191806

Αριθμός τεύχους

11

Χρονική Περίοδος

1

Ημερομηνία Έκδοσης

17/10/1960

Αριθμός Σελίδων

4

Πρωτότυπο Αρχείο

Οδηγίες

Κλικάρετε πάνω στην αριστερή εικόνα για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες.

Κείμενο εφημερίδας

Δεν είναι διαθέσιμο το αρχείο pdf.

Κείμενο εφημερίδας
    Σύνολο σελίδων:
    ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ
    ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΕΜΜ. ΣΚΟΥΛΑΣ
    = ΓΡΑΦΕΙΑ-ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΑ:
    ΚΡΗΤΙΚΟΝ
    16α Ηράκλειον - Κρήτης · ΤΗΛΕΦ. 98-93
    ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΙΣ ΕΝ ΚΡΗΤΗ
    "Ετος Ιον · >Αη,β. φύλλου η #
    ΤΟ ΠΤΣΤΕΥΩ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ:
    ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
    Τιμή φύλλον ορχ. 1,50
    ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ ΑΓΤΑΝΤηΠΤ
    α 17 Όκτωβρίου 1960 =
    -ΙΚΠΙΟΣΥΝΗ
    Τα νέφη τής συμφοράς μέ την οποίαν ε¬
    καλύφθη άπό ημερών ό "Ελληνικάς ούρανός,
    δέν διελύθησαν άκόμη. Ούδεμία άνδρική—Έλ-
    ληνική— απάντησις εδόθη είς τούς συκοφάντας,
    ίκανή νά φωτίση την σκοτεινήν αυτήν υπόθε¬
    σιν.
    Αί θυσίαι, οί ήρωίσμοί, ο,τι απετέλεσε τό
    Μεγαλείον καί την δόξαν μιας έποχής υπερτάτης
    δοκιμασίας, έσπιλώθησαν άπό τόν Γερμανόν
    άπάνθρωπον Μάξ Μέρτεν καί την ακατανόητον
    άνοχήν... έκείνων ποΰ ώφειλαν νά τάς ύπερα-
    σπίσουν.
    Αί ημέραι καί αί ώραι καί αί στιγμαί πού
    διερχόμεθα, είναι τόσον κρίσιμοι, τόσον θλιβε-
    ραί, τόσον ίστορικαί...
    Μας φαίνεται απίστευτον, δτι εϋρέθημεν
    μέσα είς αύτάς καί δμως είναι τόσον άληθινόν,
    τόσον φανερόν, δτι ό καθένας άπό μας, δέχεται
    άναγκαστικά καταπρόσωπα την λάσπην άπό
    τόν βόρβορον τοϋ Γερμανοϋ 'Εγκληματίου, δέ¬
    χεται άδιαμαρτύρητα την βαρείαν κατηγορίαν
    τοϋ δοσιλόγου.
    Έν τω προσώπω μελών τής Έλληνικής
    Κυβερνήσεως κηλιδώνεται ό πατριωτισμός, οί
    άγώνβς, τό Μεγαλείον των θυσιών καί όλο-
    καυτωμάτων τοΰ Έλληνικοΰ Λαοΰ.
    Ή ϋβρις ένέχει μεγάλην βαρύτητα καί η¬
    θικήν καί ψυχολογικήν, γενικώτερον διά τόν
    Λαόν καί ειδικώτερον διά την Νεότητα.
    Θυσίαι εδόθησαν πολλαί διά την Μεγάλην
    Ιδέαν τής Ελλάδος καί τό αΐμα πού έχύθη διά
    την τιμήν καί την δόξαν της, έχει καθαγιασθή
    μέ τό ύπερούσιον φώς πού ή παγκοσμία καί
    ΐστορική Δικαιοσύνη, έχει στεφανώσει ήδη
    τούς αγώνας της.
    "Ομως αί θυσίαι καί οί άγώνες αύτοί ή-
    μαυρώθησαν...
    Κάθε ψυχή Έλληνική, έπαναστατεϊ μέσα
    είς αύτό τό σκότος καί την σύγχυσιν. Διωκο-
    μένη, λασπωμένη άπό τόν βόρβορον, προδομέ-
    νη, μέσα είς την δίνην, την ταραχήν, κάτω άπό
    την πικρίαν καί τόν πόνον πού την βαρύνει κά¬
    θε ώραν καί κάθε στιγμήν τοΰ καιροϋ αυτού,
    άναλογίζεται τάς δυσκόλους στιγμάς πού διήλ¬
    θε πάντοτε ή Ελλάς, άναπολεϊ τό παρελθόν ζη¬
    τεί ΕΚΕΙΝΟΝ....ενθυμείται την ιστορίαν των
    άντιπάλων τού καί συγκρίνει τα γεγονότα.
    ν
    Συνέβη καί τότε σάν σήμερα νά πνέουν οί
    χαμαιπετεΐς όίνεμοι τής ρουτίνας καί τοΰ έθνι-
    κοΰ πεσσιμισμοΰ. Συνέβη καί τότε νά ξεπέση
    ή Έθνική συνείδησις. Συνέβη καί τότε, οί άνί-
    κανοι τής έποχής νά μειοδοτήσουν την τιμήν
    τής Ελλάδος.
    Συνέβη καί τότε νά ύπάρχουν άνθρωποι
    έκ των πεπωρωμενων έκείνων, οί όποΐοι δια-
    σκελίζουν τα πάντα ναί δέν προσέχουν είς ου¬
    δένα των έμποδίων τα όποϊα καλούμεν συνεί¬
    δησιν, δρκον, δικαιοσύνην, χρέος, Εθνικήν φι¬
    λοτιμίαν καί εύθιξίαν.
    Καί ξαφνικά ήλθεν Έκεΐνος...
    Καί Ικανοποιών μίαν αόρατον εντολήν έτρά
    βηξε τόν δρόμον τής μεγαλοφυΐας τού καί τόν
    ηκολούθησεν είς την μεγαλειώδη πορείαν τού
    πρός την αθανασίαν έ"νας όλόκληρος λαός, ένα
    ολόκληρον "Εθνος.
    Ήλέκτρισεν, άγκάλιασε τόν λαόν, τόν έκα
    με νά πιστέψτ), νά αναστηθή άπό τόν μαρασμόν
    καί ν' ακολουθήση.
    Παραλαμβάνει μίαν Έλλάδα ψυχορραγοΰ-
    σαν καί άσθμαίνουσαν καί την παραδίδει σφρυ
    γιλήν καί άγνώριστον. Παραλαμβάνει, Κρά-
    τος έξουθενωμένον πού έμάστιζε θανάσιμος
    νάρκη. Καί άπομακρύνει την νάρκην άπό τόν
    Εθνικόν "Οργανισμόν. Άπό χάος καί άποσύν-
    θεσιν, δημιουργεΐ Κράτος. Καί έκαμε την Έλ¬
    λάδα ένδοξον όσον ποτέ άλλοτε.
    Όμως παντοϋ καί πάντοτε τό Μεγαλείον
    προκαλεΐ είς τούς άντιπάλους φανατικές άντι-
    θεσεις καί έχθρότητας.
    Τα μάτια τοΰ μίσονις των φιλάρχων τής
    έποχής δέν ηδυνήθησαν νά άνθέξουν είς τό
    Μεγαλείον τοϋ έργου τού.
    Καί ήλθον αύτοί. "Ο,τι εΐχε δημιουργηθή,
    έφθάρη, ύπενομεύθη, κατέρρευσεν, έπροδόθη,
    καί έσβυσεν, είς τάς μικρότητας των άναξίων.
    Την Μεγάλην καί κρατ&ιάν Έλλάδα δέν
    ηδύναντο νά άνεχθοΰν, ό φθόνος, τό πάθος, ή
    μικρότης, ή εύτέλεια, ή δουλικότης, τό ταπει¬
    νόν των άντιπάλων τού.
    Κατέρρευσεν ή Ελλάς διά νά έλθ/) αργότε¬
    ρον έκεΐνος καί τό κόμμα τού νά άναστυλώ-
    σουν τα έρείπια τοΰ Έθνικοΰ οίκοδομήματος
    πού είχαν συσσωρεϋσει οί άνθρωποι τοΰ σκό-
    τους.
    Καί επέρασαν έκτοτε χρόνια. Καί επέρασε
    δυσκόλους στιγμάς ή Ελλάς. Καί διεξήγαγε πό
    λέμους. Καί εξήλθε νικήτρια. Άλλά ήλθον είς
    την Αρχήν οί ϊδιοι σκοτεινοί άνθρωποι των
    έρειπίων. Καί έρριψαν την Έλλάδα είς νέας
    περιπετείας. Αί ταπεινώσεις, οί έξευτελισμοί,
    αί μειώσεΐς, ή δουλικότης, ή άδικία, ήσαν αί
    προσφοραί των πρός τόν Λαόν καί τό Έθνος
    μας. Καί σήμερον κατά τάς τραγικάς αύτάς
    στιγμάς τής Έθνικής μας άγωνίας, αί κτυπη-
    ταί αύται άντιθέσεις κάνουν άκόμη φοβερώ-
    τερον τό Ελληνικόν δράμα καί οί έξευτελισθέν
    τες σήμερον—έν τώ προσώπω των Κυβερνητών
    των—-τίμιοι καί άγνοί Έλληνες, έκεΐνοι ποϋ
    έδωσαν τό αΐμα καί τόν ίδρώτα των διά την
    Πατρίδα—άτενίζουν τόν Εθνικόν Άγωνιστήν,
    τόν εθνικόν έλευθερωτήν καί θέτουν τό έρώτημα.
    «Άν Ζοϋσε Έκεΐνος...».
    Άν Ζοϋσε Έκεΐνος ή κατάστασις θά ήτο
    ασφαλώς διαφορετική.
    Διά την επιβολήν τοΰ Δικαίου τής Ελευ¬
    θερίας, τής Έθνικής αξιοπρεπείας, θά ετίθετο
    έπικεφαλής τοΰ υπερηφάνου Λαοΰ μας καί θά
    έδειχνεν είς τούς παχυδέρμους, τί είναι εύθιξία,
    τί τιμή, τί ανθρωπίνη καί έθνική άξιοπρέπεια.
    Θά κατέφευγεν ά~οφασιστικά είς την
    Έ σ χ ά τ η ν Δικαισύνην: «Την επανά¬
    στασιν». Καί έφ' όσον δέν έννοοΰν νά καταφύ-
    γουν είς τα φύσει κ«ί θέσει αρμοδία δικαστή-
    ρια διά την αποκατάστασιν τής τιμής των καΐ
    τής τιμής τής Ελλάδος, θά τούς ποφέδιδεν είς
    τόν Λαόν—τόν μεγάλον αυτόν κριτήν —■ διά νά
    τούς δώση τό μύθημα πού καί άλλοτε έ'δωσεν
    είς τούς μειοδότας τής Έθικής αξιοπρεπείας καί
    τιμής, διά νά επαναληφθή ή ίστορία τής άθλίας
    κομματικής των παρατάξεως.
    Ε8ΝΙΚ0Ι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΝ..
    Ό Διευθυντής τής ενταύ¬
    θα εκδιδομένης εφημερίδος
    «Μ ε σ ό γ ε ι ο ς» γνωστάς
    διά την πολιτικήν τού ά-
    στάθειαν, τούς σννεχεΐ5 ά-
    κροβατισμούς των Ιδεών
    καί την προκλητικότηταν
    την οποίαν πάντοτε έ'χει
    είσαγάγει
    ένάσκησιν
    τής δημοσιογραφίας καί έν
    γένει τής πολιτικής ζωής
    .. ._ άνεκδιήγητον
    εκείνον άρθρον τοϋ «ΝΑ
    ΚΛΕΙΣΗ ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟΝ»
    Τού Αικπτόροκ, ΠοΑΐπΐ'τού φΐΑίΑπΜροΐ1 κ. ΜΕΝΕΛΑΟΥ ΞΥΛΟτΤΗ
    ρους, τοΰς Άλβανούς
    ώς σκοπόν, εχει
    νέα ήθη είς την
    είς
    εποχήν μάλιστα
    ή έξά
    ----Λ.|, κνΛΐιιυ ιω
    έθνικής έξάρσεως, μετά την
    ί'ταμήν «ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗ¬
    ΣΙΝ» δίκην αίμοσταγοΰς δια
    ταγχζ τοΰ Γερμανοϋ Διοι-
    κητοΰ τοΰ Φρουρίου Κρή¬
    της, έρχεται πάλιν νά προ¬
    καλέση την κοινήν αγανά¬
    κτησιν καί αηδίαν μέ τό τε
    λευταϊον άρθρον τού «ΕΚΛΟ
    ΓΕΣ», δημοσιευθέν είς τό
    φύλλον τής ιδίας εφημερίδος
    τού «Μεσόγειος» τής 9—10
    —1960 είς ό άνα/ράφει μέ
    έλαφροτάτην εθνικήν συι εί¬
    δησιν μεταξύ των άλλων....
    «Οί Έλληνες θά προτιμή-
    σωμεν νά διοικούμεθα άπό
    Γερμανούς δοσιλόγους παρά
    νά εμπιστευθώμεν την εξου¬
    σίαν σέ έκείνους πού θά την
    άνελάμβαναν τό άπόγευμα
    τής Δευτέρας καί την Τρί¬
    την τό πρωί θά φόρτωναν
    συγκάρταλη, συγκούρμουλη
    την Έλλάδα επάνω σέ βοι-
    δαραμπα νά την πονλή-
    σουν γιά 'ένα κομάτι κόκ-
    κινό ψωμί, στούς Βουλγά-
    τρόφους των, σέ όλους τούς
    λύκους τοΰ Βορρα .»
    Αύτη είναι ή Έθνική το-
    ποθέτησις τοΰ άρθρογρά-
    φου σϋτοϋ όστις άγνσεΐ ά¬
    κόμη δτι ή δημοσιογραφία
    είναι λειτούργημα τό οποί¬
    ον πρέπει νά στέκεται τό¬
    σον ΰψηλά ώύτε νά άνάγη-
    ται βίς εθνικήν αποστολήν
    διά νά διαπαιδαγωγή, νά
    ήθικοπλάσση καί νά άνυ-
    ψώνη έθνικώς τόν λαόν είς
    εκείνον τό ϋψος πού τόν
    τάσσει ή ίστορία τού.
    Καί άυτε λίγο, ουτε πο-
    λύ, κατά τόν άρθρογράφσν
    αυτόν, είς την Έλλάδα των
    θρύλων καί τής αίωνίας δό-
    ξης, είς την Έλλάδα τής
