153733

16.
τυπ
ΚΑΘΗΜΕΡ'ίΠί-, ΓϊϋΛ.,ΉΚΗ ΚΗΙ ΟΙΚΟ^ΟΜΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ
"Αριθ. Τηλεφώνου 86
ΟΔΟΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΡΙΘ. 50
ΑΚΟΜΗΜΕΤΟΝ ΔΑΚΟΝ
"Ολβι οί προοδευτικοί αγρόται ύ
ποδεικνύουν νά γίνη ύποχρβωτικόν
τό κλάδευμα των έλαιοδένδρων, ά-
κόμη καί ή λίπανσις, άλλά νά παύ
σουν οί δακοκτόνιοι ψεκασμοί, όχι
μόνον διότι μέ αυτοίς έπιβαρύνε-
ται άδίκως ή τιμή τού έλαιολάδου,
άλλά καί προξενοΰν ζημίας είς τα
ελαιόδενδρα.
Οί αναγνώσται μας εύρι χαρακτηρίζει αύΐά τα γράμ
ΚΥΡΙΑΚΗ
2
ΑΠΡΙΛΙΟΥ
1939
ΙΟΡΥΤΗΧ-4ΙΕΥΘΥΝΤΗΪ
ΜΑΝΟΣ Β. ΤΣΑΚΩΝΑΣ
ΕΊΌΣ β Άρ.β, 1/86-/
πκουν διατυπωμένην είς την
ανωτέρω προμετωπίδα τοϋ
βρθρου τούτου τα συμπερά
οματά μας.
Βασίζονται αΰτά είς δσα
χειρογραφα εχομεν πρό δ
φθαλμών καί των οποίων
έίελειώσαμεν την μελέτην
πΰτήν ακριβώς την στιγμήν
πού άρχίζομεν την σύντα¬
ξιν τοϋ παρόντος.
Είναι δλα γράμματα παρα
γωγών πού πόνούν διά την
περιουσίαν των, μορφωμέ-
νων καί άμορφώτυν, δλα
γραμμένα μέ, ειλικρίνειάν
γλώσσης. Καί περιέχουν την
περιγραφήν σπαρταριστών
έπεισοδίων πού δχι μόνον
πείθουν δτι δέν εμπνέονται
(«πό καμμίαν πρόληψιν ΐΰτε
«πό τυφλόν πεΐσμα, άλλά
καί διαθετουν τόν δναγνώ
οτην να σκεφθή καί διερω
χηθϋ άν ή σαφήνεια τής
διαΐυπώσεως τοϋ Θέματος
καί των επιχειρημάιων πού
ματα των ήμιμαθών καί
των αμορφώτουν,ήμτιορεΐνά
συναντηθτ) είς δμοια προΐό
ντα τελποφοίτων των Γυ·
μνασίων ή καί τού 'Ανωτά
τού Ίδρύματος.
Δέν λείπει οΰτε γενναία
δόσις μέθυος. Δι* δσους δέν
έννοοΰν την λέξιν, διότι οί
διανοούμενοι μας προτι-
μοΰν καί είς τάς έπισημο-
τέράς άκόμη στιγμάς τού:
βαρβαρισμούς, τάς ξένας λέ-
ξεις μέ ελληνικάς τάς καΐα
λήξεις, σημειοΰμεν ότι την
προτιμοϋμεν ώς ιδικήν μας
άπό την ξένην «χιοϋμορ»
πού ε*χει αυτήν την σημασί
αν τής εύδιαθεσίας, άστειο
λογίας μάλλον.
Καί ιδού δνα Γιεϊγμα επί
λεξει, απηλλαγμένον μόνον,
κατά τό δυνατόν, άνορίτη-
γραφιών :
Γνωρίζομεν χ. Διβυβυντά τού
«Τύποι»-, όπως καί έγράψατε έ
σχχτως, ότι ήσβυν άπω τβύ; πρώ
ταυς ύποστηριχτά; τής μεθόδβυ
ΤΙ ΖΗΤΕΙ Η ΙΤΑΛΙΑ
Κατωτέρω παραβέτομβν τή άρθρον τοΰ Διευθυννβΰ τής «'Εφη
μερίδος τής Ίταλίοις» κ. Βιργκίνιο Γκάϋντα. διερμηνβόοντβς τάς ά
πθφεις τβΰ κ. Μουσολίνη, ά«©Γελοίν τό συμπλήρωμα τβΰδπό τβΰ
τελευταιβυ εκφωνηθέντα; πρόσφατος λβγου. καί πβρί τβΰ όπβίβυ
έκαμε λόγον ή στήλη των ρχδιοφωνμάτων τβΰ φύλλου μ«ς τήςΛα
Ρϊλθβύσης Τετάρτης, χάριν Ιδία των έν ταίς έπχρχΐχις «ναγνω
βτων μας, οί όπβΐβι θά εΰρβυν είς τϊ προοιεχές φύλλον μας καί
τιΐν έκ τβΰ λόγουτοΰ Γάλλου Πρωθυαβυργοΰ κ. Νταλαντιέ ά«ήχη
ο-ιν.
ι ί
'Υό ποίον1 τύ^ον συνοψίζε
ται είς την σύγχρονον ίοτορί
αν ή μορφή τής άλη9ινη"ς εί
ρήνης; 'Υπό Ινα οτοιχειώδη
νόμον; «Είς καθένα λοΐόν ήθέ
σις πού τοθ άνήκει». Νόιιον
ίαορροπίας αί ίσότητος: νό
ιιον αναθεωρήσεως τ£>ν σημε
μΐνών παγκοσμίων θέσεων,
ό οποίος άνήκει είς ίήν δυνα
ρΐκότητσ τής ίστορΐας, είςτήν
έαανορθωτικήν δικαιοσύνην
της καί έν τούτοις δέν προθ
ποθέτεΐ την ανάγκην τήςβίας
δταν ερμηνευταί κσί έφτρμό
ζετσι έν πνεύματι κατανοήσε
ως. Διάτοθτοακρΐβώς όΜουσ
οολίνι ηδυνήθη νά συνδυάστ;
ι Ις τόν λόγον τού χό πρόβχή
μσ των άνικανοποιήτων δικοί
ών, τα όποΐα άνσμένουντήν
ιΐρηνικήν Ικανοποίησίν των,
μέ την αναγνώρισιν τής άνά
γκης μΐάς μακράς ιιεριόδυυίί
ί'ήνης.
Ουδείς θέλει σήμερον τόν
πόλεμον έκ ττοογράμμαΐος,
έκτός των ά.ατρεπτικώνστοί
χείων των διαφόρων φυλών,
συγκροτημάςωνκαΐ τραπεζών
πού περΐμένουν άπό ιήνάνα
τροπήν τοθ κόσμου Ιν άκό
μη δφελος διά τα θολά σι.μ
φίροντά των. Πολύ όλιγώτε
ρον θέλουν τόν πόλεμον τα ό
λοκληρωτικά κράτη.Ακριβώς
οι°π, μαζύ μέ μίαν δραστημί
αν έξαηερικήν πολιτικήν,άνθ
πτύσσουν μίαν γιγαντιαίαν
καί άδιάκοπον προσπάθειαν
έθνικής άναδηυιουργίαο, ή δ
ποία ύποχρεώνειτά κράτηταθ
τα νίι έργαζωνται μέ ποοο
πτΐίήν δχι έξαιο,ήνίύν, άλλά
πενταετίαν καί χρειάζονται.
έξωτερΐκήν εΐρήνην διά νάμή
διαταραχοίΙ τόέσωτερικόντων
δργον. Καί διά τουτο είναι δ
χΐ μόνον μοχθηρά, άλλά καί
ξένη πρός ιτάσσν πραγματικό
τη τος τ'ΐκ'δλοκληρωτικωνκρο'
τώνώς όργανικήτάνάγκηςτών·
κοθεστώτων τωι».
Άλλά διά νά είναι άαφα
λής ή ειρήνη, πρέπει νά εΐ
ναι αληθής. ΚαΙ διά νά είναι
αληθής ή ειρήνη, όφείλει νά
είναι 8χι μΐα τυχαία παθητι
κή καί ώς έκ γενικάς ίδιότη
τος κατάσισσις, άλλά ίνερ
γόν ττροΐόν συγκεντρικών θε
λήσεων, αί οποίαι άπ<··σκο ποθν είς τό νά δημιουργή σουν έξ αΰτοθ :ύ σύστημα κατά τα οόοιώ5η αύτοθ στοϊ χεΐα. Τό πρθτον των στοι χκίων τούτων είναι ή δικαιο σύνη. Ή Ιταλία ζητβΐ δι* έ ουτήν καί διά τούς άλλους, νά κατσνοηθοθν καί νά ίκα νοποιηθοθν πάλ'τα τα νόμι,ια έθνικά δικαιώματα Δικαίω ματα ή )ικά οεβσσμοθ, σήμε (Συνέχβια βΐς την 2αν σελίδα) ί κ«1 προσανατολΐ ζει τβ κοινβν. Άλλά έ πρώτας κλβνισμός σου ήταν δταν άχυυ αες τα έναντΐα άπό τον'Ιαλικόν ραδιοκομπόν. Ή τοιαύτη μττα ββλή σου μχζ £παμε νά ένθυμη θώμεν τόν 'Απόβτολον Παΰλον οπου ώς γνΝστον έδίωκε τήνθρη σκείαν τού Χριστοϋ καί κατόπιν δταν ακβυσϊ την φωνήν έξ βύ- ρανοϋ έβαπτΐβθη καί έγινεν ό μβγαλεΐτερος κηρυξ τής χριβτια ν&ιϋύνης. "Ετσι καί ου, έφωτΐσ θης άπω τόν ουρανόν.*.. Καί έπιλργ«ΐΐ.· Όσοι ησανφανατισμκνοι διάτά ραντίσματκ, διότι δέν ήξερκν την πάσαν αλήθει¬ αν, άλλά έστηρίζοντο εί^τό πλευρόν τής έπιστήμη:, ώ;:! τό καλόν τοΰ τόιτιϊυ. οηω; θδΐς, βεβαίως είναι συγχω ρεμενοι κχϊ χπά τόν Θεόν καί άπό τούς ά.θρώπους. "Υστρρα άπό την παρέν θέσιν αΰΐήν είναι άνιχγκη νά σημειώσωμεν δτι μέ τού; πεοισσοιέρους άπό τούς έπιστολογράφους μιχ·; έιεκοινωνή(Τ(κμεν καί πρόσω πικώς καί διεθέσαμίν ώραν ήρκ·ετήν διά νά των ίξηγή σαμεν δΐι δέν μετκβΐλομεν ριζικώς γνώμην άλλά επι¬ ζητούμεν νά διαφωπαθώ- μεν καί διαφωτίπωμεν, δια την εξεύρεσιν τής όοί)ης λύ σεως, χάριν των έξ αυτής ρξαρτωμένην ζωτικωΐάτων συμφέρον των τής ύπαίθρου μας, άπό τα δποΐα έξσρ- τάται ή εΰημεοία καί άκόμη καί ή ζωή ημών των «στών. Καί διεθέσαμεν μακράς ώρας διά νά των αντιτάξω μέν τα πορίσματα τα όποϊ α προκύπτουν έκ τώ ν σΐα- τισπκών μελετών πού εγι ναν επί τή βάσει των άπο τε?ιεαμ;ίτων είς τάς περιο¬ χάς πού έφηρμόσθη ή μέ ίΚ)δος των δοκοκτόνων ραν τιαμΗων καί είς έκεΐνας πού οφέθηοαν είς τάς συ νετιείας τής φυσικής καια ο τάσεως των έλαιοδέν¬ δρων. "Αλ?ιά δλα αΰτά τα επι χειρήμαχα, πού είχομεν υίθ θ,τΓ'ισει, διότι είχομεν άπο λυτον έμπιστθιϊύνην είςτούς άρμοδίους πληροφοριοδό- τα; μας, κατέηεσαν ώς χαρτϊνη άψίς είς τό πρώ¬ τον φύσημα άνέμου. Μάς άπ?ινΕησαν μέ συγκεκρι- μένα γεγονδτα καί δνόμα τα, ώ; πρός τάς συνθήκας υπό τάς οποίας δγινεν αύτη ή έργασία των πορισμάΐων κ;χί πώς^πίπτουν Θύματα πλάνης οί ευσυνείδήτοι καί έιιζηϊοΰντες νά έξυπηοετή οουν κατά τόν πλέον φω τισμένον τρόπον, τούς πά ρίΐγωγούς μας, επ στήμονες όι. "Ολα αΰΤά εχουν θδ εγγράφως, κα τα τρόπον πού πείθει καί (Συνέχΐια εί; την οβλίδα) Ίίίού δ ^[υμφίος εοχκιαι έν ιφ μέΐωεή·; νυοτός. . . . Μέ τόν γλυκύν αυτόν ΰ μνον άρχι'ζει ά;~όψκ ή Μ->
γάλη έβ^ομά-τ,ή έβδομάςτών
Παθών.
