44055
Αριθμός τεύχους
224
Χρονική Περίοδος
ΕΤΟΣ Γ
Ημερομηνία Έκδοσης
24/9/1935
Αριθμός Σελίδων
4
Πρωτότυπο Αρχείο
Οδηγίες
Κλικάρετε πάνω στην αριστερή εικόνα για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες.
Κείμενο εφημερίδας
Δεν είναι διαθέσιμο το αρχείο pdf.
Κείμενο εφημερίδας
Σύνολο σελίδων:
ΚΡΗΤΙΚΑ ΜΕΑ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΣΠΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Α Κ Ρ Ω Σ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΑΡΧΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΣ
ιοοοοοοοοοοεΌο»—
ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ
ΑΠΟΓΕΎΝΙΑ ΤΡΙΤΗΣ
' 24
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ1935
ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ Γ. ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 224
ΛΙΕΤΟΥΝΤΗΣΙΛΙΟΚΤΗΤΝΣ ΝΙΚΟΣ Χ· ΚΑΤΕΧΑΚΗΣ
| -τΤΑΦΕΙΑ —ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΑΨΑΡΟΜΗΛΙΓΚΩΝ 19
ΑΣ ΛΚΟΥΣΟΜΕΝ ΤΗΝ ΦΟΝΗΝ ΤΟΝ ΟΝΕΥΜΑΤΙΚΟΝ ΟΔΗίΟΝ ΤΟΥ ΕΟΝίϊΣ
ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΕΙΝΕ ΤΘ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΗ ΚΑΚΟΝ, ΕΞ ΟΣΟΝ ΑΥΗΑΤΑί ΝΑ ΠΑΘΗ
II
ΕΛΛΑΣ..
«....Κ«ί άγγελος έξ ούρανοΰ νά κατέβη νά μάς βασιλεύση, κινδυνεύομεν νά τόν μεταμορφώσωμεν είς διάβολον» —Διότι: «θά τόν περιζώσουν άμέσως
οί κακοί καί έπιτήδειοι σύμβουλοΐ, οί κόλακες καί οί ταπε&ναί εκμεταλλευταί».— α....Τοιουτοτρόπως οί ταλαίπωροι Γραικοί μέλλουν νά δεσπόζωνται
άπό: τόσοος αύτοκλήτους τυραννίακους, ΟΣΟΥΣ ΕΧΕΙ ΚΟΛΑΚΑΣ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ..,.»
ΥΠΟΒΗΚΑΙ ΤΟΥ ΜΓΓΑΛΠΥ ΣΟΦΟΥ α δ α μ α ν τ ι ο υ κ ο ρ α η
Καχά την Ιστορικήν αυτήν στιγμήν, κατά ιήν οποίαν κρί
νονται τα ηεηρωμένα τού ΐ>νους, χαχά την οποίαν παίζεΐαι
ή γαλήνη καί ή εύημερία άλλά καί σύτή Ακδμη ή αύθυπαο-
ξία καί ή υπόστασις ιής χώρας αυτής ηοΰ αύρεται καθημαγ·
μένη μετά τόοάς συμφοράς, μειά τόσον; σάΐαυς καί κλσ.ι-
σμούς, βίς νέας άηροβλέηιανς περιπετείας, άς 1<ονοωμεν την φωνήν των μεγάλαι γ πνευματικήν δδηγών τής φνλής, π ού έρχεται μέσα άπό (ά βά&η τόν τάφον, διά νά μδς συν- κρατήαχ] είς τόν χατήφορον αυτόν τού παρσλυγισμού ηού κανείς δέν δύναται νά προΐϊη ηοϋ μάς δδηνεΐ. ΑΙ σοφιί α¬ ποθήκαι των άπετείνοντο εί; άλ Όυ; Έλληνας άλλης Ιηοχής. '^λλ'νίνε τόσον έπίκαιροι καί τώρα άκόμη. Τώ>α π,/ό πάν
των, όπότε, μετά έ·Ό αίώνα ττινοδς πείρας καί οχ'ηρών δα
κιμασιών, τό πρόβίημα τώ/ ελευθέραν θεσ«ών, των Ιλευ
θέρων παραδόσεων χαί »ή; Ιατοοική; άηοίτοΧή; τού "£?,>-
νους τίθεται επί τάπητος ά«' άρχή-.
Άς ακούσωμεν λσιπόν ιήν φωνήν των "α! άς ακούσω¬
μεν πρώτην την φων)ν τού μεγάλύυ αοφοϋ τή; ιεωεέρας
Ελλάδος, τού Άάαμανιίου Κοραή. Ό προ ρη ιχός νούς τού
μεγάλον διδασκάλου τού Γέ'ους έα ολόκληρον αίώνα πρω·
τού ή Ελλάς θυσιάσο εί; τα καάαπεδα της μοναρχία; την
εθνικήν τος ένότητι καί την όλοκλήρ-οσι>· των έΊ?»ικών της
Ιδαι<ικών, είχ»-ν έπιοημάνει τόν κίνδυνον τού μσναρχισμού ΑΙ πρός τό /'ένος ύπιτ7ή"αι τού επί τού σημείον αΰιόϋ έν&υ- μίζανν τούς ποοφήιας της Ίερουααλήμ, δραμιτιζο ιέ^ους την μοιραίαν καταστροφήν τη; Ή «φωκή νού έφλέγειθ ώς πΰρ καί ό λύ/ος τού ώς λαμηάς Ιχαίετο»} διά νά στηΐιτεύον τα δεινά τού ,«ον<ΐοχισκού, διά νά χαι *ατή >η αυνετόν χΛ
προσεκτικήν τό άπεΙεύ&ερ>ν έθνος χον έ^ώιαον τοΓ< είτε ο χά μένου κίνδυνον 'ΛλΛ' άν ή μοναρχία ήτο διά την μόλις έλευ θερωθβΐααν έχ τού ξένον ζνγοϋ μικράν χαί αί ίορροοϋοαν Έλλάδα ή μεγάλη, ή φοβερά άπειλή, καί ή συνταγματική βασιλεία δέν ή~ιο δι* αΰιΐ,ν μικροτέρας κίνδυνον. Έχιειχέ· στερος ό Κοραής διά τούς χρηιιονς έχ των τόχε οννταγμαι- κών βασιλέων, Εκρινεν έν τούτοις «όλως άανμφορον καί δΐέ θριοι-» την βασίλειον διά τή" ΈίΙάδα, Εατ ο <κ Λ ά έμελλε νά βασιλεύση αυτής δ χρνιθτάτερος των ξένων βασιλέων ιΕΐςήμ&ς—Ενραφεν—έθνος μικρόν, έ* νος ηυχόν, £δ·νος μά λις έλεν&ερωμένον άπό τύραννον, δαχι; β&; αφήκεν δχι &η- Οαυρούς χρ?7μίίτων, ά αά θησαυρόν; κόιων βαϋ·ημερινών καί μεριμνών: πώς νά άποΗτήΌωι/ε» γεωργίαν, τέχνας, έπισιή- μας, εμπόριον, πώς νά δώσωμεν είς τα τέκνα μας ανατροφήν καί παιδείαν, είς ημάς, ουμψέοει νά παραβλέψωμεν όλα τ αν τα καί ν' αρχίσωμεν άπό την γ ·ζίδα πώ; νά φντεύσωμεν είς τό μέσον μας Βαΐιλέα καί νά άνααιήσωμρ,ν εί; τή; έρει- μωμένης Ελλάδος χά /ρείπια βασιλική» αύλήν, πρδγμα πο· λνδάπανον, πρόί >μα ί <ανδν άκόμη νιν;ήοπ την φ&οράν μας έηειδή άπό την βασιλική ν ανλην ώς άπό (Καρώιειον άντρον άπσπνέουν δηληιήρίοι άτμοΐ; , . ι Παρελθόν πλέον των εκατόν έτών άφ' διον είχεν άπο χιίνει ό Κοραής πρός τό έθνος τού; σοφόν; αυτού; λόγους. Καί όμως νομίζβι κανείς ότι εγράφησαν χθές. Ναμίζει ηί- νεΐϊ δα εγράφησαν διά την σ^αβρΐ'ήν Έλλάδα, δτι άηοτεί· νονται είς τούς σημερινσύς ΈΙληνις. Τδσον όμοία είνε ή αη μερ^νή Έλληνιπή πραγμιτικόιη; ΚιΙ τόσον δμοιοι οί κίνδυ¬ νον ηού μδς άτειλοΰν ΚιΙ τώια Εχομεν ν' άνΐιμετωπίσω- μεν μεγάλα, ζωτικά καί ούσιαοτικά ηροβλήματσ, ηού είς μά- ην ηεριμένονν την λύσιν τω» *αί την ίπ' αύτΰν μέριμναν των Ηυβερνώντ&ν. Καϊ τώρα Εχομε* έτιτακτιχά; ανάγκας — έθΐΊκάί, κοινωνικά;, οικονομικάς—νά Ικανοποιήσωμεν, πε ρισ^ότερον έπιτακτικάς από κάθε άλλην φοράν. Καί τώρα ή ' ''.λλά; είνε καί πάλιν—καί είνε περιττόν νά είπωμεν πώ; έγινε—έθνσς αδύνατον καί πτωχόν Καί τώρα άντιμε'ωπίζο- μέν—όπως καί τάτε—έρήμωαιν καί έρείπια. Καί τώρα, ό πως καί τόχε, (ίτ ιραβλέπομεν όλα αύτά» χαΐ μάη φροντίς -τού μάς άπααχολεϊ είνε «πώς νά μειαφυτεύαοαμεν βααιλέα* καί «ΐ'ά άναστή^ωμεν έ ιΐ των ίρειπίων τής έρημαομένης ΈΚ Ιάδος» μίαν ηο Χυδάπανον βασιλική ν αύλήν. *** Ά1*.' άν ή ζασιλεία χαΐ δ βιοιλεν, αποιεΐονγ Λιά τδν Κοραήν έ&ίΐχό* κίνδυνον, τό περιβάλλ>ν τοΰ βασιλέως—χά&ε βαοάέαο.—
«ίιί ίνας δεύτεοος χι'νάννος όίά τό £&νος, όχ,ι μικροτέρας αηαααίας
χαι ολκής, «"'υσιις όϊν γνωρΐζΐΐ τό περίβολον των βαοιλέαον—
γυάφιι δ Κορίής—οσκς δεν γνωοίζίΐ ονδε ηήον είδον, ανιϊροοιοι
εϊπ οί λ°γόιιενοιιύΙικοΙ, άς άχούΐβ τή» περΐ αυτών κρίσιν τοϋ
ενδόξου ΜοιτεοΗιέ. «ΦΛυδοξία, ενομένη με αργίαν, χαμέρπεια
μϊ ν/ΐΐρηφάνηαν, έ τι&υμία πλούιου χνρϊζ, κόπονς, άποστροφ})
τάς άλη&ειας, χολαχεία, προδοαία, άτιαχία, &ρηπις αυν&η<ώ» η υ σχέσεων όχοιιονδήτυίε, καναφιόνηοι., των κα')η<όνπ_ον τ ιϋ ηολί· τού, φ>βίς τής χοηοϊότητος τυν πγκιιότος, ίλ/ιίς ο?ηοίλΐία, ««Α τα
πά&η τού «αί ιό χειρόιευον κα&ημερινη φροντίς νά περιγεΧώαι
χαΐ νά περι-ιαί£ιοοι την άρειήκ. "Ολα ταυτα εχαρακτήρισαν παντοϋ
] καί πάντοτε τούς πΐειοτέρου; αύΧικού;. 'ΑΧΧ' δ αν οί πΧειδτ?ροι
άπό τούς προυχόντας τοό ί&νονς νατανιήσωσιν είς τόσην άχρειότη-
Ι τα, δυοχοΧώιατα ευρίσκεται ηλίον άριειή είς τονς χα*ωτέοους, δ-
ταν ίκεϊνοι μεταχειρ'ζωνται τη» απάτην χαΐ τόν δόλνν, δύαχολπ
φνλάσσονν ψυχης άπλότητα οί ύπ'>δεέοιεροι». Τοιούτοι θείοι··· «7-
ι ο&αι οί μέλλοντες νά δορνφορώαι τον βιαιΧέα μας αΰΧιχοι χαΐ τοι¬
ούτον σνμφέρει είς αυτόν; νά προ&νιιώνιαι »ά τόν κάμω σιν, ά"ν
τόν ευριοηιν άνόμοιον αυτών». < 'ΑΧλά πιθανόν νά εϊπη τις, έξαχολον&εϊ δ Κοραής, δτι *άΊ>
οί "Ελληνες ΑΠΟΦ ίΣΙΣΩΜΕΝ νά βασάευώμε&α, ημπορεί ν< βκΧέξίυμε* «χανενα βισιΧέι νόαιμον, β ισύ,έα πραον, βααιΧεα τής χοινής εύδαιμονίας πρυνοητήν». ΕΙ; τοιαΰτχ άπανια δ Κοοαή;, διι «έ·,ώ, ττροαβί,ω, ΚΑΙΒΑΣΙΑΕΑ ΑΓΓΕΛΟΝ ΚΑΙ 1ΟΥ1Ο ΜΑ- Λ1ΣΤΑ ΜΕ Φ0ΒΙΖΕ1». Καί έξηγεϊ τονς λόγον;, διά τούς δ ηοίους χαΐ άγγελον άκόμη ώς βιαιλέα τής Ελλάδος ϋν ή&ελε. Δ<ότι «και άγγελος ίξ ουρανόν άν χατεββ νά μας βαοιλιύσγι, κιν¬ δυνεύομεν νά τ3ν μεταμορφώοοομεν είς διάβολον». Διότι θά τον περι£ωσονΐ' άμέαως οί χακοϊ χα'ι έπιιήδιοι ούμβουλ'>ι) οί χόλακες
Ί.αϊ < ι τα,Ίδΐνοί έκμΒτχλλευιαί. Διότι ΐ?α τόν ηεριοτοιχιαονν—διως αυμβιίνει σχεδόν χατ'χ χανόνα—οί πρό&υμοι νά &ολώαουν τό πνϊθ μα τού χα'ι νά ααλεύσουν τάς φρένας τού με τό πυχνόν ΦυμΙαμα τής πΧέον χαμερηοΰς προσωιολατρεια:, «τό εϊΛος ίχεΐνο των προ- οιννητών, οί δτυϊοι προσχννοΰν δχι διό'ΐ σέβο»χαι τδν ηροακν ιούμενον, ΠΧΙ διότι ίΧηιζουν πο'<τον, δύνιμΐ', άξιώμαεα ή χαι ξηρόν: ι'ιτΧου; άξίωμάτων, ΕΙ; τοιούϊου; ηροακυνητάς δέν συμ· φέρει κατ' ουδένα τρόπον βαιιλεύς άγγελος. "Ο&8* *ή αάαα των σπουδή &έλει ιισ&Μ νά τόν χατασιήσοσι τοιούτον, ΩΣΤΕ ΑΥ· ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥΣ ΑΞΙΟΥΣ Ν Α ΕΚΛΕΓΗ, αϋιούς νά ηροιιμα χαΐ είς αύ^ύς ΝΑ ΕΣΩΤΕΥΗ ΤΟΥΣ ΙάΡΩΤΑΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ καΐ τελευταίον νά τόν χαιαηείιωσι μηδϊ νά ίνεργή πλέον τιποτί χαοαϊς την αυμβινλή* χ ιΐ Φέληοιν αυτών. Γθίθυτο- τρόηως οί ταλαϊπωοοι Γραιχοι, άνΛ ενός χαΧεσμειου β'οιΧίως, μέλ ο.·ν νά όεοηόζωνται ΑΠΟ ΤΟΣΟΥΣ ΑΥΤΟΚΑΗΤΟΥΣΤΥΡ ΡΑΝΝΙΣΚΟΥΣ, ΟΣΟΥΣ ΕΧ&Ι ΚΟΛΑΚΑΣ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ, νά νηοφέρωαι την καθημερινήν ν/ιερφρόνηαιν αυτώ» χαϊ νά ίργά- ζωντοι «αθ' ημέραν ΔΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΠΆΰΥΤΙΖΩ!;ΐ ΜΕ ΚΟΠΟΓΣ ΑΚΑΤΑΠΑΥΣΤΟΥΣ ΠΟΛΑΩΝ ΣΑΡΔΑΝλϋΑΛΩΝ ΑΡΓΙΑΝ». ΔιδΧους τονς λόγους αΰτούς χαϊ δ,ΧΧονς, τούς δποιονς έν συ- ν*χάα-&Λ παφα&ί(κομι.γ, ά Άδαμάντιος Κοριή. έκρινεν δτι «ΒΓ 1 ΒΑΣΙΑΕΙΑ ΕΙΝΕ ΊΟ ΧΕΙΡΟΊΕΡΟΝ ΚΑΚΟΝ ΕΞ ΟΣΩΝ Ε- ΠΑΘΕΝ Η ΚΑΛΑΣ». ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΤΕΡΚΕΤΑΙΕΙΣΤΟΗ ΑΓΚΗΑ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ Ή άτόφασις ήδη έλήρθη. Κατερχόμεθα είς τον αγών·» τού Δημοψίιςρίσματος πάνοπλοι διά νά ύπεο'ΐσ'ίοωμεν την Δή μοκοατίαν μας καί τάς έ'ευθε ρ(ας μας. Ή συνέλευης τβύ Κόμμοτος τδν Φιλελευθέρων συνελθοίσΐ έν "Αθήναις υπό την προεδρείον τού κ. Σοφούλη, τής Δημοκρατίας. μάχην ά Θά μά χην έκ τού συιτά^ην, μάχην υ π ρ των έλίυθευΐών μας, υπέρ τή ζωή; μα?, ύ/ΐέρ τής Δημο- κραϊίας μας, τής δ ιοία; το πε ριεχόμβνον είνε δλτ αύτά. "Ας έννοήπωμεν ό'οι διι Βα- σιλεία σημα νει ιδι υ ί ι·>, δτιπθο
έλαβε την σχε-τκή" ά όιρασιν. δρόμησιν, άνα^ρ ινιομόν, σ ότσς
Παρομοίαν άΐτόφιΐπιν έλαβε καί μεσαιωνικόν, ι*ί :χς«άν έκ ιετάλ
ή τιύΐοχοόνω: σ γκληθ.ΐσα συν λευαιν, άδκίαν, έίευτε-λπμόν,
" αιχμαλωσίαν των πολιτών υπο
τόν βούρδουλας τού νωοοφύλα·
κβς κ »ί τό κνοϋτον τ ΰά χονο'ς
"Ας έννοήσωμεν δλοι ο« ό
χόμενος ά/τ.') οήμεοον άγώ
αρ·
μας
, ιίνε δμ ΐ'Κ είς περιεχόμ νόν <.αί Ίσάξος είς Όεολο,Ί-ιό' ΰι|> >ς
πρός τόν άγώνα τής Έθνκή
| Ελευθερίας τοΰ 1821.
Καί δπως τότ8 οί πρόγ η·οι
ημών ■""έν έ*ειλιαταν νά θ;θω-
θοΰν κατϊ των Τούρχων πασά-
! δών καί βίηδων δυναστών των,
' οΰτ ο καί σή >ερ >ν δλόκληρος
ι δ δημο ρ'ϊτικ'ις λαόζ ίτά όρθω
, θχ)£ χατά των έων
ι μας β ισιλέων, πριγχήπων χοι
δορυφόρων πύτ >ν σαΐρακών
αύλο-κολάκων. Ό αγών αί*ό
έλευσι; τού κόμμ τίος των υρ>-
οδευτικών ύηό την προεδρείον
τοΰ κ. Κ.φανΐάυη. Δέν θά κα·
θυυτερήτι υ* ασφαλώς κ'»ι <η σχετικαί υπέρ τής κιιθόδου είς τόν αγών·», άαθφασεις των λοι- πών Δημοχρ ιΐιΚ'ον Κομμάτων. Άπό σήυεθ'νν άποδυόμεθ ι είς την μάχην άκαθεκΐθΐ και διμητι-οί διον ιιύδέτ'·τε άα- φοροϋντες δια τα ποοσκ >ματα,
σοβαρά ή μή τ<Ί δ τοΐ ι θά σιν- αντήσωμεν ιίς την εψο^όν μας, Είμεθα άποψασι μέιΐΐ νά σώσυ- μέν την Δημοκρατίαν μας χαί θά την σώσωμεν διά των καλ- πών, διά των ψηφοδϊλτίων. Όλοι οί ^άγωνιοτ ί είς τάς θίθβις των. "Ας μή πτοηθη κα- νείς άπολύιως. Είμεθα οί πολ· λοί, οί άφΰονυι, δ λαός δλόκλη ρος κοί δι* αύώ θα έπιβληθώ- μέν. Θά άγωνισθώμεν πανΐα- χοΰ δπου χρειασθί καί θά άν- ^ ιιμετωπίσωμεν την βίαν, την > ούς δ Δημοχραΐικός
παράνομον βίαν των κρ ιτούν Ι νά παρατάΕτι, Καί
των την έ;ουσ αν συνωμοΐών,
διά τής λιιίκής δυνάμεως. Πρώ
τον στάδιον τοΰ αγώνος ή Λιορ
γάνωσις. Δεύτερον ή προΐταγάν
δα τήςΔημοκραπκής Ιδεολογίας.
Τρίτον ή έχλογική μάχη >"ιί ή
νίκη. Άπό σήμερον ό δγχος δ
λό«ληρ·ις τοΰ Δημοχραη<οΰ κό ομού δφείλη νά σ (λεύσχ), νά «ι- νηθϋ, νά δίθωθχΐ, να Ιξ ιρμή σχι, νά μετιΐβληβή είς λαιλΐιπα διά νά σαρώσχι την αντίδρασιν των κρατούντων καί τόν θρόνον των Γλυς ..μούργ<ων! Οί ηγέται των κομμάτων καί τα στελέχη αυτών έλαβ ν ή^ΐη την απόφασιν, ϋηρύσσεΐαι λοι πόν γενιχή έπιστράτευσι; των δημοκρατιχών δυνάμεων πρό; κήν θέλησιν. Εάν είμεθα λαός έλεύ9ιρ>ς πραγματΉ'ΰς καί δχι
δοΰλο. καί ρ ιγιάς Λέν πρέπει νά
Ι πτοηίΐώμεν άπο τίπυτε άλλά φα
Ι νερά >*αί τοΐμηρά ,νά διαχηρύ-
ξωμεν την απόφασιν μις νά .ά
γωνισθώμεν ύπέ^ τής Δημοκρα¬
τίας μας, ύ*έρ των ελευθεριών
μας.
Εάν κανείς 8χ των κρατούν¬
των εϊ'-ε· υπουργός είνε είτε χω-
ροφύλαξ σάς άπβιλήση, άψηφή-
σατε την απειλήν τού, Εάν θέλη
στι, νά σάς έκβιάστι καταγγείλα-
τέ .όν >αί ϊς ^τήν Δικαιοσύνην
καί εί, τήι Ό,νήν γνώμην. Εάν
δέ τολ, ήτιι νχ μεταχειρισθχ)
βίαν εν ινιίον σας οε "αχειρισθή
τε <αί σείς την αυτήν βίαν. Ναίΐ Δηλοϋμεν άττεκιφράστως ότι θά σιιντρίψωμεν την κεφα¬ λήν έ/ΐει.νΰυ, όστις θά άποπειριχ- ιή νά μεταχειοισθή βίαν κα ά Δτ|Ηθ<οαιικών πολιτών, εί'ΐΒ μιτρΓιβος είναι είτε δ ιγανον τής ' τάξεως, εϊ ε ά)^ων, εί' .ε ύ^ου.) γό;, είτε πρίγκι,ψ Δέ» θά άνε- χθώ ιεν την φοοαν ι αύτην νο- θεία , απειλάς έχβιασμ^ύς, πλα στογοαφήσεις, κιβΐηΑ άς, τοομο κριιτκας μεθόδ >υς καί διιιΐάρα
Ειν τή, τά;εω ύιι* αύ ών των
δυνοσΐών | δρ/άνων της έξ>υσΐΓ ς ώ, συνη
ποιγχήπων χ01 ' θως συμβαίνει καί ώς συνίβη
1 καιά τάς ε-λογάς τής 9ης Ιου-
νίου
Ιιίς πά8ε έ<λογικόν τμήμα πά οΐϊλ/ ήλω. πρός τα δογανα τή; ι £ ιτ) ιίας Εϊ. ιά ό ·ιιι·ι (δέν εχω¬ μεν ούδει-ί «ν απολύτω, έμπιστο σύνην, θ·« σ/ηα<ιιίσωμεν καί ή με,ϊ; πυλυ ·ληίίΐ;ΐ, όμ ίΊ <ς Δημο- κρατιχών πολίται», ιι; ότ'Ηας θά θέσ'ΐ'.ιΡ ύιό ·"- Λιαΐαγά. τοϋ δικαστικοϋ κ ί .ι ι. όν άνιι- προσώτο11 πρός τή ·η ιν τής τά¬ ξεως, κοί ίιά υγ (ιιουιθώμεν ε/ άνάγκχ) ε όΐ·ω. μέ ι ·νς μπρά- βοΐ'ς των ντβε νιό ω.· καί μέ αύί ι τα δ<γ,/»ιΐ τής ιαξεως, τα διοΐα άπό τοΰδε γνωοίζυμεν δή θ'ΐ είνε σύμμαχοί των, εάν θέλήνΐουν νά άνατρέψ >υν κάλ·
τας ή >άνοθεόιΐουν π ινΐοιοτρύ
πως τό άποτέλεσμα.
Θά προτιμήσωμ ν νά μετιχ-
βληθώσι τα |ίκλογικά τμήματα
αποβλέπει είς την
τής πολιτικής ελειθερ άς μας
άξίζει άληθώς οίανδήτοτε θυ
σίαν ελ μέρους των άνε,ςαν
τλήτωνάγωνισιών τούς ό οί-
λαος ε<,ει διά τουτο δέν θά λείψη κανείς άτό το πεδίον τής μάχης κατά την "ρ'- σιμον ώοαν. Άπ^ σήμερον, πάντες οί πο- λιτευόαενοι τα στελέχη, οί τα- γοί, οί παράγοντος, <>ί τ ιΐιικοί
ηγέται ^δλτον ανρξαιρέτως των
Δημοχθ'ϊΐικών κομμάτων ά;
άναλάβουν την ποωτ β >υλίαν
ιίς τόν κύ^λθίί χή; δρά ΐεώς των
ποός δίγάι'ωσιν τυϋ ά/"ώνος.
