90176

Αθήναι* _.άββ*ΐον »β ΜΙ«ενΐ(θ» ΙΘΟβ
ΕΤΗΙΙΛ ΑΡ.Ιβ
Ε5ΑΜΗΝ. „ ·
ΕΙίΩΤΙΡΙΚΟΥ
ΕΤΗΪΙΑ ΦΡ. 00
ΕΝΤΟΥΡΚΙΑ ΜΙΑΛΙΡΑ
ΓΕΊΓΟ- Ι'. Περίοδος Γ'. ΑρΛμός 9«1>λου
ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΠΟΛΙΤΙ&» ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΙΔΗ2-ΕΟ Κ
ι&ρττηι: ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΚΟΥΣΟΥΑΑΚΟΣ
■ Κ
ΚΑΙ ΔΙΑΤΡΙΒΑΙ '^
> ΚΑΤ' ΙΔΙΑΙΤεΡΑΙ
ΣΥΜΦΩΝΙΑΙ
ΠΡΟΠΛΗΡΟΤΕΑΙ
ΤΗΑΕΓΡ. ΔΙΙΥβΤΗβΙ
ΣΚΡΙΠ-ΑΘΗΝΑΕ
ΐΔΐοκτΗΤΗΣ-ΑΐΕϊβτιΤΗΣ:ΓΡΗΓΟΡΙΟΐΕΥΣΤΡΑΤΙΑΔΗΣ
ΤΙΜΗ ΕΚΑΣΤΟΥ ΦΎΑΑΟΥ ΛΕΠΤΑ
ΤΑ ΕΝ ΚΡΗΤΗ
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟΝ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΩΣ
ΕΙΣ ΤΟ ΐΠΟΜΗΜΑ ΤΟΪ ΠΡΙΓΚΗΠΟΣ
ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΟΝ
(Τ01 ΕΝ ΧΜΙΟΙΣ ΑΠΕΣΤΑΑΜΕ1Τ0Τ ΜΔΣ)
ΓΡΑΦΕΙΑ: ΟΛΟΣ ΣΟΦΟΚΛΕΟΎΣ ΑΡΙΘ- 1
ΤΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΔΕΝ ΑΠΟΔΙΔΟΝΤΑΙ
ΧΑΝΙΑ, 22 Μαρτίου
Είς τό έκτακτον παράρτημα τής
«*1?φημ· τής Κρψιχής ΖΖόλιτβίας»
Ιχυχλοφόρησκ τό κείμενον τη"ς α¬
παντήσεως των προστατίδων Δννά-
μων πρόςτό ύπόμνημα τοΰ ΠρΙγχη·
ιιος,τδ ό.τοΓον ίχιιέπΐ λέξα τα εξής:
ΚΡΗΤΙϊ!
Γνωστοποιώ ημίν την κατω¬
τέρω απάντησιν των προβτατί-
βκν Δυνάμεων επί των όπερ "ίής
ίνώβεως ύπομνημάτων μου.
Έν Χ«λέπ« τί 22 Μαρτίου 1905.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ
"Όμοθΰμως διατεθειμέναι αί προστάτιδες
να παράσχωσι νέον δεΤγμα τής
στραφή δλη ή προσοχή των έπαναστατων.
Ό φάδος ιδία, δτι θά προκληθή αίματο-
χυσία κατά την ημέραν των έκλογών έγκει¬
ται καί είς το δτι είς τα ματαιωθέντα τμή-
ματα ίσχύουν πολύ οί επαναστάται καί θά
έπιμείνουν είς την διά παντός μέσοιι παρεμ¬
πόδισιν τώ* έκλογών.
Είς τα τμήματα δμως ταυτα θά συγκεν·
τρωθή καί ή δύναμις της χωροφυλαχής διά
να προφυλάξη τα έκλογικά τμήματα, έξ ού
συμπαθείας αυτών πρΌς τον ΚρητικΌν λαΌν
καΐ έπιθυμοΰσαι νά διευκολύνωσι, κατά τΌ
ίυ«τΌν, την εκπλήρωσιν τής έμπεπιστευ-
μένης έντολής είς την Αύτοΰ Βασιλικήν
Τψηλοτητα τον Πρίγχηπβ Γεώργιον τής
■-Ελλάδος, Τπατον αυτών Άρμοστήν έν
Κρήτχ,, εξήτασαν μετά τής μεγίστης ευμβ-
«ίας τάς έκτεθείσας ΰπΌ τής Αυτού Βασι-
λιχής 'Υψηλότητος παρατηρήσεις χατά τΌ
κρβσφατον αύτοΰ ταξείδιον είς Ευρώπην.
"Οπως δέ προλάδωσι πασάν σφαλεράν
έρμηνΐίαν των παρουσών διατάξβων, Ικρι-
«γ» άπΌ κοινοΰ λυσιτελές νά γνωρίσωσιν
έκαχριδώς ταύτας τή Αύτοΰ Βασιλική 'ΊΓ-
ψηλότητι.
θιωροΰσιν έν πρώτοις, ότι δέν βινε δυ-
««ν έν ταίς ένβστώσαις περιστάσεσι νά
μιταίάλωσι το πολιτικόν χαθεστώς τής
Κρήτης. Ούχ ί^ττον αί Προστάτιδες Δυ¬
νάμεις ϋπόσχονται διά τής παρούσης δη-
λώτιως νά /ή προσαρτήσωσιν είς εαυτάς
την Νήσον καΐ νά μή έπιτρέψωσι την παρ'
βλλης Δυνάμεως προσάρτησιν εναντίον
τής θελήσεως των κατοίκων.
Ή Αύστροουγγαρία έγνώρισεν, δτι
κβΐ αυτή είς την συμφωνίαν
νησιν τής Κρήτης ΰπομιμνήσκουσαι τή Ύ·
ψηλή Πύλη τάς α'ιτήσεις τάς έκτεθείσας
υπο «ϋ Πρ(γκηπος|Ύπάτου 'Αρμοστοϋ τή
6 Ιουλίου 1901 καί αίτινες δχρι τοϋδε δέν
βίσηχούσθησαν. θά έπιμείνωσι κατά συνέ¬
πειαν έν Κων) πόλει £πως επιτύχωσι :
α') Την αναγνώρισιν τής Κρητιχής ση-
μαίας.
6') Την παράδοσιν είς την Κρητικήν
Κυβέρνησιν των Κρητικών χαταδίκων των
κρατουμίνων είς τάς φυλακάς "τής Όθωμα-
νιχ'ής Αύτίκρατορίας.
γ') Την χοινοποίησιν των Κρητικών δι-
χαστιχών εγγράφων έν Τουρκία.
Φέρουσαι τ* ανωτέρω είς γνώσιν τής
Α. Β. Υ. τού Πρίγκηπος Ύπάτου 'Αρμο¬
στοϋ αί Προστάτιδες Δυνάμεις άναγχαίΌν
θεωρούσι νά τονίσωσιν δτι αί παραχωρήσης
αυται δέον νά θεωρηθώσιν ώς άποτελοΰσαι
τΌ ανώτατον μέτρον, είς δ δύνανται επί τοΰ
παρόντος νά συναινέσωσι.
ΠΡΟΚΗΡΥΞΙΣ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΠΝ
Κατόπιν τής τελευταίας συνεν-
τενξβως τοϋ άντιαυνταγματάρχου
κ. Αουμπάνσχη μχτά των άρχηγών
τοΰ έπαναστατιχοΰ χινήματος έν
Θερίσω, ή αύτόθι Γεν. Συνέλευσις
εξέδωκε τό εξής Εγγραφον :
Ο ΠΡΘΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ
Έξ αφορμάς των έν Χανίοις δια-
δοθέ'ντων φέρεται είς γνώσιν των κα¬
τοίκων δτι χθες περΐ την 9ην πρωϊ¬
νήν ώραν ό άντισυνταγματάρχης κ.
Λουμπάνσκη άνώτερος διοικητής των
έν Κρήτη Γαλλικήν στρατευμάτων
τής κατοχής φθάσας είς τάς ήμετέ-
ρα; ττροφυλακάς εζήτησε νά ίδη έκεΓ
τους κ. ,κ. Βενιζέλον, Φούμην καί
Μδνον είς ο&ς ανήγγειλεν ότι παρά
των έν Χανίοις άντιπροσώπων των
να προφυλάξη τα εκογ μήμ, ξ
καί ό φόδος τής συγκρβύσεως μβταξύ αυτής
καί των έπαναστατών.
Καί προκειμένου μέν περί τού νομοΰ Χα¬
νίων οί επαναστάται θά έπιμείνουν είς την
παρεμπόδισιν των έκλογων, ιδίως είς τα
χωρία Λάκκους, Πρασσβ καί Παλαιά Ρού-
ματα, οπόθεν πολλαί ευρίσκονται μεταξΰ
των έπαναστατών. Έπίσης είς τον νομόν
Σφακίων θά προσπαθήσουν νά παρεμποδί-
σουν την εκλογήν οί επαναστάται είς τόν
Βάμον, την Γεωργιούπολιν, ί'σως δέ κ«ί
την Πλάκαν καί τούς Άομένους, των ο¬
ποίων τμημάτων αί κάλπαι μετεφέρθησαν
είς Καλύβας. .
Ό ΰπουργος των Έσωτερικών κ. Κριά-
ρης έκφράζει ανεπιφυλάκτως τόν φόβον τού
περί των ενδεχόμενον συγκρούσεων καί α'ι-
ματοχυσιΰν, ένεκα τού" πείσματος τΌ όποΓον
θά επικρατήση κατά την επανάληψιν των
έκλογών. Είνε δμως τής γνώμης δτι δέν
πρέπει καί ν' άναδληθοϋν αί εκλογαί, διότι
διά τοϋ τρόπου τούτου διαιωνίζεται ή κατά¬
στασις αυτή καΐ ή Κρήτη έξακολουθε? νά
ταράσσεται καί άναστατου'ται έκ των έκλο¬
γών. Είς την χωροφυλακήν, ή όποία θ' α¬
ναλάβη την φρούρησιν των τμημάτων θά συ-
στηθή νά μή κάμη κακήν αρχήν έπεξερχθ-
μένη κατά των έπαναστατών, άλλά ν' α¬
μυνθή έν άνάγκη άποκρούουσα πασάν άδι¬
κον επίθεσιν. Πανταχοϋ έπικρατεΤ ή γνώμη
δτι ή προσεχής Κυριαχή θά προκαλέση σο¬
βαρά ή μάλλον αίματηρά γεγονότα.
Η ΣΥΛΚΛΗΣΙΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
Οί κυβερνητικαί καΐ ό πρίγκηψ επιμένοιιν
νά διεξαχθοΰν ταχύτερον αί εκλογαί διά τόν
λόγον δτι έν τοιαύτη περιπτώσει θά κληθή
ίνωρίς ή Βουλή, έντος τοΰ Απριλίου πάν-
τοτε, Γνα προβή είς την διόρθωσιν των κα-
κών κειμένων νόμων καΐ εργασθή επί τοΰ
ζητήματος τής αναθεωρήσεως τοΰ συνταγ-
ματος καθορίζουσα τάς άναθεωρητέας δια-
τάξεις, αίτινες θά συζητηθοΰν κατόπιν υπο
τής σ,ιντακτικής συνελεύσεως.
Οί Κυβερνητικαί ύποστηρίζοαν ώς καί
προηγουμένως ίγρβψοι την διά τής νομίμθ.υ
όδοϋ αναθεώρησιν τοΰ συντάγματος μάλιστα
τΌ πρόγραμμα των άνεξαρτήτων ύπ«ρθ«μβτ·
τίζει το τοΰ κ. Βενιζέλου, όσον αφορ^ τα
μεταρρυθμιστέα μέρη των διαφόρων νόμων
καί τα άναθεωρητέα άρθρα τοΰ συντδγμα-
τος.
Η ΣΤΑΣΙΣ ΤΟΥ κ- ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗ
ΤΌ γεγονος τής διοργανώσυως συλλαλη-
τηρίου έν Ηρακλείω υπο τοϋ κ. Σφακια¬
νάκη, άποσυρθέντος άπΌ την ένεργον πολι¬
τικήν, άφ' ής έποχής πορέδωκεν είς τάς
χεΤρας τοϋ πρίγκηπος τΌν καταστατικόν
χάρτην, έσχολιάζετο προχθές καθ" δλην
«ν είς Χανιά.
άμιξις τοΰ κ. Σφακιανάκη είς τοι¬
αύτας κρισίμους περιστάσεις είνε σοβαρόν
γεγονος, Ιλεγον πολλοί.
Μάλιστα διεδίδετο, δτι δ χ. Σφακιανά-
«ύτη'ν, ή δέ Γερμανία, είς ήν ανεκοινώθη
το χείμίνον τοΰ παρόντος, εδήλωσεν, δτι
-ρβμίνει ώς κατά τΌ παρελθόν, Δύναμις
άίίάφορος ώς πρός τα πράγματα τής Κρή-
Δι1 ην ημέραν ή τα-ζκ; θέλει
πάθη έν Κρήτα, αί προστάτιδες Δυνάμεις
συνέβησαν επί τοΰ σχεδίου, δπως ελατ-
τώϊωσ-.ν εκάστη κατά το ήμισυ την δυνα¬
μιν των στρατ·υμάτων,
έν τή Νήσω.
θεωροΰσιν ό'μως αναγκαΤον έν σχέσει
«Ός την ένϊεχομένην ταύτην περίπτωσιν
νο σημειώσωτι το συμφέρον τής αυξήσεως,
χ«τϊ το μέτρον τής ανάγκης, τής^ δυνά¬
μεως τής Χωοοφυλακής, δπως μή εκ τής
ελαττώσεως των ξένων «τρατευματων δια-
" ■-'— ή άσφάλεια χαί ή δημοσία τ,συ-
ήμισυ η
άτινα διατηρο.σιν
τά υπέρ τής ενώσεως φρονήματα αυτών.
Τέλος άνεγνώσθη το ψήφισμα ύ—έρ τής
ενώσεως, τΌ οποίον έτ»δοκιμάσθη διά ζη-
νωκραυγΰν υπέρ τοΰ Έλληνικοΰ "Εθνους
καί τοϋ Βασιλέως των 'Ελλήνων Γεωρ¬
γ ίου τοΰ Α'.
Τέλος τα πλήθη διελύθησαν έν πλήρει
τάξει καί ήσυχία.
ΣΥΣΚΕΨΙΣ ΤΩΝ ΠΡΟΞΕΝΩΝ
Μεγάλως άπασχολεϊ νούς ενταΰθα άντΐ-
προσώπους των Προστατίδων Μ. Δυνάμεων,
ή στάσις των έν Θερίσω έπαναστατών. Ή
παρατηρουμένη άναβολή, δπως διατυπώσουν
τα αίτήματα αυτών καί ή έπιμονή αυτών είς
την Ινοπλον στάσιν, πείθει αύτούς δτι δέν
είνε διατεθειμένοι νά καταθέσουν τα δπλα
ευκόλως.
Ένεκα τούτου την εσπέραν τής παρελ¬
θούσης Τρίτης συνήλθον είς σύσκεψιν οί
πρόξενοι των Προστατίδων Δσνάμεων είς
την Χαλέπαν, διά ν' άποφασίσςυν ποίαν
στάσιν θά λάβουν έπέναντι των έπαναστα¬
τών καΐ άνακοινώσουν είς τάς κυβερνήσεις
των ταύτην πρός έγκρισιν.
Ε· ΜΑΝΤΑΔΔΚΗΣ
Χ.
Μ.
, φ
κης αναχωρών έξ Ηρακλείου θά έλθη είς
θέρισον καί θά ένωθή μετά των έπανα¬
στατών, Γνα ΐργασθή μΐτ' αυτών άπ'ο κοι-
νοΰ πρός έ'να καί τΌν αυτόν σκοπόν. Διά
τούτον τΌν λόγον ακριβώς Ιλεγον ό κ.
Σφακιανάκης είχε λάβη π,Ό πολλοΰ μη¬
νιαίαν άδειαν, τής οποίας ό'μως δέν έκαμε
χρήσιν.
'ΕννοεΤται δτι πάντα ταδτα είνε διαδό¬
σεις καί φήμαι μή έπιβεβαιωθε?σαι, δέν θε-
ωρειται δέ πολύ πιθανή ή είς Θέρισον με¬
τάβασις τοϋ κ. Σφακιανάκη.
ΣΥΑΑΑΑΗΤΗΡΙΟΝ ΕΙΣ ΡΕΘΥΜΝΟΝ
Την παρελθούσαν Τρίτην συνεκροτήθη
πάνδημον συλλαλητήριον έν Ρεθΰμνη είς το
οποίον συνέρρευσεν άπειρον πλήθος κόσμου.
Λόγοι πατριωτικοϊ έξεφωνήθησαν έν μέσω
ζητωκραυγών καί έπευφημιων τού πλήθους.
Ό έν ΡεΙΰμνη ρωσσικβς στρατος αφήκεν
ελευθέρους τούς διαδηλωτάς νά έκδηλώσουν
II
Η ΕΠΙΣΗΜΟΝ ΤΕΛΕΤΗ
Η ΣΤΡΑΠΩΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΙΣ
ΑΠΟ ΤΗΣ ΑΥΡΙΟΝ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
"
ΣΚΡΙΤΤ
χι«·
ΠρΌς θεραπείαν οϊκονομιχής καταστάσεως
χαρακτηριζομένης ώς ολίγον εύαρέστου,
εύκταΤον είνε δπως οί Κρήτες συγκεντρω-
σωσι κυρίως τάς προσπαθείας αυτών εις την
οικονομικήν ανάπτυξιν τ°ϋ τόπου.
Έν τούτω δ Πρίγκηψ Τκατος Αρμθ-
στης δύναται νά υπολογίση επί την συνδρο¬
μήν των Προστατίδων Δυνάμεων απΌ τοϋδε
ί* είνε αύται διατεθειμέναι ν' αποδ^θώσι
την επι πιντε Ιτη άναβολην τής υπηρεσίας
τδν όφειλομένων τόκων διά τα τέσσαρα έ-
κατομμύρια άτινα κατέβαλον είς την Κρη¬
τική* Κοβέρνησιν.
