90493
Αριθμός τεύχους
107
Χρονική Περίοδος
ΕΤΟΣ 3 ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑ
Ημερομηνία Έκδοσης
10/5/1919
Αριθμός Σελίδων
2
Οδηγίες
Κλικάρετε πάνω στην αριστερή εικόνα για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες.
![v4](http://vikelaia-epapers.heraklion.gr/wp-content/uploads/2023/04/v4.png)
Κείμενο εφημερίδας
Δεν είναι διαθέσιμο το αρχείο pdf.
Κείμενο εφημερίδας
Σύνολο σελίδων:
'■<*■
τ
ΣΤΟΝ ΦΓΛΛΟιΝ Τ^Α.ΤΑΐ ΑΕΠΤΑ 10
ΈτηϋΙα 6ραχ. 36
Έ'ξάμηνος » 1$
Τοίμηνος » ξ)
ί συνορομαϊ άνίζαιοί'τΐι'ς προ
ΓΜ«Ι0;ΐ
ΓΥΠΟΓΡΑΦΕΙΑ ΟΔΟΙ ΑΓΙΑΙ ΒΑΡΒΑΡΑΣ
ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ Ν.
ΠΑΡΘΕΝΑΓΩΓΕΙΟΥ)
ΚΔΦΦΑΤΟΓ
Δια οηΐΛοκεΰσιι; Χαί οιζτρι
6άς ίδιαιτϊβαι συμφωνίαι
Τηλεγραφ, οιίύθυνσις
Ρέθυμνον *
ΕΝ ΡΕΘΥΜΝΠ
Πρωΐα Π-ραακενής 10 Μάϊον
1919
ΕΡΕΪΝΗΣΑΤΕΤΟΠΑΡΕΑΒΟΝ
περιττον ή
':νπον έν
άΰΊολειται
,ώς £·ς τό λ ά Ι/,πέμ-
Χβχάςχνδαιοχέρας το>ν νβ
φαιδρότητι έπΐτών [προ
ονούνιων.
Τής τακχιηής ταύτης την δ
τζοίαν άπδ τον 1916 ένεκαί
νιοεν έν Κοτιτχ ό τύπος τής
-,χνοαιοχερας των νρ ; πσεν έν Κρήτχ <5 τύπος τής χατά πάντων έν /έκ« ί κοατούοηςπολιτικήν μερίδος ο,/ΐΓοντΓον εχόντων άν Ι χαί<-> πλήρ- διαατροφην της
ά φρονχματα αληθείας όδννηράν έχδήλω !
ϊ; τόν άρχη - , β4ν άπντεΑεϊ τό κατά τον άν
Γμ \αιυναης
Ής, Ης τϊγ? «5ίτο»«ν β» τώ-
άιβενιζε,Ιικοϋ τύπον νβρεολό
γιον, τό οποίον εσημείωσε
, , Ηατ' **ντάς ή άρ&ρογραφία
ηίαψημενη Λ^:ίί)ψει, οτγ ο | των βενιζεΐωών όργάνων,
βμός των άντιφροΛ)ί"*των ώ^
ργω,
τα όποΐα έχαρακτήριοαν ώς
άνειλικρινή τήν χαράν την
οποίαν εξεδήλωσεν ό άντι-
5ν άντι/?.ί-
- Ιη τούτον
β;
χος. ΚοΙ ΛαοίσιαταΧ τις ά
χνύ»ς μάρτυς τοϋμάλλον πά
ξαοόξου «αί Ατ·π.ηρον φζινο-
μ;νον να άνογί,«'—σκΐ,» έν τω
ύπηαρ&ρα νβρι
κατά ϊ3ν —οΐιτ*-
>ιώ> άντικάΙιύ>·, ε'Ιίε διότι
των ο&νιχιΖν πς&ων, κσ.ϊ
δαιαίων άξιώσεων τοϋ Έλλη
νινοΰ έ'δνοικ. Άλλά κατό¬
πιν τής άδικον και σνκοφαν
τικής ταύτης τακτιηής τον
όν ΙΓρήτϊ) βενιζζλΐΗον τύπον
καιά παντός ποΐιτιχώζ άντι
φροναϋντος Κρήτας εϊμζθα
ύτοχρεωμένοι νά ΰποβάλω-
μον τα έπόμενα έρωτήι-βτα
ενώπιον τού γυνμυνος
:ιω> άντιπάΐων, εΐι,ε οιοτι ι &νω>τιον τον γυημυνας ΐ'^ζι
ου£3ς δί<Α<ίθ'''·>ει δήύ'εν «ατή κου λαόν.
