158069

««εμβρ1
«αί μ«τά την
Μ'θβωή
ΙΐΗΠΤη ·· ΓΕΩΡ. Μ. ΖΑΜΑΡΙΑ7
ΑΐΕΥίΥΝΤΒΣ Ξ. ΧΑΤΖΗΓΡΗΓΟΡΗΣ
ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΠΡΩΤΝΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ
Γ ' ΑΡ|Θ· *ΥΑΛΟΥ 671 ■ ΧΑΝΙΑ, ΚΥΡΙΑΚΗ 5. ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1943 - ΤΙΜΗ ΦΥΑΑΟΥ ΔΡΑΧ. 1000
ΓΡΑΦΕΙΑ ΡΕΟΥΦ ΠΑΣΣΑ Τ
ΑΡΙΘΜ. ΤΗΛΕΦΩΝΟΥ 4.88
ΦΟΡΟΙ
^ΑΙ ΕΙΔΗΣΕΙΧ
2
ΕΠΙΤΥΧΗ! ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΑΜΥΝΑ ΕΙΣ ΟΑΑ ΤΑ ΜΕΤΒΠΑ
Ε,χ ΣΜΟΛΕΝΣΚ ΑΠίΚΡΟΥΣΘΗΣΑΜ Α.ΜΑΤΗΡΩΣ Α. ΣΟΒ.ΕΤ.ΚΑ. ΕΠ.ΘΕΣΕ.Σ. · ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΙΣ Δ.Ε.ΣΔΥΣΕΩΝ ΕΙΣ ΝΟΤ. ΙΤΑΛΙΑΝ
ΕΚ ΤΟΥ ΣΓΡΑΊΊΙΓΕΙΟΥ ΤΟΥ -■—- ~ι ^.......-—........ .. . -
ργ,*έντος π
ό φυματ.κό ηαιοί **»
Δ,μου 'Αθ,ναίβ,,Τ
ίργαοια δια την μ' '"
ή» ϋαιδειας χ. 4οώί,
ν ουν,ρναο,'α, μ£Ιβ *
»*ης Καλών Τϊχνώ "
«αν Κυριακήν
ναό- τώ- ΚθΓ
ημιον, άρχ.εβοτίκή Ι,,'
» »»Κ Λγίας Κη»ΚιΚ«
.ίατ
ζαρ Φράνκ υπόμ
Ρ"διαϊ( τή συοοδεία
ν Αθήναις
ρονιάν θελήση
*_ μίαν μαάλλαν, ή <$ 0. παρεσύρθη υπό νιανει'ας τής Παν , όΊι ή έναρξις Γ<3ν Μ ίτου τούτον έκπαιοεοΐι· Όθη δια τάς αρχάς Α, » τό «Φίλων ιι>5 ηαι
ν είς τόν υπουργόν «κ
κρατικήν ενίσχυσιν δια
ιοΰ θεατρον. Ό κ. Δόν
ενισχύση καΐά τό 3«μ
ν σύλλογον.
φΥΡΚΡ 4 Λικεμβρίου.
Τό Ανώτατον άρχηγεΐον των ενόπλων
ανακοινοί :
ακόιιη
Εις τόν νότιον τομέα τοϋ άνατολικοΰ με-
χώπου έλαβον χώραν σχετικώς μεγάλης έκ-
τάοεος ίπιχειρήσεις μόνον νοτιο&ντιχώς τον
Κςίμεντοουγ καϊ παρά τό Τοερκάσν. "Απα¬
σαι αί έχϋρικαι έπιθέσεις άπεκρούο&ηοαν,
πλήν ελαχίστων τοπικών διειοδναεων. Είς
ί» σημείον διεξάγονιαι μαχαι μεθ' ενός δι-
(ΐβ'ΰοανΐος έχθρικοϋ τμή,ιατος.
Μεταξν Πρίπετ «αί Μπερεξίνα τα Σο¬
βιετ είαεδνααν είς διάφορα σημεΐα έντός των
ΰιοεών μας, άηω&η&ηοαν δμως καΐ πάλιν
ίι' βμέβου άντεπιθέσεως.
Αυαχώς τοϋ Κρίτοεβ διεξάγονται σφο
5ραΐ μαχαι μενά σχετικώς ίοχυρών έχθρι-
χών -σχηματισμόν, υποστηρίζομεν,»* υπό
άρμάτων μαχης.
Είς τόν χώρον δνιιχώς τοϋ Σμολένοχ τα
Σοβιετ ένήργησαν κατά την τετάρτην ημέραν
χής μεγάλης άμνντικής μάχης, υπό πυκνήν
χιβνοπτωσιι1, ίκ νέον σφοδράς έπιθέσεις, τάς
οποίας, παρά τάς αΰ|ανομένας απωλείας των,
ϊπανείά/'βαιον μέχρι τής επελενοεως τοϋ
'Άπασαι οί έπιθέσεις άπεκροΰ-
η αΐματηρώς. "Εν βορείως τοϋ αντο-
■χινητοδρόμου διειαδϋοαν εχθρικόν τμήμα έ-
ξεμηοενίο&η.
Δυτικώς τον Νέβελ αί ήμέτεραι έπιθέσεις
«πίχόμιοαν τοπικά έδαφικά όφέλη. Σφο¬
δραί έχθρικαϊ ίπι&έσεις εναυάγησαν. Κατ'
αυτάς χατεοτράφησαν 24 οοβιετιχά ά'ρματα
Χ,ης και ήκινητοηοιή&ηβαν 4
αυτών,
Είς τόν δυτικόν τομέα τοΰ μετωπον τής
νοτίου Ιταλίας διεξάγονται είς πολυάριθμα
σημεϊα σφοδραί μαχαι. Γερμανικαι έφεδρείαι
επεμβάσεως έξεκαθάρισαν διεισδΰσεις τινάς
σεώς της. Παρά την έν τινι μέτοφ μετοβολήν
τής καταστάσεως καί πρό παντός την μετα¬
βολήν των χαιριχών συνθηχών, έξαχολουθεΐ
ν« παραμένη πισΐή είς την τακτικήν τής δημι-
ουργίας έναλλασσομένων κέντρων, χωρΐς ό άπ·
τε·σσρακονθημέρου μαινόμενος αγών είς την
ιερυγα τοϋ μετώπου μας άν*"
κάπηααν αί σφοδραί έπιθέσεις τής 8. άγ-
γλικης ατρατιας είς ίνα τομέα θέσεων, κεί
μενον χιλιόμετρά τίνα περαιτέρω πρός τα δ
πίσω.
Βρεττανικόν βομβαρίιαιιχοΐ αχηαατιαμοϊ
και συνέλαβον αίχμαλώτους. Είς την Ακρον περιοχήν τού Ανηπέρου νά δυνηθή νό
αριστεράν πιέρυγα τοΰ μετώπου ιιαο άν*- μίσρ διά τοΰς μπολσεβίχους αποφασιστικήν τι
να έκβασιν.
πόλεως έπΧήγηααν σοβαρώς κατωκημέναι
συνοικίαι, δημοσία κτίρια, μνημεΐα τέχνης
καΐ πολιτισμόν. "Ετερα έχθρικά άεροπλάνα
ΰπίρέπτησαν τής πρωτευούσης τοΰ Ράϊχ,
χωρΐς νά προχαλέσουν ζημίας. Μέχρι τής
οτιγμής οιεπιστώθη ή κατάρριψις 28 έχ·
θρικών βομβαρδιατιχών.
Πυροβολαρχίαι μεγάλον βεληνεκοϋς απήν¬
τησαν χθές είς τα πνρα αγγλικών πυροβο·
λαρχιών διά τοΰ οτενον της Μάγχης καϊ έ¬
βαλον αποτελεσματικώς εναντίον στόχων ση·
μασίας είς Ντάβερ, Ντήαλ καϊ Φολκστάουν.
ΒΕΡΟΛΙΝΟΝ, 4.—"Υπό στρατιωτικών χύ·
χλων τής πρωΐεοούσης τοϋ Ράϊχ δηλοϋνιαι
τα έΕής διά τ,ήν χατάαΐασιν είς τό άνατδλικόν
μέτωπον:
Ή σοβιετική διοίκησις έξακολοοθεΐ νά έ-
φαρμόζη ΐούς ίδίους έκείνους νόμους, τοϋς ό·
ί ήκολούθ-ηαε κατά την έναρξιν τής δρά-
Καΐά την προχθεσινήν ημέραν τό περισσό¬
τερον ενδιαφέρον αυνεχέντρωσε, πλήν τοθ κατ'
εξοχήν βιαίου αγώνος νοτιοδυτικώς τοΰ Κρέ
μεντσουγ, χαί τό νέον χΰμα των μπολσββιχι-
χών έιτιθέσεων δισρχείας διά την κατάληψιν
τού αΰτοκινηΐοδρόμου δυτικώς τοΰ Σμολένσχ,
ένφ ό μέγας άξων ολοκλήρου 'τοΰ άνατολικοϋ
μετώΐτου είς τόν χώρον τοϋ Κιέβου εχασβ πρ^ς
τό παρόν την σημασίαν τού. Ή ΰφεσις των
μαχών αυτών δέον πάντως ν' αποδοθή χατά
πι ώτον λόγον είς τάς δυσμενεΐς καιρικάς συν¬
θήκας καί είς τό άδιάβατον των όδών. Είς τό
δυτικόν τμήμα τοθ Περεχόπ άπεχρούσθησαν
σχετικώς σφοδραί έπιθέσεις των Σοβιέτ. Είς
τόν χώρον τής Χερσώνος ή ημετέρα δράσις
εσημείωσεν επιτυχίας. Είς την περιοχήν τοϋ
Νικοπόλ καί τοϋ Κριβόΐ—Ρόγχ αί δυσμενεΐς
χαιριχαί συνθήκαι περιώρισαν τάς έπιχειρή-
σεις. Τουναντίον είς την περιοχήν τοϋ Ταερκά-
ου συνεχίζονται σφοδραί μαχαι. Είς την περι¬
οχήν τοϋ Κιέβου, τοϋ Κορόστεν καί τοϋ Γιέλεχ,
καθώς καί είς τόν χώρον τοΰ Κρίισεβ άπε-
χρούσθησαν συγκΐντριχαί έπιθέ·εις των Σο¬
βιέτ. Ή σχληρότης των μαχών δυτικώς ταΰ
Σμολένσκ καταφαίνβται χαί έκ τοϋ γεγονότος,
ότι τα Σοβιέτ διέθεσαν μόνον είς την περιοχήν
αυτήν 31 μεραρχίας πεζικοϋ.
ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ Κ. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΓΕΝ. ΔΙΟΙΚΗΤΟΥ ΚΡΗΤΗΣ
ΔΙΑ ΤΟΝ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
ΤΗΡΗΤΗΣ»
ΜΕΡΙΣ ΕΝ ΧΑΝΙΟΙΪ
■ραφεϊα Ρεοϋφ Πασά 7
ΐυνδρθμαί; Έΐηοι'ο ίρο;.
180 000, Τρίιιηνος 90.000-
ιρ. 2 000 χατά στϊχον.
ιχ. 2000.
