91105

Χαρβς α' αυτόν, κου «ριν μ*
χώμα, τοθ «ρράξουν οί «λλοι τό
στόμα, προλάΐη να η·ΐ Ιστω
καί μιά συλλα·ή δική τού.
■· ΚΔΖΑΗΤΖΑΚΝΙ
Ι
ι
ι
ι
ι
ΧΊΊ>υ
ΕΞΏ ΟΙ ΞΕΝΕΧ ΒΑΣΕΙ- ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
Η ΑΛΗ
ΕΙΑ
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ
ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ
ΔΐπνθσνΐΛ*: ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ
ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ
έ*
Ι
ι
ι
ι
ι
ΔΕΥΤΕΡΑ 14 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1980
ΗΡΑΚΛΕΙΟ - ΚΡΗΤΗΣ
Μαρογιώργη 5 - Τηλ. 210.291
Χρόνος 5ος—Άρ· Φύλ· 252—Δρχ. 10
Ό -ΐευθυιιτής τϋς .,'ΑΛήθεΝας» μεταδίδει όπό την πρωτεύουβα της Βουλγαρίας:
ΚΡΗΤΗ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤ "?—?)
Ό -ΐευθυιιτής τϋς .,ΑΛήθεΝας» μεταδίδει όπό την πρωτεύου
Η ΚΡΗΤΗ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗ )
ΣΕ ΠΕΡΗιΤΟΣΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Οί Ανατολικοί 9ά χτυπήσουν, άναγκαστικά, τίς 'Αρερικανικές Βάσεις
Σούδας Χανίων, Γουρνών Ηρακλείου, Έλληνικοΰ, καί Νέας Μάκρης
ΠΑ ιδωτικούς λόγιους βρέθηκε
μιτοξύ πρώτου καί δευτέρου
δακΗηνθήμερου τού Ιανουορί-
οο 1980, ο δκυθυντής τής «Α-
ληθικκ» Μανος Χαρής, στή Σό¬
φια, πρω~όουσο τής Βουλγα¬
ρίας.
ΚΑΙ επ ειδή, όπως ιίνα* γνωστό,
ο δινμοσίογράφος, ανιξορττητα
από θΓτοιαδήττο—: προσωττική
τού ενασχσληση, όττου καί όν
βρίσκεται, καί κάτπω οπό αποιΐ-
εσδή-ο— συνθήκας, φροντίζη
πάν~α νά κυνηγά την Είδηση
«αί νά ιενηιμερύν»ι το αναγνω-
οτικό τού Κοινό, φυσικό ήτον
νά ενδκχρεριθβί καί νά μάβει τί
γίνετοι μέ τό φλέγον καί σοβα-
ροτατο βεμσ ηων ημερών, τή
διεθνή κρίση καϊ ττούς σοβαρο¬
τάτου ς κινδύνους πού αποΑούν
την ανθρωπότί,τα λόγω των
πρσσφατων ν,εγονότων καί ση-
μαντικών εζελ»ξ*ων.
ΑΠΟ τίς επαφίς «αί —ικοινωνιες
πού «χε μέ ετιίσημίς πηγές τής
Βουλνχχρικής πρωτΐεύουσ<κ, φί- λικ «εί γείτονος χώρας, ανεξάρ τητα άν αυτή ανήκει στόν Ανχι- τολικό «αί *μεί< οτό Δυτκό Κό σμο, προκύπτει τό πορρκάτω >°ιαν ανηουχητΓΐικό γενικά συμπέ
ραοΐμαι, <— οποίο μέ λύπη διαπι- «Γηωνου,ν, μετά τους Ρώσαυς καί οί Βούλγαρι», άνθρωτπχ μέ τούς οποίους έχομε τούς γνω- στοϋς Βαλκανικοϋς δεσμούς: • Η Κρήτη, λόγω των Βάσεων, θά καταοτραφεί, σέ περίπτωση Παγκοσμίου Πολέμου II! ,, ( Δυό περιπτώσει έθνικού ξεπουλήματος πρός...δόξαν τού «άνήκομεν είς την Δύσιν» ΣΤΟ ΤΥΜΠΑΚΙ "ΕΜοικιβζΕτβι πηρισ,, (« ΣΤΗ ΝΙΒΡΥΤΟ "ποηΕΐτπι πιτρισ Περίεργη σύμβαση άπό τή Διχτατορία μέ άνάμιξηστενού συνεργάτη τού Μητσοτάκη Η χούντα, μέ τούς δνορισμέ νους απο αυτήν Κοινοτίκούς Αρχοντίς οτό Τυμπάκι, ιίχε υ- πογρόψα ενοικιαοτήριο σύμβα- ση γιά 600 οττρέμματα τταρθλια «ών κτημάτων τής Κοινότητος, πού ίχουν πρόσοψη 1500 μέτρα οτ&ν κόλπο τής Μεσσαράς γιά την δημιουρ^ία ξενοδοχείον 4. 000 κλινών. Η δνάρκεη της ενοικϊασης η- ταν γιά 60 χρόν*α< Ι)..αντ· 200 δρχ.{ΙΙ) τό στρεμμα τον χρό- »ο(ΙΙΙ). Τό σημερον© αιριτο Κο«νοτι ιό Συμβούλκ», που Ηληρρνόμη- 9£ την αμαρτωλή σύμβαση, μπλίγμένο στά Γερμανικά, Αυ¬ στρία κά καί Ελληνικά πλοκά- μια, αδυνατΕϊ νά βγχΐ από την πογκνα. Ο υποψήφιος Βοαλουτής «αί συνεργάτης τού Μιντσοτά- «η στό Υπουργόν Συντον*- σμού κ. Μόν. ΔεληγΓθννάκη,ί «- νοι ο εδκβρμηνΗΐ^ των Γερμα- νων ηοϊ Αυστρ|ακων κεφαλαι- αύχων, πού ενδιαφέρον—*» γιά τή «οουλαά» Ο περασμένος Δβκεμβριος η- κ»ν θΐΜΛώδης γιά το Τιιμπάια: Απανωτες συνιεδριασεις τού Κοινοηκού Συβουλίου κοϊ κοι- «ς συνχδρκκτΐνν μέ τούς «ατοί κοος τού χωρίου καθώς καί σέ δικτνγοριχό γραφ*ίο τού ΗρΑρ- κλείου δέν —τέδωοαν τελικό η- ποτελ*σμο. Αφίσσ«ς τοιχοκολλήθηκαν, πού ζητούσαν την κατάρνηση τής σύμβοαιις, *αί πού ττροκάλε σον την επέμβαση τής Αστυνο¬ μίαν, μετά από αίτηση τού Κοι νοτικού Συμβουλίου. Οί κάτοικον διχάοτηκαν προ- τιμώντας οί μέν τό ξβνοδοχεκ» καί οί δέ την παραλία γιά νά κολυμπουν ιΐό καλοκοίρ,ι. Επΐοης η Κο«νότηιτο Νίβρυ- τος Καινουργίου πήρε αδεία α¬ πό την Διεϋθυνση Γεωργιος Η¬ ρακλείου νά πουλήσιι σϊ αλλο- δαπούς τμημα κοιναπκου κττ|- ματοί, πού συν,ορΐύει μέ την μεγάλη πονή Βότομο Ζαρού. Σκοπός τουττκ τής ενοικίασης είναι νά γίνετα· εμφΊάλωση κοί εξαγωγή τού νςρού τό οποΐο θά σντλούν μέ γί|ώτιρηση την οποκι θά ανοϊξουν. Οί κάτο,ι- κοι τού Ζαρού αν-έδρ|αο-αν δυ- ναμικά Λρύοντο< οί ίδι- οι Σιινεταιρισμό Λα'Γκής Βά- σης, γνά την Εκμεταλλευθή τού νιρού. Παράλληλα απείληοαν ότι, δέν θά αφήσουν νά γίνχι «ρΐγοστάσιο από τούς ξίνους καί οί Ζαριανοί ό,ηι λένε, τό κά Ερεννα ΤΟΥ ΣΤΕΛΙΟΥ ΚΩΣΤΗ ΣΠΥΡΓΔΑΚΗ νούν. Παρακάτω παραθέτουμε σχετικές 0Η>ν«—βύξεκ πού πή-
ραιμΐ, αρχίζονιτα< από τόν Πρό Εδρ(» Τυμπακίου κ. Γιώργρ Τα- βερναράκη, τόν οποίο αηαηι- φθήκαμχ στό Τυμπάκ». θά συνεχίσωμε στό επόμενο καί μέ άλλες συνιντί-ύξεις γύρω απο τα σοβαρά αυτά θεματα. Ωστοσο όμως αυτ,ό πού υ- πογρομμίζομε είναι ότ,ι πρόκε.ν- ται γιά δυό καραμηιινάτις περ»· πτωσεκ εθνικοϋ ζεπουλήμαπΓος, που δείχνουν ότι στή μιά εφαρ- μόζεται τό «Ενοικιάζεται» καί στήν άλλη τό «ΠωλίΪΓΓα» Πα¬ τρίς». Κατά τα άλλα ο αναγνώστης άς βγάλει μόνος τού τα συ,μπε- ρσματά τού κοί άν θέλει κόποε- ος ικρατικός αρμόδιος άς μος πεί πώ< προεχτείνονται χουντι κές συμβάσεις μέ «διερμηνείς» ανθρώποιις τού Μιντσοτάκη οί "Ενα σοβαροτατο κοινωνικο φαινομενο ΑΠΑΡΑΔΕΧΤΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΥΝ ΟΙ "ΣΒΟΥΡΟΙ,, ΣΤΑ ΗΡΑΚΛΕΙΩΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ Οι <ίσβουρ·οι» τό στα ςρχολε,ια τής θερίισσιχί. Έ- χουν αττοβάΙλΛει κάθε αξιοορε- Γϋο καί περιμενουν αη έξω μΐΰ ~ μα τίς μαθήιτριες νο σχολά- σοι»ν γκι τό στχετΐ4θ6 «ψΓϊοττήρι». Πρόικιειΐτσι ψ<α αληίτες, απ' α«π·οίκ που κάβε βράδθ' τ·(>ιγοιρ
οττά λιοντταρΐια ·»οα·ί σπάνιε
Αλητες πού γιυρευουν
ΘΙυρατα1, ψα να τα φ«.-
,ροον στή μιζεριΐα1 «αίΐ την και-
τάνττιαι τουις.
Κι α'υιτοί μέν, ό,τι θΐΛουν κάπ
νούν. Τόσο τούς κώβεΐι. Αλλα η
Γιοτί δέν
λιοζε^ μερΊΐκου/ς κοί να τούς «χώ
σε«ιι στό φρέσιοο»; 'Ετσι δηΐλαιδη
γύ νά μοθοιυιν πώς «άθε γονιισς
πού στβλνεί στο σχολ&ιιό τό γμιι-
δι τουι, έχει έναι σ«οπ6 μι ό^ι νο
τό μιεταιτρέψει σέ αβώο Θυιμα·
των αλητΓών πού η μώνηι τοικς α-
σχολΪ0 ειναιΐ αιυτή, μιεχιριΐ1 τό κόι-
λοιοαίρι πού θό ^ιμηαρκάροσν
τό μιλιούνισ των τουριιισττριών.
Φυισικά, δεν πρύκειτα* γιι-ό μο
Θητέζ, αΑλα γισ... ίπαιγγεΛμιατί-
ες «γικομεναιιοηόες», που σύν> τοίς
ελιλοΐιζ, διαικριινκ>νται καϊ γιό τή
θρασύιτ ηντά τοιις.
οποίες σχετίζοντοι μέ απαρά·
δεχτα περάσυατα τής Κρητπκής
γής στά χέρια των ξένων πρός
.^δόζσν, φυσικά, τού ·χ>νι>κο-
μεν ικ την Δύσιν».
ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύρκ Πρόεορε, υ¬
πάρχη ένα Οέιια στο Τυμπάκι
σχετικά μέ 100 στρίμμοΓτα πα^
ραθαλάσσρ ή 600 μέ 700 κατά
άλλους, τό οποία προτ,ίθεται
νά Βνοκηοσιι ' η Χΰι—στητ» ή
ήδη έχει ενοικιά—ιι. Τί έχεΓΠε νά
μάς πήτε σχετικά;
ΤΑΒΕΡΝΑΡΑΚΗΣ: Κατ' αρχήν
ώς πρός την έίκτοχτη δέν είναι
ακριβώς 1000. (Είναι 600 στρέμ
μοίτα τα όπτοΐα εΤχουν ένοικια-
στεΤ απτό τό 1974 και! ύτττάρχει
όρος πού λέει ότι, εάν ό ένοικι
αστής δέν τταροοσιάσει έίργα μέ
σα σέ δέκα χιρονισ, ή Σύμβαση
λύεται. Αυτή τή Σύμβοοση βρή-
καμε εμείς. ΕΞϊτταμε δέν οχιμφέ
ρει την ΚοινάτΓρα γιατί είναι μα
κρσττρόθεσμη ή Σύμβοση γιά 60
χιρόνια άφοΰ άττοττερατωθεΐ ή
ΤΓ,ρώτη μονάδα καί εΐτταμε νά
την άναθεωρήσομε. "Αρχικώς
£γώ είμουινΐα ιοατά τής Σΐκμβάισε-
ως αυτής, μετά δμος γιά νά
μή διχοκττεΐ κατά κοπτοιο τρο-
πο τό Σομ6ο0λιο πήρα μιά: θέ¬
ση άκομμάτιστη. Μώ θέση Τα-
μ~οχιαΛ(ή. Πώς μπαρεΤ νά άξιο
ττοιτ,ιθεΐ αύτάς ό Τόπος κα! να
£χει 2σοδα. Αυτή λοιπόν την
έργασία κάναμε. Κάναμε άλε-
πάλληλες διασκίψεις γιά νά
βροΰμε μια λύσηι. "Εχομε κατσ
λήξει πρός τό παρον νά άνα-
προσαρμοσομε τελείως αύτην
την υπάρχουσαι Σώμβαση πού
βρίκαμε καί νά άλλάξονμε τούς
δρους στά έπτ*ί~εδα ττού συιμφέ-
ρει την Κοινοτη/τα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τό 1974 ττού έγινε
η Σύμβαση ποίος ήτανΐΕ Πρόι-
δρος καί εάν ήτανε δηορισμένος
ή οιαετόί;
ΤΑΙΒΕΡΝΑΡΑΚ1ΗΣ: Αύτη ή Συμ
6αση έξεκίνησε άττό τό 1972.
*Αλλοι Πράεδροι οί άπτοίοι ήτα¬
νε διωρισμένοι ά—ά τό τότε κα-
θεστώς κα) ύπογγράφηχε στ'ις
29 τού Μάτ> τού 1974. Πρόε-
δρος ήταν ένας Ταββρνβράκης
Γεώργιος, βεβαία συνωνυμία άλ-
λά δέν εΤμαι έγώ ό ϊδιος, έξα-
γωιγέας.
ΕΡΩΤ.: Ο τόιτε Πρόεδρος, τότε
ήτ*ιν χξαγωγέας;
ΤΑβΕΡΝΑΡΑΚΗΣ: Όχι, ήταν
καλλιεργητής, Κοολλιεργοΰσε
θερμοκ,ήπια.
ΕΡΩΤ.: Σέ ποίον νό ,βνοικΐαοΐ
τό|κτήμα;
ΤΑΒΕΡΝΑΡΑΚΓ^Σ'ί "Τό ένοικίοτ-
σε σ' ένα Πολιτικ,ό Μηχανικό έξ
• ΣΥΝΕΧΕΙΑ στή σελίδα 3"
ΟΠΩΣ είναι γνωστό, τό 5Οο)ο,
ακριβώς των σπουδα,ιότερμιν Α-
μερικανικών Βάσεων στήν Ελλά
δα, υπάρχει πάνω στήν Κρήτη,
αφού από τίς 4 μεγάλες καί επι-
κίνδυνες Βάσεις οι δυό βρίσκον
ται στήν Κρήτη (Σούδας Χανί¬
ων καί ΓουρνΙών Ηρακλείου) καί
οί άλλες δυό στόν ελλοδικο ατ-
τικό χώρο (Ελληνικού καί Νίας
ΜάκρηΟ.