φεΐαν καΧ δυσφορίαν έ» *§ Πρώτον. ΕΙναι ϊ) δζν είναι
(?οαιογ:>ααιίατ(ύ-γ, προκειμί άΐηΰεζ, ονι ό πολεμήσας κα
»οι> ιζζηϊ δια.-ρόηων γεγον*--
ίωΐ' παοονσιαξομένων έν τΠ
ααταοτάαει £ν
•,,εΐιε διότιέντΐ) φν<*ιο Υ*ωηιχ~\ αύτοι) έρεύϊ'ΐ) δια είναι κα τα ζών Βονλγάρων Κ*ητι- χός ατρατός άπετελεϊτο έκ αζρατιωτών ανηκόντων . είς άμφοτίρας τάς πολιτικάς με οίδσς τής Κρήτης; Δεύτερον Ιΐοίοςτώναντιβε $ποΗρΐ3Ϊανέν τ^πα^οναιαζο ' ν ιζε,11 κων τ όν ήμεζ^ρονν^μοϋ έ&λίβηή Εσχε πάτερ α ί} άδελ φόν ΰλιβέντα επί τί} άπελεν '&ερώαει της Κρήτης άπό τον τουρκικόν ξνγοϋ καΐ έγκάτα- Αείψανταμετά τον τουρκι¬ κόν στρατόν την Κρήτην; Και έπειδη οί άττο".εΖονν τζςτήν άντιβενιζελικήνμερίδα άποκαλοϋνται υπό τού βε~ νιξελΐΗοϋ τνπον εν/,ΛΪ,ύόην τντΐίοςατριώζαι, προΰόται, φι λοι τώνΤούρκων χ λ τ! όπως δοϋί] τέρμα είς την οικτράν 'ταύτην καιάνίερον κατόατα οιν καϋ' ην μία δλόκλϊρος πολιτικη μερΐςτοϋ τόπον όν κοφαντΐ7ίώς άποκαλιϊταιπρο δοαικη σννι,στόίμεν το'ίς άρμο δίοις,δπω; δρίσωσιν έπιτρο- πείαν,ϊνα εξετάση τα άρχε'ια της προχατόχον έν Κρήτη τονρΐ'.ΐΗ'φς διοι,ιΐήΰεως, διότι έχ τής έξετάαεως αυτών θά γνα>σθίδί7ΐ τίνες ήσαν, άλλο¬
τε οί φίλθίζοϋ τονρχικοϋ χά
ϋ>3σζώτος, και έχΰ'ροΐ τής
Ελλάδος, διότι ασφαλώς, με
1Ι
ΙΙαρακαλοΟνταΐ οί έ
ό τής1 πόλεως ' Ρεθύ¬
μνης Συνδρομηταί τού
«Βήματο^» όπως· άποστεί-
λωσιν ημίν τάς καθϋατε
ροομένας συνδρομάς των,
διότι άλλως Ο ά ευρεθ'ω-
μεν ε ίς την ανάγκην να
διακόψωμεν την πρός αύ-
τοός αποστολήν τού φύλ-
λου.
άς των πραγ/ιάτων διά ζή~ Α
δό
ζον Κ
κ&ισαρος
τώ Καίοαρι, χαΐ των τοϋ
ΘεοΉ τώ Θεώ.
οίον νά άναζητϊ)&ώσιν οίπρο
δόται χαι τής σήμερον,αν ύ-
πάρ/(οαι τοιούτοι, και πϋχΐ
μεταξύ έιιεΐνων όίοινες ό,φιε
ρώόαντες έιι&ύυως ολόκλη¬
ρον τόν βίον ανιων είς διαρ
κή έ"ξν.νηο£τησιν τής πατρί
δος,χαί ώς μόνην κληροννμΐ
αν χαταλιπόντες είς τονς νΐ [
ούς των την εντιμον πενϊαν
άννί πΛονΐονάμφιβόλον,σννε
τάλεσαν διάτών Λγωνων των
και τοϋ τίμιον ϊίματός των ;
είς τήνάποτίναξιν τοντονρκι Ι
κου ζυγόν ιιαϊ την μζτά τής ]
Ελλάδος ένωσιν, άποκαϋι- {
αταμένης οντω τής^άληϋεί-
ΣΚΙΤΣΑ ΚΑϊΤΡΙΝΗΣ
Έρχρτιίΐ, δεν ερχβται. (ϊαλ
θη Ν ά ή φράσις :ίθϋ άκαυΓς
σ* δλες της κομψάς τοϋ Κόσ-
τρου παο^ες. Στα. ΙΊκχνζλλ-}·
νιο, στής τρείς καιιάθί-ς. Ψρά-
σί:ΐς πυΰ φανροών'ουν ν/νυπο-
μονησία γιά κάποιαννί:ν|ΐαπκ?)
τρυφή. Και τεΛο- }ιρι<). πολλι* νάζια ν.νΐ άναβολές ή/ί8ί.·,ν . . . ό ίΚασος. Ιτήν ;ι-"νΓΓλή μποηΐϊ νά π\ κανεΐς, .'7./Λ(·>[ιιν Γτνίνμοι.'.κη;
κΐΛη^Γως, «τέονίΐ μκ: ϊό,'/οιιί).
Μ ά ή μεγκλη ύυποιοιυία
της (/.ν(/.μον·/7:.τέρνί·; τέλοζ Ή-μι£
άπογυή τευσι. Του/νάχι σ ι < ι Γ> τόου
δυνατό έργον τοΰ Σ( ν^ίομαν
'<ή τιμή)) ΐ/.ντύ τό ονλ(ιίοί!η|«" μ ου γένη<ν χΰί·ς [ίυάθυ ·^ την έ«τρ?.εσιν τόυ. Μόνον ύ.τοπ'μησις της δκχνο - κυιυυ ϋ« .ν Ί /":*
φαιδρότητι έπΐτών [προ
ονούνιων.
Τής τακχιηής ταύτης την δ
τζοίαν άπδ τον 1916 ένεκαί
νιοεν έν Κοτιτχ ό τύπος τής
-,χνοαιοχερας των νρ ; πσεν έν Κρήτχ <5 τύπος τής χατά πάντων έν /έκ« ί κοατούοηςπολιτικήν μερίδος ο,/ΐΓοντΓον εχόντων άν Ι χαί<-> πλήρ- διαατροφην της
ά φρονχματα αληθείας όδννηράν έχδήλω !
