21817

ΚΡΗΤΙΚΑ ΝΕΑ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΣΠΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ
ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ
ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΤΕΤΑΡΤΗΣ
28
ΑΤΓΟΥΣΤΟΥ 1935
ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ Γ'. ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 202
ΛΙΕΥΒΥΙΤΗΣΙΑ10ΚΤΗΤΗΣ ΝΙΚΟΣ Χ ΚΑΤΕΧΑΚΗΣ
ΓΡΑΦΕΙΑ —ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΑ ΨΑΡΟΜΗΛΙΓΚΩΝ 19
ΉΈπανάστασις τοΰ)922
καί ■ τό δημοψήφισμα τοΰ
1924 είχον άπαλλάξει την
Χώραν άπό ΐό κυλώνειον ά-
γος τής δυναστείας των'
Γκλύξμπουργκ.
Είς την Δεκέλειαν άνε-
παύβτο δ μυστηριωδώς δο-
λοφονηθείς Γεώργιος Α'.
Καί παραπλεύρως τού ό έ-
λαφρός έκεΐνος εγγονός τού
Άλέξανδρος, δ ευρών τόν
Θάνατον ένφ έπαιζε μετά
τετραπόδων. Είς μίαν φιλό-
ξενον ίταλικήν γωνίαν Κων¬
σταντίνος ό Έλληνοκτόνος
έξεμέτρα τό ζήν, άφοΰ εί¬
χεν έκριζώσει άπό την Α¬
σίαν παν τό Ελληνικόν καί
είχεν ίδη νά πίπτουν οί "Εξ,
δύματα είς τόν βωμόν τής
έμφορουμένης άπότόπεΐσμα
, τής ήμιόνου πολιτικής τ·υ.
ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!
Βεβαρυμένοι άπό πλήθη
προπατορικών άλλά καί ϊ-
δίων άμαρτιών οί άπόγονοι
τής άτυχοΰς οίκογβνείας
Γκλύξμπουργκ είχον δια-
σκορπισθή βιοϋντες άνά τα
πέρατα τής Οίκουμένης, ά>ς
οί πβριπλανώμενοι Ίουδαϊ-
οι. Αί άσχολίαι των κατά
τάς πονηράς ημέρας τής δια
σπορας ήσαν άληθώς ένδια-
φέρουσαι: "Οταν δέ ήσχο-
λοΰντο μέ τό κυνήγιον τοϋ
Θήλεος, έπεδίδοντο είς την
ζωγραφικήν. "Ετσι δ και-
ρός διήρχετο ώραι» καί εί¬
χομεν λησμονηθχί άμοιβαί-
ως...
Άλλ' δμως μίαν ημέραν
καθ* ήν δέν ήγρύπνα δ κα-
λός Θεός τής Ελλάδος, ήλ¬
θε διά 500 ψήφων είς την
αρχήν τό αντίπαλον κόμμα
Καί τό ούτω τυχαίως καί
ατυχώς ανελθών είς την Άρ
χήν κόμμα, σεβόμενον την
ιστορίαν τού καί τούς δε-
σμούς τού μέ την έκπεσοϋ-
σαν Δυναστείαν, έκρινεν δτι
έπιβάλλεται νά έπανέλθουν
οί Γκλύξμπουργκ τσιμπού-
ρια είς τόν σβέρκον μας. Ά
πεφασίσθη τότε, νά έ>ωτη-
θχί δ λαός έν θά προτίμησιν
ΖΩΗΝ ή ΘΑΝΑΤΟΝ!
Ιδού λοιπόν τό σύνθημα
έρρίφθη.
—Βασιλείαν, Βασίλειον!
ΘΑΝΑΤΟΝ! Όρύονται «ν
άλ'οφρόνοις άλαλαγμοΐς οί
άντίπαλοι, ώς Κάφροι καί
Όττεντότοι. Ζητοϋν να θερ
μ«νουν είς την άγκάλην των
την άχάριστον εχιδναν, ζη-
τοϋν νά έπανβφέρουν τόν
σκόρπιόν μέ τό έλληνοκτό-
νον δηλητήριον!
—Βασιλείαν, Βασιλείαν!
ΘΑΝΑΤΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ
ΧΩΡΑΝ!., ξεφωνίζουν πα-
ράφρονες, ώς οί θεαταί των
βάρβαρον Ίπποδρόμων τής
Ρώμης, στρέφοντες τόν αν-
τίχειρα πρός τα κάτω! Είναι
οί Μουζϊκοι τής Ελλάδος,
οί δποΐοι—αΐσχος!— εχουν
ίδανικά δούλων έν πλήρει εί
κοστώ αίώνι!...
Ζητοΰν τόν θάνατον τής
'Ελλαΐβς. Καί δικαίως. Μή-
πως αύτοι συνετέλεσαν είς
την δημιουργίαν της; "Οταν
, ημείς έμαχόμε&α διά την Με
| γάλην "Ιδέαν, έκεϊνοι έλιπο-
τάκτουν. Ημείς έπλοτύνα-
μεν την Έλλάδα μέχρι Κων
σταντινουπόλε ος καί Ίωνί-
ας. Τούς την παρεδώσαμεν
μεγάλην καί αύτοι ήθέλη
| σαν νά την άφανίσουν. Καί
| θά την ήφάνιζον δν πάλιν ή
Ι μεϊς δέν την έσώζαμεν άπ'
' αύτούς τόν Σεπτέμβριον
τοϋ 22. Διατί λοιπόν νά
ένδιαφέρωνται οί άνθρωποι
( διά την ζωήν τής Ελλάδος
άφοΰ αύτοι δέν συνδέονται
κα§υλου μαζύ της; Είναι
πλοΰτος τόν οποίον εύρον
έτοιμον καί θέλ,ουν νά κατα
βπαταλήσουν.
Λησμονοϋν δμως δτι ΰ
πάρχομεν κσί ημείς. Ό πε
λώριος δγκος μας μέ άκ
μάϊον τό ηθικόν, μέ βυγχρο
νισμένα τα ίδανικά θά πνί
ξη τούς μαύρους κόρακας
τού. Είς την χώραν μας δέν
πρόκειται ποτέ νά έπιτρέ
ψουν τα βασιλικά δρνεα,
δέν πρόκειται ποτέ πλέον
νά έμπήξουν τούς βρωβε
ρούς των όνυχας είς τάς
σάρκας μας, νά τάς καταβρο
χθίσουν έν κραιπάλη καί κα
τόπιν νά μδς έγκαταλείψουν
οίκτρούς σκελετούς, Άρκοΰν
' αί έκατόμβαι τής Μικράς
Άσίας είς τόν βωμόν τοΰ
παμφάγου ©ρόνου...