    Άκροπόλεως, τοΰ Περικλέ-
    ους, των Μαραθωνομάχων,
    των Θερμοπυλών, τοΰ Ζα-
    λόγγου, καί τοϋ Άρκαδίου,
    είς την Έλλάδα τοΰ Κανά-
    ρη καί τής Μπουμπουλίνας
    είς την Έλλάδα τού Ιπους
    τής Άλβανίας καί τής μά-
    χης τής Κρήτης, 5 ι α β ι-
    ο Ο ν σήμερον μόνον γερμα-
    νόφιλοι δοσίλογοι καΐ κόκ-
    κινοι λησταί,
    Άποκλείει εντελώς την
    ύπαρξιν έντός τοΰ 'Ελληνι-
    κοϋ έθνους τιμίων άνθρώ-
    πων, ήθικών άγωνιστών, μέ
    Ιθνικά ϊδεώδη καί ίδανικά,
    γνησίων άπογόνω^,ένδόξων
    προγόνων καί άσχημονών
    άγνοεϊ τόν λαόν πού δέν έ—ί
    στασεν νά άρθώση τό μι¬
    κρόν άνάστημά τού μέ τούς
    αίματωμένους .άκόμη έττι-
    τής Άλβανίας, άπέ
    αύτοθν/3·ίαν, δταν έκεΐνο
    τούς όποίους όνειρεύεται κα
    νοσταλγεϊ νά κυβερνήσου
    την χώραν ό έν λόγω άρ
    γράφος, ΰπηρέτουν δουλι
    κώτατα τον βάρβαρον κα
    τακτητήν
    και δτι, ό
    άντί
    τα
    ρ κα
    ή καί ΐπώλου
    εύτελοΰς άξία;
    ίδανικά τοΰ έθνους
    ούχι «αύτοι σέ βο.^^^ν>μιια.»
    άλλά είς πολυτελεΐς προθή¬
    κας, άφοΰ είχον ξεπουλήσει
    πρώτα την ιδίαν αυτών εϋ-
    τελή τιμήν.
    Άγνοεϊ ό άρθρογράφος
    ότι, οί ούτω έστερημένοι
    σήμερον τής ίδίας αύτώυ
    τιμής γιατί την Ιξεπούλη-
    σαν άντί ολίγων άργυρίων,
    λαφύρων καί αυτών άπό
    τό πτώμα τής Ελλάδος,
    δέν άποφεύγουΐ' μέχρι τέ-
    λους την λαϊκήν οργήν ώς
    ό έφιάλτης καί δέν κυβερ-
    νοθν όπωσδήποτε την Έλ¬
    λάδα άλλ' άναγράφονται
    είς την έπετηρίδα τής εθνι¬
    κήν άυητΡιότητος καί τοΰ
    άρθρογράφος
    ϊδιος αϋτός λαός
    των έθνικών άγωνιστών, μέ
    τα αύτά ίδεώδη καί ίδανι-
    κά καί μέ την αυτήν εθνικήν
    πίστιν άντιμετώπισε καί
    τόν κόκκινον κίνδυνον τόν
    οποίον τρομάσει σήμερον ό
    έν λόγω άρθρογράφος, χω¬
    ρίς νά στερήση καί είς τόυ
    άγώνα. τούτον διά την έπι-
    βίωσιν τής φυλής, είς θυσί¬
    ας, όλοκαυτώματα καί ή-
    ρωισμούς, διά νά βαδίση
    τό εθνος τάν άπρόσκοπτον
    δρόμον των πεπρωμένων
    τού, ελεύθερον καί ύπερήφα-
    νον, συνεχίζον την ενδοξον
    ιστορίαν τού διάνά δύ¬
    ναται σήμερον ό άρθρογρά¬
    φος αύτάς νά ύβρίζη καί νά
    ποδοπατή μέ τόσην ασέβει¬
    αν τα ίερά καί ^τά όσια
    καΐ νά έπιχειρί) έθνικώς έ-
    πικυνδύνους άκροβατισμούς
    χάριν ίδιοτελών σκοπών,
    μέ τό δπλον τής έθνικο-
    άνά χείρας, έ-
    2ΥΝΕΧΕΙΑ --------
    ΕΙΣ ΤΗΝ 4η ΣΕΛΙΔΑ
    ΣΥΓΧΙΣΗ ΕΝΝΟΙΩΝ
    Ο!
    Τοΰ συνεργάτου μας κ. ΜΑΝΟΛΗ ΚΑΡΕΛΛΗ
    εννοιες,
    ΤΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΓΑΙΔΑΡΟΥ
    Ο ΜΕΡΤΕΝ ΚΑΙ Ο ΓΑΊΑΑΡθί
    εΜΜΕΤΡΟ ΦΩΣ
    ΜΕΝΤΕ"ΡΕΔΕΣ ΚΑΙ ΣΙΑ
    (ΧωΡΙΣ ΦωΤΟΓΡΑΦΙΑ)
    "Ηρχισ' ή δίχη Μεντερές
    • «αί των λοιπώνι τού φίλων
    —πού τόσο μοιάζουν τής ΕΡΕΣ—
    είς τό νησί των Σκύλων
    ν^? Γ κ«ν«λη μου τό τρώει ίίλλη σκέψη
    ί«" « ^ 5'?τ'1σουνε έδώ ν« βυ.βστοα52
    άπ όπου ή Κυβέρνησις ϊσως τού,ς φαγο,δέψη
    ΝΙΚΡΥ ΤΖΕΡΜΙΑΔΙΑΝΟΥ
    . γραφεΐο μουί κι' άπένα-
    , μου ό γά ιραρος. Γεματος
    κέφ'ι, ^ιάθεσι, ντέρτι κι' ή
    τρίχα τού στραφταλίζει, Μά
    μιά στιγμή άλλαζει ΰφος, τα
    μάτια τού βαθυστόχαστα, ά-
    κίνητα, καρφώνώνται στή
    ζωή, στό κοσμο, στά πράμα-
    τα·. Τα κοιτάζει δλα μέ ειλι-
    κρίνεΐα (δηλαδή γαΐδθυρινά).
    Λ'ίγο πρίν μοϋ φαινότανε πώς
    -έβλεπε δλο τόν 'κόσμο, ενα ά-
    1 ά^υρωνα άπέραντο καΐ γκά-
    ρι'άμα χωρίς' διακοπή. Μά τώ
    ρά δέν τόν βλέπω 'νά'· γελά,
    λές καΐ τριγυρίζει μέσ' στήν
    κεφάλα τού ένα άγιάτρευτο
    ρ^ασανο. Τον τσαμποϋνάω, νά
    ου δημιουργήσω διά0εσι. Μά
    |η* στΙγμήΓ μέσ' στό γραφείς
    εΐσορμϊ' κάπο,ος άγνΜστος
    κ«ί χάνω κι' έγ'ώ τή βική μου.
    Στέκει άφηνιασμένος μπρο-
    στά στό γάθδαρο κι' άρχί-
    ζει:
    —Γκούτ Μόργκεν, κύρ
    Μέντιε.
    ' —Δέν σέ κατάλαβα, άπάν-
    τηςε Ί γάι^αρος.
    '^Γκοί>τι'Μέργκϊν, ?ϊπα) έ-
    πανέλαβε ό ξένθς θαμωμένος.
    —Δηλαδή...
    —Δηλαδ/], καλημέρα σοϋ
    λέω τόση ώρα. Είμαι ό Μέρ-
    τε,ν. '' · ν
    ^",ΩΙ Ώς εΰ ποιρέστητετε
    έξοχώτατε; Καΐ γώ - εΐμαι ό
    Γάιδαρος. Κι' έπειτα χαμη-
    λώνωντας τ" αύτιά τού μονο-
    ^'/ησε: '<|Μωρέ' καλά ίλεγα ι ^ά)ς τςχα ξανακρύσει, αυ¬ τή γκρύ,τ μόργκεν». —Πρ5 τ#χεις ξ^νακούσει, . ρώτησ? ό Μέρτ«ν. -Έμ δέν ε'ίμαστε δα έξο- χώτατε κι' όλότελα, άγνω- στοι. Άν κοιτάξης τα πισι- νά μου. άκόμη στάζουνε αΐμα, άπ' τίς άρβύλες σας. "Ομως πάλι καλά ποϋ μ' άφήσατε γ<ί'δαρο καί δέ μέ κάνατε στά κρεματόρια σας, κανένα -? βάλι σαποΰνι. Άκούω τό διάλογο. Κοι- τάζω τούς «τυζητητές καί τά'- χω χαμένα. Άπορώ ποίος χάνει περισσότερο την αξιο- «ρέπειά τού, ποϋ καταδέχε- τοι ν/ά συζητα μέ τόν άλλο. Κρΐμα στό Μέρτεν, νά συ¬ ζητα μ' ένα γάιδαρο. "Οπως καί τάναι γάιδαρος είναι αύ- τός. Τί άλλο Βέλεις. "Τστερα πάλι θυμαμαι,'πώς ό Μέρτεν εχεί ξεβγάλει χιλιάδες άνδρώ- πινες ψυχές, ένώ ό κακόμοι- ρος ό γάΐδαρος, ' έ'χει κατα- μποδισέι, μόλις' μ,όλις, μερικά τσοιοβάλια άχυρα. Κρΐμα στό γάιδαρο, νά συζητα μέ τ' Μέρτεν, σκέφτομαι τότε. Μ κι' αήτό πάλί σίοστό δέν μοί φαίνεται. Τα χάνιυ συγχίζω τα πράματα, μπερδεύομαι, δέν βρίσκω ά'κρη. Κύκλος μέ δί- χως άκρη. Μά ώστόσο παρα- κολουθώ τή συζήτησι. —Σέ τί όφείλω, την τιμήν τής επισκέψεως σας, έξοχώ- τατε; ρωτά ό Γάιδαρος. -ΤΗρθα νά κάνω τα παρά- πονά μου καΐ σέ σένα, άπαν- τησ' ό Μέρτεν. —Έμπρός, λοιπόν, σας ά- κούω. —ΤΗρθα νά σοϋ πώ, πώς γιά 6σα γίνανε, τότε, δέν φταίω έγώ. Φταίει ή Γερμα- νία καί μερικοί μερικοί "Ελ¬ ληνες. Όμως έμένα βρή/,ανε στό τ'έ'λος, νά πληρώσω' τα σπασ-μένα. Έμε7ς τότε είχα¬ με φτιάξει, κύρ Μέντι,ε, μιά έταιρεία, 'Απ/ό την έταιρεία αύτη, 4γώ κέρδιζα γαλόνια καί μπράβο τοΰ Χίτλερ κι' οί συνεταΐροι μου, άποθήκες μετάξια. Εμείς έφτιάξαμε ε- ταΐρία όμόρρυθμο, μι' αύτη στό τέλος, π' άναθεμάτη, ά- ποδείχτηκε πώς ήταν Λεριο- ΛΛΛΛ . ίνΛΛ^ννΛ/ ΦΤΩΧΟΣ ΛΑΟΣ ΣΕ ΠΛΟΥΣΙΑ ΧΩΡΑ, Καΐ άν βεβαίως εϊχανε άλ ύ καμιά δακτυλογράφος τους ή ύψηλή κυρία λις θά τούε δινΑΡ<»«« *' *·"··'■-—-■- ΛΛ^γννν^^ οί πολιτικοί όρισμοί, εχουν ύποστεϊ στήν έ- ποχή μας μιά τέτοια σημα- σιοΑογική διάβρωση κα'ι καθίζηση, πού εχουν πά- ψει πιά νά άποτελοΰν μέσα συνεννόησης καί «έπικοινω- νίας». Κατά κόρο χρησιμο- ποιοΰμενες, στα στόματα δίκαιων καί άδικων, εχουν ξεφτίσει άπό τή μιά μεριά, καΐ ί'χουν διασταλεϊ /Ί οτε- νέψει άπό την άλλη τόσο πολύ τα έννοιολογικά τού περιθώρια πού συντελοϋν περισσότερο στή σύγχιση καί στή συσκότιση, παρά στή συν&νόηση. Αέν τασσόμεθα μέ τό μέ- >5 έκείνων πού ύπ.οσ~ηρί-
    ζουν δτι ένα κοννωνικό φαι-
    νόμενο, μπορεΐ νά όριστή
    μέ άκρίβεια άνάλογη έκεί-
    καθ" ενας πού πιστεύει πώς
    ό νόμος είναι γιά δλους ό
    ί'διος, χωρίς διακρίσεις καΐ
    προτιμήσεις. Σέ κάθε άντί-
    θετη γνώμη, σέ κάθε ριζο-
    σπαστική ίδέα, κολλιέται,
    άπό ταπεινή ίδιοτέλεια καί
    άπέραντα άνόητη αφελεία, {
    ή Ιδιότητα τοΰ κομμουνι-
    στή. ΚΓ ετσι, εμείς οί ϊδιοι,
    δώσαμε στήν εννοια τοΰ
    κομμουνισμόν προεκτάσεις
    μόν προε
    διαστασεις που
    ί
    οΰτε
    Ο ΛΑΟΣ ΠΡΕΠΕΙΝΠ ΜΑΘΗ
    ...
    ίο(.- Ο μεγάλον Ιχθρό5.-Γ,ατί είμεθα
    α;πλθΪΣ
    ρβ
    νης των φυσικών ή
    μων. Άπό δικοΰ τού δέν
    επιστή¬
    δέ
    ■μ· Γιο--τ-5 « ι/ > » -- — ,— / —'»^5 «-/^ν^ν^ν—ι ιν,Λ. 11 Εΐμ&υυι
    31,- Ι ιατι η Κρητη αχωυιαΐ-ΠολεμοτΓαθεϊξ-Σεισμοτταθεΐί.- Ή
    Κρητη χωρ15 σοβαρά ξρνοι—Ό 0πόγειο5 'πλοθτοξ μα5.
    ΣΥΝΕΧΕΙΑ
    ΕΙΣ ΤΗΝ 4η ΣΕΛΙ4Α,
    Είς ουδεμίαν άλλην εποχήν ϋ
    πήρξεν τόσον εντονος όσον
    σήμερον ή έπιθυμία τοθ λαοΰ
    τής Κρήτης καί τόσον άναγ
    καία ή Ικπλήρωσις τής έπι-
    θυμίας τού ταύτης νά' μάθη
    κα,ί νά πληροφορηθή την ά-
    Ίήθειαν διά τό τί συμβα-
    ;ει μέ την απαισίαν σιω-
    πήν πού; καλύπτει τα προ-
    βλήματα τόυ καί έξαφανί-
    ζει δλα τού τα δικαιώματα
    στήν ζωτ>. θέλει ό λαός μας
    καΐ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΗ την
    άληθινή θέσι πού εχει λάβη
    ή Κυβέρνησις στήν μεταπο-
    λεμική κρίσι' καί άγωνίσ.
    τού, πού εκορυφώθη καΐ εγι
    νέ άπέραντη μέ τό έφετεινό
    οΐκονομικό το,υ δρα,μ,α. Οί
    λει καί πρέπει νά μάθη για
    τί ένώ κατοικεϊ τό πιό εΰφο
    ρο νησί τής Ελλάδος είναι
    συγχρόνως ό πιό φτωχός
    λαός τής χώρας μας. Υπέρ
    τατο καθήκον αποτελεί ή
    προβολή ·των αίτίων πού
    δημιοι/ργοθν τό τραγικό
    φαινόμενο τής έξαθλιώσεως
    τοΰ λαοΰ μας στήν Κρήτη.
    Διότι δέν είναι μόνο οί θεο-
    μηνίες. Αύτές απλώς έφώτι-
    σαν το τρισμέγιστο βάθος
    των αίτίων τής κακοδαιμο-
    νίας μας περισσότερο πού
    είναι ή καθολική έγκατάλη
    ψι? τής Κρήτης άπό κά,θε
    Τοΰ κ. ΕΜΜ. Γ. ΛΟΓΙΑΔΟΥ» Δρος Πολιτ. Μ>)χανικοΰ
    σπάθεια ανασυγκροτήσεως
    καί διαμορφώσεως τής το-
    πικής οίκονομίας μας. Στόν
    "ξένο ποΰ διαβάζει περί Κρή¬
    της όσον καί στόν Κρητικό
    πού ξέρει έκ πείρας γιά. τό
    νησί μας φαίνεται περ,ίεργο
    καί άνεξήγητο πώς δέκα-
    πέντε όλόκληρα χρόνια με¬
    τά την κατοχή κατά τα ό-
    ποϊα ή ύπόλοιπη Ελλάς κα