ϊ; τόν άρχη - , β4ν άπντεΑεϊ τό κατά τον άν
Γμ \αιυναης
Ής, Ης τϊγ? «5ίτο»«ν β» τώ-
άιβενιζε,Ιικοϋ τύπον νβρεολό
γιον, τό οποίον εσημείωσε
, , Ηατ' **ντάς ή άρ&ρογραφία
ηίαψημενη Λ^:ίί)ψει, οτγ ο | των βενιζεΐωών όργάνων,
βμός των άντιφροΛ)ί"*των ώ^
ργω,
τα όποΐα έχαρακτήριοαν ώς
άνειλικρινή τήν χαράν την
οποίαν εξεδήλωσεν ό άντι-
5ν άντι/?.ί-
- Ιη τούτον
β;
χος. ΚοΙ ΛαοίσιαταΧ τις ά
χνύ»ς μάρτυς τοϋμάλλον πά
ξαοόξου «αί Ατ·π.ηρον φζινο-
μ;νον να άνογί,«'—σκΐ,» έν τω
ύπηαρ&ρα νβρι
κατά ϊ3ν —οΐιτ*-
>ιώ> άντικάΙιύ>·, ε'Ιίε διότι
των ο&νιχιΖν πς&ων, κσ.ϊ
δαιαίων άξιώσεων τοϋ Έλλη
νινοΰ έ'δνοικ. Άλλά κατό¬
πιν τής άδικον και σνκοφαν
τικής ταύτης τακτιηής τον
όν ΙΓρήτϊ) βενιζζλΐΗον τύπον
καιά παντός ποΐιτιχώζ άντι
φροναϋντος Κρήτας εϊμζθα
ύτοχρεωμένοι νά ΰποβάλω-
μον τα έπόμενα έρωτήι-βτα
ενώπιον τού γυνμυνος
:ιω> άντιπάΐων, εΐι,ε οιοτι ι &νω>τιον τον γυημυνας ΐ'^ζι
ου£3ς δί<Α<ίθ'''·>ει δήύ'εν «ατή κου λαόν.
φεΐαν καΧ δυσφορίαν έ» *§ Πρώτον. ΕΙναι ϊ) δζν είναι
(?οαιογ:>ααιίατ(ύ-γ, προκειμί άΐηΰεζ, ονι ό πολεμήσας κα
»οι> ιζζηϊ δια.-ρόηων γεγον*--
ίωΐ' παοονσιαξομένων έν τΠ
ααταοτάαει £ν
•,,εΐιε διότιέντΐ) φν<*ιο Υ*ωηιχ~\ αύτοι) έρεύϊ'ΐ) δια είναι κα τα ζών Βονλγάρων Κ*ητι- χός ατρατός άπετελεϊτο έκ αζρατιωτών ανηκόντων . είς άμφοτίρας τάς πολιτικάς με οίδσς τής Κρήτης; Δεύτερον Ιΐοίοςτώναντιβε $ποΗρΐ3Ϊανέν τ^πα^οναιαζο ' ν ιζε,11 κων τ όν ήμεζ^ρονν^μοϋ έ&λίβηή Εσχε πάτερ α ί} άδελ φόν ΰλιβέντα επί τί} άπελεν '&ερώαει της Κρήτης άπό τον τουρκικόν ξνγοϋ καΐ έγκάτα- Αείψανταμετά τον τουρκι¬ κόν στρατόν την Κρήτην; Και έπειδη οί άττο".εΖονν τζςτήν άντιβενιζελικήνμερίδα άποκαλοϋνται υπό τού βε~ νιξελΐΗοϋ τνπον εν/,ΛΪ,ύόην τντΐίοςατριώζαι, προΰόται, φι λοι τώνΤούρκων χ λ τ! όπως δοϋί] τέρμα είς την οικτράν 'ταύτην καιάνίερον κατόατα οιν καϋ' ην μία δλόκλϊρος πολιτικη μερΐςτοϋ τόπον όν κοφαντΐ7ίώς άποκαλιϊταιπρο δοαικη σννι,στόίμεν το'ίς άρμο δίοις,δπω; δρίσωσιν έπιτρο- πείαν,ϊνα εξετάση τα άρχε'ια της προχατόχον έν Κρήτη τονρΐ'.ΐΗ'φς διοι,ιΐήΰεως, διότι έχ τής έξετάαεως αυτών θά γνα>σθίδί7ΐ τίνες ήσαν, άλλο¬
τε οί φίλθίζοϋ τονρχικοϋ χά
ϋ>3σζώτος, και έχΰ'ροΐ τής
Ελλάδος, διότι ασφαλώς, με
1Ι
ΙΙαρακαλοΟνταΐ οί έ
ό τής1 πόλεως ' Ρεθύ¬
μνης Συνδρομηταί τού
«Βήματο^» όπως· άποστεί-
λωσιν ημίν τάς καθϋατε
ροομένας συνδρομάς των,
διότι άλλως Ο ά ευρεθ'ω-
μεν ε ίς την ανάγκην να
διακόψωμεν την πρός αύ-
τοός αποστολήν τού φύλ-
λου.