ΣΤΥΛ. ΦΙΟΡΑΚΗΣ
!Σ ΚΑΤΕΑΥβΗ Η ΔΥΝΑΣΤΕΙΛ ΤΟΚ ΓΑΪΞΒΟΪΡΓΟΚ. - 1Ϊ ΑΗΕΚΗΡΥΧβΗ ΟΡΙΣΤΙΚΩΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΤΟΠΟΝ ΜΑΣ
Η ΛΗΜΟΚΡΛΤΙΛ. - ΤΑ ΠΡΟ ΚΑΙ ΜΕΤΛ ΤΟΥ ΚΙΝ1ΑΤΟ! ΜΕΤΑΞΑ. - η ΜΕΓΑΑΗ ΣΥΣΚΕΨΙΣ ΕΙΣ ΤΑ
ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙ1Σ.-ΤΟ ΣΥΛΙΑΛΗΤΗΡΙΟΙΙ ΤΟΥ ΑΛΟΥ ΟΟΥ ΕΚΗΡΥΞΕ ΕΚΠΤΩΤΟΝ ΤΟΗ ΓΕΟΡΠΟΝ
3ον
Είς τού Χατζηκυριακού ιό
σπήτι ο Πάγκαλος καί όλοι οί
πιστεύσαντες δτι τό κίνημα τού
Μεταξά ήτοϊπίθυρός,ήκουον τάς
πληροφορίας των συνοέσμων.
ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ
ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΕΤΑΙ
Την νύκτα τό κίνημα έξερρά-
γη είς όλην την Έλλάδα, είς
την Θεσσαλονίκην κατεστάλη
έν τί γενέσει τού. Τούς στασια-
στάς βαίνοντας πρός τούςχώρους
συγκεντρώσεως, συνέλαβρν ό
Γρηγοοάχης. Ό Ψα^ρός διηύ-
θυνε τάς στρατιωτικάς Ιπιχει
ρήσεις. Ό Μπακιριζής συΐε-
κέντρωσε την Μεραρχίαν Κρή¬
της. Ό Κεραμίδας διώκει τα
μάχιμα τμήματα τής Χ' Με-
ραρχίβς. Τα χαράγματα έφθασε
δ Κονδύλης καί ανέλαβε την
διοίκησιν. Ό Όθωναΐος ήτο
ιίς τάς Αθήνας Ό Καθενιω
της ό άρχαιότερος, ετέθη ?κτός
διοικήσεως καί περιωρίσθη ώς
μην εμπνέοον εμπιστοσύνην. Ή
άίτόπηο* των βασιλικών έσχβ
τό άδοξον τέλος τού Νάρες κα'ι
τού Κιθαοώνβς. Υπέρ τής
«εύρβίας περιφερείας» έκστρα-
τεύσαντες κατενικηθησαν κατά
τβόπον κωμικόν. Μετά επήλθε
ή τιμωρία. Απετάνθησαν οί
παράσπονδοι φίλοι, οί προ5ό-
σβντες την επαναστατικήν ιδεο¬
λογίαν, την οποίαν διεχήρυσ-
σον ώς κτήμα των, δλοι οί έν
κρυπτφ καί φα^εηφ βχσι'ό-
φρονες.
Η ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ.
ΟΡΙΣΤΙΚΩΣ ΕΚΠΙΠΤΕΙ
Μόλις Ιφυγεν 6 Γεώργιος, ό
σύνδεσμος έτηλεγοάφησε- οίον
Βενιζέλο. Κατόπιν «τής έρισιι-
κης έκπτώσεως τής δυνασιείας»
νά επανέλθη, καί νά κυβερνήσΐ)
χώραν. Αί εκλογαί άνέδειξαν
τόν βρνιζβλ.ο αναμφισβήτητον
κυβεονήτην. Ήλθεν έσχηιιά'ΐσε
κυβέρνησιν καί ανέλαβε νά κα¬
νονίση τό έιακερικην ζήΐημα.
Είς τάς Αθήνας ύπήρχε κατά¬
στασις νόθος. Άττό αντίδρασιν
πρός τούς ζωηρούς δημοκρατι-
κούς περί την στρατιωτικήν ενω
σιν, άπό δικολαβι-ιήν συνήθειαν
ήρχισαν νά προτείνουν υιάφο-
ροι άνθρωποι, διαφόρους τά-
σεις, διάφορα χλιαρά σχέδιαέπρό
τεινε κάποιος. καί έπ' αυτού ε¬
πέμενον οί συντηριΐηκοί νά γί¬
νουν δύο δημοψηφίσματα, διά
την Δυναστείαν καί διά την Δή
μοκρατίαν.
Ό "Οθωναίος απεδέχθη την
τοιαύτην διαδικασ.ανεως ότου κα
τήλθε είς τάς Αθήνας. Ό Βενι-
ζε·λος άρρωστος εΐχε περιορισθή
είς τα καθήχοντα τοϋ ποοέδρου
τής Βουλής. Όταν τα έμιθαν
αύτά οί άξιωματικοί τής Θϊσσα
λονίκη; έξεμάνισαν. Αύτοι εί¬
χον θεωρήσει την δυναστείαν
οριστικώς έκπεσοΰσαν». Επί
τοΰ ζητήμαιος αυτού δέν έδέ-
χονΐο συμβιβασμούς. Έγνώρι-
σοιν την γνώμην των είς τόν
Όθωναΐον, την εμαθε ό Βενι-
ζέλος, ό Καφαντάρης άνίΚστατο
Ό σΐ'νδρσμος έλαβεν μέτρα βο«
σεως. Μό'.ις έγιώσθηότιδ Κα
φαντάρηϊ δέ ν εδέχετο ου :ε την
υπό τού Βενιζέλου συσταθεΐ-
σαν συμβιβ σηκήν λύσιν εγρα-
ψ ιν επιστολήν πρός τό> συνττγ
ματάρχην Λάγγουραν, καί τόν
έ <άλουνναάποταν9γίΕίςτόν ναύιχρ χον Κουντουριώ'ην, δ Βενιζέλος προ τής '>ρνήσεως Καφαντάρην
εΐχε δηλώσίΐ ότι φεύγει.
