158026

1943
=====
ΒΑΛΚΑΝΙΑ
οποίας
ρεΐτ ή
Μό3χας.
τοΒ Στάλι
ύ
_*ων^ βαλκανικών χρ((.
ϊτατου τ,,ς, δηλαδή
Βάσιγκτων
• χαί
_ σχέσις μεΐαί
βιετιντ,ς -Ενώσεως »β1|
η 'ουρκία, ώς χώοι, μί
Μ«ατα. *>,> 6Ινίη εΐί βίσι,
Ζοβιετιχήν Ρωσσίαν μ|
άποφευχθοϋν οί λιμοί
αν.
*·· 19·—-'Η σοβΐΕΐιχή
τολτι, ή οποίο εύρίσκεται
ς Παλαιστίνην, ηγόραβΕ
τιμάς απάσας τάς ε|ς
ευρισκόμενος μετοχκ
υέζ
^ΦΟΡΟΙ
ΚΑΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
» τής Κυβερνήσεως, ουνι
·τεγάσεα>ς, τής οποίας ϊ(-
αξΰ άλλων, καϊ ή οτέγαοκ
ντων έκ των ιάπων τής
α ανωτέρας βίας χαΐ τώ
αοσίων ν π αλλήλων.
σης τής αίζήσεως μετρια-
,ηθείσης παρά τοϋ ειδικόν
όν έσχάζης τώ» ποινών ί-ις
καϊ ί» Χατζηοτανρήν διά
ν ύη' αυτών πέρνσι ίοΐο-
»ς Ενλαμπίου, διετάχθη .
αποφάσεως. Ή έκτέλεοΐ{ι
άσματος τής ΧωροφνΧαχην
Ιβατον, 6. Νοέμβριον λίαν
» τό Γου&Ί συνήθη τόποι
πρός τόν δημ
ς οίκονοαικής έ«ιΐρο«ί5,
Ίν ύπεγγνων προσό&ων εί«
1. Ιανουάριον μέχρί 31
γμα τού τρέχοντος ετον;
£. 95.302.426.749 εν«»
583 δραχ. 'οϋ 1942, ί
«λεό.ασμζ 84.552.225
»ηο
τώ* ηα&ηγητο,ν της
λών Τεχνών
. διά τό αχαόη"ια**ν ίιίί
.θηγη")ν κ. Λ
ΙίΙΒΙίΙΙΙΤΚΣ: ί ΕΩΡ Μ. ΖΑΜΑΡΙΑΣ
1.£Υ«ΥΗΤΗΙ Ξ ΧΑΤΖΗΓΡΗΓΟΡΗΖ
ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΠΡΩΤΝΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ
ΕΤΟΣ Γ. ΑΡΙΘ. ΦΥΑΛΟΥ 657 - ΧΑΝΙΑ, ΚΥΡΙΑΚΗ 21. ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1943 · ΤΙΜΗ ΦΥΑΛΟΥ ΔΡΑΧ. 1000
ΓΡΑΦΕΙΑ ΡΕΟΥΦ ΠΑΣΣΑ 7
ΑΡΙΘΜ. ΤΗΛΕΦΩΝΟΥ 4.88
ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΑ ΑΝΑΚΑΤΕΑΑΒΟΝ ΕΞ ΕΦΟΔΟΥ ΤΟ ΣΙΤΟΙΒΙΡ
ΑΠΕΚΟΜίΣΘΗΣΑΝ ΜΕΓΑΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΙΧΜΑΛΟΤΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤ1ΚΑ ΛΑΦΥΡΑ. ΠΡΟΟΔΟΣ ΤΒΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΕΒΝ
ΕΚ ΤΟΥ ΣΓΡΑΤίΙΓΕΙΟΥ ΤΟΥ
ΦΥΡΕΡ, 20. Νοεμβριού.
Τό Ανώτατον Άρχηγεΐον των ?νό-
πλων δυνάμεων ανακοινοί :
Είς τό μέγα τόξον τοΰ Δνειπέρον Κ0ι πα¬
ρά τό Τσερκάσι έλαβον χώραν χθές τοπικαί
μόνον μαχαι.
Είς τόν χώρον τοϋ Κιέβου αί άν7*πίθε-
σιν ένΕργοΰσαι μεραρχίαι μας προωθή&ηοαν
περαιτέρω, παρά την πείαμονα Εχθρικήν αν¬
τίστασιν καί τος δυσχερεΐς καιρικάς χα'ι ε-
δαφιχάς συνθήκας. Πολλαί σφοδραί σοβιε·
τιχαι έπιθέσεις ανακουφίσεως εναυάγησαν.
Ή πρό τΐΎων ημερών υπό ίχθριχων δυ¬
νάμεων χαΐαληφθεΐσα πόλις Σιτομίρ έκυ-
κλώθη υπό τόίν οτρατενμάτων μας κοϊ κατε¬
λήφθη χθές έ| εφόδον. 'Εντός τής πόλε¬
ως καί κατά την εκκαθάρισιν τοϋ άναχατα-
ληφθέντος έδάφονς περιήλθον είς χείρας
μας πολυάριθμοΐ αίχμάλωτοι χαι μεγάλαι
ποοάτητες λαφύρων.
".Εκατέρωθεν τοΰ ΓχΛμελ διεξήγοντο χαι
χθές'πείσμονες μαχαι. 'Ενω δυτικώς τής
πόλεως συνεχίζεται άκόμη ό πείαμων αγών,
βορειοανατολιηώς τοΰ Γκόμελ εματαιώθη-
σαν άπασαι αί υπό πολναρίθμων μαχητι-
χόίν άεροπλάνων ϋποστηριζάμεναι σοβιετικάς
απόπειραι διασπάσεως χα'ι δι" άνταπωθήσε-
οος έξεχαθαρίοθησαν τοπικαί διειοδύαεις.
Δυτικώς χαι βορειοδντιχώς τοΰ Σμο-
λένο" άπεχρούοθηααν καί πάλιν αίματηρώς
τα διά νεοπροσαχθειαών Χαχυρων δυνάμεων
έπιτεϋέντα χα'ι χθές Σοβιέτ. Έν μέρει αί
έχ3ρικαΐ επιθέαεις χατέρρενσαν παρά τό
μέτωπον μας πρό των αυνδυασμένων άμυν-
ΐικά>ν πνρών.
Είς τόν χορόν διεισΐύσεως νοτιοδντιχώς
τοϋ Νέβελ ζωηρά τοπιχή μαχητικη δράσις.
Είς τό μέτωπον τής νοτίου Ιταλίας επε¬
κράτει εκατέρωθεν εντονος δράσις πυροβο-
λιχοΰ χα'ι άνιχν&ντιχών τμημάτων. £·■' ίπι
χειρήαεων ημετέραν τμημάτων εφόόον νοτι-
οδυτικως τοΰ Μινιάνο επετεύχθησαν βελ-
τιώαεις των θέοεών μας.
Είς την ανατολικήν Μεσόγειον η άεροπο-
ρία προσέβαλεν ίνα εχθρικόν ναυτικόν σχη¬
ματισμόν καί έπροξένησεν διά βομβων σο¬
βαράς ζημίας είς εν καταδρομιχόν χαι ϊν
άντιτορπιλλικόν.
ΈχΆριχοΊ άεροπορι'χοΐ οχηματιομοϊ
προωθήθησαν διαρχούαης τής ημέρας μέ
χρι των δντικων αννόρων τής Γερμανίας χαι
χατά την νύκτα είς τα δυτικά αύνορα τοϋ
Ράϊχ. 'Εχ βομβών προεκλήθησαν ζημίαι
καί απώλειαι. Έπτά εχθριχά άεροπλάνα
χατερρίφθησαν ενταύθα καί δΰο ετέρα ΰπε
ράνω τοΰ Ατλαντικόν.
Γερμανικά άεροπλάνα προαέβαλον την
παρελθούσαν νύκτα έκ νέοα είίιχοϋς ατόχοος
είς Λονδίνον.
ΒΕΡΟΛΙΝΟΝ, 20. — Συμιληρωματικώς
πρός ΐό χθεσινόν ανακοινωθέν μεταοίδονται
ΐά εξής:
Ή διά τοΰ χθεσινοϋ ανακοινωθέντος ώς
κα'αληφί>εϊσα αναγγελθείσα νήσος Ίκαρία
κείται 18 μόνον χιλιόμεΐρα δυτικώς τής νή-
νου Σάμου, τής μόνης νήσου την οποίαν κατέ-
χούν οί βρετεανοί είς τό Αίγαίον, έξαινουμένου
τοΰ μικ^οϋ βραχώδους δγκου τοΰ Καστελλορί-
ζου. Ή Ίκαρία, εκτάσεως 261 χιλιόμετρον, εί¬
ναι τετραπλιισια τής Λέρου. Ή ιδιαιτέρα ση·
μασία τής καΐαλήψίΐος υπό των γερμανικών
δυνάμεων τή; "Ικαοίας και των δύο νησιωΐι-
κών αυμπλι^γμάΕων Λύψου καί Πάτμου έγκει¬
ται είς ΐο ότι ή Σαμος άποκόπΐεεαι «πό τόν
ε|ω κόσμον έξβιρουμένης τής δυνατής έπικοι·
νωνίας της μί τάς τουρκικάς ακτάς. Χαρακτη-
ριστικόν ιΐναι, ότι ή μταντολική φρουρά τής
Ίκαρίας παρεδόθτ| διά μόνης τή; άπειλής χρη
σιμοποιήσεως ένόπλου βιας καί έπομένως δέν
συνέβη δ,τι ΐιίς Λέρον, δπου, συνεπεία τής ένίο-
τε σκληοάο άντιστασεως των βρεττανικών
στρατευμάτων, έλαβον χώραν άξιαι λόγου
έπιχνιρήσεις. "Αν καί ή όρεινή φύσις τού εδά-
φους τής νήσου καθίστα δυνατήν την επί μα¬
κρόν χρόνον αντίστασιν, τα στραΐεύμαΐα τοΰ
Μπανΐόλιο δέν ηθέλησαν νά έλθουν είς σύγ
κρούσιν ϋετα" τώ/γερμανικών σχηματισαών.
Είς τα κΰρια σημεϊα ΐοΰ άνβτολκοΰ μετώ-
που ό συνρχιξόμενος βροχεμός καιρός και η ά
ποτελμάτωσις ΐοΰ εθάφοιις οΰοεμιαν επίδρασιν
εσχον επί ΐ'7>ν μαχών. Είς την περιοχήν μετα-
ξύ Κιέβου καί Σιταμίρ οί μπολσεβίκοι έτετί-
θεντΐ) μέ άμε νΐθι α'ροδρότηΐα, διά νά συγκρα-
τί]Τ>υΊ τα ι-ϊ; την νοτιον πτερυγά των εισΧω
ϋοϋντ'ΐ γεςιμανικά σΐματεύιιαΐΒ. "Αν κβί ό εχ-
θυός έτανέλαβεν ό-(ΐάκις δια δυνάμρων
ΐάγικΐτις τάς ΰτ1) πολυαρίθμων πυροβο/
ών Κ'ά άο άτιι-ν μάχης ΰτοστημιζομένας προω-
θήσεις ΐυ», άτ£τιιχι»ν μέ μεγάλας απωλείας πς
έμψυχον ίιλι/ον καί τάνκς Τουναντίον η γερ·
μανική άνΐ^.ιιθέσις έ^ίρδισιν εδαφος Τα γερ-
μανιι-α ήτο 11-ίμκχι ι έθραυσαν οι' όομητικο;ν
ποοο)0ίρ.ο>ν ιήν έ /1
V
_> ι -ί ή ν άνιί'ΐτασιν και, χα·
τροΓρίψανι; 13 σο[!ι ο^ο ά^ματα μάχίΐς^κ··"!-
λαβ^ν αί. ^αν συ.υΐΛΐσμών, Παρά την εχθ»ι·
κην άμυναν καί την κατά μάζας χρησιμοποίη¬
σιν β ιρέων ( ΐλων, τα γβρμανικά στρατεΰμοτα
εκϋκλωσαν την κορυφήν τής πρός Δυσμάς προ-
ωθουμένης μπολσεβικικής έπιθετικής σφηνός
καί διά πλευοοκοπημάτων άπο'ιθησβν τόν εχ¬
θρόν έκ ιιιάς σημαντικής όδοθ.
Καί κατά την πέμπτην ημέραν τη$ άμυντι-
κης μηχης δυτικώς ΐοϋ Σμολένσκ τα Σοβιέτ
εσυνέχισαν τάς έπιθέσεις των, παρά τάς μέχρι
τοϊΠε κατ' εξοχήν σοβαράς απωλείας των,
«ροσπαθβΰντα έκ νέου διά μεγάλων δυνάμεων
νά διαυπάσθυν τό γερμανικόν μέτο>πον έχατέ-
ρωθεν τοϋ Δνε·πέρου. ΑΙ έπιθέσεις όμως αδΐαι
εναυάγησαν και πάλιν καί έξεχαθαρίσθησαν
μεμονωμεναι τοπικαί διεισδύσεις. Όμοΰ μετά
ιών έκ νέου καταστραφέντων 31 σοβιεΐικών
άρμάτων μάχης τα Σοβιέτ άπώλεσαν, κατά τόν
πενθήμερον τούτον άγώνα, πλήν χιλιάδων νε-
Χιΐών^χαϊ τοαυματιών καί περίπου 230 αομα-
τα μάχης, χωρίς ΐοθτο νά άποφέρη είς αΰΐά
εδαφικόν ιι κέρδος. Καί ή χρησιμοποίησις ά-
νω των 1003 πυροβόλων ουδόλως ωφέλησε τόν
εχθρόν.
ΒΕΡΟΛΙΝΟΝ, 20.—Είς τα χθεσινόν τού
σχόλιον επί τής καταστάσεως ό σΐρατιωΐικός
συνεργιίτης τοθ γερμανικοΰ πρακτορείυυ γρά-
φεΐ, ότι αί επιχειρήσας είς ΐούς χο')ρους τοθ
Σιτομίρ καί "τοΰ Κορόστεν άποτελοΰν τό
προιόν έκείνων, τα όποΐα έπιδιώκουν άνευ δια¬
κοπήν τα Σοβιέτ άπό ιής 4. Ιουλίου.
Δέν είναι τόσ»ν ή άριθμηιική ΰπεροχή
είς έμψυχον καί άψυχον υλικόν, ή δποία προσ-
δίδει έξέχουσην θέσιν έντός τής σειράς «ών ιια-
χών τοϋ θέρους καί τοΰ φθινοπώρου τούτου,
είς τα συμβαίνοντα παρά τό Σιτομίρ καί τό
Κορόστεν, άλλά ή στρατηγική σημασία τοΰ
αγώνος τούτου, είς τόν οποίον συγκεντροϋνται
άπαντα τα στρατηγικά σχέδια των Σοβιέτ,
δηλαδή ή διάσπασις καί ή άνατροπή τοϋ γερ¬
μανικοΰ μετοί/ΐου. Είς ταΰΐα δμως προσθειέος
καί έτερος ίυντελεατής, ό ότοΐος ξεχωρί^ει τάς
μήχαε ταύτας «ιτό τα γενικώς συμ'Όίνοντα «Ις
τό ανατολικήν μέτωπον, δηλαδή τό γεγονός,
ότι ακριβώς έδώ καθίσταται καταφανές ή γερ-
μανική θέλησις διά την πρώτην σχβτικώς μβ·
γάλης δυνάμεως άντεπίθκσιν.
Έκ τοΰ χώρου δυτικώς τοϋ Κιέβου τα Σο¬
βιέτ προωθήθησιιν πρός δύο κατευθύνσεις
διά πολλών φαλάγγων στρατοϋ καί άρμάτων
μάχης. Πςύζ νότον είσέδυσαν πρός την κατεύ¬
θυνσιν τοϋ Σιτομίρ καί πρός βορράν πρός τό
Κορόστεν καί προσπαθοΰν διά τοϋ τρόπου
τούτου νά περιλάβουν ένιός τανάλιας τόν χώ¬
ρον μεταξύ των 4ύο πόλεων.
Ή γερμανική διοίκησις αντιδρά την φο¬
ράν ταύτην κατά ηροφανώς διάφορον τρόπον.
