162889

ω
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ
ΡΕΘΥΜΝΟΝ - ΚΡΗΤΗΣ
ΚΥΡΙΛΚΗ
3
ΑΠΡΙΛΙΟΥ
1932
Αριθ. Τηλεφώνου 86
ΙΔΡΥΤΗΣ-ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ
ΜΑΝΟΣ Β. ΤΣΑΚΩΝΑΣ
Γ* Ι3' Α. ·*» Ε3 Ι Α.
ΟΛΟΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΡΙΘ. 50
ΧΡΥΣΑ Λ Ο ΓΙ Α
ΕΝΑ ΚΑΘΕ ΗΜΕΡΑΝ
Ουδείς έξ έαυτοΰ αοφός* άλλος άλλοθεν
(ΣΠΚΡΑΤΗΣ)
ΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΙ ΜΑΣ
0 ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΣ_ "ΤΥΠ0Σ-.
Άριθμεϊ ήδη τ6 23ον κολαφθοΰν δσα φιλολογικά
φύλλον τού ό «Τύπος» τη- τάλαντα μένουν ύποχρεωτι-
ρών άπαρεγκλήτως τό πολι- κώςκλεισμένα καί άσφυκτιών
Στρατηγοΰ Π. Ε. ΜΠΟΡΝΤΩ
τικον τού προγραμμα και
την πίϋ^ιαγραφεϊσαν τα¬
κτικήν τού έναντι των δια¬
φόρων τοπικών μας ζητη-
μάτων.
Φιλυδοξοϋνΐες δμως νά
καινοτομήσωμεν πρός οφε-
λος τοΰ τόπου μας άνηγ-
γείλαμεν ότι τύ φύλλον τής
Κυριακής θά είναι αποκλει¬
στικώς φιλολογικόν καί μά-
λιστα συμπληρωμένον μέ λο-
γοτεχνήματα Κρητικά καί
κατά τύ δυνατόν Ρεθυμνια-
κά. Την επαγγελίαν μας
ταύτην πραγματοποιοϋμεν
άπύ τριών περίπου έβδομά-
τα είς τό κέλυφος των τό
Ρέθυμνον.
Γνωρίζομεν δτι τουτο
είναι έξ ϊσου δύσκολον πρός
τούς λοιπούς πολυμετώπους
αγώνας μας, άλλ' έκ τής
γενομένης ύποδο^ής των
τριών προηγούμενον Κυ-
ριακάτικωνφύλλων μας, μάς
έπιτρέπεται νά συμπεράνω-
μέν δτι ή προσπαθεία μας
αυτή θά έκτιμηθή όσον
πρέπει καί θά επιτύχη, πλή-
ρως. Καθ' έκαστην πλημμυ-
ρίζουν ΐά γραφεΐα μας παν¬
τός ε'ίδους λογοτεχνήματα
μεταξύ των οποίων καί άρ-
κετά δεικνύουν προέλευσιν
Η ΔΙΑΒΑΣΙΣ ΤΟΥ ΒΟΝΑΠΑΡΤΟΥ ΕΚ ΚΡΗΤΗΣ
ΚΑΤΑ ΤΟ 1708
ν____________________
(Έκ τής Επιθεωρήσεως των Ναπολεοντείων Σπουδών
κατά μετάφρασιν τού κ. Στ. Στεφάνου).
δών καί θά έξακολουθήσω
μέν έφαρμόζοντες σκοποϋν- υύχί συνήθη.
τεςνάβυιιθι'ισωμενδλυυς τυύς ! Διά την κριτικήν της
νέους πού αίσθάνονται την
θείαν μέθΐ|ν τής ποιήσεως ή
την κλίσιν πρός την τέχνην
τυΰ λόγου.
φι-
λολογικής ΰλης επεκαλέσθη¬
μεν καί την συνδρομήν συμ-
πολιτών αρμοδίων πρός
ωστε ή οργάνωσις
τουτο,
Καί ακριβώς όϊ" αύτό άν- ' καί ή εμφάνισις τοϋ Κυρια-
τί νά γεμίζωμεν τάς στή- | κάτικου «Τύπου» νά κατα-
μέ
λας τοϋ <-Τύπου>> μέ εργα
μόνον άνεγνωρισμένων καί
οοξασμένων λογοτρχνών
προτιμώμεν—μή φειδόμενοι
νών πρός τουτο άπαιτουμέ-
τωνκόπων—νά δημοσιεύω-
μεν τα δοκιμώτερα των άπο
στελλομένων πρωτολείων
πρός ένθάρρυσιν των φιλο-
λογούντων φίλων μας.
Έπιθυμοΰμεν δηλαδή ό
«Τύπος» δχι μόνον νά συν¬
τελέση έν τφδυνατφ μέτρω
είς την πολιτικήν έξυγίανσιν
τοϋτόπυυ μας καίνάέξυπηρί;
τ\ο] τάς ανάγκας τοΰ Νο-
στ£) συν τφ χρονω α ·τια.
Είς τούς άποστέλλοντας
πρός τόν «Τύπον» τα 2ρ-
γα των συνιστώμεν ν' ά-
κοόωσι μετά προσοχής την
κριτικήν μας, προσπαθοΰν-
συνεΤχώς διά την καλλιτέρευ
σιν των.
Πρός δέ τούς φίλους α¬
ναγνώστας μας άπευθύνομεν
έκκλησιν ίνα μετά σχορ-
γής παρακολουθήσουν την
προσπάθειαν ταύτην τοϋ
«Τύπου > καί υ-τυβοηθήσοο
σι καί έκάνυι, όπως δύναν¬
ται, είς τα πρώτα των βή-
μοΰ μας, αλλά καί ν' αποβή ματα τυύς φιλολυγικούς νέ
ή φιλολογική έοιία διά τής ' οσσυύς μας.
θαλπωρής τής οποίας νά έκ- ' Ο «ΤΥΠΟΣ»
ΣΧΕ&ΧΑΙΜΑΤΑ
ΣΤΪΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Άνεμπόδιστη ή φαντασία
μέ τ' άϋλα δίχτυα της τρα-
βά τό λογισμό στό θλιβερό
ορομάκι πού φέρνει στής
λύπης την πηγή.
..... Καί άπόψε ή ψυχή
μου όπως καί χθές πέρνει
τόν γνώριμο λυπόγεμο αύ¬
τό της δρόμο. Αίσθάνεται
βαθειάκαί κείνη κοντάσέάλ
λους όμοίους της, πολλοΰς,
την δίψα, την άνάγκη νά
ξεκουραστή» άποθέτοντας
τή ζωή, σ&ν ενα άσήκωτο
βάρος, όπως τό βάρος «ά-
Λοιου σταυροΰ.
Φτάνει στής λύπης την
πηγή «αί σάν σέ ξόδι, ή
σκέψις σταματά .... Άσά·
λευτη μπροστά στό άσάλευ·
το βαθύ ρέμα πού κανένα
δέν άναδίνει άχό Μήπως
δέν τώπε καί ό ποιητής;
«Όϊ μεγάλες λύπες είναι
άφωνες».
Σ<5ν μέ βαρειές άλυσσίδες ] γυρνάει έκεϊ ή ζωή «αί μέ- σα σ' ενα πένθιμο «όσμο μέ συνεφιασμένους όρίζοντε^» φρικτές σκιές οί ώρεςκολυμ* ποϋνσανσέάτέλειωΐηνυχτιά. Καί άντίκρυο;. Έκεϊ πέρα μακρυά στό ξέφωτο την άλλη πιηγπ, οί χαρές χορεύουν καί τραγου δοΰν τό παναρμόνιο τραγοΰ- δι τους στό πεντάγραμμο τής ζωής άπ' τή φωτεινή της 6ψη. Καί έδώ στής λυΛης τί»ν πηγή; ; Έδώ ενός ήλΐος άχρωμος >5| πλανιέται χωρίς
(Συνέχεια έκ τοΰ φύλλου τής
παρελθούσης Κυριακής)
Ό Στόλος άπέπλευσε έκ
Τουλώνος την 19 Μαϊου
1798 έφθασε είς την Μαλ¬
ταν την 9ην 'ίουνίου, καί
ό Βοναπάρτης άπέπλευσε
έκ νέου την 19 'ίουνίου ΰ-
στερα άπό προσόρμισιν δέ-
κα ημερών. Δέν ύπάρχει
άμφιβολία ότι Έλληνικά
καί Κρητικά ίστιοφόρα ά-
νήγγειλαν είς την Ανατο¬
λήν τα γεγονοτα ταύτα τα
όποΐα εύρον ήχώ είς τούς
πατριώτας πεπεισμένους ότι
ή ίσχυρά αυτή επιχείρησις
έστρέφετο εναντίον των
Τούρκων. Αναμφιβόλλως έ-
πίσης είς τόν Γαλλικόν Στό
λον επί τοΰ πλοίου «Άνατο
λή» επί τού όποίου έπέβαι-
νε ό Βοναπάρτης μετά τού
ναυάρχου ΒΒυΥδ» Πθαν
έν γνώσει τής ύλικής καί ή-
θικής καταστάσεως τής Κρή
της καί των έπιθυμιών των
Κρητών. Καί φαίνεται νά
διακρίνη κανείς την ψυχήν
καί την σκέψιν τοΰ Βονα-
πάρτου, έν όσω πλέει πρός
την Ανατολήν αυτήν τής
οποίας γνωρίζει τί,ν ιστο¬
ρίαν, καί ή ©ποία τόν έλ-
κύει καί τόν γοητεύει.
Ιδού τώρα ή διήγησις
τοΰ ίστορικοΰ των Σφακιω-
τών Γρηγ. Παπαδοπετράκη.
Τού κειμένου εχει γίνει ά-
κριβής μετάφρασις εχομεν
προσθέσει μόνον μερικάς
έπεξηγήσεις.
