90151
Αριθμός τεύχους
160
Χρονική Περίοδος
ΕΤΟΣ Γ
Ημερομηνία Έκδοσης
27/3/1905
Αριθμός Σελίδων
4
Πρωτότυπο Αρχείο
Οδηγίες
Κλικάρετε πάνω στην αριστερή εικόνα για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες.
Κείμενο εφημερίδας
Δεν είναι διαθέσιμο το αρχείο pdf.
Κείμενο εφημερίδας
Σύνολο σελίδων:
ΒΤΟΣ Γ-ΑΡ1ΘΜ02 160 (891)
ΤΙΜΑΙ ΣΥΝΔΡΟΜΩΝ
ΕΣΠΤΕΡΙΚΟΥ ΕΞΠΤΕΡΙΚΟΥ
V
ΤΙΜΗ ΕΚΑΣΤΟΥ ΦΥΛΛΟΥ ΛΕΠΤΑ 1Ο
Γρίμηνος......,........ Δρ. 9
Έξάμηνος.............. 16
Ετησία................ » 30
Χρνσά φράγκα................ 30
ΧρναΛ φρίΐγκα.......■......... 16
ΑΙ ΣΥΝΔΡΟΜΑΙ ΑΡΧΟΝΤΑΙ
ΙΗΝ^-Ιπν ΚΑΙ 2θην ΕΚΑΣΤΟΥ ΜΗΝΟ_
—ΙΝΒ ΠΙ»Ο1—Λ.Η:—»Ο,—~3,_ΐ
ΗΝΑΙ
ΚΥΡ1ΑΚΗ 27 Μάρτιον 190&
ΤΙΜΑΙ ΚΑΤΑΧΟΡΙ-ΕΩΝ
Είς ττιν 4ην σελίδα ό στΐχος...............................λεητά «
Είς ττιν 3ην ύβλίοα Λ ϋτΐχας............................... » 'αϊ
ΓΡΑΦΕΙΑ :
ΟΔΟΙ ΣΟΦΟΚΑΕΟΥΣ ΑΡ· 2 (ΣΤΟΑ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟΝ
ΑΡΙΘΜΟ- ΤΗΛΕΦΟΝΟΥ 2ΟΊ
ΙδΙΟΚΤΗΤΗΣ Κ1Ι ΔΙΚΙΘΪΗΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Κ. Π0Π
ΟΙ ΡΗΤΟΡΕΣ ΤΗΣ ΩΡΑΙΑΣ ΗΜΕΡΑΙ
Ή φωτεινοτέρα ήμ-έρα τοθ Έ,
άφ' ή; ένέβτχηψαν αί μαθραι συμφοραί
τοθ 1897, ήτο άναντιρρήτως ή ήμ,έρα
θέ
Κατ' αυτήν την έτέτειον τί]; έθνΐ-
χή; άναστάσεακ, οί άνχιπρόαωποι των
ξένα»ν χρατών, ώ* άλλοτε χατά τό ά-
παίβιον ϊτο; χατιργΐζετο χαθ' ή^ών ή
δυσμένεια καί ή ί-τιποίθεια, ΐίροσηγό-
ρευον μ,ετά συμπαθείας χαί ιυ(να»μ,ο-
σύνης την Έλλάδα τί); σήμερον, θυγα-
τέρα τής Μεγάλη Ελλάδος ή; τα
τιμαλφϊ) χειμήλια είλχυταν αυτού;
προ; ήμδς.
Ευτυχώς ι λέγοι ού; έζήγγειλεν ό
Διάδδχος τοθ θρόνου, ήταν λο'γοι δι-
χαίας ύπιρηφανείας χαΙ ούχι αΛανδρου
χόμπου.
Όντως ή Έλλέ.', έν σχέβτει μ,άλι-
»τα πρός τούς γλίσχρους αυτής πόρους
χαί την ατέλειαν των μέατων, έπετέλε-
σΐν ύίϊεράνθρωπα υπέρ των προγονικήν
κιιμηλίων.
Ούδεμία δέ ύπάρχει ύπερβολή εί,
ιού; υπερηφάνου; λο'γους, δι'ών έλογο-
δίτησε πρός τόν πολιτισμόν, δταν άπό
των βχθμίδνν τοθ Παρθεώνο; ανεκή¬
ρυξε τού; έξί); υπερηφάνου; λόγους :
ίΈχομιν την συνείδησιν, δτι Ιπετελέαα·
μιν τό ίφ' ή"μΓν, τό ΙηιβαΧλόμενον είς ήμά;
χαϋήχον τής συντηρήσεως χαί Αναοώοεως
τής Αποχαλύψκος χαϊ Αναοτ-ηλώοεως των
μνημείαον τον προγοηχον ημών παρελθόν-
τος, χαϊ δΐι διά παντός τρόπον ηγωίσϋη-
μεν ν' Αναδείξωμεν την πατρίδα ημών κατ'
Ηοχην χώραν της Άρχαιολονίας».
"Ι»ην δέ αλήθειαν ένεϊχε καί ή χο
βμοπολιτική δντως· δήλωσις τοθ Δια-
δίχου τβθ θρόνου, δ:ι τα προγονικά
ήα»ν χειμήλια θεωρούμεν θησαυρού;
χοινού; τοθ πεφωτισμένου χότμου, χαί
διέτβθτο παρέχομεν μετά τί); μεγί¬
στης έλευθεριότητο; την άδειαν ήαών
καΐ την συνδρομήν εί; πάντα τα εθνη
δΐτως συνιργασθώσιν επί ΈλληΜχ?0
ίδάφίυς μεθ' ημών, έν τω ευγενεί υπέρ
τί)ς έπιττήμη; αγ&νι.
Άντάξιοι ήταν χβί οί λόγοι των Δι-
ιιΑιντών των ξένων αρχαιολογικήν
σχολών. Έχτό; τοθ διχαίου έγωΓσμοΟ
ίχάστου υπέρ τοθ ίδίου εθνου; καί υπέρ
τί); μνήμη; των μεγάλων αυτών συμ-
πατριωτών έν «γ) άρχαιολογ>.χίρ έπι-
χαΐ των συγχρόνων καί των
τουρκοχρκτίας, πάντες ή ώθησαν
χαί πάντων οί λόγοι συνέπειαν εί; έκ-
Φράσεις τρυφερβ; καί ά-υποκρίτου συμ-
παθιίας πρό; την ημετέραν Πατρίδα.
Τόσον εΐνεάληθέ. βτι τα )ευκ», τα
χρυβτιζοντα μάρμαρα βίου έκλιπό'ντο;
ίτϊό χιλιετηρίδων ώ; περίαητα Ιερά
είναι χ«ι σήμερον οί Ισχυρο'τεροι χαί οί
πολυ:ιμότεροι ήμ&ν προστάτ,αι καί ά-
πβλογηΐαί.
Αύτό τό γεγονός, βτι άνδρε; οϊοι
ό Μασπερώ, ό Βιλαμόβιτς, ό Μα-
χαίφυ, 6 Ουστένσκη, δ Μαροθκι χαί
τόσοι άλλοι τί); Άρχαιολογιχί); έπι-
στήμη; άστέρες, συνήλθον έν Ελλάδι
πρός συνεργασίαν μεθ' ημών χαί μ,ίτά
των διατρεπών Διευθυντήν πρώην καί
νΟν των ξένων Άρχαι*λογικών Σχο-
λών, εί ε δι* ήιΐδς αληθής τίτλο; τι¬
μίας χαί ύπερηφανιίας.
Κατά την ημέραν δέ ταύτην τοθ
δριάμβου των άγώνων ημών υπέρ τί);
"Αρχαιολογικήν έπιστήμη;, κατά την
ημέραν χβθ'ήν ή Διχαιοσύνη των πε-
φωτισμένου χίσμου προσαγορεύει ήμδ;
ώς επαξίως τί); άτιμήτου αυτών »η-
ματία; πιρισώτα-τα; χά. συντηρήσαν-
τα; τέ προγονιχά χειμήλια, προαγα-
γόντα; δέ έν παραλλήλφ πρό; τόν
πεφωτισμένον κόσμον γραμμτ^ την Αρ¬
χαιολογικήν επιστήμην, οφείλομεν ν'
άποτίσνμεν φόρον Έθνιχί); ευγνωμο-
»ύνης πρό; τού; διευθυντέ; των ξένων
σχολων, οίτινες μετά τόσου φίλτρου
ένεκολπώθησαν τό σχέδιον τί); συστά-
»ι»; τοθ 'Αρχαιολογικοθ Συνεδρίου καί
τόσον πεφωτισμένος καί ένεργώ; εΐρ-
γίσθησαν δπω; τα ξένα κράτη, ών την
επιστήμην άντιπροσωπιυουν αί "Αθή¬
ναι,μετάσχουν αύτοθ μετ'ένθιυσιασμοθ.
Τέ όνόματα των κ. κ. Ώμόλ, ΔαΓρ-
πφερδ, Όλλώ, Μπόζανκετ, καΓΕρμαν;
θέλουσι με(ν^) άδιατπάστω; συνδεδε-
Κ^να πρό; τό μέγα γιγονο; οδ υπήρξαν
πρωτεργάται.
Οί λο'γοι δέ αυτών αποτελούσι την
^ριφανεστέραν απόδειξιν τοθ ένθουσι-
ασμοθ μεθ' ού ειργάσθησαν υπέρ γοΟ
υπο την σκιάν τοθ ναοθ τοθ άφθίτου
χοίλλου; παγκοσμίου άρχαιολογικοθ συ-
>ιδρίου.
Οί λόγοι ούτοι άποπνέουν βλον το
ίρωμα τί); άγβίπη; αυτών πρό; την
'Ελλάδα. Άλλά υπέρ πάντα; συνεκί-
Υτ]σεν εί; τα μύχια τό εθσεδές μνημό-
συνον των πρός την μνήμην των φιλελ-
χήνων μαχητβν τοθ μεγάλβυ ημών ά-
γ&νε; άΐϊοστρίφών, τοθ διευθυντοθ τί)«
άγγ)ι*ί)ς άρχαιολογιχί); σχολ/.ς κ.
Μόζ
Τφόντι είνε άρρηκτο; δ δεσμό; των
ν των αγωνισθέντων βπω; ά-
ναστήσουν την νεωτέραν Έλλάδα,
πρό; τού; άγωνιζομένου; διά τί); λα-
τρεία; των χειμηλίων υπέρ τί); άρχαι-
ολογική; έιΐοτήμης.
Διά τοθτο εΐσέδυσαν εί; τα μύχια
των καρδιών ο! λόγ<:ι. τιθ φιλέλληνο; διον καί σοφίθ Βρεττανοθ δταν ϊλεγε: «Συνβλθόντβςβν τφΐβρφ τούχφ χΑρφ οφείλομεν ν αναμνησθώμεν μβιά σβ- βαομοϋ άλλων ακαπαι έων, &χεΙ> ών οΓ-
χινες προ 80 έιών ήλθον ένταϋ&α
αιανροφόροι έχ Γαλλίας, Ιταλίας Γερ·
μωίαςχαΐ Βριτιανίας χαί 6*θυσ/ασαν
το αΐμα χαί την ζωήν αύιών, δπως ή
προσφιλής αϋιη γή ιής Ελλάδος ά-
ποβα ελευθέρα.
------------------ϊ^ι-------------------
ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΓΡΑΗΗΑΤΑ
ΑΡΧΑΙΟΑΟΓΙΚΑ
Πρός τόν κ. Καββαδ.α*, δστις μιτάιόσης
χάριτος ωμίλησε ΓαλΙιστΙ ΙιΙ τοϋ Παρ&ε
χώνος, απεστάλη ί* Παρισίων ή ίξή; Ιιι-
ατολή. Διά τή; ΙιιστοΧή; ταύτης έξηγιΐιαί
οαφώς χαϊ δ λόγος ένεκα τοδ οποίον δέ»
ήννοή&η δ λόγος άπό τονς Γάλλονς, (Γιΐ'ίς
αυΓό"ν.
τελευταίον είς την ] 'Δργος, δπου
είς τΛν ασφαλτον καί
«Βεστρουμϊττν».
Ό Ζωΰίας κατέληζεν είς τβ
δτι πολύ άηέχομινάκόμη άπό την κατο¬
χήν δραστηρίου φάρμακον. ΊΙ δι' άσφάλ-
του έπίστρωσκη μόνη Ϋιτις εφαίνετο δτ» £-
χει μικράν πρακτικότητα παρουσιάζει ηολ-
λά έλαττώματα. ΊΙ «6ει)τρουμίτ» έηίσης
φαΐνεται ολιγώτερον άποτελεσματικΛ Καί
Λ Θανματουργός (}λη ητίς κατά τόν Ζιοσίαν
θά σ^.ση την υγείαν μας είνε άκόμη πολΰ
μακράν.
Ή -)ενικίι παραλναΐα κα4 ό άλκοολτ.ιιιβΥ
τοτ· ή πελοποννησι
βκή Γερουσ.α. Πλή
μή εύρισκον τες τή'
πάλιν πρόσφορον πρός
ή"ρ«μον εκπλήρωσιν:ών
έαυτών καθηκόντων ά
ιεφασισαν νά μετατο-
πισθωτ ν είς τό
Φ αρχαίαν Έπίία'υ-
ρον χωρίον Π2,ία, δ-
κα:
φς α
μάλλον πρθϊΐτόν είς
ύ
ν*υτι*<3ν κα! ΑχίοΙίπαβ Κ. Οαναάία, Εη'τιοτηβΙΙια ρι-οΐοη ηα ρΐΌΐιββοηΐθΐι ΑΊ& Ιίη ο&Ιίιι 338 γ£ίπι <|ϋιί (ΙέΠέΐΌΐι ηα κιιβ ίροΐπϋη οΐί ηιιό ϊιτιίδ οΐϊαΐ'ϊΐϊ Ιΐιία γ^ίοηοηιβη Ο Ιο^οβ βαβ βοηΐΜ ρΐΌΐ'αΙοβδί αοΓβΙίΙοη οηΐΐιοιιβίαδΐηοη ραηΐοιι. Ι ίιαοοϋΓ», ι Μα88α1ΐ£ΐ, ϊ 8οαΐ·ρα11ιθ3, Ιο ίγοη, 1ο ΤβΐΓίκο, ι Ανί^ηίοη, ο Μοι-βίίδ, ι ΤΓΐαεβίΙί», ι ΟθΓκίΚϊ, αί Μβίθί ηιιέ ο Κγΐ'ίθδ ΙκΐϋΐΐβΙ βαβ βνβηοιηοηουη Επ Οϊΐΐια τηοηοη βοΐιβΐβ Γηίοι-βη αηΐίροΐιΐβίβίη αί» ρίΐίοΐΐθδ βαβ γρθδΐιΐ'ί,μ ο Ρκί- γ1)3ιί5. Αρΐιοιιηίη ρΐΌβ αηΙίροΙίΙβΓΒίη οάοΚβη ϊ ί βηΐβίΐΐιει ρϋΐ'θΓοπα οΐί βιΊιι·Ϊ83ΐηλο- Ιίη ϋϊΐΐιΐνίη ϋίΐηοΐίΐίίη ^Ιοββαη βη Ιί ρο- ι·ί5ΐχιιΐ(1«8ΐο β^θΓείβί βαδ βρί Ιοα Ραι-ΙΙΐθηοηοβ 0ΙΐΰιόΙί8ΐτιαΙ» αρο Ιοπ Ιιγΐ'ίοη ΟΙΙβηιΙοΐ'Γοη. ΜβΙα ροΐΐίβ γροΐίρδβοδ Ι Πιΐΐο Ονιω λύβιαι χαϊ τό μυστήριον πώς 1· χεΐ'οι οΓρνες Ιννόονν τόν "Ελλΐ/να χ. Όλ)-ά>
δΐν χατεννόηααν τό* Γάλλον κ. Καββοιδίαν.
Ό Γβνικός Έφορος των αςχαιοχψω*
[1& ίέοοηά 8έη*Γ»1 άββ αι-οΐιβοΐΓΐββ] ώμΙΙηοε
την Γαλλικήν δημοτικήν γΑώοσσ,ν. Σιιμ-
βιίνει δηλαδη ίσον αφορα τούς Γάλλους μέ
τόν χ. Καββαδίαν, ί,τι συμβαΐηι με τους
"Ε(λψας δσον άφορη. τόν χ. Ψοχάρψ.
ΑΙΣΩΠΟΣ
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΠεΡΙΕΡΓα
ΔΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΚΔΙ ΤΗΝ ΦΥΣΙΝ
Φντά καί ζώα τΛς Ί αντωνίας
Τα φυτά είς την Ιαπωνίαν παρονσιά-
ζουσιν άληθώς έκπληκτικόν πλούτον εί-
δών διότι περ«λαμ6ΐνουΰτν δχι ολιγώτερα
των 900 γεννών αποτελούντων 3000 εΐδη,
ένφ είς τα πλουσιώτερα είς φυτικην βλά¬
στησιν κράτη της Εύρώπης ώς π χ. είς
την Γερμανίαν αυτή δέν είνε ανωτέρα των
718 γεννών καΛ 2614 εΐδών.
Κατά τούς φυόικούς ό μέγας αύτός
πλοΰτος προέρχεται Ιδίως βκ της γεωλο-
γικης θνστάβεως τοθ έδάφους τοϋ άρχιπε-
λάγονς, βπερ £χει τον χαρακτηρα τοΰ ά·
σία ικοϋ καΐ τοϋ άμερικανικοϋ συγχρόνως
Όμοϋ μέ τΐι Ουνηθέστερα φυτά παρ' η¬
μίν, δρΰς, πεύκας, φιλλύρας, καρυδέας,'
κερασέας κλπ. ρλαθτάνουθιν έκεϊ άφθόνως
πολλα εΐβη των τροπικών ώς τό βαμβοϋ,
τό οΊκαδέ, Α κάμφορα κλπ. 'Βπίσης χαρα-
κτηριστική είνε η άφθονΐα των ανθέων
έκεϊ φυονται άκόμη και τα εύρωπαϊκα
ανθη.
Άλλά και τό ζωικΐν βασίλειον της αύΐο-
κρατορίας τοϋ 'Ανατέλλοντος Ηλίου δέν
είνε ολιγώτερον πλούσιον. Ύπάρχει έκεϊ
Λφόονία εΐδών πιθηκων, ο-ρκταΐν, έλάφων,
άντιλοπών, τα όποΐα απαντώθΊ μόνον είς
έκρϊνο το απχιπέλαγος. ΑΙ ποικιλιαι των
άραχνών είνε έκπληκτικαΐ, άλλ' δχι ολιγώ¬
τερον τοιαύτη είνε καί των πεταλουοών
καί των τεττίγων.
Ή διώρνζ τοθ Παναιιά
Ή τεχνικη έπιτροπη η διορισθείσα άπβ
την κυβέρνησιν των Ήνωμένων Πολντειών
διά τα προκαταρκτικά σχέδια της διώρυ-
γος τοϋ Παναμά, απεφάνθη διά την κατα¬
σκευήν διώρυγος πλάτους 45,72 καί δάθους
10,60. Ή διάρκεια τοϋ έργον ύπολογίζεται
άπ6 10 ίως 12 έτη.
«Ο κονιορτός των όδών
ΊΙ προσο/,η των γάλλων ύγβιονολόγων
έότράφη 'κατά τα τελευταία £τη είς τό
Οπουδαιότατον ζητημα τΛς εξακολουθητι¬
κώς αύξηόίως τοϋ κονιορτοϋ είς τάς όδοϋς
διότι είνε γνωστόν δτι ό κσνιορτης καθί-
θταται ό άγωγ^ς των έπικινδυνωδεστέρων
άσθενειών. Κατά τούς ύπολογιθμούς τοΰ
Μιχελ εν γραμμάριον κονιορτού ληφθέν είς
τάς όδούς των Ρβνυ περιέχει 1,300,000 μι-
κροβια είς την δδον Μονξ 2,100,000 μικρό-
6ια Ή μεγαλεττέρα ίνταοΊς των έπιδημι-
κών Δσθινειών είς Παρισίους συμπίπτει
κατά τόν Μικέλ μέ τάς εποχάς τοΰ δτους
κατά τάς οποίας ό κονιορτός είνε άφθονώ-
τερος.
Ό καθηγητης Ζωσίας έπεφορτίσθη παρά
της Ιατρικής άκαδημίας νά μελετήση «{-
δικώς τό ζητημα τούτο και υπέβαλε τό
πόριθ'μα των μελετών τον.
ιΗ πρώτη άπόπειρα πρός καταπολέμη-
όΊν τοϋ κονιορτού είς τάς όδούς είνε η
δπίστρωσις τούτων δι" ύλης τινός έλαστι-
κης κβ άδιαβρόχου, άλλ' αυτή δέν £φερε
θετικά άηοτελέσματα. Μετά ταύτα έθτρα-
φησαν είς τα ύπολείμματα τοΰ πετρελαίου
είνε διά την επιστήμην η πραγ-
ματικίι καί πρώτη άφορμή τΛς γενικής πά
ραλυόΐας καί οί ΐατροί διαφωνοΰόΊ πρός
αλλήλους βαθύτατα Τελευταίως είς την>τους τ·
Ιατρικην Ακαδημίαν της Γαλλίας ό χει· , λά5Ος
ρονργίς Κορνιλ εξήτασε την Ασθένειαν υπό*1· ι^' » ;ν ·κ_..
ίπ^νν χ«ρονργικήν, εξήγαγε δέ ο-υμπερα- ,< ιλ**..*, <ΐ?λ Οματα άντίθετα των μέχρι σήμερον επι- - ^^ ίβνί"·<Ιτων -λ κρατησάντων. Κατ' αυτόν Λ παραλυαία ό φείλβται μόνον είς τάς τακτικάς ύπερκο πώ^εις, είς την κληρονομικότητα καί τόν άλκοολιθμόν, οϋδ' έπ' ελάχιστον δέ παρα- δέχεται την γνώμην αλλων παθολόγων, δτ η γενική παραλυσία όφείλεται είς πρόωρο ίξάντληΰιν τού όργανιΰμοϋ ένεκα διαφό¬ ρων λόγων. Ώς είνε» γνωστόν, Λ γενΐκή πα- ραλυσία είνε άμεσος σννέπεια βλαβών καί διαταράξεων τοϋ εγκέφαλον τοΰ παθόντος. Ιπορικαι Σελιδεσ την την Βεβαίως δέν είνε πολλοί οί γνωριζοντες τάς λιπ.θμεριί'ας τϊ,ς πρώτης έπαναστατικί]ς συνελεύσεως τοΰ μεγάλου τί)ς 'Ανεςαρτησίας αγώνος. Χάριν των άγνοούντων την ωραίαν ταύτην σελίία τής Εθνικήν ημών έποποαας παρέχω σήμερον λεπτομερείας τινάς. Την υπό τοϋ Πρίγκηπο; 'Αλβϊίνϊρθυ Κ. 'Υψηλάντου, κ*τά Φεβρουάριον τοθ 1821, διάβασιν τοϋ Προυθου, καί την ΰπ' αΰτοϋ ΰ- ψωσιν τής σημαίας τής ελευθερίας έν Ίζσίω τή; Μολοαβίας επηκολούθησαν ευθύς άμέσως χαί έν Πελοποννήσω δ άρθρθι κατά τόποος έξεγέρνεις, προκληθΐΤσαι υπο τοθ άπεσταλ- μίνου το3 'Υψηλάντου 'Αρχιμανϊρί«υ Γρηγο- ρίου Δικαίθυ καί τοθ θεοδ. Κθλοκοτρώνη έ- πελθοντος είς Μάνην. Είς τάς τοπικάς ταύτας ίξεγέρσε ς έπίση μόν προσεδωκε χαρακτη*ρα ή μετ* ολίγον, τ^ 26/) Μαίθυ 1821, συνάθροισις έν τ τ] Μονγ] των Καλτεζών τί]ς 'Αρκαδίας πάντων των προκρίτων έκ των διαφόρω' Έπαρχιών τής Πελοπο νήσου, οίτινες ά'αχηρΰ* ντε; Επανάστασιν προέβησαν είς την σύα *Πελοττο>νησιαχής Ασσνσίας» υπο
Προιορεΐαν τοθ 'β^ισκόπου Βρεσθένπί
ίωρήτθυ καΐ είς τΌν διορισμόν __
γου των δπλων τή"; Πελοποννήσου*» τοί Πε-
τρόμπεη Μαυρομιχάλη. Είς την Πελοποννη-
σιακήν Γερουσίαν «εδόθη ή έντολή καί πλη-
ρεξουτιοτης δπως συσκέπτετα:, πρ^βλέπ^ καί
διθ κ/] τάς ΰποθέσεις τί), Πελοποννή^ο^ μέχρι
τής άώΐεως τή"; Τριπόλεως» ής ή πολιορκία
είχεν άρχίσε άρτι.
Την σύνοδον ταύτην των Πελοποννησ.'ων
προκρΐτων έ/ΐμήθη μετ* ού πολυ καί ή δυτ^κή
χέρσος Ελλάς, τη 4η Νοεμβριού 1821 καί ή
άνατθλΐκή τϋ Ίϊ-% ίδίου μηνός, συστή·ασαι
ιδίας τοπικάς γερουσίας.
"Αμα τί υπογραφή* τοΰ επισήμου κ»τχσ«-
τικοΰ τ^ςΐΐβλοποννησιαχής Γβρουσίαςθπό τϋν
έν Καλτ«ζα7ς συνελθόντω·» προ*ρΐτων, έ ελέ-
σθη έν τφ ίιρφ ναφ --[ής Μονή*ς κατανυκτική
δοςολογία πρός «ν "Υψιστιν, κα:ά τό τελος
τής οποίας ό έπίσιΐοπος Έλους Ά>ιθ:μος ίξ-
ελθών πρό τοθ ίιροΰ 6ήμ»τος άπήγγειλε την
έπο,Λίνη< ευχήν : «θίέ Πανττοδύνϊμ*, Ά^α ε, Άχ»τά*ηιτΓε, »'Ακ«τανίη-ί, ο ένισχυτβ»· τόν Πρφή-η< 2ίυ »Μωϋΐί|ν -ω τύπω τοΰ Τιμίου 5"«ι>?»ϋ χ<ιτι- » :ροπώτ«ι τόν τυραννον τοΰ πχλαι υ ΊσραήΧ, »-6ν ίλαζίνχ χά! αχαμπτον Φαρΐώ, 4» τη Έ ηρυθρα Θιλάσσγι καί σωσα; δι' αύτοι τόν λαό, »Σ υ, ίπάχουτον τής Βεήσιω; καί ή^ώ> των
ηιύ-ελών 8)ύλων Σ υ, των χοισθέ>των τώ ό ό
»ματι τοΰ άγ»πίΐτ»ΰ Σου Υού, Κυρ(τυ δέ'ήμώ/
«Ίησοΰ Χοιττίΰ, καί άπάλλαζ >ν ήααί, τχν
«νέον Ίΐραήλ, τό βχσίλιιον Ίίράπυμα, τής
«Ίτμαη ίπδ ( τυρανν'ας' έγ'οχυσιν καΐ «νδυ-
«νάμωσον ήιλδς χ αί τι ΰ; θιοφυλάχτους Ημών
»Πρ£γκηπ*ς καί Ήγεμο·ας κ«1 τό< ?ιλ<5χρ·σ όν »στρα όν τϊ) δυνάμει τόΰ τιμίου χαί ζωοποιοΰ »Σ-αυροδ χατατροπώσαι τού; έχίρ·-ϋς τής «'Αγίας Σΐυ Έχιλησίας κα! άναφΐνήνοι·. νιχη- »-«ς κα! τροπαιούχους εναντίον των ά7Τ<γί.α)» »τήί 'Αγαρ. Επί Σέ -άς έλπ'Εαί άνβτιθίμίθα, ηΚραταιε έν πβλέμ4ι;, ορθώς λα-ρεύοντΐζ. Σί μόνον θ.όν χαί Σιπήρα ήαώ«. Φώισον μιμητά; γινέσβατ καί άτταδκΰ; τοΰ άλη· ϋς θιράποντό; Σ>», ιύΐιδοϋζ Βχσιλέακ Κω/-
ησταντΐνου, κα) άζία»ΐον άχοΰσαι τής ούρανίΌυ
»*χι(νης φανή; : Έν τούτω νικάτε άπόγονοι
«'Βλληνων Χριστώνυμοι καί της Όρθοβό-
»ξου Έκκληθίας εύσεδΛ τέκνα καί κατα-
»βάλλ»τε τούς Άγαρηνούς, δπως χαί ήαεϊ< »οί τιταπεκωμίνοι άζιωθώ,χεν τήΰ ηβθητ'^ ηήμών έλιυβιρίβί, δ ξάζοντες τό παντοδύν«|ί. ■ ό'νομα Σιν τοΰ ΙΙατρλς χά! τοΰ Υίοΰ χ»! το «Άγίοο Π»ιύματο{· Άμήν Ι » Μετά την άπαγγελίαν τής κατανυκτικί]ς ταύτης εύχϊ]ς ό σεδασμιώτατος έπίσκοπος έςα- γαγών έκ τής ζώνης τοΰ έγγύς αύτοΰ ίστα- μένου γερουσιαστοΰ Σωτηρίου Χαραλάμπους τα δύο αΰτοΰ πισΐόλια χαί ποιήσας δι' αυτών το σημείον τοΰ τιμίου Σταιιροΰ επί τής πρό τοΰ 'Δγίου Βή^ατος εικόνος τοΰ Χριστοϋ ε'πε πρός τούς -ταρεστώτας ίιψηλτ] τξ φωνη : «"ΕΙληνες Ι δ Κύριος ενΐόγιαε καί α/ίασε τα δπλα σας». Ή εύχήχαΐ τα ρή,ιατα ταυτα ήκούσθησαν μετά δακρύων ενθουσιασμόν καί συγκινήσεως υπο τοθ πληροΰντος τόν ναόν λαοΰ. $«■ Κατά την απόφασιν των έν ΚαλτεζαΤς συνελθόντων προκρίτων τής Πελοποννήσου μετά την αλωσιν τής Τριπόλεως εκλήθησαν οί άντιπρόσωποι τοθ Ιθνους 6πως συντάξωσι την πθλιτείαν. Οί παρασταται (πληρεςούσιοι) έκλεγίντες υπο των καθεστηκυιών τοπικών διοικήσεων, τής Γερουσίας τής Πελοποννήσου, τής άνατθλικής κα! δυτικής χέρσου "Ελλάδος καί των ναυτικών νήσων δπως άποτελέσωσι την πρώτην εθνικήν των 'Ελλήνων συνέλευ¬ σιν, δ*ν έβράδυναννά συγκεντρωθώσιν έξ $λων των έν έ παναστάσει έλληνιχών έπαρχιών είς ί^ρίου έθνίκήτών 'Ελ ν 2ι*νίευϊΐς ήρ τώ; έργασιώνχϋ τη 20ο Δεκεμ- 8 1821 υπό την τοΰ Αλε¬ ξάνδρου Μαυροκορδά- (θυ καί επί παρουσία ίςή*οντα τριών παρα στατών τοθ λαοΰ' πρίν δ' ή1 προβή είς την έ- πιψήρισιν τοΰ Σόντά- γμαιο; καί τον οργα¬ νισμόν τή*ς Κυβερνή¬ σεως έςεδΐτο τό επό¬ μενον Κή^γαα τή"ς έ · λευθιρίας : «'£* διόμαχι τής Ά· γίας χαϊ 'Αδ.αιρέ- τον Τρΐάδθί». «Το Ελληνικόν !- »θνος τΌ υπό την φρι- Βκώϊη Όθωμ*νικήν ιν, μή δυνά- «μενον νά φέρη τον ν^ζρΰτατον καί άπα- ιστΓν ζυγόν »Γί|ς τυραν^ίας κΐί ά - αΰΐον με μιγαλας θ^σίαί, κηρΰ- »:τ«ι σήμερον διά των νομίμων παραστατών »εί; έθν κήν συνηγμένων συνέλευσιν, ενώπιον Λθεοδκα! άνθρώπων, τή» πολιτικήν αυτόν ΑΡΧΑΙΟΝ ΚΑΙ ΝΕΟΝ ΚΑΛΛΟΣ Τνπος Ίοχάατης χοΧ ινπος Άνηγόνης πρδς ανακοίνωσιν είς τό Σννέδριον ["Βργα νιω άτη{ τνχαρξιν χι ανεξαρτησίαν.ν «Έν 'Επιϊαύρω τή» ά Ίινιυαρίου, Ι ος ?ω*6' κϊΙ Α' τής 'Ανεξιρτηιίις». ΜΙΧ Ι ΛΑΜΊΡΤΗΙΔΗΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ι ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΙΐΝΕΝΤΕΤΞΙΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟΝ ΤΟΪ ΚΙΝΗΜΑΪΟί Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΙΣ ΑΠΕΝΑΝΠ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ - ΠΩΣ ΗΘΕΛΕ ^^ΠΚΤ^ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ Ο ΑΡΜΟΣΤΗΣ-Η ΒΟΣΝΙΑ ΚΑΙ ΕΡΖ€ΓΟΒΙΝΗ ΤΙ ΑΠΑΝΤΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΡΜΟΣΤΗΝ [Συνέχεια έκ τοϋ χθεοΊνθύ] ΧΑΝΙΑ, 22 Μάρτιον, (χον άπεσταλμένου ονντάκτον μας). — Δ έ*οψ ι χ9ε; την μι χράν μετά τοϋ κ. Έλευ&. Βενιζέλον ου- νέντβνξίν μόν Ινα Ιια>αΧάβχ> τανιην σή
μερον. Το δεύτερον τούτο μέρος αϋίής άτο-
τελεϊ την βάο ν των αΐτίάαεοον τον Κρητός
πολιχενιοϋ Ι/ιΙ τοϋ ϋέματος *ήί Δ «θκοΰς
θέσεως ΐη; Κρήτης. Ό χ. Ελεν9. Βενι-
ζέλος περαχώ* ,τό πρώτον μέρος τή; ουνο-
μιίας μις χαχέληξε λέγων :
— Οΰ,ω μή υπαρχούσης ν ιευάννον
Κνβιρνήαεω; ϋτεύ9υνος άιέναντι τή; Κρή
τη; ήιο ή αντιπολίτευσις1.
— 'Υπεύθ^ος άπέναντι τής Κρήτης άντι-
πίλίτευσις ιίπατε ; ηρώτησα.
— Β»6α£ως. Ήθ(«ώς μέν ΰπεύ^νδί, άλλά
πάντως ΰπιύ^νο;. Διότι άφοΰ Κυβέρνησις
ΰπιύθυνος δέν υπήρχεν, ή εύθονη δε< ήϊύνατο πλέον νϊ 6αρύ»η τϊν άνιύθυνον "Αρμοστήν. Οίί-ω λοιπον επήλθε το μέγα ά;οπον, ώττι ή αντιπολίτευσις νϊ θιωρήτα» ώ; πολέμιος τοΰ Πρίγκητος, ένώ κυρίω; η:ο άπλή άντιπιλι- τευσις. Δέν θέλω νά έν)ιατρίψΐι> είς τόν-τό-
λιμον τοΰ 'Υπάτου Άρμοσ ου χατά τής αν¬
τιπολιτεύσεως, δ ότι είνε υπέρ τό δέον γνωσ ά
τα ο'ιλ εγένοντο κατά την περιοδείαν τοϋ
πρ'γκηπος, περιοδείαν καθαρώς πολιτικήν, ώς
έπίσης γνωστοί είνε οί άρορισμοί τοθ Μητρο-
πολί:ου Ηρακλείου, άφορ σμθ!, οί όποΤοι δέν
θά τό αρνηθή ·ε, μα; γυριζουν είς τού; χρό
νους τούς σκοτεινοτέρου; τοΰ Μεταιώ'θς.
Άφήνω έπίσης τάς χυδαίας σϋκοφϊντίβς
τάς διβδ δομένας είς βάρος μου, ο:ι δηλαδή
ή,ιην συνενοημίνος μέ τή* Τουρκίαν, είς την
όποιαν θά έπέτριπ*, α* είχα την πλειονοψη¬
φίαν, νά έπαναφίρη είς την νήσον στρχτόν.
'ΕννοιΤται δ'τι άπο πολλού; εγένοντο π.στευτά
τα τοιαΰ'τ* ψευδολογήΑατα, άλλ' ίταν παρήλ¬
θεν ή πρώτη εντύπωσις τής καταθλΐψεως, οί
Κρήτες οί όποΓο: δέν είν· δα καί τόσον άφε-
λεΤς, ίννακραν π«ρί τινος ακριβώς επρόκειτο,
ν->ϊ τ·> κατ' έπίφασιν έσίγων είς τάς διαδό·
βάθος έν τούτοις δέν ήδύ-
.«ί- —ν.0ιϊβ*ν 8 τι ΐΐυιεθα προδόται 1
! ίΐροδοται ήυ.*7ς Ι Δία τοδτο κϊί
οίαν και οικαστιχώς χατνκΐεζόμεθζ ή αγανά¬
κτησις έκορυφοΰτο.
— "Ωττΐ καί ή δικαιοσύνη δέν βτέκει καλά.
— Έπιθυμώ νά ειμαι δίχαιος, καί διά
τοθαο θά χωρίσω την άντυκήν δικαιοσύνην
*πο τής ποινικής. Κ»ί ίσον άφορα την άστυ-
κήν δικαιοσύνην, θά σας όμολογήσω ο'τι χάρις
«ίς τον πρόεδρον των έφετών κ. Τσαγκρήν
«έκει κατά το μδλλον ή ήττον καλώς. Όσον
άφορ^ί δμως την ποινικήν δικαιοσύνην, δέν
θέλωνά σας είπω δ'τι έπιτελοθνται δργια, θά
'δς είπω μόνον ό'τι κάθε αλλο Ιπρεπε νά εΐνε
ή δικαιοσύνην»
Είς το ζήτημα τουτο ό κ. Βενιζέλος μοί
άνέφερι μαρία άληθώς παραδείγματα τα ό-
ποϊα ε!χα ηδη ακούση άπο πθλλούς έν Χα-
ν£ο ς, άλλά τα όπο7« άν επεχείρουν νά άπα-
ριθμήσω θά έγίμ'ζ* στήλας ολοκλήρους των
«Αθηνών».
— Πώς ίνοοΐίν τΗν άντιπολίτευόΊν
Όταν επεράτωσε την αφήγησιν ιου ίπί
τής ποινικής δικαιοσύνην, αφήγησιν προξε-
νοΰσαν αληθή θλίψιν διά την κατάστασιν είς
την οποίαν περιέστη έν Κρήτη τό τέμενος
τής θίμιδος, δ κ. Βενιζέλος έζηκολούθησε.
— 'Αλλά παρεξετράπημεν άπο τοθ χυρίου
θέματος είς πράγματα σχετικώς έπουσιώδη
ά»τ?ναντι των γενικών θεμά ών. 'Επα>έ;χθ·
μαι λοιπδν είς τό ζήτημα τής ά'ππολιτεύτ<ω;, παρερχόμενος τον πόλεμον τόν άμείλ'κτον,τον έξοντωτικΌν, δ οποίος έ/.τ>ρύχθη έναν ΐον μου.
θχ σας άναφέρω μόνον τό εξής περιττατικόν,
το οποίον καθοριζει σαφώς τάς αρχάς τάς ο¬
ποίας Ιχιι δ "Υπατος Άρμ·3σ;ής επί τής Αν¬
τιπολιτεύσεως.
Πρό τινος χρονου, πονών την πατρίδα μου
χαί φοβούμενος δ':ι 1<εκα τοθ εναντίον μου κηρυχθέντος πολέ,ιου ΰπδ τής Άρμθστιίας, θά εκινδύνευεν ή Κρή τη, άπεφάσιβα νά άπό· σχω τής πολιτική; κονίστρκς, χωρΐς έν τού¬ τοις ίνεκεν βΰ:ου ν' άφήσω την Κοητιχήν Πολιτιιαν άνευ τοΰ άνίγ«.αίιυ «λίγχου τής Άντιπολιτείσ«ως. Άπεφάσισα λοιπόν νά παρακαλέσω τδν χ. Σφακιανάκη*, άνδρα υ¬ πέροχον, τοΰ δτοίου δέν Ιχω ά«ά^κην νά πλί'ςω τδ έγχώ,Λΐον, δπως δεχθή την άρχη- γίαν τοΰ κόμματος, τοΰ δποίου μετά τή' ά- ποχώρησίν τού, ή^ην έγώ δ άρχηγό;. Άλλά φοβούμενος μήπως καί δ χ. Σφακιανάκης εύρη ιόν βύτδν πόλεμον, τον διτοίον είχα εΰ'ρει έγώ, «ΐτεφάσ σα νά έζετάτω την γνώμην τοΰ 'Υπά· τού Άρμοσταΰ επί τοθ ζητήματος τούτου. Παρεκάλεσε λοιπδν τόν κ. Κ. Φ^υμην νά ά- νακοινώττ^ είς τβν "Υπατον Άρμοσίήν την απόφασιν μου ταύτην. Ό κ. Φούμης μετέβη παρά τν] Α. 'Υψηλάτητι καί άνξχοίνωΐεν είς αυτόν την απόφασιν μ*ς. Ό "Υπατος Άρ· μοστής ('πέμεινε κατ' αρχάς, δ'τι δ χ. Σφα¬ κιανάκης ίέν θά δεχθή. Άλλ' ίταν δ κ. Φούμης έπ«'μ«νε φρονών £(ΐ δ χ. Σφακιανάκης ΰπείκων άφ' ενός είς τάς ιδικάς μας παρακλήσει<, χαί άφ'έΐίροιι ε'ς την ιδικήν τού μεσολάβησίν, θά εδέχετο την Άρχηγΐαν τοΰ κόμματος, δ "Υπατος Άρ¬ μοσ.ής ειπε περίπου τα εξής. — Έττω. Δέχομαι άλλ' ύπδ ίνα βρον. Νά ΰπαγ;ρεύσω έγώ τό πρόγραμμα τοθ χ. Σφακιανάκη » Έξ ιΐΰτοϋ ήμιποριΤτε νά έ=αγάγετε συμπέ- ρασμο, χατά ποίον τρόπον έννοέΤ τή* άντιπ3 λίτευσιν. Δηλβδή είς τό ίν κυβερνητικόν τ) μάλλον αύλιχόν κόμμα τό υπό τρεΤς άρχη- γούς ύφιστάμενον νά προστεθγ] ώς δήθεν αντι¬ πολίτευσις καί έτερον πλέον τμήμα τοΰ δλου χάμματος καί ουχί πλέον κόμμα αύτοτελές. — ΑΙ ενέργειαι Μοιραίως λοιπόν, εξηκολούθησεν δ κ. Βε¬ νιζέλος, τα πράγματα έβαινον πρός τδ άπρο- χώ,-ητον. 'Επειράθημεν δι* 6λων των μβ'σων νά διορθώσωμιν την κατάστασιν, πρώτον διά ιής γνωστής άναφορα,-, τής δποίας την ιστο¬ ρικήν ώς υβρεως υποβολήν γνωριζει τδ πανελ¬ λήνιον, καί διά τής δποίας έζητοθμεν άπλού- στατα την εφαρμογήν το8 συντηρητικωτάτου πολιτεύματός μας, ύποδηλοΰντες δ:ι άν είσα- κθύονται οί πιρί τον Πρίγκηπα θά φθάσωμεν είς τή» επανάστασιν. Ή άναφορά έκείνη άντί αγαθών καρπών είχεν ώς μονον άκοτέ- λεσμα την έπιίείνωσιν τής καταστάσεως, δη- λώσανΐος μάλιστα τοΰ Πρίγκηπος δτι οΰτδς καταπατεΤ τό Σύνταγμα, καί ότι οί Κρήτες πρέπει νά κΰπτουν πρό αύτοΰ, άφ' ού είς αυτόν όφεΐλο,ιν την ελευθερίαν καΐ ούχι είς τούς μακρύος των αγώνας. 'Η άναφορά έκείνη είχεν υπογραφή άπο τους προκρΐτους των δ^τικών έπαρχιών άνερ· χομένους είς 200 περίπου. Οί αύλιχοι 8μως αποβλέποντες είς τδ σχετικώς ολίγον των α¬ ριθμών απεφάνθησαν δ'τι ήσαν ολίγοι οί ζη- «Οντες την εφαρμογήν τοθ Συντάγματος χβί χατά^συνέπειαν δ'τι ή πλιιονοψηφία των Κρη των άπεδέχετο αήν καταπάτησιν τοϋ Συντάγ- ματος. — Τό ζήτημα τΛς Βοόνίας καί 6ίνης τίνα χρόνον επρόκειτο νά γίνουν περί Αυγουστον μϊ}ν», πρό τοΰ ταξειδίου τοΰ πρίγ- κηπος είς Ευρώπην, αί γνωσταί λαϊκαί συν· αθροίσει,. Τοτε ιδιαιτέρας συναθροίσιις έκά- μαμεν καί ήμεΤς οί άντιπολιτιυόμενοι, τό μέν δπως καταδείξωμεν την κολοσσιβίαν δυναμιν ΐϊΐς αντιπολιτεύσεως, ιό δέ ίνα δηλώσωμεν δτι ό Κρητικος λαός ζητεΤ πλήρη κχί πραγ¬ ματικήν την "Ενωσιν αής νήσου μετά τής Ελλάδος. Ήθελήσαμεν δ ά τουτο νά άπθτρέ- ψωμεν λύσιν τινά, την οπο'αν ΰπιστήριζεν ει¬ λικρινώς όΠρ(γ«.τ(ψ χαί ή όποία, υπο τον τύ¬ πον δτι θά Ιθετεν την Κρήτην άπέναντι τής Ελλάδος είς η^ σχίσιν δ.ατελει" ή Βοσνίί κϊί 'Ερζεγ&βινη άπέναντι τής Αυστρίας, ε¬ πρόκειτο νά δημιουργήση την "Ενωσιν τήί Κρήτης καί τής Ελλάδος υφΐσταμένου ίδιαι τέρου άντιβασιλικοΰ θρόνου.Αυτόν δέ τόν θρό ■ νόν άπεκρούσαμεν ώς δυναμένου νά δημιουρ¬ γήση έν τφ μέλλοντι προσκόμματα κατά τή*ς Ενώσεως. Διότι πρέπει νά νοη'η "τι άποδε- χόμεθα έν άνάγκη παντα άλλον στενότερον σΰνδεομον μεταξύ Κρήτης καί 'Ελ λάδος,Ιστω καί μή ^έροντα τίν τύπον τής πραγματικάς Ενώσεως, ώς προσεγγίζοντα μάλλον ήμδ; πρός ούτήν. Αί συναντήσεΐς έκεΤναι επέδειξαν δύναμιν 7.500 ψήφων μόνον είς τα Χανιά χαί είς Ά· ποκόρωνον. Αύ-ό άρ<ε?. Τότε με'έβημεν είς Αθήνας ό κ. Φούμης ό κ. Κ. Μάνος κα'ι έγώ, επιθυμούντες νά καταστήσωμεν γνωστα τα διατρέχοντα είς την ύπεύθυνον ελληνικήν έλλτ,νικήν κυβέρνησιν. Ή κυβέρνησις Θεν τόκη ομως μας Ικλιισ. την θύραν, φρο>θΰ)α
ίσως δτι καί αύτη χατά τύπους ύπάρχει κυ-
βΐρνησις τοΰ έλληνικςΰ Βασίλειον. Βραδύτε¬
ρον επανελθόντες είς Χανιά προίβημεν είς
θίνινοήσεις μετά των αλων κομμάτω', καί
ή συνενόησις ημών άπέβλιπεν είς τό νά υπο-
βληΐθθν τα ζηιήματα είς την επί τούτω
συγχληθησομί'νην παλαιάν Βουλήν, διτω; κχ·
ταργ»;ση τόν άντισυνταγματικόν νόμον πιρί
ιύπο< χαί κανονίση ιό διχα ω,Λα το3 συνέρχι- σθϋ, π')»]· δ' αυτών νά κανονίση κΐί τάς δη¬ μοτικάς ελευθερίας ώ; χαί 'ίκΚ'Χ τινά. Παρά τάς σ,,νΐν οήσεις ταύτας ό Πρίγκηψ προεκήρυξε νΐας εκλογάς καί εγένετο γνωστόν δτι θά Ικαμνε νέαν περ οϊείαν άνά την νήσον. 'Εγΐ'νιντο μάλιστα καί αί προετοιμασίαι μέ-_ τής τελευταίας έκλογής, απεφάΐισα ν» μή χατέλθω μετά τοΰ κό,χματός μου είς τόν έ<.- λογικόν άγώνα, κηρύττων δ ά τί|ς άττοχής ταύτης την αποδοκιμασίαν μου πρός τα τελού- μενα. — ·Η Ινοπλος ?^ ^ "Ενεκεν 6λων αυτώ. ,, 1«τι*θ(τ«υσ.ς ίσχ-τ; « μάτισε την πεποίθησ ν δτι καμμιά διόρθωσς δέν ήτο δυνατή. Σ,ινταγματικός αγών ήτο ά- δύνατος ή)η' εμφάνισις ήμώ« είς τάς εκλογάς θά Γ<τήμα·.ν· την συναίνεσΐν μας δ'τως παίςω μιν είς βάρο; τής Κρήτη; την πολιτικήν αυ¬ τήν κωμφϊαν, κϊΘ' ήν υπό τό Σύνταγμα ά- ί7;αι άκρατο; δεσηοτ'σμός. Διά τουτο μ (α ΰπελείπετΐ ελπίς. Καί αίίτη συνίσταται είς την Ινοπλον βίαν. Άλλά την στιγμήν τής έπαναντάσ:ω; εσκέφθημεν δτι δέ« Ιπρεπε νά περ.ορισθώμεν είς την επ δίω¬ ξιν άτλώί μεταρρυθμίσεων, άλλά νά θέσωμιν επί τάπητος άκόμη μίαν φοράν καί τό ζήτημα τής έθνικής τού τοπου άποκαταστάσεως. 'Αλλά διατί έσχετίσατε τάς μεταρρυ- θμίσεις μέ την "Ενωσιν; —Πρώτον,$τως προηγουμένως σας έλεγον, ήτο αδύνατον πλέον νά έπαρκίσο ή Κρήτη ώ; αΰτοτελής πολιτεία άφ' ενός, άφ' ετέρου δέ τό οικτρόν ναυάγ Ον τής Άρμοστείας I- θεΐρεν δλους τού; ποφάγοντας τή; εΰδοχι- μήτεως καί παντός άκόμη άλλ^ προσωρ νοΰ πολιτεύματος, χαί έπομένω; μάταιος θ' άπέ- βαινεν ό αγών μας έιν έςησφαλίζοντες τάς πολιτικάς μας ελευθερίας προετιμώμεν καί πάλιν νά ΰπάρχω;ΐΛν υπό νέον προσωρινόν χαθεσ:ώ; περιέχον δλα τα σπέρματα τής ά- ποτυχίας. Άπό έξωτερκής δέ άπόψιως παρατη- ροΰνται καί τα έςής: Ή παροΰσα «ίΐγμή την οποίαν πολλοί θεωροΰν ώ; άτατάλληλον, ειμαι βέβϊΐος, δτι δέν εΓνε περισσότερον ά- χατάλληλος άπό πατάν άλλην διεθνή περί¬ στασιν καθ* ήν θά επρόκειτο τα επ διωχθ^ ή λύσις τοΰ Κρητικοΰ ζητήα,ατος. Διότι δχι μόνον τώρα, άλλά χαί οσάκις θά επρόκειτο άνακινηθή πάντοτε θά Ιφερεν επί τάπητος καί τβ Άνατολ'κόν ζήιημα. Νομίζομεν δέ ημείς έν Κρήτη 6τι στοι- Κειώ3ες εθνικόν συμφέρον επιβάλλει είς τό "Εθνος δπως ώ; θεμελιώδη αΰτοΰ έξωτιρικήν άοχήν ίχει την επιδίωξιν τής λύσεως τοΰ Κρητικού ζητήματος δλω; άσχέτως πρός τό ν γένει άνατολικόν ζήτημα, καί πρό αύτοΰ μάλιστα. Προ; την τοιαύτην δέ χωριστήν καί προ- /ενεστέραν τοΰ 'Ανατολικθΰ λύσιν τοΰ Κρη- ικοΰ ζητήματος άπίβλεπον καί αί πρό τε- τραετίας ιδέαι μου αί τοσούτον διαίληθιΐσαΐ καί διαστραφεΤσαι. — Άλλ' δπως δήιτοτε έλπίζετε νά πιέ- σετε διά τή; στάσεώς σας αυτής τα; Δυ- άμεις ; — Ήμποροΰμεν νά ένασχήσωμεν 2χι στρα· ιωτικήν πάντως δμως εθνικήν πίεσιν. 'Εξαι- οΰντις—ώς έπράξαμιν—«τα μέρη των στρα- ιωτικών ζωνών τα ΰποκείμενα είς την κατο¬ χήν τής Εΰρώπης, καί καταλαμβάνοντες άναι- μάκτως τα λοιπά μέρη τής νήσου τή συνβνον- ήσει μετά των άλλων κομμάτων, καί δργα· οΰντες την διοίκησιν υποκείμενον μέν είς ε¬ παναστατικήν συνέλευσιν, λειτουργοΰσα δέ έν 'νάματι τοΰ Βασιλέως των 'Ελλή^ων καί τής λληνικής κυβερνήσεως καί κατορθοϋντες νά ισφαλίσωμεν τελείως την τάξιν είς τα μέρη αθτα, θά έπλάττομεν τοιαύτην κατάστασιν πραγμάτων,ή όποία θά ϊθετε τάς προστατιδας "υνάμεις ενώπιον τοΰ εξής διλήμματος: Ή νά ναγνωρίσουν γ) χάν νά άνεχθοΰν σιωτηρώς ρ ) χ ρ ;ά γινδμενα, ή νά άνατρέψ^υν ταυτα στρατι- ωτική βία. Τδ δεύτερον τουτο νομίζω ότι θα ήτο αϊό· «τον ήθικώ;, ί.6« έ* των «»««Ρ«»» προστα- τίίων Δυνάμεων αί τρ·7« «'»· συνταγματικβ
ΤΙΜΑΙ ΣΥΝΔΡΟΜΩΝ
ΕΣΠΤΕΡΙΚΟΥ ΕΞΠΤΕΡΙΚΟΥ
V
ΤΙΜΗ ΕΚΑΣΤΟΥ ΦΥΛΛΟΥ ΛΕΠΤΑ 1Ο
Γρίμηνος......,........ Δρ. 9
Έξάμηνος.............. 16
Ετησία................ » 30
Χρνσά φράγκα................ 30
ΧρναΛ φρίΐγκα.......■......... 16
ΑΙ ΣΥΝΔΡΟΜΑΙ ΑΡΧΟΝΤΑΙ
ΙΗΝ^-Ιπν ΚΑΙ 2θην ΕΚΑΣΤΟΥ ΜΗΝΟ_
—ΙΝΒ ΠΙ»Ο1—Λ.Η:—»Ο,—~3,_ΐ
ΗΝΑΙ
ΚΥΡ1ΑΚΗ 27 Μάρτιον 190&
ΤΙΜΑΙ ΚΑΤΑΧΟΡΙ-ΕΩΝ
Είς ττιν 4ην σελίδα ό στΐχος...............................λεητά «
Είς ττιν 3ην ύβλίοα Λ ϋτΐχας............................... » 'αϊ
ΓΡΑΦΕΙΑ :
ΟΔΟΙ ΣΟΦΟΚΑΕΟΥΣ ΑΡ· 2 (ΣΤΟΑ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟΝ
ΑΡΙΘΜΟ- ΤΗΛΕΦΟΝΟΥ 2ΟΊ
ΙδΙΟΚΤΗΤΗΣ Κ1Ι ΔΙΚΙΘΪΗΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Κ. Π0Π
ΟΙ ΡΗΤΟΡΕΣ ΤΗΣ ΩΡΑΙΑΣ ΗΜΕΡΑΙ
Ή φωτεινοτέρα ήμ-έρα τοθ Έ,
άφ' ή; ένέβτχηψαν αί μαθραι συμφοραί
τοθ 1897, ήτο άναντιρρήτως ή ήμ,έρα
θέ
Κατ' αυτήν την έτέτειον τί]; έθνΐ-
χή; άναστάσεακ, οί άνχιπρόαωποι των
ξένα»ν χρατών, ώ* άλλοτε χατά τό ά-
παίβιον ϊτο; χατιργΐζετο χαθ' ή^ών ή
δυσμένεια καί ή ί-τιποίθεια, ΐίροσηγό-
ρευον μ,ετά συμπαθείας χαί ιυ(να»μ,ο-
σύνης την Έλλάδα τί); σήμερον, θυγα-
τέρα τής Μεγάλη Ελλάδος ή; τα
τιμαλφϊ) χειμήλια είλχυταν αυτού;
προ; ήμδς.
Ευτυχώς ι λέγοι ού; έζήγγειλεν ό
Διάδδχος τοθ θρόνου, ήταν λο'γοι δι-
χαίας ύπιρηφανείας χαΙ ούχι αΛανδρου
χόμπου.
