157972

1943
ν
2*
ΙΙηηχ<ί· Τα λαμρΐ ιαι «Όίως έναν Ι «ΡνΛϊομίνων Είο «Ρώ&ησαν ποός ,! πάσης «ιουογο; των |οα)!Ε: η ο αγών έναν;ίο» ΐσεων θά συν-,* στοποιήαεώς των όκληρος ή πεοιουσία ν«.υργείων, έβο«ίΟΪ ανεοχ. μένη ^ §ο ι«ατεοχέί)η 'θΜιο«· ος _χοόνου μεταιρ^ι >ςΐή? περιουσίας την.
ΐι« περιήλθον είς φ
ι κου κράταυς.
ΑΣΕΙΣ
ΕΠΙΣΤΗΜΙΟΝ
:άσεις είς τό Πανί-
ηρχισαν άπό τής 29
καί 30. "Οκτώβριον
ήφιοι τής Ίατρικί);
την δέ 1., χαι 2.
ί)'>ΰν οί ύποψήφιοι
ιΐοφικής καί Φιοι·
ί)ν 3. καί 4 τρέχ
'ρχεία θά έξη αι (Μ»
λων Σχολών.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΙΝ
ανακοίνωσιν τοϋ
ιείης, παρετάθη !|
σεων (άιολιιΐτίΐΗοι,
[έκΜΐς των άποροι-
έκπΛΐδίύσεως δια
υ Ι. έ. Οί ενδιαφί-
» γυμνασίων, ?μι»·
ιτικών τοιούτων Οί
ϊ·=ις των μέ/.ρι τη;
ΡΗΤΗΣ»
>ΙΣ ΚΝ ΧΑΝΙΟΙΪ
•ϊα Ρεούφ Πασά 7
,ομαί; 'Ετηαία_ Μϊ
10, Τρίιιηνος 4ουυυ-
1)03 κατά στϊχον.
ιπΐίαβις, σιινήθτι ει·
,α δρ. 2).000>«»/
ικραί αγγελίαι χ.1»
ΝΙΚΑ
ΠΡΟΝΟΙΑ
ίον
ϊ'βερμ»»-
,,Ι^ ΓΕΩΡ. ■»*. ΖΑΧΑΡΙΑΣ
|Π3Ι1Ι.'ί: Ξ ΧΑΤΖΗΓΡΗΓΟΡΗϊ
™βΜαρ!:ΡΗΣΙΑ ΠΡΩΤΝΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ
^^ΙνΛΑ0Υ 640 · ΧΑΝΙΑ, ΠΕΜΠΤΗ 4. ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1943 · ΤΙΜΗ ΦΥΛΛΟΥ ΔΡΑΧ. 500
ΓΡΑΦΕΙΑ ΡΕΟΥΦ ΤΓΑΣΣΑ 7
ΑΡΙΘΜ. ΤΗΛΕΦΩΝΟΥ 4.88
01 ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΙ ΚΥΚΛΟΙ%
1ΑΤΗΝ ΔΙΑΣΚΕΨΙΝ ΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ
Β;ρθΛ'ΝΟΝ,3.—Ο! κύκλοι τής Β.'λμχελμ-
,ράοσε προβαΐνΰυν είς τος εξής δηλώσεις
Γτκΰς πρΑς την διΊσκίψιν τής Μόσχα; ·
"·Η ουνδιόσ<εψις τής Μόσχας δέν ήδυ η νό λόση τος διαφοράς, τάς οφισταμέ- ; μεταζύ των Σομμάχων. Αί κεναί περιε μένου δια υπώσεις άποδεικνύουν, δτι ι ά ιγμάτι«α προολήματα, των όπο'ων ή πε- υος έ €·5')λάχ8η διά τής· διπλωματικήν ^0, ΐιέν έ^ύθησα/. Χ:ιρα<τηριοτιχως επί ς δέν ομιλεί ό άγγλοαμερκανικός τύπος '' άνα,.^υφΐαευ π :ρί μιδ,ς ύπερνική ις ·ών 3υ χερπων, άλλά μόνον περΙ ■ ί πιζ^μένης τρομακτ.κής έπιίράσεως τοΰ ή'ίικοθ τοθ γερμανικοϋ λαοθ. Τό ίΑοιπονεί; ολόκληρον τό άναχοινω- ποε^<.Γ προσπάθειαν πρΊς μ'αν γε ήν προπ νανδιστικήν επίδρασιν. "Οταν τού άνθΝθΐνωοέ'Τος δια 'ΐστοϋται, δτι ιόλειιος έναντ'ον τής ΓερμανΙας καΐ τΟν ,υν εύρω ΌΪ^ών έδνών 8Λ συνεχισθΓΪ |ρι της όριστκής καταστροφής των, τού "( ά ο_ί.λε> τι τό νέον καΐ εντυπωσισ-
5λ" είναι γνωστόν άπό τής 3.9 1959.
ιά λοιπό ή καταστρορή αυτή εΤχε
. ιεροί) η5η διά τα έτη 1?3? καί 1940,
τόπιν ό Τσώρτσιλ έθ;ώρησε βέβαιον, δ-ι
ιΐ) ο^έ'* ρχετο κατά τό £τος 1?41, έ-
ιφητεύθη έν · συνεχεΐα ή πλήρ'ις κα·
ιρ&υσις τή; Γερμανίας κατά τι!) έτος 1?4?,
Π) δέ δα έ'πρεπΐ διά τετάρτην φοράν
οιτοτελςοη τετ λεσμένον γεγονός κα
τό Ιτο; 1?43. Είς την πρα/ματικότητα
)ς(.ί γερμανικαί στρατιαί μάχονται είς
ιθΓσσι/ χιλίων χιλιομέτρων άπό των
,όρ^ν τοθ Ρά·χ.
Όταν έ'ΐισης άν,ίφέρεται είς τό άνα-
νυ8:ν, δτι θιΐ ιδρύθη δνα εΐδος νέας
γον,σ; των έθνονδιά τήν διαμόρψω-
; είρήνης, τότε οί ενταύθα κύκλοι
ιαΐηροϋν, δτι δοον αί Σύμμιχοι δυνό-
δέ/ γνωρ'νουν προψανως πθς < ά διε- ουν τό ' πόλεμον, τόσον περισσότερον οοϋν τί θί φέρη ή είρή η. Μόνον ίν ίμα έξάγεται σαφώς, δηλαδή ή κοινή ίιψΐρ των έξονιώσεως των έσνκών εύ·. ιοϊκθν κρ^τώ /. "Ενϋντι τούτου διαπι )ϋιοι, δτι ολόκληρον τό προπα/ανδισπ- κ σχέδιον τής Μόσχας θά εϋρο τήν ό· τκήν άξυποησΐν ^ουέ< "τής όποφασι· κΓ|ς λύσεως, ή όποία θό δοθή είς τα 5Ια των μαχ»>/. Ή περίπτωσις τοθ οϊκου
; Γαβαΐ .«ς αποτελεί μοναδικόν γεγο-
;, τό οποίον δέν θι έααναληιρθή καΐ έκ
ι όποΪ3υ ·5έν δύνανται νά συναχθοθν γε-
ί συμπερ^σματα επί τής πολεμκής κ.α-
κόοευς, ήτις διαμορφοθται ύπ5 τής
(οιΐκης δε>ήαεως τοϋ Ράϊχ κ αί των συμ-
;υν -οο. Απολύτως βέβαιον εΤνοτι, δτι:
1. Ή Αγγλία καΐ αί Ηνωμεναι Πο-
είαι, ίνεργοθσαι άπό συμφώνου, δέν
προδάΑλουν ουδέν έμπόδιον είς τήν
ιλοεβκοποησιν τής Εύρώπης έν περι-
ιθ£ΐ νίκης τής Γοβιετικής "Ενώσεως καΐ
Ιτο, διότι Ιστω καΐ αν έπεθύμουν τα έ-
ίΐΐον δέν δύνανται νά τό πραξουν.
