162809

11.50
ολίγαι
12.20
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΑΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚ Ο Ν Ο ΜΙΚ Η ΕΦΗΜΕΡΙΣ
Αριθ. Τηλεφώνου 86
Γ- Ι=» Α. ·*> ΕΙ Α
ΟΔΟΙ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΡΙΘ. 50
ΙΔΡΥΤΗΣ-ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ
ΜΑΝΟΣ Β. ΤΣΑΚΩΝΑΣ
ΕΤΟΣ Α.' Αριθ. 7
ΡΕΘΕΜΙΩΤΙΚΕΣ ΩΡΕΣ
ΒΟΥΒΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ
Ό Κυριακ«ιικος€ΤΥΐΙΟΣ» ε-
κτός άπό τή·» απαραίτητον είδη
σεογραφίαν τής τετάρτης σελίδος
θή έχη φιλολογικήν μορφήν μέ
επίκαιρον άθλητικήν είδησεογρα
φίαν
Οί αναγνώσται ιιας ί)ά άπαλ-
λάβσωνται συνβπώς κάθε Κνρια-
κήν"άπό πολιτικές καί οικονομι¬
κάς σχουτονρες έκ μέρους τοΰ
«ΤΥΠΟΥ» τουλάχιστον.
Τό φιλολογικ'ιν περιε-χόιιε-νον
τοϋ Κυριακάτικου "ΤΥΠΟΥ» ντά
ίίναι άκοκλειστικώί Έλληνικής
εμπνεύσεως, Ιδιαιτέρ «κ δέ Κρη-
τικής καί ίδιαίται« Ρεθυμνια-
κής
Ό κυριώτερος ακοπός το'") Κυ
ριακάϊΐκου «ΤΥΠΟΥ» θά είναι
νά ένθ'ίρρύνη τούς νέους μας, οί
δποΐοι αϊίΐθάνοντηι την ανάγκην
νά συνεχισθή ή φήμη τοϋ Ρεθύ
μνου γιά τα γράμμαΤΓ».
Καί έπηρέιΐσε μέν βεβαίως
την προτίμησίν μας μετιιξύ πολ
λών άξιολόγων χειρογράφων ό
τίτλος τοΰ κατωτέρω ρονογρα-
φήματος, άλλά καί)ώς πλέκεται
περί μί·5(ν καθαυτό Νεοελληνικήν
συνήθειαν οί αναγνώσται μας Οα
ίυιιφωνήσουν ότι καλώς έπρχει
σήμερον την θέσιν κυρίου άρ-
θρου.
ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ
Είναι άναμφισβήτητος ή
πρακτικότηςτοϋ Ρωμέϊκου
μυαλοϋ' την συναντά κα-
νείς παντοΰ καί είς αύτά τα
ούρητήρια...
Κάποιος, λοιπόν άπ' αύ-
τούς τούς Ρωμηούς, γιά νά
μή σας τυραννώ μέ προλό-
γους είχε μιά ίδέα γιά ενα
άθλητικδ Σύλλογο. Ήταν
μέλος καποιου άλλου, κι* ΐ-
σως,ισωςκλώτσησΓκαμμιάφο
ρά την μπάλα, τήνείδε ν' ά-
νεβαίντ] μ' όρμή στύν άέρα,
ένθουσιάστηκε, κι* εγινε φί¬
λαθλος. Τί φίλαθλος δμως;
Ίδεαλιστής, άναμφισβήτητα
σάν ρωμηός, άλλά καί χρω-
ματισμένος. Τό κομματικό
έκεϊνο πάθος πού βρίσκεται
πάντα μές στήν καρδιά κά-
θε ρωμηοΰ, ήταν βαθειά ρι-
ζωμένο καί στήν καρδιά
τοΰ δικοΰ μας.... μυστήριου...
Υπεστήριζε φανατικά κά-
ποιο Σύλλογο καί άντιπα-
Θοΰσε φοβερά κάθε άλλον.
Σ' έναν δέ άπ' ολους εί¬
χεν εξαιρετικήν άντιπάθει-
αν. Δεν τόν χώνευΓ βρ' άδε?ι-
φε, .~ι"ύς τό λενε; Θέλησε κά-
Λθΐε λυι.τύν νά εκδηλώση
οημοσία την άντιπάθειά
τού αυτή, καί έπειδή αί με¬
γάλαι έμπνεύσεις κατεβαί-
νουν δταν κανείς κάμνει πο-
λύ μικρά εργα, καί στήν δι-
κή μας περίπτωσι ή φωτει-
νή ίδέα τής... τοιουτοτρό¬
πως εκδικήσεως κατέβηκε,
ένφ ό ήρως μας ευρίσκετο...
σ' ενα λάμπον άπό καθαρι-
ότητα ούρητήριον.
Θέλοντας άπ'τή μιάνά
μουντζουρώση τόν τοΐχο
κι' άπ την άλλη νά διατυπώ¬
ση γραπτώς τη γνώμη τού
μά γιά έναν σύλλογο στό
πιό πολυσύχναστο μέρος, ά-
•ρησε τή μολυβδίδα τού νά
ζωγραφήσΐ] αυτήν την φρά-
σι «χ.·.τόν Εθνικόν.»
Έό, έδο τελειώνει ό ρό-
λος τού ήρωος μας καί έμφα-
νίζεται πιά επί..., ούρητη-
ρίου τό νοήμον κοινόν ποΰ
άκολουθεϊ πάντα τυφλά
τάς μεγάλας έμπνεύσεις. Έ-
θεώρησε τόν τόπον εκείνον
ώς τόπον δημοψηφίσματος
καί τή φράση έκείνη σάν έκ-
κληση σέ όμοϊδεάτες. Καί
μή βρίοκοντας άλλο τρόπο
νά υποστηρίζη την ίδέα αύ¬
τη ερριχτε τόν ψήφο τού
γράφοντας κατ' άπ'τή φρά-
σι έκείνη ενα «κι' έγώ.»
Κι' ετσι δλοι έκεΐνοι οί
άνθρωποι συνδυάζοντες
σκέψιν καί ενέργειαν στόλι-
σαν τόντοΐχο μ' ενα κομπο-
λόϊ άπό «κι* έγώ» ένφ στήν
κορυφή σάν έκλογικό σήμα
μέ μεγάλα μεγάλα κι' εύδι-
άκριτα γράμματα φιγούρα-
ρε τό «χ... τόν Εθνικόν'.
"Ελα δμως ~υϋ κάποιος
θνητός θά βρίσκονταν νά
υποστηρίξη τό σύλλογο αύ-
τό πού ύφίστατο τοιούτον
έξευτελισμόν σ' ενα τέτοιο
ποταπό μέρος.
Άφοϋ λοιπόν επί κάμπο-
ση ώρα εναςτέτοιος «'Εθνι-
κός» θαύμασε τό κομπολόΐ
έκεΐνο των ψηφοδελτίων
πού ρίχνονταν μέ τόσο φα-
νατισμό στήν ούροδόχο κάλ-
πη απεφάσισε νά έκδικηθη.
Θεώρησε λοιπόν προτιμότε-
ρο καί καθ' δλα δικαιότερο
νά έκδικηθϋτόν πρώτον ψη-
φίααντα. Γιατί αύτός βεβαία
ήταν ό έμπνευστής τής ίδέας
τοΰ έν ούρητηρίοις, ψηφί-
ζεινοδ μην άλλά καί ύβρί-
ζειν. "Εγραψε λοιπόν κι' αύ¬
τός δίπλα ακριβώς άπό τό
πρώτο ^<κι' έγώ<> ενα «έσέ-
να>... Κι'ετσι σχηματίσθη-
κε ό παρακάτω γρϊφος.
Χ... τόν Έθνικό
κι' έγώ... έσένα
κι έγώ
.,,. κι' έγώ κ.ο.κ. ... κ.ο..κ
Έν τφ μεταξύ τώρα φαν-
ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΕΚΔΙΚΗΣ1Σ
Ή τελευταία στροφή
κάποιου μοντέρνου τραγου-
διοϋ σιγόσβυνε στόν δρόμο
δίνοντας άφορμή στόν ποιό
ήλικιωμένο τής παρέας νά
θυμηθή τα παλιά καί νά
φέρη στά μάτια μας τό καρ
ναβάλι κείνου τού καιρού
γαρνιρισμένο άπό την ο-
μορφιά καί την γαλήνη,
πού κλείνει τό μικρό καί
τότε καί τώρα Ρεθυμνάκι.
τΗταν τό θυμάμαι, άρχι-
σε νά λέη, ή τελευταία Κυ-
ριακή των Απόκρεω..
Έκανε κρύο δυνατό καί
ήταν σχεδόν τρέλλα νά βγή
κανείς μ' αύτό τόν καιρό
άπό τό σπίτι τού.
Καί δμως έγώ βγήκα.
Κάτι μ' έσπρωχνε καί χω-
ρίς νά σκεφθω πήρα τό δρό¬
μο τής άκροθαλασσιάς μά
δέν μπόρεσα νά προχωρή-
σω. Ή θάλασσα άγρΐΐμένη
κτυπούσε στούς τοίχους τοΰ
σπιτιοΰ, γιατί ή προκυμαία
δέν είχε γίνει άκόμη.
Γύρισα πίσω καί πήρα άλ¬
λο δρόμο. "Υστερα άπό λί-
γο Ιφτασα. Τό σπίτι πού ή-
μουν καλεσμένος ήταν κα-
τάφωτο. Οί λιγοστοί καλε-
σμένοι πού είχαν έλθει μα¬
ζύ μέ τούς άνθρώπους τοΰ
σπιτιοϋ άνήσυχοι μέ ρωτοϋ-
σαν γιά την κατάστασιν τού
καιροΰ καί φοβόταν ότι θά
μάς χαλοϋσε την παρέα καί
τα σχέδια. Γελαστήκαμε ο-
μως γιατί σιγά-σιγά ό και-
ρός ήσύχασε καί όλοι ηλθαν
άψηφώντας τό κρύο. νΕλει-
ψαν μερικες άπό τίς γυναΐ-
κες τ.^ς παρέας καί οί ήλι-
κιωμένοι. Όλοι οί άλλοι
ξένοιαστοι ριχτήκαμε στό
γλέντι. Κόντευαν μεσά-
νυχτα καί δέν περιμέναμε
πιά κανένα, οταν ή πόρτα
άνοιξε καί μιά γυναΐκα
τυλυγμένη σ' ενα μαΰρο φό·
ρεμα καί σκεπασμένο τό
πρόσωπο, έκτός άπό τα μά¬
τια, μπήκε στήν μέση τής
οάλας.