οί, βαπτίσεις, οονή&η βί<· ιιόσυνα δρ. 3'.ΙΟ00χατ' ά ιις, μικραί αγγελίαι χ.λ,Χ οσιευόμενα χαϊ μή δέ* ·■ διά νά είναι έγχυρος Μο» ιφήν τοϋ Ίδιοχτήτου Χ» Μ Ζαμαρία. ίΡΟΦΥΑΑΚΗΣ ΧΑΝΙΒΝ ΟΝ ΑΛΛ04ΑΠΒΝ ακοίνωσις 1 «εραιώβωκεν τή* ι«« , καϊ άλβανώε ι»****1 », εάν .πάρχουν ■νοΐ ϋπήκοοι μή ό ιερόν προτου 1 ίφαρμόοωμεν και ου προβλεπομένας ματάρχης ΟΣ "ΟΛΥΜΤΗΑ. ΖΑΡΤ. Εήν Ιο,ί, «-1 ό ΜΟΖΑΡ1 2»έλτσερ, * ',κο'Όνειρο.. ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΝ ,ΡΙ ΤΟ ν^,,,ιλά- Κ. Λι»α Ό Ύπονργός Σεν. ,Διοικητής Κρή¬ της κ. Πασσαδάκης είς συντάκτην μας ίπισκεφδέντα αυτόν ά'μα τί] ίπισιροφβ τον εξ Ηρακλείου εδήλωσεν τα κάτωθι; Έπεσκέφθην τάς έκ των τελευταίων βομβαρδισμών καταστραφείσας συνοικίας τής πόλεως Ηρακλείου και είδον την τραγικήν κατάστασιν των θνμάτων, τα όποΐα έκτός των νεκρών των έμειναν επί πλέον αστιγοι καϊ άπώλεσαν τα πάντα. Ό Κρητικός λαός δέον εκ τοϋ βομ- (βαρδισμοϋ τούτου νά λάβη άκόμη εν μά· &ημα πικρόν διά την αθλίαν διαγωγην των άγγλων έναντι αντοϋ καϊ νά αυγκρί- 1»; την διαγωγην των με εκείνην των γερμανών. Τα μέν γερμανικά στρατεύ- ματα προκειμέιου νά κάμουν πολεμικάς επιχειρήσας πρός κατάληψιν τΐ,ς νήσου κατά τό 1941 μας έκαμαν επανειλημ¬ μένας ποοειδοποιήηεις περϊ τούτου καί ο Λμαχος πληθυσμός ε*λαβε τα μέτρα τού, ,Ιγκατέλειψε» τάς πόλεις εγκαίρως καί δέν ■εΐχε παρά άσημαντονς θυσίας αΐματος •εκ των βομβαρδιυμών. Είς την περιοχήν π.χ. τοΰ- Ηρα¬ κλείου είς την όποιαν επεααν οί 'Αλεξι- πτωτισταϊ υπό την άρχηγίαν τοΰ νυν Διοικητοϋ Φρούριον τοΰ γενναίον Στρα¬ τηγόν Μπρώϋερ εις την οποίαν έγιναν ε» συνεχεία τρείς μεγάΧοι βομβαρδισμοϊ ίπειδή εΐχαν οί κάτοικοι προειδοποιηθή^ τα θνματα ήσαν τόσον ολίγα ώστε μετα τους βομβαρδισμούς διηρωτώμεθα ποΐοι επαθανεξ αυτώ" και μόλις εγνώσθησαν ■ώς Μματα δλων τούτων των βομβαρδι-^ ηαιών είς γεωπόνος, είς ΰπάλληλοςτοϋ Δήμον, είς 'κονρευς καϊ ελάχιστα αλλα ■.τινά ατομα αγνωστα είς την Κοινωνίαν Ι τοΰ Ηρακλείου. Ένφ λοιπόν τα Γερμα- Π,κά Στρατίύματα έκαμαν πολεμικάς έπι- χαρήαεις ποος κατάληψιν τής νήσου εαε- βάαθηααν τό αΐμα τοϋ άμάχου πληθυσμόν μας, προειΊοποίηααν τοϋτον καί ούτω δέν είχομεν θυσίας αΐματος άξίας λόγον δι' έπιχίιρήσεις τόαης εκτάσεως κα', διαρ- κείας τόαων ημερών. Ένφ λοΐπόν ούτω έφέρθησαν τα γερμα νΐΛά οωατεύματα πρός ημάς οί δποϊοιεί¬ χομεν κηου/βή και ίχθροί των τουναντίον οί'αγγλο'ι των οποίων ϋΰμα τραγικον υ- πή )ίεν (5 Κρητικός Λαός άντι νά χον α- ψή'αουν πλέον ήσυχον διά νά έηουλωαη τάς πληγάς τού τουναντίον άποστέλλουν κατά καιρους διαφόρους και τοΰ ρίπτονν βόμβας αί οποίαι τόσα ΰνματα εχονν. Έκ των επανειλημμένων τούτων βομ- βαρδισμών των άγγλων τό Ηράκλειον άρι&μεΐ σωρείας νεκρών και ένψ δεν πρόκειται καν περι πολεμικών έπιχειρή σεων πρός άνακατάληψιν τής νήσου. Έκτός τούτου διά νά επαυξηθούν τό μαρτύριον τής Ιδιαιτέρας μας πατρίδος Κρήτης οί άγγλοι άνέδειξαν ΐίς αρχηγόν και ενίσχνσαν με μεγάλα χρηματικά πο- σά και πολεμοφ^δια τόν γνωστόν καί α¬ σήμαντον ζωέμπορον Μπαντουβαν και τοϋ έδωκαν την εντολήν με τους ανμμο- ρίτας τον νά διαπράττιι έγκλήματα κατα των στρατευμάτων Κατοχής Γ» α άνανκά ζωνται ταυτα νά λαμβάνονν ακληρά μέ¬ τρα εναντίον τοΰ άμάχου πλη&νσμοϋ Εάν ή αγγλικη προπαγάνδα δεν ΰ- πεστήριζεν τόν Μπαντουβαν ^οντος &ά παρέμενεν ώς φνγάς εις τα δρη καϊ δεν Σνσκότισις άπό ώρας 17-5 ϊ?ά ετόλμα ) ά διαπράξη δολοφονίας καϊ κακουργήματα κατά των οτρατεομάτων Κατοχής καί ούτω ουδεμίαν αντο&υσίαν αΐματος &ά είχεν ό Κοηττκός Λαός μετά τάς πολεμικάς επιχειρήαεις. Έν σνμπε- ράαματι λοιπόν ή "Αγγλία δχι μόνον ά- νέμιξεν εις τόν παγκόσμιον πόλεμον τόν άτυχή μικρόν λαόν μας διά τό συμφέρον τής Αύιοκρατορίας της δχι μόνον τόν πε- ριέπλεξε 'μέσα εις τα βάσανα καϊ τάς πι- κρίας αυτόν άλλά και δταν ούτος έπεσεν &ϋμα της με τόσας πληγάς στέλλει άκόμη νά τοΰ ρίπτουν βόμβας διά νά τόν απο- τελειώσουν και επί πλέον τροφοδοτεΐ τους συμμορίτας διά νά γίνωνται άφορμή νά υφίσταται ούτος διαρκώς νέας ϋνσίας αΐματος. Και αντά κάνει είς τόν Κρητι¬ κόν Λαόν δταν ούτος ήτο φίλος της και &ΰμα- της. "Ας φανταα&η τις τι &ά έκα¬ μνεν ή'Αγγλία είς τονς Κρήτας εάν -ε- τολμοϋααν νά την κχυπήσονν δπως ϊκα- μαν εναντίον των γερμανικών οτρατευμά- των. Άπό τα αν(ο δύο πυόχειρα παραδείγ- ματα τα όποϊι επι τβ ευκαιρία τοϋ νέον βομβαρδισμον τοΰ Ηρακλείου άναφέρω διά νά πεισ&ή τέλος δ Κρητικός Λαός δ- τι ή πηγη δλων των ονμφορών τοΰ πα· ρεί&όντος είναι δνατυχώς ή Αγγλία άλ¬ λά και των συμφορών τοΰ μέλλοντος αί οποίαι ϋά προϊλ&ουν άπό την έζάπλω- αιν τοΰ Μπολσεβικισμοϋ τόν Οποίον υπο- ατηρίζα αυτή σήμερον χάριν τοΰ αυμφέ- ροντος τής Αντοκρατορίας της άδιαφο- ροΰσα εάν ή νποστήριξις αυτή ίνισχύει τον φοβερόν αυτόν Ιχ&ρόν δλων των Χρι- στιανικών Λαών τής Εϋρώηης καϊ Βαλ- κανικής. Με την ενίσχυσιν αυτήν ποΰ παρέχει είς τους μπολσεβίκους ή αγγλι¬ κη ποΧιτική σκάπτει κυριολεκτικώς τόν τάφον δλων μας. 'Αλλ' ή &εία δ'ικη ώς γνωστόν τιμωρεϊ ίκείνους οί δποϊοι οκά- πτουν τους τάφους των άλλων καϊ ρίπτει είς τούτους αντους τους Ιδίους. Καϊ αυ¬ τώ #ά γίνγι και &ά είναι ή Ικδίκησις τοΰ μικροϋ Λαοΰ μας πρός τόν φοβερόν ίχ· &ρόν τού την Αγγλίαν δστις εννοεϊ νά τόν κιταστρέψη^εντελώς μεδσα κάμνει. ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ χ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΓΕΝ Ι ΚΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΟΥ ΚΡΗΤΗΣ Σήμερον Κυριακήν 5ην τρέχοντος καϊ ώραν 10 π.μ. ό νπουργός κ. Ιωάν. Παο* σαδάκης θέλει δώαει ίν τφ Κινηματο- ϋεάτρω«'0λύμπια» μίαν δμιλίαν ί&νικοΰ περιεχομένου μΑ #εμα : Περϊ τοΰ δλου αυνωμοτικον σχεδιον τοΰ διε&νοΰς έβραι'- σμοΰ πρός υποδούλωσιν των χριστιανι- κών λ>ιών διά τοϋ μέσον τοϋ Μπολαεβι-
κιαμοϋ.
Μετά την ό'ΐιλίαν τοϋ κ. υπουργόν
Θά παιχ&ίϊ μία κινηματογραφική ταινία
και τό προϊόν τής είσπράζεως έκ ταύτης
&ά διατε&α υπό συατα&είσης παρά τοϋ
κ. νπονργοΰ φιλαν&ρώπου ίπιτροπής
πρός αγοράν τροφ'μων τα όποΐα τ?ά δία-
νεμη&οΰν είς 100 γέροντας καϊ γραίας
εντελώς απόρους καϊ άσ&ενεΐς τής πόλε¬
ως Χανίων ίνα εξασφαλισθή ό χειμών
των άτνχών αυτών και νά μην είναι βά-
ρος των οΐκογενειών των αίτινες λόγω
ελλείψεως τροφίμων καϊ άιορίας των
τοΰς άφίνουν νά πεινοϋν τώρα είς τα )η-
ράματά των.
Παρακαλοννται οί προακλη&έντ»ς είς
την δμιλίαν τον κ. νπονργσΰ νά προσέλ¬
θουν ολίγον ενωρίτερον διότι αυτή &ά
αρχίση την ΙΟήν π μ. ακριβώς
ΤΟ ΑΓΩΝΙΩΔΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑ
Τοΰ υπουργοΰ τοΰ Ράϊχ
δρο» ΓΚΑΙΜΠΚΔ2
Ή συνδιάσκεψις τής Μόσχας αποτελεί
2ν τινι μέτρφ μίαν χαμπήν τής πολιτικάς
εξελίξεως τού παρόντος πολέμου. ΟΙ αγ
γλοι καί οί άμερικανοί έπεδίωκον έΐΐΐ
μήνας την συνάντησιν ταύτην, διότι ||λ-
πιζον, ότι θά ηδύναντο νά παρακινήσουν
τό Κςεμλΐνον νά καθοοίσχι τάς έδαφικάς
τού ποοθέσειε καί άπαιτήσεις Τουτο
ομως δεν έξεπληρώθη, Διά τόν γνωστήν
δέν ύπήοχε πλέον άμφιβολία ή?ίη από τίϊς
δη'ΐοσιεύπιως τοϋ ανακοινωθέντος τής
Μόσχας, τό οποίον περιεΐχε ποοπαγαν-
διστικάς φράσεις, ουδεμίαν δμως πολιτι¬
κήν θυσίαν, ότι κατά την συνδιαΌκεψιν
δέν',έπετεύχθη τι τό άξιον λόγου, ήτοι, μέ
άλλας λέξεις, τό Κρεμλΐνον δέν εφάνη
πρόθυμον, παρ' όλην την επιμονήν των
άγγλοαμερικανών, νά προβή ?ι όμολογίας
καί ότι τουναντίον οί πλουτοκράται έν
όψει τής γενικής πολεμικίϊς καταστάσεως
ευρέθησαν είς την ανάγκην νά φανοΰν
ύποχωρητικοί είς βαθμόν πέραν τού δυ-
νατοΰ*καί νά ένδώσουν είς τάς αξιώσεις
των είς βαθμόν, τόν οποίον μία αμερι-
κανιχή εφημερίς εΐχε χαρακτηρίσει ποό
τίνων ημερών ώς αύτόχρημα φανταστι-
κόν. Ούτω ή διβθνής κατάστασις υπέστη
βασικήν μεταβολήν. Οί άγγλοααεοικανοΐ
είχον δεχθή μέχοι τής στιγμής έχείνης
την στρατιωτικήν βοήθειαν των Σοβιέτ
τόσον προθύμως, διότι ήλπιζον καί »»(!-
χοντο, ότι ό έρυθρος στρατός θά Ιχανε
ιό αΐμά τού βραδέως μέν άλλ' ασφαλώς
υπό τοΰ γερμανικοϋ στρατοϋ καί δτι ό
γερμανικός στρητός θά Ιχανε τό αίμά"
τού έπίοης βραδέως άλλ* ασφαλώς υπό
τοϋ σοβιετικιΰ στραΐοΰ, κατά την διάο-
Ηειαν δμως τού γιγαντιαίου αγώνος είς
τό άνατολικόν μέτωπον τό Κρεμλΐνον
κατέστι, στρίΐτιωτικώς αύτοτελές καί τόΐί
οίΉντεν καίΧάλλ προσέ'βλεπον μετά τρό
μου, ότι ό Στάλιν άνελαίμβανε τα ήνία είς
χείρας τού,δέν θά δισΐάσχ) δέ νά εκμεταλ¬
λευθή την τόσον εύνοίκήν δι'αύτόν θέσιν.
Τό τί ^ημαίνει τουτο καταφαίνεται έκ των
συμπτωμάτων μεγάλης ανησυχίας, τα ό¬
ποΐα καθΐστανται έκδηλα είς ολόκληρον
τόν κόσμον. Αί σχετικαί πρός απόκτη¬
σιν έπιρροών καί Ιδαφών αξιώσεις των
Σοβιέτ, τάς οποίας τοΰτα παρουσιάζουν
ένώπιον^ττίς παγκοσμίου κοινής γνώμης
διά των ύπ' αυτών ώς καταλλήλων θβω-
ρουμένων δδών τοϋ διεθνοϋς εβροΐκοϋ
τύπου, άκολουθοΰν μετά σπουδής ή μία
την άλλην. Οί έν ΛόΧδίνω καί Βάσιγκτων
δέν τολμοΰν ήδη ουδέ άντιρρήσειο νά
πφοβάλουν, όταν ούται άφοροΰν την Π·'
λωνίαν, άταντα τα Βαλπκά κράτη, ιή
Φινλανδίαν, την Ρβυμκναιν, την Βουλ¬
γαρίαν καί την Οΰγ 'αοίαν, τ στρατιω¬
τικάς βάσεις είς την Τουρκίαν.
Ή Μόσχα ομως ήρχισε νά προχωρη
πολύ περισσότερον καί ζητεί δικηιώματα
συνδιοικήσεως επί τής Άφρικής, τής Με-
σογείου καί επί τ"ϋ Α'ιγαίου καί δχι μό¬
νον τούτο, άλλ' έν τφ μετ ΐξύ όλόκ ηρος
ή Έγγύς Ανατολή εκηρύχθη υπό τής
Σοβιετικής Ενώσεως ώς σφαΤρα συμφι-
ρόντων της και οί άγγλοαμϊρικανοΐ ου-
δίμίαν δυνατότητα εχουν είς χείρας των
νά άναστείλουν τάς ύπερβαινούσας ιτδν
όριον δυναμικάς ταύτας έπιδΐώξΐις τοθ
μπολσεβικισμοϋ. Είναι ευνόητον, δτι κα¬
τόπιν τής πραγματικής ταύτης καταστά¬
σεως δέν 8χουν απομείνη πολλά άπό την
ένθουσιώδη όχλαγωγίαν, ή οποία Ισκη-
νοθετήθη είς Λονδίνον καί Βάσιγκτων
μέ βάσιν τό ανακοινωθέν τής Μόσχας.
Ό άγγλοαμερικανικός τύπος ε"χασϊ τόν
ενθουσιασμόν τού. Είς τάς Ηνωμένας
Πολιτείας οί Ιπίσκοποι εξεγείρονται εναν¬
τίον τής αυξήσεως τής μπολσεβικική
έπ,ιρροή; μετά την συνδιάσκεψιν τής Μό¬
σχας. Αί άμερικανικαί έφημερίδες παρα-
πονθΰνται, διότι τα άμεριχανινά πλοΐα
τα ΟΊοϊα άποστέλλονται *1ς τούς Ρ

Σελίς 2α
ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΑΙ
ί
1
\'Λ-
\
Π
«ού, λιμένος ύπερπλήρη πολεμικοϋ ύλι-
κοφ καί τροφίμων, Ιπιστρέφουν έξ αυτών
Ιπίσης ύπερπλήρη προπαγανδιστικοΰ ύλι-
κοΰ. Ό μπολσεβικικός τύπος χρησιμοποι-
εί πρός τούτοις έναντι των άγγλοαμερι-
κανών Συμμάχων γλώσσαν μή στερουμέ-
νην παντελώς σαφηνείας καί οί «ρου
τηνιέρηδες» τής άγγλικής διπλωματίας,
οί όποΐοι εκαμναν την εντύπωσιν, ότι με-
τήλθον πονηροτάτους ελιγμούς έναντι
των Ισχυρών τού Κρεμλίνου, κάθηνται
τώρα ώς περίλυποι βυρσοδέψαι, των ο¬
ποίων ή θάλασσα παρέσυρε τα δέρμα-
τα. Ή μετά την ευτυχίαν άδιαθεσία άρ-
χίζει. "Οχι μόνον άπό όλα τα ούδέτερα
κράτη, άλλ' άκόμη καί πρό παντός άπό
τάς περιοχάς τής Εύρώπης, αί οποίαι κα·
τέχονται υπό των στρατευμάτων μας, κα-
ταφθάνουν πληροφορίαι, ότι ή μέχρι
τούδε χαιρεκακία διά τάς στρατιωτικάς
μας ύποχωρήσεις είς τό άναχολικόν μέ¬
τωπον παρεχώρησε την θέσιν της είς
μίαν γενικήν ανησυχίαν, Είς την περιο¬
χήν τής Γενικής Διοικήσεως (Πολωνίας)
ίσταται την μεσημβρίαν κατά την ανά¬
γνωσιν τοϋ ανακοινωθέντος ενώπιον των
μεγαφώνων των τοποθετημένων είς τάς
όδούς πλήθη άνθρώπων καί αί φυσιο
γνωμίαι των καθίστανται ολοέν περισσό¬
τερον δύσθυμοι, δταν γίνεται λόγος περί
επιιυχιών των Σοβιέτ. Οί πολωνοί γνω-
ρίζουν κάλλιστα τί τούς άναμένει, εάν ό
γερμανικος στρατός δέν θά ήτο εις θε
σιν νά αντιμετωπίση την μπολσεβικικήν
επίθεσιν, καί ότι είς την περίπτωσιν αύ
την δέν θά ηδύνατο νά στηρίζουν τάς
ελπίδας των οΰΐε κάν είς έν τηλεγράφη-
μα διαμαρτυρίας τή; Αγγλίας. Ή εξέ¬
λιξις ε.ΐναι ακριβώς οΐα την είχομεν προ-
είπει. Έκεΐ.οι, οί όποΐοι άκόμη καί χθές
επληροϋντο άγαλλιάσεως, πληροΰνται σή¬
μερον υπό φόβου.