"Η πρός Μάγγουραν Ιπιστ >-
λην άπαριθμεϊ τα μέτρα ,τά δ
ποία θά έλάμβανον οί στρατι-
ωΐιχοί πρός επιβολήν των άπό
ψεων των, Την εΐχαν υπο¬
γράψη δ Κοντεκά<ης ό Ψα· ρός, ό Μπακιριζής, 6 Τσιγάν τες, δ Λάγγου.,ας την επήγε είς τόνΝαύαρχον την επήγε είς τόν Καφαντάρη, καί ή έπιστολή ήι κεσε. Τα έργα έφθασαν διά νά κατακρημνίσουν δλον τό περί- πλοκον οΐκοδόμημα των λό¬ γων, καί των νομικών λεπτολο γιών των Άθηναίων ρητόρων. Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΕΛΛΑΔΟΣ Ή δημοχρατική Ινωσις ανέ¬ λαβε την διακυβέρνησιν τής χώ¬ ρας την 25ην Μαρτίβυ τού 1924 η Γ" εθνοσυνέλευσις έκήρυξε έκ- πτωτον την δυναστείαν καί ανε κήΌυττε την Δημοκρατίαν. Ί δού τό ψήφισμα. Περί έκπΐώσ?ως τής Δυνα¬ στείας καί άνακηρύξεω, τή; Δή μοκρατίας ή Δ. Σοντακΐικίιιών Έλλήνων συνέλευσις, έχουσα πρό ό'ρθαίμών τα δεινά πού έ.τεσώρευσβν ρ'ς; ιό Ιθνος ή Δυναστείας των Γλυξβούογων κ τι μέ την πεποίθησιν ότι μόνο τό Δημοκρατικόν πολίτευμα, τό άνταΐτοκρινόμενον 6Ϊς τόν χιρα- κτήρα τοΰ/Έλληνικοΰ λαοΰ, τ,<ς πολΐΗχάς τού συνηθείας καί την κοινοβουλευτικήν τού ανα¬ τροφήν, δύναται ν' άσφαλίση την ελευθερίαν τού καί νά τόν βοηθή νά προαχθή ήθικώς,ν'ά ναλάβχ) οϊχονομικώς καί νά έξη γήση, άπό πάσης άπόψΒως τόν πολιτισμόν. 1) Κηρύΐτει όρισπκώς έκπτω τον την δυναστείαν των Γλυξ βούργων, σΐερεΐ δλα τα μέλη αυτής παντός διιαιώμαιος δια- δ.ιχής επί τού θρόνου καί τής Έλληνικής Ίθαγενίίας καί άπα- γορεύ.,ι είς αύΐά την έν Ελλά¬ δι διαμονήν. 2) ίποφσσίζει νά συνταχθή ή Ελλάς είς Δημοκοατίαν κοινο- βουλευτικής μορφής, ύ/τό τον ό¬ ρον έγκρ'ισεως τής αποφάσεως αυτής άμέιΐως υπό τού λαοί διά δημοψηφίσματος, ούτινος αί λε¬ πτομέρειαι περιλαμβάνουεη τόν χρόνον, τόν» τρόπον τής ενερ¬ γείας καί τάς έγγυήσει; τής ά μερολήπτου οιεξαγωγής τού, θε- λουν κανονισθΉ διά διΐτάγμα τα;. 3/1 Έπιτρέπει την αναγκάση κήν άταλλοτ )ίωσιν των κτημά των των ανηκόντων είς τα μέλη τής έκ,ττώτ.ου Δυνΐστείας. Κτή- μα(α περιελθό/τα εί; μέλη τής ϊχπτώτου δυνασ;είας §* δω;ιεας τοϋ Αηαοσίου, Δήμον, κα«.νο τήιων, νομικών προσωιιων ϊ| ά- ποκτηθέντα ή κατασκέυασθέντα δι* έθνικών έράνων, πεοιέοχε» ται αυτοδικαίως, άνευ ούδεμιάς άποζημιώσεως είς τό Δημόσιον ή τούς οίκείους Δήμους, κοινό τητας ή νομικά πρόΐωπα. 4) Ό Ναύαρχος Παϋλος Κουντουρι- ώ>ης θέλει εξακολουθήιχι νά
εκτελή ώς μέχρι τούδε καθήκον-
τα ρυθμισιοΰ τού πολιτεύμα-
τος μέχρι συντάξεως τού Δημο·
κρατικού χάρτου τής Ελλάδος.
Ό λαός κληθείς είς δημοψή¬
φισμα έκύρησβέ την ύ.ιό τής έ-
θνοσυνελούσεως ανακήρυξιν τής
Δημοκρατίας.
Ο ΜΕΤΑΞΑΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ
ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΝ
Τό άποτέλεσμα μου έιικαίω-
σ« τούς Δημοκρατικούς. Ό Με
ταξά; έθεσε καλώς τό ζήτημα
των «νοθεών» πού κατεβόων
οί βασιλικοί καί εΐ.τε «είναι πι¬
θανόν νά ηΰξησαν διά νοθιών
τάς δημοκρατικάς ψήφους. Ό
άριθμός δμως των β(ΐσιλικών
•ψήηρων δέν ήλαττώθηΐτροφανώς·
Είνε τόσον μκρός έν συγκρίσει
μέ τούς ψηφους τής 1ης Νοεμ
βρίου ωστε νά μή δύναται νά
αμφισβητηθή ή Νίκη τής Δη¬
μοκρατίας». Τοϋ στρατόν ή ά-
ποφαστιστική στάσις α.τήλλαξΒ
την Έλλάδα άπό την δυν«·
στεία των Γλυξβούργων. Ό
Κωνσταντίνος εθυσίασε τα έ-
θνικά συαφέροντα τού κατόπιν
είς την Μκράν Ασίαν. Ό Γε·
ώογιος ήτο ι»νθρωπίσκος άσύ-
σταιος, χωρίς ίξαρσιν, χωρίς
αξιοπρέπειαν χωρίς αρετήν.
