247903

ΟΡΟΙ ΣΤΝΔΡΟΜΗΣ
ΑιΛ την πόλιν "Ηρακλειον
«V
εν εζος Δρ. 6.—
» » » » · εξ μήνας · 3.—
• » την λοιπήν Κρήτην ... » 7.—
» τί* Εξωτερικόν..... ;** Ίθ.—
* +.
ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΕΚΔΙΔΟΜΕΝΑ ΓΠΟ ΟΜΑΔΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ
Αιευ&νντής - ' Υπεν&ννος:
ΣΟΚΡΑΤΗΣ Μ. ΒΙΣΤΑΚΗΣ
Έτος Α- Περίοοος
IV
■■■ε«Νεεε«ιε>επΒΜειεε*—εΜε—εηε—επιειεε—ε—
ΤΟ ΕΝ ΣΠΙΝΑΛΟΓΚΑ
ΛΕΙ1ΡΟΚΟΜΚΙΟΧ
(^υνέχβια έκ τού ιςβθηγουμένςυ.)
Πόσον ίχει δίκαιον ό έξ δνόματος δλων
ομιλήσας ταχυδρομικός διανομεύς και κατά
πόθον είνε ουζητήσιμος ή τελευταία αν χ ου
φράσις μόνον δταν τους ίδη τ*ς #ά δύνα¬
ται να άποψαν&ή καθόσον δυνατόν «Ι
γραμμαί αυται νά ΙΗωρη&ώοιν υπερβολι¬
καί. 'Αλλά δέν είνε και δύσκολον νά οχη-
ματίαγι τις μικράν τίνα Ιδέαν δταν λάβγ
ύι* ΛΊ^ιν την σωματικήν αυτών κατάστα¬
σιν άφ* ίνό^, τΰ γ/.ίοχρον ί.ιίδομα τής πο-
λιιείας άφ' ιτέρυι· άγ' ου η κοινι&νί* μέ-
γρι τοϊδε οί'^ααώ- ''/*'*« β τΐΗθνροϊ εί-: αΐ*-
ιήν. Πθφέχεται §ις ίχιιστον <)η.[)9.*>ιΐ ήαερή-
σιον έπίδομα .διά Φέρμανοιν, φωτισμόν,
ηλύσιν καί τροφήν. Άλλά οηα*ιω*?ον ό*· ι,
τα 9)10 έξ αυτών ευρισκόμενοι *.ις προκε-
χωοημένον στάδιον τον νοοήματος χα&* ο
άν μέν Ιχωσι την άναισ&ητικήν μορφήν, η
ώς έκφραστικώτατα αύτοϊ την δνομάζονοι
χονταοϋρι, ήτοι πτώσιν των ύκρων, είτε
την φυμαχώ$η ή ώς αντ ο» την όνομάζονοι
σαΜίλαν, έκ τής τάα%ως ήν ϊχει νά οαηί-
ζουν αί σάρχες κάί νά ~ιίπτα>οι, Αδννα-
τονσι νά ύπηρετώοιν εαυτούς ώστ» υπο¬
χρεούνται νά δίδίοοι τα 0$25 λεπτά είς <5λ- λους νγιεστέρους να τους υπηρετώοιν.Μέ το υπόλοιπον 02δόν β!»« δυνατόν τα έρείπια Ιχε'ινα νά έχπληρώσι τάς οτιχιιώδίΐς α¬ νάγκας άς ή φύσις έκληροδότησεν είς αντ* ; η απάντησις βεβαίως δέν είνε δύθΜ·λος. Άλλά φρονώ δτι καϊ το έπίδομα εάν δι- Ί>.α(ηασί)ή το λεπροκομεΐον δέν &ά έιι-
π'κιηη τόν φιλάνθρωποι1 αΰτοΰ ηροορι-
ομύν, άλλ'θΰδέ τον επιστημονικήν.
Διότι τό άποτρφπιαοτικον τουτο νόσημα
παρά τάς άντιρρήοεις ενίων έπιοτημόνων
είνε κολλητικόν, ν*ώτ§ροι μάλιοτα Ιατροι
μειά τ ήν ανακάλυψιν τοΰ μικροβίρυ παρα-
ίίχονται ιιόνον τ# κολλητΐΜον και οχι το
κληρονοαικον δπερ τροδια&ίτ$ι μόνον είς
ίηδή/.ωοι* τυν νοοήματος, έφόοον δέν λη-
φδώσι τα «ατβΑΑ^/.α τροφυλακτικά μέτρα.
Τα μΛνομερή έκεϊνη ι ιοαδείγματα κα&* δ
ιννέζηοαν ΰγιεϊς μηα λ&πρών χωοις νά
ηά&ωσι δέν π^ε.ιει νά ά-τοπλανώαι τάν
λαόν υ*>οτ§ νά άιτοκρν-ιτ&σι τονς τάοχον-
ιας συγγ*ν§ϊς ή φίλους αυτών, και νά δ*/-
μιονργώσιν όντως έξ Αγνοίσς έσχίαν μο-
λνοματος Οι' Ιλ·»» τό χωρίον ή την συν¬
οδίαν οΊιον υπάρχη είς έξ αυτών.
Τουτο συμβαίνη δχι μόνν *1ς την λέηραν
άλλά εις δλα τα μολνοματικέ νο0ήματα'
ΐίΐηοί έκ των χωρικών μας δεν «ΙιΙβν
«V-
Ιρόγυνα έξ ών ο εις Ι.ιβι^β φ&ίσιν δ έτερος
όέ έμεινεν ΰγιής μέχρι τέλους τής ζωής
Έν ·
ττ| 5 Μβίου 11Μ 1 Πέαπτη
. 37
τού ; Έν τούτοις τό γεγονυς τουτο
αί'ϋβί «πό αύτ·νς την πεποί&ηοιν τό δτι ή
φύίοις είνε κολλητιχή. Το (διον ακρι¬
βώς σνμβαίνιι και μέ την λί/τραν ήχις άλ¬
λως τε {ΐΐγίοτψ ίχη την συγγένειαν και
πρός την φ&ίσιν' άλλά ίνα πεια&ώσιν ά-
*ύμΐ} περισσότερον οί χωρικοι ημών καί
οηοι ίλλοι μοιρολατρικώς σκέητονται πιρι
τοϊ* νοοήματος τούτου, άναφέρω είς αύ-
τ§υς υτι, τον μιοαίωνα υπήρχον έν Γαλ¬
λία 3()(> λεπροκομιΐα.
Τόσον πολλοϊ υπήρχον χατά την έηοχην
ίχείνην λεπροί, σήμερον δέ ουδέ λ§προκο-
αεϊον ουδέ λειροί, οί δι ίατυοΊ τής Γαλ-
'/.ίας όϊ μη μεταβάντες είς άποικίας Γαλλι-
χάς οί ου ένδημεΐ το νόαηαα δεν γνωρί-
ζυνν αύτό Χαϊ πολλάκις ύποπ'ΐΊΐουν εις
'.άΰη διαγνωστικά δβραπΒνοντκ λετοονς
ώς αιφιλιδιχοΰς καϊ τάνάπαλιν. Άν λοι-
πον ή νόοος ήτο αόνον κληρονοιιικη τος
·>ά ίξηλιίφιτο άπό την Γαλλίαν δπου τόσαι
οικογένειαι είχον προοβληδή ;
Λιν πςίπει Β&εν ούδβμία νά μείνη άμ-
'ριβολία Ί4*ρϊ τ^ς ί4«τα<5οτ*χότ»;τος τοΰ νο- π»]ΐέατος, και συνεπώς οφείλομεν πάντες ΐαρ' όλον ι ό σκληρόν τοΰ ζωντανοΰ ξεχω- οιαμον νά σν>δράιιωμεν την πθλιτείαν δ-
δλους τ·υς πάοχοντας
Χνα έφάπαξ τελειώση ή φοβερά αυτή τρα-
γωδία.
'Αλλά ίίς τουτο δ&ν $ά ϊρχέαη μόνον ή
χαλη θέλησις των πολιτών, ή Κυβέρνησις
χρεωστεί νά αποτελέση ίπιτροπη έξ ιατρών
ήτις νά περιέλθη άπασαν την Κρήτην και
εξετάση λεπτοιιερώς χαι άνινρτά τονς εις το
πρώτον ατάδιον Λσ&ενεϊς χαι τονς όποίονς
είνε δύσκολον νά άναχαλύψβ τις άνευ έπι-
στημονιχής ερεύνης, και οί όποΐοι είνε οί
ΐλόλΛθν έπίφοβοι διότι χατά το στάδιον
I-
κήνο, το άποϊον άτ<<χ(Ί>ς είνε μακρόν, ού-
δεμία προφύλαξις λαμβάνεται ουδέ ίχ μέ·
ρους οϋ πάσχοντος ούδϊ παρά τον περι
αύτόνψ διότι, ώς ανωτέρω εΐιιν, δεν ύπάρ-
χωηι σηιιεϊα Ιχδεδηλωμένα.
* Αλλά πρός πλήρη επιτυχίαν τοΰ οηο-
ποΰ τού γ ου πρίπει νά γίνη άναδιοργάνωσις
τού λΒΐροχυμείου χαι πρό παντός νά
I-
ϊζνυεΰη άλλος τόπος εγκαταστάσεως διότι
ή ννν είναι 6 πάντων ΑχαταΙληλότερ<*ς, ο(*(5ί ι'^α ό*ν* ηδη νά χωρέση δλονς τονς λειρονς οίαν αυστηρώς περιουλλεχ&οΰν λίότι ηήμερον ευρίσκονται έν μέσψ ημών ΊΕοιοσότεροι ή διοι είνε έν Σπιναλόγκα, *Η Κυβέρνησις άμελψει δφείλει νά ^ιελε- τήση τΛ προέχον τουτο ζήτημα τοΰ τόπ ου τής Ιγκαταστάσεως έχουσα δέ ύπ * όψει της δτι έν Ελλάδι γίνη αι σκέψις νά περισνλ- λεχ&ώσιν οί εχεϊ λεπρο και οταλώηιν εις το Κρητικόν λκΊροκοιιεϊον, ?λ&ει εις συνεν¬ νόησιν μετά τής Κεντριχής Κυβερνήσεως όπότε χαι 16 οικονομικόν ζήτημα &ά λυθή ενχερέστερον, Τούτου έπιτευχ&έντος λύεται τό πολύ¬ πλοκον περι λεπροχομείου ζήτημη, τον οίχονομιχοΰ δευτερενουσαν θέσιν χατέχον- τος, (5ίότι πλήν των διαφόρων σικονομι- χών συνδυασμών οΐτινες δα γίνωσι κατά την νέαν άνάδιοργάνωσιν τοΰ λεπροχομεί- ου χαι περϊ ών &ά όμιλήσωμενεϊς τό επό¬ μενον, ή εγκατάστασις αυτών είς τόπον καλλιεργήσιμον καί παρέχοντα δΛα τα άγα&ά ζωντανής γής, &ά ελαττυ>οωσι ου-
σιαστιχώς τάς δατάνα: τής Π·λιτείας9 δι¬
ότι έκ ταύτης ι>ά προμη&εύωνται^χαι τα
ξύλα των, χαι τό χόωο των, καί χατοίκί-
δια ζώα &ά διατοίφωηι, ούτως <οστε χαι *παογ/>λη*ην τινά περισπώααν την προ¬
σοχήν αντών άπό τό φοβερόν πάδημά
των, »λ*ά έχωσι, και τό νά Αγοράζωσι Ιτα"
.τάι·τα άπό τό νερό έ'ω; τό αλάτι θά παύ¬
σωσιν. 'Αλλά τό ηθικόν κέρδος &ά είναι
άχόμη πολυτιμότερον τον οικονομικόν
δταν βεβαιωθώαιν δτι ή ζωη αυτών
είναι υποφερτή καί δτι κατσ τό μάλλον
και ήττον έξασφαλίζηαι ή εύθανασία των
οχι μόνον αί συ ή&εις δραπετβύοεις έκ τοΰ
λεπροκο/ιείου &ά παύσωσιν, άλλά και ή
.ρνσΐς των πασχόντων &ά καταστή
ενχερεσιέοα. ίιότι οφείλομεν νά τό ομο¬
λογήσωμεν δτι την λογικήν αυτοθυσίαν καί
αυταπάρνησιν ην παρατηρούμεν έν Κρήτη
προχειμένου περϊ τοΰ νοσήματος τούτου
ή τοΰ ονγγενονς αύτφ τής φυματιώσεως
δέν α'παντΛ/Αβν ονδαμον αλλαχού. Έφ*
δσον λοιπόν δεν ληφθή ώςζβάσις ό τόπος
τής έγχαταστάσεως9 ή σημερινή δαπάνη
χαι διπλασι*ζομένη θά είναι χαμήη και
τό ρίψίμον των δντων έκείνων Ιντός τον
ασφνκτικον έχείνου ψρουρίον θά άπο-
τελή στίγμα μελανΟΊ' διά την άνθρωπό-
τητα τοΰ σημβρινοΰ αιώνος. "Αν δύνα-
,) Κυβέρνησις νά ηράξη τουτο άπον-
οης τής Συνελεύσεως είς τό προσεχές.
