90532

ΚΑΙ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΑ ΟΛΟΣ ΑΓΙΑΙ ΒΑΡΒΑΡΑΣ (ΕΝΑΝΤΙ ΠαΡ8ΕΝΑΓΩΓΕτΟΥ)
ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ Ν. ΚΑΦΦΑΤΟΓ
Έτηαία όραχ.
Έξάμηνος »
Τίήμηνος »
ΑΊ συνορομαί άνε,ζαΐρέτο,ς προ
ΙΓληοώ/ονται.
Δια δημοσίευσις καί §ΐατρ(
εά; ίίιαίτεραι συμφωνίαι. -
36
Χ8
ΕΝ ΡΕΘΥΜΝΗ Έσηέραενζέραζ 3
Ίοννίον
1919
ΡΕΡΙΦΗΙυΊΟΣ ΣΤΝ8ΗΚΗΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ
,;^;;·ν)«; γινΐτχι τάς ή-
τϊ; 'αχ τ τ, ν περίφημον
β·^1, χτ,ν το'3 Λονδίνου.
ο.Ι-.*λοί/.ίί πάλιν τηνέ
ι)ό'Λ ο Πρίείρος « ύΐλ
■..ίϊ/£Τ>ι την τςβραχώρη—
τι-ϋοαεν τϊ —" "■--'--
τοθ
; φ
, Ιταλϊβ: *"?' ίνο; αο-Ί
, -.£; ΓΥλλίας, τή: Μ ε
!!.·::ι.ίΐ: χαί τή; 1'ωσσί '
άιο·.ζ*ί*ν ζο.'/ίιιαν «ρός Ι
τϊθλιμονί των Κιν
ν κνι προ; θ.α-
ί5»:ον; αετ* την επιτύχη
ιυν .οθ Γ.ολεμοκ. Ύπε-
ν.ν ίθην Άτΐρλίου 4 915
>£//ωνή Σ
δ'.ε-
'ΐίΐαία σννεςνυν/,σε νά ρί
ίΐα. στ;» .'.ωτικά: ουνά-
γϊ τη; Λύ^Τ£»»ι*γν-νς,ίας
:·.(υΐιι χ*0' ήν ή Τιλιυ-
:/.ΐ>.ίντ:οο δ>τ,ν την ού-
ί: χχ-.ά ~7{ *1 τ*Αί-ς, ή
ίλ ώ «τυνΐ
'» "ών ίϊ; »;τ;ι» θιο·/)εσίν
Ι.Ί.-Χ -ών Κεντρ'κών
*■· Αί ν*!»* ι χ α ι οννάαί'.ς
>;/.ίί τή; μιγί/η: Β-ε
'» ί/ορ/,γουν είς ττ,ν ('Ι-
','1; Ι,Λ'.ί'ι '-ι Οά έ> ίμ-
Ι
0* έλίμδανε την Δαλαατίαν *α-
τά την τότε έκτασιν* της. *υμ~ε-
ριλ:μβχνομένης τής Δ-.σσαρί/.α;
χαί τοϋ Τριπόγιε πρός Βσροαν,
π?ός νότον δέ δλα τλ μέρη μέ>ρι
μιας γρχμμής αρχομένη; πλησί¬
ον τής θαλάσσης ίγγΰς τοθ άχρο
τηρίου Πλάνχϊ χ^ϊ άχίλουθούσης
'Λν. ροθν. των υδάτων πρός άνατο
λά; είς τρ^ον-. 'ωΐτε νά Οίτ^ «ί;
ιταλικάς χείρα; πάσα; τα; «ι-
λάοας, των· οποίων οί ποταμοί έκ
δάλλουσιν είς τί]ν θάλασσαν ιγ-
γύς τσθ Σεμηενίκου. Είς ττιν Ί-
Τ'χλίαν έττίσης Ο' άν/»κουσι πάσαι
αί νησοι βορείως καΐ δυτικώς τής
Δαλμ&τικής άκτής. Ή 5λτ( πα-
ραλία άπΐ) Πλάνχας μί/ρι τ&ΰ νο
τίοο αχρου τής Χερσοντ,σου τοθ
Ιαμ-ιαντελο, ώς καί μέρος τή;
τ:αρ*λίας τοθ -οταμοθ Άώου μέ
τί-,ν επιφύλαξιν δτι έγγΰς τη; πά
λαιας Ραγουσης ίέν 0α τταραβλα
*>9ώσι τα δίκαια ιοϋ» Μαυρ&βου—
νίθ'^, πάσαι όέ αί νήσο·. 'Λ μή π·ζ
ρα/ωρούμενοι είς τήν'1 ΐαλιαν Οά
οΰδετεροποικ,θώσι.
Τί» έοάριον ",' άρθροτ ο ώριζεν
5τι τα έκόμενα διαμερίσματα τής
'Λοριατιχής 6χ σ«/μπερι Ληφθώσιν
ύτό των Δυνάμεων τής Άντάντ
είς τό εδαϊος τής Κρυατί»ς, Σε;
6ί'/ς καί Μαυροβουνιου. Πρός ό ο;
ρχν τής Αδριατΐχής ή ολη τ.
τί'Μ, "Ολ¬
'/ί των ϊστρι-
' ι
|"-ν »οτ·.ω"ίρων ν/,σων
ι. ι*ίτά των ΐϊ·ρΐτ
ίΊ.ΐ' Μ... ■· Γ.
Γ4ς συν-
Λονίίν&υ, ή Ίταλί* '
Βολέσκχς ί*/γΰ; των βτ^νόρων .τκ
Ιταλία; μέ/ρι των νοτίίον συνό-
ρων τής Δνλματίας, στμτ.εριλοΐμ
βανομένη; τής 2λη; ΠαραλΙζ:, ή
τις σημείον ανΓ,κει εί; την Ούγ
γκρίοιν. ΊΙ ,"υΑ.η Άκτή τή,*
Κροατίας, δ λΐμήν τής Φιούμής
/.ι οί μι/.ρ^ί λ-.μένε; τοθ Νεδι κ*ί
τοθ Καρλστΐάγγο^ ώς κν'ι αί νη-
σοι Ιΐίλια κ. τ λ. ίΐς τανότΐ'χ τής
Άίριαϊί"''·ί}ς, 'ίνθα έν$'.τζιί?ον".7.ι ή
Σερβί'/ χ.αϊ το Λΐαυροζούνιον, ό-
) ό^ληρο; ή π*ραλί« '5 ϊό Ωλάγκας
;/.£-/ρι Τ'.·Ο 4:ο'-·ϊμο3 Δρίνου μετά
των σίϊ-υ·>)»'.βτ£ρω" '/.ιμένων .«α
τάλου, Ι'«γόύης, Καττίρου, Άν
τ-.^ά.εω;, Δοι/λτσίνου κ«ί 'Λγ-'-
θυ Ίωάννοο -.ής Με'ΐούη;, ώ; έπ'
σ/,ς καί Ά νησοι Μεγάλη Μικρά
με/ρι τή; Ζ,ιρώνας, Καχαμωτής
χ., τ. λ. Ό > ιμήν τοβ Δυρρανί-
ου ουναται νχ «%ραχωρηθή εις ·,ο
άνεςά^τητον Μωαμεθανικόν κρά-
τ:; τή; Αλβχνίας.
1 ο ο ι α μ έ ρ ' 'σ μ α τ ο Ο Αί
λώνοςχα,ίή νήσος Σάσων
έπίση; Οά τ:ερ ι ή ρχετο ε ι ;
την Ιταλίαν, ή δποία άνέλα
Ζι ι>ά μή άν.ιτείνγ; εί; πιθανόν οΊ-
αμ&λΐΦμόν μερών τής Αλβανίας,
μετοζυ Λΐαυροβουνίου, Σ,ερβί»;
κα1 Έλλάοο(. ΣυνάμαήΊτα-
λί* θά έλμβανε πλήρη χά
τοχήν ίλων των ν/,σων
τή; ΔωοεΛανήσο·».
Εκτό; τούτων αι συμβχλλόμε
ναι Δυνάμνις συνερώνησαν ίτι ή
*/τ αλίαθά/αβο « 5τχνοι-
α λ υ Ο ή ή Τ ο υ ρ κ ι α », μ έ ρ ο ;
Γσον ττρόςτά ι £ ι χ ά των
| είς την Μεσόγειον, έγγιίς
| τή; 'Ατταλείας. Έν Λιβΰ
τ; ή Ιταλία έλαβεν αναγνώρισιν 5
λων έχείνων των θί-«αιωμάτων κ»ί
των τίρονομίων, άτινα έως τότε
ήσαν έπιρυλιγμένα £ιά -.όν ΈουΚ
τάνον.
Αί δυνάμεις συνε^>ώνησ«ν νά
δώσουν είς την Ιταλίαν στρ·χτι-
χήν βοήθειαν «άντ'/ποκρινναένην
πρρς την δΰνοιμιν /αι τάς θυσίας
αθαη:», ετι δέ ωρισμένα άν-ιστα
θμ'σματα έν ΆΐριχΫ) κ*ί δϊνίΐ-
ι,ν ποτρά τής Μεγάλης Β,-ετσ»νι-
ας».
|ΜΡΑΓΡΑ<ΜΙ Ερωτώμεν τό άδελφατον τοϋ Δηιιοτικοϋ Νοσοκο(>ίυυ.
