90181

· νϋήναις Κυριακή »Τ Μαρτίου ΙΟΟϋ
-9
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ
ΕΤΗΓΙΑ
ΕΞΑΜΗΝ. „ β
ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ
ΕΤΗΙΙΑ ΦΡ. ΒΟ
ΕΝτθΥΡΚΙΑΜΙΑΑΙ*Ά
ΕΤΟΧ Ι'. Περίοδος Γ'. 'Αριθμβς φύλλον Ο7 ί *3
ΚΡΙ
ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΙΔ Η2ΕΩΝ
&?ττηγ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΚΟΥΣΟΥΛΑΚΟΣ
ΤΙΜΗ ΕΚΑΣΤΟΥ ΦΥΛΑΟΎ ΑΕΠΤΑ
ΚΑΙ ΔΙΑΤΡΙΒΑ»
ΚΑΤ' ΙΔΙΑΙΤεΡΑΙ
ΙΥΜΦΒΝΙΑΙ
ΠΡΟΠΛΗΡαΤΕΑΙ
ΤΗΑΕΓΡ. ΙΐεΥβΥΝΧΙΧ
■ψ. ΙΚΡΙΠ-ΑΘΗΝΑΙ Ο,
ΓΡΑΦΕΙΑ : ΟΛΟΣ ΣΟΦΟΚΛΕΟΤΣ ΑΡΙΘ Τ
ιδιοκτητησ-διευθυντησ: ΓΡΗΓ ΟΡΙΟΣΕΥΣΤΡΑΤΙΑΔΗ
ΤΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΔΕΝ ΑΠΟΔΙΔΟΝΤΑΙ
ΤΑ ΚΩΜΙΚΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ
ΈυγενεΙς μυλόροθΐ *<*Λ ώρ μ βείξω τα άξιοπερίεργα των Άθν,ν<ί)ν· βλέπετε είν··*·· ·βί>ν
£Τζ<ύνος τής οιατ^νομβοκ^» δ δΛόΤ.ος <ί6 μ,ουβτάκιον καΐ τό α τ ρ ί β β ι δταν λιιτουργθθν χαιρτοηαι£γνιον Αύτός ΙνΐεΤ! είνε ^ώτΐΡίίΙ "Ελλην άηή^ *ΕΑώ Ρλίπέΐε τον όηοΛαθαριβτήν τοτΙ βχολημένος είς την αΐαθητικήν μελέτην καΐ οήμου, ό οποίος άργει επί μίαν έβδομά- τήν λατρείαν των άπεριφράκτων μνημείων» ο«· έκθέτων είς τούς ξένους τα αρχαί» έπ' «υκαιρ.οι το3 αυνΐδριον· βκουηί8«« των 'Λθηνών πρός μελέτην... Αΰτός έβώ είνε γαλατάς, Ι4ν Βέ πληαιάαετε καί κυττάξετε τόν τενεχέν τού μετά προβοχλς Θ4 ίδητε μέβα είς τό νερό ν» υηάρ- Κη καί γάλα.·· Είς τό ζυθοηωλβΐον" ^ουτΐβ <ής όδού Σταδίου βλέπετε καί Εν» Πυστυχή καλόγηρον, 6 οποίος έξωρίαθη υπό τής *Ιεράς ~ννό· *"" είς τλ "■--*----- Ιδού τό γκαρσόν! <ού Μαφφεν&ίου Ζ« χαράτου, τό κίνηματοΰ Θ&ρίσου, κ*1 τ« τέσσαρα μπουκάλια νερό τα όποία θα πι* ?κ*οτο« θαμων Βι* ν* ουζητήσ^ η*ρΙ τλΛ ι···. *Έοώ Ρλί«4τΐ τα £Χογ« τού τρ&μ τ* όποία τρώγουν εκατοντάκις τής ήμ.έρ<χς ζύλο καΐ μίαν φοράν τό ϊτος κριθάρι. Ό 61 έπιβάτης ό οποίος θα κοπή 1ΟΟ· ΟΟΟ φορέςθληάρηϊνα η(«νο··· ♦Εβκόπουν ν« βάς οοηγήβω είς τού βτρκτώνοκς άλλ' είνε περιττόν άφοΰ βλίι πέτε τής παραμάνες είς τας οποίας I- χουν άποσπασθή οί στρατιώται. "Εχου* Ιξάδελφον όποίονδήποτε καί διάτά βρί· φη ό π ι ο ν δήποτ» δι» νά τό Μρρ βρέγματος τό οποίον *ιοτ*βρέ· χει τούς 8ρόέΜ4ρ«Η μ^Όν οίαν Ρ4 •Ιν(» ο*ι? καί μόνον άθΊί»{*· ♦Εδώ Ρ ερητ Ρουλευτήν προσάνοντα εις τό «μήμα των έξελέγξεων πιβτο Κ}«Μ6 βλΰν ότι Αν· (των Έβώ κώνετο τ* *4#>

ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ
Ο ΒΙΓΚΕΛΜΑΝ
ΚΑΙΤΟ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ
ΤΟΥ ΛΑΟΚ0ΟΝΤ02
Είς τούς έχφωνηθίντας, *«« την χθί-
εινήν έν τώ ναφ τοΰ άφθττου χαλλϋος- 4ορ-
*ή.ν, λόγους καί υπο των ήμβτέρων καΐ
λπ« των ξίνω», μεταξύ, τώ* σοφών όνομά-
*ων, ών έμνήσθησαν οί άπδ των λενκών
μαρμάρων άγορηταΐ, των όνομάτων το<5 Μύλλερ, τοΰ Κονρτίου, τοΠ θυρσίΌυ, τοτΐ Φωβελ, τοΰ Σοαζέλ-Γκονφιέ, τοδ Μπελέ, χαΐ τόσων άλλων έξόχων τής Άρχαιολογι- χής έπιστήμης μυστων, την πρώτην είς τας μεγάλας άναμνήσεις τής ίστορίας τής Άρ- χαιολογίας θέσιν, Ισχ* τδ σεπτδν δνομα τοΰ πατρίς αυτής, τοδ μιγάλου Βίγ- κελμαν. Δικαιότατοι ήσαν οί λόγοι, οδς εΐπε περί τοΰ έμπνευσμένον τούτου λάτρον τής 'Αρ- χ«(ας Τέχνης, κ,οιΐ φίλον τής ίοόλης ίτι "Ελλάδος κατά τούς χρόνους καθ* ούς Ιζη- «ν, ό ενταύθα διενθνντής τοθ Γερμανικόν 'Δρχαιολογικον Ίνστιτούτου κ. Δαίρπφελδ. «Και πρώτον άναφέρω», «Ιπε, «τον ϊδρν- τήν τής Άρχαιολογίας Βίγκελμαν. Καί¬ τοι ούτος ουδέποτε έπάτησε το ϊδαφος τής Έλλάίος, το πνεΰμά τού ίμως εφέρετο κάντοτε πρός την Έλλάδα. "Ολόκληρον δέ τής ζωής αύτοΰ τό Ιργον, κατηναλώθη είς την μελέτην καί την λατρείαν τής ελληνι¬ κάς τέχνης. Αΰτδς ήτο έκεΤνος, όστις απδ ενός καί ημίσεως αιώνος έσχεδίασε την με¬ γάλην έν Όλυμπία ανασκαφήν». Δικαιότεροι λόγοι ήσαν αδύνατον νά έξε- νεχθοΰν. Τωόντι, ούϊεΐς αλλος Ιν τφ κόσμω απε¬ κάλυψε τόσον ϊιά των όφβαλμών τής ψυχής Ισον καί διά των όφθαλμών τοΰ σώματος, το άπρόσιτον κάλλος τής άρχαίας τέχνης. Θέλοντες νά δώσωμεν είκόνα τοΰ βάθονς τής φιλοσοφικής παρατηρήσεως τοθ Βίγ¬ κελμαν ώς αίσθητιχοΰ τεχνοκρίτου των έλ- ληνικών άριστοτεχνημάτων, άτινα ή σμήλη άπεκάλυψεν άπο τώνΠεντελησίων τ} των Παρίων μαρμάρων, αναφέρομεν το παρά· ϊειγμα τού μεγάλου άριστοτεχνήματος τοΰ ιτνμπλέγματος των Λαοκόοντος, όπερ Ιγλν- ψαν τρεΤς Ρόδιοι καλλιτέχναι, ό Άγήσαν- ϊρος, ό Πολύδωρος καί ό Άθηνόδωρος. Τί σύμπλεγμα τούτο, τδ όιτοϊΌν συνήντη- «ν ό Πλίνιος έν τοΓς άνακτόροις τοΰ αντο- κράτορος Τίτου, φυλάσσεται σήμερον έν τω ΪΥΙουσείω τοϋ Βαττικανον. Είνε-γνωβτο* ο. λόγοις, 8** δν ό.Ποσ«ι- δών έξαπέστ&ιλΐ κατά τοδ ίερ,έως. Λβοκόον- τος καί των υ'ιών τω τούς όφεις, οΓτινες συνέτριψαν αυτ&ύς, έν αγωνία. Την τραγικήν ταύτην καταστροφήν πα- ριστα το περικαλλέστατον άριστούργημα τής γλυπτικής κ«ί τής γραφικής τέχνης, δπερ έγκατέλΐπον είς τδν παγκόσμιον θαυ¬ μασμόν οί τρείς Ρόδιοι καλλιτέχναι. Καί ήδη παραθέτομεν τάς επ* βΰτοΰ «ίσθητικάς γρα,±μας τΛν Βίγκελμαν, άς άναγινώσκων τις νομίζεΐ, δ'τι β!«ν}λθεν ίλος είς αυτήν την ψυχήν, είς αυτήν την Ιμ- πνευσιν των Ροδίων καλλιτέχνην. «"Οπως ή θάλασσαν, λέγει ό Βίγκελ¬ μαν, «καίτοι έξαγριουμένη κατά την επι¬ φάνειαν, παραμένει δ'μως πάντοτε έ* ατα- ράκτφ- γαλήνη έν τφ βυθώ, ούτω και ή έκ¬ φρασις των δημιοοργημάτων τής έλληνικής καλλιτεχνίας παρουσιάζει πάντοτε έν τφ μέσω των τρικυμιών τΦ» τραγικωτέρων παθών, ψυχήν μεγάλην καί άτάραχον. Τοιαύτη ψυχή τωόντι διαφαίνεται μετα- ξΰ των σκληροτέρων βασάνων, ού μόνον επί τοΰ πρόσωπον, άλλά επί παντός τοΰ σώματος τοΰ Λαοκόοντος. Ό πχρατηρού- μενος σπασμΌς επί πάντων των τενόντων καΐ μυώνων τοΰ σώματος, καί ών καί χω- ρίς νά προσατενίσωμεν το πρόσωπον αυτών, νομίζομεν δ'τι ϋφιστάμεθ» ήμε?ς έν ήμΤν αΰτοΤς ό'ταν παρατηρώμεν την έπώϊιινον σύ- σπασιν τής γραστρός—ό σπβσμός ούτος τού άνεκφράστου άλγους ϊέν έκϊηλοϋ- ται διά σημείου τινός όργής οδτε έν τή έκφράσει τού προσώπου, οΰτβ έν τη ίια- πλάσει των μελών. Δέν είνε, δχι, ό Λαο- κόων τοΰ Βιργιλίου, αΰτός δ'ν συνέλβδεν ή φαντασία των Έλλήνων καλλιτεχνών. Αύτός δβν ρηγνύει τρομεράς κραυγάς διά σωματικάς άλγηδίνας. Τουναντίον ό τρόπος δι' οά ΰπανβίγει τό στόμα ϊέν συγχωρεί" τοι¬ αύτην υπόθεσιν* είνε μάλλον αγχων στε- ναγμές. Αί άλγηδίνες τοΰ σώματος κβτ' άν τίθεσιν 8ε πρός ταύτας ή στβθερότης τής ψυχής, άποϊίϊονται μετά ίσης ίσχΰος, καί ούτως ειπείν, ίσοσταθμοΰνται είς ίλ« τα με'ρη τής εικόνος. Πάσχεΐ, είνε άληθές, ό Λαοκόων, «λλά πάσχει μετά τοΰ αΰτοκρα τορικοΰ μεγοΐλείου, μεθ' ου καί ό Φιλο- κτήτης τοΰ Σοφοκλέονς. Ή δυστυχία αύτοΰ είσδύει ούτω βαθέως είς τάς καρδίας ημών, ώστε^ήθέλομεν έπι- θυμήσει, εάν ήτο δυνατόν, νά πάσχωμεν καί ήμεΓς μετ-ϊ τοΰ γενναίου τούτου άνδρας. Διά νά εκφράση τις ψυχήν ούτω μεγάλην πρέπει νά δύναται νά υπερβή καί αύτά τα δ'ρια τοΰ έφικτοΰ φυσικοΰ κάλλους έν ττ] έμπνεύσει αΰτοΰ. Πρίπει ό καλλιτέχνης νά' αίσθάνηται ό Γδΐος έν έαυτφ την υπερτάτην εκείνην ισχύν τής ψυχής, η"ν θέλει ν' άπο- τυπώσ'ο έπί^ τοΰ λίθου. Ή Ελλάς μόνη • εγέννησεν άδρας, οΓτινες υπήρξαν φιλόσο- φοι αμα καί καλλιτέχναι. Διότι ή φιλοσο- φία έβοήθει την τέχνην καί έπέχεεν είς τα Ιργα^αΰτής, ψυχήν άνωτε'ραν τής κοινής». Οδτω παριστα το σύμπλεγα τοΰ Λαοκό¬ οντος ό Βίγκελμαν. Αληθής πατήρ τής Δρχαιολογικής έπιστήμης, άλλά καί ά- πρόσιτος είσηγητής είς την αίσθητικήν τής Ελληνικής Καλλιτεχνίας. Τοιούτου άνδρος δικαίως οί ρήτορες τοΰ Δρχαιολογικοϋ Συνεδρίου πάντες ετέλεσαν χθές,κατά την έπισημοτάτην ταύτην διά την Βλλάδα ημέραν, τα είσεδή μνημόσυνα. 1 ι^—ει»-:·:-^———»-— το τάξει,;::; τού εαοταρδοτ Η ΕΚΘΕΣΙΣ ΤΟΥ κ ΗΑΒνΕΥ ΤΟ ΣΤΑΦΙΔΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ ΜΑ~~ΑΑΙΑ· »β Μαρ- ϊίθυ.(Αθηναϊκον Πρακτορείον) Μόλις αφιχθείς ό βασιλεύς Έ- οουάρδος άμέσως έπεβιβάσθη 4πΙ τής βασιλικής θαλαμηγον —* ανεχώρησεν. ΤΙερΙ τής σταφιδοπαραγωγής 3έν ήτο ίυ- νατβν νά σιωπήση έκθεσις., τα οϊκονομικά τής "Ελλάδος άφορώσα, καί δή έκθεσις 'Δγγλικιή. Ή Κορινθιακή σταφίς, φυσικόν τής Έλληνικής γής μονοπώλιον, άπο αίώ- νων ήδη εγένετο άφορμή εμπορικάς έπιμι- ξίας μεταξϋ τοθ ήμετέρου καί τοΰ αγγλικοΐΐ λαοΰ, ώς τοθ κνριωτάτου καταναλωτοΰ τοΰ προϊόντος τούτου. Άφ' δτου οί Σπόν καΐ Βαλβρ —ριεγρβφαν την νηπιαχήν ηλι¬ κίαν τής σταφίδος, καΐ την είδον έν Ζα¬ κύνθω καί Δίτωλικφ φορτωνομένην είς εύάριβμα άγγλικά πλοΤα μέχρι τοΰ μβ- σουρανήματος τοΰ άστέρος της προ δε- καπενταβτίας, 8τε ή κατάφυτος Πελοπόν- νησος έδεκαπλασίασε την παραγωγήν, ην εσημείωσαν τα πρώτα ίτη τής Βασιλείας, αί παραδόσεις τοΰ 'Ελλ. λαοΰ περΐ τής πλουσίας χώρας, έξ ής έπορίζετο τα μέσα ταχείας οίκονομικής προόδου, ποσώς δέν διεκόπησαν. 'Η δέ έπελθοΰσα κατόπιν, δια τοΰ άποκλεισμοΰ τής Γαλλικής άγορϊς, κρίσις κατέστησεν !τι μάλλον ένδιαφίρον- τας τούς παλαιούς πελάτας μας. ΈννοεΤται ίτι καί περΐ τής έξακολου- θούσης ταύτης κρίσεως πραγματεύεται ό κ. ΗβΓνβγ, άφοΰ μάλιστα εγέννησεν αθτη ζη- τήματα, άναγόμενα, τα μέν είς την δα- σμολογικήν ημών μετά τής Αγγλίας σύμ¬ βασιν τοΰ 1890, το δέ είς την περ^σινήν μετατροπήν είς είδος «3 τέως είς χρήματα έγγείου φόροι» τής σταφίδος, έξ ή"ς μετατρο- πής ανεβλήθη ή τοθ έσόδου τούτου είσπραξις, επί διαταράξει τοθ προθπολογισμοΰ τοΰ κρά- τους. Διά νάμή έπαναλάβωμεν δέ πράγματα γνωστά, έρχόμεθα άμέσως είς τα πορίσματα τής εκθέσεως, είς τάς ιδίας της επί τής ένεστώσης θέσεως τοΰ σταφιδικον ζητήματος. Ευθύς δ' έξ άρχής καί έξ άπλής αναγνώ¬ σεως τοΰ σχετικόν κεφάλαιον αυτής κατά- δηλον γίνεται ότι ό συντάκτης τής εκθέ¬ σεως άνήκει είς την όρθοδοξίαν τής πολι- τικής οίκονομίας «αί θά ανέμενε μάλλον την λύσιν τής σταφιδικής κρίσεως έκ τής λειτουργίας των οικονομικήν νόμων. Ίσως ή ολίγον εύμενής διάθεσις τον πρός την παρακράτησιν, τό τεχνικόν αΰτο μέσον δια¬ τηρήσεως των τιμών, κβι παν 8,τι κατόπιν ενομοθετήθη σχετικόν, οφείλεται καί είς την ιδέαν, ήν Ιχει περί αυτής, ώς φορολο- γίας .τής σχοκ^ίϊθζ πρόσθετον,.εναντίον πρός την υπόσχεσιν, ήν διά τής ρηβίίσης'συμ¬ βάσεως είχεν άναλάδβι ί6 "Ελληνικόν Κρ-ά"- τος πΐρί1 μή αίξήσεως το3 φόρον τούτο». Καί ή μέν παρακράτησις <τόρεται< τ)θντ ΰπόδικος άπο ημάς τούς ίδίονς παραγωγοΰς επί άνεπαρκεία έν τώ Ιργφ, δ αναδεχθή, ώστε νά μή ίχωμεν πλέον κανέν παράπο¬ νον άν και οί καταναλωταΐ ίσχυρίζονται τα αύτά. 'Εκεΐνο ίμως, τό όποΤον είνε1 λίαν περίεργον, είνε το δ'τι ή νπόδικος δχι μόνον δέν καθηρέθη άκόμη άπο τής θέσεώς της, άλλ' ουτε πρόκειται, ώς φαίνεται νά καθαι- ρεθη, είνε καί θά είνε ν&μος τοΰ Κράτονς, τό όποΐΌν άποδεικνύει ίτι ή θέσις της δέν είνε καΐ τόσον δυσχερής, ίσον έδει νά είνε ενός ένόχον καταστροφάς τ<3ν οικονομικήν τής χώρας, ώς την κηρύττουσιν οί πολέμιοι αυτής. Όταν γίνη ή δίκη της βεβαίως δεν θά μείνη άναπολόγητος, άλλ« καί άπο τούδε ό κ. Η»Γνβγ σημεΐώνει μίαν υπέρ τής παρακρατήσεως έλβφρνντικήν περίπτω¬ σιν, το δ'τι συγχρόνως μέ την νομοθίτησίν της δέν απηγορεύθησαν αί νέαι έμφυτεύσεις. Κα'ι δέν ήθελε τφόντι αίτη καλλίτερον άπο· λογητήν, καθόσον το σύστημα έπαρουσιά- σθη έν Ιτει 1893 έν σχεδίω άρτιον, ήτοι καί μέ την άπαγόρενσιν ταύτην, άλλ' ένο- μοθεττ,θη χωλόν. Άναγινώσκεται λοιπβν έν τη εκθέσει (σελ.9).α'Αναγνωρίζεται ήδη δ'τι ή πρώτη των προβλέψεων τούτων (τοθ νό¬ μον τοΰ 1904, τοΰ είσαγαγόντος την φορο¬ λογίαν των νίων έμφυτεύσεων) ήτο.απαραί¬ τητον μέρος νομοσχεδιον, βασιζομένου επί τής παρακρατήσεως. Ατυχώς ή έκ. ταύτης ενίσχυσις Ιρχεται λίαν βραδέως». Έκ δέ τής περικοπής ταύτης κα'ι Ιτερον δύναται νά σνναχθή σπουδαίον σνμπέρασμα, δ'τι δηλ. το "Αγγλικόν "Εθνος δέν είχεν, οίιε Ιχει, την αξίωσιν ν''άγοράζη τον στα- φιδίκαρπον είς εΰτελ«Τς τιμάς, καταστρε- φοΰσας τόν παραγωγόν, κ«θ' ά διετείνοντο οί άντΐπαραχρατ—ικοΐ, ίταν ή σταφίς κα- τήλβε μέχρι δρ. 45. Ό οί*τ*ίρ»*ν ·Λ ίτι εγκαίρως δέν εγένετο ή απαγόρευσις νέων φυτειών σαφώς δεικνύει ίτι δέν έπιθυμεΤ τ«ν έξευτελισμόν των τιμών, καί τουτο διότι καλώς γνωρίζει ίτι τοιαύτη κατάστασις δέν δύναται νά διατηρηθή. 'ΕκεΤνο λοιπόν τό όποΤον, έν τφ δικαίφ της, επεθύμει ν' απο¬ φύγη ή Αγγλικη Κυβέρνησις, δνσπιστοΰσα πρός την παρακράτησιν, ήτο ύπέρμε- τρός τις δι" αυτής αύξησις τής τιμής. Άλλά τί επρότεινεν ή παρακρά¬ τησις πρδς άποκλεισμον τοιαύτης περιπτώ- σεως, καί καθησύχασιν τής "Αγγλίας ; "Ηθελε νά εξασφαλίση τοΤς καταναλωταΤς τάς συνήθεις προ τής κρίσεως τιμάς, έκεί- νας ακριβώς, τάς οποίας είχον νπ' όψιν αί έν Ιτει 1890 σνμβληθεΓσαι Κνίερνήσεις, καθόσον δ 8ρος τής μή αυξήσεως τοΰ εξα¬ γωγικόν φόρον ήτο προφύλαξις κατά τοιαύ¬ της υπερτιμήσεως. Αί τιμαί τής επελθού- σης κρίσεως, ώς παροδικαί, δέν ηδύναντο να^ληφθώσιν ΐιπ' όψιν. Καί έλεγεν αυτή πρός τδν σκοπόν τούτον τοΰ άποκλβισμον των ίιπερτιμήσεων. «ΦοβεΤσθε ίτι, δι' ένδε- χομίνην έλλειψιν τής άναγκαίας ποσότητος σταφίδος, θά υποχρεωθή ή κατανάλωσις είς υψηλάς τιμάς. "Ιδού έγώ ή ιδία προσφί- ρομαι νά δέσω τάς χείρας μόν, καί άς νο- μοθετηθη ϊτΐ, ίταν ή τιμή υπερβή τάς δρ. 200, νά είμαι ΰπόχρεος ν' άνοίξω είς τδ ελεύθερον εμπόριον τάς αποθήκας μου είς τδν θίλοντα ν* αγοράση παρακράτημα». Άλλά καί το σννετδν τουτο μέτρον εδέησε μετά δέκα όλα έτη νά προστεθη είς τδν νόμον τοδ 1904, τον Ιδιον εκείνον, περί οδ ή έκθεσίς λέγει ίτι επήλθε λίαν άργά. Λέγομεν ίτι αργά ένομοθετήθη καΐ ή τε- τενταία αυτή περιοριστική μεγάλης υπερτι¬ μήσεως διάταξις, δχι διότι έν τφ δεκαετεΤ βίφ τής παρακρατήσεως επήλθεν, έ'νεκα αυ¬ τής, τοιαύτη δνσμενής τϊ κ«τ«ν«λώ<τιι υ¬ περτίμησις, «λλ' απλώς, διά τό μέγα ενδια¬ φέρον, τδ όποΤον Ιχει ή σταφιίοπαρβγωγή νά δώση άπτάς άποδείξεις πρός την κα¬ τανάλωσιν ίτι δέν £χ« έχθρικ,ας κατ' αυτής οιαθέσεις, ίτι νά συγκροτήση απλώς θέλει καί δχι νά υπεραύξηση, τάς τιμάς, καί ίτι τούτον έ'νεκα ουδείς λόγος ΰπάρχει Γνα δι>-
σπιστη αδτη, καί ιδίως ή Αγγλία πρδς
την παρακράτησιν.
Το δέ μέλλον τής σταφιδοπαραγωγής
δΐν τδ θεωρεΓ δ κ. ΗβΓνβγ άσφαλες, καί
ρητώς έκφράζεται περί τούτον έν τω περί
σιτοπαραγωγής κεφαλαίφ, έξαίρων αυτήν,
ώς βάσιν τοΰ οίκονομικοΰ μέλλοντος τής
χώρας.«Ή σταφιδοπαραγωγή, λέγει είσάγει
τφόντι αρκετόν ξένον χρυσόν, χαΐ αποτελεί*
τδ σημαντικώτερον είδος έν τφ έξαγωγικφ
έμπορίφ, άλλ' ή πηγή αίτη δέν δεικνύει
•ημεΐα αυξήσεως, τουναντίον είνε έπισφα-
λής, χαί ·ά ήτο παράτολμον νά στηρίζη
τις επ* αυτής ελπίδας διά την μόνιμον «ΰ-
πραγίαν τής χώρας» (σ«λ. 22).
Την σοβαρότητβ τής είρημήνης «βρατη-
ρήσεως ουδείς δύναται νά φιλονεικήση. Δέν
αρκεί ίτι Ιχομεν τδ φυσικδν μονοπώλιον τής
σταφίδος, έφ' ίσον οί Γδιοι ήμ?Τς ποιοθμεν
συναγωνισμδν καθ* ημών αυτών δι* ΰπερπα-
ραγωγής προϊάντος, το όποΤον Ιχει ωρι¬
σμένους καταναλωτάς. Άλλ' ή επιβαλλο-
μένη άποχή άπδ πάσης περαιτέρω εξαπλώ¬
σεως τής σταφιδοπαραγωγής, άφοΰ μάλιστα
ή κατανάλωσις παρίσταται στάσιμος, είνε ή
μία μόνον άποψις τοΰ σταφιδικοΰ ζητήμα¬
τος, έν ώ τουτο παρουσιάζεται σήμερον καί
υπο την οξείαν κρίσιν, υφ' ήν τδ προϊδν δια¬
τελεί, μένει δηλ. ή ίρευνα περί αντιμετω-
πίσεως τής κρίσεως. Ενταύθα ή έκθεσις
. δέ χρύπτε( τδν φβ£ο* της ίτι. πασά προσ- |
πάθεια, πρδς τοθτο τείνουσα θ' άποτύχη '
θαττον ή* βράδιον, καί καταλήγβι είς τβ
δτι, άν, αδύνατον ταύτης ά—δκχννομένης,
άφεθώυ.ε< είς μόνην την επιρροήν- τοθ νόμον τής προσφορας χαί ζητήσεως; «τδ άποτιτ- λεσμα τής θυέλλης δέν θά είνε άμιγής ζη- μία τής χώρχζτ>.
Πρόχειται λοιπδν ημίν ώς σοδαρδν γε-
γονδς, μία έκκαθάρισις κοινωνική, Γνα ού¬
τως είπωμεν, ορθώς άποκαλτϊυμένη θοβλ-
λώδης ά'τε μέ ζημίας πολλάς, άλλ' 3χι ά¬
μιγής και ωφελείας τινδς, καΐ προφανώς
τοιαύτην ωφέλειαν έννοεΐ ή έκθεσις, την
λύσιν τέλος πάντων τής ύπερδεκαετονς αυ¬
τής κρίσεως. Καί έδώ ακριβώς κείται, καθ"
ημάς, τδ λεπτόν μέρος τον ζητήματος. Διά
τής ενεργείας δηλ. τοΰ νόμον τής προσφο-
ρας καΐ ζητήσεως καταδιχάζεται άπλού-
στατα είς εξόντωσιν όλόχληρος ή τάξις των
κυρίως λεγομένων κτηματιών, άκόμη δέ καί
έκ των άπλών γεωργών ίλοι έκεΤνοι, ών
αί σταφιδάμπελοι έπιβαρύνοντοπ μέ μεγάλα
χρέη, ήτοι τα 2)3 τουλάχιστον έξ αυτών.
Τδν ισολογισμόν τοιαύτης λύσεως δέν δύ-
ναταί τις βεβαία νά καθορίση έχ τδν προ¬
τέρων, ήτοι άν θά κλείση είς πίστωσιν ή*
χρέωσιν κοινωνίας δεινώς ήδη δοκιμασθεί-
σης·
Πιστεύομεν ίτι ίλλα τε πολλά, ώς χαΐ
ή σπονδαία τοΐί χ. Η»Γνβγ ίκθεσις, θά έπι-
βάλωσιν είς τούς άρμοδίονς την κατάλλη¬
λον μελέτην ίλων των πρδς την ■ημετέραν
παραγωγήν συνδεομένων ζητημάτων, καΐ
δή τοΰ φλέγοντος σταφιδικον, χαΐ επί τού¬
τοις ή χώρα δέν Ιχει ή1 νά ενγνωμοντ] πρδς
τδν συντάκτην της.
ΑΡ1ΣΤΟΙΗΕΝΗΣ ΘΕΟΔΟΡΙ-ΗΣ
Ν € Ο Τ € Ρ Α
Ο ΕμΟ7ΛΡ_Ο2
III
ΤΛΓΓΕΡΗΚ
ΠΑΡΙΣΙΟΙ 3β Ιϋαρτίου.
( Αθηναϊκον Πρακτορείον). —
Ή α'ΈφημερΙς» βεβαιοί ότι ό
βασιλεύς τής Αγγλίας, κατα την
διάρκειαν τού ταξειδίου τού θά
προαεγγίοη έπίβης καΐ είς Ταγ-
ΤΟ ΖΗΤΗιΎΙΑ ΤΟΥ «ΑΡΟΚΟΥ
ΟΑΡΙΣ1ΟΙ. »β ΙΙαρτίου.
(Αθηναϊκον Πρακτορείον). Είς
την Βουλήν πλείσται έπερωτή-
σεις, αφορώσαι τό ζήτημα τού
ΜαρΟΜου κατετέθησαν καΐ άνηγ-
γέλθησαν.Ό κ. Δελκασέ υτϊθυρ-
γος επί των Εξωτερικών ζητή¬
σας την άναβολήν επί των έπε-
ροχτήαεων τούτων, εδήλωσεν
ότι ή πολιτική ί^ν ή Γαλλία η¬
κολούθησεν έν Μαρόκω ουδα¬
μώς ήλλαξεν. Εξακολουθού¬
μεν· εΐπε, νά παρέχωμεν συμ¬
βουλάς πρός τό Μαρόκον έν τή
ίοιότητι των φίλων,προσπαθούν¬
τες νά μή βλάψωμεν κανένα. Εί¬
μεθα διατεθειμένοι νά συζητή-
σωμεν πάσαν ένδεχομένην παρε-
ξήγησιν. Μετά τάς δηλώσεις
ταύτας εκηρύχθη ή άναβολή των
έή
βουαΊηΓ
αιεργασιαπον τμημαμ
Χθές π. μ. επρόκειτο νά διασχεφθη χαι
εκδώση τν απόφασιν τού επι τοΰ χύρονς
τής έ'χλογής Καρδίτσης τδ ΣΤ' τμήμα.
Μή γενομένης άπαρτίας εκλήθησαν οί απο¬
τελούντες αύτο βουλευταί νά σννέλθωσι μ.
μ. άλλά χαΐ πάλιν άπαρτία δεν ΰπίίρχε,
καΐ εκλήθη τδ τμήμα ίπως συν έλθη αυριον
την 10 π. μ.
Είς τδ "Εθνικον Τυπογραφείον γίνεται
ή έκτύπωσις τον τεύχονς των έξελέγξεων,
άλλά ό καταρτισμδς αΰτοΰ θά βραδύνη επί
τινάς ημέρας, διότι δέν κατετέθησαν εισέτι
πάσαι αί επί των διαφόρων έκλογών έκθέ-
σεις. Είνε πιθανδν νά μή επιτευχθή έντδς
τής εβδομάδος ή έναρξις τής έξελέγξεως των
έκλογών ΰπδ τής Βουλής.
Οί ΑΓΩΝΕΣ
τοτ ,,ιππικου ομιδογ'
ΝΕΩΤΕΡΑΙ ΔΠΟΦΑΣΕΙΣ3
Γνωστόν όντος τοΰ ενδιαφέροντος, τδ ο¬
ποίον ή Α. Μ. δ Βασιλεύς δεικνύει διά τδν
λαμπρόν α'Ιππικδν Όμιλον» ίπερ επέ¬
δειξε καΐ διά τής παροχής βραβείων είς τα
διάφορα άγωνίσματα, ή τέλεσις τοΰ διαγω-
νισμοΰ διά την 3ην Απρίλιον ώς είχεν
αρχικώς αποφασίσθη κατέστη άδύνατος,
καθόσον δέν είνε δυνατδν νά γνωσθή άπδ
τούδε πότε δ Κάϊζερ θ' αναχωρήση έκ Κερ¬
κύρας ακριβώς κα'ι άν σννεπώς ή Α. Μ.
θά επέστρεψεν εγκαίρως.
