163007

τυπ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚ Ο Ν Ο ΜΙΚ Η ΕΦΗΜΕΡΙΣ
Αριθ. Τηλρφώνου 80
Ι~" Γ» Α. «*» Ε3 Ι -Α.
ΟΛΟΣ ΙΥ1ΕΓΑΛ0Υ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΡΙΘ, 50
ΙΔΡΥΤΗΣ-ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ
ΜΑΝΟ22 Β. ΤΣΑΚΩΝΑΣ
ΡΕΘΥΜΝΟΝ ■ ΚΡΗΤΗΣ
ΚνΡΙΑΚΗ
ΜΑΪΟΥ
1932
ΕΤΌΣ Α.' Αριθ. 47
Χ
Ι 33 Τ Ο
Α Ν Κ
Τ
II
Η ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΛΑΜΠΡΗΣ
Καθαρώτατον ήλιο έπρομηνοϋσε
Τής αύγής τό δροσάτο ΰστερο άστέρι
Σύγνεφο, χαταχνιά, δέν άπρρνοΰσε
Τ' ούρανοϋ σέ κανένα άπό τα μέρη.
Καί άπό κεϊ κινημένο άργοφυσοϋσε
Τόσο γλυκό ς' τό πρόσωπο τ' άέρι,
Ποΰ λές καί λέρι μές τής καρδίας τα φύλλα
Γλΐ'κειά ή ζωή καί ό θάνατος μαυρίλα.
Χριστός άνέστη. Νέοι γέροι καί κόραις,
"Ολοι, [ΐικροί μεγάλοι έτοιμαστήτε.
Μέσα 'ς ταίς έκκλησίαις ταίς δαφνοφόραις
Μέ τό φώ; τής χαρας συμμαζωχθήτε
Άνοίξετε άγκαλιαΐς ρϊρηνοφόραις
Όμπροστό ς' τούς Άγίους, καί φιληθήτρ.
Φιληθήτε γλυκά χείλη μέ χείλη,
Πέστε Χριστός Άνέστη, έχφροί καί φίλ,οι.
Δάφναις είς κάθε πλάκα Εχουν οί τάφοι
καί βρέφη ώραΐα 'ς την άγκαλιά ή μανάδρς,
Γλυκόφωνα, κυττώντας ταίς ζωγραφι-
σμέναις είκόνες ψάλλουνε οί ψαλτάδες
Λάμπει τό άσήμι, λάμπει τό χρυσάφι,
Άπό τό φώς ποΰ χύνουνυ ή λαμπάδες.
Κάθε πρόσωπο λάμπει, άπ" τ' άγιοκέρι,
Όπου κρατοϋνε οί Χριστιανοί 'ς τό χέρι.
(Άπ' τόν «Λαμπρόν») ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ
ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠ ΤΟ ΧΟΡΙΟ
•Αγαπητέ μου,
Χριστός Άέστη! Σοΰ
γράφω άνήμερα τή Λαμπρή
καί σοϋ στέλνω τόν άδελφι-
κόν άσπασμό σάν τέλειος
Χριστιανός.'ίίδώπέρα στήν
κορυφή τοΰ βουνοϋ, δπου
χατοικεΐ άπό χρόνια £ν«ς
συμπαθητικώτατος Προφή
της Ήλίας| μέσα σ* ενα ϊρ»
οό, τριγυρισμένο άπό ήσκι-
ους καί δροσιές, δέν μπορεΐ
νάναι κανρίς ά3εο:, σκεπτι-
κιστή;, θετικιστής, μονιστής,
άγνωοτικιοτής, φιλόσ°φος
ι^Γτοιας λογής, άρνητής κι'
άπαισιόδοξος. Βρισκόμαστε
πολύ κοντά στό Θεό, έδώ
απάνω, τόν νοιώθουμε τόοο
πολύ γύρω καί μέσα μσς,
και πώς νά τόν άρνηθοϋμε;
Ένας άρνητής τοϋ Θεοϋ
έδώ δέν θάτανρ μισητός ή
έπίφοβος, αϊρετικός ή σάν
δργανβ τοϋ Σατανά. Κου-
τός μονάχα ή τρελλός ·'ά
περνοϋσε. "Ισως καί στραβός
γιατί- πίστεψέ με - έδώ άπά
νω τόν Θεό τόν βλέπουμε
μέ τα μάτια μας, όπως τόν
εΐδε ό Μωϋσής, στήν κορφή
τοΰ Σινά.
Μιά έβδομάδα τ>όρα, νη
στεύοντα', κι* άγρυπνώντας,
τόν κλάψαμε, τόν κατεβάσα-
με μέ τα δάκρυα στά μάτια
άπό τό Σταυρό, τόν τυλίξα-
με σέ καθαρά σεντόνια, μέ
ψυχές μυροφόρων, καί χΟές
τα μεσάνυχτα τόν άναστή-
οαμε: Ν* άκουγες τί χαρού-
μενα καί τί γλυκά ποϋ χτυ-
ποΰσε ή καμπάνα τοϋ Άη
Λιδ, άνάμεσα σία κλαριά
τής ψηλής λεύκας-, τοΰ θεό-
χτιστου καμπαναριοΰ, πού
κανένας τεχνίτης τής Άνα-
γεννήσεως δέν τ' όνειρεύτη-
κε χόοο ψηλό καί θεόπρε-
πο: Σάν νά κατοικοϋοε αν¬
θρωπίνη ψυχούλα μέσα στό
γέρικο χαλκό τής παμπάλαι-
ης καμπάνας μιά έβδομάδα
τώρα εκλαιγε παραπονετι-
κά καί μυρολογοΰσε μέσ'
στά κλαρια, τα πάθη τοΰ
Νυμφίου.
Καί σάν ν' άγάλλιασε άπό
χϊίές κι' αύτη λαί σάν νά
πλημμυρήσανε τα στήθια
της άπ' τή χα^ά τής Άνα-
στάσεω;, έστηο-' έναν τρελ -
λό χορό ψηλά μέσα στήν
πρασινάδα καί γέμισε τόν
άγέρα μ' ενα χαρούμενο άγ·
γελικό τραγοϋδι....
Χριστός Άνέστη:
Έχθές τή νύχτα, ξημερώ
ματα, σάν άπόλυσε ή έκκλη-
αιά καί σά φιληθήκαμε δλοι
τό φίλ,ημα τής άγάπης καί
ξεκινήσαμε μέ τής άναμμέ-
νες λαμπάδες νά γυρίσουμε
στό καλύβι μας, εΐχε άρχίσει
νά οοδίζη ή αύγή κι' ό ούρα-
νός, μέ διαμαντένια κορώνα
τού τόν αύγερινό, μας χαμο-
γελοΰσε άπό ψηλά, μ' ενα
ξεχωριστό χαμόγρλο, πού
δέν τό ξαναεΐδα στή ζωή
μου. Κάτι μας ελεγε πώς με-
γάλη γιορτή ήτανε κ' έκεΐ
ά.τάνω κι* οίάγγέλοι, άσπρο-
φορεμένοι μπροστά στό θρό-
νο ΐοϋ θ3θΰ, τινάζοντας τα
φτερά τους, τραγουδούαανε
τό «Χριστός Άνέστη».
Τί νά γίνεται τώρα έκεϊ
απάνω! μοΰ είπε ό μπάρμπα
Γιώργης κάνοντας τόν σταυ
ρό τού.
Καί μέσα στά Οαμπά τού
μάτια άντιφέγγιζεν ενα ού-
ράνιο φώς.
Μισή ώρα περπατούσαμε
μέσα στό λόνγο κάτω άπ'
τα πυκνά δένδρα, νιά νά
φτάσουμε στό καλύβι μβς.
Μέσα στούς πυκνούς θά-
μνους καί στά χαμόκλαδα,
τό μάτι μου μοϋ φάνηκε,
πώς πήρε κάποιο Σότυρο
νά ξεγλυστοάη στούς ήσκι-
ούς καί κάποια Νύμφη νά
(τεύγη κυνηγημένη μπρο¬
στά τού, μέ νόζια καί κα-
μώματα.
Τί βλέπρις; μέ ρώτησε ό
μπάρμπα - Γιώργης πίάνον-
τάς με περίεργα άπ' τό χέι
ρι.
Τίποτο! τοϋ εΐπα.
"Ομως εβλεπα κατι. Τό
πέπλο τό άνάρρο τής Νύμ-
φης μπλέχτηκε σ* ενα κλα-
δί, παραπάτησε καί ξαπλώ·
θηκε αθρλα απάνω στά χα-
μόκλαδα. Ό Σάτυρος την
πρόφτασε, την άγκάλιασε
σφιχτά' καί σύρθηκε μαζί
της πίσω άπό έναν θάανο.
—Χριστός Άνέστη. Φά¬
νηκε τόΐε πώς ακουστι τή
βαρεία τού, βραχνιασμένη
φωνή.
Χριπτός Άνέστη, άπο-
κρίθηκρ μιά φωνή, πάν κρού
σταλο.
Κι' ακονσα τό φιλί τού:.,
ίνα φιλί μακρύ, κρλα'ίδιστό,
γεμάτο άγάπη ....
Δέ χοθήκανε - ποίος τό
εΐπε; — δέ χαθήκανε οί Σά-
τυροι κι' οί Νύμφες μέσα
στούς Έλληνικούς ?όγγους.
Χριστιανέψανε κι' αύτοι
καί κάνανε λαμπρή μαζί
μας. Πίστεψέ με!
Χριστός 'Α,νέστη! λοιπόν.
Δέξου άπό μακουά τό γλυ¬
κό φιλί τής άγάπης, τό φω·
τεινό φιλί τή; Άναστάσεως.
ΠΑΥΛΟΣ ΝΙΡΒΑΝΑΣ
ΕΗΑΣ ΛΧΕΠΑΝΣ ΗΛΘΕ
Σ' ενα ξάστερον ούρανό τό
φεγγάρι άρμενίζει. Ή άτ-
μόσφαιρα είναι βαρεία άπό
τίς μυρουδιές των λουλου
διών. Μακρυά πολύ μακρυά
ακούεται ό χαρμόσυνος ή-
χος μιάς καμπάνας κι' έγώ
.... μικρούλα γονατισμέ-
νη'μπροστά στήνμητέρα μου
άκούω μαγεμένη την ίστο-
ρία τοΰ Θεοΰ π' αναστηθή-
κε!
"Εχουν περάσει χρόνια
άπό τότε μά ή είκόνα αύ¬
τη έρχεται όλοένα καί πιό
ζωντανή στά μάτια μου κά¬
θε χρόνο.
Νοιώθω στή θύμησή της
μιά γλυκειά γοητεία κι' ε¬
να άκράτητο ποθο γιά τό
ξαναγύριαμα κείνης τής
είναι
έποχής.
Κ' άποψε ή νύχτα
τό ΐδιο, τα λουλούδια μοσχο
βολοΰν, οί καμπάνες κτυ¬
πούν χαρούμενα κι' έγώ
προσπαθώ νά πάρω τό πα-
λιό μονοπάτι, νά ξανανοιώ~
σω την γοητεία κείνης τής
νύκτας, πού τόσο μίλησε
στήν ψυχή μου.
Ζώ α' ενα άλλο κόσμο δι
κό μου καί σάν σ' όνειρο
πηγαίνω στήν έκκλησιά.
Φώτα κόσμος κι' άφθονη
μυρουδιά λιβανιοΰ χυμένη
στό άέρα.
Ήψυχή μου κουρασμένη
ΰστερα άπό τόσο ταξείδι ζη-
τά άσυλο.
Πλανιέται σάν πεταλού-
δα στίς δάφνες καί στά λου
λούδια πού στολίζουν τόν
νικητή τοΰ θανάτου καί πά-
λι ξαναγυρίζει καί σταμα-
τά σ' ενα σημεΐο, πού ενα
παιδί γονατιστό βλέπει, ώ
γιαυτό εΐμαι βέβαιη, τόν
Θεό τής άγάπης καί τοΰ πό-
νού νά τοΰ χαμογελά.
Τό κορμί μου μένει άκί-
νητο μά οί ψυχές μας συ·
ναντώνται.
Τα μεγάλα άθώα τού μά¬
τια μέ γεμίζουν χαρά καί
νοιώθω την άνάγκη νά φω-
νάξω σ' ολους «Γενήτε παι¬
δία, πνίξετε τόν μεγάλο
έαυτό σας γιά νά δήτε Ε¬
κείνον, γιά νά νοΐώσετε ρΐ-
γος στό άκουσμα τής μεγά-
λης εϊδησης «Χριστός 'Ανέ-
στη».
"Ενας λυγμός μέ συνε-
φέρνει. Τό παιδί κλαίει.
Γονατίζω δίπλα τού καί μέ
λίγα λόγια μαθαίνω τόν
καΰμό τής άγνής αυτής ψυ
χής π«ύ ταιριάζει γιά φωλιά
τής εύτυχίας. Ό πατέρας
ξενητεμένος άπό χρόνια τώ
ρα καί λίγους μήνες τούς
ξέχασε όλότελα καί ή μη-
τέρα κλαίει. 'Όμως δέν ξε-
χνά νά σταλάξη στήν άθώα
τού ψυχή τό μύρο τής άγά¬
πης καί της ελπίδας. Ό πά
τερούλης έρχεται
Ίσως είναι ενας άπό τούς
'Αμερικάνους πού τό μεγά¬
λο βαπόρι έφερε στή χώρα'!
«Κι' άν δέν είναι;» πηγά νά
πώ μέ λαχτάρα μά ή πίστις
τοΰ μικροΰ μ' άποστόμωσε
κι' ή λειτουργία τελειώνει.
Ό κόσμος πάει στό σπίτι
τού καί τό παιδί στήν άγκα
λιά τής πονεμένης μανού-
λας τού. Πνίγει έκείνη τα
δάκρυα της καί τό βάζει νη ■
στικό νά κοιμηθή "τάζοντάς
τού χίλια δώρα πού τό παι¬
δί βλέπει σέ λίγο στόν ΰπνο
τού. "Εχει τόσο χαρούμενη
εκφράση τό κοιμισμένο προ
σωπάκι τού!
Στήν ήσυχη καμάρα δέν
ακούεται παρά ό βαθύς άνα-
στεναγμός τής δυστυχισμέ-
μης γυναίκας.
Κοντεύει νά ξημερώση
καί μέ τίς πρώτες άχτΐδες
της αύγής £νας ξένος μπαί-
νειστήναύλή. Τα γλήγο¬
ρα πατήματά τού ξυπνοΰν
την μισοκοιμισμένη γυναΐ-
κα. 'Ανοίγει την πόρτα καί
τρίβει τα μάτια της.
Καί σέ λίγο κλαίει, γελά,
πνίγεται θέλει νά φωνάξη
νά διαλαλήαη τή χαρά της
μά δέν ακούεται τίποτε. 'Η
φωνή τοϋ μικροΰ, πού ξύπνη
σε, τα σκεπάζει όλα. «Πατε
ρούλη μου, χρυσέ μου πα-
τερούλη ηλθες; Μά πού εί¬
ναι ό καλός Χριστός; Έκεΐ-
νος σ' έφερε! Τό ξέρω. Μοΰ
τώπε στήν έκκλησιά χθές
βράδυ κι'άγκαλιάζοντάς τον
ψιθυρίζει «Χριστός Άνέ¬
στη».