Δκχτί έ.τ;έτα|εν είς τοΰς δρό-
μους απολΰσίχν άδικαιολογή-
τως τής υπηρεσίας την νοσοκό
μόν Αγγελικήν Μακεβου γυ-
ναϊκα πτο3χωτΓ'την, χήραν ά-
γωλ'ΐστοϋ» των χρητ. επανάσ¬
τασιν, τής οποίας τα δύο τέκ
να ύπηρετοΰσιν άν δέν άπατώ-
μεθα άκόιι,η είς τόν στρατόν;
Μήπως ενόμισαν οί «μοιραί
ως·καί τυχαίως » αποτελούντες
τό ά"δελ.φάτον τουτο κύριοι δ-
τι το δημ. ΝοσοκομεΐαΥί ,τό ό
ποίον συντηρεΐ ό Ιδρώς καί τ;>
αιμα τοϋ λαοϋ καί υπέρ τοϋ ό
ποίου ούτοι ουδέν ουδέποτε
προσεφέρον, είναι σ
των? προωρίσμένον νά
τούς εύνοοΛΐμένοις το.%ν /,αί
τούς συγγενεΐς τώ ν;
Επί τοΰ ζηχήματος τούτον
τό οποίον αποτελεί δχι πλέον
αύθαιρεσίαν άυικαιολόγητον,
άλλ' έγκλημα τοϋτ' αύτόλαμ-
βανομένου ύ.-τ'δ·ψιν δτι έστερή
θη τοΰ άρτου χη;. τόν οποί¬
ον διά τοΰ ιδρώτος τοΰ π#ω-
σώπου της έκέρδιζε άξία πάσης
φιλανθρώπουμερίμνηςακί υπο¬
στηρίξεως χήρα (ίγαηιστον, θά
επανέλθωμεν εκτενέστερον ^δ ιά
νά μάθωμεν επί τέλους καί η
μείς καί ό κόομος ποίος 2δ
κε τό δικαίωμα είς τούς ά··
ποτελίνύντας τό περίφημον τοϋ
το άδελφατον κυρίους νά λαμ
βάνουν τοιαύταςάληπασαδικάς
άποφάσεις.
Μ .«...«..^-Ν^
Αθηναι.ίαί τ»νκς έφηαεοί-
δ?ς άνέγρβψαν ότι διά τής εί
σοδου τήο '_/νλ<ίδος είς ιόνπό λεμον, τό δΐιμόσιον χρ',ος άνήλ θεν είς 4 δισεκατομμύρτα καί 350 έκατομμυρια δραχμάς, είς τα ό.τοΐα δέν συμΛβυιλ^ιιβ«ν9νν τα ι ;βρβαίω; ου ερ ι ά 7 Γ) έκα- τομμόρια τοΰ τκ/ουτσίου έσω τερΐ/ίθϋ δανείου οΰτε ταά Ι ΠΟ έκατο|ΐμόρια Τι"; όποΐα μάς δα- νείζουν πάλιν οί Σύμμαχον Τούτο μκθερμηνε υόμενον ση μαίνει ότι ό πεοιούσιος λαός τού 'Ι5ληνι/.οΰ Ι'-ασ λάου Θά πληρώΤ) έίιητίως δρα/. 3^0 τουλάχιστον έκατομμύρια τα 6 ποία τό Κράτος δέν βϊναι βε¬ βαίως δυνατόν νάείσποπττη εί μή διά βαρείας φορολογίαν είς βάρος τοΰ Λαοΰ ΕΐίϊΓ.ΙΙΪΕΓ Ποίος; -ϊ^*". έΓτίρίμένβ; Καί' ό'μως' χο τταράδο- ζον αύτό Σομβοϋ> ιον των
Τεσσάρων, άντ/ά χά στεί-
ϊ-'' *'

ΒΗΜΑ
Γ
&*· Ι
ί '(,
ι «
γραφήν «Ιννηρριιητών λαμ
βανεται νπ' ον^ιν αν δέν όν
νοοειηιται ν»ο %ο(? αναλό -
γον άντιτΐνο γ ϋν>ο9θΑ«.ιν. | ΚΡΙΣΙΜΟΣ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ
ΕΝ ΙΤΑΛΙΑ
νΠΚΡΠΑΙΚΑΐΣΥΡΡΑΞΕΙΣ
(Ιδιαίτερον τν,λίγράφημ»)
ΑΘΗΝΑΙ 3 '-ίοονίου
Εμπορικον Δελτίον
ΕΙΔΗ ,ΞΑΓΩΓΗΣ
Τιμαί /ονυρικής πωλήσεως
"Ελαια κατ' οκάν 09. 3—
Χαρουπια δρ.0,13
βελανίδια δρ. Ο, 30
ληβΐς τύν διάβολον τόν1
■κόμ-ητα Ραντσάοο καί τόν
Φός είς τό Βερολίνον πά
τακτητην,6πως έφανταζό-
μ& Οα καί έσυμβουλεύα-
μεν ημείς έδώ, απεφάσι¬
σε την τροποποίησιν της
Σονθήκης χαί ττ,ν άμεσον
παραδοχή·/ τής Γερμανί-
ας ε ΐςτήν Κο ινων ίαν των
Εθνών. Ταυτα δέ διότι
επέκειτο ά^ίνδυνος της
Ιδρύσεως μ^#ς άλληςΓερ-
μανΐΜής κατασκεοης Κοι
ν··>ν ίας..των Εθνών, οχι
μόνον,μέ την Ρωσσίαν, άλ
λά χαί μέ την Ιαπωνίαν.
Πλτ^ν δέ τούτων, ή Γερ
μανία θα.λάβη καί εντο¬
λήν δ ι *ώρισμένας άποι-
χίας. Κατ;όπην ό>ων αυ¬
τών νά ελπίσωμεν ότι ή
είρήνηθα κλείση ταχέως
χαί ασφαλώς;
Αφίκετο έ,τ (56η'γ/ ρξ 'Α
γονοπυΐ'ρύρίσκ'το έν όπ λόσει
φίλος κ% Κωνστ. Ι&αστός.
Αγγλικόν
Ρετ σ ι ν ό α δ ο
Εφετινής Εσοδείας
Άρίσιης ίΐοιότητο';
Φρευσκόταχον
διαυγέστατον
Εις τό ήμιαυ ίής τιμής
είς την οποίαν πωλεΐται είς
τί: άϊλα Φαρμαηεΐα, παντο-
πωλεϊα κ. λ. η.
βΐς τό Φαρμακείον
ΐ-νΑΓΓ. ΒΚΝΚΤΑΚΙ
Κ..ί?ασαι γοναίκεΐώαι καί π
ί^ικαί είς διάφοραι χο ματα, ά-α
ρώματα (Γζοι·ρέα κ. λ. π.) «α
άρωματικοΐ σ'/^ο)νες(ΐ[Αατυγ·υά
λια λ;υκά κ:.' χΓΧΓμοτιτά, Λν»ι
πτήοες, κομβολόγια κοκκινα
καί σγι,ρίχτοες μ? πνιξίδες δι
Γά σβμερινά τηλεγραφή-
ματα έκ Ρώμης ηαριατονν
ώς κρίσιμον την κζτάοτυσιν
καθ δλην την Ίΐα> ίαν.
Είς Γενοβαν έξερράγη ά-
πει^γία των έργατών επήλθε
δέ βνρραξις μεταξύ έπεργών
καί στρατόν μέ αΐματηρά άπο
τελέοματα.
Άπεργίαι έπίσης έ%ερρά-
γηααν είς Ρωμη ν. Τουρίνον
καϊ είς Άλλας Ιταλικάς με-
γαλονπόλεις.
Καΰ άπασαν την "Ιταλί¬
αν ό Λαός δχαμαρτνρεταιοτι
άπέκαμε βλέπων παραβιαζο-
μένην την έλεν&ερ{αν% „
Ένεκα της δημιουργηθεί¬
σης έν Ιταλία καταστάσκως
ό Πρωθυπουργός Όςλάνδο
άναχωρήσας έκ Παρισίων
επανήλθεν είς Ρώμην.
Α 1'φον ι&ς
Ο ΡΛΝΤΖΑθΎ ΛΕΝ ΙΚΑΝΟ-
ΠΟΙΕΙΤΑΙ
ι Ο ΟΡΛΑΝΔΟ ΙΙΑΙ'ΛΐΤΒΐΤΑΐ
ΗΝΖΑΚΥΒΕΙΙΒΣΙΣ
( Ιδιαίτ. τηλεγράφημα)
ΑΘΗΝΑΙ, 3 Ίουνίυυ
Τηλεγραφοϋν έκ. Ρώμηι
δτιή Κυβέρνησις ΌρΛάνδο
παραιτεΐται.
Ηεωρεϊται πιθανόν ο« ϋ
νέα Κυβέρνησις θά
τισθ[| υπό τού Νίιι ή
Τίτον».
Ά.
ΑΗΙ1ΝΜ, 3
Τηλέγραφον^ ένΠαρίόίων
ότι ό ηόμης Ραντζίον, πρό-
εδρος των Γερμαν&ν διά την
εΙ^ήνην πληρεξονσΐων, δ6ν
μίνει Ικανοποιήμένος δ>ά
τάς επενβχίεϊβας· βίς την
συνθήκην τροποιποιήσεις υ¬
πο των «Σνμμάχων.
Ά. Σφννιάς
Τυ ΚθΙ ΚΡΕΪΟΝ ΚΛΙ ΛΙΙΤΑ
ΛΞΙΙίϊΕΙΣ
( ίδια'τ. τηΐ€γράφημα '
ΑΘΙΙΝ^Ιί ΊουνίθΛ
Τηλε)ματα έ
&ναφί[)ονν 6κ τ
έχηρύχ&ηέν^ι ι'.ον των ί
κων άξιώοεαχ'.