Κατά την εποχήν αυτήν
τής εξελίξεως, καί τοΰ αί-
σοήματοςτής άντεκδικήσε-
ως εναντίον των Τούρκων,
ό Μέγας Ναπολέων κατευ¬
θυνόμενος κατά τής Αιγυ¬
πτου, επί κ&φχλής ενός
στόλου ήγκυροβόληοε τυχαί
ως είς τό Λοντρόν. "Οταν
οί κάτοικοι των Σφακιων
ε!5αν την άφιξιν τοϋ μέγα-
λου άνδρός μέ ενα τόσον
ισχυρόν στόλον εσκέφθησαν
ότι ήλ9ε νά υπερασπίση Τι!·
τα
μιά άχτίδα θερμή.
Ό θάνατος άργά άργά ά-
σωτβύει τα φιλιά τού.... «αί
μέσα στήνάφωνηευγλωττία
τής. σκ,οτεινιάς τονίζει τόν
θλιβερώτερο σκοπό στής ψυ
χές πού λυώνουν σέ δάκρυ.
Περνάει άργά ή ζωή καί
άπ' τή μιά πηγή «αί άπό
την αλλη. Μά δσο πρόσχα-
ρα άφίνει τό νήμα τοΰ χρό¬
νον άνεμπόδιστα νά ξετυλι
χτή άπό τή μιά μεριά τόσο
πρόωρα άπ' την άλλη λυώ
νεται καί «όβει.
Είναι γιατί σέ θλιβερές
στιγμές έχει μουσ«ευθή άπό
τής λύπης την πηγή.
Ρέθυμνον
ΜΙΒΟΤΤΙΙ.
συμφέροντα των, διότι πα¬
ράδοσις ήτις ύπήρχε άπό την
εποχήν των Ένετών έβε-
βαίωνε ότι οί Τοΰρκοι Θά
έκδιωχθοΰν έξ Ηρακλείου
άπό τούς Γάλλους.
Λέγουν ότι οταν οί κά¬
τοικοι των Σφακιων διηγή-
θηοαν είς τόν Ναπολέοντα
τάς καταδιώξεις καί κατα¬
στροφάς καί ολα τα κακά
τα όποΐα οί Κρήτες ύφίσταν
το εξακολουθητικώς ούτος
τούς εβεβαίωσε ότι αύτός
πράγματι θά έλευθερώση
την Κρήτην καί ολους τούς
"Ελληνας τούς όποίους αγα-
πά τόσον, καί όχι οί άπα-
τ ώνες οί Ρώσσοι. Άλλά θά
έπρεπε νά είνε προσεκτικοί
καί νά εχουν υπομονήν μέ-
χρι τής καταλλήλου στιγ-
μής διά νά άποφύγουν μί¬
αν ολοκληρωτικήν εξολό¬
θρευσιν.
Πληροφορηθείς ότι οί
Σφακιώται ή<ϊ«ν καλοί σκο- πευταί ό Ναπολέων εξέφρα¬ σε την επιθυμίαν νά παρα- στί| είς μίαν δοκιμήν διά νά' άντιληφθϊί ίδίβις βμμα- οι. ΔΓ αύτό τούς έδειξεν ά¬ πό μακράν εν μικρόν αντι¬ κείμενον καί τούς είπεν νά σκοπεύσουν. ΟΊ παρόντες έσκόπευααν πρααγματικώς μέ μεγάλην επιτυχίαν είς αύτό τό σημείον καί κατό¬ πιν ετοποθέτησαν οί ϊδιοι Ινα άλλον σκοπόν πολύ μι- κρρτερον καί άπομεμακρυ- σμένον είς τόν οποίον έ- σκόπευσαν πάλιν μέ απόλυ¬ τον επιτυχίαν, ©αυμάζων την μεγάλην των δεξιότη- τα ό Ναπολέων εδήλωσε ό¬ τι αύτοι πού θά ήθελαν θά ημπορούσαν νά τόν άκολου θήσουν ώς βωματοφύλακε;. Κατεχόμενοι άπό την ι¬ δέαν ότι ό Ναπολέων θά εί¬ νε ό έλευθερωτή$ τοΰ Ηρα¬ κλείου καί όλου τοΰ Έ· Ονους 80 Σφακιώται υπό την άρχηγείαν τοΰ Ιωάν¬ νου Δασκαλάκη—-άδελφοΰ τβΰ Γιωργάκη Τζελέπη όστις αργότερον έγινε στρατηγός —τόν ηκολούθησαν. Ό Ι¬ ωάννης ούτος επονομάζετβ έπίσης «βρωμόξυλο» λόγω τοΰ δυσκόλου και άγροι* Σ Τ Ι Χ Ο Ι ΕΝΑ ΒΙΟΛΙ Πήρα των μυτιδν της τό [καμάρι κι' έφτιαξα ενα δοξάρι, καΐ χό πανώριο της κορμί κι' εφτιαξα ενα βιολί. "Εσχισα την καρδιά μου [γιά χορδές, Τουδωσα την πνοή μου γιά φω· [νή τού, ΚΓ είπαιςα. Κι' άκου^α τέ- [τΉες φωνές άσύγκριτες ώς κι' ή μολπή τού. Μάχασα των ματιών της τό [καμάρι τό κορμί ιό βιολί καί τύ δοξάρι την καρδιά την πνθή μου, κι'εμεινα ενα κουφάρι. ΑΝΕΣΤ. ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ Η ΣΗΜΕΡΙΗΗ ΔΙΑΛΕΞΙΣ Λόγφ ασθενείας τοϋ κ. Κωστή Παπαδάκη ή σημε- ρινή διάλεξις «Τα Κρητικά τραγούδια κι' οίχοροί» άνα βάλλεται διά την ερχομένην Κυριακήν 10 Απριλίου ό- πότε καί θά ίσχύουν τα δια- τεθέντα διά την σήμερον εΐ- σιτήρια. ΆνΛχαρύν έκ Σφακιων δι' Αίγυπτον ό Ναπολέων επήρε μαζί τού τοΰς άνδρας αύτούς καί διερχόμενος ά · πό την Ίεράπετρ: ν^ άπεβι- βάσθη έπίσης «αί επέρασε την νύκτα. Κατά την επι· στροφήν τού είς Γαλλίαν έ- αυνοδεύετο άπό τούς έπιζή- σαντας τούς όποίους ετοπο- θέτησε δίς διαφόρους υπηρε¬ σίας άλλά ή τύχη των μας είνε άγνωστος. Έν τούτοις δίς,την 1839 έζη άκόμη κάηοιος γέ ρων Σήφης Σκόρδαλος κ<α- ταγόμενος άπό τούς Κομι- τάδες. Τυχαίως εϊχε γνω- ρίσει μερικούς ναυτικούς άπό τα Σφακιά, εϊχε ξεχά- «ει όμως πλέον τελείως την πατρίδα τού. Άπόμαχος έ*- ζοΰσε είς την Μασσαλίαν καί έδιδε είς τούς Γάλλους μαΰήματα σκοποβολής καί ξιφασκίας είς τάς οποίας όιέπρεπε. Ό Άρχηγός Ιωάννης ε¬ πανήλθε είς τα Σφακιά καί απέθανε. Είς την διήγηβιν αυτήν τής οποίας θά άναλύσωμεν τάς λεπτομερείας κοα θά σημειώσωμεν τάς ακριβείας ■τί ήμποροΰμεν νά άντιτά- ξωμεν; Τό περιστατικόν μό νόν δή δέν γίνεται μνεία είςτά ίστορικά άρχεΐα τού Ύπουργείου των Ναυτικών ούτε είς τα άπομνημονευμα τατοϋ Ναπολέοντος ή άλ· λων προαώπων τα όποία τόν συνώδευσαν είς την Αί¬ γυπτον. Γνωρίζων ημίν την κατάστασιν αύτην ό δια κεκριμμένο; διευθυντής τής Ίστορικής "Υπηρεσίας τού Ναυτικοΰ άντιπλοίαρ- χ«ί ΡΑΙΙί ΟΗΑΟΚ έσημεί· ωσε ότι κατόπιν τής εργασί¬ ας ή όποία έγινε είς τό 'Υπ. Στρατιωτικών μετά την ε¬ πιστροφήν τής εκστρατείας τής Αιγυπτου όλόκληρος ό Στόλος ευρίσκετο την 25 Ίουνίου 14 λεύγας νοτιοδυ τικώς τής ΟΟδΕ Τβΰ Ηρα¬ κλείου την 26ην 3 1)2 λεύ- γας νοτίως τοΰ Ηρακλείου καί την 27ην 94 λεύγας βο- ρειοδυτικώς τής Άλεξαν- - Λ

Ό ΤΥΠΟΣ.
3 Απριλίου 1932
ΣΥΝΔΡΟΜΑΙ
Διά την Πόλιν μας
Μηνιαία Δρ. 26—
ΔΙΑΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΝ
Τρίμηνος Δρ. 80—
διά Άν.Έταιρβίας
καί Νομικά Πρόσωπα
Έξάμηνος Δρ. 250—
ΔΙΑ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΝ
Έξάμηνος Φρ. Γ«λλ 100
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ
Σελίς 1η καί 4η ό στίχ. δρ. 5
» 2α » 3η » » 3.
Διά τάΔικαστικά καίσυνεχεΐς
διαφημήσεις ιδιαιτέρα ι συμ¬
φωνίαι.
Ούδε μία πληρωμή άναγνωοί
ζεται άνευ άποδείΕεως φεοούσης
την σφοαγίδα κα'ι την υπογρα¬
φήν τού Διευθυντού μας.