Καί ναί μέν έν τφ πλαισίφ τής έλαστικής της
τακτικής άπέσυρε καί π«λιν τα ΐμήματα έκεΐ-
να, τα όποΐα ευρίσκοντο πλησιέστατα πρός τάς
σφήνας τοϋ άνΐιηάλου, δέν έπραξε όμως τουτο
καί διά τούί σχηματισμούς των άμέσως έπομέ-
νων ΐομέων, όλως αντιθέτως πρός τάςπρογενεστέ
ρας συνηθείας. Κατόπιν ή γερμανιχή διοίκησις
ανέπτυξεν έκ τοΰ νοτίου ταμέως τάς έν άναμο-
νβ τελούσας δυνάμεις μέ κατεύθυνσιν πρός
βορράν καί διέταξεν αύτάς νά διεισδύσουν είς
τα πλευρά των σοβιετικήν κινήσεων εναντίον
τοΰ Σιτομίρ. Ή ι αποστόλη αυτή έκΐελεϊται ήδη
υπό των γερμανικήν στρατευμάτων. Έχ τούτου
φαίνεται, «τι προκύπτει μία κατάστασις, ή ό-
ποία δέν Θά παραμείνη ανευ επιδράσεως καί
διά τα βόρειον σκέλος τής σοβιετικάς τανά·
λι«ς. Βεβαίως χατά τάς επιχείρησις ταύτας
θά έπιδράσχ) καί ό καιρός, τόσον διά την γερ¬
μανικήν, όσον και διά την σοβιετικήν πλρυράν.
Είς τόν νότιον χαι κεντρικόν τομέα τοΰ άνα·
τολικοΰ μετώπου έπικροτοϋν βροχαί, ολίγη
χιών κηί πολλή λάσπη.
ΒΕΡΟΛΙΝΟΝ, 20.—Είς τό άνατολικόν
ΑΙγαΐον γερμανικοί μαχητικοί καί καθέτου
εφορμήοεως άεροπορικοί σχηματισμοί προσέ·
βαλον διά β ιμβών παντός διαμετρήαατος στρα
τιωΐικούς στόχους τής νήσου Σάμου. Ό έχ·
θρβς απώλεσε, κατβ την ημέραν ταύτην, κατ'
άερο,ιαχίας υπεράνω τοΰ χώρου τής Μεσογβ'ου.
καθώςκαί υπό τού άντιαεοοπορικ·ϋ πυροβολι-
κοΰ καί κατ' έπιθέσιις γερμανικών διωχτικών
εναντίον μιας άρροπορικής βάσεως τής Κορσι-
χής, 13 άεροπλάνα, μεΐαξΰ των οποίων 8 βομ-
βαρδιστιχά.
Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΣ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΛΕι°ΟΥ
ΜΑΔΡΙΤΗ, 20.—Διά την κατάλη¬
ψιν τής Λέρου γράφει ό γνωστός άμερι-χ
κανικός δημοσιογράφ ις Μά«ενζυ είς εν
σχόλιον έκ Νέαί Υόρκης προοριζόμενον
διά την αργεντινήν εφημερίδα «Κρίτικα»
ότι τα Δωδεκάνησα έχουν μεγάλην στρα-
τηγικήν σημασίαν. Ή Αέρος, ή Κώς
καί τα ύπόλοιπα Δωδεκάνησα προστατεύ-
ουν τα Βαλνάνια άιτό άποπειρών εϊσβο-
λής καί παρεμποδίζουν τάς αποστολάς υ¬
λικών υπό των Συμμάχων είς την Σοβιε¬
τικήν Ένωσιν. Ή νίκη αύτη, τονίζει ό
άμερικανός δημοσιογράφος, αποτελεί
' γερμανικήν επιτυχίαν, τής οποίας δέν
ποέπει νά ύποτιμαται ή οημασία. Κατά
τα λοιπά, ή κατάκτησις τής νήσου ταύ¬
της αποτελεί απόδειξιν, ότι ή πολεμική
τρο-
δύναμις τής Γερμανίας κατ' ουδέν^
πον έθραύσθη.
ΚΩΝ)ΠΟΛΙΣ, 20.—Είς την εφημε¬
ρίδα «Τάν» ό Σέρτελ σχολιάζει την βρετ-
τανικήν δράσιν είς τό Αϊγαΐον καί δια-
πιστώνει, ότι οί άγγλοι δέν είναι είς θέ¬
σιν, νά κρατηθοΰν είς τα Δωδεκάνησα.
Οϊ γερμανοί, οί όποΐοι κατέλαβον την
μίαν μοτά την άλλην τάς νήσους ταύτας,
έμαΐαίωσαν τα σχέδια των άγγλοαμερικα-
νών είς τα Βαλκάνια καί είς την ανατο¬
λικήν Μεσόγειον. Ό ϋχυρισμός των
βρεττανών, ότι διαθέΐουν άσ&ενεΐς μό¬
νον άεροπορικάς δυνάμεις είς την ανατο¬
λικήν Μεσόγειον δέν δικαιολογεΐ ι ήν α¬
πώλειαν των Δωδεκανήσων.
ΥΠΟΥΡΓΙΚΑΙ ΜΕΤΑΒΟΛΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΓΛΙΚΗΝ ΒΟΥΛΗΝ
ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ.—Καθ' ά μεταδί-
δει ή βρεΐτανικτΐ ύπηρεσία πληροφοριών,
αί εξής μεταβολαί εγένοντο είς την αγ
γλικήν κυβέρνησιν, κατά σχετικήν επίση¬
μον ανακοίνωσιν :
Ό λόρδος Γούλτων διωρίσθη ύπουρ¬
γός τής άποκαταστάσεως £χων έδραν έν
τώ Πολεμικφ Συμβουλιον. Έργον αύτοΰ
θά είνε ή αποκατάστασις έν γένει έν
Αγγλία μετά τόν πόλεμον. Ό Έρρΐκος
"Ωμσον Ούΐλιγκ ά.έλαβε τό υπουργείον
τής Ύγιεινής. Ό συνταγματάρχης Τζων
"Ιλ Γουέλιν διωρίσθη ύπουργός τοΰ Έ
πισιτισμοΰ. Ό Έρνέστος Μπράουν διω¬
ρίσθη καγκελλάριος τοϋ Δουχάτου τού
Λαγκάστερ. Ό Μπέν Σμίθ διωρίσθη
άντιπρόσωΛος διά τα ζηΐήματα τοΰ έφο-
διισμοΰ έν Ούασιγκτώνι. Ό άνθυπολο-
χαγός "Αλλαν Λένοξ Μπόϋντ διωρίσθη
κοΐνοβουλευακός ύφυΛθυργός πσρά τώ
υπουργείω ππϋαγωγής άεροπλάνον. Ό
άνευ χ'ΐρτοφυλακίου ύπουργός σέρ Ουΐλλι¬
αμ Τζόβιτ διοιρίσθηβοηθός τού Γούλτων
καί έ τπρόσωπος τού δπουργείου άποκατα-
στάοεως έν τή Βουλή των Κοι νοιήτων
Ό Βασιλεύς εδέχθη την παραίτησιν
τοϋ ΝτάφΚι.ΰπΡο άπό τής θέσεώς τού ώς
καγκελλαρίου τοϋΔουκάτου ΐοΰΛαγκάσιερ.
ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ.—Κατά τινάς πλη¬
ροφορίας, ή έν Άλγερίω βρεττανΐχή
άντιπροσωπεία θά ενισχυθή διά τοΰ
Ντάφ Κοΰπερ, ό οποίος εξήλθε τής κυ¬
βερνήσεως κατά την τελευταίαν κυβερνη¬
τικήν μεταρρύθμισιν. Ό Ντάφ Κοΰπ ρ
θά διορισθή πρεσβευτής παρά τχϊ Γαλλι-
κή Έπιτροπχϊ των Άποσταΐών έν Άλ¬
γερίω, ένφ ό Μάκ Μίλλσν θά άντιπρο-
σωπεύϊ) τα βρεττανικά πολιτικά συμφέ-
ροντα παρά τφ Γενικφ Στρατηγείω τοϋ
Άΐζενχόβερ καί παρά τϊί έγκαθ-ιδρυομένχ)
Συμμαχική Έπιτροπή εν Ιταλία, έν τή
όποία άντιπροσωπεύεΐαι καί ή Σοβιε-
τική Ένωσις.
Ο ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΥΑΡΧΟΥ ΠΑΟΥΝΤ
ΑΜΣΤΕΡΝΤΆΜ.-Καθ' α μεταδί-
δει τό πρακτορείον Ρώυτερ, ανεκοινώθη
Ιξ επισήμου πλευρόν ότι ό ναύαρχος οέρ
Γζώ Κρόνυν Τόβεϋ προήχθη είς τόν
βαθμόν τού άρχιναυάρχου, ττρός πληρώ¬
σιν τής θέσεως, τής κενωθείσης τΊά τού
θανατον τού άρχιναυάαχου σέρ Ντάν-
τλιϋ Πάουτ, έπιουμβάντος την 21 Ό-
κΐωβρίου. Ό άντιναυρχος σέρ Λάϊονελ
Ουέλςπροήχθη είς ναύαρχον, ό δέύποναύ
αρχος "Αρθουρ Μήτερς είς άντιναύαρχον.
Η ΤΙΜΗ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ
Λόγω τής μεγάλης διατίμησεως τοθ
δημοσιογραφικοθ χάρτου καί των ύηερδγ-
κων έξόδων, άπό σήμερον ή τιμή των εφη¬
μερίδων καθωρίσθη είς δραχμάς 1000, μέ¬
τρον τό όποΤον έφηρμόσθη ότι ό τής 15.10.43
υπό των αθηναϊκον έφημερ'δων.
Αναλόγως αύξάνονται καί αί συνδρο-
μαΙ. Έκ τοθ προϊόντος τής πωλήσεως τα
δικαιώματα των εφημεριδοπώλην καί των
διαφόρων άσφαλιοτικων καί Προνοίας Τα-
μεΐων {χούν ώς κάτωθι κατά φύλλον:
1) ΈφημεριδοπθΧαι καί πράκτορκς δρ. 2όθ
2) Ταμείον Προνοίας άργοθντος
προσωπικοθ ήμερ. εφημερίδων »
3) ΤαμεΓον μισθωτών Γραφικων
Τεχνών »
4) Ταμείον Ιδιόκτητον, συντακτθν
καί ύπαλλήλων ΠεριοδικοΟ Τύπου »
5) "Ενωσις έλληνικοθ καί ξένου
τύπου »
100
10
20
10
Σύνολον
400
ΣΗΜ. Ή μβνη έν Ελλάδι Ιχοιδομένη Ίμερπ-
ο!« έφημβρΐς ΐΐναι ό «Παρατηρητή;. καθ' £βον «Ι
είς την λοιπήν Ιπιχρατειαν Ικδιδβμενοη βυνκοιλ-
φοι χυκλβφβρο&ν ί{άχι; της ίβίβμαίος.
ΠϋΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΟΝ
Η ΟΟΛΕΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΕΙΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΝ
Είς την πολεμικήν κατάστασιν τίς την Με¬
σόγειον, μετά την συνθηκολόγησιν τής "Ιταλί¬
ας, άναφέρεται 'τό κατωτέρω παοατιθέμενον
άρθρον τοϋ γερμανοΰ ναυάρχου Μρύνιγκχαους,
τό οποίον δηιιοσιεύετ«ι είς ιήν «"' φημερ'^β
τής Κολωνίας» καί τό οποίον σημε· τέ νίγρ«
φη πρό τής γερμανικής άποβασεως είς την
νησον Λέρον;
Ή κατά τάς πρώτας ημέρας μετά την
άνευ ορων παράδοσιν τής "Ιταλίας τοϋ
Μπάντόλιο εκδηλωθείσα έξαιρετική ϊκα-
νοποίησις των άντιπάλων μας, γράφει ό
γερμανός ναύαρχος, δέν διήρκεσεν επί
πολύ. Σιγά-σιγά ήρχισε νά επικρατή μία
όλονέν εντεινομένη νηφαλιότπς καί άπο-
γοήτευσις, εκδηλουμένη κυρίως δι° αυ¬
στηράς κριτικης έναντι τού στρατάρχου
Μπαντόλιο. Ό άγγλος ύπουργός των
Ναυιικών ϊσχυρίσθη μάλιστα, κατά την
σχετικήν συζήτησιν είς την Βουλήν των
Κοινυτήτων, ότι ή ττοράδοσις τοΰ ιταλι¬
κού στόλου, ή όποία, σημειωθήτω, δέν
ήτο παρά μερινή, μετέβαλεν εντελώς την
σχέσιν των κατά θάλασσαν δυνάμεων των
άντιπάλων. Οί άγγλοι έγιναν πολύ μετρι-
όφρονες, φαίνειαι, διά νά δύνανται νά
ϊσχυρίζωνται, ότι ό προδοιικός στόλος,
ό οποίος προσεχώρησεν εις τάς δυνάμεις
των καί τοΰ όποίου ή άξία είναι μάλλον
προβλημαΐική, αποτελεί άξιόλογον αύξη¬
σιν τής κατά θάλασσαν δυνάμεώς των.
Εάν τηΰτο είνε άληθές, τότε πρέΐΐει νά
πιστεύσωμεν, ότι ή πραγματική των κατά
θάλασσαν δύναμις πρέπει νά ήτο πολύ
μικροτέρα άπό ό,τι ένόμιζεν δ κόσμος.
Ό αγών είς τούς ώκεανούς καί έν συν¬
δυασμώ πρός αυτόν, άλλά καί άνεξάρτητος
ταυτοχρόνως ό κατά ξηράν πόλεμος, ευ¬
ρίσκονται έν πλήρει έξελίξει. Ή τύχη των
δέν εκρίθη εισέτι. Συνεπώς δ Αλεξάντερ
υπήρξε μάλλον ύπερβολικος είς τάς έκφρά
σεις τού, πρό πάντων δέ παρέβλεψε τό
ότι -ό στόλος τοΰ Μπαντόλιο δέν 2χει καμ¬
μίαν διάθεσιν νά πολεμήσχι καί ότι ακρι¬
βώς δι' αύιό παρεδόθη είς τόν εχθρόν.
Καί ναί μέν έσπευσαν οί έπίσημοι δγ-
γλοι, ιδία δ Τσώρτσιλ, νά πλέξουν τό
εγκώμιον των όπαδών τοΰ Μπαντόλιο, ό
ύγιώς όμως σκεπτόμενος λαος ετήρησεν
εντελώς <ιντίθετ< ν στάσιν. Είς την Μαλ¬ ταν, επί παραδείγματι, οί κάτοικοι τής νήσου ύπεδέχθησαν μέ σφυριγμούς τα πληρώμαια τοΰ παραδοθέντος στόλου, ό- ταν ταυτα απεβιβάσθησαν εις την ξηράν, άλλά καί αύτός ό Τσώρτσιλ δέν άπέκρυ- ψεν είς την Βουλήν των Κοινοτήτων, ότι ήδη πρό τής συνθηκολογήσεως οί ότα- δοί τοϋ Μπαντόλιο έιήρουν άγγλους καί άμερικανούς ένημέρους περί των κινήσε¬ ων των γερμανών. Τουτο είνε, έξ άλλου, στοιχείον, τό οποίον καταδικάζρι άνεκ- κλήτως τάς ίκανότητας των άγγλων καί άμερικανών στρατιωτικών ήγετών, οί δ·

Γ;
Σελίς 2α
ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ
κ
ποΐοι, παρά τάς" πληροφορίας αύτάς, δέν
κατώρθαχ^ν νά έπιτελέσουν μεγαλείτερα
πράγιαιτα έναντι των γεριιανών.
"Εάν τουλάχιστον ή παράδοσις ιής
Ιταλίας είχεν ώς άπυιέλεσμα την άπο-
κλειστικήν κυριαρχίαν των άντιπάλων μας
είς την Μεσόγειον, τότε θά είχεν ϊσως
δίκαιον δ πρ'υτος λόρδος τοϋ Ναυαρχείου.