Κατόπιν τούτου συνελθόν χθές τδ άπό-
γενμα τδ σνμβούλιον τον α'Ιππικοΰ Όμί-
λον» άπηύθννεν έγγραφον πρδς τδ Βασιλ.
Αύλαρχείον δι' ου αγγέλει την άναβολήν
των άγώνων, ζητεί Ιέ ίπως ή Α. Μ.
ορίση την ημέραν τής τελέσεως αυτών.
Όπωσδήποτε οί αγώνες θά γείνουν έν
τώ Ποδηλατοδρομίφ <) την ΙΟην Απρί¬ λιον, Κυριακήν των Βαίων, η την 18ην, Δευτέραν τοΰ Πάσχα. Είς τα επί τής όδοΰ Βαλαωρ'ιτου άρ. 11 γραφεία τοΰ Όμίλου, μόλα ταυτα ήρχισε ραγδαία ή προπαραγγελία είσιτηρίων. ΔΙΑΙίΕΑΙ2ΙΙ02 ΙίΙΡΟΙΙΑ/,ΕΟΣ Έν τη περιφερεία Άχράτβς τής Αίγια- λείας διεμελίσθη ΰπδ τής άμαξοστοιχίας τοΰ σιδηρόδρομον Πατρών ό| χωροφύλαξ Γεώργ. Φοΰ»ος, έκκνεύσας αΰθωρεί. ΤΥΣΑΙΟΝ' ΔΥΣΤΥΣΗΜΑ, Ή Μαρία Γ. Μου*αφ(ρη, έξωθεν των Καλαρρυτών συλλέγονσα ξύλβ, ώλίσθησε χαί καταπεσοΰσα εφονεύθη. ΙΜΗΟΤ ΚΑΪΖΕΡ ΑΙ ΠΑΡΑΣΚΚΓΑΙ ΤΗΣ ΪΠΟίΟΧΗΣ Μετα πολλής δραστηριότητος διεξάγον- ται έν Κερκύρα αί πρδς ύποδοχήν τοΰ Αν- τοκρατορικοΰ ζεύγονς ενέργειαι τής άρχής. Είς τδν Νομάρχην έχορηγήθη πίστωσις δρ. 10,000 διά την εκτέλεσιν .διαφόρων Ιργων έξωραϊσμοΰ καί διαχοσμήσεως τής πόλεώς μας. Χθές την μεσημβρίαν ανεχώρησεν είς Κέρκνραν μέσω Πατρών διά τοΰ Αύστρια- κοΰ ό επί των "Εξωτερικών ΰπουργδς χ. 'Αλ. Σχουζές, συνοδευόμενος ΰπδ τοΰ γραμ- ματέως τοΰ υπουργείον των "Εξωτερικών κ. Α. Πάλλη. Έπίσης ανεχώρησε καϊ ό παρ' ημίν πρεσβευτήν τής Αύστραοογγαρίο- Πρίγ κηψ Ράτιμπορ μετά τής. Πριγχη-ίοιττ—, Ρβτ- τιμπορ. Έκ Πειραιώς επεβιβάσθησαν τοΰ Δνσ- τριακοΰ ατμοπλοίου αί βασιλιχαΐ άμαξαι, οί άναγκαιοΰντες Γπποι, και τδ κατώτερον προσωπικδν τής υπηρεσίας των 'Ανακτό- ρων μετά των άπεστουμένων άποσκβυ<&ν. Ό Γεν. έπιμελητής τής βασιλικής χο- ρηγίας χ. Ν. θών καΐ δ Άρχιϊπποκόμος κ. Τσέρνοβιτς άπήλθον χθές διά Πατρών. Ή άναχώρησις τούβασιλίω ς Χθές την 8 μ. μ. κατήλθεν είς Πειραια ό Βασιλεύς,ή πριγχήπισσα Σοφία, δ Πρίγ- »«](^ Νχ*»λ<ιβς, η πριγχήπισσα "Ελένη μετα τής άχολονθίας των χαΐ έγβνμάτισαν επί τής «Άμφιτρίτης·». Σννώδενσεν αΰ- τούς ο Διάίοχος, ίστις επανήλθεν είς Αθή¬ νας τδ μεσονύκτιον. Ή α'Αμφιτρίτη» άπήρβ την 2 π. μ. καΐ διά τής διώρυγος ήν διέπλενσ· την χαραν- γήν κατευθύνεται είς Κέρκυραν, ίπον θά φθάση περί τδ μεσονύκτιον τής σήμερον. Την βασιλικήν συνοδείαν αποτελούσιν ό αν- λάρχης χ. Παπαρρηγόπονλος, δ^άρχηγδς τον Στρατ. Οίκον χ. "Ιω. Παπαδιαμαντο- πονλος, ΰποστράτηγος, οί δπασπισταΐ τής Α.Μ. χ.κ. Γ. Κονντονριώτης χαί Δονχ. Βακάλογλονς, αί επί των Τιμών κυρίαι των Πριγκηπισσών δεσποινίδες Κοντοσταύ- λου καΐ Μερκάτη. Ό Διάδοχος αναχωρεί άπόψβ διά τής αΣφακτηρίαςΒ μεταβαίνων είς Κέρκυραν, ίπον θά φθάση μετά είκοσιτετράωρον πλούν. Έν Κερκύρα Την 9 π. μ. τής Τρίτης θά χαταπλεύ- ση είς τδν λιμένα. Κερκύρας ή αύτοχρατορι-' χή θαλβμηγδς αΧοεντζόλλερν* ής επι- βαίνει τδ Αώτοκρατορικδν ζίΰγος μετά τήςς άχολουθίας τού» Την Ατΐτοκραταρικήν θα¬ λαμηγον θά σννοδεύωσι τδ. χακαδρομικδν «Φρειδερίκος Κάρολος» καί £ν τορπιλλοβό- λον. Κατά την είσοδον των τα Γερμανικά πλοΤα θά υψώσωσι την "Ελληνικήν σημαί¬ αν κα'ιθά χαιρετήσωσιν αυτήν διά των νενο- μισμένων κανονιοδολισμών, ένω άπδ τοΰ φρονρίον καΐ των θωρηκτών θά ριφθώσιν οί πρδς χαιρετισμόν των Αύτοκρατόρων χανο- νιοβολισμοί. Μόλις άγχνροβολήση ή αντοκρατοριχή θαλαμηγδς ό Βασιλεύς, οί Πρίγχηπες, χαί αί Πριγκήπισσαι έπιβαίνοντες άτμακάτον Λά άνέλθωσιν έπ' αυτής ίπως χαιρετήσωσι τούς 'Υψηλούς ξένους. Μετά μεσημβρίαν δ Αντοκράτωρ καΐ ή Αύτοκράτειρα θά έξέλθωσι μετά τής άκο- λονθίας των καί θά μεταβώσιν είς τδ έν τη πόλει βασιλικόν άνάκτορον. 'Η γενησο- μένη είς Αύτούς ύποϊοχή Ισεται μεγαλο- πρεπής καΐ πανηγυρική. Την εσπέραν πρδς τιμήν Των θά παρατεθ/) μέγα επίση¬ μον γεΰμα, είς ί θά παρακαθήσωσι περί τα 60 έν ίλω πρόσωπα. Την έπιοΰσαν θά παρατεθη ΰπδ τοθ Βα¬ σιλέως πρόγβυμα έν τη έξοχή, πιθανώτατα έν τη Βασιλική έπαύλει τή γνωστή υπο τδ δνομα Μοη Ρβροβ. Την εσπέραν τής Τετάρτης ό Αύτοκρά- τωρ θά παραθίση γεθμα πρός τιμήν τον Βασιλέως ημών επί τής αύτοκρατορικής θαλαμηγοΰ, ήτις περί τδ μεσονύκτιον θ' άποπλεύση τοΰ λιμένος, χαιρετίζονσα χαί άντιχαιρετιζομένη διά κανονιοδολισμών. Ό Βασιλεύς μετά τής άκολουθίας Τον θά έ- πανέλθη είς "Αθήνας τ4ρ*ροκεχ£ς ΚΕΡΚΥΡΑ, 26 Μαρτίου (Τηλε- γραφ. τοθ άνταποκριτοθ μ-ας). Την 2ον άπογευμιατινήν τής Τετάρτης Αύτοκράτωρ Γουλιέλμ,ος έφθασεν είς την Νεάπολιν, δποιι έπεβιβάββτ] καΐ εγκατεστάθη έν τ^) θαλαα.ηγω «Χο- εντζο'λερν». Ό Γσυλιέλμσς μαζί τού δύο ώρονίους κώνας- δέρρ λείου, άγαπα δ' αύτούς ιταλύ καΐ συ- χνάκις άστειεύεται μ,αζί των ώς μετά παιδίων. Ο ΕΙΩΡΑΤΣΜΟΣ ΤΗΖ ΠΟΛΕίΙΣ υμπληροθται βαθμηδόν ο έξω- ραϊσμός των συνοιχιών τής πόλεώς μας. Ή λεωφο'ρος Γεωργίσυν, ή,ά*- γουσα είς την πλατεΓαν Τϊαριο·τ3 ώ- ραΐΌν θέαμα με τούς πασϊάλους τούς μέ Ελληνικάς καί Γερμανικαί ση- μαίας καί μέ θυρεούς φέροντας τούς άετούς τ!|ς Γερμανίας έ»τολισ·μένους. Η άψΐς τής όδοθ Αύτοκρατείρας Ε¬ Ι λισάβετ Τελίΐώνει, «έρΐι δ' επιγραφήν Ι Γερμανιβ-Τί «καλώς ήλθετε». 'Αλλ* ό έςωραίσμός τί)ς άποβάθρας τοθ 'Α^ γίου Νιχολάου χαί τής οοοθ τής μ{ϋ •χρ τοθ ΝομαρχιακοΟ καταστήματος είνε έκτάκτως λαμιιρό'ς. 'Η ί των· οδών συνίπληριύβ-, Κ ΚΙΧ7ΚΖΙΧΖ} Άναμένεται Αθστριακίς Ή κίνησις είνε άπερίγραπτος ήλλβ(ι $έ τή,ν μορφήν τής «όΑεως. Οί ζένοι εϊνε άναρίθμητοι προστιθίμένων χά) των ναυτών καΐ ύπαξιωματικών τβθ ΆγγλικοΟ στόλου των ίξερχομένων καθ* εκάιττην καΐ διασκεδα;; των. Κβτέΐϊλβοσβ χαί τ& Ιταλικόν πολι>
μικόν «Γαλιλαία».
ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ
ΤΩΝ ΛΡΧΑΙΟΑΟΓΩΝ
Η ΧΘΕΣΙΝΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΙΣ
ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟΝ ΓΕΥΜΑ
ΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΙ ΤΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ
Χθές την 9 π. μ. συνελθοΰσα ή έκτβλ«- ]
στική έπιτροπή τοΰ Άρχ. Σννίδρίοΐ) έκανο- ·
νισβ τα τής ΰποδοχής των μελών αύτοΰ ΰπδ
τοΰ Πανεπιστημίου.
Την 9 1)2 π. μ. προσήλθον πλεί¬
στα μέλη τοΰ Συνεδριον ό ΰπονργδς χ. Κα-
ραπανος, τδ Διπλωματικόν σώμα, οί καθη¬
γηταί τοΰ Πανεπιστημίον. Ό κ. Πρύτανις
μετά των μελών τής έπιτροπής ύπεδέχοντο
τούς ξένους. Περί τί·» 10 π. μ. προσήλθον
δ Βασιλεύς καί ή Βασίλισσα, ό Διάδοχος
καί ό Πρίγκηψ Νικόλαος.
Ό Διάδοχος κατέλαβε την θέσιν τοΰ
Πρόεδρον, παρ' αντδν δέ Ιλαβον θέσιν ό ΰ¬
πουργδς τής Παιδείας καΐ οί πρόεδροι των
Τμημάτων. Κηρνχθείσης τής ενάρξεως τής
σννεδριάσεως δ κ. Ώμδλλ, γραμματεύς τού
Προεδρείον, παρεκάλεσε τούς ξένους άντι-
προσώπους ίπως καταθέσωσιν είς τδ Προε¬
δρείον τάς προσφωνήσεις των πρδς διευκό-
λννσιν τής δημοσκέαεως «ύϊώ«- ΗΛλοί Μβτ-
τίθϊσαν αύτάς. . .... _ . >
Ό Διάδοχος ανακοινοί τ« ονόματα των
έκλεχθέντων προέδρων των διαφόρων τμη¬
μάτων.
Ό κ. Λάμπρος ανελθών επί τοΰ βήμα-
τος είπε τα εξής :
Ο,ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ1ΠΡΥΤΑΝΕΩΣ
Μεγάλη δπήρξε κατ* τ«>ν λήξαντα δίκβτον
ϊνατον α ιωνά ή επέκτασις τοΰ έοάοους των
άοχαιολογικών ΐρευνών, τεράστιοιι αί πρόοδοι
τής περί τδν αρχαίον βίον κ«ί την τέχνην
τής αρχαιότητος βπουδαζούσης έπιστήμης,
νίοι ί' ανεψχθηίΐαν ορίζοντες *'ις την άρχαι-
ολογίκν 8ι« των ανασκαφήν καί τη; άποκα-
λύψεως των λειψάνων χαιί των ίρειπίων τοΰ
άρχαίου κόσμον. Ταυτα δέ πάντα έπολλαιτλα-
βίασαν επί τοσούτον τοϊις έριυνητάς καΐ ϊ-
δωκαν τοιαύτην επίδοσιν είς την ποικίλην ε¬
ξέτασιν τής αρχαιότητος, ωστε προφανής
παρίστατο ή άναγκη τή< συγκεντρώσεως των οιΐσττασμένων μελετών, τής έγγύ6νν γνωρι- μίας των έρευνώντων τοΰ καβορισμοΰ τοΰ προγράμματος τοΰ έπιβαλλομένου είς ττν άρ- χαιολογίαν χατά τδν πβδ μιχρου άρξαμενον εικοστόν «ίων». Τοιούτοι υπήρξαν οί λόγοι οί άγαγόντε; είς την σιίγχλησιν τοΰ Α' Λιε- θνοΰς Άρχαιολογικοΰ Συνεδρίου. εΗ άνάγκη δέ αυτή εικός ήτο νά γί¬ νη α'ισθητή μάλιστα έν τ^ πόλει, ήτις οά μόνον έν τη αρχαιότητι ΰπήρξιν ή έπιφανε- στάτη των ίστιων, άφ' ών ή τέχνη έξέπεμ,ψε κατά τούς άρχαίους χρόνους τάς φαεινάς έ- χιίνας άκτΐνας, τάς μέχρι τοΰ νυν κα,ταυγα- ζούσας τόν κόσμον σύμπαντα , άλλά χαΐ την σήμερον είνε των σπουδαιότατον διεβνών κέν- τρων τής Αρχαιολογικήν μελέτης. 'Η νεάζουσ» τής Ελλάδος άρχαιολογική έπιστήμη έργάζεται έν Αθήναις άδελφικώς δμα καΐ έναμίλλως πεδς τάς έν Αθήναι; ί- δρυμέν— 'Αοχα'.ολογικ»; σχολοκ, είς 8; άπο- στίλλιι ταΰς θαυμβστκς κ«ττ μ«λετ>ητά; .τή;
αρχαιότητος δ πιπολιτΐΐαένος κ,όσμος. Διά
δι των κοινών ενέργειαν των αλλογενών και
των "Βλλήνων άρναιολόγων άττβκα'λΰββ.ησαν
κα.1 δέν Λ«ύσυσ«ν οητοχαλοιττσμίνοι χ«ί ϊρευ-
νώμενοι οί χώροι, έν οίς εδραιεν ή έλλη-
νική άρχαιίτης, έλάτρευσεν ή άρχαία βρη-
σκιία καΐ ϊλαμψβν ή ΐλληνική τέγνη.
Λουσοΐ καί τα Μέγαρα ή Έλατίία, καί ή
Χαιρώνεια, ή Κόρινβος καί ή Σικυών, ή Αί-
γιν« καΐ ή Καλαύρεια, αί Άμύχλαι και ή
Σιτάοτη, ή Ίθάκη κα.1 ή Λϊυκάς, ή Δήλος
καί ή Θήρα, ή Μήλος καΐ ή Τήνο;, ή Τροία
καΐ ή Κρήτη, ή Μίλητος καΐ ή Έφεσος, τδ
Πέργαμον καί ή Πριήνη, ή Κώς καΐ οί Δ(-
δυμοι, ή Σάμ,ος καί ή Σαμοθοάκη δέν είνε
πλέον όνόματα κενα, άλλ' έκ των λίθων αυ¬
τών και των τάφων έκ των μνημίίων αυτών
καΐ των έπιγραφών «νέίορεν είς τοΰς όβθαλ-
μοΰ; οίονΐί αναοιώσαν τό αρχαίαν παρελθόν.
Ειη ηοηο8 ^6ι)βη ρΐϋηΐ »ιΐ3 άβα Γηίηεπ δυ¬
νάμεθα νά ιΐπωμεν, έπαναλααβάνοντες την
ένθουσιώδη ρήσιν τοΰ μιγάλου Γερμανοΰ ποι-
ητοΰ. ·
Καΐ διά σα; μέν τοίις άλλογϊνίΐς ή πρδ;
την Άρχαιότητα «γάττη καΐ ή μελέτη αύτη;
είνε ού μόνον έπιστημονική άνάγκη άλλά και
χαρμονή τοΰ βίο«, δι' ημάς δέ τοϋς "Ελλη¬
νας πρδ; επί τούτοις και πατριωτικόν καθή¬
κον.
Μικροί ϊπίγονοι, δεν δικαιούμιΐβ νά λησμο-
νήσωμεν τού; μεγάλον; ιτρογόνους. Διαγιγνώ-
σκοντε; δέ καί ομολογοΰντ»; την ανάγκην
καί τδ καθήκον νά συμμβτάσχωμεν των προό-
δων τ·ί νεωτέροο πολιτι«μοΰ, ϊχομιν ούχ
ήττον την συνείδησιν, ίτι πάν ημών Ρ
έ ^ έβλλέ ύ έ οδ
εί< αίτήν άπδ *ά»η< γωνία; τή; Οικουμίνΐ|ς, ώς βς &λλο Ιερόν, ο3 διατηρείτβι έΐβιΊ |. σδεστος δ λύχνο;, είνε «ύ(ί.6ολον -ϊϊ:φ των δποχρΐώσεων, άλλά καΐ των π-'ίϊων έπετέλιε-εν ή νέα Ελλάς, προσχειμίνη τοτι πιστώς ί'ις την έκ τής "Αρχαιότητος κληρονομίαν. Ό νέος "Ηΐλην έδίηι» νά συναπιλιυβι- ρώιη πρώτον δουλεύοντα τον Ιερδν βράχον τής Αθήνας, *«1 άπαλλάξγι ίπειτ'^ αυτόν τδ» βαρβάρων ιτ»οακτισ(λάτο>ν, {τίνα έπ*σωριυτ««
έπ' αύτδν α'ιώνις δλοι ικαρακμής, έκπτώϊΐω;
καί δονλιίας, χ«ί άναστηλώτ·») έκ των ενόντων
τα μοιραίως πεπτωκότα, πρΐν ή δυνηθΐ} νέ
κ«λέ<~ δμας είς την μεγάλην πανήγιιριν τή{ χίές, καθ* ήν ετελέσθησαν συγχρόνως τα 'β. λιυθερια τής'Ακροπόόλεως καΐ τα νβα πανιίνή Παναθήναιβ, εις 4 απέστειλε τάς ευλαβώς αΰτοΰ θιωρία; ο πιπολιτιτμένος κόσμο; ϊπαν τα/όθεν ίνθα υπάρχουσι διεσπαρμένοι οί έν πνΐύματι άποιχοι καί «ύμμαχοι των άρχαίωί Αθηνών, άδελφά τέκνα τής Ελλάδος. '!£—. ·τ«ί «άτψ πν$ύμ*τι ίργαζόμινον το Έ&νιχόν ΟανεπΐΦΤΊ^Μον τής Ελλάδος, /«(- ρει χαράν μεγάλην οιξιούμενον σημερον τοΰς αριστίϊς των άρχαιολογιχών ίριυνών έν τ«ύτΐ| τη αιθούση, ήτις μέλλει ν' άπηχήση τ' χ- κούσματα ΰαών τα σο^ά. Των νιωτατων, όντες έν τη τυναοίλφικί} άκαδημαϊκη χο είμεθα ούχ ήττον δμών άοχαϊοι, αν πρ ταήσωμεν τοϋς α'ιώνας, τους παρελβόντα; τλών-·ί|αίρών χα9' 5< φογάδες ημών ττατρ έκ τοΰ πίπτοντος Βυζαντίου διέσωσαν ϊ'ις τί; πόλεις των Έίπερίων τάς πρώτας οίλτους καΐ τοΰς πρώνους λΐθοος, έξ ών άνέτιιλιν άναγιννηθίϊσα »αΙ χναγεννήσκσχ τδν Μίΐαιω- νικόν κόσμον τής1 Αρχαιότητος ή άγ.πη χαΐ ή μελέτη. Μεγαλυνθέντες δ' ϊκτοτε Ιν (λειιθέρω (5ιω ώς μαθηταί αυτών δπιρηκοντίσατε τοϋς &- δοισκχλους κ»1 δπήρξατε οί μοσταγωγο'ι η¬ μών καί ύποφήτιχι τής λατρείας των Ίδίων ημών προγόνων. Μέλλοντες δέ νά τιμηίώιχιν διά τή; μεθ' ήαών συνεργαΐίας έν τϊύταις ταίς ημέραι;, ίέν άποκρύπτομιν την ώ ΐ υύ έ η χ ημών καΐ την ευγνωμοσύνην, ότι έν τώ ΐ- βνικω τοιίτω ΙΙανεπιστημίω των Έλλήνων θέλ δλώ έ' ά έή ή η η, ημ Ρήμ έν τ^ έπιβαλλομένη ταύτη νέ* οδώ τελϊΐτβι έπ' αυτών των άρχαίων τρίδων, επ* αύτοΰ έκιίνου τοΰ έδάφους, έο' ου έμεγαλύνθησαν οί άρχαϊοι "Βλληνες, έν μέσω αυτών έκεί- νων των έρβιπίων. είς 9. κατιβπά,σθη πίπτων υπό τ1);ς" <εβ·3( «νέμων άντιξόιυν ο άρ^οε!ο< κόσμος, ίίιιπίων, εί ών εδόθη είς ήμ5; «νι- στοΐμένο(Κ «; τέλος αετά μακραίωνα δου- λεί'αν ή βαρεία έντολή ν' άναπλάσωμ,εν νέαν Έλλάδ*. Αύτη έκιίνη ή Άκρόπολις, ή ξεν(σασα χθές τοί»; 'ιροφάντας τή; πρδς την «ρ·/«·.ό- τητα λατρείκς, τονς προθύμως «υρριύσ«ντ«ς ημ θέλίΐ συναδελ^ώτττ) έπ' άγαθω τής έήμι διδατκάλους καί μαθητάς, ή αυτή λατρείΐ πρδς τή» αρχαίαν Έλλάδα, παγκόσμιον π«- τρίδα τοΰ κβλοΰ καί μεγάλου, πότνιζν κζΐ κοινήν μητέρα καΐ ημών καΐ υμών. Κατήλθε τοΰ βήματο; ζωηρώς χειροχρο- τούμενος. Ό κ. Μολλινιών Μετά τδν κ. Λαμπρόν ανήλθεν είς τδ βήμα ό άντιπρόσωπος τής Γαλλικής Κυ¬ βερνήσεως κ.Μάξ Κολλινιών,ϊστις διά συν- τόμον προσφωνήσεως είς Γαλλικήν γλώσσαν εξαίρει την σημασίαν τής συγκεντρώσεως των κορνφών τής 'Αρχαιολογιχής Έπιστή¬ ης είς τάς Αθήνας, καί συγχαίρει τούς σχόντας την πρωτοβονλίαν τον Συνεδριον. ΆποδιϊδΛ είτα τιμήν καί ευχαριστίας είς τούς "Έλληνας άρχαιολόγονς, οΓτινες διά των εργασιών των πολλαχώς σννετέλεσαν είς την —ρόβδβν τ^ς 'Αρχοκολογικής έπι¬ στήμης, καί καταλήγων λέγει δτι ή συγ¬ κέντρωσις είς Αθήνας τώ/ σοφών των δύο κόσμων αποτελεί την υπογραφήν τής με- ταξύ αυτών ενώσεως καί τής συνεργασίαν διά τδ μέλλο<ν. Ό κ. Πέρσυ Χανς Μετά τδν κ.Κολλινιών ό'Αγγλος άρχαι- ολάγος Πέρσν Χάνς προσφωνεί άγγλιστί έξ όνόματος των αγγλικών Πανεπιστηαίων τής Όξφόρδης καί τοΰ Καίμπριτς, έκθέσας τάς προσδοκίας, άς δ πολιτισμένος κόσμος Ιχβ: έκ τοΰ συνεδριον, και έκ τής ϊπροόδο» τής 'Αρχαιολογιχής Έπιστήμης. Ή προσφώνησις περιέχει καΐ ένθουσιώ- δεις διά την Έλλάδα περικοπάς, αΓτινες προκαλοΰν διαχοπάς ένθονσιωδών χειροχρο- ημάτων. Ό κ. Διομήδης Κυριακός Ό χαθηγητής χ. Διομήδης Κνριαχδς προσφωνεί χατόπιν ώς άντιπρόσωπος τοί Οίκονμενικοΰ Πατριαρχείον και των έν τή Ανατολή Έλληνικών καθιδρυμάτων. 'Η συνεδρίασις ϊληξ· την 11 1)4 π.μ. Πρδ τής αναχωρήσεως των ή Α.Μ. ό Βα¬ σιλεύς καί ή Βασίλισσα συνωμίλησαν επι μακρδν μβτά των χ.κ. Βιλαμόβιτς Μέλει- δορφ χαί το3 χ. Ώμόλλ. ΤΟ ΠΡΟΓΕΥΜΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΟΑΟΓΟΝ ΠΟΙΟΙ ΠΑΡΕΚΑΘΗΧΑΝ Ώς χαί χθές είχομεν άνκγγ«(λ«ι ή διορ* γ«»β»τιχιή έπιτροπή τού Διεθνοθς Άρχβι** λογικοΰ Συνεδριον παρίθεαε. χθές την 1 μ. μ. προγευμα είς τδ ξενοδοχείον τής «Μεγ»* λης Βρεττανίας» «ίς το ΐποΐον παρεκάθη- σαν οί κορνφαίοι των έν τψ Συνεδρΐφ 'Α

^ΣΚΡΙΠ,.
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ
,^-ΜΑΡΤΙΟΣ
£ϊλήνη 25 ήμ»ρ
27
ΚνΡΙΑΚίΙ
Δ' Των Νηστϋών
ΈΝ ΓΑΛΛΙΑ οί ά>πο?;μοκρατιχθ(,
/απολρ'σαττες· πολύ Ιδαφος καϊ άηελπιο&έν-
Τίς, άπβφάσίσαν, ώς φαίνεται, νά προσ-
ϊλθα»σιν είς οοβαηον κατά τής Δημοκρα¬
τίας κΐνημα, άλλ* οί Αφωβιωμένοι τής
^Δημοκρατίας δπαδοϊ προέλαβον τό άπει-
ίηϋεν κίνημα, άναχαλύψαντες την νεαν
«ών έθνικοφρόνων ακευωρίαν, είς ί]ν είνε
'βναμκμιγμένοι είς πρφην λοχαγός, βου-
"λευταί τίνες καϊ εΤς αχρατηγός. Αί πληρο-
'ψορίαι αυται ίξάγονται ίκ χ&εαινοΰ τηλε-
γραψήματος πρός τό Αθηναϊκον Πρα¬
κτορείον. Ή νέα αυτή αντιδημοκρατικη
ακενωρία θά οιευκρίνισθί) έκ των διεξα-
γομένων ηδη άνακρίσεων έν Παρισίοις,
•λεπτομερείς δΐ περί ταύτης πληροφορίας
θά μάθωμεν έκ των Παρισιν&ν φνλλων.
"Οπωσόήποτβ άπό τοϋόβ είνε γνωστόν,
(ότι ο! έθνικόφρονες καί οί κληρικόφρονες,
φκμανέντες ναί μη δννάμενοι νάνακύψωσι
Ι δέν θά Ικλίπχ! έν τχι χαρδία ουδενός
των παραστάντων είς αυτήν έπειδή
δεν υπήρξε τελετή έφήαερο;, άλλ' έρ¬
γον τελεσφόρον καί μόνιμον, δποία είνε
ή λατρεία τής τέχνη; και τής αλη¬
θείας, ής υπήρξε πανηγυρική πραςις.
Ή ευχαρίστησις μου Οά ήτο πλή¬
ρη; εάν ηδυνάμην νά μετάσγω μέχρι
τού τέλου; αυτών των ύμίτέρων έρ¬
γων, άτινα συμττασαν την Έλλάδα
προάγουσινεΐςέπιστήμην καΐπαρασκευ-
<££ουσι την ομόνοιαν των καρδιών έν τ^ κοΐνϊί λατρεία τοθ Καλοΰ. Αί εΰχαί μου σας συνοδευουσι. 'Η σκέψις μου δεν θά παύνττ) πά·» ρακ,ολουθοΰσα ύμα;. Ό κ. 'Ωμόλλ Μετά την Α. Β. Υ. ήγϋρε πρόποσιν υπέρ τσΰ Διαδόχου έκ μέρου; τή; κοσμ,η- τείας τοΰ Συνεδρίου δ κ. ΏμΌλλ εξάρας τάς προσπαθείας τής Α. Β. Υ. διά την έ- ζιτυχή διοργάνωσιν τοϋ Άίχαιολογικοϋ Συ- νεδρίου καί τΌ θάρρος μέ το όποΤον ένίκα φρ ηρφρς, φμ ν,αί μη δννάμενοι νάνακύψωσι τό έργον των Λημοκρατικών αυνααπια&έν- των, έκ παντός τρόπον Ιπιζψοϋοι νά δη- μιονργήαωαιν έν Γαλλία κατάστασιν πραγ- ιφιων, ίξ ής Ιλπίζουσιν δτι θά ζημιω&ώ- αιν οί δημοκρατικοί ΰεσμοΐ. Πλήν το- σοΰτο κατ&ίτ»;σαν Εδαφος αί δημοκρατι¬ καί Ιδέαι και τοιαύτας έπ' εσχάτων προό¬ δους ίηοιησαντο 61 δημοκρατικαί, ίδστε ?τασα κατά τής Δημοκρατίας Αττόπειρα άηοτελεΐ απόπειραν κατ' αυτόν τοΰ γαλ¬ λικον λαόν, ου ή πρός τό πολιτειακόν κα- θεστώς άφοαίωσις καϊ ηροαήλωσις είνε μεγάλη. ΑΙ νέαι των ί&νικοφρόνων καϊ χληρικοφρόνων σκενωρίαι, αί άπεργαζό- μεναι αϋχής τής δημοκρατικής Γαλλίας τόν δλε9ρον, μαρτνροΰσιν,δτι οΰχϊ άδίκως ;.ό πολύς Κλεμανοώ και 61 σνμφρονοΰντες αυτφ άξιοναι σνατηματικωτέραν καϊ ρι- ζικωτέραν την καταπολέμησιν τοΰ κληρι- κιαμον. Τούτον 6' ένεκα ουδόλως είνε ά- τιίΰανον, νά ίδωμεν την Γαλλικήν Κυ¬ βέρνησιν, λαμβάνονοαν βιαιότερα καϊ α¬ ποτελεσματικωτέρα κατά των έχ&ρών τής "Δημοκρατίας μετρα, ώς άλλως τε αίτά 'τά πράγματα ίνδεικννουαιν. ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΜ ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΙΤΡΗΓΟΡΙΟΪ ΕΥΣΤΡΑΤΙΑΔΟΤ - Π. ΤΣΙΤΣΕΚΛΗ Ι 7—Όδός Σοφοί&έονς—7 Ι» —1— ρ ρρς μ τα δια την διοργάνωτιν άν* πατάν στιγμήν παρεμβαλλόμενα κωλύματα. Έςαν.ολουθών τον λόγον τού ό κ. 'Ωμ'ολλ ώμίλησϊ τ.ερ'.' τής άρχαίας τίχνης συνδυάσας τα εργα αυ¬ τής μέ τα τής νεωτέρας. Αί άλλαι ποοπόσε'.ς Μετά την πρόποσιν τού1 κ. Ώ·/ολλ εγέ¬ νοντο καί άλλαι προπίτεις ΰττεο των χ. κ. Βιλαμίδιτς, Μαροΰκι κτλ. Το πρόγευμα έτελείωτε την 2 1)2 μ. μ. καί πάντες οί παραχ,αθΓ,ταντες έφ' άυ.α;ών διηυθϋνθηΐϊν είς την οπ-.τθϊν τού «Ε3αγγε- λισμοΰ Αγγλικήν Αρχαιολογικήν Σχο¬ λήν, ό'ίθυ επρόκειτο νά τελετθουν τα έγκαί- νια τής πρός τιμήν τού" Άγγλου ΙΙίνρο ά- νεγερθείσης άγγλι/.ής Β;6λ·.οθΓ,κης. Ή Α. Β. Υ. ό Διάδοχος διηυθύνθη έβ' ά'Αά- ςης είς τα 'Ανάκτορα, έ·/, των όιτοίων α¬ πήλθεν άμέσω; §ιευθυνθ=ί; είς την Αγ¬ γλικήν αρχαιολογικήν Σχολήν. εΰχαρ;~ίΤ οί διότι εις δέ ΤΑΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΒΙΒΑΙ09ΗΚΗΣ Κατά το πρόγρβμμ* τοϋ Συνεδρίου, χθές την 3ην μ. μ. εγένοντο τα έγκαίνια τής πρΌς τιμήν τοϋ διασήυ.ου "Αγγλου άρχ*ιο- λόγου ΠενρΌζ άνεγερθείσης Άγγλιν,ής Βι- δλιοθήκης, έντός τή; περιοχής τή; παρά Εΰ Ά Ά χ. κ. Κολλινΐων, Ρομπέρ, Πε- , Μασπέρώ, Φοφτϊγχλέρι», "Ε- Παλστάΐαν, Σίσιν Σμίθ, Μοντίλιο, ΒΓλ«μό6ιτς>ο Μπαμπελώ, Πίγχορίνη, Κάίν,
Ραντ», Ούσπίνσχυ, Μαροϋκι Στριγγόφσκη,
Ντοΰν, Οΰίλερ, Στέρν, Μαχάφυ, Ρών χαί
'ΧάμποΆ, οί ΰπουργο'ι χ. χ. Γουναράχης,
Μαυρομιχάλης, Σκουζές, Καραπανος, ό
ίΠβωθυχουργος. χ. θ. Δηλιγιάννης, ό *ρύ-
τανις τοΰ Πανεπιστημίου χ. Σ. Λάμπρος, δ
;Γεν. 'Εφορος των Άρχαιοτήτων χ. Π. Κα6-
δαδίας, οί Καθηγηταί τοϋ Πανεπιστημίου
(χ. χ. Τσούντης χαΐ Πολίτης, ό χ. Μερ-
(χούρης, δ χ. Σλήμαν, ό χ. Π. Καραπανος
ό χ. Μπαλτατζής, οί πρεσβευταί χ. χ. Ρι-
'φαάτ βέης, ό χδμης Δ' Όρμκσών, Γχίχας,
Τζάσκων, "Ελλιοτ, Τσερμπατσέφ, ό χ.