Τα χειρόγραφα καί μή δη-μο-
βιευόμενα δέν έ«ιστρέ<ίονται ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟΝ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΟΝ ΣΗΜΕΡΙΝΑΙ ΕΥΚΑΙΡΙΑΙ Λιά Πειραια 12 Μεσυμβρινήν Αυριον ούδεμία Διά Μυλοπότκμον, Ηράκλει¬ ον 12 30 μ. μ. » Δυτικόν Ρεθυμνον, Γεωρ· γιούπολιν, Σοΰδαν 12 μ. μ. » Βίμον. Χανιά 12. 30 μ.μ. » 'Λμάοι καί Αγ, Βασίλειον . 80 μ. μ. ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟΝ ΑΥΤΟΚΙΤΟΝ ίΤΛΙΡΕΙΑΕΡΡΙΚΟΥΙΥΓΓΕΑΙΙΗ Ή καλλίτερον όογανωμένη ,Εταιρεία συγκοινωνιών Κρήτης Σημεριναί άναχωρήσ.ις Διά Ηράκλειον 9 π. μ Διά Βάμον Χανιά 9 π μ. Διά Γεωργιούπολιν Βρύσίς Χανιά 1. μ. μ. ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΟΝ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΝ Σήμερον £. Βκνετάκι Αυριον Εύαγγελισμός ΚΟΙΝιΊΝΙΚΑ Αφίκετο έπ' άΊαρρωϊικχ) ά- άδεία ό Συνταγματάρχην Πεζι- χοΰ κ. Στυλ. Στιφανουοάκις. δίζει νομίζομεν είς ένα πλοϊον κχλοκαμωμένον καί ταχΰ όπως ήτο ή «Ανατο¬ λή» νά παρεκλίνει τοΰ δρ© μου τού καί νά κερδίση ιιε- ρικές ώρες προστατευόμε- νον πρός Βορράν άπό όλον τόν στόλον. Βεβαίως ό ναύ- «ρχος ΒΠΙΙΕΥ5 ήτο κύριος τής καταστάσεως άλλά ξεύ- ρομεν ότι όντως ώφειλε τα πάντα είς τόν Βοναπάρτην ό οποίος δέν .ήτο άνθρωπος νά υποχωρήση ενώπιον μιάς άντιρρήσεως οταν κάτι εί- χε άποφκσίσει. Καί κανείς είς τόν κόσμον δέν θά έκ- πλανή πιστεύομεν οταν μά¬ θη ότι έλκυόμενος άπό την Ανατολήν ο Βοναπάρτης ηθέλησε διερχόμενος νά πε ράβη άπό την Κρήτην. Νο- μίζΝ «5η έπροσπέρασε άπό μακράν τοθ Άγγλικοϋ στό- ' λου καί πιστεύωνεΐς τύχην τού. ! Ό κ. 1_ΑΟθυΒ-(3ΑΥΕΤ είς τό άρθρον τό οποίον ε¬ ί δημοσίευσε είς την ΒΕνΊΙΕ 0Ε5 ΕΤυϋΕδ ΝΑΡΟίΕ- . ΟΝΙΕΝΝΕδ (Ί«ν. Φεβρ. , 1923) επί τοΰ Διάπλου τής : Μεσογείου κατά τό 1798 ση . μειώνει δτι την 26ην Ίου- ; νίου ό στόλος καί ή εφοδιο¬ πομπή είχον πληαιάοει τό • Ηράκλειον είς απόστασιν ; 3 1]2 λευγών περίπου κα'ι ο- I τι μία νυκτερινή θύελλα εΐ- χε χωρίσει απολύτως τα πο- ' λεμικά πλοΐα άπό την έφο- διοπομπήν. Άλλά ύπάρχει άκόμη καί κάτι διότι τίποτε δέν άξίζει όσον μία διήγηοις αύτόπτου { μάρτυρος. | Είς τα ένδιαφέροντα «Ά πομνημονεύματα» τα όποΐα έδημοσιεύθησαν είς τό ΟΑΗΝΕΤΩΕ ί_Α 3ΑΠΕΤΑ ΟΗΕ» ό πλοίαρχος ΟΟϋ£Τ όστις έλαβε μέρος είς την εκστρατείαν, άναφέρει ότι την 26ην Ίουνίου είδομεν την Νοτιοδυτικήν πλευράν τού Ηρακλείου. Ή εφοδιοπομπή επλησία¬ σε πολύ την ξηράν ένω τα πολεμικά πλοΐα ευρίσκον¬ το είς τό ανοικτόν πέλαγος πολύ άπομεμακρυσμένα. Άγγελιοφόροι επλεον άδια. κόπως άπό τόν στόλον είς την έφοδιοπομπήν. Τοιουτο τρόπως ό Βοναπάρτης είχε ολα τα μέσα νά αποβιβασθή είς την ξηράν. Είς εν φυλλάδιον εκδο¬ θέν έπ'£εύκαιρία της έκα- τονταετηρίδος τό 1921 ό κ. Κων. Ράδος αναφέρων τό γεγονός τής άποβιβάσεως τοΰ Βοναπάρτου άναφέρει μίαν παράδοσιν κατά την όποίανό ναύαρχοςΒΚϋΕΥδ ηθέλησε νά παραχωρήση μίαν μικράν ανάπαυσιν είς τόν αρχιστράτηγόν κατάκο ■ πον άπό τό μακρυνό ταξεΐ- δι. Δέν πρέπει νάέκπληττώ- μεθα μδ τό ότι οί σύγχρο- νοι δέν άνέφερον τό περι- στατικόν της Κρήτης. * τΗτο ενα γκγονός άνάξι- ( όν λόγου συγκρινόμενον ; μέ έκεΐνα τα όποΐα είχον προκληθή καί έκεϊνα τα ό¬ ποΐα ηκολούθησαν. Έκτός τούτου ή Κρήτη άνηκε είς τούς Τούρκους δηλαδή είς τόν εχθρόν. ι Ήάποβίβασις τοΰ Βονα¬ πάρτου είς τα Σφακιά παρ' όλον ότι ούτος ασφαλώς θά ήτο έν γνώσει τής έξαιρετι- ' κης θέσεως τής Νοτίου Ά- ' κτής ή όποία ήτο έστερημέ [ νη πάσης φρουράς ήμποροΰ- ! σε νά έκληφθή άπό τό Παρί- σι μάλλον ώς άπερισκεψία ενός ύπολοχαγοΰ δεκαεν- ! νέα έτών παρά ώς πράξις σοβαροΰ αρχιστράτηγόν. Τέλος αύτό ήτο ένα γεγο ί νός άνευ συνεπειών καί αύ ; τό ήρκεσε διά νά τό λησμο¬ νήση. | Άς εξετάσωμεν τώρα την Ι διήγησιν είς δτι άφορά την ' άποβίβασιν είς Σφακιά. Πληροφορηθέρτεςπερΐτήςέπι χειρήσεω; τής Άνατολής, οί Κρήτες προιεχτικοί κα- ΩΔΕΙΟΝ ΡΕΘΥΜΝΗΣ Β' ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΕΠΙΔΕΙΞΙΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ 1931- 32 ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗΝ 3 Αϋ_»1Λ.ΙΟ"Υ ίΒΡΑ Φ. ΕΝ ΤΗ ΑΙΘΟΥΣΗ ΤΟΥ ΩΔΕΙΟΥ ΓΕΝΙΚΗ ΕΙ8ΡΔ0Σ ΡΕΘΕΜΙΩΤΙΚΕΣ ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ Μόνο μιά σκέψι μέ τρυγά. μετά τό θάνατό μυυ θά χύσης κάνα δάκρυο στό νεκρικό σταυρυ μου; Σάν άνθος πού μαραίνεται δίχως νερυ κι'^ άέρα ετσι κι' έγώ μαράθηκα νά κλαίω νύχτα μερά. Πάνω ς' άδύνατα κλαριά ποτέ φωληά μή χτίζης. καρδιά πού δέν την άγαπάς μην την αΐχμαλωτιζης. Όταν πεθάνω άγάπη μου θά θυμηθής τύ κρϊμα, καί θάρθτις γιά συχώρεση νά μέ ζητάς στό ιΐνήμα. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΙ 6 ΤΟΤΟΣ Τοτός, δέν είναι ενα δνο- μα πού δίδεται στά μικρά παιδία, είναι ένας χαρακτχι- ρισμός γιά τούς μεγάλους πού θέλουνε νά ζοΰνε καί φέρνουνται άκόμη σάν μι¬ κρά. "Ενας τέτοιος μεγάλος έ- τυχε νά είναι φίλος μου καϊ μά την άλήθεια δέν ξέρετε ' πόσο διασκεδάζω μαζί τού. Ι Τό φέρσιμό τού, κι' δλα τού, γενικά σέ κάνουν νά νομίζης πώς έχεις μπροστα σου κανένα Τοτό.....τοΰ γάλακτος. Ι Περίεργος δσο δλα τα ι παιδία καί πεισματάρης σέ άπίστευτο βαθμό. Μέ τό παραμικρό κατε- βάζει τα μοΰτρα δπως τα κατεβάζουν δλοι οί Τοτοί δταν ή μαμά τους δέν τούς κρατά στή τσάντα της κανέ¬ να γλυκό. Μέ τό παραμικρό πάλι ξε καρδίζεται στά γέλοια καί χαζεύει άχόρταγα βυζαινον- τας τό δάκτυλο, μέ κάθε τί πού θά τοΰ φανή περίεργο. Παχουλός καί καλοθρεμε- νος δπως είναι σοΰ προξενεΐ μιά έντύπωση πάνω κάτω σάν τίς είκόνες πού είναι στίς ρεκλάμες τοΰ συμπυ- κνωμένου γάλακτος Τροφός. Τό παράξενο δμως πώς ό Τοτός αύτός τής παρέας μας τοπτεύουν τό πέλαγος. Είνε Ίούνιος. Όήλιος ήδη καίει καί ή Θάλασσα είνε ώραία υστερα άπό μιά Ουελλώδη νύκτα. "Ενα πλοϊον πλησιά ζει την παραλίαν, μία βάρ κα—πολλές ΐσως άποσπών- ται.— Άπό όλας τάς κατω- φερείας άπό ολα τα χωρία τα όποΐα τοποθετημένα άμ- φιθεατρικώς βλέπουν την θάλασσαν γεωργοί, καί βο- σκοί κυνηγοί, τεχνίται καί ά'εργδι οί όποΐο ιεϊναι πά ντοτε είναι πολυά- ριθμοι ολθί ό κόσμο; σπεύ- δει, καί σέ λίγο εχει συνα- θροισθϊί ένα μεγάλο πλήθος γιά νά ύΐΓβδεχθή στό Λου¬ τρόν τούς ταξιδιώτας μέ εν¬ θουσιασμόν. (Άκολουθεΐ) είναι καί.....έρωτευμε- νος. Καί σέ τέτοιο βαθμο πού δέν θά μποροϋσε νά σκευφή οΰτε ενας μπεμπές σχετικά μέ μιά καραμέλα. ,Αλλοίμονο σ' δποιον τοΰ πή πώς ή έκλεκτή.... κα¬ ραμέλα τής καρδίας τού δέν είλαι τόσο γλυκειά δσο τή φαντάζεται. Άμέσως θά κρε μάση τα χείλια καί θά κατε- βάση τα μοϋτρα μ" ένα τρό- πο πού σά νά σοΰ λέη « Κα· λά έγώ θά τό πώ τήςμαμάς». ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΜΗΣ Παρακαλοΰνται οί Γονείς καί Κηδεμόνες των μαθη- τών καί μαθητριών τοΰ Γυ- μνασίου όπως προσέλθωσιν είς τό Γυμνασ. Μέγαρον τή σήμερον Κυριακή 3ξ| Άπρι λίου καί ώρα 3 μ. μ. δπω; με τα τοϋ Συλλόγου των κ. Καθηγητών χ% τήςΣχολ. Έφορείας συζητήσωσι καί συσκεφθώσι περί μέτρων α¬ φορόντων είς των μαθητών την διαγωγήν. Ρέθυμνον 1 Απριλίου 1932 (Έκ τού Γραφείου τοΰ Γυμνασίου) ΟΠΥΊΐΐΑΐίΜΑΣ Έξουσιοδοτηθέντες δυνά» μεθα σήμερον νά ικανοποι¬ ήσωμεν την κορυφωθεϊσαν περιέργειαν πολλών ανα¬ γνωστών καί φίλων μας γνωρίζοντες δτι ό υπό τό ψευδώνυμον Άν. Άγγελί- ♦5ης γλαφυρός συνεργάχης μας είναι ό φίλος κ. Άνέ- βτης Μακρυδάκης. ΙΙ!ΙΙΙ>Ι!Ι!)ΙΙΙΙΙΙ1ΐ:ΐΙιΙ!1ΙιΙ!ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ1ΙΙ1^^^
Πρύκειται νά ταξειδεύσιιτε
Αναμείνατε τή ν Κυριακήν
ΤΟ ΦΡΙΝΤΩΝ
Δί;ν θά αισθανθΓ|τε θάλασ¬
σαν θά νομίζετε ότι είσθε
σπήτι σας.
