95982

ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ
ΣΥΝΔΡΟΜΑΣ
Αιγυπτου
έτησίη λίςιαι 3
έξάιιηνος Ί
Άμερικής
έτησία δολ. 1")
εξάμηνον » 8
_Τιμη
ά ΰλ
κατά φΰλ λον
Δοαχ. 2
ΤΡΙΤΗ
5
ΙΟΥΛΙΟΥ
1936
ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΑ
ΟΛΟΣ ΜΙΝΗΤΑΥΡΟΥ
ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ ΚΡΗΤΗΣ ■ ΕΤΟΣ 23ΟΝ
ΑΡΙΘΜ. ΦΥΛΛΟΥ «05
ΥΠΕΥΒΥΜΟΣ ΣΥΙΤΑΚΤΗΣ ΘΡ. Ν. ΣΤΑΥΡΑΚΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: ΑΝΔΡ. Μ. ΖΩΓΡΑΦΟΣ
ΤΑ
ΚΑΙ ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΠΗΤΗΜΑΤΑ
Τα ζητήματα πού ένδιαφέ- τροποποίησιν τού όργανισμοΰ
ρουν την τάξιν των έπαγγελ τού ταμείου αύτοΰ, έπως έ-
ματιών καΐ βιοτεχνών, άπα- γινε μέ τό Μετοχικόν ταμεϊ
σχολοΰν καΐ πάλιν την Κυ όν τοΰ Στρατού, ωστε νά
βέρνησιν, καθ* άναφέρουν έπιτρέπεται νά γίνωνται κα-
πληροφορίαι έξ Αθηνών, ταθέσεις καΐ νά χορηγοΰνται
Ύπάρχει δέ άπόφααις άμε-, δάνεια, τα κεφάλαιά τού
τάτρεπτος νά ρυθμισθοϋν θ' αύξηθοΰν σημαντικά άφοΰ
τα ζητήματα αύτά κατά ' είς αύτό θά κάμουν όλας τάς
τρόπον οριστικόν, δίκαιον, καταθέσεις των οί έπαγγελμα
Ικανοποιητικόν. ϋαί νά δή τίαι κ«ί βιοτέχναιμας, καΐ θά
μιουργηθοϋν νέαι συνθήκαι εξευρεθή ασφαλώς τό άπαι
πού θά έπιτρέψουν την βελ τούμενον χρήμα διά την ά
τίωσιν τής θέσεως τής τό-1 σκησιν τής έπαγγελμοιτικής
σον συμπαθούς καί δημιουρ-1 καί βιοτεχνικής πίστεως. Καΐ
γικής αυτής κοινωνικάς τά· ( «ύτό θά γίνη ασφαλώς τώ-
ξεως. Δέν γεννάται δέ περί|ρα, πού ή Κυβέρνησις με-
αφτοΰ ούδεμία άμφιβολία. Ή λετά την ρύθμισιν τώνζητη
Κυβέρνησις εχει δείξει ίδι "'----- —Λ -'--------" '------'
αίτερον όλως ενδιαφέρον
καί εξαιρετικήν στοργήν
πρός τούς έπαγγελματίας
καί βιοτέχνας και εχει ρυθ-
μίσει πλείστα έκ των ζηεη-
μάτων των. Ο» συνεχίση έ-
πομένως έκδηλώνουσα τό
ενδιαφέρον της, άφοΰ άλλως
τε Ιχει απόφασιν νά λύση
δλα τα μεγάλα κοινωνιχά
προβλήματα.
Ήδη ή Κυβέρνησις, έτα-
κτοποίησε τό ζήτημα τής ά-
ποζημιώσεως των άχραστευ-
θέντων λόγω τής μηχανικής
προόδου, έπαγγελμάτων, τό
ζήτημα τής άσφαλίσεως διά
τής ιδρύσεως καΐ λειτουργί-
ας τοΰ ταμείου
έπαγγελματιών
άσφαλίσεως
καΐ βιοτε¬
χνών, τό ζήτημα τής κατο-
χυρώσεως τού &έπαγ?έλματος
διά τής εκδόσεως τής σχετι-
κής νομοθεσίας καί πλείστα
άλλα. Μένουν άκόμη τό ζή
τημα τής έπαγγελματικής
καί βιοτεχνικής πίστεως κα-
θώς καί τό ζήτημα τής έπαγ
γελματικής οτέγης· Ή σκέ¬
ψις έπομένως τής Κυβερνή¬
σεως θά στρέφεται ήδη είς
την ρύθμισιν των ζητημάτων
αυτών.
Άλλά τό ζήτημα τής έπαγ
γελματικης καί βιοτεχνικής
πίστεως, δέν παρουσιάζεται
είς την Έλλάδα μόνον. Εϊ-
ν«ι ένα ζήτημα πού ένδια-
φέρει καί όλας τάς άλλας
χώρας. " Αύτό τουλάχιστον
συμπεραίνεται «πό τάς συ-
ζητήσεκ πού εγένοντο είς τό
συγκληθέν εσχάτως είς την
πρωτεύουσαν τής Νσρβηγίας,
Όσλο,^ διεθνές βιοτεχνικόν
συνέδριον. Διότι είς τό συ¬
νέδριον αύτό τό κυριώτερον
θέμα υπήρξεν ή βιοτεχνική
πίστις, ή ίδρυσις είδικών τρα
πεζών καί ή έκδοσις είδικής
νομοθεσίας είς τα διάφορα
Κράτη πρός ρύθμισιν των ζη¬
τημάτων αυτών. Διότι ή νο·
ή διέπουσα τάς εμ
λά θώ
μάτων πού άπασχολούν τούς
ίιοπαλαιστάς των πόλεων.
Τότε δέ θά διευκολυνθή καΐ
ή λύσις τοΰ αλλοϋ, σοβαροϋ
έπίσης ζητήματϋς, τής έπαγ-
γελματιχής στέγης. Διότι ή
Τραπέζα 6ά είνε είς θέσιν
είτε νά χρηματοδοτήση τούς
έπαγγελματίας καΐ βιοτέχνας
διά την μόνιμον στέγασίν
των, είτε νά ιδρύση οίκο-
δομικούς συνεταιρισμούς πού
θ' άναλάβουν την ανέγερσιν
κατοικιών καί καταστημάτων
διά τα μέλη των, έξοφλουμέ
νων διά πολυετών χρεωλυ
τικών δόσεων.
Άλλ' είπομεν. Τα ζητήμα
τα αύτά μελετώνται ήδη υπό
τής Κυβερνήσεως μέ όλην
την άπαιτουμένην σοβαρότη-
τα. Ειμπορούμεν έπομένως
νά -ήμεθα απολύτως βέβαηοι
διά την ταχείαν καί ίκανο
ποιητικήν ρύθμισιν των.
πορικάς συναλλαγάς καθώς
καί την άσκησιν τής έμπορι-
κής πίστεως δέν Ισχύει βε¬
βαία προκειμένου περί των.
