167263

Αριθμός τεύχους

25

Χρονική Περίοδος

ΕΤΟΣ 1

Ημερομηνία Έκδοσης

31/10/1960

Αριθμός Σελίδων

6

Πρωτότυπο Αρχείο

Οδηγίες

Κλικάρετε πάνω στην αριστερή εικόνα για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες.

Κείμενο εφημερίδας

Δεν είναι διαθέσιμο το αρχείο pdf.

Κείμενο εφημερίδας
    Σύνολο σελίδων:
    Ε Π ΑΡΧΙΑΚΗ
    ΙΛΙΟΚΤΗΖΙΑ - ΔΙΕΥΘΥΝΣΙΣ
    ΑΡΙΧΤΟΤ. Κ. ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑΚΗΣ
    Ήράκλβιον Δευτέρα 31 'Οχτωβρίου 1960
    αηθ. φυα. 25
    Γραφεϊα—Ινπογραφεΐα: Χάνδακος 20
    ΗΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΙΣ ΤΟΥΔΓΡΟΤΗ
    φίλος μαις άγρότης 4πδ το ρ
    Χητείας — «^ *. -«ταΰρος -.«μουλάκης Τ»,
    Λπ,ως γράφβι, χρονών — μ<*ς ίβτειλε πρό ήμβ ρών ίνα γραμμαί με εαώκλειβτο »πόμνημ« γι« τί» Βασιλη*. Κ αί βτο γράμμα τού καΐ οτο « «όμνημα ό φίλος μας γεωργός κ*ταγγ4λλει βτό Βααιληα την Κυβερνήτι, γι*τί δεν εφήρ μοβε <άκόμ<χ τδ Οεαμό των άγροτικών Αβφοιλί βεων «οί> προβλίπει τή βυντ-αξιοθότηαι μέ
    ΙΪΟΟ δραχμάς τό μην» των άγροτών ποϋ γ*
    κ,«1 βααανίατηκαν βτόν κάμττο, βτό λόγ
    γο «αι ατό ρουμάνι. «Αεν ίχομε μι& Ώραχμή,
    ΰβτερα. άπό τόσο>ν δεκαετιών βάαανα, νχ μποϋ
    με ατό καφενεΙΌ να «άρουμε έίν» καφέ, αν δχι
    γιατς &εν μποροϋμε να περάαουμϊ χωρ.ς κ»-
    φ£· *λλ<4 τουλάχιστον γιά, ν&χουμε * άκθΰβωμβ, τίς είδήαεΐς το3 ά ής ρφ, γράφει «νάμεαα. βτ' άλλ* ό κ. Δαμουλάκη^ κ»1 €46ιαια σωατά τ« γράφκι. —«την Ί<ϊλλ<άδ«, όπως είναι δΊαρθρωμένη ή οίκονομκχ της ύ- «άρχει τούτη ή δίαφορά «άνάμβο* ατοΰς Λγρό τες καΐ αε δλους τούς αίλλους "Έλληνας επαγ- γελματίβς, επιχειρηματίας, τεχνίτβς, εμπό- ρο*4<, (ίπαλλήλους, εργάτας. Ό άγρότης βπά νι* ίχ« τή δρχχμή βτήν τα*«ηι τού, αλλα καί οπάνια τού λείπει άπό τό βπίτι τού. τί, κελάρι τού, το «ολυ ^ λίγο. Λίγο λ<άο"&, λίγο κρ<ααι, λίγο σιτάρι, α,ύγα άπό την όρνιθα, γάλα »Τίο την κατβίκα, χορταράκια *αΙ χοχλιους άπό το βουνό, ίνα κουνίλι τό φθινόπωρο, β'να. γουρου νόπθυλο τα Χριατούγεννα, ίνα ριφάκι τό ΙΙά- βχα. Ή μεγάλη πλειονότητα όλω ν των 4λλων Ί3λλήνων, σχεδόν «άντ* ίχει βτό πθμτομ.ονέ της μερικες δραχμές ή κ«1 κίρματα, άλλά τι «ότε άλλο μίαα ατό βπίτι. Ποίος είναι καλθτε ρα άπό τούς Πυό; "Εμείς νομίζουμε ό Άφου τώρα πλιηροφορήσωμε τό φι*ο μ άγρότη «ώς ή βυνταξιοαότηβις των Όοπε.ρηλι« κων άγροτών Θα γίνη όπο>σδήποτβ μββα βτο
    *>« 1 — δ*ν είναι άνάγκη να ρωτά «ου τό ςέ
    και κατα συνέπειαν δεν συντρί/χι λο-
    τί» υπόμνημά τού ν4 πάη στό Βασι
    έ
    ρομε
    ημ η
    ληά, ο$τε έμεΕς να βυνηγορήβουμε γιατί ή
    Μ,υβέρνηβις την «ήρε ποο την πήρ· -την απθ
    φαβι καί μοναοικό έρώτημα «αραμίνϊι «ν ϋά
    την έξαγγείλη άμίοως η ΰβτ&ρα άπό 'λιγους
    μήνβς, θα μάς επιτρέψη να τοΰ δηλώβουμε κα
    θαρα ότι οΰτε ή «ΕΠΛΡΧΙΛΚΗ» ουτε ή
    Μ συμφωνοΰν* μ* την άποψ(
    τού, πού όπως έξηγήβαμε «αραπάνω είναι τώ
    ρα πιά οχι μόνον άποψις, άλλά ά«όφαβις της
    Κυβερνήαεως. Ή βυνταξιοδότηβις 0α γίνη·
    γρήγορα,ομως, Οα τδ μετανοήβουν οί α
    γρόται, όπως τό μετενόηβαν καί οί έπαγγελ
    ματί^ς για τό
    τους καί απόδειξις
    ^ ς ξς
    ποτε Πέν βρίθ'ηκαν πρόθυμθι να πληρώβουν
    τίς βυνδρομές τους. Τή συνταξιοδότησι τή θέ¬
    λομε ολοι. Άλλά χωρις κιανείς νά πληρώνη.
    Όλοι ζητάμε νά παίργωμε. Μ& κανεΐς δ^ν
    προβφίρεται να δώβη.
    Λ
    'ΙΙ αυ.νταξιοο'ότηβις των υπ&ρηλίκων αγρο
    των — πάνω άπό έ>6δομήντα χρόνια, όριο τ.ου
    ίθεβε ό έφευρέΐης τού ϋεαμοΰ κ. Παπανδρέ¬
    ου — έ,ατω καί μί τριαχόβιες μόνο δραχμές τό
    μήνα, 0ά βτοιχίση έπάνω-κάτωι χίλια έκατομ
    μύρια τό χρόνο. Κ.αί πβντακόηια πού Οβλουνε
    ν-ά φάνβ οί γραι·4».ατικοι, χίλια πβντακθβια.
    Ηου θά βρεθουνε αύτά τα λβπτά; Λΐιά χρονιά
    0ά τα δώβη τό κράτος — αν φυβικά τα βχη —■
    δυό χρονιες τό «ολύ. "1ί·βτ*ρα θ' αρχίση νά
    γίνεται ο,τι γίνεται καί με τό ΤΕΒΙί, (ί,τι γί
    νεται καί μΐ τό ΙΚΑ. Θ«, φορολογήται, δη-
    λ?ϊή Λ άό άό
    λα?ϊή, ό άγρότης άπό τα δεκαέ-ςη τού χρόνια,
    εΕτε ΐμμβαα εΕτε άμεβα— είτε. δηλαδή μα άη
    εϋθείας είβφορες εΕτε μέ φόρους πού ϋά μηοϋν
    επάνω βτο λάδι, βτό κρασί, στή βταφίδα, στό
    μπαμπάκι καί γενικα βτά άγροτεκά «ροϊόντα
    —γιά να πάρη τριακόβιες δραχμες τό μήνα ο-
    ταν θα γίνη εβδομήντα χρονών, αν βεβαία τον
    άφήβουν τα βάβανα να φθάση τα ββδομήντα.
    _>εν είναι δμως εδώ, κατά τή γνώμη, μας τοΐ>
    λάχιβτον, ή λύσις τού «ροβλήματος τοΰ α - '
    τη. Ή λύσις τοϋ προολήματος είναι να τόν
    σχύβη τό κράτος γερά σ«ν θά είναι νέος νά δ:
    αρθρώβη τήν οίκονομία τού· κατά τέτοιο τρόπο
    ώατε νά μπορή νά ζήβη, βυ—>χισμ«να καί άνετα
    και βαν νέος καΐ βαν γεροντής. 'Αλλά τό πρό
    βλημα αύτό είναι «ολύ μεγάλο, είναι τό μ*·
    γαλύτβρο Έλληνι/ό πρόβλημα. Κ.αι θά τό β>
    ζητήσουμε πάλι μιά ά"λλη ώρα.
    Α. Κ. Γ.
    €ΙΧ ΠεΡΙΠΤΩΣΙΝ ΠΟιΛΕΜΟΥ
    ΑΙ ΗΝΩΜ. ΠΟΛΙΤΕΙΑΙ
    ΘΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΪΗΣΟΥΝ
    ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΟΠΛΑ
    Ι: ΔΓ ΕΚΚΑΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΟΦΡΟΝΟΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΕΩΣ
    Ο, ΓΕΩΡ. ΓΡΙΒΑΣ ΡΙΠΤΕΙ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ
    ΓΕΙΡΗΝΙΚΗΣΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ,ΚΑΙΚΑΛΕΙ
    ΤΟΝ ΠΟΛΙΤ. ΚΟΣΜΟΝ Ν Α ΤΟΝ ΒΟΗΘΗΣΗ
    ΘΑ ΕΠΙΔΙΩΞΗΤΗΝ "ΑΛΛΑΓΗΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΥΠΑΝΣΙΝΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΖΩΗΣ,,
    ΒαρυσηΙμαντος 8ήλ«ισις τ:ΰ όιμΐ
    ρι'κσνοθ άντητροίίδρο-μ «. Νίξον
    ΑΘΗΝΑΙ. 30.— Ό Άντιπρό
    «δριος των Ήνομ. Πολιτεών καΐ
    ύποψήφιος τοθ Ρεπουιμπλικσνικιΰ
    κόμματος διά την προεδρίον κ.
    Νίζον είς συνέντευξιν τού υπο-
    γοαμμίζει δτι είς περίπτωσιν ίκ
    ρήξεως ΤΓαγκοο·μίου πολέμου θά
    κατοοστή άναττόφευκτος ή χοησι
    μοποίησις ΤΓΜΡηνικών δπλων υπό
    των 'Ηνωμ. Πολιτειών.
    Ό κ. Νίξον προσέθεσεν ότι
    ή τηροσφυγή είς τα πορηνικα δ
    πλα θά κοτΓθοστη άνχχνΊΌία λόγω
    της άριθμητικής ΰπεροχής των
    ΑΙ ΑΐΠΟΨΕΙιΣ ΤΩΝ ΜΙΚΡΟΝ
    Ο ΣΤΡΑΤΑΡΧΗΝ ΤΙΤΟ
    ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΙΕΥΘΕΤΗίΙΗ
    ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
    Δέν τγιιστεύει ττάρα ιτβιλύ είς τΐιν
    Αττιτυχίοίν μιάς νέοις δ:»;ι<1ψ »ς ΑΘΗΝΑΙ 30.— Ό Προεδοος τής Γιουγκοσλαβίας στΓατάρχης Τΐτο ομιλών ττρος τοθς άντιττρο σώπους τοθ Τύττοι; εδήλωσε/ δτι αί δίεθνειΤς διαφοραί πρέττει νά διιευθετηθούν έντός τού ιι-λπισίου των Ήν^οιυ. Εθνών με ουμμετο χτν^ δλων των χωρών ττρϊν ή ε¬ ξευρεθή τρόπος όρστικής ρυθμίσε ώς των «Ις διάσκεψιν κορ·υ<ρή,ς των Μεγάλων Δι>νάιμϊ«ν.
    Αεν ττιστεύω — προιτέθκτεν
    — πάρα ττολύ είς την έπιτυχίην
    ΊΑΐάς νέας διαισκέψεως ^ορυφής
    διότι «αι ττόλιν ο! έκ-ττρόσωτΐοι
    των μεγάλως Δυνάμεων θά περι
    ίλβ είς έριδος.
    ΜΕΤΑ ΤΑ ΥΠΟΒΑΗΘΕΝΤΑ ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ
    ΟΙ ΕΠβΓΓΕηΜβΤΟΒΙΟΤΕΧΗΒΙ ΚΡΗΤΗΣ
    ΙΝβΜΕΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΠΑΗΡΟΣΙΝ
    ΤβΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΠΗ ΥΠΟΣΧΐΣΕΠΝ
    Τοϋ κ. Ι. ΖΕΡΒΟΥ, Πρόεδρον Όμοσπονδίας ΈηαγγεΙματοβιοτεχνών Ηρακλειον
    *Η ΈτΓαγγελμί—ικ,ή τάξις τής
    ύ
    Κρήτης, έττϊ τετράμη^ον
    ται «ίς βγ&ΛΊώδη κατάατααιν^ καϊ
    οντχμίνει, μετά τα ΰτΓοβληθέντο
    ψηφισμοττα *αί τάς άλλεποολλή-
    Αονς έττισικιέψ*ις τταρ' Έπιτρο-
    τ«ιλ^ των αρμοδίων Ύποϋργών,
    την έκττλήροκτιν των ύηχχτχΛσϊων,
    διά ττ*» 6εντί»σιν της παναθλίας
    οικονομ «κης κβταοτάσεως των, η
    τις -προήλθεν άπό τάς αλλίτταΛλή
    λοιχ; κατοκ—ροφάτ; των ττοοραγω
    γών.
    Ή ΚιΛέρνησις προέβη είς την
    Λύσιν ωρισμένων αίτημάτων, δή
    λαδη, τα τρίμτΐνα Γραμμάτια ε
    γινβι» έξάμηινα καί ηϋξ,τκτε τα
    δ
    μηι η
    των χορηγονμενων δα
    άνευ τιμαλογιου, άπό 15.
    ΟΟΟ βΐς 50.000. Ταυτοχρόνως ά
    πε)Φοο-ισ« νά χορογούνται είς
    τούς έτταγγελματτοβιοτέχνας δά-
    νεια έως 40.000 δραχμών διά την
    εφαρμογήν τής άνατττύς'εως τοθ
    Τουρβσμοΰ έν Κρήτη.
    'Εττίοτΐς άτπβφάο-ισε διά τής
    Νομισμοττνκης Έπιτροπτής την ϊ
    φαρμογήν τού άνοικτού λογαρια
    σμοθ ε*>ς ττοσοθ 5Ο.ΟΟΟ δραχ¬
    μών, πρός διβιικόλυνσιν των συν
    αλλοκτσομένωιν.
    Δυστυχώς δμως τ" άνωτέμω μ£
    τρα ούδβμίαν έξυττηρετησιν παμέ
    χοιιν «Ις τοθς Έπαγγελμοπ ίας
    καί Βιοτέχνας, διότι άττλοθστα-
    τα, τα ττιστωτικά Ίδρύματα, έ
    Φβρμόζουν τάς ά—3φασεις τής Νο
    μιονατικής ΈτΓΐτροπης όσας
    ς
    μν ΈτΓΐτροπης,, όσας
    μόνον έξ*ητηρ€τούν τα σι*μφΐΐ>ον
    ια θΗ^τών, αί ϋττόλοιττοι δ*, άττο
    φάσος, έφαρμάζονται κατά τάς
    ανιλήψεις των Διευθυντών ικαΐ α
    ναλόγως τού ττιστοι/χου των Τρα
    ιΚαί τούτο διότι έλλείτηει ί*
    των ονωτέρω ώττοφααεων ή Κυ
    παρέμβασις *αϊ ή Κ υ
    διά την έ
    βι^ϊππ ή
    γήν των ιμέτρω/ ττού λαμβάνον-
    ται δισ; νά ύττοβοηθησοΐΛ/ την οί
    ι«Α«>μΐ*οην δυστπραγίσν ττού διίρ
    χονται οί τταιστνς φύσεως Έπαγ
    γεΛματίαι ·βαβ1 Βιοτέχνιαι.
    διότι άττό τάς ττιοτώοχις πού ί
    χούν χιορηγήσει, ουδεμίαν εϊσττρα
    ξιν πιραγραπ-οττοιοΰν καί έξ οντιθέ
    τού, τα τπστωτικά Ίδρνματα δβι
    Λνύουν «ύκΓτηρότητο: άδικαιολογη
    τον καΐ έψαρμόζουν μέιρα τι ου
    διά ττρώτην φαράι· άντιμετωπιζει
    ο έμττορΐικός κόσμος.
    Κ«ϊΊ τούτο διότι δέν ύπάόρχει
    ύ Κυβερνητικάς έλίγχος, όεν ύ-
    τίάίρχει ή Κυβερνητική, έπιδολή
    «χι αί ό—οφάσιεις πού λοψβάνον
    ται θεωρούνται άπΌψάοχις ειρω
    ιε-ίας καϊ άποφόχτεις διά να δημ ι
    ουργήται εντύπωσις έμτταιγμ:ύ
    ίίς τούς ενδιαφερομένους.
    Έζητήσιαιμιειν νά ελαττωθή η φο
    ρολογ'ια τού Ιτοοι>1ο60—1961
    και νά ιμή καταπιέζωνται άπό
    τούς διαφόρους Όργανισμούς οί
    ι/ττόχρεοι, καΐ ομως ό Δημοσιος
    Ταμιας Ήροοκλειου, ζητεί δι άνα
    κο νώσ€ως τού νά ευρεθούν (|υλα
    καϊ γιά τούς όφειλέτας τού Δημο
    σιου, 'κκχΐ ιεΤνοιι συνεπης είς την
    εντολήν τού 'ΥτΓουργειου ΟΙκονο
    μ ι κων,
    "Ολα τα μέτροτ πού ελήφθησαν
    μέχρι τούδε, δέν πρόκβιται νά έξ
    υττηρβτήσοΐΑ' τάς τάξεις μακ;, ί»ο
    τι ΰπτλούστατα οί ΔιβΐΛλΛται τώ>·
    πιστωτικών 1δρι>μάτ«6έρνη
    σιν νά εκπληρώση τάς δοθείσας
    6τΓοσχέσ>εις, τούς βουλευτάς νά
    άφ<^πτνισθού^ άττό την ναρκην τής άθιαφορίοος των έναντι των γενιικών ζηττ>μάτων τοΰ Λαού κα]
    τούς Άρχηγούς των κομμάτων
    νά έκπληρώοιουν τό Εθνικόν κα
    θήκον των.
    ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΕΡΒΟΪ
    ΕΙΣ ΚΑΡΑΚΑΣ
    ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΩΝ ΤΑΡΑΧΩΝ
    ΕΦΟΝΕΥΘΗΣΑΝ 9 ΑΤΟΜΑ
    ΚΑΙ ΕΤΡΑΥΜΑΤΙΣΘΗΣΑΝ 609
    Έκ των τραυματισθέντων ή κα
    τάσταισες των 59 €ίναι σοβαρά
    ΠΑΡΙΣΙΟΙ -' (Ίδ. ίπτ).—-
    Κο—ά τΓληιοροφορίος έξ έγκύ-
    ρου ~ητγης, αί ταραχαΓι, αί οττοϊ
    αι έβηιμειιώθηοΌΐν είς Κόρακας,
    *Τχ»ν ώς άττοτέλεισϊμα τόν θάνα¬
    τον έννέβ άτόμων κ«ΐ τόν τρο:υ
    ματι σμόν 609 οίλλων, έκ των ό
    ττοίων 59 σοβαρώς.
    ΠΡΟΣΚΡΟΥΣΑΝ ΕΠΙ ΟΡΟΥΣ
    ΣΥΝΕΤΡΙΒΗ ΑΕΡΟΣΚΑΦΟΣ
    ΤΩΝ ΒΟΡΕίΟΔΥΤΙΚΩΝ ΓΡΑΜΜΩΝ
    12 ΑΤΟΜΑ ΕΦΟΝΕΥΘΗΣΑΝ
    ΑΟΙΜΑΙΝΟΝ 30 (Ίδ. ύττ).—
    Κατά τηλειγ,ρόιφημα έκ Φριεν-
    τστάουν τάς Μοντάνα ύττό τής
    άστυνΌμίας ανεκοινώθη δτ>ι &ώ-
    δεκα ατομα, τα άττοΐα έΐΓέβαΐ-
    νον άεριοοτκαφους των βοροοδυ-
    τικών γραμμών έφονεύβησαν αν
    ΗΕττεία ττροσκρούσε^ς τούτον έ
    —ι δρους.
    Τό άτΓΟγευιμα τού τταρ»λ9όντος Ϊα6)6όηοί εδόθη βΐς ιήν_δη
    ,μοσιότητα ή Εκ'κίληισις το-ΰ _στρ οπτιγοϋ 'Γρίβα τίρος τα κόμιμα-
    τα τής. άντιτίθλιτεύχτεως — ττλήν τού «όμιμΛοι; τής Ε.Δ.Α.
    — ο>ΠΜς τόν ττλαιΐσιώσουν είς την ««εάν τού έξΑριμηιοΊν διά τή/
    άλλοΐγήν κα! τήν £ξυγίβινονν τής 8ηιμοβ·!σς ζ«ης».
    Ή ίκκλΐγσις αύτη τού κ. Γ. Γρί'βό ϊχειι ώς ϊΐΓθ'μένο»ς:
    «Κατόπιν προσβκτικής μελί-
    ηζ τής έσωτΐρικ.ής κα! διεθνούς
    κβΐτσστάσεως, κατέληξα είς τήν
    νά άναλάδω διά δημο
    κρατικών μεθόδων άμεσον κα! ίύ
    ρεΐαν πολιτ κήν δράσιν διά νά
    συντελέσω καΐ έγώ είς την αττο
    μάκρυσιν των μ&γαλων κινδύνων
    εσωτερικων 'κα! εξωτερικών ττού
    ΟΛΓειλούν τόν ' Ελληνικόν Αα6ν
    κα! τό Ελληνικόν "Εθνος. Μονα
    ί>ικόν κίνητροκ είς την άπόφα
    σιν μου αυτήν ύπήρξίν ή συναί
    σ6ησις τού έθνικοΰ καθήκοντος
    και ή έπι&υμία μου νά ττροσφέ
    μίιαν όκάμη ύττηρεσίαν είς την
    Πατρίδα. Είς τήν απόφασιν μου
    θ τόσον άπό τάς έκ
    κλήσεις, αί οποίαι ΤΓανταχόθεν
    μού άττευθύνονται καθ' έκαστην,
    όσον καΐ άττό ττιν πρόσφατον έ
    πιικοινωνίαν μου μέ τάς μοχθού
    σας μάζας τού Λαοΰ τώ-/ ττόλεα-ν
    καΐ τής ύπαιθρον, άττό τάς ό
    ποίας κα! έγώ τπροέρχαμαι καΐ
    των οποίον συνέλαοα τόν έντονον
    τιόθον τής άλλαγής κα! τής έςυ
    γιάνσεως τής δημοσίας ίωής
    μας.
    Έ—/τολέσας κατά τό τταρελ-
    θον τό εθνικόν μου καθήκον καί
    έξοχτφολίσας οϋτι* τήν γαλήντ|.ν
    τής συνειδήσεως ττού άττοτ£λ:ΐ
    την ώραιοτέρ<χν ανταμοιβήν 8ιά τούς δηιμοσίους άνδρα/ς, εΤχα κό0ε δικσίΜμα νά άττοσ-·ρθ"ο είς την ήρΒμίσν τοΰ ίδ ωτιχοϋ 6ί- ου. Κοττέΐληξα όμως είς τό συιμ ττέροοσμα %£*ΡΪς &μ«τον ί,, ζ ρμ ^ %Ρς μ , σωμάτωσιν τΜν ζωντανών δι,ν'ά- μ«ί*ν τοΰ 'ΈθΐΌΐίς είς ίνα τιανιλ ί 3ύ ΐ μ λήνιον κίνπιμΑ <3»νο/νεύσΐ»ς καΐ έξυψώσεως τΐ)ς πολιτιχής ,μοτς ζωής ,ονντόμιως 6ά τεθοϋν ε'ς κίνδυνον «ί β^μ ο κρατικαί έ'λί,υ- θερίοτι τοΰ έλληνκκού λαοΰ. τα βόΛρα τοΰ. ττβΑιτειακοΰ κοτΐ κ·:ι νωνιικοΰ καθεστώτος -πού μας διέπει, κα! αυτή άκάιμΐη, ή δ'.ε θνής θέσις της Ελλάδος Δέν κ]ΐνοΰμαι είς την νέαν μου έξέΐρ ΐμιηθΊιν άττό πρβΦωητιΙκήν φιλοδο- ξί-αν καί οί/τΕ σκοττενω νά προσ θέσω ενσ έττί ττλέον κου μ α είς τα ΰττάρχονται κα! νά ήγηθώ Γδί ου κόμιματος. Ή κίνησις μου θά έχη την μορφήν μ'άς είρηνικής έπσνα- στάσεωΐ τρσς έττίτευξ «ν συγχΐ. κριιμένων εθνικόν καΐ κ:ινωνι- κών σ-κοττών. Διά νά τους έπΊ- τύχ« ε-χω άνάΐγΐκΐϊν τής βοηθείας 6λων των 'Ελλήνων οσοι σι,ιμιμιε ρίζονται τούς φόβους ^ιου κο,ΐ συμιφ»νιοιΰν μ* τάς άττόψπς μου. τού τής άκρας άριστεράς, τό ό ποίον λαμδάνιει καί εκτελεί δια ταγάς έξωθ&ν ττροερ.χο,μένας —. καί τά καλώ νά μέ σι^νδράμουν ίίς τό δύσκολον 4νργον τό &ποΐ όν άναλοιμβόνω. Ή συμπαρά¬ στασις των είς τόν άγώνα μο'^ π'κττεύω ότι βά δΐΐμιουργήση ί- ττέρ αυτών τίτλους είς την ευ¬ γνωμοσύνην· τού "Εθνοιις, οί ό- ιποΐοι κατ' ουδέ/ θά ΐ—βλείπων- ται των αλλων τίτλων, τους ο ττοίονς διικαίως έξηιο'φάΐλιβ'αν ιμε την ττρογίνεστέρβν το»ν έθνιιιβίι*· δράσιν. ιΕΙμαι βέιβοιιος δτιι 9ά ττροσ· τρΐξουν είς την φωνήν ενός ΊΕ 6ινικοΰ ήγτττορος, ή οϊτΓθίαι είναι κα! ή φονή τής 'Ελλόΐδο·ς. Γ. ΓΡΙιΒΑΣ — ΔΙΓ£ΝΗΣ» Η ΙΑΠΩΝΙΑ ΣΚΟΠ.ΥΕΙ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΗ ΜΕΓΑΛΗΝ ΠΟΣΟΓΗΤΑ ΧΡΥΣΟΥ ΕΞ Η.Π.Α. Αυτήν την στιΐγιμιήη τής δηΐλώσεως ττερί κ«3β6Ι:υ μο.>
    είς τόν ττολιτιικόν στίβον «ο>ί
    ενάρξεως ττο'λιτικού αγώνος, εί
    ιμιαι ύτιθχρε«ιμένος νά άττεκθυν-
    θώ ττρός ολόκληρον τον πολιτι-
    κ)»ν κόσΐμον τής ιχώρας κάί ίϊι
    αιτέρως είς τα κόμ,ματα τα άν
    τι—θ'ληβκαμ.ενο: την σηιμςρινί,ν
    ΚιίβεΊρνησιιν — ττλήν τοΰ τοιού
    ΛΟΝΔΙΝΟΝ 30 (Ίδ. Ύττ.).
    Ή κίνησις είς τό Χρηματιστή
    ριον τής Άγγλιχής πρωτευούσης
    ηιογενικώς, χομηλοτέρα προχθές
    Ό ένθουσιασμός δι" έττενδύσεις
    έκάμφθη ικ<»τότΓΐν τής επισήμου άνακοινώσεως, χαθ'ήν ή Κυβέρνη σις ΑΛακ.μίλλαν ούδεμίοον εχ{ει ττρύ ΘΡΗΣΚΕΙΑ - ΙΣΤΟΡΙΑ - ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΣΟΒ. ΕΝΩΣΙΝ ΘΑ ΔΟΚΙΜΑΣΘΗ ΣΥΣΚΕΥΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΠΥΡΑΥΛΩΝ ΐ4αί αί Η.Π.Α. άσχολοΰνται μέ την κατασκευήν τού άττοτελεο-μα τικού τούτου άμυντικοϋ δπλου ΛΟΝΔΙΝΟΝ ·Ν (Ίδ. ύπ).— ΚοΛ' υπαρχούσας ένταΧα πληροφορίας, ή Σοδιετική Ε¬ νωσις θά δοκιμάση συσκευήν ραντάρ, ή όττοία θά έχη την δυ νατάτητα νά στέλλη είς τήν 6ό σιν έκτοξεύσεως ττυραύλους, οί ώττοϊοι έξαητελύθηΐΓαν εναντίον Χάρι η ς Χ·οβι«τι·κήις Ενώσεως. Ό κ. ονλτ Γουωτκινσον, Βρεττα- ύιτουργός Άμιύνη,ς, ώς έγνώ ίξήτοκτε τό θβμια είς σύθΊ«ε ψιν μέ έιμττιειρογνύμο,νας, ο όττοϊοι ύττεστήριξαν, ότι τό μό- ναν ονττοτελεσμοιτιικΐόν οπιλον ε¬ ναντίον των ττιι>Ρ«ύλ«*ν είναι σνν
    δικχσΐμός ραντάρ κα! ήλΐκτρονι-
    κής σιχτκει/ής, ή όττοία ττράγιμα
    τι ίδχει τήν δυνατότητα νά έττο
    ναφερη τόν έκτοξευέιμενον πύ-
    ραι/λον είς την βάσιιν τού. Πρ:-
    στίθεται, δτι 9^ έτπιστόμονες
    είς τάς Ήνωιμ. Πολιτ εί ο ς ασχο
    λοΰνται τώρα μέ τόν έπτιστημονι
    κόν αυτόν οννΐονοιοιμόν, χωρίς 8
    μ«ς νά εχοιΐΐ/ έττκτιιχο τίποτε
    τό
    ΗΑ.Τ.Ε ΧΟΡΗΓΕΙ
    ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΛ ΔΔΝΕΙΑ
    ΕΙΣ ΤΟ Υ Τ ΑΓΡΟΤΑΣ
    ΘΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΜΕΤΡΑ
    ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗΝ
    ΕΚΛΕΚΤΟΝ
    ΠΟΙΚΙΛΙΩΝ ΦΡΟΥΤΩΝ
    ΑΘΗΝΑΙ 30.— Είς την διά¬
    θεσιν των ύποκαταστημάτων τής
    ΑΤΕ. ετέθησαν ύττό τής διοικήσε
    ως της τπστώσεις 2Ο.4Ο5.ΟΟΟ
    δραχμών, διά την χορήγησιν με
    σοτφοθέσιμων δανείων 'Αλεξαν-
    δρουπτόλιεως, Διδυμοτείχου, ΐάν-
    &ης, Όρεστιάδος, Σουφλίου Έ-
    λΒυθβροιπΓΟλεως, Σερρών, Άλε-
    ξανδ.ρουπόλεως, Γιαννιτσών, ©εσ
    σαλονίικης κλπ., πρός αγοράν γε
    ωργικών έργαλείων καΐ μηχανπ-
    μάτων, διά>οιξιν άρδευτικών αύλά
    κων κιλτγ.
    "Υπό τοΰ ύτταυργείου Γ€ωργ!
    άς ενεκρίθη ττίστωσις 30 έκατ.
    δροΐχιμών, διά την, μέσω τής Α.Τ
    Ε, χορήγησι/ν μεσοπροθέσμων δα
    «ίων, πρός τούς έπαναπατριστΗν,
    •τας έκ τού Παρατπχτάσματος α¬
    γρότας, δλων των ττεριοχών τής
    χώρας, τπρός άναονγκρότηΐΓΐν τής
    οίκονομίας των καί την στεγαατι
    κήν άττοχατάστασιν των.