'Λίννεπ, δ κ. Μάκιο καί ·ί Διευθυνταί των
'έν Αθήναις Αρχαιολογικήν σχολών Δαΐρ-
πφβλδ, Όλλώ, Έρμανς,; Βίλχεμ. Μπο-
ζακέντ καί τίνες άλλοι. Ό άριθμος των
.σι>μμετ*<ΐχόντων είς τΌ γεΰμα ανήλθεν είς 62. Το πρόγευμα ετίμησε διά τής πβρουσίας τον» καΐ ό προεδρος τής 'ΕπΐΦβ9«*]ς ή Α.' Η. Υ. ό Διάδοχος. Τό Μενοΰ . Το Μενοΰ είχεν ώς εξής : ΗβΓβ ο/'θβτιντβ ' ΗθΙΠ&ΓΐΙ Β11 ΝΕΐΤΙΓβΙ Μβά»ϊ11οη8 άο ίίΐβΐ άβ ΒοοιιΓ βΐ» Τ^ΐιοαΙΙυ.8 1 ρβΐίΐβ Ιοιβ β 1» ΡΓ»ηο»ί8β *>ΙΐρΓβΠ16 άβ ίθΪ6-^Γ&3 » Ι» (ξβΐββ
ΟΙιβΡοηβ ΒοΙίδ »η Οτοββοα
*>&1&ι1ο Βοαι&Ίαβ
οΙιβΓΐοΙΙβ άο ΓιιΙΙί-ΓπιΙΙι
[ξΐ&οο α 1α ^γϊγκΙο ΒΓ«ΐ8§ηβ
/ Ή Τράπεζ*
. Αί τράπεζαι «πί των οποίων ιταρεκάθη-
ααν οί ξέναι άρχαιολόγοι μετά των μελών
τής έπιτροπής καί των ά'λλων είχον σχή-
μ.α Π. Ή Α. Β. Υ. δ Διάδοχος κατ-:λα5ε
τΌ μέσον τής κορυφής τοΰ μεγάλου
II.
Δε-
ξιά αύτοΰ έκάθητο δ κ. ΠρωθυπουργΌς καί
άρ'.στερά ό πρότανις τοΰ διπλωματικόν σώ-
ματος χ. Ριφαάτ βέης. Άπέναντι τοΰ Δια¬
δόχου έκάθησεν ό ϋπουργΌς κ. Καραπανος
: έχων δεξιά τον κόμητα· Δ' Όρμεσσών καί
1 άριστερά τ'ον κ. Γκίκαν τής Ρουμανίας. Οί
ξένοι αρχαιολόγοι μετά των μελών τής έ¬
πιτροπής παρεκάθησαν είς τα δόο σκέλη
τοϋ 11.
*Ο κ. Κβραπάνος
Κατά τα έπιδόρπια δ ΰπουργος τής Παι-
ϊίίας κ. Καραπανος ήγειρβ γαλλιστί πρό¬
τασιν υπέρ τοϋ Βασιλέως.
>4 Ό Α'.άδοχος
■ Μετά τΌν χ. Καραπϊνον ήγειρε πρόποσιν
ή Α. Β. Υ. δ Δ-.άδοχος. Ή πρόποσις αύτη
εγένετο Γαλλιστί ειχε δέ ώς εξής.
Είς πάντας ημάς, κύριοι, οίτινες
ήλθετε νά φέρητε είς μέν την αρ¬
χαίαν Έλλάδα την έκφρασιν του^ύ-
.{Ιετέρου θαυμασμόν, είς οέ την νέαν
-Έλλάδα την τηροθσαν ευλαβώς τού;
,βησαυροΰς καί τάς παραοόσεις -των
;-ρογόνων της, τα θερμά δείγματα'τής
ίύμετέρας συμπαθείας, άπευθυνω. έκ
ί^ϊέρους τή; χώρα; μου τάς έγκαρδιω-
"τάτας ευχαριστίας.
'■ *Η συνάθροι*ις αυτή, ήν ή ύμετέρα
Ιτφοθυμία κατέστησε τόσον ωραίαν
ί'καί πρό; την οποίαν έμειδίασεν αυτή
ι ή θεά έν τφ ίερφ αυτής βράχω θά
γίνγ^ νέα άφετηρία έν ττ; ίστορία τής
/χώρας ταύτη; και τή; έπιστήμη;.
'Η άνάμνησίς τής ήμέρας^ταύτης
σιών τον» τμήματος
την Α.Μ. τΌν Βχ»ιλ?ϊ
τάς συνεδρίας τοΰ ι
6άνϊ·. τον λόγον δ Διευθυντάς τοϋ Ρερ
νικον» Ίνΐτ'.τοΰτου κ. ΔαΤρπφϊλϊ, κά».νϊ
ανακοινώτεις διά τ'Γ,ν καΰϊ',ν των νέ
παρά τοίς αρχαίοις.
Ή 'κκΰαις των νίκοών
Ό κ. Λαϊρπφϊλδ διαιρεΐ τάς περί τοϋ
ζητήματος εποχάς είς τρεΤς 1) κατά την
προομηρικήν εποχήν κχθ' ήν οί πΐρισω-
θίντες τάφοι είνε τα μόνα μνημίΤα, δει/.·»ΰ·
ουσι δέ ούτοι δτι έχαίθντο οί νεκροί, 2) κατά
την Όμηρικήν εποχήν δπότε ήτο πολύ
σπάνιον νά καίωντα: οί νεκροί έντελώ;,δπο);
δ Πάτροκλος' εύρίσκϊΐ διαφοράν τοϋ «καί·
ειν» καί «κατακαίειν» κ»ί λέγει ότι τΌ
πρώτον σημαίνει την κοινήν συνήθειαν τιϋ
νά έκθέσωτιν άπλώ; είς τΌ πϋρ τοΰς νε-
κρούς καί επειτα νά τούς θάπτωσι· τΌ κα-
τακαίειν σημαίνϊ'. την σπανίαν πίρίπτωΐιν
τοϋ «καίε'.ν εντελώς». Έπίσης δίχεται δ
ρήτωρ ότι έταριχεΰοντο οί νεκροί τότε, 3;.
τρίτη περίοδο; ή κλασική, κ«' αύτην δέ .'.
νεκροί έξετίθεντο ολίγον εί; το πϋρ.
Μετά ταυτα άναφερόμενο; είς τΌν οΌν
Ρόδε καί τον Χίλβιγ έπ'.κυρώνει την
γνώμην των δτι οΰδίμία ούσιώοΐ}; μετα,^ο-
λή τής καΰτεω; καί ταφήί τώ·» ν·κ?ών εΰ-
ρίσλεται άπΌ τ?|ς π;ο;>.υκη')α'(/.ήν έποχή;
μέχρι τέλους τοΰ κλασικισμθϋ
επί τ7( βάτΐι τώ» μνημ-ίω» κα
θίντων τάΐων.
Μετ* αυτόν δυ.:λϊ? δ ΣουηΒΌς
Μοντέλ'.ο.
Ό κ. ΜοντΟ.'.ο μετα πολλής
κ*·
ι των ε
7,:πτο;λϊ-
ρεία; άλλά ·/.»; άκριίϊίϊς άκοτΐ'.νΐμενο;
πρΌ; τΌν κ. ΔζΤρπϊ-λο, ίττι; ηγέρθη καί
ίστατο ΐρθιο; έλ·γχί;Αενο;, λ;γϊ·., δτι αί
I-
ρευνα: των τά:ων των λζών ιή'; Εΰρώίη;
δλη; κατά την προμυ/.ηνχίαν κα'ι όμ,ηρ'.κήν
εποχήν ο[ποΒ^1.·Α'^^ο^ϊρ.ν, ότι αί γνώ.Αϊΐ τοΰ
κ. Δϊΐρποελδ ενν: έντϊλί»; άιτΓ,ρικτο^ν.
Ό /.. Μοντϊλιο ν.ϊίτοι έκ τοϋ προχϊίρου
άν/,ρϊΐϊν έντιλω; την γνώ.λην τοϋ κ.
ΔαΤίπΐΓ/,3 κα'ι ειπίν δτ;-ά τοιχϋτα ζητή-
ματα πρϊζϊ·. να μή εϊετάζΜντα: μονομερώ;,
δ!:τι θά πλί·»ηθ7, δ έ;=τίΐτή; εκ τίνων
μάτων σπϊνίο)ν κ»· ί'σω; έ; άλλων
ηρζ
λ'.ον» ' διά
η
τόν Εΰαγγελισμίν
Σ Τα
ρχ ή ρ
.ν.ή^ Άρχ»·.ολογ'.-.
ΰ ϊδί
κης Σχολής. Τα μίλη τοΰ βϊινεδρίου ήρχι¬
σαν προσερχόμενα έφ' άχαξώ» είς τή·» Σχο¬
λήν την 3ην μ. μ. Μετ" ολίγον ήλθεν έφ'
άμάςης ή Α. Β. Υ. δ Διάδοχος, μετ* Αϋ-
τον δέ ή Β. Οϊκογένεια.
Ή Αγγλικη Άρχαιολογική Σχολή ΰ-
περεπληρώθη κόσμου διαϊπαρ»ντος είς τα
διάφορα διαμερίσματα αυτής. Επί τοΰ τοί-
χοιι τής 'Αγγλικής Βιδλιοθήκης ΰπήρχε
πλάξ, ή δποία ήτο περικεκαλυμμένη δι' ΰ-
φάσματο;.
Οί εκφωνηθέντες λόγοι
Πρώτος ωμίλησεν δ καθηγητή:κ. Μιλ-
λών,τοΰ δποίου δ λόγος περιεστράφη είς τΌν
βίον τοΰ Πίνροζ, διά τΌν δποΤον ανηγέρθη
ή Αγγλικη Βιδλιοθήκη. Ό κ. Μιλλών
είπεν δτι ό ΠενρΌζ διακαιόμενος υπο τοΰ
πόθου έκ τοΰ σύνεγγυς νά έπισκϊφθζ την
κοιτίδα τοϋ πολιτισμοϋ ήλθεν περί το 1842
είς Έλλάδα, την οποίαν ύπίροαλλόντω;
ήγάπησε, έμελίτητε δέ μετά παραδειγματι-
κής άφοσιώσεως πάσας τάς έν ' Ελλάδι αρ¬
χαιότητάς, συγγράψας πλείστα όσα έπιστη-
μονικά εργα, εν των δποίο>ν τΌ περ». τήςα'Α-
Οηναϊκή; Άρχιτβκτονικής» εκδοθέν κατά τΌ
1850 προυκάλεσε τΌν θαυμασμόν διά την
έμδρίθειαν μεθ' ής έγράφη. Ή Αγγλικη δέ
Άρχαιολογική Σχολή κ*ί οί "Αγγλοι
άρχαιολόγο·. εύγνωμονοϋντες τΌν ΠενρΌζ
άνήγειραν πρός τιμήν τού την Αγγλικήν
Βιβλιοθήκην έν τγ, Άρχαιολογικτ, Σχολή
των Αθηνών.
Ό λόγος τοΰ Διαδόχου
Περατωθέντος τοΰ λόγοι» τοΰ κ. Μιλλών
Ιλαδεν τΌν λόγονή Α. Β.Υ.όΔιάϊοχο; όστι;
άγγλιστί είπεν δτι μεγάλω; εύχαριστεΐται
διότι θά άποκαλΰψη την πλάκα την φέ-
ρουσαν τΌ όνομα ενός "Αγγλου, τοϋ μονα-
δικάς ύπηρΐσία; προτενεγκόντας είς την
αρχαιολογικήν επιστήμην, διά την όποιαν
συνϊκλήθη έν Αθήναις το ΆρχαιολογικΌν
Συνέδριον. Τελευτών δέ ηΰχήθη πρόοδον
είς την Σχολήν.
Μετά τοΑ; λόγους αύτοΰς ή Α. Β. Υ.
δ Διάδοχος επλησίασε πρΌς την πλάκα καί
έξ αυτής άπέσπασε τΌ καλΰπτον αύτην
τοι, λϊγε;,
Ό κ. Έίανς λαόών τΌν λόγον παρά τοϋ
κ. πϊθίϊ,ίθ.» καταλαμόάνει ιΌ βή.λα καί
την γνώμην τοϋ κ. Μοντέ-
τών έν Κρήτ·/; καί Αγγλία
'Υκοττηρίζ»1. δμω; εις τίνα
σημεΤα καί την γνώμην τοϋ κ. Δα?ρπϊ:λ3
στηριζόμενος είς κρητικοΰς τάφυυς' ■*-
ίύρίθίννίς υπ' αύτοΰ - κα'ι
?δ(.>/ΐ* τα. εξής συμπίρά-
σματα' οί ;»Λν φρ.ϊϊτοίΐδϊΤς ίίΐκνύουσιν ότι
ουδέν σημϊΓον καύσΐως '»πάρχ£ΐ' ούτοι ίίνε οί
άρχαιότεροι' οί δέ ΐ&τραγωιι/ιοΐ οί'τινες β!νϊ
νεώτεροι ϊίΐκνύουσι σημεΐα τινά μίΐΐκή;
καΰσΐως, αλλ' είνε ολίγοι χαί τα "χ·*«3 άόί
βαια,
Ό θηιαυρός των 'Λθηναίων
Κατόπιν λαμδάνει χον λόγον δ κ. ΏμΌλλ
ίστις λέγει δτι ή άναΐτήλωΐις τοϋ έν Δϊλ-
φοι; ΒηϊΛυροϋ των 'Αθηναίων είνε χαί
νατή καί ε "/.όλος 2·.ά τοϋς εξής λόγους. Αί
τέσσαρες πλ«·.»ραΊ τοΰ οίκοδοΐλήματος έχουσιν
ιδιαίτερον όλως τρόπον εκάστη τής κατα-
σκευής των λίθων, τοϋ πάχους καί τώ·» γω-
νιών' έχουσι δέ καί άρχιτίκτονικά
έξ ών πάντων είνε εΰκολον να τεθώτιν α¬
κριβώς είς τάς θίσεις των α»ίυ άναμίξεως.
Ό κ. ΏμΌλλ θ-'λί'. νά κροοά"/.^ ήλε-
κτρικάς είκόνας,άλλά τουτο ίλλείψϊ1. μηχα
νήματο; δίν γίνίτα·..
Ό ναός τής Φυγαλία;
Μετά τΌν κ. ΏμΌλλ λαμδάνει τΌν λό
γον δ γενικΌς Ιφορος των Άρχαιοτήτων χ.
Κ«6όαδίας, δ»τις δμιλϊ? γερμανιστ'ι πϊρί τοΰ
ναοϋ τής Φυγαλίας, εξέθηκε δέ τα έπι-
στημονικά πορίσματα τ'5ν έκεΤ εργασιών
κατά τΌ σΰστημα κατά τδ δποΤον γίνεται
ή άνοικοϊόμητις τοϋ Ναοϋ έκ τοϋ ίοίου ύ-
λικοϋ. Έκ τοΰίθυ οί λϊόών αφορμήν απέ¬
κρουσε τάς δημοσιεύομεν α; μομφάς δτι ή
Ελλάς θίλε·. ν* ανοικοδόμησις τΌν Παρθΐ-
νώνα, π,,οτθίσα; ότι αί γενόμεναι εργασίαι
έν τω ΓΙαρθϊνώ·»·. καί Γ(7ι Ναώ τή; Φυγα-
λίας έγίνον:ο διά τοϋ ίδιον» ύλικοϋ τΌ δ-
ποΤον Οά κατϊστρ;?*το άν έμενε κατά γής.
Είς τΌ τίλος δέ είίΐξε διαφόρους είκόνας
τοϋ Ναοϋ τή; Φυγαλίας πρίν γίνουν αί ερ¬
γασίαι αΰτ&ι καί μετά ταύτας.
Μεΐά την ανακοίνωσιν τοϋ κ.
ή συνεϊρία ελύθη.
μ
Επί τής πλακΌ; υπήρχεν
V
Αγγλιστί ότι
πρός τιμήν τοϋ Ι1ΐν::ζ ανηγέρθη ή βιίλιο-
θήκη ταύτη.
Οί άλλοι λόγοι
Μετά την αποκαλύψιν τής πλακός ωμί¬
λησαν επι τοϋ αΰτοϋ Οέμϊτο; έ;άραντες την
δρασιν τοϋ ΠενρΌζ ό γρα',λμϊτεϋ; τοϋ Σ^ν^-
δρίου κ. Ώ/Όλλ, ό κ. Κίνζ-,ό κ. Βϊλττάιν
καί ό διευθυντή; Αγγλικη; Άοχαιολογι/.ή;
Σχολής κ. Μποζακέντ κα'ι ό τή; Άμερι-
ν.ανι/.ή; κ. Έρμαν;.
Τό τ£λος τής εορτής
Μετά τΌ πέρας των λόγων αυτών ο; ςέ-
νοι εισήλθον είς εύρυτάτην αίθουσαν, ό'που
πλουσιώτατον κυλικεΤον ανέμενεν αυτού;.
ΈκεΤ παρέμεινεν ολίγον, μετά ταύτα ο' ά-
πήλθον. Ή Βασιλική Οϊ/.ογένΐ'.α ανεχώ¬
ρησε ττ,ν 4 1)2 ;·Α.μ.
ΑΝΑΣΚΑΦΗΝ ΚΑΙ ΜΟΥΙΕΙΠΝ
τής κ. Έρ'ν>ζ "!ϊ*ρΐ τ«ν έν Κφ '/
των.
Τής Βυζ-χννΐνής Άο/α'.ολογίας
ΤΌ έκτον τμήν,α τοϋ Άρχαιολογικοϋ
Συνεδριον», είς οΌ δποΤον προεο'ϊύο^ν οί /..
κ. Ούσπίνϊκυ, Μα;οϋ·/.: καί Στριγγόφ/.ι
ϊ τάς έργασία; αύτοϋ έν τω ΓΙζρνϋσ-
σίϊ> την 5 μ. μ, έπίοάτωτε δέ αύτάς την 7
ίρίπου. Κατά την γενομένην συνεδρίαν ω¬
μίλησαν οί κ. κ. Στριγγόφ/.1., ΟϋσπίνσΛυ
%ν. Λάμπρο;.
11 ανακοίνωσις τού κ. Ονίΐπέν-
σκυ
Πρώτας λαμίάνει τΌν λόγον δ κ. Οΰ-
πίνσ/.υ Διευθυντή; τοϋ έν Κωνσταντίνου■
πόλει Ίνστιτούτθυ τή; Ρωτσία;. Ό διάΐη-
μο; Ρώσσος άρχαιολόγος άνα/.οινοϊ πιρί
των έν τώ Σεραγίω ττή; Κω')-}λεω; φυ·
λαττομίνων εγγράφων σπουδαιοτάτης ίστο-
ρικής σημασίας καί των είκονογραφιών των
φερουσών Βυζαντινοϋ; Αύτοκράτορα; καί
αλλα άντι·/.είμενα άναγόμενα εί; την Βυζαν¬
τινήν άρχαιθλογίαν. Ό κ. Ούσπίνσ/,υ α¬
νακοινοί δτι πολλά τοιαϋτα ίγγραφα σπου-
διά την Β·)ζ«·>:'.νήν Άιχαιολογίαν
κατά δ'.5:φ;ρο^; εποχάς ΐιπΌ των
Σουλτάνων εί; Εύρω-αίου; άρχαιολόγου;.
Πιρατών τΌν λόγον αύτοϋ ομιλεί π = ρ·
τής ΰπ' αΰτοΰ ά·»ακαλυφθ·ίση; έν Κων)πό-
λεί κατόπιν πο'.λων κόπωνί στο;
Ή όν.·:αΓ=υχ5; αυτή
300 ΒΛαντινά; εί*:να; |χ=; δέ ·
παπύρον» κατα τΌν οωϊίκατον πίρίπυ αίώ
Τινά; τώ» είκόνων αυτών δ κ. Λ'
προοάλλει μέ -ήν έν τω ΙΙαρναΐτω επί
τούτω υπάρχουσαν συσκευήν. Την ανακοίνω¬
σιν τοϋ κ. Ούτπϊνσκυ παρη/.ολο^Οι-,-ϊ ;».ϊτ'
ίίιάζοντος ένοιαφέροντο; κα'ι ή Λ. Ι'. Υ, ό
Διάίοχος.
Ό κ. Στρ'.γκόφσκι
Μετα τΌ π=ρα; τή: αν/ν.θ'.νιάτίω; τοϋ κ.
Ι/.αμεν άλλην τοιαύτην δ
η
γητή; χ. Στ.;ιγ/.όβΤΑΐ, δΐτΐς, ώ; γ
?χ·ι συγγράψ:; περισποΰδϊτχον Ριίλίον πϊρί
των έν Ελλάδι μθνών, υπο ·*3λλ:τςχί:κή·»
Ιποψ·. ι.
Ό χ. Στριγνιόίσκι ομιλών ανΐκθ'νοΐ
πλεΤστϊ 'ότχ διά τα; εϊ/.θνογρίφίβς τώ*
Β^ζα-»τ!νών ΑϋτθΑρατόρων κ*ι νιρ'. των
έν!^;^.άτων τή; Βυζϊντινή; Λ'ίτΐλοατο,οίαις.
Ή ίρευνα ό'ν.ω; των ζη·η·λάτων τοάτων
πρέπ-! νά γίντ, υπο έτιτροπή; -:::υτηΜ.ηνϊ-
κή;, λέγει δ κ. Στριγν.ννφΐ/.ι, ο·.' λ^γο ϊ';
προτείνει νά σ^στηβή υπό τοΓϊτ;Αή;χ»τος έπ:-
τροπή ητι; νά έςβτάση *ϊί έρ=υ/ήΐΓ, δ'// τ'ϋ)·»
σϋντϊ;ιν λευκώ>ατο; των Β>ζ'/ντινών εϊν.ο-
νων κϊί διά τίς έ»3ν»>3ΐτί*.ς τάί ϋζ
νή; -ίριόδου.
Σύιτασις επιτραπή;
Οί αποτελούντες το μή; ί
χονχιι τή·» πρότασιν τοϋ κ. Στρ
βχλίγθν»ν 5ΐ ίπτροπήν !/. των χ.λ.
Σ Λά ί
ΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΙ
ΤΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ
ΤΩΝ ΑΝΑΣΚΑΦΩΝ 1ΚΜ ΜΟΥΣΕΙΟΝ
Την 5ην μ. μ. ήρχισαν αί συνεδριάσει;
των τμημάτων χθές^ συμοώνως πρΌς τΌ Ι ^(χ"ων'
Έπίϊη; χ9ε; την Γ> μ. μ. συνήλθον εί;
το επί τής δίοϋ Πανεπιστημίου μέγαρον τή;
Άρχβ'.ολογικής Έτα:?ία; οί άποτελοΰντίς
τΌ τμήμα των άνασ/.ζοών καί των Μουσείων.
Αι άνασκαφαί τής Α'.γίνης
Εί; τΌ τ,χή>2 τουτο προεορεύουν οί χ.
κ. Σμίθ, Σέσιν, Βαλΐτάϊν κ»ί Μοντίλιος.
Πρώτο; ελαδε τΌν λόγον δ καθηγητάς τή;
Όςφόροη; κ. Γκρένβέλδ όστις ώμίλησί μί-
τά πάση; λεπτομίρΐίΛς περί των γ-;νο;ο.ί-
νω·» έν Αΐγίνν·, άρχαιολογιχθν
αι'τινΐς άπε/.ίλυψαν πολλά έρ
τΌν έπιστημονικον κόσμον" δ κ. Γκρίνφέλϊ
ϊςακολουθών όμιλεΤ περί των άρχαιολογι-
κών άνϊ!κει;χίνων, άτινα είς φώς εφεραν αί
άνασ/.ϊίϊί. Διά των αναϊκαφών αυτών, των
επί τοϋ όρον»; τή; Α'.γίν.·;; γενομένων άνε-
καλΰφθΓ, τΌ ιερόν τοϋ περικαλλοϋ; ναοϋ
τή; αρχαιότητος τοϋ Πανελλήνιον Διό;.
ΤΌ άνα/.αλυΐθίν ΐερΌν πίριεΤχϊ άνΐΐκϊί-
μενα περισποοϊαστα, περί αυτών δϊ πλεΓ-
στα οσ» έγραψΐν. ΑΊ άνασκ*οαί τή; Αίγί·
νη; έπίσης έφερον είς φώ; άρχαΤον συνοι-
κ:σμος καί πολλά άλλα άρχαΤα άντ'.κεί-
μενα δμοιάζοντα μέ τα έν Τροία άλλοτε εΰ-
ρεθίντ*. Ό άρχχΓος συνοικ-.σμΌς, δ άνα-
καλυφθίίς δ'.ά των έν Δίγίνο άν»ΐ/.χ?ών
κ«τά την γνώμην τοΰ κ. Γκρενφέλδ, άνή-
κει είς την προϊΐτορικήν εποχήν. Τελευ-
τών τΌν λόγον τού δ Άγγλος άρχαιολόγος
ηθέλησε ν* ε-ιδείςη πληθΰν ε'ικόνων σχε-
^ , *>' ι ι * *
.■■ι "..» ι· ^ —/ν/· εν» Λ Ι ν»Μ*Λ Α Λ'ν,ΊΤίΓϊ ΑθνΡΚ.'ΪΛ
Ό κ. Λάμπρος
Μχτ' αύτΌν δ·,*ιλι? δ πρ'ίΤβν·.; τοϋ
πιστη'Αΐ'ου κ. Σ-.:. Λάμπρος ·π·:ρ· τί);
νογρ*Φΐ'« των Βαζαν^ίντι)·» ϋύτο/.ρα
«ν τί*··χηρογράφω τοϋ· 74ί*·»ϊοά ώ άύριτλο-
μενο·» εί; το ΜουϊίΡον τής Μοί-:νης. 'Κπί
τοϋ ζητήμαιτος τούΐο» άνΐκοινοϊ τα ΐΓορί-
σματα τής μελ-'τη; »ύτ·οΰ. τ«ί)«τώ< ϊί την ανακοίνωσιν δεικνύει οιαΦΟρτυ; ίΐΛΟν^ς :;»- ριστώϊα; τον τελειιταΤον ούτο/ροτορ'ϊ των Βυζαντίνων Κ<ι>·<στ*ι»τΤνον τίνΐ Ι ι/.ϊιο/.όγον. Μετά την άνακιίνωιιν τοϋ λ. Λάμπρου ή συνεϊρία τοϋ τμή.Λατο; το■'ιτο^ λΊίΐχι. 'Έπιγραφών καί Νο;».·.σμάτων Είς « τ?'τ«ρτον· τμή;Αα το;; Συνί?ρίου ΤΓρθΐ3ρϊύθ-ιν οί κ.κ. Μπίμπϊλων κ»ί Βιλί- μό5-.τ;, ΊΙ συνϊδρία εγίνετο ?ί; τή» Γ»λλι κήν ΆρχΛΐολ.σχολήν, ήρχισε δι την 5 μ.μ. πε:ατωθ:Γσχ την β 1)2 μ. μ. Είς το τμη;χϊ τουτο π*?ίστχτί·. ώ; μέλο; δ κ Κϊ π5ΟΑε'.·(<.?νο^ νά γίν//, σ^ήτητις σμάτων εΰρ^θίντω» ί·» Λωίώ'η. ♦Ο κ. Ιΐηαμπίλών Πρώτο; νιίμν:!#άνα/.ο!·<ι,νΐ'ν δ σωτο; :ή; γαλλ'./.ή; Κ^ϊρνήϊίω; κ μπ=λο>ν. 'Ο Ράλλί>; άρχαιολόγο; ομιλεί
πίρί τοΰ τ'·που τή; Άθη-'ΐς επί των άρ-
χίίων Άττικών νο·Αΐσ>άτων. Ό κ. Μ~α-
μπϊλώ'» ομιλών ΰποϊτηρίζί'. ότι έτΐιαλ:Λ·νη
είνε ή γνώ'Αη ή μ!>/?! τοϋίε επικρατήσασα,
δτι δ κλάδος δ -ϊί·.6άλλων το ά'γαλμα τής
τύπον
'.στα
νο;Λ·.-
να; μετά την έν
το-οθετήθη ώς
δ κ. Μπαμπελών.
Ό κ
Μϊτά τον κ. Μ
κοίνωσιν περί 'ένΌς
κατά τάς ά
νι μάχην. Κ«ι ε-
νί/.η;, σ^;Α^.^ρ^ίίν^>.
ανα¬
νεδρίου.
Τοΰ
έσεται
«Άκταίου» -ήν
δντ/.όϊ/η-'.ν, ήτις
χ,^νΐν ? /,, Φλϊ
Αί κυρίχ'. Ηχ φέρωΐιν ά,ο.φίεϊΐν
και πίλου;, οί δέ κίρ'.ο'. φράκον.
Ό κ. 1Ιϊσ;Α»ζόγλον» προσεκάλεσί πάντ*
-χ μίλη τοϋ Συνεδριον» -/.ν. την έκλίκτοτ-ί-
ραν Αθηναϊκήν κοινωνίαν. Οί έταΤροι τή;
Γαλ. Κωυ.ωϊία; χ. %. ΤρουφΓε κχί Σιλίαίν
δαλέτον θϊ ΰποόΊθτ, δ κ,. Σιλοαίν κϊί την
«Μ'.σανθρώπονι» τοϋ ρ
Ή χϊλλ'.τίχνική έσπίρ'ις θ' άρχίσ/) ά-
κριόώ; την 9 3)4, μετ» τΌ τέλος τής ο¬
ποίας θ' άίχίΐ/ι δ χορός.
Ό ήλεν.τρικΌς σιδηρόϊρου,ος καί ϊ τροχι-
όδροαος 0ά ίχουν τχκτ'./.ήν ύπηρϊτίαν άπΌ
τής 9 μ.μ. διά την έ; Αθηνών αναχώρη¬
σιν. Έ/.τ*/.τα δι ρ ρ
άπΌ τή;. 1ης μΐτά τΌ μεσονύκτιον
οντα πρΌ τοϋ α'ΑκταίθυΛ θχ μεταφ;ρω7·.
τού; χΐκλη;Λ;νους εί; Αθήνας.
ρ
τοϋ τροχιο?ρό;Αθν»
ύ
Ο κ. ΡΑΆΟΣ
Μετά λΰπη; πληροφο.οΰμίθΐ! δτι ό έν
.τω Άρχαιολογικω Χυν-:δρίο> άνππρότωπο;
"ή; 'Ιστο:·./.»;; ·Ααί Έθνολογική; Έταιρία;
κ. Κ. Ράόο;, ν^τή-τας /.αί υποστάς έγ/_ΐί-
ρησιν ο'-ν 0;λ=·. ι.'.χίτ/^ των έρ^Λσιών αυ¬
τού. Αί δΐιο έν -ο'ηοι; άνα/.θ'.νώϊϊΐς αυτού
π=ρί άρχϊΐολογ'.κών άνατ/.ϊλεΰϊίων έν θα-
λάσϊ/| κ*ϊ περί των θ,3α.<σ,.).άτω» ν^υτικοϋ όργανον εϋρϊθ·:ντω< ;λ&τα;υ τώ» αντ'.κυθηρα- ϊκών εύρηλάχων Οϊλθιτ·. ϊη'.Αθνευθί,. ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ Ιί'.ς την Λαμίαν (Τοϋ άνταπι/.ρ'.τθυμα;).—Επί τ?, έθνι- κτ, μας Ιορτ?Λ έτϊλέσθη οοςολογία έν τω έν- ΐϊϋθα Μητροπθλ'-Τϊκω Νίί> «ι; ήν πι/ρευ-
ρίθησίμ» ά'πχσ»1. αί-πολιτικαί, κ»ί ντρατιω-
χ·.αΛΐ αρχαί, δ διευθυντής τής κατ*σκευής
:Ά σιδηροδρόμθί μ·:θ' «παντός τοϋ προσω-
-•.κο'ί, ά'πΛντες οί βΐλλογοι μετα των ση-
>.χίώι των κ»! δλόκληρο; σχϊδΌν ή πόλις.