ΔΕΝ είναι, ώς γνωστόν, η πρώ-
τη φορά, πού από την εφημερί¬
δα αυτή έχει τονισ™ ο Μεγα< Κίνδυνος από τίς ξένες Βάσεις, αφού, εξ άλλου, πέραν τ)ών τοχτκών σχετικών δημοσιευμά των μας, από την αρχή τής έκ- δοσής της η «Αλήβτια» είναι η μοναδ+κή ελληνική εφημερίδα πού πάνω από τόν τίτλο της έ¬ χει τοποθ—ήσει μόνιμο σύνθη- μά της τό «'Εξω οι Βά—κ». ΠΡΟΣΦΑΠΆ επίσηϊ δημοσηύ- τηκε στήν εφημΐρϊδα μας η γνω στή συνέντευξη τρύ Ρώσου Στρατηγού Κοζλ)ώφ, (πού πάρ- θηκε από τόν Μάνο Χαρή τόν περασμένο Αύγουστο στή Μόσ¬ χα) στήν οποίαι τονίστηια. γκά πρώτη φορά ο κίνδυνος κατα¬ στροφήν πού διατρέχει η Κρή¬ τη από την υπάρξη πάνω σ' αυ¬ τήν των Αμερικανικόν Βάσεων. ΣΗΜΕΡΑ όμως, πού τα διβθνή γεγονότα ιχ/οιίν φέρΐει στό παγ κόσμιο προσκήνιο τόν κίνδυνο τού ολέθρου πού απειλεΐ την Ανθρωττότητα, η παραπάνω πί- ρίπτωση περικλείει, πολύ περισ- σότερο, μέσα της τό στοιχιίο τής επικαιρότητας καί τής άμε- σης επιηνουνσττν—ς. ΔΕΝ χρειόζονται πολλά λόγια καί επεξηγήσβκ Υι*ά νά καταλά- βει επί τέλους ο Ελληνικάς Λαός καί ειδικώτίρα ο Λαος τής Κρή¬ της, ότι ΚΙΝαΥΝΕΥΕΙ ΑΜΕΣΑ, άν ο ψυχρός πόλεος με,τατρα—ι ξαφνικά σέ θερμό. ΤΟΤΕ, αλλοίμονό μας... Τα κου- μττιά πού θά πστηθούν πρ)ύτα γκι νά αρχκκ,ι η δημάχη τού Παγκοσμίου Πολέμου, θάνοι ε· κεινα πού τό κοταοτροφικό α πό—ίλίσμά τους θά στοχιύε στήν Αττκή καί στήν Κρήτη. Η ΣΟΥΔΑ, όπου υπάρχουν στά έγκατα τού Ακρωτηρίου τα πυ- ρηνικά όπλα, τό Ηράκλειο, οί Γούρνες, όπου υπάρχουν τα κα τοσκοπευτικά καί άλλα μηχανή- μα~α, κοθώς καί τα άλλα σιγμεία των Βάσιων όπου οι Αμερικο- νοί έχουν ■ τίς εγκοταστόσΐίΐς τους, θαναι οί πρώτοι στόχοΐ. ΑΥΤΗ είνοι η ειλικρινός δήλωση τηΐιν Ανατολικών, αυτή είναι η προειδοποιηθή των ΣοβΗττ· κων, αυτή είναι η ωμή λογική πραγματ,ικότητα. ΚΑΙ τοτϊ — ό μοί γένοιτο— ο πυρηνικός όλιθρος δέν θά ξεχυ- ρίζει τα ανβρώπινα θύματα με πολιτικές, κομματικΐς, κοινωνι- ■/Γ ΣΥΝΕΧΕΙΑ στή σελίδα 4 Ό Μάνος Χαρής οτήν αύ- λή υοθ Κρερλίνου, στή Μό-5 σχα, τόν ττερασμένο Αϋγου- οτο, δταν ΐτηρε τή συνέν¬ τευξη γιά τόν κίνδυνο κα¬ τά τής Κρήτης, άιπό τόν Ρώσο Στρατηγό Κοζλώφ·· — • — ΑΝΑΜΕΙΝΑΤΕ ΣΥΝΤΟΜΑ ΣΤΗΝ «ΑΛΗΘΕΙΑ» «ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΧΙΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΞΙ ΒΑΘΜΛΝ ΥΠΟ ΤΟ ΜΗΔΕΝ ΟΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΘΕΡΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ» ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΧΑΡΗ Πρέπει νά τό χωνέψουν: Πρώτα τό συμφέρον τού Ααοϋ κα'ι μετά τής Έκκλησίας ΕΝΟΙΚΙΑΣΗ ΜΟΝΑΣΤΙΡΙΑΚΗ! ΕΧΤΑΣΗΣ ΓΙΑ ΛΑΤΟΜΕΙΟ ΞΕΣΗΚΟΝΕΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΟΝ ΓΟΥΡΝΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ «. ·. Νά προτιμήσετε νά ΐτροστατεύσετε την 'Υγεία μας καί την ήσυχία μας, Σεβασμιώτατε, κοΐ δχι νά κυττά- ξετε μόνο τό οίκονομικό δφελος τής Έκκληισίας·.·» Αύτά άναφέρουν οί κάτοικοι τοθ χωρίου Γοΰρνες Πε διάδος μέοω τοΰ Πολπιστικοϋ Συλλόγου τους στήν έΐΓαστολή τους τής 2)1)1980, πρός τόν Άρχιεπίακοτκ) Κρήτης κ· Τΐμόθεο. Τό δικό τους τό συμς>έρο, ουγκ,ρούεται μέ τό Οί-
κονομα'κό δφελος της Έκκληρίας/ ουγκρούεται μέ τό
Δέ θελουν τώ ΛαπΌμΐ.ϊο οιί οπό την αρ^ή: Εδώ «ααϊ λίγαι
Γοι>ρνιώττες. Δέ βελουν τίις σκο- χρονιο έχουν βιδοποιηιθεί βύισβι
νες καί τα φουιρνϋλ1λ.αι στόν τότιο
τοιΐις, πού εξελΙισκτεπΓιαιΐ ρανοαίαι,
σέ μιό απο τίς γγιο του,ρ·»οτΓι«ές
περιοχές τής Κρππ"-|ς. Καί τό Λαι
τομϋ'ο — Λιένιε οί ΓουρνιιύΤίς —
οηραιίνει καιτασητροφή...
Αλλά άς δοϋμε τάι πράγιματο
ράιποιου Νόμου οί £—χεΐ'ρημα-
αεις Λατομείων τής περιιοχής,
νά μεταφ<ερθθιύιν μαικρυιά απο κατοιΐικηιμϊνες πειριοχΐές... Ο Νό- μος αιυτό,ς λοιπόνι, δίέν επιΐτρέ- πεΐ' σΐπά Λατομείαι Ριτσόοου- λου, νό εΐνοΐι 'Ένας «νταής» άπό την Εύρώπη ΓΑΛΑΟΣ Τ0ΥΡ1ΣΤΑΣ ΚΑΤΑ ΧΙΊΡΟΦΥΛΑΚΑ Οίκονομικό καί Έ—χειρηυ.ατικό δφελος των Ριτσο- πουλων τιού £χουν τώρα Λατομεϊα στοϋ Κοκκίνηι τό Χάνι. Μάιθανε οί Γουρνιώτες τιώς θά μεταφερ0εΐ τό Λα ιομείο ΐτώνω άιΐτό τό χωριό τους· Καί ξεσηκώβηκαν. Πήγαν στόν Άρχαεΐΐίσκοτιο, στό Νομάριχη,, στούς Βου λευτές τοΰ Νομοΰ· Καί οί έξελίξεις μάς πείθουν δτι αύτός ό άΐγώνα<; τους θά συν€χιστεϊ γιά πολύ, άφοΰ ό δρόμος γιά την μεταφορά τοΰ Λατομείον είναι άνοι- χτός· τηση κα<ί τό Ηγουμενοσυιμβοο- λιο, αιπαιρτιζόμενο αιπό τον Η- γούιμενο καϊ ένα ή δυό ΔιΙάικους, έκαινιε την αιαηισΓ) δεχτή Μοί α- ποφσθιισε νά πα>ραχωρήισ€ΐ' 150
σττρίΐμιμαται οτούις Ριτσόπου>·
λου/ς.
ΔιαιμαριπυρήθηΐΜαν ογ Γου'Ρ-
νίώτες. Τίποτο. Πήγαν στονι Αρ-
χΐιιεπίσικο·πο. Βκείινος τούς εϊτιε ό
τι ρρέπει να εγιρΡ'ΐ|νιε|1 Π Νομαρ-
χΤα την εγιιοαιτάστταση, Πήγαν
α~ον Νομάρ'χη. Τούς εΐιπε ότι
άν η α'Πόσταοη πού αρίζεΐ' ο Νό
μος υπΐάιριχει, δΐέν μπιορ'εί νο κια
νει τίποτα καί τούς συινβστηισε
νά ηα.ρακαλίσουν τόν Αρχιιεπ»
ότου ΚθΜΚκ'νηι το Χάΐν:ι>. Έτο«,
βρήκην μιά ηΛούισιο σε πρ«Ιιτες
ύλες περιιοχή πάνω οπό τίς
Γσύιρινβς (δυώ χιΛιιφεπιρα απο
τό χωριό) ιιδιοχαηισίιαις τής Ιε-
ραις Μονικ Ανωπολεως, καιί ι-
«ιεί αποφάαιισαν νά ιμεταφέρουν
τό ΛαΦθΐεΊεΙο. Βρή|κιαν τόν Ηγού
μενο τιήις Μθ'νιής, έκαμαν) μιά οί-
Έτσι τέλειωσε μιά... ώραία ίστορία καί... είς άλλα μέ ύγεία
ΜΕ 6 ΜΗΠΕΣ «ΚΑ8ΑΡΙΣΕ» Ο ΜΠΑΝΤΟΥΒΟΜΑΝΟΑΗΣ
ΤΙΣ ΑΟΣΠΕΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
Μιά αύτοκινιτιστική άπειλή συμπεδέρου τού κατά Δικηγόρου
Το Εφ-ετίΐο Κρητην οτγο Χα·
νιο, κασ<3ΐδι»ιασι, στηιν αυνεδ·ρια °Π τή,ς πί.ρασμ>νιη< Τετοιρτί>ς,
τον ΜπαιντουιβομαινιολΓ) γιο προ
°Ρολη μντιμτκ τεθνεώττων αγω-
τήις Εθνΐ'κτκς μας Ανττι-
*αα·ί γΊό συ«αοφαιν-Ρΐι!οη δο-
τού επ,ϋσΓγ; αγωνι..στή,
Γ4ωργτ> Ιαιμορί,ιπι,
Οπυς είναι γτνωιστο, ο Μπαιν
"οοβομονιοληις ξί.στ|κΐωσε θυελ-
ι διαιμαρΦυιριών' μΐ. το βιβλιο
ΓωΜ αποννημονί.υμοπτ^ τοι*
"Ου εγροψε ο Αινπ-ώΜΤΚ ΣονουΗ
δσ—»ς «οί εξοδυσιε ο ΣτίΑιος
Χ&>«οοβ<ι»-ις οηώ τίς -ΚΝΩΣΟΣ». Ετσι. « *αν αιρκιετεχ μηνυσεις από τους απογονιουις των αιγωνιΐι—ών. Πρωτοδιικσ, το Τιρψΐλ£.ς Πλ(ηιμμιίΐλειο·δι.κί.ίιθ ΚρακΛειοιυ, ν χε ικ>ατοδΊκ.α<σιειΐ τον Μπιαινττουβο μαινολη σέ φολαικιιοιη 40 μηινών συνολΐ'»ά «αί τους Σονιουιδαικίΐ — ιΧαλκιαόαικη σε φιυΛάΐΜΐση 7 μηΜών αντίοτοψχα. Ο ι. εφέσεις συινεκόικαΰπτιιιοαν οτσ Χανιΐα. Έται, ο Μπαινττου- βαμιανολΓΚ τι.μωρηθηικιε απο το Εφεπειο ΚρηΓΓΐς ο) Για συκοφανττιιοη άυσφηιμπ <— τού 'Γ. ΣομαιρειαΎΐι, 4 μπΓ Μιχ φυλαική. β) Γφο ποοσβολπ υνηΜπκ τεθνε ώτος: 20 μερ'ες φυλάξη γιο τις μηνΐιιαεις των σπογανων Δραιμοιιιντηανη νο* ΖυΙλχχΐιρη, βνο ιμήνα για την νηΜασο· των αιπογοινων Παιπαιγηοννη Σκιθίΐιλά, καιι ένα ρήΜθ γιο ΐτην μήνυση των αιπογόνων Γιάννη κοϊ Γιώργηι Καττσια. Μέ την σ'υιγχώνευισηι των π·αι ραιπάνω ποιΐινών,, ο ΜπαινΠΌ'υιβο- μανολης δΐικόστηικιε συ^νολΐιΐοά1 σέ φυλοκιση 5 μιηνών καί 20 ημ'ε- ,ρών. Πραγμαι που σηιμαινειι, ότι1 τόσο τού στοιιχιοε το βρίοιιμο ποιύ έκανε σττούς αινβρώπους αο ιο·υς πού παΛαιΐ ψαινε τρια, που + ΣΥΝΕΧΕΙΑ οτηπι σελιοα· » ΑΠΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΕ ΣΤΟ ΠΡβΤΟΒΑΘΜΙθ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ Βριΐσκομαοτε ακομη, οττο κα- ταχεί>μυιν*ο, ιααί τα ...ίμιιλιούνιΐια
των, Του.ρΊΐοτών, ί/ίινιαι αββόμιηι μ αι
κρυα.
Μολις «ανοιξει» ο ιοαιΐιρός, θα
ΥίμΙίαουν παλι τα ξενοδοχοα,
οι 'παραλιες <κα<ί τα ...ιηαρκ/α. ΦαινσιαζομαιοτΓ£ τι εχεΐι να· γϊ- νει τοτε πού θάιναι· οί ξένοι πιο πολΛοϊ αηο τούς ντοπιιουις, α¬ φού, τώρα Γιεναριΐ'άτικαι, κ,ά~ φρούΓτα εξ Βυ,ρώπης ερχονταΐι -κα>ι τα κιάνοιιινιε ...λίιμτηαι.
Πρ,ιν κια'μποσες μ»ρες, ενας
τετοιος ξανθομΐαλληις ν&αρος
βριεθηικιε στο Τυιμ—αΐκιΐι. Πορα-
φερθηικιε φαιινεταιι, «ασββασε μι-
ριχα μηοιυικαιλιια' κι ένας χωροφυ
λαϊκάς οου βρέθηικιε ει«εί,, τόν α>-
να.«άλεσε ιοτήν ταξιη.
Ο ξενος, δβνι ί^αισε καιΐιρο «ι
όρχιισε νια ...ξυλοφορΐτώνι&ΐι τον
Εί νό ι Γα'λλος καί τον λενε
ΒΕΝΑΡΟ ΤΗΙΕΒΒΥ νόθος, τής
ΟΕΝΙΖΕ.
Άς ευχιηιθούιμιε, το Βαλοκαφιι
τιοο έρχεται), νά μή μας φέρει
τετοιο φρουΓτα, άν κα·ι αναιμενε-
γρολ πάλι νά γερ'σουν τα ξενοδο-
χΐία των αοτέρων; πού1 υ~άρ-
χουν οττά Πίά.ρκα καϊ στο λιμάνι
τής πόληκ μας.
Έτσιΐι ξίκίνησί ΐ ι—οΒεσηι.
Καθ τέλειωσε προχΒεΐς στό Τριΐ-
μελες Πληιμμελειοδ'ΐκείο Ηροικιλει
ου, οπου ο ξένοςΝίταιηις τού· Τυιμ
πα«ιου· ...φορτώθιη«ε μ|έ 2 μή-
νες φυλάξη.
ΕΥΧΕΣΠΡΟΣΤΗΗ ήΛΗΘθΑ.,
Γιό τίς πρόσφιαπχς γιορτές καί
τόν καινούργιο χρονο μάς έστίΐ-
λαν, μιταξυ άλλων, ιευχές: Ο Δή
μααδχος Ηρακλείουι κ. Καρελλης,
ο υπουργός κ. Μητσοτιάκης, ο
ρολιτιυτής κ. Μ. Δεληγιαννάκης
ο Αρχηγόί της ΕΔΗΚ κ. Ι. Ζίγ-
δη«, ο Δ)τής τής ΣΕΑΠ κ. Σοφι-
κίτης, ο Α' Επιθεωρητής Χωρ)
κης κ. Σμοργωννάκικ, ο Αν|ώ-
τερος Δ)ττ»ς Χωρ)κης Κρήτης κ.
Τζιρίτας, ο Δ)της Χωρ)κης Η¬
ρακλείου κ. Κουτούπης, ο Προ-
(δρος τού ΕΒΕΗ κ. Μελισσί,ίδης
ο Δ)ντής τή( Εμπορικήν κ. Γα-
λιακης, η Δ>νση τού ξενοδοχιϊ-
ου.εΠάρκ»· Π ΓενΐΜή Τραπέζα
Ελλάδος, ο Πρόίδρος τής Παγ-
κρηττίου κ. Τσουδερός, η λογο-
τέχνις κ. Μπριλλάκη, ο κ. Ν.
Τζιρμιαδιανος, ο κ. Α. Σκουλι-
κάρης, η Μότορ Ελλάς, ο κ. Γ.
θεοφιλόπουλος, ο κ. Β. Βασιλιι-
σδης, ο κ. θ. Ζόμπολας, τό ξε-
νοδοχείο «Γκάλοξυ», ηΑγροτι-
κή Τραπέζα, ο κ. Γ. ΚθΜκουρ—α
κης, ο Όμιλος ΑνΓΓΐσφαιρίσΐως
Ηρακλείου, ο Πανελλήνιον Σύν-
δεσμος Σπουδαστικων Υποτοο-
φιύν, η Πιρίλλι, ο κ. Ε. Κλαου-
ράκης, κ.ά.
Τούς ευχαρκττουμε ολους
πάρ^α πολύ καί αντχυχόμοστι μιά
κι ομείς δεν οτΜλαμε ίυχετήριις
κάρπς.
Ρεηορτάζ
ΤΩΝ Ν. ΨΙΛΑΚΗ
ΚΑΙ Μ.ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ
σκοπο, να μην πα>ρ,αιχωρήσΒ» η
Ε«ικλησία την εχτασιη. ΌΓτ.αν πή
γιαν στήν ΑρχιεπισκοΠήι, ο Η-
γουιμενος τής Μονηις Ανωπόλε-
ως ηοά ήταν εκει, αινησυιχουοε
λεγονττας σΐτον Σεβαοιιώταιτο·
ότι δεν φανιηικε ακιθιμη( ο Ριτσο
πουλος να Καν&ι το Συμιβόλαιια'.
Ρατησαμε κι εμείς τον Σεβο-
σμ,ώτατο κια'ί μας εΐπε ότ>ι δεν
πρακειται· να κανει τΐιποτ^ πού
νά είιναΊ εις βαιρος των Γουρνοω-
τώνι...
Ο Ηγουμιενος τηις Μονής κ.
Γρηγόριος μος ειπε σπι ο Ορ-
γανισμος Διαχείρησης ΕκΛΐλησκ»
στιΐκήις περιουσίας, ενέκρινε την
απόφαση τού
Λΐου... Κιι οί Γουιρνιώτες;
£ ΣΎΝΕΧΕΙΑ στή σΟΧα

ΪΕΛΙΔΑ βη
ΕΞΟ ΟΙ ΞΕΝΕΣ ΒΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
Η ΑΛΗΘΕΙΑ
χαρας σϋυτ,
πουπριν Με/>
ςρραξουν οιαλ^λο
προλαβη να πει
αυλλαβτι ο»
ι____
34 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1979
ΗΡΑΚΛΕΙΟ — ΚΡΗΤΗΣ
Δέν ύπάρχει κανένας άρμόδιος γιά τό έπικίνδυνο αύτό δέμα
Η ΜΟΛΥΝΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΣΤΟ ΗΡΔΚΛΕΙΟ
Μισ έρευνα-γροθιά στό κατεστημένο τής άπροστάτευτης Δημοσίας Ύγείας
ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΨΙΛΑΚΗ
—3ο— (τελευταΐο)
Κατά καιρούς διαβάζουμε
στόν Τύττο, ότι ή Μεσόγειος εΤ-
ναι μιά θαλασσα ττού κινδυνεύει
νά νβκρωθεΐ άττό τή μολυνση.
Στή δικιά μας περιοχή, ή θάλασ
σα είναι τόσο μολυισμένη ώστε
νά είναι τΓροδληματική ή ζωή
των ύβ,ροβίων οργανισμόν...
Βασικές αίτίες τής μόλυνσης
τής θαλάσσας στό Ηράκλειον εΤ
ναι οί εξής:
1) Τό άπαιρχαιωμένο 8ί-
κτυο άττοχέτευσης ττού έκ
βάλλει στή, θάλασα στό κέν
τρο τής ττόλης.
2) Οί βιομηχανίες καϊ 6ιο
τεχνιΊες ττού δέν κάνουν ή
κάνουν ττλημμελή έττεξερ-
γσσίβ των λί/μμάτων.
3) Οί δυό ποταμοϊ τού Ή
ροκλείου, ποΰ δχουν νε-
κρώσει σχεδόν την περιο-
■χή τριγύρω τους, ό Γιόφυ-
ρος καί ό Κο—ταμπάς.
4) Τα σ~ορρυ~αντικά καί
Περιοχή
λοιπά χημικά προϊόντα,
πού διοχετεύονται μέσω
τού δικτύου ά~οχετεύσεως
στη θαλασσα.
'Από τταλιότερες μετρήσεις
(τού 1976) ή κατάσταση άτπό
πλευράς Κολοβακτηιριδίων, στις
θάλασσες τού Ηρακλείου είναι
οί εξής:
• "Ενετικά λιμάνι 3.100-7.200
• Παλιό λι,μάνι 5.000
• Περιοχή Κα¬
τσαμπά 8.000·
•ιΠεριοχή Γιόχρυρο 2.900
Ο Παιραλία Λίντο 180
Οί τΓαραττάνω άριθμοί^ δείχ-
"Οσο αύξάνεται ό δείχτης Β.