Α -
ΟΙ ΚΚΓΚΛ1ΡΛΙΤΪ
ΈπανήΛθε σήμερον έξ 'Π
ρακλείον είς Χανιά τό άζμό
Τίλοιον «'Ά,σσος» όπως παρα
λάβει τούς έκ τοϋ Γκαίρλιτς
άξιωματικονς, τούς δποϊ-
ονς θά μεταιρέρειείς την πά
ζά τόΚερατσΙνι νησίδα "Χγι
ος Γεώργιος ήτις ώς γνωστόν
χς>ηαιμοποιεΐται ώς λοιμοχα
θαρτήοιον.
Είς τό Καλλιτεχνικόν
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΩΡΑ
ι
Εύαγγ. Γ. Καπα'ίδόνη
(ι Ιίτρά την Αγίαν Β»ρβν·ρ7ν) -
Κστασκευάζονται ύποί,ή-
(ΐατα ιΐνδοικά καί γυναικεΤοι στε
(ΐρώτατα κοί κα>/ ΐτρχνικά.
Εφαρμόση τελεία
Τιμαί πολύ συγκαταβα-
τικαΐ.
Μίι- επίσκεψις μόνον άρ
χεΐ.
ΤΑ Κ&ΠϊΗΐνΚΑΐ ΣΙΓΑΡΕΤΑ
τοΰ νέον Καπνοπωλείου
Μ. Α. Χ ΑΑΕΜΤΑΡΑΚΙ
(Παΐρά τ. ό Μεϊντάνι)
_ιότι είναι
Γά ευγεστότερα
Τα εύοοδέ'στερα
Τα μόνα άνόθεντα
Γά μν,'να γνησια
ΑΓΡΙΝΙΟΥ ΒΟ*νϋνΚΑηλΛΑΣ
δοκιμάσατέ χαϊ&ά π
Είς
ΓΣΙΡΟί, παρελήφθησαν
είς μεγάλην ποθότητα καί
πωλοϋνται λιανικώς καϊ χον
δριχώς είς τοϋ Ιωσήφ Δ ιρα
. Δαραταανον , ταιανον.
ΖΗΤΕΙΤΛ1 11 ΠΑΓΑίΤΗΣΙΣΤΟΥ ;
ΣΑ1ΤΜΑΝ '
(Ίοιαίτεοον τηλ)|ΐα)
'Λθίιναι 3 Ίουνίου
Κατά τα σημερινό. τηλε-
γραψήματα δ γερμανικός τύ
πος έπιτι&έμενοςμέχά σφο¬
δρότητος κατά τυΰ Πρω&υ-
πονργοϋ Σάίτμαν, τόν όποΐ
όν καττιγορεϊ ώς διαλυ.
. κτιχόν, αννιοτφ την π,σραί
τησιν ιχντον.
Α. Σαηηιάς.
ΚΞΕΓΚΡ1ΙΣ ΕΙΣ ΛΥ1Τ1ΜΑΜ
ψ Βήαατος*
τοϋ χηλ)ματος τούτου $
περΐΗόψει ή έντανύα «ίχον
μένη λογοκοίσία. ,
II
ΠΆ ΜΚΙϊ ΥΝΑΡΧΙλ
Αϋϊινάν'"3 .
Ένεκα τ>7ς έκ τής γ
άπεργίας δη'μψνργηΜοψ,
ί'αοχίας τίς τΐν Ιταλία»
Πρωθνπουργός ΌοΙάιί
ηαρχτήΰη.
Α, Σφυνιά;
ΚΑΤΚλΤΘΠ Ιΐ ΚΥΒΕΡΝΗ1Ι1
ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Λθϊιναι 3 Ιούνιον
Γ^λεγραφονν είς τάς έφη- ι
μερίδας ότι έν Βιέννη ίταρα
τηρεϊται εξκγερσις καΐά των
δρων τής συνθήκας τής εΖρή
νης.
Α. Σφυνιάς,
*.» "Ιοννίοι
Αγγέλεται δ« ό Ααόςτ
παραροηνίων Γερμανιχ&
πιχοχιών κατέλυσαν ^
δοτιπήν Κυβέρνησιν
ραρρηνίου Δημοκοατία;
Α. Ι
Η ΕλΑΗΝΟΑΓΓΜΚΗ ΙΧΟΛΗ
ΕΪΣ ΡΕΘΥΜΝΟΝ
Κατά τούς. ϋ'ερινούς, μήναςθά κατέλθη είς την
προοο>πικόν της υπό την διεύθυνσιν τοΰ γνωστοϋ
άργονκ. Θ. Γαβουλάρη, ' Κλληνοαγγλικης ϊχολής
διά ν ά καταρτίεΐ] λογιστάς πρός τήρησιν Β
βλίων.
Παρονοιάξετα* Βκταχ,τος εόκαιρία όιά νέους
νίδας Γ)ττως καταρτιπθώσιν έμπορικώς είς δέ
νονς δπως τελ:ιοποη$ώϋν είς το έργον των.
1 ί έπιϋυμοϋντεςνά παρακολϋν&ήαωσι μα&ήμαχα
καλοΰνται ΰπως μέχοι τής 10 Ιούνιον πίλί
'δηλώσωσιν είς τό^Τ^αφεΧον τοϋ «Βήματος»

ΤΟ ΑΓΕΟΤ1ΚΟ ΣΠΙΤΙ
Η άρχιτεκτονική στήν ύπηρεσΐα
τού Άγρότη —
ΤΟ ΒΜΜΑ ΤΟΥ ΑΓΡΟΤΟΥ
ΣΑΒΒΑΤΟΝ. 29 Νοεμβριού 1941
ΕΤΤ.ΚΑ,ΡΒΣ ΣΕΛΙΑΕΣ
Η ΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡατΤΟΥ
. γ
<— πόλεων. 7<»ν.ιβ, ,ο ΜΡ>«ε|« γ. ■
κα»
αγ»,
ι,*ΐ.α »4ί γ
ιήμιρ· νιά νά βε>
κ—οικία ιίναι
<» μ£γα μίρος ύΐΐεύβυνος 6ιά την Ί0.ν τής νοσηρότϊΐτος καΐ τής ιιμ*τ«τος, ϋβοβοι,βιϊ ουχνά τόν «Λισμόν κ«1 την εγκληματικότη- βημ*β»ίργ€ϊ φοματικούς, ραχιτι- *ν~.μι»ού<;. <*ποουνθεπι την ι τα Τί τρώμε; Ικατομμύρια βαγόνια γιομάτα τρόφιμα είναι τό έλάχιστσ χρειάζεται τόν χρόνο ή ανθρωπότης νιά νά μή ηεινάαγι. ,,» ΚοΙ «έ Κοάτο; μέ τίς, ι—ρισίΐς τον καΐ οί ό μέ τυύς οννΐται- Ι έ| |ρ γάλα Ιογβ χ «ε* «%» καλλι*»ν«Μ>, χαι
«εί την στέγασι
Αν άγοοτιχ6ν π,λη-
τή; ύπαι'
; •«■οΜΐς τού βίνει ή
,.οβλος οτήν έχοχή μα;
Αχίμ* πολλ γ Λ -111 ^ ■«
χβόνια. Ι
,ι».—·Ο|Μ γι' ιιΐ'κι καί
■ χε£ βάν μιλτ* τη; κοι-
!ιμ μμτ ί λ·ό; μας είναι
ό; μΑ πόβον ό χαθένας
ιο ε/τειχός θέλει νά
ή; ζ
- λιηηόν νά
■ό χάρΐ"
, . αια κα-
Δυιλ« οίον γεωτόνο
/ ατρέ) ~>δ τα.,ια<ηεκοι·ν , ι) ι ιβν Αγοβτη Λτήν ώ- παίιιά τού, χρέχη νά &9~τ·κτε»ν χοϊι μέ την Μ αβοοφέοτι την χαρά ά β α. ^ Ις μ #* άναχαΰβη ψυχι- 'β τολς Ιργάτϊς τής ίί»Β»Μς τ Αν άγοών. ς καΐ τββς ·Λ»η»; καί *Μμ~ νέ«ς βιηάικις γιά ;ρβνν ατ^ν καλλι^ιγίΐα. «βινενηχή ζωι'ι ι ών άν- % βημβο(· της άρχιτ»κτο· « «οβταοχιχή *Η άρχι- αιίιΐά τα άπαραίτητα ωιιαλΐ; άνθοώ.τοί; έκ- κτίοια κηί (Ιοι/<ί<τ(ρα τό [ή; χαΐιχχια: .τιιύ Ηναΐ έ ί άγοοτικη <ι*ί ·*<ές ακ* τ(τν κατοικΐβ αί «ά τέ·· άλλα οΙ*ο*ο- ω« επντϊελοβν τα .τοοσαρ- «<« «>« <γ§ε——6 βΛΐΤ,οΰ καί <*βον 0Μβ«Ιτικα οί κάθε '«>Γ» οΐχογέν*ια η σέ κάθε
■- χοτνότϊη·. «ΙτΓ γιά ττΥν
■ιν ζώβν — βταΰλοι, κο'
/οιριι—4σια κλπ.— είτε
Μφρ&ν, ιιούχττου,
>οτ™. ΜΜΜ<μ«αν, έργα- . Λτ, -* άλλε; χρή- π. ι οί στέρν*ς, οί ί; χοινωνίας ""«τι» 'ίΛβτελϊϊ τό #εμέλιο· «<ιίχογ»νιι««ή ί<ττία» είναι ίτ *ι·ντ) γιά την καλήν Τ| χακή ">ή <αι π—ι·.τ_>νν ΐΓγΕΐ'α των
·"■* 'ή: ΜΜνντΗΐ; Έπειδή τό
α ι«κ ίΐνα· ιο άγοοτιχό σπίτι,
τ« βοίπ/οιΐΜ βρήμΐμα χαΐ πώ;
"Ί *ή ι'ξΐλιχθή Λέν ((οΛαόμηι
Μ ΛγΊι άπ' τΛν «τχιικό μας ην
*«λ4βουμ» μ·ο»χές άλι'ΐθηϊς.