Αί πρόσοδοι τής Νήσου, συνετώς διαχβι-
ριζόμεναι, δύνανται νά παράσχωσιν έγγυή-
βεις πρός πραγμάτωσιν δανείου, έπιτρέπον-
τος νά ανταποκριθή αυτή είς τάς μάλλον έ-
«ιγούσας δαπάνας καί είς επιχείρησιν δη-
μοσίων ίργων, δυναμένων ν' αύξήσωσι την
εΰημίρίαν τοϋ τόπου, ώς καί είς τΌ ποσόν
των άποζημιώσεων των Κρητών και ϋλ-
λήνων παθόντων έκ των έπαναστατικώντα-
ραχών, τοϋ ποσοΰ ενός έχατομμυρίου^ τού ω¬
ρισμένου είς πληρωμήν των ζημιών,α; υπε-
στησαν οί ξένοι παραμένοντος έν πάση πε¬
ριπτώσει άναμφισδητήτου. ψ
Αί Δυνάμεις προτείνουσι ν' αποστείλωσι
δύο έμπείρους οίκονομολόγους δπως μελε-
τήσωσι τούς ο'ικονομικούς δρους τής Κρή¬
της, ώς καί το έν ισχύϊ φορολογ<κον _ σύ- στημα. Τα συμπεράσματα των πρακτόρων τούτων θά διηυκόλυνον την συνομολόγησιν δβνείου δυναμένου ν' ασφαλισθή δια τώ προσθέτου τελωνιακοΰ φόρου, παρατεινο- μένου επί τΌν αναγκαίαν αριθμόν έτών, και διά τίνων λιμενικών δικαιωμάτων, προσορ- μίσεως καί άπόπλου, άγκυροδολίας καί β'ρ- μβτος, τεθησομένων κατόπιν συνεννοήσεως μετά των Κυδερνήσεων. Αί Προστάτιδες Δυνάμεις θεωρούσι ( ω¬ σαύτως εϋκαιρον νά έκδηλώσωσι την εύμέ- νι.ιαν αυτών πρός τον λαΌν χ«ϊ την Κ«6έρ- προστατίδων Μ. Δυνάμεων, είς ούς, - παρόντος καί τού * Υπάτου ΆρΐΑοστδΟ' εϊχε διαβιβάσγ^ τα τί)ς συναντήσεως τής γενοΐλένης την προτεραίαν έν Φου,ρνΙ, έπε«ρορτίσθη μΐ την έντολ-^ν τί)ς άνακοινώσεως 8τι αί προστάτιδες Δυνάυ.εις είνε καθ' ολοκληρίαν σύα- φωνοι νά μή επιτρέψωσιν έν ταίς πα- ρούσαις ιτεριστάσεσι την Ενωσιν τής Κρήτης μετά τού Βασιλείου τής Ελλάδος. Μετά τουτο ό κ. Αουμ- πάνσκη ιτροσέθηκεν δτι συγχρόνως ε¬ ξουσιοδοτήθη υπό τού τίρίγκηπος πα- ρόντων καί των έν Χανίοις άντιπρο¬ σώπων των προστατίδων Δυνάμεων νά ζητήση δπως μετά την τοιαύτην απάντησιν των Δυνάμεων είς τό ψή- φισμα τής ενώσεως διατυπώσωμεν πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεων αςΤ έκρίνομεν άναγκαίας. Ιίροσέθηκε δΐ δτι ήτο έντεταλμένος νά Ίΐεριμείνιη έν άνάγκη ώρας τινάς, δπως λάβη την απάντησιν ημών είς την πρόσκλησιν ταύτην. Οί κ.κ. Βενιζέλος, Φούμης Μανος εδήλωσαν δτι λαμβάνοντες ΛΤΟ ΝΕΑΙ ΕΠΙΦΥΑΑΙΔΕΣ ΤΑ "ΔΡΑΜΑΤΑ της πετρουπολεωσ;, ΤΟΥ ΔΙΑΣΗΜΟΥ ΡΩΣΣΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΎΣ ΚΡΙΦΣΤΟΦΣΚΗ Τα "ΑΡΑιΙΙΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΕΟΧ, είνε εξόχως έπαγωγόν καΐ ~- ριπετειώδες μυθιστόρημα, δίδον πλήρη εΐκό'να τί)ς Ρωσσικής ζωής και των ρωσσικών (δεών καί περιγράφον μετά θαυμαστάς δυνάμεως καί τέχνης. ία; -ϊής διεφθαρμένη; μερίδος τής Ρ ω σ σ ι κή ς Ά ρ ι σ τ ο κ ρ α Ό συγγραφεύς είσάγει τόν άναγνώστην είς τα άριστοκρατικά μέγαρα τής Ήετρουΐϊήλεως καί είς τα λαϊκά καταγώγια, άποκαλύπτει με ζωνϊανάς εΐκόνας καΐ είς σκηνάς εξόχως δραματικάς ΟΔΑ ΤΑ&ΠΟΚΡΥΦΑ ΤΗΣ ΡΩΣΣΙΚΗΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΗΣ θά'διαβιβάσωσιν αυτάς είς δρεϊον τής Συνελεύσεως, αόνη άομοδίανά αποφασίση πβρι τής δοτέας'απαντήσεως. Ή ά^τησ'ς ό'αως αυτή προσέθεσε, δΐν θα έόί- δΓτο ττιθανώς πρό τής παρελευσεως 8-10 ημερών, δσαι έχρειαζοντο οια νά προσκλησιν έν τψ μεταξύ να έπανέλθωσιν είς θέρισσον τα είς άλλα μέρη τής νήσου δι' υπηρεσίαν τής Συνελεύσεως άπουσιάζοντα μέλη αθ- Ό Πρόεδρος τής Ιπαναστατιχής Συνελεύσεως Ι. Α. ΙΙ«««γι*νντ)ς Ό Γραμματεύς (Τ Σ.) Κ· Μάνο; ΑΙ ΕΠΑΗΑΑΗΠΤΙΚΑΙ ΕΚΑΟΤΜ ^ Παρ' όλην την παρατηρουμένην ανωμα¬ λίαν χ«ΐ την επιμονήν των έπαναστατών, δπως μή έπιτρέψθ^ν την επανάληψιν των έχλογδν είς τάτμήματα δπου εματαιωθησαν αύται ή Κυβέρνησις είνε αποφασίσθη > να
προβή είς την ενέργειαν αυτών. Δέν απο-
κρύπτει δμως καί .τούς φόβους αυτής περί
ένδενομένων βίματοχυσιών, διότι τα
ΔΕΝ ΗΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗ
τα
ήδη ωρισμένα και κ«τ«
ΤΟ "ΕΓΚΑΗΜΑ
ΓΚΡΑΜΡΓΡ ΠΑΡΚ,,
ΙΙΙΥΘΙΐτΟΡΗΜΑΤΟΥ ΑΓΓΛΟΥ ΙτΙΥΘΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΟΥ Α. Κ. ΓΚΡΗΝ
Είς τό άριστοκρατικόν μέγαρον Μπόρνα ευρέθη τό πτώμα νεαρας γυναικός
θ' 2ν χρόνον ή οΐκογένεια άπουσίαζε.
"Εγκλημα τρομερόν διεπράχθη.
Τό περικαλύπτει δμως πέπλος βαθύς, μυστήρια άνεξιχνίαστα.
'Ποία ήτο ήφονευθεϊσα γυνή ;
Άπό «οΓον καί διατί εδολοφονήθη ;
Ίδύύ τί^ροσπαθβΓ νά μάθη ή Αγγλικη Άστυνομία καί ή άνάκρισις.
*'Η πλοκή τού «»Εγκλήριαιτθ5 τοθ ^Γκράμβρου Πάρχ» είνε
τοθ αναγνώστου.
Περί τΌν δρθρον τής χθες ή μουσική
τής φρουρας παιανίζουσα τΌ έωθινον, αί
σάλπιγγες άνακρούουσαι τΌ έγερτήριον καί
οί κανονιοβολισμοΐ έχαιρέτισαν την επίση¬
μον ημέραν τής Έθνικής εορτής.
Ή πόλις είχε προσλάδη όψιν έορτάσι-
μον, πάσαι αί οικίαι ιδία έν ταίς κεντρικάς
όδοΐς καί πλατείαις ήσαν σημαιοστόλιστοι,
ώς καί πάντα τα δημοσία κατβστήματα, το
Δημαρχείον, τα δημοσία καΐ ΐϊιωτικά έκ-
παιδευτήρια καί τα μεγαλοπρεπή ξενοδο-
χεΤα τής πόλεως. Είς τα διάφορα κατα-
στήματα των συνοικιών είκόνες έκ των σε-
λίίων, τής μεγάλης έποποίας τοΰ 1821,
«τκΊΒζόμβναι ϋπϋ τής κυανολεύχσυ συνε-
πλήρουν την πανυγηρικήν είκόνα.
Περί την 10 π. μ. παρετάχθη ό στρατος
κατά την εξής τάξιν. Είς το δεξιΌν επί τής
πλατείας τοϋ ναοΰ τής Μητροπόλεως κατέ¬
λαβε θέσιν ή μουσική__τής φ»Ο«ρ*ί" ν.Λ «Ι
μαθηταί τδν Σχολων Εύελπίδων καί όπα-
ξιωματικών. Παρ' αύτούς οί Δόκιμοι τοΰ
Βασ. Ναυτικοΰ <καί είτα κατά σειράν δεςιά καί άριστερά των όδών Εύαγγελιστρίας καί Έρμοΰ τΌ πυροβολικον, τΌ μηχανικΌν, δ λόχος των τηλεγραφητων, δ λόχος των πυ- ροσβεστ<~»ν, το πεζικΌν καΐ οί νοοσοκόμοι. "Επι των πρός την πλατεΤαν τοΰ Συντάγ¬ ματος έξόδων των άδων Φιλελλήνων καί Μητροπόλεως παρετάχθησαν δύο πυροδο- λαρχίαι. ΤΌ γενικόν πρόσταγμα τοΰ παρα- ταχθέντος στρατοΰ είχεν δ συνταγματάρχης τοϋ ίππικοΰ κ. Άλ. Ψύλλας. Οί φοιτηταί.—Οί μαθηταί "Εγκαίρως συγκβντρωθέντες είς τΌ Πανε- ^ πιστήμιον έξεκίνησαν έν στρατιωτική παρα¬ τάξει, ήγουμένης τής μουσικής τοΰ Όρφα- νοτροφείου Χατζηκώστα οί φοιτηταί, φέρον¬ τες επί τοϋ στήθους αυτών το φοιτητικον σήμα. Την σημαίαν αυτών «κράτει άριπρε- πής καί σεμνοϋ παραστήματος ρασοφόρος φοιτητής τής Θεολογίας. Κατέλαβον θέσιν έν τή πλατβία τοϋ Ναοΰ μεταξύ των Δο- κίμων καΐ τοϋ Πυροβολικοΰ. Επί των πεζοδρομίων τής πλατείας τοΰ Συντάγματος καί μέχρι τής πλατείας των Άνακτόρων παρετάχθησαν οί μαθηταί των τριών Γυμνασίων, των δύο Βαρβακείων, τοθ' Πρακτικοΰ Λυκείου, των Έλλην. Σχο¬ λείων καί των δημοτικών μέ τάς σημβίας αύτώ'ί συνοοευόμενοι υπο πάντων των Καθη- γητων. Είς το δίκιον παρετάχθη το Α'. Γυμνάσιον (Μητροπόλεως), ού δ εύσταλής σημαιοφόρος, Κρής, μαθητής τής Γ'. τά- •ξεως—θ. Στιβανάκης—φέρων την γραφτ- κωτάτην τής ήρωικής νήσου στολήν προσ- είλκυε πάντων τα βλέμματα. Ή διέλευσις τής Βασιλικής Οι¬ κογενείας Ή πλατεΤα τής Μητροπόλεως, οί έξω- στ»ι καΐ τα παράθυρα πασών τών"οίκιών έν ταΤς όδοΐς, δι' ών διήλθεν ή παράταξις, τα πεζοδρόμια καί αί πάροδοι, αί πλατείαι Συντάγματος καΐ Άνακτόρων Ιδριθον κό- σμου καΐ ιδία ξένων, κυρίων καΐ δεσποινί- δων μέ ποικίλας άμφιέσεις. Αί άμαξαι δια— σχίζουσαι τΌν παρατεταγμένον στρατόν φέ¬ ρουσι τούς κ. κ. 'Υπουργούς, τούς διπλω- μάτας, τούς στρατιωτικούς καΐ άλλους ύπαλ- λήλους είς τον ναόν τής Μητροπόλεως. Την 10 1)4 αί βασιλικαί άμαξαι έκχινοΰ- σιν έκ των Άνακτόρων. Τής πρώτης έπι- βα/νουαιν οί ύπασπισταί κ. κ. Δ.Βουδούρης, Δ. Βακάλογλους καί Ευστρ. Πίσσας, επι τής δευτέρας οί κ.κ.Τιμ. Βάσσος, Γ.Κουν- τουριώτης καΐ Κωνστ. ΚομνηνΌς Μηλιώτης καΐ επί τής τρίτης δ Αύλάρχης κ. Μ. Πα- παρρηγόπουλος καί δ «ρχηγος τοϋ Στρατ. ΟΙκου κ. Ι. Παπαδιαμαντόπουλος, ύπο- στράτηγος. Άκολουθεΐ ?λη ίππικοΰ καί μετ* αυτήν οί Ιφιποι προπομποΐ τής τεθρίπ- που Βασιλικής άμάξης, έφ' ής έπιβαίνουσιν ή Βασίλισα, φέρουσα λευκήν άμφίεσιν, δ Βασιλεύς φέρων στολήν Στρατηγοΰ καί τΌν Μεγαλόσταυρον, δ πρίγκηψ Χριστόφο- ρος μέ· στολήν Εύελπιδος χαί ό μικρΌς πρίγκηψ 'Αλέξανδρος τοΰ Διαδόχου. βασιλικήν άμαξαν περιστοιχίζουσιν ό Α. Ψύλλας ^ό Άρχιϊπποκομος %% Α. »». καί αλλοΐ άξιωματικοί Ιφιπποι. Τής ε*β« μένης τεθρίππου άμάξης έπιδαίνουσιν ήή Πριγκήπιοσα Σόφια, φέρουσα τεφρόχρου*" άμφίεσιν, δ Διάδοχος φέρων στολήν αντι- στρατήγου καί τον Μεγαλόσταυρον, μετά τοϋ έπιδάξου Διαδόχου Πρίγκηπος Γεωργίου. Τής επομένης άμάξης έπιδαίνουν ή πριγ- κήπισσα Ελένη έν λευκή περιδολή καί δ πρίγκηψ Νικόλαος φέρων την στολήν το8 βαθμοΰ τού καί-τον Μεγαλάσταυρον. Επί τεσσάρων άλλων άμαξών επιδαί- νουσιν ή Μεγάλη Κυρία, αί επί των Τιμών Κυρίαι τής Βασιλίσσης καί των πριγκηπισ-, σών καΐ οί ύπασπισταί τοϋ Δΐαδόχου καί τοϋ πρίγκηπος Νικολάου. Την συνοδείαν κλείει ϊλη Ίππικοΰ. Κατά την διέλευσιν τής βασι λικής πομπής αί μουσικαΐ καί αί σάλ¬ πιγγες άνακρούουσι τον βασιλικόν ΰ'μνον, οί στβνπώται παρουσιάζουν δπλα, καί ό λαος άπολαλύπτετα: ζητωκραυγάζων μετά των μαθητών. Έν τώ ναώ Ό Μητροπολίτης κ. θείκλητος μετ4 των Συνοδικών Αρχιερέων καΐ τοΰ λοιποί κλήρου φέροντες πολυτβλεστάτας άμφιΐσεις ύχοδέχονται την Βασ. Οίκογένειβν είς την είσοδον τοΰ ναοΰ. Άμέσως αρχετϊΐ ψαλλο- μένη ή συνήθης δοξολογία καί καθ' ήν στιγ¬ μήν δ χορος τοΰ ναοΰ μέλπει τον βασιλικόν πολυχρονισμΌν ακούονται οί χαιρετιστήριοι κανονιοδολισμοί. Μετά το πέρας τής δοξο- λογίας ή βασιλική συνοϊείβ'κθίτά την αυτήν ™ί!·ιν έΐΓΓϊνίίλθίΐι είί τα Άνάκτοία. τάξιν επανήλθεν είς τα Άνάκτορα. Τα διάφορα στρατιωτικά σώμβτα είς τοϋς στρατώνας των υπό τού; ή^/ους των σαλπίγγων και μουτικών, οί δέ φοιτηταί καΐ μ,αθητα'ι διηυβύνθηιαν ί'ις τό Παν επι ι τή α. ιον. Ή ατέψις των άνδριάντων Έν τϊ; επί της όδοΰ Σταδίου πλατεία Κο- λοκοτρώνη εσταμάτησαν κοιΐ άπεχαλύορίη'ϊαν πάντις πρό τοΰ άνδριάντος τοΰ ενδόξου στρα- τάρχου τής Πελοποννήιου Κολθ'.οτοώνη. Είς φοιτητής ιτροτεγγίσας κατίθετεν εις τό βά- θρον τοδ ά,νδριάντος στέφανον ΐκ δάφνης προσ- φωνήσας δι' ολίγων λίξιων, καί ή που.πή κατηυθύνθη είς τα προπυλοτια τοΰ Πανίπι- ατηαίου οπου ό Πρύτανις χ. Λάμπ^ος προσε· φώνη^ϊ τοϋς φοιτητάς συγκινήιας κα'ι συν- αρπάσας αύτούς· κοιι περατώσας τόν λόγον τού διά τής εξής άποστροφής πρός τοΰς άν- δριάντας. α'^η^ηη «»ιΐι; 'Λ ^.. |'ΐν^ι~νϊκροι εν τ^ χαρδία των ζώντων τό Γνοαλαα τής πατρίδος. Άναμνήσατβ ήμδς έν τη μεγάλγι ήαέρφ,ή'τις άνατβλλει αδριον, πώς έλευθεροΰνται τα ί- θνη. Διδάξατβ τοΰς νέους, τοΰς στεφανοϊντας την πολύτιμον κεφαλήν «άς, δ'τι δέν ποίπιι νάρκΐσθώσιν εί; το νά στεφανώσι τοΰς αξίους στεψάνων, άλλά καί νά γβίνωσιν αύτοι αξιοί, όπως στβφανωθώσί ποτ», έπ:τελο3ντες προ¬ σηκόντως τό κϊόζ την πατοίδα καθήκον, ώς έμπρέιτει είς "Ελληνας, μνήμονα; των μ.