Όντως ή Έλλέ.', έν σχέβτει μ,άλι-
»τα πρός τούς γλίσχρους αυτής πόρους
χαί την ατέλειαν των μέατων, έπετέλε-
σΐν ύίϊεράνθρωπα υπέρ των προγονικήν
κιιμηλίων.
Ούδεμία δέ ύπάρχει ύπερβολή εί,
ιού; υπερηφάνου; λο'γους, δι'ών έλογο-
δίτησε πρός τόν πολιτισμόν, δταν άπό
των βχθμίδνν τοθ Παρθεώνο; ανεκή¬
ρυξε τού; έξί); υπερηφάνου; λόγους :
ίΈχομιν την συνείδησιν, δτι Ιπετελέαα·
μιν τό ίφ' ή"μΓν, τό ΙηιβαΧλόμενον είς ήμά;
χαϋήχον τής συντηρήσεως χαί Αναοώοεως
τής Αποχαλύψκος χαϊ Αναοτ-ηλώοεως των
μνημείαον τον προγοηχον ημών παρελθόν-
τος, χαϊ δΐι διά παντός τρόπον ηγωίσϋη-
μεν ν' Αναδείξωμεν την πατρίδα ημών κατ'
Ηοχην χώραν της Άρχαιολονίας».
"Ι»ην δέ αλήθειαν ένεϊχε καί ή χο
βμοπολιτική δντως· δήλωσις τοθ Δια-
δίχου τβθ θρόνου, δ:ι τα προγονικά
ήα»ν χειμήλια θεωρούμεν θησαυρού;
χοινού; τοθ πεφωτισμένου χότμου, χαί
διέτβθτο παρέχομεν μετά τί); μεγί¬
στης έλευθεριότητο; την άδειαν ήαών
καΐ την συνδρομήν εί; πάντα τα εθνη
δΐτως συνιργασθώσιν επί ΈλληΜχ?0
ίδάφίυς μεθ' ημών, έν τω ευγενεί υπέρ
τί)ς έπιττήμη; αγ&νι.
Άντάξιοι ήταν χβί οί λόγοι των Δι-
ιιΑιντών των ξένων αρχαιολογικήν
σχολών. Έχτό; τοθ διχαίου έγωΓσμοΟ
ίχάστου υπέρ τοθ ίδίου εθνου; καί υπέρ
τί); μνήμη; των μεγάλων αυτών συμ-
πατριωτών έν «γ) άρχαιολογ>.χίρ έπι-
χαΐ των συγχρόνων καί των
τουρκοχρκτίας, πάντες ή ώθησαν
χαί πάντων οί λόγοι συνέπειαν εί; έκ-
Φράσεις τρυφερβ; καί ά-υποκρίτου συμ-
παθιίας πρό; την ημετέραν Πατρίδα.
Τόσον εΐνεάληθέ. βτι τα )ευκ», τα
χρυβτιζοντα μάρμαρα βίου έκλιπό'ντο;
ίτϊό χιλιετηρίδων ώ; περίαητα Ιερά
είναι χ«ι σήμερον οί Ισχυρο'τεροι χαί οί
πολυ:ιμότεροι ήμ&ν προστάτ,αι καί ά-
πβλογηΐαί.
Αύτό τό γεγονός, βτι άνδρε; οϊοι
ό Μασπερώ, ό Βιλαμόβιτς, ό Μα-
χαίφυ, 6 Ουστένσκη, δ Μαροθκι χαί
τόσοι άλλοι τί); Άρχαιολογιχί); έπι-
στήμη; άστέρες, συνήλθον έν Ελλάδι
πρός συνεργασίαν μεθ' ημών χαί μ,ίτά
των διατρεπών Διευθυντήν πρώην καί
νΟν των ξένων Άρχαι*λογικών Σχο-
λών, εί ε δι* ήιΐδς αληθής τίτλο; τι¬
μίας χαί ύπερηφανιίας.
Κατά την ημέραν δέ ταύτην τοθ
δριάμβου των άγώνων ημών υπέρ τί);
"Αρχαιολογικήν έπιστήμη;, κατά την
ημέραν χβθ'ήν ή Διχαιοσύνη των πε-
φωτισμένου χίσμου προσαγορεύει ήμδ;
ώς επαξίως τί); άτιμήτου αυτών »η-
ματία; πιρισώτα-τα; χά. συντηρήσαν-
τα; τέ προγονιχά χειμήλια, προαγα-
γόντα; δέ έν παραλλήλφ πρό; τόν
πεφωτισμένον κόσμον γραμμτ^ την Αρ¬
χαιολογικήν επιστήμην, οφείλομεν ν'
άποτίσνμεν φόρον Έθνιχί); ευγνωμο-
»ύνης πρό; τού; διευθυντέ; των ξένων
σχολων, οίτινες μετά τόσου φίλτρου
ένεκολπώθησαν τό σχέδιον τί); συστά-
»ι»; τοθ 'Αρχαιολογικοθ Συνεδρίου καί
τόσον πεφωτισμένος καί ένεργώ; εΐρ-
γίσθησαν δπω; τα ξένα κράτη, ών την
επιστήμην άντιπροσωπιυουν αί "Αθή¬
ναι,μετάσχουν αύτοθ μετ'ένθιυσιασμοθ.
Τέ όνόματα των κ. κ. Ώμόλ, ΔαΓρ-
πφερδ, Όλλώ, Μπόζανκετ, καΓΕρμαν;
θέλουσι με(ν^) άδιατπάστω; συνδεδε-
Κ^να πρό; τό μέγα γιγονο; οδ υπήρξαν
πρωτεργάται.
Οί λο'γοι δέ αυτών αποτελούσι την
^ριφανεστέραν απόδειξιν τοθ ένθουσι-
ασμοθ μεθ' ού ειργάσθησαν υπέρ γοΟ
υπο την σκιάν τοθ ναοθ τοθ άφθίτου
χοίλλου; παγκοσμίου άρχαιολογικοθ συ-
>ιδρίου.
Οί λόγοι ούτοι άποπνέουν βλον το
ίρωμα τί); άγβίπη; αυτών πρό; την
'Ελλάδα. Άλλά υπέρ πάντα; συνεκί-
Υτ]σεν εί; τα μύχια τό εθσεδές μνημό-
συνον των πρός την μνήμην των φιλελ-
χήνων μαχητβν τοθ μεγάλβυ ημών ά-
γ&νε; άΐϊοστρίφών, τοθ διευθυντοθ τί)«
άγγ)ι*ί)ς άρχαιολογιχί); σχολ/.ς κ.
Μόζ
Τφόντι είνε άρρηκτο; δ δεσμό; των
ν των αγωνισθέντων βπω; ά-
ναστήσουν την νεωτέραν Έλλάδα,
πρό; τού; άγωνιζομένου; διά τί); λα-
τρεία; των χειμηλίων υπέρ τί); άρχαι-
ολογική; έιΐοτήμης.
Διά τοθτο εΐσέδυσαν εί; τα μύχια
των καρδιών ο! λόγ<:ι. τιθ φιλέλληνο; διον καί σοφίθ Βρεττανοθ δταν ϊλεγε: «Συνβλθόντβςβν τφΐβρφ τούχφ χΑρφ οφείλομεν ν αναμνησθώμεν μβιά σβ- βαομοϋ άλλων ακαπαι έων, &χεΙ> ών οΓ-
χινες προ 80 έιών ήλθον ένταϋ&α
αιανροφόροι έχ Γαλλίας, Ιταλίας Γερ·
μωίαςχαΐ Βριτιανίας χαί 6*θυσ/ασαν
το αΐμα χαί την ζωήν αύιών, δπως ή
προσφιλής αϋιη γή ιής Ελλάδος ά-
ποβα ελευθέρα.
------------------ϊ^ι-------------------
ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΓΡΑΗΗΑΤΑ
ΑΡΧΑΙΟΑΟΓΙΚΑ
Πρός τόν κ. Καββαδ.α*, δστις μιτάιόσης
χάριτος ωμίλησε ΓαλΙιστΙ ΙιΙ τοϋ Παρ&ε
χώνος, απεστάλη ί* Παρισίων ή ίξή; Ιιι-
ατολή. Διά τή; ΙιιστοΧή; ταύτης έξηγιΐιαί
οαφώς χαϊ δ λόγος ένεκα τοδ οποίον δέ»
ήννοή&η δ λόγος άπό τονς Γάλλονς, (Γιΐ'ίς
αυΓό"ν.
τελευταίον είς την ] 'Δργος, δπου
είς τΛν ασφαλτον καί
«Βεστρουμϊττν».
Ό Ζωΰίας κατέληζεν είς τβ
δτι πολύ άηέχομινάκόμη άπό την κατο¬
χήν δραστηρίου φάρμακον. ΊΙ δι' άσφάλ-
του έπίστρωσκη μόνη Ϋιτις εφαίνετο δτ» £-
χει μικράν πρακτικότητα παρουσιάζει ηολ-
λά έλαττώματα. ΊΙ «6ει)τρουμίτ» έηίσης
φαΐνεται ολιγώτερον άποτελεσματικΛ Καί
Λ Θανματουργός (}λη ητίς κατά τόν Ζιοσίαν
θά σ^.ση την υγείαν μας είνε άκόμη πολΰ
μακράν.
Ή -)ενικίι παραλναΐα κα4 ό άλκοολτ.ιιιβΥ
τοτ· ή πελοποννησι
βκή Γερουσ.α. Πλή
μή εύρισκον τες τή'
πάλιν πρόσφορον πρός
ή"ρ«μον εκπλήρωσιν:ών
έαυτών καθηκόντων ά
ιεφασισαν νά μετατο-
πισθωτ ν είς τό
Φ αρχαίαν Έπίία'υ-
ρον χωρίον Π2,ία, δ-
κα:
φς α
μάλλον πρθϊΐτόν είς
ύ
ν*υτι*<3ν κα! ΑχίοΙίπαβ Κ. Οαναάία, Εη'τιοτηβΙΙια ρι-οΐοη ηα ρΐΌΐιββοηΐθΐι ΑΊ& Ιίη ο&Ιίιι 338 γ£ίπι <|ϋιί (ΙέΠέΐΌΐι ηα κιιβ ίροΐπϋη οΐί ηιιό ϊιτιίδ οΐϊαΐ'ϊΐϊ Ιΐιία γ^ίοηοηιβη Ο Ιο^οβ βαβ βοηΐΜ ρΐΌΐ'αΙοβδί αοΓβΙίΙοη οηΐΐιοιιβίαδΐηοη ραηΐοιι. Ι ίιαοοϋΓ», ι Μα88α1ΐ£ΐ, ϊ 8οαΐ·ρα11ιθ3, Ιο ίγοη, 1ο ΤβΐΓίκο, ι Ανί^ηίοη, ο Μοι-βίίδ, ι ΤΓΐαεβίΙί», ι ΟθΓκίΚϊ, αί Μβίθί ηιιέ ο Κγΐ'ίθδ ΙκΐϋΐΐβΙ βαβ βνβηοιηοηουη Επ Οϊΐΐια τηοηοη βοΐιβΐβ Γηίοι-βη αηΐίροΐιΐβίβίη αί» ρίΐίοΐΐθδ βαβ γρθδΐιΐ'ί,μ ο Ρκί- γ1)3ιί5. Αρΐιοιιηίη ρΐΌβ αηΙίροΙίΙβΓΒίη οάοΚβη ϊ ί βηΐβίΐΐιει ρϋΐ'θΓοπα οΐί βιΊιι·Ϊ83ΐηλο- Ιίη ϋϊΐΐιΐνίη ϋίΐηοΐίΐίίη ^Ιοββαη βη Ιί ρο- ι·ί5ΐχιιΐ(1«8ΐο β^θΓείβί βαδ βρί Ιοα Ραι-ΙΙΐθηοηοβ 0ΙΐΰιόΙί8ΐτιαΙ» αρο Ιοπ Ιιγΐ'ίοη ΟΙΙβηιΙοΐ'Γοη. ΜβΙα ροΐΐίβ γροΐίρδβοδ Ι Πιΐΐο Ονιω λύβιαι χαϊ τό μυστήριον πώς 1· χεΐ'οι οΓρνες Ιννόονν τόν "Ελλΐ/να χ. Όλ)-ά>
δΐν χατεννόηααν τό* Γάλλον κ. Καββοιδίαν.
Ό Γβνικός Έφορος των αςχαιοχψω*
[1& ίέοοηά 8έη*Γ»1 άββ αι-οΐιβοΐΓΐββ] ώμΙΙηοε
την Γαλλικήν δημοτικήν γΑώοσσ,ν. Σιιμ-
βιίνει δηλαδη ίσον αφορα τούς Γάλλους μέ
τόν χ. Καββαδίαν, ί,τι συμβαΐηι με τους
"Ε(λψας δσον άφορη. τόν χ. Ψοχάρψ.
ΑΙΣΩΠΟΣ
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΠεΡΙΕΡΓα
ΔΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΚΔΙ ΤΗΝ ΦΥΣΙΝ
Φντά καί ζώα τΛς Ί αντωνίας
Τα φυτά είς την Ιαπωνίαν παρονσιά-
ζουσιν άληθώς έκπληκτικόν πλούτον εί-
δών διότι περ«λαμ6ΐνουΰτν δχι ολιγώτερα
των 900 γεννών αποτελούντων 3000 εΐδη,
ένφ είς τα πλουσιώτερα είς φυτικην βλά¬
στησιν κράτη της Εύρώπης ώς π χ. είς
την Γερμανίαν αυτή δέν είνε ανωτέρα των
718 γεννών καΛ 2614 εΐδών.
Κατά τούς φυόικούς ό μέγας αύτός
πλοΰτος προέρχεται Ιδίως βκ της γεωλο-
γικης θνστάβεως τοθ έδάφους τοϋ άρχιπε-
λάγονς, βπερ £χει τον χαρακτηρα τοΰ ά·
σία ικοϋ καΐ τοϋ άμερικανικοϋ συγχρόνως
Όμοϋ μέ τΐι Ουνηθέστερα φυτά παρ' η¬
μίν, δρΰς, πεύκας, φιλλύρας, καρυδέας,'
κερασέας κλπ. ρλαθτάνουθιν έκεϊ άφθόνως
πολλα εΐβη των τροπικών ώς τό βαμβοϋ,
τό οΊκαδέ, Α κάμφορα κλπ. 'Βπίσης χαρα-
κτηριστική είνε η άφθονΐα των ανθέων
έκεϊ φυονται άκόμη και τα εύρωπαϊκα
ανθη.
Άλλά και τό ζωικΐν βασίλειον της αύΐο-
κρατορίας τοϋ 'Ανατέλλοντος Ηλίου δέν
είνε ολιγώτερον πλούσιον. Ύπάρχει έκεϊ
Λφόονία εΐδών πιθηκων, ο-ρκταΐν, έλάφων,
άντιλοπών, τα όποΐα απαντώθΊ μόνον είς
έκρϊνο το απχιπέλαγος. ΑΙ ποικιλιαι των
άραχνών είνε έκπληκτικαΐ, άλλ' δχι ολιγώ¬
τερον τοιαύτη είνε καί των πεταλουοών
καί των τεττίγων.
Ή διώρνζ τοθ Παναιιά
Ή τεχνικη έπιτροπη η διορισθείσα άπβ
την κυβέρνησιν των Ήνωμένων Πολντειών
διά τα προκαταρκτικά σχέδια της διώρυ-
γος τοϋ Παναμά, απεφάνθη διά την κατα¬
σκευήν διώρυγος πλάτους 45,72 καί δάθους
10,60. Ή διάρκεια τοϋ έργον ύπολογίζεται
άπ6 10 ίως 12 έτη.
«Ο κονιορτός των όδών
ΊΙ προσο/,η των γάλλων ύγβιονολόγων
έότράφη 'κατά τα τελευταία £τη είς τό
Οπουδαιότατον ζητημα τΛς εξακολουθητι¬
κώς αύξηόίως τοϋ κονιορτοϋ είς τάς όδοϋς
διότι είνε γνωστόν δτι ό κσνιορτης καθί-
θταται ό άγωγ^ς των έπικινδυνωδεστέρων
άσθενειών. Κατά τούς ύπολογιθμούς τοΰ
Μιχελ εν γραμμάριον κονιορτού ληφθέν είς
τάς όδούς των Ρβνυ περιέχει 1,300,000 μι-
κροβια είς την δδον Μονξ 2,100,000 μικρό-
6ια Ή μεγαλεττέρα ίνταοΊς των έπιδημι-
κών Δσθινειών είς Παρισίους συμπίπτει
κατά τόν Μικέλ μέ τάς εποχάς τοΰ δτους
κατά τάς οποίας ό κονιορτός είνε άφθονώ-
τερος.
Ό καθηγητης Ζωσίας έπεφορτίσθη παρά
της Ιατρικής άκαδημίας νά μελετήση «{-
δικώς τό ζητημα τούτο και υπέβαλε τό
πόριθ'μα των μελετών τον.
ιΗ πρώτη άπόπειρα πρός καταπολέμη-
όΊν τοϋ κονιορτού είς τάς όδούς είνε η
δπίστρωσις τούτων δι" ύλης τινός έλαστι-
κης κβ άδιαβρόχου, άλλ' αυτή δέν £φερε
θετικά άηοτελέσματα. Μετά ταύτα έθτρα-
φησαν είς τα ύπολείμματα τοΰ πετρελαίου
είνε διά την επιστήμην η πραγ-
ματικίι καί πρώτη άφορμή τΛς γενικής πά
ραλυόΐας καί οί ΐατροί διαφωνοΰόΊ πρός
αλλήλους βαθύτατα Τελευταίως είς την>τους τ·
Ιατρικην Ακαδημίαν της Γαλλίας ό χει· , λά5Ος
ρονργίς Κορνιλ εξήτασε την Ασθένειαν υπό*1· ι^' » ;ν ·κ_..
ίπ^νν χ«ρονργικήν, εξήγαγε δέ ο-υμπερα- ,< ιλ**..*, <ΐ?λ Οματα άντίθετα των μέχρι σήμερον επι- - ^^ ίβνί"·<Ιτων -λ κρατησάντων. Κατ' αυτόν Λ παραλυαία ό φείλβται μόνον είς τάς τακτικάς ύπερκο πώ^εις, είς την κληρονομικότητα καί τόν άλκοολιθμόν, οϋδ' έπ' ελάχιστον δέ παρα- δέχεται την γνώμην αλλων παθολόγων, δτ η γενική παραλυσία όφείλεται είς πρόωρο ίξάντληΰιν τού όργανιΰμοϋ ένεκα διαφό¬ ρων λόγων. Ώς είνε» γνωστόν, Λ γενΐκή πα- ραλυσία είνε άμεσος σννέπεια βλαβών καί διαταράξεων τοϋ εγκέφαλον τοΰ παθόντος. Ιπορικαι Σελιδεσ την την Βεβαίως δέν είνε πολλοί οί γνωριζοντες τάς λιπ.θμεριί'ας τϊ,ς πρώτης έπαναστατικί]ς συνελεύσεως τοΰ μεγάλου τί)ς 'Ανεςαρτησίας αγώνος. Χάριν των άγνοούντων την ωραίαν ταύτην σελίία τής Εθνικήν ημών έποποαας παρέχω σήμερον λεπτομερείας τινάς. Την υπό τοϋ Πρίγκηπο; 'Αλβϊίνϊρθυ Κ. 'Υψηλάντου, κ*τά Φεβρουάριον τοθ 1821, διάβασιν τοϋ Προυθου, καί την ΰπ' αΰτοϋ ΰ- ψωσιν τής σημαίας τής ελευθερίας έν Ίζσίω τή; Μολοαβίας επηκολούθησαν ευθύς άμέσως χαί έν Πελοποννήσω δ άρθρθι κατά τόποος έξεγέρνεις, προκληθΐΤσαι υπο τοθ άπεσταλ- μίνου το3 'Υψηλάντου 'Αρχιμανϊρί«υ Γρηγο- ρίου Δικαίθυ καί τοθ θεοδ. Κθλοκοτρώνη έ- πελθοντος είς Μάνην. Είς τάς τοπικάς ταύτας ίξεγέρσε ς έπίση μόν προσεδωκε χαρακτη*ρα ή μετ* ολίγον, τ^ 26/) Μαίθυ 1821, συνάθροισις έν τ τ] Μονγ] των Καλτεζών τί]ς 'Αρκαδίας πάντων των προκρίτων έκ των διαφόρω' Έπαρχιών τής Πελοπο νήσου, οίτινες ά'αχηρΰ* ντε; Επανάστασιν προέβησαν είς την σύα *Πελοττο>νησιαχής Ασσνσίας» υπο
Προιορεΐαν τοθ 'β^ισκόπου Βρεσθένπί
ίωρήτθυ καΐ είς τΌν διορισμόν __
γου των δπλων τή"; Πελοποννήσου*» τοί Πε-
τρόμπεη Μαυρομιχάλη. Είς την Πελοποννη-
σιακήν Γερουσίαν «εδόθη ή έντολή καί πλη-
ρεξουτιοτης δπως συσκέπτετα:, πρ^βλέπ^ καί
διθ κ/] τάς ΰποθέσεις τί), Πελοποννή^ο^ μέχρι
τής άώΐεως τή"; Τριπόλεως» ής ή πολιορκία
είχεν άρχίσε άρτι.
Την σύνοδον ταύτην των Πελοποννησ.'ων
προκρΐτων έ/ΐμήθη μετ* ού πολυ καί ή δυτ^κή
χέρσος Ελλάς, τη 4η Νοεμβριού 1821 καί ή
άνατθλΐκή τϋ Ίϊ-% ίδίου μηνός, συστή·ασαι
ιδίας τοπικάς γερουσίας.
"Αμα τί υπογραφή* τοΰ επισήμου κ»τχσ«-
τικοΰ τ^ςΐΐβλοποννησιαχής Γβρουσίαςθπό τϋν
έν Καλτ«ζα7ς συνελθόντω·» προ*ρΐτων, έ ελέ-
σθη έν τφ ίιρφ ναφ --[ής Μονή*ς κατανυκτική
δοςολογία πρός «ν "Υψιστιν, κα:ά τό τελος
τής οποίας ό έπίσιΐοπος Έλους Ά>ιθ:μος ίξ-
ελθών πρό τοθ ίιροΰ 6ήμ»τος άπήγγειλε την
έπο,Λίνη< ευχήν : «θίέ Πανττοδύνϊμ*, Ά^α ε, Άχ»τά*ηιτΓε, »'Ακ«τανίη-ί, ο ένισχυτβ»· τόν Πρφή-η< 2ίυ »Μωϋΐί|ν -ω τύπω τοΰ Τιμίου 5"«ι>?»ϋ χ<ιτι- » :ροπώτ«ι τόν τυραννον τοΰ πχλαι υ ΊσραήΧ, »-6ν ίλαζίνχ χά! αχαμπτον Φαρΐώ, 4» τη Έ ηρυθρα Θιλάσσγι καί σωσα; δι' αύτοι τόν λαό, »Σ υ, ίπάχουτον τής Βεήσιω; καί ή^ώ> των
ηιύ-ελών 8)ύλων Σ υ, των χοισθέ>των τώ ό ό
»ματι τοΰ άγ»πίΐτ»ΰ Σου Υού, Κυρ(τυ δέ'ήμώ/
«Ίησοΰ Χοιττίΰ, καί άπάλλαζ >ν ήααί, τχν
«νέον Ίΐραήλ, τό βχσίλιιον Ίίράπυμα, τής
«Ίτμαη ίπδ ( τυρανν'ας' έγ'οχυσιν καΐ «νδυ-
«νάμωσον ήιλδς χ αί τι ΰ; θιοφυλάχτους Ημών
»Πρ£γκηπ*ς καί Ήγεμο·ας κ«1 τό< ?ιλ<5χρ·σ όν »στρα όν τϊ) δυνάμει τόΰ τιμίου χαί ζωοποιοΰ »Σ-αυροδ χατατροπώσαι τού; έχίρ·-ϋς τής «'Αγίας Σΐυ Έχιλησίας κα! άναφΐνήνοι·. νιχη- »-«ς κα! τροπαιούχους εναντίον των ά7Τ<γί.α)» »τήί 'Αγαρ. Επί Σέ -άς έλπ'Εαί άνβτιθίμίθα, ηΚραταιε έν πβλέμ4ι;, ορθώς λα-ρεύοντΐζ. Σί μόνον θ.όν χαί Σιπήρα ήαώ«. Φώισον μιμητά; γινέσβατ καί άτταδκΰ; τοΰ άλη· ϋς θιράποντό; Σ>», ιύΐιδοϋζ Βχσιλέακ Κω/-
ησταντΐνου, κα) άζία»ΐον άχοΰσαι τής ούρανίΌυ
»*χι(νης φανή; : Έν τούτω νικάτε άπόγονοι
«'Βλληνων Χριστώνυμοι καί της Όρθοβό-
»ξου Έκκληθίας εύσεδΛ τέκνα καί κατα-
»βάλλ»τε τούς Άγαρηνούς, δπως χαί ήαεϊ< »οί τιταπεκωμίνοι άζιωθώ,χεν τήΰ ηβθητ'^ ηήμών έλιυβιρίβί, δ ξάζοντες τό παντοδύν«|ί. ■ ό'νομα Σιν τοΰ ΙΙατρλς χά! τοΰ Υίοΰ χ»! το «Άγίοο Π»ιύματο{· Άμήν Ι » Μετά την άπαγγελίαν τής κατανυκτικί]ς ταύτης εύχϊ]ς ό σεδασμιώτατος έπίσκοπος έςα- γαγών έκ τής ζώνης τοΰ έγγύς αύτοΰ ίστα- μένου γερουσιαστοΰ Σωτηρίου Χαραλάμπους τα δύο αΰτοΰ πισΐόλια χαί ποιήσας δι' αυτών το σημείον τοΰ τιμίου Σταιιροΰ επί τής πρό τοΰ 'Δγίου Βή^ατος εικόνος τοΰ Χριστοϋ ε'πε πρός τούς -ταρεστώτας ίιψηλτ] τξ φωνη : «"ΕΙληνες Ι δ Κύριος ενΐόγιαε καί α/ίασε τα δπλα σας». Ή εύχήχαΐ τα ρή,ιατα ταυτα ήκούσθησαν μετά δακρύων ενθουσιασμόν καί συγκινήσεως υπο τοθ πληροΰντος τόν ναόν λαοΰ. $«■ Κατά την απόφασιν των έν ΚαλτεζαΤς συνελθόντων προκρίτων τής Πελοποννήσου μετά την αλωσιν τής Τριπόλεως εκλήθησαν οί άντιπρόσωποι τοθ Ιθνους 6πως συντάξωσι την πθλιτείαν. Οί παρασταται (πληρεςούσιοι) έκλεγίντες υπο των καθεστηκυιών τοπικών διοικήσεων, τής Γερουσίας τής Πελοποννήσου, τής άνατθλικής κα! δυτικής χέρσου "Ελλάδος καί των ναυτικών νήσων δπως άποτελέσωσι την πρώτην εθνικήν των 'Ελλήνων συνέλευ¬ σιν, δ*ν έβράδυναννά συγκεντρωθώσιν έξ $λων των έν έ παναστάσει έλληνιχών έπαρχιών είς ί^ρίου έθνίκήτών 'Ελ ν 2ι*νίευϊΐς ήρ τώ; έργασιώνχϋ τη 20ο Δεκεμ- 8 1821 υπό την τοΰ Αλε¬ ξάνδρου Μαυροκορδά- (θυ καί επί παρουσία ίςή*οντα τριών παρα στατών τοθ λαοΰ' πρίν δ' ή1 προβή είς την έ- πιψήρισιν τοΰ Σόντά- γμαιο; καί τον οργα¬ νισμόν τή*ς Κυβερνή¬ σεως έςεδΐτο τό επό¬ μενον Κή^γαα τή"ς έ · λευθιρίας : «'£* διόμαχι τής Ά· γίας χαϊ 'Αδ.αιρέ- τον Τρΐάδθί». «Το Ελληνικόν !- »θνος τΌ υπό την φρι- Βκώϊη Όθωμ*νικήν ιν, μή δυνά- «μενον νά φέρη τον ν^ζρΰτατον καί άπα- ιστΓν ζυγόν »Γί|ς τυραν^ίας κΐί ά - αΰΐον με μιγαλας θ^σίαί, κηρΰ- »:τ«ι σήμερον διά των νομίμων παραστατών »εί; έθν κήν συνηγμένων συνέλευσιν, ενώπιον Λθεοδκα! άνθρώπων, τή» πολιτικήν αυτόν ΑΡΧΑΙΟΝ ΚΑΙ ΝΕΟΝ ΚΑΛΛΟΣ Τνπος Ίοχάατης χοΧ ινπος Άνηγόνης πρδς ανακοίνωσιν είς τό Σννέδριον ["Βργα νιω άτη{ τνχαρξιν χι ανεξαρτησίαν.ν «Έν 'Επιϊαύρω τή» ά Ίινιυαρίου, Ι ος ?ω*6' κϊΙ Α' τής 'Ανεξιρτηιίις». ΜΙΧ Ι ΛΑΜΊΡΤΗΙΔΗΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ι ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΙΐΝΕΝΤΕΤΞΙΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟΝ ΤΟΪ ΚΙΝΗΜΑΪΟί Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΙΣ ΑΠΕΝΑΝΠ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ - ΠΩΣ ΗΘΕΛΕ ^^ΠΚΤ^ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ Ο ΑΡΜΟΣΤΗΣ-Η ΒΟΣΝΙΑ ΚΑΙ ΕΡΖ€ΓΟΒΙΝΗ ΤΙ ΑΠΑΝΤΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΡΜΟΣΤΗΝ [Συνέχεια έκ τοϋ χθεοΊνθύ] ΧΑΝΙΑ, 22 Μάρτιον, (χον άπεσταλμένου ονντάκτον μας). — Δ έ*οψ ι χ9ε; την μι χράν μετά τοϋ κ. Έλευ&. Βενιζέλον ου- νέντβνξίν μόν Ινα Ιια>αΧάβχ> τανιην σή
μερον. Το δεύτερον τούτο μέρος αϋίής άτο-
τελεϊ την βάο ν των αΐτίάαεοον τον Κρητός
πολιχενιοϋ Ι/ιΙ τοϋ ϋέματος *ήί Δ «θκοΰς
θέσεως ΐη; Κρήτης. Ό χ. Ελεν9. Βενι-
ζέλος περαχώ* ,τό πρώτον μέρος τή; ουνο-
μιίας μις χαχέληξε λέγων :
— Οΰ,ω μή υπαρχούσης ν ιευάννον
Κνβιρνήαεω; ϋτεύ9υνος άιέναντι τή; Κρή
τη; ήιο ή αντιπολίτευσις1.
— 'Υπεύθ^ος άπέναντι τής Κρήτης άντι-
πίλίτευσις ιίπατε ; ηρώτησα.
— Β»6α£ως. Ήθ(«ώς μέν ΰπεύ^νδί, άλλά
πάντως ΰπιύ^νο;. Διότι άφοΰ Κυβέρνησις
ΰπιύθυνος δέν υπήρχεν, ή εύθονη δε< ήϊύνατο πλέον νϊ 6αρύ»η τϊν άνιύθυνον "Αρμοστήν. Οίί-ω λοιπον επήλθε το μέγα ά;οπον, ώττι ή αντιπολίτευσις νϊ θιωρήτα» ώ; πολέμιος τοΰ Πρίγκητος, ένώ κυρίω; η:ο άπλή άντιπιλι- τευσις. Δέν θέλω νά έν)ιατρίψΐι> είς τόν-τό-
λιμον τοΰ 'Υπάτου Άρμοσ ου χατά τής αν¬
τιπολιτεύσεως, δ ότι είνε υπέρ τό δέον γνωσ ά
τα ο'ιλ εγένοντο κατά την περιοδείαν τοϋ
πρ'γκηπος, περιοδείαν καθαρώς πολιτικήν, ώς
έπίσης γνωστοί είνε οί άρορισμοί τοθ Μητρο-
πολί:ου Ηρακλείου, άφορ σμθ!, οί όποΤοι δέν
θά τό αρνηθή ·ε, μα; γυριζουν είς τού; χρό
νους τούς σκοτεινοτέρου; τοΰ Μεταιώ'θς.
Άφήνω έπίσης τάς χυδαίας σϋκοφϊντίβς
τάς διβδ δομένας είς βάρος μου, ο:ι δηλαδή
ή,ιην συνενοημίνος μέ τή* Τουρκίαν, είς την
όποιαν θά έπέτριπ*, α* είχα την πλειονοψη¬
φίαν, νά έπαναφίρη είς την νήσον στρχτόν.
'ΕννοιΤται δ'τι άπο πολλού; εγένοντο π.στευτά
τα τοιαΰ'τ* ψευδολογήΑατα, άλλ' ίταν παρήλ¬
θεν ή πρώτη εντύπωσις τής καταθλΐψεως, οί
Κρήτες οί όποΓο: δέν είν· δα καί τόσον άφε-
λεΤς, ίννακραν π«ρί τινος ακριβώς επρόκειτο,
ν->ϊ τ·> κατ' έπίφασιν έσίγων είς τάς διαδό·
βάθος έν τούτοις δέν ήδύ-
.«ί- —ν.0ιϊβ*ν 8 τι ΐΐυιεθα προδόται 1
! ίΐροδοται ήυ.*7ς Ι Δία τοδτο κϊί
οίαν και οικαστιχώς χατνκΐεζόμεθζ ή αγανά¬
κτησις έκορυφοΰτο.
— "Ωττΐ καί ή δικαιοσύνη δέν βτέκει καλά.
— Έπιθυμώ νά ειμαι δίχαιος, καί διά
τοθαο θά χωρίσω την άντυκήν δικαιοσύνην
*πο τής ποινικής. Κ»ί ίσον άφορα την άστυ-
κήν δικαιοσύνην, θά σας όμολογήσω ο'τι χάρις
«ίς τον πρόεδρον των έφετών κ. Τσαγκρήν
«έκει κατά το μδλλον ή ήττον καλώς. Όσον
άφορ^ί δμως την ποινικήν δικαιοσύνην, δέν
θέλωνά σας είπω δ'τι έπιτελοθνται δργια, θά
'δς είπω μόνον ό'τι κάθε αλλο Ιπρεπε νά εΐνε
ή δικαιοσύνην»
Είς το ζήτημα τουτο ό κ. Βενιζέλος μοί
άνέφερι μαρία άληθώς παραδείγματα τα ό-
ποϊα ε!χα ηδη ακούση άπο πθλλούς έν Χα-
ν£ο ς, άλλά τα όπο7« άν επεχείρουν νά άπα-
ριθμήσω θά έγίμ'ζ* στήλας ολοκλήρους των
«Αθηνών».
— Πώς ίνοοΐίν τΗν άντιπολίτευόΊν
Όταν επεράτωσε την αφήγησιν ιου ίπί
τής ποινικής δικαιοσύνην, αφήγησιν προξε-
νοΰσαν αληθή θλίψιν διά την κατάστασιν είς
την οποίαν περιέστη έν Κρήτη τό τέμενος
τής θίμιδος, δ κ. Βενιζέλος έζηκολούθησε.
— 'Αλλά παρεξετράπημεν άπο τοθ χυρίου
θέματος είς πράγματα σχετικώς έπουσιώδη
ά»τ?ναντι των γενικών θεμά ών. 'Επα>έ;χθ·
μαι λοιπδν είς τό ζήτημα τής ά'ππολιτεύτ<ω;, παρερχόμενος τον πόλεμον τόν άμείλ'κτον,τον έξοντωτικΌν, δ οποίος έ/.τ>ρύχθη έναν ΐον μου.
θχ σας άναφέρω μόνον τό εξής περιττατικόν,
το οποίον καθοριζει σαφώς τάς αρχάς τάς ο¬
ποίας Ιχιι δ "Υπατος Άρμ·3σ;ής επί τής Αν¬
τιπολιτεύσεως.
Πρό τινος χρονου, πονών την πατρίδα μου
χαί φοβούμενος δ':ι 1<εκα τοθ εναντίον μου κηρυχθέντος πολέ,ιου ΰπδ τής Άρμθστιίας, θά εκινδύνευεν ή Κρή τη, άπεφάσιβα νά άπό· σχω τής πολιτική; κονίστρκς, χωρΐς έν τού¬ τοις ίνεκεν βΰ:ου ν' άφήσω την Κοητιχήν Πολιτιιαν άνευ τοΰ άνίγ«.αίιυ «λίγχου τής Άντιπολιτείσ«ως. Άπεφάσισα λοιπόν νά παρακαλέσω τδν χ. Σφακιανάκη*, άνδρα υ¬ πέροχον, τοΰ δτοίου δέν Ιχω ά«ά^κην νά πλί'ςω τδ έγχώ,Λΐον, δπως δεχθή την άρχη- γίαν τοΰ κόμματος, τοΰ δποίου μετά τή' ά- ποχώρησίν τού, ή^ην έγώ δ άρχηγό;. Άλλά φοβούμενος μήπως καί δ χ. Σφακιανάκης εύρη ιόν βύτδν πόλεμον, τον διτοίον είχα εΰ'ρει έγώ, «ΐτεφάσ σα νά έζετάτω την γνώμην τοΰ 'Υπά· τού Άρμοσταΰ επί τοθ ζητήματος τούτου. Παρεκάλεσε λοιπδν τόν κ. Κ. Φ^υμην νά ά- νακοινώττ^ είς τβν "Υπατον Άρμοσίήν την απόφασιν μου ταύτην. Ό κ. Φούμης μετέβη παρά τν] Α. 'Υψηλάτητι καί άνξχοίνωΐεν είς αυτόν την απόφασιν μ*ς. Ό "Υπατος Άρ· μοστής ('πέμεινε κατ' αρχάς, δ'τι δ χ. Σφα¬ κιανάκης ίέν θά δεχθή. Άλλ' ίταν δ κ. Φούμης έπ«'μ«νε φρονών £(ΐ δ χ. Σφακιανάκης ΰπείκων άφ' ενός είς τάς ιδικάς μας παρακλήσει<, χαί άφ'έΐίροιι ε'ς την ιδικήν τού μεσολάβησίν, θά εδέχετο την Άρχηγΐαν τοΰ κόμματος, δ "Υπατος Άρ¬ μοσ.ής ειπε περίπου τα εξής. — Έττω. Δέχομαι άλλ' ύπδ ίνα βρον. Νά ΰπαγ;ρεύσω έγώ τό πρόγραμμα τοθ χ. Σφακιανάκη » Έξ ιΐΰτοϋ ήμιποριΤτε νά έ=αγάγετε συμπέ- ρασμο, χατά ποίον τρόπον έννοέΤ τή* άντιπ3 λίτευσιν. Δηλβδή είς τό ίν κυβερνητικόν τ) μάλλον αύλιχόν κόμμα τό υπό τρεΤς άρχη- γούς ύφιστάμενον νά προστεθγ] ώς δήθεν αντι¬ πολίτευσις καί έτερον πλέον τμήμα τοΰ δλου χάμματος καί ουχί πλέον κόμμα αύτοτελές. — ΑΙ ενέργειαι Μοιραίως λοιπόν, εξηκολούθησεν δ κ. Βε¬ νιζέλος, τα πράγματα έβαινον πρός τδ άπρο- χώ,-ητον. 'Επειράθημεν δι* 6λων των μβ'σων νά διορθώσωμιν την κατάστασιν, πρώτον διά ιής γνωστής άναφορα,-, τής δποίας την ιστο¬ ρικήν ώς υβρεως υποβολήν γνωριζει τδ πανελ¬ λήνιον, καί διά τής δποίας έζητοθμεν άπλού- στατα την εφαρμογήν το8 συντηρητικωτάτου πολιτεύματός μας, ύποδηλοΰντες δ:ι άν είσα- κθύονται οί πιρί τον Πρίγκηπα θά φθάσωμεν είς τή» επανάστασιν. Ή άναφορά έκείνη άντί αγαθών καρπών είχεν ώς μονον άκοτέ- λεσμα την έπιίείνωσιν τής καταστάσεως, δη- λώσανΐος μάλιστα τοΰ Πρίγκηπος δτι οΰτδς καταπατεΤ τό Σύνταγμα, καί ότι οί Κρήτες πρέπει νά κΰπτουν πρό αύτοΰ, άφ' ού είς αυτόν όφεΐλο,ιν την ελευθερίαν καΐ ούχι είς τούς μακρύος των αγώνας. 'Η άναφορά έκείνη είχεν υπογραφή άπο τους προκρΐτους των δ^τικών έπαρχιών άνερ· χομένους είς 200 περίπου. Οί αύλιχοι 8μως αποβλέποντες είς τδ σχετικώς ολίγον των α¬ ριθμών απεφάνθησαν δ'τι ήσαν ολίγοι οί ζη- «Οντες την εφαρμογήν τοθ Συντάγματος χβί χατά^συνέπειαν δ'τι ή πλιιονοψηφία των Κρη των άπεδέχετο αήν καταπάτησιν τοϋ Συντάγ- ματος. — Τό ζήτημα τΛς Βοόνίας καί 6ίνης τίνα χρόνον επρόκειτο νά γίνουν περί Αυγουστον μϊ}ν», πρό τοΰ ταξειδίου τοΰ πρίγ- κηπος είς Ευρώπην, αί γνωσταί λαϊκαί συν· αθροίσει,. Τοτε ιδιαιτέρας συναθροίσιις έκά- μαμεν καί ήμεΤς οί άντιπολιτιυόμενοι, τό μέν δπως καταδείξωμεν την κολοσσιβίαν δυναμιν ΐϊΐς αντιπολιτεύσεως, ιό δέ ίνα δηλώσωμεν δτι ό Κρητικος λαός ζητεΤ πλήρη κχί πραγ¬ ματικήν την "Ενωσιν αής νήσου μετά τής Ελλάδος. Ήθελήσαμεν δ ά τουτο νά άπθτρέ- ψωμεν λύσιν τινά, την οπο'αν ΰπιστήριζεν ει¬ λικρινώς όΠρ(γ«.τ(ψ χαί ή όποία, υπο τον τύ¬ πον δτι θά Ιθετεν την Κρήτην άπέναντι τής Ελλάδος είς η^ σχίσιν δ.ατελει" ή Βοσνίί κϊί 'Ερζεγ&βινη άπέναντι τής Αυστρίας, ε¬ πρόκειτο νά δημιουργήση την "Ενωσιν τήί Κρήτης καί τής Ελλάδος υφΐσταμένου ίδιαι τέρου άντιβασιλικοΰ θρόνου.Αυτόν δέ τόν θρό ■ νόν άπεκρούσαμεν ώς δυναμένου νά δημιουρ¬ γήση έν τφ μέλλοντι προσκόμματα κατά τή*ς Ενώσεως. Διότι πρέπει νά νοη'η "τι άποδε- χόμεθα έν άνάγκη παντα άλλον στενότερον σΰνδεομον μεταξύ Κρήτης καί 'Ελ λάδος,Ιστω καί μή ^έροντα τίν τύπον τής πραγματικάς Ενώσεως, ώς προσεγγίζοντα μάλλον ήμδ; πρός ούτήν. Αί συναντήσεΐς έκεΤναι επέδειξαν δύναμιν 7.500 ψήφων μόνον είς τα Χανιά χαί είς Ά· ποκόρωνον. Αύ-ό άρ<ε?. Τότε με'έβημεν είς Αθήνας ό κ. Φούμης ό κ. Κ. Μάνος κα'ι έγώ, επιθυμούντες νά καταστήσωμεν γνωστα τα διατρέχοντα είς την ύπεύθυνον ελληνικήν έλλτ,νικήν κυβέρνησιν. Ή κυβέρνησις Θεν τόκη ομως μας Ικλιισ. την θύραν, φρο>θΰ)α
ίσως δτι καί αύτη χατά τύπους ύπάρχει κυ-
βΐρνησις τοΰ έλληνικςΰ Βασίλειον. Βραδύτε¬
ρον επανελθόντες είς Χανιά προίβημεν είς
θίνινοήσεις μετά των αλων κομμάτω', καί
ή συνενόησις ημών άπέβλιπεν είς τό νά υπο-
βληΐθθν τα ζηιήματα είς την επί τούτω
συγχληθησομί'νην παλαιάν Βουλήν, διτω; κχ·
ταργ»;ση τόν άντισυνταγματικόν νόμον πιρί
ιύπο< χαί κανονίση ιό διχα ω,Λα το3 συνέρχι- σθϋ, π')»]· δ' αυτών νά κανονίση κΐί τάς δη¬ μοτικάς ελευθερίας ώ; χαί 'ίκΚ'Χ τινά. Παρά τάς σ,,νΐν οήσεις ταύτας ό Πρίγκηψ προεκήρυξε νΐας εκλογάς καί εγένετο γνωστόν δτι θά Ικαμνε νέαν περ οϊείαν άνά την νήσον. 'Εγΐ'νιντο μάλιστα καί αί προετοιμασίαι μέ-_ τής τελευταίας έκλογής, απεφάΐισα ν» μή χατέλθω μετά τοΰ κό,χματός μου είς τόν έ<.- λογικόν άγώνα, κηρύττων δ ά τί|ς άττοχής ταύτης την αποδοκιμασίαν μου πρός τα τελού- μενα. — ·Η Ινοπλος ?^ ^ "Ενεκεν 6λων αυτώ. ,, 1«τι*θ(τ«υσ.ς ίσχ-τ; « μάτισε την πεποίθησ ν δτι καμμιά διόρθωσς δέν ήτο δυνατή. Σ,ινταγματικός αγών ήτο ά- δύνατος ή)η' εμφάνισις ήμώ« είς τάς εκλογάς θά Γ<τήμα·.ν· την συναίνεσΐν μας δ'τως παίςω μιν είς βάρο; τής Κρήτη; την πολιτικήν αυ¬ τήν κωμφϊαν, κϊΘ' ήν υπό τό Σύνταγμα ά- ί7;αι άκρατο; δεσηοτ'σμός. Διά τουτο μ (α ΰπελείπετΐ ελπίς. Καί αίίτη συνίσταται είς την Ινοπλον βίαν. Άλλά την στιγμήν τής έπαναντάσ:ω; εσκέφθημεν δτι δέ« Ιπρεπε νά περ.ορισθώμεν είς την επ δίω¬ ξιν άτλώί μεταρρυθμίσεων, άλλά νά θέσωμιν επί τάπητος άκόμη μίαν φοράν καί τό ζήτημα τής έθνικής τού τοπου άποκαταστάσεως. 'Αλλά διατί έσχετίσατε τάς μεταρρυ- θμίσεις μέ την "Ενωσιν; —Πρώτον,$τως προηγουμένως σας έλεγον, ήτο αδύνατον πλέον νά έπαρκίσο ή Κρήτη ώ; αΰτοτελής πολιτεία άφ' ενός, άφ' ετέρου δέ τό οικτρόν ναυάγ Ον τής Άρμοστείας I- θεΐρεν δλους τού; ποφάγοντας τή; εΰδοχι- μήτεως καί παντός άκόμη άλλ^ προσωρ νοΰ πολιτεύματος, χαί έπομένω; μάταιος θ' άπέ- βαινεν ό αγών μας έιν έςησφαλίζοντες τάς πολιτικάς μας ελευθερίας προετιμώμεν καί πάλιν νά ΰπάρχω;ΐΛν υπό νέον προσωρινόν χαθεσ:ώ; περιέχον δλα τα σπέρματα τής ά- ποτυχίας. Άπό έξωτερκής δέ άπόψιως παρατη- ροΰνται καί τα έςής: Ή παροΰσα «ίΐγμή την οποίαν πολλοί θεωροΰν ώ; άτατάλληλον, ειμαι βέβϊΐος, δτι δέν εΓνε περισσότερον ά- χατάλληλος άπό πατάν άλλην διεθνή περί¬ στασιν καθ* ήν θά επρόκειτο τα επ διωχθ^ ή λύσις τοΰ Κρητικοΰ ζητήα,ατος. Διότι δχι μόνον τώρα, άλλά χαί οσάκις θά επρόκειτο άνακινηθή πάντοτε θά Ιφερεν επί τάπητος καί τβ Άνατολ'κόν ζήιημα. Νομίζομεν δέ ημείς έν Κρήτη 6τι στοι- Κειώ3ες εθνικόν συμφέρον επιβάλλει είς τό "Εθνος δπως ώ; θεμελιώδη αΰτοΰ έξωτιρικήν άοχήν ίχει την επιδίωξιν τής λύσεως τοΰ Κρητικού ζητήματος δλω; άσχέτως πρός τό ν γένει άνατολικόν ζήτημα, καί πρό αύτοΰ μάλιστα. Προ; την τοιαύτην δέ χωριστήν καί προ- /ενεστέραν τοΰ 'Ανατολικθΰ λύσιν τοΰ Κρη- ικοΰ ζητήματος άπίβλεπον καί αί πρό τε- τραετίας ιδέαι μου αί τοσούτον διαίληθιΐσαΐ καί διαστραφεΤσαι. — Άλλ' δπως δήιτοτε έλπίζετε νά πιέ- σετε διά τή; στάσεώς σας αυτής τα; Δυ- άμεις ; — Ήμποροΰμεν νά ένασχήσωμεν 2χι στρα· ιωτικήν πάντως δμως εθνικήν πίεσιν. 'Εξαι- οΰντις—ώς έπράξαμιν—«τα μέρη των στρα- ιωτικών ζωνών τα ΰποκείμενα είς την κατο¬ χήν τής Εΰρώπης, καί καταλαμβάνοντες άναι- μάκτως τα λοιπά μέρη τής νήσου τή συνβνον- ήσει μετά των άλλων κομμάτων, καί δργα· οΰντες την διοίκησιν υποκείμενον μέν είς ε¬ παναστατικήν συνέλευσιν, λειτουργοΰσα δέ έν 'νάματι τοΰ Βασιλέως των 'Ελλή^ων καί τής λληνικής κυβερνήσεως καί κατορθοϋντες νά ισφαλίσωμεν τελείως την τάξιν είς τα μέρη αθτα, θά έπλάττομεν τοιαύτην κατάστασιν πραγμάτων,ή όποία θά ϊθετε τάς προστατιδας "υνάμεις ενώπιον τοΰ εξής διλήμματος: Ή νά ναγνωρίσουν γ) χάν νά άνεχθοΰν σιωτηρώς ρ ) χ ρ ;ά γινδμενα, ή νά άνατρέψ^υν ταυτα στρατι- ωτική βία. Τδ δεύτερον τουτο νομίζω ότι θα ήτο αϊό· «τον ήθικώ;, ί.6« έ* των «»««Ρ«»» προστα- τίίων Δυνάμεων αί τρ·7« «'»· συνταγματικβ
Χβι κοινοβουλευτικαί κράτη, των οποίαν ή δη¬
μοσία γνώμη ουδέποτε θά ίπίτρεπε πολεμικήν
τίνα ενέργειαν σ*οποϋσαν ούχι επί τέλους είς
την κατάκτηϊΐν τής Κρήτης., άλλ' ιίς χον ές
αναγκ&σμον αυτής νά »ίνε αΰτονομος.
— Ή σύμπραξις <»&ν κομμάτων — Είχατε δμως ελπίδας δτι είς τουτο θά συνίπραττον καί τα άλλα κόμματα ; — Κατ' αρχάς είχομεν μεγάλας έλπίϊίς χαί μάλιστ* ιϊχομεν διδαιώαεις -·ρί τούτου Τδ άληθές είνε ότι ένεκα λόγων^δ; άποφε'ιγω νά έκθέσω, ίεν μετέσχον ιίς τόν άγώ»α έκ των ά'λλων κομμάτων ο'λοι έκεΤν·-. οί δποϊοι βασίμως προίίίοκώμεν ότι Θά μιτεΤχον αυτού" 8ταν εξήλθομεν είς Θέρ'σ..ν. Ή προσέλευσις δμως αυτή ήρχισεν ή5τ, άν κϋίί ϊέν είνε ά κάμη πολύ άθρδ.». 'Αλλά το αναμφισβήτητον γεγονος ότι τί ρεϋμα τή*ς μετοχάς πάιων εν γένιι ιών Κρητών θά καταστή ολίγον κατ' ολίγον ακατάσχετον,ίγ- γυαΐοι χαί ή «ίς τΐν πολιτικήν όρίζοντα έκ νίου εμφάνισις τοθ κ. Σφακιά^άν.η,ίσιις κατά τα «ξ Ηρακλείου ιηλιγραφήΑατα, λαβών έν βυλλαλητη (ω τδν λόγον, είπεν δτι πάντες οί Κρήτες όφιΐλουν νά ταχθίΰν ιίς το πλευρόν τβν έιΐαναστοτώί. —Τί» όνιιπέραόιια Έφ' δσον λοιπδν, κατέληξε λέγων ό κ. Βενιζέλον, αί δυνάμεις ϊέν πρόκίΐται νά προσ- φύγουν είς την Ινοπλον βίαν, πισ;εύομε* δτι συν τω χράνω θά ήναγ*·»ζοντο νά παραιτή- οωτι καΐ τάς τρείς πόλεις είς τάς οποίας θά «βριωρίζετο πλέον το. κ»θεσ ώ; τής Άρμο- στείας. Ή έπίσημος άναγνώρισις των γενομένων ηδύνατο ϊσως νά βραδύνη ίπί πολλά Ιτη,άλλά τό τοιούτον ϊέν Οά ήτο κακόν μέγα ώς άπο- δεικνύει ή προσάρτησις τής Ανατολικώς Ρω- μανίας είς την Βουλγαρίαν, ήτις άπο 25ιτίας ήδη άκόμη ϊέν άνεγνωρίσθη. Ούτω ή άναίμακτος κατάληψις τής Κρή¬ της δέν θ' απήτει ειμή μίαν έδϊομάοα, καί θά έπετελεΤτο ή προσάρτηϊΐς ά» άπεφάσιζον νά συμπρά|·ουν κ«ί τα άλλα κόμματα, τα δπθϊα είνε πάντοτε έν καιρφ νά το κάμουν». Αΰτά μοθ είπεν ό κ. Βενιζέλος, κατηγο- ρηματικώς δηλών ίτι τα αΤτια μέν τού* χινή- ματος υπήρξαν δ υπο τό Σύνταγμα ίνβσκού- μενος ϊισποτισμίς, οκοπος δέ αΰτοΰ ή ένωσις, βποκλειαμένθυ παντός άλλου προσωρινόν1 πό- λιτεύματος. Γ. Δ· ΚΟΡΟΜΗΛΑΣ ΑΘΗΝΑΙ ΚΪΡΙΑΚΗ 27 ΜΑΡΤΙΟΥ Σελτινη 5 τϊμερών Ανατολή ηλ. ώρ. 5 >. 35—Λύσις δρ. 6 λ. 28.
Δ'. των ΝηότειΑν» Ματρώνπς όόίας
ΛΜ0Α0Γ0ΥΜΕΝ2Σ τϋχηρος άνθρωπος δ γη-
V
ραιος έκ Γόρτυνος πολιτευτής, δικαΐως
δέ τα πλήθη τοΰ λαοΰ έπευφήμησαν αυτόν
ανερχόμενον λευκόν καί εύσταλή πρός τδ χρυ-
βίΓ,ον γΐ|ρας τοΰ λευκοθ μαρμάρου τής Ά-
■Λν τράχηλον δι' άλΰσσεως έκ «Ο αυτού" με- ι
τάλλου, δπερ θέλει φέρει κατά τάς επισήμου; ·
τελετάς. Επί τοΰ σήματος τούτου ΐΙ>ε έκτε-
τυπωμένον άφ' ενός το σύμβολον «Π Έθνικοΰ
ΠανίπιστημΙου καί άφ' ετέρου αί λέζεις «Δω-
ρηθέν υπο το5 Βασιλέως των ΈλλήνΛν Γε-
ωργίου τού Δ' έν ετει 1905».
Σχολιχί) έορτή έν Άλί£ανδρί{τά δ θυ
Εϊμεΰα&ρχαιότηχες ...
Η ΥΠΟΔΟΧΗ ΕΝ ΤΩ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩ
Ο ΑΟΓΟΣ ΤΟΥ ΠΡΥΤΑΝΕΩΣ — ΑΙ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΙ! ΤΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ — ΣΠΟΥ-
ΔΑ.ΙΑΙ ΕΠΙΙΤΗΜΟΝΙΚΑΙ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ — ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΑΓΓΑΙΚμΣ
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ - Ο ΑΟΓΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΧΟΥ
Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΚΔΡΟΜΗ
τοϋς νιχροίκ χαί Ιπειτ»; νά το(>< ΒβπΓωτιν' τδ κ*τ«κ«(ειν σημ«(>«ι την τπανίαν περίπτωσιν
τοΰ «χαίκιν Ινπ'λώς». 'Επίοης δέχιται δ ρήτυιρ
ίτ» Ιτβριχιύοντο οί νεχροΐ τότε. 3) Τρίτη πι-
ρίοδος ή κλβσική· κατ' αυτήν τδ ίδιον συνέβαι¬
νεν, ήτοι ο! νεκροΐ έξετίθεντο &ίγον ι'ις τδ πΰρ*
σπανιωτάτη ιΝι ή περίπτωσις τής ταφή; των
νεχρών ίλως άνιπάφων.