Έμοιαζε σάν χανούμ. Ό¬
λοι την κύτταξαν καί έ-
καναν διάφορες ύποθέσεις
μά τα δικά μου μάτια είχαν
κολλήσει στά δικά της πού
έλαμπαν σάν δυό άστέρια
δίνοντας φώς και σ' αύτό ά¬
κόμη τό μαΰρο πανί πού
σκέπαζε τό κορμί καί τό
πρόσωπό της.
Οχ έμεινα πολύ ώρα έτσι
γιατί μοΰ φάνηκε ότι ξυ
πνοΰσα άπό όμορφο όνειρο
ό τα ν μέ πλησίασε καί άφοϋ
μέ χαιρέτησε κάθισε δίπλα
μου. Προσπάθησανά θυμη-
θώ πού εϊχα δή αύτά τα μά-
τασθήτε τα χάλια τοϋ δύ-
σμοιρου τοϋ πρώτου έν
άγνοία τού, βεβαία.
"Ε μπορεΐς νά μην έν-
Οουσιαθής λοιπόν μέ τό
ρωμαίΐκο μυαλό;
ΑΝ. ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ.
τι». Δέν τό κατώρθωσα ο-
μως. Τίς Ρεθεμνιωτισες τίς
ηξερα όλες άν καί τότε τα
κορίτσια δέν έβγαιναν ετσι
ελευθέρα όπως τώρα. Ζοΰ-
σαν μέσα στό σπίτι καί πε-
ρίμεναν ονειροπολώντας,
τίς απόκρηες καί τίς άλλες
έξαιρετικές ημέρες τής έξό-
δου,
'Οχι δέν την εχω |ανα-
δη,έλεγα, καί τής ζήτησα
τόν πρώτο χορό.
Γλεντήσαμε σχεδόν ώς
τό πρωΐ, όποτε πολύ πρωτή·
τερα άπό μάς έφυγε γιά νά
μείνη στήν θέσιν της ενα
μεγάλο έρωτηματικό.
Μά ποία είναι επί τέλοος,
ρωτήσαμε σχεδόν όλοι μαζύ
την οίκοδέσποινα.
Πέστε την, όπως θέλετε,
τό ΐδιο κάνει άπάντησε καί
άλλαζε κουβέντα.
Δέν ξαναρωτήσαμε καί
Ι έγώ όσάκιξ διηγοΰμαι αύτην
Ι την ίστορία την όνομάζω
- η κυρία μέ τα έμορφα μά¬
τια,
Καί την μαύρη καρδιά,»
συνεπλήρωσε, μιά γρηά ποΰ
| ώς την ώρα έκείνη καθό-
ταν άμίλητη. Όλοι ξαφνια-
| σάήκαμε ένώ έκεΐνος σηκώ
θηκε ορθιος καί νευρικά την
ρώτησε «3εύρετε λοιπόν
καί σεΐς αυτήν την ίστορία;»
Ναί, ξανάπε, έσεΐς ομως δέν
ξεύρετε τί τραγωδία έκρυβε
αύτη ή γυναΐκα.
Δεσμευμένη μ' ενα άνδρα
πού δέν.τήν ένοιωθε καί έιαρ
κώς την παρεξηγοΰσε ήλθε
στο Ρέθυμνον πρίν 3 μήνες
άπό τήτ ημέραν πού την
γνωρίσατε καί όμως δέν εί
χε πάει πιό πέρα άπό την
γειτονιά της.
Κρατοΰσε σχεδόν φυλα-
κισμένη αυτήν την τόσο ο-
μορφη μά καί τόσο τίμια
ποΰ θεωρούσε μεγάλο έγκλη
μα καί την παραμικρή έλα
φρότητα,
Και ομως ύπέφερε σιωπη-
λά χωρίς κανείς νά τό ξέρη
καί ποίος ξέρει πόσο καιρό
θά κρυβοταν άκόμη άν δέν
γινόταν κεΐνος ό χορός πού
είπαμε.
Ήταν καλεσμένοι καί
έκεΐνοι, μά οταν ή νεαρά
γυναίκα τον παρακάλεσε νά
πάνε δέν άκουσε παρά τό
στριγκό τρίξιμο τής κλειδα-
ριάς καί το βαρύ βήμα τού
πού έφυγε. ΤΗταν ή άπάντη
σις στήν παράκλησιν της.
«Φτάνει πιά,» φώναξε
έκείνη καί άσυναισθήτωςάρ
χισε νά ντύνεται. Τό σπίτι
συγκοινωνοϋσε μέ τό δι-
πλανό άπό ενα παράθυρο.
Πέρασε μπροστά άπό την
ξαφνιασμένη γειτόνισσα καί
ήλθε στό σπίτι τοΰ γλεν-
ϋ
Βρήκε μιά δικαιολογία
στήν οίκοδέσποινα την μό-
νη πού την γνώριζε καί
έμεινε δλην την νύκτα μα
ζύ σας. Δέν ξέρω άν πήγε
ΤΟΠΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ
ΙΑΑΡΟΤΡΑΓΩΑΙΑ 1»
(Σκηνήείςτό γραφείον
Διευθυντού* Επαρχιακάς
' Εφημερίδος).
Α'. ΡΕΠΟΡΤΕΡ:
"Απαξ, χύριε Διευθυντά,
πού μέ έατείλατε είς τό
όρος των Έλαιων δέν
εύρον 'Κλαίας άλλά Πευ
κάκια. Τούτο άποδΐδω
είς την δύναμιν κάποιας
μαγίσαης πού μιά φορά
τόν καιρό της ίπποσύνης
μετέβαλε τα στρατεύμκ-
τα είς άνεμομύλους.
"Απαξ λοιπόν πβύ άνήλ
θον είς την κορυφήν τού
όρους ^οιελογίαθην έν
έμαυτώ ότι πολλά βήμα*
τα έαπατάλησα. "Οθεν
παρέστη άνάγκη μετά την
κάθοδόν μου νά μή κά-
μνω βήματα άλλά αλμα
τα . Κίς ενα δέ των άλ-
μάτων τούτων "έώρακα
άνθρωπον τινά επιταχύ-
νοντα τό βήμα τού ίνα
μέ καταφθάβη. Έγώ ό¬
μως λόγω τού ψύχους
«ού εδημιουργήθη άπό
την έπιτάχυνοιν τού βή-
ματος τού άνθρώπου δέν
ηδυνήθην νά τόν πληαιά-
αω.
Ταύτα είχον νά σάς
άναΛθΐνώσω διά τό όρος
των Έλαιων.
Β'. ΡΕΠΟΡΤΕΡ:
"Ερχομαι άπότόλιμά-
νιον κ. Διευθυντά .
Ουδέ εν καράβιον παιρ
νέι βήμ« λόγω τής νηνε-
μίας. Μόνον δια τού
Άκουΐτάνια αφιχθη ή
Σιβηρία έγκαταατκθειΐ-
«α είς τι μεγαρον παρά
την Νερατζέαν καί εδή¬
λωσεν κατηγορηματικάς
ότι δέ δέ κάμη βήμα
άπό έκεί παρά μόνον άν
ό δήμος τοποθετηθή κα-
λοριφερ.
Γ.'ΡΕΙΙΟΤΈΡ Διά:
τού αύτοκινήτου τήςγραμ
μής αφιχθη κ. Διευθυντά
κάποιος κύριος ό οποίος
μου έδήλωαεν ότι όνομά-
ζεται Περίεργο; καί ότι
έρχεται έκΚερκύρας. Οί)
δέ* άλλΐ» έχει μεθ' έαυταυ
είμτ^ έν δέμα έπιβτολών
καί άποχόμάτων έφημερί
δών. Είς δτ|λώοει^ τού
πρός δημοβιογράφους εί
πεν ότι έρχεται διά νά συ
ναντήση την Σιβηρίαντήν
άφιξιν τής οποίας εγνώ¬
ριζε. Κάποιΐις ηερααιΐΗ^ις
νός έλαβε τόν κόπο νά
τόν οδηγήση.
Α' ΡΕΠΟΡΤΕΡ:
"Ερχομαι έξ άγοράς κ.
Λιευθυντά, καί ουδέν τό
άξιοπερίεργον εύρήκα ει¬
μή μόνον πλήθος έφημε-
καί^πβυθενά άλλοΰ.
Ειχεν έκδικηθή. Τό πρωΐ
ξαναγύρισε στό σπήτι της
καΐ ή βουβή τραγωδία έξη-
κολούθησε. 'Ίσως ομως καί
νά διεκόπη. Ποίος ξέρει; "Ε
χούν περάσεη τόσα χρόνιχ
«πό τότβ ...,. ΡΕΑ

"Ο 'ΤΥΠΟΣ»
13 ΜαρηΌυ 1933
ΣΥΝΔΡΟΜΑΙ \ ΜΙΑ ΜΙΚΡΝ ΓΑΑΑΝΟΜΑΤΑ ΓΕΩΡΠΚΑ ΚΑΙ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΑ ΚΡΗΤΙΚΗ ΦΙΑΟΑΟΠΑ
Διά την Πόλιν μας
Μηνιαία Δρ. 26—
ΔΙΑ Τθ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΝ
Τρίμηνος Δρ. 80—
διά 'Αν.Έταιρείας
καί Νομικά Πρόσωπα
Έξάμηνος Δρ. 250-
ΔΙΑ ΤΟ ΕΞΟΤΕΡΙΚΟΝ
Έξάμηνος Φρ. Γαλλ. 100
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ
Σελίς 1η καί 4η ό στίχ. δρ. 5'
» 2α » 3η » » 3.