Ό Ίΐ'Όΰς, ό γλυκύπχτος
Νυμφίος τής'Εκκλησί«ςι«'τ;,
εΐχε περάν,
τοΰ Λ Όχοου, ΐής Μάρθας
και τΓ|; Μαρία:,μ4 όλον τόν
πλούτον της άι'.ής άνατολι
κης φιλοξρνί,χ:.
Ή Βηθκνία δμως εΙΧε
γινει τ6 τρωΐ άνάσΐατος Λ
πό την κοομοπλημμύρα των
θαυμαυτών τοΰ Ν?"»υ Προ
φήτου.
ΕΙχε δ<σδο9β ή' ανάστα¬ σις τού Λαζάρου, κοιί εσπεύ δαν νά τούς ίδουν καί τούς δύω. Καί δτ,αν ό Ιησούς διά νά αποφύγη τόν λαϊκόν έν θουσιασμόν καί τόν Θόρυ- βαν είχεν αποφασίση την α νάβαιΐιν είς Ίεροσόλυμα εύ ρέθη πρό άνθρωποθι/?».(ίο·- σης. 'Λπό την Βιιθανίαν πού τόν εϊΧαν χάσει ^σπευδαν κατόπιν τού, Καί δπό την '|ρ.ρουαιΐλήμ. δπου Λχαν ά κού'ΐει καί τό θάΰμα καί δ τι ήρχετο πρός τή «κεΐ, ε- τρεχην πρός προυπάντηαίν τού. "'^στρωσαν τόνδρόμον μέ βαΐα των φοινίκων^ μέ άνκ μώνες( μέ παοχαλιέ:, |ΐε τα πητας, ακόμη καί μέ τα ίν- ^ύματά των, διά νά άηό επάνω ό Ιησούς. Και επί πώλόυ δνου καθή μενο; ό Θεάνθρωπος, είσήλ θεν είς την Ιεράν πόλιν διά ΕΡΧΕΤΑΙ!!.. νά προακυνήση. ιόν ποτέρα Θεόν, ρ!ς χον Ναόν τού Συ λομώντος, γενόμενος δεκτός μετ*ένθουσιασμοΰ. Ή πανηγυρική δμως εΓ- σοδυς τοΰ νέουΜκσσίου δέν ήρε,σ.ί καθόλου είς τούς Άρ ρχιερεϊς, τούς ι Φαρισαίους χαί τούς Γραμματεύς, τούς ότοίους ό θεΐος Διδάσκα- λος, εξεδίωξαν έκ τοΰ Ναοΰ. Καί ταχέως τόμΐσος των ί!ά έκσπάο|] κατά τοϋ Μεσ σίου. Διότι 6 κΐνουνοςεϊναι μέγας δι* αΰΓούς. Κίνδυνος διότι είς τόν μέγαν Ναόν εγίνοντο.δλαι αί συναλλ<χ- γαί τής λατρείας τού θείου την οποίαν έμπορεύοντο.Ή θε?ιθν νά έκμεταλλεύωνται οί λαοπλάνοι τό πλήθ^ς καί δέν των ήρεσεν ή εμφάνι¬ σις τοΰ νέόυ Διδασκάλου, πού έχήρυττε τ?|ν αγάπην καί τ?]ν πνευματικήν λ'ΐΐρεί αν, χωρΐς, θντίας, χωρίς α φικςωματα, χωρίς κο?Λυβι- σπκάς πράξεις. Μήπως σήμερον δέν συμ- < βαίνει τό αύίό είς την έ"πο χήν μας. ϋί Γραμματεϊς καί Φαρισαΐοι πού έξυμεταλλεύ οντο τόν λαόν δέν έξεγεί- . ροντοΐ δταν τεθή φραγμός ΐ.ς τούς ίδιοτελεΐς προσπα Οείπς καί ενεργείας των;! . Όμως ό Ιησούς άδιάφο ροί; Θίχ όδεύστ) πρός την ό δόν τού μαρτυρίου πού έ* ταξεν Ρΐς Εαυτόν. "Ο,τι καί άν βυασοδομή αουν εναντίον τού, δσφ καί άν προαπαθήσουν νά τόν έ: ξοντώσουν, Αύΐόςθά θριαμ βεύτΐ) καί §ά λάμψη, διότι ρΐναι τό φώ-'τής αί η Θείας. Είναι ό Νυμφίος τήςάγά πης καί. τή; καλωσύνης, πού ?οχεταΐ έν τφ μέσφ τήςνυκ τος. Μ. Β Τ. ΠΜΕΥΜΑΤΙΣΜΟΣ - ΑΜΕΤΡΟΕΠΕΙΑΙ Είς την 4ην οελΐδα: Νία μελέτη διά τό δίχτα μόν. Ελάβομεν την .κατωτέρω επιστολήν την οποίαν καί θεωρούμεν κΛθήκον μας νά φιλοξενήσωμεν μέ πλήρη σε βασμόν τοϋ κεεμένου πις: Ρέ9»μνβν 30 ΜαρτΙου 1939 'Λξιότιμε ΚΟριβ Διευβυντάτή; Εφημερίδος 6 «Τΰπος» Ή κατά τάς τελευταία; ημέ¬ ρας διβξαγομίνη άρθρογραφία & πό των στηλδν ετέρα; έγχωρίου εφημερίδος, υπό τβν τίτλον «ο πνβυματισμός κχΐ οί έ{ αυτού χΐνδυνοι» μβ ύιτ:χρ«οΐ νά αάς καταλογΐσω ϊΰθυνιη· τινά καθ" όσον, εάν άντ! τεύΐυβύλλιοοιοΰ δημοσιβύμιχτόςσχί, «Ις τάς έν τ$ φυλλω τής 23 Μχρτίου τής «{ι ο λόγου ίφπμΐρΐίο; σα;. (ΐΐίρΐσϊΐς καΙΖίχόλια» εδημβαιβϋατε την η μβτέραν επιστολήν τή; 21 :ις, βά έπροφυλάσσβτϊ τλν ά - βρογρα- φοθντα σήμερον «πό την βύγχυ σιν είς ην ηεριέπβσβν. εόβύς εξ άρχή$> μη διακρΐνας τα πνευμα
τιβτιχά πειράματαέκεΐνων τοΰύ
πνωτιομοθ. τδν κατ' αύτάς έκτβ
λουμέννν ενταύθα, άφΐνων ού¬
τω κοΊ την εντύπωσιν ότι έ όμι
λήσας περί πνβυματισμοΰβΐς την
αίθουσαν τού 'άδειΌυ βΐνε καί
ό βυνβχΐζων τα ΰπνωτιοτικά ΐτει
ράματα καί επί πλέον θά άπηλ
λάΐβΐτε αυτόν τού τόσου κόπον
ν' άναλώίΐ) τόσον πολυτίμους ω
(.χ; τής οχ^λή; τού. διά νά π«1
σπ τό *ν«γ«τωατικόν κοινόν, δ
τι ό πνΐυματισμός, έκτός των άλ
λκν δεινων τα «ποία συνεπιφί
ρ&ι, άντΐκίΐται καί πρός τόν χρι
οτιχνυμόν. τοΰ όποΐου^ έπιδιω
κει νά άποσπάοη όηαδους, παρο
ρδν, έν τ(ί κβκτπμέν(ΐ ταχϋτοτΐ
τού. δΐι ο πνίυματισμός δίν (Ι
νβ ΒριιοκΐΙχ, άλλά καθαρώς μί«
'ίπιστημη Νέα πτις βεβαία μό
λις ϊύρΐακϊται είς την «ύγήντηί
άλλ' ήτις ασφαλώς θά αποβή ή
'Κπιοτήμη τοΰ Μέλλοντας, χαβ'
οον είς αΰ Γήν άψιέρωσαν, κατίι
την τίλϊυταίαν έχατονταετίαν.
