158134

εΐ5,»ϊ."*δν
5(Κήν
ίτ
Νέ,:
οΙνω3
όι»α Ι Ί
τ Χ
ΙΒηΚΤΒΙΒΙ: ΓΕΩΡ. Μ. ΖΑΜΑΡΙΑΣ
,ΙΕιεΤΝιΒΙ Ξ. ΧΑΤ2ΗΓΡΗΓΟΡΗΣ
ΗΜΕΡΗΣΙΑ Π ΡΩΤΝ Η Τφ Η Μ ΕΡΙΣ
Γ ■ ΑΡΙΘ. ΦΥΛΛΟΥ 692 ■ ΧΑΝΙΑ, ΔΕΥΤΕΡΑ 27. ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1943 - ΤΙΜΗ ΦΥΑΛΟΥ ΔΡΑΧ. 200*
ΓΡΑΦΕΙΑ ΡΕΟΥΦ ΠΑΣΣΑ 7 '5
ΑΡΙΘΜ. ΤΗΛΕΦΩΝΟΥ 4.Θ8
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΑΜΕΙΩΤΟΣ Η ΧΕΙΜΕΡΙΝΗ ΜΑΧΗ ΕΝ ΡΩΣΣΙΑ
ΣΦΟΔΡΑΙ ΜΑΧΑΙ ΚΑ. ΕΙΣ ΤΗΝ^ΝΟΤΙΟΝ ΙΤΑΛΙΑΝ· ^ΚΜΗΔΕΝ.Σ.Σ ΕΝΟΣ ΑΓΓΛΟΓΑΛΛΙΚΟγ'κθΜΑΝΤΟ Γ,ΑΡΑ ΤΗΝ ΜΑΓΧΗΝ,
ΚΑΤΑΒΥΘΙΣΙΣ ΠΟΛΕΜΙΚΟΝ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΟΝ ΠΛΟΙΩΝ ΤΟΝ ΣΥΜΜΑΧΟΝ.
τος 04.500 τόννων χαΐ έτορπίλλιααν ε*ν ά
ΕΚ ΤΟΥ ΣΓΡΑΤΗΓΕΙΟΥ ΤΟΥ
ΦΥΡΚΡ 26 Δεκεμβριού.
Τό Ά"ώτατον άρχηγεΐον των ένόπλων
δυν'ίμΒων ανακοινοί :
Ή χειμερινή μάχη είς τό άνατολικόν μέ¬
τωπον εσυνεχίσθη κατά την πρώτην ημέ¬
ραν των Χριατονγέννων, μέ αμείωτον οφι-
δρότητα.
Είς τό γεφύρωμα τοΰ Νιχοπολ χαΐ νοτιο-
Ιυτιχώς τον Δνειπεροπετρόβσκ τα Σοβιετ
«"«ανέλαβον τάς έπιθέσεις των, αί οποίαι
ενβυάνησαν κατόπιν σκληρόν αγώνος. 71
ΙχΟρΐΗΛ αρματα μάχ»;ς κατιοτράφησαν έχ
ΐ<Βν όηοίων τα 6Θ είς την περιοχήν μ,άς μό- νης μεραρχίας πεζιχοΰ. Είς τόν χώρον τού Σιτομιρ δ έχθρός έ- ιΐεξέτεινεν χι'ι είς ά'λλονς τομεϊς τάς δι' ϋ «ιρτέρων δυνάμεων διεξαγομένας έπιθέσεις τού. ΑΙ αίς τάς θέσεις μας διεισδΰσασαι επι· φετικαΐ κορυφοί τού εχθροΰ, άνεχόπηααν Κατόπιν πείσμονος αγώνος. Βορειοδντιχώς τής Ρεταίτσα ή ημετέρα Ι- χί&εοις εκέρδισε περαιτέρω εδαφος. Είς τόν τομέα τοΰ ΣΧάμπιν οί γρεναδιέ 001 μας έξεκαθάρισαν δι* άντεπιθέσεως μίαν θέίιν ό'που είχεν διεισϋΰσει δ ίχ&ρός. Βορειοδντιχώς τοΰ Κρίταεβ 6 έχθρός ηρ χιοεν επίθεσιν δια σχετικώς ΐσχυρών δυνά¬ μεων. Απεκρούσθη. Μία το/ιιχή διείοδυσις εξεκαθαρίσθη. Είς τόν χώρον τοϋ Β^τέμπαχ σννεχίζεται ή δυσχερής πάλη. Απόπειραι των Σοβιέτ νά διευρΰνουν τάς διειαδύαεις των καΐ να έκ βιάσονν μίαν διάσπασιν έματαιώθησαν δι' επεμβάσεως ίφεδρειών. Είς την Νότιον ΊταΧίαν σννεχίζονται αί σφοδραί μαχαι είς τόν τομέα τής Όρτύνα. Δι' άντεπιθέσεως κατελήφθη έν σημαντι¬ κόν νψωμα. Έντός τής Όρτόνα διεξάγονται πείσμονες άδομαχίαι. Άνά τό λοιπόν μέτω· ιτον ή ήμέρα διήλθεν ηρεμος, πλήν σχετικώς ασθενών προωθήσεων τον εχθροΰ βορειοδν » τικώς τοΰ Μινιάνο. Την 24. Δεκέμβριον έν έξ άγγλων χαΐ γάΧΧων αποτελούμενον χομάντο, προσεπά&η- σε νά προσεγγίοχ) πρός τα έκ ονρματοπλεγ- μάτων εμπόδιά μας παρα τίς ακτάς τής Μάγχης. Τουτο εξεμηδενίσ&η. Κατ' Ιπι&έσεις άγγλοαμεριχανιχών άερο- ηορικών αχηματιομών χατά την πρώτην η¬ μέραν των Χριστονγέννων εναντίον τής πό λεως Μπότσεν καΐ τόπων τινών τοΰ χώρον τής άνω Ιταλίας χατερρίφ&ησαν 5 έχθρικά άεροπλάνα. Ύποβρύχια χατεβύ&ισαν χατά τάς τελευ¬ ταίας ημέρας είς ΐόν Ατλαντικόν χαΐ την Μεσόγειον 5 πλοϊα συνολιχής χωρητικότη- ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΕΙΣ ΑΓΓΛΙΑΝ ΚΑΙ ΓΕΡΜΑΝΙΑΝ ΓΕΝΕΥΗ, 26.—Ό εν Λονδίνω άν- •ταπβ«ριτής τής «Νέας εφημερίδος» τής Ζυρίχης τηλεγραφεΐ : Ή χριστουγεννιά τικη διάθεσις είς Αγγλίαν υπήρξε σοβα¬ ρά, κατοθλιπτική καΐ έ&ολώνείο άπό την Ιδέαν, ότι κατά τό προσεχές έιο; δ πόλεμος θά είνε πιθανήν βϊματηρότερος, παρά ποτε, καΐ πιθανόν νά λάβη μορφάς άφαντάστυυ τρομακτικότητος. ΛΟΝΔΙΝΟΝ, 26.