Γά Σοβιέτ φυσικά δέν θά διστάσσυν,
οΰτε πρός στιγμήν, νά Ιναρμονίσουν τάς
πολιτικάς καί έδαφικάς των αξιώσεις
πρός τάς στρατιοκικάς των επιτυχίας.
Ή Αγγλία καί αί Ηνωμεναι Πολιτειαι
διέπραξαν τό έγκλημα, νά δώσουν είς
αύΐά τό δικαίωμα νά έμφανίζωνται εις
την Αύλήν καί νά τα εΐσαγάγουν ώς
δεσπόζοντας παρακαθημένους είς τή^ν δι-
εθνή πολιτικήν. Έκ τοϋ παθητικοϋ βοη-
θητικοϋ μέσου καί υπό των άγγλοαμερι-
κανών διεξαγομένου πολέμου εδημιουρ¬
γήθη ούτω είς αύτοτελής πολεμικός συν-
τελεστής. Διά τοϋ τρόπου τούτου κατέστη
πασιφανές τό βασικόν πρόβλημα τού πο¬
λέμου τούτου. Οί έν Λονδίνω καί Βά¬
σιγκτων μόλ ς τολμοϋν άκόμη νά άσχο-
ληθοϋν μέ μίαν παρομοίαν έπιχειρηματο-
λογίαν καί δηλούν, ότι ζωγραφίζουν τό
μπολσεβικικόν σκιάχτρον είς τόν τοΐχον,
διά νά γίνου προσύλητοί τού. Διά τουτο
ή κατάστασις κατέστη σοβαρά άκόμη καί
διά τάς έχθρικάς δυνάμεις τής Δύσεως.
Δέν ακούεται πλέον, ότι εάν ό γερμανι-
κός στοατός δέν δυνηθή νά καταστή κύ
ριος τοΰ μπολσεβικισμόν, θά φροντίαουν
νά πράξουν τουτο (ί άγνλοαμερικανικαί
στρατιαί. Αύται δέν δύνανται νά"ύπερνι-
κήοουν ούδε εν ελάχιστον τμήμα των δυ-
νάμεών μας, αί οποίαι ευρίσκονται είς
την νότιον Ιταλίαν, πώ ς λοιπόν θά η¬
δύναντο νά έπιτελέσουν τό θαΰμα τής
ουγνρατήσεως τοϋ μαχ^τικοϋ μπολσεβι
κισμοΰ, όταν ό γερμαν κδς οτρατός δέν
θά ' δύναται πλέον μέ τάς καιά πολν
ύπερτέρας το^ δυνάμεις νά τόν αντι¬
μετωπίζη επιτυχώς είς τό ίΐνατολικόν
τμήμα τής ηπείρου μας; Τό ερώτη-
μα τούτο είναι τόσον καθαρόν καί
σαφές, ώστε φαίνεται, ότι δίδει μόνον
τού την απάντησιν. Όΐαν τα στρατεύ-
ματά μας προήλαυνον είς την Ανα¬
τολήν, ή Εύρώπη δέν ηθελϊ νά πυτεύ-
ση, ότι ταύτα έπολέμουν διά την υπόστα¬
σιν καί αυτής τής ιδίας, δταν όμως ταύτα
ευρέθησαν ^ίς την ανάγκην νά έκτελοϋν
κινήσεις ύποχωρήσεως, τ'ότε εγινε βαθμη¬
δόν άντιληπτόν. Ή έκ τοϋ γεγονόττς
τούτου δημιουργηθείσα έναλλαγή, είναι
άρκετά διαφωτιστινή. Άπό την Αγγλίαν
καί την Άμιςικήν ουδέν δύναται πλέον
νά αναμένη ή ήπριρός μας. Άκόμη «αί
άν ήθελον ούται δέν θά ηδύναντο νά την
βοηδηΓθυν. Διά των ϊδίων της μέσων,
ολλ' άνευ ημών δέν είναι εις θε ην νά
αναπτύξη τόπον μεγάλην δύναμιν, ώστε
νά δυιηιϊη νά εξασφαλίση την υπόστασιν
της εναντίον τής έξ Άιατολών έψορμή-
σεως. Δέν άπομέ>ει Ιοιπον διά την προ¬
στασίαν άλλο τι, πλήν των στρατιωτικών
νάμεων τού Ράϊχ. ' Εάν χαι 'ό προ-
πύργιον τουτο διασπασθή, τότε καί ή
Εύρώπη είναι χαμένη καί δχι μόνον του¬
το, άλλ' άκόμη καί ή Αγγλία καί αί Η¬
νωμεναι Πολιτειαι θά άντεμετώπιζον έν
τοιαύτη περιπτώσει έ'να σκοτεινόν μέλλον,
τό οποίον ενωρίτερον η αργότερον θά
κατέληγεν είς τόν μπολσεβικισμόν. Άλλά
καί μή λαμβανομένης ύπ' όψει τής ελλεί¬
ψεως παντός στρατιωτικοΰ ιιέσου επαρ
κοϋς πρός αντιμετώπισιν ενός είς την
περίπτωσιν αυτήν νικηφόρου σοβιετι-
σμοΰ, έλλείπει άπό αύτάς πρό παντός ή
πνευμαΐική καί πολιτική δύναμις άνιι-
στάσεως διά νά άπαντήσουν επιτυχώς εις
την έ'φοδον ΐοϋ κόσμου των μπολσεβικι-
κών θεωριών. Πρό τιν^ον -ημερών ό άρ-
χηγός των άγγλων κομμουνιστήν Πόλλιτ
έγραφεν, ότι έκεΐνο, τό οποίον συνέβη τό
1917 είς την Ρωσσίαν, δυνατόν νά γ.νη
εντός δλίγου καί είς την Αγγλίαν. Τί
πρέπει λοιπόν νά προστεθη άκόμη;
Ή κατάστασις, είς την οποίαν πρός τό
παρόν ευρίσκεται ή Εύρώπη, δύναται
νά χαρακτηρισθή μόνον ώς τραγική.
"Εν μπολσεβικικόν κΰμα άκαθαροίας
Ικσπά έκ τώνστεπών τής Άναΐολής εναν¬
τίον των προστατευτικόν ύδροφρακτών
τής Εύρώπης καί παρίσταται άνάγκη νά
προτάσσωνται όλαι αί δυνάμεις των γερ-
μανικών όπλων, διά νά αποσοβήθη ή
κατάρρευσις τοΰ προχώματος μέ όλας τάς
άφανΐάσΐους συνεπείας της. Οί υπό τής
καταρρεύσεως ταύτης κατά τόν αυτόν λό¬
γον, ώς καί πρότερον, άπειλούμενοι λαοί
τής Εύρώπης ή ίστανται άποτοαβη-
γμένοι μέ καρτερικπτητα ή μάλλον παρα·
κολου&οΰν ώς ύπνωτισμένοι τόν κίνδυ
νόν χωρίς νά πράττουν τί ?ιά την άκο-
σόβησίν τού. Κάθε χώρα γνωρίζει, ότι
διακνβεύεται ή ζωή της. Ή έθνική υπό
στασις όλων των λαών τής ηπείρου μας
τί&εται κατά τό αύτό μέτρον υπό συζή¬
τησιν. Ουδείς έξ αυτών θά ηδύνατο νά
αποφύγη τόν άνεμοστρόβιλον, ό οποίος
θά έξέσπα ώς συνεπεία μιάς άκαταβλήτου
στρατιωτικάς προελάσεως των Σοβιέτ.
Έ >ώ καί ικεϊ παρουσιάζονται μικραί ό
μάδες άτόμων, οί οποίαι έΐπίζουν την
άπό άγγλοαμερικανικής πλευράς βοήθει¬
αν καί σωτηρίαν. Πάσας φοράς όμως
πρέπει νά έπαναλάβωμεν, ότι δ γερμανι·
κός στοατός αποτελεί σήμερον είς τό άνα-
τολικόν μέτωπον την τελευταίαν άμυντι-
κήν γραμμήν δι' όλους τούς εύρωπαίκϋύς
λαι ύς καί ότι τέλος πάντων κάθε γάλ-
λος, κάθε ιταλός, κάθε σουηδός, κάθε
ελβετός δορείλει νά εύχαριστχί γονυπετής
τούς στρατιώτας μας, διότι ούτοι προφυ-
λάσσουν διά τοϋ αγώνος των καί διά τής
θυσίας τής ζωής των τάς χώρας τής ηπεί¬
ρου μας άπό μίαν τύχην διά την οποίαν,
όταν θά επέλθη, δέν θά έπιτρέπεται πλέ¬
ον νά έχφράζεται ούδε εν παράπονον άπό
τα νεκρά στόμαια αναριθμήτων έκατομ-
μυρίων άνθρώπων; Μερικοί ψύχραιμοι
παρατηρήται διερωτώνται καποτε, πώς
είναι δυνατόν νά εξηγηθή μία τοιαύτη
ΰφεσις τής πνευματικής δυνάμεως άντι-
στάσεως μειαξύλαών, οί δποΐοι άπειλοΰν-
ται άμέσως άπό τό πεπρωμένον αύτά.
Πρόκειται Ινταΰθα περί συνδυασμοΰ ελ¬
λείψεως κατανοήί εως, άλλαζονείας καί δει-
λίας. Πρόσπαθοΰν ν' άποφύγουν την σύρ¬
ραξιν τόπον, έ'ως' ότου θά ηδύνατο τέλος
νά είνε πολύ 3ργά. Λύτή υπήρξεν ή τα-
«τική καί των κοινοβουλευτικοαστικών
κομμάτων τής δημοκρατίας τοΰ Νοεμβρι¬
ού, όταν ταύτα έπίστευον, ότι θά εγίνον¬
το κύριοι τοϋ κύματος τής άναρχίας διά
συμβιβασμόν, προσηνών επιχειρημάτων
καί άλλοον καταπραϋντικών μέαων. Καί
οί κομμουνισταί ήσαν πολιτικά τέκνα,
τα δποΐα ήθελον νά μεταχειρίζωνται πα-
τρικώς, μέχρις ότου ταύτα αιφνιδίως θά
ήγειρον τόν γρόνθον των, μίαν ημέραν
δέ θά εξη/ΐλοϋτο υπεράνω τής χώρας ή
άπειληΐινή σκιά τής ερυθράς έπαναστά-
σεως. Εάν έν τφ μεταξύ δέν έπενέβαινεν
δ έθνικοσί'σιαλισμός, ϊσως δέν θά ύπήο
χε πλέον σωτηοία διά την Γερμανίαν.
Ό,τι υπήρξαμεν ημείς διά τό Ράϊχ καιά
τα έιη τα πρό τής άνιιλήψεως τής εξ. υ-
οίας, τό ίδιον είναι σημερον κπι δ γε-ρ-
μανικός έΒνικοσοσΐϋλιστικΓς στρατός διά
την Εύ(οθ')πην : δ τελευτπΐ>ις φραγμος ε¬
ναντίον τής άναρχίας. Εάν καί αύτός
καταρριφί*ή, τότε δέν θά υπάρχη πλέον
στήριγμα εναντίον τής καθιζήπως άπό
την ύιοίαν άπειλεΐται ή ήπειρός μας.
Ή σαφήτιικ τής ϊο>'ας αύ·.ής ου ε-
πάγεται συναισ)ήμΓ'ΐ(« όχι μόνον ανησυ¬
χίας, άλλά καί τοιαϋτα δυνάμκος. Τα
έρωτήματα, τα όποΐα τίθενται είς την
Ευρώπην, είναι τόσον ωμα «αι κατηγο
ρηματικά, ώστε δέν είναν δυνατή ή υπο¬
χώρησις. Όταν μία σύρραξις τόσον μεγα-
λης εκτάσεως πςοσεγγίζει, με ταχυτητα
πρός τό δραματικόν της αποκορυφωμα,
τότε είς τό γεγονός άκρ.βώς τουτο εγκει-
ται ήδη καί
IV
τμήμη τής λύσεως της.