βγά- λων άναμνήσεων τοϋ ·παρβλθόντο; κα'ι π«ρ«· σκευάζοντας τό μεγαλείον τοΰ μέλλοντος. Άναρριχήθητβ τώρα έιτ'ι τοΰς κολρσσοΰς διά νά στεψητϊ τάς μεγάλας :ω/ λιθίνας κι- φαλάς, κα'ι άποκαλυπτομενοι όρκίσθητε, ίτι τ»τε και μόνον θά νομίσητε έ,παξίως έορτα- ζόμενα τα Έλευθέριβ, 8ταν πβύσωμιν αι¬ σθανόμενοι ημάς αύτοΰΐ πυγμαίου; άπέναντι γιγάντων». Έν μέσφ γενικής συγκινήσεως εγένετο ή στέψις των προ τοΰ Πανεπιστημίου άν¬ δριάντων καΐ οί παριστάμενοι μετέβησαν είς το ανατολικήν προαύλιον, δπου καί πά¬ λιν ωμίλησεν δ κ. Λάμπρος ειπών μεταξθ άλλων : «Φ ο ι τ η τ α », "Ελθίτ' ίδώ τώρα, πεοιλημίνοι ομιληταΐ, νά ρίψητε μετά την στέψιν των άνδριάντων' των μεγάλων τον γένους πρωτβθλητων τα τελευταία φύλλα των στεφάνων σα; επι τ«ιί- την την στήλην. Είνε τό μαρμάοινον πτυχί¬ ον, ου ηξιώθησαν οί νεκροί σας συνάδελφον άντΐ τοϋ διδακτορικοΰ διπλώματος. Σεϊς οί ίλεύθεροι ζηλεύβατε την ϊνδοξον ά· τυχίαν των φοιτητών τής χβές, ών τα όνί- ματα άνέγραψεν ίδώ ή εύλάοεια των διδ«σκά- λων των καί τοΰ Έθνους ή ευγνωμοσύνην σεϊς οί άλότρωτοι άποκαλύπτιιΐϊ °Ίγΐ1 ίτβν διερχειθε π^ο ταύτης τής στήλης κειΐ είίχεσθ* νά τύχωσιν αί Εουλεύουσαι υμών πατρίδες εύ- τυχεστέρων συναγωνιστών δμών έν τοίς άγδ- σι τοΰ μέλλοντος. Καΐ ίλοι ομού έλεύθεροι και άλύτρωτοι, θαυμασταΐ τής <ριλο«*τρί«ς των πεσόντων συναδέλφων, ύποψελλίσατε εί συγκινήσιι καταθέτοντες τΌν στέφανον σας ΑΊ ω ν ί α των ήμνήμ,η, κ«ί προβ-^ θέσατε τό τοΰ ποιητοΰ: «Χαρα σ τ ο ΰ ς ιΐ ε ) α μ ί ν ο !ι ς' άλλοίμονο β* έ μ α ς». ' Ό κ. Κωνσταντινίδης άπήγγειλε ποίη- μα καί έστεφανώθη τΌ ήρωον των [έν πολέ¬ μω πεσόντων φοιτητών. ] ΌκαιρΌς, εντελώς έαρινΌς, ηδνόηΛ κατά πολύ την επιτυχίαν τοΰ ^ έορτασμοβ τής χθεσινής ημέρας, ιδία κατά τάς πρ)Η μεσημβρίας ώρας. 1 Περί την δύσιν τοΰ ηλίου οί συνήθεις κανονοβολισμοΐ έπανελήφθησαν πρός χαιρετισμόν τής επισήμου ημέρας. < Την εσπέραν ή πόλις δλη Ιπλϊεν ίΐς .... λαγος φωτός. Αί δύο κεντρικαί πλατείαι Όμονοίας χαί Συντάγματος χαί αί δδθΓ 'Ερμοϋ, Αίόλου χαί Σταδίου χαταυγάζοντο άπΌ τΌ ηλεκτρικόν φώς. Τα Άνάκτορα τοΐ Βασιλέως χαί Διαδόχου, τα υπουργείον τΌ Βουλευτήριον, το Δημαρχείον χ«ί ν^Μ τα τα λοιπά δημοσία οίκοδομήμαΐτα ώς ' πλείσται ΐδιωτικαί Οικίαι έφωταγωγήθησαν^ Καΐ δ χόσμος άθρόος έξεχύθη είς τάς ' δούς τής πόλεως, είς τάς πλατείας καί διάφορα κέντρα. Την 9 μ. μ. έν τή πλατει'Λ τοϋ'

ματος ή μουσική τής φρουρας καί αί σάλ- |
πιγγες άνέκρουσαν τό «νακληττκόν. Ι
Τάμ-:λητής «Φιλικάς Ενώσεως» συ-
Ίηθροίσθησαν είς το έν τήόδφ Άγίου Μαρ-
*0υ κατάστημα αυτής καίάποτελέσαντες όμά-
8α πολυπληθή ίιωργάνωσαν λβμ-παδηφορίαν,
διελθόντες τάς κεντρικάς οΐους καί πλα-
κίας τής πόλεως έν συνοδεία τής μουσι-
ιιής τού Όρφανοτροφείου Χατζηκώστα.
Κβθ' οίον έψάλλοντθ υπο χοροΰ παίδων πα·
τριωτικά ασματα.
Την 10 μ. μ. εγένετο ή φωταγώγησις
τής Άκροπόλεως *«1 ^έξβτυλίχθη το μα-
γικόν δ'ραμα πρί> των ομμάτων των κατοί-
των τής πρωτευούσης καί των παρεπιϊη-
μούντων, οίτινες μ·τά θαυμασμόν* παρηκο-
λούθουν τάς έναλλασαομένας φαντασμαγορι-
κάς καΐ έκπάγλους ε'ικόνας, καΐ το πάγκα-
λον μνημεΓον, τον Παρθενώνα έν μέσω πυ-
»,ίνων χαί πολυχρώμων φλογων.
Ή κίνησις είς τάς όδούς ήτο ζωηροτάτη
ΐεχρι βαθείας νυκτός.
Ή άηοχή των οωματείων
Εντύπωσιν έπροςένησε χαί εΰρέως έσχο-
Κιάσθη χθές τ& γεγονός ότι έκ των 65 συν-
«χνιών καί σωματΐίων τή*ς πόλεώς μας,
τα πλείστα δέν έλαβον μέρος είς την εθνι¬
κήν εορτήν. Παρέστησαν μόνον διά των
Λρέδρων καί των ϊιοιχητιχών αυτών συμ-
Βθυλίων «ι συντεχνίαι των πιλοποιών τβ-
χνιτών καί καταστηματάρχαι, λιθογράφων,
τυπογράφων έργατών, ζαχαροπλαστών έρ·
γατών χαί καταστηματαρχών, οίνοπαντο-
Κωλών, άμαξηλατών, έπιπλοποιών τεχνι-
τών, γαλακτοπωλών, βαρελοποιών καί χά*
κνοκοπτών. Έκ δέ των συλλόγων π«ρέ-
ϊτησαν μόνον τα συμδούλια τοΰ 'Ακαδημαϊ-
ΛΟΪ» καί των Μακεδόνων.
Τό γεγονος τής άποχής των πλείστων
τωματείων έκ τή*ς έθνικής εορτής δέν δύνα-
ΐαι νάποίοθτ) είς αδιαφορίαν αυτών, άλλ'
<ίς αλλους λόγους, οί όποΤοι είνε άνάγκη >ά άναπτυχθώσιν ενώπιον τοδ χοινοΰ παρά
[ών ενδιαφερομένων.
Είς τό Άρσάκειον
Μετά περισσής μεγαλοπρεπεία^ χαί μ*-
γάλου ένθουσιασμοΰ «πανηγυρισθή χθές έν
τω Άρσακείφ ή έθνική ημών έορτή. "Α¬
πασαι αί μαθήτριαι, μετά το τέλος τή*ς λει-
τουργίας έν τη έχχλησία τοδ σχολείου,
έψαλλον διάφορα πατριωτικά χαί έθνιχά ά-
σματα καί άπήγγειλαν, τινές έξ αυτών, έν-
Βουσιώδη ποιήματα, άτινα πάντα έχειρο»
κροτήθησαν. Ιδίως ομως απεθαυμάσθη ή
καρά τής φιλομαθοΰς δεσποινίδος θηρεσίας
Μεταςα, έσωτερικής μαθητρίας τής τελευ¬
ταίας τάξεως τοΰ Διδασκαλείον άπαγγελ-
ΟεΓσα έκθεσις, ήτις έβραβεύθη υπο τής έπι-
τροπής, κριθεια-α ώς ανωτέρα καί μάλλον
Λατάλληλος διά την χθεσινήν ημέραν. Μετά
τΌ πέρας τής άπαγγελίας ταύτης ίψάλη
}φ* «πασών των μαθητριών ό έθνικος Ομνος
«.αί ούτως έληξεν ή λαμπρά αυτή χαί αλη-
Γμόνητος τίλετή.
ΕΝ ΙΊΕ Ι-ΡΑ.ΙΕΙ1
Μολονότι ό καιρος ήτο τα μάλα εύνοϊχός
ϊέν έωρτάσθη μετά πολλοθ Ινθουσιασμοΰ ή
χθεσινή ήμέρα. Πενιχρ'ος σημαιοστολισμός
τής Δημαρχίας καί κωδωνοκρουσίαι των
*αών ήσαν τα μίνα,απερ προσίδιδον το έξαι-
•Η δοξολογΐ»
Ή δοξολογία χοροστατοϋ'ντος τοθ Σεβ
Βοιωτίας κ. Βλαχάκη έψάλη είς τον Μη-
τροπολητικον ναόν τής Άγίας Τριάδος. Ό
ΐυρρεΰσας έν αυτή χόσμος δέν ήτο ό'πως
ϊλλα ίτη.ΈννοίΤτβι δ'τι δέν ίλειψ*ν οί έπί-
ΐημοι, οίτινες ήσαν ό κ. Δήμαρχος, άνευ
ιών Δημοτιχών Συμδούλων, ό χ. Λιμ«-
'άρχης, ό Άστυνόμος, ό χ. Φροΰραρχος
<αί ΪΛοι οί Πρόξενοι των ξένων Κρατών ιτλήν τής Τουρκίας. Έαίσης δέν ίλειψαν ιΐαι τα σχολεΤα, τα όπο?α μή δυνάμενα μέ (■ούς πολυαρίθμους μαθητάς των να εισέλ¬ θουν είς τβν ναόν έμειναν είς τΌ προαύλιον χΰτοϋ έν παρατάξει. Μετά την δοξολογίαν Μετά την δοξολογίαν, περατωθεΤσαν περί την ΙΟην π. μ. τοΰ χ6σμου διευθυνθέντος κάτωθεν το!3 άνατθλικομεσημδρινου μέρους τής Δημαρχίας κ»1 των επισήμων άνελθόν- Γων είς αύτην ίξεφωνήθη ό πανηγυριχός τής ημέρας υπό τοϋ χαθηγητοΰ χ. Γεωρ¬ γιάδου. Μετά τούτο χαί άφοΰ χαι ό οιχηγόρος Χ. Φαρδούλης απηύθυνεν ολίγας λέςίΐς είς Ά πλήθος ο χίσμος διελύθη. Τό Δραγάτβειον Έξ 5λων των χατά την χθεσινήν τελε¬ τήν παραστάντων σχολείων έφιγοΰραρε πε¬ ρισσότερον τΌ τοΰ χ. Δραγάτση, τΰΰ όποίου μάλιστα οί μαθηταί ολίγον πρΌ τής έχ- φωνήσεως τοΰ πανηγυριχοϋ Ιψαλον προ τής Δημαρχίας άσματά τίνα έχ των Μαχε- Βονιχών τοθ χ. Στρατήγη. Καθ* ό'λην την διάρκειαν τής τελετής έ- καιάνιζε διάφορα τεμάχια ή μπάντα τοϋ ΐΜουνικου1 ΙΙειραϊχου Σϋνδέσμου» ή μόνη μουσική μας, άφότου ή Φιλαρμονιχή διε¬ λύθη. Ή ατέψις τού Καραΐσκάκν) Ληξάσης ούτω τής τελετής χαθ' ή προ¬ σεφέρθησαν είς την Δημαρχίαν άναψυκτικά ΓθΤς έπίσήμοις, άπαντα τα σχολεΤα ήγουμέ- <ων των διδασν,άλων αυτών μετέβησαν είς την πλατείαν Καραΐσχάχη καί έστεφάνωσαν Λν ί|ρωα, άφοΰ προηγουμένως είπεν ολίγας λέξεις μεστάς άληθειών ό άπίστρατος ταγ- )ΐατάρχης κ. Βούλγαρης. ΜΒΤΑ ΜΒΣΗΜΒΡΙΔ1Τ Μετά μεσημβρίαν έπ(σ<^ ·Λ υπο τον κ. ϊημελήν σχολαρχβΤον μετέβη είς την ά- κτήν Ξαοερίου ο'πως στεβανώση τΌν άν- ίριάντ* τοθ Θαλασ»ινοί3 ίξρωος τής Έπα- ♦«στάσεως Μιαουλη, δυστυχώς ο'μως ίέν Ικετράπη είς τούΝ; μαθητάς ή «Γιτοδος είς ΛΒασιλιχβν περίπτερον χατά παράδοξον χρατοθσβν συνήθειαν. Έν τούτοις εγένετο ή στίψις—ίπιτραπεΐσης μονον είς τβν χ. Τημβλήν τής είσόδου—χαί χατδπιν τούτου έξεοωνήθη νευρώδης λ6γος ΰπΌ τοδ σχο- λάρχου τούτου είς τοθς μαθητάς {ξωθεν τοϋ «εριπτιρον. Τό βράδυ ΤΌ βράδυ εγένετο ή στερεότυπος ώχρά •ωτϊψί» είς την Δημαρχίαν, την λίσχην, τον Εμπορικον Σύλλογον, το Γυμνάσιον χά: είς διάφορα άλλα δημοσία χαί ίδιωτιχά χαταστήματα, μεταξυ των οποίων διεκρίνετο *Χ Λ:Ίιι*ιη« τηίΐ ν ΛΛΛ,ν/ί"*» . Λύκειον .„ ... —,.-,-.«,,. Πολύ έσχολιάσθη ή έκ τής τβλετής ,««. των σωματείων. Ώς έμάθομεν δέν εκλήθησαν ^ ταδτ» ταλλήλως υπό τής, Δημοτικής άρχής. ΤΟ ΜΕ-ΡΙΟΝ ΤΩΝ ΗΧΘΕΣΙΝΗΕπΐΣΗΜΟΣΕΝΑΡΞΙΙΑΥΤΟΥ ' ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ ΟΙ ΕΚΦΟΝΗΘΕΝΤΩΣ ΛΟΓΟΙ Ή τρισχατάρβιος, ή χαντακώνουσα, ή έξευτελίζουσα, ή καί τα ίερά μιαίνουσα καί τάς Ιδίας άλβυρώνουσα χαί το ΏραΤον μα- σκαρεύουσα Αυτής Νεοαθηναϊκή Μεγαλειό- της, ή Σκένη, χαταληφθεΤσα χθές «πό την λύσσαν τής αντιδράσεως πρός την λευκήν εορτήν, δαίμων ολέθρου χαί βεδηλώσεως, ωδήγησε χθές τούς αρχαιολόγους επί τοϋ Παρθενώνος άλευρωμενους. Είνε βεβαία θλιβερόν ο'τι άφήγησις τοιαύτη εορτής^ ώς ή χθεσινή, άρχίζει μέ την άηίή αυτήν μεμψιμοιρίαν. ^ Άλλ' ό'ταν λέγωμεν ό π 0- δ ο χ η των άρχαιολόγων επί τοϊϊ Παρθί- νώνος, αφίνομεν δέ την σκόνην νά τούς δ- ποδεχθχί πρώτη, μή Ιχοντες τ'ον στοιχειώ- δη εΰπρέπειαν νά καταβρέξωμεν άπΌ πρωι'ας τούς περΐ την Ακροπολιν δρόμους δι ς καί πεντάκις χαΐ δεκαπεντάχις, πώς λέγεται τουτο ; , . , Πρέπει νά χαταπίνωμεν την αθλιϊτητα μας μαζ'ι μέ την σκόνην, ή1 πρέπει να το Χέγωμεν παστρικά ό'τι είμεθα άστεΤοι ; Αί «μάζαι ποΰ ίτρεχαν άπΌ ρυτήρος είς τον δρόμον τής Άκροπόλεως δέν « φ α Ε¬ ν ο ν τ ο 1 Τέτοιο ήτο το σύννεφον τής σν.4- νης, ίσομέγεθες έκείνου άπΌ τΌ όποΤον ε¬ ξήλθε τΌ τελώνιον τής Χαλιμϊς. Καί λε- γόμεθα φύλακες των αρχαιοτάτων, ήμεΤς οί στραβών^ντες τΌ συνέδριον είς τρόπον ώστε νά μή μπορή νά τάς ιδή". Αΰτά έτράβηξε χθες ή δυστυχής άρχαία Ελλάς άπΌ την νεωτέραν. Μίαν δευτέραν νεοελληνικήν παρατήρη¬ σιν Ιχθμεν νά κάμωμεν είς τΌ ζήτημα τής πορείας των άμαξών, αί όποΤαι διά νά πολ- λαπλασιάσουν τα άγώγια των Ιτρεχον μέ τόσην λυσσώδη ταχύτητα ώστε είνε θαθμα τής Εΰαγγελιστρίας πώς δέν έκοψχν μί*ν έκατοντάδα διαβατών. Είδομεν άμαξηλάτας οί όποΤοι, ενώπιον των άστυνόμων καί των άστυφυλάκων, ματαίως κραυγαζόντων, πα- ρέβαινον τΌν στοιχειώδη κανονισμΌν τής πορείας. Αΰτά συμβαίνουν πάντοτβ χαί ο χ. Πα- πούλας ημπορεί νά τα λάβη ΰπ' ϊψει. Άλλ άς άνέλθωμεν είς την Ακροπολιν έκεΤ δ'που σβύνουν δλαι α! άθλιότητες, όσον χαί «ν είνε ίυναταί. Έκε7 δέν φθάνουν οΰτε ή σκόνη, οϊτε αί άμαξαι. Ό άέρας είνε έξ«- γνιστικ,ός. Χ Κόσμος άρκετΌς ?χβι χυθη επί των γε- ντωί ΐ>πβ τον ήΧιον λόφων χά! αί άμαξαι
κομίσουν αδιακόπως πρΌ των προπυλαίων
ψηλά καπέλλα, ρεδιγκότας,ζακέδες, φράκα,
ξένους κ«1 εντοπίους, ώραιότητας χαί ασχη-
μίας. Είς την είσοδον οί άρχανθλόγοι χΰριοι
Σωτηριάδης χαί Φίλιος έξελέγχουν τα εισί—
τήρια. Επάνω είς την κορυφήν τής μεγά-
λης χλίμακος υπο την σκιάν των στηλών
διακρίνεται ό πρόεδρος τοΰ Διεθνοϋς Άρ-
χαιολογιχοΰ Συνεδρίου, ή Α. Υ. ό Διάδοχος
οίχοδεβπβτης τοϋ ένδοξωτέροιι των οίκων
τής ΰφηλίου κατά την στιγμήν εκείνην 0-
ποδεχόμενος. Περιτριγυρίζεται υπο τής επι-
τροπής. Διακρίνεται έκεΤ ό Πρύτανις χ.