—Είς πχόλιόν της σχετικόν πρός ΐά δ. πολεμικά Χριστού γεννα είς την Γερμανίαν ή «Νταίηλυ Μαίηλ» διαπιστώνει, ότι ταυτα διείπον- •το άπό την άκατάβλητον θέλησιν των •γερμανών. "Η Γερμανία είναι σήμερον ττολύ καλλιτέρα άπό τόν πρώτον παγκό¬ σμιον πόλεμον. Ό γερμανός εξακολουθή •νά πολεμά καΐ νά έργάζεται. Τό ή&ιχόν τού εξηκολουθεί νά παραμένχι άθικΐον. ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΒΕΡΟΛΙΝΟΝ, 26.—Οί ^ πολιτικοΐ «ύχλοι τού Β·ρολίνου σημαώνουν μετ ένδιαφέροντος την χριστουγ^ννιάΐικον λό" γον τού Πάαα. Ιδιαιτέρας προσοχής^τυγ· χάνει τό μέρος έκεΐνο τοΰ λόγου, είς το κόμη σχάφος. Υπό σχαφών ασφαλείας νηο- πομπών καΐ υπο όμάδων διωχτιχών των υπο βρνχίων χατεβνθ-ίο&ησαν έννέα έχθρικά άν· τιτορπιλλιχά χαΐ αχάφη αυνοδείας. Άν----- ών τοΰ ράνω ....... τύπον ΣάνχερΧαντ. ροπΧάνον ΤΟ ΧΘΕΣΙΝΟΝ ΙΑΝΑΚΟΙΝΟΘΕΝ ΕΚ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΙΈΙΟΥ ΤΟΥ ΦΥΡΕΡ 25 Δεκεμβριού. Το Ανώτατον άρχηγεΐον των ένόπλων δυνάμεων ανακοινοί : Ανατολικώς τοΰ Σιτομιρ τα Σοβιέτ ήρ¬ χισαν είς εΰρΰ μέτωπον επίθεσιν δι' ίσχυ- ρών δυνάμεων πεζικοΰ καΐ άρμάτων μάχης. Σφοδραί πολυχύμανχοι μαχαι, κατά τάς οποίας χατεατράφηααν μέχρι τής σΐιγαής 58 έχθρικά αρματα μάχης, οννι-χίζονται άχόμη. Βορει ιδυτικώς τής Ρεταΐτοα τα στρατεν- ματά μας εσννέχισαν την έπίθεσίν των. Είς τομενς ποταμον κατενικήθη, παρα την πεί· σμονα εχθρικήν άντίσΐασιν, χαΐ κατελήφθη- σαν Ιξ ίφάδου ποΧλο'ι συΐΌΐκισμοί. ΒορειοανατοΧιχως τον Σλόαπιν αυνεχί· ζονιαι αί σχΧηραϊ άμυνπκαΐ μαχαι. Προ¬ σπάθειαι τώ· Σοβιέτ δ ιω; διευρύΐΌνν τόν χά-αον, είς τόν οποίον είχον διειοδύοει χατά την προηγουμένην ήμίοαν, έματηιώ&ησαν δι' άΐτεπιθέσεως τή οραοτιχβ νποστηρίξει τοΰ ήαιιέοου πυροβοΧιχοϋ Είς ι.όν χώρον τοΰ Βιτέμποχ ό έχθρός κατέστησε σημαντικώς ίσχυρωτέραν την πίεσιν τού. Κατέστη δυνατήύ άναατοΧη των έπιθετικδν αφηνών^των Σοβιέτ χ&Ί ή χά.- ταατροφη 44 ίχ&ριχών άρμίτων μάχης. Άνά τό λοιπόν άνατολικόν μέτωπον δίν έλαβον χώραν έπιχειρήσεις σημασίας τινός. Είς την νύιιον ΊταΧίαν ό εχθρός εσυ¬ νέχισε χαΐ χΦές τάς σφοδράς τού επι&έοεις είς τό> τομέα τής Όρΐόνα. Είς τίνα σηι
ιλΖι, ό'που είσέ)υ·ΐν ουυς, διεξάγοντα-
σφοδραί μαχαι. Είς τόν κεντρικόν χαΐ δν
τιΜον τομέα ή ήμέρα διήλθεν ανευ ίδιαιτέ-
ροε» συαβάντων.
ΑΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤ0ΥΓΕΝΝΙΑΫ4Κ0Υ
ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΡΟΥΣΒΕΛΤ
ΒΕΡΟΛΙΝΟΝ, 26.—Τό άποκαλού-
μενον Χριστουγεννιάτικον διάγγΐλμα τοδ
Ροϋσβελτ χαραχτηρίζεται υπό των γερμα¬
νικήν διπλωματικήν κύκλων ώς εντεχνον
μΐγμα φράσεων κατεσκευασμένον άπο
κλεισΐικώς διά την βοοειοαμερικανικήν
νοοτροπίαν. Διά τού δια,γέλματος τού¬
του δίδονται έλπίδίς διά τό μέλλον καΐ
καταβάλλεται ποοσ-τάθϊΐα, όπως συγκι¬
νηθή ό πλτιθυσμός. Χαιά τόν λόγ>ν τοΰ
τον δ Ροΰσβελτ έπεφύλαξεν Ιδιαίτερον
θςίκμβον, δηλαδή την ανακοίνωσιν τής
όνομασίας τού στςαΐηγού Άιζενχόβρρ
ώς άοχηγοϋ μιας σχεδιαζομένης «ίσβολής.
Έπ' αύτοϋ ποιραιηοεΐται είς Βερο
λΐνον, ότι τα γερμανικά στρατεύματα καΐ
οί (ΐρχηγοί των άδιαφοροΰν, ποίος θά
είναι έκεΐνις, ό οποίος θά εκλεγή διά 'ά
ήγηθβ τοϋ αγώνος αύτοκτονίας, εϊο τόν
οποίον θά μεταβληθή άνητοτρέπτως διά
τα βορειοαμερικανικά καΐ βρεττανικϊ στοα-
τεύματα μία άπόπειρα, είσβολής. Άκόιιη
καΐ δ Ροΰσβελτ δέν ηδυνήθη ν' άποσιω-
πήσχι άπό τόν αμερικανικόν λαόν, ότι τό
προσεχές έΐος θά συνεπαχθή, λόγφ τής
σχεδιαζομένης είσβολής είς την Εύρώ
πην, απωλείας, θυσίας καΐ τραγωδίας,
έναντι των οποίων αί μέχρι τούδε απώ¬
λειαι είναι έλάχισται.