Μίτά την ϊοςολογίβν πίίανιζοΰσης τής ψ.-
λαρ;Αονι/.ής μ«τϊ6ησαν «ίς τΌ μνημβΤον τοΰ
ήρωος Διάκου οπου έψάλη βπιμνημόσυνος
άκολουθνα α«Ί «κβΓθεν είς την πλατίΐαν
Δ'.ά/.οο Ινθυί καί ό άνδριάς αΰτοϋ δπου δ
ίικηγόοος κ. Δημ. Μν5ος έξίφώνητϊ τόν
πανηγυρι-κΌν τής ημέρας, δ οέ έκ τής δοΰ-
λης Ελλάδος ««ρεπιοημών έντοΐΰθ* κ. Χ
Σαρίκας άπήγγ»ιλεν έν^ουσιώδβς ποίηνΑί.
Τα δηαοτικά σχολεΤβ αμφοτέρων των φΰ-
λο>ν ^υνοϊίυούιηί τής μθισικής ίψαλον τΌν
έθνικΌν ϋμνον.
Μ;θ' ό ά'παϊαί αί Αρχαί κ»; κληθΰς
κόσμου άμΦ0«ρω7 των φύλων μετίδηταν
?ίς τΌ καλαισθητικώτχτα κίκοσ;Αη·,Αένον Δη-
μαρχΞΪον, δπου δ κ. Δημαρχος παρέσχε
διάφορ» άναψυκτικά. ΤΌ δ' εσπέρας έφωτα-
γωγήθηταν τα δημόσι* καί δημοτικά κα-
τβστήματα καί πλίϊϊτα·. οίκία'., παιανιζοΰ-
οής δέ τή; μΛνιΐικής Η*ΦΦ *πε·.ρα καί
ώραΓα πυροτεχνήματα κατασ/,ευασθέντ* υπο
τοϋ έν Αθήναις σπουό*άταντος εϊοικώς κ.
Νικολ. Παλϊμιώτου κχί έν γένει ή έθνική
μας παλιγγίνίσία μίτά τόσης λα^ιπρότητος
καί ένθουσι-αΐμοϋ έωρτάσθη εφέτος μΐθ' δσης
ούό'ί'ϊΐοτ'ϊ αλ'%οτε.
Είς τόν Βόλον
χ^ φ ρ
συνεδριάσίων τα κατωτέρω
Τό Κλαασικόν
ΤΌ τμήμα τουτο συνήλθεν είς συνεδρία¬
σιν τήν'δ'μ. μ. έν τή μεγάλτ/, αιθούση τοΰ
Έθν. Πανεπιστημίου. Τού τμήματος τού¬
του προεδρεύει δ κ. Κολλινιώ, όστις 'άμα
αφίξει των Βασιλέων καί τής Βασ. Οί-
%Λ
Δίγίνο
Άρχαιολογικάς
άνακαλυφθεί-
σας αρχαιότητάς, ελλείψει δ;ς
λήλου ήλεκτρικοΰ'μϊΐχανήματο; διά την
προδολήν ε'ικόνων δέν δεικυνιει^ταΰτας.
Διά τον λόγον αυτόν παραιτεΛΐΛ: νά ό-
μίλήσ·(ΐ επί τού. α,ΰτοΰ Οέματο; καί δ κ.
Φουτδάνγκλερ καθηγητής έ» τφ ΙΙχνεπι-
στημίω τού Μονάχου.
κολθυθϊΤ συζήτησις καί οί αρχα-.ο'.ϊγο·
αιροΰνται εί; δύο γνώμας. Μίτά τούτο λύί-
τα; την 6 Ι)^ μ. μ. ή συνεδρί*.
Η ΔΕΞΙΩΣΙΣ Ε^ ΤΑΙΣ ΠΡΕΣΒΕΙΑΙΣ
Χθές την νύκτα οί ξένοι άρχϊΐ'Λόγο^ με¬
τέβησαν είς τάς διαφόρους τ:ρϋό;ίας, δπου
τοις εγένετο μεγαλοπρίπή; ίεξίωσις. Εις
τίνα; των πρ»σδϊΐών μετίθηταν κα'ι μίλη
τή; Β. Οικογενείας, ιδιαιτέρως δέ δ Διά¬
δοχος.
Τί θά. γείνη σήμεραν,— ΈκΠ,οο-
μή'ςίς 'ΙΕλευσϊνιχ
Σήμερον οί ξένοι αρχαιολόγοι θά έκδρά-
τώ» προςίνικών καί των υ,αθητών των σχο¬
λείων. Κατόπιν έγένϊτο μεγαλοπρεπής ΰπο-
δοχή είς το Δη'ΑαρχεΓον των άρχώ' καί τοϋ
λαοϋ. Ό Δήμαρχο; κ. Γεωργιάδης έςε?ώ-
νηΐε πανηγυρικον στραφέντα είς την Μακε-
Βονίαν εύχηθίίς ίνα ή Βουλή ψΐίίσο τα νο-
μοσχίοια τα έςασφαλίζοντα- τή·» στρατιωτι¬
κόν διοργάνωτιν τή; χώρας.
Είς τή» Λεδαδ&ίαν
(Τοϋ άνταποκριτοϋ μ»;). ΊΙ '-ίό Μαρτ.
ήμέρα τή; Άνΐςαρτησίας το£ εθνους μα;,
έωοτάσθη ένταϋθα πανηγυρικώς. Την 9ην
κα': ήμ,ίσίΐαν έςεκίνηταν οί μίθηταί καί αι
μαθήτριαι των σχολείων ά'ΒθΜτες, ήγου;λί·
νη; δι τή; Μουσ-.κή; έ'οθαίαν πρό τή; Μη-
τροπόλϊω; καί έν \ κλατιία Διάκου.Κα·*
ξϊνοι
άρ^αί. Εί; την Μητρόπολιν έψάλη οοξολο-
γία παρισταμίνου όλο/.λήρου τοϋ κλήρου
τής -;λ=ώ; μα;. Μ:τά τή·» δοξολογίαν έν
-γ, πλϊΐάία Λνάκου ό άςΐότιμος τη; πόλεώς
μ,-/; ΊατρΌς κ. Λουκόίς Μ. Μπουρνόζας έ-
ξίίών,τε τΌν πανηγυρικΌν, κατίνθ'υτιάτας
τού; α'λοοζ.α;, είτα ή Μου^ι/.'η ανιν.ρουσε
-Όν Έ'ίνικΌν υμνον καί πάντες αρχαί, πο¬
λίται, μαθηταί έςεν.ίνηταν ν,αί διά τή; δ-
οου Τρο^'^^ν^ίο^ ·/.■^ιτη^0^·»0η1αν είς τΌ Δη-
μαρχςΤον, δπου οί κλητήρες τοϋ Δηυ,αρχείου
πρθϊίφεοον το?; μαθη;αΐς καί μαθητρϊαις
γλυκίσματα. Ούτως έληξΐ ή έθνική έορτη.
ΤΌ εσπέρας έγτν-το λαμπαδηφορία, ή δ¬
ποία έκ τοϋ Δημαρχείου διελθοΰσα τας ο-
δού; Τροφωνείου, Μπουφίδου, Διάκου καί
Γεωργαντά κατέληξεν εί; την πλατείαν
Γεώργιον» τοΰ Α' ίπου κ*ί διελύθη ήσύ-
Εΐς την Χαλκίδα
(Τοϋ άνταποκριτοϋ" μας). Μετά περισσής
μεγαλοπρεπείας έωρτάσθη -/.αί ενταύθα ή
έθνική μα; έορτη. Κ«τά την ανατολήν τοΰ
ηλίου ή Φιλαρμονική τής πόλεώς μας διήλ¬
θε τα; κεντ^χ,ωτέρχ; ό$ούς άνακρούουσα
τΌ έωθινόν. "Εξωθεν τοϋ ναοΰ τής Μητρο¬
πόλεως κατά την δοξολογίαν παρΐτάχθη
λόχος έκ ν:5 έντχύθα πεζικοϋ συντάγματος
υπο τον λοχαγον κ. Βάγίίιν, επίσης δέ καί
_ οί μαθηταί πάντων των σχολείων υπο την
,,Τ^ήν εσπέραν τής Τρίτης Ό επι τής δί-_^ όδηγίαν τ5ΰ_$ιλοπόηνου £καί αρίστου γ/υμνα-
γίνη
την 1.50' 2, 2.10'μ.μ. ή επάνοδος δέ την
7,30' μ. μ. Εί; την Έλϊυ-Γνα θά άκαγ-
γελθοϋν διάφοροί λόγο·., θά π?οσ?ε?θοΰν δέ
άά
ξις είς τάς Σχολάς
Την 9 1)2 α. μ. τα υ,-'λη τνϋ Συν
θά γίνουν δε/.τα εί; ^ τάς διαφόρους ξένας
άρχαιολογικάς Σχολάς, δπου θά τοίς πρθϊ-
φερθοϋν άναψυκτικά.
χορΤεσπερισ
ΕΙ— ΤΟ ΑΚΤΑΪΟΝ
κτρικών λυχνιών άπαντα τα δημόσι
στήματχ, οί δι μαθηταί προπορευομίνης
τής μούσης διέτχισαν τάς δδους κατα- '
πληαμυρήταντίς ?ωτΌς την πόλιν διά των'
«πε'.ραριθμών ένΐτ'.κών φανών κα! κατεν-
θουΐιάσαντες τον κόσμον μέ τα πατριωτικά
ά', άτινα Ιψάλλον. Διελθόντας δι κά¬
τωθεν των καταστ-ηνλάτων τής Δημαρχίας
καί Νομαρχίας προσεφώνηταν αΰτοΰς κα¬
ταλλήλως δ κ. νομάρχης καί δ δήμαρχος
είς δέ τΌ γυμνάσιον Ινθα οί μαθηταί κ«τέ-
λη;αν άπήγγειλαν κατάλληλα πο'.ήματα οί
μαθηταί Τυρονόπο/λος καί Άβραάμ.
Είς την Κέρκυραν
(Τοΰ άνταποκρ'.τοϋ μας).—Την 5 πρωϊ¬
νήν χθέ; ηχο; σαλπίγγων καί πυροδολισμοί '
έκ των έπάλξεων τοΰ φρούριον» άνήγγειλαν
τή·» εθνικήν εορτήν. Την 11 πρωϊνήν έτ»-
λθ) κατά τΌ είωθΌ; δοςολογίαεϊς τον ναόν
τοϋ αγ. Γεωργίου είςτο παλαίον φροΰριον.Εΐς1
την δοξολογίαν παρήταν δ κλήρος, « νο-
μάρχης, δ δήμαρχος, άπασαι αί πολ ^αί
καί στρατιωτικαί αρχαί, δ παρεπιδημών *ρ-
χηγος τής χωροφυλακής Όφμαν μετά των
ΰπασπιστών τού, οί κυδερνήται καϊ άξιω-
ματικοί των θωρηκτών «Σπέτσαι» κα'
«Ψαρά», δ ναύρχ^ος Δόμδιλ, ό άντιναΰαρ-
χο; Γρενφέλδ, τα έπιτελεΤα τοΰ άγγλικο;
στόλου, άγηυ.α έκ των Οωρηκτών μας μέ
ήν ναυτικήν μουσικήν, ή Σχολή των Έ-
φέδρων μέ την μουσικήν τή; Φιλαρμονική;
καί τΌ μουσικον σώμα ϊθϋ Μαντζάρου, δλχ
ή φρουρά, οί πρόςενθί των ξέναι·» Δυνάμ.εω
πλήν τοϋ τής Τουρκίας. καί «πειρθ'» πλή-
θος. Κατά τή·» στιγμήν τής τελετής έρρί-
ν έκ τοϋ φρούριον» οί κεκανονισμένοί
κα·»ονιο5ολισμοί.
Την μεσημβρίαν άπαντα τα 'Αγγλιχ»
καί 'Ελλην.χά πολεμικά, τα είς τΌν λιμένα
μα; σηυ,αιοστόλκχτα οντα άπΌ πρωί'ας, έρρι¬
ψαν τοΰ; κεκχνονισμένους κανονιοβολισμούς.
ΤΌ θίαμα ήτο Ιξοχον.
Μετά τΌ πέρα; τής τελετής άπαντες οί
ρόςενοι, ι "Αγγλος ναΰαρχος, δ άν-
τιναϋαρχο;, το έπιτελεΓον καί οί λοιποί έν
τέλει μετέβησαν είς το δημαρχείον καί σΐι-
ν·χάρησαν τΌν δήμαρχον επί τη έθνική έ-
ορτή προσενεγκόντα αύτοΤς άναψυκτικά.
Την έσ,πέραν ήσαν φωταγωγημίνα άπαν¬
τα τα δημοσία καί δημοτικά καταστήματα,
οί σΰλλογοι, τα ξενοδοχεΤα, τα ίδιωτικά κα¬
ταστήματα, τΌ εκπαιδευτήριον «Καποδί-
στριας» δπον» καί τελετή έθνικής εορτής ε¬
γένετο, «ί δΰο 'φιλαρμονικαί, το έκπαιδϊυ-
τήρ'.ον^σουρή καί αί διάφοροί Εταιρίαι.
Έπίσης έορτάζουσι καί διάφοροι ίδιω-
τικαί οικίαι, ών διακρίνεται διά τον καθω-
ραϊσμΌν καί την φωταψίαν ή τοΰ κ. Κο-
τσάκη πρώην, έφέτου σημαιοστόλιστο; διά
θυρεών κλπ. ΤΌ άπόγευμα ή μουσική τής
παλαιάς Φίλαρμονικής Έταιρίας άνέκρου-
σεν είς τή* πλατεΤαν έθνιχά μουσικά τεμά-
χια καί τον α'Υποψήφιον» τοΰ Ξΰνδα. Είς
το δημοτικόν θέατρον οί ήθοποιοί τοϋ δρα-
ματικοΰ σύλλογον παρέστησαν την α'Ετμέ
την Τουρκοποΰλαν».
Είς τό ΚορωπΙ
(Τοΰ άνταποκριτοϋ μας).—Πανηγυριχώ-
τατα έωρτάσθη εφέτος ή έθνική μας έορτή
ενταύθα. 'Η δοςολογία έ τελεσθή έν τϊρ
Μητροπολιτικώ ναφ τής Κοΐμκΐ^ω^ τη"ς
θεοτόκου, καθ" ήν παρέστησαν άπαντες οί
δημόσιοι ΰπάλληλοι, οί μαθηταί τοΰ Δημο-
τικοΰ καί 'Ελληνικοϋ σχολείου μετά των
διδασκάλων των καί αί μαθήτριαι μετά των
διδασκαλισσών. ΤΌν πανηγυρικον τής ημέ¬
ρας εξεφώνησεν δ σχολάρχης κ. Β. Καρ-
γαδοΰρης. Μετά τΌ τέλος τής δοςολογίας
άπηγγέλθησαν υπο των μαθητών διάφορ»
ήρωΤκά έθνικά ασματχ, μεθ' ο άπαντες οί
μαθηταί ίιήλθον τάς δδούς αδοντες ήρωΐκί
ασματ*. Την εσπέραν δ'.ωργανώθη υπο των
μαθητών λαμπχδηφορία διά ποικιλοχρώμων
φανών.
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ
ΚΑΙ ΑΙ ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΙ
Η ΑΠΟΧΗ ΤΟΜ ΕΚ ΤΗΣ Ε8ΜΙΚΗΣ ΕΡΡΤΗΙ
Κύριε Διεν9νντά,
ΠρΌς αποφυγήν πάσης παρεςηγήσεως
διά την άποχήν των Σωματείων έκτοΰ πα-
νηγυρισμθϋ τής έθνικής μας εορτής, ά>ς
πρόεδρος τοϋ άρχαιοτΐρου των Σωματείων
' Αθηνών «Αδελφότης Κουρέων Αθηνών»
ΊΒρυθέντος τδ 1836, λαμβάνω την # τιμήν
νά' σας γνωρίσω τοΰς λόγους τής άποχής
ημών ταύτης καί ιδία τον ουσιαστικώτερον,
όστις είνε δ εξής :
"Οτι δ κ. Δήμαρχος Αθηνών, άντΊ επι¬
σήμου προσκλήσεως είς συμμετοχήνι το5
πανηγυρισμόν» τή; έθνική; έορτή;, απέ¬
στειλε πρΌ; τοΰς Προέδρους κοίνον φύλλον
χάρτου, είς το δποΐον προσεκαλοΰμεθα να
ΰπογράψωμεν έπειγόντως, χωρίς νά Ιχω-
μί·» τΌν καιρόν οΰτε κάν νά το αναγνώσω-
. ΤΌν τρόπον τοϋτον τής προσκλήσεως,
κατ' εμέ τουλάχιστον^ εθεώρησα άντι-
κρυ; άπάδοντα είς" την αξιοπρέπειαν ενός
σωματείου πολυπληθοϋ; καί τόσον άρχαίου,
ώς'τΌ ημέτερον, καί ήρνήθην νά ϋπογράψω.
"Αλλος δέ λόγος, όστις ποοέκυψε κατό¬
πιν, εινι δτι είς τΌν Μητροπολιτικόν Ναόν
παρημποΐίιθη νά εισέλθη δ πρόεδρος τώ*
Γαλακτοπωλών μετά τής κυρίας τού.
Ταυτα πάντα μ·ϋ παρέσχον τ.ην ευκαι¬
ρίαν, δπω; συστήσω εί; τον κ. Δήμαρχον
ί'ν' αναλάβη 01" μ-εϊΧθνα μέριμναν καί ση¬
μασίαν τάς Συντίχνίας κατά τάς τοιαύτας
περίστασις, δπω; καί αυται, τόσον ζωτι-,
κον στοιχεΤον διά τον τόπον ουσαι, έκτι-
μώνται επαρκώς καί Οπως άρμόζη είς
αυτάς, διότι πιθανόν είνε καί άλλοι πρ-όε-
δρο'., άρχαιότεροι έμοΰ νά Ιχουν καί αλ-^
λους λόγους παραπόνων, ούς δύνανται νλ
άναπτΰξωϊΐ καταλλήλως. ,
Δέξασθε την βίοαίωΐιν τής έξαιρετικήϊ
υπολήψεως μοί»
Αάζαρος Μουσίου
Πρόεδρος'
τής «Αδελφότητος των Κουρί
Έ·» Αθήναις, '26 Μαρτίου 1905.
τΌ
ς Ιντιμος καί δραστήριος μέ
στας συστάσεις ζητεΓ εργασίαν ενταύθα
τω εξωτερικώ γνωρίζων την

ΣΚΡΙΠ
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ
ΟΣ ΤΗΝ
Ο ΑΠΟΚΛΕΐΣΐνΐΟΣ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΡΧΗΓΟΥΣ
ΖΗΤ0Υ2Ι ΤΗΝ_ΣΥωΠΡΔΞΙΝ ΤΩΝ
ΤΗΛΕΓΡΑΦ. ΑΠ ΕΥΘΕΙΑΧ ΕΚ ΧΑΝΙΩΝ
ΤΟΥ ΑΠΕΐΤΑΛΜΕΝΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΟΥ Μ
Ο
ΤΩΝ ΕΝ 8ΕΡΙΙΩ_ ΑΝΤΑΡΤΩΙί
ΗΡΧΙΣΕΝ ΕΜΠΜΙΖΟΜΕΝΟΣ
ΤΗλΕΠΊΜΙΜ Μ1· ΕΪΘΕΙΜ ΕΚ Χ1ΚΙΠΚ
ΑΠΕΣΤΑΛΜΕΝΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΟΪ ΜΑΕ
ΧΑΝΙΑ «β Μαρτίου. Κα¬
τόπιν τής τελευταίας των συσκέ¬
ψεως οί πρόξενοι των Αυναμεων
καΐ των νέον όΠηγιών τας ο¬
ποίας έλαβον «αρά των Κυβερ-
νήσεών των απεφάσισαν να θε-
σουντους είς Θέριασον ουγκεν-
τρωμένους επαναστάτας εν α-
ποκλεισμφ επισιτισμού. Πρός
τούτο διετάχθη ό αρχηγος των
οιεθνών στρατευμάτων Λουμ-
πάνακυ νά πραγματοποιηθή την
απόφασιν ταύτην των προξένων.
"Οντως άπό τής σήμερον τα θι-
εθνή οτρατεύματα ήρχισαν πα-
ρακωλύοντα την μεταφοράν τρο-
ίίμων είς Θέρισαον.
ΜΑΝ
ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΤΩΝ ΕΝ ΘΕΡΒΣΩ
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ" ΪΤΡΛΙΤΙΚΟΥΣ ΑΡΧΗΓΟΥΣ
ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΛΙα- ΑΠ' ΕΥΟΕ1ΑΣ ΕΚ ΧΑΗΙΩΗ
ΤΟΥ ΑΠΕϊΤΑΛΜ. ΣΪΝΤΑΚΤΟΥ ΚΑΣ
πεζικού. Ό έχ'
εξετοπίσθη έκ ουο θεαεων καί
διεβκορπίσθη επί δυο θεσεοιν
υπό τού πυρός καί των επιθέ-
βεω·< των Κοζάκων μ*ς. Τηλε- γράφημα τής «Κης Μαριου. ΧΟές οί ίππείς μας ηνάγκασαν τό Ίαπωνικόν πβζικόν νά οπι- βθοχωρήση έκ τού Σερδυτγέ καί Τβουλουχού. "Εν των άποσΓ.-*- ομάτων μας άφικόμενον την 23 Μαρτίου έκ Τσουντσατότν συν- ήψε μάχην μετά τοΰ εχθρού, ε- χοντος "μεθ' έαυτοϋ 6ΟΟΟ Χογγούζους. Δέν έλαβον εισε¬ τι αναφοράν περί τής μάχης ταύτης. ΤΑΡΑΧΑΣ ΕΝ ΠΕΤΡΟΤΠίΑΕΙ ΧΑΝΙΑ, 2β ΛΙαρτίου. Οί έν Θερίσω επαναστάται πληρο- φορηθέντες τα μέτρ*, τα όποία οί ΙΙρόξ&νοι απεφάσισαν νά λά- βουν κατ' αυτών απέστειλαν επι- βτολήν πρός τούς άρχηγούς των διαφόρων πολιτικών κομμάτων διά τής οποίας ζητούν την αύμ- πραξίν των είς τόν άγώνα τόν οποίον ανέλαβον. Ε. ΜΑΝΤΑΔΑΚΗΣ 7ΥΑΛΗΨΙΣ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΜΑΛΙΝΔΡΕΤΟΥ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΛΙΚΙΑΝΟΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΗ ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΤΟΥ «ΣΚΡΙΠ» ΑΠ' ΕΥΘΕΙΛΣ ΕΚ ΧΑΜΙΟΝ ΧΑΝΙΑ, 26 Μκρτίου. Είς 'Αλικιανόν συνελήφθη ό υιός τού Γ.πλαρ/.ηγού Λϊαλινίίρέτου, ώς ύποκινών τούς χωρικούς ν* ουμ. μετάσχουν είς τό κίνημα τού Ε ΜΑΝΤΔΔΑΚΗΕ ΕΛΠΙΔΕΣ ΠΕΡΙ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΤΟΥΕΠΙΑΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣΚΟπΟΥ ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΑΠ' ΕΥΟΕΙΑΣ ΕΚ ΧΑΜΙΩΝ ΑΠΒΣΤΑΛΜ. ΣΥΝΤΑΚΤΟΥ ΜΑ2 ΧΑΝΙΑ, «βΜαρτίου. Οί επαναστάται ζητοϋντες άπό τούς άρχηγούς των κομμάτων την σύμπραξιν αυτών «ροσθέτουν έν τή έπιστολή των όϊΐ τρέφουν με¬ γάλας ελπίδας ότι αν ύποβτηρι- χθοΰν υφ' όλων των πολιτικών μερίδων, ό οκοττός υπέρ τού ό- «οίου άγωνίζονται Ο ά επιτευχθή ταχέως. Ε. ΜΑΝΤΑΔΑΚΗΣ ΠΕ τίου. (Αθηναϊκον ■ρρ όν). Ϊ3λέον των 6,«Ο« έργ* τών διενήργησαν ΟοραβώΠη ϊΐια- ίίήλωσιν έναντδον τού ΊΓιάροο κατά την κηΠείαν ενός συναίϊίλ- «ου των φονευθέντος υπό των «,στυνομιν-ών οργάνων. Έπισυνέ- βηβαν ταραχαί κ *ί «ολυάριθμοι συλλήψεως·_______ Ο ΒΑΣΙΑΕΥΓΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ ΙΛΜ, ρ. (Α¬ θηναϊκον ΙΙραν.·:θυε&ον).Ό ίβα- σιλεύς τής Ιταλίας επανήλθε καί άνευφημ.τ)θη ζωηρώς. ΤΟ 2ΤΚΕΑΠ01Τ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙ0Λ0ΓΙ1ΙΙ ΚΑΙ Ο ΓΑΑΛΙΚΟΣ ΤΥΠΟΓ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΡΩΣ1Ι ΑΣ ■ ΙΑΠΠΝΙ ΑΙΣ ΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΠΑΡΙΣΙΟΙ, (Αθηναϊκον Πρακτορείον). Αί εφημερίδας γράφοασαι περί τοΰ 'Αρχαιολογικού Χυνεδρίου των Αθηνών καί άν%φέ{«ουσαι τού. άπαγγελθέν^λς χθές λόγους έν τώ ΙΙαρθενώνι πλέκουσι τό εγ¬ κώμιον τής Ελλάδος καί χειρο- κροτοΰσι τάς προσπαθείας της πρός συνέχισιν ΐόϊν' 'πν.ρ'αΠόσεών τοΰ ενδόξου αυτής παρελθόν τος. ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΑΡΧΑΙΟΑΟΓΙΚΟΝ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ Κ α τα την συνεδρίαν τής προ βεχούς Τετάρτης Οά λυθή διά ψηφοφορίας διενεργουμένης υπό των μελών τού Σ.>νεοο£ου καί
τό ζή:ημ'χ, ποΰ δέον νά γίνη τό
Β' Διεθνές Άρχαιολογικόν Συ¬
νέδριον. Καθ α ασφαλώς πλη¬
ροφορούμεθα, τό Συνέδριον
τούτο Οά γίνη είς μέρος τό ό-
ποϊον Οά ύποΠείξη ή Ελλάς.
ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΝ
ΟΪΛΙΟΝ
ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΝ
ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ
ΤΟΥ'ΣΚΡΙΠ,
ΑΠ' ΕΤΘΕΙΑΣ ΕΚ ΒΕΡΟΑΙΝΟΐ
ΑΠΕΙΤΑΑΜ. ΠΗΤϋΚΤΟΥ ΜΑΣ
ΟΣΤΟΛΟΣ
ΤΟΪ ΡΟΖΕΣΤΒΕΝΣΚΪ
π«3ούκ«ί, Γεωργιάίης, Γ, Βαλιέρης, Θ.
'Ασάκης, Ι. Καλβϊης, Γ. Δελλαπόρτας,
Α. Κεφβλας. Γ. Πανας, Η. Κούπας, Ε.
Φωχας, Φωτίθ1;, Ιωαννίδης, Καμπάνης
φ?. 186, ήτοι φρ. χρ. 526 ή'τοι δρ. 652.25
ήτοι το όλον δρ. 4665.25
ιίου. — ΓΓηλεγ/>αφήμ«τα λη¬
φθέντα άίτόψε ενταύθα βε-
β'αιοϋσιν ότ& ό υπό τόν ναύ¬
αρχον Γοζεοτδ'ένσκυ Γωβ-
«ικός βτόλος τής Οαλτικης
έθδάθη πλέων πρός την
Κινε^ικήν θάλασσαν. ΧΙοέα
θά είνε ή περαιτε'ρω πο-
4οεε» τού στόλου τούτου^ ΐ
πρός ποίον «εμεί'ον ώρ
σμένως κατευθύνετας δέ
δέν
μς
άναφέρουν τα ληφθέντα τη-
λεγραφηματα. ΌπωσδΊ^πο-
ή δ
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΤ ΠΟΑΕΙίΟΤ
Ν, «β Μαρτίου.
[Αθηναϊκον Πρακτορείον). Οί
ανταποκριταί των εφημερίδων ά-
ναγγέλλουσιν έκ τού θεάτρου
τού πολέμου ότι οί Ίάπωνες ά-
κολουθοΰσι κατά πόδας διά θαρ-
ραλέων άναγνωρ'σεων τάς κινή·
οεις των Ρώσσων ιδίως των πρός
τό μέρος τοΰ Κιρίν. Είς τ-ό γε¬
νικόν ϊ-ρατηγεΐον των Ρώσσων
Κεικνύονται άνήσυχοι ένεκα κινή-
ιεων τινών τής δεξιάς πτέρυγος
:ών Ίαπώνων φοβούμενοι νέαν
Απόπειραν κυκλώσβως·
ΕΓΠΦΑΝ1ΣΙΣ "ΠΟΑΕΓΥΙΙΚΩΝ
ΛΟΝΔΙΝΟΝ, «βΜαρτέου.
(Αθηναϊκον Πρακτορείον). Τό
«Μταϊλι Εξπρές» πληροφορεϊ-
ται έκ Χιγκαπόρης ότι περί τα
τριάκοντα πολεμικά πλοία άνε-
φάνησαν είς ΤΟ μιλλίων περί-
ηου άπόατααιν νοτιοδυτικώς τής
Χιγκατ-.όρης*
Ο ΡΩΣΣΊΚΟΣ ΣΤΟΛΟΣ
ΠΑΡΙΣΙΟΙ, «6 Μαρτίου.
(ΆθηναϊκόνΙΙ(>ακ·:ίιρεϊον).Άγ-
γέλλουαιν έκ ΤσιμπουτΙ ότι ή
Ρωσιική μοίρ* υπό τόν ναύαρ¬
χον Νεμτ:ογκν.·:οίφ ανεχώρησε
χθές τό βράδυ οΊευθυνομένηττρός
νότον. Τα πάντα έν τω στόΐ,ω
τούτω ευρίσκοντο έν άριστ/] κα-
ταστάαεε.
ΕΚΤΟΠΙΣΙΣ
ΙΑΠΩΝΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ
Ή Ρωτϋΐκή Πρεσβεία ανεκοίνωσε
τα εξής:
Τηλεγράφημγ. τού Κν,ριεκέ-
βι-ς πρός τό Επιτελείον τής
24ης Μ'/ητίου. Ενώπιον τοΰ
μετώηου των ατρατευμάτων πα¬
ρετηρήθη ή έ|ΐ.φάνισις έχθρ;κου
άποσπάσματος επί τής Λΐχνδ·*-
ρινικής όοΌΰ τής όδηγούσης
πρός τό Β/Ιαΐ μ%'έ-Κα?. 'Εν Κο-
ρέα Κ βέρστια τού Κίλτ,σον ά-
πόσπασμά μας συνεπλάκη μετά
Συνήλθον γθες την 5 ιχ. μ. έν τω
οί'κω τοθ κ. ΠρωΟυπουργοΟ είς συυ.-
βούλιον οί κ. κ. νπβυργοΐ διάρκειαν
(χε'χρι τής 8 α. α.
Κατ' αύτό ήτχολήθτ,ταν είς την
συζήτησιν τοθ τ:ρο&-ολ!/γΓ.7αοΟ τοΰ
1905, δστις θά υποβληθή είς την
Βουλήν ευθύς άυ.α τφ καταρτισμόν
αυτής υπό τοθ κ. Γουναράκη, όστις
Οά κά(ΛΥ) οιεξοοικήν εΐσήγησιν αΰτοθ
καί των -ροταθησοαίνοον οϊκονοΐΑΐκών
μέτρων, τα όποΓα θ' αναπτύξη καί ό
κ. Πρωθυπουργός.
Μετά ταυτα ό κ. ΙΙρωΟυπουργός
(τοΰ κ. Σκουζέ άναχωρήσαντος ι?ς
Κέρκυραν), ανεκοίνωσε τάς τϊερΐ τοΰ
Κρητικού ζητήματο; είδήσεις έφ' ών
επ! πολύ ησχολήθησαν.
α ΙΙοο»Ουπουργοΰ—
η
Την 9 1)2 μ ,μ. ό κ. Γουναλάκης
μετέβη κα! πάλιν είς την οικίαν τοϋ
κ. ΠρωΟυτΕουργοΟ, μεθ' ου συνειργά¬
σθη με'χρι βαθείας νυκτός επι τής συν¬
τάξεως τοΰ προϋπολογισμόν.
^"δϊατευσισ
Ή Ρουμανική Πρετοεία βείαιοΓ ότι ϊΐν
είνε ά·/.ρι6·ί; τα κερί κλοπτ]ς έγγραφον τινίς
τε ή είδησις βεωρεϊτας πο·
λύ απουδαία, καθόσον συμ-
περαίνεται ότε είνε πιθα¬
νώτατον νά αυμ^οΰν απροσ¬
δοκήτω γεγονότι·
ΧνΙ. Χ.
ΤΟ ΙΑΤΡΙΚΟΝ ΕΙΈΑΗΛΑ
Ό άνακριτής κ. Χαλχιέΐουλος έ;«κθλθο-
ΟεΤ τάς άνζ/.ρίίεις τού επ: τή*; ά;;.5λώτίως
δι* ήν προειρ/ΛακίσΟη Ο ίατρ'ος Μιχ. Και'-
Ή ΐίμδλωσις έ:ετΕΛ=τθη την 3 Μϊρτίου
έν τή οί/.ία τοΰ κ. Και'ρη -/ειμίνη επι τή*ς
δ'αστο:υρώίεω; των όίών Σΐλωνος και
Μασσαλίας,
Είς τ;ν «Εόαγγελ'.σμίν» ή παθοδϊΛ νεα¬
ν:; Θάλει* Καραγιαννοτούλου εισήλθε κα-
τά σύστασιν τοϋ' κ. Κϋΐ'ρτ) την παρελθούσαν
Δευτέραν. Ό -Αίΐθγ,γητής κ. Δ. Κίνσολας
όστις έςήτχσιν αυτήν ϋπέ-δαλε την ίατροδι-
καστικήν Ιν.Οίτιν τού είς τον χ. άναν.ριτήν.