βιοτεχνών, πού δέν θεωροΰν
ται ού τε έμποροι, ούτε δμως
καΐ βιομήχανοι. Εύτυχώς ο-
μως, παρ' ημίν, τό ζήτημα
τής βιοτεχνικής καί έπαγγελ-
ματικής πίστεως δέν παρου·
σιάζει πολλάς δυσκολίας είς
την λύσιν τού. Πρός τούτο,
ημείς είχομεν ύποδείξει καί
είχομεν ύποστηρίξει άπό και
ροϋ την ίδρυσιν έπαγγελμα-
τικής καί βιοτεχνικής Τρα¬
πέζης κατά τό πρότυπον τής
Άγροτικης Τραπέζης. Την
άποψιν δέ αυτήν φαίνεται
ότι μελετά τώρα καί μ'ι Κυ¬
βέρνησις. Ή ίδρυσις αλλωστε
τήςΤραπέζης αυτής, δέν προσ
κρούει πλέον είς μεγάλας δυ
οχερείας. Τό ταμείον Άσφα¬
λίσεως έπαγγελματιών καί
βιοτεχνών, πού ιδρύθη υπό
τής σημερινής Κυβερνήσεως
καΐ λειτουργεΐ ήδη, ειμπο¬
ρεί κάλλιστα ν' αποτελέση
είνε πλέον άργά γιά δλα. Τ'
άσήμια θά εΐχαν κι' δλας φα
νη στό κεφάλι» άν τό «Ίνστι
τουτο» τοϋ καλλωπισμοϋ δέν
εΤχε φροντίσει νά κρύψη επι
μελώς αύτά τα άνησυχητικά
σημεΐα. Καί θέλει δσος τής
μένει άκόμη καιρός νά μή
μείνη, άχρησιμοποΐητος. Θέλει
νά ρουφήξη άκόμα ιή ζωή Κι'
έρχεται τέλος ή κόρη. Έκείνη
θέλει ταξίδι μακρυνό. Όνειρεύ
εται πλάζ κοσμοπολιτικές. Πί
στες χοροΰ. Τερραίνγιά σπόρ.
Καζΐνα καί ξενοδοχεΐα πολυ
τελεΐας, δπου νά χάνετσι μεσ'
στόν λαβύρινθό τους.Ό πόθος
τής μεγάλης ζωής την καίει.
Ήβιασόνη κι' ή άπληστΐα νά
τα γευθή βλα τής κεντρίζει τό
πεΐσμα. 'Ελάτε λοιπόν τώρα
νά βρήτε ακρη. Τραΐς ήλικΐες,
τρείς τύποι, τρείς έποχές,
τρείς άντιλήψεις δισφορετικές.
Προσθέσετε τώρα καί ώς τέ-
ταρτο τόν άνδρσ. Θάχετε ά-
νάγλυφη την είκόνα τού 6ρά·
αατος. Άλλά αύτός βεβαία
δέν λογαριάζεται. Είναι τό
θυμα. Καί δέν είναι άνάγκη
νά τόν ενθυμούνται οί όλλοι.
Άρκεΐ δτι ένθιιμοθνται τό
πορτοφόλι τού.
Μ.
Όμιλεϊ 6 κ. Νικολουδης
Πεταχτά
σημειώματα
ΤΟ ΔΡΑΜΑ
ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ
Σύγχυσις καί πανικός. Ό
έχθρός ενέσκηψε. Καί ή οίκο-
γένεια ζητεί καταφύγιο σωτη¬
ρίας" έτοιμάζεται γιά έ'ξοδο.
Γιά ποΰ δμως; "Ω! Άλλά έ
δώ είναι τό πρόβλημα. Καΐ
άπ' έδώ άρχίζει τό δρδμα πού
προκαλεΐ ό Λΐβας τοΰ κσλο
καιριοΟ. Ήμέρες τώρα γΐνεται
ή συζήτησις. ΆρχΙζει μέ σχέ
δια, μέ ήρεμίσ, μέ μειλιχιότη-
τα, έξελίσσεται σέ καυγά κα!
καταλήγει είς τό τΐποτε. Τό
κάθε μέλος τής οικογενείας
εχει καί τό σχέδιό τού. Τίς
προτιμήσεις τού, τίς αξιώσεις
τού. Καί έπιμένει σ' αύτές
μέ πεΐσμα Δερβίσου τής Ά-
νατολής. ΚσμμΙα υποχώρησις.
ΚαμμΙα συνδιαλλαγή. Τόση
είναι ή έπιμονή, πού άν έδει·
χνανάνάλογηνοί Έλληνες καΐ
είς τάς έθνικάς των ΰποθέ
σεις, χωρΐς ύπερβολή, θά εΐχε
μεγαλουργήσει τό ρωμέϊκο.
Άλλ' ή έπιμονή ύηάρχει δυ-
στυχώς μονάχα δταν έκδηλώ
νιεται μαζί μέ τίς δισφωνίες.
έχα γύρευε τώρα νά
συμπέρασμα καΐ νά
Ιδής πρσκοπή. Ή οίκογένεια
λοιπόν έκιμάζεται γιά έξο
χή. Τό σπίτι έ'χει άναστατω
θή. Τα έπιπλα έχουν σκεπα·
σθή μέ καλύμματα, οί βαλί-
τσες έχουν δεθή. Τα μπαγκάζ
είναι ίτοιμα. Τό θερμόμετρο
όλοένα κι' άνεβαίνει. Κι' δ¬
μως ή άναχώρησις δέν πραγ
ματοποιεϊται. Καί τό δραμα,
συνεχίζεται, μαζί μέ τίς ά
συμβίβαστες διαφωνίες.
Ή μητέρα, πού εχει χάσει
πιά τόν άέρα τής ζωής καί
τής νηότης, θέλει βουνό, ήσυ
χία, δροσιά. Θέλει νά βρή
τή γαλήνη στή μοναξιά, δπου
δέν θά βλέπη τούς άλλους νά
χαίρωνται τή ζωή πού δέν
μπορεΐ έκείνη νά ζήση πιά.
Ή κυρία δμως πού Βέν έ"χε
άνάγκη άπό τόν άέρα τοθ
βουνοϋ—έχει τόν ίδικό της έ
ΟΠΩΣ ΔΙΑΒΑΙΝΕΙ Η Ζ0.Η
την βάσιν, τόν πυρήνα τής Ι κείνη—θέλει λουτρόπολι κο
Τραπέζης αυτής. Μ§ μίαν σμική. Ξέρει δτι σέ λίγο θά
ΠΑΡΑΛΙΑ
ΚΑΙ ΩΜΟΡΦΙΑ
Άπό τό ΰψος τοθ πα(,αλιακοΟ
καφενείου υπάρχουν κριΐαί καί
ΙπικριταΕ: Ηεώνται οί άνθρωποι
την παραλίαν καί δέν Ιχουν τί
ποτε άλλο καλύτερο νά κάμουν
παρά νά χρΕνουν τού; κβλυμβών
τας, μικρούς καί μεγάλους. Καί
άπό πολλάς άπίψεις!...
—'Ύπάρχει γενική αίΌτΊητική
είς τα θεαματα αύτά άλλά καί
γενική τάξις. Οί παραβαίνοντες
τούς κανόνας καί τής μέν καί τής
προκαλοθν διαμαρτυρίας. Δέν
βλέπετε; Καί ό κοινότερος των
θνητών διατηρεϊ είς τό σημείον
τοθτο αυστηράς προθέσεις.
ΙΙράγματι, ή κατάστασις είχεν
ώς την διέγραψε ό πρώτος όμο
τράπεζος. Τό δτι τα σπόρ τοθ
νεροθ άποκτοΰν θέσιν είς τάς
δημοσίας συζητήσεις, είνε γεγο
νός αναμφισβήτητον. Δέν είνε ά¬
νάγκη άλλως τε νά Ιχη κανείς
μεγάλας κολυμβητικάς γνώσει;
διά νά αποφανθή κατά πόσον
κολυμβά καλά αύτός ή έκείνη
Κατά πόσον δέν προσβάλλει την
δημοσίαν αίσθητικήν—ή δημοσία
αιδώς είνε άλλο ζήτημα. "Ετσι
δικαιολογοθνται δλοι οί παρατη¬
ρήται ποΰ άνευρίσκουν καί άπό
τής πλευράς αυτή; καί μεταξύ
τής ψυχολογίας τοθ ΙλληνικοΟ κοι
νοΰ, γοΰστα καλοπροαίρετα καί
συγχρονισμένα.
—Τό νερό θέλει τέχνη. Τα νέ
ρό θέλει κορμιά.