Τό 1923 συνεπλήρωσε τό
1909 Μερικοί νέοι άξιωματι¬
κοί, έχοντες έ ήγνωσιν τής θέ¬
σεως των ώς ή/ητόρων τοΰ
Ινόπλου "Είτνους, μέ τάς ψυ¬
χάς καθαράς άΐτό ΐόν άέρα των
πεδίων των μαχών, άποφασι-
βτικοί χαλυβδωμένοι άτό τού
πολέμου τάς φλόγας, ^συραϊ»
είς την κρίσιμον στιγμήν τα
σιαθιά των. Στήν «τρομερά
τους κόψι» χρεωστεί ή Ελλάς
τό άνοιγμα δρόμων νέων. Ή
κόψι τους ή τρομερά θά προα¬
σπίζη την Δημοκρατίαν. Ποτέ
πλέον δέν πρέπει νά δοθί είς
τούς Μαύρους άνθρώπους τής
Μιχρασιακής κακ»στροφής τό
έρεισμον θρόνου άνηθίπου, Ιδιο
τελβύς, άντεθνικοϋ.
>♦♦♦<■♦< ΣΚΕΨΕΙΣ & ΓΗΟΜΑΙ ΟΙ ΑΦΡΟΝΕΣ ΆσνγΗΐνητοι μέιονν οίαν θρωποι τής ημέρας πρό τής καταστροφάς είς την όποιαν ωδήγησεν ή χρεωχοπημέντ; πολιτική τής κομμαΐικής έμ- παθείας. Άνάλνητοι καί ψυ/ροί ώς πάγος πρό τής αναστατώσεως, την όηοίαν έηέφβρον οί μιχοοϋ.-τσλογι· σμοί τή; κακούργου διαθέ- σεως των,στυγ/οί ώς οί ιελεν- ταίοι έγκληματίαι οί δποϊ- οι καί πρό τής λαιμητόμου άχόμη ύπεοηφανεύσνται διά τό έγκλημά των, τό οποίον διέποαξαν εί< βά·ος τού ημί¬ σεως Έλληνισμσύ τόν οποίον έπέταξαν είς τόν δρόμον καί τάς φυλακάς, *** ΪΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΆνήΗουοτος καί άνη- λεής είνε ήπρβξις τής βαρβά¬ ρου χαί Ανηθίκου κυβερνή¬ σεως νά προβαίνη είς την πώλησιν των νωπών καοπών των ήρωϊκών καί ένδόξων αξιωματικών έκείνων των οποίων ή χύχ-η τούς έφβ$6 νά καταδικασθώοιν διά τό κίνη¬ μα τής 1 Μαρτίον. Καί συγκεκριμένως τού κ Έμμ. Γιακουμάκη λοχαγοϋ έκ Μοχοΰ καί Έμμ. Τσαγκα- ράχη ταγ)οχου έκ ΜαλλΙων προέβη τό ηράτος είς την πώλησιν250 οκάδων σταφυ- λιών. Αύτό σημαΐνα πρόοδος πο¬ λιτισμόν, οεβαομός πρός τούς πάσχοντος, βοήΦειη πρός τού; όγωνιστάς τσϋ 1912-13 καί πρός τούς άνδραγαθϊ}σαν- τας έν Μικρφ Ά^ ία. ♦*♦ ΜΑΘΕΜΑ Τό μονεμελέί Πλημμε λειοδικεΐον δι' αποφάσεως τού κατά την ποοχθίσινήν συνεδρίασιν,είς ήν κατάτύχην παρέστημεν,έπέβαλετήνποινή εξαμήνου φνΙ*κίσεως εΐςόίον χοτεχνΐτ-ην, όστις είχε έξαγά γει οδόντας άπό <5σθενή μέ άπστέλεσμα ακατάσχετον αί- μορβαγίαν καί τόνπαρ' ολίγον θάνατον τής ασθενούς. ♦** ΗΕΝΗΜΕΡΟΤΗΣ ΜΑΣ Αί σιή-ίαι των «/Γρ^τι- χών Νέων» ανήγγελον ιά αΐμα τηρά νεγον^τα των αταφιδοπα' ραγών τήςΠύοποννήσαν ηρό 5θ ακριβώς ώρών πρϊ* αί άλλαι συνάδϊλφοι τα άναγνείλονν. Ή Ινημερότης μας αύτη δ- φείλειαι είς τόν έν Αθήναις <5ν- ταηοκριυίι- μας κ. Μ. Μαηδά- χην, νΛίύθυιον συντάκτην τοϋ «Ήμερηαίον Κήρνχος» ό οποίος Η ΑΕΚΑΤΗ ΤΡΙΤΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ Συμπληρώθηααν χθέ; δέκα τρία όλόχληρα χρό νιο>, άπό την άποφράδα έ
κείνην ημέραν (27 Αύ-
γούστου 1922), καθ'ήν
τα τακτικά καί τα ατακτα
στίφη τού αίμοσταγοΰς
στρατηγοΰ Νουρεντίν εί
σήρχοντο είς την νύμφην
τής Ίωνίας, διά νά παρα·
δώσουν την δυστυχή ίστο
ρικήν πόλιν τοΰ έλληνι-
σμοΰείςτάς φλόγας, την
λεηλασίαν, την σφαγήν καί
την ατίμωσιν... Δέκα τρί¬
α χρόνια,.. Ά-λλ' οί πρό
αφυγες, όσοι τουλάχιστον
έξ αυτών έζηβαν την τρα-
γωδίαν τής Μικρασιατι-
κής καταστροφής, δέν θά
δυνηθούν νά την λησμονή
σουν ποτέ όσον καί* άν ή
προοπτική τού χρόνου ά
πομακρύνη έκ των όφθαλ-
μών των την φρΐκαλέαν έ-
έργάζειαι με όρασιηριοτητα
διά την ένημίρόΐψα τής έφημε
ρίδος μος. Χαρακτ^ριστιχό των
προσπα&εΐ'Άν τον είνε χαί τδ §ιι
πρό ημερών οταν εγένετο δεχτή
δυατνχώς, ή παραίτησιν τοϋ χ.
Τσουδερου την Ιΐην ννχτερινην
την πρωίαν είς τάς 9 μάς εΓχε
βφαο&ϋ ή ιϊδηαις.
κείνην είκόνα.