Διά τάΔικαστιχά καισυνεχεΐς
διαφημήσβις ίδιαίτεραι συμ¬
φωνίαι.
Ούδεμία πληρωμή άναγνοβρί '
ζϊται άνευ άποδείΕεως φερούσης ι
την σφοαγίδα καί την ύπογρα- ι
φήν τού Διευθυντού μας.
Τα χειρόγοαφα καί μή δημο- |
σιευόηρνα δ£ν ?ιιστρέφονται ;
ί* :'
Γιατί νά βάλρ,ς μακονά
μικρή γαλανομάτα μου
Καί μουκρυψεςτήν κνήμη σου
την παχουλή κι' άραΐα;
"Αχ' βτσι καθώ; Ιγινες
σέ πέονωγιάτήν γάταμου
Ποΰχει τα μάτια γαλανα
καί την ούφά μακραια.
Κ ς.
ΣΗΜΕΡΙΝΑΙ ΕΥΚΑΙΡΙΑΙ
ΔιάΠει.αιά^λπ. ΜεΘαύαιον2μ.μ.
Διά Μυλοπόταμον, Ήράκλει- '
όν 12 30 μ. μ.
» Δυτικόν Ρέθυμνον, Γεωρ-
γιούπολιν, Σούδαν 12 μ. μ.
» Βίμον. Χανιά 12. 30 μ μ.
* Άμάρι καί Αγ, Βασίλειον
. 30 μ. μ.
ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟΝ ΛΥΤΟΚΙΤΟΝ
ιΤΑΙΡίΙίίΡΡΙΚΟΥΣΥΓΓΕΛίΐΊΙ
Ή καλλίτερον δργανωμένη
Έταιρεία συγκοινωνιών Κρήτης
Σημεριναί αναχωρήσηις
Διά Χανιά 9 π. μ.
Διά Ηράκλειον Ι μ. μ.
Διά Βάμον Χανιά 1 μ μ.
Διά Γεωργιούπολιν
Βοΰσες Χανιά Ι.μ.μ.
ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΟΝΤΑ ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ
Διά σήμερον
Παντ. Παπαδάκη
Δι'αύριον
Εύαγ. Βενετάκη
Διά μεθαύριον
Εύαγγελισμός
ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ
—Την παρελθούσαν Πέμπτην
ετελέσθησαν οί γάμοι είς Περι
βολια Ρεθύμνης τού καλοΰ νέου
Αρίστου Παπαδοφηφάκη μετά
τής σεμνής καί καλλίστης νέας
Μαρίας Στυλιανουδάκη.
Παράνυμφος παρέστη ό κ.
Θεοχαρης Κοντβκάκης Γραμμα¬
τεύς ΕΙρηνοδικείου Ρεθύμνης.
Είς τό ταιριαστό ζενγάρι νό~
χομαι ΐόν βίον ανθόσπαρτον.
Γιάννης Δαφ.
—Λιά τού ατμοπλοίου «Ίόνι-
ον» αφιχθη 6 όδοντονατρός
κ. Κων)ν Κασιμάιης.
—Διά τού ατμοπλοίου «Ίό-
νιον» ανεχώρησε διά Πάτρας
6ό εφεδοος Άνθυπολοχαγός κ.
Άνρέας Πισκοπάκης.
δών μεγάλου σχήμα-
τος πωλουμένων μέ την
οκάν.
Ερώτησις όθεν πώς
αυμβαίνει τούτα έ¬
λαβον την απάντησιν ότι
>ό^ιο τής κρίσεως ωρι¬
σμέναι έφημερίοες έοι-
πλασίασαν τό σχήμα, των
διά νά πωλούνταί τουλά¬
χιστον μέ την οκάν.
Έμεγάλωσα δθεν τό
σχήμα τού βήματύς
μουόπωςσας τό άναγγεί-
λω εγκαίρως.
Ή Β. Σκηνή άναβάλλεται
Κλ
ι
ΑΝΑΜΝΗΣΙΣΤ1ΑΠΟΧΡΕΟ
ΔΕΝ2ΗΤΗΣΑ ΣΑΣ.... ΛΕ!ΠΟΙΙΙ2
Αί ημέραι αυταί των Ά-
όπκ«εω πάντοτε φέρουν στό
νοΰμας άναμνήσεις.
Σάν κινηματογραφική ται
νία περνοΰν άπό μπροστά
μου δλα τα περασμένα χρό-
νια. Θυμαμαι την πρώτη φο
ράν πού μικρός άκόμη εΐ-
δα τούς μασκαράδες καθισμέ
νους τότε ο' ενα μικρό
σκαμνάκι καί γιά νά σάς έξο
μολογηθώ τούς φοβήθηκα.
Τό δεύτερο χρόνο έπίμε-
να νά γίνω κι' έγώ . . . μασ
καράς. Μετά την εκλογήν
των φορεμάτων, μέ τα ό-
ποΐα θά μετημφιεζόμην, ώς
καί μετά περιπετειώδες ντύ-
σιμο, θελήσας νά ΐδω εαυ¬
τόν είς τόν καθρέπτην . . . έ-
φοβήθην!!. ...
Έπίσης θά μοΰ μείνη άξέ
χαστη μιά κωμικοτραγική
περιπέτειά μου, τόσον διά
την καθ' αύτό περιπέτειαν
όσον καί διότι τότε ήρχισα [
τό δημοσιογραφικόν μου
στάδιον.
Εΐχα προσληφθεΐ πρό 4
μηνών είς μίαν Αθηναϊκήν
συνάδελφον, ώς δόκιμος. Ό
Άρχισυντάκτης μας μέ εί-
χε στείλει στόν Πειραια πρός
εξακρίβωσιν μιάς είδήσεως.
Έγώ βεβαίως δέν ήκουσα
μέ ευχαρίστησιν την άποστο
λήν μου]| ταύτην έπειδή εί¬
χαμε συνεννοηθεϊ πολλοί φί
λοι μαζύ νά παμε σέ ενα
κρητικό χ ο. ό πού θά γινόν
ταν τή βραδυά έκείνη. Άλ-
λά έπειδή είς τόν κανονι-
σμόν μας άπαγορεύεται ή
άρνησις θέλοντας καί μή έξε
κίνησα.
Στήν Όμόνοια την ώρα
πού επερνα τό τραΐνο γιά
τόν Πειραια μέ συνάντησε
ή παι.έα άλλά δέν πηγά
μαζύ της δώσας είς αύτούς
τόν λόγον μου δτι έπανερ
χόμενος θά πήγαινα είς τόν
τόπον τής συνεντεύξεως
μας. Ό Πειραιεύς' τάς ήμέ
ρας αύτάς εχει γενικό συ-
ναγερμό. Στά σπίτια δλη
τή νύκτα χορεύουν περνών
τας εύχάριστες τίς βραδιές
τους.
Μ' ετυχε ή αποστόλη
μου σ' ενα άπό αύτά. Κτυ-
πώ καί ή ΰπηρέτρια μέ πλη
ροφορεΐ δτι ό ζητούμενος
ήτο μέσα. Έίσέυχομαι καί
τόν περιμένω. Σέ δύο λεπ-
τά βλέπω καί μοΰ κάμνει
την εμφάνισιν της κομψο-
τάτη δεσποινίς μέ όλας τάς
άπαιτήσεις τής μόδας, μήτε
τού βερνικιοΰ των όνύχων
έξαιρουμένου.
Τα μαλλιά της όπως ή
μύδα τότε απαιτούσε ήσαν
κομμένα άλλά γκαρσόν.
*· ίΕΙΡΠΟϊ Ι-Π .,
Νομοκτι,νιάτρθ'1 "Εβρου
ΠΟΙΑ ΡΛΤΣΛ ΤΟΝ ΚΟΥΝΕΛΙΟΝ
ΟΑ ΠΡΟΤΆΣΟΜΕΝ
(Συνέχεια έκ τοϋ προηγούμενον)
Ή πειό κατάλληλη ρά-
τσα κουνελιών είναι έκείνη-
που δίδει καλό κ έα', καί
δέρμα όξίας. "Η τιμή δμως
των κουνελοδβρμάτων δια-
φέ.^ει κατά την μόδα δι"
αύιό καί είς τα μέρη, πού
ή κουνελοτροφία είνε άνε-
Μτυγμένη, οί κουνελοτρόφοι
σύμςρωνα μέ την μόδα άλ ■
λάζουν καί την ράτσα των
κουνελιών των.
Έκ(;ός αύτοΰ τα κουνέ-
λια, πού δίδουν γούνωμα
άξΐΓ'ς Θέλου.· καί Ιδιαίτερη
πιριποίΊ σι. Δέν πρέπει έπί¬
σης νά ξεχνοϋμε, δτι, διά
νά βροΰμε άγορασΐή διά τα
κουνελοδέβματά μτ ς ίΐρέπβι
νά εχουμε άρκετά τού Ιδίου
εϊδους. Διά τούς λόγους αύ-
τούι. προτιμώτιρα θεω-
ροϋνται τα άσπρα κουνέλια.
Άσπρεςράτσες κουνελιών
καθώς εϊδαμε, είνε άρκετές
άπό αΰτές μποροϋμενά δια-
λέξουμε μία. Τα άσπρα κου
νελοδέρματα εχουν πάντα
ζήτησι, διόπ καί ρϊς την φυ
σική τους κατάστασι μπο-
ροϋν νά χρησιμοπσιηθοϋν
καί μποροΰν νά βαφοϋν εϋ-
κο?ώτερα άπό κάθε άλλο
δέρμα. Ένα πλεονέκτημα έ¬
πίσης των δσπρων κουνε-
λιών άναπαραγωγής Φθά-
νει νά προσέχωαε, όπως τα
κουνέλια μας είνε άσπρα
καί γερά ζώα. Είς τ«7 άλλα
Πρός στιγμήν έξεπλάγην νο
μίσας δτι κάποιο λάθος εί-
χε συμβεΐ.