Λάμπρος φέρων τΌ νέον ωραίον παράσημον,
την Πρυτο:νικήν αλυσιν.
Ό διάδοχος είνε 6μιλητικώτ»τος. Δίδει
διαρκώς διαταγάς είς τΌν κ. Μερκάτην, ό
οποίος τρέχει μέ διαγγβλέως ταχύτητα δε-
ξιά καί άριστερά. Παρά τΌν Διάδοχον Γ-
σταται καΐ ο κ. Μπάουτσερ, άνταποχριτής
τοθ «Χρόνου», οί ύπουργοί χύριοι Καρα-
πανος χαί Γουναράκης χαί μερικοί διπλω¬
μάται. Είνε ή"3ϊ) ή ώρα 2 1)2 μ. μ. και οί
άρχαιολόγοι Ιχουν ανέλθη πάντες την Α¬
κροπολιν, άποσυρθ-ντες πρΌς τΌν Παρθ=νί3-
να σκορπισθέντες επί των μαρμάρων κ»ΐ
μελετώντες. ΆπΌ τής κορυφής τού βράχου
το θέαμα τής έαρινώς χρωματισμένης φύ¬
σεως, τοΒ γαληνίου έλαιώνος, τής Καλλι-
θέας, το3 άλιπέδον, τής πόλεως, είνε θε-
σπίσιον. Ή φύσις Ιχει κάτι τι λατρείας
καί δεήσεως. Ή Άττική πρασινάδ*, μέ
τας αποχρώσεις της σοφώς άρμονισμίνας ά-
πλώνεται μακαριωτάτη. Ένα μεγάλο, λε·^
κΌν σύννεφο είνε είς τΌν ουρανόν, άλλά
φβίνεται ώς νά μή τολμα ν' απλωθη. Πόα
πνίγει τάς ρίζας των γυρμένων μαρμαρι'νων
σπονδύλων τής Άκροπόλεως καΐ μαργαρΤ-
ται κλίνουν επί των θραυσμ,άτων είς μίαν
μ,υστικήν σανομιλίαν. Οί ξένοι δέν όμιλοϋν,
άλλά προσεύχονται.
Χ
Έμ,φανίζεται δ κ. ΠρωθυπουργΌς άνερ-
χόμενος την μεγάλην κλίμακα. Στηρίζε-
ται είς τΌν βραχίονα τοΰ βουλευτού κ.
Καλλιφρονα χαί τΌν άχολουθεί* μεγάλη
συνοδεία οίκείων καΐ φίλον. Είς *άθε πέντε
σκαλοπάτια σταματ? διά νά ξεκουρασθη.
Ή άνάδασις είνε πολύ Ιπίπονος. Ό χ.
Καλλιφρονας σφίγγει μέ στοργήν τΌν πρω-
θυπουργικον βραχίονα. Ή άνάδασις διήρ¬
κεσε πολλήν ώραν χαί ο χ. Δηλιγιάννης
ευρέθη τέλο; επί τής άνωτάτης βαθμίϊος
έν μέσω τής Ιπιτρ^οπής, 8που άφησε μίαν
βαθεΤαν έκπνοήν ανακουφίσεως καΐ άνέκτη-
σεν 6'λην την γόησσαν φαιδρότητά τού. "Ο-
λοι ανεκαλύφθησαν καΐ ο ΠρωθκπουργΌς
ήρχισε χαι^ρετών! Το3 συνέσττ;σαν πολλούς
καΐ τούς ανεγνώρισεν. Έχαφέτισβ καΐ τΌν
κ. Μπάουτσερ. Ώμίληϊβ τρε7ς γλώσσας.
Έπειτα βποχαλυφθεΐς έπροχώοησε πρΌς
τΌν Διάδοχον, δπεκλίθΐ) καΐ αντήλλαξαν
χειραψίαν.
^ — Δέν είνε βδχολον, 'Υψηλοτβτε, «Τΐϊε
να αναβη κανεις τόσον ΰψος.
— Ναί, κύριε κρΙε$ρ(, είπεν ο Διάίο-
χος γελών. Είνε λαχάνοσμα. Άλλά φο-
ρέστ* τβ χαπελλο σας, είσθε ίδρωμένος.
Ό χ. Δηλιγΐ άννης βφόρεσβ ·Λν υψηλόν
μαΰρίν τού πΓλον. Επλησίασε χβΐ ό χ.
Καραπδνος χαί εσχηματίσθη κύκλο; άνα-
μένων την άφιξιν τής Βασιλικής οικογε¬
νείας.
Την 3ην ώραν ακριβώς οί ΙντΌς τής 'Α-
κροπόλεω; άρχαιολόγοι Ιδλεπο* άπΌ μα¬
κράν την άφιξιν τής Βασιλικής οικογενείας.
Ό οίκοδίίπίτης Διάδοχος ύπεϊίχθη την
Β. Οικογένειαν καΐ έτάχθη έμπρος όδηγών
αυτήν διά μέσου των χορταριασμένων συν-
τριμμάτων πρός τον Παρθενών». Προεπο-
ρεύετο ό Βασιλεύς κρατών είς τΌν βραχίονά
τού την Βασίλισσαν, ηκολούθουν αί πριγκή-
πισσαι καί οί μικροΐ καί μεγάλοι πρίγκη-
πες. Ή Βασίλ'.σσα έφόρει λευκόν έαρινβν
ψόρεμιχ, παλαιοΰ συρμοΰ, τής Όθωνικής,
δύναται νά εΓκη χανεΐς έποχή?, Ό Βασι¬
λεύς έφόρει μικράν στολήν τοΰ ναυτικοίί.
ΙΙολλοί παραξενεύονται καί ερωτούν.
— Γιατί μικράν στολήν ;
— Ό Βασιλεύς δίδει τΌν τόνον τής έν-
βυμασίβς είπε χαποιος πρός βνα φρακοφέ-
ρον.
— Δηλαδή ;
— Ε(πα 8τ! δ Βασιλεύς είνε σοφΌς καί
ξεύρει πώς νά διορθών/) τα λάβη των άλ-
λων.
Οί ΒασιλεΤς διέγραψαν μεγάλον κύκλον
βαδίζοντες καϊ τίλος, άποΓοποΰμενοι είς
πλήθος φωτογραφικών φαχών, οί όποΤοι
είχον εντείνει μετά βουλιμίας τΌν δφθαλμόν
των πρΌς τα έκεϊ, εισήλθον είς τΌν Παρθε¬
νωνα, βαδίσαντες πρϊς την γωνίαν ή ό-
ποία είχε ορισθή ώς τόπος τής ύποϊοχής.
ΤΌ πλήθος έχει ίπυκνώθη. Ώραιότητες γι»-
ναικεΤαι, ξέναι κα! αθηναϊκαί, άνήλθον επά¬
νω είς τα χαλάσματα ώς διτ?ρφυσικά άνίη
άναδοθέντα άπΌ τάς ρωγμάς. Τα φορέματα
ησαν'μυρίων χρωμάτων. Ή άρχαιότης καί
ή άναγέννησις ε'χαν κάποιαν αναίι'ωσιν είς
σάρκα.
Ή α5ρ« ^το λεπτή, κ*ί τα πάντα την
ώραν αυτήν, μέσα είς αυτήν την μικτήν
πνοήν μαρμάρων μαζΐ τα άνθρώπων, άπΌ
τής κυρίας Συλίαΐν μέχρι τοΰ παρισταμέ-
νου κ. Μιστριώτου, ώ ναί τα πάντα ηααν
ώραΤα.
Χ
Μετ* ολίγον ίνα χρυσουν πιλίκιον πλημ-
μυρούμενον απΌ τΌ καταρρίον πλούσιον λο-
φίον εφάνη ΰπίρ τΌ πλήθος. Ό Διά5οχος
ήρχισε μέ την γνησίαν τού την άπΌ αΓμα-
τος ελληνικήν προφοράν σαφώς καϊ καθα¬
ρώς έκφωνΰν την προσ·ώνησιν πρός τούς
ξένους. Αί στήλαι όπισθεν των οποίων κα-
τεδαινεν ό ήλιος τον έσκίαζον καί διά των
χασμάτων των τΌ κατάχροσον φώς χυνόμε-
νον έχρύσωνε μαλλιά καί ετηκε μάτια επά¬
νω είς το πυκν'ον ακροατήριον. Ό Διάϊο-
χος είπε τα εξής :
Επί τού ίεροΰ τής Άκροπό-
λεως βράχου, είς δν ή άπελευ-
ΟερωΟείσ». Ελλάς απέδωκε με¬
τά μακρούς αίώνας την γαλήνην
καΐ την ηρεμίαν, την προσήκου-
σαν είς ϊήν αιώνιον Τέχνην, έν-
τός των περικαλλών λειψάνων
τού ναού τούτου τής Αθήνας,
τής συμβολιζούαης την σοφίαν, ή
σεμνή υμών συνέλευσις σήμερον
είνε σύνοοΌς ίεροφαντών, φερόν-
των άπό των περά.ων τού κό-
βμου τόν φόρον τού θνυμασμού
πρός^ την δόξαν κ»1 τό κάλλος
τής άρχοιίας Ελλάδος.
Άπό μέροος τής νέας Ελλά¬
δος εΰχαριβτώ υμάς· κύριον,
μετά προθυμίας άκούσαντας τής
φωνής αυτής, καλούβης υμάς εις
επίσκεψιν τής χώρας |τών μεγά-
λων άναμνήσεων εύκλεούς πα-
ρελθόντος καΐ είς συνεργασίαν
πρός μελέτην καΐ διαφώτισιν
των μνημείων, άτινα κατέλιπεν
είς ημάς ό άρχαϊος κόσμος.
"Εχομεν την συνείδησιν, ότι έ-
πετελέοαμεν τό Ιφ' ημίν τό έπι-
βαλλόμενον είς ημάς καθήκον
τής συντηρήσεως καί άνααώσεως,
τής άποκαλύψεως καί άναστηλώ-
σεως των μνημείων τού προγο-
νικοΰ ημών παρελθόντος, καΐ
ότι διά παντός τρόπου ήγωνί-
σθημεν ν' άναδείξωμεν την Πα-
ίδ ημών κατ' εξοχήν χώραν
ολί
ής ρχγς
Άλλ' ομοίως βυνηαθάνϋημεν,
ότι τα προγονικά ημών κειμή-
λια είνε Οησαυρός κοινάς είς τόν
πεφωτισμένον κόσμον, καΐ διά
τούτο παρέσχομεν μ,ετά τής με¬
γίστης έλευθεριοτητος την ά¬
δειαν ημών καΐ την συνδρομήν
είς πάντα τα έθνη, όπως βυνερ-
γασθώαιν επί τού Έλληνικού έ-
δάφους μετά των Έλλήνων έν
τώ ευγενεί υπέρ τής έπιστήμης
άγώνι.
Τής διεθνούς δέ καΐ είλικρι-
νούς βυνεργασίας ταύτης καρπός
δύναται νά Θεωρηθή ή σύγκληοις
τού Συνεδρίου τούτου, όπερ
βκοπεϊ την προαγωγήν τής άρ-
χαιολογικής έπιατήμης διά τής
βοηθείας καΐ συμπράξεως απάν¬
των των πεπολιτισμένον λαών.
Διά τούτο δέ μετά πεποιθήσεως
ένητενίααμεν είς την ημέραν
Ι ταύτην, άπεκδεχόμενοι δτι ή- |
θέλομεν τύχει τής προθύμου καΐ "
ένθουσιώδους βυμμετοχήςύμιών
είς έργον, ου την πρωτοοουλίαν
έθάρρησε ν' αναλάβη νυν ή νέα
Ελλάς, ώς κληρονόμος τί,ς
άρχαίας.
Ή πόλις των Αθηνών βεμνυ-
νεται επί τή ενταύθα ηαρουβία.
υμών, ό δ' ελληνικός λαός εύτυ·
'/'-ζει εαυτόν μετ* εμού, 6ποδε-
χόμενος υμάς, τούς έπισήμους
αντιπροσώπους πολλών καΐ κρα-
ταιών εθνών καΐ πάντων βχεδον
των επιστημονικήν καθιδρυμά¬
των καΐ πρωτοκαθέδρους τής
άρχαιολογικής έπιστήμης. Τεί-
νων δέ είς υμάς φιλόξενον την
δεξιάν, προαφωνεΐ* υμάς άπό
καρδίας δι* είλικρινούς Χ α £-
ρ ε τ ε.
Έν μέσω των καλλιστευματων
τής άρχαίας τέχνης, των ώ β π ε ρ
άειθαλές π ν ε ύ μ αι καί
ψυχήν άγήρωκαταμε-
μιγμένην εχόντων, εν
μέσω λαοΰ προβκειμένου μετά
στοργής είς την λατρείαν τού
μεγάλου παρελθόντος, καί βα-
δίζοντος στερρώς την επί τα
πρόσω οδόν, χωρήσατε μετα
θάρρους επί τό έργον ύμιΛν, ω
ότρηροΐ Θεράποντες των άρ
χαίοιν λΐουβών, πεποιθότεβ* ότι
σύμπας ό πεπολιτισμένος κόβ-
μος, όν άντιπροβωπ&ύετε, θέλει
κροτήσει τάς χείρας επί τώ ευ¬
γενεί υμών άγώνι υπέρ έπιβτή-
μης τιμώσης τό ανθρώπινον
πνεύμα.
Έν ονόματι τού Βασιλέως των
Έλλήνων Γεωργίου τού Α' κη-
ρύττω την έναρξιν τού «ρώτου
Αιεθνούς Άρχ<αιολογικθυ _ίυν- εδρίου. Ζωηρά χειροκροτήμβτα άντήχησΛν ίντΌς τοΰ Παρθενώνος. Μετά τουτο ωμίλησεν δ ϋπουργός τής Ιΐαιδείας, όστις είπε τα εξής: 0 ΛΟΓΟΣ ΤΟΤ κ. ΚΑΡΑΠΑΝΟΥ Μ«γαλ«ιίτ«τί, Κοοίβι κβί Κύβιβι, Ή Α. Β. Υ. & Δΐάοβχβϊ, τού οποίΌο ή δ- ψηλή οΐίύθυν<τ« ιβχυβώς <τυν*τίλε»«ν είς την επιτυχίαν της ίοναθίθίτεώί μ.ας, εξήγησιν υμίν δι* έτκσήα»ι> φωνής τάς ευχαριστίας τής
Ελλάδος. Δέ» ε/,ο» λβιπόν ή' ν« σϊς ίπ«ν«-
λά5ω έκ μέρους τής έλλτ|νικ,ής Κκβερνήσεως
καΐ τής χώρας μας τάς ευχαριστίας α«ς) διά
την τιμήν, την οποίαν σιί<, κύριοι, εΰηρε- στή9·/)τί νά μάς παράσ/ητε προσερχάμινοι ίπως συγκροτήσητε τβ Διιβνίς "υνέδριον τής Άρχαιολογ'ίιΐί. Γνωρίζίτε κ«'λλ(τερον •(ΑβΜ τ4ί προόδους, τάί &ποί«ς ή «ρχαιολογική *πι<™ήο.η εκααε κβτά την Τίλίυτιχίαν ίχατονταετηριδβ, ίοί<βς οέ κβτά τό τελίυταΐον ήμισυ της. Δέν σκο- ! πεΰω νά βϊσιλθω εις τάς λεπτε^ριίας τίίν μιγάλων αρχαιολογικών άποκαλύψεων. θά ίμάχρυνα πο*.ύ. Άλλά »β (** έ«ττ»έψητε νά ρίψ« ΙνβλίμμαέπΙ τή< 'στβρίας τής έπι- στ·ιίμης, ήτις άποτιλεϊ το βέμα της σ«νκ- Οροίσεώς μας. Ή άρχαιολογία, ήτις συνίιταται ΐ'ις την μίλίτην' των άρ/αίων μνηαείων δέν ήτο κοΛ' ολοκληρίαν γνωστή είς τοΰς άρχαίους. Εΰρίσκομ.εν ττολλοΰς ερασιτέχνβς κβί συλ- λογβΐς άργαίων άντικβιμβνων παρά τοίς αρ¬ χαίοις *Βλληίΐ κβι Ρωμαίοις. Άλλ' ή έ«ι- σΓήμη άνήκει είς τόν «ύγχοθνον κάσ|».βν, διότι ή μιλέτη των Ιλληνιχών κα ρο»μαΐκών μ>η-
μείων άπίτελεσε την πρώτην καί κυρίαν
βάιιν της.