ΑΔΕΛΦ. Β. ΤΣΑΚΩΝΑ
ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ
ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
ΤΟΝΕΑΑΙΟΑΕΝΑΡ1Ν
(ΙΟίΛΑΙΑΑΪΙΑίΜΟ^- ΦΠΙ.ΥΜΙ
(Συνέχεια έκ τοϋ φύλλου τής
παρελθούσης Κυριακής)
Μιά ήμέρα έξακολου.
Οεϊ ό ρήτωρ, «ού ή'θελε
νά-φαίνεται πώς άδιαφο.
ρεϊ γιά τα χειροκροτή-
ματα, όκύριός μου έπή'.
γε στόν έλαιώνα καί π»,
ρετήρησε στή βάσι των
γερικων έλαιοδένδρων
«ολλές παραφυάδες (*ω-
λόρριζα). Ηρέπει, νά
σάς είπω, πώς ό κύριός
μ4ου δέν συνηθίζει νά κό¬
βη όλες τής παραφυάδες.
Μεταξύ αυτών ήσαν καί
μερικές πολύ άνεπτυγμέ.
νες, τής έκοψε προσεκτι·
κά καί τής ' γύτευσε σ' ε¬
να μέρος, δχι άρκετά γό-
νιμο. "Έται ειδα τό φώς
τής ημέρας. "Οταν άπέ·
«τησα μερικές ρίζες καί
έγινα νεαρό δενδράκι
βρεθή** σ' ένα φυτώριο
παραμελημένο, γεμάτο
πέτρες καΐζιζάνια, μαζύ
μ' άλλα έλα.ιόδενδρα,
«ού έγιναν σάν καί μέν»
άπό κωλόρριζα, ή άπό
γροθάριο^ (Υόγγρους,
μοΰρα ή 6υζιά καθώς
λένε μερικοί), η άπό μο·
οχεύμοί.τα (βέργες, φυτά-
δια, όρθοφύτες καθώς
λένε σέ μερικά μέρη).
"Ολα αύτά τα νεαρά φυ¬
τά, κι' άν δέν ειχαν άκό¬
μη άρρωστήση, έκληρο·
νόμησαν όμως άπό τα
φυτά πού ' πήραν τής πά-
ρα φυάδες- τα γροθάρι»
η τα μοσχεύματα διάθε·
αι γι' άρρώστειες. Ειχίϊ.ν
ολα λίγες ρίζες καί φαι.
νότανε πώς θά καταντή·
σουν φυτά μέ μικρή «α·
ραγωγή καί άρρωστιάρι·
κη δψι-
ΙΜρέπει αύτό τό κακό
νά σταματήση, πρέπει
ν' άξιώβαυμε ό πολλα>
πλαβιαβμός των έλαιο·
δένδρων νά γίνεται απο¬
κλειστικώς μέ απόρους
άπό άγριες εληές. Ιϊλέ·
πέτε τα άγρια έλαίόδεν-
δρα πώς μεγαλώνουν μέ
δύναμι! Πόσον είνε ώ¬
ραία! Έ«ειδή έχουν
πολλές ρίζες, είναι γερά
καί δέν άρρωσταίνουν
αύκολα. Είνε αλήθειαι
πώς δέν έχουν καλή π»-
ραγωγή, άλλά αύτό γι»·
τρεύετΓΑΐ μέ τό μπόλια·
σμα. Τα άγρια έλαιό*
δενδρα θά τα μπολιά-
ζουν μέ ποικιλίες παρα-
γωγικές καί καλής ποιό¬
τητος κι' έτσι θάχουν
δυνατά φυτά καί καλή
πά ραγωγή. Ό άνθρωπος
θά πή, καί τό λέει πρά·
γμα-ι, πώς άν εφαρμόση
αυτόν τόν τρόπο
ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ "ΒΙΟ,,
Γενίκοί άντιπρόβωποι διά την Κρήτην
ΑΔΕΛΦΟΙ Β. ΤΣΑΚΩΝΑ
ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ
κινήσεως, έλαιουργίας, άγγειοπλαστικής, άρτοποι'ίας, άλευρόμυλοι,
έλαιουργινιά κ. λ. π.
«37 έγκαταστάσεις έντός τετραετίας είς όλας τάς Επαρχίας τήςΚρήτης
Μελετώμεν την οικονομικήν κατάστασιν των πελατών μας χαί συνάπτομεν
συμβάσεις χαρακτηριζομένας άπό τοιαύτην ειλικρίνειάν ώστε μέ κανένα έκ των
πελάτών μας δέν είχομεν προστριβάς ουτε περιεπλάκημεν είς δικαστικόν άγώνα.
ΓΪΊ· ι υ Κ
«ώ«5
ιβ είναι σάν δοχείυ>,
ψήκ τ* νερ* "*<5 * Ιί,ξ, μέβκάζει, κρυ< ,όγύρω μου χώμα μύηι εΰκολα νά Ιιίνω *«« άρρώστε Όλ» τα *φβντικά σας «αν»» τό ϊοιο γιν κα νι άπό βΐς; (ΆχολουθεΟ μβριο.ά *»ν ά 'έοαντο κάμ,κ "Κ Λθλλές έ/τ,ές β.ω| ."<-{διαιάραχτη ,Ί,η.χΐ , ^ον, Κά,του μόνο «νΥθπορημένος ξε *«ιοβ·α

Ό ΤΥΠΟΣ,,
3 ΆπριΛ.ίου1932
νά περιμένη πολύν καιρό
γιά νάχη εληές. Άλλά
Ο' άπαντήσουμε πώς ύ-
πάρχουν πολλά άγρια έ
λαιόδενδρα π ού μπο-
ρούν πολύ καλα νά τα
μπολιάσουν καΐ * να τα
χρησιμοποιήσας κι* έτσι
νά μην Ιχουν άνάγκη νά
«εριμένουν πολύν καιρό,
ώς πού νά μεγαλώση τό
δένδρο πού θά βγή άπό
απόρο, μά κι* αύτό άν
δέν γίνη πρέπει νά ξεύ-
ρουν, πώς ό άνθρωπος
δέν πρέπει νά έργάζεται
μόνο γιά τό εαυτό τού,
άλλά καΐ γιά τα παιδία
τού. "Αν εξακολουθήση
νά καλλιεργή τα ελαιό¬
δενδρα, όπως κάνη τώ-
ρα, γρήγορα Οά ςημιώ-
αη καί τόν έ-ϊ.υτό τού καΐ
τα παιδία τού. Αύτό ό-
μως δέν μπορούμε, ούτε
πρέπει νά τό ^ έπιτρέψου-
με κι' αύτός ό άνθρωπος
δέν πρέπει νά τό θέλη.