    ΑΘΗΝΑΙ 30.— Είς εκτέλε¬
    σιν τού νόιμον 4035) 60, ττ:ρϊ
    οργανώσεως τής δενδροκομίας
    καί δελτιώσεως των τγοικΐλιών
    των έσττεριιδοβιδών κ.λ.ττ., δηιμο
    σιτνύεται Λττόφασις τοΰ κ. ΰ-
    ιτονργοϋ τής Γβωργίας, διά τής
    οποίας κοαθορίζονται αί ζώναι
    έντατικιής κολλΐιεργείας καί &ελ
    τιώσεως των δενδροκομικών καλ
    λιεργειών.
    Μετά την δημοσίευσιν τής ά-
    ΐτοφβΐσχως είς τήν 'Εφηρερίθα
    τής Κυβίερντγσΐεως, Θά άτταγοιρίυ
    Θή ή φντευσις δενδρυλλίων άλ-
    λων τγθΊΐκιιλιών, έκτός εκείνον,
    τ« όττοΐα χορηγοΰν τα Κρατι-
    κά φυτώρια ή τά άνεγνωρισμί-
    ύττό τού 'Υτπουργείου Γεωργί¬
    ας. Τό μέτρον άτΓοβλέΛτει είς ττα
    ραγογιήν έκιλεκτών ποκκιλιών
    φρούτων, τά όττοΐα θά είναι έμ
    Ίτορεύσιμα είς τάς άγοράς τής
    Κεντρικήν Εϋρώττης.
    ΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΙ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
    ΑΘΗΝΑΙ 30.— Αυριον (σή
    μβοογ) ίπαναλαμδάνονται αί ίρ
    γασίαι τής Βουλής αί οποίαι
    είχον διαικοτρη δι' ολίγας ημέρας
    λόνω τού έορτασμοϋ τής έπετ*ί
    όν της 28ης Όκτωβρίου.
    Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ
    ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΛΑΤΡΕΙΑΝ
    Τού Θεολόγου κ. ΝΙΚ. ΖΕΥΓΑΔΑΚΗ
    ΙΒ'
    Έκ των έν Κ ών) πόλει έπ' ό
    νάματι τής Θεοτόκου τιμωμένων
    ναών ιδιαιτέρως άξιόλογοι τυγ
    χάνονν έττίσης οί Ναο! Ποομμα
    κίαρίστου, Μοι/χλίου καΐ Ζωοδό-
    χου Πηγήις.
    Ό Ναός τήις Παμμακαρίστου
    ανηγέρθη ώς ναός μοναστΓΐριακάς
    επί τοΰ δεστΓΟζσντος τής συνοι
    κίας τού Φαναρίου ττέμ-Γττου λό
    φού τής Κων)πόλεως μικρόν ττρό
    τού 1294, δτε έχειροτονήθη Πά
    τριάρχης Ιωάννης ό ΙΒ', είς
    τΓ|ν ήγουιμβνείαΛτ τού όττοίοι; άκε
    τεθή ή μονή αύτη (δλέττε, Ή
    κτίισις 4«χ! ό κτίτώρ τής έν Κων
    στανπνουτπ-όλει Μονής τής Παμ
    μακοαρίστον, είς υπό Σπύρ. Αάμ
    πρου έκιδιδόμενον περιοδικόν
    «Νέος >Ελληινομνή·μων», τόμ. Α',
    1904, σελ. 280 καί έξ.). Κτί
    τορες τού ναού άναφέρονται ό
    Μιχαήλ Δούκας Γλαβάς Τραχα
    ν,ώτης ή Τσιρχοονιώτης ό Πρωτο
    στράτωρ (Σταιυλάρχης) κοοί ή
    αυτού Μαρία δούκαινα
    ή
    ζγς ρ
    Κομνηνή Παλαιιολογίνα, άδελφή
    τού αύτοκράτορος Αλεξίου τού
    Κομνη,'νού.
    Ή μονή ήτο αρχικώς άνδρώα,
    αργότερον δέ, μετά τό 1420 ό
    ττωσδήποτε, μετετράπη είς γι/ναι
    κείαν.
    Μετά ττιν δλωσιν, ώς γνωστόν,
    Πατριοιρχικός Ναός κατέστη ό
    πιθώτος μετά την "Αγίαν Σοφίαν
    Ναός των Άγίων Άττοστόλων.
    Εκείθεν τό 1456 μετεφέρθη τό
    Πατριαρχείον είς τήν Μονήν τής
    Ποψιμακαρίστοιυ, αί όλίγισταιΐ τό
    πε μοναχαϊ τήις οποίας έγκατε
    σιάθπσΌν είς τήν πλησίον ειόρι
    σκομένην εκκλησίαν τού Αγ. "Ι
    ωάννου τού Βαπττιστοΰ τοΰ έν
    τώ Τρούλλω. "Έκτοτε οί Πατρι
    αρ»αι ένεταφιάζοντο είς τόν να
    όν τής μονής καί τόν ττερίβολον
    αυτής. Τό Πατριαρχείον παοέ-
    μευεν είς τήν Μονήν τής Πθ"μ
    μακαρίστου μέχρι τοΰ έτους
    1587 (Ήλιουπόλεως Γεννάδιος
    έν Μ Ε Ε, τόμ 18ος, σελ. 771),
    άτε, σιυνεχιζομένου τού μετά την
    όλωσιν διωγιμού αΰτοΰ, ήναγκά
    σθη νά «αίταφύγη είς τόν Ναόν
    τού "Αγ. Δημητρίου είς την Ξυλό
    Ήορταν, όττόθεν κατέληξιεν είς
    τόν Ναόν τού Αγ. Γεωργίου είς
    τό Φανάριον, ένθα καΐ τηαιραμε-
    νει μέχρι σήμερον. Ό Ναός τής
    Ποτμιμακαρίστου, μετά τήν εκείθεν
    οηταμάκιρκνσιν τοΰ Πατριαρχείον,
    μετεβλήθη (τό 1591) είς μου
    σουλμανικό/ τέμενος, είς τό τζα
    μιον Φετιχιέ. Ό Ιστορικάς ούτος
    Ναός, έτταυσε μέν τοιοι/τοτρόπως
    νά εΤναι οΐκος λστρείας χριστια
    νίκης, ττλήν περιεφρουρήθη και
    δρεσώθη, διαφυγών τόν Σεπτέμ
    βριον τού 1955 τήν οικτράν τύ
    χτ>ν των Ναών τής Πόλεως.
    Ό Ναός, άνεγερθείς είς έπο
    χην μ€γάλης 'άκιμής της τέχνης,
    αττετέλεσεν έν των ττλέον εύρύ-
    βμων και Λαμττρών χρ ιοτιολ/ι κων
    κτισιμάτων, λεπτομερώς περιγρα
    φόμενος καί λίαν εύφήμως άνα-
    φ,ερόμενος υπό των κατά καιρούς
    διειλθόντων 4κ τής Βασιλευούσης
    περιηγητών.
    'Εκτίσθη οθτος επί σχήμοττος
    σταΐΑροΰ, εΤχε δέ τρία θυσιαστί)
    ρια. Επί τού νάρθηικιος ύττάρ-
    χουν δύο θόλοι, ετφοι δέ δύο με
    γαλύτεροι επί τού κυρίως ναού,
    στηριζόμενοι επ! πολυγώνου τυμ
    πάνου μετά τταοαθύρων κ,αΐ κιο
    νίσκων (Άλ. Μωραίτίδου, Μέ
    τοΰ δορηά τά κύματα, 8', σελ,
    52). Τό 1938 εγένοντο είδικαΐ
    ί.τπσ>κευοοί, αΤτι>ες προσέδωκαν
    είς τό άλλοιωθέν έν τψ μεταξύ
    Ιστορικόν κτίσιμα βυζαντινήν δ
    ψιν. Άττεκιαιλύφθησαν τοιουτοτρό
    πο>ς έξ 'μονογράμματα, φαίνον¬
    το: ι δέ ηδη δλα τα γλυπτά κα!
    οί τύττοι. Έκ των γενομένων εί
    δ «ών εργασιών άττεκαλύφθη, επ!
    σης μωσαίκόν, είκονίζον τήν Δέ
    ησιν.
    Ή Μορία Δούκαινα μετα τον
    θάνατον τού συζύγου της εκτι-
    σεν είς τό ΝΑ τμή,μα τοθ ναοθ
    τταρΒκκλήσιον πρός ένταφιαο-μδν
    αμτοΰ. Είς τό βάθος τςύ τρούλ
    λου τοΰ παοΕκικλησίου τούτου ύ
    •πάρχβι ωραίον μωσαικόνν δπ£ρ
    τταριστά τόν Ίησοΰν Χριστόν,
    ιτερικιυκλούμεινκΐιν ύττό των Προφη
    των.
    Ή ττληροιφορία, κατά τήν όποι
    Α------------ΣΥΝΕΧΕΙΑ
    ΕΙΣ ΤΗΝ 3ην ΣΕΛ'ΔΛ
    άρη τά άντιπληθωριοτι
    κά ιμέτρα.
    'Εν τφ μεταξΰ, μβταδίδεται έκ
    Τόκιο, ότι ή Ίαττωνία σκοττεύει
    ττροδίΐ συντόμως είς τήν αγο
    ραι/ μβγαλης ποσότητος χρυσοΰ
    έξ Ήνωψιένων Πολιτειών. Την ττλη
    ροφορίαν αυτήν άι»ίγραψε χθές
    ή μεγάλη εφημερίς τής Ίαπω-
    νικής ΤΓρωτβυούσης «Γιομιούρι
    Σιμττούν», ή όττοίο) προσιθέτει δτι
    ή Όμοσττανδιαικΐη Τράττβζα Άττο
    βεμάτων, ών «αί διστακτική κατ
    άρχιήν, λόγω τής μΛγάλης ζητήσε
    ως χρυσοΰ είς την παγκόσμιον ά
    γοραν έδωκε, τελικώς, την ονγκα
    τάβεσϊν της. Αί σννοιμιλίαι τίρό
    ιοεται ν" άρχίισουν συντόμως.
    ΤΙΘΕΝΤΑΙ ΕΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΝ
    ΤΑ ΜΕΙΩΜΕΝΑ ΕΠΙΤΟΚΙλ
    Μ. ΔΙΑ ΤΑΣ ΚΑΤΑΘέΣΕΙΣ
    ΑΘΗΝΑΙ 30.— Ά~ό τη> Ιην
    Νο«μι6ρίου τίθεται είς εφαρμο¬
    γήν ή όπτόφοχτις τής Νομιαματι
    κης ΈττΐΓΓροτρήις σχετικώς με τά
    ίττιτόκια των καταθέο*εων τίς
    τάς Τραττέζας κοίΐ τα Το)μιΐ«υ
    τήρια. Διά τής έν λόγω α—οφά
    σβως τά έπτιτάκια κατα€ΐσιων
    Ταμια/τηρίου ΐμεΐΌΰνται άιτό 5,5
    είς 4,5%. Προκειμένον διά τας
    καταβέσεις είς τά Τα)χυΐδρο·μΐικα
    Ταμιευτήρια καί δα τποσά μέ¬
    χρις 100.000 δρ«χμ. τό έτΓΐτό
    κιον μΒΐοΰτοι κΌτά ήμίσειανιμο-
    βηλοδή άτΓΟ 5,5 είς 5%.
    γ ά ό
    ή , ς
    Αναλόγως μεΐιούνταιι τά έττ«ό
    κια καΐ των καταθύο-εων των αλ
    λων κατηιγοριών. ΟΟτω, διά τάς
    καταθέσεις οψεως ίιδιωτών τό έ
    ττιτάΐκΐιον μ εί ούται άπό 2,5 (Ις
    2% καί των έττιχ^ιριίο-εωιν «οΐινής
    Δά
    ρί ής
    ωφελείας άττό 2 «Ις 1,5%. Διά
    τάς καταΒΐέσεις Τομιευτηρίου ιμέ
    «ρ»ς 1ΟΟ.ΟΟΟ δρχ. τό έ-ιτό«ι
    ο·ν μβιούτοι άιτό 5,5 «ίς 4,5%
    διά ττοσά δέ ανω των 200.003
    δρχ. ώττό 4,5 είς 4%.
    ΑΓΝΩίϊΟΊ ΕΦΟΝΕΥΣΑΝ ΕΙΣ ΤΗΝ
    ΑΕΜΕΣΟΝ ΕΑΑΗΝΑ ΠΡΩΗΝ
    Λ0Χ1ΛΝΓΗΣ ΑΣ1ΥΝ0ΗΙΑΣ
    ΛΟΝΔΙ'ΝΟΝ 30 (Ί'δ. ΐιττ) —■
    Είς Κύττρ&ν είς "Ελλην Κύ—»ι
    ος ττρώην λοχίας τής άστυνο^ί-
    ας καί μία τοιτρκθικιπτρία εφο¬
    νεύθησαν νττό άγινώσ·τί*ν όττλο-
    φόρων, είς τό κέντρον τής Λι-
    μεσοΰ χθές. Ή γυνή έβλή-
    θη κατά λάθος καί ϋπτό μιάς
    σφαιρών ή όττοία προωρίζετο
    διά τόν άνδρα, ϊιπέκυψε δέ αρ¬
    γότερον είς Νοσο«θ{μ.εϊον. Πι-
    στεύεται ευρύτατα, δτι ό φόνος
    τοΰ ττρώην άστυνομικοθ αποτε¬
    λεί πολιτικόν άντίττοινον έκ ιμέ
    ρους άνδρών τής ττρώην ΕΟΚΑ.
    Ό φονευθείς είχεν ϋττηρετήσει
    είς την Κυπτριακήν αστυνομίαν
    έττί 20 ετη κοοΐ ήτο είς έκ των
    πρώτον Κυτηρίων, κατά των ό-
    ιτοίων έπετέβη ή ΕΟΚΑ κατά
    τήν περίοδον τής δράσεώς της.
    ΜΕ ΤΑ ΝΕΑ ΑΕΡΟΣΚΑΦΗ ΤΗΣ "ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ.,
    ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΟΝ ΜΕΙΟΥΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΗΜΙΣΥ
    Η ΑΠΟΣΤΛΣΙΣ ΗΡΛΚΛΕΙΟΥ-ΑΟΗΜΒΝ
    • ~"*———■——-——-———————————-————————.——————ι
    ΤΑ «ΝΤΙΣΙΣΙΞ» ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΟΥΝ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΤΑΧΥΤΗΤΟΣ
    ΑΠΟΛΥΤΟΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΝ ΚΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗΝ ΑΝΕΣΙΝ
    ΑΘΗΝΑΙ '· Όκτ«6ρίου
    (τού άνταΓΓτοκ,ριτοϋ μας).—Πλη-
    ροφοροθμαι δτι ό?π|ό τή? ττροσε-
    ΚΡΗΤΙΚΕΣ ΗΘΟΓΡΑΦΙΕΕ
    Ο ΒΑΡΒΑ1ΟΙ ΧΟΧΛΙΟΣ
    Καντευβ νά γιομίθη ξέχΐειλβ
    Τό «αλαθι μέ χοχλιούς γέρονς
    .μνά>ους, πού τούς μά-
    4α«, καβώς οί *α»/μβνούληδες
    οΊΐιργιανούσαν ξένοκχστοι έττάνω
    βτά τΐ^τσΜάθαρα 6ρτ4χιο: τού ψη
    λού 6οΐΜθύ, δ Καντηλιέρτκ όταν
    μιά ριττοθλα, ίνα τόσο 5ά φυ
    βτ»μβττάκι κρύον βορηα οηκόρπισ»
    στ·ην τηλολΊ όμίχλτ) σέ μιά έκατο
    στή μέτρα άκτ'χνα *βϊ ε>άνηικ£
    σταλιαμένος «ώτω άττό τό φουν
    τβτ· μβυιροττρί»«αρο, χοντρόκορ-
    »μος, χοντιροκέραιτος ικρυγιός,^ δα
    ούμαλλος, μακρύμαλλος ·—νήντα
    όκάβας καΐ βαλε. Ό Κοοντήλης
    τΐ«ρατηο« τούς )(οχλιοΟς καΐ κύτ
    ταξί τβ ξεμόναχο κρυφι μέ «
    —Τινος ικχρατά είναι μωρέ
    ι ούτος ό κρνγ'ός; Καΐ ζέκοψε
    καΐ ε>Ιο»«τα>ι ώβα ττά όλομόνα
    χοζ. ομιιγ ιόταν λαντρ! δένύπάρ
    μι «5ώ Μθντά. Τού Πατταόη να
    είνα», δέν «ίνθίΐ, γιατί ό Παιτα
    δής ικιατέ6ασ« τά δικά τού στά
    Β,ραχασώτικα. Τού 'Αμβριικάνον
    νά είναι, δέν «Τναι, γιατί ό Ά
    μιεριι«ο>δς τέτοια ξενΐΜά μεγαλό
    σωμχχ κρυάρια δέν ϊχει, Τινος δια
    όλου νά εΤναιι;
    Στό μετριξύ κ»ΐ δσο ό Καντη
    λιέρης έκανε αύτές τις σκέψβις,
    τό κρυάρι ώκίνητο σταλισιμένο
    ά ί
    ρ η
    άττό τον ττρίνο, μέ τό μου
    τσούνι δίκα πόντους άπό τή γή,
    άναμιασΌύσί: ρυθμ ι<κά καΐ ήσυχα τό χορτόρι πού κρατούσε μέσα στό στομαχι τού. Ό Καντηλιέ- ρης ίφερε τό καλάθι μέ τούς χοχλιούς έμτΓτρος τού, τό άκούμττη σε έτΓάνω στήιν πέτρα καί ττε ριφέρονταις τή χειροθκλα τού έ πάνω στά χείλη κβΐ στά ττλευρα, ξανατνύρισΐε μέσα τού όσα σα λιγικόρια προστταθούσαν, σκαρ- ψοιλώναντας άπτο τά 6άθη τού κα λαθιοΰ, νά <3»νακτήσουν την ί- ΤΟΥ κ. ΤΕΛΗ ΑΛΚΗ λενθΗρία τους. —Κατσΐτβ έκ«Τ ττοΰ σάς ϊ· κατσανε, «Τπε μουρμουριστά. Μά δέν μέ γνοιάζει έμένα κα! νά φύ Υ'ετε. Χίλιες χιλιάδες άττό σδς ιΝΟΐκαμοίιρηδές μου δέν δγάνουν τό μ€ζέ τού κρχ/γιού. Μά δέν φταΐτε σΐΤς μόνο έγώ πού κάθο μαι ικια! σάς-ε-κιυττάζω καΐ δέ έκίΐνο τΓού τηρίττει νά κάνω. Α Κ όντος ψοΛμός καϊ αλληλοΰ ϊα. Ό Καντήλης ζεζώστηκε την πλουμιοτή μαντήλα τού, σχέπα ο* μ* αύττν' τό ιοαλάθι, έπήρβ τό λουρ! ττού έδενε τά στιβάνια τού, έδεσε γβρά κύκλο τά χεί λη μην τύχιη «οιί μείνη χαραμα βίτσα νά τοθ φύγη «ανένας «γέ φο^>, τρύπωσΐε τούς φυλακισμέ
    νους στό βάθος «άποιας μικρής
    σττηλιάς έκεΐ κοντά, παραγγέλ
    νοντάς τους:
    —'€—ϊδά θά κάτσετε δς που
    νά ττέψω τό κοπέλλι νά σδς-ε- Ι ίνα λοΐγγι, θά τού ζητήξω τού *« θρεψτός μου είναι, δέν θέλω νά
    _ί.-_ .... ι.-- .£_~ —ι ι - - - · ....- τον£ φ^^ | γτί,—η5ες ο( χωρία
    ττάρη νά σάς-ε-φέρη στό χωρ ι ό.
    Έγώ έχω άλλη δουλειά. "Αλλου
    σειρά είναι «α! μή ξυνίζίτε τά
    μοΰτ,ρα σας, >μή σαλιαρίζετε.
    Κ αλοΐ είστε, δέ λέω, ένα ποτή
    ρι γομάτο ξέχειλα κ,ρσσ'ι ό καβ'
    ενας σας. Μά δέν μπορεΐ νά μττή
    τό μττό'ι σοις μέ τόν κρυγιό ττού
    μοθπεψε ό ©εός «αί ή άφοΰρα.
    "Υστερα άττό τό λογίδριο αύ
    τό, ό Κοτντηλιέρης, πήρε μιά με
    γάλη βόλτα, σκαιρφάλωοιε άκρο
    τίΌτώντας, κρατώ^τας κα! την ά
    ναττνοή τού άικόμη, ώς πέντε μέ
    τρα έτΓάνω άττό τό πρινάρι, εόω
    &ε βουτιά σάν γυμνασμίνος τερ
    ματοφύλαικοις κα! οί χεροΰκλες
    τού μττλέχτηκαιν στό τταχύ μακ,ού
    μαλλΐ τοθ κρυοβριού ττρϊν έκεΐ'Ό
    Ήρολάβη νά νοιώση τόν κίνδυνο
    καΐ νά τό βάλη στά ττόδια.
    —"Εγνοια σου, είττε, ύποχρεώ
    νοντας τό ζωντανό νά ξαπλώση
    κόττω καί δένοντας σφΐκτά μέ
    τό ΜεφοΛομάντηλό τού τά τεσ
    σ«ρα πιοδάρια τού. 'Εσύ κι έ/ώ
    θά γενοΰμε οί καλύτεροι φίλοι.
    Μόνο ττού ή φιλιά μας θά κραττή
    ξη λίγο, ώσττοο νά σέ κατεοά
    οχο στό Άοδού νά σέ πουλήσω
    στοθ κασάπη] τοΰ Μπινίχη —
    ρατά μά κώνει το —γιά νά μόν
    δώση μισό νά βγάλω κι έγώ τόν
    κόπο μου.
    Τό δύστυχο τό κρυάρι δέν κα
    ταλάιβαινί 'ΕΞλλιηνικά. Καί, 6£-
    6αια, δέν ίννοιωσε γρύ άττό τή
    συζήτησι ττού εγινε τρείς ώρες
    ά,ργότβρο: μετσ.ξύ τοϋ Καντηλιέ
    ρη κια! τοΰ Μττινίχη στό κασαπι
    κο τού τελβυταιίου στό £μττα τοθ
    'Αδδοΰ, τοΰ μεγάλου χωρίου μέ
    ιούς τΓθλλούς ικατττετίχνιθυς.
    -—Πού τονέ 6ρήκ«ς τόν κρυγιό,
    μωρέ Καντηλιέρη; Έγώ,
    ό δ
    μρ ηη;
    ττελτί, γιά βοσκό δέν σέ κατέχω.
    Ό Κοβντηλιέρτνς ζύνισε τα μοΰ
    Τί>α.
    —Ντά .μόνο οί βοοτκοΐ ανετβ
    σουνε κιρυγιούς; Μαρτάρικο τό>»
    είχβ, ©εόψυχά μου. Μαρτάρικο,
    μοσιχανεθρεμμένο, καλοζωίσμένο.
    λο άμυγδαλόφυλλο κα'ι λά
    ί ό ά
    γφ
    νο είναι τό ικ,ρι/άς τού.
    —Καΐ τά —ρουκιά τού;
    —"Ενα λοΐγγι μοΰ δίδαν»
    στό χιωριό. Μά £λα ττοΰ ή γυναΤ
    κ», ττού τόν άνέταξε σάν τά τται
    διά της ή μαυιροσκότεινη δέν θε
    λει νά σφαγή στό χωριό. «Πάρε
    τονε, μοθττε, κιαί ττηγαινέ τον«
    στ" ΆβδοΟ στοθ Μπινίχτι. Άν«
    οί χωρία
    νοί μαις. Νά ιμήν τό συλλογίζο
    μαι νά μην τό νοιώθω πώς τον
    έοφάξανε». Τό λοιπόν, σύντεκνε
    Μπινίχη, δός μου τό λοΐγγι μα
    κάνιΐι το.
    Ό ΜπινίχηΙς επλησίασε στ6ν
    μττεζσίχτά, τράδηξε τα συρτάρι,
    τττίρε άττό ικκΤ τέσσερα άργυρά
    πβντάδραχμοι τής Κρητικής Πό
    λιτείας.
    —Άντκ. Κα! σέ καλή μεριά.
    —Εύχοριστώ αί. Καΐ καλή
    ττούλησι.
    "Οταν ό Καντήλης δράδυ τηά,
    γύρισΈ στό χωριό τού, ττήρε τή
    γυναίικα τού την, Μαλσ.ματένια
    στή μέα(χ κάμζρα, 2φερε τό δεί
    κτη στά χείλη κι Εσκυψε στ* σΰ
    τί της.
    —Κσκομοίρα μου Μαλαματο
    κα! ήνοιξε ή τύχη .μας.
    Ή ΜσΛαματό τταραξενεΰτηικε,
    σήκωσε κεφάλι, τόν κύτταξε στά
    μάτια χαμογειλώνταις θλιμμένα.
    Λ------------Σ ΥΝΕΧΕΙΑ
    ΕΙΣ ΤΗΝ 2αν ΣΕΑΙΔΑ
    χοϋς Δευτφας 31ηις Όκτω*ρί-1 ται είς ϋψος κβτά βονλησιν, έ-
    Ιλί ή άλλ
    ου κχτι καθ' δλτνν την διάρκειαν
    τής Χ'ειμεριινής —εριόδον, τά ά-
    πογευματινά δρομολόγια τής
    Άεροττορίας άπό
    ά
    μς ρρς
    Αθηνών είς Ηράκλειον καί τά-
    νότΐταλΐιν θά εκτελούσαι μέ νέα
    ή άά
    τετραιβινητήρΐ'α άεροσικάφη τύ-
    ττου ΝΤΙΣΙΣΙΞ. Τά άεροσκάφη
    αύτά ΐΓοΐι ή Όλυμττιακή Άερο-
    ττορία έτχΐρησιιμοττοίιι μέχρι σή-
    μ-εραν μόνον ιίς τάς γραμιμάς
    τού έξωτερικού είς μεγάλας δι-
    αΐδροιμάς, είναι τά καλυτέρα σύγ
    χιρονα ίλΐικοιτρο'Χ-θούμενα άερο-
    σκάφη, Ιττττάμιενα μΐέ μιέθην τβτχύ-
    τητα ττεντακοσίων χιλΐιομέτρνν
    τήν ώραν. Κ «τ ά συνέπειαν, ή
    δισορομή μεΤοξϋ ΉροοΚλείθκ —
    ών δέν θά διαρκΐή ττέρΌΐν
    των σοΐράντα· Η σαρ·ανταπτειντε
    λετττών τής ώρας.
    Χαρακτηιριστΐ'κόν γνώρισιμιβ
    των άεροττλάνων αυτών είναι δ¬
    τι, χάρις είς ϊΐδΐικά μηχανήμα-
    ια τπέσβως, διατηρΐΐται ττάντό¬
    τε έντός τοΰ θαλάιμου των ί-τι-
    βατών άτ,μοφφαιριική ττίεσις
    έΐεΐάφους, έ'τσι έξουί^τεροΰ-
    ται τελείως ό δόμβος
    ό ιτόνος είς τά αϋτιά,
    ώς καί κάθε αλλή ένόχλησις ό-
    φειλομένη είς τήιν διαφοράν ΰ-
    ψονς. Αώτό τό ττλεθνέκτηιμβ πά
    ρέΐχιει τταριαλλήλως τήν ευχέρειαν
    βΐς τόν Κυ6ερνή|ττιν νά ΐτπα-
    κΐλέγων ούτω τήν κατάλληλον
    ζώνην τττή<Γβως, ωστβ τό τβξίβι· νά διεξάγεται τιώντοτε ίηττβ ο¬ μαλάς καιρικάς συνθήκας, κοθι στ άμ ε νόν άβιφβλές καί αν—*ν. Σημαντικώτατα, αλλωστε, β%ψ- βάλει τΓρός τούτο καί τό ρ—»- τάρ μ« τό ότποϊον είναι έφωδια- οιμένο; αυτά τά σκάφη. Αεβνι, ττρός τούτοις, ν« σημειωθή ότι τα ΚΤΙΣΙΣΙΞ είναι ΐίδΊκά διά νυκτερινάς τττήσκις. 'Εκεΐνο, δμως, ττοΰ ττρ*ξ*ν£Ϊ έντνττωο-ιν ενταύθα καί ται εύρέως μεταξΰ των κύκλων, είναι τ ό γεγονός δτι Τ ά άιροιτλΟΓνα «ύτά δρομολογοών-' τ«ι ι—ό τής ΌλΜμιττιοκιής 'Αβ- ροττορίοΐς α~»κλειβτΐΜώς είς" την γραιμΐμήν Αθηνών — Ήρα* . /ρβιμΐμη κλείου. Ούβειμία δτλλη ττθλιτική άεροΐΓορία είς ταν κόσιμο-ν Χ(>ησι
    μοττοιεΐ τόοτον τελειοττοιηιμένα
    καί τοιαύτης ταχύτητος ό)ερΌ->
    σκώφη είς γιραμιμας έσ«*τερι»Λύ
    ιμικρών άττοστάσεων, οττ«ς ή
    γραμιμή Άβήναι — Ήρτχκλει-
    όν, Παραλλι>λως, ώς τουλάχι¬
    στον μέ έβεδσίωσεν σήμιρον έκ
    ττρόσ£θ~β·ς τής Όλυιμτοοκής Ά·1
    εροττορίος, θά διοπηριηθούν κα'ι
    τ ά ιτρωϊνά δπομολόγια μέ ΚΤΛ
    ΚΟΤΑ τβτράκις τής έβ€βμο>
    χκΐνυΐ τμχ ατπιχ
    ΑΙΑ ΣΤ0ΜΑ70Σ ΝΗΠΙΩΝ...
    ΗΤΑΝ δνο ττρω'ινό τής περα
    σιμιένης 66ομάδος. Άναστατωμέ-
    νη τονε, άττό κάποιο ΰπόθεσίμου
    ταραγμένη ψυχιικά, βγήκα καΐ
    ζή—κχα τη γοολήνη. μέσα στής
    —λάσης τη σιγαλιά. Πηγά ττερί
    —ατο σέ μιά έξοχή 6χι πολύ μα
    ικιρυά άττό τήιν πόλι. Ό κοσμος
    γύρω, καθώς μόλις άρχιζε νά
    φωτίζεται, έμοιαζε μέ πρωτό-
    ,ογαλτο μυρωδάτο άνθάκι «ι έγώ,
    σάν άλλη ιμέλισττα, προσπαθού
    οχχ νά 'καθίστο επάνω τού καί νά
    ρουφήξω τό χνμό τού. Κύτταζα
    επάνω, ίίβλεπα κάτω, ττρόσεχα
    δεξιά, παιρι—ηρούσα όριστερά
    μου. Ό'λα ήσαν δμορφα, δλα...
    «αιλά λίιον. Ώστάσο, δέ μοΰ £
    δίδον δ,τι ττοθούσα. ΠρόβαλαΜ
    μπρός οτά μσΐτια τού νού καΐ
    της καρδίας <μου δττως ακριβώς τό ώρσΐο, «οβλοψημένο φαγητό μπροστά στό άδιάθετο οτοαάΛι. Τα φρέσκα ψάρια καΐ τα μπιφτέ £ι« καΐ τα τκκτπτσια κα! τα ψη τα, εχουν άξία μόνο δταν ύττΛρ χη ή δρεξι. Όταν, γιά ίνα ό ποιοδητΓθτε λόγο, δεν μπορεΐς νά ♦άς, τ! θά βγή ττώς θά τα 6λ£ ττης; Κάτι τέτοιο συμβαίνει, θαρ ρώ πως, «αί στό έσωτερικό τοΰ άνθρωπον. Τού άρέσβι ή θάλασ σα, ό ούρανός, ό κάμπος, ό λο ψΐσκος, σάν καθαρα φερουν τή σφραγίδα τού μεγαλείου τής Δή μιουργίαις. Συγκιινεϊται άττό τό ■καλό τής φύσης, δπως κα! άττό τό «αλό τής Τέχτνης Για να συμ '6ή δμος αύτό, ττρεπει, πρωτΐ- στως, ν' άνο.ίξιη, «α! ν' αφήση έ- λούθβρο στήν έττίδροισ-ί της τδ εΤναιι τού. Α Ε ΠΡΕΠΗ λοιπόν, σύμφωνα μέ τα τηροηγούμονα, ν' άνοίξω την ^ψυχή μου, γιά ν' Λκούσχο τό εθ χάριστο παΐλμοσικίρτημα ποΰ ψέρ 'νβι ή ψυσική καιλλονή μεσα μας. •Δέν εψ*χστε δμως πάντα έλεΰ θεροι έσωτειριικά, γιά νά μποροΰ με άττειριοριοτα νά δοθοΰμ'ε. Μιά θλΐψι, £νας πόνος, ενός πόθος, 'κάποια άγωνία, δέ μάς άφήνει 'πολλές <|>ορές, δσο κι άν Θέλωμε,
    να ονμμβταοτο«ιμε στής φύσης
    την άφροντιισιά. Νά λοιπόν ττώς
    έχουν τα ττράγιματα τούτη τή
    στιγμή στόν έαχ/τό μόν. ©έλω
    νά ιμιλήοτο μέ τα πονλάκια, μέ
    τα λουλούοια, μέ τα δένδρα.
