43865

Αριθμός τεύχους

181

Χρονική Περίοδος

ΕΤΟΣ Γ

Ημερομηνία Έκδοσης

29/7/1935

Αριθμός Σελίδων

4

Πρωτότυπο Αρχείο

Οδηγίες

Κλικάρετε πάνω στην αριστερή εικόνα για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες.

Κείμενο εφημερίδας

Δεν είναι διαθέσιμο το αρχείο pdf.

Κείμενο εφημερίδας
    Σύνολο σελίδων:
    ΚΡΗΤΙΚΑ ΝΕΑ
    ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΣΠΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤίΚΗ ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ
    ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ
    ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΔΕΥΤΕΡΑΣ
    29
    ΙΟΥΛΙΟΥ 1935
    ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ Γ'. ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 181
    ΗΟΡΓΑΝΟΣΙΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
    (ΑΤΑΤΙΣΙΙΙΚΗΙΛΠΟΣΥΙΘΕΣΕΟ!
    ΚϊΙϊΊ.ΚΙΛΙΙΚΤΗΤΗΣ ΝΙΚΟΣ Χ- ΚΑΤΕΧΑΚΗΣ
    | ΓΡΑΦΕΙΑ —ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΑ ΨΑΡΟΜΗΛΙΓΚΩΝ 19
    "Αρθρον τού τέως βουλευτού
    Κοζάνης Γ. ΒΑΡΒΟΥΤΗ
    Ή Δημοκρατία άπειλείται
    καΐ ύποσκάπτεται ουστημα·
    ματικά άπό τόν χυβερνώντα
    πολιτικόν κόσμον ηρός δια·
    πίστωσιν τής αναμφισβήτητον
    αύιής άληθείαςδέν είνε άνάγ-
    χη νά επικαλεσθώμεν πά
    λαιότε^α καΐ ηρόαφατα γεγο·
    ψότα γνωβτά άπό τόν τύπον
    οϋτε νά άναφερΦ&μεν είς τάς
    έαίαης γνωστάς κυβερνητικάς
    έιϊργείας καΐ παραλη*ψ;ις,
    ποίι μαρτυροϋν τούς μνχίονς
    τ*ν έχθρΛν τής Δημοκρατίας
    σκοπούς.
    Καΐ μόνον τό άδιέξοδον ηού
    εδημιούργησεν είς εαυτήν ε)
    Κυβέρνησις διά των άνομημά -
    των καΐ έγκΧημάτων της, κετί
    μόνη ή ύηοσννείδητος συναί¬
    σθησις *#ς ιδίας αύιής άδυ-
    ναμΐας, είναι βέβαιον, δτι άρ-
    γά ή γρήγορα θά «ήν οδηγή-
    •τονν ένστΐκτωδώς είς «ήν ά-
    ηόηειοαν έηαναφορ&ς τής Αν
    τασιείας είς την αίματηράν
    καί άπατηΐήν δυναατικήνπορ
    φύραν θά ζητήση καί πάλιν
    καταφύγιον ό αύτός κοσμος
    διά νά καλύψη άπέναντι των
    ίδίων αύΐού δπαδών την άνι·
    Ηανότητά τού.
    Παρά την βεβαιότητα αύ¬
    την δέν είνε μόνον ό κίνδυνος
    •ής μεταβολής τής, έξωτερι
    άαοτελοΰν ηαρά την αυμητω-
    ματιπήγ ήττον τής δης Μάρ¬
    τιον την ούοιαστιχήν π'.ειο-
    ψηφίαν.
    Ή βημερινή κυβέρνησις
    φθάσασα είς την αρχήν μέ
    «ήν καταάημαγώγησιν καΐ «ήν
    ύπόθαλψιν «ών κατωτέρων
    ΙνστΙκτων «ού πλήτΨονς, είνε
    δημιούρνημα τή; άνωέρω άν
    τιδοάοεως αποτελεί τό χαρα-
    κτηριατικόν χάτοπρον τοΰ ~ε
    §ιβάΧΧοντβς είς τό οποίον Αγ ε
    πτύχθη καί τό όπόϊο* ή Ιδία
    εδημιούργησεν.
    Αύ&υποβαλΧομένη άπό την
    Ιδίαν αδυναμίαν χινιίται μοί
    ραίως ή κυβέρνησις είς την
    ατμόσφαιραν τής όπισθοδρο
    μικότητοζ, τοΰ ίγκΧήματος
    τής άναρχίας καΐ τής όχλσγω
    γίας ηού αυτή ή Ιδία έξέθρε-
    ψεν' δχΧαγωγίϊ την Δημοκρα¬
    τίαν ύποουνεΐίηια ώς έξ αύ
    τής τής ύποατάαεώ: της χαί ά¬
    πό δργανικήν ανάγκην, είς
    τρόπον &«τε καί ή άγαθοιέρα
    πρόθεσις—άνύτταρκτος άλλως
    τε—ηού ή&ιλε τυχόν επιδεί¬
    ξη νά μην είνε δυνατόν νά
    την σταματήση είς τόν όλι·
    σθϋρόν κατήφορον.
    Τα παραδείγματα είνε ά·-
    ΗΙΟΕΣΙΝΗ ΜΕΓΙΛΕΙ11ΙΣ ΠΑΗ ΑΗΜΟ ΚΡΑΤΙΚ Η ΣΥΓΚΕΝΤΡΟΣΙΣ
    ΠΡΟΤΟΒΟΥΑΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ
    ΣΥΝΕΡΧΟΜΕΝΟΝ, ΕΠΑΓΓΕΑΜΑΤΙΚΟΝ, ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΟΙΙ, ΕΡΓΑΤΙΚΟΝ,
    ΙΙΠΐΐιιιιιεε«%ιι ■■■■ ——.——....._....._.._______..:_________ '
    Πρωιοβουλία τής Δημοχρα- Ι δρχων, δτι θά άγων,σθη ίιάτή.
    Ολοκληοωαιν της Δημοκρατίας
    μ«ς, άχόμα καί εάν τοϋ ζητη-
    θοϋ θυαίαν ι,Γ.χιΐΕθς.
    ΕΙ» τόν Πανδημο/ρ <τικόν χθβ σινόν συναγερμόν τοΰ λαοΰ, αυ¬ τού μέ τάς Ιβςί; πεποίθησις ύ- π«ρ ιής Δημοκρατίας υψώθη φω νή διαμαρτυρίας κατά τή; μελε τωμένης παλινορθώσεως μιάς σ-υά. όλιγαρχίας, υψώθη ή φωνή τοΰ στενα'ίόντος έργαζο- μένου κόσμον Λιά την χαΐαπά τησιν των Ελευθεριών τους, διά τόν άπάνθρωπον δεσμόν πού μέλλει νά τοΰ επιβάλη ή χλίχα αυτή των ί θρώ των πού ζητοϋ "μ """?"'*« *ϊ6ί ·ϊ-~·«· ' ύ^ονα, ωοχε ή άναγραφή τω» Ηήςμορφής τοϋ ποΧιτενματος νλ α-.λΛ-#.._ _λ. ...~1 . « » -ού πρέπει νά έπιονυχ) την προσοχήν μας· διότι οΐαδήπο- «ε άπόπειρα Ιπανιιφορ&ς τής δυναοτείας θά προσκρούση ώς είς άπάοθητον τ*Γχθ{ είς την αυτόματον εξέγερσιν τής ο'η- μοκρατικής ψνχής θά πνιγβ είί την ορμήν τής όργ^ί της. Ή νά ύηερβαίνυ τόν χώρον ενός άρθρον, 'χαΐ χαραχτηριοιιχά τής καταπτώσεως ε^ς την όηοί αν ώθεΐ τό κοινωνικόν σννσ Χον. Ό χίιύυνος δέν άπειλεϊ την ίντιποΧίτευσιν ώς όργα· νισμ^ν κομματινόν, Άπευθύ ..,..,, -*-,, ·"»"·""''·■"·· νεται κατ' αυτής %ής ύποσχά Η σύγχρονον μάλιστα θά ά- χ πετέλει «όνωσιν τού δημοκρα-1 -, ,,, παρακμής «ικοθ φρουήματος. ! ,ν,ήθε.ς ,/ς τό* βίον φυλω* "Οτι ηροκαΧεΐ την άνηαυ μαΗ6&ς Ιοτοριχής εξελίξεως, χίαν είνε ή ήθιχή άποσύνθε- » ως ή Ιδική μας, 61 Χαοί ηού αίς, τό πνεθμα «ής άναρχίας ' 0,ν ίχουν χάσΒΙ έξ ίΧ0Ηχή καΐ ή δχλαγωγία ηού άπλώ-1 ροι> την ζω«κό«ητά των δέ*
    νονν είς τόν κοινωνικόν όβγα : β,αηαυΟνται είς τα κηρύγμα-
    νιαμόν τής Ελλάδος τα κυβερ ' -
    νητικά κόμματα καί παραλύ-
    ονς έτσι αύτό τούτο τό βά
    τα νοσηράς γαλήνης' μέ την
    χαθοδήγησιν καί την αΰτοϋυ
    ι οίαν φωτιαμένων μειοψηφει
    θβον τής δργανωμένης Δημο | &ν ηου οονοϋντα% 'άη0 τον
    κρατίας έμποδίζουν αυ»ηντήν ηαχμον τής δηηιου^γικής ά-
    όργανώνονται καϊ
    άντιδροΰν χατά τής άπσοννθέ-
    σεσος, Τό έργον αοτό—Μργον
    εξέλιξιν καΐ ανάπτυξιν τής φυ ι νΜαυϊίσς
    λής. ΐι*»
    Είς ηεριόδονς καταπτώσεως
    ς ρ
    καί παρακμής —είνε δέ άναμ
    φιαβητήτως τοιαύτη ή σημε
    •ινή μεΐαπολεμική περίοδος
    γ
    όχι άνατρεπτικόν, ιΐλλά δημι
    ονργικόν— άνήκει είς τού;
    σνλλόγονς τ£ς δημοκρατικής
    δι' δλους τούς εύρωηαϊκούς , δμ^νης πού ύυγκενιρώνουν,
    λαούς καί διά «όν ίδικόν μας | Ηαϊ άφείλονν νά αυγ«εντρά
    —ευρύτατα οτρώματα μαζων νουν^ &νεξαρ*ήτως κομματι-
    χάνονν την δύναμιν «ής ήθι | Μης αηοχοώοεως ότι πολύτι-
    Μής άντοχής καΐ άντιδβούν . μον ίχει ^ γ8νεά μας βίς νβό
    κατά άπαράβατον κοινωνικόν .ητα άΐΗ^ Ηα ψυχικήν καΐ
    νόμον Ινάντια αέ κάθε έξν 1^ήϋ.ιΗήν ρώμην.
    γιαντικήν καΐ δργανω«ικην ι .Η άτομιΗη ΛΟλι«ική καΐ οί
    προσπάθειαν, μέ την αύτην Ι Ηθνομική ελευθερία άπετέλε-
    λύσσαν ποο παρουβΐάζουν οί ϋαν έχ ηίβιτοοη1Ιζ τάς έΛιδει-
    παθολογικοί μικροοργανισμοΐ ώ{είς το0 18ου αζων0ς ή ποω
    είς κάι9ε μή ριζικόν θεραπευ τη Ηα1 τοϋ χρου
    τικόν έγχείρημα. Ι
    Ήάντίθεσις κατά τού Έ- ίευτίοα Τό Ιδανικόν τή; αη
    λεκθ, Βενιζέλον δέν όφείλε- · μεβΙν1Ις έ<-οχ4ς αποτελεί ή «αι ουχί εΐς^ τάς άνυπάρκτους δργανωμένη καΐ πειθαρχημέ »η ελευθερία, ή «ής Δημοκρανίας. •πατάλας τής τετραετίας, οϋ'ε είς τάς μ·μονωμένας καί άνα- ποφεύκτσνς παρεκτροπάς δη· μοαίων τινών όργάνων τάς ο¬ ποίας, άλλως τε Ικόλααε πά ραδειγματικώς καί εύθέως δ Φλλθέ χη-. προΛΟΑεμικής πίριό'ίου ή ρχ οργάνωσις Μόνον είς τό πΧαίσιον τής δργανωμένης Δημοκρατίας θά άρχηγός τ&ν Φιλελευθέρας. ' κατοχυρωθβ ή προσωπική έ- Όφείλεται είς τό|όκ δ άρχη· , λενθερία μέ τό αντίστοιχον γός «ών #ιλελενθέρων έξε· συναίσθημα «ή; προσωπικάς προσώηηοε τό πνεϋμα τής βύΦννης, θά παγιω&§ καΐ θά κραχικής καΐ κοινωνικάς όργα ' δλοχληρωθβ ή οίκονομιχή Ι νώαεως έντός αυγχρονιαμί- Χευ&ερία τ&ν ασθενεστέρας νων πλαισίων. Όφείλεται κοινωνικών «άξεων. Ή άντί- είς «ό ότι επεχείρησε την θε- ι δράσις κατά τής όχΧαγωγΙας ραπευτικήν προσπάθειαν, ή καΐ τής σημερινής άποσυνθέ- δηοία είς έποχάςήθικής κρίσε- σβως άηοτεΐεΐ βιολογικήν Α ως όταν ίξαρτάται άπό «ήν ( νάνκην διά «ούς λαούς πού δέν θέλησις τού άσθειούς ηροχα· έχασαν «ελειωτικά την δύνα Χεϊ την αντίδρασιν ηού άναφέ μιν τής ψνχιχής άνιιστάαεωζ. τιχή; Νεολαίας Ηρακλείου καί δλων των λοιπών συνεργαζομέ- νων δημοχρατικρατιχών, Έπι- στ,ημονιχών, Έπαγγρλμοτικών κοί Έργατιχών Όργανώσεων εγένετο χθρς την πρωΐαν είς τό Θεατρον Πουλακάκη ή προαγ¬ γελθείσα πανδημοκρατική συγ¬ κέντρωσις. Ουδέποτε συ/κέιτρωσι, τοι¬ αύτης φύσεως είχεν τόση έπιβλη τικότητα καί τόσον μεγαλειώδη ι_ί εμφάνησιν δ /χον. Ύ,τελογ(σί)η ότι περί τάς δέχα χιλιάδες ίνθρωποι, πά· οης τάξεως διανοουμένΛ , έ.τι- στημόνων, έργ·τών, άγρο·ών| Ιπλήρωσαν ασφυκτικώς τό χει- μεοινόν καί θερινόν θέατρον. Άπό ολόκληρον τό Νομόν Ή ρα λ.είου άθρόως κατέφθανον άπό τής πρωΐ ς οί ίχπρόσωποι των διαφόρων χω(^ί^βν, των "Αρχανών τοΰ Αγ. Μύρωνος τοΰ Κςουσώνος τή Αύγενκής τιΰ Κανλί Καστελλίου τοΰ Αγ. Σύλλα τοΰ Αγ. Βασιλείου τοΰ Χ'ίυδετσίου, των Δ ιφνών χαΐ άπό ίλην την Πεδιάδα ?ν γένει. Ή μάζα αυτή τοΰ λαοΰ ο ό ποίος .προσήλθεν χθές μέ τόσον ίΐ'ικρινή χαί άφιίνταστον έ>θου
    πασμόν δΐΡΐράνωσεν τ>,ν πίστιν
    τού, καί ε?ωσε μέ σςτιγμένη την
    πυγμήν τον, τόν ίερώτερον των
    λ α έξυπηρετήσουν τα προσωπι
    χά των συμφέρον τα καί μόνον.