καί έ{ακολου9ο0ν άφΐίρώνοντε;
μέν» μ*ρβ> της έιτΐατημβνικής
ένοόζου έργχοίκς ο! Λί*νχες έ-
κ<Τνοι των επιστήμων, ε!$ οϋς ό φεΐλϊται μίγα μέρος των σημι ρινων έπιατημονιχύν κατακτη σβων, ϊ3γι) είς πβΐβμκ τοΰ άρβρο γραφούντβ; ό έιτϊΤβς χαρακτηρί ζ(ΐ ηάντας τούς άσχβλβυμένους και μβλετώντκ; τα φαινβμϊνα τοΰ πνβυματιβμοΰ,ϋς αμαίεΐς Μίτά .-ιμίίς ΑΝΔΡ. ΨΑΡΟΥΔΑΚΙΣ Σπμφωνοΰμεν |λέ τόν <5* ξιόΐιμον φίλον έπισττΐληγρά

1939
1*1
ϊ
•Ι ·
α τνπαε
Διευθυναής- 'Υπεύθυνος
Μ. ΤΣΑΚΩΝΑΣ
Κατοικία Μ.Άλ^ξάνδρου 50
Προΐοτάμ. Τυπόγ*ρο:φεΙου
Γ. ΓΕΩΡΒΑΣΑΚΗΣ
Κοτοικία Ραδαμάνθυος, 28
ΤΙ ΖΗΤΕΙ Η ΙΤΑΛΙΑ
ΑΚΤΟΗΑΟΤΑ ΤΗ! ΕΛΛΑΔΟΣ
ΠΡΜΙ,γ (· ΣΤΡαΒαΠΑΜ
ΔΡΟΜΟΑΟΓΟΝ « ΤΙ! ΙΒΑΟΜΑ&Ο-
ΔΕΥΤΙΡΑ^Ν <&)« ΚΕΦΑΛΛΗ ΝΙΑ 8ιά ^«^ι«. ΠβιρβΜ*. Β* λβν, θεσσαλονίκην. ΠΕΜΠΤΗ ά>« ΧΙΟ8 «ι* Χά
νια, Πορκι». Πάτρας, Κέρκυρβν
Μιτρΐντιζι.
ΣΑΒβΑι ΟΝ «)« ΚΕΦΑΛΛΗ¬
ΝΙΑ οι« Ηρακλειον, Αγ. Νιχ©
λκον Σητείαν -
ΟΡΗΤΟΡΕΙΟΝ Ε. ΤΟΟΛΠΙΑΙΚΙ
Τβγια) διά Ήράκλβιβν Π«ιρ«ι
*, Σδρβν Τίτνβνί Ε*μβν.Α *
ΕΤΑ1ΡΕΙΑ
ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΣ^ΚΡΗΤΗΣ
ΕΡΡΙΚΟΥ ΣΥΓΓΕΛΑΚΗ.
"Εορβτ έν Χανίοις ~
Άπβ Ρεθυμνον *α8' *κάβτπν
άναχωρήαβις *μ»ϊδν:
«ΑΙΑ ΧΑΝΙΑΤ, " >,ην>'
7 45 χ. μ. 12 45 καί 4 μ. μ,
ΔΙΑ ΗΡΑΚΧΒΪΟΗ
7 43 η, 4».->ί,,4§ κ*1 4-μ/μ.-
Τάς Ιδίας βΡ*ί *κρι(3ώ{ *<χ6' εκάστηνί ν*νΛΙΜρηίίΐς Αμο^όΐν έκ Χανίων κ»!Ηρ,οτκλιιου 6ι«< Ρέθυμνον / V . - · «■■■»»■'; (Χυνέχβια έκ τής Ιης σβλίδος) ρον άκόμη πολύ συχνά ποδο πατούμενα μέ την τιοταπήν έπιθετικήν φρασεολογίανκαί την προκλητικήν στάσιν δια φόρον εφημερίδων, κομμά των καί άνδρών μετεχόντων .Τής κυβερνήσεως διαφόρων χωρων. Δικαιώματα ύλικά, τα όποΐα συνοψΐζοντσι είς την Ισότηΐα των μέσ»ν, ήτοι τής κατσνομής τν αγαθών
κα( τ&ν θίσεων έν άνσλογΙς
μέ τάς πολιτικάς Ικανότητας
καί τάς ανάγκας έκάστουλα
οθ, τσυτιζομένας μέ την ά
ριθμητικήν δντότητα ίκαί μέ
την ί.πιτηδειότητα πρός 6ρ
γα παραγωγίκα. Γ
Είς την σειράν αυτήν των
γενικόν δικαιωμάτων—τα ό
ποία θ^τουν ενώπιον δλων
των δΰνάμεων Ινα συλλογι
κόν πρόβλημα έλέγχθυ συνει
: δήσεως κοί άσκήσεως δικσι
οσύνης είς την κατανομήν
των αγαθών, πρόβλημα τό
οποίον δέν δύναται ,ν« λυ
θή είς μίαν ημέραν καί μέ,μΐ
αν πράξιν—ή Ιταλία παρεμ
βάλλει σήμερον καί την σει
ράγ των διεκδ'ικήσεων της 6
'ναντι τη"ς Γαλλίσς. "Έχομεν
ή"6η διά μακρών έξη>ήσει
Τούς λόγρι,ς κρί την φύσιν
των διεκδικήοεων αυτών, αί
_ όποΓαι έγνωστοποιήθησαν
πρός την γαλλικήν .χυβέρνη
' σιν διά τής Ιταλικάς διακοι
' νώσεως τής 17ης Δεκεμβριού
1938 καί τάς οποίας δ Μουσ
ί) σολίνι χθές συνώψισεν είς
τρείς λέξίΐς δηλαδή είς τρΐα
πρόβλήματ,α. Τύνις, Σουέζ
'.καί Τσΐμπουτί. Άνεμένετομέ
ζωηρόν ενδιαφέρον είς την
Ευρώπην ό λδγος τοθ Ντοθτ
φόν δι» δσοι διά τής όδοΰ
των εφημερίδων έπιξητοΰνι
νά διαφώ:#σουγ τό κοινόν,
καί αύτός βεβαίως.-είναι ό
σκοπός τοΰ έν τβ έγχωρία
συναδέλφφ άρθρογραφήσαν
τος, όφείλουν νά μή λησμο
νοΰν δίι τα, δημοσιογρα^ι
κόν βήμα, 2νεχει κινδύνους
πολλούς κ,αί δ άΥερχδμενος
§π' αυτού" όφείλει νά άνα
μετρφ καί; τα ίώτα «αί τα
σίγμα καί τα κομματα ά-
κδμη, πολύ περισσότερον δέ
τάς φρ&σεις καί τούς χαρα
χτηρισμούς προσώπω ν κά'ί
πραγμάτων. δταγ πρ*5 «αν
τος πρόκειται περ< βήμα- τος ερμαιόυ εΐς την διάθε¬ σιν τοΰ κάθε τυχόντα; καί άμοιροΰντος, ,, οιουδήποτε έλέγχου,. ωσςε νά μήω§χΐ) την έλπίδα δτι τά,τύχδν^δια φεύγοντα τό, δρκος τής... . γραψίδος., θά (ΐεθοΰν υπό βάαανον; ,'ί. ^ .... Καί είς μέν τάς επί τής πνευματισιΗκη"ς θεωρίας ζητήσειςδέν εχομενλαθόλου την διάθεσιν νά. έπέμβωμεν. Ή διατυπβυμενη δμως υ¬ πό τοΰ φίλου έπιστολογοα φού μομφή διά την άναβο,· ■,, λήν τής δημοσιεύσεως τής . πρώτης έπιστόλ·?ίς τον καί τα έκ τής τοιαύτης ένεργεΐτ άς μας έπακόλου.^οΓ καί δπε ρί τοΰ αναλόγου σχολίου μας—δντως σιβυ,λλιακοϋ, τό, Λ δεχόμεθα—ύπσινιγμός του,4ί μδς γε>»νδ την υποχρέωσιν
απαντήσεως.» . *«■.·.<»* Θά τόν παρακαλέσωμεν δμως ως^και. τούς βκανδα-. λισθέντας άπό τό δυσεξήγη. τσν σχδλΐον ^λλους φίλους αναγνώστας, δΐ^ος εχόυν μι κράν υπομονήν ςϊνα διαρρεύ ,χομέν ΐ&£1.άΐ·ν6>μίτ~ηί'*χά'< σουν αί άγιαι ημέραι, τρΰ μνωμ.εν]£ιόκρισιν τοΰ κα-*1 Πάσχα,δτε καίθά έπαχέί.θω ταλλήλου διά κάθε συζήτη μέν 6ν προκειμένφ, διότι &; σιν χρργίκοΰ διαστήμαΐος. σε, διά τοθ όπσίου θά καθω ρΐζοντο αί αί Ιταλικαι άηαι τήσεις. "Ηδη ή Εύρώττη εΤ. ναι βεβαία, δτ( ή Ιταλία, είς την φανεράν διαφοράν της πρός την Γαλλίαν. δημιουο γηθεΐσαν λόγφ τής κατευθύν σεως τής Γαλλικής πολιτικάς, δέν αποβλέπει είς προβλήμα τα τα όποΐα δύνανται νά ά νσστατώσουν την Ευρώπην καί τό έΡαφΐκόν της κσθε στώς, άλλά τ.εριορΐζρται είς άποικιοι»» £5άφη, σ,ύμφωνα μέ Ιν δικ.ίίωμα τό οποίον έ δοθή άπό τοϋ Ιαρος τ"0 1915 καί σύμφωνα μέ τάς. νέας ά νάγκσς, τάς δημιουργή θεί σας άπό την έπελθοθσαν ί στορΐαν Κ'ϊΙ άπό την ύπαρξιν τής νέας κατακτρθεΐσης αύ' τοκρατθρίας. Διά τοϋΐοσήμερον έσημεΐό θη νέον κθμα αΐσιοδοξίας ε £ς την Μεγάλην Βρετταν('ίνι έπβΗ- ιώνει μόι
νόν :ήγ πϊίσμονα καί μαχητή
κήν ά ·ιαλλ'ίξΙ"ν τής κυβερν
σεως τ£>ν Παρισίων, ή όποία,
δΐαγραφεΐσα 5'.σ 8<2>ν έπιμό-
νων δημοσίων ίκδηλώσεων ά
πό τοθπαρρλθοντ^ς Δεκεμβρί
ου, εδημιούργησεν ήίη μετα
ξύ τής Ιταλίας κ ι Γ τής Γαλ
λίας βαθείαν τόφρον χωρία
μοΰ, ή όποία δύναται τώρα,
μόνον νά εύουνθή μέ την αθ
ξουσσν έν.ΕύρώπΓ}, κρΐ'>ιμότη
τα, άν δίν έπέμβουν ρεαλισ
τικώτεραι καί περισσότερον
'άντιλαμβανόμεναι χάπράγμά
1*3 διάνοιαι.
χί:· Άλλ' είναι έν τούτοις βέ-
, βαιον, 8τι έφ' δσον χά ίταλι
κά ταυτα δικσιώμα^α δέν ί
κανοπόιοίί^ται, ή Ιταλία οέν
θά μετάοχπ είς ούδεμίαι'πρα
ί>τ ξιν καίσύστημαδιεθνέςφέρο ν
τόν τίτλον τής άμΛνης τής εί
ρήνης ή όποία θά εφαίνετο ά
σύστατ^ς καί άνειλικρινής.