ΤΑ ΠΡΟΝΟΜΙΛ
ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΕΝ^ΓΟΥΡΚΙΑ
(Συνέχβια ρχ τού προηγούμενον χαι χέλος.)
Κατα την λεπτο|χεργ) λοιπον έζέ-
) ρ] |3 ρχ]
των Ιΐρονομίων, ταυτα απέρρευσαν έξ
αυτών των βάτεων τοθ Μουσουλμ,α ·
νιχου Κράτου; κα. κατεχυρώ^ησαν 2ιά
νβ|ΐ.ςθετημάτων καί οιαταγΐλάτων των
Διαφόρων Χαλιφών χαι άνεγνωρίτθή¬
σαν υπο τοθ Πορθητού τϊ)ς Γων)λεω;
καΊ των διαίόχων αύτοθ Σουλτάνων.
11 άθέττ,τις των προνομίων ούίέποτε
ηόυνατο να χαταργηση αυτα, τχροτε-
λα€ον 8ρ τα προνομια νέαν κ α τα κύρου-
τιν χχΐ ένίτχυτιν άναγνωριιθέντα 0~ό
τού ΔιεΟνοΟ; ΕύρωτταΙκου Δικαίου.
Διότι κατα τόν -αρελθόντα Ι ί)ον αϊ-
ώνα 8ιεξήχ0η έν Τουρκία αγών των
Εθρωπαΐκών Δυνάμιεων κατά τή; υπο
τί|; Ι'ωτίας προσταβίας των Χριστια¬
νών τ υ;; Ανατολή; και 8ή των Έλ-
λήνων, ιι,εγάλα; ύφιτταμένων κατα-
πιέσει; άπο ίί?ον^ τ?); Τουρκική; διοι¬
κήσεως. Προ; άποκρουσιν δέ ττάση; ο·-
ατσοήττοτε έιτεαβάσεως τί); Ρωτίας υπέρ
των Χριστιανών -ροετάθη, ?να ή τουρ¬
κία βελτιώση την θέσιν των Χριστια
νών Λαθολου, δθεν προέβη αυτή είς
επισήμου; ίηλωσει;, δτι Οά έσέβίτο
τα άνέκαθί,ν δοθεντα είς τού; Χριστι-
ανοί»; οίκαια και προνοαια. Τουτο υπε¬
σχέθη ή Τουρκία είς το προ; τον Πατρι¬
άρχην Κων)πολΐω; Γερμανδν τοθ 1 Κ5.^
έγγραφον,ώς και έν προχηρύ^εσι τοθ αυ¬
τού ίτους και έν έπισήαοι; ϊηλώσεσι
ιτρο; τα; Δυνά|χει; τή Ι Ί Ιουλίου 1853
και άλλαις πολλαίς. Κατα τα; ο*η>ώ¬
σει; ταύτα;, τό 'ΫΛληνικον "Ε-
#νος, ώς καί οί λοιποί Χρΐότια-
νοϊ χαϊ άλλοί μή μουσουλμάνοι
νπήχοοι, ίχωαιν άνέκα&εν ιδιαι¬
τέρα δίκαια χαϊ προνόμια, άτινα,
ώς χοιαντα, άναγνωρίζει χαϊ αέ-
βεχαι ή Τουρχιχή Κυβέρνησις,
έπι&νμονσα την ευημερίαν των
έ αντ ής νπηχόων. Μ ε τα οέ το^ Κρι-
ον πόλεμον, άρϊααενων ψ 185Β
των εργασιών τού έν Παρισίοις Συνε-
δρίου έ;έθωκε^ τ) Τουρκιχή Κυβέρ^ησι:,
τά Φεβρουάριον τοθ αύτοθ έτου; το
Χάχτι Χουμαγχοϋν, κατα το όιτοΐον
κατηρτίσθη έν τω Οϊκουμενι/.ψ Πατρι·
αρχείω Έ&νοσυνέλευαις, ήτις £ξε-
πόνησε τον Συταγματικόν χάρτην
χον Γενονς έν Τουρχία, τού; λεγο·
ιιένους Έ&νιχοϋς χανονιαμονς,
έν τοΐ; δποίοι; πλατύτατα και λεπτ^-
μερέστατα άνιγράφησαν τα οίκαια κα·.
τα προνόαια τοθ "Εθνους ήαών. Ή
Τουρκική Κυβέρνησις έπεκύρωσε τούς
Έθνικού, Κανονισαούς ώ: νοαον τοθ
Κράτου;, όμ.ολογουμένως ?έ ή πράξι;
αυτή αποτελεί σπουδαιότατον σημείον
έν ττ, δλη ίστορία τού προνοαιαχου ζή-
τήματο;. Άλλά και εί; νεωτάτας έπι-
«τήυ-ους οηλώσεις προέβη ή Τουρκική
Κυβέρνησις, ώ; έν τψ περι μεταρρυθαί-
σεως τοθ Κράτους ίκόοθέντι οιατάγ-
ματι τοθ ΣοΑτάνου Άζίζ, το 2ε σύν-
ταγαα τού 1876 άνεγνώρισε τα οίκαια
προνόμια των Χριστιανών. Τέλος
έν τψ έν Ι'ϊρολίνψ συνεορίφ τοθ 1878
ό Υπουρ*! ο; των Εξωτερικών τής
Τουρκίας έοωκε την διαβεβαίωσιν, δτι:
Ή Αύχοχραχοριχή Κυβέρνησις
απόφασιν ίχει νά διατηρήση χά
άνέχα&εν χεχορηγημένα είς χάς
χριστιαν,χάς χοινότητας δίκαια
έν πάση αυτών χτ) Ισχύϊ,* £χει δέ
τό διχαίωμα δ ΟΙχονμενιχός Πά-
τριάρχης ν* άπευ&ννεται πρός τάς
Δυνάμεις έν περιπτώσει παραβιά-
σεως αυτών.
Κίναι γνωστόν δμω; δτι Ικτοτε ή
Τουρκία διεξάγει 8εινον άγώνα κατά τοθ
Οικουμενικού [1ατριαρχε(ου πρό; κα¬
τάργησιν των ΙΙρονομίων. Χαλεπώτα-
τος 2' άπέβη ό αγών έν ταΓς ημέραι;
ημών, διότι οί Νεοτουρκοι συστημα-
τικώτερον χαΊ χαθ' ωρισμένον πρό-
γραμμα" ανέλαβον τον άγώνα τοθτον
ΐΑετά την προ οιετίας ανακήρυξιν τοθ
Συντάγμβτος. Διά τουτο εΓπερ ποτε
Λαι άλλοτε το ζήτημα των προνομίων
«ϊνε ζωτικώτατον, πάσα 5έ σχετική
πρός τό ζήτημα τουτο έπιστιμονική
μελέτη Οά είνε πολυτιμοτάτη καΊ Οά
παράσχη άνεκτίμητον υπηρεσίαν έν τ%
άμύνΐβ τοΰ Γένους ημών κατά των 1—·
βούλων των προνομίων τού. Πάσα δ—
μω; τοιαύτη μελέ~η πρέπει νά είνε
άπόσταγμα εί2ικών γνώσεων καί ίρεν-
νών και νά παρουσιάζεται ώς έκθεσις
Οετικών έπιστημονικών καί ίοίω; νομΐ-
χών άρχών. Πάντως 2ε το σπουίαι-
οτίρον σημείον τοιούτων μελετών είνε
ή απόδειξις τού &ρησχεντιχοϋ χά
ραχτήρος των προνομίων, ή πα-
^■ίστασι: αύτώ^ ούχι κυρίως ώς προ¬
νομίων, άλΐ' ώς φυσιχών χαϊ άνα~
φαιρέτων δικαίωμάτών τής &ρη-
σχείας χοϋ Χριστιανισμόν, άνευ
των οποίων είνε ά2ύνατος ή ύπαρξις αυ¬
τού έν Μουσουλμανικα) Κράτει, ή δέ
άπόπειρα τής καταργήσεως χών
προνομίων δηλοί απόπειραν κα¬
ταργήσεως αυτού χοϋ Χριστιανι¬
σμόν, -ημαίνει ύπαγωγήν των Χριστι¬
ανών υπό τό Μουσουλμανικόν Δίκαιον,
δπΐρ κείται ώς βάσις μόνον παντός
μουσουλμανικον) κράτους. ("Ορα Χρυ-
σοστ. ΙΙαπαθοπούλου κρίσεις τού ε*ρ-
γου. «'Λναετολ. Μελέται», Ν. Ελευ¬
θερίου έν 'Κκκλ. Φάρω.)