Παροοϊΐάζεται κατά την εποχήν της άν«-
γεννή'ίεως όπάτβν οί μεγιλοι οιδάσκαλοι τής
τέχνης έν Ίταλί» δ Λεονάρδος δέ Βίντσι, 6
Μιχαήλ Άγγελος, ό Ραφαήλ καΐ τόσοι άλλοι
έαπνέονται άπό των μνημεΐων τής αρχαιότη¬
τος βπως δηαιοοογ ^σωσι τ' βριστοτεχνήμβτί
των, τα διτοΐβ βινΐ ή ιτηγήτής ~»»τ$ρβς τ<- χνης. Άλλα κατά την εποχήν ΐΛΰτην ϊϊν έ- _μ3λέτων τ' άρχαϊα μνημιΐα υπό Ιστορικήν καί έΛΐϊτημονΐκήν ίΐϊοψιν. 'ΙΙ ώρβ'.άτης των μόνη έπΐσπα την προσο¬ χήν των ώς καλλιτεχνών. Άργόνιρον κατά. τό 16ονα'ιών« άνοίγεται δευτέρα περίοδος έν τγ) (στορία τή« άρναιολογίας. Σοφβί χαί τ«- ξειδιώται καί ό Σπων καϊ ο Τέμπερ χαί άλ¬ λοι, ησχολήθησαν είς τΌ νά μελετήσωσι τα άρ/οιΐα μνημεΐα 8/« μόνον υπό την ετηψτν τοΰ χάλλους, άλλ' έπίτης υπό επιστημονικήν ϊποψΐν τοΰ πάλΧοκς συνδέοντες α,ύτό πρός την αρχαίαν Ιστορίαν. Αί μιλέται των έν τούτοις δέν ώοηγοΰντο ύιτό έ—στηαονική; με9όδου· εΤ- χον μάλλον χαρακτήρα άοιαβόρων έξετάσεων, αΐτινες έγεννήβηιαν έκ τής περιεργιίας των έραϊΐτεννών. Κατά τα μέσα τού 18ου α'ώνοί ή αρχαιο- λογί* είσεβχομένιι »ίς την τοίτην πίρίοδόν της λαυ,βάνίΐ την επιστημονικήν δπόστασίν τη;. Ό Βίγκελμαν βΐτις προΐσταται κατά την νέαν «ύτήν περίοδον, έξηγ«ϊ τόν δεσμον Ιστις ίνώνιι την «ρχαιολογίαν μίτά τής Ιϊτο- ρ(«ς με -ήν τέχνην κβί με την ζωήν 6λό- κληρον των άρχαίων. Επί των βάσιων τές οποίας ίθισιν ο Βίγκιλμαν —>λυάριθιχ»ι αοφβί
άνήγειρβν την άρχβιολογιχήν επιστήμην θέ-
τοντες ώς σκοπόν την μελέτην τής άναπτύ-
ζ«ως τοΰ πολιτισμόν κατλ τοΰς παρελθόντας
«Ίώνβς 6·' ίλεΐς τά< έπόψεις. Δέν ε/ω διόλου β κόπον ομιλών πρες δμΐς οίΐτω κυριίι νά σας διδάξω νέον τι. ΕΤνε πράγματα, τα οποίος γνωρίζιτ* χ«λλίτ«ρβν έμοΰ. Άλλ* ένέμισα απαραίτητον νά ρίψω Ιν ^λέμμα παλινξρομικόν επί τής μελέτης τής άρχαιολογικής επτστήμης όπως καταστήϊω κατ«λη<ϊτοτέροιν την σκέψιν μου έ«ί τ£εν προφβνών άπβτελετ|ΐάτων των Διεθνών Άρ- χίιολογικών Συνεδρίων. Νομ(ζω 8τι διά τής δράιεώς των ε'ισερχόαιϊοι είς την τετάρτην περίοδον τής άρχαιολογικής έπιστήμης. Την περίοδον εκείνην, καθ* ή* αί σχετικαί πρίς την επιστήμην ταύτην μελέται 9« λάβωσι παγκόσμιον επέκτασιν. Λιάοοροι σοφοΐ έλθάντις εξ {λων των μ*· ρών τοΰ πεπολιτισμένου κοσμ,ου σιτνβντώμενβι καί άνταλλάσσοντίς μεταξύ των τάς σκέψεως Των επί των άποτιλισμάτων των εργασιών των θά συντελέσωσιν δπως Ιπεκτείνωσι την «ρχαιολογίαν, ήτις ·4 πτριλάβη ρ«ίμηδόν παν ο,τι άφοοί τόν βίον των αρχ«(ων. Ή άνχπτυξις την οπο(«ν «> άρχοκβλογικΐιί
άνοισκβφαι ϊλαδον κβτά τα τελευταία Ιτη κκί
τα πολυάριίμβ χ«1 «ολύτΐμβ μνημεΤα, άτινα.
άνεκαλύ^ίΐ|σα# ««ντ«χ<Μεν κβίιστώ*ιν άπ«- ΛΚίτητον την συνεργασίαν τ*ύτην των άρ- χαιολίγων πάσης χώρας, δνί-ι» τής όποίβς εΤνι α8ύνατ·ν ν* γΐνωίι μελίται συγκριτικβί μι- τενξΰ των ιποτιλεσμίτων ΐείων $ι«·»ρων «- ρευνών. Μία έξίτασις ίλωντων μνημείων( τί οποΐα οί «ρχαϊοι μετίοωσβν ι'ις τοί)ί μεταγενεστί- ρους, γινομένη άπό κοίνον δι* Συνεδοίων θά οιαφωτίσΐϋ τβ <τχ·τ«κ« ζητή- ματα τής πολιτικής κ«1 «τρβτιωτικής Ιστο- ρ(ας των άρχαίων εθνών. θά καταστήση γνωστόν κβτ* τρόπον πλη- ρεστερον τόν 1διωτ;χόν βίον των καί θά δυ- νηθή να χρησιμεύσν) έπ(ση< όπως λώβ»» τ« ζητήματ» τ'άφορώντα τάς έπισή(«ΛΐΚκ«ί τας θετικάς μελέτας. , Εγίνοντο έν Εύρώπη πλείστα συνέδρια αν- θρωπολογίβί καί ίΊτοίίας, έν τοίς βποίοκ τ' άρνβιολογικά ζητήματ,α εξητάσθησαν έν πα¬ ρόδω.* 'Αλλά τΌ συνέδοιον τουτο είνε ^τό πρώτον, το οποίον εχει την άρχαιολογίαν ώς ·έ|»« <»· ριον καί μοναδικόν. Μην έκπλαγήτε διόλου, Κύριοι, εάν ή π«- ρουσία σ*ς καΐ 6 τόπος Ινβ· νυνΐρχετικ τ» Συνέδριον μας, μΐ έμπνέοατι την τολμηράν ϊσως σκέψιν, 8τι ή άρχαιολογική Ιιΐιστήμη νάρΐί είς τάς συναθροίσιις ομοίας φύσεως ®* εισέλθη άπό τής ήαέρας ταύτης είς νεαν περίοδον άναπτύξεως κ«ί προόδου. Άντιπροσωπεύετ» ίντανθα τΙνπεπολ«τισ|λέ· νόν κόσμον ολόκληρον κβί δ χ*·ρο^ έν τώ δποίω συνήλθομεν «7ν» το μνημβΐον, τ· 4- ποΐον άντιπροσωπεύει ?χι μόνον τό τελειότε- οον τροίόν τής μ.εγαλο<ρυίε:ς τβΰ άνθρώπβυ, άλλά το δποΐον συμ,βολίζει άχόμ,η την Ινωίιν δύο πολιτισμών δμοβί.'>νως άνιγνωρισμΐνην ώ«
άνωτέο«ν ίλων τϋν' άλλων. Τού 'Βλληνιχοδ
κβί τοΰ Χριστιανικόν πολιτισμόν.
Ό Παρθενών είνε δ ίιάσημθί ναβ; τη^
Αθήνας, τής θεάς τής Σοφίας. Όταν δ ελ-
ληνι—,ός ανέπτυξε καί έτελειοποίησε την ί-
οβδαϊκή* 'Λίαη χαί την ίείαϊν ·—«*«{«» τοΰ
Χριστοΰ καΐ δ'ταν μετά των άλλων θίών τής
είδωλολατρείβς ή Άβην» έγχατέλεΐΛε την
γήν δ ναός τη« άφιββώθη είς την λατ— Ιετν
τής μητρός τοΰ θεοΰ ή κατά την πΛβνωτί-
γή η φη
τής μητρός τοΰ θεοΰ ή κατά την
ραν γνώμην έξηκολοό«ησ* νά εΤνε ή κατοικία
τής Χ;«ίας γενόμενος τό άγιβστήρισν τής^ Ά-
γίας Σοφίας τής χριστιανικής σβφίαί.^Έάν ή
βάναυιος δύναμις δέ/ έσεδάβθη την αγίαν δι¬
αμονήν τής σοφίας καί εάν σήμερον ευρισκό¬
μεθα είς τα Ιρειπωμένα λείψβνά της οΰτε
ή καλλιΐίχνιχή ά}ία θίτε ή ήθική άξίβ τοΰ
ΙΙαρθενώνοί 8ϊν έμετρ<άσ9η~ν κατ' ουδέν. Ώς Έλλην ΰπουργός καΐ ώς θεράπων τής άρχβιολογία; κβτά τά< ώρας τής βχολής μου δύναμαι νά ϊ/ω την άδειαν νά έκβοάτο· τόν πόθον χ«ί ν« τρένρω την έλπίδα ότι νία τ—- ρίοδος προόοου διά την ίρχβιολογίβν θά έγ- καινισθ/) διά τοΰ παρόντος συνεδρίου. ΕΓΟε ή εύχή αδτη νά εύρη «πό σημείον την πραγματοποίησίν τη; ετς τα ίργ*, τα δ- ποϊα θ' αναλάβετε. Ή Ελλάς ήτις μετά τοο? α'ιώνας τής 4-, ρημώσίως ή3υνή§η εν μίρει μόνον ν* ί**τυ- «τ«θή άς 4λείθ*ο«ν ϊβνος «Ισθάνετατ ήδη 8- λβ» τό (ίάρβί τή< εύίύνη;, ήν έπίβάλλίΐ είς «άτήν το 7»»ρ€Αβάν της, κ«ί τεί μνημιία τ*ής αρχαιότητος, είς των δποίκιν την βρούρησιν έτάχβη. θά είνε ευτυχή* όυάιας δυνηθή νά συντείνη έστω ·λο:1 κατ' όλΓγον εις την άνά- πτβξτν τοδ βογχρίνβυ πολιτισμοο, τοδ δποίου αί βάσι«ς ετέθησαν ίτβό τϋ·» ίργα»ν τοδ άόρχαί- ου ιτολ«τισ(Αθΰ της. θά είνε υπερήφανος και θά «αί εΤνε εύ- γνώμων εάν τό ΣυνίΒριόν μ«< πβράσχιΐ) την εάχαρίβτιισιν ταύτην τοδ νά ΡοηΙή »ι« την προαγωγήν τής άρχ«·.ολογικής επιστήμην ή- τ:ς στενώς, συνδεδεμένη με την ιστορίαν τής ανθρωπότητος »Ιν* Ισχυβίς ίρωγός τβΰ Πο- Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ κ. ΚΑΒΒΑΔΙΑ εν "Οτβ ή 'ΑθηναΤκή —ιλιτεία διετέλει ΰψίίτί) «κ(*ϊ) δβξης Χ«1 πολίτιν,ής ί«νάμε«ί ό Περικλής ηθέλησε νά καλέση *1ς 'Αθή- νβς Πβνελλήνιον Σι,νίδριον πρΌς σύσκεψιν περΐ ανεγέρσεως των ίερών, άτινα κατεκαυ- σαν οί ΙΙίρσαι καί περΐ των θυσίαν, άς οί Έλληνες ώφειλον είς τούς ^εο5ς. Άλλ' Ινεκα αντιζηλίαν Λ σχέδιον τοθ μεγάλου Άθηναίο» έματ—ώθη. Εΰτυχώς σήμίρον δέν υπήρξαν άντιζηλίαι. Ό Βασιλεύς τβν Έλλήνων Ιχων πλήρη συνείδησιν των προ- όϊων τής άρχαιολογικής έπιστήμης, αίτι¬ νες εγένοντο έν "Ελλάδι κατά τί,; τελευ¬ ταίαν ίθετίαν, πιστΌς δέ ίιερμηνεύς τοΰ Έλληνικοϋ ίθνους *αί παντός πεπολιτι¬ σμένου κόσμον εκάλεσεν είς Αθήνας Δι- εθνές ΆρχίΐολογΐΛΐν Συνέδριον, ο'περ είνε Πανελλήνιον Συνεδριον, διότι πάντες ύμεΤς είσθε ΙΙανέλληνες, πάντβς άνήκετε είς την 'Ε3),λάδ3τ, ήτις είνε πατρίς παντός π<·ωτι- σμένθυ άνίρώκου χαί ή μήτηρ τής έπιστή- μ·η;» ήτις εγένετο τί» σχολείον τής ο'λης ανθρωπότητος. Είσθε πανέλληνες, διότι Ισπεύσατε »ά Ιλθετε πανταχόθεν τοϋ κοσμου νά επισκε¬ φθήτε την πόλιν και το ιερόν τής Παλλ«- δος 'Αΐηνϊί. "Ιια έμπνευσθήτϊ οχϊ των κΛλλιτεχνηυ.άτων τοί παρελθόντος κ«ί νά χαιρετίσητε μετά των ενταύθα συναδίλφων υμών την επιστήμην, την ωραίαν καί διε- γερτικήν εκείνην θέαν, ήτις έξευγενίζει την ψυχήν *αι άναίιίάζει αυτήν είς την χώριν τοΰ άληθοΰς καί τοΰ ώραΐο». Χάριν τής 4- φίίλομίνης είς την επιστήμην λατρείας συ»- «κλήβη το συνεδριον τουτο, ούτινος αί ερ¬ γασίαι άρχονται σήμερον δι' εορτής τοσού¬ τον επισήμου και μεγαλοπρεποΰς. Εκάλεσε δέ υμάς ή Έλλάς,διότι είνε ή προωρισμένη χώρα πρΌς Γδροστν τοϋ Συνεδρίοι* τούτου. Ή Ελλάς άφ' ότου «π·κτησ« την ελευ¬ θερίαν της Ισχ* πλήρη συνείδησιν τοΰ κ«- θήκοντβς, δ ειχε πρός τΌν πεπολιτισμένον κόσμον τού νά αφιερώση πάσας αυτής τάς δυνάμεις πρός την συντήρησιν καί ανακά¬ λυψιν των μνημείων τής αρχαιότητος. Κ«ί πρός τούτον το» σκοπόν Γδιίοσε κατά το 1887 την Αρχαιολογικήν Έτοαρίαν. Συγχρόνως δμως ή Ελλάς έννοοϋσα δτι ή έπιστήμη δέν Ιχει ιδιαιτέραν πατρίδα κβί ίτι άνήκει είς πάντ<7ς,τών οποίων είνε ίργον, , δέν ένόμισε πρίπον νά διαφυλάξτι ίι' εαυτήν το έκπολιττστικό» προνόμιον τής τβλέσεως των άνασκαφων καί τής δημοσιεύσεως των μνημείων, άλλά εκάλεσε πάντας ίνα συμ¬ μετάσχωσι τής τιμής τής επιστημονικάς ταύτης εργασίας. Τα μουσεΤά μας καί αύ¬ την την γήν, ήτις υπήρξεν ή κοιτίς τοΰ ανθρωπίνου πολιτισμόν ήνοίζαμεν είς πάν¬ τας. ΉμεΤς οί Έλληνες δυνάμεθα νά ΰπ«- ρηφανευώμεθα δτι τοιαύτην δδειαν έπιστη- μονικτ|ς Ιβγασ(«ς «αρέσχομεν είς τον πε¬ πολιτισμένον κόσμον. Τουτο ποιήσαντες «ίρ- γάσθημεν υπέρ τής έπιστήμης. Κατά την επίσημον ταύτην ημέραν, καθ* ήν άπολαμδά- νομεν τού καρποϋ" τής ήμετέρας γενναιοδω- ρίας δυνάμεθα νά το εΤπωνεν. Καυχώμεθα διότι έχομεν ώς συνερ- γάτας εύγενή τέκνα πάντων των Λαών, 9ι- ότι περιστοιχιζόμεθιχ υπό των Γάλλων καί των Γβρμβνών καί^τών ΑΟστριαχών,ΰπβ των Άγγλων καΐ των "Αμερικανόν καί των Ί- ταλών. Πάντες ήμεΤς έγχώριοι καΐ ξένοι συνηνώθημεν όπως σας παρακαλέσωμεν νά Ιργασθώμεν άπό κοινοϋ ύπϊρ τής « Είς την .