2. Γό μό όν κράτος, τό όττοϊον δύνυιαι
ηαρεμαοιΙογ) τή ' μπολσεβ κοποίπσιν ιής
Ρώτης, είναι ή Γερμανία καΐ τα συμπολε·
ίντα μετ" αυτής σύμμαχα 69νη.
3. Ό πόλεμος οδτ· ς δέν θ" άποφασ σθή
λόγων, άλλά διά τής άκοταπονήτου
Ιοεως δ^ων, ο! όποϊοι έχουν ώς άμετά·
ιπτον σ<οπόν των τήν απομάκρυνσιν τού )ους ΓΓ,ς "Αγγλίας, τό οποίον άπά αΐώ- 'πΐιζει την Ευρώπην καί τού μττολσεβι- ιμοθ, ό οποίος άπειλεί ολόκληρον τόν Βμον. ΙΣΟΒΙΕΠΚΑΙ ΑΞΙΠΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΗ* ΕΥΡΠΠΗΣ ΗΣΙΣ , 3.- Είς τό έπΐσημο/ άνα- *ω5έν επί τφ τέρματι των εργασιών ! ουνδιασκέψεως τής Μόσχας άναζη- ί»ται ματαίως δυτώξεις ^προβΑέπουσ^ι ' πε.ιορι^μ-^ν των σοβιετκών άξιώσεων τής Εύρώπης. Τουναντίον είς τό ά ακοι^ 'εν όπ ι τθνται πολλοί ύποινιγμ Ι, δτι ή οιετΐκή 'ένωαις έπέτυχεν έκ μέρους τοϋ λ α| τοϋ τ, ντεν απόλυτον ελευθερίαν ςϊψ'ολοκλήρου, τής Εύρώπης. Ά- "] κ.ιΙ οί έρημερίδες τοΰ Λ ^νδίνου ιονί- 'Ί δ'ΐ Ακριβώς ό λόγος διά τόν οποίον ^Λ ή ουνδΐ'Ίσ<εψις τής Μόσχις δέν ^ Ρετα· ποσ3ς είς τα ανακοινωθέν. ΟΙ "Λ» δηλούν ρητ.Λΐς, δτι τό πρόβλημα όρω/ 5έ^ άν;φ'ρ5η βί; τα άνακοι- ο^ν^ιI1πκεψις τής Μόσχας, άποδει- Ου ή Ά/·,λία καί ή 'Λμερι'κή ένέ- ιίς την μπο'ιθίβΐΓθκιΊν πίεσιν καΐ είς τήν Σοβιετκήν "ένωσιν ίαν επί τής Εύρώπης Περ σσό- , πιρά πο^ε έξορ άται ή τύχη ΐ'ν^πηςάπό τή/ δύναμ ν ά/τιστά^εως 'Ι{Ρμαν!ας. "Οίαν *.ι'ς ,Λύσχαν γ'νεται '°ί ιϋρΙ μιάς διεθνοθς όρ^ανώθϊω; τοθ Ί°υ· έννοϊϊται είς την πρ-·γματικότη- ή ριεο.ής μπιλ 3ε5κοποΙ.ισις—σοπός Φν οποίον ή Γερμανΐα καί οί. συμ- "'Π". άντιτάζσου/ γ.κ άίλονητον μι· "ήν Οϊ'.ηί ΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΕΙΣ ΡΩΣΣΙΑΝ ΚΑΙ ΙΤΑΛΙΑΝ ΕΚ ΊΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟΥ Ι |('Ι , ;ί. Νοεμβριού 1ο Ανώτατον Άρχηγεΐον των ίν ουναμεων ηνα.ιοινθ'": πί'τόΨ·». Κβ!μΛίαν «οί *ϊ ""«ως τοΰ μάλλον,παρά χ},ν η(1σμυνα &ντίαταοιν[ ν "Ι*"*""* ?9°°β*°"ί «Ρός τή, Κρι· » · ^ Χ<*ρθν «^ολικώς τής Χερ Χ ζ ί μί ,'σ ««ον Α, επ,^αεις των Σοβιέτ άη^ού- ησαν, δ,ειοδύσεις δέ άνεοτάληοαν. ·Βμ.ί- τερα, αν, ε ιθίσεις δνεξήχ&ηοαν έπ,τνχώς, ««?α την πείομονα <5ντίθΓοσ«ν Γ(3ν Σοβιέτ Μέγα, αρ^μ6ς &ρμάτων /ιάχης ΗατεατΡά ""°β "'"** 6μάί ^ ί»* Ανάτό λοιπάν ανατολικήν μέτωπον ελα· Ρον χ»ες χώραν μαχαι, τοπικάς μόνο^ σ«- μησίας. ' Μία εχ»ριΚη ομάς, η όποία προσεπά&η- ο* »α ε>«αταστα*ή επί μΐας νηαίδος τοϋ
ανειπερον, άνατολιχώί τοϋ Τοερχάνι, εξε·
μηδενίο&η. *
Νοτιο «νατολιχώς καΐ βορείως ζοΰ Κιέ-
βον, χα&ώς «αί δυτικώς τοϋ ΣμοΙένσκ επ»
θεσίΐς των Σοβιετ άπεκρούοθησον δΓ άκτα-
3τ<ου"ησε<ύς. Είς τόν χώρον τοϋ ΒεΧίαιγιε Λονχι αν ε- χιζονται άκύμη αί μαχαι μετά τοΰ αυτόθι με τα πείσματος άμυνομίνον εχ&ροϋ. Είς οΰίαμό; άντιαεροποριχοϋ πνροβολι- Ηοΰ σι)ηρο8ράμα>ν, διοιχοϋμενος υπό τοΰ άν
θυπολοχαγοί Μούρ, χατέοΐρεψεν εις τόν νό¬
τιον ΐομκα Γοϋ άνατολιχοϋ μετωπον έντός
μιας ημέρας 15 οοβιετιΛα ά'ρματα μάχης καΐ
ή«ινητοποίησ«ν εν άχόμη νπερβαρν εχθρικόν
ά'ρμαμίχης.
.Είς τόν Φινλανδικόν χαλκόν οχάφη ασφα¬
λείας τοΰ πολεμικσΰ ναυτικοΰ συνεπλάχηοαν
μετ ελαφρών ίχ&ριχών ναυτικων δυναμεων,
χαταβυ&ίσαγτα τρείς σοβιετικάς τορπιλλακά-
»ους «αί προξενήοαντα βλάβας είς πολλάς Άλ¬
λας, εξ ών είς μίαν τόσας σοβαράς, ώστε καΐ
ή χαταοτροφη ταύτης νά δύναται νά θεωρη¬
θή βεβαία.
.Είς τήν νότιον Ιταλίαν άπεχραύο&ησαν
πολλαί ννχτεριναΐ επι&έσεις βορειοαιιεριχα
νίκων ατρατενμάτων δυτικώς τοΰ Βολτοΰρ-
νο. Ανατολικώς τοΰ Βολτοϋρνο δ άντίπαλος
υπέστη, χατα προαπάθιάν τού, έ'πως προω-
θηθ^Ι εναντίον των άποονρομένα>ν· δννάιχεών
μας ασφαλείας, διά των σννδνασμένων πνρϋν
πνροβολιχοϋ χαι νεφελογόνοον, καθώς καΐ δι'
έπιθέβεωκ γερμανιχων μαχητιχών άεροπλά-
νων αΐα&ητάς απωλείας.
Είς τόν άνατολιχάν τομέα δύο βρεττανιχα.
ονντάγματα προοέβαλον, με ισχυράν υποστή
ριξιν πνροβοΧιχοϋ χαι άρμάτων μά/ης, τάς
Φέσεις μας παρά τόν ποταμόν Τρίνιο, άπο·
χρουσθενΓα με αοβαρίς έχ&ριχάς απωλείας.