Είναι δέ 5υστυχώς βαρεία καί κιν-
δύνων μεστή ή κατάστασις τής έν
ΤουρκίαΈκκλησιας ημών μετά τό Σύν-
τχγμα τού 1908. Καί σύμπαν μέν τό
Έθνος ημών ησθάνθη τα 2εινά τής τοι¬
αύτης μεταπολιτεύσεω;, Ιδίως £μω;
τό Εθνικόν καΐ Έκκλησιαστικόν ημών
Κέντρον, ή Μ. Έκκλησία τής Κων)
π:λεω;, ήτις άπό πολλών αίώνων έτά·
-/,0η επι κεςαλή; τοθ Έθνους καί άπό
τή; Βασιλευούσης, ώς άπό καρδίας,
ρυθμίζςΐ τού; παλμούς τοθ έθνικοθ η¬
μών στήθϋυ;, άλλ' έπέπρωτο νά πο¬
τισθή αύτη ποτήρια πικρότερα έκείνων,
δσα εκόμισεν είς τα χειλη αυτής ή τής
άπολυταρχίας τυραννία Διότι τα νεο-
τουρκικα κηρύγματα περι ελευθερία;
και ίαοτητο; καί 2ικαιοσύνη;, διά των
οποίω; εζήτησαν οί επί τή; πολιτική;
τ·υ Κράτους κονίστρα; εΐσπηοήσαντε;
καινο-ρανεΐ; πολιτικοί να καταλύσωσι

ΕΑΜ1Ι
την τυρανν.αν
ρ άπε?ει/0η7:7ν λόγοι |
. Αυτή λοι-όν είναι τ, πραγμα-
τι*ή σημασίαν των Προνομ'.ων /.α: ιι-
καίων τού Γένους μοί:, άλ/α λοπ αυτή
είναι ή άλήθεια τη: /αταττάτίω; τ:.Ο
έν Τουίκία πο/ιτεύαατος. 11 χληθεια
* ι ι ^ Ι
ίύναται νά μή άρεσκτ, λεγομενη, οΰν9
τα. να Είναι πίλ/άκι: ~ί/.ρά. λ//
όϊ—εν τί: -ότε δτι <Ενας λαός ν ψώνεται, άμα δείξΐ} πώς δέ φο- βάχαι την άλή&εια*. 1 Αγησίλαος Σ, Καραμπάσης τ.αντα ήαών Ϊ3ου ίια τή: έτνατη: ΤΟ ΗίοΚΚΛΕΙΠ ΊΤΗΡ' ΔΙΑ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΟΝ ΚΑΔΗΔΩΝ Ττν παρελθούσαν Ιΐαοισ/.ευην συλ- Ι ι ι · λαλητήριον ολοκλήρου τού Χριστιανι- κβθ πληθυσμοϋ τη: πολεώ: μα; εγέ¬ νετο όπως διαμαρτυρηθή κατα τής άπο τολμηθείσης υπό τή; Πύλης αποφά¬ σεως περ'ι αποστολάς Καδηίων εί: τάς τρείς πόλεις τής νήσου. Περΐ την 4 μ. μ. όλοκληρο: 6 εύρΰς περίζολος τού Μητροπολιτικου ναού είνε ύπερπ ηρωθτ, πολιτών οίτινες πάν τες είχον συρρεύστ^ κ) είσαντες απαξά¬ παντες τα καταστήματά των. Την ώ¬ ραν εκείνην έφθασεν ό γεραρός ήγέτη: τής αντιπολιτεύσεως χ. Μι*/ελιίάκης -.*„.,„.. ..... _......_____ /.αί άπό των βαθμίδων τού προπυλαίου ται μα: έγκατ:'λιπον, καϊ ή Τουρκία τού ναού ήγορευσε με φωνήν παλλομέ- απεθρασύνετο τυφλουμένη άπό έσωτε- ν Ια τή; ".//ιω: ?ύτΓ: /^' *'ν Τίυρκον στίϊΤ'ωτΓ/Λ 0? ϊ~Λ'*ζ ίι ά τ/ ώ; Οα α/ί-ζ^ο-'. τ:- 1::γον αυτών νι α7Τ7Κι>0?( //;■ α .γα γ
γίηγθ37 να άν/Ι/Υ "■'//!: ή ~υ:κ7Ϊα έ-
κεινη. την ό-*"* ν ;α£ τ^τα; Ουσ'7. κ7-
τω-Οωσσν να ι~οτίζητουν :
Λεν >-7ρ/£'. συνθήκη μεταςύ άρνιω^
/.α(. λυκω.. Οί /ύ^οι τή; Κωνστσντι-
νουπολεω: ίέ^ Οα άφεθοϋν £/ εύθερίΐ να
εΐτε/άσουν ε·*; τό -οιμνιον Τό ?ι»ζύ-
γιον, το οποίον έ·/ώρισε την Γουρκίαν
άπό την Κρήτην είναι διαρκέ; και α'ώ-
νι:ν. Ούοέ Οα αφίσωμεν ~:οτε τού; Κ?-
οήοες /.7Ϊ την συνοοειαν των να πατή-
σουν τό ιερόν τουτο ίϊσοο^, νθ / μά/·.-
στα δτε διεποαενοι υπό τού παρόντος
Γτολιτεΰματο; μονινου*/· /.ρουομεν τάς
Ού:ας, ?·.α των ό-οίων Οδτ:δν ή β:άον
Οά εϊσέλ^ωμεν εί; τόν εθνικόν νυμφώνα
ινα π·σωμ£ν είς τας άγκάλα; τής μη-
τρο;. Κ αι οί πρεσ^ύτεροι ήμεϊς, και οί
νεώτεροι και ή τρυφερα νεοτη: ί?μεθα
ΛΝΟΡΘΩΣ1Σ ΔΙ ΚΑΙ ΟΣΥΝ Η Σ
Ι 1>?>-./-ί 7-»ζτ,ΤΓ7'.; εγίνετο /^ϊ; ε: την
^ ;/.(;> έ~: ϊ-ερωτγ;τ£(ιΐ; τού έ α
11 Ίω/ν. Λ:β/.Ο
.-ο»- ηΑ,ίγςε τ;ν χ. Λημητρα/ :πο^λ: ^ ε:
'.ν τή:
ν.τ;τ:ν τθν ::/.γ ·;.-'/.Γ^
ι; την
• Γ. ι ο -
'ζ / . Κ ;^λο^'-
ταυτα ::" -ιπσήμων ?γρ.
ίτ: Ό /.. ίτ τής Λ:/?'.Γ^^
'" ί Ι Κ
ρς ρ ή
/.α: θύτο: το είίεχθές ^άζμ,χ τή: ·τ-
ή;, προ?6η είς ίίθρι-
Μ 1-; -μ Μ:
!·ι νϊ: Ι1:
II
Στ Το.1--,!αννά·/.ης
IV
Μ^ων Μαχρ>/η;
Ι!1. Γ-:ω-;. Γ::
Ι Ό 'Λλε;. Κϊ;
15 Ν'/ολ. 1'ερι
Ιί» Ηεο?. Λ-:
Ι 7 'Κμμ. Ηατΐι
1Ν Γεωρ. Ι!;:
Ι'.» Έ).μ υ:ϋ·
Ι. Π Μ ιν Άντωνί/ν'Χ.Γ,:
Ί%τ·.> ^γ.^τΐ·: ?/.τό; τού
Λ η Ι:/αττ::
ϊτ
^ : Ι ν
:ι 7Π
:ι,.*.ϊΜ
' Γιό',
.Η.Ι^ΐ'
ι.;·
γγ
ϋτςν τςν μ;νον Ι/χηρ^την ;^, κλτ,τήρα τοΰ
ς τ(ζ */ατ/(
το^ /. ΛΓ,ματ:αχ.ο-ο ^λ^^, Ετι υπο την
-α τού ΰττουργοΰ απέστειλεν Ιγγρα^ον
ά δ* ΰ
ΤΟ ΔΡΑΜΑ Ο ,,ΑΧΙΛΛΕΥΣ
$·:-μ« τοΰτί σ^γγρα^έν ύ~
τοΰ'
είς
αάρ'ζ^ρε^ χα'ι αυτόπται, των μεγάλων
χβΐ ^αρυτίαων Ουσιών, τάς οποίας ή
Κρήτη προσέφερεν εϊ: τόν βωμόν τής
ελευθερίας
Καΐ δεν πιστεύω μέν νά Γλ^η εί;
συντέλετιν άχουσαα τοτον απίθανον
ς ρρ ρ
έσιν ενδιαφέρουσαν τς ϊιχ.ηγοριΐί.ίν τυ Γρα-
ον !
ΚατηγορεΤ τού ·λ
έγγραφΐς των ΰποΟέσ
τού Γρατ^ίο^ είς τα
χά ι τοιον -αρ
χά ι τόσον ριψο¬
κίνδυνον. Αλλ άν ποτε καΐ οί π-^οστά-
£:; τα;
'ά δΐ/.η-
τοϋ ί
χαί τοϊί 'Κ^ετείου, παρβ τ ο Β-
ν&μβ τού ιΐΆηγό'.θ'^ τού ϊιχ.ηγο:ιι«ϊ; τού γρβ-
ι ψεις^ τί'ίΐται τε Βνομί τού "να ούτω ό χρς,ε-
τών Πρι·>τοδί/ών χβι 'Κίετών όρίζτ, εί
στγητήν ίΐλα φρονοΰντβ τω 7.
νην έκ πατριωτική; συγκινήτεως τα
3ΑγαπητοΙ Συμπολίται,
Το ζήτημα είναι σπουδαιότατον. Κ αί
5έν πιττεύω αέν τ( ΙΙύλη να προβτ, εί;
τοιαύτην ΟρασεΙαν καΐ άπονενοηαενην
απόφασιν, άλλ ή αωρά πολιτική, τή^
οποίαν ή Ν. Τουρκία, ή μάλλον οί ί^υ·
νοντε; τα κατ αύτην, άκολουΟεΤ άπο
πολλου σπαράττουσοτ το Γθιον αυτή;
τώ α α, ίτω; παρασύρη αυτήν είς το να
λάδγ) την παράτολμον αυτήν απόφασιν.
Ή Τουρκία,ήτις δέν εδίστασε νά άκρα>-
τηριάστ] το ίίιον αυτή; σώμα, άποκό-
-τουτα τον βρα-/ίονά τη; διά των κατα
ττ]; Αλβανίας ένεργειών τη; καΊ παρα-
βλάπτουσα την οικονομικήν αθττ]; προ¬
οδον διά τή; καταδιώξεως τού Έλλη-
νισμοθ πι&ανον νά δοκιμάση να απο¬
στείλη και Καδήδες εί; Κρήτην.
Αλλ αθτο τό έπΓΑρμοστείας Ισχύ-
ον σύνταγμα λέγει ρητώ; είς τ6 104
άζΰρον τού δτι ό Τπατο; 'Αρμοστής
διορίζει τού; Καδήδες.
ΚαΊ ό νόμος δέ, τον οποίον εψηφισαν
αύτο. οί Μουσουλμάνοι βουλευταϊ πα-
ραδέχεται την διάταξιν αύτην τοθ Συν-
τάγμαιος.
'Αφ' ού δέ δέ ν είχε το δικαίωμα ή
Πύλη νά διορίζη τού; Καδήδες καΐ άφ'
ού κχϊ εάν εΐχε τοιοθτον δικαιωμα δέ ν
?καμε χρήσιν αύτοθούδέ ίζ τή; "Αρ-
μοστίίας, κα. έττί τή; τοθ ΙΙρίγκηπο;
Γεωργίου καΐ επί τή; τού Ζαίαη, όποτε
συνεσφίχθησαν οί μετά τή; Ελλάδος
δεσμοί, κώς τώρα έ*>ουλεύθη ή Τουρ-
κία έν πλήριι ένωτικψ πίλιτεύματι νά
μβς προει8οποιΤ| δτι Οά μάς άποστείλτι
Καδήδες; 'Αλλ έκτος τού νομικοΰ
ι έθνικου αύτοθ λόγου, τα έκ Κων¬
δέ θά
ρικούς ύπολογισμού; καΐ τυφλον φανα¬
τισμόν, ήμεΓ; ο παροντε; ενταύθα καΐ
πάντε; οί άλλοι Κρήτες δέν Οά λησμο-
νήσωμεν ποτε δτι είμεθα άδελφοΐ %σ
συναγωνισται των όλοκαυτωθέντων έν
γ
Αρκαοίω.
Τ
ον
ήματχ καΐ ζητωκραυγαΐ
λ
κατεκάλυψαν χειροκρο-
Μετά ταυ¬
ήμ
τα ωμίλησε προ; τον λαόν υπο το αύ¬
το πνευμα ό παρ ήμϊν δικηγορο; κ. Κ.
Σταματάκη; καΐ τελευτών άνεγνωσε
το έξή;ψήφισμα γενομενον ^
? ο
οεκτο'ν.
ΐ τ^ς πόλεως
συνελθών
την ^
άν -:
ώ
τ»»ν
εις τ^ς Κρήτης^ ένιο «ν!
ίΊτ& χντε
την
είς την ~_ί,ι*»ν,
των ϋεωρεί ΤΧεινήν
τοθ ^έ
ο>?5ενΙ λ*'*γΐιΐ β·ί χνεχβ-^ ί>
τικος λττ.*»2 κχί βτ επέλθη έξ
Πξ ί^ ^£
κα έ γ
σταντινουπόλεως ταυτα δργανα δέν θά
χρησιμεύσουν ώς έστια συνδαυλισμοθ
πολιτικών καΐ θρησχευτιχών παθών με-
δ ί ώ
εί* έχων όπ **#ψιν τχ
των Ι
το
τί* 'Κβ
τ^ς 'Κνώβεως.