Έν άναμονί) τ<ϊ>ν άποφάσε
ών τούτων, αί οποίαι προομί
ζονται νά Ιχουν βαθείαν έτ>ί
δρασιν επί των εύρωππΐκδιν
σχέσί.ων κσΐ τί]ς εξελίξεως
των, ή φσσιστική Ιταλία πά
ραμένει σταθερά. ρ£ς τα κύρι
α σημεΐα τής έξωτερικής της
πολιτικής, τα δποΤα την συν
δέουν, ώς σύστηΗσ μέ την έ
ίθνικοσοσιαλιστικήν Γερμανί
αν καί μερικεύοιο/ ώς κατεύ
θυνσις, τα μέγιστα εύρωτταϊ
κά συυφέροντά της είς τήνΜε
σόγειον,«ζωτικήνίκτασιν»,έφ'
Βσον είναι £δρα τής έβνικής
τής ζωής καί 'μοναδικός δρό
μος άνεφσδιαομοθ κα( συνσλ
λαγών διά τό έθνος κσ? συν
δέσεως μέ την ΑύτοκρατορΙ
α>'. 'Η Μεγάλη Βρεττανίακσΐ
ή Γολλία, οθτε κάν μέ τα ά
νίγνωρισμένσ συμφέροντα
των, δύνανναι νά εχτυν ένιή
Μεσογείω τόοα συμφέροντα
καί δικαιώματαδσα ή'ΐταλΐα.
'Η Αγγλία καί ή Γαλλία έ
χούν έκτός τήςΜεσογεΙουκαί
άλλας ακτάς καΐάλλας. δυνα
τότητας νά συνδεθοθν μέτάς
αύτοκρστορΐας των κάΐ τόν
κόσμον. "Η Ιταλία, μέ τά45
έκατομμύρια τοθ πληθυσμθθ
της δέν ?χειάλλους δρόμους.
Διά τοθτα ή Ιταλία θέλει
νά άναπτύσοτ] έν τή Μεσι
γείω πολαΐκήν όλονέν περΐσ
σότερον αποφασιστικήν καί
φανεράν άμυναν τ£>ν'συμφε
ρόντων καί δικαιωμάτων της,
χωρίς νά άποβλέπϊ) είς ουδέν
ι»χέοΐον ήγεμονΐας καί είςκα
νένα εχθρικόν σκοπόν έναντι
των άλλων μεσογεισκθν έ
θνΛν, δταν ταθτσ δέν άπο
καλύπτωνται έξυπηοετοθντα
ξένα σχέδια, έχθρικάττρόςτάς
ίτπλικάς άπόψεις. ΚοίδιάτοΟ
τθ ή Ιταλία παρσκθλουθεΤ'
μ»τά προσοχής την νέαν κί
νηαιν έλέγχουκοΐέξοπλισμών
την δίτοίανάναπτύσαουν ήΜε
γάλη Βρεττανία καί ή Γαλ·
λ ία έπ'ι εδαφών τής ΜεσογεΙ
ου, άποσπασθέντων άπό την
ΤουρκικήνΑότοκρστορίαν.ΚαΙ
ηύνόησε μέτήν συμβολήν τοϋ
αϊματός της την άπελευθέρω
οιν τοθ ΊσπανικοΟ έ"θνους ά
πό τή,νάνατρεπΠκήν απειλήν
ή όποΐα θά καθΐστατο μεσο
γειακή άπειλή καί άπό τάς
συνδεδυασμένας προσπαθεΐ
υς δλλων Δΰνάμεων νά έπω
φεληθοθν πολΐτικώς καίνά έ γ
κσθιδρύσουν έλεγχονμεσογει
©"όν κα( επί τών'Ιβηρικών ά
κτΉν. Καί άναπτύσσει πσλιτΐ
κήν συνεργασΐας μετά τώνφΐ
λικών εθνών καί σταθεράς ά
ντΐστάσεωςέναντΐοντίΰνέχθοι
κων κυβρρνήσεων έν τί) βορεί
ω Άφρική ή δττοΐα πλέον Βέν
είναι μόνον ή τϊΐάρτη άκρα
τής Μ£σογεΙου/ έγγύς τής Σι
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΝ ΓΡΑΦΕΙΟΝ ~'
ΞΕΝΟΦ. ΙΩ. ΧΑΤΖΗΣΑΡΑΝΤΟΥ
. . Ποινικά, Άστικά, Διόικητικ * . '
'ΑΟΗΝΑΙ 6δές Κοραή 4 Τπλβφ 24532
κελίας καί τής Χερσονήσου,
άλλά κατέστη έπίσης είς ?ν
κεντρικόν της κράσπεδοντμή
κα τοϋ ΙταλικοΟ £θνους.
Μέ τόσύστημα τουτο καίμέ
τάς κατνευθώνσεις ταύτας ή έ
ξωτερική ίταλική πολιτική έμ
φανίζετσι σαφής &{ς τάς υπο
σχέσειςτης, είς τούς σκοπούς
της καί τα μέσα της. Ό και
ρός τώ ν γύρων των βάλς^,
έπανεβεβοτίωσενδ Μουσολίνι,
παρήλθεν δρ-ιστικΛς διά την
Ιταλίαν. Άνήκει εΙς'π^*0μά
τακαΙ καταστάσειςπού παρήλ
θον διά παντός. Ματσίως ή
γαλλική πολεμική προσεπάθη
σε νά εξεγείρη τύ ιταλικόν·
πνεθμα κστά* των άνσ%οφ6ύ
κτων γεγονότων τή"ς κεντρι
κης Ευοώπης.' ύπολογΐζοασα
δτι ή αντίδρασις της θά ήδύ
νατο νά την κάμη νά λησαο
νήση τόν λογαριασμόν τόν δ
ποίον δέν έξώί,λησεν άκόμη
ή Γαλλία, Ό ύπολογισμός ά
πέτυχεν. Ο! άκροαΐσί δλου
τοθ κό^μου δέν ηρνήθησαν
νά έκτιμη-»ουν την "ψυχικήν
κατάστασιν των ΊταλΛνΙναν
τι τής ΓαλλΙαςέκφ,οασθεΐσαν
διά τρόπου μή έπιδέχομ'νου
αμφισβήτησιν, δ δποΐος δέν
ένισχύει καθόλου την δήθεν
«προοδον τής ΓαλλθφΐλΙΌ,ς
είςτήν Ί(αλι«ήν συν είδησιν».
Άλλά σταθερά είς τήνστά
σιν τη: Γαύτη-,' τίΐς δισιιγοθς
κατανοήσεως κσί τ^ύν είρηνι.
κων Λναθίωοήσε'.ιν, ή ΊταλΙ
ά δπλΐζετοι. Ό νόμος ιής
δυνάμεώς δέσπόζήΐ άκόμη
τοϋ κόσμου. Αύτό άπέδειξον
αί άμεσοι άνΐιδράσϊί!ς τ^ν
οημοκρατιών, αί οποίαι έρρί
φθησαν, μϊτά τό Μό·αχόν
είς νέανδμιλλϋνέξοπλισμδν,
είς την έαφάνισιν τ<ϊ>ν π'ρω
των προσπαθειων είρηνίκ^ς
αναθεωρήσεως των ίαφαλμέ
νων Εύρωπητΐκων συστημά-
των. '
'Η Ιταλία δέν φοβείται τδ
βάρος των. έξοπλιομών, όπως
δέν φοβείται είς πασαν'στι-
γμήν, την χοήσιν των· Τό με
γαλεΐοντης εδημιουργήθη έν
τή πενία καί τή θυσΐα· Είναι
ύπερήφανος σύντροφος τής
σκληράς ζωής της.
ΕΡΑΣΙ ΕΚΛΕΚΤΟ,
τοθ τραΐτβζιβϋ. άνο6«εότβ, ηωλβί
τόπ βΐς τβδ^ χ. Έμμ. Τλάΐ
ΟΔΟΝΤΟΪΑΤΡΙΚΗΚΜΝΙΚΗ
ΔΡΑΚΑΚΗ
7
;: (/ηπ«1 Λ όν- "τ
δίν μποροϋσε καθό-
λου ν*' κινηθό Άηό τοΰς'
ρευματικούς ηόνους.
ΚαΑ σήμερα; "ΑΙ τ6 έΕμηλα·
οτρον Αέοντος την έκαμε1
καλά.Τά"ΕμπΧαστρα
τος Ιχουν θεραπευτικος
θυσίας, η'ροκάλοδν βερμδ-'
τητα, διαλύουν τ6 δηλητή·"*
ρια κα! ΐτσί ήσϋχάζοϋν τί "
νεύρανϊίίΌΙττόνοι
Λυ ,
ΕΗΠΛΛ1ΪΡΛ
0
ΕΜΠθΡίΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΑΝΩΝΥΜ02 ΕΤαΙΡΙα
Ε ΔΡ Α ΕΝ Α © ΗΝ ΑΙΣ
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ: ι) Πατησίων Όδός Ποτησίων αριθ. 165. 2) Καλλιθ,έας
ΛεωφΓ»ρος Θη.ΐεωςταρ. 110. 3)Ι Π«γκρατίου, όδός Εύτυχίδου άρ. 22 4) Νεά-'
Πόλίως, ΓωνΙα<ίΜάύρ;)μιχ,χλ'ή—Καλλιδρομίόυ 5) Πλάκ&ς, όδός Καπνικαρεας άβ. ο7:6)Κυψέλης. δδο; Κυψέλης άρ. 86. 7) Κθλωνβΰ, όδός Συρρά>:ου
δρ. 5<.»'8) Κεραμεΐκοΰ, δδός Πειραιώς άρ, 79. 9)Βάθης, όδός ΆριστοΓκλους άρ. 15α. 10)Ήρώων; όδος Καραϊσκάχι άρ.'δΐ 11) Άχαρνών, όοός Άχαρνών | άρ. 114. Ι^'Νέας/Ιωνίας, όδός Άχελώου καί Αλατσάτων. ' Ε ' νυ "! ΥίΙΟΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ Έν Πειραιεί ό^ός Όμήρου αρ. 16 μειά Παραρτημάτων: 1) Μακράς Στβάς,' Λεωφν Μακρδ; Στοδς. 2) Αγ. Διονυσίου, παρά ΐόν Άγ.Αιονύσιον Καί ο) Νέας Κοκκΐνΐάς,Άντιοχείας άρ. 2. Έν "Αργει, Πύργω, Πάτραις,Κερκύρα, Άργβστολίω, Ναυπλίω Αϊγιω, Καλάμαις, Πόρω, Χίω, Ηρακλείω, Βόλω, ©εσσαλονϊκη, Λαρίσση, Τρικκάλοις, Μιτυλήνπ, Χανίοις, Ζακύνθω, Πλωμαρίω1, Τριπόλει, Ρεθύμνω, Καρδίτσ^, Καβάλλα Πρεβέζη,'Καρλοβασίω, ϊαμου), Νάξω, Χαλκίδι, Φαρσάλοις, Φλωρίνη, Άγρι,νίω, Α » Λαμία, Δράμα, Ίωαννίνοις, καί Ληξουρίω. " ■··■ ΑΝΤΑΟΟΚΝΤΑΙΕΣ ΤΑΣ ΚΥΡΙΩΤΕΡΑΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ Τ[Ι ΕΖΒΤΕΡΙΚΟ. - · Συμμέτοχος τής έν Λονδίνω Άγγλικής Τραπέζης ;ΤΗΕ ΒΟΜΜΕΒΟίΑΙ ΒΑΝΚ ΌΡ ΤΗΕ ΝΕΑΗ ΕΑ8Τ ι π διά Ηβΐΐεη'5 ΡΙαοβ, ίοηάοα Ε. Ε :ί1 Μεθ' ΎποΗαταστήμάτων έν: ΆΛΕΞ,ΑΝΔΡΕΙΑ, καί ΚΩΝ)ΠΟΛΕΙ ΚΐΐΑΘΕΣΕΙΣ-ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟΝ-ΕΙΣΠΡΛΞΕΐΣ ΑΞΙΩΝ. ΕΜΒΑΣΙνΙΑΤΑ—ΑΠΟΘΗΚΑΙ—ΠΑΣΑΙ ΑΙ ΤΡΑΠΕΖ ΕΡΓΑΣΙΑΙ α. 3 Ίνα Ι-ι#^(»@η—ΐε^ϋαν^ΐΰιε^ια^εκ^^

1939
ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΝ
ΑΠ0ΦΥΛΑΚΙΖ0ΜΕΝΟΝ
κ Δν' αποφάσεως τοθ Υπουρ
|γο0 της Δικαιοούνηο Ιδρύθη
καί έν Ρεθΰμνη Πρρστατευτι
νων.