ΡΕΑ
Η ΔΙΑΒΑΣΙΣ ΕΚ ΚΡΗΤΗΣ
ΤΟΥ ΜΕΓ. ΗΑΠΟΛΕΟΗΤΟΣ
Είς τόν Κυριακάτικον Τύ¬
πον τής 24ης Απριλίου έδη
μοσιεύσαμεν την άληθώς ά-
ποτελοΰσαν έν ταυτφ γλα-
φυρόν δσω καί ιστορικόν λο
γογράφημα επιστολήν τοΰ ά-
γαπητοΰ καί άρχαιοτάτοι» φί
λου κ. Έμ. Ραπτάκι Διευ¬
θυντού τοΰ Τηλεγραφείου
μας, άναιροΰσαν έν πολλοίς
την είς σειράν προηγηθέ-
ντων έκείνου φύλλον μας
δημοσιευθείσαν πραγματεί-
αν τοΰ δαφνοστεφοΰς Γάλ-
λου Στρατηγοΰ Μπορντώ ε¬
πί τοΰ θρύλλου τής έκ Κρή¬
της διαβάσεως τοΰ Μεγά-
λου Ναπολέοντος.
Την επί σοβαρωτάτων
στοιχείον στηριξομένην απο
ψιν τοΰ κ. Ραπτάκι έρχεται
νά ενισχύση ή κατωτέρω έ·
πιστολή τοΰ σεβαστοΰ λογί-
ου καί λογογράφου φίλου κ.
Γεωργ. Δαφέρμου Διευθυν¬
τού τής Α'. Δημοτ. Σχολής
Ρεθύμνης, όστις είς τό τόσω
πλούσιον λαογραφικόν υλι¬
κόν τό οποίον έχει συγκεν-
τρώσει είς τάς στήλας τοΰ
Προμηθέως έρχεται νά προ-
σθέση καί την συμβολήν τού
ταύτην είς μίαν λεπτομέρει
ανσχετιζομένην μέ την άνεκ
δοτικήν ιστορίαν των Μεγά¬
λαι άνδρών τοΰ παρελθόν-
τοςαίώνος.
Αί γραμμαί αύται ώς καί
ή δλη σειρά των σχετικών
δημοσιευμάτων θά φθάσουν
μέχρι τοΰ Στρτηγοΰ Μπορ¬
ντώ ώς μακρυνή άπήχησις
των αίσθημάτων τής εύλα-
βοΰς καί τής άφοσιωμένης
όσον καί εύγνώμονος άνα·
μνήσεως την οποίαν τοΰ δι-
ατηροΰμεν έδώκάτω. Άλλά
νομίζομεν ότι καί ή έν Ελ¬
λάδι Γαλλική Πρεσβεία προ
καλουμένης αρμοδίως έντεϋ
θεν τής προσοχής της θά η¬
δύνατο νά ενδιαφερθή δπως
ή έν Ιεραπέτρα οίκία ή ό-
ποία εχρησίμευσεν έστω καί
επί μίαν νύκτα ώς στέγη τοΰ
μεγίστου των Στρατηλατών
τής 'Υφηλίου άνακηρυχθή
ώς Εθνικόν Μνημείον τής
Γαλλίας, ένσωματουμένων
ούτω των αίωνοβίων δεσμών
συμπαθείας ήτις συνδέει τό
ΈΟνος τού όποίου σήμερον
πρωτεύουσιν αί "Αθήναι
πρός την άληθινήν διάδοχον
τοΰ πολιτισμοΰ των άρχαί-
ων Αθηνών, την Γαλλίαν.
ΜΑΝΟΣ Β. ΤΣΑΚΩΝΑΣ
Κύριε Διευθυντά
Είς τό ενδιαφέρον ζή
(Συνέχει ι εί$ την 2ανΣϊλίδα)

Ο ΤΥΠΟΣ.
Μαΐου1932
ΥΝΔΡΟΜΑ1
Διά την Πόλιν μας
Μηνιαία Δρ. 26—
ΔΙΑ ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΝ
Τρίμηνος Δρ. 80—
δια Άν.Έταιρρίας
καί Νομικά Πρόοωπα
'Εξάμηνος Δρ. 250— >
ΔΙΑ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΝ
Έξάμηνος Φρ. Γαλλ 100
——»„—^__——.———*—«__-. ι
ΔΗίνΙΟΣΙΕΥΣΕΐΣ !
Σε>ίς 1η «αί 4η ό στίχ. δρ. 5
» 2α » 3η » » 3. '
Διά τάΔικαστικά «αισυνε^είς
διαφημήσεις ίδιαίτεραι ουμ-
φωνίαι. ■
ΟύοΕμία πληοωμή άναγνω ί
ζεται άνίυ (ίποδείΕρως ςρΓρουστις
την σφραγίδα και την ύπογςα
φήν τοϋ Διευθυντού μας.
Τα χειρόγραιτα καί μή δνμο-
σιενόμπα δέν £-τιστρε'<( ι λ τ , ΤΑΙΤΔΡΟΜΕΗΙΙΙ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΟΝ ΣΗΜΕΡΙΗΑ! ΕΥΚΑΙΡΙΑ1 Διά Πειραια κλπ. πιθανώς2 μ μ. άλλας] ιιεθαύριον 8 μ. μ. Λιά Μυλοΐτότί'μον, Ηράκλει¬ ον 12 30 μ μ. ' » Δυτικόν Ρεθυμνον, Ι'εωρ- γιούπολιν, Σούδαν —Χανιά 12'.20 μ μ. » Β·χμον. Χανιά 12. 30 μ μ. » Άμάρι καί Αγ, Βασίλειον 3 μ. μ. ! ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟΝ ΑΥΤΟΚΙΤΡΗ ΙΤΑΙΡΕΙΑΕΡΡΙΚ0Υ2ΥΓΓΕ1ΑΚΙΙ Ο ΜΕΓ. ΝΑΠΟΛΕΩΝ Ε1Σ ΚΡΗΤΗΝ (Συνέχεια Ικ τής 1ης σ>λίδ(κ)
τ^ρμα τής διαβάσεως τού
Ναπολέόντος άπό την
Κρήτην εύαρεατηθήτε
νά προσθέσητε κ*ί μίαν
παράδοσιν σχετικήν, πού
ήκουσα μικρός άκόμη
στό χωρι* μου Άξός ά-
πό τόν μακ«ρ£τη πβτέρα
μου Φωτιον-
«Στόν παληό κ^ιρό πέ
ρ»σεν ό Μ.πονχπάρτε, ά-
πό την Κρήτ») μέ τα κν-
ράβιο/ τού κ' έϊε·ί>άρκα{»ε
στόν ρεγάλο Κάμπο τής
Μεσσαράς κατ» τό Τυμ¬
πάκι. Μίαν ταχυνή σηκιο
Οήκανε οί Μεσσαρϊτες (ά-
πό τόν ύπνον των) κ' εΐ-
δανε την θάλαασα γεμά-
τη καράβια κοτί τόν κάμ¬
πο των γεμάτο αλογα α α ·
πρα όάν τό χιόνι. "Ησα·
νέ γ«λλικα κ»ί στρατός
γαλλινιός χυμένος κ»ί
τσαντη ωμένος στό γυρο
Ό ά
ΤΙ καλλίτερον δργανωμένη
Εταιρεία συγκοινωνιών Κρήτης
Σημεριναί άναχ»ρήσ ις
Λιά Χανιά 9 π μ.
Διά Ηράκλειον 12.30 μ. μ
Διά Βάμον Χανιά12 30 μ μ
Διά Γεωργιούπολιν
Βοΰσες Χανιά 12 ι», μ.
■ΐεπεΗΐεΐεη—:—αηαβ—β*Ώεΐΐ3~χηκ3~
ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΟΝ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΝ
'Απόψε. Ι. Κούνουπα
Δευτέραν Π. Παπαδάκη
Τρίτην Ε. Βενετάκιι
•ΒΜΗεΗΒΒΗΒΕίΤνί «|Ι'*^ίΒί>'Τ*3ΜΒΙΓΜ7Λι.ί'ίΐίΙΙΛΡ ■.ΜΜτΓ. ι'ΙΡ" ι
ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ
Σήμερον α /εί την πολλο-
στήν;; επέτειον των γενεθλ ών
τού άμ« δέ καί τί,ν δνομαστικήν
εορτήν τού δ φίλος ταγματάρχης
έ. ά. κ Λαμπράς Παπαδάκης
Γραμμ«τίύς τού ΙΙΐ'ραρτήμα-
τος τού Συνδέσμου Άποστρά·
των Αξιωματικόν. < Όμοίω: εοοτιίζει ό πολύτιμος φιλολογικος συνεργάτης μας κ. Άνέστης Μακρυδάκης Λογιστής παρά τή ενταύθα Γεωργική 'Γ» πηρεσία ' Όμοίως είς Αθήνας 6 παρά ' τφ κ. Πρωθυπουργφ ΐ/πεσπηισ- μένος φίλος Μοίραρχος κ. Άνα στάσιος Χοκπίτης. Όμβίως ό Λοχίας νού ενταύ¬ θα Τάγμστος κ Άνοστ. Σαραν- , τινός. ' Έορτάζει είς Θεσσαλονίκην ό κ. Άναστ Αναγνωστάκης. €Ομοίως είς Ρουσΐικα δ κ. Ά ναστ. Δελη,ιώργης. Ι Κατόπιν τής μεταθέσεως τής εορτής θά έορτάσουν α όρι¬ ον οί κ. κ. Πρωθιιτρεύς Μάρκος ΠλνμάκΐΓ, Κουτσουράκης, Λαγ κουβαρδος Μελιδόνης, Παπα- δουρά-ιης, Σ/ινάς *αί Τζέλησις. Ό «Τύπος» διαβιβάζει είς ίίλους τούς έορτάζοντΓίς άγατη- τούς φίλονς τάς ίΗρμοτάτας ευ¬ χάς του' ΛΕΝ ΕΟΡΤΆΖΟΥΝ 'Η Δεσποινίς "Άνασιασία Μαλανδρχκι δΐν εορτάζει λόγω πίνθους. ΤΥΠΟΙΣ Γ Ε. ΓΕΟΡΒΑΣΑΚΗ γιά^ι των ητον ό ρης πού ή'τονε βασιλιάς Ρέμ πελος γιο,τί ητον άθρόνια στος, έπειδή δέν κατά- γουντ»ν άπό βασιλική γεννιά. Ό Ρέμπελος σί- μωσε στό χωριό (ί'σως τ*ό Τυμπάκι) νι' εκάλεσε μεροκοϋς γερόντους Κρητικούς καί τούς ρώ- τηξε μέ δραγουμάνο ίν¬ τα θένε άπό αύτό, κ' ίν¬ τα τόπος είναι ή Κρήτη. "Ενας γέρος τοΰπε: «Βασιλιά μου πολυχρο- νεμένε ό Τόπος μας εί ναι μικρός καί δέ σηκώ- νει, μόνο, ά Οές νά πιά- σης καλόν τόπο νά πάς στό Μεσύρι». Ό ΛΙπο- ναπάρτης άκουσεν την συμβουλή κ' έφυγεν κ' έ- ξεδάρκαιρε στό Μεσύρι (Αϊγυπτο) κ/ ή Κρήτη γλύτωσβν άπο τα νύχια τού. Μεγαλομανία. 6έ βαια τής παράδοσις εί¬ ναι νά πή στόν Ναπολέον τα, τί τόπος ήτον ή Κρή τη, καί » δώση κατεύ- θυνση στά σχέοία του^ πρός την Λιγυπτο. 'Αλλ' έτσι θέλει ή άφε- λής παράδοσις, άφοΰ μά λιβτα-τίίν βάπτισε Ρεμ- πελο, π^ϊ σημαίνει κυ- ρίως άνθρωπο πού γυρί- '^ει έλευθέρως χωρίς νά ύποτάσσεται σέ κιανένα νό μο. 'ΪΙ παράδοση όμως λαβαίν% σβουδαιότητα, γΐΓί?τί οεβαιωνει άναμφι· σβητητα ότι ό Ναπολέ¬ ων βγήκε στήν Κρήτη κ' ήλθε είς επικοινωνίαν 1*.έ τούς Κρητικούς. Ή βεβαιότητα γίνεται με- γαλι»τβρ«η καί άπό τό γε- γονός ότι οί Κρητικοί τόσον κ«λά ένοιεφέρθη- καν γιά τόν Ρεμπελ'ή, ώστε τού εβγαλαν καί τραγούδι. «Άφρουκαστήτε νά σάς πώ πράμα πρύ νά τό λέτε, νά «άς είπω τοΰ Ρε^έλή νά κάθεστε νά κλοίτε». Δυστυχώς δέν γνωρίζω άλλον στίχον. 4»αίνεται ότι θά θρηνή τόν Ναπο- λέοντα πιασμένον αίχμά- λωτον. Ή αυτή πα^ιάδοση φέρνει ότι πιάστηκεν στό σπίτι μιας χήρας φίλης τού, όπου κρύφτηκ&ν, α- φοΰ νικήθηκεν στήν κασέ λ(* τ^9 Χήρ<ας· Μά ένα μπαστάρδι τσή χήρας πού τόν είδεν, την ώρα πού λειπεν ή μάναν τού βγήκεν απάνω στήν κασέ λα χόρευγεν έκεϊ καί φώ ναζεν: Ιπα έν ό Μπονα πάρτης, έπα έν ό Μπονα πάρτης. Την ωρα κείνη ακριβώς περνοΰσαν έξω οί έχθρ·ί τού, μηήκνν καί τόν επιασαν, Άκόμα Λ Α Λ ΠΡΙΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΛΗ8ΟΣ «ΝΕΣΤΗ ΠΑϋΙ ΜΟΥ.. Ντίν. . . ,ντίν. . .ντίν . .. 'Λχοϋσε στή σιγαλιά τή-; νύκτας τό ση,ιιαντήοι ποίΐ κτυττοΰσε τό Μεγάλο Σάβ- βατο τό βράδυ ό Καλαί- τζής ό Γέρω—Πίτροπος τής εκκλησίαν —Σηκωίίήτε, μωρέ χω ριανοϊ, ναοϋετε στήν βκκλη- σά νά κάνοιμε τό Χριστός Άιέστη Μά νά κάμετε δα κι' όνλήγορα γιατί δέ μπο- ρεί ό Παπάς ν' άνημένει. Ντίν. . . ντίν. . · . ντίν... Κι' έξακολοΐθησε τό γύρο τοΰ χωρίου έπαναλαμβά- νοντας τ« ιδία στό ϊδιο μο- τίβο πάνΐα. —"Εστριβε τό σοκάκι τοΰ Μεϊμετονικολ,ή στή μεσοχωριά δταν σία πόδια τού «άτι έπεσε......μπάμ .....κι' επήρε ενα φόβο ό γέρο Πίτροπος τόσο ποΰ στή ζήση τού δέ θυμάται ίίλλο τε'τοίθ —Ε.! .... μωρέ διαολά κια καί μέ σκοτώσετε. Φώναξε προσπαθώντας βιασμένα νά δώση ενα χα- ροΰμενο τόνο στή φωνή τού γιατί ήτανε λέω καί χωρα- τατζής. Χά. ... χά .... χά ... Δυό διαβολάκια τρέχοντας απάνω στό καλντιρίμι 5$ά- θηκαν στό δρόμο τοΰ κατω χωρίου. Τα είδε πού χανότανε στό σκοτάδι, άκουσε τό δρο σερό γέλοιο των καί ζήλεψε. Ζήλεψε τή Ιεγνοιασά των, τα νειάτα των καί μπήκε σέ βαθειά συλλονή. Ό νοΰς τού άργόφβρνε ένα ενα τα περασμένα. Νά τόν καιρό ποΰ παιδί κ' αΰτός, έννοιωΰε την ιδία χαρά την ιδία ξεγνοιασά, μά ποΰ νά κάνουν έκεΐνοι τέ θοια πράματα. Εδά δέν είνε κοπέλλια, είνε διαόλοι. Θυμάται άκόμη τή Λαμπρή ποΰβαλε πρώτη φορά στι- βάνια. Μωρέ ίντα χαρές ίντα πράματα, ίντα περι- πόιήσεις. Οΰτε νά μή σκονι στοϋνε. "Ίντα μπορεΐ νά ξεχάση τίς ματιές τής Βαγ- νελιώς τοΰ Ζαχάρη όντε τόν είδε μέ τα καινούργια στιβάνα;Πώς τόν κααάρωνε! Ντίν.. . ντίν. ... ντίν. .. Άκουγότανε μονότονα ό άχός τοΰ σημαντηριοΰ στή νεκρά τοΰ σοκακιοΰ. Νά ή έπανάσταση Ό πρώ τος Τοΰρκος πού σκότωσε. Ή χαρά τού νιο,τί τόν πέ- τυχε στό κοΰτελο. Ό φό- βος τοΰ πατέρα τού μή σκο· τωθή. Ούλα, ούλα τουρχό- τανε στή μνήμη καί τάβλε- πε ξεκάθαρα λές ήταν τωρι- νά. Κι' άλλο ενα άκόμη: Τό φιλί τής Βαγνελιώς τού ό'ν- τεν εμαθε πώς έπολέμησε παληκαρίστικα. Τί γλύκα! ΤΗταν τό πρώτο τους. 'Από καιρό την έ'βλεπε καί μιά φωθιά τοΰκαιγε τα σωθικά. Μά καί κείνη τόν εϊχε στό νοΰ της καί γιάε πώς τόν έφίλησε μέ θέρμη μό- λις έγιάηρε απού τόν πόλε- μο. Τό θυμάται κι' άνατρι- χιάζει. Τό χέρι τού άσυναίσθητα άνεβοκατεβαίνει. Ντίν .. . ντίν.. . ντίν.... Θυμάται..... Οί άρραβωνες τού μέ τή Βαγγελιό. Τί ώμορφο καιρό ποΰ πέρασε. Τί δνειρα πού κάνανε μέ τή Βαγγελιό! . . . Κι' ΰστερα ... ό γάμος. "Ωχ αΰτός ό γάμος. Μακάρι νά μή γινότανε ποτές. Άλλοιώς ή παράδοση έχει σημασί αν διότι προέρχετιαι άπό ένα άπό*εντροκαί όρεινό χωριό μακρυά κι' άπό τή !%1εσσαρά - Γ ΔΑΦΚΡΜΟΣ την κάτεχε τ,ί Βαγγίλιό «ι' άλλοιώς την ρβλεπβ. "Απού τό πρωΐ ο'^ς τό βράδυ τοϋ- ■ψψε τα ·ψάρι στά χρίλη. Δεν θνμάτΐ-ι νά πέρασε λαμποτι χωρίς καυγά. Κι' ά- ναλογίέεται πώς θά πατΐ κΓ άπόψε στό σπίτι τού νά κά μη Λαμποή- Χρονιάρα _ με¬ ρά μ γ καυγάδες. Πάει; "Ε;.. νάταν τούλάχιατο τό παιδί τού ό Μανώλης έπαδά, δέ τ)«χε τή μουρμούρα της, άλλά κι' αυτόν τόν εχουνε στή χώρα στοατιώτη. Πώς θά κάμχικι' αΰτόΛαμπρήστή ξενιθειά ποΰνρ; "Επριτα δέν εχει λεφτά νά τοΰ στρί- λη. "Ολες ή άναποδιές τοϋ ήρθανε φέτος. Ντάγκ....ντούγ>ί....ντάγκ..