    τεβρόχθησε όλα τα δισεκα-
    τομμύρια τής Άμερικανικής
    βοηθείας, των πολεμικών έ»
    πανορθώσεων, των εξωτερι¬
    κώ ί έώ δί
    ρν, τω εξωτερι
    κών καί έσωτερικών δανείων
    ι'τ<ρήτη παρέμεινε καί παρα- μένει χωρις καμμιά ούσια- στική πρόοδο καί μέ τόν πιό πτωχό λαό τής Ελ¬ λάδος. Και είναι θαΰμα πώς ενας τόσον έ/καταλελημέ- νος καί τόσο παρηγκω- νισμένος λαός έξακολουθεϊ νά άγνοή την άλήθεια καί τα αΐτια τής δυστυχίας δικοΰ τού δέν προσφέρεται γιά τέτοιους περιορισμούς Άλλά άπό τό σημεΐο Ικεϊνο, μέχρι τή κατάσταση την έπικρατοϋ- σα σήμΓρα, στό τομέα των κοινωνικωσ φαινομένων, των όρισμών, τής πλήρης δηλ. άσυνενοησίας καί σύγχισης, ή διαφορά είναι τεραστία. Άς πάρωμε ενα — δυό παραδείγματα, εντελώς στή τύχη διαλεγμένα, Ή έννοια κομμουνισμός καί κομμουνι- στής. Θά επρεπε κανονικά ό ά πού τίς ύποψιάζοντςαν νά νά τίς κερδίση ποτές τού. Έξ' ϊδίων τα βέλη. Έκεΐ δμως πού ή διαπόμ- πευση ενός όρου, φθάνει στό άποκορύφωμά τού, εί¬ ναι στή χρήση τής Ιννοιάς εθνικόφρων, έθνικοφροσύνη, καί των λοιπών συναφών ήχηρών, παρομοίων. Μεταττολεμικά δημιουργή μένοι οί δροι εθνικόφρων κλπ., προκειμένου νά άντι- παραταχθοΰν είς τούς διά βιαίων μέσων έπιδιώκοντας την ανατροπήν τοΰ άστι- κοΰ καθεστώτος, έσήμαιναν άρχικά την έμμονήν είς τα έθνικά ίδεώδη, την άντίθεση πρός κάθε άνατρεπτική ή διεθνιστική στάση καί τέ¬ λος, την υποστηρίξη, των έθνικών, έδαφικών, διεκδικήσεων. Σήμερα δμως, δύο δεκαετίες, μετά τή κα- θιέρωση τοΰ όρον, Ι'χει ση- μειώσει τέτοιο ξεπεσμό έξ' Λονται σαν αποκλειστικόν σύμφωνα μέ τα άρχικά δε- δομένα, τή κοσμοθεωρία έ- κείνη, τή θεμελιωμένη πά- νω στίς δυναμικές άρ- χές τής έπανάστασης, σάν μέσο έπιβολής τή Μοναδική έλπίδα σωτη¬ ρίας στήν τραγική αύτη θε σι μας αποτελεί τό νά μά¬ θη ό λαάς τα έπαίσχυ^τα αϊίτια καί τίς άθλιότητες ? την σοβαρή Κυβερνητ-κή προ ΣΤΟΧΑΣΜΟ1 ΕΝΑ ΑΝΤΡΙΝΙΟ "0X1 Είναι ΤΟΥ ΣΤΕΛΙΟΥ Α. ΜΑΡΚΑΤΑΤΗ ■που μονο, ο ναυμασμος, σάν όλοκλήρωση ίΐτισκόηησης, σκέφης καί, με λετης συ'ράμα, τ&ιριάζει στ Σ αο μας. Σέ κεΐνα τό πλήθος ■το ανώ,νυμοί πού κρύβεται κάτω, «V τΐ? λεξίΐς: «Ή Ρά¬ τσα μας», ή ράτσα ή Έλλη- ρική. Μακρνά ή Ίστορία τού, ενδοξη καί πολνπαθη. Ό I- διο? φτωχός, τίμιος κι' άν- θεκτικός. Αύτη τού ή άνθε- χτικότητα, είναι καί τό γνώ- στο τής ασμα τον <τό χρόνο. Μπλεκεται σύθαμπο τοΰ μυθου καί "ίοζασίας. Τό περασμα --,-, ίός^α, πολιτισμός καί <ίργα. Βφγα φωτενά κι' ακατάλν τα. Μά. κεΐ -ού πρέπει νά Ι νότητα τής ράτσας. σταθοΰμε μέ την περηφάνεια —εχοντας τή συναίσθηση της —-κληρονομιά, νπάρχονσα κα,- τάσταση, μά πιό πολύ μελ- λούμενη κι' άναφαίρετη. Την περηφάνεια γιά την άνθεχτι- κότητα τοΰ λαοΰ μας. Γιά τίς θυσίες, πού ποτίσανε τό μ€- γαλεΐο τής Ίστορίας τον. Τί πίρασε στό κνλισμα των αί- ωγων, Τό αΐμα πού 'χει βά- φει καί την πιό μικ,ρή πετρα των βουνών τοι* κι' €χα πο- τίσΐΐ καί την πιό άδυναμη ρίζα, στονι κάμπονς τον. Δο- κιμάστηκε μαΰρα σκλαβωμε- να χρόνια κι' δμως διατήρη- σε την πίστη τον καί την ε- Καθμρό- αιμος, εφτααε ο Νεοελληνας, στίς μερίς μας. Ή παράδοση περαΐτε στίς καινοΰριες πολι- τεΐες, σάν παραμΰθι. "Εφτα¬ αε όμως! Μέ τα λόγια, τής γιαγιάς, μέ τίς άναμνήαεις τοΰ παπποΰ, μέ τό νανονρι- σμα τής μάννας. Μ' αύτά με- γάλωνε καί μεγαλώνει τό παιδΐ, στόΐ' τόπο μας. Μέ την Έλληνικότητα νά τρεχει στίς φλεβες, ζυμωμενη στό φωμί τον, συντροφιά κι' όδη- γό στα ονειρα τον. Ποία μάν- νά, μεσες- άκρες, δέν εΐπε στο παιΒί της την Ίστορία. μας; Ποιό παιδί στούς ϊσκιους τής νύχτας, στ' άνεμελο παι- φρικίασς μέ τούς απόρους τής άμφι- βολίας, μέ την άξεκαθάριστη μορφη τής προοοσίας πατρίοας, νά πλανάται, όβ ρ, τρεμόσβυμα τοΰ Ό Έφιάλτης, Βά τής στό καντηλιοΰ; ο Θανάσψ ύ φης, Θανάσψ Βάγιας. Μορφες πού περνανε στό παώικό μναλόί την 8ιά- στασηκαί τό μεγεθος τής προοοσίας. Αίγα παραδείγ¬ ματα μείνανε στήν Ίστορία κι' ΐίπρίπε, νά μείνοννε γιά νά τανίζοννε την οιαφορά, τής θυσίας καί τοΰ ηρωι¬ σμόν. "Ετσι διατηρήθηκε ή ράτσα μας, άνεπαφη ως τα χρόνια μαζ, ή γλώσσα μα$, ^ ' ^ Μ χρ μζ τα 17^17 Κί' μ μας. Μπο- ρεΐ νά 'χωμε ^ίλια ελαττώ- ματα, μά ό πατριωτισμός μας είναι αυθόρμητον. Ό τε- λευταΐος πόλεμος τ' άπόδει- ξε. Οί καταχτητές τ' άτταδίί- ΣΕΝΚΧΕΙΑ --------- ΕΙΣ ΤΗΝ 4η ΪΕΛΙΔΑ ---- ,----- ν-,,.^^/Οϋ ΙΙ| πλαισιωμένη θεωρητικά άπό τα κηρύγματα τοΰ Μάρξ καί τοΰ Λένιν, καί κομμου- στής νά όνομάζεται έκεΐνος πού, άποδεχόμενος τίς πα- ραπανω άρχές, είναι τοπο- θετημένος σέ μιά άπό τίς όργανώσεις τού κόμματος, καΐ ύπακούει στή κομμοννι- στική πειθαρχία. Άκόμα, κάνοντας μιά βεβιασμένη, μά όπωσδήποτε νόμιμη δι- εύρυνση τοΰ άρισμοΰ, θά μπορούμαμε νά περιλάβομε στούς κομμουνιστές κι' έκεί¬ νους πού Ιδωσαν μέν τή ψήφο τους στό κόμμα, σέ μιά πολιτική άναμέτρηση, χωρίς νά άνήκουν ίδεολογι- κά έκεΐ, άλλά άπό μίαν αν¬ τιδράση ή άπό άγανάκτη- ση γιά την όλιγωρία των έκπροσωπούντων τή μή κομμου,/ιστική προοδευτική παράταξη. Ένώ δμως δέν θάπρεπε νά διευρυνθή παραπάνω ό όρος, έν τούτοις κατέληξε νά όνομάζεται σήμερα κομ- μουνιστής κάθε τίμιος πολί- λειστικοί φορεΐς τού, πού είναι προ- βληματικό, ενας τίμιος άν- θρωπος, πιστεύοντας έν τούτοι στό άρχικό περιεχό μενό τους νά τόν χρησημο- ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 4η ΣΕΛΙΔΑ ΣΤΟ ΦΩΣ ς της, πού Ιχοντας τό θάρ- ρος τής γνώμης τού, κά- νει·χρήση των συνταγματι κώς καθιερωμένον δικαιω- μάτων τού, τής ελευθερίας τής σκέψης κα'ι τής εκφρα σης. Κάθε ενας πού διαθετ- τοντας κριτικά πνεΰμα, βλέ ττει τό λάθος καΐ τό διαλα- λεϊ, άντί νά σκύβει μοιρολα- τρικά τό κεφάλι. Κι' άκόμα, Ό διωγμός τού αι/εξαρτητου Άλγεινήν · εντύπωσιν προεκάλεσαν ό διά πλαγΐ- ου τρόπου διωγμος^ τής Εφημερίδος των Αθηνών «ό ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΤΥ- ΠΟΣ», ή όποία άναγκάζε^ ται νά σταματήση σχ€δόν την έκδοσιν της, λόγω μή εξευρέσεως, Κυβερνητικαί προφανώς άπαγορεύσει, των τεχνικών μέσων διά την εκτύπωσιν της. Του¬ το αποτελεί πρόκλησιν έ¬ ναντι των δημοκρατικών ίδεωδών, τα όποΐα θά έ- πρεπε νά πρυτανεύουν είς μίαν καλώς εννοουμένην δημοκρατίαν. 'Αλλά, κατά τα φαινό- μενα, μόνον ψιλω δνόμα- μ, μ ψιλώ ονόμα τι τό πολίτευμα, υπό τό ό- ποϊόν διοικούμεθα, είναι Δημοκρατία. "Ας προσέ ξουν δμως οί διώκται, κ^ εις συνετισθοΰν άπό ί. παράδειγμα τής νησίδΓ των σκύλων. Διότι τα τ ραννικά καθεστώτα κατο ρέουν,, άργά ή γρήγ°ι ------------- ΣΥΝΕΧΕΙ/ ΕΙΣ ΤΗΝ 4η ΧΕ.Λ
    Σελίς
    «ΚΡΗΤΙΚΟΝ ΦΩΣ»
    ΔΙΑΝΥΚΤΈΡΕΥΟΝ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΝ
    Ι. Χλουβερ'άκη
    ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΟΥΣΑΙ
    ΚΛΙΝΙΚΑΙ Ι. Κ. Α.
    Τίμιος Σταύρος
    Πολυκλινική
    „ "Αγ, Ιωάννης
    Εύαγγελισμός
    ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΑ ΔΡΟΜΟΛΟΠΑ
    "Αφιξις έξ Αθηνών 09.30 κβί
    17.55
    Άναχώρησις άς Αθήνας 13,25
    καί 18.35.
    Άναχώοηοτς είς Ροδον 09.55
    ΒΕΑΜΑΤΑ
    Ήλέκτρα
    Σήμερον «Τρεϊξ κοϋκλε; κΓ
    γώ».
    Ντορέ
    Σήμερον «Ό Μπαμπάς, ή Μα-
    μά, ή Καμαριέρα κΓ έγω». .
    Απόλλων
    Σήμερον «Μυστικέ$ διαταγέ5
    τούς κοττασκόπουξ Ναζί».
    την αττειλήν
    ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΠΡΩΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ
    Πυροββεστική 'Τπηρεσία 3—33
    'Ηλεχτροφωτισμος — βλάβαι 4-14
    Τμήμα Ασφαλείας 3—16
    •Αστυνομικον Τμήμβ Α' 2-43
    η η Β' 6—77
    η » Γ 2-40
    » » Δ' 3-04
    ΣΤΑΥΡΟΛΕ2Ο ΑΡΙΘ. 10
    12345678^
    Κρόνος
    Σήμερον «Υπό
    τοθ μαστιγΐου».
    1) Μεγάλη έορτή.
    2) Πρωτεύουσα Βαλκανι-
    κοϋ κράτους—Μήτηρ των θε-
    ών.
    3) Ναυτία, άηοΊα— "Ομοια
    φωνήεντα—Μέσα (ξεν.)
    4) Ξενική άρνησις—.... ρε-
    στάν.
    5) Τεμπελιά.
    6) Ή Νέα... υπέχει στίς
    ΗΠΑ — Μετρα επιφανείας
    (ξεν.).
    7) "Ομοια σύμφωνα—Φου-
    σχώνω.
    • 8) Άβλητικος Όμιλος-
    Σύζυγος βιβλικοϋ προσώπου.
    9) Ότι καί -ό 4 οριζον-
    τίως α.'—Αγία (ξεν.).
    ΚΑΘΕΤΩΣ
    ΙΠινανώτερος διάδοχός τού
    Οά είναι ό κ. Γιοτάρο Καβα-
    κάμι.
    2) Περιποιεΐται ασθενει;.
    3) ΑΖσθησις- Νερο χωρίς
    φωνήεν-.α. ι
    4) Ξενική κατάφασις=Σι
    αύτό είδικεύεται ό Μαγκλά-
    5) ΔιάδΌχός της είναι η
    Όλυμ-ιακή—ΧαρτΙ της τρά-
    πουλας.
    6) Πρόθεσις— Ετσι κραζει
    ό κοραξ,
    7) Μισό ίτήμα.— "Ομιλος
    άντισφα'.ρίσεως— Έκεΐ προ-
    σευχόμεθα (άντ. δοτ.).
    8) ΕΙδος φ·οτοϋ.
    9) Ιταλός Φιλέλλην άγωνι-
    σ6είς καί πέσων κατά την ε¬
    πανάστασιν τοΰ 21.
    ΛΥΣΙΣ ΣΤΑΥΡΟΛΕΞΟΥ ΑΡΙΘ. 9
    ΟΡΙΖΟΝΤΙΩΣ
    1) ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ 2) ΡΑΥΚΟΣ-
    ΣΝ 3) ΕΡΓΑΣΙΑ 4) ΒΩ2ΙΤΑΙ 5)
    ΑΝ-ΑΝ 6) ΣΑΑΡ 7) ΙΣΟΝ-ΟΣ
    8) Ν ΑΥΤΑΙ-ΤΟ 9) ΑΝΤΙΠΑΡΟΣ
    ΚΑΘΕΤΩΣ
    1) ΚΡΕΒΑΤΙΝΑ 2) ΑΑΡΩΝ-
    ΣΑΝ 3) ΛΥΓ2-ΣΟΥΤ 4) ΑΚΑΙ
    -ΑΝΤΙ 5) ΜΟΣΤΡΑ-ΑΠ 6) Α-
    ΣΙΑ-ΡΟΙΆ 7) ΑΙ 8) ΑΝ-ΤΟ
    Η ΑΣΙΟΠΟΙΗΣΙΣ ΤΩΝ Τ ΕΙ Χ ΩΝ
    Τε
    ως
    μένου
    πραγματικότης, .
    σις των Τειχών, χάρις εις την άοκνον προσπάθειαν
    της Αρχαιολογικήν Υπηρεσίας, η όποία άντιμετω-
    πίζει πανταχόθεν, αντιδράσει: καί δυσχερείας. Πρέ¬