Καί είς τόν τελ'-υιχΐον συνοι¬
κισμόν πρέτειάμ^σω; νά συν-
κροτηθχ) έπιτρ'ΐΐή γώνος ΰ.αέο
τή Δ ιμοκ ιατίας.
Μή φ 'βήι'θε απολύτως κανέ
ν ι Αί απειλαί, αί νοθεΐ «ι, οί έχ
είς πε,δία μαχών ^αρά νά επι·
τι έψωμεν την νοθεαΐν τοΰ απο
τε*.ΐ σαΐτος της ψήφου τού λιι-
ηάνιοτε μέ αΐμα στηοίζεται καί
κατϋ/ίΐάται. Τούλάχιυον δ
Βασιλε,ύς των εάν έλθη, θ < γνΐυρίσΐ) ότι έβιίδισ-ν έ<;ί πτω- μάτων διά νά ανέλθη άς τόν μιαοον θρόνον τού. Εάν δ αγών άπχιτήση μεγά¬ λας θυσίας θά τάς ύποσιώ,ιεν χάριν τής ελευθερίας μας άπό ιό στρατόπεδόν αας ού">έτοτε
ελειψαν οί ήρωε,ς καί οί μάρϊυ-
ρες. Δέν παρήλαον πολλοί μήνες
πού έδώ ΐαμεν μεοικ 'ύς. "Αν
χρειάζωνται καί άλλοι, ύΐτάρ-
/.ουν πολλοί οί εοοιμοι νά θυτια
σθώσιν.
ΤΩΝ!
ΚΟΙΜΗΣΗ ΒΟΑΛΝΗ ΕΙΣ ΤΟΧΟΡΙΟΝ ΚΟΡΦΕΣ
ΣΚΕΨΕΙΣΗΝΟΜΑΙ
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠ Ί ΤΟΥ ΜΙ-
ΣΟΥΣ
Ή Μικρασιατική χαταστροφή
ή μεγαλη έκε νη Έθνιΐιή
γωδία, έ< τή, δτο'α, ύέ»» συνέλθκι άκόμη ή κώο ύ άναντιροήτως άτότοκ);τοΰ μί- σουςκαί τής μικροχποοΰς κομμα τικής έχμεταλλεύ τέως ή όποία Ι/εινε τότε έτΐιιηδε.ίως εναντίον τού Μβγάλου Δημιουργον τής Ιΐεγάλης Έλλάΐος των δύο ή πείρων καί πέντε θιλ'χτΐών κ. Ελευθερίου Βενιζέλου Οί αύτοι άνθηωποι, οί >νι^οί
μικροί καί ά ι αξιοί διοιχοΰσι και
σήμερον την ΈΑλ'ίΛ», τή' δ
ποιαν δυστυχώς διηΰεσαιτ είς
δύο πολιτικάς παρατάξεις μέ
τος κομμπτ<κάς ιο)ν έμπαθείας μέ τό μΐαος και την άδιαλλαξ^ν πού τούς διακρίνει. Οί αύιοί συνεχισταί μέ τα υ,ύτά χαρακΐίΐρισΐικα προσπα- θοΰν νά κατακ^ημνισ υν πάν δ τι ή ποοηγουμένη κυβέονησι; μέ κόπον πολύ εδημιούργησεν Διότι κατ' εξοχήν είνε ανθρω ποι τοΰ πάθους καί τυΰ τυφλοϋ μίσους, φωΐοσβέσται οί όποΐοι όέν έχουσι τίποτε τό καλόν νά παρουσιασθώσι, εί μή καταστρο φάς, δυ'.οφ>νίας καί έξώ
βιασμεί, ή τοομοκραιία δέν θά ου. Πιθανόν νά χυθη αδελφι-
έπιτύ/ουν νά νοθεύσουν την λαϊ κόν αΐμα. "Βστω. ιΗ ελευθερία
1ΕΛΟΜΕΝ ΔΗΜΟΚΡΑ
ΤΙΑΝ
Ή Έλληνικπ Δημο>·ραΐία
πρέπει νά σω&β Μέ αύίήν δυ-
1 νάμεθα νά ζήαωμε»· ήιυχοι καί
εύτυχισμένοι, ό αν το θελήσω¬
μεν, δταν δ πολιτικό; μας κό-
Τήν παρελθούσαν Κυριακήν
22 τρέχοντος μηνός Σεπτεμ-
βρίου έτελέσθη έπιβλητικώια-
τον μνημό 'υνον είς ιινήμον των
τυφεκισί>έντων μαρτύρων, Βο-
λάνη, Παιτούλα, Κοιμήση, ποω
τοβουλ α τοΰ Παραρτήμ ιτος
τής Δημ κ α ι ής Νεολαΐας
Κορφών.
Άπο τής έαπέρας τοΰ Σοββά-
τού ήρχισαν αί προετηαασίαι
διά την μεγαλοπρεπεστέοαν τέ·
λεσιν τοϋ μνημοαύνου:
Οί νέυι συνέ?εζ-αν δάφνος καί
φοίνη 'ας κπί έστόλισαν τό ι ε-
νοτ φειον.
Είς τό μνημόσυνον παρευρέ¬
θησαν ΐύσσωμοι οί χατοί»οι τοϋ
χωρίου Κορφ όν, χαθ' όλην την
διαρκεια τη; έπιμνημοσύνου
δεήσεως τα μάτια δλων'έδά'ρυ
ζον άπό συγκήνησιν πρός τού;
τετιμη,ιένου ήιωις. Ι
Κατετέθησαν οί στ-'φανοι έκ
μέυθυς των κ. κ. Ιωαν. Έμμ.
Πΐπιρά'-η, ΙΙέιρτι 'Ιια ίν. Σ ι-
Οΐδάιη Ά«χιβιάδ. υ Κοιτοωτά
χη καί Κω*)νι·υ Γ. Καρά άκη
καί έ< μ^ρους τής Δημοκα. | Ν ο'. Κορφών, υπό τοΰ II οέ- δςιου , ύ ής ι Γεωρ. Έμμ. Βχ σιλαχάχη. Μετά την χατάϋεσιν ΐών σιεφάνωι' τόν Λόγον άνρλιι σμος φΐνχί συνειής είς τάς ύ· ' ποχρεώιει; τού καί το καΉή<όν , τ·υ ε*αντι τοΰ λαοΰ Θέ'ο μέν τι ν Δηαοχριιΐιαν τής δικαιο σύ>η; καί τής πραγμ 'τιχή, >;γά
■της /τρός τόν λαόν. Θέλομεν την
Δημοκρατίαν ή όποίιΐ θά ινώΓ>χ)
ριζοσιταστικήν λύσιν είς τό μέ¬
γα ζητηιια των ά,'ριηκών χρε·
ών, πού πιέζη ώς έφιάλτης χι¬
λιάδας (·1χογε>ιιών χαί τό ο¬
ποίον μαραίνει τόν ζήλον καί
παραλύίΐ τάς δυνάμεις των κ <λ· λιεργτιτών τής γής. θέλομεν την Δημοκρατίαν, ή δποία θα δώση εργασίαν είς τάς χιλι ίδας των άνέργων καί οί δποϊοι πεινοΰν, ένψ θά ήτο δυ¬ νατόν μέ την εργασίαν των χαί την δύναμίν των να βοηθήσουν, νά δώσουν νέαν ζωήν είς την έ πατ,ρίοα μας. I βε δ κ. Πρόεδρος είπω ν τα ε- Πάνε πάνω άπό 5 μήνες πού χέρια άάδι.ων δ λοφόνων σάς άποσ ΐοΓσαν άπό τί,ν άγκαλιά των συγγενών σας καί των φ(τ λων σας, άπό την υπηρεσίαν τής Πατρίδος μας, στήν όποιαν εί'χ· τε ,ιφιερώσει τα ωραιοτέρα χρόνια τής ζωής σας γιά νά οδς πιςα^ώσουν στό έκτελεοτικό ά- πόσπασμα. Νόμιζαν πώς θά έ- ξαφάνιζαν Ιτοι τό ΰίΐέροχο >αί
έθνικο εργο σας. Δέν κατώρθω
σίν όμως τίποτε άλλο, παρά ά-
φα ρώντας από τόν πρό ΐκαιρο
καί μάταιο αύτό κόσμο νά οάς
παραοώσουν σ' έναν δλλ^, πιό
μόνιμη κ,αί πιί> δίκαιο. Τό δέ τί-
μιό όνομά σας νά πας,αδώσ υν
σιήν Άθανασία,
Γιατί ή Ί έα υπέρ τής δπ >ί-
ας πέσατε εχει βα9?ιά τίς ρίζες
της σιήν 'Ελληνική ψυχη. Ό
δέ ίιρωίκός θάνατός σας, πό ι-
σε μέ νέα δύναμι τίς ρίζες τοΰ
Δημοκ χττιχοΰ δέ>δ ου, τό όποϊο
ήρχισενήδη νάά οδί β άφθό ούς
τούς καρπούς τού.
Οϊ αΐσχοοί τυραννίσκοι, πού
ή κακή μ ΐρα τής Ελλάδος ώ
ρισε νά μάς κυβερνοΰν στή : ιό
κρίσημη κα πή τή, ί τορικής
σταδιοδρ'μ.ας μις, λυ/ίζουν,
πέφτουν κάτω άπό τό βάρος
των ίΜω~. εγχληίΐάτων.
Μεγάλο μας νεκροΐ, άνατω-
λοΰμε οτή μνήμη σας τίς τρα¬
γικάς στιγμές τοΰ ήρωίχοϋ σας
ί)(ΐνάιου.
Σρ βλέ Όυιιε μπροστά μας
θρυλικέ μας Β )λάνη μέ τό λε-
βέντινο κοραί οον, άντοπωμένο
άη' τό μοιρωμένο των Κρητι
κων βουνών άγέρι, μέ τα χιλιο-
τρυπημένα άτ'τίς Ιχθρικές σφαΐ
ρ*ς στήθεια σου να πέφτης μέ
(Ή συνέχεια είς την 4ην σελίδα)
"Ολαι αί νεώτεραι εΐ-
δήσεις καί τηλεγραφήμα-
τα έξ "Αθηνών είς την
4ην σελίδα.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΣΠΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Α Κ Ρ Ω Σ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΑΡΧΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΣ
ιοοοοοοοοοοεΌο»—
ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ
ΑΠΟΓΕΎΝΙΑ ΤΡΙΤΗΣ
' 24
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ1935
ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ Γ. ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 224
ΛΙΕΤΟΥΝΤΗΣΙΛΙΟΚΤΗΤΝΣ ΝΙΚΟΣ Χ· ΚΑΤΕΧΑΚΗΣ
| -τΤΑΦΕΙΑ —ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΑΨΑΡΟΜΗΛΙΓΚΩΝ 19
ΑΣ ΛΚΟΥΣΟΜΕΝ ΤΗΝ ΦΟΝΗΝ ΤΟΝ ΟΝΕΥΜΑΤΙΚΟΝ ΟΔΗίΟΝ ΤΟΥ ΕΟΝίϊΣ
ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΕΙΝΕ ΤΘ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΗ ΚΑΚΟΝ, ΕΞ ΟΣΟΝ ΑΥΗΑΤΑί ΝΑ ΠΑΘΗ
II
ΕΛΛΑΣ..
«....Κ«ί άγγελος έξ ούρανοΰ νά κατέβη νά μάς βασιλεύση, κινδυνεύομεν νά τόν μεταμορφώσωμεν είς διάβολον» —Διότι: «θά τόν περιζώσουν άμέσως
οί κακοί καί έπιτήδειοι σύμβουλοΐ, οί κόλακες καί οί ταπε&ναί εκμεταλλευταί».— α....Τοιουτοτρόπως οί ταλαίπωροι Γραικοί μέλλουν νά δεσπόζωνται
άπό: τόσοος αύτοκλήτους τυραννίακους, ΟΣΟΥΣ ΕΧΕΙ ΚΟΛΑΚΑΣ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ..,.»
ΥΠΟΒΗΚΑΙ ΤΟΥ ΜΓΓΑΛΠΥ ΣΟΦΟΥ α δ α μ α ν τ ι ο υ κ ο ρ α η
Καχά την Ιστορικήν αυτήν στιγμήν, κατά ιήν οποίαν κρί
νονται τα ηεηρωμένα τού ΐ>νους, χαχά την οποίαν παίζεΐαι
ή γαλήνη καί ή εύημερία άλλά καί σύτή Ακδμη ή αύθυπαο-
ξία καί ή υπόστασις ιής χώρας αυτής ηοΰ αύρεται καθημαγ·
μένη μετά τόοάς συμφοράς, μειά τόσον; σάΐαυς καί κλσ.ι-
σμούς, βίς νέας άηροβλέηιανς περιπετείας, άς 1<ονοωμεν την φωνήν των μεγάλαι γ πνευματικήν δδηγών τής φνλής, π ού έρχεται μέσα άπό (ά βά&η τόν τάφον, διά νά μδς συν- κρατήαχ] είς τόν χατήφορον αυτόν τού παρσλυγισμού ηού κανείς δέν δύναται νά προΐϊη ηοϋ μάς δδηνεΐ. ΑΙ σοφιί α¬ ποθήκαι των άπετείνοντο εί; άλ Όυ; Έλληνας άλλης Ιηοχής. '^λλ'νίνε τόσον έπίκαιροι καί τώρα άκόμη. Τώ>α π,/ό πάν
των, όπότε, μετά έ·Ό αίώνα ττινοδς πείρας καί οχ'ηρών δα
κιμασιών, τό πρόβίημα τώ/ ελευθέραν θεσ«ών, των Ιλευ
θέρων παραδόσεων χαί »ή; Ιατοοική; άηοίτοΧή; τού "£?,>-
νους τίθεται επί τάπητος ά«' άρχή-.
Άς ακούσωμεν λσιπόν ιήν φωνήν των "α! άς ακούσω¬
μεν πρώτην την φων)ν τού μεγάλύυ αοφοϋ τή; ιεωεέρας
Ελλάδος, τού Άάαμανιίου Κοραή. Ό προ ρη ιχός νούς τού
μεγάλον διδασκάλου τού Γέ'ους έα ολόκληρον αίώνα πρω·
τού ή Ελλάς θυσιάσο εί; τα καάαπεδα της μοναρχία; την
εθνικήν τος ένότητι καί την όλοκλήρ-οσι>· των έΊ?»ικών της
Ιδαι<ικών, είχ»-ν έπιοημάνει τόν κίνδυνον τού μσναρχισμού ΑΙ πρός τό /'ένος ύπιτ7ή"αι τού επί τού σημείον αΰιόϋ έν&υ- μίζανν τούς ποοφήιας της Ίερουααλήμ, δραμιτιζο ιέ^ους την μοιραίαν καταστροφήν τη; Ή «φωκή νού έφλέγειθ ώς πΰρ καί ό λύ/ος τού ώς λαμηάς Ιχαίετο»} διά νά στηΐιτεύον τα δεινά τού ,«ον<ΐοχισκού, διά νά χαι *ατή >η αυνετόν χΛ
προσεκτικήν τό άπεΙεύ&ερ>ν έθνος χον έ^ώιαον τοΓ< είτε ο χά μένου κίνδυνον 'ΛλΛ' άν ή μοναρχία ήτο διά την μόλις έλευ θερωθβΐααν έχ τού ξένον ζνγοϋ μικράν χαί αί ίορροοϋοαν Έλλάδα ή μεγάλη, ή φοβερά άπειλή, καί ή συνταγματική βασιλεία δέν ή~ιο δι* αΰιΐ,ν μικροτέρας κίνδυνον. Έχιειχέ· στερος ό Κοραής διά τούς χρηιιονς έχ των τόχε οννταγμαι- κών βασιλέων, Εκρινεν έν τούτοις «όλως άανμφορον καί δΐέ θριοι-» την βασίλειον διά τή" ΈίΙάδα, Εατ ο <κ Λ ά έμελλε νά βασιλεύση αυτής δ χρνιθτάτερος των ξένων βασιλέων ιΕΐςήμ&ς—Ενραφεν—έθνος μικρόν, έ* νος ηυχόν, £δ·νος μά λις έλεν&ερωμένον άπό τύραννον, δαχι; β&; αφήκεν δχι &η- Οαυρούς χρ?7μίίτων, ά αά θησαυρόν; κόιων βαϋ·ημερινών καί μεριμνών: πώς νά άποΗτήΌωι/ε» γεωργίαν, τέχνας, έπισιή- μας, εμπόριον, πώς νά δώσωμεν είς τα τέκνα μας ανατροφήν καί παιδείαν, είς ημάς, ουμψέοει νά παραβλέψωμεν όλα τ αν τα καί ν' αρχίσωμεν άπό την γ ·ζίδα πώ; νά φντεύσωμεν είς τό μέσον μας Βαΐιλέα καί νά άνααιήσωμρ,ν εί; τή; έρει- μωμένης Ελλάδος χά /ρείπια βασιλική» αύλήν, πρδγμα πο· λνδάπανον, πρόί >μα ί <ανδν άκόμη νιν;ήοπ την φ&οράν μας έηειδή άπό την βασιλική ν ανλην ώς άπό (Καρώιειον άντρον άπσπνέουν δηληιήρίοι άτμοΐ; , . ι Παρελθόν πλέον των εκατόν έτών άφ' διον είχεν άπο χιίνει ό Κοραής πρός τό έθνος τού; σοφόν; αυτού; λόγους. Καί όμως νομίζβι κανείς ότι εγράφησαν χθές. Ναμίζει ηί- νεΐϊ δα εγράφησαν διά την σ^αβρΐ'ήν Έλλάδα, δτι άηοτεί· νονται είς τούς σημερινσύς ΈΙληνις. Τδσον όμοία είνε ή αη μερ^νή Έλληνιπή πραγμιτικόιη; ΚιΙ τόσον δμοιοι οί κίνδυ¬ νον ηού μδς άτειλοΰν ΚιΙ τώια Εχομεν ν' άνΐιμετωπίσω- μεν μεγάλα, ζωτικά καί ούσιαοτικά ηροβλήματσ, ηού είς μά- ην ηεριμένονν την λύσιν τω» *αί την ίπ' αύτΰν μέριμναν των Ηυβερνώντ&ν. Καϊ τώρα Εχομε* έτιτακτιχά; ανάγκας — έθΐΊκάί, κοινωνικά;, οικονομικάς—νά Ικανοποιήσωμεν, πε ρισ^ότερον έπιτακτικάς από κάθε άλλην φοράν. Καί τώρα ή ' ''.λλά; είνε καί πάλιν—καί είνε περιττόν νά είπωμεν πώ; έγινε—έθνσς αδύνατον καί πτωχόν Καί τώρα άντιμε'ωπίζο- μέν—όπως καί τάτε—έρήμωαιν καί έρείπια. Καί τώρα, ό πως καί τόχε, (ίτ ιραβλέπομεν όλα αύτά» χαΐ μάη φροντίς -τού μάς άπααχολεϊ είνε «πώς νά μειαφυτεύαοαμεν βααιλέα* καί «ΐ'ά άναστή^ωμεν έ ιΐ των ίρειπίων τής έρημαομένης ΈΚ Ιάδος» μίαν ηο Χυδάπανον βασιλική ν αύλήν. *** Ά1*.' άν ή ζασιλεία χαΐ δ βιοιλεν, αποιεΐονγ Λιά τδν Κοραήν έ&ίΐχό* κίνδυνον, τό περιβάλλ>ν τοΰ βασιλέως—χά&ε βαοάέαο.—
«ίιί ίνας δεύτεοος χι'νάννος όίά τό £&νος, όχ,ι μικροτέρας αηαααίας
χαι ολκής, «"'υσιις όϊν γνωρΐζΐΐ τό περίβολον των βαοιλέαον—
γυάφιι δ Κορίής—οσκς δεν γνωοίζίΐ ονδε ηήον είδον, ανιϊροοιοι
εϊπ οί λ°γόιιενοιιύΙικοΙ, άς άχούΐβ τή» περΐ αυτών κρίσιν τοϋ
ενδόξου ΜοιτεοΗιέ. «ΦΛυδοξία, ενομένη με αργίαν, χαμέρπεια
μϊ ν/ΐΐρηφάνηαν, έ τι&υμία πλούιου χνρϊζ, κόπονς, άποστροφ})
τάς άλη&ειας, χολαχεία, προδοαία, άτιαχία, &ρηπις αυν&η<ώ» η υ σχέσεων όχοιιονδήτυίε, καναφιόνηοι., των κα')η<όνπ_ον τ ιϋ ηολί· τού, φ>βίς τής χοηοϊότητος τυν πγκιιότος, ίλ/ιίς ο?ηοίλΐία, ««Α τα
πά&η τού «αί ιό χειρόιευον κα&ημερινη φροντίς νά περιγεΧώαι
χαΐ νά περι-ιαί£ιοοι την άρειήκ. "Ολα ταυτα εχαρακτήρισαν παντοϋ
] καί πάντοτε τούς πΐειοτέρου; αύΧικού;. 'ΑΧΧ' δ αν οί πΧειδτ?ροι
άπό τούς προυχόντας τοό ί&νονς νατανιήσωσιν είς τόσην άχρειότη-
Ι τα, δυοχοΧώιατα ευρίσκεται ηλίον άριειή είς τονς χα*ωτέοους, δ-
ταν ίκεϊνοι μεταχειρ'ζωνται τη» απάτην χαΐ τόν δόλνν, δύαχολπ
φνλάσσονν ψυχης άπλότητα οί ύπ'>δεέοιεροι». Τοιούτοι θείοι··· «7-
ι ο&αι οί μέλλοντες νά δορνφορώαι τον βιαιΧέα μας αΰΧιχοι χαΐ τοι¬
ούτον σνμφέρει είς αυτόν; νά προ&νιιώνιαι »ά τόν κάμω σιν, ά"ν
τόν ευριοηιν άνόμοιον αυτών». < 'ΑΧλά πιθανόν νά εϊπη τις, έξαχολον&εϊ δ Κοραής, δτι *άΊ>
οί "Ελληνες ΑΠΟΦ ίΣΙΣΩΜΕΝ νά βασάευώμε&α, ημπορεί ν< βκΧέξίυμε* «χανενα βισιΧέι νόαιμον, β ισύ,έα πραον, βααιΧεα τής χοινής εύδαιμονίας πρυνοητήν». ΕΙ; τοιαΰτχ άπανια δ Κοοαή;, διι «έ·,ώ, ττροαβί,ω, ΚΑΙΒΑΣΙΑΕΑ ΑΓΓΕΛΟΝ ΚΑΙ 1ΟΥ1Ο ΜΑ- Λ1ΣΤΑ ΜΕ Φ0ΒΙΖΕ1». Καί έξηγεϊ τονς λόγον;, διά τούς δ ηοίους χαΐ άγγελον άκόμη ώς βιαιλέα τής Ελλάδος ϋν ή&ελε. Δ<ότι «και άγγελος ίξ ουρανόν άν χατεββ νά μας βαοιλιύσγι, κιν¬ δυνεύομεν νά τ3ν μεταμορφώοοομεν είς διάβολον». Διότι θά τον περι£ωσονΐ' άμέαως οί χακοϊ χα'ι έπιιήδιοι ούμβουλ'>ι) οί χόλακες
Ί.αϊ < ι τα,Ίδΐνοί έκμΒτχλλευιαί. Διότι ΐ?α τόν ηεριοτοιχιαονν—διως αυμβιίνει σχεδόν χατ'χ χανόνα—οί πρό&υμοι νά &ολώαουν τό πνϊθ μα τού χα'ι νά ααλεύσουν τάς φρένας τού με τό πυχνόν ΦυμΙαμα τής πΧέον χαμερηοΰς προσωιολατρεια:, «τό εϊΛος ίχεΐνο των προ- οιννητών, οί δτυϊοι προσχννοΰν δχι διό'ΐ σέβο»χαι τδν ηροακν ιούμενον, ΠΧΙ διότι ίΧηιζουν πο'<τον, δύνιμΐ', άξιώμαεα ή χαι ξηρόν: ι'ιτΧου; άξίωμάτων, ΕΙ; τοιούϊου; ηροακυνητάς δέν συμ· φέρει κατ' ουδένα τρόπον βαιιλεύς άγγελος. "Ο&8* *ή αάαα των σπουδή &έλει ιισ&Μ νά τόν χατασιήσοσι τοιούτον, ΩΣΤΕ ΑΥ· ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥΣ ΑΞΙΟΥΣ Ν Α ΕΚΛΕΓΗ, αϋιούς νά ηροιιμα χαΐ είς αύ^ύς ΝΑ ΕΣΩΤΕΥΗ ΤΟΥΣ ΙάΡΩΤΑΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ καΐ τελευταίον νά τόν χαιαηείιωσι μηδϊ νά ίνεργή πλέον τιποτί χαοαϊς την αυμβινλή* χ ιΐ Φέληοιν αυτών. Γθίθυτο- τρόηως οί ταλαϊπωοοι Γραιχοι, άνΛ ενός χαΧεσμειου β'οιΧίως, μέλ ο.·ν νά όεοηόζωνται ΑΠΟ ΤΟΣΟΥΣ ΑΥΤΟΚΑΗΤΟΥΣΤΥΡ ΡΑΝΝΙΣΚΟΥΣ, ΟΣΟΥΣ ΕΧ&Ι ΚΟΛΑΚΑΣ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ, νά νηοφέρωαι την καθημερινήν ν/ιερφρόνηαιν αυτώ» χαϊ νά ίργά- ζωντοι «αθ' ημέραν ΔΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΠΆΰΥΤΙΖΩ!;ΐ ΜΕ ΚΟΠΟΓΣ ΑΚΑΤΑΠΑΥΣΤΟΥΣ ΠΟΛΑΩΝ ΣΑΡΔΑΝλϋΑΛΩΝ ΑΡΓΙΑΝ». ΔιδΧους τονς λόγους αΰτούς χαϊ δ,ΧΧονς, τούς δποιονς έν συ- ν*χάα-&Λ παφα&ί(κομι.γ, ά Άδαμάντιος Κοριή. έκρινεν δτι «ΒΓ 1 ΒΑΣΙΑΕΙΑ ΕΙΝΕ ΊΟ ΧΕΙΡΟΊΕΡΟΝ ΚΑΚΟΝ ΕΞ ΟΣΩΝ Ε- ΠΑΘΕΝ Η ΚΑΛΑΣ». ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΤΕΡΚΕΤΑΙΕΙΣΤΟΗ ΑΓΚΗΑ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ Ή άτόφασις ήδη έλήρθη. Κατερχόμεθα είς τον αγών·» τού Δημοψίιςρίσματος πάνοπλοι διά νά ύπεο'ΐσ'ίοωμεν την Δή μοκοατίαν μας καί τάς έ'ευθε ρ(ας μας. Ή συνέλευης τβύ Κόμμοτος τδν Φιλελευθέρων συνελθοίσΐ έν "Αθήναις υπό την προεδρείον τού κ. Σοφούλη, τής Δημοκρατίας. μάχην ά Θά μά χην έκ τού συιτά^ην, μάχην υ π ρ των έλίυθευΐών μας, υπέρ τή ζωή; μα?, ύ/ΐέρ τής Δημο- κραϊίας μας, τής δ ιοία; το πε ριεχόμβνον είνε δλτ αύτά. "Ας έννοήπωμεν ό'οι διι Βα- σιλεία σημα νει ιδι υ ί ι·>, δτιπθο
έλαβε την σχε-τκή" ά όιρασιν. δρόμησιν, άνα^ρ ινιομόν, σ ότσς
Παρομοίαν άΐτόφιΐπιν έλαβε καί μεσαιωνικόν, ι*ί :χς«άν έκ ιετάλ
ή τιύΐοχοόνω: σ γκληθ.ΐσα συν λευαιν, άδκίαν, έίευτε-λπμόν,
" αιχμαλωσίαν των πολιτών υπο
τόν βούρδουλας τού νωοοφύλα·
κβς κ »ί τό κνοϋτον τ ΰά χονο'ς
"Ας έννοήσωμεν δλοι ο« ό
χόμενος ά/τ.') οήμεοον άγώ
αρ·
μας
, ιίνε δμ ΐ'Κ είς περιεχόμ νόν <.αί Ίσάξος είς Όεολο,Ί-ιό' ΰι|> >ς
πρός τόν άγώνα τής Έθνκή
| Ελευθερίας τοΰ 1821.