Ρεαλιστικά καί όμόφωνα διε¬
τυπώθη τό έπίγραμμα αύτό εν
δψει φυσικά τοθ θεάματος ενός
κολυμβωντος. Συγκεκριμένως ό
κολυμβων άνήκεν είς τό ωραίον
φΰλον καί ετσι υπήρχεν Ινας λό
γος παραπάνω διά νά είνε ή κρι-
τική αύστηροτέρα. Κάτι τό πλα
δαρό έλικνίζεΐο είς τα κΰμ*· κάτι
τό πλαδαρό διέκρινε δλας τάς ρυθ
μικάς καί πλαστικάς είς άλλας
περιστάσεις, κινήσεις τοθ κολυμ-
βήματος. ΙΙοΟ νά άνοιχτή λιγάκι
βαθύτερα ή κολυμβώσα! Άλλί καί
πώς! Δέν εγνώριζε κάν νά κολυμ¬
βά: Έκτύπα τα χέρια έδώ καΐ έ
κεϊ καί έφύσα σάν φάλαινα.
Οί άκτές μας είνε μία θρησκεία
τό καλοκαΤρι. Δέν τίς λούζει μό
νόν ό μπάτης. Τό πλαίσιόν τους
είναι δλες οί ώμορφιές τοθ κό
σμου. Αύγές όνειρεμμένες, δεί
λινά έξαίσια ποικίλλουν κάθε
μερά καί μέ διαφορετικές φαν
τασμαγορίες τίς δαντέλλες τους
Ό κόσμος πού τρέχει έκεΐ δέν
δροσίζεται μόνον, άνασαίνει μέσα
στό θαθμα τής δημιουργίας. Στό
πλαίσιο αύτοΰ τοθ θαύμχτος —δρί-
στε τώρα: "Έρχεται μιά άντικανο-
νική καί άντιαισθητική στιγμή
νά τα χαλάση δλα. Είνε νομίζε-
τε έγωϊστικό τό συμπέρασμα; Κά
θε άλλο. Οί καλλονές τοθ τοπείου
γιά νά τίς διαισθανθή κανείς ώς
ψυχολογική έξύψωσι καί ώς άνα-
ψυχή άκόμη, ϊχουν άνάγκη κάποι
άς άρμονίας. Ό σαρκασμός τής
ζωής παρουοιάζει άλλες ώρες διά
ΑΡΧΑΙ ΚΑΙ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙ!
ΤΟΥ ΚΡΑΙΟΥ!_ΤΙΣ_4«ΛΪΓΟΥΙΙ»Υ
Ό Αόγος τού είς Λαμίαν
ΣυνεχΙζομεν σήμερον την
δημοσίευσιν τοθ λόγου τοθ κ.
Νικολούδη είς την Λαμίαν:
Άπό απόψεως κοινωνικής
πολιτικής, ή Ελλάς σήμερον
εΐνε πρότυπον Κράτους. Που
θενά δέν έθεσπίσθησαν καΐ
καί χοινωνικώς.
Διά μίαν στιγμήν ή Χώρα
έταλαντεύθη μεταξύ Δεξιας
καί Άριστεράς, μεταξύ τού
Έθνους καί τού διεθνισμοθ,με
ταξύ τής τάξεως καί τήςάναρ
χΐας, μεταξύ τής λογκής καί
δέν εδόθησαν δσα εδόθησαν ι τού παραλογισμοΰ. Καί δταν
είς τόν άγρότην, τόν εργάτην ή σύγχυσις των ίδεών, ή μέ
τόν ύαάλληΧον άπό τόν Ίω· θη των παθών, ό διχασμός, ή
άννην Μεταξάν έν Ελλάδι, δυστυχία τού "Εθνους έ'φθα-
Μέ τάς έθνικάς δέ κατευθύν-'σαν είς τό κατακόρυφον, ό Ί
σεις πού εχει σήμερον ή Παι-|ωάννης Μεταξάς, πάλιν μό·
δεΐα μας, ώς καί αί Πολιτικαί! νος καί πρώτος, είπεν, έν ε-
κσΐ Κοινωνικαί Όργανώσεις. τει 1935, μέσα είς τόν θόρυ
μας, δυνάμεθα νά είπωμεν δτι βον Καί τόν πανικόν: «'Επανα
τό πατριωτικόν (δεώδες καλ-
λιεργεΐται άπ' άκρου είς ά¬
κρον τής Ελλάδος, χωρίς πά
ραφωνΐας.
Προσθέσατε την ασφάλειαν
καί την τάξιν, αί οποίαι είνε
άσάλευτοι καί άδιατάρακτοι,
προσβλέψατε πρός τα σύνορα,
τα όποΐα είνε άπαραβίαστα,
ένθυμηθήτε τάς ισχυράς συμ¬
μαχίαν μας, καί πιστεύσατε
ότι, έκτός τής κρατικής μας
άναδιοργανώσεως σφυρηλατεΐ
ται καθημερινώς καΐ £νας νέ-
ος ελληνικάς πολιτισμός, ό ό
ποίος έχει τάς πηγάς τού μέ¬
σα είς την εθνικήν παράδοσιν
άλλά θά άντλήστ) την δύναμίν
τού άπό τάς σημερινάς καΐ
αύριανάς έπιδιώξεις, έξελίξεις
καΐ δυνατότητας τής φυλής,
νά λάβη την τελ-ειωτικην
τού μορφήν.
Πσραλείπω βεβαίως πολλά,
άλλά δέν είνε δυνατόν νά εί
σελθω είς λεπτομερείας τοθ
συντελουμενου έργου. Πάντως
αυτή είνε περίπου ή είκών των
δύο Έλλάδων, τής προαυγου-
στιανής καί τής μεταυγουστια-
νής. Εάν έσυνεχΐζετο ή προ-
αυγουστ«ΐνή κατάστασις, θά
άπετέλει υβριν πρός την Ελ¬
ληνικήν Ιστορίαν, πρός τάς
θυσίας των πολέμων μας, πρός
την αγωνίαν την οποίαν διήλ¬
θεν ό τόπος επί είκοσιν ε"τη,
πρός τάς άρετάς τοθ έλληνι-
κου λαοό, πρός τό μέλλον τοθ
Εθνους.
ΟΙ ΔΥΟ ΣΤΑΘΜΟΙ
Κσί ό
Ήτο ή
φέρατε τόν Βασιλέα διά νά
δοθή έκ νέου ένας ρυθμός είς
την άμορφον ζωήν».
Βασιλεύς επανήλθεν,
πρώτη φάσις τής άνοικοδομή
σεως, ή δέ 4η Αύγούστου, ά
δεύτερος μεγάλας σταθμός
της.
Μετά δύο περίπου έτών δή
μιουργικούς κόπους καί μό
χθους, ό Ιωάννης Μεταξάς
,έχει τό δικαίωμα νά ε'ίιτη δτι
διεμόρφωσε κατά τάς γενικάς
τού άκόμη γραμμάς τό νέον
Κράτος καί την νέαν εθνικήν
συνείδησιν. Ό Έλλην άρχί
ζει νά άντιλσμβάνεται πλέον
σήμεροτ τό σύνθετον ελληνικόν
πρόβλημα, πρόβλημα οικονο¬
μικόν, πρόβλημα κοινωνικόν,
πρόβλημα γοήτρου καί πολιτι-
σμοΰ, καΐ νά πά(ρνη-θέσιν ά-
πέναντΐ τού. Νά κανονίζη δή
λαδή τάς ύποχρεώσεις τού καί
τα δικαιώματά τού, κατέναν-
τι τοθ προβλήματος αύτοΰ, τό
οποίον δέν είνε δυνατόν νά
κυττάζωμεν άτομιστικώς, έγω
ϊστικώς, άλλά ώς £να εθνικόν
Ό Μασταμπάς.