—Μπράβο! έφώναξαν
όλα τα ελαιόδενδρα. ^
—Τα βάσανά μου εξα¬
κολούθησεν, ξανάρχιιε
νά λέη, ό ρήτοιρ, ? Χ«>ρΙς
νά ένθουιιάςεται άπό τό
μπράβο των άλλων δέν-
δρων. 'Όταν ό κύριός
μτ*υ μ' έφύτευαε «τή ό-
ριστική μου θέσι, άνοιξε
ένα λάκκο βαθϋ ώς ενα
μέτρο, μ' έτοποθέτηαε
ί»' αυτόν, τόν γέμισε καί
Ιτσι τελείωσε τό φύτεμα,
Μή ληαμονάτε πώς τό
χώμα πού βρίσκουμαι
είναι σφιχτό κ*ί γι' αύτό
ό λάκκος πού μ' έφύτευ-
βε είναι βάν οοχεία, πού
κροντάει τα νερά τής βρο-
χής, μέ σκάζει, κρυώνει
τό γύρω μου χώμα καί
μέ κάνει εϋκολα νά π-χ-
Θαίνω άηΐ> άρρώστειες.
"Ολα τα άφεντικά σας δέν
έκαναν τό ΐδιο γιά καθ' έ
να άπό οάς;
(Άκολουθεί)
ΠΑΑΑΙΟΝ ΡΕΟΥΜΝΟΝ
«ΝΕΟΣ ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ»
27—8—1883 Άρ.Φύλλου 127 ,
ΕΙΔΗΣΕΙΣ |
(Συνέχρια ?κ τοϋ χθεσινον) !
Ό Διοικητής πράγματι Ι
ασθενει άλλ' ουχί είς τοσοΰ- ΐ
τον βαθμόν ώστε νά μή δύ- ί
ναται νά κατέλθη έκ τής αί-
θούσης τού Διοικητηρίου είς
την αίθουσαν τού Δικαστη-
ρίου, αΐτινες άπέχουσιν αλ¬
λήλων δύο ή τρία
λεπτά τής ώρας καθό¬
σον ιιάλιστα ή άσθένειά τού
τω επιτρέπει καί έξέρχεται
ένίοτε είς περίπατον καί πα-
ρευρίσκεται τακτικώς κατά
τάς ακριβώς προσδιωρι-
σμένας ημέρας καί ώρας είς
τάς συνεδριάσει τού Διοικη
τικοΰ Συμβουλίου, έργαζο-
μένου καί ώς τοιούτου, καί
ώς έπιτροπή επί των παλαι¬
ών χρεών, καί έν γένει διοι-
κεϊ ολόκληρον τό Τμήμα
τής περιφερείας τού. Τού
των αρ*. ένεκεν έπιτραπεί-
τω ημίν νά είκάσωμεν, ότι
ό Διοικητής Άββεδίν Βέης
δέν κατεδέχθη νά φερθή
ώς φέρονται βασιλόπαιδες,
πρίγκηπες ύπουργοί καί με-
γιστάνες είς άλλα μέρη τού
κόσμου προκειμένου περί ύ·
ποταγής καί σείϊασμοΰ είς
τού; Νόμους άπέναντι των
οποίων άπαντες άνεξαιρέ-
τως θεωροΰνται ϊσοι, δηλο-
νόνι δέν απέδωκε τόν έμ-
πρέποντα σεβασμόν είς τό
Πλημμελιοδικείον καί είς
την απόφασιν αυτού, καί ό¬
τι μάλλον περιεφρόνησετήν
δικαιοσύνην διά τής προ δια
βεβαιωτικής καί άνοικείου |
φράσεως κατ' ουδένα τρ ό |
πον ούτ' άλλοτε δέν δύνα¬
ται νά εμφανισθή είς τό Δι¬
καστήριον» καθόοον κάλ-
λιστα ηδύνατο νά παραλεί
ψη τάς φράσεις ταύτας καί
νά είπη ότι άφοΰ ίαθή θά
παρουσιασθή.
Πάντα τα ανωτέρω έχον¬
τες ύπ' όψει μας δέν δυνά
ΟΙ ΠΟΙΗΤΑΙ ΜΑΣ
ΜΑ ΤΙ ΠΕ1ΡΑΖΕΙ1..
Έτυχε μιά φορά μέσ' στή ζωή καί ννω(πστήκαμε
έσύ ενα σπάνιο κι' άκριβό μαργαριτάρι
κι' έγώ μιά κοινή πέτρα. Κι' ήταν όλοφάνερο
πώς ύστερ' άλλο δρόμο ό καθένας θενά πάρη...
"Ομως· σβοΰσε γλυκά τό δειλινό τότε... καί^ μίλαγες
τόσ' δμορφα .. Τα λόγια σου έναρμονισμένα
μέ τίς πυράλικες άχτϊδες άπό τίς αϊσθησες φτάνανε
χαδιάρικα ώς την καρδιά μου καί φωτοπλεγμένα.
Κι ' ετσι γλυκοξ-υπνώντας ή καρδιά μου βρέθηκε
άπ' τό σκοτάδι μέσ' στό φώς κι' άπ' τή χαρά της
έπαιρνε—κι' άς μην ήτανε γι' αύτη—τα λόγια σου
καί τα φυλάει άκόμα γιά δικά της.
Λιάνα, μέσ' στό χειμώνα μου την ανοίξη 'φερες
κι' δτ' ήταν ρημαγμένο εστρώθη μέ λουλούδια.
Λιάνα, πήρες τό δρόμο σου κι' έγώ τό δρόμο μου
μάκρουσες στήν ψυχή μου παθιάρικα πρελούντια.
Μά σύ, σάν άνθρωπο άπ' τούς πολλούς μέ γνώρισες
κι' α'ξιζε ή γνωριμιά μου τόσο λίγο ένδιαφέρο
πού άν καί τότε «σοΰκαμα κάποιαν έντύπωση»
άνάμνηση καμια δέ σ' αφησα... Τό ξέρω..
Μά τί πειράζει!.. Κάποια μερά άναπόφευχτα
θάπα'ρνε κάποιος αξιος τό μαργαριτάρι
Ή πέτρα έτσι κι' άλλοιώς ερημη θ' άπόμενε
Καί θά τή σκέπαζεν άγάλι—γάλ« τό χορτάρι.
Δημήτρης λΐύρτης
μεθα ή νά συλλογισθώμεν
ότι εάν άλλου τινος μάρτυ
ρος διετάσετο διά δικαστι-
κής αποφάσεως ή διά βίας
προσαγωγή τού ενώπιον τού
Δικαστηρίου, ή εκτέλεσις
τής αποφάσεως θά διετάττε-
το υπό τής είσαγγελίας άπ'
εΰθείας είς την Αστυνομίαν
καίέπομένως ό μάρτυς έ·
κεΐνος θά εφέρετο ενώπιον
τού Δικαστηρίου βιαίως υπό
των χωροφυλάκων χωρίς νά
έγγίζουσιν οί πόδες 'του χα-
μαί.
ΠΡΟΤΙΜΑΤΕ
ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΙΟΗΤΑ
ΑΠΟ_Τ_Α_ΜΑΡΙ___
Η 25 ΜΑΡΤΙΟΠΤΟΥ ΓΕΡΑΚΑΡΙ
Ό συνεφιάρης ούρανός
πότε πότε αφινε τίς χρυσές
άκτίνες τοΰ ηλίου νά φτά-
νούν δώ κάτωστήν πρασι-
νοφορεμένη νή.
Μά τίς πιότερες φορές έ-
ριχνε σιγανή βροχή σάν νά
μην εΐχε κουραστή τόσες
μέρες δα νά χιονίζει καί νά
βρέχΉ «αί νά σκορπά την
παγωνιά γύρω.
Είναι μεσημέρι περασμέ-
νο. ΟΙ καμπάνες τού χωρίου
κτυποΰνε δλες χαρούμενες.
Κάπια χαρά θά διαλαλοΰν
μέ τό κτύπημά τους.
Σέ λίγο οί δρόμοι τοΰ χωρίου
είναι γεμάτοι άντρες γιορτι-
νά ντυμένους γυναίκες μαυ
ροφόρες, καί κορίτσια χαρού
ι μενά. "Ολοι^πηγαίνου πρός
| τή μεσοχωριά ποΰνε ό περί-
βολος τού σκολειοΰ, μέ την
έκκλησία τον Άγίβυ Στεφά¬
νου. Άκουσαν χαρούμενοι
την πρωϊνή πρόσκλησι τοΰ
Προέδρου τής Κοινότητος,
καί πάν στή δοξολογία πού
θά γίνη, γιά τή μεγάλη τοΰ
έθνους μας λύτρωσι.
Τώρα δλοι οί κάτοικοι των
χωρίων Γερακάρι, 'Ελέναις
καί Μεσονήσα, μαζεμένοι
στόνπερίβολο.Μπροστά τους
ό παπάς μέ τα γιορτινά τού
ροϋχα αρχινά τή δοξολογία.
Μεγάλη σιγή βασιλεύβι «οΑ
μοναχά ή ψαλμωδία τοΰηα-
πά κοιτών ψαλτών άκού
ονταν, τό «Σώσον Κύριε τόν
λαόν σου κτλ.»
Τελείωσε ή δοξολογία κι'
ό φιλοπρόοδος καί φιλθ'ΐα-
θής πρόεδρος τής Κοινότη¬
τος μέ τή χαρκτηριστική τού
εύφράδεια, έξηγά τή μεγάλη
σημασία τής σημερινής μέ-
ρας. Άρχίζοντας «Μητρός
τε καί πατρός καίτώνδλλων
προγόνων κτλ.» (Κι' άλήθεια
πόση μεγάλη συγκίνησι δί¬
δουν αύτά τα σοφά λόγια
τού Θείου Πλάτωνος)
Τελειώνονταςτόν πανυγη«
ρικό ό πρόεδρος άναφωνεί.
«"Ολοι μας άς μιμηθοΰμβ
τούς προγόνουςμας,στήν καρ
τερία, στήν ύπομονή, στήν
πρόοδο. στήνπαληκαριά καί
θα προοδέψωμε, καίθά πε-
ράσωμε την μεγάλη οικονο
μική στενοχωρία».