ΤΈπανειλημμένως κατά την πολυκυμαντον
ίστορίαν της ή ήπειρός μας εσταθη ενώ¬
πιον ενός τόσον σκληροϋ διλημματος και
κάθε φοράν Ιγεννατο ζήτημα ζωης η θα-
νάτου της καί μάλιστα ό κίνδυνος της ε¬
ξαφανίσεώς της υπήρξε ήδη μίαν φοράν
πολύ άμεσώτερος, καταναγκαστικωτερος
καί άπειλητικώτερος άπό δσος είναι ση¬
μερον. Καί κάθε φοράν ό εκπρόσωπος
τής γερμανικής φυλής,ό γερμανικός λαος,
υπήρξεν έκεΐνος,1 δ οποίος επήδησε κατά
την τελευταίαν αποφασιστικήν στιγμήν
επί των έπάλξεων καί εΐεινεν είς την Ευ¬
ρώπην χείρα σωτηρίας. Τό ίδιον θα συμ¬
βή καί την φοράν αύτην. Ουδέν άπέχει
άφ' ημών περισσότερον, άπό ^ τοϋ νά
θεωρούμεν μέ καρτερικοτητα ίζ άπάθειαν
τόν γιγάντιον τούτον πόλεμον ώς άπλι-ϋν
φυσικόν φαινόμενον. Τουναντίον προσπα-
θοΰμεν δι' δλων των είς την διάθεσίν μας
ευρισκομένων μέσων νά τόν κρατοΰμεν πάν
τοιε υπό τόν έλεγχον μας καί όσον άν ου-
ούτος προσε.τάθησε, νά διαφύγη ΐ6ν έλεγ¬
χον τούτον καί νά ακολουθήση τούς ϊδι-
κούς τού δρόμους, αύτό δέν θά τό κατορ-
θώνη επί μακρόν. Αί δυνάμεις τής τάξε¬
ως θά φανοϋν τέλος καί την φι ράν αύτην
Ίσχυρότεραι άπό τάς δυνάμεις τής άναρ¬
χίας. Κατά την τεραστίαν ταύτην πάλην ά-
πε5είχθη πάντοτε, ότι όσον (χεγάλαι καί
άν ήσαν αί έπιβαρύνσπς, είς τάς οποίας
ήτο έκτεθειμένος ό λαός μα-, είχεν ούΊος
πάντοτε την δύναμιν νά τάς ύποιιένβ καί
νά κρατχ) κάτω άπό τό βασανιστίκ°ν β<ί ρος των. Καί δέν δύνατ ι νά συμβή άλλως, διότι ό πόλεμος ούτος θΛΌΓελεΐ άγώνα διά τα πεπρωμένα, καιά τόν ο¬ ποίον διακυβεύονται πράγματα ποΆύ πε· ρισσότερα, άπό δσα είμεθα είς &έοιν φαντασθώμί,ν. ΟΙκτον μόνον δύναται νά τις διά τό εΐδος έκεΐνο τής μιχροαστικής πολιτικής δημοσιογραφίας ωρισμένων εύρωπαϊκών χωρών, ή όποία έξανΓλει τα έτιχειρήματά της είς στενό'αρδον κριΐι- κήν τίς βίρος τοΰ εθνικοσοσΐαλισμοϋ καί ή Οποία δμως ούδε Ιδέαν εχει τοϋ γε- γονότος, ότι καί ϊίς ήν πευ πτώσιν αί μομφαί της θά ήσαν δικαιολογημέναι άκόμη καί δι' αύτλ τουτο τό Ράϊχ, αυ¬ ται θά εττρεπε νά ωχριοϋν πρό τής τε¬ ραστίας ίστορικής άποστολής, την οποίαν τό ίδιον Ράϊχ ανέλαβε σχεδόν τελείως μό¬ νον «αί τίιν όποία', εμτιισΓευόμενον μό¬ νον είς τάς Ιδίας τού δυνάμεις, έκπληροΐ δι' αύτοΐυσίας προσεγγιζούσης τα δρια τού μύθου. Θά παρεκινεΐτό τις νά ό ομάση τρα¬ γικον τόν πόλεμον τούτον, εάν δέν ήτο πεπεισμένος μέχοι τοϋ άπωτάτου βά- θους τής κριτικής καί συναισθητικής δυ· νάμβώς τού, ότι ούτος θά ωδήγει καί πά¬ λιν άπό τό «ατακάθισμα των πΛανών καί νά τ ,ΰ κυκεώνος τής σημερον πρός μ(αν ^ οαιοτέραν, ευγενέστερον καί πρό παντός δι καίανιίρηνην. Εάν σήμερον δέν [ΰιά Με. θα ώς προστάται είς τό μέσον, οί *„„( τής Εύρώπης θά ώμοίαζον πρός τ^. πολωνούς έκείνους^τοΰ στρατοπέδυυ Τ05 Κατύν, οί όποΐοι ό είς μετά τόν δ^ον δέχονται επί τοϋ τραχήλου άνά μ(αν σφαίραν καί μέχρι τής τελευταίας οτιΥ. μής κάθηνται άΰρανεΐς, μέ την ματαίαν ελπίδα, δτι ακριβώς πρίν έλθη ή οεΐρί( ενός εκάστου θ^ά ελάμβανε τέρμα ή σφα. γή. Πιθανώς ούτοι ^ δέν αντελαμβάνοντο διατί «πέθνησκον τόσον οικτρώς καί §. μως έπεσαν θύματα τής άνοησίας καί (ής μυωπίας ενός κρατικοϋ όμοιώματος, Χ^ οποίον εΐχε πιστεύσει, δτι ή κατάσβεοις μιδς παγκοσμίου πυρκαϊάς έναπόχειτηι ακριβώς τόσον είς την ελευθερίαν της <5ν. θρωτίνης βουλήσεωο δσον καί είς ^ συναισθηματά των. Άλλά ποίος εχει την Ιλπίδα άχόμη, ' ότι οί λαοί δύνανται νά ουνετισθοϋν διόί λόγων; Δέν δύνανται, ούτοι πλέον νά πεισθοΰν ειμή μόνον διά γεγονότων. '^. πυστολή μας πρέπει ν ά είναι, ή διαμόρ- φωσις των γεγονότων κατά τρόπον &αχι νά όδηγήσουν ταυτα πρός νέαν ζωήν χαί δχι πρός την διάλυσιν τ% κοινωνίας των άνθρώπων. Άκούραστοι πρέπει νά τιθε* μεθα §πί τό έργον, νά πολεμοϋμεν καί νά έργαζώμεθα καί νά μή λησμονοϋμεν ούδ' επί στιγμήν, δτι την στιγμήν ταύτην τα παίζομεν δλα καί δτι εχεΐνο, τό οποίον θά παραμελήσωμεν σήμερον, δέν δύναται πλέον νά επιτευχθή έκ των ύστέρων εί; τό μέλλον. Πρό ΐνος εΐους οί λαοί τής Εύρώπης ηδύναντο νά παρακολουθοΰν Α άνίαν τόν άγώνα τούτον διά την Ευρώπην1 σήμερον δέν Ιπιτρέπεται πλέον είςαύΐούς ή στάσις αυτή. Οί γε,ρμανοί γρεναδιέροι, οί όποΐοι ίστανται είς τα πεδία των μαχώντοΐ Κιέβου καί τοί Κριβόϊ—Ρόγκ καί πολε- μοΰν καί άντιτάσσονται καθημερινώς συνε χώς εκ νέου πρός τάς λυσσώδεις έφόδους τοϋ μπολσεβικισμόν, είναι τουλάχιστον αξιοί μιάς ζωηράς σιμπαθείας όλων ε- κείνων των λαών, οί οποίαι, εάν έκεΐνοι δέν ΐσταντο^είς τό μέσον, θά έπιπτον άπροστάτ^υΐα θυμαΐα των ηυμάκΒν, ΐά όποΐα έκσποϋν έκ των στεππών τής Ά" νατολής. Εάν ό σηαερινός κόσμος σιε- ρή την συμπάθειαν αύιήν άπό τ· ύς στρατιώτας μας άπό τυφλήν άνοησίαν, δ μέλλων "κόσμος δέν θά δυνηθή νά την Αρνηθή, διότι θά Ι'χη κερδίση την ζωήν τού μόνον λόγω τοΰ ήρω'-'σμοΰ των. Τό άγωνιώδες έρώτημα, τό οποίον βαρύνει σήμερον την άνθρωπόΐητα, τό έρώτημα τής ζωής καί τοΰ θανάτου, ευρίσκει μό νόν δι' αυτών την απάντησιν τού. Είναι ή απάντησις μιας άνδρικής αποφάσεως, ή όπ,οία παραμένει άμετάβλητος, άκόμη καί υπο τάς σοβαροτέρας κρίσεις καί τάς μεγαλυτέρας έπιβαρύνσεις καί διά τδν λόγον τούτον θά οδηγήση είς τό άποκο- ρύφωμα τοϋ εΰρωπαϊκοΰ δράματος, πρ'ς τόν θρίαμβον μιάς μεγάλης καί •υπερηφά¬ νου νίκης. Ι*1 ■Α λ ά Ο οί" ι") Ιί«' ιω»01 'ι
τωμέ^η φιλμοπερέΐτα
ΜΗΝ ΚΟΙΜί ΘΗΣ ΠΡ1Ν ΣΕ ΦΙΛΡΙΣΩ
Σημ. Είς τ,ό τέλος κάθε ττοραοτάοεως ή «ϊ·
θουαη θά έκχενιθεαι.
ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΟΝ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΝ
2ήιΐ(>ς)ον διανυχιερεύει τό Φαρμηχεϊπ»
«ΓΑΛΗΝΟΣ» (Γ. Μΐιιτσάκη, Γ. Κασιμάΐη
Κ. ΚατειΑιίχπ) Νία Καταστηιχατα
ΤΤΩΛΟΥΝΤΑ! κάρρο, μακρύκαρρο, καρρββχει»!,
ανταλλακτικά αμαξ&ν, πλακάκιχ, τοΰβλ» χ«! λϋ·
πά οΐκοδομικά υλικά, ψ*ροκολλα καί μία τυπίνΡ1"·
Φΐκη μηχανη διαστβαεων 70X80 χωρίί πχαπχ.
Πληροφορίαι: Μεταξα 58.
ιοί τ
Μ'
εχϊ
«ά, *
μ'ο)»
οί Σ
ο χ«
ιο» ί"
ιιχό"
ίΙχαν
,01 «
φόν,
,ΧΟΙΟ.
,ία. 1
Κ
)ΐει»·ό(
ψιά
'λ' ι)
ψια
■Ε
% β'
ηνό
ιχυν
ίπος
άάγι
>ν°
ιίοόι
00
VI
μένι
αί
ψβο
ωΰ.
ώ ροι
ιί^ιω
'οΐΐη
Ίΐατ
Λο
»ί >
ής,
ω, 3
Ψ'ρ
Ι««ί
»ί π
"»!,
"ίοιο
»{ η
0»ο
ΖΗΤΕΙΤΑΙ Νεωκόρος
ταφϊϊβν 'Λγ. Λοιι/ά.
φιίλ*5
('Ιιχ τοΰ ΙκΜληβιχστΐΗβϋ ;
«Αάβ
ΕΙ
ίώΐα
'Κύς.
Ι(»ί

ν σημερον δέν
είς τ ό
ώμοίαζον
» 'θαχήλου
1 τής τελευ
ΐ
«"•«ου
μΟιώμ
δσ
ον
καί
ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΝ
ΣΕΛΙΔΕΣ
ΟΙ ΕΛΛΑΔΙΚΟΙ
Ο ΑΝΘΡΩΠ&Σ ΚΑΙ ΤΑ ΕΙΔΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΕΩΣ
V)
ϊαι να ουνετισθοΰν
"αι ούτοι πλέον
"όν δια γεγονότων >Α
εί ν ά είναι, ή δια
ΐων κατύ τρόπον ω.
τα πρό; νέαν ζωήν "
'"ΐν τής κοινωνίας
θαστοι πρέπει νά „„,
. νά πολεμοϋμεν χα'ίΊ
α μή λησμονοΰμεν
Πν στιγμήν ταύτην „
Οτι ενεϊνο, τό ό-ι
■ν σήμερον, δέν δύν«τα,
Ιη §χ των ύστέρων
'ός έΊους οί λαοί
ο νά παρακολουθή^!
ούτον διά την Εύοώ»,
:πειαι πλέον είςαύτούς
γρεναδιέροι,
^ ρέροι, Γ
τα πεδία των μαχώντο
Οΐβόϊ—Ρόγκ καί πιΛ:
ονται καθημερινώς ο«
τά^ς λυσσώδεις εφόδου;
ου, είναι τούλάχισκ»
ι σιμπαθείας δλων
οί όπιηι, εάν έχεΐνοι
ΐό" μίσον, θά επιπΐοι
ιατα των ηυμάτών, τα
των στεππών τος 'Α'
ιηαερινός κόσμος στε-
ιαν αύτην άπό τ
-Ο τυφλήν άιθησίαν,
ν
Άπό την «Πρωίαν των Αθηνών παρα-
λαμβάνομεν τό κατωτέρω ένϋιαφέρ'ον
άρθρον:
Οί Χιγοοτο'ι δασκάλοι καί γραμματιχοϊ,
χον εμιιναν οτό ακΧαβωμένο τόπο «αί συμ·
μερίοτηκαν την τύχη τού, ρασοφόροι οί πιό·
,ιροι γνρω οέ μοναατήρια καί μέοα στά Πά
τρ,αρχεΐα «αί τίς Μητροπολίτας ί'δρες
Λί» μπόρεααν νά χατανοήοουν χαί νά συμ-
ηορφο&οϋν μέ τή τέα κατάατααη. Δέν αχου-
οαν τή φαινή χαί τό πρόαταγμα τής έποχής.
Έμειναν μέ τίς παλιές άντιΧήψεις, περιο
οιοιήχαν οτά &ρηοχεντιχά τονς «αθήκοντα,
Χλλωοτε καί ή μορφωθή τονς ήταν περιωρι-
ηιρνοϋσε την άπλή αναγνώση καί «ατσνόη-
οη τή; Γραφής. 'Ακόμα χαί οί τιτλοϋχοι,
ΪΙατριαρχά&ες «αί Δεαποτάδες, ήταν άγράμ-
'/ιαιο» «α« <5έν εχαναν εΰχαιρία νά ανμπλη- ,ώνονν τή μορφωθή τους α' όποιαδήποτε ήλικία ή &έοη, μόλις εϋριοκαν κανένα δα- αχαλο περαατιχό. Τό περίφημο Κρνφό Σχολειό εχεϊνα τα χρόνια παίρνει τή διάδο- οή τού ατϊς εχκλησιές «αί στά μοναατήρια ),ε ίήν αναγνώση τής Γραφής, μέ τό Όχτωι-'χι κοί τό Τροπάρι. ΓιατΊ τότε οί περιοριαμοί ι/ΐο» μεγάλοι καί ανοτηροί. Ό καταχτητής, άζϊ&ινε προνόμια, μέ τό φανατιομό χαί χήν τρομοκρατία έ'κανε δύακολη χαί την πβθοενχή άχόμα χαί τόν έχχληοιασμό, ό'χι τ' άφήοΐ) οκολειά χαί δασχάλονς. Καί ποΰ ιά βριοχόταν οί δασκάλοι. Σχοτάδι καί έ- αά βασίλενε άπ' ά'χρη σ' ά'κρη. Ό κλη- ριχόζ μόνο κρατοναε χάποιο άδύνατο Χνχνά· «ι, ποΰ φώτίζε τόσο μόνο, δ'σο γιά νά δεί· χν$ «αί νά «ραια την ίδέα τής θρηοκείας καί τή ουνείδηαη τής οχΧαβιας. Μ' αΰιές τίς συνθήκες ενκολα μποροϋαε ιό ίχιιμήοουμε την πλατιά «ι' άνοιχτή μα- χιά, χή ρεαλιστική ε&νική πολετική των ί.ο· ]ίων τον περιβάλλοντος χαί τής επιρροής ιον Σοφιανοϋ, πόαο δηλαδή τό άναμορφωτι- κο χοί εχλαϊκευτικό εργο τους άνταποκρινό- χαί με τίς άδνοώπητες άνάγχες τής πραγμα- ιιχόιητας κα'ι πόοο ουνειδητή καϊ ζωντανή είχον μέοα στήν ψυχή τους την χατάοταοη ί.αϊ τα προβλήματα τον οχλαβωμένου έλλην ι- σμόν, παρατημένου στήν τΰχη τού χωρίς έίηγούς, χωρίς δαακάΧους, χωρϊς άν&ρώπους. Κά&ε μερά χανόταν χαϊ Χιγόατενε τό έλλη- κκό οτοιχεΐο μέ τίς εξωμοσίες «αί τούς οχοιωμούς, τοΰς διωγμονς χαί τή λεηλα- οία. Πέραοε σέ μιά χατάσταση δονλοπαροι- κ/α{ κι' άποβνρβαρώ&ηχε, τώρα μάΧιοτα αχό 16ο α'ιώνα ποΰ αρχιοε νά αβήνρ ατά άπο- μεινάρια της η βυζαντινή παιδευτιχή κΚηρο· νομιά, κηλή — χακή, τώρα ποΰ ή μιά ΰ»τερ' ίπ' την αλλη χανόταν οί εΧπίδες τοΰ Χυτρω- μόν κοί τής έϋνικής άποκατάστασης, ποΰ ή κινήση δέν είχε άρχίοει χαί τα ΤΟΥ χ. Γ. ΒΑΛΕΤΑ ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΗΣ ΤΩΝ ΩΚΕΑΝΟΝ τυφλήν άνοησίαν, .,Λ<παιβ(ΐΐΓΐκη «ίν»,ση ίεν είχε αρχισει «αι τα ο > ί ο- > . ΗΆ-νιχά οτοιχεΤα δέ» είχαν ξνπνηαει ακόμα
βα δυνήθη να ΐ~Ρ4 γά δώαουν χάποια ανγΗρότηαη Χαί ;ά
Π κερδίση Την ζωη^ί,^,ονρνήοονν χάποια κινήση.