Τουτο όμως δέν συμβαίνει ποσώς. Από¬
δειξις ή γερμανική άπόβασις είς την Κώ,
ή κατάληψις ύπερτρισχιλίων αϊχμαλώτων,
πραγμα τό οποίον ασφαλώς θά έσύγχι-
σεν έξαιρετικά τόν Τσώρτσιλ, ό οποίος έ-
ρωτοτροπεΐ μέ την σκέψιν νά έλθη είς ε¬
παφήν μέ τούς ρώσσους μέσω των Δαρ-
δανελλίοιν, διδομένου ότι ή παρουοία των
γερμανών είς την Κώ καθιστα άχρησιμο-
μοποίητον διά τούς «Συμμάχους» τόν κα-
λ'ν λιμένα τής Λέρου καί δυσχεραίνει ού-
σιαστικώς οιανδήποτε επιχείρησιν εναν¬
τίον τής ώχυρωμένης Ρόδου, την οποίαν
κρατοΰν ασφαλώς οί γερμανοί είς τάς χεί¬
ρας των. Ή κατάστασις αυτή άποδει-
κνύει πασιφανώς, ότι δέν ημπορεί νά γί¬
νη λόγος περ' άποκλειστικής κυριαρχίας
των άγγλων καί των άμερικανών εις την
Μεσόγειον,
Άλλά καί ή εξέλιξις τοϋ αγώνος είς
την Ιταλίαν άποδεικνύει έξ ί'σου σαφώς,
ότι αί άστραπιαΐαι κινήσεις των γερμα¬
νών κατώρθωσαν ταχέως νά εξουδετεοώ-
σουν τα αρχικά ΐιλεονεκτήματα τα δποΐα
άπέκτησαν οί άντίπαλοι διά τής ϊταλικής
προδοσίας. Γνωρίζομεν δέ πρός τούτοις,
ότι ήδη κατά την διάρκειαν τού αγώνος
είς την Σικελίαν, 'ίσως δ'έιι παλαιότερον,
οί Ιταλοί έοαμποτόριζαν κατά. τόν αϊσ-
χρότερον τρόπον τάς γερμανικάς έπιχει-
ρήσεις καί ότι ό ϊταλ<κος 'οτόλος,έκρατεΐ- το άπό σκοποΰ μακράν τοϋ αγώνος διά νά παραδοθή, είς την κατάλληλον οτι- γμήν, άνευ αγώνος είς τόν εχθρόν. Παρά ταυτα εχασαν οί άντίπαλοί μας κατά τάς έπιχειρήσεις των εί^ την Σικελίαν καί είς την νότιον Ιταλίαν μέχρι τέλους Σϊ· πτεμβρίου φορτηγά σκάφη έκτοπίσματος 5νω τοϋ 1 1)2 έκαΐομμυρίου τόννων, έτι δέ περισσότερον ηυξήθησαν αί άπώ- λειαί των κατά την πρώτην έβδομάδα τοϋ Όκτωβρίου. Μόνον κατά τάς άποβατι- κάς έπιθέσεις των εναντίον τής Ιταλίας ετέθησαν έκτός μάχης Συμμαχικά σκάφη συνολικοϋ έκτοπίσματος 175.000 τόννων, μεταξύ δέ τούτων άρκετά άπό τα ειδικώς δι' άποβάσεις κατασκευασθέντα σκάφη των 2.000 τόννο)ν. Έν όψει των έξαιρε- τικών όντως έπιτυχιών τής γερμανικής άεροπορίας είς την Μεσόγειον ένθι>μού-
μεθα τό βιβλίον τοϋ άγγλου στραιηγοϋ
Φοΰλλερ, είς τό οποίον ό ενθουσιώδης
ουτΓς ύπέρμαχος τής άερομορίας έλεγεν,
δτι μόνον ένας τρελλός ναύαρχος θά έτολ-
μοϋσε νά εισέλθη μέ τόν στόλον τού είς
τα στενά τής Μεσογείου, εάν δέν εξησφά¬
λιζε πρωτήτερα την κυριαρχίαν είς τόν
άέρα. Ή διατύτωσις ίσως νά είνε κάπως
ύπερβολική, δ πυρήν της όμως άνταπ®-
κρίνεται πλήρως πρό την πραγματικότητα.
Βεβαίως παρέσχεν ή ηυνθηκολόγησις
τής Ιταλίας εις τούς άνιιπάλους μας κά¬
ποιαν μεγαλειτέραν ευχέρειαν κινήσεων
είς την Μεσόγειον'καί τούς διηυκόλυνε κά-
πως είς την επίλυσιν τοΰ δυσχεροΰς προ-
βλήματος τοΰ έκτοπίσματος. 'Ο περίπλους
γύρω άπό τό Ακροατήριον τής Καλής
Έλπίδος δέν είνε πλέον άναγκαίως άπα-
ραίτητος καί ούτω έξοικονομεΐται άρκετός
φορτηγός χώρος. Είναι δμως πολύ άμφι-
σβητήσιμον τό εάν δ διάπλους τής Μεσο¬
γείου ήμ [ορεΐ σήμερον νά θεωρηθή ώ;
απολύτως άσφαλής. Άπόδε^ις τούτου
ίινε ή καταβύθισις,ύπό ύποβρυχίων κατ'
Ό)βςιον πρώτον, πλοίων 59-000 τόννων
ι'πό μίαν ϊβχυρώς ποοστατευομένην νηο-
πομπήν παρά τάς βορειοαφρικανινάς ακτάς
καί είτα ή καιαβΰθισις άλλων έπτά σκ«-
φών άνεφοδιασμοΰ τοΰ έχθροϋ, συνολι¬
κοϋ έκτοπίσιιατος 54.000 τόννων. Κατά
τόν παρελθόνια παγκόσμιον πόλεμον ή
Μεσόγειος υπήρξε μία άπό τάς άποδοτι-
κωτέρας περιοχάς θήοας διά τα ύττοβρύ-
χια, παρά τό γεγονός, ότι ταΓτα δέν είχαν
παρά μίαν μόνον σωστήν βάσιν, τή.» Πό
λα είς τάς ακτάς της βορείου Άδριατι-
κής. «Σήμερον, πρέπει νά άναμείνω
μέν άκόμτι, διά νά ίδωμεν, οποίαν εξέλι¬
ξιν δυνατόν νά έχη ό κατά θάλασσαν πό-
λεμοο είς την Μεσόγειον, περιοχήν, ή ό-
ποία, όπως είνε περιωρισμένη, είνε ιδι¬
αιτέρως εκτε^ειμένη είς τάς συνεπείας τοΰ
άεροπορικοϋ πολέμου.
Διά την Μεσόγειον καί τα πέριξ αυ¬
τής κράτη, τό πρόβληαα σήμερον, τό ο¬
ποίον εχουν νά έπιλύσουν οί έχθροί μας
είνε, εάν κατορ&ώσουν νά θέσουν είς
κίνησιν την σιρατιάν τοϋ στραιηγοΰ
ή
πα¬
τής
ληφθή
Ούίλσων είς την Μέσην Ανατολήν,
ό/τοία δέν ,',.ΐΊθθεΐ νά άν ε^οδιαζ^αι :
οά οιά τής διώρυγος^ χ0,υ ~"
Μεσογε,ίου. Πρέπει, ώσιοσο, . ^
ΰπ' όψιν, ότι σημαντικόν ρόλον θα παι-
= ,', έν π.ιοκκμένω ή στάσις τής Τουοκιας.
Ούτως «Ι άλλως, οιαδήποτε επιχείρησις
*ϊών «Συμμάχων» ιϊς μίαν ευροοπα-κην
περιοχήν τής Μρσογκίου θά έχη, προ
πάντων, νά ρπιλύση χο ^ποοβλημα τού
φοοτηγοΰ εκτοπίσματος, "Ηδη αι ρπιχει-
ρήΐεις τής'Άπω Άνατολης καίτης Ι¬
ταλίας άπαιτοΰν την χρησιμοποιή ην μρ-
γάλου άριΗμοΰ φορτηγών βκαφων και εί¬
νε ζήτημα εάν περισσεύουν άρκεΐα δι
έπιχειρήσεις είς άλλας .π~ι χ·ίς. ΙΙλήν
τούτου δμως πρβ/ιει νά ληφθούν υπ ό¬
ψιν καί αί μεγάλαι απώλειαι εις ^κατα-
«δΌομικά καί άντιτοοπιλλικά, τάς οποίας
ύπέστησαν τελευταίας οί «Συμιιαχικοι»
στόλοι συνεπεία τής γεομανικής καί ία-
πωνικής πολεμικής δράσεώς. Διότι^ δεν
αρκεΐ, νά ευρίσκεται διαθέσιμος .ή αιχ( ι"
τουιιένη έμπορική ναυτιλία Ποέπει ν ά
υπάρχη ,ιαί ο πολεμικός στόλον ό οποΐ<ς θά ημπορή νά προστατεύπ τάς κινήσεις της. ΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ Μέσα οχηιΐ παταοτρεητιχη &ύελλα τοΰ φρικτότερον πόλεμον, πού είδεν ή άν&ρω πότητα μέχρι σήμερα, βρίοκυντζι, εϋτυχώς, άχόμη αν&ρωποι, ποΰ ένδιαφέρονται γιά την ιατορία και γιά Θέματα, γενικάς, ποΰ ί'χουν οχέσι με την ττνενματιχή έξέλιξι τον τό- 3Γου. Αντή τή οκέψι ιιοϋ γέννησε τό Τΰρόα- φατο άρθρο τοΰ κ. Γ. νΐιαν., «ού βημοαι· εν&ηχε ατον «Παρατηρητήν, σχετΐΜα μέ την ίστορία τής"Κρήτηξ καί την ερευνα των Άρ· χείων της Βενετίας «αί δέν μπορω νά άπο χρνψω τη χαρά μόν γιά τοντο. Χ.α>ρις άμφι>
βολία ή ίστορία ι ου παρελ&όντος αποτελεί
τόν μεγαλντερο δάσκαλο καί όΗηγό τον πα¬
ρόντος καί τοϋ μελλοντος, πολύ δέ περισαά·
τερο, οταν πρόχειται γιά την ίοτορία της
Κρήτης. Άλλά ή ιατορία αυτή είνε σχειϊόν
τελείως αγνωστη. Γιά την ιατορία της άπω
το,της εηοχης δεν εΐπε άχόμη την τελευταία
της λέξη ή αχαπάνη τα') άρχαιοΧόγον Άντί·
Θετα μάλιστα, μόλις άρχίζει νά μιλη. Γιά
την ίοτορία τής τελευταίας χιλιετηρίδας τής
Βενετοχρατίας καί Τουρκοκρατίας, ποΰ εί·
νΛΐ πλονοιοοτατη καί πολΰ ένδιαφέρουοα,
ξεχωριατά γιά μας, γιατι είναι ή πληαιέοτε-
ρη καί σχετίζεται περισσότερο μέ τή Κρή-
τη, ελάχιοτα επίσης γνωρίξομε χι' ό',τι εχει
γραφτή οχειιχά, δέν ατηρίζεται χάποιε αέ
άδιάοειοΐες πηγές. Ή πραγματιχή Ιοτορία
4,ά>ν περίοδον τούτων θά ζεπηδήση μιά μέοα
όλοφώτεινη χαι καθαρή μόνο μέοα άπ' τα
σχονιομένα άρχεΧα τής Βενετίας χαι από τό
Τούρκικα «χρχείο τοΰ Ηρακλειον.
Δυατνχώς, δ,τι ί'γινε μί'/,οι σήμερα γιά
την εργαοία αύτη όφείλεται α π ο χ λ ε ι-
σ τ ι χ ά στήν Ιδιωτιχή πρωτοβονλί ι χαι
στήν αΰϊο&νοία ωρισμένων άτόμων.Ό Σά&ας,
ε'νας άπ' τονς οπουδαιότερονς ερευνητές τοΰ
Βί,νετικον Άρχείον, άφιέρωσε χυριολεχτι-
χά όλόχληρη τή ζϊοή τού ο την ερευνα, χω-
ρις νάχη καμμιά βοή&εια από τό έπίσημο
Κράτος, πον αμα πέθανε θυμηθηκε νά τοΰ
στήσ»; άνδριάντες, ενα> χον ά'φηοε νά πε-
θάνη σιήν ψάθα. "Οοα δημοσίευοε—χαΐ
δέν είναι λίγα—τά δημοσίευοε μέ δαπάνη
φιλογενών άνδρών η ΐστοριχών έται-
ρειών.
Τα ϊδιχ μτιορονμε νά πονμε χαι γιά τοος
ά'λλονς. Ό Θεοτόχης έατάλη γιά την ερεννα
τον Βενετιχοϋ Αρχείον άπό την "Ελενα
Βενιζέλον χαι οί τόμοι πον δημοσίευοε
δημααιεν&ηχαν μέ δαπάνες τής ιδίας χαι τής
Άχαδημίας.
Κινούμενος χαι έγώ άπό τό ί'*5ιο πά·
θος κατώρθωσα νά πάρω ά/τό την Βενε-
τία καί άπό την Φλωρεντία αντίγραφιι
πολλών τκθέσεων Γενιχών Προβλεπτών καί
άλλων εγγράφων, άπό τα ο ιοϊα εδημοαί-
εναα είς τα Μ ν η υ. ε ι ά τής Κ ρη
τ ι χ ή ς Ίοτορίας τό 1940, έδώ μέ
διχά μόν εξοδα, την εκθεσι τοΰ Γενικόν
Προβλεπτοϋ Κρήτης Ζΐΐαηηε
τοϋ 1589, ο' ε;α τόμο άπό 250 α^λίδες.
Οί'ε'χ&έοεις αντές άναφέρονται ατήν ίδιωτι-
χή ζω) των τότε Κρητών, οτίς άγγαρεϊες,
θΕΪς οποίες εξαναγχάξονταν από τόν χατα-
χζηιή γιά νά χτίζουν τα χολοαοιαΐα τείχη,
οτ'ις οτρατιωτιχες νκοχρεώοεις των, στην
ουμβίωαί των μέ τοΰς Βενετους χαταχτη-
τές, ατήν χατά^τααι τον κλήρον, στά έοοδα
τοϋ Βασίλειον, όπως όνομαξόταν ή Κρήνη,
ατή σιτάοκεια τοΰ λαόν, σιά ύδραγιΛγεϊα,
τα ίρ^οόρια, τοΰς λιμίνες, τή φορολογία,
την γευοργία'κ. λ. π. Μέ λίγις λέξεις άηο-
τεΧοϋν αύτούαιες σελίδες τής Ίοτορίας
τής Κρήτης. Άπεν&ύν&ηκα οτονς τότε Κν-
βερνήτες γιά νά ενισχύαουν τη δηιιοσίεναι
χαι τίον άλλων, άλλά ον'ε χάν μσϋ απάντη¬
σιν. Ιδία τέρως άπρν&νν&ηχα στόν τότε Γε-
νικό Διοικητη άλλά δέν εύίόκηοε νά μοΰ
γνωρίση τούλάχιατο, ότι έλαβε τό άντίτυ-
πό, πον τον εοτειλα !
Στά χρρια μου εχω γιά έ'κ^οαι οήιιερα ι
1) 'Έκί}εσι τοΰ Βεηέίτο Μογο τοϋ
ΐ6ο2. 2) Έκ&εσι τοΰ Ζα&ηηε Μοοεηί-
§ο τοΰ ϊ593' ^) "Ε^θ^σι τού Α1νΪ56
ΡγϊιιΙϊ τοϋ τ6ο3, 4) "Εκθειΐι τοϋ ΐΗερο
ΟϊνΓαιι τού ΐ639' 5) "Εκίΐεσι τοΰ Ρϊε-
Ιγο ΒοπιΙοτηϊεΓ τοϋ ΐ6ΐ9> 6) "Εκίίεσι
τοϋ Οεηετ&ΐε Ργ&πο. Ρ·ίθΓε5ΐηι τοϋ
ΐ029> 7) "Εκθεπι τοΰ Κϊΐΐρρο Ρ&5 ςπα-
Π§ό τοΰ τ594> 8) Έκθ;σι τοϋ. Ζα&ηπε
Ινα<τΓ6θΙο τοΰ ΐ6θ4> 9) "Εκθεσι τοί
ϋοΐίϊη νεπί«Γ τοϋ ι6ιι, 10) "Εκθεσι
τοΰ Απτοπίο Μοοεπϊβο τοϋ ι6ι5» 11)
"Εκθεσι τού Εεοη^ΓοΙο ^α^^^η^ τοϋ 1595-
12) Αναφοράν, «ύποβλη&εΐοαν ατόν εχλαμ-
πρότατον χ. Φίλ. Πααχοναλίγκον, ίΐροβλε·
πτήν των Χανίων» νπό των Σφαχιανων στ'ις
27 Όκτωβρίου 1594, 13) Άντίγραφα
επιατολή; γραιιμένης άπό τόν Βενετό Ωρέ-
σβν οτό ΤΣαρίαι πρός τόν νΧοιστιανιχ ότα-
τον βιαιλέα τής Γαλλίας» (Αουδοβϊχο ΙΔ')
ατ'ις 19 Σεπτέμβριον 1669. Μέ την επι-
ατολή αύτη ζητεΐται βοή&εια γιά την αωτη-
ρία τοϋ κινίννεΰοντος Χάνδακος, δχτω μέ-
ρες πρό τής ϋπογραφής τής συ '&ήκης παρα¬
δόσεως τον ατόν Μέγαν Βεζύρην Κιοπρον-
λήν.14) Στρατιωτιχό κανονι μό των οτρατεν
μάτων τον Βασίλειον τον Χάνδακος, ποο
εξέδωαε οτίς 20 Νοιιβρίου 1580 τό καττ-
πετανάιο Ιωάννου Μπάντα ντάλ Μάντε, γε¬
νικόν χαπετάνου τοϋ πρξιχ&ϋ.