*** ίΐναι νέες, αλλΐι χού .τοέ-
'^' {.τηοβν να έΛβν«λαμ6Λ
1β» »ίχρι Μ· Λά ^ίνοι^ν κοινή
«*·«.;. ΑανεΙζομαι ολ' τα πο-
"ΐτιι ΐοβ Β'. β»νίδ(}ίου της
Έταιρείας το
•Ή «νβυγκιΗ) καιοικΐα ιΐναι 6
"♦""«ς τθν πβιιΙιΛ». 6 «ρομηθειι-
"** Μ<ι—οε»Ιειι, ό βημιουργ^ς ΎιΜ^Ικηος. Χϋβΐς βιιΐτιοί Ογιει- 41» «οοθντα. «ΐιεγΜιαώγιίϊς κα« << οΙ«ον««Ιας Αγί*«ς Μν νοιϊτσ· "Κ ύγ»ίς. Κ—βιβίκ; «ού στ ε- "<" 'Ο «ώς. »*» Λ*ψΛ κ<τΙ τ«ν ιν ((«αι ΑΙ——— ε«Α την ανά- —οκαλοθν ών ή β- νΙν.τ— πΙυθΜΗ» «β·1 βλην ι ιίνα^ ύπερβολές, Οϋτι μπο ν« πή κβνε-'ς «τι πύτά σελ 11» -τ^γιεργον είναι πτος §χοι*ν Υν-η.,ή είδικώς γιά τό χωοιάτικυ <ιτιτί Καί πτΐς πόλεις ϋ.τάρχει 6έ· (',ιιΐιΐ ,ΊτΗ.ιότητα δσον άφορν- τήν ί σέ ώρισμένε; τάξεις. >ν —ΐς πόλβις τα παραδεί-
γμβτα αύτά ά,τοτελοθν Ινα π»σο·
οΐύ μάνβν, στά χωρία τό .τοσοστό
αύτό φτάνει στά δρ^α τής όλότη-
τ.» -
χρατηιβηΰνε μέσα <πό χιπ(,> ιΐΐικιι σπίτι τα με'λη τής υί/.ο-
γενειας; Τό σπίτ,, αύτο τί; περισ-
σότεοες φοοές Ιχει κιισήή χωρ'ς
καμμιά λογική σκέψΐ' Μικρό βέν
είναι. "Αντιθέτως, συχνά ιίνα! πε-
ηκταότερο ειιύχο>ρο άπ' 8,τι χρειά.
ζεται, άλλά ή εΰρυχωρία τού αύτη,
άντ! νά είναι ποοτέρημα, όημιουρ-
γβΐ την ποώτη διιπκηλία. Κουηάζει
τήν οι/οκι·ρά ώσ.τιιυ νά τύ .ιρρι·
μαζ('ι)>ΐ| "Υστερα δέν ?χΕΐ καμμιά
π(>«κτική διαίρεσι. "Αν δέν είναι
Ρνα μΐΛ-άχα μεγάλο δωμάτιο δπο>ς
σηιΓιαίνιι σέ πολλά χωρία, Ινα δω.
ιιι'ίΤίο πού άλακατειίει τα δυό φΰ-
λα καί δλες τίς ήλικίες, στό φαγΐ
καί στό- ί«~.Ό, θά ίχτι τόσο κακο-
βαλ^μίνα τα δωμάτιά τυυ, ώστε ή
χνκλοφορια νά γίνεται μέσα άπό
τα δωμάτια τοΰ Γητνου η μέσα άπό
ακοτπνούς διαδρόμους η Λά πρέ¬
πη ά 6γήί στό Γιπαιβρο γ ά νά
ινς άπό τό εα δωμάτιο στό άιλλο.
Κα' τό άποχωρη-η'οιο κατά κανό-
να θά μι<ρίζη γιατί ό 6ό§ρος εΐ- νο~ έλαττίΐ^ιατικό; ή θά Λρίσ/ίεται εξοι άπ' τό απίτι, κώπου στήν αϋ- λή. Ζ<"ρ»ς σηπ:τικό 6όθρο, χίντςιο μολννππην καί δυσοομίας· Τιι .τανάθιιςια είναι μικρά Σΐ'- χνά <>ί πόοτες άοίγονται κατ' εύ'
βεϊα> στό δ-ταιθρο. Τό πάτωμα
εΐνθ! χωματένιο ή οηρωμένο μέ
κατριές άγελάιδα; (έπικρατε{ μά-
λισΐα
V)
αντίληψις "έ πολλά μέρη
δτι ή μυρουδιά αυτή διώχνίι τα
κοι>νοι·πια καί τό βεωροΓ·νε ύγιει-
ν ό ι Ο .τροσανατολι**μός σπάνια
ίίαι έκβίνος πού πρέπει, γιατί
ένφ θάπρεπε ό προσανατολισιιός
νά ρυθιμίζΐ) την θέση των δο>μα-
τίοιν μεταξύ τους (οττήν ανατολή
τό ί>πνοδο«μάτια, στό νοτιά τα δω-
μάτκι όποδοχής κα' ή τραπβζαρία,
στή δι'κτι καί στό 6ορηά Μ κουζίνα.
τό κελλάρι. τό άτοχιο^ηττίοιο /.αί
οί άλλοι βοηθητικοι χώροι) παι>α-
γνωρίζεται ή σημασία τ<η· καί κα¬ τά καν»Λα τα δονμάτια ύποδοχής τοταΟιτοΓινται στή πρόσοψι — άβιθΰίρίτως προοανατολισμοΰ. Μ' οΓηό τόν τρόπον Λν σιηιβή νά εί¬ ναι ή πρόσοι|<ις άνατολικομτσημ- 6ριή καταλαμβάνεται άπ' τα δοι- μά-τια αύτά πού χρησιμοποιοδνται λίγες φορές μόνο τόν χρόνο — σέ κοιιμιά γιορτή η οταν Ελθτι κάποιο- ξένο; —, τα δέ βοιμάτια μέσα στα ό.ιοία πραγματικά περνάει ή καθη- μεθΐνή —ί.τική ζωή, κτίζονται στόν χειρότερον ποοσανατολισαό μέ συ¬ νεπείας την άεξάντλτττην ΰγρασία των τοίχων· "Ολο γιά έγχαταστάορι: ΰγιει- νής δέν μ.·τορεί φυσικά νά γίνη λόγο;. Κα' τα Ρ,τιπλα; Οί πκληρες κα- οί./λες καί τα σηνιδε'ια κοεββατια σιΤΗΐα'Τοϋ^'άγρότη. δέν διευ/ολύ- νοι·ν τ ήν «ΜίπτυΙι της οίκιγρνεια- Χή- θαλπί-ιρή:. πρό πάντιον στούς νέους γιητί τό άγοοΤικύ σπίτι, κα· Ι/.ι- -τύ βοΐικαμε άπ' τούς πο.τπου- ΙθΝ .,..1" ατοε*άχι ϊξναι τό ϊβχυρότερο Κιδωλο τοϋ Κόσμου : Έν«ς ϊμα- 'ο; δνθρα»—ς χρειάζεται κάθε χοόνο τροςρή έ—ά φ0ρές —ρισσό· τεοη άπό τό Κάρος το>3 σώματός
τού καί 2να παιΛΙ ήλικίας βύο ^ο-
νών μτορεϊ νά ιιεράστι μόνο βέκα
|ίμές>ες μέ τρόφιμα πού ζυγίζουν
όσιι καί οΰτό. 1000 βκτεκατο.μμύ-
οια χιλιόγραμμα, 1000 έκατομμν-
ρια τόννους. 100 έκατομμύρια βα¬
ρεία τρορτωμένα ·σιδηροδρομικά
βαγύνια γεματα τρόφιμα είναι αν-
: τό έλάχιστο πού χρειάζεται
χρόνο ό κόσμος, γιά νιϊ μή
Δέν πρόκειται δ,μω; μόνο γι' αύ¬
τές τίς τερά—ιες ποσότητες, που
είναι σχεοόν άβύνατο ν' άναπαρα-
σταθονν. Ό έργαζόμενος δνθρω-
πο; χρειάζεται καθημερινώς περΐ
τί: .ΊΟΟΟ θ«ρμ(*ες, «αί θά μποροϋ-
πρ καν*1ς νά «ραντασθϊί πως τίς
ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ
Δ-=Η
»αί «νενγιεινο — ί" <- •"β «ογόΜνιρ— βΰνβμιν δι* * Ι 0|1«ιι ττ,ν ο Ι « » V '· ' « «τακι τ* «βιβιώ οτοϋς •"•Κ «οί τβν «ατεε» »Η»ν τα·ίρ· *ώ- ιύ βί,.ιν-'-ημϊ άπ τούς .το.τποΐ) βες* μας καί δέν έσΐΓγχοονΜττηχε, , «αυει «ιά β.'μϊβα -τού ό άν«0»τος , «αυει «ιά άπέ,<τηΛΡ Λ:χαι(ί>ματα ιηη ζοη κ»1
στήν καλοπέοασι νά ρΐναι εύχαρι- ,
Οτ0 Δέν τοηβάει. εΚαι π/.ηκτικο, ι
δέν' ξ«ι·ι·θάζ-ι. »*ν »η>··οι·βΥ'Ι
οίκογϊνίΐακίιν ΛτμόπΐΓαιςη
-Αν βέ/ο.Μΐε νά χτ«..τη«ιινΓ τό
ΟΕΟμα τή: ή«τ«"ΐλίαε καί τ_= μα-
^,,Οτ- τού /αφενρ.'οΐ' κ.γί τη: τα-
βέονα'ς.' αν θέλο.-με «ναγ,.ατικί.