Όταν δ Ροϋσβελτ Ισχυρίζετο, ?τι χα-
τά τάς παρελ&ούσας έβδομάδας έγράιρη
^ ίσΛρία, οί κύκλοι τής ποωτευούτΐτις τοϋ
Ριίώ διεοωτώνται, πότε καΐ ποϋ συνέβ·}
τινθτο. Μήπως κατά την επίθεσιν τής χε-
λώνης είς ιήν Ίιαΐίαν, ή είς την Τεχε-
ράνην κατά την συνθηκολόγηπιν των βρετ-
τα«τβν καΐ των βορειοαμρριχανών ένώ-
πΜ^τοΰ Στάλιν ; Αξιοσημείωτον είνε
π<Ιτ|ΐος, ότι δ Ροϋοβελτ ωμίλησεν Ι,τιμε λ«ς μόνον πβ^ΐ τοϋ μέλλονιος καί τίνων Υ,νονότων τού παοελθόηος.. .τα δποΐα χρωμαιίζ-ει μέ αισιοδοξίαν. Τα σκληοά γεγονότα τοϋ παρόντος, αί μαχαι είς την Ιταλίαν, αί άμερικανικαί απώλειαι είς τόν Ειρηνικόν άποσιωΐτώνται ένΐέχνως ύΐΐ' αύτοϋ. Κατά τα λοιπά, οί κύκλοι τού Βε· ρολίνου παραπέιιπουνεϊς τό δΐιδ Ροΰοβελτ ύπεγράμαισε την δήθεν ε··ιιείκει ν των Συμ μάχων κατά τό τέλος τοΰΐταρελθόντης τολέ- μου.Άναμφιβόλως ήθέλησεν ούτος νά δώ¬ ση, ε'ικόνα τοΰ μέΐοου των ύ/ΐοδουλωτι- κών προθέσεων, τάς όιοίας οί Ροΰσβελτ, Σΐάλιν καί Τσώοτσιλ θρλουν νά πραγαα- τοΐτ ιιήσουν είς περίπτωσιν νί, ής τ-ον. Ό Ροϋαβελτ ύ.τινθυμίζει, κατά τόν τρόπον τούτον,μίαν ωρισμένην κατηγορίαν μτοξέρ, οί δΐτοΐοι δίδουν συναντήσεις, καΐάτάς οποίας θέλουν νά πλήξουν τόσον κατιστρε- πτικώς τούς άντ πάλ«ιυς των, ώστε νά τ ύς άφήσουν κειμένσυςέπΐ τοΰ έδάφους, είς τό τέλος όμως είναι εύχαριστημένοι οίαν δυνηθούν νά άνθέξουν είς τόν γΰρον. Μ ΕΚΛΕΓΗ Ο ΡΟΥΣΒΕΑΤ - 111 ΤΕΤΑΡΤΗΝ ΦΟΡΑΝ Ρ0Ε1Ρ0Γ;· Εάν τυχόν υπήρχον άχόμη άμφιβρ . ' ίαι ίϊες>ί τής διαθέσεως τού Ροϋσβελτ νά
θέση διά τετάρτην φοράν προεδφΐχήν,
ύτοψηφιότηΐα, κατά χά; εκλογάς το& «
ερχόμενοι) έτους—γράφει δ έν Λισσαβώ-
νι σι.»ρογάιτι; της «Νίας Βιενναίας Ή·
μερητίας» κ. Νυζε—αί αμφιβολίαι αύται
δ'ε-λΰθησαν διά της ο^διοφωνικής ύπ'
«ύ:οΰ άνακοινώ^εως περΐ τοϋ πρ >γοάμ
ματός τού διά την ενίσχυσιν των παλαιών
πολεμιστών καΐ τής κατά τό μάλλον καί.
ήΐτον αΤ/ρνιδιαστι,<ής ύπ' αύτοΰ καταθε- σεως ;ϊς τό Κογκρέσσον τοΰ σχεΐικοΰ νο·. μοσχεδίου "Ομοφώνως σχεδόν χαρακιη- ρίζει δ β >ρειο«μερικανικός τύ,ιος τόσον
τό νιμισχέδπον όσον καΐ τόν τρόπον τής
προπαγανδίσεώς τού ύ,τό τού Ροΰσΐελι
ώς έτιτηδειότατον «.ιροε<<λογικόν έλιγμόν έπιδιώκονια την εξασφάλισιν πρός δφε- λός τού δσον δυνατόν μεγαλειΐέρου μέ- ρρυς των ψήφων των 9.000.000 ποός τό ηαρόν άμερικανών στρατιωτών, οί δ- ποιοι, κατά σχετικόν νόμον τοΰ παρελ- θόντος έΊσυς, δικαιοϋνται νά ψηφίσουν κατά τάς π-ροσεχεΐς εκλογάς δπουδήποτε —Ιντός ή εΊΐός τής χώρας—καΐ άν εύρί- σ/ωνιαι. ΟΙ υπό τα όπλα ευρισκόμενοι άμερικανοΐ ψηφ>φόροι—οί μιλλοντικοί
παλαιοί πολεμισται", διά τούς
Ο ΤΣΩΡΤΣΙΛ ΣΥΓΧΑΙΡΕΙ ΤΟΥΣ ΑΕΡΟΠΟΡΟΥΣ ΤΟΥ
ΔΙΑ ΤΑΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΑΣ ΤΩΝ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ
Μίλλιν γράφρι: «Χαιρετίζομεν τό άποτε-
φρωμένον Βερηλανον ώς αφετηρίαν είς
τόν δρόμον πρός την νίκην».