ΜΑΝ...ΑΚΙΣ
ΕΚΔΡΟΜΗ ΚΕΡΟΣΟΑΥΜΟΝ1932
22' Απριλίου — 3 Μαΐβυ
Όργανουμένη υπό τού έν 'Α.-
θήναις Σνλλόγι-υ «Ό Πανάγιος
Τάφος» καί τού Γενικοϋ Πρα-
κτορείου Αθηνών-
Διά λεπτομεοείας άπευθιιντέον
Είς τούς ΑΔΕΛΦΟΥΣ Β. ΤΣΑΚΡΝΑ
ΤΑ ΣΙΓΑΡΕΤΤΑ ΒΑΘΗ
είναι τα εύγευστότερα δ?>,ων.
ΕΚΛΕΚΤΑΔΙΗΓΗΜΑΤΑ
ΕΝΑ ΦΙΛΙ ΣΤ ΑΠΟΡΡΑΒΔΙΑ
=:!Ι
Ήταν Σεπιέμβριο.άκόμη
Στόν ά έοαντο κάμπο μέ
τής πολλές έλΤ|ές βιαίλευε
μιά άδιαιάραχτη ήσυχία.
Κδπου, Κάπου μόνοενας
άυγοπορημένος μικυός νοσια
λγώνταςτ'Λύ /ουστιάτικαβρά
δυ'ϊ, ά" ρινε νά ΐυΰ ξεφύγη
κάπυια παθηιική [ΐανιινάδα
ένώ ά.ι' ιήν άπέρανιιι βου»θ
πλαγιά ενα βυσκαρούδικο ό;
όικα ηροσ^ιαθυϊοε ν' άκομ-
πανιάρη μ έ ιή^ ψλογέρα ΐου
τή.κακόηχες σκληριέ^.
"Ολ' ή ζωή δλ ι ή κίνησι
ήιαν μαζεμένη σιύ μικυό χω
ριό ποθ νω/ελικά ήιαν ξα·
πλωμένυ στής πλαγιές τοϋ
λόφου ποϋ κυριαςιχοΰσε τ*
άπέρανιου κάμπου.
Τα περιβόλια εΐχαν πιά
τελειώσει. Κι οίπολυάαχολες
χωρικϊς γυναικοϋλίς γυ^νοΰ
σαν τώρα άπό γεαονιά σέ
γειτονιά κο.τσυμπυ?.εύονιας
την κόρη τοϋ παπά ποϋ
I-
πεσε ή χάλισα ΐί|ς σιήν έκ
κλησιά καί τή χοντρθ/υνσί-
κα τού Άμε,ηκάνυο •τοίβ'ϊ-
?.ε τώρα στά γεράματα κα -
πέλο. Μά κουτσο πολεύον
χο,ι αυμφωνοΰυαν καί δινα·
ίί·3
νέ χά χέρια γιά τής συντρο-
ςριές πού σέ λίγο Θά ξε/,ύ ·
νονται άκατάσχεϊες στόν ά-
πέραντο έλαιώνα....... Κιιι-
ρός τοΰ ρόβ^ους.
Στ' άρχονιόίτπιτυ τοΰ κα
ηετάν Νικόλα τυϋ Π^οέ
δρου τοΰ χωρίου κατ άπό
ΐό χαγιάϊΐ εΐχαν μέμοντ/ν άπ' τό
μικρό σιομαχάκι της κι'άδι
αμαρΐύ.ηεα δέχονταν δή
έκείνη ήθελε ορίση -Έσύ
κυρά Μαριώπ -ύ εΐσαι χει-
ροδύναμη θά φορτώνης.
—Έσύ Μανώλαινα σάν
σβέλτη πού εΐσαι Θά βγαί·
νης πάνω νά ραβδίζ·ς καί
έσύ γ,ίηά Κώσταινα θά ...ά-
δειάζης τα καλάθια.
Κι' δλες μαζύ δτι κι' Ά~
ελεγε δτι κι άν ώριζε, τής
άπαντ'νϋσαν. Καίά Έλενί
τβα μας όπως μας πής. Μά
μιά στιγμή την εΓδαν νά σχέ
κεχαι προοεκτιχά καί νά
τούς κάνει νοήματα νά σιω
πήπουν.
Άπό τό διπλανό σπιτι
έρχόνιαν καθαρα, μιά, μιά ή
λέξις ενός ΟΛ,όγληκου τραγοο
διοϋ'.
Τα παιχνιδιάρικα' μάτια
τή; Έλενίτσας βυύρκωσαν
μά δέν άφισαν νά πέση προ-
δοτικό δάκρυ.
Εύτυχώς μιά άπ' τής γυ-
ναικοΰλες εΐπε στής άλλες.
Καιρός- μας είναι νά πή-
γαίνωμε, αΰριο σιό πηγάδι
τ άτολέμε.
Κι' δλες μαζύ καληνύκτι-
σαν μέσ' άπ'την καρδιά των
την Έ'Κενίτβα των,
Μά πιός νάιαν άραγε ό
εύτυχισμένος έκεϊνΰς πού
μποροΰσε νό βουρχώνη δυό
μάτια πού πάν τα γελοΰσαν;
"Ενα εύτυχισμένο γριτο-
νόπουλη, ό τραγουδιστής
χοΰ χωρίου, όπως χον ελε«
γαν πυύ χδχε «ψήσει» χαχά
χό κουτσομπολιό-μέ την Έ
?^ενί ;σα» Άπό μικρά παιδία
σάν γειτονόπουλα πού ήσαν
άγαπήθησαν, άθώα στήν άρ
χή κι' ΰατε>χ μέ πάθος Ά¬
κόμα νόμιζε πώς άκουε ή
Έλενίτσα την χϋεσινοβρά-
δυνη μαντινάδα πού την εί
χρ. πή γι' αυτήν μέ τό δικό
τού γλυκό σκοπό.
'Λπ'δντανήσουν δυό χρονώ
καί γώμουνε τεοσάρω
έδωκαν οί μανάδες μας
τα χέρια νά σέ πάρω
ί Σάν εμεινε μόνη ζύγωσ:
στόν συμφωνημένο τόπο,
κι' έκείνος βλέποντας άπ'
την χαράχοα τού ετρκξεοαν
πουλί κονχά της.
Σδν χοΰδο)σε τάχέρια της
αρχισε νά χαΰ λέη μουρμου-
ριστά σκύβοντ ς στήν σκιά
ί μην αντικρύση κανείς τα χρυ
σαφένια της μαλλιά Άπό-
ψε τό τραγοΰδι σου μέ λύπη
σε πολύ, κσλέ μου, γ<ατί τρα γούδησρς τόσο λυπημένα; Θάποεπε νδχη; τόση ΰρε- ξι άφοΰ καί πύ 1)ά"ρθης μα¬ ζύ μου στό ράβδος. Θά πώ σχή μηχέρα μου νά χό πή στό γέρω παχέρα μου. Κι'άν τό κατωρθι.σωμε θδμασχε πάνχα συντροφιά. Μονάχα φρόνΐ'ΐα μην δχουμε πάλι λόγια. Κι άν περάσωμε ήσυ χά.....Θάχης ενα φιλί στ ά» πορράβδια. Στής λέξεις αύτές πηγε νά πετάξη άπ' τή χαρά τού 6 το^λλός χ^αγυυδιυτ,ή^ σφίγγονχάςτης τα χέρια πιό δυνατά τής ύποσχέθηκε ιιέ τα μάτια κι' ΰστερα δίδον- τας της τό τριτντάφυλλοπού κρατοΰσε στό στόμα τού ε- φυγε. Κεΐνο τό βράδυ δλο τό χωριό ξεστάθηκε άπό τα τρα γούδια τού. Κι' ό γέρος πρόεδρος ε- λεγε στή γαναϊκα τού. «Ά; τόν πάρωμε κι'αΰ τόν είναι πολλές φέτος οί εληές. Καί δέν επρόσεξε την κό ρη χ υ πού εφυγε κρυφ- γ,ά νά πάη στήν ταράτσα νά χο¬ ρέψη άπό τή χαρά της σάν τρελλυκόριτσο. Όκτώβρης. "Ενα σμή· νος χωρικές γυναικοΰλες τά- ραξαν την ήσυχία τ' άπεράν τού κάμπου μέ τής πολλές εληές. Κοπελιές μαζόχτρες 6λ ζωή και δύναμι χτυποΰ- νε άλύπητα τό δύστυχο δέν- δοθ γιά νά ρίξουν χον καρ- πό μέ το πολύ λάδι. Κ Γ άλ- λ>:ς σκνμμένες κάτω στή γή
μαζεύο,ν μιά μιά τής εληές
πού επεσαν κάτω.
Ράβδιζαν καί σώριαζαν.
Τεράστιοι σοοροί γινόντου-
σαν σχ' άρχοντικό ιοϋ προέ
δρου. Κι' ύστερα άσκιά, με
γάλα άσκιά γ. μάτα ?.άδι ερ-
χόντουσαν άπό τό έργοστά·
σιυ.
Μά οί εληές ^αν πολλές

•Ό ΤΥΠΌΣ»
3 Απριλίου 1932
Η ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ
ΡΕ©ΥΜΝΗΣ
«ΒΗΜΑ» Τό κράτος όφεί
λει νά αναλάβη την εξυπη¬
ρέτησιν των άγροτικών συμ-
φεοόντων μέ άγροφυλακας
οί δποϊοινά μισθοδοτουνται
παρ' αυτού εάν θέλη να εκ-
τελοΰν μέ ζήλον τα καθήκον
τα των.