Καί δπως τότ8 οί πρόγ η·οι
ημών ■""έν έ*ειλιαταν νά θ;θω-
θοΰν κατϊ των Τούρχων πασά-
! δών καί βίηδων δυναστών των,
' οΰτ ο καί σή >ερ >ν δλόκληρος
ι δ δημο ρ'ϊτικ'ις λαόζ ίτά όρθω
, θχ)£ χατά των έων
ι μας β ισιλέων, πριγχήπων χοι
δορυφόρων πύτ >ν σαΐρακών
αύλο-κολάκων. Ό αγών αί*ό
έλευσι; τού κόμμ τίος των υρ>-
οδευτικών ύηό την προεδρείον
τοΰ κ. Κ.φανΐάυη. Δέν θά κα·
θυυτερήτι υ* ασφαλώς κ'»ι <η σχετικαί υπέρ τής κιιθόδου είς τόν αγών·», άαθφασεις των λοι- πών Δημοχρ ιΐιΚ'ον Κομμάτων. Άπό σήυεθ'νν άποδυόμεθ ι είς την μάχην άκαθεκΐθΐ και διμητι-οί διον ιιύδέτ'·τε άα- φοροϋντες δια τα ποοσκ >ματα,
σοβαρά ή μή τ<Ί δ τοΐ ι θά σιν- αντήσωμεν ιίς την εψο^όν μας, Είμεθα άποψασι μέιΐΐ νά σώσυ- μέν την Δημοκρατίαν μας χαί θά την σώσωμεν διά των καλ- πών, διά των ψηφοδϊλτίων. Όλοι οί ^άγωνιοτ ί είς τάς θίθβις των. "Ας μή πτοηθη κα- νείς άπολύιως. Είμεθα οί πολ· λοί, οί άφΰονυι, δ λαός δλόκλη ρος κοί δι* αύώ θα έπιβληθώ- μέν. Θά άγωνισθώμεν πανΐα- χοΰ δπου χρειασθί καί θά άν- ^ ιιμετωπίσωμεν την βίαν, την > ούς δ Δημοχραΐικός
παράνομον βίαν των κρ ιτούν Ι νά παρατάΕτι, Καί
των την έ;ουσ αν συνωμοΐών,
διά τής λιιίκής δυνάμεως. Πρώ
τον στάδιον τοΰ αγώνος ή Λιορ
γάνωσις. Δεύτερον ή προΐταγάν
δα τήςΔημοκραπκής Ιδεολογίας.
Τρίτον ή έχλογική μάχη >"ιί ή
νίκη. Άπό σήμερον ό δγχος δ
λό«ληρ·ις τοΰ Δημοχραη<οΰ κό ομού δφείλη νά σ (λεύσχ), νά «ι- νηθϋ, νά δίθωθχΐ, να Ιξ ιρμή σχι, νά μετιΐβληβή είς λαιλΐιπα διά νά σαρώσχι την αντίδρασιν των κρατούντων καί τόν θρόνον των Γλυς ..μούργ<ων! Οί ηγέται των κομμάτων καί τα στελέχη αυτών έλαβ ν ή^ΐη την απόφασιν, ϋηρύσσεΐαι λοι πόν γενιχή έπιστράτευσι; των δημοκρατιχών δυνάμεων πρό; κήν θέλησιν. Εάν είμεθα λαός έλεύ9ιρ>ς πραγματΉ'ΰς καί δχι
δοΰλο. καί ρ ιγιάς Λέν πρέπει νά
Ι πτοηίΐώμεν άπο τίπυτε άλλά φα
Ι νερά >*αί τοΐμηρά ,νά διαχηρύ-
ξωμεν την απόφασιν μις νά .ά
γωνισθώμεν ύπέ^ τής Δημοκρα¬
τίας μας, ύ*έρ των ελευθεριών
μας.
Εάν κανείς 8χ των κρατούν¬
των εϊ'-ε· υπουργός είνε είτε χω-
ροφύλαξ σάς άπβιλήση, άψηφή-
σατε την απειλήν τού, Εάν θέλη
στι, νά σάς έκβιάστι καταγγείλα-
τέ .όν >αί ϊς ^τήν Δικαιοσύνην
καί εί, τήι Ό,νήν γνώμην. Εάν
δέ τολ, ήτιι νχ μεταχειρισθχ)
βίαν εν ινιίον σας οε "αχειρισθή
τε <αί σείς την αυτήν βίαν. Ναίΐ Δηλοϋμεν άττεκιφράστως ότι θά σιιντρίψωμεν την κεφα¬ λήν έ/ΐει.νΰυ, όστις θά άποπειριχ- ιή νά μεταχειοισθή βίαν κα ά Δτ|Ηθ<οαιικών πολιτών, εί'ΐΒ μιτρΓιβος είναι είτε δ ιγανον τής ' τάξεως, εϊ ε ά)^ων, εί' .ε ύ^ου.) γό;, είτε πρίγκι,ψ Δέ» θά άνε- χθώ ιεν την φοοαν ι αύτην νο- θεία , απειλάς έχβιασμ^ύς, πλα στογοαφήσεις, κιβΐηΑ άς, τοομο κριιτκας μεθόδ >υς καί διιιΐάρα
Ειν τή, τά;εω ύιι* αύ ών των
δυνοσΐών | δρ/άνων της έξ>υσΐΓ ς ώ, συνη
ποιγχήπων χ01 ' θως συμβαίνει καί ώς συνίβη
1 καιά τάς ε-λογάς τής 9ης Ιου-
νίου
Ιιίς πά8ε έ<λογικόν τμήμα πά οΐϊλ/ ήλω. πρός τα δογανα τή; ι £ ιτ) ιίας Εϊ. ιά ό ·ιιι·ι (δέν εχω¬ μεν ούδει-ί «ν απολύτω, έμπιστο σύνην, θ·« σ/ηα<ιιίσωμεν καί ή με,ϊ; πυλυ ·ληίίΐ;ΐ, όμ ίΊ <ς Δημο- κρατιχών πολίται», ιι; ότ'Ηας θά θέσ'ΐ'.ιΡ ύιό ·"- Λιαΐαγά. τοϋ δικαστικοϋ κ ί .ι ι. όν άνιι- προσώτο11 πρός τή ·η ιν τής τά¬ ξεως, κοί ίιά υγ (ιιουιθώμεν ε/ άνάγκχ) ε όΐ·ω. μέ ι ·νς μπρά- βοΐ'ς των ντβε νιό ω.· καί μέ αύί ι τα δ<γ,/»ιΐ τής ιαξεως, τα διοΐα άπό τοΰδε γνωοίζυμεν δή θ'ΐ είνε σύμμαχοί των, εάν θέλήνΐουν νά άνατρέψ >υν κάλ·
τας ή >άνοθεόιΐουν π ινΐοιοτρύ
πως τό άποτέλεσμα.
Θά προτιμήσωμ ν νά μετιχ-
βληθώσι τα |ίκλογικά τμήματα
αποβλέπει είς την
τής πολιτικής ελειθερ άς μας
άξίζει άληθώς οίανδήτοτε θυ
σίαν ελ μέρους των άνε,ςαν
τλήτωνάγωνισιών τούς ό οί-
λαος ε<,ει διά τουτο δέν θά λείψη κανείς άτό το πεδίον τής μάχης κατά την "ρ'- σιμον ώοαν. Άπ^ σήμερον, πάντες οί πο- λιτευόαενοι τα στελέχη, οί τα- γοί, οί παράγοντος, <>ί τ ιΐιικοί
ηγέται ^δλτον ανρξαιρέτως των
Δημοχθ'ϊΐικών κομμάτων ά;
άναλάβουν την ποωτ β >υλίαν
ιίς τόν κύ^λθίί χή; δρά ΐεώς των
ποός δίγάι'ωσιν τυϋ ά/"ώνος.
Καί είς τόν τελ'-υιχΐον συνοι¬
κισμόν πρέτειάμ^σω; νά συν-
κροτηθχ) έπιτρ'ΐΐή γώνος ΰ.αέο
τή Δ ιμοκ ιατίας.
Μή φ 'βήι'θε απολύτως κανέ
ν ι Αί απειλαί, αί νοθεΐ «ι, οί έχ
είς πε,δία μαχών ^αρά νά επι·
τι έψωμεν την νοθεαΐν τοΰ απο
τε*.ΐ σαΐτος της ψήφου τού λιι-
ηάνιοτε μέ αΐμα στηοίζεται καί
κατϋ/ίΐάται. Τούλάχιυον δ
Βασιλε,ύς των εάν έλθη, θ < γνΐυρίσΐ) ότι έβιίδισ-ν έ<;ί πτω- μάτων διά νά ανέλθη άς τόν μιαοον θρόνον τού. Εάν δ αγών άπχιτήση μεγά¬ λας θυσίας θά τάς ύποσιώ,ιεν χάριν τής ελευθερίας μας άπό ιό στρατόπεδόν αας ού">έτοτε
ελειψαν οί ήρωε,ς καί οί μάρϊυ-
ρες. Δέν παρήλαον πολλοί μήνες
πού έδώ ΐαμεν μεοικ 'ύς. "Αν
χρειάζωνται καί άλλοι, ύΐτάρ-
/.ουν πολλοί οί εοοιμοι νά θυτια
σθώσιν.
ΤΩΝ!
ΚΟΙΜΗΣΗ ΒΟΑΛΝΗ ΕΙΣ ΤΟΧΟΡΙΟΝ ΚΟΡΦΕΣ
ΣΚΕΨΕΙΣΗΝΟΜΑΙ
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠ Ί ΤΟΥ ΜΙ-
ΣΟΥΣ
Ή Μικρασιατική χαταστροφή
ή μεγαλη έκε νη Έθνιΐιή
γωδία, έ< τή, δτο'α, ύέ»» συνέλθκι άκόμη ή κώο ύ άναντιροήτως άτότοκ);τοΰ μί- σουςκαί τής μικροχποοΰς κομμα τικής έχμεταλλεύ τέως ή όποία Ι/εινε τότε έτΐιιηδε.ίως εναντίον τού Μβγάλου Δημιουργον τής Ιΐεγάλης Έλλάΐος των δύο ή πείρων καί πέντε θιλ'χτΐών κ. Ελευθερίου Βενιζέλου Οί αύτοι άνθηωποι, οί >νι^οί
μικροί καί ά ι αξιοί διοιχοΰσι και
σήμερον την ΈΑλ'ίΛ», τή' δ
ποιαν δυστυχώς διηΰεσαιτ είς
δύο πολιτικάς παρατάξεις μέ
τος κομμπτ<κάς ιο)ν έμπαθείας μέ τό μΐαος και την άδιαλλαξ^ν πού τούς διακρίνει. Οί αύιοί συνεχισταί μέ τα υ,ύτά χαρακΐίΐρισΐικα προσπα- θοΰν νά κατακ^ημνισ υν πάν δ τι ή ποοηγουμένη κυβέονησι; μέ κόπον πολύ εδημιούργησεν Διότι κατ' εξοχήν είνε ανθρω ποι τοΰ πάθους καί τυΰ τυφλοϋ μίσους, φωΐοσβέσται οί όποΐοι όέν έχουσι τίποτε τό καλόν νά παρουσιασθώσι, εί μή καταστρο φάς, δυ'.οφ>νίας καί έξώ
βιασμεί, ή τοομοκραιία δέν θά ου. Πιθανόν νά χυθη αδελφι-
έπιτύ/ουν νά νοθεύσουν την λαϊ κόν αΐμα. "Βστω. ιΗ ελευθερία
1ΕΛΟΜΕΝ ΔΗΜΟΚΡΑ
ΤΙΑΝ
Ή Έλληνικπ Δημο>·ραΐία
πρέπει νά σω&β Μέ αύίήν δυ-
1 νάμεθα νά ζήαωμε»· ήιυχοι καί
εύτυχισμένοι, ό αν το θελήσω¬
μεν, δταν δ πολιτικό; μας κό-
Τήν παρελθούσαν Κυριακήν
22 τρέχοντος μηνός Σεπτεμ-
βρίου έτελέσθη έπιβλητικώια-
τον μνημό 'υνον είς ιινήμον των
τυφεκισί>έντων μαρτύρων, Βο-
λάνη, Παιτούλα, Κοιμήση, ποω
τοβουλ α τοΰ Παραρτήμ ιτος
τής Δημ κ α ι ής Νεολαΐας
Κορφών.
Άπο τής έαπέρας τοΰ Σοββά-
τού ήρχισαν αί προετηαασίαι
διά την μεγαλοπρεπεστέοαν τέ·
λεσιν τοϋ μνημοαύνου:
Οί νέυι συνέ?εζ-αν δάφνος καί
φοίνη 'ας κπί έστόλισαν τό ι ε-
νοτ φειον.
Είς τό μνημόσυνον παρευρέ¬
θησαν ΐύσσωμοι οί χατοί»οι τοϋ
χωρίου Κορφ όν, χαθ' όλην την
διαρκεια τη; έπιμνημοσύνου
δεήσεως τα μάτια δλων'έδά'ρυ
ζον άπό συγκήνησιν πρός τού;
τετιμη,ιένου ήιωις. Ι
Κατετέθησαν οί στ-'φανοι έκ
μέυθυς των κ. κ. Ιωαν. Έμμ.
Πΐπιρά'-η, ΙΙέιρτι 'Ιια ίν. Σ ι-
Οΐδάιη Ά«χιβιάδ. υ Κοιτοωτά
χη καί Κω*)νι·υ Γ. Καρά άκη
καί έ< μ^ρους τής Δημοκα. | Ν ο'. Κορφών, υπό τοΰ II οέ- δςιου , ύ ής ι Γεωρ. Έμμ. Βχ σιλαχάχη. Μετά την χατάϋεσιν ΐών σιεφάνωι' τόν Λόγον άνρλιι σμος φΐνχί συνειής είς τάς ύ· ' ποχρεώιει; τού καί το καΉή<όν , τ·υ ε*αντι τοΰ λαοΰ Θέ'ο μέν τι ν Δηαοχριιΐιαν τής δικαιο σύ>η; καί τής πραγμ 'τιχή, >;γά
■της /τρός τόν λαόν. Θέλομεν την
Δημοκρατίαν ή όποίιΐ θά ινώΓ>χ)
ριζοσιταστικήν λύσιν είς τό μέ¬
γα ζητηιια των ά,'ριηκών χρε·
ών, πού πιέζη ώς έφιάλτης χι¬
λιάδας (·1χογε>ιιών χαί τό ο¬
ποίον μαραίνει τόν ζήλον καί
παραλύίΐ τάς δυνάμεις των κ <λ· λιεργτιτών τής γής. θέλομεν την Δημοκρατίαν, ή δποία θα δώση εργασίαν είς τάς χιλι ίδας των άνέργων καί οί δποϊοι πεινοΰν, ένψ θά ήτο δυ¬ νατόν μέ την εργασίαν των χαί την δύναμίν των να βοηθήσουν, νά δώσουν νέαν ζωήν είς την έ πατ,ρίοα μας. I βε δ κ. Πρόεδρος είπω ν τα ε- Πάνε πάνω άπό 5 μήνες πού χέρια άάδι.ων δ λοφόνων σάς άποσ ΐοΓσαν άπό τί,ν άγκαλιά των συγγενών σας καί των φ(τ λων σας, άπό την υπηρεσίαν τής Πατρίδος μας, στήν όποιαν εί'χ· τε ,ιφιερώσει τα ωραιοτέρα χρόνια τής ζωής σας γιά νά οδς πιςα^ώσουν στό έκτελεοτικό ά- πόσπασμα. Νόμιζαν πώς θά έ- ξαφάνιζαν Ιτοι τό ΰίΐέροχο >αί
έθνικο εργο σας. Δέν κατώρθω
σίν όμως τίποτε άλλο, παρά ά-
φα ρώντας από τόν πρό ΐκαιρο
καί μάταιο αύτό κόσμο νά οάς
παραοώσουν σ' έναν δλλ^, πιό
μόνιμη κ,αί πιί> δίκαιο. Τό δέ τί-
μιό όνομά σας νά πας,αδώσ υν
σιήν Άθανασία,
Γιατί ή Ί έα υπέρ τής δπ >ί-
ας πέσατε εχει βα9?ιά τίς ρίζες
της σιήν 'Ελληνική ψυχη. Ό
δέ ίιρωίκός θάνατός σας, πό ι-
σε μέ νέα δύναμι τίς ρίζες τοΰ
Δημοκ χττιχοΰ δέ>δ ου, τό όποϊο
ήρχισενήδη νάά οδί β άφθό ούς
τούς καρπούς τού.
Οϊ αΐσχοοί τυραννίσκοι, πού
ή κακή μ ΐρα τής Ελλάδος ώ
ρισε νά μάς κυβερνοΰν στή : ιό
κρίσημη κα πή τή, ί τορικής
σταδιοδρ'μ.ας μις, λυ/ίζουν,
πέφτουν κάτω άπό τό βάρος
των ίΜω~. εγχληίΐάτων.
Μεγάλο μας νεκροΐ, άνατω-
λοΰμε οτή μνήμη σας τίς τρα¬
γικάς στιγμές τοΰ ήρωίχοϋ σας
ί)(ΐνάιου.
Σρ βλέ Όυιιε μπροστά μας
θρυλικέ μας Β )λάνη μέ τό λε-
βέντινο κοραί οον, άντοπωμένο
άη' τό μοιρωμένο των Κρητι
κων βουνών άγέρι, μέ τα χιλιο-
τρυπημένα άτ'τίς Ιχθρικές σφαΐ
ρ*ς στήθεια σου να πέφτης μέ
(Ή συνέχεια είς την 4ην σελίδα)
"Ολαι αί νεώτεραι εΐ-
δήσεις καί τηλεγραφήμα-
τα έξ "Αθηνών είς την
4ην σελίδα.
2ήμβρον ή {εκαρδιστική Γαλ-
λική φάροα
Ή Καρδιά μου δια«άζει
Πρ&ιΤχγωνιβτοΰν Μαίρπ Γκλβ-
ρ»-Μ«ρν. Μορενβ Νβελ-Κοέλ
Λίαν κροαεχ*>ς
Τρελλή Ζωή—-Παγκανίνι
κ. λ. π.
ΠΛΑ_ΤΚΓΕ_
ι
ΚΑΙ
ΗΜΙΤΙΚΙΙΙΟΤΙΛ
Όλλων των τύπων καί
(διαστάσεων διαοχής παρα-
καταθήκη παρά τώ κ.
ΜΙΧ. ΤΣΙΚΑΛΑΚΗ
όπισθεν Ζαχ <οοπλαστείου Ρεγκιιάκη. Τιμαί -άσυναγώ'ισΐαι Ευκολίαι πληροχμής ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ Ειδοποιούμεν τού; κ, κ. πε¬ λάτας μας δτι π?4ς ταχυτέραν διεκπεο'αίωαν των ίιποθέϋεων των καί διενέργειαν των μεταφο- ρών αυνιστήοα'ΐεν έίαιρΐαν υ τ ό την έπιβνυμίαν. ΣΑΠΟΥΝΤΖΑΚΙΣ — ΚΟΚΚΙ- ΝΙΔΗΣ μέ διαρκή έν Αθήναις παραμονήν τοθ κ. Γεωργίου Κοκκιν:δη. Διεύθυνσις Αθηνών δδός 11α λαιελόγου Μπΐνιζίλου 7 Πλα τεία Μητροπόλεως τηλέφωνον 26713. Διεύθυνσις Ηρακλείου Γρα¬ φείον Εύαγγίλου Σαπουντζάκη —"Εναντι Άδ. ΚαπνιατοΟ. Μόνον είς *ό Φανοηοιεϊον ΝΙΚ. ΠΛΑΤΑΚΗ παρά την Πύλην Χανίων, θά βοήτε όλα τα ειδή φα νοποιΐας τμήμι ύόρανλι· κων καί τμήμα όξνγονο κο Ιλήσεων ΑΠΩΛΕΣΘΗ πορτοφόλιον πκριέχων 1500 δραχ κνιι πισιο πιιιητικόν ι'ογολ'φον, καί άλλας άποδείΕεις άνήκων είς τόν κ Έμμ. 'ΐστσινόν σωφέρ. ΙΙαρα καλεϊτε ό ευρών τουτο όπως τύ παραδώση εις τα γοαφεΐΐ μ«ς κιιι άμοιφθησετε γενναίως ΕΝαΐΚΙΑΖΕΤΑΙ οίκία εκ 5 δωματίων ήλεκροφώΐιστος μέ νερό κλπ. Πληροφορίαι παρά τώ κ. Έμμ. Κουναλάκη πιλοποιψ. ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ οίκία «παρΐι ζομένη 5 δωμαιίων νρόκτιστος καί μέ δλα τα κοιιφόρ Πληροφορίαι παρά τφ κ. Μη λιαράκη Έπιπλοποιφ. σάν έλθη καί τουτο ζητώ (τούς χειιιώνας. Το βιίρος πού μάς ?π «ζε τού καλοχαιοιοΰ άρχιζ^ι σιγά—τσιγα νά...^ΐςαιμίζΐίΐαι μέ τα ποώτα φσινοπωρινά στακτόλευκα συν νεφάκια, πού φαίνονται σάν τα πρώτα βρωτικά μειδιάματα τής Ιοωτοπλήκτου νέας, σά/ χαμόγε λο γλυκύ, μέ τα πρώτα θλιβερά κι' ένατριχιασακά σουοο&μαία, των ώχρών φύλλων των δόν ορων, μέ τό προειδοποιηϊΐκον έιεΐνο π'ϊράγγελμ'ΐ τής ναρχώ σεως πού θά έ.τέλθη μει' ό .ί γον, μετά πάροδον τριών μη νών, φθάνει βαρύς ό χειμώνος. Τα κιΐοινιασμβνα φυλλ^ράκια άρχίνησαγ, όπως καί κάθε χοό νο, νά ψυθυριζουν σιή σημερι νή φυλλορρι ή τού, μέ χάίΐοια μυστικοτάθεια οέ γλώσσα, ά<α τάληπτη μυστικειά, ϊερά, ϊιως τούς σχεΐικούς οτίχους τού Μιλβο < καί τοΰ Άγγλου ποιη τού Ματθαίου Άρνολ μέ μουσι κή συμφωνία Λίστ, Σωπέν. Είναι φΰινόπωρο καί νθιώ θουν δλοι την επερχόμενην ολ λαγή, ηού άλλάσουν δλοι δχι β: βαια δψ-ις προσώιων, άλλά .... σπιτια μετφκοϋν σάν άλλοι Έ βραΐοι τή; Βυβυλώνος, έπιδίδον ΐαι σέ μετακομίοεις είτε άπό τόν παραθι-ρισμόν ά ιό την εξοχήν στή πόλιν είτε μεταφέροντο ά πό ενα σπίτι στ' άλλο. Στίςάποθήκες γίνονιαι καθα ρισμοί, πλήσιμο κρασοβαρελών, πατήματα σταφυλιών, άιοστά, ξεις ρακής, καθάρισμα σταφί δος, Ιμπόριονάνθΐγμα σχολείων, είσιτηρίου; έξετάσπς, έξειάσΡΐς μεταξεταστέων, συγ<ινήσεις, κί νησιν, δμά ην, χαρα καί λύπη. Τό φθινόπωρο δέ ν είνε μό νόν ή έ/τοχή τή, άνασιατώσε,ϋς, άλλά καί των.... τρυφεοάν συγ κινήσεων. Ό φοιτητής φεύγει γιά την 'Αθήνα, ή μαθήτρια ά φίνη τό χωριό τχις... τό φίλο τη;, γιά (ί ίίίρη τον άλλον τής πό λεως. Στό ληξιαρχρΐον σημειώ νονιια ΐτερισπότρηοι γιίμοι ιίΐτό . ! άπαγιογάς Όλα αύίά ι"νΓ πού ι<αί*ί πτοϋν την έηοχήν αύτην ευχά μιστη κι,ί [παγωγό καί^πιιό Γπι ίΐυμητή άπΓ) κιίθι άλλη. 1 Ρ1ΑΝΟΣ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΝ: ΠροσελήφΟη έξ Α¬ θηνών ή διπλωματοΰ ■ χος Νηπιαγωγός Αίς Ζωή Γιαννοπούλου. ΔΗ»Ι. ΣΧΟΛΕΙΟΝ: Πλήρες καί έπίλεκτον τό προσωπικόν τού. "Β_ξ τάξεις, έξ Αιδά- σκαλοι. ΟΙΚΟΤΡ0ΦΕΙΟΝ Είδικός πβπειραμένος φιλόλογος πμοσλαμ- βά*εται αποκλειστικώς διά την εποπτείαν καί την έν γένει κχθοδήγηαιν των οίκατρόφων. 'ίπ;γγρ·»φαί καθ* £Λάσϊην. Ι%1 ι·θήιΐ·ατα άπό 1 Ό.χτωη'ρ.ίου. Αί Είσιτήρ'.αι έξΐτ^σεις διά την ' τάξιν τοΰ Γυμνασίου μέχρι 3ί> Σβπ-
τεμβρίου.