15) "Εγγραφο τής Βίνετικής Σνγχλήτου
πρός τόν Γεν. Προβλεπτήν Κρήτης «περϊ
εκτελέσεως διαφόρων έργων έν τφ Βασιλείω».
Άπ' ίντα τα νπ' άριϋ·. 11, 12, 13, 14,
κ«ϊ 15 επήρ-χ άπό τόν ΑΓεΙΐϊηϊθ θΐΐ 8ΐ310
ΑΥΞΗΣΙΣ ΤΟΝ ΣΥΝΤΑΞΕ9.Ν
ΚΑΙ ΧΟΡΗΓΗΣΙΣ ΕΠΙΔΟΜΑΤΟΝ
Τό Ταμείον Χανίων ανακοινοί τα κάτωθι»
Συνεπεία τής ύπ' άυιθμ. 2ϋΟ122 έγκρ ΡΟ·
ΝΕΟ 276 ε.έ:. άποςιάσε,ως τυϋ κ. Ύττοοργυϋ
των Οικονομικήν αί ένίαίαι συντάξεις δλων
ιών κατηγοριών τ(7ιν έκ τοϋ Δημοσίβυ Ταμείου
συνταξιοδοτουμένων υφ' οΐΰνδήποΐε μορφήν
αύξάνονται άιο 1ης Νοεμβριού 1943 κατά
50 ο)ο ώς εμφαίνονται είς τόν κατιοτέροι πίνα-
κα. Ωσαύτως παρΓχεΐαι έπίδομα τροίΐής άπό
1ης Νοεμβριού έ £. συΜΐστάμε,νον είς δραχ.
8. 00 ημερησίως >|ΐυι δρο/. 240 000 μηνιαίως
δι' άΐΐαντας έν γένιι. ΐοιις συντοξιούχους άγά·
μους χ* χ'Λ έγγάμυυς άδιακριτως. Ειίση; π«-
ρέχε,ΐαι Εϊΐι&ομα ιεκ%υ)ν 10 ο)ο άπό 1ης Νοεμ¬
βριού 1943 δι' ικαστον τί κνον χοΐ ΰπύ ΐας
προηγουμένας ποου ιοθρσεΐί επί τής οΰΐιθ Λς
άνο) όιαμορφιοθείοης νεας ένιαίας ουντά Εβω;·.
Ένιαία σύνταξις μετ"
6001—7000 405.000
7001—8000 435 000
8001-901)0 Ιϋή.ΟΟυ
90)1-11000 495 000
645.000
675.000
705 000
735 0(10
Βααική
'Ενιαια
έπιβόμαΐος ιυοφής
σύνταξις
σύνταξις
έκ 240.000 δραχμών
1 — 1000
2.^5 000
405 000
1001—2000
255 000
495.000
2 ιΟ1—3ΟΟΟ
285 000
52Ϊ.ΟΟΟ
3001—40(10
315 00
555 000
4001—5000
315 001)
585,000
5001-6000
375.1 00
615.(00 ·
Κατόπιν των ά (υτέϋΛ ή προκύπτουσα ίη'ι
πλίον δΐΓίφορά συνΐόξεοος, έπιόόμοιΐος τέχνων
καί έπιδόματος τροφής μηνός Νοεμβριού 1943
διά τούς ήδη πληρωθ·ένΐας την σύνταξιν τοθ
μηνός τούτου συνταξιούχους έν γένει καΐαβ'.η-
θήοεται δι" ιδιαιτέρας άποδειξεως καί -κατα
την κάτοιΉ χ(Τονολογικήν σει άν πληρωμής:
1) Την 21ην Νοείΐβρίοο 1913 οί 'Λνάπη·
ροι παλαιών κιιί νίου ποειιοι».
2) Την 25ην Νοεμβρίου 19Π τα θυματκ
παλαιών καί νι'οΐ) 7τ<ιλέμων 3| Την 25ην Νιΐεμβυιρ» ίϋίο οί Ι1υλιει,;ΐ)ί συντιιξιοΓ'/οι 41 Γήν 27ι|ν Νυε-μβρίου 1943 οί 2 (_>ιιιιω
τι^οί ουνΐαξιοΰχηι
5» Την 2!)ην Νοεμβϋίου 19Π οί Π)ηι)ΐ]
ματοΰ/.οι ( Αγωνιππ»ί 1<οΐ)ΐΐΛ.ής Ποί.ιτεκιςΐ Διε ινρινιζεται, δτι οί μή μέχρι σήιιπ_>ι>ν λα-
βΟΜΡ; οήν σύνταξιν τα>ν μηνός Νοεμβριού
1943 ί^ά λάβωσιν ταύτην συμφώνως ποπς την
ώς ΐ'Μ-θ παοασχεί^ίιΐ. αν αΰξηοιν χαι βάσει τοϊί
ώ; (ί·>ίΐ) κλιμα/ίου.
Έν Χανίοις <ΐ 20\ Νοεμβηίου 191! (Έ< τού Λημ >σίου Ταμείου Χανίων)
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ
Έλίΰποιούντη οί έξ Άνατολικής Μ«κεδονί«5,
κ«ι ιΐυτΐΛης <3ρχκιΐ5 πρρα,ρυγες όπως μεχρι τής 10 Αεκεμβριου το βραίΰτερίν παβαλάβουν παρα τβϋ υιτβυργ. 'ΕΒν. Προνοίας ββή3ημ« (Γραφ. κ. Φάντη). Λμνανται νά είαπρχξβυν τβΰτβ καί <5Γ «ντιπρ^αί«ττΰΐ ' ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ "ΟΛΥΜΤΤΙΑ., Σημερον 4 πύτ.θτελιϊς παραστάσεις 12 :5Ο'-2 30', 2 3Ο· — 1 30', 4 45-6 45' καί 7-9 Μί, Ε ν πολεμικόν Ζουρναλ1 ΰ;τ' αριθμόν 06·!, ποριί/,ον έ-ίΐος ιω ά>λων χα'ι την να ά-
λήψιν τής -νήσου Κιφαλληνίας ίηό των γε· ■
μ'ΐηΰν
Κο.Ί η άλψιμόνΐ|ΐ>ι ά ΐό τό ΐο/ην «Τ(/φοο
τοϋ Ίν6πΓ» Λ ΓΙΑΝΝ
Σιήν τιλε.ιιΐαία ιγιιο τού α ψνι6ί υ ί>αναιου
δημ υυργία της
«ΤΟ ΑΣ ΠΌ ΤΟΥ ΙΊΟ»
ΊΙ μόν·ι διαφήμι,ιις το,ι ^,7 υ ,1 ,Η ,', π»ιι πχΐ
ξ% *ών δύο ά'οαων τής παγκοσμίου όί(ό-η·
Γου'κάβ Νειζβλ καί Λά Γκίνη.
Λουι>ν, ΙίΧΑΣΛ ΤΗΝ ΓΥΝ'ΑΙΚ > ΜΟΥ
|ΐέ εους Τί ο ΛΐΛχγΒν-Πί-ουλ ΚΐμΤ )υίΧάννί
Μι.ζιις». '
-1'<· Είς τη τε/ ^ αΙΟτ· ΐταοαοτά, 8ως ή ,,Ι ■ 0α ΐΑΛΐυΰίαι ι1ΐ χτίμηχη Βενετοκ της βύτά εχουν* χωρί;, άμφιβοχ(α ^>(- < ~~ία γιίχήν ιατορία τής Κρήτης ' · "' λ 5Ήως Θιϊ Λώαπ Ψ. °Ηατά την α1^τ6βρΛ.Χ0 1645 χγι περίοϋο απο ·« χ^-^-λ-^*,;. τό 1897, "Οοα ξέρομε γιά την περίοδο αυζή άφοοοϋ», μ6νο τα πολεμι^ά γεγονότα κ. αύτά μ* Λ. ι./.,..#ί· Γιά την Ίδιωτικη ζωη χον κρητική λείψεις· Γιά την ... λαοΰ την ε'ποχή εκεινη δεν γνωρίζομε ΐίηβ. τε Καί ό'μως άναφέρονται γι αυτήν «αί έχπληχτιπές πληοοφοριες χαί οειες οτονς 1073 τομους τοο μοναίι- χον Τουρκικόν 'Αρχείου τοΰ ΉραΗλ*ίον>
Ό Δήμος Ηρακλειον Ηατώρ&ωοε μέ $,_
χά τού εξοδα καί πρωτοβονΧία νά ίιορίβ^
είδικό μεταφραατή, τόν κ. Νικο Σΐαυρ,νί-
3η, μέ άποκΧειοτικό, ακοπο να ------- '-
ή, μ ^
τα οπουύαιότΓρα Ίοτοριχά ιγγραφα τού Άς-
χείου αντοΰ. Καί μετιιφρααε τρείς όγκάίΙΙ(
δαχιυλογοαφημένονς τόμους άποχεί«ϊνονί
λί Δ Βιβλιοϋήαη Δ
«ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΙΣ»
ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΚΝ ΧΑΝΙΟΙΣ
Γραφεϊα— Γυττογραφεϊα Ρί;θύφ Πασά 7
Τηλέφωνον 4.88.—Συνδρομαί» Έτησία δρα;,
360 000, Έξάαηνος 180.000, Τρίιιηνος 9,1.000--
Ποίοα δηαοσίευσις δρ. 2 000 κατά στΐχον.
Τιμή οτίχου δραχ. 2 000.
Άρραβιονες, γάμοι, βοιΐττίσεις πυνήθη εί··
χαοιστι'ιρια καί μνημόσυνα δρ. 3 >.000 κατ' 4
πο/ίθ.τή". Διιιφηαίσεις, μικραί ά/γιλίαι κ.λ.η
ιδιαιτέρα συμφηνία.
Χειρόγραφα δημοσιεΜίίμενα καί (ΐή δέν 6·
πιστιιέίρονται.
Πϊαα απόδειξις διά νά είναι εγκνοθς δέοΛ
ννϊ φέριι την υπογραφήν τού Ίοιοκτήΐου καί
διαχ ιρισ ου κ. Γ. Μ. Ζαμαρία.
Δωρεά άξιομίμητος
Γβ
Έκκλποι*στι>ΐί>ν ζ;υΗβοόλι«ν τεΰ Ίίρβϋ
ΝΛβϋ «ν'β» Λβοκά Χανίων εϋχαριοτεϊ 3ερμώ5 ίέν
συμπολίτην μα; κ. ΤΤκνχν'^την Μί.ρακαν διά την
εογενή χειρβνβμίαν τβυ την γενβμενην την 5.11.
13 δια τή{ ΛΠβοτβλής 2.000.000 ίρβχμών 3ηι>ί «
ποσβν τβΰτβ χρηίΐαβπίΐηϊα δι^ την χοχε«ήν
μιάς ίεξοΐμενίίς Λνανκοΐιβυοηί <5ι» τάς α ΝεκρβΓαρείβϋ. Έν Χανίοις τή 19ο Νβεμ?ρίου 19+3 (Ιό'Ελό £ ΚίϊίΜΛΤΟΓΡΑΦΙΧΗ ΓϊβΡΑΣΤβΣΙΣ ΤΓ9 ,ΤΟΛ ΣΥΣΣΙΤΙΟΗ ΕΡΥ8ΡΒΥ ΣΤΛΥΡΟΥ Μί ι-ό :'ργον «ΡΕΜΠΡΑΝΤ» (ό αέ- γας ζ<ο;τάφις ΐ))ί εηοχης τής Αναγζν- νήθειος) προσφερ&έν, έπίατ,ς, ευγενώς υπό των Γερΐίανιχων 'Αρ),ών. Σήμερον Κυριακή -οολ 10—12 Λ. μ. Κινηματο&ίαΎρον« ΙΙάν&εον». ΔΙΛΝΥΚΤΕΡΕΥΟΝ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΝ Σ>Ίιιε·ίΐον διηνυ Γερι ύεΐ ΐύ Φηοι
ΙΠΙΙΟΚΡΝΤίΤν. (Γ Μα ιου,',ίί-ινΒ". 2
δάκη, Ν. Μουντάνη) όδος Μι«λεμε.'
χώς άπό τό 1941 ά ά'ν&ρωμος αύτάς 4να)«,
κάα»ηκε νά φύγη γιά νά μπορέαη νά ζήη
χαι νά μή πε&άνη τή; πείνας, Ηπως σιγ—,.
Θαίνομε μεριχοι',χι' ε'τσι οιαμίτηοε χι' α4,^
η τόσο πολντιμη εργαοια. Πο.ός 8'μως Ι»^,.
φέρ&ηχ'έ γι' ο.»τά ; Κανείς ! Μά ίποΧνα^
,·<ανείς. ! Κ■' αύτό άχόμη τό Ίουρνιχό 'Αφ χεΐο, πον χατορθ-ώααμε νά αώαωμε άπο βί βαιη χαταατροφή, χινδυνεύει νά χαταοτραφ% αήμ'ρα μαζύ μέ τή Βιβλιο&ήχη. χωρίς να ενδιαφέρεζαι χανείς γιά τή οωτηι>ία ιω», 4.
φόν μετάτρεψζν τή ΒιχεΧαίιΊΒιβλιοϋ·ήΗΐ) β)
άποΰήκη τοΰ 'Ερυ&ροϋ Σταύρον.
Αύτη κϊναι ή παγερή άϊιαφορία, ποΰ Ι-
πέδειξε άπό τή μέρ* τής γέννηοής τού ι&
εΧληνιχά' κρατος, γιά την άναδίφηαι χαί ΐψ
δημοσίευσι των 'Αρχείων, μεοα στά όποΐΐ
είναι γραμιιένη ή αίματοβαμμίνη ίστορία τι>ί
εθ·νους τόσων αίώνων.
"Ιαίος μετά την χατλΐγίίχ, π>) πείναν-
με, νά βρε&οϋν ά'ν/}ρα>ιιοι νά ένδιαφερ&οϋ*
νέ γιά την ουστηιιατική άναδίφηπι των ί»
χείω* αυτών, γιά νά μάθ,η όλος ό έ?.ληνιχίς
λαός την ίαζορία τον. Ξεχω,ριατά &'/. ως $
Κρήτη έ'χει ύποχρέωσι νά ενδιαφρρ&ή περιβ-
σότερσ, γιατί τό Βενεΐικό χχί άκόμιχ πιί
πολύ τό Τούρκικα 'Αρχιΐο, άφηρα «ατά τα
99 ο)ο την Κρήτη. Καί ή Κρήτη ατά&ηχ»
ό μοναδιχός σχεΛόν Φεματοφύλαχας τοϋ
IX·
ληνικον καί βυζαντινοϋ πολιτισιιοϋ άττό την
άποφράδα εχείνη 29η Μάϊον 1453 μέχρι τί
1669, πό» παρχδό9·ηχε στο'νς Τονρκους.
"Υατερα άπ' τόν πόλειιο έκεϊνοι πού Θά
εαιζήαοννε πρέπει να όργανώσοννε εΐαΐΜή
νπηρεσία, προιχοδοτουμένη άπ' τό κρατος
καί τοΰς διάοιορονς οργανισνηύς, γιά την δι}·
μοαίεναι των 'Αρχείων τούτων, άπό τα ί
ποία χαί μόνο Θά γίντ) γνωστή ή ιατορία τη"(
ίίιαίτερης πατρίδας μας ο' ό'Χες τίς έχϊηλώ-
αεις χαί τίς ϊττυχές τής τρικνμισμένης της
ζωής.