Έκ ρίψζων βοαβων υπό εχθρικήν άερο
ποριχών αχηιιατιομών είς τήν νοτιοανατολι
χήν περιοχήν τοΰ Ράϊχ προεχλή&ηοαν χατά
τήν χθεσινήν ημέραν άν&ρώπινοι άπώλειπ
καί ζημίαι είς οίχοδομάς. Έπτά έκ των
ίπιδραμάντων τετραχινητηρΐων βομβαρδιατι
κων καΐερρίφθησαν.
Γ Ή άεροπορία μας έβομβάρδιοε εχ νέον
τήν παρελθούσαν νύκτα στόχους είς Λον¬
δίνον.
Έλαφραί γερμανικαί ναυΐικαΐ δυνάμεις
προω&ή&ηοαν χατά τήν νύκτα πρός τήν 3.
Νοέμβριον πρός τάς νοιίας ακτάς τής 'Αγγλί
άς χαι κατεβύθιοαν έκ μιάς νηοπομπής,
πλεούοης υπό Ισχυράν συνοδείαν, άνευ Ίδίων
απώλειαν, δυο άτμοπλοια συνολιχής χωρητι
χύτητος 4500 τόννων.
ΑΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙ! ΤΗΣ ΣΥΝ/ΙΑΣΚΕΨΕΩΣ ΚΑΙ...
. . . Η ΙΤΑΛΙΑ
ΑΜΣΤΕΡΝΓΑΜ, 3.—Καθ1 α μεΐαδίδει ή
βί>εΐταική ύ-τηρεσίο πληροφοριών, ό «Ήμερή
σιος Κήιυξ. ζητεί είς ανοιχτην τοιι έΐτισΐολήν
ά.τρυθυνομενην πρός τόν Βικτ,ωρα Εμμανουήλ,
νά πορσιΐηθό, καθ·" όσην οΰΐος άποΐελεϊ έμ-
πόδιον δια ιήν πραγμ'ίΐθποίηπιν των οχεδ'ων,
τα ό,ιοϊα συνεξητ.ήθ·ησοιν είς Μόσχαν. «Εάν
είσθε πρτγματι βασιίνεύς», σιινεχίζει ή αγγλικη
εφημερίς, «τόπε ή ΐιμή, καί ά" είσθε «πηληάν-
θωΐτος» τότε ή πρόνοια διά ΐό άτομον σας,
σά; έπιβάλ εί νά καταθ·έσεΐε τό οτέμμα σας».
ΜΛΔΡ1ΤΗ, 3.- Κατά πληροφορίας έξ Ή-
νωαέι'θΐν Πολιτειών, <ιί άμρςιικανικαί έφημερί- δες μεΐαδίδουν έ·< Νεαπόλεως ΐιερί συνεννόη¬ σίν τοϋ Μπαντόλιο με'ά των άρχηγών τοΰ φιλελευΟ·έρου, τοθ συσιαλιοτιχοΰ καί τοϋ κομ μουνισηκοϋ κόμματος πμός Λιεύρυισιν τής β'<- σι-ως τοϋ ύτουργείηυ τού. Έν προκειμρνφ ό κάμης Σφόρτσα, δ προίην ύπουργός των εξωτε¬ ρικών τής Ιΐΐιλίτις καί αργότερον άρχηγός των ίταλών μεταναστων, Οεσεν ώς όρον τής συνερ· γασίας τού ιήν αντικατάστασιν τοθ πρίγχητος Οΰμβέρτου ώς διαδόχου τοΰ θρόνου καί τόν σχηματισμόν ενός συμβουλίου άντιβαπιλείας διά ΐόν έξαετή π<.)ίγ-/ηια τή; Νεαπόλεως καί τουτο ώς «δεϊγμα, ότι ή "Ιταλία εθραυσβν Λ- ρισπκώς τούς ,,δεσμούς της μέ την φασιστικήν εποχήν.» ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ, 3.-----Καθ" ά μετα^ίδει ή βρεττα.ική ύ.τηρεσία πληροφοριών, ό άντα- ποκριτή; τοϋ « * υνεταιρικοΰ τθτου» αγγέλλει έκ Λοτίου Ιταλίας, διι δ Μπαντόλιο ύιαινίχθη /Ο-ές είς τόν βασιλέα Βίκΐοιρα Εμμανουήλ, όιι δέν είναι είς θέσιν νά "χημαείσο «μίαν νεαν άντιπροσωπευτικήν κυβέρνησιν, έφ' δσον οδτος παοαμένει είς τόν θοόνον» ΑΜ2ΤΕΡΝΤΑΜ, 3.— Σχετικώς πρός τό ά- νακοινωδέν τή; Μόσχας οί «Τι.ϊμς» γράφιυν, ται, ότι οί στρΓίΓηγοί Άμπρόζιο καί Ροάιΐα δέν δύνανται πλέον νά παρα^ιείνουν παρά τό πλευρόν τοϋ Μπαντόλιο. ,,.Η ΤΤΟ'ΛΩΝΙΑ ΓΕΝΕΥΗ, 3.—Βρεττανικαί τίνες έιοηαερί- δί; έ/ίφ.'άζουί την πεποίθησιν, διι. είς^ Μό- «πι π,ινπίΐητήθ-ησιν ποΐ,λά ζηεήμαία και λωνιχοΰ πυοβλήμαΐος, τό οποίον ασφαλω; συ- νε"ητι'ιί>η χαι διά τό ότοϊ)ν δύναται να γίνη
ψ,, τή; Μίαχαςέ/ίντ-ο συζήτησις χαι πβ»ι.της
Θϊθβιος ιή; ^ώ'ΐν Πολωνια;. Τα «Νεα Χρθνι-
«ο» διοιτιο.οθν, ΰ:ι τα α,το^εσμαΓ» τη; συν
διασχέψεως παρουσιάζουν μεγαλα -κενά, καθ·1
δοον έλλείπει έξ αϋιών οίοσδήΐτοτε ύπαινιγμός
σχετικός πρός τα δυτικβ σύνορα τή? Σο^ιετι-
κής ΈνυΊσΕος καί πρό παντός τα πρός τήν
Πολωνίαν.
Εάν δμως ενθυμούμεθα καλόκ, ό Λολεμος
ήρχισε μόνον ένεκα τής Πολωνίας.