Έκ των δί/.α περιττον μαρτύρων, οί ό-
ποΐοι έ;'ητάτθησ.ζν ά—οδϊΐκνΰετχι ότι τό Ιγ-
κλη;λ2 εξετέλεσεν ό κ. Καίρης έν συνεννο-
ήσει μετ* τοϋ' έραΐτοϋ' τίς ·ή»ζ Άλ. Βου-
τ^ρα, τελειοφοίτου τής Ιατρικήν, ν.αταγο-
μίνοο ές "Ικονίου, όστις την ημέραν τ?}ς
"αρακεντήσεως ανεχώρησεν εις Κων)ΐΓθλιν.
ΊΙ κατάστίΐσις τής νΐάν;3ος «~ο "/β1* εδΐλ-
νά διαφύγη παντα '/,ίνίυνον.
ΑΊ ανακρισϋς θά χΐίίτωίώτιν Ιντος ο¬
λίγων ημερών καί ή 3ι·/.ογρα«ία θά σταλή
ΰζο τοϋ' κ. Άνακοιτου είς την Είταγγελίαν
ίνα ύΐθδληθη μετά τής σχετ'./.ή*ς «ροτάτεως
τοϋ κ..Ε:'σ»γγελέως είς τί Συμδ;ϋλ·.ον πρός
ΒΛΛΚΔΝ1ΚΔ
ΚΑΙ ΡΩΣΣΙΚΑΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Κ£ΑΙ 20?ΑΓΑΜΙ_ 27ΜΜ0ΡΙΑΙ
ΤΑ ΟΊί'Ο-ΝΟΜΑ ΤΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ
ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΟΥ ΡΩΣΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ
ΒΕΡΟΛΙΝΟΝ, 20 Μζρτίοο. .(Το3 σον-
ρ
χωρίου Μτ,νύτορος» παρά τό Τσ-'ρβι βθ-
ρ"=ίω; τής λίμνης Όστρβδθ, είς τ'ο βίλαέ-
τιον τού Μοναστηρίου, τελευταίως μϊγάλη
των
ται ή εφημερίς το3 Δάνεφ ξίνα <0ντ{ χερ- δίζουν είς την Θεσσαλονίκην καθημερινώς περισσότερον εδαφος. 'ΕκτΌς ττ}ς Όθωμα- νίκης Τραττέζτκ, ή δποίβ εργάζίται μέ αγ. γλογαλλικά κεφάλαια ΰπάρχουν «κάμη «Ι εξή Τράπεζαι : ή Τραπέζα θεσσαλονίκης έ παρά τή*ς Βιενναίας Γεωργική*ς Τα Μλή ί ίθμη ρ ή ργής Τραπέζης, ή Τραπέζα Μιτυλήνης, είς την όποιαν τελευταίως ανεκαλύφθησαν έλληνικά ό'πλα, ή Άνατολική Τραπέζα μέ έ'3ραν τάς Αθήνας και ή όχοία έργάζεται μέ γερμα- νικά κεφάλα!» καϊ τώρα πρόκειται νά ίίριιθγ κα! ή Ρονιμανική Τραπέζα. Κατ' αΰτϊν τον τρόπον ό ΙμπορΐΑθς κίσμος όλων των εθνι* κοτ^των ε!ιρίσ·Αε·, οίκονομΐ-Αήν υποστήριξιν έ'Ατίς των Βουλγάρων. Πρός βελτίωσιν τούτων ό Δάνεφ συμβουλεΰει την Γδρυσιι βοολγαρ!κϊ5ι; Τραπέζης διά τής καταθί'σεωί ξένων κ:φαλαίων κ«τά τΌ πρότυπον τής σχε· διαζομέντ,ς ηδη ο^.λψ.υ.τ1,· το-.αύτης». Οί ρωσσόφιλοι Βούλγαροι καϊ αί μετΟί Είς την «Εφημερίς.» τού ΦΌς» τηλεγοα- φοΰν έ/. Σίφιας, ό'ΐί τα ρωο-σίφ'.λα βουλγα- όλ ! λ ΤΟ ΗΡΩΟΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΛΑΓΡΑΣ Ό «Σύλλογος Καλαίρντ-.νών» έ κ»ί τό Β' Δελτίον έράνων υπέρ τοΰ Ή- ρωυ τής Άγίας Λαόρας, πίριέχον τα ε¬ ξής ποσά "· ΙΙίοηγούιο.ενον ποίον δρ. 3,550, 'Ατφαλιστι/.ή Έτϊΐρί» «Έθνική» 30,ίΐρω- τοοικεϊΌν Καρπενητίου (3:ά προϊϊρου βα- λασσινοϋ) 20, Πρωτο3:·/.εΤον Σπάρτης (ο·.ά προΒροο Α. Σά86α) 60, Άσφκλιστι/.ή Έ- ταιρία «'Ήλιος» 20, Γυμνάο*·.ον Καρδίτση; 15, Ά3;λφ;της Άν3ρίων 5, Β' ΙΙυροδολι- ν,Όν Σΰνταγμα (διά διοιχητου Σοο-.βνοϋ) 91, Γενιν.ή Δ·οίν.ησ·.ς 18, Β' Έλληνικΐν Σχο- λεΤον Σπάρτης 1, ΙΖ' Δημοτι-λή Σχολή θηλέων (διά Μοσ,^ούλας Άθίνατσίονι) 10, Ναος 'Αγίας Κυρ:α/.ής 25, Άτφαλιστι/.ή Έτχιρίχ «Ροοττία» 25, διά^οροι (διά κα¬ θηγητού Ν. Δη'λθΐρα 50. Α' Γκμνάτ'.ον Αθηνών (ί'.ά γϋ;;.νατιάρ- χοο Ροόγκϊ) 80,Έλλ'/;ν!·/.όν οτχολεΤον Καρ- δίτσηί 7, Κοινίτης Μ»7τ»λί«ς (Μ. Ζαρί- φης, Μ. Βαλλιΐίνοί, Α. Βαλλιανο; άν» φρ. 100, Ν. Κολϊ; ?ρ. 40, II. Τσ!τ«λ*ί;, Ι. Μιχαλ'νούδη;, Ι. Φζηΐριχ, Κ. Καττίγ- •/.ρ«ς, II. Βλάτιος, Βασιλειάδης, Α. Κον- τούλη;, Ζιγαβηνός, Α. Ζυγομϊλας, Καλ- ος, Α. Στοριανόί, Τιίπουλο;, Πα- μάχη έ'γεινε μεταςυ οίο βουλγ, συμμορίών καί τοϋ' τουρ·χι·/.ο3 στρατβϊ. Αί συμμορίαι ήρίθμουν υπέρ τα ΙκκτΌν μέλη, ττροτέτ: δέ ο άριθμός αθτος ηϋςήθη έκ της συρροήν έ- νίπλων χωρ'.κών. Ή μία των σ^Λμορ:ων υπο τ'ον αρχηγόν Λουκά' ■/.ίτέλχβε το χω¬ ρίον Τσέρβι, ένω ή άλλη ύιτβ τΌν Τάνε κ«- τέλαβε τα παοα7.είμ,ίν* ύψώ;Λ«τα. Ή πρώ- τη έςεοκόχθη τού χωρίου υπό το.ΰ οτρκτοϋ'. ■/.αί απεσύρθη είς τα 'όρη, ό'ττου έ;η/.ολοΰ- θησε την αντίστασιν της. ΙΙ?ρ: την εσπέ¬ ραν ό ο-τραΛς ενήργησεν Ιφοδον γ~~ -"■■■ ΰψωμάτων κα'ί έςε5ίω;ε τοΰς γ,ομ έν. τής ϊχυρΐίς Οϊΐεως, ένεκα τού ό'μως δέν ήΐυνήθη νά τοΰς κατ»3:ώ;η πε- ρισϊίτίρον. Ο Τρϋ'ρν.θί ϊτρατ'.ώτΛ'. έφονεΰ- 0η7Λν ν.α: έτρ-χυματίβ-θ/ραν. 'Ε; ά"λλου π«ρά τί Χαζβνλί είς το βιλβϊτιον λονίν.ης ενεφανίσθη αλλη βουλγκρική συμ- μορίχ, τί;ν οποίαν -/.*τε3ίω;ϊν ό βτρ»τός.^ Ό ΣέροΌς Α'./Τϊο/ος τρ-χυμα- τίζων Μακεδόν« Έ/. Βελιγραδίου άνηγ-4'»λ0η τ<;λεγραβ:- κώς σήμερον, ότι ό Διάίοχος τής Σίρβίοίς Γεώργιος ένω έξί'οροιμεν ε?ς τίνα ντ5σ9ν τού ποταμου συνοδευόμενος υπό τοΰ καθηγητού τού Μιχαήλ ΙΙΐ'τροβ'.τς, ετραυμάτισεν έκ τόχης νεαρόν Μαν.εδίνα είς την κεφαλήν 8ι' ενός πυροβολ'.σμ,οΰ. Το τρ%ΰ;>.χ είνε σοβΛ-
ρώίατον, άλλά λείπουν λεπτομέρειαι τού
περιέργου αυτού γεγονίτοο. Νίγρι τοϋίε
μίνον οί Πρίγκηχες 8ϊν έσ·ΛΟτ»<~ν τούς άτυχεΤς Μακεοόνας, άλλ' ό Πρίγκηψ Γεώρ¬ γιος έκαμε την αρχήν. «Κατάπτωσ'.ς τοΰ Βουλγαρι- βμού έν Μακΐδονία» Μέ τόν τίτλον αυτόν ο έν Σόφια άντ*- ΐΓοκρίτής τΫ)ς «'ί!ΐι*)μερ!?ος τή*ς Φραγκοϋρ- της» ίπκττέλλϊΐ τα έςή*ς λίαν έν3ι»φί- ροντα : «Οί λόγοι ίιά τους όπ^ίους ό Πρίγκηψ Φερ5·.νάνδο; εκάλεσε τΌν ΠρωΟ — ποοργίν τού είς την Μαντόνα περ'.στρΐφον- ται κυρίως πβρί το Μακ«3ον<κον ζήτημα. Ή κατάστασις είς την Μά·Λ!?ονιαν ε*ν* λίαν δυσμενής διά το βουλγαρικόν στοι¬ χείον, κ»1 τουτο όχι μόνον ένεκα τη*; τρο- ;λοκραιτίας ποΰ ένσπείρ-ουν αί Έλλ.ηνικαι καί Σερβικαι συμμορίαι, άλλά %ά έ'/εκα τη*ς μίχρτ τοϋδί στάσεως των Μτκΐδονο- ίουλγαρικών συμμίθριων. «Τό έργον των συμμοριών τούτων», γράφει σήμερον ό πρωην πρωθυπουργός τίίς Βουλγαρίας κ. Δάνε?, είς την έφημερίίΛ τού «εδημιούρ¬ γησε διά τ'ον έν Μακείονία βουλγαρικ'ςν πληθυσμόν ανώμ,αλον κατάστασιν, ό δέ πληθ-ισμϊς ούτος καταπίπτε! συν τω χρόνω συνίπεία των καταοιώςςων, οχι μ.ίνον αριθ- μ.ητικώς, άλλά καί οικονομικάς.» "Οίον άφορα τΌ πρώτον ή με'χρι χρ'ο πίντχΐτίας ά/.μάζουσί! έν Μα/.εδονίχ ένςπαίδίυσις 5χι μόνον δέν προώ2ευαεν, άλλά καί έ'νίκα τού" κλεισίυ.χτος πολλών σχολείων ·Α»ί τη*ς έν.διώξεως πολλών διδασκάλω* ΟκΌ των Τουρκικών άρχών κατίπίΐίν αίσθ>]τώς.
Οί Βοΰλγαροι οΪΑθνομι/,ώς έν Μακεδονία
ήσαν τΌ άσθενϊστερον στοιχ»?ον. Κατά τ*
τϊλευταΐα ετη τή,ς έπαναστατ'.κής κινήσεως
ηλθΐν οί Βοΰλγίροι εντελώς «ίς την τελευ-
ταίαν θέσιν. Προ έτών ειχϊν άοχίτη ΐ)5η «ν
θίσσβλονίκη νά σχηματίζετα: ζωηρόν εμπο¬
ρικον βουλγαρικόν κέντρον, τα μεγάλ* έμ-
πορικά καταστήματι είχον περιέλθη είς
βουλγαρ-.κα; χείρας καί ειχαν άνοίς·/) καί
βθυλγαρ'/,άς ΤρΛπέζας. Όλα αϋτά σήμε¬
ρον κατεστράφησαν τελείως χαί οί-Αθνονο-
μικώ; οί Βοΰλγαροι εΟρίσ/Λντβι είς οικτράν
κατάστασιν. Τουναντίον, ν.αθώς
:: ιδίως ή
φέροντα'. κατϋ των μχ/.είθνι/.ών ϊυμμοριών,
αί όπο?«χ βλάπτουν την εφαρμογήν των με-,
ταρρυθμίσεων κα'. γεννούν ανησυχίας είς τή>
Ρωσσίαν. Ή «Βουλγαρία» κηρύσσεταί υπέρ
ΐή'ς ειλικρινός συνεννοήσεως των μκκεϊο-
νι/.ών αρχηγόν μετά τοϋ' Βελιγραδίου, τώχ
Αθηνών κα: τού Βουκο^ρε?τίου. Ή πολι-
τ'.·/.ή των συμμορίών, «ποφαίνεται, δέον ν»
έγ-Ααταλειφθη δία* νά ήσυχάση ή Μα/.εοονίί
•/.β1, κκολχύτν) των αγαθών των μετώρρυθμί-
σεων. Μέχρις ότου λήςη ό Ρωσσοϊ«~ωνικ:ς
πόλεμος, Οά ηδύνατο νά προσθέση τις, καί
λάβη καιρόν ή Ρωσσία νά ακολουθήση άνε-
τώτερον την Βαλκανι/.ήν πολιτικήν τη; ! '
Αΐ7.κε.οό·«£ς μεταναατεύοντβς είς
την Αμερικήν»
Έν. Βελιγραίίοο τηλεγραφοΰν τ.ρΌ; Λ
Πρακτορείον Βόλ?, ότι αί έκε? έοημερίδες
«νί-,'ραψίν, ό'τ: τάς τελευταίας ήμϊρα; πο-
λυάρ:0;λθ! νεΛροΐ Μακεδόνες δ!ή"λΟον έκ τί|ς
Σερ?:/.τ]ς πρωτευούο··κ;ς μεταν*στίΰοντ·ς είς
την Αμερικήν, διότι ή ζωή έν Μα/.εδονίρ
χατέττη ϊυσχερης.
Τό ζή-:η!Αα τής έκλογής ΤΡώβ-
σου ΊΠατρΐ'χρχθΛ)
Ό γερμβνικβς τύπος τής σήμερον έ^α-
νε'ρχετζι εί; τι σοτχρ'ι·/ ζήτημα τής άνασυ-
στάσιως Ρωσί'.κοϋ' Πατριαρχείοο έν ΙΙε-
τρου-ίλϋ, την οποίαν είδησιν σ2; έτηλε-
γράοητζ χβϊ'ς. Την πρότχιΐ'» ταύτην ΰχε-
δαλεν είς την Ρωσσίκήν Σύνοδον ό Μητρο-
ιτολΐτης Αντώνιος, εγ:νε δέ δεκτή καϊ άχε-
ϊΛσίτβη ή σΰγκλησις το3 Σομπΐρ, τι3ν
Έκ·/.λτ;σ·.»στικών κοινοτήτων δηλ. τα όποΓβ
Οα προίοϋν εις την εκλογήν τοΰ Ρώσσοι»
Πίτ^'Ί^χρ^, ί'ί-τίί Λ* Οιντν,η την Έκν,λη-
σίαν. ό'ϊτως είς πβρελθίντ* χρόνον, άνε-
ξο;ρτ/;τως χψ,ς Ρωσ»ικτ5ς Κυδβρνήσεω;. Το
τουτο θΐωρεΓται ώς κατ» τοΰ Πομ-
ή Ρωτσική 'Ε/.κλησία. Κατά'-ίσον Οά εν-
δώση ό Τσάρο; είς την άπίφασιν ταύτην
τδν δυίϊρ£ττη;Λένων κατά τ*5ς κακοδβιμο-
νίας έν Ρωσσία κληρικών, είνε άγνωστον.
Αί άγαθόεργίαι τού Γόρκι
Ή «Εφημερίς τοϋ Φός» έδηυ.οτίευ»«
συνίντΐυςιν μκτά τοϊί δικηγόρον τοϋ Μά-
ξτμ Γκί,βχι, κ«θ' ί)ν είς —/«ικήν ερώτησιν
ιτερι των εϊσοδημάτων το3 ρώσσου συγγρ»-
φέως ό δικηγόρος τ03 απήντησε : αΜ' έ-
ρωτίτε, διατί εδέχθη ό Γκίρκι νά «ληοώτη
την έκ 10.000 ρουίλιων εγγύησιν τί]; άπο-
φυλα/,ίσεώ; τού πλοΰσιος Ιμπορος τής Μί-
σχας ; Σας άκΛντώ, δτι ο Γκίρκ: ττβρ' ολα
τα μεγοίλ» κε'ρδη ίχ των ίργων τού ϊέν
εχε: ποτε λ*~Λν δΐαθίσιμον, ίιίτι ό'.τ: κερ-
δίζε: τ'β κ*τ»9έτε: είς ίδρυσιν λαϊ/.ων β'ι-
5λιο0η/.ών καί είς αλλ* άγχθοεργά Ιργα.
Δι' αύτά όχι μόνον 10,000 ρούδλια δΐν Οά
ή'ρ/.ουν άλλ'οϊτε 100,000».
ΤΟ ''ΣΚΡΙΠ,,
ΕΙΧ ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΊΙ ουναυλία τού Πειραΐκοα
Σήμερον την 6 μ. μ. δίδεται ή —ερί ής
προχθές έγράβομεν συναυλία τοϋ Πειραΐκοδ
Συνδέσμου ύτέρ τοϋ' Ώδείου αύτοϋ". Τα ει¬
σιτήρ ι α ττμώμενα πρός 3 δραχμάς έκα¬
στον διετέθησαν δλα άπΌ τή"ς χθές.
Κατά λάθος προχθές έγράφη ότι Ό κ.Γρέ».
θά ψάλη. Ό κ. Γρέκ ών δεινος κλυδοκυμ-
δαλιστής ίά παίξη κλειδοκΰμδαλον. 'Επίσης
διον νά σημειωθή δ'τι ό παρουσιασθητόμενος
χορΌς τοϋ Ώϊίίου άποτελεΓται άπο 50 ϊί-
Άστυνομικά
—- Έν εσχάτη μέθη ίιατελών χθές «
ΕΠΙΦΥΑΛΙΣ ΤΟΥ ,,ΣΚΡΙΠ,,
— ι —
ΤΟΕΓΚΛΗΜΑ
ΤΟΪ ΓΠΙΕΡΣΓ ΠΑΡΚ
ύ κ 6 α. κ. γχρην
Γό παράθυρον της μΐς Μποντερβοτ!
]ΜΚα άνακάλυψις
Δΐν ιΤμαι ί* φύσεως τ«ρίεί>γο<, άλλά ϊταν, κατά μίαν χλιαράν νύκτα τού Σε- πτίμίρίο», τίκουσα μ[»ν ίμαξαν νά στ«ή^ πλησίον τής ίιίρβς μοί», (Ίς τό Γκράμερσυ Π«»κ, 54ν ήδυνήβην ν« άνττ"ώ ιΐς την 'επιθυμίαν νά πηδήτω χάτω άπϋ την κλίνην μου, καί κρυπτομενη οπισΒιν των παραπι- τασμάτων τού" «αρβθύροο μου ν« ρίψω μιά |ΐατιά στον δρόμον. Τό άντικρυνο σ*ίτι ^?ο άίΐιανβ, ί) του¬ λάχιστον έιτΕθϊθϋτ» γιά ΐδιιανό, διότι ή <Α- ', ή δποία το κατοικονβεν (6ρίσκιτο, ελεγον, ιΐς Ευρώπην. Λοιπόν, ή αααξα ΐστααχτηϊεν ιχχρι€ώ; εϋ.πιοιβίν τής χε- νής τκύτη; ο'ικίας. Τό οανάρι, το οποίον έβώτιζε την γωνίαν τή; δοοΰ μ«ς, ευρί¬ σκεται εΐ/.οσι αέτρα άιτωτέοω, άπό τό άλ'λο μέρος τοΰ πεζοοροαίου, ϊ'ις τρόπον, ώ-τε 5έν ηδυνήθην νά ξ'.ακρίνω, παοά τάς συ·;χε- χνμίνα: ικΐαγραοία; ί·/βς νέου άνδρό; κκΐ μιας νεαρχς γυναικό;, [Λπροιτά είς τό πίζο- δρόΐΑΐον. Μ αν στιγμήν κατόπιν οί άγνωστοι έλαφρώς οιισκίλισαν τβ πϊζοορόι/.ιον. κ>ΐ ή
αμαξα άπεμακρυνθη.
τΗτο νύξ, ιο; προείπον, καί 81ν ηδυνήθην
νά άναγνωρίσω τό νεοίΐόν ζϊΰγος' έν τού¬
τοις, 6'ταν τού; ε?$α νά ε'ισέρχο>νται είς την
κατοικίαν, έσχημάτίτα ενδόμυχον πιποίθη-
σιν, δτι 6 άνηβ -ήτο 6 κ. Φρεΐνκλΐνοί,
πρεσβύτερος υίός τοϋ κ. βάν Μπόρναμ, καί
ή γυνή, ϊτι ·ητο κάποια συγγενής των. Τό
γίγονός έν τούτοις, ν« ρλέττη κανιΐς ίνα
κύριον τής άνατροφή'ς τού κ. Φρ«νκλίνου
Μιτόρναμ, ν« οέρ·») μίαν γυναΐκα, είς τοιαύ¬
την ώραν, και Ίίς ϊν« σπίτι έστιβημένον
παντός -τοΰ αΛαιτουμίνου, ίιτΐος βιλίξενήβη
κβί την ολιγώτερον άχαιτητικήν «ρββκε-
χλημίνην, άπίτέλΐι όληθινόν μυστήριον ίιά
τό οποίον Ισπίυσα νά 9κί|>Θώ ιίς την κλί-
νην μόν.
Δίν Λατώρίωσα κοΛίλοι», έν πάση περι¬
πτώσει, νά άνεΰρω την λύσιν τοϋ α'ινίγμα-
τος, κ«1, μιτέ οίκα λΐΛΤ*, δταν ίναρκώ-
βην καί πάλιν υπό την επίδρασιν τοϋ ΰπνου,
έξι~λάγν)ν άκοάιαικ να ξανα/.λ$(·») ή γιιτο-
νική Ούρα. "Κ<ρθατα βτό χαιν.θυρον άκοι- βώ? διά νά Γδω τόν ίνο^χ νά άπομακρΰνίται μέ μεγάλες άορατχελιές πρό; την διεύθυνσιν τοΰ Μπρίντ-βά'.'. Ή γυνή δέν ήτο μαζύ τού, καί άναλογτζναίντ], ϊτί την άοή/.ε σ' αΰτβ •.-ό (λΐγάλο άοιιβνό ο—ίτι, τό κατά τό βαινό- μενον άνίυ βωτός, κα'. βίβαίω; χωρΐς καμ¬ μίαν βυντροίριάν, ηρώτησα κατ' έμαυτήν εάν ήτο τουτο ίδΐ'.ν τή; άνατροφής τοΰ κ. Φρανκλινου. Ή σΐίμπιριβορά αΰ'τη ηρμοζε μάλλον πρό; τον αδελφόν τού Χόδαρτ, τόν ξεμυαλιτμενον αυτόν, δ οποίος εΓχι νυμ- »ευβ^, ετη τινά πρότερον, μίαν δεσποινίδΐϋ αμφιβόλου παρΐλθόντθϊ, κ«1 ϊτι»·/»ν, ϊνίκοτ τοΰ συνοικετίου τούτου, τής άποδοκιμβσίβς τής οικογενείας τού. Τάς σκέψις τβύτβς κάμνουσα, άπεκοιμή- 9ην χ«9' ήν στιγμήν το έκκρεμΐς ΐίχει μισο- νύκτιον χ αί ήμίσιιαν. Την αύριον πρωίαν, μίλι; ή ιροσικτί μου μ:τριοφρο?ιίνη μοΰ επέτρεψε νά (ρανϋ εις τ* παράίυρον, έξήτ«σ« τ* '|»4γαρον |»άν Μπορ- ναμ. Ο3τΐ Ινα στόριδΐν εϊχε «χηκωθή, ο3τ» ενα ιταρβθορόβυλλο 81ν εΤχε άνοινβή. "Εχω την συνήθειαν νά «ηικβνομχι Λρωί, Ιπομί- νω; ή περίστασις αυτή δέν μόν Ιδωκε, γ·.ά την ο>ραν, κβμυ.ίαν άνηκΤυ/ίαν. Άλλά κατό¬
πιν, δ'ταν ϊβεβαιώβη'ν, μιτά το πρόγιυμά
μοί», 8τι ή ωρα(« πινθιμος πρέβοψις τον
ιπ'.τ'.οϊ δέν πιρι·ΐ/ε κανέν σημείον ζωής,
ή'ρ·/Η<τα νά α'.ιθϊ.νωυ.αι τρόμον. Δέν προέ¬ βη·/ είς ουδέν δ'.άβηαα. έν πάτν) πϊριπτά)- σει, μέχρι ·:ή; μ.εσηαβρία<, ώραν κατά την ό-ποίαν συ;ήθοκ κα~/1?Χ.ό;-'.''ΐν ί'ι; Τ4ν κήπον. ( "Οταν ϊέ παριτήρηια, ό'ττ χα'. τα οπίτΊίν ΤΜΐίάθιιρε! τής οικίας τοΰ (Ιάν Μπόρνα* ήταν έπίσης έρμητικώί χλ$ιιυ.έν«, ίί^ως καί τα μπροστινά. μέ κατέλαβ* τοιαύτη κατχπλη- ςις, ώστί έΐταυ.άτητα τόν πρώτον ό:ερ/όν.ε- νον άστΐχρύλαχα καί τόν παρεΛχλϋχ νά κτυ- πήσν) τό κουδοϋνι τή; έξωθύρας, δ'περ καϊ ϊπραξί. Καααία άπάντ»)ΐ'.;. — Δΐν είνε κανί'.ς, εΐπε. — Κτυπήτβτε μιά φορά άκόμη, έπέ- μεινα. Κ «Ι έξαναχτύπητί, χωοΐς περισσοτέραν επιτυχίαν άλλως τ* άπό την προίτην φοράν. — Βλέπιτ» καλώς, δ'τι το σπίτι ΐΖνε .άοΐικνό, ίμο^μύρισιν δ άστν*ΰλ«ζ καί εχο¬ μεν διαταγήν νά τό «πιβλέποψ,εν κατά, την άπουτίαν των κυρίων τού. — ΕΤν* ι*.ιά γυναΐκοι μέσ« «το 9«ίτι, ίτίμιινα, κ αί εΐμαι πιπεισμένη 5τι συνέβη¬ σαν σ' αύτο νοβαρά πράγμ,ατκ αύτην την νύκτα. 'Ββ-ήκωϊί τ»»; ωμβυς καί ΙξηκολοΰΦηικ τον δρόμον τού. Την ιδίαν —ιΐγμήν, άντι- λή^βημ,»ν κ«1 ·{ αάο μα; μίαν γυκαΐκΛ τοϋ λβοϋ σταματήσ'ασαν προ τής ο'ικίβς. Έκρα- τοΰσιν «να δέμ* υπο την μασχάλην, καί τό ■πρότωπόν τη;, τό οποίον ε'χε χρώμα ζωη- οότίρον τοϋ φυίΐκοΰ, ειχε μίαν έκφρασιν φο- βισαένην, πολΰ άξιοσηαείωτον διά τδ πρό- σωτίθν τής γυναικόί ταύτη;, τό Οποίον έφαί- νϊτο όχ; ξύλινον καϊ το οποίον, *Ί; τάς συνή¬ θει; πιρπτάσίΐί τοΰ βίου, δέν θά ΐϊχ* καμ¬ μίαν εχιρραιιν. Ή γυναϊκα «ύτή δέν μοΰ ■ήτο αγνωιτο;" άναμ.φιβόλως, την ει^ον Ιδή νά απαίνη είς τό σπίτι τοΰ βάν Μπόρναμ, ή νά βγαίντ). Χωρ'ις νά γ.πο?ίΐ(3> νά συγκρα-
τήσω την ταραχήν μου ή δποία με ϊπνιγε.
κατέζην κατε'ΐπευτμέ'νως τό χράσπιδον τού
πβζοδροαίου καί έπληιίασα τήν' νεοελβουσαν.
— Ποία ειτθε σεΐς, την ηρώτησα. Μή-
πως έίγάζισθ» διά την οικογένειαν βάν
Μπόρναμ., καϊ γνωρίζετε την κυρίαν ποΰ ήλ¬
θεν αύτην την νύκτα ;
Ή χαλή γυναϊκα, τρομαγμίνη, *ϊτ» διότι
ήκουσε νά την φωνάξουν «Ίφνιδίως, είτε άπο
τον τονον τής φωνής μοτ>, ολίγον απότομον
Γσως, όπισθοχώρησε ζωηρώς, καΐ, αν δέν ήτο
παρών δάστυβώλςιξ, θά 4ζητοϋ« βεβαίως νά
τρ«π^ είς φυγήν. Έστάθη λοιπον, άλλά ή
ζωηρά έρυβρΟΓης ή δποίβ ίδιοιν είς το πρό¬
σωπον της βίαν τόσω αξιοσημείωτον, ηύ-
ξήβη άκομη. Τα μάγουλά της καί το μίτω-
πόν της ήσαν απολύτως κόχκινα.
— Έγώ είμβι ή νοιχοκορά, εβεβαίωσεν
αυτή. "Κ6χον.«ι κα «νοίγω τέ «βράτυρβ καί
άερίζεται τό σπίτ;.
Πί, ίτι δΐν άπ»κο(βη είς την
δευτέραν μοί» ερώτησιν, κβί ϊμελλον νί
έπαναλάβω ταύτην, ό'ταν 6 άστυ«ρύλ«{
έπενέβη.
— Θά επιστρέψη λοιιτδν ή οίκογενΐ!»
εΤπιν οΰτος.
— Δέν ξεύρω· το ύποθέτω, Ιπανέλαβιν ί
γι>ν«ϊχ«.
■Ήτο «ανιρόν ουνακ, ότι ή άπχντησίς τ*μ
έιίτερεΐτο πεποιθήσεως.
— "Έχετί τα κλίΐδιά ; ηρώτησα, {ίλ£-
πουσα ίτι εβαζε το χ^ρι —ήν τ<τ«πη της. Δέν άπήντητε, καί μία έκφρασις νΥκαχει- τική άντικατέττησε το άνήσυχον δφος, τέ δ/τοΐον είνε μέχρι τής βτιγμης ταύτης. Μθ3 έγύριββ την ρίίχιν. — Δίν βλέπω πολΰ τί άφορδ τβ3τ· τον< γείτονας, έψίλλισ», ρίψασ» ά'π' επάνω ««ε τόν ωμόν της κβτ' Ιρ,οΰ βλίμμ* αοχβηοόν. — Εάν ίχετετάκλ«ιδι4, 6ά ιισίλθωμεν ν« ίδοΰμεν εάν «λβ είνε έν -.*«, «Ιπιν» αστυφύλαξ'. Είς τάς λίίεις ταύτας τονί άστυφύλβκο» ήρχισε νά τρί(ΐν). Βλέπουσα δέ τουτο ήσ»βν- βην βύξανομ.ένην την συγκίνησιν μου. *Β4» συνέβη τ(ποτ« άνώμαλβν *ίς τβ μέγαρον βάν Μπόρναμ, έλογάρικζα νά παοαατώ εΙ« την άποκά/υψιν, οί πρώτοι ίμως λόγοι τη>
γν»ν»ικος Ικοντάκοψοιν την ίλπίδβ τειύτην.

[•Εθνικόν 'Αστεροσκοπεϊον]
Γ θ·ρμοχρ«σ(α Ιν Αθήναις χ·ε« τ$ 8 π. μ.
14,0.·Ημ*γίβτη 15,0 κκι ή ελαχίστη 7,9
©ύρανδς ολίγον νεφελώδης. "Ανιμοι Ν. υ.*·
«βιοι άσβενεΓς. θάλασβα κυμοιτώδης.Ύγσββία
* 'Αβ ήν«ις μτοία (56).
^ΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟΝ
Ι Αναχωρεί σήμερον Κυριακήν ε!< "Ηπιι- V» (Τζων) 11 ιϊ. μ. Εις Σμύρνην, Μιτυλή- *ην, Κωνσταντ ινοόπολιν χαΐ Ρωσσίαν (Ρω<ΐ- «κβν) 40 ιϊ. μ. «Ο! κω- 8ΕΙΤΡΑ ΚΜ ΣΥΝλΥλΙλΙ ι ΔΗΜΟΤΙΚΟΝ. Άπογιυμανινή, Ιϋνες τη'ίΚαρνεβίλλης». Ι "Βσιτΐρινή, ιτρδς τιμήν των μ,ιλών τοΰ Άρ- ΛΐολογικοΒ Συνεδρίου αΒ&Γοα ηΐβιι». Η «ΑΝΤΙΓΟΝΗ» ΕΙΣ ΤΟ ΣΤΑΔΙΟΝ.— Γά προσωπα τής παρατάσεως τής «Άντι- γονηί», ή δποία θά δοθή την Δευτέραν είς τδ Στάδιον είνε τ* εξής. Την 'λντιγόνην θά δ «κριθη1 ή κ. Θεώνη Παπά, την Ίσμήνην ■) κ. 'Δντιγόνη Μβυοομιχάλη, τόν Κρέοντκ ; Ιιοίκτωρ τής φιλολογίας καί αρχαιολογίας χ. Νικόλαος . Κυπαρ(σσης, τδν Φύλαχα Ι *. Νικόλαος Τερζάκης, τδν Αΐμονα | ». Γεωργ. Κυβίλος, τον Τειρε*(αν δ χ Ν- Μαρουμιχάλης, τδν "Αγγελον δ χ. Άριστ Ζήνων, την Ευρυ&ίχην'ή χ. Χ.ΚαραταΤρη, τδν *Εξείγγελον δ χ. Άριστ. Ζήνων, τδν χορυ- •αΐον τού χοροΰ δ κ. Γ. Σακελλαρίδης, χ«1 τον>
ί Τ
λαρίδης'. ' Την ορχήστραν
Λαυράγκας.