Ό όμιληΐής τής Βιλχελμσΐράσσε εδή¬
λωσε σχετικώς πρός τάς ανωτέρω έκφρά-
ΛΟΝΔ1ΝΟΝ, 20.— Ό άγγλος πρω-
θυπουογός, Τσώρτσιλ, διεβίβασε διά τοΰ
«ρχηγοϋ των βρεττανικόν βομβαρδιστι
κων οχηματισμών, Χάρρις, είς τούς άγ-
γλ< υς κοΐ άμιρικανούς άεροιόρους, τούς έκτελέσαντας τάς τρομοκρατικάς έιτιθέσεις εναντίον τοΰ^Βερολίνου καί τής Λειψίας, τάς ίύχάς τού. Οί ΐτολιτικοΐ κύκλοι τοϋ Βερολίνου δηλούν σχετικώς : Οί άεριπόροι, εις τούς δτοίους ό Τσώοτσιλ άιέστειλε τάς ευ¬ χάς, είναι οί ΐδιοι έχέΐνοι, οί δποΐοι φέ- ρουν επί τής στολ^ής των τό σημΐ( «Συλ- λογος δολθκρόνων» κπΐ οί δποΐοι κηυ χώνται, ότι δκ' των βαρέων των βομβών «θραύουν» δλό/ϊληρα οΐκοίομικά τεΐρά γωνα. Επί τής ιδίας γραμμής κείται καΐ . Λ ΑνΆηωπόιη- ϊΤΟ δοθοον τού άιιερικανοΰ ,δημοσιογρά- δττοΐον άναφερεται ότι ή ανθρω"Ο η, ,το β ^ ό ^^, (Μιη1ολο. δέον νά μή παραμείνη άορατΐςκαι αν^υ περάσπιστ <ς έν μέσιρ των έρειπιων, αλ- λάνά βαδίση δ·ά την ανασυγκ,ροττ σιν ενός νέου κοίνον ιχοΰ κόσμσυ. Ουδεμια Ι, είπεν ό Πό πας, δύναται ν α οια- ή άνευ χρητιμσποιήσεω; δυνάμεως. Ή δύναμις όμ'αχ «ΰιη δέον ν' άποτελχί μέσον προστασίας καί αμύνης των λαων .χαΐ δχι καχαπιίοεώί των. Βάλΐρρ Μίλλιν, γεΐ μέ τούς δήθεν θρήνους γερμανικήν κύκλων λόγφ των καταστρο- φών τοϋ Βερολίνου καΐ ίσ/.υρίζεται, ότι ή ζωη των γυναικών καΐ των παιδιών τήςΡερμανίας δένέχει σηιπσ(«ν,όταν πρό κείται νά συ τριβή ή γΓρμα·. ική πολεμική μηχανή καί νά γίνρ ορ^κδώ τής ζωή"ς των ίδίων σίβατιωνών, Καιά λέξιν Λ Π"ΐ«Λ ζ ο σεις, αί οποίαι ουδεμίαν πλέον έχουν σχέ¬ σιν μέ την στρατιωτικήν σκέψιν, ότι αύ¬ ται δέν θά ληιμο/ηθοϋν καί ότι πλουτί- ζουν έτι μάλλον την ΰπερ'ΐλήρη συλλο¬ γήν ντοκουμέντων διά τα ποοβλήματα τής άπό άέροΛ τρομοκρατία,ς καΐ όλων των μορφών της Ό όμιλητής τής Βιλ- •/εμστοάισε έδήλωπε καιά λέξιν: «ΕΓ'ΐαι διατεθειμένος νά δμιλήσω καΐ πάλιν μετά τού κ. Μίλλιν, όταν αύτός θά μεταβϋ διά μίαν φοράν άκόμη είς Λονδίνον καΐ ήίτε- λεν μετ«χεΐ|?ίζετ ι την Ιδίαν γλώσσαν». ΟΙ ΑΙΧΜΑΛ9.ΤΟΙ ΑΕΡΟΠΟΡΟΙ ΒΕΡΟΛΙΝΟΝ, 26.-346 έκ των 581 βιΟΗθΛΐιερικανΛν πιλότων, οί δποΐοι α¬ νηγγέλθησαν ώς άγνοούμενοι μετά την βορειοαμερικανικήν επίθεσιν εναντίον τής Σ6ιίίνφουοτ, ευρίσκονται είς γερμανικήν αίχ αλωσίαν. Αί συνεχώς καταφθάνου- σαι σχετικαί πληοοφορίηιι δίδουν αφορ¬ μήν είς την Ικδοχήν, ότι καί άλλοι έκ των άγνοουμένων είναι αΐ/μ^λωΐοι. δς φροντίζει τό νομοσχέδιον τοΰ Ροΰσβελτ —άποτελοΰν τα 18 ο)ο των 50 πε'ρίπου έκατομμυοίων άμερικανών, πού ί·χου.ν δικαίωμα Ψτίφθυ καιά τάς επικειμένας ΕΑλογάίΓ'ναιαφανής δέ είνε ή επίδρασις, την οποίαν θά εχουν τα 18 ο)ο κατά τάς έν λόγφ εκλογάς. Τα υπέρ αυτών διά τοϋ νομοσχεδίου Ρού5βελτ προβλεπόμενα εύεργετήμαΐα— χρη'ΐατικϊ δάιρα κστ.ι την άΐτοσΓράτευιίν των, ειδικώς δι' αύτούς ηύξ·>ν?να Ιπιδό-
ματα άσφιλίοεως άνιργίας, γηραιός καΐ
θανατον, έϊΐαγγελμα'ΐιή μ'τεκπα'δευσις
μέ ξ|οδ« τού κρ,'τους καΐ έκτϋς τούτου
χρηυατική ένίπχυηις τοΰ κράτου; διά
την ?πάνοδ·ί των είς είρηνικιί ιων έπαγ-
γέλμακι, διάιΐισις γεωργιι-οϋ κλήρου διά
τούς ϊκτήμσνας γεωρ/ικώς έκπαιδευμέ·
νους παλαιούς πολιμισιάς, είδικά προνό-
μια διά τούς άγροτικούς εργάτας έξ αυ¬
τών, διά ν' αναφέρωμεν μερικά μόνον
έκ των εύεργετημάτων αυτών—εΐνβ τοΊ·>
ούτης έ τάσεως ώατε είνε αδύνατον διά ·
τό Κογκρέσσον νά τα αύξήπη Ετι περισ¬
σότερον, όπως έπίσης είνε αδύνατον δι*
αύτό, ξκ τής επικρατούσης ψυχολογικής
καταστάσεως, νά τα μειώση ή κάν ν' ά·
πιιορίψϊΐ τό σχετικόν νομοσχέδιον, τοιου¬
τοτρόπως δέ παρουσιάζεται δ ΪΌΰοβελτ
ώς δ άποκλειστικός εϊοηγητής τής. «προ¬
νοίας διά τούς παλαιούς πολεμιστάς» καΐ
είνε εΰκολον νά φανιασθή κανείς οποίαν
επίδρασιν τό γεγονύς αύιό θά εχΐ) ΙπΙ
τής ψυχολογίας των 1/<αΐομμυρίων αυτών των μελλονιικών παλαιών πολεμιστών καΐ σηαερινών άμερικανών ψητροφόρων. #Ο τρότο:, μάλιστα, καιά τον δ-ιοΐυν δ Ροϋσβελτ παρουσίασε τό νομοσχέδιον τουτο έχει κυριολεκτικώς έξιγριώαη τοίις πολιτικσύς τού άντιπάλους, οί ό/τοΐοι δέν διστάίΐουν νά χαρακιηρίοουν μέ τάς όξυ τέρας δυνατάς διατυπώσε'ς ώ «δτμιαγω- γικόν αύιό κόλπο» τοϋ σημερινοΰ προέ- δρου των Ήνωμένων Πολιτειών. Άφοΰ ,τροηιοίμασε, λέγουν, έν^ απολύτω μυστι- κόιητι τό νομοσχέδιον, ΐό παρουοίαοε είς την εύρυΐάιην δημοσιότητα εντελώς αί- φνιδιαστικώς, χρηΉΐιοιοιήσας πρός τουτο, κατ' εντελώς αντίθετον πρό; την πολιτι¬ κήν ηθικήν τρόπον, τάς ραδιοφωνικάς δυνατότηΐας, τίς ό.τοίας εχει όχι ώς αο_- •/ηγός κόμματσς άλλ' ώς άφχηγός τοϋ κράτους Άμέσως δέ μετά τ>> δηααγω-
γικήν αυτήν ραδιοφωνιγήν έ£αγγελίαν
κατέθεσεν εί ίσου αϊφνιδιασιΐχώς τέ νο*
μοσχέδιον είς τό Κογκρέσσον, χωρίς νά
ώ ί-αν ευκαιρίαν ή ό

Σελίς Ι.