—Τί θέλετε κύριε; Μέ
ρωτδ εύγενικά
Σαστισ'ένος άπό την ά
προσδόκητον έκπληξιν ή ό-
ποία μοϋ έπρφυλάοσειο ά-
πβντώ.
— Μά παρτόν δεσποινίς
δέν ζήτησα έοάς ζήτησα
τόν κ.......
"Ενα ήχηρό γέλοιο μοΰ
εφε ε στό θϋ πώς ήτ:ι Κυ-
ριακή τώ'' 'Απόκρεα)
— Έγώ εΐμαι ό κ......
μέ συγχωρεΐΐε πού σάς δέ-
χχηκα ετσι.....άλλά μέσα
είναι καλεσμένοι καί εχουμε
δ/οί μεταμφιεσθή.
Μεθ' δ δέν μέ άφισε νά
φύγω, "Λφοϋ μοΰ εδωσε
τάς πλη οφορίας τάς οποίας
μοΰ έχρπάζοντο μέ κράτηοε
μίχρι τοϋ μεσονυκίου, γιά
νά οώ λΓε1 πώΓ γλεντοϋν
οί Πειραιώτες.
"Υστερα συνεπής στόν
λόγο μο - βρήκ,ί τοϋς δλ-
λου: σϊήν Άλάμπρα δν δέν
απατώμαι:
Τυύς διηγΓ|θη/.α χό πα·
Οημά μυυ αόιό καί γέ^.ασαν
δλοι μέ την κ·ίρδιά χον:.
Τουτο δέ χ όσον έμένα δ-
σον καί τής δεσποινίδος κυ-
ρίου , έ ιόν οποίον υστερα
συνεδεθημρν Γτιλικώς θά μ«ς
μείνη σξέχαστο.
Ι. Γ. Η.
ΟΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ
(Συνέχεια)
Στόν δρόμο δέν ξέρω σέ
ποίον ήλθεν ή ίδέα δτι ήτο
απαραίτητον νά βγάλωμε
λόγον τοΰ μακαρίτου τοΰ φί
λου μας. Καί δλοι έσυμφώ-
νησαν ότι ό καταλληλότε- {
ρος διά ν' αύτοσχεδιάσω καί
έκφωνήσω τόν επικήδειον
ήμουν έγώ Τοΰ κάκου έπρο
σπάθησα ν' άποφύγω αυτήν
την προτίμησιν. Μά πώς εί-
μαι ό καταλληλότερος, ελε-
γα, άφοΰ δέν έξεφώνησα
ποτέ μου λόγο;
Μήπώς εμείς έξεφωνήσα-
μεν;
Μά τί .νά τοΰ πώ; ΤΗτο
ενας γεωργός άγράμματος,
πού δέν μπορεΐς νά τοΰ πής
παρά μόνον πώς ήτο καλός
άνθρωπος.
Αΰτά νά τοΰ πής είπεν ό
Ζαμαλής.
κουνέλισ π. χ. είς τα σινσιλά
ή τα κο νέλια Άβά/ας ύ
κουνελοτρόφος είναι άναγ-
κα·μένος νά προσέχη πολύ
είς τόν /ρωματιομό τοΰ κου
νελιοϊ, την έπιτηδπόϊητα
δέ πού χρειάζεται δι" αυτήν
την δου?^ειάδέν μπορεϊ νά
την έχη ό κάθε κουνελοτρό-
φος.
(Άκολουθεΐ)
ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΟΝΑΥΛΛΚΗ
Μά αΰτά δέ φθάνουνε γιά
νά γεμίσουν ενα έπικήδειο.
Άν ήξευρα τουλάχιστον πώς
επολέμησε.........
Θάχει πολεμήσειάμφιβάλ-
λεις; είπεν ενας άπό τούς
φίλους μου. Λές^ πώς έπολέ-
μϊΐσε στά 56 ή δτι άνδραγά
θησε στήν έπανάστασι τοΰ
Μαυρογένη.
Δηλαδή τότε πού δέν έγι-
νε τίποτε, είπε κι' έγέλα ό
Ζαμαλής. Δέν τό ξέρετε πώς
ή έπανάστασις τού Μαυρογέ
νη επέρασε χωρίς ν' ανοίξη
μύτη.
Τέλος πάντων άς πή πώς
έπολέμησε στά 66 καί φτά
νει. Καί θάχει πολεμήσει.
Δέν μπορεί. Εμείς στόν Πει
ραιά έβγάλαμε άγωνιστή
τοϋ 21 ένα γέρο, πού δέν
ήξερε πώς πιάνουν τό του-
φέκι.
Ό νεος έκεΐνος είχε κά¬
μη τό γυμνάσιον στόν Πει¬
ραια. Καί μάς διηγήθη δτι
δταν απέθανεν ό γέρο επι-
στάττις τοΰ γυμνασίου, τό
βρήκαν πρόφασι ν"-ά νά μή
κάμουν μάθημα. Είπαν λθΐ-
πόν στούς καθηγητάς δτι ή
θελαν ν' άκολουθήσουν την
κηδεία τού καΰμένου τοΰ
μπάρμπα Τάσου. Ό γυμνα-
σιάρχης έδωκεν την άδειαν
ενας δέ άπό τους μα 9·ητάς
ανέλαβε νά έκφωνήση ποίη
μα* καί γιά νά έχη τί νά πή
ΑΘΗΝΑ Γ. ΔΡΑΝΔΑΚΗ
ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΣ
Πτυχιοΰχος τού Έθνικοΰ Πανεπιστημίου
"Ηρξατο των εργασιών της έν τώ ίατρείφ της κει-
μένφ έν τχ όδφ Άρκαδίου καί έναντι των Όλυμ-
πίων (Πρώην Ελληνικόν Τηλεγραφεΐον).
Τελεία έφαρμογή των νεωτάτων επιστημονικαί
μεθόδων. Θεραπεία τής ούλίτιδος δι' ήλεκτρισμοΰ.
"Ωραι έπισκέψεων 9 — 1 π, μ. καί 3—6 μ.μ.
Διά τούς απόρους δωρεάν έκαστον Σάββατον
3—6 μ. μ.
ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΘΗΝΩΝ
ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΤΟΣΙΔΡΥ2ΕΩ21889
Κεφάλαια Δραχ. 1()Ο,8ΟΟ,ΟΟΟ
Άποθεματικά Δραχ. 228,200,000
Π
■■■■■■■■Β
106 ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ
Πλείονα πάσης άλλης Τραπέζης
96 ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΕΠΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩ
ΕΝ ΑΓΓΓΛΙΑ ΑΙΓΥΠΤΩ καί ΚΥΠΡςΓ
ΟΡΓΑ ΙΣΜΟΙΙΑΡΥΘΕΝΤΕΣ ΪΠΟ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ #ΗΙ
.(Ε ΟΛΝΚ Οί ΑΓΗΕΝ8 ΤΒϋδΓ ΟΟΜΡλΝΥ 205 ΗίΤ μΪΙΤετ Νίιϊ ΪΟΚΚ
ΤΝΕ ΛΤΗΕΝ3 ΒΑΝΚΕΗδ εθΒΡΟΒΑΤΙΟΝ 320 ΤΒΕΜΟΧ Ε Β0 ΤΟΠ Μ
ίΡΑΦίΙΟΗ ΕΝ Μ 33 80ΙΙΙΗ (ΙΐιΊ 8ΤΗΕΕΤ
-■■-.----.--.»..,,„„.„ „„„.
Καταθέσεις είς δραχμάς καί
τοΰ Έξωτερικβΰ πάσης φύαεως. 1
υπό τβύς μάλλον ουμφέρονταςΐρβυ-"
ΙΪ4ι< $$^'χ διηΥ01^^ (Ο· ° εί^εν ΛΟξ^λθ" ΐί""^' Υθ (5^ 'νΥΙ '" 61 πΐΗηδβίους που ί,ΐοει, άλλά δεν ευ ιψ, μικρά πραγματα. Ιέν άρκοϋσαν γιά να ■) τος λόγος δέκα λεπτω Ιά έκείνο που φθβού ιερισσότερο ήτο αλλ< σίανόμουν δτι Ά ευθυι ίεοις που είχε πιάση ρ δέν είχε πνιγή όλ< Καί ό'σο ήθελα νά φαί λυπημένος, τόσο μοΰφ ταν δία άστεία, άκόμ ιά δρηνολογήματα τί ρας «αί των άλλων ι νόν τοΰ νεκροΰ. Δέν γεν άκό τό νοΰ μου στάτης ποΰ άκονοΰσε φός τού είς των Τούρχ «αΐχαλα και ό τίτλο «ρτόνιου ποϋ έδόΐ ιον Καμαριανόν, Καί Ι» έγαργαλοΰσαν, έπρ «Ρίγκωμαι καί νά κρ °Μ Φ ώρα γιά νά |ΐ ^νη «ανένα γέλοιο. 4Ρ «4 βγάλω λόγί °ΐ·7α στούς φίλους πό »*« μαζί μου. Δεί }* .Ας μιλήση κανε ^^«ί μή μιλήση ;

Ό ΤΥΠΟΣ,
έχειροτόνησεν τόν έπιστά-
την λείψανον τοΰ ίεροΰ 'Α*
γώνος. Καί ελέγετο ποίημα:
Ιδού "ύ ηλλο λειψανο
τοΰ Ίρροΰ ' γώνα
δπου είς Τούρκων καύκαλα
τό ξϊφβζ τού άκόνα
Καί τό μόνον δπλον πού
είχβ ΐσως πιάσει στά χέρια
τού ό καΰμένος ό μπάρμπα
Τάσος. είπεν ό διηγούμενος,
θά ήτο τό σκουπόξυλον.
Ή όμιλία έκείνη καί τό
άνέκδοτο τοϋ γέρο Τάσου
μ,άς εκίνησε τόση εύθυμία
καί τόσα ϊγέλοια έκάναμε,
ώσ«ε ό Ζαμαλής μάς είπε.