ι ΑΙ τιμαιώρίαθησαν : Διά τδ ά.διάζωμα τής
«νενδονης, εις τέ« κιρκίδας Α, Β, Ε δρ. 3.
Διά τδ δεύτερον «Ίάζωμα, είς τάς χ«ρχίοας
Β, Ν, Μ, «'κ δρ. 1 χ«α ε!« τάς λοιιτοκ ε'κ
λε*. 50. Εισιτήρ» «ωλοΰνται είς τβ Βασ.
Περίπτεοον τής κλατιία; «ον> Συνιάγματος,
»ί< τδ Στάδιον χαί εί; τδ Πά ειτιστήΐΜβν. τδν οποίων ολέχληρα βιβλίβ Ιγραψεν η τεχνοχριτική. Έτ τΐ[ς 'Αχροπολεως προ- χς κ«τά την ύποδοχήν των άρχαιολόγων 1·ερ· το μέγιστον των Γαλλιχών παρβσή- μων, διά τοΰ ό-οΐου Ιχ«ι «μηθη, τον Με- γαλ6σταυρον τής Λεγεώνας τη"ς Τιμη*ς. ΔΙλΣΗΙΟΣ ΟΦΘΑλΙΜλΟΓΟΣ Χθές μ. μ. επεσκέφθη το *Ο?6αλμια- τρ«7ον δ καθηγητήν τη"ς ΌφΘαλμολογικής έν τφ Πανεπιστημίω τη"ς Αίλλης κ. Β»τι- αΓγ, έπιφανής επιστήμων τη*ς Έσπερίας. 'Τχο την όδηγίαν τού1 ήμετέρου χαθηγητοΰ *. Γ. Γαζέπη περιήλθεν ολόκληρον Ά Ό- •θαλμιατρεΤον. Παρέστη δέ χατά την επίσκεψιν των ε¬ ξωτερικών ασθενών ών ό ά*«θμώς άνερχομε- νος είς 250 περ^ποι» καθ* εκάστην τοΰ έ- «ροξίνησεν εντύπωσιν. Έζήτησβ διαφόρους πληροφορίας στατιστικβς καί περί τοΰ ορ- γανισμοθ τοθ καταστήματος α«ί απήλθεν εκφράσας κατ' έπβνάληψιν έΐτβίνοκς δια το ημέτερον Όφβαλμιατρίΐον. ΣΑΤ570ΔΟΣΣ2 ΠΤΛΟΣ, 26 Μβοτίοι», (Τηλβγρβφικως τού" άνταπονιριτοΰ μας). Όλόκ,ληρος ή πόλις προέπεμψε σήμερον τον άναχωρουττα είς "Αθήνας δημοφιλη· βοΐίλευτήν κ. Ν. Μισυρ- λ αν τού χορου ο κ. γ. 2ίακ«λλαρΐοης, χ«1 ■ χορδν θηέαίων γερόντων 15 ·οιτητα(. Ι Γ« χοριχα έυ.ΐλοποίησεν δ χ. "Ιω. Σαχελ- | — · · · διευθύνη δ χ. . ργξ Χ. ΦΊχρίβς άφοΐϊ ήνόχλησβ την », Ελένην Βενετζάνου Ιδειρεν άνηλεώς και τον σύζυγον της, οβτις συνώδειχν αυτήν μ«τα6αίνουσαν *ίς την «οφά τα Καμίνια οΐ- *ίαν τ*»ν, έτΐειβή έτβλμησ* νά τού τταρβτη- ρήση 8τι ή στάης τΐο ν)τβ άκρεπής. | — Την παρελθοιΐβαν νδκτα σονεπλάκη- βαν σύο άγνωστοί κατά την λάκα ΒάβοΆα. ΪΙαρατυχόντες εδζωνοι μϊτέδησβν ο'πως Τθθς χωρίσουν, ούτοι 6'μως ώμονόησαν χαι έπετέθησβν αβτά των εΰζώνων ούς ί- τραϋμάτισαν ίλαφρώς Εύτυχϊδς ίιά μκχαι- ^ών, τραπέντες κατότιν είς φυγήν. ^ — "Ολίγον μετά -Λ ανωτέρω γιγο·Λς *βι «Ις την αδτήν θέσιν ο Ι. Κατσαρ6λης βυμπλακείς κρός Λν *Αρ. —ακόρρβφον ε- τραυμάτισεν αΰτΐν διά μαχαίρας β!ς την κε¬ φαλήν. ΤραπεΙς κβί οδτος είς Φυγήν δέν συνελήφθη. Ι — Διά λδγους δκηρββιαχβυς <τονεπλά- Κηναν χβές είς το τελωνετΌν ·—Χλοί ίκφορ- τωταί. 'Αποτίλεττμα τί|ς σι>μπλοκί}ς ταύτης
&πτ]ρξεν ό τραυματισμος τοϊ31. Άλιφραντζη"
βΐά μαχαίρας είς την ώμοπλάτην βαρ' βγ-
'ώ
ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ
ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ
ΚΥΜΑΚΗ, 27 Μαρτίον 1905
αρεϊοσΙαγοσ
%Αημοβιεν&εϊσαί άποφάαας)
«-*—ΠΟΛΙΤΙΚΑΙ
100 Δεσποΰλα χ. Κ. Τβάλλη κλπ.—Γ. Κο-
τσάνοο ανατρ.
101 Ι. Ρόδιος—Πσθ. Χριστοδούλου ^λπ. α!τ.
ΒΤΠΙΜ
Κατόπιν τηλεγραφικήν ε'ιδ".ποιήσεως τής
αατυνομίας 'Ακράτας συνελήφθησαν χθές
ενταύθα οί μηχανοδηγοι τοΰ ΣΠΑΠ. Π.
Γεωργίου καί Νικόλ. Χρη—ίδης κβτηγο-
'ρούμενοι 8τ< έξ άπροβεξίας των παρέσυρε χαί έφόνευσβ ή άμαξοστοιχί* τον '^κα. Γρηγ. Φΐούγκαν. Μικραί β Χθές τΌ άπδγευμα έπανέπλευσαν έκ Τή- [του οί άτμομοδρόμωνες αΠηνειΌςΐ), «Εύ- •ώτας», «'Δχίλωος» καί α'Αλφβιός». 1 — Είνε εντελώς ψεοδές τβ άνβγραφέν «ροχθές δτι κάποιος έκτύπησε τον καφφε- «ώλην χ. Προκόποιον Παπαγεωργίου μι- ,ταβαίνοντα νύκτωρ είς την οικίαν τού, ϊτι 'οέ ψευδέστερος είνε ό λόγος δι* όν έγράφη ότι τβν έκτύ—η—, ήτοι διότι τοΰ εζήτει ΰ- ιιερογκον τέκον. Κάποιος άστεΓος υπέβαλε «ί|ν ψευδη ταύτην είδησιν, ήτις βπιπολαίως /λη·6»Τσα καρά πρόσωπον ξένου πρός την •τακτικήν σύνταξιν τού" «Σκρΐπ» παρεισέ- ε^ρυ— δυστυχώς καί είς τάς στήλας μας φαλαθοΰσα την προσοχήν τής συντάξτως. Μανθάνομεν δέ 8τι χατά τοΰ κυρίου αύτοι} επεδόθη χαί καταγγελία. Ι — Σήμερον μέ τα διάφορα άναχωροΰντα Ιι' 'Εσπιρίαν άτμόπλοια άναχωροΰν πλεΐ¬ στοι προ πολλοΰ' ευρισκόμενοι ενταύθα μβ- τβνάτται. ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΤΟΥ ΣΐΝΕΑΡΓΟΥ / Παρεπιδημεΐ ενταύθα άπο τής χθές, επ* ευκαιρία τοΠ *Αρχαιολτ)γικο3 ί~υνβδρίου, 'μ(α ίατρική έξοχδτης τής Εΰρώπης, ό κα- ,βηγητής τής ΰγιεινής καΐ μικροβιολογίας εν τη Ίατρικη Σχολη των Παρισίων, καί μίλος τής ίατρικής 'Δκαδημίας τής Γαλ- 'λΐας, Γεν. δέ έπιθεωρητής τής δημοσίας |δγιεινής έν Γαλλία, χ. δΙιβηίβπιββΒβ. Είνε ',βΐς έκ τής διασήμου τριάδος των μαθητών 'τοθ Παστΐρ, την οποίαν άποτελοΰν αύτός ό Μετσνιχύρ καί ο Ροΰ. ' Ό κ. Σαντμές εύηρεστήθη νά κάμη την Ιργομβνην Τρίτην «ίς την αίθουσαν τοΰ •Παρνασσοϋ» ιατρικήν όμιλίαν περί τής $ρρο6ερα«είας τοΰ τυφοειδοϋς πυρετοϋ, τής ,νίιοίας, ώς γνωστόν, τυγχάνει ό έφευρετης. |*Β διάλεξις θά Ιχη τουτο το σπουδαίον έπι- «τημονικον ενδιαφέρον 8τι κατ' αυτήν ο χ. Σαντμές θά ανακοινώση τούς τελευταίας κειραματισμούς τού έπϊ τής έφαρμογής τοΰ ,ίρροδ τού άιΛ τής ίποχής τοΰ συνεδρίου τοΰ Καίβαυ, Ινθα έκαμε την πρώτην περί αύτοθ ανακοίνωσιν τού, μέχρι σήμερον. Ό χ. Σαντμές συνοδευάμενος ύ·:ο Έλ¬ ληνος μαθητοΰ τού, τοΰ ίατροΰ κ. Μπένση, έ*«—.ε^θη χβές την Ακροπολιν και άλλα αξιοΝατα τής πρωτευούσης. Έ«ί»ης έπε- καί το καλλιτεχνικον έργαστήριον ζωγράφοι» κ. Ίακωβίδου. ΑΙ Αθήναι «ύτυχοΰν επ* εύκαιρία τοΰ Συνεδρίου νά φιλοξενοϋν καί μίαν μεγάλην Β|^λιτ«χνικήν προ<Γω·πτκότητα τον ΛεΌντα Λϊοννά, τδν μέγαν ζωγράφον τής Γαλλίας, •—-(γνωστόν ιδίως έκ τοΰ «χ«·ακτικ«ΰ «'Ε- ♦Τβυρωμένου» το». Ό Μποννά, ήλικίβς 5νω τβν 70 ήδη Αν ήρχτνεν ά«ο το3 1864 ήδη κρωτοστα- Ιν είς την Γαλλικήν καλλιτεχνίαν διά " ίσχυροτάτης τέχνης έβγων τού. Κ«- 32 Εΐσβγγϊλ. ΆρϊίβϊΓπάγου (Κίεωτδϊ; «Ττ.) 3 Ηλ. Ηλιάκης άναιριϊ 4 Ιω. Γβλάτης ·Υκορρίπτ*ι Ί> Σολομών Λ«ζαρι«ν Άτουν &—φρ.
Αυριον Διυτέοαν 10 π. μ. θέλου» συζη¬
τήθη ενώπιον τοΰ Άρείου Πάγου καΐ *{ εξής
ύποίέσιις ·;
α*. Ώβο πάσης αΊλης
'ΑδιλαΤς Δ**Ιστρια—-Γερ. Κολέντη
θεώνη σ. Χ. Κωνστνντοποΰλου—Μηνϊ
ρωναίου κλπ.
Μ. Βαοιλείου—Έτ. Μβταιλλουργ. Λαυρίο»
β' Έκ τοΰ πιναχίον
3 Ζάπ—ιο? ■ΈίΗτροπη—Ζωττσιις χ."Ν. Πα-
ιτατζιμοπούλο»
141 Δήμος Άθηνκίων—Έλ. συζ. Ν. Κυρια¬
κού κλπ.
3 Δήμος Άθηναίων—Κ. Σ. ΰοιίρου κλπ.
184 » Αγρινίου—Ν. Α. Σπανοΰ κλπ.
211 Βασ. Ι. Βασιλιίου—Δήμου Σαλαμΐνος
3 Μονή ΠίντΛης—Έτ. άποξηρ. Κωπαί-
2ος λίμνη;
5 Κ. Ο'ιχονομ(δης—>Δήμοι> Παγβ~σων
221 Δημόσιον—Παν. Παπαδα κλπ.
2 Ι. *Αβ6ανιτογιάννης—Κωνστ. Βρβσιώτου
6 Γ. Πατάλας χλπ. Εύ. Παπαδάκη
231 Δημόσιον—Άρ. Καψοχειράλου χλΐτ.
4 Ι. Σπυρομήλιος—Δημοσίου
8 Σπ.Παπαοόπουλος—-Σπ. Οΐχονομ,οπούλου
θ Δημόσιον—Ηλ. Βύστα&ίου
141 » —Γ. Παπαδοπούλου
2 Ι. Γιανναχόπουλος—Βασ. ΜπερΧτ^
3 Ι. Ψυχογυιός—Π. Πατσιάοου
4 Στ. Δήμβινας—Φ. Στάμπλου
5 Ηλ. Κοέν—Μου·;ετιν βέη Τελχα Ρούσ-
ση κλπ.
β *Βλ. Κατΐβάτη—Ι. Πλανητε'ρυ
Ί Δημόσιον κλπ.—Δημ. Ράφτη
8 » » —Β. χ. Γ.Δ.Γιάγκα κ/π.
9 » » —Χ«ρ. χ. Δ. Τσώνη
250 'Τποϋργ.Ο'ικονομιχών-ΑΊμιλ. Παχΰ κλπ.
1 Δημόσιον—-Δ. Καμαριώτου κλπ.
2 Ι. Στειμπάκας—Χρ. Κούτσουρη
3 Δήμος Άθηναίων — 'λλ. Κοντοσταύλου
4 » » —· » >
5 » » — » »
7 Ν. Ρήγας—Δ. Σιοέρη
8 Εΰ. Κλοκαναςχλπ.—Άρ. Ι.Ρίτση κλπ.
9 Ιω .Κουτσαγγέληςκλπ.—Κ.'Αγαθοχλέους
260 Ηλ. Κολίσκας—Ταμίου Φθιώτιοος
1 Γ. Η. Πολυγένης—Ββσιλ. χ. Π. Μπό¬
μπα κλπ.
2 Σωτ. Σταματίου—2ωτ. 'Αλΐβιζάκη
3 Ιω. χαί Κ. Ρεμοΰνδος—Δήμου Άθη¬
ναίων
4 Π. Παπαγιβννάπουλος—Κων. χ.. Δ. Π«-
παγιοιννοπούλου
5 Μιλ. Μπαρδαβίλιας κλπ.—Άρ. Συνα-
νιώτου κλπ.
6 Άντ. Τζίρεμέ—Ν. Βουτέρη κλπ.
1002
ΠΡΩΤΟΔΙΗΕΙΟΗ
(άημοοιεν&έϊααι άποφάσεις)
(ημ φ)
έτ.. Π. κα Κ. Τίοσμης—Ι. Βραχνοΰ έρ.
3 Κ. Τζαφέρης—-Σ. Καλαμποόκη έρ.
4 αδελφ. Γ. Άνβστβσίοο—Δημοσίου δρ.
πρ.
5 Κοινότης Παναγίου Τάφου—κληρ. Π.
Εΰαγγέλη κλπ. δρ. πρ.
6 Έλ. α. Δ. Νικολάου—Άθην χ. Κ«ι>-
τβντζόγλου έρ.
7 Έλ. Σιβαστιανου—Ειρ. Φιλιππακοπού-
λου έρ.
8 Δ. Ζαβογιάννης—Β. Πρέβση ίρ.
9 Κλήρον. Σ. Χρυσοστράτη-Γ. Κόλια ίρ.
1010 Χ. Ματδόπουλοθ-Μηχανοποιείοι» «*Βρ-
1
2
3
4
5
β
7
8
9
10*0
1
7
8
9
ΙΟβΟ
ηβη ι
ιστα- Ι §
ν διά |
περί' 2
μ%
Δημόσιον—-Ν. Μουρτζούκου ορ.
» —Α. Σπανοπούλου δρ.
Π. Μπακατσούλα;—Μονής Πετράκη έρ.
Μαρία χ. Ν. Σουρμελή δρ.
Κ. Τβοΰρος—Γ. Βολίκα δρ.
Α. Φερίΐόποολος—Γ. Βάλλε: πρ.
Δ. Χατζηλαζάρου—Χ χαί Κ. Χαντζη-
λαζάρου πρ.
Έλ. β. Ν. Γκίττβ—Ρ. Γοκλονέλη
κλπ. έρ.
Β. Μικίλης—Δημοσίου δρ.
Μ. Νβγρεπόντη—Μ. Γβρούση κλ*.
'Αρ. ο. θ. Παγκάλου—-·Αγγ. χ. Γ.
Σκλια δρ.
Μαργ. Γ. Σαράντη—Δημοσίου δρ.
Χ. Παπαχρήστου—■Ν. Πολίτου κλ. δρ.
Ιω. Λιβανας—θ. Σαμιώτου *ρ.
'Αγγ. Κουτσογιάννης—"Αννηζ Γιβν-
νούκου κλ·». πρ.
"Αγγ. 'Αποστολίίης—Δημοσίου *ρ. —ρ.
Ιω, Τσάτβος Θεος κλπ.—Δημοσίου »ρ.
Γ Πομ,βνης—Γ. Πβτσιβϊ καί υϊόν δρ.
Κ. ΠκποιΤωίννοο—-Α. Γ. Δροσ(·» ι».
Γ. ΤσελεμεντΙς—Β. Χβιτζηγεωργοποο-
λου δι
8 Γ. Πολίτης κλπ.—Σ. Ελευθερίου δρ.
4 'Αναθεώρ. έχλογ. καταλίγοι» Δήμοι»
' Αγχιστρίου 4ρ.
5 *Αν. Ικλογ. χαταλ. Δημ.. 'ΔγχιστριΌυδρ.
^ » * * θβρικίω* δρ.
7 » » » , »
8 Ν- Μοσχονας—Σ. Άλδίρϊου έρ.
9 Γ. Κολιο6ασίλη<—Ι. ΜήτΜυ Ήλία Ιρ. 4040 Β. Βαβιλόπουλος—·Γ. Δρόσοϋ ίρ. 1 Ι. Κβλποϋζος—Ι. Κβλλιμοπούλοι» «ρ. 2 'Αγγ. Άννινος—Α. Χαροχόπου έρ. 3 Κ. Κουρβίλης—Π. Δελέγκα δρ. 4 Ν. Λαδας—Χ. Πολίτοι» δρ. 6 Ιω. Φβσέας—Γ. Άντωναχοο έρ. 6 Β. Κωνσταντόπουλος—Μ. Κοροέέση έρ. 7 Π. Τσίγχος—Α. Καπώτα έρ. β Ν. Λάφης—Θ. 'Αγήνορος έρ. 9 *ίω. Λιάτσης—Γ. Ντότση έρ. 1050 Δ. Λυχουρης—Κ. Άδράμη έρ. 1 Γ. Κυρίμης—Α. Χατζηχβτιχιάν ίρ· 2 Δ. Παπανιχολάου—^Μ. Κώνστα έρ. 3 Κ. Λοΰμος—Π. Καραμανώλη έρ. 4 Ν. Παπαχρήστου-—Χ. Κουλοχέρη έρ. • 5 Δ. Καρέλης—ίτ. Λ. Μήτσο; χαί άϊελ- φοι έρ. β Κ. Γεωργοΰλης—Γ. Δήμητρα χλπ. έρ. 7 Ιω. Γίννημ,αταί—Εΰ. Δαμ,άσκου *ρ. 8 Ιω. Στααατόπου/ος—^Εύ. Δαμάσχοο έρ. 7 Ν. Καβαχώβτας—Π. Χόνδρου έρ. 1060 Θ. Ζά'κχας—Ν. Λίχα έρ. 1 > •^έτ. ίιϊίλφ. Κωτσάνη |ρ.
2 » —«τ,Ποπηρόπουλος χαί Π«-
τρόπουλος έρ.
3 Β. Ήλιάδης—Κ.Κορωναίου έρ.
4 Ν. Μαργαρίτης—"Ι. χ»ί Χ. Σχαμβοΰ-
γεραέρ.
5 Π. Παπαι'ωάννου—Α. Φινοποΰλου κλπ.
Β έτ. αδελφ. Ζαδογιάννη—Θ. Φίλιππα έρ.
7 Χ. Κανάκηί—Ν. Βλασσοπούλου έρ.
8 Έμ. Σαχελλαρίου—Δ. ΜαλαΛατί έρ.
9 Γ. ~άμιος—Α, Προβατα έρ.
107Ο Γ. Σχινας-Α, χαι Ι. Μαυρουδή «ρ.
1 Άν8. Καμπάς—Γ^ 'Στατχου <ερ. 2 1τ. Ηλ, Σταμπολής κβί Σοβ—Δ. Γΐαιρ- γοποόλοο έρ. 8 II. Κβλλέντζης—Γ. Γχίκβ *ρ. 4 Ι. Μητρόπουλος—Α. Νε6ρούτζββ έρ. 5 Γ. Καρπούζογλους— Ν. Φλερκχνοΰ έρ. 6 έτ. άΕελ.Λουχάχη—Γ.Κουτζηγιάνη έρ. 7 Σ. 'Ηλιόιΐουλος—Σ. Άναογύρου Β » » » Π. Μανέτα έο. 9 Ι. Κυριαχός—Α. Άνδριχσπούλου έρ. 4080 Θ. Μ·παστου.νβττουλοβ-—Κ.Ζ«χαΐ»χη'έρ. 1 Κ. θανάτονλας—.Α. 'Κουρχαχιώτου βρ. 2 Κ. θανβπουλος—»Δ. ΚιωίίΧΛχεώτου «β. 3 Π. ΤΛελαοάχηΐ— XI. Μπαρούφτα 1ρ. 4 Τράπιζα Άβ.ηιιών—ιΝ· Ίιγνλΐση 1ρ. 5 Γ. Φινόπουλ*;—-Τ. Ι1απα.ν5ρίχΛυ ο Β Γ. "Μυζήθρας—ιΓ. ΆνωΐΜ^ίτου ·» ^ » » ·— » η » 8 Η. Μιτουνόπου"λ·ος—Κ. Χαΐδοποΰλου έρ. 9 Γ. Τσϊλβιιεντέι;—Κ. "Αλεξάχη κλπ. 'έρ. 1090 Χ. Ά"λίξόπου/ος—Άλ». "Άχλ-.όν. 1 .Ν. Ρβυ5»νέτη?—Εύ. 'Μαβιοβδάκη ίτρ. 2 έτΛ4ϊλ. Βαρ£«ρέσου—Λ. Κοτοώνη έρ. Ά Δ. Λβρβτύρηβ—·Σ. Ρβζη ίρ. 4 Π. Παπβγιαννης—Π. Ίακροΰ έ,ι. 5 Π. Κιουσόπουλος—ιΕ. χ*ί Ι. Βλ»στά- χη έρ. 6 Π. Κιουσόπβυλοι;—Έμ. Βλαϊταχη *ρ. 7 Γ. Βόγλης—Ιω. Λιάτση "ορ. Β Έλ. ΚΛυαβουλίν·—ς — Κ. Τοαρουντη όο. 9 Έίβηγητής ΤΙτω·/. Α. Νάνη δρ. » » Κ. Ήο"λϋζωγοποίλουδο. 1 Τ. !Κ*|*πέοηχ—Χ. ^ιαερβχη δρ. 2 Α. ΟΊχονόμου—Ή, Κα/ελλοπούλου πρ. 3 Ν. Σχοΰταοης—Π. Μίχου όρ. Α Είιτηγητιηός·—-ωχ.Ν. ΠαΐΓβιτέτρου δρ. δ Δ. Ράγχος—-Π. Σχοιΐίλιτου δρ. 6 Κ. Γ. Πό—χδόπουλβί (αΐτ.) προα. 7 Α. Γαλάνης—Γ. Κωνσταντινίδου δρ. 8 Ε'ισηγ. πτω·/^. πιστωτιχής Τρακ. όρ. 9 Ηλ. Χρυσαΐτης—Δ. Τατροπούλου έρ. 1110 Α. Καλιάφας—Α. -Τ^ολωνάχη έρ. 4 Α. Διαχανοοέας—Κ. Μάχρα έρ. 2 Α Παττϊς—Μ. Κανάρη έρ. 8 Άντ. Χριστόπουλος—Α. Βοργηΐ έρ. 4 Κ. Κέχας—Γ. Στρατοπούλου δρ. 5 Α. Γιβγχάχης—Ι. Άναογύβου δρ. 6 Λ. Τσουχαλας—'βθν. Τραπέζης όρ. 7 η * —. » Β » 8 Ε'ισηγ. πτωχ. Δ. Άβάα δο. 9 ΈΟ.Τρ.-Συν πτωχ.Καληαέρη κλ. έρ.δρ. 4120 ρ.β— > »' »»»
4
2
Η ΕΚΛΟΓΗ ΣΑίΥΙΗΣ
Β »
ΕΙΡΗΝ0Δ1ΚΕ1Α
Β' ΒΟΡΕΙΟΝ- Δευτέρα 9 χ. μ. ΙΙρωτοιί-
σαχτοι χαί μετ* άπόδϊΐξιν.
ΝΟΤΙΟΝ Δευτέοα 4 μ. μ.. Πρωτοείβα-
κτοι χαί μετ" απόδειξιν.
ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΒΟΡΕΙΟΝ 9 κ. μ. Πρωτοείσ.
» ΝΟΤΙΟΝ 3 μ., μ. »
ΠΟΙΝΙΚΓΤΙΚΑΣΤΗΡΙΑ
ΠΛΗΜΜΕΛΕΙΟΔΙΚΕΙΟΝ Δευτέρα 9 π. μ.
ΠΤΑΙΣΜΑΤΟΔΙΚΕΙΟΝ » » » »
Μετατίθενται ό τμημβτάρχης 6' τάξ. το.
ύπουργείου των Οικονομικήν Ν·. Νικοτσά-
ρας είς Οίκον. Έπιθεωρητήν εν τη πρώτη
οίκον, περιφερείας άπολύεται δέ ό Οίκον
Έπιθεωρητής α' τάξεως Ν. Ζηλιώτης. ,
Διωρίσθη γραμμ. α' τάξ. τής Νομαρχίας'
Άχαΐας ό Γ. Σιώρης, άντί τοΰ Ι. Σταμα-;
τοποΰλου, άπαλλαγέντος, 6' τάξ. δέ ό Άθ.!
Τζϊνος, άντί τοΰ Β, 'Δργυροπούλου, άπαλ--
λα,γέντος.
ΟΙ άποτυχόντες ΰποψήφιοι βουλευτού τήί;
επαρχίας Σάμης Βρυώνης καί Ραυτόπουλβς
νομίσαντες, 8τι ηδύναντο νά προσβάλλωσι
το κθρος δι* άνεπηρεάστου έκλογής δέν ήρ-
χέσθησαν είς όσας υπέβαλον φαντασιώδεις
ένστάσεις, άλλά παρεξ&τράπησαν είς υβρείς
εναντίον των έκλογέων τοΰ Δήμου Σα-
μαίων, υβρείς τάς οποίας ίϊν επετρέπετο
αυτοίς νάέκστομϊσωσι,διότι οίύβριζόμενοι ώς
έκβιασθέντες διά την ψήφον αυτών έκλογεϊς
«ολύ προ τής άνακηρύξεως των ύποψηφίων
κ. κ. Ήλία Ποταμιάνου καί Μιλ-
τιάδου Καβαλιεράτου έτρεφον πρός αΰ-
τούς την προσήκουσαν ΰπόληψιν, εκτίμη¬
σιν καί αγάπην μετά πεποιθήσεως δέ καί
έν ενθουσιασμω καί ούχι βκβιαζόμενοι ή
παραπειθίμενοι Ισπευδον κατά την ημέραν
τής εκλογής είς τάς κάλπας καί μετ* άνυ-
ποκρίτου χ«ρδς Ιρριπτον είς το Ναί το
αφαιρίδιον διά τοΰ όποίου ήθελον νά κατα-
δηλώσωσιν ο'τι πολύτιμον ϊτροσφέρουσιν είς
την πατρίδα αυτών καί την πατρίδα εν γέ¬
νει υπηρεσίαν ύπερψηφίζοντες των επι-
φανών ύποψηφίων κ. κ. Ποταμιάνου,καίΚα-
■βαλιεράτου. Εναντίον των πρδς τοιούτους
άπερηφάνοος εκλογεΓς άπευθ^ομένων άσε-
βών ύδρεων εκ μίρους των γνωστής πολι-
τείας αποτυχοντων ύποψηφίων διαμαρτυρό
μ<ενοι δέν Ιχομβν ή νά άνβφωνήηωμεν το γνωστότατον 1» Γβ9ΐ» Γβί Ρ&γοπι ΡοοοιΙτιγβ. Λιιπούμεθα δέ 8τι το οίκεΤον τμήμα τής Βουλής ή μάλλον οί παραπλανηθέντες είς ακυρωτικήν ψήγον όκτώ άξίότιμοι Κύριοι ϊί παρΐπλανήθησαν έκ των άπε- γνωσμένων κραυγών των άποτοχόντων κβί ήδίκησαν μεγάλως έκλογεΤς δυναμένους νά καυ^ηθώσιν ϊτι διηρμήνευσαν -έλϊυθί'ρως το. φρόνημα αυτών καί έν άΐόλω πρός την πατρίϊα άγάπη έξεπλήρωσαν πιστώς τΌ έβυτών καθήκον. "Εχομεν πεποίθησιν ότι ή Βουλή μετά μείζονος προσοχής διε- διε,ρωνώσα έν άτωλύτφ τής συνειδήσεως αυτής ελευθερία τα τής έκλογής Σάατ,ς αποστρεψει τό ούς άπο των άιΐιβών φαντασιοκοπηαάτων παραληρούντων άντι- πάλων και Λέλει αποφανθή αναμφισβητήτως ιββρί τοΰ κύρου; τής έν πλήρει νομιμότητ·. ι «γνότητι φροντ,μ&τσς διεςαχθϊίσης έ- -κλογής άναλογιζομίνη συχχρβνως, οτ! είς τάς λίαν κρισίμους .ταύτας π£ριβτάσε>.ς ή¬
θελεν εισθαι μέγα χβτά ττ^ς πατρίδος
αδίκημα καί Ιγκλημα αύτο τβυτο
^ισμώς «έκ τής Βο/λής ενός
μιάναυ βπΐΦβνβστάτοτ πολιτικαί]
ανδρΌς της νεωτέρας Έλλάοος καί τοϋ συν
αύτω έπβτυχίνιθί α;ιοτίι«ου έπίοης βιλοπά-
και ρίκτου πολιτε^τοϋί -χ
. 'ΑδίκηζΜί ή Ιγκλημα, τΌ
ό.ν νά έχη βαρείας χαί β
πείας.
έκ μέρδυς τί5ν Ιν Πάτραις 1
Π. Βαττιλοκουλος, Σ. "2ώ'Λαρης, Κ. Σώ-
καρης, Β. Μάρκαντωνάκης, Σ. Αύγεβινος,
Δ. Δελαπόρτας, Ααανδατοι, Νικολΐτοι
ϋ&τρατοι, Λαουτσάκοι, Σάντοι.
Έπονται τριακόσιαι ϋπογραφαί.
ΣΥΝΑΕΣΜΟΣ ΣΙΑΗΡΟΤΡΓΩΝ
Την παρελθούσαν Κυριακήν 20 Μαρτίου
γενομίνων·άρ7,3ίί?ί*'ών πρβς εκλογήν 8ω-
δβκα[*»λοΰς &οίκητι»-.οΰ σ»μ6ουλίου τοΰ συν-
δίσυψο, εξελέγησαν οί έ-ής : Πρδίδρος μέν
ό κ. Δ. Μπίβας, άντιπρόεδβος ό Κ. Κακα-
βούλης, γραμματεύς ό. Φ. Διαμ,αντόπου-
λος, ταμΐας ό Ι. Λεπούρας. Σύμβουλοι οί
κ. Κωνσταντίνος, Μανιμά-νης, Κοσμ. Σχ,α-
λβιβτης, β. Σημαντηράκης, Σο«φ. 'Βλβυ-
θεριάδης, Β. Μαμάης. Έμ. Αέπουρας, Κ.
Γιαννουλίτσκς κοιί Φίλιππος Νικολάου.
ΜΑΙ20Ν-ΕΜΑΙΤΚΕΡΑΕΙ2
βυνε-
ΤΟΝΩΤΙΚΟΝ
ΚΑΘΑΡΤΙΚΟΝ
ΠΑΥ2ΠΔΪΝΟΝ
— 'Αναιμία
λψ ιμα
Χρς μ
Σιφυλίς—"Ελλειψις αιματος
δί λ
ιφυςψς
ΠαΟήσεις καρδίας» κ.λ.π
Τον προσφιλή ημών υϊόν καί αδελφόν
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ Δ· ΦΕΞΗΝ
θονόντα χθές κηδεύομεν σήμερον ώραν 3
1)2 μ. μ. έκ τής οικίας τού κειμενης επί
τής όδοΰ 'Αγίου Κωνσταντίνου είς τβν ναόν
τής Χρυσοσπηλαιωτίσσης.
Παρακαλοΰνται οί συγγβνεΡ; χαί φΓλοι
ο'πως συνοδεύσωσι την έκφοράν τού.