. ..ΟΙ ΤΥΜΜΑΧΟΙ ΤΟΥ ΑΞΟΝΟΣ
ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ, 3.—Άπό τοΰ ρα.ιιοφωνι-
κοΰ σΐα9·μοϋ τού Λονδίνου άνεγνο'ισ&η μία δή¬
λωσις έ<πεμφθεΐσα χατά πρώτην υπό τοθ ρα- διοφωνιχοΰ σταθμοΰ τής Μόσχας, διά τής ο¬ ποίας αί χυβερνήσίΐς Ουγγαρίας, Ρουμανίας, Βουλγαρίας χά Φινλανδίας κατηγοροϋνται, δτι μετέρχονται «οτρατηγιχήν πολιτιχής·, ή δποία δμως δέν πρόχειται /ά βοηθήση τούς δυστυ- χεϊς παίκταο, ,-ούς όποίους άνομένει ή τύχη τής Γερμανίας Είς τήν «έλ'υ9·έραν» Ευρώπην δέν θά ΰπίρχη θέσις δι' αϋτούς. Η ΕΥΡΟΠΑΪΚΗ ΑΠΗΧΗΣΙΣ Ελβετία.—Ή «Εφημερίς τής Λωζάνης» νρόφρι, ότι οί Σύμμαχοι δέν ήγγυήθησαν τό διχαίιυμα αϋτοδιαθέσΕως των λαών ΠορτογαλΙα.—Ή «Νοβιντάντσι» χαραχτη ρίζει τώ ανακοινωθέν ώς άστειόιηια τής ιταγ κοσμίου ίστορίας. Παν τό συγκεκριμένον έλ· λείπει Απο αύτό καί ή κυριώτερα πιΐράγρα- φός τού, ότι οί Σύμμαχοι έξυπηρετοΰν τήν ιδέ¬ αν τής δημοκρατίας, χρωματίζεΐαι ιδιαιτέρως έκ τού γεγενότος, δτι ό ποώτος έκ τώ^ συνυ- πογραφόντων είναι ή Σοβιετική Ρωσοία, δη· ληθή ή χοίρα, ή όποίβ άιά δεκαετηριΛων κα· τήργησε διά τοϋ π^έον σκληροϋ τρόπου πάσαν ελευθερίαν. Σουηδία.—Ή «Σβέν,ικα Νταγκμπλάντετ» σ^νοψιζει τάς έντυπώσεις της ώς εξής; Θά σχηματισθή μία διεθ·νής όογάνωσις, είς τήν όποιαν τα μκρά κράτη δέν θά'έπιτρέπεται νά όμΐλοΰν έφ' δσον δέν θά έρωτώνται. Αί άπο· φάσεις τής Μόσχας δέν φέρουν δημοκρατικόν χαρακτήρα. Φινλανδία.—Ή «Άγιάν Σούντα» ποιρ «τη- ρεΐ» Οϊ «ύκλοι τής Φινλονδίας ήσβν πς>οπη
ρεσκευασμένοι διύ τάς τοιαύτας άππφάσεις τής
σιινδιασκέψΕως τής Μόσχας. Αδται 4μω^ μέ
νούν μόνον είς τα χπρτι,ί καϊ ή ποαγμαηνή
άποφασιστιχή λύσις θά δοθό επί τοΰ ηεδίου
τή; μάχης.
ΣερβΙα.—Ή «Νόβο Βρεμε», τονίζει, δτι είς
Μόϊχαν έογεδιάσθη διά τήν Εΰροιπην έν σκο-
τεινΛν μέλλον. Έν τούτοις την μεταπολεμικήν
Εΰρίότην δύναται νά τήν πς)θπαρασκΐυάση μό¬
νον έκείνος, ό ότοΐτς εχει τ6 υλικόν είς χείρας
τού καί αι'ιΐός είναι 5 γερμανικός σΐραΐός.
Ρουμανία.—ΊΙ «Κουρεντούλ» γράφει» 'ΙΙ
Αγγλία χαι αί "Ηνωμεναι Πολιτειαι δέν ηδυ¬
νήθησαν νά μετατρ/ψίυν τήν απόφασιν των
Σοβιέτ, δπβις έξοντώσουν τούς μι κρούς λαούς.
Ένφ σιωποϋν διά ιόν χάρτην τοΰ ΆτλαντικοΟ,
εκ τώϋ σ.ε,τ.τών ιή; Άνατολής ακούεται ήδη
τό οϋ^λιασμα των λύ
ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗΝ ΦΑΣΙΝ ΤΒΝ ΜΑΧ0Ν
ΕΙΣ Τ0 ΑΝΑΤΟΛ1Κ0Ν
ΒΕΡΟΛΙΝΟΝ, 3.—Ή μεγάλη φθινοπωρι-
νή μάχη τοϋ άνατολικοϋ μεκΛπου ένέχει, έφ'
όσον συνρ,ζίζετΓ/ι άχόμη μέ αμείωτον πφοδςιό-
τητα, παντός είίους διινατότητας, γρ'ίφει ό
στρατιοηιχός συνεογιίτης τοϋ γερμανιι-οί'ρ γρ«-
φείου εΐδήσεων Μάρτινς ΧαΜενσλρμπεν είς τό
χθεσινόν σχόλιόν τού καί σιινεχίξει:
Ή μεγάλη μάχη είς τόν νότιον τομέα τοΰ .
άναίθλικηΰ μ τώι*οιι φαίνετπι, ότι εφθ·απεν είς
τα ξενίθ τί|ς εντάσεως της, τοΰλαχιστο δσον ά-
φορφ τάς οοβιετΐΊας ποοσιτ.ίΐ^είης. Κατά τα
λοιπά δύνατι,ι νά λ.-χί>(ί, «τ παρήλθεν ή 6ευ
τέοα φάσις τής μ«χης, ή ότοία έ η/ολούι^η^ρ
νά διρπ^ται άχο τ>'οτοφ<.·ή έ·πιθ«ΐι^ήν θέλη σιν τ<5ν μπολιεβ κων. Όλα ιά συμ <τοιιι<τ·α συνηγοροΰν υπέρ τή άτόψ'ω;, ?«ι ή ιιη/η πλησιάξει Τί^ΐς τήν τρίτην φ <«ιιν τί);, τή; οποί¬ ας ή έξ λιξις θά έ; «ρΐηίΐό -ίιιτά μέ τι μερ ις έχ τής κα (ΐιΐ'ής /:ατ<ΐσπϊπε<υ; Κτι,τη ι] Λύνατιι νά γνωοίζη τις ιτυό; όιρ'λ καταλήξη, "ίί'ιη όμ<ας είνΐα |1 ήλθεν ό καιρόν τή^ Μ'1νι ' βοιιλίας, δτι οί γερμιν.ιί ί;ε //,' μ ■" ^ ρισσότερον £< τή; έλαστικότη 'ΐς τιιϊ £ πφιιΛ ξεών τ,ωι' καί δή ά ·χιξουν να ο_,ιιΓιν ιιι-ια λ-ιμι σοχή;εί; πεοιΛχά.-, αί οποίαι έΦ'ωοοΟΊΐ ι ιιεγυι τής «Γΐγμ"]ς ώς χώςχις άναμφιπ(3ΐ|τήτ·ιυ ποβιε- τικής έτιος>,)ής. "ίίνΛ8ΐ·'ΐΐί'όν πο' αω ει,^οι ^ί
ναι καί τό γεγονό- όπ ά/ς)ΐ|ΐιϊ)ς να κ την ια·
ροΰσ'ΐν οΊ.ιγιι'ήν, δτ :υ ή χΐιταπηΐιΐις εί ιινιι τΐΊ
ματα ώρισιιέ'οίν τομεαιν τής μ ν>κ φ<ι>νεο'
όιι τρίνρι π{)ό^ μίτπβοΑήν ποος δφ *»; γ
γερμανών, οί γες>|*«νοί σΐς>ατιο)τιχιιί - ί-Εν.π ιιτ
ξοχήν έπιφυλακτι/οί.
Τό ολιγόλογον τόπ χαοΓ'κτήρος ΤίΤ>ν -γερ
μανών στραΐηγων είναι γο>σ όν φαινόιιεν»ν
κα'ι δέν αποτελεί σύμπτωμα, έπιτρίίτον οίονδή
ποτε συμπέρασμα. Α/.?.α καί ό Τ4>ύπ<ις μέ τον οποίον σιωΐτίΐ ΐις, ρχπ ένίοτε τό νό)|ιιά τού. Φαίνεται είς ιήν πευιπΐωσιν αυτήν, δή ή σιω- ιτή ά/τοτελεϊ τακτικήν έΐεινοιν, «ι όιοΐιιι άντι- μετωπίζουν τα γεγονόια μέ ηρεμίαν πλήρη αϋτοπεποιθήσεως καί ψυχράν λογικήν. Ή παροΰσα πολεμΐκή κατάσΐασις υπό^ειτοι είς διακυμιίνσέις τόσον συνεχιίς, ώστ» ουδέν άκόμη δύνατοι νά λεχθβ πρς)ί τής Τίλικής εκ¬ βάσεως των έπιχειρήσεων έν τω συνόλφ των. Ή εξέλιξις ένέχει άκόμη κάθ·ε είόΌυς δυνατό· τητα Είο τουτο ουδέν δυ<νατ<Μ νά μτταβάλη τό γεγονός, δτι ί^ίωΰ είς τα άκρον τής νοτίας πτέρυγος αί μά/αι έ£α<ολουί>οϋν νά άμφιρρέ-
πουν είς μεγάλην α^ιϊνα πρός ιήν μίαν ή τήν
άλλην πλευρόν. Τα Σοβιέτ πί3ΊστταΟ-οϋν ένταΰ
θα νά άποκτήοουν τήν Κριμαίαν δσον τα δυ¬
νατόν ταχύτερον καί Οέλουν ποός ΐόν σκοπόν
τούτον νά άνοίξουν δρόμον διά τής νογκαίκής
σΐέππης πρός τόν. κάΐω Λιειπερον. Τμηματά
τίνα τοϋ έ/,θ-ροϋ έπέΐυχ' ν διάστασιν, χωρίς
πάντως άπυφπσ στικήν στρατηγικήν οημασίαν.