νά σ«')σουμε τίτν άγροτικη, ,,ικ<·γε- νβια άπ' τί, δ,άλυσι, πβ«ΐη ν« ε,τός τιΐ,ν Λλλων και ^)η σρλιδαΙ Ενα άπθ τα Εΐ&η^πού στε¬ ρούμεθα σήμερα είναι ή ζάχα- ρη. Στή χώρα μας τό εΐδος αύτό εΐσαγχται 4x6 τό έζωτε- ριχό, καί ΑκΑ ο6τη τή ζαχαρη ήιαν κ* ΙκεΙνη νύοφ άπό την ό,τοΐα σημβιώβηκε τό γνωστό σ<άνβαλβ της μαύρης άγορβς, πού μέ πρδσφατες θηλώοεις τού στιγμάτισεν Α 'ΛρχηγΟς τίς Κυ- βερνήθΜκ; οτρατηγίΜ; Τσολάκο- γλου. Άς αημεινθ^ ιτ^ς ΰταν κσθκράβηκΐ καί στή χάρα μας ή &ιανομη τΟν τροφΐμων με δελτΐο, τό «ρ&το 'εϊ&ος ποΰ εΤ- χε τήν τιμή να ορισθή γιά τή διανομή τού ΑελτΙο ήταν ή ζά- χαρη : 29 Οραμια κατ' ατομο ι ό Λεκαήμερο. ' ·*· ■Ή ζαχαρη στή χώ·α μας, β- πως σημει*νομε καί η&ρα πά- νω, |1οαγκται , Λ*ό τό εζωτβρι- κό "Έγιναν βμως <«τα καιρούς προσπάβ·»* γιΑ την «αλλιίρ- γεια τεύτλων καΙ ΒιομηχβνΙας ζίτχαρης κ·1 στ*ν τόπο μας. Τ6 ίστορικ* καρουοιαζει αρκετό εν· δια**ρον. Ή «ρώτη άπόπειρα Εγινε τό 1839 βταν'1 ύκγρα+η σύμβασις μ* μια ξ*νη ίταιρεΐα πού ανίλΛμΡαν» την ύιτοχρίβ- σιν ν* Ιδρύση εργοστασιον ς _«αταρ«οσ8__νά
Τ
νΐαν ζαχΑ««ως, «ρ4γμα πού μας
Αναγκάζει νβ «ληρώνουμε κάθε
χρόνο είς τό έξωτερικό «ρΐ τα
450 ίκβτομμόρια δραχμαν. ΑΙ
Γ,ΙσαγωγαΙ μας_ ζαχάΡΕως άπό
τοϋ 1930 εχοων ^σημειΑσβι τούς
κάτωθι Αριβμβύς. Τό 1930-
67 562^τόννβυς, 1931 -64.452 τον.
1932—62.60ε, τό Ι933-5β.797, τό
1934—65.«90. τ* 1935—69.061, τό
1936—75.205, Τ* 1937-81.807, τό
1938-121.269. Τό 1939-116.000.
Ή εΐσαγωγη Τοθ 1938 *στοΙχι«
484.433.000 βραχ. τ·0 1939
450 997.00) βραχ. Τα δύο τε¬
λευταία χρόνιει ή εΐσαγωγή έ-
σημεΐωσεν ρεκόρ. ΠερΙπου δι-
πλασιάσβηκε. Άλλα καί ή χώ-
ρα μας 4σημεΐβνε καθημερινώς
προόδους. Ν*α ζαχαροπλαστεΐα
καί αλλα "ρεμφερή κεντραίβρύ-
θηοαν καί ή διατροψή τοθ πλη-
θυσμοΰ βΐχ· σημειώο*ι βελτίωσι
ομίδίς αύτές θά μΐΐορούσαμβ νά
τις μπάσωμε στόν όργανισμό μας
καί υπό τήν μορφή μισο5 ΖιχΟυ
καρβουνα, καί ^ συνεπώς θά
μπορούσαμε νά ζήβτωμε μέ λίγες
δεκάρες τόν μήνα Τό κάρβουνα
ομως μποροϋμε ν ά τό χωνέψονμε
μόνον υπό τί; πιό περΐίτλοκίς μορ-
φές τον χρειαζόμαστε ώς τροφή
υοατάνθιιακες, λεύκωμα καί λίπος,
πού ύπάοχουν σέ άναοίθμητϊς —ι-
κιλίες. Καί πάντοτε ο Λ9ροντος
γύρεΐ'ε την καλύτερη <Ίτό αύτές τίς αορφές. Τό ζήτημα δέν ήταν ποτέ πώς απλώς *ά χόοταινε κα· νείς. άλλά καί πώς νά βρίίτκ^ ά- Λόλαυσι στήν τροφή τού. Ή γεΰ- σις κα'ι ή μυρωδΊά παρέμειναν ση- μαντικώτερα άπό τήν Ορεπτικήν άξίπ· Η κακή τροφή, Χα! δχι ή πεϊνα, όδηγεϊ στΐς περισσότεοες έ- ξεγέρσεις. Καί έξαχολοι·θεϊ πάν- τοΐε νά ώτ>ί) παρά πολλού; στή μέ-
9η καί στήν άπελπισία.
ΤΟ ΨΩΜΙ
"Οπως λοιπόν σϊιμερα άκόμη έ-
ξακολοιΌο-'όν ά τρώγοινται στρεί-
δια. παρ' δλο ποΰ πρέπει κανείς
νά καταβροχΰίστ) 282 κομμάτια
γιά ν' αποκτήση, τίς Οερμίδες πού
-ταρέχει Ινα μόνο κι/.ό ψοιμιοΰ, ε-
τσι καί ή προμη,τορές μας γύ·
ρευαν μέ τα ραβδιά πού ίΐχαν καϊ
χρησιμοποιοϋσαν γιά λ ά σκαλί-
ζουν, τίς πιό εΰγευστε'! ρίζβς καΐ
μάζεναν τόν καλύτερο σπόρο. Κά·
.τοτε τούς Βχωναν καί τούς φιϊλα-
γ«ν ιιέσα στή γή, ο.τως σήμερα
κάνοι·ν οί Λγριοι γιά νά κρΰψουν
τού- Λησαυρούς των- ΟΙ σηόροι
(ϊλάαταιναν, καί ετπι ανεκαλύφθη
ή καλλιεργεια τής γής.
Οί άνδρες πάλι πηίι πήγαιναν
στό κυνήγι, Ιμαθαν μέ τόν ν.αιοό
πώς τό κρέας. δταν καεΐς τό ·ψή-
νη η τό καπνίζη στή φωτία, δια1
τηρεΐται περισσότερο σέ κατάστασι
ποϋ νά τρώγεται. "Εμαβαν τέλος
πώ; καλυτέρα άκόμη μπορεϊ νά
διατηρηθή τό κρέας ζωντανό. καί
Ρκλειναν ιδίως νεαρά άγρίμια ιιέ
εδγευστο κρεας πού ετιανπν ζονντα-
νά στό /ιητΐγι, μέσα αέ κλουβιά.
Μερικά «πό τα ζ(μα αύτά σιτνήθι-
σαν είίκολα τήν αίχιμαλωσΐα: "Ε¬
γιναν κατοικίδια· Καί ?τσι ίοχι-
σεν ή κτηνοτροφία.
