162849

ΪΤ1Ι
ΓΑΑΑΑΞΙΜΟΝ
' ότι
ρ
κτημάτων
των
ήποτε πο.«
».άτων
ΧΡηοιμο-
δ
ήρ
αι τού λοι
υπέρ
ί
μείου των
ΕΠΑΡΧΙΡΗ
,ΕΑΡΟΣ
ριτηΰ μα;^
32
ορι ό Πρό
ύτητο, Γε-
ι γ. Νομάη·
ό παρελθόν
τρεχ. ό ρ£
>η; Γ. Χει-
μετά
τ* οφείλη '
πλη
ιμρνων άνα·
ίνα πέλρκυν
ιπικύν συμ-
ηίων) δηλώ-
ιθημερόν ρΙλ:
ής Κοινόχη·
πόλει-: μα:
ράτη ό πλη-
οίκων μεΐοϋ-
ριά ιο.ζ κ«'
ρρΐνά ττολλα-
χαχά πολύ.
ν πσραθέτο·
ικήν κινήσε·
τής Κοινό·
ΤΣΑΚΩΝΑ
1ΜΑΑΤ
ΡΕΟΥΜΝΟΝ ■ ΙΡΙΤΙΣ
ΓΤεΜΠΤΗ
ΑΙ Α ΡΊΜ Υ
ΚΑιΐΉΜΕΡΙΝΗ ΠΟΑΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ
ΙΔΡΥΤΗΣ-ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ
ΜΑΝΟΣ Β. ΤΣΑΚΩΝΑΣ
Αριθ. Τηλεφώνου 8β
!ΕΤΟΣ Α.'
ΟΛΟΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΡΙΘ. 50
ΧΡΥΣΑ Λ Ο ΠΑ
ΕΝΑ ΚΑΘΕ ΗΜΕΡΑΝ
Οΰτε έκ τοΰ κόσμου τόν ήλ»ον, ούτε έκ τής όμιλίας άρτέον -ίήν παρριγθιαν. (ΠηΟΥΤΑτ'ΧΟΣ)
1ΏΥ κ. ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ £ΛΑΜΝ. Μ0Ν
Ή ήττοπάθεια θριαμ-
βεύει πάλιν. Ή Ελλάς κατ'
αύτην όδηγεΐται είς κατα¬
στροφήν. Τό κράτος θ' ά-
ποκηρύξη τάς ,ύπ-οχρεώσεις
τού. Τα φιλανθρωπικά μας
ίδρύματα θά χάσουν τάς
περιουσίας των. Ώς καλλι¬
τέρα απόδειξις τούτου προ-
βάλ?*.εται δτι ό πρωθυπουρ-
γός άπελπισθείς καί αύτός,
ζητεί μέ κάθε τρόπον νά _ ί-
ψη άπό ΐούς ώμους τού τα
βάρη καί τάς ευθύνας τής
έξουσίας.
Ότι διερχόμεθα δυσκό¬
λους στιγμάς καί εις οεν ημ¬
πορεί νά τό αρνηθή. Ήπαγ
κόσμιος κρίσις δέν ήμπο-
ροϋσβνά μάς αφήση άθί-
κτους μέχρι τέλους. Πρό
πάντων ή άτίομάκρυνπις
τής άγγλικής λίρας άπό
την χρυ»ήν βάσιν άπετέ
λε-αε^δι' όλον τόν κόσμον
αεισμόν, άπό τάς βυν&πεί
άς τού ότίθίου ίϊέν σΐίΜήλ
'βεν άκόμη ή Ελλάς, ή
"ϋπβία είς τόσον στενούς
οίνομικούς δεβμούςεύρί-
σκεται μέ την αγγλικήν ά
γορά,ν.
Άλλ' ένω τουτο είναι
άληθές, άληθές είναι έπίσης
δτι όλίγισται χώραι ήμπόρε-
σαν μέχρι σήμερον ν' άντι-
μετωπίσουν την παγκόσμιον
αύτην κρίσιν περισσότερον
άποτελεσματικά.
'Αφούάπό τοΰ1927
τέσναρες προΰπολογιμοί
ε"κλειααν μέ σημαντ&κά πε
ριβσεύματα, καί αύτός
οί προϋπολογισμόν τού
τρέχοντος οίκονομικού
Ετους 1ης "Απριλίου
1931 εως 31ης Μαρ
τίου 19352 θάκ>εί«η μέ
ίσό£ύγιον, ^ωρίς νά γίνη
άνάγκη νά επιβληθή νέα
\Ενφ αύτη ή Αγγλία κα-
τά τό ίδιον διάστημα, άφοϋ
εσημείωσαν έπανΐτΐλημμένα
έλλείμματα, ηναγκάσθη με¬
τά την συγκρότησιν τής
Κυβερνήσεως έθνικοΰ συνασ
πισμοϋ νά επιβάλη βαρυτά-
την φορολογίαν, <Ηα νά επι τυχβ τό ίσογύγιον τοΰ προϋ¬ πολογισμόν της. Άλλ' άν οί προϋπολογι- σμοί μας παρουσιάζουν ά- ποτελέσματα, διά τα όποΐα ή κυβέρνησις οιουδήποτε κράτους θά ήμποροϋσε νά εί ναι ύπερήφανος, ατυχώς ή ά- νισοσκέλεια τής πλάστιγγος των εξωτερικών μας λογα ριασμδν άπετέλα διαρκή κίνδυνον κατά τής άρτιότη- τος τοΰ έθνικοί5 μας νομ'- σματος. Τόν κίνδυνον τού¬ τον έζητήσαμεν νά εξουδε¬ τερώσωμεν διά ΐής υποστη¬ ρίξεως την οποίαν παρέσχο- μενείς όλας τα πηγάς τοϋ πλούτου μας καί ιδίως είς την γεωργίαν καί είς την βιομηχανίαν μας. Κυριώ- τατα δμως διά τής συμπλη- ρώσεως των μεγάλων παρα- γωγικών έργων, των οποίων ή απόδοσις θ' <5ρκέστ) αύτη καί μόνη νά καλύψη τό άνοιγμα ΐών εξωτερικών μας λογαριασμών. Ή παγκόσμιος δέ κρίσις μέτήν έπίτασιν ϊτού επέφε¬ ρε πρώτον ή γερμανική κρί¬ σις, έπειτα ή μεσευρωπαϊκή καί τελευταίον ή αγγλικη, κατέστησεν ~δλως διόλου πρθβληματικήν την συνέχι-' σιν ΐής δι' εξωτερικών δα-' νείων χρηματοδοτήσεως των παραγωγικών έργων «αί έ- πέτεινε κατ' αναγκαίαν συ¬ νέπειαν καί την νομισματι- κήν μας κρίσιν. Ή κυβέρνησις άπηυθύν- θη πρός τάς τρείς μεγάλας δυνάμεις αί οποίαι άντι-προ' σωπεύονται είς την διεθνή οικονομικήν επιτροπήν διά νά ζητήση την οικονομικήν ενίσχυσιν ή όποία μάς είνε άναγκαία διά νά ημπορέ¬ σωμεν καί νά προστατεύσω¬ μεν τό εθνικόν μας νύμι- σμα καί νά συμπληρώσωμεν τα παοαγωγικά μας ίίργα διά των οποίων θά εξασφα- λισθΓ|'όριστικώς ή άρτιότης τής έθνικής μας οϊκονομίας. Ή οίκονομική ενίσχυσις πού ζητρϋμεν δέν ύπερβαί- νει έκβίνην πού μδς έχορη- γεΐτο είς τό παρελθόν διά τοΰ έξωτερικοθ δανεισμοϋ, ή τής ελευθέρας κινήσεως των κεφαλαίων, τουναντίον περιορίζεται είς τό ήμασυ μόνον καί δέν ύπάρχει σο- βαρός λόγος νά φοβηθώμεν δτι ί)ά [ΐάς άρνηθοΰν την ενίσχυσιν ταύτην.