    Νά γίνω κι έγώ μιά ΰτταρξι τού
    νά ζή ώνόθευτη τή χαρα μέσα
    στή λίμνη τού Τίττοτε. Μά δέν
    τα κ.αταφέρη'ω. Δέν έχω τή δύ
    ναμι ν' άντιοταθώ στϊς σκοτού
    ρες τής ττεριστάσεως. Κάθομαι
    λοιπόν, ικάτω άπό κάποιο δεν
    δρό, πού δρίσΐΝεται πλάι μου,
    ικαί κυττάζω, χωρΐς να οικέφτω
    μοσι τίττοτε ανγκβκ,ριμένα, όλδγι»
    ρά μου. Καθώς τό βλέμμα μου
    —λανιέται έδώ κι εκεΐ συναντά,
    λίγο μακρύτβρα «ττό τό ση,μεΐο
    ττού έχω σταθη, τρείς -τέσσε
    ρεις άνθρώττινες μαρφες, νά κ ι
    νούνταιι, δροσάτες παπαροΰνες
    ττού λικνίζονται στό θρό'ισιμο: τοθ
    ανέμου. ΠλησΊάζω ττρός τό μ έ
    ιρος τους κα! βλέττω πώς ττρόκί,ι
    ται γιά μιά τταρέα άττό τταιδά
    κια. Παιδάικια πού παίζουν, γε
    λοΰν και τραγουβοθν. Τα παρα
    τηΐρώ άττό τα νύχια ώς τγ<· <οί>
    φή ΕΤν' δλα ξυττόλ'η'α, μισογυ
    Ίΐινα, καυρελκχσιμέινα. "Ισως καΐ
    ά σαλλογίζομαι...
    Λ
    ΙΣΩΣ να ήσαν νηστικά; Ό-
    χι Τσιως. Δέν εΤχαν φάει τίττοτβ
    τηραγμοττιικά όιοεΤνο τό πρωΐ, δ
    ττως μοΟ εΤπε ή .μητέρα τσυς ποΰ
    λ!γο πιό πέρα σ' ένα μετόχι ά.ν
    τάμωσα. Τίττοτε, έκτός άττδ λΐ
    γες στακρίδε»;, γιατΐ ό ττατέρας
    ήταν δρρωστος κι έκείνη δέν ε!
    }ήε ττληρωθή <4ικόμ<ϊ τα τβλειηαΤα μβρσκάμχχτια άπό μιά ξένχ{ 5ου λεια ττού άναγκαζόταν — κι δς εΤχε έξ ιμικρά κ«ϊ μωιρό στήν κούνια — νά κάνη. Όμως, αύ τό γιά τα δλαιστάρ-ισ: της δέν εΤ Χ£ σημιασία. Ή παιδιική φυχη δέ σικιιάζεται στή μπόρα. Νοιώ Θει τή χαρά τής ζωης, γιατ! 6ρί σκιει, τυχαΐα φυσικά, τό νδημα τής εύτυχίας. Μττορεΐ δηλαδή καΐ ζή τή δυατυχία. Ό,τι άκρι 6ώς δέν μ~οροΓ νά κάμη, δσο κι άν ττασχιίζη, ό με,γάλος... ΑΘΗΝΟΥΛΑ ΠΑΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗ ΣΕΛΙΣ 2α Ο ΒΑΡΒΑΤΟΣ ΧΟΧΛΙΟΣ Α---------------Σ ΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛΙΔΟΣ λή ττού τοθ τδ χρωστοθμε εδά κα! δυο χρό.νους, νά μή μάς-ε- βγάλη «Λήσιι ό ατιμος νά μάς-ε- δώση στούς δικηγόρους νά μάς ■παυλήσουν τό χωράφι. Ό Καντηλιέιρης έδγαλε τό μαθρο κεφαλομάντηλο τού Στήν ά*ρη τού €ΪχΕ δέοχι τα τέσσερα τάλληρσι τού κρικχριού. Τόδεσί. άττό τον άλλο ρούκοΐΛ/α στή γ υ ναικα τού «κ»! τής εϊττε: —ΚαμτΓάνισβ έκιέ. 'Εικείνη αρτταξε τό μαντήλι, *.! δ*, ττώς ή μιά άχρη 6αρειά τρα βούσε πρός τα κάτω, έλιχτε μέ λαχτάρα τόν κόμπο, τα τέσσιε ρα τάλληραι γυάλισο»/ έμπρός στά «αττάιτΓληικτα μάτια της. —Γιά δνομα τού Θεού κα! τής Ποοναγίας Ίντα 'ναι τούτο ττοΰ θωρώ αντρα μου; Πρύ τούς βρτί κ»ς τάσους τταραδβς; Μωρέ δεν έξβκίνησβς τό ,ττρωΐ νά ττάς γ,ά χοχλιοθς; —Ναι μωρέ γυναίκα. Γιά χο χλιούς έττήγα. Κ ι έκεί ττοΰ τούς μάζωνα άττό τό «Ζάρωμα» ώς την κορυφή τής Σελένας, θωρώ μιά κοτΓοανιά μιά χο^ολιδάρα άσ ιτριτ) μέ χοντρά μ«γάλα κέρατα οΛν τού δονγιοΰ μαις. ΧΟνομαι την άρττώ, τταίρνω τόν κατήφορο, τρέχω νά ττΊν ττάω στη χώρα νά τή δώσω νά τή βαλουνε στά Μθϋ σεΐα, νά τελεγραφήσοΐΛ/ε, νδρχον ται άττό ττ|ν Εύρώττη παμποριές —^Δέν την άφήνεις, άντρα μου, την τώχ|Γ) μας έ«£Ϊ πού κοψάται ΐ| τταντέρμη; "Αν είχαμε εμείς το χη θά μάς βρισκότανε ένα ττεντό δροτχμο νά τό δώσωμε τού Σμιρ ΑΡΡΑΒΩΝΕΖ ΙΩΑΝΝ3Ε ΜΙΧ. ΧΑΤΖΑΚΗΣ 'Μλωνειακος ύπίλληλος £Γε/νΛ% Σ. ΔΟΚΙΑΝΑΚΗ ηρραβωνίσθησαν είς 'Αθν)να<ς. 0€ρμά συγχαρητήρια Μ. Δ. ΓΕΩΡΓ. Δ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ Σ. ΓΕΝΙΤΣΑΡΙΔΟΥ Ήρραβοονίοθησαν. θερμά σνγ χιαρητήρια. ΓΚΕΊ-ΜΣ ΛΕΝΤΓΟΥ-Ι-Κ ΠΙΤΣΑ ΤΕΡΖΑΚΗ "Ηρραβωνίσθησαν, θβρμά συγ χαρηΓτήρια. ΓΑΜΟΙ ΒΑΣ. ΕΥΣ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ Άνθυττολοχαγός ΓΩΓΩ ΔΗΜ. ΚΟΤΖΑΜΑΝΗ 'ΕτέλΒσαν τούς γάμονς των. Είς τό ταιρ·ιαιατό ζενγάρι ενχο μαι κάθε ευτυχίαν. Μ. Α Μ ΓΙΑΝΝΗΣ Κ. ΜΠΟΥΤΟΣ ΝΙΤΣΑ ΣΤ. ΧΑΙΡΕΤΗ 'Ετέλβσαν τούς γάμους των είς Πειραια. ΓίΙαραννμφος τταρέιστη *ή κυρία Άφρώ Σάρου. Θερμά •σνγχαρητήρια. ποιμποριές οί Άγγλογάλλοι καί οί λόρδοι, νά την άποθαμάζουνε. Πολλά χοντρός ήτο)ν ό χοχλιός, ττολλά μογαλόκορμος, δέν τόν χω ροΰσ€ τό ικιαλαθι,τόν έβσλα στον ώμο μου. Ποίος νά μοΰ τταντή ξη στή στράττσ:, ττοιθζ νά μή ι ττα/τήξη# ό Μττραΐμη,ς δ άγάς τού ΜοχοΟ. —Ό λνόχαγλους; —Ό Μόχργλους Μωρέ Χρι στιανάκι, μοΰ λέει, ίντα χοχλι δάοα είναι αυτή; Ποϋ τή βρή χ*ς; — Στό δούνο τή ορήκα ά γά μου, τοΰ κάιυω, θεόψυχα μου κα! <ττή χώρα την τρέχω νά τή δάλουνε στά Μουσεΐα, ναρθοΰνε οί ττασάδες, οί σουλτάνοι, ο! ά γάδβς, οί μττέηδβς, οί ΧριστιανοΙ καϊ Τοΰοκοι νά την άττοθαμάίευ νέ.-—-Δέν ιμοΰ την πουλεΤς μωρέ; —'Κι άμέ δέ .στή πευλώ; —Καί πόσο θές; —"Ο,τι έχεις εύχα ρίσττκτι αγά ,μου.—- Καλά 'ναι μωρέ τέσοχρα τρεντόδοαχμβ;— Καλά 'ναι κα! ·—λλ<4 'νβι. Τεσι λιμ ι, μττέη μου κι ό θεός νά σ' τα ττλπθαίνη'. Ή Μαλαειοπένια ρΊχτη,κε στδ λαιμό τού άνδρας της: , —Μαοέ *αλά τδττες έσΰ ττως ήνοιξε ή τύχιτι μσις. Μά ττές μου νά σέ οωτήσω Άσερνιικός τί θη λι>»6ς ήταν ό Χοχλίδαρος;
    —Άσειρνιικός καΐ τί άσιρνι-
    κός ΒαρβάτοςΙ
    Ή Μαλαματδ, ττοΰ ήταν ζωη
    ρή κα! νέα «αί θεριμόο,ιμη, κάτι
    καττοΛάβα νέ άητό τα τέτοια. Καΐ
    εΤτπε:
    —Εδά σάν ήτανε όχτειρνικός, έ
    κ·ςιά κοντά θά είναι κσί οί θήλυ
    κές χοχλιδάρες. Νά φάμε, να κυι
    μηβοϋμβ, καΐ νά πάμε ξημίρώ
    ματα στόν τοττο ττοΰ τόν έβρή
    κ«ς νά 6ρο0μ£ κα! τσι θηλυκές.
    Πεντόφραγκα είναι αύτά αντρα
    μου Καί ττρέττει ν' άνεγογυρβι;
    Ή Μαλσιματό άνεττήδΓνσε:
    —Πώς τό ικατέχειις τουλόγου
    σΌυ, έτουτανά; Κα! χηρευάμε-
    νος υάτονε καΐ παντέρμος,έτσά
    δαρδατο πού μοϋ τόν είττες, δέ
    κα χοχλιδάρες δα τοθ κλουθού
    σαι-ε. Σέ ττραμμοττα ποϋ τα κα
    τέχω, δχι νά μή μού λές αντρα
    μου.
    Α
    "Ολη την αλλη ήμέρα ό Καν
    τηλιίρης μέ τή Μαλαματά αλώ
    νιζαν τή ΑΛαδαρα, δέκα μίλια μα
    κρυά αττό την κορυφή, τής Σελέ
    νας, δττον βΤχε 6ρβθή τό κρυάρι.
    Δέν - αφηΐσαν κορυφογρομμή, φοο
    ράγγι, ρουμάνι, «ιακοτό— ι άγό
    ρει—ο. Όταν τό δραδυνό πήραν
    τό δρόμο τοΰ γυρισμοΰ στό χω
    ριό, τπσιραξεινεμένη ή Μαλαματό
    σιγανομιθΜρμοφιζε:
    —"Ιντα σόί θηλυκές είναι οί
    θηλυκοΐ χοχλιο! δέν καταλαβαί
    νω. Γή κ&η£> μττά-νΑ-ήτο>ι<ε γέ ρος νι απΌψαγωιμένος κι άττοκα ωμένος ό 3<ρχλιός ττοΰ πουλησες τοΰ Μόχογλου;... Ετσά ττρέττει νάτον€. ΤΕΛΗΣ ΑΛΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΕΣ - ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΖΩΗ ΣΠΓΜΙΟΤΥΠΑ ΤΟΥ ΧΟΡ10Υ ΜΟΥ ΤΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΕΙΠΕ "Α'να την εβδομάδα Πολλά ττράτνιματο γίνοννσι— καί τί δέν γίνεται—πολλά ττρά γ.ματα ξικπινάν-και τ! δενξυτηιο:/ ττρότγ^ιοηα μυρίζονν κσί τι 'δέν μυρίζειε—οάν ί'ά έρβη ή Ανοιξις. 'Ηλβε, λθιΐττόν, ή άνοιξις κα'ι ττήρε ή Μαριάρα τό «αλ!ά3ι τη; νά βγή στήν τι'λοιγιά τοό 6οι/νοΰ νά ,μ-αζέψη χόρτα γοιλακτερά, ά νοιΐξιατικοτ, άπό κεΐνα τα γλυκιά, τα νόστι(μα ποΰ φκτρώ.ουν τήιί έτροιχή τής Λα;μιηρτ)ς κοΛ -ίά λ:- «ε στό Χ**ριό ττοντικί'είς». Ή Μοριόρα καθώς άνΐ)φέριζε συλ- λογιζόταν: —^θά τό γβμίσω έγώ τδ κα- λόοθι μου ποντΐικίδες άττό τ έν «Κάχττεΐλλο» ώς τόν «Τζιγρί- λη» κι' «πό τόν «Τζι,γρίλΓ» ώς τής «Καλογράς τό λάκιχς». Κ = ί ΜαΫουΙνι ίνα σψοιυγγάτο οί οίπ- μί.ς, νά τρώη ή μ<χννα καΐ τοθ παιδιοϋ νά μή δί'δη. καΐ ττρΐν νά ί στ> στόν «Χά—ελλο» ν' αρχίση
    νά μαζεύη ττο.ντικίδες, ή Μοιρό-
    ρα συνοατταντήθηικε μέ τήν 'Ερή
    νηι τοΰ Γιε/μιτζή ττ;ΰ -πηγαινέ μέ
    τόν Ίδιο σκ©ττό. Σνντροφεψα»1
    και κ-οΊΐβ'ίντιοζοΛι. "Ελεγε λ:ι-_
    ττόν ή
    —Νά τα γβμίσ»ιμε θέλει ε¬
    μείς τα καλάθιά ,μ-σς, μακί,ρ
    και νά τυραννιστοιιμιε ολη την
    ήιμέρα. Άγαηύ τσι τσΐ παντ.;ρ
    μες τηγανιηές σφονγγάτΌ. ,ττε,ρ'
    τον μου νά τηγαν.ιΐστοΟν,ε μέ 6ό
    τιιρο, άτΐοΰ δέ λίγεται»
    Έχείνη τήν £»ρα ΐΓέρασαν ττΛ
    κω άπό τα κεφάλια τους διό νι-
    οφερμένα χελιδόνια της άνοίξε-
    «*?(·—τίΒλίδθινο 5 «αί ,νελιβθΊ,Ό·
    —ίττού βολτάριζθΊν στόν άγέρα
    κάί κιυνηγιούσαν τό ενα τό αλλ:
    κι' έρωτοτροπίνσαν κι' εσιμ -
    γαν καί γινοταν ενα τα οΊίό.
    ΟΊ Μοηηέλιλες στόθηιχαν κ«?ί άιτς
    κοιμώρωναν τα χνρον,μενα κετει
    >*ά ποΰ ϊπαιζαν καΐ γλεντοΐϋσον
    καΐ παιιγινιδιόϋριζοιν στή ξάγνΐιν
    τη καθαρή γειμάτη μυρωδ.ές ά-
    νοιιξιότητιικες άτμοσφαΐρα. ,
    ή 'Ερήνη κατέβσσε τό κείάλ
    της κάτω καΐ εΤπε χαυιογελώλ-
    τας θλψέΐνΐοτ:
    ^Ντά ιμόνο τό σ|βυγγάτο
    ΐμ&ς —ε—-Ιλ«ύτΓει κΟ'Μμίνη Μα-
    ριορα τέτοια ώρα; Πολλιά ιτρλιι
    ματα μας—ε—λεΓ—ο'Λνε. Μά έ'-
    χει 6 Θεός ό Μεγαλοδύναμος.
    Ο ΧΩΡΙΑΤΗΣ
    ►♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦»»»»»»ΦΦ< ΑΡΧΑΙ Α ΕΛΛΗΝ ΙΚΗ ΠΐΟΙΉιΣΗ ΑιΝΑΚΡ/ΕΛΝ (6ος οΐΐώνβς ικ.Χ.) ΣΕ ΓΕΡΟ Τόν ττρέοχαρο ■ττρεσιβύτη χαίρομαι τό νι:Ιό χορειιταρά όιγαττώ τον κι' δτσνχορεύη ό γΐιρο'νττας γιά τα μαλλι,ά ναι γιέρος μά ν:ούταικο μυαλό χει. {Άττόδοοτι: Μαρίνας Λαμπράκη) *♦♦ Ή Κριτική τοΰ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ [Β. ΣΚΟΥΒΑΡΑ: "Ε-να άνβκδοτο χαιρετιστήριο ασμα τοϋ Φ. Ιωάννου— ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ: τό ύμινογραφικό ϊργο τοθ Α. Παπα- διαμάντη χαί τοθ Α. ΜωραϊτΙδη— Β. «.ΠΙθΥΜΙΑώΗ: Πρόσω- πα καΐ Ιδίες στό σημερινό Βόλο-ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ: Πασκάλ] Ό τίτλος τ&Ο μιειώματος δέν κ,ρύΒει καμ.μιά ύ ιτο.τΐιμητι*ή τιιρόθεση· άντίίετα ι. -ϊΓΐιΟ«μεΐ νά έξάρη τούς άφινΕ,ΐς ττνιευιματιικιοϋς έργότες, ττού έΛω οί συνβήΐκες τής ζωης τούς 'ί- χιουν έγκλκιβίσει στήν 'Ελλη,ιι- κή έτκϋρχία, έκεΐνοι σκαπα^ΐς ιμιάς εόγβνιχτνς εύβύνΐνς, χωρϊς άνέσεις κκχϊ μέσα, δ.ΌΚτττούν τόν κλοιό τής φβο,ράς κβΐ τηρο- 6άλ(λοι»ν τό άξιόλογο 'έργο τους. Λ "Εινας άπ' αύτούς, κι' ό νέ*ς φιιλόΐλογος Βοογγιέλης Σκουβα- ράς, τποίτ ύττηιρ«τεΐ την Μ. 'Εκ- ιταίδΒΐκτη στό Βόλθι. "Εχοντος γόνιιμο ττάβος γιά την σττ:ι>$'·ι
    ελλυ
    ΤοΟ κ. Δημήτρη Πλάκα
    νέχδο-το ΰλιικό της.
    ό/π'ό την «'4Ξ·πτανη
    σιακή Πρωτοχρθινιιχ» είναι ή μ,
    κρή έργχχσία τού. «"Ενα
    το χαιρετιιστήρ.ιο άσ,μα τού Φ.-
    λίττττου ,Ιωάννου στόν Ίωά.νη
    •Κοπτιοδίστρια», —ού τό 6ρή<ε «ά ττοληισιμιονηιμίνο μέσα στό σωρό των φακιέλλ»ν τής βιβλιοθήκην των ΜηΤιίων, ττοθ μεΛέτησε ό Σκουδσιρας οέ μιά ίζρ·<< τολ έ ξόριμηιο-τι. Μετ ά μιά σύντομη καΐ συνο- τγτική είσαγωγή δη)μο<τιεύ·ει τό ό,ρχαΐΐόΜρεπο Σατττφιικό -ηοΪΓ^κχ τού Ζατγοριανειΰ σοφοϋ μ'έ ττ>~--
    ράλληλΐ) νε:·ελλΐίνική μιετότφραση
    καί τέλος —αραβ'έτει τίς ττερι.
    έ ί
    καί την ερεννα εκμεταλλευταί και Τ^^ς τΐ.οραΒ'ετε, τις περι.
    καΐ την πιό έλό,χ,,στη στ,γαίή, Ι '«Τ"^ς «Ρ^ε": ><α, πσ,ρατη-.η- η οο γψή ττού τοθ άφή·ν«ι ή κοΐΛροκττικίι θη τε!α τού στήν εδρα. Καρ-αός τήις ίίπηρεσίσς τοιι γ:ά ενα χ&ί ν© σ' έ'να ήμιΐγυιμινάσΐιο τής Ί«σ ρίας εΤνΌϋ τό άνέκδοτο γλ<οο-- σόιριο τής Ίικαριοικής ντοττολα λιάς, ττοιύ μέ την δισλεκτκοπ έ ς, μ τη,ς ϋδιομο,ρφία εΤχ,ε ιτρ:χαέσε καί την τγροσοχή τού μεγάλου γλωσσολάγοιι μας Γ. Χατζτιδά- κη. Ή τταροΊμ>ενή τού τταλι στή-
    Ζαγιορά τοΰ ΕΒιώσε την εύχσιρ'α
    κάτω άττό τίς σκληρές σι/νΐιήι·
    κιες τοΰ ΠηιλιΙορείτικοιι χει,μώνα
    νά το«τοττοιή'ση καΐ νά μελετή
    ση την πολυτιμη βιβλιββή^Ή
    της έτοιμάξοντας συγχρόνως
    ττολλές έριγοίσίες μέ 6άο>η τό ά-
    σεις τον.
    εει αι
    έ'-
    ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΛΗΑ ΚΡΗΤΗ
    ΓΙΑΓΝΙΣΙ ΜΠΑΛΩΘΙΑ
    Ό Ναύβιρχοις Κίινα6ά:ο άρ-
    Χΐνς των στόλων των ΤΕσσά-
    ρων ΜεγόΙλων Δυνόιμιεων — Αγ
    γλίσς, Γαλλίας, ΡκΙσίΙας κοί Ί |
    τσίλίας — ί?ττερα άτά τίς σφα
    γές τοΰ 1897, φού.τορε μΐ
    τα θωρηκτά τού έξ» άπό τό Ή
    ράκλειο, εστειλε ε νοΛξ ϋ,μαιΐ'-
    κό τού Τουρ>κιθιμαβή ,μέ μ^ιά
    τιμαχοοτο £ξ<>> καΐ τταράγγΐΐλε
    στόν τροσά:
    —Άν σέ ε'Λοβϊτι τέοσερεις ώ
    ρ«ς σέν άφσττλι-οθ:ϊ/ν οί Τοθρκοιΐ
    Ηβί δίιν ,μΐοΰ στειλετε έιτάϊΐο στά
    καράδια τα τα.ιφέκιΐα, τις μ,ττι
    ,σ-ΓΟλες καί τα μαχαίριΐα, θά βομ
    βοτρ'δίσω τή,ν ττο'λιτεία καΐ σενσ
    θά σέ κρεμάσω οτό πρυιμνιό &ρ
    ττουρο τού καραβιοϋ μου.
    "Ό πασάς τα βχασε. "Εστει-
    λε, λοιττόν, τοροστ'θίγές, διολΐ-
    ληττάδες καΐ τβλάλιηΐδες νά τιίλα
    ,λ,ψΚΗΛν ττώς δττο·ιβς Τούρ<ος δς/ τταρϋδιΐδε τό τονφιέκιΐ τού ώς ποι>
    νά 6ραδιχχσι>, θά νόν έ'6«νε ττ,-
    σθόογκωνσ·, θά τόν 'έ6αζε σέ μιά
    βιάραοα καί θά τόν έττελνε έττά-
    νω στά φράγικ,ικα καράδια νό
    τόν
    ΟΙ
    ικαί ιτατεΐς με ττατώ στ. κ:υ6:^-
    στοΰ ττοιχιά τή,ν ιτόρτα
    Τοΰ η. ΛΝΙΡΕΛ ΣΛΡΙΔΛΚΙ1
    (οπτου άργότερα ή τΐσληά Νομοιρ
    χι'α κόιι σήιμιερα τό ΔημοτιΙκό
    ατάρκο) τα τουφΧκια τους. Δεν
    ξέρω ττώς γίνηκε καΐ, κα.ώς τόι
    κου&ολονσαν οί άγάΕες καΐ τα
    καιτάίγ.ραφο:ν οί γιραμιμοτ;χοί'
    τού τταισά μττροστά σέ έΐιτιτρΐττ,ΐ
    ώπ.ό άξι^ματιικούς των κα~οβ6',
    ών, ίνα ενός Τούρκου Λιτο '»5·ν
    Πόρο έδρέβηκιε γοματο, έττ,ιρε
    φωτία κσΐ βρό'.ιτι'ξΐ. Άλ,β^ιασμό
    νος ό ττασάς έβγήκε στό χαγι*ά
    τι τοΰ κιοραβιιού.
    —Ίντα νοι μωρ£;
    —Άφιίνιτηι ιτακτά, ενα τουί'1-
    κ' βριϋθηκ* γεμάτο κα'ι ττ.ριί
    ΐμ;ανιαχίό τον φωθιιά.
    Ό ττοισάς τραβοΰοε τα γέ¬
    νει» τού νά τα ξεττατώση.
    —'Γιά τό χατ'ήρι τοΰ Γιαροιμ
    ττή κοΐ γλσΛΓ,'ξετε δυό τριίς νά
    μτπή[τε σέ μιά βά.Γ'κα, νά πάτε
    άττάινω στό κΐυιόίβι τοΰ Ναυ'άρ-
    ιχιου καΐ νά τοΰ τΐΐηΐτε πώς γ·α-
    γνίσι ήτανε ή μτραλω'θιά. ΜΟ-,ιν
    τύχη κι άκιουσττ) άπό τα κορά-
    βια καί βαρέψουνιε οί νεύαρχ^ι
    πώς ΟέΙλομιε νά τος—-—■«'ιμίύίμη
    ■π'όλίΐμ'ο καΐ γΐ»ρ!σου·νε τα κανό-
    νια ντος καΐ μάς —ε—κάψον-
    νε!
    Ο ΜΓΙΙΛΙΑΝΤΕΡΗΣ
    ΚΡΟΝΟΣ
    Παραστάοεις άπό ώρα 4 μ.μ.
    ΑΠΟΨΕ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ
    Ύπερήφανα οδ·; παρουσιάζωμε την άριστουργηματική
    ταινΐα τοθ 1960-61
    ΤΟΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ
    ΙΙ·γάλο αέ αΐσθήματα—Γυνβρποστιχό ( σέ άίΐοχαλύψϊΐς.—
    ΔΙ νέ ι τό ήχηρότερο χαοτοϋκι στό μΐσος τώνχακών!
    Μέ τούς
    ανδρ. μπαρκουλη-ντεπυ μαρτπνι
    ν. ξανθοπουλοσ;
    Ευρύτερη σύν:εση
    τό ίχλλο 6ι6λίο τοι>,
    χ« μττροΌτά μόν «Τό ύμκογρσ
    ψιικό £ργο τού Άλέξοινίρου Πά
    ηταδιαΐίάντη καΐ τού Αλεξάν¬
    δρου Μωραΐτί€ιη μέ ά ιέκδοτα
    φιλπλογικά καΐ μουσικά κεΐμε-
    να», άνό4τυττο άιτό τόν Ζ' τόιμο
    τοΰ Άρχείοιι» Εύδοικιών μελετώ»».
    "Ολαι· γνωρίζομμιε τό ί>μ·νο-
    γραψικό ττάθος των Διιοακούρ>>ν
    ά δδέ
    Ο Κ1ΝΗΜΑΤ0ΓΡΑΦ0Σ
    Τί θά προβληθή
    αυτήν τήν εβδομάδα
    'Αττό τίς διαφημιϋ-πκές
    λίες των ικινηιματογράφων μας —
    είναι ομως θ«>στι,χώς μόνο τρείς
    __ εΰκολα διατπστώνει κανείς δ
    τι τούτη την έβδομάιδα οί Ή
    ρακλβιώτιες θά .. χαρτάοχυν ελ
    ληνικά έργα κοΐι μάλιιστα άςιάλο
    γα.
    Στήν «Ήλέκτρα» άττό σήμερον
    καί όλάκληρη τήιν έδδομάδα Π
    &εαιμ<χτικώτ£ρη έλληινιχή ταινία «2.000 Ναΰπες κι ίνα Κορίτσι». Πρωταγωνιστούν ή ^ΕΝΙΛ Κ Α ΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ καί οί Γ. ΓΚΙΩΝΑΚΗΣ — Ν. ΣΤΑΥΡΙ ΔΗΣ. Γέλιο, ττεριπέτεια, έρωτας ττλοκή. Στόν «ΑΠ0ΛΛΩΝΑ* άττό ση μερά καί μέχρι τήιν Τοταρτη «Ό Νόθος» Ή ώροοιότερη ταινία τού ξένου ικινηματογ,ράφου μΐ τόν με γαλύτερο ήθοττοιό δλων των έιτο χω/ ΣΤΙΟΥΑΡΤ ΓΚΡΕΗΝΤΖΕΡ Μιά ταιινία πού μέ την ύττέροχη ττλοκή της θά συναρττάση κα! Θα κκχταατιλήξη. Τήιν Πέμτττη τό έγ χρωμο άριστούργη,μα 1960 «Γκ)ΐοι>λ Μττάιμπα».
    Στόν «ΚΡΟΜΟ* άπόψε καΐ
    όλόκληρη τήν έδδθ'μάδα τό άρ
    στοήργτιμα τού έλληνικού κινήμα
    τογράφου «ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ
    ΔΡΟΜΟΥ» μέ τούς ΑΝΔΡ ΕΑΝ
    ΜΠΑΡΚΟΥΛΗ, ΝΤΕΠΥ ΜΑΡΤΙ
    ΝΙ καΐ Ν. ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟ. Έ
    να έργο μεγάιλο σέ αϊσθήματα
    καΐ ονναρτΓαιστικό σέ άττοκαλύ
    ψεις.
    Α,Ι.Σ,
    τήις
    αιμεισα
    ήις μ
    νο μέ την κατανιυκτιΐκή τιιις θε-
    οΐτβ&εια. Ό Β. Σκουβοοράς στ
    66 σελίδες τής είσαγωγης στά
    άνώκΐδοτα ιαίιμιεκα ττοϋ ττοροθέ-
    τεΐ!, τοττοθετεΐ καί άποίΐιμά αί-
    σβτϊτικά την υμνογραφΐ4<ή τους είσφορά, άφοΰ ττροηιγθΜμενα θά «ρηισΐιμο—οκήση σλα έκεΐνσ τα βΐιογραιφιικά στοιΐχεΐα, ττού θά έρμηνβύθΌνν τήν οτυγ'κ.ρότητη τής Θρΐ>σκεύοι>σας ττροσωιτικβ-
    τΐ,τάς των καΐ θά ανατρέψη δ-
    ΠΕΝΘΗ
    Πλήρης ημερών άττεβίωσεν καί
    εκηδεύθη ιηροχθές ενταύθα ιτα-
    λαιός συμττολίτηίς, ό
    ΑΝΔΡΕΑΣ Ι. ΞΑΝΘΑΚΗΣ
    Κτηιματοιμεσίτης
    Ό μεταστάς, γνωστάς εύρυτα
    τα βΐς τή« κοιινωνίοβν μας, ύττήρ
    ξε καθ* όλον τον μακρόν/ βίον
    τος» ΐπτόδειγμα κιαλοΰ καΐ έντ'ι-
    μον 'άνθρώτΓου. Άσικήσαις επί έ
    τη τό έπάγγελμα τού κτηματομε
    σίτοιι έξετιμάτο διά τό ήθος τού,
    την εύθύτητα τού χαρακτήρος
    τού καΐ την ειλικρίνειάν τού υπό
    τοΰ πλήθους των μετ' αύτοϋ συν
    αλλοχτ;τομέΛ»ων. Ώς οΐκογιενειάρ
    χης έξ άλλου ανεδείχθη ΰττόδει
    γμα συζύγου καί πατρός, ευτυχή
    σας νά ίδη τα τέκνα τού καλώς
    ατΓο,ίοιθιστάιμεΛ'α έν τή κοιινωνία
    καί κατταλοιμοάνοντα διακριτικήν
    Ε)έσιν 'ίίς αύτην.