— Μά σέ κηδεία πάτε, μω
ρέ παιδία ή σογάμο;
—Τί θέλεις νά κλαΐμε ά-
πό τώρα; τοΰ είπεν ενας άπό
τούς φίλους μου. "Εχομε και
ρό νβ κλάψωμε όταν θά ά-
κούσωμε τόν ρήτορα νά έξυ
μνή τα πολεμικα άνδραγαθή
ματα τοϋ καπετάν Καμαρια-
νοϋ,
Έγέλασε τότε μαζύ μας
καί ό Ζαμαλής διά τόν τί¬
τλον ΊΌϋ καπετάνιου.
"Οταν έφθάσαμε στό χω-
ριό, εβγαλαν άπό τό σπίτι
τόν νεκρόν. Άκολουθοΰσαν
οί δικοί τού μέ κλάμμιχτα
καί οί χωριανοί. Άκολουθή-
σαμε κ' εμείς. Άλλ' είχαμε
κάμει τόσο κέφι στό δρομο,
πού έπρεπε νά βάλωμε προ
σπάθεια γιά νά πάρωμε τό
σοβαρό καί λυπητερό ύφος
ποΰ ταιριάζει στήν περίστα
ση. Έγώ είχα άρχίσεινά σκέ
πτωμε τό λόγο καί νά φο-
βοΰμε ότι δέν θά τα κατά-
φερνα. "Εστιβα τό μυαλό
μου, άναζητοΰσα στή μνήμη
μου φράσεις ετοιμες άπό
τούς έπικηδείους πού είχα
άκούσει, άλλά δέν εΰρισκα
παρά μικρά πράγματα, πού
•έν άρκοϋσαν γιά νά γίνη ε¬
νας λόγος δέκα λεπτών. Άλ
λά έκείνο πού φοβούμουνα
περισσότερο ήτο άλλο. Αί-
σθανόμουν ότι ή εΰθυμη διά
θέσις πού είχε πιάση^ μέσα
μου δέν εϊχε πνιγή όλότελα.
Καί δσβ ήθελα νά φαίνωμαι
λυπημένος, τόσο μοΰφαινόν-
ταν δλα άστεία, άκόμη καί
τα θρηνολογήματα τής χή-
ρας καί των αλλων συγγε-
νών τοΰ νεκροϋ. Δέν εφευ-
γεν άπό τό νοΰ μου ό έπΐ'
στάτης ποΰ άκονοΰσε τό ξί-
φος τού είς των Τούρκων τα
καύκαλα και ό τίτλος τού
καπετάνιου ποϋ εδόθη είς
τόν Καμαριανόν, Καί ώς να
μ' έγαργαλοΰσαν, έπρεπε νά
σφίγκωμαι καί νά κροσέχω
δλη την ώρα γιά νά μή μοΰ
φύγη κανένα νέλοιο.
Δέν θά βγάλω λόγο, είπα
σινά στούς φίλους ποϋ πή
γαιναν μαζί μου. Δέν μπο-
ρώ. "Ας μιλήση κανείς άλ-
λος ή άς μή μιλήση κανείς,
—Τώρα πού τώπαμε στήν
οίκ<3γένεια; —Ειπατε σιήν οΐκογένεια πώς θά βγάλω λόγω έγώ; εί πά μέ άπΓλπισίαν. — Άφου είχε άποφασι σθή. "Ας τώλεγες καϋαρά πώς δέ θές, άλλά τ" άφήκες έτσι κι έτσι. —Άς είναι, μ' επήρατε στό λαιμό σας. —Μά νιατί; Κίσαι άνόητος Μήπως πρόκειται νά βγάλης λόγο στά Χανιά; Σ' ενα χω- ριό θά μιλήσης καί θά σ' ά κοΰσουν χωριάτες άγράμμα τοι. Δέ λές δτι ϋές. Ποίος θά καταλάβη; Λόγια μόνον" άραδειάσεις καί σά βαρεθής λές ένα «αΐωνία τού ή μνή¬ μη» καί τελειωνεις. —Καλάλοιπόν. Άλλ' άφή στε με νά συγκεντρώσω τίς ίδέες μου. (ΑκολονιΜ) ~"βι—~·~*—~»—Πε—■»■■ ~·~ι»ιΐιει—««ιε«—ΐΜΐπτει.ιι^ιιιιιι εί , ΑΔΕΛΦ. Β.ΤΣΑΚΩΝΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΝ ΚΡΗΤΙΚΟΝ ΑΓΠΝΑ τοΰ κ. ΓΙΑΝΝΗ ΜΟΥΡΕΛΟΥ (Συνέχεια εκ τοΰ πρυηγουμένου) Γιάντα κομπιάζεις, γιάν¬ τα διστάζεις, φιλιότσο; Φιλιότσα έλεγε ό Κόρα¬ κας δλους τούς καπετάνιους τού καί τα παλληκάρια τού. Μή τάχα δέν τούς βάφτιζε όλους αύτούς στή φωτία τοΰ πολέμου καί δέν γινότανε πολεμικός άνάδοχός των; —Πρόωρο μοΰ φαίνεται τό σήκωμα άρχηγέ μου. —Δέν εϊναι πρόωρο, φι- λιότσο, σοΰ λέω. Όλα είναι έτοιμα. Κι' άπό πάνω μάς γράφουνε καί μάσε παρακι- νοΰνε. Ή κουβέντα βάσταξε πο- λύ. Ό Τσακίρης δέν μπο- ροΰσε νά πειαθή στά παρά- τολμα λόγια τού γέρου άρ- ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΡΙνΥΠΤΙΤΡΤΡΑΟραν Μιά στιγμή ξεπροβαίνει άπ' την κουζίνα ή Τσακίραι- να, ποΰ ώς έκείνη τή στιγμή είχε άποτραβηχθεΐ μέ διά- κρισι, γιατί κατάλαβε πώς οί άνδρες ήθελαν νά κου- βεδιάσουνε άντρείστικα. Οί τέσσερις ήρωες στρά- φηκαν καί την 'κοίταξαν. Αυτή πειραγμένη γιά τή διστακτικότητα τοΰ άνδρός της τόν κοιταζει μισοκλεί- νοντας με πεΐσμα τα μάτια της. —'Ιντα' ναι τουτανά πού λές, καπετάν Τσακίρη; Όλοι άποστομώθηκαν. —Γυναικίστικες κουβέν- τες θαρρώ πώς άραδιάζεις. Σά δέ θές νά πολεμήσης. ά- με στό μουτουπάκι καί βγά- λε τσοί βράκες σου, εδά θά νέρθω κ' έγώ νά βγάλω τα φουστάνια μου. Θάλλάξωμε. Έγώ θ' άκλουθήξω τσ' άν- τρες καί τουλόγουσου κάτσε νά ξανοίγης τό σπίτι καί τό φαΐ νά μή τσικνώνη. Καί φεύγει θυμωμένη. Οέλετε τή συνέχεια τής ί- στορίας; Περιττό. Ό Τσακί¬ ρης άρματώθηκε κι' άκλού- θησε τόν Κόρακα, γιά νά δείξη καί πάλι την ήρω'ϊκή τού ψυχή άν κι' έξηνταπεν- τάρης κι' αύτός πιά. Μιά φράσις τής ήρωΐκής Τσακί- ραινας έδιπλασίασε την ©ρ- μητικότητα τοΰ άνδρός της. Αυτή ηταν ή συμβολή τής γυναίκας τής Κρήτης. Νά σάς πώ τίς τόσες άλλες ίστορίες ποΰδειξαν τόν ή- ρωΐσμό τους καί την περι- φρόνησι τους πρός τό θάνα- το; Μά πώς; είναι τοσες πολ- λές! Ποία νά πρωτοθυμηθώ; Νά... στήν 'Ανώπολι των Σφακίων σάν ό Κούτσουπας μέ τα έφτακόσα παλληκά¬ ρια είχε πιαστή μέ τα μα¬ χαίρια σέ μιά φρικτή πάλη, οί γυναΐκες έτρεξαν μέ πέ- τρες καί μαχαίρια καί μπό- ρεσαν νά κρατήσουν τή συμ- πλοκή ώσπου νά φθάσουν άπ' τό Μουρί οί περίφημοΐ «Δαιμόνοι» πού έσωσαν μέ τή βοηθεία τους τάς τέσσε- ρις χιλιάδε$ γυναικόπαιδκ. "Αν δέν έπεφταν μέσα στό καυγά οί γυναΐκες κι' άν τίς δείλιαζεν ό άριθμός των ΤούρΗων,ποΰφτανε τίς πέν- τε χιλιάδες, ολ« τα γυναι- κόπαιδα θάπαιρναν τό ώρό- μο τϊ1 Άραπιάς σκλαβωμέ- να. | Μά μόνο στίς παλιές έπα- ναστάσεις επαιξαν τό ρόλο τοΰ ηρω'ΐκοΰ συντρόφου των άνδρών οί γυναΐκες τής Κρήτης; Πόσοι άπό σάς ποΰ βρίσκεσθε έδώ δέν άκούσε- τε ή δέν ε'ίδετε μέ τα μά¬ τια σας πράξεις ήρωϊκές γυ- ναικών καί στήν τελευταία άκόμα έπανάστασι; (Άκολουθεί) ΑθΛΗΤΙΚΑ "Ενα δμορφο δειλινό οί Ρεθε- μνιώτες φίλαθλοι, χωοίς χ&9ό· λον ν« τό περιμένουν έτβι σιγά —βιγά κι' άθόρυβα εΐδανν μέ μεγάλη Ικπληξι νά κυκλοφορή στό Ρέθυμνο Ινα «·9λτ|τικό πε- ριοδικό. Γιά τό Ρ^θυμνο αύΐό ήτανε πολύ μεγάλο γιατί ώς τότε καμμιά εφημερίδα δέν ήθελϊ μέ κανένα τρόπο νά κατίβτ) στύ I- πίπεδο τοΰ 'Αθλητισμοΰ. Πέρασε καιρός άπό τότϊ. Τα «Κρηπκά Σπόρ» (ετσι λεγανε τό πρώτο («ύτό άθλητικό περιο- δικό στό Ρέθυμνο) σβύοανε χω- ( ρίς παλι κανείς νά το περιμένη | ίτσι σιγά—«ιγά κι" άθόρυβα ό- , πως ακριβώς εϊχαν εκδοθή ! "Εχίϊΐ περάσει πάλι καιρός—ϊ· σως πολύς—κι'δμως οί Ρεθεμνι- ώτες φίλαθλοι έξακολουθοΰν νά βλέπουν τα άθλητικά γεγονότα τής .. Ρεθύμνης «πό τό πρί- σμα ξένων εφημερίδων1 Πάλι καμμιά άπό τίς ντόπιες εφηαερίι"ες δέν θέληβε νά άνα- κατωθη μ' αύτές τίς «σαχλαμά- Ή εφημερίς μας. μέ τίς δρ- θές της άρχές καί άντιλήψεις δέ μπόρεσρ νά περιτροονήση τον καινούργιο Βασιληά τοϋ κόσμβυ τόν Άθλητισμό. Γι' αύτό δπως άλλωστϊ ξερετε άπό τα πρβη- γούμενα φύλλβ μας—άφιερώβα- μβ βλόχληρες στήλες μας γιά τή αυνέχισι νά ποΰμε των «Κρητι- κών Σπίρ». 'Αρχίζο<·με σήμερα μέ μιά γε- νική ανασκοπήση τής ,τερασμέ- νης "Αθλητικής περιόδου στό ρέθυμνβ. Κ ι άρχίζουμϊ άπβ τό ποδό- σφαιρο. Τοπικό πρωταθλημα δέν Ιχει παιχθγί καί κατά φαινόμενα ϊ- σως νά μή παιχθή ποτέ. Τα φα- βορί τοϋ ποωταΛλήματος « Α- τρόμητος καί Ά^λητλκός "Ομι- λος» δέν θέλουν νά συναντη- θοΰν γιατί φοβάται ό Γιάννης τβ θεριό καί το θεριό τό Γιάν- ντ)», Θά παραθέοουμε σήμερα τις συναντήσεις των δύο «φαβορί>
μέ ξένες καί ντόπιες δμβδες καί
αύτ« οί φίλαθλοι άς βγάλουν
συμπεράσματα καί ά? κάμουν
προβλέψεις. Έπίσης καί τίς συ·
ναντήσεις των άλλων όμάδων
μας.