* Λι' δσους θ' άπορήσουν, φυσικώς, πώς, ένω ή έξωθεν έπικουρία θά περιορισθΓ| εις τύ ήμισυ, τής δσης μάς εδί¬ δετο κατά τα τελευταία ετη, θά κατορθώσωμεν Α-ά επι¬ τύχωμεν τό ίσοζυγιον των έξίοτερικών μας λογαρια σιιών, ΰπεν#υμίζομε·ν δτι έκ συμφώνου ιιρ τό εμπόριον καί την βιομηχανίαν μας Θά περιορίσωμεν την εισαγω¬ γήν μας κατά 7 έκατομμύ- ια χρυσών λιρών, ό περιο- δέ ο·δτος, παρά την Τί ν ελάττωσιν τής άξίας των έ- ξαγωγων μας, άφήνει τό άναγκαΐον περιθώριον διά νά ίσορρόπήσωμεν την πλά- στιγγα των εξωτερικών μας λογαριασμών. Πολλαί βεβαία μάς έπικρί- νουν, διατί τό μέτρον αύτό των περιορισμών τής είσα- γωγής δέν τό έφηρμόσαμεν άπό τετραετίας, όπότε δέν θά ευρισκόμεθα είς τάς ση¬ μερινάς συναλλαγματικάς δυσχερείας. Άλλ' δσοι διατυπώνουν την επίκρισιν αύτην άγνο- οΰν βεβαίως δτι τοιούτοι πε- ριορισμοί τής είσαγωγ?|ς ήτο αδύνατον νά εφαρμοσθούν ώς άντίθετοι π^ός τάς εμπο¬ ρικάς συμβάσεις, αί οποίαι μάς συνδέουν μέ τα πλείστα των κρατών καί διότι θά έ- προκαλοΰσεν άντίποινα ή έκ των οποίων ζημία θά ήτο ασυγκρίτως μεγαλειτέρα. Μόνον μετά την κατά τό τε¬ λευταίον έννράμηνον έπίτα¬ σιν τής παγκοσμίου κρίσεως τα περισσότερα κράτη κατέ¬ φυγον έξ άνάγκης είς τό μέ¬ σον τουτο, τό άναπότρεπτον τοϋ όποίου άνεγνωρίσθη άπό δλους, ώστε ν' άπο- φευχθί] ή χρήσις των άντι- ποίνων. Έκεϊνο πού πρέπει νά δώστ} είς τόν Ελληνικόν Λαόν πλήρη εμπιστοσύνην διά τό μέλλον είνε δτι διά τής παροχής τής ένισχύσε- ως την οποίαν ζητούμεν ά¬ πό τό εξωτερικόν καί διά τής τροπής των έσωτερικών μας δανείων, ή όποία έπιβάλλε ται καθ' ήν στιγμήν ζητού¬ μεν θυσίας άπό τούς έξωτι- ρικούς μας δανειστάς, ό προϋπολογισμός πού θά*"υ- ποβάλωμεν είς την Βουλήν διά τό προσεχές έ'τος, Ιην Απριλίου 1932 εως 31ην Μαρτίου 1033, θά εχτ) απο¬ λύτως ήσφαλισμίνον τό ίσο- ζύγιον, ένφ συγχρόνως θά εχωμεν τα μεσα νά συμτλη- ριόσωμεν τα παραγωγι^ά μας έ'ργα. Είς τούς κατόχους των έσωτερικών μας δανείων, ή τροπή τ-Όν οποίων θά επι- φέρη βεβαία ελάττωσιν τοΰ σήμερον καταβαλλομένου τό- κου, ζητοϊται νά έμπνΐ'ύ- σθΓ) ό φόβος δτι θά έξανε- μισθη τό κεφάλαιον των. Άλλ' έγώ ?χω πεποίθησιν δτι διά τής άντοχής την ο¬ ποίαν θά έπιδείξουν τα δη¬ μοσία οίκονομικά έίςιτό ιιέ- σον τής παγκοσμίου κρίσεως,' , καί δι' δλων των μέτρων δι'. ναλήψεως τής άρχής,^ 'θά "βάά ά ών θά όλοκληρωθη ή ύπο- βολή τοΰ νέου προϋπολογι σμοΰ, θά έμπνευσθγ} τοιαύ¬ τη πεποίθησις επί τό οικο¬ νομικόν μέλλον τής χώρας, ώστε αί. όμολογίαι των έσω¬ τερικών μας δανείων ν' ά- νέλθουν ταχέως δχι βαίβε- ως είς τα έπίπεδα τα όποΐα1 '■ ευρίσκοντο πρό τής επιτά¬ σεως τής κρίσεως καί ,»τής προβλεπομένης τροπής, άλλ' εις έίτίπεδα άρκετά πάντοτε| υψηλά.' Αί όμολαγίαι των ι, ανταλλαξίμων 8 ο)ο τιμών-* ται σήμερον 500 "δραχμάς, περίπου. Όταν έλ&ττωθΙ) ό τόκος αυτών είς'6 ο")ο, <χλλ* έμπνευσθχί συγχρόνως δι' δλων των λαμβανομένων μέτρων ή έμπιστόσύνη:έπί τό οικονομικόν μέλλον τής χώρας, δέν ΈΪναι 'νομίζω ι,περβολ'ή νά έλπίση κανείς, δτι πρίν περάσουν πολλοι μήνες'ή τ^μή των όμολογι- (>ν αυτών θ' άνέλθτ) είς
800 δραχμάς, άφοϋ καί είς
την τιμήν αύτην θ' άποδί-
δουν άκδμη τόκον 7 1)2ό)ο,
απηλλαγμένον δέ καί τοΰ ά*
ναλυτικοΰ καί ταϋ στ)νθετι-
κοΰ φόρου.
Άλλά καί άν μάς λείψη
ή έξωτερική έπικουρία δέν
ύπάρχει φόβος νά καταστρα-
φώμευ. Ή χώρα τάτε Θά
άναγκασθτ| νά επιδιώξη, καί
κανείς φόβος δέν ύπάρχει δτι
δέν θά επιτύχη, λύσεις αί ο¬
ποίαι θά τής έπιτρέψουν νά
συμπληρώση τό έργον τής
οίκονομικής της ανασυγκρο¬
τήσεως, ώστε έντός πενταε-
τίας ά εδρεθτ) είς θέσιν νά
συνεχίση την ακεραίαν πλη¬
ρωμήν καί των εξωτερικών
της υποχρεώσεων. 'Ή 'μόνη
διαφορά θά βΐναι δτι τάς
λύσεις ταύτας ΐτ,ρέπει νά έ-
έακυβέρνησις
ήψς ής
'θά "βιβτάαω νά
της
ψ ψ
μετάσχω
»ί>τής
,ώς απλθύν αυτής μέλος.