    Ή εφημερίς μας συλλιπτεΐται
    θερμώς τήιν σύζυγον, τα τέκνα
    κ«ί λοιιτούς ο(«ί.(ονς τοθ μετα
    στάντος, ιδιαιτέρως δέ ιόν έκ
    τώ^ υΐών τού φίλον κ. Έμμ. Ξαν
    Οάκην όδοντ Ιατρόν.
    ΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑ
    ΑΝΤΙΛΙΦΟΕΡΙΤΙιΚΟΥ
    ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΥ
    ΆνοκΌΐνοΟται δτ.διενεργεΐταιάν
    τΐιδιψθεριτικος ε>6ολιασμός είς
    παδιά τΓροσιχολικής ήλικίας καΐ
    ά— ό ίξ ιμηινών καθ* εκάστην έρ
    γάσιμ&ν ήιμέοαν είς .Υγειον Κέν
    τρον είς Ίατρεία ΙΚΑ, ΠΙΚΠΑ
    κιαί είς α— αντα τα Κοινοτικά
    κσί Άγροτικά Ίστρΐία ώς καΐ
    'Υγειον. Σταβμοϋς Νομού Ήιρα
    κλςίον.
    Ό Νομίατρος Ηρακλείου.
    Γ. Ε. ΧΑΤΖΑΚΗΣ
    |ΕΜΜ.Ι.ΦΡΑΝΤΜΙΝΑΙΗ:ί
    ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ
    ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΣ
    Δέχιεται καθ* ίκά—την είς!
    τό Ιατρείον τού έττΐ της ττλα<' τβίσς Ρήγα Φερραίου (άλ-3 σύλλιον τταρά τόν "Αγιον Μη< νσ). {! λες τις σ,χ,ετικές λα>ιθα3ΐμέ·νες ά
    ττόψεις, ττού έττέΐβαλ* ή κο><τό- φθο'λιμΐη κριτική. Μετά τα 600 λ:,μ.ματα τη- 6μ6λιογραφίας τού Ποπταδιομά. τη εϊχισ)με την έντύιτ»σιη δτι δ¬ λα τα —ριοβλήματα, —ού σχετί- ζοΐντταιι μέ τψ ττροοωπτικόττιτα τού βηρυο-υργ'θύ τής Φόινισσας, εΤιχαν έξανττληθή. Νά έμως π:ΰ ή μχλέτη τοΰ Β. Σκοιιβαρά ράς ότττ&κόλ^ψε έξοίντλητΐικ'ό μι« ·πτο χ,ή, γιά την αττοία οί ττρ:ηγου- ΐμΐένες έργασίες ήσαν όπτλ'ές νύ- ξεις. Α Γιά τόν Β. ΣκοΊ/6αρά μάς >μι
    λα ιμΐ θαυιμαΐσιμό ηι' ό Βσσίιλης
    Έπ,ιβνιμιάδης, Έκ—αιΦατπκός
    «ι* αύτός τού Βόλου, σ' 2να «α-
    ταττοττιστΐ'κό άρθρο τον, ττ:ύ ττε
    ριλοςμ'βάνεται στό &ΐι&λίο τού
    «ηράστοτττο και ίσόες στό σν,ιμε-
    ρινό Βόλο».
    Πρσκβιται γιά μιά σειραί ά-
    ττλών ττληιροφοριακών σΓΐμεικιμά-
    τ»ν γιά· τονς τηντΛΐμαΤί,.'Κοΰς δι-
    μ-ιουργσύς τού Βόλου &ττ»ς ό
    ττοΊηιτήις Λεΐφτίρτ|ς Ραυτόττου-
    λος, ό α!»τθτ»τιι«ός Κίτσος Μα-
    ή ά 'Έ
    ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΙΚΗ ΜΤΘΟΑΟΠΑ
    ΔΙΑΔΟΧΟΙ ΤΟΥ ΜΙΝΩΟΣ
    ΤΟΤ
    βΑΑΑΧΙΙΝΟΥ
    ρις, ή μ
    Σαράτσΐ) κ.α
    "Ετσι τό βιβλίο βώτό δχι μό
    νο πληρο<φορεϊ, άλλά άτοδί'Γί ψόρο τιιμΐής οττούς άκαταττόνη— τονς έργάτίς τής ττνεΜαατι- ή Ι ί» *Ί3νβ δεύτερο £ργο τού Βοιτ'ι λη 'ΒίτηΘι*μ(ΐά)δτ) ττρο?γιματοτΓΜίϊΐ έναν όίθλο. Φέρει τόν γενΐ'κό τί- τλο Γτασκάλ. 'ΑΙλλά ττρόκειτ:ι γιο τήν ίίβτάφραση των «Στοχσ σμών» τού Γάλλου, ττοΐι άκολου θε! £νχχ «ΙσιαγωγικΙό κΐφάλαιο μιΐ τόν τίτλο «ή άγιωνία ενός ά,- θράΐΓουο», ϊνα χρονολογ ικό πίνα- κα, κι' ενα — ραλογο τού Γκράν «γιά τα προβλήίμιατο», τιοΰ θίτ.ι ή κατάτοιξη των στοχαισμών», είδικσ γροιμμένο γιο την 'Βλλτ) ινιιβή μ —άφρασηι ι Ό Πφαν κΤνοιι έικεΐνος ττοΰ τταρουσίασιε μιά έ<λογή άττ;- σπτσσμάτων τού Πασκάλ μέ βά- ση οχι δ~»ς δήιτοτε δίλλη τοξι νάμηση,, άλλά ,μέ ττρό?ιεση να δύ ση μώσα ά~ό τίς καθαρές ττη- γές τοΰ Γαλλικοΰ κΐλοκτσ κου λό γου, ϊνα ϋπτλο ο*τοΐ/ς σΐΑμιπατρι ώτΐς τού ττνεαματιΐκής άντιστά- σε«ς στό: δίσεχτα χρόνΐα τής Κατοχής. Αώτό τό κείΐμιενο τής ττερισυλ λογήΐς και τής μάχης ιχρησψο- ττοίη<τ(. ό Β, 'Ετηιθυμιά&ης νά μεταφράση στίΐν γλώοτσο: μ'θίς. Στήν μετόοΦροΙση δέν εϊμαστ: άρμόδιοι νά σταθούμε ϊτσι πρό χείρα έττι ττολύ. "Ενας δμως γνχϋο—ής και βάσκοολος τής Γαλ λικής φιλολογίας καΐ συνάμα ανθρΜττος τού λόγου καΐ των γροιμματοίν £—(ίχεΐιρχϊ κα! τγϊι- σιμΌΓΤΐ'κίά έ-ΐ|μΐ£ν«ι δττως μάς έξο ιμολο-γεΐται σβμνά στήν ττρολογι •οή τού μελέτην "ιΕνας ΓάΛλος £χ βότΐ>ς καί «Κιικός θέτει ύττό τή,,
    οικέΙπΊΐ τού «ι ό "ΒλΙληινβς ά»«χ
    γνώστής καθηλών— αι κι' ένθου
    σιάζετοίΐ. Δέν ιΐκαι δλοιτοΰιοι
    δεϊκτις άττόλντης ίττιτυχίας;
    ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΛΑΚΑΣ
    Σ&ΜΕΡΣΕΤ ΜΩΜ
    ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΗΣ "ΕΠΑΡΧΙΑΚΗΣ"
    ΖΩΗ ΚΑΙ ΚΟΤΑ (ΟΑΚΕδ ΑΝϋ ΑίΕ)
    ΛΤετάφβασις ΜΑΙΡΗΣ ΔΡΥΑΛΕΡΑΚΗ
    Ό ττιροστατευτικός τρόπος
    πού μιλούσε ό διάκος τού θείου
    μου γιά κάττοιον ττού τφό ττολ
    λού έχ&ι αναγνωρισθή σάν ενας
    >άττό τεύς μβγαλύτερονς τελευταί
    ούς Βι.κτωί>ιανούς μυθιστοριογρά
    • φους π,ρέττει νά κάνη κοινένα νά
    χαμογελάση Μά αύτός νενικά ή
    .τον ό τρόπος ττού μιλούσαν γι'
    -ούτον Μπλοκ.στέιπλ.
    Μιά μερά πήγαμβ γιόχ'τσάϊ
    «—ήν κ. Γκρίινχορλ, ττοΰ φιλοξε
    ■ νούσε μιά ξ>*δέλφη, ττμ γυναΤ
    ►κ« ενός καθηγητού τού Πατνετη
    οτημίου τής Όξφόρδης, καΐ πού
    'σττως μάς εΤτταν ήταν πολύ καλ
    'λιβργημένη. Ήταν κάποια κ. Έν
    ικόμΐΤ, μιά μικρακαμωμένη γυναϊ
    ■κα μέ άνήσυχο ρυτιδωμένο πρό
    οσωττο. Μείναμιε δκττληικτοι, για
    ■τί εΤχιε κόψει κοντά τα γκρίζα
    της μαλλιά «αί φορούσε μιά
    μβύρη μάλλινη φούστα πού μό
    Αίς ο-κέτταζ'ε τή,ν κορυφή άπό κά
    τι ιμπτότες μέ χοομηλά τακοΰνια.
    ■Ήταν τό τπρώτο δεϊγμα «νέας
    ■γυναίκας» ττού εΤδ€ τό Μπλάκ
    θτέιττν·. Τα χάσαμε καί άμέσως
    φάν νά πήραμε θέση άμυνας για
    τί φαΐΛΑΟταν ττνιι»ματικός άνθρω
    ττος καΐ μάς έκανε νά τρβττόμα
    σττ€ Πίσω της δλοι τήν κοροίδεύ
    αμ·ε «αί ό θε?ος μου εΤπε στήΛ/
    &2!α μόν: «Λοιττον, άγοητητή μοιι,
    ττολΰ χαίΐρομαιι ττοΰ δέν εΤσαι
    I-
    ξι/ττνη. Άπ' αύτό τουλάχιστον
    γλύτωσα» ΚαΙί ή θεία μου κο
    ρο'ιοεύοντας έδαλε πάνω ώττό τΐξ
    μπόττες της τίς τταντούφλες τον
    &είου μου πού ζεο-ταινόντουσαν
    •οοντά στήν φωτία γιά χ€ΐνον κι
    εΤττ€. «Νά, βΤμαι ή νέα γυναίκα».
    Κ ι ύστερα εϊτ—με δλοι- «Ή κ.
    Πφΐίνσόρτ ΐΤναι τταλύ άστεία-
    δέν ξέρει καινβίς τί θά ξειψονρνί
    ση σέ λίγο. Μά βέδοοια δέν εΤναι
    «αί τελείως έν τάξει». Δέν μπο
    ρούσαιμ€ νά ^εχασωμε ττώς ό πά
    τέροος της έΐρτιοίχνε ττο,ρσιςλανες
    κιαιί ττώς ό τταττ—ιΰς της ήταν έρ
    γάτΐ>ς έργοσταίτιον).Όλοι δμως
    τό βρίΐσκαμε πολύ ενδιαφέρον
    ν' άκούσωμε την κ. Ένκόμπ νά
    μιλή γιά άνθρώ~ίχ;ς πού ήξερε.
    Ό θεΐος ,μου εΐχε σττουδάσει
    στήν Όξφόρδη μά δλοι γιά δ
    σοος μιλούοχ ήταν σάν νά εί¬
    χον πεθάνει Ή κ. Ένκόμπ ήξε
    ρε τήν κ. Χάιμφρι Γουόρντ καί
    Θαύμαζε τό «Ρόμτρερτ 'ΕΞλε-μϊαρ».
    .Ο θεΐος μου τα Θεωρούσε πολύ
    ττροκλητιικό βιδλίο, κι είχεν έκ
    ττλιαγή ττώς ό κ Γκλανστόουν
    ποΰ στά χάτω-ικάτω τής γρσφής
    £λεγε πώς ήταν Χριστιανόν, &ρπ
    ικε νά τττ) γι' αύτό κολά λόγια.
    Ό ΟεΤος μόν έλεγε ττώς νόμιζε
    ττώς θά τάραζε την σ>κέψη των
    άνθρώπων >κχαΐ θά τούς δημιουρ
    γούσε κάθε ·εϊδους ίδέες πού ή
    ταν ικαλύτορα νά μην τίς έχοΐΛ,.
    Ή *. Έι·<κόμτΓ άπάντησε ττώς δέν Θά σκετττόταν έτσι, άν ηξί.ρι. την κ Χάιμφρι Γουόρντ. Ήταν μιά γυναίκα μέ ύπέροχο χαρα κτήρα, άινεψιά τού Μάθιου "Αρ νολντ, κι δτι κ ι άν σκεπτόταν κανείς γιά τό 6>6λίο αϋτό καθ'
    έαυτό (καί ή κ. 'Ενκόμττ εύχα
    (ρίστως τταραδεχόταν πώς ύττη,ο
    χαΐν ικομμάτια πού θάταν καλύ
    ΐΐιρα νά παραληφθούν) ήταν δ¬
    μος οέδοοιο ττώς τό εΐχε γράψει
    Μΐέ κίνητρα ττολΰ ύψηλά Ή κ.
    Έν.κόμπ ηξερε και τήν δεσποι 'Ί
    δα Μττροΰτον. ΚοτταΓ/όταν άττό
    τ.ολύ ικοολή οΐκογένεια κι ήταν
    έκτηληικτικό τό πώς έγραψε τα
    6ι6λί<χ ττοθ έγιραψε. «Δέν τούς 6ρ!ο·κω τίποτα κ» κό». εΐπε ή κ. Χέϊφορντ, ή γυνσι κα τοΰ γιατρού. «Μοΰ άρέσουν, πρό πάντων τό «Ρόδνη σαν τρι αντάφυλλο είναι 'Βκεινη». «Θά σάς άιρεσε να τό διαβά σουν τα ικορίτσια σας,» Ρώτη σ« ή κ. Έινκόμττ. «Ίσως δχι άκό μα» £Τπε ή κ. Χέϊφορντ. «Μα σάν ■παντρΐυτούν, δέν θάχω καμμιά άντίρ,ρηση» «Τότε ίσως σάς ένδιαφέρει νσ; μόβετε» εΐττε ή ·κ. Χέϊφορντ. «Πώς δταν ήμουν στήν Φλώρεν τία, πέρυχτι τό κοολοκαίρι γνώρι σία τήν θύΐντα». «Αύτό είναι τελείως άλλο πρά γμα» αττάινττρε ή κ. Ένκόμτι. «Όφείλω νά σάς πώ ττώς είναι κάτι πού τό περίιιεινε «αινεΐς ττε ρισχτότερο άττό μιά Γαλλιδα, πά ρά άπό μιά Άγγλιδα εύγενικής καταγωγής». «Μά νομίζω πώς 8έν είναι ττράγματι Άγγλίδα. Λέ,νε πώς τό τηραγ'ματικό ττ>ς δνομ<χ ίΤ«ο« δεοττοινΐς ντέ λά Ραμε» Τότε ακριβώς ό κ. Γκαλλαγου έι μίληοΐε γιά τήν "Εντουαρντ Ντρίφιλντ. «Τό ξέρετε ττώς έδώ πέρα ζή ένας συγγοσφέσς;» «Τ «Δέν «Τμαστε κα'ι πολύ ττερή φανοι γι' αυτόν» εΐττε ό δήμοΐρ χος. «ΕΤναι γιός κάποιου κλητή ρα μι έχει παντρευτεϊ μέ μια σερ διτόρα μττάρ*. «Μττορεΐ νά γράφη;» Ρώτησκ ή κ. Ένχόμπ. «Μόλις τόν δής καταλαδαίνεΐς πώς δέν «Τναι τζέντλμαν» εΤπε ό διάκος. «μά σάν σκεφθής τις δυσκαλίε>ς πού εΤχιε ν' άντιμβτω
    πίση εΤναι άρκετά άξιοθαύμαστο
    τό ότι γράφει δττως γράφει».
    «ΕΤναι φίλος τού Γιΐλι» εΤττ&
    ό θεΐος ιμου.
    Όλοι μέ κύτταζαν κι έγώ τα
    χβσβ.
    «Έικοιναιν ιμοοζΐ ποδήλατο περυ
    οί τό καλοκαίρι, και σά, γύρισε
    ό Γουΐλι στό σχολειό, —ήρα ένα
    διβλίο τού άπό τήν 6.6λιοθήκη
    νά δώ τί ήταν. Διάδαισο: τόν πρώ
    το τόμο «ι ΰστί,ρα τό γύρισα.
    'Εγραψα ένα άΐρκιετά αΰστηρό
    γραμμαί στόν 6ι6λιοθΐηκάριο κα!
    γ&ρηκη σάν άκονσα πώς τό άττέ
    σνρε απ" τήν κυκλοφορία. "Αν
    ήταν δικό μου κτήμα θά τδδα
    ζα χωρΐς καθυστέρησιν στόν φούρ
    νο τής κουζίνας.»
    «Καΐ 'γώ έρριξα μιά μα,τιά
    σ' ένα διβλίο τού» εΤπιε δ >ια
    τρός. «Μέ ένδιέφε,ρε γιατΐ τό ιΤ
    χΐε τσποθετΓκ—.ι σ' βύτήν την γβι
    τονιά κι άναγνώ,ρισα μερικούς
    άνθρώπονς. Δέν μπορώ νά πό
    δμως πώς μού άρισΐ. Μοΰ φανή
    κ« τηεριττά τραχθ».
    «Τού τό ϊΤπα». άπάντησε ό κ.
    ΠκοίλλογαυέΊ καΐ εΤπε πώς οί
    άνθρωποι των όρυχείων ττού τρ£
    ΧίθΛ» πάνω στό Νιουκάσλ καΐ οί
    ψοιράδες κι οί αγρότας δέν φέρον
    ται σάν «Μρίες καί κύριοι καί δέν
    •μιλούν σάν αύτούς».
    «Μά γιαιτϊ νά γράφη γιά τέ
    τοιου εΤδους άνβρώπους;» εΤπε ό
    θεΐος μου. . ^
    «Αύτό λέω κα'ι γώ» εΤπε ό κ.
    Πκαλλογουέϊ. «Σάς μεταφέρω ά
    ττλώς την εξηγήση πού δίνει αή
    τος ό "διός. Καί φυσικά μοϋφερε
    γιά τροράοβιγμο] τόν Ντίκβνς».
    «Ό Ντίικενς είναι κάτι τελείως
    διαφαρε-τΐ'κό». εΤπε ό θεΤος μόν.
    «Κανειΐς δέν μπορεΐ νά φέρη, άν
    τι'ριρηση στό «Π!κουι'κ'»Πεϊτΐΐρφ».
    εΐτρε ή θεία ιμου. «Πάντα μοΟ
    «Έξαρτάται άπό τό γοϋστο
    οΤπε ή θείοο μου·. Πάντα μοΟ
    φαινόταν ττολύ τραχύς ό Ντίκενς.
    Δέν ύπάρχβι λόγος νά δισβάζω
    γι' ά^ώτΓονς πού δέν ξέρουν
    νά μιλήσ·συν. Πρέπει νά όμολο
    γήσω πώς χαίραμσι πολύ πού Λ
    καΐιρός εΤναι τόσο άσχημος κι έ
    τσι^ δέν ιμτταρεΐ ό Γουΐλι νά πή
    γαίνη δόλτες μέ τόν ,κ. Ντρί¬
    φιλντ. Δέν νομίζω πώς εΤναι άπό
    τα πιρόσωττα πού πρέπει νά κά
    νη παρέα».
    Τόσο ό κ. Γκοίλλογσυέϊ δσο
    καΐ γώ σκύψοιμε τα κεφαλια μας.
    (Συνεχίζβτβι)
    ΔΕΥΚΑΛΐηΝ
    "Υατβρα ά—ό τόν θάνοπο τού
    Μεγάλον δασιληά στήν Σικε-
    λΐα, τόν δι«δήχθ—<ε κατά τή|ν τάξι στόν Μινωΐκο θρόνο ό πρω τότοκος γκιός Δει,καλίών, ενας σο,φιός κιαΐ «.σνχος άπΐό χΐαρακτή ρος ανθρωτΓος —σύ άττοστρεφό- τανε τοϋς ττολεμους καί τήν βία έν γένει, άνεξίχουκος κοϊ ιμαλακός τόσο, ώατε άκαμη καϊ τούς έιχβρούς τού σνγιχ»βοΰοχ ποορά τήν άντίθετη γνώμη τού Ι ερατείου καΐ των λοιττών βασ ι λ ι κων σνμβούλων. Φ^ο-ικά, μέ τόν χαροκτίγρα αυτόν τού Δ<υ- «αλίωνα, ήταν αδύνατον νά κ υ ββρτνηβή ένα τέτοιο κράτος, σ' αύτη την ίίποχή «α! νά σνγκρα ϊηβί» Α ίν6>—τρ κ,αΐ πειθσρχία
    σ' αυτό τό τπό μ,εγσλο 6αο-ί-
    λειο τοθ καιροΰ τού. Τήν άλή-
    θεια αυτή —ρώτος όητ' βλους
    την άν«ιγνώ,ριζε ό ϊδιος 6 Διυ
    καλίων.
    Τού &ρυτι νά ταξβιδεύη συ-
    χνά στήν Άθή[να καΐ νά μένη
    —,λλούς μΐητνες φιλοξενοώμενος
    τοϋ γοαμβρού τού (ογγγό την άΦελ
    φή το*» Φαίδρα) Οησέα. Μάλ'-
    στα ΐίκτιο·* έκεΐ «αί ϊνα να&
    ττρός τΐιμττν τοΰ Δία στ&ν χώρο
    πού ττσλλσύς αίώχε,ς άργότρρ«Λ^
    Γ>γέρβτ»κε ό ττ«ρί*ηιμος και τΐιρά
    —ιος ναός τοΰ "Ολυμπίου Δι¬
    ός.
    Κ«τ« την όπτονσία τού όπτο
    την Κνοοσό, τόν άνο—-ληροθισϊ
    <τάν οντΐ'βοίσιλέας στά βασιλ.- κά τού κοθήικσντα ό άδελφός τού Κατρείις, πού ήταν μέν κι αύτός 8ίκ«ιος καί άγαθός, *λ λ,ά κοίΐ ποΰ ί{ξερε ναι ττρβστο- τεύη αύστηρά τα σνμφΐροντα τοΰ βασιλείου καί ήταν γενικΑ ότξιος νά κυββρνά. ' ΤιΑι«ά ό Δεακαλίων, ττού «λ λο βεν ί)θελε ά—ό την τΥσνχία τού, εδήλωσε στήν Κνωσό ότι παραιτεΐται τού θρόνον τού ό¬ περ τού όβελφού τού Κατρία καϊ εψυγε γιά νά έγικαταστοΐΞή άριστ ι κά στήν Άθήνα1 οττ ου ►■<»' ά— έθανε άφΓνοντας δυό γυιούς, τόν Ίδβμενέα «αί τόν ΚρήΙ*α καϊ ϊνα άλλον άκό,μη νοβον αώ τον, τόν ΜΙόλο. ιΟΙ 'Αθηναϊο.ι ττού τόν <τε6Λ· ταν«ε σάιν ανθρωιπο σοφό καΐ βί καιο, τόν εβσψαν κοντά στον ναό τού Διός καΐ ό Ποη."σανίας βεβαιώνει δτι στίτ ήμέρες τού φαινότανι άκόΊμη ο τόόφος ?ο» Ιστοίν πβρί'βολθι τού Όλι.ιμττίθ'.'. ΟρίΠΓει έδώ νά σημειωθή δτι α·>τός ό Δευκαλ!«ν δέν εΐος
    καιμιμιά σχέσι μέ τόν Λμώνυμό
    τού καί σύγιχρονο τού περίττου
    γνιόν τόν Προ,μηθέα Δενκαλίω-
    να οττϊς ήιμέρες τού οποίου γ Ι
    νηικ* ό —ε(χιβοητος κατακλυσμό;
    πού οί («ττορΐίροί τόν τοττοθε-
    τοΰν γώρίο σιτά 1500—1600 χρί
    νια τπρό Χριστοΰ.
    ΚΑΤΡΕΥΣ
    Ό δευτι,ρότοκος αύτός γυιος
    τού Μίνωα, κυββρνησε τό μέγα
    λο δασίλειο τής Κνωσού μέ Λ
    ξιωσύνη κβΐ συνΐχισ-ι γεν«ά νά
    ικρατά τό Μινωϊκό γόηιτρο στό
    ίίφος -ου τό εΐχε Ανϋβάσει ό ,μι
    γώλος ττοττέρας τού. Ή 6ασι-
    λεία τού υπήρξε μακρά καΐ άδι
    ατάροατη **ό ιτολέΐιους. ίχι
    ένα γυιό, τόν 'Αλβημενω, ή Αλ
    θαιιμένων «αί τρ«ϊς βνγατέρ«ς,
    την Άερόπην, την Κλ.^ι,νη»
    καΐ την ΆΐΓΐίμοσΐ'νην. Τή* -ρ»
    τοκόρη τού Άβρατ— την πβντρ»
    ψε μέ τόν βοισιληα της Σιτάο-
    της Άτρέα, ττατέ,ρβ τοθ Με·ί·
    λάου.
    Κό—οτϊ λοΜτον Α βανιλΐ,Λί
    Κατρινς σκέψτηικε νώ ρ·»ττ.σ«
    τό Μβντεϊο»·· γιά νά μάθη ττ«ϊ
    τού ήταν γραψτό νά τελϊΐώοή
    ή ζ«ή τού. .Η Πνθιία τού
    I-
    ό, τόν χρησιμό δτ» «'α τό»
    οκοτωτνχ ϊνιας γυιός τεω!
    "Ό Κατρεΰς, ττού ήταν καΐ ό
    ϊδιος τού μεγάλος ά^ρχι{φν^%^
    τήις Κρη,τΐ'Κ/ής λατρείας, δέν ί-
    δωσε πολλή σημασία στήν φ-
    πάντιΐσι τού Μοιντείοκ. "Εφρόν¬
    τισε μολαταύτα νά μή μάθη ό
    ΐμονοτχογυιός τού τόγ ΧιΡηβ'Κ1»
    γιά νά μή ττοοραβή τό τταιδ}.
    Μολαταύτα, 6γιν**στο πάς, ό
    Άλθεΐιμένης τά,μαθε. "Ενας μ< γάλος ψόιβος τόν έκυρίίεφε κα1- θώς σκβφτότανβ «τι μ—ορεΐ, *Τ- τε κοττά λάβος, «ϊτ» όττοοδή-ττο- τε έζ αϊτίας τού νά σκοτώστ) τόν ττατέρα τού. 'Η ττίοτη τού ήμως στούς χρι»σιμούς τής Πυ θίας ήτσν άττόλντη. Μτσζΰ μέ την μι«ιρή Αδβλφή τού, τήν 'Α- πιιμοσννη, πον ήταν κυρΐϊνμ*νη κι αυτή άπό την ΐδι<χ δεισιβαι ιμονία, Ελβγαν καί ξα.Αλτ,γαν τόν «Ρ«>σιμό, ώς ιτου στό τ*λ°?
    ό—βφάισισαιν νά φύγουν κρυφα
    άιπό τήν Κρτν«| «ίΐ νά πάν* νά
    ζήκτουν σ' 8ν« μΐονκριν'ό τόττβ ώσ-
    τε νά μή κινδννεύη ττοτέ να γΐ
    νΐ) —τροκτόνος ό Ά>βαιμΑν»ις
    πον προτι,μοϋσι νά χάση τον
    Θ,ρόνο τού πατέρα τον «αθώς ή¬
    ό β>υσι»οός βιάδοχός τού,
    ά νά ίχη έητάν» τού τέτοιβ
    ύ
    Τό καράβι τού Άλθαιμένη
    «οίΐ τής Αδελφής τού ΆπιμοσΟ
    νης δφνγε κρυψά άττό τα Μά-
    ναλλα «αί τούς άπε*ί*ασχ στήν
    Ρόδο. Ό βΜσιΙληβς τού τόπον
    Κάμειρος, φίλος καί σύ>μμ«χ©ς
    της Κνωσού, τούς δεχτή*ε μιέ
    χαρά καΐ τούς παρεχώρησε μιά
    μιεγάληι ·πχχραθαλσ!σ<τία ίκταοΓτ) ττοΰ τήν ώνόμασε ό Άλθαιμένης ρητην'β· Φυσικά, ό οσχτιληάς Κάμει* ρος έστειλε άμεσως μήννψα στόν Καρτέα στ» τα τταιδά τού βρίΐσκονται κοντά τού, άλλά ταυτέοορονα τόν εΐδοττοιοΐσχ 5τι ό γυιός τού δέν ίννοεΐ νά ξοτνβ γυρίση σττ>ν Κρήτη διότι ττι-
    στεύει ό—όλντα κβΐ «οβάται
    τόιν χοηΐσιμό.
    Μάταια ό βοκτιληας της Κνκβ
    σοΰ εστελνε μηννματα ιοαΐ πό
    ρακαλοΰσε τόν γυιό τον νβ γν
    ρ!ση ττίσ». Ό 'Αλβαιμένης ή¬
    ταν άμετάκληττος. "Ε«τι«η Ινα
    τταλατάκι γιά τόν έ αυτό τβυ,
    μάιζεψε δουλους και υτη»τα*·|-
    κχΛς χαΐ ζοθσε άβχοντιιιά σ-τήν
    Ράαο βοξολ:γώντας τόν' Δία
    •ττοΰ τόγ άττομτίίκρυνε άπο την
    μ τού χρησμον.
    θιμως ή άβιλφή τού Ά—ιμο
    Α----------------ΣΥΝΕΧίΙΑ
    ΕΙΣ ΤΗΝ 5τιν ΣΕΛΙΔΑ
    ΑΙΑΓΟΜΙΙΜΟΣΤΟΥ ΠλΗΜΙΙΤΗΜΙΟΥ ΜΙΙΙΙΓΚΑΝ
    ΔΙΑ ΠΙΣΤΟΠΟ,ΗΤΙΚΑ ΓΝΟΣΕΩΝ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΚΗ!
    ΑΘΗΝΑΙ.— Τό Μορφωτικόν
    Τμήμβ της ενταύθα 'Αμ€(ρικανι-
    κής Ύττηρεσίοις Πληροφοριών άν»
    κοίΐ'ωσεν δτι αί έξετάσεις διά τήν
    άττόκτησΐ'ν Πιστο—οιητικού Γνώσι
    ως τής Άγγλικής τού Ίνστιτού
    τού Άγγλικής Γλώσσης τοΰ Πά
    νετΓΐστημίοο Μίσο-ιγκαν θά διε-
    ^αΐχβούν τιιροσ€χιώς έν Ελλάδι.
    ΟΙοσδηποτε γνωρίζων τήιν Αγ
    γλκιγν καΐ δλ/νάιμβνος νά ομιλή
    αύτήιν εύχερώς ούναταιι νά ύττοβο:
    λη αίτησιν συμμετοχής €(ς τάς
    ανωτέρω έξετάυεις. ΔΕΝ ΑΠΑΙ
    ΤΕ Ι ΤΑ Ι δττως οί έ,/ προκΐΒΐμένω
    ύττεψήφιοι εχουν φοιτήισβι «Ις οί
    ανδήτΓΓοτε σφΜ/ν, δημοσίαν ή (
    διωτιικήν, ή οττως «έίκτηνται οίον
    δή~οτ£ πιστοτϊοιητικοΰ. ΑΙ έξετά
    σεις αύται διεξάγονται έε τώ
    ττλα!ΐσίω εΐδΐ'κής ύττηρεσίαις πιστο
    ποιήσεως των επί τής άγγλικής
    γλώσσης γνώσκων προσιφερομέ-
    ντ)ς υπό τοϋ Παν*—ισττϊμίου Μϊσ
    σιγκα^ τό οποίον ουδεμίαν ϊχει
    σχϊθΊν ιμε οιονδήποτε ίνοτιτοϋτον
    άγγλικής γλώ~οτις ο1ασ6ή~οτ«
    αλλτνς χώρας.