Τό ψήφισμα τουτο επεδόθη είς την
θ!/.α·τ/ίαν καΐ είς τούς χ. κ. ΪΙροξέ-
νού;. Πληροφορούμεθα 5τ·. καΐ εί; τάς
άλλας πόλεις εγένοντο συλ>αλητήρια
και Ιψηφίσθησαν άνάλογα ψηφίσματα.
Είμεθα βεβαιοί δτι έαν ό Κρητικό;
λαό; έΗαχ^λουΟήστι τηρών την αυτήν
ανδρικήν στάσιν ηνωμένος θέλει κερίί.
υπέρ αυτοϋ τό ζήτημα των Κ αοήθων
ώ; ζ>ά έχέρδι^εν ασφαλώς καΐ πάντα τα
μέχρι σήμερον ίγερθέντα ζητήματα,
όρκωμ:σίας των Μουσουλμάνων κ. λ.
εάν μή ό Βενιζέλος καΊ οί περΐ αυτόν,
ύπό*τόσων αϊμάτων νά μολυνθ^ πάλιν θιήρουν αυτόν καΐ παρέλυον πάσαν σο-
άπότάέχ Κων (πόλεως δργανα τοθ α!- βαράν χαϊ ήνωμένην αντίδρασιν τού
ματο; χαΐ τ1|ς οιβστάσιω;; |Ου2εΐ; ά- διά των γνωστών καταχθονίων μεθόδων
ρη
ταξύ των δύο συνοίκων στοιχείων, ώστε
νά διασαλευθτ] ή τάξις εναντίον καΐ
των πατριωτικόν προθέσεων τ^Ο Κρη¬
τικού λαου καΐ των συστάσεων των
Προστατίδων Δυνάμεων;
Καΐ τι; Κρής θ'άνεχθτ4 το ιερόν αύτ6
νώμα τής Κρήτης το καθηγιασμένον
νης ε:ς την ανςρ^ι.»τιν τής ΌτΑαζ ί/.λήθγ; '
Κβτηγθ-εΤ -οί ·/.. Λημητρα/.οχούλου ότι
δ'.ώρι<Τ£ν ώς μελτ; των νο,'.οπορασκιυσστι- ιιώ* τμΐ; σύν:αςίν των δ:*α- κωίίχων ετιυτή^ονα·:, ^ΰχί τού; ά-- ■αίζοντας καΐ 5υ; τεν /.. Γ', / άΓ(το>ς /.β:
ΐικάς ΙΙια: !
Εί; τάς χατηγοριας ταύτας ό /.. £■:: *ή"ς
Λίχαί-σΰνη-; 'Τ-Ο^ρν^ς ήθ-λη'τε ν' απαν¬
τήση /.α! ν' άναΓχευ^ττ, ταύτας -ν.Ηων την
καΐ έα.<τον τίξ,ρϊ τ>ΰ εναντίον των χατ'
χατ·χγγελ·.ών. Ά "//α α ?{3ε τώ^ λ-γων
κα· ;α.^νςν :ν Λ-τέδείςεν, έτ· Ου μ:νον
αί /.ατ' αυτού χατα,'νελϋί )~τ των /^ρίων
Ι:υλουμ6άχ./Ι« Άραίαντινοΰ χά: Λεμερτζγ]
είνε ^σιμ,οι /.α; άιληθεΤς, άλλά ότι χά) ή
σις—είς ήν χαΐ αύτος σζουδαΤθν ρί-
λ:ν παίζει—--έχουσα ίκτ: κεφαλΫΙς τον /.άλ-
λ:στον των συγχρόνων ήθοχθίών μα;, είναι
: τής επαράτου φαυλςχρατιαςΙ:) χαί
τή; Ίλιάϊος χαί 7.ο·τα τςν τύπον των
δραματων τοϊ» Σοφοχλέο^ς ταρισ-.ζΗ^ ύχ':
των μαθητών τοϋ Γυμνασίθυ μας 5(ς α~ζ τής
ν3 Άπρί,λίοΐ/ χ^ρίν των χαθη>ηχών χοΐ: αα
θητών. Τα -άθτ, /.α; ο: χαραχτήρες τού ϊρα-
ματο; ειν-χ: ζωηρςτατοι /.αι χοιητ:νώτατο·,
ή νλώσσα άρ·.ττη χαϊ ζ'ι στίχ;ι ρΐθντες, :ν-
τως Ι .ε;ν-χρ?άχε·-.·.. Λ'.ά τούς αίσθ?νομ£νο^;
το δραμα χά: χατα τα μίρη -/.αί /.α τ β τ:
^λον π^οχαλεΤ σ^γxίνητιν καε άν7πτε: το :(ϊ
την χατρίοα αΐ'-τθ/,μα. "Κίοχα ΐϊβρεττητβν
οί έ/, των μαθητών ύτοδ^έντε·: τον άγγελον,
τον Άγαμξμνονα,χροττίντων :ί 2 τον 'Λ/ίλ-
λέα. Τϊ */ωΡ!χα -^β' /.αλώς τονισμιν-ϊ, ^
μΓλθς σοβαρόν χαί π;θ3ι5θν την Έλλην./.ήν
τού χαταγωγήν Η αρμονία ομως Βέν έ;ι-
τιλεΤτο καλώς καΐ ί/ει ανάγκην Χίθίσσοτί-
:α; μεΆ·τη; /.α: Λσκήτεως. Ό αύλί;τή; ";ω;
ή^νζτο ν2 μη φίΐνετα:. 'Κν ώ ύχάρχεί :*
χώ %ρχμα~'. ~.'ζ ασήμαντον έ-εΐ
Ι7, ί. Θ. ΤαμπακόπουΙος
ΔΗΜΑΙ
ΙΑΙ
Ι Ιίνε γ'νω'τόν, ίτι εν ττ( ημετέρα π^/.εί τζζ
τή; ΰ;π6ολής των αιτήσεων ΰτ:οψη:'.;τητο<; των Βημθτ'.χ. αρνιντων αμ^ςτίρα τλ /,ζχμχ- τα λίαν ά^ίεχ^ί/ω; έργ^σθίντα σ^νενιήθ^- σβν χά: χατήρτίταν /.οίνόν Χριστιανικήν συν- ίυατμόν -ρςς ά-οχλεισμόν τώ/ Μ;^σο>λ/3ί-
νων ^ποψηφίων Η σύμχραςι; αύτη εθεω¬
ρήθη ά-αραιτητος *α· έ-ε/.ροτήθη ζαρα τή;
/.:ΐνή. γνώ,-Γ,; τό μέν ώς έλ τής έν γένει
χ; μρρς μ
στο:χεί(^ πρός το Χριστιανικόν, τοθ όχοίου ή
ΰπερ^λι/.ή άνοχή χαρεςτ,γήθτ, φαίνεταί, -ο
ϊέ 3::τι ο·. Μο^σοΑμχνοι 'ύποψήφιο: οέν ύπ£-
δειςαν χαϊ ίοια δία ~ο άςίωμα τοΰ Λη
χροϊωχον 7.εχτημ·ν:ν εζαρχή προ^
Χίριν τού γενιχοϋ τούτου σ*οχ:ν άπϊΪΓ/Οη-
σαν οί πάντες τον χατΛρτ'.σθίντα χο:νον σ^ν-
ο^ασμον αν χαί συμπεριΓ/.ήφΟηΐαν είς τούτον
ρ, ρμ χ
Έλάχι-τοι επετεθησαν έκτος τού σμ
•/.αί ούτοι οχ μ»· -ρογραμμα αντιδράσεως
*/.ατα τ&υ '^νδ^ασμοΰ καϊ μέ ιλαχίστους ΰ-
Ή τς'.βύτϊ; αυΑπνοΐΛ Ιϊω/εν άμ,έσως την
νίχην είς τς Χ^'.ττίβνικίν στ:ιχεΤθν οιτερ
ζθλυ ϋ-ϊρτερΐΓ τοϋ Μθ^σθΆμΛνΐχοΰ χ«1 ήτο
*χ των -ροτ»;ων γνωστόν το ΰ*έρ τοϋ χρι
-τια^ί/.θυ σ,,νΪΛασ,ι.ςΟ αχοτίλεσμα. "Κνε/.α
τού λίγ:^ τούταν ίέν -ροσήλθον χαντάχασ·.ν
οί Μ-.νσθυλμάνθί -·^μπ^λΤταί μας νά ψ/;φί-
σωτ: /.αί ίταν ή εκλθγη 3ι·;τ(χ·η ^ίνε^ ςυ-
ίεν.ιϊ; άντ:ίρ2σ£ω; έπίυχ:ντο;
τον σ■^Λ'δ^ααμοΰ ϊ:* των ακολούθων
Λη >.αρχ^? © *·· ϊτ.>λ. Γεωργίθυ 3. ΐ'2Ι
Ληα. ΐίάρείροςόχ. Στ. Μαλβγαρϊής .'ί.7Ο1
Ληα. Σύμβιυλοι -ι /.. χ
ττ Σταματάχη:
μ
$ Μιχ. Ξετρύπη.-
3 Γεωργ. Ξηρας
4 Έμμαν. Ιΐολυχρονίδη;
3 73!»
3.7·%
3-730
έν -.ώ Η' τή; Ίλ'.άδθ , ό ά-κοχαΐρετίσμος τού
Κ/τορο; /.αί τής Άνίρομάχης, ϊί' ί μίρος
ώ: >αΐ διά τ'ο Ω τή; Ίλιάδος, είχεν ό άβά-
να:ο; 3' Η-ϊ-ΕΗ, ότι, όστις δεν τα *νίγνω·
σιν, ηΐο περιττήν νά γεννηθτ, είς τ:* χ::μθν
-άρ/;Ε έ*ίί:η; Ιλλειψις ίρωτΐκοδ στο'.χε·ο^
έν τώ δράματΐ Πλήν ταρ' όλα ταϋ'α 'ζ
«'Αχιλλεύς» είναι έργον Ιςοχον, πληρο7 τον
οχον τού, ζωγραφίζει δέ αύτην την ν.αλή·*
Χ2Ϊ πατριωτιχωτάτην γ.αρ&ίαν τοΰ σαγγρο
φΐω:, όστις ~ολλά είαχάνησε διά ~.Λ σκτ,νί
χά χαί όστις είναι άςιος θερμοτάτων ·"^γχα-
ρητηρίων.
ΠΡΟΚΗΡΥΞΙΣ
ΤΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
ΠΕΡΪ ΤΗΣ Β. ΑΠΟΓΡΑΦΗΣ
ΤΟΓ ΠΛΗΘΓΣΜΟΓ ΤΗΣ ΝΗΣΟΓ
Σνμπατριώχαι,
Τί; Ί ττρο-ς τζ 5 προσεχούς μη
Ιουνίου Οα ένεργηθτ^ ή δευτέρα Γενική
Ατΐογραφή κου ΙΓληΟυσμου τΫ); Νήσου
ώ; ωρίσθη £'.ά τοθ άπο 23 Μαρτίου
1 -Μ Ι σχετι>οθ Διατάγματος ήμίών.
Δεν ν5αίζου.εν άναγκαϊον είς λαόν
-©τ:>ν νοήΐΑονα καϊ φ.λοπροοοον, ώ; ό
Κρητιχος, να εξηγήσωμεν οια μακρών
την χρη^ιαοτητα ττ]ς άπογραφτ]; τοθ
-ληθυταοθ ττ^; Χήτου κα. την σημα¬
σίαν ήτις δύναται ν' αποδοθή εί; αύ¬
την ύττο τοθ πεπολιτισμένου κόσμον,
ώ; 2ργου προοδευτιχοθ. Είναι είς πάν¬
τα: γνωστόν, δτι τα πεπολιτισμένα
Κράτη, άνευ έξαιρέσεως, άπογράφβυσι
τούς κάτοικον; των, 5ιοτι οια ττ]ς άπο-
γραφτ); έν ώ άφ' ενός έΊ;ακρι6οΟται ό
πληθυτμος αυτών και έξελέγχεται ή
ζωτικοτης και ή αύξησις αύτοθ, ΐ
άλλου έξάγεται τίνα μέτρα πρέπει να
ληφθώσι πρός τό καλόν τοθ τόπου χ«ΐ
ίιευΑολύνεται σπουίαίως έν πολλοΐς ή
Κυβερνητιχή έργασία.