ΧΑΝΙΩΝ
«ΚΗΡΥΞ» Δημοσιευει τάς
τελευταίας στατιστικάς τοΰ
Διεθνοΰ; Γραφείου Εργα¬
σίας καί παλαβάλλει την πά
ροΰσαν άνεργίαν μέ την τοΰ
παρελϋόντος έτους
«ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ» Είς
τάς διαφόρους διασκέψεις
βασιλευει πλήρης άσυμφω·
>·' - ττλήρης σύγχισις ίδβών
και συμφεοόντων. Άποτέλε-
σμα είναι ή άπώλεια πάσης
έμπιστοσύνης καί έπίτασις
της κρίσεως είς βαθμόν ώ
στε νά υπάρχη φόβυς οίκο
νομικής «αί ήθικής καταβα
ραθρώσεως. Την σωτηρίαν
τής άνθρωότητος μόνον ή
ποοβήλωσις είς την Χριστια¬
νικήν θρησκείαν δύναιαι νά
εξασφαλίση·
«ΗΧΩ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ»
Ό άγροτικός κόομος πρέ·
πει νά ενισχύση διά των κα-
ταθέσεων τού την 'Λγροτι-
κήν Τράπεζαν, διότι αυτή
έξυπηρετεΐ τα συμφέροντα
τού- Ό άγροτικός κόσμος
ποέπει νά λάβη πλήρη συ-
ν£ίδησιν των συμφερόντων
τού ώς αύτοτελοΰς τάξεως
μέ ιδία συμφέροντα καί νά
τα υποστηρίξη καί έμπρά-
κτως.
ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
«ΑΝΟΡΘΩΣΓΣ»'Ηάποτυ-
χία τής Οϊκουμενικής όφείλε
ται έξ ολοκλήρου είς τό λαϊ;
κόν κόμμα τό οποίον παρ' >
δλα τα παθήματα καί διδάγ-
ματα τοΰ παρελθόντος έξα-
κολουθεί νά εμμένει είς την
ίίγονον τακτικήν τού τής ό .
ποίας συνεπεία θά είναι ή
ΤΗΛΕΙΡΜΑΤΑ
Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΙΣ
ΤΗΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΣ ΔΙΑ ΤΟ
ΑΘΗΝΑΙ 2 Απριλίου
(Ιδιαίτερον τηλ. «Τύπου»
αριθ. 2057)
Πά ά την χθεσινήν πρό
κλήσιν τού κ. Βενιζέλου ή
Αντιπολίτευσις απεφάσισε
νά μή λάβη μέρος είς την
συζήτησιν την γενησομένην
την Τρίτην επί τοϋ οίκονο-
μικοΰ ζητήματος πρίν ή
συγκληθή τό Συμβούλιον
τής Κοινωνίας των Ένθών.
Ή τοιαύτη στάσις τής
ΑΠΟΣΧΗ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΝ
Αντιπολιτεύσεως θεώρεΐται Τσαλδάρη όπως εκθέση τό
γελοΐον π όσχημα ίνα δικαι περίφημον ανύπαρκτον οικο
ολογηθήή άρνησις τού κ. νομικόν τού σχέδιον.
Η ΕΛΛΗΝ. ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ Κ. Τ. Ε.
Κατά πασάν πιθανότη- .
τα είς τό συνερχόμενον έν ι
Γενεύη Συμβούλιον τής Κ· Ι
Τ. Ε. διά ζήν εξέτασιν των
πορισμάτων τής Δημοσιονο |
μικής επί τής οΐκονομικής (
καταστάσεως τής Ελλάδος
δεν θά μεταβή ό κ. Βενιζέ-
λος μετά τοϋ χ. Μαρή, ώς
αρχικώς έσχεδιάζετο. |
"Την Έλλάδα θά άντιπρο
σωπεύσουν οί κ. κ. Πολίτης,
Τσουδερός καί Μαντζαβϊ
νος.
όριστική διάλτσις τού καί
έξαφάνισις τού έκ τής πολι-
τικής σκηνής.
«ΔΡΑΣΙΣ» Ή θέσις τοΰ
λαοΰ δέν θά καλλιτερεύση
εάν δέν στραφή πρός την
γήν1 εάν ή κυβέρνησις δέν
δείξη κανέν ενδιαφέρον διά
τόν άγρότην. Εάν δέν προ
στατεύσωμεν την γεωργίαν
δέν ρίψωμεν όλας μ άς τάς
δυνάμεις πρός αυτήν παν-
τοτε θά πεινώμεν καί ώς α
τομα καί ώς σύνολον.
«ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΚΡ11ΤΗ»
Ή άγροτική τάξις καθώς καί
ή τάξις των μικρεμπόρων
καί έπαγγελματιών ύποφέ-
ρουν. Ή Κυβέρνησις ύπο-
στηρίζει τούς δυνατούς καί
καταπιέζει τούς άδυνάνους.
"Οταν δμως οί τελευταϊοι
νοιώσουν την δΰναμί των
καμμιά δύναμις δέν θά δυνη
θή νά τούς συγκρατηθή είς
τόν δρόμον τους
«ΑΝΑΤΟΛΗ» Ή δυστυ
χία αύξάνει άπό ημέρας είς
ημέραν κι' ή πεϊνα κτυπά
την θύρα τοΰ πολλ,οΰ κό-
σμου. Ό λαός άπαιτεΐ την
ΑΠΟΛΥΕΤΑΙ
Η ΚΛΑΣΙΣ ΤΟΥ 1930Β
ΑΘΗΝΑΙ 2 Απριλίου
(Ίδ.αίτερον τηλ. «Τύπου»
αριθ. 2057)
Κατ' απόφασιν τοΰ Ύ-
πουργε'Όυ των Στρατιωτι¬
κών άπολύονται των τάξε
ωε τοΰ στρατοΰ οί κληρω-
τοί τής κλάσεως 1ί)3Οβ! |
Ήμέρα απολύσεως ωρί¬
σθη ή Τρίτη Μαΐου. |
άμεσον λήψιν ριζικών μέ-Γ
τρών. Θέλει περισυλλογήν,
νοικοκοιρωσύνην περιστο
λήν κάθβ σπατάλης Τα συμ
βούλια, τα σχέδια, τα προ·
γράμματα άποτελοΰν έμπαιγ
μόν πρός την δυστυχίαν τού
καί είναι διατεθειμένος νά
συγχωρήση την τοιαύτην
πρός αυτόν συμπεριφοράν.
ΑΝΑΧΟΡΗΣΙΣ ΕΙΣ ΑΟΗΝΛΣ
ΤΟΥκ ΓΕΝ.ΔΙΟΙΚΗΤΟΥ
Κληθείς έπειγόντως ά νέ
χώρησε χθες τό εσπέρας
διά την Πρωτεύοτυαν άτμο
πλ,οΐχώς ό Γεν. Διοικητής
Κρήτης κ. Ν. Άσκούτσης.
Ε~ΕΡΡΑΓΗ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΗΣ ΕΙΣ ΜΑΝΤΖΟΥΡΙΑΝ
ΤΟΚΙΟ 2 Απριλί¬
ου ώρα 21 4(Ραδ]κώς)
Αγγέλλεται έκ Κεν-
τάου Ν. Α. τής Καρέας
ότι έξερράγη σοβαρά στά
σις κατά τής νέας Λίαν-
τζουριακής Κυβερνήσε¬
ως. ' Υπό των άρχών έζη
τήθησαν ένπχύσεις πρός
αποκατάστασιν τής τάξε¬
ως. Άπϋστέλλεται ίσχυ
ρόν μικτόν άπόσπασμα.
καί τό ράβδος βάσταξε.
Κι'ή Έλενίτσα ή<;αν ιρελ λή άπ' τί) χαρά της. Κάθε μερά μπο_>οΰ >ε νά
βλέπη τόν τραγουδιστή της
νά ΐθϋ κάνη συντροφιά. νά
τοϋ μιλή, ν' άκούη καθ' άπό
βραδο πυύ χέλειωνι»ν τό γλυ
κό νραγοΰδι χου πού τόσο
την συγκινοΰσε.
Οί ραβδιστάδες κουοά-
στηκαν πιά. Μά τούς πάρη
γοροΰσε μέ τα παιχνίδια
της ή μ·κρή άφεντικίνΛ, καί
τούς γλέντιζε ό τραγουδι-
Κι' άκομα ό Πρόεόρος
των εταξε ζώς εφέτο π ού γί
νηχε τόσο πολύ λ,άδι θάχα-
καν μιά γιορτή τ'άποράβδια
ποϋ δέν ξαναγίνηκε. Τ' άπο-
ράβδια. Κάθε κορίισι σκιρ-
τοϋσε σάν άκουσε αύτη τή
λέξι. Τό γλέντι, τί χαρά καί
ό χορος πρό παντός ό χ >-
ρό;.......δνα σωρό παιχνί^ια
φωνές, χαρέ;, τραγούύια οά'ν
θά άπορράβύιζαν καί την τε¬
λευταία έληά /λ' νπζγι τρυ
πέζι γ?^ένιι καί χορός σΐοΰ
νοικυκύρι.
Δουλειά, δουλειά, μά καί
γλέντι γλέντι.
^ Νι)έμβ.)>|ί, πΐ'ί κι'οίέ-
ληές τέλειωσαν δλι·ς πού εί-
χαν δουλειά, μαζεύχηκαν στ'
άρχον.ικότοϋ Προέδροιι καί
κεί ·ος μέ δικαιυαύνη μοί,·α·
ξε; ·0ε μιάς τό μαζοχπκό
τη;, Κι' δταν ή πληρωμή τε
λείωσε, βγήκε ή γυναίκα τοΰ
Προέδρου μέ την καλή καρ-
διά κι' υλ,ες τής προσκάλεσε
μαζύ μέ τούς άνδρες τους
στ' άπορράβδια,
Ί^Ι Έλενίτσα έκανε με-
γάλες έτ.οιμααίες, Κάλεσε
«δ.ιγανα» άπό τό γειτονικό
χωρΐό - δσο γιά τύν τραγου
δια τή τόν είχιί στό χέρι - δέν
ξεχνοΰσε δμως ποχέ καί ιό
τάξιμο.
Μόνο σκέφΐονΐαν πώς
νά χά καταφέρη γελώνχας
δλους τούς άλλους νά πάρΐ)
κ μ νά δόση τό ταμμένο
φιλί.