ντοΰγκ...
Ή Καμπάνα τής έκκλη-
σάς βούϊζε γλυκά κι' ό άχός
της στή σιγαλιά εϊχε κάτι τό
χαρούμενο τόσο πού στήν
καρδιά τοΰ γέρω-'Επιτοό·
που έ'ψταξε σά βάλσα<ο. Ξέχασε τής μουρμοΰρες τής γρ τάς τού καί τή ζωή τοΰ γυιοΰ τού. Τό σημαντήρι τώρα ά- χοΰσε πειό δυνατά πειό μ>?-
λωδικά. Πόρτες καί παρά·
■Γυρα άνοιγοσφαλοΰσαν σέ
κάθε σπιτικό έβγαιναν άν-
θρώποι μέ τα γιορτινά τους
καί χανότανε μέσα στό
σκοτάδι τής νύκτας.
Χριστός Άνέστη έκ νε-
κρών θανά......
—Μπάμ, μπούμ. . μπάμ...
Τα πλατανζτίκια δίνουν
καί πέρνουν.
Χριστός άνέστη χωριανοί!
Άκούστηκε τοΰ παπά Γιώ
ργη ή φωνή.
—Άληθώς Άνέστη Γέ-
ροντα άπαντα πασίχαρα 5-
λος ό κόσμος πού φαντάζε1
έξωτικά μέσα στή θάλασσα
τής φωτιάς.
"Ολος ό κοσμος ξεχύττηκβ
στί; ροΰγες καί στά στενο-
σόκα-ια τοΰ χωρίου χαροΰ-
μενος. Τα «Χοιστός'Ανέστη»
είναι στά στόματα ολονών.
Άλλοι έδώ φιλιοΰνται κι'
αλλοι έκεί τό σιγοψέ?.νουν.
Χοιστός 'Λνέστη τού λένε
δλοι άπό παντοΰ.
«Άληθώς 'Ανέστη ό Κύ
ριος» άπανχη. προσπαίΐών
τας βκισμένα νά γρλάση έ·
νφ το μυαλό τού πετιέται
στό σπίτι τού, στό παιδί
τού καί συλλογιέται τόν καυ
γά πού τόν περιμένει.
"Ενα κερί τοΰ φέγγβι τό
πρόσωπο κι' οί ζαροΰκλες
φαίνονται πειό εντονε; πά
ρά αλλη φορά ...
«Χοιστός Άνέστη» μπρέ
γυναΊκα
—Άληθώς ' νέστη αν
τρα μου, καλώς τα δεχτή-
κες, κι" ή κερά Βαγγελιό
πρό^χαρη τόν. . . . φιλεΐ κι'
άπό τα δυό μάγουλα.
Δυό βήματα μακρυά στέ-
κει ό γυιός τού ό Μανώλ,η;
καί τόν· κυτάζει γελαστός.
«Χριστό; Άνέστη πατέρα.
Άληθώς Άνέσΐη παιδί
μου......
Καί τόν άγκάλιασε φιλώ ·
ντας τον καί ψιθυρίζοντας
«παιδί μου, χαρά μου, ευτυ¬
χία μου»
Καλύτερη Λαμπρή δέν
εϊχε περάσει ποτές
Κ. ΚΕΔΡΑΙΟΣ
ΠΡ0ΤΙΜΑΤΕ
ΤΑ ΕΑΑΗΝ1ΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ
Λ Α ί Κ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Τελοϋσα υπό την Προεδρείαν τοϋ Στρατηγοΰ κ.
ΕΜΜ. ΤΡΙΠΟΔΑΚΗ βουλευτού Χανίων
ΠΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΗ ΣΧΟΛΗ
Λητουργοΰσα δυνάμει τοΰ.Νόμου 2203
Εγκριθείσα διά τής ύπ' άριί) 1520·)2 'Υπουργικής άπο
φάσεως τελοϋσπ υπό την εποπτείαν Ύπονρ. Γκοργίας.
«Ι»οίτησες Μονοετής
ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΟΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ
Χρήστος Πάσοκα; Πρόε-δοος Κτηνίατρος, Διιυθυντής
ΚτηνιατρΓ'ής να' Ζω ντεχ.'ΐνής 'Υττηρεσία'; τοΰ Ύπουρ-
γίου Γεωργίας.
©εο5«σιος Μελλά; Άντιπρόεδοος, Τμημητάρχης Γε·
(οργΐκής Ίίκπιτιδιύσεως τ<>Γ' Ύπουργείου Γεωργίας.
Απόστολος Άργυρίου, μίλος, Τμηματρ'ρχτις Υπουρ.
Γεωργίας. Ειδικώς §κ.ιαιδη'ί):ίς έν Γερ;ιανί« διά την
ΙΙτηνοτροφίαν.
Κωνσταντ. Μελανίδης, μέλθ", κ ηνίατ?ος, Διευθυν
τής το3 Κτηνιατρικοϋ Μικροβιολογικοϋ Έργαστηρίου τού
Κράτους.
Δημήτριος Ζωγράφος, μέλος, Τμηιιατάρχης'Υπουρ-
γείου Γεωργίας.
Δημήτριος Μαργέτης, μέλος, Γεωπόνος, Γενικος
Γραμματεύς Έθνικοΰ Σ'ΐνδέσμου Άμπελοκτηΐιόνων.
Διευθυντής
ΠΑΝΟΣ Η- ΛΕΒΕΝΤΑΚΟΣ
Ιίλήρης 'ΡΙπιστημ >νι,'ή καί ΠρακτΐΊη κατάρτισις (Ιςτήν
Πτηνοτροφίαν, Κονικλοτροφί(«ν. Μελισσοκομίαν καί Ση-
ροτροφιαν.
Τα μαθήματα θ' άοχισο^ν την Ιην Όκτωβρίου 1932
ΓΙΝΟΝΤΑΙΔΈΚΤΌΙ
Μαθηταί καί Μαθήτριαι
Έξωτε^ικοί, ^αί ή ,ισΰσσιτοι καί εσωτερικώ. Οί έαωτε-
ρικοί θά διαμένουν έν Κηφισιά δτο> είναι αί έγκαταστά-
σεις καί τα διδακτήρια τής Σχολής.
Ή πρώτη σειρά των ίίσαχθησνμένων'ΐαθηΐών ωρίσθη
είς 250. Δηλώσιι; διά την πρώτην σειοάν γίνοντ-αι δεκταί
μέχρι τέλους Μαίου 1932, ώστε επί τή βάσει αυτών νά ?·
ΤθιμασθοΓν δλα τα άπ (ΐτι>ύμϊνα διά την άνετον διαμονήν
των μαθητών.
Ζητήσοιτε κανονισμόν περιέχοντα τα προοόντα
των μχθητών, τα διδακτέα μαθήματα καί τάς χρη-
ματικάς ύποχρεώσεις των μαθητών.
Σπεύσατε νά έγγράψρτε τα τέκνα σας πρίν κλείσει ό κιΐ
τάλογος των εγγράφων.
Είδικός άπεσταλμένος τής Σ/ολής δι* όλην την Κρήτην
δι* έγγραφάς κ λ.π.
ΕΜΜΑΝ Η ΤΖΑΝΟΥΔΑΚΙΣ
Πρώτον Β-νέτικην Στ·-νόν αριθ. 18 Σπλάντζια Χανιά
ί
/■"- , (Ιμι">€
;
Λ, ιυ;· ι
„-,,.', λίγο τ.*
;"τα
φγ ;
λεία χ« τ'1 ,7
Ιί
μ Υι
«ο Όϊ 'ισ ' ' '
„,·, μ, · , Τ·»"·
Π1"
ιώηά τού άφβνι
ΐοΐατόν ί)|< ΐέςμ^ς Κ'ι δλο 1ο«. "Ετσι σιγά μητου μεγάλον) άρχοντόσ.τιτα ι γινόταν ό Κοσ. τοιό:νιΐτο '(» ιολΰ χαί ?τσ· όΜανοόη ; - χαρισάμ?νΐ|. δεκα χρόνιπ, Οοδοκοκί τα. Άμο «αμ ό ΙΓ η τούτον δί//π 5«*ή ^ρΐΛοίη νοΰοαν οί μρρΓ ταν.'Ί κ

ΤΎΠΟΣ»
Μαΐου1932
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ
Η ΑΑΜΠΡΗ
Στά παληά καλά χρό > ια,
τοϋ παλιοΰ κ(/λοϋ καιροϋ, ό
Μανοϋσος ό Κοσκινοκέφα|>
λος ενας άνθρωπος τύπος
καί ύπογραμμός κατεογάρη,
πήγε στήν Μεσαρά, δπου
δούλεψ-ί καί έ'κανε μιά φο-
ρρ,σιά τσοχαδένια ρούχα.
Τα φοροΰιε κάθε γιορτΥ)
καί πήγαινε καμαρωτο,ς
στήν έκκλησιά γιά νά τόν
δοϋν ή κοπελιές. Μά στήν
Μεσσαρά πό υ εΐχρ πάει δέν
έκαμε μόνο ροϋχα άλλά δποι
με καί πολλοΰς φίλους, καί
μάλιστα μέ τούς περισσό^ε
ρουβ εϊχε πιίβα χέρα νά
κάμη κουμπάρους καί συν-
τέκνους. Γιαυτό αμα τ©ν
πήραν λίγο τα ^ρόνια θυ¬
μηθή <γ τα παληά τού μεγα- λεΐα καί τα πεθύμηαε καί μιά ιιέρ"ί τοθ Όχτώβρη, μίαν Κυριακή πρωΐ, βάζοντας μιά γιαταγάνα καί μιά σκουργιασμένη μπιστόλα στήν μέση τού, γιά νά δεί¬ χνη πώς ήταν καπετάνιος, πήρε ΐσια γιά τα παληά τού λημέρια. Πρώτα άπ' δλα βρήκδ τα παληά τού άφεντικά τα ό- ποΐα τόν ψιλοξένησαν άρκε- τές μέρες. Κάθε βράδυ μα- ζίυότανε δλο τό χωριό καί ακουε τα άστΐ'ΐα καί τής π«- ληκαριές τοϋ Κοσκινο-ίέφα- λου. "Ετσι σιγά σιγά ή φή« μη τού μεγάλοονε καί βτά άρχοντόσπιτα τυΰ χωρίου γινόταν ό Κοσκινοκϋφαλος πειό περιζήτητος. Συνοριζόταν ποίος νά τοΰ κάμη πειό καλύ τραπέζι, ποίος νά τόν φιλοξενήστ) πειό πολύ καί ετσι ό καλάς μα§ ό Μανοϋσος περνοϋσε ζωή χαρισάμενη. Νεήκεψε κατά οέκα χρόνια, ζωήρρψε καί ροδοκοκίνησε αάν την τομά- τα. "Αμα έκαμε κανά δυό μή- νες στό, ποώτο χωριό άρχι- σε νά πέρνη μέ γεωγραφι- κή σειρά τα χωρία, καί παν τοϋ τόν δεχότανε μέ έξαι- ρετική περιποίησι. "Ετσι περ νοϋσαν οί μέρες ή μιά μέ την άλλην, καί δλο γλέντι Ααί διασκέδαση ό ΚοσκινοΗ»- φαλος. Τή; σκολάδες τοϋ χειμώνα τής περνοϋσε δλο χαρά καί άστεΐα, 'τοιμόλο· γος καί ντόμπρος καθώς ή¬ ταν, ή καθώς ελεγε ρ,όνος τού. Οί μεσσαρΐτρς λέγανε πώς καλίτερος γλεντζρς δέν ξαναπάτησε την Μρσσαρά. Τότ?λος τής Σαρακο¬ στήν τόν βρή^ε άπέ/ταρο καί χιορίς κανένα φίλο γιά έπίσκεψη. Θυμήθηκε λ,οι- πόν πάλι τό χωριό τΌυ πού ήταν δυό τρείς μέρες μα- κρυσ. Τί νά κάμη δμω: ρΙ- χε κι' άνάγκη άπό άνάπαυ- ση ΰστΓρα άπό τόσα γλέντια. Πήρε σιγά—σιγά τό δρόμο καί γύριζε. Την μεγαλοβ5ο- μάδα, πού πρρνοΰσε άπο τα χωρία ότου είχρ φίλο»ς, και ξώμενε, οίαν τουδιναν τίποτε εληές με κοομύδιι νγιά τή Σαρακοοτ'] έλεγε φι· λοσοφινΐ. Ή καρδιά σ1^* τεκνε αναι καίσαρ ·| <ι' άπό τό σώιια δέν είναι τίποτα. Άσθενης καί δδοιπδρος ΕΙΧΑ ΞΕΧΑΣΕΙ 2' βΐχα 5ι-·χάσει, *Ω ναί άληθινά ?α' άπ' ϊο νοϋ μοκ οβόστηκε ή μορφή αου κι' δ,Λως χθές σημάδια ατήν ψυχή μου φωτεί νά ξανάΐΌψαν... πάλι τρελλά στή θύμησι σου. ._ο— Δέ θάίτ'ελα πητέ μιά τέθτηα πάλι άγά.ιη μ'οΰφταναν οί τόσεο πίκρες καί καΰμοί ( ιής πρώτης μας άγάπης πού έχάθη Δέν δό/θρλα νά ξαναζήσουν ο£ παλμοΐ. —ο — Φιωχή ή κα^διά μου όλόρφανη στήν πλάση κτυποΰσεέλεύθε >α, σδν ξέναιαστο πουλί
ΤΩΐ μενά! Γιατί σέ μιά καινούργια φάσι
άγάπης μέ ξανάρριξες άγιάτοευτηΓ,...Τρρλ?α]!!