Ο.Ο, τόσο κσί λιγοστεύει άντί-
στοιχα τό όξυγόνο, τόσο καί
γίΜεται πιά ττροβληματική ή ζα>ή
των άεροβίων άργανισμών...
Αέν ύπάρχει καμμιά έμπερι-
στατωμένη μελέτηι κάτττοιοι/ ύ
τηεύΛ/νου Κ,ρατικοΟ Φορέα, ττού
νά μάς λέει ττοιές ττεριοχές κον
τα στό Ήράκλειο, πιροσφέρονται
γιά μπάνιο, Πολύ φοδούμαστε
ρμως τπώς αύτές οί ττεριοχές
εχουν λείψει άττό καιρό.
ΤΆΨΑΡΙΑ
Δέν εΤναιι λίγες οί φορές πού
οί —αραλίες μας γεμίζουν μέ
Ενετικά λιμάνι
(ιΠβριοχή κολυμβηιτηιρίου)
8,00
Νέο λιμάνι
8,20
Κατσαμπά*;
8,20
"Εξω άττό τό λιμάνι
10,40
'Ηλβκτρική
8,80
Πόφυιρο
9',βΟ
10,40
Λίντο
7,90
8,80
(εκθέση ΤΕΕ
_ 1976')
νούν τόν άριθμό των κολοδακτη- ψάφια ψάρια ιδίως στήν περιο¬
χή γύρω όπτό τό Γιόφυ,ρο...
Τα ψάρια ψοφάνε μόλις άλλά
ξουνε οί συνθκες (Ρ.Η.) στΐς
οποίες μττοροϋν νά έττβιώσώουν
η άκόμη δταν άνεβεΐ τό Β.Ο.Ο.
Άν έξετάσουμε τό τφόβληιμα
στή γενικευθή τού, θά δοΰμε ίνα
ττολύ ενδιαφέρον και δυσάρεστο
γεγονός .ττού συινέβει τό
ττερασμένο κα!λακαί>ρι
6 ΤΟΝΝΟΙ
ΨΟΦΙΑ ΨΑΡΙΑ
Στόν κόλτΐΌ Καστελλίου Κισ-
σά1! ου, βρέθηκαν 5 —6 τόννοι
ψόφια ψάρια. Όλα τα ψάρια τής
ττβριοχής τότε, παρουσίαζαν συμ
τττώματσ τνψλωσης καί τταράλυ
σηις, ένω ταυτόχρονα έχαναν
καί την ίσσσροπία τους.
Δυό έκδαχές ύπάρχουν στήν
ττροκειμένη περί—τωση. "Η ττρο-
έρΊΧΕται ό θάνατος των ψαριών
.ριδίων άνσ. κα6ικό έκατοστό νε-
ρού...
Β. Ο. ϋ.
Β. Ο. ϋ.5 εΤναι ό δείχτης μέ
τόν ότποϊο μετράμε την ποσότη-
τα τού όξυγόνου πού χ,ρειάζον-
ται οί όργανικές ούσίες τού νέ
ρού, νά άττοσυντεθοΰν. Σύμψο-
να μέ τούς ΒεΛγικούς κανονι-
σμούς τό Β. Ο. Ό. δέν -ττρέίΐτει
νάναι μεγαλύτερο άτπό 4 Ρ.Ρ.Μ.
Ό παιρακάτω ττίνακας δει'ΐχνει
τό Β. Ο. Ο, σέ όρισμένες περιο
χές τού Ηρακλείου, σέ άπτόστα-
ση 1,5 μ. άττό την έητιφάυεια σέ
βάθος καί στήν έπιφάνεκχ...
1.5 μ. στό 6άθος έττιφανεια
αττσ κάττοια τοπική μόλι/νση
(συνέ/ττεια κάποιου ναυαγίου
κλττ) ή αίτία στάθηκαν οί βολές
άττό τα Πεδίο Βολής ττού μόλυ
ναν σέ τέτοιο σημείο τή θάλασ
σα.
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
ΤΗΣ ΜΟΛΥΝΣΗΣ
Τα ψάριοτ πού ζοΰνε σέ ττεριο
χές μολυσμένες μέ κολοβακτη-
οιδιακό δείχτη, καμμιά φορά
μπορεΐ νά άττοβούν έπικίνδυνα
> ιά την ύγεία. Άκόμη πιό έττι-
κί^υνα είναι τα όστρακοειδη,
Γτοΰ τρώγοντ.αι άψητα, γιατί έ-
■<ίίνα μεταφέρουν μαζί τους £ ναν σημαντικό άριθμό κολο^α- κτηιριδίων, Παράδ£ΐγμα( ή χολέρα τού 1973 στήν Ιταλία, ττού άττοδό θηικε στσ στρείδια... Κι δμως, δέν ύττάρχει καμμιά Νομοθεσία ποΰ νά άτπαγαρεύει τό ψάρεμα σέ μολυσμένες ττεριοχές, * * * Παρουσιάσαμε τταρατΓΟνω, μιά έπιγραμματική είκόνα της καΥάστασης τής θαλασσίας ότε ριοχρίϊς τού Ηρακλείου. Οί έ'ρευ- νες ττού έίχονν γίνει άττοδεικνθ- οι/ν πώς ή κατάσταση ττάει σ>
ττό τό κακό στό χειράτερο.
Γιά νά μή μετανοιώσοι/με αθ
ριο γιά την ττόΊλη μας, χ,ρειάζον
ται μέιτρα σωστά, χ,ρειάζεται
Ίτ,ροσττσθεια γιά νά μην άσφυ1-
κτιούμε μέσα σ' ξνα δύσκολο
ττβρι6άλλον,
Ν. ψ.
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΓΚΕΣ
• ΣΓΥΝΕΧΕΙΑ οττό τή σιΜδα 5
θέλει νό φύγει απόψε Μΐόλαις.
Δέν <μηο>ρα πιά νά βγαζοι νί.ρά
οτκ>τό υπόγειο...
— Νά φύγοιυιμιε αο' αυτή τή
Βίΐλΐλα — Κοτετσι. Ηα φΙιγοι>μιε
οήμερο χιΐαλιαις. Βορεθηικο πια.
—- Εγώ δεν θ8λω «α,τά βαθος να
φφυ α~ό δώ. Είκοσι χρονια ε-
Λο·υλε,υα νια νά φτ.ιάξω αυτο
τό σπκτόκιι. ΌΑοι οί κοποι μου
ίαΊ εδω. Αρρώστηισα μέ βροχ»
1 γ;α νά τ ο φτιάξω.
ιΕϋναι η ΚολΛιόπη Χριστοφ/ΐ-
Κα« συνιεχ^ιζει...
— 'Αμα φυγουιν·ε όΛοι θσ φυγω
κι ενώ.
Τ ΑΝΤΡΟΥΣ ΜΟΥ
Τ ΟΝΟΜΑ
'Εχουν β/εί σττό δρομο Γτ.α.
Κάίτι πήρονί. χαιμπαιρΊ κιι ηνρθα-
νε νά πούνιε τό παράιπονό τους.
— Πώς σάς λέν·ε κιυιρω μου;
— Δασκαλάκης Ζαχαριιας τ' αν-
τροΐύιζ μου τ' όνομα.
— Τό δ-ιικό σου;
ΚΑΘΕ
ΔΕΥΤΕΡΑ:
ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ
ΔΥΝΑΜΙΚΗ
ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ
ΜΕΓΑΛΗ
Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ
ΑΛΗΘΕΙΑΣ
— Μ α ρ ίνα ΔαοκιαΛιάκη.
— θέλετε νά- φ.ύγετε αιπΐό δώ;
— Άν θέλοομε νά φιύγοιυμε
λίει; Άμ' γϋνεταΊ' νά μΐνοον 5
ατομα σ' ένκΐ'δυράτιο..
— Π,όσα χρόνια- μίνετε εδω;
— Δεκσεφτα χροΜα.
— Πόττε θα χαλαοουιν τα σπιι-
αος;
— ΑΛλοι λέγανε το ΣεΓΓπειμβρ'η
κι αλλοι το Γενάρηι.
Παω νά φ,ύιγυ. Μά δέ μιπορώ.
Ολες οί γι*να*Μεις. πούιχουν βγει
στο δρόμο. γιά νά μιλή'σοκν.
προσπαθουν νά μού πούιν κογγι
ιά τα σπκΓΠια του<ς. Φωναζιθΐιν ολες μαζι στοι μαγνηίτόφωνο... — Εκατο φορές μιένω εδώ. πβ1· ρα νά πλερώνω νο·ίκιΐι... — Πο:όί μωρέ δέ θιέΛ^ι να φυ- νει ατϊό δώ; Από του^ ψυλλουζ καί τους κο·ριοώς. Προχβες ανοί γω τήιν πόρτα και πέκρτει ενας σαιμιάμι/θο< στον ώιμο μου... Μάς τρώνιε οί κοριοί και οί ψυλ- λθιΐ·, οί ποντΊΐκθ'ί κ αί οί κιατσαρί- οες. "—" π/ *— Φιευγουιμ€. Ο ι γυιναϋκες στο δρόμο. α'κομη μιλάνε. Λογο-μα'- χούν. Άλλη θέλει να φυγεΐ. αλ- λιη οχι. Μ α, οσο κ ι αν δΐ'αφωνουνε. οσο κ; αν θήλθυν νά υποστήρί- ίουινιε δυό απόψει^, φευγοντα< ξεχωρϊζουρε ΓτολιλΙές φωνές να οπ*Τια Ν. Ψ. «Νά μάς φ.τιάζουν κ εμείς θά φΰγουμε». Ένα σοβαρά κοινωνικό θέμα Η ΓΥΙΜΑΙΚΕΙΑ ΧΑΡΤΟΠΑΙΧΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΠΡΟ ημερών είχαμε προίΐδοΐτοι ήσει τούς υπεύθυνοικ καί τίς πελότισσες τής Γυνοι*εία< Λί- σχης τού Ηρακλείου, ότι άν δέν σταματτήισουν τή χαρτοπαι χτιιιιή τους δραοπτιριότπ,το, θά ψέρναμε στή δομοσιοτητα τα ονόματά τους. ΕΠΕΙΔΗ — δυστυχώς — η ιδιότυπη αυτή Λέσχη όττου δια- δραματίζονται, πέραν τής χά σούρας χρημάτιον κολ χρόνου, θλιβί,ρέ< κοινωνικέ< ιστορίες, συ νεχίζει τή φθοροποιό δρόση της, προβαίνομε σέ μιά εντονώ- τιρη προειδοποίηση. Η ΛΕΣΧΗ είναι στήν οδό ΠρύβεΛικ «αί οί ταχτκοτκρος πΐ λάτισσές της ΐϊναι οί εξής Ηρακ κλιιώτισσε< Κυρ»ΐ<: Μ. Κ., Μ. Ζ., Ε. Τ., Κ. Π., Α. Μ., Ν. Λ., Γ.Χ. ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΟΥΜΕ καί πό Αι ότι άν η Λίσχη αυτή δέν κλχί σει, θά κάνομε ττκ> συγκΐιφιμέ-
νες αποκαλύψιν, διότι είναι α-
παρόδίχτο νά έρχοντται τα ιδία
τα πιρόσωπα τού αμέσου περι-
βόλΑοντόί τους καί νά μάς Αενε
όχι μόνο γιά τα χρή,μοτα ποϋ
χόνουνε οί «ωραίϊί μας κυρίες»,
ΐ)λλά καί τα άλλα <ηταράδεχτα πσύ κάνουν οί ευυττόλητττες σύ- ίυγοι καί μητέρΐς, γιά ορισμένο ΐκ των οποίων δύναται νά £πιλη φθΐί καί ο κ. Εκταγγελίθί. Πρέπει κάποτε νά στοματήσει Βαρύτατες παραδειγματικές ποινές γιά ζαροπαιξία Βαρυτάτας παραδείγματι*^ νιη βοομαΐδα- το 3μιελες Πληιμμε- ποινβς ίπιέβοΐλε ΐτήιν προπ&ραισμίε- λειοδ:ικειο Ηρακλείου, σε 4 ατο ρα, γιά ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Ήραικλ€ΐώτες, Ήρακλειώπσαεί,·, Μή αας τοάνουν κορόϊδα οί πλασιέΐ πσύ έρχονται άιπο αόλλα μέρη νά σας ιπουλήοουν Έγικυκλοπαιίδειες. ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΠΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΕΣ είναι οτό Ήράκλειο στήν «ΠΗΓΉ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ» ΠΟΛΥ ΦΘΗΝΟΤΕΡΕΣ Πρίν σας ιηάρσυν ΐτροκαταΰολή καί ύπογράψετε, ρωτήσετέ μ«ς γιά νά βεθαιωθεϊτε ατι τό παιδί σας κλη,ρώθηκε, ούε όρίστευσε νά σάς κάνουν χαρή. Ανηθίκως σάς παίρνουν πόλύ περισσότε.ρα χρήιματα άπό οσα θα σδί; πάρουμε έρείς σιήν «ΠΗΓΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ» γιά νά σάς δώσουμε τα ϊδια βιβλία. Ρωτΐτρετέ τους πόσο πουλάνε καί μςιά έλάτε στήν «ΠΗΓΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ» τσϋ ΒΥΡΩΝΑ ΔΟΚΙΜΑΚΗ, Ταγματάρχου Τζουλάκη 8 — τηλ. 285541, γιά νά βρίϊτε, έκτος άιπχ» φθηνές Έ,γικυκλοπαίδειες ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΘΕΣΗ ΕΙΔΙΚΟΝ ΒΙΒΛΙΟΝ Καί δλα τα λογοτεχνικά 6ι6λία, πού κυκλοφορούν στά Έλληνικά· «ΠΗΓΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ» Ταγματάρχΐι Τζουλάκη 8 — τηλ. 285541, ΗΡΑΚΛΕΙΟ — ΚΡΗΤΗΣ Χαιραχτη,ρ,ιιθΓΓΐικο των ποινών που φτσσανε μεχ,ρι κα<ί 14 μη- νιώιν φυλακίση, ήταν ότ·η διεν δό θηικε στίις εφιέσεις ανοισταιλτικός χοραικτη,ρα^. με οοοτίίΜεισιμΐΐ νά ωοηνηΐθούν οί καταδκασθέντες στή φιυλαικτ). ΙΔεν έχβι οιηρασια ποιοί ήισαν οί καταδικαισθέντες κατη<γιο.ρού μενοί, μεταξύ των οποίων καί νεαρά όττομα', πού αναγράφΓ^- ■κον ήιδη .στον καβημερινΐό Τύοο. Σηρασία έχει ότι σπις δΊΙκ>ες αυ-
τές Ματαδικάιστηκε γενιικα τό
θλιιιβερό πόθος τήις ζα·ρο~αιιζΐαις
καί αικούστηίκαν πιράγματα πρω
τοφαν,η. Μεταξυ αατών, ότι οί
τσιΐλ'αιδόροι που φ,υΐλλάνε εξυ α
πό τις Λεσχες. γιά νό ε»δοποι;-
ούν τούς ττα*χτες όταν έρχον-
ται οί αοτυνομιικοι. χρηισκμιοποι
ούν ασύρματους πομτκιυς κ·αϊ
Με σλα αατο διικιαιωνϊίΓα* κα»
Γτά'λι η εφημερίδα ιμα^, που οταν
ατο απωτερο παιρελβάν εγραφε
αιιίτό ιοαί άλλα σχιετΓΐκά, εκατη¬
γορείτο — ώ|ς συνιήιθίως — ότι
σιοοπιει ν·ά
«αί ν>ά διασάρι&ι
ότι· ο» προχθιεσ>νί.ς
βαρειές ~ιαιρ.αδ&ι.νμιατΐικβς κατα-
δίκες θα σΐυινΐετίσουν
«::::::»:»::::«:{!!|:»κμι«κ:ϊι:»:::ι:ι»:::::::::::::::»::::
Ι'αποψεις
Η ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΚΡΙΣΗ
ΚΑΙ.ΤΑ ΜΟΝΤΕΡΑΚΙΑ ΝΕΡΟΥ
ΕΙΝΑΙ γνακΛό δτι λόγω τής έΆλειφης πΐέσεως
νερ,οΰ, πού ύπάρχει σέ δλες σχεδόν τίς περιο-
χές τής πόλης καί των προαστεΐων τοΰ Ήρακλεί
Όυ, σέ κάθε σπίτι, μαγαζΐ ή δλλη οίκοδσμή εί¬
ναι ιοποθετηιμένα τα γνοοστά μοντεράκια τοΰ νέ
ροΰ, τα όποΐα βοηθοΰν την ά,νοδό ι ου σία ντε-
ποζιτα-
ΕΙΝΑΙ σ]ΐ<ος άκόμη, γνακττό, δτι λόγω τής πε- ρΐβύητης ένεργειακής κρίσης, καταβάλλονται γενΐκές προοπάθειες έξοικονόμησης ήλεκτρι- κοϋ ρεύματος. ΟΊΑΝ τώρα ληφβοΰν ύπ' δψη τα δυό παραπά- νω δεδορένα, γίνεται άμέσαχ; άντιληπτό δτι στήν περιοχή Ηρακλείου, κάθε αλλο παρά έ- νεργειακή οίκονομία γίνεται, άφοΰ ό άραθμός των μοντέρ γιά τό νερό, είναι τόοος μεγάλος πού δσο λίγο ρεϋμα κι άν καταναλίσκουν γιά τή λειτουργία τους, ή έπιδΐωκόμενη οίκονομία γιά την ένεργειακή κρίση, κάθε όίλλο παρά πρα- γματοποιείται στό Ήράκλειο· Συγκρίσεΐδ Ο ΣΜΗΝΙΤΗΣ - ΟΡΝΤΙΝΑΝΙΣΑ ΤΟ ΙΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΠΕΗΜΣ ΚΑΙ... ... ΕΝΑΙΘΡΑΣΥΣ ΑΞΗ1ΜΑΤΙΚ0Σ ΤΟ Β' Γ ΓΥΡΩ από τό Β' Γυμνάσιο θηλέων, στή θίρισσο, δέν υ- πάρχουν δρίάμοι. ΜόΑι< κάνι» μιά ιμιχόλα νερό, οί δρομίσκοι της περιοχήί μετατρέπονται σέ χίΐμάρρουί, μέ λακκούβες γεμά τις Αασττόνερια. Τα ποιδκι τσα- λαβουταύν στίς λοσττίς καί πολ Μί φορί< πεφτουν στιίς γλϋ- στρ«ς. Οί γοντείς γιά νά προ- στατέφουν τα παιδία του<, τα πηγαίνσυν στό σχολειό μέ τα αυτακίνητά του<, μέ αποτίλετ σμα νά φρακάρυν οί δρόμοι. Γίνβται έτσι διακοττή τή< κυ- κλοφορκις, μέ αποτίλεσμα νά μή μπορούν νά εξυπορ*.τηθουν ούτε οί Γτεζοϊ ούτε τ' αυτοκΊνη- τα. Οί γονεκ των μαθητών καί οί περίοιΚΌΐ διαμαρτύρονται καί ζητούν νά διανοιχθούν οί δρόμοι γιά νά γλυτώσουν από την ταλαιπωρία, τίς σκόνις τού Καλοκαιριού καί τα λασπόνερα τού Χεψώνα. Οί αρμόδιον άς λάβουν υπό ψη του< τό δϊκαισ αυτό αίτημά καί άς στκϋαουν νά το ικανο- ποιήσουν. Κοί δίκαιο ε ίνα» μά καί λογικό. ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ Η ΠΑΝΝΙΚΟΥ ΜΟΝΟΔΡΟΐΜΟΣ, ζητοΰν οί περίοικοι τής όδοϋ Γιαν- νίκου»- νά γίνει ό δΐρομος τους, διότι είναι στενός καί δέν είναι δυνατή ή διέλευση των αύτοκινχντων κι άοτό τίς δυό κα·τευθύνοεις· Μέ τό ίσχΰον καθεστώς ό δρόμος μπλοκάρει τα- κιικά, τα αύτοκίνη,ια κορνάρουν καί ένοχλοΰν τούς περ,ίοικους, άλλά καΐ οί όδηίγοΐ ταλαιπΐωροΰνται- Είναι έπομένοχ: δίκαιο τό αϊτη,μά τους καί γι αύτό νομίζομε διι οί άρμόδιοι θα τό άτιοδεχτοΰν. ΕΡ52ΤΗΜΑΤΑ Η ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΕΝΟΣ ΦΑΡΜΑΚΟΥ χά- ΕΝΑ ψάρρανχ) γιιό' ταύ/ς κούκ, το «Τ,ρακοπεζαντίν», θηκε αιπό τή(ν φαρμαικιαγορά τού Ηρακλείου. ΑΞΙΖΕΙ νά ση,μιειωθ'εί οιτι> ενώ
Γρκ'ν λίγο ικιακιρο ί.ίιχ{Ε 85 δρχ., α-
νδβιηιιοε σέ Λίΐγο 105 «απ μετ ά
125.