Ήοάκλειο 14 — 11 — 1943
ΣΤΕΡΓ. Γ. ΣΠΑΝΑΚΗΣ
Υ. Γ. Μόλις τέλειωαα τίς π'χραπάηα
γραμμές εγινε βομβαρδιοα,ός ατή πόλι τοϋ
Ήρικλείον. Μιά βόμβα βίΐδνφΧεγης έ'πεοι
μέαα^σζή Βικνλαία Βι&Χι )Ό'ήΊη χαί άχοι-
βως ατήν αϊ'θουσα τοΰ Του^χιχοϋ 'Αοχείον,
ή δποία μέχρι τής στιγμής δέν έξερράγη
"Αν εκραγη Θά χαταστρέχμη τελείω; τό πό
Χντιαο αύτό 'Αρχεΐα χαί θά &άψη όριστιχά
πιά τάοες αγνωατες αελίδες τής ίοτορίας τής
Κρήτης. Μακάρι ή θεία Πράνοια νά σώση
ο,τι δέν χατορ&ώ&ηχε νά δη,φυλΐίχ&β όπως
έ'πρεπε.
Σ. Γ. Σ.
«Κ-

'ός «„
ρου
.ί1οής Γ
τη» ανα6ίψηοι χ
"ων, μίσα σΐα
ι,;
►»-.·. νά ένδ
'. "νβίίν"»«»ι
Μ"*» όλος ό
'ου. ^£
•νεί,χό χ*ί άκόμα π,0
■#*ί4«. άφορα καια ΐά
«αι η Κρήτη στά&ηΗι
νεματοφύΧαχας τού &■
'θΰ πιλιηοαοθ ίΐΐ0 γλ,
η Μαίου 1453 μίχρι Ιο
ΐκε ριοίις Γούβχους.
ηόΐεΐίο εχεϊνοι πον #ό
ν* ό(?;·αν<όσοννε εϊδικι; τουμίν, άπ' τό κρβΐΟί ίβγανισιοΰς, γιά την οί;- όν τούτων, άπό τα ο »» γκωητή ή ίοιορία τής μας ο' ολες τίς ε'χϊηλώ- τή* τρικυμιομένης της 14-11—1943 ΡΓ. Γ. ΣΠΑΝΑΚΗΣ λΐΐωαα τίς π>ιοαπά'α>
ιρόιααό; στή πόλι ΐοί
ιιιβα β?ΐόΊ>φΙε)>>;; εΛεσϊ
ΒιβΧι >&ή*η καί άχοι-
>ΰ Του,ρκιχοΰ ΆιχείθΌ,
απγμής δέν εξερράγη
αστοέψ7 τελείως τό πό
καί θά Ο-ίψη όοισζιχά
σελίδες τής ίβτορίας τής
θϊΐ'α Πράνοια νά σώσΐ)
<ε νό διιφνλαχθό όπως Σ. Γ. Σ. ΉΡΙΓΤΙΙΣ» [ΕΡΙΣ Κ Ν ΧΑΝΙΟΙΣ αφεϊα Ρειώφ Πασά 7 νι'ΐμαί> "Ετησία δρα;.
ι, Τρίιιηνος 9,1.000--
ι ι κατά σΐϊχον.
. 2 ΙΧΚΙ.
, βίυττίΛειζ, ηυνηθ-η 8ΐ:·
.συνα δρ. 3'.ΟΟΟ κατ' ά
;, μικραί ά/γιΜαι κ.λ.π
καί μή δέν ί·
ό. νά είναι έγκΐ'Ρ*ς
τοΰ Ίδιοκτηιου
3η
ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΤΡΟΦΙΜΩΝ
ΤΟ ΚΡΕΑΣ ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ
ΤΟ ΓΑΛΑ, ΤΟ ΜΓΠΦΤΕΚΙ, ΤΟΧΟΙΡΙΝΟΝ
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΑΙ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΜΑΣ ΖΩΗΣ
ΥΠΟΓΕΙΑ ΔΑΣΗ ΚΑΙ ΜΑΥΡΟΣ ΗΛΙΟΣ
"Ι '°£ ',γ ;,,,»ίβ»».
ρον« '
Οί οταδοί ιής χορτοφαγίυς ήμποροϋν
νά θριαμβεύουν. Πρσος κόσμος τρώγει
σήμερα κρέα:; Δέν εγίναμεν βεβαία αίφνι
δίως όλοι μας ζψ-ίφιλοι καί τό ότι άπέ
χομεν τής «ρεωφαγίας, δέν σημαίνει ότι
τό κάμνομεν άπό άγάπη πρός τα ζώα.
Χοριοφάγους μας έκαμεν ή μαύρη
αγ.ρ'ΐ. Τα ζώα είνε οί 'καλοί, τψίλοι
1 μας, ιούς όποίους είς την πρώτην εύκοι-
, ρίαν έπιφυλασσόμεθα καί πάλιν νά φά-
! γωμεν. Σήαεοα, διά την μεγάλην -πλειο¬
ψηφίαν, τό κρέας είνε κάτι τό οποίον
βλέπουν ή πιρί τοϋ όποίου άχούουν, άλ¬
λά δέν τό τρώγηυν. Χθρς όμως ήσαν ό-
χλοι κρεωφάγοι καί ύίτόαχονται νά ξανα-
' γίνουν κυρίον. Είτε, λοιπόν, τό τρώ-
γσμεν, είτε ό'χι,^τό κρέας είνε πάνΐοτε,
όπο)ς κά&ε εΐοος σχετιζόμενον μέ τόν έ-
αΐιτιτισιιόν μας, 9έμα επίκαιρον καί ήμ-
πορ ϋιΐεν οίιολογώιατα ν* ασχοληθώμεν
μέ την ιστορίαν τού.
Τιού έν πρώτοις ένας άπό τούς φί¬
λον: μας αυτούς, τό βώδι. Τί παλαιά
γνοιριμία Το' απαντώμεν είς τάς αρχάς
τού πολΐίΐσμοΰ τής ανθρωπότητος. Διά
τάς πίρισσοτέρας θρησκείας τής αρχαιό¬
τητος υπήρξεν αντικείμενον λατρείας.
Είς την Αίγυπτον των Φαραώ δ ταΰρος
έλαϊτ?εύετο ώς Θεός "Απις, ώς σύμβολον
τής παραγωγικής δυνάμτως. Πλείσται
όιαι θήλεις Βεότητες καί ήρωίδες σχετί-
ζοντηι ίιπϊ την μίαν μορφήν ή την άλ¬
λην μέ την άγελάοΌ· ή τόν ταΰοον. _Κκ-
ραια άγελάδυς έκόσμουν τάς Αίγυπτίας
θεότητας "Ιαιδα «αί Χατόρ καί αί ήρωί-
ιδες Κύ^ώιη, Ίώ καί ΙΙυσιφάη—ξετνάτε
την ελληνικήν μυθολογίαν ; —συνδέονται
μέ τό β ;>δι. Άκόμη καί επί των] ημερών
μας τα κερατα των βωδιών θε,ωροΰνται
ώς σύμβολον τής άφθονίας. Ποία άκρι-
| βώς είνε ή πατρίς τυϋ βωδιοΰ, είνε ά
| γνωστόν. Γεγονός είνε ότι συγγενή πρός
αύΐό εϊΛη ήσιν κατά την άρχαιότητα δια-
. δομένα είς όλον τύν τότε γνωστόν κό·
1 σμόν, μέ μοναδικήν έξαίρεοιν την Κεν-
τρώαν Άφρικήν, όπου δέν τούς Ιπέτρε
^ πε νά ύπάρξουν ή φοβερά μυΐγα τσετσέ.
'^Ή έξημέρωσις τοϋ βωδιοϋ, ή εμφά-
ί νισίς τού ώ." καΐοικιδίου εσημειώθη έν
| πάση περιπτώσει είς την Ασίαν. Άπ'
! έκεΐ τό έξημρρωμένον βώδι, διεδόθη
πρός ανατολάς καί δυσμάς. Τό βώδι
| προταρι,όζε.αι είς κάθε εί'δους κλΐμα.
ΐ" 'Άντέχει τότον είς τόν καύσωνα τής Ά-
[ φρικής, όσον καί είς τό ψϋχος τής Σιβη-
ρί«ς. Είς την Άφρικήν άνεπτύχθηιαν
' ράΐσες πού άντέχουν είς την δίψαν, είς
, την Σιβηρίαν ράισες πού άντέχουν είς
| τό ψΰχος. Είς την διάδοσιν τοϋ βωδιοϋ
ένήρνησαν καί θρησκευτικαί δοξασίαι.
Διά λόγους θρησκευτικούς είς άλλας χώ¬
ρας τρώνεται τό βωδινόν κρέας καί είς
άλλας όχι. Εις την Κίναν καί την Ίνδο·
νησίαν λ. χ. τό γάλα τής άγελάδθΓ δέν
' χρησιμοποιεΐιαι ώς τροφή, τό δέ βωδινόν
κρέας χρησιμοποιεΐται ώς τροφή είς πε¬
ριωρισμένην εντελώς κλίμακα. Διά λόγους
θρηοκευτικούς περιφρονεΐται έκεΐ καί τό
περιφημότερον μπιφιέιιι! Ό ταΰρος χρη-
σιμοποιεΐΐαι είς τάς ώς άνω χώρας τής
Άπω Άνατολής, ώς ζώον έ'λξεως. Είς
πάς Ίνδίας πίνουν μέν γάλα άγελάδος,
δέν τρώγουν όμως διά λόγους θρη-
σκευπκούς πάντοτε βωδινόν κρέας·
Έκεΐ όπου τό βώδι εύρε την μεγαλει¬
τέρον διάδοσιν είνε ή Εύρώπη, τής δ-
ποίας οί κάτοικοι χωρίς κανένα άπολύ-
* τως ενδοιασμόν ή δισταγμόν χρησιμο-
| ποιοϋν πάν ό.τι τ )ύς παρέχουν τα άγαθά
ι βοοε,ιδή : Τό κρέας, τό γάλα, τό δέρμα,
ϊ τα κέραιά των.
' Οί Εύρωπκΐοι καί οί κάτοικοι τής
Προσθίου Άσίας δέν έτρωγαν μόνον βω-
?ι.δινόν κρέας, άλλ' εις μεγαλειτέρας άκόμη _
- ποσότητας χοιρινύν καί άρνίσιον. Το γέ-
νος των γουρουνιών ουγκαταλίγεται με-
·τα;ύ των π·ΐλ(αοτέρων τετραπόδων πού
έ.ιψ(ίί .'ΐηταν επί ιής γής. Είς την Εύ-
<ριό;ιην (.ϊ χοΐροι ιδιετρέφοντο ώς κατοικί- δια η,τ.6 ιής έποχής των λιμναίων τυνοικι σμώ , τότε πού οί άνίτρωποι έ-τιζαν χά ριν ασφαλείας τάς καΐοι. ίας των μέσα είς λιμνι/ς σιηρίζ ινιες αύτάς επί πασσάλων. Τό κ«·οικίοιον ιίδος πού γνωρίζιιμεν ά- νεπτΰ/.Οη ί« τή; διασταυρώσεως τοΰ εύ % ρωπαΜοϋ άγ&ιοχοίρου μέ τό είδος τής , Προσθίου ' ν,οίας Ή περιοχή τής δια- δύοεως τοϋ χοίρου είνε ά/ΐέρανιος >·.αί
σΐαματά έκεΐ μόνον, όπου δέν ύπάρχουν
δάση άγριοκαοτανιών. Διότι καί τό γου-
ροΰνι, όπως ό/.α τα ζφα πού τρώγομεν,
έχει ανάγκην νά φάγη καί αύιό. Καί τρώ·
γει μέν τα πάντα, αλλά προτιμα τό βαλα-
νίδι, τα ξυλοκέρατα, τα λούπινα. Τό γου-
Οθϋνι άκολουθεΐ παντοΰ τόν άνθρωπον.
Είς την Κίναν μάλιστα, παρ' όλον ότι
τα δάοη είνε έκεΐ ολίγα, τό γουροΰνι εί¬
νε περισσότερον διαδεδομένον παρά είς
την Ευρώπην. Πότε ακριβώς ήρχισεν ή
έξημέρωοίς τού δέ· είναι γνωστόν.
Πισιεύεται όμως ότι ή έξημέρωσις
τοΰ γουρουνιοί ήρχισεν είς την Μεσοπο-
ταμίαν ή είς την Κίναν, ή καί είς αμφο¬
τέρας αύτάς τάς περιοχάς, ανεξαρτήτως
τής ιιιάς άπό τής άλλης. Άπό τής έπο¬
χής πού ό χοΐοος εκηρύχθη ώς άκάθ«ρ·
τον ζώον, αί ζώναι τής εύρωπαϊκής καί
τής άαιατικής χοιροτροφίας χωρίζονται
άπ' αλλήλων υπό τής άραβικής χερσονή-
σου καί τής Μικρασίας. Άλλά κατά πά¬
σαν πιί}ανόΐητα τό γουροΰνι είχεν ήδη
πρό τής Ιποχής αυτής είσδύσει τόσον είς
την Ευρώπην, όσον καί είς την Άφρι¬
κήν. Πότε καί άπό πο.ΐον ύπενομεύθη είς
την Ανατολήν ή φήμη τοΰ χοίρου, ω-
στε νά κηρυχθή ή άποχή άπό τής γεύσε¬
ως τού κρέατός τού ώς ακαθάρτου καί
μιασμένου; Ουδείς είνε εί-, θέσιν ν' α¬
παντήση ακριβώς. Τό βέβαιον είνε ότι
πολλούς αϊώνας πρό Χριστοϋ ήταν δια-
δεδομένη είς την Μικρασίαν ή λατρεία
τού Άδώνιδος, τού περικαλλούς έφήβου,
πού ερωτευθή καί αύτη άκόμη ή θεά τού
'Έρωτος. Ό Άδωνις έτραυμαιίσθη θα-
νασίμως άπό έ'να άγριόχοιρον. Μήπως ά¬
πό τότε χρονολογεΐται ή πρόληψις ·, Κάθε
Ιήμερα συμβαίνει ακριβώς τό αντίθε¬
τον : Όχι πλέον εΐρωνικά καί περιφρονή-
τικά «βνθρακες ό δησαυρός», άλλά σοβα-
ρώτατα καί κυριολεκτικώτατα: «θησαυρός
οί άνθρακες». Καί τί θησαυρός! ΧωρΙς κάρ·
βουνο 5έν θό μποροθσε νά νοηθή ό ούγ-
χρονος κόσμος. Άκόμη καί στίς καθημερι-
νές άνάγκες μας τα κόρβουνο παΐζει πρω·
τεύοντα ρόλον οήμερα. Αύτάς ό . . , άρά
πης είνε 6νας άπό τούς μεγάλους ηρωτα-
γωνιοτάς τής σημερινής μας ςωης. Άνάβει
φουφοθ χωρίς κάρβουνο ; Δέν είνε λοιπόν
καβόλου ποράδοξον, δτι ίνα άπό τα πιό ά-
γωνιώδη έρωτήματα χιλιάδων οίκογενειων
είνε σήμερα: Πόσο στοιχίζει τό κάρβουνο;
ι Πρθτα πρϋτα, τί είνε κάρβουνο ; Τό έ-
ρώτημα γοΟτο ήρχισε ν' άπασχολη τούς θε-
ωρητικούς μόνον δταν οί πρακτικοΐ άρχι·
σαν νά ενδιαφέρονται γιά τό κάρβουνο.
ΚαΙ αύτό συνέβη κατά τόν 15ον καί Ι,βον
οΐθνα. Τό γεγονός δρ οί γαιόνβρακες καί·
χρόνον, περί τα τέλη τής ανοίξεως, αί
γυναϊκες τής άρχαίας Ελλάδος καί τής
Μικρασίας έπανήρχιζαν τόν θρήνον διά
τόν ωραίον Άδωνιν. Αί γυναϊκες έζημί
ωσαν έτσι την φήμην τοΰ χοίρου ! Οί άρ-
χαΐοι Έλληνες, καί Ιδίως οί Μακεδόνες,
έτρελλαίνοντο έν πάση περιπτώσει διά τό
χοιρικόν κρέας. Είς τόν βασιλέα Φίλιπ¬
πον τής Μακεδονίας καί τον υϊόν τού Α¬
λέξανδρον τόν Μέγαν παρετίθενιο ψητά
καί παραγεμιστά χοιρίδια επάνω είς χρυ-
σοΰς δίσκους ! Είς την αρχαίαν Ρώμην
τό χοιρινόν ήταν ή δημοφιλεστέρα τροφή
δι* όλας τάς τάξεις.
Έννοεΐται ότι ή ίστορία τοΰ ,κρέατος
δέν εξαντλεΐται έδώ. Άνοζητοϋντες τό
κρέα^ έξω άπό τα κρεοπωλεΐα, θά προσ-
φύγ^μεν άναγκαστικώς καί είς άλλας πη¬
γάς, άν θέλωμεν νά δλοκληρώσωμεν τάς
γνώσεις μας περί τής ίστορίας τού.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΘΥΜΗ ΠΛΕΥΡΑ Ι
ΟΙ ΑΠΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΑΜΛΕΤΟΥ
Δέν τόν εϊδα, όμολογόδ νά φιλοοοφβ κρα-
τώντας τό άνθρώπινο κρανίον σαν ι όν ή-
ρωα τοϋ Σαίξπηρ. Φιλόαοφος τής έποχής
ποτισμένος μέ τό άψΰ πιοτό τής ίμπειρίας
των δύακολων καιρών μας έχανε κάτι πιό
ίηίχαιρο. Έοτά&ηχε μπροατά ο' ίνα κεφά-
λι χαοέρι, βυϋ-ίστηχε αέ οτοχασμοϋς κι' ενψ
τό μάτι τού εχάϊδενε έρωτικά τό "φολακρά
«ρανίον τοΰ τυριοΰ, τα χείλια τού έκινήθη-
καν μέ χτυποκάρσι ο' ενα έρωτηματικό γιά
την τιμή τον. Ό μπακάλης τοΰ ερριξε ίνα
βλέμμα πλάγιο κι' έμουρμονρισε μέ σταθε-
ρή φωνη έναν άρι&μό τής άστροοομίας. Νο-
μίξω ότι το κασέρι κοκκίνισε άπό ντροπή.
'Αλλά. ά μπακάλης, αδιάφορος, οάν άστρονο-
μος ουνηθισμένος ν' άπαγγϊλλη άριθμοϋς
ίλιγγιώδεις, ερούφηξε την μΰτη ιου καϊ τοΰ
εγνρισε τίς πλάτες άπαθής, αδιάφορος καϊ
βέβαιος σάν επιατήμη θετική. Καϊ τότε εί-
δα τον αν&ρωπά μόν νά δαγκώνη τα χείλια
καί να κυττα τό όίπειρο μέ άπόκοσμον νφος
χον φιλόοοφου πον ήρθη επάνω ά*"ό τα γήΐ-
να κι' αγγιξε τίς μετ^φνοιχές οφαΐρες των
αίωνίων προβλημάμων.
Νά ζή κανείς
ή νά μή ζή
ΐδού η άπορίϊ!
Ένόμαα παίς εφταοε ή στιγμή νά έπέμ-
βω γιά νά τον σώοω άπό αντονς τονς επι-
κίνδννονς άκροβατισμονς επάνω ατό ιεντω-
μένο σκοινί τής άπογνώαεως. Όπαδός των
άπλνυ λύοεων τον νπέδειξα ι
—Νά ξής χωρις κασέρι.
—Μέ τί Ιοιπόν ;
—Μέ οχέτη φαοονλάδα.
—"Εως πότε, φίλε μόν ;
—Είς αϊώνα ιΐν άπαντα, άμήν Ι
Και νόμιοα πώς ελυαα τα πρόβλημα. Άλ¬
λά επεσα, άλλοίμονο, ατόν τομέα τής βαθΰ-
τέρης τραγφδίας τής ανθρωπίνης φιλοσοφίας
πον κάθε φορά νομίζει πώς εδωαε την Χΰσι
τοΰ αίνίγματος καί κόθε φορά όρθώνεΐαι
μπροοτά της σχοτεινότερο. Ή ρεαλιστική
φασουλοκοσμοθεωρία μόν κατέπεσε μέ μιά
άπλή δήΧωαί τον ι /
— "Εχω την κοιλιά μου.
— Ύποφέρεις ;
— Μέ ιάοοξαν τα ό'σπρια.
—Τότε λοιπόν ;
— Ίδον ή απορία. '
Μπορΐϊς νά μή γνρ'ιοχις πίοω οτύν Άνα-
ξαγόραν ; Πάντων μέτρον άνθρωπος. ΕΙ δύ¬
ναται φαγεϊν την φαοονλάία φαοονΐας έστί
καλόν. Εί δέ δέν δύναται φαγεϊν άΌτα νά
παν ατον τρίβολο. "Αρα ; Τό χοαέρι η~ταν
άπαραίιητο γιά τόν πολυπα&ή μόν φίλο Νι·
κολάκη χι' ή άγωνία τον νά πάρη ή νά μή
πάρη δέν ήταν ά'ν&ος μεταφυοιχά χαλλιεργη
μένης κεφαλής άλλά τσιχνίδα τής άναγχαιό
τητος. Τό οΰσιώδες, λοιπόν, ήιαν ή τιμή τον
προϊόντος κι' επάνω έχεΐ δρθώ^ηκε τό φο-
βερά έρωτηματιχό παν βααανίζει τόν ένχέ-
φαλο τον αγαπητόν μόν φίλον Νιχολάχη καί
τοΰ τρώει μερά νύχτα την ζωή ι
ή-δέν Λ χι
Αύεό είνε τό ζήτηιια.
λ
ΆπΓίνΐηηε περκβώ
Ώ Νιχολάχη! Νιχολάκη! ΤΊ νά σοΰ άπ^ν-
τήσω οί ζηΐήματα τίτοια τής σημερινής ζωήί
•τού ό'ταν τ" άντιμετωπίζει κανένας μ' άμλε-
πκή διοταχτιχότητα φτάνει μοιραϊα σέ χω
μικοτραγικές λαχτάρες ; "^χω άναχαλνψη
πρό πολλον τις τεράοτιες διαοτάοεις τον
τραγικοΰ σου αναοτήματος κ' ίμπήχα οτήν
βα&ντερη αίτία τον Ιράματάς σου. Σκέπτε-
σαι πολύ καϊ δρας Χίγο. Σνζητας πολν κι'
άγοράζεις Χίγο. Μπορεϊ νά σοΰ Χείπη ή φι-
νέΐσα καί τό ξίφος τοΰ ΆμΧέτον. Άλλά εχεις
τό δράμα τού τραβηγμένο ώς τονς άκραίονς
σταθμούς τής άγωνίας. "Αν δέ αέ' βάρεαε ά-
χόμα ή τρέλλα'σίγουοα θά^σέ βαρέσ-η.
Πάντα σχεφτικός.
Πάντα διαταχτικός.
— Οντε συζήτησις. 'Κπάρχει Η-φ&ονο.
Τί θά τό κάνουν τόσο λάίι ; ©ά κο-
λυμπησουν μέσα ; "Οχι βεβαία. "Άρα ;
Συμπέρασιια .· Θά πέοη Ι Κι' νστερα ί'ρ
χεται τό τέρας τής αμφιβολίας καϊ τοΰ θέ¬
τει τα φοβερά ερωτηιιατιχά τον ι
β£Ί' αν ·δέν αέση ;
-"Ε ;
Θά πέση
η θ' άνέΡη ;
Νάΐην ή άπορία !
Έχάηχε ατόν χνΧό «οί φναάει τό γιονρ-
τι. Προοπα&εϊ μέ τή οκέψι τον νά ονΧλάβη
τα βα&ντερα αϊτια χαί τα αίτιατά τής χατα
στάσεως γιά νά φτάση αέ οτέαια σνμπερά-
αματα νά μή την ξαναπάϋη. Άλλά πόλεμος
εϊν' αντός. Ποιό πράγμα είνε σίγονρο ; Τό
ε'δαφος φεύγει κάτω άπό τα πόοΊα τού κι'
δΧάγυρά τον ατροβιλίζεται τό ανμπαν α' έ'να
τρελλό χο)ό Ιλιγγον. Τί θά γίνη ;
Δαχανιάζει.
Πον νά βρή σημείον προσανατοΧιαμον
μέσα α' αντ6 τό χάος ; Οί ανεμοι άλλάζονν
κάθε ωρα και τό ακάφος τοΰ άγα&ον μας
φίλον ΝιχοΧάχη πλέει μέσ' τό αγνωστο.
'Εχεΐ ποΰ ολα άνεβαίνονν καί Χές θά φτά-
αονν στό ζενίϋ·, κάνουν άπάτομη στροφή
καί πέφτονν στό ναδίρ "Ως πον θά πάη ή
κατρακΰλα ; Έχεΐ πον νομίζει ο'α θά συν¬
εχισθή άχόμα, έξαφνα οί τιμές χομονν πρός
τΛ επάνω καί φτάνονν οτήν άτμόαφαιρα.
Πρό ολίγον καιροΰ τή» έπαθε. Πέααν οί τι-
μές, έ'τριβε τα χέρια τον καί περίμενε νά
πέσονν άχόμα πιό ποΧν γιά νά κάνη την σο-
δειά τον. Κι' άπότομα χνμηξαν στά νψη.
"Εφριζε, αρπαζε τό κεφάλι τού καί τραβα
τα μαλλιά τού. Ν' αγοράση τώρα ; Κι' αν
πάρονν πάλι χατραχνλα ;
Άπορεϊ.
'Ερεννα τόν δρϊζοντα μέ μάτι γεματο άλ-
Χοφροούνην. Τί ι>ά γίνη ; Πον θά παμε ;
Πως θά ζήσωμε ; Χθές ήταν ό'λα ρόδινα.
Φνσηζαν οί δροαεροί ανεμοι τής ^αισιοδοξίαν
καί γέμιαε ή άτμόοφ%ιρα ένφονσιασμούς.
ΕΙοε τόν μανραγορίτη μελιγχολικόν κι' εχτι-
νέ ίοτΐανιχονς πνργονς. Κι' έξαφνα μ'ΐϋρα
ούννεφι σκέπαοαν πάλι τό όπτικό πεδίον
τον κ' εΐδε πάλι τόν μανραγορίτην νά χαμ,ο-
γελα σατανικαί χαί νά οτρίβη ικα/οποιηαε-
νος τα μονστάχια. Οί πνργοι τον γχρεμί-
στηχαν ;
Δέν σέ βλέπω χαλά, φίλε μόν ΝιχοΧάχη.
"Εσχάτως ίίρχισε νά θολών;; τό μάπ σου
επικινδύνως. Προοπα&εϊς νά μπη; ατή φι·
Χοαοφία τον μανραγοριτισμον ; Κάτι σάπια
νπάρχει ατή Δανία, λέει ό Σαίξπηρ στόν
Άμλέτο. Πέατο^ κ' εάν κ' εχλειοες ό'λη την
φιλοαοφία τής έποχής μας ο' αντές τίς Χίγες
λέξεις.
Δ. ΨΑΘΑΣ
ΤΙ ΕΙΝΕ ΤΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ ,
όμενοι άπολύουν κατράμι καί πρέπει όπωσ-
δήποτε νά σχεπζωνται μέ την νάφθαν, εί-
χε παρατηρηθίί πρό πολοΟ. Ό περΐφημος,
γεωλόγος, ίατρός κα) σοφός τοϋ Ιόου αίθ-
νος, ό όρυκτολόγος, γνώστης τής τέχνης
τής καμινεύσεως Γεώργιος ΆγκρΙκοα (τό
πραγματικόν δνομα τοθ σοφολογιωτάτου
αύτοθ οάξονος η'ταν Γεώργι ις Μπάουερ)
ύπεστήριζεν δτι ό γαιάνθραξ δέν ?|ταν τΙ-
ποτε αλλο παρά πετρέλαιον πού εΐχε σκλη
ρυνδή μέσα είς την γήν καί άνακατευθή
μέ θειάφΐ.
Ένάμιου οίώνα όραδύτερο / άπησχολεΤ·
το μέ τή/ προέλευσιν τοθ κάρβουνου είς
μίαν σοφήν πραγματεΐαν τού έκδοθεΤσαν
είς την πόλιν Χάλλε τής ΓερμανΙας, ό "Ιω¬
άννης Μπυνηγκ. Κατ' αυτόν δύο έκδοχαΙ
χωροόν ώς πρός την προέλευσν τοθ γαι-
άνσρακος. "Αλλοι πιστεύουν, δτι οί γαιάν·
Θρακες έσχηματΐσθηβαν μετά την δημιουρ¬
γίαν τοθ κόσμου διά τής δυνάμεως τής
φύσεως καί τής γής. "Αλλοι πάλιν πιστεύ-
ουν, δτι ο) γαιάνθρακες έσχηματΐσθησαν
μαζί μέ την αρχήν τού κόσμου. Ή πρώτη
άποψις ήταν κα ά τόν σοφολογιώτατον τής
Χάλλε άπορρΐψιμος ώς οΐρετική. Ό Μπύν
τιγκ 5ταν τής γνώμης, δτι οί γαιάνθρακες
εΤχαν δημιουργηθή μαζί μέ τόν κόσμον,
άλλ' δτι είνε προικοδοτημένοι 'μέ Ιδιαίτε¬
ρον σπόρον έξασφαλΐζοντα την ανάπτυξιν
καί διαιώνισΐν των υπο την επιφάνειαν τής
γής.
Ή σύγχρονος έπιστήμη έν μέρει έπικυ-
ρώνει τάς άπόψεις τοθ Μπύντιγκ κοί έν
μέρει τάς άπορρίπτει. ΣυμμερΙζεται την ά¬
ποψίν τού δτι τό κάρβουνο αποτελεί 8να
«ίιπόγειον δάσος»." "Αντιθέτως κατακρίνει
την αυστηράν κρίσιν τού Μπύντιγκ πε»Ι
των «αίρετικών» κοί τάσσεται μέ τό μέρος
τού. Παραδέχίται δτι τό κάρβουνο εσχη¬
ματίσθη άναμρισβιτήτως άφ' ού εδημιουρ¬
γήθη ό κόσμος, διά μέσου μακροχρονΐου
εξελίξεως, τό πρώτον στάδιον τής έξελί-
ξεω; αυτής ήμποροθμεν καί σήμ:ρον άκόμη
νά τό παρατηρήσωμεν είς βαλτώδεις πε¬
ριοχάς. "Οταν τό μαραμένα φυτά βυθισθοθν
βαθμηδόν είς τό άκίνητον νερό τοθ βάλ·
τού καί τταραμεΐνουν έντός αΰτοθ επί μα¬
κρόν χωρίς άέρα, άρχΐζουν νά σαπΐζουν.
Σιγά-σιγά άρχΐζει ή διαδικασΐα τής «άν-
θρακώσεώ.» των πού παράγει μίαν μαυρό-
φαιον «τύρφην». Ή τύρφη αυτή σχηματΐζει
επί μακρό £να στρωμα. "Αν συνεπεία δια¬
φόρων προσχώσεων καλυφθή τελείως προ-
κύπτει έξ αυτής ΛΐγνΙτης. Αύτό περΓπου συ·
νέβη πρό άμνημονεύτων χρόνων, πού
προηγήθησαν τής κατεψυ^μένης έποχής,
μέ την σαπισμένην μάζαν των πτωμάτων
των φυτών πού έκειντο είς τούς κόλπους
τής γής μεταβληθέντα διά μέσου των χιλιε-
τηρίδων είς λιγνίτην.