Άλλά τάχ», άφήνεται
να συμπληρώση τό έργον
τού τής παρηγορέας καί
τής λησμοσύνης ό π*νδα-
μάτωρ; Ιδού, ότι ολίγοι
γραικύλλοι έβάλθησαν είς
πείσμα. τής ίστορίας τής
προόδου καί τού πολιτι-
σμού -βίς πεϊσμα τού προ
σφυγικοΰ πόνου, νά μάς
ξανακουβαλήσουν είς τόν
εύλογημένον αυτόν τόπον
τόν χρυσοποίκιλτον έκεϊ
νόν έσμόν των ξένων την
καταγωγήν καί ξένων την
ψυχήν άνθρώπων, πού υ¬
πήρξαν άπό τούς κυρΐωτέ
ρους ύπαΐτίους τής Μι
κρασιατικής καταστροφής,
διά να επέλθη, φαίνετοι,
έτσι εύκολώτέρα ή ληθή
διά την συμφοράν...
"Ας τό πάρουν όμως ά
πόφασιν οί ολίγοι γραι-
κύλλοι. Οί πρόαφυγες, τό
τέταρτον τού έλληνικού
λαού, δέν θά άνεχθούν
την ατίμωσιν τής μνήμης
των προσφιλών των νε·
κρών, διότι αύτό θά εσή¬
μαινε η προπΐρασκευαζο-
μένη ύπ' αυτών ηαλινόρ-
θωαις...
ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ
Πρός τούς κ. κ. Δημο
κρατικούι, έμπόρους, κτη
ματίας καί έπαγγδλι«.ατ£
άς τού Ν. Ηρακλείου.
Κύριοι,
Έπει*ή παΙΙοί άξιωμαιι
κσί, δημόαιοι ύπάλληλοι καί
οπλίται της χωβοφυλακής,
άπελύθησαν καί ευρίσκονται
άνευ εργασίας καί χοημάΐων,
παβακαλώ όπως Οποίος κύ
οιος έχει ανάγκην ϋπιλΐήλον
1ί έργάτου δι' οϊανδήηοτα έρ
γααίαν νά άποτείνκται είς τόν
κ. Νικόλαον Μύρωνος Μανου¬
σάκη καφενειον < Κέντρον» διά την πρόαλτιψιν τοϋ αναγ¬ καιούντος ποοσώπου. ΈπΙαης παοικαλώ τούς ενδιαφερομένους δπως περά- αονν άπό τα έν λόγω καφε¬ νειον μόν καί άφΐσουν την αύατααίν των, καθώ; καί την εργασίαν την οποίαν δύναται νά εκτελή ένας βκαστβς. Δύ¬ ναται νά άπευθύνονται καί δι* έπιστολή;. Έν Ήοακλείφ τ£ 21)8) 35. Ν. ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΑΤΥΡΑ ΟΝΕΙΡΟΚΡΙΤΗΣ "Οίαν στόν νηνο αον δβς πρίγχηπες, τιαραηρίγχηηες χαϊ {βαοιΧιάδες αημαίνει, δτι ή δχα τό ψωμϊ θά πωλη&η τουλάχιστον δραχμάς (δύο χιλίάδες) "Οταν ύης τόν χ. Μεταξά μαύρον χΓ ί^στατίκόν αημαίνει, δΐι θα μυρω&ϋ; την επαύριον βασιλικόν. "Οίαν δής τδ Ελληνικόν Μέλλο» πολύχρωμον οημαΐιει, δτι θίλεις περάοει άηό δρόμον οτενόν «αί δύσοαμον Κι' δτβν δβς τόν Διευθυντήν τού χ. ΕύατρατΙον δημαγωγοϋντα αημαίνει, ΐιι Φέλεις ίδη &ν&ρωπον μέ κα*<ίθί ύδωρ Λνιλοΰντα "Οίαν δ$ς τόν Παναγη ρονχαλίζοντα χαί κοιμώμενον ασφαλώς &έλεις Χδχι τή* Ιπιοϋσαν δχλον πολύν φονιυόμενον. Καί τέλος, δια ν όρς τέ ν Κονδυλη τό ού άπαν ν' &7ΐιιλβ σημαίιει, δτι δεν θυμβιί<ει τίποιε, άλλ' διι εΐχε φάει άφ' έ- (απέρας ηολν. Κάαιωρ~

Τετα'ρτη 29 Αύγούσΐου 1935
«ΚΡΠΤΙΚΑ ΝΕ Α»
ΚΡΗΤΙΚΔ ΝΕΑ
ΣΥΝΔΡΟΜΑΙ
ΕΙΩΤΕΡΙΚΟΙ ίτηιία δρ 300
έξαμή-ου > 150
ΕΞΟΤΕΡΙΚΟΥ Λίραι Αγγλίας 2
εξαμήνου 1
Δολλάρι* 10
εξαμήνου 5
Κΐίμΐνα κακογε "ραπμίνα
καΐ άπό τάς δύο δψεις, ε¬
πιστολαί άνυπόγραφοι δέν
δημοσιεύονται.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ
ΑΦΙΞΕΙΣ. — 'ΑφΙχβη χθές
έξ "Αθηνών δ κ. Εύτύχιος Χα¬
τζιδάκης.
Έπίαης επανήλθε ίχθές έξ
Αθηνών δ Νομάρχας κ. θεο-
τδκης.
—Ωσαύτως «φίχβη έξ Αθη¬
νών δ κ. Γεώρ. Καρούζος δικη-
γόρος
—Έπίσης αφιχθη ίξ Αθηνών
ο κ. Δημ. Δασκαλάκης ανθ)στής
)
Έπίσης άφίχθη έξ Άθνΰίν δ
φίλος κ. Δ. Βασιλάκης Κατα-
στηματάρχης ε'ιδών αύτοχινή·
των.
ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΙΣ.—Ανεχώ¬
ρησε ό κ. Γεώργιος Φινοκαλιώ-
της μετά τής κυρίας τού δι' Α¬
θήνας πρός παρακολουθησιντής
μόρας.
ΓΑΜΟΙ— Την παρελθοθσαν
Κυριακήν 25 τρίχ. ετελέσθησαν
είς τό Προάστειον Άτσαλένιου
οί γάμοι τοθ καλλίστου νέου
Αποστόλου Ταακιτζή μετά τής
διά πολλών προτερημάτων κεκο
σμημένης Δίδος Μαρίας Κ. Κου
μαντάκη. Τού: νυμφικοίις στε¬
φάνους άντήλαξεν ό κ. Άλβίρ-
τος Μί.στίλογλου. Είς τού; νεο-
νύμφους «υχομα: βίον άνθίοπαρ-
τον. Λ. Π.