ΜΑΡΚΕΣ
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝ ΚΑΙ ΤΣιΓΚίΝΑΙ
ΕΛΛΗΝΙΚΛΙ
ΚΑΙ ΓΑΛΛΙΚΑ1
Διά Σάκχους Κιβώτια
Καί Βκρέλια
ΚΑΡΙΟΤΗ
κ μ
φωτία τού!
Άνάμεοα άπΐ τα παληΐ συν
τρίμμΐα πυλη;!)/ ένδίξω/ πύρ¬
γω ', μίσα ο τα χαλάαματα πού
σωριάζει άίυσώπητος δ χρόνος,
κεΤ πού δέν Τ5 πε^ιμένει κχνιίς,
άνθοθν ξχφνικά μικρά λ
μα άνθάκια καί χα,,ωπά
μήλια.
Έται καί μέαα α:ή συνιριμ
μένη καρδιά τής Έτίλκα; ά.θι
Μ' ϊνχ απΰφκσιαπκό κίνημα
ε να γδύνεται ν°ΡΥα γοργ«
για νά ζητήση Ίιπό τό^ κχθρέ
φ:η τί διάψίυΐη ϊω; φόβον της.
Ένα Ιι/α τα φορ.μιτα της
στροβ!λιζαν ατή γ^) γύρω άπό
τα πόϊιχ τηι.
Τσΐερα ή?θε ή σιιρχ, της βα
αανιστική; ζώνης μέ τ° 1σ:άλινα
ελάσματα.
(ΆκολουθεΤ;
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ
Κα&ιατώ γνωστόν είς τού; γονεΐς χαί χτ)δβμονάς των
μα&ητώ· τού «Ζ7αλλαδίου» «αί είς τό κοινόν έν νένει,
δή τό <Παλλάδιον» Αύχαον θά λειτουργίαν; παΐ «λ- τα χό σχοΧιχόν τούτο εισ, όπως καί κατά »ό Λαρελ->ό·'
>εΙς τό ίδιον οί<ημι καί μέ πρ,βσωπικόΐ' ΟΊηαο,- πάντοΐε εκλεκτόν. ΚαταβΙτι&εΐσαι, ένέ^νειαι συνεννοήσεως μεταξν των δ«ο Λντ,είων βμαναν Άνευ ά'τοτελέαμαιος. Σοναηώς πασά άιάδ^ις περϊ αυνχωνβύσενος τού *Πχλλαδίου» μετά τού ^Καοαή» είι-αι όλως άνυπόστατος Παοακαλτδ τό κοινόν δ ίως πα»άσχ» είς ιό < ΠαλΙά- Λιον» την έμ ιιατοσύνην χαΐ την ύποσίήο ξίν τού μέ την βεβαιύιηια διι ούίεμια, τουτο θε Ιει φειο&β θυ¬ σίας, ΟΛίος φανβ άνιάξιον τής έμηιατο^ύνης τού. 'δν '£Γβα«λείφ τί} 17 Σεπτέμβριον 1935 Ό Διε,υθυντής τού «ϋαλλαδίου» 5 5 ΜΙΧΑΗΛ Ζ. ΣΗΦΑΚΗΣ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΛΚΩΡΑΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΟΔΟΝΤ1ΑΤΡΟΣ ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΣ ΈθνΐΜθϋ Πανεπιστημίου ΔΕΧΕΤΑΙ9-12 π.μ. χαί 3-7 μ μ. έν τώ ίατρίίω της ύδός Τσιχςιΐισή πάροδο; όδοϋ άγοράς 1866 καί "Εβανς | έ'νυντι έμπορινι.ϋ καταστήματος X^. Ζουράρη Ά γ «·|ο ά ζ ε τ ε όλοι Τόν «ΝΡΟΝΚΟΣΚΙΟΝ>
(των Αθηνών)
"Όμγ »νς.ν ι ^ ύ Λ'.μματος
των Φι, «λευ'-ΐίρων ό ίττοΐ ς
είϊιχ&ς δια τάς Έπαρ·χ άς
περι?αμ[ΐϊνει 4*τ4ς ιω ν
νυκτερινήν %Ά τάς ΐί·
χρι τής 4η; -ίΐΓ.ογϊυμχτινν;;
ώρας ε ί δ ή α ε ι ς.
Ό «ΜΟΣ ΚΟΣΜΟΣ»
πλεο ΐΛΐεΐ άπά Ελας -άς
γ
νά; Έφγ^μερΙδα; διίτι πά
ρίχει τι<ή'.η ίίκίνα ίλων τώ' ιί ή-ίεω τού 2'ώοου. Κ. Ι. ΚΟΣΜΑΛΑΚΗΣ ΙΑΤΡΟΣ Συφΐλΐδολόγος Δβρ ματολόγος τέως έοωτ ίιτρός ιοο Νλ· οοκομείου Άν5ρ. Σ ί χ *ν -·ώ ίατριίφ ιου οδός Σελ'νοιι τυρα τ^νέον Άγροτ. Τραηέ* 1 μ μ -ναΐ 5^9 μ μ Ά>'θ. τηλ. 2 «Μ
ΙΙΜΑΙ ΛΑΙ
ΤΡΟΦΟΣ Λοράγυνοα γάΐα
τη πωΐεΐ μ£ο< ς έξ αΰιον. Πληροφορίαι, Κυ^ιί,Ηυψ Άπω ηάδην Με^αρ^α. «.ε ι Ιήί ν
λική φάροα
Ή Καρδιά μου δια«άζει
Πρ&ιΤχγωνιβτοΰν Μαίρπ Γκλβ-
ρ»-Μ«ρν. Μορενβ Νβελ-Κοέλ
Λίαν κροαεχ*>ς
Τρελλή Ζωή—-Παγκανίνι
κ. λ. π.
ΠΛΑ_ΤΚΓΕ_
ι
ΚΑΙ
ΗΜΙΤΙΚΙΙΙΟΤΙΛ
Όλλων των τύπων καί
(διαστάσεων διαοχής παρα-
καταθήκη παρά τώ κ.
ΜΙΧ. ΤΣΙΚΑΛΑΚΗ
όπισθεν Ζαχ <οοπλαστείου Ρεγκιιάκη. Τιμαί -άσυναγώ'ισΐαι Ευκολίαι πληροχμής ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ Ειδοποιούμεν τού; κ, κ. πε¬ λάτας μας δτι π?4ς ταχυτέραν διεκπεο'αίωαν των ίιποθέϋεων των καί διενέργειαν των μεταφο- ρών αυνιστήοα'ΐεν έίαιρΐαν υ τ ό την έπιβνυμίαν. ΣΑΠΟΥΝΤΖΑΚΙΣ — ΚΟΚΚΙ- ΝΙΔΗΣ μέ διαρκή έν Αθήναις παραμονήν τοθ κ. Γεωργίου Κοκκιν:δη. Διεύθυνσις Αθηνών δδός 11α λαιελόγου Μπΐνιζίλου 7 Πλα τεία Μητροπόλεως τηλέφωνον 26713. Διεύθυνσις Ηρακλείου Γρα¬ φείον Εύαγγίλου Σαπουντζάκη —"Εναντι Άδ. ΚαπνιατοΟ. Μόνον είς *ό Φανοηοιεϊον ΝΙΚ. ΠΛΑΤΑΚΗ παρά την Πύλην Χανίων, θά βοήτε όλα τα ειδή φα νοποιΐας τμήμι ύόρανλι· κων καί τμήμα όξνγονο κο Ιλήσεων ΑΠΩΛΕΣΘΗ πορτοφόλιον πκριέχων 1500 δραχ κνιι πισιο πιιιητικόν ι'ογολ'φον, καί άλλας άποδείΕεις άνήκων είς τόν κ Έμμ. 'ΐστσινόν σωφέρ. ΙΙαρα καλεϊτε ό ευρών τουτο όπως τύ παραδώση εις τα γοαφεΐΐ μ«ς κιιι άμοιφθησετε γενναίως ΕΝαΐΚΙΑΖΕΤΑΙ οίκία εκ 5 δωματίων ήλεκροφώΐιστος μέ νερό κλπ. Πληροφορίαι παρά τώ κ. Έμμ. Κουναλάκη πιλοποιψ. ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ οίκία «παρΐι ζομένη 5 δωμαιίων νρόκτιστος καί μέ δλα τα κοιιφόρ Πληροφορίαι παρά τφ κ. Μη λιαράκη Έπιπλοποιφ. σάν έλθη καί τουτο ζητώ (τούς χειιιώνας. Το βιίρος πού μάς ?π «ζε τού καλοχαιοιοΰ άρχιζ^ι σιγά—τσιγα νά...^ΐςαιμίζΐίΐαι μέ τα ποώτα φσινοπωρινά στακτόλευκα συν νεφάκια, πού φαίνονται σάν τα πρώτα βρωτικά μειδιάματα τής Ιοωτοπλήκτου νέας, σά/ χαμόγε λο γλυκύ, μέ τα πρώτα θλιβερά κι' ένατριχιασακά σουοο&μαία, των ώχρών φύλλων των δόν ορων, μέ τό προειδοποιηϊΐκον έιεΐνο π'ϊράγγελμ'ΐ τής ναρχώ σεως πού θά έ.τέλθη μει' ό .ί γον, μετά πάροδον τριών μη νών, φθάνει βαρύς ό χειμώνος. Τα κιΐοινιασμβνα φυλλ^ράκια άρχίνησαγ, όπως καί κάθε χοό νο, νά ψυθυριζουν σιή σημερι νή φυλλορρι ή τού, μέ χάίΐοια μυστικοτάθεια οέ γλώσσα, ά<α τάληπτη μυστικειά, ϊερά, ϊιως τούς σχεΐικούς οτίχους τού Μιλβο < καί τοΰ Άγγλου ποιη τού Ματθαίου Άρνολ μέ μουσι κή συμφωνία Λίστ, Σωπέν. Είναι φΰινόπωρο καί νθιώ θουν δλοι την επερχόμενην ολ λαγή, ηού άλλάσουν δλοι δχι β: βαια δψ-ις προσώιων, άλλά .... σπιτια μετφκοϋν σάν άλλοι Έ βραΐοι τή; Βυβυλώνος, έπιδίδον ΐαι σέ μετακομίοεις είτε άπό τόν παραθι-ρισμόν ά ιό την εξοχήν στή πόλιν είτε μεταφέροντο ά πό ενα σπίτι στ' άλλο. Στίςάποθήκες γίνονιαι καθα ρισμοί, πλήσιμο κρασοβαρελών, πατήματα σταφυλιών, άιοστά, ξεις ρακής, καθάρισμα σταφί δος, Ιμπόριονάνθΐγμα σχολείων, είσιτηρίου; έξετάσπς, έξειάσΡΐς μεταξεταστέων, συγ<ινήσεις, κί νησιν, δμά ην, χαρα καί λύπη. Τό φθινόπωρο δέ ν είνε μό νόν ή έ/τοχή τή, άνασιατώσε,ϋς, άλλά καί των.... τρυφεοάν συγ κινήσεων. Ό φοιτητής φεύγει γιά την 'Αθήνα, ή μαθήτρια ά φίνη τό χωριό τχις... τό φίλο τη;, γιά (ί ίίίρη τον άλλον τής πό λεως. Στό ληξιαρχρΐον σημειώ νονιια ΐτερισπότρηοι γιίμοι ιίΐτό . ! άπαγιογάς Όλα αύίά ι"νΓ πού ι<αί*ί πτοϋν την έηοχήν αύτην ευχά μιστη κι,ί [παγωγό καί^πιιό Γπι ίΐυμητή άπΓ) κιίθι άλλη. 1 Ρ1ΑΝΟΣ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΝ: ΠροσελήφΟη έξ Α¬ θηνών ή διπλωματοΰ ■ χος Νηπιαγωγός Αίς Ζωή Γιαννοπούλου. ΔΗ»Ι. ΣΧΟΛΕΙΟΝ: Πλήρες καί έπίλεκτον τό προσωπικόν τού. "Β_ξ τάξεις, έξ Αιδά- σκαλοι. ΟΙΚΟΤΡ0ΦΕΙΟΝ Είδικός πβπειραμένος φιλόλογος πμοσλαμ- βά*εται αποκλειστικώς διά την εποπτείαν καί την έν γένει κχθοδήγηαιν των οίκατρόφων. 'ίπ;γγρ·»φαί καθ* £Λάσϊην. Ι%1 ι·θήιΐ·ατα άπό 1 Ό.χτωη'ρ.ίου. Αί Είσιτήρ'.αι έξΐτ^σεις διά την ' τάξιν τοΰ Γυμνασίου μέχρι 3ί> Σβπ-
τεμβρίου.
ΜΑΡΚΕΣ
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝ ΚΑΙ ΤΣιΓΚίΝΑΙ
ΕΛΛΗΝΙΚΛΙ
ΚΑΙ ΓΑΛΛΙΚΑ1
Διά Σάκχους Κιβώτια
Καί Βκρέλια
ΚΑΡΙΟΤΗ
κ μ
φωτία τού!
Άνάμεοα άπΐ τα παληΐ συν
τρίμμΐα πυλη;!)/ ένδίξω/ πύρ¬
γω ', μίσα ο τα χαλάαματα πού
σωριάζει άίυσώπητος δ χρόνος,
κεΤ πού δέν Τ5 πε^ιμένει κχνιίς,
άνθοθν ξχφνικά μικρά λ
μα άνθάκια καί χα,,ωπά
μήλια.
Έται καί μέαα α:ή συνιριμ
μένη καρδιά τής Έτίλκα; ά.θι
Μ' ϊνχ απΰφκσιαπκό κίνημα
ε να γδύνεται ν°ΡΥα γοργ«
για νά ζητήση Ίιπό τό^ κχθρέ
φ:η τί διάψίυΐη ϊω; φόβον της.
Ένα Ιι/α τα φορ.μιτα της
στροβ!λιζαν ατή γ^) γύρω άπό
τα πόϊιχ τηι.
Τσΐερα ή?θε ή σιιρχ, της βα
αανιστική; ζώνης μέ τ° 1σ:άλινα
ελάσματα.
(ΆκολουθεΤ;
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ
Κα&ιατώ γνωστόν είς τού; γονεΐς χαί χτ)δβμονάς των
μα&ητώ· τού «Ζ7αλλαδίου» «αί είς τό κοινόν έν νένει,
δή τό <Παλλάδιον» Αύχαον θά λειτουργίαν; παΐ «λ- τα χό σχοΧιχόν τούτο εισ, όπως καί κατά »ό Λαρελ->ό·'
>εΙς τό ίδιον οί<ημι καί μέ πρ,βσωπικόΐ' ΟΊηαο,- πάντοΐε εκλεκτόν. ΚαταβΙτι&εΐσαι, ένέ^νειαι συνεννοήσεως μεταξν των δ«ο Λντ,είων βμαναν Άνευ ά'τοτελέαμαιος. Σοναηώς πασά άιάδ^ις περϊ αυνχωνβύσενος τού *Πχλλαδίου» μετά τού ^Καοαή» είι-αι όλως άνυπόστατος Παοακαλτδ τό κοινόν δ ίως πα»άσχ» είς ιό < ΠαλΙά- Λιον» την έμ ιιατοσύνην χαΐ την ύποσίήο ξίν τού μέ την βεβαιύιηια διι ούίεμια, τουτο θε Ιει φειο&β θυ¬ σίας, ΟΛίος φανβ άνιάξιον τής έμηιατο^ύνης τού. 'δν '£Γβα«λείφ τί} 17 Σεπτέμβριον 1935 Ό Διε,υθυντής τού «ϋαλλαδίου» 5 5 ΜΙΧΑΗΛ Ζ. ΣΗΦΑΚΗΣ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΛΚΩΡΑΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΟΔΟΝΤ1ΑΤΡΟΣ ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΣ ΈθνΐΜθϋ Πανεπιστημίου ΔΕΧΕΤΑΙ9-12 π.μ. χαί 3-7 μ μ. έν τώ ίατρίίω της ύδός Τσιχςιΐισή πάροδο; όδοϋ άγοράς 1866 καί "Εβανς | έ'νυντι έμπορινι.ϋ καταστήματος X^. Ζουράρη Ά γ «·|ο ά ζ ε τ ε όλοι Τόν «ΝΡΟΝΚΟΣΚΙΟΝ>
(των Αθηνών)
"Όμγ »νς.ν ι ^ ύ Λ'.μματος
των Φι, «λευ'-ΐίρων ό ίττοΐ ς
είϊιχ&ς δια τάς Έπαρ·χ άς
περι?αμ[ΐϊνει 4*τ4ς ιω ν
νυκτερινήν %Ά τάς ΐί·
χρι τής 4η; -ίΐΓ.ογϊυμχτινν;;
ώρας ε ί δ ή α ε ι ς.
Ό «ΜΟΣ ΚΟΣΜΟΣ»
πλεο ΐΛΐεΐ άπά Ελας -άς
γ
νά; Έφγ^μερΙδα; διίτι πά
ρίχει τι<ή'.η ίίκίνα ίλων τώ' ιί ή-ίεω τού 2'ώοου. Κ. Ι. ΚΟΣΜΑΛΑΚΗΣ ΙΑΤΡΟΣ Συφΐλΐδολόγος Δβρ ματολόγος τέως έοωτ ίιτρός ιοο Νλ· οοκομείου Άν5ρ. Σ ί χ *ν -·ώ ίατριίφ ιου οδός Σελ'νοιι τυρα τ^νέον Άγροτ. Τραηέ* 1 μ μ -ναΐ 5^9 μ μ Ά>'θ. τηλ. 2 «Μ
ΙΙΜΑΙ ΛΑΙ
ΤΡΟΦΟΣ Λοράγυνοα γάΐα
τη πωΐεΐ μ£ο< ς έξ αΰιον. Πληροφορίαι, Κυ^ιί,Ηυψ Άπω ηάδην Με^αρ^α. «.ε ι Ιήί ν
Σελίς 3
(ΚΡΗΤΙΚΑ Ρ4ΠΒΑ»
Τιμή φύλλον 8ο. 1
ΠΟΛΕΜΙΚΔ ΔΙΗΓΗΜ^ΤΑ
ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥ
Έδώ δέν παίζουν κανένα
ρόλο <·ί τοποθΕθίες, τα δνόμα τα καί οί μέρες. Σέ ώυες πολέμου, δέν άξίζει νά γίνβΐαι λόγος γιά τέτοια πρά ματα. ΤΙ έν ιαφέρρι, νά ποϋμε, άν κεΐνο. δ ξεκοιλιασμένος λέγεται Ίμπροΐυτκ ή Πέτρος. 'Ή τί μά. νοιάζει άν Ικεΐνος πού τρελλάθηχε άπό τό φόβ ι τού, την άρα πού τού μπήγανε τή λόγχη σιό λαιμό. κι' 2μπηξε τ" γέλια, φοροΰσε φέσι ή οί κοχο. Μιά δβίδα Ισκασε πλάϊ ο πέντε. "Ενας πυροβολτμής χωρίς: νά σημσδίψει, την εΌτειλε στσ δ γν»στβ άπό τ" άντιχρυνό βου νό. Μόνο γιά νά φοβερίσει κά ποιους άλλους τδκανε. θυμωμέ- νος δέν ήτανε. Γιατί μόλις τέ- λειωσε αύτη τή δουλειά, άνοιξε τό παχέττο τού ήοεμα, πήρε ισιγάρο, τό χτύ τησε στό νύχι τού, τό βόλεψε καί τ' δναψε, δπως θάκανε καί στό κρεβιίτι τού, πρίν τόν πάρει ό υ ι νος. Ώς τόσο ή όβίδα δέν χάλασε μονάχα την ήσυχία των «κά ποιων άλλην» άλλά καί τα μοΰ τρα καί τάντερπ, κι' δλη τή ζιοή, «έντε άνθρωπον. Μόνο έ'νας.' έτραυματίσθηκε στό πόδι. Οί άλ.λοι στόν χόπο μείνανε. Αύτό τόν ενα τονε λέγανε Στάθη κι' ϊίτανβ εθελοντάς. Μά 4ς είνε. Έδώ εΐτταμε δέν ένδια- φέρβι μήτε τό δνομά τού, μήτε οί ίδέϊς τού καί ή ζωή τού ή ποοηγούμενη. Φιάνει ή στιγμή αυτή. Έτοαυματίστηκε τό λοιπόν στό πόδι, άπό ενα κομμάτι σί δερο, πού πετάχτηκε. Τό μόλο πού σκέφί)ηκβ αυτή τή στιγαή ήτανε." «Ν' άλλάξω θέσι. Μας βρίκανε». Έπρεπε νά σουρθεΐ δεξιά, γιά νά φϋάσει σέ κάποια βρά- χια, πιό πέρα. Καί άρχιπε ν ά κάνει αυτή τή δουλειά. Τό πό ι τού τό 'σερνε. Δέν τό 'βλβπε μά τό φαντά ζόιανε. Μάλιστα, παρά λίγο νά γελά- σει Δέν μποροϋσε νά φανΐασθϋ ανθρωπο νά σέρνεη τό πόδι τού. Θυμότανε μόνο 'ένα κοκοράκι. Τόχε κυνηγήσει μιά φορά μέ πέτρες. Μιά τό βοήκε. Τοϋ τσά· κισε τό πόδι. Κι° αύιό τό 'σερνε καί πηδαοίζοντα: προσπαθοϋσε νά ξεφύγει... Τοΰρθε νά κλάψει. Αύιά δλα γίνηκαν σέ δευτερόλε- πτα μέσα. Σέ όσα δευτερόλεπτα χρειαζόνταν γιά ν* άκκυακΐ τό σχάσιμο καινούργιας δβιδαο VI χε ψωτίσει »ιά λίγο. "Ισα ϊσα πού ξεχώριζε πού βρισχότανε. "Ενα μέτρο δρόμο εΐχε κάνει! Είδε καί τα χέρια τού, καθ ώς πηνόντουσαν άπ' τό χώμα, γιά ι νά κάνει ενα πόντο πιό πέρα. Έκεΐ εααθε κάτι καινούργια. Πώς τ'άντερα τού άνθρώπου εί»ε κάπως στερεά κολλη£ενα μέσα στή κοιλιά.... Κι' αύτό γιατί δέν μπορούσε νά πιασΐΡΪ άπ" άλλοϋ. Τρείς η- τανε ξαπλωμένοι καί τοϋ φράσα- νε τό δρόμο. Τό χέρι τού δι ν έφτανε νά πιαστεΐ άπ' άλλοΰ. Καί πιάστηκε άπό τα χυμένα άντερα τού διπλανού τού. Ά- χνίζανε καί μύριζ<> κρεατίλα δ
άχνός τους. Καί τού σκοτωμένου
ΤΟΥ κ ΘΕΜ. ΚΟΡΝΑΡΟΥ
την ποάξη ήτανε: «Μπορεΐ κά-
ποτες νά μπζέψουνε τούς σκο-
τωμένους γιά ταφή. Δέ^ πρέπει
νά θαφτεΐ χωρία τό κορμί άπό
τα χέρια τού». Καθώς σίμωσε
κοντά στό σκοτωμένο, είδε στό
λαιμό τού, μιά τρυπίτσα μικρή,
πού δέ χωροΰσε τό αίμ ι πού
πειιότανε.
Γι' αύτό άκουγότανε κεΐνο
τό γουργουριτό, τό πνιγμένο
γουογουριτό, καί σχηματίζονταν
αύτές οί ς:ουσχάλρς, οί κόκκινες.
Μιά στιγμή, καθώς ήτανε
σκυμένος πάκι» άπ' τό πτώμα
τό πρόσωπο ε>ειχνε άκόμη σημά ι καί παραμέριΐε μέ τό δάχτυλό
δια ζωής. Ι τού, άπ' την τρυπίτσα τοΰ λαι-
Τά χείλια τού κουνιόνταν νευ- μοΰ τό πηχτό αϊμα, τό ξαπλω
ρικά. Καΐ τό πηγοΰνι πήγαινε Ι μένο κορμί, συσπηρώθη>ίε—τέν-
νά κάνει τα λακά-αα πού γίνον- Ι τωσε πάλι, ξανασυσΛηρώθηκε
ται σιό πηγουνάκι τοϋ μικροϋ Ι σάν έλατήοιο καί τινάχτηκε.
Ι τως
δταν ετοιμαζεται νά κλαψει.
Άπό τοϋ στάθη τό μυαλό
πέρασε ή σκεψη: «"Ισως πονεϊ
πού τοϋ τραβάω τ° άντερα».
Καί παράξενο πςάμα! Δέ φο-
βότανε πιά. Χίλιες υβίδες νά
σκάζανε δίπλα τού ήΐανε βέ-
βαιος πώ; δέ θ' άνησυχοΰσε.
Κι' άποφάσισε νά μείνει Ιχεϊ.
Νά μην τό «ουνήσει.
Μ« άιτότομα, μόλις πήρε την
άπόφαση, άνατριχιασε.
Δέν πρόλοβε
σκεφτεΐ τίποτα.
Κ'ΐθώς άποκρέμασε λιγακι τό
κεφάλι τού πάνω άπό τό πτώμα
τού διπλανοϋ τού είδε τό δεκα-
νέα τ?>ς όμάδας 4—5 μέτρα
πιό κεΐ.
Τό ποόσωπό τού όλο δέν ξε-
χώριζε. "Ητανε σκεπασμένο άπο
άφρούς πηχτού:, σάν τού καλοϋ
τού σαπουνιοί.
Τό κεφάλι τάρασσε, συκοχτυ-
πιότανε καί πιό έδώ τό ίνα χέ¬
ρι. Χωρία χωρία άπό τό κορμί,
προσπαθοϋσε λές κάίι νά κάνει.
Τδδε, μέ τα ιδία τού τα μάτισ,
τα δάχτυλα τοϋ κομμένου χε·
ριοϋ νά κου1 «νέ άαχτα. Σάν
ΐά' ι νάθελε νά πιάσει τό κομμέ-
ο χέρι. Κάποια κουρέλια άπό
ό σοκκάκι καί τό πουκάμισο,
■ίρατιόντουσαν κουμπωμένα στό
χέρι αύτό καί καπνίζανε.
Όλη ή άπελ-ησία καί δ πό-
ος τοΰ έτοιμοθανάτου φαίνον-
αν, αλλα στό άψοοσκεπασμένο
μοΰτρο, άλλά στό χέρι τό κομ·
ιένο, πού προσπαθ-ϋσε λές νά
υρίσει καί ν' ά?παχιεΐ άπο τό
«ορμί πού ξεκόλλησε.