Μετά -·ΰ?α αναφερόμενον εις τόν φόν
χαί τόν Κί'Ριγ επικυρώνει την
των ίίΐ ουδεμίαν οΰσιώδη μιταβολήν τής
σεως χ»Ι ταφήΐ των νιχρών ι&ρ(4χομι
την γνώμην
των
ΠΡΟ ΓΜΗ ΙΤΜΕΑΡΙ&ΣΙΣ
— ·Η
Χβίί τή 9 π. μ. έν τ^
λετών τςΰ Πανιπιστημίου
ή ΰ Σ
Μ. α'ιίούΐ·») των τε-
συνήλθεν ή 4κτι-
ί
λετών τςΰ Πανιπιημ ή ή
λεστική έκιτβαπή τοΰ ΣυνεΚρίου χανονίσασα τα
χήί τιλιιής η.ις ίπαοκεΐτο νά γίν— διά την δ-
δή των μιλώ< τοϋ Συνιδρίου έν τψ Π«- ρ«ν - σήμερον τοί»ς έρισπΐ< τών «ρχαιολογιχών έριυνών έν ταύτη τή βούσγι, ί(τις μέλλει ν'άπηχήση τ'άχ.ύη δαών τα σοβί. ΤΛν νούτάτων ϊντες έν δμών τα σοφί. Των δλ^ άδ ϊντι; χορ«ία, α'ι- μ,ατα τή ύ Ο ΚΑΪΖΕΡ ΕΝ ΚΕΡΚΥΡΑ — Ή άναχώρησΊς τΛς Β. Οικογενείας — «Η ν,ννηόις έν Κερκύρα ΠΟΤΕ ί,ΦΙΚΝΕΙΤΜ 0 ΓΟΐΜΕΑΒΙΟΣ Χθές την 8ην εσπερινήν ώραν κατήλθεν είς Πειραια ή Β. Οΐκογίνεια, καί έπεδιδάσβη τής «Άμφιτρίτης» ήτις περί την 10 1)2 τής νυκτός άπέπλευσε χατευθυνομένη είς Κέρκυραν. Έκ τής Β. Οικογενείας ανεχώ¬ ρησαν δ Βασιλεύς, ή Πριγκήπισσα Σθρία καί δ Πρίγκηψ Νικόλαος, μιτά τής Πριγκη- πίσσης Ελένης. Ή Βασίλισσα ίε,ν ήϊυνήδη νά αναχωρήση. 'Η Α. Υ. δ Διάϊοχος θά α¬ ναχωρήση είς Κέρκυραν ϊιά τής «Σφακτη- ρίας σήμερον τδ εσπέρας ή αυριον τδ πρω?. Τούς Βασιλείς συνώϊευουν ό αύλάρχης κ. Παπαρρηγόκουλος, δ άρχηγός τού Σΐρ καί πολιτικοΰ οΤκου τοΰ Βασιλέως κ. Ιω. Παπα- διαμαντόπουλος καί οί ΰπασπισταΐ κκ. Βα- κάλογλους καί Κο»ν·το»ριώ της. — Πό«ε φθάνει 4 Κάϊζερ «Ις Κέρκνρ«ν Κατ' έπισήμους πληροφορίας την πρωίαν τής προσεχούς Τρίτης καί περί την 3 1)2 ώραν θά καταπλεύση είς Κέρκυραν ή θαλα- μηγός «Χοίτζόλε'.ν» ής έπ>6«ίνει δ Αΰτο-
κράτωρ Γουλιέλμος. θά τον ΰποίεχθή δλό-
τών
Την 9 1)2 ακριβώς Ηχισαν νά προσέρχων¬
ται οί ξίνοι άρχχιολόγο·, οί πλιϊ*τοι των έν
ταΰθα διπλωμοπών, οί καθηγηταί τοΰ Πανεπι¬
στημίου, δ έπίσκοπος τών καθολιχΰν κ. Διλέν-
δας χαί πλιΐττοι £λλοι. '
Έκ των επισήμων παρίστατο δ ίιπουργός τής
Παιδιίας χ. Καραπανος. Ό Πρύταης κ. Σ.
Λάμπρος φέρων την πρυτανικήν αλυσσιν, ήν
ώς έγράφομιν ίπένιιμε* δ Βασιλιΰς ώ; διακρι-
τιχόν διάσημον διά τοΰς εκάστοτε Πρυτάνβις υ·
πεδέχΛο τοΰς προσερχομένους. '
Ι Την ΙΟην προσήλθον έκ τής Β. Οικογενείας
Ιπρώτος ή Α. Τ. δ Διάδοχος μετά τοΰ Πρίγκη-
πος Νΐκολάου, ολίγον δέ βραδύτερον ή Α.. Μ. ο
Βασιλεύς μιτά τής Βασιλίσσης.
ι|Λν.....ταΰτ* επί τ0 οασει
μείων καί των εδρεθέντων τάφον.
Κ.τέρνεται δ ρήτωο χε-ροκροτίυ. ιε<9ς ζωη¬ ρώς, όποτ. έγ.ίριται δ Οχλ.ρός: χ.Ι γ γ.ντό*- Ρ - - κ.θηγηϊής Μιντίλιους ζητών τόν Λ-ϋί-ναΙοο νομ(<ΐμ*τος «νικοο-νι τ?> ">* ί«
κβτά την γ.ώμη» τού ε!.ε τί» μ5νον βΙισιβΗ*
κατβλήγει 8έ ε'κ τό (Τθμτϊίραϊμ* ότι 4*1 τ^ Ρ*·
σ»ι 8ι«·^οών μιλετών ί' άποδιιχβώΐι «ολλ» ζή-
τήμβτα »φ->ρώντβ νήν σχοτιινή» έκ«(»ην 4-
— ·Η ρ
'Αμέσως μ*τ4 τουτο δ Διάδοχες <5>ς Πρίι-
Κρο« τοΰ Συνιδρίου, ο &κ·υργο< τής Π«ιδι(«« κ. Καρ«πα»ος, καί βί πρότδροι των τμτομάτων κατέλαβον τάς βέσεις των έν ι5) πρδ τοΰ 6ήμ«- το< τοποθετηθιίβγι 'ραπέζγι κ«1 ·ηρξ«το ή συνε¬ Έν δ κ. Όμμ,όλ, γραμματεύς τεΰ σίζον γήρας τοΰ λευκοθ μαρμάρο κροπόλεως. Εάν ϊέν ύπήρχε το Κρητικόν ζήτημα καΐ ά» δέν έπακολούθει τό Άρχβιθ- Συνέδριον, "ή δημοσία γνώμη θά είχε ζωηρότερον έστροτμμίνην την προσοχήν πρός τδ έργον τής Βουλής. 'Αλλ' ή έν Κρήτη αντιπολίτευσις έσωσε την έν Ελλάδι συμπο- λίτευσιν, καί το επί τής όδο3 Σταδίου Συνέ¬ δριον, ώς τό άπεχάλεσεν ό Βασιλικος λόγος, εσώθη άπο τό Σ»-· ' ««* σο·ών. Διότι κινδυνεύβμ,ίΤΤί ληο,*,, ,^ωμεν, δτι 8λοι ΐκο- #τόμεθα νέ εύρωμεν τέλος μίαν Βουλήν ίρ· γαζομένην, ϊηλαϊή μέ πλειονοψηφίαν ισχυράν, καί ένφή Βουλή αύτη ευρέθη πρό μηνός ήδη, οΰδ' εσκέφθημεν, δτι διέρχεται έν άγαστή άρ- γία τάς ημέρας της. "Αν υπολογίση τις δτι τό ζήτημα των έξελέγξεων θα διαρκέση τοΰ · λάχιστον επί δέκα πίντε ημέρας, καί άν είς ταύτας προσθέστι τάς τρείς μεσολαδούσας Κυριακάς, θά εϋρεβη βϊφνης ενώπιον τής Μεγάλης εβδομάδος, δηλαδή τής διακοπήν των εργασιών τής Βουλής. Ώστε καλόν Μάϊον πλέον καί ολίγας η¬ μέρας τοθ Ίουνίου ίπιιτα. Δηλαδή καί ή Σύνοδος αυτή μόλις θά δώστ} τον προϋπολο¬ γισμόν. Έπειτα πλέον Όκτώβριον, διότι ουδείς βουλιυτής των οΐνοφόρων έπαρχιών θά δυνηθή νά προσέλθη περί τον Σεπτέμβριον, ώς σκέπτεται νά καλέση κιί πάλιν την Βθυ- κήν ή Κυβέρνησις. Φοβούμεθα, δτι ή πρό¬ σφατος τραγωδία τής αντιπολιτεύσεως ήρ¬ χισε νά μετατρέπεται είς την αιωνίαν κω- μφδ(αν τοΰ κυβερν^ν. Διότι άκατανόητος ά- ληθώς άποβαίνει ή βρ»δΰτης αυτή έν τη κοι- νοδουλευτικη πορεία, βραδυτης ήν ηδύνατο νά ζηλεύστ) καί ούτος ό τροχιόδρομος άκ,όμη... είς τι·· ΠροιΚρείου, έγιρθιΐς παρεκάλεσε γβλλιστΐ τό!»< άντιπροσώπους ζένων ίϊρυμάτων τοϋ; ί/οντβς προ«·ωνήσει« νέ καταθίβουν αύ κς είς τό πρ»· εδριΐβ< διά νά διιυκολύνευν τή» $ημ-σ(ευσιν αυτών. Πράγματι πολλοΐ των ζένω» «ροσερχνμενοι κατέθετον είς τδ Προεδρείον τάς προσφωνήσας των. Μιτά τοντο ή λ. Β. Υ. δ Διάδοχες ανιχοΐ- νωΐι γβλλιστΐ πρό; τβ συνέδβιβν ά δν'ό,ι,βτα τώί έκλιχθέν;<ι>ν προέΐρων των διαφόρων τ(ί.Ίτ}-
μοίτων.
0 ΑΟΓΟΣ ΤΟΐ ΠΡΪΤΑΪΙΕΟΣ
Ευθύς μετά ταυτα δ Πρύτανις τοθ Παν»-
πιςτημίου κ. Σ. Λάμπρος άνελθώ·» τδ βήμα
προσε·ώνησεν ώς εξής τοΰςπαρισταμέΦους.
Μιγάλη δπήεξε Χ·τά τον λήξαντα οέκατον
Ιννκτεν «Ίδνοι ή έκέκτκ<π< τοϋ έδάφους έφχΊΐτελογικών έριυν&<, τεράστιαι «ί φ^ άχαδηαβϊχ^ χορ«ία, μ χ ήττον δ(ΐών άρχβϊοι, ά< «ρο«|»ί'ρήτ<ομιν τοί»ς αίώ^ας τοΰί πβρελθόντβς ίπό τώ< ήμιρών κ«8' οίί φυγάδις ημών «ατέρΐί έκ τον πίπτον ·ος Β·ι- ζανΐίου διέσωσαν ιίί τίς πόλικ των εΕιπιρίων τίς πρώτας δέλτους καί τοίς πρώτιυς λίθ*υς( έξ ών άνίτειλιν άαγιννηθιίσε; καί λναγιννή- σβσα τβν Μισβιωνικό* κόσμον τής Άρχβιίτη- τος ή άγάπη χ«1 μιλί.η. Μιγαλυνθίνπς 8' Ικ· τοτι έ» έλιυθίρω 6'ο» ώς μαθηταί αυτών δπιρη- κοντίσβτε τους δι$αι'κάλο»ς καί δπήρξϊτι οί μΐίΐταγωγοΐ ημών καί δποφήτΐι τής λατρείας τώ» Ίδϊων ημών προγίνων. Μέλλ«ντ«ί δ! νά ί'ΐ- (ί^θώμιν διά τής μιθ' δμών συ*ίργ*σίας έν τβύ- «ς τ«ϊ< ημέραις, διν αποκρό«τομΐν την χ« Ι ί ημών χ αί ζιήι ιύγνωμοσύ <ην ?τι έν τίρ ,4νικγ τούτω Πχνιπιστημίώ' τώ· Έλλήνων ?/«ι συναδιλίρώσει έη' άγαθω τής έπιστήμης >τδχτκάλου< χ«1 μαθητάς ή αύ·ή λβτριια πρός τή» ίιρχ,«1«ν Έλλάδ», πβγχόσμιον πατ,ιίδχ τοΰ ^λοΰ κ«ί μεγάλου, πίτνιαν καί κοινήν μητέρ* και ημών κβί δ|.·ών. Ζωηρότατα χειροκροτήματα έχαιρέιισαν τδν κ. Πρΰτανιν κατερχό/ενον τοθ δήματος. — ·Η κοοόφώνηόις νοΰ κ. Κολινιόν Μιτά τδν χ. Λαμπρόν άνήλθι τό 6ήμ« δ άντιπρίσιοπος τής Γαλλικής Κυβερνήσεως κ. Μ»ξ Κολινιιν ίσ«ς διά θαυμασία* πλήρους ρη- τοριχϋ/ σχημίτων πρθίφιΐνήειως είς Γαλλικήν γλώσσαν ίξαίριι την σημασίαν τής συγχιντρώ- μος------,...... λόγον. Νιχριχή σιγή έπιχρει ιί καί μι-ά τ νχ< άντιρρήτιις τοΰ προέδρου χ. Κολλινιδν άνέρχε ται είς τό βήα,α δ Μβντέλιους, μίκ μεγίλη δό ξα τ^ΰ χίτ^ο». Ό χ. Μοντέλιους με^α πολλής Χιπτόίηιος άλλά χ «Ι άκοιβιίας άποτιινο,ιινος πρός τδν χ. Δχίρποιλδ, ίστις ηγέρθη κα,ι ίστατο ίρθιες έ- λιγχ4μβ»ος, λέγει ίτι αί Ιριυναι των τάφων των λαίό< τής Ευρώπας ίληξ χα-ά την προμτ»· χηναίαν Χ>1 δμηριχήν εποχήν άπ^διιχνύουτιν
ο τι αί γνωμαι τοΰ χ. Αΐίρχοΐλδ είνε εντελώς
ραπανος δπουργός τής
ιχπαιδεύσιως λ«μβάνων τδν λόγβν παρατηρ 1
ίτι τό Δωδαιναίον νόμιτμα πιρΐ τοΰ ο<το!ου δ κ. Ράϊναχ δμ'λίί ά*ή*ιι μάλλον ιίί τα μ.η*)|- λ·.« τα δποίβ ώί άφιιρώ,ια* χαίέθΐίον οί εις τό Αωδω/βί^ν μαν-ιϊον προσιρχόμινθ!, εϊνι δέ λία< άπίθχνον ίτι εΰοισκόμιθ* άπένΐντι νομ[- τμβτος δποϊίν έςέλαβεν αύίδ έν τή μ.εέΐγι τού δ χ. Ράϊ.βχ. " "ιί μ«χρά συζήτησις δ 11 χ*τμ'< Βπχχίλοθ μρ ήη άπο/ωριΐ μέ δ /4ατμέν«ς τά< γνώμας έκΐ ζή ύ οΰ Δΐοωναίου ν-μ(ίμ μ τοΰ έ μιθ' ε» ι»« Ζωη:ίτ«τον δπήοξι τδ ^ηχολούθιι τδ άχροα-ή πρώκ;ς δ κ. ΛχϊρτίΕχλδ ίοΊιχνυε τόν τοϋ 4χροώμεν4ς ορθιος πίντοτε τό« έλέγχο<*. Ό χ. Μοντέλιους καίτοι εκ ΐο<5 ιτροί,είρου ί- νήρισεν ένταλθς την γνώμην τοΰ χ. Δ«ϊρπφιλδ καί ιίπεν ίτι τα τοιαΰ,τα ζη-ήμ«ΐα πρέπιι νά μή ΐξετάζωνται μονομέρώς, διότι θ« πλανηθή δ έξετασιής εκ τίνων παρχδιιγμάτων σπανίων χχί Τσως έξ άλλων λόγων προιρχομέναΐν. Έ ώ άχόμη τό άκρβατήριον δ'.ϊτέλει έν πλή- ριι συγχι<ήτει μηδέ τώ* Μιγαλιιοτάτων έξαι- ρουμένω·, των οποίων μέγιστον ή*ο τό έ δ α- φέρον, ηγέρθη δ κ. "Εβϊνς ΐ«α δμιλήιη έιι τοΰ ..ΰ ζη:ήματος. Λαβώ/ τόν λόγον παρά τοΰ χ, πρόεδρον κα- "Εβχνς καί διίοστη- ΕΝ ΤΩ ΠΑΡΝΑΙΐη — Τμτίιια Βν{αντινης Άρχαιολογίας ΙΙιρΙ τή· β ,ν ώραν ή αϊ^υΐ* τοΰ Πίρν σοΰ -παιουσΐίζιι μ'«/ (ύ/άριστον 81/ιν μι ϊρΑίτόν χίϊΑον,μ,ίτοιξυ των οποίων δ( πλιΐττοι ΓιρμανοΙ ιδίως χ αί Ρώσσοι λό Όϊ Ενιχεν τοΰ Ινζ'.βψέροντος τοΰ θ Ό χ Μαροΰχι προιδρεύιον παρα/ωρεΐ τδ λί/0* εις τδν χ. Θ. Ούτπίνΐχην ίτπς ί^ιι ι>
θέμα την Βιβλιοθήκην τ>ΰ ϊίρχγίου τής Κκν
σταντινουπόλεακ. Ό χ. Οΐιΐΐένσχυ ρώσσοςίμι
λεΐ ιύ^(ρώς την Ελληνικήν μ( τή< ξενίζοιΐϊ» χίπως προ^-ράν τού Χ(Ι 'ΒλληνιστΙ Ικίμ: τή τού Ι διβιτριπής ν τής 6ιβνο· σεως των χορυφών τής 'Αρχαιολο^ιχής Έπι «ϊήμης ιίς τάς ΆΙή «; χ·ϊ συγ'^είρει τους σχόνΐας την πρωτοβο·λ(αν τοΰ Συ>ι8ρίου.
Άποδ'.διι ιίτα τιμήν κ*ί ευχαριστίας ε'ι^
τί»; 'Ελ^τ/'ας άρχαυλόγους, οΐτινες ίιά των
εργασιών »ω/ πολλαχως συνετέλεσαν είς την
πρόοδον τής Άρχαιολογική; έπ'.στή^ης χαί
χ*ϊ«λήγωί λέγει οπ ή συγκέντρωσις είς Α¬
θήνας τών σοφων τών ούο χόΐμων άποτελιί την
υπογραφήν τής μεταξΰ αυτών ενώσεως διά τό
μέλλον χαί τής συνεργασίας.
— Ό κ. Πέραν Γάρδνκρ
Ό "Αγγλος Άρχαιολόγος |χ. Π.ρσυ Γάρδνερ
μιτά τόν χ. Κολινιόν πρβσφωνιΐ 'Αγγλιστί έξ
θ'όμ&τος τών αγγλικών Πανεπιστημίου τής
Όξφέ-ρδης χ«ί τοΰ Κ·ΐμπρι·Γ,ιχθέσα< τάς προσ- ο«χίας, άς δ πολιτισμένος χόσμβ- Ιχει έκ ιοΰ συνιδαίου, χ «Ι έκ τή; πρβόδου τής κρχαιελογι- κής Έπιστήμης. Ή προτφώνησ'.ς περιέχει χαί ένβουτιώδεις τής περί τόν Αρχαίον βίον χ«Ι την τέχνην τής | διά την Έλλ«δ« περικοπάς, αΐτινες προκβλοΰν χαί ΕΜΜΕΤΡΟΣ ΕΦΗΜΕΡΙΣ [Άστέρες Καβοαδιάττοντες] Άνηλθες μάρμαρα λενκά 'Εηϊ τοΰ Παρθβνώνος, Ώς νέον Εργον τοϋ Φεισία, Καϊ ΑπομΒίνας μόνος ΆρχΙνηαες τα Γαλλικά Ι7οιψί*ή αδεία Ώ Ι Καββαδία. Καί ή ΖΑν Δ" Άρκ κι* ή 'Αθ~δ Κ' οί 'ΕΙλψα κι' ο! Γάλλοι ΚάΙ ή α.Φροϋ·Φρονν συν Έοχέπτοντο τί τοαμποννί} Κι' ίσπάζαν τό κεφάλι Μην χάνης κοροϊδία "Ώ Ι Καββαδία. 'Αλλά Ιαύ σΐήν κορνφή Τοϋ κόσμον τοΰ ίύμόρφου 'Αέρα Ιχοηάνιζες «ίς τα ΐνδία ΔΙχω; νά αοΰ χαγι χαρφί Γήν μέ&οδον μαϋών χοΰ ΌΙίβνδόρφον Πρό πάντων καί Ιδία ■ Ώ 1 Καββαδία. Ήαουν Θίός : Ό Καββαζιυ: Στόν Όλνμπον επάνω —ΌπΙοω Ιχουν την ούρά τα άπιδία— Σ' Ι&αύμααβ χι' 6 Βασιλεύς Ποΰ μίίησες αδ,ν νηονργος, χαϊ μετ& [* α ρ α πά ν ω, ΆνασχηΙώσας την ΠαιδεΙα Ένψ ό χόσμος Ιμιιδία Ώ ! Καββαδία. "Ι-καρος Τό τιρνΐανυ&ν σημα Είς ιήν Εφημερίδα τής Κυβερνήσεως έίη- μοσιεύθη χθες τδ ίιάταγμα τοθ καθορισμοθ τοϋ πρυτβνικοθ σήματος τδ δποΤον άπένειμε προχθές δ Βασιλεύς «ίς τδν πρΰτανιν *. Λαμπρόν. Τδ διάταγμα άναφέρει, 5τι δρίζεται σημεΤον ίιακριτικδν τοθ πρυτάνεως τοθ Έθνικοΰ ημών Πβνεηστημίου σί5μβ χρυσουν ήρτημένον περί κλήρος ή Βασιλική ο'κογένεια. — Τό γεθμα είς Μ6ν·Ρ**ο Την εσπέραν τής Τρίτης θ« παρατεθή τα 'Ανάκτορα τοϋ Μδν-Ρ«πΙ γεδμα πρδς μ^ν τοθ Γερμανον* Αΰτοκράτορος. Την πρατβν ϊ^ς Τετάρτης θά γίνη μία έχορομή τής Βασιλικής Οικογενείας μετά τοδ Κάϊζερ ίστις την εσπέραν της Τ·»4ΡτΐΤ* θά αναχωρήση δια τής θαλαμηγον τού. — 'Η άναχώρηοις τον Κάϊζερ εκ Σ*κ«λίας Κατά αύθεντικάς πληροφορίας προχ^ές την νύκτα επιδιδασθείς τής θαλαμηγοΰ τού ««ήλ¬ θεν έκ Νεαπόλεως δ αύτοκράτωρ Γουλιέλμος κατευθυνόμενος είς Μεσσήνην τής Σικελίας. Χθές ίφθασεν είς Τσορμίναν ίπθυ συντηντήθη μιτά αής αΰτοκρατείβας. Σήμερον δέ αναχωρεί ή Αοτοκρατορική θαλαμηγδς έα Μεσσήνης κατευθυνομένη είς Κέρκυρ αν. — Ό ίξωραϊόμός τλς Κερκύρας ΚΕΡΚΥΡΑ, 26Μ*ρτιου. (Τοθ άνταπο- κριτοθ ^μας).—Ό έξωραΐσμδς τής πόλεως συμπληρούται βαθμηδόν. Ή λεωφόρος Γεωργίου μετά τής πλατείας παριστα ίξοχον θέαμα. Επί ΰψηλών πασσάλων κυματίζουσι Έλ- ληνΐκαί καί Γερμανικαι σημαΤαι. Έπίσης κατεακευάσθησαν θυρεοΐ φέροντες Γερμ«νικούς ««τούς. Ή άψίς τής δδοΰ ΑΰτοκρκτιΙρας Έλισά- 6ετ είνε έν τφ τελειοϋσθαι. Φέβει Γερμανι- στί επιγραφήν «Καλώς ήλθετε». Άλλ' δ έξωραΐσμδς τής άποίάθρας τοθ Άγίου Νικόλαον καί τής δϊοθ τής αγούσης πρός τδ Νομαρχιακόν κατάστημα προκαλεΤ τδν θαυμασμόν. — Ή κίνησις έν Κερκύρα ) 'Σήμερον άναμένεται δ Αΰστριακός στόλος. Ή κίνησις ' έν τή πόλει είνε «περίγραπτος. Οί προσελθόντες ξένοι είνε άναρίθμητοι. ΤΟ ΧΘΕίεΐΝΟΝ ΥΠΟΥΡΓ. ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ — ·Ο προνπολογιαμός Χθές την 6ην μ.μ. ώραν κατόπιν προσ¬ κλήσεως συνεκροτήθη μακρόν υπουργικόν συμ¬ βούλιον είς τδ δπο7ον μετέσχον πάντες οί ύ· πθυργο! πλήν τοθ ύπουργθθ τών εξωτερικών άπελθόντος είς Κέρκυραν. Έν άρχη τοΰ συμδουλίου ίιαρκέσαντος υπέρ τάς 8ύο ώρας οί χ.κ. ΰπουργοί συνεζήτησαν επί τών διαφόρων κονϊυλίων τοΰ προϋπολο¬ γισμόν, προβάντες είς την περικοπήν πολλών περιττήν θέσεων. — Δί εργασίαι τΛς ΒονλΙΐς Μετά τουτο εγένετο λόγος περί τών έξε- λέγξεων τών έκλογών καί τών εργασιών τής Βουλής. Ώς ήϊυνήθημεν δέ ασφαλώς νά μάθωμεν, ή Κυβέρνησις απεφάσισε νά επισπεύση την έξέλεγξιν τών έκλογών έν τή Βουλή. Όσον άφορα την στάσιν αυτής, θά κανονίση ταύτην μετα την υποβολήν τών έκθέσεων των τμη- μάτων. — Μ (α άνακριβης διάδοόις Είνε εντελώς άνακριβές τδ ίιαϊοθέν χθές δτι ή Κυβέρνησις έλαβεν έγγραφον τοθ έν θε- ρίσω ΈπαναστατικοΟ Συνεΐρίου καί συνεπώς καί τδ ίτι ήσχολήθη έπ' αυτού κ«τά τδ χθε¬ σινον "Υπουργικον συμβουλιον. _τι»α.τιλτικ:α. •Η επιθεώρησις τών ίφορειών τον ίτλικοΰ Το ύπουργε7ον των Στρατιωτικών ϊιά ϊια- ταγής τού ίιέταξε τδν συνταγματάρχην τοϋ πυροβολιχθθ κ. Βυζάντΐον βπως έπιθεωρήση 8λας τάς έφορίας τοθ ύλικοϋ πολέμου πρδς εξακρίβωσιν τοθ σημείου είς δ ευρίσκεται ή κατάστασις τοθ ύλικοϋ τοθ στρατολ. 'Η επιθεώρησις αρχομένη άπδ μεθαύριον κε τ> Β
η .πιηωρη-ς αρχομένη απο μβ·»αυριον τών ά (ων .Αθηνώ άδιλ έ τ
θα διαρκέση περίπου Ινα μήνα μεθ' & δ κ. Βυ- | Ελλάδος.
ρχ η χη ή
σπουϊαζούσης Ιπιστήμης, νέει δ'
η δρ(ζ«ντες είς την α·χαιθλογία*
ν κνασχκφω* χαί τής «ποχαλύψιως τών
ψ χιί τών έρειπίοιν τεΰ άρχαίου χόσμου.
Ταυτα δέ πάντοι έπελλκπλασίασαν επί τοσούτον
τοϋς έρευνητάς χ«ί Ιδωκαν τοιαύτην επίδοσιν
είς την ποικίλην εξέτασιν τής ίεχ,αιο1 *ητος,
Αστι προφα>ής π«ρ{στατο ή ανίγχη τής συγ¬
κεντρώσεως τών δΊεσπε:ρ|ΐ.ένο)ν μΐλετων, τής
έγγώθιν γνωριμ(«ΐ τών έριυνητων τεΰ χαθ.ρι
•,•«3^ ~β —ρηηπ^ικιαιεπί τον 4ιτιβ«λλβμένου είς
την βρχαιολογία* κατά τόν προ μιχροθ αρξίμ*-
νον ετχοστόν αίώνα. Τοιούτοι υπήρξαν οί λίγοι
οί »γ«γέ«τις ε'τς την σύγχλητιν τιΰ Α'. Δι·θ-
νοΰς Άρχαιολογιχ <ΰ Σ·νεδ^(ου Ή άνάγχη δέ α3τη ε'ικες ί|··ο νά γείνη «ί- σΐητή μάλι«τ« έν τ«ΰ»γι τή πόλει, ήτις βΰ μόνον έν τ^ άρχαιό'ητι δπήρξιν ή ·π.β·νεστάτη των ιστίων, άφ' ών ή τέχνη έξέπιμψε χ«τά τοϋς άρχΐίους χρό»ους τάς Φαιινά; έκείνας κ- χτϊνας τάς μέχρι τοΰ τΰν χ«τ«υγ«ζούσας τον χόΐμον σύμπαντα, κλλά χαί την σήμερον ι?νΐ τών σπουδαιότατον διιθ/ών χέντρων τής άρ- χαιολογιχής μιλέτης. Ή νεάζουσ* τής 'Βλλάδίϊ άρχβιολογιχή έπιστήμη έργάζετκι έν Αθήναις ίδιλφΐχώς ίμι χ αί έναμίλλως πρός τάς έν Αθήναις Ιδρυμένις Άρχαιολογιχάς σ^ολάς, είς Ϊς άποττέλλει τοΰς θαυμαστάς χαί μελιτητάς ιής αρχαιότητος δ πιπολιτισμένος χοσμος. Διά δέ τών χοινών έ- νιργειών των &λλογ·νών ΧαΙ τών Έλλήνων άρ- χ,ατολογων άπεκαλύφθηιταν χ αί δέν παύΐυσιν άποχαλυπτόμινοι καί έριυνώμινοι ο( χωρ 11 έν οίς Ιδρασϊν ή έλλη·.ική άρχαιότης, έλάτρε^σεν ή άρχαία θρητκιία χαί Ιλβμψιν ή Ίλληιχή τεχνη. ΛουσοΙ χαΐ τα Μέγαρα ή Έλάτιια χ«1 ή Χαιρώνιια, ή ΚόρινΙος χ«1 η Σικυών, ή Αί/ινα χαί ή Καλαύριικ, α! Άμύχλνι χαί ή Σπάρ η, ή Ίθάχη καί ή Λιυχάς, ή Δήλος χαί ή θήρα, ή Μήλος χαί ή Τήνος, ή Τεο(α χαί ή Κρή-η, ή Μιλητος χαί ή "Εβεσος, τδ Πέ^γβμον χαί ή Πριήνη, ή Κώς χ «Ι οί Δίδυμοι, ή Σάμος χαί ή Σκμοθράχη δέν είνε πλέον όνοματα χενά, άλλ' έκ τών λίθων «ύτών χαί των τά·ω«, έχ τών μνημείων αυτών χαί των επιγραφήν άνέθορεν είς τοΰς οφθαλμούς οίενιΐ άναβ-.ωσα" τδ αρχαίαν παρελθόν. Είη κβπθβ 1«1>βπ 1)1£ιγιΙ ααβ άβπ ΙΑιιί·
ηβπ δυνάμεθα νά είπωμεν, έκαναλαμβάνοντες
την έ>θβυστώδη ρήσιν τοΰ μεγάλου Γερμανοΰ
ποιητοΰ.
Καί διά σας μέν τού; άλλογενεΐς ή πρδς την
Άρχαιότητα Ιγάπη χαί ή μιλέτη αυτής είνε
ού μόνον έπισ·ηυ.ονιχή άνάγχη άλλά χβ,ϊ χαρ·
μονή τοΰ β!ου, δι* ήλϊς δέ τού: "Βλληνΐί πρός
επί τούτοις χβί πατριωτικήν καθήκον.
ΗιχροΙ έπΐγονοι, (έν δικαιούμεθα νά λητμ,ο·
νήσωμεν τοϋς μεγάλους προγόνους. Διαγιγνώ -
σχοντις δέ χαί δμολογονντες την άνάγχην καΐ
τό χαθήχον νά συμμετάσχωμεν τώ» προόδων
τοΰ νεωτέρου πολιπσμον, ϊχομιν ούχ ήττον
την συνείδησιν, δτι παν ημών *ϊήμ« έν τή επι-
βΐλλομένη τβώτγι νΙ((. Ίδφ τιλεΐται έπ' βύτών
των άρχαίων τρίδων, έπ' αύτοΰ έχιίνου τοΰ
έδάφους, έφ ο! έμεγαλυνθησαν οί άρχαΐοι Έ λ.
ληνες, έν μέσω «ύτών έχιίνων των έρεικΐβεν
είς α κατεσπάσθη πίπτων δπδ τής φοράς άνέμων
άντιξόων δ άρχαϊος χοσμος, έριιπίων, έξ ύ< εδόθη είς ημάς ίνισταμίνίυς τέλος μετά (/ αχραίωνα δουλιίαν ή βαρεία έντολή ν* άνα· πλάσωμεν νέαν Έλλάδα. Αύτη έχιΐνη ή Άχρόπολις, ή ξιν(σασα χθές τοϋς 'ιροφάντας τής πρός την άρχαιότητα λ«- τριΐκς, τοϋς προθύμως συρρεύσαντας είς αυτήν άπδ πάσης γωνίας τής Οίκοτ,μένης, ώς είς άλλο ίιρδν, ου διατηρεϊται έσαιΐ £σ6εστος δ λύχνος, είνε σύμβολον πασιφΐνές τών υποχρεώσεων, άλλά χ αί τών πρ,ιόδων, £; έπετέλεσεν ή νέ* Ελλάς, προσχειμένη πχντβτε πιστώς είς την έχ τής Αρχαιότητος κληρονόμον. Ό νέος "Ελλην εδέησε νά συναπιλευθ;ρώση πρώτον δουλεύοντα τδν (ερον βράχο* τής Άθη- νάς, καί απαλλάξη Ιπειτ' αυτόν των βαρβάρων προσχτισμάτων, άτινα έπεσώρευσαν έ«' αυτόν αί ώ ις 8λοι παραχμής, έχπτώσεως χ«1 δουλεία; χαί άναστυλώση έχ των ενόντων τα μοιραίως πεπτ-ωχότα, πρΐν ή δυνηθή χ αί καλέση 6μ«ς είς την μεγάλην πανήγυριν τής χθές, καθ* ήν έτελέίθησαν συγχρόνως τα Ελευθερία τής Ά- κροπόλεως καί τα πανεθνή Παναθήναια, είς & απέστειλε τάς εΰλαβιίς αύτοΰ θεωρίας δ πεπο- λιτισμένος κόσμος άπανταχίθεν Ινθκ διτάρχουσι διισπ<ρμένοι οί έν πνιύματι άποιχοι χαί σύμ- έχν« τής διακεπίς ένθευσιωδων χιιροχροτηαατον — Ό κ. ΛτομΛοης Κνρ>ακ6ς
Έν τέλει ο χκθηγη^ής χ. Διομήδης ρ
χ^ς πρίσφυτιΐ άς άντιπρΐσωπες τοΰ Οικουμε¬
νικόν Πατριαρχείον δ,ά μαχρών.
Ο8ω ή σινιδρίασΐς έλύΐη την 11 π. μ.
ΤΟ ΠΡΟΓΕΤΙΑ ΤΟΙ ΑΡΧΜίΑΟΓΟί
— ΟΙ 7ϊβρακαθή(1αντ«ς
Την 1 μ. μ. παοετέθη δΐτο τής έτιτροπής τοΰ
άρχαιολογιχοΰ τυ»·6ρίου πρίγευμα έν τφ ξινε-
δ&χιίω τής «Μ. Β;|-ταν(«<» ι!ς τό όποιαν παρ- ικϊβησαν ή Α. Υ. & Διόίδιχχ, δ δπβιιαγος τής Πα>δε(«ς κ. Καρακα··ς, 6 κ. β. Π, Δηλιγιάν-
νης, Προ>θυπουργος, δ δ<βυργ»ς ιώί Οίθνομι- κώ< χ. Γουναράκης, ο δπουργΐς των Στρατιω¬ τικών χ. Μ«υρ«μ'χάλης, δ Πρύτεΐνις κ. Στ, Λίμπ^ος, 6 κ. Μ<ρχ·ύρης, έχ των πρισ6ιυτώ< οί χ,χ. Ριφϊάτ βέης, Ο χϊμη: Δ'Όρμεσσών,δ χ, Γκίκας, δ χ. Τζάσ-ιων, ο χ "Ελλιοτ, δ χ. Ττιρμπάτσιφ, δ χ. Β»ν Λέννεπ, δ χ. Μέχιο, ο( οιιυθυν-αΐ των άρχαιολογιχων Σ/ολών ,χχ, Δχΐρπιριλδ χϊΙ Όλλω χ αί άλλοι αρχαιολόγοι χαί έπΐσημοι έν ίλψ 62. ΤΟ ΜΞΝΟΥ Τδ μ,ενοΰ είχεν ώ; εξής : Ηογβ ά' ΟβατΓβ ΗοπΐδΓά αα Ναΐαΐ'θΐ Μοάαίΐΐοηι άα Γιΐβΐ αβ ΒοβαίΙ έ 1& ΡοΙίΙβ Ιοΐβ α 1» Γπιης&ϊβθ άβ ίοίβ ρ-αβ 3. ι» Κοΐΐβ αυ. ζαντιος θά υποβάλη υπουργείον. έχτενή έκθεσιν είς τδ Ι Έν τώ αυτώ πνιύματι έργαζομινον τδ 'Εθ- » νιχίν Πανεπιστήμιον τής 'Βλλάδβς, χ*(ρει άθ ίιΐΙΙί-ΓπΙΙΙί Οΐίιοθ (ι 1& Οΐ'ίιηάβ Βι·οΐ3^ηβ. Ή Α. Τ. δ Διάδοχος κατέλαβε τό αέσον τής χαρυφής τοΰ μεγάλου Π, ίκερ έσχημοιτιζον αί τράπιζα'., {χον δεξιά τόν Πρωθυπβυργόν κ. χ. Δηλιγιάν«ην κ«ί άρισηρά τόν Πρύτα«ιν τοΰ δ.πλωματικοΰ σώματος χ. Ριφχάτ βίην. 'Ακέ- ναντι τοΰ Διαδίχου έχάθησιν δ χ. Κ«·απ1νος, Ιχων διξΐά τόν χόμητα Δ' Όρμεσσών χ«ί «»ι- στειά τόν χ. Γκίχαν τή< Ρουμανΐας, Κ«τά τα έπιδόρπια δ δπουργός τής Παιδείκς κ. Κοιραταντς ήγειρε πρόποσιν υπέρ τοΰ Β«σι· λέω,-, χατόηιν δέ ή Α. Υ. προέπιε ΓαλλιστΙ υπέρ των συνέδριον. ΑΝΑ ΤΑ ΤΜΗΜΑΤΑ — Τι>ημα ΚλαοΊκΛς άρχαιολογΐας
Μιτά μεσημβρίαν συνήλθεν έν τώ Πανεπι-
στημίω τό τμήμα ν ής Κλασιχής ίρχαιολογίας.
Την 5ην ώραν άχριδώς προσήλθεν αί Α. Α.
Μιγαλειότητος ό Βΐσιλιΰς μιτά τής Βχσιλίσ·
ση?, αί Α. Α. εγψηλότητις & Διάδοχος, οί πρ(γ-
X
ί,πις Νικόλαος καί Ανδρέας μετά των Πριγ-
κηπισσών Σοφίας, Ελένης χαί Άλίχης.
Ό πρόιδρος τοΰ τμήαατος χ. Καλλινιδν χη·
εύασων την Ιναρξιν τής συνεδριάσεως εύχαρι-
στεϊ έκ μέρους τών συνέδρων τάςΜιγαλειότητας,
διότι παραχολουθιΰσι μιτά £πολλοΰ ενδιαφέρον-
τος τάς συνεδριάσει^ χαί παρουσίασι τοΰς άντι-
προέδρου; οΐτινις πκριχάθηταν. Εύθΰς δ!διι τόν
λόγον είς τόν χ. Δαΐρπβιλδ.
θίμα άνακοινώτεως ιΐχιν δ χ. Δαίρπφΐλδ
απιρΐ τής καύσιως χ «ι ταφής των νιχρών έν
τή άρχαϊφ Ελλάδι». Όμιλιϊ πρώτον ϊ ρήτωρ
πιρΐ των είδήσιων τών αρχαίων είς τό ζήτηιχα
τουτο καί λέγει ίπ αυται είνε έλάχισται κ«1
κατά τδ πλείστον ουχί κληθείς. Αύτδί δ Σιο·
κράτης φέρεται 5πδ τοΰ Πλάτωνος ώς αγαθών
κατά ποίον τρόπον θά ταφή μετ* ολίγον ιΐνα μή
όρών τό θώμα ίι καιόμενον Κ κατορνττό ·
μενον αγανακτφ έμοϋ θανόντος». "Αλλαι
πηγαι ι!«ε ό Λ^υκιανός ίστις λέγει ίτι «οί 1λ·
ληνες 1*«ιον τοΰς νεκρούς», δ Κικέρων, λέγων
ίτι οί άρχαΐοι Ρωμαΐοι Ιθαπτον τοΰς νεχροΰ:
ίπως χαί οί 'λθηναΐοι κ«1 δ Φιλόστρκτος ουχί
πιθανά πράγματα.
Μιτά ταυτα δ κ. Δαϊοπφιλδ διαιρεί τάς περί
τοΰ ζητήμιατος έπιχάς εις τρείς 1) χ«τά την
προομηρικήν εποχήν, καθ* ή< οί περισωθέντες τάφοι ιΐνε τα μόν» ανηαιΐί,διιχνύουτι δέ ούτοι κατά τόν ρήτορα Οτι έκαίοντο ο! νικροΙ,2) κατά τήρ Όμηρικήν εποχήν, 8πω? δεικνύετκι έκ των θμηριχϋν έινών χαί έκ περισωθέντων τάφων χατ' αυτήν ήτο π>λΰ σπάνιον νά χαίωνται οί
νεχροΐ εντελώς, ίπως δ Πάτροχλος' ιδίίσκιι Ι
διαφοράν τοΰ «χαίιιν» χαί «καταχα(ειν»'
λέγει ίτι τό πρώτον σημαίνει την κοινήν
νήθειαν τοΰ νά έχθέτωσιν απλώς είς τό
τό ·»ήμα δ χ.
ρ(ζ·»'τήν γνώμην τοΰ κ. 1
Κρήτη χ·Ί Αγγλία εδρημά-ων
ίμως εΐς τιν« «ημεία χ«1 τή» γνώμην
Δειίρπφελδ, στηριζομενο; εις κρητικού; -»*φ»ος·
νίτοι λέγει ευρεθέν-ις ΰπ* «ύ ·ΰ χ»ί έξ τχοτθίν-
τες Ιδωχαν τα έξή< συμπεράσμιιτα· οί μέν φρε- «τοειδεϊς δεικ»ύρυσιν ίτι οΰδέ< σημεΐ <ν χ«ύ· σεως δχάρχει· ·5τοι εΤνε οί ίρ·αιότιοοι· ·1 8» τ»τραγωνιχοΙ οΐτινες είνε νεώτεροι δεικνύουσι ίημεΐά τινά μερ«ής κχύτιως χλ1* εΤ/ε ολίγοι κ«ι τα ϊχνη άβέβαια. Κιτίπιν λαμβάνη τόν λόγον δ <· ίστις λέγει ίτι ή άναττήλωσις τοΰ έν Θηταυροΰ τών 'Αθηνιιίων εϊνι κ*ί δυν«τή είκολβς διά τ»ΰς εξής λόγους πλευραί τοΰ οΊκοδ·μή>*τοί Ιχουσιν Ί8 *ίτερο>
ίλως τρόπον εκάστη τής κα»ασ*ευής των λίβ^ν,
τοθ πάχους χαί των γωνιών ϊχουσι δέ χαί άρ-
χιτικτονικά σημεϊα, έξ ών πάντων είνε εϊκ )λ->ν
νά τιθώσιν ακριβώς είς τίς θέτεις των £ν ^ χ-
ν«μ.ίξεω;. ^
Ό κ· Όμβλλ διατασσιι να σβέτωτι τα φ·>-
τ«, !ν« πσεβάλη είχόναί· δυστυχώς τα μέν^φώ·
τα έσβέϊθητβν χκΙ επεκράτει έ*1 π·λλήν ω»αν
6«θΰ οκίτβς, άλλα τέ· μ.ηχάνη(Χ« δέν ή5ύ'«το νά
προβίλγι τάς είχόνας* έφώ»αξ«ν το-ε πολλ·1 είς
ίλ«ς τάς γλώτσας «φως, φώ; Ι », δ δέ χ. Ό-
μόλλ έξέφρΛτ» την λύπη·< τού οιά την κείται· στροφήν τού μήχανήαάτος. Τόν χ. Όμόλλ χαταχειρεχροτηθέντ* χ*! έ- παινεθέντβ δπό τοΰ χ. Προέδρ.υ, δ εδέχθη δ κ. Κ«66αδ£ας, ίστις είς γλώσσαν γερμχνιχή*, πρβ- χαλέσα'σχν (ιαρχή μειΒιάματα χαί οικτον δ.ά την άνεπιτυχή προφοράν καί τάς β«ρε(ας ίσυν- ταξίβς, ωμίλησε περι τε? νβου τοΰ Άπΐλλωνος έν Φιγαλεί^. Πρώτον κατέκρινε διά δριμυ;άτων φράσεων τοΰς λεγεντας ίτι δέν π,ιέηει ν* χν«· στηλώ.ωντειι. τα άρχειία μνημιΐα, κατόπιν δέ ίσα πρό δύο έτών ιΤχε γράψει είς τα πραχτιχά τής Άρχαιολογιχής Έ αιρεΐας. Πρεέβχλε δέ χαί πολλάς ε'ιχόνας, συνοδεύων μέ την φράσιν τών έχθετών πανεραμάτων <(δώ, χύριοι, βλέ- πε·ει κ'λ. Ή ωρν ιΐχε πκρέλθιι, οί δέ Βασιλείς δΐς επι¬ χείρησιν νά άπέλθιοσιν' έν τψ μεταξΰ ηγέρθη δ χ. Αρβανιτόπουλος Ινα. δμιλήτη επί τοΰ θέμκ- τος τοΰ ναοΰ τής Φιγχλείας, άλλ'δ χ.Κολλινιώ» μή θέλων νά χουράση τό άχροατή ιον, τό Οποίον επί δύο ώρας έχρχτεΐτο, δ.έλυσεν άμέτ^ς την συνιδρίασιν. ______________ ΕΙ ΤΗ ΑΡΧΑΐΟΛΟΓΙΙίΗ ΕΤΑΙΡΙΑ — Τ«ιΑ|ΐα άναόκαψών καί ΑΙονόεΙων Την 5ην μ. μ., συνήλθεν έν τή α'ιθούτ^ τής 'Αρχαιολογικής Έτβιρίας καί τό τμήμ« των άνατκαφων καί Μουσείων ι'ς ί προσήλθεν οί ε'ιδικοΐ τοΰ χλάδου τούτου ά^χαιολόγσι. — Ό λόγος το0 κ. Φονρτ ΒαΙγκλερ Πρώτος Ιλ«βι τόν λόγον δ ένιργών έν ΑΊ- γίνη άνασχΐφχς Γερ;Λ«νός άρχαιολόγβς χ.Φίΰρτ- Βχίγκλιρ. Ή ανακοίνωσις τοΰ κ. Φ.ΰρ;-Β*ϊγκιρ ήτο εξόχως ένδικφέρουσα Ιδίως διά τα «ποτιλέσματα των ένεργηθεισώ' παρ' αύτοΰ εσχάτως χ·ατκα- φών επί τής θέσενς «Όρους» τής Α,ίγίνης, χαθ' 1; άνεΰρε τδ άνβζητούμινον (ιρίν τοΰ Πανελληνίου Διός. Έπίσης ανεκοίνωσεν ό Χΐ Φ,ΰρτ-Βίίγχλιρ ίπ κατά τάς ανασκαφάς ταύτας «,νεΰρε λείψχνα προϊστοριχοΰ συνοιχισμοΰ μέ πολΰ ένδιαφίροντα ε6ρήμ«τ« ίμοικ πρός τα έν Τροία,. 'Εν τέλει δ χ. Φ.ΰρτ-Βκΐγχλερ έποιήσκτο ανακοίνωσιν έν σχέσει πρός τό χνευριθέν 6>τ'
αύτοΰ πρό τριών έτών ορθόν δ*«ομα τής λα^ριυο·
μένης θεότητος έν τφ περιφήαψ άρχαίω να<5 τής Α'ιγίνης, τδ ίνομβ δηλβδή τής έγχωρίου θιϊς α'Αφαίαςιι. — "Ελληψις προνοίας Ό κ. Φιΰρτ-Βχΐγκλερ κχτά την άναχο(νΜτ(ν τού επρόκειτο νά ποοβάλν) χαί ε'ιχό<ας τώ< δπ' αύτοΰ γενομένων άναπαρχστ^σιων τω/ άετιομάτ των τοΰ ναοΰ τής «Άφαίαις» α^ηνις χπό έτων ευρίσχονναι έν τω Μουσείω τοΰ Μονάχου. Δυστυχίας οί αρμόδιοι τής Άοχαιολογικής Έτα-ρίας ουδεμίαν πρόνοιαν Ιλαδον δ·.ά την προμήβιιαν τοΰ μηχανή^ατος των προδολων τών εικόνων, τάς δπιίκς Ινεκεν τούτου δ κ. Φ)ΰρτ-Βλίγκλερ υπεσχέθη νά δείξη αδρ-.ον ίταν ληφίή φροντίς περί τοΰ μηχ«νήΐΑ«τθί. Διά τόν αυτόν λόγον ά,νέβχλε την ανακοίνω¬ σιν τού χ«1 δ Γιρμχ»ός καθηγητή: χ. Χίρτσογ. — *Η ανακοίνωσις τοθ κ. ΠετρΙ Εν τέλει ώ;Αίλητεν δ χχίηγητής τοΰ έν Λονδίνω Πανεπιστημίου χ. Πιτρί ΆγγλιττΙ «ερί ένχυρεθέντος δπ' αύτοΰ έν Α!γύ*Γω σηι,ι. τιχοΰ τινος να,οΰ. ΕΝ ΤΗ ΓΑΛΜΚΗ ΣΧΟΛΗ — Ττιηι/α Έηιγραφαν κιεΐ Ναιιΐ((^ατ9- λογιας Κότμος άρχιτός πλτροί την ώρχ(αν αίθουσαν τής Γαλλικής Άρχβιολίγικής σχολής Ιν9* συ νιδριάζει τό τμήχκ τουτο. Μετά την σύντομον ε'ισήγητιν τοΰ κ. Β λα- μόβιτς δ χ. Έρνέστος Μπααπιλόν λαμβάνων τδν λόγον κνκφέριι πιρΐ τών κρχαΧ.υν νΐμισμάτων τών Αθηνών άποδ.ικνύων εσφαλμένην την γνώ¬ μην, 8γι τδ φέρον δ«φνοστεφή κιφχλήν τής Ά- θηνοίς άρχ«ΐ/ν ^όxισμα έτυπάθη πρδ τής μάχης τοΰ Μαραθώνας. 'Εν γένει δέ διά σειράς ώραίιον έπι/ειρηαάτων άποδΊιχνύει, ίτι φυτιχώηρον είνε νά υποτεθή, ίπ τδ νόμισ,ια τουτο έτυπώθη με^ά την μάχην τοΰ Μχραθώνος ά; άποδιι- χνύιι δ έχ Δίφ/ης στέφχνος τόν οττοΐον ω; ση¬ μείον νίκης Ιθισαν οί Άθηναΐοι επί τής χεφχ- λής τής πολιούχου Θιας τών Αθηνών. Τόν πλήρη έπιστη^ονικής ρ«θύτητος λόγον τοΰ κ. Μπαμπελόν καλύπτουν τα χιιροχοοτήματα τών χίπως Αρο^ράν τού χχί χναχοίνφσίν τοβ. ΆρχΙζων την άναχοίναι βυζαντινολόρς ίχθέτιι τδ θήχης τοΰ Σιραγίου. Κατά τόν κ. Ούσπένσχυ οί τι; «Ίς τή/ ά,'«*άλυψ.ν τών χρκταυμένων έ« τν) β βλιοθήκγι τοΰ Σιρχγίου έγγραφον ήτχν οί Γάλλοι Λκφιοιυα πχ-ήο χχι υίός κ«τά τόν 17 αΊ'ϋία. Οί Γΐλλθ' ούτοι χατέγιναν έηίτης είς την αγοράν άρκετών έγγρίφων μέσον τής Γ«λ- λ κης πρΐϊβιίας. Τάς σχετικάς δέ ταύτας πλη. ριφβρ'ας μιιέδωχεν είς τιΰ; μεταγινεστέρους δ . πρέσβυς Κιρειρδέν. Κα-ά τό {729 οί Σερρέν χ»ί | Φβυρμών με-έβησαν έπ(τηδε( .ϊς αγοράν χιι« ^5·.· τδ·ν ν Ι ρ«γρέφων οΐτινες κ«1 ήγόρ«σ«ν χρχετάι 'ΌΡ"»*1 Ι Κατόπιν ίμως δ Χ»υλτϊ*ο< ά»ακ«λύν τού χ. Ι ^^^Τι, Τκύτην άηηγίριυσε την επίσκεψιν είς την βιβλιοθήκην τοΰ Σ<ραγί«υ, τουτο δέ έβε- βαίωσαν χ«ί οί χειτά χαιρους πρέσβιις. Κ«τά τεν 18·ν κα,Ι 19/ν αι ών» ή &.π«γόρενσ ς τοϋ δουλτάνευ ήρθη έν μιρει, διάφροι δέ επι* ή,ιο- νες εξήτασαν τα έν τή β 5λιοθήκγ; τιΰ 5ιρ»- γίου Ιγγραφα χ«1 έσχ·λίασ«ν αύτά. Τέλος δέ «( κ.χ. Μόρδ μαν, Μ.κ^έ χαί Δ $·.· χαί ίλλοι Ουγγροι άρχκιολόγη κκτέγ.νχν ε'ς μελέτας επί τών εγγράφων τούτω*. 'Η βιβ'/υ- 1 ^ΓΤ1 Λ Ρ Γ χαΐ ·:όμους. Άλλ'αί συχναί έττισκέψεις τΰνΕύ- ρωπαίων έπιίτηαόνω/ δέ' έπίφιραν μιχρά κ« ά ΐ'ις την βιβλίοθ ,χην, χαιίπ χχτά τό 1809 δ σουλτάνος 'Αζήζ έοώρησεν ε!ς την αύϊτριβχή. δύ ό > οί «'< τ« χυβέρ>·η·ΐιν δύο χργϊφ, νγ Ρ
1877 δ σουλτάνος Χχμήτ έΐόρησεν 32 χ,ιιρό-
γρχφΐ, μεταξϋ τών δπ*(ι>»ν ό 8·ς 13 ; 19 ς κχΐ
ό ανήκοντες είς την βιβλιοθήκην τών Ιΐ«·
έί δ δό ό ύ'
τόμοι ανήκοτς ς η ήη
>αι·>λόγ<ι»ν, έπίσης δέ δ σπευδ«ό»α-ο< ιόμος ύΐτ' χριθ,χ. 46 χνήκων ττ) βιβλιοθήχγι ΚθΑΓίνου. Ό χ> Ούιπένσχι άνκφέριι χ«τόπι> ίτι χε,τχ
χ·ς μιλέτβς αύτοθ έ» τή β.βλιοθήκη τοΰ σιρ»«
γίου εΐοε τα δπ' άρνθιι. 35, 36 χαί 40. χειρό-
ίδ Γί^Ε ώ
γρ«5«; τα δπ*ΐα δέν είδον τί Γιρμεκοί. Έκ τών
χ«ιρογράφ<ον τούτων άναφέοε' δ χ. Ούτπένσχι τό ΰπ' αριθ. 8 ε'ιχονογρ«φηι<.έ<ον όκτάτευχον, Τ» [1·6λ{ον τουτο άνήκθν είς τή- ρβΗθθήχην των βυζαντινήν αύτακρατόρων άποτελείταΐ «πό 568 φύλλ« ήτ>ι 1(36 σιλίδις έκντητώνύ-
ποίων άποτιλεΪΓαι άπ· 54 στίχους. Τό όλον
κείμενον περιλ«μβά<ει ά-ω τώ/ 300 ιϊχίν^ν μιχρογραφ χώ*. Ή 3η»ρξις β.βλΐου χειρογράφ^υ είκο«ογρχ· ΐμένου απετελε! σπε,ν.ώτβτον άπόχτημν, κχ· δύ>
ιίί
Φλωρενία. Το χειρόγραφον
φημέν
ό
κ«1 Ι παριτταμένων,αεθ' 8 επί τού βήαατοί άνέρχεται
συ- | ό κ. Θΐόδωρος Ράϊναχ.
πΰρ Τόθέμκ αΰτοΰ εί α πραγματιία περί
ένδς
θότι μέχρι σήμερον σώζ«νΐαι μό«« 7 έξ ω/ δύι
εδρέθηιαν έν Σμύρνη, 2 είς τό Β«;ικχ«όν, 2 εί
Κων)π»λιν καί έν ",...'