ΜιΗΠΩΣ η εξαφάνιισιή τού εί¬
ναι σκοπιιμη,, γι·ά νά παε,ι στις
150 δ,ραιχμέις;
ΑΣ γϋινιει «ι αιυΦό μέσα α ολα,
αιλίλά καποιιος πρέπει ντά το ε-
παναφερει στήν αιγθιρά, μ:ια που
αυτο το φαρμαικο σιυιν^εεται μέ
τή ζωή πθλ'λών καρδ οπαθών.
Σ' ένα Ηρα*λειώτι.κο σαΑό-
ν», βρίσκονταν την ττερασμίνη
βδομάδα επίλεκτα μελη τής κοι-
νυνία< μας, μετοξύ των οποίων καί μερικοί αξιωρατΓΜΐο» τού Στρατου «αί τής Αΐροπορίας. Σί ικάποη Αοιπόν στιγμή, που διακό—)Μ γιά λίγο τα χαρτο- παίγνιο, μοιραίο ήταν —όπως πληροφορούμαστε ότι συνινθίζε •ται — νά έρθίΐ η συζητήση γιά την εφημερίδα μα< «αί τόν δι- ευθυντή της. Τότε, καί εξ αφορμης τής πά ρονσίας των αξιωματικών, ένα τα πολιτικά μελη τή< σον- ίσως καί θέλονταί νά πικάρε» τού< αζιωμοτικοϋς, €*- ναφέρβηκε στήν περίπτωση πού γράφαμε πρό ημερών» ότι δηλα δή ωρισμέναι επικεφαλής καί επι τελ&κ στρατιωτικών μονάδων περιοχήν Ηραικλεΐου οτελνουν τα παιδία του< στο σχολειό, χρησιμαποιώντας, παράνομα φυσικά, στρατιωτικά αυιτοκίνη τα κοί υποκομους ορντΐινάντο-ις, σμηνίτες καί οτρατιωτις, παιδία τού λαοώ, πού πάν* γιά νά υπη ρετήσουν την Πατρϊδα καί αντ" αυτής, μέ τόν παραπάνω τρό- πο, υπηρετούν τίς κυρίες των ανωτέρων τους. 'Ενας Αοιπόν παρκττάμενος αξιωματικόν, κοτέφυγε στή γνωστπ εύκολη λύση —απολογί α: (τή μεταφέρω όπως μού τή διηιγήβηκχ κυρκΐ — μέλος τής συντροφιάς). — Μά δέν ξέριτε τάρα τον Μά- νο Χαρή; Φαντασϊες καϊ φούμα ρα. Εττειδή φυσικά ο άγνωστον αξιωματικός δέν είχε το θάρρος — άν καί αΤιωματικός — νά πΐί τα παραπάνω σέ ευρϋτερο κύ- ψ>ο αλλά σέ περιωρισμένη φιΛικο
κοινωνίκοχορτοπαιχτική συγκί-
ντρωση, δέν μπορώ νά τού απα
ντήσω, δυοτυχώς, δκιφορετικά.
Έτσι, αναγκαστνκό, γιά νά υ-
περασηίσω την ΑΑηβΐκι καί τή»
δική μου «Αληθεια», τού άπαν
τώ μέ την παραπόννι «νιτογρο
φία, πού αποτελεί το οδιό-
φευστο ντοΝουμεντο των οσυν
έγραιμε η εφημερίδα αυτή.
Τό πρώτο στνγμεότυττο ι*Ονί
ζει τόν σμηνΐτη — ορντινόντ—
νά κατεβάζει από τό Τζέηικ τής
Αεροττορίας ΗρακΑείου τα δυό
πανδάκΜ καί τό δΐύτερο στιγ-
μιότυπο τόν ίδεο σμηνπη νά τα
οδηγεί, πιοσμβνα απο τό χιρι
(στό ένα κρατά κοί τό δκαχό
τού) στό σχολειό τή< Ποιδα· γωγικής Ακαοημίας ΗραΜλείου. Ελπίζω ότι μετά από αυτό, ο αζιωματικος της ιστορίαν μας δέν θά τολμήσει νά ξαναεμφονι στεί στή συντροφιά τού οολο- νιού πού άρχισε η συζητήθη γι- ατί θά φοβάται την πΑάκα Κι άχι τιποτε άλλο, αλλά τό μόνο πού μέ στεναχωρεί είναι ότι θά «μάχνει τώρα καί γιά «οινούργιο χαρτοπαιχτικό οτέκι. Άς ελπίσωμε όμω< ότι, εν πάσει περιπτώσει, δέν θά χρτι- αστεϊ νά τού δημοσιεϋσωμε καί «κάτι άλλες» φωτογραφή μο ζί μέ κάποιο Γιώργο καί ένα γνυ οτό φ»λο τού στήν εφτοχτίο (κδότη καθημερινήν ιφημιρί· δας, άν φυσικά είναι ο «αγνυ· στος» που μου ...—ριγρά·ανε. Μ. Χ. ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ «Η ΑΛΗΘΕΙΑ» ΜΕ ΟΧΤΩ 8 ΣΕΛΙΔΕΣ Άπό την ηρώτη γραμμή τού ήφαίστειου τής Μέσης Άνατολής Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΑΙΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ Μιά πολύ ζωντανή και πρωτότυπη πολεμική ανταποκριθή 7ο Γευματίσσμε στήν Άλναμίΐτα τίεχ, ξανατπίιραμε τή Μερσεντές, και τρσβηξαιμε γιά την Τύρο. Στό λψάνι, δυθισιμένσ τέσττερα ττλοΤα, χαΐ'ρετίζουν τόν έ~ ισκέ- τττη μέ τα κατάρτισ τους^ ττοθ σάν χέρια ίκει/τικο: ττερισσεύουν εξω α~ό τό νερό σέ μίαν ύστα τ? προσευχή — ή κκΐτάρα, ττοι- ός §έρει... Ή πολιτεία κοΓτεστραμμένηι. Στή νοτιοδντική ττσρσλία, μέ την τταρβένα άμμουβιά σχολια ρόπουλα τταίζοι»ν άμέριμνα, κα 6άλλα στούς άμμάλοφοι/ς, ένώ στά 6άθος, χίλια βήματο άΐπό κεΐ πού στεκάμαχχτε, ίσραηλινές ένκαταστάσεις, άγνωστο τί λο- Βρή>αμε τόν κσιρό καί τή δι
άθεχτη νά ρίξονμε μιά ματιά καί
στούς άρχαιολογικούς χώρους
τής ττόλη,ς, πού δέκα αίώνες σν
να—τούς ήταν ή ττλουσιώτερη
τοΰ τότε ννωστοθ κόσμου καί
στά χρόνισ τον ΑΛ£γαΛέξοοντροι;)
έκεϊ φνλάγονταν τό θησαυ,ροφυ-
λάκιο των Μακεδόνων, τό κεντρι
κό τους όττλοστάθΊθ καϊ ό νοώ-
σταθμος τοθ μεγοτλεξαντρινοθ
στόλοιο.
Σταθήκαιμε νά φουσκώσουμε
τα λαστιχα τής μερσεντές, δ¬
ι αν εϊδοποιηθήκαμε δτι ττολε-
•μικα κσράβΐΐχ των ίσραηλινών
Φάνηκαν στόν όρίζοντα κι £ρ-
χονται πάλι, τρίτη φορσ μέσα
στή μερά, νά χττΛτήσ-ουν μέ τ4
κοονόνια τους, Τό δράδυ, στή
Βηρυττό, τΓλη,ροφορηθήκαμε πώς
τα καράβια χτύπησαν μολις
Τ>ύγαμε καί^ μεταξθ των αλλων
ζημιών^ κατάστρεψαν τέσσερα
αύτοκίνητα πάν» στό δρόμο τόν
τταιροΓλιακό, αττ' δπο»/ είχαμε —ε
ράσεΐ' νοιρίτερα, Μερά κουρα-
στική, μά γεμάττ> συγκινήσεις.
Ά-θ την καττοχή εΤχα να μυρί-
σω μτταροι/τόκαψα. Πέσαμε κα
τίκοτΓοι γιά δπνο, άλλώ χρειά-
στψε να κυνλήσει μιά ώρα ό-
λόκληρη·, τΐροτοθ κλείσουμε μά
τι, γιατί τδ τΐυροβόλα κα5 τα
ττολοβόλα των Φαλαγγιτών πού
τσακίζονταν συναμετάξι/ τους
συντάρα,ζαν την ττόλη.
Μ£ ΤΗΝ· ΗΠΕΞΣΙΑ
μέ τούς μαχη,τές Παλαιστίνι-
ους δέν έ'χει κανεΐς στόν κό-
σμο? δττοιος κ ι αν εΤ»αι αύτός
τιεριθώ,ρια γιά έλιγμούς, άμφι-
ιαλαντεύσεις καΐ πολιτικαντι
6ία, την έττιδρομή, τή λεηλα-
σϊα? τή γενοκτονία, τόν ττόλε-
μο κα! τόν δλεθρο. Ο) μεσοβέ
ζ.κες στάχτεις, τα μετερνίχεια
*νσΐ μέν, άλλά» τούς Παλαιστί
Ό Παλαιστίνιος στρατιωτι¬
κάς Διοικητής τής Βηρυττοΰ εί¬
ναι Ινας συμπαθητικός κι εύγε-
νής εξηντάρης. Μάς μίλησε μέ
πολλή αγάπτη, μέ θαι/μασιμό γιά γ,α
την 'ΕΞλλάδα. Μέ τα αΰτοκίνητό ς^
τού κα! τον άχώιριστο Σαλίμ,
τα διειρμηινέα, μάς μετέφερε έ-
ξω άπό την πόλη σέ μιά μέγα
λη παραλιοχή έγκατάστασηι δ¬
τι ου στεγάζεται τό κέντρο λαϊ^
κης μρυσικής κα! χοροθ. Πρός
τιμή μας έγινε έττ(δείξη λαϊκοθ
μτταλέττου και τραγουδιοθ, Μι
λήισαμε στούς νεαρούς Πάλαι
στίνιους, τούς διαβεβαιώσας
>ιά τή συιμττάθια τού έλληνικοΰ
λαοθ γιά τόν αγώνα καί τό λαό
τους κι έπιστρεψαμε συγκινημέ
νοι στή Βηρυττό, οηου τό μεση
^.έρι είχαμε σονάντηιση μέ τούς
ύττεύθυνοι/ς των εξωτερικών ύ-
ττηρεσιώΛ'.
Τό δράδυ, μάς ττερίμενε <κά ττου» στήν ττόλη, ό στρατιωτι- <ός ηγέτης τοΰ ΠαλαιστινιακοΟ στραιτοΰ Άμττού Τζεχάντ, δ ί- σχυρός άνηρ τής Μεπης 'Ανατο λής. Μείναμε μαζί τοι/^ ττάνω άτττό δυό ώρες. Συζητήσαμε δ- πως είναι αΰτονόητο, πολύ επί ττολλών. Συ,μττέρασμο: χρήσιιμο γιά μάς τούς "ΕΞΛληινες, ττού ιτράπει νά τό λάβουν σοβαρά ύτΓ* όψτ> τους αί κυβερνώντες
την ττατρίδα μας, δτι οί Παλαι-
στίνιοι δεσττόζουν στόν άραβι
κό κόσμο καΐ έττηρεάζουν ση-
μαντικά τή στάαη αύτοΰ τοΰ
Κόσμον κα! την συιμττεριφορά
τού πρός τούς δ-οιους τρί-
τους...
Ό Άμπού ΤζαχανΙ είναι
μιά σημαντική τγ ροσωττ ικότης
άττ|ο κεΤνες πού διαμορψωνουν
αύτΑ τή στιγιμή τό μέλον των
λαών τής περιοχάς καί γρά
φουν την ίστορία τους. Μέ τόν
Άμ-ού Τζεχάντ, μέ την ήγεσία
τοθ ΠαλαιστινιακοΟ λαοθ καί
σμούς, ΕΤσαι μαζί τους, τούς ν;ους δέν τούς έξαπατοΰν κσί
ναγνωρίζεις καί αύτόιματα τούς δεν τούς έξυττηρετοΰν, γιατ! γν»
συιμπαραστέκεσαι, όττότε σύ ό ρίζουν δτι είναι περισσότερο 66
Τδιος έττενδύεις έποικοδομητΐκά λια «' έττι6λα6ή ά—ό την καθα
ρά έχθρική συμττεριψορά.
Οί Παλαιστίνιοι δέν έτπδιώ-
κουν την αναγνωρίση σΛτώ τίς
ξένες κυβερνήσεις, ο&τε κάν την
ιμΐΊλλον τού δικού σου λα
ού στήν περιοχή καΐ τίς σχέ-
σεις τού μέ τάν άραβικό κό-
^ σ(Λντάσσεσαι έ
9ρούς τουζ/ χε,ιροκροτεΤς
χ- ύτΓοδεικνύου'ν
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΜΕΒΕΑ
ΚΥΔΩΝΑΚΗΣ - ΧΑΤΖΗΜΑΝΠΛΗΣ Ο.Ε.
ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΚΝΩΣΣΟΥ 10 — ΗΡΑΚΛΕΙΟ
ΤΗΛ. 224-523 ΚΑΙ 235-739

ΔΕΥΤΕΡΑ 14 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1980
ΗΡΑΚΛΕΙΟ «Η ΑΛΗΘΕΙΑ» ΚΡΗΤΗΣ
ΣΕΛΙΔΑ3
ΟΧΙΣΤΟΥΣ ΠΥΡΑΥΛΟΥΣ
Γρόφει ό ΜΙΧΑΛΗΣ ΡΟΥΚΟΥΝΑΚΗΣ
Η Επ>ιτρο·πή Εφήινιηις κτά>-
λεσε τόν Ηρακν!εΐιώτιικ>ο
Λαο σέ ιθΜΥ1κιέντ.ρω!ση,,
πού έγινε οτή ΒαοιιΙλΐικιή· τού Αγί-
ου Μάρκου σττά' Λιαντάρκι ττγν
ΠβμητΓη τό βράδυ 20)12)79, γιά
νά διαιμαρ>τυ.ιριηιθεΙ «οαπτάι των *αι-
νοώργιιων «αί παλιών π«ριαύιλωΐν
πού σκοοεύουν νά εγηοαΓΓα'στή-
σουν οί Αμερΐικάινιο» οττήν Ευρώ-
πη μοϊ στήν ΕΧλιάΙδο, ™>ύ εάν
συμβεί νά συμπτλα<ι«>υινιε οι· δυό
υπερΰυινάμεις θά> τήΜ Πλιηρώσοιυ
με εμείις ΐτήν ντάφη χωρ.ϊς κέρδος
ΚΚΕ μΐ παρο,τετομένα χε*ρο*ρο
ΓΥ αωτό τό λιόγο μαζεύτηκε
αρκετάς κόσμος νά παροκαλϋΐ>
θήσει την τσυγικν-ρωισΐή, κοϊ μέ
μεγάλο ενδιαφέρον όκιουοΊε τούς
διαφόρους θιμιιιΛηΓτέις.
Τό λάγο .τϋήρε πρώται ο Γιωρ
γηκ Στ.ρα>τά«ηις Δϋκηιγόρος καί τ>
νάπτυξε πολλά κοί διάφο.ρα.
Μεταξύ των πολλών είτιε ότι. ο^
κ αιΐΑΛθϋ>ργ ιοι πόρουλοι, είνο: μ
—ρ,αΓτηγ.ΐίκά άπλα> ιοαί νς ο&ρϊ-
πτωση πού θά εγκιαταοττ.αθού.ν,
πάει περίπατο η συιμφωνία1 Σάλτ
2, πού ήταν η εληίδαι όλου τού
Μετά πήρε τό λόγο καί μίλη-
σε ο Μεσαριτάκης εκ μι&ρους
τού Δήμου »αϊ είπιε καϊ ζτ^ά α-
πό την Κυβερνήτη, νά μή γΐνειι
η Ελλοδα προγεφύρωμαι των Α-
μερικάινων ίβς περίιπτωιοτι πού
θά κτυοήσουν την Περσία κα,ϊ
τούς 'Αραβες.
Διαβαοττηκε χαιΐρί.τιιαμ6< τού Μ Είτα πήρΐ το λιόγο ο Βαγγέ- λη£ Σκουλάς διΐκηιγορος εκ μέ- ρουις τού ΠΑΣ.ΟΚ πού βρονττ&ρά καφτη>ρ·ίιασε την τοποθέΓπηΐση
πυιραύλων ΐβαί απέοπααιε ζωηρά
χ*ΐιρο*ρατήιμαΓΤια απόϊ ΐτό αοορθι-
■ατή.ρ·:ο.
Χαιΐ'Ρ'ετιισμο απηιύβυΐνΐε η Αντϊ-
οταΌη κοί διάφοραι· μαιζικοί φο
ιρείις.
Κατόπιν ττήριε τόν λ6γο ο α.ρ
χκτέκΓΓθνΐαις ΚαμπιέΙλιηις, ο οποίος
ήταν ο κεντρικάς ορ:Λητήις κοί
αΜάιπτυξε τό ιοττορ'Μό καί τοπο>
Θετηισιε 6λο τό θέραι έτσι πού έ-
πρεττε. Μιετα<ξϋ των πολλών πού είΐΓΚ, ήταν το ότι* οι> Αμιερ,ΐικά-
νοΐ' στιροτηιγοί θεώρη,σαν τώ
Σιάιλτ 2 «ατα'στροφή. Εΐιπε επ.ί-
ογκ ότι αιπ,ό τα 24 δια δολλά-
ρ.ια θά πλιηιρώίθουν οί φτωχοϊ
συγγενεϊ·ς των ΗΠΑ οί Ευρωπαί-
οι τα 18 δισ. Άξιο τό' μιιοθό
τοικ, νά μός βάζου.ν τό κιεφάΐλι
στόν νττοιρβά κια>ΐ νά τούις ακρ'ΐ-
βοιπΐλιηιρώνορε καΐ αηό πάνω, ε-
νιώ τα 130 Κινήραται Ει.ρήνηις
.τού υιπώρχουν στόν κοσιμο ζτπ—
τούνε σιυ,νδΐιαΛΙλαιγή ηαιϊ όχτ πολι
'Π'κή .«σχύος.