    πει, έν προκειμένον νά γίνη άπό βλους άντιλη-τόν,
    ότι τα άτομικά συμφέροντα, πρέπει νά ύποχωρήσουν,
    ενώπιον τοΰ γενικωτέρου συμφέροντος, της άξιοποι-
    ήσεως καί τής προβολης των Ενέτικών Τειχών.
    Διότι, έφ' όσον άπαξ απεφασίσθη, ή αποκατάστασις
    αυτών, πρέπει νά γίνη κατά τρόπον οριστικόν καί
    πλήρη, διά νά μή παρουσιάζεται ή σημερ'ινή κατά¬
    στασις τής αθλιότητος των.
    Έν προκειμένω, πρέπει νά εχωμεν πρό ημών, τό
    παράδειγμα τής Ρόδου, ή όποία μή διαθέτουσα τόν
    ιδικόν μας αρχαιολογικήν πλούτον, κατώρθωσε, χάρις
    είς την έ'ξυπνον προβολήν τού, νά τόν άξιοποιήση
    τουριστικώς, τονίζοντας κυρίως, τόν μεσαιωνικόν χά
    ρακτήρα τής πόλεως.
    ΗΑΠΟΓΡΑΦΗΣΙΣΤΟΥΑΓ.ΜΗΝΑ
    )
    9) ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ.
    Ι. Ε. Σ.
    λφο,Η.ΝΊΈΛΗ
    Όδός Πατρός Αντώνιον; 5
    Τηλ. 97-56
    Μετεφέρθη τό Γραφειον Άντιπ)πειών έκ τής όδοϋ
    Έβανς αριθ. 7Γ>. είς την οδόν Πατρό; Άντων'.ου Γ·.
    Όπισθεν Τραπέζης Ελλάδος.
    Τηλέφωνον 97—56
    ΠΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ
    ΕΜΜ. ΜΑΝΟΥΡΑ
    ΘΑ ΒΡΗΤΕ
    •-^· ΚΡΈΒΒΑ7ΙΑ ·—*·
    Των καλλιτέρων Έργοστοσίων Αθηνών—
    θεσσαλονίκης.
    »» ΈΦΑΠΛΩΜΑΤΑ «*
    Σέ δλες τίς ποιότητες, σέ σχέδια Μινωϊκής
    καί Βυζαντινήν τέχνης.
    + ΠΡΩΜΑΤΑ +
    Μί τίς καλλίτερες ποιότητος ΰφασμάτων.
    Σωμιέδες, Ντιβάνια, Κούνιες, Κο.
    κέτες, δλασέ πλούσια συλλογή
    ΤΙΜΕΣ ΑΣΥ ΝΑΓ ΩΝΙΣΤΕΣ
    Ώς γνωστόν ετελείωσεν η
    τοιχογράφησις τοΰ τρονλου
    τοΰ Αγιον Μηνα, όπου «ίστο
    ροΰνται» ό Παντοκράτωρ και
    αί Ονράναι δυνάμεις. Έπίσης
    συνεπληρώθη καϊ ή τοιχογρα-
    φία τής πλατυτερας €ΐς τ-ην
    οποίαν παριστάνεται ή θεο-
    τόκος ίνθρονος, Βρεφοκρατοΰ
    σα, δορυφορουμενη υπό δυο
    Άγγελων, ώς καί ή άνατολι-
    κή Καμάρα, μ€ σκηνάς τοΰ
    δωο'ΐκαόρτου, άπό τίς όποίςς
    ΐΐ η θαυμασία Άνά-
    ληφις.
    Άξί
    νότητα τής
    σημειωθή η 4-
    εργασίας και η
    ό
    η ή ργ η
    προσήλωσις στό αύστηρο τν-
    ττικό τής πιό γι>ησιας Βυζαν-
    τινής παραδόσεως. "Ηδη άρ-
    χισαν αί εργασίαι, τής ά-
    γιογραφήσεως τής Δυτικής
    καμάρας, τής (.νρισκομίνης
    δηλαδή άνωθεν τής είσοδον,
    Τάς τοιχογραφίας ε^ετε'λε-
    σεν ό γνωστάς άγιογράφος
    Στίλιος Καρχάκης.
    -Ή Μουσικοφιλολογική Συ-
    νεοτίαση
    Μεγάλη εττιτυχία εσημείω-
    σ( ή σννεστιάση πού εδόθη
    υπό την αίγίόα τοΰ Σύλλογον
    «ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ» είς
    τό Τε'ννις Ηρακλείου.
    Ή όλη άτμόσφαιρα τοΰ
    δείπνον ήταν φιλικη και θερ-
    μή, και σέ τουτο συνέτεινε ή
    χιονμοριστική παρονσίαση
    των μελών και των έργων
    ΐονς, στά σατνρικά προγράμ
    ματα, άπό τό Νΐκο Έπιτρο-
    ττάκ-η καϊ τό Στελιο Μαρκατά
    τη, οί σατνρικοϊ στίχοι τοΰ
    Ν. Έπιτροπάκη και τον Μά-
    νον Χαρή, οί διάφορες άπαγ-
    γελίες, και τέλος τό μουσι-
    κό μερος τής Βραδιάς με μα¬
    τού Ν. Φρουοαρακη. (Κισα-
    ) Γ Χζί (Πά
    ρα,) Γ.
    νο).
    ρρη (
    Χουρμονζίον (Πιά-
    -Τό τπριοδικο τού Σνλλό-
    γου «Λόγος και Τίχνη»
    Λίαν προσεχώς καί είδικώ
    τερον κατά την περίοδον των
    έορτών πρόκειται νά κυκλο-
    φορήση τό περιοδικόν τον
    Σύλλογον «ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ
    ΤΕλΝΗ».
    Ή σνιτακτική Έπιτροπή
    τοΰ περιοδικόν άποτελεΐται
    άπό τονς κ.κ. θρ. Στανρά-
    κ-ην, Ί. Παπαιικολάου και
    Έ. Ννστεράκην.
    Ή εκδοσις ενός αύστηρά
    λογοτεχνικοΰ "περιοδικόν τό
    ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ
    Τό ρευστόν μέταλλον έν ψυχρώ «ΟΟΜ-
    Ρ Ο υ Ν ϋ 2ΟΟΟ» έφθασε είς την πόλιν μας.
    Διά την τελείαν στεγανοποίησιν, επισκευήν καί Ισο-
    πέδωσιν άνωμάλων, έφθορμένων ή διατρήτων έπιφα-
    νειών, μέταλλον, ξύλου. μπετον, πλαστικών, μόνον μέ
    «ζΟΜΡΟυΝΌ 2 000»
    Απαραίτητον είς τα Χυτήρια, Σιδηρουργεΐα, Μηχα-
    νουργεΐα, Συνεργεΐα Λύτοκινήτων, Παγοποιεϊα καί
    δι' δλας τάς ύδραυλικάς καί ήλεκτρικάς έγκαταστά-
    σεις ώ; καί δ-.' έλαιοδεξαμενάς. Τό «ΟΟΜΡΟυΝΟ
    2000» στεγνώνει ταχέως, δέν.ραγίζει, σφυριλατεϊται
    καί λιμάρεται.
    Είς δλα τα καλά Καταστήματα ζητατε:
    00Μ?0υΝΌ 2000»
    Παρέχονται οδηγίαι χρήσεως καί
    πληροφορίαι. ΤΗΛ. 93.27
    οποίον ώς κύριον μελημά τον
    θά εχτ) την άνα-δειξιν νεων
    καλλιτεχνών, θά πληρώση ε-
    να σημαντικόν κενόν τής πνευ
    ματικής ζωής τής πόλεώς
    μας.
    -Τό τίλίϋταΐο έργο τού Κ.
    Καλοκύρη.
    Έκυκλοφόρησε τό νεο βι-
    βλίο τοΰ ύφυγητοΰ τής Χρι-
    στιανικής και Βνζαντιιής αρ-
    χαιολογίας τον Πανεπηστη-
    μίου Αθηνών κ. Κ. Καλο~
    κνρη μέ τίτλο. «Ή ούσια
    τής "Ορθόδοξον Άγιογρα-
    φίας» (άνατύπωθις απο το
    περιοδικό «ή Εκκλησίαν, άρ
    χαιολογικής αύ0€^τικη? και
    δογματι'λ,ής ερμηνείας τής
    Βυζαντινής ζωγραφικής. Στο
    βιβλίο τον ό κ. Καλοκνρης ε
    ^€τάζ€ΐ τό βάθος της Όρθο
    δόξου Άγιογραφίας, εν^ σχε'
    σει μέ τόν σκοπόν τόν οποίον
    ύπηρετεΐ άιτιπαραθετοντας
    την πρός την Δυτικήν και
    κοσμικήν άγιογραφίαν.
    Επ* ενκαψία αναφέρομεν
    τα σπουδαιότερα εργα τοΰ κ.
    Καλοκύρη άπό τα ηδη δεκα
    όκτώ εκδοθεντα. Αντά είναι:
    «'// Γέννησίς τοΰ Χριστοΰ
    είς την Βνζαντινήν τέχνην
    Ελλάδος», μέ την όποιαν έ¬
    λαβεν την διδακτορίαν <.<τοΰ Πανεπιστημίου Αθηνών και, ((Αί 5υζαντιι·αί τοιχογραφίαι τής Κρήτης» μέ τό οποίον ά- νεκνρήχθη νφηγητής. -Μία έπιτυχία τού φ. &η- μητριαδη Ό "Ελληνας σκιτσογρά- φος κύριος Φωκίων Δημη- τριάδης ετίμησεν τό Ελληνι¬ κόν ονομα λαβών 'τό πρώτον Βραβείον πολιτικόν σκιτσου είς διαγωνισμόν προκυρηχθε'ν τα υπό τής Ενώσεως ίδιο- κτητών εφημερίδων τής Καλ- λιφορι ίας καϊ 6 οποίος διε¬ ξήχθη εις Λός "Αντζελες. -Ό κύριος Ορλάνδος Άναμενεται ο Καθΐ/γητης Ο ΜΑΪΝΑΡΝΤΙ ΕΙΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ Κατόπιν συνεννοήσε- ων τοϋ Μουσικοϋ Συλ- λόγου Ηρακλείου «Ο ΑΠΟΛΛΩΝ» καί τής Περιηγητικής Λέσχης, μέ τό Καλλιτεχνικόν Γραφείον Αθηνών, τοϋ κ. Κουράκου, εκλείσθη διά τό δεύτερον δεκαή¬ μερον τοΰ Δεκεμβριού, ή κάθοδος είς τό Ηρά¬ κλειον, τοϋ παγκοσμίου φήμης Βιολοντσελίστα, ΕΝΡΙΚΟ ΜΑΊ-ΝΑΡ- ΝΤΙ, τόν οποίον θά συ- νοδεύση ό άκομπανιατέρ τού ΠΓΕΡΟ ΓΚΟΤΑ- ΡΙΝΟ. Εϊναι περ'.ττό νά το¬ νισθή ή άξία τοΰ Μαι- νάρντι, θεωρουμένου ώς τοϋ πρώτου βιολεντσέ»- λου τοΰ κόσμου, μετά τόν ΠΑΜΠΛΟ ΚΑ- ΖΑΛΣ. Ασφαλώς 5έ ήκάθο- δός τού ζίο τό Ηρά¬ κλειον, θά αποτελέση, το καλλι-εχνικόν γεγο- νόί, τής χρονίας. α-. Όρλάΐ·δο? προκειμένον νά συνεχίση τάς ανασκαφάς τής ΠαΡΑ «ολύ λυπού- 7% υ» »»*»— ΙΓ οί δοσίλογοι, Μας θύμισε, τούτη ή διαπΐ στωση, την Ιστορία της ζ«" μήλας, πού δταν καποτε την Περίεργα άττό δλο τόν κόσμο Γνωρίζετβ Τό ράδον, άν καί είναι άέ- ριον, είναι τέσσερις φορές βα- ρύτερο άπό τό σίδηρο; ρπατήσουν ανήφορο ορο, τή μερά έκεΐνη, Ο άηάντησε^ «Καί «λ- δρό- Αβνϊλειψε, βεβαία, οΰτε ό ϊσιος βρόμος, οθτβ οί τίμιοι «νθρωποι. Αύτό ποο είναι βέ- βαιο, πώς έλειψε, είναι ή ντροττή άπό ωρισμένους. ΔΐΑΒΑΖΟΜΕ στίς *** Στό νησί Δομηνίκα,^ αί γυ- ναΐκες όμιλοϋν μιά εντελώς διαφορετική γλώσσα "" τοΰς άνδρες; * * παλαιοχρηστιανικής κης είς Έλονντα. Βασιλι- -Σκηνικά Γ. Ανεμογιάννη στήν ταινίσ «Αντιγόνη» Ζιτήν ταινια «Ά ν τ ι γ ό¬ ν η» πού γυρίζεται στην ''Α¬ θηνά μέ την Είρήιη Παπά, Μάρω Κοντοΰ, λ αί Μά- ιο Κατράκη, τα σκηνικά εχει άναλάβει ό συμπολίτης μας σι^ηιογράφος Γ. Ανεμογιάν¬ νης. «Βίω;» ί ΟΤΙ ΚΟΜΨΟ /νννχνΛΧνν'/ννΛ/ννννι>ννΛΛ'^^
    ΠΩΛΕΙΤΑΙ μοτοσυκλέττα μάρ-
    ας ΝΟΡΤΌΝ 5 1)2 ίππων. Πλη-
    χοφορίαι τηλέφ. 99-58.
    $ ΚΑΙ ΟΤΙ ΜΟΝΤΕΡΝΟ
    Σέ υποκάμισα γραβάτες κλπ. )
    811 ΐθ ΒΡΗΤΕ ΜΟίΙΟ ΠΟ ΚΑΤΛΠΙίΜΛ ;
    Λ. ΑΡΟΥΑΑΚΗ *
    (Λεωφόρος Βασιλέως Κ«*)ναταντΙνου))
    Μία επίσκεψις θά
    ΤΟ ΓΝΩΣΤΟΝ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΝ
    ΕΥΑΓ. ΧΑΝΙΩΤΑΚΗ
    (Πρώην Σωκρά,τους Χανιωτάκη)
    ΜΕΤΕΦΕΡΘΗ
    Λόγω κατεδαφίπεως
    Άπό την Λεωφόρον Καλοκαιρινοΰ (Κ-αμαράκι)
    είς την άπέναντι οδόν Άγίβυ, Μηνα αριθ. 1
    ΠΛΥΝΤΗΡΙΑ ΣΤΕΓΝΩΤΗΡΙΑ
    ΖΙΜΜΕΡΜΠΝΝ
    ♦ Ή τελειότερη συσκευή στήν ύπηρεσία τής σημερινής
    γυναίκας.
    ♦ Κατασκευές δφθαστες σέ στερεότητα καί σέ άφάν-
    ταστα χαμηλές τιμές.
    Αντιπροσοπίία - "Εκθίσις
    ΗΑΕΚΤΡΕΜΠΟΡΙΚΗ ΜΙΧΑΗΛ Ι ΧΑΤΖΑΚΗΣ
    ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΥ ΠΟ
    •••••·θθθθθθθ·θ·θθ·θθθ
    ΐΓτΊν^^
    (ΑΝΕΓΝΩΡΙΣΜΕΝΗ ΥΠΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ)
    ΡΟΥΣΣΑΣ ΓΑΛΕΡΟΥ^ΤΣΑΚΙΡΙΔΗ
    β1«
    :Σχολή
    τ6^
    ΡΥΘΜΙΚΗΣ καί ΜΠΑΛ-
    ^Γ^>?Τ^^&'τ6^νίΛ ωάσκεται κατά τόν
    σόγχρονο και τελειο τρόπο, μέ δλα τα μέσα.
    τΛίίχ0λή~ν λ*™Τ,™ κα1 ?ίδ;κά ^ήμ^α Γυμναστικής διά Κυρίας.
    ΐίηΈων ""θ'
    V"""
    *" ^ 'Α^^ ^θητριών κατά γκρούπ
    Επκΐης θα λειτουργησουν καί τμήματα Έλληνικών χορών.
    Άη«^ΥΡαφα1 ^πλγΙΡ°Φ<>Ρί«ι καθ* εκάστην είς την Σχολήν (όδός
    Αρκολέοντος καί Κοροναίων, δπισθβν Ταχυδρομειον καΙ ώρα 11-ί
    π. μ. καί 5—7 μ.μ.