Είς εκτέλεσιν των διατά-
_,_ων*τοΟ Νόμου, δ δ,ιοριοθεΐς
, Πρόεδρος τής 'Επιτροπής Θε
| οφΐλέσιατος Έτΐίσκοπος, Ρε
θύμνης καί Αύλοτιοτάμου ώς
Πρόεδρος τής έτερεΐας, έκά-
Ι λεσε τα μέλη την 13 Μάρΐΐ·
, οο 1939 ημέραν Δευτέραν έν
τήΊερά Έπισκοπή πρός έκλο
* γήν Άντιπροέδρου, ΓενικοΟ
(] Γραμματέως κσΐ ΤαμΙου τής
Έταιρείας.
Γενομένης άπαρτΐας έξελέ
, γησαν ττάμψηφει άντιπρόε-
δρος τής Έταιρείσς δ Εΐσαγ
■ γελεύς Ρεθύμνης κ. Παπαΐω
άννου, Γενικός Γραμματεύς
"' ταύτης δ δικηγόρος κ. Ν.Δα
Ι σκαλάκις κα[ Ταμίας δ £α·
τρός κ. Π. Φραγκιαδάκις.
,» Σκοπύς τής Ιδρύσεως των
[ 'Εταιρειών τούτων είς δλας
τάς ε"δρας των Πρωτοδικεί-
ων είναι κυρΐως μέν ή καχα-
; πολέμησις τής έγκληματΐκό-
τητος, άλλά καί ή διά λό ·
ί νους φιλάνθρωποι τιροσΓΟι
σία των ά ιοφυλοικιζοαέ ι ών,
: Ή προσταοία οί)τη ο-νΙ· .
στοιται είς τή^ ί^.οοφόλ'ιοΐν'
τροφής καί οιέγης είς ηύς
άτΐΡΦυλα.κιζοαένουι;, ι·ί^ ιήν.
ί τιαγγεΧματΐκήν άτΐ"κ:>ΐά·
ο τάσιν τυύιων καί ιήν χ<νή ■>ησιν ένδυμάχων, έργολ^ίων
Φ καί λοιπών άτιαραιτήτων διά
Ι την εξεύρεσιν έργασΙαςι ιί-
δών', την παροχήν άναγκαΐ-
ων μεσ*>ν διά ιήν επάνοδον
τούτον είς τάς πατρίδαςτών,
, την Ιατρικήν περίθαλψιν καί
• δικαστικήν συνδρομήν.
Πλήν τούτων καί ή ένταΐς
ί φυλακαΤς παρακολουθήση
των κρατουμένων καί ή πα-
: ροχή είς, αύτούς δλων τθν μέ
# σων έκεΐνων διά των οποίων
6 έκτΐων ποινήν θέλει έξέλ-
«ει μέ άντιλήψ&ις άλλας ά
πό έκεΐνας αΐτινες ,τό'ν ώθη
- σαν είς την διάπραξιν οίου
, ίιήποτε^άδΐκήματος αποτελεί-
έργοντώνπρρστατευτ^κδντοϋ
των έταιρεκον.
Ευρύτατα άναγράφθντοι
Ϊτά δικαΐώμαια των έταΐρει·
ών τούτων καί κοριως δσον
; άφορδ την προστασίαν 4^ών λ
ι άνηλΐκων,άπό τής εγκλημα
Ι χικότητος διά τής τΐρββλεΓΐο
. μένης Ιδρύσεως τοπικών ,'Ε
Ι πιτροπών κλΙ ίΐς τάς μικρο
" τέρας Κοινότητος τοθ ΝομοΟ
γ αΐτινες θά ευρίσκονται (.ίς
διαρκή επικοινωνίαν μετά,
των μελών Τής Έταιρείας,(
καί θέλουσι ' λαμβάνει ά'πύ
κοινοθ τα προσήκοντσ μέτρα
ττροστασίας τούτων." (ϊλήν
των τοπικών τούτων 'Ετΐιτρο
πών προβλέπεται ή ίδρυσις
εΙΒικών "Επιτροπών έκ των
ΐιελών τής έταιρείας αΐτινες
θά άπασχολοθνταιμέ'τήνπρο
στασίαν των άνηλΐκων.,
Τό Κρβτος διά των <εΐμέ νων Νόμων τιμωρεΐ πάντα ά δικοθντα πρός προστσίσ^ρ;) των φιλησύχων πολκ.ΰν, όλ λά ό σκοπός τής κατσστολής τοθ άδικήματ;9ς δέν έπιτυν χάνεται μόνον διά τής ποι νί)ς. 'Υποχρέωσις τούτου εί¬ ναι νά μέοιμνήση ίνα πεΐσθή ό έγκληματίσς οδτος ήοίοσδή τιοτε άδικοπραγων 8τι ?σφα λβ κ(»ί νά επανεύρη τόν ιϋ θύν δρόμον τοϋ έντΐμου άν θρώπου. Λ Τό έργον αύτό άνέθηκε είς τάς ώς άνω προ?τστευΐικσς έταιρείας. "Ελπίζομεν βτι ή ΚοινωνΙα τί|ς Ρεθύμνης τ)πς πάντοτε, δέν ύστέρησε είς παρομοίας έκδηλώσεις' συμπαθεία είς μίαν τάξιν άνθρώπων ήτις ^κ διαφόοων' έλα η,σΐων όρ μωμένη ύπέπεσεν είς άδΐκη μσ τι, θά στέρξη ολοψύχως νά παράσχΓ) την συνδρομήν της, διότι ή έπιτυχΐσ τοϋ4σκο ~"".της ΈταιρεΙρς καί έν τώ Νομώ μας αποτελεί δι* ού την δχι μόνον τίτλον τιμή*ς, άλλά επί πλέον καί ένΐσχυ σιν τής προσπαθείας τ?)ς 11ο λιτεΐας πρός καταπολέμησιν τοθ ένχλΛ >
ΝΕΟΝ ΙΙΚΑΙΟΝ Η
«ΠΑΙΑΑίΟΠΚΗ
Τβ χλκσι»«όν έργον τβδ
σμίου φήμη; Παιίαγωγοϋ, τοΰ
Γάλλου Κομπαΐρ, έΒεδοθη άρτι
κατ' ελευθέραν μεταφραοιν υπό
τοΰ κ. Π. Φιλοπούλβυ, τοθ γνω
στοϋ εί; πάντας τούς ΚρηταςκαΙ
μάλιστχ είς τούς Έκκ«ιδβυτι-
χβυς. ών ύπή'.Εεν επί όκταετίαν
προϊβτάμενος ως Γεν. Έΐτιθβωρη
τής τής Παιύεΐας. Ό κ. Φιλό-
πουλθί προήγαγενέν Κρήτη την
Παιδείαν κ«ί τ^ώς λειτουργούς
αυτής πολλαχώς ύπεστήριξε καί
εί; την εξύψωσιν αυτών καί την
επιβολήν ύπερανθρώπους κατέ
βαλε προσπαθείας. Καί διά τή;
εκδόσεως ι δέ τη; Ποΐιδαγωγική;
ού σμικράν βΐαφέρει εί; τέ £ρ
γον των 'Ελλήνων 'Εκπαιδευτι
κων την σύμβολον. Τό αηουδκΐ
όν καί άδρον τβΰ βιβλιβυ ικρι
εχόμενον, ο κ. Φιλόπουλβ;, διά
γλώσσης σαφβΰς κ'α( ρ,εούαης κα
τέστησεν 'εΰχολονοητον χαι ώ
φέλιμον ββήθημα* κυρ!«;β1;τούς
Δημοδιδαβκάλους.
Δέν διστάζομεν νά συατι'ισωμεν
τβ βιβλίον Γοϋτ·» ού μονον εί;:
τού; φίλου; Δημ ΐδιδασκάλ-υς
καί Καθηγητάς άλλά κχΐ εΐςπάν
τχ διχνοούμδνβν ένΐΐ'κ^ΐρόμΐ ■
νόν >}ια τα Παιδαγ^γι<<χ. Ο κ. Φιλόπβυλί; εΐν ι α;ι?; θερμότατον συγχαίτπρί-^ν. δ π π ήν τω άλλων αυτού βχρυτά των χαθπ*ό των $)$ Γεν. 'ίίίΐιθε, 'ϋΑβπτικ-ίΰ Συιιββυ 1ου 53ρβντ1ζει κ'ί διά β:βλίων απον δ'χ'ιων, ώ; η ΰπ' αυτού έκδΐθαΐ βα ιι.Ίαιδαγνγικήκνά βοηϊξκο^ έχίταιδίυτικίύ; εί; τό βαρ^.νιαι υψηλόν αυτών ϊριον. 'Αντίτυπατής «Παιδαγαγική;» ευρίσκονται εί; τα Γραφέΐχ των χ.κ, 'Επιίεωρητω> τή; Δημ. Έκ
παιδεϋσεως Ν. Ρεθύμν.-ς,τώνκ.κ.
• Δ)ΐών των Σχολείων Μ. '£χπομ
δεύσεως καΐ παρά τφ κ. Μιχ.