ΙΚαί τοΟτο ίΒεν θά εσή¬
μαινε βεβαία προσπάθει¬
αν νά«ο<ρ»^γή^'ε·αβΛ»*ώ ν. ΕΛΕΥΘ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ς ή ! ρυτάτου, όσον τό δυνα- Ι τόν έθνικοΰ συναβπιαμοΰ. Ι 'Όχι Τηήχι έγώ '"δέν θέλω ( νά μετάβχω τώ<* εύθυνών ' τής νέ*ς τ«^τ)ης κυβερνή. σεως, άλλά διότι τής τι- μης τοΰ νά ήγηθώ ■τοτπαύ- ■ της κυβερνήσεως μέ στε* ρεϊ τό «5ρεεχόμεν«ν τού πρός τάς δυνάμεις ΟΝΕΟΣΚΟΜΟΣ ΒΕΡΙ«1Ι{ΙγΊΚ]ΙΝ ΤλΜΕΙΙΗ τα» έκ Σητεί- μ νεωστί ότι Τα- τοδ ψΐΓφτατΘέντος Νόμβυ φρ μ Την Κυριακήν έ 'Έφεδρι- κός κόσμος Ιεραπέτρας καί Σητείας συνήλθεν £ίς όγκώ- οες συλλαλητήριον υπό τοΰ όποίου 'συνβναχθη "ψήφισμα δια τού όποίου δκχμαρτύρε- ται δτότι παρά τάς ύττβσχέ- ■,σεΐί'Τθΰ Γ&ν»<οΰ Διονκητοΰ 'δεν'έξίΐρέθή ττο' 'Έφέδρχχόν Ταμείον ^τερατΛ^τρας καί Ση »·ίας,«ξ»ο! οπως-βξαιρεθή καί εξακολουθήση 'λβΛΛθργοΰν συμφώνως τώ Νςμω 3345, δη¬ λοί ότι θά έπίδΐω^η πάσΓΐ ου· σίθντήν διατήριτσιν "τού ύ- πάρχοντοςδεσμοΰ κοτί&άθε- νωρήση εχθρικήν π'ά'σαν αντί¬ θετον ενέργειαν. Η ΑΤιΕΑΙΓΣ ΚΡΙΘΗ Άργά τίν νύκτα έξηκρι- βώοαμ εν ««τι ή > άρρο δία ' Ε-
ά*βί ί
ήδη ότι, άν τα λοιπά κόμ
ματα Οέσουν τούτ» ώς ό-
ρι»ν τής έκ μ£ρον>{ "«ών ά-
έσπέρα; όπε-φκαηεν όπως ή
πρός τούς Αγρότας διανομή
,τής Λΐελώς «ϊβΛχδ&ίσης υπό
των είσαγω.γέων ^ έ|»ίΤβρων
κριθής γίνη δυνάμει δελτί-
ών τα όποΐα θά ίκδίδωνται
ύκόίτίίν Π^Χϋ^ρων τώ >' Κοι-
νοτήτων.σρμφώνως πρός εγ¬
κύκλιον έκδοθησομένην υπό
τί"|$ Νομαρχίας έντό:ς Τής αθ
ριον.
Τα δελτία ταυτα 'θχ &εω·
ρβθνται υπό ττΐς Έ«»τροΐτή;
(8ΐ? Την Νομαρχίαν η τή ν
Άγροτικήν Τράπεζαν) καί
'θά χρησιμεΰούν ώς δικ*ιολο
γητικά ττ,ς ατελείας διά τούς
εμπόρους.
. Ή Επιτραπή των διατιμή
σεων μετά την εκκαθάρισιν
τού λ)σμοΰ τοθ συναλλάγμα
τος όπερ θά 'χρησιμβποιηθή
θά διατιμήση την τιμήν λι-
ανικής πωλήσεως της κρι¬
θής.
Ελπίζομεν δτι ή Έττιτρβ-
πή θά 'καθορίαη περιωρισμέ-
νον κερδβς διά την χονδρι¬
κήν πώλησιν καί (ιδιαίτερον
διά την λιανικήν ούτως
ώοτε νά είναι μέν ένιαία ή
μ ζ%ρζ
νά δύνανται οί μτκρέμπορβι
(», συνέχεια «ίςτήν 3 οβλ{·α)

υ
24 Μαρτίου 1932
Λ
ΣΥΝΔΡΟΜΑ1
Διά την Πόλιν μας
Μηνιαία Δρ. 26—
ΔΙΑ ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΝ
Τρίμηνος Δρ. 80—
διά Άν.Έταιρβίας
καί Νομικά Πρόσωπα
Έξάμηνος Δρ. 250-
ΔΙΑ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΝ
Έξάμηνος Φρ. Γαλλ. 100
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ
Σελίς 1η καί 4η ό στίχ. δρ. 5
» 2α » 3η » » 3·
Διά τάΔικαστικά καίσυνεχείς
διαφημήσεις ίδιαίτεραι συμ¬
φωνίαι.
Ούδϊμία πληρωμή άναγνωρί-
ζίτετι άνευ υποδείξεως φεροΰσης
την βφραγίδα καί την ύπογρα-
φήν τοΰ Διευθυντού μας.
' Τα χβιρόνραφα καί μή δημο-
«(■ι 6 'ινα δέν έ τιστρές-ονται
Ή Μ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΟΝ
ΣΗΜΕΡΙΝΑΙ ΕΥΚΑΙΡΙΑΙ
Διά Πειραια κλπ 4. μ. μ.
Διά Μυλοπόταμον, Ηράκλει¬
ον 12 80 μ. μ.
» Δυτικόν Ρέθυμνον, Γβωρ·
γιούπολιν, Σούδαν 12 μ. μ.
» Βάμον. Χανιά 12. 30 μ.μ.
» "Λμάρι καί Αγ, Βασίλειον
. 80 μ. μ.