θΰ ήρωνσμθϋ των. Τ.Ι "Ενας άπ' τοΰς συνεχιοτές τής πνευματι-
1(1, Τθ Οποίον ΒαςύνίΙ *« βνζαντινής οχολιχής^ καί γρηοκευτιχής
, 3 > ι?ιαιδείαζ, ό κυριώτερος ϊοα>ς μέσα ατόν αχο·
κΊυΓπιητα το εοίί)τ?ΐϋίϊ ι » ι > - * » λ - *
^Λ#""*"1*^*» *ν ν^«..ΐι^« ^£[νο αυτόν ακυνα, πρέπει να ίτεωοηται, ο
θανατον, ευρίσκει μό Καχνν^ινός Παχώμιος Ρονσανος, περίεργος
άπάνττ|θίν τού. Είναι[ιύπος λογίου «αί χΧηρικον ενας πΧάνης
; άνδρικής άποφίχσΕΐο;,*°
εί άμετάβλητος, άχό|ιΤι "
ιωτέρας κρίσεις καί'»;
ρύνσεις καί διά τό»
είς τό άποκο-
παϊκοϋ δράματος, πρ (Ι
; μεγάλης καί «όπερηφά
ΙΝΟΝΙΚΑ
ϊεσις
- Μ«ρΙ«α Λάβία Ϊ4ββ«»*
ίμβυ. Εδχβμίββ τ«χ«ϊ«ν «*
•Αν(β« Νιχολάβυ
Λν1{ ΜλΙ^ Μ
ρτάζει βϋτε δβχϊται
)Σ "ΟΛΥΜΠΊΑ.
ά
Ιεϊς παρειστασεις
Ζουρνάλ ϋπ' άριθμ"ν
προεττούλα
'ΤΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ»
Σνάίντερ, Βόλφ "
ι, Τέο Λίνγχεν
.οια
γραφόιαν καί γύριζε
χαϊ άσννάρτητος, άδέαποζος χαί Θα-
Χιοοόίαρτος,ετοι σάν προοωποποίηση τοϋ εκ·
Φρονισμένον ελληνικόν πνενματος, τής κυνη-
γ /μένης Ιλληνιχής ψνχής, πΧανιόταν άπό χώ-
(λ οϊ χωρ ι ό καϊ δίδαοχε ή κανγάδιζε ίλέγ-
χονΐας γο λαό γιά τίς δειαιδαιμονΐες, τίς
ηοολήψείς χαί την άμάϋ·εια, τονς χληρικονς
γιά τι; παραιυπίες, τονς επίσημον; γιά την
ιχυΧή τονς άδράνεια, τή οιμωνία καί τό
χρηματιαμό. Τραγικάς τύπος λογίου, ποΰ
ονμβοΧίξει τό ψυχιχό δραμα τον ΈΧΧηνι-
ομού. Τρώγεται, θαρρεϊς, δ Ρονσανος μέ
χά ρονχα ιον, λνώνει ψνχιχά ό'αο βλίπιι
γύίΐω τού τή βαρβαρότητα, τή άμάθεια, την
"ράληψη,τό ξεπεομό τοϋ θρησκευτικόν φρο
α σ' ό'λες τίς μεριές, ποΧεμα μέ
ΑΡΜΑΚΕΙΟΝ
ερευει το
Μπιτσάκη. '
ΦαΰΙί(ί
"ολλούς εχ&ροΰς ι τοΰς ίχ&ροΰς τής πίοτης,
τοίς χαιαφρονητές τής παιδείας,τοΰς καθολι-
"όν;, τοΰς έ&νιχοΰς (έννοιΐ τό δεισιδαιμονικδ
λαό, ποΰ πίοτενε καί κρατοϋσε, όπως «αι
οήμιρα άχόμα, τνπονς «αί ουνήβ-ια τής άρ·
Χ&ίι.{ ϋρηακείας, τής είδωΧολατρείας) κιχί
ιοΰ παγανιαμοϋ, πολεμοϋαε τοό; Χου&ηρα-
νού(, τονς χριατιανονς χΧηρικούς, ποΰ δέν
Χίαιοΰοαν (όπό άμά&εια βεβαία) αΰατηρά
τίς ιυπΐΗίς όιατάξεις τής λειΐουργικής «αί
βρηνχευτικής άχολου&ίας, ποΰ παραινποϋ
'-αιαφούρα. Χτνπα χαί τόν αγραμματο
ποΰ μέσα ατϊς περιπέτειες χαί τα βά·
,οανα τής βιοπνλης τού ενοιω&ε φυαιχό αί-
ο άιτίοραβης πρός τοΰς σχολαστι«οΰς
ίλους, παν ή&ελαν ν ι τον διδάξουν μ
ό'λους τοΰς τύπονς τα παλιά γραμματικά.
Δεν ήθελε νά χααθμερήογι δ φτωχός ρα,γιάς,
ίέν μιτορονσε ν' άν.αποκρι&ή Γτις χρηματι-
ιες άΐιαιιήοεις των δαακάλων, δέν τονς κα-
'αλάβαινε.
Είχε δημιουργηθή τόοε ενα εϊδος πνευμα-
'κοΰ αανραγοριτιτισμοϋ ο πάπα καθώς ήταν
« βιβλία «αί οί οασ«άλο«. Ό ραγιας άντιδρά
"ό λογιώτατο. Περιφρονεΐ, άδιαφορεΐγιά τα
οώτα ·,ου. Τον έφιανε ό πόνος κι' ό μαρα-
'μός. Μόνο δ εκΐαϊκευτής θά κατάφερνε
>α ξνηνήση την ψνχή τού καί νά τοΰ κινη·
77 τό μορφωιικό ενδιαφέρον. Άντί&εια μέ
'ό Σοφιανό χαί τκ,ΰς εκΧαϊκευτικονς -ΐοΰ κΰ·
ιλου τού π ϊύ έ'δωθΛν τό φα>ς οΤό λαό μέ τα
ί'ό εϋ'κολα και προοιτά μέοα ό Ρουοανος
αί οί λογιώτατνι έΧλαδιχοϊ συνάδερφοί τον
ητά ϋνοίες άπ' τό μαθί,τή τού. «Θέλω χοό·
Καί Χϋήβατα, ΐοθ ελεγε δ φιλομα&ήί
ίθ( τοΰ καιρόν, πώς μπορύ νά μάθα> τάσα
ε. Δόσου
Άφιέρωσ. τό χρό-
παιγνίδια, οέ
.ς -»^ τόνάδ,κοβσ,
'°Γ/' «»■·-«·· · Ρουοάνος στή
ΤαΧτΪΖ Τ* '^ Γ0* &η^»υμο μαθητή"
α« να ίοδευ5ς σέ ««ώμους καί βρώματά
κ« ιματια,,οε σπίτ,α (-τοίχους(,σέ ίλογα,
οέ οχυλους; Ξόδεψε κάτ, «αί γ,ά τή* ψυχή
γ,ά
ΙλΙ άΤΓα τόΥ β1ον· ·* «««««««λ
τό δέχατον! Μάλλον πολλοστόν τε τοΧ
«ΜΛ 4Ί"/ Ιώρ? ?Λίσΐί * »"ώχ.α, τώρα
πλήθαινε ή δυστυχία; Ήταν άνέχαθεν. Καί
«μως οί φτωχοί πρόγονοί μας δέν παραμε-
Αουοαν την παιδεία. Τώρα ίπεβε δργή θεοδ.
Ετοι οχέφτεται ό έλλαδικός δάσκαλον τής
οκλαβιας—στενά, άκαδημαίκά, έγωϊσΐικά
αντιπαιδαγωγικα. ΙΓόση διαφορά μέ τόν
εκλαικϊντή τοΰ χύχλον τοΰ Σοφιανοΰ. Ά-
πεχ/>υν δ'σο ό ονρανός μέ τή γή.
^ Ό λογιώτατος πωλοΰσε, έμπορευόταν
τις γνώσεις τού. Ό ίχλαϊχεντής τίς χάριζε.
Καί χάτι περισοότερο. "Είιιχνε καϊ ίνοιγε
τό δράμο γιά νά τίς άποχτήση χανείς μόνος
τού έ'που θέλει, ό'ποιος καί ό'πως τίς θέλει.
Ο λογιώτατος τίς φόρτωνε στό μναλό μέ τό
ζόρι, τίς έ'κανε βάρος, πού ϊπρεπε »ά οχύ-
ΨΠ ό μαθητής «αί νά χαταναγχαατή γιά νά
τό οηχώοχ). Βάρος πού έμελλε να μείνη μά-
ταιο, αχρηοτο ξίνο στήν ψυχή, πού επριπε
νά τό ξεφορτωθή. Ό έκλαϊκευτ)ς ετρεφι
την ψννή χαί τή ζωσγονοΰοε. Ό ίνας ήθελε
μα&ητή άχθοφόρο. Ό δλλος δημιουργό.
ΚΧειστή, δύαβατη, δυσκολόπιασιη, δύσ·
«ολη, στεγνή, μυστηριώδικη τού ενός ή
σόφια με άΐταιτήσεις καί τα άξιώματα.
Τοΰ άλλουνον άπλή, φα>τεινή, ταπεινή, εν-
χολη, άνοιχτή σ' ο'Χους, άφιλοχερδή δωροΰ-
σα. Ό ί'νας εβλεπε τό αύνολο, 6 ΛΧΧος τόν
έαυτό τού. Έγωϊστής ά λογιώτατος, άλτρονϊ-
στής ό έχΧαϊχευτής. Ό ίνας ζητονσε να κα-
ταδυναστεύοη τή ψυχή, ό £λλος νά την άπο-
-λντρώση μέσα στό φως, νά τή αώο^ νά σώση
τό ε&νος τού «αί νά σωθή, νά έξυψα>6§ άΐη·
θινός διδάχος μέσα. στήν έξύψωση τον λαόν
τού.
Ό Ρουαανος Χοιπόν είνε ά άντιπροαω-
πευτι«ός τνπος τοΰ βυζαντινοΰ λογιωτάΐον,
τό γεσΐνρι πού ίνών.ι τό βυζαντινό μέ τό
μεταβνζαντινό λογιωτατισμό, δ φορέας τής
ουντηρητιχής «ληρικοκρατιχής παράδοσις
ποΰ έθελοτυφλοΰσε ή μάλλον άδιαφοροΰσε
γιά τα μεγάΧα έθνι«ά προβλήματα τοΰ υπό-
σονλου έλληνισμοΰ πού άνιί νά ηονέση τα
λαό στό πνευματιχό «αί ή&ιχό τον κατάντη-
μα, άντί νά τόν συντρέξη δ'σο καί δ'πως δν.
νόταν τόν περιφρονοΰοε καί ϋν μτοροΰοι
νά τόν βλέπη στά χάλια, διαμαρτυοόταν γιά
τό «ατάντημά τού, ξεχνώντας την τΰχη τού,
άνίχανος νά κατανοήση τοΰς διαμορφωτικούς
Ό σπάγγος—τί έ/τικό κομμάτι τής
ίστορίας τοϋ πολιτισμοΰ ! Μόνον σήμε-
ρα πού ?γινε καί αύτός άν δχι δυσεύρε-
τος, πάντως περιζήτηιος καί πανάκριβος,
καταδεχόμαστε νά γράψωμεν τό χρονικόν
τού καί ν' ασχοληθώμεν μέ την Ιστορίαν
τού. Ή Άθηναΐες πού τρέχουν σήμεοα
νά γυρεΰουν σπάγγο γιά νά... πλ%>υν
τους πάτους των πα.ιουΐσιών τής μόδας
καί τής Ίνάγκης—των σχοινένιων παπου-
τσιών—δέν φανΐάζονΐαι σέ τί μαχρυνά
ταξείδια ωδήγησε τό υπό ομαλάς συνθή¬
κας περιφρονημένον αύτό εϊδος τόν άν¬
θρωπον.
Σπάγγος κατασκευάζεται μέ τό καν-
νάβι. Είνε ό στενός άλλ' δχι άριστοχρα-
τικός συγγενής τοΰ λιαριοΰ. Τό καννάβι
δέν έγείρει μεγάλας αξιώσεις άπό από¬
ψεως κλίματος. Προτιμα έν. τοσούτω την
ζέσΐη καί είς θερμάς περιοχάς αποδίδει
την καλλιτέραν ίνα. "Ετσι λ. χ. ηί ίνες
τοϋ Ιταλικού καννάβεως φθάνουν είς λε-
πτότηΐα τάς Ινας τού λιναοιοϋ. Αντιθέ¬
τως πρός δ,τι συμβαίνει είς τό λινάρι,
είς τό καννάβι εύδοκιμοϋν ταυτοχρόνως
Ινες καί σηόροι, χωρίς τό Ινα νά έμιοδί-
ζΐ) τό δλλο είς την ανάπτυξιν τού.
Την πρώτην πληροφορίαν πβοί καν-
νάβεως μάς την παρέχει μία έλληνική πη·
γή πού άναφέρει, ότι οί σκΰθαι έκαθα
ρίζοντο τριβ5μενοι μέ > ανναβέλαιην καί
μεθοϋσαν ε'ισπνέοντες άτμούί πού πάρη-
γον ρίπτοντες απόρους καννάβεως επάνω
είς θερμούς λίθους.