Έν Αθήναις τη 27 Μαρτίου 1905
Ή μήτηρ
•Ελένη Α. Φέξΐ)
ΟΙ ά δ ε λ φ ο Ι
Γεώργ. Δ. Φέξης, Ιω. Δ. Φέ&χ, Χ?. Δ.
Φέξης, Αρκή. ΓαλαΛς, Μσργβρώ Γ.
Φέξη. Αγγελική Ι. ΦέΓ * "
'Δρ. ΓαλανοΒ.
(Ή παροθσβ θεωρηθήτα χαί
Γενιχός Άντιπρόσ,ωκος
ΟΝ ϋΕΜΑΝΙ)Ε υηβ οοιινθΓπαίΐΘ
Ο ΟΜίΛΟΣ ΕΚΔΡΟΜΩΝ
ΠΕΙΡΑΙΩΣ .ΕΙΣ ΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ
Ό Όμιλος έπιχειρών τό -τρίτον αΰτο3
χροσκύνημα είς χον Π. Τάφον ίέχεται δη-
λώσεις μέ τάς έξη"ς τιμάς : Α'. θίσεις φρ.
χρ. 215, Β'. 175 καί Γ'. 65. Οί προ-
βκυνηταί θίλουσιν έπιβη τοΰ ήλεκτρο^ωτί-
στου «Βασίλισσα Όλγα» άναχωροΰντος
την εσπέραν τής 6 Απριλίου.
Πληροφορίαι καρά τφ Όμίλω-
Λεωφόρος Αθήνας 30 έν Πειραιεί
' ΜΟΥΣΙΚΗ
ΕΝ ΝΕΒΦΑΛΗΡΩ
Άπο σήμερον Κυριακήν 27Μ«ρτίουέν τή*
έξέδρα τού μεγάλου Ζυθοκαφφείου καί Ζαχα-
ροπλαστείου τοΰ Ν. Φαλήρου θά ποΐιο^ίζη
τακτικώς κατά Κοριακήν απβ τής 2 1)2—
6 μ. μ. ή μκάντα τοϋ Μουσικοΰ Πειραϊκοΰ
Συνδέσμου υπο την διεύθυνσιν των άρχιμου-
σικών κ. κ. Σ. Καίσαρη καί Ι. Καρατζα.
('Εκ τής διευθύνσεως τοΰ Ζυθοκαφφείου
καί Ζαχαροπλαστείοι» Ν. Φαλήρου).
Είς τον Βασιλικόν κήπον το άηίόνι δέν
ήλθεν άχόμη. ΤΙλθιν ο'μως είς τ6ΰ Ξενάκη
το άνΌοπωλε?ον. Έαί όχι Ινα. Τϊλθαν κλου-
6ιά όλόκληραΐ Χθές Ιγεινεν επίθεσις καί ή-
γοράσθησαν τα μισά βχεδ&ν έκ των θαυμα-
σίων πτηνών. "Οσοι προφθάσουν νά πάρουν
τα άλλα θά πή πώς Ιχουν τύχην, όπως
I-
χουν ό'λοι οσοι άγοράζουν πουλιά άπο τΌ
ΠτηνφϊεΤον τού Ξενάκη είς την οδόν Στα¬
δίου.
Ό ί&τρός κ.
ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ
διδάκτωρ τϊ5ς Βιενναίας σχολϊ{ς αποκατε¬
στάθη οριστικώς έν Βιέννη καί προσφέρβται
διά-ασαν ιατρικήν υπηρεσίαν. Διεύθυνσις
λνίοη
VIII
νίοΙιβπ1)αΓβ»88β Νο 24 (άπέ-
Λ»αντι τβΰ Γενικου Νοσοκομείου καί πλησίον
τοϋ τμήματος των καθηγητών).
ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Τϊρ^αδωνίσθησαν χθές έν στενώ οιχογε-
νειαχω κύκλω δ φιλοπρόοδος νέος ϊμποροπαν-
τοπώλης κ. 8. Δημόπουλος μ«τά της έκ Πα-
τρών σεμνής χαι ωραίας δεσποινίδος Βασιλι-
*ής Γ. Μουσχουρη έργολάδου δημοσίων Ιργων.
Οί πολοπληβεϊς φίλοι εδχονται ταχείαν την
στέψιν.
— Την παρ'λΌοΰσαν Παρασκευήν έτΐλέ-
σθηβαν οί άρραβώνες τοΰ χαλλίστοι» νέου .κ.
Βασιλείου Μποζιονέλη μετά της χαλλιμόρφον
δος Φωτούλαί Καραφήνα. Γ .Κ. Ι.Κ.
— Δούς ενώπιον τβϋ Άβ»ίΌι» Πάγου τίς
έπ' άδιίκ έξετάσεις ο άγαπητος βίλος Γεώρ,
Διαμαντόπουλο; έχ Πύργου ήρίστευσεν. Ευ¬
χόμεθα δέ *ί; τον νεαρβν τούτον επι—ήμονβ
τής Θέμιδος όπως καί έν τφπρακτικω αύτο3
βταδίω εύδοχιμήσρ. Γ.Τ.Π.Α.
— Ό έχ Κορίνθου διδβχτωρ τοΰ δικαιΌ»
χ. Παΰλος Μιχχήλ δούς τάς νενομισμένας έ-
ζετάβεις ενώπιον τής ο'ικείαί έν τω Άρίίαΐ
Πάγω έπιτροπης ίλαβι παμψηφεΐ την άδειβν
τοΰ διχηγρρεΐν.
— Άφίχβη έκ Δημητσάνης & κ. ,Δγ. Α.
Πουρναρας τελειόφοιτος φιλολογίαν
— Τό γνήσιον "Γαλλικον φάρμακον πρός
ριζιχήν θεραπείαν των καλών α'Αντιχδρ
Μπριλάνο πωλεΓται μόνον είς τα φαρμα-
κεΓα ΚρΙνου, Λονρου, Καρτεράκη, Βαλτη,
Φιντιχλη, "Ολυμπίου, Βασίλειον, Ρεβε-
λάκη, Κονββλα. Τκίχα χαί Αλεξίου. Έν
Πειραιεί είς τα φαρμαχέϊα Κωνσταντίνου
χαί Ψαρα.
ΣΤΟΓ ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ
ΚΑΙ ΔΗΜΟΥΑΗ
ΠΡΩΗΝ Β. ΕΥΘΥΜΙΟΎ
ΌΠός Αίόλου £51—"Εναντι
Άγία,ς Έίρήνης
«Ικανέλλαι Τριπόλεως :
Μάλλιναι βώματος δραχ.
Μαλλοβάμβακες » 2.25Ο
Βαμβακεραιί » 1 ·55Ο
'Έαώ€ρακα » 2.25Ο
ΤΙΜΑΙ ΩΡΙΣΜΕΝΑΙ
ΑΙ ΤΕΛΕΙΟΤΕΡΛΙ ΜΕΛΑΝΑΙ
ΕΙΝΕ ΤΗΣ ΔΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΔΣ
Ε05Τ0Ν ΜΑ3Ξ
ΜΈΑΑΝΑΙ
Α1ΈΛΑΝΑ1
ΛΩΡ1ΔΈΧΪ
• γραφής ποικίλων χρωμάτων
• αντιγραφής (διά Κόπιαις)
,«. γραφομηχανών.
ΑΙ ΜΕΛΑΝΑΙ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΟΑΕΤΕΕ'5*.
εντελώς άνεξίτηλθΐ* τουτο άποδεικνύει ή χρίίσις αυτών
άπο τά$ Καδβρνήσεις των ΗΝ. ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ καί άπο τους μεγά-
λους Άμερικανικούς Σιδηροδρόμους.
«» Τό χρώμά των διατηρεΤται ζωηρότατον επί ολοκλήρους
δεκαετηρίδας, ουδέποτε δέ άμαυροΰται ή έξαλείφεται όπως συμβαί-
τει είς ό'λβς τας λοιπάς ΜΕΛΑΝΑΣ.
«Ν» Ή συσκευή των είνε έπιστημονικωτάτη, εντος κυτίων
ξυλίνων ·μή έπ(]ρεο:ζομένων υπο τίίς Μελάνης καΐ μή έπηρεα-
ζόντων αυτήν.
οο3 Τα πώματα δέ των φΐαλών είνε τόσον εύφυώς ποο'σηρ-
μοσμένα καί καλΰπτονται δι* έχιπώματος, ώστε νά μή είνε ανάγκη
νά έκπωματίζεται ή φιάλη Γνα γίνη ή χρήσις τής μελάνης
-ΖΗΤΕΙΤΈ τάς ΜΕΛΑΝΑΣ τής Άμερικανικής 'Εται-
ρίας ΟΑΒΤΕΠ'8 παρά τοίς Γενικοίς Αντιπροσώποις διά τήν'Ελλάδ»
και Κρήτην κ. κ.
Β. ΛΕΫΙ και Χ. ΛΕΓΓΕΡΗ
(Όδός Μιαουλη αριθ. 3)
δπου χαι πλουσία παρακαταθήχη μελανών.
ΕΝ ΠΑΤΡΑΙΣ πωλεΤται παρά τοΤς κ. Χ. Βαριατζό} χαί Σ«
(υποπρακτόροις εφημερίδων).
ΕΝ ΒΟΑΩ παρά τ^ κ. Βίκτωρι Φορτη (παραγγελ^βδόχφ).
ΕΝ ΑΘΉΝΑΙΣ παρ' άπασι τοίς χαρτοπώλαις.
ΔΕΙΡΜΑΤΑ άποστελλονται παντί τφ αιτούντι.
ΕΠΓΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ τα χρήματα είς τούς αγοραστάς αν δέν μένουν ευχαριστημένοΐ, αμβ1
παρουσιάσωσιν ήμί"ν Δελτίον τοϋ χαρτοχώλου, παρ' ου ήγόρασαν την ΜΕΛΑΝΗΝ
Ο α Γ Ι β γ'β.
ΜΥΒΚΑ,,
XI
ΤΕΛΕΙΟΤΕΡΑ ΠΟΥΔΡΑ Τ Ο Χ Κ Ο £ ΙΜΐ Ο Τ
τοΰ περιφήμου Μυροποιείου καί Σαπωνοποιεΐον των Παρισίων ΙιΕ^ΟϋΉΰ ΡίνβΐΊ, ου διευ-
θυντής τυγχάνει ό Ηαύλος «π>*γιάρ.
Τό σήμα «ΚΥΕΚΔ» τοϋ ανω καταστήματος κατετέθη ήδη παρά τΰ ΓραμματεΤ των
ΠρωτοΒικών πρός προστασίαν τοΰ ΟΓκου άπό την έν Αθήναις διενεργουμένην ρ*έχρ(
τοϋ'δε παραποίησιν αύτοΰ (ΜγΓΐι» ίβοουΓά-ΒίνβΓΐ).
Συνιστώμεν λοιπόν τοΤς κ.κ. καταναλωταις προσοχήν είς τα παραπεποιημένα κυτία τής
α_ΥΕΚΑ».
Ή γνησία Πθΰδρα ΜΊίΒΚΑ είνε ή λεπτοτέρα «ασι3ν, καθιστςΙ δέ το δέρμ,α
δροσερώτατον χαί έκτάκτως μαλακόν, συντείνει δέ είς την άσφαλή έξάλειψΐν πάσης
κηλϊΠος τοΰ δέρματος.
λϊΠος τοΰ δέρματος.
Προμηθεύεσθε λοιπόν την γνησίαν Ήοΰδραν «ΜυΒΚΑ» Ι,ββουΓΟΙ-ΡΐνβΓί καί
οοιΐΓΐΙ ΒίνβΠ.
Κεντρική Άποθήκη όδός Μιαουλη 2 (Μοναστηράκι) «αρά τοίς κ. κ.Β.
Λευί* καί Χ. Λέγγϊρη, ό'που καί ποφακαταθήκη χονδρικής πωλήσεως Πούδρας,
'Δρωμάτων καί Σαπώνων αΜγτΙι»»
Λή ώλ
Δρωμάτων καί Σαπώνων αΜγτΙι»»
Λιανική πώλησις είς ό'λα τα γνωστά καταστήματα 'Δ β η ν ώ ν-Π β ι-
ραιώς-'Επαρχιών.
ΒΡΓΟΧΤΑΧΙΟΝ ΠΟΤΟΝ ΚΑΙ ΗΛΥΠΟΤΩΝ
ΠΑλΤΕΙΑ ΑΑΥΡ1ΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ Σ.ΠΑΜΠΟΥΚΗ ΠΑΑΤΕΙΑ ΑΑΥΡΙΟ
«νει»
Αξμ κύριε
Προτιμώντες τα ποτά τθΐ» Ιργοσταϊίοιι μοϋ, θά ησθε βεβαιοί
ίτι προμηθεύεσθε τα γνησιώτερα ποτά $ ήδύποτα καθότι κατα
ζονται 8λα επιστημονικώς μέ τα πλέον γνησιώτερα ϋλικα,
οώδεμιϊς έκιβλαβοΰς θυσίας* ολα τα ποτά καί ήδύποτα τοΒ '^
στασίου μου έξετασθέντα έν τή Διεθνεϊ Εκθέσει Αθηνών παρα
των «γκριτωτέρων χημικών έβραβεύθησαν διά των μεγαλειτέρων
^<Λύν* καθότι άιιεδε^θηβαν γνηβιώτατα. Έν τϊ χονδρικη κατα- ναλώσει γΐνεται καί «ναλογος ίκπτωσις. Μεθ' ύχολήψιως 10 ΟΑΑΤϋλ «λΙΡΙΒΙ Ποτά Κονιάκ 8 έτών > Β'
» Γ'
» Δ'
Ροΰμί Α'
» Β'
Μαστίνα Χ(ολι
» ,
^ »
> ΠατρΰνΑ'
» » Β'
ΟΤυζ« » Δ'
Κίνα
Μέντα
Διάόφορον
Τριαντάφυλλοτ
Β'
Γ
δρ. 2
1.00
» 2.40
» 2.00
» 1.80
» 1.80
-» 1.60
» 2.00
» 1
1.80
» Ι
1.60
» 5
!.00
1.60
1.80
1.60
1.60
1.60
1.60
Καμινέτο
δρ. 1.50
Ήβύηοτοκ
Κακάο 4 οκά δρ. 3.60
Κεραβσώ * * 3.60
'Αννοτνάς » » 3.60
ΜαρασκΤνο » » 3.60
Άνιζέτ » » 3.60
Σαρτρέζ » > 8.60
ΑΙ φιάλαι των 300 δρα-
μίων δρ. 2.80
φιάλαι 180 δραμ. » 1,80
> τού Κονιάκ ήμι-
σείας όκ. 8 έτών » 2.50
ίμοιαι 100 δραμ. » 1-50
» 200 δρ, 3 έτ. » 2.00
» 100 χ· 3 έτ. » 1.30
Μηνϊς Σδράλης-■&

XXX
ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟΝ |
ΕΚ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥΙ ΦΠΤΙΟΥ
Σάββατον, 26 Μαρτίου
ΜΕΤΟΧΑΙ ΤΡΑΠΕΖΩΝ
Εθν. Τραπέζα τή; Ελλάδος Δρ.
Τραπέζα Κρήτης..............
Βιομ. Πίστεως της Ελλάδος
Τρκπέζης Αθηνών............
««χ. Έβνική; Τραπέζη;....
Νέαι Λαχειοφόροι 2 1)2 ο)ο
Τραπέζα Μιτυλήνη;..........
ΜΕΤΟΧΑΙ ΕΤΑΙΡΙΠΝ
Σιδηρ.Άθηνών-Πειοαιώς.....Δρ
Σιδη'ροδρόμου θεσσαλίαν. .. '
Σιδηροδρομου Π.Α.Π......■>..
ΜετοΛλουργείων Λαυρίου....
Ετ-αιρ Δημ. καί Δημ. ϊργων
Ελληνικβδ Πυριτιόοποιείου..
Γεν 'Εταιρ Έργολ,ηψιών...
Εταιρία; Μονοπωλίων........
Πανελληνίου Άτμοπλοΐ*;...
Ηλεκτρικήν ................·«
Αεριό.φωνος Αθηνών.........
ΝΟΜΙΣΜΔΤΔ
Ε'ικοσάφραγχον μετοητοΐί...
Λίοαι'Αγγλία;................
• Τουβκίας ................
3910.—
167.—
425.50
150.50
552.—
115.50
160.—
385.—
200.—
90.50
55.—
55.50
97.50
159.—
4^0.—
150.—
136.—
1000.—
24.90
31 —
28.40
ΣΥΜΑΑλΑΓΜΔΤΑ Τρίμηνον Ι'Οψεως
Επι Γαλλία; » ... Λρ.
Επί Αγγλίας . : ' ϊ , ί ί »
Επί Αυστρίας . ? 5 ' ί ! . ■
Επί Γιρμανίας. '/
Επ! Του?χ(α; . .
126.75
31.77.50
132.50
155.50
29.15 —
ΤΟ ΑΙΗΓΗιΚΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
0 ΜΑΥΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Ήτο χατι τι ίκτακτον, τί) άληθείκ, ή
εμφάνισις ληστου, εις τό ήσυχον τουτο χω¬
ρίον των Άλπεων. Έν τούτοις τον είχον ίδη
πολλάκις καί πολλοί χωρικο* ληστιυβέντις
ΰπ' αυτού έπέστρίψαν έκ τοΰ δρους μέ πρί-
βωπα πλήρη τρβμου. ΤΗτο, έλεγον, ίνα; αν-
ίρωπος κατάμαυρος, άναφαινό'μενος ιίς τάς
στροφά; των έρήμων άτραπών καΐ χρατων
παμμέγεθες ρόπαλον. ΕΙκοσι περίπου χωρι-
»ών τό χρήμα. εληστεύθη ό—* αυτού, τό δ-
ποΐον έφερον έκ τή; άγορας τοΰ Μελστάντ.
Διότι ήσαν όποχβιωμένοι νά περάβωσι μίαν
στενήν κοιλάδα μεταξϋ δύο δψηλών βράχων
των οποίων αί κορυφαι διετήρουν την χιίνα,
καί την κλεισώρειαν ταύτην έφύλαττεν ο
τρομΐρός κατακτητής ο επικαλούμενος Ά-
ράπης, ϊνεκα τής αβύρη; τού μάσκα;. Δέν
ωμίλει καθόλου, άλλά έξέβαλλε μεγάλας
κραυγάς καΐ, ώσιτερ δαίμ,ων, έξεπήδα άπο
πυκνόν τι μέρος πεύκων. Τοΰ πετοΰσαν τό
σακκί η τό ββλάντιον δια ν* σωθώσι πρό;
την πόλιν. "Ο Θεοφίλης, ο χωροβύλαξ, δέν
ΐπαυεν άπό τοΰ νά ώρύεται τό βραδυ, είς τό
χαπηλεϊον, ότι θά φέρη τόν 'Αράπην δεμέ-
νον στό χωριό. Τόν είχον ίδη1 ολοκλήρους νύ¬
κτα;, μέ τό ό'πλον έπ' ωμου, νά —πρι—·λγ^
καΐ, πραγμα πκοάδοξον, χατά τα; νύκτα;
ταύτα;, ο Άράπης έχώνετο εί; κάποιαν
αόρατον τρύπαν. αΦοβαταΐ, έβεβαίωνε δ
θεοφίλης, τό ρόπαλό τού δέν πιάνιι χαρτο-
σιά. μπροστά στό ντουφέκι μοί» Ι» Καί ο!
νωρικοί, ένθβρρυνόμενοι, μετέβαινον είς τό
•Μβλστάντ, μέ/οις Οτου κανεί; εξ αυτών—
πάντοτε ό πλουσιώτερο;—επέστρεψε κυριο¬
λεκτικώς μαδημένο; χ αί οαρμένο;.
Μίαν ημέραν, ποΰ ή κυρά Ζιρνίττα επή¬
γαινε νά πωλήση δώδικα κατσίκες, την
βυνώδευτεν ό "διός ο Θεοφίλη;. 'Η, χατσίκε;
έσχαρφάλωσαν *Ί; τ«; άνωφιρεία; τάς χορ-
ταριασμένα; τοΰ βουνοΰ, κβί τα μικρά των
κουδουνάκια χτυποΰσαν το τέν τέν κατά το
λοκαυγΐς, λυχαυγΐς πένθιμον και κόκκινον
««9 Νο*μ£ρίου.. Τα βδννεαα είχον χαλκό¬
ν ρωρ,ον τόνον χ αι άνελίσσοντο είς τον ουρα¬
νόν, ώ; ξεθωριασμένον μιταξωτόν. Ό Θεο-
βίλη;, βέρων την καινουργη βτολήν τού,
κιρίστροφον εί; την ζώνην χαΐ το ίπλον τού
ΐαΑ τόγ βραγίονα, έχάπνιζι μί κοντή π'παν
τη; οποίας τον καπνόν τόν έξιφύΐα «πό τοΰ;
«ώθωνα;. Ή κυρά Ζιρνέττα έβάδιζ* ρυίμί-
ϊουσα τό βήμά τη; πρ!); τ* τοΰ χωροφύλα-
Μς>-η«ν) τα καροωτά υποδήματα των αντή-
χουν επί τή; σκληρας γ^;.
—- Παγώνιι χανε'ι; εΐηιν ο θιοοίλης. Θά
Ιχωμιν άσΐραλώς χ,ιόνι αν τα σύννίφοι πυχνω-
6οϋν.
— Τ!» χιόνι φίτο; είνε άψιμο, εδήλωσεν ή
Υραία. Συνήθω;, τα βουνά τόν Νοέμβριον είνε
ασιτρότερα, Άλλά δΐν είνε τό χιόνι ποΰ φο-
βοϋμαι.
— Άλλά τί φοβασαι, κυρά Ζερνέτα ;
— Τόν Άράπην, απήντησε καΐ ή φωνήτη;
κρονέλαβε τόν τρόμβν, έν φ ο Θιοοίλης έ-
κάγχαϊβν άγρίω;.
— Αύτβν-δ», θά τόν πνίξω μί τα Τδια
μου τα /έρια. . Είπαν νά στιίλουν κι' άλ-
λου; χωροφύλακα;, δέν ήδέλησα, θά τον σχο-
τώσω μονο; μου, μάλιστα, έγώ μόνος μου,
μέ τα (δια μου τα χέρια...
"Εβφιγγε τα; πυγμά; τού κ«1 Ιτριζε τα
δόντια τού. Ή γραΐα έφησυχασεν.
-— Παρατήρησι;, ιΐπιν, ίτι ο Άράπη; έ-
ιτΐτίβιται συχνιίτιρον κατά των γυναιχών καί
ποτε δέν προτδάλλιι τού; ώπλισμένους άν¬
δρας. Πάιι κανεί; νά πιστιύσττι «ώ; τον προ-
ειβοΐΓοιοΰν.
*Ο Θίθβίλη; 81ν άπήντηιεν. Έξανάναψε
την πΐπβν τού. 'Εξέζωσε τ· περίστροφον τού
κ«ί το Ιδωκεν είς την σύνοδον το».
— Το περίστροφον μου είνε μέσ« στήν βή-
κην τού· Φόβεσέ'το. Εάν σέ σταμβτατήσγι
δ Άράπης τράβα τού... Καΐ έγώ Ιά εΐμαι
κατά τάς ενδεκα ποΰ βά γυρίσγ^ς, έκεϊ ε*ι< τί) στενο τοΰ Ήρό/.. · Τά «υσσωρευθέντα ε'ι; τον ουρανόν νέφη διελύοντο. Ή σκιά έχάθη. Τά <ρώτα τοΰ χω¬ ρίου μόλι; διεκρίνοντο, άμυδρά, διαχεόμενα, καί διέγραφον Λλόγα; τρεμούίας. Α! αιγες αιφνιδίως πτοηθεΐσαι Ιβάοιζον συμπυκνωθεΐσαι. Έκίνουν τάς γενειοφόρους κεφαλάς των καί ώρνωσαν τά κέρατά των τά παπούτσια των έπλαταγιζον τά κωδώνιά των έλικνίζοντο ταχέως. — Νά τό στενόν τοΰ Ήρόχ, είπεν δ Θεο¬ φίλη;. Σέ άφίνω. "Αν συναντήσγι; τόν λη- στήν, σκάτωσέ τον. 'Ετράβηξε μιά γερή ρουφηξιά καπνο, τόν έούσησεν επειτα, καί εφυγε μέ βήμα (λκ· φρόν, το δπλον έχων έπ' ώμου. ΕΊ; το καπηλεΐον τοΰ Ηλίου, ο Θεοφί- λη; επσιζε χαρτιά. «Οί χωρικοί τόν περιε- στοίχιζον πλήρει; άγάπης, διότι ήτο δ πα- λαιστή; των κατά τοΰ Μα^ρου ΆνΘρώπου.Ό Θεοβίλη; θά τοΰ; εσωζ». Τόν έκερνοΰσαν γιά νά τοΰ δώσουν βάρρος καΐ τοΰ βυνιστοΰ- σαν μετριοποίθϊΐαν. Ό χωροφύλαξ έξωργί- ζετο, έκτύπα τάς τραπέζα; μ* τάς πυγμάς τού, καυχώμενο;, ίτι θά βέργι τόν λ·»ιστήν αύτό τό ίδιο βράδυ, δεμένον σάν σκυλλί. Ό νεαρό; δ'μως άγωνευ; Φρίτς Τάντερ δίν συνιμερίζιτο την γενικήν ευθυμίαν. Επί τέ- λους έψέλλισεν : — Μιλών πάντοτε· εάν μ* άχουγαν δ Μαΰ- ρο; Άνθρωπο; θά ηταν τώρα πιασμένο;. — Καί άπό ποίον ; ηρώτησεν ο Θεοβίλη;. — Άπό τοΰ; χωροφυλάχβυς τοΰ Μελ- στάντ, τοΰς δποίου; ϊπρεπε νά ε'ιδοποιήσουν. Ζητο;; νά κάν»ις πολλή δουλειά μονάχ.ος σου. Δίν προφταίνιΊΐ. Αϋτό δέν μποριΐ πειά νά βαστάξη πολύ. ΔΙν μποροΰμε ν* άφίνουμε νά μας γδύνουν χωρίς νά φωνάξουμε. Καί έβώναζε. Ό θεοφίλης ένίησε ΐίώς οί λοιποί έπεδοκίμαζον κ«ί ηρχιβε νά δρκίζεται. — Μά τόν Θεόν, Φρίτ; ί Δεν θά πάω εί; το Ώρόχ την νύκτα αυτήν, εάν άκάμ,η προσ- νέσγι; μίαν λέξιν. Τετε καθικέτευσαν τόν χωρο^ύλακα νά με¬ ταβή καί νά μή τοΰ; παραδώση είς την διά¬ θεσιν τοΰΜαύρου Άνθρώπου. "Ο Φρίτς Ιλε- γον είνε π«ι$ί. Ό Φρίτς ίμως έτήρει την ψυχραιμίαν τού καί ιΐπι 3 —· Μή χάνγις τόν κόπον σου και ένοχλεΐ- σαι. Ε'ιδοποίησα τοΰς χωροφύλακας τοδ Μελοτάντ. — "Εκαμες αύτό, σύ Ι Ό θεοφίλης εγεινε κατακβκκινος. 'Ενο- μισε, πρβς στιγμήν, ίτι βά ·ονεύσ$ τδν άγω- γέα. 'Εκρατήβη όμως. — Πότε τοΰ; ε'ιδοποίησες ; — Σήμερα* θά 'ρθοΰν αδριον.' -— Καλά, θά 'χω τόν 'Αράπην σήμερα τό βράβυ. Καί μι καταφρόνησιν, διέταξε νά τεΰ ·έ- ρουν μιά σόπα μπύρα καστκνήν, μπύραν πυκνήν, της δποία; 4 άορός ?τρεχ« «τ* τραπέζι. Είς τάς δέχα, άνεοριχατο είς τάς άτραποϋ; τον βουνοΰ, πρός τδ βτενεν τού •Ωό Έν τψ μεταξΰ τούτω ή κυρά Ζιρνίττα έπώλησε τό ποίμνιόν της είς καλήν τιμήν. Ή νύξ έβασίλευεν οταν ϊφυγαν άπο τέ Μελστάντ. Ή γερόντισσα εΐχε χωμένον το χεμέρι με τό χρήμα μέσα στή τσέπη τοΰ πκνωφοριοΰ της, πραγμα τδ οποίον Ικκνε νά χωλαίνγι ή χυρτώια σχιαγραφία της, την δποίαν ή νυξ έσ/εδ(αζεν. Έ·' ίσον έπλη- σίαζε πρός το στενόν τοΰ Ώροχ, τόσον την χατελάμβανεν ο φόβος. Εξήγαγε το περί¬ στροφον καί τό έχράτιι μ«ταξΰ των συσπω- μένων δαχτΰλων της Αίφνης δύο άνδρε; άνι- φάνησαν. Έζέβαλε διατορον κραυγήν χ αί προέτεινε τό περίστροφον. — ΑΓ ιίπε μία φωνή μή «υροβολξς κατ« χωροουλάκων Ι Χωρο<ουλάκων Ι...Ή κυρά Ζερνέττα Εβλε¬ πεν ηδη δύο άνδρας μέ στρατιωτικόν στο- λήν, οΐτινες την ·έ.πλησί«ζον. — Μή ιροβάσαι, είπεν ο ίνα;, είμεθα χω- ροφύλακες ά,τό τ» Μελστάντ καί ζητούμεν Ινα σύντροφον διά νά τοΰ μεταδώσωμεν την όρεξιν τοΰ φ<5νου. Ή γραΐα παοεχάλεσ* τοΰς χωροιρύλακας νά την άκολουήήβουν. Ηρνήθησαν. — Νά τό σχέδιό μας : περιμένομεν κα¬ νέν»: νά περάση άϋό τό στενόν καί έπιβλέ- πομεν την έκ μέρους τοΰ ληστου προσβο¬ λήν, διότι εάν δ Μαΰρος άνθρωπο; μας Ιδη, θά χρυφΐη. Πρέπει λοιπόν νά περάση; πρώτη. Εάν εΰριΘ^ς πρό χι νού νού, χάμε χρήσιν τοΰ δπλου σου' θά εμφανισθώμεν έν καιρώ. Οί χωροφύλακε; εζήτησαν τό περίστρο¬ φον, τό δποΐο' ή κυρά Ζερνέττα έκεάτει εί; την χεϊεα. — Ό ΘεοφΓλη; μου τό δάνεισεν, είπεν ή χωρική. — Αΐ λοιπον Ι Ό Θεοφίλης έλησμόνησε νά τδ γεμίση, καλή μου γυναΐχα, άλλά θά τό διορίώσουμε καί αυτό. "Εβαλαν τρείς σφαίρας καί εδοκίμασαν τδν κίκορα αν δουλεύη. — Τώρα, μή φοβασαι πειά τδν Μα,ΰρον άνθρωπον. Άπεχωρίσθησα* ουχί μακράν τοΰ στενοΰ τοΰ 'Ωρόχ· οί χωροφύλαχι; έξηφανίσθησαν όπισθεν «νδς μικρόν βράχοι» καί ή κυρά Ζ*ρνέ-τα, ολίγον τρέφουσα, χρατονσα το περ(στρο·ον είς την χείρα, επηκολούθησε τδν δρόμον τη;, ένώ ή /ιών κατά πυχνά; νι- φάδα; χ{πτο<*σ.α, ελεύκανε τα άπεξηααμένκ χόρτα κα'ι άπέκρυπτε τάς 0Χΐλ«,'(α>διΣς έκτος
τής γήί ρ(ζ«.
*·
Αποτόμως, ο Μαΰρο; άνθρωπος κατηύθυ¬
νεν πρδ τή; γραίας. "Ητο παράδοξον δν,
μ«ζεμένον, κοντόχονδρον, μ» ευρεί; «μους.
Άκουμβοΰσε »' εν» ραβδί οζώδες. Δέν διέ-
κρινον τό πρόσωπον τού μαυρισμένον άπδ
καπνία καί μόνον τα μάτια τού λαμποχο-
ποΰσαν ε'ιρωνικά ή άγρια. Τδ σακκάκι τού
γυρισμένο άπδ την ανάποδη, ήτο γεματο
από λεχέοες, άπδ λάσπην. ^
Κατ' άρ/ας, ή κυρά Ζερνέττα, καταπτοη-
θεΐσα, δέν ήξευρε τί νά κάμη. Άνύποπτος δ
ληστής την εθεώρει μί ηλίθιον, άφωνον μει¬
δίαμα. Επί τέλου;, ΰψωσε τδ περίστροφον
της καί έπίεσε την σκανδάλην. Δέν επια-
σεν. Ό Άράπης, χωρΐ; νά κ:νηθή καθίλου,
•ζρχιτε νά καγχάζη. Ή κυρά Ζερνεττα απε¬
πειράθη νά φύγη. Ό Μαΰρος άνίρωπος τής
6©οαξε την δίοδον : «Τδν παρά σου 1» προσέ-
ταξε. Τότε «ύτή έσήκωσε χαί πάλιν τδ ί¬
πλον της καί έτράβηξε...Τρομερδς κρότος
άντήχησε* δ Μαΰρο; άνθρωπο;, πληγίίς
κατάϊτηθα, έπεσεν1 άνευ παραπόνου, κ»τά-
μουτρα στδ χιόνι.
Έσπευσαν κάραυτα οί χωροφύλακες, ένω
ή γραϊα, έξηντλημένη, εκάθισεν επί μιας
πέτρας. Τα δόντια τη; συνεκρουοντο καί
έψέλλιζε :
«Τδν σκότωσα Ι τον σχίτωσα !»
— Αί Ι έκαμε; πολΰ καλά ποΰ τδν σχό-
τωσες, είπεν δ είς των χωροφυλάκων, ένω δ
έτερος ανήγειρε τδ πτώμα. Καλό ξιφύτρωμα Ι
Ήσυχάσαμε πειά.