    Διότι έπ' ούδενί λόγφ—καί
    αύτό τό εδήλωσεν χθές—θά
    I-
    πιτρέψει νά καταπατηθοΰν οί έ-
    λεύθ·ροι θεσμ» Ι τή; Πατρίδος
    τού. Άλλά μέ αγώνας καί θυ¬
    σίας θά σΐρρεώσουν την Δημο¬
    κρατία μας.
    Καθ" δλον τό διάστημα τής
    ενάρξεως των λόγων των διαφό¬
    ρων δμιλιΐών ήχούοντο ένθου-
    σιώδεις ζηιωκραυγαί υπέρ τής
    Δημοκρατίας. 'Εντός τοΰ χειμε-
    ρινοΰ Θεάτρου, άπό την πλα-
    τεΐα καί τα άσφικτικώς πληρωμέ-
    να θεωρεΐα Ιως ύψηλά σΐτϊν Γα-
    λαρίοί ή μάζα αυτή τοΰ λαοΰ
    I-
    κινεΐτο έπάλλετο άπό Ινθουσια-
    Ο ΧΙΤΑΕΡ ΚΑΛ Η 0ΡΗΣΚΕΙΑ
    *Ο Γερμανός....
    υιός τού Θεού!
    «Σέ διακόσια χρόνια οί Γερ-
    (ΐανοί δέν θά προσεύχωντοι
    πλέον πρός τόν Ίησοΰν Χρι·
    στόν, άλλά πρλις τόν 'Αδόλφον
    Χϊτλερ»..
    Τα λόγια αύτά, τα δποΐα δ-
    μολογοϋμεν ότι αδυνατούμεν νά
    τα χαρακτηρίσωμεν όπο^ς πρέ-
    πει, Τ'Ί εξεφώνησε πρό τν ος δ
    ίιευθυντής ενός λυκείου τοΰ Β?
    ρολίνου καί τα εξεφώνησε καιά
    τό λεγόμενον., μάθημα των βρή
    σκευτιχών «ίς τό σχολείον τού!
    Κ(»ί ναί μέν είναι-, έξωφρενι·
    κή πλέον ή διατύπωσιςαύΐή των
    πεποιθήσεων τοΰ
    ίθνικοσοσιαλιστοΰ λυκειάρχου
    τοΰ Βερολίνου, τό περιεχόμενον
    της δμως, τα βασιχά τού δηλχδή
    έλατήρια, δέν είναι τι τό τόσον
    άσύνηθες είς την σημερινήν Γερ
    μανίαν, την «νεοειδωλολατρικήν»
    Γερμανίιιν τοΰ Αδόλφου Χ«Ί-
    λερ, τοϋ δόκτορος Χάου;ρ, τοΰ
    πασιγνώστου ηγέτου τής νεειδο-
    λωλαΐρικής κινήσεως είς την
    τοΰ έθνικοοοσίαλισμοΰ.
    Ή Ιναρ';ις τοΰ αγώνος τοΰ
    τρίτον Ράϊχ εναντίον τής ίκκλη
    οίας, έχη άρχίσει, δπως γνωρί¬
    ζομεν, άπό πολλοΰ καί γνωσταί
    είναι αί συιεχεΐς ρήσεις ποΰ
    δημιγοΰνται άπό έτών ήδη καί
    συνεχώς είς την Γερμανίαν με-
    ταξύ κρατικής έξονσίας καί έκ-
    κλησιαστιχών άρχών,ή δημοσιο-
    γραφιχή δμως επικράτησις, χα¬
    τά τούς τελβυταίους μήνας, Των
    πολιτικών προβλημάΐων μάς
    έκαμε νά λησμονησωμιν κά.ιως
    τα δλλα, τα ίχπολιΐιστιχά, τα
    πνευματικά προβλήματα ποΰ
    μάς παρουσιάζει τό τρίτον Ράϊχ
    χαί ΐσως καί νά ϋποτιμήσωμεν
    την αξίαν των, την σημασίαν
    των διά την εξέλιξιν κοί τής
    Γερμανίας καί τοΰ συγχρόνου
    λ
    πολιτισμόν.
    Είναι, εν
    τούτοις, αφάντα¬
    ξ
    ς, φ
    στον, είναι εξωφρενικόν, τό τί
    γίνεται σήμερον είς την έθνιχο
    σοσιαλιστικόν Γερμανίαν έί
    τοϋ θρησκευτικοΰ πβδίου,
    ύ
    τί
    βδίου, τί
    άν δχι ΐχϊ ύποστηοίξεί,
    τού κράΐοτς, ν.αί ποίας ^ιασ ά-
    π/.έον έλαβεν ή νεοειδω-
    ή
    οομεν ανωτέρω.
    Ή αντίδρασις μάλισζα αύ
    »ή—δξντάτη είί ϊντασιν—■"
    ής ψχή
    -ν «ί ίξυγίανσιβ Ιπέλ&η αντό-
    ματος, τόσον τό καλλίτερον.
    Αν απαιτήση ρι}ικά μέτρα ή
    θά ί
    *τ· πολν μεγαλειτέρα καΐ είς ' άναγκαιότης τούτων Θά είνε
    έκτασιν καΐ είς αριθμόν άν νπερ»έρα οΐασδήηοτε ότομι
    «ό ίσ«ορ,κόν κύρος καΐ ή προ κήί θελήσεως. Ηδημ.ονργία
    •ωπ,κό,ης το0 άβχηγοΰ τ&ν ! είνε /Ιιολογικόν τ""*"*"
    •ιλελενθέρων δέν σννεκρά.ει ζων.ανών οργανισμόν. Καΐ ό
    ^Ικβνώτατον μέρος τβς μάζης, ·ον καΐ άν είνε κοπ.ώδηί καΙ
    όδννηρά πηγάζει άτχό την άν
    κδρασιν τής ζωή; καί είνε
    προτιμωτέρα δπό «ήν άπατη
    Χην γαλήνην ηού έχτρέφει
    καί σκεπάζει έγκλήματα ώ;
    τ#ί 6ης Ίσυνίου, άπό την ά
    ποετννθετικήν μακαριότ?;τακα1
    τόν άρρωστον εύδαιμονισμόν
    ηού όδη,εϊ είς τή» οριστικήν
    κατάητωσιν καί «όν έξαφανι
    σμόν.
    Γ. Κ. ΒΑΡΒΟΥΤΗΣ
    ΒουΧευτής Κοζάνης
    β ή νεοειδω
    λολατρική, ή άνπχριανική κίνη¬
    σις, ή όποία έξασχεΐ μεγίστην
    επίδρασιν Ιδί<ϊ έΐιί τής ρωμαντι- κώς διατεθειμένης Γερμανιχής νεολαίας. Εις δηαοσίαν συνάθροισιν των «Όπαδών τής Γερμανικίίς θρησκείας,» διτως αύΐοτιτλοφο σμόν, Ιζητωκραύγαζεν μέ μ1 ά ζωντανή φωνή, υπέρ των ελευ¬ θεριών, υπέρ τής Δημοκρατίας, χαί μιά χαρά { έξωγρα- φίζετο σία πρόσωπα τού χό· ομού εκείνον, χαί ή ιδία πεποί¬ θησις εκυριάρχει μέσα τού. Έξω είς τό Θερινόν θίατρον είς «ό δποΐον ήναγκιίαθηιαν νά οιαμοιρασθοΰν αί χιλιάδες αΰΐαι των συγκεντρωθέντων 4· ηήρχενή αύτήάναλο/ία τοναύθορ μήτου ένθουσιασμοΰ. Οί γύ^ω δρόμοι καί αίπλαταΐαι εΐχαν γβμί σει άπό πλήθος κόσμον. Κάθε χυκλοφορία έκεΐ εΐχε σταματή¬ ση, να είς τού; ί)5η συγ-;εντρω- μένους δλοέν έπροστίθοντο καί Λλλοι οΐτινες παρακολονθοΰσ.ιν άπό των δύο έγκατεστημένων μβγαφώνων τούς λόγους των διαφόρων όμιλητών. Κατά τάς 10 7)2 παοουσιίζον ται επί τής σχηνής οί έχπρόσω- ποι δλων των Σωματείων, επί τίΐ έμφανίσβι των οποίων ο χό· σμος δλόχληρος έξέσπασιν βΐςού- ρανομήχβις ζητωκραυγάς καί χειροκροτή'μ «τα. Πρώτος λαμβάνβι τόν λόγον δ κ. Εύαγ. Χριστοφοράκης ίκ- ηρόσωπος τής «Δημοχοαΐιχίίς Νεολαίας» δστις άπό μιχροφώ' νού, δμίλησβν τα εξής: μη ξής: '»Μέ ενθουσιασμόν χαί συγκί¬ ίζ η συγκέντρωσιν ιοΰ δημοκρατικόν κόσμου έκ μέρος τής Δημοχρα τιχή; Νεολαίσς. Είναι άηοφα- σισκχή χαί κρίσιμος ή στιγμή πού διερχόμεθα σήμερον ώς πη· λιτιχό παί κ ινωνικό σύνολο. ΟΙ δυνάμεις τοϋ κακοΰ οί δυνά¬ μεις τοΰ σκότους καί τής άννι- ιδρ σϊως συνώμοσαν χαί άπει- λοΰν αύιί| την δπαρξί μας ώς πολιπσμένου συνόλου. "Ολοι οί βρυκχόλαχβς τοΰ σκοτιινοΰ πα- ρελθόντος δλα τα νεκρά καί χρι ωκοπημένα εΐδωλα άπειλοΰν νά βγοΰν στήν ίπιφάλεια .έν δνόμ» τι δή&εν τής γαλήνης μας. «ΚΑΤΩ ΟΙ ΒΡΥΚΟΑΑΚΒΙ» Κρίσις ή Θ-ιχή, κρίσις χοινωνι κή, πολιτική καί οΐκονομιχή μάς εχει δδηγήτει είς άδιέξοδον. ΖΗΤΩ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ "Άνθρωποι μιχροί, ίρπετά τα- πειτά μέ σκοπούς ταπιινούς χαί μέσα άχόμη ταπεινώτίρα ζητοϋν πρός Ικανοποίησιν άτομιχών φι λοδοξιβν καί συμφερόντων νά ά νακόψουν τόν δρόμον τής προ- όδου χαί τοΰ πολιτισμοϋ είς τόν τόπον μας, καί)νά μάς Ιπιβάλουν τόν ζυγόν χρεωκοπημένων καΐ ώ θ χς θεσμών, καί τό χειροτέραν δλων είναι πώς την μέχρι σήμερον σιωπήν μας 1- χουν τό θράσος νά ί ώ ερμηνεύου^ νησιν χαιρετίζω την σημρρινή | οάν λαά{ πού σέβεΐΟί τήγ άν. , .... „ . ϊ θρωπίνη άξιοπρέπειιίν τοι τβ σιαλισμον, 8νω δ καθηγητής | θβωρωμβν ω; ΰβ ιν.βεωρονμεν Χανς Σουλτς, δημοσιολόγος «υ-; ΰβ(?ιν να νομίζουν 4χι δέν ?χω τθί, γραφει είς τό « Εγχ«θί- | μ6 ί5ανιχά. Γιατί μόνον οί λαοί διον δια τους δημοσίου; υπαλ' - -■ - ς ημυ; ΰπαλ λήλους τοΰ έθνικοσοσιαλιστιχοΰ χράιους» πού εςέδωκε τελευ¬ ταίως: «Έφ' δσον Είμεθα Γερ- μανοί οφείλομεν νά ζητώμεν χωςίς νά κουραζώμεθα την άνα- ιΐεώ^ησιν τής δισχιλιετοϋς αυτής ίστορίος, συνεπεία τής οποίας συνεθλίβησαν τα ίύ/ενέστερι» Ινστικτα τής Γερμανιχής μας ψή Τα λόγια αύτά των ώς άνω Γερμανών δέν είναι τάχα έξαι- ρέσεις, είναι έλάχιστα δείγματα τοΰ σκληροϋ καί επίμονον αγώ¬ νος, ποΰ διεξάγεται σήμερον είς την Γερμανίαν εναντίον τοϋ χριστιανισμόν καί ποΰ είναι ά- δηλον "{ποΰ θά καταλήξη. Καί βχει γίνει λαΤχώτατος δ αγών ροΰνται οί Γερμανοί νεοειδω-1 αύτός' λα'ι'κά τραγούδια τόν λολάτραι, 6 έκ των ήνητόρων έξυμνοΰν, τραγούδια άδόμενα τής κινήσεως γυμνασιακός κα- θηγητής Κάρολος Ρεμυ θη: «Ό χριστιανιχός σταύρος δέν κατώρθωσε νά Ιηΐφέρΐ] τό τέλος των εμφυλ''ων πολέμων. Ό εΐοωλολαΐρικός δμως ·'γ<ι- λοιτός σταύρος τό κατώρθωσε, διότι έ'χει ριζώση β ιθειά εί; την συνείδησιν τώ/ άνΒρώπων, έφ ό χρισιιανικός σταύρος δέν είναι παρά Ινα ξεοριζωμέόο κλα ρί επάνω ίίς τόν Γολγοθδν. Τό ό «προπατορικόν ί δέν ρ μρημ είναι άτλονς θ-)ΰλος διά τού; χριστιανούς είναι «Ίερά Γρά¬ φη». Δι" ημάς δμως τούς νεοει- δωλολάτρας δέν είναι παρά μία.. βρωμοδουλε.άΙ Καί συνεχίζων την έηιθεσίν τού ϊναντίον τοΰ δι^άγματο; τοΰ Χοιστοΰ, δ κ Κάρολος Ρβ- μυ διετύπωσε καί τα εξής; «Ό Χριστός λέγει: €Μή με- ςιμνάς, χτ/.» Αν:ό είναι αντί¬ θετον πρός το Γερμανικόν πνενμι. Διότι ή βάσις τής ζωής τοΰ σωστοΰ Γερμανοϋ είναι ή μέριμνα. ιΗ Γερμαί; μητέςα μεριμνφ διά τό παιδί της καί δ Φύρες, μεςιμνά διά τόν λαόν τού. Καί έΊσι δέν εχει καμμίαν σημασίαν δι" ημάς τούς μερι- μνώντας δ άμέριμνος Ίηοονς»! Άνάλογα διΜσκει ό πολύς καί τρανός καθηγητής κυί πρύ· τανις ιοΰ Πανεπιστημίου τής Χτιδελβέργης, δόκτωρ Κο(κ, 6 άνιγνωρισμένος φιλόσοφος καί παιδαγωγός τοΰ ίθνικοσο- καθημερινώς είς τούς δρόμους, ύδ ό Νά ύ μόον οί λαοί πού δέν Ιχουν Ιδανικά πιστεύουν στά ιΐδωλα. Καί εμείς δέν εΐμα στε άπό αυτήν την πάστα των λαών. ί(Χειροκροτήματα). Διαπνεόμενοι άπό τα ίδανιχά τής έλευθβρίας χαί των δικαίω- μαΐων τοΰ άνθρώπου καί τοΰ πολίτθυ πιστεύομεν είς την Δη¬ μοκρατίαν. Αύτο είναι τό μενά- λο μας ίδανιχόν. Ή Δημοχρατία τό πολίτιυμα τό ότοΐον αποτελεί τό χαλύίίρον σύστημα διακυβερνήσεως των λαών. Τό πολίτευμα πού είναι σύμφωνον μέ την πρ ιγματιχό- τητα την εξέλιξιν χαί την πρό- οδο. Ή Δημοκρατία πού έξα- σφαλίζει όλας τάς ελευθερίας τοΰ λαοΰ την δικαιοσύνην χαί καί την Ισότητα. (Χειροκροτήμα- τα) (Ζήτω ή Δημοκρατία). Καί διά την διατήρησιν χαί δλλή Δ τραγούδια όπως: «Νά φύγη δ | '?" 010><λΛηρωΛσιν· ™ Δημοχ,α- πάπας καί δ ραββΐνος, εϊμαστε -ίαί Εΐμεθα δΛθφ«σισμένοι νά * Ι τάς ίΐολιτικάς παρατάξει ς, ιο το· νίζωμεν, Ιμεϊς οί νέοι, τ γενεά ης γ/ίρεμισθοίνε δ θεός μας βίναι δ "Ηλιος. Όξω οί Εβραϊοι, ό;ω δ πάπας ά ιό την Γερμα¬ νικήν πατρίδα»! Κ ιί είς την Γερμανικήν «Βί¬ βλον» τού άλλας !χ των ήγετών τής κινήσεως, δ κ. Ζβάνερ διδάσχρι ενα καινούργιο «Πιστεύω, ποΰ άρχίζει ώ= Ιξής: «Πιστεύω είς τόν άνθρ τόν παντοδύναμον κύριον των πραγμάΐων χαί δλων των δυνάμεων επί γή;. Πιστεύω είς τόν Γερμανόν, τόν Ιγα.τητόν νΐόν τοΰ Θεοΰ, τόν κύριον τοΰ έαυτοϋ τού, συλληφθέντα υπό την σχέπην τοΰ βορείου ούρα- νοΰ καί γεννηθένια μβταξύ των "Αληεων καί τής θαλάσσης χαί άνιστάμενον πάντοτε άπό την άπβλπισίαν χαί άπό την φτώ- χειαν καί ανερχόμενον εί; τούς οΰρανοΦς τοΰ "Εκκεχαρτ, τοΰ ΓκαΐτΕ καί τοΰ Μπάχ», Στήλας ολοκλήρους θά ήμπο* ρούσαμεν νΐ χαταλάβωμίν πα· ραθέτοντες παρόμοια έξωφρενι- χά άνοσιουργήματα λργόμενα, διδασκόμενα, διαλαλυύμενα, δια κηρυσσόμενη αήμερον είς τόν τρίτον Ρ»1χ. Ά'.λά τα ολίγα δ ά ς , ή γνεά πού τής άνήχβι τό μέλλον καί θέλει νά ζήσχι θά αποτελέσωμεν την πρωτοπυρίαν είς τόν ωραί¬ ον αυτόν άγώνα. Με ιήν πίστιν μας αυτή καί τόν νφαισΐειώδη Ινθουσιασμόν τή; νεότητος κατερχόμβ'Τα είς τόν άγώνα κιί θά κρατήσωμβν ψι)λά την σημαίαν των λαϊχών δημοκριτιχών Ιλϊυθεριών. Θά περιφρουρήσωμβν καί Οά όλο- κληρώσοομιν την Δημοκρατίαν καί δέν θά διστάσωμεν νά θνσι- άσωμβν χαί αυτήν την ζωήν μας άγωνιζόμι-νοι εναντίον ίκείνων πού έπιζηΐοΰν νά την δνατρέ- ψουν. Διά την δργάνωσιν τοΰ ά- γώνο; αύιοΰ άνίλάβομβν την πρατοβουλίαν τή. συγκλήσεσς τής σημερινής συγκεντρώσεως πρός τόν σκοπόν τής συνενώσβ- ως υπεράνω κομμάτων δλοχλή ρου τοΰ δημοκρατικόν κόσμο* άπό τόν μεγαλειώδη Ογκον, χά έβλ Λ μγη γ την έηιβλητικότητα ττϊ; άιτο8εικνΰ?ται δτι δ σχοπός μι Ιπέτυχβ καΐ πρέπει νά εΐμεν. ίκανοηοιημένοι. /Αποχωοών τθι βήματος]ζητώ νάάναφωνή*σα>μεν
    ζή ιω ή Δημοκρατία Ι Ζήτω ή
    Δέ Λέ Έθ
    αΰτά δείγματα άρχοΰν. "Αρκοΰν ! Δημοχρατικές Λαϊκές Έλευθε-
    διά νά μάς κάμουν νά διερωτη- | ρίες. Ζήταο ή Δημοχρατική Ν·-
    βώμεν: Παρεφρόνησε τάχα ά- ολαία.