άς των πραγ/ιάτων διά ζή~ Α
δό
ζον Κ
κ&ισαρος
τώ Καίοαρι, χαΐ των τοϋ
ΘεοΉ τώ Θεώ.
οίον νά άναζητϊ)&ώσιν οίπρο
δόται χαι τής σήμερον,αν ύ-
πάρ/(οαι τοιούτοι, και πϋχΐ
μεταξύ έιιεΐνων όίοινες ό,φιε
ρώόαντες έιι&ύυως ολόκλη¬
ρον τόν βίον ανιων είς διαρ
κή έ"ξν.νηο£τησιν τής πατρί
δος,χαί ώς μόνην κληροννμΐ
αν χαταλιπόντες είς τονς νΐ [
ούς των την εντιμον πενϊαν
άννί πΛονΐονάμφιβόλον,σννε
τάλεσαν διάτών Λγωνων των
και τοϋ τίμιον ϊίματός των ;
είς τήνάποτίναξιν τοντονρκι Ι
κου ζυγόν ιιαϊ την μζτά τής ]
Ελλάδος ένωσιν, άποκαϋι- {
αταμένης οντω τής^άληϋεί-
ΣΚΙΤΣΑ ΚΑϊΤΡΙΝΗΣ
Έρχρτιίΐ, δεν ερχβται. (ϊαλ
θη Ν ά ή φράσις :ίθϋ άκαυΓς
σ* δλες της κομψάς τοϋ Κόσ-
τρου παο^ες. Στα. ΙΊκχνζλλ-}·
νιο, στής τρείς καιιάθί-ς. Ψρά-
σί:ΐς πυΰ φανροών'ουν ν/νυπο-
μονησία γιά κάποιαννί:ν|ΐαπκ?)
τρυφή. Και τεΛο- }ιρι<). πολλι* νάζια ν.νΐ άναβολές ή/ί8ί.·,ν . . . ό ίΚασος. Ιτήν ;ι-"νΓΓλή μποηΐϊ νά π\ κανεΐς, .'7./Λ(·>[ιιν Γτνίνμοι.'.κη;
κΐΛη^Γως, «τέονίΐ μκ: ϊό,'/οιιί).
Μ ά ή μεγκλη ύυποιοιυία
της (/.ν(/.μον·/7:.τέρνί·; τέλοζ Ή-μι£
άπογυή τευσι. Του/νάχι σ ι < ι Γ> τόου
δυνατό έργον τοΰ Σ( ν^ίομαν
'<ή τιμή)) ΐ/.ντύ τό ονλ(ιίοί!η|«" μ ου γένη<ν χΰί·ς [ίυάθυ ·^ την έ«τρ?.εσιν τόυ. Μόνον ύ.τοπ'μησις της δκχνο - κυιυυ ϋ« .ν Ί /":*
ΒΗΜΑ
«ΒΗΜΑ»
ΗΜΕΡΠΣ1Α ΕΦΗΜΕΡΙΣ
ΑΙ επιστολαί καί τα χρη-
ματικά έμβάσματα δέον νά
άπευ&ύνωι>ται π^ός τόν κ.
Γ.ΣΜΠΩΚΟΝ δικηγόρον
επιτρέψη στόν θίασο νά παρου
σιασθϊ) τόσην άμείέτητος.ώστ3
σέ πολλά μέρη ο ύποβολεύς μέ
πολΰ ϊντονη φωνή έπανα/λαμ-
βάνει την φράσιν ποΰ ό ύπο-
κριτής συλλαβίξει σ//δόν.
Γιά ο'ικονομία φαίνεται προ
σώπων λείπει ή 3*υρία Χεβεν-
τράϊτ κάί μ' αύτην ή δύο πρώ¬
ται σκηνες τή; πρώτης πρά'ίί-ως
π·νΰ άποτελοϋν την ρίσαγωγη
στό έργον άπό την Δεύτερη
πράΐ-ι ό Οδγκο; —'τέγκελ πάει
γελοΰνσ^ μέρη σοβαρά (δπως ι πλήρη άποχήν.
ό Λοθάριος ομιλών περί τι- '. Εζήτησε τάς
ιιτίς) ϋ γίγονται ύπερβολικά τής χώρας δχ ι Φ ί
μής) ή γίγονται ϋπι
τραγικά. 'Ο Χαλκιυπουλος
μυρίζει λατερνιτζή τοΰ Ξιφίρ
Φαλερ. Μοϋ φαίνεται ότι στή
Γερμανία δενθά ντύνοντε δπως
τα Βλαμάκια τοϋ Ψνρρή
Μέ δΰο Λόγια ή τοιαύτί;
έμφάνιιις αποτελεί
ασέβειαν γιά τούς Όεατάς επι
τεινομρνη άπόελλειψιν σκηΛ·<κής καί αα·/ημίαν τής αίθούοι;. 'Ηρώκλειον 7—5-919 ^ Ν ΑΘΑΝ ΕΞΟΤ. ΕΙΙΗΙΕΙΙ "Από τί] ν τ^τάρτη πραξι λοί- πόν έννέα σκηνές άττό της κα- λύτ^ρες γιτί σ' αύΐέ; ό Τρ-ίστ δείχνει στον Ροβέρτο την άτο μικότητα τής ύληθινης τιμης καί είί αντές έξηγεΐται πόθεν ε/ει ό Ροβερτό'ς της 40 χιλιά · αες Μάοκα ποΰ ρίχνει στο τέ- λος κατά πρόσωπον, τοΰ Μο- ?.ίγκ . ετ^ι φθάνομε στί ?ιύσι άτιροδιά&ρ.τοι καί με αρκετάς ά πορίες, "Ό θίασος παρυυσιάζε- ».ιΐ πλίον αύι>αίρετος ϋπύ την
προληπτικην λογο«ρισί(χν.