Σούρθηκε ώ; τό μέρο; αύιό,
ιύολιάζοντας άπό τόν πόνο δ
2τάθης. Τό πόδι τού εΐχε χρυώ
σει. Μά πιό πολΰ πονοϋοε ή
καρδιά τού να βλέπει τόν άγώνα
τού >ομμένου χεριοϋ. Σά νάΊανε
άνθρωπος καί τού μιλοϋσε, τοΰ
ζητούσε βοηθεία.
Τδφτασε κάποτε. Τό σίμωσε
κοντα στό κορμί τού. Ή δικαιο
λογία πού βρή<ε γι" αύτη τού ξεμπέρδεψε, πέρασε άπ' τό μυαλό τοο Στά&η Μά σΐή στιγμή παρατήρησε πώς δσο ήτανε τό δάκτυλο στήν άνοιχτή τρύπα τού λαιμοϋ, νό κορμί ξανακινιότανε. Ποίστρεψε τούς άφρούς άπ' τό πρόσωπο τοΰ λαβωμένου, κράτησε τό χέρι τού πάνω στό λαιμό. Τα μάτια άνοίξανε μιά στιγμοΰλα. Σιγά— βαρεία ξαναπέσανε τα βλέφαρα. Πώς μοιάζανε τα βλέφαρα αύτά δμως πάλι νά Ι μέ τή πλάχα πού σκεπάζει τό μνήμα Δέν μετασάλεψε. Μά κι' ό ϊδιος ο Στάθης,' ά δικα πάλευε νά μετασαλεψει. Σά νά τουχ *νε περάσει σίδερα πυρωμένα άπ' τούς άστραγάλ λους. Κι' άπ' αύτά τα σίδερα σά νά 'χανε περάσει «λυσσίδες καί τόσ εϊχανε δεμένο κάπου. Άσή κωτο ήτανε τού ποδιοϋ τού τό βάρος. Μέ την πάλη πού εκανε νά κινιθεΐ, κουράστηκε, έξαντλή- θηχε κι' έμεινε έκεΐ παράλυτος, περιμένοντας τό τίποτα. Μήπως ύπάρχει άλήθεια κα νένας πού νά θέλει σώει καί καλά νά μάθει τ' όνομα καί την πατρίδα τού; Γιά νά κανο- | νίσει πόσο νά πονέσει γι' 'αύιό τό μαρΐύριο ενός άνθρώπου; | Καθ^νας θά διαμαρτυρηθεϊ γιά λογαργιασμό τού. Κι' όμως ύπάρχει. Καί δέν είνε ενας, Σία σχολειό μας, σιό μάση- μα τή; ίστορίας, άκούσαμε γιά χάποιο βάρβαρο έχθρό Αύτάς ήιανε. Άκούσαμε κπί γιά §ναν ήοωα άεςόμητο. Αύτάς δ δεύτε ρος ήιανε δ πυροβοληιής. Καίμας μάθανε νάμισοΐμετόν ενα καί νά^θαυμάζομε τόν^άλ'ο. Καί δλη μας τή ζωή μισοϋ με αύτό τό λαβωμέ ο ποΰζηοε τή φρίκη αύτη. Μόνο γιατί εζη σε τή φρικη τρία μερόνυχτα..... Δέν τόν λέγανε λοπόν Στά)η Γιουσούφ τόν λέγανε.... Θεμ. Κορνάρος ΠΛΑΣΤΙΓΓΕΣ ΑΧΡΙΟΕΙΣ ΚΑΙΕΥΑΙ28ΗΤΑΙ 4 ! οθ Πεφημισμένου Μ. ΧΡΗΜΛΤΟΚΙΒΟΤΙΑ ΑΚΑΥΣΤΑ ΚΑΙ ΑΔΙΑΡΡΗΚΤΑ 'Εργοαΐαοί'ου __ _ ΑΔΑΜΙΧΟΥ ; Β?ο.6ευθέντα έπανηΐειμμί-.ως διά ΧΡΥΣΩΝ ' ΒΡΑΒΕΙΩΝ μετ5 έ π « ι ν ω ν Διεθνοθς έκθε- Η σεω; θεσυαλονίοΐ); κχί τυγχΐνοντος Ι1ΡΩΓΟΓ . χ^ρηγητοθ τής ΕΘΝΙΚΗΣ κα1. τής ΑΓΡΟΤΙ- ΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ καί λοιηών ΤΡλΜΙιΖΙΤΙ· * ΚΩΝ Ιϊρυμάτα)^ ώς καί Άω ύμ·ο/ Έταιρειΐϊ)/. Μεγχλαι ΚΡΑΤΙΚΑΙ προμήθει-.ι Δεχόμεθα ειδικώς παραγγελίας διά ΧΡΗΜΑΤΟ -<ίώ~ ΚΙΒΩΤΙΑ καί ΠΛΑΣΤΙΓΓΑΣ. Έχεμύ&εια εξησφαλισμένη. Άνα>αμδά>*ομε/ κατασκευήν χαί έί*χχί3ταί ν ΓΕΦΥΡΟ ΙΛΑ2ΤΙΓΓΩΝ (εί5ι
χόχης). Δι'δλα τα εΓ5η μας: ΠΟΙΟΤΗΤΕΣ έξχίρεακαϊ, ΤΙνΙΙ χαμηλαί, μίγάλαι ΕΥΚΟ¬
ΛΙΑΙ πληρωμής ΖΗΤΗΣΑΓΕ πιρισσοτέρα; πληροφορίας κιί ΕΠΙΣΚΚΦθΕΐΓΕ την ?κθίαίν
μας διά νά πεισθήτε.
Διαρκής παρακαταθήκη παρά τφ Γίνικώ Άντιπροσώπω Κρήτης
ΝΙΚΟΛΑ,ΟΥ ΙΩΑΝ. ΠΑΝΤΟΥΒΑΚΗ
Αεωφόρος Α ΚαλοκαιρινοΟ (δ τισθεν Άγροτικΐ) Τ(/χ τέζτ;;)
ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ ΞυλαχοΡή
κη Έμμ. Βορρεάδου (λόγφ με-
ταφοοάςι) έν τη δδφ Σεϊτάν Ό |
γλοϋ άπό 1ης "Οκτώβριον Πλη
ροφορίπι πορά τοίς ΆΒελφοί:
παρά
ΠΩΛΟΥΝ ΓΑΙ δύο . Ικΐαι |ΐ;
θέσιν Πόρος Μία άπίτελοιιμέ-
νην <>πό Ινα διάδροαον, δύο δω
μάτια καί μίαν κοτζίναν καί ή
ετέρα άπο 1 οιά&ρουον *οί ί,ύο
ιδωμιί'ΐτϊ Πληοοφιιρίαι πιίρά τφ
χ Γ Β ιοδιιβόί Πό »ου.
ΕΝΟΚΙΑΖΕΤΑ
Ιη**1ΐθμέ·> όν χαϊ ήΐεχτροφώ
οίον, Πληροφορίαι ηαρ' ημίν.
ΤΑΒΕΡΝΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ
(παρά την Κλινική)
1ΕΡΩΝΥΜΑΚΙΙ
"Εχει εκλεκτούς με-
ζέδες καί έκλεκτά
ΚΡΛΣΙΑ
ΖΗΤΕΠΆΐ ύτης)ρτ(ΐα μέ
καλπς ουστάσ-ις γνωοίζουσα
καλώς την μ<γειρ<κήν. ■ Μ σθός πολύ ί<ανοποιητικός. Πληροφορίαι παρ' ημίν ΠΡΟΣΕΧΩΣ ■·,ίς τα "ΚΡΗΜΑ ΝΕΑ Ή Περιγραφή τής ΆΟανάτου Έλληνικής ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΜΠΑΙΡΜΠΕΛΕ "Ενα μεγάλο καλλιτεχνικον γε γονός συγκινεΐ τελευταίως δλό κληοον την Γερμανίαν, ή ά*α· κάλυψις, δηλαδή, ενός έξόχου, άγνώσΐου μέχρι τούδε, καλλιτε- χνικοϋ εργου των μέσων τού 15ου αίώνος, ή άνακάλυψις τής —όπως όνομάζβται σήμερον γϊ νιχώς είς την Γερμανίαν—γερ- μανικής Μόνα Λίζιΐς. Άγνωστον επί α'ιώνας τό άρι- στούργημα αύτό, τοΰ δποίου μό λις λαμβάνει κανείς μίαν ιδέαν άπό την δημοσιευθ ΐσαν φωτο- γραφίαν, ανεκαλύφθη μόλις πρό 1 1)2 έτους, ή σημασία τού ό- μως δέν διεπιστώθη παρά εν¬ τελώς ποοσφάτως, ταυτοχρόνως δέ εγνώσθη καί δ περί τό άρι- στούργημα αύτό, θρϋλος, δ θρΰ- λος ιή; Μπα,ρμπελε άπό τό Ότ τενχάϊμ. Ένα εύγενικώτατον πρόσω¬ πον, μέ έκφρασιν γλυκυτάτης ά- θωότητος καί μέ _έλαφρότατον, μόλις διακρινόμενον, μειδίαμα, μας δεικνύει τό άριστούργημα αύτό—καί όμως πρόκειται περί τής γλυπΐής αναπαραστάσεως μιάς.,.χωριατοπούλας άπό τό χωριουδάκι τής Βάδης Ότίβν- χάί'μ. ή δποία έξειλίχθη είς μίαν των μεγαλειτέρων...εταιριών τοϋ 25ου αίώνος! «Μταίομπβλε»—Βαρβαρούλα βαδικήν διάλλεκτον—είνε τό δνομα τής γερμανικήν αυτής Μό να Λίζας, ή ίσΐορία της δέ ιϊ^ε γνωστή άπ ι τόιε, πού ή Μπαίρ μπελε_εμφανίζεται ώς εύνοουμέ- νη τού κόμητος Ίακώβου φ >ν
Λιχτενμπεργκ, ανωτάτου διοικη-
τοϋ τού Στρασβούργου, μέ τόν
οποίον έκατοικοΰηβ μαζί είς τόν
πύργον τού Μπούξβαϊλερ καί ε¬
πί τού δποίου ή Ιταίρα αυτή μέ
την πάναγνον μορφήν έξήσκει
διαβολιχήν άληθινά επιρροήν.
Οί ύπήχοοι τοΰ κόμητος επλή¬
ρωνον μέ ίδρώτα, μέ χρήμα καί
μέ α'μα την αδυναμίαν αύΐήν
τοϋ κυρίου των, μέχρις δτου, μή
δυνάμενοι πλέον νά ΰφίστανται
την τυραννίαν τής φοβερά; αυ¬
τής ιύνοουμέλ ής, έπαναστάτη
σαν καί ηνάγκασαν χον κόσμον
νά την άποχωρισθχ) καί νά την
έξορίσιι μα'λιστα άπό την περιο
χήν τού.
Πλήν ή άγάπη ήτον ϊσχυροτέ·
ρα καί ΰσιερα άπό χρόνια βλεπο
μέν την «άθωτΐάΐην» έίαίραν,
νά έγκαθίστατο έκ νέου—πανί-
σχυοος—είς τόν πύργον Μπούξ
βιϊλερ, άίΐό τόν δτοΐον δέν έ
πρόκειτο νά την εκδιώξη παρά
δ θάνατος τοϋ φίλου καί κυρίον
της;*—Οί έξωργισμένοι κάτοικοι
τοϋ Στρασβούργου την ένέκλει
σιν, κατόπιν τούτου, είς τάς φυ
λακάς καί την κατεδίκασάν, ώς
μάγισσαν, είς τόν διά πυράς θά
νατον, ή Μπαίίΐμπελε δμως δέν
ηθέλησε νά ανεχθή την άτιμω
τικήν πό νήν καί ηύΐοκτόνη7ε!
Παράξενη καί περιπετειώδης
ό.τως ή ίστοοία τοϋ προτύπου, Ι
υ ιήρξεν έπίσης ή ϊστορία τοΰ
καλλιτεχνήματος, γνωσιοϋ καί
αυτού υπό τό ό'νομα τής έιαίρας,
την οποίαν άπεικονίζει: Μπαί-
μπελε τοϋ "Οττενχάίμ. Τό άρι
στούργημα αύτό είνε τό έργον
τού Νικολάου Γκέρχαντ άπό τό
έξ-ποντίθη δέ κατά τα
1463) 64 «αί δή ώ; διακ,ο
σμητική μορφή τοΰ &νλωνο£
χον Διοικητηρίου τοΰ Στρα¬
σβούργου.
Έκεΐ εμέ νέ ν απαρατήρητον
τό άριστούργίΐμα μέχρι τής γαλ¬
λικής επαναστασεωσ, δπόταν με
τεφράσθη, διά νά διασωθΰ άπό
τάς ταραχάς είς την βιβλιοθή¬
κην τοΰ Στρασβούργου. Έκεΐ έ-
λησμονήση, οίαν δέ κατά τόν
γαλλογερμανιχόν πόλεμον τοϋ
1870)71 ή βιβλιοθήκη έπυρπο-
λήθη συνεπεία τοϋ κανονιοβολι·
σμοΰ των Γάλλων, ενομίσθη γε¬
νικώς ότι κατεστράφη καί τό
Μ;πίρμπεοε τοΰ Όττενχάϊμ.
Ή τύχη δμως ηθέλησε νά
διασωθη τό άριστούργημα αύιό
τό δτοΐον ευρέθη, τό τέλος τοΰ
1871, είς τάς χείρας ενός πάλαι
ο/ΐώλου, άπό τ,όν ^οποίον τό η¬
γόρασεν ενας συλλέκτης εγχωρί¬
ων τοϋ Στρασβούργου, Ιργων
τέχνης χωρίς νά γνωρίζη περί
τινος επρόκειτο.
Ό συλλέκτης αύΐός απέθανε
τό 1933, ενα χρόνον δέ ύσιερώ
τερα, κατά τόν διακανονισμόν
τή; κληρονομίας τού, άνεκάλυ
■ψε τό άριστούργημα δ Γερμα
νος ίσιορικός της τέχνης, κοθη
γητής Κλίμμ, άπό τό ΣπάΙεπ,
δ οποίος καί διεπίστωσε την ί
στορικήν καί καλλιτεχνικήν τού
αξίαν. Πρό τινο; ήγοράσθη τό
άριστούργημα άαό την Γλυπτο
θήκην τής Φραγκφούρτης, όπου
τώρα μειδιά τό άθώον συνάμα
καί κ»κοϋργον μειδίαμα της ή
«άγνή» εΐαίρ'ΐ τοΰ Όιτενχαϊμ.
Ι
ι
1893-1935
Καθ» όλον αύτό τό διάστημα
ΤΑ ΕΠΙΠΛΑ
ΙΩΑΝ. ΜΗΛΙΑΡΑΚΗ
(Χεϊτάν Όνλοΰ)
Κ Α Τ Ε Χ',Ο Υ Ν
Την πρώτην Θέσιν είς την κατανάλωσιν ΔΙΟΤΙ είναι τα μόνα ΒΡΑΒΕΥΘΕΝΤΑ
είς την Διεθνή Έκθεσιν Αθηνών, καί τα οίκσνομικέτερα.
Διά τό συμφέρον αας έπισκίφθήτε τάς έκθέσεις μας καί θά πεισθήτε.
ΟΦΘΑΛΜΙΑ
ΦΘΙΝΟΠΟΡΟΥ
Την εποχήν αΰιην πολλά
Άτομα χαι πολλάκις όλόκΐη-
ραι οΐκογένααι προοβάλ-
λονται ίχ τής νόσον ταύτης
την οποίαν δ λαός δνομά-
ζΐΐ ηονόματον. Ή μεγάλη
δίάδοοις τής άα&ενείας αν
τής δφείλεται χατά μέγα
μέρος ιίς τόν μεγάλον αν-
νωοιιομόν των άτόμων καί
Ιδιαιτέρως είς χήν μνΐγαν,
ή δποία χατά την περίοδον
ταύιην είναι ηολυ έπι&ετι-
χή. Ή ύφ&χλαία, κακώς
&εραηενομίιη χαίθλήγει
δχι οηα ί<ος ώς έκ των φοβερών έηιπλοηοχών της «ς ιήν χαιαπτροφήν τυΰ δφ&αλφοϊ) χαι συνιπως εις την ιιλιίΐν τύφλωηιν τοϋ ηάσχονιος άτομον. Ή 7*ρδ ληψις των κατοοτρειτιχών αυι&ν οννεηειών «αί ή έν- τος ίβ ϊομάδος το πολυ &ε· ραηΐία τής νόπον, ίπιτυγ- χάνεται διΊ τής «Όφ&αλ- μίνη*,» τού εΐόιχοϋ δφ&αλ- μολόγον κ. Α. ΆβΊάλη Έπ,ίοης διά τής € Όφ&<ιλ- μίνης» &εοαπενοται τα· χέ<ος τα ιραχώμαια, αί /- ηιηεφνχίτιδες, οί χερατί' τιδες καί έξαλεϊφειαι τό ηνον τής δαχρνοχυοτίτι δος. Ζψηοαιέ την αψριιγι· αμέιην είς δλα τα φιραα- χεΐα. ΓενιχοΊ Άντΐ7ΐρόσα>7ΐοι:
Α Β. Κολοχύ&ας καί /
Γ. Ιίαγπα;. Λνχονργου 7.
Τηλ. 23 450
3 —5
έν Ήρακλείφ: Φαρμα·
χΐΐον η κ Λογιιδη καί
Γεηεοάκη 3
ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ μεγάλο μα
νζεΐον μέ άνώγειον είς οδόν
Ψαρομηλίγκων παρά την άγο-
ρ 'ν. Πληροφορίαι είς τό γρα
φεΐον Χατζηδά-ιη Τσιλένη καί
Σία.
Ο.ΚΟΡΑΗΣ"
ΙΔΡΥΓΗΣ Ι. ΠΕΡΔΙΚΑΡΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ Ε. Λ. ΠΕΤΡΑΚΗΣ
ΑΝΕΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟΝ ΙΣΟΤΙΜΟΝ ΠΡΟΣ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΓΥΜΝΑΣΙΑ
ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ
α) Νηπιαγωγείον
β) Πλήρες έξετάξιον Άημοτ.
γ) Έξατάξιον Γυμνάσιον
δ) Πρότυπον οίκοτροφείον,
Σχολείον
έστεγασμένα είζ οίκημα:α έκ των κχλυϊέρων τοθ Ηρακλείου.
Πλήοεςκαί έπίλεκτον διδακτικόν προαωπζκόν.
Μόρφωσις συγχρονισμένη, χριατιαν(κή καί
έλληνοπρεπής .
Ή τριαχονΐαεΐής γιτοσίή εύδό·αμος καί καρποφόοος
Ιργαιια τοΰ ΛιΜείου «Ό Κ. >ραή;» ώς καί τό πλήθος των
ε ήκοκ'θνΐθί 'ρώνΐ'ο · ρτιστηαόνων, βομηχάνωιτ καί
έμιόοων ά τθφοίς<ον α&Γοϋ, εγγυώνται διά την ι'ρτίαν μόρφίι) ην ιω ' μιχθηΐϋν τού Γένονται 55ϊ<τοί μαθηταί έξωτερικοί, ή- μίτροφοι κχί έσω:εριχοί. ΟΙ έξίοτε}ΐκοί δύνανται έπίσης νά μελετού» κατά την εσπέραν έν τφ σχοΐνίφ υπο την έπ'βλβψιν εί δικοΰ. Ι7ΐ)3ΐ) ι·. ■( ι "· ^ : ι ■ ) ' έι> νφ Γραφείω ϋ
Αν ιείαυ.
τοϋ
^
_
ΑΣΦ&ΛΙΣΑΪΕ ΤΗΝ Ζ Ω Η.Ν ΣΑΣ
ΕΙΣ ΤΗΝ
Έτος ίδρναεως 18
ΕΙ ν ιι
ς κ τί παλαοτέοας
Αιο τα
ΑαφαλεΙα τής ρης
Γενικόν Πρακτορ*ί >ν όΒός 1831 αριθ.
ΤΡΕΞΑΤΕ ΟΔΟΙ ΣΤΟΥ «ΡΙΙΒΑΤΙΔΙ
(ΚΡΗΤΙΚΑ Ρ4ΠΒΑ»
Τιμή φύλλον 8ο. 1
ΠΟΛΕΜΙΚΔ ΔΙΗΓΗΜ^ΤΑ
ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥ
Έδώ δέν παίζουν κανένα
ρόλο <·ί τοποθΕθίες, τα δνόμα τα καί οί μέρες. Σέ ώυες πολέμου, δέν άξίζει νά γίνβΐαι λόγος γιά τέτοια πρά ματα. ΤΙ έν ιαφέρρι, νά ποϋμε, άν κεΐνο. δ ξεκοιλιασμένος λέγεται Ίμπροΐυτκ ή Πέτρος. 'Ή τί μά. νοιάζει άν Ικεΐνος πού τρελλάθηχε άπό τό φόβ ι τού, την άρα πού τού μπήγανε τή λόγχη σιό λαιμό. κι' 2μπηξε τ" γέλια, φοροΰσε φέσι ή οί κοχο. Μιά δβίδα Ισκασε πλάϊ ο πέντε. "Ενας πυροβολτμής χωρίς: νά σημσδίψει, την εΌτειλε στσ δ γν»στβ άπό τ" άντιχρυνό βου νό. Μόνο γιά νά φοβερίσει κά ποιους άλλους τδκανε. θυμωμέ- νος δέν ήτανε. Γιατί μόλις τέ- λειωσε αύτη τή δουλειά, άνοιξε τό παχέττο τού ήοεμα, πήρε ισιγάρο, τό χτύ τησε στό νύχι τού, τό βόλεψε καί τ' δναψε, δπως θάκανε καί στό κρεβιίτι τού, πρίν τόν πάρει ό υ ι νος. Ώς τόσο ή όβίδα δέν χάλασε μονάχα την ήσυχία των «κά ποιων άλλην» άλλά καί τα μοΰ τρα καί τάντερπ, κι' δλη τή ζιοή, «έντε άνθρωπον. Μόνο έ'νας.' έτραυματίσθηκε στό πόδι. Οί άλ.λοι στόν χόπο μείνανε. Αύτό τόν ενα τονε λέγανε Στάθη κι' ϊίτανβ εθελοντάς. Μά 4ς είνε. Έδώ εΐτταμε δέν ένδια- φέρβι μήτε τό δνομά τού, μήτε οί ίδέϊς τού καί ή ζωή τού ή ποοηγούμενη. Φιάνει ή στιγμή αυτή. Έτοαυματίστηκε τό λοιπόν στό πόδι, άπό ενα κομμάτι σί δερο, πού πετάχτηκε. Τό μόλο πού σκέφί)ηκβ αυτή τή στιγαή ήτανε." «Ν' άλλάξω θέσι. Μας βρίκανε». Έπρεπε νά σουρθεΐ δεξιά, γιά νά φϋάσει σέ κάποια βρά- χια, πιό πέρα. Καί άρχιπε ν ά κάνει αυτή τή δουλειά. Τό πό ι τού τό 'σερνε. Δέν τό 'βλβπε μά τό φαντά ζόιανε. Μάλιστα, παρά λίγο νά γελά- σει Δέν μποροϋσε νά φανΐασθϋ ανθρωπο νά σέρνεη τό πόδι τού. Θυμότανε μόνο 'ένα κοκοράκι. Τόχε κυνηγήσει μιά φορά μέ πέτρες. Μιά τό βοήκε. Τοϋ τσά· κισε τό πόδι. Κι° αύιό τό 'σερνε καί πηδαοίζοντα: προσπαθοϋσε νά ξεφύγει... Τοΰρθε νά κλάψει. Αύιά δλα γίνηκαν σέ δευτερόλε- πτα μέσα. Σέ όσα δευτερόλεπτα χρειαζόνταν γιά ν* άκκυακΐ τό σχάσιμο καινούργιας δβιδαο VI χε ψωτίσει »ιά λίγο. "Ισα ϊσα πού ξεχώριζε πού βρισχότανε. "Ενα μέτρο δρόμο εΐχε κάνει! Είδε καί τα χέρια τού, καθ ώς πηνόντουσαν άπ' τό χώμα, γιά ι νά κάνει ενα πόντο πιό πέρα. Έκεΐ εααθε κάτι καινούργια. Πώς τ'άντερα τού άνθρώπου εί»ε κάπως στερεά κολλη£ενα μέσα στή κοιλιά.... Κι' αύτό γιατί δέν μπορούσε νά πιασΐΡΪ άπ" άλλοϋ. Τρείς η- τανε ξαπλωμένοι καί τοϋ φράσα- νε τό δρόμο. Τό χέρι τού δι ν έφτανε νά πιαστεΐ άπ' άλλοΰ. Καί πιάστηκε άπό τα χυμένα άντερα τού διπλανού τού. Ά- χνίζανε καί μύριζ<> κρεατίλα δ
άχνός τους. Καί τού σκοτωμένου
ΤΟΥ κ ΘΕΜ. ΚΟΡΝΑΡΟΥ
την ποάξη ήτανε: «Μπορεΐ κά-
ποτες νά μπζέψουνε τούς σκο-
τωμένους γιά ταφή. Δέ^ πρέπει
νά θαφτεΐ χωρία τό κορμί άπό
τα χέρια τού». Καθώς σίμωσε
κοντά στό σκοτωμένο, είδε στό
λαιμό τού, μιά τρυπίτσα μικρή,
πού δέ χωροΰσε τό αίμ ι πού
πειιότανε.
Γι' αύτό άκουγότανε κεΐνο
τό γουργουριτό, τό πνιγμένο
γουογουριτό, καί σχηματίζονταν
αύτές οί ς:ουσχάλρς, οί κόκκινες.
Μιά στιγμή, καθώς ήτανε
σκυμένος πάκι» άπ' τό πτώμα
τό πρόσωπο ε>ειχνε άκόμη σημά ι καί παραμέριΐε μέ τό δάχτυλό
δια ζωής. Ι τού, άπ' την τρυπίτσα τοΰ λαι-
Τά χείλια τού κουνιόνταν νευ- μοΰ τό πηχτό αϊμα, τό ξαπλω
ρικά. Καΐ τό πηγοΰνι πήγαινε Ι μένο κορμί, συσπηρώθη>ίε—τέν-
νά κάνει τα λακά-αα πού γίνον- Ι τωσε πάλι, ξανασυσΛηρώθηκε
ται σιό πηγουνάκι τοϋ μικροϋ Ι σάν έλατήοιο καί τινάχτηκε.