    νιάτως δλόκλϊ;ρος ή Γβρμανία; (Ή συνέχεια είς «ήν 4ην σελί δ«
    Λ» ί?
    Δευτέρα 19 ΊουνΙου 1935
    «ΚΡΠΤΙΚΑ ΝΕ Α»
    Σελίς 2α
    ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ
    ΑΦΙΞΕΙΣ:— Αφίκετο χθές
    εξ Αθηνών ό κ. Πάνος Κοκκέ¬
    βης μετάτής θυγατρός τού δί¬
    δος Όλυμπιάδος.
    —Έπανήλθον χθές έΈ Αθη¬
    νών οί κ. κ. Στυλ. Άλυΐζος καί
    Γεώργιος Περτσβλάκης.
    — "Ωσαύτως αφίκετο προχ-
    θές || Αθηνών ό Γεώργιος Τζα
    νάκης δερματέμπορος. |
    ΒλΠΤΙΣΕΙΧ.—Χθές εϊς τό
    Πρβάστειον ΠΛρος ή κ. Μαοί-
    να Ντίολα άνεδέξατο τής Κο·
    λυμβήθρας τό χαριτωμένο θυ¬
    γάτριον τού κ. Έμμ. Δρρμιτζά-
    κη ονομάσασα αύτό ΔΗΜΟ-
    ΚΡΑΤΙΑ χαί ΒΕΝΙΖΕΛΙΑ.
    Είς τε τούς γονεΐς καί ανά¬
    δοχον εύ/όμεθα ν« τούς ζή χ|.
    —Χθές δ καλός ημών φίλος
    κ. Κωνσταντίνος Βλάχος Τυπο-
    γράφος άνεδέξατο έκ τής κολυμ-
    βήίίρας τό χαριτωμένο κοριτσά-
    κη τού κ. Έμμ. Μάρκου ονο¬
    μάσας αΐτό Επαγγελίαν. Είς τε
    τόν ανάδοχον καί τούς γονεΐς
    ευχόμεθα νά τούς ζήοΐΐ
    Γ.Β.
    ΕΥΧΑΝΙΣΤΗΡΙΟΝ.—Πρός
    αύτθύς ποΰ είχ αν την ώραία έ'μ-
    πνευσι καί πρωτοβουλία τής ί-
    δςιύσεως Δημοκρατικής νεολαίας
    σιήν πόλι μας, έκφράζω τα έγ-
    κάοδια συγχαρητήριά μου για
    την εύγενική καί καθ" όα άν-
    δρική προσπαθεία πού έπβχβίρη
    σαν, καί ευχομαι όπως, αυτή,
    προωθουμένη καί έκ τού Δημο-
    κρατικοϋ αίσθήματος απάντων
    των Κρητών, άνέκαθεν έκδηλου
    μένοι είς τοιαύτας περίπτωσις,
    εύοδωθή καί στεφθή υπό πλή¬
    ρους επιτυχίας Ιν τχϊ Ικπληρώ-
    σει τού άναληφθέντος προγράμ·
    ματος, επιτυχίας τοιαύτης ώστε
    νά εδραιώθη ή Δημοκρατία, τό
    κατ' εξοχήν Ελληνικόν πολίτευ-
    μα, καί άνέλθχι είς τό επίπεδον
    είς τό οποίον ευρίσκετο αΰη
    κατά τόν χρυσουν αίώνα τού
    Περικλέους.
    Ηράκλειον 28-7—35.
    Μετά τιμής
    Κ.Γ.Συλιβός
    ΛΕΙΛΙΝΛΙ ΣΚΨΕΙΣ
    Η ΤΙΜΗ
    ΘΕΑΜΑΤΑ
    -ΠΟΥΛΑΚΑΚΗ
    Σήμερον δύο άπό τούςξμεγα-
    λυτέοους σοσιεταί τής Κωμεντί
    Φρανσαίζ.Οί Πιέρ Μπερντέν καί
    Τάνια Ντόλλ είς την έξωφρενι-
    κήν γαλλικήν κωμωδίαν «Ο ΒΑ
    ΣΙΛΕΥΣ ΚΑΙ Ο ΣΩΣΙΑΣ-
    ΤΟΥ».
    ΣΗΜ. Κάθε Πέμπτη Σάββα-
    το καί Κυριακή είς τος 7 1)2
    άπογευματινή.
    -ΑΛΚΑΖΑΡ
    Σήμερον τό γεμάτο αγών α
    καί περιπέτεια δργον
    ΙΧΝΗ ΣΤΟΥ3 ΠΑΓΟΥΣ
    -ΒΟΣΠΟΡΟΣ
    Σήμερον τό περιπετειώδες
    άοιστούογημα «ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΓ
    ΧΟΝΗΝ>. μέ τό διάσημο Κάου
    Μπόί Μπούκ Τζόνες.
    ΣΗΜ. Έκαστην Πέμπτη Σάβ
    βατο καί Κυριακή είς τάς 7 1)2
    μ.μ. άπογευματινή.
    «ΕΝΩΣΙΣ»
    ΚΑΣΜΗΡΙΑ
    Ό κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΕΜΜ.
    ΚΑΨΕΤΑΚΗΣ, πτυχιοϋχοςθί-
    κονομικών Επιστήμων—Νομι-
    χής, υποστάς λίαν επιτυχώς την
    παο' Άρίίψ Πά^ω δοκιμασίαν,
    Ιλοββ την άδειαν τού Δικηγο-
    ρεΐν.
    «ΕΝΩΣΙΣ»
    ΓΡΑΜΜΟΦΩΝΑ
    ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ.- Σταφι-
    δαποθήκη μεθ' δλων των χρ«ι»
    ωδών. Πληροφορίαι παρά τώ
    Δ. Φαλκωνάκη.
    Κάπως Ιχουν περιπλέξβι, μθϋ
    φαίνεται τα πράγματα μέ μιά
    ύπόθεσι μιάς άρκετά ωραίας
    κυρίας.
    Άλλά Ισχυοίζεται αυτή κι'
    άλλοι ό νέος. Τό δίκαιο στήν
    αρχήν εφάνη νά βρίσκεται μέ
    τό μέρος τού κυρίου άλλά σ' αύ
    τό έπέδρασαν δύο λόγοι άπό
    Ικείνους πού πάντοτε βαρύνουν
    Ιπί τής δημιουργίας έντυπώσεως
    τού κοινοϋ.
    Ό πρώτος είνε ότι έκεΐνος
    είνε τό ϋνμα καί δεύΐερος ότι
    αυτή ή κυρία δέν είνε ή πθώτη
    φορά πού έμφανίζεται μέ μιά
    άνάλογη ύπόθεσι.
    Άλλά το δίκαιο δέν είνε πάν
    τοτε μέ τό μέρος των μαχαιρο
    μένων καί σκοτωμένων, καί
    μιά γυναΐκα ημπορεί νά έχη
    την άτυχίαν νά βρεθή καί γιά
    δευτέρα φορά σέ μιά σχανδα
    λώδη φασαρία χωρίς αύτό νά
    σημαίνρι δτι είνε ΰποπτη.
    Ή έλλειψις πείρας, μιά άμυα
    λιά, ά/ιλώς μιά κακή τακτική
    στίς ύποθέσεις αύτές πού προ
    καλοϋνται γύρω άπό τίς νόστη
    μες γυναϊκες είνε άρκετά γιά
    νά δημιουργήση μιά έπίφασι
    σκανδβλου πού νά πέφτ/7 δλό
    κληρη απάνω στή κυρία
    Ασφαλώς ή κυρία Μαρίκα
    δέν τα κατάφερε πολύ έξυπνα.
    "Αλλες πού δέν είνε καθόλου
    έν τάξει, κάνουν την πάπια.
    Φροντίζουν μήτε νά άκούων
    ται καθόλου. Κι' άν βγή κδτι
    στήν Ιίΐιφάνεια προσπαθοϋν νά
    τό άφήσουν ν° ατονίση μέ φαι
    νομενικήν αδιαφορίαν.
    Άς δοΰμεν λοιπόν τί είνε πι-
    ι θανώΐβρον νά υπάρχη κάΐω ά¬
    πό τή πλεγμένη αυτή ίστορία.
    Ό ίσχυρισμός τού κυρίου ήτο
    | ότι έκείνη τού έρρίκτηκβ δτ( τόν
    , Ιχαράκωσε μέ τό ξυράφι της,
    γιατί ηρνείτο νά την ακολουθή¬
    ση α' έ"να Ιρωτικό ραντεβοΰ άπό
    ίκεΐνα πυύ είνε άπό τα διασχεδα
    στικαίτερα, άπό τα εύχάριστα
    πράγματ».
    Αύτός ό ρόλος τοϋ φρονίμου
    "Ιωσήφ τοϋ Πετεφρή δέν φαίνε
    ται νά τοϋ στέκη καθόλου.
    Κατέθεσαν γι' αυτόν ότι καί
    ήτο ενα είδος Δόν—Ζουάν. ΕΙ
    ναι βεβαία στόν ρόλον τοΰ Δόν
    — Ζουάν, νά τόν άγαπο>"ν καί
    νά τόν τριγυρίσουν δπ,ου βρίσχε
    ται καί οπου πηγαίνει.
    ΆλΑα μιά γυναΐκα πατρεμ-
    μένη καί μέ παιδία, κι' όταν τής
    τύ/η ν° αγαπήση ενα τέτοιο,
    μπορεΐ νά κάμη πολλά άλλα
    πράγματα έκτός άπό τό νά προ¬
    καλέση σκάνδαλον. Μόνον μιά
    γυναΐκα πού έχει έγκαταλειφθή
    μπορεΐ νά κτυπήσυ ένα άνδρα
    απάνω στήν άπελπισίαν της.
    Ή δία εχει συκοφαντηθή καί
    αύτό τής εστοίχισε την κοινωνι
    κήν της θέσιν όπως φαίνεται,
    συνέβη μέ τή κυρίαν Μαρίαν.
    Ό Δόν—Ζουά τής πόλεώς
    μας τής προκάλεσε αύτό τό
    κακό.
    Άν δέν την έσυκοφάντησεν,
    άφησε νά πιστευθή ότι κάπ
    συνέβαινεν.
    Ή Μαρίκα τοΰ ζήτησε μιά
    διάψευσιν, πράμμα πού σημαίνει
    8τι είχαν κυκλοφορήση λόγια
    τ) φήμες στή γειΐονιά πού άπό·
    δίδοντο α' αύτό καί έκεΐνος τής
    απήντησε νά τόν ξεφορτωθή.
    Μποροΰσε νά τής μιλήση Ιτσι
    γιατί έν τφ μεταξύ 6 άνδρας
    της την εΐχε αφήση, κι* ή γυ¬
    ναΐκα ήταν άνυπεράσπιστη.