Έττειδή δέ τίνες έξ έσφαλμένων προ-
ληψεων Γσως θελήσωσι νά άποφύγωσι
να άπογραφώσι, νομίζοντες δτι διά τί|ς
άπογραφής έπιοιώχε^αι ή έπιβολή «Ιζ
τον λαόν φόρων ή άλλων βαρών, είναι
άνάγχη νά γίνη εί; πάντας ό

ο
ΕΛΠΙΣ
5Ψ
χαί εννοηθή καλώς, δτι αύτη ουδεμίαν
1-ηι σχέσιν πρ'ις την φορολογίαν.
Έχομεν πεποίθησιν δτι, έκτιμών-
τες προσηκόντως την τε ανάγκην καί
την υπό πλείστα; έποψεις χρησιμότη-
τα τοθ διαταχθέντος μέτρου καί επι¬
θυμούντες νά εξακριβωθή ό πληθυσμός
καί τής νήσου 8λη; και ιδιαιτέρως των
διαφόρων πόλεων, κωμοπολεων καί
χωρίων αυτή;, θά συντιλί'σητε προθύ¬
μως ινα γίντ, ή άπογραφή τελεία, ώς
άρμοζει είς λαόν πεπολ τισμένον καί
φιλοπρόοδον. Προσκαλούμεν 3έ υμάς
νά άπογράψητε καί εαυτούς καί τάς οί-
χογενίία; υμών, νά παροτρύνητε δέ
αλλήλους εί; την άκριβή κα» μετα ζή-
λου εκπλήρωσιν τού καθήκον-.ο; τού¬
του, παρέχοντες προθύμως τας άνα-
γκαίας πληροφορίας είς τούς επί τής
άπογραφής ύπαλλήλους, με την ^εβαι-
ότητα δτι ούτω δίδενε νέον δεϊγμα φι-
λοπατρίας, νοημοσύνης, φιλονομίας
καί προόδου.
Έν Χανίθίς τ^2? Απριλίου 1911
* 11 ' Κκτελετΐ-ςχή '
'< >
Μ. Ρ. Κούνδουρος Τα
Ν. Σ. Πιατολάχης
Γ. ΚοκΗΐνάκης
ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΣ
ΤΟΥ *· ΓΕΟΡΠΟΥ ΜΙΣΤΡΙΟΤΟΥ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΛΑΟΝ
(Έκ ιοΰ «Χρόνον» τής 1 Μαίου 1911)
Ό χα&ηγητής χον Πατ*πιστημίου χ. Γ·
Λ/ιοτριώτι^ς &ηην&νν$ πράς τ όν ελληνικόν
Λαόν την χατω&ί Ικχλησιν :
Λαέ τής Ελλάδος,
Ό Οίκουμενικός Πατριάρχης έν ττ^
βαθυτάτ$ ΑύτοΟ συνέσει κατιδων τούς
κινδύνους τούς έπικρεμαμένου; χατα
τής Φυλής χαΐ τής Έκκλησίας έξέδω-
χιν εγκύκλιον πρός τα: έκκλησιαστι-
/.α: καΐ χοινοτιχάς Αρχάς, δπως κα-
(Ιβφωσι την εθνικήν παιδείαν άπό τής
. λύμης τής χυδαιοτητβς, τής λυμαι-
νομένης την καρδίαν τής Φυλής καΐ
Έκκλησίας.
Έν ττ] ελευθέρα δμως Ελλάδι οί
αύτοι άντεθνικοΐ άνθρωποι εύρίσκουσι
τη/ικαύτην προστασίαν, ώστε διορί-
ζονται καθηγηταί καί διδάσκαλοι κοϊ
ύβρίζουσι τού; άμυνομένου; υπέρ τή;
ΈΘνικής Γλώσσης, ποιουσιν έπιδει/τι-
χούς τοθ χυδαΐσμοθ περιπάτου; την
Ακροπολιν καΐ τούς άλλους Ιί?οί>ζ τού
πολιτισμιοθ χώρου; μολύνουσι 5ια χυ-
δαίων διαλέξεων χαΐ τολμώσιν, ίνα έν
τοίς 6χήιαα<τι τοθ ήλεχτριχοθ σιδηροδρό μου αναιδώς τα (τεμ.νά τ1|ς Έχχλη*(ας τροπάρια άδωσιν έν τ?( (ίορβορωδει τοθ Ούτως οί χυϊαϊστα., οί χαταπροδι- ίοντες την Φυλην καΐ μυχτηρίζοντες την Εκκλησίαν, άποσπάσαντες τό προσωπεΐον αθτών, δέν ύποκρίνονται ήδη λέγοντες, 6τι δτ]6εν δέν χινδυνεύει τ; γλώσσα, άλλά τύπτουσι κατά προ- σωπβν «υτον τ6ν Ελληνικόν Λαόν. Κ αί ταυτα ποιοθσιν, ένψ τ^ ελεύθερον "Ε^νος συνηνωαένον συντάσσει το πο¬ λιτικόν αυτού συμβόλαιον. Ούτως οί προδοται οί στασιάσαντες /.ατα τής καθεστώτη; Γλώσσης Χ*1 ίιαταράσσοντες την εΐρήνην χά! την ή· συνίαν τού Έλληνικου Λαου, έπιδάλ- λουσι τούτω την αύΊοκτονίαν. 11 όε άπο€ολή τής πλουσίας Έθνικτ)ς Γλώσ¬ σης αλ εΐσαγωγή πτωχάς και γελοιας είνε αΰτοκτονία τής Φυλής, ίΐότι τα μ-έν έπτά έκατοιι,μύρια των έν ττ4 2ου- λεία και διασπορα Έλλήνων θέλουσι τ:ρβτιυ.ήσει την των συνοίκων καϊ πε- ριοίκων λαών, των δ' έλευθέρων οί μέν τΐλβυσιώτεροι θέλουσι προσλάβει οι- δασκαλίσσας καί διδασκάλους πρός έκ- άλλων γλωσσών οί δέ πενέ- στεροι μέλλουσι νά καταδικασθώτιν είς αιωνίαν ^λακίαν καϊ ήλιθιοτητα. ΚαΙδμω;; λαέ τής Ελλάδος, δέν Ιχεις ανάγκην ινα, καταλαβων τούς σιδηροδρομους, έλ% είς τάς Αθήνας, ίνα κολάστ&ς τούς προδότας, ώς ?λεγές μοί έν Καλάμαις, έν Πύργω, έν Πά¬ τραις καί έν τω κλεινώ Μεσολογγιω, άλλα δύνασαι να σωθτις άπλούστερον άν τηλεγραφήττ^ς δηλαδή τοίς βουλευ ταίς σου ταχέω;, ήτοι προ τής έπιψη- φίσεω; τοθ συντάγματος, δτι άν μή συμπληρώσωσι τό έργον αυτών διακω- λύοντες τάς προδοτικάς των χυδαΐστών ένεργεί'/ς, δέν θέλεις δώσει αυτοίς λευ¬ κήν ψήφον έν ταίς μελλούσβις έκλο- γαϊς. Διά τοθ τηλεγραφήματος τούτου θέλεις έπιρρώσει την φιλοπατρίαν των άντιπροσώπων τοθ *ΕΟν§υς. Μή ποιή¬ σας δμως τό ζήτημα τή; σωτηρίας τής Φυλής και τής Έκκλησίας ζήτημα πο- λιτικής άντιζηλίας, διότι τουτο είναι ύπέρτερ&ν πάσης πολιτικής διαιρέσεως. 'Κν Ά6ήν«(ς ττ, 30 Άχριλιου 1911 Μετά πάσης τιμής. Ό δβράτων τοννΕ$νονς Γ. Μιστριώτης ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ (Σννίχαια, «χ χον Ό κ. ϋθΙΰθΒΒέ, Τπουργός των Ί'>
ξωτερικών,
Πρός τούς Πρεσβευτάς τή; Γαλλι¬
κής Δημοκρατίας είς Λονδίνον, Ρώμην
καί Πετρούπολιν.
Ιΐαρίσ'.οι, Ι Γ» Μαρτιου 1!)0'».
Τής συγκαταθέσεω; τής Αύστροουγ-
γαρ(ας δοθείσης επι τού σχεδίου τή;
απαντήσεως είς τόν Πρίγκηπα Γεώρ¬
γιον, καί τής Γερμανίας δηλωσάσης
ίτι αύτη «παραμένει, δπω; και κατά
τό παφελθόν Δύναμις μή ενδιαφερο¬
μένη διά τάς ύποθέσεις τής Κρήτης»,
ή Κυβέρνησις παρ' ^ είσθε έμπεπι-
στευμένοι θά γρονη άναμφιδόλως δτι
ουδέν τό κωλύον πλέον είς την άμεσον
αποστολήν τής απαντήσεως ταύτη;.
' Εάν τοιαύτη είνε ή γνώμη των λοι-
πών τριών ενδιαφερομένων Δυνάμεων
ποοτει'νω, δπως έπειγοντως ληφθώσι
πάν-α τα κατάλληλα μέτρα,?να έγχει-
ρισθτ, ταυτοχρόνως διά των τεσσάρων
Ηροξένων τω Πρίγκηπι Ύπάτω Άρ-
μοστή ή δι' αυτόν προωριτμένη ανακοί¬
νωσις.
θά λάβη τουτο χώραν, άφοϋ προη¬
γουμένως, άντικατασταθή ή τετάρτη
παράγραφος, ή τεθειμένη μέχρι τοθδε
μεταξύ άγκυλών, τοθ κειμένου τού
συνημμένου είς τό άπό 6 Φεβρουαρίου
έγγραφον μου, διά τής επομένης φρά-
σεως, ής ή σύνταξις δέον έκ των πρα-
τέρων νά υποβληθή εί; τό Ανακτο-
βούλιβν τοθ Βερολίνου :
«Ή Αύστροουγγαρία κατέστησε
γνωστόν, έκ μέρους της, δτι συγκατε¬
τίθετο είς την υποχρέωσιν ταύτην καΐ
ή Γερμανία, είς ήν τό κείμενον τής πα¬
ρούσης έπιστολής ανεκοινώθη, διεκή-
ρυξεν δτι παροιμένει, ώ; και κατα τό
παρελθόν, Δύναμις μή ενδιαφερομένη
διά τάς ύποθέσεις τής Κρήτη;.»
Ευαρεστηθήτε νά μοί γνωρίσητε τό
ταχύτερον τάς σκέψεις τού 'Ανακτο-
βουλίου τοθ Λονδίνου, Πετρουπβλεως,
καί Ρώμης. ϋΐέ
Ό κ ΒοηιραΓά, Πρισβευτής τής
Γαλλικής Δημοκρατίας είς Πετρούττο-
λιν.
1^ τον κ. ΟνΙναχαν, Τπουργόν
των Έξωτερΐλ,ών.
λις, 16 Μάρτιον 1905.
ΚαΟ' ά; έχω πληροφορίας, ή Αύτο-
κρατορικη Κυδερνησις θεχετ»ι την σύν¬
ταξιν την προταθείσαν υπό τής Ύμε-
τέρα; Έξοχότητος καΐ παρέχει είς τού;
διπλωματικούς άντιπροσώπους της
έν βερολίνω και Χανίοις τάς όδηγία;
ά; έπιθυμεϊ αυτή. Β
Ό κ. ΡαιιΙ εαπίϋοη Πρεσβευτής
τής Γαλλικής Δημοκρατίας είς Λονδί¬
νον,
Πρό; τόν κ. ϋβΐοα^εέ, 'ΤτζονργΌν
των Εξωτερικώ *.
Λονδίνον, -.Μ Μ άρτια υ 1ί)(>5.