ΒΑΠΤΙΣΕΙ2.— Προχθές τό
εσπέρας ό Ίατρός κ. Ιωάννης
Καμινόπετρος εβάπτισε είς "Αρ¬
χάναις τό χοριτσάχη τοϋ κ. Έμ-
μαν. Καλυβιανάκη ονομάσας αύ
τό "Αγγελικήν—Άννα.
—Ό ΐδιος κ. Ι. Καμινόπε¬
τρος εβάπτισε είς Άρχαναις τό
κοριτσάκη τού χρυσοχόου κ.
Ανδρέα Βλάσση ονομάσας αύ¬
τό Ίωάννα.
Είς τούς γονεΐς καί τόν ανά¬
δοχον ευχόμεθα νά τοίς ζήση.
—Έπίσης είς Καμηλάρι Και¬
νουρίου δ έκ Τυμπαχίου Ιατρός
κ, Τ. Χριστοδουλάκης άνϊδέξα-
το τής κολυμβήθρας τό άγοράκι
τοϋ κ. Β. Νεονάκη ονομάσας
αύτό Ιωάννην.
—Έπίσης την παρελθούσαν
Κυριακήν ο κ. Άριστ. Χαλκια¬
δάκης Φαρμακοποιός άνεδε-ξατο
έκ τής κολυμβήθρας τό κορι-
τσάκι τού κ. Ν. Διακάκην ονο¬
μάσας αύΐό Μαρία.
Είς τούς γονεΐς καί χον άνάδο
χον εύχόμθα νά τούς ζήση.
Δ. Κ.
ΛΕΙΛΙΝΛΙ ΣΚΊΐ,Σ
Φ Ω Κ Ι Ε Σ
ΘΕΑΜΑΤΑ
-ΠΟΥΛΑΚΑΚΗ
Μιά μουσική φάρσά μέ ήρωα
τόν ΠΛΟΙΑΡλΌ ΤΗΣ κΟΡ-
ΒΕΤΤΑΣ Χαρρυχκκε γυρισμέ-
νη στά θαυμασία τοπεΐα τής
ΔΑΛΜΑΤΙΑΣ Δύό ώρών εύ-
θυμία, γέλοια, ξενοιασιά.
-ΑΛΚΑΖΑΡ
ΣΗΜΕΡΟΝ.— Ή 8ξυ-νη
καί γεμάτη κωμφδία έπε-ισόδια
μουσική φάβσα Σ'ΑΡΕΣΩ ΠΑ
ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΟΥ μέ τόν ξανθό
πριρασμό την τσαχπίνα ΑΒΝΥ
ΟΝΓΡΑ.
ΠΕΜΠΤΗ: Ό Κολοσσός Ο¬
ΠΩΣ ΜΕ ΠΟΘΕΙΣ με την δ-
φθαστη ΓΚΡΕΤΤΑ ΓΚΑΡ-
ΜΠΟ.
-ΒΟΣΠΟΡΟΣ
Σήμε-ρον τό άιρανιάστου πλο
κης περιπεΐιιώδϊς αστυνομικόν
άριστούογημα ΜΥΣΤΗΡΙΩ-
ΔΗΣ ΣΚΙΑ.— Ληστείαι, φό-
νοι, Αγωνία, Θάβρος, Τόλμη,
Μΐσος. Μέ Πρωταγωνιστήν
τόγ γνωστόν ΤΙ—ΜΑ— ΚΟ.Ι
Τή Πέμπτην «Ό φίλος μου
ό Βασιληάς» Κάρολος ό 18ος
μέ τόν γνωστόν Τόμ—Μίξ.
Κπλος καί άξιόπισΐος συζητη
τής μοϋ ε/εγε προ/θές·
—Πώς εφέτος, φί>.ε μου, δέν
έχομεν κανένα τέρας, κύτος ή-
θβλα νά είπω—στά λουτρά μας,
είνε μά την άλήθεια παράδοξο
πώς καί δέν έπαρουσιάσθη μέ
χρι τής στιγμής, πώς στά γυναι
χεΐα δέν έμπήχβ ενας τέτοιος
λόγος, πού θά έ'κανε κατρίλλιες,
άπό στόμα σέ στόμα, άπό γειτο
νιά σέ γειτονιά. Τό γυναικεϊο
στόμα είνε ή καλυτέρα διαφή
μησις, πού τό διαφημιζόμι-νον
πέρνει φτεροΰγες Έξαττερύ
γων.
—Κάποτε ενθυμούμαι διεδί-
δοντο τέτοιες μικροειδήσεις ότι
τάχα έφάνηκε ενα χύτος στό λι
μενοβραχίονα, στό Τρυπηιό χά
ράκι, στό Μανδράκι έλεγον δτι
έπαρουσιάσθη, ενα σχυλλόψαρο,
ενα χύΐος πειό πέρα στό πέ
λαγος.