    Καί δταν λέμε «μποροϋσβ» Ινο-
    οοϋμεν δτι θά έτίστευβ δτι εκιν¬
    δύνευε,
    Σύζυγος δέν ύπήρχρ πιά στό
    πλευρό της γιά νά τόν λογαριά¬
    ζη Άλλά είνε ανάγκην νά τό
    πούμεν ότι ενας άνδρας δέν
    βρίσκεται ίντάξει μέ τάς στοι-
    χειώδεις άνθρώπινες ύποχρεώ-
    σεις, δταν δέν σέβϊται τίς γυ¬
    ναϊκες.
    Ό Δόν-Ζουάν ό ψευτολιμο-
    κόντορος αύτός την ίβλεπε νά
    χάνβται, 'κι' αύτό άν δεν τόν
    διασχεδαζε δέν τοΰ εφαίνετο
    δμως πώ, άξιζε καί τό κόπο νά
    τή σώση, άφοϋ στό συζυγικό
    της ναυάγιον αύτός μόνος συ¬
    νέτεινε κι' 'ίοως δ ϊδιος νά τό
    προυκάλεσε.
    Μιά διάψευσις τοϋ, Δόν-Ζουάν
    ι άξιζε; καί σ' αότό τί θά
    Ιστοίχιζ'·; Σχεδόν τίποια.
    Ι. ΡΙΑΝΟΣ
    ΠΩΛΙίΙΤΑΙ είς τιμήν εύκαι-
    ρίας, κατοικία καινουργής κειμέ-
    νη παρά την Λκοφόρον Κνω¬
    σού, καί αποτελούμενη Ικ 4 δω-
    ματίων, κονζίνας, άποχωρητηρί-
    ου, αύλής καί ΰπογείου άποθή—
    κης.
    Πληροφορίαι είς τα Γραφεϊα
    μας.
    ΚΑΣΤΡΙΝΑ
    Γιγαντΐσμοί
    Οί γίγαντες, οί άνθρωποι α&
    τοί τοθ σκότους, τοθ μίαους τής
    κακίας, καί τής μοχθηρίας ϊδάλ
    θη^αν νά μην άφήσουν τίποτε
    ΰγιές, τίϊΐοτε οτήν θέσιν τού.
    Γι' αύτό συνεχώς παύΐυν καί διο
    ρίζουν δικούς των άνθρώπους
    στα κοινωτικά άξιώματα, καί
    συγκεκριμένως σ' Άρχά^ες κ»ί
    Κρουσώνα. Οί άνθρωποι αύτοι
    δέν άντιπροσωπεύίυν ο&τ,ε τού;
    εαυτούς των.
    *♦*
    Λ ίκαια αίτήμ-ατα.
    τα νέα, πού κι" αύΐά μέ την
    σεηάν των θά ίίαφανισθοΰν.
    ***
    Βόσπορος.
    ΟΊ «ρνάτες ~<ίλιν σήμερον {χούν συγκέντρωσιν σιό ϋέατρον τοϋ Πουλακάκη, γιατί τα δίκαια αΐτήματά των δεν εγινα δεχτά. Μιά τάξις πτωχων βιοπαλαι- στών άγωνΐζανται γιά τό ψωμΐ της, γιά νά ζήση τίς φτωχίς οϊ· κογένειές τηζ, καί τα αΐτήματα είνε λογιχά χαϊ δίκαια, Άλλά οί μεγαλοχαρχαρΐαι καΐ οί μεγαλοαχήμονες πον ξοϋν ζωη καί βίον Κροϊαου και Λον- κούλλων δεν τα άναγνωριζουν. *** Τα φοούτα Ή άγορα μας καθ' ημέραν καί νέες έμφανίσεις φρούΐων έχει, μετά τα σταφύλια καί τα άχλάδκΐ έκαμαν την παρουσίαν των τα σύκα, τα μ^λλομένα σύ κα τοϋ Άϊ—Λια. 'Έτσι σιγά— σιγά έξαφανίζονται τα παληά φρυϋτα γιά νά παρουσιασθοΰν ΠροβάλΙει άπόψε] ενα εξαιρε¬ τικόν νηεροοραΐον καί περιπβ- Τΐΐώδες ϊργον ηου ϋα άφήου έποχη ατά Κααιθινά μας χρονι- κά «υπό ζήν &γχόνην» Ό πίνη- ματογραφΐΗος κοΧοααος έκτιλίσ* αεται %άπό έηειαόδιο οί Ιηειαά- διο με ηλοκή ηου κράτει αμε- τάηιωχο τό ενδιαφέρον τοϋ τοΰ. *** Πουλακάκη. Σήμερον μέ γενικόν σύν&ημα δλοι οίον Πουλακάκη πον ηαί- ζει μιά Ιξωφρενιχη χωμωίία *δ Βασιλεύς και ό Σωπίας τού» της εφεχεινης παραγωγής ή δ· ποία νά μ&ς παρουσιάση ίκπλή ξίΐς, με ίνα άκράτηχο γέλοιο. *** Γιά νά λείψουν. Σνχνά γίνονται μικρθΒπεισό- δια ατϊς πόρτες των διοδίων σχετικώς μεχά τα εΐοερχόμενα καί φορολογούμενα πράγματα, Έξ άφορμής λοιπόν αϋιων νο ■ μίζομεν δτι οί ενοικιασταί των φ6§ων πώς &ά ϊπρζπε νά ίχονν άναρτήσει πίνακας είς τους δ- ηοίονς νάφαίνωνται οί φόροιιών εισαγομένων γιά νά λείψουν αί παραξηγήαεις καί τα παράπο- να των παραγωγών μας. ΟΕΡΙΝΟ2 ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΣΗΜΕΡΟΝ ΠΙΕΡ ΜΠΕΡΤΕΗ ΤΑΗ1Α ΗΤΟΑ Δύο άπό τούκ μεγαλυτέρους συνεταίρους τής Κωμεντί Φρανσαίζ Είς την έξωφρενικήν Γαλλικήν Κωμφδίαν Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ «ι Ο ΣΟΣΙΑΣ ΤΟΥ Ταινία πσραγωγής 1935 Προσεχώς: Η ΦΆΗ ΤΗΣ Α. Ε. ΚΑΤΕ ΦΟΝ ΝΑΓΚΥ ΣΤΟΥ Τ Ρ Ε Ξ Α Τ Ε Ρ Ε Α Τ Ε ΠΑ ΓΛΥΚΑ ΚΑΙ ΠΑΓΩΤΑ Περιποίησις καί καθαριότης δμεμπτος ΕΙΣ ΤΟ :::::: ΟΙΟΛΙΟΔΕΤΕΙΟΝ :::::: ΣΠΥΡΟΥ ΜΕΤΟΧΙΑΝΑΚΗ Κάτω Πεπλεντζίδικα έκτελοΰνται πάσης φύσεως καλλιτεχνικαί βιβλιοδετικαί εργα¬ σίαι, έπίσης συσκευάζονται καλλιτεχνικό- ταται σφραγίδαι άπό κάου τσούκ. Ιιμαί ΛογικνΙ ΤΡΕΞΑΤΕ ΟΔΟΙ ΙΤΗΗ "ΛΝΕΣΗ.. το ΡΩΜΑΙΟΣ & ΙΟΥΛΙΕΤΤΑ Τδ πηχτό, βρώμΐκο νερό άρχι- σε νά ύψώνεται σιγα σ.γά.^ Τα κομματιασμένα φείδΐα μέ τούς 0· στατους σπασμβύς τούς ανατάρ*- ξαν τό λιγοσΐό νερό καί πετοθ- σαν είς τα πρόσωπα τού; οταγό- νες πηχτής λάσπης. Ό καπνός τοϋ Θειαφιοθ εΓχε γίνει, πάνω άπό τα κεφάλια τους, ένα κίτρινο 6α ρύ σίννεφο. Ή θέση τους ή?αν άπελιστική.. Τό πηχτό, 6ρώμ.ιν.ο, νερό ίΐχβ άνεβή ττια ώ; τα μέοα τοθ τραπί- ζιοθ δταν ό Ρωμαΐος πρώτος ξε· τίναξε τή νάρκη πού άρχισε νά τούς καταλαμβϊνη. Μπ·μπό>ιο, άδερφέμου, εΐπε.
    Τί Πίριμένουμε μέ σΐΛυρωμέ
    να τ4 ,.έρι»!
    —Τή βοηθεία έκείνου, πού 6ρΙ
    σκιται παντοϋ, καί πού δέ θα ε¬
    πιτρέψη ποτέ νά γίνη :Ιτοια αδι-
    κία οί βίρος δαό άν'ρώπων πού
    δλίκληρη ή ζωή τού; ήτανλευκή.
    —Πρέπει νά ξυπνήσουμί τό Με
    ρκούτΐο καί νά προσπασήσουμΐ
    ν* άνεβοθμε τίς σκάλες.
    —Κι' άν στδ κεφαλόσκαλο 6ρι
    θοθμε μκροσπΐ σέ καμμιά καινού
    ργτ« φρίκη;
    —Νά πολΐμήσΓυμ* κα? νά πε-
    θάνουμε οτήν άναγλη, μέ τό σπα
    θί στό χέρι κι' δχι ααν ποντικοΐ
    μέσα στό θολό αύτό νερό.
    —Όίτως θέλεις!
    Καί δ Μπεμπόλιο, περισσίτε
    ρο για νά ευχαριστήση τδ φίλο
    τού, παρά γιατί ήλπιζε πώ; θά
    6,-αΕιαν ζωντανοί μέαα άπό τό
    προδοτικό έκεΐνο υπϊγειο, σκούν
    ΐηιε τόνμεθιισμένο Μερκούτιο.
    Σήκω φίλε! Σήκω νά προαευ
    χηθής. Έφ:ααε ή σιερνή μας
    ώρα.
    Ό Μερκούτιος μούγχρισε,
    Ικανε νά γυρίση άπότ' άλλο πλευ
    ρό καί κ^θώ; άνχ.ηκώ9ηκε άπό
    τομα, γλύστρησε καί βρέθηκε
    ξαφνικϊ μέσα στέ βίρβορο.
    Αύτό τόν συνέφερε άμέσως.
    Σέ κακά χάλια, λασπωμένος,
    σηκώθηκϊ καί κυττάζοντας τοός
    δυό φΕλους τού πού δέ γελοθσαν
    μέτό πά'.ημ τού παρα'ςενεύτηκε.
    Τότε μόλις θυμήθηκε πού βρι
    σκότανί. Τό μυαλό τού ξεθόλωσε
    μέ μιάς κι' ίνοιωσε Ινα χίρι ν*
    τοθ σφίγ,'ει την καρδιά. {
    —Βάλθηκαν νά μ<5ς κάνουνε ψάρΐα; ρώττ}σεμέπικρό'χαμόγελο. ' ΟΕ φίλοι τού τόν κύτταζαν χα>
    ρ!ς νά βγάλουν λέξη. Στά μ«χ!α
    τοθ Ρωμαίου, μάλιατα, 6 Μερχού
    τίος διέκρινε γιά πρώτη φορα νά
    λάμπουν δυό χοντρα δάκρυα.
    "Α τούς άχρΐίους! ίκαν» ν' ά.
    στιευτή πάλι £ άδιόρθωτος Μιρ-
    κούτιος. Κ«' δέ μ8ς πνίγουν τού
    λάχιστον μέ καθχρό νερό, άλλά
    μέ βρωμόλασπη και μέ θιιάφι.
    Χάθηκαν λίγοι κουβάδες καθαρό
    νεράκι; Λέω νεράλι καί θυμβΕμκ
    πώς διψώ!
    Ή φωνή τού. πού είχε πάρει
    στήν πρώ:η φράβη τού τόν παι·
    γνιδιάρικο τόνο, πού τής ϊδινε οί
    νήθως ίχασε α τή δεύτιρη φράαη
    5λο της τό χρωματιομό καί στήν
    τρίτη ίίχε γΐνει σκληρή γι4 νά
    καταλήξη υαιερα άπό μικρή οιω
    πή οέ μίαν οίμωγή.
    —Διψώ! πώς διψώ!
    Δεν είναι καιρός γιά π&ράπονα
    καί γι' άπϊλπιαίες! ιίπε δ Μπε-
    μπόλιο. Ό Ρωμαΐος θέλει ν' *νε
    βοθμε τα σχαλιά κι' δτι γίνη να
    γίνη.
    —"Εχει δίκηο, ε[πε δ Μίρκού
    τίος πικρά. Έμπρός κι' δπου μίς
    βγάλη ή (ϊκρη.
    Οί τρείς φίλοι πήϊηξαν άπό το
    τραπέζι μέσα α:ό βοΰρκο. Τοα-
    λαδουτώντας μέ κόπο κ«1 μέ 5υ-
    σκολία, κατώρθωσαν ν* φτάαουν
    τα ακαλιά.
    Τ' άνέβηκαν άμίλητοι καί φτά
    σανε οτό κεφαλόσκαλο δπου £
    καπνός τοθ θειαφιοθ ήταν πώ πυ
    κνός παρα στί δπόγειο.
    Ή πόρΐα ήταν κλεισΐή.
    Προσπάθησαν νά την άνσίξβυν
    ί καθένας, χωριστά μά δέν μπί
    ρεσαν.
    Ένωσαν κι' οί τρείς τι. δυνά¬
    μεις τους, μά πάλι δέν κατάφε·
    ραν παρά νά την κάνουν νά τρί¬
    ξη στού; σχουριαομένθϋς «ρμους
    της.
    Τότε δ Μπεμπόλιο έδγαλε τό
    στιλέττο τού κι' άρχιαε νά κτυτ
    πάει μέ λύοαα τό σαρακοφαγωμέ
    νο ξύλο βγάζοντας μικρές, κοφ-
    τές κραυγές.
    Ό Ρωματος τράβηξε κι' αύΐός
    τό οτιλέττο τού κι' ήρχισε τ« τό
    καρφώνη ρυθμικά καί ψύχραιμα
    στό σαρακοφαγωμένο ξύλο -ής
    ΤΓόρτίΧί, πρεσπαθώντας ν' ανοίξη
    μια τρύπα.
    (Άκολβυθίί)
    ΤΤΑΡΑΡΤΗΜΑ
    Ό θεός τού χοααιοΰ καΐ τής διασκέδασις «ΔΙΟΝΓ-
    ΣΟΣ» άφοϋ γύριβε δλα τα μέοη τής Γής, βρήχε τού
    γούατου τού μόνο τό Ήοάκλειο. Απεφάσισε λοιπόν
    νά μείνη στήν πόλιν μας )ΐά ν' αρχίση τα Διονύσια
    μυσίήρια. ΤΡΕΞΑΤΕ ΟΑΟΙ
    Θά τόν βρήτε στήν Καινούργια Ταβέονα
    «ΔΙΟΝΥΣΟΣ»
    Τοΰ
    ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΥΡΙΑΚΑΚΗ
    "Εναντι Δημοσίου Ταμείου
    ΕΝΑΡΞΙΣ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟΝ 27 ΙΟΥΛΙΟΥ
    Μεζέδες έξαιρετικοΐ τής ώρας, χρητό τής αούβλας,
    Κοκορέτσι, Κεφτεδάκια, Ψαο,άχια τηγανητά, Σουβλά-
    κια κλπ. Κρασιά μυρωδάτα ρετσίνα, οϋζο μηύρα.