τουτο αποδίδει δ κ. Ο}σπέ«σκυ ε'ιςτίν'Ιταί-
κιον Πιι,φίρογέννητον υϊόν τοΰ Άλιξίου Κο-
μνηνβΰ, αποδίδει δέ μεγ(/τη< »π3υδ»·ό-ητ« είς τό καλλιτεχνικόν τούτου μέροςμιθ 9 κατέρχετει τοΰ βήμκτος πειρκχιορων την θέτιν τού είς τ»ν κ. £:ριγχόφ*χυ. θέμ« τής άνβκοινώΐιώς τού Ιχει δ ο.απ^ετή; αθηγητής την βυζαντινήν τέχ·ην τής ε'ικβνο- γραφίβς ιδίως δέ μελέτην επί τή; ε'ιχόνος έ>ός
των βυζαντινήν αΰ.-οχρχτόρων κ*1 σχε-ίζει την
βυζαντινήν μέ την ανατολικήν καί άρχαιετέρχν
ζωγραφικήν. Έπεκτείνιται είς την εξέτασιν
των διαφόρων κλάδων τής ζ'ΐΐγοαφικής έφιστών
την πρισαχήν επί τής άπρικονιίσΐως ομιλών,
Ινθχ ή βυζ«ντινή ζωγραφική φαίνεταΐ φθάσα,σα
ι'ις βαθμόν ωρισμένης άναπτύξιως ώς έμφχΐνι-
ται έκ των διαφόρων διατωθέντων π.νάκων β»·
ζχνπνής τέχνης ι'ις τή: ό ποίας την μιλέτην έ-
ίέχυψαν Ρώτσοι καί Γάλλοι ζωγράφοι.
Ό κ. Σ ριγκόφτκυ έφιΐτ| την προσιχήν
ιδίως επί τής διακοτμητική; τής βυζα,ντινής
τέχνης χαί κάμνει μακράν παρέκδατιν επί τοϋ
ζηϊήματος τών χρωματ.σμων, ψέγων την μέθο¬
δον διά τής οποίας αί βυζ«ντιν>1 ε'ιχά/ες δηαο-
σιευόμιναι άνιυ χρωμάτων χάνουτιν ϊ» τών κυ¬
ριωτέρων συσια:ικών πρός τα όπήα στρέφεται
ή μελέτη των β ζ^ντινολόγων ζωγράβων.
'Βπίσης κίμνίΐ λόγον περί τής τεχνης των
ε'ικόνων, διά ψηφ-.δωτών χαί μαργαροποιχ'.λτων
ε'ιχόνων χναγνωρίζων μεγάλην τή· τέχνην των
ζωγράφιβν τής έιοχής έκεί>ης,ενικα των δυΐκο-
λιώ/ Ιδίως τάς οποίας πβρουΐιάζιι ή μέθοδος
τής διά ψηφιδωτών ζωγρβφικής ήπς άπβτιλεί
σπουδαίον μέρ»ς τής βϋζ«ντι>ής τέχνης.
Έν τέλει δ χ. Στ^ιγχόφτκυ συνιστφ την
ίδρυσιν Διεθ»οΰς ε'ιδιχοΰ τμήματος χριστιανι-
κών άρχαιολογικών μίλετών τό οποίον νά υπο¬
βάλη τα πορίσματά τού είς τό προσεχές συν·
έδρ'βν. Ή πρότασις αυτή γίνεται δικτή μετί
τίνων τροπ^ποιήσιων έκ μέρους τοΰ χ. Σ. Λάμ¬
πρου.
Μιτά τδν χ. Στριγκο'φΐχυ άνέρχεται επί τ-,ΰ
βήμα,τος δ κ. Σ. Αάμπρος, ίττις διά μακρών
άναφέριι συμπλι,ρωμα-ιχάς μιλέτας τού είς τάς
ανακοίνωσις τών κ.χ. Ούΐπένσκυ κα Σ-ριγκό-
φικυ, επί τής Βυζα,ντινής άρχαιολογίας ίοίως δέ
τής ζωγραφ'.κή.. Συνιστά δέ έ/ τέλει τή- ίδρυ¬
σιν Βυζαντινοί Μ)υσι(ου ίπιρ θά πιρλάβν) ά«·
τίγραφχ ίλων των ά,ντιχιιμίνΐον έδομιατιών,
οχευών κλπ. τοΰ άγ<ώσ:ου βυζ«ντιν^ΰ βίυυ. Ό κ. Λαμπράς έποίκιλε τόν λόγον τού μέ πρ.βο· λάς φοτιινών ε'ικόνων βυζαντινών αΰτ^κρατόρων χΐί ή συνιδρίασις λήγει. — "Ανακοίνωσις ενός τηλκγραφιίιιατος Την στιγμήν ταύτην άνέρχετκι τό βήμα ^ Δόκτωρ Άρρίγο Ταιΐάσσια άντιπρόΐυπος τοθ Π*νεπιττημ.!ου τής Παδ/ύηί, ίστις Ίταλιττΐ άναγινώσχ&ι μα<ρότατον τηλιγράφημχ συγχχ* ρητήριον έκ μέρους τοΰ Π χνιπ;στηχ(ου τούτου. Έν τφ τηλεγραφήιιατι τούτω αγγέλλεται ταυτοχρόνως ή διορεά ενός σπ)υδχιοτάτου βι>
βλίου έχδ>θέν;ος επί τή [ύχαιρίκ τοΰ πρώτβυ
διιθνοΰς άρχχιολογικϊΰ συνίδ>(οι>.
Τ* β δλίον τουτο περιέ^ει σπ«υδχιοτάτ«ς
άρχαιολογικάς μελέτας έν Κρήϊη επί τής Ιπο·
χής τής Έ»ιτοκρατ·(«ς. Τό τηλιγράφημχ τουτο
ίναγ^ωσθΐν προχαλιϊ έ<θρυσιώδη /ιιροχτήμιτα έχ μέρους των παριτταΑένων διά τα φιλιλλη- νιχώτατα α'ισθήαα-α τα όκοϊα έχφράζιι. — *Ο κ. Το(ΐα«Ισ!α Συ^πΐθίστάτη μορφή φιλέλληνος δ καθηγη- τή; τοΰ πανεπιστημίου τής Παδούης. Κατά το έλάχιττοΜ διάιττηυ.·, χβτχ τδ διτοΐίν Ιιχομιν την τιμήν νά συνο,ί.ιλήτωμε», άπεκομίσαακ τάς άρίστας τών έντυπώτεων. Μάς έξέφοβτε τή' λύπην τού διότι δέν δμ,ιλεί ειμή μόνον την αρ¬ χαίαν ελληνικήν, διά την δπο'.β* κβτέβχλλιν Ιδιαιτέρους κόπους. — Μα Λβ ίτηρθΓΐ» ? λέγει έν τέλει, ί ί«- ΙβΙΗ ββπιρΓβ βί οοτπρΓβΐκΙβηο. ('Α,διάφορο*, οί ι- διλφοί πάντοτε έ«»οοΰ»τα'.). Σ^ίγγ^μεν μΐτ« συγκινήσεω; την χιίρα τοΰ 8ιαπ;ιπ»νς ξέν:υ
μοσία γνώμη ουδέποτε θά ίπίτρεπε πολεμικήν
τίνα ενέργειαν σ*οποϋσαν ούχι επί τέλους είς
την κατάκτηϊΐν τής Κρήτης., άλλ' ιίς χον ές
αναγκ&σμον αυτής νά »ίνε αΰτονομος.
— Ή σύμπραξις <»&ν κομμάτων — Είχατε δμως ελπίδας δτι είς τουτο θά συνίπραττον καί τα άλλα κόμματα ; — Κατ' αρχάς είχομεν μεγάλας έλπίϊίς χαί μάλιστ* ιϊχομεν διδαιώαεις -·ρί τούτου Τδ άληθές είνε ότι ένεκα λόγων^δ; άποφε'ιγω νά έκθέσω, ίεν μετέσχον ιίς τόν άγώ»α έκ των ά'λλων κομμάτων ο'λοι έκεΤν·-. οί δποϊοι βασίμως προίίίοκώμεν ότι Θά μιτεΤχον αυτού" 8ταν εξήλθομεν είς Θέρ'σ..ν. Ή προσέλευσις δμως αυτή ήρχισεν ή5τ, άν κϋίί ϊέν είνε ά κάμη πολύ άθρδ.». 'Αλλά το αναμφισβήτητον γεγονος ότι τί ρεϋμα τή*ς μετοχάς πάιων εν γένιι ιών Κρητών θά καταστή ολίγον κατ' ολίγον ακατάσχετον,ίγ- γυαΐοι χαί ή «ίς τΐν πολιτικήν όρίζοντα έκ νίου εμφάνισις τοθ κ. Σφακιά^άν.η,ίσιις κατά τα «ξ Ηρακλείου ιηλιγραφήΑατα, λαβών έν βυλλαλητη (ω τδν λόγον, είπεν δτι πάντες οί Κρήτες όφιΐλουν νά ταχθίΰν ιίς το πλευρόν τβν έιΐαναστοτώί. —Τί» όνιιπέραόιια Έφ' δσον λοιπδν, κατέληξε λέγων ό κ. Βενιζέλον, αί δυνάμεις ϊέν πρόκίΐται νά προσ- φύγουν είς την Ινοπλον βίαν, πισ;εύομε* δτι συν τω χράνω θά ήναγ*·»ζοντο νά παραιτή- οωτι καΐ τάς τρείς πόλεις είς τάς οποίας θά «βριωρίζετο πλέον το. κ»θεσ ώ; τής Άρμο- στείας. Ή έπίσημος άναγνώρισις των γενομένων ηδύνατο ϊσως νά βραδύνη ίπί πολλά Ιτη,άλλά τό τοιούτον ϊέν Οά ήτο κακόν μέγα ώς άπο- δεικνύει ή προσάρτησις τής Ανατολικώς Ρω- μανίας είς την Βουλγαρίαν, ήτις άπο 25ιτίας ήδη άκόμη ϊέν άνεγνωρίσθη. Ούτω ή άναίμακτος κατάληψις τής Κρή¬ της δέν θ' απήτει ειμή μίαν έδϊομάοα, καί θά έπετελεΤτο ή προσάρτηϊΐς ά» άπεφάσιζον νά συμπρά|·ουν κ«ί τα άλλα κόμματα, τα δπθϊα είνε πάντοτε έν καιρφ νά το κάμουν». Αΰτά μοθ είπεν ό κ. Βενιζέλος, κατηγο- ρηματικώς δηλών ίτι τα αΤτια μέν τού* χινή- ματος υπήρξαν δ υπο τό Σύνταγμα ίνβσκού- μενος ϊισποτισμίς, οκοπος δέ αΰτοΰ ή ένωσις, βποκλειαμένθυ παντός άλλου προσωρινόν1 πό- λιτεύματος. Γ. Δ· ΚΟΡΟΜΗΛΑΣ ΑΘΗΝΑΙ ΚΪΡΙΑΚΗ 27 ΜΑΡΤΙΟΥ Σελτινη 5 τϊμερών Ανατολή ηλ. ώρ. 5 >. 35—Λύσις δρ. 6 λ. 28.
Δ'. των ΝηότειΑν» Ματρώνπς όόίας
ΛΜ0Α0Γ0ΥΜΕΝ2Σ τϋχηρος άνθρωπος δ γη-
V
ραιος έκ Γόρτυνος πολιτευτής, δικαΐως
δέ τα πλήθη τοΰ λαοΰ έπευφήμησαν αυτόν
ανερχόμενον λευκόν καί εύσταλή πρός τδ χρυ-
βίΓ,ον γΐ|ρας τοΰ λευκοθ μαρμάρου τής Ά-
■Λν τράχηλον δι' άλΰσσεως έκ «Ο αυτού" με- ι
τάλλου, δπερ θέλει φέρει κατά τάς επισήμου; ·
τελετάς. Επί τοΰ σήματος τούτου ΐΙ>ε έκτε-
τυπωμένον άφ' ενός το σύμβολον «Π Έθνικοΰ
ΠανίπιστημΙου καί άφ' ετέρου αί λέζεις «Δω-
ρηθέν υπο το5 Βασιλέως των ΈλλήνΛν Γε-
ωργίου τού Δ' έν ετει 1905».
Σχολιχί) έορτή έν Άλί£ανδρί{τά δ θυ
Εϊμεΰα&ρχαιότηχες ...
Η ΥΠΟΔΟΧΗ ΕΝ ΤΩ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩ
Ο ΑΟΓΟΣ ΤΟΥ ΠΡΥΤΑΝΕΩΣ — ΑΙ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΙ! ΤΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ — ΣΠΟΥ-
ΔΑ.ΙΑΙ ΕΠΙΙΤΗΜΟΝΙΚΑΙ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ — ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΑΓΓΑΙΚμΣ
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ - Ο ΑΟΓΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΧΟΥ
Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΚΔΡΟΜΗ
τοϋς νιχροίκ χαί Ιπειτ»; νά το(>< ΒβπΓωτιν' τδ κ*τ«κ«(ειν σημ«(>«ι την τπανίαν περίπτωσιν
τοΰ «χαίκιν Ινπ'λώς». 'Επίοης δέχιται δ ρήτυιρ
ίτ» Ιτβριχιύοντο οί νεχροΐ τότε. 3) Τρίτη πι-
ρίοδος ή κλβσική· κατ' αυτήν τδ ίδιον συνέβαι¬
νεν, ήτοι ο! νεκροΐ έξετίθεντο &ίγον ι'ις τδ πΰρ*
σπανιωτάτη ιΝι ή περίπτωσις τής ταφή; των
νεχρών ίλως άνιπάφων.
Μετά -·ΰ?α αναφερόμενον εις τόν φόν
χαί τόν Κί'Ριγ επικυρώνει την
των ίίΐ ουδεμίαν οΰσιώδη μιταβολήν τής
σεως χ»Ι ταφήΐ των νιχρών ι&ρ(4χομι
την γνώμην
των
ΠΡΟ ΓΜΗ ΙΤΜΕΑΡΙ&ΣΙΣ
— ·Η
Χβίί τή 9 π. μ. έν τ^
λετών τςΰ Πανιπιστημίου
ή ΰ Σ
Μ. α'ιίούΐ·») των τε-
συνήλθεν ή 4κτι-
ί
λετών τςΰ Πανιπιημ ή ή
λεστική έκιτβαπή τοΰ ΣυνεΚρίου χανονίσασα τα
χήί τιλιιής η.ις ίπαοκεΐτο νά γίν— διά την δ-
δή των μιλώ< τοϋ Συνιδρίου έν τψ Π«- ρ«ν - σήμερον τοί»ς έρισπΐ< τών «ρχαιολογιχών έριυνών έν ταύτη τή βούσγι, ί(τις μέλλει ν'άπηχήση τ'άχ.ύη δαών τα σοβί. ΤΛν νούτάτων ϊντες έν δμών τα σοφί. Των δλ^ άδ ϊντι; χορ«ία, α'ι- μ,ατα τή ύ Ο ΚΑΪΖΕΡ ΕΝ ΚΕΡΚΥΡΑ — Ή άναχώρησΊς τΛς Β. Οικογενείας — «Η ν,ννηόις έν Κερκύρα ΠΟΤΕ ί,ΦΙΚΝΕΙΤΜ 0 ΓΟΐΜΕΑΒΙΟΣ Χθές την 8ην εσπερινήν ώραν κατήλθεν είς Πειραια ή Β. Οΐκογίνεια, καί έπεδιδάσβη τής «Άμφιτρίτης» ήτις περί την 10 1)2 τής νυκτός άπέπλευσε χατευθυνομένη είς Κέρκυραν. Έκ τής Β. Οικογενείας ανεχώ¬ ρησαν δ Βασιλεύς, ή Πριγκήπισσα Σθρία καί δ Πρίγκηψ Νικόλαος, μιτά τής Πριγκη- πίσσης Ελένης. Ή Βασίλισσα ίε,ν ήϊυνήδη νά αναχωρήση. 'Η Α. Υ. δ Διάϊοχος θά α¬ ναχωρήση είς Κέρκυραν ϊιά τής «Σφακτη- ρίας σήμερον τδ εσπέρας ή αυριον τδ πρω?. Τούς Βασιλείς συνώϊευουν ό αύλάρχης κ. Παπαρρηγόκουλος, δ άρχηγός τού Σΐρ καί πολιτικοΰ οΤκου τοΰ Βασιλέως κ. Ιω. Παπα- διαμαντόπουλος καί οί ΰπασπισταΐ κκ. Βα- κάλογλους καί Κο»ν·το»ριώ της. — Πό«ε φθάνει 4 Κάϊζερ «Ις Κέρκνρ«ν Κατ' έπισήμους πληροφορίας την πρωίαν τής προσεχούς Τρίτης καί περί την 3 1)2 ώραν θά καταπλεύση είς Κέρκυραν ή θαλα- μηγός «Χοίτζόλε'.ν» ής έπ>6«ίνει δ Αΰτο-
κράτωρ Γουλιέλμος. θά τον ΰποίεχθή δλό-
τών
Την 9 1)2 ακριβώς Ηχισαν νά προσέρχων¬
ται οί ξίνοι άρχχιολόγο·, οί πλιϊ*τοι των έν
ταΰθα διπλωμοπών, οί καθηγηταί τοΰ Πανεπι¬
στημίου, δ έπίσκοπος τών καθολιχΰν κ. Διλέν-
δας χαί πλιΐττοι £λλοι. '
Έκ των επισήμων παρίστατο δ ίιπουργός τής
Παιδιίας χ. Καραπανος. Ό Πρύταης κ. Σ.
Λάμπρος φέρων την πρυτανικήν αλυσσιν, ήν
ώς έγράφομιν ίπένιιμε* δ Βασιλιΰς ώ; διακρι-
τιχόν διάσημον διά τοΰς εκάστοτε Πρυτάνβις υ·
πεδέχΛο τοΰς προσερχομένους. '
Ι Την ΙΟην προσήλθον έκ τής Β. Οικογενείας
Ιπρώτος ή Α. Τ. δ Διάδοχος μετά τοΰ Πρίγκη-
πος Νΐκολάου, ολίγον δέ βραδύτερον ή Α.. Μ. ο
Βασιλεύς μιτά τής Βασιλίσσης.
ι|Λν.....ταΰτ* επί τ0 οασει
μείων καί των εδρεθέντων τάφον.
Κ.τέρνεται δ ρήτωο χε-ροκροτίυ. ιε<9ς ζωη¬ ρώς, όποτ. έγ.ίριται δ Οχλ.ρός: χ.Ι γ γ.ντό*- Ρ - - κ.θηγηϊής Μιντίλιους ζητών τόν Λ-ϋί-ναΙοο νομ(<ΐμ*τος «νικοο-νι τ?> ">* ί«
κβτά την γ.ώμη» τού ε!.ε τί» μ5νον βΙισιβΗ*
κατβλήγει 8έ ε'κ τό (Τθμτϊίραϊμ* ότι 4*1 τ^ Ρ*·
σ»ι 8ι«·^οών μιλετών ί' άποδιιχβώΐι «ολλ» ζή-
τήμβτα »φ->ρώντβ νήν σχοτιινή» έκ«(»ην 4-
— ·Η ρ
'Αμέσως μ*τ4 τουτο δ Διάδοχες <5>ς Πρίι-
Κρο« τοΰ Συνιδρίου, ο &κ·υργο< τής Π«ιδι(«« κ. Καρ«πα»ος, καί βί πρότδροι των τμτομάτων κατέλαβον τάς βέσεις των έν ι5) πρδ τοΰ 6ήμ«- το< τοποθετηθιίβγι 'ραπέζγι κ«1 ·ηρξ«το ή συνε¬ Έν δ κ. Όμμ,όλ, γραμματεύς τεΰ σίζον γήρας τοΰ λευκοθ μαρμάρο κροπόλεως. Εάν ϊέν ύπήρχε το Κρητικόν ζήτημα καΐ ά» δέν έπακολούθει τό Άρχβιθ- Συνέδριον, "ή δημοσία γνώμη θά είχε ζωηρότερον έστροτμμίνην την προσοχήν πρός τδ έργον τής Βουλής. 'Αλλ' ή έν Κρήτη αντιπολίτευσις έσωσε την έν Ελλάδι συμπο- λίτευσιν, καί το επί τής όδο3 Σταδίου Συνέ¬ δριον, ώς τό άπεχάλεσεν ό Βασιλικος λόγος, εσώθη άπο τό Σ»-· ' ««* σο·ών. Διότι κινδυνεύβμ,ίΤΤί ληο,*,, ,^ωμεν, δτι 8λοι ΐκο- #τόμεθα νέ εύρωμεν τέλος μίαν Βουλήν ίρ· γαζομένην, ϊηλαϊή μέ πλειονοψηφίαν ισχυράν, καί ένφή Βουλή αύτη ευρέθη πρό μηνός ήδη, οΰδ' εσκέφθημεν, δτι διέρχεται έν άγαστή άρ- γία τάς ημέρας της. "Αν υπολογίση τις δτι τό ζήτημα των έξελέγξεων θα διαρκέση τοΰ · λάχιστον επί δέκα πίντε ημέρας, καί άν είς ταύτας προσθέστι τάς τρείς μεσολαδούσας Κυριακάς, θά εϋρεβη βϊφνης ενώπιον τής Μεγάλης εβδομάδος, δηλαδή τής διακοπήν των εργασιών τής Βουλής. Ώστε καλόν Μάϊον πλέον καί ολίγας η¬ μέρας τοθ Ίουνίου ίπιιτα. Δηλαδή καί ή Σύνοδος αυτή μόλις θά δώστ} τον προϋπολο¬ γισμόν. Έπειτα πλέον Όκτώβριον, διότι ουδείς βουλιυτής των οΐνοφόρων έπαρχιών θά δυνηθή νά προσέλθη περί τον Σεπτέμβριον, ώς σκέπτεται νά καλέση κιί πάλιν την Βθυ- κήν ή Κυβέρνησις. Φοβούμεθα, δτι ή πρό¬ σφατος τραγωδία τής αντιπολιτεύσεως ήρ¬ χισε νά μετατρέπεται είς την αιωνίαν κω- μφδ(αν τοΰ κυβερν^ν. Διότι άκατανόητος ά- ληθώς άποβαίνει ή βρ»δΰτης αυτή έν τη κοι- νοδουλευτικη πορεία, βραδυτης ήν ηδύνατο νά ζηλεύστ) καί ούτος ό τροχιόδρομος άκ,όμη... είς τι·· ΠροιΚρείου, έγιρθιΐς παρεκάλεσε γβλλιστΐ τό!»< άντιπροσώπους ζένων ίϊρυμάτων τοϋ; ί/οντβς προ«·ωνήσει« νέ καταθίβουν αύ κς είς τό πρ»· εδριΐβ< διά νά διιυκολύνευν τή» $ημ-σ(ευσιν αυτών. Πράγματι πολλοΐ των ζένω» «ροσερχνμενοι κατέθετον είς τδ Προεδρείον τάς προσφωνήσας των. Μιτά τοντο ή λ. Β. Υ. δ Διάδοχες ανιχοΐ- νωΐι γβλλιστΐ πρό; τβ συνέδβιβν ά δν'ό,ι,βτα τώί έκλιχθέν;<ι>ν προέΐρων των διαφόρων τ(ί.Ίτ}-
μοίτων.
0 ΑΟΓΟΣ ΤΟΐ ΠΡΪΤΑΪΙΕΟΣ
Ευθύς μετά ταυτα δ Πρύτανις τοθ Παν»-
πιςτημίου κ. Σ. Λάμπρος άνελθώ·» τδ βήμα
προσε·ώνησεν ώς εξής τοΰςπαρισταμέΦους.
Μιγάλη δπήεξε Χ·τά τον λήξαντα οέκατον
Ιννκτεν «Ίδνοι ή έκέκτκ<π< τοϋ έδάφους έφχΊΐτελογικών έριυν&<, τεράστιαι «ί φ^ άχαδηαβϊχ^ χορ«ία, μ χ ήττον δ(ΐών άρχβϊοι, ά< «ρο«|»ί'ρήτ<ομιν τοί»ς αίώ^ας τοΰί πβρελθόντβς ίπό τώ< ήμιρών κ«8' οίί φυγάδις ημών «ατέρΐί έκ τον πίπτον ·ος Β·ι- ζανΐίου διέσωσαν ιίί τίς πόλικ των εΕιπιρίων τίς πρώτας δέλτους καί τοίς πρώτιυς λίθ*υς( έξ ών άνίτειλιν άαγιννηθιίσε; καί λναγιννή- σβσα τβν Μισβιωνικό* κόσμον τής Άρχβιίτη- τος ή άγάπη χ«1 μιλί.η. Μιγαλυνθίνπς 8' Ικ· τοτι έ» έλιυθίρω 6'ο» ώς μαθηταί αυτών δπιρη- κοντίσβτε τους δι$αι'κάλο»ς καί δπήρξϊτι οί μΐίΐταγωγοΐ ημών καί δποφήτΐι τής λατρείας τώ» Ίδϊων ημών προγίνων. Μέλλ«ντ«ί δ! νά ί'ΐ- (ί^θώμιν διά τής μιθ' δμών συ*ίργ*σίας έν τβύ- «ς τ«ϊ< ημέραις, διν αποκρό«τομΐν την χ« Ι ί ημών χ αί ζιήι ιύγνωμοσύ <ην ?τι έν τίρ ,4νικγ τούτω Πχνιπιστημίώ' τώ· Έλλήνων ?/«ι συναδιλίρώσει έη' άγαθω τής έπιστήμης >τδχτκάλου< χ«1 μαθητάς ή αύ·ή λβτριια πρός τή» ίιρχ,«1«ν Έλλάδ», πβγχόσμιον πατ,ιίδχ τοΰ ^λοΰ κ«ί μεγάλου, πίτνιαν καί κοινήν μητέρ* και ημών κβί δ|.·ών. Ζωηρότατα χειροκροτήματα έχαιρέιισαν τδν κ. Πρΰτανιν κατερχό/ενον τοθ δήματος. — ·Η κοοόφώνηόις νοΰ κ. Κολινιόν Μιτά τδν χ. Λαμπρόν άνήλθι τό 6ήμ« δ άντιπρίσιοπος τής Γαλλικής Κυβερνήσεως κ. Μ»ξ Κολινιιν ίσ«ς διά θαυμασία* πλήρους ρη- τοριχϋ/ σχημίτων πρθίφιΐνήειως είς Γαλλικήν γλώσσαν ίξαίριι την σημασίαν τής συγχιντρώ- μος------,...... λόγον. Νιχριχή σιγή έπιχρει ιί καί μι-ά τ νχ< άντιρρήτιις τοΰ προέδρου χ. Κολλινιδν άνέρχε ται είς τό βήα,α δ Μβντέλιους, μίκ μεγίλη δό ξα τ^ΰ χίτ^ο». Ό χ. Μοντέλιους με^α πολλής Χιπτόίηιος άλλά χ «Ι άκοιβιίας άποτιινο,ιινος πρός τδν χ. Δχίρποιλδ, ίστις ηγέρθη κα,ι ίστατο ίρθιες έ- λιγχ4μβ»ος, λέγει ίτι αί Ιριυναι των τάφων των λαίό< τής Ευρώπας ίληξ χα-ά την προμτ»· χηναίαν Χ>1 δμηριχήν εποχήν άπ^διιχνύουτιν
ο τι αί γνωμαι τοΰ χ. Αΐίρχοΐλδ είνε εντελώς
ραπανος δπουργός τής
ιχπαιδεύσιως λ«μβάνων τδν λόγβν παρατηρ 1
ίτι τό Δωδαιναίον νόμιτμα πιρΐ τοΰ ο<το!ου δ κ. Ράϊναχ δμ'λίί ά*ή*ιι μάλλον ιίί τα μ.η*)|- λ·.« τα δποίβ ώί άφιιρώ,ια* χαίέθΐίον οί εις τό Αωδω/βί^ν μαν-ιϊον προσιρχόμινθ!, εϊνι δέ λία< άπίθχνον ίτι εΰοισκόμιθ* άπένΐντι νομ[- τμβτος δποϊίν έςέλαβεν αύίδ έν τή μ.εέΐγι τού δ χ. Ράϊ.βχ. " "ιί μ«χρά συζήτησις δ 11 χ*τμ'< Βπχχίλοθ μρ ήη άπο/ωριΐ μέ δ /4ατμέν«ς τά< γνώμας έκΐ ζή ύ οΰ Δΐοωναίου ν-μ(ίμ μ τοΰ έ μιθ' ε» ι»« Ζωη:ίτ«τον δπήοξι τδ ^ηχολούθιι τδ άχροα-ή πρώκ;ς δ κ. ΛχϊρτίΕχλδ ίοΊιχνυε τόν τοϋ 4χροώμεν4ς ορθιος πίντοτε τό« έλέγχο<*. Ό χ. Μοντέλιους καίτοι εκ ΐο<5 ιτροί,είρου ί- νήρισεν ένταλθς την γνώμην τοΰ χ. Δ«ϊρπφιλδ καί ιίπεν ίτι τα τοιαΰ,τα ζη-ήμ«ΐα πρέπιι νά μή ΐξετάζωνται μονομέρώς, διότι θ« πλανηθή δ έξετασιής εκ τίνων παρχδιιγμάτων σπανίων χχί Τσως έξ άλλων λόγων προιρχομέναΐν. Έ ώ άχόμη τό άκρβατήριον δ'.ϊτέλει έν πλή- ριι συγχι<ήτει μηδέ τώ* Μιγαλιιοτάτων έξαι- ρουμένω·, των οποίων μέγιστον ή*ο τό έ δ α- φέρον, ηγέρθη δ κ. "Εβϊνς ΐ«α δμιλήιη έιι τοΰ ..ΰ ζη:ήματος. Λαβώ/ τόν λόγον παρά τοΰ χ, πρόεδρον κα- "Εβχνς καί διίοστη- ΕΝ ΤΩ ΠΑΡΝΑΙΐη — Τμτίιια Βν{αντινης Άρχαιολογίας ΙΙιρΙ τή· β ,ν ώραν ή αϊ^υΐ* τοΰ Πίρν σοΰ -παιουσΐίζιι μ'«/ (ύ/άριστον 81/ιν μι ϊρΑίτόν χίϊΑον,μ,ίτοιξυ των οποίων δ( πλιΐττοι ΓιρμανοΙ ιδίως χ αί Ρώσσοι λό Όϊ Ενιχεν τοΰ Ινζ'.βψέροντος τοΰ θ Ό χ Μαροΰχι προιδρεύιον παρα/ωρεΐ τδ λί/0* εις τδν χ. Θ. Ούτπίνΐχην ίτπς ί^ιι ι>
θέμα την Βιβλιοθήκην τ>ΰ ϊίρχγίου τής Κκν
σταντινουπόλεακ. Ό χ. Οΐιΐΐένσχυ ρώσσοςίμι
λεΐ ιύ^(ρώς την Ελληνικήν μ( τή< ξενίζοιΐϊ» χίπως προ^-ράν τού Χ(Ι 'ΒλληνιστΙ Ικίμ: τή τού Ι διβιτριπής ν τής 6ιβνο· σεως των χορυφών τής 'Αρχαιολο^ιχής Έπι «ϊήμης ιίς τάς ΆΙή «; χ·ϊ συγ'^είρει τους σχόνΐας την πρωτοβο·λ(αν τοΰ Συ>ι8ρίου.
Άποδ'.διι ιίτα τιμήν κ*ί ευχαριστίας ε'ι^
τί»; 'Ελ^τ/'ας άρχαυλόγους, οΐτινες ίιά των
εργασιών »ω/ πολλαχως συνετέλεσαν είς την
πρόοδον τής Άρχαιολογική; έπ'.στή^ης χαί
χ*ϊ«λήγωί λέγει οπ ή συγκέντρωσις είς Α¬
θήνας τών σοφων τών ούο χόΐμων άποτελιί την
υπογραφήν τής μεταξΰ αυτών ενώσεως διά τό
μέλλον χαί τής συνεργασίας.
— Ό κ. Πέραν Γάρδνκρ
Ό "Αγγλος Άρχαιολόγος |χ. Π.ρσυ Γάρδνερ
μιτά τόν χ. Κολινιόν πρβσφωνιΐ 'Αγγλιστί έξ
θ'όμ&τος τών αγγλικών Πανεπιστημίου τής
Όξφέ-ρδης χ«ί τοΰ Κ·ΐμπρι·Γ,ιχθέσα< τάς προσ- ο«χίας, άς δ πολιτισμένος χόσμβ- Ιχει έκ ιοΰ συνιδαίου, χ «Ι έκ τή; πρβόδου τής κρχαιελογι- κής Έπιστήμης. Ή προτφώνησ'.ς περιέχει χαί ένβουτιώδεις τής περί τόν Αρχαίον βίον χ«Ι την τέχνην τής | διά την Έλλ«δ« περικοπάς, αΐτινες προκβλοΰν χαί ΕΜΜΕΤΡΟΣ ΕΦΗΜΕΡΙΣ [Άστέρες Καβοαδιάττοντες] Άνηλθες μάρμαρα λενκά 'Εηϊ τοΰ Παρθβνώνος, Ώς νέον Εργον τοϋ Φεισία, Καϊ ΑπομΒίνας μόνος ΆρχΙνηαες τα Γαλλικά Ι7οιψί*ή αδεία Ώ Ι Καββαδία. Καί ή ΖΑν Δ" Άρκ κι* ή 'Αθ~δ Κ' οί 'ΕΙλψα κι' ο! Γάλλοι ΚάΙ ή α.Φροϋ·Φρονν συν Έοχέπτοντο τί τοαμποννί} Κι' ίσπάζαν τό κεφάλι Μην χάνης κοροϊδία "Ώ Ι Καββαδία. 'Αλλά Ιαύ σΐήν κορνφή Τοϋ κόσμον τοΰ ίύμόρφου 'Αέρα Ιχοηάνιζες «ίς τα ΐνδία ΔΙχω; νά αοΰ χαγι χαρφί Γήν μέ&οδον μαϋών χοΰ ΌΙίβνδόρφον Πρό πάντων καί Ιδία ■ Ώ 1 Καββαδία. Ήαουν Θίός : Ό Καββαζιυ: Στόν Όλνμπον επάνω —ΌπΙοω Ιχουν την ούρά τα άπιδία— Σ' Ι&αύμααβ χι' 6 Βασιλεύς Ποΰ μίίησες αδ,ν νηονργος, χαϊ μετ& [* α ρ α πά ν ω, ΆνασχηΙώσας την ΠαιδεΙα Ένψ ό χόσμος Ιμιιδία Ώ ! Καββαδία. "Ι-καρος Τό τιρνΐανυ&ν σημα Είς ιήν Εφημερίδα τής Κυβερνήσεως έίη- μοσιεύθη χθες τδ ίιάταγμα τοθ καθορισμοθ τοϋ πρυτβνικοθ σήματος τδ δποΤον άπένειμε προχθές δ Βασιλεύς «ίς τδν πρΰτανιν *. Λαμπρόν. Τδ διάταγμα άναφέρει, 5τι δρίζεται σημεΤον ίιακριτικδν τοθ πρυτάνεως τοθ Έθνικοΰ ημών Πβνεηστημίου σί5μβ χρυσουν ήρτημένον περί κλήρος ή Βασιλική ο'κογένεια. — Τό γεθμα είς Μ6ν·Ρ**ο Την εσπέραν τής Τρίτης θ« παρατεθή τα 'Ανάκτορα τοϋ Μδν-Ρ«πΙ γεδμα πρδς μ^ν τοθ Γερμανον* Αΰτοκράτορος. Την πρατβν ϊ^ς Τετάρτης θά γίνη μία έχορομή τής Βασιλικής Οικογενείας μετά τοδ Κάϊζερ ίστις την εσπέραν της Τ·»4ΡτΐΤ* θά αναχωρήση δια τής θαλαμηγον τού. — 'Η άναχώρηοις τον Κάϊζερ εκ Σ*κ«λίας Κατά αύθεντικάς πληροφορίας προχ^ές την νύκτα επιδιδασθείς τής θαλαμηγοΰ τού ««ήλ¬ θεν έκ Νεαπόλεως δ αύτοκράτωρ Γουλιέλμος κατευθυνόμενος είς Μεσσήνην τής Σικελίας. Χθές ίφθασεν είς Τσορμίναν ίπθυ συντηντήθη μιτά αής αΰτοκρατείβας. Σήμερον δέ αναχωρεί ή Αοτοκρατορική θαλαμηγδς έα Μεσσήνης κατευθυνομένη είς Κέρκυρ αν. — Ό ίξωραϊόμός τλς Κερκύρας ΚΕΡΚΥΡΑ, 26Μ*ρτιου. (Τοθ άνταπο- κριτοθ ^μας).—Ό έξωραΐσμδς τής πόλεως συμπληρούται βαθμηδόν. Ή λεωφόρος Γεωργίου μετά τής πλατείας παριστα ίξοχον θέαμα. Επί ΰψηλών πασσάλων κυματίζουσι Έλ- ληνΐκαί καί Γερμανικαι σημαΤαι. Έπίσης κατεακευάσθησαν θυρεοΐ φέροντες Γερμ«νικούς ««τούς. Ή άψίς τής δδοΰ ΑΰτοκρκτιΙρας Έλισά- 6ετ είνε έν τφ τελειοϋσθαι. Φέβει Γερμανι- στί επιγραφήν «Καλώς ήλθετε». Άλλ' δ έξωραΐσμδς τής άποίάθρας τοθ Άγίου Νικόλαον καί τής δϊοθ τής αγούσης πρός τδ Νομαρχιακόν κατάστημα προκαλεΤ τδν θαυμασμόν. — Ή κίνησις έν Κερκύρα ) 'Σήμερον άναμένεται δ Αΰστριακός στόλος. Ή κίνησις ' έν τή πόλει είνε «περίγραπτος. Οί προσελθόντες ξένοι είνε άναρίθμητοι. ΤΟ ΧΘΕίεΐΝΟΝ ΥΠΟΥΡΓ. ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ — ·Ο προνπολογιαμός Χθές την 6ην μ.μ. ώραν κατόπιν προσ¬ κλήσεως συνεκροτήθη μακρόν υπουργικόν συμ¬ βούλιον είς τδ δπο7ον μετέσχον πάντες οί ύ· πθυργο! πλήν τοθ ύπουργθθ τών εξωτερικών άπελθόντος είς Κέρκυραν. Έν άρχη τοΰ συμδουλίου ίιαρκέσαντος υπέρ τάς 8ύο ώρας οί χ.κ. ΰπουργοί συνεζήτησαν επί τών διαφόρων κονϊυλίων τοΰ προϋπολο¬ γισμόν, προβάντες είς την περικοπήν πολλών περιττήν θέσεων. — Δί εργασίαι τΛς ΒονλΙΐς Μετά τουτο εγένετο λόγος περί τών έξε- λέγξεων τών έκλογών καί τών εργασιών τής Βουλής. Ώς ήϊυνήθημεν δέ ασφαλώς νά μάθωμεν, ή Κυβέρνησις απεφάσισε νά επισπεύση την έξέλεγξιν τών έκλογών έν τή Βουλή. Όσον άφορα την στάσιν αυτής, θά κανονίση ταύτην μετα την υποβολήν τών έκθέσεων των τμη- μάτων. — Μ (α άνακριβης διάδοόις Είνε εντελώς άνακριβές τδ ίιαϊοθέν χθές δτι ή Κυβέρνησις έλαβεν έγγραφον τοθ έν θε- ρίσω ΈπαναστατικοΟ Συνεΐρίου καί συνεπώς καί τδ ίτι ήσχολήθη έπ' αυτού κ«τά τδ χθε¬ σινον "Υπουργικον συμβουλιον. _τι»α.τιλτικ:α. •Η επιθεώρησις τών ίφορειών τον ίτλικοΰ Το ύπουργε7ον των Στρατιωτικών ϊιά ϊια- ταγής τού ίιέταξε τδν συνταγματάρχην τοϋ πυροβολιχθθ κ. Βυζάντΐον βπως έπιθεωρήση 8λας τάς έφορίας τοθ ύλικοϋ πολέμου πρδς εξακρίβωσιν τοθ σημείου είς δ ευρίσκεται ή κατάστασις τοθ ύλικοϋ τοθ στρατολ. 'Η επιθεώρησις αρχομένη άπδ μεθαύριον κε τ> Β
η .πιηωρη-ς αρχομένη απο μβ·»αυριον τών ά (ων .Αθηνώ άδιλ έ τ
θα διαρκέση περίπου Ινα μήνα μεθ' & δ κ. Βυ- | Ελλάδος.
ρχ η χη ή
σπουϊαζούσης Ιπιστήμης, νέει δ'
η δρ(ζ«ντες είς την α·χαιθλογία*
ν κνασχκφω* χαί τής «ποχαλύψιως τών
ψ χιί τών έρειπίοιν τεΰ άρχαίου χόσμου.
Ταυτα δέ πάντοι έπελλκπλασίασαν επί τοσούτον
τοϋς έρευνητάς χ«ί Ιδωκαν τοιαύτην επίδοσιν
είς την ποικίλην εξέτασιν τής ίεχ,αιο1 *ητος,
Αστι προφα>ής π«ρ{στατο ή ανίγχη τής συγ¬
κεντρώσεως τών δΊεσπε:ρ|ΐ.ένο)ν μΐλετων, τής
έγγώθιν γνωριμ(«ΐ τών έριυνητων τεΰ χαθ.ρι
•,•«3^ ~β —ρηηπ^ικιαιεπί τον 4ιτιβ«λλβμένου είς
την βρχαιολογία* κατά τόν προ μιχροθ αρξίμ*-
νον ετχοστόν αίώνα. Τοιούτοι υπήρξαν οί λίγοι
οί »γ«γέ«τις ε'τς την σύγχλητιν τιΰ Α'. Δι·θ-
νοΰς Άρχαιολογιχ <ΰ Σ·νεδ^(ου Ή άνάγχη δέ α3τη ε'ικες ί|··ο νά γείνη «ί- σΐητή μάλι«τ« έν τ«ΰ»γι τή πόλει, ήτις βΰ μόνον έν τ^ άρχαιό'ητι δπήρξιν ή ·π.β·νεστάτη των ιστίων, άφ' ών ή τέχνη έξέπιμψε χ«τά τοϋς άρχΐίους χρό»ους τάς Φαιινά; έκείνας κ- χτϊνας τάς μέχρι τοΰ τΰν χ«τ«υγ«ζούσας τον χόΐμον σύμπαντα, κλλά χαί την σήμερον ι?νΐ τών σπουδαιότατον διιθ/ών χέντρων τής άρ- χαιολογιχής μιλέτης. Ή νεάζουσ* τής 'Βλλάδίϊ άρχβιολογιχή έπιστήμη έργάζετκι έν Αθήναις ίδιλφΐχώς ίμι χ αί έναμίλλως πρός τάς έν Αθήναις Ιδρυμένις Άρχαιολογιχάς σ^ολάς, είς Ϊς άποττέλλει τοΰς θαυμαστάς χαί μελιτητάς ιής αρχαιότητος δ πιπολιτισμένος χοσμος. Διά δέ τών χοινών έ- νιργειών των &λλογ·νών ΧαΙ τών Έλλήνων άρ- χ,ατολογων άπεκαλύφθηιταν χ αί δέν παύΐυσιν άποχαλυπτόμινοι καί έριυνώμινοι ο( χωρ 11 έν οίς Ιδρασϊν ή έλλη·.ική άρχαιότης, έλάτρε^σεν ή άρχαία θρητκιία χαί Ιλβμψιν ή Ίλληιχή τεχνη. ΛουσοΙ χαΐ τα Μέγαρα ή Έλάτιια χ«1 ή Χαιρώνιια, ή ΚόρινΙος χ«1 η Σικυών, ή Αί/ινα χαί ή Καλαύριικ, α! Άμύχλνι χαί ή Σπάρ η, ή Ίθάχη καί ή Λιυχάς, ή Δήλος χαί ή θήρα, ή Μήλος χαί ή Τήνος, ή Τεο(α χαί ή Κρή-η, ή Μιλητος χαί ή "Εβεσος, τδ Πέ^γβμον χαί ή Πριήνη, ή Κώς χ «Ι οί Δίδυμοι, ή Σάμος χαί ή Σκμοθράχη δέν είνε πλέον όνοματα χενά, άλλ' έκ τών λίθων «ύτών χαί των τά·ω«, έχ τών μνημείων αυτών χαί των επιγραφήν άνέθορεν είς τοΰς οφθαλμούς οίενιΐ άναβ-.ωσα" τδ αρχαίαν παρελθόν. Είη κβπθβ 1«1>βπ 1)1£ιγιΙ ααβ άβπ ΙΑιιί·
ηβπ δυνάμεθα νά είπωμεν, έκαναλαμβάνοντες
την έ>θβυστώδη ρήσιν τοΰ μεγάλου Γερμανοΰ
ποιητοΰ.
Καί διά σας μέν τού; άλλογενεΐς ή πρδς την
Άρχαιότητα Ιγάπη χαί ή μιλέτη αυτής είνε
ού μόνον έπισ·ηυ.ονιχή άνάγχη άλλά χβ,ϊ χαρ·
μονή τοΰ β!ου, δι* ήλϊς δέ τού: "Βλληνΐί πρός
επί τούτοις χβί πατριωτικήν καθήκον.
ΗιχροΙ έπΐγονοι, (έν δικαιούμεθα νά λητμ,ο·
νήσωμεν τοϋς μεγάλους προγόνους. Διαγιγνώ -
σχοντις δέ χαί δμολογονντες την άνάγχην καΐ
τό χαθήχον νά συμμετάσχωμεν τώ» προόδων
τοΰ νεωτέρου πολιπσμον, ϊχομιν ούχ ήττον
την συνείδησιν, δτι παν ημών *ϊήμ« έν τή επι-
βΐλλομένη τβώτγι νΙ((. Ίδφ τιλεΐται έπ' βύτών
των άρχαίων τρίδων, έπ' αύτοΰ έχιίνου τοΰ
έδάφους, έφ ο! έμεγαλυνθησαν οί άρχαΐοι Έ λ.
ληνες, έν μέσω «ύτών έχιίνων των έρεικΐβεν
είς α κατεσπάσθη πίπτων δπδ τής φοράς άνέμων
άντιξόων δ άρχαϊος χοσμος, έριιπίων, έξ ύ< εδόθη είς ημάς ίνισταμίνίυς τέλος μετά (/ αχραίωνα δουλιίαν ή βαρεία έντολή ν* άνα· πλάσωμεν νέαν Έλλάδα. Αύτη έχιΐνη ή Άχρόπολις, ή ξιν(σασα χθές τοϋς 'ιροφάντας τής πρός την άρχαιότητα λ«- τριΐκς, τοϋς προθύμως συρρεύσαντας είς αυτήν άπδ πάσης γωνίας τής Οίκοτ,μένης, ώς είς άλλο ίιρδν, ου διατηρεϊται έσαιΐ £σ6εστος δ λύχνος, είνε σύμβολον πασιφΐνές τών υποχρεώσεων, άλλά χ αί τών πρ,ιόδων, £; έπετέλεσεν ή νέ* Ελλάς, προσχειμένη πχντβτε πιστώς είς την έχ τής Αρχαιότητος κληρονόμον. Ό νέος "Ελλην εδέησε νά συναπιλευθ;ρώση πρώτον δουλεύοντα τδν (ερον βράχο* τής Άθη- νάς, καί απαλλάξη Ιπειτ' αυτόν των βαρβάρων προσχτισμάτων, άτινα έπεσώρευσαν έ«' αυτόν αί ώ ις 8λοι παραχμής, έχπτώσεως χ«1 δουλεία; χαί άναστυλώση έχ των ενόντων τα μοιραίως πεπτ-ωχότα, πρΐν ή δυνηθή χ αί καλέση 6μ«ς είς την μεγάλην πανήγυριν τής χθές, καθ* ήν έτελέίθησαν συγχρόνως τα Ελευθερία τής Ά- κροπόλεως καί τα πανεθνή Παναθήναια, είς & απέστειλε τάς εΰλαβιίς αύτοΰ θεωρίας δ πεπο- λιτισμένος κόσμος άπανταχίθεν Ινθκ διτάρχουσι διισπ<ρμένοι οί έν πνιύματι άποιχοι χαί σύμ- έχν« τής διακεπίς ένθευσιωδων χιιροχροτηαατον — Ό κ. ΛτομΛοης Κνρ>ακ6ς
Έν τέλει ο χκθηγη^ής χ. Διομήδης ρ
χ^ς πρίσφυτιΐ άς άντιπρΐσωπες τοΰ Οικουμε¬
νικόν Πατριαρχείον δ,ά μαχρών.
Ο8ω ή σινιδρίασΐς έλύΐη την 11 π. μ.
ΤΟ ΠΡΟΓΕΤΙΑ ΤΟΙ ΑΡΧΜίΑΟΓΟί
— ΟΙ 7ϊβρακαθή(1αντ«ς
Την 1 μ. μ. παοετέθη δΐτο τής έτιτροπής τοΰ
άρχαιολογιχοΰ τυ»·6ρίου πρίγευμα έν τφ ξινε-
δ&χιίω τής «Μ. Β;|-ταν(«<» ι!ς τό όποιαν παρ- ικϊβησαν ή Α. Υ. & Διόίδιχχ, δ δπβιιαγος τής Πα>δε(«ς κ. Καρακα··ς, 6 κ. β. Π, Δηλιγιάν-
νης, Προ>θυπουργος, δ δ<βυργ»ς ιώί Οίθνομι- κώ< χ. Γουναράκης, ο δπουργΐς των Στρατιω¬ τικών χ. Μ«υρ«μ'χάλης, δ Πρύτεΐνις κ. Στ, Λίμπ^ος, 6 κ. Μ<ρχ·ύρης, έχ των πρισ6ιυτώ< οί χ,χ. Ριφϊάτ βέης, Ο χϊμη: Δ'Όρμεσσών,δ χ, Γκίκας, δ χ. Τζάσ-ιων, ο χ "Ελλιοτ, δ χ. Ττιρμπάτσιφ, δ χ. Β»ν Λέννεπ, δ χ. Μέχιο, ο( οιιυθυν-αΐ των άρχαιολογιχων Σ/ολών ,χχ, Δχΐρπιριλδ χϊΙ Όλλω χ αί άλλοι αρχαιολόγοι χαί έπΐσημοι έν ίλψ 62. ΤΟ ΜΞΝΟΥ Τδ μ,ενοΰ είχεν ώ; εξής : Ηογβ ά' ΟβατΓβ ΗοπΐδΓά αα Ναΐαΐ'θΐ Μοάαίΐΐοηι άα Γιΐβΐ αβ ΒοβαίΙ έ 1& ΡοΙίΙβ Ιοΐβ α 1» Γπιης&ϊβθ άβ ίοίβ ρ-αβ 3. ι» Κοΐΐβ αυ. ζαντιος θά υποβάλη υπουργείον. έχτενή έκθεσιν είς τδ Ι Έν τώ αυτώ πνιύματι έργαζομινον τδ 'Εθ- » νιχίν Πανεπιστήμιον τής 'Βλλάδβς, χ*(ρει άθ ίιΐΙΙί-ΓπΙΙΙί Οΐίιοθ (ι 1& Οΐ'ίιηάβ Βι·οΐ3^ηβ. Ή Α. Τ. δ Διάδοχος κατέλαβε τό αέσον τής χαρυφής τοΰ μεγάλου Π, ίκερ έσχημοιτιζον αί τράπιζα'., {χον δεξιά τόν Πρωθυπβυργόν κ. χ. Δηλιγιάν«ην κ«ί άρισηρά τόν Πρύτα«ιν τοΰ δ.πλωματικοΰ σώματος χ. Ριφχάτ βίην. 'Ακέ- ναντι τοΰ Διαδίχου έχάθησιν δ χ. Κ«·απ1νος, Ιχων διξΐά τόν χόμητα Δ' Όρμεσσών χ«ί «»ι- στειά τόν χ. Γκίχαν τή< Ρουμανΐας, Κ«τά τα έπιδόρπια δ δπουργός τής Παιδείκς κ. Κοιραταντς ήγειρε πρόποσιν υπέρ τοΰ Β«σι· λέω,-, χατόηιν δέ ή Α. Υ. προέπιε ΓαλλιστΙ υπέρ των συνέδριον. ΑΝΑ ΤΑ ΤΜΗΜΑΤΑ — Τι>ημα ΚλαοΊκΛς άρχαιολογΐας
Μιτά μεσημβρίαν συνήλθεν έν τώ Πανεπι-
στημίω τό τμήμα ν ής Κλασιχής ίρχαιολογίας.
Την 5ην ώραν άχριδώς προσήλθεν αί Α. Α.
Μιγαλειότητος ό Βΐσιλιΰς μιτά τής Βχσιλίσ·
ση?, αί Α. Α. εγψηλότητις & Διάδοχος, οί πρ(γ-
X
ί,πις Νικόλαος καί Ανδρέας μετά των Πριγ-
κηπισσών Σοφίας, Ελένης χαί Άλίχης.
Ό πρόιδρος τοΰ τμήαατος χ. Καλλινιδν χη·
εύασων την Ιναρξιν τής συνεδριάσεως εύχαρι-
στεϊ έκ μέρους τών συνέδρων τάςΜιγαλειότητας,
διότι παραχολουθιΰσι μιτά £πολλοΰ ενδιαφέρον-
τος τάς συνεδριάσει^ χαί παρουσίασι τοΰς άντι-
προέδρου; οΐτινις πκριχάθηταν. Εύθΰς δ!διι τόν
λόγον είς τόν χ. Δαΐρπβιλδ.
θίμα άνακοινώτεως ιΐχιν δ χ. Δαίρπφΐλδ
απιρΐ τής καύσιως χ «ι ταφής των νιχρών έν
τή άρχαϊφ Ελλάδι». Όμιλιϊ πρώτον ϊ ρήτωρ
πιρΐ των είδήσιων τών αρχαίων είς τό ζήτηιχα
τουτο καί λέγει ίπ αυται είνε έλάχισται κ«1
κατά τδ πλείστον ουχί κληθείς. Αύτδί δ Σιο·
κράτης φέρεται 5πδ τοΰ Πλάτωνος ώς αγαθών
κατά ποίον τρόπον θά ταφή μετ* ολίγον ιΐνα μή
όρών τό θώμα ίι καιόμενον Κ κατορνττό ·
μενον αγανακτφ έμοϋ θανόντος». "Αλλαι
πηγαι ι!«ε ό Λ^υκιανός ίστις λέγει ίτι «οί 1λ·
ληνες 1*«ιον τοΰς νεκρούς», δ Κικέρων, λέγων
ίτι οί άρχαΐοι Ρωμαΐοι Ιθαπτον τοΰς νεχροΰ:
ίπως χαί οί 'λθηναΐοι κ«1 δ Φιλόστρκτος ουχί
πιθανά πράγματα.
Μιτά ταυτα δ κ. Δαϊοπφιλδ διαιρεί τάς περί
τοΰ ζητήμιατος έπιχάς εις τρείς 1) χ«τά την
προομηρικήν εποχήν, καθ* ή< οί περισωθέντες τάφοι ιΐνε τα μόν» ανηαιΐί,διιχνύουτι δέ ούτοι κατά τόν ρήτορα Οτι έκαίοντο ο! νικροΙ,2) κατά τήρ Όμηρικήν εποχήν, 8πω? δεικνύετκι έκ των θμηριχϋν έινών χαί έκ περισωθέντων τάφων χατ' αυτήν ήτο π>λΰ σπάνιον νά χαίωνται οί
νεχροΐ εντελώς, ίπως δ Πάτροχλος' ιδίίσκιι Ι
διαφοράν τοΰ «χαίιιν» χαί «καταχα(ειν»'
λέγει ίτι τό πρώτον σημαίνει την κοινήν
νήθειαν τοΰ νά έχθέτωσιν απλώς είς τό
τό ·»ήμα δ χ.