Γενική είνε ή όμολογία καί
πάγκοινος ή αντίληψις δτι ό
Μασταμαάς αποτελεί τό δρο-
σερώτερον, τό γραφικώτερον,
τό ώραιότερον προάστειον
ας. Οί εύθεΐς δενδροφυτευ·
ιένοι δρόμοι τού, τα πεΰκα
:αί τα άλλα δένδρα τού
αί τα άμπέλια πού σχηματί-
ρυν τό πράσινο άνάμεσα ά-
:ό τό όττοΐονξεπροβάλλουν τα
ραΐα σπιτάκια, δίδουν (διαι
έραν χάριν είς τόν Μασταμ-
αν. Δι" αυτόν δμως τόν λό-
ον καΐ θά πρέπει νά περι-
άλλεται μέ ιδιαιτέραν στορ-
ήν καί άπό τούς πολίτας καί
πό τόν Δήμον. Καί δμως οί
ρόμοι τού μένουν είς αθλίαν
:ατάστασιν μέ σύννεφα σ<ό- ης καί ό φωπσμός τού πλημ- ιελής. Άλλά πιστεύομεν δτι λα αύτά θά διορθωθοθν ά- ,έσως. Τα λουτρά. Αύξάνονται καί πληθύνον- αι καθημερινώς οί κολυμβη- αι καί οί φίλοι τής θαλάσ¬ σης γενικώτερον. Καί τα ά- ρογιάλια μας γεμίζουν άπό όσμον πού έγκαταλείπει την καιομένην καΐ μή φλεγομένην :όλιν» ζητοθντα την δροσιάν (ς τάς άγκάλας τοθ ύ· ροθ στοιχείου. Καί είνε πολύ ύχάριστος ή στροφή αυτή οό κόσμου πρός την θάλασ¬ σαν. Τό γεγονός δμως αύτό ημιουργεΐ πιστεύομεν την υ¬ ποχρέωσιν τής ταχυτέρας α¬ ποπερατώσεως κσί λειτουργΐ- ας των δημοτικών λουτρών ής παραλΐας τοθ Πόρου κα¬ θώς καί τοϋ καθαρισμοθ τής παραλίας αυτής άπό τίς πέ- ρες, τα σανίδισ, τίς άκαθαρ- σίες ποΰ την άχρηστεύουν. μαζί. οί Έλληνες Εύτυχώς ή κατάστασις έκεί νη μετεβλήθη. Σήμερον ή Έλ λάς είνε ήνωμένη εσωτερικώς, κατωχυρωμένη εξωτερικώς καί όργανώνει την.σύγχρονον καί αυριανήν ζωήν της, σύμφωνα μέ αρχάς, τάς οποίας υπηγό¬ ρευσαν αί έσωτερικαί πολιτι¬ καί μας άνάγκαι καί σύμφωνα πρός την πείραν τής άγωνιώ- δους πολεμικής καί μεταπολε- μικής κρίσεως, την όποιαν διήλ θομεν πολιτικώς, οίκονομικώς *ε^^^^^Ι^^Δ|ε^^ε^^^^^ε^^^·^^ε^^·^Ι^^^^ε^^^^Ι^^·^^Ι|^^ τό περιθώριον τής καθημερινής ερεύνης. Γιά τόν άνθρωπο τής έ ποχή; 8,τι συμπληρώνει έδώ την Ιντύπωσι τοΰ περιβάλλοντος είνε ίνα σωμα ύποφερτής τελειότητος ή ε"νας κολυμβητής καλάς πού χά ρίζει στήν δλη έντύπωσι τό ώραι ότερο σαμπλήρωμα ζωής καί κι νήσεως. * * * Γιατί μάς είπαν χερααίους; Γιατί δέν ξέρουμε διόλου νά δημι ουργήσωμε παραλιακή ζωή. Μπο ρεϊ νά διατηροθμε δλες τίς καλές προθέσεις. Δέν Ιχομεν 8μω; άντι ληφθή άκόμη οδιε τή γενικώτερη σημασία τής ζωής αυτής, ουιε την πρακτικότητα άκόμη. Καλή χολυμδητική σημαίνει καί περιο¬ ρισμόν δυστυχημάτων είς την τό σο διαδβδομένην παντοΰ θαλασσίαν ζωήν. Διότι ακριβώς συμβαίνει αθτό τό περίεργον: Νά πνίγωνται είς τα ρηχά οί "Ελληνες.Άλλά καΐ "ανεξαρτήτως τούτου ή δημιουργία 1 κινήσεως τής άκτής,άναλόγου πρός , την παράδοσιν τής ώμορφιάς, δ- πως την ετοποθέτησαν οί άρχαΐοι καλλιτέχναι, άξίζει τόν κόπον. Ό πολιτισμός άπό κάτι τέτοια μι- κροπράγματα είνε δυνατόν νά δια- βθθ Α£ΝΟΔΑΙΟΣ Η ΒΑΘΥΤΕΡΑ ΜΕΤΑΒΟΛΗ Βλέπετε ποία βαθυτέρα με ταβολή επήλθε μέσα σέ δυό χρόνια, δχι μόνον είς τό πολι¬ τικόν μας σύστημα, άλλά βα θύτερα μέσα είς την ζωήν καί τόν χαρακτήρά μας. Τό εθνικόν αύτό άποτέλε σμα είνε τεραστίας σημασί άς. Διά νά αχθή δέ είς την πλήρη τού τελείωσιν πρέπει νά περιβάλλετε μέ διαρκή καί ά περιόριστον εμπιστοσύνην τόν Αρχηγόν. Όπως αύτός είς τάς άρετάς σας έμπιστεύεται την επιτυχίαν τοθ έργου τού, ετσι καί σεϊς είς την αρετήν καί τό όργανωτικόν τού δαι μόνιον πρέπει νά έμπιστευθή- τε την ευτυχίαν σας, την ύπε- ρηφάνειάν σας ώς Έλλήνων. Ή πολιτική είνε μία δύσκο- λος, μία δραματική υπόθεσις. Διότι άσκεΐται επί τής πλέ¬ ον άσταθοθς υλης, επί τοθ άν- θρώπου, ό οποίος είνε £νας κόσμος συναισθημάτων, πα¬ θών, έγωϊσμών, συμφερόντων. "Αν ό Ιωάννης Μεταξάς είς μίαν άπό τάς κρισιμωτέρας στιγμάς τής Ίστορίας μας κα τώρθωσε νά κάμη την Κυβέρ νησίν τού όργανον ζωντανόν τής εξυπηρετήσεως των συμ¬ φερόντων τοϋ "Εθνους καί νά κάμη νοητήν την μεταβολήν τής 4ης Αύγούστου, βασιζό μενος επί τής σταθεράς έμπι- στοσύνης τοϋ έλληνικοθ Λα οθ, είνε μία ίστορική πολιτική μορφή, διά την οποίαν ή Χώ¬ ρα πρέπει νά είνε ύπερήφα· νος. Αί διαβολαί, οί ψίθυροι, α μεμψιμοιρίαι, αί συκοφαντία ωρισμένων άνθρώπων τοθ έ σωτερικοϋ καί ωρισμένων αύ τοεξορίστων Έλλήνων τοϋ έ ξωτερικοΟ, των οποίων έθίγη σαν αί φιλοδοξίαι καί τα συμ φέροντα, δέν φθάνουν είς ΰψος τοΰ στερεοΰ οίκοδομήμα τος, τό οποίον άνεγεΐρει κα θημερινώς άπό διετίας ό ' ωάννης Μεταξάς. Είς την φ λόλογικήν αυτήν άντίδρασι Η σούμα. Είς τάς Αθήνας ευρίσκε¬ ται άπό ημερών έπιτροπή σου μοπαραγωγών τοθ νομοϋ μας αί ένεργεΐ παρά τή κυβερνή¬ σει διά την οριστικήν καί ίκα- νοποιητικήν ρύθμισιν τοθ ζητή- ματος τής σούμας. Δέν έχο¬ μεν ύπ' δψιν είς ποίας συγκε¬ κριμένως ενεργείας προέβη αί ποΐαν απάντησιν έλαβε. Είμεθα πάντως βεβαιοί δτι ή Κυβέρνησις πού τόσον ένδια- έρον έκδηλώνει δι' δλα τα αφορώντα την άγροτικήν τά¬ ξιν ζητήματα θά ρυθμίση καί ό ζήτημα τής σούμας κατά τρόπον πού νά ίκανοποιή α¬ πολύτως τούς παραγωγούς ωρίς καΐ νά παραβλάπτη βέ· 3αια άλλα γενικώτερα συμ- φέροντα. Είς Κωνσταντινούπο- Αιν. Ή έκδρομή των έκπαιδευ- ικών τής Κρήτης είς Αθήνας καί Κέρκυραν ματαιοθται διά νά γίνη είς την Κωνσταντι- ούπολιν. Ή σχετική αδεία εδόθη υπό τής Κυβερνήσεως καί ή έκδρομή οργανούται κα¬ τά τόν καλύτερον τρόπον. Δέν γεννάται δέ άμφιβολία ώς πρός την επιτυχίαν της. Τα εξοδα είναι σχετικώς μικρά, ί ημέραι τής παραμονήν αρ¬ κεταί καί ό πίθος τοθ ταξι- διοθ είς την πόλιν των θρύ- λων μεγάλος. Ασφαλώς δέ είς την έκδρομήν αυτήν θά 6η· ώσουν συμμετοχήν έκτός των εκπαιδευτικήν καί πλεΐστοι άλ οί έξ δλης τής Κρήτης. άντιτάσσομεν τόν δγκον τοθ άπολογισμοθ, ό οποίος θά ■μφανισθή ΰστερα άπό ολίγας ■βδομάδας, κατά την δευτέ¬ ραν επέτειον τής 4ης Αύγού¬ στου, καί τό υπέροχον παρά- δειγμα τής εργασίας καΐ τής πειθαρχίας τοθ έλληνικοθ ΛαοΟ. Λαμιεΐς, εΐμαι εύτυχής διότι έπεκοινώνησα μαζί σας καί μέ ήκούσατε.ΉΈλλάς προχώ¬ ρει είς μεγάλους δρόμους. Έ λάτε λοιπόν νά άναφωνήσω- μέν μαζί: Ζήτω ό Βασιλεύς! Ζήτω ό Ιωάννης Μεταξάς: Ζήτω τό "Εθνος! Ζήτω ή Ρούμελη!

ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ
(θερινός) ΠΟΥΛΑΚΑΚΗ -Σή^ε
ρον ώραι ΊΟμ μ. τό άριστούργημα
τού κινηυατσγράφου· «Περιμένον
το,ς την αΰγή·. Μέ τόν Μπόμτυ
Καρούζο.
θερινός «ΑΠΟΛΛΩΝ·-Σήυί-
ρον τό βραβευθέν έργον: «Νέα
Ύόρκη Μιανί. Μέ την Κλωντέτ
Κλομηέρ, ΚΛάρκ Γκειμπλ. ,
Άπό τού θρόνοο
ε Ι ς την Ααι μητόμον.
ϊϊΓΪΡΑΪΠΐΙ
ΒΑΣΙΑΙΣΣΑ
*=■>
την χώΡ£Υ
Προιστάμενος Τι'τινραφείου
Ιωάννης Γ Άοπραδάκης
Ή στήλη τού ώραιόκοσμου.
Ή φύσις, τό δάσος, τό ύπαιθρον
δίδουν έμπνεύσεις στήν Ποφισινή μόδο*.
~
ΘΕΡΙΝΟΣ
ΠΟΥΛΑΚΑΚΗ
ΣΗΜΕΡΟΝ
'Ένα ύπέροχο μουσικό
δραματικό άοιστούργημα:
ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ
ΤΗΝ Λ ΥΓΗ
(Γαλλική όμιλούσα)
Μέ τ«>ν
ΜΠΟΜΤΤΥ ΚΑΡΟΥΖΟ
ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗΝ:
ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ
Ό ηρώτβς Γκλλιχβς
Ναυπκός Κολοσσός:
Τά παρισινά καταστήματα τής
Κα'ι ακριβώς τού λαοϋ ή Ώτ-Κουτύρ παρουσιάζουν τό ίνα
καρ&ιά έδονεΐΐο περισσότερο μρΐα τ0 αλλο *α<· δευτέραν σει- άπό τή μεγάλη συμπόνια γιά ^ *Ρ£^ ^^ τή γυναΐκα πού είχε τόσο μι-; τέχουν τα κοστούμια τής πλάζ. σηθή δταν ήταν τόσο εύτυχι-|Μετά τόν Ούώρθ, τήν Βιοννέ κα'ι σμένη ώστε δέν μποροΰσε νά Τον Λελόν οί όποΐοι κατο-λάβη τιώς όττήρχε δυστυ-' πΡωΐον ν.ά έκθέσουν _. «λ . ΙΚΑ. - ρτν σειράν των θερινων συλλο- χίΓΓ Οταν οί γυναικες τής γων των κα1 περ1 των ΟΙ,ο(ων άγοράς έμάθαιναν άπό τήν σάς έ'χω ή*ίη ομιλήση, οί οΐκοι κυρΐα Ρισάρ πώς τό κοτόπου Μολυν'έ, Μαγγυ Ρούφ, Πακόν καί λο ή τά νοοταοικά πού η'ίελε ' Σιαπαρελλϊ έτιδεικνύοον τώρα 1 α ί Ρ ιΚ ,°υ Π · Τΐς τελευταίες των δηαιουργΐες. νά αγοράση προορίζοντο για, Την Σια,αρελλί ένέπνευσαν τή «βασΐλΐσσα», έδΐάλεγαν :διά την θεριιήν της συλλογήν μέ προσοχή δ,τι ύπήρχε κσλ- τό δάσος καί ή έέοχή, _ή χλω >ΓτΕ*ίΓη"νΓ"κΛΓ Α ΛηιιΆ"πιηΓ κο-' Ρίς και τα ζώα ' των. "Εντο^ια
λίτερον. καί ο οημοσιος κα 8λων τΛν εΙδβν_ ΚΕΛ!5[λια έλαφων
τήγορος, άργότερσ, στή δίκη,
με όργή καί κατάπληξι έφώ-
νσζε πώς ή Μαρία—Άντου
ανέττα «άπήλαυσε τιερισσοτέ-
, κεφάλια έλάφων,
μικρά έλαφάκια, δέματα άτΐό στά
χυα, φύλλα, βελανίδια, καρποί
άτιοτελοθν κλίπς, κουμπιά καί πόρ
πες. Βραχιόλια κα'ι κολλιέ γίνον-
ται άιτό γυαλιατερά φύλλα συν-
ρων πλεονεκτημάτων στήν Κον | έΰασμέΤα μΓμιρόΓΓκαΤούς
σιερζερί παρά στό Τάμπλ». ι επάνω είς τούς όποίους βλέπο-
Έτσι συμβαΐνει πά ντα: δπου | με μυΐγεο, σκαραβαΙους_καί κάμ-
βσσιλεύει 6 θάνατος μέ άμεΐ-
λικτη σΑηοότητα, έκεΐ άκρι-
τΐιες. "Ολες οί γαρνιτοϋρες πού
χρησιμοποιεΐ ή ΣιαπαρελλΙ είνε
ιταρμένες άπό τήν φύσι. Γι' αύτό
.. __ΐ .«. -_____..Α _ ~ . . .._____11____________
Γιά την ήμέρα λανσάρει χαρι
τωμένα ταγιέρ ποϋ συχνά συμ-
πληρώνονται μέ παλτά ϊσια, κον-
Τά πίΐό
Τοΰ μεγάλον συγγραφεύς
Ζάκ Μπαροντσίλλι.
Πρωταγωνιστοϋν:
ΕΝΤΒΙΣΦΕΠΕΡ
ΒΙΚΤΟΡ ΦΡΑΝΣΕΝ Ι
ΓαλλΐΗπ όμιλοΰαα.