Περισσότερον σεβάσμιοι είνε ο! γαιάν·
θρακες—αύτοΙ είνε τα άΐτοτέλεσμα μακρο¬
τέρας ά<^η εξελίξεως—καί ό λαμποκο- πών έκπρόσωπός των ό άνθρακι'της. Γαιάν- θρακες καί άνθρακΐτ'ΐς ευρίσκονται τόσον καιρόν μερά είς τ<:ύς κόλπους τής γής, Ο- ότε "θά δφοανε '<ανε!ς νά συμίρωνήσο. μέ τόν Μπύντιγκ καί νά ύττοστηρ!ξΓ| βτι ύπάρ¬ χουν άπό τής πρώτης σπγμης τής δημιουρ- γΐας τού κόσμου, άν δέν έγνυρίζαμεν δτι προϋπό9εσις τοϋ σχηυατισμοθ τω/ ί^ταν ή ϋπαρξις ενός θαυμασΐου πυκνοθ αάσους. Άπό ίνα αίωνόβιον παρθένον δάσος δέν ημπορεί ϋατερα άπό δλην την μακράν ε¬ ξέλιξιν, περί τής οποίας αναφέρομεν άνω τέρω, νά σχηματισθή παρά μόνον έ'να στρωμα γαι6νθρ3<ος πάχους ολίγων έκα- τοστομέτρυν. Πόιαι γενεαΐ δασϋν χρειά- οθηκε νά διαδεχοοϋν αλλήλας επί τής επι¬ φανείας τής νής# διά νά δημιουργηθίϋ ή πολτώδης, ποώδης μάζα ποθ έχρειάσθη<ε 8να στρ"ομα γαιανθρίκων πάχους 10 μέ· τρών, όπως λόγου χάριν είς την "Ανω Σι· λεσίαν, η δνα στρωμα λ^γνΐτου πάχους όθ £ως ]83 μέτρων, δπως είναι είς Μέρσε- μπουργκ τής ΓερμανΙας. Κοί νά σκεφθή κα· νεΐς δπ είς την κοιλάδα τοθ Ρήνου, δυτι¬ κώς τής Κολωνίας, ύπάρχουν λιγ.νιτωρυχ*Τα —π. χ. τα «ΜΓτάΤσσελσγκροϋΗπε»—πού τό στρθμα τοθ λιγνΐτοιι είσχωρϊϊ είς βάβ^ς 103 μέτρων έντός τής γής. Αύτό είνε τό παχύτερον στρωμα λιγνΐτου είς ολόκληρον την γήν. Πάντως ύιτάρχουν καί έξαιρέσεις, Με- ρκοί άνθρα<Τται έφθασαν είς την... περιυ- πήν των ταχύτερον άπό δ,λΚους. "Υπό ωρι¬ σμένας εύνοϊκάς συνθήκας ή εξέλιξις τοθ λιγνίτου είς άνθρακΐτην συντελεϊται μέ γοργότερον ρυθμόν. Πρέπει δμως νά σηυειωθή δ π τα διά- φορα στρύματα το3 άνθρακος δέν ξεχωρΙ- ζουν άναυεταξύ των μόνον κατά την ήλι κ'αν, άλλά καί κατά την χημικήν των σύ¬ στασιν. Σιιχνά έπανέρχεται ά δρος «βιτου- μινώδεις άνθρα<ες». Πρόκειται περί άν- δράκων ποϋ έμίτεριέ·Όυν πολύ κατράμι καί πΐοσαν (βιτού^ιΟ'/). Άπό άαόψεως χημικής συοτάσεως τα συσταπκά αύτά όμοιάζουν πρός την νάφθαν καί κατά πάσαν πιθανό- τητα έσχηματίσδοσαν ώς καί αυτή, έκ τοθ γεγονόίος δηλαδή δι ι μαζί μέ τάς μάζας τού ξϋλου, κατεπλακώθησαν μέσα είς τό νερό καί ζψα, τα όποία ,δέν εΐχαν άκόμα άποσυντεθή. Ό γαιάνθραξ καί μάλισ,α ό άνθρακίτης είνε γενκώς παλαιότατα καί άμιγέστατα προϊόντα τοθ ψυπκοϋ δόσμου—πραγματικά ύτόγεια δάοη, είς τό όποία άπεθι|σαυρΐσθη δλη ή δύναμις τοΰ ήλίοβ, τή/ όιτοΐαν άπο- ταμίευαν επί μικράς χιλιετηοίδας πολλαί γενεαΙ φυτκΰν γιγάντων,μειίάλων δένδρων,

ιί
Σελίς 4η
ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ
Η ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΕΙΣ ΤΑ ΜΕΤΡ.ΠΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΝ ΑΣΙΑΣ
ΑΙ ΕΠΙΤΥΧΙΑΙ ΤΩΝ ΙΑΠΩΝΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗΝ ΤΗΣ ΜΠΟΥΚΑΙΝΒΙΛ. - ΟΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΔΕΝ ΠΑΡΗΤΗΘΗΣΑΝ ΤΩΝ
ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΣ ΤΗΣ ΡΑΜΠΑΟΥΛ. ■ Η ΑΔΡΑΝΕΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΛΩΝ ΕΙΣ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟΝ ΤΗΣ ΒΙΡΜΑΝΙΑΣ - ΙΑΠΩΝΙΚΗ ΠΡϋΕΛΑ-
ΣΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗΝ Κ'ΝΑΝ.
ΤΟΚΙΟ, 20.— Τό γερμανικόν πρα¬
κτορείον μεταδίδει την κατωτέρω εβδο-
μαδιαίαν άνασκόπησιν διά την πολεμι¬
κήν κατάστασιν είς την Ανατολικήν Ά-
οίαν:
Αί άπό τής 27. Όκτωβρίου είς τα
ΰδατα τής Μΐτουκαινβίλ καί νοτίως τής
Ραμπαούλ διεξαγόμεναι ίαπωνικαί έπι-
θέσεις εναντίον τού άμερικανικοϋ στόληυ
τοϋ Είρηνικοΰ, των οποίων τό τελικόν
άποτέλεσμα θά έχη τεραστίαν σημασίαν
διά την τύχην τοϋ χώρου τοΰ ,οτιοδυτι-
κοϋ Είρηνικοϋ,ώδήγησ <ν καί την παρελ¬ θούσαν έβδομάδα είς μεγάλας επιτυ¬ χίας τής άεροπυρίας τοϋ ίαπωνικοΰ ναυ- τικοΰ. Κατά τάς «3., 4. καί 5. άεροναυμα- χίας παρά την Μπουκαινβίλ», αί οποίαι Ιλαβον χώραν κατά την 11. 13., καί 17. Νοεμβριού κατεβυ&ίσθησαν τρΐα άκόμτ) άεροπλανοφόρα, εξ καταδρομικά, έν «ν- τιτορπιλλικόν καί έν μέγα πολεμικόν πλοΐον αγνώστου τύπου, έπροξενήθησαν δέ σοβαραί ζημίαι είς δύο θωρηκτά, τρία άεροπλανοφόρα καί τέσσαρα καταδρομι¬ κά. Αί ζημίαι ενός θωρηκτοϋ καί ενός, ήδη καί πρότερον πληγέντος,άεροπλανοφό- ρου υπήρξαν τόσον σοβαραί, ωστε ή ά- πώλεια καί των δύο τούτων μονάδων νά είναι σχεδόν βεβαία. Ούτω αί συνολικαί ά πώλειαιτών άμερικανών άπό τής 27.Όκτω βρίου άνήλθον είς τουλάχιστον 48 καταβυ- θισθέντα ή σοβαράς ζημίας ύπρστάντα μεγάλα πολεμικά σκάφη μετά των οποί¬ ων Ιστάλησαν εις τόν βυθόν καί περίπου 18.000 άνδρών των ναυτικών πληρωμά- των καί τού ίπταμένου πςοσωπικού. Πλήν τούτου κατεστράφησαν άνοο των 514 έχθρικών άεροπλάνων. Αί ίαπωνι¬ καί απώλειαι τουναντίον συμποσοϋνται εις δύο καταβυθισθέντα άντιτορπΐλλικά, δύο έλαφράς ζημίας ύποστάντα κατα¬ δρομικά καί 108 άεροπλάνα. Κατόπιν τοϋ προσωρινόν τούτου άπο- λογισμοϋ ή ήττα των Συμμάχων παρά την Μπουκαινβίλ άποδεικνύεται κατά πολύ καταστρεπτικωτέρα τής τού Πήρλ Χάρμπουρ καί ιίναι ακατανόητον πώς δ άμερικανός ύπουργός των ναυτικών δύ ναται υπό τοιαύτας συνθήκας νά δμι- λχΐ περί «μιας άπελπιστικής» καταστά¬ σεως» των ΐαπώνων. Άκόμη καί άν υ¬ ποτεθή, ότι αί ύλικαί απώλειαι ιοϋ άντι- πάλου θά καταστή δυνατόν νά άναπλη- ρωθοϋν συντόμως, διά τάς είς πρωσωπι- κόν τοιαύτας δέν δύναται νά προβληθή τοιούτος ϊσχυρισμός Πόσον σοβαραί εί ναι αί ήτται, τάς οποίας ύπέστησαν κα¬ τά τάς τρείς τελευταίας έβδυμάδ ς οί Σύμμαχοι, Ιξάγεται καί έκ τοϋ γεγονότος, δτι πλησίον τής Τορονκίνα, τής νήσου Μπουκαινβίλ, άποβιβααθέντα Ιχθρικά στρατεύματα, διά την ενίσχυσιν των οποί¬ ων απεστάλη εν μέρει δ στόλοζ τοϋ Εϊρη- νικοϋ, δέν ηδυνήθησαν νά σημειώσουν πρόοδον τίνα. Τό προγεφύρωμα τής Το¬ ρονκίνα υφίσταται την χάλαζαν των βομβών τής τελευταίως ένισχυθείσης ϊα- πωνικής άεροΛορίας. Έκ παοαλλήλου εματαιώθη καί τό περαιτέρω σχέδιον των αύστραλών καί των άμερικανών νά κα- ταλάβυυν, μέ βάσιν τάς νήσους τοΰ Σολο- μώντος, τή; Ραμπαούλ. Υπό τάς συνθήκας ταύτας οί κύκλοι τοϋ Τόκιο φρονούν, ότι δέν άποκλείεται, όπως δ Μάκ Άρϊρουρ, άντί μιας νέας δαπανηράς κατ' εύθι,ΐαν επι θέσεως διά ναυτικών δυνάμεων δρμωμένων έκ τής άνοικτής θαλάσσης, προσπαθήση νά διεισδύσχι διά κατά ξηράν δυνάμεων είς την Νέαν Γουινέαν, /ίνα κατόπιν διαβή εκ τής παρολιακής βάσεως Φινσχάφεν —Μαντάγκ την θαλασσίαν οδόν με- ταξύ Νέας Γουϊνέας καί Νέαο Βριτ- τανίας. Ή άπο·ψ ς αυτή επι βεβαιούται έκ μιας άπό Συμμαχικής πλευράς προ- ερχομένης πληροφορίας, ότι αύστραλια- νά στρατεύματα ευρισκόμενα είς Νέαν Γουινέαν ήρχισαν την Τετάρτη > νέαν
επίθεσιν «κατόπιν εντόνου προπαρασκειι-
ής δι' αύυτραλιανοϋ πυρ< βολικοϋ καί {ϊομβαρδιστικών καθέΐου έφορμήσεως» Έν πάση περιπτώσει οί γερμανικοί κύ- κλοι ιΐναι πεπεισμένοι, ότι ό έχθρός δέν παρητήθη, των σ^δίων τού κατοκτήσεως τής Ριιμπαούλ καί ότι αναμένονται άκυμη περαιτέρω σφοδραί μίχαι είς την περιο χήν τοϋ Συλομώντος. Αί έλπίδες όμως επιτυχίας τοΰ άντιπάλου ήλαττώθησαν αϊσθητώς συνεπεία των σοβαρών άπω- λειών τού είς πλοΐα καί πληρώματα, καθ' όσον, ώς γίνεται δεκτόν είς Τόκιο,άνω τοΰ ήμίσεος ολοκλήρου τοϋ άμερικανικοϋ στόλου τοϋ Εϊρηνικοΰ ϊπεσε θΰμα των Βιρμανίας διά νά Ιξασφαλίσουν τον συν- δεσμον πρός την νέαν δδόν τής Βιρμα- νίας δέν Ιπιβεβαιοϋται μέχρι σημερον ύ.ΐύ των κύκλων τοϋ Τόκιο, οί οποιοι παραμένουν κατάπληκΐοι διά την αδρα- νειαν τοΰ άντιπάλου είς την περιοχήν της μεθορίου μετ"α£ύ Βιρ|Κ*νί«ς καί Ίνδιων, ίαπωνικών τορπιλλών παρά την Μπου- ήτις άδράνεια άντιφάσκει πρός τας προγε καινβιλ. Τουτο λεκτέον Ιδίως διά τα με- νρΠτέη«Λ.ακτιούεεις των. Η παίίητικοτης γάλης σημασίας άεροπλανοφόςα, έκ των δτοίων αί Ηνωμεναι Πολιτειαι είχον τε¬ λευταίως, συμφώνως πρός ιδίας των , φ λώσεις, 17 καί έκ των δποίωνκαΐ άπό τής νεστέρας,διακηρυξε'ς _ 5 αυτή των άγγλα>ν έξηγεΐται έκ μιας ανα-
κοινώσεως τοϋ σΐραΐηγοϋ "Αουτσινλεκ
ενώπιον τοϋ συμί5ουλίου τής έπικρατειας
των Ίνδιων ότι «διά την έναρξιν μιας
Κβριακί) 21 Νοεμβριού 1943
1
μεταβολαι
ονσωμαι
ΙΤΑΛΙΑΣ ί
ΜΙΛΑΝΟΝ, ^0-— Καθ' ά' μΕΤΓ(ί ι
δεται επισήμως, είς τό υπουργείον Τι;η
εξωτερικών τής Ιταλίας συνετελέσθη-^
εύρύταται μεταβολαι. Επτα διπλωμ(5,αι
μεταξύ των δποίων οί πρεσβευταί. Τα
λιάνι καί Γκαρμπάΐσιο, καθώς χα1 ()
γρ μματεύς πρεσβείας Α'. τάξεως Μπα
ντόλιο, υιός τοϋ ^ στρατάρχου, 1^
σα/ ίίί διαθεσιμότητα. Λεκαετιτά $,.
πλωμάται χάνουν τόν βιθμόν καί τ^.
άποδοχάς των, με αξυ των οποίων
δ πρώην πρεσβευτης ^εν Ελλάδι Τ[.
τζι, δ διευθυντής τοϋ τμήματος ιής νοτΐο
27. Όκτωβρίου πέντε χατεβυθίσθησανκαί νέας Ιπι&έσεως δέον πρώτον να αναμένε
■ * > ι η · η+ ι η Ρ 3/ (· . ^ "... Λ .«λλιι νΐη γ/λΙ Ο· Ι ιΤ. νΐϊΓΐΙΓ ■
τρία ύπέστησαν τόσον σοβαράς βλάβας,
ώσΐε ή όλική το)ν άπώλεια νά δύναται νά
άναγραφχ) είς τό παθητικόν των άμερι¬
κανών.
Ό άπό ίσπωνικής πλευρας καταρτι-
ται ή άφιξις των αταοαιτήΐων- ενισχύση
ών είς στρατεύματα καί ύλικά».
Είς την περιοχήν τής κεντςικής Κίνας
αί Ιαπωνικαί έκστρατευτικαί δυνάμεις
έξακολουθοϋν νά προελαύνουν πρός Δυ
σθεις ύπολογισμός θεωρεΐται ώς προσεγ- ομάς, φθάσασαΐ μέχρι νοτίως_τον Ιτσαγκ
γίζων άρκετά την πραγματικότητα, λαμ- καί καταλαβοϋσαι πλήν τοϋ Λισιεν κ«ι
βανομένου ύπ° δψει, ότι οί ϊάπωνες εί¬
νε πάνΐοτε θαυμασία πληοοφορημένοι
διά την άμερικανικήν ναυπηγικήν ίκανό-
τητα.
Ώς άξιον ιδιαιτέρας προσοχής ΙΕαί-
ρεται υπό των ΐαπά)νων στρατιωτικών έμ-
πειρογνωμόνων τό γεγονός, ότι τό πά
λαιόν έπίμαχον ζήτημα «άεροπλονοφόρα
η θωρηκτά» ελύθη παρά την Μπουκαιν¬
βίλ εύνοικώς πρός την πρώτην άποψιν.