    .*·
    ΑΙ εξετάσβις ώρίο-θηοαν κατ'
    αρχήν διά τόν Ιανουάριον τοθ
    1961.· Ή άηριβής ή,μεραμηνΐα &
    χρόνος καΐ ό τόίτος καθ' δν θα
    διενεργηθούν θά άνοοκοινωθούν άρ
    γότερον. Πληροφορίαι σχετικαί
    μέ τάς έντύπους αίτήσος καΐ τας
    έξετάχ—ις, αύτάς καθ' εαυτάς ~α
    ρέχονται υπό της Κάς Άνθονλαχ;
    ΚσΛκαοονρα __ όδος "Εβανς—
    'Ηρακλβιον έναντι ξενοδοχεΐου
    «Κοσιμοττολΐτ». Μονον εκάστην
    Πέμπτην καΐ Σάββατον 8—9 μ.
    μ. καΐ μέχρι τής 18 Νοεμβριού
    δτε λήγει ή ττροθβσμία ύποβολής
    αιτήσεων.
    αγ. ΑΤΤΈΑΙΚΑ
    Κάθε ΔΕΥΤΕΡΑΝ 12ην μβσημβρινήν
    ΡΕΘΥΜΝΟΝ — ΣΟΥΔΑΝ—ΠΒΙΡΑΙΑ—
    ΠΑΤΡΑΣ — ΚΕΡΚΥΡΑΝ — ΙΤΑΛΙΑΝ
    Ο Ο Ο
    Α)Π
    ΚΡΗΤΗ
    ΤΟ ΣΤΟΛΙΔΙ ΤΗΧ ΑΚΤΟΠΑΟ Ι ΑΣ ΜΑΣ
    ΝΕΟΤΕΥΚΤΟΝ ΥΠΕΡΠΟΛΥΤΕΛΕΣ.
    Ν ΤΑΧΥΤΗΤΟΣ 18 ΜΙΛΙΠΝ
    Καμπίνες Α'. καΐ Β'. θέσε«ς μέ Ιδιαιτέραν ττχκΐλέτΓΓ-ν
    καΐ ντούς — Πισίνα — Τεραστία καταο—ρώματα ~ερι·
    -άτου — Μεγάλαι ανέσεις είς δλας τάς θέσεις.
    ΤΡΙΤΗΝ 6.39 απογευματινήν
    ΚΑΓ ΕΥΘΕΙΑΝ ΠΕΙΡΑΙΑΤΗΝΟΝ
    ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟΝ Αφών ΤΥΠΑΛΔΟΥ — ΤΗΛΕΦ. 7.Ϊ0
    ΩΡΟΛΟΠΑ-ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ
    Οά θρ*)τ· ατό
    ΩΡΟΛΟΓΟΠΩΛΕΙΟΝ - ΧΡΥΣΟΧΟΕΙΟΝ
    ΑΔΕΛΦΩΝ ΕΥΤΥΧΙΔΗ
    ΖΕΝΙΘ-β|«ΕΓΑ-ΔΟΓΜΑ-ΜηΐΦΟΡΑ Κ.Α.Π.
    ^'Λ^^ λ·ητ1; τέχνης ·(« ηλουαΐαν ονλλογήν.
    'Κπισχβυαι ηγγυημέναι.
    Κατάστημα α.τ·φίρ9η ,|, τή,
    ύ ^ιύρως Κηοοη«λεΙο«
    Τηλ. 96—77
    ϊατί8
    αντ'
    >
    ΘΡΗΣΚΕΙΑ · ΙΣΤΟΡΙΑ · ΑΑΟΓΡΑΦΙΑ
    Η ΘΕΟ,ΤΟΚΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ
    ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΛΑΤΡΕΙΑΝ
    Τού θεολόγου κ. ΝΙΚ. ΖΕΥΓΑΔΑΚΗ
    Α------------ΣΥΝΕΧΕΙΑ
    ΕΚ ΤΗΣ Ιτκ ΣΕΛΙΔΟΣ
    όν ό αύτοκράτωρ 'Αλέξιος ό Κ ο
    μντίνός «αι ή θαγάτηρ αυτού "Αι/
    νβ είχον ενταφιασθή έν τή μονή
    ταύτη, έλέγχεται «ς άναχριβής
    (Σττ. Λάψ-ρου, Ινθ' άν. σελ
    283 καί έξ).
    Είς τόν Ναών τούτον, ώς άνα
    Φίρει ό Πατριάρχης "Ιεροσολύ
    μων Δασΐβεος «,Ις τό έργον τού
    *Τ6μος της 'Αγα-ης>, απήλθε
    ΣυντΛος τώ 1593, ήτις, έκτός
    αΛλων, οπτβφάσισ* την προα-
    Υ«Υήν τής Μητροπόλεως της Μό
    σχ—, *;|ς Πατριαρχείον πάσης
    Ρωσίας.
    Καττα την μεταφοράν τοθ Π«
    τριαρχείαυ έκ της <Παμιμοικαρΐ- στου συν<)—εκομίσθησαν καί τα έν αυτή τΓθλΟτιιμο άντικιεΐιμενα, εκ των οποίων σώζεται οηιμερον μόνον ή ψαρητή. μωσαική βίκών τής Θεοτόκου, ή «Εικών τής Παμ μακηορίστου», τηερί της οποίας Θά ίδωμβν έν τοΤς έψ€ξής. Παραττέμττω γενικώς διά,την Ιστορικήν ταύτη}»/ Μονήν ο'ς Άλ Μωραιτιδου, μνημον έργον, σελ. 52 καί έξ., καΐ είς τό τεύχος, Βυζαντινοί Ναοΐ της Πόλεως, Πό λις 1952, σελ. 41 καί έξ, είς τα ό~οΐα ύττάρχει καΐ φωτογρα $ία της μανής Δέν έχω ύπ' δ ψει μου τό δ,τι σχετικώς άσφα λώς γράς*ι ό Σκαρλάτος είς τό ττερισ—ούδαστον έργον τού, Ή Κωνσταντινούπολιις, τού οποίου μόνον τον ττιρώτον τόμον, έκ των τριών, ϊχω, Λ Μαγουλιώτιο<σα ή Μογουλιώ- τισσα τ ΑΑουχλιώτισσα Παναγια χαΛεΐτοιι Ετερος έν Κων) πόλει 6 ζιος Ιδιαιτέρας μνείας Ναος τής θεοτόκου. 'Εκτίσθη ούτος άνω θεν τού Φακαρ'κχ» ττερΐ τα τέλη τού ΙΓ' αΐώνος υπό τής νοθου θυγατρός τοθ Μιχαήλ Η' τού Παλαιολήνου Μαρίας, σύζυγον τοθ Μογγόλαυ Χάνου Άτταγα, καλουμενης διά τούτο δεοττοίνης τόν Μαγουλίων, οπόθεν θεωρεΐ- ται, ότι ίλα£ε τό δνομα ό ναος (Μ Ι. Γ(«!5εών), ΜΕ.Ε, τό· μος 16ος, σελίς 446). Κατ' άλλην έ*5δοχην ή όνομοοσια Κβτ' άλλην εκδοχήν ή όνομασΐα προήλθεν από κατοόκιους τού Μου)βλ'κ>υ τής Τβγέας (Άοκαδι
    άς), οί όποΐοι μετεφέρθησαν τό
    1342 είς την τοποθεσίαν εκεί¬
    νην ('Ηλιονπόλβως Γενναδίου, Ί
    στορικα' σημειώση ς τπερι τού
    Ναού τής Παναγίας τού Μουχλί
    ου, ττβρ. «Όρθίδοξία», £τ 1951,
    <*ελ. 205); Επί τού τόπον έκ€ίνου εύρ! οχετο, ήδη σπτό τού Ι' αΙώνος, μονή τής Θεοτόκου, φέρουσα τό δνομοι Παναγιώτισσα, όλη δέ ή τσπίαβίχτία έκβίνη ελέγετο τού ιφανώρι, 'Υπάρχβι δέ ή αντίληψις, δτι ή Μαρία ή Παλαιολογίνα ά- ττλώς έτηβσκεύα—: την μονην, μό νόν δέ, χάριν των μοναχών, «κϊλ λια «κ βάθρων ανέκτισε» (Ιω Πβτττα&—ούλον, Ή Ίερά Μονή των Μουγουλων€'Ορβο6οξα», έτ Λ932 σελ. 239 καΐ έξ.). ΕΤχ«.ν ί— ι—-ρέψε-ι *κ Ταρταρίαις μετά ΐόν θάνοπαν τού σύζυγον αυτής •Ις τούς οίκείους της, άγορά- σασα δέ τότε τόν ναόν καΐ τα ήιμβΓα τούτον, άψιέρωσβν βίς αυτόν δλην την περιουσίαν της, ττολύτιμα σκεύη', διδλία καΐ κτή μ«τα, Λναλαβοθσα την ίποτττεί αν τής μονής καΐ την περιποιη σιν των ικτηματων αυτής (Μη- οτΓΓολίτου Λασδικείας Δωροθέ- ου, Ή Παναγία τού Μοι/χιλίου, «Όρβοδοζία», ίτ. 1934, σελ 205 καΐ ές) Διετέλβοιε «αί 6 ναος ούτος γιναιικείθ1 μονή. Κατά την &λωσιν ό Μωάμεθ ο Πορθητής έδώοησε τόν ναόν είς τόν έλληινα άρχιτέκτονα αϋ τού Χρστόδουλου, δστις επί τού κατιδίϊφισθέντος Ναού των Ά γίων ΆΐΓτοατόλοι/ έχτισε τό μέγα τέμενος τού σουλτάνου κατακτη τού (6λ. Λοοοδικείας Δωρόθεον, ίνθ' άν, σελ. 207). Ό Ναος τού Μοΐήχλίου, ώς εΤναι «οινώς γνωστάς, ήτο ό μό νος έκ των βυζαντινών χρόνων μέ χρι τού 1955 διασωθεΐς έν Κ στοΛτινΛΐυΓττολει, διαττ>ρών, παρά
    τάς γενομένας μεταγενεστέρως έ
    πισικβυας καΐ τροποττοιησος, τό
    6υζαντινόν αυτού σχέδιον.
    Ήτο μκρος, ώς οννήθως οί
    μονίθΧΓΠ>ριιακοΐ ναοΐ καΐ οί ττερισ
    ΐότεροι των τελουταίων αΐώνων
    ι ού Βυζαντίου Ό ρυθμός αυτού
    ήτο επεξεργασία τις τού συινή
    θους βυζαντιυού, ή άρχιτεχτονική
    τού δέ, περΐ τής όττοίας βλέπε
    τττομΕρώς είς ανωτέρω μνη,μο
    νθέν άρθρον, λίαν ϊξιόλογος
    Νεώτερος ρώσ σο ς 6ο
    ζαντινολόγος γ ράφει:
    ι'Εάιν σημερον ό Μαός τής Ά
    γ (άς Σοφίας, 6 Ναος Σεργίοιι
    καΐ Βάκιχου ή ό Ναος τού Παν
    τοκράτορος φαίνωνται είς ήμ&ς
    κιενοΐ καΐ έστβρημένοι τοθ ττεριε
    χομένου των δνευ τήις μεγαλο
    "ρεττοθς Λειτουργίας ενώπιον
    ΤΓλήθους λαού, τό οποίον είχον
    ϊπτ* δψιν τ<ον, αίσβάνε,ται εαυ¬ τόν ό ανβρωττος, τό άτομον, ως ττΐΛρ?ν α τού Ναού τής Παναγίας τής Μουχλιωτίσσης» Ό δέ Λα οδικείας, νυν Πριγκηποννήσων, Δωρόθεος σημειώνει: «Ό προσευ χόμβνος έν τω Ναφ τούτω εχιρί οτκιεται είς έστοτ€ί>ιικ,ήν ένότητα
    μέ αυτόν. Ό Ναος ττεριβάλλει
    πανταχοθεν τόν τπροσευχόμίινον,
    τόν π«ριτιτύ0ΐσει, διά νά προσευ
    χηθη καί αύτός μαζί τού, να
    μιεταδληθή είς δχημα Χερου&ικόν»
    (ίνβ' άν, σελ. 208 καΐ έξ )
    Δέν διέφι/γ&ν δμως δυστνχώς
    καΐ δ Ιστορικός καΐ ώραΐος ού
    τος Ναος την όλβθρίαν θυελλαν
    τού Σΐ.τττεμ6ρ!οΐ) τού 1955. "Α
    ναχρέρεται 52ος μιεταξϋ των ττυρ
    ποληθέντων καιΐ καταστραφΐιντων
    τότε Ναών της Κων)πόλεως («Κα
    θημβρινή», φύλλ 22 Σ)6ρΐθυ
    1955, σιβλ. 3), Έπβσκέφθη τού
    τον μετά την καταστροψήιν ό Πά
    τριάρχιης την 22οον Σ)&ρίου τοιι
    ίτους έκ,είνου («Άπόστ. 'Ανδρέ
    ας>, φύλλ. 28 Σ)6ρίου 1955,
    σελ 4).
    Φωτογραφ ία ι τού Ναού Εχουν
    δημοσιευθή είς την «'Ορθοδοξί
    αν», Ετ 1954, τεθχος β', καΐ
    £τ. 1934, σ«λ 210 καΐ 211.
    (Συνε·χίζ«ται)
    «ΕΠΑΡΧΙΑΚΗ» 31 ΌκτοίδρίΌυ 1960
    ΣΒΛΙΣ 3η
    •«•«•••••••••••••ι
    ΜΙΑ ΕΝΛΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΤΗΣ "ΕΠΑΡΧΙΑΚΗΣ,,
    Ή πνευματική άναγέννησι τού Κάστρου
    (ΟΙ ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΚΓ Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ)
    ΤΟΥ κ. Α. Λ ΙΑΑΊΙΑΚΗ
    ΟΙΚΟΠΕΔΑ
    ;ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ:
    ! Δυτικώς τής Νέας ΆλικαρνασοΟ πλησί-
    «ν τοθ *Αγ. Φβνουρίου καί αίς την πλέον μο¬
    ί γευτικήν καΐ περισσότερον ύγειΐνήν περιο¬
    χήν τοΰ Ηρακλείου ,τά έπόμενα οίκόπεδα:
    1) ΟΙΚΟΠΕΔΟΝ 4χτάα·>ω« 3ίΟ© τ.μ. Χ
    1Ο.ΤΟ μ.
    ΟΙϋθΗΕΔΟΝ
    μ. ηροαόψεως 1Ο μ.
    8) ΟΙΚΟΠΕΔΟΝ 4κτάαεως
    τ.μ. ηροβύψβως 1Ο μ.
    41) ΟΙΚΟΗΕ-ΟΝ
    μ. προσόψεως 1Ο μ*
    ») ΟΙΚΌΠΕΔΟΝ
    μ. -ροβόψεως, 1Ο μ.
    β) ΟΙΙ_ΟΠΕ_ΟΝ
    μ. προβόψεως 1Ο μ.
    ; Τ) ΟΙΙ£ΟΙΙΙ__ΟΙ¥
    ; μ. όψ 8
    Άνάμβσα στα νηο-ια, μικρά
    καί μεγάλα, ττού φαντάζου>ν με-
    γαλόττρεττα κ,ι' ίπτερήιφανα στΐς
    γαλάζιες ίλληνικές θόίλατσίς
    <τάν ττανάκριβα θιικΐά στολίδια τό δικο μας νησί, ή Κριίντη, 'ί- χει τ& ττρωτεία. Τί θές καί δέν τδιχει ή Κρή- τη! Άρααιολογικοί θηιταΐΛροΐ, οττάνια είδκλλΐιαιιό: τοττεϊα, ττλου οηια εύλογηιμένη γιή, γραφΐικά ά κρογιάλια, μοναδιιίές στό κόσμο φνσικές καλλον*ές χοιρακτηριστι κιές γιά την αμορφη άγριαΙ&α τους καί τί>ν ττοιράξενη ύττοβλη
    τιχότητα τιους κι' ενα πλή3βς ά
    πό άλλα Οεΐα κι' άνθρώπινα δω
    ρα στό «νησΐ των γενναίιοινι» ί-
    χουιν συγκεντρωθεϊ.
    Μά ή Κρητη μας ^χει άκό^μη
    «ώτι τό μ£γάλο, τό ττολύ μέγα
    λο! Κι' αύτό είναι ή βαρεία
    κληρονοιμιά των κατοίικιον
    της σέ κάθε λογης έκΙοηλ«ύθΊ
    τής ζωής. Μιά ικληρονομΊβ αττ'
    τό βεό καΐ τοϊις άνθρώητους τής
    ιτανένδοξης έΐκΐίνης ρόττσος πό υ
    ττρίν όητό ττολλές χιλιάΙΕες χρό
    νια ττόπησϊ τόν Ιε·ό τούτο τα
    ττο κι' £ζηιαιε κι' έβοίσΊλίψε κι'
    έψιΐεγαλούργησε κοίϊ δέν '£ο6λζζ
    ττοΐτέ... 'Γιατί ττραγιματικά ή ρό
    τσα Των — ανάρ,χαιων ιτρβγήνΜν
    ιμας μέ τα Εξοχα κοίι 6!αωμαστά
    στό κβσμο άλόκλ«>ρο έ~ιτεύγιμα
    τα της σ' δλονς γενικά τούς το
    μεϊς τής τέ^νης καΐ τού ττνεο-
    ματος, έδημιοώργττσε τόν άβανα
    το κρητιΐΝΟ πολιτισμό καί «ρα
    τήθηικε ττάνω κι' ά~' τίς άντιξ^
    στηΐτες των καιρών κι' ό—' το
    Νοπαλύτη χρόνο.
    Α
    Μά αύτη ακριβώς ή 6'σρίΐα
    κληρονοιμιά ιμάς έττιβάλλε» κά-
    βελίγο νά οττεκοώμοοΓτε σέ θ.-
    σι ττροσοχΐης καΐ ν' άναλογιζό-
    μοκττε τίς εϋθυνες μας! Τίς ιύ-
    θύνϊς αΰτές ττου όταορρέουν άπ^
    την ΰττέρτατη υτ«>χιρ««ισ» μας
    νά κρατησουιμε &σ6εο-τη ψηλά
    τή θάδα τής τπνε/υιμο;τικης δημι
    ουργίας των ττρογόκον μας γιά
    νιά την ιταρα&ώσου.μ« Οατερώτε
    ρα μέ τή σειρα μας κι' έμΐϊς
    στούς δικοϋς μας άπογόνους.
    Γιά νά ττετύχουμε δμως τού
    το θά τηρΐητει μέ ζέσι κι' έν3οο
    ο-ιασ^ό νά ατέσουμε οττή δον-
    λχιά άντ» νά έξοιντλούιμαο-τε ο-έ
    άνούσ-ιΐς καΐ χωρΐς βάθος κι' ά
    ιτώτερ.η τΓροοπΓτική ττνεωματικές
    καΐ κοίλλιτοχινικές έίκΐεΐηλώσεις.
    Γιατι ούτον τού εΤδους οί ένέρ
    γειες δχι. μόνον 8έν μπτορούν ν«ά
    ττροάγοι/ν καί νά προωΙβησ'αΐΜ'
    ~οτέ τα —ολλοπτλά καΐ ττοικίλα
    πνευματικά «Όϊ καλλιτεχνικόν
    ττροβλήΐματα τ&ΰ νΐϊθΊθϋ μας άλλ
    όπτεναντίας τα διογ«ώνουν καΐ
    τα κάνουν άκόμη ττολυπλοκώτΐ
    ρα. Καί γιατϊ άκέιμη οί έττιττί
    σευ,μένες αύτές έκδηΐλωσεις, έκ
    τος άττο μ&ρικές ττεριτΐτώαεις
    ττού δημιουργούν έ,γκληιματικώ-
    τατα την έφήμε,ρη ψευ&οίίσθησΛ,
    ~ροκ.οιλούν τταντοΰ κο)ΐ Λπογοή
    τ«υσ·ι καί βλϊψι καΐ άγανιάκτΓ|
    σι καί ττιικρία.
    Κοοΐ δέβαικ δέν κοττενο-
    μάζουιμε οί/τε ττσραθέτου-
    με σαγκ£κρι|μένες περιπτώ¬
    σει ς τής ■—ϊράξΐνης τού-
    της νοοτρβττίας γιατι ότιτλούχΓΓα
    τα δέν £χονιμε ϋττ' δψι μας τις
    ΤΓεριτττώσεις αύτές στη συγκε-
    «.ρΐιμένη τους μορφή. "Οιμως δυ
    στνιχώς είναι τόσο βββαιο ττώς
    —ολλά όπτ' 8σα γίνωνται στόν
    ττνενιματικά «αι τό καλλιτεχνιχό
    τομίέα κι' έδώ κάί σταλλα δι-
    οΐμ&ρίσιματα τού νησίς Ο μος άΐτ'
    ίϊκεΐ — άττ' τή ψτηνή δηλ. έ%ί
    δειξι — ξεκινούν κι εκ εί κατα
    ή
    Μά θά μάς ττοΰν κώπτοιοι·.
    ττού στηριζόμαστε καί βγάζου-
    μϊ τούτο τό δυσάρεστο σ^μτι4:
    ραοιμα μιά κοΐΐ δέν £χοιψε κατά
    νού τί<τοτε τό συγ«ιοκρΐιμΐινο καί χιειροητιαστό; Άοριοττόλογί ες θά λομε γιά νά ίντυττωσιά- ζομμε τους άφελεϊς καί νά δε"ι- ώς τάχατες κάτι ξέρου τ. 168 τ. μ· ■ Ο) ΟΠ-ΟΠΈΛΟΝ 4χτ£σ«ως ί μ. «τροα6ψ«ω€ β μ. *α· : 1Ο) ΟΙΜ-ΟΠΕ—ΟΝ < μ. προσόν·-* 8 μ. Ιββ τ. ^ 'εΜνν ΑΠΑΝΤΑ ι> ρομοτομ
    ΤΙΜΗ
    ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΙ
    Μοοκάρι νά είχον δίκηο ούτοι
    οί «κά—οιοι» — δττοιοι κι' άν
    εΤναι — γιατί τάτ£ δέν &ά μάς
    ή"ταν κο£όλου δύσκολο σέ τορώτη
    εύκαιρία νά όμολογήσθ'.,με την
    πλάνη μας καί νά ζητήσο-μ«
    συγγνώμιη. Πολύ φοβού,μαστε δ
    ιμως πώς τα πράγμ«τα εί
    ναι έτσι, ακριβώς έ τ σ ι
    πού τα λέμε, γιατί &ν ήσαν άλ
    λοιώτικα θά φαιινόντοικταν. .
    "Αν δηλαδή, μεταττολεμικά τού
    λάιχιστο, κατοΛοιλλόταν κι' ή
    παραμικρη άκάμη ττροσιτταβςια
    —' έννοοΰιμε στό Ήράκλειο πού ,
    ζούμε καΐ ξέρουμε πιρόσωπα καί
    —ράγματα — θά είχοιμε στιμε
    ρα νά έπιδείξομμε, έγωιστικώτα
    τα αν θέλετε, Εστω μονοχά μιά
    μ ό ν ι μ η Πνευματική Στί.
    γη, μέΐσα στήν όττοία, μέ την
    προυπόβεσι δτι θά ήταν δή μ ότι
    κό τό οϊκ.ηιμα, θά 4»πορο£σε νά
    στεγασθή θαυμασία ή Βικελοαα
    Βιβλιοθήκη, ϊτσι ώστε ή αΐβου
    σα νά έ'φοδιασθεΐ μ' δλα τάπα
    ραίτηττα πνευ·ματι«ά έγιχιειριδια,
    γιά νά μπορέση ν' άντοτποκρι-
    βεΐ στόν ύψηλο σκοπότης καί νά
    διαδροιμοττίσει τό ίύσκολο ρόλο
    της καί σάν φωηοβ&τρα πηγή
    καί σαν άριμητήριο γιά την άν υ
    πτυξι καί την προαγωγή τής δ
    λης πνευιματιικής μας κινήσεως.
    Α
    ιΜιά κι' εΐνοιι λοιπόν ϊτσι τα
    πιράγιμοττα, πού σηιμοίίνει ιτώς
    δεν ώφελεΐ τ&κρα πιά σέ τίττοτε
    νά κρυ&όμαστε πί'σω άττ' τό δα
    κτυλό μας γιατί φαινόιμαστε,
    καλά θά κάνουνε δλοι οσοι ε-
    χονν την άν'άλογιη δι>νατότηΓτα
    ώττ' τους Ήροοκλειώτες — γιά
    νά έντοπίσουμε τό θέμα στά το
    πικά πλαίσιοι— ν' άνασκουμπ»
    θοάν καί ν' άρχίόΌι/ν τή 6ου-
    λειά! Κ ι είναι εύτμχιώς πολλοί
    κι' άπ' τούς παληούς κι' άπ'
    τούς νεους πού ϊ,χονν καΐ τή δυ
    νατόττντα καί την δρεξι νά £ου
    λεψουν σκληρά γιά την πνευιμα
    τιική άνάτοκτι τού Ιστορικοϋ Κά
    στιρου πού αίώνες τώρα κοσμοϋν
    χΐρκσές σελίβες μεγαλεΓου κάί
    6οξας.
    Τό ότι έδώ κοΓι τέσα χρβνιβ
    6έν εΪΓχιε τό Ήράκλειο γνήσιο
    πνουιμοηΊΚΌ σύλλογο καί μόνο
    πρΐν άπό κάμποσο καιρό άΐτδ-
    «ττ(σε δέν δχει τή στιγιμή αυτή
    κοιμιμιΐά μά κοομιμιά σΐ>μασία.
    Γιά τίς άσυγιχώρηΓτες παραλεί
    ψεις τού παρελθόντος, γιά τίς
    οποίες αλλωστε δέιν μττθιροΰιμ
    Αϊ καταλογ ί'σοφε συγικεκριιμε
    νες εύθύνες, μιλήσαμε έκτετι
    μενά τταρσπτάνω.Έκ,εΐνο πού έν&
    ,ιφέρει τώρα άμισα είναι άπ' έ
    δώκι'έιμπρός τ ί θά γί'νη.
    1«ΙΙΜ>
    ,»φφφφ»»#
    ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ ΑΔ)ΦΟΙ ΕΥΤΥΧΙΑΗ
    ΠΑΥΖΙΠΟΝΟΝ
    ΑΗΑΛΓΗΤΙΚΟΗ
    ΑΝΤΙΠΥΡΕΤΙΚΟΝ
    ΑΝΤΙΝΕΥΡΑΛΓΙΚΟΝ
    2/ΑΣΠΡΟ
    Κ),^^^ Παιδία 1/2 έως 1 δισεΐον 1
    ΐκότω των τριών ετών, ίοο ορίση ό Ιατρός) 1
    Άνακουφίζει άτιό τούς πόνους.
    ♦♦φφφφφφφφφφφφφφφφφφφφ»·φφφφφφφφφφφφ»φφφφφ·
    ΠΡΟΣΟΧΗ!
    ΠΑΡΒΛΗΦΘΒ&ΑΝ έκ Δ. ΓβρμανΙας τα παγκοσμίου !
    φήμης ΟΡΕΙ. ΜΕΡΕΕΝΤΒΣ ΗαΙ ΜΠΟΡΓΟΥΛΡΝΤ ;
    σέδλα τα τονάζ. Τιμαί ασυναγώνισται καΐ μβγά- ; |
    λαι ευκολίαι πληρωμάς.
    ΕΜΜ. ΧΑΛΚΙΑΔΑΚΗΣ
    Χρυσοστόμου 1β Τηλ. 2.38
    ε>φφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφ«
    Ό ττνΐυμαιτικός σύλλογος
    ίδρυβηκε τελευταία οτό Κα
    στρο ά-ττό μιά άμάδα φιλοττροό'
    5ων Ηρακλειωτών με άρ*ετα
    σοδαρϊς ττνενματικές καί κίλι
    τβχνΜκές Ικανότητΐς καί ττολλές
    ομ,ορφες κι' ΐ>γενικϊς φιλοδοξι
    €ς, άκούει στό ένομα «Λ ό γ ο ς
    καΐ Τίιχνη». Πρόκεπαι γιά
    £να άρτια άργανωμένο σωιματιΐΐ
    (με γνήσια ΤΓνίΜμοηική άττοστο
    λή καί μέ μακρόττνοη καΐ τπρο-
    γ,ραμματασμένη προοπτική δρά-
    σ«ως γύρω ά—' τα ττολλά ττνΐκ
    μβτικά ζτντήιμοπα τού τό—ου,
    ττού χρόνια «αι χρόνια τώρα'
    ζούν καρΤΒρικά την άνίερη μο-
    ναξιά τους ξε,χασ,μένα κυ.ριολε-
    κτιικά σάν κάτι τό άτήιμαντο,
    τό ττολύ όχτήμαντο στό ττφΐθώ
    ριο τής ζ«Ιης.
    ιΠολλές, ττάρα ττολλές έλττ·6ςς
    λϊ)μΐε νά στηρίξου)μ£ σ' δλους αν
    τοΐις τούς συντο-πΐτες γιατί
    ττραγματιΐκά καΐ θέλησι καΐ ίκα
    νστηττες διαθέτουν, μιά πού πρίο
    τοι αύτοι εΐχαν τό βάρρος καί
    τή δΊ/ναμι ν' όιρητόιξουν στα χ έ
    <ρια τους τή σημαία της ττνειι- ματικής Ιστορίας τού Κάστρου μας. Τό θέμα, έν τούτοις, εΤ.αι αν, τκχρά τίς άναομ.ψΐ'ϊΓοήτητες ίικανοτίϊτες τους, καταψέρονν νά σηκώσουν τούτη τή οΐΓ>μαία ψη
    λά, ώς ίκεϊ που π,ρέττει νά φτά
    σει, γιά νά ξανοζωντο,νέψει ό
    β|ρ£>λος κοίΐ τό μεγαλίίο της ϊν
    ΐΓνενματικ,ής μας τταρα&ό
    στ«ς.