Φαίνειαι, ώ; εάν τό γερμα·ικόν μέτωπον, τό
όπίΐϊον αφησε νά βιέλθιιυν Ι« ηιήμβτα ταυτα,
ηδυνήθη καί πάλιν νά κλει'σθβ ιτιί τώρα οί
διεισδύσι/ντες εχί^ρικοι σχη.ίΓίτιομοί, άπομονω*
θέντες καί ύ'ριοιαμενηι, τα 7ΕΛί.υροκοπτ';ματα
των γερμανιχών διηάμεων, διεξάγουν σχεδόν
άπεγνωσμένον ά,'ώνα Πάντως, αί απώλειαι
των σχτεαατισμών τούτων είναι ήδη τίράστι«ι.
Άλλά όσην σημασίαν /αι αν εχοιιν ό ώ-
ρος αύτοι: καί αί μάναι αύται υπε')βιίλλΘνται,
άπό στρατηγΐ/ίής ά^IΟψ^ο^ςι άπό τα γεγιτ'ότα
είς πό τόξον τοϋ Λ^ριπέο.ιυ. Είναι τιιϋλάχι·
στον έκπλη^τικόν, δΐι αί αΰτ Οί πρι σ τα θε ιαι
των Σοβιέτ, δ.τως κεοδίσοιιν γ^Τι^ην τροηιτρρω
πρός δυσμάς άνβστάλησαν πυιι τό παρόν καί
μάλισΐα, οί σηιιειοϋνται κατά τόπ"υς καί
ωρισμέναι ίιπο/ωρήσε^ των. Κατά πόσον τό
φαινόμρνυν τυϋΐο είναι παμθδι'ής μόνον ιρύ-
σεως θά καταδεχθϊ) είς τό μέλλον.
"Ιί,ναντι των γίγοΐ'ότων τοΓι νοτίου τομι'ως.
αί έπιχειρήθοΐς είς τόν ^ενϋΐκ ν ^-αί ΐον βό
ρ'ειον τϋΐυθτον χάνοιιν ολοέν πεοϊσιότρτν την
σημασίαν των, παρ' όλον ότι. τα Σοβιέτ ,ξαχο-
λουθοϋν ίδίίος εί;: τόν κεντρι^ί,^ τιιμέ < νά κι- νοΰνται πλησίον των παλακΐν .'έ Τρί«ν, -ιάν- ως δι έπιίΐετΐ'.ων χινήοΒων, αί ότ >ϊαι πρός
τό παρόν φρ'οουν τοηΐίτόν μάλ^θι' χιρΠ/τήρα.
Ή ξ'οηοά έ·<α έμοι^εν ιι.ίιι τυλι<:ή είς τόν βορεην τομέ« θ·υ ήΐννατο ά ρη 4<>Ί ε.ινπυοσ κΐΐιΌν -««ο γ» >■> ··■
εκδοχήν, ότι αί έντιιΰί)1»
λίαν ουιτ *μ(ο. ζοη_>θϊι-ί,(* ,
Τήν π^όβλεψιν δμυ)ς τούτην (ΐι- ' <ιυ τ,αι πρός τό παρόν 'αί 'ί γερμανι ι τικοΐ, -οί όποί ι ().·/νακι -ΐιπτβΰ εντός ποοσεχοΰς μέλλοντος θά β χώραν μεγάλη: έιϋάσΐίΐ), έ ιιχ Ί.οήι ειο. μεταΕύ λίμνης "Ιίμε'ν /αί Λβνινγ^οΐίντ, άν καί, ώ; είναι φυσικόν, όλαι ί-/ο»ν ίιπ' όψει των, δτι τέλος ι ό πίν είναι δυ οιό<', ως ό^τέ· δειξιν έπαυ ιϋς ό δΐιύτεοος ι·δτις πα-,κόσμιος πό/εμος Πα»τω; ή γερμ·νική πλειχιά εϊνοι π^οητοιμ'ΐαμένη νά Οε/ΟΓ) Ε"1 <'-ιΐ'ΐ. τοΰ ιιε-
τιόπου καί διυ^ε'τει τα η/ι η^α μι > ι
ρ
δράοις
τι ραπύ-
·?ς τή ·
λ γγί
α ις.
ί ■ ιγ|>ιζον-
ότι
λάβουν
ή
ΣΊΌΚΧΟΛΜΗ, 3.—Ό έν Λονληιο άνταπο
κριΐής τσίί «>*οιιι»λδιιμοκρήΐοι>» ιιειαδίδει
σ/ετΐ'ώ; τ·> ιγ π> άνα οπόθεν τη; ΜιΊσ/<ΐ5, ότι αύτόθ·ι άπεμ-σοθη, οτ<ο; /«ι άπό τή^' Φιν λανοίαν ζητηθ·ή ή άνεΐ) δρων συλ9))/.ολό/ησιν, % ι ι-.| > ίι

ι
ι
1
ε
τ
ε.
τι
Σελίς 2α
ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΝ
Πέμπτη 4. Νοεμβριού 1943
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗΝ
ΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ
ΤΟΚΙΟ, 3.—Καθ' α ανεκοίνωσε μόλις
χθές τό Ντομέϊ, την 26. άθ. κμεσηι<βρινάς ώρας τής Λευτέρης είς την επίσημον κατοικίαν τού τόν ίάπωνα πρω&ιπουργόν, στρατη- .γόν Τόγιο. ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΛΟΓΗΣ ΤΟΥ ΣΕΡΠΟΥ ΒΕΡΟΛΊΝΟΝ, 3.—Άπό την σύνο δόν τής δοθοδόξου ρκκλησίας μεταδίδον- ται αί κατωτέρω λεπτομέρειαι : Ή ού νοδος άπέρριψεν ομοφώνως την εκλογήν τού δηιιιουργήματος τού Στολιν, πατρι¬ άρχου Σεργίου. Διά θεοιιής έκκ?ήσεώς της άπευθύνεται ή πύνοδος προο όλους τούς πιστούς τής ρωσσικής δρθοδόξου Ικκλησίας καί άντιτάσσει τάς αληθεΐς άο-· χάς τόν κπνόνοον τής εκκλησίαν οί δ- ποΐοι διεκοιιΐ'οδήθησαν διά των Ικλογών, αΐτινες έλαβον χώραν έν Μόσχα την 30. Αύγουστον καί την 12. Σεπτε;ιβοίου. Είς την έκκλησιν άναφ^ρρται, ότι Λ ε κλογή τοϋ πατριάρχου της Μόσχαο έγένε το /ΐατά προφπνή παράβασιν τ'Τιν γρι- στιανικών κανόνοιν νηί, πλήν τούτου, υπό την πίεσιν ΐοΰ σ βιειικ >ϋ κα^εστώ-
τοο.