ΒΑ-ΑΤΗΡΗΓϊΠ
Δευτέρα 27 Δεχεμβρ&ν 1941
¥
ι. ι
δπως γράφει είς δριμυτάτην τού συναφή
διαμαρτυρίαν πρός τα ύπι/ι.ργεΐα Στρα¬
τιωτικών χαί Ναυτιχών ό ήγέτης των
ρεπονμβλιχανων χ. Σπάγκλερ, είς τό ύπ'
ούτον κόμμα, νά εκθέση καί αύτό πρό
τού λαοΰ τό πρόγραμμά τού διά την με¬
ταπολεμικήν ποόνοιαν. Οδτως τ) ηθέντα είς την 78ην
ρεπουμπλικανιχήν Λέσχην τής Νέας Υ¬
όρκης εβροντοφώνησε πρός τούς άκρο-
ατάς τού, ότι τό κόμμα των ρεπουμπλι-
κάνων δφείλει,·8άν δέν^- θέλει νά χάση
τάς προεδρικάς εκλογάς, νά ορίση αυτόν
καί δχι κανέναν άλλον ώς ΰποψήφιον καί
δπωσδηποτε, «είτε τό θέλουν είτε
δχι» αύτός χαί κανείς αλλος θά είνε
δ ύποψήφιος των ρεΐτουμλικάνων κα-
τά τάς προσεχεΐς προεδρικάς εκλογάς.
Δέν εχει αλλωστε ανάγκην, επρ'ίσθε-
σε, τοΰ προεχλογικοΰ κομματικοΰ μηχανι-
σμοΰ τοΰ κόμματ."»ς, δεδομένου, δτι ?χει δ
ϊδιος Ιδικήν τον οργάνωσιν Ικανήν ν*
άντβπεξέλθτ) πρός τάς άπαιτήΌεις τής
ποσεκλογικής καί Ικλογικής κινήσεως.
Έκτός τοΰ «γκαγχστερικοΰ» αύτοβ αΐ-
φνιδιασμοΰ τοΰ ϊδίου τού τοΰ κόμματος,
δ Οΰΐλκι—γράφει δ κ. Γκλάουβ—δέν
διέπραξε την φοράν αυτήν τό λάθος, πού
έκαμε τό 1940, ν' αρχίση δηλαδή την
ποοεκλογικήν τού κίνησιν μόλις ?ξ εβδο-
μάδας πρό τής θέσεως τής ύποψηφιότη·
τοο Ροΰσβελτ, άλλ' ήρχισεν εγκαίρως κα·
ταβάλλων τάς συναφεΐς προσπαθείας. Είς
τό πλαίσιον των προσπάθειαν αυτών δέον
νά ουμπεριληφθη καί ή έ'κδοσις τοΰ βι-
βλίου τού «Οηε ννοΓΐά», την όποιαν
εφρόντισε νά καταστήση άρκειά πολύ-
χροτον, ή συνεχης τού άρθρογραφία είς
διαφόρους εφημερίδας, αί άπειράριθμοι
χαί ϊκανώς φλύαροι συνεντεύξει τού μέ ίη·
μοσιαγράφους, άκόμη δέ καί ί) δικηγορι-
κή τού δράσις. Εις τάς θορυβώδεις δικηγο-
ρικάς τού «ύποθέσει<» συγκαταλέγεται μία πολύκροτος δίκη πρό τοΰ Ανωτάτου Δικαϊτηρίου, καθ1 ην επρόκειτο νά διευ- κρινισθη τό ζήτημα τής ΰπηκοότητος άμερικανών, πού έ'χουν γεννηθη είς τό έξωτβρικόν, κ*αί κομμουνιστών καί τ) υπε¬ ράσπισις τού πρό δικαστήριον τής κινη* ματογραφικής βιομηχ/<νίας τοΰ Χόλλυ- γουντ έναντι αίτιάσεων, πού ήγέρίτησαν δι' ωρισμένα πολιτινά ζητήμαΐα. Ό τύ¬ πος, πού τόν ύποστηρίζει, ευρήκε τα με- γαλείτερα καί παχύτερό στοιχεΐά τού διά να πας ν« ,ιαρουσιάοτΐ ποο«αγαν8ιστιχως τας* κηγορικάς αύτάς ύποθέσεις τού Ούΐλκι είς τό εύρύ κοινόν καί δέν ύπαρχει αμφι- βολία,δτι εκέρδισε τοιουτοτρόπως άρκε- το ς ψηφοφόρους διά τόν αντίπαλον τού Ροΰσβελτ. ., Καί ετσι-«*όλπο εναντίον κόλπου»— διεξάγετα. ?νας πολιτικός αγων εις τας •Ηνωμένας Πολιτείας, τοΰ δποιου τ) ση- αασία κατά την παρούσαν σΐιγμην της παγκοσμίου ίστορίας δέν πρέπει, βεβαία, νά ΰποτιμηθη. ΨΕΥΔΗ ΤΑ ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΜΟΛΗΣΕΩΣ Μ ΑΣ ΣΛΟΒΑΚΙΚΗΣ ΤΑ^ΙΑΡΧΙΑΣ ΜΠΡΑΤΙΣΛΑΒΑ, 26.-Ή Μόσχα διέδωσε μίαν ψευδη είδησιν, κατα την Οποίαν κατά τάς μάχας είς τό τόξον τού ΔνειπέρΓυ μία βλυβακική ταξιαρχια πεζι- κοΰ ηυτομόλησε πρός τα Σοβιέτ συντειαγ- μένη καί μέ δλα τα δηλα της. Αποτελεί ταπεινότητα τής σοβιετικής προπαγάνδας- νά παριστάνη τούς ολίγους, κατόπιν σκλη ροΰ αγώνος, αίχμ'-ίλωτισθέντας σλοβάκους ώς ολόκληρον ούτομολήσασαν ταξιαρχίαν πεζικοΰ καί νά σιωπά διά τούςπολιαρίθ- μους ρώσσους στρατιώτας, οί δποΐοι πα¬ ρεδόθησαν άμαχητεί κατά τόν "διο' χρό¬ νον καί τόπον. Οί σλοβακικοί σχηματι σμοί δέν θίγονται άπό τοιαύτας συκοφαν- τίας, έξακολουθοΰν δέ νά πολεμοΰν πάν- τοτε παρά τό πλευρόν τ-3ν γερμανικών στρατευμάιων εναντίον τοΰ μπολσεβικι- σμοΰ χαί δίδουν ολοέν νέας άποδείξεις, δτι γνωρίζουν νά πλήττουν σκληρώς τόν εχθρόν. ΓΕΡΜΑΝΙΚΑΙ ΑΤΜΟΜΗΧΑΝΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑΝ ΒΕΡΟΛΙΝΟΝ, 26.