ΡΕΒΕΜΙΒΤΙΚΕΣ ΜΒΑΥΒΙΕΣ
—Πολλά καλά λέγοντοι διά
τ<ν χορόν τού Άθλητικού *Ο· μίλου Ρεθύμνης δ οποίος θά γίνη είς την Στρατιωτικήν Λέ- σχην. —Λέγπαι ότι θά Ιχουν έκτός των άλλων καί έκλΜτήν τζά — μπάντ την οποίαν θά φέρουν έκ Χανίων. —Κι' Ιτσι οί συμπολίται μας θ« π*οάσουν μιά βύχάριστη βραουβ. — Ό κήπος μας είναι χαρά θεοϋ τώοα την άνοιξιν. Γι' πύ· τέ καί μαζεύεται έκιϊ δλο τό Ρέδημνι» πρό πάντων τίς ήαέ- ρίς τής παρελθούσης εβδομάδος ποϋ ήτο λιακάδες. —Ό καιρός φαίνιται τώρα δτι είναι εύνοϊκός διά τούς γε- «ργούς μας. —ΟΙ όποΐοι μέ μεγάλην των χαράν βλέπουν δτι βρέχει. —Ύστερα άπό τάς διαφό¬ ρους διαδόσεις περί παραιτή¬ σεως τής Κυβερνήσεως Μέ τό προχθεσινό τηλεγράφΐ|μά μαςτά ποάγματα πήγαν στή 6έσι τους. —Οί άνθισμένες άμυγδαλιές παθαίνονν συνεχεϊς λεηλασ'ας άπό περαστικούς διαβάτας, —"Οτι δ^ν κατέστρεψε ή Νο- τιά βάλθηκαν νά καταστρέψουν οί άθϊόφορΌι. . . , . Ή Άσ- τυνομία μας τί κάνει; ; ; —Σημεΐα των καιρών . . ! ! —Ποοχθίςτό βράδυ ή «Ριρίκα» χάλασε κόσμο στό «Ίοαΐον "Αν- δρον! . . ΓΕΟΡΠΙΛ ΚΑΙ ίΤΗΗΟΤΡΟΦΙίΑ ΚΡΗΤΙΚΗ ΦΙΑΒΑΡΠΛ ΠΕΡΙΠΟΙΗΣΙΣ ΤΟΗ ΕΓΓΥΠΗ ΚΟΥΝΕΑΙΟΝ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟΝ ΙΥΤΟΚΙΤΟΝ τΙΛΙΡΕΙΛΕΡΡΙΙΟΥΣΥΓΓΕΛΑΚΗ Ή καλλίτερον δργανωμένη Έταιρεία συγκοινωνιών Κρήτης Σημεριναί αναχωρήση Διά Ηράκλειον Ι μ. μ. Διά Βάμον Χανιά 1 μ. μ. Διά Γεωργιούπολιν Βαύσες Χανιά 1. μ. μ. ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΟΝ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΝ Εύαγ. Βενετάκι ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ "Ο κ. Μανούετος Ά^άτζος καί ή χαοιτωμένη Δεβποινίς Εύαγγε λία Φιλιππάκη αντήλλαξαν αμοι¬ βαίαν υπόσχεσιν γάμου. Συγχαί¬ ρομεν. "Αφιχθη Ιξ Αθηνών ό β!>μ-
πολίτης κ. Σπύρος Μανουράς
τελ«όφοιτος τής Νομικής.
ΛΕΝ ΕΟΡΤΑΖΟΥΚ ΑΥΡΙΟΗ
ΑΙ Κυρίαι Γ. Τσαγρή λόγω
πένθους, Ιω. Λίβα Καθηγητού
κοί Α. Μαρκάκΐ|.
ΕΟΡΤΑΖΟΥΝ ΑΥΡΙΟΝ
Έν Αθήναις 4 <. Εύάγγε- >'>ς Μουρνιανός Δ) τής τού '£-
θνικοΰ Τυπογοαφείου.
"Ομοίως είς Χαλκίδα ο κ. Κύ
άγγελβς Ααγούδης Οϊνολόγβς,
Φαρμακοποιός.
£^ς Ηράκλειον δ κ. Ευάγγε¬
λος Πετράκις Ιμπορος.
Εις Άκτούντα ό κ. Ευάγγε¬
λος Πακαγιανάκις.
Είς 'Αογυρούπολιν ό κ.Εύαγ
γελος Κασωτάκις.
Είς Άσώματον ό κ. Εύάγγε
λος Τσονδερός.
Είς Κνριάνα 6 κ Ευάγγελος
Στεφανάκις διευθυντής τής Δη-
ματικής σχολής.
Είς Μικρήν Γωνιβν ό κ. Ευ¬
άγγελος Σπανουδάκις έμπορος.
Είς Πρινέ ή δις Ρ:ύαγγελία
Γ. Τσιοιμονάκι.
Ό «Τύπος» είχεται είςόλους
τούς ανωτέρω χιοόνια πολλά καί
ΐντυχιβμένα.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟΝ
Εύχαριστώ θερμώς καί
δημοσία τόν 'χειροϋργον κ.
Εμμανουήλ Τωσ. Φραγκε-
δάκιν όστις μέ έθεράπευσε
τελείως παθοΰσαν τριπλοϋν
κάταγμα τής δεξιάς χειρός.
Ή ευχαριστούσα
Κατίνα Γεωρβασάκι
Διδασκάλισσα
ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟΝ
Ή οίκογενεια τοΰ ίατροϋ
κ. Ζσχ. Μονιάκι εύχαριστεΐ
θερμώς πάντας τους όπωσ-
δήποτε συμμερισθέντας τό
βαρύ πένθος διά τόν θάνα¬
τον τής μητρός των Φλου-
ρίτσας Ε. Μονιάκι.
ΑΝΤΙΣΤΕΦΑΝΟΥ
ί Ό κ. Μίνως Κ. Γβρακά-
ρης απέστειλε είς τό Ταμεί¬
ον Φιλανθρωπίας δραχμάς
πεντακοσίας είς μνήμην
τής Φλουρίτσας Ε. Μονιάκη
Ι Άν προτιμήσητε διά την
μετάβασιν σας είς ΧΑΝΙΑ,
ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ τα αύτοκί-
νητα τής έταιρείας
ΕΡΡΙΚΟΥ ΣΥΓΚΕΛΛΑΚΗ
θά είσθε ήσυχος δτι θά φύ-
γετε την ορισθείσαν ώραν
θά φθάσετε ενωρίτερον άπό
κάθε άλλο καί δέν θά εχετε
είς τόν δρόμον περιπετείας
ΠΡΟΣΟΧΗ!
Ι Τό Καταστή μα
ΥΠΟΔΗΜΑΤΩΝ
ΚΑ ΡΑΜΠΕΛΑ
Άποστέλλει προσεχώς είς
Αθήνας κάλφαν είς την
σχολήν κοπτικής γιά τελείαν
κατάρτισιν θέλον οϋτω νά
εϋχαριστήσιι τούς πελάτας
τού. ι
ΤΥΠΟΙΣ Γ. Ε. ΓΕΟΡΟΑΣΛΚΗ
«ΙΗΡΠΙΙΤΜΠ ..
Νομοκτηνιάτρου Κβρον
Τίς κουνέλες Θά τίς με-
ταχειριζώμεθα μέ καλό τρό-
πο, διά νά είναι ήμερες. Τα
κ*ί/ λιά θά τα καθαρίζωμε
μιά φορά κάθε δέκα ημέρας.
Είς την καθαριότητα πού
&ά κάνωμι- μιά έβδομάδα
«ρό τής γέννας, θά βάζωμε
δφθονο καί καθαρ© άχυρο
είς τό κελλί διόδι ή άκόλου-
θη καθαριότης θά γίνη μό¬
νον 10 Ιακ 12 ήμέρες μετά
την γέννα. Είς τδ μέρος,
πού μένουν οί κουνέλες, δέν
πρέπει νά μπαίνουν σκύλ»
λοι καί γάτες διότι ή κου¬
νέλες άπό τόν φόβον τους
κάνουν άπότυμες κινήσεις
καί μηοροϋν νά κάμουν άπο
βολή. Ή κουνέλα μία έβδο¬
μάδα πρό τής γέννας άρχί-
ζει νά έτοιμάζη την φωληά
της μέ χόρτο καί την στρώ-
νει μέ τρίχες, πού μαδά ά¬
πό την κοιλιά της. Κουνέ¬
λες, πού άρχίζουν νά έτοιμά
ζουν την φωληά τους ευθύς
μετά τό βάτεμα είναι πολύ
πιθανόν νά μή είναι Ιγκυες.