Ώς πρός ΐτ)ν ό.τόκοισι ξεχω
ρίζομΒν τόν κ. Βοναοέρα αν
κάί ατην αρχήν τεταραγ[ΐένος
παίζρι ?άγο άφηρημενα βιγά σι-
γά ή δύναμις τοΰ ρόλου τού τόν
συγκεντρώνεί καί στην κατα-
στροτρή τής τρίτης πράξεως εί¬
ναι ύπέροχος.
Ή ν.. Ζηνοβίίχ καλή ώς σχη
νίκη εμφάνισις άλλ' ώς πρός
την έκτί/>σιν, <ίπρόσ.;κΐη πα- ρουοιάζεται κατόότρρη έαυτή; Ό κ. Μυλιγκ(Βάζαςποίζκι πολύ ψυχοά. ΌΤοάστ (Μα- ρΐκος εχει {ίορος μάλλον αδεξί¬ ου ύπηοέϋου π<χοά χό[ΐητος ι] πλονοίυυ μορφο^μενου έπ'χπ,ρΐ| [ΐατίον, όπόλυτος έ?.λι?ϊψις έκ- Φραστι/.όιητος κινήσεων. άμε- λέιητο;. ' Ελρ,ονώρο. (Κ αβάδα ιΐρκετά καλή αν κάί άποοπεκτος. Ίίξ βλλουι'ι 'ίιτρικοπκς τής έι.τρανί- ζουν τό μέρος τη;. Οί λοιποί .(.δν άλλο ή άςιώ- σ?ις μποροΰν νάχουν. Ό έν Βερολ ίνι^) άνταηο Μριττίς τού «Έσπερ ινοθ Ταχϋδρόμοο»κ.Σάκι, κρι νων τό ζήτημα τής υπο¬ γραφάς η αήτής σονθήκης τής είρτίνης , γράφε ι ότι ή 'Αντάντ δσφαλεν άπ'άρ χής ήτοι άπό τής; συνάψε ι.>ς της άνακωχίις μεθ ' ήν
παρ' ολοος ιούς αύστηρο
τάτοος δροος δέν παρέ-
με ινε χατά πάντα ήσοχος .
ΈζηλΘεν έξ αυτής μέ
την εντύπωσιν ότι ή Γερ
μαν ίαβέ,ν, έ£εμη$.εν ίσθ,η
στρατιωτι κώς, καιμέ την
ανησυχίαν ότι διά τής έ
π ιρροής εσωτερικήν το ι
ούτων ηδύνατο ταχέως ν'
άνα-,ιύψτι καί ν' άναδιορ
γανοιθτ,.
' 11 άρ.φ ιβολ ία αύτη Ο ι ε
τηρήθη επί μακρόν °είς
πολΐτπιούς κύκλους τής
'Αντάντ καί υφίσταται
άκόμη καί δηλητηριάζει
πάσαν την πολιτικήν της
άπέναντι τήςΓερμανίας
1
II
'Αντάντ έπρεπε νά
είναι αύστηρά, διά νά
δύναται νά είναι δικαία
ένφτούναντίονύπήρξε ϋι
σταχτική καίτοραννική.
"Επρεΐτε ού/ί μονον νά
ζητήση άμέσως πάσα'ς
τάς άναγκαίά'ς στρατιω¬
τικάς έγγϋήσεις,
άλλάκαι ν'ύπ,οδείξη ήί-
δίατά στοιχεϊα-. εις τα ό
ποία ησθάνετο ότι ήδόνα
το νά §χη έμπ ιστοσύ.νην .
•Η 'Αντάντ επέδειξαν
.είς την Γερμανίαν άμέ¬
σως μετά την άναχωχήν
κλεϊδας
...ο χώρας δχ ι Φ ίά νά ε ί-
σέλθη άλλά δ ιά νά την ά·
ποκλείση. Καί μολαταύτα
δέν ήτο μόνον συμφέρον
τής Γερμανίας, άλλά καί
ιδικόν της ινα γίνη τό
εναντίον^νάζητήση άμέ-
σω~ ί'να επ ικο ινωνήση μέ
τους π,ολιτικούς άνδρας
τής χώρας, διά ν'ά δύνα¬
ται νά υπολογίση καΐ μί
ποίον; νά συνερΐ'ασθίι.
'Αφωσιώθη είς τήν,μνω
πικήνπολ ιτικήν των λε-
πτομερειών την πολιτι¬
κήν των κεντημάτωνκαρφ ί
6ος, ,ήόποία είναι ήχει
ροτέραδιότι έξερεθίζει
χοιρ ίς νά φονεύς.