Μετά την ομιλίο. τού Καρπέ-
λτ, δίάιβαισε ο Στραηπάικηις τό ψή
φιισμα πού γριόφ,ο νά φύγωμΐ
γιιά πά,νττιαΐ αιπό τό ΝΑΤΟ, νά φό
γει ο 6ος Ιταλός, νά μην
τασταθούν πυιραιύλοι κ.λ.π.
Μ. Ε. ΡΟΥΚΟΥΝΑΚΗΣ
♦♦< >♦♦♦♦»♦
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΛΥΓΕΡΟΣ |
Έπιπλα ποιότητος
• ΤΡΑΠΕΖΑΡΙΕΣ · ΣΑΛΟΝΙΑ
• ΚΡΕΒΒΑΤΟΚΑΜΑΡΕΣ · ΣΚΡΙΝΙΑ
• ΡΟΥΣΤΙΚ · ΓΡΑΦΕΙΑ ΚΑθΕ
ΤΥΠΟΥ · ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ
• ΦΕΡ ΦΟΡΖΕ ΚΛ.Π
ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ: 5ον Χιλ. Ηρακλείου —Μοιρών
Τηλ. 280—689
ΕΚΘΕΣΗ Α': Τέρμα 1821 Ήράκλειο
Τηλ. 284—75»
ΕΚΘΕΣΗ Β': Πλ. 'Αρχαδίου Ήράκλειο
Τηλ. 289-1ΘΟ
ΕΠΙΠΛΑ ΠΟΙΟΤΗΤΟΣ
'Από την πρώτη γραμμη τοΰ ήφαΐστειου τής Μέσης Ανατολάς
Ο ΚΥΡΙΔΚΟΣ ΔΙΑΚΟΠΑΝΝΗΣ ΣΤΗΝ ΠΔΛΛΙΣΤΙΝΗ
Μια πολύ ζωντανή καί πρωτότυπη πολεμική ανταποκριθή
— 8ο — (Τελουταϊο)
"Οσοι τούς άνε-
γνώρισοτν, ΐύφέλιησοτν ττρώτα τίς
!5ιε<: τίς πορτρίδες τους καί σε δεύτερη μοίρα τόν τταλοιστινια κό άγώνχα. Οί ποολαιστίνιοι γνω- ρίζουν ότι τή λευτενριά τους οί λσοί την παίρνουν μέ τα χέρια τους· κανεϊς δέν τούς την χαρί- ζει. Κι είναι δαθιά συγκινητικό, είναι συγκλονιστικό να βλέπτεις έχ^τω, τόν άγώνα αιι/τοΰ τού λαοΰ μέ τό πολύ έλληνικό αΐιμα στΐς φλέβες κσί την άντρειοσύνη στήν καρδιά.. ΑΡΑΦΑΤ ΚΑΙ ΜΙΕΓΑΛΕΒΑΙΝΤΡΟΣ Τελευταία Παραχτκευή της θρησκευτικής γιορτής των 'Α- ράδων. Σήμερα τελειό>νει τό
ιραμαζάνι, Δώδεκα ακριβώς
τα μεσάνυχτα, στό τηλέφωνο
τοθ ξενοδοχείου, ιμάς καλοΰν ά
πά το έπιτελεΐο. Ό Γιοοσέρ Ά
ραφάτ μ άς ττερΐιμένει. Πρώττ)
φορά 'Ελληνες θά ττυναντηθοϋν
μέ τόν άναμφισβήτητο ήγέτη
των Παλαιστινίων, τόν ανθρωταο
•,τού ξεκίνησε ττίρίν μερικά χρό-
νια νά λευτερώσει την ττατρίδα
τού, πολεμώντας την με,γαλύτε
ρη καί πιό άνάλγητη ίμττερια
λιστική δύναμη, πού γνώρισε
ποτέ ό κόσ,μος. Κβνβνας σ~ό
τούς 6άρ6αροΐΑς καπ·σχτηττές τής
Ίστορίας, δέν π,ροξένησε τόσες
συμφοράς στό άνθρώπινο γένος,
δσες ό άμερικανοσιωνιστής χρηι
ματιστής τής ΟΟώλ Στρή,τ, ττού
κρατάει ύττιόδουλο τόν άμερικά
νικο λαό, πού έχει θαλαμηπτόλο
τόν κάθε άιμερικονό ττοόεδρο, ά
ποζι/μά την οίκονομία μΐάς ττλού
σιας χώρας διοοκοσίων σαραντα
έκατομμυρίων ψυχών καί στέλ-
νει στά ττέιρατα τής οίκουμένης
τίς όρδες τού, να ληστέψουν
τούς λαούς, να τούς ΰτΓθδουλώ-
σουν, κ ι δταν αύτοΐ άντιστέκον
ται νά τούς έξολοθρεύουν...
ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ
Αίγες μέρες μετά την έττάνο-
8ό μας στήν 'Αθήινα, δώσαμε
μιά συνέντευξη Τύπου στά Γρα
φεΐα τής Διεθνοΰς 'Ελληνοαρα-
6ικής "Ενωσης, πού την τ'ιιμητ
σαν μέ την παρουσία τους δι
>♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
"Ανδη Νάρκισος
Ήράκλειο - Ρόδος
■■■■■■■■■■ι
ΝΤΕΝΤΕΚΤΙΒΣ: ΑΤΛΑΣ
Τ. ΑΠΥΝΟΜΙΚΟΙΑΙΕΒΝΟΥΣ ΓΡΛΦΕΙΟΥ
"Ερευναι, Μοιχίαι, Διαζύγια, Παρακολουθή
οεις άνηλίκων, Άνεύρεση έξαφανισθέντων προ-
σώπων, Έξακριβώσεις κατοΐκίας ή έριγασίας/ α¬
γνώστου διαμονης άτομων καΐ θόματα αίσθηματι
κά καΐ έπαγγελματικά· Τηλειρωτογραφήοεις καΐ
μαγνητοφωνήσεις· Έξυπηρ,ετεΐσθε τάχιστα καΐ
μέ άπόλυτη έχεμύθεια.
Παρακολουθήσεις σ' δλη την 'Ελλάδα·
Γιά όποιοδήποτε πρόβλημά σας ουμβουλευθίί-
τε μας άνευ άμοιβης·
Όδός Κυδωνίας καΐ Μινωταύρου 2
(δίπλα στόν ΟΤΕ)
Τηλ. 235.985
ΗΡΑΚΛΕΙΟ — ΚΡΗΤΗΣ
!■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
ΣΤΟΠ
θέλετε νά έπιτύχετε μιά πραγματική εύκαιρία.
άγορας πωλήσεως ή* ένοικιάσεακ;;
'Επισκεφβητε μας. θά δχετε σύντομα την
πιό συμφέρουσα περίπτωση.
Στόχος μας: "Οχι ή άπλή μεσιτική εξυπηρετή¬
ση, άλλά τό συμφέρον της πελατείας μας.
ΜΕΣΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΕΙΑΚΑΚΗ
Λεωφόρος Καλοκαιρινοϋ 188
ΤΗΛΕΦΩΝΟ 280-341
»♦♦♦♦♦·»♦......
»♦♦♦«>«>♦♦♦■»♦♦♦
ΟΧΙ
ΣΤΟΥΣ
ΠΥΡΑΥΛΟΥΣ
«ΠΕΡΣΙΝΓΚ»
ΚΑΙ
«ΚΡΟΥΖ»
ακίκριμένοι δημοσιογιράψοι των
'Αθηναϊκών εφημερίδων. Την έ-
πομένη, πρωινός κ,ι άπογει/μα-
τινός Τύπος άφιέρωσε έκπ-εταμέ
να άρθρα,
Τό τταλαιστΐνιακιό αρχισε να
είσέΐρχεταΐ στόν έλληνικό χώρο
καί να άπτοκαλύτττεται στόν έλ
ληνικό λαό. 'ΕΞλαχιστες ώρες 0-
στερα άττά την κυκλοφορ,ία των
έψημερίβων στΐς Ήνωμένες Πό
λιτεΐες, ό σιωνιστικός Τώττος,
δργανα δπως οί «Τάΐιμς ττΐς
Νέας εγόρκης2>, ή «Χέραλντ Τρ!
μπιουν» και άλλα, έγραφαν:
«ΤΊ θέλουν καί διαμαρτύρον-
ται οί Έλληνες γιά μερικά 6ρά
χια πού δομβάιρδισαν στό Νό-
τιο Λίβανο οί Ίσραηλινοί;» καί
άλλα παρόμοια, έλεεινα: καί
τρισάβλια.
Γιά τούς άμερικιανοσιωνιστές
Βρυκαλακες τής «δημοσιογΐκϊφί-
ας» τα άκ,ρωτη.ριασμένα νήτηα)
ΕΡΓΑΣΤΜΡΙΟΝ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
ιΈΙΡΠΟΣ ιΊΑΝΤ. ΧΑΡΑΑΑΜΠΑΚΗΣ
ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΣ ΦΥΓΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ
ΠΑΘΗΣΕΙΣ
-ΔΙΣΚΟΠΑΘΕΙΑΙ
ΟΣΦΥΑΛΓΙΑΙ - ΙΣΧΙΑΛΓΙΑΙ
-ΑΡΘΡΙΤΙΔΕΣ
-ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΤΑΓ-
ΜΑΤΩΝ
-ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΑΣ ΠΑΡΑΛΥΣΕΙΣ
—ΜΕΤΑΤΡΑΥΜΑΤΙΚΑΙ ΔΥ-
ΣΚΑΜΨΙΑΙ
-ΜΑΙΕΥΤΙΚΑΙ ΠΑΡΑΛΥΣΕΙΣ
-ΝΕΥΡΑΛΓΙΑΙ - ΜΥΑΛΓΙΑΙ
-ΚΥΦΩΣΙΣ - ΛΟΡΔΩΣΙΣ-
ΣΚΟΛΙΛΣΙΣ Κ.Λ.Π-
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΜΕΣΑ
-ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ
-ΚΙΝΗΣΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ
-ΜΗΧΑΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑ
-ΕΛΞΕΙΣ ΑΥΧΕΝΟΣ ΚΑΙ ΟΣΦΥΟΣ
-ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΛΑΞΕΙΣ
-ΜΑΛΑΙΕΙΣ
-ΗΛΕΚΤΡΟΘΕΡΑΠΕΙΑ
-ΔΙΑΘΕΡΜΙΑ
-ΥΠΕΡΗΧΑ
-ΥΠΕΡΙΩΔΕΙΣ ΚΑΙ
ΥΠΕΡΥΘΡΕΣ ΑΚΤΙΝΕΣ
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦< «Η ΑΛΗβΕΙΑ» ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ ΕΚΔΟΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ Εμμ. Ηρ. ΧορΓΓάβης (Μάνος Χάρηθ ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ΦΦ» τα ϊσοπτεδωμένα χωρία, οί 6όμ 6ες ναττάλμ καί ή φρίκΐη τού θα- νάτοι; είναι... «μερικά δράχια» Βράχοι αΐσχννης αίώνιοι, οί κύ ρΐοι αύτοι!... ΕΠΙΑΟΓΟΣ Ή έλληνική Κυβέρνηση νά άνοτννωρίσει άμέσως, έπϋσΓΐ'μα, την Όργάνωση γιά την 'Αλελευ θέρωση τής Παλαιστίνης. Νά καλέσει σέ έττίσημη έτττίσκεψη τόν Γιασέρ Άραφάτ στήν 'Ελ- λάδα) δττως τόν δέχτηκαν σάν άρχη,γό κιράτους δλες σχεδόν οί έλεύβερες καί πολιτισμένες χώρες, σάν τή Γερμανϊα, τή Γιονγκοσλαδία, τή Ρουμανία, τή Βουλγαρία, την 'σττ<χν'<χ, την Αυστρία, τή Σοβιετική "Ενω ότι δπ&χ τόν δέχτηκαν στή Συν ίιάσκεψη των 'Αδεσμεΰτων, δ¬ πως τόν δέχονται παντοθ, πλήν των ΗΠΑ, τού Ίσραήλ και τής 'ΕΞλλάδας.., Νά· όντιληφθεΐ έτπτέλους ή κυ θερνώσα την 'ΕΞλλαδα ήγεσία δ- τι είναι έθνικά έττιτακτική άνά γκη αύτη ή αναγνωρίση, δτι οί έξορκισμοΐ καί οί άφορισμοί καί οί δογματισμοί, τυπου: «ή κυ- δέρνηση γνωρίζει τό καθήκον της καΐ δέ δέχεται μαθήιματα πατριωτισμοΰ» δέν εχουν ττιά καμμιά άξία, δέν έντυπωσιάζουν κανένα, γιατΐ κανένας "Ελληνας δέ δέχεται έπίσης μαθήματα πατριωτισμοΰ άπό καμμιά κυ- βέρνηση! 'Εκτός άν ή διαψορά έκτίμη σης μιας πολιτικής πράξηις συ γχέεται μέ την πατρίδα, την ό- ποία άψορά, άν δηλαδή άλλοι θεωροΰν πατρΐδα τους την Έλ λάδα καί άλλοι τό... Ίσραήλ, ότΓΟτε είναι πιά θέμα ίθαγενείας καΐ όχι αντιλήψεως... ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΚΟΠΑΝΝΗΣ ΝΕΛ ΜΟΡΦΗ ΙΕΠΟΥλΗΜΛΤΟΙ ^ ΣΥΝΕΧΕΙΑ από τή σελΐδα 1 Αθηνών ό οποίος λέγεται Ά- μττατζής 'Αλέξανδρος. ΕΡΤ.: Ο ίνοιιιιαο—ής ϊχει &ικά τού κίβφάλαια ή ιετνοιι αατροσω- πος ξένων Πολυιθνκών Εταιρκ- ών; ΤΒΒΡΝΑΡΑΚΗΧ: Αύτός ξεκίνη¬ σε αρχικώς μάλλον νά τό έκ- μεταλλευτεΐ μόνος τού, μέ την βοηθεία τοΰ πατέρα τού, ό όποΐ ος ήτανε τότε στή Νότια 'Αψρι κή,, αλλά δέν μπιόρεσε νά περ·άσ£.ιι τό χρημα τό οποΐο εΐχε ό πατέ ρας τού στή Νότιο 'Αψρική καί ίνιαυ.άγιηισε αιυτό τώ σχέδιο. Ά- ψοΰ μετά ύτηεγράφη ή Σύμβαση τή μετέφρασε σέ ξένες γλώσσες Αγγλικη, Γαλλικής Γεριμανική και την όστειλε στό έξωτερικό καΐ εύρεθήκανε μετά ένδιαφ&ρό- μενοι κάτι Αύστριακοΐ καί Γερ- Φανοί, σ' αύτη την Πολυεθνική 'Εταιρεία την ξένη, ΕΡΩΤ.: Μέ ποιό σκοπό ενοικιά- οτίΐκί τό κτήμα, γιά ινα καλλιερ- γοϋντοι αγγούραα; ΤΑΒΕΡΝΑΡΑΚΚΣ: Όχι. Τό έ- νοικίασε μέ σκοττό νά τα άξιο- ποιήσει τουριστικώς. €ιΗ Σύμδα- ση λέει, δτι άπό την υπογραφή τίς μέχρι δεκα ετη θά πρεττει νά παρουσιάσει ιμιά μονάδα των 500 κλινών. Σέ δεύτερη φάση τφέΐΓτει νά κάνει άλλες 2000 κλί νες κ,αί παίρνει παράταση πέν- τε χρόνια μέ την παληά Σύμ¬ βαση. Αύτός ττροφορικιώς μάς λέ εί δτι, ή δυναμικότητα αυτής της μονάδας θά είναι 4.000 κιρεββάτια. Σκέφτεται δηλαδή νά κάνει ξενοδοχειακές έγκ.ατα- στάσεις δυναιμικότητος 4.000 κλινών, Αύτό δεν άναφέρεται στήν πρώτη Συμβαση, στήν άτΓΟφαση την 6ττοία ττή,ραμε έ- μεΐς άναφέρεται γιά 4,000 κ,ρε€6άτια. ΕΡΩΤ.: Γνωστού όν~ίκ ότι, ι- σιίς είσβε προοδευτπκός άνθρω- πος καί ανήκεηε στό χώρο τού ΠΑΣΟΚ κι ότι, !Γό ΠΑΧΟΚ |αντ<- τΐθεται στά πολυί,βνικά κεφά- λακι, ττώς αντψετωπίζετί τό πρόβλημα πού έχιι δημιουργη¬ ΤΑΒΕΡΝΑΡΑΚΗΣ: Είναι £να ττρόδλημα πολύπτλευιρο, τό όπτοΐο αρχικώς ήμουνα κατά τής Συμ¬ βάσεως διότΐι εθεώρησα, δτι αύ τή ή Σύμβαση ήτανε £νας Δού- ρειος "Ιτπτος, άλλά σκέφτηκα δχι ττολιτικά ττλέον, έπειδή ή πλειοψηψία τού Συμβουλίου μου δέν άτταρτίζεται άπό άνδρόττους τού ΠΑΣΟΚ τταρά άττό διάφο- ρα Κόμματα. ©εώρησα σκάττιμο δτι, εάν έγώ θά άντιταχθώ σ' αύτη τη Σύμβαση θά ύττήρχε μι ά διχόνοκχ μέσα στό Συμβού- λιο, τηραγ,μα τό όττοΐο δέν τό ήθελα. Δέν ήθελα δηλαδή νά εί ναι ό Πρόεδρος αίτία ούτως ώ- στε νά διχαστεϊ τό Συμβούλιο κι αύτό ήταν τό λάθος μου ττού προχώρησα στή ριζική άνα θεώρηση τής Συμβάσεως. Βεβαία έαν ύπαρχει καιΐ 1ο)οο άμφιβολία όπωσδτ(ττοτε θά άλλά ξει ή κατάσταση, τής ένοικίασης τού κτήματος καί πιστεύω δτι, κιαί οί άλλοι Σύμβουλοι θά σκε φτοΰνε λογικά προκειμένου νά μάς ποΰνε αΰριο ττοΐίλημένους ή ότι δήτποτε άλλο παρουσιαστεΐ έδώ στό χώρο πού ζοθμε. Πι¬ στεύω δμως δτι, καί οί άλλοι Σύμδουλοι θά τούς μείνει χιρό- νος διότι ό κ. Άμπατζήις μάς πί&σε ώς πρός τή π,ροβεσμία πού τπρέΐττει νά μάβει ΝΑΙ ?ΐ ΟΧΙ άν θά τό ττάρει τό κτήμα μέχρι τίς 3ι1 τού Δεκέμβρη. Γι αύτό ήταν καί βεβιασμένες οί άποφάσεις μας. Ίσως έχομε κάνει καΐ σφά λματα τα άποΐα θά έπιφέιρουν στό μέλλον κάπια ζημιά ή κά- ττοιο δφελος, δέν μπορώ νά προ δικάσω. ΤΙ μπορεΐ νά ονμβεΐ στό διάσττιιμα των 48 έτών, ΕΡΩΤ.: Αρχικά ^Γπαΐηε τϊ|ώς η Σύμβαση «ίνα» γιά 60 χρόνια, τώρα πώς λέτι γεά 48 χρΐόνϋα; ΤΑΒΕΡΝΑΡΑΚΗΣ: Ή Σύμβαση αρχικώς εΤχε θέσει δρο ένοικία- σης γιά τα 60 χιρόνια. Ό κ. Ά μπατζής δταν εΐπαμε εμείς δτι θά κάνομε ριζική άναθεώρηση τής Συμβάσεως, εΐτπε ότι, ό ό¬ ρος πού λέει γιά τα 60 χρόνια είναι δρος άτταράιβατος, διότι έ- χει γνωστοποιηθεϊ στούς άρμο- &ίους φορεΐς, πού θά χρηματο- δοτήσοΐίνε καΐ δέν μπορεΐ νά ά- ναιρέσει αύτό τό χρονικό διά- στη,μα καί τό ποσοστό τό όττοΐο θάττταιρνΓ. ή Κοινότητα. Άφού 6έ δαια έττιεσθη αύτός άττό έμάς, έγιναν άλεπάληλες συσκέψεις ώς πρός τόν χρόνο και ώς πρός τό ττοσοστό τής Κοινότητας. Έ λύγισε καΐ μάς έπ,ρότεινε ότι τό δικό τοι» μερίδιο μετά άπό 40 χρόνια θά τό δώσει στήν Κοινότητα. Οί περισσότεροι Σύμβουλοι δέν τό δέχτηκαν αύ τό} γιατΐ ζητούσανε μείωση στά 35 χρόνια. Άφού πάρθηκε άτΐό φαση στά 35 χρόνια αύτός εφυ- γε. Μετά ήρθε καί μάς εΤπε, ά- φοΰ έσυνεννοήθηκε μέ τούς χρη ματοδότες, ΝΑΙ ττλησιάζομε στό χρονικό διάστημα καί νά τό συ ζητήσομε. Λοι/ττόν στήν π,ρώτη μονάδα π,ροτείναμε 45 χρόνια ά ττό την υπογραφή τής Συμβάσε¬ ως καί σέ περίπτωση πού θά γίνουνε σέ δεύτερη φάση 4.000 χρεββάτια θά δοθεΐ παράταση 5 έτών πού χρειάζεται νά γί¬ νουν ο! ύττόλοπτες κλίνες. Δη¬ λαδή 53 χρόνια ή μιά φάση, 48 ή αλλη άλλά άττό την υπογρα¬ φή τής Σύμβασης τό 1974, όπό ΔΕΧΟΜΕΘΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ 22 («ναντι Κτ-ματ_1|ς Τρα· πέζης) ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΣ 8—1 π μ. καΐ 4-8 μ·μ. έκτός άπογεύματος Σαββά Ι τού. '»»..........»»Μ>»#··ΜΧΟ·»»......♦»»»♦♦»«
ΤΑΒΕΡΝΑ
((ΟΠΟΣΠΕΡΙΟη))
Δημοκρατίας 8 — Τηλ. 287 796 — Ήράκλειο
• ΕΚΛΕΚΤΗ ΚΟΥΖΙΝΑ
• ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
• ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ
• ΛΟΓΙΚΕΣ ΤΙΜΕΣ
Καΐ άιπίθανες μελωδίες άπό τίς Κιθάριες τοΰ
«ΝΤΟΥΟ ΑΘΗΝΑ»
Δ)νση: ΜΑΡΙΝΟΣ ΛΥΓΕΡΟΣ
ΑΛΟΥΜΙΝΟΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ
ΣΙΔΗΡΟΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ
ΣΤΑΥΡΟΣ ΗΛ. ΝΤΕΛΗΣ
Τηλέφ. Έργασχηρίου: 2361.16
Τηλέφ· ΟΙκίας · 2340Θ5
ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ
" ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
τε εχουν τπεράσει τπέντε χρόνια
κι έ'τσι κατεβαίνουμε στά 48
κια! 4β χρόνια.