Έν συνέχειαν άναφέρονται τα εϊής
κατά λέξιν : «Διά τόν λόγον τούτον δέν
θεωρούμεν εαυτούς ύποχρέους, νά υπο-
ταγώμρν είς τον νεοεκλεγέντα πατριάρ
χην καί ν' άναγνωρίσωμεν την εκκλησια¬
στικήν τ';υ εξουσίαν, αδιάφορον ποία ιιέ-
τρα ήί)ρ?εν λάβει ούτος εναντίον ημών.
Είς ήν περίπτωσιν ηθέλαμεν ύπακούσει
εις τόν πατριάρχην Σίργιον, θά έχηούτ-
ταμεν εαυτούς ετοίιιους, νά συνεργασθή)
μέν στενώς μετά τή: κομιιουνιστικής κυ¬
βερνήσεως, ρττί κεοραλής τής δ τοίας ίστα¬
ται δ πίματηοός τύραννός, όστις περι-
στοιχίζ<=ται άπό μ«γαν αριθμόν εβραίων, οί δποΐοι μισοΰν μετά φανατισμοϋ τόν χριστιανισμόν καί κατασΐρέφουν άνρυ οί'κτου τόν ρωσσικόν λαόν».· Περαιτέρω οί όρθόδοξοι έπίσκοποι λαμβάνουν θέπν εις την έκκλησίν των έναντι τού κομμουνισμού, διά τόν οποί¬ ον λέγουν τα εξής : «Κατά την διαονεια. ενός τετάρτου τού αιώνος οί ρώσσοι— όρθόδοξοι ίε-ρρΐς έπανελάμβανον δι' ό >ον<:, εκείνους οί όποΐοι είχον ώτα ν' ά κούουν, ότι δ κομμουνισμόν «οί ή ριζι» οποστική μορφή τού μπολσεβιχισμού εί¬ ναι τό μεγαλύτερον κανόν, εξ όσων έγνιό ρισεν δ κόσμος, καί δέν είναι είς θέσιν, νά μεταβάλουν την άθεΐστικήν κπί ύλι- στικήν ζωήν των. Έπιίτυμοϋμεν έκ βά- θους καρδίας την ένωσιν ολοκλήρου τοΰ χριστιανικόν κόσμον, διότι, εν Ιναντίο; πίριΐτκόΐΡΐ, δ κομιιουνισμός θά κατέκλυε την Εύι)ώττην εν εΐιΐϊΐ "τρομιικτικοΰ, δι.<- πύρου κηί ΐό πάν έκμηδενίζοντος ποτί»- μοϋ ε< λάβας καί θά κ.ατέστρρφρ τόν πο¬ λιτισμόν τής Εύρ'όπης τόν αριθιιοϋνια βίον χιλιετηρίδων. ΣΥΝΟΜΙΛΙΑΙ ΗΝΤΕΝΜΕΝΕΜΕΝΤΣΐΟΓΛθγ ΑΓΚΥΡΑ.-ΚαΘ·· α μετηδίδη ό ρα,ν - νικός σιειθ'μάο τής Άγκυρας, ό ΰπουργ%-"'' εξωτερικών τής Τουρκίας, ΜενερΙνιοιΛ.ι*' Λϋοσε<λή*η υπό τού Ήντεν ε(ς ουν,. 'ρ είς Κάϊρον. Ό τοϋρκος ύπουργιις άνεχώο πάραυτα σονοδευόμενος υπό ΐοθ βοεΐΐ,βνηδ 'Λγκύρο; πρεσβευτού, Κνάΐσμπαλ Χ«νΐ(Ε τ>0 μέχρι τούδε πρεσβευτοΰ ι ής Τουρχίβ-'
Μόσχα, Άτσικαλίν, τού γενιχοθ γοαμμΐ
τού ύπουργείου των έξωτεριχών τή- Το,
άς, ιοϋ διευβ-υντοθ τοθ μυσΐικιιθ γηη/""
Καβ )ύρ, καί τοΰ νενικοϋ γραμματέως τηο '°
λευτ#ίου τούτου, Τουργκούτ Μενεμενισιόν)ο
ΣΥΝΤΟΜΟΙ ΕΙΔΗΣΕΪΣ1
ΝΑΜΥΡ.— Ν-ϊα άαοστο>ή βένων ί»,
λοντών διά τό άνατολικόν μέτωιο^ α
χώρησεν έκ Ναμύ,-'. Οί έδελονταΙ δα κ«
τεχδοθν είς την ταξιαρχίαν των ιι 11
ΒαλωνΙας. ^
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ— Ό σ<-ινο8έτης Μάξ ϊνχαρτ άπίθα«ε την Κυριακή/ ε|ε λ, 70 έτών είς Νέαν Υόρκην. * |Λ * ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ.— 'Απ6 τής 1. Νοε επανελήφθη ή έ<δοσις τοθ επισήμου νού τοθ κομμουνιστικοθ κόμ ιατος ηϋας «"Υα Ντόγκ» ώς πρωϊνής έ Ή «"Υ Ντάν » Γΰξησ ά ης α Ντόγκ» ώς πρωϊνής έίηΛοΐ5! Ή «"Υ' Ντάν » Γ,ΰξησε άντισΓθίνωί', σχήμά τηί. Κ Ι ο κομμουνισπκός τλ.' των έπαμχιών τής Σουηδίας ηϋρυνε άπό τ« 1. Νοεμβριού οΰσιωδ"ος την δράσΐν τού Β3ΜΒΑΗ.-Κατά τάς μηνός Ιούλιον., Αυ>'ουσΓον ιρέχ. €τους ά έδανον ε< λέρας είς τό διαμέρισμα ΜαλΛυπα τηο Ι παρχιας Μαδρας ανω των 30 000 ό ΚΛΝΠ :ΛΙΣ.-'Δγγέλλ6Γα, έξ'Α δπ διεπιστώθηστν αύτόθι νέα κρ έξανβηματκοϋ τύφου. . Μ »ΣΧί. - ΑΙ έϊθΗκα! όο^α>ώΗΐς τ«
Παλαιστίνης άπη I^ι^ναν ηρ6ς τόν Γ.χ$ ,,
παρά<λησΐ', να λύση εϋνοί<ΰς διά τού έδραΐοος τό ζήτηυα τής Ιδρύσεως έβρ Τκο κράτους είς ΠαλαισΓΐνην ΔΙΑΚΗΡΥΞΙΣ 'ΛυιΟ Πύωτ. 3793 Ό Δήμηρχος Χανίων Διαχνρνττει, ό'τι Έκΐίί>ετ .-ι εί; πρόχειρον πλειοδοτικήν Λη
μθΓτρΓίσίπ^ ή έ^ποιηαιι; των άΐτορρΐ|ΐμάτων
τής πόλρ ς Χανίοιν δι* εν« μή^α
ΊΙ δημοπ ιισίτ θά ένερνηβίΐ ρνώπιον τοϋ
ν Ληιιιιοχ»υ έν τφ Ληιιαρχιαχφ ΚατπσηΊματι
την 9η) Ν)βς>ίοϋ*1913 ήμρραν Τρίιην· κηί Λ
ρκν 10—11 π.μ.
ΊΙ άξιιί των άπορυιμιιιίτων δι όλό/ληοον
τον μν|Ί/ 0ά ποοχατπβ'ηθη.