Πρεβίλάκι Γυμνααιάρχη Ι ά. ο
θεν οί βουλόμενοι δίνανται νά
ζίΐτήσουν.
Ήτιμή τοΰ κντιτϋπου ωρίσθη
εί; ΙΟθδΡ^Χ· ^ια Τφυ5 Έκποαδευ
τικούς, καί εί; 120 διά τάςΣχολ.
'Εφορεία; καί βιβλιοθήκας.
Μ. Γ. ΠΡΕΒΕΛΑΚ12 ,
Κανεΐς *4ν 8ό όναγνωρΓσο ούτφ -
τα χερια, δταν τα βράδυ τόσον
εύκίνητα νΑΐί"τροϋν έπώνο) οτίς
νότες το3 πιάνυυ, δτι είναι τό
Ιδία, τα φποΤα τό πραΐ έκαμαν,
δλες τίς χονδροδο,υλεΐίς τοθ
οπιτιοθν ,,
Ή ονχν{ι χρήσις νεροθ «αί σο·
πουνιού κατό τάς «ργαοϊας τού
οπιτιού κάνει, ώοτΐ τό δέρμο νό
χάση τό φυσικό τού λΐπος.
ΑΓ αύτό ολέπουμε τό δΐρμα νό
είναι σκασμένφ,καϊ τραχύ, τόδί
χίρία φαίνονται σκληρά καί δου-
λεμένα. Ή κρέμα ΝΐνΕΑ περιιχει
την ΕυΧΕκΙΤ,ούοία συγγενή πρός
τό δίρμα, είσέρχΐται βαοειό είς
τούς Ιστούς τού δέρμρτος καί
τρ(φ(· τό δίρμα.
Τό Μρμα,, τό πιριποιημένο μέ
«ρίμο ΝΐνΡΑ, δΐΛτηρεΤται Αβΐον
«αί μαλακόν ώς βελούδο καί
«αΐνεται πόντοτ* |ρυιρερΑ.κα>
ή
ΑΚΟΙΒ.Η ΜΕΤΟΝ ΔΑΚΟΝ ν*μ&™,α™ .
,έχ,ια έκ τςή ΐης αελΐδος) ^,. ·Αλλο έκεΐνο τόόποΐ τ0"' ^«Φονβς^ Αγ^ρ:
μάλλον άδαή-'καί «μοι όν ποοκύΛΐΒΐ'Κ^λίίν 'τώ/' ^ϊ°1 ™ψυ °*■·*πι^
τεχνικΛν γνώσβών, ·=1: έπισ^.λώ/ καί' συζητήσεως ', Η^ί ^..^ν.Π Τ1Τ^
)<ιος διαπίστωπις * ^4 των ϊ 1 (Συνέχρια τόν ρον τό νά καταλήξη δίΐ δλοι 'ώς οί άριθμοί των διαφόρων τής συμπερασμάτων είναι μδλ τελεσθή εΙ£>'τήν'"νοητ"ρο.-τιαν , , λ, ^ , ·». -; , -
λον άμφίβολο,, των αγρήί»Λα>.»^ ^Λ,^^Ψ^'^ Ύ Ον
Ή■■γβνική ένΐΰπωαις 81 πνέοντοΐ πλέον άπδ σν^^^Μ^Ψ™^
, ■ "■ »■■■'■» ' /· ► ϊδκου Αμνατου τοϊνΔήιιου
νοι Οτι τα ραντισμβΐο, τώυ νισμενας κΐΐαγγβΛμοίιΊκάς ών '.ν' «^ λ. ■» '* ·Λ · >
έλα,οδένδρων, είναι δ*, μά , ηΧ^^^ίί^ί^^^^^^^^ι^.^
«ην Λν«_—.!« «ι...... Λ.^5ςΐΛγ «πϊσϊη-,ιονιχ^.^. Βο(σίλη Ταίίκωνα,'^τι ?1
^ Οέυμα ,,τφνϋ+Γ^νίίΐ.θίθίινδρων :
κτήμαΐοςέξαγορασθενΐος ά
διαΗράκλειον Πειραια
Αυριον Α,υτέραί «ο ά)π
ΐ| πόΤθϊίρκον,καϊ δέν
®^ ; θύμοΜ'Γά.νν γίνουν ,ςυ
> ">β ^ργά^ χοιόύϊη 'ς άμσρΓί
χοιόύϊη ς
!2 «>* Χ«νιάΠΜΡβΜ« χαλχ(δ«ήόλβν ©εβσαλονΐχη/ | ΧΝσμίζομεν 'δθ εν *τι τό ■'
|*[_ε-^»«εΐ*ε*ί *ζ*ϋ*κχ*τ3ϊ&χ>*κ:ί^ζα4ΡΓ.(*βφ24Κ&&$υα(#<Λ κοινόν συμφέρον ^'επιΒδλΤίΐ. , ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΜΗΧΑιΥΑΤ νομία: ι»κ την ·Λι»π·ίν'ηνιό>» ^
δα"'Ό:'.νονω:ι'";Ί'φ' "ου. Λ,ζΙξ "'
ΦΟΝΤΟΥΛΑΚίΣ ^
ΕΪ«^ΗπΙ»»ίΟΓ
6
? ^ ,Τ ■-■> ■> -Λ . -
Τ^^^^
άνωΐερω ,τό» , 'Χ
-ής Γεωργίας-^καΙΛοφαλώς'
ά φθάσόυν μέχρις 'άΰιοΰ ,
115 'Υηοκαταστϊϊμάτα
"IV
6 Κ^^^^^^ΐξ^^ ^
^Εν''ε^
ΟΡΓΑΝΙ^ΓνΙθΣ ΙΔΡΥΘΕΙΣ ΥΐΤθ ΤγΪΣ^
ΤΡΑΤΤ£ΖΗ2:ΛΘΚΙ^Ώι^
Νβν ΥοΛ—ΤΙιβ Β&η^'οί
205
■>?■
Καταθέσέις είς Δρ. έν'ΰψέν ,^.ο,ιι ■ΐΜ»ν<οναιν.ονΓίν. »>αί ιη^ ,χ5 .»
Πάσης φύσεως Τράπεζιτική έργασίά ύτίό Μόξ μ'ίίλλ'ον συμφέρονίβς δρους. '
ΔΙΑΡΚΗΓ
ΑντλίκΙ φυΥβχϊντροι καΐ βαβέΜν'φρ'ϊΑτΜν"- ιΥ '
— ^Αλεορβμυλβι — 'Ηλβχτρι
.ν ι ■....
{ μέ τα ».
Έπικίΐμένη; τ»>ς-νέοι,ΗλαιβϊσβδεΐΛς. δώβεττέ ίγ '
Δια πάβκν
τ ήν Ιχβέΐίί^ίίας, β'δ&ς Άρ>Κδβ«>Τ "
!>4—&ε—0^-.θεε-;^Χ**ΤΓ_ε^^
ι

ΐο-ϋ19 3 9
"*!!
ΙΙϋίΙ
1
■κ
•ι»
■«Ι
ίΐί
Θέμκτα τοπικάς
ΟΙχονομϊας
ΜΙΑ, ΜΕΛΕΤΗ ΔΙΑ ΤΟ ΑΙΚΤΑΜΟΝ
(Συνέχαια ίχ τού ηροηγονμενου
φύλλβυ)
Ώς καλλιεργητάς φρογ
τίδαι, οφείλομεν νά σημειώ¬
σωμεν την καταπολέμησιν
των ζιζανίούν· καί Ιδιαιτέρως
ττ)ς άγριάδος..
Ή άρδευσις κρίνεται άνα
γκσία διά την επιτυχίαν ίκα
νοποιητικών άποδόσεων, δέ
όν δμως νά διενεργήται με
τα μβγάλης προσοχής καίδή
τότε μόνον οταν τα φυτά δι
ψοθν, Κ«τ' αυτήν δέον νά ά
πθφεύγωμβν διά παντός μέ-
σου Την έπικάλυψιν τοθ φυλ
λώματος μέ μόρια έδάφους
καθ5 όσον έν έναντία περι¬
πτώσει είναι δυνατόν νά ζή
μιώσωμεν την φυτείαν μέχρι
μάλιστα πλήρους αυτής άπο
ξηράνσεως ένεκα κακοθ τρό
που άρδεύσεως.
Ή προσκόμισιςλιπαντικών
ύλών είναι έπίσης άναγκαία
διά την επιτυχίαν ίκανοποιη
τ ι κων άποδόσεων. Ή καλυτέ
ρσ λίπανσις είναι ή μικτή,
τούτέστι διά όργανίκων καί
χημικων λιηασμάτων. Ώςδρ
γανικά λιπάσμστα δυνάμεθα
νά χρησιμοπσιοθμβν φυτόχω
μα ί)μερον έκ πλατυφύλλων
καί φυλλοβόλων δένδρων,
σΤέμφυλα επαρκώς άποσυν
τιθέμενα. Ώς χημικά επί τβ
βάσει τής πείρσς πρακτικών
δέον νά χρησΐμοποιώνται ά
ζωτοθχα,φωσφορικά κσί κάλι
οθχα, είς αναλογίαν 111,
χωρίς δα»ς επί τοθ προκει
μένου νά δυνάμεθα νά υπο
στηρίξωμεν τι τό συγκεκριμε
νόν.Είναι, δέ γνωστόν ποσόν
ή χημική λίπανσις δλων των
άρωματικών φυτων συζητβΐ-
ται. ,Πάντως τό άζωτον δέον
χορηγεΐται ΰττό μθρφήννίτρου
ή" νιτρικής ασβέστου καί τό
κάλι υπό μορφήν θειϊκήν. Με
γαλυτέρα ποσότης φωσφόρου
κοΐνεται άναγκαία δταν άπο
βλέπωμεν είς την συλλογήν
σπόρου. —
Ή καλλιέργεια τοϋ δΐκτά
μου είς χώρας θερμάς,) ώς
ή ΚρήΤη, δύναται νά διαρκέ¬
ση επι σειράν έτών.
Ή συγκομι&ή αποβλέπει,
ώο προείπομεν, μόνον τάς άν
θισ'μένας κορυφάς. Προκεΐμέ
νού περί των χειλανθών έν
γένει, άτινα έμπεριέχουσι
την αυτήν δραστικήν θυσίαν
είς ολόκληρον Τό φυτόν, διά
την διενέργειαν^ συλλογής
δέον νά αναμείνωμεν την αν
θησιν, ότε τα δραστικά στοι-
χεΐα έμπεριέχονται είς μεγα¬
λυτέραν αναλογίαν. Παρετη
αί άνθισμένσι κορυφοί μετα-
φέρονται είς εύαέρους άποθή
κάς καί τοποθετοθνται είς
πλέγματα ή καλαμωτάς,πρός
αποφυγήν δέ τοΰ άποχρωμα
τισμοθ των, διενεργουμένου
υπό τοθ φωτός, σκεπάζονται
μέ χάρτην. Δύνανται έπίσης
νά ταξινθμηθωσι καταδέσμάς
καί νά άναρτηθωσι πρός άπβ
ξήρανσιν, άφοθ προηγουμέ¬
νως περιβληθώσι μέ χάρτην.