Έν τφ αεταϊι» άπό τοιι; σπό-
οοιι; των χηρταριων .ιού είχον
κούψει μέοα στή γήν οί γνναΐκβς,
ρΙ/ρ γίνει στάρι. Ό ιϊθρωπος Ε"
μαθε ν<ά τό τρίβτι σ' άλεϋρι — στή λατινική τό στάρι λέγβται «τοίτυίουιι», δηλ· «τριμιιένο» — κ.αί τό άλρΰρι αύτό το Ρτρωγαν ό¬ πως οννηθίζουν καί σήμερα άκό¬ μη πο/.λές φυλές έρΐΓθροβέρμων στίς άοχές ξες>ό, καί ?πειτα ά-να-
νατωμένο μρ νερό τί γάλα ώς χιτ
λό. Ό γΐ'λός αΰτός δαωα ίρΛ· μπο-
ροϋσε νά δ.ατηρηθή πολύν καιρό,
ξύνιζε καί λάσπιζε. καί _ 6'τσι οί
πρωτόγηνοι ά'νθρίθ'ποι έκείνης τής
έποχήσ 8οκίμ«·σαν νά τη διατηρή-
αονν 8π<ο; τό κρέας καί τό ?ψη- σαν. Κη' Ρτσι δημιουογήθττκε τό ψο>μϊ το «ψηχιένο». 'Μ
ΤΟ ΜΛΓΕΙΡΕΜΑ
Μ'ημενο κρβας «αί ψο>μί ήταν
μιά τρρσστία κι' δλας πρόοΛος,
χρειάσθην.εν 8ΐί<0; πολϋ «αιρός ά- νΛμα, ϊω; δτου οί Λνθρωτοι μά- &οι*ν νά ιιαγειθίύοΐΛΐ, γιαΉ τό μαγείρεμα ,τροϋΛοθέτει «γγεία »'ύ ν' άντέχοιιν <τΤή φωτία, καΐ τέτοια Λρ ΰπάρ/.ουν οδτρ σήμερα (*) Πάντως δχι ψωμΐ δπως τό ξί· ρουμε α1μερ<χ, ιτοΰ τό προζύμι τού χαλαρώνεται μέ τη ζόμωσι. Τό ψω- μΐ, Οιτό την οτνμερινή τού μορφή, Βέν είνε γνωστό παρά από τότε «ού— ιτροψανώς άττό σύμτττωσι—προζϋ4>ι ί-
λαφρως ξυνκΐμί.Λ) βρέβηκε μίοα οί
καλό προζύμι καί Εκανε νά φουσκώ-
οΐ) τό ψωμί. Υπό ττ)ν σημερινή τού
μορφή τό ψωμί δρχκτί νά ποοράγτ-
ται γυρω άιτό τό έτος 2000 «ρ.
Χρ., <3πτό τότε που ίι(«υρέθΐ|Κ£ν 4 φοθρνος. Άπό τάτε ή ΛρτσποιΙα ϊ- ννώρισε βίίσιβ οθσιώδη μετββολή. "Ο "Ομηρος περιγρΛ«)>οντο«ς τό νοι-
κοκυριό τής Πηνελόπης άναΦέρει
πώς χρεκχζόνιοικκχν 12 δοθλοι γι6
νά φτιάχνβυν τα ψωμί γιά 36 τΐρβ-
σωπα. Σί)μ*ρα, οτά συγχρονισμένσ
άρτοποιεϊα 33 ίργάτες παραγουν
την ώρσ 15.000 ψρσντζόλες ψωμί.
άκόμη σέ πολλούς πρωτογόνους:
Στήν Πολιιντ>σία λ. χ, δέν ήρχι¬
σαν νά χρησιμοποιοΰνται παρά
ιιόνον δταν έφθασαν έκεί οί πβΛ·
τοι βν&ρωποι τής λευκής φυλής·
"Οσον καιρό εΐχαν έκεί μονάχα
ςΰλινα άγγεϊα, δέν μποροΰσαν νά
ζεσταίνουν παρά τό πολύ-πολύ μό¬
νον ύγρά, καί αϋτά τοποθετώντας
μέσ« τους ζεστές πέτρες.
Τ Λ ΑΠΟΘΕΜΑΤΑ
Άναχαλύφΰηκε λοιπόν καί ή
κεραμειχή, άλλ' ή μαγειρική τέ"
χνη έΊακολουθοϋσε νά παραμένχ)
στά σπάργανα, γιατί προύποθέτει
πλήθος άπό χ.αρι>κευτικά καί κρό
.τατός άποΌέίΐατα πού νά μΐΐορϋ
ά τα προιμηίεύεται δλο τον χρό¬
νο. ΊΙ διατήρησις ά.τοθϊμάτων
δέν είναι, δμως παρά Ινα κατά πό-
/.ό μεταγενέστερον άπόκτημα· Ά-
σΓ(·αλώς ή καλλιεργεια τής γής
καΐ ή κτηνοτροφία δημιουργήθη-
καν, γιατ'. κάποιος προνόησε. Μό-
λις δμως σπόροι καί κρέας ίπαυ-
σαν πιά νά εχουν την άξία τοθ
σπάνιοΐ' είδυΐ'ς, οί δν&ρωιοι Λρχι-
σ«ν νά τα τοώνε. "Οπως έλάχι"
ατα μόνον ζφα μαζεύουν άποθέ-
ματα, ετσι κα' ή ανθρωπότης επί
χιλιετηρϋδες δέν εΐχε αάβει νά
σκέπτεται καί τίς κα/ές έποχές.
"Ισως καί νά εΐνα! ίνα ίμφιηο μέ"
σον προστασίας κατά τοϋ μεγάλον
φόβοΐ', τό δτι /αί σι'ίΐερα άκόμη
οί —ρισσότεροι θεωροΰν γιά αίώ
μ α την χορτασιά τής στιγμής· (Χ
πρώτε; άποθήκες πού ξέρομε, ή¬
σαν οί ναοΐ τής Βαβιιλώνος. Καί
ό Κάρολος ό Μέγας Ι6αλε καί
I-
κτισαν σιτοβολώνες, άλλά μιά
/οατική πολίτη έιπισιτισμοΰ είσή'
γαγε ο^ή Γερμανία μονάχα Φρει-
δεοΓκο; ό Μέγας.
Πολύν καιρό μετά την άνακά*
λι·ψι τοϋ ψησίματος τοϋ χρέα-
τος καί τοϋ ψωμιοΰ, τό γρή-
γορο φάγωμα εθεωρείτο ώς ήά-
σφαλέστερη χρησιμοποίησι τϊ|ς
τροφής· Ή ανθρωπότης ζοΰσε κα-
τ» συνεΛειαν, δπως σήμερα ζοβν
πιιλλοί πρωτόγονοι: Στϊς φυλές
των Πυγιιαίω-ν τού Κογκό καθά»ς
/α στους πρωτόγονους γηγενεΐς
τή; Αύστραλίας τα άποθέματα
τροι^ιμων είναι εντελώς δγνωβτα.
ΖοΓ· άπό τό σήμερα στό αΰριο,
πρήοκονται άπό τό πολύ φαΐ ♦>
πεινοθν γιατί δέν ϊχουν τίποτε νά
φανε, όπως τούς Ροθουν τα ποά'
γιιητα.
ΟΙ ΑΙΤΙΟΙ
Πάντως καί οί αγριοι, δπως οί
Μιαιιποϋτι, |χοι>ν τίς προτιμήσεις
τ<ον, προτιμο'όν άπό κάθε δλλο κοέας, τό κρέας τοΰ «άσημένιον πιθόνοι·», καί τ'ς κάμπιες καί τοΐζ τερ^ίττς (λευκά μερμήγκια), τα βρ(ι>ροΰν γιά σπουοαίους μεζέδίς-
Ή έποχή πού οί τερμίτίς ίχουν
φτερά συμπίπτει μέ τόν Σεπτόμ-
6η ο κηί τόν Άπρίλιο, καΐ την
I-
ιοχι'ιν αύτην τοΰ &τους οί Π Γ
γμαίοι άφίνουν τα χωρία τους,
κάθε οί/ογένεια εγκαθίσταται κον-
τά σέ μιά φωληά τερμιτών, πού
την καλύιπτονν μέ μιά οκεπή άπό
φύί.λα καί ποΰ τριγύρω τη; σχά"
φτοι·ν ?να χαντάχι πού βγάζει, σ*
Εα λάκκο. 'Εΐ. όλάκληρες ήμέρες
οί Πυγμαϊοι ΙχοΐΛ τόν νοϋ τους
στιιύ; λοφίσκους των τβρμυτων,
καί δταν επί τέλους μιά νύχτα
τα λευκά μερμήγκια έξορμήοουν
σέ πυκνά σμάρια, οί Πυγμαϊοι ά-
νά6ο»»ν κοντά στό λάκκο μιά φωτία·
Τα Ιν τομα σκοντάφίτουν στή σκεπί|
τόιν φύλλων, πέφτουν μέσα ο*τό
χαντάκι, σέονοντα! πρός τήν λάμ-
ψι τής φωτιάς ναί πέςρτουν μέσα
στόν λάκκο. Άπό 'κεϊ μέσα, οί
γυναϊκες ναί τα παιδία τώλ Πιη
γμαι'ων τα μαζεύουν μέοο σέ κα·
λάθια. Τότε άρχίζει γιά τούς ά-
γθίυκς αύτούς Ινα τρικούδερτο
γεΰμα, γιατί οί τερμϊτβς είναι «·
τράπαχοι σάν σκοιΐλι^ικια, τούς ά-
ποσποΰλ· τα φτερά καί τούς τρών»
ζιοντανούς η ψημένους· ΟΙ Πυ"
γμαϊοι γιομίζου· σέ τέτοιο ίτη-
μεϊο τό στάμα τους,, πού τό λϊπος
άρχίζει καί τρέχει πάνω άπό το
στηθος. "Αν οί τεριμΕτες είναι κά¬
ρα πολλοί, το,ύς κοπανίζουν μέοα
σέ γουδιά δπου εχουν βάλει άλάτι,
καί δστερα τούς ψήνουν. "Ομοίως
ψήνουν ώς επί τό πλείστον και τ ς:
(Συνέχεια στήν 10η σελίβα)

]ΟΕΜΒΡΙΟΥ 1941
>Υ ΑΓΡΟΤΟΥ
ΕΩΡΠΑΣ κ. Ι. ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ
, την' "Υπαιθρον καί τό σύνθημα
νίκης αλληλεγγύης καί τής άμοφαίας εξυπηρετήσεως»
ου πλαισίου συνεταιρικής οργανώσεως
χα^ικών μας. Δεν πρέπει αν-
τοΐ νά νπακούονν είς πρόχειρα
και φενγαλέα σννθήματα. Τό
σννθημα πον θά δώση την
γζωήν είς την ύπαιθρον είναι
'ένα καί μόνον. Και είναι του¬
το : Έθνιχή άλληλεγγνη χαι
άμοιβαία εξυπηρέτησις. "Αν ή
φωνι) ανιη δέν ενρχι την άπή-
χηοίν της, οί αγρόται όφεί-
λονν νά ϊννοήσονν ότι χαταδι
κάζονν τόν Ιαντόν των . είς
'ινα αναπόφευκτον μαραομόν,
Αφον προηγουμένως θά ίχονν
ανντελέαει
χαταδιχασθονν
τα άστικά χέντρα είς πολλάς
ΕΝΤΑΤΙΚΗ ΚΑΑΛΙΕΡΓΕΙΑ
Καί άςραιρων κάιθε σκληρότητα
άπό την έχφρασίν τού ό κ. Ύ-
πουργό; εΐπε τα ένθαρρυντικά αύ·
τα λόγια:
—"Εζηαα άπό πολύ χοντά
την άγροτιχήν ψνχήν, και εΐ-
μαι βέβαιος, πολν βέβαιος ότι
τα πρόχειρα αΰτά αννθήματα
τής διαλύσεως δέν πρόκειται
νά βροΰν σταθεράν χαϊ μόνι¬
μον απήχησιν στϊς χαρδιες
των χω{)ΐ*ών μας Και άφον
£τσι είναι προχωρώ αχόμη πε¬
ρισσότερον χαι τονς λέγω:
«Έντείνατε την παραγωγήν.