Χαχΐίΐ τ{) 2 Ν;βοίυυ 1913
Ό Δήμαιιχος Χπνίων
Α. ΦΥΤιΑΗΣ
ΦΑΣΟΛΑΚΙΑ ΜΑΥΡΟΜΑΤΙΚΑ
άπό σήμερον ΔΡΑΧ. 17.000 κατ' οκάν
Στήν ηλατΕΐα Κβτζχμπααιι
ΜΑΛΙΝΔΡΕΤΟΥ
ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ
ι.ιννι.νινΗ· .-ι αί οικογένειαι των είς Ήΐίι^ϋ
τικήν ■Ελ-λώδ»_ ευρισκομένων *ξΐ'<>:·>*πκώι·, ίΐΐϊ
ΰιέλθουν έκ τοδ ΠαντοΐΓωλείου Ζαχαρίου Λβαΐο
κη όίβ; Κεντριχήί ϊν« παραλάβωσι τα ϊ!ς ιώΤι
Ί?κ τίίί ανεξαρτήτου Χρημ. Διχχιβίως
ΜΙΚΡΑΙ ΑΪΎΪΑΪΑί
ΑΝΕΥΡΕΘΗ μία άνίριχή έμβρέλλχ. Ό 4π*
αχς ταύτην οί; £ιελ9(ΐ των γρχί ϋ έ
Β' 'Αβτυνβμικΐΰ τμιίμχτβς, οι
λβή
ΠΩΛΕΙΤΑ1 σπίβα έ|αιρετικι1ς ποιότητος ΐί;
ίπΐ τή; βδβώ Κιοοχμβυ άρι3. 12 /«ταβτημχ Μ
Άν. Μακράκη.
ΖΗ1ΕΓΓΑΙ δωμάτιον δι1 έργένην, :ΐ ίυν
ίπιπλωμένον, εντός τής πόλεως. Πληροφορίαι:
τάοτιιμχ Έμμ. ΠΕραταάκη, Μουαβύρων 9.
ΤΤίίΑΕΙΓΑΙ «ύτοκίνητον ίπι3ατιχον πένκ Ι
βευν μέ καινουρνη έλχοτικί. ΠΛηρ3?ορΙζι: Χ
λί 33.
ΖΗΙΟΥΝ1ΑΙ πρί>{ ένΐικίααιν διίβ ύ»μίτι> Γ
τα κουζίνας. Πληρβφορίαι π«ρά την οδόν Είβοΐ
«ν, άριβ. 24.
Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΜΑΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ
ΑΙ ΕΝΔΕΙΚΝΥΟΜΕΝΑΙ ΕΡΕΥΝΑΙ
ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ
Ή ερευνα των άρχείων τής Βενετίας,
κοντά οτά ά'λλα, Θά βοηθήση ηολϋ στήν
υρ&ότερη άηοΗοτάστασι των κειμένων τής
Κρητιχής λογοτεχνίας τοϋ Ιβου καί 17ου
αΐωνα καί θά διευκολύνη γενικ'οτερα στήν
ηληρέατερη χατανόησι τον πνευματικόν βίον
τής Κρήτης εχείνης τής εποχης. Κι' ώς είνε
γνωστό, ήταν άρκετά πολύμορφάς καΐ πλού-
αιος σε περιεχόμενο ό βίος αυτάς. Έξ αίτίας
τής τακτικής έπικοινωνίας ποΰ εϊχε τότε μέ
τή Βενετία ή Κρήτη, έπηρεάσθηκε εΰίλύς έξ
άρχής άπό τα πνενματικά σχιρτήματα τής
Ενρωτιαϊκής Άναγεννήσεοος. Κι' ό ετιηοεα·
ομάς της ήτα» βα&νς, γιατΐ βρέ&ηχε καλλιερ·
γημένη άπο τοΰς έκλεκτοΰς εργάτες τής σκέ¬
ψεως πον τό τραγικό έχεϊνο χαλοχαΐρι τον
1453 φεύγοντας τή θύελλα τής άλοΊοιαις ά-
ποβιβάοϋ-ηχαν ότι·; άχζές της μέ πολλούς
αΐλους φνγάδες τής Βαοιλενουοης ζητούντας
φιλοξενία. "Εισί ατά Κρητιχά χώματα εγινε
τό ζενγάρωμα τής £*ρής σοφίας τής Άνατολής,
πού άγ''άλια.ζε μέσα της τονς τολμηροτέρον^
φτερονγιαμονς τοϋ ανθρώπινον ι ου, μέ τή
με&υσμένη δηιιιονργιχή πνοή τοϋ νεώπρου
πολιτι-μον, πού ό ή'λιος τ,ου, 6'τι χι' αρχίζε
τότε νά χρναώνγι τό Ενρωπαϊχό οτερέωμα,
Κι' άπό τό ζεννάριομα αντό φυαιχόν ήταν νά
γεννη&ΐί χαι νά φονντώση στό νηαι μια τόσο
γόνιμη πνενματιχή ζωή, πον τόαους τονς
τρανονς χαι ξαχονσμένονς άνάΰειξε ατίς επι-
οτήμες, οιά γράμματι χαι στϊς τέχνες.
Δέν ελειψαν βεβαία μέχρι οήμερα οί
ίρεννητές των άρχείων αϋτόίν. ' Ας,κιΐ
σχετικά νά φέρωμε οτή μνήμη μης σεβά
ομ α στήν ίοτορία των έΧληνιχων νρ-ιμ
μαΐων δνόματα όπως τον Α. Μουοτ^ξϋη,
τοΰ Σ. ΖαμπεΧίον, τοϋ Κ. Σά&α χαι τοϋ
Σ. Λάμπρου καϊ ποΰ τό παράδειγμά τονς με
άξιέπαινο ζήλο άχοΧού&ηοαν στό χαιρό μας
φ Θεοτόχης, δ Μέρφος, ό Ξηρουχάκης κ* α.
Είνε ό'μως φανερό πως με τέτοιες χομματια-
σμένες προοπά&ειες ίνα τέτοισ ίήτηαα δέ θά
φθάση ποτέ σΐό τέΧος τον. Χρειάζεται όν
οτηιιατιχή εργααία πον μονάχα τό χράτος εί¬
νε σέ θέσι νά όρνανϋόση χαι νά κατευθυνη
γιά νά μπορέοΐ) ναλθη γρήγορα στό φως
μεταφράαμένο ατή γΧώσαα μας τό πΧοναι;
αυτό νΧιχόψ τό τόσο άπαραίτητο γιά την
πΧοχή τον ίατοϋ τής .έλλην χής Ιοτορίας των
τεΧενταίων αίώνων.
'ΑΧΧά γιά νά όλοκΧηρωΰή τέ εργο οί άρ·
χιχές ερευνες τής^Βενετίας δέν είνε άρχετές.