ωνήν τής Έλλάϊος προς νισιν το3 κλασ«κο3 ίδάφου; τής £ τος πρώτη ή Γαλλία άπήντησ,ν, «ν έν Αθήναις τ. 1846 την Ε Σχολήν θέλουσα νά συνεχίση το » Α| περ τοσούτον ένδόξως είχεν «ρνίαί; τής έπιατημιονικής άποοτόλ*ς Μωρέως. Δευτέρα ή Γερμανία βΟϋ' * 'Α.ήν««ς τ· 1874 το ΆρχαιολογιχΓβ •Ινστίτοθ-τον, «τνγχρόντΛς δέ θέλο^,1" πραγματοποιηθή το όνειρον τοϋ ΒίγΥίι ήρχινε τας «κ«ηι«·«ς -Η Όλυμ,ί,.! τίνες ήσαν προωρισμέναι νά χ νέαν εποχήν τής άρχαιολογικής ΑΙ άνββχβοβ. αύτβι, βίτΐΜς «λ ίφεραν είς φώς εΰρήματα εγένοντο β μίγίστνχ «ν Έλλάβϊ άρχαιολογικής Χ σε»ς. Έκτοτε ήρχισαν αί άνασκο,?αι Δήλο», τής Έπιδβύρου,^ τής Έλιυ, τής Άκροπόλεως των Αθηνών, τί» λ. φών, ν3ν 91 έ-ιστημο»ι«β θϊθ δρύθη»α ? χρ ής ή μερικανική Σχθλή, ή Αγγλικη 2^ «τί τίλος Λ Αύστριβκον Ίνστιτοϋτο,, σκβπάντ) τ»3το μέν τβν Έλλήνων,το5Τ0 των-ξένων μεγάλας ήγαγεν είς φΰς ^ λύψεις. Τλ Μο^σίΓα ημών πλθϋτι; «αυμασίως εγένοντο μθναδικά έν τφ χ· Ή Ελλάς εγένετο προσκυνητήριος δ«ά χάντα άνθρωπον έχιδεκτικόν ί έ κλασικών άναμνήσεων. Ή πόλις τβ, θηνών, ήν ό Περικλής είχεν ονομάϊει τι λεΓον τής Ελλάδος, εγένετο ή 'Αρχαίβς έπιστήμης. Τό Έθν. Π μιον κβί ή Άρχαιολογική Έταιρί) Γίλλική _χολή, Λ Γερμανικόν χαΐ στριακον "Ινστιτοΰτθν κοΛ ή Άγγλιχ; ή Άμβρικανιχή -χολή αποτελούσι* ι οίονεί ΔιεθνΙς Αρχαιολογικήν ~ μιον. Πάντα τα ίργα ταυτα κα'ι π* γενόμεναι μελέται ίδωσαν νέαν ώθη7;ν (|1 την άρχαιολογίβν, ήττς εγίνετο μιν^ καί έπιοανής. Έξέθηκεν ακολούθως ο κ. Καδβαϊκ την γενομένην πρόοδον είς τούς χ«9' (», στα κλάδους τής'Αρχβιολογτβς *βί ι};,, την γενικήν άρχαιολογίαν, ενεχ» ; έπιτυχών άνασκαφων, αίτινες «ρςάμιΐ έκ των Μυκηνών κατέληξαν μίχρι τ Τρωάίος καί είς αύτην την Κρήτην. Ύΐ τής επιστήμην τοσούτον μεγάλης καΐ 5», φανοΰς καλούμεθα νά συνεργίσθώμεν «ς Συνέδριον τουτο. Συνήλθομεν Γνα ά σωμεν την οφειλομένην είς την έ λατρείαν καί τιμήσωμεν πάντας το»ς ύφ. αυτής ε'ργαζομένους. Μέλλθμεν δέ ν» λέσωμεν εορτάς, αΓτινες είνε ίχ τώ»»| ραιοτάτων και των μάλα οικείω; τφ ί θρώπω εχουσών, διότι άποκρίνονται είς τί ευγενεστάτην των άναγκών, είς την ** 6ωσιν τής αληθείας καί είς τβν Ιρ< ίδκνικής ώραιότητος. ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΟΝ ΔΙΕΥΘΥΝΩΝ ΤΩΚ ΣΧΟΑΟ Μετέ τον χ. Κα€&χδί«ν κρωτος ΙΧιΛιΛ λόγον λ έκ των Διευθυντών των ίντιΜ Άρχαιβλογιχώτ Σχολήν χ. Δβϊρπφΐλδ Λ Γερμανι κη βστις ειπ» τ« εξής : ™ •Υψηλήδμήγοβιε Κατά την νεορτισιμον ταύτην κ«β* ήν διά ιιοώτην φοράν συνέρχονται ο! χαιολόγοι βλον τοΰ χόσαου, χαί επί τον ρον τοΰτίο χώρου, ίστις δπήρξέ ποπ κ τής θ»ας τής τέχνης χαί τή; έχιστή;ιης, ·η^ δέ κατέστη τό {εριϊον 5λων των χαλΊιτ; χνών χαί ολων των πεπαιδευμενων, ϊ/α χαθήχον άς Γερμανός, Ιδίως δέ ώς άντΐκ* νωπος τον Αύτοχρατοριχοϋ Γερμανιχοϋ ' στιτούτου νά εΤπω ολίγας λέξει; εύγνωρ νης, την βποίαν βίσθάνομα'. βαθέω;. Καί τάς ευχαριστίας μόν ταύτας πρώτον έκφράζω πρός την Τμετέραν Μι· λειότητα, την 'Τμετέρβν Βασιλιχήν 'ΐ{ τητε: χαί την "Ελληνικήν Κυβέρνησιν. Ήρ.ετς ο( Γ«ρμανοί, βεβαίως δέ χαί τε; οί λοιποί ξένοι, ευγνωμονούμεν διά ■ διότι έ* τη ωραίον ταύτγ) γη δέν έγ*νόμ,ιί«| δεχτοί μόνον ώ; εύπρόσδεχτοι ξένοι, άλλ'Μ τράπη είς ήμΐς διά τοΰ έλευθεριωτέρον που νχνατχάψωιιεν χαί μελετήσωμεν Ι τοΰ; θαυαατίους δησχυροΰς τής έλλην»ή| άρναιότητο;. Επί πλέον δέ εάγνώμονες είμεθα τοίς 'Βλληνχς κ«1 ξένους άρχαιολάγους τίνες ό*λθ'. έογαζόμενοι μεθ' ημών των Γι4 μινων έν ι*οεία άο^ονία. χ«1 «ΐλιχή άμίλΐ· χαί ώς ήμ«ΐς ίν« μόνον γνωρίζομεν αχο*^ την «νχκτυξιν της κοινή; ημών Κ»1 τολμώ μετά τή; εύγνωμοσύνης μ.ου> νσ|
εΤπω ολίγα; τινά; άναμνηστιχάς λέξεις.
Δέν ίέλω νά δμιλήσω περΐ των άνασχι
<ρών των Γερμανων έν "Ελλάδι, διότι τα ίρ τή; Ό>ο;χπ'(ας χοιί τή; Τίρυνθος, τής Περγά·
μου χ«ί τής Τρο(«ς, τή; Πριήνης καΐ τί
ΝΜΡήτον, τή; θήοας χκί τής Κώ κτλ, ι!'
υμίν γνωστέ, ·ά ανκφερ4ο«ν (έ χαί κατέ τι
ημέρας ταύτας συχνότατα.
Θ*(*ρώ καθήκον μοο χατβ την δψηλι»
ταύτην εορτήν νά μνημονεύσω μιριχους τα
άπβθβνόντων Γερμβνών, οίτινες διά την ΐ*ι
• τήμην μας έν Ελλάδι, έν μέρει δέ έντβϊΐι.
επί τής Άκροπόλεως συστηματικώς ι'ιργ»·
σθησβν.
Καί -εωτον αν~>Ιρι* τον βρυτήν τής *?·
χαιολογίβς Βίγχελμαν, καίτοι ούτος οΰδε*οτ·
έπάτησ* τό Ιδαφος τής Ελλάδος. Τν «νβΰμβ
τού δαως έβέρετο πρός την Έλλάδα Λοκλη-
ρον δέ τής ζωής τού τό έργον κατην«λώ$Ί βι*
την ελληνικήν τέχνην. Αύτός ήτο έχιΐνο«,ί«·
τις άπό ενός καί ημίσεως αιώνος έσχεδΐΜΐ
μεγάλην άνεισχαφήν έν Όλομ.·κί«.
Είς Γερμανό; δ Λουδοδΐχο; Ρώ; Ιιχι ■"!'
μεγάλη / επιτυχίαν νά χρηματ{σ·»ι έν τω νι»·|
—~ τή; Έλλάδο; Βασιλείω επί πολλέ Ιττ)ι|
: γενικδ; Ιφορος των Άρχαιοτήτων.
Περί τή; εύλογημένης ε>*λεργατιχίτΤ|'^
τβυ δ(ϋλεΐ ϊχαστον χτίενον των Ά*η»ώ», *■
μιλοΰν —ολοάριθιι.04 τόπ·ι έρτιπίων τής '©·
λάδος, ομιλεί εκάστη των ώραίων νήσων το)
Αΐγαίοι» π*λάγο»ς. Ό ϊξοχος ναός τής Ά·τ
ν3« νίκης ι'ις τή» είσοδον τής Άχροιτ»λ·«< τόν δποΐον ειύτός μετά το« Σάουμπερτ *·' •τοΰ Χόνσεν «νεντήλωσε, είνε ϊν των ·ύλλ»» των αΐωνίων τοΰ στεφάνου τής φήμη« ΐβι) Μετά τόν Ρώς Ιχομεν ωσαύτως τόν ♦{ δερϊκον θίβ< κβί 'ΕρρΤκβν Οδλριχς ^. .._»„„., „_. _...,-., Τ...».....^..., - ^ «ρίβτας προσέφερεν υπηρεσίας εις την νίκην «ρχαιολογ(«ν καί είς αυτήν τήνεΕ>
Λέν πρέπει νά πβρβλεΐψω *·ί τα όν»|ΐ«'
τής ίνκίδος των «ρχιτεκτόνων Κβρολοιι Β^
χερ καί Ι. Ετράχ, είς τους όποίους ή '"'
ληνική άρ/ιτεκτονιχή, Ιδίως δέ τ* *?/.'Τ'
χτβνικά «ργοι τής Άκροπόλεως χ«ί τοΰ '"'
χαι χατι

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗΝ
ΙΥΛΜΛΗΤΗΡ1ΑΥΠΕΡ.ΤΗΙ ΕΝΩΣΕΩΣ
ΣΥΜΠΛΟΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΧΩΡΟΦΥΑΑΚΗΣ
ΤΡΑΥΜΔΤ1ΣΜ0Ι ΚΑΙ ΣΥΛΛΗΎΕΙΣ
ΤΗΛΕΓΡΑΦ. ΑΠ ΕΥΘΕΙΑΣ ΕΚ ΧΑΝΙΩΝ
ΤΟΥ ΑΠΕΣΤΑΜΕΚΟΥ ΣΥΗΤΑΚΤΟΥΙΑΙ
1
ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ
ΠΟΤΕ Β* ΓΕΙΝΗ
ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΝ ΤΗΛΕΓΡϋΦΙΙΙΛ ΤΟΥ -ΪΚΡΙΠ-
ΛΠ' ΒνθΒΙΑΣ ΕΚ ΧΔΗΙΟΝ
ΧΛΙΑ, «8 Μ νοτίου. Με¬
θαύριον Κυριακήν συγκροτεϊται
ή έπαναστατική συνέλευσις. Έι-
δοποιήθηβαν πάντες οί έξέχοντες
εκ των αποδεχομένου τό κίνημα
νά προσέλθουν είς την συνέλευσιν
«αύτην.
Β- ΜΑΝΤΔΔΑΧΗΕ
ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟΝ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΣΗΤΕΙΑΝ
ΪΠΕΡ ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ
ΤΗλΕΓΡκΦΗΜλ Μ1· ΕΤΘΕΙΑΣ ΕΚ ΧΑΗ1ΟΝ
ΤΟΥ ΑΠΕΣΤΑΛΗ. ΣΥΝΤΛΚΤΌΥ ΜΑΣ
ΧΑΝΙΑ »Κ Μαρτίοο.—
Πάνδημον συλλαλητήριον συνε¬
κροτήθη εις την Σητείαν υπέρ
τής ενώσεως. Ό ένθουαιχαμός
υπήρξεν άπερίγραπτος.
Β. ΜΑΝΤΑΔΑ-ΗΣ
ΣΎΝΙΠΛΟΚΗ
ΕΤΡΑΥΜΑΤΙΣΘΗΣΑΝ ΤΡΕΙΣ
ΤΗΙ,γΤΡαΦΜ αιΤ ΕΥΒΕΙλί ΕΚ ΧΑΝΙΩΝ
λΠΕΣΤλλΚΙΕΙΟΤ ΣΥΝΤΑΙΙΤΟΥ ΜλΣ
^"ΧΑΝΙΑ. «Κ Μαρτίου.Χθές
εις την πρωτεύουσαν τού Σελί-
«οΐλ Κάνβανον αυνέβη ουμπλοκή
μεταξύ χωροφυλάκων καΐ έπα-
ναβτατών- κατά την βυμ.πλο*ήν
ετραυματίσθησαν τρείς. Έκ των
εΐπαναστατών αυνελήφθηααν εν-
νέα.
Ε- ΜΑΝΤΑΔΑΚΗΪ
ΤΟ
ΤΗΧ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
ΑΟΓΟΙ ΤΩΝ ΑΡΧΗΓΟΝ
ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΙτΙΑ ΑΠ' ΕΥΘΕΙΑΣ ΕΚ ΧΑΙ1ΟΜ
ΑΠΕΣΤΛΛΜ.. ΖΥΜΤΑΚΤΟΥ ΜΑΧ
Χ ΛΝΪ Α «8 Μάρτιον. — _ή
μερον επί τή έθνική εορτή συνε
κροτήθη είς θέσιν Παναγιά πό-
Χυπληθές συλλαλητήριον είς τό
οποίον αυμμ,ετέβχον αθρόοι κ»1
«Ι Χανιώται. * Ωμίλησαν υπέρ
τής ενώσεως οί κ. κ. Βενιζέλος,
Φούμης * κ αί Μάνος ένθουαια-
βαντες τάς χιλιάδας των αυρρεο-
«άντων πολιτ—ν.
Ε- ΜΑΝΤΑΔΑΚΗΣ
ΠΕΝΗΝΤΑ ΕΝΟΠΑΩΝ
ΗΣ ΤΌΝ ΑΠΟί[ ΜΤΡΩΝΑ
ΙΔΙΑ1ΤΕΜΗ ΤΝλΕΓΡΑΦΗΜΑ ΤΟΤ «ΣΚΡΙΠ»
ΑΠ' ΚΥΘΒΙΑΣ ΕΚ ΧΑΝΙΩΝ
ΧΑΝΙΑ ,28 λΐαρτίου. Κατ'
είδήσεις ληφθεέαας έξ Ηρα¬
κλείου είς τόν Άγιον Μύρωνα,
πρωτεύουσαν τής επαρχίας 1Μα·
λεβυζίου άνεφάνησαν πενήντ,α. ϊ·
νοηλοι επαναστάται.
_______ΜΑΝΤΑΑΑ-ΗΣ
ΔΙΑΔΗΛΩΣΙΣ
ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΧΑΝΙΏΝ
ΖΗΤαΚΡΑΥΓΑΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΝΟΣΕΟΣ
ΤΗΑΕΓΡλΦΟΜΑ ΑΠ' ΕΎΘΕΐΑΣ ΕΚ ΧΑΙΙΟΝ
*ΠΚΣΤΑΛΜΕΝΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΟΥ ΚΑΧ
ΧΑΝΙΑ 2Κ Μαριου__Οί
είς Παναγίαν μεταβάντες Χα-
νι&ται έπανήλθον έν ζητωκραυ-
γαϊς είς την πόλιν καί κατέληξαν
είς την πλατείαν όπου φρενιτιι*-
δώς εξεδήλωσαν τ* υπέρ τής ε¬
νώσεως αίαθήματά των.
________ΕΜΑΝΤΑΔΑΚΗΣ
ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑΝ
ΠΑΡΙΣΙΟΙ, ρ
^Αθηναϊκον Πρακτορείον). *Η
αβτυνομία συνεχίζουσα τας κατ'
οίκον ερεύνας, κατέσχε χθές την
εσπέραν πλείστας άκόμη εκατον¬
τάδας όπλων αγορασθέντων υπό
τού πρώην λοχαγού Ταμπου-
ρίντ. Βεβαιοΰσιν ότι είς στρα-
τηγός, πλείστοι άνώτεροι άξιω-
ματικοί καί βουλευταΐ έθνικό-
φρονες εΐσΐν ε«*Α κεφαλής τής ο>-
νωμοσΐας ήτις ανεκαλύφθη προα-
φάτως.