Ό Μαρκήσιος ίαηεάοΐϋΜ, είς 8ν
κατέστησα γνωστάς τάς ενδείξεις τάς
περιεχομένας είς την Τμετέραν ανα¬
κοίνωσιν τή: 1 5 τοθ μηνός τούτου σχε¬
τικήν πρός την διακοίνωσιν ήτις δέον
νά έγχειρισθτι τώ Πρίγκηπι Γεωργίψ,
πρό μικρου μοί κατέστησε γνωστόν δτν
τυγχάνει έξ ολοκλήρου σύμφωνο; μέ
την Τμετέραν έξοχότητα. Οδηγίαι
αποσταλήσονται είς τόν έν Χανίοις
Γενικόν Πρόξενον τής Αγγλίας, και
θέλει συνενοηθτι μετα των συναδέλφων
τού Γάλλου, Ρώσσου καί ΙταλοΟ διά
την επίδοσιν είς τόν Τπατον *Αρμο-
στήν τή; τροποποιημένη; διακοινώ-
σεω:.
Ό Γτζουργό: των Εξωτερικών ύπο-
θέτει δτι ή Κυβίρνησι; τής Δημοκρα¬
τίας ?χει πληροφορηθή περΐ τή; συναι-
νέσεως :ή; Γερμανικής Κυβερνήσεως
είς την μεταβολήν ήτις έπηνέχθη είς
την 4 παράγραφον και δτι διάβημα των
τεσσάρων Πρέτβεων είς Βερολίνον δέν
θά είναι άναγκαϊον·
Ώς πρός χον τύπον κα&* όν ή
προτα&έϊόα ανακοίνωσις άπεν-
&νν&ήσεται τω Πρίγχηπι Γεωρ¬
γ ιω, ό Αόρδος ίαηΒάοινηο φρονεί
δτι ΰ'ά είνε προτιμώτερον, ινα τα
τέοααρα ύποδείγματα τής διακοι¬
νώσεως μή ώσι ύπογεγραμμένα
υπό των Προξένων. βά επεθύμει νά
γνωρίζτ, εάν ή Ημετέρα Έξοχότης
οντ^ δτι ή ανακοίνωσις δέον νά γίνη
υπό τόν τύπον ύπομνήματος άνευ υπο¬
γραφή;, η εάν &ά αάς εφαίνετο
προτιμώτερον ινα τα τέσσαρα άν-
τίγραφα τής διακοινώσεως ώσιν
ύπογεγραμμένα υπό των τεσσά-
ρων'Ϋπονργών των Εξωτερικών.
Πέμπω, συνημμένω; ώδε, ττ, 'ΊΓ-
μετέρα Έξοχότητι αντίγραφον τή;
άνακοινώσεως δπερ ό Μαρκήσ'.ος ίαη-
βάθΐνπΰ μοί απηύθυνε επι τού θεματος
τούτου.
Ρααΐ
Τν;τοις Σπύρ. Αλεξίου
Ή ΑύτοΟ Εξοχότης ό ίαη8(1οινηο,
"ϊ'πουργος των Εξωτερικών,
Πρός.τίν κ ΡαιιΙ €ωη)οη, Πρε¬
σβευτήν τή; Γαλλικής Δημοκρατίας
είς Λονδίνον.
"20 Μάρτιον 1905.
Ααμβάνω την τιμήν νά ^εβαιώσω
την λήψιν τής υπό ήμερομηνίαν 17
τρέχοντος διακοινώσεως τή; * Ημετέρα;
Έξογοτητος, σχετικώ; εί; την απάν¬
τησιν ήν αί Δυνάμεις πρ^τίθενται νά
κάμωσιν είς τόν Τπατον έ- Κρήτιτ(1
'Αρμοστήν.
Διακηρύττετε δτι, κατά την γνώμην
τής Κυβερνήσεως σα;, οδηγίαι δέον
ν άποσταλώσι συγχρόνως εί; τού; έν
Χανίοις Γενικού; Προξένους τής Γαλ-
λίας, Ρωιίας, "Ιταλία; και Αγγλία;,
ίνα έγχειρίσωσι, την διακοίνωσιν εί;
τόν Πρίγκηπα Γεώργιον. Ό κ. ΰβΐ-
οα88Θ προτείνει έν τούτον νά τροποποι¬
ηθή ή τετάρτη παράγραφο; κατά τόν
ακόλουθον τρόπον, καΐ ή τροπο-οίησις
αύτη νά υποβληθή έκ των προτέρων ττ.
Γερμανιχτ; Κυβερνήσει.
«Ή Αύστροουγγ·ρ(α κατέστησε γνω-
στόν, έκ μέρους της, δτι συγκατετί¬
θετο είς την υποχρέωσιν ταύτην, καί ή
Γερμανία είς.ήν τό κείμενον τής έπι¬
στολής ταύτης ανεκοινώθη διεκήρυξεν
δτι παραμιΐνει, ώς καί κατά τό παρελ¬
θόν. Δύναμις μή ενδιαφερομένη διά τάς
ύποθέσεις τής Κρήτης.»
Ααμβάνω την τιμήν νά πληροφο -
ρήσω την Τμετέραν Έξοχότητα δτι
ή Κυβέρνητις τής Α. Μεγαλειότητος
είνε σύμφοινος μέ τάς υπό τής Γαλλι¬
κής Κυβερνήσεως έκτεθείσας γνώμας
είς τό ζήτημα τουτο, καί δτι όίηγία.
θέλουσιν αποσταλή πρός τόν έν Χανί¬
οις Γενικόν Πρόξενον τής ΑύτοΟ Μεγα¬
λειότητος, ινα συνενοηθΫ} με τούς συ-
ναδέλοου; τού Γάλλον, Ρώσον καί
Ιταλόν, διά την ταύτόχρονον έγχεί-
ρισιν τής ούτω τροποποιημένης διακοι¬
νώσεως, τψ Ύπάτψ 'Αρμοστ^.
Προυποθέτω δτι ή Γαλλική Κυβέρ¬
νησις θά έξεύρη τρόπον νά επιτύχη την
συγκατά')εσιν τής Γερμανικής Κυβερ¬
νήσεως ?αά την τροποποίησιν, ήν προ¬
τείνει τής τετάρτης παραγράφου τής
διακοινώσεως, καί δτι 'ίεν θά παρασττ^
άνάγκη ιίς τού; τέσσαρας έν Ώερολίνφ
Πρεσβευτάς νά ένώσωσι τάς ενεργείας
αυτών ίπΐ τής υποθέσεως ταύτης.
θά ήμην εύτυχής νά μάθω εάν ή
Γαλλική Κυβέρνησις έπ*θυμτ^ ίνα ή δι-
ακείνω:ις ή έπιδοΦησομένη τφ Ύ-
πάτω *Αρμοστή υποβληθή υπό
χον τύπον ύπομνήματος άνευ ύ-
πογραφής, ή εάν τα άντίγραφα
τα έγχειρισύ'ησόμενα υπό των
Προξένων οίον νά φέρωσι άμοι-
βαίως τάς υπογραφάς των τεσσά¬
ρων Ύπονργών των Εξωτερι¬
κών. Γνωστής οϋσης τής ύπερεν-
αισΰ'ηαίας τής Α. Β. Ύψηλότη-
τος, όσον άφορα τάς σχέσεις των
έν Χανίοις Προξένων πρός Αυτόν,
δέν φαίνεται νά έπι&υμή δπως ή
Διακοίνωσις φέρη τάς υπογρα¬
φάς των.
ΙνΒιηδάοννΐιβ
Ό κ. ΜαΐΙΓΟΙίαηΙ, Γενικός Πρό-
;ενος ;ής Γαλλίας είς Χανία,
Πρό; τό* κ. ϋνΙθαΒδΟ, ''ϊ'ν.ονργΐν
των Εξωτερικών. .
Χβνία, η Μαρτίθυ 190Γ).
Οί τυνάίελφοί μου Ιταλίας καΐ Ρω·
σία; Ελαβον τάς όδηγίας των διά την
επίδοσιν τή; άπαντήσεω; των Δυνάμε¬
ων είς την διακοίνωσιν τοθ ' Τπάτου
'Αρμοστοΰ. Ααμβανομένης ύπ* δψει
τής πίλιτική; καταστάσεως συνεπεία
των τροσεχών έκλογών, ή έπίσημος
αύτη ανακοίνωσις άναμένεται ένταθθα
μετά τινο; άνυπομονησία;.
Ό κ. ΰ?1αΐ88έ, Τπουργός των Ε¬
ξωτερικών,
Πρός τούς Πρεσβευτάς τής Γαλλι¬
κής Δημοκρατίας είς Λονδίνον, Ρώμην
και Περούπολιν.
Πβρί»ίοι25 Μ»?τίου 1905.
'Ανακοινών μοί συνέντευξίν τίνα ήν
έσχε μετά το» Πρίγκηπος Γεωργίου, 6
έν Κρήττ] άντιπρόσωπός μας, πρό δλί-
γου ι/.οΐ κατέστησε γνωστήν την επιθυ¬
μίαν τού Τπάτου 'ΑρμοστοΟ νά λάβι^
προσεχώς απάντησιν των Προστατίδων
Δυνάχεων είς την διακοίνωσιν ήν ταίς
απηύθυνε.
. 46.
Ό κ. θ€ΐί>(ΐ88€, Τπουργός των Ε¬
ξωτερικών,
Πρός τού; Πρεσβευτά; τής Γαλλι¬
κής Ιημοκρατίας εί; Λονδίνον και 1'ώ-
ιχην.

ΕΛΠΙΣ
Παρισιοι, "^ Μαριου ΙΐΜίΓ).
Κατα *ας ττληροφορίας ά; έλαβον
παρα τού ήμετέρου έν Ιΐετρίντΐολει
Πρεσβευτού, ή Ρωσιχή Κυβερνήτι; ά-
ποδίγεται την οιατΰπωσιν ήν προέτεινα
οια την —ρός τον ΙΙρίγχηπα Γεώργιον
απάντησιν, χαί απέστειλε χσ~α συν-'-
ττειαν όοηγίας ε?£ τού: έν Βερολίνω /.α:
Χαν.οι·; ■-ρ'ίκτορ'ϊ·: αυτή; Ό έν Χανί¬
οις Γενικος ήυών Ιΐρο^νο: αο'. τη/ε-
γραφεϊ δτι οί τυνάο-ε/φοί τού
χά ι Ιταλός ένετάλησαν να έπι?
την απάντησιν τώ ■ ττάτω Αραοσττ,
χαΐ ότι ή άπάντησι; αυτή άνααένεται
άνυ^ομίνω; /ογω τή: καταστάσεω;
συνεπεία των -ροσεγών έχλογών.
Ηα σά; ήυ-ην ύποχρεω; νά ιχοι γνω-
ρίσητε έπειγοντω; εάν ή Κυζερνησι:
πσρ Τ| είσθε οιαπεπιστευμίνοι είνε συμ
φωνο; μεθ ημών ·ϊ; τα: τελευταία;
μου σ/.έψει:. Οβ1θ&88_
Ό χ. Βαηήτ, Πρεσβευτη; τή;
Γαλλική; Λημοκρατία; έν Ρώιχτ,,
Πρό: τον κ. ΟθΙθα$80. Υπουργόν
τών Εξωτερικών.
Ρωμη, 53 Μαρτιου Ι90.Υ
Ή Ιταλική Κυβερνήτι; είνε καθ
ολοκληρίαν σύμφωνο; μεθ ημών εί; δτι
άφορα τα; σκέψει; τα; περιεχομένας
έν τη Ύμετέρα ϊιαχοινώσει υπό χρονο¬
λογίαν Ι 5 τρέχοντα; χαί λαμβάνω την
τιμήν νά σά; άποστείλω συνημμένω;
ώδε αντίγραφον τή; ^·ιακοινώσεω; ήν
έλαβον επι τοΰ άντινειμένου τούτου
παρά τοθ ϊπογραμματέω; τοθ Κρά-
του; έν τφ Βασιλικφ ' Υπουργείψ τών
Εξωτερικών.