Ι τως
δταν ετοιμαζεται νά κλαψει.
Άπό τοϋ στάθη τό μυαλό
πέρασε ή σκεψη: «"Ισως πονεϊ
πού τοϋ τραβάω τ° άντερα».
Καί παράξενο πςάμα! Δέ φο-
βότανε πιά. Χίλιες υβίδες νά
σκάζανε δίπλα τού ήΐανε βέ-
βαιος πώ; δέ θ' άνησυχοΰσε.
Κι' άποφάσισε νά μείνει Ιχεϊ.
Νά μην τό «ουνήσει.
Μ« άιτότομα, μόλις πήρε την
άπόφαση, άνατριχιασε.
Δέν πρόλοβε
σκεφτεΐ τίποτα.
Κ'ΐθώς άποκρέμασε λιγακι τό
κεφάλι τού πάνω άπό τό πτώμα
τού διπλανοϋ τού είδε τό δεκα-
νέα τ?>ς όμάδας 4—5 μέτρα
πιό κεΐ.
Τό ποόσωπό τού όλο δέν ξε-
χώριζε. "Ητανε σκεπασμένο άπο
άφρούς πηχτού:, σάν τού καλοϋ
τού σαπουνιοί.
Τό κεφάλι τάρασσε, συκοχτυ-
πιότανε καί πιό έδώ τό ίνα χέ¬
ρι. Χωρία χωρία άπό τό κορμί,
προσπαθοϋσε λές κάίι νά κάνει.
Τδδε, μέ τα ιδία τού τα μάτισ,
τα δάχτυλα τοϋ κομμένου χε·
ριοϋ νά κου1 «νέ άαχτα. Σάν
ΐά' ι νάθελε νά πιάσει τό κομμέ-
ο χέρι. Κάποια κουρέλια άπό
ό σοκκάκι καί τό πουκάμισο,
■ίρατιόντουσαν κουμπωμένα στό
χέρι αύτό καί καπνίζανε.
Όλη ή άπελ-ησία καί δ πό-
ος τοΰ έτοιμοθανάτου φαίνον-
αν, αλλα στό άψοοσκεπασμένο
μοΰτρο, άλλά στό χέρι τό κομ·
ιένο, πού προσπαθ-ϋσε λές νά
υρίσει καί ν' ά?παχιεΐ άπο τό
«ορμί πού ξεκόλλησε.
Σούρθηκε ώ; τό μέρο; αύιό,
ιύολιάζοντας άπό τόν πόνο δ
2τάθης. Τό πόδι τού εΐχε χρυώ
σει. Μά πιό πολΰ πονοϋοε ή
καρδιά τού να βλέπει τόν άγώνα
τού >ομμένου χεριοϋ. Σά νάΊανε
άνθρωπος καί τού μιλοϋσε, τοΰ
ζητούσε βοηθεία.
Τδφτασε κάποτε. Τό σίμωσε
κοντα στό κορμί τού. Ή δικαιο
λογία πού βρή<ε γι" αύτη τού ξεμπέρδεψε, πέρασε άπ' τό μυαλό τοο Στά&η Μά σΐή στιγμή παρατήρησε πώς δσο ήτανε τό δάκτυλο στήν άνοιχτή τρύπα τού λαιμοϋ, νό κορμί ξανακινιότανε. Ποίστρεψε τούς άφρούς άπ' τό πρόσωπο τοΰ λαβωμένου, κράτησε τό χέρι τού πάνω στό λαιμό. Τα μάτια άνοίξανε μιά στιγμοΰλα. Σιγά— βαρεία ξαναπέσανε τα βλέφαρα. Πώς μοιάζανε τα βλέφαρα αύτά δμως πάλι νά Ι μέ τή πλάχα πού σκεπάζει τό μνήμα Δέν μετασάλεψε. Μά κι' ό ϊδιος ο Στάθης,' ά δικα πάλευε νά μετασαλεψει. Σά νά τουχ *νε περάσει σίδερα πυρωμένα άπ' τούς άστραγάλ λους. Κι' άπ' αύτά τα σίδερα σά νά 'χανε περάσει «λυσσίδες καί τόσ εϊχανε δεμένο κάπου. Άσή κωτο ήτανε τού ποδιοϋ τού τό βάρος. Μέ την πάλη πού εκανε νά κινιθεΐ, κουράστηκε, έξαντλή- θηχε κι' έμεινε έκεΐ παράλυτος, περιμένοντας τό τίποτα. Μήπως ύπάρχει άλήθεια κα νένας πού νά θέλει σώει καί καλά νά μάθει τ' όνομα καί την πατρίδα τού; Γιά νά κανο- | νίσει πόσο νά πονέσει γι' 'αύιό τό μαρΐύριο ενός άνθρώπου; | Καθ^νας θά διαμαρτυρηθεϊ γιά λογαργιασμό τού. Κι' όμως ύπάρχει. Καί δέν είνε ενας, Σία σχολειό μας, σιό μάση- μα τή; ίστορίας, άκούσαμε γιά χάποιο βάρβαρο έχθρό Αύτάς ήιανε. Άκούσαμε κπί γιά §ναν ήοωα άεςόμητο. Αύτάς δ δεύτε ρος ήιανε δ πυροβοληιής. Καίμας μάθανε νάμισοΐμετόν ενα καί νά^θαυμάζομε τόν^άλ'ο. Καί δλη μας τή ζωή μισοϋ με αύτό τό λαβωμέ ο ποΰζηοε τή φρίκη αύτη. Μόνο γιατί εζη σε τή φρικη τρία μερόνυχτα..... Δέν τόν λέγανε λοπόν Στά)η Γιουσούφ τόν λέγανε.... Θεμ. Κορνάρος ΠΛΑΣΤΙΓΓΕΣ ΑΧΡΙΟΕΙΣ ΚΑΙΕΥΑΙ28ΗΤΑΙ 4 ! οθ Πεφημισμένου Μ. ΧΡΗΜΛΤΟΚΙΒΟΤΙΑ ΑΚΑΥΣΤΑ ΚΑΙ ΑΔΙΑΡΡΗΚΤΑ 'Εργοαΐαοί'ου __ _ ΑΔΑΜΙΧΟΥ ; Β?ο.6ευθέντα έπανηΐειμμί-.ως διά ΧΡΥΣΩΝ ' ΒΡΑΒΕΙΩΝ μετ5 έ π « ι ν ω ν Διεθνοθς έκθε- Η σεω; θεσυαλονίοΐ); κχί τυγχΐνοντος Ι1ΡΩΓΟΓ . χ^ρηγητοθ τής ΕΘΝΙΚΗΣ κα1. τής ΑΓΡΟΤΙ- ΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ καί λοιηών ΤΡλΜΙιΖΙΤΙ· * ΚΩΝ Ιϊρυμάτα)^ ώς καί Άω ύμ·ο/ Έταιρειΐϊ)/. Μεγχλαι ΚΡΑΤΙΚΑΙ προμήθει-.ι Δεχόμεθα ειδικώς παραγγελίας διά ΧΡΗΜΑΤΟ -<ίώ~ ΚΙΒΩΤΙΑ καί ΠΛΑΣΤΙΓΓΑΣ. Έχεμύ&εια εξησφαλισμένη. Άνα>αμδά>*ομε/ κατασκευήν χαί έί*χχί3ταί ν ΓΕΦΥΡΟ ΙΛΑ2ΤΙΓΓΩΝ (εί5ι
χόχης). Δι'δλα τα εΓ5η μας: ΠΟΙΟΤΗΤΕΣ έξχίρεακαϊ, ΤΙνΙΙ χαμηλαί, μίγάλαι ΕΥΚΟ¬
ΛΙΑΙ πληρωμής ΖΗΤΗΣΑΓΕ πιρισσοτέρα; πληροφορίας κιί ΕΠΙΣΚΚΦθΕΐΓΕ την ?κθίαίν
μας διά νά πεισθήτε.
Διαρκής παρακαταθήκη παρά τφ Γίνικώ Άντιπροσώπω Κρήτης
ΝΙΚΟΛΑ,ΟΥ ΙΩΑΝ. ΠΑΝΤΟΥΒΑΚΗ
Αεωφόρος Α ΚαλοκαιρινοΟ (δ τισθεν Άγροτικΐ) Τ(/χ τέζτ;;)
ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ ΞυλαχοΡή
κη Έμμ. Βορρεάδου (λόγφ με-
ταφοοάςι) έν τη δδφ Σεϊτάν Ό |
γλοϋ άπό 1ης "Οκτώβριον Πλη
ροφορίπι πορά τοίς ΆΒελφοί:
παρά
ΠΩΛΟΥΝ ΓΑΙ δύο . Ικΐαι |ΐ;
θέσιν Πόρος Μία άπίτελοιιμέ-
νην <>πό Ινα διάδροαον, δύο δω
μάτια καί μίαν κοτζίναν καί ή
ετέρα άπο 1 οιά&ρουον *οί ί,ύο
ιδωμιί'ΐτϊ Πληοοφιιρίαι πιίρά τφ
χ Γ Β ιοδιιβόί Πό »ου.
ΕΝΟΚΙΑΖΕΤΑ
Ιη**1ΐθμέ·> όν χαϊ ήΐεχτροφώ
οίον, Πληροφορίαι ηαρ' ημίν.
ΤΑΒΕΡΝΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ
(παρά την Κλινική)
1ΕΡΩΝΥΜΑΚΙΙ
"Εχει εκλεκτούς με-
ζέδες καί έκλεκτά
ΚΡΛΣΙΑ
ΖΗΤΕΠΆΐ ύτης)ρτ(ΐα μέ
καλπς ουστάσ-ις γνωοίζουσα
καλώς την μ<γειρ<κήν. ■ Μ σθός πολύ ί<ανοποιητικός. Πληροφορίαι παρ' ημίν ΠΡΟΣΕΧΩΣ ■·,ίς τα "ΚΡΗΜΑ ΝΕΑ Ή Περιγραφή τής ΆΟανάτου Έλληνικής ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΜΠΑΙΡΜΠΕΛΕ "Ενα μεγάλο καλλιτεχνικον γε γονός συγκινεΐ τελευταίως δλό κληοον την Γερμανίαν, ή ά*α· κάλυψις, δηλαδή, ενός έξόχου, άγνώσΐου μέχρι τούδε, καλλιτε- χνικοϋ εργου των μέσων τού 15ου αίώνος, ή άνακάλυψις τής —όπως όνομάζβται σήμερον γϊ νιχώς είς την Γερμανίαν—γερ- μανικής Μόνα Λίζιΐς. Άγνωστον επί α'ιώνας τό άρι- στούργημα αύτό, τοΰ δποίου μό λις λαμβάνει κανείς μίαν ιδέαν άπό την δημοσιευθ ΐσαν φωτο- γραφίαν, ανεκαλύφθη μόλις πρό 1 1)2 έτους, ή σημασία τού ό- μως δέν διεπιστώθη παρά εν¬ τελώς ποοσφάτως, ταυτοχρόνως δέ εγνώσθη καί δ περί τό άρι- στούργημα αύτό, θρϋλος, δ θρΰ- λος ιή; Μπα,ρμπελε άπό τό Ότ τενχάϊμ. Ένα εύγενικώτατον πρόσω¬ πον, μέ έκφρασιν γλυκυτάτης ά- θωότητος καί μέ _έλαφρότατον, μόλις διακρινόμενον, μειδίαμα, μας δεικνύει τό άριστούργημα αύτό—καί όμως πρόκειται περί τής γλυπΐής αναπαραστάσεως μιάς.,.χωριατοπούλας άπό τό χωριουδάκι τής Βάδης Ότίβν- χάί'μ. ή δποία έξειλίχθη είς μίαν των μεγαλειτέρων...εταιριών τοϋ 25ου αίώνος! «Μταίομπβλε»—Βαρβαρούλα βαδικήν διάλλεκτον—είνε τό δνομα τής γερμανικήν αυτής Μό να Λίζας, ή ίσΐορία της δέ ιϊ^ε γνωστή άπ ι τόιε, πού ή Μπαίρ μπελε_εμφανίζεται ώς εύνοουμέ- νη τού κόμητος Ίακώβου φ >ν
Λιχτενμπεργκ, ανωτάτου διοικη-
τοϋ τού Στρασβούργου, μέ τόν
οποίον έκατοικοΰηβ μαζί είς τόν
πύργον τού Μπούξβαϊλερ καί ε¬
πί τού δποίου ή Ιταίρα αυτή μέ
την πάναγνον μορφήν έξήσκει
διαβολιχήν άληθινά επιρροήν.
Οί ύπήχοοι τοΰ κόμητος επλή¬
ρωνον μέ ίδρώτα, μέ χρήμα καί
μέ α'μα την αδυναμίαν αύΐήν
τοϋ κυρίου των, μέχρις δτου, μή
δυνάμενοι πλέον νά ΰφίστανται
την τυραννίαν τής φοβερά; αυ¬
τής ιύνοουμέλ ής, έπαναστάτη
σαν καί ηνάγκασαν χον κόσμον
νά την άποχωρισθχ) καί νά την
έξορίσιι μα'λιστα άπό την περιο
χήν τού.
Πλήν ή άγάπη ήτον ϊσχυροτέ·
ρα καί ΰσιερα άπό χρόνια βλεπο
μέν την «άθωτΐάΐην» έίαίραν,
νά έγκαθίστατο έκ νέου—πανί-
σχυοος—είς τόν πύργον Μπούξ
βιϊλερ, άίΐό τόν δτοΐον δέν έ
πρόκειτο νά την εκδιώξη παρά
δ θάνατος τοϋ φίλου καί κυρίον
της;*—Οί έξωργισμένοι κάτοικοι
τοϋ Στρασβούργου την ένέκλει
σιν, κατόπιν τούτου, είς τάς φυ
λακάς καί την κατεδίκασάν, ώς
μάγισσαν, είς τόν διά πυράς θά
νατον, ή Μπαίίΐμπελε δμως δέν
ηθέλησε νά ανεχθή την άτιμω
τικήν πό νήν καί ηύΐοκτόνη7ε!
Παράξενη καί περιπετειώδης
ό.τως ή ίστοοία τοϋ προτύπου, Ι
υ ιήρξεν έπίσης ή ϊστορία τοΰ
καλλιτεχνήματος, γνωσιοϋ καί
αυτού υπό τό ό'νομα τής έιαίρας,
την οποίαν άπεικονίζει: Μπαί-
μπελε τοϋ "Οττενχάίμ. Τό άρι
στούργημα αύτό είνε τό έργον
τού Νικολάου Γκέρχαντ άπό τό
έξ-ποντίθη δέ κατά τα
1463) 64 «αί δή ώ; διακ,ο
σμητική μορφή τοΰ &νλωνο£
χον Διοικητηρίου τοΰ Στρα¬
σβούργου.
Έκεΐ εμέ νέ ν απαρατήρητον
τό άριστούργίΐμα μέχρι τής γαλ¬
λικής επαναστασεωσ, δπόταν με
τεφράσθη, διά νά διασωθΰ άπό
τάς ταραχάς είς την βιβλιοθή¬
κην τοΰ Στρασβούργου. Έκεΐ έ-
λησμονήση, οίαν δέ κατά τόν
γαλλογερμανιχόν πόλεμον τοϋ
1870)71 ή βιβλιοθήκη έπυρπο-
λήθη συνεπεία τοϋ κανονιοβολι·
σμοΰ των Γάλλων, ενομίσθη γε¬
νικώς ότι κατεστράφη καί τό
Μ;πίρμπεοε τοΰ Όττενχάϊμ.
Ή τύχη δμως ηθέλησε νά
διασωθη τό άριστούργημα αύιό
τό δτοΐον ευρέθη, τό τέλος τοΰ
1871, είς τάς χείρας ενός πάλαι
ο/ΐώλου, άπό τ,όν ^οποίον τό η¬
γόρασεν ενας συλλέκτης εγχωρί¬
ων τοϋ Στρασβούργου, Ιργων
τέχνης χωρίς νά γνωρίζη περί
τινος επρόκειτο.
Ό συλλέκτης αύΐός απέθανε
τό 1933, ενα χρόνον δέ ύσιερώ
τερα, κατά τόν διακανονισμόν
τή; κληρονομίας τού, άνεκάλυ
■ψε τό άριστούργημα δ Γερμα
νος ίσιορικός της τέχνης, κοθη
γητής Κλίμμ, άπό τό ΣπάΙεπ,
δ οποίος καί διεπίστωσε την ί
στορικήν καί καλλιτεχνικήν τού
αξίαν. Πρό τινο; ήγοράσθη τό
άριστούργημα άαό την Γλυπτο
θήκην τής Φραγκφούρτης, όπου
τώρα μειδιά τό άθώον συνάμα
καί κ»κοϋργον μειδίαμα της ή
«άγνή» εΐαίρ'ΐ τοΰ Όιτενχαϊμ.
Ι
ι
1893-1935
Καθ» όλον αύτό τό διάστημα
ΤΑ ΕΠΙΠΛΑ
ΙΩΑΝ. ΜΗΛΙΑΡΑΚΗ
(Χεϊτάν Όνλοΰ)
Κ Α Τ Ε Χ',Ο Υ Ν
Την πρώτην Θέσιν είς την κατανάλωσιν ΔΙΟΤΙ είναι τα μόνα ΒΡΑΒΕΥΘΕΝΤΑ
είς την Διεθνή Έκθεσιν Αθηνών, καί τα οίκσνομικέτερα.
Διά τό συμφέρον αας έπισκίφθήτε τάς έκθέσεις μας καί θά πεισθήτε.
ΟΦΘΑΛΜΙΑ
ΦΘΙΝΟΠΟΡΟΥ
Την εποχήν αΰιην πολλά
Άτομα χαι πολλάκις όλόκΐη-
ραι οΐκογένααι προοβάλ-
λονται ίχ τής νόσον ταύτης
την οποίαν δ λαός δνομά-
ζΐΐ ηονόματον. Ή μεγάλη
δίάδοοις τής άα&ενείας αν
τής δφείλεται χατά μέγα
μέρος ιίς τόν μεγάλον αν-
νωοιιομόν των άτόμων καί
Ιδιαιτέρως είς χήν μνΐγαν,
ή δποία χατά την περίοδον
ταύιην είναι ηολυ έπι&ετι-
χή. Ή ύφ&χλαία, κακώς
&εραηενομίιη χαίθλήγει
δχι οηα ί<ος ώς έκ των φοβερών έηιπλοηοχών της «ς ιήν χαιαπτροφήν τυΰ δφ&αλφοϊ) χαι συνιπως εις την ιιλιίΐν τύφλωηιν τοϋ ηάσχονιος άτομον. Ή 7*ρδ ληψις των κατοοτρειτιχών αυι&ν οννεηειών «αί ή έν- τος ίβ ϊομάδος το πολυ &ε· ραηΐία τής νόπον, ίπιτυγ- χάνεται διΊ τής «Όφ&αλ- μίνη*,» τού εΐόιχοϋ δφ&αλ- μολόγον κ. Α. ΆβΊάλη Έπ,ίοης διά τής € Όφ&<ιλ- μίνης» &εοαπενοται τα· χέ<ος τα ιραχώμαια, αί /- ηιηεφνχίτιδες, οί χερατί' τιδες καί έξαλεϊφειαι τό ηνον τής δαχρνοχυοτίτι δος. Ζψηοαιέ την αψριιγι· αμέιην είς δλα τα φιραα- χεΐα. ΓενιχοΊ Άντΐ7ΐρόσα>7ΐοι:
Α Β. Κολοχύ&ας καί /
Γ. Ιίαγπα;. Λνχονργου 7.
Τηλ. 23 450
3 —5
έν Ήρακλείφ: Φαρμα·
χΐΐον η κ Λογιιδη καί
Γεηεοάκη 3
ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ μεγάλο μα
νζεΐον μέ άνώγειον είς οδόν
Ψαρομηλίγκων παρά την άγο-
ρ 'ν. Πληροφορίαι είς τό γρα
φεΐον Χατζηδά-ιη Τσιλένη καί
Σία.
Ο.ΚΟΡΑΗΣ"
ΙΔΡΥΓΗΣ Ι. ΠΕΡΔΙΚΑΡΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ Ε. Λ. ΠΕΤΡΑΚΗΣ
ΑΝΕΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟΝ ΙΣΟΤΙΜΟΝ ΠΡΟΣ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΓΥΜΝΑΣΙΑ
ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ
α) Νηπιαγωγείον
β) Πλήρες έξετάξιον Άημοτ.
γ) Έξατάξιον Γυμνάσιον
δ) Πρότυπον οίκοτροφείον,
Σχολείον
έστεγασμένα είζ οίκημα:α έκ των κχλυϊέρων τοθ Ηρακλείου.
Πλήοεςκαί έπίλεκτον διδακτικόν προαωπζκόν.
Μόρφωσις συγχρονισμένη, χριατιαν(κή καί
έλληνοπρεπής .
Ή τριαχονΐαεΐής γιτοσίή εύδό·αμος καί καρποφόοος
Ιργαιια τοΰ ΛιΜείου «Ό Κ. >ραή;» ώς καί τό πλήθος των
ε ήκοκ'θνΐθί 'ρώνΐ'ο · ρτιστηαόνων, βομηχάνωιτ καί
έμιόοων ά τθφοίς<ον α&Γοϋ, εγγυώνται διά την ι'ρτίαν μόρφίι) ην ιω ' μιχθηΐϋν τού Γένονται 55ϊ<τοί μαθηταί έξωτερικοί, ή- μίτροφοι κχί έσω:εριχοί. ΟΙ έξίοτε}ΐκοί δύνανται έπίσης νά μελετού» κατά την εσπέραν έν τφ σχοΐνίφ υπο την έπ'βλβψιν εί δικοΰ. Ι7ΐ)3ΐ) ι·. ■( ι "· ^ : ι ■ ) ' έι> νφ Γραφείω ϋ
Αν ιείαυ.
τοϋ
^
_
ΑΣΦ&ΛΙΣΑΪΕ ΤΗΝ Ζ Ω Η.Ν ΣΑΣ
ΕΙΣ ΤΗΝ
Έτος ίδρναεως 18
ΕΙ ν ιι
ς κ τί παλαοτέοας
Αιο τα
ΑαφαλεΙα τής ρης
Γενικόν Πρακτορ*ί >ν όΒός 1831 αριθ.
ΤΡΕΞΑΤΕ ΟΔΟΙ ΣΤΟΥ «ΡΙΙΒΑΤΙΔΙ
«ΚΡΗΤΙΚΉ
ΝΕΩΤΕΡΑΙ ΕΙΑΗΣΕ1Σ ΚΑΙ ΤΗ /νΕΓΡΑΦΗΜΑΤΑ
ΕΚΚΛΗΣΙΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΥΣΤΑΤΗ ΩΡΑ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΛΑΟΝ ΙαΥγΙΟΝΚΑΤΑΠΛΕΕΙΕΙΣΝΑΥΑΡΙΝΟΝ
ΜϋΙΡΑ ΑΓΓΑΙΚΟΥ ΣΤΟΛΟΥ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ
ΜΕΤΑΚΑΤΑΛΡΟΜΙΚΩΝΑΕΡΟΠΑΑΝΟΦΟΡΩΝ
Ή "Ένωσις Δημοκρατών Έπιστημόνων εξέδωκε την ' οποίων είναι πρόθυμος νά κάμη τό πάν διά νά έπικρστή-
άκόλουθον έκκλησιν πρό τόν Έλλην. Λαόν.
«Καόπιν τής έπανόδου τοϋ κ. Πρωθυπουργοΰ όστις
διά τοϋ πρός τόν Λαόν διαγγέλμοτός τού εξεδηλώθη ανε¬
πιφυλάκτως υπέρ τής βασίλειος, τονίίων μάλιστα δτι ή
θέσις τού επί τοϋ πόλιχειακοΰ ζηχήματο ήτο ήδη προ-
διαγεγραμμένη σαφώς έκ τής ίστορίας τοϋ Λαϊκοϋ Κόμ-
ματος καί δτι θεωρεΐ ώς φυσικόν πολίτευμα διά την χώ¬
ραν μας την βασίλειον υπέρ τής οποίας καί συνιστά νά
ψηφίση ό "Ελληνικάς λαός, έξέλιπε καί ή ελαχίστη πιθανή
εγγύησις περί διεξαγωγής τιμίου καί άνοθεύΐου οημοψη-
φίσματος περί τής οποίας ούδε την ελαχίστην μνείαν εκα-
μνε έν τφ διαγγέλματί τού.
Άφοΰ επί άρκετόνένέπαιξε τόν Ελληνικόν Λαόν, βε-
βαιών δτι Θό συντελέση είς την γα?*.ήνην καί ησυχίαν τοϋ
τόπου, κατώρθοισε νά καταρρακώση διά των γνωστών γε-
γονότων άτινα έλαβον χώραν έν τώ βουλευτηρίω 6/ι
μόνον την κυβερνητικήν αξιοπρέπειαν άλλά κ ιί αυτήν
ταύτην την έννοιαν τοΰ Κράτους.
"Ο μοιραΐος άνθρωπος όστις είχεν όμώσει πίστιν είς
ση τό κομματικόν πολίτευμα τής προτιμήσεώς τού.
Την στιγμήν ταύτην την Κυβέρνησιν δέν την άπασχο-
λ"ΰν τα οίκονομικά, κοινωνικά καί ιδίως τα υψίστης ση-
μασίας έθνικά ζητήματα κατά την παρούσαν κρίσιμον πε¬
ρίοδον τής Εΰοιοταϊκής άναστατώσεως, άλλά άσυγκίνη-
τος καί άνε.τηρέαστος άσχολεΐιαι μόνον είς τόν ψηφοθη-
ΑΘΗΝΑΙ 24—9—35. (άριο1. τηλ)ματος 28136
ράπισμα καί ;:ατά τοΰ θεσμοΰ δν ύποστηρίζει.
"Ηδη έναπόκειται είς τόν Ελληνικόν λαόν όπως μή
άποστη άπό την τόσον πανηγυρικώς τεθεΐσαν γραμμήν,
δτι ή διατήρησις τοΰ Δημοκρατικοΰ πολιτεύματος αποτε¬
λεί εθνικόν, ζήτημα^ καί δχι κομματικόν, άπιόητος δέ νά
κατέλθη είς τόν ιερόν άγώνα μεΐά πίστεως πρός τα δημο-
κςατικά ίδεώδη, τιροσφέρων ου τω ύψίστην υπηρεσίαν πρός
τό "Έθνος καί την εθνικήν ένύτητα καί μέ την βεβαιότη-
τα διι παρά την βίαν καί τάς νοθείας, δέν θά κατορθω¬
θή ή άνασιήλωσις τοΰ έκπεσόντως θρόνου ένα.τίον τής
μεγίστης πλ,ειοψηφίας τού Έλληνικοΰ λαοϋ.