— Άπό χαλώς πληροφορημένης πλευράς μεταδίδεταΐ: Τα εργοστάσια Κρούπ παρέδωσαν ηδη είί την Τουρκίαν 10 σιδηοοδρομικάς ατμο- μηχανάς, αί οποίαι συμφώνως πρός την υφισταμένην σύμβασιν έ'πρεπε νά παρα- δοθοϋν κατά τάς αρχάς τοΰ 1944. Έπί- σης παρεδόθησαν μήνας δλθΛλήρους πρό τής συμφωνηθείσης προθεσμίας διάφορα άνΐαλλακτικά μηχανών. Τό γεγονός του¬ το ύπογραμμίζεται'εϊς Άγκυραν καί άντι- παρατάσσεται πρός τάς ψευδεΐς σχετικάς είδήσεις τής βρεττανικής υπηρεσίας. ΜΕΤΑΒΟΛΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΙΝ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΙΚΌΝ ΔΥΝΑΜΕίίΝ ΒΑΣΙΓΚΤΩΝ, 26.—Ό πρόεδρος Ροΰσβελτ ανεκοίνωσε προχθές τό εσπέρας την δνομασίαν τοΰ στρατηγοΰ Άϊζενχό- βερ ·ως άρχηγοϋ των βρεττανικών και βορειοαμερικανικών δυνάμεων διά τό δεύ τερον μέτωπον ΛΟΝΔΙΝΟΝ, 26.—ΚαΘ' ά μεταδίδει ή βρεττανική ΰπηρεσία πληροφοριών, δ στρατηγός Άλεξάντ»ρ ώνομάσθη άρχηγός των Συμιιαχικών στρατευμάτων τής Ι¬ ταλίας. Ό στρπτηγός Μοντγκόμερυ θά διοικη είς τό μέλλον υπό τόν Άϊζενχόβερ την δμάδα των βρρττανικών στρατιών. Κατά περαιτέρω πληροφορίας τίς ιδίας πηγής, εις τόν στρατηγόν Ού£λσο>ν ανετέ¬
θη ί) αρχηγία δλοκλήρων των Συμμαχι-
κών δυνάμεων τής Μεσογείου.
ΣΥΝΤΟΜΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
ΒΕΡΟΛΙΝΟΝ.- Υπό των αρμοδίων .·
κλων τοΟ ΒερολΙνου διαψεύδεται ώς Καί; §
ρά έπινόπσις ό ίσχυρισμός τοΟ έν&Οο0 Γ1" Ι
ή έν Αγκύρα γερμανκή πρεσβεΐα δ',ετη'
Γεν, βπως δλα τα εν ΤοιρκΙα νβουανι»» Ι
ζεν, βπως δλα τα εν ΤοιρκΙρ γβρμανιΚΒ
ύπηκοότητο γυναικόποιδα άποσταλοθν ε|5
Γερμανίαν. ^ "·
ΑΜΓΤΕΡΝΤΑΜ. - Καθ* β μεταδΐδει λ
βρεττανική ύπηρεσία πληροφοριών ί' καϋ
π^ραο, ή όμοσπονδιακή διάσκεψις τοο ί«
γατικοθ κόμματος τής ΑΰστραλΙας 4ν?'
κρινε ψήφισμα κατά τό οποίον οί έβραΓοϊ
δέον ν' άναγνωρισσοθν ώς €θνος κη| ν0
δύνανται νά μετ σχουν είς τάς σΐ)ζηΤπΟιιΛ
ε'ρήνης καί μεταπολεμικθν ζητημάτων.
*
ΛΙΓΓΑΒΩΝ.—Τό καταφβάσαν την Τρίτην
ένταθθσ άεροπλάνον «ΚλΙππερ» μόις πρό
σεγειώθη έν τφ άεροδρομΐψ ύπεθλήδη €|£
κάδσρσιν παρά των πορτογαλικών ΰ»ειο.
νομικθν σρχθν. Πέντε έπιβάται προίρν0.
μενοι έκ Νατάλ μετεφέρδησαν είς νοσο¬
κομείον τής Λισσαβώνος διά νά μή 0Γ).
μειωθοθν κρούσματα ΚιτρΙνου πυρετοθ, £.
στις ενεφανίσθη βίς ΒραζιλΙαν.
ΒΕΡΟΛΙΝΟΝ.—Αί ρουμανοτουρκικαΐ 0|·
κονομιχαΙ διαπραγματεύσεις *τερμοΤ(ο8η.
βαν είς τό Βου<ουρέστιον. Αί ποσότης τοΟ δυναμένου νο έςαχθη ρουμανικοθ η». τρελαΐου καί ακαθάρτου πετρελσΐου ι(ς Τουρκίαν ηύξηβησαν. ΒΑΝΚΟΒΕΡ.—' Μυστηριώδεις κανονιοβο· λισμοί προεκάλεσαν τό άπόγευμα τοΟ Γοβ· βάνου μεγάλην ανησυχίαν είς τού στροτι· ωτικούς σταθμούς των πρός τόν Ειρηνικόν ωκεανόν άκτων των Ήνωμένων Πολιτειθν. "Απασαι α) βόσεις τοΟ άμερικανικοθ οτρα.' τού, τοΟ ναυτικοθ καί τής άεροπορΐας ί τέθηααν είς συναγερμόν. ΆνιχνευτικοΙ σχηματισμοΙ απεστάλησαν πρός διενέρνΐι. αν έρευνών κοΐ απηγορεύθη Λ γορήγησις ά^ειων είς τούς στρατιώτας. ΟΙ δειλότεροι έζέφραζον φόβους διά μίαν έπικειμένην εισβολήν. Την Κυριακήν τέλος εδόθη ή λύ¬ σις τοΟ αΐνίγματος. "Επρόκειρο περί ενός καναδικοθ έμπορικοθ πλοΐου, τό οποίον εξετέλεσε μικράν ασχΉσιν βολής. ΚΟΙΝΙΙΝΙΚΑ Ευχαριστηριον Είς τβύς παραχολ«ν9ήσαντα; την χηίείβν τ·5 αλησμονήτου μ«ς ουζώγβυ καί πατρός, &; χα| τ*ύ( καί«8ΐαοιντ«< στεφάνους, έκφράζομεν τάς 4π»Ιρ««{ ημών ϊύχαριοτίας. Ή βΐχβγένεια: Έμμ. ΛοιγωνικβΟ Υπέρ τοΒ Όρφ)φείον Χανίων Ό χ. Ανδρέας Ζΐρββς, γβωπίνίς, αηήτειλι 6 οκάδες χρέατος άρνίου είς μνήνην τβύ άπββιώ- σαντος ϊάκη Φιλ. Μανωλικάχη. Ό χ. Καρράς Γεώργιος ν
«ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ» (Γ. Μανιουδάκη, Β. ~
δάκη, Ν. Μουντάχη) όδός Μίίλεμρ.