ΓΕΝΝΑ
"Οταν πλησιάζη ή γέννα
ή κουνέλα μένοΐ ήσυχη καί
δταν δέν τρώγει πλαγιάζει
καί ιεντώνεται συχνά. Ό
κουνελοτρόφος θά είναι προ
βεκΐικώτερος τότε, διά νά
μή φοβοΰνΐαι οί κουνέλες
τού κ ιί μέ τής άπότομες κι
νήσεις των προκαλοΰν την
άποβολή. Όταν ή κουνέλα
γεννά, διψά". Δι" αύτό Θά
φροντίσωμε νά τής έχωμε
Ινα δοχεΐο μέ κα&αρό νερό
καθώς καί χλοορά χόρτα διό
τι κάποτε άπό τή ' δίψαν
της, σκοτώνει τα μικρά της
καί ροφά τό αίμα «όν.
Μετά την γέννα θά άφί-
σωμε την κουνέλα ήσυ^η καί
δέν θά την ένοχλήσωμε.
Πάντως δμως πρέπει νά βε
3αιωθοϋμε εάν τα κουνελά-
κια είναι δλα γερά. Τα νεο-
γεννημένα κουνελάκια είναι
γυμνά καί τυφλά. "Αρχίζουν
νά βλέπουν μετά 10 πεοίπου
ημέρας. Είναι δέ τόσο μι
κρά πού κρύβονται μέσα
ο τίς τρίχες τής φωληάς, Δέν
είναι δμως σωστό νά ένοχ-
λοΰμε την κουνέλα διά νά
δοΰμε τα κουνελάκκι, άλλά
μέ τρόπο καί χωρίς νά την
φοβερίσωμε) τής δίδομε ο¬
λίγα ΙΙρρπτικά χορταράκια
καί έπωφελούιιεθα, οίαν
τρώγη, διά νά ρίξωμε μιά
ματιά είς την φωληά. 'Εά
εΐν ι κανέια ψόφιο κουνε
λάκι, πρέπη νά τό βγάλου-
μβ γιά νά μή μολυνθοΰν τα
άλλα Πολλές φορές συμβαί
νει ά φοβηθή ή κ υνέλα καί
νά τιναχθη μέ όρμή. Τα
τινάγματα δμως αύιά μπο -
ροΰν νά σκοΐώσουν κανένα
κουνελάκι Νά μή ξκ/νάμρ,
δτι δταν ένοχλοϋμρ την κου¬
νέλα καί πειράζομε τα κου¬
νελάκια της, είνε ίκανη νά
ΟΙ ΔΥΟ ΤΕΛΑΛΙΣΣΕΣ
ΰ) Ι
(Συνεπεία έ κ τού χθεσινοΰ)
Σέ λίγο πέρασβ μιά τούρ-
κικη κηδβία. 'Εσηκώθηκαν
κι' οί δυό. Εσιγομουρμού-
ρισαν μέσα τους μερικές
προσευχές άπ' τό κοράνι,
άφηκαν τίς ζαρωματιές τοΰ
προσώπουτους νά πέσουν
σέ μιά θλιβερή γκριμάτσα
καί ξεχνώντας τόν καυγά
τους άρχισαν νά κουβεντιά-
ζουν, σά νά τούς έδειξε τή
ματαιότητα τοΰ κόσμου τό
διάβα τοΰ νεκροΰ καί σά νά
έξεμηδένισε γιά μιά στιγμή
τα μικροπάθη τους ό 6γκος
τοΰ θανάτου ποΰ περνουσε
—Κόσμος είναι αύτός! "Ε-
νας καλός κι' ενας κακός!
Μά δλοι ποθαίνουνε κι' ό
καλός «ι* ό κακός. Δέν μπο-
ρείς νά ξεδιαλΰνης άπόξω
άπ' τό νταμποΰτι ποίος πο-
θαμένος είναι μέσα, ό κα¬
λός ή ό κακός, είπεν ή Φα-
τουμέ σάν άφηκαν τό νε-
κρό στό τζαμί έξω. Πάνω
σ' ένα μάρμαρο ποΰπρεπε
νά μείνη μιά ώρα, κατά την
Τούρκικη συνήθεια, ώσπου
νά τόν πάρουν τελειωτικά
γιά τό νεκροταφεϊο τους,
«αί σά"ν νάταν εΰχαριστημέ-
νη γιά την έντύπωση ποΰκα
ναν τα λόγια της στή Χαλι-
μέ—αυτή την έκοίταζε κατά
ματα σάν βλάκας—συνέχιζε
μέ τόν ϊδιο τόνο, κουνών-
τας πάντα τό κεφάλι της,
νά μιλά γιά την ματαιότητα
τοΰ ψεύτη καί αχαρου κό¬
σμου!
—Αΰριο θά τούς τρώνε
τα σκουλίκια, κι' ό Άλλάχ
θά τούς δείχνη τό μνήμα
τους ποΰ θά βρωμά καί θά
τούς λέη δσα 'κλεψαν κι' δ·
σα άδίκησαν στόν απάνω
κόσμο, στόν ψεύτη κόσμο.
Κι' ΰστεραάπό λίγο σάν
δικό της συμπέρασμα.
—Μά ίντα μάσε νοιάζει
μάς; "Ας ξανοίγω ε τσί πο-
διές^καί τσί πατανίες μας
κι' άς ζοΰμε άγαπημένες
στή γειτονιά μας. Θαρθη κι'
έμάς ή σειρά μας κι' έπαψε
τή φιλοσοφία της μ' ένα ά-
τελείωτο ρυθμικό κούνημα
τού κεφαλιοΰ της, ποΰκαμε
ή Χαλιμέ πολλές φορές άθε
λά της καί χωρίς νά ξέρη
γιατί, νά στενάζη βαθειά.
Άλλες φορές ή Χαλιμέ έ
φούρκιζε κι' βϊχε την όρεξι
τα αφίση νά ψοφίαουν. Ε¬
άν τύχη καί πέση κανένα
κουνελάκι εξω άπό τή φω -
ληά ή κουνέλα δέν τό συμ-
μαζεύει, τό άφίνει σιόν τό
πό τού, δπου ασφαλώς Θά
ψοφήση,εάν δέν τύ βάλομε
μέ τρόπο στήν φωληά.
Πολύ νέες κουνέλες κά¬
μνουν πολύ άδύνατα κουνε·
λάκι, ά«ό τα όποΐα χά πε-
ρισσότερα ψυφοϋν Άλλά
καί έκεΐνα άκόμη, ποΰ ζυϋν
μένουν πολύ νιρλικάτα.
ΓΙΑΝΝΗ Α. ΜΠΥΡΡΛηγ
νά τής πετάξη στά μοΰτρα
τήνπαντούφλα της, γιατί
«σ' δλο τ' όλοΰστερο» δέν
ήταν αυτή ύποχρβωμένη ν1
άκούτι τίς κλάψες της κα{
τίς τρέλλες ποΰ τής κατέ|ία·
ξεν «ή κακοποδομένη κ«φα
λή τσης».