ρ(ζ·»'τήν γνώμην τοΰ κ. 1
Κρήτη χ·Ί Αγγλία εδρημά-ων
ίμως εΐς τιν« «ημεία χ«1 τή» γνώμην
Δειίρπφελδ, στηριζομενο; εις κρητικού; -»*φ»ος·
νίτοι λέγει ευρεθέν-ις ΰπ* «ύ ·ΰ χ»ί έξ τχοτθίν-
τες Ιδωχαν τα έξή< συμπεράσμιιτα· οί μέν φρε- «τοειδεϊς δεικ»ύρυσιν ίτι οΰδέ< σημεΐ <ν χ«ύ· σεως δχάρχει· ·5τοι εΤνε οί ίρ·αιότιοοι· ·1 8» τ»τραγωνιχοΙ οΐτινες είνε νεώτεροι δεικνύουσι ίημεΐά τινά μερ«ής κχύτιως χλ1* εΤ/ε ολίγοι κ«ι τα ϊχνη άβέβαια. Κιτίπιν λαμβάνη τόν λόγον δ <· ίστις λέγει ίτι ή άναττήλωσις τοΰ έν Θηταυροΰ τών 'Αθηνιιίων εϊνι κ*ί δυν«τή είκολβς διά τ»ΰς εξής λόγους πλευραί τοΰ οΊκοδ·μή>*τοί Ιχουσιν Ί8 *ίτερο>
ίλως τρόπον εκάστη τής κα»ασ*ευής των λίβ^ν,
τοθ πάχους χαί των γωνιών ϊχουσι δέ χαί άρ-
χιτικτονικά σημεϊα, έξ ών πάντων είνε εϊκ )λ->ν
νά τιθώσιν ακριβώς είς τίς θέτεις των £ν ^ χ-
ν«μ.ίξεω;. ^
Ό κ· Όμβλλ διατασσιι να σβέτωτι τα φ·>-
τ«, !ν« πσεβάλη είχόναί· δυστυχώς τα μέν^φώ·
τα έσβέϊθητβν χκΙ επεκράτει έ*1 π·λλήν ω»αν
6«θΰ οκίτβς, άλλα τέ· μ.ηχάνη(Χ« δέν ή5ύ'«το νά
προβίλγι τάς είχόνας* έφώ»αξ«ν το-ε πολλ·1 είς
ίλ«ς τάς γλώτσας «φως, φώ; Ι », δ δέ χ. Ό-
μόλλ έξέφρΛτ» την λύπη·< τού οιά την κείται· στροφήν τού μήχανήαάτος. Τόν χ. Όμόλλ χαταχειρεχροτηθέντ* χ*! έ- παινεθέντβ δπό τοΰ χ. Προέδρ.υ, δ εδέχθη δ κ. Κ«66αδ£ας, ίστις είς γλώσσαν γερμχνιχή*, πρβ- χαλέσα'σχν (ιαρχή μειΒιάματα χαί οικτον δ.ά την άνεπιτυχή προφοράν καί τάς β«ρε(ας ίσυν- ταξίβς, ωμίλησε περι τε? νβου τοΰ Άπΐλλωνος έν Φιγαλεί^. Πρώτον κατέκρινε διά δριμυ;άτων φράσεων τοΰς λεγεντας ίτι δέν π,ιέηει ν* χν«· στηλώ.ωντειι. τα άρχειία μνημιΐα, κατόπιν δέ ίσα πρό δύο έτών ιΤχε γράψει είς τα πραχτιχά τής Άρχαιολογιχής Έ αιρεΐας. Πρεέβχλε δέ χαί πολλάς ε'ιχόνας, συνοδεύων μέ την φράσιν τών έχθετών πανεραμάτων <(δώ, χύριοι, βλέ- πε·ει κ'λ. Ή ωρν ιΐχε πκρέλθιι, οί δέ Βασιλείς δΐς επι¬ χείρησιν νά άπέλθιοσιν' έν τψ μεταξΰ ηγέρθη δ χ. Αρβανιτόπουλος Ινα. δμιλήτη επί τοΰ θέμκ- τος τοΰ ναοΰ τής Φιγχλείας, άλλ'δ χ.Κολλινιώ» μή θέλων νά χουράση τό άχροατή ιον, τό Οποίον επί δύο ώρας έχρχτεΐτο, δ.έλυσεν άμέτ^ς την συνιδρίασιν. ______________ ΕΙ ΤΗ ΑΡΧΑΐΟΛΟΓΙΙίΗ ΕΤΑΙΡΙΑ — Τ«ιΑ|ΐα άναόκαψών καί ΑΙονόεΙων Την 5ην μ. μ., συνήλθεν έν τή α'ιθούτ^ τής 'Αρχαιολογικής Έτβιρίας καί τό τμήμ« των άνατκαφων καί Μουσείων ι'ς ί προσήλθεν οί ε'ιδικοΐ τοΰ χλάδου τούτου ά^χαιολόγσι. — Ό λόγος το0 κ. Φονρτ ΒαΙγκλερ Πρώτος Ιλ«βι τόν λόγον δ ένιργών έν ΑΊ- γίνη άνασχΐφχς Γερ;Λ«νός άρχαιολόγβς χ.Φίΰρτ- Βχίγκλιρ. Ή ανακοίνωσις τοΰ κ. Φ.ΰρ;-Β*ϊγκιρ ήτο εξόχως ένδικφέρουσα Ιδίως διά τα «ποτιλέσματα των ένεργηθεισώ' παρ' αύτοΰ εσχάτως χ·ατκα- φών επί τής θέσενς «Όρους» τής Α,ίγίνης, χαθ' 1; άνεΰρε τδ άνβζητούμινον (ιρίν τοΰ Πανελληνίου Διός. Έπίσης ανεκοίνωσεν ό Χΐ Φ,ΰρτ-Βίίγχλιρ ίπ κατά τάς ανασκαφάς ταύτας «,νεΰρε λείψχνα προϊστοριχοΰ συνοιχισμοΰ μέ πολΰ ένδιαφίροντα ε6ρήμ«τ« ίμοικ πρός τα έν Τροία,. 'Εν τέλει δ χ. Φ.ΰρτ-Βκΐγχλερ έποιήσκτο ανακοίνωσιν έν σχέσει πρός τό χνευριθέν 6>τ'
αύτοΰ πρό τριών έτών ορθόν δ*«ομα τής λα^ριυο·
μένης θεότητος έν τφ περιφήαψ άρχαίω να<5 τής Α'ιγίνης, τδ ίνομβ δηλβδή τής έγχωρίου θιϊς α'Αφαίαςιι. — "Ελληψις προνοίας Ό κ. Φιΰρτ-Βχΐγκλερ κχτά την άναχο(νΜτ(ν τού επρόκειτο νά ποοβάλν) χαί ε'ιχό<ας τώ< δπ' αύτοΰ γενομένων άναπαρχστ^σιων τω/ άετιομάτ των τοΰ ναοΰ τής «Άφαίαις» α^ηνις χπό έτων ευρίσχονναι έν τω Μουσείω τοΰ Μονάχου. Δυστυχίας οί αρμόδιοι τής Άοχαιολογικής Έτα-ρίας ουδεμίαν πρόνοιαν Ιλαδον δ·.ά την προμήβιιαν τοΰ μηχανή^ατος των προδολων τών εικόνων, τάς δπιίκς Ινεκεν τούτου δ κ. Φ)ΰρτ-Βλίγκλερ υπεσχέθη νά δείξη αδρ-.ον ίταν ληφίή φροντίς περί τοΰ μηχ«νήΐΑ«τθί. Διά τόν αυτόν λόγον ά,νέβχλε την ανακοίνω¬ σιν τού χ«1 δ Γιρμχ»ός καθηγητή: χ. Χίρτσογ. — *Η ανακοίνωσις τοθ κ. ΠετρΙ Εν τέλει ώ;Αίλητεν δ χχίηγητής τοΰ έν Λονδίνω Πανεπιστημίου χ. Πιτρί ΆγγλιττΙ «ερί ένχυρεθέντος δπ' αύτοΰ έν Α!γύ*Γω σηι,ι. τιχοΰ τινος να,οΰ. ΕΝ ΤΗ ΓΑΛΜΚΗ ΣΧΟΛΗ — Ττιηι/α Έηιγραφαν κιεΐ Ναιιΐ((^ατ9- λογιας Κότμος άρχιτός πλτροί την ώρχ(αν αίθουσαν τής Γαλλικής Άρχβιολίγικής σχολής Ιν9* συ νιδριάζει τό τμήχκ τουτο. Μετά την σύντομον ε'ισήγητιν τοΰ κ. Β λα- μόβιτς δ χ. Έρνέστος Μπααπιλόν λαμβάνων τδν λόγον κνκφέριι πιρΐ τών κρχαΧ.υν νΐμισμάτων τών Αθηνών άποδ.ικνύων εσφαλμένην την γνώ¬ μην, 8γι τδ φέρον δ«φνοστεφή κιφχλήν τής Ά- θηνοίς άρχ«ΐ/ν ^όxισμα έτυπάθη πρδ τής μάχης τοΰ Μαραθώνας. 'Εν γένει δέ διά σειράς ώραίιον έπι/ειρηαάτων άποδΊιχνύει, ίτι φυτιχώηρον είνε νά υποτεθή, ίπ τδ νόμισ,ια τουτο έτυπώθη με^ά την μάχην τοΰ Μχραθώνος ά; άποδιι- χνύιι δ έχ Δίφ/ης στέφχνος τόν οττοΐον ω; ση¬ μείον νίκης Ιθισαν οί Άθηναΐοι επί τής χεφχ- λής τής πολιούχου Θιας τών Αθηνών. Τόν πλήρη έπιστη^ονικής ρ«θύτητος λόγον τοΰ κ. Μπαμπελόν καλύπτουν τα χιιροχοοτήματα τών χίπως Αρο^ράν τού χχί χναχοίνφσίν τοβ. ΆρχΙζων την άναχοίναι βυζαντινολόρς ίχθέτιι τδ θήχης τοΰ Σιραγίου. Κατά τόν κ. Ούσπένσχυ οί τι; «Ίς τή/ ά,'«*άλυψ.ν τών χρκταυμένων έ« τν) β βλιοθήκγι τοΰ Σιρχγίου έγγραφον ήτχν οί Γάλλοι Λκφιοιυα πχ-ήο χχι υίός κ«τά τόν 17 αΊ'ϋία. Οί Γΐλλθ' ούτοι χατέγιναν έηίτης είς την αγοράν άρκετών έγγρίφων μέσον τής Γ«λ- λ κης πρΐϊβιίας. Τάς σχετικάς δέ ταύτας πλη. ριφβρ'ας μιιέδωχεν είς τιΰ; μεταγινεστέρους δ . πρέσβυς Κιρειρδέν. Κα-ά τό {729 οί Σερρέν χ»ί | Φβυρμών με-έβησαν έπ(τηδε( .ϊς αγοράν χιι« ^5·.· τδ·ν ν Ι ρ«γρέφων οΐτινες κ«1 ήγόρ«σ«ν χρχετάι 'ΌΡ"»*1 Ι Κατόπιν ίμως δ Χ»υλτϊ*ο< ά»ακ«λύν τού χ. Ι ^^^Τι, Τκύτην άηηγίριυσε την επίσκεψιν είς την βιβλιοθήκην τοΰ Σ<ραγί«υ, τουτο δέ έβε- βαίωσαν χ«ί οί χειτά χαιρους πρέσβιις. Κ«τά τεν 18·ν κα,Ι 19/ν αι ών» ή &.π«γόρενσ ς τοϋ δουλτάνευ ήρθη έν μιρει, διάφροι δέ επι* ή,ιο- νες εξήτασαν τα έν τή β 5λιοθήκγ; τιΰ 5ιρ»- γίου Ιγγραφα χ«1 έσχ·λίασ«ν αύτά. Τέλος δέ «( κ.χ. Μόρδ μαν, Μ.κ^έ χαί Δ $·.· χαί ίλλοι Ουγγροι άρχκιολόγη κκτέγ.νχν ε'ς μελέτας επί τών εγγράφων τούτω*. 'Η βιβ'/υ- 1 ^ΓΤ1 Λ Ρ Γ χαΐ ·:όμους. Άλλ'αί συχναί έττισκέψεις τΰνΕύ- ρωπαίων έπιίτηαόνω/ δέ' έπίφιραν μιχρά κ« ά ΐ'ις την βιβλίοθ ,χην, χαιίπ χχτά τό 1809 δ σουλτάνος 'Αζήζ έοώρησεν ε!ς την αύϊτριβχή. δύ ό > οί «'< τ« χυβέρ>·η·ΐιν δύο χργϊφ, νγ Ρ
1877 δ σουλτάνος Χχμήτ έΐόρησεν 32 χ,ιιρό-
γρχφΐ, μεταξϋ τών δπ*(ι>»ν ό 8·ς 13 ; 19 ς κχΐ
ό ανήκοντες είς την βιβλιοθήκην τών Ιΐ«·
έί δ δό ό ύ'
τόμοι ανήκοτς ς η ήη
>αι·>λόγ<ι»ν, έπίσης δέ δ σπευδ«ό»α-ο< ιόμος ύΐτ' χριθ,χ. 46 χνήκων ττ) βιβλιοθήχγι ΚθΑΓίνου. Ό χ> Ούιπένσχι άνκφέριι χ«τόπι> ίτι χε,τχ
χ·ς μιλέτβς αύτοθ έ» τή β.βλιοθήκη τοΰ σιρ»«
γίου εΐοε τα δπ' άρνθιι. 35, 36 χαί 40. χειρό-
ίδ Γί^Ε ώ
γρ«5«; τα δπ*ΐα δέν είδον τί Γιρμεκοί. Έκ τών
χ«ιρογράφ<ον τούτων άναφέοε' δ χ. Ούτπένσχι τό ΰπ' αριθ. 8 ε'ιχονογρ«φηι<.έ<ον όκτάτευχον, Τ» [1·6λ{ον τουτο άνήκθν είς τή- ρβΗθθήχην των βυζαντινήν αύτακρατόρων άποτελείταΐ «πό 568 φύλλ« ήτ>ι 1(36 σιλίδις έκντητώνύ-
ποίων άποτιλεΪΓαι άπ· 54 στίχους. Τό όλον
κείμενον περιλ«μβά<ει ά-ω τώ/ 300 ιϊχίν^ν μιχρογραφ χώ*. Ή 3η»ρξις β.βλΐου χειρογράφ^υ είκο«ογρχ· ΐμένου απετελε! σπε,ν.ώτβτον άπόχτημν, κχ· δύ>
ιίί
Φλωρενία. Το χειρόγραφον
φημέν
ό
κ«1 Ι παριτταμένων,αεθ' 8 επί τού βήαατοί άνέρχεται
συ- | ό κ. Θΐόδωρος Ράϊναχ.
πΰρ Τόθέμκ αΰτοΰ εί α πραγματιία περί
ένδς
θότι μέχρι σήμερον σώζ«νΐαι μό«« 7 έξ ω/ δύι
εδρέθηιαν έν Σμύρνη, 2 είς τό Β«;ικχ«όν, 2 εί
Κων)π»λιν καί έν ",...'
τουτο αποδίδει δ κ. Ο}σπέ«σκυ ε'ιςτίν'Ιταί-
κιον Πιι,φίρογέννητον υϊόν τοΰ Άλιξίου Κο-
μνηνβΰ, αποδίδει δέ μεγ(/τη< »π3υδ»·ό-ητ« είς τό καλλιτεχνικόν τούτου μέροςμιθ 9 κατέρχετει τοΰ βήμκτος πειρκχιορων την θέτιν τού είς τ»ν κ. £:ριγχόφ*χυ. θέμ« τής άνβκοινώΐιώς τού Ιχει δ ο.απ^ετή; αθηγητής την βυζαντινήν τέχ·ην τής ε'ικβνο- γραφίβς ιδίως δέ μελέτην επί τή; ε'ιχόνος έ>ός
των βυζαντινήν αΰ.-οχρχτόρων κ*1 σχε-ίζει την
βυζαντινήν μέ την ανατολικήν καί άρχαιετέρχν
ζωγραφικήν. Έπεκτείνιται είς την εξέτασιν
των διαφόρων κλάδων τής ζ'ΐΐγοαφικής έφιστών
την πρισαχήν επί τής άπρικονιίσΐως ομιλών,
Ινθχ ή βυζ«ντινή ζωγραφική φαίνεταΐ φθάσα,σα
ι'ις βαθμόν ωρισμένης άναπτύξιως ώς έμφχΐνι-
ται έκ των διαφόρων διατωθέντων π.νάκων β»·
ζχνπνής τέχνης ι'ις τή: ό ποίας την μιλέτην έ-
ίέχυψαν Ρώτσοι καί Γάλλοι ζωγράφοι.
Ό κ. Σ ριγκόφτκυ έφιΐτ| την προσιχήν
ιδίως επί τής διακοτμητική; τής βυζα,ντινής
τέχνης χαί κάμνει μακράν παρέκδατιν επί τοϋ
ζηϊήματος τών χρωματ.σμων, ψέγων την μέθο¬
δον διά τής οποίας αί βυζ«ντιν>1 ε'ιχά/ες δηαο-
σιευόμιναι άνιυ χρωμάτων χάνουτιν ϊ» τών κυ¬
ριωτέρων συσια:ικών πρός τα όπήα στρέφεται
ή μελέτη των β ζ^ντινολόγων ζωγράβων.
'Βπίσης κίμνίΐ λόγον περί τής τεχνης των
ε'ικόνων, διά ψηφ-.δωτών χαί μαργαροποιχ'.λτων
ε'ιχόνων χναγνωρίζων μεγάλην τή· τέχνην των
ζωγράφιβν τής έιοχής έκεί>ης,ενικα των δυΐκο-
λιώ/ Ιδίως τάς οποίας πβρουΐιάζιι ή μέθοδος
τής διά ψηφιδωτών ζωγρβφικής ήπς άπβτιλεί
σπουδαίον μέρ»ς τής βϋζ«ντι>ής τέχνης.
Έν τέλει δ χ. Στ^ιγχόφτκυ συνιστφ την
ίδρυσιν Διεθ»οΰς ε'ιδιχοΰ τμήματος χριστιανι-
κών άρχαιολογικών μίλετών τό οποίον νά υπο¬
βάλη τα πορίσματά τού είς τό προσεχές συν·
έδρ'βν. Ή πρότασις αυτή γίνεται δικτή μετί
τίνων τροπ^ποιήσιων έκ μέρους τοΰ χ. Σ. Λάμ¬
πρου.
Μιτά τδν χ. Στριγκο'φΐχυ άνέρχεται επί τ-,ΰ
βήμα,τος δ κ. Σ. Αάμπρος, ίττις διά μακρών
άναφέριι συμπλι,ρωμα-ιχάς μιλέτας τού είς τάς
ανακοίνωσις τών κ.χ. Ούΐπένσκυ κα Σ-ριγκό-
φικυ, επί τής Βυζα,ντινής άρχαιολογίας ίοίως δέ
τής ζωγραφ'.κή.. Συνιστά δέ έ/ τέλει τή- ίδρυ¬
σιν Βυζαντινοί Μ)υσι(ου ίπιρ θά πιρλάβν) ά«·
τίγραφχ ίλων των ά,ντιχιιμίνΐον έδομιατιών,
οχευών κλπ. τοΰ άγ<ώσ:ου βυζ«ντιν^ΰ βίυυ. Ό κ. Λαμπράς έποίκιλε τόν λόγον τού μέ πρ.βο· λάς φοτιινών ε'ικόνων βυζαντινών αΰτ^κρατόρων χΐί ή συνιδρίασις λήγει. — "Ανακοίνωσις ενός τηλκγραφιίιιατος Την στιγμήν ταύτην άνέρχετκι τό βήμα ^ Δόκτωρ Άρρίγο Ταιΐάσσια άντιπρόΐυπος τοθ Π*νεπιττημ.!ου τής Παδ/ύηί, ίστις Ίταλιττΐ άναγινώσχ&ι μα<ρότατον τηλιγράφημχ συγχχ* ρητήριον έκ μέρους τοΰ Π χνιπ;στηχ(ου τούτου. Έν τφ τηλεγραφήιιατι τούτω αγγέλλεται ταυτοχρόνως ή διορεά ενός σπ)υδχιοτάτου βι>
βλίου έχδ>θέν;ος επί τή [ύχαιρίκ τοΰ πρώτβυ
διιθνοΰς άρχχιολογικϊΰ συνίδ>(οι>.
Τ* β δλίον τουτο περιέ^ει σπ«υδχιοτάτ«ς
άρχαιολογικάς μελέτας έν Κρήϊη επί τής Ιπο·
χής τής Έ»ιτοκρατ·(«ς. Τό τηλιγράφημχ τουτο
ίναγ^ωσθΐν προχαλιϊ έ<θρυσιώδη /ιιροχτήμιτα έχ μέρους των παριτταΑένων διά τα φιλιλλη- νιχώτατα α'ισθήαα-α τα όκοϊα έχφράζιι. — *Ο κ. Το(ΐα«Ισ!α Συ^πΐθίστάτη μορφή φιλέλληνος δ καθηγη- τή; τοΰ πανεπιστημίου τής Παδούης. Κατά το έλάχιττοΜ διάιττηυ.·, χβτχ τδ διτοΐίν Ιιχομιν την τιμήν νά συνο,ί.ιλήτωμε», άπεκομίσαακ τάς άρίστας τών έντυπώτεων. Μάς έξέφοβτε τή' λύπην τού διότι δέν δμ,ιλεί ειμή μόνον την αρ¬ χαίαν ελληνικήν, διά την δπο'.β* κβτέβχλλιν Ιδιαιτέρους κόπους. — Μα Λβ ίτηρθΓΐ» ? λέγει έν τέλει, ί ί«- ΙβΙΗ ββπιρΓβ βί οοτπρΓβΐκΙβηο. ('Α,διάφορο*, οί ι- διλφοί πάντοτε έ«»οοΰ»τα'.). Σ^ίγγ^μεν μΐτ« συγκινήσεω; την χιίρα τοΰ 8ιαπ;ιπ»νς ξέν:υ
—<-
ΧιΙ χναχωρϊΰμεν το·3 ΙΙχρ/χσιοϋ με τχ;
οτίρας τώ ι έν.υπώτιων.
— Είς τάς ΠοβόβεΙάς
Τ'ήν νύκτα εγίνετο διηδοχή «Ίς ;? Βύρω
χας Πρισβιίας. "Ολίς 8 κόσμος Τί3< ίβχ
λίγω» και των κομψών «ίθ.υτΐ, τής' ,,ρω-
««3ΐίίη« 1$.ι>κε μεγάλην ζωηρΐ η χ ,'ις την „;.
νησιν ταύτη", ήτις διήρκεσε μέχρι
Η
τα έπΐιιιΐλ τηι Αγγλ βιθμοοηκησ
Χθις την 3 1)2μ·· μ· έγιναν, ώ; προηγγέλβη
εις την 'γγΧικήν αρχαιολογικήν σχολήν τέ έγ-
«βίνι» τής «ΒΐυΑ,ιοβτίκης Πένροζ»
Ά«δ τής ί μ,, μ. ήρχισεν ή συρρ·ή τώ» χε-
χληιμέ ών, τίος δπίίους 6ΐτι5{^ιτο ο διε»*3υν-
τής τής 2/,'λής κ. Μ^ζανχετ,ή χοσμητ-ε'ΐ τής
ίχολής χ «Ι ή κυρία Μκ4ζανχετ. Μεταξϋ αυτών
4 εχρίνετβ έκτβς πλείστων μελών τοΰ α,ρχαιο·
ν.ογ. Συνιθρίου,δ δκιυργδς τής Πχιδίίαί χ,
Κβρε,πϊνο;, όλίγιι διυλευτα!, δ Πρ'ίτανις χ.
Λά|ίπρος, χχΐ τινις των ημετέραν άρχ»ι ολίγων
6ΛΐρτέρίΙ δέ τδ Ιπρβν φΰλον μιτ' αριθμόν. 'Η
μιίρά έλΧ4 κομψή αί)ουσ« τή; 6ιβλιοθήχΤ|«
ήτο πλήοης περΐ τή* 3 χαί 45 δτε ίβ'κετο ή
Βαϊ. Οίκογίιιΐια «3β« κ«1 ΙχηρύχβΛ, ή έναρξις
τής εορτής.
Πρωτος ϊλαδε τόν λόγον ο χ. Μα<μ(λλαγ δι· ίθδυ/τή; τής έν 'Αγγλία 4λλ. άρχΐιολογιχής εταιρΐα; χαιοιτίια; έξ όΆμαΐος τής πχτρΐδος τού την σχολήν χ αί συγχίριΐς 8·.ά τας πριόδιικ. Τούτον διεδί/θή είς το βή/,α ή Α. Τ. β Διά- δοχος. ίατις άπισύρας υκωχρον 3«ασμά ίμπε· τιισμένον έν τω κέντρω τής β βλΐίθήιης 4πε· χάλυψ> πλάχβ έκ λευκόν μαρμάρβυ, έφ' ή: ά¬
νωθεν μέν έμνημονΐύε-ο άγγλισ-Ι ή ήμερΓ>μη-
ν!α τής γεννετής καΐ τού θανάτου Πέ»ρ'ζ, κα¬
τόπιν δι 'ελληηίτΐ έπίγραμμα εις αρχαί ούς ττί·
χο«.
Τ-ϋ; τελευταίους λό/βυς τοΰ δ-.αδο'χου χχτϊ-
χαλνψ*ν ζ-ιίΤ,οα χειρδχροτήματοτ,μετά το3:ο δ'
ωμίλησε δι' ολίγων ο κ. Σεΐιλ ΣαΙΐτ, δ ευ-
ίυνιής τοΰ Βρεττανικόν Μιυσείου, μνητθεΐς
<«ν Ιργβυ γ υ Πένροζ, τοΰ ί>*;ίου β'ρώνυ,χος
ιιν· ή έγχαινιζ»μίνη (Ι-.έ^ιοθήκη.
Κατόπιν Ιλαζι τόν λόγον ο Ιλλοτι διεοθυν?ής
ττ,ςέ-τανθα Γαλλικής Άρ/βιολο/ιχτΡ,ς 2/,ολής
χ ΌμΜλ, ίττις ϊιβ χαλλΐίπϊστάτοο >έγ>υ δ·.·
ή>θιιμίνου μΐ ι'χό'ϊί κ αί £<6η ρητορικα,ί/«:- οίτιβι ϊήν σχολή» έ< μίρους τήί άρχβιοτίρ«ί ΐδιλφήί τη<, ·>ή< Γβλλικής, ίφ-έρωσι δ* >ίξ«ι«
βίδασμοϋ χβί ιϋγν<Λ·μ·(ΐύνης «ρ^ς τον «ς χον μύβτην τής «ρχβιολογιχήί έπιιτήαηί Πίρβξ. Μιτ* τόν κ. Όμ·λλ ωμίλησαν «λληλοδιαδό- 'χωςοΐ Χ. κ. Κόνζ», διευ«υντή< αή; Β<ρολι·»α(α« Άχβδημίβς κ»Ι Χυλερ, Άμ«ριχα.δς άρχβιολό- γος. Τούτους έιτηχολοΰίηιε προιφώνησ'.ς ιοΰ Λιιυθυ.τίΟ ιήί Σ/.ολήί χ. Μπόζανχε-, έχφρί- β*ντο< θιρμ«< ιΰχαριστίας πρΐς την Β*σ. Ο'.χο- γίνιια» χ«1 τεΰς καρ«σ?ώ:α« δ:ά τό ενδιαφ^ρΐν «ύτών υπίρ »ή; βχολή;. ΕΤτα χ.«τίλ«6* τό ^ήμ« ο κ. Βχ" δβτάϊν, δ εο- ίυ«ής ιήί 'Λμιριχβνιχήί *ρχ. «τχοΆήί, αυ,ηΐϊ θίίτατα (χιρρβιαθιΐς «εοΐ τοΰ «γου τή; σχολή;. Μ(τά τουτο τ Β. Ο'.κβγί^ιι» σονιδιυΐμ·έ>η
ίιχό τοΰ χ. χκί τή< κ. Μπόζ·*κιτ πιριή«θι τέ διβμιρίβμβτ* τής σχβλής, βΙ δέ συνηγμί<οι ώδηγήίησβν ιί< τον χήκον, ίπου επί τρ** ζύν ίΐϋΐν τοπιίιτημίνε; Ι ■ίφ-ρχ «νκψυχτιχά, τοϊ; «Ρ'«·ίρβηιτβ» δί τέΐον, σά·δη-τς κ«1 γλιχύ- ντιατα. Μιτ' όλίγίν ϊφ^βσεν ε'ι< τ» χυ'λιχιΐον ή β. Ο'ιχογίνιια ττροσηνέίτατ» δέ ο Β«σιλΐϋ; χ«! ό Δ,ιάδο/·; ΐχαιρέτων πάντας χ«1 διιλέγοντο μετ» των 5ι«φίρων «ρχαιολόγων χαΐ των χυριών -ών. Πιρΐ ώραν δέ 5 Ιληξε» ή ώραία κ*1 άληι^ύ- <Τ|τος άληθώς έιρτή, δ ά την επι τί·» τή< οηοία< ίλοι βυνέχαιρον άποχωροΰντιςτον κ. Μπόζανχετ. ΤΙ ΘΑ ΓΕΙΝΗ ΣΗΜΕΡΟΝ Σηιαρον τή 1 |]4 μ. μ. άνβχωροΰβιν αί δ·.έ τή·» ΈΧιυ3Ϊ>« άιιβξοστοιχίαι πρ^ί άρχαιολο-
γιχήν έχδραμήν. Οί ξ 4. ο ι θά πιριιβγΐσβώτι τόν
ιχιϊ ν»ον τής Δημητρός, θχ έπιστριψωσι δέ τό
Ιϊπίρβς χ«τά τίς 7 1)2.
Τή· 9 μ. μ. δίδεται ϊϊΐτιρΐί έν τή Γβλλιχ^
Σ/ολή 1»8α δι* ίδιαιτίρων προβχλήβεων έχλή-
ίηίβν οί παριπιδημοΰντις άρχαιολόγοι χ*1 ξί-
νοι. Τ« έ—1 τή< δδοΰ Δ δότου μέγαρον διακοσμη· ίΐν χβτ«λλήλω< μ. τ6 θβυ^άσΐ'.ν ίτχρχον τού β» ιΐλιύβγι είς χύματα «ρωιος χαΐ θά πβροθ- «ιάσγΐ μίαν από τίς ώραιοτίρας άπολαύτιις διά τοϋς ιΰττιχιΐς «ροσχεκλημίνοιχ; τοΰ διευθυντού χ. Όλλώ. Έπίσης Ι Διευβυντή* τής Γερμανικής Σχ»- λτ,ς χ. Δβΐρπφιλδ θ« Οπεδεχθή τ·ύς ξί>ονκ τβυ
ιί< το ΙιτΙ τής Ιδοΰ Φιιδίιυ μέγαρον τής Γερ- μί,νικής 9χολή^, ϊιτου ία δ.6ή τιμητική εΐ«- ρ!ς έν μΐβω έχ)ιχτοΰ κύχλοο ηροσχεχλημέκων —ρος τι,ϋς ίιποίους τοιον ιύγινώς ιρίριται «άν- «τι ο διαΛριττήί Γερμα β« Λ Η ΔΕΞΌΣΙΣ ΕΙ ΤΟ ΔΗΒΙΑΡΧΕΙΟ Κατέ δ βτβγήν τοΰ κ. Δημάρχου ή άπ^ προχβΐς πυρετώδεις εργασίαι ιτρΐς χβλλω- πισμό- τον Δημαρχιίου Ινθα ώς γνωστόν δ κ. Δήι*αρχο< θά διξιωθ^ τα μίλη τοΰ ϊρχι^ολι- γιχοΰ συνιΕρίου. Λεμπήρες ήλεχτριχοΐ νίοι έτοποθιτήίη»«ν ΐντίις χ αί έχτό; τ·ΰ χαταστήματο; το £*λιιον 5ι φως τοϋτβ β« κρ«ο$.δ() Ιδιαιτέραν βΐγληκ ι'< τό Δημαρχείον την ΐτπΐραν τής αυριον. — Τό κρόγρα^ι^α Την 9 1)2 ώρα< τής αδριον ο κ. Δήμαρχος μιτα τοΰ Δτ,μοτικοΰ Συμ.5ου>ίου θε 8ιξ ωθ·ζ
τβυς ξένιυς έν τψ Δ',μαρχιίω (ν έπισήμαι περι-
6ολή, τί.ΰς βπβίοτκ έπιτροπή (χ τοΰ Δημάρχου
χ«1 Δημοτ. Συμδούλων θ« ϊδηγ^ είς την με¬
γάλην είθουπα* θ«υμασίως δ.αχιχοσμηιίνην
χαΐ ίπο ίπλετον φώς διβχεομί*ην.
Ά«έν»ντι ακριβώς τής μεγάλτ,ς θύρας τοΰ
Δημαρ/ιίου έν τω κχβίτω «ρός την εΤτοδον
διαίρίμψ θά παιβνίζουν ή Μουσ:χή τής Φ,ί^ορας
χϊΐ ή ορχήβτρα τοΰ ΔιημοΓΐκοΰ θ*άτρο«.
Έκ των ίιτΐ'τήμων 9α «αρβστονν ή Α. Β. Τ.
ο πρίγκηψ Ά^δρίβς μή π«ρ«»-α« «ροχΗ; *Ίς
την Άχρίπολιν, τ!) 'Υ—οργιχβν Συμβούλιον χαΐ
«Ι ^ιυλιυταΐ Άττιχήί.
Κυλιχεΐον πλο«9ΐώτ«ι:ον έν Ίδιχιτίρω 8
ρί*μ*τι τοϋ καταβτήμϊΓθς θ» δί
— ·Η λαν«αδηφορ{α
Την 10η< Ί< τού ΙΙίνιπκΐτηαίοιι 9χ ϊχχνή- βοι»» λαμιτειδηφ'ϊρεΰνσις <<1 φοιτητβι αχολουθΐύ- μινοι 6*4 των Συντεχνιών. ΟΟτω διά τής 6δίΰ Κοραή θά χατέλδοον πρός την οΒον Αθήνας χ»1 6» «ΓθΛ>ι»ύ(ΐου< *νώιΐιον τοΰ Δημ«ρ/_ιίθ«, ά—6 τον εξώστην τον όποίβυ θ» π«ραχολου9ή- οουν την λαμπαδηΦορίκν οί ζίνοι. — ·Η φωταγώγήιΙ»ς τΛς »Ακρο«όλίως Την 1 π«{;« τίτχρτον ίχ?ι6ώς δ* φω;αγω- γηθή ή Άχρέπίλις, θχ δι«?κί>γι 8ε ή <ρυτ«γώ· γητις 4«1 τρία τέτ*ρτα τήί ώ?«ί, χατά το ·κί· ρ«? ϊε ταύτη< θε κ«ή θαυμάσιον έ — ·Η «αοάό*ταόις τΛς «'Ανίΐγ Αυριον Διυτίραν ίν τψ ΙΙαναίην»ϊ<ψ Στ«- ϊ(γ δΐδιτβι πρβ« τιμήν των μ»ών τοΰ 'Λρν_«ιθ- λογιχνί Σ^ιδρίου ύπ6 τή.- Έ:«φί«ί «ρχ*'«ν δ»βμά;ων ή β'Α·»τιγάΤί|» το5 'Σθϊ,οκλέους. Την ΆντιγΑ^τ,ν β» οΐΜουβτή ή χ θ«ώνη Παπά, την Ίσμήνην ή χ. Άντϊγόνη Μαυρομι/άλη, τί ν Κρίθιτ» 6 κ. Ν. Κυπκρίααης Δ. Φ. Χ «Ι Άο- . Ε'ισιτήρια πρός 8,). 3, διχ τβυ; δρ. 1 χα( πιΐς 50 λίϊττά πω'λοννται »Ίς τί ιιιρ(π-·ρο< τής ιιλατΓ(ας τον Σοντάγμοι- ΕΦΘΑΣΑΝ ΕΙΣ ΤΟΝ είς τό Κ«φ;νεΐο» Πάγχίΐον κιΐ είςτο 2:«- ν. Προμήνδιται συρροή Μβμι» «Όλλοΰ. ΙΤΖΗΤΗΣΕΙΣ τήχ έ;·ή·ς ίκιστολήν : ί Ό Έπικοΰριος Απόλλων/ . 2υντά«τα, Ό χ. Κ«6βχδ!ας έιτ*ν{λ*δίν ίτ* «ρ* δ.ετίαί ρψ είς τ* πρ>χ-ικά τή: Άρχβιολογιχής
Εταιρείας τί<ρ^ τού ναού τοΰ ΈπΊχουρίου Ά πίλλωνοι; τής φ'.γβλιίάς. Ήγέρθην χβΐ« τήν βημ»ρινήν βονεδρίβν τοΰ Α,' τμημβτος, ϊ»α έχθέτο* **ρ«τηρή»ει« τινάς έιτι τοΰ ζητήμβτος, ά,λλβ το χατακεκονημίνον άχρ*«τήρΐΐν αφ' »νίς χΐΐ ή ενώπιον των ξέΊκον ορειλεμένη παρ' ημών έψεκτιχοτης, Ιτι το πρ«· χεχωρηχος τή; ώρ»< μί ηνάγκασαν νά έχθίσω ένΓβΰθβ τάς αντίρρησις μοι>.
Ό κ. Κ«66αδίας λίγιι, 8τι ουδέν Τχνος ^χ-
Θρ5ΐ> εδριν, ουδέ Οττήρχεν επί τοΰ δ*πέδου τοΰ
5 χατά την σΐ,οιέή» στιρίωσίς τις διά νέ δ-
ΡΡ" "·' Η^γ« τι ίγαλμα. 'Κντιΰ·
βίν συάγει ί"ΐ τό ίγαλμα θ« ήτο μικρόν καΐ
χαλχοΐν 5'ϊυ βχρουο
Ταυτα δ&ν ιίνι ίχριβή· πρώτον οί άρχαΐοι
κ«ι μάλιστ* οί τής κλβσιχήί έποχής καΐ δή ο
'1<ΐν:ς, & άρχιτέχτων τοΰ ναού έχιίνου, έτή- ρουν ιον κανονβ τής σχέσεωο τού άγάλματος λοΐ'-ριίας πρός το< ναόν, έν «^ ή"< τουτο, χκι τϊνάτταλιν· μικρόν α?α άγαλμοι έ/τος μιγάλου ναο3 η μέγα έντός μιχροΰ χντίχιιται σοβαρώ; είς τόν μίγαν ^*»ό/α, &Υ ίν θ«υμάζ<ται ή άρ- ^ί τί/νη. Άλλά ή μή ιδρισις Ίχ»ών βάθρου πώς έξ—- γιΐτβι ; βδ?η έρμηνεύ^τοιι χάλλιστά 4; εξής* "Βγραψα άλλοτε περΐ τής γνώ,ιης ταύ ής τοΰ Καββαδίου, ι'πών, οπ τό άγβλμα λιχτριΐας ευρέθη ΰτό τοΰ Σ-άχλελβεργ χαΐ των βονερ- γα-ώ/ βύτοΰ χ«1 ήτο δπ'.ο<ρυΐιχοΰ μΐγίθιυς' ή αΰτοΰ εδρίσκννται έν -ω Βριτταηχω Μιυσείω, «Ίθούϊΐ(ΐ Φιγχλείβς. Τουτο ή^νοίΐ ο κ. Καβοαδ'ας πρό 5ύο έτών, μαθών δέ παρ' έμον τότε έχφράζιι νυν την ύπ^θιτιν, 8τι θά ήτο π«υ Ιξα> τοί ναοΰ.
Τουτο διν κληθίς' το ά/αλμ« ούτινος τα τε-
μά·/ι« ιδ3ίθτ)βα·< ή"τβ άκρόλχθον, ήτοι χατε σχιυασμένον έκ ζύλου1 μόνιν ή χιφχλή, αί ά χρ»ι χιΐρις καί τα πρίσθια νών άχρων ποδών ήσαν μκρμάρινα' οΰ-ω τό βάρος τον κγίλματος καίπερ δπερφυτιχοΰ συμφώνως π:ός τό μόγιθις τοϋ ν«·ΰ ήτο ελάχιστον χαΐ δεν δπήρχιν ινάγχη βίθβου β·ρίος η3η έκ τής στοιβής πρ ί)κελο· γιζομίνου. 'Ετίραν άντίρρησιν Ιχω ως π;."*; ιήν έπωιυ- μίαν τοΰ ναοΰ. 'Ο χ. Κα66*δ£ας είρϊν Ιχνη 8πλων χ«1 νομίζιι, ίτι έχ(ϊ συ<ήφίη μάχη έν γ] νικήταντες ο! Φ.γ«λεϊς άνίθηχ»» τόν πιρχχλ- λή ν»ίκ· «ξάγιι δέ εντέυθεν τό 3ΐ»μ»έρ*σμα, δτ( Έπιχούριιος ώνομάσθη ο Απόλλων ώς πολίμιχός θεος ουχί δέ ώ; ίχμκτιχό;. Ταυτα άντίχϋνται πρώτον είς ρητήν μαρτυ¬ ρίαν ττΰ Παυτανίου, λέγ^ντος <5:ι οί Φ γαλιΐς σωθίντες έ« τοΰ λοιμοΰ άνέθηχαν *&ν ναόν ή μαρτυρία αδ'.-η τ^ΰ Πχυσβνίου συμβιβάζιται πρός την εποχήν χαΐ τον κρχιτέκτονα χαΐ πρός ιον δπό τοΰ β/υχυδΐδ>υ αναφερόμενον μίγα.
λοιμόν τοΰ 411 π. Χ.
Τ» δέ σ«ουδ«ιίτ«το» πάντων είνε {τι ή ΐπα>νο
μία τοΰ Απόλλωνος ώς Έτιχίυριίου αναοίρι-
ταί είς αυτόν πάντοτε (ίγώ δέν γ.νώΐχω αντί¬
θετον πάρχδιιγα») ώς πρός πρ6ς ί«ματιχό/ θιόν,
ουχί πολιμιχί» Τέ δέ Ιχνη των ίπλω< ουδέν Ι δ ότι είς πλίίστ^υς νβοϋς χχΐ άν», τίθεντο 2τλ« έχ πολέμου χ*ί εδρέθησαν χ*1 φρ είς πχντας σχ«5·5ν. Ήτο φυσιχώ- τατον οί Φ.γαλεΐς χχτασχιυάτ«ντ»ς Ιπιξ ναόν τοΰ Απόλλωνος δ.ά τη α' 'αν τοΰ λοιμοΰ νά άινέθετον επί νίχα ς {πλ« πρές αυτόν ώς πρός Άλιξίχαχον έν γένει. Έπίσης ή γ,ώμη τοΰ χ. _Κ«66«δίου ?τι δ ναΐς χιίμινος έντβς «ράρκγγες χ«ί μή Ιχων κα¬ λήν θέαν δεικνύει δτι ανηγέρθη Ινεχοι πολέμου τινός (?!), δέ» φϊίνιιαι ουδόλως άχριβής' του¬ ναντίον δ ναος χατά τήν απολογίαν πάντων των έφέ αυτόν χιϊ αι >πΙ άΐχίας θέσεως
χαΐ Ιχίι άξιολογωτχτην θίαν. Έπίσης *μολ»-
γεΐται τό μέρος έχιϊνο δγιιινότατον' λίγεται
? ο κ. Καβ€αδ(«ς Ιλαέιν έχιϊθιν πυριτόν τίνα
ή ασθένειαν χ«1 εξήγαγε τό συμπέρασμα ϊτι ο
τιμώμενος έχιϊ Απόλλων δέν ήτο δννατόν νά
είνε Ιαματικόν άλλά τουτο δέν εΤνε ίσχυρος λ<5- γβς νά άναιρέσωμεν την άρχ»ία» μαρτυρίαν ΧϊΙ την Ιπ,·στήιιην δρμώμενοι έκ τής δγιίβς τοΰ κ. Κβ.β5αδ(ου. Α. Σ. 'Αρβανιτό'πονλος ΑΙ ΑΝΑΚΟΙΝΠΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙ Συνιπε α των πβρατηρήτιβον 4; αί «Ά9ϊ)ν«ι» άπηύθυ.αν τρ^ς τούς Έλ¬ ληνας άρχαιολόγου; διά τό κωμΐχον όντως ίτον χαΐ άσεβΐς πρός ιήν Ελ¬ ληνικήν γλώυσ*ν νά κάμ,νω&τιΓαλλιο-τΙ καί ΊτβλιστΙ χαί ΓιρμανιστΙ τάς ανα¬ κοίνωσις τ»ν, ελήφθη νιωτέρα άπόφβ- νις. Οϋτα) χθές εδήλωσαν άιαντις δτι παρά τό ι(ς τό πρέγραμμα γραφέν θά δμιλήνωνι μόνον ΈλληνιστΙ ενώπιον των τμημάτων. Ουδέποτε ή παροιμί» : «κέλλιον άργα παρά ποτΐ», ιίχε τόσην έπιχαιρότητα καί χρητΐ|ΑΟ- τητα ί»ην νΟν. ΑΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΜΤΟΡΕΙΟΤ •Ο Γαλλ»κός τύπος διά τοΆρχατολογικον Συνέδριον Το Πρακτορείον «'Αθηνίδνϊ διέν·ιμι χθές το εξής τηλεγράφημα : 174ΡΙ_ΙΟ1,26> Μαρτίου—Α! Ιφημερίοΐς
λόγον τΐοιοϋσαι πβρΐ τον Άρχαιοίσνιχοδ
Συνεδ^/ου των Αθηνών και Αναφέοονααι
τους ίπαγγβΐθΐντας χ«9έ; λόΎους είς τον
Παρδηώνα, πλίχονοι %6 Ιγκώμιον της
Ελλάδος καί Ιηιχροχοϋιι τάς προσπαθείας
της διά νά Ιζαχολονδήοή τάς ηαραδόοεχ
χον ενδόξου παρβλθό'ντος.
-.«ΗΗΡΙ ΤΗΣ
•Τπονργεΐον Έό'ωτερικΰν
Διωοίσθη γραμματεύς α' τάξεως τής Νομν-ρ-
χ(«< Άχ«ίας *> Γ- Σιώρης άντι τοΰ Ι. Σταμα-
τοπούλο« άπβλλαγέντος τής υπηρεσίας.
Δ-.ωρίσθη γραμματεύς ^' τάξίως τής Νομ«ρ-
χίας Άχαίχς δ Α. Τζΐνΐς άντΐ τοΰ Β. Άργυρο-
πούλοι» άπαλλβγίντος ιής ύπηοισΐας.
Μιτετβθηικν οί άστνοομοι, 1) Έλιοΰ-Πρ4ν-
νων, Α. Γχιώννης, είς την αστυνομίαν Άργο-
στολίου, 2) Αίδηψίων, Κ. Ζβδαχος, Γις τήν
τής Σερίφιυ άντΐ τοΰ Ν Κααπάνη μετατεθίντος
είς την διοιχητική* αστυνο,ιία. 'Αβη«ών-Πει-
ρβίώς, 3) Ψαίφΐδ,ί Π. ΕύτΓρατίου ίίς την τής
Μιγοιλουπόλεως, 4) Έλιχτείβς Α. Ντέκβς είς
τή» τής Λχρύρης έν*λλ«ξ μ.ιτ« τοΰ Κωνστ.
Φραγχάχη.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
Τέως Νομιχύς Σύμβονλος τοΰ Κράιους
ΠροαιΙτεΙον 74.
ΕξωτερϊΚα
2θ
Αί συνθήκαι δπ^ τίς δΛοίοις δ:$ ή έν α
Ίιρβ Σύνοδις δέν ητϊν (^ω τόσον «ολΰ γνωσταί
μέχρι τινος. Μονον ^το γνωστόν !τι ή θέληβίς
τοΰ Πομπιντονό-
ΔΙΑΤΙ ΚΑΙ ΡΩΣΣΟΣ '"·? επεκράτει
πατριαρχησ; χ«ι βτ· «ϊ« την
θέλησίν τού, ί».
λησιν έμμ«νοί< πβνβλβδιβτβυ, ϊχυπτον την κε¬ φαλήν οί (ερίρχαι τής Ρώσσιχής Ί«ρϊς Σιι- νόδευ. Ή πραγματικότης 3μως είνε δ·ι ή έττ«- νειστατική εξέγερσις *»λδ πρΐν αρχίση είς τα λαϊχά στρώματβ κατέχαιε τα «ττήθη των Ρώσ- σων ίιραρχών, χαί ου-οί δ:« χιλίων μέσων ή. θέλητβν >ά «ποσπάσωσι τδν ζυγόν τής πολι-
τιίβς, ήπς ίξεπροσωπεΐτο μέ τήν σιδηρϊν πυγ¬
μήν τοΰ αύ:οκρατοριχοΰ έπιτρόπβυ.
Κατά τάς αρχάς τής δπουργείας τοΰ Μίρσκυ δ
πιτήρ Πιτρώ<ρ έδημοτίευσε δριμύτατον λίδελ- λον εναντίον τού. Ήτο εις έκ των Ειδχτκίλων τής Χριττιανικής Έτοιιρείβς των Νέων χ«1 ϊν». χά τοΰ λιβέλλου δπεχοεώθη νά γ^ωστοποιή πρώτον τό περιεχόμενον των λόγων τού είς τοΰς χνω-έροος τού. Άλλά μέχρι τότε τό κίνημα π«- 'ωρίζετί είς τού; ολίγους θαροαλέους ίεράρχας, υν ίμως ή αγανάκτησις έπιξιτάθη είς τοϋς πλιίστους Ρώϊσιυς ίερωμένους,οϊπνες συνέταξεν χ*αφιράν πρ>)ς την ϊύνοϊον πιιζοοιαν «ύτήν εί;
εκλογήν π>τριάρχου πρός &.·ίχτι<τιν των πραγμά των τής ρωσσ.έχκλητίας καί ιί{ τοιοΤτις θρόνος προί)ιτοθέτ»ι έχτοπιΐμόν τοΰ Πομπιντονότσεφ χπό τ* Ιιρα πράγματβ χαί άρνησιν τής Τιαρικής χ«1 τής 5λλτ,ς κοσμ;κής πιέσιως. "Ιτως τό α! τημα τώ,ι ίιραοχίν £έ< είνε συνεπές μέ τάς άρ- νάς κ«1 -·οΰ; χίνίνχς τής Όρθοδίξου Έκχλη- σ(ας δρ ζούιης τόν αριθμόν των ποιμένων χά) διά το5μ ίμβίβολθ' &< θά πραγματοποιηθή τά γράμμ* ή «Τδησις ήν μϊς μετα6ί6«σε /βϊ; δ τηλεγραφ διά την σύγχλησιν συνόδου πιός εκλογήν ίδίου Ρώστου Πατριάρχου, δπωι- 5ήπο*ε ίμως χβί α< έχη τό π:4^μ« ή θρησχευ- -ιχή αύ.ή ζύμωσις δέν θά μιΐνη ά»»υ συνε- πιιών. ]ΕΠΙΣΗΜΟΝ] Ή ρωϊϊ.Λή Πρισ6ε(α ανεκοίνωσε χθές τα Τηλιγράγημα της 24 ΜαρτΙον Ιχ Κάρ- χοβιτς ηρ6ζ τό έ/τιχ··λβΐΌν. Εναντίον τοΰ μΐΐώ^ου των οτρατενμά*- τ όν μας παρκιηρήΰη ή ΙμφάνιαΙς εχθρικόν αΉοσιάσματο; ίηΐ τή: Μανδαριν<χη; δδοΰ ής αγούσης πρό; το Μάϊ μάϊ χάϊ Ιχ Τοαν- ταφϋϋ. Έν Κορίφ 5 βέρατια χον ΚιΙταοΰ άηόα.ιασμά μας συνβπΐάχη μετά τού Ιαηω- ηνοΰ ηβζίχον, Ό έχΰρός ίζιτοηία&η Ιχ δύο ϋέακοψ χαί δαοΜορπίι&η ϋηδ χον πνρός μας χα των Ιηιύίαιων των Καζάκαον. Τηλεγράφημα τής 25 Μ*ρτ (ου. Χϋϊς οί ϊπηιΐς μας ή·άγχαοαν το Ιαηα>-
νικον πε(ικον νά δ/ασ&οχαορήαη Ι* χοΰ Σβρ-
διτζΐ είς Τσοκλσυχοϋ. Έ> των άποαπασμά
τα»ν μας αφικό'μίνον την πρωίαν τής 23ης
Μάρτιον είς Τσανταφοδ σννήψε μάχην
μβτά ΐοϋ Ιχ&ρον, Ιχονχοι μεθ' εαυτόν
6000 Χογγούζονς. ΑΙ* ελήφθη «ίσέ« άνα-
φορά τιερΐ της μάχη; ταύτη;.
ΓΗΛΕΓΡ ΑΦΗΜ ΑΤ Α
ΠΡΑΚΤΟΡ. ΑΘΗΝΩΝ
ΤΟ ΤΑΞΕΙΔΙΟ» ΤΟΤ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΕΔΟ11ΡΔΟΥ . _
ΜΑΣΣΑΛ1Α, 26 ΜαρτΙον.— Ό Βαοι-
λενς Έδονάρδος μόλις αφιχθείς Ιπεβιβάσ&η
άμέσα>ς ΙπΙ τής βασ. θαλαμηγονί καί δ.ηέ·
πλεναε.
·*-
ΠΑΡΙΣΙΟΙ, 26 ΜαρχΙον.— Ή
μερίς» ΙπιβεβσιοΤ, δτι δ Βααιλιν. τής '.
γλΐας κατά τό ταξείδιον τον θά τχροσεγγίσβ
έπίσης είς Ταγγέρην.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ
ΡΩΜΗ, 26 ΜαρχΙου. — Ό βασιλεύς
τής Ιταλίας επέστρεψε. Έπ»νφημή&η έν-
θσνσιαδώ».
<~ίνν% ΠΟ&ΕΜΙΙΙλΠΑΟΙλΕΙΣΣΙΓΚΑΠΟΥΡΗΝ ΛΟΝΔΙΝΟΝ, 26 Μαρχίον.— Τό «Δαίλυ 'Εξπρίι* πληροφορίαι έκ Σιγκαπούρης, δ'τι τριάκοντα πολεμικά πλοϊα εφάνησαν 70 μίΧια σχβοόν πρός τα μεσημβρινοδοτικά τής Σιγχαπονρης. Η ΓλλλΙΚΗ ΒΟΥΑΗ ΔΙΑ ΤΟ ΜλΡΟΚΟΝ ΠΑΡΙΣΙΟΙ, 26 Μαρτίον. — Είς την Βουλήν πολλαί Ιπιρωτήσεις διά τό ζήχημα χον Μαρόχον καιιχέ&ηααν. Ό Δίλχααοϊ, ύπονργδς των Εξωτερικών, ίητών τήν 4- ναβολην των ίιτβραοτήαία» τούτων, άνεκοί- να>σιν, δτι ή πολιτική, ή άχολου&ονμίνη
ύ.ιδ της ΓαλλΙας είς τό Μαρόκον δέν μηι-
βΐή&η ηοοως. 'Ε,ξαχολονϋονμιν, β'ττε, νά
δίδωμεν συμβουλάς είς τό Μαρόκον μή
ζητοϋντβς νά βΐάψοομιν ουδένα. ΕΓμβθα
2ΐοι/ίθΐ νά σνζητήσωμΐ* η&ααν παρανόησιν
ί)πς ηδύνατο νά λόβα χώραν. Σννίπύα των
αναχοινώσιων ή δ,ναβολη των έπίρωτήοεων
δεχτή.
νν^ννν
ΟΙ ΦΟΒΟΙ ΤΟΝ ΡΩΣΣΩΜ
ΛΟΝΔΙΝΟΝ, 26 Μάρτιον. — ΟΙ αντα¬
ποκριταί των Ιφημερίδων είς τό ύέατρον
*)ϋ πόλεμον αναφέρουσιν, δ"ΐι οί ΊΛττα>νβς
α<ολουθοΰσιν έκ τοΰ πλψίον διά ϋαρραλέων χαχοπτίύοκον τάς κινήσβις των Ρώοοαο* πρό πάντων Ιχ τής ηλενρας τοΰ ΚιρΙν. Βί? το ν«νι«όν στρατό'πιδον των Ρώασων Ιπι· κρατβϊ άνη^νχία σ.ά κινησεις τινάς της δέ ξιά; πχίονγος των Ίαπώνων, αΐτινες προ ξενοΐσι τόν φόβον μιά; νέας άποπβίρας κυ - χΐώσεως. σνντρόφων των φονευθέντος υπό των άστν- νομικών ύπαλλήλων. Σννέβηααν ταραχαί καί πολνάριθμοι σνλλήψείς. ΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟΝ διά τοί/ς τρο—,κοίτς Ήτο από πολλου παρατηρημ,ένον 8π α! γνώ- -,ΐί αί παρεχόμεναι είς τα πανεπιστήμια κατά τάς Ία-ριχιχς σπαυδίς δέν έπαρχοΰτιν είς τοΰς ί'ίτροίκ τους θέλοντες νά έξασκήτωσι τό έπάγ- γελμ,ά. των είς τους τροπιχού;, δκου νέαι ά- σθίνειαι χ «Ι &ργ«νισμοί άπαιτοϊίσι διάφορον θε- ραπευτιχήν. Ή Ελλειψις αυτή είνε σημαντιχωτάίη διά τοΰς στρατιωτικο!>ς Ίατροΰς οΐτινες κατά καθή¬
κον θά έπιληφθώσι τής θεραπιίκς χιλιάδων άν·
θρώπων.
"θπωε καλυφθή ή άνάγκη αυτή ο Τϊέμπερ-
λαιν ε'ισήγαγι *«τά την ύπουργίαν τού νομο ■
σχέδια Ιδρύσεως νέας ΊβΓριχής σχολής πρός
τοιούτον σκοπόν χαί αδτη τίθεται ήδη είς ένέο-
γειαι.