ΕΡΩΤ.: Όταν θά τεθούν σε λί»
τουργία οί 4.000 κλίνες η Κοινό
τητα θά αριίεστεϊ μόνο στό μϊ-
σθωμα αυτό;
ΤΑΒΕΡΝΑΡΑΚΗΣ: Όχι θά
τταίρνει 5ο)ο επί των άκαθαρί-
στων έσόδων τής Τουριστικής
μονάδας καί συν 3ο)ο πού προ-
τείναμε έμεΐς καί δέν ξέρουμε
άν θά τό δεχτεΐ, γιατ'ι έθεσε ό-
ρο άπταράδατο τό ποσοστό,
πού θά παίρνει ή Κοινότητα.
Δέν ττρέπει νά τα άλοιώσω καί
δέν ξέρω άν θά ύλοποιηθεΤ, άν
θά τό δεχθεΐ καί έχομε βάλει ί¬
να ττάγιο μίσθωμα πάλι σέ ττερί
πτωθη ποιύ θά πΐεσεη τουιρΐιοτπκή
μονάδα κάτω ενός κανονικοϋ ό-
ρ!ου> πού θδναι άσύμφορο γιά
την Κοινότητα νά εΐσπράττει δή
λαδη αύτό τό ποσό έθέσαμε Ι¬
να δρο νά εΐσπράττει τό £να τέ
ταρτο επί τοΰ συνόλου των κλι
νών. Δηλαδή ή Κοινότητα θά
παίρνει τό £να τέταρτο πού άν-
τιστοιχεΐ άττό τίς 4000 κλιίνες.
Δεν έβάλαμε ποσό διότι μέχρι
τότε τό χρημα ΐσως θά έχει έ-
ςευτελεισθεϊ καί βάλαμε ποσο-
στά επί κάθε κλίνης.
ΕΡΩΤ.: Πόσους κοτοίκους έχιι
η ΚοινότητΙα τού ΤυμτταΐΗίου;
ΤΑΒΕΡΝΑΡΑΚΙΗΣ: ΟΙ ντόπιοι
πού είναι εγγεγραμμένοι εΤναι
γύρω στούς 4,500.
ΕΡΩΤ.: θτ>τ»ν ο κ. Α|ΐπατζή< ήρβε στό Τυμπάκι κι εσυζητή- σοτί τό Συμβούλιο από την μιά μεριιά καϊ ο κ. Αμττατζήι; α¬ πό την άλλη μέ ποιρύς ϊίχε έρ- βει; ΤΑΒΕΡΝΑΡΑΚΗΣ: Μέ δυό Αύ- στριακούς κι Ενα Γερμανό, διερ μηνιέας ήττανιε ο Δεληιγ ιαννακίνς. • ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ογρο—ήμαται στή θέση Βθιρου περιφερείας Μεγά- λης Βρύσης. Λιόφυτο 800 δέν- δρων πυκνής φύτιευσης 14 ετών. Επίσης χωράφια κατάλληλα γιά θερμοκήπια καί εκττόσεΐί γιά οίαν δήποτε χρήση. Πληροφ. τηλ. 285-847 καί 283-928. ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΣΕ ΤΙΜΗ ΕΥΚΑΙΡΙ- ΑΣ πλήρες ΣυγΝρότημα Πλυντη ρίων κατάλληλο καί διά ξενοδο- χειακή μονάδα. Πληροφορϊεί τηλ. 231-546. ΑΓΡΟΤΙΑ «ΦΕΡΕΤΑΙ ΕΙΠΟΝ» Γράφει ό ΚΩΣΤΑΣ ΛΑΪΔΗΣ Οιτιαν ο χρόνος μετρα τις μέρες, τ'κ ώρες, τά' λεπτο κια ι τα πάσης φύσεως άΐλλο δυνάμε¬ να νιά μετριηθούν τότε εμιεϊ^ τ' ανθρώπΊΜα πλόισιματα1 μετ,ρούμ<ε· τό μέγε&ος τής όρεξήις μαις νύ μείνουμε πάνω σ' ίνα κιάηοιο θρόνο οτάν οποϊο γεγονιότ,α, κα· ■Όστάισεΐις, συ.μτττΓώσιει^, άγνοι- ες ή δϊαιοτιρεβλωτικιές περ.πτώ- οεις μάις έφερον. Κι όσο τό γιύρυ οπ' "ά πο- δια μα< πε,ριιχυνόμενο ξύδι είναιΐ αδύνατο καιϊ δέν βράζει νά φου- σκώσει τό χώμα πού παΐτάμε »αΐ νά μάις ρίξει «άτω μας φορ-διό πΛαΓΠιά σ·άν ληιματϊες τόσο έρως οί «εγώ ίϊμ' ε/ώ» παι,ρνει ο νούις μας αφα'. Βέβαπα' δβν βό βρεθεϊ Όμη- ρος νά ζηττιΊσει από τή Μούσσ· τόν «Άνδρα μοι> έν>επε» γι.ατί
σΐΛλοΐιμονο άν στιθύις κοποιουις
τόσους ετσιθ·ελχΐ(τές βρισιοόταν
κ ι έναις τρσγοιυδιστή< τύπου Ό ■μηιρου, αλλί ωσηόισο τόσο ο χρόνιος όσο κι ο .ε/τσι;8ιε!λΓ>τή< «ανιάγκιη πιραγμάΓτωΜ» παρέρχον τα». Αυιτό ή έστω τό «όπως αυτό το αγνοηισε φαίν'εταιι ■ο μεγάλΌς — μ/εγάλας μα·ς τοπατέρ>ας Υπουργόν Γεωργίας,
Γιάννιηΐς Μιπούτος καϊ «φέιρΐταΐι
εΐ'πών» οτή Βουλή σ' εναι κάπιος
λαοφιιλή τα εξήις: «Άν πιρολά-
βετε», στήν ερώτηιση τού για-
τί τούτο χαλά κι εκειινιο ξεχαρ-
β'αΛώνιεΐι, τ' αΐλιλο γκρεμϊζεταιΐ,
τ ό ποραλλο ΓίεφΓτει τα υπιοΐλοι-
πά μπουρδουικλώνουιν «αι τ' αλ-
λα Ηΐι αλλα αιπι' τα αγριοτΐικιά τα-
ξιδεύουν εις ζωήιν αώνιΐιον, κι ό¬
τι θά τα διορθώσωμε.
ΚρίΐμαιΙΙ Κι ότι κι ήμουιν ε-
τοιμο< τουλάιχιστον απ' τή στή λη αυτή νά τόν αινιαικιηρύξω κα« προοτάτη των παιδιών μας μια Γιΐού ήιταιν »αί δυοός μας κ» εί- δαμε απ' τα χέρια το·υ τάσα καιί ιόαα μεγάίλιο κοϊ ιοαλιά, σέ ση- ιμείο νά μάς πάιει. κιαί μέ σύγ- χρανο δΐιαστηιμόπλοιο στόν άλ¬ λο τόν κώσμο «ένθα ου λύηη, ού στεΐνιαγμός, α'λλά ζωή οτίλεύ τητος». 'Ετσι τώρα πιά φιιλίαι μου, μιά καιί πού την έπΰθα καΐ δεν πρόλαβα· αυτό μά ούπ-ε καΐ ντά μιμηθώ καΊ τό Γκιωνάικιη μέ τό ι<Εί&ες η ΔΕΗ;»... μπάις κι έ- ποιρνια κι εγώ ^ανίνια' ίκαίτομμύ .μο δρχ. αιπό τόν κ. Μιπούτοι σόν διαφιηρστής τού, τρα'βή- χτη^'α στΓΟ γύρω κιαί λΐεω μέσα μου: Λές μωρε παι,δί μου νάμαι α τυχος μέ την χασούρα αυτή τής καποιας «ματζα&ουρας» «α« νιά μή,ν π,ρολάιβω ουιτε τα ψίχοιιλα τή,ς αναπροσαριμογής των τιμών των προΥόντωιν μας στήν Ευ- ρώπα — ώπα — ώηα; Τόν ένο κόποιο ΙΥΠΝΙΟ φι λο μου πού ρώτπηισα μού είπε: — Δέν θ'ποκιλείεται. — Δηΐλιαδήις τί δεν οποκλειεταιι ρε φιλε τού λί,ω. Λες νά μάς συ νηιθίσΐ.1 και πα·ντελώς νσ μη,ν τ ρώμιε κιι όλας ο κ. Μπούτος κό» γιιά -αοφαλεια ηισυιχι.ας «,μηττ,ρός τε κ>αί πατρός τε» ιοα» των αλ-
Λων απάντων κεφαλ'αιοικ'ρατών
προγόνων ιΤΐι καί αιπκ>γόνων μάις
οτειΑειι συντρ.οφιά μέ τόν γά'ι'-
δαρο τού ΝαιοτραιδΙν Χότζα'
πού τή,ν ώρα πού μάθαΊν«ε να
μήτν τ,ρώοι ψόφιηοε ιοαιι νά μήιν
δούιμιε έτσι τό φώς τήις ΕΟΚ;
Λε,ς βρε παιιδί μου
II!
ΛέιςΙ
Σπιάισε πλακαι ρέ φιίλίε νά κά¬
μης ενα τετοιο ανετο τκιξιΐδΐι
οτον «όξω απ' εδώ» κιόσιμο χ.
χορτο^ουμι ποσο ανετο· θάναΐι
α π' την μ:ά καί πόσοι ανεξοδο
απ' τήιν άλλιηι. Αυτή ναιιι ζωή.
«Όχι θά κάτσω νά σκιάσω» λο>-
γαρ'.αζονττας πότε το έτσι καί
ποτε τό αΛΙλοιΐώ,ς κοί πότε τό έ¬
τσι κι αλλοιώς κι αΑΛιθ'ώΦΐκαι
στό κιαφενείο τού χωρίου μου.
Κορο'Γδο είμα'ΐ;
Μόνο τα κορόΊΓδα ΚΌ'ί δή τής
κεφαλαι,οκρατιιαίς δεσποινίδος
μετράνιε έτσι ψιλά τα τής με¬
τ ρητοίς. Εγώ πού δουλευω κα-
λά ΚΌ'ί ηολύ οτο αμπκίλιι κ·αιί στο
χωρόφι σάν βούι» καΛιό, δέν φο
βάιμαιι κότι τέτοΐια' ςΊώνια βρουρ
βοχοιλιακιά θρέματα' κ» αναβρέ-
μαιτα μά ούτε » αναθεματα.
Τώρα τό γιατί έτσι,, έ,έ, τό¬
χω απ' τή γεννα μαυι, αη·' τή μοί
ρα μου, απ' την πολύ — ξέρη
σόφια* μου κι άις πάνιε να μέ λτ>
νε βλαικα. «Εγώ γραΐικος γενινήθη
κα, γραίκης θε νά πεθάνω». Μή
νομιζεις κάτ« ήιξερε ο Αθ. Διογ
*ο<ς. Πώς τοξερε αιυττός παιλληικα1 ρισσιαι ΠΟΥ ΛΕΝΕ χαριν οατρΊ- δος,τι,μή,ς μι· οΊΐκογε'νιείας, γενια<ς κα-ϊ' φυλής μ ίγώ τό ξερω κατο Μιπουτιον ανάγνωσμαι αυτό, δεν εχει σχέ'σηι. Φτανει που εγώ ει- μα* καιλό ποιδί καιί τα αγνά χορ τα.ρθ'ζούιμΐ'αι κοί τιις φάβες που με ΓάΎζε η μαμαικιούιλα1 μου η χριιοή «θειος σχω.ρειστΓην» δεν ι· αλλάζω με τίποτα, τίποται, ΓΐποταΙΙΙ Κατάλαβες φίλεΙ Καιτάιλαβες! Λοΐιπός δηλαιδιής ός τόν Μπούτο νά μοουτοφέρνει οττό αρνί μου κι σς τό φάη οποίος θέλει. Κι ά£ την πορο-.ιμία' μέ τον Παπά καί τόν Δεσπόπ'η πού τη- V άνηισε ο παιπάς ωραι αι, λαχτα- ριιστά, φρέσικια κοιλιΐ'δόψαιρ>α καί
ιπηγαιϊνο-ντά^ τα (λέει) στό Δε-
οποτα> μέ τό τηγάνιι έποιρνε έ-
να — ένα ο Δέστιΐοταις ιοαϊ τόδΐ'
νέ σ' όλουζ τούις &·.ιΚΐούις ώς πού
δέν άιψ-ησε κανόναι τοϋ παιπάι καί
ηώς όμα 'δε ο παιπάς τούτονα,
γύριΐσε ανάποδο το λάιδι το>ύ τη
γαν,ού και το καιπε!λωσιε τού Δέ
σποτη οτήιν κεφαΑΙή ψέλνιοντάις
τοιυ τό: «Καιί είιδΐν ο θεός την
ανομίαν τούίτη κια ι Μαΐτΐκιεοιαυ-
νωσε α'υτού,ς».
Καιί πρό πιαντος μήιν ξεχναις
καιί τον Μ'ΐοράλ π,ού είιπε: «Κιι
αν πεθάνιωμε γιά την Ελλάδο
θεία ε,ιν' η δόφνη. Μιάι φοιρά κιαι
ινείς πεθαιν&ι». Τι Ελλάδα τί
Μπουτοίλιλάδ'αΊ
Τ» φέρεται ειπών κιαιι τι Ξυ-
πναΐΐοών. Τί1 για'λός, τί θά'λαισ-
σα. Τί γκρεμός, τί τσούρλα1. 'Ε-
ισι δΐν είναι;
ΑΠΩΛΕΣΘΗΣΑΝ δυό σκυλιά
ράτσας Γεργκούτσι ηλικίας 7
μηνών, χρώμα καφέ. Ο αιρ|ών
παρακαλείται νά τηλιφωνήσει
στό 233-976
ΜΕ ΠΡΕΣΣΑ
ΘΕΡΜΟΗΑΕΚΤΡΙΚΗ
Πρεσσάρονται
Πόρτες, μόνο σέ δέκα λεπτά
Φορμάικες, μέσα σέ πέντε λεπτά
Καπλαμάδες κ.λ·π.
Τηλεφωνήστε στό: 287—670
ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟΝ
Αθηνά: Αιολοο
102
τηλ 3219221
ΗρακΑειο: ΠΑατ. Δασκα
Αογιοννη 20
τηλ 211147
ταξι&ευετ—
καλα &φθηνα!
Αεροπορικώς
Απλη
Ξπιστρ.
Αμστερνταμ
7300
10600
Βερολινο
7100
10450
Βρυξελλες
7000
10450
Κοπεγχαγη
8300
12/00
Φοανκφούρτη
6850
9600
Έλσίνσκι
10250
15800
Λονδίνο
8300
10700
Μαδρίτη
7100
10700
Μόναχο
7200
8700
Μιλανο
5900
8700
Παρίσι
7200
10600
Στοκχόλμη
9600
18300
Ζυρίχη
6200
8800
Βιέννη
5400
8000
Όσλο
9600
15000
Μέ ΠούλμανΑττλή
Επιστρ.