Μά μέ τόν καιρό συνήΰι-
στ στούς φιλοσοφικούς ~αρο
ξυσμούς άής Φατουμές τό¬
σο, ποΰ κάθε φορά, σ<5ν ά- κουε την ψαλμουδία κανε- νός καινοΰργιου πεθαμβνου, άσυναίστητα έστρεφε τό κε- φάλι της γιά ν' ακούση «πό- σες άεροκουβέντες θά κοτέ- βαζβν ό νοΰς της». Μιά μερά κάποιος άρχαιο- λόγος τίς έσίμωσβ. Αύτές μέ γουρλωμένα μάτια, σ«5ν νά· θελαν νά τόν φάνε, έμισοση- κώθηκαν πάνω στά γόνατα τους κι' δρπαξαν στά χέρια τους τα πειά χτυπητά χιρά μια μέ τα κοκκινοπράσινα ξόμπλια καί διαλαλώντα; την πολύτιμη άξία τους μέ τόν τρόπο ποΰ κάθε μιά τους ήξερε, προσπαθούσαι νά πείσουν τόν άκάτεχον άγοραστή, πώς οί πράμμα- θιές τους ήτον λιγόβροτες. Μά ό άρχαιολόγος δέν ήξερε τή γλώσσα τους κι' εμενεν άσυγκίνητος στό διαλάλημά τους καί την πολυλογία τους. —Μά τό Μουχαμε'τη μου τοΰτονέ τό χιράμι τώχει καωμένο μιά άρχοντοποΰλα άπ' τή Γεράπετρο, πού τα χέρια τζη δέν τάδεν άκόμη ήλιος καί τό πρόσωπο τζη δέν τάγγιξε μηδέ κρύον άέ· ρι. Πάρτο νά χαρής τό στε- φάνι σου καί τα παιδία σου νά μοΰ κάμης σεφτέ ποϋ δέν ήκαμα ή κακομοίρα α¬ ί κόμη. —Γιές είπεν άφηρημένα ό άρχαιολόγος καί αυτή τό πηρε σάν έπιβεβαίωση στά λόγια της κι' έδυνάτευβ τούς έξορκισμούς καί την πολυλογία της, μέ την πειό βέβαιη έλπίδα πώς ό πελά· της δέν θά τής ξβ'φευγε πειάΐ —Μόνο στραβός δέν θω ρεΐ την ώμορφιά τού, ελε γεν ή άλλη, ή Χαλιμέ, συρ- νάμενη στά γόνατά της καί προχωρώντας μπρός τόν Άνγλο άρχαιολόγο. Πάρτο άπό μενά, ποΰ δέν είναι χαλασμένο καί κοτσιΛΐδιο σμένο. Πάρτο ποΰ σοϋ τό δίδω δσο τώχω άγορασμένο καίδχισαντήν άφεδιά τζη κι' έκοίταξε τή Φατουμέ ποΰ πολεμά νά σοΰ βάλτι μπρόκα καί νά σέ γελάση «αί ποΰ τάχει δλα άγορα σμένα άπό τό γυό μιάς χτι- κιασμένης. ('Ακολουθεί) ιιι>ιιιιιιιιιιιιιιιιιιιΐ!ΐιιιιιΐ!ΐιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιη
ΑΔΕΛΦ. Β. ΤΣΑΚΩΝΑ
ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ
ΧΑΡΟΥΠΑΛΕΥΡΟΝ
Τοΰ
Τοΰ
μΛς Έργοστασίου τής
ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΠΑΝΤ. ΓΑΓΑΝΗΣ
δΐΛΥΫ'
*«*><>'
τ«ν
έν
(5»
μ·
* *
ΦΟΡΜΗΝ λαμί>
(«ν «ρί φοίπσμβυ εχ
νά βυβτησωμ*ν είς τ·>
Συριββυλιον μας ©τι ύη
«ιμερινας οιχονομιχά{
ίτίχας άντι ν« ουνεχίβ
«ροχήρυξιν μειοδοοιδ
«λλίτερβν Λβΰ ίχει ν< ίϋ ι'ινχι ν» ίλθη είς δια μβτευσεις μέ την ύπα β«ν Ήλιχτριχήν Έτ< Ό Δήμος χς αξιώση ««ής να ύίτββιββοη ά' τιμολβγιβν τη την μιχρα χλ.με« 5 μ^ την μίγβλειτερτιν ηλ ω«ν, έξ βακβιο,ν τρΜν ( «'«ν «λ.) τ. βΛβϊβ πμολβγ,βν χ,ΐ ν» 1??»ηβμβν. "Ρβ,πβντβς 6έ ν* Η^ΕΛΐΐν

υ 1932
Ό ΤΥΠΟΣ.
24 Μα·τίου1932
Δ. ΜΟΥΡΡΛργ
ττά
ι
ττερο»
ρβωμένη
της τεβο-
μένη κεφα
ιρό
ρικούς -αρ0
τουμές τό-
οά, σ#ν δ.
>υδία κανβ-
πβθαμβνου,
Ερεφε τό κε^
ακούση «-0.
:ες θά κατέ-
;»·
εοιος αρχαιο-
τβ. Αΰτιές μΕ
εια, σαν νά.
ΐνε, έμισοση.
στά γόνατα
ν σχά χέρια
οπητά χιρά
κινοπράσινα
διαλαλώντας
ιξία τους μέ
κάθβ μιά
•οσπαθοΰσαν
ν άκάτεχον
οί πράμμα-
λιγόβροτες.
/ος δέν ήξερε
; κι' εμενεν
ό διαλάλημά
πολυλογία
υχαμέτη μου
'ΐράμι τώχει
ρχοντοποΰλα
ρο, ποΰ τα
;άδεν άκόμη
ιτρόσωπο τζη
>έ κρύον άέ·
ΐρής τό στε-
ά παιδία σου
σεφτέ ποϋ
■ακομοίρα ά-
; άφηρημένα
καί αύτη τό
εβαίωση στά
έδυνάτευε
ούς καί την
μέ την πειο ,
πώς ό πελά-
τής ξέφευγε
ιβός δέν θω
ιιά τού, έλε
Χαλιμέ, συρ;
νατά της καί
μπρός τον
»λόγο. Πάρτο
δ δέν είναι
ί κοτσιπιδια
ποΰ σοΰ το
ι άγορασμένο
; ά^ρεδιά τζτΐ
«ή Φατουμί
ά σοΰ βάλΐΐ
ι σέ γελάση
6λα ά^οοα
γυό μιάς Χΐ1"
ουθεί)
ΤΣΑΚΠΝί
ΗΜΑΤΑ
ΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΑΙΑ ΠΑΛΑΙΟΝ ΡΕΒΥΙΗΗΟΗ
■ΜΟΛΟΝΟΤΙ μέγας άρι-
ΙΐΙθμός αναγνωστών μας
Θά έχη ήδη μελετήσει τό
Πρωθυπουργόν διάγγελμα
έθεωρήσαμεν καθήκον μας
ν ά τό άναδημοαιεύσωμεν.