ή άκολουθο; φρΐσι;, }(ι ν Όζοι είσιν ιί-
λημμενοι έκ τή; αν^κοινίοσίω; τή: 7-ν'';
Αυτοκοα-ο:ική; Κυ^ντ-χεω: τή: Γ. *"' **βίγ.;ε'··ί *?■ !.'
τρέχοντα. -ερΐΛτ,οΟ*, έν ττ, κοινι, προ; Λ )0,,_Λήτω ή *«ο
ι" /■»-.. ι ·.
τόν Πριγκηπα Γεώργιον απαντήσει εΓ; ραχλείω *-/5·έ
την Οίτιν τή: 1 παρ
Οειμενη; χί/ζι -νΛι ένάγκύλαι;. τού ζ Μαν.ϊίΧΓ,ν τ-:ω; αλϊο
χειαένου τοϋ σννηααένου ε?; τ^ ?γ- ν0: Μαλε^ζίο,.
γράφον μου τη; ♦·γ,: Φε^ρουαριου : « 11 , , -ληί£. >ιχην:00(:
Λθστροουγγ7ρ·.α εγνώρισεν έκ μιρου; -^Λγγ^'-,,το:
τη; 5τι -υνα'.νεϊ είς την ύπο'/ρίωσιν ^1- Α. Λ
ΐ»—!
V
τ μ. ενώπιον τού Σ^·^ίολβ·.
; ;ν»γ
της έν
-:; «'!■:>
ςμενον Γ
^ Ιί»| Ι
Γ11 ταύτην κα· ή 1"εου.αν:α. εί: ήν τό *.ν.-
~ ~ ι ' - ΙΙΙ'οΐ'ΐν Ι! Μ.1ΪΤΜΡ! _1<>ι
Ιυιενον τού τ.α;οντθ', έ^ν2ατ>ου ανεκοι-.
νω'ίη. ο.εκηίυ^ν ότι ιιενει, ω; χά», εν ... Γ. , Γ · ,.
τω παρε/0:ντι Λύναμι; μη ένοιαφε- χζΛθλαο, Ϊταύρο, Υ
ρομενη περι των ύποθεσεων τή: Κρή- ·/.«·. χχτοίκου τοΰ χωρίου
τη;.··
Ηα σά: ήμην ύπο*/ρεω: να μέ πλ
ροφ^ρήσητε έπειγοντω; περ1·. τή; γεν
σομένη: άπαντήσεω;.
_ύλ/
στηρϊασ,Λοϋ έπετάγη νομίμω; δια τη*; ^π^
■/ρο ολ. ' Νοεμβριού Ι'.ΜΐΙ €Χ'.ταγ·?|ς αιυ,
ώ; έμςαίνεται ί< των ύπ* αριθ. ! ·>τ?1 (Ι /.αι
Ι',ίς την Λ' σελ. τού •κροηγουμ-ίνον φύλλςν
/.α: είς τς ΰτΐί /ρονολ. ^?() 'Α-ριλίου 191 1
ΠρογΰαμμΛ Πλειστηοιασμοΐί τής έπισχε^οο^·
σης Χρ^σής χήρας Γ. Τορνεσάχη χοτ. Κα-
λεσσών ώς νομιμςυ ίχυροτ^ τού άνηλί/.ο^
τέ/.νς·, της Γεωργίου χατβ Μαρίας Οίκονο-
μθυ μετβ τοΰ σ^ζϋγθ'-» της α»ς τ^ίϊύτθυ Ν.
Τζαγχορί·Λτ(, ΐχ χο?β5ρομ·?,ς παρελείοθτ; νά
τεθτ, μετβ τάς λΐΓε'.ς «ί^νβμίί κβί ~ρος
έν.τέλετιν τη; ϋπ' άο·.§- 57*2 τοϊί 1**10 Όζι-
3τΐ7.ή: τοιν ά-οίΛ7εω; τού Είρηνθ8··/.είθ'^
' Ηρακλείου" αί λ ? ί ε ε ^ βέχί/.^ρωθ£:7ης Αβί
διά τή; ύπ' ίρ'.'). ! Ι(.Ι τγΟ 1(.Μ Ι τοιαύτης
τοϊί Πρωτο$ι7.είο^ Ηρακλείω» /.β·. χβτα
τουτο ζιορβ^ΰτοΐΐ το είρημένον τ;ρ6γραμ/β.
1
'Ιωνν. Κο^το·^λά/.γ( πως δυνάμει /.αί χ^ος
ΐχτδλεσιν τής Οττ' άτριθ 3ΜΐΗ;Γ>Ν0τοϋ 1910
όρ'.στιχ^; αποφάσεως έχ! μ:·/.ροίιβ·ορών τού
Κίρηνοί'.Λίίθυ ' Ηρ-·/.λ = ΐου νομίμω; «?ί!λϊ;-
ν εχτεΧβΐτήρΐον τύτον^ μο: πληρώίτ,
ΖΡ'·^ χρονολ. τή; ^νωτ?οω έχΕ
4^.^0 χλήν α-.-ατ/ε ν» ~ρά
^ τοϋτ-. μέχρί σήμερον
--ία! '&'^ζ
11Ρ>0{. εϊ«Ρ«ί»ν τού χοτοϋ τούτου των 3ρ.
'ιν;-^» τών τ:χων -'^ών απς τής έπιταγή;
έλ
ε:.ς
"Λγής 5?-χμας
ο?ειλ*του
Χιχολ.
ΛΓϋΓΗ
μίΐδςδ
τοίου Ήραχλεί'.υ
Προη>βμ
Ό κ. Γΐίβίηαίθ, γρμμ
τοθ Κράτου; έν τω Ηατιλικψ 1'.τουρ-
γείω των Εξωτερικών,
Πρός τόν κ. ΒαΓΓΘΓΘ, Υπουργόν
ττ]; Γαλλικής Δημοκρατίας έν Ρωμη.
Ρωμη, Τ» Μαρτίθυ 11)05.
Εΰχαριττώ την Ημετέραν Έξοχό-
τητα 8ιά τή υπο χρονολ. 16 τρέχον-
το; έπιτοστολήν δι ή;, έν 6νόματι τΐ]ς
Κυβερνήσεως της, προτείνει τό νέον
κείμενον πρός αντικατάστασιν τής 4ης
παριγράφου τού έγγραφον δπερ δέον νά
παρουσιασθή υπό των Δυνίμεων εί;
την Α. Β. Ιψηλοτητα τόν Πρίγκηπα
Τπατον Άρμοστήν έν Κρττη πρό; α¬
πάντησιν ιΐς τάς παρατηρήσεις αύτοι}
επι τού άντικε'.μένου τής 6ργανώσεω;
ήτις δέον νά δοθτ/] είς τα πολιτικά
πράγματα έν τ·ζ νήσψ.
Η Έξονότης σας ζητεί συνάμα,
?να οδηγίαι οοθώσιν είς τού; Προξένου;
των προστατίδων Δυνάμεων έν Κρήτη,
δπως, άμα ώς τό κείμενον τής νέας
παραγράφου 4 ήθελεν άνακοινω^ ττ4
Γερμανικαι Κυβερνή-τει προβώσιν ταυ¬
τοχρόνως είς την επίδοσιν τού έγγρά-
φου περΐ ού προκειται εί; την Α. Β.
'Γψηλότητα τόν 11ρ{γκηπα Γεώργιον.
Ααμ&άνω την τιμήν νά γνωρίσω τη
Ύμετέρα Έξοχότητι, παρακαλών αύ¬
την νά πληροφορήση περι τούτου την
Κυβέρνησιν ";ής Δημοκρατίας δτι ή
Κυβέρνησις τοΰ Βασιλέως συναινεί είς
τάς προτάσεις περι ών προκειται.
'Αναμένων δπως πληροφορηθψ δτι ή
ανακοίνωσις τοθ κείμενον τής νέας πα-
ραγράφου 4 εγένετο τί, Γερμανικη Κυ¬
βερνήσει τ^ φροντίδι τής Κυβερνήσεως
τής Δημοκρατίας, δράττομαι τής πι-
κ. τ. λ.
βργυρβμίΐδςδ κ»1
^ Μ. Αύγο·>στβΑη, έμϊϊορΐρρατττου
■/.ατοίν.ου ωσαύτως ηίη δέ αγνώστου διαμονήν
Ενώπιον ,
τού Είρην;5ίκ=ί^ΐι "Ηρακλείου ι
Είς τον έναγομενον εμέτρητα λίγφ ϊανεί- (
ο^, την Η(» Μάρτιον 1911 εν ττ, ^όλεί *Π- ·,
ραχλεί^υ δροΐχ. 150 τας ότοίας οΰτ^ς Ιλβ-]
6ε οι' εμπορικήν τού ανάγ/."(ν, ώφειλε 8έ να
μοί άτοδώστ, αύτάς την 23 Ά-ρίλιι^ έ. ε.
βλλ' ούτος άν=χο'φησε την νύκτα τής χΟές,
3:* άγνωστον διεύθυνσιν -ταρα/.είψας οϋτω
την εχπλήρωσιν τής -ρος με ΰποχρεώσεο>ς
τΐυ.
'Κπείίή 'ζ άντΐ5·.7.ος ούτος είναι ύιτόχρεως
είς την πληρωμήν τή; ώς ε ρηται βζβίτήσεώ;
μου, χ.αΐ -ροσίοπι/.τ, τού ζρατή^ε , /.βθ* όσον
χρος έμχθίΐίαν έχορήγησ;· αύτω το ρηθέν
ίάνεεον.
'Εκειδή τερος άποίειςιν τ:ΰ ^βσίμου τής
άγωγής μου έ~άγ<«» ^ρκον :φ άντίδίκω απς τούδε. Δια ταυτα Καί μέ την έπΐφύλαίιν -αντος νομίμου δο- χα.ώματές μου Αί'θνμαι Νβ γιν/( δεν.τη ή χαροΰίία Ν« ΰτοχοεωθτ, ό εναγόχε^ος, /.αί διά "ρ^ σωζι/.ής /.ρατήΐεώς τ;υ ενός μηνός, εις την πληρωμήν τής έκι^ί/Λυ άταιτήσεω: των 15(1 εντόχως άχο σήμεραν μέχρις 1, ΐν -ώ ?ν Ι »μΓ2/.·ω η ) ΰτ'ονρο-'./ω : !*τοϋ γραφε'.φ {νθβ /.λ /.αλοΰντβ: Οϊ -λείθίοτήσοντε:. ίν τ:ιοκ.£.μ?νΐτ) ΊΙρ*κλε:ον ?Ν Άπρ-λίο, Ρ.Μ1 Ό ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΗ ΑΤΑΑΝΤΙΣ ΧΚΛΣ ΐο γμ/ι»·; μ, ά/.· ν γ,τα ν.τήματα τού Σ. Σ^α/.ιαν7/.η Χ.ΞΪ- ι'.ήν χεριφ = ρειβν τοΰ ς Σύλλας τή; Είρηνοοιχεια/.ής περιφερείας Αρχανών τού Λήμ-υ "Αρχανών Τεμένους ήτοι ) 1 ελαιόφυτον εκτάσεως 4 περίπου μθυζ. περιέχον 58 έλα'.ϊϊενδρα /.εί- μενον είς 6·σΐν «Κάτω - Καμζον» 'Λγίου Σύλλα χ.αί συνορ. χτήμασί Ληχητρίθ-ΐ Π επ: νη, Μουσταφά Ί6ρ. Μ-εγάχ,η, Στυλ. Σ.τ?- χιανάχγ; χαΐ δρόμφ. 2) 1 έλαιοφί>τον '-'<'*' σεως *2 1 '2 ώς Εγγιστα μθυζθυρίων περΐί- χον 32 ϊλαιόΒενξρα /.είμενον είς ©έσ«ν ·'Α- λώνα» τοΰ ε;.ρημένο^ χωρι;υ /.β'. συνορευςμ. γύρωθεν χτήμαΐι Λημητρ. Πΐχονη ϊν. ούο μερών, Στυλ. Σφαχιανα/η χαΐ ββγ%2 ν{;ροϋ χαί 3) 1 ελαιόφυτον έ/.τάσει*; δύο ώς έγγι¬ στα* μουζ. περιέχον *27 έλαι>?εν3ρα χείμενον
είς θέσιν «Γούλαις» τού αύτιΰ ώς άνω χω¬
ρίου χαί νυνορ. κτήμασι Μιχαήλ 11ερ;χη,
Δημήτρ. ΙΙεπονη εχ 2υ2 μερον χαί Ζρζχω.