Οί άρχαΐοι ?λληνες
ϋρους τής νέας κατάστασης καί ν' αντιμετω¬
πίση αυτή την χατάοταοη Θετικά ρεαλιστικά
έθνικά, άλλάζοντας στάοη καί νοοτροπία
στή ^ έ&οίο, σιήν ενεργεια στήν προπαγάνδα.
Άντίθετα λοιπόν, ό"χι μΛνο κλείστηκε στά
σΐενά σννορα τής παληάς βυζαντινής μονα
στικής ψυχονοοτροπίας ΑΧΙά κι' αντισταθή*
κε στό έκλαϊκεντικό χίνημα τοΰ Σοφΐανοϋ,
ματαίωσε τό έκπαιδευτικό κι' άναμορφωπ-
κό τού πρόγραμμα καταδίκασε τή νέα μέθο-
δο, πολέμησε τό νέο πνεΰμα κι' έγκαθίδρν-
σε μέ τόν καιρό άργότερα στήν πατριαρχική
Άκαδημία τό πνεΰμα τής άπιρθοό'ρομικής
έχπαιδευτικης παοάδοσης τής βυζαντινής.
Τίς ουνέπειες τίς ζοΰμε καί τίς πληρώνουμε
άκόμα ΰ'στερα άπό τετρακόσια χρόνια, τίς
,τλήρωοαν άκριβώτερα γενεές γενεών τοΰ νέον
Ιλληνιαμοϋ.
Γ. Β Α ΑΚΤΑΣ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΘΥΜΗ ΠΛΕΥΡΑ
ΣΚΙΤΣΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ
"Αν&ρωπος σοβαράς και προνοητικός πού
είχε μείνει χωμίς ροϋχα εφρόντισε μέ_ χίλιες
θυσίες νά φτιάσι) άπό ιό καλοκαϊρι Ινα κο-
στοΰμι γιά τόν χειμώνα. Εύτυχώς, λοιπβν, τώ¬
ρα, πού ενέσκηψε σάν τόν χειρότερο μαοραγο-
ρίτη ό χειμώνος, εβαλε τό κοσιοϋμι ιου καί έ-
θεο-ροΰσε τό πρόβλημά τού λυμένο πέρα, »έρι.
'Αλλά ό άνθρωπος έδοκίμασβ δυοάρεσιες καί
άπροσδόκηιες έκπλήξεις.
—Θά ιό πετάξω!
— Γιατί;
—Λέν μπορώ πιά!
— Είνε όμως περίφημο.
—Ακριβώς γι' αΰτ·, έξηγοΰσε ό άνθρωπος
έν άπογνώσει σέ κύκλο στενών τού φίλων. Δέν
είνε κοστσϋμι αΰΐό. Είνε... άδίκημα, γιβ τό ό·
ποίον πςιέπει σέ κάθε βήμα μου ν' άπολογβΰ-
μαι. Βαρέθηχα νά δίνω έξηγήσεις σιούς αμε·
τρητους άναχριιές πού μέ σιαματοΰν στόν δρό-
μο, μέ κυτιάζουν μέ κατάπληξι καί μου ζη-
τοϋι' λεπτομερείς πληροφορίες γιά τό πώ; κα·
τάφερα νά ιό φτιάξω. Σάς Ρεβαιο) κατάντησα
νά ντρέπουμαι γι' αΰιό τό ενδιαφέρον πού προ-
καλώ παρά την θέλησίν μου. Δέν είνε κοσιοϋ-
μι αύιό. Είνε πρόκλησιν. (
ΙΙράγματι ενα καινούργιο κοστοϋμι σημερα,
πού στοιχίζίΐ όσι άλλοτε μιά πολυκατοικία
εί,ε θΛοτή πρόκλησις. Κι' όαο κι' άν ιίνε ένο·
γλητιχή ή περιέργεια τοΰ κόσμου πάντως είνε
δικαιολογημέ.η.
— Κουσιουμάκι;
— Μπδ;
—Πόσο;
— Ποΰθε καί πώς;
__Μο)()έ μΐιράβο κουσιουμια!
Ποέπει νά σταματιί, λοιπόν, στβ καθ» βή-
αα τού κ«ί νά δίν[) λειιιομιριίς πληοοφοριβς
επί τού ίστορ1*"» ιής καιασκευής τού κοσιηυ-
μιοΰ άν δέν θέλη νά τόν περάσουν γιά μαυρα-
νοοίτη Πρός αποφυγήν τού βασανου αυτού,
ληιηόν, υπεβλήθη μία σωσιη πρότασις οίον
"" ^ΛΑχ'ουηε! Νά τυτώσης φέίγ—βολάν. Καί
σ' οποίον σέ οωκχ νά τού πασάρη,ς 8*α και νά
π,εόντΐ'- Είνε ή μόνη διρξοδος.
Καί σάν νά μην είχε άδικο ό ανθρωπος.
* ·
Παοάξεν ι... ίνιρρ ι«ζ°:
—Ξαναμπή <ε χειμώνος. — Ναί. __"Κ/Γ£ΐ; παλτό; -Όχι. —Παπούτσια; -Όχι. —Τρόφιμα; -Όχι. Λάδι τούλάχιστο; -Όχι. —ΤΙ θά κάνης; Μονόλογοςι —Τί νά κάνω; θά περιμένω την δνοιξι. Δέν είνε μακριά. Καί οί δυό συνομιληταί σιωποΰν καί χυτ- ΐοϋν τάν ούρανό. Αίνιγματιχός ό ήλιο. το»ς χα· μογελοΰσε μέσα άπό τα σΰννεφα. Ώ ήλιε, ηλιε τής Έλλάδοςΐ Όλες οί έλπίδες ιών άπάλτων χαί άνυποΚήτων σ' έοένα εχουν χρομαοτή. Φα· νοϊ, τούλάχιστο... ϊλεως. Δυό φορές την ββομάηα ητό ΐτρωτοΑικεΐα δικάζονται τα Ιιαζύγια. Κι' είνε πάντοτε ή αΐ· θουσα φίσκα άπό κυρίες, άνάμεσα στίς όποϊε, • δέν λείπουν φυβικά καί οί φανταχτερές. —Δικηγόρος παοετήρησε ότι κάποιος χά- λός χριστιανός δέν ελε πβ ολ' εϋτές τίς συνε· δρ άσεις. «-^ —ΕΙοθε τακτικός Θαμών. βλέπω, —Ναί. —"Εχετε καμμιά ΰντόθεσι; —Όχι. — Είσθε αυνάδβλφος; —θύιε ! —Τότε ; —Νά βλέπω τίς ύποψήφιβς χωρισμένες. Οί ώμορ^ες δέ/ λείπουν. Καταλαβαίνετειι, έχο) άΑυναμία στίς γυναΐχες καί μιά φορά πού είνε... διαθέσιμες, ψίχνω νά βρώ καμμιά τοΟ γούσιοιι μου. — Είιΐασΐε δυσκολος ; —*Ω. 5/ι καί πολύ. — Καιαφέρατε τίποτε ; —"Ω, τίποτε ! — Κι' ουΐε Θά καταφέοεΐε. —Μή μέ άπογοητεύειε ! — 4υστυχώς, κύ^ιε, έξήγησε ό δικηγόρος, δέν ρίνε ό καταλληλότερος τόπος έδώ νά Ικα- νοποιήαβτε τίς ά3υναμίϊς σας. Οί άσκημες δέ μπορεϊ νά σάς ένδιαφέρουν. Όσο γιά τίς ώ· μορφε;, αΰιές εχουν βρή ήδ ι τό Ιοανΐκό τους, γι' αύ ό άλλ'οσιε καί χωρίζουν. Κυτιάξιε πα· ραπέρα καί σάς εϋχομαι καλή τύχη. Καί ό διχηγόιιος ποϋ μδς διηγήβ-η τα έπει- ο.ίδιο συνεπέςανε εςω φρενώνι —"Εχομε, φ''λοι μου, κι' εμείς οί δικηγόροι καμμιά φο#ά τα τυχερά μας. Αύιό μάς ίλειπε νάογωνται καΐ οί ά-ι" 8|οι γιά άντίπραξι !... Κ0Βιε έλέηΛον ! Δ. ΨΛΘΛΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΠΑΓΓΟΥ; κάνναβιν άπό την Θράκην, όπου ήταν γνω στόν τό στρίψιμο τού καννάβεως είς σπάγγον καί ή ύφαντουργική τού χρησι¬ μοποίησις. Ό άρχαΐος κόσμος δέν έγνώ ριζεν τούς συγχρόνους μεγαλοκαταναλω- τάς τού καννάβεως, όπως είνε σημερα ή γεωργία καί ή βιομηχανία πού εχουν α¬ νάγκην σπάγγου καί σχοινιών καί σάκ- κων. Αντιθέτως «αί κατά τούς άρχαίους άκόμη χρ»5νους είχε ποιβάλει ό καΐαναλω- τή πού έτί μαχοούς αί ονας παρέμεινεν δ κυριώ ερος! Ό στόλος. Οί πρώτοι κα- τακτηταί των ώ^εαν.ον—αύτό δέν πρέπει νά τό λησμονώμεν—υπήρξαν τό λινιίρι χαί το καννάβι. Τό λινάρι έπρομήθευσε τα ίστία. Μόνον δαως οίαν έμι.θαν νά χθητιμοΛθΐοΰν τό κανν ίβι γι·ΐ νά φτϊΐά- χνουν σχοινιά κ<«ί παλαμάοια =τιίλμηι«ν οί θαλασσοπόοοι τής αρχαιότητος νά ξα- νοιχθοΰν είς την θάλασσαν πέρα/ άπό τό ΓιβραλτάρΙΕίνε άληθώς άίιον θαυμασμοΰ πώς τα κατάφερναν πρό τής ανακαλύψεως αυτής οί άρχαΐοι θαλασσοπόοοι νά διασχί- ζουν την Μεσόγειον : Ή Όδύσσεια είνε ή τρανή απόδειξις, περί τού ότι οί ελ- ληνες των όμηρικών χρόνων εγνώριζον δλα τα παράλια καί τα νησιά τού μεσο- γειακοϋ κόσμου. Πος μπορούσεν όμως ό Όδυσσεύς ν" άπλώνιτ) τα πανιά τού; Ουιε οί φοίννικες οΰτε οί άρχαΐοι αΐγύ- πτιοι καί ελληνες των χρόνων έκείνων ήξ«υραν τα έκ κ ιννάβεως σχυινιά. Ή πρώτη ύλη πού κυρίως χρησιμι>ποιοϋσαν
επί των πλοίων των ήταν ή αίγυπτιακή
βίβλος (πάπυρος). Ό Όδυσηεύς έχρη-
σιμοποιοΰσε καιά πά ιαν πιθανότητα τό
υλικόν αύιό καί επί πλέον σχοινιά άπό
πλεγμένα λοα)ριά. Έχρει.ίζονιο μεγά'.η
τόλμη καί έπιτηδειόττις διά ν' αποφασί¬
ση," δ πολυμήχανος Όδυσσεύς τα τόσον
μακρυνά τού ταξείδια.
Οί Ρωμαΐοι χρη ΐιαοπ ιιοΰσαν την ε¬
ποχήν τού δευτέρου ' καοχηδονκικοΰ πό
λέμον, δηλαδή περί {ά τέλη το" 3 υ αί-
ώνος π·. Χ., «χός,τον σπάοτου» δ ά τάς
άνάγ. άς τοΰ στόλου των, Ινα εϊδος χοο-
ταριοϋ πού καλλιεργεΐΐαι καί σήιιερον
άκόμη είς ΐήν Ίστΐανίαν καί την Βόρει¬
ον Άφρικήν καί χρησιμεύει μόνον εις
την παραγωγήν χάρτου, διότι δέν έχει
άντοχήν διά νά καταακευασθοΰν εξ αύ-
τοΰ καί σχοινιά. Έπρεπε νά έμφανισθχ)
τό καννάβι καί νά παράσχη είς τούς
ναυτικούς γερά σχοινιά διά ιά ίστία των,
διά νά τολμήση ή ναυτιλία ν' ανοιχθή
είς τούς ώκεανούς. Άπό τής στιγμής Ι-
κείνης άρχίζει ή μακρά καί ένδοξος ί-
στορία των ίστιοφόρων. Μέ αύτά ?γι-
ναν Ά μεγάλαι γεωγραφικκί άνακαλύ-
ψεις, ανεκαλύφθησαν αί ιιακρι ναί ήτει-
ροι, μεταξύ των οποίων ?ν καιρφ είρή
νης Ικτελοΰν τακτικά δ.ιομιλόγια οί
πλωιοί κολοσσοί, ηί πλωιαί πόλεις, ιά
μεγάλα ύπερωκεάνεα». Όπως σημερα αί
κυριώτεροι ύλαι τής συγχρόνου ναυπη-
γικής είνε 6 σίδηρος καί ό χάλυψ, Ιτσι
πρό τής ανακαλύψεως τής ά'ΐιοιιηχανής
αί κυριώτεροι ύλαι τής νιιντΐιγικής ή ν
τό ξύλον, τό λινάρι καί τό -<ίν» ά(3 . Έ- νας ναυτικός λαός, οί άγγλοι, εϊπήγον παλαΐοθεν καννάβι άπό τό Νοβγκορόντ είς Αγγλίαν καί Όλλανδίαν. Ό συναγωνισμός τού φθηνοτέρου κανναβιού μεΐαξύ Ρωασίΐίς καί των χω- ρών των τ^οπικών είχεν ώς άποτέλεσμα, ότι άπό των μέσων τού 19ου αιώνος ή σπειρομένη μέ καννάβι έπΐι^άνεια περιω¬ ρίσθη είς όλας τάς εύρωπαίκάς χώρας. Ή Γερμ ινία λ. ·/. καιηνάλισκε πρό τού 1914 περί τάς 60% χιλιάδας τόννων καν¬ νάβεως. Ή κανναΐο/αίιλιρργειά της, πού μέχρι των άρχών τοΰ 2Οοΰ αιώνος άνΓρ- χειο είς 20 000 έκιάρια, εΤχε περιορισθή πρό τού πολέμου είς 500. "Ολαι σχεδόν αί είς κάνναβιν άνάγκαι εκαλύπτοντο έκ των είσαγωγών έ< τής Ρωσσίας καί τής "Ιταλίας. Κ«ΐά την διάρκειαν τού πολέ¬ μου επετεύχθη ν' αυξήση ή έσοδεία τής καννάβεως είς 2.700 ΐόννους. Έ.-τπτα έ- πεσε πολύ καί τύ 1932 άνήρχετο μόνον είς 300 τόννους. Έν τω μεταξύ όμως κα¬ τενόησαν όλαι αί χωρ ιι την σημασίαν τής καννάβεως ώς ύφαντουργικοΰ φυτοϋ καί είς όλας τάς εύρωταϊκάς χώρας, Ιδί¬ ως κατά την διάρκειαν τοϋ πολέμου, κα¬ τεβλήθησαν προσπάθειαι άναπΐύξεως τής κανναβοκαλλιεργείας. ■ν

ΛΙΜ
ίΓι
υ
(?!■
; Ι
Ι !