— ο—
Σ' είχ« ξεχάσει. ΤΩ ναί άληθινά
μρσ' άπ τό νοΰ μου ήταν σβυμένη ή μορφή σου.
Λέν σ' άγαποϋσ-ϊ. Κι' δμω^.... παντοτεινά
δέν βάσταξα...Καί νά! Ξαναζητώ καί πάλι τό φιλί σοι:.
ΑΡΗΣ ΚΑΡΥΑΣ
πΡΩΤΟΜΑΠΑ
"Ελα} στό κεφάλι τό ξανθό
Νά σοϋ βάλω τόμορφο στεφάνι
Πού γιά σέ ολη νύχτα τόχω κάνει
Νά στολίβω μ' άνθια ι ό ν άν&ό.
Ίδές το! τί ώραΐα πού θά πάει
Τοΰ ξανθόχλωμοϋ σου κεφαλιοΰ!
Άπό τα ύστερνά είνε τοΰ Απριλίου
Κι' άπ' τα πρώτα λούλουδα τοΰ Μάη.
Κ' ετσι μέ τα ρόδα στά μαλλια
Κι' ετσι όλόλευκα ντυμένη
Νά θαρρώ πόάς σφίγγω άναστημένη
Την πρωτομαγιά στήν άγκχλια.
ΠΕΤΡΟΣ ΒΑΣΙΑΙΚΟΙ
άμπρτία κιούν' ε/ει. "Εισί
( κα^τρωρ καί την μΓγαλοβδο
μάβσ, απάκια, λουκάνι; α,
| μυ|ή9ρα, καί δλλα γαλατε
$άπολ?ές φορές καί κοτό-
πίυλα. Άμα άποτελείωσαν
τα μουσαφιρλίκια των φί-
λων, των Κουμπάρων, των
συντέκνων καί άλλων, πήρε
τόν δρόμο με τα ποδαράκια
Ι τού, καί προχωροϋσε λυπη-
μενά. Λυπόταν γιοιΐί τέλειω
σαν ή λσμπρές αύΐές μέρες.
Έκρϊ πού περπατοΰσε θε
λησ« νά δί} πόσες κΐχε ό μή
νας, καί πότε θδταν Λαμ-
πρή. "Αμα συλλογίστηκε πό
λύ, βρήκε πώς ήταν παραμο-
νή τ&ή Λαμπρής.
Μεγάλο Σαββάτο! Κρύος
ΐδρως τόν Ρπερίλουσρ. Τί θά
γινότανβ τώρα πώς Οά πή-
γενε τέτο α μερά στό χωριό
τθι ξβίτεσμένΐ):!!
Άπό τού; συλλογισμούς
τ·υ αύτούς τόν διέκοψε τό
φανερωμα 'νούς άγα πού
καδόταγ πάνω σ' ενα μου-
λόνρι καί έτραβοΰσε μιά φο·
ράδα. '() Κοσκινοκέφαλος
πού βαριόταν νά πάη πορ-
πατάρης στό χωριό τού, τοΰ
λέγει.
-—Πουλας άγά την Φο·
ράδα;
—Πουλώτηνε κουμπάρ".
—Πό>ο θέλεις;
—Δέκα άπολεώνια.
—Έγώ θά σοϋ δώσω 12
φτάνβι ν*ά μ' άρέση τό που-
πάτημα της. Μά γιά νά τή
δίνης ετσι φιηνή κάτι Θά-
χβιΗ...
ι—Δέν §Λει κουμπάρε πρά
[ΐά. Κοθΐιχλίκεψε την χιόλας
νά δής. ί
Ό Κοσκινοκέφαλος άλλο
πού δέν ήι3ελε( τοΰ λέει:
—Έ! θά την καβαλικέ-
ψω Νά πδμε στσή Μοΐρες
καί έκεί ά 'μ' άρέση θά
την πάρω, καί Θά σού δώ¬
σω £Κ 12 άπολεόνια.
Άμα φθάσαν στσή Μοϊ-
ρρς οί χωριανοί βγένανε ά¬
π· την έκκλησιά μετά την
ΆνάσΓ,ασι δλοι κεφάτοι καί
καψιαρωτοί Ό Κοσκινοκέ-
φιΑος εΐπδ τού καφφετζή
νά σφάίτι ενα άρνί καί νά
τό ψήστ] γρήγορα, Καί άμα
τελείωσε τό ψήσιμο, κάλεσε
μερικού; άπό τούς χωρΐα-
νούς, γλεντσέδες, καί σέ λί-
γο Κ) γλεντι άν(ίψ*, δλα έ¬
γιναν ανω κάτω. Φέρανε
καί ενα κακολυράκι καί οιγό
πιναν χοςατεύοντας. Αύτό
Ι βάσταξε δλη τή νύχτα, καί
ό Άγδς διαλογιζότανε Μά
μπουταλάς είναι, ή φορτω-
μένος παράδρς; 'Ωστόσο
ετρωε /ι' αύτός μέ δρεξη
καθώς και δλοι οί χωρια-
νοΐ. Ο Κοσκινοκέφαλος πού
είχε κάνει τό σχέδιο τού, μό
λις ρίδε νά ξημερώνη ρΐπε
μέσα τού. Καλά είναι τώρα
νά φύγω δσο μοΰ βοη&ά ά-
κόμα ή νύχτα. Ι
Κι' άκουμπώντας τ ό
ραβδί τού, είς την καρέκλα
πού καθότανε, οηχώθηκε ι
τραγουδώντας καί βγήκε δ· |
ξω γιά μιά δουλειά τού. Μό Ι
λις δμως εστριψε τή γωνία '
τοΰ καφενείου, σοΰ πή ε ε
να δρόμο πού δέν εϊχε ξανα |
καμωμένο τέτοιο φευγιό
στή ζωή τού, καί δέν έστά-
Οηκε ωσπου ηΓαν δυό τρείς
ωρρς μακρυά. Χώθηκε σέ
μιά ρευματιά ξαπλώθηκε ,
καί έδόξαζρ τό Θεό πού ?κα |
νέ τέτοιο γλρντΐ την Λαμ-
πρή, πού δέν τό πιρίμενε
ποτέ. Ι
Πολλές ωρες τόν περίμε-
ναν ό Άγάς καί ό Κσφε-
τζής. Άμα άπόειδαν πώς
δέν γύριζεν βγήκαν νά ίδουν
μην επαθε πράμα. Τονέ γυ- '
ρέψανε έδώ καί ε,κεϊ καί
σάν δέν τόν βρήκαν ό κα-
φετζής πιάνει τόν Τονρκο
νά τοΰ πλερώση τα εξοδα.
Ό Άγάς έφώναζε πώς
δέν ήιαν αύτός πού διάτα·
ζρ, μά δ καφρτζής άγρίεψε
πώς δέν εκάτεχε πράμα! ,
Όρτάκηδες ήσανε! Άμα εΐ-
δε κι' όπόειδε ό Άγάς πώς ,
θά τοΰ βάσταγε τή φοράδα
έπλέρωΊΡ, κ' εφυγε την ι">ρα
πού ό ααΧος μας ό Κοσκπο· '
κέφαλος έρωξόναρε στόν
ΰπνο τού πώς θελά περάση
τή Δευτέρα τής Λαμπρή:.
ΜΥΡΘΙΩΤΗΣ
1
Ι
Άν προτιματε νά μετα- ;
βήτε είς ΧΑΝΙΑ καί ΗΡΑ- '
ΚΛΕΙΟΝ ζητήσατε τόν ί
κ, Γεωργ. Κ α λ ο τ ε-
ρ ά κ η αριθ. τηλεφ. 12
πράκτορα τής Έταιρείας
ΕΡΡΙΚΟΥ ΣΥΓΚΕΛΛΑΚΗ
θά συνεννοηθήτε μαζύ τού
άκόπως καί θά εΰρετε κά¬
θε περιποίησιν. Θά πατε
στόν προορισμόν μ έ άσφά- ϊ
λειαν καίάνεσιν.
ΠΡΟΤΙΜΑΤΕ
ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ
«ΡΟΣ ΤΙιΝ_ΕΑΒΕΤΙΑΝ ΜΑΣ
Εάν ειχε ή πόλις μας, τ ό
προοδευτικόν Ρέθυμνον,
καί φυσιολάτρας, όπως άλ¬
λαι πόλεις τής Ελλάδος,
θά ώργανοΰντο τώρα τούλα
χιστον τάς εορτάς τού Πάσ-
χά έκδρομαΐ πρός τό Γερα-
κάρι, ινα θαυμάσωμεν την
ώραιότητα τής φύσεως, πού
ένας όλόλευκος πέπλος σκε
πάζει τώρα όλην την περι¬
φέρειαν μέ τ' άνθισμένα ό·
πωροφόρα δένδρα.
Κινηθήτε συμπολίται, Κι-
νηθήτε.
Άνεβήτε καί πρός τα ψη-
λά μέρη, νά θαυμάσετε τα
κρυστάλινα νερά τοΰ Μξρω-
να, καί νά αίσθανθήτε την
εύωδίαν των άνθισμένων
δένδρων τοϋ Γερακάρι, καί
ν' άκούσετε την λύραν τοϋ
βοσκοΰ.
Ή ύγεία θά κερδίση πο¬
λύ, καί τό μυαλό τό τόσω
κουρασμένο είς τόν άγώνα
τοΰ καθημερινοΰ, θά είναι
κατά την επιστροφήν είς
πολύ καλλιτέραν θέσιν διά
νά άντεπεξέρχεται είς την
σκληράν βιοπάλην.
Ρεθεμιώτες όλοι στό Γερα
κάρι μας τώρα πού μοσχο
βολά.
ΥΔΡΑΥΛΙΚΟΝ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ
ΟΔΥΣΣΕΩΣ ΦΡΑΓΚΕΛΑΚΗ
ΟΛΟΣ ΑΡΚΑΔΙΟΥ
(Πρώην Ταχυδρομικόν Γραφρΐον)
Έξαρτήματα καί έπισκευαΐ
παντός εΐδους.
ΛΙαγκανοπήγαδα διαφόρων μεγεθών.
"Άπαντα τα ύδραν>λικά εΐδη.
Ηαρακαταθήκη σιδηροσωλήνων δι' ύδρευ¬
σιν Κοινοτήτων.
Ειδή οίκοδομών, ειδή αποχωρητηρίων,
πήλινοι σωλήνες, νιπτήρες.
Κάθε υδραυλικόν εί'οος.
ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΗΑΡΧΑΙΟΤΕΡΑΚΑΙΜΕΓΑΛΕΙΤΕΡΑΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ
ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΠΑΡ" ΑΥΤΗ·
Τή 31η Δεκεμβριού 1929
Τή 30η Ίουνίου 1930
Τή 31 γ) Δεκεμβριού 1930
Τή 31η Δεκεμβριού 1931
6.550.000.000
6.930.000.000
7.150.000.000
7.709.000.000
ήτοι έντός 2 έτών αύξησις καΤα)έσεων καΐά 120) περίπου έκατομμύρια'
ΛόγΓρ τοΰ κύρους καί τής ίσχύος της συγκεντροϊ την άπεριόριστον εμπι¬
στοσύνην τοΰ κοινοϋ παρέχουσα υπό τάς σημερινάς περιστάσεις απόλυτον α¬
σφάλειαν διά τα Λαΐκά άποταμιεύματα.
ΔΕΚΤΑΙ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ
ΟΨΕ11Χ, ΠΡΟΘΕΣΜΙΑΣ, ΤΑΜΙΈΥΤΗ ΡΙΟ Υ
είς δραχμάς ή ξένον νόμισμα υπό συμφερωτίρους δρους.
4

"Ο ΤΥΤΤΟΣ»
1 Μαΐου 1932
ΤΤΡΩΤΟΜΑΠΑ
Τοϋ Μαϊοϋ ροδοφαίνεται ή 'μέρα
Ποΰ ώραιότερη ή φύση ξυπνάει,
Καί την κάνουν λαμπρά καί γελάει
Πρασινάδες, άχτίνες, νερά·
"Ανθη κι' άνθη βαστβΰνε σ' τό χέρι
Παιδία κ»' άντρες γυναϊκες καί γέρο*
'Ασπροεντύματα, γέλια κ«ί κρότοι
"Ολοι οί δρόμοι γιομάτοι χαρά'
Ναί, χαρήτε τού χρόνου τή νειότη»
Α γβρ«ιι γυνβΐκες παιδία.
Λ- ΣΩΛΩΜΟΣ
ΠΑΣΧΑΛΙΝΟΝ ΑΙΗΓΛΑ
Η ΔΙΑΣΤΑΣΙΣ
Πάνε τώρα χρόνια... πού
ή Μαργαρίτα ή πεντάμορφη
μοναχοκόρη τοΰ Καπετάν,
Θωμά Δημάρχου τοΰ χωρίου
μάταια περίμενε την επάνο¬
δον τοΰ χαμένου είς την κα¬
ταστροφήν τής Μικράς Ά-
σίας άρραβωνιαστικοϋ της.