    Σ' ίίμάς —ροσ*—ι«ά βά έττι-'
    τροητεϊ να ίχΌΜμε —ολλές £ττι-
    ψυλάξΐις. Κ Γ έξηγοώμαστε γιά
    νά μ τ) ττΐισουμε θύματα τταρεξη
    ή>ς· "Ολες αύτές τίς έττι
    <μΑάξεις τίς δχονμε δχι γ ι ο τί οί Ήρακλειώτις ττού ώναλάβανε τούτη τή σητουδαΓοΐ ύττόΊθεσι &εν διαθέ- τοι*ν τίς άνάλογες Ικα'νο'τητες ή την <5ττπιοΐτΌύμιενη διάθεσι, ού τε γιατί, καθώς θά δουλενονν και θά μοχβοϋν γιά νά δώσουν στό τότΓο ,μας το ττνΐΜματικό ά νάστημα πού τού ταιριάζει, θά κοκροϊσθο'ΰν ξαφνικα καΐ θά τα τταροαήσουν Φοβούμβστε, όττο- κλειστικά καί μ:Ίνο, γιοττΐ δλοι αύτοι οί αξιέπαινον φίλοι μας ιΤναΊ λίγοι, —ολύ λίγοι τόσο,ι ττού δέν έ,παρκοϋν οΐίτε γιά τα μισά άιτ' δσα έττι&άλλεται νά γίνουν .. Γιά τό λάγο τούτο, ά ττ ό λ υ τη ά ν αγ κ η είναι, τό ώ- ραΐο ιπχράίδειγιμα αυτών των λί γΜν ν' άκολουθήσονν κι' 6λλο·ι, ί»στ« οί λίγοι νά γίνουν σύντο μ« πολλοΐ κι' οί ττολλοί νά γί νούν άργότειρα άμέτρητοι... Ά ξίζει τό κόπτο σ' ενα τέτοΐο με γάίλο ττροσκληπΓήριο νά δώσονν πρόθυμα τό τταρόν δλοι δσοι νοιώθουν Ίκανοΐ γιά νά σΐΛτ ξουν τό δύοικολο ξργο τής ττνευ ματικ,ής μας άναγεννήσβοις. Γι ατί ττνευιματιιοή άναγέννησι τού Κάστρου -ττάμι νά -πετύ,χουιμε. Καΐ θά τό ττετύχουμε μόνο μ' αύτές τίς προυποβοσεις. "Ένας, δυό, ττέντε, δεκα, εϊκο σι, ττενιήΐντα δέν μττοροΰν οσο κ' άν θέλονν νά κάμουν ιτολλά ττράγματα. "Οτοιν δμοος οί ττέν τε, οί δέκα, οί εΐκοσι,οί ττενΐήν- τα αύτοι γίνουν ττροοδευτικά έκατό, διακόσοι, τηεντακόσοι χίλοι, δνό χιλιάοες χ«ρά στό Κάστρο. Άλλά ΐ}(ρειάζ(.ται νά ττοΰμε ά κάμη μερικά γύρω ό—' τό τερά στιο τούτο θειμα γ ι βύτό άναγ* καστικά ο-τό έττό,μενο φύλλο θά έπτα,νέλθοιιμε. (Σ.Σ. Πρέπτει νά διευκιρινι- σβεΐ δτι οί πβίρατΓάνω διοπτιστώ σεις ' δέν £χουν κοψιμιά σχέσι ιμέ την Έταιρία Κριγτι-κών Ίστ3 ρικών Μελετών (Ε.Κ.Ι.Μ ) πού μεσα στα ττλαίσια ττνς όπτοστο λής της Κχει άνομφισοήτητα νά έ—ιδείξει άξιόλογη βράσι), Α.Ι.Σ. Ένα στιγμιότυττον άπό την δεξίωσιιν την δοθς.ϊσιαν ττρός τιμήν τού Τούρκιου Υπουργοΰ των Έξωτερκών κ Σαρπέρ είς Ά θήνας. Είς την φωτογραφίαν ό Σαρπέρ, ό Πρόεδρος τής 'Ελλη νίκης Κυβερνήσεως καΐ ή κ Καροομανλή ΠΝΕΤΜΑ ΧΩΡΙΕ... ΟΙΝΟΠΝΕΥΜΑ ΖΗΤΕΙ ΔΙΠΑΩΜΑ ΕΥΡΕϋΤΕΧΝΙΑΣ ΕΝΑΣ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΣ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΤΩΝ... ΑΓΕΛΑΔΩΝ ΤΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΚΗΣ.. τα ίξνπνότερα άνίχδοτα χον ξένον τύπον) ΟΥΑΣΙίΠΚΤΩΝ.— Κολο,μβια- νός όδοντίατρος, Εφθασε κατ' αύτάς είς την Ούαοηιγκτώνα, διά νά ζητήση άττό τάς Ήνωιμιέ- νας Πολΐιτείας δίττλωιμα εύρεσι· τβΧ'ν'ίας διά την μέθοδον τού το τΜθετήσαος όδοντοστοιχιών είς ... άγελάδας. Ό &ρ. Νέλσον Κρούζ Άρίας, ήλκκιίας 30 έτών, (οτχυρίζεται δτι ή προατθετική έρ<γ<κτία τοι/ έπτί καλώς έκτρ>ε-
    φομίνων άγελάδων ήμΐττορεΐ νά
    τταρατείνη την διάρκειαν ζωής
    των έτττί δεκαετίαν περιττον.
    Ό δόκτωρ Κρούζ, ό οποίος
    εκληθη νά έ-τπ'δείξη την μέθοδον
    ΤΟυ είς τούς άγβλαΰοτροφους
    αρκετόν ττβριοχών των Ήν. Πο-
    λιτειών, λέγει δτι μΓα άγελάδα
    έιφθδιασθεΐσα μέ ψεύτικα δόντια
    τό παρελθόν ίτος, έβάρννε κατά
    40 λίίτρας «αι ηΰξηισε τή·ν ήμίρη
    σίαν τΓαραγωγήν γάλακτος κο>
    τά (ίνα γοίλονι έντός τετραμή—
    νού. Ό νιέος Ιβτρός ίξήΐγτ»σεν δ¬
    τι Εχ*ι «ινηιματογιραψήσει την
    μέθοδον άφαΐιρέο-εως καΐ αντικα¬
    ταστάσεώς ϋφθαρμένων οδόντων
    είς άγελόοδας καΐ δτι ήρχισε
    τάς σχετικάς νοιμικάς διατυττώ-
    σεις διά την κοττοχύρωσιν τού
    6ι—λώματος εύρίσιτειχνΐας. Μιό-
    λονότι έττΐ τού τταρόντος, ή ό-
    6οντι<ττρικιήι έττΐ άγϊλάδων 8εν έφαρμόζεται εύρέως, ό δ>
    Κρούζ, έίττιιμίνει δτι, μόλις γν»
    σθοϋν οΊ οίικονομικαί συνέπειαι
    της, τα καλώς ώργανωμένα ά-
    γελοΐδοτροφεΐα θά άττοκτήσουν
    τόν είδιχ,όν των ύττΐ τού κλά-
    8ου αυτού καί αί άγελά&ες των
    θά ττροσέρχωνται τακτικά είς
    τόν άδοντιατρόν των. «Ή άγχ-
    λάδα, είναι έ'να ζώον, τό οποί¬
    ον άρχίζει νά γερνά άττΐο τα δόν
    τια, ϊΐττεν ό δρ Κιρούζ».
    ΛΥΣΙΣ
    Σέ όρεινό χωρ ι ό τη,ς Μοκεδο
    ν"ίας άνοί'γει ένα νέο ύητοκατά
    στηιμα 'ροιπέζης. Ό διευθνντής
    τού έιχει έντολή νά διευκολύνη
    τούς χωρικούς ώστε νά έμττνεύ
    ση στούς κατοίκους τήιν τροοττε.
    ζιτική ττίστι.
    Είναι μία έθδομάδα ττοΰ τό
    ύτΐΌκατάστηιμα λειτουργεΐ, δταν
    ό διευβυνττής συνο.ντόιτοι στο
    δρό(μο μέ τόν Μπάρψπα Κώΐΐτα
    —"Ακου, Μιτΐάρμτττα Κώστσ,
    τού λέγει. Βεβαία δέν λέω, σέ
    βίλω γιά ττελάτη μας, άλλά κι·'
    40-ϋ —ρόσςχε Ή κατάθεσις σο·
    ήτσν ττέντε χιλιάδων δρσχιμών,
    κι* έσύ έξε&ωα-ες έττιταγές ϊξι
    χιλιάδων! Είναι ή πρώτη καΐ
    ή τελει/τα'α ιρορά ττού ττληρώ-
    ν«! Πσντως, —ρέττει νά κανονι
    οτς τό χιρέος σου!
    ΚΓ ό χωρικός σάν νά μή συ
    νβ6η τίττοτε:
    —ιΚαλά, κϋρ διευθυντή' Μιή
    κάνης έτσι'... Στάσου νά σού
    6ώσω μιόΐν έπιτοιγή!
    V
    ΜΒΓΑΛΗ ΚΑΡΔΙΑ
    Στό Νέο Κόσμο. Αυο γκαγκ
    στερς ώπτλισιμένοι μέ ττολνβόλα,
    καρο)8οκοιί>ν τό ττέρασ,μα ενός
    τροπτεζικού ύτταλλήλου,-πού καβί:
    ιμέρα μετοοφέρει τα λε^τά μιάς
    οιομηιχανίας.
    Ή ώρα ττΐΕρνάει, κι' ό τρα-
    ττιζικός δέν έμψαν'ίζεται... ΟΙ
    γκάγκστερς άρχίζουν ν' άδημο-
    νοϋν καί στό τέλος ό ενός λί
    γ«ι στόν αλλο:
    Όϊ β^εός νά δώστΐ νά ,μή
    συνέΛη τίττοτε τού άνθρώπου!
    V
    ΣΤιΒΝΑ ΜΥΑΛΑ
    Ή κυρία δεξιούται Κι' εί¬
    ναι άρκετά άνήσχ-χη, διότι ή ύ-
    ιτηρεσία της εΤναι καΐνούργια
    καί δέν φαίνεται άρκετά «ντρεσ
    σέ»..,
    —Μοίρΐα, τής λέγει, ζΐρ-εις
    νά σερδίιρης;
    —Βεβαίως κυρ'ία!
    —'Καΐ μή ξεχάσης, έίττιμΐνει
    ή κυρία νά σερβίρης κάθε κα-
    λεσμένο άπό άριστειρά καΐ νά
    σηκώνης τα τΐΊάτα άιτό δεξιά
    —Μάλιστα κυρία. . αν και
    βέιι αοττάζομαι τίς δυαειδαι,μο-
    νί<ες σος! Η εΤΗΑΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΦΡ0ΝΤ1ΔΕΣ ΠΑ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙλ ΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ Ι ΚΤΗΜΑΤΙΑΙ Άπό σήμερον διαθέτομεν τό μοναδικόν ΤΕΤΡΑΧΡΟΝΟΝ σκαπτικόν μηχάνημα ΜΕΒΒΥ ΤΙίίΕΡ (ΜΕΡΗ ΤΙΛΛΕΡ) '^μερικανικής προελεύσεως ΠρΙν άγοράσετε επισκεφθήτε μας πρός τό συμφέρον σας ΞΕΤΡΥΠΗΣ- ΓΑΛΕΝΙΑΝΟΣ Ο.Ε. Όδός 1821 Τηλέφ. 91-31 Γενικάς άντιηρόσωπος Ελλάδος ΜΙΧΑΗΛ ΖΩΓΡΑΦΑΚΗΣ (Κάτωθι ΟΤΕ Τηλέφ. 496) »ΦΦΦ»ΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ»»Φ (Άποχοξίνωσις μέ σταφυλοθι- ραηιία) τον "Οσες δέν εΐμαστε εήχαρΊβιτη ιμιένες άπο τή σιλούέττα μας, δ σες εχουμε στό 8&ρμα σττυρά- κια, φαγού,ρα, δυσπεψία, δυσκοι λιό>~τα καί γενικά κακή. λει-
    τουργΊα τού πετττικοϋ συστήιμα
    τος, είτε ι δή δέν ττειθαρχήσοΐμΐ
    στούς κανόνες μιάς ΰγΐίΐνής δή-
    ατροφής κατά τίς 8ιαιοο~έ1ς
    μας ,ττρέπει νά κάνοι,με μιά κου
    ρα ό—οτοξινωτική τού σύιματος.
    Ό Σετττέμ6ριος είναι ό (8εώ
    6ης μήνας γιά άτποτοξίνωσι, γι
    οττί τα φρέσκα καί ΰριμα φροΰ
    τα είναι πλούσια σέ βιταμΐνες
    καί σέ &λατα.
    Ή κούρα αύτη πρέττει νά γί
    νεται δύο φορες τό χρόνο. ΓΙρίν
    όπτό τό Πάσχα καί τό Φβινόττω
    ιρο. Γιατι οχει έξαβκιριβωθη ότι
    ένας τέτοιος καβαρισμός κατά
    ττεριόιδους καί ή όπτοβΌλή των
    τοζΐικών ίπτολει μιμάτων τού άρ-
    γανασμού μητοροΰν νά προλά-
    6ουν πολλες άρρώστΐιΐς καί τα
    πιρΟΗΐρα γεράματα.
    Άν εϊσαστε έΐρρωστες ν*
    σνμβουλειττοΜμε τό γιατρό μας.
    Άς ΕχοΐΛμε ύπτ' όψει μας μόνο
    δτι ή μϋθοδος διστροφης που
    θά τ.εριγράψου,με £χει σκοπό νά
    ιδώστι στό σήμβ μ<& άναγκαίΐα άνάϊττοΐι/σι, έτττιειτα άττό τίς ττρο ηγού,μενες κατο^ρησεις, νά τό καθαρίση καί νά τό χορτάση β πό βιταμΐνες καί δίλατα. Τα Φροΰτα είναι ή τροψί| τήΐς ώγείας καΐ τής όμορφιβς. Ό Σετττΐιμδριος είναι ό μήνας τού σταφυλιού «αί ή στοβφυλο θερο— έί« συνισταται άττδ τούς φυσιΐοθεροβιτευτης 6ς Ενα σθο—» ιμα θεραττευτικής δίαιτας. ΔΗΛΩΣΙΣ Δηλούται δτι έττερατώθη ή κα τάρτισις των έκλογιχών Κοττα- λόγων τού 'Ετταγγελματικοΰ καί Βιοτ«χνικού 'Επΐιμεληττιρίου Η¬ ρακλείου κάί δτι οί Κατάλογοι ούτοι θέλουσι κατάΝόμον έκπεθή είς τό Κττάστίΐμα τού 'Εττΐιμε- ληγττ|ρίου επί πενθιίμε,ρον ήτοι ά ττό 1ης ,μέχρι 5ης Νοε,μδρίου έ ΐ. κ.αθ' £ δύνανται οί βοκλόμΐνοι νά προσέροοανται και λοιμδάνω- σι γνώσιν τού περιεχόμενον των Καταλόγων τούτων, 'ινα υ¬ ποβάλωσι τάς τκχόν ένστάσεις των έντός ττεντε ή,μερών άπό τής λήξεως τής ττροθεσμίας τής έκβέσεως των Κοααλόγων τού¬ των είς την· ,Εκλογικήν Επιτρο¬ πήν τοω ΊΕ—ΐιμελη,τη,ρίουι. Έν Ηρακλείω τή 27η Όκτω βρΐοθ 196Ό Ή 'ΕκΙλογική 'Επιτροπή ^Ανβρέας Σπερελάκης, Μιχα¬ ήλ Ντουρουντάκης, Ιωάννης Β Περάκης. ΠΕΝΘΗ Όλως άδοκήτως κ«1 €ΐς τα πρώτα διγματα μίας έτταγγελμα τικής σταδιοδρομίας τής οποίας τό μέλλον προοιωνίί^το λοομπρόν, άττεβίωσιεν «καΐ εκηδεύθη ττροχθές Τετάρτην ενταύθα- ό σΐμνος νέος ΙΠΑΝ. ΧΑΛΚΙΑΔΑΚΗΣ Ραδιοτεχνίτης Ό θάνατος τού εξαίρετον αώ τού νέου, ττροεκάλβσε εΐλυφΐνη θλίψιν είς τόν εύρύ κύκλον των γνωρίΐμων τού. Τό ήθος τοθ μετα στάντος, ή καλωσύνη τού, ή ·ηρο θυμκχ κια! ή έντιμότΓΐς τού πρός τούς μετ* αυτού συναλλοκτσομέ νους καΐ ή έτταγγίλματική Ικανό της καΐ «ϋσυνβιδησΐα τού, τόν είχον «αταστήσει άξιαγάπητον είς δλους έκε!Ιιχ^ πού τόν είχον γνωρίοιει κατά ένα οιονδήποτε τρόπον. Δι* αύτό δέ ακριβώς κα! ό αίφνίδιος θάνατος τού, προεκώλεσιε ζωηράν αίσθησιν καΐ άνυπόΐφΐτον λύπην. Ή εφημερίς μας, ή όττοία β νπκει μεταξύ των γνίορίμίον τού κα! των ειλικρινώς θλιοέντων έκ τού θανάτου τού, συλλνπβΤται θερμώς τούς γονεΐς, άδελφους και λοιπούς σνγγβνβΐς τού. ΨΑΞΕ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΣΟΥ "Ιντα λές ιμωρέ εκειά; Ναι αώ τό ττού σοΰ λέω Ψάξε την τσέ τττ) σου εδά πούναι πρωΤ νά πά νά δώσωμε τα τσαπραζα σου γιά σάσιμο στοΰ φάκ'ιδη γιά νθναι έτοιμα αμα φεύγο μ€ άλλοιώς δέν προλαβαίνει. ΡΓ»—Ι "Μ-Μ—Ι-Μ-11—^-8ΙΙΤ3ΙΠ ι! Π Ι Ι "2.001) ΝΑΥΤΕΣ ΚΙ' 1ΚΟΙΊΤΣΙ. ΞΕΝΙΑ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛ0Υ Τό φα>τ€ΐνό άστέρι τού Έλληνικοδ κινηματογράφου
    Γβλοιο, περιπίτεια, ϋρωτας, πλοκή.
    ΠΡΛΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ
    ΓΙΑΝΝΗΙ ΓΚΙΩΝΑΚΗΣ · ΝΙΚΟΣ ΠΑΥΡΙΔΗΣ
    ΣΗΜΕΡΟΝ ΪΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΑ
    Παραστάσβις Ατίό ώρα 4 μ» μ» συνεχώς
    Δ)Π
    Δ)Π
    ε»^||ν^ε^^<»»Α<«»ε»~κ^ε»ε<>»-Μ-».ιεΜ ■■■ ·π — —......
    ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ
    ΚΔ·β Τ Ρ Ι Τ Η 7 Μ. Μ. ΚΔΤ ΕΥΘΕΙΑΝ Π 11 Ρ Δ Ι Δ
    ΚΔΟΕ ΠΕΜΠΤΗ 12 ΜβΙΗΜΒΡΜΗΜ Μϊ£Λ ίΟΤΑΑΙ ΔΙΔ ΠΕΙΡΑΙΑ-ΙΚΑΡΙΑΝ
    ΚΑΟΒ Χ4ΒΒ4Τ04 ΚΑΤ ΒΥ3ΒΙΔΜ ΠΕΙΡΑΙΑ, ΤΗΜΟΙΜ, ΑΜΑΧηΡΗΣΙΣ 4 Μ. Μ.
    ΣΕΛΙΣ 4η
    ΕΠΙ ΤΗ ΑΝΥΨΩΣΕΙ ΤΗΣ ΚΥΑΝΟΛΕΥΚΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΙΟΟΟόν ΣΚΑΦΟΣ
    Μ£ πάσαν μβγσλσπ-ρέττβισν ικαϊ έπισημότητα π-αραυσία τού Βασιλέως κα! τοΰ Διάδοχον, τού
    Πρωθυττουργού κ. Κων. ΚοραμανλήΊ, τού ■προέδρου τής Βουλής κ Ροδοτποθλου, τού ύπουργοΰ
    Έμττορικής Ναυτιλίας κ. Άνδρι οονοπούλου, τού Προέδροι/ της Έ ι<ώσεως Έ<|>οιτλιο-τών, τού Διοικη
    τού των Τραπτβζών 'ΕμτΓαρικής Λαϊκήις κ. Στρατη Άνδρεάδη εγένετο ττρό ήμβρών είς τό «Πσρ-
    νασσΟΜ» ή τελετη διά την ανύψωσιν τής 'Ελληινΐ'κής σημσίοςείς τό χιιλιοστόν σκάφος. Είς την
    φωταγραφίΐΐν στιγμιότι/ΓΓον άττότόν έορτασμόν.
    ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΡΧΑΣ ΤΟΥ 19ο1
    ΝΕΑ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΤΑΞΙΔΙΟΥ
    ΥΠΟ ΤΟΝ ΠΟΑΙΚΟΝ ΠΑΓΟΝ
    Τό έγχείρημα θά πραγματοποιήσουν
    κά ύποβρύχια δ" χ ι δμως άτομικα
    ΛΟΝΔΙΝΟΝ Όκτώβριος —
    Τό Βρεττανικόν Ναικχρχεϊον
    σχβδιάζει την αποστολήν δύο
    ί~ο6ρΜχΓων διά νά διθΒσχίσοΐίν
    την κάτωθι των ιτόιγον περιο¬
    χήν τοΰ Βορειον Πόλου, έττα-
    ναλαμβάνοντο: τόν ττερυσινόν ά-
    βλον τού άμερικιανικχ>ύ μέ ατο¬
    μικήν ένέργευαν κινοΜμΙέΙνοι» ίιττο
    βρΜχίου, ττοίι διέσχισεν άττ' ά¬
    κρου είς ακραν ύτΓθθαλασσίως
    την ττ«γ«ιμένη|ν περιοχήν το"
    Πύλου.
    Αντιθέτως ιτρός τούς Άμβρ·
    κανονς, οί Βρεττανοί θά στεί-
    λουν είς τόν έξερεννητικόν αυ¬
    τόν πλούν δύο ύττοβ,ρύχια κινού-
    μενα διά κιινητήρων Κίτήζελ κοί
    ήλβκτρομηχανών,τό «Φίνουαιηλ»,
    1.700 τόννων *αι μεγΰλης τα-
    χύτη(τος ϋποβρύ,χιον, καθελκυ-
    σβέν μόλις — ρό τ ι νων μιηνών «αί
    τό τταλβί1μιο|χον, άλλ' άνακαινι-
    σβεν «Άμφ'ίων», 1.120 τόννον.
    Ή {.«κίνησις των δύο ίπτοβρυ
    χί«ν υπΌλογί'ζεται ότι θά γί¬
    νη κατά τάς αρχάς τού προσε-
    χοΰς εττοι/ς άττό τάν λιμένα
    Γκαίαρλοχ έιπί τού Κλάύντ. Τα
    ίπτοβρΗχια θά είναι έφκδιασέ
    να μέ £να νέας εφευρέσεως σύ-
    στημα «τνφλής ττλεύσ«*ς», έ'να
    ττολώττλοκον δίκτυον γυροσκοττι-
    κών πνξίΐδων καϊ αλ>ων σχετι¬
    κών όργανον, διά των οποίων
    θά καθίστοτται δυνατή ή άνά
    πάσαν στιγμήν διαπίστωσις
    τού «στίγιματος» τοΰ σκάφους,
    έστω καϊ αν τούτο πλέει μέ .με
    γάλην τκχάτΐντα έν καταδύσει.
    Τό ονστηιμα τούτο θά έγκατβ-
    οταθή τελικώς έφ' 8λων των ύ-
    ■πο6ρυχίαν, τόσον των κινονμέ-
    νων διά των γνωστών κινητή¬
    ριον (ίσον καί των διά τής άτο-
    μικής» ενεργείας κιινουιμίνων.
    Ό έκητρ6ο·«οητος τού Ναυαρ-
    χείου ττού προέβη είς την ανω¬
    τέρω ανακοίνωσιν, προσέθεσεν
    όμως ότι τό σχέδιον ευρί¬
    σκεται άκάμη είς τό στάδιον
    τής μ«λέττ»ς καϊ δέν ϊχει ληφθή
    όριστική έπ' «ύτον απόφασις.
    ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ
    Έργοστασίου τσιμεντολίθων «ΜΠΛΟΚ»
    ΕΛΕΥΘ. ΠΑΠΑΔΟΠΩΡΓΑΚΗ
    Στόμιον πλησίον Κέντρον ΛΙΝΤΟ
    ΟΙ τβιμιντόλιθοι τοβ έργοστασίου μας προτιμώνται διά
    τρείς κυρίως λόγους:
    1) Κατασκευάζονται μέ Γερμανικαι μη-
    χανήματα ακριβείας τελβυταίου τύπου.
    2) Σέ ποιότητα καί άντοχή άνώτεροι.
    3) Είμεθα εύθηνότεροι δλων ήτοι:
    20X20X40 δρ. 2,30,-20X15X40 δρ. 1,90
    10X20X40 δρ. 1,60
    Επισκεφθήτε μας πρός τό συμφέρον σας.
    ΤΟΝ ΠΡΟΣΕΧΗ ΝΟΕΜΒΡΙΟΝ
    ΜΙΑ ΣΟΥΗΔΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ
    ΥΜΝΟΣ ΔΙΑ ΓΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
    Αποτελεί την καλυτέ-
    ραν διαφήμισιν τοΰ
    τουρισμοϋ τής χώρας
    ΣΤΟΙΚΧΟΛΜΗ Όκτώδριος.-
    Ή Σουηδική Κινηματογραιφι-
    κιη 'Εταιρεία ΑΚΑ έγύρισε —ρο-
    σψάτως είς την 'ΕλλάΙδα μίαν
    τοιιριστικην τοινίαν δισρκείος
    ήμισείος πβρίττον ώρας. Ό έκ-
    τπρόσω—ος τίΐς ΑΚΑ κ. ΜττοΊρν-
    τελ είναι έκεΐνος, ό οποίος ή-
    οιχολήιθη μέ τό γύρισψα τής έν
    λό1γ·« ταμνίας,^ ήτις ττρο6λ«~€-
    τοιι να σημειώση ενταύθα μεγά¬
    λην έτπτι/χίαν κσί άττστελέση
    τειρβστΓαν διαφήιμισΐν διά την
    'Ελλάδα.
    "Ηδη ή Σοκτδικη τΐ)λεόροσις
    ενέκρινε κατ' άρχΐήν την ττροδ:-
    λήν της τβινίας ταώττ}ς είς εν
    άττό τα βραΐδυνά της —ρογράιμ-
    μοπο τού μηνός Νοΐΐμΐβρίοΐλ. 'Α-
    ξίζει δέ νά σημ«ΐιωθή ότι ή Σον
    ■νδιΐκΐη τηλεόρασις οχει σή,μερον
    850.000 συινβρομτ(τό:ς.
    ΓΕΩΡΓ. Ι. ΜΑΡΙΝΑΚΗ!
    ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΟΣ ;
    Δέχαται βλας τάς ίντα-
    σίμους Αρος είς τό τταρά
    την οδόν Όθωνος (τταρα-
    πλεύρως θερινοο κινηματο
    γράψου ΗΛΕΚΤΡΑ) νβοεν
    ►κιτοοσταθέν άχτινονογικόν
    εργοχπήριόν τού.
    Μαρινάκη τηλ. 99-22
    ♦•♦••Ο»»»»»»»»+♦
    ΙΑΤΡΟΣ
    ΕΥΛΓΓ. Μ. ΣΤΑΜΑΤΑΚΗ:
    ΕΙΔΙΚΟΣ ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ
    Μβτβκ-αιδευβ«ις είς Λονδί¬
    νον Δέχιται Λ. Καλοκαιρι-
    νού — Καζάνη
    Τηλ. 9996
    Ο,ΤΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΟ ΩΡΑΙΟ ΦΥΛΟ
    Πώς νά ντύνεσθε καλά
    Θά τολμούσα νά ττώ δτι σή"
    μερσ, δβν ύττάρχβι οίκογένεια
    σ' όλόκληρη την 'Αμερική, ττού
    νά μή συμμθρφώνΐτοΕΐ μέ την
    μόδα, νά έχη τα ίϊδη τού νοικο
    κιυιριού μέ 6άα"ΐ τό ττροσωπικώ
    γούστο των ^μιελών της.
    Π' αύτό, μού κοΐνει μεγάλην
    έν-π/ΐΓωσΐϋν δτι ή ίδέα τού προ
    στοτπκού γούστου δέν ίσχύει καΐ
    σχετικώς μέ τό ντόσιμο.
    Φυσικά, δέν θέλω νά ττ« ίίτι
    τα ,ροθχα μας ττρέττει νά φέρουν
    τό μονόγριαμμά μας. Όμως, πολ
    λές γυναίκβς άκολουθοθν τα «κ*
    λιεθο-ματα* της Μόδας χωρΐς να
    λαμδάνοον ύττ' όψιν τή δική τους
    ζωή καΐ τή δραστηριότητα των,
    ττού δαφέρουν άπά τή ζτοη και
    τή δραστηριότητα των άλλων γυ
    ναικών. "Ετσι, δλες αχβδόν οί
    γ υναΐκες, ντύνονται στερεότυττα
    κου άμα τίς κιπτάξη κανεΐς άττ'
    τό ττλάΓ, δέν μττοριεΐ ν' άναγνίο
    ρίση οΰτε την Τδια την γιιναικα
    τού! Τόσο δείχντχΛ/ δμοιες δλες
    ιους ..
    Τειλεκ/ταΤα, διάδοχτα στόν τύπο
    γιά μιά Γαλλίδα πσύ έττβσικέφθη
    την Νέαν Υόρκην καΐ τταρεκάθη
    σε. <τε ττρόγ€κμο!# 6ττο« δλες οί ιουιρίες ήτα/ ώραϊα ντυμένες, συμ φωνα μέ τή μόδα κι έμοιαζαν τουλάχιστον σ'άν δι6ι/μες άδβλ- φές! Ή έξιττνή αύτη Γαλλίδα, έττηΐρ'εαιθιμένη άττά την Παριζιάνι κη τσαχιττινιά, δβν μττοροΰσε νά καταλάβη, γιοπ·ί, παρ' δλον τόν πλοθτο τοθ στυλ, ττού ττροσφέ ρί,τοβι στήιν Άμερική, οί γιιναΐ κες άρκοθνται οτό νά είναι άπο μιμηθΊς ή μιά τήκ άλλης, χωρίς νά ένδιαιρέρωνταιι γιά τή σ4>ραγί
    δα τής ότταμ,κότητός τους.
    Ξέρω δτι βίναι ιϋκολο νά κό
    ψουμε μιά είκόνα άπό ίνα ττεριβ
    δικό μόδας και νά άγοράσοι/με
    δτι «άντιττροσωπεώει. Νομίζω, δ
    μως ττώς ττολύ συγμά οί νυναΐ
    κβς ςΐεχνοθν, δτι τό μαννεκέν τής
    εικόνος έ'χει ξε^ωριστή πρόσω
    πικότϊϊτπ κ«ί εξελέγη είδιικά γιά
    το σίκ ττού μττορεί νά πΐροσθεση
    στά ένδθματτα.
    Χωρίς οβμφΐιδολία, δ,τι είναι
    καμψό έττάνω σέ μιά λεπτή με
    >αλομάτα κοχττανή δέν συνιστδ:
    ται γιά μιά τταχουλή ξανθή μέ
    μάτια σάν κοι/μτΓΟτρνπΐς. Επί
    ση·ς, ή ήλικία: πρέττει νά τταίξτι
    ρόλο σ' αύτά τα ζητήματα. Μιά
    μοσόκοπΓ] κυρίαι μέ νβανικα νοθ
    στα στόν τομέα τής μόδας δέν
    ττρέττίΐ νά ςΐεχνά πώς δέν διατη
    ρεί, ττιά, την νεανι«οί άΦιροντισιά,
    τγοΟ είναι τό κατάλληλο φόντο
    γιά τή νεανική, μόδα. "Αν άγνο
    ήση την άλήθεια αύτη, τό άποτέ
    τμα· θά είναι νά νελοιοττοιη.-
    θη.
    Τίς προάλλες, πί)ρε τό μάτι
    μόν μιά νέα ννναίκα ττού ίτρω
    γε σ' ένα έστιατόριο, δττου Ια
    ττοιινα κι έγώ. Φοροϋσε θοουμά
    σιο σ-ττόρ φορίΐμα. Ήταν άδύνα
    το νά μή θαυμάσω τό ώραΐο
    της σύνολο τιόΟ τταρονσίαζε, ψη
    λή καΐ ξανθή, καθώς ήταν.
    "I-
    σως, ύττήρχε καί .. λίγη; ζήλεια
    οτό θαυμασ'μό μοί», καθώς την
    κύτταζα νά μοιάζη μέ την 'Αρ
    τέμιδα, '>μ€ τα μαλλιά πρός τβ
    πίστο κιαΐ τα ικκχτμήματα ττού φο
    .ροθσε μέ τόση χάρΐ.
    Όλα αύτά της ττήγαιναν θαυ
    μάσια άλλά θά ήταν ώκατάλληλα
    γιά μενά, έχτός άν ήμοιν έξω
    <3τγγ6 τό ττεριβάλλον αύτό, στήν Π· "Αν έκοονα έτσι την έμφά νισί μου στήιν πόλι^ θά μ' έτταιρ ναν γιά άδέξια καΐ φοδάμαι ττώς δέν θά εΐχιεν ό κόσμος δδικο... Ποιραδέχομαι πώς, λόγω των μιεγάλων κατά ττφιφΐρείας δια φοράν σ' αύτη τή χώρα, είναι κάττοτε δύσκοιλο νά δροθμε έν δμμιατα, ττού νά μττοροθν νά φο ρεθούν μέ την ϊδια έπιτυ-χία ττοτν τοΰ. Πρόκβιτθίΐ γιά σοβαρό γι>ναι
    κιεΤο ττρόδλιηιμα, ττοϊι άφορά τίς
    γι<ναϊκιε<; ποϋ ταξιδεύονν άπό τό ένα μέρος στό άλλο. Δέν εΓνιχι, άνι/ττέρδληττο άν οί γι>ναΤκίς προ
    σέξου./ τόν έοουτό τοος, την δψι
    τους, ττ)ν δραστηριότητα καΐ την
    κο.νωνική τους ζωή.