Σελίς 4η
ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ
Κυριακή 5 Δεκεμβριού 1943
ΑΙ ΠΡΟΣΦΑΤΟΙ ΣΥΜΜΑΧΙΚΑΙ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΕΙΣ
ΕΙΣ ΚΑΪΡΟΝ ΚΑΙ ΙΡΑΝ
Λ1ΣΣΑΒΩΝ, 4.—Κατά πληροφορίας
παρεχομένας έκ κύκλων τοϋ έν Λισσαβώ-
νι ύποπρακτορείου τού Ρώυτερ, ή συν-
διάσκεψις μεταξύ Στάλ.ν, Τσώρτσιλ καί
Ροΰσβελτ, ή όποία έλαβε χώραν είς την
υπό των Σοβιέτ κατεχομένων περιοχήν
τού Ίράν, έτερματίσθη την 3. Δεκεμβρι¬
ού. Ή εν λόγφ συνδιάσκεψις, ήτις
διεξήχθη έντός χώοου προστατευομένου
διά ουρματοπλεγαάτων καί ναρκών, εί¬
χεν άρχίσει την 28. Νοεμβριού. Τό ανα¬
κοινωθέν, τό οποίον θά περιστρέφεται
περί μίαν έκκλησιν πρός τόν γερμανικόν
λαόν νά παραδοθχί είς τούς έχθρούς τού
άνευ ορων καί νά ανατρέψη τούς εθνικο '
σοσιαλιστάς ηγέτας τού, δέν έχει άκόμη
διατυπώση οριστικώς, καθ' όσον τα άν-
τιτιθέμινα συμφέροντα των συμμετ »-
σχόντων είς την συνδιάσκεψιν καθιστα
δισχερή την σύνταξιν την.
ΑΝ1ΆΚΥΑ, 4.—Τό άνακοινω&έν,
τό οποίον εδημοσιεύθη μετά την άγγλοα-
μερικανο^ινεζικήν συνδιάσκεψιν τοϋ Καΐ·
ρου, προεκάλεσε κατάπληξιν μεταξύ των
πολιτικών κύκλων τής Έγγύς Άνατολής.
Είναι εύνόητος ή άνυπομονησίιι, ή όποία
«αθίσταται έκδηλος είς τάς άποφά,σεις
τής συνδιασκέψεως, αΐτινες στρέφονται
αποκλειστικώς εναντίον τής Ίαπωνίας,
δχι μόνον λόγω τής δυσκόλου θέσεως τοϋ
Τσιάγκ-κάϊ-σέκ, άλλά καί διότι ό Ροϋ-
σβελτ ήρχισε νά δυσανασχειίί διά την άνα-
βολήν τής γενικής έπιθέσεως εναντίον
τής Ίαπωνίας, συνεπεία τής πορείας τοϋ
πολέμου είς την Ευρώπην, ή όποία, ώς
είναι φυσικόν, θά εχχι επίδρασιν επί τής
προεκλογικής κινήσεως, ήτις άρχίζει κατ'
αύτάς είς τάς Ηνωμένας Πολιτείας. Πα-
ρομοί > άνυπομονησία έπικρατεΐ κατά τα
λοιπά άπό άρκετοΰ χρόνου καί μεταξύ
των είς την Έγγύς Ανατολήν ευρισκο¬
μένων έλληνικών, πολωνικών καί άμερι-
κανικών στρατευμάτων. Ή ελπίς, την ο¬
ποίαν έτρεφον τα έλληνικά καί πολωνι-
κά στρατεύμαια, ότι θά ένηργεΐτο επίθϊ-
σις είς τα Βαλκάνια διεψεύσθη Ιΐιανει-
λημμένως, άν καί κατά τούς τελευιαίους
μήνας είχον εκδοθή δηλώσεις καί διατα¬
γαί, αί οποίαι άνήγγελλον ώς άμέσως έπι-
κειμένην την εναντίον των Βαλκανίων
επίθεσιν. Τα συμ^τώματα διαλύσεως με¬
ταξύ των Συμμαχικών στρατευμάτων
τΓς Έγγύς Άνατολής, ώς π. χ. ή συμ-
μετοχή των είς πωλήσεις όπλων κ<ιι είς λαθρεμπόριον ναρκωτικών άποτελοΰν συνέ πειαν τής άδρανείας ταύτης καί τής δια- ψεύσεως των έλπίδων ΐων, των οποίων κατέστη περισσότερον εντονος μετά τάς τελευταίας έπιτυχεΐς έπιχειρήσεις των γερμανών είς τό Α'ιγαΐον. Είς τούς πολιτικούς κύκλους τής έγ¬ γύς Άνατολής ενεποίησεν εντύπωσιν τό γεγονός, ότι είς τό ανακοινωθέν τής συνδιασκέψεως τοΰ Καΐρου δέν περιέχε ται ούδεμία λέξις διά τόν βασιλέα τής Αιγυπτου, Φαοούκ.Ούτος έξακολουθεΐ νά ευρίσκεται κλινήρης είς εν βρεττανικόν στρατιωτικόν νοσοκομείον συνεπεία ενός παραδόξου αύτοκινητιστικοϋ δυστυχήμα- τος, δέν έδωσε όμως £μέχρι τής σΐιγμής ά»ροάσεις. Ουδέποτε ϊσως είς την διπλωματικήν ιστορίαν συνέβη, νά διαμένουν ?πί πολ¬ λάς Ημέρας είς μίαν χώραν δύο ξένοι άρχηγοί κρατών καί είς βρεττανός πρωθυ· πουργός καί είς ύπουργός των έξωτερι κων, χωρΐς νά άναγράφωνται εις τό τελι- κόν ανακοινωθέν των συζητήσεών των μερικαί λέξεις έθιμοτυπίας των φιλοξε- νουμένων πρός τόν βασιλέα. Πιστεύεται έ/ΐίσης, ότι ή άπότομος αυτή ουμπερι- φορά έναντι τοϋ βασιλέως τής Αιγυπτου αποτελεί ποινήν διότι ούτος μέχρι τής στιγμής ηρνήθη,παρ' όλα τα πιεστικά μέ- τρα, νά εισέλθη είς τόν πόλεμον εναντί¬ ον τής Γερμανίας. Τέ?ος εντύπωσιν προ Εκάλεσεν έπίσης καί ή άπουσία τοϋ ντέ Γκώλ άπό τό Κάϊρον, άν καί ό ντέ Γκώλ, ακριβώς όπως καί ό Τσώρτσιλ, έ χει άναλάβει τήτ υποχρέωσιν νά συμ¬ μετάσχη μετά τό «ΐέρμα τοΰ εύρωπαϊ- κοϋ πολέμου» δι' δλων των μέσοον τού είς τόν πόλεμον εναντίον τής Ίαπωνίας ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣ ΒΕΛΤΙΩΣΙΝ ΤΗΣ ΘΕΣΕΩΣ ΤΗΣ ΑΠΟΡΟΥ ΤΑΞΕΩΣ ΕΝ ΤΗ. ΝΗΣΩ. ΦΟΡΟΛΟΓΘΥΝΤΑΙ ΟΙ ΚΕΡΔΙΖΟΝΤΕΣ ΑΝΑΛΟΓΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΗΝΕΡΙΝΗΝ ΑΞΙΑΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛνΤΕΡΕΥΣΙΝ ΤΗΣ ΘΕΣΕΩΣ ΤΗΣ ΛΡΑΧΜΗΣ ΤΩΝ ΑΠΟΡΡ,Ν. Έκ των συγκεντρωθέντων υπο τής Γενικής Διοικήσεως Κρήτης φορολογι- κών στοιχείον προέκυψεν, ότι τό σύνολον των εν Κρήτχ) δημοσίων έσόδιύν έκ φο- ^ολογίας τοΰ οίκ. εΊους 1913—44 άνήλ- θε μόλις είς 4 700 000.000 δραχαών, ήτοι ποσόν αύιό κα&' έαυτό ασήμαντον, έν σχέσει μέ την σημερινήν πραγματικήν αξίαν τής δραχμής, καί μηδόλως ανάλο¬ γον μέ τα κέρδη, άτινα άποκομίζουσι τα ελευθέρα επαγγέλματα. Ένεκα τούτου καί έπειδή Ιπιτακτι- «ή προβάλλει ή άνάγκη ανακουφίσεως τής πααχούσης άπόρου τάξεως εν τί) Νήαοο, ελτίφθη απόφασις δ-ιως αυξηθή κατά μέ¬ σον όρον 50 ο)ο ό ώς άνω κα&ορισθεΐς φόρος των 4,7 δισεκατομμυρίων δραχ- μών. Τό προϊον τής προσθέτου ταύτης φορολογίαν, ήτις βαρυνει τα μεγάλα κέρ δή, θά είναι μία παροχή κοινωνικής βοη¬ θείας εκ μέρους τοϋ πληθυσμοϋ τοϋ άσχολουμένου μέ" ελευθέρα επαγγέλματα καί κΐρδίζοντος άνάλογα μέ την σημεοι- νήν άείπν τής δραχμής πρός ό'φελος τοϋ μέρους έκείνου τοϋ πληθυσμοΰ, το οποίον πληρώνεται μέ τα γνωσΐά άνε- παρκή ήμερομίσθια καί μισιΊολόγια η συντάΓεις ή διάγει ?ν άπορία. Τα είσπραχθησόμενα χρηματα δέν θά εί¬ ναι υΛέρ τοϋ Δημοσίου, άλλά θά δο¬ θούν είς τάς Νομαρχιακάς Έπιτροπάς τροφίμων των πόλεων, οί οποίαι θά λά¬ βωσιν εντολήν νά χρησιμοποιηθώσι τα χρηματα διά την έλάΐΓΟΐσιν τής τιμήίτών είς διάθεσιν των Επιτροπών τούτων υ- παρχόν.ων εκάστοτε τροφίι ών των προ- οριζοιιένων διά την ά'ιορον τά£ιν. Είναι γνωστόν, ότι εις τίνα των πε- πολιΐισμέναιν κρίίΐών, ίδκιίταια δέ εν Γρρμαία, ή εκσα,'σία ενίσχυσις είς χοή· [χά καί ειδή τής άπόρ'υ τάξεως υπό των δυναμένων κατά τούς χζ μ?ρινούς δυσ<ιό- λοτις διά τούς πτοιχυύς μήνας, άτοτελεΐ πλέον παράδοσιν κ Λ κανόνα κκί αποδί¬ δει ποσά στ)ΐιανιιν(ί)ΐατα. Καί ή χριστια- πλιυρά τοΰ πράγμαΐος καί ή άμοι- βαία κατανόησις των κοινωνικών τάξεων είναι εξ ΐσου άξιαι προσοχής. Ατυχώς έν Ελλάδι δέν ύπάςχει ε- π"οκής πριεργασία καί διαφώτισις διά την επιτυχίαν μιας τοιαύτης προσπαθεί¬ ας υπό την έκουοίαν μορφήν ενός μεγά- λου έράνου. Οί μεγάλοι ε,ύερ/έΐαι καί φιλάνθρωποι δέν έλειψαν εν Ελλάδι καί δέν θά λείψουν ασφαλώς. Έλλείπει όμως ή καθολικότης τής συμμετο, ής των δυνά μεων είς μίαν προσπάθειαν ανακουφίσε¬ ως των παανόντοον συνανθρώπων των. Καί έπειδή υπό τάς σημερινάς ϊδίο; συν θήκας μία τοιαύτη προσπαθεία υπό την εκουσίαν μορφήν της δέν ύπάρχει καιρός ν ά προπαρασνευασθή καταλλήλως, παρί- σταται άάγκη νά λάβχ) την υποχρεωτι¬ κήν μορφήν, ώς έν προκειμένον συνέβη. Πας ύγιώς σκεπ.όμενος έλεύθερος έ- παγγελματίας ή είσοδηματίας ή μεγαλο- παοαγωγός Λρέπει νά φαίνεται πρόθυ· μ'·ς εκάστοτε είς θυσίας διά τάς πασχού- σας τάξεις.' Μόνον οίίιω θά έχγι την θέ¬ σιν τού έν τή τεπολιτισμέν{) κοινωνί«, μόνον ούτω θά είναι άΞιος τοϋ όνόμα- τος τοϋ χριστιανοϋ, μόνον οίίτω άνιί τοϋ φβόνου θά έχη την αγάπην τοϋ πλη¬ σίον. Τα δεινά τϋϋ συγκλονίζοντος άκόμη τόν κόσμον πολέμου αρκετάς θά έπρεπε νά έχωσιν όμιλήσει είς τάς καρδίας όλων. Τέως εΰποροι συμπολίται τεριέπεσαν είς έξαθλίωοιν £καί άλλοι «νεσύρθησαν έκ τοΰ βυθοΰ είς την έπιφάνειον. Ουδέν σι'μενοον άσταθέοΐερον άπό τόν πλούτον, εις τόν οποίον δεν πρέπει < ύδ' είναι έ- ποχή νά αποβλέπη κανείς οΰτε είς ιήν ά- ποί>τ|"αυρισιν.Είναι ακριβώς ό καιρός τής
φιλπλληλίας, τής άλληλεγύης, τοΰ έλέους.
Διά τουτο θεωοιΐιαι βέβαιον, ότι ό'χι
μόνον δεί1 θά ύπάρΕη μεμψιμοιρία τις
διά την επιβληθεΐσαν έλαφράν φ ρ )λο·
γίαν υπέρ τής Κοινω· ικής Προνοίας, άλλ'
διι οί δυνάμενοι ουμτατρ ώιαι καί πέ¬
ραν τής ύιοχρεώσεώς των θά β,ιηθήσωσι
τούς ^ΐάσχοντας είς τάς παρούσας δυσκό¬
λους στιγμάς.