Μην άφίνετε την στιγμήν αύ¬
την οϋτε την παραμιχρή απι-
γ τού θά είναι θανατηφό-
ρος διά τό Έθνος. Αυτή εί¬
ναι ή μεγάλη χαϊ μόνη άλή·
θεια.
ΠΡΟΣΤΑΤΈΥΠΚΑ ΜΕΤΡΑ
μονάχα αντό άλλά χαι μην ά-
φίνετε οϋτε την παραμιχρή
σπιθαμή χαχά χαλλιεργημένη.
"Αν ή χαχή καλλιέργεια άλλο¬
τε ήταν μιά χαχή αννήθεια,
πον έζημίωνε μονάχα την Ιθνι·
χήν οΐχονομίαν, σήμερα απο¬
τελεί ϊγχλημα χαϊ ή έπενίρ-
— Καί τί Ιχουν κυρΐε Ύπουρ-
γέ, νά άναμένουν άπ' #οώ οί α¬
γρόται;
— Τό Υπουργείον Γεωρ¬
γίας θά παρακολουθήση με
δλας τάς δυνάμεις- τον την
προσπάθειαν των χωρικών.
Θά τονς ενισχύση με ΰλα τα
μέσα τού διά νά καλντερέψονν
τάς συνθήκας της χαλλιεργείας.
Ώς φνσιχός προστάτης χα δ
δηγδς τής παραγωγής θά λάβη
τα νομοθετιν,ά κα{ διοιχητικά
μέτρα, ώστε ή προσπαθεία των
χωριχών νά καταντήση άληϋι
νά άποτελεαματιχή. Παράλλη-
λα θά λάβΐ) χαι οΐχονομιχά
μέτρα, τα όποΐα θά εξασφαλί-
σουν είς την παραγωγήν τό δί¬
καιον τ/μημα τής τιμίας Εργα¬
σίας των. Καϊ αχόμη θά λάβν
μέτρα ώατε τα ατοιχειώδη βιο-
μηχανιχά ειδή πον χρειάζεται
ή παραγωγή νά φθάσουν ατά
χέρΐα τον με τιμάς προοιτάς.
Άλλά πέραν άπ' αντό πρέπη
νά τονισθή δτι τό κοινωνικόν
σύνολον, τό οποίον θά υποστή
τάς δαπάνας διά νά γίνουν αί
προσπάθειαι αυταί, Ιχει την ά-
ξίωοιν άπό χονς παραγωγονς*
νά έχπληρώσουν τάς πρός αί-
τό νποχρεώσεις των χαι νά
παραδώσονν τα προϊόντα των
είς τονς δργανισμονς πον θ'
άναλάβονν την συγκέντρωσιν
των, διά νά γίνχι ϊπειτα δικαία
ή κατανομή των αγαθών τής
Σ ΣΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ
κ α ι άραβοσίτου στά Β α λ κ ά ν ι α
Είς τάς ποσότητας αύτάς δέον νά
προστεθϋ καί ή παραγωγή τής
Βεσσαραβίας κα'ι τής περιοχης τού
Δνεκττέροι·- Ή παραγωγή άραβο¬
σίτου ι. .ογίζεται είς 3.500.000
τόννων, κατά τινάς μαλιστο
4000.000.
είς
καΐ τή Γαλλία
(ροΰς έλλεΐμματος ύπολογιζομ,ένου
είς 10 έκατσμμύρια έκατόλιτρα πε-
ρίπου. ΟΙ τέβσαρες νοιμοί, πού πα-
ράγοιτν κυρίως έπιτραπεζίους οί-
νους, οί νομο' οηλαδή Έρώ,"Ωντ,
Γκάρ καΐ "Ανατολικήν Πυρηναίων
ΰπολογίζεται δτι θά παραγάγουν 20
—24 έκατομμύρια έκατόλιτρα, ένφ
ή παραγωγή των ύπολοίπων νομών
ύπολογίζετοΐΐ είς 25—30 έκατα,μμ.
έκατόΛντρα καί ή τοΰ Άλγβρίου
είς Π—13 έκατομμ,
θά υπάρχον δηλαδή συνολι-
κώς είς την διάθεσιν τής γαλλι¬
κής καταναλώσεως 55—60 έκατ.
έκατόλιτρο οΐνων. Έξ αυτών Θά
κρατήσουν οί οΐνοπαραγωγοΐ δι'έ"
αυτούς 15 έκατ., θά όιατεθθίΛ' δέ
διά βιομηχανικούς σκοπούς 2 έκατ.
περίοτου, δλλα δέ 4 έκατ., δηλαδή
πολΰ περκτσότερα τού συνήθους,
πρόκειται νά 'διατεθοϋν διά την έ'
ξαγωγήν. Τοιουτοτρόπως δέν ά-
ποιμέΛΌΐτν διά την καθ* έαυτό κα¬
τανάλωσιν, διά την οποίαν χρει-
άζ()Λ^αι κατά μέσον δρον 60 έκατ.
τουλάχιστον, 35—40 έκατ. έκατό·
λιτρη. "Ηδη ελήφθησαν σύντονα
μέτρα διά την αντιμετώπισιν τής
(· μαύρης άγοράς.
χαχοί-
της^ωρας^^
ΟΙ ΣΥΝΕΤΑΙΡΕΕΜΟΙ
Τής Ουγγαρίας ή συγκο-
μιδή δέον νά χβρακτηρισθχ) γενι¬
κώς ώς μετρία, Ιδιαιτέρως άναφο-
ς>ικώς πρός τόν σΐτον, τού όποίου
δμο>ς ή ποιότης εφέτος είναι πολύ
καλή. Ή παραγωγή άραβοσίτου
δέν πρόκειται νά φθάση τό ρεκαρ
τοΰ 1940, Ληλαδή τα Ηθθθ.θθθ
τόννο· ·.