Η ΒθΥΛΗ
Η ΧΟΕΣΙΝΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΙΝ
— 'Η έκλογη Καοδίτόης
— ΑΙ ένόνάσεις
Χθές την πρωίαν συνήλθίν &ίς συνδιάσχε|>ιν
τό ϊκτον τμήαα βπως έχδιχάΐν) τό χυρος τής
έχλογής Καρδίτσης, εναντίον τοϋ οποίον έχουσιν
υποβληθή, ώς γνωστόν ένττάσεις ώς πρός τόν
έπιτυχάντα βουλευτήν κ. Τιρτίπτ)<<. Δέν δπήρ- χο' ίμως άπαρτία βίυλεΐίτών καΐ ό πρό»δρος τοΐ%τμήάα-ος άνέβχλε διά τό άπογβυμά την Εκδοσιν τής άποφάσιω;. "Άλλά κχΐ μετά μεσημβρίαν δέν προσήλθον άρχττοΐ δουλευταΐ είς τό τμήαα χ «Ι ίνεχα τούτου ανεβλήθη χαί πάλιν ή Ιχδοιΐις τής απο¬ φάσεως δι' αυριον βτ: θά συνέλθη χχι πάλιν τό τμήμ,α. Αυριον την πρωίαν συνέρνεται είς γενικήν συνεδρίασιν ή Βουλή. Κατά την συνεδρίασιν ταύτην οί προεδροι των διαφόρων τμημάτων των έχλογών θά υποβάλω¬ σιν ένώτιον τής Β»υλή< τάς έκθέσεις των επι τώ·» έχδιχασθιινώ'ν έχλογώ·», θά έκτυπωθοϋν αυται κ αί θά διανεμηθώσι κατόπιν πρός τοΰς κ. κ. βυυΆευ-άς. Μενά τήν υποβολήν των έκθέσεων υπό των τμημάτων θά ορισθή ή προσεχής Τετίρτη ώς ήμίρα τής ενάρξεως πρός έξέλεγξιν των έκλογών υπό τής Βουλής πρός καταρτισμόν τοΰ νομίμιυ αυτής σώματο? — ·Η έκλογτι τοθ Πρόεδρον 'Βλπίζεται, βτι έν:ός 3 ημερών θα περατωθή ή εξέλεγξις των έκλογών υπό τής Βίυλής οίί· τως ώϊτε τήν επομένην έβδομάδ τ νά γίνη ή έχλογή τοΰ Προέδρου τής Βευλής. — Έκλογικά δργια Σάμης Πρός τόν βουλευτήν ΣΙχμης χ. Ηλ. Ποταμ.ά- νον έστάλη τό εξής τηλιγράφημα έκ τής ε¬ παρχίας ταύτης. Άπίσπασμα ιύζώιων περιερχομενον Δήμον ολόκληρον (Σαμαίων) ιδία ΠκργΙ (Β" τμήαα) πιέζει παντί τρίπω ήμετέρους. Ταχυδρομικώς καθέχαστα. Ίατρός Ζερβός (πρώην Βουλευτής) — ·Η έπαναληπτικΛ έκλογτι Λακβδαί- |»ονος 'Βδημοίΐεύθη χθέ είς την Εφημερίδα τής Κυβερνήσεως Β. Διάταγμ,α, δι' ου όρίζιται ώ; ήμέρα έπ*ναληππκής έκλογής «Ίς την επαρ¬ χίαν Λακεδχίμονος πρός αναπλήρωσιν τοΰ απο¬ θανόντος βουλευτού Δημ. Ματάλα ή Ιδη Μχίου. ΜΕΤΑΜΕΣΜΥΚΏΟΙΜΣ ΙΑΙΑΓΤΕΡΑ ΤΗΑΕΓΡΑΦΙΚΗ ΪΠΗΡΕΣΙΑ Τ_Ν "ΑΘΗΝΟΝ,, ΑΙ ΕΚΛΟΓΑΙ «ί Κατάπλονς των άτ»ι»δρο|ΐόν_ν Τή'* εσπέραν ιτ]ς χθές καΐέπλευσαν είς τόν λιμένα τού Πειραιώς οί τρείς άτμοδρέ- μονες προερχόμενοι έκ Τήνου οποΐ) είχον μι- τ«6ί1 χάριν τής έκεϊ πανηγύρεως. ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΕΚΤΡΟΧΙΑ_ΕΛ_ ΤΡΙΠΟΛΤΣ, 25 Μαρτίου (ταχυίρομι- χώς).— Έν τή σιίηροίρομικτ) γραμμή" Τρι¬ πόλεως—Καλαμών *«1 παρά τόν σταθμόν Ίσαρι, ετέθη ύπ' άγνώί'ϊων μέγα τεμάχιον σιδηρου στρωιήρθς, έν κβμπύλη ΤινΙ αυτής καταλλήλως πρός έκτροχίαβιν τής άμαξοστοι- χ(ας, ήτις θα έπήρχετο, ϊιελθόντων των !ύο πρώτων τροχών τής άτμομηχανής βπΐ^ τοΰ βτρωτήρος. Εύτυχώς αντελήφθη τουτο έργο- ίηγός τ;ς τ«1ί έταιρείας καί εΐίοποίηβε τον μηχανοίηγόν, 8»τις ήλάττωσε τήν τβχυτητα τής άμαξοστοιχίας καί προέλαδεν οίΐτω^ την έκτροχίασιν, ήτις πολλα θβ ήρίθμΐι χα%· ματα, άφ' ενός μ«* έ* τής μεγάλης ταχύτη¬ τος, «V ετέρου δέ έκ τοθ κ«τω·«ρο«ς τοθ έδάφους. Ώς δποπτος τοθ κακούργου τούτου ίιαβή- ματος. Θεωρε7ται υπο των ΰπαλλήλων τής Έ· ταιρείας β έξ Άνϊανείος Λ. Δημητρόπουλος, έπειϊή ώς άμελής άπεπέμφθη προ ολίγων η¬ μερών τής υπηρεσίας βΰτή*ς. ΑΧΤΤΝΟΜΙΑ ΜΥ_ΤΗΡΙδΔΕΣ_ ΕΓΖΑΗΜΔ — «Αρπαγη μιβς κόρης Εξωθεν των Α¬ θηνών — Όκτώ όηαγωγεΐς καΐ ψονεΐς Πρό δύ3 -ηι-ΐραν ή άνχχο:»ις πυρετωδώ; έρ· γίζετ*ι πρός εξιχνίασιν κ^κοηίεστάνης !«ν«1 τιρατώδευς εγχλημα-ι*ή< πράξεως, Ααδουσης χώραν μεταξΰ τοϋ χωρίου Κουκουβχουνες καί •Ηρακλείου καΐ έκτυλιχθε'.σης δπό τας ιξη$ νΙΧΙΛΛ Ο ΠΛΟΠ ΤΗΙ 5ης Μ01ΡΜ ΠΑΡΙΣΙΟΙ, 26 Μαρχ.ον. — Έπιοχέλ- λονσιν έκ Ζηβοντψ, δτι δ ρωααιχός ατόλος χον ναύαρχον Μπογαΐώρ Ανβχώρηββ χι?ίς την ίιπέραν δαυ&ννόμινος πρός δυομάς. Τα πάντα «ύρίσκονται βίς καλήν κατάστασιν έν τω στόλω τούτω. ΤΑΡΑΧΙΙ ΕΝ ΠΕΤΡΟΥΠΟλΕΙ ΠΕΤΡΟ ΥΙΙΟ ΑΙΣ, 26 ΜαρτΙον. — Πλέον των 6,000 Ιργατών προέβησαν »1ς ϋορνβώδεις διαδηΧώαεις ίνανχΐον χον Ταά- ρον ΙηΙ τή βΰχαιρία τή; χηδείας ενός των (ΐς βυνθήχας. δχΓώήμιρώ/ κ«1 «ο» ώραν 9ην «ερί- «ΐήν *βτήρχ»τβ ϊπό Κουκου6*»ν,νες *«*»*π«ΐνήν *βτήρχ»τβ ϊπό Κκς ΙιΐίΐΊί -" «Ί< Ή?άκειον έν συνοδεία υπη- βεββϊπνίς, νεαρχ ίσον χαί εύιιδής κορασΐς ήλι- κ(«ς 11 περίπο» έτών. Τδν δρόμον ίμως τής χορα.Ιδος διέχο]-«ν αποτόμως έμφβνισθέντες ίχ τινος ναράδρα; τρείς άνδρες, οΐτινες λυσσαλέοι έπίπισα/ κατά τής χορασίδ,ς την οποίαν πιρά τήν ϊμμονον άντίΐτασίν της καί παρά τάς Ιχΐ- τευτιχά,ς της > κραυγάς άπήγαγον βιαίως πρός
έί άδ
— Τό ίγκλημα
Άπό τοΰ σημείον τούτον ή δΐτίθεσις άρχεται
νά χαλύπτεται υπό μυΐτηριώδους εντελώς πέ-
κλου, τοΰ 1«»ίου τό πάχος Ιτι πλειό:ερον
λαμδάνει διαστάτεις,εκ τοΰ «τι ο συνοδιύων την
κορασίδα ΰπηοέτης άδιχη6ιΙ« φαίνεται υπό τής
φύσεως χαί πλήρης ήΧιθιάτητος είνε άνάξιος
νά ίιαφωτίίΤΙ «λ'είωί τό έργον τή; άναχρίσεως.
Καθ* «{ 8μω; ήμεΐς Ιχομεν πληροφορίας, &χ*
τή ιξαφχνίσει των τριών άπαγ.ογέ'ων ιχνίφίΐνη-
σ«ν χαί πέντε Ιτεοθΐ, οϊπνις ^έν σννν»νο·ή-ΐ»ι
*?οβ«νώς ιθρι»»·!"" γ"* ,; ?^
εξεδίωξαν διά λίθ,ίν τόν έν απολιίωϊει δια«-
λοΰντα δπηρέτην, συνεννόβηταν μιτά των τριών
ΤΑ ΛΗΦΘΕΝΤΑ ΜΕΤΡΑ
Η ΦΡΟΥΡΗΣΙΣ ΤΟΝ ΤΜΗΜαΤΟΝ
ΧΑΝΙΑ, 26 Μάρτιον
ώρα 11 μ. μ.
Ή αύριανή ήμέρα είνε κρισιμω¬
τάτη έ^βργουμένοαν των ίπαναλητζακών
έχΧογών τ ?)ν ψημχιων έκείνων είς ά
έματαιώ&η ή &κλογή την
Κυριακήν υπό χών έηαναστατών.
Τα τμήμαΐα ταδΐα φρονροδνΓαι
Ισχυράς αΐρατιωτικής δυνάμεως διά
τδν φόβον νέας εΐσβολής των έηανα·
σταΐών χαί ουνεηώς μαιαιώσεως τής
έκλογής.
Είνε βέβαιον δτι χαϊ αυριον τχολλοΐ
ολίγοι θά προσέλθουν νά ψηφίαουν.
Η ΣΤΑΣΙΣ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ
ΦΟΒΟΙ ΣΥΓΡΟΥΣΕΏΝ
ΧΑΝΙΑ, 26 Μάρτιον
"Ωρα 11 μ. μ.
Πολλαί ΒνοπΧοι δμάδες έπανασχατι*
χαί πβριφέρονιαι είς τα πέριξ των τμη¬
μάτων, δπου πρόχΒΐται νά ένεργη&ώσι
σήμερον αί εκλογαί,
Σοβαροϊ φόβοι υπάρχουσι συγκρού*
σεων αυτών μετά τής φρουρούοης τα
τμήματα ατρατιωτικής δυνάμεως.
Έν ή περιπτώσει οί Επαναστάται θβ·.
λήσουν νά ματαιώσουν καί πάλιν τάς
εκλογάς^ τα διε&νή σΐρατβύματα δέ» θά
κιυπήσουν αΰτούς.
Έκτος των φρονρών των τμημάτων
ένισχύ&ησον επαρκώς χαί αί φρουραί
των πόλεων, δπου θά ένεργη&ώσιν αί
εκλογαί.
πρώτων Ινα γείνουν συνεργοΐ τής χπαγωγής έ-
χείνης.
Τό τελευταίον αναμφισβήτητον, δμ,ολογεϊται
ί υπ^ τεΰ δπηρέταυ, όττις μέχρι πρωΐας
ανέμενε Χρυμμέκος επί ματαίω εντός τινός χα-
άδ?ας την διέλευσιν των χαχούργων ή τής χο·
κσίδ^ς. Καί οίαν πλέον τόν εΐρΐν ή πρωίχ
ιπογοητευθεΐς, μετέβη είς τοΰ χυρίβυ τού ευρι¬
σκόμενον παρά τινι έπαύλει εις ,,Κουχουβάουνες,
είς 'ά> άφηγήθη χαί τό συμβάν.
—ΤΗν έφόνιιό"αν ε
Παρήλθαν $μως οχτώ καί πλέον ημέραι καί
ου α Γχνος χάν κορασίδίς ανευρέθη. 'Ο; ήν επό¬
μενον ή επι τόσας ημέρας έξαφάνισις τοΰ κο·
ρασίου ήγειρε τάς δπβνοίας τής άναχριτικής
άρχής, ήτις τελιυταίως μίλις Ιλαβε γνώΐιν τοΰ
έγκλήματος, χαί μετά σπουδής ενήργησε πρός
ανακάλυψιν τώ» δραττών ή τέλος των Ίχνών
τής διαβάσεως αύίώ',
Παται 5μως αί ενεργειαι -η< οχΐνιται {τι α¬ πέβησαν είς μχιην, διότι τό μονον τό οποίον επί τοΰ τοπου τοΰ έγχλήματος ευρέθη ήτο δ πϊλος τοΰ κορασίου καί τίνα &Χλ« ·ίτ^:'ματϊ της έτχι· μίνχ χαί τή5ι χαχεΐσε χείμίνϋ, έμφχ/ή τεχ- μή)ΐα τού έγχλήμκ-,Ή. "Ηδη όμως ή άνάκρισις στρέφεται καί είς α ήν εΰλογοι δπόνοιαν εάν πρός συγχάλυψιν τοΰ πρώτου έγχλήματος δέν επηκολούθησε χαι δεύτερον, τοΰ φίνοι τοΰ κε· ρασίου. Δέ είνε διόλου παράδοξον ο! Ιθλιοι ούτοι ά,ναλογισθέντες μετά την χπαγωγήν τάς συνε- π:(ας αΰιής χ αί φοβηθέντες τόν νόμον, διά νά μην άνακαλυφθώτι νά εφόνευσαν τό δυστυχές κοράσιον τό σώχα τοΰ δποίου τίς οίδε π»ΰ^1 ψ Α.9ες την νύκτα μάλιι, «ιριήλθεν είς γνώσιν μας τό Ιγκλημα έζητήταμεν πληροφϊρίας παρά ής άστυνομίας ήνις μας επληροφόρησεν ότι οΰ:ε Ιδέαν Ιχει περΐ αΰτοΰ. Τό τελευταίον έντιίνει περισσότερον τάς δπο- νοίχς ημών ?τι τό Ιγχλημα είνε τόσον φρικώ· δι; χαί πΐριέχει τοιαύτας φριχώδεις διον μυ- στηριώδεις λεπτομερείας ωττε πρό τή; τελείας ςιχνιάσεως αύτοΰ χαί τής συλλήψεως των δραστών., ή άστυνομιχή άρχή νά μή δύναται ά δώση ουδεμίαν πληροφορίαν. ΕΙΣ ΙΕΡΟΣΟΛΤΜΑ Ό "Ομιλος έπιχειρών το τρίτον αυτού προβκύνημα είς τον Π. Τάφον δέχεται ϊηλώ- σεις των επιθυμούντων νά μετάσχωσι τούτου. Αί τιμαί Α' θέσεως 215 φρ. χρ. Β' 175 Γ' 65. ΟΙ προβκυνηταί θέλουσι* έπι6ϊ| τοθ ήλεκ· τροφωτίστου καί μεγίστου ατμοπλοίου «Βασί- λισσα Όλγα» άναχωροΐντος τήν εσπέραν τής 6 Απριλίου. Πληροφορίαι παρά τφ -{ρ<χ<ϊΐΙ<ρ το3 Όμί· λθϋ. Λεωφόρος "Αθήνας 30 έν Πειραιεί. ΚΗΛΕΙΑ Τον προσφιλή ημών υ(6ν χαί αδελφόν ΑΝαΣΤΑΣΙΟΝ Δ. ΦΕΞΗΝ 'Εχδίτην (έτών 35) θανίντα χθές την νύκτα κηδεύομεν σήμερον ώ ■ ραν 3 1)2 μ.μ. έκ τής οικίας τού (όδ6ς Άγίου Κωνσταντίτον 44) είς τόν ναόν τής Χρυσοσπη- λαιωτίσσης. Παραχαλοΰνται οί συγγενεϊς χαί φίλοι δπως «υνοδιύιωσι τήν έχφοράν τού. Έν Αθήναις, την 27 Μχρτίου 1905. Ή μήτηρ Οί άίελφθι Ελένη Α. Φέξη Γεώργιος Δ. Φέξης Ιωάννης Α. Φέξης Χρήθτοζ Δ. Φέξης Αριστείδης Γαλανός Μαργαρώ Γ. Φέξη Χρυΰάνθη Γαλανοϋ Άγγελχκη Ι. Φέξη |Ή παρίϊίσα ίεωρηβή'τω ώς ιδιαιτέρα πρίσχλησις) ΎΨΙΣΤΟΝ ΕΓΠΣΤΗΜΟΝΙΚΟΝ ΓΕΓ0Ν02 Είς εκατόν εϊχθσι περίπου άνέρχονται οί σωθίντες διά τής θεραπείας ημών φθισικο), προγρ*φ«'ντες δέ πρότερον ΰτό τής έπιστήμης καί (κατά τήν φράσιν τω·)) τα μαλλοκέφαλά των είς άλλας θεραπευτικάς μεθόδους άνω- φελώς έςοδεύσαντες' Ινιοι δέ καί είς Σχνατό- ρ'.α ματαίως μεταβάντες. 'Εκ τούτου, δέν ήθελεν «ισθαι 5τόπον,φρο¬ νούμεν, εάν προστεθή ενταύθα, δ'τι μέ τό χρη- ματικον ποσόν, τό όποΤον εύρηται είς τήν διά¬ θεσιν τής επί τού Συνδέσμου κατά τή? Φυ¬ ματιώσεως "Επιτραπή; καί μένει, επί έτη ήδη νεκρόν, ό';ι θά έσώζοντο μέ τουτο χατ' ίτθς διακόσιαι (200) τουλάχιστον άνθρώπινα; ύπάρξεις ασφαλώς. Προσεχώς. Διατί ή φθίσις έπιπολάζει παρ' ήμΤν, μεθ' ο'λον το υγιεινόν καί τερπνόν κ«1 εΰκραές τοΰ χλίματος, δ'ος ίέ προσειπεΤν χαί γελόεν τοΰ ούρανοΰ. Καί διατί έκ ποφαλλή- λου πρός τοΤς άλλοις, καί ό ίχφυλισμΌς, ώς γενεσιουργος αίτία τής φθίσεω;, έξαπλοΰται όλονέν έν ιτ] χώρα ημών. Ό έξ Ηπείρου Ιωάν. Παπακώατοις Φ^ισΐατρος χαί φαρμαχοποιός _-—-—_——————_·—. ,— ■ Ιϋ 11. «Ι (Ι ΙΐΙ Ι., παρακαλούμεν ίταν άγο- __________________ράζητε τήν 0 τβωβ Μουβ- ββΐίπθ Βΐ'βΙίΐηά,ίιότι ύπάργει κινδυνώϊης παρα- ποίησις. Τό προϊόν τοΰ-^ -"^-οχθν πρός δια¬ τήρησιν τής έπιδερμίδοί ·''—"?.* άνδρας «Ιν« γνήσιον μόνον 8ταν φέρτζΐ επί τοΰ κυτίου και τδΰ δοχείου τάς κάτωθι βύο υπογραφάς, εμοΰ καί τοΰ γ«νικοΰ άντιπροσώπου μοί) κ. ί· Μ. 8ο1ι&ρη·8ΐ (όδός Καπνικαρέας 11, Αθήναι). ΜΑΒΑΤΗΟΝ ΟΊ π«γ«βμ{ως γνωΐτοί ο'νοι Μαραθώνος τοΰ κ. Π. Σχουζέ, πωλοδνται είς άπαν τα τα έδωδιμοπωλεΤα Αθηνών καί Πειραιώς ώς καί είς τάς κεντρικάς αποθήκας. Έν Αθή¬ ναις παρά τώ κ. Α. Παπαδοπούλφ όδός Βθυλή*ς 14, έν Πειραιεί* παρά τώ Γΐωργίφ Κόλα Στοα Ριζάρη 8. ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ — ΝΕΥΡΟΛΟΓΟΣ έν τ£> 'ΕΟν.
Δίδεται καΟ' εκάστην 3—£5 μ. μ,.
82—Όδός Άκαδτιμίας—82
Δήλωσις
έχ των ΙιδώθΓαΙοΪΓββ ΒγθΙ&ικΙ, ίνοη.
ΟΡΘΟΠΕΔΙΚΗ
ΧΕΙΡΟΥΡΠΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ
ΙΩ. Γ. ΧΡΥΙ0ΣΠΑ9ΗΣ ιατροσ
Επί 12ετ(αν έν Βΰρώπη σττουδάσας, θίρα-
πιύίΐ έν τή Κλινικτ^, τού [Χειρουργεΐον, Αϊ-
θουσα θβραπευτΐ'κών μηχανημάτων, Γυ-
μναύτΛριον, Ήλεκτριθμοί, Μαλάξεις δι'
ηλεκτρισμόν, Θερμοαεροθεραπεία, Δωμά-
—α δι' άσθενεΐς] την Χωλόττντα, Ραχϊτιν,
Παραλύόεις, Στρεβλώσβτς, Έξαρθρώματα,
Κατάγματα, ιΐρόσφατα ή καχώ;Ίιΐθέντα, Ρευ-
ματισμοΰς χρονίους, Άρθρίτιδα, Δυθμορ ·
φίας ρινϊις, ΚΛλας χλ, αρθ. χά! χειρ. πα-
θησεις.
Έν Άκτινογραφικφ 'Βργαστηρίφ φωτο·
γραφίζονται αί παθήσεις των όστών, έσω-
τερνκών όργάνων, λίθοι κύστεως, νεφρών
χ αί θεραπεύοντατ διά Ραΐντγεν άνωδύνως
χρόνιαι πληγαΐ καί νοσΛματα τοϋ δέρμα-
τος, δγκοι, Λ ύπερτρίχωσις τοΰ πρόσω¬
πον, Λκροχθρδώνες (ίληίς) κλ.
Έ» Όρθ. Έργοοτασίω χατατκευχζονται
υπό Γερμανοΰ Όρθ. Μηχανϊίματα παντός
ιΐδους, Κορόέδες όρθ., Τεχντιτα μέλη, Έ·
πίδεσμοι, Έΐχιδιορθώσεις ϋπ^ ίατρ. δδηγίας.
Παραγγελίαι ανευ ίχτρ. πληρωμής.
'Ωραι ίηιαχίψεαος 3 — 5 μ. μ.
Δι' απόρους Τρίτην 11—12.
ΟΛΟΣ ΑΠΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Δρ. 10
ΠλατΐΤα Όμονοιας
ΜΕΓΑ
ΕΜΠΟΡΟΡΑΤίΤΙΚΟΝ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ
ΣΠΚ. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
12 Στάδιον — ΑΘΗΛΑΙ — Ϊτα5ίον 12
[Έναντι βουλης]
Γνωστοποιούνται οί άξιότιμοι
κ. κ. πελά.τα.ι τού ανωτέρω κάχα-
οτήματος ώς κ*1 πάντες οί επιθυ¬
μούντες νά τιμήσωσι τουτο διά
Ηαραγγελιών· των ότι παρελήφθ*ι
απασαι, ή συλλογή των έαρινό&ν
καί θαρινών ύφασμάτων.
(Έη χον γραφάον χον καταστήματος)
ΓνΙΕΓΑΝ
ΕΜΠΟΡΟΡΡΑΠΤΙΚΟΝΟΙΚΟΝ
ΟΔΟΣ ΣΤΑΔΙΟΥ ίΜΤΩΘΙΙ ΚΡΙΚΜ101)
ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ ΚαΝΕΛΑΟΠΟΥΑΟΥ
ΤΑ
ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΕΩΣ
ΛΟΝΔΡΕΖΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΡΙΣΙΝλ
νησιν ταύτη", ήτις διήρκεσε μέχρι
Η
τα έπΐιιιΐλ τηι Αγγλ βιθμοοηκησ
Χθις την 3 1)2μ·· μ· έγιναν, ώ; προηγγέλβη
εις την 'γγΧικήν αρχαιολογικήν σχολήν τέ έγ-
«βίνι» τής «ΒΐυΑ,ιοβτίκης Πένροζ»
Ά«δ τής ί μ,, μ. ήρχισεν ή συρρ·ή τώ» χε-
χληιμέ ών, τίος δπίίους 6ΐτι5{^ιτο ο διε»*3υν-
τής τής 2/,'λής κ. Μ^ζανχετ,ή χοσμητ-ε'ΐ τής
ίχολής χ «Ι ή κυρία Μκ4ζανχετ. Μεταξϋ αυτών
4 εχρίνετβ έκτβς πλείστων μελών τοΰ α,ρχαιο·
ν.ογ. Συνιθρίου,δ δκιυργδς τής Πχιδίίαί χ,
Κβρε,πϊνο;, όλίγιι διυλευτα!, δ Πρ'ίτανις χ.
Λά|ίπρος, χχΐ τινις των ημετέραν άρχ»ι ολίγων
6ΛΐρτέρίΙ δέ τδ Ιπρβν φΰλον μιτ' αριθμόν. 'Η
μιίρά έλΧ4 κομψή αί)ουσ« τή; 6ιβλιοθήχΤ|«
ήτο πλήοης περΐ τή* 3 χαί 45 δτε ίβ'κετο ή
Βαϊ. Οίκογίιιΐια «3β« κ«1 ΙχηρύχβΛ, ή έναρξις
τής εορτής.
Πρωτος ϊλαδε τόν λόγον ο χ. Μα<μ(λλαγ δι· ίθδυ/τή; τής έν 'Αγγλία 4λλ. άρχΐιολογιχής εταιρΐα; χαιοιτίια; έξ όΆμαΐος τής πχτρΐδος τού την σχολήν χ αί συγχίριΐς 8·.ά τας πριόδιικ. Τούτον διεδί/θή είς το βή/,α ή Α. Τ. β Διά- δοχος. ίατις άπισύρας υκωχρον 3«ασμά ίμπε· τιισμένον έν τω κέντρω τής β βλΐίθήιης 4πε· χάλυψ> πλάχβ έκ λευκόν μαρμάρβυ, έφ' ή: ά¬
νωθεν μέν έμνημονΐύε-ο άγγλισ-Ι ή ήμερΓ>μη-
ν!α τής γεννετής καΐ τού θανάτου Πέ»ρ'ζ, κα¬
τόπιν δι 'ελληηίτΐ έπίγραμμα εις αρχαί ούς ττί·
χο«.
Τ-ϋ; τελευταίους λό/βυς τοΰ δ-.αδο'χου χχτϊ-
χαλνψ*ν ζ-ιίΤ,οα χειρδχροτήματοτ,μετά το3:ο δ'
ωμίλησε δι' ολίγων ο κ. Σεΐιλ ΣαΙΐτ, δ ευ-
ίυνιής τοΰ Βρεττανικόν Μιυσείου, μνητθεΐς
<«ν Ιργβυ γ υ Πένροζ, τοΰ ί>*;ίου β'ρώνυ,χος
ιιν· ή έγχαινιζ»μίνη (Ι-.έ^ιοθήκη.
Κατόπιν Ιλαζι τόν λόγον ο Ιλλοτι διεοθυν?ής
ττ,ςέ-τανθα Γαλλικής Άρ/βιολο/ιχτΡ,ς 2/,ολής
χ ΌμΜλ, ίττις ϊιβ χαλλΐίπϊστάτοο >έγ>υ δ·.·
ή>θιιμίνου μΐ ι'χό'ϊί κ αί £<6η ρητορικα,ί/«:- οίτιβι ϊήν σχολή» έ< μίρους τήί άρχβιοτίρ«ί ΐδιλφήί τη<, ·>ή< Γβλλικής, ίφ-έρωσι δ* >ίξ«ι«
βίδασμοϋ χβί ιϋγν<Λ·μ·(ΐύνης «ρ^ς τον «ς χον μύβτην τής «ρχβιολογιχήί έπιιτήαηί Πίρβξ. Μιτ* τόν κ. Όμ·λλ ωμίλησαν «λληλοδιαδό- 'χωςοΐ Χ. κ. Κόνζ», διευ«υντή< αή; Β<ρολι·»α(α« Άχβδημίβς κ»Ι Χυλερ, Άμ«ριχα.δς άρχβιολό- γος. Τούτους έιτηχολοΰίηιε προιφώνησ'.ς ιοΰ Λιιυθυ.τίΟ ιήί Σ/.ολήί χ. Μπόζανχε-, έχφρί- β*ντο< θιρμ«< ιΰχαριστίας πρΐς την Β*σ. Ο'.χο- γίνιια» χ«1 τεΰς καρ«σ?ώ:α« δ:ά τό ενδιαφ^ρΐν «ύτών υπίρ »ή; βχολή;. ΕΤτα χ.«τίλ«6* τό ^ήμ« ο κ. Βχ" δβτάϊν, δ εο- ίυ«ής ιήί 'Λμιριχβνιχήί *ρχ. «τχοΆήί, αυ,ηΐϊ θίίτατα (χιρρβιαθιΐς «εοΐ τοΰ «γου τή; σχολή;. Μ(τά τουτο τ Β. Ο'.κβγί^ιι» σονιδιυΐμ·έ>η
ίιχό τοΰ χ. χκί τή< κ. Μπόζ·*κιτ πιριή«θι τέ διβμιρίβμβτ* τής σχβλής, βΙ δέ συνηγμί<οι ώδηγήίησβν ιί< τον χήκον, ίπου επί τρ** ζύν ίΐϋΐν τοπιίιτημίνε; Ι ■ίφ-ρχ «νκψυχτιχά, τοϊ; «Ρ'«·ίρβηιτβ» δί τέΐον, σά·δη-τς κ«1 γλιχύ- ντιατα. Μιτ' όλίγίν ϊφ^βσεν ε'ι< τ» χυ'λιχιΐον ή β. Ο'ιχογίνιια ττροσηνέίτατ» δέ ο Β«σιλΐϋ; χ«! ό Δ,ιάδο/·; ΐχαιρέτων πάντας χ«1 διιλέγοντο μετ» των 5ι«φίρων «ρχαιολόγων χαΐ των χυριών -ών. Πιρΐ ώραν δέ 5 Ιληξε» ή ώραία κ*1 άληι^ύ- <Τ|τος άληθώς έιρτή, δ ά την επι τί·» τή< οηοία< ίλοι βυνέχαιρον άποχωροΰντιςτον κ. Μπόζανχετ. ΤΙ ΘΑ ΓΕΙΝΗ ΣΗΜΕΡΟΝ Σηιαρον τή 1 |]4 μ. μ. άνβχωροΰβιν αί δ·.έ τή·» ΈΧιυ3Ϊ>« άιιβξοστοιχίαι πρ^ί άρχαιολο-
γιχήν έχδραμήν. Οί ξ 4. ο ι θά πιριιβγΐσβώτι τόν
ιχιϊ ν»ον τής Δημητρός, θχ έπιστριψωσι δέ τό
Ιϊπίρβς χ«τά τίς 7 1)2.
Τή· 9 μ. μ. δίδεται ϊϊΐτιρΐί έν τή Γβλλιχ^
Σ/ολή 1»8α δι* ίδιαιτίρων προβχλήβεων έχλή-
ίηίβν οί παριπιδημοΰντις άρχαιολόγοι χ*1 ξί-
νοι. Τ« έ—1 τή< δδοΰ Δ δότου μέγαρον διακοσμη· ίΐν χβτ«λλήλω< μ. τ6 θβυ^άσΐ'.ν ίτχρχον τού β» ιΐλιύβγι είς χύματα «ρωιος χαΐ θά πβροθ- «ιάσγΐ μίαν από τίς ώραιοτίρας άπολαύτιις διά τοϋς ιΰττιχιΐς «ροσχεκλημίνοιχ; τοΰ διευθυντού χ. Όλλώ. Έπίσης Ι Διευβυντή* τής Γερμανικής Σχ»- λτ,ς χ. Δβΐρπφιλδ θ« Οπεδεχθή τ·ύς ξί>ονκ τβυ
ιί< το ΙιτΙ τής Ιδοΰ Φιιδίιυ μέγαρον τής Γερ- μί,νικής 9χολή^, ϊιτου ία δ.6ή τιμητική εΐ«- ρ!ς έν μΐβω έχ)ιχτοΰ κύχλοο ηροσχεχλημέκων —ρος τι,ϋς ίιποίους τοιον ιύγινώς ιρίριται «άν- «τι ο διαΛριττήί Γερμα β« Λ Η ΔΕΞΌΣΙΣ ΕΙ ΤΟ ΔΗΒΙΑΡΧΕΙΟ Κατέ δ βτβγήν τοΰ κ. Δημάρχου ή άπ^ προχβΐς πυρετώδεις εργασίαι ιτρΐς χβλλω- πισμό- τον Δημαρχιίου Ινθα ώς γνωστόν δ κ. Δήι*αρχο< θά διξιωθ^ τα μίλη τοΰ ϊρχι^ολι- γιχοΰ συνιΕρίου. Λεμπήρες ήλεχτριχοΐ νίοι έτοποθιτήίη»«ν ΐντίις χ αί έχτό; τ·ΰ χαταστήματο; το £*λιιον 5ι φως τοϋτβ β« κρ«ο$.δ() Ιδιαιτέραν βΐγληκ ι'< τό Δημαρχείον την ΐτπΐραν τής αυριον. — Τό κρόγρα^ι^α Την 9 1)2 ώρα< τής αδριον ο κ. Δήμαρχος μιτα τοΰ Δτ,μοτικοΰ Συμ.5ου>ίου θε 8ιξ ωθ·ζ
τβυς ξένιυς έν τψ Δ',μαρχιίω (ν έπισήμαι περι-
6ολή, τί.ΰς βπβίοτκ έπιτροπή (χ τοΰ Δημάρχου
χ«1 Δημοτ. Συμδούλων θ« ϊδηγ^ είς την με¬
γάλην είθουπα* θ«υμασίως δ.αχιχοσμηιίνην
χαΐ ίπο ίπλετον φώς διβχεομί*ην.
Ά«έν»ντι ακριβώς τής μεγάλτ,ς θύρας τοΰ
Δημαρ/ιίου έν τω κχβίτω «ρός την εΤτοδον
διαίρίμψ θά παιβνίζουν ή Μουσ:χή τής Φ,ί^ορας
χϊΐ ή ορχήβτρα τοΰ ΔιημοΓΐκοΰ θ*άτρο«.
Έκ των ίιτΐ'τήμων 9α «αρβστονν ή Α. Β. Τ.
ο πρίγκηψ Ά^δρίβς μή π«ρ«»-α« «ροχΗ; *Ίς
την Άχρίπολιν, τ!) 'Υ—οργιχβν Συμβούλιον χαΐ
«Ι ^ιυλιυταΐ Άττιχήί.
Κυλιχεΐον πλο«9ΐώτ«ι:ον έν Ίδιχιτίρω 8
ρί*μ*τι τοϋ καταβτήμϊΓθς θ» δί
— ·Η λαν«αδηφορ{α
Την 10η< Ί< τού ΙΙίνιπκΐτηαίοιι 9χ ϊχχνή- βοι»» λαμιτειδηφ'ϊρεΰνσις <<1 φοιτητβι αχολουθΐύ- μινοι 6*4 των Συντεχνιών. ΟΟτω διά τής 6δίΰ Κοραή θά χατέλδοον πρός την οΒον Αθήνας χ»1 6» «ΓθΛ>ι»ύ(ΐου< *νώιΐιον τοΰ Δημ«ρ/_ιίθ«, ά—6 τον εξώστην τον όποίβυ θ» π«ραχολου9ή- οουν την λαμπαδηΦορίκν οί ζίνοι. — ·Η φωταγώγήιΙ»ς τΛς »Ακρο«όλίως Την 1 π«{;« τίτχρτον ίχ?ι6ώς δ* φω;αγω- γηθή ή Άχρέπίλις, θχ δι«?κί>γι 8ε ή <ρυτ«γώ· γητις 4«1 τρία τέτ*ρτα τήί ώ?«ί, χατά το ·κί· ρ«? ϊε ταύτη< θε κ«ή θαυμάσιον έ — ·Η «αοάό*ταόις τΛς «'Ανίΐγ Αυριον Διυτίραν ίν τψ ΙΙαναίην»ϊ<ψ Στ«- ϊ(γ δΐδιτβι πρβ« τιμήν των μ»ών τοΰ 'Λρν_«ιθ- λογιχνί Σ^ιδρίου ύπ6 τή.- Έ:«φί«ί «ρχ*'«ν δ»βμά;ων ή β'Α·»τιγάΤί|» το5 'Σθϊ,οκλέους. Την ΆντιγΑ^τ,ν β» οΐΜουβτή ή χ θ«ώνη Παπά, την Ίσμήνην ή χ. Άντϊγόνη Μαυρομι/άλη, τί ν Κρίθιτ» 6 κ. Ν. Κυπκρίααης Δ. Φ. Χ «Ι Άο- . Ε'ισιτήρια πρός 8,). 3, διχ τβυ; δρ. 1 χα( πιΐς 50 λίϊττά πω'λοννται »Ίς τί ιιιρ(π-·ρο< τής ιιλατΓ(ας τον Σοντάγμοι- ΕΦΘΑΣΑΝ ΕΙΣ ΤΟΝ είς τό Κ«φ;νεΐο» Πάγχίΐον κιΐ είςτο 2:«- ν. Προμήνδιται συρροή Μβμι» «Όλλοΰ. ΙΤΖΗΤΗΣΕΙΣ τήχ έ;·ή·ς ίκιστολήν : ί Ό Έπικοΰριος Απόλλων/ . 2υντά«τα, Ό χ. Κ«6βχδ!ας έιτ*ν{λ*δίν ίτ* «ρ* δ.ετίαί ρψ είς τ* πρ>χ-ικά τή: Άρχβιολογιχής
Εταιρείας τί<ρ^ τού ναού τοΰ ΈπΊχουρίου Ά πίλλωνοι; τής φ'.γβλιίάς. Ήγέρθην χβΐ« τήν βημ»ρινήν βονεδρίβν τοΰ Α,' τμημβτος, ϊ»α έχθέτο* **ρ«τηρή»ει« τινάς έιτι τοΰ ζητήμβτος, ά,λλβ το χατακεκονημίνον άχρ*«τήρΐΐν αφ' »νίς χΐΐ ή ενώπιον των ξέΊκον ορειλεμένη παρ' ημών έψεκτιχοτης, Ιτι το πρ«· χεχωρηχος τή; ώρ»< μί ηνάγκασαν νά έχθίσω ένΓβΰθβ τάς αντίρρησις μοι>.
Ό κ. Κ«66αδίας λίγιι, 8τι ουδέν Τχνος ^χ-
Θρ5ΐ> εδριν, ουδέ Οττήρχεν επί τοΰ δ*πέδου τοΰ
5 χατά την σΐ,οιέή» στιρίωσίς τις διά νέ δ-
ΡΡ" "·' Η^γ« τι ίγαλμα. 'Κντιΰ·
βίν συάγει ί"ΐ τό ίγαλμα θ« ήτο μικρόν καΐ
χαλχοΐν 5'ϊυ βχρουο
Ταυτα δ&ν ιίνι ίχριβή· πρώτον οί άρχαΐοι
κ«ι μάλιστ* οί τής κλβσιχήί έποχής καΐ δή ο
'1<ΐν:ς, & άρχιτέχτων τοΰ ναού έχιίνου, έτή- ρουν ιον κανονβ τής σχέσεωο τού άγάλματος λοΐ'-ριίας πρός το< ναόν, έν «^ ή"< τουτο, χκι τϊνάτταλιν· μικρόν α?α άγαλμοι έ/τος μιγάλου ναο3 η μέγα έντός μιχροΰ χντίχιιται σοβαρώ; είς τόν μίγαν ^*»ό/α, &Υ ίν θ«υμάζ<ται ή άρ- ^ί τί/νη. Άλλά ή μή ιδρισις Ίχ»ών βάθρου πώς έξ—- γιΐτβι ; βδ?η έρμηνεύ^τοιι χάλλιστά 4; εξής* "Βγραψα άλλοτε περΐ τής γνώ,ιης ταύ ής τοΰ Καββαδίου, ι'πών, οπ τό άγβλμα λιχτριΐας ευρέθη ΰτό τοΰ Σ-άχλελβεργ χαΐ των βονερ- γα-ώ/ βύτοΰ χ«1 ήτο δπ'.ο<ρυΐιχοΰ μΐγίθιυς' ή αΰτοΰ εδρίσκννται έν -ω Βριτταηχω Μιυσείω, «Ίθούϊΐ(ΐ Φιγχλείβς. Τουτο ή^νοίΐ ο κ. Καβοαδ'ας πρό 5ύο έτών, μαθών δέ παρ' έμον τότε έχφράζιι νυν την ύπ^θιτιν, 8τι θά ήτο π«υ Ιξα> τοί ναοΰ.
Τουτο διν κληθίς' το ά/αλμ« ούτινος τα τε-
μά·/ι« ιδ3ίθτ)βα·< ή"τβ άκρόλχθον, ήτοι χατε σχιυασμένον έκ ζύλου1 μόνιν ή χιφχλή, αί ά χρ»ι χιΐρις καί τα πρίσθια νών άχρων ποδών ήσαν μκρμάρινα' οΰ-ω τό βάρος τον κγίλματος καίπερ δπερφυτιχοΰ συμφώνως π:ός τό μόγιθις τοϋ ν«·ΰ ήτο ελάχιστον χαΐ δεν δπήρχιν ινάγχη βίθβου β·ρίος η3η έκ τής στοιβής πρ ί)κελο· γιζομίνου. 'Ετίραν άντίρρησιν Ιχω ως π;."*; ιήν έπωιυ- μίαν τοΰ ναοΰ. 'Ο χ. Κα66*δ£ας είρϊν Ιχνη 8πλων χ«1 νομίζιι, ίτι έχ(ϊ συ<ήφίη μάχη έν γ] νικήταντες ο! Φ.γ«λεϊς άνίθηχ»» τόν πιρχχλ- λή ν»ίκ· «ξάγιι δέ εντέυθεν τό 3ΐ»μ»έρ*σμα, δτ( Έπιχούριιος ώνομάσθη ο Απόλλων ώς πολίμιχός θεος ουχί δέ ώ; ίχμκτιχό;. Ταυτα άντίχϋνται πρώτον είς ρητήν μαρτυ¬ ρίαν ττΰ Παυτανίου, λέγ^ντος <5:ι οί Φ γαλιΐς σωθίντες έ« τοΰ λοιμοΰ άνέθηχαν *&ν ναόν ή μαρτυρία αδ'.-η τ^ΰ Πχυσβνίου συμβιβάζιται πρός την εποχήν χαΐ τον κρχιτέκτονα χαΐ πρός ιον δπό τοΰ β/υχυδΐδ>υ αναφερόμενον μίγα.
λοιμόν τοΰ 411 π. Χ.
Τ» δέ σ«ουδ«ιίτ«το» πάντων είνε {τι ή ΐπα>νο
μία τοΰ Απόλλωνος ώς Έτιχίυριίου αναοίρι-
ταί είς αυτόν πάντοτε (ίγώ δέν γ.νώΐχω αντί¬
θετον πάρχδιιγα») ώς πρός πρ6ς ί«ματιχό/ θιόν,
ουχί πολιμιχί» Τέ δέ Ιχνη των ίπλω< ουδέν Ι δ ότι είς πλίίστ^υς νβοϋς χχΐ άν», τίθεντο 2τλ« έχ πολέμου χ*ί εδρέθησαν χ*1 φρ είς πχντας σχ«5·5ν. Ήτο φυσιχώ- τατον οί Φ.γαλεΐς χχτασχιυάτ«ντ»ς Ιπιξ ναόν τοΰ Απόλλωνος δ.ά τη α' 'αν τοΰ λοιμοΰ νά άινέθετον επί νίχα ς {πλ« πρές αυτόν ώς πρός Άλιξίχαχον έν γένει. Έπίσης ή γ,ώμη τοΰ χ. _Κ«66«δίου ?τι δ ναΐς χιίμινος έντβς «ράρκγγες χ«ί μή Ιχων κα¬ λήν θέαν δεικνύει δτι ανηγέρθη Ινεχοι πολέμου τινός (?!), δέ» φϊίνιιαι ουδόλως άχριβής' του¬ ναντίον δ ναος χατά τήν απολογίαν πάντων των έφέ αυτόν χιϊ αι >πΙ άΐχίας θέσεως
χαΐ Ιχίι άξιολογωτχτην θίαν. Έπίσης *μολ»-
γεΐται τό μέρος έχιϊνο δγιιινότατον' λίγεται
? ο κ. Καβ€αδ(«ς Ιλαέιν έχιϊθιν πυριτόν τίνα
ή ασθένειαν χ«1 εξήγαγε τό συμπέρασμα ϊτι ο
τιμώμενος έχιϊ Απόλλων δέν ήτο δννατόν νά
είνε Ιαματικόν άλλά τουτο δέν εΤνε ίσχυρος λ<5- γβς νά άναιρέσωμεν την άρχ»ία» μαρτυρίαν ΧϊΙ την Ιπ,·στήιιην δρμώμενοι έκ τής δγιίβς τοΰ κ. Κβ.β5αδ(ου. Α. Σ. 'Αρβανιτό'πονλος ΑΙ ΑΝΑΚΟΙΝΠΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙ Συνιπε α των πβρατηρήτιβον 4; αί «Ά9ϊ)ν«ι» άπηύθυ.αν τρ^ς τούς Έλ¬ ληνας άρχαιολόγου; διά τό κωμΐχον όντως ίτον χαΐ άσεβΐς πρός ιήν Ελ¬ ληνικήν γλώυσ*ν νά κάμ,νω&τιΓαλλιο-τΙ καί ΊτβλιστΙ χαί ΓιρμανιστΙ τάς ανα¬ κοίνωσις τ»ν, ελήφθη νιωτέρα άπόφβ- νις. Οϋτα) χθές εδήλωσαν άιαντις δτι παρά τό ι(ς τό πρέγραμμα γραφέν θά δμιλήνωνι μόνον ΈλληνιστΙ ενώπιον των τμημάτων. Ουδέποτε ή παροιμί» : «κέλλιον άργα παρά ποτΐ», ιίχε τόσην έπιχαιρότητα καί χρητΐ|ΑΟ- τητα ί»ην νΟν. ΑΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΜΤΟΡΕΙΟΤ •Ο Γαλλ»κός τύπος διά τοΆρχατολογικον Συνέδριον Το Πρακτορείον «'Αθηνίδνϊ διέν·ιμι χθές το εξής τηλεγράφημα : 174ΡΙ_ΙΟ1,26> Μαρτίου—Α! Ιφημερίοΐς
λόγον τΐοιοϋσαι πβρΐ τον Άρχαιοίσνιχοδ
Συνεδ^/ου των Αθηνών και Αναφέοονααι
τους ίπαγγβΐθΐντας χ«9έ; λόΎους είς τον
Παρδηώνα, πλίχονοι %6 Ιγκώμιον της
Ελλάδος καί Ιηιχροχοϋιι τάς προσπαθείας
της διά νά Ιζαχολονδήοή τάς ηαραδόοεχ
χον ενδόξου παρβλθό'ντος.
-.«ΗΗΡΙ ΤΗΣ
•Τπονργεΐον Έό'ωτερικΰν
Διωοίσθη γραμματεύς α' τάξεως τής Νομν-ρ-
χ(«< Άχ«ίας *> Γ- Σιώρης άντι τοΰ Ι. Σταμα-
τοπούλο« άπβλλαγέντος τής υπηρεσίας.
Δ-.ωρίσθη γραμματεύς ^' τάξίως τής Νομ«ρ-
χίας Άχαίχς δ Α. Τζΐνΐς άντΐ τοΰ Β. Άργυρο-
πούλοι» άπαλλβγίντος ιής ύπηοισΐας.
Μιτετβθηικν οί άστνοομοι, 1) Έλιοΰ-Πρ4ν-
νων, Α. Γχιώννης, είς την αστυνομίαν Άργο-
στολίου, 2) Αίδηψίων, Κ. Ζβδαχος, Γις τήν
τής Σερίφιυ άντΐ τοΰ Ν Κααπάνη μετατεθίντος
είς την διοιχητική* αστυνο,ιία. 'Αβη«ών-Πει-
ρβίώς, 3) Ψαίφΐδ,ί Π. ΕύτΓρατίου ίίς την τής
Μιγοιλουπόλεως, 4) Έλιχτείβς Α. Ντέκβς είς
τή» τής Λχρύρης έν*λλ«ξ μ.ιτ« τοΰ Κωνστ.
Φραγχάχη.
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
Τέως Νομιχύς Σύμβονλος τοΰ Κράιους
ΠροαιΙτεΙον 74.
ΕξωτερϊΚα
2θ
Αί συνθήκαι δπ^ τίς δΛοίοις δ:$ ή έν α
Ίιρβ Σύνοδις δέν ητϊν (^ω τόσον «ολΰ γνωσταί
μέχρι τινος. Μονον ^το γνωστόν !τι ή θέληβίς
τοΰ Πομπιντονό-
ΔΙΑΤΙ ΚΑΙ ΡΩΣΣΟΣ '"·? επεκράτει
πατριαρχησ; χ«ι βτ· «ϊ« την
θέλησίν τού, ί».
λησιν έμμ«νοί< πβνβλβδιβτβυ, ϊχυπτον την κε¬ φαλήν οί (ερίρχαι τής Ρώσσιχής Ί«ρϊς Σιι- νόδευ. Ή πραγματικότης 3μως είνε δ·ι ή έττ«- νειστατική εξέγερσις *»λδ πρΐν αρχίση είς τα λαϊχά στρώματβ κατέχαιε τα «ττήθη των Ρώσ- σων ίιραρχών, χαί ου-οί δ:« χιλίων μέσων ή. θέλητβν >ά «ποσπάσωσι τδν ζυγόν τής πολι-
τιίβς, ήπς ίξεπροσωπεΐτο μέ τήν σιδηρϊν πυγ¬
μήν τοΰ αύ:οκρατοριχοΰ έπιτρόπβυ.
Κατά τάς αρχάς τής δπουργείας τοΰ Μίρσκυ δ
πιτήρ Πιτρώ<ρ έδημοτίευσε δριμύτατον λίδελ- λον εναντίον τού. Ήτο εις έκ των Ειδχτκίλων τής Χριττιανικής Έτοιιρείβς των Νέων χ«1 ϊν». χά τοΰ λιβέλλου δπεχοεώθη νά γ^ωστοποιή πρώτον τό περιεχόμενον των λόγων τού είς τοΰς χνω-έροος τού. Άλλά μέχρι τότε τό κίνημα π«- 'ωρίζετί είς τού; ολίγους θαροαλέους ίεράρχας, υν ίμως ή αγανάκτησις έπιξιτάθη είς τοϋς πλιίστους Ρώϊσιυς ίερωμένους,οϊπνες συνέταξεν χ*αφιράν πρ>)ς την ϊύνοϊον πιιζοοιαν «ύτήν εί;
εκλογήν π>τριάρχου πρός &.·ίχτι<τιν των πραγμά των τής ρωσσ.έχκλητίας καί ιί{ τοιοΤτις θρόνος προί)ιτοθέτ»ι έχτοπιΐμόν τοΰ Πομπιντονότσεφ χπό τ* Ιιρα πράγματβ χαί άρνησιν τής Τιαρικής χ«1 τής 5λλτ,ς κοσμ;κής πιέσιως. "Ιτως τό α! τημα τώ,ι ίιραοχίν £έ< είνε συνεπές μέ τάς άρ- νάς κ«1 -·οΰ; χίνίνχς τής Όρθοδίξου Έκχλη- σ(ας δρ ζούιης τόν αριθμόν των ποιμένων χά) διά το5μ ίμβίβολθ' &< θά πραγματοποιηθή τά γράμμ* ή «Τδησις ήν μϊς μετα6ί6«σε /βϊ; δ τηλεγραφ διά την σύγχλησιν συνόδου πιός εκλογήν ίδίου Ρώστου Πατριάρχου, δπωι- 5ήπο*ε ίμως χβί α< έχη τό π:4^μ« ή θρησχευ- -ιχή αύ.ή ζύμωσις δέν θά μιΐνη ά»»υ συνε- πιιών. ]ΕΠΙΣΗΜΟΝ] Ή ρωϊϊ.Λή Πρισ6ε(α ανεκοίνωσε χθές τα Τηλιγράγημα της 24 ΜαρτΙον Ιχ Κάρ- χοβιτς ηρ6ζ τό έ/τιχ··λβΐΌν. Εναντίον τοΰ μΐΐώ^ου των οτρατενμά*- τ όν μας παρκιηρήΰη ή ΙμφάνιαΙς εχθρικόν αΉοσιάσματο; ίηΐ τή: Μανδαριν<χη; δδοΰ ής αγούσης πρό; το Μάϊ μάϊ χάϊ Ιχ Τοαν- ταφϋϋ. Έν Κορίφ 5 βέρατια χον ΚιΙταοΰ άηόα.ιασμά μας συνβπΐάχη μετά τού Ιαηω- ηνοΰ ηβζίχον, Ό έχΰρός ίζιτοηία&η Ιχ δύο ϋέακοψ χαί δαοΜορπίι&η ϋηδ χον πνρός μας χα των Ιηιύίαιων των Καζάκαον. Τηλεγράφημα τής 25 Μ*ρτ (ου. Χϋϊς οί ϊπηιΐς μας ή·άγχαοαν το Ιαηα>-
νικον πε(ικον νά δ/ασ&οχαορήαη Ι* χοΰ Σβρ-
διτζΐ είς Τσοκλσυχοϋ. Έ> των άποαπασμά
τα»ν μας αφικό'μίνον την πρωίαν τής 23ης
Μάρτιον είς Τσανταφοδ σννήψε μάχην
μβτά ΐοϋ Ιχ&ρον, Ιχονχοι μεθ' εαυτόν
6000 Χογγούζονς. ΑΙ* ελήφθη «ίσέ« άνα-
φορά τιερΐ της μάχη; ταύτη;.
ΓΗΛΕΓΡ ΑΦΗΜ ΑΤ Α
ΠΡΑΚΤΟΡ. ΑΘΗΝΩΝ
ΤΟ ΤΑΞΕΙΔΙΟ» ΤΟΤ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΕΔΟ11ΡΔΟΥ . _
ΜΑΣΣΑΛ1Α, 26 ΜαρτΙον.— Ό Βαοι-
λενς Έδονάρδος μόλις αφιχθείς Ιπεβιβάσ&η
άμέσα>ς ΙπΙ τής βασ. θαλαμηγονί καί δ.ηέ·
πλεναε.
·*-
ΠΑΡΙΣΙΟΙ, 26 ΜαρχΙον.— Ή
μερίς» ΙπιβεβσιοΤ, δτι δ Βααιλιν. τής '.
γλΐας κατά τό ταξείδιον τον θά τχροσεγγίσβ
έπίσης είς Ταγγέρην.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ
ΡΩΜΗ, 26 ΜαρχΙου. — Ό βασιλεύς
τής Ιταλίας επέστρεψε. Έπ»νφημή&η έν-
θσνσιαδώ».
<~ίνν% ΠΟ&ΕΜΙΙΙλΠΑΟΙλΕΙΣΣΙΓΚΑΠΟΥΡΗΝ ΛΟΝΔΙΝΟΝ, 26 Μαρχίον.— Τό «Δαίλυ 'Εξπρίι* πληροφορίαι έκ Σιγκαπούρης, δ'τι τριάκοντα πολεμικά πλοϊα εφάνησαν 70 μίΧια σχβοόν πρός τα μεσημβρινοδοτικά τής Σιγχαπονρης. Η ΓλλλΙΚΗ ΒΟΥΑΗ ΔΙΑ ΤΟ ΜλΡΟΚΟΝ ΠΑΡΙΣΙΟΙ, 26 Μαρτίον. — Είς την Βουλήν πολλαί Ιπιρωτήσεις διά τό ζήχημα χον Μαρόχον καιιχέ&ηααν. Ό Δίλχααοϊ, ύπονργδς των Εξωτερικών, ίητών τήν 4- ναβολην των ίιτβραοτήαία» τούτων, άνεκοί- να>σιν, δτι ή πολιτική, ή άχολου&ονμίνη
ύ.ιδ της ΓαλλΙας είς τό Μαρόκον δέν μηι-
βΐή&η ηοοως. 'Ε,ξαχολονϋονμιν, β'ττε, νά
δίδωμεν συμβουλάς είς τό Μαρόκον μή
ζητοϋντβς νά βΐάψοομιν ουδένα. ΕΓμβθα
2ΐοι/ίθΐ νά σνζητήσωμΐ* η&ααν παρανόησιν
ί)πς ηδύνατο νά λόβα χώραν. Σννίπύα των
αναχοινώσιων ή δ,ναβολη των έπίρωτήοεων
δεχτή.