Λονδίνο
2500
4900
Βενετία
1900
3700
Μιλανο
1900
3700
Μττολώνια
1900
3700
Γιουγκοσλαυία 1500
2900
ΠΑΡΑΘΑΛΑΣΣΙΟ ΚΕΝΤΡΟ
« ΤΟΜΠΡΟΥΚ »
ΣΤΟΝ ΚΑΡΤΕΡΟ
ΤΗΛ. 289-021 *
"Ολα προσεγμένα — "Ολα φρέοχα
ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ
ΠΑΝΤΑ ΦΡΕΣΚΑ ΨΑΡΙΑ
ΚΕΝΤΡΟ «ΤΟΜΠΡΟΥΚ»
ΥΔΡΑΥΛΙΚΑΙ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ
ΕΙΔΗ ΥΓΙΕΙΝΗΣ - ΚΑΛΟΡΙΦΕΡ
ΝΙΚ. ΜΑΛΛΙΑΡΑΚΗΣ
. ΤΣΑΒΛΡΗΣ
ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕ: Παντός τύπου κατασκευές
καΐ έπισκευές έγκαταστάσεων, καλορίφέρ^ άλ-
λαγή μπαταριών, καζανακΐίδν/ λεβιτοστασίΐιτν.
ΟΛΟΣ ΠΡΙΑΝΣΟΥ 4 (Πάροδος τής Λ. 62 Μαρ¬
τύρων 71) — "Εναντι κινηματογράφου €'Ορφέα>
ΤΗΛ. 289.367 - ΗΡΑΚΕΙΟ ΚΡΗΤΗΕ

ΣΕΛΙΔΑ 2
ΗΡΑΚΛΕΙΟ «Η ΑΛΗ6Ε.Α» ΚΡΗΤΗΣ
ΔΕΥΤΕΡΑ 14 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Ο "Δι/θρωπος καί οί ασχολίεςτου
στή ζωγραφικη τού Δρ. Βλάσση
Π^λύ σωστή η πορατήρηση
τού κιαθηγηφή Πώρνου Μουρέ¬
λου, πού υπιοσντηρίζει πώς ο Α¬
ριστείδης Βλάσσης εχει μπε,ί
οτο βαθοις τής λαΤκής ψυχη£, ό
πως ο Βαν Γκογικ, είχε εισχωρή-
οει στόν κόομο των ανθρακω-
ρυιχων τού Βελγίου,... Ο θλλαν
δος ζωγράφος, οντλουοιε τα θ£
ματά τού, από τή δυιστυχία, α·-
πο τ όν συινοχή μοχθο κιαί τή
φτώχειαι των ανθιρακωρυχων.
Στήν εκφράση των πρόσω¬
πον, έβ'λεηε κιαινείζ Ο'λοχληρη
την άιτσαλιη ζωή των αδικοηιμε-
νων από την η&ιο- τή ζωή ανι-
θρώρωιν1.
Ο Βλάσσιηις, δβν αυινάντησί
στό Κάστιρο α'νθρ·α*ωρύχοιυς.
ΒρήιΚ'ε άμως, οττήν πόλη των
ιανΓτιθέσίων, τόν ίργάττη πιού πά
λεύι&ι γιά τό δίικιο· τού, τον ο
νρότη, μέ τό σκιαιμμένο από τί< ρυιτίδες πιρ>6σωπο, τούς ανιθ'ρώ
ΓΌυις πϋυ χτιζουν τις οικιοδομες
κι υΐστ&ρα πιαρα.μενιοιυν ά'θΦειγΌ'ΐ,
νό βλεπκ>υν τα δηιμιουιργήιμαιτα
των χεριών τους.
Κιι εγινε δεικτης ο Βλάσσης.
Μβτριησε σταιγίόνα — σιτιαιγιόνΌ
τόν ιδιρώτται τού εργάτην διάΐβα-
σε στά μάτνια τού αινώνυιμο-υ κό
ομού τή διψα τής ζωής κια ι της
λί'υτερΊάς. Αυτά τα μηωύμιατ'α
μάς στΐΐλνεΐι ο ζωγράφος. Έδω-
σε στήν Τεχνη τον παλΐμο το>υ
ογώνα... Κ ι οΐι πιό ατΜς ενοσχο
λήισεις τού κόσμου, είναι αΜαπιό
σπαστα δ&μιένες μΐέ την ιδία τή
ςωή. Οί μιικρες χα.ρές. οί κιαθη'-
μερινές ασχολ*ες...
Ο Αριστείδης Βλάσσης, εξα¬
κολουθή να επιιμένί,ι σ αυτή
τού· την εκλογή. Ένας ζωγρά¬
φος πού επι-μεινειι νό είναι «λο'Γ-
«ος», αφού έτσι προσδϊδει στήν
Τέχνη τού α>περ«όριστες εκφρα-
στΐ'Κές δυνατοτητες, οφιού έτσι
μεταλαμπιαδεύει ,μιηινύμαται, έ-
τισΐ' ιοάινιει ζωγραφιΐΝή τήΜ ίδιΐια
τή ζωή, τις ίόιες τίς ανθρωπίνης
δραιστηρΦατητες.
Τα χρώματα πού χρησιμο-
ποιεί, είνα1» φυισικσ καί «γαιώ-
όη» μέ αρμονιικΐές εναΐλλαγές καί
μιά αισθητιΐική οντότηΓΓΟ. Έτσ»
δήμιοιυργείιτιοι ένα ενττυΐκωσια-
κό στττιΐικιό σύνολο πού συινΐδέει
την χρωστΐική λιτότιήΓτα μιέ την
ιΐιδ'αιίτερη θέση οττιις λί'ηττοιμΐέρει-
ες, στή &ουλειά τού ζωγράφου.
ΔιιαικιρινοΜτιαι σ' ολα σχεδον
τα έργα, κάιποιες ε™ιρροές τής
Βυζαντι-νΐής ζωγραφίδης οττήν
ΝΕΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ
ΡΟΔΟ ΜΟΥ
Τό ρόδο πού μοϋ πέταξες πρ,οχθές,
τό ττιρόσωΐιό σου ϊδιο είναι.
Τα χάδια μου σ' άρέσουνε, ιά Θές,
κουρσάρος τής καρδίας μοο μεϊνε.
Άστέρι ξάφνου έίτεσες στή γης
καί πιάσαν τα ρουμανία φλόγες·
Στά σκόχη ε'ζησα πρϊν ήλιος βγεϊς·
Προτοΰ γιά νά μέ δεΐς δέν μιπόραες;
Στά ξώβεργά σου στέκω γελαοτός'
Καί χόρτασα έλευτερία.
σία σώματά μας τα θηρία·
Άφότου μάς έκτύπησε ό τυφλός< ό ερωτας, τα δυό μας οτήθεια, μές την ψευτιά, ζω την άίλήθεια· ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΠΟΣΊΌΛΑΚΗΣ ^♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦-σ) • ΕΠΙΠΑΟ ΚΟΥΖΙΝΑΙ Ρουοτίκ ΚΑΙ ΙΤΟΥΝΤΙΟ ΕΝΤΟΙΧΙΣΜ ΣΥΣΚΕΥΩΝ ΑΕ6 Νέα διεύδυνση: ΟΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΜΠΟΚΗΣ Πεδιάδος 1 (έναντι χειμερινού Κιν)γράφου «ΗΛΕΚΤΡΑι) ΤΗΛ. 235.493 - 230.169 ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ εικονιση των προσώηων. Αυτες τονϊζουν τή «λαϊι'κό'τιητα» τού ζωγράφου, φέρνουν στό νού την προσπαθεία τής ανθρωπί¬ νης υπιαρξή/ς, νά π€,τιύχει κολύ- τερες μερίς, σ' όλίς τίς εποχές, «?' όλο τό μήικος τού χρονου. Φαιινεταιι νά συνδέί,ι ο Βλάσσης οιυτές τίς δυό εττοχές. Φαίνεταιι νά συνδέεί το χτές κα5 τό σή- μερα... Μπορούμε νά πούμε, πώς πε αιπόλιυιτα, νά εκφράσει, ο — μ' εκιεϊινιες τίς Γρα- χε.έις γριαμμέις; κια>ΐ τα «μοιυντά»
χρώμιαιτα — απόλθΐτα τα
το πσύ καταιπιάνεταιΐ. Καί
ώνοντας, τού ευιχόιμαστε νιάναι
τό ίιδ:ο δηιμουργιιικές οί μέρε,ς
πού θάρθουινε.
Ν. Ψ.
ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ
ΚΙΝΗΣΗ
Η Παγικρήτια Πολιιτιστιχή
Κιίινηιση μιέ ε,πιστολή της πρός ό-
λους τούς Π ολιτ κστ ιιΐοοιϋις φο-
ρ·εις τής Κρήπ-ης, ζιήΐτά την συ*
νεργασια τουις γιά μιιά μεθοδευ-
μενιή καί προγραιμμαίτιισμιένιή
Γφοσπάθΐΐα συινιειιδΐΓκτοιπθιίιησης
τού κοΐινιού σέ θΐιματα· προοτα--
οίας τού περιβόλλοντος.
Γιά πρώτο βήιμα' η Π.Π.Κ.
προτδΐινει μιά Παγικρήτκΐ συνάν
τηση, πού θά οριοθετήσΐΐ καί
πρσγ,ραρμαΐΓΐίσεί ενέργειες καί
εκδηλώσει^ γιά τό σκιοπό
ΕΚΘΕΣΗ
ΖΩΓΡΑΦίΚΗΣ
Η Ηρα«λειώτισσα' ζωγράφος
Μαρία Στταυ.ραΐΝάΐκη παροιυσιά-
£ει στήν Γκοαλερϊ Σταιυρα«άικη
45 ακουαρίλλες σώγ,χ,ρονιης τε-
χνικής αντίΛηψιηις μέ τΐτλο «ΨΥ-
ΧΟΧΡΩΜΑΤΑ καί ΗΧΟΧΡΩΜΑ-
ΤΑ».
Την εκθέση, έχει επενδίύ,σει
με μουισΐική ο αδερφός της Γιάν
-νης Στα'υρακαικης πού είνα·ι< εμ- πνευσμΐνη από τα έργα> της.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ΕκιυικΑοφό,ρησε το δευτέρα
τευιχος τής περιοδ,ικιή/ς ί,κδοσής
της Γκαλεριΐ Σταυρα'κάικη «ΠΙΕ-
ΡΙΒΟΛΙ» με θείμαΓΓα πολιτιστι-
κου περιεχοιμενου.
Το εξώφυλλο εφιλοτίχνιησε
■ο ζωγράφος Αριστοδημος Παπαι
δα·κη·ς και οί εσωττ'ερϋικες οελίδες
κοσμου'ντται από δυό έργα τού
ζωγρσφου Τοκη Σιδέρη.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΗ
Την ηιμέρια των θεοφανείων
ο μαθητής τής Δίυττέρας Τάξης
τού Τεχνικιού Λυκείοιυ Δημήτρι¬
ος Εμμ. Σμυρινάκηις, από τό χω¬
ρ ιό Λαγού Λασηθίου, βρήικ<ε ένα χρυσό ρολό'*" μ έ χρυισό μπρια- σ>ελ« μιεγΐόλη,ς αξί,ος καϊ οΡΜογενει
ακώ κειιμήλιο.
Ο φερελπιΐς νέος το παρέδω¬
σε σίτήν Ασφάλϊια Ηρακλείου τό
οποιο καί μάις παραδόθηικε. θε-
υποχρΐωΌΐή μας νο τόν
κα<· οιά τού Τύ- που καί γιά νιά τό τοντίσιομε σαν «αιμπρό παίράδειγμα πρός μίιμη^ ση. Η οιωγένεκι ΓΕΩΡΓ. ΠΟΥΛΑΚΗ Ιατιροώ ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ Τώρα τόν Χειμώνα... Θυμηδεϊτε τόν ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΤθΑΙΑΚΗ Χανιόπορτα ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΑΑΑ ΗΑΕΚΤΡΙΚΑ ΕΙΔΗ, ΕΧΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΑ ΜΙΑ ΣΩΣΤΗ ΚΑΙ ΦΤΗΝΗ ΘΕΡΜΑΝΣΗ ΜΑΤΘΑΙΑΚΗΣ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ Μιά έξομολόγηση τού Γρυλιοϋ οτήν «ΑΛΗΘΕΙΑ» •ΈΓΣΑ ΑΡΧΙΗΙΞΑ ΤΣΟΙ ΖΠΓΡΑΦΙΕΣ.. 1ΑΗΟΠΑΜΣ ΜΣΙΙΣ. Ο ΑΛΤΗ)! ΞΤΛΟΤΛΤΠΙΉΣ Την περσσμένη δεκαετία, ο Αλ!κ«ιβιιά'δής Σκουλάς ή Γρυλιΐός, έγινε θί,μα1 σιυζητή|σεων γιά τίς εφηιμ'ερίδες «αιί γιά τούς κατθ'ί- κσυ,ς των Ανωγείων καί τής ευ- ρύτερής περΐιοχήις. Απί> τή μιιό μερά στή)ν άλ-
λη, ο Αλκκιβιάβιης ΣκουΙλάις, ίμά-
ζεφε στο σπϊτι το>υ κιαΛβμιαι καΐ
ξύλα, κιι άρχισε νό ακιαλϋζειΐ' στίς
άγριες όψιεις των ξύλων μορφές
Κρη^ϋΜών, μορφές Ανωγ&κινών
πού τόσα χροντΐια συνήβισε νά
•βλεπεΐ' στίς ιπλαγιέις τού Ψηλορ^ί
τη.
Ένιας μικιρο,κομω,μίνος ευγενι
ιγύς άνθρωΐπιοις μά,ς χ.αιΐιρετά1 κα-
θώς δι<α>βοίνιοιυρε τή «ΝΤΕΛΙ-
ΝΑ» τού γιού τού, τού Βαΐσίλη
Σκθιυλό. Ο Γρυΐλιιός είινοι βναις α^
τόφιΐιος Ανωιγιια^ός, έν.ας άνθρω
πος πού κουιβα'λά στήν πλατή
τού οιλόικΐληιρη την πιαράδοση
τού ορίΐνού τού χωρίου.
— Γιάντα μέ λ&νί ΓιρυΙλιό; Έ,
μουιδ' άοκημο είναιι μά ούτε κι
όμορφοι, αλλΰ εινπ-,α θά κάμω;
Νά πιάσω θΐέλει δα χούις ανθρώ
πουις νά τούς πώ νά μή' μέ λέ-
νε τσό; Τινος δα τό πρωτοπώ;
Απού μιέ φωνάζθιυνε όλοι Γρυ-
λίό... Και νά1 &ά πώς μέ βγά'λαν
ιτσά: "Οντέν ήμουνε μικιιώς «αί
μέ νανοιύριΐζε η μάννο μοί» στή
δέν ί,κοφιούμοωνιε1 μόνο
κιι εξάνοιγα τό' ταιβά·-
νι. Καί ιμούλϊ.γε η μάν,α μου: Χα-
ρώ το γώ τό γιρυλιό μου απού
γρυλώνει συνιέχεΐια. Κι> εβγάλανέ
με Γρυλ:ό...
Κι απώ τότε επεράσαντε 70
χ.ρον.ι.α. Ο ΑΑκιΐβιόίδης Σκουλάς,
ΐνέθρεψε τα ίφιτά' τού κιοπιέλω,
τα μεγά'λωσε.. Καί κάποιαι μέραι
σρρώιστηισε η γυναίΐκια τού. Την
πήρε καϋ τ>ήν έφερε σττό Ηρά-
■κλ'Βΐιο. Νοί«ι;ασί η· έναι δωμάτιο
γιά νά μπορεί νά πηγαίνειι σιυχνά
στό γιατρό.
Νά τί λέει ο Γρυλιώς γιά κείινη
την εποχιή:
—Έικαθόμουνα μίαν ημέρας στό
κ.αφίνείο τού ΜπΐΓτζαράιιβη κι ήρ-
θενε ένας ράφιτης «οί εκράΐτιενί
ενα> παικίτΌ από τσιγάρα. Ήιγτιο
σε λο.ιιπόν κιαιί μέ ζωγιράφιο>ε μ'
ένα μολύβ* απάνω στό ποικβτο.
Επήρα κιι εγώ τό ηακέτο «αί τό
Γά,νοιγα. Βπΰ από μιέσιαι μου:
«Μ' ανάβεμά το μωρέ, αυιτος εί
ν.αιι ράφτης, δέν ε.ίναιι ζωγρά¬
φος...». Κιι ήιπιασα. κι εγώ έναι μο
λυβ.άκι· καί τό ξανοζωγράιφΜτσν
Έ, ήντα λϋς €ίδο; Τό δ.ικώ μου
ήταν« π:.ά κιαιλό... Από τότίσάς
κ: ύιστερα, εζωγιράφιζα ένα^ χρό-
νο. ΣπιΤ'άΐκιιια, τ' αλέτρι, τα βού
γω, ό,τι εθώρθ'υνια μπρΌστά
μου...
— ΚαΊ τό ξύιο, η ξυλογλυπτική
καπετάιν Αΐλικιΐιβιάιδη;
— Γροίκα δα επαέ. Απήτες ε-
πέραοε ένας χρόνος εκιάιτεχιαι κ,ι
εζωγράφιζα μιαολιά1. Καί μίαν
ημέρα επέρανε μπροοττά αιπώ
τό οπιτάκι αιποώ εί^α έπαιέ στό
ΗρακΛειο, έναι φοριτηιγακιι μ£ ξύ
λα. Ηπεσε κατω ενα ξύλο. Κι
ιιττιθ. οτήν κιό'ρΓΐ μου «'Αοτο ε-
γκκ, νά μ>ελ1ιζοιμε τό κρέας». Κ^
εκιΐιά απού τό ξάνοιγα μού φανή
κε λέει πώς έκανε τό σχήιμα ενός
οθρώπου. Παραγγΐέλνω λοιπόν
(μ"ά σμίλα έν» σαραιοάίκιι,, ένα'
σκεπάρνι, καθίζω καί βγάνω έ¬
ναν άνθρωοο.
»Τόν παίρνει ο γιος μόν ο
Μίχαλος,κιαί τό πόει οτ' Ανωτ
γειο. Τό θωρεί· έναις ΙταΙλώς κοί
τού λέει νό τ' αγοράσει καί να
τού δώσει 800 5ρχ. Καί ο Γνίίχα
«Η ΑΛΗΘΕΙΑ»
λος τού τό 'δωκε... Μά ανΐέ το'
χο εδά, δέν τόδινα μουδ' εκατό
χιλιάδες....
Κι ο Γρυλιος επήγε ξανά στ'
ανίώγειο καί άρχιοε νά πίλεκά
ιά ζύλα καί τίς πιέτρες. Τα ειδε
ένας, τα είβαν δυιό, τό κατεβά
σανε στύ Ηράικλειο, στήν Αθη¬
νά, τόν προβάλανε στήν ΤηΙλεό
ραοη...
Σέ λίγιες μκριες ο παλιός χρο
νος τελί,ιώνει. Κι ο Βασιλης
Σκουλάς κρατά λεβεντΐικια τό δο
ζάρι, μαζί μέ τόν Ξυλούιρη «αι
τό ΣταιυρακάκΓ),. Η λεβίνττ.ιά τής
Κρήΐτης «Πότε θά κάιμεΐι ξαστε-
ριά».