    ΠΕΡΙΠΟΙΗΣΙΣ ΑΜΕΜΠΤΟΣ
    Α—εν είναι ψέμμα μήτε ρεκλάμα
    Ι—σως στην πάλιν μας ποτ* γ^οιο πρδμα
    Ο—μοιο δεν Ιγινε κι' οϋιε ι>ά γΐνχ)
    Ν-~&νε μαζύ μας @εδς χαί νά πίνη
    Υ—πο&έοεις σκοτοϋρες ξεχνοϋνζαι σάν νά μπης
    Σ—τήν ταβέρνα «ΔΙΟΝΥΣΟΣ» χι' ίνα νά ί.ι^ς
    Ο—ρεξι, χέφι, τραγοϋδί, χαί γλέντι
    Σ—τοϋ Κυριαχάκη ϋά βρης νά ξεχνας χάϋε ντέ—ί.
    ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ
    Ο Ίατρός ΕΜΜΑΝ. -ΧΙΖΑΚΗ- άβιστούχος
    Έθν. Πανεπιστημίου έγκατασταθείς μονίμως είς Πε-
    ζβ]Πεδιάδος &ά δέχεται τακτικώς τούς άβθενεϊς είς »ό
    »κ·ΐ Φαρμακείον τής Δ(δος Φλώρας Μαζαζοΰ,
    Τΐροφυΐΐαχδήΐε άπό ίά άφροόΐσια παάη μέ
    Σελίς 3η
    «ΚΡΗΤΪΚΑ ΝΕ Α»
    Τιμή φύλλβυ 8ρ. 1
    Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΕΠΑΡΧΙΩΝ Μ&Σ
    ΤΙ ΓΡΑΦΟΥΝ ΟΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΙ Μ ΑΣ
    Πρός την Τ. Τ.Τ. Δι¬
    εύθυνσιν διάτόν ταχ.Προ
    'ίατάμενον Κρουσώνος.
    Κατόπιν πολλών γραπτών καί
    «ροφορικών παραπόνων των έκ
    Κρουσώνος συνδρομητήν των
    Κρητικών Νέων καί των αλίων
    εφημερίδων προέβημεν είς μίαν
    έρευναν βκ^τής Οποίας εξηκρι¬
    βώσαμεν ότι δ Προϊστάμενος
    τοΰ ταχυδρομείου Κρουσώνος,
    ίΐοταπόν κοαματικόν όργανον
    τής ομάδος^ Μεϊμαράκη κατα-
    κρατεΐ είς τό γραφίΐον δια λό-
    γους κομματικούς όλας τάς φι¬
    λελευθέρας εφημερίδας καί δή
    τα Κρητικά Νέα τα δποΐα πα-
    οαδίδει είς Ικείνους πρός ου;
    δ,πευθύνονται μετά παρέλευσιν
    πέντβ έ'ως δέκα ημερών διά νά
    μάθουν τάς τελευταίας είδήσεις.
    Οί συνδρομηταί μας καί δλοι
    οί κάτοικοι τοΰ Κρουσώνος δια-
    μαρτύρονται ένεκα τούτου έν-
    νονώταια καί πολύ δικαίως κα¬
    θόσον ώ; ενθυμούμεθα ήγωνί-
    σθησαν πέρυσι καϊ κατόπιν
    πολλών ένεργειών των την ΐδρυ
    σιν ενός καθημερινού ταχυδρο¬
    μείου τό δτοΐον σήμερον έ κ.
    Μιχ. Μαλτζάκις μετέβ ιλεν είς
    έβδομαδιαΐον η οεκαπενθήμε-
    ρον διά τα Κρητικά Νέα την
    Άνόρθωσιν καί την Δράσιν διά
    νά έμοδίση τοιουτοτρόπως την
    κυκλοφορίαν των καί την δια¬
    φώτισιν τοϋ Λαοΰ.
    Είναι αΐσχος τό οποίον δέν
    ανεχόμεθα οΰτε ημείς οΰΐε οί
    πολυάριθμοι συνδρομηταί μας.
    Διά τουτο άπευθυνόμεθα πρός
    την Τ. Τ. Τ. περιφΕρειακήν
    Διεύθυνσιν καί την παρακαλού¬
    μεν νά ετέμβη καί νά υποχρεω¬
    θή τόν άνάςιον αυτόν Προϊστά-
    μενον νά εκτελή τό καθήκον
    τού καί νά διαμοιράζχ) αμα τί)
    αφίξει τοϋ ταχυδρόμου όλας τάς
    εφημερίδας καί δχι μόνον την
    Φωνήτής Κρήτης ναί την "Ιδην,
    ι διότι άλλως θά επανέλθωμεν
    | Ιπι τοΰ ΪΊίου, θά άποτανθώμεν
    είς τούς άνωΐέρους καί θά ζη-
    τήσωμεν οχι νά διορθοιθη οΧ·
    λά νά φύγη διά νά αναλάβη
    άνθρωπος πεπειραμένος δρα-
    στήριος καί ενεργητικός, νά εκτε
    λη ταχέως καί άμερολήπτως την
    υπηρεσίαν αυτήν «αί νά έξυπη-
    ρετή πραγματικά τούς άπομε-
    μονομένους κατοίκους τοΰ Κρου
    σώνος.
    Άξιότιμε Κύριε Διευθυντά.
    Δύο λαΪΗοί δμοχώριοί μόυ τώ
    ρα τελευταίως χειροτονισθέντες
    και είς κομματάρχας αφορμήν
    λαβόντες άπό ε*να δημοσίευμά
    μου είς την έφημ. « Άγροτική
    Κρήτη» στρεφόμενον περί την
    καταπολέμησιν τοΰ Δάχου, ελ¬
    θόντες επί τούτω είς Ηράκλειον
    καί μεταβάντες είς τό γραφείον
    γνωστοΰ Τινος λαϊκοϋ δικηγορί-
    σκου, συνέταξαν κομβολόγιον
    συκοφαντιών, καί λοιδωριών
    εναντίον μου καί Ιδωσα
    εις τάς δύο έν Ηρακλείω εκ
    διδόμενα λαϊκά δργανέτα άτινα
    ευχαρίστως τό εδημοσίευσαν
    καί στήν πρώτην σελιδα, σάν νά
    επρόκειτο περί σοβαροϋ τινος
    ΑΝΑΚΟΙΗΟΒΕΝ
    Πρός την Διεύθυνσιν των
    Εφημερίδων «Δράσις»
    καί «Κρητικά Νέα»
    Ενταύθα
    Ιΐρός αναίρεσιν τής δημοσιευ·
    Θείσης χθές είς τάς Εφημερίδας
    υμών έπιατολής υπό τοΟ δ»5θεν
    Έμμαν. Βολάνη έκ Λάκκων-Χα-
    νίων καί δπό τόν τίτλον «ΤΙ δφί-
    στανται οΕ Κρήτες δημοκρατικαί»
    ήτις έπιστβλή εγένετο κατ' Ιμπευ
    σιν καί υπόδειξιν τοθ τέως βου¬
    λευτού Ιωάν. Περδικογιάννη, πά
    ρακαλώ δπως πρός άποκατάστα-
    σιν^τής αληθείας καί δυνάμει τοΟ
    περί Τύπου Νόμου, δημοσιεύσα¬
    τε χαί είς την αυτήν θέσιν καί δπο
    τ' αύτά οτοιχιΐα, ώς ϊχει την κα
    τωτέρω ϊνορκον χατάθεσιν τοθ
    Συλληφθέντος Ή>-ί« Άγγελϊδη,
    πρόσφυγος, 3[γραμμάτο^ κ*1 έμ-
    φανισθέντος ενώπιον σας ώς Έμ
    μαν. Βΐλανη.
    Έν Ηρακλείω ι% 24 Ιουλίου
    1935.
    Ό Διοικητής τού Αου Τμήμα-
    τος
    Ι. ΠΩΛΙΟΓΔΑΚΙΣ
    ΕΚΘΕΣΙΣ
    ΕΞΕΤΑΣΕΩΣ ΜΑΡΊΎΡΟΣ
    Έν Ήρακλείφ τη 23 Ιουλίου
    1935.
    Έοώχ. Πώς δνομάζεσαι κλπ,
    Άποκρ. "Ηλίας Άγγελίδης
    τοΰ Λ,ημητρίου γεννηθείς είς
    Γιαλί—Τσιφλίκι Μ. Άσίας κ·ί
    κατοικών ενταύθα. Έτών 35
    Ιγγαμος, άγράμματος, οίεργος,
    Έλλην κλπ^
    Ώρκίοθη επί τού Ίεροϋ Εύαγ
    γελίου κλπ.
    €Ήρωτήθη δεόντως».
    Μπσκρ. Πρό τριών ημερών
    μετέβην καί συνήντησα είς τό
    ενταύθα καφενειον «Όλυμ-
    πος» τόν Πολιτευτήν^Ίω. Περ·
    δικογιάννην κάτοικον Ηρακλεί¬
    ου καΐ έζήτησα παρ' αύτοΰ νά
    μοΰ δώση δέκα δραχμάς επειδή
    ήμουν άεργος καί δέν ιϊχα χρή-
    ματα νά διαθρέψω την οΐκογέ-
    νειάν μου. Ούτος δμως μοΰ ε-
    δωσε πεντήκοντα δραχμάς καί
    μοΰ έπρότεινε νά μεταβώ είς
    την Εφημερίδα <Δράσις» ό- που νά είπω ότι, δνομ'ίζομαι Έμμ. Βολάνης, καταγόμενος έκ Λάκκον Χανίων, δτι είμαι συγ- γενής τοϋ τυφεκισθέντος Έπι- λάρχου Βολάνη καί ότι επειδή διά τόν τυφεκισμόν τοϋ Βολάνη σκοπεύαμε νά κάμουμε συλλα¬ λητήριον διαμαρτυρίας, μ' έ'ατει- λαν έδώ έξόριστον καί μόλις ήθα ή Άστυνομία Ηρακλείου καί ειδικώς δ Άνθυπασπιστής Πωλιουδάκις Ιωάννης μοΰ ά- φήρεσε τα υποδήματα τα δ¬ ποΐα Ιφόρουν, μ'ΐϋ άφήρεσε τόν ρουχισμόν μου, μ' έκακο- ποίησε καί μ' αφήκε γυμν,όν καί άνυπόδητον νά περιφέρω- μαι είς τάς δδούς τής ενταύθα πόλεως. Άφού μοΰ έκαμε την έν λόγω πρότασιν μοΰ εϊπε «Θά σοΰ δώσω ενα χιλιάρικο ε ν ίδώ ότι θά έκτελέσης δσα σοΰ λέγω" πήγαινε νά τα εΐπης είς την Εφημερίδα «Δράσις» νά τα ϊδώ δηαοσιευμένα και ΰστε- ρα νά έλθη; νά σοΰ δώσω τό χιλιάρικο.» Έγώ έ<τειδή εΐμαι άνε>»γος καί δέν έ'χω χρήμαΐα
    νά διαθρέψωιήν οίκογένειανμου
    έδέχθην νά συμμορφωθή» πρός
    τ' ανωτέρω άφοΰ άλλως τι. έποό
    κειτο νά πάρω καί χίλιες δραχ
    μές, Πράγματι χθές επήγα
    είς τα Γραφεΐα τής Εφημερί¬
    δος «Δράσις» δπου εΐπα οσα
    ανωτέρω λέγω ότι μοΰ υπέδει¬
    ξε δ ^Ιωάννης Περδικογιάννης
    είς τον Δ)την τής Εφημερίδος
    Έμμαν. Ζαχαριουδάκην, όστις
    έκράτησε σημείωμα των δσων
    έγώ τοΰ ίίπα, τό δποίον δέν
    ύπέγραψα ώς άγράμματος καί
    τα δποΐα σήμερον Ιδημοσιεύ-
    θησαν. Σήμερον δέν ήμ.ιόρεσα
    νά συναντήσω πουθενά τόν
    "Ιωάν. Περδικογιάννην γιά νά
    μοΰ δώση τίς χίλιες δραχμές
    μέχρι τής στιγμής ποΰ μέ άνβ-
    κάλυψε ή άστυνομία καί μέ συ-
    νέλαβε.
    Άλλο τί δέν Εχω νά προσθέ-
    σω καί γράμματα δέν γνωρίζω.
    Ό Έξετασθείς άγράμματος
    Ό Άστυνόμος
    Γ. Δασκαλάχα
    Οί Μάρΐυρες
    Ν. Εύ&υμΙου Ένωμ.
    Άπ. Σεφεολής Χωρ.
    ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΝΤΑΙ οί κ. κ.
    κάτοχοι ώρολογίων οί οποΐοι
    τα ϊχουν παραδόσει πρό μηνών
    «Ις τό ωρολογοποιείον τοΰ κ. Ι.
    Παΐεράκη δδι'ς 1821 δπως σπεύ
    σωοι καί τα παραλάβωσι, άλλως
    οϋτως θέλει προβή είς την εκ¬
    ποίησιν των.
    γεγονότο;.
    Δέν^έκπλήττομαι οίί τε τούς
    άπαντώ είς τάς συκοφαντίας καί
    λοιπάς άνοησίας άς μοϋ άπένει
    μαν γνωρίζων τούς φίλους επι-
    στολογράφους, δτι έξ άιαλών ό-
    νύχων είδικεύονται πβρί τα τοι-
    αϋτα, τούς παραπέμπω|μόνον είς
    τήν^ δικαιοσύνη ενώπιον τής
    οποίας δύνανται νά τάεΐπουν κα
    λύτερα.
    ^ Κϊς τουτο μόνον άπανΐώ ότι
    τό δημοσίευμά μου είς την Ά-
    γροτική Κρήτην δέν εΐχε κομμα-
    τικά ελατήρια ώς εκπρόσωπος
    των αστέρων τής Γεωργίας τοΰ
    Νομοΰ μας είναι ύποχρέωσις νά
    ύψωσω την φων^ν Διαμαρ¬
    τυρίας διά την κακήν οργάνωσιν
    των Συνεργείων καταπολε-μή-
    σεως τοϋ Δάκου. Έχων ύπ' δ
    ψιν ώς είδικός τί κινδύνους δια-
    τρέχει ή Έλαιοεσοδεία «πό την
    κακήν καταπολέμησιν τοΰ έντό-
    τοΰ τούτου.
    Έν Κουνάβοις 26—7-35
    Μετά πάσης (τιμή;
    Ζαχ. Ε. Άλεΐράς
    "Εντονος διαμαρτυρία
    δημοκρατικών πολιτών ά-
    νω Αρχανών.
    _ρός ιήν Νομαρχίαν Ηρα¬
    κλείου.
    Οί Δημοχρατικοί πολίται αρ¬
    χανών (διαμαρτυρόμεθα ένΐονώ·
    τατα πρός όλας τάς αρχάς καί
    καί τάς δημοκρατικάς δογανώ-
    σεις τής πόλεως Ήραχλιί-
    ου διά την αύθέρετον κατάληψιν
    των κοινωτικών άξιωμάτων τής
    κωμοπόλεως μας παρ' άνθρώ-
    πων μή δυναμένων νά Ικπροαω
    πήσωσιν τΰ'ε τού εαυτούς των
    άκόμη καί ζηιοϊμεν την άμεσον
    απομάκρυνσιν των καί την επα
    ναφοράν των άδίκως έκδιωχ-
    θέντων φυσικών κοινωτικών ά>
    χόντων μας.