Οΰτω έπήλθον άνακωχαί
συνεχώςάνανεούμεναικαί
συνεπαγόμεναι Γ.αρυτέ-
ρουςορους, οΐτινες έκ-
ράτουνάνωφελώς την χώ¬
ραν υπό τόν έφ ιάλτην κρ ι [
σίμου μέλλοντος, καί αί ι
μικραί άνωφελείς ταπει-
νοόσε ις. ώς λ. χ. νά υπο¬
χρεωθή ή ΓερμανικήΚυβέρ
νησίς νά πληρώση τα έ
ζοδα των συμμαχικον οιρα
τιωτικών αποστολών, αί
τίνες απεστάλησαν .. [γ ·4·5
Βερολίνον. «Η
σθένους πολιτική ,ιαί
περιστροφάς δέν ο
λεσε παρά νά έζασθβνήση
την Γερμανικήν Κυίιέρνη
σιν χωρ ίς νά δημιοργή¬
ση ε ίςτήν θέσιν της &}..
λην.Άλλάμή έμπιστεοο
μένη ή 'Αντάντ, φυαΐκά
δέν έδωκε καί άρτον.
"ΑλλΓ| πάλιν πλάνη υ¬
πήρξεν ή εξακολούθησιν
τού άποκλεισμού ήτις ένέ
πνευσεν ε ίς τόν Γβρμανι
«όν λαόν την πεποίθησιν
ότι δέν ηδύνατο ν'άναμέ
νη τίποτε άπότούς ομμά
χους. Έκ τούτου δ^ άνε-
πτύχθησαν δόο αίσθήματα
έξ Γσου των άκρων καί
έπικίνδυνα. Τό δν Ετι
ήσωτηρίκ Οέν ύπάρχει
ε ίμή μό)/ον ε ίς την έπα-
νόρθωσιν των έθνΐκόϋν 6υ
νάμεων τό δτερον δτι
δέν άπομένει άλλο μέσον
παρά έπανάστασις.
τάς πληροφορίας Μέχρ ι τής στιγμήςχαβ
τοί"«1'»ήματος»· τοθ Σικά¬
γου , Πα? ισινή ΰκδοσ ις, ή
τιςάούεταιτά πληροφο¬
ρίας τηςέξάσφαλούς πάν
τοτε πηγής, ή ε ίρην-ημε
τα τής Βουλγαρ ίας θά υπο
γράφη πολύ συντόμως.
Ηιστεύεται γενικώς ότι
ήΒοολγαρ ία θά κληθήοπως
άποστε ίλνη τούς αντιπρο¬
σώποις της είς Παρισί¬
ους.
Αί έργασίαιτής είδικής
επ ιτροπής επ ί τού καθορ ι
σμοΰ των δρων τΓιςεϊρήνης
μετά τή; Βουλγαρ ΐαςέξακο
λουθούν. Ήαότη έιρημε
ρ ίς πληροφορρΐται,δτι οί
επί τών'ΕςΓοτερ ΐκο;νύπουρ
γο ί τής Γαλλ ίμς,τιΊςΑγ¬
γλία;, τής ϊταλίαςκαί)
των Ηνωμένον Πολιτε ιών
κατά την χί)εσ ινήναύτών
συνεδρίασιν συνεσκέφθη
σαν κάι συνεζήτησαν είΰ ι
κώς έπ-ί τού Ηουλγαρικοΰ
ζητήματος των Ιίουλγαρ ι-
'κώνσυνόρων. ΟΙ άντπρό-
ήν φύλλον ημών τίθεται
όπύτά π ιεστήρ ια δέν έλή
φθη τηλβγράφημα τού έν
Αθήναις Συνεργάτου.
σωπο ι της Ελλάδος, τή-
Σεο,βαίς λοι τής ' ί
ίς θά κληθούν νά
μέρος βίς την
ήτις θά έπαναληΓρθτ)
Λί όρ ι στ ι καί
επί των ν£ων σ^νόρωντής
Βουλγαρίας 8ά>ηφίΐοόνηα
ρουσία.καί των άντΐπρο-
σώΐτων των άμέσως ^Οια-
ψεοομένων Κρατων τής
•Ελλάθος. τής Σερ|3ία{
καί τής 'ΓουμανΙας.
ΕΜΠΟΡΙΚΟΝ
βελανίδια
Χαροόπια
πάν-α
ΔΕΔΤ10]
«Χ>. 2,10
πωλήσεως
δρ. 0,20
δρ. 0, 3
Λ? · ':
"·^"-, γ—-—-44ί
«ΒΗΜΑ»
ΗΜΕΡΠΣ1Α ΕΦΗΜΕΡΙΣ
ΑΙ επιστολαί καί τα χρη-
ματικά έμβάσματα δέον νά
άπευ&ύνωι>ται π^ός τόν κ.
Γ.ΣΜΠΩΚΟΝ δικηγόρον
επιτρέψη στόν θίασο νά παρου
σιασθϊ) τόσην άμείέτητος.ώστ3
σέ πολλά μέρη ο ύποβολεύς μέ
πολΰ ϊντονη φωνή έπανα/λαμ-
βάνει την φράσιν ποΰ ό ύπο-
κριτής συλλαβίξει σ//δόν.
Γιά ο'ικονομία φαίνεται προ
σώπων λείπει ή 3*υρία Χεβεν-
τράϊτ κάί μ' αύτην ή δύο πρώ¬
ται σκηνες τή; πρώτης πρά'ίί-ως
π·νΰ άποτελοϋν την ρίσαγωγη
στό έργον άπό την Δεύτερη
πράΐ-ι ό Οδγκο; —'τέγκελ πάει
γελοΰνσ^ μέρη σοβαρά (δπως ι πλήρη άποχήν.