    Άν έπιτύχωμε νά έκψροχτωιμ*
    την ττροσωττικότηίτά μας, αν κα
    ταλάβονμιε πώς φοροΰμ>ε «ύχάρι
    στα τα ροθχα μας, θά έχουμε τή
    γεμσηη αύτοτΓτττοίθησι οχίμττερι
    <κ>ρά, ττού είναι έ'να άπό τα μυ
    στΐικά τοΰ καλοΰ ντΐΛτίματος
    ικαΐ τοϋ άέρα τής άταμιΐκό-
    τητος πού μάς ξεχωρίζει άπό τό
    σωρό...
    Μέ βάκτι τ ό μοΰρο χρ*ομα, ή
    βοοσιλεία τού όπ·οί«υ έττονέρχε-
    τα κ»! ττώλι, ό οίκος «Εύδο-
    κίβ» (Πεντέλης 3—Αθηναι) π^
    οουσίασε πρό ημερών τα πρώ-
    τα χΐΐμβρινα μοντέλλα των με¬
    γαλύτερον Παρ,σινών ο'ι'κωιν
    ντέ ττιές, μάλλινα, τοοτιβρ, μαν
    τώ, δραδννά φορόματα, μαντώ
    σέ μοντέρνα γροιμμή. 'Επίσης,
    γιά ττρώτη φορά την νέα γραμ-
    ή «,ρεΛερ—^τ ί|μττλ», είς τα μαν
    τώ ττού μττορονν νά φορ«9&0ν
    ικοϋ αττό τίς δυό ό'ψεις σέ εντε¬
    λώς διαφο-ρετικοΰς χρωμοττι-
    οΐμούς. Είς τήιν άνοτέρω φωτο¬
    γραφ ί αν ή Μοίρό, μοννεκέν τοί)
    γαλλιχού όϊ κου Σαννίλ, ττοΰ ηλ
    θε ττροιχθέ'ς στήν Άβήνα μΐέ 8
    βραδννό φόρομια μανρο·:—λ
    μοντέΐλο της Λ^τταλμαΐν.
    ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΑΣ
    ΔΡΟΜΟΑΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΑΠΟ 31)10-6)11)60
    ΑΚΤΟΠΛΟΙΚηΣ ΔΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ
    , Δεντίρα 12 μ·στ|μβρινή ά)»ν,
    "ΑΓΓΕΛΙΚΑ,,
    πρακτορείον Ν. Βαρδάκη (ττ|λ. 730) μέσω Ρεθύμνης Σοόδας
    Τρίτη 6 μ.μ. α)ον
    "ΚΡΗΤΗ,,
    ττρβικτορείον Ν. Βαρδάκη (τηλ. 730) κατ' ευθείαν Πειραια
    Τ>(τη 7 μ.μ. σ)ον
    "ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ,,
    πρακτορείον Τρουποσκιάδΐ) τηλ. 5.06 νοτ' ευββΐοη' Πιιραισ.
    Τετάρτη 7 μ.μ. ά)ον
    "ΚΑΝΑΡΗΣ,,
    Πρακτορείον Γεωργιάδη (τηλ. 91.03) κατ' ευθείαν Π«ι αιά..
    Πέμττη 12 μεσημβρινη ά)ον
    ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ
    Ρρα<τυ&ιίον Τρονποσκιά&η (τηλ. 506) μ«'σν Ριθ>ν·ς Σούδας
    Παρασιαυή 12 ^εχτημβρινή ά)όν
    ΚΑΡΑΤΣΚΑΚΗΣ
    Προαιτορείον Γεωργιάδη (τηλ. 91.03) μίαν Ρεθύμνης Σούδας.
    Σάββατον 4 ό—ογευμ<τπνή ά)ον ΑΡΚΑΔΙΑ Πρακτορκϊον Τρου-οσι·ιάδη (τηλ. 5.06) «ττ' εύβεΐειν Πειραια. ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΩΣ ΔΙΑ ΑΘΗΝΑΣ 'Αττό 31ης "Οκτώβριον 1960 — 31ης Μαρτίου 1961 Ήμέρα "Αφιξις έξ Αθηνών Άνοχωρήσεις δι' Αθήνας ΔΕΥΤΕΡΑ 09,50 10,15 ΔΕΥΤΕΡΑ 19,35 20,15 ΤΡΙΤΗ 19,35 20,15 ΤΕΤΑΡΤΗ 19,35 20,15 ΠΕΜΠΤΗ 09,50 10,15 ΠΕΜΠΤΗ 19,35 20,15 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 09,50 10,15 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19,35 20,15 -ΣΑΒΒΑΤΟΝ 19,35 20,15 ΙΚΥΡΙΑΚΗ 09,50 10,15 ΙΚΥΡ.ΙΑΚΗ 19,35 20,15 ΔΙΑ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟΝ ΕΝΤΟΧ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ : (Πλατεΐα Κύ—βον τηλ. 4.73). Δια Αρχάναις (τετράκΐς τής Ημέρας) ώραι 7, 10, 14, 17 *α! 1β. Δια Καταλαγάρι ΰρα 1730 Δια Χουδέτσι ώρ« 17,15' Διά Πϋργσν (δις της ή ) ώ 12 Τ*. γ ( ώρβι 12 Ναι Διά Τ#,φούτ ΚαΧΓτέλλι, Χά- ΚιΜικα, ΓκοττΊοαλβς, Σχοινισ, Κα *ύβια, 'Εμτταιρο, Καστιλλιο>
    νά. Βιάννον, Λούκια, Άμββι»
    νό (α—χξ της ήμέρα») ώρα 16.
    Διά Αρκαλοχωρι (δΐς τής
    ημέρας) ώραι 12 και 17.
    Διά 'Αστρίτσι, Βαρβάρους
    Μουχτάρους, Σμάρι, (αττβξ
    της ημέρας) &οα 17.
    Διά Καστέλλι Πεδιάδος
    (τρίς ττίς ημέρας) ώραι 9.20',
    17 «αι 18.
    Διά "Αγιον Ιι/λλον (Τββϊς
    τής ημέρας) ώραι 6.12 κσι 17
    Διά Συχολόγον (&τταξ της
    έ) βρα Τ.
    ΑΠΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ καΐ έκ τής
    Ιδίας άφετηρίας τονριστικβ
    κατά τάς Κυριακάς :
    Διά Καστέλλι, Βαρβάρου*-,
    Αρκαλοχωρι, Συκολόγον, Χά-
    ρακα Λούκια, Μουχτάρους, Ά¬
    γιον Χύλλαν, Σχοινιά ώρα 7.
    Δι' Άρχαναις άνά δίαρον.
    ΑΠΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ: (Πλατείβ
    Δασκαλογιάννη ττιλέφ. 93-
    38).
    Διά 'Ελιά, 'Επισκο-ην, Και
    νούριο Χωρ ι ό, Καλο Χωριό,
    Γο06*ς, Μαλλια, Κουτουλού<|>ά
    ρι και Άνώττολιν (ατταξ τής η¬
    μέρας) &ρα 17.
    Διά Σγουροκβφάλι (δίς της
    ημέρας) ώραι 12 καΐ 17.
    Διά Κερά, Γωνιές, Μοχό (α·
    τκχξ τήις ημέρας) ώρα 16.
    Διά "Οροπέδιον Λασιθιού
    (δΐς τής ημέρας) ί»ρα 8,30 καί
    ΑΠΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ καϊ έκ τής
    (8ίας άφετηρίας τουριστικα
    κατά τας Κυριακάς ;
    Διά 'Επισκοτττήν, Σγονροχκ-
    φάλι, 'Εληά, Καίνούριο Χωριό
    αί Καλό Χοριό ώρα 7. Διά όρο
    πεδίον ΛασιΘίου ώρα Ο.
    ΑΠΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ: (Πλατεία
    Πύλης Χανίων τηλ. 90-73).
    Διά Στανράκια, Βοΰτες, "Α¬
    γιον Μύρνν<χι Πύργου, Σάρχον ΔαΦνές, Β«νεράτο καΐ Κορψές {α-α| της ημέρας) ώρα 17. Δια Άτσιπαδες, Πρινιά, Γέργίρτ,, Μορώνι, Καιμάρες, Με γάλη Βρύοΐη, Άχλάδα, Κσφα- ριώτην, Γαράζο καί "Αγιον Σύλ λα (άτταξ τττς ημέρας] ώρα 16.30'. Διά Βασιλικήν, Ππσί*ι«, Γρηγοριά, Πόμτπα, ΑειβάδΤα (α—χξ τής ημέρας) ώρα 15,30. Διά Κανλί Καστέλλι (όπ—ξ της ημέρας) 6ρα 16. Διά ΆσΓπς, Αόγενιηήν, Κρονονώνα (δΐς της ήμρας) &· ρα 12,30' καί 17. Διά Καλέσσα (τρΐς τής ημέ¬ ρας) ώραι 5,30' 12 κια ι 16.30. Διά Μονην (δις τής ημέρας) ώραι 12 καί 17. Διά Άνώγ(ΐα (δις της ημέ¬ ρας) ώραι 8 καί 16.30'. Διά Καμάρι (δΐς τής ήμ<- ρα) ώραι 5.3 μχχι 16.30'. Διά Τυμ-άκι (δίς τϋς ημέ¬ ρας) ώραι 8 και 17. Διά Αγίαν Γαλήνην (&ττα§ τής ημέρας) ώρα 14. Διά Φαιστόν (τρις τής ημέ¬ ρας) ώραι 8, 14 καί 17. ΑΠΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ «αι έκ τής Ιδίας άφετηρίας τουριστικα κατά τάς Κυριακάς : Διά Πίνταμόδι, "Αγιον Μύ¬ ρωνος, 'Ασϊτες, Βοθτες, ΔαΦνές Κανλίν Καστ*λλι Ζαρον,Λαρά νι, Φαιστόν, Τυμπάκι, Βασιλική ΤΗΛΕΦΩΝΛ ΠΡΟΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ Άστυνομι«άν Τμήμα Α' 2 43 » » Β'. 6.77 » » Γ'. 2.40 _ . * » Δ'. 3.04 Τμημα Ασφαλείας 3.16 ΗλεκτροΦ)σμός - βλάβαι 4.14 Πυροσβε—(τική Ύιτηρ. 3.33 -"■·".......·.*».* *--*+ καί Άγία Πελαγία &ρα 7.30'. Διά Μονήν, Άν«γει«, Κρονσ σ»να κβί Κορ«ές ώρα 8. Διά Καλέσκτα (τρΐς κατά Κυριακην) ώραι 6.30, 12 καί 17 "Απασαι αί ανωτέρω γραμ¬ μαί έκτελοννται Οττό τού 37ου ΚΤΕΛ .Ηρακλείου. ΑΠΟ ΗΡΑΚΛΛΕΙΟΥ ΕΙΣ ΧΑ¬ ΝΙΑ ΚΑΙ ΡΕΘΥΜΝΟΝ : (36ον ΚΤΕΛ Πρακτορείον Φλάσκβ τό—ος έκκινήσν«ς Λεωψόρος Βασιλέως Κ«ν- σταντίνοιυ τηλέφ. 91-94). Αιά Ρέθυμνον — Χανιά καο' έκαστην 2 δρομολόγια ώραι 8 καί 12,30'. Διά Ρέθυμνον καβ' ίκάσττ,ν ώρα 17. ' ΑΠΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΕΙΣ ΝΟ- ι ΜΟΝ ΛΑΣΙΘΙΟΥ : (38ο» Ι ΚΤΕΛ τόττος έκκινήσ*«ς ττλα· τεΐα Δασκαλογιάννη τηλε>.
    93.38.
    Διά ΝίάΐΓθλιν 6 δρομολόγια
    ημερησίως ώραι 8,30, 9. Π.
    30', 16, 17 «οί 18.
    Διά "Αγιον Νικόλαον 5 6ρο-
    μολόγιβ ηιιβρ-τίίος ώρα, 8.30,
    9, 15, 16 κοί 18.
    Διά Ίίράττ—ρα 2 δρομολό¬
    για ημερησίως ώραι 9 καΐ 16.
    Διά Σητείαν 2 δρομολγια ή-
    μερηο·ίΙΐΛ>ς ώραι 8.30 «αί 13.
    ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΤΑΞΙ
    •Ανα<—·ασά—ς Γεώργ, τηλ Βαμβάκος Γεωργ. Βαρδιάμτκχσης Μηνάς Βα<τιλάκης Λάμττρος Δημοπουλος Γεώργιος Καψάλης Στέλιος ΜαΑονττος Νικολ. Μανωλοκης Σιδερής Πουλάκης Μηνάς Πετράκης Γ. καΐ Ανδ. Πατεοάχης Γεώργιος Πβτρά/Χης Νιχάλοΐος ΠραΜτορεΤον Συγγελάκη Πρεδεζανος Νικολ. Ρουμελιώτης Μαρΐνος Σαατσάκης Ίωάννΐ)ς ΣακλαιμτΓάνης Μιχ. Σπινθάκης 'Εμμαν. Στεφανάκτνς Άντ. Σφακιανάκης Κων. Τσακιράκη 'Αδ)φοί Φιορέντζης Στυλιανός Φουντουλάκης Γεώργιος ΧαΙλκιοΛάίκης Έμμ. Χό Μιχοτήλ 7.85 2-50 7-96 7.85 7-15 5-25 90-40 7-00 5-25 2-07 95-30 4-09 91-94 91-85 8-21 5-60 6.08 4-39 90-33 94-34 92-44 7-97 91-52 2-38 95-30 ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΟΝΤΑ . Άπό 31)10)60—6)11)60 ΔΕΥΤΕΡΑ ',Βμμ. Ματζαττετάικης (Πλατ. Κορ νάρου) τηλ. 4-43 ΤΡΙΤΗ Άριοτ. Χαλκιαδάκης ("Εβανς) τηλ. 6—05 ΤΕΤΑΡΤΗ Όλγα Λνδάχη (Λε«φ. Καλοκαι ρινοΰ) τηλ. 2—04 ΠΕΜΠΤΗ Γεωργ. Γεττβσάκης (Πλατ. Νικ. Φωκά) τηλ. 3—82 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Ιωάν. Χλουβεράκης (Πλατ. 'Ελ. Ββνιζέλου) τηλ. 6—00 ΣΑΒΒΑΤΟΝ Μιχ. Τζομπανάκης (Λεωφ. Καλο καιρινοΰ) τηλ. 90 — 63 ΚΥΡΙΑΚΗ Ιωάν. Λογιάδης (όδός 1866) τηλ. 2—87 ΔΙΗΜΕΡΕΥΟΝΤΑ ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ 6.11.1960 Άριστ. Χαλκιαδάκης ("ΕδσινΓ) τηλ. 6—05 Ιωάν. Χλουβΐράκης (Πλατ. 'Ελ Βενιζέλου) τηλ. 6—00 Κωνστ. Κανακάκης (Καλοκαιρι- νοΰ) τηλ. 6—12 -ίλΐνικαΐ ΙΚΑ 'ΕφημιςρεΟοιχται κα'ι διανΐΜΤ&- ρεύουσαι κλινικαΐ ΙΚ Α άπό 31) 10)60—6)11)60. ΔΕΥΤΕΡΑ «ΠΟΛΥΚΛΙΝΙΚΗ> Παθολογικά,
    Γι/ναικολογικά «αί χ&ιρουργικα.
    «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ» 'Ωτορινολα-
    ρυγγολογικά «ΑΓ. ΙΓ^ΑΝΝΗΣ»
    Νενρολογικά.
    ΤΡΙΤΗ
    «.ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ» Παθολογικά
    καί χειοουργικά «ΦΑΝΟΥΡΑΚΗΣ
    Γυυαικαλογικά «ΠΑΠΑ· Ι -ΩΛΝ—
    ΝΟΥ» Νει^ολογικά «ΦΛΟΥΡΑ-
    ΚΗ» Ώτορινολαρυγγολογικά.
    ΠΕΜΠΤΗ
    «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ» Παθολογι-
    κά καϊ χειρουριγικά «ΦΑΝΟΥΡΑ
    ΚΗ» Γυνακκολογικό: «ΠΑΠΑΊΏ-
    ΑΝΝΟΥ» Νευρολογικά «ΦΛΟΥ-
    ΡΑΚΗ» Ώτορινολαρυγγολογικιί.
    ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
    «ΤΙΜΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ» Παθολο-
    γικά και χειροιιργικά. «ΠΟΛΥ-
    ΚΛΙΝΙΚΗ» Γυναικολογικά, «ΑΓ
    ΙΩΑΝΝΗΣ» Νίυρολογικά, «ΕΥ¬
    ΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ» 'Ωτορινολαρυ>'-
    γολογικά.
    ΣΑΒΒΑΤΟΝ
    «ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ» Παθολογικά
    καΐ χειροΜργικά «ΦΑΝΟΥΡΑΚΗ»
    Γ ·ιναικολογικά «ΠΑΠΑ· Ι ΩΑΝ-
    ΝΟΥ» Νευρολογικά «ΦΛΟΥΡΑ-
    ΚΗ» 'Ωτοριινολαριγγολογικά.
    ΚΥΡΙΑΚΗ
    «ΠΟΛΥΚΛΙΝΙΚΗ» Παθολογικά,
    χειροςιργιικά καΐ Γυναικολογικά,
    «ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗΣ» Νίυρολογικά,
    «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ» Ώτορινολα-
    ρνγγολογικά.
    ΤΗΣ ΔΟΥΚΙΣΣΗΣ ΤΟΥ ΟΥΪΝΔΣΩΡ
    Άλλά, νά συνεννοούμεθα: Αύ
    τα τα ττράγιμ<ϊτα δέν εΤναι τταρά ολότελα ττροσωττικό ζήτημοί καί δέν εΤναι 6ΐΛ>ατό νά όρίσοΐλμε νο
    μοκς γιά τό ττώς ττρέπει να γί-
    Μοντέλο τής ΝΓνας Ρίτσι μέ
    κοντό ζακΐΒ'.ιάχι τΐΌυ κλείιει μ έ
    τρία κουιμττιά κ-αϊ άττό μέσα φό-
    ρειμα ντεκολτέ χωρ'ίς μανίκ,ι-ο
    Φούστα διττλή ττού άνοί'γει στό
    ιτλάί.
    νωνταιι. Ό «αβρένττκ, μ*ς λ*
    «ι ττολλά κ»1 τηρέττει νά χρησι
    μο—οΐ€Ττα» γιά όδηγός μας. Τα
    ν φίλων εΤναι,
    βοηθεία.
    Γιά να σημειώσουμε ίττιτυχία
    στό ντύσΐ'μο, «σλύτερα ν' άκοθ
    με έτπψνλαικτικά σχόλια τοθ ττβ
    ριβάλΛοντός μας τταρά ίνθο*ΛΤΐώ
    δή
    Καλυτέρα νά μή μάς λένε τα
    στερεότι~χ κομπτλιμέντα, σάν
    τό «Τί θαυμασία τουαλέττα» ή
    τό «Πόσο καταττλιηκτιικό ψαίνεται
    τό φοτΛττάνι σας»...
    "Αν, την τελευταία στιγμή
    δέν είσθε απολύτως βεβαία γιά
    την έντύττωοΊ ττού ττροκαλεΤ ή τού
    αλέττοι σας, μή ττροσθέτετε, αλ
    λά άφαιρείται. Δηλαδή, μην άκο
    λουθεΐτε ξενο γοώστο, ττοΰ μττο-
    ρεΤ νά ττάη οττνν προσωτΓΜοότη
    τα μιάς αλλης, άλλά σέ σας νά
    καταστρέψη τό καλό σας
    σιμο...
    Σάς δίνω, μιά χρήσκμη σνμ-
    βουλή: τα ψορέματτά σας να εΤ-
    ναι δσο πιό άπλά είναι δυνατόν.
    Καί, σκόμη, μιά αλλη συμ
    δουλή: Μην άγοράζΈτε «άτι για
    τι ττωλεΤται φτη(νά, χωρΐς νά ζέ
    ρετε αν θά σάς είναι χρήσιμο.
    Άλλοιώς, διο—ράττι—ι... £γκλη
    μα κατά τος αύτοκυριαρχίας καΐ
    τού προϋΐΓολογΐισμοΰ σας?...
    ΔΟΥΚΙΣΣΑ ΤΟΥ ΟΥΙΝΔΣΩΡ
    Ή βοώκισσα τού Οώΐνβσωρ,
    ττου βοωριίται μιά όπτ<ό τίς δ*>
    κα κομψάτορ«ς γυναϊκ«ς είς τλν
    κοσιμον.
    ΑΙ ΠΡΟΟΔΟΙ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
    ΟΙ ΔΥΟ ΤΙΜΗΘΕΝΤΕΣ
    ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΠΕΛ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ
    ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑΙ ΕΠ ΙΙΕΥΞΕΙΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΩΝΜΕΓΑΜΟΣΧΕΤΙΕΩΝ
    Αί εργασίαι των τιμηθέντων Δρος Μάκ Φάρλαν Μττάρνβτ
    καί τοΰ καθηγητού Μεντ&βάρ.— Ποϊαι α! μέχρι τούδε ύ-
    φΐστάμεναι δυσκολίαι είς τήι> μεταμόσχοβσιν ζώνττον
    I-
    σ—ών.—- Τα διεξαχθέντα ·τηειραιμιαιτα έττί έμβρύων ποντι-
    κών και άλλον ττειραματοζ^ ών έστέφθι>σαν ύττό έττι-
    τυχίας.
    ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ Όκτώ&ριος —
    Τό Βραβείον Νομπτέλ διά την
    Ιατρικήν άττενεμήθη εφέτος είς
    τόν σέρ Φράνκ Μακ Φάρλαν
    Μίττάρνετ καί είς τόν Δρ α Πι?^
    τβρ Μττράιαν Μενταίάρ καΐ
    τούς συνεργώτας τού. '0 σέρ
    Φράνκ Μάκ Φάρλαν είναι Αι>-
    στρολός κα! διευθυντής τού Ίν
    στιτούτου «'Ελίιζα Χώλλ» δι' Ί
    ατρικάς Ερεύνας τής Μελβοώρ
    νης, ό καβ'ηγητής Μενταβάρ εί¬
    ναι ΙνΦικής κοααγωτγτίς. Καΐ οί
    8ύο έτηο-τήμονες είναι διόχτημαι
    διά τάς Αργοκτίας των.
    'Ειτΐ τού τταρόντος, ή θεω¬
    ρ ί'« τού Δρος ΜττΓ«ρνετ καί τα
    ττίΐράματα τού καθηγητοϋ Μέν-
    ταβάρ δέν ίχονν ΐσ«ς άμεσον
    ττρακτικόν άττοτέλεσμσ, ττο-)λοί
    έτΠΊστήιμονες 6μ«*ς ττιστεύοι«ν δ¬
    τι ιτρολειοιίνουν τήιν οδόν πρός
    καταιτληκτΐικάς έ'ττιτεύξεις τής
    χεΐιρουργικής, διά των οττοίων
    θά καταστή δυνατόν μίαν ήιμΕ-
    ραν νά μετοψοσχεάωνται τόσον
    μελη, δσον και διάψορα έσωτο
    ρικά δργανα άττά άνβρώ—ου είς
    έτνβρωττόν.
    Αί εριευναι των 8Λ> διακεκρι-
    μένων έττιστημόνων άποβλέ—οι>ν
    Ιβίως είς την ύττερν!«ηισΊ,ν των
    δυσιχερβιών, τάς οποίας συνησ¬
    τών μιεχρι τούδε τα διάφορα
    ττρός μεταιμόΊσιχιευσιν μίλη διά
    νά «έγικλιμοίτισθούν» έττί τού
    σώ,ματτος, έ—ι τού όττοι'Ιον ττρό-
    κειται νά μεταμοσχευβοθν. Τού¬
    το εΤνα-ι τό σημαντικώτερον ση¬
    μείον, δβδοιμίνου ότι αυτή αίίτη
    ή^ τεχνική τής ,μεταμοοιχεύσεως
    δέν «Τναι δύσκολος. Πράγιματι,
    Άμεριικανο! έίπ-ιθιτήμονες έιτέτυ
    χαν νά μεταμοσχεύο-ουν καρδί¬
    ας, —νενμονας καί αλλα &ργον<χ ετττΐ διαφόρων πειρο)ματοζώ<ων. Τό μετοιμο<Γ>3εύήμενον όργανον Ι
    (ρηρμόζχτο κο(9' δλους τούς κ«νό
    νας τής έτηστήμης, έττηρκετο ό
    ιμαλώς ή έττοώλίοΐσις τής ττλη-
    Άς της ττροισαρμογής κάΐ τα
    Ίτάντα έφαίνοντο ότι ί6αι ναν
    κατ' βόχήν. Μεΐτά μίαν αμως ή
    «αί τιιερισσοτέρας εβδομάδος,
    τό μΐεταμοοΐχευβεν μέλος ύφίστα
    το Φλόγωσιν καΐ ,μβτ' όΜγο,ν
    «ά~έθνησκε». Τούτο συνέβαινε
    ΦΟΡΜΑΐΚΑ
    Είς δλα τα σχέδια καΐ χρω
    ματισμού; ·1ς την
    Ξυλαποθήχην
    Ι. Ε. ΠΑΠΑΔΑΚΗ
    Τηλ. 7.81
    ••οοοοοοοο»»!
    «αί είς την ιμετσ.μόσιχ€υισιν τής
    μΐΜροτάτης έπτιφοτνείας δέρμα-
    τος, δσον «αι είς τάς μετοομο-
    σχεύσε,ις ολόκληρον όργάνων.
    Φαίνεται ότι τό ύ4>ιο*τάμενον
    την μεταμοσχενσΐν σώμα κςετά
    καττοιον τρόπον «βιβκριΐΜΐι» την
    ΊΓαρονσί'αν ξενου σώματος, δ·
    ττως σ>υμ>βαίνει μ« την τταρουσι
    αν των βακτηριδί«*ν κιαί αλλων
    μΐΜροοργανισιμών, καί λαμ]£ά-
    νει τα μΐέτ,ρα τού διά την ά-πο-
    ■μάκρκνσίν τ»ν. Τα αΐμοσφαί·
    ρια βημιουργούν «αντισώμ&τα»
    διά την κατοπτολίιμηισΐιν των οί-σ
    βολέ»ν. Λόγω τού δτι τα άν-
    τισώματα αύτά ττροικαλοΰν την
    άνοσίαν κατά των βίσβαλόντων
    είς τόν οργανισμόν βακτηριδί-
    «*ν, ή άντίιδρασις αύτη άττοκα-
    λεϊται άντί'δρασις άνοσοιτοιή-
    σεως.
    Ή {δία αύτη αντίδρασις ττβ>
    ρατηρεϊται καί €(ς τάς μεταμο-
    σχενθ-εις. Ό Δρ Μττάρνετ τταρ«
    τήρησεν, 8μ»ς# 6τι ή τοιαύτη
    άντίΐαρο)σις παρατηρεΐται μόνον
    «οττά την μετβμβρυακήν περίο¬
    δον της ζ»οΙης τού ζώοι», ένώ κα¬
    τά την διάρκειαν τής έμ*6ρυα-
    κης ζωής ό όργανισιμός δέν δια-
    βέτει τήιν δύναμιν αυτήν τής άν
    τ ιδρύσεως. Την παρατήρησιν
    αύτην εΐχβ κάμει καί ό καθηγη-
    τής Ραίΰ "Οουενς, τού Ίνστι-
    τούτου Βιολογίας τής Καλιψορ-
    νίας, καί έ—ι των εργασιών τοΰ
    έν λόγω καθηγητού έστήριξε
    τούς μιετέτΓεΐτα ττειραματισμούς
    τού ό καθηγητής Μίνταιβαρ. Ό
    τελευταΐος ούτος έττέτυιχε νά
    —ραγ,ματοττοι,ήση έτπτΜχιεΐς μι-
    ταμοσχεύσεΐς δέρ,μοττος έ— ι έ,μ-
    βρύων ποντικών όλίιγον —ρό τσώ
    Τοκιετοώ, όττατε οί δβχθέντες
    την μεταμάσχευσιν όργανισμοΐ
    ώφωμοίωσαν χωρίς καμμίαν δυ-
    σκολίαν τό μεταμτκτχευβέν τβμά
    χιον βέρμβίτος, ένώ ή (δία μ*.
    ταμώσχευσις, έτΓΐχ£ΐρηθε1σα έττΐ
    ιμικρών ποντικών ευθύς μετά την
    γιέννιη|σίν των, απέτυ,χιε.
    Τό φαινόμενον τούτο έπεβε-
    βαιώθη ό—ό σειράν ολόκληρον
    ττειρβμ—ισιμών, τους όητοίους
    εξετέλεσεν ό καβηγητής Μεντα-
    βάρ μέ τούς συνεργάτας τού
    Δρα Ρούμερτ Μ-ίλλιγ,κομ καΐ
    Δρα Λέσλυ Μπρέντ. Ή μέθο&ος
    αθτη δέν είναι βι;νατόν, φυσικά,
    νά εφαρμοσθή Ίττί τού άνθρώΐ
    ττου, ο) έ— ιστήμονες δμως γνω-
    ρίζουν τώρα νώς λειτουργ«ΐ ό
    ιμηρςανισμός τής μ*παμ(θσχεύ«"-
    «ς ι) μάλλον τής άνοσοττοιηΤι-
    κής αντιδράσεως. Τό μάγα έρώ
    τημα, τό όττοίον <$δΓ) όρθοΰται έ νώπιόν τ»ν, είναι: «ΕΤναι δα- νατόν ή άνοχή νά βημΐουργηβή έ-πΊ ένήλικος;» Πολλαί έττικττήμονες «πέΛει ζαν δτι ή άνοσο—οιητική αντί¬ δρασις ήμ-ορεΐ νά εξουδετερώση διά των άκιτί'νων Ρσΐντγκ«ν ή διά χημικών ούσιών. Τούτο δ- τμιως έικθέτει τό ζώον είς ίν8ε- χομΐένοίς μ6λύνσεις. "Οιταν βά 'έίπΊΤεΜχθη ή κοΐταττολειμησις των δυσχερειών αυτών, θά άνοττβίλη ή έ~οχή των μ—αμοσχιεύσεων. ΙΑ7ΡΟΙ 'Οτορινολαρ»οτγολογ ική Κλινική ΓΕΩΡΓ. ΦΛΟΥΡΑΚΗ Χειρούργου — ·Οτορ»νολβ»ρνγ γολσγου ΜΕΤΕΦΕΡΘΗ είς την οθόν Σμύρνης (τταραττλβύρως οΐκοβ·· μής Ν. Σιδιράκη). Πνονται δεκτο! ασθβνχΐς τοθ ΙΚΑ. τηλ. 92-«3. ΔΗΜ. Η. ΞΕΚΑΡΔΑΚΗΣ ΕΙΔΙΚΟΣ ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ Επί ΑΥι ίτη «ίδικευθβΐς είς την Παθολογί—; «αί Καρ&ολογί αν «Ις ττ>> Β' Παν*πισττ,μιακην
    Κλινικήν. 'Εγν»—ασταθεΐς μονί-
    μως είς Ηράκλειον δέχεται είς
    τό Ιατρείον τού 4τπ ττ>ς οδοΰ
    οτρατηγοΰ Πιζανοΰ 1 Πλατεϊα
    Άγίιου Μ~Λ (έναντι Κλκνικής
    Μεγαλάχαρη κ. Ζονριδά*-). τη
    λέΦωνον 82-80.
    Ό κ. ΕΜΜΑΝ. Κ. ΔΡΕΤΑ
    ΚΗΣ όρθοττΒδικός χειρουρτ'ός 'ϊς
    ττιμελητής τον Άσκληπιειόθ Βού
    λας, έττανελθών έκ. της μετΒκτίαι
    δεύσιεώς τού έν Αγγλία καϊ έγ
    «ατκχσταθΕίς ίν Αθήναις, βέχρ·
    ται είς τό ίατριεΐον τού όδός 'Υ
    ψηλάντου 33, καθ* εκάστην 4-7
    μ.μ.