Μέν ε ι νά μεταφερ&οϋν καί νά έχδοθοΰν, γιά
νά τεθοΰν στή ίκίθεοι των μεΧετηιών τα
σχετικά μέ την Κρήτη χειρόγραφα πον βρί
οχονται παραιίημένα καί Χηαμονημένα στίς
βιβΧιο&ήχες τής Ιταλίας καί α' αΧΧες με
γάΧτς βιβΧιο&ήχες τής Εΰρώπης. Ό άείμνη-
στος 'Ανδηέας Βίονοτοζν^ης μας παραδίδει
στόν «'ΕΧΧηνομνήμονά» τον ενα χατάΧογο
&έχα όχτ'Ί) τέΐθΐων χειρογρόφων πον μονά-
ϊι οί τίτΧοι των είνε άρχετηί γιά νά κατα-
Χάβωμε ιό «ολΰΓ<μο περιεχόμενο πον χον- βονν. ΚαΊ ώς παράδειγμά παρα&έτομε δνό άπ' αυΓθνς; «ΚατάΧογος των οφ^ιΧόνιων ε- ίαφονάμια είς την γοΧηνο^άτην αριοτοπρα τίαν ε» Κανδίι, Σεττίοχ, Ρε&ύαντ/, Χανίοις, καϊ περί τοθ πόσον άποφί'οουοιν ετησίως εις τό ταιιεΐον διά τάς εν τφ αυιίό χαταλό- γφ ?μφιινομέν ις οικίας, νποοτατιχ1* και γήπεδι. Άπογραφη των αγγαρειών χαι των ζώ'ον Άπογραφ'·) τίάν χιτοίχων πάσης ήλί- χίας χαι παντλ~ -ψί/Χ^ν χι*τα χωοι'α ναϊ ίνο- ρίας». Τό χειοόγρ"<ρ·> ΰηάρχιι ατη Μτρχια-
ν») βιβιο&ήχη. αΤΐεοινοο. ρη πάση; τής νή¬
σου Κρήιης χη'ι τοη ε* αντγ} πόλεων, χωοι'-
καϊ άν<ίγραφά τον στή βιβΧιοίϊήχη τον Βε· ροΧίνον. ΤέΧος μένει νά ερεννη&ονν καί τα άρχεΐα. μεριχόΆν περιφήμων έχπαιδεντηρίων, όπως τον χοΧΧεγίον τον Άγιον 'Α&αναοίον τής Ρώμης, τοϋ ΦΧαγγινιανοΰ χοΧΧεγίου τής Βενετίας, τοϋ'χοΧΧεγίον καί τοΰ πανεπιστη¬ μίου τής Πάίουας (Παταβίου), ό'που είτε μορφΐο&ηχαν μόνο, είτε μορφώ&ηχαν πρώτα καί δίδαξ ί-ψ ειζειτα οί περισσότερον άπό τονς μεγάΧονς Κρήτες ηον άναίίίχθηκαν εκείνον τόν χαιρό, ώς Μάρκος ό Μουσονρος. ΜεΧίτιος ό Πηγάς, Μάξιμος δ Μαργούνιος, Κύριλλος ό Λονχαρις, Φραγχΐακος ό Σκοΰ- φός χαι τόαοι αΧΧοι. Δέν νπάρχει δέ καιι- μια άσφιβοΧία πώς χαι ή έ'ρΐυνα αυτή θά είν? έξ ιρετικά γόνιιιιι. 'Αχόμη καί σήμ'ρα στίς αϊ&ονοες καϊ στους διαδρόμους τή$ Πάδουας οά νά περιδιαβάζονν οί σεπτές σχιές των άν&ρώπω > αυτών, άχόμη διαχρΐ·
νονται παντον βαθειά άποτυ/τωμένα τα
ΐ'χνι; των, άχόιιη άναδίδεται άπό παντοϋ με-
θυοπκό τό γλυχό Άρωμα τής εποχης των
Τί) στιγμή πον οί έ'ρευνες αντές θά εχουν
τελειώση θά είνε οτή διά&π·ί μας ό'Χα τα
οτοιχαϊα πον χρειάξονιαι γιά νά γνωοίσωιιε
άπό χάθε της πΧενοά χιχι έκτιμταωμε ά'πωζ
τής άξίξει, 6'χι μονάχα τή Χογοιτχνιχή χαι
επισζημονιχ!) ηαραγωγή τής εποχης εχείνης,
άΧΧά ναί τή συμβολή της στήν πρόοδο «οί
την άνάπτυξι τής τέχ/ης. ΚαΊ ή ανμβοΧή αν-
τί) ήίαν έξίοου ηρός την πνενματιχή παοα-
γοογή μεγ,ίΧη, &ν χρίνωμε χαι άπό τίς σω^ό-
μ'.νες δημιουργίες της χα'ι άπό τα δνόα,αια
«κρητική ξωγραφιχ)» χαι «κρητική μουοι-
χ-'/5 ηαΰιιτ,ιναν άΐτό τόζε οτήν ίατορία. Κι'
αΰιό βεβαία χωρ',ς νά ξχνιέζαι ό'Χως διόΧον
καί τό γΐγονός, ^ό'τι χι' ό ϊδιος ό Γχοέχο
φ~νγηντ,,.ς άηό τόν Χάνδακα γιά την Έΰοώπη,
ρ ρ ηρ
μόν, άηχιιο'ή'ων ναΐ αΧ)π>ν άξιοΧάνυιν
πραγιιάζων 1>πό Λονάο&ον Κυρ·νου >. Βιί-
οκ-εται έπίαης οτή Μαρκιαν'η βιβΧιο9-ή*η
η^ τεχνη ,ου α,ι Κ'.γΊΧόπνο'ς άνατάηεις της.
~ χΜρισιό γιά τή μουοιχή τα οτοιχΊι πού
Θά ψίρουν οί εθ'υνες οτό φΐις, είαποιοϋν >«
βοηύήσονν τή λύοι ίνα μεγάΧης οημαοίας ζή
τημάιων. Θά ξεχα&α-ρίσουν πρώτα—ηρώι
ό'λα τα σχετι«ά μέ την χρητιχή μουβίκι
μονσιχή έκχΧηαιαστιχή, ποΰ δίν ήΐον,
φαίνεται, τίποτε άλλο παρά η πρωη] προο
&εια νά πάρη ή &ρησ<ευτιχή μουοιπη ν. αντοχρατορίας των παζέοων μΐς, ή Βνζα νή μΌυαιχή, άπό τή νεώτερη, την ενοα>η
χή, ο',τι μπορονοε νά άφομοιώοϊ. "£πι·
θά γίνη οννατό νά μά&ωαε ποία ήτα* η '
αμιχή, άς ζήν πονμε εζαι, μοναιχή τή; Κ[
της ατονς χρόνονς εχείνονς γιά νά τή*
βάΧωμε μέ τή· οηιιερινή χαι νά ίδονμι Γ
δΐαφορές πον παροναιάζουν,αν παρουαιάζοχ
πραγΐΑ,α ποΧν χρήσιμο γιά ο'αους άοχοΧον»*
μέ την ίατορία γ,ενιχά τής έΧ ηνικής μόν
χής. Καί ώς είνε γνφοζό, ή χοομιχή ο»
μονσιχή τής Κρήτης, ή μανοιχή $ηΧαϋ) ιι
χρητιχάιν χορών χαι των χρηζιχών Χ<"" τραγονδιο>ν, γράφηχε τόζε άπό />£»("
«αί αΧΧους ίζαΧονς μαναιχοΰς χαι ■
τατέϋ-ηχε οτή βιβΧιο&ήπη τον Άγιον *
«ου καί σ' ά'λλες βιβΧιο&ήχες τής Ι'Μ
'Ε*εϊ τή βρήχε ό Μπιζέ «αί ίϊ ίί»^
κάτι νά πάρη, σιήν «'ΑρΧεζιίνα» τού, <>
«αί ό Σαραζάτε ό πΓρίφηαος ίαπανος β'
Χιοτής «αί ουν&έιης χι' όντε ηΰ'ός »· |
σταθ'. νά πάρη αέ μψ τον αΰν&εαι όλο
χι' άμ-.ζάβΧητη την άρχή ίν^ς χοιον
«ηηδηχιοϊ». Μονάχα οί εΧΧηνες μονιι*
κννηγωντας ξενες χίμαιρες την άγνόηο^ ^
σήαερα. ,
'ΑΧΙ' άηό τίς ερ^υνες ανιές δέν Η ·»>
ληθή μονάχα ή ίοτορία τή; Χογοιεχ'Μ
ίατορία τής τέχνης χαι γενικΛτερα η '0Ι!ιΙ
τής Κρήτης. Θά ώφελη&τί οζό αννοΧ^
"V
εΧΧηνιχή ίοζορία, #α ώρεΧηΰονμε οί '*
οί οηυ,εοινοι εΧΧηνες, γιαιι θά γ*ω?
καλλίτερα τοΰς κονπνοίις πραγόνοοί ■
τόν έ'λληια τής αντθ"ρατορ!ας ««' '"'
λ>7ΐ'α ιΐ'.τά τή" αΧωαι, ΐζοϋ τό αίιΐα Τ°ν '
χει αζι φΐβις μ ,ς, ποο τό πνενιια τβν β
χνβ;ρν;~. Τόν 'ίδιο ΟηΧιΊή τόν εαυτό μ*! ;
νά 3οκιμάο(ο%ε εζαι πιό άποτίΧίΟΙΙΛ*'*
ατήν ψυχή μ ι; «αί νά πνίξ.ιμ: χάϊί "■"
■< Γ. ΛΙΑΝ"