Ή ημετέρα "Ηνωσις συνεπής απολύτως πρός τόν
την Δημοκρατίαν, ούχι έκ πεποιθήσεως, άλλά διά νά κα- σκοπόν αυτής, θέλει εργασθή έκθύμως διά την περιφρού-
τορθώση καί μόνον νά καθέξτ) τόν πρωθυπουργικόν 0ώ· ρήσιν τής ελευθερίας καί ύψηλοτ,έρων ίδανικών τοϋ λαοΰ
κον, μετά τής αυτής ευκολίας σήμερον έπιορκεΐ ώς πιστεύει καί αΙσ&Νχνεται τόν υπέρ τής Δημοκρατίας
επιζηχών νά διατηρήση τούτον στηριζύμενος είς ολίγους άγώνα.
βασιλόφρονας κομματικούς τού παράγοντας μετά των Ή Διοικοϋσα Έπιτροπή
ΙΤΑΛΙΑ ΑΕΝ ΑΠΟΑΕΧΕΤΑΙΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
ΗΘΕΣΙΣΤΗΣΚ.ΤΕΕΠ1ΑΒΗΣΥΝΙΑΚ0Υ
ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΑΓΓΛΩΝ ΑΕΡΟΠΟΡΩΝ
ι υ-, Λυα ΐΑνι>.ιι υϊΐΛ,υιυς υιυχυΛ,&ιιυιι μυνυν ϋΐς ιυν ψηψουπ- . , ν - * * , ,
» - - & , ' » * 7 (τοϋ άνταποκριτου μας). — -Σχετικώς με τον κατάπλουν
ρικον αγωνα τού οημοψηφισματος εις όν προσδώσασα "· . .^ , _ μ . » ·γτΛ ^ ι > >
-11 ΨΙΚ, , (ν,ν , τοΰ Αγνλικοϋ στολου εις τους ελληνικους λιμένος άνε-
κομματικον χαρακτηρα, κατεφερεν ασυναισθητως καίριον «υυ"*.»" ^, ι , ^ ,
■ ' ^ κοινώθη σήμερον πρός την Ελληνικήν Κυβερνησιν ό¬
τι αυριον καταπλέουν είς τόν ιστορικόν δρμον τοϋ ^αυα
ρίνου 6Ο/Αγγλικά πολεμικά τής μοΐρας τής Μεσογείου.
Ό καταπλέων άγγλικός στόλος άποτελεϊται άπό τέσσαρα
ντρετνωτ δύο άεροπλανοφόρα όχΐώ καταδρομικά καί 46
άντιτορπιλικά.
II
ΙΤΚΤΗΒΙ ΣΚΕΠΤΕΤΑΙ "
ΤΡΟΠΟΛΟΓΗΣΗ ΟΡΟΥΣ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ
ΦΟΒΟΥΜΕΝΗΗ ΑϊΙΟΧΗΗ ΑΝΤ1Α1ΤΕΥΣΕΩΣ
ΑΘΗΝΑΙ 24—9—35 (τοΰ ανταποκριθή) μας) Ή
κυβέρνησις πιεζομένη πανταχόθεν καί σφυροκοπουμένη
άπο όλας τάς π?^ευράς διά τάς παρανομίας καί διά τάς άν-
τισυνταγματικάς αυτής πράξεις ήχθη είς την σκέψιν όπως
τροποποιήση τούς δρους τοϋ διαγγέλμαΐος διά τό προσε¬
χές δημοψήφισμα.
Ή κίνησις των Δημοκρατικόν ένώσ ών καί ή έκφυα-
σθεϊσα ύπ' αυτών άποχή ύτοχρεοϊ την κυβέρνησιν νά λάβη
άλλας σκέψεις καί νά αφήση ελευθερίας τινάς είς την άν
τιπολίτευσιν.
ϊίΙΕΡΤΟΗ ΗΡΕ10Η ΠΑΠΟΥΛΑ
α έκ τής Ιης σελΐδο )
Ή «ΐτάνιησις τής Άβησσυ
νίας, εύχκριστεΐ την ΚΤΕ διά
τό ενδιαφέρον της ήτις δέχεται
την εκτέλεσιν των προΐάσεων
τής Έπιτροπής των Γ) κ ιί πάν¬
ής ρής
των ττδν υποχρεώσεων, των
ρεουσών εκ των άναληφθέντων
ππρ' αυτής ύποχρ' ώσεων κατά
τίιν είσοδον της ώς μέλλους τής
ΚΤΕ.
Ή Ιταλία άρνεΐται την άπο-
δοχή των προτάοεων τής έπιτρο
πής ώς ουθαδούσης τή άξιοπρε-
πεία της καί των συμφερόντων
τη«.
Ή κατάστασις κατόπιν τής
αρνήσεως τής "Ιταλίας είναι δύ-
σκολος καί άπελπισιική. Αέγβται
Ιν τούτοις ότι ό Βάρώος Άλοΐ
ζι Ιλαβεν όδηγίας όπως υποβά¬
λη προφορικάς άντιπροτάσεις ΐ·
ν^α αύται χρησιμεύσουσι ώς έλά
χισιαι βάσεις συμφωνίας μεταξύ
ίής Ιταλίας χαί Άβησσυνίας.
Πάντως ή είδησις αυτή δέν επι
βεβαιούται επισήμως.
Αυριον την πρωΐαν συνέρχε-
ται έκ Νέου ή Έπιιρο-ιή ί|ΐις
ελλείψει νέων άντιποοσώπων θε
λει καταθέση την εντολήν της
είς την ΚΤΕ.
Ί·.ξ άναθέκυείς την Κ. Τ. Ε.
δέν άπομένουν ειμή 2 διέξοδοι:
τ)ΤΟι.· ή νά άποσκοΐτοιηθή .την
ανάμιξιν της είς τας ύποθέσεις
των Ίταλοαβησσυνιακών διαφο-
οών όπερ ήί)ελε σι,μάνβι τό τέ-
λος τής υπάρξεώς της, ή νά ε¬
πιτρέψη είς εν έκ των μελών
της νά άποσυρθή άπό την Κ.
Τ. Ε. καί τίς έξ αυτής προερ¬
χομένας συνεπείας ήτοι την επι¬
βολήν των κηρώσεων.
Αυριον Ιντός τοϋ άτιογεύμα-
τος ό κ. Μουσολίνι θά έκφωνή-
σει βαρυσήμαντον λόγον όπως
ακουσθή υφ' δλων των Ίταλών
επί τοΰ φλέγοντος Άβτ.σϊυνια-
κοϋ ζητήματος.
Ό Ύπουργός των Οϊκονο-
μικών τής "Ιταλίας ενέγραψεν
είς τόν προϋπολογισμόν τής τρε¬
χούσης χρήσεως ποσόν 100.000-
000. λιοεττών ήτοι 27 000.000
λιοών Αγγλίας διά τάς δαπ νας
των οφρικανιχών έπιχειρήσεων.
Σήμερον την πρωΐαν επεσκέ¬
φθη τόν Μουσολινη ό πρεσβευ-
τής τής Αγγλίας Ιν Ρωμη οέρ
Ντράμοντ δστις έβεβαίωσε,ν τού
τον δτι αί μετακινήσεις τού Άγ-
γλικοϋ θ'όλου είς την Μεσό¬
γειον δέν Ιχουν χαρακτήρα έχθρι
κων έπιδείξεων άλλ' ότι λαμβά-
νονται ώς μέτρα προνοίας συ
νϊπεία τής έχθοικής χαί άπειλη
τικής άρθρογραφκ«ς ιον Ίταλι
χοΰ τύποι.
Σήμερον έν Γενεύη έδημο
σιεύθη ολόκληρον τό κείμενον
των πρός την "Ιταλία καί 'Α-
βησσυνι'α υποβληθέντων προτά
σβων ύηό τής Έπιτροπής των
πέντε,
Ή Άβησσυνία δέχεται νά
οίκονομικά προνό-
ι μια πρός την Ιταλίαν Ιφ' όσον Ι
ταυτα δέν θίγουν άνειλλημένας
ύποχρεώσεις τής Άβησσυνίας
πρός ξένα Κράτη.
Έ< παραλΑήλου ή Γαλλία καί Αγγλία δέχοντ.η νά προβώσι είς έδαφικά; παραχωρήσεις πρός την Ίταλ;αν έν τη Γαλλικϋ «αί Βρεττανιχή Σομαλία αΐτινες νά άποτελώσι μέρος των παρά τού Αύΐοχράτορος τής Άβησσυνί¬ ας έκχωοουμένων ώααύτω: έδα· φικών παραχωρήσεων. Πάσας τάς ώ; άνω πουτάσεις απεδέχθη ή Άβησσυνία ζητήση- σα μόνον νά επιτραπή είς τόν Αύτοκράτοθ'ί νά αρνηθή τόν διορισμόν Συκβουλου εάν τυχόν όντος 'ή'Ή-λε είναι άνεπιθύμηος ' είς αυτόν. Ό Άβησσυνός Αύτοκράτωρ ήμνήατευσρν πάντας τού; έν ταίς φυλακαΐς καταδικους στρα- τολογή *ας καί άποσιήλ ς τ >ύ
τους ι?ς την Άβησσυνιαχή ■ με-
θόριον. Τοΐ'υιοτρόπως κατώρ¬
θωσε νά στριΐτολογήση περί
τόύς 5ϋΟΟΟ στρατιώτας.
ΠΤΗΣΙΣ
ΜΕΛΜΠΟΥΡ - ΛΟΝΔΙΝΟΥ
Οί Λιάσημοι ·ερο.ιόροι Καμ-
πλεΛ. Μ ιλάχ καί Μά>< Άοθουρ —Σέϊφ έκτελούντες πτήσιν Αύ στραλίας—Λονδίνου καί οΐτινες δέν είχον δώση σημείον ζωής κα τα τό τελευταίον 24ωρον, προ κιλέσαντες την παγκό ·μιον άνη συχίαν. Αγγέλεται οήαερον διι όλως άπροόπτως αφίχθησαν είς τι χωρίον τού Καρτούμ. Τε λείως έξηνιλημένοι κτιόπινμιας περιπετειώδονςπίριπλ ^νήσεωςεϊς την έρημον όπου ηναγκάσθησαν νά προσγαωβοΰν δι* άλε- ξιπιώιου έγκαταλείψ,ιντες φλε- γόμειον το άερο/ΐΑ.άνον επί τού δποίου έ ιέβ ΐινον. Ούτοι είς άφηγιίσ°ις των λ γ.ιυν ότι έσώ· θησαι ώς έκ θχυματος χριριμΐ) ποιή ίαντες δια ποιίκην φΐιιάν ά λεξίπτωτα μέ τα όποία ή Κνρίχ Καμτγιλ, έχουσι προαίτίΓησιν τοΰ δυστυχήμίΐος, ϊίχεν έψοδιά ση τό άεροττλάνον παρά τ ήν θ^λτισιν τού συζύγου της καί τού συντρόφου τοο. ΪΥΗΕΚΕΗΤΡαΒΗΪΑΗ ΕΚΑΤΟΝ ΙΙΑΜΙΡΙΑ ΪΙΤΟΥ Είς όλας τάς σιτοπ«ρα,ωγούς περιφερείας τοΰ Κράΐους συνε- χίζεται καν <νικώς ή μέσω των Ένώσεων Γεωργικών Συνετ ιι- ρισμών συγκέντρωσις τού έγχω- ρίου σίτου. Κατα σχετικήν ανα¬ κοίνωσιν, μέχρ,ι τοΰοε έχει συγ κεντρωθχΐ υπο των είδικών συ- νεργείων ποσότης σίτου άνερχο- μένη είς 100 έκατομμύρια οκά¬ δας. Ύπολογίζειαι ότι τελικώς θά συγκεντρωθβ σϊτος άνω των 160 έκαΐομμ. οκάδων. Δηλαδή ή έφκτεινή συνκέντρωσις θά ύπε^θή την περυσινήν κατά 20 καί πλέ ιν έκαοομςι. οκάδας. Έκ τοϋ συγκεντρουμένου σί· τού θιχ κρατηθχ) ποσότης 3 έκατυμ. οκάδων έκ των καλλι¬ τέρων ξενιχών ποικιλιών, ήτις ί^α χρησιμοποιηθχΐ κατόπιν διά την σποράν καί διάδοσιν των ποικιλιών αυτών καί είς άλλας περιφερείας τοϋ Κράτους, δπου μέχρι σημερον καλλιεργοΰνται εντόπιοι ποικιλίαι. Συμφώνως πρός τάς ληφθεί· σας πρό πολλοΰ αποφάσει; ά- νοκοινοΰμεν, δτι άπό τής 1ης ΌχΓωβρίου ?. ε. πρέπει νά έκ- χενωθώσιν δλοσχερώς τα κατει- λημμένα παρά των όποροπω- λών καί παντοπωλών πεζοδρό- μια τής πόλεως τα κε^μενα ε τι των όδών άπό Λιμένος μέχρι Μουσείου καί άπό Πύλης Χι- ν ών μέ^ρι Πλιτείας Νικηφό ρου Φωεά Προσκαλοΰνται όθεν οί ένδια φε.ιόμε οί νά Ικκενώσωσι τυιΰ· τα οί <ειοθελώς πβός αποφυγήν ΐών νομίμων^συνεπε ών. Έκ τοΰ Άστννομ. Τμήμαιος "Ηρακλείου. ΔΙΑΤΙ Η ΑΓΓΛΙΑ ΕΚΙΗΗΤΙΙΠΟΙΗΣΕ ΪΟΗ ΣΤ0ΛΙ1Η ΤΗΣ ΛΟΝΔΙΝΟΝ, ί«1αϊας»είς κύριον άρθρον γράφουν ότι ί Αγγλία ένίσχυσε την 'ά ιυν ιν της είς την Μεσόγειον και ?κινη- τοποίησε τόν πτόλ"ν ΐη ο^ι ε.·έ προθέσεις ν ά βομβαρδίση ι ήν Νεάπολιν λαί την Βι-νετίαν, Γ»λ· λά διά νά διατηρήση ι'Ιν ειρή¬ νην των εθνών και ρξΐίοφ χλίσχ) τάς θαλασσίας συγκοινωνίας ΛΟΝΙΝ3Ν, Αί άσ,ά^ειαι Λοϋδ υψΛΐαν τα άσρ"λισιοα πολέμου διά μέν τα πλοΐα τί διαπλέοντιχ την διώρυγα τοϋ Σουέζ είς τό τριπλάσιον σχεδόν δ ά δέ τα πλέοντα είς την Με¬ σόγειον είς τό διπλάσιον. εγκαγΙιοΓΙαεΓραφημα δημοκρατικησ νεοα. χανιων Παρά τής Λημοκραηκής Νέ ολαίας Λάκκων απεστάλη τό κάτωθι τηλεγράφημα είς τόν Καθηγητήν κ. Κανελλόπουλον. Ι4.ανελλόπουλον Καθηγητήν Πανειτιστηιιίου Αθήνας Νεολαία Λάκκων, λαβούσα γνώσιν ίστορικής υμών έκχλήσε- ως πρός Ελληνικόν Λαόν, άπίυ θύνει εγκάρδιον χαιρεΐισμόν τρός τιμημένον καθηγητήν, ο σ·ις διαπιστώσας απειλουμένην Εθνικήν ουμφοράν προσκαλεΐ Ελληνικόν Λ'ΐόν άνασυναθροί- οτι διασπαθήσας ηθικάς δυνά¬ μεις και άνα ■υγκροτή'ΐη πλη· γείσιΐς ένόπλους δυνάμεις Έ· θιους πρός. σωτηοίαν μας Προ χω^ήσκιε επί των ά-ριίων σταθ μών έθνιχής .σωτηρίας καί θά ε,ΰ.ιεΐε. ιάς τό ΛΛευοόν Σας μά χιαον Νϋολ'ίίαν Έ (νού . Δημ. Νεολαία Χανίων το παραπονο στ χ χειλη πως σε Ι σκοτώνουν γιατ' είσα Κρητι- κός. Σέ όραμοιτιζόμεθα έ'νδοξε άο χηστράτιιγε ΙΙαπούλα, Σύ πού ώδήγησες τόν Έ^ληνικό στρατό ι άνάμεσα τα λαγκάδια καί τα β υνά τής 'Ιωνίας σέ θριάμ- βους καί δό;ες έι>νιχές, νά πέ-
φ ής άπό Έλληνικιές σφαΐρες
χωρίς «νιε των παιδιών σου
τό ψομίναεχη; εξασφαλίση·
Σέ βλέπομε μπροστά μας
σιρατηγέ Κοιμήση, δολοφονού
μενο γιατί τάχα ^έπρόδωσες την ',
Πατρίδα, Σύ πού ύπήρξβς τό
σέμνημά τη:, ,ΐύ πού την έλάμ-
πρυνες >·α'ι την έδόξασες.
Μεγάλαι μας νεκροί, ά^α
π·.υί)ή 8 μέ άΐτόλυνο τη συναι-
"θησιν ότι έχιΐελέσατε άκέραια
τό «αά,,κον σας, μέ την ίχανο
ποίησιν τούλά/,ισ-ον ό α οί ά
γϋνες σας δέν επή,αν 'χαιιένοι.
/Η νέα γενιά όδηγουμένη
άπ:ο τή λιίμψη τ >ΰ δικοΰ σας
φιοΐοσ'ε,φάνου όρ><ιζεται στήν &/ια μνήαη σας όιι θά πέσχι άγωηζομένη τό ώ_)αιότε.ρο των άγώνων. Ή Δημο>«ρατική Νεολαία
Κορφών καΐ'ίθέτει δι* έμοϋ τό
Δί(.ιΐνι> (ιΟεο στεφάνι άποτί
ν ούσα έλά/,ιστο φίβο τιμής καί
εύ^νωμοιύνη;.
ΥΠΟΧΡΕΟΤΙΚΗ
ΕΡΙΑΣΙΑ ΕΙΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΝ
ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ 5ΤΡΑΤ0ΠΕΔ0Υ
ΒΕΡΟΛΙΝΟΝ, 22 Σεπτεμ
βρίου 1935. — Άπ4 τής 1ης
Ό*ίωβρίου τίΗειαι είς έφαρμο
γ,,ν δ -.όμο; πε(.ί 6ποχρίωτικής
Την ημέραν αδτήν
δ
ημρ ή
180, 000 έθιλοντών τής δπηρε
σιας έρ,'ασί-χς θα έχουν τερματί
σει την παραμονήν των είς τα
ατραιόπεδα εργασίας, ίπανερχό
μΐ/οιείςτά Πιχ. 'γ.πΙ τί) εύκαι
ΣΟΒΑΡΟΝ ΑΕΡΟΙΙΟΡ. ΑΥΣΤΡΙΑ;
ΕΙ! ΣΙΜΙΤΗΝ ΜΙ! 1Ν«ΙΙ ΑΠΛΛ11ΙΙ;
9 - 35 (Τού -ΐνςαποκριτού
Μάλλον άναγράφει είς την ση-
ΑΘΙΙΝΑΙ 24
μας) Γ ό 'Λλληνικό
μερινήν τ>υ έ*Βοσιν σοβαρόν άεροποριχόν δυστύχη-
μα τού Άνθυποσμηναγού κιί συμπολίτου μας 'Λ
πλαδά.
*-».ι.τά τας άφ^ηγήσε'.ς τού «ΙΙέλλοντο )> ό Ανθ)
γός ' *πλαδάς άνιχωιήιας έ< τή; Ίβ ιοπορ'.κής 6άσ»ως ΑαρίΊΐης έκχε-λών άπ»σϊολή< δ.* έμπιατ»υτι χήνύπηρεσίαν εξηφανίσθη την πρωΐαν τοΰ Σαββάτου. Ιΐαρά τα; έπανδ λη «.μέναςδί. άνιζητήσβΛς «ής β ά σεως δέν κατωρθώθη ήάνΐύρτσέ-, τού. Ιΐιστϊύβτ'χι ό?ι τό άβίτλόίν τό παθών βλά')η θά κατέπεσεν είς τι έρημι<ιόν μέρος ή π·.θανωτέρα γ'ώμη εΐντι ότι θά κατέπεσίν είς την θ ί- λασσαν. ΤΟ ΖΗΤΗΜλ ΙΤΑΛαβΗϊϊΥΗΐΑΧΐΙ» ΔΙΑΦΟΡϋΗ ΕΙΣ Κ.Τ.Ε. ΑΘΠΝ Ι 24-9-35 -(Τοΰ άντ^ποκοιτοϋ μας— Νεώ τεοαι εΐΰήαε ς έκ Γενί,νη, άγγέ ίου οει Χάγω τής αρνήσεως τής Ίίαλίαις επί οών προΐάαεων της ;ιεν αμελοθς έαιτροηής ή κιτάοτααις έίη ιιονο/ή&η ηερισσίΐΐρον δυσχερής Ή πεντΐμελή,· επιτραπή χατόηιν άπφάσβοθΐ ηαρέπεμ ψβ τάς Ίιαλοαΐηι υ/ικά; διαφι^Ας είς %!> Συμβούλίω*
τής Κ. Τ. Ε,
ΠΑΡΑΙΤΗΣΙΣΚΜΤΟΥΚ&ΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΟΛΑΙ ΤΑΣ 8ΕΣΕ1Σ ΑΙ ΚΑΤΕΙΧΕ
ΑΘΗΝΑΙ 24 — 9—35 (ωΰ άνταποκριτοϋ μας).—Σή
μερον εγνώσθη δεί ό κα&ηγητής τοΰ Έθνικοϋ Πανεπι¬
στημίου κ. Π. Κανελλόπουλος παραιτηθή άπό την κα&η-
γησίαν τού συγχρόνως κιΐί άτό τάς άλλας θέσεις τάς ο¬
ποίας κατεΐχεν ώς πρόεδρος σφματείων κ.λ. τοιούτων.
Ή παραίτησις αυτή τοϋ σοφοΰ καί διακεκριμένου κα-
ρΐα Θά δργανωθοθν διαδ'τίλώαεις ' θηγητοϋ έπροξένησε ζωηράν αίσθησιν τόσον είς τούς πό
καί όμιλίαι 4κο ραδιοφώνου. Ό λιτικούς κύκλου·; όσον καί τούς φοΐΓηεάς ολοκλήρου τοϋ
«υτβγμτά Χίλ δ Ι Π
ινΒπισι;,ιμίϋυ.
Χ'.ρλ,
ιή, υπηρεσίας έρ,'αίίας, έδήλω
αβν ότι, έν αντιθέσει πρός τού;
Έβμαίαυ;, οί όποΐοι νομίζουν δτι
ή ίργασία είναι ίναγΛαΐον κακόν,
οί Γερμανοί ίρνάζονΐ ι, διότι
μόνον ή έρ,γαοίχ φέριι ΐήν χά
ράν, χαί £νυ αύΐΐΐς ή ζωή θά
ήτο άφόρητος.
ΚΟΙΗΑ ΗαΥΤΕΚΑ ΤΥΜΙαΪΑ
ΕΑΑΗΜΟ-ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΣΤΟΑΟΥ
ΑΘΗΝΑΙ 24-9-35.
(τοϋ άνταποκριτου μας). Ό
Έλληνικός ατόλος ό οποίος —----------
ευρίσκεται εί. τα Τούρκικα' ΑΘΗΝΑΙ &<&-& 38 (τού άνταποκρΐτοΰ ύδρα θά έκτελέσουν κοινά ι».*ς).-α»ρεβχίθη αρμοδίως η πληροφορία κ»» γυμνάσια εντός τή; δος μετά των Τουρ>·
πλοίων· λογίά κατεθερύβυαεν τού;
ΣΥΗΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΛΑΪΜΜ. ΙΙίηΐΡΩΤΙΙΑΙΙΔΑΙΙΗΝ
ΑΘΗΝΑΙ 24—9—35 (τοϋ άνταποκριτοϋ μας).—Συ-
νεχίζεται ή διαρροή καί ή διάστασις τοϋ λαϊκοϋ κόμμα-
τος υπό την ήγεσίαν τού Πρωτοπα ταδάκη υίόν τοϋ δολο·
φονηθέντος.
ΙΤΙΙθΠΑΪΐίΛΙΑΣ1 ■ ΕΛΑΙΟΥ ~
ΝΕΩΤΕΡΑΙ ΕΙΑΗΣΕ1Σ ΚΑΙ ΤΗ /νΕΓΡΑΦΗΜΑΤΑ
ΕΚΚΛΗΣΙΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΥΣΤΑΤΗ ΩΡΑ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΛΑΟΝ ΙαΥγΙΟΝΚΑΤΑΠΛΕΕΙΕΙΣΝΑΥΑΡΙΝΟΝ
ΜϋΙΡΑ ΑΓΓΑΙΚΟΥ ΣΤΟΛΟΥ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ
ΜΕΤΑΚΑΤΑΛΡΟΜΙΚΩΝΑΕΡΟΠΑΑΝΟΦΟΡΩΝ
Ή "Ένωσις Δημοκρατών Έπιστημόνων εξέδωκε την ' οποίων είναι πρόθυμος νά κάμη τό πάν διά νά έπικρστή-
άκόλουθον έκκλησιν πρό τόν Έλλην. Λαόν.
«Καόπιν τής έπανόδου τοϋ κ. Πρωθυπουργοΰ όστις
διά τοϋ πρός τόν Λαόν διαγγέλμοτός τού εξεδηλώθη ανε¬
πιφυλάκτως υπέρ τής βασίλειος, τονίίων μάλιστα δτι ή
θέσις τού επί τοϋ πόλιχειακοΰ ζηχήματο ήτο ήδη προ-
διαγεγραμμένη σαφώς έκ τής ίστορίας τοϋ Λαϊκοϋ Κόμ-
ματος καί δτι θεωρεΐ ώς φυσικόν πολίτευμα διά την χώ¬
ραν μας την βασίλειον υπέρ τής οποίας καί συνιστά νά
ψηφίση ό "Ελληνικάς λαός, έξέλιπε καί ή ελαχίστη πιθανή
εγγύησις περί διεξαγωγής τιμίου καί άνοθεύΐου οημοψη-
φίσματος περί τής οποίας ούδε την ελαχίστην μνείαν εκα-
μνε έν τφ διαγγέλματί τού.