Ο ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΜΑΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ
Η ΤΕΧΝΗ ΤΩΝ ΚΡΗΤΙΚΟΝ ((ΣΚΟΠΟΝ))
'Εχτός άντό τή μουβιχή τοΰ χοροΰ καί ιδϊν
τρβγουδιών, πού μιλήσαμε ώς σήαερα, σΐή Υ&-
νιχή Ιννοια, λαίκή μουσική τής Κρήτης, πρέ-
Λ(ΐ άχόμη νά περιλάβωμε/ α) Τή μελοΛ α πού
τραγου8οΰν-;αι τβθ 'Ερωιόκριτου οί στΐχοι κσΐ
β) τή μελωδία τώ^ «σκοπών». Οί σχοποΐ είνε
ίνα ξεχωριστό εΐδος τραγουδιών μέ πολύ λβ-
ητή, πολύ τεχνική καί γεμάτη άπά περιιτά&εια
μελωδιχή γραμμή. Μ ιυσική κκτάλληλη νά
ζωνιανεψο καί νά έ/ίφράση κάθε πά^ος χαί
πρωΐο ά.τό όλα καί καλλίτερο άπ'ο δλα. τόν έ-
ρωτα. Μτιάζ'ΐ άληίΐινή δοξοληγία στό φΐεραι·
τό θεώ, μέ τό μεγα/νόπρε/ιο άρ/ά ρυ9-μό της, μέ
τβϋς λεΐττότατους χρωματισμούς της, μέ
τούς ππθιασμένους τόνοος τη;. Οί κρηΐιχοϊ
«σκοΛθί» εχουν ήλικία διάφιρη "Αλλοι βΐνε
πολύ νεαι κι' £λλοι παληιοί, παλαιόταΕθΐ. Κά-
Θε έ-τβχή φαίνεται ηώ; ί,Γχκ τού; διχούς της.
Μβρικών ή μελο)5ία προίίδει όλοφίνερη ΐί|
συγγίνειά της μβ τού; περίφημους ΐάμανέδβς»
τής Άνατο^ής. Λύτό δμως δέ μας δίδει τ* Βι-
κ ιίωμα, υϋϊΒ χαί νά σχΕφΟο,/ιιε άχόμη, δΐι εί
ν« μουσιχή ιούρ<ιχης καΐηγωγής. Ώς θά δοΰμε οί τοϋρκοι ιής Κρήΐης δέν εΐχαν δική τοιις μουσική, ώς δέν εΐ/,αν, κατιΐ τή γνώμη μυς, καί δλοι οί τούρκαι. Πιό μελωδικόο, ττιό τεχ· ικός «πό τούς κςιη τχούς «σϋθ.τούς» είνε έ^εΐνος πού καί σιμιερον άίόμη ίΐχούε'ΐιιΐ σία νησί μέ (ό ονομα «χηναχά ρης» Πιΐύ 0 χπ0 φθ-ιοικό-, η«χτη<1ίίρης» Τό όνο μι χτηχΐΓΪρης,ίΐού θά π]) φθισιχό;, ίχτηχιο λβ * γβκιι φθ·ισι ή βτό τό τήχομαι—λυώνο)) ιοθ 8ό Θηχβ,γιά νάδϊίξη πώς τό ντάθος πού έχφρ,βζΐΐ, είνε τόσο βατ>ύ, τόσο δικαία, ώοΐε μαραζώνβι-
*όν βνΦοίθΛθ, των λυώνίΐ σάν ΐό «χτιπό».
Μέ τή διάδοσι, πού εΐχε τού; ρμς
χρόνοος στό λαό, μπορϋΐ νά χαρακτηρισθή ώς
λαϊχή καί ή μουσική μέ την όποία ψάλλονταν
ή «Θυσία τοΰ'Αβααάμ», ώ; καί ή μουσιχή κά-
ποιοιν λαίκών ιτοιημάτων πού εΤχαν έχδοθή στή
Βενετίη'καί πού ήταν γνωστά μέ τόντίτλο «τής
ψ"χπς ή φολλάδα», γιαιί τα κυριοίτερο θέμα
τους είνε μιά ψ 'χί) πού καθ·ισμένη σΐό μνήμα,
π ιΰκλειαε τ6 σώμα που ΐή στόγαζε, μοιρολο
γάει σπαραχτικά γιά τή ματαιόΐηΐα τού κόσμου
καί μ'λφ μέ ΐοόμο γιά ΐήν καινούυγια ζιοή
πού την περίμενε.
Λαίχά έπίσης εΐχαν καΐοτντήηο κατά χηι·-
ρούς χαί μερικά άλλα έυωτικά τα περιασότερο
τραγούδια'πού ΓΐΓαν όμως ό^οφάλβρη ή κ«ΐα·
γωγή τους άΐϊό τα καφέ ά|ιάν τή: Πόληί, τής
Σμύρνης, τής Αλεξάνδρα;, τής Σύρα; καί τοθ
Πειραια τα τελευταία χρόνια καί π >ύ έφθ-α-
ναν σΐήν Κρήΐη έ; αίΐία,- της ταχιικής της έ-
πικοινωνίας μέ ΐά μεγάλα αύΐά έμτοριχηι κέν-
ταα. ΆκόΊιη στή λαι'χή μουσική τής Κοήιης
πολΐ[ογραφήβ·η»αν τό 19ο αίώνα λί ^α άτό τΛ
λαίχά τ^αγούδια τής άλλης Ελλάδος, ώ; τό
«Ξύ.τνα, καημενε Άλή πασά», το «σαριίντα
παλληκάρια», τό «τοΰ Κιτσου ή μάννη» καί μβ·
ριχά ά'.λα καϊ ποό διαΛόΟηκαν στή λαό Λτό
' τούς έθελοντές τού πήγίίΐναν νά βοηί)·ήσ.>υν
οΐους άοιόκοτους γιά ιί|ν άν«|«οτΐ|ΐία άγ(7)νες
Τέλος τόν ίδιυ αΐωνα διάδοσι λαίχώ>' τρ ι-
γοο^ιων εΐχιν τα θούριο τ >ΰ Ρι'|γ·* καί ό έθνι·
κός ελληνικάς ΰμνος των χοόνιον τού "Ο^ιβνα
«Μ'Όοη (Ί β ή νύκτ-α στά βουνά·.
Στ» χοόνια τής Τουακοκρατίας χανέ^ης 8έν
«σΛολή0τ)Χ8 μέ τή λαίχή μουσική τής Κρήτης.