Φωτίζει ό Βεγιζέλος την
σκοτεινην εθνικήν λεωφό-
ρον μέ τούς ίσχυρούς προ-
βολεΐς τής δημιουργικήν δια
νοίας τού καί τό φώς διαθλά
ται είς τούς φακούς τής ά-
σπίλου πολιτικής ήθικής ή¬
τις πάντοτε διέκρινε τάς
πράξεις καί τούς λόγους τού.
Η ΙΙΡΟΤλΣΙΣ ΑΠΟΙΚΙΣΜΒΥ
ΑΓΡΙΟΝ ΚΙΡΚΗ ΕΝ ΚτΉΤΠ
«ΝΕΟΣ ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ»
12-3-1882 ·Α(ι.Φν>λαο 120
**♦
ΕΙΣ Αθηναϊκον μεγά¬
φωνον συνέπεσε νά ά-
ναγνώσωμεν μέ καθυστέρη-
σιν τραγικήν περιγραφήν
συμπολίτου διά τάς άθρόας
καί άγρίας καταδιώξεις καί
φυλακίσεις των άγροτών μας
διά χρέη πρός τό Δημόσιον
άπό καθυστερουμένους Γεωρ
γικούς φόρους, επιτηδεύμα¬
τος κλπ.
Άποταθέντες είς την εν¬
ταύθα Επιστασίαν των φυ-
λακών εξηκριβώσαμεν δτι
κρατούντα» έν συνόλω είς
τάς φυλακάς πέντε (5) άτο-
μα διά οφειλάς προερχομέ¬
νας έκ λαθρεμπορίου ή άλ-
λων έπανορθωτικών ποινών
ουδέ είς κρατεϊται δι' άλλην
οιανδήποτε οφειλήν πρός τό
Δημόσιον. Έκ τής αληθεί¬
ας τού δημοσιεύματος τού¬
του θά σχηματίσωσι οί α¬
ναγνώσται μας σαφή ιδέαν
πώς συντάσσεται έν μεγάφω
νόν.
***
ΑΦΟΡΜΗΝ λαμβάνον-
Μτες έξ δσων χθές έγράψα
μέν περί φωτισμού έχομεν
νά συστήσωμεν είς τό Δημ.
Συμβούλιον μας ότι υπό τάς
σημερινάς οικονομικάς συν¬
θήκας άντί νά συνεχίση την
προκήρυξιν μειοδοσιών τό
καλλίτερον ποΰ έχει νά πρά
ξη είναι νά έλθη είς διαπραγ
ματεύσεις μέ την υπάρχου¬
σαν Ηλεκτρικήν Εταιρεί¬
αν.
Ό Δήμος άς άξιώση παρ'
αυτής να ύποβιβάση αναλό¬
γως τό τιμολόγιον της Ιδι¬
αιτέρως διά την μικράν κα¬
τανάλωσιν μέ κλιμακωτήν
αύξησιν τής μονάδος διά
την μεγαλειτέρον κατανά¬
λωσιν, έξαιρουμένων των
δημοσίων κέντρων (καφε-
νείων κτλ.) τα όποΐα πρέ-
πει νά περιλαμβάνωνται ώς
παντού είς τό εύθυνώτερον
τιμολόγιον καί νά βελτιώση
ή Έταιρεία κατά τό δυνα¬
τόν τόν φωτισμόν.
Πρό παντός δέ νά ύποχρε
ώση την Εταιρείαν νά α¬
παλλάξη τούς πελάτας της
άπό διαφόρους, μικροπιέσεις
(ελάχιστον ποσόν κατανα¬
λώσεως κλπ.) αί οποίαι έ-
χουν δικθέσει κακώς εναν¬
τίον της μέγα μέρος τού κοι
νού.
Ή Έταιρεία πρό τού κιν
Η Α.ΤΕΛΗΣ ΚΡΙΘΗ
(Συνέχεια έκ τοΰ χθεοινοΰ)
Οί πάντρο άντιπαρήλθον
ζωηράν κατσλιπόντες εΐκό-
να τής επιδράσεως τοϋ Ίίλ-
ληνιομοΰ, επί των κατακιη-
τών· των μέν ιέλεον έξελ-
ληνισθέντων, των δέ καί
την ιδία γλώσσαν λησμονη-
σάντων καί άκ "ημείς τος
ξένας γλώσβας, αύτην έκμαν
Θανόντων. Εάν δέ πολλών
εχίώνοον κατσθλιπτικός ζυ·
γόο δέν ϊσχυσε κατ' αύτοϋ,
είναι έντελακ γελοΐον νά
φαντάζεταί τις δτι δράξ
Κηκασίων, δύναται νά κα¬
ταστρέψη τό Ισχυρόν τοϋ έλ-
ληνΐομοΰ οΐκυδβμημα. Άλ-
λά μή άραγε φιονοΰσιν δτι
οί ολίγοι ή καί πολλοί Τοΰρ
κοι Κιρκάσιοι Θά φέρωσιν
έν Κρήττ) τό πανικόν λαίδι*
αύτοΰ θά επανέλθωμεν είς
την μακαρία τη λήξει επο¬
χήν τής βίας καί τοϋ άνδρα
ποδισαοΰ έν οΐς σκέπτονται
δτι θά έπανέβρωσι τό σ&έ-
νος καί την ισχύν αυτών;
Άς μάθωμεν δτι οί χριστι-
ανοί Κρήτες δέν είναι Βούλ-
γαροι ή Άνατολϊται, ή δέ
έποχή έκείνη παρήλθεν άνε-
πιστρεπτεϊ καταδρίξασα ιιί-
αν ετι φοράν δτι άρχή στη¬
ριζομένη Επί τής βίι^ς καί
τοΰ τρόμου θνήσκα Θάττον
ή όσον χρόνον άπσιτεί ή ΐ«
δρυσι; αυτής, τόν δέπρόσθεν
βίον άβίωτον των καταθλι
βομένων λαών άντικοθίστη
αι ζωή ζώσα διά τής εύνο-
μίας καί ι ού πολιτισμοΰ'
έφ' ού έρείδεται ή ελευθερία
των κοινωνικόν.
Άλλ' εΐεν εξετάσωμεν,
άν τό παράπονον των όθω
μανών κατοίκων τής Κρή¬
της εχετε ά*.ηθρίας τινος
καί πό(.ρωί)δν ετι διακρινο-
μένης.
Ούύείς γνωρίζων τόν χα-
ρακΐήρα των Χριστιανών
κατοίκων [ής Κρήτης, τόν
δσφ άρκμάνιον καί Ριψο
κίνδυνον έν πολέμφ τόσφ
φιλόνομον φιλϊ'ισυχον καί
έκπολιτισ οικον έν ήσυχία,
δέν δύναται ή νά συνομβλο
γήαη ημίν δτι οί Χριστια-
ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΕΙΚΟΣΙΤΕΤΡΑΩΡΟΝ
Ο ΑΥΡΙΛΗΟΣ ΕΡΑΝΟΣ
ΥΟΕΡ ΤΟΝ ΟΡΦΑΝΟΤΡΟΦΕΙΟΝ
Δι' έγκυκλίου τού Υπου¬
ργείον των Έσωτερικών
πρός τούς Γενικούς Διοι-
κητάς καί Νομάρχας παρα-
καλεί όπως καταβληθή πά¬
σα προσπαθεία όπως επιτύ¬
χουν τόν σκοπόν τοΰ δημι-
ουργουμένου έράνου κατά
την 25ην Μαρτίου πρός οι¬
κονομικήν ενίσχυσιν των
Έθνικών Όρφανοτροφείων
καί Οίκοτροφείων ολοκλή¬
ρου τοΰ Κράτους.