Τής Σ ε ρ β ί α ς ή παραγωγή
ιΙλοι έ'ξαιρετικως καλή. Ή σιτο-
-ταραγωγή της ϋπολογίζεται είς
1.300000 τόννους ίπί καλλιεργη'
ΐ>εί<Γης Εκτάσεως 900.000 έχ.τα·" ρίων· Άκόμη καλυτέρα υπήρξεν ή παραγωγή άραβοσίτου, ή όποία α¬ σφαλώς θά φθάση τα 1.900.000 τόννων, έκ των οποίων τό 1)6 τουλάχιστον είναι βιαθίσιμον ·διά την εξαγωγήν· Είς την Βουλγαρίαν ή συνολική παραγωγή δημηιτοπκών τ'ιπολογίεετσι είς 2.000.000 τόννων, ύπγμένοι κατά το<τ πό Λνυπ'όφορο, πενήντα περΐπου έ- .τιβάτες καΐ προχώρει μέ έλαττω" μένη ταχιττητα. στό βρόμο τόιν Με- σογείων. Σέ λίγο συναντοΰμε τα πρώ-τα σπίτια τ«0 Λιόπεσι. μέ τί; ύλέ πρώτα σπίτια τ . μ εύρΰχωρες κα'. κατακάθαρες αύλές τού;, καταστόλιστες άπο κάβε λο" γής λουλούδια· Πιό κάται άφι'ινου- με τό δρόμο τού Λαυρίου καΐ προ- χιυςιουμε πρός τό Κορωπί. Στή-ν εΐσοβο τού ΚορωπιοΟ, πού είναι, τό μεγαλιίτερΐ) -<αί τό παρα- γυιγικοΊτερο χωριό των Μεσό¬ γειω ν — ό .-τληθυσμό; τοιι ΰπερ' (ίαίνει τί; 8000 — θιακοίνονται οί έγκαταστάσεις τοθ Όογανιομοδ Άμπελουργών Άττικοβοια*τίας μέ ιίς πελώριες άπό μπετόν άομέ οΐ- νοδεξαμενές τού, καί πιό πέοα ΐιεγάλί; έκτάσΐΐς σπαρμένες άπό λαχανικά. Πρό τού πολέμου τό Κοο.«μϊΙ συνεκίντοωνρ πολλούς ξίνο»·ς καΐ !8(ως Άθηναίους πού Λιττγαιναν γιά νά πας»αθιρ[σουν Τ| γιά νά βο· κιμάσουν τα έκλικτά κρασιά τού. ϊήμερα δλα αύτά άνήκουν στήν Ι- στορία. ΟΙ ταβέρνες «ίναι κλίκττές Από καιρό, οί βέ τββίρνΑρηβίς Ιγι- ναν ν.ι'αντοΐ γεοοογοιΙ-Άλλά καΐ «Ι ΆθηναΓοι «τού «Ιχαν ίγκατίισταΐίτί ίΠίί μόλις ΛρχκΐΕ ό πόλεμος, μέ την έλπίδα πώς θά περνοθσαν κα¬ λυτέρα, ξαναγΰρισαν στά οιπίτια τους. ΓΑ ΚΟΥΚΙΑ Τίς καβημερινές τό χωριό είναι σχεδόν ερημο, γιατί δνθρες καΐ γ»τναϊκ.ες καταγίνονται στήν καλ' λιέργεια τής γής, καΐ μόνο άργά τό άπόγευμα παρατηρεϊτβι κίνησις στόν κεντριχό βρόμο. πού ζωη- ρεΰει τίς Κυριακές καί τίς έορτές. Ρίχνοΐ'με μιά ματιά στά μανάβι* κα. Λίγα πορτοκάλλια, λεμόνια, πράσ ια καΐ καΐτου-ικΑτου κανένα λάχανο η κοννονπΐ&ι, είναι τα μό· ν α προϊόντα πού βλέιπουμε· 2τά καφενεΐα, τίς ωρες πού τε' ληώνει ή δουλειά, δλοι συζηττοΰν γιά τα πολΰπλοχα προβλήματα πού άπααχολοΰν σήμερα τόν άγροτιχό κόσμο. Πλάϊ μας μιά παρέα συζη" τρϊ γιά την Βιανομή τοθ σιτοσπό- ρον. Ή άνγατορία της θά ?χη ώς άποτέλεσμα νά καθυστερήση πολύ ή φθινοπωρινή σπορά· Μερικοί ιιΛλιστα παραπονοίτνται δτ( δέν τοίΐς δόθηκε χαθόλου σπόρος. Πιό πέρα σιζτ|τοδν γιά τή βιανομή τοθ σπόρου των κουκιδνν. πού βιενϊμή- θησαν χαΐ στούς κηποτ·ρούς. 'Εκ- φράξουν τόν φόβ0 πώς τό Κοροχτί, •τού Ικανε καθ* χρόνο σηΐίαντική ίξηγωγή κουκιών καΐ άρακβ. βίΛ· Λ·Ί βγάλη τοθ χρόνον οΓηε' δοα χςιειάζονται γιά τ!ς το?τιν^- ('ηάγ- κες. ΤΟ ΛΑΔΙ ΣοΑαρώτατα έπίοη; άπασχολίΐ τού- κατοίκου; τό ζήτημα τοΓ- λα" διοΰ, ή έφετηνή παραγωγή τοΰ ό.τοίου είναι πολύ κααώτερη Ληό κάθε αλλη χρονιά· — Είναι ζι'τημα, μας λέη α¬ παντώντος σέ σχετική έρυ',τησ( μας ό κ. Μιχ. Ντοννης, ?>ας άπό
τους νοΐχοκυροίου; τής κΠΗΐοπό"
λεως, εάν μέ τό λάδ, πηϋ ίΛγάλα-
με εφέτος θά κατορθώ<τοι·με νά πρράσωμε τα σπίτια μας -τάρα πά" νω άπό τέσοερει; Ιως πέντε μή- νίς. Αρκεϊ νά σβς πώ «τι, Γλμ Λλλα χρόνια ή παραγάγη ,οΰ λα· οιου στό ΚοροπΙ ύπερ^Λαινρ τίς 120000 οκάδες εφέτο; ο*ν ΘΛ Ι 60.900. Πεςιστνό λάβι βέν υπάρχη 1*—^. καιρό, γιατΐ ό Μ6θ|·ος β» ' γιά ν' άντιμεταε' κές τού άνάγχ*ς. βέν θά ήμπορβο—1« μ« λάιδι, άλλά «άς λές οΐ/.ογένεΐϊ: ·ά σνντομώτατα · Η ΠΑΤΑΤΑ Τό ίδιο, συνιχίζ,ΐι & ΟιΛ(1μ|/,ρ τής μα;. θά σι·μ<Ηί «αί μέ τψ Λ τάτα, ή Λαραγωγή τη; ο.-τη1«ς κ, 9ά γιά Αϊιτό όφεΐλεται ο < σία, πού ε(χΐ ώ; υστερήσυ. ή παραγβγή κίις των προιόντο~. Τε : δμω; τή; άρβίύ—»ς Μ κάμη μεγαλίΐτεοο άηέ την και υστερα. λογφ τΑν των Λίριορισμ&ν στην σι τοθ ήλίχτριχοβ οΜίματα; ΤΟΗΛΕΚΤΡΙΚΟ-ΤΑ ΛΙΠα ΣΜΑΤΑ Κ αί ό «ηηομ,λητής Μβ5 σνΥ( γιά ιιρ αβξηοι τοΰ (λ όρΐου Νατβνβλώβι» ίΊλεκτρικοΟ ρεύματος, 4<Πι ,ά ^ πυροΓιμε νά τό χοΐ|σι|ΚΜ0ιβι3μ( ^ £ίτλησιν νιροθ. τα «ριβόλια μ» θά ξεοαθοϋν την ανοιξι- Πριρ: λαιο δέν μποροθμ» 0«κηνχώ; ι.· μ*ταχει<ίΜΓ·ο1)μ« γνανό « τίς κετοΐλαιομηχννε;, ν πως θά ξέρετΐ, Ιφνβθΐ δραχμές ό τόννος. »Άλλά τό πότίβμα τ&ν λιων βέν είναι τό μοναλχΑ φι, μα ηού μβς ά.ια~ολϊ(. Είναι μ ή Ελλειψις λυτασμάτον, χα*λ; Μ άροτριώντοΛ· ζώο>ν καί, Μ χά
ή βυσχέρεια τοΰ σκαλίσμοτο; ι(η
ιΐμπελιών· Μή σβς φαΐνηοι κ
ρίρργο βττ τό σκάψΐμο χ&ν άμ^ι
λιών αποτελεί κι' αΐΗΑ προβλφα
"Αλλα χρόνια εΦοΙσχαικ >Μι
έργάτες, στού; ΟΛοίονς, έχτο; ά»
τό μεροχάματο, έθίδαμΐ χαϊ φαγη
τό. Τώρα καν»1ς βέν βέχ·ται, χα>
πολΰ δικαίω ς, νά δουλέψιι χωρ
ψιομί.
ΣΙΤΟΣΠΟΡΟΣ
Γιά νά δώσειμ* ·
στούς έργάτες ψωμί -- »«ιΐ'.,|.
ό σι·νομιλιττή; μας — #ά 6ιρ
νά ?χωμϊ· "Οπως ξέρετι {μα;
κύριον ιτροΐόν τβτ» Μιοονιί
εΐνα,, τό χφασί. Τα
λιεργηθνται σέ πολύ
κλίιιακα, ή βέ έφβτΐΐνή
λόγφ τής μβγάλΐΚ |η<ίθ*β: δέν ά-τι'Γ "ιρ τέ σκόρο, Αί) μιυΐ'ργΐ ι ένβΐς βμιοο; μ. ί,-ιιτακτική ή άνάγ«| τί|ς ίκπθ" φής των κατοίχαΥ, οί .τί}Κΐ(»ιι ροι τώ>· ό-τοίονν Ιχονν τργϊ; μίρ'
καί πλέον νά φβνε ψιμί 'ί
λοιπόν τΛ Κράτος βίν μθ: β»ΗΊ
τό σΐ'ντυμώτΓρον άσκηί (ητόί*
ρο. ή έφβτεινή σκορά ·ά ΰ
στ) πολύ άπό την »ουσινή.
καΐ αν άκόμη κατΛο·ββαν
νά κρατήσονν λίγο ·***««
V*
«*
ρά, άναγκάζοντα» ά τΑ άλ»>"
σιγά—σιγά γιά νό. οΜκΝ·ν »»'
στά παιβιά τοΐ'τ. Αυττι εΐνα, *
ώμτι πραγιιατικοιτις. "Οίαν /αν»
πεινγΐ, θά προβ)«*·ή*%|νπ Λ
δ.τι ?χει σήιΐίρα, βντΐ νΊ ΐ' ?"
λάΕτι γιά την οδοί"»
ΤΑ ΠΟΙΜΝΙΑ
"Αλλος παραγωγός.
Γεωργάκης. εφκττΙ την .ιριΐ"·»
μας στό ζήτημα ττις τοοφί; ""
π(ΐι»ινίωΛ· καΐ θϊ "
μας βίίκττ) σχπικές
πληροφορίας :
— (Χ κτττνοτρόφβι ττΐς «ΟΙ»·
ρείας μας, μβς λίγϊΐ. ίΦνίβκσνι··
«τέ πραγματική «χΛθγνοχπ, Υ"11"
δέν ΛοΐΌκονν τροφί| Υΐά νά (""
τηρι'οοιη· τα .ιηι'μνιά Τβ>'?.
«ημβακό.-τττο Ιϊίι Τ0
όκα καΐ τ* κίΐινάλεΐ)»»
Ηί τή* 1«η>·