    ι
    ΟΙΗΟΤΕΡΙΝΗ
    ΚΑΘΕΤΡΙΤΗ7ΜΜ·ΚΑτ
    12Η
    ·■«»'· *-^> >-^-* >.^< ·. ΠΕΙΡΑΙΑ ΜΕΣΙΜΒΡΙΝΗΝ ΡΕΘΥΜΝΟΝ - ΣΟΥΔΑ - ΠΕΙΡΑΙΑ - ΙΚΑΡ1Α Ή κυρία Μάργκαρετ Κρί- στεϊ, άπό τό Κνόξβιλ τοϋ Τέ νεσσυτών ΗΠΑ, παντρεύτη- κε τρείς φοράς καί μέ κάθε άνδρα εκανε άπό ένα παι^δί, έκαστον των οποίων έγεννατο μετά τόν θάνατον τοϋ πατρός τού! σαοθ, δι' ίγκοκλΐου τού πρός τάς αρμοδία κρατικάς υπηρε¬ σίας, έζήτηοε στοιχεια, τα όποία θά χρησιμοποιηθουν, διά την κατάρτισιν είδικου λευχώματος, έμφανίζοντος τα κατά την τελευταίαν τριετίαν, έκτε-λεσθέντα «ΡΥ«, Αρμ°- διότητος τοϋ ύπουργεΐου»». Η είδηαις αυτή μάς γεννα ωρισμέ νες άπορίες·. Πρώτον. Δέν ξέρει τίς άρμοδιότητές τού τό υ¬ πουργείον καί τίς ίΡΥ(χσι«ζ του,μόνο ζητεί νά τίς μάθη άπό τίς ύπηρεσίες; Καί δεύ¬ τερον, θά περιλάβη δλες τίς έργασίες τοΰ ύπουργεΙου,_ και δσες δηλ. δέν ΐχουν δή τό φώς τής εύρύτερης δημοσιο- τητας; ΓιατΙ, τότε, μ(χλλον δέν πρόκειται νά βγή λευκω- μα. Περισσότερο μαυρισμα θαπρε-ε νά όνομάζεται. Χιοθμορ Πολύ ττοκηρός "Ενας Παπάς, κάρφωνε μιά σανίδα πού εΐχε χαλάσει στόν φράκτη τού. Δίπλα στεκόταν ενας πι- τσιρΐκος ποΰ τόν παρακολου- θοϋσε μέ μεγάλο ενδιαφέρον. —Τέκνον μου, τόν ρωτάει ό παπας, θέλεις ασφαλώς νά μάθης νάκαρφώνης; —"Οχι δέσποτά μου, Λϊρ μένω απλώς νά δώ τί λέεΐ. ενας παπατ, 6ταν χτυπάει τα δάκτυλά τού μέ τό σφυρί* *** Ρώτησαν κάποτε τόν Αγ- γλο ποιητή Μίλτωνα, γ'ατί ό βασιλεύς μπορεΐ νά στεφθή σέ ήλικία 14 έτών, ένώ γιά νά παντρετυτή πρέπει νάχη συμπληρώ^7ει τα 18 χρόνια. —Αύτό συμβαίνει, απήντη¬ σε ό Μίλτων, γιατί είναι, πιό εΰκολο νά κυβερνήση ένα βα- σίλειο, παρά μιά γυναίκα! ιι — ΙΙΚΥΡΩΗ τό Νομο¬ σχέδιον, περί μεταναστεύσε- ως Έλλήνων έργατών είς Βέλγιον, πρός άπασχόλησιν είς ^νθρακωρυχεϊα». λ Καί παραπονιούμαστε μετα πώς οί έξαγωγές μας χωλαΐ- νουν. Ο ΑΝΕΚΔΙΗΓΗΤΟΣ "Υφυπουργός μας εδήλωσεν, σέ επιτροπήν ραπτών, πού τόν έπεσκέφίη, δτι ό περονό- σπορος ώφίλησε, σέ τελευταία άνάλυση, τόν τόπο μας. Καθώς τραίνεται, ό περονό- σπορος ιτροσέβαλεν, έκτός τΚ>ν
    άμπελώνων καί άλλας, περισ-
    βότερου άγόνους καί χέρσας
    περιοχάς. "Οπως τάς κεφα-
    λάς των ύφυπουργών, λόγου
    χάριν.
    ιι ρ
    —ΝΤΟΣ όλΐγου -ε¬
    δήλωσεν ό κ. Πρωθυπουργός—
    θά έντρεπώμεθα διά τάς κα-
    τηγορίας τοϋ Μέρτεν». Διά
    ποίον δμως θά έντρεπώμεθα,
    δέν μας τό καθορίζει. "Εξ άλ-
    λου, πολύ μακρυνό αΰτό τό
    «έντός όλίγου». Ύπάρχουν
    πολλοί, ποΰ άρχισαν ήδη νά
    ντρέπωνταΐ.
    «_» ·&> _1>* ΐε%? *Α* *—** *-—* Τα? _Ν_ 2θ_ 2έΙ_ *—·* _ιν *■—-*
    ^1% ί^£.»?Τ# »▼». α^Ρ· »▼· ·▼· ε^τ· ·▼· ·▼· ·"'· ·▼· •▼ο ό~·
    Ι
    »^%
    ψ ΒΑΣ. ΜΕΣΑΡΙΤΑΚΗΣ*
    ;<>: Λίϋφ. Καλοκαιρινού 158 >;
    '^· Μόλις έπέστρεψα έξ Αθηνών κομίσας 5
    §φ£: τα καλύτβρα: ^·
    !♦*
    V
    |ιγ Κρεβάτια - Ντιβάνια - Σοομιέδες ϋ
    :♦!. Έφαπλώματα—-Στρώματα |κ
    % ΜΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ ΘΑ ΓΑΣ ΠΕΙΣΗ ^
    :^ Τιμαί Λογικαι *
    */Λί" ^^ ^^£ ^^ ^*Δ^ *_^ ^^ *^£ *α^ *Α? 5^ *Α? *Αί *Δ* *Αί ^Λ£ _|£ *—* **■*»* *έΐι* *—-* *-—* —* —*
    ·■*·> ·▼·. ·▼· ·"▼· ·""· ο~» ·▼· ·▼· ·▼· ·▼· ·▼· •"Ι ε"*· «▼ο 1~% •"Ι Ι^τ· ϋ^Γ» ε^τ·!^*· «^% «^γ· 1^*· 1^
    Ιυγραερια-κουζινεσΙ
    ΑΤΖΙΠ-ΓΚΑΖ
    —------__----------
    ΜΙΧΑΗΛ Β. ΚΟΝΙΔΑΚΗΣ
    ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΥ 159^
    ΤΗΛΕΦ. 96-10
    |
    15
    5 Δ)Π (ΙΡΚηθΙΙΙ. „. ΚΑΘΕ ΣΑΒΒΑΤΟΝ 4 Μ. Μ. ΚΑΤ'"ΤΫθεΊαν'
    Τ ·---■■-—■■■ε—1^ Πληρης εγκατάστασις κλιαατισαοΰ·ρ?Λ «>«« ^λ -ιΛτΛ.. >ά____ , .....
    Π ΕΙΡ ΑΙΑ '' % % #
    ΠΡΑΚΤΚΟΡΕΙΟΝ -ΤΗΛ. 5.06-90.68
    ·** *--· ><~* *«—«».«—, ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟΝ ΤΗΛΕΦ. 5.06—90.86 « • •
    «ΚΡΗΤΙΚΟΝ ΦΩΣ»
    ΚΡΗΤΙΚΟΝ ΦΩΣ..
    ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΙΣ ΕΝ ΚΡΗΤΗ
    ΓΡΦΕΙΑ-ΤΤΠΟΓΡΑΦΕΙΑ: Λασθένους 16α Τηλ. 98-93
    Ίβιοκτήτης-Διευθυντής ΑΘΑΝ. Ε. ΣΚΟΥΛΑΣ
    Κατοικία Βουρδουμπάδων 1 Ηράκλειον
    Προιστάμενος Τυπογραφείον : ΙΩΑΝ. Δ. ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ
    Κατοικία: Νέος Δρόμος-Μασταμπα
    Συνδρομαί : Έτησία δρχ. 80 - Έξάμηνος 40 - Τρίμηνος 20
    Δημοσιεύσεις έν γένει δραχμαΐ 3 κατά στίχον
    ΑΛ<ΛΛ'Λ/νΛΛ«ΛΛ«ΛΛ>Λ»ΛΛ*ΛΛ»νΧνννν'ΛΛ'ΛΛ'ΛΛ^
    Οί Νέοι μας Λογοτέχνες
    ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
    Οί πολιτεΐες ήτανε λευκές, οί νυ'χτες φορτωμένες βαρειές
    άναμνήσεις
    Θολά προμηνύματα γιά κάποια μακρινά κι' άναπότρεπτα τα-
    ξίδια
    Τώρα πιά δέ φωνάζω' τώρα πιά δέ σκέπτομαι· κάτι σταμά-
    τησε μέσα μου
    Μπορώ νά δώ τή μορφή μου στόν καθρέφτη' μπορώ νά δια
    κρίνω μιά μάσκα χλωμή κι' όλότελα ξένη.
    Θαρθώ μιά μερά, γυμνός άπ' άγάπη καΐ μΐσος
    Άλύγιστος κι' άδυσώπητος, μ' όδηγό τή σιωπή μου καΐ συν
    τροφο
    Φίλε" άν νομίζεις πώς δέν ήρθα πάλι άργά δεΐξε μου κά
    ποιο δρόμο
    Έσύ πού ξέρεις τουλάχιστον πώς γυρεύω ένα τίποτα γιά νά
    πιστέψω πολΰ καΐ νά πεθάνω.
    ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ
    Θεσσαλονίκη
    Ο__ΚΙΝΑΥΝΟΣ
    ΚΑΤΑ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ ΕΙΣ ΧΑΝΙΑ
    ΕΚ ΤΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ
    γποαΗΜητη
    ΑΡΙΣΤ. & ΈΜ. ΣΠΙΝΘΟΥΡΗ
    Θέλετε ένα Παπούτσι
    Κομψό, Στερεό καί Φθηνό;
    Επισκεφθήτε τό Κατάστημα ΑΡΙΣΤ, καϊ ΕΜΜ.
    ΣΠΙΝΘΟΥΡΗ έναντι Πολυκλινίκης
    Θά βρήτε πλουσία συλλογη άνδρικών, γυναικείων
    και παιδικών ύττοδτημάτων, σέ στυλ Ιταλίας.
    "Ετοιμα και «τί παραγγελία.
    Τιμές άσυναγώνιστες
    "Οσοι έπισκευάζουν όμπρέλλες θά βροΰν ποικιλίαν
    ίξαρτημάτων παντός τύπου, στό Φανοποιεΐον
    ΈΜΜ. ΣΥΝΤΥΧΛΚΗ
    Λασθένους 2
    Άλλάζομεν πανιά γυναικείων χαΐ άνδρικών όμ-
    πρελλών, παντός τύπου.
    Κάθε έπισκευή μας είναι έγγυημένη.
    8ον
    Ένα παιδί 12 Ιτών, εκο-
    ψεν μέ σουγιά τόν λαιμόν
    τοΰ έπταετοθς συμπαίκτου
    τού είς τα παιγνίδια καϊ δ-
    ται τόν ήρώτησαυ διά τί¬
    να λόγον τό έπραξε, απήν¬
    τησε πώς τό εΐδε είς ΗΟ
    ΚΚΟΙΙ €ΟΜΚ:δ. Άρα, σο
    βαρόν αΐτιον της Ιγκλημα
    τικότητος των τταιδιώ
    μας, είναι καΐ τα περιπετει
    ώδη καΐ άνήθικα άναγνώ
    σματα, τα όποϊα μαζΐ μέ τι
    φίλμ καΐ τα περιοδικά, είνα
    ?να μεγάλο μέρος άπό τοΰ^>
    νυκτερινοϋς εφιάλτας τού¬
    των, διότι τα άναγνώσμα
    τα ταυτα, έξάπτουν τή',
    νεανικήν φαντασίαν καί τήι
    όδηγοϋν είς παρανόμους καί
    άνηθίκους έκδηλώσεις. Κα.
    ιδού ενα πρόσφατον σοβα¬
    ρόν κροϋσμα, έκ τής ανα¬
    γνώσεως των τοιούτου εϊ-
    5ους άναγνωσμάτων, τό ο¬
    ποίον άναγράφει άθηναϊκή
    εφημερίς τής 13ης Ίανουα-
    ρίου έ. ε.
    Υπό των όργάνων τοΰ
    23ου παραρτήματος ασφα¬
    λείας, συνελήφθησαν πέντε
    παιδία, ήλικίας 14—16 έτών
    τα όποϊα άποτελοΰντα
    σπεΐραν, διέπραξαν κλοπάς,
    κατά Νοέμβριον καΐ Δεκέμ¬
    βριον 1957 εΐςβάρος οίκιών
    καΐ καταστημάτων, δπου
    είσήρχοντο διά παρσβιάσε-
    ως των κλείδων.
    Ή σπεϊρα συνεκροτήθη
    υπό τοΰ μεγαλυτέρου έκ
    των παιδιών, ήλικίας 16 έ¬
    τών, σύμφωνα μέ δσα εΐχε
    διαβάσει είς κυκλοφοροΰντα
    φυλλάδια γκαγκστερικοϋ
    περιεχομένου. Τα μέλη της,
    συνεχίζει ή εφημερίς, εττρο-
    μηθεύθησαν διάφορα διαρη-
    κτικά έργαλεϊα, γάντια μά-
    σκες καΐ λινάτσες διά νά
    ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΟΥ χ. ΓΕΩΡΓ. ΜΙΤΣΗ
    Υποκάμισα
    Γραβάτες
    ΔΡΟΥΔΑΚΗΣ
    τυλίγουν τα υποδήματα
    των, ώστε νά μή κάνουν θό¬
    ρυβον καί επεδόθησαν είς
    τό έργον των. Ή πρώτη
    τους έπιτυχία τοΰς άπέδω-
    σεν 345 δρ. καί διάφορα
    μικροπράγματα, τούς έκαμε
    δέ νά συνεχίσουν τό έργον
    των καΐ νά διαπράξουν καί
    τάς υπολοίπους διαρρήξεις,
    κατά τάς οποίας δέν άφη¬
    καν τό παρσμικρό ΐχνος.
    Έννοεΐται ότι οί μικροτέ¬
    ρας ήλικίας συνεργοΐ των
    εόλάμβανον μέρος είς την
    διανομήν των λαφύρων μέ
    την υποχρέωσιν νά έξασκη-
    θοΰν έν τω μεταξύ καϊ νά
    βοηθήσουν άργότερα. Δέν
    πρόλαβαν δμως νά έξασκη-
    θοΰν, διότι ή χρηματική
    τους εΰχέρεια, τους κατέ¬
    στησεν ΰπόπτους είς τό πε
    ριβαλλον των, τό οποίον
    καί τους κατέδωσεν είς την
    άστυμομίαν. Έπίσης τό κά-
    πνισμα καΐ τό χαρτοπαί-
    νιγνιον, φέρουν τα παιδία
    είς την διαφθοράν, την κλο¬
    πήν, την εγκατάλειψιν των
    σπουδών των καί τής οικο¬
    γενείας των καί τέλος τα
    φέρουν πρός την καταστρο
    φήν-
    Άλλά μήπως καί ή οίκο-
    νομική αθλιότης, δέν είναι
    καΐ αύτη σοβαρά αϊτίατής
    έγκληματικότητος τοΰ παι-
    διοΰ, ώς καί ή άστυφιλία,
    κατά την οποίαν χιλιάδες
    άνήλικοι, συρρέουν είς τάς
    μεγάλας πόλεις, έγκατα-
    λείποντες τα χωρία των,
    είς βάρος τή5 έθνικής οίκο-
    νομίας. Καί δχι μόνον του¬
    το. Όταν φθάσουν είς τάς
    πόλεις οί άνήλικοι, πολλά¬
    κις περιπλανώνται χωρΐς
    προστασίαν καΐ οϋκ ολί¬
    γας φοράς, μή έχοντες πό-
    ρον ζωής, όδηγοΰνται είς
    τό εγκλημα, είτε λόγω ύ-
    πόπτων συναναστροφών,
    ίτε λόγω τοΰ φάσματος
    τής πείνης, ποΰ άπλώνεται
    καί χαλαρώνει την άντί-
    Σελίς 3η
    Η ΛΓΟΡΕΥΣΙΖ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΔΗΜΟΝ
    ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ Η ΛΗΛΦΕΡΟΜΕΗΗ ΕΙΣ ΤΑΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΝ ΤΟΥ ΜΕΡΤΕΝ
    ΧΡΥΖΟ ΟΛΥΜΠΙΛΚΟ ΜΕΤΛΛΛΙΟ
    Καί στό Ήράκλειο στείλανε ένα καΐ τό πήρε
    ό ΦΑΚΙΔΗΣ γιά την ταχύτητά τού καί την
    ποιότητα τής δουλειας τού.
    —-"Ε! Καλά! αύτό τό ξέρει όλος ό κόσμος...
    Κλαδευτικά Έργαλεΐα
    ΦΑΚΙΔΗΣ
    Λεωφ. Καλοκαιρινό*} 207 ,Τηλ. 95.00
    Άθηναι τν) 11-10-1960.
    Κύριε Διευθυντά.
    Νομίζομεν ότι τό μέρος
    της αγορεύσεως τοϋ Προέ-
    δρου Δήμων καΐ Κοινοτήτω
    είς Χανιά, τό αναφερόμενον
    είς τάς κατηγορίας Μέρτεν
    ήτο τουλάχιστον απαράδε¬
    κτον.
    Διαμαρτυρόμενοι ώς "Ελ-
    ληνες Πολίται άποστείλαμεν
    τό κατωτέρω τηλεγράφημα,
    δπερ κατετέθη την 16,35 ώ¬
    ραν τής σήμερον είς τό Κεν¬
    τρικόν Μέγαρον τοϋ Ο.Τ.Ε.
    επί της όδοΰ Πατησίων, λα-
    βόν αΰξοντα αριθμόν 1341.
    Μετ" έξαιρέτου τιμής
    Π. Σ. ΜΠΕΝΗ ΤΑΛΤΗΣ
    'Υποστράτηγος έ. ά.
    «Πρόεδρον καΐ Συνέδριον
    Ενώσεως Δήμων καΐ Κοινο-
    τήτων.
    Χανιά,
    Κύριε Πρόεδρε, δύνασθε νά
    άντιπροσωπεύσητε τόν εαυτόν
    σας καΐ τούς ομοίως μέ υμάς
    σκεπτομένους, διά τάς κατη¬
    γορίας Μέρτεν. Ουδέν δμως,
    στάσιν τού, διότι κατά μίαν
    λαϊκήν παροιμίαν, «ή φτώ-
    χεια καΐ ή πείνα, είναι δύο
    κακοί σύμβουλοι».
    (Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ: στό προσεχές)
    νομίζομεν, δικαίωμα εχετε,
    εΐτε ύμ:ΐς, είτε τίς των κυ¬
    ρίων Συνέδροιν, νά δηλώνετε
    τ/)ν συμπαράστασιν καΐ συμ¬
    πάθειαν τοΰ Έλληνικοϋ Λαοΰ
    πρός την Κυβέρνησιν καΐ τόν
    «έξαιρέτου ήθικής ύπερηφα-
    νείας ώς τόν άποκαλεΐτε» Υ¬
    πουργόν Έσωτερικών, πρό
    πάσ/]ς έκδικάσεως των κατη-
    γοριών. Έγκληματίας πολέ¬
    μου Μέρταν πρώτον σκανδα-
    λωδώς άφέθη έλεύθερος , υπό
    των σήμερον ύπ' αύτοΰ κατη
    γορηθέντων, δεινώς καΐ τής
    'Ελληνικής Δ'.καιοσύνης θιγεί