    Δηλοϋμίΐ' δέ άπό τώρα, δτι,
    εάν περιφρονηθή ή πάγκοινος
    αϋΐη διαμαρτορία μις θά κα-
    τέλθωμεν ιΐς εντονωτάΐους αγώ
    νας πρός επιτυχίαν τοΰ ανωτέ¬
    ρω σκοποΰ μας,
    Έν Άρχαναις τη 27—7—35
    Γ. Ε. Ψαλτάκης
    Στυλ. ΚιοκΐΗάκης
    Ιωάν. Γιαννιδάχης
    Ηλίας Καλπαίάπης
    "*2πονται 700 ύτογοαφαί
    Θέλωμεν τάς ελευθερίας μας,
    'Ω περήφανε λαέ.
    Σύ δ δποΐος επί τόσους αϊώ
    νας ήγωνίσθης διά την ελευθε¬
    ρίαν σου, ή Κχβέρνησις σήμερον
    σοΰ άφαιρεΐ τό δικαίωμα τουτο
    τής ελευθερίας νά έχλέγης ά"ρ-
    χι>ντ/ς έκείνους τούς δποίους
    Σύ θιωρεΐς ϊκανούς καί αξίους
    νά σέ διοικοΰν.
    Άλλ' είναι ποτέ δυνυτόν ν' ά
    νεχθώμεν ρτ' ά-ιειρον τάς τοιαύ¬
    τας παρτινόμους πράξει; τής ση
    μερΐνής Κυβερνήσεως; Όχι, χι-
    λιά*ις δχι.
    Ημείς είμεθα δ Κυρίαρχος
    λαός. Ήμεΐς είμεθα αξιοί νά
    κρίνωμεν διά τάς τύχας μας.
    Αλοίμονον είς τούς Κυβρρνή.
    τας οί δποΐοι ερχονται είς αντί¬
    θετον θέλησιν, μέ την θέλησιν
    τοΰ Κυριάρχου λαοΰ.
    Τοιούτοι Κυβερνήται διά τώντοι
    ούτων πράξεων των ανοίγουν τό
    βάραθρον είς τό οποίον κατακρη
    μνίζονται, συμπαρασύροντες μα
    ζΰ των καί τόν δύσμοιρον τοΰ·
    τον λαόνζδστις κακη τη μθίρςι $
    τυχβ νά κνβερνάται παρά τοιού¬
    των άναξίων κυβρρνητών.
    Δέν έκορέσθη ή ίήψα των ά
    πό αίμα, δέν έχορτάσθησαν τα
    πάθη των από τούς τυφεκισμούς
    άπό φυλακίσεις, άπό τάς έξορίας
    άπό τάς διώξεις, άπό τούς έξευ-
    τελισμού, καί στερήσεις των δέ
    δοξασμένων καί τετιμημένων α¬
    ξιωματικών οί δποΐοι έπρότει-
    νον τα στήθη αυτών είς τούς πό
    λέμους χάριν τοϋ μεγαλείου τής
    Ελλάδος.
    Δέν άρκοϋν έπανα/.αμβάνω
    καί πάλιν όλαι αί παρανομίαι
    των, άλλ' έξακολουθοΰν τόν φρε
    νήρην δρόμον των σάν άφηνια-
    σμένα άλογα, έκδιώίαντες καί
    αύΐούς άκόμη τούς ίημοτικούς
    άρχοντος τούς δποίους δ λαός έ
    ξέλεξϋ διά τής ψήφου τού.
    Δέν θ' άνεχθώμβν ποτέ την
    τοιαύτην κατάστασιν, δέν θ' ά-
    νεχθώμεν την καταπάτησιν των
    δικαιωμάτων μας καί των ελευ¬
    θεριών μας.
    Διότι τα τοιαΰΐα δικαιώματα
    είναι αναποσπάστως συνδϊδεμέ·
    ν« μέ την πρόοδον μας, μέ την
    ευημερίαν μας, ώσιε ανευ αυ¬
    τών ν« μή θεωρούμεθα πλέον
    ελεύθερος λαός.
    Καί έρωτώ έν τοιαύτη περι¬
    πτώσει είμεθα έλεύθβροι πολί¬
    ται; τί δοϋλοι τού άντιβίνιζϊλι-
    κου κράτους;
    Πάντως δμως δέν μάς έκπλή-
    τουν τα τοιαΰτα μεσαιωνικά καί
    τρομακπκά μέτρα τής Κυβ«ρνή·
    σεως.
    'Αντίλήφθημεν τδη δτι το
    Τσαλδαροκονδυλικόν συγκρότη-
    μα καταρρέει.
    Βλέπει τό έ'διφος σειόμενον
    υπό τούς πόδας αύτοΰ, άναλογί*
    ζεται τάς τεραστίας ευθύνας
    τβυ ιΐπέναντι τοϋ Έλληνικοΰ
    λαοΰ καί προσπαθεΐ διά τοιού¬
    των μέσων νά «νγκαλύψη τάς
    ευθύνας αύιοΰ.
    Δέν θά τό έπιτύχετε δμω;, ώ-
    στε ν' άποφύγετβ την τρομεράν
    δίκην ή δποία σάς πεςμμένει.
    Δέν θά μάς ξεφύγετε καί άπό
    τούς τάφους άκόμη θά σάς άνα
    σύρωμεν διά νά λογοδοτήσετε.
    Θά εχειε ιήν τόλμην ν' αντι-
    κρίσετε τόν άγριΐμένον λαόν δ-
    ταν ή δργή τού καί αγανάκτησις
    τού Ικσπάση ώς θυέλλα καί βάς
    σ<ΐρώση καίσάςσυντρίψηκατά τόν αγριώτερον τρόπον διότι ιΐχατε τό θράσος νά καταπατήσετε τα ίίρώτερα των δικαιωμάτων ενός τοιούτου φιλοτίμου, ώς υπερη¬ φάνου λαοϋ Θά Εχετε αοάγε τό θάρρος ν' άναλάβετβ τάς ευθύνας των πρα ξεών σας. Μέ εκτίμησιν Πσλνχσονάκγ/ς Ιϊανανιώτίίί Άρχαναις ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ Κύριε Δίευ&υντά. Ελάβομεν καί δημοσιεύομεν την κάτωθι επι >τολήν μέ την
    παράκλησιν όπω; ενδιαφερθή
    δ Σεβασιώιατος διά τό έν τη επι
    στολη αναφερόμενον ζήτημτί.
    Παραιτηθέντος πρό τινος τοϋ
    ενοριακοΰ έιιτρόπου Άβί)οΰ Ν
    Πασχαλίδου, έ'πρεπε κιχτά τό
    άρθρ. 40 τοϋ νόμου 5148 νά
    κληθή υΛθ τοϋ Μητροπολίτου
    είς την κενωθεΐσαν θέσιν δ κα-
    τά σειράν επιτυχίας άναπληρω-
    ματικός επίτροπος Έμμ. Γου-
    βιανάΐ'ης. Ό Σεβ. όμως Μη-
    ΐροπολίτης, πχρά την ρητήν διά
    τάξιν τοϋ νόμ >υ, προέβη άς τόν
    διορισμόν ώς ενοριακοΰ έπιτρό-
    που τοΰ^Μιλτ. Μανουσάκη, δ-
    ατις ού μόνον άναπληρωματι-
    κός δέν ήτο, άλλ' ούδ' ύπβψη-
    φιότητα είχεν εκθέσει είς τάς ε¬
    κλογάς.
    Επειδή δ οΐορισμός είναι πά
    ράνομος καί αύθαίρετος καί πα-
    ρέχει έοεισμα διαφόρων συζητή-
    σεων είς βάρος τού, κατά τεκμή
    φΐον άφατριάστου τής Έίΐκλη-
    σιαστικής Άρχής. φρονούμεν
    δπ ή Ί. Μητρόπολις δφείλει νά
    παράσχη τάς άναγκαίας επί τοϋ
    προκειμένου διασαφίσεις.
    Μέ εκτίμησιν
    Έξ Άβδοϋ άναγνώστης σας
    «ΕΝΩΣΙΣ
    ΡΑΔΙΟΦΩΝΑ
    ΟΤΑΗ ΞΥΠΝΗΣΗΣ
    ΠΑ ΝΑ ΣΥΝΕΛΟΗΣ
    ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΕΦΒΗΣ
    ΠΑ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΙ
    ΕΗΑ ΚΑΦΦΕ ΝΛ ΠΙΗΣ....
    ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΙΣ
    ΕΙδικός διά την προμήθειαν
    χαρουπ/ων Εφετινής παραγω
    γής άςιίστης ποιόττιτος, έγκατε-
    στηιιένος είς την χαοουποπα-
    ραγωγόν πΒβΐφέρΕΐαν Γαβαλο-
    χωρίου, Άλμυρίδος ζητεί Έμ¬
    πορον διά συνεργασίαν.
    Πλσροφορίαι παρά τφ Καφ-
    φενείφ ΛΓ. Καρπαθιωτάκη Χα¬
    νίων Πόρτα.
    ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ
    Τραπεζιτικός διαθέτων ώρας
    άναλαμβάνει την τήρησιν λογι-
    ατικών βιβλίων καί άλληλογρα-
    φίας είς την Ελληνικήν, Γαλλι-
    χήν, "Αγγλικήν. Πληροφορίαι
    παρ' ημίν.
    Μ^ΜΛΜΜΛΛΛΜ^^
    ΛΥΚΕΙΟΝ "Ο ΚΟΡΑΗΣ»
    ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΟΕΡΙΝΟΗ ΜΛΟΗΜΑΤΟΝ
    είς γνώσιν των ενδιαφερομένων ότι είς
    τό ΔΥΚΕΙΟΝ «Ο ΚΟΡΑΗΣ» άπό 1 Αύγουστον θά
    άρχίαονν φροντηστήρια θερινών μαθημάτων διά:
    1) Άποφοίτους Γυμνααίων, έτοιμαζομένους πρός
    εισαγωγήν είς την Παιδαγα>γικήν Ακαδημίαν.
    2) Μετεξβταστέους παντός μαθήματος.
    3) Άποφοίχους Αημοτιχοϋ Σχολείον θέλοντας νά
    εισαχθώσιν είς τό Γιμνάαιον χαί λοιπά Σχολεΐα Μέ-
    σης Έκπαιδεύσεως.
    Πληροφορίαι κα·&' εκάστην έν χφ ΔνκεΙφι
    ΚΡ ί Ν ΟΣ
    Ακρα περιποίησις χαί κα
    θαριότης
    Φέρομβν είς γνώσιν τοϋ
    σεβαστόν κοίνον) Ηρακλεί¬
    ου, δτι Ιδρύθη παρά την
    πλατείαν Καλλεργών καί έ¬
    ναντι παλαιάς Νομαρχίας
    Πρατήριον Ασβέστου, Τού
    βλων, Καρβούνων καί ξύ·
    λων, λιανική καί χονδρική
    πώλησις είς λαϊκά; τιμάς.
    ΧΡΗΜΑΤΟΚΙΒΩΤΙΑ ΛΚΑΥΣΤλ κ α ι ααιιρρηκτα
    .........--- ΗΓΓΥΗΜΕΝΑΙ
    τιμαι
    ~ι—
    ΝΊΚΟΛΑΟΥ Μ. ΑΔΑΜΙΧΟΥ ι
    Διαρχίιί παραχαχ«»ήχη πο»ά τφ Γενικψ ίντιπβοοώπφ Κ^ήχης ΝΙΚΟΛ. Ι. ΠΑΝΤΟΥΒΑΚΗ Α«»<Ρ· Α. Κ«λ.)«ιβινβϋ ΕΚΑΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗΝ ΗΡΑ1Υ ΑΝΑΧΩΡΕΙ ΤΟ ')· "ΑΚΡΟΠΟΛΙΝ ΚΑΤ' ΕΥΘΕΙΑΝ ΔΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ
    «ΚΡΗΤΙΚΑ ΝΈΑ»
    ΝΕΩΤΕΡΑΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑΤΑ
    Η
    ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΙΣ
    ΠΡαΤΟΒΟΥΑΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ
    ΣΥΝΕΡΧΟΜΕΝΟΝ, ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΗ. ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΩΝ, ΕΡΓΑΤΙΚΟΝ,
    ΥΠΑΛΛΗΛΙΚΟΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΝ ΟΡΓΑΝΟΣΕΩΝ
    (Συνέχεια §χ τή; 1ης σελίδοι:)
    Κατόπιν δ κ. ΉραχΧής Κο~
    σμαδάκης ΰηοδειχΰεις υπό χον
    χ. Χριστοφοράκη ώς Προϊστάμε
    νος τού Συλλαλητηριον άνέλα
    βεν την διεύθυνσιν χής σνγχεν
    χρώοεως χαϊ είπεν ώς έκπρόσο}
    πος τής ομάδος διανοουμένων.
    Άγαπητοί Άδελφοί Όλι
    γαρχιχή οπεΐραίχμεταλευτών τοΰ
    Ιδρώτος τοϋ Ιργαζομένον λαόν Ιχ
    μεταλενομέιη ωρισμένα γιγονότα
    πειραται νά Ιπαναφέρη επι τά¬
    πητος τό ζήτημα της Δνναατεί-
    άς. Πρέπιι δμως νά μά&β ή
    απεΐρα αυτή δτι παληό τραγον
    δι τ»^ ποΰ ίνανούριζι την άν-
    ΰρωπίνην ά&Χιοτητα είναι άνά·
    γχη νά τό διαχόψβ διότι δ ίρ-
    γαζόμενος λαός ίξύπνηαε μί
    χρανγες χαί ζητεί σήμ^α την
    ϋέοιν τ όν ήτις ευρίσκεται μόνον
    υπό τάς πτέρνγας μιας όΧοπλη-
    ροτιχής Δημοκρατίας χα&αρως
    Ααϊχής χαί ίνδιαφκρομένης διά
    τ όν βιοπαλαίονχα χόαμον. Διότι
    ή πραγματικαί αυτή Δημοχριχ-
    «ία είναι Ιχίίνη ήτις Ιιαρμονί-
    ζεχαι πλήρως βΐς τή* υφισταμέ¬
    νην οήμιρα οΐνοιομιχήν σ$*-
    δεαιν τής χώρας χαί ίαιτρέκιι
    είς τού; αδικονμέΐΌυς νά δι$χδι
    χώαι χά ΙηΙ τής ζοοής δικαίω·
    μαχά χων.