Ή έφάνισις ενός τέτοιου ψα
ριοΰ σέ μιά πλ<'ζ είνε- μιά υπό θέσις περισσόιερον *ϊλκυστική, κι' ή πειό ίσως έξυπνη ρεκλά μ«' οτως κάποτε έδιάβασα σέ μιά Άθηναϊκή εφημερίδα γιά έ'να τέρας πού παρουσιάσθη<ε σέ μιά Εύρωπαϊκή λουτρόπολι. Αύτό βεβαία ήτο άτραξιόν πρώτης τάξεως, άλλά δέν παύει νά άποτελη καί τόν ευλογον φό¬ βον προερχόμενον άπό ενα θα- λασσινύ τέρας. Γιά φαντασθήτε ξαφνικά ενα θαλασσινό θηρίον, ενα Καρχα- ρία νά σάς πλησιάζη, μέ το στόμα τού άνοικτό πού θά δμοι άζχι σάν άβυσσος σδν παμφάγος αδης, σάν κάτι πού δεν λέγεται Ινα μέρος πού δέν έχει πα;ο, την ώρα πού κάνετε τό μπάνιο σας μέσα στό μαϋρο νερό. Ό φόβος θά σας κόψη τα μέ λΐ·,, ή δύναμις θά σάς αφήση γιά νά έλθη τό μοιραίον. Άλλά εδώ δέν έχομεν άπό καρχαρίας σιή δική μας πλάζ κι' οΐπε παρουσιάσθη μέ χρι σήμερον, άπό αίκόύς εΐμε θα άπηλλα^μένοι καί έξησφαλι σμένοι, άν όμως τό κάνει ό διά βολος—ή εύχή τού θεού ΐό φέ ρει—νά συναντήσετε καμμιά φά λαινα άπό κεΐνες πού φοροϋν . τα χρωματιστά κρεατί μαγιώ τής ι τελευταίας μόδας; "Η χαμμιάφώ κια τής ξηράς, απαντήσετε. Ι —-Έν τοιαύτη περιπτώσι δέν . θά εχει κανείς γλυτωμό μά ου-' ' τε στή ξηρά μά ούιε καί στή , θάλασσα, άλλοίμονο πού πλέξει ί μέ τέτοιες φάλαινες καί φώκιες στά μαγευμένα άγχύστρια τής ' θηλυκής φασαρίας. Ι —Μέ ίκανες νά θυμηθώ κά- ποια παληά σκηνή, κάττοια επί- ( θέσις μιίς άμφιβίου Φώκιας. ( —Έστεκα στή πλάζ τής Τρυ πητής, υέσα στή θάλασσα ήτο ! μιά Φώκια μ' Ινα κτυπηιό χρώ , μα τού σώματος λευκό κρεατί μέ ολίγα ιιπαλώματα περί τ ό ; στήθος καί τα σχέλη. "Εκανε τή θάλασσα νά ταράσ σει μέχρι τού πάτου, τα κΰματα σάν βουνά τα εσπροχνε πρός ιά έξω, τό κεφτίλι της εξω άπό την Ιπΐφάνεια τής θαλάσσης, τα μά τια—δυό μάΊιι—δλο φλόγα, δλο άπειλή, έξαγριωμένα μέ κύιτα'ςβ κατάματα σάν νά μοΰ ε"λεγα; —"Ηξερα νά σέ κανονίσω ήξερα νά ι- μόνο οουφιά στά εγκαττα μου. —"Αν θέλης πλησίασε, Ιμπα (ΗΟνερόμέσι, γιατί στή ξηρά έγώ δέν βγαίνω σέ θέλω έυώ. Ή άπειλιτική της στάσις, τό ήθος καί ή φ· βερά μανία της έ— ζωγραφίζεΐο στό πρύσωπό της πού τό έπλαισίονε ενα χρωμα- τιστό Λπό κάου—τσούκ σκόυφί. Ι. ΡΙΑΝΟΣ Γάλα Ποόβαο χαί αίγας δγνό καί όχι μέ άγελάδσς Μόνον «τού ΜΠΑΤΟΥΒΑ 188β Η ΛΑΙΚΗ ΜΟΥΣΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ Κ. ΒΕΝ'ΖΕΛΟΣ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΙΟον Ενα άμπέλι οονίωσαν μικρο ρομανιασμένο ηονχαν τό περισσόιερο οί γείτονες χΧεμένο τό χλάδεψες τό ίαχαψεζ ΐ' οΰβγαΚες καί ιά χόρτα χαϊ τόκαμες καλλίτερα άπ' δτι ψο πρώια τό χλάδεψες χό ίσχ,αψες με βάαανα μί πόνθυς χαι χον ζηλέψανε ηολν μέσα σέ λίγους χρόνονς Ιβαλες καί τα τέκνα αου τα ποΧνξακοναμένα καί πήραν πό τοϋς γείτονος δαα χαμε χαμένα ενα χομάη μοναχά δηον γνωρίζωμ' δλοι νά πάρης δέν έμπόρεσεζ χεϊνο πον λένε ΙΊόλι άλλ' καί τόζε δνσχολο δ&ν ήτανε νά γίνη εάν οί περιοσίτεροι σονχαν Ιμπιοτοαύνη άμττέλι χαϊ άμπελονργός ποίος ί^τανε στό τέΐος. (Άχολου&εΐ) Ά πό τόν ψηλορείτην ΚΑΣΤΡΙΝΑ ΑΙ σταφίδες μας Οί αταφιδοπαραγωγοί μης ά- πεΐπιαμένοι ?1νε &πό τίς τιμίς τής σταφίδος, δΐν ξέρονν τί νά γίνουν και τι νά πράξει»·; Τό είαόδημα εΐοέρχεται οιη πό λι μα; παλν ολίγον, περιααότε- ρες μόστρες περιφέρονιες άπό έμπορον είς έμπορον ή δποία βε βαίως χριτιχάρεται απάνω ατά χέρια τον ίνιεταλμϊνον εΐδιχον υπό τοϋ έμπορον γιά νά πή τιμη ϋατερα άπό μεριχές στραβομον- ΐθουιίέί καί χινήαεις τής κεφα¬ λής είς ίνδειξι απελπιοίος χαι άπογοητεύαεως. Τό πράμμα αου δίν χάνει τίποτε εχεις χαλύΐίρο; Ό παρ ιγωγόζ φεύγει &να&ζ- ματΐζαον χαι την στιγμήν χαι την ώρα που Ζβαζε ηροατά τού μιά τέιοια δονλειά. *** Ή ύγρασία Τό βραδάκι ή ύγρααία στή πόλι μας είνε άρκετα μεγάλη, διαβρέχει καθίσμαΐα ψαδά/.