    ση<:, δεύτερον δέν είναι όλιγώ τερον τούτου Έθνικοΐ πλέον έγκληματίαι, αί Έλληνίδες καΐ "Ελληνες οΐτινες άμέσως ή έμμέσως Ιβοήθησαν τούτον. Μόνον έλαφρυντικόν αγορεύ¬ σεως σας, εάν αυτή έ—ιλέξει, υπό τής σημερινής εφημερίδος «Ελευθερία» εδημοσιεύθη εί¬ ναι, ότι δέν διενοήθητε, έλεγ χόμενος ασφαλώς υπό τής συ νεΐδήσεώς σας, νά έξυπνήσητε κοΐ την Εθνικήν σας ύπερη- φάνειαν διά τόν κατηγορηθέν- τα, ώς έξυμνήσατε την ήθι κήν σας τοιαύτην. Αλλοίμονον εάν έξαφανι- σθοΰν τελείως άπό την Πα- τρίδα μας, άντΐ πινακίου φα- σχύσεως Δήμων καΐ Κοινο- τήτων, δι' ήν ύποχρεοΰται άλλωστε ή Κυβέρνησις, αί έ- θνικαΐ καΐ ηθικαι μας αρχαί καΐ παρακαταθήκας άπό έ- ---------ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 4η ΣΕΛΙΔΑ ΙΝΙΤΙΤΟΥΤΟΝ ΕΑΛΗΝΟ-ΛΜΕΡΙΚΑΝΙΚΡΝ ΙΠΟΥΑΟΝ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ Λεωφ6ρος Καλοκαιρινοΰ 106—Καμαράκι » » » Φέρομεν είς γνώσιν της άξιοτίμου πελατείας μας ότι ίδρύσαμε Κατάστημα Χονδρικής καΐ Λιανικής Πωλήσεως ΜΑΛΛΙΩΝ- ΠΛΕΚΤΩΝ - ΚΛΩΣΤΩΝ μοναδικόν είς τό εϊδος τού διά την πόλιν μας, επί τής ΛΕΩΦΟΡΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΥ παραπλεύρως Λαίκής Τραπέζης πρώην Κατάστημα Μαρκάκη, υπό την έπωνυμία ΥΙΟΙ ΠΑΧΤΠΑΝΝΑΚΗ. Μερικά άπό τα εί'δη πού θά διαθέτομεν σέ τιμάς λόγω καταστάσεως πολύ χαμηλάς καΐ λογικάς. Μαλλιά Χονδρά ΓΑΛΛΓΚΑ καΐ ψηλά σ' δλους τούς χρωματισμούς ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ των καλυτ. Έργοστ. ΕΛΛΗΝΙΚΑ των έργοστ. Πανάγου ΜΠΟΥΚΛΕ Έλληνικά Γερμανικά » » ΤΕΤΡΑΚΛΩΝΑ Εύπωπ.καΐ Έλλην. » » ΚΡΟΚΟΥΣ Διαμάντι » » ΖΑΡΕ ΡΟΚ, ΚΕΠΡΙΣ » » ΣΠΟΡ-ΔΙΑΝΑ » » ΜΑΞΙΜ ώς καΐ τα περίφημα, είς νέους μοντέρνους χρωματισμούς Ο Ρ Ε Κ Α. Πλεκτά—Ζακέτες —Μπλουζόν —Πουλόβερ—Φόρ- μες—Ζιλέδες—Παιδικά σ' 6λα. τα σχέδια καΐ χρώ- ματα. Φανέλλες χονδρές έσωτερικές—Κασκορσέδες—Ζώ- νες άπό έγχώρια καΐ Εύρωπαΐκά Μαλλιά. Δεχόμεθα ατομικάς παραγγελίας—Παράδοσις αυ¬ θημερόν. Μαλλοπλεκτήριον ΠΰΧΥΠΠΝΝβΚΗ "Οπισθεν Κινηματογράφου «Άπόλλλων» ΤΗΛ. 95-58 ΔΑΙΔΑΛΟΤ «ρ. 25. ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ Τό Δικηγορικόν γραφείον, τοΰ αποβιώσαντος Έμμ. Κουμ πενάκη, άνέλαβεν πρός διευ¬ θέτησιν των ύποθέσεων τού, ό κ. Νικόδημος Κριτσωτάκης δικηγόρος, είς δν δέον νά ά- πευθύνωνται οί ένδιαφερόμε- νοι. Τηλ. 93—12 καΐ 98-52. ·▼·> ο^# ίτ· «^Γο ε^τ* στ· «~^ ε^τ· ·▼· ο^· ·▼· ε^*·
    ΜΙΚΡΑΙ ΑΓΓΕΛΙΑΙ
    ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ έν μεγάλον
    ήμιθπόγειομ εμβαδοθ 200
    τ.μ. παρά τό πάρκον Γκρέκο
    (Παλαιάς Νομαρχία?) μέ εγκατά¬
    στασιν καλοριφέρ, δυναμένου νά
    χρησιμοποιηθτ] ώ$ χοροδιδα¬
    σκαλείον, Γραφεϊα ή αποθήκην.
    Πληροφορίαι παρά τω κ. Κώ-
    στα 3αρβεράκη δικηγόρφ. Τη¬
    λέφωνον 3.86.
    ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΑΕΙΒΕ ΑΟΟ ΤΟ ΗΡΑΚΑΕΙΟ
    Διά κάθε σας άγοραπωλησίαν άκινήτων καθώς
    καΐ πάσης φύσεως μεσιτικάς ύποθέσεις, άπευθύ-
    νεσθε είς τό Μεσιτικόν Γραφείον
    ΝΙΚΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΗ
    Πλατεΐα Άγροτικής Τραπέζης ΤΗΛ. 99-07
    Εξυπηρέτησις — Είλικρίνεϊα
    ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΝ
    ΜωΣΑ-Ι· ΚωΝ ΠΛΑΚωΝ
    ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ
    Ή κ. Ελευθερία Γκριδάκη-
    Μανωλακάκη, άναλαμβάνει μα-
    θήματα Γερμαιιικήί άπό Ιηί Ό-
    κτωβρίου.
    Πληροφορίαι τηλίφ. 3—56.
    ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ
    Φέρεται ύπ' δψιν των ενδιαφερομένων ότι είς τό Ίνστιτοΰτον Έλληνοαμερικα-
    νικών σπουδών διδάσκουν καΐ εφέτος Άμερικ«νοΐ Καθηγηταί.
    Οί ΑμερικανοΙ καθηγηταί διδάσκουν, 6χι μόνον είς τάς ανωτέρας τάξεις των
    προχωρημένων τάξεων, άλλά καΐ είς τάς τάξεις των άρχαρίων καΐ παιδικών τμημά¬
    των. Οί Άμερικανοΐ καθηγηταί άγνοοϋν παντελώς την Ελληνικήν γλώσσαν, άλλά
    οί άρχάριοι καί οί μικροι μαθηταί μας των παιδικών τμημάτων μποροϋν εΰκολα νά
    καταλάβουν καΐ νά συνομιλήσουν μέ τόν Αμερικανόν καθηγητή των μέ τό εξής
    άπλοΰν σύστημα.
    Τό μάθημα τής ημέρας παραδίδεται καί διδάσκεται άπό τόν "Ελληνα καθηγητήν
    ή δέ έξέτασις καΐ συνομιλία επί τοΰ ίδίου μαθήματος, γίνεται άπό τόν Αμερικανόν
    καθηγητήν.
    Μέ αυτόν τόν τρόπον οί άρχάριοι μαθηταί καΐ οί μικροΐ μαθηταί μας των 7:αι-
    δικώ.ν τμημάτων έ"χουν την ευκαιρίαν νά άκούσουν, νά έξοικειωθοΰν μέ την πραγ¬
    ματικήν προφοράν, συγχρόνως είναι ύποχρεωμένοι νά συνομιλήσουν είς την Αγγλι¬
    κήν μέ τόν Αμερικανόν καθηγητήν των.
    ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΟΛΑΙ ΑΙ ΤΑΞΕΙΣ: Α, Β, Ο, Ο, Ε καί Ρ.
    Χορηγοΰνται διπ>ώματα ΙΌΥνΈΒ. καΐ ΡΚΟΡ1ΟΙΕΝΟΥ
    Τάξεις παιδικαΐ άπό 10-12 έτών. ΕΓΓΡΑΦΑΙ ΚΑΘ1 ΕΚΑΣΤΗΝ
    :♦:
    *
    Μ
    :♦:
    *
    :♦:
    :·*·
    .Τ(
    .τί
    Μ
    »:
    :♦:
    :♦:
    ■μ
    >:
    :♦:
    :♦:
    :♦:
    Μ
    »:
    ΡΑΔΙΟΦΩΝΑ
    ΙΑϋΝΝΗΙ ΕΜΜ. ΚΑΦΕΤΑΚΗΙ
    ΧΕΙΡ0ΥΡΓ02 - ΟΔΟΝΙΑΤΡΟΣ
    Αβέρωφ 3 —Ηράκλειον
    ΑΚΠΗ0Α0Γ1Κ0Ν ΕΡΓΛ2ΤΗΡΙ0Ν
    ίΡΛΙΗ ΠΑΠΑΓΕΟΡΓΙθν
    Τηλέφ. 92.25
    'Δγι/ός Καφφές
    ΠΑΓΚΩΝΟΚΗ
    Όπισθεν Άγίου Μηνα Τηλ. 8103
    ΡΑΔΙΟΦΩΝΑ των καλυτέρων έργοστασίων
    Μεγάλη ποικιλία ιρορητών Τρανζίστορ
    Ραδιόφωνα — Ραδιογραμμόφωνα
    Στή δισκοθήκη τοΰ καταστήματος
    ΠΛΑΤΑΝΑΚΗ-ΤΑΒΛΑ
    θά βρήτε δποιο δίσκο ζητήσετε
    Πικάττ - Ηλίκτρόφϋνα - Μαγνητό-
    φονα-Ρατττομηχαι/αί - Ηλεκτρικά
    εϊδη-Μεγάλαι Ευκολίαι
    ΤΙΜΑΙ ΑΣΥΝΑΓωΝΙΣΤΟΙ
    ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ
    Φέρομεν είς γνώσιν της άξιοτίμου πελατείας μας
    ότι παρελάβαμε Φέτες Θράκης βαρέλια καΐ δοχεΐα
    Α' ποιότητος.
    Κασέρια, Βούτυρα άγνά, γάλακτος, νωπά καΐ
    μαγειρικά Θεσσαλίας. Κεφαλοτύρια φθηνά.
    Έπίσης διαθέτομεν έκλεκτά Κεφαλοτύρια, Γρα-
    βιέρες, Άθοτύρους Ανωγείων, Σαλάμια Χανίων καΐ
    τό περίφημο τυρΐ ΒΙΚΤΩΡΙΑ:
    Τιμαί Χαμηλαί - Πώλησις μόνο Χονδρική
    Τυρεμττορική Ηρακλείου
    Ε. ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ Ι Α. ΑΝΑΡΕΑΔΑΚΗΣ
    Τηλέφωνον κατά τάς εργασίμους ώρας 91—67
    » κατά τάς μή » » 95—61
    Όδός Σφακίων
    Ηράκλειον - Κρήτης
    Τό Έργαστήριον πού έπροπορεύθη είς τα
    ψηφιδωτά είς τό Ηράκλειον, είς τα σχέδια,
    €ίς τούς χρωματισμούς καί στήν ποιότητα.
    Αύτό θά τό βεβαιωθήτε άπό την προεργασίαν
    μας καί εάν έπιθυμήτε άπό μίαν επίσκεψιν είς
    την Έκθεσιν μας είς την οδόν Σφακίων κά¬
    τωθεν τής 'Ωτορινολαρυγγολογικής Κλινικής
    τοϋ κ. Συγγελάκη
    1 ■ ■
    Παρελήφθησαν έκ τοΰ έξωτερικοΰ τα
    περίφημα ΑΝΤΛΗΤΙΚΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΑ
    νΐίίΙΕΒδ
    ' Αγγλικη ς κατασκβυής
    Είς διαφόρους τύπους, Κατάλληλςΐ καί πά
    πηνάδια. Προσφίροι/ται (ίς ττολι) χαμηλάς τιμάς
    καί μί ίύκολίας πληρωμης
    Είσαγωγεΐς
    ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ - ΚΟΥΤΡΑΚΗΣ
    Λεωφ. Καλοκαιρινοΰ 150 Τηλ. 93-18
    Α> αΓΓΕΠΙΚΠ
    Κάθε Δευτέραν 12ην μεσιμβριι/ήν
    Ρέθυμνον - Σοϋδσι/-ΠΕΙΡΔΙΔ
    Πάτρας - Κερκύρα,* - ΙΤΑΛΙΑΝ
    Α)π "ΚΡΗΤΗ,,
    Κατ εύθείαιι ΠΕΙΡΑΙΑ
    Κάθε ΤΡΙΤΗΝ 6ην απογευματινήν
    Τό στολίδι τής άκτοπλοΐας μας
    Νεότευκτον Ύπερπολυτελές
    Ταχύτητος 18 μιλίων
    Καμπίνες Α' καΐ Β' θέσεως μέ ιδιαιτέραν τουαλέτ-
    ταν καΐ ντούς. — Πισίνα—Τεραστία καταστρώματα
    περιπάτου—Μεγάλαι άνέσεις είς δλας τάς θέσεις.
    —^_ , ι
    ι Ι
    ΣΑΜΑΡΚΟΣ
    *£ 9Κ ^ΐ ^^ ^
    :♦:
    :♦:
    :♦:
    :♦:
    *
    :♦:
    '♦*
    >:
    :♦:
    :♦:
    >:
    :♦:
    :♦:
    :♦:
    :♦:
    :♦:
    '▲*
    Στά καταστήματα ΕΜΑ. ΣΑΜΑΡΚΟΐ θά βρήτε Κρεββάτια ξύλινα καΐ μετάλ-
    λινα των καλυτέρων έργοστασίων Αθηνών καΐ Θεσσαλονίκης.
    ΣΑΜΑΡΚΟΣ
    Έπίσης Ντιβάνια, σωμιέ, κούνιες, παιδικά, ξύλινα, μετάλλινα στά πιό νέα σχέδια
    ΣΑΜΑΡΚΟΣ
    ^εχχ —ίΧ—λχ—ι «ι\—. ^_Ν'«».χ
    Άκόμα θά θαυμάσετε τό μοδέρνο καναπέ—κρεββάτι τής έποχης καΐ τό περίφημο
    5Κ.ΟΜΑΤΕΧ.-»- Έφαπλώματα στρώματα σέ 8λα τα νέα σχέδια, στά ωραιοτέρα
    ύφάσματα καΐ σέ θαυμάσιου χρωματισμούς σέ στρωματσόπανα.
    ΣΑΜΑΡΚΟΣ
    Τό ϊμβλημά μα$ είναι φτή ν εί ο- Ο Ι κ ο ν ο μ 1 α
    Επισκεφθήτε τα Καταστήματα ΣΑΜΑΡΚΟΥ διά τό συμφέρον
    Κεντρικόν: Όδος "Ιδής 40 ?νσυτι Σιγγρρ-Τηλίη,'ΐοο·· οί ΟΊ
    'Υ — ο ν -τ τ ' ΓΓ - - ι -ν
    (V
    'Μ Ο' ' >- ι ' Ι ' '
    ;<■.«. .ν; μ. ■*; ♦·" >; >; ."ν. ν; >: ♦>■ >: ν :■*■
    :♦:
    :♦:
    :♦:
    :♦:
    :♦:
    >:
    >:
    :♦:
    :♦:
    Σ ε λΐΐ ς 4η
    ΚΡΗΤΙΚΟΝ ΦΩΣ
    Δ£υτέρα 17 ΌχτωβρΙου 1960
    Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ ΕΣΦΥΡΟΚΟΠΗΟΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝ
    ΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΙΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗΝ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΕΩΣ ΤΟΥ
    Παραίτησιν τής Κυβ)θ£ος καΐ ΜΐρσΣΐς άς τα Γερμανικά
    Δικαστήρια Ήξίωσαυ οί Δγορηταΐ τής Λντιπολιτεύσίως
    Η ΑΓΟΡΕΥΣΙΣ ΤΟΥ ι. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
    Σ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Όμολο
    γώ, κύριοι βουλε'/ταί, ότι δέν
    αντελήφθην τόν λόγον διά τον
    οποίον ό κ. άν—.πρόεδρος τής
    Κυβερνήσεως ωμίλησε τόσον
    έκτενως διά. νά άντικρούση
    τάς αίτιάσεις τοϋ έγκλημα
    τίου Μέρτεν, τάς οποίας ου¬
    δείς έξ ημών υίοθετεϊ.. Δια
    φωνώ δμως μέ τόν κ-__ άντι-
    πρόεδρον της Κυβερνήσεως
    ώς πρός ωρισμένα βασικά ση
    μχϊα τα όποϊα θά έκθέσω κα
    τωτέρω. Κύριοι βουλευταί,
    θά προσπαθήσω κατά την α¬
    γόρευσίν μου νά εϊμαι ήρεμος
    χαί άντικειμενικός επί τοϋ
    συζητουμένου σοβαροΰ θέμα-
    τος.
    Είς μίαν δίκην διεξαγομέ-
    νην είς την Γερμανίαν μετα-
    ξύ Γερμανών έξεστομίσόησαν
    βαρύταται κατηγορίαι εναν¬
    τίον ωρισμένων μελών της
    Έλληνικής Κυβερνήσεως. Δέν
    πρόκειται νά άσχοληθω μέ
    τό ηθικόν τουτο θέμα καί την
    κατανομήν των εύθυνών. Άρ-
    μόδια πρός τουτο, είναι μόνον
    τα δικαστήρια τα όποϊα, λαμ
    βάνοντα ΰπ' Οψιν δλα τα δε-
    βομένα καί δλα τα στοιχεΐα
    καί δικάζονται κατ' άντιμω
    λίαν θά δυνηθούν νά έκδω-
    σουν απόφασιν ή δποία νά ί-
    κανοποιή την κοινήν γνώμην.
    Δέν πρόκβιται λοιπόν νά εί-
    σέλθω είς την θυσίαν. Εύρί-
    σκω δμως ότι ή Κυβέρνησις
    διεχειρίσθη τό δλον θέμα κα¬
    τα τρόπον άτυχή ό οποίος μα
    λιστα εξέθεσε τό γόητρον της
    Ελλάδος είς τό εξωτερικόν
    μέ τάς συνεχεΐς άσυνεπείας
    καί παλινωδίας της Κυβερνή
    σεως. Ή πρώτη αντίδρασις
    της Κυβερνήσεως ήτο νά έμφα
    νίση δήθεν την άντιπολίτευσιν
    ώς ύποκινήσασαν τό σκάνδα¬
    λον. Ώρισμέν/) δέ μερίς τοϋ
    βυβερνητικοϋ τύπου έφθασε
    μέχρι τοΰ σηαείου ώστε νά
    αποδώση ευθύνας είς εμέ προ
    σωπικώς. Άλλ' ή Κυβέρνησις
    εγκαίρως άντιληφθεΐσα τόν
    όλισθηρόν δρόμον, είς τόν ο¬
    ποίον τοιουτοτρόπως είσήρχε
    το άνέκρουσεν πρΰμναν. Καί
    χαίρω διότι μοϋ δίδεται ή εΰ
    καιρία νά δηλώσω ενώπιον
    της έθνικής αντιπροσωπείαι
    ότι τό κόμμα τού όποίου έχω
    την τιμήν νά ήγοϋμαι δέν ε¬
    χει ουδεμίαν σχέσιν ούτε μέ
    δοσιλόγους οΰτε μέ συνεργα¬
    σίαν μέ τόν κατακτητήν. (Χει
    ροκροτήματατα).
    Διετυπώθη άκόμη κατηγο-
    ρία της Κυβερνήσεως δτι ή άν
    τιπολίτευσις έπιδιώκει την
    κομματικήν έκμετάλευσιν τοϋ
    θέματος. Νομίζω κύριοι βου
    λευταί, ότι δέν εχομεν άνάγ
    κην τοιαύτης εκμεταλλεύ¬
    σεως. Τα υπέρ τής αντιπο¬
    λιτεύσεως έπιχειρήμχτα μας
    τα δίδει αυτή αύτη ή Κυ¬
    βέρνησις μέ τόν τρόπον μέ
    τόν οποίον έχειρίσθη τό θέ-
    ΕΝΑ ΑΝΤΡΙΚΙΟ "0X1,,
    -ΥΝ-χΕΙΑ---------
    ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΖΕΛΙΔΟΣ
    ξαν*. «Κι' οί ίτ€τρ«ϊ
    ίχθρικές», ίλίγανί. Και ή¬