Ο ΚΑΪΖΕΡ ΕΙΣ ΙΤαΧΪΑΝ
ΝΕΛΠΟΛ1Χ, «Κ Μα<·- τίου.('Αθηναϊκον Πρακτορείον) Οί χάτοικοι άνευφήμηααν ένθέρ- μως τόν βααιλέα τής Ιταλίας καί τόν αύτοκράτορα Γουλιέλ- μον. Κατά τό αοθέν επίσημον γεύμα ό βασιλεύς καί ό αύτο- κράτωρ προεΉιον άμοιβαίως υπέρ τής φιλίας τής ενούσης τ* βύο ίθνη καί τής επί τής συμ¬ μαχίας τωνβαβιζομίνης είρηνης. ΣΥΝΑΝΤΗΣΙΣ ΕΑΟΥΑΡΔΟΥ ΚΑΙ ΛΟΥΜΠΕ ΠΑΡΙΣΙΟΙ. *Κ Μαρτίου. (Αθηναϊκον Πρακτορείον). Ό πρόεδρος τής Δημοκρατίας ά- φού έχαιοέτηαεν εις τόν σταθμόν τού ΠιερφΙλτ τόν Βασχλέα 'Κ- βουάροΌν, έπέβη τού βασιλικού τραίνου καί συνώδευαε τόν βα¬ σιλέα τής Αγγλίας μέχρι τού σταθμού τού Αυόν. Καθ* όλον τό ταξείδιον οί δύο άρχηγοΐ Κρατών προσηνέχθησαν ι,έγκαρ- Βιώτατα πρός αλλήλους. ΣΥΜΤΤΛΟΚΗ ΒΟΥΛΓ ΑΡΩΝ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΪΓ ΕΙΖ ΤΗΝ ΧΑΒΡΗΝ ΧΛΒΡΗ 98 Μαρχίου ('Α¬ θηναϊκον Πρακτορείον.) Σφο- δροτάτη συμπλοκή έλαβε χώ¬ ραν μεταξύΈλλήνων καί Βουλ- γάρων μεταναατών διά την Α¬ μερικήν. Οί Βούλγαροι ηναγ¬ κάσθησαν νά μή έπιβιβααθώαι καΐ άρκετοΐ τούτων έπληγώθη- βαν. ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΤ ΠΟΑΕΜΟΤ ΛΟΝΔΙΝΟΝ, 95 Μαρτίου. ('Αθανα'έκόν Πρακτορείον). Τη- λεγραφήματα ^ έκ τού θεάτρου τού πολέμου αναφέρουσιν ότι ή γαλήνη εξακολουθεϊ. Αί κινή- βεις τής συγκεντρώσεως εξακο¬ λουθούσα χωρίς καμμιά μάχη ν* σημειωθή. ΝΕΩΤΕΡΛ αΝΤαΠΟΚΡΙΣΙΣ ΤΟΥΕΝ ΚΡΗΤΗ ΑΠΕΣΤΑΛΜΕΝΟΥ ΜΔΣ Η ΕΞΑΠΑΟΣΙΣ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Η ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΣΡΗΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ ΑΙ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΙΓΚΗΠΟΣ ΧΑΝΙΑ, 24 Μαρτίου. Πανταχοΰ τί}ς νήσου ΚαρβτηρβΤται χίνησις ζωηρά καί είς πολλά μέρη αυτής έμφανίζονται ίνοπλοι ο- μάδες έξαπλούμεναι άπο το έπαναστατι- κΌν κέντρον τού θερίσου. ΣκοπΌς των έ- νόπλων τούτων Όμάϊων μεταδαινουσών είς τα διάφορα μέρη, ιίνε ν* κατηχήσουν πάν- τας τούς Κρήτας, δπως συμμερτσβο!5ν τάς αρχάς των καί ϊξεγερθοΰν υπέρ τΐ[ς Ενώ¬ σεως. Το κίνημα έπομένως ήργι« νά λαμ- 6άνη γενικώτερον χαραχττ5ρα, αϊύνατον ϊέ νά προεικάστ) τις μέχρι τινος σημείου δύ¬ νανται νά έζωθηθοΰν τα πράγματα. Τον πβρισί4τερον κόσμον ένεθάρρυνεν ή έν Ή- ρακλείφ συγκρότησις συλλαλητηρίου καί ή έπικρότησις το3 κινήματος ύιΛ τοΰ *. Ι¬ ωάννου Σφακιανάκη, είς την πολιτικήν πβΤ- ραν καί -την σύνεσιν τοί όποίου όλόκληρος σχεϊον ό Κρητικός λαος αποβλέπει μετά πε¬ ποιθήσεως. ΤΌ κίνημα λοιπΌν ήρχισε νά λαμβάνη γενικώτερον χαρακτήρα ένεκα τούτου αντί νά καταστε'λλεται, το δέ έν θερίσω επα- ναστατικΌν κέντρον δεν ϊχει σκοπόν νά υ¬ ποχωρήση ευκόλως καταθέτον τα ο'πλα. Έκ τούτου οί φίδοι τής επεμβάσεως των αιεθνών στρατευμάτων πρός καταστολήν τού κινή · ματος, ί)τις άγνωστον μέχρι τινος σημείου θέλει έςωθήσει τα πράγματα. ΕΝΟΠΔΟΙ ΕΙΣ ΚΙΣΣΔΜΟΝ Είς την επαρχίαν Κισσάμου νία ομάς I- νόπλων παρετηρήθη προχθές αποτελούμενη έξ ογδοήκοντα περίπου οπλοφόρων. Ώς πληροφοροΰμαΐ) οί Ινοπλοι οάτοι επαναστά¬ ται μεταβαίνουν είς τό χωρίον Δρεπανια τή; Κισσάμου, δπου συνέδη την παρελθούσαν Κυριακήν μετά τό πέρας των έκλογΰν <ρο- νική συμπλοκή. Οί ενοπλοι επαναστάται, κατά τάς πληροφορίας μου, μετέβησαν έκε? ϊιά να συμβιβάσουν τους προνθές συμπλα- κέντας καί λύσουν την διαφοράν αυτών.Κατ' άλλας ό'μως πληροφορίας, το ένοπλον τουτο σωμα μετέβαινεν είς Κίσσαμον χάριν στρα¬ τιωτικόν περιπάτου, τόν οποίον έκτελοδν συχνά Ινοπλοι όμάϊες «ναχωροΰσαι άχό το επαναστατικον κέντρον. "Αλλοι Ινοπλοι ύ«ά διαφόρους όπλαρχηγοθς είνε έσκορπίσμένοι είς τάς επαρχίας Άποκορώνου, Ρεθύμνης ααί Μυλοποτάμου, οίτινες σκοπόν Ιχουν Ι¬ δίως νά προσελκύσοιιν πρός εαυτούς όσον το δυνατόν περισσοτίρους. Τα πράγματχ έπο- μένως θολοϋνται κβθ' 8λην την ν^σον κ«ί όσημέραι το κίνημα λαμδάνει γενικώτερον χαρακτήρα, ή δέ καταστολή αύτοδ συν«- πεία τούτου άποβαίνει ίτι μάλλον δυσχερής. Συλλαλητήρια εΐρηνικά συγκροτοϋντ«ι είς διάφορα μίρη τη*ς νήσου καί ψηφίσματα παντοχοΰ γίνονται υπέρ τί|ς ενώσεως. Ό¬ που καί άν συνελθη ό'Κρητικος λβ&ς πρός έκφρασιν τοϋ -προαιωνίου πόθου τού, έπιδο- κιμάζει τέλος τό κίνημα των έν θίρίσω καί εΰχεται την ταχείαν ένωσίν τού μετά τής μήτρος Ελλάδος. ΑΙ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑΙ ΕΚΛΟΓΑΙ Έκε7νο 3μως το οποΓον έμβάλλει είς ά- νησυχίβς την Κυβέρνησιν ττ]ς Κρητική"ς πο- λιτείας_καί τούς ϋποψηφίους βουλευτάς των νομώ ν ιδίως Χανίων καί Σφακίων είς πολλά των οποίων τμήματα έματαιώθησαν αί εκ¬ λογαί είνε ή έπανάληψις αυτών κατά την προσέχη Κυριακήν. Ή Κυβέρνησις ανεπι¬ φυλάκτως έκφράζει τούς ευλόγους φόβους τη; περί συγκρούσεων καί α'ιματοχυσιών κατά την προσέχη Κυαιακήν όπότε μβ με¬ γαλειτέρον πεΐσμα θά διεςαχθοΰν αί εκλογαί είς τα τμήματα,εΐς τα όπο?α έματαιώθησαν αυται. Τοσοΰτο δέ μάλλον φοδεΤται ή Κυ¬ βέρνησις καθόσον οί επαναστάται θέλουσι στρέψϊΐ την προσοχήν αυτών είς ωρισμένα τμήματα, δπου θά συγκεντρώτουν πολλούς επαναστάτας. Ή χωροφυλακή άφ' ετέρου θά συγκεντρώση πολλούς χωροφΰλακαςείς τα ϊδια τμήματα, έξ οδ καί οί φ66οι των συγ- κρουσεων μεταξΰ αυτής καί των έπαναστα* των. Ή Κυβέρνησις ευρίσκεται ένεκα τούτου προ άίιεξόδου άγνοουσα τίνα μέτρα νά λά¬ βη πρός ενέργειαν των εκλογών κατά την «ροσεχή Κυριακήν. Νά αναβάλη ίε την ε¬ νέργειαν αυτών θεωρεϊ τουτο άσΰμφορον, δι¬ ότι διαιωνίζεται ή κατάστασις καί έπιβραδΰ- νει ή σιίγκλησις τής βουλής, διά τής οποί¬ ας κα'ι μόνης φρονεΤ δτι θά έπιτευχθοϋν έ- σωτερικαί μεταρρυθμίσεις καί θά καταστβ- λη τό κίνημα. ΤΑ ΔΙΕΘΝΗ ΕΙΣ ΤΑΣ ΚΑΛΠΑΣ Οί φόβοι τής παρακωλύσεως των έκλο- γών έπεκτείνονται καί μέχρις αυτών των Οποψηφίων βουλευτών, οί όποΤοι φροετίζουν δπως ληφθή πρόνοια πρός προστασίαν των καλπών καί αποτελεσματικήν διεξαγωγήν των συμπληρωματικών έκλογών. Έπειδή δμως φρονοΰσιν ότι ή χωροφυλακή δέν θά δυνήθη νά συγκρατήστΐ τούς ίπαν«στάτας πρός διαρπαγήν έκ νέου των καλπών υπέ¬ γραψαν πολλοί έξ αυτών αναφοράν, την ο¬ ποίαν υπέβαλον είς τον Πρίγκηπβ Γεώργι¬ ον, δι' ή"ς ζητοϋσι την φρούρησιν των καλ- πων υπό διεθνων στρατευμάτων. Οί συμμ«- ριζομενοι την γνώμην ταύτην καί ϋπογρά- ψαντες την αναφοράν βουλευταί φρονοΰσιν δτι, ουδείς έπαναστάτης θά πλησιάση είς οιονδήποτε τμήμα δταν τουτο φρουρεΤται υ¬ πο ενός καί μόνου στρατιώτου. Είς ταυτα τα διαβήματα προέβησαν τινές ύ—οψήφιοι βουλευταί. ΦΟΒΟΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΩΝ Οί τουρκικοί πληνυσμοί των έπαρχιών ήρχισαν νά άνησυχοϋ'ν ένεκα τής επεκτάσεως τοϋ έπαναστατιχοϋ' κινήμβτος, το οποίον •όβοΰνται ότι θά λάβη διαστάσεις. Ούτω χάριν ασφαλείας ήρχισαν νά έγκαταλίπουν τα χωρία των καί να καταφεύγουν είς τάς διαφόρους πόλεις. Μέγας τρόμος κατίλαδεν αΰτούς έπειδή Ιχουν ϋπ' όψει τάς προηγουμένας έπανα- στάσεις καϊ φοδοϋνται ότι θά τούς καταδιώ- ξουν οί επαναστάται καίτοι τοιαύτη τα τις έκ μέρους αυτών δέν εξεδηλώθη μέχοι τοϋδε. ΟΙ Τοΰρκοι τής επαρχίας Ρεθύμνης, ώς πληροφορουμαι, έγκαταλείποντες τα χωρία ιων καταφεύγουν είς την πόλιν. Είς την Σητείαν δπου γίνονται ενεργειαι πρός συγκρότησιν συλλβλητηρίου οί Τοΰρ- κοι έπίσης φοβοΰντοιι, έπειδή Ιχουν ΰπ'οψει τάς αύτόθι κατά την τελευταίαν επανάστα¬ σιν σ·αγάς. Πρός ασφάλειαν των Όθωμα- νών τής Σητείας ανεχώρησε διά τ« παρά- λια έκεΤνα τό περιπλέον την Κρήτην Γαλ¬ λικόν πολεμικον «Κόνιωρ», {οπου θά παρα¬ μείνη επί τινάς ημέρας. ΑΎΞΗΣΙΣ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ Ώς πληροφθροΰμαι κατά τάς ημέρας ταύτας ό άριθμΌς των έν Θερίσω έπαναστα- τών αίζάνει άχο ή(~ρας είς ημέραν. Νέοι όχλοφχηγοί έγκαταλείπον.τΐς τα χωρία των καί πβραλαμβάνβντες μεθ' έαοτών ανάλο¬ γον αριθμόν άνδρών μεταβαίνουσα είς το στρατόπεδόν των Ιπαναστατών. Το κίνημ» ώς έκ τούτου ένδυναρ.ο3ται άντΐ νά κατα- πνίγετβι. Τουτο δέ ένθαρρύνει τούς επανα¬ στάτας, των οποίων ή στάσις θά κανονισθή συμφώνως μέ την πορείαν των πρ«-;·,'άτ^/. Διεδόθη δ- κ»! Ο κ. Γιαμαλάκης ανε¬ χώρησεν έξ Ηρακλείου μετά 200 άνδρών καί Ιρχ*το.ι π«ζη όπως συνενωθη μετά των έν θερίσψ έπαναστατών. Ή τοιαύτη δμως διάδοσις χρήζει έπιβε- δαιώσεως καθόσον ουδέν επισήμως εγνώσθη. Η ΠΙλΤλΙΟΣΙΣ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟΝ ^ ΑΊ «ποφάσίΐς των έπαναστοιτών δπως ματαιώσουν τάς έπαναληττικάς εκλογάς είνε άμετάτρεπτοι. Άπο τοδδε ήρχισαν νά καταλαμβάνθ'^ τα μέρη έκεΤνα είς τα ό- ποΐα την παρελθούσαν Κυριακήν έματαιώ¬ θησαν αί εκλογαί. Είς τον Πύργον Ψιλονέρου δπου την παρελθούσαν Κυριακήν έματαιώθησαν αί ε¬ κλογαί εφάνησαν πβρί τούς ογδοήκοντα Ι¬ νοπλοι, οίτινες προτίθενται νά ποφεμποδί- σουν τάς αρχάς είς την ενέργειαν των έ¬ κλογών. "Αλλη ομάς έπβναστατων ένόπλων αποτελούμενη άπΌ έξήκοντα περίπου άν¬ δρας ένεφ«ίστ)η είς Κολυμπάρι διά τον αύτΌν σκοπόν. Είς ίέ τούς 5 Λάκκους οί ε¬ παναστάται ήρχισαν νά [όχυροΰνται είς το χωρίον προτιθίμενοι νά παρακωλυσουν πά-, σαν έν τος τοΰ χωρίου είσοδον των άρχώνί καΐ ματαιώσουν οτΰω τάς εκλογάς. * Ό όπλαρχηγος Κακούρης, ό οποίος «δ—3 ρίσχετο είς Άποκόρωνα μέ 150 επαναστά¬ τας επανήλθεν είς θ.ρισσον, Γνα συνεννοή¬ θη μετά των έκεΤ άρχηγών —«ρΐ τής βτά-< σεως την οποίαν θά τηρήσουν κατά τάς έ* παναληπτικάς εκλογάς. Έν γένει «αρατηρεΐται πυρετώδη; έρ- γασία, δπως β'ι επαναληπτικόν εκλογαί μα- ταιωθώσι καί καταστή άδΰνατος ή συγκράτ' τησις τής Βουλής, ή όποία, κατά τούς ε¬ παναστάτας,παν άλλο ή τΌ λαϊκΌν γρόνΛ,ιΐίΐ άντιπροσωπεύει. ΠΑΡΌΑΙΓΟΝ ΣΎΜΠΛΟΚΗ >,
Είς την επαρχίαν Σελίνου, δπου αί εκ¬
λογαί διεξήχθησαν κανονικώς, εξήχθησαν
προχθές τα αποτελέσματα, 'τά όποΤα επρό¬
κειτο νά μετβφερθώσιν έν Χανίοις. Έπειδή
δμως αί έκεΐ αρχαί έφοδοϋντο τούς επανα¬
στάτας, εζήτησαν τήν'συνδρομήν τής Χω-]
ροφυλακής, ή^ όποία καί εδόθη είς αύτούς. Ι
Καθ* όδΌν ισχυρόν σώμα έπαναστατών έη
πεχϊίρησε ν' άρπάση τ' αποτελέσματα άπ»
την χωροφυλακήν, παρ' ολίγον δέ νά προ-|
πληθή συμπλοκή, ή όποία απεσοβήθη άνευ1
λυπηρών συνεπειών, έπειδή οί επαναστάται1
βλέποντες την αντίστασιν των χωροφυλά-Ι
κων υπεχώρησαν. '
ΤΟΎΣ ΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΥΠΕΥθΎΝΟΥΣ * }
Οί ύποψήφιοι άνεξάρτητοι ύπΌ την ήγε-|
σίαν τοΰ κ. Χαρ. Πωλογιώργη, συνήλθον
χθές την εσπέραν καί συνεσχέφθησαν επί
μακρον επί τής έκρύθμου καταστάσεως είς
την όποιαν έφθασαν ^τά πράγματα. Πολλαί]
σκέψεις καί γνωμαι αντηλλάγησαν προκει-
μένου περΐ των έπαναληπτι/.ών έκλογωνΙ
καΐ των μέτρων τα όποΤα ο·ον νά λάδουν,
δπως μή ματαιωθώσιν αυται έκ νε'ου. Κατ':
αρχάς μάλιστβτ έξεφράσθη ή γνώμη, ώς
«ληροφοροΰμαι άν ήτο δυνατόν νά άποσυρ»
θοϋ'ν οί έχοντες τάς όλιγωτέρας ψήφους διά)
νά μείνουν μόνον οί πρώται έπιτυχόντες οί
όποΤοι κατ' ανάγκην θά άνεκηρύβσοντο,
βουλΐυταί καΐ άνευ τής έπαναληπτικής έκ-
λογής καΐ τουτο πρΌς αποφυγήν α'ιματοχυ-Ι
σίας, ή όποία πιθανόν νά συμδη κατά την
Κυριακήν ένεκα τοΰ άναπτυχθί'ντος εκατέ¬
ρωθεν πείσματος.
Οί άσθβνε'στεροι ομο>ς δέν υπεχώρησαν·
υπέρ των έπιλαχόντων καΐ ούτως αί έκλ§-|
γαί θά έπαναληφθοϋν οριστικώς. |
Πλήν δμως τούτου Ιλαδον σοδαρά μίτραΐ
έν σχέσει μέ το επαναστατικον κίνημα τοδ|
Θερίσου κατά την αύτην σύσκεψιν. Άπεφα-ι
σίσθη νά άπευθύνωσι πρός τον κ. Βενιζέλον |
ώς αρχηγόν τοϋ' κινήματος επιστολήν δι' ης|
θά »αθιστώσι αυτόν ύπεύθυνον διά τα συμ-ί
βάντα καί διά παν το έν τω μέλλοντι συμ-]
βησόμενον, έξ α'ιτίας τοΰ κινήματος τούτοι*!
το οποίον ούτοι ευθύς έξ αρχής, Ιχρινον ώςί
έπιζήμιον είς τα χράγματα τής Κρήτης.)