1) Άθλητικός Όμιλος Ρε¬
θύμνης—Έργοτέλης; Ήρβκλεί·
ου 1—0 είς Ρέθυμνον, 2) Ά-
Θλητικδς "Ομιλος ΡεθύμνηςΤά-
λως Χανίων 1—3 είς Ρέθυμνον,
ΣΙΓΑΡΕΤΤΑ ΒΑΘΗ
Ποιότης άπαράμιλος.
Εμφάνισις καλλιτεχνική.
Τιμαί άσυναγώνιστοι.
Δώρα πρωτοφανή*
Διά τούς πωλητάς σιγαρέττων τα οιγαρέττα
ΒΑΘΗ παρουσιάζουσιν τό μεγαλειτέρον περιθώ¬
ριον κέρδους.
Πωληταί εάν θέλετε νά έχετε κέρδος επισκε¬
φθήτε τόν αντιπρόσωπον μας
ΝΙΚΟΛ, Γ. ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΝ
(ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΡΤΑ)
ΠΡΟΤΥΠΟΝ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΗ&ΑΠΟΒΗΚΗ ΦΑΡΜΑΚΟΗ
ΙΩΑΝ. Α. ΚΟΥΝΟΥΠΑ
ΕΝ ΡΕΘΥΜΝΩ
Τελεία άνακαίνισις. Εμφάνισις Εύρωπαϊκή.
Πλουτισμός δλων των νεωτέρων χημικών προϊόν
των καί εΐδικοτήτων. Άκριβεστάτη εκτέλεσις Συν-
ταγών. "Ολα τα προϊόντα διά τέχνας καί βιομηχανί
άς, Φωτογραφικά, Οίνολογικά, Ποτοποιίας καί Βυρ
σοδεψίας. Καλλυντικά, Ποΰδρες, Όδοντόπαστες,
Βαφή τριχών. Κολώνια, 'Αρώματα, Σάπωνες κτλ.
Τροφαί διά παιδία καί άναρρωνύοντας. Γάλα Τρο¬
φός, Φωσφατίνη, Γλαξο, Φαρίνα λακτέ καί Μιλό,
Κακάο, Όβομαλτίνη καί Ζεμάλ. Ζώναι κοιλιάς κα¬
τά παχυσαρκίας, έγκυμοσύνης καί σπλαχνοπτώ-
σεως. Δέματα κήλης έλαστικά δι' όλας τάς ήλικίας.
Όμφαλεπιδέσμους καί άδιάβροχα κλινών.
Διαρκής παρακαταθήκη όξυγονούχων ώς καί
δλα τα μεταλλικά αλατα καί ΰδατα Βισύ.
Τιμαί συμφώνως τή διατιμήσει τοΰ Κράτους
"Ορος πληρωμής άπ«ράβατος ανευ έξαιρέσεως
ΕΚΤΑΚΤΟΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗΝ Ι&ΤΡΕΧΘΗΤ0Ϊ2 Μ. Μ.
Ό Κολοσσός των άτμοπλοίων
ΤΟ "ΦΡΙΝΤΩΝ,,
ΔΙΑ ΧΑΝΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ
Πράκτωρ ΕΜΜ. ΓΟΒΑΤΖΙΔΑΚΙΣ
Τηλ. 32
4) Αθλητικώς "Ομιλος Ρεθύμνης
—Ο. Φ. Χανίων 0—0 είς Χα-
| νιά, *) Α Ο. Ρ. — Ο. Φ. Ή-
ί οαχλϊίβυ 3—2 είς Ηράκλειον, 5)
Α. Ο. Ρ.-Ε. Γ. Ο. Ήρ«-
ί κλείου 3—1 είς Ρέθυμνον 6)
} Α. Ο. Ρ.—Ί»νία Χανίων 1—0
| είς Ρέθυμνον, 7) Α. Ο. Ρ.—-Ί-
ωνία Χανίων 1—2 *1ς Χανιά,
8) Α. Ο. Ρ. —'Αχιλλενς Ρεθύ¬
μνης 3-0, Α.Ο. Ρ.-ΜχάΧ^ς
Ρεθύμνης 0—0, 9)Α. Ο. Ρ.—
Άχ.λλε}ς3—2, 10) Α. Ο. Ρ.-
Άχιλλεύς4—1ί 11) Α. Ο. Ρ.—
Άχιλλεύςΐ—1, 12) Α. Ο. Ρ.—
'4χ'λλεύς2-0 Α. Ο. Ρ.—"Αβης
ΓΙεριβολίων 15—0,14) Α. Ο,Ρ,
Άρης Πίριβολίων $—0'
"Ητοι επί 15 συναντιί,σίων &
Άθλητικός "Ομιλος έχει 10 νί¬
κας, 2 ήττας καί Ά ίνοκαλίας
δηλαδή εχει υπέρ «ύτοΰ τέρμα-
τα 39 καί κατά 13.
Ό Άτρομητος ποΰ φέρεται
πρωταθλητής ϋστϊρα άπό κά
ποία συνάντηση τού μέ τόν '^-
θλητικό "Ομιλο τό 1929 μέ «πο-
τέλεβμα 2—0 ?χει τάς κάττβθι
συναντήσεις στήν ιδία χρονική
περίοδβ.
1) Άτρβμητος Ρεθύμνης—Ά-
νατολ. Άστήρ Χβνίων 0—1 είς
Χανιά, 2) Άτρόμηΐος Ο. Φ.
Χανίων 0—1 είς Ρέθυμνον, 3)
'Δτρόαητος Ρεθήμνης—Τβλω;
Χανίων 0—3, 4) "Ατρόμητος—
Τάλως Χανίων 0—8 είς Ρέθυ¬
μνον, 5( Άτβόμητος Ρεθύμνης
ΤάλωςΟ—5 είς Χανιά, 6) Ά-
τρόμητος Ρεθύμνης—Ίωνία Χα-
νίο)ν 1—1 είς Χανιά, 7( 'Α-
τρόμητος Ρβθύμνης—Ο. Φ. Χα¬
νίων 3—1 βίς Ρέίυμνον, 8) Ά-
τρόμητος Ρεθύμνης—"Ιωνία
Χανίων 2—1 είς Ρέθυμνον 9)
Άτρόμητος Ρεθύμνης—'Αχι-
λεύς Ρ3τ7ύμνης 1—0, 10) Άτρό¬
μητος Ρεθύμνης Άχιλϊύς 5—0,
11) Άτρόμητβς Ρεθύμνης "Α
ρης Περιβολίων 7—0.
"Ήτοι επί 11 βυναντήσϊων ό
Άτρόμητος εχϊΐ 5 νίκας 1 Ισο-
πολίαν καί 5 ηττας, δηλαδτι επί
37 ΐϊρμάτων δχει 19 υπέρ αύτοΰ
καί 18 κατά.
Ό Όλυμπιακός είναι τό νεα-
ρώτερο άπό τα σωματεΐα μας
ώστόσο 3μως μέχρι τώρα
δράσις τού μάς ύπόσχεται.
ΡΕΟΕΜβΤΙΚΗ ΣΟΥΡΑ
Παρεκλήθημεν άπ^τούς......
μόλις Ιπανελθόντας άπο τόν Εύ-
λυγιαν συντάκΐας μας νά παρα¬
καλέσωμεν την "Αλλην νά λά¬
βη την κ.ιλβηύνην νά μάς παρα¬
πέμψη δσους, .. κατά λάθος επι¬
σκεφθούν τα γραφεΐα της νομί-
ζοντας ότι σήμερον δέχεται.