νν^ννν
ΟΙ ΦΟΒΟΙ ΤΟΝ ΡΩΣΣΩΜ
ΛΟΝΔΙΝΟΝ, 26 Μάρτιον. — ΟΙ αντα¬
ποκριταί των Ιφημερίδων είς τό ύέατρον
*)ϋ πόλεμον αναφέρουσιν, δ"ΐι οί ΊΛττα>νβς
α<ολουθοΰσιν έκ τοΰ πλψίον διά ϋαρραλέων χαχοπτίύοκον τάς κινήσβις των Ρώοοαο* πρό πάντων Ιχ τής ηλενρας τοΰ ΚιρΙν. Βί? το ν«νι«όν στρατό'πιδον των Ρώασων Ιπι· κρατβϊ άνη^νχία σ.ά κινησεις τινάς της δέ ξιά; πχίονγος των Ίαπώνων, αΐτινες προ ξενοΐσι τόν φόβον μιά; νέας άποπβίρας κυ - χΐώσεως. σνντρόφων των φονευθέντος υπό των άστν- νομικών ύπαλλήλων. Σννέβηααν ταραχαί καί πολνάριθμοι σνλλήψείς. ΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟΝ διά τοί/ς τρο—,κοίτς Ήτο από πολλου παρατηρημ,ένον 8π α! γνώ- -,ΐί αί παρεχόμεναι είς τα πανεπιστήμια κατά τάς Ία-ριχιχς σπαυδίς δέν έπαρχοΰτιν είς τοΰς ί'ίτροίκ τους θέλοντες νά έξασκήτωσι τό έπάγ- γελμ,ά. των είς τους τροπιχού;, δκου νέαι ά- σθίνειαι χ «Ι &ργ«νισμοί άπαιτοϊίσι διάφορον θε- ραπευτιχήν. Ή Ελλειψις αυτή είνε σημαντιχωτάίη διά τοΰς στρατιωτικο!>ς Ίατροΰς οΐτινες κατά καθή¬
κον θά έπιληφθώσι τής θεραπιίκς χιλιάδων άν·
θρώπων.
"θπωε καλυφθή ή άνάγκη αυτή ο Τϊέμπερ-
λαιν ε'ισήγαγι *«τά την ύπουργίαν τού νομο ■
σχέδια Ιδρύσεως νέας ΊβΓριχής σχολής πρός
τοιούτον σκοπόν χαί αδτη τίθεται ήδη είς ένέο-
γειαι.
Η ΒθΥΛΗ
Η ΧΟΕΣΙΝΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΙΝ
— 'Η έκλογη Καοδίτόης
— ΑΙ ένόνάσεις
Χθές την πρωίαν συνήλθίν &ίς συνδιάσχε|>ιν
τό ϊκτον τμήαα βπως έχδιχάΐν) τό χυρος τής
έχλογής Καρδίτσης, εναντίον τοϋ οποίον έχουσιν
υποβληθή, ώς γνωστόν ένττάσεις ώς πρός τόν
έπιτυχάντα βουλευτήν κ. Τιρτίπτ)<<. Δέν δπήρ- χο' ίμως άπαρτία βίυλεΐίτών καΐ ό πρό»δρος τοΐ%τμήάα-ος άνέβχλε διά τό άπογβυμά την Εκδοσιν τής άποφάσιω;. "Άλλά κχΐ μετά μεσημβρίαν δέν προσήλθον άρχττοΐ δουλευταΐ είς τό τμήαα χ «Ι ίνεχα τούτου ανεβλήθη χαί πάλιν ή Ιχδοιΐις τής απο¬ φάσεως δι' αυριον βτ: θά συνέλθη χχι πάλιν τό τμήμ,α. Αυριον την πρωίαν συνέρνεται είς γενικήν συνεδρίασιν ή Βουλή. Κατά την συνεδρίασιν ταύτην οί προεδροι των διαφόρων τμημάτων των έχλογών θά υποβάλω¬ σιν ένώτιον τής Β»υλή< τάς έκθέσεις των επι τώ·» έχδιχασθιινώ'ν έχλογώ·», θά έκτυπωθοϋν αυται κ αί θά διανεμηθώσι κατόπιν πρός τοΰς κ. κ. βυυΆευ-άς. Μενά τήν υποβολήν των έκθέσεων υπό των τμημάτων θά ορισθή ή προσεχής Τετίρτη ώς ήμίρα τής ενάρξεως πρός έξέλεγξιν των έκλογών υπό τής Βουλής πρός καταρτισμόν τοΰ νομίμιυ αυτής σώματο? — ·Η έκλογτι τοθ Πρόεδρον 'Βλπίζεται, βτι έν:ός 3 ημερών θα περατωθή ή εξέλεγξις των έκλογών υπό τής Βίυλής οίί· τως ώϊτε τήν επομένην έβδομάδ τ νά γίνη ή έχλογή τοΰ Προέδρου τής Βευλής. — Έκλογικά δργια Σάμης Πρός τόν βουλευτήν ΣΙχμης χ. Ηλ. Ποταμ.ά- νον έστάλη τό εξής τηλιγράφημα έκ τής ε¬ παρχίας ταύτης. Άπίσπασμα ιύζώιων περιερχομενον Δήμον ολόκληρον (Σαμαίων) ιδία ΠκργΙ (Β" τμήαα) πιέζει παντί τρίπω ήμετέρους. Ταχυδρομικώς καθέχαστα. Ίατρός Ζερβός (πρώην Βουλευτής) — ·Η έπαναληπτικΛ έκλογτι Λακβδαί- |»ονος 'Βδημοίΐεύθη χθέ είς την Εφημερίδα τής Κυβερνήσεως Β. Διάταγμ,α, δι' ου όρίζιται ώ; ήμέρα έπ*ναληππκής έκλογής «Ίς την επαρ¬ χίαν Λακεδχίμονος πρός αναπλήρωσιν τοΰ απο¬ θανόντος βουλευτού Δημ. Ματάλα ή Ιδη Μχίου. ΜΕΤΑΜΕΣΜΥΚΏΟΙΜΣ ΙΑΙΑΓΤΕΡΑ ΤΗΑΕΓΡΑΦΙΚΗ ΪΠΗΡΕΣΙΑ Τ_Ν "ΑΘΗΝΟΝ,, ΑΙ ΕΚΛΟΓΑΙ «ί Κατάπλονς των άτ»ι»δρο|ΐόν_ν Τή'* εσπέραν ιτ]ς χθές καΐέπλευσαν είς τόν λιμένα τού Πειραιώς οί τρείς άτμοδρέ- μονες προερχόμενοι έκ Τήνου οποΐ) είχον μι- τ«6ί1 χάριν τής έκεϊ πανηγύρεως. ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΕΚΤΡΟΧΙΑ_ΕΛ_ ΤΡΙΠΟΛΤΣ, 25 Μαρτίου (ταχυίρομι- χώς).— Έν τή σιίηροίρομικτ) γραμμή" Τρι¬ πόλεως—Καλαμών *«1 παρά τόν σταθμόν Ίσαρι, ετέθη ύπ' άγνώί'ϊων μέγα τεμάχιον σιδηρου στρωιήρθς, έν κβμπύλη ΤινΙ αυτής καταλλήλως πρός έκτροχίαβιν τής άμαξοστοι- χ(ας, ήτις θα έπήρχετο, ϊιελθόντων των !ύο πρώτων τροχών τής άτμομηχανής βπΐ^ τοΰ βτρωτήρος. Εύτυχώς αντελήφθη τουτο έργο- ίηγός τ;ς τ«1ί έταιρείας καί εΐίοποίηβε τον μηχανοίηγόν, 8»τις ήλάττωσε τήν τβχυτητα τής άμαξοστοιχίας καί προέλαδεν οίΐτω^ την έκτροχίασιν, ήτις πολλα θβ ήρίθμΐι χα%· ματα, άφ' ενός μ«* έ* τής μεγάλης ταχύτη¬ τος, «V ετέρου δέ έκ τοθ κ«τω·«ρο«ς τοθ έδάφους. Ώς δποπτος τοθ κακούργου τούτου ίιαβή- ματος. Θεωρε7ται υπο των ΰπαλλήλων τής Έ· ταιρείας β έξ Άνϊανείος Λ. Δημητρόπουλος, έπειϊή ώς άμελής άπεπέμφθη προ ολίγων η¬ μερών τής υπηρεσίας βΰτή*ς. ΑΧΤΤΝΟΜΙΑ ΜΥ_ΤΗΡΙδΔΕΣ_ ΕΓΖΑΗΜΔ — «Αρπαγη μιβς κόρης Εξωθεν των Α¬ θηνών — Όκτώ όηαγωγεΐς καΐ ψονεΐς Πρό δύ3 -ηι-ΐραν ή άνχχο:»ις πυρετωδώ; έρ· γίζετ*ι πρός εξιχνίασιν κ^κοηίεστάνης !«ν«1 τιρατώδευς εγχλημα-ι*ή< πράξεως, Ααδουσης χώραν μεταξΰ τοϋ χωρίου Κουκουβχουνες καί •Ηρακλείου καΐ έκτυλιχθε'.σης δπό τας ιξη$ νΙΧΙΛΛ Ο ΠΛΟΠ ΤΗΙ 5ης Μ01ΡΜ ΠΑΡΙΣΙΟΙ, 26 Μαρχ.ον. — Έπιοχέλ- λονσιν έκ Ζηβοντψ, δτι δ ρωααιχός ατόλος χον ναύαρχον Μπογαΐώρ Ανβχώρηββ χι?ίς την ίιπέραν δαυ&ννόμινος πρός δυομάς. Τα πάντα «ύρίσκονται βίς καλήν κατάστασιν έν τω στόλω τούτω. ΤΑΡΑΧΙΙ ΕΝ ΠΕΤΡΟΥΠΟλΕΙ ΠΕΤΡΟ ΥΙΙΟ ΑΙΣ, 26 ΜαρτΙον. — Πλέον των 6,000 Ιργατών προέβησαν »1ς ϋορνβώδεις διαδηΧώαεις ίνανχΐον χον Ταά- ρον ΙηΙ τή βΰχαιρία τή; χηδείας ενός των (ΐς βυνθήχας. δχΓώήμιρώ/ κ«1 «ο» ώραν 9ην «ερί- «ΐήν *βτήρχ»τβ ϊπό Κουκου6*»ν,νες *«*»*π«ΐνήν *βτήρχ»τβ ϊπό Κκς ΙιΐίΐΊί -" «Ί< Ή?άκειον έν συνοδεία υπη- βεββϊπνίς, νεαρχ ίσον χαί εύιιδής κορασΐς ήλι- κ(«ς 11 περίπο» έτών. Τδν δρόμον ίμως τής χορα.Ιδος διέχο]-«ν αποτόμως έμφβνισθέντες ίχ τινος ναράδρα; τρείς άνδρες, οΐτινες λυσσαλέοι έπίπισα/ κατά τής χορασίδ,ς την οποίαν πιρά τήν ϊμμονον άντίΐτασίν της καί παρά τάς Ιχΐ- τευτιχά,ς της > κραυγάς άπήγαγον βιαίως πρός
έί άδ
— Τό ίγκλημα
Άπό τοΰ σημείον τούτον ή δΐτίθεσις άρχεται
νά χαλύπτεται υπό μυΐτηριώδους εντελώς πέ-
κλου, τοΰ 1«»ίου τό πάχος Ιτι πλειό:ερον
λαμδάνει διαστάτεις,εκ τοΰ «τι ο συνοδιύων την
κορασίδα ΰπηοέτης άδιχη6ιΙ« φαίνεται υπό τής
φύσεως χαί πλήρης ήΧιθιάτητος είνε άνάξιος
νά ίιαφωτίίΤΙ «λ'είωί τό έργον τή; άναχρίσεως.
Καθ* «{ 8μω; ήμεΐς Ιχομεν πληροφορίας, &χ*
τή ιξαφχνίσει των τριών άπαγ.ογέ'ων ιχνίφίΐνη-
σ«ν χαί πέντε Ιτεοθΐ, οϊπνις ^έν σννν»νο·ή-ΐ»ι
*?οβ«νώς ιθρι»»·!"" γ"* ,; ?^
εξεδίωξαν διά λίθ,ίν τόν έν απολιίωϊει δια«-
λοΰντα δπηρέτην, συνεννόβηταν μιτά των τριών
ΤΑ ΛΗΦΘΕΝΤΑ ΜΕΤΡΑ
Η ΦΡΟΥΡΗΣΙΣ ΤΟΝ ΤΜΗΜαΤΟΝ
ΧΑΝΙΑ, 26 Μάρτιον
ώρα 11 μ. μ.
Ή αύριανή ήμέρα είνε κρισιμω¬
τάτη έ^βργουμένοαν των ίπαναλητζακών
έχΧογών τ ?)ν ψημχιων έκείνων είς ά
έματαιώ&η ή &κλογή την
Κυριακήν υπό χών έηαναστατών.
Τα τμήμαΐα ταδΐα φρονροδνΓαι
Ισχυράς αΐρατιωτικής δυνάμεως διά
τδν φόβον νέας εΐσβολής των έηανα·
σταΐών χαί ουνεηώς μαιαιώσεως τής
έκλογής.
Είνε βέβαιον δτι χαϊ αυριον τχολλοΐ
ολίγοι θά προσέλθουν νά ψηφίαουν.
Η ΣΤΑΣΙΣ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ
ΦΟΒΟΙ ΣΥΓΡΟΥΣΕΏΝ
ΧΑΝΙΑ, 26 Μάρτιον
"Ωρα 11 μ. μ.
Πολλαί ΒνοπΧοι δμάδες έπανασχατι*
χαί πβριφέρονιαι είς τα πέριξ των τμη¬
μάτων, δπου πρόχΒΐται νά ένεργη&ώσι
σήμερον αί εκλογαί,
Σοβαροϊ φόβοι υπάρχουσι συγκρού*
σεων αυτών μετά τής φρουρούοης τα
τμήματα ατρατιωτικής δυνάμεως.
Έν ή περιπτώσει οί Επαναστάται θβ·.
λήσουν νά ματαιώσουν καί πάλιν τάς
εκλογάς^ τα διε&νή σΐρατβύματα δέ» θά
κιυπήσουν αΰτούς.
Έκτος των φρονρών των τμημάτων
ένισχύ&ησον επαρκώς χαί αί φρουραί
των πόλεων, δπου θά ένεργη&ώσιν αί
εκλογαί.
πρώτων Ινα γείνουν συνεργοΐ τής χπαγωγής έ-
χείνης.
Τό τελευταίον αναμφισβήτητον, δμ,ολογεϊται
ί υπ^ τεΰ δπηρέταυ, όττις μέχρι πρωΐας
ανέμενε Χρυμμέκος επί ματαίω εντός τινός χα-
άδ?ας την διέλευσιν των χαχούργων ή τής χο·
κσίδ^ς. Καί οίαν πλέον τόν εΐρΐν ή πρωίχ
ιπογοητευθεΐς, μετέβη είς τοΰ χυρίβυ τού ευρι¬
σκόμενον παρά τινι έπαύλει εις ,,Κουχουβάουνες,
είς 'ά> άφηγήθη χαί τό συμβάν.
—ΤΗν έφόνιιό"αν ε
Παρήλθαν $μως οχτώ καί πλέον ημέραι καί
ου α Γχνος χάν κορασίδίς ανευρέθη. 'Ο; ήν επό¬
μενον ή επι τόσας ημέρας έξαφάνισις τοΰ κο·
ρασίου ήγειρε τάς δπβνοίας τής άναχριτικής
άρχής, ήτις τελιυταίως μίλις Ιλαβε γνώΐιν τοΰ
έγκλήματος, χαί μετά σπουδής ενήργησε πρός
ανακάλυψιν τώ» δραττών ή τέλος των Ίχνών
τής διαβάσεως αύίώ',
Παται 5μως αί ενεργειαι -η< οχΐνιται {τι α¬ πέβησαν είς μχιην, διότι τό μονον τό οποίον επί τοΰ τοπου τοΰ έγχλήματος ευρέθη ήτο δ πϊλος τοΰ κορασίου καί τίνα &Χλ« ·ίτ^:'ματϊ της έτχι· μίνχ χαί τή5ι χαχεΐσε χείμίνϋ, έμφχ/ή τεχ- μή)ΐα τού έγχλήμκ-,Ή. "Ηδη όμως ή άνάκρισις στρέφεται καί είς α ήν εΰλογοι δπόνοιαν εάν πρός συγχάλυψιν τοΰ πρώτου έγχλήματος δέν επηκολούθησε χαι δεύτερον, τοΰ φίνοι τοΰ κε· ρασίου. Δέ είνε διόλου παράδοξον ο! Ιθλιοι ούτοι ά,ναλογισθέντες μετά την χπαγωγήν τάς συνε- π:(ας αΰιής χ αί φοβηθέντες τόν νόμον, διά νά μην άνακαλυφθώτι νά εφόνευσαν τό δυστυχές κοράσιον τό σώχα τοΰ δποίου τίς οίδε π»ΰ^1 ψ Α.9ες την νύκτα μάλιι, «ιριήλθεν είς γνώσιν μας τό Ιγκλημα έζητήταμεν πληροφϊρίας παρά ής άστυνομίας ήνις μας επληροφόρησεν ότι οΰ:ε Ιδέαν Ιχει περΐ αΰτοΰ. Τό τελευταίον έντιίνει περισσότερον τάς δπο- νοίχς ημών ?τι τό Ιγχλημα είνε τόσον φρικώ· δι; χαί πΐριέχει τοιαύτας φριχώδεις διον μυ- στηριώδεις λεπτομερείας ωττε πρό τή; τελείας ςιχνιάσεως αύτοΰ χαί τής συλλήψεως των δραστών., ή άστυνομιχή άρχή νά μή δύναται ά δώση ουδεμίαν πληροφορίαν. ΕΙΣ ΙΕΡΟΣΟΛΤΜΑ Ό "Ομιλος έπιχειρών το τρίτον αυτού προβκύνημα είς τον Π. Τάφον δέχεται ϊηλώ- σεις των επιθυμούντων νά μετάσχωσι τούτου. Αί τιμαί Α' θέσεως 215 φρ. χρ. Β' 175 Γ' 65. ΟΙ προβκυνηταί θέλουσι* έπι6ϊ| τοθ ήλεκ· τροφωτίστου καί μεγίστου ατμοπλοίου «Βασί- λισσα Όλγα» άναχωροΐντος τήν εσπέραν τής 6 Απριλίου. Πληροφορίαι παρά τφ -{ρ<χ<ϊΐΙ<ρ το3 Όμί· λθϋ. Λεωφόρος "Αθήνας 30 έν Πειραιεί. ΚΗΛΕΙΑ Τον προσφιλή ημών υ(6ν χαί αδελφόν ΑΝαΣΤΑΣΙΟΝ Δ. ΦΕΞΗΝ 'Εχδίτην (έτών 35) θανίντα χθές την νύκτα κηδεύομεν σήμερον ώ ■ ραν 3 1)2 μ.μ. έκ τής οικίας τού (όδ6ς Άγίου Κωνσταντίτον 44) είς τόν ναόν τής Χρυσοσπη- λαιωτίσσης. Παραχαλοΰνται οί συγγενεϊς χαί φίλοι δπως «υνοδιύιωσι τήν έχφοράν τού. Έν Αθήναις, την 27 Μχρτίου 1905. Ή μήτηρ Οί άίελφθι Ελένη Α. Φέξη Γεώργιος Δ. Φέξης Ιωάννης Α. Φέξης Χρήθτοζ Δ. Φέξης Αριστείδης Γαλανός Μαργαρώ Γ. Φέξη Χρυΰάνθη Γαλανοϋ Άγγελχκη Ι. Φέξη |Ή παρίϊίσα ίεωρηβή'τω ώς ιδιαιτέρα πρίσχλησις) ΎΨΙΣΤΟΝ ΕΓΠΣΤΗΜΟΝΙΚΟΝ ΓΕΓ0Ν02 Είς εκατόν εϊχθσι περίπου άνέρχονται οί σωθίντες διά τής θεραπείας ημών φθισικο), προγρ*φ«'ντες δέ πρότερον ΰτό τής έπιστήμης καί (κατά τήν φράσιν τω·)) τα μαλλοκέφαλά των είς άλλας θεραπευτικάς μεθόδους άνω- φελώς έςοδεύσαντες' Ινιοι δέ καί είς Σχνατό- ρ'.α ματαίως μεταβάντες. 'Εκ τούτου, δέν ήθελεν «ισθαι 5τόπον,φρο¬ νούμεν, εάν προστεθή ενταύθα, δ'τι μέ τό χρη- ματικον ποσόν, τό όποΤον εύρηται είς τήν διά¬ θεσιν τής επί τού Συνδέσμου κατά τή? Φυ¬ ματιώσεως "Επιτραπή; καί μένει, επί έτη ήδη νεκρόν, ό';ι θά έσώζοντο μέ τουτο χατ' ίτθς διακόσιαι (200) τουλάχιστον άνθρώπινα; ύπάρξεις ασφαλώς. Προσεχώς. Διατί ή φθίσις έπιπολάζει παρ' ήμΤν, μεθ' ο'λον το υγιεινόν καί τερπνόν κ«1 εΰκραές τοΰ χλίματος, δ'ος ίέ προσειπεΤν χαί γελόεν τοΰ ούρανοΰ. Καί διατί έκ ποφαλλή- λου πρός τοΤς άλλοις, καί ό ίχφυλισμΌς, ώς γενεσιουργος αίτία τής φθίσεω;, έξαπλοΰται όλονέν έν ιτ] χώρα ημών. Ό έξ Ηπείρου Ιωάν. Παπακώατοις Φ^ισΐατρος χαί φαρμαχοποιός _-—-—_——————_·—. ,— ■ Ιϋ 11. «Ι (Ι ΙΐΙ Ι., παρακαλούμεν ίταν άγο- __________________ράζητε τήν 0 τβωβ Μουβ- ββΐίπθ Βΐ'βΙίΐηά,ίιότι ύπάργει κινδυνώϊης παρα- ποίησις. Τό προϊόν τοΰ-^ -"^-οχθν πρός δια¬ τήρησιν τής έπιδερμίδοί ·''—"?.* άνδρας «Ιν« γνήσιον μόνον 8ταν φέρτζΐ επί τοΰ κυτίου και τδΰ δοχείου τάς κάτωθι βύο υπογραφάς, εμοΰ καί τοΰ γ«νικοΰ άντιπροσώπου μοί) κ. ί· Μ. 8ο1ι&ρη·8ΐ (όδός Καπνικαρέας 11, Αθήναι). ΜΑΒΑΤΗΟΝ ΟΊ π«γ«βμ{ως γνωΐτοί ο'νοι Μαραθώνος τοΰ κ. Π. Σχουζέ, πωλοδνται είς άπαν τα τα έδωδιμοπωλεΤα Αθηνών καί Πειραιώς ώς καί είς τάς κεντρικάς αποθήκας. Έν Αθή¬ ναις παρά τώ κ. Α. Παπαδοπούλφ όδός Βθυλή*ς 14, έν Πειραιεί* παρά τώ Γΐωργίφ Κόλα Στοα Ριζάρη 8. ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ — ΝΕΥΡΟΛΟΓΟΣ έν τ£> 'ΕΟν.
Δίδεται καΟ' εκάστην 3—£5 μ. μ,.
82—Όδός Άκαδτιμίας—82
Δήλωσις
έχ των ΙιδώθΓαΙοΪΓββ ΒγθΙ&ικΙ, ίνοη.
ΟΡΘΟΠΕΔΙΚΗ
ΧΕΙΡΟΥΡΠΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ
ΙΩ. Γ. ΧΡΥΙ0ΣΠΑ9ΗΣ ιατροσ
Επί 12ετ(αν έν Βΰρώπη σττουδάσας, θίρα-
πιύίΐ έν τή Κλινικτ^, τού [Χειρουργεΐον, Αϊ-
θουσα θβραπευτΐ'κών μηχανημάτων, Γυ-
μναύτΛριον, Ήλεκτριθμοί, Μαλάξεις δι'
ηλεκτρισμόν, Θερμοαεροθεραπεία, Δωμά-
—α δι' άσθενεΐς] την Χωλόττντα, Ραχϊτιν,
Παραλύόεις, Στρεβλώσβτς, Έξαρθρώματα,
Κατάγματα, ιΐρόσφατα ή καχώ;Ίιΐθέντα, Ρευ-
ματισμοΰς χρονίους, Άρθρίτιδα, Δυθμορ ·
φίας ρινϊις, ΚΛλας χλ, αρθ. χά! χειρ. πα-
θησεις.
Έν Άκτινογραφικφ 'Βργαστηρίφ φωτο·
γραφίζονται αί παθήσεις των όστών, έσω-
τερνκών όργάνων, λίθοι κύστεως, νεφρών
χ αί θεραπεύοντατ διά Ραΐντγεν άνωδύνως
χρόνιαι πληγαΐ καί νοσΛματα τοϋ δέρμα-
τος, δγκοι, Λ ύπερτρίχωσις τοΰ πρόσω¬
πον, Λκροχθρδώνες (ίληίς) κλ.
Έ» Όρθ. Έργοοτασίω χατατκευχζονται
υπό Γερμανοΰ Όρθ. Μηχανϊίματα παντός
ιΐδους, Κορόέδες όρθ., Τεχντιτα μέλη, Έ·
πίδεσμοι, Έΐχιδιορθώσεις ϋπ^ ίατρ. δδηγίας.
Παραγγελίαι ανευ ίχτρ. πληρωμής.
'Ωραι ίηιαχίψεαος 3 — 5 μ. μ.
Δι' απόρους Τρίτην 11—12.
ΟΛΟΣ ΑΠΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Δρ. 10
ΠλατΐΤα Όμονοιας
ΜΕΓΑ
ΕΜΠΟΡΟΡΑΤίΤΙΚΟΝ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ
ΣΠΚ. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
12 Στάδιον — ΑΘΗΛΑΙ — Ϊτα5ίον 12
[Έναντι βουλης]
Γνωστοποιούνται οί άξιότιμοι
κ. κ. πελά.τα.ι τού ανωτέρω κάχα-
οτήματος ώς κ*1 πάντες οί επιθυ¬
μούντες νά τιμήσωσι τουτο διά
Ηαραγγελιών· των ότι παρελήφθ*ι
απασαι, ή συλλογή των έαρινό&ν
καί θαρινών ύφασμάτων.
(Έη χον γραφάον χον καταστήματος)
ΓνΙΕΓΑΝ
ΕΜΠΟΡΟΡΡΑΠΤΙΚΟΝΟΙΚΟΝ
ΟΔΟΣ ΣΤΑΔΙΟΥ ίΜΤΩΘΙΙ ΚΡΙΚΜ101)
ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ ΚαΝΕΛΑΟΠΟΥΑΟΥ
ΤΑ
ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΕΩΣ
ΛΟΝΔΡΕΖΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΡΙΣΙΝλ
ΑΘΗΝΑΙ
Α0Η Ν ΑΙ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΗΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ
Ίί,οκτ,τ,ς κ.1 Δ.,ν*νπε}<: ΓΕΩΡΓΙΟΣ Κ. ΠΟΠ ΤΟ ΦΥΛΛΟΝ 1Ο-ΛΕΠΤΑ—ΙΟ Πβϋα απόδειξις πληρωμάς φέρη τ#ιν υπογραφήν τού Ιδιόκτητον *ών«'Αθηνων» κ. Γ. Κ. ΙΙώπ. ΑΙ «Αθηναι» δέν δημοΛευουσι σβις Ιατρών μκτά λεπτομβρετών των ν«- ταδοτνκών νοσημάτων. Ελληνικαι Ημέραι ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΝ ΗΜΕΡΟλΟΓΙΟΙ 27 ΜΑΡΤΙΟΥ. Τετάρτη Κνραακττ των νη- ΰτειών. — Μν ήμην έπιτιλονμιν τού δσ(ου Πα¬ τρός ημών Ιωάννου τού συγγραφεύς τ% Κλίμα- χος. Ή μ»ήμη το3 άγίβυ τούτου ΐ'.ρτάζΐτΓκ· χυ· ρίως ι?)30τί Μκρτίου, Άλλ' έ—ιδή τό σύγραμμα βύτοϋ τόχβλούμινον Κλΐμαξ,άναγινώσκεται την αγίαν χ»ί Μιγάληνιεσσαοακοστήν, διά τουτο οί άγιοι ΙΙατίρις ώρισαν την σήμερον ημέραν νά ψάλλεται ή άχολουθία τού άγίου τούτου ιίς μ/ή- μην ϊΰτοΰ, ώς μεγάλως σνντιλέσαντος δια τού λόγον τού ιίς μΐτάνοιαν των άχαρτωλών, κ αί σωτηρίαν των πιστών. Τ ο β 6λίον τού «ή Κλί- μαξ» διαιρίϊται ιϊς 30 λόγου; διά των οποίων ολίγον κατ' ολίγον ώ; δια βχβμΐδων έν χλιμαχι άνέρχιτοα ο Χριστικνδς άπο τα κά-ω, τα γήΐ'-α καΐ πατούμινα, πρός τα ά«ω, τα δψηλά καΐ οΰ- ράνια, οπου ο Δεσποττις Χριστό« δίχεται ιΐς τάς ίγκάλα; τού βλοιις τού; σωζομένους, τοΰς διά των άγώνων των άσχητικών κατορθοΰντας νά άποφεύγυ <τι τα πάθη κ αί -ου; δαίμονκ; τού; κυνηγονντας ι ήν ψυχήν. ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟΝ Σχββιτον 26 Μαρ (ου ΓΡΑΦΕΙΟΝ Ι ΑΙετοχαΙ Τράπεζαν Λαχιιοφ. Έ8ν. Τραπ. τής Ελλάδος Νέαι Λαχιιοφοροι 2 1)2 ο]ο......... Δανείον Ήνοποιημένον.................. Δανείον Μιλιγαλα........................ Έθνικήί Τραπέζης της Ελλάδος.... Κρητικής Τραπέζης....................... Βιομηχ. Τραπ. τής Ελλάδος......... Τροπ:ζης'Αθηνών (Νέαι) ............... » Μιτυλήνης.................... ΜετοχαΙ Έτα·ρη&ν Έταιρ. Μιταλλουργείων Λαυρίου.... ΐιοηροδρ. Άθηνών-Πΐιραιώς........... Άθην.-Πιιοαιώς-Πελοπον. θεσσαλίαν...................... Εταιρία Δημοσ. καί Δημοτ. Έργων Έργοληψιών.................... Πυριτιδοποιιίου ............... Ηανιλληνίον Ατμοπλοίου.. Έλλην. Μονοπωλίων......... Άεριέφωτος Αθηνών......... Έλλην. Ήλικτρικ.Έτκιρίβ ΦΟΤΙΟΤ Δρ. 552.— » 115.25 » 104 75 » 101.— 3.910 — » 167.— » 125 50 » 152.50 » 160.— » * 56.— » 385.— 90 50 209.— 56.— 160.— 97 50 λει 9,4 (δπβ τί» 0) Παρισίοις 0,9, Ρωμη 9,4, Κων]πόλει 13,0, Άλεξανδρείι* 18,0.Ή με¬ γίστη έν Αθήναι; 15,0, κ«1 ή ελαχίστη 7,9. Ούρανό; ολίγον νιφιλώδης. "Ανιμοι Ν μέτριοι-έσθενεΐς (εν τω Α'ιγαίω Β. μέριοι. θίλασσ« χυματώδη; έ ι τώ Α'ιγαίω χ αί σχε- δο/ γβληνιαία έν ιω Ίονίω. 'Υγρασία έν Αθήναι; μιτρία (56) ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 27 Μ«ρτ(ου — Εί; "Ηπειρον (Τζώ.) 11 τϊ. μ.. —Είς Σμύρνην, Μιτυλήνην, Κωνσταντινούττολιν χαΐ Ρωσσίαν (Ριυσσικδν) ίθ π μ. ΣΤΛΛΟΓΟΙ ΚΜ ΕΤΑΙΡΙΑΙ — Δ«ρεά Κεφαλλτινος νπέρ τΑς «Πολν- κλινικιις Αθηνών» Ό έν Ό3ησ;ώ τ;*}ς Ρωσσίας έρημέριος τής Έλλην, έκκλησίας αίδεσιμώΐατος πρωθιερεύς κ. 'Δγγελος Πεφάνης, Κεφαλλήν, ίι' επι¬ στολάς τού πρός την άντιπρόεδρον τής έφο ρίας των Κυρίων κ. Ίωάνναν Κορδέλλα έδω- ρήσατο τή αΠολυκλινική Αθηνών» πρδς μνή μην τής συζύγου τού 2,000 ίραχ. ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΎΓΜΑ Σήμερον 4 μ.μ. έν τώ νοω τού αγ. Γεωρ- γίθυ ό άρχιμανϊρίτης κ. Τιμόθεος Άναβτα- σίου θά ομιλήση περί τής έμπρεπούβης είς «υς νΐωτέρους Έλληνας άνατροφής χβΐ παι διύσιως. ΑθΑΗΤΙΚΗ το(? *Ο|«ίλον 430.— » 1100.— 136 24 90 31.— 28.40 Είκοσάφραγκον μιτρητοϊς..............ι Λίρα Αγγλία; ............................. * Τουρκία;............................» Σννάλλαγμα Επί Γαλλία; ίψιω;...................> 126.25
» Αγγλία;........,......................■ 31.77.50
Αυί Κ
Αυστρίας Κορώναι
» Γιρμανίας.............
Λονδίνον (τηλεγραφ.)
•Αγγλικόν 91.—
132.50
455.50
87.1)2 Λαύρια
39.1)2
101.—
Παρισίων
Γαλλικόν
99 37.50
45.—
134.25
Σιδ.θεσσαλία; 167.—
Μονοπώλιον
Πάγια.......
Ηλεκτρικήν
Ο ΚΑΙΡΟΣ
- "^Γ 26 ΜβρτιΌο
Σήμερον την 8 π.μ. βαρόμετρον έν Αθήναις
•763.7.
Ή ίίρμοχρασία άπδ τή; χβες παρέμεινεν ή
αύ·ή. θιρμοκρασίαι σήμεοον την 8ην π. μ.έν
Αθήναι; 14,6 Κερκύρα 15,4, "Αρτγ; 13,2 Λα-
μία 16,0 Βόλω 18,2 Χαλκίδι 18,0, Μισολογ-
γ(ω 16,0, Άϊδρω 15,6, Πάτρβι; 16,2, Αιγίω
16,9, Καλάμαις 16,3, Ναυπλίω 16,3, Τριπό¬
λει 11,8, Κυθήροις ΙΒ^,Βιέννη 0,8, ΙΙιτρουπί-
— Ο?
— Νεώτεραι
'Η έλευσις τού" Κάϊζερ είς την Έλλβϊα
καΐ τβ τ«ξ»ί8ιον τής Βασ. Οίκογενείβς είς
Κέρκυραν πρός ΰπάντησιν τού1 υψηλού της
συγγενιΰς πλήν των άλλων έπέδραβε καί είς
την τέλεσιν τού ίππικοθ ίιαγωνισμοδ τού
«ΊππικοΟ Όμίλου».
Γνωστοΰ όντος ίηλβδή το3 ένϊισφ^ροντθς
8περ ή Α. Μ. ό Βασιλιυς δεικνύει διά τον
λαμπρόν δμιλον, 6'περ επέδειξε ναΐ διά τής
πβροχής βραδιίων · ίς τοδιάφθρα άγ« νίσματ»,
ή τέλεσις τοθ διαγωνισμόν διά την 3ην "Α¬
πριλίου ώς είχεν αρχικώς βποφασιοθτξ) κατέ¬
στη άδύναιο-, καθόσον δέν είνε δυνατόν νά
γνωσθή άπο τούδε πό·ε ό Κάϊζερ θ' άναχω-
ρήϊη έκ Κερκύρας ακριβώς, καί άν συνεπώς
ή Α. Μ. θά επέστρεψεν εγκαίρως ώστε νά
πϊραστίξ) είς τίν διαγωνισμόν, τοσούτφ μάλ¬
λον καθ' δσον ή άπονθμή των δραδείω» θά
γίνη ίδιοχείρως υπό τής Α. Μ.
Κατόπιν τούτου συνελθόν χθές το άπδγευμα
το συμβούλιον τοδ «Ίππικοϊΐ ΌμΙλ'ΐ»» άπ
ηύθυνεν έγγραφον πρός το Β. Αύλ«ρχ«ϊον, δι'
ώ αγγέλλει την άναδελήν των άγώνων, ζή-
τεΤ δέ 8πως ή Δ. Μ. ορίση την ημέραν τής
τελέσεως αυτώ".
Όπωσδήποτε οί άγώνες «ά γίνουν έν τφ
Ποδηλατοδρομίω, ήτοι την 10 Άπριλίθο, Κυ¬
ριακήν των Βαίων, ή' την 18ην Δευτέραν τοΰ
Πάσχα.
Ή άν»6ολή αίΐτη μεγάλως θά συμδάλιι είς
την τελειοτέραν διεξαγωγήν τοθ δ αγωνισμοί
καί είς την επιτυχίαν τού, καθόσον έν ιω με-
ταξύ παρέχεται χρόνις έγγραφής καί είς δ
σους δέν έπρόφθασαν νά δηλώσουν συμμιτοχήν
τελειοτέρας δέ άσκήσεως είς τούς ήδη έγγε-
γραμμένους.
Είς τα επί τής ό?ο3 Β*λαωρίτου 11 γρα
φιΤα τοΰ «Όμίλοι» μόλα ταυτα ήρχ'»« Ρ«"
εΐσιτηρίων ληφθέντος
ρ^««^--«κτοαπονων 8<ά το ζήτημα των θέσεων αύται δοθώσι κΛΒ ΟΙ»1 ράν είς τούς προπαρ«γγέλλοντας. Έζακολουθοΰν δέ έν τώ μεταζύ αί προα- σκήσεις διά τα διάφοραι το0 διαγωνισμου άγω· νίσματα είς το παρά το πεδίον το3 "Αρεως Ίππευτήριον τοΰ Όμίλου. Ούτω χθες το α- πέγεομα συνήχθησαν άΐΕαντα τα μέλη καί έ νώπι:ν τοδ έκλεκτοΰ τούτοι» κύκλου ήσκήθη- σαν αί τε κυρίχι χαί οί κύριοι. Μεταζύ τώνκυριών αί κυρίαι Π. Καλλιγα, Μιλτ. Νεγρεπόντη κα! αί δίδες Άν. Ράλλη, καί Μ. Σούτζου ύπερεπήδησαν ά'παν;α τα ίμπόδια, είς το ά'λμα είς ίίψος κ«ι ΰτΐερπήδη- σιν έμποδίων ό κ. Μιλτ. Νεγρεπόντης είς το αλμα είς ΰψος ό κ. Σ. Χρύσης έφθασεν είς 1,35 καί 5 μ. είς μήκος, ό δέ κ. Καρατζας 1,25 είς ίίψος. Ήσκήθησαν έπίσης οί *· κ Βϊλέιτ^ς, Ρακτδβν, Σ. Σοθτζος, Α. Καλλίνσκης κτλ. Έν γένει ο φετεινός διαγωνισμος καί τε· > ειότερον είνε παρεσκευασμένος καί πολύ σο
δβρωτέρας έπιδόσεις θά έχη νά επιδείξη.
— Άγώνες πάλης
Είς το έν Ρώ,Λη θέατρρν τοθ 'ΔδριανοΟ
έδίδοντο την παρελθούσαν Τετάρτην άγώνες
πάλης έν μεγίστη <τυρροή τοθ πλήθους. Τα ζεΰγη τα μέλλοντα νά λάβωσι μέρος είς τον άγώνα η«αν τέσσαρα, τα εξής: Ό Πέτρος Βάσκος Ιταλός εναντίον τοϋ ΊρλανδοΟ Βένς, ό Ραγκάτη Ιταλός εναντίον τοΐί Κλεμάν Γάλλου, ό Βάλφορδ εναντίον τοϋ ΓάλλουΝοελ, ο Φερράρη, Ρω^αΤος εναντίον τοΰ Πότζη. Κατά πρώτον άνεφδντ,σαν ίπΐ τής σκηνής ό Πέτρος Βάσκος με τόν Βένς, ό πρώτος κα τ='ρριψι τίν δεύτερον είς 22 λεπτά άλλά μέ δύο ίπαναλήψεις κϊΙ μάλιστα κατόπιν έξε γέρσεως τοθ κοινοϋ διά την κτη·>ωδίαν τοθ νι·
κητοθ, μετά ταυτα ό Ραγκάτη ένίκησε αον
Κλεκάν είς 15λεπτά, ό Βα>φ3ρδ τόν Ν·«λ
είς 21 λιπτά, ό Φερράρη έρ*σιτίχνης άθλη
τής τον Πόντζη είς 20 λεπτά, πραγμα τό ό
πο?ον ένιθουσίασε πως τούς Ιταλού;, έπε δή
ό νικηής συμπατριώτης των έδ.ίχθη άπο
ίκανότητος τίλ ιος ίππότης καιά την πάλην
ώ; καΐ κατά την νίκην.
——^—- Γ
Θεατρα#
ΔΗΜΟΤΙΚΟΝ. Κυρια<ή 27 Μΐρτίου άπο- γευματινή <ι1.β8 οΐοοΐιββάβ Οοιηβϊίΐΐβ». Έιιπ:ρινή ιτρός τιμήν των μ«λών ;οΰ Άρ χαιολογιχοΰ Σννίδρίου αΒαΐ'Ι)» Μ ΚθΙΝΩΝΙΚΗ II ΧΩ Δούς τάς νενομισμένας έξετάσεις ένώπ.θν τοϋ Άρείου Πάγου ό δ δάχ,τωρ τί|ς Νομική< κ. Ιωάννης Χαλμοΰκος Ιτυχε πομψηφιϊ τής αδείας ττ.ΰ δικηγοριΐν έπβξίως των έμδριθών αΰτοϋ μι/ ετών - ΣΟΚΟΑΑΤΑ ΑΙ Α ΤΗΝ ΝΗΣΤΕΙΑΝ *«? μόνη θρεπτική τροφή δια την νη- οτείαν τής Μεγάλης Τεββϊρακο- βτής βυνιστάται υπό των ιατρών ή άνόθευτος σοκολάτα τοΰ έργο- ατααίου Ζαβορίτου. Πωλείται λιανικώς καί χονδρικώς είς τό ζα χαροπλαστεΐον τό ΑΊ* ΛΑ*1*Φ (Πλατείαι Χυντάγματος). — Ό Σικκής απεφάσισε νά μή αφήση καμμίαν κυρίαν καί δεσποι- νίδα 'χωρΐς νά προμηθευθή τό Οε- ρινόν της φόρεμα άπό τό κατά- βτημά τού. Τοίτι», ζεφύρι», βϊ- τίατες, φορέματα βουάλ, ίταμίν, άλαπαραδες ντόκ, άπαράμιλλα είς ποικίλην χρωμάτων, είς γού ήτο, είς ατερεότητ» κ«1 ΙίΑ πλέον είς τιμάς απιστεύτως ευθηνάς. Ό —ακκής £χει έξαμερικανίαει τό κατάβτημά οου, έφαρμόοας τιμάς ωρισμένας ρΓίχ ίΐχβ. Αοιπόν όλαι <αί κυρίαι καί δεβποινίδες ότου —«κκή.Όδός'ΕρμοΟ 123-Ι«εδ. — Ό ίατρος κ. Κ. 'Αντωνίου κα· τοικεΤ επί τής όδοΰ Όμήρου 36 Α καί δέ- 2—3 μ. μ. ΑΠΟΘΗΚΗ ΔΕΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΙΔΟΝ ΕΚ_ΚΑΟΥΤΣΟΥΚ Γ1. ΡΕΒΕΑΑΚΗ θΐ - ΟΛΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΠΝΗ - β ι [Σννοιχία Καλαμιώχον] Κλύσμβτα διάφορα Ζώναι κοιλίας Ομφαλεπίδεσμοι Είδη έκ χαουτσοΰκ Μηχανήματα ζοχάδων Γάντια μασάζ Άποστειρωτήρες γά¬ λακτος Πτυελίστραι ασθενών Προσχέ"φ. έλαστικά Όμματουάλια Λορνιόν Βαράμετρα Ήλεκτρ. μηχαναί Φωτογραφ, Όί Φωγρφ μηχ Όφθαλμοί τεχνητο! 2υγθΐ ϊιάφοροι Ψεκαστήρες Ξυράφια αυτοματα ΟΰροδοχεΤα άκρατείας Σκελετοί χρυσοϊ κ«ΐ Μβστοί έκ καουτσούκ Πάντα ταυτα αυτοπροσώπως εξελέγησαν καρά των μεγαλειτέρον έργοστασίων τής Ει>-
ρώπης υπό τοΰ κ. Γ. Ρεδελάκη.
Ι
"Απαντα τα ειδή των ώρολογίων είς
τιμάς ασυναγωνίστους λιανικώς. "Ομοίως το ·
δαροί έκπτώσεις διά την χονδρίκήι- πώλησιν
Οί ένϊιαφερόμενοι άς ζητήσωσ» τιμοκατά-
λθγον.
ΓΛΩΣΣΙΚΟΝ ΦΡ0ΝΤ1ΣΤΗΡΙ0Ν
Αγγλικτϊς-ΓερνανικτΙς-ΓαΛλιντϊς-
Όδό; Λερδενίου ίριθ. 50
Ένμάθτιο'τς καϊ. έξάσκτιΰις είς τίιν εμπο¬
ρικήν άλληλογραφίαν.—Πλνΐρης τελειοποί-
ηθις'ΒμχιορουπαλλΛλων.—Άνώτεραι Οπου-
δα είς τάς γλώσσας διά φοιτητάς καί έπτ-
στΛμονας. Μαθήματα χαΐ νατ' Ιδίαν.
ΜαθΛματα κατα τάξιν τρίς της εβδομάδος
δ. 15. Έκμάθηις Διπλΰ,.γραφίας.
το ΕΛΕΓΚΑΝΣ
55 - ΟΔΟΣ ΣΤΑΔΙΟΤ - 55
Παρέλαβε τα άναμενόμενα Καιμήρια τα άπ' εύθείας έκ των με-
η,ι
II,,-
γαλειτέρων Αγγλικών Οΐκων
ΟΡΕΕΝΙδΗ &
ΗΟΥ3Ε
ΐΛηιΙυιι
& 8ΟΝ3
ΗΑ3ΚΑΡΟ & Οο ΙλπιΙοπ
οΟΗΝ ΚΕι.ΐ-3 & Οο ίοηιΐοη
ΤΙΜΑΙ ΩΡΙΣΜΕΝΑΙ ΡΒΙΧ ΡΙΧΕ
Ό ένδυόμενος έχει κέρδος 2ί> ο)ο των άλλων όμοίων Καταστή
μάτων. Ό πελάτης λαμβάνει εγγράφως εγγύησιν περί τής τ&λείας έ-
πιτυχίοΐς των ένδυμάτων καΐ τής Στερεότητος των χρωμάτων καί
ύφαβμάτων.
Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΑΑΟΥ
ΤΑ ΕΛΗΝΙΚΑ ΚΑΠΕΛΛΑ
πθΤΛΟΠΟΤΛΟΤ
Η 3 — ο
Ο 8» β Ι>
ο —
Ο-. —Ε
ΒΠΛΗΜΜΥΡΙ-ΑΝ ΨΑΘΙΝΑ ΜΒ
Γ Α -Υ Α Κ Τ
ΤΑ2 ΤΙΜΑΣ ΟΡΙΖΕΙ
τρ ΚΡΓΌΣΤΑΣΙΟΝ
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΓΝΩΣΕΩΝ
ΓΕ-2ΡΓΙΟΥ Δ. ΦΕΞΗ
«3.
Β
Ο
ο
ΕΞΕΔΟΘΗΣΑΝ
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12
13
14.
15.
16.
Πραι:«ιΚιΐ Όρνιθοτροφια, υπο
1ΐιιΐγ!ου ΙΙα&στ, 'επ. 70
Στοι^εΐα Πί>αι:τι»:ής ΒΙελιΰ-
(Ιοκυπίας, υπο Κ. Στασινοπου
λου. Μετα είχόνων. λεπ. 80
Οικτακή 'Αν0ο»:οιιία, υπό 'Αλ.
Γε<υρ·Ίϊ5ου. )ΐπ. 60 ϊτοι^εϊα ΙΙ^αν.ττκΛς ΟΙνοϊϊοι- ϊας, υπό Κ. Στασι·νοπ4ύ)ο^ Μετα ε'κόνων. λεπ. 90 Α· 'Αο"0ένε»α» των Κρασΐών. ψ και 9εο*πΐία αυτών, Κ. Στασ'νοπούλθυ. λιπ. 80 Ι1ροο«τικής, υπό ^ Κββΐρ, καθηγτ,τοϋ τής 7ΤΓ/θοπτικ·ή; έν Νεαπόλει, λεπ 90 Ίόγ^ειρίδιον 'Αρωι_ιατοπο»«'ας (ίίιώτα'. ΰλ»ι—ΚατασχίυΓ, άρω- μάτων), υπο ΙΙοπγι Οοιιυίη, κ^ίΙ ί,- γτ,τοϋ τής έν ΙΙχρισίθ'.ς σ/ο/ήΐ των έπ'.ιτημών λεπ. 80 Ποακτιν.ίι Μεταζοό*κα>3.)ΐκο-
τροψία, υπό Χ Φωαχόλ-υ, γ£ω
πονου Μετά είκόνων. λεΛ. 80
Τό ΟΙνόπνεΐ'ι,ια (Πβοαγωγίί —
Βιομη/ανία), υπό Α. ΙΙόΙϊβιΊ, λλ-
τής Χημείας εν τή Ίϊ·
Σχολγι των Παρισίων.
λεπ 80
ΚεοαΐΛθζοτϊα καΐ 'Αγγειοΐϊλα-
ότικίι, υπό Οΐι. Ο.υι11αι·ϋ, καθ.
τή; Χημείας έν Παρισιοι;.
λεπ. 90
Ό "ΙΙλιος, υπό ΟΙιειιΊββ ΜαιΙιη,
καϊηγ. τον έν Πχρισίοι; Πανεπ·
στημίου. λεπ. 0 )
Όδηγός τοπα»:ή Ζαναοοίϊ5.α(ίτικι'ι, υπό
Ν:χ. Δτ,μη-θ'αοου. λεπ. 90
Π ώς ν.αθαοίζονταχ καί δτατη-
ροΰνται τα ίν5ν«ιατα, υπο
'ΑΛ.ες. Γίιοΐγιαίου. λ&π. 50
17.
18.
19
ΊΙ Ο1κοδέόν.
'Η οίκία τού συνταγματάρχου ^το οίκ'α
άνθρώπου άπολαύοντος μεγάλης ιύμαρείβς.
Είχε πολυάριθμον προσωπικόν υπηρεσίας ό-
«ο7ον παρατηρεΐται είς τάς Ί.δίαγγλικάς
οίκβγινείας τής Χερσόνησον
ΈπΙπ)ωσ.ί, ύλ κ», έ?ωτερική καί έ;ωτε-
ρική διακόσμησις έπιμεμελημένη. Άλλ' ά-
μέσως εγίνετο κατβφινές δτι γυνβιχεία χεΐρ
ίλειψεν άπό ι άς διαφόρους αύτάς διαχοαμήσες.
"Οβον άφορα την δ εύθυνσιν τοΰ ύπηρετικοΰ
προσωπικού1 ό συνταγματάρχης ένεπιστεΰετο
αυτήν παντε)ώς είς Ινα των παλαιών συστρα
νωτών τού έ'να Σκωτον 1<α Κόνδοκτορ τοΰ ΒασιλικοΟ στρατοϋ τίν λοχίαν Μάκ Νιϊλ μετά τοΰ όποίου είχι διεςαγάγει ίλας τάς ά- νά τάς Ί»ϊί^ς εκστρατείας τού, Ινα έκ των άνθρώπων εΑείνων των ότο·'ων ή κ*ρϊίί νο- μΐζει τις δτι πάλει είς τα στήθη έκιίνων είς τούς όποίους είνε άϊωτιωμένοι. Ό Μχκ Ν«ϊλ θά η-ο ά.θρωπος ήλικίας 45 έτών ΰ- ψηλος καί ρωμαλέος κατά δέ την συνήθειαν των όρεινών Σκώττων έφερεν δλην αΰτοΰ την γενιιάδα. Διά ιί|ς στά-εώς τθυ τή*ςφυσιογνω- μίας τού, διά τϊ)ς γρ>φ κης στολή*ς το<, έ- ξηκολοόθει άκόμη νά ιίνε Χίϊλάνίερ ψοχη τ· καί σώματι, μολονό-ι είχιν άποσυρθί) τη"ς ύ- πηρεσίβς κατά τον αυτόν χρόνον, χαθ' δ< καί ό συνταγματάρχην Μονρώ, λαβόντες ίιιεσιν ιω 1860. - ΑντΙ δμως νά επιτρέψωσιν είς την πά τριδζ έν μ^ψ των προπχτάρων των αμφότε¬ ροι είχον μείνει είς Ίνδ'ας καί Ιζων αμφότε¬ ροι έν Καλκού·τα έν σχετικξ μονώϊει ή"ϊΐς ά- παιτεΤται νά έξηγηθ^. Όταν ο Βάνης μέ συ- νέστησ.ν είς τον συνταγματάρχην Μουρώ, μ' έκαμε μίαν μόνην οΰιτασ.ν. — Μην ά-αφέρετε τίποτε διά την επανά¬ στασιν τΰν Σιπάϋ προπ&ντος μή προφέρετε πο'έ το δ^ομα Νανά ΣάχΙ μπ'». Ό συνταγματάρχης Έδθ"άρδος Μουρώ ά- νή"«.εν είς παλαιάν Σκωττιχήν οίκογένευν τί)ς οποίας οί πράγονοι κατέχουν σπουδαίαν θέσιν έν τη" Ίστορία τοϋ ΊΙνωμίννυ Βασι· λείου. Ήρίθμει μεταξύ των προγόνων τού τον Σίρ Έκτορζ Μονρώ διοικη-.ή< τοϋ στρατοϋ τής Βεγγάλης κατά τδ 17ο0ς δ»πς ά*ρ 6ώ; κατίστειλε μ'αν έπανίστασιν των Σιπ&ϋ οί' τίνες μ«τά Ινι ήδη αίώνα την έπανελάμδανον. Ό ταγματάρχηςΜινρώ κατέίΐνιξε την επανά¬ στασιν με;' άνηλεοδς δρΐστηίΐοτητος καί δέ » εδίστασε νά προΐδίο-ζ έν μια ί,μ ρα 25 σ;α- σιαστάς είς τα σιόμ·α των τηλε6ό"'ω·', φρι¬ κώδες δζσανιστήριον τοϋ ότοίου πάτπος τοϋ συνταγμχτάρχοο θά ήτο προφ»νώς ό φοδερος έφιυρίτης. Κ*τά την εποχήν τής εξεγέρσεως των Σ.- πάϋ ό συντ>γμιτάρχης Μονρώ η:ο δ ο κητή;
τοϋ 93ου πιζ'κοΰ Σκωτικοΰ συντάγμιτος τού
βασιλικοϋ στρατοϋ.
Δεξήγαγεν ολόκληρον σχεδον τή» έκστρχ-
τεία» τού υπο τας ί αταγάς τοΰ Σ ρ Τζάΐμ;
Ουτραμ,ένός έκ των ήρώων ιοϋ πολέμου τού¬
του, δσπς δικα'ως είχε λάδει κΐ! την έτωνυ
μίαν τοΰ Βαϋίρδο^ τοΰ στρατοΰ των Ί»διώ< Μετ* αΰτοΰ λο πον ό σ>«νταγματάρχης Μονρώ
τρ ο έν Κάβινπουρ.
Την δευτέρα> έκοτρατείαν τθυ έκαμΐ μετά
τοΰ Κόλεν ΚάΑπελ έν'Ινδίαις καί δέν (γ*,»Γέ'-
λειψε τον διαπρεπή* τοΰτον σ:α ρώ-ην ε'μή
δταν ό Ουτραμ δ ωρίσθη έν ΚαλκοΟ.τ» μίλος
τοΰ Συμ6;υλ(ου τώ·» Ίνδιώ«.
Κατά το 1858 ό συνταγοιατάρχη; Σίρ
Έδ'.οίρδος Μονρώ ή"-ο ίππότης τοϋ 'Αστέρος
τώ* Ίνδιώ*. "Ελαδι τόν τίτλον βαρωνέΐτου
χαί ή σύζυγάς τού θά Ιφερε τον τίτλον Λαί
δης Μονρώ, εάν κατά την νίκτ* τϊ|ς 27ης
Ίουνίου 1857 δέ» έφθ»εόιτο κανά τ
ράν σφαγήν τής Κάδενπο^ο, σφχγήν γμ
νην υπό τα ό*μ*τα καί τάς δαΐαγάς τοϊ
Νανά ΣιχίΑπ.
Ή Λϊίδυ Μο<ρώ—ούτως ώ»ΟΛ«ζον αυτή» οί φίλοι τοϋ συνταγματάρχου, έλχτρεΰε:ο άκΐ τον σύζυγον της. ΤΗ;Ο μίλις 22 έτών ίταν απωλεσθη με:ά τώ< δ.ακ·>σ:ων θυμάτων τής
φρικαλέας ταύ :ης σραγής.