Ό πλειστηριασμος τών /.τημάτων :ού
των γενησεται την 19 Ιούνιον 1911 ήμ?ραν
Κυρίαχήν /.αί ώραν 10—1*2 χ. μ. ενώπιον
τοΰ συμβολαιογράίθυ Αρχανών Νΐ7.. Χρΐ-
βτινίδου ή τούτου χωλ^ομένθυ ενώπιον τοΰ
νομίμου αύτοΰ άνα^ληρωτού /.αί εν τώ έν
Άρχαναις /.εΐμένω δημοσίω γραφείω τ^υ -:νθα
χαλοΰνται οί.πλει&δοτήσοντες.
Άρμίδίος δΐ7.α7Τΐν.Ός -Λλητηρ παρβγγΓλί-
ται νά ενεργήση τάς νομίμους τοιχθν.ς/λή-
σεις χαί Λ'ΐνοποιή^ε'.ς τοΰ παρόντος, ένερ-
γήστ, την προβ*ήχ-υσαν Ιχθεσιν χα~αι.6~ρτ,
σεως χαϊ έν γένει όσα τα αρβρα 3Γ>0 χ.α· έπό-
μενα τής Πολ Λίχον τοΰ ΙΝ80 ;ρ·ί,ο>ΐιν.
Ηράκλειον 2 Μβίου 1 «· Ι 1
Ό τού1 έχισζεύδοντος /.αί ζαραγγέλλον-
τος πληρες. διχηγςρος
.τολΌί κτίκαΐοίΐ κ·ίΐ «-/λκκτά ί^μπτα και μ:
καλ/.ιτΗ/νικίί; <ί>; .ιιίντοτ1- <{ (οτοτΐ'πικα-: ι-ΐ- κόνας. Εις τ<> τκΓ1//»^ τηγγο π«-οιλαμ|ΜίνκτίΜ
και ολοακλιδυς πΌλυχοομο; ί-ϊκ-· γγγιοιγϊτ,ο»-
σα τον Πελοποννησιον ί|οο)α \ναγνπ>οτ"-
οαν;
<ί -τεριεχΐΜΐενα τοΰ τευ/ον; τοΓ'τον !-ΐ- ναι τα ρΗ|^: 1) Έπιθεώοιισις των γί-.γον/»- τ<ον τοΓ' Μΐ|νο;. ') Αί Ήν«ι>μκναι ,τολι--
τειαι κατά τ<>Γ· Μκίικον, Μία ανι-ςΊ|γΊ)το:
κινητοποίιισ^ »υ· ♦> είκόνας, !{) Ή ΚίίΐιμΓ»-
οα <ττο Κλοι'|Μ, μία πικιον, 4) Ο π/>/>μο:
τΓ|; Έπΐίττήμιι; κατά τής ΜηνιγγίπΛ·»:.
11 Γ· >ς ίί'ρΐ|άιΐ|»ΕΓθ'^ν κις 'Αμερικανος ίατ-
ρος κατά τής νόίτοι* ϊικ μασχίζει τήνΈλ-
λάδίί, ιιία ϋΐκο>ν. Γ») Ει«: την Έν«-.νΐ|/.ο-
στήν Έ.τι-'τειον, <>) Ο·τα γίνωνται Γύρο»
μας, Τα τρία Οαΰματα τή; ' Α μερικάς. Τ)
Γα ΜουσεΐθΛ' των *1)ρί(ί(ΐ>ν Τε/νών τή;
Ηοατιόνης, <> εΐκόνες. ^) — τ(ί/"υολ(»γήματ<( άπο τα περιοόικάτής Ενρώπης .*.») 'Η χα- τασκΜ'ή τών Χαοτονομιαμάτί·»ν, 4 ·=ι>ιόν&:
10) Λ το τό 'Αμερικανικοι' Ιατρόν, ό
0ρίαμ(5ος ιαα; ΙΊ-ρμανίκης Όπερέτας, ι-ί-
κι>νκς, 11) Ή πανήγιιρις τών Κωδο>ν(·»·
έν Ρίοπία 1 εϊκ<Όν. 1*2) 'ΙΙ τοικυμία ά/^.ο- τ^, και τίόρα μία εικών. Ι^ί) Εν τεράστιο '(ίστρακόδπρμον, περιπέτειαι Άλιέίος 2 εικιίνες 1 Ί) Έλκνη και Πάρις, μία εικών Ι Γ») Λια/^γμ^νοι ατί'/ρι. 10) 'Α.τοτοΜ·. αα ί'/.ο ν τ ώ ν .αώ ν, ΐ*| ~ο ικ ιλί α τώ ν Ί * ■"> ι / «> ·
Φυλών 3 είκόνες. 17)1 Ιερίεργα— 11 < ΐι.«' -! - να —'Αστεΐα . 18) 'Από δσα γρ(ίΐ|θϊ«ν οί άλλοι, * Επ ι{^ιί> ρήσις τών κυρια)τερ<·>ν ' Α-
μερικανικών ΙΙεριοδικών. 19) ίυνρχεια
τοΓ' περιπετειώδους μυθΐίττορήματος «ηιβ
φΑΓ^IαΗτ» μετά περιλήψεως των
ηρμής
Νά κηρυχθτ, ή έκδοθ-σομένη από
χροσωρινώς εχτ^/.εστη, χοΐ
Νά λβταδιχασθτ, ό άντιδιχος είς τα Ιςοδα
της δί/.ης.
Δημοσιευθήτω είς την ενταύθα εκδιδομβ-
νην έ^ημεριοα β'Κλπΐ;» διά τςν αγνώστου
διαμονής έναγόμενον, Λαλούα-ΐνον ενώπιον
τού Είρηνθδικείθυ Ήρακλε.ίυ χρςς συζήτη¬
σιν τ*; παρούσης την 12 Ιουλίου 1911,
ήμ-ραν Τρίτην καϊ ώραν συνήίίη τών συνε-
δριών, άλλως συζητηθήσετα: «ρήμην τού.
'Κν Ηρακλείω ττ, 'ίθ *Αχρίλί:υ 1ί)Ι1
"Ο ΐνάγων *.α —αραγγέλλων
έ
ρ. 4ϋ.
Ό χ. 0β1θα88€ί Τπουργός των Ε¬
ξωτερικών,
Πρός τόν κ. ΒίΗθΗΓά, Πρεσβευτήν
τής Γαλλικής Δημοκρατίας είς Βερο¬
λίνον,
Παρίσιοι, 93 Μάρτιον 1905.
Ενδιαοέρομαι νά γνωρίσω εάν ή
Γεριχανική Κυβέρνησις σιναιν^ δπ·>ς
ΚΛΗΣΙΣ
Γρηγομίθυ Κουτεντατχη xατ^^/.ο^ τού χω¬
ρίου Καμάρα·.; Πυργιωτίσσης.
Κατά
Γεωργίου Ζ. Μανιδζχη τέως /.ατοι/.ου
Άγιον Μύρωνος Μαλεδυζίου ήδη δ' άγνώ-
διαμονής χβϊ 5) Εύστρατίςυ Κ^ρ. —β-
χατοίκου Καμάραις Πυργιωτίσσης.
τού Κίρηνοδιχειθυ Βόρρων έν
μαφ έρς
Καλώ τούς άντιδιχ&υς ^χως ίμφβνισθώσιν
ίνώχιον τοΰ άχριατηρίθυ τού ανωτέρω Λ ι
χαστηρίου δημοσία χρος εκδίκασιν *ολιτι/.ών
δ(χών 7-υνεδριάζοντος την *27Ίουλίου 1911 η¬
μέραν Τετάρτην, ώραν αυν-^Οη τών συνεδρι-
ΕΙΛΟΠ. ΑΝΑΒΛ. ΙΙΛΕΙΣΤΠΡΙΑΣΜΟΪ'
Ι) Άνε^ινης χήρας Στ. ΝίΛ-λουδάχη ΪΓ
εαυτήν /.αί ώ- νομίμθυ εχ τρςχ:υ τών άνη-
λίχων τέχνων της Ι.ύαγγελίας, ^,λενη;, Κυ-
ρια/.ής, Άντωνίτσης χαΐ Μενελ-χου χατοί-
χων Ι^ςρρων Πυργιωτίσσης /.αί 2) Σον'ζς
^.τ. Νιχολουδάχη μετά τοΰ συζΰγου της ώς
τ^ιιύτου Ιωάννου Κορνάρου χατοίκου Σί6-
6ας Πυργιωτίσσης.
Κατα
Μαρία; Σα66οχοΰλας χήρας Μιχαήλ Ξε-
νογΐαννάκη δι* ·αυτήν χαι ώς νομίμου εχι*
τροτ:ου των άνηλι'χων τέχνων της Νιχολάςν,
Εΰαγγελίας, "Ρ^μμανςυήλ χά: Σά66α, ώ; ό-
ΦΕΐλετρίας, χαϊ £2) Μιχαήλ Πολυχρονάκη ώς
βγγυητοΰ χα-οίχων Βορρων Πυργιωτίσσης.
ΆναβληΘείς νομίμων λόγων Ινεχεν, έ $ιά
τοΰ ΰ-ο χρονολ 2ς2 Ίανουαριου 19Π χρο
γράμμβτ^ς μου χλειστηριασμοΰ χρςχηρυχθε·ς
•/.αί ι ν τώ ΰ-' άρ:Θ. ^5 χά: χρονολ. 57 Ί«-
νο^αριΟυ 1911 τής ενταύθα εκδιδομένης ΐ·η-
μερίδος ·Έλχ·.;· δημοσιευθεΐς δηαόσιθς ά-
ναγχαστιχος ττΑειστηριασ^ςς τοΰ έν τω είρη-
μένω χρογράμματί μου ζλίΐατηριασμοΰ άνα-
•ερςμένου χαΐ ^εριγραφομίνςυ ακινήτου χτή-
ματος άνήκον;:; τ:Τ; ϋχ' άριθμ. 1 όν) ς·ε.-
λ*τ·χίς μου.
Εΐίοτ-οιώ 6τι γενησεται άνυχερΐέτως τί]
'Αποηττέλλεται ρ'ν τεΓ«χος δωρκά- <·►; δεΐ- γμα. Διενθυνσις: « ^γτ-αντι;:>9 Ρ· °· 3ΤΑ'
Τ1ΟΝ Ε. Γ *
ΔΙΑ ΤΟΥΣ <-■■ *■ ΝΟΜΙΚΟΥΣ τί* έν φ Ετ«>Μς 1ΟΟΤ.
·Λ'χ.*ϊτον χντίτυ
νόν έκ σελ£?*α>ν 1
τχ τοϋ
έλεύβερον^ τ*·
τελών ε&ς τοίις ά«ο·
έχ των έπκ.ρχια>ν τό
Μεταχ-ιασμένα και μή
κρητικά
8λων τών σειρών
άγοράζονται υπό χον Κνρίον
έμπορον ψιλιχών έν *Ηραχλείφ
εις δν δύνανται νά άπενΦύνων·
τ αι πάντες οί χάτοχοι χοιονχων·
Τύηοις Σ«ν*. Δ. 'Αλ*(ίου
ί