Διά τής άποξηράνσεως τό
τό βάρος τού χλωροΟ δικτά¬
μου μειοϋται κατά μέσον δ-
ρον είς τό τρίτον.
Ή απόδοσις ΐοθ αύτοφυ·
οθς δικτάμου έν σχέσει μέ
τόν καλλιεργούμενον είναι
■πολύ μικροτέρας "Ενσ ρίζω-
μα σύτοφυοθς δύναται νά
πσράγάγη τό πέμπτον μέχρι
τοθ δεκάτου έν σχέσει μέ την
παραγωγήν μΐάς ρίζης κα¬
λώς καλλιεργουμένη. Διά
τη"ς καλλιβργείας ή δλη εμ¬
φάνισις τοθ φυτοθ μεταβάλ
λεται. Τα φύλλα καθΐστανται
μεγαλύτερα, 'πσχύτερα, καί
αί ξηροφυιικάΐ διατάξεις τοθ
σύτοφυοθς ώς λ. χ. όβαμβα
κώδης χνοϋς αμφοτέρων των
δψεω/ των φύλλων γΐνεται
πολύ λεπτότερος, μόλις δια-
κρινόμενος..
Έκ των δραστικών ατόιχεί
ών, κυρΐως το άρωμα μειοθ-
τσι, πάντως 6μως καί ό κσλ
λιεργούμενος δίκταμος έ£ακο
λουθεΐ νά είναι φυτόν κατ'
εξοχήν άρωματωδες καί 8ρα-
στικόν καί οί συνοΐκισμοί είς
τούς όποΐους ή καλλιέργεια
τού εΤνσι επαρκώς έκτεταμέ
νη, άρωματΐζουν την άτμ5-
σφαίραν είς μεγάλας άποστά
σβις. ;
Ή κατά στρέμμα απόδο¬
σις τή; καλλιεργεΐας τοθ δι¬
κτάμου κυιιαΐνετσι είς εύού-
τατα δρια, αναλόγως των
κλιματολογικών καί έδαφολο
γικων συνθηκων τής καλλιερ
γείας, άμα δέ καί τής έντάσε
ως τής περιποιήσεως της. Δύ
ναται, φέρ είπεΤν, νά έπιτευ
χθβ παραγωγή 30—150 οκά-
οεςξηροθ δικτάοουκατάστρεμ
μα. Ώς μέσην δμωςάπόδοσιν
δεχόμεθαπεντήκοντα (50(όκά
δας.
Τό πρ,οΐόν μετά την άποξή
ρσνσΐν τού δέοννά προφυλάσ
σεται μετ'επΐμελείας άπότήν
έπΐδρσσιντοθ αέρος, τήςύγρα
οίας, τής θερμότητος καΐτοθ
φωτός, παράγοντος άποσυν
θέσεως των δραστικών δργα
νΐκώνστοιχείων ισυ. Σήμερον
δδΐκταμος μετά την
ΤΟΠΙΚΑΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
ΚΑΓΑ1ΙΚΗ
ΕΟΙ ΑΙί'ΡΟΚΕΡίίΙί
Προσαχθείς είς τό αύτόφω
οον Πλημμελειοδικείον, "ό Ί
ωάννης Στυλ. Βυζιριανάκΐς,
κατηγορούμενος επί πωλήσει
ίχθύων είς τιμήν ίάνωτέραν
τής ωρισμένης, κατεδικάσθη
είς φυλάκισιν ενός μηνός.
ΤΑ ΤΗΛΕΓΡΑΦίίΤ.ΑΤΑ
ΚΑΙ ΡΑΑΪΟΦ0ΝΗΜΑΤΑ ΜΑΣ
ρηοη-επι πλέον δτι προκεΐμέ- νσιντουσυμπιέζετσιέντόςπανΐ
νουπερΐτηςοίκογενείαςταυτης νων σακκίων τα όποΐα άναο
τό ορσστικά άρωματώδη συ-
στάτικά έπαυξάνονται άπό
την βάσιν τοθ φυτοθ πρός
την κορυφήν καί τα φύλλα
τής κορυφής ολίγον διαφέ-
ρουν δσον <*φθρφ την περιε κτηκότητα άπό τα άνθη. Εν¬ τέυθεν τα φύλλα τήςκορυφής συλλέγονταΐ όμοθ μετά των ανθέων υπό μορφήν άνθισμέ- νων κορυφών. Μόνρ διά κρί¬ σις δύναται νά γίνη ττροκει- μένου περί τσθ κάλυκθς των ανθέων, όστις φαΐνεται νά είναι τό περισσότερον άρω¬ ματωδες μέρος τοθ φυτοθ. "Αρχεται δέ ή συλλογή ά¬ πό τάς αρχάς ή μέσα 'Ιουνί- ου, αναλόγως των κλιματολο γικών συνθηκων καί δτσν ή περιποίησις τοθ φυτοθ είναι έπαρκής(καχάλληλον ίδαφος άναρ ωνται είς μέρος άνήλιόν διά νά άερίζωνται. Καλλίτερος τρόπος διατηρήσεως είναι ά ναμφισβητήτως έντόςδοχεΐων λευκοσιδηρών,άναλό ^ωνπρός έκεΤνα άτινα χρησψρποιοθν ται διά τό τέΓον ή έντός δο χείων έξ ύάλομ μβλάνής ήκυ ανής ί} καί λευκής, ίέφ' όσον καλύπτεται εξωτερικώς μέχά ρτην άμαυρόν. Πήλινα δοχεΤ α έπίσης δύνανται νά χρησι μο ποιΑνται, έφ' δσον είναι εσωτερικώς έπιχρισμένα. χά δοχεϊα δέον νάπωματΐζωνται μετ* έπψελείας καί νά σφρα γΐζωνται. Νά τοποθετσ.Ονται δείς τόπον δρθσερόν καΐάπο λότως ξηρόν. ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟΝ ΤΟΥ ΔΙΚΤΑΜΟΥ ΉπαραγωγήτοΟ δικτάμου, ΝΕΑΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΔΑΙ ΑΙΑΤαΞΕΙΣ Περί έμπορίας χρυ- σοΰ, συναλλάγματος, ξένων νομισμάτωνκλπ' "Αρθρονΐον Ή άγοράχρο- σοθ, ζένών νομισμάτων, κσί συναλάγμστος διενεργεΤια μόνον τΐαράτΠς Τραπέζηςτής εΕλλάδος καί των πρός τοθ το έξουσιοδοτηθεισων τραπε ζων. "Αρθρον 2ον Έπιτρέπεται είς τόύς χμυσοχόους τής δι καιοδοσίας ημών νά άγορά ζωσιν κοσμήαατα πρός ασκή σιν τοθ έπαγγέλμαιός των, καΐ νά μεταβάλωσι διά τή ξεως τόν χρυσόν των κοσμη μάτων είς ράβδους των όποί ών ανάλογον μέ τόν κύκλον των εργασιών των ποσότήτα δύνανται νά κατέχωσιν, ά- παγορευόμένης τής άγοράςί αύτουσίουχρυσοΟ(ε!ςράβδους κ,λ.ττ > άπαγομευομένης, επ
σης τής πωλήσεως των· έκ κο
σμημά :ωνκατσσκ6υασθεισι2ιν
ράβδων είς οίονδήποτε πλήν
τής Τραπέζης τΠς Ελλάδος.
"Αρθρον 3ον Άπαγορεύ
ομεν Απολύτως είς τούς πλα
νωδίοϋς μικροπωλϊ,τάς δπως
άγοράζωσι χρυσόν, χρυσα
-νομίσμστα, χροσά κοσμήμα
τα, ξένον συνόλλαγμα καί
ξένα χαρτονομΐσματοιητσέιί.
- "Αρθρον 4βν Άιταγορεύο
μέν απολύτως είς^ τούς χρυ
σοχόους καί κορμημαΐοπώ-
λσς τής δικαιοδοσίας ημών
νά άγοράζωσι ή ένρχυριά
ζωσιν ή άλλάσσωσΐντιμαλφή
ανΤικΓΐμενσ,έάν δέν προσάγε
τσι αυτοίς ττιστοποίησΐι; πσ-
•ά των Ενδιαφερομένων της
έπιτοπίου άρχής τής Χ)κής,
"περί τής νομΐμου ιιροελεύσε
ως Των προσψεοομένωντιμαλ
φωι/ άντικειμένων.
"Αρθρον 5ον Χρυσοχόοί
καί κοσμηματοπωλαι άντι
λαμβανόμενοι την πώλησιν
ύφ* οιουδήποτε των έν τφ δρ
θρ. 1. ^ιαλαμβανομένων Λ
ξιω ύτοχρε,οθνται δπως είδο
τΐοιήσωσι πάραυτα την πλη
σιεστέραν Άστ^νομικήν Άμ
χήν·
"Αρθρον 6ον Χρυσοχόοι
καί κοσμηματοπωλαι,ύποχρε
οϋντσι όπως είς τό τέλος έ
κάστου μηνός υποβάλωσιν
είς Γήν Άστυνομΐκήν Αρχήν
τοθ τόπου των κατάστασιν
των αγορασθέντων, ένεχορι
σοθέντων ή άλλαχθένιων τι
μαλφδν άντικειμένων μετά
όνοματεαων^μου των πολι-
τών κ. τ. λ. καί τδν σχενι
κων ττιστοποιήσεων τής Ά
στυνομικής Άρχής.
Η ΑΓΓΛΙΑ ΕΔΗΛΩΣΕΝ ΑΠΕΡΙΦΡΑΣΤΩΣ
ΟΤΙ ΘΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΗΝ ΠΟΛΩΝΙΑΝ,
•Εκ τού ραδιοπομποΰ Νταβεντρυ μκτεθ5ση χ»ες ή
είδησις καθ" ήν ό εν Ρώμϊ) Άγγλος'Επιτεΐραμμένος, ^πι
σκεφθείς υόν Υπουργόν των Εξωτερικών Κόμιτα Τσιά
νο, τφ εδήλοισε κατηγορημαπκώς δτι ή Αγγλία είς περί¬
πτωσιν επιθέσεως έκ μέρους τής Γερμανίας καί τής Πο-
λωνίας, θά υτΐόσΓηοίξη ένόπλως την τελευταία ν.