Κι ο Γρυλιός συνεχϊζ^ι νά μι-
λά γιά χίλια δυό πράμιαιτο. Γι
αυιτόν, γκά την Τέχνιη τού γιό
τ* Ανώγΐιια...
— ΣκδφτομαΊ νά χτίσω ενα α.™
τάικιι καί νά διιαίλΐέξω οριΐσμένια
ικομμάτια νά τα βάιλίω μιέαα. Ά-
μα το κα^ω κιονα, δεν θδλω τι-
ποτε ά'λλο...».
Μπράβο Αλικιιβΐ'σ'δ'η. Σκιουλά.
Πελέκηΐδες τό ξύλο καί τούδω-
σες ψυιχη, την ψυιχη σου. 'Εδω
σες την αγρψα όψη τής ομορ-
φιας τού Ψηλορ.εί'τη στα εργσ
σου.
'Ενας Κρητι,κος θεοφιλος
πού το θΕμαίτά τού, εκναι: οί ει-
«όνες που κιρυισταλΐλώοχινί στό
μυαιλ/ό τού, τόσα χρόνια. Άν-
ΟρωποΊ, μαχαιρΜ', χ:αΙλβαρ·α
γινο'μιένα μέ πουρνάριι κί ελιηά.
Οχτώ χρόνια μόνο πιερασανε.
Κι ο Πρυλιός στό συντομιο αυτο
δια^στημα, μπήικε μεααι στ*ς καρ-
διες μας, γιά την αγνοττηΐτα' τής
Ψ»υιχήΐζ. γιά την αΜτρί..οοιύνή
πού την μετάφερε στό ξύλο,
ιή,ν μετουσίωσε κα·ι την μίτά-
φερε γαληινιά στιόν β:ομιηχανο-
πο:ιηιμένο «όσμο τού σήιμερα.
ΝΙΚΟΣ ΨΙΛΑΚΗΣ
ΑΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΑ
ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΑ ΚΑΛΛΑΝΤΑ
Γράφει ό ΣΤΕΑΙΟΣΚΩΣΤΗ ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ
Ο Τζών είναιΐ ενας αμερικα-
νός πονΜίτηις (μιι άς ιλΐένε μειριικοί),
πού ζεί οττήν ΕΛιλάδα·.
Ο Τζών ιείνα·ι γ.ενιιικά ευιχαρι-
στημίνος από πή,ν δΊαμοινή
τού εδώ καί άν εξαιρέσοιμε ένα
παράπονό τού, δεν έιχει λώιγουις
νά νιωθεΐι ξένος.
— Ωραίία1 η Ελλάδαι φρβντ, μου
είπε, πο·λύ ωραία καί πολύ μαυ
αρΐΐσ&ι. ^άταν όρως καλλΚτερη
άν ο-ΐι ιθαγιενείις η,ταν πιο φιΐλόξΐ-
νοι.
— Μά φρέντ, διαιμαρτυρήθηκα
ίδώ έχετε οΛΛκληραι κομμάτια
γής, τίς Βάσεις, πού τα κάνατε
ουσιαστΊΜά Αμειρικά'νιικη Επι-
κράτεια. Έχετε προσβάισ·εις καΐ
διασυνδέσΐΐς μέ όλο τόν Κρα-
τι,κό μηχανισμό. Έχετε την
ΚΥΓΤ παρακλάδι τής ΣΙΑ. Έχετε
-ήν Ετεροδικϊα. Έχετε τούις α·ν-
θρώποκς σας, σάς έχουν βέβα-ια
νι αιυτοί, μά πιό πολύ τ.ούς έχε¬
τε εσεΐς.
Έχί,τε τίς Ποιλυ/εθινιΐιΚ'ές σας
ί,τοιρείες.
Έχετε αφαρολόγηιτη βενζίνη.
ΈχίίΤε απαλλαγή από τα τε-
λωνεία.
Έχί,τ€ τα λκμάνι.α γώ τόν έχ-
το σας.
Έχετε την Πελοπόιννιησο γιά
αποβάισεις.
Έχ·ετε τόν Καραμανλή καιί
σάς παραικαλΐί νά τόν βάλετε
στό ΝΑΤΟ. Ι
Εχετε τον μι:σο Αβέρωφ, τόν
υπόλοΐΓτο οί
Έχετε Παιπα>δάπιουλσ καί Ιω
αΓ/νιιιδη α(βλαιβεις (οχι στος φρε-
νας) στήν υγεια.
Έχετε τή δραιχρή δ&μένη στό
δολλάρΌ καί Γτλΐηρώνομε τα
σιχισμενα σας εμείς.
Εχετε τον τελιε,ι γγαιο λογο
σ ολα τα Ελληνι.κά πρα^ματα.
Έχε'Τε τα δυό καινάλια> τής
Τηλεόρασης πού μ;Λάνε ,μόνο Α-
μερικάνικα. Τώρα χρονάρΐς μέ-
ρες είδα·με όλοος τούς μιπαρμπέ
ρηδες τού Τέξας οτήν μικρή ο-
€όν;η καί τρομάιξαμί ν' αικούσο
μιε μ:ύ ΕλληνΐιΚή κιουιβίντ'α. Κιι
όν δέν έΜαναν τό λά'&ος νά
πούν τα κάλλαιντια' στά Ελληνικά
/-έξη ΕλΛιηνι,ΐκιή οϊν θ' αικούγομε.
— Μά... γΓ αυτό τό λάθος θέ-
λω ινιά αου πώ φρέντ, γΓ αυιτό.
Γιΐαπ-.ί δηλαδή δέν είπαν τα κάλ-
λαντα στά αμερικιάνιΐικιαΙ Γρά-
ψε λα,πόν φρέιντΓ στήν εφημερί¬
δα τ ό ηαράπονιό μοιυ γιά νά
μην επαιναληβει τού χρόνου το
ίδιο λάθος.
Έ κι εγώ γιά νά μιήν μάς νομι'
ολ όλους γιιά αφιλόξενους τό
γράφω σήιμερα.
Τού είιπα. όιμως νά γράψει κ ι
αυτάς αιπό ένο γράμιμα οτ' αιμε-
ριικάνικο σπήν ΕΡΤ καί ΥΕΝΈΔ
μήιπως καί οί διευθυντάς το>υς
δέν ξ&ρουν τα ΕλληνΐικαΙΙΙ
συνεχίζει νά €χει
ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ
ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ
ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ
ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ
ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
τόσο σέ έλεύθερη
διά των περιπτέρων
πωλήση, δσο καί
σέ πληρωτικές
ουνδρομές-
ΗΙΝΟΙΚΚΧ
Β)Γ-Ο)Γ
ΑΡΙΑΔΝΗ
ΚΝΩΣΟΣ
ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ
ΠΑΣΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΕΝΑΥΜΑΤΠΝ
"Ενα είδικό κατάστηρα άναλα;μ6άνει νά έπιδιορ-
θώσει ιύ (ΐιαλτύΐ/ τό κοστού'μι, τα οαικκάκι, τό μιπου
φάν, γο πανταλόνι τή ζακέτα, τή φούΐοτα οχις κΐ
β,π αλλο βνδυιμα θέλετε/ οποκ; άικριβώς έΗΐθυμεΐτε
ΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟ ΠΡΟΣίΙΠΓΚΟ
ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΓΓΥΗΜΕΝΗ
ΚΑΙ ΕΠΙΜΕΛΗΜΕΝΗ
Όδύς Μανουοογιάννη 3 — Πάροδος Αβέρωφ —
δίηλασιά Μοτοοτοδήλατα ΜΩΡΑΊ'ΤΗ
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
»♦♦♦«
^♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦4»
«ΝΕΑ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ»
Άλλαντικά - Τυριά
ΤΑ "ΖΥΛΟΥΡΕΊΚΑ,,
"Ενας είδικόι; στά βέιματα μουοικης, ό άΐνθιρωστιος
πού άτκ> τα έφτά τού .χρόνια παίζει λαοϋτο καί
λύρα, ό Γιάννης Ξυ-λούρης, οας ξεναγεϊ οτόν κό-
υμο τής μουοικής·
Τα καλυτέρα κοικμάτΐα ΐνού κυικλοφοροΰν
υτήν Έλληνική καί ζένη άγορά-
ΣΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ
«Ξ Υ Λ Ο Υ Ρ Ε Ι Κ Α»
"Ενας μουοΐικός, σάς ηροσφέρει τή Μουσική πού
άγαχι&τε, πού άκοϋτε, πού θέλετε νά σας κρατα
ουντρ.οφΐά τίς ξέχωρες ώρες...
Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ
«ΣΤΑ ΞΥΛΟΥΡΕΙΚΑ»
' -"ΔΙΣιΚΟΙ — ΚΑΣΣΕΤίΕΣ
Λεωφ· Καλοκαιιρινοΰ 127 — Ήράκλειο
ΚΟΥ* ΚΟΥ* · ΚΟΥ* ΚΟΥ* · ΚΟΥ* ΚΟΥ* · ΚΟΥ! Κ·Υΐ
• Μπομεϊ —βπω«: έΎραφα οτό τελευταία φύλ-
λο τοϋ 1979 — ό παιέρας ιοΰ Μητσοτάκη νά ή"-
ΐαν ό πιύ τσιγκούνης όίνθρωπος (μιά πού δέν £-
δινε··. μιά δραχμή Υ»ά τή γνωστή.·· προφυλάξη),
άλλά ό ϊδιος ό Μητσοτάκης — τό··. άιποτέλεομα
δηλαδή της πατρΐκής τσιγκουνώς — είναι Ον δ-
χι ό πιό φτωχύς, πάντως Ενός άπό τούς παό φχω-
χότερους "Ελληνες, μιά καί δηλωσε εϊυόδημα
μόλις-.έ'να έκατομμυριο καί κάτι-.ψωροχιλιάδει;!
"Αν μάλιοπα ουγιψίνίπ κανείς τα παραπάνω
ποσύ πού δήλωοε ό Μητσωιός. μέ τύν σημερινό
ιηιάρ,ιθμο καί ι όν πληθωριομύ (άσχεια άν είναι
ύπεύθυνος ό ϊδιος) τα χρηματα πού κέρδιοε ό ήν
θριαπος μέοα σέ εΎαν τόσο δύσκολο χρόνο, δέν
θά τόν φτάοουν δχι μύνο γιά ισιγάρα, άλλά οβτε
γιά·.· δΐκά τού · .προφυλαχτικά, άχρείαστα νδ>
ναι!· ■
* Κι 2να παύ·. άνβρώχηνο κούς — κούς,
γιά τ υ ϊδιο π,ρύοωπο:
Δέν ξέρω αν τό γνωρίζετε, άν δέν τύ ξέρε-
ιε δμως μάθετε ίίιι οί ύπουργοί μέ τίς τεράστιες
εύθϋνες πού έ'χουν δέν τούς μένει καιρός ο{5τε
νά ψοονίσουν τις χρονιάρες μέρες γιά τό σπίιι
ιους- Προκειμένου λοιπόν νά μείνουν .· άφώνι-
αιοι, τό 8ργο αύτό άναλαιμβάνουν οί παρατρεχά
μενοί τους, οιωματοφύλακες, όδηγοΐ ή καί πάσης
φύσεως ίδκιίτεροι·
"Ετσι, λουκόν, £νας άιπό τούς παρατρεχάμε-
νους τοΰ Μηίτσωτοϋ, 6γήκε μιά άπό τίς πρόοφα-
τες χρονιάρες μέρες στήν κοντινή άγορά, νά
κάνει ιίς πΐρομΐί·3ειες πού τοθ εϊχανε παραγγείλ
λει·
'Επ>ειδή δμως πα,ρατήρησε ότι τό ψώνΐο πού
εκανε ήτανε κάπως τσουχτερο στήν τιμή, εΙπε
στόν ανθμανπο τής άγοράς 8τι είναι άικρ,ι6ό καί
τότε ό τελευταϊοςν χωρΐς φυσικά νά ξέρει ποίος
είναι, τοΰ άιπώντηοε:
—Τι νά γίνει κύριος, σ' αύτές τις τιμές μάς
έφτασε ό Μητσοτάκης, τα ττχιράπονά σου λοιπόν
σ' αυτόν, δχτ σέ μάς.
Περιττό βεβαία νά σάς πώ δτι ό παρατρε-
χάμενος τοΰ «Ψηλοΰ» πηρε ποδι κι άχύμη... Τρ€.
χει!·.·
Αύτό είναι πού λένε·■· «έΎκλιιιμα καί .·. π-
μοορια»!
Γιά σκεφτητε όμως πόσο πΐό·.· ώραϊα, θά ή"-
ταν νά μην εΐχαν τύσες.·. σκοτοΰρες γιά τόν .·
λαό οί κ·κ· ύπουργοί καί νά μποροΰσαν νά πή- [
γαίνουν οί ϊδιοι γιά ψώνια στήν άγορά. ·
"Οχι βεβαία στήν··. κρεαταγορά, γιατΐ έκεί ι
ύπάρχουν καί·.· πατσές καί ό "Αρειος Πάγος έχει
άιποφανθεϊ δτι τό··· πέταγμά τους δέν συνιστά τό '
άδίκημα τής·., περιυβρίσεως τής Άρχίίς·
Οί νοόντες·.· νοήτωσαν!
Κι δσοι τυχόν δέν έννόηοαν, άς ρωτήοουν
τόν Καμαρείτη νά τούς πεϊ την σχετική ίστορία
ιών Χανίων, πού την 8ζησε ό ϊδιος μέ τόν Μάϊον
ιουβομανύλη καί άλλους τινές, σέ μιά··· ένθου-
οιώδη··· ντρματοαυιγοϋποδοχή τοΰ καί τότε 'Υ-
πουργοΰ Συντονισμοΰ Μητσωτοΰ, όπότε — κατά
τα λεγόμενα τοΰ Νίκου — δταν έίτεσε στό μπαρ
μπρίζ τοΰ αύτοκινήτου τους μΐά·.· άκαθάρισπι
κοιλιά (μάλλον··· βοδινή), ό Καπετάνιος ανεφώ¬
νησε: — Ποΰναι μωρέ τό Κράτος;
Είχε ληομονήσει προφανώς δτι τό Κράτος
ήταν ό ϊδιος ό Κουιΐιατάρος τού, ττρύ καί τότε —
ατυχώς — η μάλλον... άτυχέστατα — τό έ»προ-
οωποΰσε στύν οίκονομικύ τομέα· "Η, μάλλον, μέ
ιή βροχή των·.· άντικεΐ,μένων πού έπεφταν -
ούννεφο, δέν μπορσΰσε νά τύ δεί διά·., γυμνοϋ
οφθαλμού!
Τύ ■■· πΕριεχαμενο, βεβαία, τής βοδινής ά-
καθάριστης κοιλιάς, έμιποδίζρι την··, άρατότητα
οίαν πέσει έσα τοΰ μπαρμπρίζ. όποισυδήποτε αύ-
τοκΐνήτσυ, έ^οτω καί ύιπουργικης συνοδείας!
Καί μιά σχετΐκή λεπτομέρεαα: Τότε πού συ¬
νέβησαν αύτά, έΓτ! Άστοοΐασίας, δέν ύπηρχε τό
καιάλληλο άιπαρρυσιαντικό, ένώ τώραι επί·.. Έστι-
οτασίας καί νά· ξανασυμβοΰν, ύπάρχίΜ τό γνω-
οαό «."Αζαξ γιά τα τζάμια»- τό όποϊον καΐ καθι>
ρίζει καί·.. μυρίζει!
* Δέν ςέρω άν έχετε άΐκουοει πώς μερΐκές φο-
ρές τό έ'ξυατνο πουλι παάνεται άιπό τή μύτη.
Στήν περίπτωσή μας τό πουλί ήταν γνωοτό-
ιατος κρητικός πολιτικάς, πού προκειμένου νά
έξασφαλάοει έ"να άρκετά μεγάλο οΐκόπεδο κάπου
οτήν Ήλιούΐτολη, βρήκε, ένα συγγενή τού, τόν
Παπά — Τίτο, ό οποίος τελικά τδχπασε άιπό τή·.
μύτη. Καΐ νά πώς:
Ό πολιτικάς «έΎραψε» οτό δνομα τοΰ Τί¬
του τό άξίας ΐχολλών έκατομμυρίων οίκόπεδο μέ
ιή διαβεβαιώση φυοικά δτι άργότερα θά τοΰ τό
μεταβίβαζε ί) έίκτΓοιώντας το θά τοΰ έ>διδε τα λε-
φτά, κρατώντας κι αύτός κάτι γιά τόν··· κόπο τού
Ή «δουλειά» φτιάχτηκε καί ό πολιτικάς ί'
ταν σίγουρος γιά τόν συγγενίΐ τού, πού λόγω
ιδιότητος, — ίερωμένος ήταν ό άνθρωπος — δέν
ύιπηρχε άνάγκη νά κάνουν κανένα χαρτί, όνχέ-
γραφο δπως τύ λένε οί νομικοΐ.
Ό καιρύς δμως ηόρασε κοΐ ··. διαγενσμένου
κάποιου Σαββάτου, ό πολιτικάς πηγε καί βρήκε
ιον Παπά — Τίτο γιά νά πάρει τα λεφτά, τό άν-
τίπμο δηλαδή τοΰ οίκ,οιπέδου.
Ό Παΐτάς δμως ιιόλις άκουοε την κουβέντα
ΐοϋ πολπικοΰ, τοΰικοφε τή··· ζαριά, λέγοντάς τού
είς άτιταιστον εκκλησιαστικήν διάλλεκτον:
—Μά τί μοιΰ λιές έξάδελφε; Διά ποία, δ6ο-
λα μοΰ όμιλεΐς; ΝΙή>τως διά τα δβο.λα τής ··· «χεί¬
ρας μέ τα ,πίέντε.·. όρφανά»;
Όπότε, ό ΐτολπΐίκός, πού κατάλαβε δπ κάθε
περαπέρο} έτπμονή τού ήταν αοχοπη» περιορί-
υτηκε νά οΐ)κώοει την «.χείρα μέ τα πέντε όρ-
φανά» καί αύτη τή φορά νά την στρέψει — αν-
ιίθεται μέ πιρΐν — πρός τό πρόσωπο τού καΐ αύ-
ιομουτζωνόμενος νά άνακράίεΐ:
-^Νά, βρέ μ ·. · · .
(Στίς τελεϊες μετά χά μ προοτέσετε τό
Υράιμματα τής άρεσκείας σας)·
Καί γιά νά χαταλήξοιΐό· τώρα, όπως σάς ίστο-
ρίες ιοϋ ΚατηΛηιΐίκοΰ, στό ήθικό δίδαγμαι της μΐ
κρής πικρής αυτής ίοιορίας, λέμε:
—^Μύρτες καί άιπατεώνες μερικοί ΠολιτικοΙ
αλλά πιό μόρτες καΐ πιό άπατεώνες μερικοί Πα-
πάδες (τουλάχιστον ώς πρός τα θέηιατα πού σχε-
πζονται μέ παράδες)!
Ο ΕΧΕΜΥΘΟΣ
■4
♦♦♦♦♦♦»♦♦♦»
Έπιπλα