Άφοΰ επί άρκετόνένέπαιξε τόν Ελληνικόν Λαόν, βε-
βαιών δτι Θό συντελέση είς την γα?*.ήνην καί ησυχίαν τοϋ
τόπου, κατώρθοισε νά καταρρακώση διά των γνωστών γε-
γονότων άτινα έλαβον χώραν έν τώ βουλευτηρίω 6/ι
μόνον την κυβερνητικήν αξιοπρέπειαν άλλά κ ιί αυτήν
ταύτην την έννοιαν τοΰ Κράτους.
"Ο μοιραΐος άνθρωπος όστις είχεν όμώσει πίστιν είς
ση τό κομματικόν πολίτευμα τής προτιμήσεώς τού.
Την στιγμήν ταύτην την Κυβέρνησιν δέν την άπασχο-
λ"ΰν τα οίκονομικά, κοινωνικά καί ιδίως τα υψίστης ση-
μασίας έθνικά ζητήματα κατά την παρούσαν κρίσιμον πε¬
ρίοδον τής Εΰοιοταϊκής άναστατώσεως, άλλά άσυγκίνη-
τος καί άνε.τηρέαστος άσχολεΐιαι μόνον είς τόν ψηφοθη-
ΑΘΗΝΑΙ 24—9—35. (άριο1. τηλ)ματος 28136
ράπισμα καί ;:ατά τοΰ θεσμοΰ δν ύποστηρίζει.
"Ηδη έναπόκειται είς τόν Ελληνικόν λαόν όπως μή
άποστη άπό την τόσον πανηγυρικώς τεθεΐσαν γραμμήν,
δτι ή διατήρησις τοΰ Δημοκρατικοΰ πολιτεύματος αποτε¬
λεί εθνικόν, ζήτημα^ καί δχι κομματικόν, άπιόητος δέ νά
κατέλθη είς τόν ιερόν άγώνα μεΐά πίστεως πρός τα δημο-
κςατικά ίδεώδη, τιροσφέρων ου τω ύψίστην υπηρεσίαν πρός
τό "Έθνος καί την εθνικήν ένύτητα καί μέ την βεβαιότη-
τα διι παρά την βίαν καί τάς νοθείας, δέν θά κατορθω¬
θή ή άνασιήλωσις τοΰ έκπεσόντως θρόνου ένα.τίον τής
μεγίστης πλ,ειοψηφίας τού Έλληνικοΰ λαοϋ.
Ή ημετέρα "Ηνωσις συνεπής απολύτως πρός τόν
την Δημοκρατίαν, ούχι έκ πεποιθήσεως, άλλά διά νά κα- σκοπόν αυτής, θέλει εργασθή έκθύμως διά την περιφρού-
τορθώση καί μόνον νά καθέξτ) τόν πρωθυπουργικόν 0ώ· ρήσιν τής ελευθερίας καί ύψηλοτ,έρων ίδανικών τοϋ λαοΰ
κον, μετά τής αυτής ευκολίας σήμερον έπιορκεΐ ώς πιστεύει καί αΙσ&Νχνεται τόν υπέρ τής Δημοκρατίας
επιζηχών νά διατηρήση τούτον στηριζύμενος είς ολίγους άγώνα.
βασιλόφρονας κομματικούς τού παράγοντας μετά των Ή Διοικοϋσα Έπιτροπή
ΙΤΑΛΙΑ ΑΕΝ ΑΠΟΑΕΧΕΤΑΙΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
ΗΘΕΣΙΣΤΗΣΚ.ΤΕΕΠ1ΑΒΗΣΥΝΙΑΚ0Υ
ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΑΓΓΛΩΝ ΑΕΡΟΠΟΡΩΝ
ι υ-, Λυα ΐΑνι>.ιι υϊΐΛ,υιυς υιυχυΛ,&ιιυιι μυνυν ϋΐς ιυν ψηψουπ- . , ν - * * , ,
» - - & , ' » * 7 (τοϋ άνταποκριτου μας). — -Σχετικώς με τον κατάπλουν
ρικον αγωνα τού οημοψηφισματος εις όν προσδώσασα "· . .^ , _ μ . » ·γτΛ ^ ι > >
-11 ΨΙΚ, , (ν,ν , τοΰ Αγνλικοϋ στολου εις τους ελληνικους λιμένος άνε-
κομματικον χαρακτηρα, κατεφερεν ασυναισθητως καίριον «υυ"*.»" ^, ι , ^ ,
■ ' ^ κοινώθη σήμερον πρός την Ελληνικήν Κυβερνησιν ό¬
τι αυριον καταπλέουν είς τόν ιστορικόν δρμον τοϋ ^αυα
ρίνου 6Ο/Αγγλικά πολεμικά τής μοΐρας τής Μεσογείου.
Ό καταπλέων άγγλικός στόλος άποτελεϊται άπό τέσσαρα
ντρετνωτ δύο άεροπλανοφόρα όχΐώ καταδρομικά καί 46
άντιτορπιλικά.
II
ΙΤΚΤΗΒΙ ΣΚΕΠΤΕΤΑΙ "
ΤΡΟΠΟΛΟΓΗΣΗ ΟΡΟΥΣ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ
ΦΟΒΟΥΜΕΝΗΗ ΑϊΙΟΧΗΗ ΑΝΤ1Α1ΤΕΥΣΕΩΣ
ΑΘΗΝΑΙ 24—9—35 (τοΰ ανταποκριθή) μας) Ή
κυβέρνησις πιεζομένη πανταχόθεν καί σφυροκοπουμένη
άπο όλας τάς π?^ευράς διά τάς παρανομίας καί διά τάς άν-
τισυνταγματικάς αυτής πράξεις ήχθη είς την σκέψιν όπως
τροποποιήση τούς δρους τοϋ διαγγέλμαΐος διά τό προσε¬
χές δημοψήφισμα.
Ή κίνησις των Δημοκρατικόν ένώσ ών καί ή έκφυα-
σθεϊσα ύπ' αυτών άποχή ύτοχρεοϊ την κυβέρνησιν νά λάβη
άλλας σκέψεις καί νά αφήση ελευθερίας τινάς είς την άν
τιπολίτευσιν.
ϊίΙΕΡΤΟΗ ΗΡΕ10Η ΠΑΠΟΥΛΑ
α έκ τής Ιης σελΐδο )
Ή «ΐτάνιησις τής Άβησσυ
νίας, εύχκριστεΐ την ΚΤΕ διά
τό ενδιαφέρον της ήτις δέχεται
την εκτέλεσιν των προΐάσεων
τής Έπιτροπής των Γ) κ ιί πάν¬
ής ρής
των ττδν υποχρεώσεων, των
ρεουσών εκ των άναληφθέντων
ππρ' αυτής ύποχρ' ώσεων κατά
τίιν είσοδον της ώς μέλλους τής
ΚΤΕ.
Ή Ιταλία άρνεΐται την άπο-
δοχή των προτάοεων τής έπιτρο
πής ώς ουθαδούσης τή άξιοπρε-
πεία της καί των συμφερόντων
τη«.
Ή κατάστασις κατόπιν τής
αρνήσεως τής "Ιταλίας είναι δύ-
σκολος καί άπελπισιική. Αέγβται
Ιν τούτοις ότι ό Βάρώος Άλοΐ
ζι Ιλαβεν όδηγίας όπως υποβά¬
λη προφορικάς άντιπροτάσεις ΐ·
ν^α αύται χρησιμεύσουσι ώς έλά
χισιαι βάσεις συμφωνίας μεταξύ
ίής Ιταλίας χαί Άβησσυνίας.
Πάντως ή είδησις αυτή δέν επι
βεβαιούται επισήμως.
Αυριον την πρωΐαν συνέρχε-
ται έκ Νέου ή Έπιιρο-ιή ί|ΐις
ελλείψει νέων άντιποοσώπων θε
λει καταθέση την εντολήν της
είς την ΚΤΕ.
Ί·.ξ άναθέκυείς την Κ. Τ. Ε.
δέν άπομένουν ειμή 2 διέξοδοι:
τ)ΤΟι.· ή νά άποσκοΐτοιηθή .την
ανάμιξιν της είς τας ύποθέσεις
των Ίταλοαβησσυνιακών διαφο-
οών όπερ ήί)ελε σι,μάνβι τό τέ-
λος τής υπάρξεώς της, ή νά ε¬
πιτρέψη είς εν έκ των μελών
της νά άποσυρθή άπό την Κ.
Τ. Ε. καί τίς έξ αυτής προερ¬
χομένας συνεπείας ήτοι την επι¬
βολήν των κηρώσεων.
Αυριον Ιντός τοϋ άτιογεύμα-
τος ό κ. Μουσολίνι θά έκφωνή-
σει βαρυσήμαντον λόγον όπως
ακουσθή υφ' δλων των Ίταλών
επί τοΰ φλέγοντος Άβτ.σϊυνια-
κοϋ ζητήματος.
Ό Ύπουργός των Οϊκονο-
μικών τής "Ιταλίας ενέγραψεν
είς τόν προϋπολογισμόν τής τρε¬
χούσης χρήσεως ποσόν 100.000-
000. λιοεττών ήτοι 27 000.000
λιοών Αγγλίας διά τάς δαπ νας
των οφρικανιχών έπιχειρήσεων.
Σήμερον την πρωΐαν επεσκέ¬
φθη τόν Μουσολινη ό πρεσβευ-
τής τής Αγγλίας Ιν Ρωμη οέρ
Ντράμοντ δστις έβεβαίωσε,ν τού
τον δτι αί μετακινήσεις τού Άγ-
γλικοϋ θ'όλου είς την Μεσό¬
γειον δέν Ιχουν χαρακτήρα έχθρι
κων έπιδείξεων άλλ' ότι λαμβά-
νονται ώς μέτρα προνοίας συ
νϊπεία τής έχθοικής χαί άπειλη
τικής άρθρογραφκ«ς ιον Ίταλι
χοΰ τύποι.
Σήμερον έν Γενεύη έδημο
σιεύθη ολόκληρον τό κείμενον
των πρός την "Ιταλία καί 'Α-
βησσυνι'α υποβληθέντων προτά
σβων ύηό τής Έπιτροπής των
πέντε,
Ή Άβησσυνία δέχεται νά
οίκονομικά προνό-
ι μια πρός την Ιταλίαν Ιφ' όσον Ι
ταυτα δέν θίγουν άνειλλημένας
ύποχρεώσεις τής Άβησσυνίας
πρός ξένα Κράτη.
Έ< παραλΑήλου ή Γαλλία καί Αγγλία δέχοντ.η νά προβώσι είς έδαφικά; παραχωρήσεις πρός την Ίταλ;αν έν τη Γαλλικϋ «αί Βρεττανιχή Σομαλία αΐτινες νά άποτελώσι μέρος των παρά τού Αύΐοχράτορος τής Άβησσυνί¬ ας έκχωοουμένων ώααύτω: έδα· φικών παραχωρήσεων. Πάσας τάς ώ; άνω πουτάσεις απεδέχθη ή Άβησσυνία ζητήση- σα μόνον νά επιτραπή είς τόν Αύτοκράτοθ'ί νά αρνηθή τόν διορισμόν Συκβουλου εάν τυχόν όντος 'ή'Ή-λε είναι άνεπιθύμηος ' είς αυτόν. Ό Άβησσυνός Αύτοκράτωρ ήμνήατευσρν πάντας τού; έν ταίς φυλακαΐς καταδικους στρα- τολογή *ας καί άποσιήλ ς τ >ύ
τους ι?ς την Άβησσυνιαχή ■ με-
θόριον. Τοΐ'υιοτρόπως κατώρ¬
θωσε νά στριΐτολογήση περί
τόύς 5ϋΟΟΟ στρατιώτας.
ΠΤΗΣΙΣ
ΜΕΛΜΠΟΥΡ - ΛΟΝΔΙΝΟΥ
Οί Λιάσημοι ·ερο.ιόροι Καμ-
πλεΛ. Μ ιλάχ καί Μά>< Άοθουρ —Σέϊφ έκτελούντες πτήσιν Αύ στραλίας—Λονδίνου καί οΐτινες δέν είχον δώση σημείον ζωής κα τα τό τελευταίον 24ωρον, προ κιλέσαντες την παγκό ·μιον άνη συχίαν. Αγγέλεται οήαερον διι όλως άπροόπτως αφίχθησαν είς τι χωρίον τού Καρτούμ. Τε λείως έξηνιλημένοι κτιόπινμιας περιπετειώδονςπίριπλ ^νήσεωςεϊς την έρημον όπου ηναγκάσθησαν νά προσγαωβοΰν δι* άλε- ξιπιώιου έγκαταλείψ,ιντες φλε- γόμειον το άερο/ΐΑ.άνον επί τού δποίου έ ιέβ ΐινον. Ούτοι είς άφηγιίσ°ις των λ γ.ιυν ότι έσώ· θησαι ώς έκ θχυματος χριριμΐ) ποιή ίαντες δια ποιίκην φΐιιάν ά λεξίπτωτα μέ τα όποία ή Κνρίχ Καμτγιλ, έχουσι προαίτίΓησιν τοΰ δυστυχήμίΐος, ϊίχεν έψοδιά ση τό άεροττλάνον παρά τ ήν θ^λτισιν τού συζύγου της καί τού συντρόφου τοο. ΪΥΗΕΚΕΗΤΡαΒΗΪΑΗ ΕΚΑΤΟΝ ΙΙΑΜΙΡΙΑ ΪΙΤΟΥ Είς όλας τάς σιτοπ«ρα,ωγούς περιφερείας τοΰ Κράΐους συνε- χίζεται καν <νικώς ή μέσω των Ένώσεων Γεωργικών Συνετ ιι- ρισμών συγκέντρωσις τού έγχω- ρίου σίτου. Κατα σχετικήν ανα¬ κοίνωσιν, μέχρ,ι τοΰοε έχει συγ κεντρωθχΐ υπο των είδικών συ- νεργείων ποσότης σίτου άνερχο- μένη είς 100 έκατομμύρια οκά¬ δας. Ύπολογίζειαι ότι τελικώς θά συγκεντρωθβ σϊτος άνω των 160 έκαΐομμ. οκάδων. Δηλαδή ή έφκτεινή συνκέντρωσις θά ύπε^θή την περυσινήν κατά 20 καί πλέ ιν έκαοομςι. οκάδας. Έκ τοϋ συγκεντρουμένου σί· τού θιχ κρατηθχ) ποσότης 3 έκατυμ. οκάδων έκ των καλλι¬ τέρων ξενιχών ποικιλιών, ήτις ί^α χρησιμοποιηθχΐ κατόπιν διά την σποράν καί διάδοσιν των ποικιλιών αυτών καί είς άλλας περιφερείας τοϋ Κράτους, δπου μέχρι σημερον καλλιεργοΰνται εντόπιοι ποικιλίαι. Συμφώνως πρός τάς ληφθεί· σας πρό πολλοΰ αποφάσει; ά- νοκοινοΰμεν, δτι άπό τής 1ης ΌχΓωβρίου ?. ε. πρέπει νά έκ- χενωθώσιν δλοσχερώς τα κατει- λημμένα παρά των όποροπω- λών καί παντοπωλών πεζοδρό- μια τής πόλεως τα κε^μενα ε τι των όδών άπό Λιμένος μέχρι Μουσείου καί άπό Πύλης Χι- ν ών μέ^ρι Πλιτείας Νικηφό ρου Φωεά Προσκαλοΰνται όθεν οί ένδια φε.ιόμε οί νά Ικκενώσωσι τυιΰ· τα οί <ειοθελώς πβός αποφυγήν ΐών νομίμων^συνεπε ών. Έκ τοΰ Άστννομ. Τμήμαιος "Ηρακλείου. ΔΙΑΤΙ Η ΑΓΓΛΙΑ ΕΚΙΗΗΤΙΙΠΟΙΗΣΕ ΪΟΗ ΣΤ0ΛΙ1Η ΤΗΣ ΛΟΝΔΙΝΟΝ, ί«1αϊας»είς κύριον άρθρον γράφουν ότι ί Αγγλία ένίσχυσε την 'ά ιυν ιν της είς την Μεσόγειον και ?κινη- τοποίησε τόν πτόλ"ν ΐη ο^ι ε.·έ προθέσεις ν ά βομβαρδίση ι ήν Νεάπολιν λαί την Βι-νετίαν, Γ»λ· λά διά νά διατηρήση ι'Ιν ειρή¬ νην των εθνών και ρξΐίοφ χλίσχ) τάς θαλασσίας συγκοινωνίας ΛΟΝΙΝ3Ν, Αί άσ,ά^ειαι Λοϋδ υψΛΐαν τα άσρ"λισιοα πολέμου διά μέν τα πλοΐα τί διαπλέοντιχ την διώρυγα τοϋ Σουέζ είς τό τριπλάσιον σχεδόν δ ά δέ τα πλέοντα είς την Με¬ σόγειον είς τό διπλάσιον. εγκαγΙιοΓΙαεΓραφημα δημοκρατικησ νεοα. χανιων Παρά τής Λημοκραηκής Νέ ολαίας Λάκκων απεστάλη τό κάτωθι τηλεγράφημα είς τόν Καθηγητήν κ. Κανελλόπουλον. Ι4.ανελλόπουλον Καθηγητήν Πανειτιστηιιίου Αθήνας Νεολαία Λάκκων, λαβούσα γνώσιν ίστορικής υμών έκχλήσε- ως πρός Ελληνικόν Λαόν, άπίυ θύνει εγκάρδιον χαιρεΐισμόν τρός τιμημένον καθηγητήν, ο σ·ις διαπιστώσας απειλουμένην Εθνικήν ουμφοράν προσκαλεΐ Ελληνικόν Λ'ΐόν άνασυναθροί- οτι διασπαθήσας ηθικάς δυνά¬ μεις και άνα ■υγκροτή'ΐη πλη· γείσιΐς ένόπλους δυνάμεις Έ· θιους πρός. σωτηοίαν μας Προ χω^ήσκιε επί των ά-ριίων σταθ μών έθνιχής .σωτηρίας καί θά ε,ΰ.ιεΐε. ιάς τό ΛΛευοόν Σας μά χιαον Νϋολ'ίίαν Έ (νού . Δημ. Νεολαία Χανίων το παραπονο στ χ χειλη πως σε Ι σκοτώνουν γιατ' είσα Κρητι- κός. Σέ όραμοιτιζόμεθα έ'νδοξε άο χηστράτιιγε ΙΙαπούλα, Σύ πού ώδήγησες τόν Έ^ληνικό στρατό ι άνάμεσα τα λαγκάδια καί τα β υνά τής 'Ιωνίας σέ θριάμ- βους καί δό;ες έι>νιχές, νά πέ-
φ ής άπό Έλληνικιές σφαΐρες
χωρίς «νιε των παιδιών σου
τό ψομίναεχη; εξασφαλίση·
Σέ βλέπομε μπροστά μας
σιρατηγέ Κοιμήση, δολοφονού
μενο γιατί τάχα ^έπρόδωσες την ',
Πατρίδα, Σύ πού ύπήρξβς τό
σέμνημά τη:, ,ΐύ πού την έλάμ-
πρυνες >·α'ι την έδόξασες.
Μεγάλαι μας νεκροί, ά^α
π·.υί)ή 8 μέ άΐτόλυνο τη συναι-
"θησιν ότι έχιΐελέσατε άκέραια
τό «αά,,κον σας, μέ την ίχανο
ποίησιν τούλά/,ισ-ον ό α οί ά
γϋνες σας δέν επή,αν 'χαιιένοι.
/Η νέα γενιά όδηγουμένη
άπ:ο τή λιίμψη τ >ΰ δικοΰ σας
φιοΐοσ'ε,φάνου όρ><ιζεται στήν &/ια μνήαη σας όιι θά πέσχι άγωηζομένη τό ώ_)αιότε.ρο των άγώνων. Ή Δημο>«ρατική Νεολαία
Κορφών καΐ'ίθέτει δι* έμοϋ τό
Δί(.ιΐνι> (ιΟεο στεφάνι άποτί
ν ούσα έλά/,ιστο φίβο τιμής καί
εύ^νωμοιύνη;.
ΥΠΟΧΡΕΟΤΙΚΗ
ΕΡΙΑΣΙΑ ΕΙΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΝ
ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ 5ΤΡΑΤ0ΠΕΔ0Υ
ΒΕΡΟΛΙΝΟΝ, 22 Σεπτεμ
βρίου 1935. — Άπ4 τής 1ης
Ό*ίωβρίου τίΗειαι είς έφαρμο
γ,,ν δ -.όμο; πε(.ί 6ποχρίωτικής
Την ημέραν αδτήν
δ
ημρ ή
180, 000 έθιλοντών τής δπηρε
σιας έρ,'ασί-χς θα έχουν τερματί
σει την παραμονήν των είς τα
ατραιόπεδα εργασίας, ίπανερχό
μΐ/οιείςτά Πιχ. 'γ.πΙ τί) εύκαι
ΣΟΒΑΡΟΝ ΑΕΡΟΙΙΟΡ. ΑΥΣΤΡΙΑ;
ΕΙ! ΣΙΜΙΤΗΝ ΜΙ! 1Ν«ΙΙ ΑΠΛΛ11ΙΙ;
9 - 35 (Τού -ΐνςαποκριτού
Μάλλον άναγράφει είς την ση-
ΑΘΙΙΝΑΙ 24
μας) Γ ό 'Λλληνικό
μερινήν τ>υ έ*Βοσιν σοβαρόν άεροποριχόν δυστύχη-
μα τού Άνθυποσμηναγού κιί συμπολίτου μας 'Λ
πλαδά.
*-».ι.τά τας άφ^ηγήσε'.ς τού «ΙΙέλλοντο )> ό Ανθ)
γός ' *πλαδάς άνιχωιήιας έ< τή; Ίβ ιοπορ'.κής 6άσ»ως ΑαρίΊΐης έκχε-λών άπ»σϊολή< δ.* έμπιατ»υτι χήνύπηρεσίαν εξηφανίσθη την πρωΐαν τοΰ Σαββάτου. Ιΐαρά τα; έπανδ λη «.μέναςδί. άνιζητήσβΛς «ής β ά σεως δέν κατωρθώθη ήάνΐύρτσέ-, τού. Ιΐιστϊύβτ'χι ό?ι τό άβίτλόίν τό παθών βλά')η θά κατέπεσεν είς τι έρημι<ιόν μέρος ή π·.θανωτέρα γ'ώμη εΐντι ότι θά κατέπεσίν είς την θ ί- λασσαν. ΤΟ ΖΗΤΗΜλ ΙΤΑΛαβΗϊϊΥΗΐΑΧΐΙ» ΔΙΑΦΟΡϋΗ ΕΙΣ Κ.Τ.Ε. ΑΘΠΝ Ι 24-9-35 -(Τοΰ άντ^ποκοιτοϋ μας— Νεώ τεοαι εΐΰήαε ς έκ Γενί,νη, άγγέ ίου οει Χάγω τής αρνήσεως τής Ίίαλίαις επί οών προΐάαεων της ;ιεν αμελοθς έαιτροηής ή κιτάοτααις έίη ιιονο/ή&η ηερισσίΐΐρον δυσχερής Ή πεντΐμελή,· επιτραπή χατόηιν άπφάσβοθΐ ηαρέπεμ ψβ τάς Ίιαλοαΐηι υ/ικά; διαφι^Ας είς %!> Συμβούλίω*
τής Κ. Τ. Ε,
ΠΑΡΑΙΤΗΣΙΣΚΜΤΟΥΚ&ΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΟΛΑΙ ΤΑΣ 8ΕΣΕ1Σ ΑΙ ΚΑΤΕΙΧΕ
ΑΘΗΝΑΙ 24 — 9—35 (ωΰ άνταποκριτοϋ μας).—Σή
μερον εγνώσθη δεί ό κα&ηγητής τοΰ Έθνικοϋ Πανεπι¬
στημίου κ. Π. Κανελλόπουλος παραιτηθή άπό την κα&η-
γησίαν τού συγχρόνως κιΐί άτό τάς άλλας θέσεις τάς ο¬
ποίας κατεΐχεν ώς πρόεδρος σφματείων κ.λ. τοιούτων.
Ή παραίτησις αυτή τοϋ σοφοΰ καί διακεκριμένου κα-
ρΐα Θά δργανωθοθν διαδ'τίλώαεις ' θηγητοϋ έπροξένησε ζωηράν αίσθησιν τόσον είς τούς πό
καί όμιλίαι 4κο ραδιοφώνου. Ό λιτικούς κύκλου·; όσον καί τούς φοΐΓηεάς ολοκλήρου τοϋ
«υτβγμτά Χίλ δ Ι Π
ινΒπισι;,ιμίϋυ.
Χ'.ρλ,
ιή, υπηρεσίας έρ,'αίίας, έδήλω
αβν ότι, έν αντιθέσει πρός τού;
Έβμαίαυ;, οί όποΐοι νομίζουν δτι
ή ίργασία είναι ίναγΛαΐον κακόν,
οί Γερμανοί ίρνάζονΐ ι, διότι
μόνον ή έρ,γαοίχ φέριι ΐήν χά
ράν, χαί £νυ αύΐΐΐς ή ζωή θά
ήτο άφόρητος.
ΚΟΙΗΑ ΗαΥΤΕΚΑ ΤΥΜΙαΪΑ
ΕΑΑΗΜΟ-ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΣΤΟΑΟΥ
ΑΘΗΝΑΙ 24-9-35.
(τοϋ άνταποκριτου μας). Ό
Έλληνικός ατόλος ό οποίος —----------
ευρίσκεται εί. τα Τούρκικα' ΑΘΗΝΑΙ &<&-& 38 (τού άνταποκρΐτοΰ ύδρα θά έκτελέσουν κοινά ι».*ς).-α»ρεβχίθη αρμοδίως η πληροφορία κ»» γυμνάσια εντός τή; δος μετά των Τουρ>·
πλοίων· λογίά κατεθερύβυαεν τού;
ΣΥΗΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΛΑΪΜΜ. ΙΙίηΐΡΩΤΙΙΑΙΙΔΑΙΙΗΝ
ΑΘΗΝΑΙ 24—9—35 (τοϋ άνταποκριτοϋ μας).—Συ-
νεχίζεται ή διαρροή καί ή διάστασις τοϋ λαϊκοϋ κόμμα-
τος υπό την ήγεσίαν τού Πρωτοπα ταδάκη υίόν τοϋ δολο·
φονηθέντος.
ΙΤΙΙθΠΑΪΐίΛΙΑΣ1 ■ ΕΛΑΙΟΥ ~