ΛΓΓΛΟ-ΠΟΛΟΝΙΚΗ ΣΥΙΚΙΙΚΙΑΧΙΑ;
Έκ Ρώιιης μετεδόθη έπίσης δή ό Κομις Γσιάνο, ά
ναφεοδμενος είς άναλόγους δηλώσεις τοΰ κ. Τσάμπερλαιν,
προχθές, έν τη Βουλη των Κικνοΐήτων, έςεφράσθη πρός
ιοϋς δημοσιογράφους δτι αί δηλώτεις αδηΐι δύνανται -νά
θεωρηθυϋν ώς διαπισΓθΰοαι την ύπαρξιν "Αγγλοπολωνι-
κής αΓρατιωπκ>ϊς συμμαχίας.
Συναφώς άμήνετο νά εύνοηθΓ| δπ ή "Ιταλία θά έιιέμ
βτ) είς τό Βερολίνον υπέρ των Πολωνικών άπόψεων καί
έξεφράξετο ή εντύπωσις δπ επί τού Θέματος τούτου περι
εστράφη ή συνομιλία τοϋ έν Βερολίνω Ιταλού Πρεσβευ¬
τού κ.Άτάλικο καί τού Φύρερ, παρ' φ εγένετο δεκτύς,τό
άπόγευμα τής ποοχθές.
ΕΠΑΦΗ ΛΟΝΔΙΝΟΥ-ΒΑΣΙΓΚΤΩΝ
Έκ Παρισίων μετεδόθησαν μα^ρά σχόλια επί των
προχθεσινών, έν ττ| Βουλη των Κοινοτήτων, μακρών
σοβαροτάτου δηλώσεων τοΰ κ. Τσάμπερλαιν. Έκ τού¬
των δέν δι3υχρινίζεται δν αί έναντι τής Πολωνίας άξι
ώσεις τοΰ Βερολίνου άφοροΰν την περιοχήν τοΰ Δαν-
τσιγκ, μόνον, ή ολόκληρον τόν Πολωνικονοιάδρομονπρδς
την θάλασσαν. ^^
Συναφώς τονίζεται δτι ή Αγγλικη Κυβέρνησις έπε
φόρτισε τόν έν Βάσιγκτων Πρεσβευτήν της κ. Κένεντυ,
δπως μεταδώση είς τόν Υπουργόν των Έξωτερικώντών
*Ηνωμενων Πολιΐειών, ιό άκριβές κείμ .νόν των έν τ^
Βουλη των Κοινοτή*των προχ9εσινών δηλώσεων τ,οΰ κ.
Τοάμηερλαιν.
ΤΟ ΑΝΤΙΓΕΡΜΑιΝΙΚΟΝ ΜΕΤΟΠΟΝ
Κατά τάς εκ τής αυτής πηγής άκουσθείσας χθές πλη·
ροφορορίσς, συνεχίζονται έντατικώς αί διαπραγματεύσεις
ΓοθΛονδίνου μετά των άλλων Κρατών καί ίδίωςμετά τής
Ρουμανίας, διά την σύμπηξιν άντιγερμανικοΰ κοινοΰ με-
τώπου,έλπίζεται δέ ότι μέχρι τής αυριον θά Ιχουν ληφθή
άπαντήσεις ώστε νά δΐ'νηθϋ ό κ. Τσάμπερλαιν καί προββ
είς άναλόγους δηλώ<τεις έν τη Βουλη οών Κοινοτήτων. Συναφώς διεψεύθη, έκ Λονδίνου, ή είδησις δτι δ έκεί μετακληθείς Πρεσβευτής κ Χέντερσον, πρόκπται νά έτΐα- νελθη είς την έν Βερολίνφ Θέσιν τού ΤΙ ΖΗΤΟΥΝ ΤΑ ΣΟΒΙΕΤ Ο έν Λονδίνω άνταποκριτής τοϋ Πρακτορείου Χα¬ βάς μεταδΐδει δτι δ έκεΐ Σοβιετικός Πρεσβευτής κ Μαΐ σκυ, επισκεφθείς, χθές, τόν κ, Τσάμπ&λαιν, έπέμεινεν επί ριφθείσης υπό τής Κυβερνήσεως τού προτάσεως περί συν τδμου συγκλήσεως διασκέψεοίς των Κρατών, πού αίσθά- νονται τόν κίνδυνον τής πολιτικής τοΰ άξονος. Ο κ ΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΡΑ ΤΩ κ. ΜΠΟΝΕ Έκ Παρισίων μετεδοθπ ότι ό έκέΐ "Ελλην Πρεαβευτπ, κ. Νικ. Πολίτης εγένετο χθές .ΐοιτός πχρά τω Ύιτουργΰ των Έξωτϊρικών Χ. Μκονέ χωρΐς νά εΰκρινίξίται τό 9έμα τής συνβμιλίας. ΕΠΑΝΟΔΟΣ κ ΜΟΥΣΟΛΙΝΗ Έκ Ρωμης μετέδόθη η έκεί επάνοδος τοΰ Ντοΰισβ, ύιακοψαν τος την είς Καλαβρΐαν πβριοδείαν τού ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΒΑΓΝΤΜΑΝ Εκ Παρισίων ανηγγέλθη χβές. δτι άργά την νύπτ* ε$ίβ*8α υ πβ τοϋ Κακουργβδικείου Παρισίων απόφασις επί τής ,„____.....,---- .νν,ψνι, ίΜΐι«ρϋγωγητου θικτάμου, άρύευσις,λίπανσις) οιενεργεί εΐδους μάλλον πολυτελείας, ται ι-αί δευτέρσμετά παρέλευ διατΐθεται έξ ολοκλήρου είς σιν μηνός εστίν δτε καί τρΐ τη καί τετάρτη. Τα στελέχη δέον νά κόπτωνται περίπου είς τό μέσον διά μαχαιροπρΐ όνος Ρ| μικροθ δρεπάνου κα¬ τά τάς θερμάς, άμα δέ καί ξηράς ημέρας καί άργά κα- ά τάς απογευματινάς ώ- ας. " Διά την άτιοξήρανσίν των εξωτερικόν Έντεθθεν αί δυσχέρειαι διά την οργά¬ νωσιν τής έμπορεΐας τού. Κατά τάς πΛηροφορΙαςμας πρωτοι εξήγαγον τόν 'δΐκτα μόν είς τό εξωτερικόν οί Ι¬ ταλοί καί δή έκ τοθ λιμένος τοθ Ηρακλείου. Βραδύτερον ή κατανάλωσις τοθ φυτοθ έ- πεξετάθη βαθμιαίος είς την ΓΝΟΠΟΟθΓΗίΙΣ Δυνάμει τού υπ' αριθ. 1676Νο μόν τα τέλη εϋικοΰ γραμματο σήμου, υπέρ φυματικώνΤ.Τ.Τ. ύ παλλπλων, κάνονΐζονται αί έ- δής- 'Αιτο πρωΐας της Μεγάλπς Δευ τέραςμέχ-ίΐ τήςΚυρΐακής τοϋ©υ μά συμπΐριλαμβανομένπίθάτίθη ται πεντηκοντάλεπτβνγ,'αμματό σιμον φυμαπκών επί ««ιστολών ίΐλταρίων,έπιοκϊπτηρίων.ίγγρά φ«ν υποθέσβων <5εΐγμάτΜν, έπιο τολών ^ΕδηλΝμένης άξΐας επι τα γών κ«1 τηλεγραφημάτων προο ριζβμένων διά το έσωτβρικόν. Πεντηκονταλβπτον έπΐβης θά τίθηταικαί' όλας τάς ήμέρκςτοΰ ίτους επί ιτχντας δέματοςτηλ)μα τος νυκτερινόν Κυριακού καίεύ χβτηρΐο». (ΚΕΝΤΡΙΚΟΚ Τ.Τ,Τ. ΡΕΒΥΜΝΟΥ) Γαλλίαν, την Γερμανίαν, την Αμερικήν καί δλλαςτινάςχώ ρας. Οί συλλογεΤς τοβ αύτοφυ οθς δικτάμου διέθε^ον καί έ . . ______- ».κμ,μ>< «ηνφκβι; ΕΠΙ Της ΓΓθΑυκρβΤβυ ..... κατά Βάϊντμαν καί Μιλΐόν. Αμφότεραι «ατΐίικάοθηααν βΐς θάνατον. ΚΑΘΕΛΚΥΣΙΣ ΓΕΡΜΑΝ. ΘΩΡΗΚΤΟΥ Έκ Βερολίνου μετεδόθησσν αί λεπτομέρειαι ·ής έκτών ναυπηγείων ΣτέτΤεν, παρουσία τοθ φυρερ,καθΐίλκόσεως τοθ νέου ΓερμανικοΟ ύπερθωρηκτοθ «ΝΛύαρχος φόν Γρ(πας»έκ φωνηθέντων επί τί) περιστάσει λόγωνάναμιμνησκ^ν των την προπολεμικήν εξέλιξιν τοθ ΓερμανικοΟ ναυτικοθ καί τάς ση μερινάς έπιδιώξεις τοθ τρΐτου Ράϊχ, ξακολουθοθσι νά .. . - διαθέτωσι τάς συγκομιζομένας ύτι' αυ¬ τών μικοποσθτητας είς πλσ νοδίους έμπόρους, οΐτ:νες ε- φιαποι διατοέχουσι την Οααι θρον καί όρινήυ Κρήτην, καί συγκεντρώνουν πλήν τοθ δι κΤάμου καί ποσότητας διαφο ρω»/ άλλων έμτιορευμάτωε. ώς δέρματα κουκούλια κλπ. Όταν δμως οί συλλογϊΐς ε χ-υσιν δμεοον ανάγκην χοη μάτων, καί τοθΐο είναι σύνη θες, διαθέτουσι την συλλεγο μένην υπ'αυτων ποσόιηταίίς μικροπωλητάςτθν χωρίωντων οΐτινες ευρισκόμενοι είς καί λυτέ(.άν οίκονομΐκήνκατάστα σιν δύνανται νά άναμένωσι την άφιξιν των πλανοδίων Λγοραστών. Οί πλανόδιοι ά γορασταί παραδίδουσι τάςσυ γκεντΐ-Όυμήι'ας ύπ' αυτών πό σότηιας έκ τοϋ ΝομθΟ Λσση θίου είς έμπόρους τοθ »Ήρα κλ^Ιου υπό των όποιωνέξάγκ ται είς ΐθ εξωτερικόν. Ή τιμή δισθέσεως τοθ αύ τοφυοθς δικτάμου έκ μέρους τΛνσυλλογέών' ί) παραγωγών έκομάνθη κατά Τό παρελθόν έτος είς ϋοραχμάς 600—900 κατ' ύκάν ποοκειμένου περί τοθ αύτορυοθς καί ϊίς δραχ¬ μάς 400—500 προκειμένουπε οί τοθ καλιεργουμένου. (Ή Συνέχοα καί το τέλος «Ι; τό