    Ή Μοναοχίπ χα^ώς απεδεί¬
    χθη δεν είναι τίηοτε ί,λλο παρά
    ή ώργανομένηβία τής δΧιγαρχίας
    εναντίον τΛν βιαιοπαλαιονοών
    χάξεων τάς δηοίας Λαντβειδάις
    ΙκμεταλΧεύινοι. Είναι (Λ χηφήνες
    τής χοινωνιχής ΚυψέΧης οί ό-
    ποΐοι άπολαμβάνονν αννεχως
    χωρίς ουδέν νά προσφέρουν. Η
    ΔημοχβθίΙα δι ημάς αποτελεί
    η Ι α τ ι ν καί «Γίΐίθα άποφα-
    θίομένοι νά ύπεραοπίοωμεν αν
    την κινδυνεύουσαν μέχρι εσχά¬
    των, δεν &ά δισχάαωμεν δέ
    καί αντο τό αϊμα μας νά προ¬
    σφέρωμεν. Ή Δημοχρατία μας
    δίδει ήδη την αποφασιστικήν
    χης μάχην με τό βφαδάζον τοϋ
    μοναρχιομον τέρας, καί είς την
    μάχην αυτήν καλονμεϋα όλαι
    νά άγωνισ&ώμεν με την ακρά¬
    δαντον πϊποίθ^σίν δζι θΊ νίκη·
    οωμεν διότι εχομεν με τό μέρος
    μας τό δίκαιον τουτο οβ άποδει·
    χνύΐΐαι χαί Ιχ τοϋ δτι τάς ίμ-
    ηροα&οφυλαχάς χον άγώια μας
    χατέχουν μαχηταΐ δεινοΐ. ΔΙ χο·
    ρνφαΐ τής Έλληνιχής Ιπιατήμης
    δπως ιΤναι δ 2 β ώ λ ο ς, Τ ρ ι·
    ανταφυλΧάπονλοε,
    Π ε τ μ εζ άς, Ζ έ γ γ ε Ιης,
    Κανελλόπουλος χαί &λ
    λοι. Ή νίκη Αναμφισβητήτως
    είναι διχή μας διότι περΐ την
    οημαϊαν χης Δημοκρατίας μάχε·
    χαι όΧόχληρος δ Ιργαζόμινος πό
    αμος διά νά Ιξασψαλίογι την
    καΐαν,ύραισιν των έΧιν&εριών
    χον υπέρ των οποίων είναι Απο
    ψΐίθΐαμίνος νά δι . κινΛι» ενση τα
    πάντα. Μ ά χ $ τ α ι δ Ιπιοτή
    μα>ν διά την Δημοκρατίαν διότι
    ή Δημοχρατία είναι ίχεϊνη $ιις
    θά αποδώση μίαν Ιδανιχήν κοι·
    νω»2αν είς χήν οποίαν &ά κυριαρ
    ΧΪΙ ·? έργαοΐα £'ί την οποίαν δεν
    θά υφίσταται αϋχε εκμετάλλευσις
    ουχί χαταπΐβσις είς εήν οποίαν
    αί προσπάθειαι δ Χων τ?ά είναι
    ίνηρμονιαμέναι Ιλευ&έρως. Μ ά¬
    χι χ α ι 4 άγρότης διότι ή Δή-
    μοχρατια θά (Ιναι ίχιΐνη ηιις
    θά τού προστατεύση τα προϊόν
    τα τού χαί θά τοΰ δημιουργήση
    μίαν χαλντέραν αυριον.
    Μάχεται δ έπαγγελματΐας δ
    οποίος μαζύ με τοίς &λλονς
    έργαζομένονς θά κλη&ϋ νά
    πληρώνη τόν φόρον τοϋ αΐματος
    πρός σννιήρηοιν ττ)ς Μοναρχίαι
    χαϊ τής υποστηριζούσης ταύτην
    δΐιγαρχΐας. Μάχεται τέλος
    δ ίργάτης εναντίον τής δυνά¬
    στας διότι άντάαμβάνιται δτι
    ύπ' αύτήχ δχι μόνον δέν^θά κα-
    λνχερεύαη χήν θέσιν τού άλλά
    ν,αΐ τα μίχρι οήμερον δι' αΐμα-
    τηρών αγώνων χεχτημίνα θά
    οχηρη&η. Γιά ανχό βλέπεχ$ σή
    μιρον την πάνδημον αΰιήν ονγ-
    χένχρωσιν ί]τιςάποτελεϊ πολλυστη
    μόριον τής ΠανελληνΙου εξε¬
    γέρσεως είς την συγκέντρωσιν
    αυτήν λαμβάνονν δλαι αί
    τάξιις ανεξαρτήτως πολιτι¬
    κών άποχρώοεων με την άτιό
    α>ασιν νά" άγωνια&ώσι μχρς
    εσχάτων υπέρ τής Δημοκρατίας
    διότι τό δημοκρατικόν πολίτενμα
    δεν είναι ίπό&εσις κομματιχή
    άλλά ΰπό&εσις ζνοής καί «?ανά
    τού δι" αΰτούς. Τελειώνω διά νά
    παραχωρήσω την &ίσιν μόν χαί
    (Ις δλλονς άμηΧηχάς. Μίαν ού
    στάσιν θά χάμω μόνον τόσον είς
    χήν συγχένχρωσιν όσον χαι είς
    τονς δμηληιάς νά περιορισθώσι
    μόνον περΐ τό Δημοκρατικόν πό
    λίτενμα χαΐ νά άποφύγουν κά&ε
    κομματικήν εκδήλωσιν διότι χά
    &ε εκδήλωσις τοιαύτη &ά δώοη
    λαβήν παριξηγήοεων πράνμα τό
    οποίον πΧήττειχαιρΙως ττ)ν Δηαο
    κρατιαν μας την οποίαν πιστεύο
    μέν χαί θέλομεν ανωτέραν κομ¬
    μάτων.
    Κατόπιν λαμβάνβ: τόν λό^ον ό
    κ. Έμμ. Σακλαμπανη^ έκπρό
    σωπος τής Δημοκρατικής Νεο
    λαίβς.
    «ΆναηητοΙ ΣυναγωνιοταΙ,
    Ή στ,μερινή συγκέντρωσις δέν
    είναι κεμματική.Δέν ήλθαμε έ δ ώ
    { γιά νά έπεφημ σωμε πρόοωπα.
    | Συνήλθαμε γιά νά διατρανώσωμε
    την πίστι καί την άφοοίωαί μα;
    γιά μιά ίδέα,-τήν ίδέα τής Δημο
    κρατίας.
    Ί1 εξέλιξις των πολιτικών Εοε-
    ών, δπως καί κάθε πρόοδος τοθ
    ! ανθρώπου, δέν είναι υπόθεσις
    | τής ατιγμής. Χρειάζεται καιρός
    πολύς, (ίππου νά ωριμάση ή ι*δέα
    καί νά γίνη πραγματικο,της.
    Χρειάζεοαι νά θυσιασθοθν δνθρω-
    ποι, νά χυθ^ αϊμα!
    | Άν σήμερχ ή άνακΕνησις τοθ
    , πολεΐΐΐακοΰ ζητήματος καί ή ά·
    - ναδρομή σςά παλαιά καί καθυ-
    ατερημένα κοινωνικαί αυοτήμα-
    τα, £χει προκαλέσει θύελλα, καί
    ϊχει άναχαιτίσει τα τρίσβαθα τής
    Έλληνικής ψυχής, είναι γιατί
    διαιοθανίμεθα τόν κίνθυνο πού
    μας άπειλεΐ -είναι γιατί ύ *Έλ·
    ληνες δέν είναι διαιεθειμένοι νά
    παραιτηθοθν άπό κάθε τί πού μέ
    τίς προαπάΒειες τέσων αίώνων
    κατέκτηιε ί «ολιτίσμίς! Ό Έλ¬
    λην ποτέ δέν άδιαφόρηβ» γιά
    τούς ελευθέρους θεσμούς, καί
    ποτέ δέν ίΐταυαε νά Θεωρεΐ ώς
    τό πολυΐιμότερο άγαθό την ελευ¬
    θερία! '
    Μόνον λαός άμοιρος αύτοπε-
    ποιθήσεως, καί εσωτερικήμ ζω-
    ής πιατεύει στό θαθμα, καί μιλεί
    γιά τούς πολιτικούς άνδρας καί
    τούς ξένους δυνάστας, δπως μι-
    λ,εί γιά τούς θαυμαΐοποιούς καί
    τούς φακί(.ες]
    Ό Ελληνικάς Λαδς δέν βίτήρ-
    ξε·ποτέ τέτοιος.
    "Αν κατώρθωσε ν' απαλλαγή
    άπό τού. κατακτητάς, νά ζ$ αή
    μερά έλεύθερος, καί νά Ιχη Σδίαν
    δ/τότητα, το όφεί/ει άποκλειατι
    χά καί μόνον στήν όμαδική προ
    οπάθεια τοθ 'ΈΘ/θΐ'ς.
    Ούτε κατά τό διάοτημα τής
    μακράς διυλείας, δπου ό Έλλην
    κατώρθωσε παντοτε νά διατηρή
    οει άσβεστον τό αυναίαθημα τής
    ελευθερίας τού, οΰτε κατά τού;
    έ&ακολουθήοαντας εδτυχείς ά
    πελευθερωτικούς αγώνας, τό Έλ
    ληνΐκόν Έθνος είχεν άνάγκη ά
    πό κληρονομικιύς «"ρχοντας, καί
    βασιλικά εϊδωλα, γ.α νά ΐμψοχω
    θή καί νά προοδεύση
    Λόγοι κυρίως έξωτερικής πό
    λιυΐκής, δηλαδή άίαίτηπς τής
    επισήμου Ευρώπης, έττέβαλον
    την έγ/αθιδρυσίν τής Βασιλείας.
    Άλλά είς την πραγματικότης,
    ό βασιλικός θεσμός δέ ριζοβόλη
    αι ποτέ στήν Έλληνική γή. Μέ |
    την κατ^λυοη τής βασιλείας καί
    την άνακήρυξη ττ,ς Δημοχρατί-1
    άς, ή Ελλάς ίδρήκε επί τέλοος
    τό £ρόμο ιης, καί τό φυσικόν της |
    πολίτευμα!
    Ή Βασιλε'.α καί έ Φασισμός,
    δέν είναι μόνον μιά μορφή πνευ
    ματική; όκνηρίας, άλλά καί μιά
    έκβήλωσ.ς πνευματικάς καταπτώ
    οϊως!
    Δι* είναι δυνατόν νά ίΊτιοτρέ-
    ψωμε οτά παλαιά πολιτΐκά καί
    χοινωνικά ουστήματα;
    Τό εύγχρονο πολίτευμα είναι
    ή Δημοκραΐία.
    Τό πολίτευμα δηλαδή πού ά
    πααεΐ νά στέκει 6 Λ τίος στό πιό
    ψηλό ήθικό καί πνευματικό επί
    πεδο.
    Ή Δημοκρατία, είναι ή Έ
    λευΐερίο:, ή δποία αποτελεί γιά
    τούς Λαούς την καλυτέρα έγγύ
    ηση τή; ασφαλείας των! Ή κοι-
    νωνική πρόοδος κάθε χώρας προ
    αδιορί^εται κι' έξαρτά'ϊαι άαό
    ιήν άτομική δραστηριόΐητα τώ/
    μελών της 'Εμείς γΐά τή προά
    σιτιση, την κατωχύρωση, καί
    την άλόκλήοωοη, τοθ ίίανιχοθ
    τής Δημοκρατίας, ίϊμίθα άπο
    φααισμένοι νά άγωνισθώμε καί
    νά θυσιαστοθμεΐ
    Ζήτω ή πραγματική λαϊ'κή,
    καί φιλελίύθερη Δημθ'.ρατία!
    Κατ'!) ό Φασισμος καί ή τρο
    μοκρατία!
    Ζήτω ή ελευθερία τής σκέ
    ψεως!»
    Κατόπιν δ κ. Γεώργιος Βα-
    σιλείου εκπρόσωπος των σωμα-
    τείων ύποδηματοποιών καί κα-
    ταστηματαρίών, λαμβάνει τόν
    λόγον καί συ/χαίρει την Δημο
    κρατική Νεολαία διά την ωραίαν
    της πρωτοβουλία, καί έκφρα'ζει
    την β^θεϊα τού συγκίνησιν πρός
    ολόκληρον τόν συγ<εντρωθέντα λαόν. Τονίζει μετά καί ούτος μέ ώραΐα παρκδείγματα, τα άγαθά τοΰ Δημοκρατιχοϋ πολιτεύματος διά τού ότοίου καί||μόνον δύνα¬ ται νά ζήσϋ καί νά προοδεύση δ Έλληνικός λαός. Τελειώνοντας άναφωνεϊ Ζή¬ τω ί, Δημοκρατία. Τόν κ. Βασιλείου Λντικαθιστα κατόπιν, 6 κ. Γαρεφαλάκης §κ- πρόσωτος τοΰ έπαγγΕλμαπκοΰ κόσμου δστις συγχαίρβι την Δη¬ μοκρατικής Νβολαία έκ μέρβυς των σιδηρουργών. Κατόιιν άνίχπτΰσαει έν δλί- γοις όαως καί οί προηγούμενοι όμιληταί, ότι πρέπει νά άγωνι- σθώμεν 8λοι ηνωμένοι διά την δλοκλήρωσιν τής Δημοκρατίας. Έν συνεχεία ύπενθύμισε την θλιβεράν περίοδον τοΰ 1920 καί τάς καταστροφάς καί την δυστυ- χία πού έπ.-σώρευσβν είς την Έλλάδα ή Βασιλεία, τονίζων ότι πρέπει νά πυκνώσωμίν τάς φάλαγγάς μας διά την προάσπι σιν τοΰ Ίδ«ώ8ους Δημοκρατι- κοΰ Πολιτεύματος. Ό κόσμος έκσπά καί αυτήν την φοράν είς άκράτητα χειρο· κροτήματα ζητωχραυγάζων υπέρ τής Δημοκρατίας. Κατόπιν έτερος δμιλητή; δ κ. Πάγκαλος έκπρόαω/τος των έρ- γατικών σωματείων λαμβάνων τόν λόγον, χαιρετίζει Ικ μέοοι ς τής πρωτοπορίας την πανδημο- κρατικήν συγκέντρωσιν. Ή έργαιική τάξις λέγει δέν μπ"ρεΐ νά με!νΐ) άμέτοχος τής κινητο/ιοιήσεως αυτής τοΰ λαόν, ά/νλά πρώτη αυτή θά προτάξη τα στήθη διά τόν Ιερόν άγών,<. Έν ουεχε(α άναφέρεται είς τό Δημοψήφισμα τοΰ δπο.ου ζητεί τή" κατάργησιν, ζητεί την εφαρμογήν των κοινωνίκων ά σφαλίσεων καί ελευθεριών των εργαζομένων, διανοουμένων καί άγροτώνι Θίγει κατόπιν τό ζήτη μα ττς Λμνηοιβίας, προσκαλών δλους νά άηαιτήσουν την χορη γησΐν τοκιύιης είς δλους τού; καταδικασίτέντας. Τβλβιώνοντσς •αριθμεϊ τα τρσμοκρατικά μέσα τού Φασπμοϋ. Τόν λόγον κατόπιν λαμβάνβι δ κ. Μαμαλά<ης Νομικός Ζύμ βουλος των έιΐγατών, δστΐ{λέγπ δΐι Ιίιη ή έργαηκή τάξις κατέ^ χεται είς τόν άγώνα διά την δ λοκλήρωσιν τής Δημοκρατίας, καί διά την διεκδίκησιν των δι καιωμάΊων της, καί την έφαρμο γήν τάν συνδικαλισΐικών ?λβυθ*>
    ριών των, Ιν συνεχε'α θ.γει τό
    ζήτημα τής ποινής τοΰ θανάΐου
    την ΟΛθία ζητεί νά «αΐαργηθίϊ-
    ^χει^οκροτήματα) Ίίπίσης λέγει
    δτι τοΰ λοιπού οί πολιτικοΐ κα
    τάδιχοι πρέπβχ νά δίδουν λόγον
    των πράξβών των, μόνον είς τα
    λ ΐκά δικαστήρια καί δχι είς έ»
    τακτα στρατοδικεΐα.