Συνεννοήσεις διεξάγονται καΐ μεταξύ τώ*]
άλλων ν.ομμάτωϊ. όπως προβούν καί τλγ··«·
είς παρόμοιον διάδημα πρός τούς έν θερίσω.Ι
ΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟΝ ΡΕΘΥΜΝΗΣ
Κατά. το συγκροτηθέν προχθές έν Ρε-
θύμνη συλλαλητήριον κατεδιβάσθη άπο τΌν
ΐστον τής Νομαρχίας ή Κρητική σημα ία,
καί άνυψώθη ή Έλληνική υπο των διαδη-
λωτών. Την σημαίαν δμως κατεβίδασεν ό
Ρώσσος διοικητής τοθ έν Ρεθύμνη Ρώσσι¬
κου στρατοΰ καΐ άνεβίδασε την Κρητικήν
πάλιν, άποδοθεισών των κεκανονισμένων
τιμών. Ή διαγωγή αυτή τοϋ Ρώσσου διοι-,
κητοΰ έσχολιάσθη δυσμενώς υπο των κατο ί-]
κων τής πόλεως.
Πρός τα συναθροισθέντα πλήθη έν μισα>)
άκρατήτου ένθουσιασμοΰ ωμίλησεν ό κ.!
Μίνως Πίτυχάκης,_ώς εξής : '>
Συμπολίται,
Έκεϊ πέραν εν θερίσω πυοήν ίεοό; περι-,
συλλέγει περΐ εαυτόν πϊσαν καρδίαν Κίητι·|
κήν Ινα έκ συνηνωμένων ιΐαβών των Κοητι·|
κων χαροιών είς εξέλθη χα'ι αύθις ποιλαό;,
& αύτός πάντοτι, ο φέρων εις τα Ζ.6^7! τήν1
φωνήν, ήτις διατυποϊ τό αιώνιον κκΐ μονα-1
δικόν ψήφισμα της Κρήτης ιτερΐ ενώσεως^
· τοΰ Λιονύσοο πλείστα δβιΓλουν.
Πρό παντός πρέπει νά άναφεθοΰν ίυο ειιγε-
Γεΐς έ—στνβν*ϊ· *Ο ΌτφρΐΙοος Μόλλερ χαί
Έρνέστος Κοόρττβς.
'Εκ των διδαοοάλων τούτων Ι 1~ώτος, Ιχ
τον βίέφοα των Ιογων αΰτοΰ, τα οποΐα αιτ»-
«έλ«(Μ~ μίαν εποχήν, άι«σπ»σ·η έν τ^ ακαη
τής ήλιχίας καί ίς πολιμιστής απέθανεν επί
τοΰ πεδίσο ττς μ.άχϊς.
'Ανα~χύ*ται τώρ« έκ«ΐ χά τω «ί« τόν Κο-
λωνόν επί άττιχ-ήί γτ^ς.
| Ό ϊτιρος 4 'ΒΙρνέ—ος Κούρτιος, 6 έμπνίυ-
•(ΐένβς μββητήί, αργότερον δβ μέχρι της γη-
■«μιϊ κΰτον ήλικίβς —τεομβτοδότης διδά-
«««/.ος, τοϋ &*οίου ή κβρΕίε: άνήκ« πάντοτε
εις την *Ελ).ίδ«, «κ ίσχατ*: ΌλουΛίβνίκήί
έ^β οια τψ,^τικο» μνημίίου έν Όλυμ-
Επί «λέον ϊχω νά μνημονιύσω τβν ^2-
·—«ττον Μποΐίκ, χαί Οΰλρϊκον Κέλεφ, ο! δ-
«βΐοι σπνεφγάσθησαν χαΐ συνεπλήοιβσβν *>
Ιβγνν τώ* έλληνιχων κβΐ Άττικών έπιγρβ-
Ο πρωτος, ως 1 Βίγκτλμαν $1ν εΤ8· την
Έλλάδα, Ι» Ιτερος έχρημάτησιν επι μακρά
Ιτη «.έλος το5 Γείμανικοιί ίνστινούτοι».
"Ως τελευταίον μετβξΰ των μ»γάλων νε-
■ρύν πρίικι ν' άνβφίρω τόν Έρρΐκον Σχλτ-
μοτν, δ οποίος εδώρησεν ε·ς ήμΑ« την Τροίκν
καί τν Τίρονθβ, και τοιΐί ίησαυροιις των
Μυκηνών, μ*τ' αυτών οί ηνοιξ* νέαν επο¬
χήν της Τεχνης καΐ της Άρχαίβί Ιστορίας.
(*Η εύγνώμων άνάμνηίΐϊ των μεγαλων τού-
Νμ* -κ·δν, 4-ι6είλλ€» «Ίς ημάς νά έκφέρω-
'«Μν τ*ν «ρ»κ ειύτβΐκ εγκάρδιον ϊ««ινβν.
Ι "Οχι μί«ν εξ όνίματοί τού γίΜΜΐνιχοϋ
Πνστιτούτο·, έλλά —Λΐ>ματικδ< έξ 6νο|Μΐτο« ίλων των Γερμανών άρχαιολόγων, τολμώ νά είπω επό τοΰ χώρου τούτου, δτι ημείς ίλοι «ά προσπαθήσωμιν ν* άνκδιιχίώμίν Ιπίξιοι των προδρομων τούτων. | Και τώρα και εις το μίλλον, ως καλοί Γερ- μανοΐ, ωσαύτως δι ώς πιβτοΐ φιλέλληνβς, δι' βλων των δυνάμιών μας, *< έργαβθώμεν επ* ϊγαβώ τής Ιιτιστήιιης μας, Ι** άγ«β$ *%( αρχβίας καί τής νέας Ελλάδος. 0 ΑΟΓΟΣ ΤΟΤ *· ΜΠΟΖλΝΚΕΤ Ό Λιιννυντής τ% 'Απ^"1^ 'Αρχβιολο- γικής σχολής κ. Μποζανκίτ δμιλιϊ ώς ΐΡής. Μεγαλ*ιότατοι, Ύψηλότβτοι Κβριοι καί κυρίαι τοΰ κ. άρχαιολογικοΰ Σ·- νιϊρίου. Ήκροάσθητε τής «ΰγλώττοο πιριγραφήί τής βαθμιαίας άναπτύξεως τής άρχαιολογικής έπιστήμης. Ήκούσατι τα ονόματα καί τα εργα τινών εκ των διαπρεπιστέρων βιραπόν- των της. Είνε καλόν δι' ημάς νά ενθυμούμεθα τούς σκαπανίϊς τούτους καί τάς βυσκολίας £; κατίδαλον. Καί ήδη συνήλθομεν έν τω {ερώ τούτω χώρω κατά την επίσημον ταύτην έπβ- τηρίδα καί οφείλομεν νά συμπαθώμεν έπίσης τοΰς άλλους τούτους σκαπ«ν»ϊς, τοΰς σταυ- ρβφοροβς τουτοικ πρό ογδοήκοντα έτών, οΐ¬ τινες ήλθον έκ Γαλλία; καί Ιταλίας, Γερμα- ν(ας καί Βρεττανίας κατά τόν πόλεμον, έβυσί- ασαν περιουσίαν καί αΐμα καϊ την ζωήν αυ¬ τών 8πωΐ ή γή α3τη τής Ελλάδος γίν-β έλιυ- θέρα. Καθ'"8ν τρόπον έν τ^ έπιστήμη μ«« έ*.- πνείμεΐα υπο τον! ε/ληνικοΰ ίδοτνικοΐί τή; καλλονής, οΰ'τω καί ή ήρωική έκιίνη γενεά ένεψυχοΰτο υπό τοΰ «λληνικοΰ πνιΰματος τής ΈλιυΦερίας. Ό*(6.ομεν ε'ΐ αυτήν καί κρός τα α'ισθή- ματα, Ατινα ή παρβυσία κ«ί α( συμπάθειαι ανήγΐιρον, ί,τι σήμερον 6 ξενος σπουδαστής ϊχι μόνον ϊχει την άδειαν, άλλά καί ένθαρ- ρύνίται «ις την εξακολούθησιν των σπουδών τού άπ' δκρου είς άκρον τής Ελλάδος. Τα μέλη τού Συνιδρίοο τούτου, «Ίς τό ε- ποΐον η Υ. Μ. κ«ί οί ύπήκοοι τής Τ. Μ. σήμερον παρέχουσι τοιαΰτα διίγματα εγκαρ¬ δίου ·)ΐλοξεν(αΐ άπολαμβάνουΐι ταύτης επί μίαν ίβδομάδα καί άπολαμβάνουν αύτην τα |λέλη των ξένκν Ίνστιτούτων επί δλίκληρα Ιτη. Ούτως Ιχβμεν 8λοι Ά προνόμιον Χντες ·«- μημένοΐ φιλοξενούμενοι υπό ίλιυίίρον» πιφω- τισμένου καί φίλον λβοΰ. 0 ΑΟΓΟΣ ΤΟΤ *· ΕΡΜαΙΙ Μετ* τούτον Ιλαβ* τβν λίγβν ο *. Τ. Έρμβνς Διευίυντής τής Άμιρικβνικήί Σχο- λής ίστις ωμίλησεν ώς εξής : «Συνέλευσις ώ< ή «ημ«Ρ'νη, ·»νίλι»«κ άνΐρων σονελβίντων (κ χωρών διαεοίρων, ίλων «•ωβιωμίνων *'ις την βύτήν «τς«νδ->ν«· *λων
«μπνιομένων Οπότοΰ αύτοϋ ζήλου δεν (!νε|εν-
δειγμα κατορθωμάτων τοΰ παρελθόντος,δεϊγμα
τής μελλούσης προοδου; Φαίνιτοι ώσιί θέλου¬
σα ή άρχαιολογία έν συνειδήσει τού ϊργου
τό οποίον έπΐτέλεσι κβτά την παριλθοΰσβν
γινεάν, ϊνα Ιπιθίωρήση τό πεδίον τής δρα¬
στηριότητος της πρίν αναλάβη τό εκλεκτόν
αυτής Ιργον.
Καί άρμοζει νά κηρυχθή ή συνάΑροισις
αδτη διεβνής, άφοΰ ή ιΕλλάς, μέ την φιλο-
ξενίαν εκείνην, διά την οποίαν είνε πιρίφημος
έπέτριψεν είς πάντα τα Έθνη νά συμμετά-
σχουν τοΰ Ιργου της, τό οποίον συνίσταται
εις την αναζήτησιν των λβιψάνων τοΰ άρ-
χαίου πολιτισυ,οΰ, ούτινος «3τη ίχιι την
κληρονομίαν.
'Εχεϊνοι οΐτινες, ώς καί «γώ άνήκομεν ι'ί
νεωτέρας γενεάς, δυσκολως δύνανται νά έκτι-
μήσουν οποίον ήτο τό έν Αθήναις Άρχαιο-
λογικόν έργον πρό εΊκοιιπενταετίας. Συνειθί-
σαμεν είς τα πεπλη&ωμ,ένα μουβεΐα καί εί;
ανασκαφάς, ώστΐ αδυνατούμεν νά χατανοή-
«ωμ«ν τί ε!Βους έποχή ήτο Ικείνη χαβ' ήν
τοιαΰτα πράγματα δέν υπήρχον. Καί ϊμως ή
μ«τα6ολή αύτη συνιπληρώίη έντός έλαχίστου
σχετικώς χρόνου.
'Βπί τή ΐύκαιρία ταύτη έκφράζω την ευ¬
γνωμοσύνην μου καί την τής 'Αμερικανική;
Άρχαιολογικής Σχολής πρός την Ελληνικήν
Κυβέρνησιν, Ιδίως δέ διά την ωραίαν τοποβε-
σίαν ήν έδώρηβιν είς ήμ«ς πρός Ιδρυσιν τής
βχολής μα?.
Έλπίζω βτι ή ωραία άρμονία, ήτις ν-ας
βυνέδεσε μέχρι σήμερον, βά έξακολουβήβη νά
μας συνδέη διά παντός είς τάς άρχαιολογι-
χάί μαί εργασίαι.
Ο ■Δ.ΟΓΟΣΪ ΤΟΥ —
Ό Διευίυντής τής Γβλλικής 'Αρχαιολο-
γικής Σχολής κ. Όλλώ λίγει τ* εξής :
Μβγαλβΐότατε, Ύι|[τιλότατβ,
Κνο<αΛ, Κύριο., Πρύτανις των ξένων Ίνβτιτοότων των (δρυθίντων Ιπί τοΰ 'ιροΰ (>ά<>ους τής 'Δτ-
τικής, κληβονίμος των διασήμων άρχαιολό-
γων Νοκιτελ, Τογιουφέρ, Φουρμών, Φαφέλ,
ΣοαγΙλ, Γκοο·ιή, Βλουέ καί των βι>ντρ6«ρων
τοΰ Μωρέΐιχ, «ίτινκ &λληλοδταδβχι>>ΐ χατά
ϊιαταγήν χαί τ^ ουμπρίξιι τον Λουδοβίκου
14οι>, τοΰ Καρόλου 15ο», το» Αύτοκράτορος
Ναπολέοντος, τής πρώτης Δημοκρατίας, τοΰ
Βασιλέως Λουδοβίκου Φιλίππου ήλβον νά
έκδηλώβωσι την αγάπην τής Γαλλίας πρβς
την 'Ελλάδα.
εΗ Γαλλική Άρχαιολογική Σχολή χαιρε-
τ^ εύσεβάστω; τό άνϊος των διδασκάλων τής
άρχαιολογίας καί εύχαριστεϊ την 'ΕλληνικΫν
Κυβέρνησιν διότι ϊσχβ την ευτυχή εμπνευ-
σιν νά τοίς συγκαλέση είς τόν φυσικόν τό¬
πον τής συναντήσεως των.
€Η Σχολή δέν ϊχει ανάγκην νά Ινθυμίση
ένταΰΐα τό Ιργον τό οποίον εξηκολούθησεν επί
59 ϊτη τής Ιστορίας της άπό τής ημέρας
καθ* ήν είς έκ των μελών της δ Μπ&λέ έ-
δάκρυσεν ίπΐ τής Άκροπίλεως μέ/,ρι τήϊ
πλησυστάτης είς ήμάϊ ημέρας καθ" ήν δ εύ-
«ρυέστερος των άρχηγών της ίκαμι νά λάμψγι
πρό των δφθαλμών μας ή δόξα τής Δήλου καί
των Διλφών.
Άλλ' έχεΐνο τό δποϊον εννοεϊ νά κηρύξη
σήμερον, είνε ίτι εάν ηδυνήθη νά δπηρίτήσγι
την επιστήμην μ«τά τινος τιμής, τρίτο πρω-
τίστως όβιίλιι είς τό φιλελεύθερον πνεΰμα
των 'Ελλήνων, τό δποϊον άνοϊγον είς παν
I-
θνος τόν θησαυρόν τοΰ παρελβόντος τού διαρ¬
κώς εφάνη βϊίνουν β*ς τα σχέδιά των ένεθάρ-
ουνε τάς προσπαθιίας καΐ ηύ·όησ* τάς έι«-
χειρήβεις των.
Όλοι έδώ πρέπτι νά ένωθώμίν νά εκφρά¬
σωμεν εΰσεβάστως την ευγνωμοσύνην, ήν μέ
καρδίαν συγκεκινημίνην έκ—άζομ,εν είς την
σύγχρονον 'Ελλάδα. Πρός αυτήν ό πιιιολιτι-
σμένος κόσμος χρεωστεί τό &,τι δύναται ε>
κόμη ίπως λέγει ό έλληνιχώτερος των Γάλ-
λων ποιητών νά βαπτίζιται είς την γόνιμον
'ηγήν, ί ής ή Ελλάς ήντλησε την αλή¬
θειαν.
Μετά ταυτα οί ΒασιλεΤς άπεχαιρέτησβν
τούς ύπουργούς καί την επιτροπήν κ,αί χαι-
ρετώμενοι ύπΌ το5 πλήθους κατηοθύνθησειν
πρός τα προπύλκια, δπου τούς ανέμενον «Ί
βασιλικαί «μαξβί.
Ηκολούθει ή μακρά —ιρά -των Ιπισκε-
«τώ», έξίρχομίνων. "Αλλοι ϊμεινβν ίπω;
ΐϊεριεργοχοτθοϋν τα μνημεΤα καΐ θαυμάσουν το
πανόραμα τής πόλεως. ΈκβΤ είς τβ άκρον
δψώνετο Ινας πυργος ιβι»ροτβχνημ«των, *α
οποΐα θά έκαίοντο Ά βράδυ κα'ι είχον σω-
ρευθη τα ύλικά τής φωταγωγήσεως, φυλατ-
τόμενα υπο δύο γηραιών άποστράτων. Οί
γεροντες φύλακες τής Άκροπόλεως, έννο-
οϋντες την αρχαιολογικήν των αξίαν, έστέ-
κοντο με μαρμαρίνην άκαμψίαν προ των
ξένων, έπιμένοντες νά πείσουν τον κόσμον,
δτι τούς Ιπλασεν ό Φειδίας καί δέν τοθς
διώρισεν ή Άρχαιολογική Έταιρία.
Έξωθι τής Άκροπόλεως οί περίεργοι
πβρέμενον μέχρις ότου φύγη και ό τελευ-
ταΤος προσκεκλημένος. Ένω δέ είχον βυ-
θισθ^ είς τάς όνειροπολήσεις τοϋ άρχαίου
κόσμου, προσέδαλε τούς οφθαλμούς των το
21, άντιπροσωπευόμενον μέ τον περιπόρ-
φυρον, κατάχρυσον, πολυκέντητον, λυσσω-
δώς φωτογραφηθέντα καί θαυμασθέντα ντονι-
λβμαν τοϋ βουλευτού Πατρών κ. Στριφτόμ-
πολα, ό όποΤος κατήρχετο συνοδευόμενος
άπο τούς βουλευτάς Ι1*τρών κυρίους Ροδ-
φον καί Κανακάρην. Ό κ. Στριφτόμπο-
λας ήτο διαχυτικώτατος καί κατήλθε την
Ακροπολιν σκορπίζων έλληνικώτατα άστει-
ολογήματα πρός τούς περιέργους. Οί επι¬
σκέπται τής Άκροπόλεως έρρίφθησαν επί
τέλους είς τα άμάξια των καί επειτα....
Ιπειτα δέν τούς είδομεν. Ή σκόνη γνωρίζει
τί άπέγεινβν.
ΤΙ ΘΑ ΓΕΙΝΗ ΣΗΜΕΡΟΝ
Έορτή έν τώ Πανεπιστημί