Ό Στεφανής, ένας λεβεν-
τόκορμος νέος, είχεν άραβ-
βωνιασθή την Μαργαρίτα
ΰστερα άπό μιά μεγάλη άγά-
πή πού εϊχε γεννηθτί στής
ψυχές των δύο νέων σάν ή-
ταν άκόμη μικρά παιδία.
Κι' ό καπετάν Θωμάς πού
άπό την άρχή καμάρωνε την
άγνή φιλία τής κόρης τού
μέ τόν Στεφανή δέν αρνησε
ν ά χαλοσκεφθή, δσο μεγάλαι
νέ ή Μαργαρίτα, πόσο ται-
ριασμένοι τ)ά ήταν αν πραγ·
ματοποιείτο ένας γάμος με ·
ταξύ των, γιατί κι' ό Στεφα
νής ήταν κοικοκύρης καί τί-
μιο παληκάρι.
Ή Μαργαρίτα εϊχε γίνει
πλειά σωστή κοπέλα καϊ
σόίν πήγαινε στά πανηγύρια
Νκαι στούς Πασχαλινούς χο-
ρούς φάνταζε περισσότερο
άπ' δλα τ' άλλα κορίτσια
τοΰ χωρίου μέ την ζηλεμέ ·
νη ώμορφιά της καί τό κηπα
ρισένιο άνάστημά της, καί
τα παληκάρια την καμάρω-
ναν. Περισσότεσο δμως άπ'
δλους ό Στεφανής γιατί εϊχε
καί την προτίμησί της κι'
ήλπιζε μιά μερά νά γίνη ή
άγαπημένη τού γυναικοΰλα.
Ό καιρός περνοΰσε κι' ό
Στεφανής σαν ξετέλεψε τα
οπίτια τού ζήτησε τίιν Μαρ¬
γαρίτα άπό τόν πατέρα της,
καί έκεΐνος δέχθηκε μέ μέγα
λη χαρά την πρότασί τού,
κι' ώρισαν νά γίνουν τ' άρ-
ραβωνιάσματα πολύ γρήγο-
ρα.
Κι' έτσι ενα Σαββατόβρα-
δο ή μοναχοκόρη τοΰ Καπε¬
τάν Θωμά άρραβωνιάξεται
τόν Στεφανή τόν άγαπημένο
της παιδικό φίλο τριγυρισμέ
νη άπό θείους καί θειάδες
καί άλλους στενούς συγγε-
νεϊς των. Κι' ένφ τό βράδυ
τό σπήτι τής Μαργαρίτας
πλέει μέσα σέ χαρές καί
γλέντια, καί βαρέλια τα κρα-
σιά άδειάζουν στήν ΰγειά
της, ό Γιάννης ενα άλλο πα¬
ληκάρι τοΰ χωρίου θλίβεται
καί μαραίνεται γιατί κ* αύ-
τός κι' αΰτός άγαποΰσε την
Μαργαρίτα, άλλά δέν εϊχε
πολύ βιό καί έτσι οί προξε·
νήτρες ποΰ εϊχε στείλει
στόν πατέρα της τ' άπήντη
σαν πώς την είχεν τάξει σ'
άλλον.
Τ' άναστενάγματα κι' ό
καΰμό; τοΰ Γιάννη ποϋ έ-
χανε την ώμορφη κοπέλα
βάσκαναν φαίνεταί την ευ¬
τυχία ιής Μαργαρίτας, κι'
έτσι την άλλη μερά των
άρραβώνων της κηρύχθηκε
γενική έπιστράτευση σ' δλη
την 'Ελλάδα.
Μέ λυγμούς καί δάκρυα
στά ροδοκόκκινα μάγουλά
της ακουσεν ή Μαργαρίτα
άπό τα χείλη τοΰ άρραβω¬
νιαστικοϋ της την άπαισία
εϊδησι, πού θά τής τόν ε·
περνε τόσο γρήγορα άπά
κοντά της.
Καί την αλλη μερά δταν
ό Στεφανής πήγε νά την ά-
ποχαιρετίση άφ' ού τή φίλη-
σε γλυκά γλυκά τής ζήτησε
νά τοϋ όρκιστή πώς πάντα
θά τόν περίμενε νά γυρίσχι
καί νά τελειώσουν μαζύ την
ώμορφη ζωή πού είχον άρ-
χίσει καί πού κακή μοίρα
τούς ζήλεψε καί θέλησε νά
την διακόψη, 'ίσως δμως γιά
λίγο καιρό.
Καί τώρα ή Μαργαρίτα
κλεισμένη μέσα ΰφαίνει
στ* άργαλειό της καί μέ
λακτάρα περιμένει τόν τα-
χυδρόμο τοΰ χωρίου γιά νά
μάθη νέα άπό τόν άγαπη¬
μένο της.
Τα γράμματα τοΰ Στεφα¬
νή έφθανον πολύ συχνά
στήν άρχή «αί μέ λόγια γλυ
κά την παρηγοροΰσε μέ την
έλπίδα πάντα τοΰ γυρισμοϋ
τού. Σέ λίγο δμως καιρό έ¬
παυσε νά λαμβάνη εΐδήσεις
τού γιατί έν τφ μεταξύ είχε
γίνει ή υποχώρησις τοΰ Έλ
ληνικοΰ στρατοΰ κι' ό Στε
φανής συνελήφθη αΐχμάλω-
τος στά ένδότερα τής Μι¬
κράς Άσίας.
Θλίβεται καί μαραίνεται
μερά μέ την ήμέρα ή Μαργα
ρίτα, γιατί είχε ριζωθή μέ¬
σα της μιά αρρηκΐη άγάπη
καί γνώριζε γιά πρώτη φο-
ρά τόν καϋμό καί πόνο τοΰ
χωρισμοΰ πού έβοσ^ε άσ
πλάχνα μές τα σωθπά της
«αί τής φαομάκωνέ τή ζωή
«αί μάραινε τα νειάτα.
Πέρασαν μήνες^ χρόνια. ..
κι' ή Μαργαρίτα δλο ενα πε
ριμένει τόν γυρισμό τοΰ ά-
γαπημένου της άρραβωνια¬
στικοϋ. Τοΰ κάκου οί γονεΐς
της προοπαθοΰν νά την πει-
σουν νά τόν λησμονήση καί
νά δεχθή νά παντρευθή τόν
Γιάννη ποΰ την άγαποΰσε.
Έκείνη πιστή στόν δρκο
πού τοΰ είχε δώσει άρνείται
νά δεχθή καί πάντα παοα-
μένει.
Ξημέρωνε Μέγα Σάββατο
κι' ή Μαργαρίτα μέ τό λε-
πτό έκφραστικό καί χλωμό
κεφαλάκι της, μέ τα ξεθω·
ριασμένα χείλη. τα βαθου-
λωμένα μάτια καί την διά-
φανη έπιδερμίδα, άφ' ου τε-
λείωσε τίς δουλειές της μά- !
ζε-ψε ώραΐα τριαντάφυλλα '
καί μ' αΰτά στόλισε την φω- ;
τογραφία τοϋ άγαπημένου
της. Κάποια γλυκειά έλπίδα
την έ'κανε νά εϋθυμη μ' ενα ]
γλυκό προαίσθημα ποθη-
τής άναμονής.
Μέ δάκρυα στά μάτια οί ι
γέροι γονεΐς της την παρεκά |
λεσαν κεΐνο τό βράδυ νά δέ ,
χτή νά πάν μαζύ στήν έκ- |
κλχισία καί νά γιορτάσουν ι
την Άνάστασι. Έκείνη κα- |
τώρθωσε νά τούς πείση νά
πάν έκεΐνοι καί νά την ά-
φίσουν νά έτοιμάση την σοΰ
πά.
....Μακρυά κάτοι στό δρό-
μο τοΰ χωρίου ενα μαΰρο ση
μάδι φαίνονταν πού έτρεχε
κι' δσο πλησίαζε στό χωριό
έπαιρνε μορφή άνθρώπου.
ΤΗταν ό Στεφανής πού ε-
τρεχε γιά νά προφθάσχι την
Άνάστασι καί μαζύ μ' αυτή
καί την άνάστασι τής άγαπη-
μένης τού άρραβωνιαστικιάς
Εϊχε φθάσει κείνο τόπρωΐ
στήν πόλι μέ τό βαπόρι
πού έφερε κι' άλλους δυσ-
τυχεΐς αϊχμαλώτους άπό τα
βάθη τής Μικράς Άσίας, κι'
εϊχε πληροφορηθήδτι ή Μαρ
γαρίτα πάντα τόν περίμενε
πιστή στόν δρκο πού τοΰ εί¬
χε δώσει.
Δέν εϊχε καιρό νά χάνη
κι' άμέσως τράβηξε γιά τό
χωριό τού. 'Όλο ενα ό δρό-
μος τοΰ φαινόνταν άπέραν-
τος ώσπου τέλος έφθασε καί
κτύπησε την περιπόθητη
πόρτα τής καλής τού. Δέν
προφθασε νά μπή καί δυό
χέρια τόν άγκάλιασαν καί
δυό γλυκά χείλη τόν φίλη-
σαν γλυκά μέ τόση γλύκα
πού τόν έ'καναν νά ξεχάση
γιά μιά στιγμή δλα τα βά-
σανα τής τυρανισμένης αϊχ
μαλωσίας.
Κείνη την ώρα οί καμπά-
νες κτυποΰσαν χαροΰμενες.
Ή Ανάστασις τοϋ Χριστοΰ
είχε γίνει καί μαζύ μ' αύτη
κι' ή Ανάστασις μιάς μέγα
λης άγάπη ς.
ΣΙΜΩΝΗ ΤΣΕΚΟΥ
ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ
ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΤΑΙΡΙΑ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΑΙ ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝ ΓΕΝΕΙ ΔΡ. 428.282.372
ΑΓΟΡΑΠΩΛΗΣΙΑΙ ΔΑΝΕ1Α ΤΑΧΥΔΡ. ΕΝΤΟΛΑΙ
Χρεωγράφων Συναλλάγ- Επί ενεχύρω
ματος ξενων χαρτονομι- φων καί έμπορευμάτων
σμκτων.
Έπιταγαί κλπ.
ΕΚΔΟΣΙΣ ΠΙΣΤΩΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ ΕΠΙ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ
Καταθόσρις καί Ταμιευτηριον υπό συμφέροντας δρους
ΡΕΘΕΜΙΩΤΠίΕΣ^νιΑΝΤΙΝΑΔΕΣ
'Λνθε τσί πρώτης ανοιξης ρόδο τοϋ μην* ' Απρίλη
Τα κάλλη καί τπί μυρωδι^ς τσί 'χπς έσυ ατα χπ'λη.
Πόνους δεν εΐχα ό δυστυχής προτοϋ νά σ' αγαπήσω
καί τώρα μ' αναψρς φωτία καί πώς θά τηνέ σβύσω.
Ή ώμορφΐΛ "ι>ιί ή πολλή τό νοϋ μου τονε παίρνπ
μά της «(«οοιή; σοι» ή άπονιά πτό Θάνατο |*γ (ρέρν
"Ωμορφη γλυκομίλητη ζαχαροζυ[ΐωμρνη
πως μ" εκανες καί την περνώ τή νριότη πικοαμενη!
Έσ?να γιά καλΰτρρη έδιάλεξ' ή καοδιά μου.
κι' ρλανά πλρ&ομε μαζύ τα στέφανα τοϋ γάμου
ΛΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ
ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ
Ο ΕΝ ΚΡΙΙΤΗ ΕΓΙΙΘΕΩ-
ΡΗΤΗΣ ΤΩΝ ΔΙΙΜΟΣΙ-
ΩΝ ΕΡΓΩΝ
Γνωστοποιεϊότκ
Έκτίθεται είς μυστικήν
μειοδοτικήν δημοπρασίαν
κατά την 19ην Μαΐου έ. ε.
ήμρραν Πέμπτην καί ώραν
10 — 11 π. μ. ή τριετής συν
τήρησιο τής ύπ' αριθ. 185
Έθν.όδοϋ Ρεθύμνης—Άρ-
μένων περιόδου 1932—35,
άντί δαπάνης δραχμών εκα¬
τόν πεντήκοντα χιλιάδων
(150.000) διά την χρήσιν
1932—33 καί με εγγύησιν
δραχμών ΐιρντε χιλιάδων (5.
000).
Άπαντα τα σχετικά με-
τά λεπτομεροϋς διακηρύςεως
εΰ^υνται κατατεθημένα πά
ρά τϋ, Νομαρχίςι Ρεθύμνης
ένθα οί βουλόμενοι δύναν¬
ται νά λάβωσι γνώσιν.
ΊϊνΧαίοιςττ,27 "Απριλίου 1932
(Έκ τού Γραφείου Έ
πιθεωρήσεως Δημ. "Ερ¬
γων Κρήτης.)
ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ
ΌΕΝΚΡΗΤΗΕΠΙΘΕΩ-
ΡΗΤΗΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙ-
ΩΝ ΕΡΓΩΝ
Γνωστοποιεΐ ότι
'Εκτίθεται είς μυστικήν
μειοδοτικήν δημοπρασίαν
κατά την 18ην Μαΐου έ. ε.
ημέραν Τετάρτην καί ώραν
11 —12 π. τγ. ή τι ιετής συν
τήρησις τής όδοΰ Ρεθύμνου
Περάματος περιόδου 1932 -
35, άντί δαπάνης δραχμών
τετρακοσίων πεντήκοντα χι¬
λιάδων (450.000) καί μέ εγ¬
γύησιν δραχμών δέκα πέντε
χιλιάδων (15.000) διά την
χρήσιν 1932-33.