Γ
Έκτος Τράστ
Τό θαλαμηγόν ά)ττ.
Άνσχωρεΐ' έξ
κλεΐου εκάστην ΚΥΡΙΑ¬
ΚΗΝ βράδυ κατ' ευθείαν
ΠΕΙΡΑΙΑ.
ΤΕΤΑΡΤΗΝ βράδυ κατ'
ευθείαν ΠΕΙΡΑΙΑ, Σθρον.
ΤΗΝΟΝ, Πάρον, Νάξον,
Πρακτορείον
ΛΙΝΑΡΔΑΚΗ
Τηλέφ. 5—«1
■■«■■«•■■■«■■«■■■■■εί
βως άνατττύσσονται περισσό-! καί ή γραμμή των μοντέλων της
τερο—ώσάν άπό άσυναίσθητη [ είνε --% =
άαυνα— στήν ψυχή τοθ άν-
θρώπου τά συναισθήματα τοθ
άνθρωπισμοΟ.
"Οταν έχη κανείς ύπ' όψει
τίς προηγούμενες άπόπειρες
άποδράσίως, ?έν μπορεΐ πά
ρ-ϊ νά καταττλαγή έκ πρώτης
δψεως δπ ή έπηήρησις μιδς
φυλοκισμένηο, εξαιρετικήν έ¬
στω δπως ή Μαρία—Άντου
ανέττσ, έξετελεΐτο υέ τόσο
λΐγη αύστηρότητα. Άλλά τά
πράγματα έξηγοΰνται αόΧις
ύττομνησθν] δτι γενικός έπιθε
ωρητής αυτής τής φυλακής
δέν ήτον παρά δ πρώην λε
μοναδοττώλης Μισονί, ό συν-
ένοχος τοθ βαρώνου ντέ
Μτάτζ σ ήν άαόππραν άπο
δράσεώς άπό τό Τάμπλ. Ή
γοη'ευτική λάμψις των έκα
τομμυρΐων τοθ ασυλλήπτου
βαρώνου άκτινοβολοθσεν ά
κάμη καί άνάμεσα άπό τά ά
διαπέραστα τείχη τής Κονσιερ
ζερί. Ό Μισονί έξακολουθοϋ
σε νά παίζη μέ έπιτηδειότη'α !
κσΐ παρατολμΐα τόν διπλό
τού ρόλο. Κάθε ήμέρα, άκριβής ι
στήν ώρα τού καί πιστός στό
καθήκον εμπσινε στό κελλί
τής Μαρίας— Άντουανέττας,
έσειε τά σιδερένια κάγκελλα
| γιά νά έλέγξη τήν στερεότη
ι τά των, έξήτσζε τίς πόρτες'
κσί τίς κλειδαριές των καί ά|
νέφερε στήν Κομμούνα μέ
οχολαστικής τυπικότητος ά
ι κρίβεια τά τώ" έπισκέψεών
, τού. Πραγματικά δμως ό Μι
' σονί 6έν έπερίμενε παρά νά
βγοΰν οί χωροφύλακες γιά νά
, σιγοκουβεντιάσΓ) σχεδόν φιλι
κά μέ τήν Μαρία— Άντουα
νέττα. Ή πρώτη της έρώτη
σις ή"ταν γιά τα παιδία της
,Κοίοί καθησυχαστικές άπαν
ί τήσεις τού ήσαν τά μόνα λό
Ι για πού κατεπράυναν κάπως
τή λαχτάρα της.
(συνεχΐζεται)
τά ή μακρυά Τόσον τά παλτά,
8σον και τά ταγιέρ εχουν ώμους
μέ άρκετό φάρδος πρός τά επά¬
νω
'Εκτός άτό τα ταγιέρ, ή Σιαπα·
ρελλί επιδεικνύει χαρηωμένα ά-
πογευματινά φορέματα άτό μαΰ-
ρο κρέπ, γαρνψισμένα μέ λεν
ζερί ή μέ έκκενΐρικές ζώνες σέ
ζ'·>ηρές άποχρώσεις Μεταξωτά
καί λινά ύφάσματα συνδυάζον-
ται συχνά στό αύτό άνσάμπλ.
Τά καπέλλα τής Σιαπαρελίλ
είνε πολύ μικρά. Πολλά άποτε
λοϋνται άπό ε'να μικρόν γεΐσον
κα'ιάιό ένα τεπέ ντραπέ, άπό
τό ϊδιο έμπριμέ μέ τό φόρεμα
Γιά τό βραδυ, θαυμασία φορέ-
ματα μέ ϊσια γραμμή καί έλα-
φρά ντρατέ στό επάνω μέρος.
Σ' άρκετά μοντέλα ή φούστα
φαρδαίνει μόνον πρός τά κά-ω
Ζακέττες μέ μανίκια κεντητά
Κοντές καί μακρυές κάπες. Ιδι¬
αιτέρως ήρεσαν μία κάπα ποϋ
άποτελείται άπό πέταλα ρόδων
καί μία αλλη τής δττοίας ή πλα¬
τή είνε άπό πλισέ σολέιγ καΐ
πού συγκρατεΐται στήν μέση μέ
μία βελουδένια κορδέλλα.
Γιά τίς τελευταϊες θερινές συλ-
λογές των άλλων Ραπτικών Οϊ-
κων πού σδς άνέφερα θά άσχο-
ληθώ είς τό επόμενον
ή Ντιστεγκέ
των γουσανθέμων.
ΚΟΙ ΜΩίΝΙ Κγ
Η ΜΑΧΗ
Υπό Κλώντ Φαρέρ.
ο, ,
Ό Φέλτζ επρόκειτο ν'
"ι
ξχφνικ*, &εν τού
καιρό
__Η2! — εφώναξεν
σία, —
σία, ημη
Δέν σας πειράζει που θχ συν»ν-
τήσετε σπίτι λλ
ΓΑΜΟΙ.- Ή δνίςΜερόπη Έμ
Λυδάκη ίατρός κα'ι ό κ.'Ξμμ. Μαν-
τζαπετάκης φαρμακοποιός έτέλε
σαν τούς γάμους των Παράνυμ
φός παρέστη ό ίατρός κ. Άλέκος
Μαρκοδημητρακης.
ι Συγχαρητήρια.^
Ι —Ό κ. Μανουσος Κ. Μανου
ρδς τελειόφοιτος τής φιλολογί
ας'καί ή δνίς Μαρίκα Κουνδου
ράκη ετέλεσαν τούς γάμους των.
Παράνυμφος παρέστη ή κ. Άσπα
σία Μιχ. Σκουλα.
■ Τούς νεονύμφους συγχαίρομεν.
εΠΙΤΥΧΕΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ. -
Μετά λαμπράς έί,ετάσεις ένώπι
όν τής Ίατρικής Σχολής τοϋ Πά
, νεπισΐημίου έλαβε τό δίπλωμά
τόν καλλ'τερο χου ό κ.Άντώνιος Γ. Βορεάδηςάρι
άπχντή-
, ίνοιίε
να
να
μοντέρνπτ.
τα πειό στερεά
τά πειό φθηνά
■ι- χίΧο τόν πλοίαρχο Φεργ- στεύσας καί άποσπάσας τά σ'υγχ'α
«ν... τόν πλοίαρχο Φργκάν. οητήο.α των καθηγητων τού.
τοθ άγγλικοθ νχυτικοθ, βτενωτα·
. |
νεαρόν έπιστήμονα συγ
ΖΕΡΣΕΤ
ΑΝΔΡΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΚ^
θά βρήτε μόο στό:
«Αθηναϊκον»
ΠΛΑΤΕΙΑ-ΣΙΡΑΙΑ.
'Επιοκεφδήτε τήν έκδεσίν μας κα.
θά μεινετε ένθουσιασμένοι.