ια ροθχα καί κάθε τι πού έκτκθειμέ νο εύρίοκεται συήν δγρασία. Οί πολΐτες χποφεύγουν νά κα θίζουν στή πλατείαν, ζητοθν μί νόν τα δπόυτεγα καί τα έξηοφα λισμένα μέρη, έκεΐ πού ή 6γρα αΕαν δέν τούς φΗάνει. ♦** Φορολογίαι Ό Δήμαρχος μας χ. Μ. Γΐωργιάδης άπέσχειλΐ. πίναχα των φορολογονμένων εΐδών στούς χοινωτάρχας γιά νά μαν- $άνγι δ φορολογούμενος ίγρότης τί πρέπει νά πληρώνη γιά τα Εΐδαμε κι ίμεΐς μιχροεπειοό- δια οτάς πύλας των πόλεων με- ταξύ χαιρικών χαί εΐοπραχτόρων, φανταζόμεθα πώς ΐ?ά Ιείψονν χαί τα έπειαόδια χαί τα παράπο· να γιατι οί εΐοιιψίχχορες ΐ?ά Ιιιι- δειχνύουν ότου; χωρικόν·ς τους πίνακας χαί ΰά λνεται ή άι·α- φυομένη διαφορά τονς. ♦** Νά άποζημιωθούν Τα μαγοζιά πον νπέστηοαν ζημΐες καί άπώλειες χαχά τάς ημέρας τής Ιδώ απεργίας, πρέ' πΗοίχαταοιηματαρχαί τωννάάπο ζημιω&ονν χαϊ συγκεκριμένως δ χ.Ντάλιας χαί οίκαταατηματάρ χαι τοΰ λιμένος. Λαμβανομένον ΰπ όψιν δτι οί αν&ρωποι αυιοΐ είνε φτωχοΐ βιοπαλαισταΐ καί δ χ. Ν'άλιατ άνάπειρος πολέμου. Γι αΰτονς άς ληφ&ή κάποια πρόνοια. *** Τραγουδισταί Οϊ νυκτόβιοι^ τραγουδισταί δέν λείπουν άπό καμμιά συνοι κία τής πόλεως μας. Παράπονα μας διετυπώθη¬ σαν άπό τοΰς κατοίκ.ους τής Άκ Ντάπΐας ότι όρισμένοι τραγου- δισταί καί σέ όρισμένο μέρος φωνασκοϋσι καί ιδέν άφήνυυ/ ησύχους τούς γύρω κατοίκους νά ήσυχάσουν. Θά τούς προκαλέσωμεν νά παύσουν την τακτικήν αύτην, άφ' ου δέν φροντίζουν οί χωρ) κες να προστατεύσουν τού; κα τοίκους νά περιφρουρήσουν την ήηυχ αν καί νά έπιβάλουν τό κριάος τής άσιυνομικής διατά¬ ξεως. προϊάντα τού. 1 ΕΘΝΙΚΟΝ ΙΔΡΥΜΑ ΑΣΦΑΛΕΙΟΙΙ Ρ Ω Μ Η Σ ΙΝδΤΙΤυτθ ΝΑΖΙΟΝΑΙ.Ε έ καταπιώ μέ μιά νά σέ κατίβάοω των σπλάγχνων ΝΙΚΟΑΑΟΣ Ν. ΤΣΟΥΑΗΣ Ίατρός Δέχεται είς τό φαρμα¬ κείον θωμά Γεωργιάδου Αριθ. Τηλεφ. 2—31 ΖΗΤΕΙΤΑΙ μικρός 6πάλλη- λος δια τό Κατάστημα ψιλικών Α. Άίαμάκου Βαλιδί Τζαμί. Ο ΜΕΤΑΑΕΙΤΕΡΟΣ «ΣΦΑΑΙΣΤΙΚΟΣ ΟΡΤΑΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ Τα άσφαλιστήριά τού είνε ΤΙΤΛΟΙ ΚΡΑ- ΤΙΚΟΙ ήγγυημένοι παρά τού θησαυροφυλα- κίου τού Ιταλικού Κράτους Κεφάλαια καί 'νΐποθέματα την 31 —12—34 Α:ραι Ιταλίας 3.500.000 000 διαεκατ. ήτοι τριάκοντα Ινα δΐΐεΊατομμύρια δραχμών. Κεφάλαια ήσφαλισμένα έν ισχύν %α:ά την 31 Δεκεμ¬ βριού 1934 Α ραι Ιταλίας δώοε<α διοεκατομμύρια ή;οι εκατόν τρία δνοεχατομμύρια δραχμώ». Οί παρά τώ Έθνικφ Ίδρνματι ήσφαλιαμέ/οι συμμε- τίχουν είς τα κέρδη τού. Τα αυμβόλαια τοθ Έθνικοΰ Ίδούματος παρίχουν τούς έλευθερΐα>τέρους δρους: Αυτόματον παράτασιν,, τα
μεγαλείτερα δχνιια, ί)εΰθβρον σϋμβίλκιον, έξαγοράν κλπ.
υπό τού; σϋμφερωΐέρους δρους:
Δ ά ποΐΐαν πληροφορίαν απευθυντέον είς τούς έν Κρήτη
Γενικοίς πράκτορας.
Α. 41. ΜΑΥΡαΚΗΗ Μ. ΜΑΡΚΑΚΗΗ
(Ηράκλειον—Χανιά—Σητεία)
Ή είς τούς κατά τόπους Πράκτορας άντιπροσώπους των.
ΑΦΙΧΘΗΣΑΝ
Αί έκλεκταί Κάλτσαι
""""ΕΛΕΝΑ:"·""
Πωλούνται είς τό Κατάστημα
ΖΑΚΑΡΙΛ ΑΝΥΦΑΝΤΑΚΗ
(' Α ρ α α τ &)
ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΜΑΣ
ΡΩΜΑΙΟΣ & ΙΟΥΛΙΕΤΤΑ
—'Ετοι μέ καταφέρνεις πάν-
τα, μαϊμίυϊ.τσα ιίπε μέ δακρυ
σμένα μάτια, φιλώνται το χ£ρ>.
τής Ίουλίίττας. Μέ τό γλυκϊ τό
λόγο καί με τ' άααλί σ&υ χε-
ράκι, μάτια μου, μπορεΤς νά μέ
στείλης Γαια ατήν κόλαση. Μά
χχλάλι αου
Τι άμζξι σταμάΐηίε, δ άαα-
ξάς άνοιξε την πόρτα καί χαιρέ-
τηαε.
—ΦθάααμεΙ είπε κάνοντας
μιά βαθιά 6πόκλιαη.
Οί δυ4 ν/υναΐκες κατέβη-<»:ν καί προχώρησχν πρός Ι/α σύ' Βίνχρο, δ,ΐου βριοκόταν τό κί^λΐ τοθ αάτ,ερ Α-Αυρένΐιου. Κρυμμίνο μεσ' στ!ς ροδοδά- φνες καί οΐους χλωρούς κισΐύς, ίνα κάτααπρο, άπέρτιο, σηιιάκι: τό κελλί .τοϋ μοναχοθ Λαυρέν τιου, ήταν γνωστός σ1 δλόκληρη την περιφέρεια γιά την άγιοσύ- νη τού κ^Ι τή σόφια τοΐ'. Έκεί μέσα μπήκε ή Ίουλιίττκ άφοθ φίλησε την παραμάνα της, καί τής (ίπε στό κατώφλι. —Μεΐνε ίδ