    το». "Ολοι ιτοΧίμήσανί κι'
    άντιαταθήκανί, καθίνας μ€
    τον τρόπο τού. Δέν άναφίρω
    δσονς γίναν* καινούρια
    ηαραδίίγματα μίμησης, γνω-
    στά σ' οΧάκ€ρο τον κόσμο,
    μα τούς άλλονς, κίίνονς, ηού
    ό χαραχτηρας τονς, τ) φνχο-
    αννθισή τονς, δίι» τοΰί άφη-
    σ€, »*ά γίνουν£ ηρωα ξακον-
    σχοί. Το ηλήθος των ιται-
    διώμ 7Γ* άνατράφηκί στην κα-
    τοχή, χωρις γάΧα, χωρις ψο>-
    μΐ, άγόγγνστα, άκΧανστα,
    φ ό ΟΊ άδ
    ζήσαμΐ σνμφωνο. μί το πν(ΰ-
    μα καΐ τό νόημα, αιότήϊ της
    θυσίας. Έτσι, ζήσαμΐ. Χωρις
    άμφιβολία. Το τιστΐΰαμί.
    Δίν νπτίρχί λόγος άμφισβι')-
    ά ό Κ
    ηί
    γγγ
    ρηφανα όμως. ΟΊ μαννάδίς,
    ηού τα ρονχα τα μαΰρα κι'
    άν μ* τα ν^ρόΐΊα καί τί? νηο-
    μ ^
    χρ*ώσ*ις, φνγαν*. άπ' τό κορ-
    μί τους, μα την φνχη τους
    την {χούν σκ€ΐτάσ€ΐ γιά κάν¬
    τα. Δέ μιλοΰν* πιά. Μά κα-
    θίνης ζίρ*ι την άζΐα τού" »ό-
    »»ου τού άφωνου. Κίίνον νού
    χρράζιι το ηρόσωτχο μέ βα-
    θιιίς αύλακΐί'ί κι' ά; γ(Χά
    το στόμα κι' η φωνη άς ά·
    ύ χαρούμίνη. ΟΊ —α-
    α
    τιρά&Λς, παν χασάν* μαζι μέ
    το γ«ό «αι τή σνντχισΊ) της
    φαμ*Χιάς, στο χρόνο. Ριζόκο-
    μα σκληρο καΐ πιρήφαρο.
    Ό άντρισμος δέν ιπιτρίνίΐ,
    ϊζαρση πόνον. "Ενα Π)Χ(-
    γράφημα, μέ καρήγορα λο-
    (ΜτάλΛιο. Μά καΐ
    αΰτά, στά ατίρη-
    μίνα κατοχικά χρόνια. Νά ή
    άνταμοιβη τοθ πατίρα. Μά
    και πόσίς νίίς κοπίΧλίς, χά-
    οαν*, πρίν καλά-καλά τό
    γνωρίσονν*, το ίδανικο όραμα
    τοΰ ΐρωτα; Πό<κς γνναΐκίς στήριγμα, πι- τησης Καμμιά νπόνοια. Καμ μιά ρωγμή στο θΐμίΧιο τής π'ιστης τοΰ λαοΰ, πού 'χ( κα¬ τά κάποιο τρόπο συμβάλλΐΐ, σ' αύτη τη θυσία, μέ χρήμα, μέ αί μιχ. Μέ ϋλη και πνΐΰμα. Εϊχ* κι' άποδΐίξΐΐς δικαιο- σννης. Ή προδοσιά ωρισμέ¬ νων (Ιχΐ ττληρωθέί, ήθικά κου νλικά. Ό ττροδότης, γιά ■η άδιαπίραστη Β Ε ΝΙΖ Ε Λ Ο Σ: Τό Κόμμα τόν Φιλελεύθερον δέν εχει ουδεμίαν σχέσιν μέ δοσιλόγοι·ς; ουτε συνεργασίαν μέ τόν κατακτητήν ΤΣΙΡΙΜΩΚΟΣ: Η Κυβέρνησις καλλιεργεϊ τό εμφύλιον μ ι σ ο ς. μα άφ' ής έξέσττασε τό σκάν δαλον. Η ΤΑΡΑΧΗ ΤΗΣΚΥΒΕΡΝΗ- ΣΕωΣ ΚΑΙ Η Ε5ΑΦΑΝΙΣΙΣ ΤΟΥ «ΣΠΗΓΚΕΛ» Ή ταραχή καί αί πρώ¬ ται άντιδράσεις τής Κυβερ¬ νήσεως, ή έξαφάνισις τοϋ περιοδικοΰ «Σπήγκελ» άπό τα περίπτερα, ή αίτησις ττρός την Γερμανικήν κυβέρ¬ νησιν νά εκδώση ανακοινω¬ θέν, έν συνεχεία ή πράξις τοΰ υπουργικον συμβου- λείου, διά τής οποίας παρεί χετο ή εύχέρεια είς τόν Μέρ τεν νά έλθη στήν 'Ελλάδα, τέλος τό Ν.Δ. τό οποίον ε¬ ψήφισεν ή Έπιτροπή Έξου σιοοοτήσεως, ολίγας μό· όν ώρας πρό τής συγκλήσεως τής Βουλής, όλα αΰτά τα σπασμωδικά, τί άλλο άπο- άποτελουν παρά έπιχειρή- ματα τής αντιπολιτεύσεως; Κατά την γνώμην μου, ή Κυβέρνησις εΐχε δύο δρόμους νά ακολουθήση. Ό πρώτος δρόμος ήτο νά αντιμετωπί¬ ση μετά περιφρονήσεως καί άηδίας τάς κατηγορίας ενός έγκληματίου πολέμου. Ό δεύτερος ήτο ή προσφύγη είς τα δικαοτήρια, δικα¬ στήρια τα όποϊα θά ηδύ¬ νατο ,νά έκδώσουν αντικει¬ μενικήν απόφασιν επί των κατηγοριών. Τοιαϋτα δμως δικαστήρια δέν μπορώ νά είπω ότι είναι τα Έλληνικά Όχι, κύριοι Βουλευταί, διό¬ τι δέν εχω τυφλήν έμπιστο σύνην είς την Ελληνικήν δικαιοσύνην, άλλά δ.ότι δέν είναι δυνατόν υπό οΐασδή- ποτε προυποθέσεις καί υπό οίουσδήποτε νόμους καί αν· δικνύουν άπό ταραχήν τής ' έψηφίζατε, νά φέρετε τάν Κυβερνήσεως καί τί άλλο Μέρτεν είς την Έλλάδα." Τοιουτοτρόπως ή απόφασις των Έλληνικών δικαστη- ρίων θά ληφθτ) έρήμην τοϋ κατηγορουμένου καί θά άφή στ) πάντα την εντύπωσιν τϊς ατελείας. ΕΙΣ ΤΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΝ Άπομένει κατ' ανάγκην τό γερμανικόν δικαστήριον. Καί έκεϊ κατά την γνώμην μου επρεπε νά γίνη ή προ¬ σφύγη Αύτη αύτη ή Κυ¬ βέρνησις είσηγουμένη πέρυ- σι τό νομοσχέδιον δια τού όποίου άπεφυλακίζετο ό Μέρτεν, διεκήρυττε διά τοΰ στόματος τοϋ Άντιπροέ- δρου της ότι «ήμποροϋμεν νά εχωμ ν απόλυτον εμπι¬ στοσύνην είς την γερμανι¬ κήν δικαιοσύνην». Δέν βλέ- πω λοιπόν διά ποίον λόγον δέν εγένετο προσφύγη, διό¬ ί αλύ βέβ ότι συκβφαντίαι τοιαύτης ολκής, έφ' όσον βεβαία ά- ποδειχθή ότι είναι συκο- φαντίαι θά έπισύρουν βα¬ ρυτάτας ποινάς έκ μέρους των γερμανικών δικαστη- ρίων». Καταλήγων ό κ. Βενιζέ¬ λον είπεν ότι ή Κυβέρνησις δέν θά επρεπε, διά μιας πλασματικής κοινοβουλευ- τικής πλϊΐοψηφίας, την ο¬ ποίαν διαθέτει, νά κλείση τό ζήτημα. Αρμοδία νά κρίνουι; τό ζήτημα είναι τα δικαστήρια, τα όποϊα είναι ίκανά νά έκφέρ<ουι>άδιάβλη-
    τον απόφασιν. Καί αύτην
    την απόφασιν θά αναμείνη, ό
    έλληι ικός λαός διά νά άπο
    φανθή καί αΰτός μέ την
    σειράν του.'
    Ο κ, ΤΣΙΡΙΜΟύΚΟΣ
    Δριμύτατος υπήρξεν είς
    ό ά
    τι είναι απολύτως βέβαιον τάς επ κρίσεις τού ό άρχη-
    Ο ΛΠΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΒ ΜΑΘΗ...
    ΣΤΝΕΧΕΙΑ ----------
    ΕΚ ΤΙ1Σ 1ης ΣΕΛΙΛΟΣ
    τής πολιτικής ζωής τοϋ τό
    που μας όσον καί την άνι-
    κανότητα αυτών ποΰ τόν
    άντιπροσωπεύουν στήν Κυ¬
    βέρνησιν καί ποΰ Ιχουν σάν
    συνεπεία την έγκατάληψι
    τής Κρήτης καΐ την δυστυ¬
    χίαν των κατοίκων της. Τι
    δίδει δμως καί τί παίρνει ή
    Κρήτη; Τί εδωσε καί τί πή-
    ρε; Τί εχει άνεκμετάλευτο
    καΐ τί ?χει νά δώση άκο-
    μη; ΤΙ γίνεται άλλοϋ καί
    δέν γίνεται έδώ; Γιατί ή
    Κρήτη έξαιρεΐται συστημα-
    τικά άπό τα μεγάλα προ-
    γράμματα ανασυγκροτή¬
    σεως τής χώρας μαΐς; Τι έ¬
    γιναν τα έκατομμύρια των
    πολεμικών έπανορθώσεων;
    Τί εγινε γιά τούς σεισμοττα
    καποτ€, κατι ου
    καιρο,
    μορφη! Μά
    νίβη. Μιά άμφιβοΧία. Συκο-
    φαντία επεσε στήν «κΐφαΧή»
    τοΰ λαοΰ μας. Καχνποφία
    ύλιασί στονς άπλοικούς
    άνθρωπον:. ΤΙίριμένανΐ την
    ρ
    αντιδράση.
    έ ό ί
    η
    άνάλογη
    ό
    ρη
    μέ τό μίγΐ,θοϊ της ποταττό-
    φβΧί
    της
    'οΧίας,
    που
    πότισί αυτή η συκοφαντία.
    Ή αντιδράση όμως ήταν πά
    άξ, μονομΐρής. Πολιτική
    άνωτΐρότητας και στρονθο·
    καμήλαν. Έκ<ί ττού πςριμί- τ' απ6τομο, /3 ^ 1 ά για. τιιτοτα αττ μ / ^ σιτασμα τ1 άθώου, βρηκανί την ίτικίττα της διττΑαιματί- κότητα?, καλνμμίνα συμφί- μοντα, Βόθρων άπίΐλών καΐ γρίφονς νολιτικοτητας^ Μ' ύά & α ώ αύτά &&ι>
    τα σηκώνίΐ 6 ά-
    η
    πΧος άνθριοπος, ό ντρίτος.
    θα προτιμοΰσί την άντρίκια.
    τ>]ν οταρατη άγανακτιαμίνη
    φωνη της άθωότητας, απ' τίϊ
    χίλι«ί ικρϊ-πΧοκΐς, δικο,νικές
    £κδοχίς, τής δικής μας κα}
    ζίνης δημοσιογραφίαν. &ά
    προτιμονσί την μικρή, μά τί-
    μια φωνη. της άθωότητας,
    αττ όλα τα μίγαΧόσχημα ρη·
    ΤΑ ΔΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΓΑΤΑΑΡΟΥ
    ΣΓίΐίΕΧΕΙΑ ------------
    ΕΚ ΤΉΣ ίης ΣΕΛΙΔΟΣ
    ρισμέν/)ς ευθυνής, γιαύτούς,
    κι' απεριορίστου ευθυνής γιά
    μενά.
    —Λύτό σημαίνει» έξοχύτα-
    τε, πώς δέν ξέρεις νά διαλές,
    τούς συνεργάτες σου.
    —Δέν έχεις άδι/.ο, άπάντη-
    σε ό Μέρτεν, μά ώστόσο έσ;· ς
    τώρα, τούς έμ,πιστευθ/)κατ-
    τίς τύ-χες σας.
    —Πές τα δικά σου κι' ίαζ
    μας έμας. Τί σέ νοιάζει.
    Πέσ' μου, άν θέλης κάτι άλ¬
    λο. Αύτά μας τάχεις πή κι'
    άπ' τό Άμβοΰργο.
    —Στήν άρχή, πού λές, ί; έ-
    ταιρςιία πηγαινε καλά, μά
    μιά στιγμί} χάλασε. Βαρεία -
    με φαλιμέντο. Καν "ότε κοί-
    ταξε καθ1 ένας μας, πώς θ£
    χρεώση περισσότερο τόν
    άλλο. '
    —·Έ—όμενο ήταν. "Ανθρω-
    ποι εϊσαστε. Έτβι συνεται-
    ρίζεστε έσεϊς.
    —Κύρ λΐέντιέ μου, "είναι
    κατάστασι αύτ^; Έ-χουν κα-
    θόλουάνθρωπιά' Ιΐές μου.
    —Βεβαίως άνθρωπιά^ άν-
    θρωπιά μυρίζει τό πραμα,
    Μέ γα'.δουριά, ποτέ δέν θά
    σάν συναντ^σουμε κανένα θη-
    λυκό, τής συνομτοταξίκς μας.
    Δηλαδή, δχι σπουδαΐα πρά-
    ματα, έξοχώτατε. Νά, μιά
    παράβασι, πού οί ποιηταί
    σας την τραγουδοϋν σάν «ά-
    σπ«σμόν των Άγγέλων πρός
    τα άστρα» καί οί νόμοι σας
    την τιμωροΰν, σάν «παρα-
    πλάνησι κόρ^ς, άμέτττων .-η-
    θών». Στό ποινικο μητρΐοο
    των γαιδάρων δμως, ποτέ
    δέν Οά βρής έγκλλ;ματα πο¬
    λέμου.
    —Δέν τάκανα μόνος μου.
    Μέ διέτασσε ή Γερμανία.
    —"ΑΙ κύριε Μέρτεν, κύριε
    Μέρτεν. Ξέρετε πώς £χω κη-
    ρύξει την άνεξαρτησία μου
    κι' δμως φορώ σαμάρι άκό-
    μα. Είναι άπαραίτητο βλέπε-
    τε, γιά νά τίς τρώη τό σα-
    μάρι, σάν άμαρταίνει τό γαι-
    δθ 'Η Γί Γ
    ρ, μρ γ
    θρι. 'Η Γερμανία... ή Γερ-
    μανία·-. ,Σιγα-σιγά &ά μοϋ
    πης, πα>ς γιά δσα κάνατε
    σεΐς οί Ναζί, θά πρέπη νά
    δικάσουμε τώρα τό Γκαΐτε,
    γιατί... ό Μεφιστοφελής τού
    σας νέκρωσε τή συνείδησι,
    τόν Μπετόβεν, ών Βάγκερ,
    γιατί ή ήφαιστειώδης μουσι-
    κή τους,' δέν ήταν δυνα
    τόν,
    στηι- αίΌμι-ηση <νος αν- τομικά σχήματα. "Ενα «ΟΧΙ» ζυγόν, και μοχθήσαικ, ■παλέ- ξ<ρό. Κύνο τα «Όχι», ηον φαν*, «αίάρΐα κι' άντρίκια, 'υα, συνηθισμίνος νά τ' ά- κι μ*γαλώσονν< παιδία; Ή κού(ι σ' όλί5 τις δύσκολΐς ιά τον σκοτωμίνου, θιιρ- στιγμίς, ό Χαός μας. Στις ρ*ϊς και στό . κορμι στιγμες πού κινδνντύΐΐ η Γινηκ* ακατάβλητο μή τής νατρίδας. Αντο 6 νάρρος, στην παλη της ζω- καΙ πάλι ν άκονσττι, γιά να μ€γαλώσοννΐ τη ζων- 8ιώξ(ΐ μακρνά, πολύ τανη ανάμνηση παιδία τού. κίίνου, τι- νά στό σ/)μεΐο νά ρίξε- (παρά νά έκραγή κάποτε στίς τε, Ι |νας τόν άλλο. Οί έται- ρείες, ίτσι Γ προοδεύουν. ^ά ξα- *·ά άπ* την ο ' _λ ν Η? "ΡΦΦολίας, μαρίΐα, τψ Λ«υ- «φάσμχ». Τίριά της, ή χώρα μας. Δέ ' λογαριάζω τίί ύλικέ; βυσκ". 'Ο άνθρωπος, ίχ*ι μςγάλη αντοχή· σ' αι)τ€ϊ. Τα γκρΐμι- σμίνα σπίτια, σιγά~σιγά, ξα- ναχτίζουνται. Τα χωράφια, τ* άμηίλια, τα Χιόφντα, ξανα- καΧΧκργοΰνται. ΟΊ ξαναπτιραν* ζωή. Καινονριοι μακρυα, τον, έστω, τό φνχή ΣΑΜ ■™~·—■———« ΤΟ ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΜΠΕΝΗ-ΨΑΛΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 3ης ΣΕΛΙΔΟΣ 8ρόμοι άνοιχτήκαικ Μόνο ή Μί^ς ο£τινες ακριβώς ονσια, για το χυμςνο α δί ξίχάστηκί κι' οντΐ θά εδβ να ιταραδώσουν ταύταί κόρην όφθαλμοΰ, πρός δΐι σά βάση, αυτή τή θυσία κι' απο κΐΐ άρχισΐ την ρια πορ€ΐα, τής συγκρότηαης και τής ρησης των πνίνματικών θΐω- ριών, σνμφωνα μέ τα δεδομε- , νο., τής πρόσφατης πολΐμι- κής ττειρας. Πΐράσανΐ τα χρό μ* την σιγονριά, πώς γενεάς. Παρκκαλώ, της πα¬ ς μου διαμαρτυρίας, ώς τολίτου, νά λάβω¬ σιν γνώσιν οί κύριοι ~ ΠΑΝΑΓ. Σ. ΜΠΕΝΗ- ΨΑΛΤΗΣ Τποστράτηγος έ.ά. Γιατό, έμεΐς οί γαι^άροι, πο¬ τέ δέν φτιάχνουμε έταιρεΐες. Δέν ξέρουμε νά κάνουμε τερ- τί—α καί δέν προκόβουν. ώστόσο θάθελα νά μί] μέ ναπής κύρ λΐέντιο. Λέγε μς, γάιδαρο, απλώς. Δέν θυμώ- |νω. Σας βεβαιώ, μάλιστα, πώς, ίτσι πού ήρθαν τα πρά- ματα, Ο'τανε προτιμότερο, νά σέ λέγαν καί σέν^ γάιδαρο, παρά Μέρνεν. -Μέ βρίζεις. —Όχι, έξοχώτατε. ΔΙν σέ βρίζω. "Ενας γάΐδαρος, πέρα άκό ^να γκά-γκά, δέν ξέ- ρει 5λλη λέξι νά σέ βρίση. Εμείς οί γα'δάροι δέν βρί- ζουμε, δέν σκοτώνουμε, δέν όδηγήσαμε ποτέ στά κρεμα- τόρια, απλώς γιατ' είμαστε φλέβες της φυλής σας! —Καλά, σ' αύτά δέν έπιμέΓ νω. Άλλά γιατί ν* μέ ρί- ξουν στίς φυλακές, οί τότε συι^εργάτες μου; —Δέν σέ Ιριξαν αύτοΐ στίς φνλακές. Στίς φυλακές, ίρριξε, ό νόμος, ό Έλληνι- κός λαός, ή ανθρωπίνη δι- καίωσι. Οί άλλοι -ού άπο- καλεΐς συνεργάτες σου, σέ 6εϊς, Καί τελικά ή στάσις καί ή άντιπροσώπων Κυβέρνησι γιά αύτά; "Ολα αύτά τα χωρίς ά- πάντησι έρωτήματα άποτε ποία είναι στάσις τού ποραγκωνισμου θέσις των καί τής έγκαταλειψ.