Καμμιά μελέτη, καμμιά έυευνα, καμμιά εργα¬
σίαι γιά την ίσΐορία της, γιά τούς ρυθμούς
της, γιά ΐά μοτίβα ΐης, γιι τή καταγραφή των
μελψδιών της. Ή πρώτη σχετική χίνησι ση
μειώβ-ηκε στά πρώται χρόνκι τής ελευθερίας,
στ-ά χρόνια τής αύτόνομης Κρητικής Πολιτείας.
Άπό τούς πρώτους, πού άρχιπαν εκείνον τόν
καιρό νά καταγράφουν τίς λαίχές μελφδίες τής
Κρήοες, ήταν ή μπάνϋα τής κρητικής χοιοοφυ
λα'ής μέ τόν Ιιαλό όργανωτή της Φαρούτζιο.
Κ«ί ένορχηπτρωμένοι π·ιίχ9·η<αν τότε γιά πρώτη φορά από την ίδια μπάντα σΐή μι ρή ΐτλαΐεϊα τοΰ «Σαντριβανιοΰ» στά Χανιά ενα δύο άπό τούς χανιώηκσυς «συρτούς» «Ακολουθήσαν Οοτερα οί έργσσίβς των ά^ελφών Αλεξίου, τού Ρά6ου καί τοϋ Λευβ·. ρη σιήν καΐαγρι/φή «αί ένορχήοτρωσι τού «πηίηκτοΰ», έργασιβς ήξιόλογες, γιατ βαπίζό ταν στό λίΐτότατο μουσικό αίσθη'ΐα των έργα των χαί σιήν πλοΰιιοι μουσιχή τους κατάρτισι. "Έτσι Ινα χυυιακάτιχ > φ9·ινοπως>ινό βράδυ τού
1908 ακούσθηκε γαΐ πρώτη φορα νά παίζ.ιαι
Αίο ξένη στρατ ωτιχή παντί* σΐίς «Τρείς Κα
μάμϊΐ», την Ιστοριχή πλαιεΐα τού Ηρακλείου,
ό «Πιηδηκτός». Καί τό τί ?γινε στό άκοι·σιιά
τού 6έν ΐτριμγοάψεΐαι. Πρώοιι σηκο')ι>ΐ]χαν έ-
2ΐάνο> χι Βοχιιοιν νά χβιροχροτ >ΰν χηί νά ζή
τω<ρΓΐυνι>ζ3υν ό ΆρισΓβίδης Σοεργιάδης καί ό
Χασάν Χχι'λλιανά/ίΐς, ό δεύτερον άπό οούς§Λι
φπνέιτερηυς τουρχοκοηοικού , ναί τό παρά )ειγ
μά τοικ μέ τρελλό ένθ·,ιυσκ«ίίμό κι' (ΐνεκλήίη
τη χαυά ά/.ολυύθ'ηηεν ό κόσμβς πού ί/ΐ κη·
τ ικλύσει την πλαειΐα. "Κτεοτα άτό τυύς άδελ-
φούς Άλβ'ίον ίΚι άναφέρωμε τα όνίματα τ ιΰ
Γβοιο. Ί. Χαΐςιίίάκι, τού ίατροϋ Μιχ. Λιγου-
δίκι χαί εοΓι ΣιΐυαΓή τού Κχλογεριδη. Ό πρό)
το; μέ άλη Κνή άγάπη καί άφοαιωοι, μέ προ
σο/ή καί εύσυνΕΐβηοία εμελέτηι ε τή μουσική
τιδν χνηΐιχώ^ χορ'Τ,ν καί των κρητικών τοα-
γουβιών καί οί μβλέτε; πού έδημοσίευσε κϊε
άπό τα ΐϊθλυτιμόΐεπα βοηθήματα πού ε<ομί σήμερον. Ό δευΐερος μέ ίκανή τεχνιχή χα' θεωρητι^ή μουαικη μόρφωΤιι άιχολήθηκε νά καταγράψη καί νά δηΐΑθσνεόηγ^ τώρα καί λίγα χρόνια τή μουσική ΐών κρητικόν χορών κοΐ νά τούς διαδώση. έ'τσι στό εύ,ιύτερο έλληνιχό κοινό. "Εδωκεν άκόμη κι' ά;ΐοτυπο)'}ηκυν σέ πλάχες γραμμοφώνου με^;ικές άπό «ίς μελφδίες πού εΐχρ καταγραφρϊ. Ό τρίτοί άναδεί- χθηχε σία τελευταία σα^άντα χρόνΐί» δχι μονά- -χά δ χαλλίτερος εκτελεστής τής λαίκής χρητι- κης μουσινής, άλλά χαί ενας άληθπός δημιουρ· γός χαί άναμορφωτής της. Κι' αύΐός καΐάγοα_*, ψβ τή μουσική των κρητικών χορών μιιζί βέ- •βαια μέ τίς δι/ες τού δημιουργίες κ«1 τροπο· 'ογίβ; χαί παρέδοιχβ τό χειρόγρ«φό τού Λρό πέντε ή ε,'ξ χρτνια σιήν 'Αχαδημία "Αθηνών γιά νάΐό έκδώινΐ στή/ πι;ώτη κητ«>ληλη εΰ/αι
ρία ΕΕγε γιά την καΕαγι.χιφι'ι, ίϊιρ γιά τή σ»λ·
λογή καί την έχδοοι μεΐίφΐιών τή; λαίής
κρηιΐ/ής μουσικήν δούλεψαν καϊ ε(*.λοι ελ·
Ρηνες μουσ νοί ι'»-; ό Ψίχος, ό Παχιικος, ό <ο Λαυράγί'ας, ό Βας,βογλης χλπ κι' άπί) τα μο τίβα ιης χρηιιιιο-ιυίη.ιε σΐίς συνθέοεις τού ό Κ«λοΓοίι ής ο πυοτοτυπότεοος Ϊι7ο)ς ναι χα-ρίς άλλο ό «έλληΐΜ(ήτε>>ος» άπό τούς σύγνρ"-
νους έ"λλι νες συνθε'τρς. "Λξιο «έιιστέγασ|Ό»
σ' δλίς αύεές τ;ς ποοσιάθε,ιρς ΐίλΤτιν ιά τελευ¬
ταία χρόνια οί βαθειές, ονσιηματικέ; καί πο·
λϋτλευρες μελέτες που κ ινει πΐήν Ιστθ( ία,
στό θειιΐυη'ΐκό ι-αί τε/νιχΊ ι·έρις ιΓ|- λαϊκάς
μοιπική; ο"ις Κρήτης ό Κωνσ. ϊ"φ ικιανιίχΐς,
άπό τους πιό εγκρΐτους ε.ίδι·ίοΰ^ πού &/αιΐ.
Γιά ΐή λαίχή μουίΗί'Ί καί ΐοό, /θριύς των
τουρκοκρηΐιχών θά μιλήαωμε σ' άλλο ση·
μείωμα
Γ. ΠΑΝ.