ό Λοθάριος ομιλών περί τι- '. Εζήτησε τάς
ιιτίς) ϋ γίγονται ύπερβολικά τής χώρας δχ ι Φ ί
μής) ή γίγονται ϋπι
τραγικά. 'Ο Χαλκιυπουλος
μυρίζει λατερνιτζή τοΰ Ξιφίρ
Φαλερ. Μοϋ φαίνεται ότι στή
Γερμανία δενθά ντύνοντε δπως
τα Βλαμάκια τοϋ Ψνρρή
Μέ δΰο Λόγια ή τοιαύτί;
έμφάνιιις αποτελεί
ασέβειαν γιά τούς Όεατάς επι
τεινομρνη άπόελλειψιν σκηΛ·<κής καί αα·/ημίαν τής αίθούοι;. 'Ηρώκλειον 7—5-919 ^ Ν ΑΘΑΝ ΕΞΟΤ. ΕΙΙΗΙΕΙΙ "Από τί] ν τ^τάρτη πραξι λοί- πόν έννέα σκηνές άττό της κα- λύτ^ρες γιτί σ' αύΐέ; ό Τρ-ίστ δείχνει στον Ροβέρτο την άτο μικότητα τής ύληθινης τιμης καί είί αντές έξηγεΐται πόθεν ε/ει ό Ροβερτό'ς της 40 χιλιά · αες Μάοκα ποΰ ρίχνει στο τέ- λος κατά πρόσωπον, τοΰ Μο- ?.ίγκ . ετ^ι φθάνομε στί ?ιύσι άτιροδιά&ρ.τοι καί με αρκετάς ά πορίες, "Ό θίασος παρυυσιάζε- ».ιΐ πλίον αύι>αίρετος ϋπύ την
προληπτικην λογο«ρισί(χν.
Ώς πρός ΐτ)ν ό.τόκοισι ξεχω
ρίζομΒν τόν κ. Βοναοέρα αν
κάί ατην αρχήν τεταραγ[ΐένος
παίζρι ?άγο άφηρημενα βιγά σι-
γά ή δύναμις τοΰ ρόλου τού τόν
συγκεντρώνεί καί στην κατα-
στροτρή τής τρίτης πράξεως εί¬
ναι ύπέροχος.
Ή ν.. Ζηνοβίίχ καλή ώς σχη
νίκη εμφάνισις άλλ' ώς πρός
την έκτί/>σιν, <ίπρόσ.;κΐη πα- ρουοιάζεται κατόότρρη έαυτή; Ό κ. Μυλιγκ(Βάζαςποίζκι πολύ ψυχοά. ΌΤοάστ (Μα- ρΐκος εχει {ίορος μάλλον αδεξί¬ ου ύπηοέϋου π<χοά χό[ΐητος ι] πλονοίυυ μορφο^μενου έπ'χπ,ρΐ| [ΐατίον, όπόλυτος έ?.λι?ϊψις έκ- Φραστι/.όιητος κινήσεων. άμε- λέιητο;. ' Ελρ,ονώρο. (Κ αβάδα ιΐρκετά καλή αν κάί άποοπεκτος. Ίίξ βλλουι'ι 'ίιτρικοπκς τής έι.τρανί- ζουν τό μέρος τη;. Οί λοιποί .(.δν άλλο ή άςιώ- σ?ις μποροΰν νάχουν. Ό έν Βερολ ίνι^) άνταηο Μριττίς τού «Έσπερ ινοθ Ταχϋδρόμοο»κ.Σάκι, κρι νων τό ζήτημα τής υπο¬ γραφάς η αήτής σονθήκης τής είρτίνης , γράφε ι ότι ή 'Αντάντ δσφαλεν άπ'άρ χής ήτοι άπό τής; συνάψε ι.>ς της άνακωχίις μεθ ' ήν
παρ' ολοος ιούς αύστηρο
τάτοος δροος δέν παρέ-
με ινε χατά πάντα ήσοχος .
ΈζηλΘεν έξ αυτής μέ
την εντύπωσιν ότι ή Γερ
μαν ίαβέ,ν, έ£εμη$.εν ίσθ,η
στρατιωτι κώς, καιμέ την
ανησυχίαν ότι διά τής έ
π ιρροής εσωτερικήν το ι
ούτων ηδύνατο ταχέως ν'
άνα-,ιύψτι καί ν' άναδιορ
γανοιθτ,.
' 11 άρ.φ ιβολ ία αύτη Ο ι ε
τηρήθη επί μακρόν °είς
πολΐτπιούς κύκλους τής
'Αντάντ καί υφίσταται
άκόμη καί δηλητηριάζει
πάσαν την πολιτικήν της
άπέναντι τήςΓερμανίας
1
II
'Αντάντ έπρεπε νά
είναι αύστηρά, διά νά
δύναται νά είναι δικαία
ένφτούναντίονύπήρξε ϋι
σταχτική καίτοραννική.
"Επρεΐτε ού/ί μονον νά
ζητήση άμέσως πάσα'ς
τάς άναγκαίά'ς στρατιω¬
τικάς έγγϋήσεις,
άλλάκαι ν'ύπ,οδείξη ήί-
δίατά στοιχεϊα-. εις τα ό
ποία ησθάνετο ότι ήδόνα
το νά §χη έμπ ιστοσύ.νην .