Άπαντα τα σχετικά μετά
τής λρπτομρροϋς διακηρύξε-
ως εΰρηνται κατατεθειμένα
παρά τη Νομ<ιρχία Ρεθύ¬ μνης ένθα οί βουλόμενοι δύ. νανται νά λάβωσι γνώσιν. Έν Χανίοις τχ)27 Άπριλίου1932 (Έκ τού γραφείου'Επι θεωρήσεως Δημ. "Εργων Κρήτης) ΚΟΜΨΟΤΕΧΝΗΜΑΤΑ Είναι ή μόνη λέξις πού άρμόζειγιά τα παπουτσια πού παρουαιάζει εφέτος τό Υποδηματοποιείον ΚΑΡΛΜΠΕΑΑ επί τής όδού Άρκαδίου. Είς τό κατάστημα τού κ. ΝΤΙΝΟΥ ΦΕΡΩΝΗ όδός Αρ καδίου παραπλεύρως καφφενείου ΟΛΥΜΠΙΑ καταοικευά- ζονται έκτός των Γυναικείων καπέλλων καί άνδρικες ψά- Θινες ρεμπούμπλικες έπίσης έπιδιορθώνοντα» παλαιαί τοι¬ αύται. "Εφθασαν Νέα Γυναικεϊα Μοδέλα. Γ ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΘΗΝΩΝ ΑΝΩΝΥΜΟ2 ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ 1889 Κεφάλαια Δραχ. 1ΟΟ.8ΟΟ.ΟΟΟ Άποθεματικά Δραχ. 226.2ΟΟ.ΟΟΟ ■ ■:-«.:■■■■■■■■ 106 ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΙ ΕΝ ΕΛΛΑΔ. Πλείονα πάσης άλλης Τραπέζης 36 Κ Α Τ Α Σ Τ Η Μ Α Τ Α Ε Η Τ Ο Ε Ξ Ο Τ Ε ΡΙΚ Ο ΕΝ ΑΓΓΛΙΑ ΑΙΓΥΠΤΩ καϊ ΚΥΠΡΩ ΟΡΓΑΜΐΣΜΟΙ Ι&ΡΥΒΕΜΤΕΣ ΥΠΟ ΤΗ- ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΑΒΗΗΟΗ ΤΗΕ ΒλΚΚ ΟΡ ΑΤΗΕΗ3 ΤΒϋδΤ ΟΟΜΡΑΝΥ 285ΝΕ8Τ 33 ΗΟ 5ΕΤ ΝΕΝ ΥΟΗκ ΤΗΕ λΤΗΕΗδ ΒΑΗΚΕΚδ ΟΟΒΡΟΗΑΤΙΟΗ 320 ΤΗΕΜΟΝΤ 5ΤΡΕΕΤ, Β03Τ0Ν Μλ ΙΡΑΦΙΌΗ ΕΝ ΣΙΚΑΙΟ 33 δΟΟΤΗ ΟΙΑΤΙΙ δϊΗΕΕΤ ΒΗΙΕΑ60 III Καταθέσεις είς δραχμάς καί συνάλλαγμα επί τοΰ Έξωτερικοΰ πάσης φύσεως. Τραπεζιτικαί εργα¬ σίαι υπό τούς μάλλον συμφέροντας ορους. «Ι χαλοχερα ' ^ήπαμε στ «βΐ6τ()απέζιμσζυ ^ μας ουνταξρ βΙ γι' αύτο δ φί Ιναιενοχωρήθηκε ,ο. Ήα ε π(ος β οήν 'Ελλάδα πό ιοΐΐι δύσκολο σ" 2 π,ιιχδν νά παρα.)<(16< ,βξιμαζΰ μέ^°ί Άπο ϊό πρωΐ ήΐ( ^οζλαΐφαινότανε Με ά τόν ά(τ.ήσω ΣηκώΟηκΓϊ οιπόν |ΐί|ίθ μά ή η,ωμέΐκή ρέργίΐα δέν μ' άηψ ΐοραχρυν'ώ ππό πί ΐί|}ΐισοκλειίτ|ΐένη πό ιαμπίνας. Αμέσως δ φ(λ<- φγαλε μρ α.τουδή Νθάχι χιτρινιομ! ψ ΐίίπη τού κι' Λ* διαβάζη μίιυρμουοκ -Αιο νά φαγωμ Πίνομεν διά τής *Ρθί»ς η) β)ηί Ιηίϊίιρος υπηηούνιον (2 «ντα;). ί μ μ ούνιον χα 1 £ ποί

Τ ΥΠΟ Ι
"Ο ΤΥΠΟΣ»
Ι Μαίου 1932
Τέλος πάντων ίέν ιιπορω
ά υιώσο) ωρισμένα παί-
γματα ποΰ βλέπω νά γί¬
νουνται μέσα ο τή Δημο-
κρατική μας κοιωνία, καί
πούΓπαναλαμβάνονται καθγ
μίρχ τα ϊ)ΐ<χ χωρις καμμιά μιτατοοπή. Αϋτά χά πράγματ/α οί πολλοι τα > ένρ « Τύπους
σνμΐΓΕθΐφθ^δς» μά έγώ πού
δέν ρΐμαι [ίιβαια τυπικός
δέν μπορώ ά τα πώ άλ-
λοιώτικα παρά «Τύπους ή-
λιθιότητος».
Καί εξηγοϋμαι.
Είναι λίγος χαιρ*Ν.ς πού
εΊυχε νά συνταξιδεύσοο μ'
ενα όμογενή τής Αμερικήν
μιά ζωντανή άπόδ-^ιξη εύ·
ζωΐ^ς καί καλοπρρασης.
Γνωριστήκαμε στό βαπό-
ρι καί αάν πατριώτες πού
ρΐμαστε μείναμε στ ήν ιδία
καμπίνα .κι' άποτρλέσαμε
μιά παρέα.
Τό μεσημέρι, θά τρώγα-
με σιό τραπέζι μαζύ μέ τούς
αλλους μας συνταξειδιώτες,
καί γι' αύΐό ό φίλος μου
δέν στενοχωρήθηκε και λί-
γο. ΉςΧε πώς βρίσκκται
στήν Έλλάδα πού είναι
πολύ δύσκολο σ" έναν μή
τυπικόν νά παρακαθίσϊ) στ,ό
τυαπέζι μαζύ μέ Έλληνες.
Άπό τό πρωΐ ήταν άνή·
συχος χαί φαινότανε πώ: ή-
θελε νά τόν άφήσω μόνον.
Σηκώθηκα λοιπόν γιά νά
φύγω μά ή ρωμέΐκή μου π? -
ριέργαα δέν μ' αφησε ν' ά-
πομακρυν^ώ ππό πέρα άπο
τή μισοκλπσμένη πόρτα τής
καμπίνας.
Άμέσχος ό φίλης μου
ί'βγαλε μρ σπουδή ενα β·.-
βλ'αράκι κιτρινισμένο, άπό
την τσέπη τού κι' α^χιοτ νά
διαβάζη μουρμουριοτά.
—Διά νά φάγωμΓν ουλ-
λαμβάνομεν διά τής αριστε¬
ράν χειρός τη βοηθεία τοΰ
άντίχειρος τοϋ δείκτου καί
τοϋ παραμέσου άπό την λα-
βήν τό πηρούνιον (Στήν άρ-
χή νόμισα πώς ό (φίλος μου
προσεύχεται /αί έμακάριαα
υύς μή ίδόντας καί πισ εύ-
σαντας).
—Κατόπιν λαμβάνομεν
τό μαχαίριον διά τής δεξιάς
τν| συμπράξει δλων των δα-
κτύλων, καί τοποθετοΰμεν
τούς άγκώνας επί τής Τρα¬
πέζης κρατοΰμρν κάθετα τό
τε πηρούνιον καί μαχαίρι-
ον, καί χαριτολογοΰντες α¬
ναμένομεν την ενα.ξιν τοϋ
γεύματος.
Πειό κάτω δέν μπόρεσα
οΰτε έγώ νά άκούσω ουτε ό
φίλος μου νά διαβάση γιατί
μάς είδοποί ■ σαν πώς τό
τραπέζι ήταν ετοιμο.
Καθίσαμε ό ενας άπέναν-
τι στόν άλλον καί πλάϊ στόν
φίλον μου έκάθησε μιά δε-
σποινίς πολύ πειό νόστιμη
άπό τό ψητό πού ήταν
οτά πιάτα. Άπό αύτό τό
πημεΤο άρ/ίζει ή έφαρμογή
τού κανονισμοΰ.
—Σήμε α, λέγει χαριεν-
τιζόμενος', εκανα τρείς φο-
ρ>ς έμμετόν είς αύτό τό
ρλρρινόν καί τρισάδλιον
σκάφος. Καί τώρα μοΰρχε-
ΤΙ ΠΑΣΧΑΑΙΗ^&ΙΗΓΗΐνΤΑΤΑ
Μ έ τή συνειθιομίνη Ρω-
μαίϊκη γληγοροσϊνν'η της τε-
λπ.ταίας στιγμής μβς £φ{)α_
"«ν τα ΙΙασχαλινά διηγή-
ματα οχι ώς ΤΤ|ν Μργάλη
Τΐ-τάοτη πού ΓΪχομΓν ορίση
άλλά καί τή ν Μ. Πεμπτην
καί προχί)[·ς άκόμη.
"Οσον μας ί'πρτρρψαν αί
τρχνικαΐ απαιτήση ς τοϋ Τυ-
πογρηηρίου μας καϋυστρρή-
Γκχμτν τή μτλττην καί την
εκλογήν μας όν συνεργασιαι
άρμοδιωτάτου καί ε'ιδικαν
τάτου όσον καί πολυτίμου
συνεργάτου.
Εκρίθη ώς τό καλλίτε¬
ρον έκ των μέχρις εκείνης
της^ ώρας ληφθέντοον τό
«Ένας Άχέπανς ήλΰε »τής
Ρεας καί ΰστερ'άπό αύτό
ή «Λαμπρή» τοϋΜυρθιώτη.
Ειχεν άναγγρ?α/Γ) είς τούς
ενδιαφερομένους ή βράβευ-
σις οταν ελήφθησαν καί οίλ-
λα λίαν επιτύχη λογοτεχνή ■·
ματα τινά των οποίων ί'σως
δημοσιευθοϋν αν ό χώρος
των αλλων μας σελίδων τό
έπιτρέψει καί αλλα μένουν
...γιάτοϋ χρόνου. Δι* όλα
αύτά δέν πταίομεν ημείς.
ται νά έμμέσω άλλά συγκρα-
τοϋμαι.
Έν τω μεταξύ μέ τίς χει
ρονομίες τού, και μέ τό κά
θετο κράτημα τοΰ πηρου-
νιοϋ εχτύπησε άσχημα την
παραχαθήμενη δΓσποινίδα
στό μάγουλο.
Τότε χωρίς καθόλου νά
χάστ] την ψυχραιμία τού
βγάζρι άπό την τσέπη ιου
τό κιτρινισμενο βιβλιαράκι,
μέ τρόπο πού νά μή φαίνε -
ται τό ξώφυλλο μέ τόν
τίτλ.ο «Όδπγός Έλληνοπρε
ποϋς Συ^ιπΓριφορας» κι' αρ
χισε νά τό φυλλομετοα γιά
νά δή τή στάση πού ϋα·
πρεπε νά κρατήση στήν πα-
ροϋσα περίπτωση.
Άλλά κατά λάθος διάβα-
σε αλλη παράγραφο.
—Άξιολάτρευτος δε-
σποινις, χιλιάκις συγνώμην
διά την άσύγγωτον τόλμην
μου νά σας έκφράσω διά
τής προχθεσινήν μου έπι-
στολής χον πυριφλεγη ερω
τα ό όπ:οίΌς........καί διά
τούς μώλωπας τούς όποί-
ους σάς έπροξένησα άλλά ε-
καμα λάθος είς την παρά-
γραφον τοΰ όδηγοϋ τής
Έλληνοπρεποϋς Συμπερι-
φοράς τόν οποίον φυλάχτω
άπό είκοσαετίας είς την τσέ
πην μου.......Γκχ...Γκχοΰ.
Δέξασθε, δεσποινίς, καί
ερρωσθε, συνέχεια δπισδεν,
ό ταπεινός θεράπων τής ή-
μετέρας γαληνιότητος Ιω¬
άννης Άτυπίδης Άχέπανς.
Καιαλαβενετε τή συνέχεια.
Καί τώρα σάς έρωτώ: Εί
ναι ή δέν Ρΐναί άστεΐο καί
κουτό αύΐό πού οί'πολλοί
λένε «Τύπους Συμπεριφο·
ράς» καί αύτό πού έγώ λεω»
Τύπους ήλιθιότητος;».
Γιατί λοιπόν νά έπιδιώ-
κουμε νά ρεζιλευόμοΌτε
μ' αύτά τα άατεΐα τή στι-
γμή πού μποροϋμε νά κά-
μουμε τή δουλειά μας, εύ·
γρνικπί καί φρόνιμα χωρίς
νά τα μεΐαχειριζόμασιρ;
ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΜΗΣ
ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΕΙΚΟΣΙΤΕΤΡΑΩΡΟΝ
ΝΕΟΣ ΤΕΛΩΝΗΣ
Άπό της παρελθούσης ε¬
βδομάδος ανέλαβε την Δι¬
εύθυνσιν τού Τελωνείου
μας ό κ. Παναγ. Βοθρων-
τός.
Ό νέος Τελώνης, συμπα
θέστατο; Κεφαλλήν, θκέχει
καί την άρχηγίαν των πό
λυτέκνων Δημοσίων Ύπαλ
λήλων (9 θυγατέρα: καί 1
υϊόν) διότι την γενικήν τοι ■
αύτην επί των συμπολίτην
κατέχει ό φίλος κ. Δημ,
Μανωλεσάκΐς (9 κόρας καί
3 υίούς) Πάντως ό σύλλογος
των Πολυτέκνων μας θά
άριθμήση νέον βαρυσήμαν-
τον μέλος.
| Η ΔΙΑΘΕΣΙΣ
ι ΤΟΥ ΕΞΑΓΟΡΑΖΟΜΕΝΟΥ ΕΛΑΙΟΥ
| ________
Ι Ή καταρτισθείσα τετρα
μελήε έπιτροπή διά την α¬
γοράν τοϋ ελαίου εξήτασε
τάς υποβληϋείσας προσφο·
ράς δι' εξαγωγήν 1000 τόν
νων.
Ή Έπιτροπή απερριψε
όλας τάς προσφορας ώς ά·
συμφόρους διά τό δημόσιον.
Έκνέουδέ θά συνέλθτ)
έντός τής εβδομάδος πρός
εξέτασιν των τυχόν ύποβλη
θησομένων νέων προσφο-
ρών.
ΤΑ ΤΗΛΕΓΡΑΦΙΚΑ
ΤΕΛΗ ΤΟΥ ΕΞΟΤΕΡΙΚΟΥ
Διά τα επί τξί βάσει τής
διεθνοΰς συμβάσεως τηλε-
γραφικά τέλη τοϋ Έξωτερι-
κοϋ τα όποΐα ή Κυβέρνησις
ύποχρεοΰται νά καταβάλη
είς χρυσόν ανακοινούται δτι
ή χρυσή δραχμή θά ύπολογί
ζεται πρός δρ. 24.
ΑΝΟΙΙΜΑ ΧΡΗΜΑΤ1ΡΙΟΥ
Είς τό Ύπουργρϊον τής
ΈΟνικής Οίκονομίας Θά πά
ρουσιασθϊ) /ρη|»ατιστηριακή
έπιτροπή ήόποία θά ζητή¬
ση την παράτασιν επί μίαν
δεκαΓ.ενθημερίαν άπό τής
τοϋ κλεισίματος των χρημα
τιστηρίων.
ΚΑΤΑΡΓΗΣΙΣ Ι
ΤΟΝ ΓΕΝΙΚΟΝ ΑΙΟΙΧΗΣΕΟΝ
Ο Ύπουργος των Έσω-
τερικών συνειργάσθη μρτά
τοϋ κ. Λιανοπούλου όστις
θά καταρτίστ] τό διάταγμα
περί καταργήσεως των Γε·
νίκων Διοικήσεων.
Ο ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ
ΤΩΝ ΜΕΤΕΚΠΑΙΑΕΥΟΜΕΝΟΝ
Κατηρτίσθη Επιτραπή
εκ των έκπαιδευτικών Συμ
βούλων, κ. κ. Παρασκευο-
πούλου Σάρρου καί Σκουτε
ροπούλου ή όποία θά έ;ετά-
στ] την έβδομάδα τής Δια-
καινισίμου τούς ύποβάλλ; ν
τας αίτησιν πρός μετεκπαί-
δευσιν έν τω Πανεπιστη-
' μίφ·
Ό άριθμός άνέρχεται είς
200 θά προκριθοΰν δέ 40,
ΚΑΤΑΊΕΥΗ ΟΕΙΤΚΟΥ Χ1ΑΚΟΥ
Απεφασίσθη νά άνατεΠή
είς χά Έλληνικά εργοστά-
σια ή δοκιμαστική κατα-
! σκεΐ'ή 200 τόννων Οει'ίκοϋ
Ι χαλκοϋ.
ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΙΣ
Γνωστοποιεΐται δτι άπό
τής 3ης προσεχούς μηνός ή
διά Σκόπεια, Βελιγράδιον,
Βόυδαπεστην, Βιέννη ν, Πρά
γαν, Νυτεμβεργην, Στρ«-
σβοΰργον, Πιιρισίους καί
Λονδίνον άρροπορική άλλη-
λογς>(χφία Οί διαβιβάζηται
μίχρι μέν Θεσσαλονίκης διά
των συνήθων [ΐέσων [ιρτ(χ-
φορας πέραν δέ ταύτης άε-
ροπορικώς καθ* εκάστην
πλήν τής Κυριοκής. Θά άφι
κνεϊται δέ αυτή αυθημερόν
μέν είς Παρισίους, την επο¬
μένην δέ ώραν 11.40 τής έκ
Θεσσαλονίκης αναχωρήσεως
των άεροπλάνων είς Λονδί¬
νον. Ούτω θά έπιτυγχάνε-
ται ή διαβίβασις τής άεροπο-
ρικής άλληλογραφίας δι* ά¬
πασαν σχεδόν την Ευρώπην
αυθημερόν μέν εκ Θεσσα¬
λονίκης έντός 24 ,άηών δέ
έξ Αθηνών έκ τοΰ 'τελευ-
ταίου δέ τούτου γραφείου
Μ διαβιβάζηται καθ' εκά¬
στην πλήν τοΰ Σαββάτου
είς Θεσσαλονίκην διά τής
άμαξοστοιχίας 5· Ο. Ε. την
13. 50 ώραν.
Ρέθυμνον τη 29 Απριλίου 1932
( Έκ τοΰ Ταχυδρομβίου )
ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ
ΤΟΝΙΗΜΟΣΙΟΝΥΠλλλΚΑΟΝ
Άντιπροσωπεία τής Πά
νυπαλληλική; Έπιτροπής
παρουσιασθείσα είς τόν Δι¬
ευθυντήν τοΰ Δημοσίου
Λογιπτηρίουέπέδωσε ύπόμνη
μα μέ τάς γνωστάς άπόψεις
ρπί των προαγωγών περικο-
πής μισθών και έπιδομάτων.
Σή[ΐερον θά παρουσ'ια-
σθτ| καΐ είς χον κ. Πρωθυ¬
πουργόν πρός τόν αύΐόν
σκοπόν.
ΔΙΚΑΙΟΣΤλΣΙΟΝ
ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΣΕΐΣΜθηΑΗΚΙΟΥΣ
Διά διατάγματος παρα-
χωρεϊται δι-αιοστάσιον είς
τούς σεισμοπαθεΐς τής "Ε¬
παρχίας Πάλλης καί Κεφαλ-
ληνίας..
ΑΠΕΦΥΑΑΚΙΣΘΗΣΑΝ ΟΙ κ. κ.
ΜΑΚΡΗ5. Χ^Ρ1ΛΑΟ5, ΦΙΛΙΗΗΣ
Κατόπιν κατσβολής 13.
5ΟΟ.ΟΟΟ. εγγυήσεως είς τό
Ταμείον ' Παρακαταθηκών
καί δανείων άπεφυλακίσθη
σαν οί κ. κ. Μακρής, Χαρί
καί Φιλίνης.
το η,ΜλΤΑΓ-ίο ϊου «ρου
Άπό την πείραν μιάς κτε
νιστρίας;
Τό χτένισμα σέ κορίται
10 έτών είνε ένόχλησις,
σέ κόρη 15 έτών είναι κό
πος, σέ γυναΐκα 25 έτών εί¬
νε ευχαρίστησις, σέ μιά
τριαντάρα τέχνη καί σέ μιά
έξηντάρα δυσκολία.
Ή σύζυγος—Δέν ξέρω
στ' άλήθεια άπό ποίον νά
πήρε την γλώσσα πού εχει
ή κόρη Ηα5» γ»«τί άπό μενά
βεβαία οχι.
Ό σύζυγος —Συμφωνώ,
ετσι θά είνε γιατί έσύ την
έχεις άκόμκ.
Η ΠΡΟΙΕΣΜΙΑ ΦΟΡ- ΛΚΑΟΣΕΩΗ
Τό Υπουργείον των
Οικονομικήν δι* έγκυ-
κλίου διαταγής τού πρός
τούς οίκονομικούς έφό·
ρους γνωρίζει ότι π/αρα-
τείνεται ή προθεσμία δη¬
λώσεων πασών των κα-
τηγοριών καθαρών «ρο-
σόδων συνθετεκών τροπο-
ποιητικών, δηλώσεο>ν,
οίκοδομών καί φόρου
επιτηδεύματος νέων έπι-
τηδευματιών μέχρι τέ-
λους Μαΐου 1932.
1 ΦΟΡΟΣ ΕΠΙΤΗΔΕΥΜΑΤΟΣ
Δι* ετέρας τηλεγραφικής
έγκυκλίου πρός τού; οϊκονο-
μικούς έφόρους, παρατείνε-
ται ή Ισχύς των φορολογι-
κών καταλόγων έπιτηδευμα-
τιών δι' εν ετος άκόμη μέ
τήτ αυτήν κατά τριάκοντα
τοίς εκατόν ώς καί κατά τό
παρελφόν ετος μείωσιν τοϋ
ποσοστοΰ
Τής παρατάσεως έξαίροΰν
ται οί μικροεπιτηδευματίαι
οί όποΐοι ϋ'ποχρεοΰνται ώς
καί κατά παρελθόν ετος είς
λήψιν εϊδικής αδείας επί τή
κατυβολή τοΰ φόρου τής κα
τωτάτης κλάσεως ή τοΰ ή··
μίσεως αύτη; ή έφ' άπαξ
μέχρι τέλους Μαΐου ή είς
δύο δόσεις. Έπίσης έξαι-
ροΰνται αί άνώνυμοι ήμεδα
παί εταιρείαι, αΐνες ύποχρε-
οϋνται είς έκδοσιν νέας δη-
λώσεως. "Οσον άφορ(7 τάς
άτμοπλοϊκάς Άνωνύμους
Έταιρείας αυται θά έπιδό-
σουν επί τή βάσει των κό-
ρων των άτμοπλοίων.
Ο ΦΟΡΟΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΚΑΠΝΟΥ
Έπίσης δτι ό φόρος επί
τοΰ έξαγομένου ή πωλουμέ-
νου είς τό εσωτερικόν κα-
πνοΰ περιορίζεται διά τό
τρέχον ρτος ρΐς λεπτά 10,
δι' δσαν περιπτώσει^ είχον
όρισθεΐ είς λεπτά 15.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ
Τό Υπουργείον Παιδεί-
ας γνωρίζη είς την Γενικήν
"Επιθεώρησιν Παιδείας
Κρήτης δ π οί έκπαιδευτι-
κοί λειτουργοί δύνανται λό¬
γω των ημερών τοΰ Πάσχα
νά άπουσιάσωσιν των θέσε-
ων των μέχρι τής Τρίτής
Διακαινισίμου συμπεριλαμ¬
βανομένας.
ΑΙ ΠΡΟΑΓΩΓΑΙ ΤΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΝ
Κατά τον καταρτισθέντα
πίνακα των προακτέων διδα
σκάλων είς είσηγητάς φε
ρονται προαγόμενοι έκ Κρή
της οί εξής.
Χανίων: Κ. Γιωργακα-
κης, Γ. Καπειανάκης, Κ.
Τσίγκος, Τσιάκης.
ΡεΘύμνου: Σ. Πλωμά-
κΐΓ, Γ. Βερνάρδος, Ε. Λινο-
ξυλάκις, Φωτεινή Κασιράκι
Ηρακλείου: Γ. Σεμερ-
τζάκης, Γ. Βέργης.
Γόρτυνος Μ. Παπαγρη-
γορίου, Ε. Γου3ιδάκης.
Σητείας Ι. Μιχεληνάκκ,
Γ. Δασινάκης.
Μεραμβέλλου Ε. Βολο-
νάκης, Κ. Πρναγιωτάκτν:.
Πκδιάδος Σ. Αντωνακά¬
κης, Πλαγιωτάκης.
Τ

"Ο ΤΥΠΟ-»
Μοί
Η ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ
ΑΘΗΝΩΝ
«ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΒΗΜΑ»
Όλαι αί αγορεύσεως τϋν πβ
λιτικών κομμάτων πβριβ-
ρίσθησαν είς την επίκρισιν
τής οΐκβνομικής πολιτικην
της Κυβερνή«ω; χωρίς ν«
προέλ3ΐι τίποτε θετικώτερβν.
«ΠΡΩ'Ι.Α» Ό κ. Βενιζέ-
λος μέ τό προμελετημένον
επεισόδιον πβύ εδημιούργη¬
σεν είς την Βουλήν μέ τόν
κ. Ζαβιτσιάνον ήπϊίλησϊ ά-
μέσως τόν άντιπολιτευτήν
ότι έπιτρέπει έλεγχον εντός
των όρίων ττού θέλει αύτός.
«ΑΘΗΝΑΙΚΑ ΝΕΑ» Πά
ραλλήλω; πρό; την μεθβδι-
κήν οργάνωσιν της έξαγω
γης των Έλληνίκων προϊόν
των έπιβάλλεται καί ή ορ¬
γάνωσις της έσωτερικής ρ*·
ταναλώαεω; διά τής Ιδρύσε¬
ως συνεταιρΐίφών κατανα¬
λώσεως.
«ΕΛΛΗΝΙΚΗ» Διά των
δηλώσεων τ*υ β λ. Βενιζέ-
λο§ φρονεί δτι είναι προτι-
μωτέρα ή άνοτρχία παρά ή
άνοδος είς την αρχήν τοΰ
Λαΐκοΰ Κόμματο;,
«ΕΣΤΙΑ» Σεμνη σοβαρά,
άξία τοΰ ύψηλού σκοποΰ τόν
οποίον έπιδιώκει υπήρξεν ή
όμιλία τού έξορίστου Μη-
τροπολίτου Κιτίου Σεβ. Νι-
κοδήμου επί τοΰ Κυπραΐκοϋ
ζητήματος καί τής σπμερι
νής καταστάσεως τής νή-
σου.
«ΚΑΟΗΜΕΡΙΝΗ» Η ©ί-
κονομικη κρίσις είς την Γερ
μανίαν εισήλθε τελευταίως
είς νεαν οξείαν φάσιν ϋστε
νά κ«3ίσταται πλέον κοινω
νικός κίνδυνος.
«ΠΑΤΡΙΣ» Ό κ. Βενιζέ-
λος έδωσε μέ δυό λέξεις τόν
δρόμον πού πρέπει νά άκο
λουθήση μ»ά μεγάλη |«ερΐς
τοΰ λαοΰ. 'Από μεταπράτης
νά γίνη λαό; παραγωγικός.
«ΠΟΛΙΤΕΙΑ» Ό Γαλλι-
κός πολιτικός καί Οίκονομι-
κός κόσμος είναι άποτέλεσ
μα τής άσθμαινούσης Βενι-
ζίλικής Πολιτικής «πό τό
1915.
«ΕΟΝΟΣ» Αί Ηνωμεναι
Πβλιτεϊαι, "Αγγλία καί Ία-
πωνία θ' αύξήσουν τούς ναυ-
τικούς έξοπλισμούς εάν αί
ναυπιιγήσεις των άλλων κρα
των υπερβούν τό τεθέν δρι
όν ύτό τής διασκέψεως.
«ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ» Μέ την
άρσιν τή; σταθεροποιήσεως
άνέκυψεν περίπλοκον ξήτη-
μα τό των έν^ποθήκων είς
λίρας δχνείων παρά τή Κτη
ματική Τραπέζη δ,,ά την άν
τιμετώπιαιν τοΰ όποίου δέν
έλαβε κανέν σοβαρόν μέ¬
τρον ή Κυβέρνησις.
«ΑΛΛΑΓΉ» Φρονεί ότι
ή κρίσις δέν είναι μονομε-
ρης οπω; την παριστάνουν
οί κυβερνώντες καί πολλοί
άλλοι πολιτικολόγοι άλλ' εί
ναι πρό παντός πολιτική καί
ή μόνη λύσις είναι ή λκϊκή
δικτατορία.
«ΕΣΠΕΡΙΝΗ» Ό κ. Βε-
νιζέλος τρομοκρατηθείς δι'
όσα απεκαλύφθησαν είς την
Βουλήν διά τάς καταχρή-
σεις καί σπατάλας έπιδιώ-
κει νά επιβάλη σιγήνέίςτήν
Ιντιπολίτευσιν έκβιαατικώς.
«ΕΛΕΥ©ΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩ-
ΠΟΣ» Άφοΰ ή λεοντή τής
μεγαλοφυϊας τοΰ κ. Βενιζέ¬
λου κατέπεσε τελείως μάς
καλεΐ νά πειθαρχήσωμεν ά-
νεχόμενοι τάς λοβητούρας
μέ τάς οποίας θησαυρίζουν
είς βάρος τοΰ κοσμάκι.
ΧΑΝΙΩΝ
«ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ»
Σήμερον ένδείκνυτ«ι ίδρυ¬
σις άγορονομικής υπηρεσίας
ή όποία νά ρυθμίζη την α¬
γοράν κατά τό δυνατόν είς
τό μέλλον. Ή λεπτοτάτη β
μως αυτή ύπηρεσία δέν πρέ
™
Ο ΕΠΙΤΑΦΙΟ
ΤΟΥ ΑΦ
ΑΘΗΝΑΙ 30 Απριλίου Ι
(Ίδιαίτ, τηλ. «Τύπου» αριθ. Ι
29445)." '
Ή περιφορά των Επι·*
ταφίων τής Ηρωτευούσης
παρουσίασεν εφέτος έξαιρετι
κήν μεγαλοπρέπειαν λόγω |
τής Ιδιαιτέρας τελετής πρό '
τού Μνημείου τοΰ 'Αφα-
νοΰς Σ*τρατιόότ.ου.
Ό Έπιτσφιος τής Μη-
τροπόλδως συνωδεύ?το υπό
πέντ« Ύπουργών των Άρ-
Σ ΠΡΟ ΤΟΥ Μ Ν Η ΐνΐ ΕΙΟ Υ
ΑΝΟΥΣ ΓΓΡΑΤΙΩΤΟΥ
ΙΟΚΜΟΪΙΙΙΙΤΙΚΗ1Ρ11Ι!
ΊΙ Άστυνομία προριδο·
ποιηθεΐσα έγκαίοος δτι οί
κομμουνισταί παςεσκεΰαζον
ταραχάς διαρκούσης τής πε-
ριφορσς των Έπιταφίων,
προέβη εγκαίρως είς εκατόν
πενήντα συλ'ήψεις είς τό
κομμουνιστικόν κέντρον.
Οί συλληφθέντες θά άπο
λυθσΌΐ σήμερον (χθες Σάβ¬
βατον).
χηγών των Κομμάτων χαί
χιλιάδων λαοΰ.
Πρό τοϋ Μνηιιείου τοϋ
Άφανοϋς είς την π)ατεΐαν
των παλαιών Άνακτόρων
ό Μακαριώτατος Άι,χιεπί-
σκοπος έτελεσε κατανυκτι-
κήν δέησιν έν ω άπέδιδε τάς
τιμάς ή Φρουρά τοΰ Προέ
δρου τής Δημοκρατίας καί
όλόκληοος ή Φρουρά των
Αθηνών.