Άξίζει πάσα δυνατή υπο.
στήριξις των ψυχορραγούν-
των ίδρυμάτων. καί έκ μέ-
ρους τής κοινωνίας μας.
ΠΑΡΑΤΕΙΗΕΤΑΙ
Η ΦΟίΤΗΤΙΚΗ ΑΠΕΡΠΑ
ΑΘΗΝΑΙ 21 Μαρ¬
τίου (τα,χυδρομική άντα-
πόκρισις)
Οί άπεργοΰντες φοιτη-
ταίτώντριώνκαθηγητικών
οχολών τού Πανεπιστη.
μίου συνελθόντες είς μί¬
αν των αίθουσών τού Πά
νεπιστημίου σήμερον α¬
πεφάσισαν την συνέχισιν
τής άπεργίας διά μικράς
πλειοψηφίας.
Εκλήθησαν έξ άλλου
υπο τής ' Απεργιακής επι
τροπής είς την «'Αλάμο-
ραν» 'ινα συοκεφθούν επί
των φοιτητικών ζητημά-
των καί νά άποφασίσουν
διά την ουνεχιοιν ή μή
τής άπεργίας.
Η ΕΠ1ΔΝΜΙΑ ΕΙΣ ΜΥΑΩΟΩΤΑΜΩΝ
Κατά τάς εφημερίδας
τού Ηρακλείου κατόπιν
διαταγής^ τού κ. Γεν. Δι
οικητού ανεχώρησεν έκεί
Οεν διά Μυλοπόταμον ό
Νομίατρος Ηρακλείου
κ. Αογιάδης 'ινα προβή
είς έρευναν διά την εξα¬
κρίβωσιν τού έπιδημικοΦ
νασήματος τό οποίον β-
χει ενβκήψει είς τίνα χω
ρία τοΰ Μυλοποτάμου
καί των αίτίων αυτού,
λαμβάνων τα κατάλληλα
μέτρα διά την περιβτο-
λην τού έν βυνεργασία με
τα τού Νομιάτρου Ρε-
| Ούμνης διαταχθέντος ό¬
ϊ πως μεταβή είς αυνάντη.
Ι σιν τού.
ΟΙΣΕΙ2ΜΟΙ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΕΦΑ1ΑΟΝΙΑΝ
"Βί ί ΪΛΛΜ—Λ
νοί Κρήτες, Ιδία άφ' ής έ-
ποχής έξησφάλισαν έαυτοΐς
αύτοδιοικητικόν τι σύστη-
μα, ούδεός ήμέλησαν όπως
λόγω ε καί εργω εννοηθή
υπό τοΰ όθωμ. στοιχείου Ο¬
τι ή άσφαλεστέρα όδός ή
άγουσα είς τόν πολιτισμόν
και την εύνομίαν είναι έ«
κείνη ήν δύνανται νά χαρά·
ξωσι επί έδραίων βάσεων
άμοιβαίαςόμοοίας αί συμ-
πνοία^, έν μέ ειπαραιτοϋν-
τες τα πατρΟΓ.αράδοτα μίση
καί μίαν καί μόνην έχοντες
σκέψιν, έα καί μόνον λ.ογι
σμόν, τρύπω νά έπιχρυχίίτ)
ή καλώς έννοουμένη ευηΜε-
ρία αμφοτέρων των συνοί
κων στοιχείο ν.
(Άκολουθι^ΐ)
ΑΘΗΝΑΙ 21 Μαρτίου
(Ταχυδρομική άνταπόκρι-
σις).
Την μεσημβρίαν τής σή¬
μερον εγένετο δεκτός είς
την οικίαν τοΰ Πρωθυπου¬
ργόν, όστις σημειωτέον οί-
κουρεΐ άπό χθές άδιαθετών
έξ έλαφροΰ κρυολογήματος,
ό επανελθών έκ Κεφαλλη-
νίας Ύπουργός τής Προ¬
νοίας κ. Ίασωνίδης.
Ό κ. Ίασωνίδης ανεκοί¬
νωσεν είς τόν κ. Βενιζέλον
τάς έντυπώσεις τού τάς ο¬
ποίας άπεκόμισεν έκ των
έπισκεφθέντων ύπ' αυτού
σεισμοπαθών μερών.
Ο ΣΕΙΣΜΟΣ
Ακολούθως ό κ. Ύπουρ¬
γός ανέπτυξε έν λεπτομε¬
ρείς τα μέτρα άτινα ελή¬
φθησαν διά την περίθαλψιν
των σεισμοπαθών ώς καί δι¬
ά την άμεσον επισκευήν
των βλαβεισών οίκιών.
Κατά τάς άνακοινώσεις
τού κ. Ύπουργοΰ πρός τόν
κ. Βενιζέλον ό γινόμενος
σεισμός είς την Κεφαλλη-
νίαν, ήτο πρωτοφανοΰς εν¬
τάσεως προξενήσος βλοεβας
είς τριακοσίας περίπου οικί¬
ας τής περιφερείας Σάμης.
Οί κάτοικοι των χωρίων
διά τοΰ κ. Ίασωνίδη διεβί¬
βασαν πρός την Κυβέρνη-
τάς ευχαριστίας των διά τα
ληφθέντα άμεσα μέτρα βο¬
ηθείας ώς καί στέφανον έκ
κλάδων δάφνης διά τόν κ.
Βενιζέλον είς ένδειξι εύ-
γνωμοσύνης.
ΑΙ ΕΠΕΑΙΟΥΣΑΙ ΖΗΜΙΑΙ
Είς τούς δημοσιογράφους
ο κ. Ύπουργός ανεκοίνω¬
σεν δτι τα σεισμοπαθή χω¬
ρία είναι 15, τα δέ ύποστάν
τα μεγάλας καταστροφάς
δέν υπερβαίνουν τα πέντε.
Ό κ. Ύπουργός τής Προ¬
νοίας διέθεσεν διάφορα
κονδύλια πρός ανακούφισιν
των σεισμοπαθών.
ΕΙΣΦΟΡΐΓ
ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΜΛΙΝΤΙΙΟ ΣΥΣΣΙΤΙΟΥ
Μαθήτριαι Β' καί Γ Τά¬
ξεως Ανώτερον Παρθβναγω
γείου Ρεθυμνον Δρ. 150
Οίκογβνεια αειμνήστου Ι¬
ωάν Δβσκαλάκι άντίκολλύ
βων έννεαημέρου μνημόσυ¬
νον γβΰμα είς τούς συσσι-
τοϋντας μαθητάς την 25
Μαρτίου.
Έν Ρβθυμντι τη 25 Μαρ-
τίου 1932
(Έκ τοΰ Γραφείου τοΰ Γυ-
μνασίου)
(Συν=χε,ια εκ τής 1 Σελί£ο<:) νά άγοράζουν π