Ή κορία ΤΩ,) καί ή δεσιτοινΐς Τζίκσων
ώ; έκ θαόμιτ^ς σωθιΤσΐι μετα την μάχην τοΰ
Λούκναου έτίζησε τ^ϋ συζ.γιυ, τοΰ π*τρό;
τω«. Έ? άθη 6Ό.ω; αδύνατον νά εΰρεθώτι τα
λιίψΐνα τή; Λαίδης Μινρώ διτω; τύχωίΐ
χριΐτανική; ταφή:.
*Ε*τοτε άπελπ ς ό σ,,νταγμΐτάίχη, Μινρώ
δέν είχεν ειμή ιιίζν μόνην σ .έψ ν πώ. νά ε¬
πανεύρη τον Νανα Σϊλ'μΐϊ, τον οποίον ή
Αγγλικη Κυδέρνη/ις έζήτε πβνταχοΰ, κ»ί
νά σδ = σ^ μεςά τής έ*δι*τ)σεώ; το.ι Ι»ΐ ιίίις
δικαίας διψης ήτις τίν κατίφλεγε.
Καί δ'ά νά είνε έλε^θερος είς τάς ενερ¬
γείας τού είχον άποσυρθή άπό τάς τάξε-ς τοΰ
ίΐρϊτοα. Ό λοχίας Μάκ Νέΐλ τόν ή«.ολοί-
θητεν είς δΧαςτίς δλίψιις καΐ δλα τα ί.αδή-
ματά τού. Οί δύο ούτο- άνδρες ζωογονούμ€»οι
μέ το αΰτο πνιϋμα ζώ»τες μέ τή» ίδίΐν σ*«-
ψν ή:εΰνησαν π>ντοΰ, έζήίτ4σαν ίλα τα
(ΆχβλοιΛεΙ)
27 Μαρτίου—ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΟΝ "ΑΘΗΝΩΝ,,—Ά?ι8. 91
Ο ΤΙΟΣ ΤΗΣ ΤΡΙΚΥΜΙΑΣ
'Τπ6 ΓΟΥΣΤΑΥΟΥ ΑΙΜΑΡΕ [ΜετάφραοΛς έκ τοϋ γαλλικον]
[Σννίχιια Ιη χον χθισινον/
Ένθυμοϋ μόνον νά μετριάσης τάς σχέσεις
σοι> μέ την φιάλην, Ιχεις σπθιδαΐαν υπόθεσιν
χαί πρέπει νά είσαι νηφάλιος.Άφοΰ χορτάσης
θά Ίππεύσ^ς, καί θά έςέλθης τής πόλεως
διά τής είς Μεξικόν αγούσης όδοΰ, ές ής δ¬
μως μετά πορείαν ήμισείας ώρας θά στραφής
πρίς τα δεξιά, καΐ θά εξακολουθήση τον
δρόμον σου κατά μήκος τής παραλΐας, θά
βίϊισης ούτω κατ' ευθείαν, μέχρις ου φθάσης
είς υψηλήν άκτήν είς την βάσιν τής οποίας
ευρίσκεται σπήλαιον, βλέπον πρός την θά¬
λασσαν. Μ' έννοεΤς καλά ;
— Δάδολε, αύιό είνε απλούστατον.
— Είς έκεΤνο το σπήλαιον θά εδρης τδν
άνθρωπον μας' δύναται νά στοιχημβτίση τις έ-
χατον εναντίον ενός δτι θά κοιμδΐαι' εάν ·!·
ξεύρτ,ς νά φερθής κβλά, τίποτε δέν θά είνε
ευκολώτερον παρά νά προχαταλάδης, άλλως
τουτο σέ αποβλέπει.
Τ6 οΰσιωδες είνε νά επιτυχώς. |
Έν τούτοΐί» φίλε, έπειϊή την Ιδ:«ν αύτην
στιγμήν σπο«δα7αι ύποθέσεις άπαιτοΰν την
παρουσίαν μοί» είς το φρούριον, θά μοί επι
.. Χ.»/ ΙΓΓ7 Γ
τρΐψης να α αφήσω.
— Πότε και* ποθ θά άνταμωθώμεν ;
— Άπόψε άπο τάς έπτά Ιως τάς θΛΐώ
είς το Βελώριο δέ Λός δεντάνας.
— θίλεις λοιπον νά μέ λιθοδολήσουν ;
— Όχι, ίσο ·5}»υχος, εί«ε γελών, έξήγησα
τόσον καλά το συμβάν έκΛνο, ώστε περνα;
τώρα είς τούς οφθαλμούς δλων ώς τίμιθς άν-
θ^ωπος συκοφαντηθεΐ;, θΰμα φρικώδους πλεκ-
τάνης' έμπρός, καλήν έντάμωτιν.
— Καλήν έντάμωσιν, είπεν ό Μπόθουελ.
Ό Τιγρόγαττος εξήλθεν.
Κατά τόν ΙΖ'. αίώνα, αί φιλανθρωπικα'ι
αρχαί σχείδν ήγνοοΰντο καί ουδαμώς έφηρ·
μόζοντο, μάλιστα έν Άμερική.
Οί Ίσπανοί ί) τουλάχιστον ή Ίσπανιχή
κυβέρνησις, διότι κατά την γνώμην μας έ-
σχάτης άϊικίας θά ήτο νά κατασ.ήϊωμιν
Ιθνος Ινοχον επί τή βαρδαροττ,τι άπολυτΐρ-
χικής καί ,ούχΐ αίρετής Κυβερνήσεως, οί Ί-
σπανοί, λέγομεν, ουδέποτε ένηδρΰνθντο επί
ήμερότητι.
Ή δικαιοσύνη τής πατρίδος των μετήρ-
χετο άείποτε προ; έκείνους ου; έκρινεν ένό-
χοος κολαστιχά μέσα αυστηρώς άποδοκιμα-
ζόμενα, έστω κχΐ κατ' έ*·7»ο* τ4ν χρόνον,
ώς λίαν βάρβαρα διά πά* Ιθνος.
Έμπεσών Ό Όλωννι?ος είς χείρας τοϋ
Τιγρογάττου άπήχθη χϊτ' εύθε?«ν είς τδ
φρούρ'ον.
'ΕκεΓ άφοΰ τον ήρεόνησαν λεπτομερώς, υπό
τό πρόσχημα μέν δπως βεδαιωθώσ.ν δτι δέν
είχεν δπλα, πράγματι δέ δπως άΐπάΐωσι τα
χρήμαΐά τού, τον ίρριψχν είς ρυπαρόν καί
βορδορώδες ύπόγειον, είς δίκα πέντε ποδών
βάθος έσκαμμένον κάτωθεν τοΰ έδάρθυς τή;
γής, καί δεχόμενον τόν άέρα διά στενοϋ φ·γ
γίτου υπεράνω τοΰ θολου.
Είτα, ή θίρα εκλείσθη, χαί δ' Ιγκλιιστος
εγκατελείφθη ε'ς τού; θλιδερούς διαλογι-
σμούς τού.
Ό νεανίας ύπέφερε γεναίως τή* άλγεινήν
ταύτην κάκωσιν χαί οδτε γογγυσμον έξίφερεν
θυτε λέξιν είπεν.
Πολλαί ώραι παρή)θον.
Ό ΌλωνναΤος ήγνόει ποίαν παρεσχεύχζον
αύ «51 τύχην.
Τελο; ή^οίχθη ή θύρα καΐ εισήλθε δεσμο-
φύ'.α; κρατών δαϊα, καί άλλοτε πρόσωπον,
φέρον στρατιωτικήν στολήν.
Το δεύτερον τοϋ:ο πρότωτον ήτο δ δόν
Αντώνιος διλά-Σέρβα δέ Καββέλος, βιοικη-
τής τοϋ Βέρβ-Κρούζ.
Άφοϋ Ιρριψι περί αύτδν βλ^μμχ άτ,διας,
ό διοικητής έσ;ράφη πρδ; τον δενοφ^λακα.
— ΠίΤος ίιέταξιν, είπε σοσπώ» τάς όφρΰς
νά τείζ δ φολακισ,χένβς είς την άκ,άθίρτον
ταύτην τρώγλην ;
— 'Ενδοξότατε, είπεν ύποκλιθεΐς δ δεσμο-
φύλα;, ή διαταγή αϋ'νη εδόθη άπο τόν αξιω¬
ματικόν, δϊτις Ιφερε τόν φυλϊκισμίνον, δστις
είΐτε» δτι ή Υ. Ε. απήτει νά μετβχειρισθώ
μέν τον φυλακισμένον μέ τή» μεγαλειτέραν
αύστηρότητα.
— Ό άνθρωπο; έκεΤνος έψεύτθη, είπεν δ
διοικητής' φέρετε άμέσως τόν φιλακ σμινον
τοϋιον είς ί«χ τώ» ΐιψηλών θαλ-ίμων, έννοώ
νά τδν μεταχε(ρισθί]τε μέ την μεγαλειτέραν
περιποίησιν.
Ή έπιείκε'α αΰιη, ή' πόρρω άπιΤχε νά
προσ8ο<5 δ ΌλωνναΤος μεγάλως ηύξησε την ανησυχίαν τού άντΐ νά έλωττώσ^ αυτήν. Έν τούτοις ηκολούθησε τδν δεσμοφύλακα χω- ρίς λέξιν νά εΓπη, κ«1 εΓσήλθε κατόπιν αυ¬ τού είς θάλαμον πενιχρόν μέ», χ>2 5χι πολύ
καθαρ^ν, άλλ' δσ:ι; τώ έφ*ν^ παλάΐιον σ.γ-
κρινό,Αενος πρός τή» άγε·ή τρώγλην δ τού τόν
είχον ρ·ψιι κατ' αρχάς.
— Τώρα άφησε>ε ' μόνον μέ τδν φυλακι
σ,Αένον,έπανέλαδεν δ διοικητήν καί σιτεΰσε νά
εκτέλεσις τάς διαταγάς τάς δποίας σιΐ
I-
δω*α.
Ό δεσμοφΰλαξ προσ*λίνας έξήλθιν. Ό
Όλωνναίος Ι/εινε κατάμονος μέ τΌν διοι¬
κητήν.
_ Εύνόητος δισταγμδς υπήρξε μεταξύ των
δόο άνδρών.
Τέλος δ διοικητής έκάθισε», έκαμε νεΰμα
πρός τδν ΌλωνναΤον νά χαθήσ^ καί βδ:ος,
καί ήρξαντο τοΰ λόγου.
— Σενιώρ, είπε, χατασκευάζων άΆα ά-
βρώ; σιγαρέΐτον μέ τού; δακτύλους τού; χ*-
τελΐιπήϊην δ.ά την παρανόησιν τής δποίας έ-
γείνατε θϋμα. Αί διαταγαί μου παρενοήθησαν
και κακώ; έξετελέσθηταν' β(*β ίμβθί δ'τι συ
νέβη Ι,πευσι νά ίλθω πλησίον σβς, Βια νά
σα; δώσω βντιμον Ιξήγητιν.
Δυστυχώς μόνον προ ήμ,σ,ία, ώρ«ς έπλη.
ροφορήθην περί τή; συλλήψιώς σας.
Ό είρη οίίκης, πλησίον τοϋ δποίου έχλή-
βη« χθέί, μοί έδ«χ, διά σας τάς χαλλιτέ
ρ»ς πληροφορίας.
Είδον προσέτι ίαχ χάποιο» δδν Πέτρον
Γκβρτσιαν, Ινα των έντιμοτίρων χατοίχων
τοΰ Μιδιλλίν, ίΐτς βα; γν^ρίζκ ά*ο π3>·
λ.ϋ, λίγε , κ*1 τρίφ,ι π?Ος ,ας μεγίστη»
υιοληψ.ν.
'Ολα ταυτα θί ή>9υν δ,ά νϊ σας άπο·
δοθΏ ή ελευθερία, άλλ' ήίέλησα νά Ιλβω ό
Γ3ιος, δα να σας άποδείξω 8τ-, 5ταν
αχουσίως μοκ ίγεινε 8 χΐστικο» λβθος, ίέν
δισταζω να τβ επανορθώση».
— Κύριε διοικητά, άπήντητ» προσ*λινό·
μβνος ο 'Ολωννβϊος, χαταθορυβοΰ,Λβι διά τή»
τιμήν τήν^ οποίαν μοί χάμνετε' δέ» είξεύρω
πώ; νϊ σας έκφράσω την εΰ ^νωμοσύνη» μου'
ής θά λογισθώ, άν {λθτ, ήΑίρ, νά σάς
χρήϊω άποτελεσματικφ το> τρόπφ διά
την γενναιόφρονα διαγωγήν σας είς τοιαύτ»)»
περίβτάσιν δεινήν χαί μάλιστβ δυσάρεστον ίι'
εμέ.
— Καλά άρκε7 & λόγος σας, έπανίλαδεν ό
διοικητής, άς μή δμιλώμιν πλέον περί τού¬
του.
Καί Ιτεινε πρδς τδν ΌλωννβΤύν την χείρα
τα», ή« ούτος ίΐφιγξ,ν ολίγον δκσθίμως.
Ιήν στιγμήν εκείνην εισήλθεν δ 8εσμο·ύ·
λάξ φέρων ^ πρδς τδν Φυλακισμίνον τα χρή-
μ«τ« χαί τβ χοσμήματβ χ», Τ> |γγΡαφβ, «έ
δποΤα τώ είχον άοαιρέσει.
('ΑχολουθεΤ)
Α0Η Ν ΑΙ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΗΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ
Ίί,οκτ,τ,ς κ.1 Δ.,ν*νπε}<: ΓΕΩΡΓΙΟΣ Κ. ΠΟΠ ΤΟ ΦΥΛΛΟΝ 1Ο-ΛΕΠΤΑ—ΙΟ Πβϋα απόδειξις πληρωμάς φέρη τ#ιν υπογραφήν τού Ιδιόκτητον *ών«'Αθηνων» κ. Γ. Κ. ΙΙώπ. ΑΙ «Αθηναι» δέν δημοΛευουσι σβις Ιατρών μκτά λεπτομβρετών των ν«- ταδοτνκών νοσημάτων. Ελληνικαι Ημέραι ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΝ ΗΜΕΡΟλΟΓΙΟΙ 27 ΜΑΡΤΙΟΥ. Τετάρτη Κνραακττ των νη- ΰτειών. — Μν ήμην έπιτιλονμιν τού δσ(ου Πα¬ τρός ημών Ιωάννου τού συγγραφεύς τ% Κλίμα- χος. Ή μ»ήμη το3 άγίβυ τούτου ΐ'.ρτάζΐτΓκ· χυ· ρίως ι?)30τί Μκρτίου, Άλλ' έ—ιδή τό σύγραμμα βύτοϋ τόχβλούμινον Κλΐμαξ,άναγινώσκεται την αγίαν χ»ί Μιγάληνιεσσαοακοστήν, διά τουτο οί άγιοι ΙΙατίρις ώρισαν την σήμερον ημέραν νά ψάλλεται ή άχολουθία τού άγίου τούτου ιίς μ/ή- μην ϊΰτοΰ, ώς μεγάλως σνντιλέσαντος δια τού λόγον τού ιίς μΐτάνοιαν των άχαρτωλών, κ αί σωτηρίαν των πιστών. Τ ο β 6λίον τού «ή Κλί- μαξ» διαιρίϊται ιϊς 30 λόγου; διά των οποίων ολίγον κατ' ολίγον ώ; δια βχβμΐδων έν χλιμαχι άνέρχιτοα ο Χριστικνδς άπο τα κά-ω, τα γήΐ'-α καΐ πατούμινα, πρός τα ά«ω, τα δψηλά καΐ οΰ- ράνια, οπου ο Δεσποττις Χριστό« δίχεται ιΐς τάς ίγκάλα; τού βλοιις τού; σωζομένους, τοΰς διά των άγώνων των άσχητικών κατορθοΰντας νά άποφεύγυ <τι τα πάθη κ αί -ου; δαίμονκ; τού; κυνηγονντας ι ήν ψυχήν. ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟΝ Σχββιτον 26 Μαρ (ου ΓΡΑΦΕΙΟΝ Ι ΑΙετοχαΙ Τράπεζαν Λαχιιοφ. Έ8ν. Τραπ. τής Ελλάδος Νέαι Λαχιιοφοροι 2 1)2 ο]ο......... Δανείον Ήνοποιημένον.................. Δανείον Μιλιγαλα........................ Έθνικήί Τραπέζης της Ελλάδος.... Κρητικής Τραπέζης....................... Βιομηχ. Τραπ. τής Ελλάδος......... Τροπ:ζης'Αθηνών (Νέαι) ............... » Μιτυλήνης.................... ΜετοχαΙ Έτα·ρη&ν Έταιρ. Μιταλλουργείων Λαυρίου.... ΐιοηροδρ. Άθηνών-Πΐιραιώς........... Άθην.-Πιιοαιώς-Πελοπον. θεσσαλίαν...................... Εταιρία Δημοσ. καί Δημοτ. Έργων Έργοληψιών.................... Πυριτιδοποιιίου ............... Ηανιλληνίον Ατμοπλοίου.. Έλλην. Μονοπωλίων......... Άεριέφωτος Αθηνών......... Έλλην. Ήλικτρικ.Έτκιρίβ ΦΟΤΙΟΤ Δρ. 552.— » 115.25 » 104 75 » 101.— 3.910 — » 167.— » 125 50 » 152.50 » 160.— » * 56.— » 385.— 90 50 209.— 56.— 160.— 97 50 λει 9,4 (δπβ τί» 0) Παρισίοις 0,9, Ρωμη 9,4, Κων]πόλει 13,0, Άλεξανδρείι* 18,0.Ή με¬ γίστη έν Αθήναι; 15,0, κ«1 ή ελαχίστη 7,9. Ούρανό; ολίγον νιφιλώδης. "Ανιμοι Ν μέτριοι-έσθενεΐς (εν τω Α'ιγαίω Β. μέριοι. θίλασσ« χυματώδη; έ ι τώ Α'ιγαίω χ αί σχε- δο/ γβληνιαία έν ιω Ίονίω. 'Υγρασία έν Αθήναι; μιτρία (56) ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 27 Μ«ρτ(ου — Εί; "Ηπειρον (Τζώ.) 11 τϊ. μ.. —Είς Σμύρνην, Μιτυλήνην, Κωνσταντινούττολιν χαΐ Ρωσσίαν (Ριυσσικδν) ίθ π μ. ΣΤΛΛΟΓΟΙ ΚΜ ΕΤΑΙΡΙΑΙ — Δ«ρεά Κεφαλλτινος νπέρ τΑς «Πολν- κλινικιις Αθηνών» Ό έν Ό3ησ;ώ τ;*}ς Ρωσσίας έρημέριος τής Έλλην, έκκλησίας αίδεσιμώΐατος πρωθιερεύς κ. 'Δγγελος Πεφάνης, Κεφαλλήν, ίι' επι¬ στολάς τού πρός την άντιπρόεδρον τής έφο ρίας των Κυρίων κ. Ίωάνναν Κορδέλλα έδω- ρήσατο τή αΠολυκλινική Αθηνών» πρδς μνή μην τής συζύγου τού 2,000 ίραχ. ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΎΓΜΑ Σήμερον 4 μ.μ. έν τώ νοω τού αγ. Γεωρ- γίθυ ό άρχιμανϊρίτης κ. Τιμόθεος Άναβτα- σίου θά ομιλήση περί τής έμπρεπούβης είς «υς νΐωτέρους Έλληνας άνατροφής χβΐ παι διύσιως. ΑθΑΗΤΙΚΗ το(? *Ο|«ίλον 430.— » 1100.— 136 24 90 31.— 28.40 Είκοσάφραγκον μιτρητοϊς..............ι Λίρα Αγγλία; ............................. * Τουρκία;............................» Σννάλλαγμα Επί Γαλλία; ίψιω;...................> 126.25
» Αγγλία;........,......................■ 31.77.50
Αυί Κ
Αυστρίας Κορώναι
» Γιρμανίας.............
Λονδίνον (τηλεγραφ.)
•Αγγλικόν 91.—
132.50
455.50
87.1)2 Λαύρια
39.1)2
101.—
Παρισίων
Γαλλικόν
99 37.50
45.—
134.25
Σιδ.θεσσαλία; 167.—
Μονοπώλιον
Πάγια.......
Ηλεκτρικήν
Ο ΚΑΙΡΟΣ
- "^Γ 26 ΜβρτιΌο
Σήμερον την 8 π.μ. βαρόμετρον έν Αθήναις
•763.7.
Ή ίίρμοχρασία άπδ τή; χβες παρέμεινεν ή
αύ·ή. θιρμοκρασίαι σήμεοον την 8ην π. μ.έν
Αθήναι; 14,6 Κερκύρα 15,4, "Αρτγ; 13,2 Λα-
μία 16,0 Βόλω 18,2 Χαλκίδι 18,0, Μισολογ-
γ(ω 16,0, Άϊδρω 15,6, Πάτρβι; 16,2, Αιγίω
16,9, Καλάμαις 16,3, Ναυπλίω 16,3, Τριπό¬
λει 11,8, Κυθήροις ΙΒ^,Βιέννη 0,8, ΙΙιτρουπί-
— Ο?
— Νεώτεραι
'Η έλευσις τού" Κάϊζερ είς την Έλλβϊα
καΐ τβ τ«ξ»ί8ιον τής Βασ. Οίκογενείβς είς
Κέρκυραν πρός ΰπάντησιν τού1 υψηλού της
συγγενιΰς πλήν των άλλων έπέδραβε καί είς
την τέλεσιν τού ίππικοθ ίιαγωνισμοδ τού
«ΊππικοΟ Όμίλου».
Γνωστοΰ όντος ίηλβδή το3 ένϊισφ^ροντθς
8περ ή Α. Μ. ό Βασιλιυς δεικνύει διά τον
λαμπρόν δμιλον, 6'περ επέδειξε ναΐ διά τής
πβροχής βραδιίων · ίς τοδιάφθρα άγ« νίσματ»,
ή τέλεσις τοθ διαγωνισμόν διά την 3ην "Α¬
πριλίου ώς είχεν αρχικώς βποφασιοθτξ) κατέ¬
στη άδύναιο-, καθόσον δέν είνε δυνατόν νά
γνωσθή άπο τούδε πό·ε ό Κάϊζερ θ' άναχω-
ρήϊη έκ Κερκύρας ακριβώς, καί άν συνεπώς
ή Α. Μ. θά επέστρεψεν εγκαίρως ώστε νά
πϊραστίξ) είς τίν διαγωνισμόν, τοσούτφ μάλ¬
λον καθ' δσον ή άπονθμή των δραδείω» θά
γίνη ίδιοχείρως υπό τής Α. Μ.
Κατόπιν τούτου συνελθόν χθές το άπδγευμα
το συμβούλιον τοδ «Ίππικοϊΐ ΌμΙλ'ΐ»» άπ
ηύθυνεν έγγραφον πρός το Β. Αύλ«ρχ«ϊον, δι'
ώ αγγέλλει την άναδελήν των άγώνων, ζή-
τεΤ δέ 8πως ή Δ. Μ. ορίση την ημέραν τής
τελέσεως αυτώ".
Όπωσδήποτε οί άγώνες «ά γίνουν έν τφ
Ποδηλατοδρομίω, ήτοι την 10 Άπριλίθο, Κυ¬
ριακήν των Βαίων, ή' την 18ην Δευτέραν τοΰ
Πάσχα.
Ή άν»6ολή αίΐτη μεγάλως θά συμδάλιι είς
την τελειοτέραν διεξαγωγήν τοθ δ αγωνισμοί
καί είς την επιτυχίαν τού, καθόσον έν ιω με-
ταξύ παρέχεται χρόνις έγγραφής καί είς δ
σους δέν έπρόφθασαν νά δηλώσουν συμμιτοχήν
τελειοτέρας δέ άσκήσεως είς τούς ήδη έγγε-
γραμμένους.
Είς τα επί τής ό?ο3 Β*λαωρίτου 11 γρα
φιΤα τοΰ «Όμίλοι» μόλα ταυτα ήρχ'»« Ρ«"
εΐσιτηρίων ληφθέντος
ρ^««^--«κτοαπονων 8<ά το ζήτημα των θέσεων αύται δοθώσι κΛΒ ΟΙ»1 ράν είς τούς προπαρ«γγέλλοντας. Έζακολουθοΰν δέ έν τώ μεταζύ αί προα- σκήσεις διά τα διάφοραι το0 διαγωνισμου άγω· νίσματα είς το παρά το πεδίον το3 "Αρεως Ίππευτήριον τοΰ Όμίλου. Ούτω χθες το α- πέγεομα συνήχθησαν άΐΕαντα τα μέλη καί έ νώπι:ν τοδ έκλεκτοΰ τούτοι» κύκλου ήσκήθη- σαν αί τε κυρίχι χαί οί κύριοι. Μεταζύ τώνκυριών αί κυρίαι Π. Καλλιγα, Μιλτ. Νεγρεπόντη κα! αί δίδες Άν. Ράλλη, καί Μ. Σούτζου ύπερεπήδησαν ά'παν;α τα ίμπόδια, είς το ά'λμα είς ίίψος κ«ι ΰτΐερπήδη- σιν έμποδίων ό κ. Μιλτ. Νεγρεπόντης είς το αλμα είς ΰψος ό κ. Σ. Χρύσης έφθασεν είς 1,35 καί 5 μ. είς μήκος, ό δέ κ. Καρατζας 1,25 είς ίίψος. Ήσκήθησαν έπίσης οί *· κ Βϊλέιτ^ς, Ρακτδβν, Σ. Σοθτζος, Α. Καλλίνσκης κτλ. Έν γένει ο φετεινός διαγωνισμος καί τε· > ειότερον είνε παρεσκευασμένος καί πολύ σο
δβρωτέρας έπιδόσεις θά έχη νά επιδείξη.
— Άγώνες πάλης
Είς το έν Ρώ,Λη θέατρρν τοθ 'ΔδριανοΟ
έδίδοντο την παρελθούσαν Τετάρτην άγώνες
πάλης έν μεγίστη <τυρροή τοθ πλήθους. Τα ζεΰγη τα μέλλοντα νά λάβωσι μέρος είς τον άγώνα η«αν τέσσαρα, τα εξής: Ό Πέτρος Βάσκος Ιταλός εναντίον τοϋ ΊρλανδοΟ Βένς, ό Ραγκάτη Ιταλός εναντίον τοΐί Κλεμάν Γάλλου, ό Βάλφορδ εναντίον τοϋ ΓάλλουΝοελ, ο Φερράρη, Ρω^αΤος εναντίον τοΰ Πότζη. Κατά πρώτον άνεφδντ,σαν ίπΐ τής σκηνής ό Πέτρος Βάσκος με τόν Βένς, ό πρώτος κα τ='ρριψι τίν δεύτερον είς 22 λεπτά άλλά μέ δύο ίπαναλήψεις κϊΙ μάλιστα κατόπιν έξε γέρσεως τοθ κοινοϋ διά την κτη·>ωδίαν τοθ νι·
κητοθ, μετά ταυτα ό Ραγκάτη ένίκησε αον
Κλεκάν είς 15λεπτά, ό Βα>φ3ρδ τόν Ν·«λ
είς 21 λιπτά, ό Φερράρη έρ*σιτίχνης άθλη
τής τον Πόντζη είς 20 λεπτά, πραγμα τό ό
πο?ον ένιθουσίασε πως τούς Ιταλού;, έπε δή
ό νικηής συμπατριώτης των έδ.ίχθη άπο
ίκανότητος τίλ ιος ίππότης καιά την πάλην
ώ; καΐ κατά την νίκην.
——^—- Γ
Θεατρα#
ΔΗΜΟΤΙΚΟΝ. Κυρια<ή 27 Μΐρτίου άπο- γευματινή <ι1.β8 οΐοοΐιββάβ Οοιηβϊίΐΐβ». Έιιπ:ρινή ιτρός τιμήν των μ«λών ;οΰ Άρ χαιολογιχοΰ Σννίδρίου αΒαΐ'Ι)» Μ ΚθΙΝΩΝΙΚΗ II ΧΩ Δούς τάς νενομισμένας έξετάσεις ένώπ.θν τοϋ Άρείου Πάγου ό δ δάχ,τωρ τί|ς Νομική< κ. Ιωάννης Χαλμοΰκος Ιτυχε πομψηφιϊ τής αδείας ττ.ΰ δικηγοριΐν έπβξίως των έμδριθών αΰτοϋ μι/ ετών - ΣΟΚΟΑΑΤΑ ΑΙ Α ΤΗΝ ΝΗΣΤΕΙΑΝ *«? μόνη θρεπτική τροφή δια την νη- οτείαν τής Μεγάλης Τεββϊρακο- βτής βυνιστάται υπό των ιατρών ή άνόθευτος σοκολάτα τοΰ έργο- ατααίου Ζαβορίτου. Πωλείται λιανικώς καί χονδρικώς είς τό ζα χαροπλαστεΐον τό ΑΊ* ΛΑ*1*Φ (Πλατείαι Χυντάγματος). — Ό Σικκής απεφάσισε νά μή αφήση καμμίαν κυρίαν καί δεσποι- νίδα 'χωρΐς νά προμηθευθή τό Οε- ρινόν της φόρεμα άπό τό κατά- βτημά τού. Τοίτι», ζεφύρι», βϊ- τίατες, φορέματα βουάλ, ίταμίν, άλαπαραδες ντόκ, άπαράμιλλα είς ποικίλην χρωμάτων, είς γού ήτο, είς ατερεότητ» κ«1 ΙίΑ πλέον είς τιμάς απιστεύτως ευθηνάς. Ό —ακκής £χει έξαμερικανίαει τό κατάβτημά οου, έφαρμόοας τιμάς ωρισμένας ρΓίχ ίΐχβ. Αοιπόν όλαι <αί κυρίαι καί δεβποινίδες ότου —«κκή.Όδός'ΕρμοΟ 123-Ι«εδ. — Ό ίατρος κ. Κ. 'Αντωνίου κα· τοικεΤ επί τής όδοΰ Όμήρου 36 Α καί δέ- 2—3 μ. μ. ΑΠΟΘΗΚΗ ΔΕΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΙΔΟΝ ΕΚ_ΚΑΟΥΤΣΟΥΚ Γ1. ΡΕΒΕΑΑΚΗ θΐ - ΟΛΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΠΝΗ - β ι [Σννοιχία Καλαμιώχον] Κλύσμβτα διάφορα Ζώναι κοιλίας Ομφαλεπίδεσμοι Είδη έκ χαουτσοΰκ Μηχανήματα ζοχάδων Γάντια μασάζ Άποστειρωτήρες γά¬ λακτος Πτυελίστραι ασθενών Προσχέ"φ. έλαστικά Όμματουάλια Λορνιόν Βαράμετρα Ήλεκτρ. μηχαναί Φωτογραφ, Όί Φωγρφ μηχ Όφθαλμοί τεχνητο! 2υγθΐ ϊιάφοροι Ψεκαστήρες Ξυράφια αυτοματα ΟΰροδοχεΤα άκρατείας Σκελετοί χρυσοϊ κ«ΐ Μβστοί έκ καουτσούκ Πάντα ταυτα αυτοπροσώπως εξελέγησαν καρά των μεγαλειτέρον έργοστασίων τής Ει>-
ρώπης υπό τοΰ κ. Γ. Ρεδελάκη.
Ι
"Απαντα τα ειδή των ώρολογίων είς
τιμάς ασυναγωνίστους λιανικώς. "Ομοίως το ·
δαροί έκπτώσεις διά την χονδρίκήι- πώλησιν
Οί ένϊιαφερόμενοι άς ζητήσωσ» τιμοκατά-
λθγον.
ΓΛΩΣΣΙΚΟΝ ΦΡ0ΝΤ1ΣΤΗΡΙ0Ν
Αγγλικτϊς-ΓερνανικτΙς-ΓαΛλιντϊς-
Όδό; Λερδενίου ίριθ. 50
Ένμάθτιο'τς καϊ. έξάσκτιΰις είς τίιν εμπο¬
ρικήν άλληλογραφίαν.—Πλνΐρης τελειοποί-
ηθις'ΒμχιορουπαλλΛλων.—Άνώτεραι Οπου-
δα είς τάς γλώσσας διά φοιτητάς καί έπτ-
στΛμονας. Μαθήματα χαΐ νατ' Ιδίαν.
ΜαθΛματα κατα τάξιν τρίς της εβδομάδος
δ. 15. Έκμάθηις Διπλΰ,.γραφίας.
το ΕΛΕΓΚΑΝΣ
55 - ΟΔΟΣ ΣΤΑΔΙΟΤ - 55
Παρέλαβε τα άναμενόμενα Καιμήρια τα άπ' εύθείας έκ των με-
η,ι
II,,-
γαλειτέρων Αγγλικών Οΐκων
ΟΡΕΕΝΙδΗ &
ΗΟΥ3Ε
ΐΛηιΙυιι
& 8ΟΝ3
ΗΑ3ΚΑΡΟ & Οο ΙλπιΙοπ
οΟΗΝ ΚΕι.ΐ-3 & Οο ίοηιΐοη
ΤΙΜΑΙ ΩΡΙΣΜΕΝΑΙ ΡΒΙΧ ΡΙΧΕ
Ό ένδυόμενος έχει κέρδος 2ί> ο)ο των άλλων όμοίων Καταστή
μάτων. Ό πελάτης λαμβάνει εγγράφως εγγύησιν περί τής τ&λείας έ-
πιτυχίοΐς των ένδυμάτων καΐ τής Στερεότητος των χρωμάτων καί
ύφαβμάτων.
Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΑΑΟΥ
ΤΑ ΕΛΗΝΙΚΑ ΚΑΠΕΛΛΑ
πθΤΛΟΠΟΤΛΟΤ
Η 3 — ο
Ο 8» β Ι>
ο —
Ο-. —Ε
ΒΠΛΗΜΜΥΡΙ-ΑΝ ΨΑΘΙΝΑ ΜΒ
Γ Α -Υ Α Κ Τ
ΤΑ2 ΤΙΜΑΣ ΟΡΙΖΕΙ
τρ ΚΡΓΌΣΤΑΣΙΟΝ
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΓΝΩΣΕΩΝ
ΓΕ-2ΡΓΙΟΥ Δ. ΦΕΞΗ
«3.
Β
Ο
ο
ΕΞΕΔΟΘΗΣΑΝ
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12
13
14.
15.
16.
Πραι:«ιΚιΐ Όρνιθοτροφια, υπο
1ΐιιΐγ!ου ΙΙα&στ, 'επ. 70
Στοι^εΐα Πί>αι:τι»:ής ΒΙελιΰ-
(Ιοκυπίας, υπο Κ. Στασινοπου
λου. Μετα είχόνων. λεπ. 80
Οικτακή 'Αν0ο»:οιιία, υπό 'Αλ.
Γε<υρ·Ίϊ5ου. )ΐπ. 60 ϊτοι^εϊα ΙΙ^αν.ττκΛς ΟΙνοϊϊοι- ϊας, υπό Κ. Στασι·νοπ4ύ)ο^ Μετα ε'κόνων. λεπ. 90 Α· 'Αο"0ένε»α» των Κρασΐών. ψ και 9εο*πΐία αυτών, Κ. Στασ'νοπούλθυ. λιπ. 80 Ι1ροο«τικής, υπό ^ Κββΐρ, καθηγτ,τοϋ τής 7ΤΓ/θοπτικ·ή; έν Νεαπόλει, λεπ 90 Ίόγ^ειρίδιον 'Αρωι_ιατοπο»«'ας (ίίιώτα'. ΰλ»ι—ΚατασχίυΓ, άρω- μάτων), υπο ΙΙοπγι Οοιιυίη, κ^ίΙ ί,- γτ,τοϋ τής έν ΙΙχρισίθ'.ς σ/ο/ήΐ των έπ'.ιτημών λεπ. 80 Ποακτιν.ίι Μεταζοό*κα>3.)ΐκο-
τροψία, υπό Χ Φωαχόλ-υ, γ£ω
πονου Μετά είκόνων. λεΛ. 80
Τό ΟΙνόπνεΐ'ι,ια (Πβοαγωγίί —
Βιομη/ανία), υπό Α. ΙΙόΙϊβιΊ, λλ-
τής Χημείας εν τή Ίϊ·
Σχολγι των Παρισίων.
λεπ 80
ΚεοαΐΛθζοτϊα καΐ 'Αγγειοΐϊλα-
ότικίι, υπό Οΐι. Ο.υι11αι·ϋ, καθ.
τή; Χημείας έν Παρισιοι;.
λεπ. 90
Ό "ΙΙλιος, υπό ΟΙιειιΊββ ΜαιΙιη,
καϊηγ. τον έν Πχρισίοι; Πανεπ·
στημίου. λεπ. 0 )
Όδηγός τοπα»:ή Ζαναοοίϊ5.α(ίτικι'ι, υπό
Ν:χ. Δτ,μη-θ'αοου. λεπ. 90
Π ώς ν.αθαοίζονταχ καί δτατη-
ροΰνται τα ίν5ν«ιατα, υπο
'ΑΛ.ες. Γίιοΐγιαίου. λ&π. 50
17.
18.
19
ΊΙ Ο1κοδέόν.
'Η οίκία τού συνταγματάρχου ^το οίκ'α
άνθρώπου άπολαύοντος μεγάλης ιύμαρείβς.
Είχε πολυάριθμον προσωπικόν υπηρεσίας ό-
«ο7ον παρατηρεΐται είς τάς Ί.δίαγγλικάς
οίκβγινείας τής Χερσόνησον
ΈπΙπ)ωσ.ί, ύλ κ», έ?ωτερική καί έ;ωτε-
ρική διακόσμησις έπιμεμελημένη. Άλλ' ά-
μέσως εγίνετο κατβφινές δτι γυνβιχεία χεΐρ
ίλειψεν άπό ι άς διαφόρους αύτάς διαχοαμήσες.
"Οβον άφορα την δ εύθυνσιν τοΰ ύπηρετικοΰ
προσωπικού1 ό συνταγματάρχης ένεπιστεΰετο
αυτήν παντε)ώς είς Ινα των παλαιών συστρα
νωτών τού έ'να Σκωτον 1<α Κόνδοκτορ τοΰ ΒασιλικοΟ στρατοϋ τίν λοχίαν Μάκ Νιϊλ μετά τοΰ όποίου είχι διεςαγάγει ίλας τάς ά- νά τάς Ί»ϊί^ς εκστρατείας τού, Ινα έκ των άνθρώπων εΑείνων των ότο·'ων ή κ*ρϊίί νο- μΐζει τις δτι πάλει είς τα στήθη έκιίνων είς τούς όποίους είνε άϊωτιωμένοι. Ό Μχκ Ν«ϊλ θά η-ο ά.θρωπος ήλικίας 45 έτών ΰ- ψηλος καί ρωμαλέος κατά δέ την συνήθειαν των όρεινών Σκώττων έφερεν δλην αΰτοΰ την γενιιάδα. Διά ιί|ς στά-εώς τθυ τή*ςφυσιογνω- μίας τού, διά τϊ)ς γρ>φ κης στολή*ς το<, έ- ξηκολοόθει άκόμη νά ιίνε Χίϊλάνίερ ψοχη τ· καί σώματι, μολονό-ι είχιν άποσυρθί) τη"ς ύ- πηρεσίβς κατά τον αυτόν χρόνον, χαθ' δ< καί ό συνταγματάρχην Μονρώ, λαβόντες ίιιεσιν ιω 1860. - ΑντΙ δμως νά επιτρέψωσιν είς την πά τριδζ έν μ^ψ των προπχτάρων των αμφότε¬ ροι είχον μείνει είς Ίνδ'ας καί Ιζων αμφότε¬ ροι έν Καλκού·τα έν σχετικξ μονώϊει ή"ϊΐς ά- παιτεΤται νά έξηγηθ^. Όταν ο Βάνης μέ συ- νέστησ.ν είς τον συνταγματάρχην Μουρώ, μ' έκαμε μίαν μόνην οΰιτασ.ν. — Μην ά-αφέρετε τίποτε διά την επανά¬ στασιν τΰν Σιπάϋ προπ&ντος μή προφέρετε πο'έ το δ^ομα Νανά ΣάχΙ μπ'». Ό συνταγματάρχης Έδθ"άρδος Μουρώ ά- νή"«.εν είς παλαιάν Σκωττιχήν οίκογένευν τί)ς οποίας οί πράγονοι κατέχουν σπουδαίαν θέσιν έν τη" Ίστορία τοϋ ΊΙνωμίννυ Βασι· λείου. Ήρίθμει μεταξύ των προγόνων τού τον Σίρ Έκτορζ Μονρώ διοικη-.ή< τοϋ στρατοϋ τής Βεγγάλης κατά τδ 17ο0ς δ»πς ά*ρ 6ώ; κατίστειλε μ'αν έπανίστασιν των Σιπ&ϋ οί' τίνες μ«τά Ινι ήδη αίώνα την έπανελάμδανον. Ό ταγματάρχηςΜινρώ κατέίΐνιξε την επανά¬ στασιν με;' άνηλεοδς δρΐστηίΐοτητος καί δέ » εδίστασε νά προΐδίο-ζ έν μια ί,μ ρα 25 σ;α- σιαστάς είς τα σιόμ·α των τηλε6ό"'ω·', φρι¬ κώδες δζσανιστήριον τοϋ ότοίου πάτπος τοϋ συνταγμχτάρχοο θά ήτο προφ»νώς ό φοδερος έφιυρίτης. Κ*τά την εποχήν τής εξεγέρσεως των Σ.- πάϋ ό συντ>γμιτάρχης Μονρώ η:ο δ ο κητή;
τοϋ 93ου πιζ'κοΰ Σκωτικοΰ συντάγμιτος τού
βασιλικοϋ στρατοϋ.
Δεξήγαγεν ολόκληρον σχεδον τή» έκστρχ-
τεία» τού υπο τας ί αταγάς τοΰ Σ ρ Τζάΐμ;
Ουτραμ,ένός έκ των ήρώων ιοϋ πολέμου τού¬
του, δσπς δικα'ως είχε λάδει κΐ! την έτωνυ
μίαν τοΰ Βαϋίρδο^ τοΰ στρατοΰ των Ί»διώ< Μετ* αΰτοΰ λο πον ό σ>«νταγματάρχης Μονρώ
τρ ο έν Κάβινπουρ.
Την δευτέρα> έκοτρατείαν τθυ έκαμΐ μετά
τοΰ Κόλεν ΚάΑπελ έν'Ινδίαις καί δέν (γ*,»Γέ'-
λειψε τον διαπρεπή* τοΰτον σ:α ρώ-ην ε'μή
δταν ό Ουτραμ δ ωρίσθη έν ΚαλκοΟ.τ» μίλος
τοΰ Συμ6;υλ(ου τώ·» Ίνδιώ«.
Κατά το 1858 ό συνταγοιατάρχη; Σίρ
Έδ'.οίρδος Μονρώ ή"-ο ίππότης τοϋ 'Αστέρος
τώ* Ίνδιώ*. "Ελαδι τόν τίτλον βαρωνέΐτου
χαί ή σύζυγάς τού θά Ιφερε τον τίτλον Λαί
δης Μονρώ, εάν κατά την νίκτ* τϊ|ς 27ης
Ίουνίου 1857 δέ» έφθ»εόιτο κανά τ
ράν σφαγήν τής Κάδενπο^ο, σφχγήν γμ
νην υπό τα ό*μ*τα καί τάς δαΐαγάς τοϊ
Νανά ΣιχίΑπ.
Ή Λϊίδυ Μο<ρώ—ούτως ώ»ΟΛ«ζον αυτή» οί φίλοι τοϋ συνταγματάρχου, έλχτρεΰε:ο άκΐ τον σύζυγον της. ΤΗ;Ο μίλις 22 έτών ίταν απωλεσθη με:ά τώ< δ.ακ·>σ:ων θυμάτων τής
φρικαλέας ταύ :ης σραγής.
Ή κορία ΤΩ,) καί ή δεσιτοινΐς Τζίκσων
ώ; έκ θαόμιτ^ς σωθιΤσΐι μετα την μάχην τοΰ
Λούκναου έτίζησε τ^ϋ συζ.γιυ, τοΰ π*τρό;
τω«. Έ? άθη 6Ό.ω; αδύνατον νά εΰρεθώτι τα
λιίψΐνα τή; Λαίδης Μινρώ διτω; τύχωίΐ
χριΐτανική; ταφή:.
*Ε*τοτε άπελπ ς ό σ,,νταγμΐτάίχη, Μινρώ
δέν είχεν ειμή ιιίζν μόνην σ .έψ ν πώ. νά ε¬
πανεύρη τον Νανα Σϊλ'μΐϊ, τον οποίον ή
Αγγλικη Κυδέρνη/ις έζήτε πβνταχοΰ, κ»ί
νά σδ = σ^ μεςά τής έ*δι*τ)σεώ; το.ι Ι»ΐ ιίίις
δικαίας διψης ήτις τίν κατίφλεγε.
Καί δ'ά νά είνε έλε^θερος είς τάς ενερ¬
γείας τού είχον άποσυρθή άπό τάς τάξε-ς τοΰ
ίΐρϊτοα. Ό λοχίας Μάκ Νέΐλ τόν ή«.ολοί-
θητεν είς δΧαςτίς δλίψιις καΐ δλα τα ί.αδή-
ματά τού. Οί δύο ούτο- άνδρες ζωογονούμ€»οι
μέ το αΰτο πνιϋμα ζώ»τες μέ τή» ίδίΐν σ*«-
ψν ή:εΰνησαν π>ντοΰ, έζήίτ4σαν ίλα τα
(ΆχβλοιΛεΙ)
27 Μαρτίου—ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΟΝ "ΑΘΗΝΩΝ,,—Ά?ι8. 91
Ο ΤΙΟΣ ΤΗΣ ΤΡΙΚΥΜΙΑΣ
'Τπ6 ΓΟΥΣΤΑΥΟΥ ΑΙΜΑΡΕ [ΜετάφραοΛς έκ τοϋ γαλλικον]
[Σννίχιια Ιη χον χθισινον/
Ένθυμοϋ μόνον νά μετριάσης τάς σχέσεις
σοι> μέ την φιάλην, Ιχεις σπθιδαΐαν υπόθεσιν
χαί πρέπει νά είσαι νηφάλιος.Άφοΰ χορτάσης
θά Ίππεύσ^ς, καί θά έςέλθης τής πόλεως
διά τής είς Μεξικόν αγούσης όδοΰ, ές ής δ¬
μως μετά πορείαν ήμισείας ώρας θά στραφής
πρίς τα δεξιά, καΐ θά εξακολουθήση τον
δρόμον σου κατά μήκος τής παραλΐας, θά
βίϊισης ούτω κατ' ευθείαν, μέχρις ου φθάσης
είς υψηλήν άκτήν είς την βάσιν τής οποίας
ευρίσκεται σπήλαιον, βλέπον πρός την θά¬
λασσαν. Μ' έννοεΤς καλά ;
— Δάδολε, αύιό είνε απλούστατον.
— Είς έκεΤνο το σπήλαιον θά εδρης τδν
άνθρωπον μας' δύναται νά στοιχημβτίση τις έ-
χατον εναντίον ενός δτι θά κοιμδΐαι' εάν ·!·
ξεύρτ,ς νά φερθής κβλά, τίποτε δέν θά είνε
ευκολώτερον παρά νά προχαταλάδης, άλλως
τουτο σέ αποβλέπει.
Τ6 οΰσιωδες είνε νά επιτυχώς. |
Έν τούτοΐί» φίλε, έπειϊή την Ιδ:«ν αύτην
στιγμήν σπο«δα7αι ύποθέσεις άπαιτοΰν την
παρουσίαν μοί» είς το φρούριον, θά μοί επι
.. Χ.»/ ΙΓΓ7 Γ
τρΐψης να α αφήσω.
— Πότε και* ποθ θά άνταμωθώμεν ;
— Άπόψε άπο τάς έπτά Ιως τάς θΛΐώ
είς το Βελώριο δέ Λός δεντάνας.
— θίλεις λοιπον νά μέ λιθοδολήσουν ;
— Όχι, ίσο ·5}»υχος, εί«ε γελών, έξήγησα
τόσον καλά το συμβάν έκΛνο, ώστε περνα;
τώρα είς τούς οφθαλμούς δλων ώς τίμιθς άν-
θ^ωπος συκοφαντηθεΐ;, θΰμα φρικώδους πλεκ-
τάνης' έμπρός, καλήν έντάμωτιν.
— Καλήν έντάμωσιν, είπεν ό Μπόθουελ.
Ό Τιγρόγαττος εξήλθεν.
Κατά τόν ΙΖ'. αίώνα, αί φιλανθρωπικα'ι
αρχαί σχείδν ήγνοοΰντο καί ουδαμώς έφηρ·
μόζοντο, μάλιστα έν Άμερική.
Οί Ίσπανοί ί) τουλάχιστον ή Ίσπανιχή
κυβέρνησις, διότι κατά την γνώμην μας έ-
σχάτης άϊικίας θά ήτο νά κατασ.ήϊωμιν
Ιθνος Ινοχον επί τή βαρδαροττ,τι άπολυτΐρ-
χικής καί ,ούχΐ αίρετής Κυβερνήσεως, οί Ί-
σπανοί, λέγομεν, ουδέποτε ένηδρΰνθντο επί
ήμερότητι.
Ή δικαιοσύνη τής πατρίδος των μετήρ-
χετο άείποτε προ; έκείνους ου; έκρινεν ένό-
χοος κολαστιχά μέσα αυστηρώς άποδοκιμα-
ζόμενα, έστω κχΐ κατ' έ*·7»ο* τ4ν χρόνον,
ώς λίαν βάρβαρα διά πά* Ιθνος.
Έμπεσών Ό Όλωννι?ος είς χείρας τοϋ
Τιγρογάττου άπήχθη χϊτ' εύθε?«ν είς τδ
φρούρ'ον.
'ΕκεΓ άφοΰ τον ήρεόνησαν λεπτομερώς, υπό
τό πρόσχημα μέν δπως βεδαιωθώσ.ν δτι δέν
είχεν δπλα, πράγματι δέ δπως άΐπάΐωσι τα
χρήμαΐά τού, τον ίρριψχν είς ρυπαρόν καί
βορδορώδες ύπόγειον, είς δίκα πέντε ποδών
βάθος έσκαμμένον κάτωθεν τοΰ έδάρθυς τή;
γής, καί δεχόμενον τόν άέρα διά στενοϋ φ·γ
γίτου υπεράνω τοΰ θολου.
Είτα, ή θίρα εκλείσθη, χαί δ' Ιγκλιιστος
εγκατελείφθη ε'ς τού; θλιδερούς διαλογι-
σμούς τού.
Ό νεανίας ύπέφερε γεναίως τή* άλγεινήν
ταύτην κάκωσιν χαί οδτε γογγυσμον έξίφερεν
θυτε λέξιν είπεν.
Πολλαί ώραι παρή)θον.
Ό ΌλωνναΤος ήγνόει ποίαν παρεσχεύχζον
αύ «51 τύχην.
Τελο; ή^οίχθη ή θύρα καΐ εισήλθε δεσμο-
φύ'.α; κρατών δαϊα, καί άλλοτε πρόσωπον,
φέρον στρατιωτικήν στολήν.
Το δεύτερον τοϋ:ο πρότωτον ήτο δ δόν
Αντώνιος διλά-Σέρβα δέ Καββέλος, βιοικη-
τής τοϋ Βέρβ-Κρούζ.
Άφοϋ Ιρριψι περί αύτδν βλ^μμχ άτ,διας,
ό διοικητής έσ;ράφη πρδ; τον δενοφ^λακα.
— ΠίΤος ίιέταξιν, είπε σοσπώ» τάς όφρΰς
νά τείζ δ φολακισ,χένβς είς την άκ,άθίρτον
ταύτην τρώγλην ;
— 'Ενδοξότατε, είπεν ύποκλιθεΐς δ δεσμο-
φύλα;, ή διαταγή αϋ'νη εδόθη άπο τόν αξιω¬
ματικόν, δϊτις Ιφερε τόν φυλϊκισμίνον, δστις
είΐτε» δτι ή Υ. Ε. απήτει νά μετβχειρισθώ
μέν τον φυλακισμένον μέ τή» μεγαλειτέραν
αύστηρότητα.
— Ό άνθρωπο; έκεΤνος έψεύτθη, είπεν δ
διοικητής' φέρετε άμέσως τόν φιλακ σμινον
τοϋιον είς ί«χ τώ» ΐιψηλών θαλ-ίμων, έννοώ
νά τδν μεταχε(ρισθί]τε μέ την μεγαλειτέραν
περιποίησιν.
Ή έπιείκε'α αΰιη, ή' πόρρω άπιΤχε νά
προσ8ο<5 δ ΌλωνναΤος μεγάλως ηύξησε την ανησυχίαν τού άντΐ νά έλωττώσ^ αυτήν. Έν τούτοις ηκολούθησε τδν δεσμοφύλακα χω- ρίς λέξιν νά εΓπη, κ«1 εΓσήλθε κατόπιν αυ¬ τού είς θάλαμον πενιχρόν μέ», χ>2 5χι πολύ
καθαρ^ν, άλλ' δσ:ι; τώ έφ*ν^ παλάΐιον σ.γ-
κρινό,Αενος πρός τή» άγε·ή τρώγλην δ τού τόν
είχον ρ·ψιι κατ' αρχάς.
— Τώρα άφησε>ε ' μόνον μέ τδν φυλακι
σ,Αένον,έπανέλαδεν δ διοικητήν καί σιτεΰσε νά
εκτέλεσις τάς διαταγάς τάς δποίας σιΐ
I-
δω*α.
Ό δεσμοφΰλαξ προσ*λίνας έξήλθιν. Ό
Όλωνναίος Ι/εινε κατάμονος μέ τΌν διοι¬
κητήν.
_ Εύνόητος δισταγμδς υπήρξε μεταξύ των
δόο άνδρών.
Τέλος δ διοικητής έκάθισε», έκαμε νεΰμα
πρός τδν ΌλωνναΤον νά χαθήσ^ καί βδ:ος,
καί ήρξαντο τοΰ λόγου.
— Σενιώρ, είπε, χατασκευάζων άΆα ά-
βρώ; σιγαρέΐτον μέ τού; δακτύλους τού; χ*-
τελΐιπήϊην δ.ά την παρανόησιν τής δποίας έ-
γείνατε θϋμα. Αί διαταγαί μου παρενοήθησαν
και κακώ; έξετελέσθηταν' β(*β ίμβθί δ'τι συ
νέβη Ι,πευσι νά ίλθω πλησίον σβς, Βια νά
σα; δώσω βντιμον Ιξήγητιν.
Δυστυχώς μόνον προ ήμ,σ,ία, ώρ«ς έπλη.
ροφορήθην περί τή; συλλήψιώς σας.
Ό είρη οίίκης, πλησίον τοϋ δποίου έχλή-
βη« χθέί, μοί έδ«χ, διά σας τάς χαλλιτέ
ρ»ς πληροφορίας.
Είδον προσέτι ίαχ χάποιο» δδν Πέτρον
Γκβρτσιαν, Ινα των έντιμοτίρων χατοίχων
τοΰ Μιδιλλίν, ίΐτς βα; γν^ρίζκ ά*ο π3>·
λ.ϋ, λίγε , κ*1 τρίφ,ι π?Ος ,ας μεγίστη»
υιοληψ.ν.
'Ολα ταυτα θί ή>9υν δ,ά νϊ σας άπο·
δοθΏ ή ελευθερία, άλλ' ήίέλησα νά Ιλβω ό
Γ3ιος, δα να σας άποδείξω 8τ-, 5ταν
αχουσίως μοκ ίγεινε 8 χΐστικο» λβθος, ίέν
δισταζω να τβ επανορθώση».
— Κύριε διοικητά, άπήντητ» προσ*λινό·
μβνος ο 'Ολωννβϊος, χαταθορυβοΰ,Λβι διά τή»
τιμήν τήν^ οποίαν μοί χάμνετε' δέ» είξεύρω
πώ; νϊ σας έκφράσω την εΰ ^νωμοσύνη» μου'
ής θά λογισθώ, άν {λθτ, ήΑίρ, νά σάς
χρήϊω άποτελεσματικφ το> τρόπφ διά
την γενναιόφρονα διαγωγήν σας είς τοιαύτ»)»
περίβτάσιν δεινήν χαί μάλιστβ δυσάρεστον ίι'
εμέ.
— Καλά άρκε7 & λόγος σας, έπανίλαδεν ό
διοικητής, άς μή δμιλώμιν πλέον περί τού¬
του.
Καί Ιτεινε πρδς τδν ΌλωννβΤύν την χείρα
τα», ή« ούτος ίΐφιγξ,ν ολίγον δκσθίμως.
Ιήν στιγμήν εκείνην εισήλθεν δ 8εσμο·ύ·
λάξ φέρων ^ πρδς τδν Φυλακισμίνον τα χρή-
μ«τ« χαί τβ χοσμήματβ χ», Τ> |γγΡαφβ, «έ
δποΤα τώ είχον άοαιρέσει.
('ΑχολουθεΤ)