'~ ι
πει νά δοθή είς κατώτατα
καί όστερημένα πείρ<*ς όρ γανα. . «ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ» Ή νέα θρησκείχ τοΰ Χριστια νισμοΰ άνοίγει διάπλατα νέους ©ρΐζοντας διά νά έξα- πλωθή έφ' ολοκλήρου τής γής άπλετον φώς καί βασι λεΰση ή άλήϊεια επί τής ©ί- κουμβνης· «ΗΧΩ'ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ» Διά μέσου των «ίώνων ή Χριστιανική θρηακεία υπέ¬ στη καί αυτή την επίδρασιν τής εξελίξεως. Είς τό υψος ομως,χοΰ Γολγοθά—Έκεϊ- νος, ή γλυκυτάτη μορφη Τού, θά παραμένη έσαεί ά ναλοιωτος καί θά άποτελή φάρον φωτίζοντα τάς άσθε νείς άνθρωπίνους ψυχάς. «ΙΔΗ» Ή "Ελλάς επέδει¬ ξε έναντι τΰν δανειστών της έντιμότητα θίγουσαν τα δρια τής άνοηοία;, διότι έξηντλήθιι μέχρι τοΰ ανω¬ τάτου βρίου διά νά φανή δ τι αποτελεί αυτή εξαιρετι¬ κόν ποίράδειγμα συνεπείας πρός τάς ύποχρεώσεις της. ΑΝΌΡ$Ω·ΣΙΣ Τούς δε- σμούς ηοί συνδέουν τόν κ. Γ. Μαρήν μέ τό κόμμα των φιλελεύθερον καί ιδιαιτέρως μέ τόν κ. Βενιζέλον δέν ημπορο3ν νά τούς καταλύ- σοβν αί άνευ σημασίας τι¬ νός διαφων^αι μιάς στιγμής. ΔΡΑ2ΗΣΣέ μιά περίοδο ήθικής καί πνευματικής κα¬ ταπτώσεως φννερωνεται όχρι στιαν(σμός κήρυγμα τή; α¬ ληθείας αντιδράση πρός την αδικίαν, την διαφθοράν καί την άκολασίαν. ΑΝΑΤΟΛΗ Παρελαύνει καί πάλιν πρό τού έστάυρω- μένου απασα ή όρθόδοξος χριστιανωσύνη ίνα προαφέ- ρει τόν φόρον τής πίστεως τής άφοσιώσεως, τής εύλα- βείας καί εύγνωμοσύνηςπρός »όν λοτρωτήν τής ανθρω¬ πότητος. ΧΑΑΒΑΣ ΑΠΩ ΤΗΝ ΣΤΑΦΙΔΑ Αύτονόμου Στα φιδικοΰ ό,.γανισμοΰ εγένετο δοκιμασπκή παραγωγή χαλ βά ρξ'έγχωρίσς σταφίδος. Αί δοκιμαί εσημείωσαν επιτυχίαν. Ή τιμή ϊθϋ -ιαραγομέ- νον κοστίζει 20 δραχμάς έ¬ ναντι 25 καί πλέον τάς ο¬ ποίας κοστίζει δ παραγόμε- νος τώρα. ΠΡΟΤΙΜΑΤΕ ΤΑ ΕΛΛΗΝ Ι ΚΑ ΠΡΟΤΟΝΤΑ ΔΙΑ ΤΟΥ Α-ΥΡΜΑΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΝΕΑ Τ Η Σ_Χ_Θ Ε Σ ΙΑΙΑΙΤ,ΡΑ ^ΜΟ-ΠΟΥΐ' ΡΩΜΗ 29 Απριλί¬ ου.—Τό Αΐέθνές Γεωρ- γικόν Ίνστιτοΰτον άνακοι νοί τα εξής: Κατά τηλεγράφημα λη φθέν έκ τής Κυβερνήσεως Ούασιγκτώνος ή έσοδεία των σιτηρών είς μέν τάς Νοτιοδυτικάς Πολιτεί- οτς ύποφέρει έκ τής Ιςηρα- σίας είς δέ τάς λοιπάς ή κακοκαιρία καθυστερεί την ανάπτυξιν. Έλπίζε- ται έν τούτοις ότι δέν θά μεταβληθοΰν αί προβλέ- ψεις τής παρελθούσης εβ¬ δομάδος (Σημ. «Τύ- που» προεβλέποντο τα 3)4 τής παρελθούσης ε¬ σοδείας). Κατά τηλεγράφημα τής Κυβερνήσεως Καλκού- τας ή έσοδεία ύπελογίζε- ται ώς πρός τόν σϊτον ό¬ τι Θά ανέλθη είς 96 έκα- τομμύρια έκατολίτρων ήτοι θά είναι ΐση πρός την τοΰ παρελθόντος έτους καί Οά έπαρ*έση μέν διά την εσωτερικήν κατανά¬ λωσιν των Ίνδιών, άλλά δέν θά αφήση ουδέν περι¬ θώριον έξαγωγής. Κατά τηλεγράφημα έκ Μελβούρνου ή καλλιέρ γεια των σιτηρών έν Αύ- στραλία έπεκτείνεται έφε τος είς έξ καί ήμισυ έ*α- τομμύρια έκτττρίων έναν¬ τι έξ μόνον έκατομ. τοΰ παρελθόντος έτους. Υπο λογίζεται ή απόδοσις είς τριανταενιά -έκατομμύ- ρια κουΐνταλίων έξ ών Οά διατεθοΰν τα τριάντα πρός εξαγωγήν. Κατά τηλβγράνημα έκ Βουκουρεστίου ή εσοδεί α σιτηρών τής Ραυμανί· άς προμηνύεται λίαν ίκα- νοποιητική. Κατά τηλεγράφημα έκ Βουδαπέστης ή καλλιέρ- γεια σίτου καί σικάλεως ή μέν πρώΐμος προοδεύ εί άλλ' ή όψιμος δέν άφή νειέπλίδας. ΠΡΑΓΑ 29 Απρι¬ λίου.—Ή κοινοβουλευ- τική επιτροπή συζητήσα- αα κατέληξην ότι διά λό- γους Έθνικής Ασφαλεί¬ ας είναι άδύνατος ό περι ορισμός τής στρατιωτι- κήςθητείας είς όριον μι- κρότερον των δεκατεσσά- ρων μηνών, ότι έπιβάλλε ται μεταρρύθμισις τού στρατολογικού συστήμα- τος ωστε νά αυξηθή ό έτή σιος άριθμός των κληρω των καί ότι δέον νά μονι μομοιηθώσι δέκα τέοσα- ρες χιλιάδες οπλίται έθε- λονταί. ΒΙΕΝΝΗ 29 'Απρι λίου.—Την πρωίαν έτελέ σθη μεγαλοπρεπώς ή τε- λετευταία έπίσημος τελε τή τής κηδείας τοΰ πρό έβΠομάδας άποθανόντης Καρδιναλίου Πίφλ Άρ- χιεπισΛΟπου Βιέννης. ΦΛαΡΕΝ ΠΑ 29 Απριλίου.— Τηλεγρα- φοΰν έκ Νέας Υόρκης ότι οί οικονομικαί κύ- κλοι ήρχισαν αποβλέπον¬ τες ευμενώς πρός την πρό τάσιν όπως δοθή είς τα Κράτη όφειλέτ»ς πρός την Αμερικήν δε-^αετής προθεσμία πρός πληρω¬ μήν των καθυστερουμέ¬ νων δόσεων μέ τόκον τέσ σ»ρα τοίς εκατόν. Χέξ τετρακόσιοι εφιπ- ποι αστυνομικον διέλυ- σα,ν βιαίως συνάθροισιν κομμουνισταί πρότοΰ Δή μαρχείου Νέας "Υόρκης. Ετραυματίσθησαν πολ¬ λοί διαδηλωταί καί δέκα άστυνομικοί. ΒΟΥΑΛΠΕΣΤΗ 29 Απριλίου.—Ό πρώην Καγκελάριος Φριεδριχ δι' άρθρου τού έπιτίθε ται κατά των Κυβερνήαε ών Καρολύ'ΐ" καί ΛΙπέτ- λεν διότι έντός πενταε τίας έσπατάλησαν ά»ΐΛΟ- πως ποσά άνερχόμενα είς δύο διαεκατομμύρια έξα κόσια έκατομμύρια χρυ- σών πεγκος (Σημ. «Τύ· που πενήντα περίπου δι- σεκατομμύρια δραχμών). ΤΟΥΛΟΥΖ 29 Ά π ιλίου.—Κατά τηλεγρά φημ<α έκ Νέας Υόρκης ό Αευκός Οικος (Σημ. «Τύπου» τό Άνάκτορον τοΰ Πρηέδρθυ) διαψεύ- δει την φήμην ότι ό περι- βόητος λαθρέμπορος Κα πόνε απηύθυνε πρός τόν κ. Χοΰβερ επιστολήν δι' ής προτείνει ότι οίν άφε- θή έκ των φυλακών καί λάβη διαβεβαίωσιν ότι μετά τάς εκλογάς δέν θά καταργηθή ό άπαγορευτι κός των ποτών Νόμος, άναλαμβάνει νά άποοώ'ΐη έντός πέντε ημερών τόν μικρόν Λ,ίντεμπερκ, ΛΟΝΔΙΝΟΝ 29 Απρι¬ λίου. Ό κ. Τσώρτσιλ ώμίλη σε διά μακρών κατά τοΰ νέου προϋπολογισμόν. Ή αγόρευσις τού υπήρξε μία πνευματώδης καί δηκτι- κή κριτική κατά τής συμμα- χικής Κυβερνήσεως. ΡΩΜΗ 29 Απριλίου Σή μερον ενώπιον τοΰ Εΐδικοΰ Δικαστηρίου διά την ασφά¬ λειαν τοΰ Καθεστώτος ήρχι¬ σεν ή δίκη όκτώ φοιτητών τής Νομικής ανηκόντων είς έκλεκτάς οικογενείας κα τηγορουμένων επί συνωμο- σία κατά τοϋ καθεστώτος ΑΘΗΝΑΙ 30 Απριλίου (Ίδιαίτ. τηλ. «Τύπου» αριθ. 29445). Υπό τοϋ κ. Βενιζέλου α¬ πεστάλησαν είς τό Ταμείον έτιδομάτων άνέργων δραχ- μαΐ ρΐκοσι* χιλιάδρς πρΝ-ςέ{ σχυοιν των βοηθημάτων των ημερών. ΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΡΟΦΙΜΟΗ ΑΘΗΝΛΙ 30 Απριλίου (Ίδιαίτ. τηλ. «Τύπου» αριθ. 29445). Είς τάς άγοράς Αθηνών καί Πειραιώς εσημειώθη πλήρης έπάρκεια είς Πασχα- λιούς άμνούς καί αλλα τρό φιμα. "Ομοίως έπάρκεια εσημει¬ ώθη καί είς τάς επαρχίας κατ' ανακοίνωσιν τής Διευ« θυνσεως τής Άγορανομίας. καί διά συμμετοχήν είς την επαναστατικήν οργάνωσιν την τιτλοφορουμένην «Δι- καιοσύνη καί Ελευθερία» Ή σύλληψιν των έγινε κα¬ τόπιν κατασχέσεως κυκλο φορουσών έντύπων προκη- ρύξεων έξ ών προεκλήθησαν οίκιακαί έρευναι. ΛΟΝΔΙΝΟΝ 23 Απριλίου Άπό αυριον τό μεσονύκτιον έπιβάλλονται νέοι τελωνει- ακοί δασμοί επί ολων των είς Αγγλίαν εισαγομένων έμπορευμκτων. Οί δασμοί ούτοι άνερχονται είς δεκα- πέντε επί τοίς εκατόν διά τχ ίδη κοινής χρήσεως είς είκοσιπέντε τοίς εκατόν δι' άλλας κατηγορίας καί είς τριανταπέντε τοίς εκατόν διά τα θεωρούμενα ώς είδη πολυτελείας. Όμοίως έπιβάλλεται δα σμός τριαντατριάμισυ τοίς εκατόν επί των είδών ήμι- κατειργασμένου χάλυβος ί¬ να έμποδισθώοιν αί είσα- γωγαί. Ή δημοσίευσις τήςλευκής βίβλου επί των νέων δα- σμοον προυκαλεΐ ζωηράν αίσθησιν. Οί συντηρητικοί είναι ίκανοποιημένοι, οί φιλελεύθεροι έκφράζουν α¬ νησυχίας καί οί έργατικοί φοβοΰνται άντίποινα είς τάς χώρας έξαγωγής. Οί Έφημερίδες«Νέα Χρο· νικά» καί «Ήμερήοιος Κη¬ ρυξ» έπιτίθενται ζωηρώς κα¬ τά τής Κυβερνήσεως διά τούς δασμούς τούτοις. ΟΔΙΓΟΣΤΙΧΟΙ ΕΙ1ΗΣΕΙΣ —Ό Γερουσιαστής των Γε- ωργικών Έηιαελητηρίων Π. Δεκάζος μεταβαίνει είς Χανιά χαί έ/ρΐθεν θά περιοδεύση ολό¬ κληρον τήννήσονϊνα αντιληφθή τάς διαφόρους ανάγκας τώ»1 γε ωργών. —Ή Ικδρομή των 'Αγιονιχο- λιωτών καί Νραπολιτών δι' Η¬ ράκλειον ήτις εΐχε αποφασισθή διά τάς ημέρας τοϋ Πάσχα α¬ νεβλήθη ίιά την Κυριακήν τοΰ Θωμδ*. —Αφίκετο είς Ηράκλειον χάριν των έορτών τοΰ Πάσχα * Ύπουργύς των Στρατιωτικών κ. Κατεχάχις. —Επετράπη ή πσραγωγή άλεύριον τύπου 68ο)ο διά την παρασκευήν μ«καοονίων καί ζυ- μαρικών ώς καί διά την ζαχαρο- ηλαστικήν. —Άπολύονται οί κληρωτοί τής κλάσεως 1930 β'. .οί συμπλη οώσιντες 14μηνον πραγματικήν υπηρεσίαν, ,ά χαθίσταται ολι' αίοθητός- Καί αύτοι οί μ·-*· «Ιμοτίοι ήσθάνθηί Ιήν ανακούφισιν^ δΐν συνεπληοώ>η_ α>
σήμερον άπό τή;
ή? αται)εροποιήσεα
Ή χερδοσκοπία
^ νά συστέλλη τ< ιΐσγάς της, αί ολοϊ ^αναλόγως μέ^γοί θυμίαν τανυθη ώστ ταστΐίίή σκιά των ι ών ήλιον τής έλ;ι /Λτα ζοφερωτέι σκέψιν διά την αΰρ Ή Λίρα καί τί ριονάπό τάς ύψηλ ί'ι; τάς οποίας "ρΐχο ϊίζ την ελευθέραν ΐοοσρφέοοντο έπιμ Μεγάλην Πέμπτη ώ μικρόν άπέχι τιμής τής Έκδοτι κζης χωρίς νά εύ( Οί μάντεις τα διεδόθησαν οϊκ |%αιμία ή όποι ^ είς τα πνεύ δεικνύει την έμ. % οποίαν τό μ ^ς χώρας μας τ έμπιστοσ νά παγκ ^ ης Κυβ. Ι(«ς ισοσκελίση °ίαν χον Προ Τ? Κά , κ μα Λ ρ ?ιά τούς πο 0101 ύ τάς ρυ ή Κυ(