Συμπληρωματικώς την παρα-
κ<ιλο"ίμεν δτως σήμερον το άπό- γε,υμα μιταξύ 5 33 καί 6 μά; κάμ(; την τιμήν καΊ άπολαύ;η είς τα γραφεΐα μας τό θέαμτχ των σημρρινών άσκησεων τοΰ Με, 'λου "Γίπιτελείου μο; κιιί την διανομήν των ?.ραβρίΐ)ν τής ημέρας. ΠΡΟΚΗΡΥΙΙ! ΑΗΜΟΠΡΑΣΙΑ! Ό Έπιθεωρητής τής Α.' — Έκπαιδ. Περιφερείας Ρειτύμνηδ Διακηρύττει ότι Την 27ην Μαοτίου ? ?, ήμέ ραν Κυριακήν καί ώραν II —12 π. μ. άνεργηθήσεται έν Χουμά¬ ρι πλειοδοτική δημοπρασία πρός έκποίτΐσιν τοΰ παλαιοϋ δι- δακτηρίρυ Χ υμέρι. Λεπτομ?ρής διακήρίοξις ευρί¬ σκεται |ν τοίς Γραφείοις τοΰ δημοτ. σχολείου Χουμέρι καί τοΰ επιθεωρητοΰ των δημοτ. σχολείων Α.'. Περκιερείας Ρε¬ θύμνης. •Ο έπι9εωρΐ|τής Ι ΦΩΤΙΟΣ

Ό ΤΥΠΟΧ-
Μαριίου 1932
V.
Η ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ
ΡΕΘΥΜΝΗΣ
«ΒΗΜΑ» Συνεχείζει τό
αρθρον τοϋ «. Νότη Φωτη-
λά ηερί τής άνβργίας καί
ής άντιμετωπίσεως ταύτης.
«ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗ
ΣΙΣ» Είς κύριον άρθρον ό
κ. Νικολαΐδης παρατηρεί ό¬
τι ό όργανωτής των χαλυβδο
κράνων άναμίξας αρχικώς
είς τό πρόγραμα τού τό γλωσ
σικόν ζήτημα έτορπίλλισε
την υπόθεσιν ό δέ έπιμβίνας
καί έμψυχώσας τόν ρήτορα
κατέφερε τό τελικόν πληγ-
μα κατά τής εΰγενοϋς ίδβας
διά την οποίον είχβ κληθή.
ΧΑΝΙΩΝ
«ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ»
'Αναδημοσιεύει την είςτθΌπ'
αριθ. 5 φύλλον μας περιε-
χομένην επιστολήν τοϋ «.
Πρωθυπουργοΰ καί συμπε-
ραίνειδτι αυτή έν τή εύνλω
τεία της έπιτρέπει κάθε βύέλ
πιδασκέψιν.
«ΕΣΠΕΡΙΝΟΙ ΤΑΧΥ
ΔΡΟΜΟΣ» Εΰχεται 'όπως ή '
καταστασίς εξελιχθή ομαλώς
μετά την απόφασιν τής Δή- ;
μοσιονομικής έπιτροπής άν |
αυτή δέν συμφωνεί άπολύ- |
τως μέ τάς Κυβερνητικάς ά- |
πόλεις.
«ΗΧΩ ΤΗΣ ΚΡΘΤΗΣ»
Είς κύριον ΰρθρον ό κ. Άν, ,'
Πλατσάκις δημοδιδάσκαλος '
διά τάς σχέσεις Σχολείον καί ι
κοινωνίας φρονεί δέ δτι πά- |
λαιόν τό σχολείον έναντίων
πολλών έμποδίων θά κατωρ
θώσει νά βαδίση τή βοηθεία '
τής «γερής κοινωνίας» πρός
την νίκην. >
«ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ» Φρο
νεί δτι μόνον διά συμπονοί· '
άς καί συνεργασίας δλων
των Έλλήνων είναι δυνατόν
νά διορθώσωμεν δλα τα κα¬
κώς εχοντα κ. τ. λ. καί δτι
μία ΟίκουμενικήΚυβέρνησις
θά προσέφερε σοβαράς υπη¬
ρεσίας.
ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
«ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ» Δημοσι-
εύει άνασκόπησιν της δημο-
σιογροφικής της σταδιοδρο-
μίας επί τη συμπληρώσει δέ
καετίας άπό τής εκδόσεως
της.
«ΙΔΗ» Ή χώρα ευρίσκε¬
ται πρό τοΰ φοβεροΰ χείλους
τοΰ βαράθρου τής οικονομι¬
κήν της έξαθλιώσεως χάρις
είς την τυφλήν καί άρματω
λήν πολιτικήν τοΰ υπό κα-
θαίρβσιν αΰθέντου τής σημε
ρινής Βουλής κ. Βενιζέλου
καί συνιστά όπως οί άρχη-
γοί των κομμάτων τής αντι¬
πολιτεύσεως άναμετρώντες
τάς ευθύνας δώσωσι τάς χεΐ
ρας καί έντβίνουν όμοΰ τάς ι
προσπαθείας των όπως σώ-
σουν την χώραν. < "Αν έπιλέγει, δέν καταδι · κάσωμεν την σημερινήν τυ~ ραννίαν θά ευρεθώμεν πρό δυσαρε'στων έκπλήξεων τα άποτελέσμοτα των οποίων ουδείς δύναται νά προΐδη. ΤΗΛΕΓΡΙΜΑΤΑ ΤΗΛΕΦ)ΜΑΤΑ ΡΑΛΙΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ Α ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΘΑ ΕΚΔΩΣΗ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΙΝ ΤΗΣ ΛΙΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ υπο της λγροτικησ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΧΗ ΔΕΥΤΕΡΑΝ ΑΘΗΝΑΙ 12 Μαρτίου ών δτι ή Διεθνής Δημοσιο- "Ωρα 9η εσπερινή νσμική Έπιτροπή θά εκδώ¬ Ωρ η ρή (Ιδιαίτερον τηλεγράφημα τοϋ « Τύπου >·-)
Τηλεγραφοΰν έκ Παρισί¬
ση την απόφασιν της διά τα
Έλληνικά Οίκονομικά την
προσέχη Δευτέραν |ώς πλη-
ροφοροΰνται οί σχετικοί κύ-
κλοι ή απόφασις αυτή άνα-
μένεται εύνοϊκή
Ελλάδος.
υπέρ τής
ΑΥΡΙΟΝ ΕΚΛΕΓΕΤΑΙ
Ο ΠΡΟΕΛΡΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΕΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
* ΑΘΗΝΑΙ 12 Μαρτίου
(Ιδιαίτερον τηλεγράφημα
τοΰ «Τύπου»)
Καθ' & τηλεγααφοϋν έκ
Βερολίνου αυριον έκτελοΰν-
ται]είς την Γερμανίαν αί
εκλογαί διά την εκλογήν
κου Προέδρου τής Έπικοα-
τείας.
ΑΙ ΒΟΥΑΕΥΤΙΚΑΙ ΕΚΛΟΓΑΙ
ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΝ
ΤΟ ΕΑΑΙΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ
ΤΗΣ ΙΕ ΜΑΡΤΙΟΥ
ΑΘΗΝΑΙ 12 Μαρ- | τικούς κύκλους οί βου
τίου ώρα 9 εσπερινή , χ6υτικοί εκλογαί θά γί
(Ιδιαίτερον τηλεγρά¬
φημα τοΰ «Τύπου»
Καθ' α πληροφοροΰ-
μαι άπό τούς Κυβερνη-
νουν κατά πασάν πιθανό·
τητα τόν προσέχη
πτέμβριον.
Σε¬
Ο ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ
ΤΩΝ ΔΗΜΟΤ. ΕΚΛΟΓΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Ως μάς ανεκοίνωσεν ό κ.
Ύπουργός Γεν. Διοικητής
έλαβε τηλ)μα καθ' δ υπό
τής Βουλής εψηφίσθη Νό-
μος αΐρων τάς κυρωτικάς
διατάξεις τοΰ καταναγκαστι
κου Διατάγματος περί προ-
στασίας τής έλαιοπαραγω-
γής.
Κατόπιν τοΰτου τό ε¬
μπόριον τοΰ ελαίου θά άφε
θί] ελεύθερον άπό τής 16ης
τρέχοντος.
Ό κ. Ύπουργός άνε-
I
χώρησε χθές τό άπόγευμα
| έπιστρέφων είς Χανιά,
! "Ο ΤΥΠΟΣ,,
Λόγφ των έορτών των
Άπόκριω καί τής καϋαράς
Δευτέρας ό «ΤΥΠΟΣ» δέν
$ά εκδοθή αύριον καί με¬
θαύριον.
ΑΘΗΝΑΙ 12 Μαρτίου
ώρα 9η εσπερινή
(Ίδιαίτειΐρν τηλεγράφημα
τού «Τύπου»)
Καθ' άς πληροφορίας ε¬
χομεν έκ πηγής μή έπιδεχο-
μένης αμφισβήτησιν ό πιθα-
νότερος ύποψήφιος τοΰ κόμ-
ματος των Φιλελευθέρας
διά τάς Δημαρχιακάς εκλο¬
γάς Πειραιώς θά είναι ό κ.
Μιαούλης.
ΕΚΗΔΕΥ
Ο ΠΑΤΗΡ ΤΗ
ΑΘΗΝΑΙ 12 Μαρτίου
ώρα 9η εσπερινή
(Ιδιαίτερον τηλεγράφημα
τοΰ «Τύπου»)
Κατά τηλεγραφικάς πλ.η-
ροφορας έκ Παρισίων
πρός τάς εφημερίδας ό Μπρι
άν εκηδεύθη χθές.
ΘΗ ΧΘΕΣ
Σ ΠΑΝΕΥΡΩΠΗΣ
Τάς δύο ημέρας καθ' άς
! ή σορός τοΰ έκλιπόντος Γάλ
λου πολιτικοϋ ευρίσκετο
είς τό Καί ντ' Όρσαί δλοι
ή πρωτεύουσα καί πολλοί έξ
όπαρχιών ήρχοντο ίνα
άσπασθώσιν την σορόν τού.
πολλά δια τό μέλλον.
Έχει ?ν 8λω 8 ου ναντήσεις
4 νίκας 1 ίσβπαλίαν καί 3 ήτας,
μέ 26 τέρματα υπέρ έναντι 12
κατά.