Την δλλη μερά τό γλένΐι
σιρώθηκε τρικούβερτο.
Ξ'ί«ουσμένοι λυρατζήδες
Ισεοναν δοξαριές πού σ(ίΐ·
τευαν καρδιές καί μπουζου-
κάριδες δίδαν πε νιές πού
γα,.γαλοΰσαν χά πόδια. Με¬
τά τό φαγοπόχι σχρώθηκαν
στό χορό, Ό τραγουδισχής
πή ΐί·. τό μίρος τού. Σέ ;.άί)«
μιά ελεγε καί την μαντινάδα
της, όνομάζοντάς της γαρυ-
φαλιές, βιόλες γιασεμιά. ...δ-
λες τής εβλεπε λουλούδια.
Καί πόσο χαίρονταν δταν
συλλογιζόνταν πόσο τό μό ■
νο τού λουλούδι ήταν άλλιώ
τικο άπ' χής συνηθισμένες
αύχ?ς.......βιύλες. Μά ή μερά
περνοΰσε καί τό γλένη έ*-
π^οπε νά τελειώση. Ό πύ^
Ι Πρόεδρος είχε πή νά γλεν-
τίζουν δσο νάκραχάη ό ή ι-
ος. Κι'αύΐός ό άφιλόιιμος
δλο καί πλησίαζε στή Δύσι
τού. Κι' οίαν πιά τό γλέντι
τέλειωνε ό Πρόε5ρος φώνα-
ξε τόν τραγουδισχή καί μ'ε·
να γλυκό χαμόγ^λο τού,ιε
Κάμε μου τή χάοι Ν τί |
νο πήγαινε στόν κήπο αί φέ
ρε μου τής κοφες πον είναι
κεί γιά νά μή σέ φωνάζωπά
λι αΰριο. Πήγαινε καί σύ Έ
λενίτσα μή τυχόν Οέλιι χίπο
τε βυήθησι. Αύιό δα ήτον
πού γύρευαν καί οί δυό ιους.
Γρήγορσ, γ.ήγορι βρέ¬
θηκαν άνάμεσα στά λουλού-
δια τοΰ κήπου.
Έκεΐνος σχάθηκε, γιά
μιά σιιγμή καί την κύιχαξε.
Ποτέ δέν την είχε δή ώ-
ραιότερη.
Τα μάγουλα της εΐχαν
δνα χρώμα άπαλό οι5ν τής
Δύσης την πορφύρα καί ιά
μι/λλιά της ?π»ίρια σάν ε- !
ναςκαταρράχιης άπό χρυοές (
άκτΐνες τού ηλίου ποΰ βασί· !
λευε ....... * |
Δυό δυνατά μπ άτσα αγ ;
κάλισαν τύ πανόρηο κεΐνο
κορμί καί δυό αΕμάπνα χπ'-
λη άφησαν ενα θερμό, μα-
κρόχρονο φιλί, στό μικρό
θρσπέσιο σχ(>ματά ι.....
*Ηταν τό ταμμέ β φιλί
ΑΝΕ2ΤΗ5 ΑΓΓΕΛΪΔΗ5
Ο ηθΛΕΜθ; ΕΙΣ ΤΗΗ ΚΙΗΑΗ
ΤΣΑΝ--Τβουν ίί Α¬
πριλίου ώρα ίϊΐ.ίϊθ'
( Ραδιωγραγ ι«ώς) .
ΛΙετά μα/.ράν επίθεσιν
τά'Ιαπωνικά η τρατεύμα
τα άπώθησαν τούς Κινέ-
ζους άτάκτους οΐτινες πά
ρηνώχλουν την φρουράν
τής πόλεως.
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΟΡΑ
Η ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΟΑ ΑΓΟΡΑΣΗ
ΕΝ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡ ΟΚΑΔΕΣ
ΕΛΑΙΟΥ ΕΠΙ ΠΛΕΟΗ
ΑΘΗΝΑΙ 2 Απριλίου
(Ιδιαίτερον τηλ. «Τύπου»
αριθ, 2057)
Ανακοινούται επισή¬
μως δτι κατά την γενομέ
νην σύσκεψιν υπό την προε-
δρίαν τοΰ Πρωθυπουργοΰ
κ. Βενιζέλου απεφασίσθη ή
άγορά ενός έκατομμυρίου ό
κάδων ελαίου επί πλέον τής
αρχικώς ορισθείσης ποσότη¬
τος, διατηρουμένης τής αυ¬
τής τιμής άγοράς.
Προσέτι ελήφθη άπό*
φασις όπως έπισπευαθή ή ά-
γορά ώστε νά καταστή δυ-
νατή ή έξαγωγή τοΰ άγο-
ρασθησομένου ελαίου έντός
τοΰ μηνός Απριλίου.
Σχετικαί οδηγίαι καταρ
τίζονται ήδη διά τα κατά
περιφερείας ύποκαταστήμα-
τα τής Άγροτικής Τραπέ-
ΗΙΡΛΑΝΔΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ
ΗΡΝΗΘΗ ΟΡΚΟΝ ΠΙΣΤΕΩΣ
ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΙΤΑΟΗ^ ΒΑΣ1ΑΕΑ
ΛΟΝΔΙΝΟΝ 2 Α¬
πριλίου ώρα 21 .(Ραδ.)
ΊΙ νέα ΊρλανδικήΚυ-
βέρνησις απεφάσισεν έν
Συμ.βουλίω όπως ρητώς
δηλώση είς" την Κυβέρ¬
νησιν τοΰ Αονδίνου ότι
οριστικώς άρνεΐται νά δώ
ση τόν 'Όρκον πίστεως
πρός τόν Βασιλέα καί ό¬
τι θά παύση καταβαλλού¬
σα τόν φόρον αποσβέσεως
τής άξίας των έν Ίρλαν-
δία κτημάτων τού Άγ·
γλικοΰ Στέμματος.
ΘΑΗΑΓΟΣ ΠΡΙΓΚΗΠΙ2ΗΣ
Ν. νΟΡΚΪΙ (ΡοΛ.)
2 Απριλίου ώρα 22
Μετά βραχείαν άοθέ
νειαν απεβίωσεν ή ΙΙρεγ.
κήΓ.ισσα. Μυράτ δια'ςβυγ-
μένη από τριετίας μετά
τοΰ Γάλλθυ Ηρίγκηπας.
ΤΥΠΟΙΣ Γ. Ε. ΓΕ&ΡΒΑΣΑΚΗ
Η ΠΑΡΑΛΑΒΗ ΤΟΥ ΕΛΑΙΟΥ
ΥΠΟ ΤΗΣ ΑίΡΟΤΙΚΗΣ
Κατόπιν σχετικης έντβ-
λής ληφθείσης παρά τής Κεν
τρικής Διοικήσεως ή Άγρβ
τική Τραπέζα τής πόλεως
μας θά αρχίση άπό τής προ¬
σεχούς Δευτέρας την παρα¬
λαβήν των δηλωθεισών πο·
σοτήτων ελαίου είς τα κα9ο
ρισθέντα ποσοστά τα οποΐα
έγνωστοποιήσαμεν είς προη
γούμενα φύλλα μας.
Πρός αποφυγήν συνωτι-
σμοΰ καθωρίσθη ή παραλά¬
βη κατά επαρχίας είς τάς
εξής ήμερομηνίας.
4—10 Απριλίου Έπαρ-
χία Άγίου Βχ<ηλείου. 11—17 Απριλίου Έ««ρ· χία 'Αμαρίου. 18—24 Απριλίου Έηαρ χίχ Ρεθύμνης. 25—30 Απριλίου Έπ«ρ χία Μυλοποτάμου. ΦΟΙΤΗΤΙΚλί'ΑΙΑΑΗλΟΣΕΙΣ ΕΙΣ ΒΕΛΙΓΡΑΔΙΟΝ ΒΙίΛΙΓΡΑΑΙΟΝ * Απριλίου ώρα 20.10 ( Ροτ διοτηλεγραφικώς) Νέαι φοιτητικαί δι»δη λώσεις ατρε·Ϋόμεναι κατ* τής Κυβερνήσεως λόγψ τής ύποδολής τι»ΰ Νομ'» σχ,εδίου περί έλαττώββ· ως των διά τό Πανετϊΐσΐή μιον κονδυλίων τοΰ πρ»υ π·»λογισμτ>ΰ περιήλθον
την πόλιν, προοκαλέσ*β»'
την επέμβασιν τής '^Τ
νομίοτς. '"" '"
ΗΑΙΡΑ
Κατά πληροφορίας Μζ Ί
Λίρα ετιμάτο σήμερον δολ·
λάρια 3.78
?οί«ν είχον χύμ.ι
-,»ια.νοίΑημοται
Όντως ή
εκ
Ρεθυ*ινίους όπως
νφβοίλιον συγκειμενδ
,ί, άνϊϊρας νέους και«
δό
.φοτοβΰΐιλίας, συνειε/
ίκπε νά άποκατασται)
Τήν κοινήν εκτίμησιν τ
τοϋ Αημυχικοϋ
το οποίον εΐχε'
ώ(ΐ τόσον ώοτε νά
δυσεύηετοι οί ύποψήφκ
ΐοιοιιτοτρο,τως πλήν έ
σΐων σφαλμάτων ύφει
νόν/αί τούτων είς τή1
ίίιψιν τή; άλληλεγγύηι
ξΐ,ήσιΐμον, καί ένεκα
οποίων ά.τίκλείσθιισαν
γοι εκλεκτοι ύποψήφιο
δεμίαν σοβαράν άντίρ
ΊάεΙ/ε νά Γΐέρυ οί
Μί καλής -τίστεως συ
τίιςώς πρός την ίκανι
ϋαΐ έπάρκΓΐαν διά τό
»«, τού μεγίατου άρ
των εχλεγίνχων Λΐ}μοι
Νλων
»αχυ/ώς «
«ν ιΐ
υπο
£