    Ε!τ<ι ο κ Μιχ. Άγγουράκης γενικός γραμματεύς 3υλλόγου Έμπόροϋπαλλή'λων πέρνει τόν λόγον καί άναπτύσσει τό ζήτημα τής τάξεως των "Εμποροϋ-ταλλή" λω<-, τονίζων τα άγαθά τοΰ Δή μοκρατικοΰ πολιτεύματος τό δ ποίον Ιξασφαλΐζει. τάς ελευθερίας καί τα δικαιώματα των ύπαλλή λων. Κατά σειράν κατόπιν πέρνει τόν λόγον ό κ. Γεώργ. Ψαλιά κης ίκπρόσωπος άγροτών, δστις μέ θερμά λόγια καί μέ βαθείαν συγκίνησιν φ^ει τόν χαιρετι σμόν τού Κάμπον τό χαιρετι σμόν τού άγρότου δ οποίος σή μερον καταπονεϊται καί έκμεταλ λεύεται άπό τό Κοάτο; τής συμ τροφάς, «θέλεΐε κύριοι, λέγει, νά μβτατρέψωμεε τούς άγρούς μα; είς νεκροταφείον δ<ά νά θάψω · μέν τής έλευθερίες μας;» Όχι φωνάζουν οί χιλιάδες τοΰ λαοΰ «"ΕΙ τότε πρέπει νά δρμίσω μέν είς την μάχην. Πρέ.τει πρώ τα νά γίνουμε καταλυταί διά νά δυνηθοϋμεν νά άνοιχοδομήσω μέν την Δημοκρατίαν μας> (χβι
    ροκροτήματί»).
    Τελειώνοντας άναφωνεϊ ζή ιω
    ή Λημονοαΐία καίο! Δημοκρατι
    καΐΛα'ι'καί έλ?υθερίαι».
    Είιτα δ κ. Μίνως Μουντρά-
    κης εκπρόσωπος τής ομάδος δια
    νοουμ^νων έκθέτει την στιγνήν
    κατάστασιν τού Άγρότου δστις
    στενάζΓΐ κάτω άπό την άνβργία
    καί κάτω άπό την έκμβτ ίλευαιν
    τού τραπεζίτου ε'δικώς άναφέ
    ρεται είς τό Δάνειον τού Χάμ
    προ ή κταστροφή αύτη τής ά
    γροτικής οίκονομίας.
    Καταλήγων ζητεί την άνακού
    φησιν διά τόν λαόν ζητεί τάς
    κοινωνικάς άσφαλίσειι, καί δια
    δηλώνει ότι πρέπει ολοι νά ταχ
    θώμεν υπέρ τ»?ς Δή ιοκρατίας
    πού έΕασφολιζει τό διχαίωμαεϊ;
    ιόν έργ((ζόμενον κόσμον κ «Ι ή
    τις θά άποδώ-"χι είς την κοινω
    νία όλας τάς ελευθερίας καί 6χι
    την ελευθερίαν των έξορίσεων
    καί τυοαννιών
    Έπίσης ό κ. Καλογήρου ίκ-
    ποόσωπος των προσφύγων άνα
    πιύοη καί αύτός τα άγαθά τοΰ
    δημοκοατικοΰ πολιτεύματος καί
    διαβεβαιοί ότι σύσσωμος δ προτ
    φυγικός κόσμος τάσσεται υπέρ
    τής δημοκρατί ις.
    Κατόπιν λαμβάνει τόν λόγον
    ό κ. Μιχ. Τζενάκη έκπρόσωπος
    τής Όμάδος διανοουμένων δστις
    μεταξύ των άλλων ομιλεί καί
    διά την συγκληθεΐσυΐν έθνοσυνέ
    λευσιν τονίζων δα δ λαός δέν θά
    επιτρέψη πλέον είς ουδένα νά
    ΐόν παρασύρη στίς έγκληματι
    κότη-ές τού.
    Μεΐά τό τέλος τοΰ λόγου τού
    κ. Τζανάκη άναγινώσκεται τό
    κάτωθι συνταχθέν ψήφισμα τό
    οποίον έγκρίνεται έν μέσφ §ν
    θουσιωδών ζητωκρ'ϊυγών.
    Καί τό ότο"ον ύποβάλλει ή
    έξουσιηδοτηί)πσΐ!« Έπιτροπή
    είς τόν κ. Νομάρχην.
    ΨΗΦΙΣΜΑ
    Ό Αα<χς τής πόλεως καί των χωρίων τού Νομοΰ συνελθών σημερον 28 "Ιουλίου 1935 είς πάνδημον συγκέντρωσιν εί; τα Θέατρον Παλακάκη αηοφασίζει. 1) Διαδηλών·.! την άμετάτρε- πτον πίστιν τού κρός τό ^ημο- κρατικόν πολίτευμα, τό οποίον είναι τύ μόνον άνταποχρινόμε- νον είς την σύνθεσιν τής συγχοό νού κολωνίας «αί Ικ «νοποιοΰν τάς άπαΐίήσεις των έλενθέρων πολιΐών. Έκ^ράζίΐ την αγανάκτησιν τού κατά των βυσσοδομούντων χποπείοας πραξικοτιηματικής ιτα λινορθώσεως καί έκφράζει την στβοράν καί άμβτάτρεπτον άπό- φαιίν τού όπως άγωνισθή διά παντός τρόττου εναντίον πάσης αποπείρας Ιηιβιώ^εως παλαιών ά,ναχρονιστικών καί τυραννικών θεσμών. Διαπιστοί δτι ή ετοιμαζομένη ξοπημ'ίτική τ) δ*θεν νόμι- μος παλινόρθωσις θά σημάνη την δλοκλήρωσιν τής Ιπιβολή; τού ςρασισμοί εί; την χώραν μας, τού δποίου ή ΰποβόσκοισα ΰπαϋξι; Ιχει σημειωθή *ήδη είς την Έλλαδα δή σειράς μέτρων άνελευθέρων καί άντισυνταγμα- τικών, διά τα όποϊα εντόνως Βιαμαρτνρόμεθα άποφαβισμένοι ΑΞΑΣ ΥΣΤΑΤΗ ΩΡΑ ΕΚ ΤΗΣ ΣΥΣΚΕΨΕΩΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΡ: ΑΠΟΚΛΕΙΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΟΝΔΥΛΗΣ &ΜΕ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ4ΗΣ ΣΥΣΚ ΑΘΗΝΑΙ 29—7—35. (Τοϋ άνταποκριτοϋ μας)— Ή σύσκεψις των πολιτικών άρχηγών υπό την προε- δρίαν τοΰ κ. Ζαΐμη, δύναται νά θε ορεϊται ώς βεβαία, μολονότι δέν ωρίσθη άκόμη ακριβώς ή ήμέρα τής συγ- κλήσεώς της. Άναμένεται δτι κατ' αυτήν θ' άνταλλα- γοϋν μεταξύ Κυβερνήσεως καί αντιπολιτεύσεως, άπόψεις αί οποίαι θ' άποτελέσουν την βάσιν μιας ευρυτέρας συ- ί νεννοήσεως τοϋ πολιτικοΰ κόσμου. -Εκ τής συσκέψεως αυτής θ' άποκλεισθοϋν οί κ. κ. Μεταξάς καί Κονδύλης. ' Τλ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΗΤΟ ΤΟΜΑΓΕΙΡΕΥΜΑΤΟΝ ΕΦΟΡΕΥΤΙΚΩΝ : ΣΟΒΑΡΑΙ ΔΗΛΟΣΕΙΣ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ | ΑΘΗΝΑΙ 29 Ιουλίου (τοΰ άντα^ριτού μας). Κατά τηλεγραφήματα έκ Παρισίων ό άρχηγός των 4>ιλελευθέρων Έ. Βενιζέλος προέβη είς δηλώ
    σεις έκ τής σημερινής έν Ελλάδι καταστάσεως τονί
    σας ότι ή Κυβέρνησις δέν δύναται νά ίβχυρίζεται
    ότι έκπροσωπεί τόν Ελληνικόν Λαόν, διότι τό
    άποτέλεσμα των έκλογών τής 9ης Ίουνίου ήτο μα
    γειρευμα των έφορευτικών επιτροπών.
    Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ ΤΣΑΛ&ΑΡΗ ΑΝΑΓΝ
    ΤΟ ΑΔΙΚΟΝ ΤΗΣ ΕΙΣ ΤΗΝ Υ Π
    ΤΗΣ ΕΠΕΤΙ
    ΡΙΔΟΣ ΤΟΥ ΣΤ
    10
    ΑΤ
    ΡΙΖΕΙ
    [ΣΙΝ
    ΑΘΗΝΑΙ 29—7—35. (Τοΰ άνταποκριτοϋ μας)—
    "Ανεκοινώθη σήμερον έκ Κυβερνητικάς πηγής δτι άνβγ-
    νωρίσθησαν δίκαια τα πσράπονα των αξιωματικών διά
    την σειράν άρχαιότητα είς την έπετηρίδα. Σχετικώς απε¬
    φασίσθη δπως συγκροτηθϋ νέον στρατιωτικόν συμβού¬
    λιον τό οποίον θά εξετάση τα ύποβληθέντα παράπονα
    «αί θά προβή είς την σχετικήν διόρθωσιν τής έπετηρίδος.
    Ο ΟΑΗΑΤΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
    ΕΚΡΙΘΗ ΠΑΡΑ ΠΑΗΤΩΝΩΣ ΕΘΗΙΚΗ ΑΠΟΛΕΙΑ
    ΑΘΗΝΑΙ 29 — Ύ - »Σ* (τού άνταποκριτού
    μας). Τηλεγραφικώς ήγγέλθη πρός την Ελληνικήν
    Κυβέρνησιν καί πρός την ιεράν Σύνοδον πάσης Έλ
    λάδος ό αίφνίδιος θάνατος τού μεγάλου Κρητός
    Ιεράρχου καί Πτριάρχου 'Αλεξανδρείας Μελετίου
    Μεταξάκη.
    Ή άπώλεια αυτή τού διαπρεπους ιεράρχου κρί
    νεται παρά πάντων ώ; Έθνική συμφορά την οποίαν
    Υφίσταται ή έκτός τής Ελλάδος 'Ιεραρχία οΐά τό
    δυσαναπλήρωτον πρόσωπον τού έκλιπόντος.
    δπωσδήποτε διά την άμυναν
    των δημοκρατικών μας ελευθε¬
    ριών. [ΚΑΙ ΖΗΤϋΙ
    1) Την διατήρησιν, κατοχυρω-
    σιν καί όλοκλήρωσιν τού Δημο-
    κοατικοΰ πολιτεύματος, ώσιε ή
    Έλληνική Δημοκρατία νά γίνη
    Δ ημοκρατία καθαρώς
    ΛαΊ'κίι έκ τοϋ Ααοϋ πηγάζου-
    σα «αί διά τόν Λαόν Ινεργοΰσα.
    2( Νά μή ενεργηθή δημο-
    ψήφισμα, τό δ/τοΐον προσκρού·
    εί είς τό Συνΐαγμα, είς ΐό
    Λα'ι κόν αίσθημα καί την Ελ¬
    ληνικήν πραγματικότηΐα καί
    πυόκειται νά χρησιμεύσΐ; ά ιλώ;
    ώ; πρόσχημ^ τής έπαναφορδ;
    τής Βασιλείυις έκ μέρους τή; δλι-
    γαρχίας.
    3) Ν« χορηγήθή γενική ά·
    μ'ηστεία βίς δλους τού; πολιιι
    κούς κκταίίκους, καί νά ι/ρθοΰν
    δία γβνικώς τα εναντίον των
    Δημοσί^ων ύπαλλή*λων ληφθέντα
    μέτρα έπανερχομένων άμέσως
    των παυθέντων είς τάς θέσεις
    αυτών καί νά άρθή ή άπαγο-
    ρευτική διάταξις τής κυκλοφο*
    ρία; τού έργατικού τύπου έν
    Κρήτη, έφ' ίσον κυκλοφορεΐ
    καί είς ύπόλοιπα μέρη τής Έλ
    λ'ϋος.
    4) Νά άκυρωθή δ άναγκα-
    σΐικός Νόμο; ιής 20 Ίουνίου
    1935 «Περΐ ρυ9μ/σεως των πρός
    την Εθνικήν Κτηματικήν Τρά-
    πΕζαν της Ελλάδος» δφειλών
    «ώς καί άταντες οί λοιποί άναγ-
    καστιχοί Νόμοι» οί δποΐοι ου¬
    δέποτε θά έψηφίζονιο υπό ού*
    δεμιδ,ς πραγματικής ΑαΊ'κής
    Βουλής
    5)Νά^διαλυθή ή" νόθος καί μο
    νόπλευρος εθνοσυνέλευσις ή
    οποία εν* ούδεμΐ(? περιπτώσει
    δύναναι νά θεωρηθτϊ ώς εκπρο¬
    σωπούσα τόν Ελληνικόν Λαόν
    νά προκηρυχθοΰν άμέσως νέαι
    εκλογαί μέ σύστημα τό άναλογι-
    χον έκ των οποίων θά προέλθη
    νέα βουλή έκπροσο-ΐοϋσα πρά"γ
    ματι δλας τάς τάξεις τού 'Ελ-
    ληνιιού Λαοΰ καί ήτις θά είναι
    δυνατόν νά προβή Είς την ψή¬
    φισιν των νόμον έκείνων ποΰ
    θά όλοκληρώσουν τό δημοκρα¬
    τικόν πολίτευμα. Μεταξύ των
    νόμων^ τούτων έννοοϋμβν καί
    τού; καθιερώνοντας την πλήρη
    ελευθερίαν τύπον, σκέψεως ου-
    νέρχβσθαι καί συνεταιρίζβσθαι
    καί τάς κοινωνικάς άσφαλίοεις
    ίΐς βάρος των ίργοδοτών καί
    τοΰ Κράτους την αυστηράν ε¬
    φαρμογήν τοΰ δκτοώρου εί. δ
    λους τούς έργαζομένους την προο
    δβυΐικήν φορολογί ιν πρός άνα
    _ κούφιιιν των Λαϊκών τάξεων έκ
    Ι των φορολογικών βαρών, την
    ανταλλαγήν των εϊδών πρώτης
    άνάγκης άπό πάσης φορολογίας
    καί γενικώς την κατάργησιν δ-
    λων τών'"}άνΕλΒυθέρων Νόμων.
    Έν Ηρακλείω τη 28 Ιουλίου
    1935
    Ό Πρβϊσΐάμενος τήί Συνβ
    λϋΰσεως.
    'Ηρακλής Κοσμαδάκης ι
    Ή Έπιτροπή
    1) Μιχ. Τζενάχης, 2) Έμμ.
    Λυδάκης, 8) Έμμ Σακλαμπανη;
    4) Ευάγγελος Χριστοφοράκης
    5) Κωνσταντίνος Μαμαλάχης, 6)
    Θεοδ. Παπάζογλου, 7) Εμμα¬
    νουήλ Τριαματάκης, β) Γβώρ-
    γιος Κυπριωτάκης, 9) Σταύρος
    Τραμπαχόπουλος, 10) Κωνοταν
    τινος Βογιατζάκη;, 11) Γεώρ¬
    γιος Βασιλβίου, 12) Μιχαήλ Γα
    ρβφαλάκης, 13) Κωνσταντίνος
    Παπαδάκης, 14) Γεώργιος Ψαλ
    τάκης, 16) Περίανορος ίακουν
    τζάκης, 16) Δημήτριος Τζωρτζα
    κάκης, 17) Στέργιος Τριπιδάκης,
    18) μιχαήλ Καλογήρου, 19) Μι
    χαήλ 'Αγγουράκης.
    Ελλείψει χώρου δημοσιεύομεν
    αυριον τό αποσταλέν τηλ)φημα.
    Ο