Ό Άχιλλεύς έ'να άπό ΐά συμ·
παθέστερπ σωματικ»· μας έ'χει
13 σ· ναντήσεις §{■ ών 7 ήττας
4 Ίσοπαλίας καί 2 νίκαΓ, μέ 26
τέρματα κατά καί 4 υπέρ
Είς την ώς άντ Χοονικήν πε¬
ρίοδον δέν νά σημειωθούν καί
οί Β' ετήσιαι 'Αθλητικοί αγών
νις τοϋ Άτρομΐ'ιτηυ των οποίω-
τά ϊκανοποιηιικά ά/ιοτελέσματα
άπο £ λοϋν τιμήν διά τόν Άτμό-
μητον.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΙ2.
ΛΑΙΚΗ ΑΓΟΡΑ
Έμηνύθησαν υπό τής άγορα
μονικής υπηρεσίας 3 των κρ?ο-
πωλών τής λα'ι'κής άγοοάς, πω
λοϋντες κρέας προβάτων πρό;
δραχ. 34 δσον καί ά>ινός γάλα¬
κτος.
Κρέας λίγο σχετικώς. Άρνιά
καί χοΐοοι σχεδόν ά-τα/α
Έλλειψις λαχανικών ώς πάν-
ΤΟΤί.
Απεφασίσθη ή αύστηρά έ-
φαρμογή των περί σφαγίων ?ια
τάΕεων, ούτω δέ θά απαγορευ¬
θή οριστικώς ή σφαγή /αί πώ
λησις μόσχων χάτω των 20 οκά¬
δων άμνών κάτω των 4 οκάδων
καί έριφίων κάτω των 3 οκά¬
δων.
Άνάγκη νά περιληφθήήδιάτα
ξια καθοοίζουσα δτι οί κοεοπώ-
λαι οί μή συμμ^^φούμενοι πρός
τιμάς έκπτώσιων ώ» προβλέπε-
ται δια λα'ι'κάς άγοράς νά πε
ριορίζωσι την πώλησιν είς κα
ταβτήματα των.
ΑΓΟΡΑΝΟΜΙΚΑ
Κατά την επιθεώρησιν των
γαλακτοπωλείον μας υπό τοΰ
Νομοκτηνιάτοου κ Μανιατάκη
καί τοϋ Υπομοίραρχον κ. Έλευ
θεριώτου μετά των άγορβνομι-
κων Όργάνων τής Άστυνομίας
μας δλα τα γαλα^οπωλε-ΐα τής
πόλεως ευρέθησαν έν τάξει.
Ώς επληροφορήθημ-ν τελριώ
τερον δλων είς -ίαθαριόιητα εύ
ρέΛη τό παρά την πλατείαν Α¬
γνώστου Στρατιώτου κ Δημγιΐ.
Καλοκύοη καί εν πα(}ά τόν Πλά
τανον.
βαπτΪστΪκα"
Είς τό ήμιση τής άξίας
των άπό 50 δραχμάς καί ά-
νω, θά εΰρητε είς πλουσί
αν συλλογήν εις τό Κατά
στημα
ΕΜΜ. ΓΟΒΑΤΖΙΔΑΚΗ
ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗ Μ Α
Γ. Ε' ΓΕΩΡΒΑΣΑΚΗ
Έγκαινιασθέν καί πλου-
τισθέν μέ ύλικά, μηχανήμα-
τα καί έμπορεύματα
ΜΕΤΕΦΕΡΘΗ
Επί τής όδοΰ Άρκαδίου
παραπλεύρως τοΰ Έρμείου
τοΰ κ. Νικ. Σπανδάγου.
ΕΚΔΡΟΜΗΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ1932
22' Απριλίου — 3 Μαΐου
Όργανουμένη υπό τού εν
"(V-
θ ην αίς Σ^λλόγι υ «Ό ΙΙανάγιος
Τάφος» καί τού Γινικοΰ Πρα-
κτοριίον Άθηιών-
Διά λεπτομερείας άπιυθυντέον
ύ ΑΔΕΛΦΟΥΣ Β. ΤΣΑΚΩΝΑ
ΠΡΟΣΟΧΗ!
Τό Κατάστημα
ΥΠΟΔΗΜΑΓΩΝ
ΚΑΡΑΜΠΚΑΛ
Άποστέλλει προσεχώς είς
Αθήνας κάλφαν είς την
! σχολήν κοπτικής γιά τελείαν
| κατάρτησιν θέλον οΰτω νά
; εΰχαριστήσΐι τούς πελάτας
, τού.
ΕΝΟΙΚΪΑΗΕΤΑΪ
Οίκία έκ δύο δωματίων
μαγειζιου, λοιπών χρειωδών
και κηπου. Όδός Μεσολον-
γιου αριθμ. 17. Πληροφορί¬
αι εις τα γραφεϊα μας.
ΑΘΗΝΑΙ 12 Μαρτίου (Ί-
διαιτερον τηλεγράφημα τού
«Τύπου».
Καθ' άπληροφοροΰμαι ή
άγορά τοΰ ελαίου υπό τής
'Αγροτικης θά αρχίση την
προσέχη Τρίτην άνά τάς νή
σους Κρήτην καιΜυτιλήνην
ΑΝΤΑΗΟΚΡΙΣΕΙΣ ΕΙΙΑΡΧΙΟΝ
ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΔΡΟΣ
(Τοΰ άνταποκριτοΰ μας)
11—3—1932
ΧΟές μετέβη είς Γερακά-
ρη ό Ιωάννης Πολυχρονά¬
κη χρυσοχόος καί ήγόραζεν
διάφορα χρυσαφικά των γυ-
ναικών, ήτοι μαχμουντιγιέ-
δες, είκοσάρια κ. λ.
Καθώς δέ έπληροφορή-
ί θημεν τοιούτοι πράκτορες
άγοράς χρυσοΰ έξηπλώθησαν
καί είς άλλα χωρία.
Ό κόσμος κατελήφθη υπό
πανικοΰ 'ότι πρόκειται περί
μεγάλης ύκώσεως τοΰχρυσοϋ
καί ύποβιβασμοΰ τής δραχ-
μής μας.
ι Ό Πρόεδρος τής Κοινότη.
τος Γερακάρη, κ. Γ. Γενερά
λης υπέβαλεν αίτησιν πρός
τό Υπουργείον Γεωργίας
είς Αθήνας ζητών νά τοΰ
διαθέσουν 5—6 χιαλιάδα;
πεΰκα διά την άναδάσωσιν
τοΰ ορους Κέδρους.
'Αλλά τό Υπουργείον
τοΰ απήντησεν δτι είς τα
έν Αθήναις δασικά φυτά
καλλιεργοΰνται δενδρύλια
όρεινής πεύκης.
Καλόν θά ήτο άφοΰ ευρί¬
σκομεν τοιούτους άνθρώ-
πους προθύμους νά έργασθώ
σι γιά ένα τοιούτον ιερόν
σκοπόν, ( καί αυτήν μάλι-
στα την εποχήν πκύ το£>ΐ
περισσοτέρους μάς έχει πιά-
ση ή άπογοήτευσις) νά τούς
ύποβοηθησωμεν.
"Ητοι νά φροντίση ή Γεωρ
γική Ύπηρεσία τού Νομού
μας νά προμηθευθή σπόρον
γιά πεΰκα, νά κάμωμεν έ-
δώ φυτώρια, καί τό ερχόμε¬
νον ετος νά τα διαθέσωμεν
είς τόν φιλοπρόοδον Πρόε¬
δρον τοΰ Γερακάρι διά την
άναδάσησιν τού Κέδρους.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ
Έν Μέλκμ-τε,ς την παρίλθοΰ
σαο Κυριακήν ετελέσθησαν οί
εξής γάμο*:
Τοϋ Γ^ωργίου Παπαφανου-
ράκη μετά τής Χρυσής Αύγου-
1 στάκη.
Γοΰ Γςηγορίου Σταματά/.η
μετά τής Αθήνας Αύγοοστάκη.
; Τοΰ Φιλήμονος Χριστο ρορά-
κη μετά τής ΑΊκίττεοίνης Ζεάκη.
Γοΰ Άγησιλάου ΜιχρλϊκπΐΊΐ
μετα τής Χαρικλίία; Νοδαυάκη
ΤοϋΧαροίλαμπους Κονσ λάκη
μετά τής Κασιανής Βουλγαρυκι.
Τοϋ Άντωνίου Ίεροννμάχη
μρτά τής Παο^σΐ'ίυής Σπυριγά'ι
ι Είίχομαι "είς ό'λους τό ' νέον
βίον όλον ευτυχή
Ε. Α.
Την πά >ε1ί)οΰσ:ν Κυριακην
δ γ. Ν. Μ.ιθιουδάκις ΒΙ Γραμ¬
ματεύς τοϋ Ειρηνοδι/ειηι Μ^Αο
ποτάμοιι έβΐίπτισεν είς Περαμ'ϊ
τύ χαοιτωμένο κοριτσ ικ; τ«ϋ κ
Μιχ. Σερλιδάκη ύποδημοτοποι
ου όνομάσ.ίς ίύτό Αθηνά»· Είς
τον άνάδαχον καί γονεΐς ("-----
να τιόν ζήση.
Ν «;.
ΤΥΠΟίΣ Γ. Ε. ΓΕ0ΡΒΑ2ΑΚΗ
•Αριθ·
Τηλεφ*
^ τον
Λιο.χη.0·-" οτ. ή Κ «^5
θ-ς 10
»*·» ών χ<«δ«να ι μη. Εί; τή» «ίοί*ΐ€« »Οΐορισμοΰ τούτου ι *ι<τχϊΐοισΟ.Γ>οι την Ιβ
^ ' ό
β
το·) ένοιιχνυόιι να -ιι
τπ
ΕΓΚΥΚΛ
Τα πανχαχόθεν κ< ίοντα ί)[ΐας παρ»ίπ< «χαναλωτιχοϋ κυ» υφ' ήμ<Λν των (6ί< λ ης τής < έμφανίζει πάλιν ' χβί 'ίην της δψ.ν την ά «* αξιούμεν Μ όσιιίί/·· '