Περαιτέρο) ύπογραμμίζεται, ότι τα υπό
των ΐαπώνων προσβληθέντα πολεμικά
πλοΐα είχον, συνεπεία των τελευταίων με·
γάλων είς άεροπλάνα άπωλριών των Συμ¬
μάχων είς ολόκληρον τόν χώρον τοϋ νο
τιοδυτικοϋ Εϊρηνικοΰ, σχετικώς ελαχί¬
στην άπό αέρος προστασίαν καί ότι ή δυ-
ναμική σχέσις των εκατέρωθεν πολεμικών
ναυιικών δυνάμεων εβελτιώθη καιά πολύ
ύτιέρ τής Ίαπωνίας. Ό ΐαπωνικός στόλος
είναι σήμερον τόσον ισχυρόν ώστε δύνα¬
ται νά προβλέψχ) πεοαιΐέρω μργάλας
ήΐτας διά τόν αντίπαλον Έκ τής τελευ
ταίας ταύτης δηλώσεως, είς την οποίαν
προέβη ό, δμιλητής τοϋ ΊαπωνικΓ.ϋ ναυτι-
κοΰ, έξάγεται τό συμπέρασμα, ότι δ μέχρι
τοϋδε μή χ,ρησιμοποιηθείς ίαποινικός στό
λοο, περί τής πραγιιατικής δυνάμεως τοΰ
δποίου μόνον ε'ικασίαι εχουν διατυπωθή,
θά επέμβη έν δεδομένω χρόνορ αποφασι¬
στικώς εις τόν άγώνα.
Είς τό μέτωπον τής Βιρμανίας ή μα-
χητινή (ΐράσις κατέστη κατά τι ζωηρ )τέ-
ρα. Πλήν ζωηράς άνιχνευτικής δράσεώς
είς ολόκληρον τό μέτωπον, έλαβον χώραν
κατά τάς δύο τελευταίας έβδομάδας πό-
λυάριθμοι συμπλοκαί μεταξύ έμπροσθο-
φυλακών βορείως τοϋ Μπονγκντάβ καί
είς τα δρη τοΰ Τσίν. Μία αγγλικη πλη-
ροφορία, ότι άγγλικοί σχηιιατισμοί (έν-
νοοΰνται πιθανώς αί είς Ίνδίας συγκρο-
τηθεΐ'ναι κινεζικαί λεγεώνες) προωθήθη-
σαν εκ τοΰ Άσσάμ είς βάθος 50 χιλιο-
μέτρων έντός τής περιοχής τής βορειον
τοΰ Σίμρν κ-ιι τό στρατηγ κώς σημαντικόν
σηιιεΐον Ίτού παρά τάς νοτίας όχθας τ"ΰ
Γιαγκτσέ. Ή 79. στραΐιά τοΰ Τσούγκ—
κίγκ, ή δποία προσεπάθησε νά πλευροκο-
πήοχ) τούς προελαύνοντας ιάπωνας, Γνέ-
πεσεν είς παγίδα καί Ικνκλώθη, πλήν μι-
κρών ύπολειμμάτων της, τα δττοΐα κτ-
τώρθωσαν νά διαφύγουν είς τα ορη Πα¬
σάν. Οί ίαπώνικός κλοιός καθίσταται ο¬
λοέν σΐε-νώτερος, ή δέ διάμετρός τού δέν
ύπερβ'ήνει πρός τό παρόν τα 50_χιλιό-
μετρα. Απόπειραι διασπάσεως τοΰ άντι
πάλου έμαιαιώθησαν, κατ' αυτόν τόν
τρόπον δέ δέν θά δυνηίτοϋν νά άποφύ-
γουν την καταστροφήν αί έντθ£ τοΰ
κλοιοϋ ευρισκόμεναι τρείς μεραρχίαι δυ¬
νάμεως συνολινής περίπου30.000 ΐνδρών
ΜΑΔΡΙΤΗ.—Κατά πληροφορίας έκ
Βάσιγκτων, δ διευθυντής τής εφημερί¬
δος «Βήμα τοΰ Σικάγου», συνταγματάρ-
χης Ρόμπερτ Μάκ Κόρμικ, είς λόγον τού
εκφωνηθέντα είς Σικάγ ιν συνέστησεν, ό¬
πως όλη ή πίλεμική παραγωγή των Ή·
νωμένων Πολιτειών διατεθή πρός τόν
σκοπόν, όπως αποσταλή όσον τό δυνατόν
τάχιστα βοηθεία είς τόν στρατηγόν Μάκ
'Άρθουρ. Ό Μάκ Κόρμ,κ έν συνεχεία 1-
πέκρινε δριμύτατα τό σύστημα των πτχ
ραδόσεων επί τχ) βάσει τοϋ νόμου περί
έκμισθώαεεος καί δανεισμοΰ. Εδήλωσεν,
ότι συμμερίζεΐαι την εξέγερσιν πολλών
άμερικανών διά τα πορίσματα των παρα-
τηοήσεων είς τάς δποίας προέβησαν οί
πέντε γερουσιασταί κατά τό πρόσφατον
άνά τόν κόσμον ταξίδιόν των. Είνε άδι-
καιολόγητον τό γι-γονός 'ίτι ποοΥόνια των
βορειοαμερικανών Ιργατών εξαποστέλλον-
ται πρός ολα τα έθνη, τα δποΐα θέλουννά
τα έχουν καί τα δποΐα τα μεταχειρίζονται
ώς δώρα. Ό Μάκ Κόρμικ ποό τινος εΐ-
χε διατυπώσει την αξίωσιν περί κατα-
παύσεως ΐοϋ βρεττανικοΰ ιμπεριαλισμοΰ
-<αί περί προσαρτήσεως τής Αγγλίας είς την Βόρειον Αμερικήν. ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΣΘΟΝΙΑ,-4 1ΈΒΑΛ, 20.— Είς Έσθονίαν έκλή θησαν υπό τα όπλα^ οί ικανοί πρός στρά- τευσιν οί γεννηθέντες κατά τό έ'ος 1925. Ό εσθονικός λαός θεωρεΐ την επιστρά¬ τευσιν διά τόν άμυντικόν άγώνα εναντί¬ ον τοΰ μπολσεβικΐϋμοΰ ώς την εκπλήρω σιν μιας φυοικής επιθυμίας τού. "Ηδη ολίγον μετά την απελευθέρωσιν τή, Έ- σθονίας υπό γερμανικήν στρατευμάτων, Ισθονοί κ«τετάχθησαν ώς βθελονταί είς τόν γερμανικόν στρατόν. Αργότερον οί έσθονοί έθελονταί έσχημάΐισαν την λε- γεώνα των ^ των Άνατολικών Χωρών. Έν τφ μεΐοξύ ή λεγεών οΰιη απέκτησε την δύναμιν τοξιαρχίας καί διεκρίθη κα¬ τά τάς μάχας. Είς ολόκληρον την Έσθο¬ νίαν έλαβον κατά τάς τελευταίας ημέρας χώραν διαδηλοίσείς εναντίον τοΰ μπολσε¬ βικισμόν. Κατά τίνα συγκέντρωσιν εις Ρεβάλ δ άρχηγός των έπαγγελματιχών συ*δέσμων τής Έσθονίηις είπεν, ότι αί πληγαί, τάς δΐοίας Ρπροξή'ησαν είς τούς εσθονούς οί μπολί,εβίκοι πρό διπίας, -τα- ρπμρνουν άκόμη πρόπφατοι είς την μνή¬ μην. Οί έσθονοί ύτή)ξαν επί έν ετος δοΰλοι των Σοβιέτ Σήμερον είναι άπο- φσαισμρνηι ά πολεμήσ ιυν παρά τό πλευ ΐκιν τή, Μείζονος Γερμαν ί'ΐςμε'χρι τής κ«- ΐ« ικήσεως τού μιοητοΰ μπολσιβικισμοΰ "ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΟΝΕΙΡΛ,, ΓΕΝΕΥΗ. 20.—Ό ύ ιουργός τΐόν οίκονομικών, Χένρυ Μοργκεντάου, έστρά- φη εναντίον τοΰ «επικινδύνου δνείρου» μιάς προσεχοϋς εϊρήνης Ό Μοργκεντάου εσυνέχισεν, '"τι ή μία άνευ ορων συνθη- κολόγησις τοΰ εχθροΰ δέν αποτελεί «μι¬ κράν υπόθεσιν». Είς αυτόν υπήρξεν άδύ νατον νά πεισθή υπό των καλώς πληρο- φορημένων κύκλων τής Βάσιγκτων, ότι ή Γεραανία σκέπτεται ν·ά συνθηκολογήση. ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΒΟΛΗΣ Γ,ΥΡΟΒΟΛΙΚΟΥ Έκ ιής Νϋμ,αρχίας Χανίων άνι«κοιοϋται δα την 22 11 43 καί άΐτό 7 μέχρι 12. κ. μ. ώ¬ ρας θ« λάβωσι χώραν, άσκήσεις βολής πυρο- β ιλικοϋ μβΐαξΰ τοϋ ποΐαμοϋ Πεΐρέ καί ΐοΰ ΰψώιιατος Μαθβ. Γα έντός τού επικινδύνου χώρου, όστις όρί- ζρται πρός ανατολάς υπό τού ποταμοϋ Πϊοςιέ, πρός βοοραν άκό τΛν έκβηλών τοβ ποΐαμοί Πετρέ μεχοι _ τού /ωρίου Άστροσυκια, πρός δυομας άπο Άσπυοαυ/ίΐάς μέχρι τής Άνριο κ.φ,ίλας κα'ι πρός νόΐον άπό Άγριοκεφάλας μεχοι π ιταμοΰ ΠεΓρέ, εύρισκσμΕνα χο>οια καί
σιηοικισμοί δίον νά έχχ^ν^Οοοσι καΐα την ί,ς
ά Ο) αναφερόμενον χροιάν Λιενεογειας ΐής β,ν
λης, ίπΐ'ΐΐΓερω; ίιί, χο χωρίον ΜαΟ·κς καί οί
συνοινυμι,ι Ληαητρουλιανά Μου^ι, Καυλό-
Χολο6ΐΓ»να και β ιλαρινη. * "'
Γα χωρία Λμπμια, Κουρκ/ς, καί
λος Λεον να μή έ^χ^νωθώ.η ΐτ<ίρά τω χων (»υ.ών Έπισης η ουγκοινωνία Χανίων—Ρεθύμνης 08-ιν να διαΛ»^ κ((Γα [ον (;,5 δνω αΗιφ )(- ! νόν χρόνον αακήοεων, τζι, δ διευθυντής τοϋ τμήματος ιής ν ανατολικής Εύρώπης τοϋ ύ/ιουργείου εξωτερικών, πρεσβευΐής κόιιης Πιετρυ μάρτσι, πρός τβύιοις δ πρώην σύμμο^0ς τής έν Βερολίνον πρεσβείας Ζ«μπόνιΧαί δ πρώην πρώτος γραμμ«τεύς αυτής Κοζάρ. λι καί ό πρώην πρόξενος έν Μονά^ Γκρίλλο Πρεσβευταί πρώτης τάξεως ό,! νομάσθησαν οί μέχρι τοϋδε γενικοί πρ^. ξενοι, Καπάνι, Γκεμέλι, Μαμαρίλα χ^ Τσιόστρι. ΣΥΝΤΟΜΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΒΕΡΟΛΙ -ΙΟΝ —ΟΙ -ίς Λευκήν ΡουδηνΙαν ζώντες Τάταροι, ο) όποίοι κατεδιώ<ονιο υπό τής μπολοεδικκής δυναστεΐας, έτέδή. σαν έθελοντικώς είς την διάθεσιν τϋγγ{ρ μανθν κατά τόν άγώνα εναντίον τοθ 'μπολ σεβκισμοθ. ΛΟΝΔΙΝΟΝ.—Είς 2να κατάλογον άπω λειθν τοθ βρεττανικοθ ναυαρχεΐου ό νού αρχος ΜπρΙουνρικ άναφέρεται ώς άγνοοί μενος κα πιθανόν ώς φονευθίϊς. ΎποτΙοϊ- ται, ότι ό έν λόγν ναβαρχος άπωλέοδη ώζ άρχη<ός μιδς νηοπομπής είς ά οικτήν δι λασσαν. * ΑΛΓΕΘΙΡΑΣ.—Κατά την προτελευταΐαν επίθεσιν γερμανικήν τορπιλλοπλόνυν ( ναντίον μιας βορειοαμερικανικής νηοπομ¬ πής είς την Μεσόγειον άπωλέσσηααν, ύ^ μεταδίδεται τώρα έκ Γιβραλτάρ, καί πολ λαΐ έ'ατοντάδες άμερκανών μετολλειο λόγων καί μηχανικών, καθώς καί κατώτι ρον προσωπικόν των ανωτέρω ει'δικο ήτων Ούτοι επρόκειτο νά χρησιμοποιηδοθν βΐς την βόρειον καί δυτικήν Άφρικήν δ>ά την
πραγματοποίησιν των μεγάλων άμερικανι
κων σχεδΐων.
*
ΛΟΝΔΙΝΟΝ.—Κατά τάς τελευταίας ιβδο
μόδας άπηλοτριώδη ή περιουσΐα 3.000
βρεττανθν γεωργών, καθ" δσον οί ά^ροΙ
των χρησιμοποιοϋνται υπό των έν Άγγλ'α
άμερικανικών στοατευμότων ώς πεδΐα
άσκήσεων. Ή άπαλλοτρΐωσις αθτη καταβάλ
λεται προσπαθεία δπωο άποκρυδϊί άπό την
βρεττανικήν κοινήν γνώμην.
ΜΑΔΡΙΤΗ.— Ο έγκαινιασμάς μιάς έκοέ
σεως δπλυν ΐσπανίκης κατασκευής υπό τοθ
στρατηγοθ Φράνκο χαρακ,τηρΐζεται υπό
τ-ων εφημερίδων ώς ή απαρχή μιας νέας
τιεριόδου τής Ισπανικής στρατιωτικής Ιοτο
ρΐας. Καθ' δ γρόφει ή «ΆρΙμπα», την 8ί
σιν τής μέχρι τοϋδε ι.αοαμελήσεως τής έ
θνκής πολεμικής βιομηχανΐας, κατέλαβε»
ή σταθερά απόφασις τής κυβερνήσεως,
όπως καλύψη διά τής εντοπίου παρα/υγπ!
τάς είς δπλα ανάγκας τοθ Ισπ^νικοϋ στρα
τοθ.
ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ —Τό Τ. Τ. μεταδίδει άνα
κοΐνωσιν τοθ σουηδικοΰ έπιτελεΐου, κοτά
την όποιαν την Πέμπτην τό άπόγευμα τρία
άμερικανικά βομβαρδισιικά προσεγειώίιΐ
σαν άναγκασπκώς είς σο;ηδικόν ίδαψο;
"Εν βομβαρδιστικόν άνεφλέγη.
ΒΑΣΙΓΚΤί^Μ.—Ό ύπουργάς των έζωτερι
κων, Χάλλ, εδήλωσεν είς συγκέντοωοι»
άντιπροσώπων τοθ τύπου, δτι ό άριΜί
των προβλημάτων επί τΟν όπ3'ων δέν έκ
τεύχθη όυοφωνΐα είς Μόοχαν άνέρχεται εί!
30-40. Είς ερώτησιν, εάν «Ις τό 30-4)
ταθτα άνοικτά προβλήματα άνήχει καί το
μέλ όν τής Φινλανδίας, ό Χάλλ ήρνήδη ν
απαντήση.
**··
ΐτ<ίρά των κατι,ί- ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ.—Άγγλοαμερικανικά ροπλάνα έροιψ ιν βόμβας είς την κήν πόλιν Λούντ. ΚΩΝΡΟΛΙΣ.—Τό τουρ<κόν ύπουργικ συμβούλιον ου ήλθε προχθές είς μυστικόν ουνεδρϊ .σιν. * ΣΤΡλΣΜΠΟΥΡΓΚ.— Είς τό γερμονικί" πανεπιστήμιον τοθ Σ'ράσμπ ιυρ/κ ίπορ" σηυοφορήβη ό π^ιη'ής Ίάκωβος ΣάφνΐΡ 00 ω άπονέυεται διά δίυτίρ^ν φόρον Υ'Ρ μτνικόν παράαημο', οίον τό παρόν, τό» ποίον καθιερώδη άπό τοθ 1?35, εί; ε^£ τίν συγγραΦέα είς αναγνώρισιν τής σ"Μ βολής τού είς ή/ γερμανκήν ποίησιν. ΒίΡΟΛΐΝΟΝ - Ό Φύρερ άπέσι ου,χαρηιήριον τηλεγρίφημα είς τόν την τή; Λέρου.