ΑΦΙΞΙΣ ΑΓΓΛΩΝ ΕΙΣ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑΝ
Ο ΦΟΒΟΣ
ΑΓ
ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΝ ΑΝΤΙΠΟ,ΝΒΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ
ΛΙΣΣΑΒΩΝ, 4.—Κατά τ^ν διάρ¬
κειαν τής τελευταίας εβδομάδος έφθασαν
είς Πορτογαλίαν πολυάριθμοι άγγλοι, οί
δποΐοι ίγκατεστάθησαν πρό παντός εις
την πορτογαλικήν πρωτεύουσαν και εις το
Έστορίλ. Πρόκειται περί 200 κυρίως
εύκαταστάιων καί μεγάλης έπιρροης άγ¬
γλων, οί δποΐοι ϊσχυρίζονται,_ ότι θέ-
λουν νά διέλθουν τάς εορτάς των Λρι-
σΐουγέννων είς την Πορτογαλίαν. ΙΙαν
τως, μεΐαξύ των κύκλων τής Ινταΰθα αγ¬
γλικήν καί άμερικανικης παροικίας κυκλο-
5χι ή αληθής αίτία τού
τοΰ φόβόυ των νεΡ(*ανιχών Ινΐιποίνων
αύξάνει και ή δυσπιστία πολλών οίγγλωι)
έναντι τής σοβιεΐικής καί άμερικανΐχής
πυλιτικής-
"ΑΦΑΝΤΑΣΤΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΑΙ,,
ΒΕΡΟΛΙΝΟΝ, 4.— 'Υ ώ τον <ίν(0. τέρω τίτλον δημοσιεύϊΐ ό γνωστάς δημ0. σιογράφος Σβάρτς φόν Μπέρνκ ε|ς ^ τελευταίον φύλλον τοΰ ^ περιοδικοΰ «Τ^ Ράϊχ» πραγματείαν πϊ,ρί των τρομ0κρα. τικών Ιπιθέσεων. Μεταξύ άλλων, ,5να. γράφονται κ«ί τα εΕής: Όση καί άν ε'- ΙίΙΟίΤΙ εννοηθή, ότι δ φοβος των άντιποίνων εχει καταλάβει ευρεί,· κύκλους τοΰ πλη¬ θυσμόν τής Αγγλίας χαί πρό παντός τοϋ Λονδίνου. Ιδίως μετά τόν τελευταίον λό¬ γον τοΰ Φύρερ καί τάς δυιλία; τοΰ δρος Γκαΐμπελς δ φόβος ούτος μετεδόθη είς εύρέα στρώματα τοΰ πληθυσμοΰ, τα δ- ποΐα μέχρι σήμερον άντεμετώπιζον μετά ψυχραιμίας τα γεγονότι. Ή βρεττανική κυβέρνησις ευρέθη είς ιήν ανάγκην, ν ά λάβη αύστηρά μέτρα ε¬ ναντίον ήττοπαοών καί διαδοσιών, οί δ¬ ποΐοι προφηιεύουν συνεχώς, όιι^τό Λον¬ δίνον θά έξαφανισθχί έκ τοΰ έδάφους. Μέχρι τής στιγμής έ'χουν πκραδοθη είς βρεττανικά στρατό/ιεδα συγκεντρώσεως περίπου 2000 άτομον πρός παρεμπόδι¬ σιν τή, επεκτάσεως τοϋ πανικοΰ. Πλήν λαόν ταχυτατα το ερώιημα, π(;. σον καιρόν δύναται νά άνθέΕη είς πα. ρόμοιον πόλεμον. Είς τό ίδιον περιοδικόν δ στρατιωτικάς συγγραφεύς ] γράφει: Όσον καί αν έχη εξελιχθή Ε|ς βαθμόν τελειόιητος ή σηαερινή αμυνα, αυτή δέν δύναται ν'άποτελέσχ) άλλο τι, πλήν ενός μειαβατικοΰ σταδίου πρός Ιπ(. θέσιν. Τό προσεχές μέλλον θ' άηοκαλύψο την εξέλιξιν ταύτην ενΐός πλαισίου άντι- ποίνων σ)βαράς ιιορφή.. Τό μέλλτν τοΰ.το θά καταδείξη, μετά πόσης σοβαρά- τητος καί μεθοδικότητο; άνταποκρίνεται ή γερμανική διοίκησις πρός τάς βασικάς άπαιτήσεις τοΰ πολέμου τούτου καί άρχΐ- ζει την επίθεσιν έκεΐ, όπου μόνη ή άμν- να δέν Ιΐταρκεΐ διά την νίκην. ΣΥΝΤΟΜΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΜΑΔΡΙΤΗ.—Είς την έν Μοδρίτη γερμα¬ νικήν πρεσβείαν ό πρεσβευτής τοθ Ράϊχ, δρ. ΝτΙκχοφ, άπένειμε τό δίπλωμα τοθ επι τΐμου διδάκτορος τοΰ πανεμιστημΐου τοθ Μπρεσλάου είς τόν Ισπανόν καθηγητήν Γκονζαλέθ Θέμπουλος ύ Φερναντέθ, δια· πρέπη ζωολόγον. Κατά την τελετήν παρέ¬ στησαν πολυάριθμοι πρεσωπικότητες έκ τβθ κόσμου των επιστήμων καΙ των γρομ- μάτων. ΒΕΡΟΛΙΝΟΝ—Τό γυμνάσιον τοθ Ντόρ· τμουντ, 2να άπά τα όρχαιότερα καί πλέον δάσημα ανωτέρα γερμσνικά έκπαιδευτή- ρια, θά έορτόση εφέτος την 400ήν έπέ τειον τής Ιδρύσεως τού. Κατ' επανάληψιν εγένετο προσπαθεία νά μεταβληθή τό γι>·
μνάσιον τουτο είς Πανεπιστήμιον, εδόθη
δέ τελευταίως τό δικαΐωμα είς τούς τελειο
φοίτους τού νά φέρουν πανεπιστημιακόν ξί
φός καί ίνα εΤδος άκαδημαϊκής διακρΐσεως.
*
ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ.— "Ενα καναδικόν σκάφος
έπισ<ευήςκαλωδΙων,έπεδΙδετο κατάτά 1?ΪΟ, ώς μεταδΐδει ήΛ'ΑφτονΤάϊντνινκενβ,είς επι σ<ευάςΓοΟύπερωκεανεΙου καλωδΐου,τοθ συν δ όντος τόν Καναδάν μετά τής'ΑγγλΙας. ΑΙ φνιδΐως έξηντλήθη τό άπόθεμα καλωδΐου,τό οποίον έφερε μεθ' έαυτοθ. "Εν ουνεχεΐα τό καναδικόν σκόφος κατηυθύνθη πρός δν Ιταλικόν καλώδιον, άνσχωρο^.ν έκ Ντακάρ, τό περισυνέλεξε, έκλεψε έξ αύτοθ 450 μΐλια, ϊνα κατά τόν τρόπον τοθτον επι σκευόσΓ) την όγ,γικήν γρομμήν. ΟΣΛΟ.—Είς την ΝορβηγΙαν ήρχισε ου στηματικό άντιτυφικός αγών. Πρός τουτο ήρχισεν ή έφορμογή νέας θ ροπευτικής μεθόδου διά των άκτΐνων Χ. * ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙΟΝ. — Είς την Ρουμανίαν Ιδρύθη Συμβουλιον 'Εργσσ'ας. Τό συμβού λιον τοθτο θά παίξΓ) ρόλον δμοιον πρός τόν τοθ γερμανικοθ μετώπου έργασΐα;. * ΒΕΡΟΛΙΝΟΝ.— *Ενα πολύτιμον εί ονο- στάσιον τοθ 18ου οίωνος ανευρέθη είς τόν καθεδρικόν ναόν τής Άγίας Τριάδος τοθ Πλέσκαου, 6 οποίος έχει κτισθή κατό τό 1ο85. Έξ αλλου 8νος ούθεντικός πίναξ τοϋ ΤισιανοΟ παριστών την Παναγίαν μέ τό. Θείον Βρέφος άνϊυρέθη είς την εκκλησίαν ενός χωρίου τής ΒοημΙας. ΕΠΙ ΕΙ ΥΤΙ· ΕΙ ' Η ΠΡΟΧΘΕΣΜΗ ΠΥΡΚΑΪΑ Προχθες Παρασκευήν καί περί ώραν 8ην νυκτερινήν ι'Εερρσγη πυρκαϊά είς τό εργοστάσιον τής «Νέας Κρηΐικής Καπνο· βιομηχανίι ς Α. Ε.» προκληθείσα έξ ε¬ νώσεως ή?εκτροφόρων καλωδίων τοΰ φω· τισμοΰ, ή όποία ρροληφθεΐσα εγκαίρως καιεηβέσθη παρά τής Πυροσβεστΐχής υπηρεσίας τοϋ Δήμον. Αί προΕενηΟεΐσαι ζημίαι τής εταιρία είναι Ιλάχισται, τοΰ δέ Δημοσίου ι ύδεμία ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΙΝΗΣΙΣ ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΚΛΕΙΣΙΜΟΝ 26. Νοεμβριού 1943 ΪΜ ι'.νι Ι (Ι) V [ά τ &άν ι ήσεο ιοσχ.* (ος ως ι ίιν π ί'λ 'Π (ΐί ιοί'. Ά Βί της ς δτ θίνι τι [ΠΟ ,δ Επι οκο ζ ιάπι ιν χ Ο Μ ΟΛ ΟΓΙ ΑΙ 5 ο)ο 1881 4οο.οοο 7 0)0ΤΤΡ03. 49ο.οοο Άπχλ. Π. 2.690 Π Ε (Β Ν ΤΡΑΠΕΖΗΣ 5 ο)ο 1884 4οο.οοο 7 ΟΟΤΤΡ. 3 .5ΟΟ.090 Α Μίταναατ. 11.703 Π 2ο.5 έχχτ. 1 2δΟ Α 4 0)0 1887 36ο.ο«ο Π •Υδρ 23 .5ΟΟ.Ο3Ο ΤΕχτονος 2.οοο Α 3ο ίκατ. Ι.2οβ Α 4 ο)ο 1889 36ο.οοο Π 6 ο)3£τα9. 590.00Ο Π "Εντοχα 26.οοο Π Κτημ. 25 15.300 Π 4 ο)ο 1890 ♦οο.οοο Π 6 ο)ο 28 3 .5οο.οοο Α * Υΐτηχόων 14.500 Α Κτημ. 26 15 .Καβ Π 6 ο)ο 1893 490.000 Π 6 ο)ο Δ.Ερ .46ο.οοο Άντ. 8 ο)ο 46.5ΟΟ Α Κτ. 5ο)ο 39 ίο.Είΐο Π Μοναατ. 24ο.οοο Π 6 Ο)ο 1931 493.οοο Π Άντ. 6 ο)ο 36.οοο Π Κτημ. Μ. 850.990 Π 1898 Ηγ- 'Ενοπ. 1ο.οοο Α Πολεμοπ. 2.65ο Κτημ. Π. 85ο.οοο 11 γυημ 1 ,5οο .οοο Α Μελιγαλά 15ο Α Άγροτ. 2ο.οοο Λιπασμ. 359.900 Α 4 ο)ο 1902 38ο.οοο Π Χορπνπμ. 15ο Α Άπ. 3 ο)ο 2.οοο Α Παπαατρ. 1 ,οβ5 ϊί 5 ο)ο 1907 Ιοο.οοο Π 'Εηιτάί. 2.οοο Α 5 ο)ο 1920 6.5οο Π Γαλ 'Ελλ 1.900 Ω 4 ο)ο 191ο 37ο.οοο Π 6 ο)0 1918 6. οοο Α Α 'ΑνΛγχ 2.6οο 5 ο)ο 1914 48ο.οοο Π Ά«αλ. Μ. 7οο Π Β' Άνανχ." 2!9οο Μ Ε . Τ ΟΧ ΑΙ ΒΙ » ΤΡΑΠΕΖΙΚΑΙ Ελλαδ. 1.7οο.οοο Α Εβν. 17.333.003 Αθηνών 6β.030 Α 1ο3.οοο Α 9.5Ο9 Λ 1ο.οοο Α 19.003 ίΐ 13ο.οοο Λ 559.οοο Π 1ο.οοο Α 'Εμττ. Τρ. Γαλ. "Ελλ 'Εμπ. Π. Καραβ. Κτημκτ. Λχϊχή; Λαχώνίας Πειραιώς Χίου Λ1ΑΦ. Ηλ. ίΐιί. ΣΠΛΠ.' Κάσαου Μιχαλπν Α.Β.Ε.Α. Αΐολο; ΒιοχρΜμ ϋφ Ζ.Ο.Ε.Λ. Ζίφυρβ» Α 7.οοο Λ 20.033 Λ ΕΓΑΙΡ. 272.οοο 19ο.οοο Α 22.920 Λ 55.οοο Α 18ο.οοο Α 5.1Ο9 Λ 3.833 Α 9.50 5 Λ 3.3οο Λ 15.Ο99 15.000 Α Λιπασμ. Παλ. Ά8. Πυριπδ. Χΐΐμικής Χρωματ. Α.Κ.Ε.5. Βέρμιον «Β1ΚΑ» 25ο.οοο 4ο.οοο 35ο.οοο Λ 25.οοο 263.βοο 3.2β3 Α ■ 4ο.οοο Γι 17.Ο03 Α 29.099 Α 9.οοο 42.οοο Π 4.1β3 Α 32.Ο33 Α 2ο.οοο 2οο.οοο 2.ΛΟ3 Α 21.033 Π 153.09 Α 3.033 Α 5.ο 3β Α 17ο.Ο3Ο Π 7ο.β3β Α Γεν. Έκ," Ιβ',053 β 'Εριουρ. Κκρέλλχ Κλ. ©)χπ Λαναρχ Πϊ ζ Ύφ. Ύφαντ. Τριχχάλ. Άβηναΐς ΕΤΜ 'Εργολ. ΕΡβΑ Κί-ίρθψ Πρ. «&.β. Τβχτων "Ατλχς ■Ηραχλ. Κύχλν{ι Το. Τιτάν Βωίίτχι 'Επιχ. Κ. Διιβ. Μϊτ. 'Ελλοίιλ Σέχερη; Βχαιλ. 'Εστία Μ-ταλλ. Κχμπχ ΰΐνοπν Οΐνων Εύ?ώτ« Ζ,\ύ 1.7οο Α 3ο.βοο Α 22.030 Π 3.ΟΟ9 Λ 19.οοο Λ 45.09ο Π 320.030 11θ.063 Α 223.033 17.οοο Π 28.Ο03 Λ 18.000 6.593 1.2οο Α 3ΟΟ.9Ο3 Α 3.Ο33 Λ ΙΟΟ.Ο33 Α 15.οοο Π 33.003 Α 8.000 Λ 173.039 Λ 78.«35 21ο.003 Α 2 β;9 Π 83.*-><ί Κυλ. Άττ. Κυλ. Μ«α. •ΕλχΤς 'ΐρι; Κονβερβ. "Εβν9; Καρχβ. Παταστρ. Ήλεχτρ. Λαμπτηρ. Ψυγ.Οββ. Ψυγ.Πειρ. Έρμίί; Χαρτοπ. Βιο Γ. Βΐ3μ. Αΰτ.Άβπνά Γ Γεν.'Λκ. •Υιτ. Πρ. 5.ο5ο α 6.5βί Π 29.939 Α 85ο 8.900 Π 19.009 Α 21.900 Λ 22.οοο Α 3ο.οοο Α 26.900 Α 65.930 Α 5.5οο Π 5.390 Π 13.05ί Α 42.093 Α 35.000 Α 4.999 Α Ίπποίο. Προμπϊ. 14.930 Ο 179.900 Π 63.0ίβ Λ. 13.909 χο ΐς ών ι ιθώ; π !' Χ _-ι Λ.