•Η 'Αντάντ επέδειξαν
.είς την Γερμανίαν άμέ¬
σως μετά την άναχωχήν
κλεϊδας
...ο χώρας δχ ι Φ ίά νά ε ί-
σέλθη άλλά δ ιά νά την ά·
ποκλείση. Καί μολαταύτα
δέν ήτο μόνον συμφέρον
τής Γερμανίας, άλλά καί
ιδικόν της ινα γίνη τό
εναντίον^νάζητήση άμέ-
σω~ ί'να επ ικο ινωνήση μέ
τους π,ολιτικούς άνδρας
τής χώρας, διά ν'ά δύνα¬
ται νά υπολογίση καΐ μί
ποίον; νά συνερΐ'ασθίι.
'Αφωσιώθη είς τήν,μνω
πικήνπολ ιτικήν των λε-
πτομερειών την πολιτι¬
κήν των κεντημάτωνκαρφ ί
6ος, ,ήόποία είναι ήχει
ροτέραδιότι έξερεθίζει
χοιρ ίς νά φονεύς.
Οΰτω έπήλθον άνακωχαί
συνεχώςάνανεούμεναικαί
συνεπαγόμεναι Γ.αρυτέ-
ρουςορους, οΐτινες έκ-
ράτουνάνωφελώς την χώ¬
ραν υπό τόν έφ ιάλτην κρ ι [
σίμου μέλλοντος, καί αί ι
μικραί άνωφελείς ταπει-
νοόσε ις. ώς λ. χ. νά υπο¬
χρεωθή ή ΓερμανικήΚυβέρ
νησίς νά πληρώση τα έ
ζοδα των συμμαχικον οιρα
τιωτικών αποστολών, αί
τίνες απεστάλησαν .. [γ ·4·5
Βερολίνον. «Η
σθένους πολιτική ,ιαί
περιστροφάς δέν ο
λεσε παρά νά έζασθβνήση
την Γερμανικήν Κυίιέρνη
σιν χωρ ίς νά δημιοργή¬
ση ε ίςτήν θέσιν της &}..
λην.Άλλάμή έμπιστεοο
μένη ή 'Αντάντ, φυαΐκά
δέν έδωκε καί άρτον.
"ΑλλΓ| πάλιν πλάνη υ¬
πήρξεν ή εξακολούθησιν
τού άποκλεισμού ήτις ένέ
πνευσεν ε ίς τόν Γβρμανι
«όν λαόν την πεποίθησιν
ότι δέν ηδύνατο ν'άναμέ
νη τίποτε άπότούς ομμά
χους. Έκ τούτου δ^ άνε-
πτύχθησαν δόο αίσθήματα
έξ Γσου των άκρων καί
έπικίνδυνα. Τό δν Ετι
ήσωτηρίκ Οέν ύπάρχει
ε ίμή μό)/ον ε ίς την έπα-
νόρθωσιν των έθνΐκόϋν 6υ
νάμεων τό δτερον δτι
δέν άπομένει άλλο μέσον
παρά έπανάστασις.
τάς πληροφορίας Μέχρ ι τής στιγμήςχαβ
τοί"«1'»ήματος»· τοθ Σικά¬
γου , Πα? ισινή ΰκδοσ ις, ή
τιςάούεταιτά πληροφο¬
ρίας τηςέξάσφαλούς πάν
τοτε πηγής, ή ε ίρην-ημε
τα τής Βουλγαρ ίας θά υπο
γράφη πολύ συντόμως.
Ηιστεύεται γενικώς ότι
ήΒοολγαρ ία θά κληθήοπως
άποστε ίλνη τούς αντιπρο¬
σώποις της είς Παρισί¬
ους.
Αί έργασίαιτής είδικής
επ ιτροπής επ ί τού καθορ ι
σμοΰ των δρων τΓιςεϊρήνης
μετά τή; Βουλγαρ ΐαςέξακο
λουθούν. Ήαότη έιρημε
ρ ίς πληροφορρΐται,δτι οί
επί τών'ΕςΓοτερ ΐκο;νύπουρ
γο ί τής Γαλλ ίμς,τιΊςΑγ¬
γλία;, τής ϊταλίαςκαί)
των Ηνωμένον Πολιτε ιών
κατά την χί)εσ ινήναύτών
συνεδρίασιν συνεσκέφθη
σαν κάι συνεζήτησαν είΰ ι
κώς έπ-ί τού Ηουλγαρικοΰ
ζητήματος των Ιίουλγαρ ι-
'κώνσυνόρων. ΟΙ άντπρό-
ήν φύλλον ημών τίθεται
όπύτά π ιεστήρ ια δέν έλή
φθη τηλβγράφημα τού έν
Αθήναις Συνεργάτου.
σωπο ι της Ελλάδος, τή-
Σεο,βαίς λοι τής ' ί
ίς θά κληθούν νά
μέρος βίς την
ήτις θά έπαναληΓρθτ)
Λί όρ ι στ ι καί
επί των ν£ων σ^νόρωντής
Βουλγαρίας 8ά>ηφίΐοόνηα
ρουσία.καί των άντΐπρο-
σώΐτων των άμέσως ^Οια-
ψεοομένων Κρατων τής
•Ελλάθος. τής Σερ|3ία{
καί τής 'ΓουμανΙας.
ΕΜΠΟΡΙΚΟΝ
βελανίδια
Χαροόπια
πάν-α
ΔΕΔΤ10]
«Χ>. 2,10
πωλήσεως
δρ. 0,20
δρ. 0, 3
Λ? · ':
"·^"-, γ—-—-44ί