τιαρακαλώ, τόν πλοίαρχο σ:όν
κύριο Φίλτζ,
Ό μαρκήσιος Γιορισάκα είχε
παραμερίση είς τό κατώφ^ι τής
εισόδου τοϋ σαλονιοΰ, για νά ά-
φήσΐβ νά περάση ό ξέ <ος τού. Καί ή φωνή τού, λίγο λαρυγγώ- δης, άλλά καθαρή καί σταθερή, Ικανε την ένιύπωσι, παρά την ευγένειαν των λέξεων, πως ϊιέ- τασσε μάλλον παρά πώ; παρακα- λοθσε. Καί ή μαρκηαία Γιορισάκα I- κλινε έλαφρά τό κεφάλι, πρίν ύ- πακούση: —Άγαπητέ μαίτρ, έπιτρέπετε; Ό πλοίαρχος "Εμπερτ Φεργ- κάν, ύπασκιατής τή; Α. Μ. τοθ βασιλέως τής Αγγλίας!... Πλοί- αρχε;... Ό κύριος Ζάν—Φραν- σουά Φέλτζ, τής Γαλλικής Άκα- δημίας!... Μά καθήστε λοιπόν δ- λοι σας, σας παρχκαλώ! Καί σϊρεφομένη πρό; τόν «>
δρα της:
—Μ' αυτόν τάν ώραΐο καιρό,
θά κάματε Ιναν θαυμάσιο περί-
πατ,ο ..
θαυμάσιο, εΰχαρισΐώ.
Έκάθησε πλάι στόν "Αγγ>ο
άξιωματικό.
—Σας πχρακαλώ, Μιτσοθκο!..
τό τσάι, — είπε:
Αυτή προθυμοποιήθηκε νά σερ-
βίρη.
Ό Ζάν Φρανσουά Φέλτζ έκύτ-
» αα χαίρομεν.
φίλο μας, Επρόκειτο να έλθη —Μετ' έπιτυχεϊς έξετάσεις έ
νά πάρη τό τσοί καί νά νωπιον τής Σχολής Καλογραίων
6 τόν φέρνει ό άνδρας μου ..
(I
—Μιτσίθκο παρουσιάζετε σάς,Π &£ συνχαρητηοισ.
ΘΑΝΑΤΟ1-Ή/γέλ9η έξ Α¬
θηνών ό θάνατος χρηστής δεσποί-
νης τής πόλεως μας, τής Είρή-
νης Ζ. Καλλέονη, έπισυμβάς έν
Παλαιω Φαλήρφ δπου καί έγένε
το ή κηδεία της έν σορροή πλή
θους κόσμου Τούς οίκείους της
και ιδιαιτέρως τόν γαμβρόν της
κ. "Άγγελον Άγνελιδάκην συλ
λυπούμεθα.
ΚΙΝΗΣΙΣ. -Ανεχώρησεν οΐκο
γενειακώς δι" Αθήνας ό έμπο
ρος κ. Βασίλ. Ζαφειρόπουλος.
Γύρω στήν πόλι.
ταί,ε.
Μέσα
στό εύρωπαικό ντεκόρ,
ή σκη^ή Ιμοιαζε μέ σκηνήν τή;
Δύσεως: οί δυό α'νδρες, ό 'Αγ-
λ ί ό Γώΐζ
αό-
Προχθές άλλά καί χθ ές Ι δΐως
ό καύσων ήρχισε νά ύπερβαίνη
τα ... έσκαμμένα.
— Φαίνεται δτι τό πράγμα σχε·
τίζεται μέ τήν έπίτασιν τοϋ κύ·
ματος τοΰ καύσωνος είς δλην τήν
Έλλάδα καί κατά τρόπον άπο·
κλείοντα επί τοΰ παρόντος τάς
ελπίδας ίκρέσεως.
— Είς ^.ανθην επί παραδείγμα¬
τι τό θερμόμετρον ίδείκνυε προ
χθές μόνον .42 βιθμούς υπό σκιάν!
— Κόομος καί κόσμος τήν ιΐα-
ρελθοΰσαν Κυριακήν είς τίς πα-
ραλ(ες μας.
—Τόσον άπό τήν Τρυπητήν την
παραλίαν τοϋ Πόρου καί τήν τια·
ρά τό Ηλεκτρικόν Εργοστάσιον
καί την Κιτρικήν παραλίαν, δέν
£λειψαν οί λουόμενοι καί αί λου-
όμεναι.
. — Κα* άπό τής πρωϊας καί μέ·
χρι τώνέσπερινώνώρών.Έπρόκειτο
σχεδόν περί γενικοΰ συναγερμοο
πρός τήν θάλασσαν
—Ή δίκη τής Ύβόνης πού έξα-
κολουθεΐ, έμπνέει καί έδώ πολ-
λούς συζητητάς καί δηιιιουργεΐ
συζητήσεις εύρυτάτου ττεριεχομέ-
νού.
,—Ύττάρχουν είς τάς
ύά καί οί ύ
συζητή-
κοι·
κων δλης τής Εύρώπης, — έκεϊ-
νο
'νν-'ν..
,^
Έκάβτην ΤΡΙΤΗΝ
μεσημβρίαν
Διά Ρέθυμνον, Χανιά,
ΠΕΙΡΑΙΑ
ΧαλχΙδα, Αίδηψόν,Β*-
λον,' Θεσσαλονίκην.
ί-»
Ό όδβντ(«τρ«(
Έμμ. Ι. Αλεξάκης
Ιναντι Αγ. Τίτου
ΈκπαιδευθεΙς είς Παρισί¬
ους άναλαμβάνει οιανδήποτε
θεραπείαν νοσημάτων τοθ
στόματος (ούλΐτιδοο, κακοομί
άς) συμφώνως μέ τήν τελευ¬
ταίαν έζίλιζιν τής έπιστήμης.
ΈπΙσης όδοντοστοιχΐας καί
κορώνες έκ διαφόρων μετάλ
λων—κορώνες έκ πορσβλά-
νης. Έπαναφορά τελείως α-
νώουνος των στρεβλοουβν ο¬
δόντων είς την κανονικήν οο·
τβν θέσιν.
6-91.
■ ■*·
ΠΡΑΤΗΡΙΟΝ
ΕΙΔΩΝ ΥΦΑΝΤΗΡΙΟΥ
ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟΥ ΙΥΛΛΟΓΟΥ
ΚΥΡΙΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
Τό Πρατήριον τού Συλλόγου Κυρίων Ηρακλεί¬
ου μετεφέρθη επί τής Λεωφόρου Κουντουριώτου καί
έναντι των Δικαστηρίων. »
Είς τό Πρατήριον ύπάρχει δισρκής έκθεσις των
είδών ϋΊ)αντηρ(ου τοθ ίδρύμστος, τα τόσον περίφη-
μα ύφσντά Μινωΐκής καί Κρητικής τέχνης.
Έιτΐσης 8λα τα εΤδη ο(κιακής τέχνης, ίξαιρε-
τικά διά την κατασκευήν καί στερεότητά των.
ιειιιι·εεεεειειεεεεεειειιιε·εε
"Οσοι είξεύρουν νά καπνίζουν, δσοι άπό πείραν μπο-
ροθν νά άποφανθοθν γιά ένα καλό σιγαρέττο.·
Προτιμουν άσυζητητεΐ:
ΤΟ ΝΕΟ
Β
Β
ΖΑΠΑΝΤΙ
Γι' αύτό τά σιγαρέττα πολυτελείας Ζαπάντι Νο 15 έ-
ξαντλοθνται κάθε τόσο άπό τά πρατήρια καί περΐπτερα.