Έπειδή δέ θά τοΰς κατηγόρουν επί χρή¬
σει βιαίων μέτρων, εχαιρον διότι έξώθησαν
την χωρικήν είς τδν ·όνον. Ή σφαϊρα εΤχε
καλώς πλήξει. Ρύαξ αΐμ«τ-ί ϊβαπτε την
χιόνα. ΟΙ χωροφύλακες έλαβον τδν νεκρδν
έχ τή; κιφαλή; χαί των ποδών καΐ ήρχισαν
δδεύοντε;. εΗ κυρά Ζερνέττα, δρυομένη,
κλαίουσα, ηκολούθει την επικήδειον συνο-
διίαν.
Ή χιών έστροβιλίζετο. Πλήττουσα δέ τδ
πρόσωπον τοΰ πτώματος, τδ ηΰλάχωνε μέ
γραμμάς λευχάς, άλλά ή καπνία ήτο τόσω
πυκνη, ωστε άχόμη ουδέν διέκρινον έξ αν-
τοΰ. "Οταν δ'μως ο! χωροφύλακες ηθέλησαν
ν' άνάψωσι την πίπκν των, χατέθεσαι τδ
ν*τώμα, καΐ άναψαν ίνα σπίρτο. Ή κυρά
Ζιρνέττα τότε έξέβαλε μεγάλην κραυγήν,
διότι ή άπότομος τοΰ σπίρτου λάμψις απεκά¬
λυψε νέον πρόσωπον Ι Δεν ήτο πλέον &
Μαΰρος άνθρωπος, τ·ν οποίον μετεκόμιζεν
πρδς την πόλιν, άλλά δ θεοφίλης, ο χωεο-
φύλαξ, δ οποίος άπό πολλοΰ έλήστευε τοΰ{
δι«βάτας, χάρις είς μ(«ν μασκαν άπδ καπνία.
Ή χιών Ιπ«υ«εν. Ύψηλά, έν τω μέσω
των οιαλυεμένων νεοων, ή στρογγύλη σε-
λήνη έ·ώτιζε βραδέως τ· βτενδν τοΰ
Όρόχ.
ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΝ
ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΕΝΔΥΗΔΊΏΝ
Ε ? Π ΕΓΣΤΡΑΤΙΟΓ
Όδός Έρμοΰ άρ. 134
Το μοναδικώτερον καί τελεΐότερον έν
Αθήναις άμιλλώμενον πρός τα Εύρωπαϊκά.
Κβτασκευάζει παντός εΐδους Μυγ,αβΙβς
μέ τελείαν εφαρμογήν.
Πβραίίίει ενδυμασίαι; εντός 24 ώρων είς
6λα τα σχίίια.
Εύρίίκίτε παραχαταθήκην δλων τδν είς
δών 3ι« τοίς Όλυμπιακοΰς καί Σχολικου-
άγώνας ήτοι ί Ζακέτας, Β λ ο ϋ -
ζας, Παν,οελόνιοι λ ι ν ά, ζ ώ -
ν ε ς κβΐ Φανέλες δλων των χρω-
μάτων χ*1 ϊι* δλβ τα Λύκεια.. ^,
Ό θέλβτί νά βλέπετε τα παιίιά σ«ς
ίνϊείυμένα προμηθευθεί'τε τα ένδΰ-
το»ν άπϊ το χβτάστημά μ«ς.
ί άσ^ναγώνΐπτοι.
ΕΔΩΔΙΜΟΠΩΛΕΙΟΝ
ΑΛΛΑΝΤΟΠΟΙΕΙΟΝ
ΚΑΙ ΚλΤΑΣΤΗΙΝΑ ΑΠΟΙΚΙΑΚΩΝ
Χ. ΠΑΠίΤΑΚΟΝΛΥΛΗ ΚΑΙ Ε.
ΝΒΑ
Πλημμύρα άληθώς όλω ν έν γένει των
ε'ιϊών των Εδωδίμων είς τό εύρωχαϊκώτα-
τον τουτο καί έκ καθαριότητος απαστράπτον
'ΑλλαντοπωλεΤον καί Εδωδιμοπωλείον.
Χαβιάρι μαΰρο πρώτης ποιότητος,
αυγθτάραχον γνησιώτατον Μεσολογ-
γίου,άστακοΐτών όνομαστοτέρωνάγγλικων
έργοστασίων,χ*λ6άδεςΚουσάντασιςάμυγ-
δάλου καί βανίλλιας,τουρσά οΊάφορα όρε-
κτικώτατα ώς καί πλείστα άλλα βίίη εδω¬
δίμων πρωτοφανΰν ενταύθα.
Καΐ παρά ταυτα τα πεφημι?μένα Ζαμπον
Αγγλίας *« μ.ορταδέλλαι Βολω-
νίας, σαλάμια, φιλίττα, κοτεγκίνα, σερβε-
λα, λθυκάνιχα καπνιστά και μή, ώς χά
δλα έν γένει τα βϊδη ττ}ς Άλλαντοποιίας.
ΕΚ&ΡΟΗΗ ΕΙΣΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ
Ή ΈλληνιχήάτμοπλοΐίαΑΝΑΣΤ.
ΔΙΑΚΑΚΗ ειδοποιεί τού; έπιθυμοθν-
τας ν* ^«ταβοθν είς Ίεροσό'λυμ,α διά
νά πρντκ^ν,ήσωσι τούς άγίους τόπο
καί ν ^ι.'κ'αστώσιν είς τάς έκεϊ τε-
λουμέ/Λς εορτάς κατά την μεγάλην
έβδομ,άδα, δτι διαθέτει αποκλειστικώς
πρός τόν σκοπόν τοθτον τό μ,έγα τα-
χυπλουν καί ήλεκτροφώτιστον αυτής
άτμ,όπλοιο'ν «Βασίλισσα "Ολγα» δπερ
αναχωρεί" ώρισμ,ένως την 6ην Απρι¬
λίου ημέραν Τετάρτην καί ώραν 6 μ.
μ. έκ Πειραιώς δι* Ίόππην δεχόμενον
επιβάτας, πρώτης, δευτέρας καί τρί-
σης θε'σεως. Έξ Ίόππης διά Πειραια
6ά άναχωρήσϊ) την 18ην Απριλίου η¬
μέραν Δευτέραν καί ώραν 6 εσπερινήν.
Αί τιμαί των εισιτήριον εκανονί¬
σθησαν λίαν συγκαταβατικάς
ΠΡΛΚΤΟΡΕΙΑ
Αθηνών παραπλέυρως ΣιϊηροϊρομιχοΟ
Στ«θμοϋ Όμονοίας.
Πειραιώς παρά την πλατβ?«ν Καρα?-
σχάχη.
ΜΕΤΟΧΙΚΟΝ ΤΑΜΕΙΟΝ
ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ
Καλοΰνται οί μΐτοχοι είς την πρώτην
γενικήν ετησίαν συνέλευσιν, γενησομένην έν
τη μεγάλη τής Νομιχή*ς σχολϊ|ς τοδ Πανε-
πιστημίοι» αιθούση τή 27 Μαρτίου 1905,
ημέραι Κυριαχή* χαί ώρα 3 μ. μ., ίνα χατά
το άρθρον 51 τοΰ καταστατικόν μετ» την
έχλογήν τοθ όριστικοϋ τή*ς συνελεύσεως
προεδρείον α'.) άκροβσθώσι τή*ς λογοδαίίας
τού Διοιχητιχοϋ συμβουλίου περϊ των πε-
πραγμίνων τοθ 1904, β'.) έχλέξωσι τρι-
μελή έλεγχτιχήν έπιτροπείαν «ρος έξέλεγ-
ξιν ττ)ς 8λης διαχειρίσεως τοθ λήξαντος ί-
τους κβτ* άντιπαράθεσιν πρός την
λογοδοσίαν τοΰ συμβουλίου καΐ την έκθεσιν
τί[ς προκατόχου έλεγκτικί|ς (κιτροπείας,
γ') αποτανθη επί των τυχόν «ροίληθη-
σομένων υπο τοθ συμβουλιον προτάσεων,
δ') αποτανθη επί αίτήϊτεων μή γ·νθ4έ^0γ
δεκτών κρβς έγγρβοήν και ε'ί'ίεχΌΪ την
έν τοΤς πρακτικοΤς εγγράφων προτάσεων
μετοχων χαί παραπέμψη πρ^ς συζήτησιν είς
την συνέλευσιν τής δευτέρβς συνελεύσεως.
Άπό τής προτεραίβς δύνανται νά λά¬
βωσιν οί βουλόμενοι των μετόχων άπο τοΰ
γραφείοι» τον ετήσιον ισολογισμόν τοϋ 1904,
την λογοδοσίαν τοΰ Συμβουλιον επί των
πεπραγμένων το 1904 χβΐ τεύχη των άπο-
λογισμών 1902 χαί 1903.
Έν Αθήναις τη 18 ΜαρτΓον 1905.
(Το Διοιχ. Συμβούλιον)
ΤΕΤΑ ΚΕΤΑΑΝΗ2 _ .
Τά γνωστά τή*ς Κεϋλάντίς τέϊα Ιφθασαν
είς μεγάλας ποσότητος άπ' ευθείας έχ τοΰ
τόπον τή*ς πβραγωγής.Είσαγωγής δέ πώώη^ν.
θ. Τζίφου Πραξιτέλονς αριθ. 3. Κατα-
στημα χ. Έμμ. "Ορρον.
ΕΙΔΙΚΟΝ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΟΝ
101
(Ίατροθ)
θεραπεύονται ριζικώς, άλανθάβτως και τ«Λ—»■, --------ρ------,
τέρω νοσήμ«τα καί ή χρονιωτάτη βλενόρροι*, ϊιβ των νεωτβτων χί.
τε)βιοτάτων έργαλείων καί Οεραπευτικών μεθίδων των ίια»ημοτέρων συ^ιλιϊο-
λόγων ΡουΓηίβΓ, ¥ιη%βτ, Ουγοη, Αΐ1)βΓ&η κλ*. Ιφαρμοζομίνων μετα πλή·
ρους επιτυχίας έν τοίς Είϊιχοϊς^Θεραπε-ιτηρίθΐς τ^Εΰρώπης-, Ή ΟίΙβρ-
ματόρροια καί άνικανότης άποτελεβματικώτατβί.
ΗΛΕΚΤΡΟθΕΡΔΠΒΙΑ — ΟΡΡΟΘΕΡΔΠΒΙΔ
Πλήρης άντισηψία έργαλείων προλαμδάνει την μετάδοσιν των νοίηματ&ιτ·
ι επισκέψεως: 9-12 π.μ, 2·Ε5 μ.μ* 9*9 τό εσπέρας.
10 _ Όδος Ευριπίδου (Παρά τούς Άγίους θεοδώνρθνί) 10
Η ΕΝΤΕΡΟΚΗΛΗ
ΘΕΡΑΠΕΥΟΜΕΝΗ
ΑΝΕΙ0Δ7Ν82 ΣΑ15Γ^5ΙΡΗ--Δ»
Νέα μεγάλη Ιτζιστημοηκτ] Ιφεύρεαις' ου)
πλέον αιδηροΐ ζωστήρες καί δδννηβά
συστήματα.
Επι τίίς οδόν Γερανίου 11 έν τφ ϊβτρεί<| τοΰ είδιχοΰ επι τού Μασάζ ίατρΰ χ. Σεκί- νου, Ινθα ό άντιπρόσωπος τοΰ άνευ έλατη- ρίων βραβενθέντος παρασχενάσματος τοθ δο- χτωρος άβ ΜϊΓΐίη, «ίδιχΌς έχ Παρισίων όρ- θοπεδικός, χεχτημένος βραδεΤα χαί διπλώ- ματα, θέλει έφαρμόσει την εφεύρεσιν ταν- σην μέχρι τής 30 Μάρτιον, γνωστοτά· την άνά άπαντα τβν πεπολιτισμένον κόσ¬ μον. Ή εφεύρεσίς αύτη έφαρμόζεται παρ' απάντων των έξέχων ιατρών, οΐασδήποτε δέ φύσεως έντεροχήλη έξαλείφεται εντελώς ά¬ νευ περιπλοκών καί όδύνης. Διά τοΰ συστήματος τούτου άνευ ελατηρί- ων χαί μοχλών έμποδίζεται ή έζόγχωσις, ό άσθενής στιγμιαίως άναχουφίζεται, βαθμη¬ δόν δέ έλαττοΰται χαί τέλος έξαφανίζεται. Τέσσαρες άντιπρόσωποι περιοδεύουσιν ανά την Ευρώπην 8πως κάμωσι γνωστήν την ε¬ φεύρεσιν ταύτην. ΟΊ πάσχοντες άς σπεΰσωσι χαί μή άπο ■ λέσωσι την ευκαιρίαν ταύτην, καθότι αΰ- ξανομένον τοΰ όγκον ή εγχείρισις Ισταί ά- παραίτητος, Γνα αποφύγη τις τον θάνατον. Ό άντιπρόσωπος θέτει είς την διάθεσιν ■παντός βοΑομένου πιστοποιητικά διαφόρων έξόχων ιατρών. Έπισκέψειε δωρεάν εΤτε Ιντω ιατρείω εί¬ τε κατ' οικον. Ώραι επισκέψεως 2—6 μ. μ. ΤηρεΤται άκρα έχεμΰθεια. Μεγάλη συλλογή κηλεπιδίσμων έκ Πα¬ ρισίων παντός σνστήματος διά κνρίας. Άντιπρόσωπος τον οΤκονΰβ Μ&Γΐίη: ΟβϋΓίοΙβ Ββ&ΙΙο νΐεΐβ Βοπι&ηβ 59 Μ ί Ι β πό _ Ένοικ«ί»ζ*τ!«..άτίό. σήμερον τό άνω πάτωμα τής επί τί]ς όϊοδ Τοσίτσα χαί Οί- κονόμου κειμίνης οΐκίας έξ έπτά δωμα- τίων, 2 σοφίτΐς, ταράτσας, αύλής χαί μετά ιδιαιτέρας είσοδον υπηρεσίας. Πληροφορίαι δίδονται είς το χάτ« πάτωμα όδος Το¬ σίτσα 24 Α. Δια τούς κ. κ. ίερείς καΐ ό των ναών. ΧΡΎΣΟπΟΙΚΙΛΤΗΡΙΟΝ , ΗΛΙΑΓ· ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥΗ ΤΗΣ Β. ΑΤΑΗΣ Αθηναι 6δός Έρμοΰ άρ. 1^7 Έν τω τελεία» είς το εΤδος τουτο κα χνικω Έργοστασ/ω χατασχευάζονται {ΐιτε λεπτοτάτης τέχνης, άπαντα τ* Ειά τοΰς ναοϊ# Άρνιερεΐς, έν γένει 8ιά τόν Κλήβον χιλτα ϊργα, ήτοι. Έπιτάφιοι χροσ παντός μιγίβους, σχιδίοα κ αί τιμής, < άπο 100 δραχ. μέχρι δραχ. 5,000, Σημα«ε* <ιρών ναών, Μίτραι Άρχκρατικαι, Έπιγονά- τια, 'Επιτραχήλια, Έπιμάνιχα, Σταορβΐ παντός μιγίβους καί σχήματος. Κατασκιυί- ζονται ωσαύτως έν ε'ιδικφ τμήματι μετ' ίδ«α- ζούσης καί περισσήν φιλοκαλία; κιντήματβ Διπλωματικών στολών ό*λων των εθνών, χ«1 πασά καλλιτεχνική ίργασία άνοΐγομένη είς τ· ιΐδος τουτο. Ευρίσκονται ϊέ καΐ ιτ»λοϋντ« πβρ' αύτω Στόφες χρυσοδφαντες, Σιπετέί, Γαλίνια χρυσα, διάφορα 'Εγκόλπια, Πατερί- τσες, Δικηροτρίκτΐία και πάν /ρηόσιμον τοίς Ναοΐ; καΐ τω Κλήοω. *Α»^υφπ^Βν^^Νε^|^ αποστολαί διά τ» Εξωτερικόν." Παρίχδντειι δέ αρκεταί ευκολίαι ώ< πρό; τήν' πληρωμήν, με τιμάς λίαν συμφερούσας. Άιτλή έπίσχ·ψι>
ύνατβι νά βεβαιώση τά πάντα ι
ΤΑΩΜΕΓΑ
Το μόνον Ωρολογοποιείον, τΌ όποΤον έ·
ξασφαλίζει τόν πελάτην τού άπο ώρολόγιβ
είνε τοΰ κ. α. Τσάμη όδος Έρμοΰ 133*
ΈχεΤ ευρίσκετε πραγματικώς καλά ω¬
ρολόγια χαί εΰθηνά καΐ ούχι τάς σημερινάς
προσφάτους φιγονρας.
Τρ.ξατε είς τοΰ χ. Τσάμη πρίν άγορά-
σητε άθύρματα, τά όποΤ* φέρουσι σήμεοοτ
κατά σωρούς χαί σας μίνουν ίπειτα απ!}
ίνα χρόνον καί ολιγώτερον άχόμη άχρηστ*.
ΈχεΤ ευρίσκετε καΐ τά περΕφημα ωρολό¬
για Ώμέγα είς μέγα πλήθος χρνσ»
γυναικεΤα, άργυρα, όξυντέ, νίχελ κλπ. 'Αρ-
κετά ζημιονται, δ'στις δέν άγοράζει καί δέ»
προτιμ$ εν αιώνιον ωρολόγιον 'ίΐμέγα»
δπερ ίχει τά έξτ]ς προτερήμαϊα :
1) Δίδει ώραν άχριβί] μέ τιμήν*προσιτήν.
2) Συνάπτει ούο ίδιότη τας, ακρίβειαν ώ¬
ρας χά! —«ρεοτητα.
3) "Ολα τά «Τ5η «ίσίν άκβτβγώνι*»*.
4) Δεικνύει την ώραν με βρατχύτητβ
5) Το ωρολόγιον Όμέγα
ται είς ολβ τα μεγέθη χαί 6'λα τά σχή-
ματα.
ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΝ ΣΑΠΩΝΟΣ
ΕΝ ζακύνθω ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΑΗΑΣΤΑΣΙΟΊΜ&ΡΐΒΕΗ το 1879
ΒΡΑΒΕΙΑ ΕΚΘΕΙΕΟ.Ν · ΟΛΥΜΠβιΝ 18ΒΒ, 1ΙΕΘΝ0ΪΣ ΑΘΗΝΟΝ1903,111 ΓίΟΣΙΙΟΪ ΣΙΚΑΓΟΥ 1893, ΕΠΙΐϊίθΙ ΙϋΡΙΙΙΟΝ 1893 *
Ε'ιδοποιεϊται το κοίνον δτι ο'ι Σάπωνες τοΰ εργοστασιον μου έβραβεύθησαν είς τάς άνωτε'ρω έκθίσεις ώ« γνήαιοι έξ έλβιολάδου, μή, ίμ^
"^έχοντες ούδε, ελαχίστην δόίΐν νονίία; δυναμβνης νά καταστρίιρη τά φορέμβτα καί την έπιδερμίδα.
_ ^ ^ Παρακαλώ δίεν τοΰς χ. κ. πελάτας κ«ι καταναλωτΑς σάπων<< μου, ίνα εφιστώσι την προσοχήν των κ«ι ζητώσι τίς γνωστές σ·ραγΐδάςμου εχούσας ώς οί παρακείμενοι τύποι, αΐτινες είνε 4γ· κεχαραγμίναι έφ' εκάστου τεμαχίου σάπωνος έκ τον εργοστασιον μόν * ΑΔΕΛΦΟΙ [ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ] ,ΖΑΚΥιΝΟΟΣ, ΑΔΕΛΦΟΙ [ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ) ΖΑΚΥΝΟΟΣ προερχομίνον,προς αποφυγήν πάση; άπάτης διά πα· φγ πάση; άπάτης διά πα· ραποιήσεως. Τόν Σαπωνα τοΰ έργοστασίοι» μου συνιστώ πλεονεκτοΰντα των άλλων ώς έκ τής κατα- σκευης τού, διατηρούμενον πε¬ ρισσότερον κατά την πλύσιν καί έςαλβίφοντα οιανδήποτε κη· λϊδα (λβκέν) διά τής πρώτης προστριβής. ΙΙάσα περαιτέρω σύστασις θεωοείται περιττή, καθότι ώ; έκ τί,ς πολυετούς χρήσεως» ποιότης τού Σάπωνος μου κατέστη πασίγνωοτος. ΑΠΟΘΗΚΗ ΕΜ ΑΘΗΝΑΙΧ π«ρκ τφ κ. 'ΑΟ. Χ. Ταιρτίδη όδος Εύρυιχίϊ,ου ΑΠΟΘΗΚΑΙ ΕΠΑΡΧΙΑΝ Καλάμας Γ. Δούδλαν γνηβί* Πό τλέ Π ά « ο» "Α ρ γ . ς •Ι τ ί α ν Τ ρ ί π ο λ ι ν Ν. Βλάχον καί Σεετ *Αργύρ. Άργυροπουλον Μιχ. Γχίβαλον καί λοιποΰς παντοπώλας Άν Σαμώνην Λίτσαν χαι Κορδίαν Ι. χαί Δημ. Καραγιάννην Π. Τζανετάκην "Α μ φ ι β σ α ν 'Αδελφοί Άβρβμίχου Λ α μ ( « ε Ι. ' Αναστασίου » Σπύρ. Παπαδογεώργον εισ: τας: σ<&έ>λ.γιδ.α.ζι 111
ΕΠΙΦΥΛΛΙΣ ΤΟΥ ,,ΣΚΡΙΠ"
— Ι —
ΤΑ ΔΡΑΜΑΤΑ
ΤΗΣ ΠΕΤΡΟΥΠΟΑΕΩΣ
ΜΕΓΑ ΜΤΘΙΣΤΟΡΗΓτΙΑ ΤΟΤ ΚΡΕΣΤΟΦΣΚΤ
ΠαλαιαΙ άμαρτίαι
/ λ—Τί> κάνιατρο μί τά λονλονδια
Την 5ην Μαίου 18... κατά τής έννηά τ^
,«ρωί, εαά νεα γυναΐχα κτυποΰσε τό κουδοΰνι
ί#τήν π·ο-~; τοΰ μεγαρον τοΰ πρίγκηπος Σαν« < ,'τούρσκυ» ί Άπό; την ψορεσιά της, μκοροΰσε κανει; ν« Ι καταλαβη πώς ήτο καμαριέρα κανενό; άρχον- , τίβπιτου· έχρατοΰσιν ίνα κάνιστρο τυλιγ- 'μένον μί άσπρο χαρτΐ, διμένο μέ μιά τριαν- ταουλλΐά χορδϊλλα' τό χαρτΐ αβινε νά φαί- , νωνται φονικά λουλοΰδια. Ή πόρτα άνοιξί καΐ ίνας μεγαλόσωμος ύπηρέτης μί στολή^ ,πρω'ι'νήν, κρατών σάρωθρον είς τας χείρα;, ά*· νεφάνη εί; τό κατώφλιον. Βλέπων μιά γυναΐχα άγνωστον, ηρώτησε μέ ίίφοί ήκιστα ίβάσμιον : — Τί Οέλετε ;' Ή^ νε'α γυνβϊχα εφαίνετο στενονωρημίνη, κ«1 ή φωνή τη; ίτριμιν ^λαφρώ^ οταν είπεν, δίδουσα εί; αυτόν τό κάνιστρον : —- Λάβετε την καλωσύνην νά δώσητε αύτά τά λουλούδια εις τόν πρίγχηπα χαί την πριγχήπισσαν, (κ μίρους τοΰ προξένου τοΰ Βελγίου, μΐ τά χαιρετίσματά τού. — Σ5; εύχαριστώ, είπεν 6 ίιπηρετη;, διά τίνου ερασμιωτερου. Τό δνομα τοΰ προξένου εχαμε την εντύ¬ πωσιν τού· επήρε τό χάνιστοον χαί έξηφανί- σβη όπισθεν τή; ύιλωτή; θύρα;. 'Η καμαριέρο, άνέβη στό πρωτο διιλθόν άμάξι χαί ή σπουδή τη; ήτο τόσω μεγάλη, ώστε παρημέλησε νά συμφωνήση την τιμήν τη; χούρσα;· τό &μάξι 4ξηφανίσίη πάραυτα είς την γωνίαν τοΰ δρόμου. Άναμίνιβν την Ιγερσιν των κυρίων τοι», δ δπηρέτη; άφήχ» το κάνιστρον σ* ίνα μπάγχο α«ό δρΰν σχαλιβμένην, κείμενον εί; τον με- γοώοπρεπή προββλαμον τόν κοσμούμενον άπ>
μβρμβρίνου^ στύλους, άπο άγγεΤα κα) άγβλ-
μίτι«· χατίπιν έπανέλαβε την εργασίαν τού
καΐ ηοχιββ νά σκουπίζη το μωσαίχον πλα-
κόβτρωτον τής ε'ισόδου.
Αϊφνη; ηκου« την άσβενή φωνήν ένο; π«ι-
δίου.
Ό ΰηηρίτης εσταμάτησε την δονλιι* «οί»
κ αί έ'έντωσι τό αΰτ( τ·ν.
Ή χρ«υγή άντήχησε κ«1 πάλιν, άλλά αυ¬
τήν την φοράν δέν ύπήρχ» καμμιά άμφιβο-
λ(α, ή χραυγή εξήρχετο απο το κάνιστρον...
— Νά μία ίκπληξί; Ι... Είνε το δώρον
τοΰ προξένου τοΰ Βελγίου ; Ιυ.ουρμούοισεν ο
ύπηοέτης.
Έτρεξεν άμέσω; προ; καταδίωξιν τής ά-
γνώστου ή δποία το εκόμισεν, άλλ' ή*το πολ!»
«ργά, είχεν εξαφανίση.
Καταστενοχωρημένο;, μβήκι στον διά¬
δρομον, άνήλθε την κλίμαχα χ αί εφώναξε, μέ
ΐΐφο; μυστηριωδε;, τόν καμαριέρην τοΰ πρίγ¬
κηπος χ«1 την χαμαριέραν τής πριγχηπΐβσης.
Μχζεύθηχαν χαί οί τρείς, μπροστά στ» μυ·
στηοιώδι; αύτό κάνιστρον, μή τολμώντις νά
τ· ανοίξουν.
Άφον ίκαμοίν βυμδούλιον, άπιφάσισίν να
β'ιδοποιήσβυν περϊ τοδ γεγονότος τοίς χ«-
ρίους των χμέβωο»
>Ό χ«μ«ριίρη« μετέβη στον πρ'γχηπβ, ή
νπη«ίτρια Ιτρτξεν «την χρεδτ5«τοχάμ«ροιν
τής πριγκηπίσση;.
— Άφέντη, εΤπεν' Έστειλαν στήν Έξο-
χότητά σα; ίνα χάρινμα άπό τον θιον. (Ό
ρνσσικο; λ«ο; ίνα παιδΐ ριγμίνο το λέει.
«*Ενα χίοισμα άπο τον θεόν»).
Ε— Τί είνε αΰτί ; Ιήρώτιε,σε» 6 πρίγκηψ έ-
γενόμενος.
—- "Ενβ! χάρισμα ίπο τ·ν θείν Ι έπβνί-
6 *> ·λόλ ^
— Τί νάρισμα ; Τί λέ; αΰτοΰ ; '
— Σ' ινα χάνιστρο μέ λουλούδια...
— Τί μοΰ ψέλνεις αύτοΰ ; τί χάνιστρο ;
— Ό πρόξενο; τοΰ Βΐλγίου το εστειλε ;..
— Ποίος πρόξινο; ; ηρώτησεν δ πρίγκηψ
τρίβων τά μάτια τού. Εΐσαι υ,ιθυσμένο; ;
— "ΟΙ 8χι. Λαυ,δάνω την τιμήν ν' άναγ-
γιίλω στήν 'Εξοχότητά σα;, 8τι δ πρόξενο;
τοΰ Βελγίου... ίνα χάρισμα άπό τόν θεόν...
ίνα χάνιστρο μί λουλούδια... έψέλλιζεν ο υ-
ΐτηρέττΐ;, επί πλέον καί πλέον στενοχωρη-
μένος.
Ό πρίγκηψ ανοιγε τ» μάτια τού παρατη¬
ρών τόν χαμ—ιέρην τού, τόν ένόμιζιν, ότι έ-
τρελλάθη, δίν έννεοΰιι τίποτι.
— 'Αποφάσισε, Μ τέλους να «-
καβαρα, τ»δ είπεν.
—· "Ενα παισάκι... οτύβίντ» ι
-««Ίϊ παιδάχι ;
— Ύποθέτω πώ; είνε ?να π«·.8άν ριγμίνο,
εΐν< χωμένο -σίν· κάνιστεο μέ λοολούδια, τό (ποίον 3εν Ιτολμήσαμε ν' άνοίξουμι. — ΤΑ Ι ««ιμιν^ 7»ρίγκηψ, τον όποίου ΐίι χαρακτηρίστιχα κατέδτιξαν οργήν. Εννοούσιν επί τέλου; χαί «μάντιυε τά πράγματα τα οποΐα, έ βαλ«μηπόλο; τού δεν ήούνατο νά· Ιννοήση οδτε νά μαντ&ύση. — Ε'ιδοποιήσατε γι' αύτό την πριγχή 4 την πριγχήπισ- }ίγρ4 —· ιΗ Φα*ή πήγε νί την είδο·οιή« —♦ *Δ Ι 2χαμεν & πρίγκηψ, τοΰ τ* χαραχτηριστικά καί πάλιν εξεδήλωσαν ό»γήν "Οταν ή θβλαμηπόλος έγνώρισεν εί;" την πριγχήπισσαν τά διατρέξαντα, αυτή δέν άπε- κρίίη τίποτε, άλλά μίΐδίαμιχ βαρχβττικόν καί άγριον ανήλθεν εί; τά χείλη τη;. Έφαίνιτο, δτι ή πριγχήπισσοι, καβώ; και δ πρίιχηψ, εγνώριζον τά πράγματα, τα όποϊα ή ΰπηρέτρια ήδυνάτει να ύποθέση· ήτο *πί- σης προβανϊ;, δτι οί σύζυγοι δεν ίμιιναν εΰχαριστημίνοι άπο το χάρισμα τό δποϊον τού; Ιστειλεν ό Θιός. ·—■ Σϊ; συγχαίρω επί τη ε'υκαιρί» τή; αΰ- ξιίβεως χβΐ πίηβύνσιως τή< ο'ιιιογίνεία; βα;, εΐπβν ή πβιγχήπισσα πρός τον ι'ισερ70μινον σύζυγον της. Καί έπρόφιρε τοίς λίγου; τούτο»; μί τό- ν»ν εϊρονικώτατον, τον οποίον δ πρίγκηψ συν- γΐίθάνήη καί απήντησε μί οφος απότομον : — Μοΰ φβίνίτχι πώς το δώρον αύτό άπ*υ~ ίύν«τά« χαί πρό; σε οπω; χαί εις εμέ, τδ δέ κβλάίι προ; σέ διηυθύνετο. . (—^ Ό(<.ολόγη/ον, ?τι δίν ϊχω -»νβ ■ κ£μω τίποτε, παριτήρησΐν ή πριγχ.ήπισσο{. €Ο Σαντούρσκο, άβοΰ έχύττβξεν άττνώ; την γυναίχά τού, άπίκρίίη ψυ/βώ; : -— Όρίίτχτα· δέν β^ετε νά xάμε^ε τί- ποτε; άλλά πρόχίΐται γιά κάτι οίλλο !... . — Πώ;, γίοιτΐ ίχλλο, τί θέλει; υά εί διέκοψε ζωηρώς ή πριγκήπισσα. '— Έννθίίς πολϋ κ«λά τί θέλω νά βϊπω, υ.ή μ* Ιξίιναγιιάζη; ν* ράλω τονίς τόνοβς ά. είπη;; πάνω στή; γιώτες, ποοσίίεσ» παρατηρών άσχαρδβμυχτεί την γυν«ΐκ« τοι»· προ Ιξ μη- νών ελειπον, οΊρείλετ» να Ιν»υμη»ήτε Ιτι χ*τ« την εποχήν τκντην έπερασα τρείς |*τ)-' ν«; μόνο; μου στήν εξοχήν. Ή πριγχήπισσα ήροθρίαίε, «νομισε πϋς' πχτεΐ οέ αναμμένκ χαρβουνα χαί ηθέλησε νά άλλάξ— την συνομιλίαν. — Ποΰ είνε αΰτο τ· κάνιστρον ; "^ς μ^ τό φέρουν, είπεν έγιιρομένη. "^ 'Η θαλαμηπόλο; έκόμισε τό κάνιστρον. Ή πριγχήπισσα ίλυσε την κοβδέλλβ κ«Γ έτράβηξε τό ιρύλλο τό χαρτί ποΰ το έσχέπ«-' ζε. Έσχυψαν χαί οί τρείς δι· ν« Ίδουν· τ! πε- ριείχε τό κάνιστρον. ΤΗτο μικρόν ίήλι» Ρρίφο; μολις τριών ημε¬ ρών εφοροϋσεν ίνα πουκαμισάκι άπο βατίβταν κ«ί^ ίνα μ,ικρό σκουβάκι μ* δαντέλλες· τ·. παιδίον εκοιμάτο επάνω στ* οτρωματίκι το^ άπδ ράτα· μ,ία Χακωνική χειρόγρββος σημεί¬ ωσις περιεΐχε τάς λέξει; > ι
ΓΑκολουίιί) ..
*ί|*ε»βε»πεβε»-ε^εβειε^—,—|—β——_—|»«·»·*ε^ε^—β——————————————«^έί
Ένοικιάζον-ςαιι ά«ο σήμερον δΰο κβτ
■κίβι έξ 9 δωμ.ατίων εκάστη·, κεΐμβνβι (Ίβ
την ϊιασταυρωσιν των όδ<5ν Νίκης καί ' πίλλωνος, πρφην οίκ.(« Βλβστοϋ. Πληρο··4 φορίαι είς το 2υμ6ολβιογ»«·«Τον Ξ Κ·