ως τιρέ γός τής Δημ. "Ενώσεως κ. Τσιριμώκος, καταχειροκρο- τηθείς κατά την διάρκειαν τής αγορεύσεως τού άπο ολόκληρον την Άντιπολί¬ τευσιν. Μερικά σημεΐα άπο την μακράν αγόρευσιν ^τοϋ άρ- χηγοϋ τής Δημ. Ενώσεως είναι κατωτέρω: Ή Βουλή δέν δύναται να κρίνη παρά μόνον τό πολι¬ τικόν μέρος τοϋ δημιουργη- θέντος ζητήματος καί ή Αντιπολίτευσις άποκρούει τό δίλημμα νά ταχθή ή δχι, σύμφωνος μέ τάς κατηγο- ρίας τού Μέτρτεν. Ύπάρ- χει θέμα εύθυνών μερικών μελών τής Κυβερνήσεως, άλ¬ λά ύπάρχει καί γενικόν ε¬ θνικόν θέμα, διότι δέν είναι δυνατόν νά πιστεύεται είς τό εξωτερικόν ότι άτομα μή άψογα έθνικώς, κατέχουν ύπουργικάς θέσεις Δέν θά ύπήρχε συγκίνησις είς τό Έθνος—καί είναι μύωπες ο- σοι δέν την βλέπουν—άν ε¬ πρόκειτο απλώς περί μή ύ- πουργών κατηγορουμένων επί δοσιλογισμφ. Είναι γνωστόν ότι ύπάρχουν δο- σίλογοι, άλλά τό Έθνος μέ την άμάραντον δόξαν τής Άντιστάσεως, μέ τό Ιστο¬ ρικόν γεγονός τής καταξε- σχισεως τής χιτλερικής ση μαίας είς τόν βράχον τής Άκροπόλεως δέν μειώνεται άπό την ύπαρξιν ολίγων δοσιλόγων, δταν δμως αύ¬ τοι δέν κατέχουν ύπουργι κάς θέσεις. Δέν άπαλλάσσε- ΜΕΡΤΕΝ ται ή Κυβέρνησις των εύθυ¬ νών της μέ τάς «περί άλή- του Μέρτεν» κατηγορίας διότι ή ιδία τόν άπεκάλει πέρυσι προσωπικότητα. Ή Κυβέρνησις Πλαστή- ρα, ή ό όποϊα ήνοιξε τόν δρόμον έπιεικείας πρός τούς εγκληματίας πολέμου, έφήρ μοζε γενικώς πολιτικήν είρη νωσεως καί άπέλυσε χιλιά¬ δας Έλλήνων κρατουμένων, ένω ή παροϋσα δέν παύει καλλιεργοθσα τό εμφύλιον μϊσος. Είς την ψυχήν των Έλ¬ λήνων παραμένει πάντοτε τό έρώτημα: «Διατί άπη- λευθερώθη ό Μέρτεν», άλλά ή Βουλή δέν θά κατέλθη (δ πως ή Κυβέρνησις) είς τό επίπεδον νά γίνη άντίδικος ενός άλήτου, μέ τόν οποίον εχει νά κάνη μόνον ή Κυβέρ νησίς. Περαιτέρω απαντών είς διακοπήν τού κ. Μακρή άπορεϊ πώς άντέχει τό υπουργείον, πώς άντέχει ή Κυβέρνησις, πώς θέλετε νά άνθέξη τό Κοινοβούλιον, πώς θέλετε νά άνθέξη ό έλ- ληνιχός λαός νά βλέπη δτι λόγω τής ιδικής σας παρα στάσεως είς τό υπουργείον δύναται ό εγκληματίας πο¬ λέμου νά αϋθαδιάζη εναντί¬ ον ολοκλήρου τοΰ έλληνι- κοϋ λα^Ο; (χε'ροκροτήμα- τα). 1 ΙΥΓΧΙΣΗ μας στήν τα θέματα πει καποτε να σταματήση, έφ' όον άκόμη ϋπάρχει και- ρός. Τό καθήκον αύτό καί την δύναμι νά τό κάμη, τό εχει ό λαός τής Κρήτης. Άλ λοΰν τα άποτελματωμϊνα λά για νά φθάση έκεϊ πρέ- προβλήματα τοϋ νησιοΰ Ι πει νά μάθη την άλήθεια μας καί μ" αύτοι θά δ^σω- ι για ότι τον άφορα καί γιά μέν στόν λαόν μας την εύκαι δτι συμβαίνει είς βάρος τού. απολίτιστα, άλογα ζώα, χαί τομτίΐ τα πράματα γιά νά γί- νουνε, χρειάζονται πολιτισμό, λογική, ανθρωπίνη σκέψι νά βγάλη -αρτίπι. Σέ κανενός γαιδάρου, τόποινικό μητρώο, δέν θά βρης άλλο άδίκημα, έκτός άπό μικροδιαταράξεις της κοινής ήσυχίας, δταν μας πέσεη περισσότερη ταγή, στο παχνί μας καί κάπου-κάπου, καμμιά μικροπαράβασι, προσ *ολήςτ% δημοσίας αίδοΰς, άπ' τίς φυλακές. —Άν μποροΰσαν άς κά- ναν κι' άλλοιώς, —Μπύροϋσαν και' 7ΐαραμπο Γλ— έξοχώτατε, αύτό τγ βρώμικο λαρϋγγι, νά στδχαν κόψει. Τί νάπ*ή κανεΐς δμως.. Καλωσύνη... διπλωμ^τία... Πίεσι δική σου.., ΐΊο'ιός ξ«- "~ 'ώ, έξοχε ρει τί συνέβη. ξένε μου, γιά εϊμαι βέβαιος, δτι: «Μωρ'αί- νει κύριος 6ν βούλεται απώλε¬ ιαι». Γιαυτό σοϋ λέω, πώ: δέν ^ταν μήτε καλωσύνη, μή¬ τε διπλωματνα... μήτε δικαίω- σι των δσων λ«ς. Τό λέω α¬ πλώς Μωρία, αύτό Κφύ; έγινε. Τί περίμεναν, δταν άποφυλά- κιζαν ενα έγκληματία ιχολέ- μου, νά καλογερέψη μήπως; "Ε, πολύ φοβάμαι πώς θά στείλης έσύ τώρα, στό βίο. κα,ί τό γάιδαρο ρία νά αντιληφθή τιόσο έξαπατοΰν καΐ ττόσον τό >
    έμπαίζου^.
    Ή Κρήτη στό πλαάσιο
    τής Έθνικής οΐκοιομίας, α¬
    ποτελεί έναν σοβαρότατο
    παράγοντα, λόγω ταΰ πλή
    θους των έξαγωγίμ:οο προι
    οντων ν»ας, σταφίδος, λα-
    διοΰ, χαρουττιοϋ καί στα-
    φυλών. Επί Κρητικής Γΐολι-
    τείας εΐχε κάλυμα 100ο)ο
    τοΰ κν/κλοφοροΰντος νομί-
    σματος, μέ άποτέλεσμα νά
    κυκλοφορούν μόνον χρυσα
    νομίσματα. Τον καιρό έκεΐ-
    νο, πρό 60 έτών, ή Κρητι¬
    κή Πολιτεία έπρ'ογραμμάτι-
    σε κα'ι συνεταξε ύπάρχουσα
    προμελέτη κατασκευής σιδή
    ροδρομικής γραμμής έφ' ο¬
    λοκλήρου τής Κρήτης, μέ
    διάβασι μέσω Μαλεβυ-
    ζίου πρός Μεσσαρά καί ε¬
    κείθεν μέσω Σπήλι πρός Ρέ¬
    θυμνον και Χανιά. Καί πέ¬
    ρασαν 60 χρόνια γιά νά μή
    υπάρχη οΰτε ενας σοβαράς
    σύγχρονος δρόμος, πού νά
    5ιασχίζη κεντρικά την Κρή¬
    τη καί σέ έποχή πού τό
    Κράτος διέθεσε 90 έκατομμύ
    ρια στά εργα τής Όμονοίας
    Αθηνών καί 400 έκατομμύ¬
    ρια στήν λεωφόρο Σουνίου
    σέ δύο εντελώς άγονα καΐ
    περιττά Δημοσία εργα. Ή
    Κρήτη έξακολουθεΐ νά δίδη
    σ' αύτές τίς άθλιότητες δλο
    αίμα καί τόν Ίδρώτα της.
    Δίδει τα προιόντά της γιά
    έξαγωγή, δίδει τούς φόρους
    της, χωρίς νά έξαιρήται'
    σάν βομβόπληκτος περιοχή
    άπό καμμιά φορολογία, δί¬
    δει τα παλληκάρια της σέ
    κάθε θυσία καΐ παίρνει μό¬
    νον ύποσχέσεις, έμπαιγμούς
    καί ψεύτικα λόγια. Κν' ό
    λαός της μή ξέροντας τί κο-
    σμογονίσ γίνεται άλλοθ καί
    μή^ γνωρίζοντας τόσο άνισα
    καί πόσο ποταπα τοθ φέρ-
    νονται, συνεχίζει νά πι-
    στούς μύθους των έ-
    ί
    Α: στό προσεχές)
    1 ΙΜ. Γ. ΛΟΓΙΑΔΗΣ
    ΣΤΟ ΦΩΕ
    (Συνέχεια έκ
    1η5 σελίδο$)
    δταν καταδιώκεται άνεδοι-
    άστως ή Έ λ 6 υ β ε ρ ο-
    τ υ π ί α. Καί ή πτώσις
    των τυράννων είναι έπόδυ-
    νος δι* αύτούς.
    ς
    νεργειών καί στίς άθλιότη¬
    τες των Ιργων, πςύ πάντα
    πρόκειται νά γίνουν. Λν/τή
    ή φρικτή καϊ αΐσχρά κατά-
    καί τό Μέρτεν. «'/Αλ <ΐτό, διά- βολβ κ$' οί δυό σας» σκέφτη- κα καί τούί Ιβγαλα ^ξ βρώ την ί-,συχία μου. Ωστόσο άπ' τό μυαλό μου δέν μπορεΐνά βγή μιά βασα. ή έψ Τί δά μρ βγή μ βασα νιστική σκέψι. «Τί διάολο θά γίνη μ' αύτη την κατάστασι. Θά Ικκαθαριστή ποτέ, "Αρ- χισε νά ^ίγη γ,φ. τούς δ ρουςάκόμα.. %$. ξΐμως ρικούς άνθρώπους, το^ς σε άσυγκίνητονς)», ΝΙΚΟΣ ΤΖΕΡΜΙΑΔΙΑΝΟΣ με- Η πολεοδομία Μετόι την αναχώρησιν τοϋ πολεοδά,μου Ηρακλεί¬ ου κ. Ιωάννου Σηφάκη, τοποθετηθ^ντος είς Τό τμή μα Πολιτικής Άεροπορίας τοθ ύπουργεί»υ Δημοσίων 'Έργων, την θέσιν τού κατέλαβεν, ή ύποτίθεται Οτι επρεπε νά καταλάβη, 6 ανεψιός τοϋ κ. Ύφυ- πουργοΰ. Λέγομεν δέ ύπο¬ τίθεται, διότι ό κ. «ανε¬ ψιός» έχει άποσπασθβϊ είς υπηρεσίαν άπασχολοΰσα αυτόν καθ" δλην την διάρ¬ κειαν τής ημέρας, έκτός τής πόλεως Ηρακλείου. Συγκεκριμένως, περιέρχε- τοι τα χωρία, προφανώς, κατόπιν έντολής έκ των «ά"νω», διοπιστώνων ζη¬ μίας έκ των σεισμών, διά χορήγησιν δανείων άνοικο δομήσεως. 'Εν τα» μεταξύ τό Πο- λεο$ομικόν Γραφείον 'ϊί- ρακλείου, παραμένει όίνέυ Προϊσταμένου, πρός γίστην καθυστέρησιν τ οίκοδομικών εργασιών. Καί τουτο, διότι έθεωρή θη 8τι επρεπε νά συνδεθγ) τό τυχαϊον γεγονός τής συνονυμίας, μέ τό «ρου- σφέτι» των δανείων. Εισήλθομεν, καθώς άπο δεικνύεται, όλοταχώς είς προεκλογικήν περίοδον. Καί «·ίς τοιαύτας περιπτώ- σεις, τό συφέρον τοϋ τό- έ με- των . Ικ τής 1ης σίλίδος) ποιή γιά τόν έαυτό τού, χωρίς, νά αίσ3άνεται ώρι- σμένες έπιφυλάξεις, άν δέν α¬ ποτελεί τοΰτος ό τίτλος καί όλί/Όν τι προσβολή, στήν άνσρωπιά τού παι στον ίδεαλισμό τού. Άς μή ξεχνοΰμε πώς ο ϊδιος ό χριστιανισμός τ»ο- λεμώντρς γιά την έπέκτα- σή τού καί τή «καθαρότη- τά» τού δημιουργήση μερι- κές άττο τίς πιό μελανές σε¬ λίδας τής παγκόσμιας Ίστο- ρίας. Ή Ιερή εξετάση, 'ή δράση τού τάγματος των Ίησουιτών, άποτελοΰν ά- ναμφισβήτητα στίγματα, καί άποδείξεις τής όρθής θέσης, ττώς δσο άνώτερος καί ήθικός, είναι ενας σκο- πός, άνάλογα πρέπει νά εί¬ ναι καί τα μέσα, γιά τή πραγμάτωσή τού. «Δέν άγι άζει ό σκοπός τα μέσα. Τα μέσα, βεβηλώνουν τό σκο- πό» λέγει ό Παντίτ Νεχρού. Καί είναι τουτο μιά έκτός άμφισβήτησης, άλήθεια. Πού γίνεται τόσο άνάγλυφα άν- τιληπτή, άπ' τούς δικούς μας, τούς «έθνικόφρονες». Δέν φθάνεΐ ή προβολή τους σάν πολεμίων τού κομμουνι σμου γιά νά τούς δώση τό συχωροχάρτι. Πρέπει άνάλογα νά εί¬ ναι καί τα μέσα τους. "Οπως πρέπει νά είναι άνάλογη καί ή ήθική τους ϋπόσταση. Διαφορετικά, μέ ιάνθρώπους διεθφαρμένους ώς τό κόκ- κάλο, πού πολέμου ν μέ μέ¬ σα βρώμικα καί δχι εύγενι- κά, ή ύπόθεση τής κατα- πολέμησης τοϋ κθμ).ο)ν- σμοΰ θά χάνη εδαφος. κάθε μερά. Καί οί ΐδιοι οί ττολέ- μιοί τού, σέ τελευταία θεώ- ρηση, θά άποδειχτοϋν οί καλύτεροί τού σύμμαχοι. ΜΑΝΟΛΗΣ ΚΑΡΕΛΗΣ ς φρ που, έρχεται είς πολύ δέυ τερωτέραν μοίραν, άπό την ψηφοθηρίαν. Η δίκη Των Μεντερέδων "Ηρχισεν είς την Τουρ¬ κίαν ή δίκη τ&ϋ άμαρτΐΛΐ- λοΰ καθεστώτος των Μεν- τερέδων καί τής συντρο- φίας τού. Φρικτά άνατρι- χιαστικά πράγματα άπε- καλύφθησαν ήδη, εναντί¬ ον των καί μέ πραγματικόν ενδιαφέρον ό έλεύθερος κόσμον ανομένει ήδη, την ήν θά μν μ ήδη, την δικαστικήν εκκαθάρισιν (συνέχεια έκ τής 1ης σελίδας) φεύρημα καί τουτο τίον τελευΐαΐων καιρων, μέ τό οποίον όπειλεΐ μονρπω- λιακώς τούς πάντας καί τα πάντα, έν ονόματι πρσ- φανώς των αίμοίτηρών ά- γώνων καί θυοιών το^ κατόι τρΰ τελβυταίου αά- τοϋ εχθρόν^. 'Αγνοέϊ άκόμα ό άρθρο- γράφος ή μάλλον προσποι- εϊταΐ ότι άγνοεϊ ότι είς την χώραν αυτήν δέν ύπάρχουυ μόνον οί γερμανόφιλοι δοσί λογοί τού καί οί Κομμουνι¬ σταί, άλλά μεταξύ των δύο αυτών έθνικώς άπαραδέ- κτων άκρων, κινεϊται είς έναν εύρύν, εύρύτατον χώ- ρθν> ό λαός αύτός των θυ-
    σιώυ καί των θαυμάτων/ ό
    πολύς Ελληνικάς λαός, ό ό¬
    του θέματος. Έν τούτοις,
    αύτοί οί ήδη δικαξόμε-
    νοι δέν ^τίαυον ολίγον
    πρό τής πτώσεως των, νά
    θεωροθνται άκρογωνιαΐοι
    λίθοιτής Δυτικής παρατά
    ς^
    Πράγμα πού άποδεικνύει
    δτι οί ήγέτες τή^ Λύσεως,
    είναι όπωσδήπατε ϊζου,τή-
    φθαλμοι καί δέν δύνανται
    νά έκλέξουν τούς συνεργά
    τας των.
    Κβν Ι. ΠΑΠΑΔΑΚΗ
    Ε. ΔΑΣΚΑΑΑΚΗΝ
    Ενταύθα
    "Ελάβομεν την επιστο¬
    λήν σας, ή δποία καί θά
    βημςσιευθδ είς τό επό¬
    μενον φύλλον,1 έγτόα ΐθΰ
    πλαισίου τής εύ'ρύ^έρά'ς
    άναπτύξεως τοϋ θέματος
    £πο της εφημερίδος μας.
    1 ποίος δέν θά παραδεχθή νά
    ρίψη μέ τόσην κτηνώδη
    ασέβειαν , τα ίερά καί τα
    δσιά τού είς τόν βόρβορον
    των δοσιλόγων τόθ άρθρό-
    γράφου, ούδε θά ζηλεψτ)
    ττλανόμενος τον κόκκινον
    παράδεισον.
    Κα| 8ά μάθη τέλρ$ έ άρ:
    θρογράφ,ος ούτος, δτ| "' ^
    λαός αύτος "των" γνήσιον
    Έλλήνων όστις διεξήγαγβ
    νικηφόρους καί διεξαγ'άγεΐ
    καΐ σήμερον τον διμέτωπον
    αυτόν εθνικόν αγώνα, ο
    λαός αύτός,όστις ηγωνίσθη
    είς τα βουνά καί τάς ττο-
    λεις, ό λαός αύτος όστις εττ£(
    ναοεν άλλά δέν ήτιμάσθη,^
    λαός αύτός όστις1 άπέθνήσκε
    είς τούς δρόμους χωρίς νο(
    ύπηρετήση τόν έχ'θρόν και
    νά προδώση είς αυτόν, τί[
    εθνικά τού ίδανικά', ο λα1ί)$
    οιυτος όστις τυφεκιζόμενθ»
    άπό'τόν β'άρβαρον κο.τακΐ;ί
    την ΙΊχιαλεν μέ υπεοηφάνειά!)
    τόν εθνικόν νϊμνον ό?5 !?τεβ;
    νήν> πνοήν, δ λαός αύτο$
    όστις τέλος έπολέμήσεν ε>$
    ολα τα σημεΐα τής^Ελλάδο^
    άλλά καί είς τό εξωτερικόν
    τόν κομμουνισμόν, ό λαώί
    αύτός δικαιοΰται καί είς αύ
    άνήκει ή τιμή άλλά-κα}
    τό υπερτάτου καθήκον ν«
    κυβερνήση τόν δύάμοιρον
    αυτόν τόπον καί αΰτόί *
    λαός Θά άρπάξη τα ρότταλσ
    τοθ κ. Γραμματικάκη $&
    νκ> πατάξη πρώτον τον·>
    κήρυκας τής έθνικής μειοδθ
    σίας καί Ιπειτα νά
    ση τό εθνος είς τόν
    ορόυ,όυ τη^ Φυλή5 διά ν
    αποκαταστήση ε*5 7^1
    σιν ττού τού άνήκει,
    Τό «Κρητικόν Φώς» γνω-
    ίζει ^ είς τούς αναγνώστας
    τής αθλητικώς τού στήλης
    δτι λόγω τεχνικών δυσχερει¬
    ών δέν ηδυνήθη νά δώση
    ρεπορτάζ των άθλητικών ά'-
    γώνων.
    Τθν/καΙ φί |νδο|οι
    αγωνεξ καί δια νό
    ση την ελευθερίαν
    την εθνικήν των
    πειαν.
    Έν Ηρακλείω τή
    -1960
    ΜΕΝΕΛΑΟΣ Ι.