Άντιπροσωπεία
Καπνοθισμηχανίας ΖΑΠΑΝΤΙ
ος μέ πολιτικό κοστοΰμι περι-
πάτου πού θά *μποροΟσε νά τά
φορή σΐό Αονδίνο ή στό Πόρτσ-
μουθ, στό τσά'ι οίασδήποτε λαί-
5ης .. ή νεαρά γυναΤκα έπιδεξία
και σβέλτη στάν ρόλο τή; οι'κο-
δεσποίνης, πού Ισκυβε μέ χαρ·,
γιά νά προσφέρη ένα γεμίτο
φλυτζάνι... Ό Φέλτζ δέν διέκρι-
νε πιά σία άσιατικό ποόσωπο άλ
λά τήν γραμμή τοΰ σώματος,
σχεδάν όμοίου, κάτω άπό τά πα-
ρισινό φόρεμα, μέ τά σώμα μιίς
Γαλλίδος ή μιάς Ίσπανίδος, πό
λύ λεπυκαμωμένης... "Οχι, τί-
ποτε πραγματικώς δέν Ιδειχνε
τή> Άσία, ουτε αύτό τό κίτρινο
καί πεπλατυσμένο πρόσωπο τοθ
μαρκησίου Γιορισάκα, μολονότι
διακρινόταν πολύ καλά, αύτό,
στό δυνατό καί ώμό φώς ποθ 2μ-
παινε άπό τά τζαμωτά παράθυ
ρα' επί πλέον ή Δύσι; είχε ρε-
τουσάρ^ αύτό τό γιαπωνέζικο
πρόσωπο, είχε σηκώοη πρός τά
επάνω σέ σχήμα βούρτσας, τά
μαλλιά, πού είχαν κοπ·ζ μέ ψαλ
λίδια, είχε μακρύνη τά σκληρά
μουστάκια, είχε κάνη χον λαιμό
νά φαίνεται πιό πλατύς μέσα σέ
Ινα εύρύχωρο κολλάρο.
(συνεχίζεται)
•......ΜΙΙΜΙΙΙΙΙϋ^
♦ ♦
: Μανώλης Γ. Κωνιός ■
• ■
Ι Νίυρολ^νβς—Ψυχίατρ-ί Ι,
; Τμημκτάρχπς
• Δημοα. ΜΓ«χι«τριίβυ Άβην&ν
'· Δέχεται έν τφ ίατρείφ τού
; ίδός Πειραιώς Πδ' ΑΘΗΝΑΙ.
1 52.379
(-λος κχί ό Γιαπώνΐζος, _ Ε1^ ^^^ν, ηνΛΐ ^ν ο,^^ιΐ|Η"ΐ "·«>;
τό; μέσα στήν μαύργ) στολή τού, · νωνιολόγοι καί οί ;άντιφεμινισταί
ομοίαν μέ τίς στολές των νχυτι- άλλά καί οί φεμινισταί.
»*>*»- —Χαρακτηριστικον πάντως εί¬
νε ότι οί τελευταίοι αύτοι ά-
ποτελοϋν μειοψηφίαν άναζίαν
λόγου. _
-Πιθανώς τήν προσέχη εβδο
μάδα άναβιβάζεται καθ' α ηλη
ροφοροΰμεθα επι σκηνής υπό δε·
δοκιμασμένων έρασιτεχνών τό
Ιμμετρον δραμα τοΰ καθηγητού
κ "Ηλ. Ξανθάκη «Έθνικός'Οραμα
τισμός»
—Τό δραμα αύτό άνασκοπεϊ
κοινωνικώς καί έθνικως τά τελευ¬
ταία γεγονότα καί δίδει ωραί¬
ας κατευθύνσεις είς τήν Ελλη¬
νικήν νεότητα.
—Πολύς κόσμος παρηκολού
θησε τήν χθεσινή πρεμιέρα τοΰ
Πουλακάκη: «Περιμένοντας τήν
Αύγή» ή όποία αποτελεί ίνα
μουσικόν κα'ι δραματικόν έργον
ά,ιό τ& ολίγα τά ότοΐα προεβλή
θησαν είς τό Ηράκλειον.
—-Τό έργον ασφαλώς θά τταρα
κολουθήσουν δλοι. Παίζεται ώς
γνωστόν σήμερον καί αυριον.
έ Ράπορτερ
—Ό χορός τοϋ Τέννις.
Ή "Οργάνωσις Άνπσφαιρίσε·
ως Ηρακλείου επί τί] συμπλη-
ρώσει δεκαετίας άπό* τής Ιδρύ¬
σεως της, διωργάνωσε την 2αν
τρέχοντος είς τό παλαιόν της
γήπεδον ώραιοτάτην χοροεσπε-
ρΐδτ, τής οποίας ή έπιτυχία ύ·
πήρξε τιλήρης. Τό γήπεδον είχε
διακοσμηθό φαντασμαγορικώς μέ
πολύχρωμα Βενετσιάνικα φανα-
ράκια. Ή όρχήστρα είχε τοηοθε-
τηθή μέσα σ' ίνα γραφικό έξά·
γωνο κιόσκι ώραιότατο, ποΰ ήτο
τοποθετημένο στό βόρειο μέρ6ς.
Ακριβώς άπέναντι βρισκότα-
νε_£να μπάρ ψτιαγμένο μέ πολο
γοθστο, κι' επάνω σ' αύτό μιά φω
τείνη έτιιγραφή «1928-1938». Όλα
είχαν βαφεΐ πράσινα γιά νά είνε
άσορτί μέ τό χρώμα των δέν
δρων τιού περιβάλλουν τό γήπε-
δο. Καί ή πρόσοψις τοθ Περιπτέ-
ρου τής "Οργανώσεως ήτο έπίσης
διακοσμημένη μέ πολύχρωμα φα·
ναράκια, είς τό κέντρον δέ τοθ γη
πέδου είχε φιλοτεχνηθή Μνα ττρό·
χειρο παρτέρ. Άπό απόψεως συγ¬
κεντρώσεως ή χοροεσπερίς εΤχε
έπίσης μεγάλη έπιτυχία, διότι
παρευρέθη έκλεκτός κόσμος δ δ-
τποΤήςτοΦϋυ^ίομυ0ν° μ"ά Τήν *·
. | Ι Ι Ι Ι Ι Ι
Ο ΣΤΟΜΑΧΟΑΟΓΟΖ ΙΑΤΡΟΣ
.' Κων. Ε. ΠοΑυδάκης :
ΕΙδικευθείς έν Γερμανία είς
τα νοσήματα τοθ στομάχου
έντέρων καί ήτιατος, δέχεται
τούς ηάσχοντας βκτοΰηεπτι-
κου συστήματος έν τω Ιατρείω
τού (οΐκία κ. Χελιδώνη). Τρΐϊς
Καμάρες.
θεραπΐία αίμορροΐδων α¬
νευ ΙγχΐιρΙσΐως δι' ίνέσεοον.
Άριθμ. τηλ. 7—92
Ένοικι«;ονται 2 δωμάτια"μετά
κουζίνας είς Μασταμπά. Πληρο- χ«:
φορΐαι τιαρά τω Μιλ. Μηλιδάκη, νίδν
μ& οΛα τα γοειώίίή
ρίαι Ζαπάντι. η
τοθ
·--1 Ρ«πέζης
ί^'
ή
Πρ'ν
χθή ρ
αλλ' βνί
ίκρινες τ
καί των
ματος ·]
νοθς καί
κρατΐας'
ρεύς τοθ
ψαρον ό
ζοντα.
Ήδη
ρ
νβτο ώς
λούμενο
έσ μόν»
δέν ήκοι
τής Εϋά
σΓογεΙτο
τα ανθη
Είς τάς
ματος μ
μούς έν
νού (νδ< ιτο τρα τήν έρω1 πως έφί των μακ των κυο τής ένα νων, κα των όδιΐ ρόν το βυσσον. Πλη( λογικήν σώπει τ κης καί φορά εί έχη τόν ρήνην. τόν Έν λον πλ< τά πνει! (δεών ά άλλ' (ν δρους