    Κλινική
    Ώτορινολσρνγγολογική
    ΙΩΑΝΝΟΥ Γ. ΣΥΓΚΕΛΑΚΗ
    ^ Πλήρως ίξωπλισμένη βι' δλΜτ
    των επιστημονικήν μέσαν.
    Δέχετται καθ* έκαστην όφς
    Σφακίων (όπισθεν ·αρμακ«(ον
    Χανιωτόκη τηλ. 94-46
    Ό ίατρος χειρουργός - Ούρο
    λόγος κ. ΣΤ. ΜΑΚΡΙΔΑΚΗΣ
    έπέστρεψβν έκ τοΰ έ—ιοτημονικαυ
    ταξιδίον τού καΐ δέχεται ώς ν—Ι
    ττρότερον «Ις τό Ιατρείον τ*υ ό
    δός ΆγΙ«ν Δεκα (έναντι 'Αγρ.
    Γρα-έζης> καβ' εκάστην —Α.
    «8-98
    ΚΛΙΝΙΚΗ
    Χειρουργική —Παθολογική—
    Ούρρλογική <Ο ΤΙΜΙΟΣ ΣΤ>ΟΤ
    ΡΟΣ> παρά τ«ν Άγιον Δημή
    τριον Τηλ. 92-79 'ΗρΛΛεκτν—
    Κρήηης
    ΓΙνονται δβκτοΐ ήσφαλισμενοι
    Ολον των ταμείον καΐ τοθ ΙΚΑ
    ΜΙΧ Ι. ΝΙΚΟΛΟΥΔΗΙ
    Ίατρος Καρδιολόγος
    Διδακτωρ τής Ιατρικής 'Ακ·
    δημίας τοΰ ΝΤΎΣΣΕΛΝΤΟΡΦ
    Γερμανίας
    Ίατρεϊον: Όδός Ραοαμαν
    βους 1 ΠλατεΙα ΑγΙου ΜηΛ
    (Πρώην Κλινική Βρεττάκη) τη¬
    λέφωνον 82-66, οικίας 94-53.
    ΕΜΜ. Σ. ΣΜΥΡΝΑΚΗΣ
    ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ — ΩΤΟΡΙΝΟ
    ΛΑΡΥΓΓΟΛΟΓΟΣ
    Δέχτται είς τό Ιατρείον τα*
    επί τής γωνίας των όδών Σμύρ
    «ής — Αβέρωφ (πρώην κομμε·
    τηριον κ. Χρήστου).
    Τηλέφ. 97-97
    | ΑΝΑ ΚΟΙΝ Ω Σ Ι Ε
    Τό γνωστό καλλιτεχνικόν φωτογραφεΐον
    ΦΩΤΟ
    ΑΣΤΗΡ - ΚΑΡΑΜΠΕΤ
    ΑΣΤΗΡ
    • ,-----«Ι··ιν νά Ικανοηοιήση καΐ τό βυ·κολώτ·οα
    τβ βοηθεία συγχρόνων μηχανημάτων. ^
    Έπίσης διαθέτομεν:
    ΝΥΦΙΚΑ ΦΟΡΕΜΑΤΑ
    Τελευταίας μόδας είς τιμάς ασυναγωνίστους
    **ΑΤτ1τίί1τι<1ΜΙ»<ε)»Φ.»θ·ει««>ο·ει
    ΑΙΜΙΛΙΟΣ Γ. ΧΑΤΖΑΚΗΣ
    ΕΙδικός Γεαιδίατρος
    'Εττΐ σειράν έτών Ιατρος τοθ
    Νοο-ιοκομίίον Πβίδων.
    Δέχεται όδός Βιάννου 5 πά
    ραπλεύρως Κλινικ#)ς Κ. Άντι*νβ
    πούλΐον Τηλ. 97-40
    Ν. ΜΑΤΖΑΠΕΤΑΚΗΙ
    Ίατρος - Δερματολογος
    Πλατεία Βυζαντινής 'ΕκκλησΙ
    άς ό «Άγιος Μά#κος» πλησίον
    Φαρμαχείου κ. θιοβωρΐδου.
    Ό Ιατρος Καρδιβλογος
    ΙΩΑΝΝΗΣ Ε. ΜΑΥΡΟΦΟΡΟΣ
    έγκατασταβεΐς μον(μ«ς «Ις Ή
    ράχλοιον, δέχβται επί τής οβσθ
    Λασιθίου 10 «α©1 εκάστην (9-1
    π.μ. καΐ 4-8 μ.μ.)
    ____________'ΑριΒ. Τηλ. 96.53
    ΟΡΕΣΤΗΣ Μ. ΛΑΖΑΜΑΚΗΣ
    Ννχρολόγος - Ψυχίατρος
    'Εσωτ. (ατρος τοθ ΔρομσκαΙ-
    τείου θεραττβιηηρίου, ίγκβτε——
    μενος είς "Αθήνας δέχττ— είς το
    Ιατρείον τού ηατησΐων καΐ Λα
    σκαράτον 1 τηλ. 883-670.
    ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΠΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ
    «ΛΓΙΛ ΑΝΝΑ»
    ΈπιστημονΐΝός Δκνθυντης
    Δ. Μ. ΜΟΥΡΕΛΛΟΣ
    ΕΙδικός Γυναικολόγος Πβνβΐτι
    οτημιακών ΚλινικΔν Άβηνώ» —.
    ΓερμανΙας.
    1) Τμήμα ΓΐΛ<αικολβγικον β( ρο—ΐίας ΣΤΕΙΡΩΣΕΩΣ ΝΕΥΡΑ ΣΘΕΝΕΙΑΣ, ΛΠΑΘΕΙΑΣ ΚΛΙ ΜΑΚΤΗΡΙΩΝ, ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΩΝ, ΟΓΚΩΝ κ.λ.ττ. ' 2) Μαιβυτνκον: Ταχεϊς ανώδυ νοι τοκίτοΐ Τ ^ ν Σχολίίον)
    ΜΑΡΧέΑΗΗ,.
    ΜΒΔ0ΜΑΔ1ΑΙΑ ΠΟΑΙΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ
    _άνδ«κ·ί 20 - ΤηΙίφ. 91.38- ·Η9άΜΧ,ιο*-Κνί*ης
    ΔΙΑΔΟΧΟΙ ΤΟΥ ΜΙΝΩΟΣ
    Α-----1-------ΣΥΝΕΧΕΙΑ
    ΕΚ ΤΗΣ 2ας ΣΕΛΙΔΟΣ
    σύντ», αρχισε φαΐνεται νά στε
    νοοοΜρήτται. ιΕΙχΐ χάσει, βλέττετε
    τά μβγαλεϊα της σβν ττριγκί-
    -ισσα τής Κνωσού. Άρχιαι νά
    κώνιη ρΗμβοντιικεΰς τπ,ρι—χτους.
    ' Κου σέ μιά τίτοια ττιριττλάνη
    βη της βτά σάση τής Ρόδου,
    βνναντήβιικε λέει μέ τόν φτερο
    ττόβη Έριμ,ή...
    "Οααν κάτΓοτε ό άβελφός
    της εήτροσεξε τό άφύσικο μέγα
    Μμα τής κθιλιάς της, -τού διη
    γηβηκε δτι ό 'Έρμής μέ τίς —α
    νουργίες τού καί ίνα σωρό άττά
    τις, την ΐΓαρέσυρε σ' 2.α ο—ή
    λαιο. Τί νά κάνη; ©ςΐός ήταν
    αύτός καί έκεϋνη ά&·νοιμο πλά
    σμβ. Ύτίήιρχε αλλωστε στήν α',
    κογένεια τους τό Ίτροηιγούιμΐνο
    τής θείας της, βυγατ«ρσς τοθ
    Μίινωα, Άικακάλης, πού κι' αι)
    τη μ« τόν ϊδιο ττλάνο 'Ερ,μή ,μά
    «αι τόν αλλο θιό τόν Άπόλλ»
    να, Ετταβε τά (Ιδία...
    Ό' ένόρετος καί βετικός Άλ
    βαι-μβνιη,ς άγιρίεψε. Στήν όργή
    τουλπάνω τήνικτύτιησε κ,Γεκομ^α
    κήμη τό λάθος νά τής δώση μιά
    κιλωτσιά στήν κοιλΐ'ά. 'Ατγο τή
    «λωτσιά αυτή, τιΐθανε ή ταλαί
    . -ωρη Άπιιμοσύνη. ΆΐδεΛφΐΐ—ό
    νος λοιττον ό Άλθαΐιμένης. Πί-
    ο-εψε μολαταύτα δτι ϊτσι ί,ττο·
    λήΊθιφε μ« αλλο τρ£Ιττ!ο ό χρησ-
    ΐμός «αί ή ΕΙμαρμένιη ,μετέτρϊψ:
    την ΐΓαττροκτονί'α σέ όιδελφ:κτο
    νίσ.
    Ώς τόσο στήν Κν**σο ό γ.ε-
    ρο,— Κατρεύς ήτον άττελπισμέ-
    «ος. Και δταν ττιά εΊΐπασ: σέ ε-
    σχατα γηρατιά καί ίνοκοθτ. ϋτ
    •ηληοιιάζει το τέλος τού, όπτεϊΰ-
    σισε νά πάη ό ΐ'διος στόν γυ ό
    τού νά τόν παρακαλέση ν' άΛλί
    - ξουν ρόλους καΐ τέΐττους. Ν'ά
    ■πάη ό ΆΙλθ:ιι|μίΜης στήιν Κν«·
    σό σάν ββσιληάς 6 ώδοχός τού
    «αί *ά μείνη ό Κατριύς στήν
    Ρ6δο νά -ε&όΐΜη Η»ν»α. "Ετσι
    ν θά ίπ»ηρχε φόβος νά ϋταλη-
    θέψη ό όπταίσιος χιρηριμός.
    Τό μεγάλο κλιροΑι τοΰ βασ ι
    ληβ Κ<χτρέα, γεμάτο όπτό ύττο οττιστΐς καί ττολβμιστές, δττ^ις ήταν φυβικό κ<αί ττρϊιτούμενο να τόν σννοδεύουν, ε'φτάσε κατά τό ®βιλιΙνό στ ήν Ρόδο καί «α- τά δαιΐμιονική σύμττττωση δρα € σττ»ν βροιχώδη -{,ριοχή τής Κρτ τηινίας. ΟΙ Εθϋλο» τού Άλθαιιμέ νη εΤδαν κατάτπ'ληκττοι νά άπο6ι βάζςκντβι όπλθφόροι, Τούς ττέ ροχταν γιιΐά ττειρειτές. "Ετριεξαιν καί σηιμανα^ συναγε,ρμιό· Πά,χο άττό τβύς δράιχους μητοροΰσθ3ν εϋκολα νά τοξέψανν τοϋς έττι- δροιμ'εΐς. "ΕτρΕΐξι μαζύ τους καί ό Άλθαιμένης. Στά ιμΊσοσκότει να καί μιέ την τοφαχιή τού £4/ άναγνώρι^ί τό Κρητικό καράι&ι. Κ οί ι τοξεύοντας «κείνοι/ πού φαι νάτανιε αρχηιγ'ός των πειρατώ'νι, έσικατ«ΐσε τόίν Κ«τρέα. Ή τφο ♦τντεία έτταλήθεψι. Ό Άλθσι·ιέ- νης £γινε Πατροκτόνος! Τρείς έκοοχές ΐπτάρχουν γ ι ά τόν ΆΙλβα·ιμ«1νι> ίίστερα άττ' ού
    τό. Ό Ιστοοικός Δΐιόβωρος λέ-
    ει^ ότι όητελΐΓΐισμένας κώτω άτβο
    την διττλη: κιατάρα τού άεελφβ-
    κτόν·βΊ) κα! τού ττατ;οκτόνον, τπε
    ριττλΐοονιιώτανε ~οιτικός κκί δι-
    ψαοιμ-ένος οττά βουνά καίστϊς έ-
    ρημιές τοΰ νΐσιοΰ ώς ττου κια γ ά
    τταιράκ,λησή τού στόν ΔΓα μετα-
    μορφώθηικε σΐ βώλο γΐ^ς. Ό Ά
    ττ«λλόΙοωρος Ισχυρίζβτβι δτι κα
    θώς τταροιιχάλεσε τόν Δία, σ^!-
    στηκε ή γ^ κο,ΐ τ^ιν νίοιτάπιε.
    "Αλλος ττά'λι λ£ει δτι χώ?ιηΜ
    σίρνάμενος σάν οικονλίκΊ σέ ιμ|·ΐοΐ
    τρύητα τής γής κ-αϊ ττί'&α « έ<εΙ έ ΣΒΒΑΧ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΧ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦Φ»»»♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ -♦♦« Δβυτέρα 31 Όκτωβρίου ' Ε η ι μ ί λ · < α Α.ΝΔΡ. ΠΑΝ ΑΠΩΤΟΠΟΥΑΛΣ ΣΗ Μ ΕΙ ΩΣΕΙ Σ ΚΑΚΟΗΘΕΙΣ ΦΗΜΑΙ Παράδοξα, ττολλά πθ'ράδοξα άιβούοινται κατ' οιότάς εύτνχώς μόνον μΐταξϋ των καψενο6ί«ν φιλάβλον κα'ι λέγαμεν εύτ'χώς διότι θά ήτο ττράγΐματι θλιβεράν έαν τό θίμα τούτο εΐχε ίστω «αί κόκον αληθείας. Ημείς τουλάχιστον ό:6υνατοΰμεν να τό —ι- στεύσωμεν οϋτε καττά κεραίαν δυνάμεθα νά ττιστεύσωμΕν ότι εΤ- ν&ι δι/νστόν τοιούτου ιΤδους οιχ'έ/δια νά ττιιγάζοι/ν έκ μέρους Δι- οιικον·ντων τα Σωμοα'εΐα μας. Κ ότι τέτοιο πρέητκι νά θ£**ρηθ»ν ώβύνατον, διό>τι αλλοίμονον εάν ήτο καί βϊς έλαχιστθιμόριον ά-
    ληββς!
    Λίγ,ηαι καΐ συζηττεΐται κατ' αύτάς μεταξΰ των καφενιιβίον
    φιλάβλον δτι ή γιενοιμκνη κλήρωσις τοΰ δειηέρου γίτρου τού ·ιτρω-
    ταθλήματος Α' Κστηιγορίοι'ς βά έητιιτρίψηι, ι—-ά ωρισμένας 6έ6αΛα
    ιτροϋΤΓθβόσει ς, έξαρττωιμένας όπτό τα ονττοτελέσματα των ττρώτων
    Λνώνων τού Β' γύρου την σονο^λΑαγήιν μΕταξύ των Σωμτχτείων,
    συναλλοβγήιν ή όπτοία θά όδηγη)ο~ είς τή> μετατόπτισιν τήϊ &α&-
    ιμολογικήις θεσβως των όμάι&ω'ν, διά τής ττχχραχωρτάσεως, έκ μΐ-
    ρονς τού ενός Σωιματείοο, μιάς νίκης Ι) έστω μιάς ίαοτταλίας!
    (ΕΤναι γνωοττόν ότι τέτοιείς «δροιμιές», 6ρ<^μιές αί όττοϊαι «οίί καταρροοκώνονν την άβλητικήν Ιδέαν εχουν ττλειστάκις .λάιβιι χώραν είς τό κέντρον, είς άλλας ττόλιεις, Ί'σ«ς καί έβϋ. Εγένον¬ το αμως «ί·ν< κ,ριπττ» *»ΐ ώιτο«>&6ήστΜ» γνΜσβείσα έκ των ύ¬
    στερον.
    Κατόχττασις δμως ώς ή συζητούμεν*) σήιμερβν είναι ττ-ρκοιτο.
    ψβντεήις, εΐνβι ανήκουστη καί ξεφΐύγει οχι ιμόνον όπτό τα αυστη¬
    ρώς ήθικά ά8λητι»(ΐα πλαί'σια άλλα καί όττΓΟ αυτόν άκάμη, τόν κ&-
    ττ«ς έ.λοχττι|κόν, σήμερον, κύκλεν των κοιν»ν ανθρωπΓίνΜν συναλ-
    λαγών.
    Δέν νομίζο-μιεν ότι είναι χρήισιιμον να κατον*θιμάσο:ιμιεν τα
    Σωματ€ϊα. ΑΙ κοοκιοήθεις αύται φήμαι, τάς όττοίας, τό τονίζο-
    ιμε)ν( όΙδκνατΌθμΙεν «ά ττιο— εΰσκιμΐεν ττρέττει νά τταύο-σιιιν νά δια-
    ση—ίρ«»ντοι.
    »ΦΦΦΦΦΦΦΦ»< ΑΠΟΛΛΩΝ Παράστασις άττό 6 μ. μ. συνεχώς Ο ΝΟ0ΟΣ (■ΓΧΡΛΙ4ΟΝ) Ζητοθσ· την έκδίκηοι ν αί (πνιξβ την άγάπη τού μεο' τό αΐμα ΤαινΙα μέ ύπέροχο πλοκή, μιγάλο θέσμα, Μεγάλη περι- κέτιια καί μβγάλο Ιρωτα. Μέ τούς ΪΤΙΟΥΑΡΤ ΓΚΡΕΒΝΤΕΡ-ΒΑΛΕΡΙ ΧΟΜΠΣΟΝ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑΝ: ΓΚΙΟΥΛ ΜΠΑΜΠΑ ΕΓΧΡΩΜΟΝ 1960 >ΦΦ·Ι
    ΕΛΛΕΙΨΙΣ ΦΙΛΑΘ- Ι
    ΛΟΥ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ
    Τό θλιβερόν, τής δλης αυτής
    ϋττοθέσεως είναι ή λυπηρά διαπί
    στωσις, δτι μεταξΰ Ίκανού άρι
    θμού έκ των λεγομένων φιλά-
    θλων ύπάρχει τελεία έλλειψις φι
    λάθλου συνβιδήσεως.
    Ή συζήτησις τοιούτων ένδεχο
    μένων άντιαθλητικών παρα)ίωιριί
    σεων κλγ!, δπερ καΐ σττουδαότε
    ρον, ή άττοδοχή των, ώς εάν έ
    πιρόκειτο πειρϊ μιάς ωραίας καΐ
    ιοαλός ενεργείας, μαρτυρεΐ μίαιν
    τελείαν έλλειψιν φιλάθλου σκέψε
    ως μίαν ψυχικήν κατωτερότητα,
    μή δυναμένων έν ούδεμιά ττκρι
    πτώσει νά ένηίρμοι.ισθη, μέ τό
    ωραίον καΐ τό καλόν τό οποίον
    έττιτάσσίΐ ή φίλαβλος ίδέα. Φρίτ
    τβι ικβνβΐς δταν παρακολουθή
    τοιαύτας συζητήσεις καΐ άναλο
    γίζεται δτι ή φθορά θα εισέλθη,
    βαθύτίρα, ττολύ βαθύτερα, θά
    στΓαρη ικ,αΐ θά βλαστήση είς τάς
    ψυχάς των τΓθδοσφαριστών, Μέ
    ποίον πλέον δικαίωμα θα ζητή
    σωμΐΐν μετά άττό τοϋΓ, ποδοσφαι
    ριστάς νά ·μήν γίνωνται έττιλήσμο
    νβς τοθ άθλητιικού των κ,αθήκον
    τος, δταν ημείς οί φίλαθλοι στ£
    ρούμεθα φιλάθλου συνειδήσεως;
    Τ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΙ-
    ΚΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ
    Δι' άλλην μίαν, διά πολλο-
    στήν φοράν, ό ττρωθι/τΓουργός
    τής Χώρας 'κ. Κωνστ. Καραμαν
    λής τταοίστη είς μίαν. άτ)λΓΐτι
    κήν εκδήλωσιν έγκαινιάσας τό
    «.Κανταντζόγλεΐ'ον» Στάδιον τής
    ©εοισιαλονίΐκης. Ό έχων τάς τύ
    χος τής "Ελλάδος είς χείρας τού,
    μέ την όξύνοιαν κα'ι το ττραΐκιι
    κόν ττνενμα ττοΰ τόν διακρίνει δι
    εΐδε ΤΓ|ν σττουδαιότητα ττού εχκι
    διά την άλκήιν καΐ τό μέλλον τής
    φι,λής ή πρόοδος και ή έξάπλω
    σις τοΰ άθλητισμοΰ καΐ ίταξεν
    αύτοι; πρώτον στρατιώτην είς
    την τηροσττάθειοον τή·ς άνατττύξζ
    ώς τοο. Έττΐ τκλ/ ήμιερών τού καΐ
    διά τΓΐρώτην φοράν ίίς την νίοελ
    ληνικήν ΐστορίον ό ψθίνων καΐ ύ-
    ποανάτττ',ικτος έλληι>Λ/ός άθλητι-
    σμός πού έξακολουθοθσε νέ πά
    ραμένη βρέιρσς λικνιζόμβνος είς
    τάς άγκάλας των προοτταθειών
    τής Ιδιωτικής πρωτοοουλίας, ή
    σθάνβη την Κρατικήν στοργήν,
    την επέμβασιν καϊ την συνδρο
    μην. Χαρι·ς «Ις τόν Κωνσταντΐ
    νόν Καραμιανλήν Ιδρύθη ή Γενι
    κή Γραμμαπ-εία ΆθλητισμοΟ καΐ
    ιδιαιτέρως χάρις είς τό ένδιαφέ
    οαν τού ικατηργτ)θΓ| ό άναχρονι
    στιικός, ό έγκληιματιικός είς 6ά
    ρος τής ιμιαθητιώσης νεολαίας νό
    μας, ό όττοίος α—ηγόρτυεν ε(ς
    τοθς μαθητάς νά άθλοΰνται έ^ω
    σχολικώς. Χάρις €ίς τό Πρωθυ
    ττουιογΊ·κόν ένθιαφέρον ή ' Ελλάς
    6ά είίρη τόν δρόμον των άθληη
    κων πετηρωμένων της.
    τ»ΠΑΡΧΕΙ ΣΧΟΛΙΚΟΣ
    Ι ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ;
    Ή κιοτνάργησις τού άναιρονιστι
    κου αυτού νόμον ήτο Ετι ~ερισ
    σότερον έπιβειδλημένη ικαΒ' 8-
    αον ό σχολΐικός άθιλητισμός ήτο
    έκ Ελλάδι, οΐονεΐ ανύπαρκτοβ.
    Εάν εξαιρέσει *οανεΐς τό Κολ
    λέγικ*/ ΊΑΘηνών —ττριωτοτΓαρον
    'ΕκτΓοοιδεχητιικιον Ίδρνμα δσον ά
    ♦♦ο·οο·οο»»»Φ»φ»»Φ<>οο»οοοοοο«οοοοοοο·.....♦♦οοοοοοο»»».....ο»>ο»οοοοοο«»»ο»»·οννοοοοο»·ο«
    ΛΑΧΕΙΟΦΟΡΟΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΝ ΔΑΝΕΙΟΝ
    750.000.000 ΔΡΑΧΜΩΝ
    Ανακοινούται δτι:
    Τό Ελληνικόν Δημόσιον, συμφώνως πρός τό Νομο
    θεπτικόν Διότταγμα 4117 τής 9ης Όκτω&ρίου 1960 έκ-
    δίδει την 14ην Νοεμβριού 1960 είς δημοσίαν έγγοαφήν
    διά των έν Αθήναις καΐ ταίς επαρχίαις καταστημάτων
    των ύττογραφουσών την —αρούσαν Τραττβζών καί Όρ-
    γανισμών, λαχειοφόρον έσΜττερικον δάνειον 750.000.
    000 δραχμων.
    ΟΡΟΙ ΕΚΔΟΣΕΩΣ
    ].—Τίλοι. Τό Δάνειον έκδίδεται είς όμολογίας
    «ίς τόν κομιστήν, όνομαστικής άξιας 150 οραχμών ή 3
    οοΑλαρίων Η.Π.Α., είς την τιμήν τού άρτι ου.
    2. Έγ γράφη. ΑΊ εγγραφαί είς τό Δάνειον θά
    γίνουν ά—ό της 14ης μέχρι της 21ης Νοεμβριού 1960,
    ίττι τή καταοολή δέ τού αντιτίμου θα τταραδιόεται άττο-
    δβιξις, ή ό—σΐα 6ά άντΐΜατασταθή διά των όμολογιών
    μετά τεσσαράκαντα πέντε ημέρας άττό τής λήξεως των
    εγγράφων. ΙΙροκειμένου ττερι έγγραφής δια τίτΑους άξι-
    ας ονομοχττικής ανω των εκατόν χιλιάδων (10Ο.00Ο)
    δραχμων, ό ίγγοαφόμβνος διικαιοιτται όπως καταβάλη
    κατα την Ιγγρα^ψ τό ήμισυ τής άξιας των άγαρασ«η-
    σομένων τίτλων, τό δέ ΐπτόλοιττον έντος ττροθβσιμιας τβσ-
    σαράκοντα ττέντε ημερών. Πρός διβυκόλυνσιν τού κοινοϋ
    αί άνοολαβοϋσαι την διάθεσιν των τίτλων Τράττεζαι θά
    βεχωνται άπό της Δεντφας 24ης Όκττωοριου ττροΐγ-
    γραφας, έττι τή καταβολή τοΰ τιιμήματος των άγορασθη
    σομενων τίτλων.
    3.— Τόκος. Ό τόκος άρίζεται είς 5% ττληρωτέ-
    ος δεΛονλευμένος ατταξ τοΰ έ'τους εκάστη 2αν Ίανουα-
    ρίου, βάσιει τού άντισαοίχου τοκομεριδίσυ. Τό πρώτον
    τοΜομερίδιον είναι ττληρωτέον την 2αν Ίανουαρίου 1962.
    4.__ ΛαχΎ-οί. Δίς τού έτους την 1 ην Ίουνίου
    νοι τΐ,ν Ιην Δεκβμβρίου, ένβργοΰνται κληρώσβις υπέρ
    των κομιστών όμάλογιών τοΰ Δανείου, διακρινόμίναι
    είς α.—-ΜίθΛ/ γενικήν, ένίργαυμένην την Ιην Ίουνίου ε¬
    κάστου ϊτους, της τηρώτης τοιαύτης γΐνησομβνης την
    Ιην Ίουνίου 1961. Είς τάς γενικάς κλήρωσις μετεχουν
    6ττασ«ι αί έν κυκλοφορία άμολογίαι. Ό πρώτος λαχνός
    τής κληρώσεως ταύτη-ς είναι 2.000.000 καί 6.— Μίαν
    είδικη ένβργουμένην την Ιην Δεκεμβριού, εκάστου ετους,
    της -ρώτης τοιαύτης γενησαμένης την Ιην Δεκεμβριού
    1961. Είς τάς εΐδικάς κληρώσεις μΕΓτεχουν μόνον αί πεν
    —,κοντοπτλαϊ καΐ έκατονταττλαϊ όμολογίαι. Ό πρώτος
    λαχνός τής κληρώσεως ταύτης είναι 1.500.000. Άναλυ-
    τικός πίναξ των λαχνών κατά κατηγορίαν καί έτος θά
    δημοσιευθή Ιδιαιτέρως διά τού Τύπον.
    5.— Φορολογικαί άτταλλαγαί καί
    ά τ έ λ ε ι α ι. ΑΙ άμολογίαι τού Δανείου τυγχά-
    νουντών εξής φορολογικών ά—αλλαγών καί άτελοών χαρ
    τοσήμου: α.— Αί όμολογίαι τοΰ Δανείου έξαιροΰνται
    τοΰ φόρου κληρονόμον τάδέέκ λαχνών εσοδα ίξαιροΰνται
    τρΰ φόρου επί κερδών έκ λαχείων. Οί τόκοι τού Δαν«ίου
    άπαλλάσσονται τού φόρου είσοδήιματος 6.— ΟΙ τίτλοι
    τού Δο««ίου, αί άναννώσεις καί έξ οΐασβήτηοτε αίτίας
    μ*τα6ι6ά—:ις, «ς καί αί έξοφλήσβις των κληρουμένων
    τίτλων, των κκρδών έκ λαχνών καί των τοκομεριδίων ά-
    ιταλλάοοοντβι των τχλών χαρτοσήμου.
    6,__ "Αλλα προνόμια. Πλήν των λαχνών των
    φορολογικών άπαλλβγών καί άτΐλειών χαρτοσήμου, αί
    θμολβγίαι τοΰ Δανείου έχουν καί τα εξής ττρονόμια:
    β,__ Αυται γίνονται δεκταί πρ«5 σύστ«—ν έγγυοδοσι-
    ών υπέρ τού 'Ελληνικοϋ Δημοσίου, Νομικών Προσώπων
    Δημοσίου Δικαίου, Τρο-εζών κλπ., ώς καΐ οΐουδήποτε
    άλλον κρατικού 6ργανισ.μού ί) Δημοσίας Έπιχειρήο-ε-
    *#ς, διά την Λνομαστικήν αυτών αξίαν 6~- Αύται γι-
    ^τα. ύιτοχρεωτικώς δεκταί ύττο των Τραττεζων είς αντι¬
    κατάστασιν ένεχυρων, είς την όνομαστικήν αξίαν αυτών,
    το δέ έγγραφον τής Αντικαταστάσεώς συντασσεται ά-
    τελώς. γ.— Αί Τραττεζαι επί τή κ,ατασέσει ώς ένεχυρου
    εκατόν τουλάχιστον όμολογιών τοΰ Δανείου, υποχρε¬
    ούνται νά παρέχουν δανείον ποσοΰ 60% επί τής άξιας
    των ένεχυρια^ομένων όμολογιών. δ.— Αί άμολσγίαι
    τοΰ Δανείου σννιστοΰν άν-τικειιμενον διαπραγματευσεων
    είς τό Χρημαητιστήριον Αθηνών.
    7.— Έξόφλησις τοΰ Δανείου. Τό Δάνει¬
    ον έξοφληθήθΊεται διά δώδεκα έτησίων κληρώσεων είς
    το άρτι όν τής ττρώτης γεννησομένης την Ιην Δεκεμβριού
    1961. Ή έξόφλησις των εκάστοτε κληρουμένων τίτλων,
    ώς καί των τακο,μεριδίων καί των λαχνών, θά γίνεται
    είς δραχμάς διά τής καταδολής κατ' έπιλογήν τού κο-
    μιστού, είτε της είς δραχμάς όνομαστικής άξίος, είτε
    τοΰ είς δραχμάς ίσοτίμου τής είς δολλάρια Η. Π. Α. ό-
    νομαστικής αξίας αυτών, βάσει τής επισήμου τιμής τού
    δολλαρίου κατά την ημέραν τής κληρώσεως, προκειμέ-
    νου ττερϊ όμολογιών καί λαχνών, τής λήξεως δέ προκει-
    ,μένου ττερί τοκομεριδίων.
    ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΟΥ
    Τό προϊόν τού Δανείου προορίζεται αποκλειστι¬
    κώς καί μονον (αρθρον 1, τταραγραφος ), τοΰ Ν. Δ)τος
    4117)9.1^0.60) διά την χρηματοοοτησιν παραγωγικών
    έργων τού Προγράμματος Οικονομικάς Άνατττυξεως τής
    χώρας.
    ΠΡΟΕΓΓΡΑΦΑΙ
    Αί ϋπογράφουσαι Τράπεζαι καί Όργανισμοί δέχον
    ται άπό σήμερον Δευτέραν 24ην Όκτω6ρίου 1960 πρσ-
    εγγραφάς είς τό υπό έκδοσιν Δάνειον διά των έν Αθή¬
    ναις καί ταίς επαρχίαις καταστημάτων αυτών.
    Α
    ΔοΘέντων: α.— Τής παγίας Ισοσκελίσεως τοΰ Δη¬
    μοσίου Προϋπολογισμοΰ τακτικών έσόδων καί δατΓανών.
    β.— Τοΰ σταθερώς αύξητικοΰ ρυθμόν τού Προυπολογι-
    σμοϋ Δηιμοσίων 'Επενδυσεων είς τόν όπΐοϊον μετβχει καί
    ό τακτικος προϋπολογισμός γ.— Τής αρξαμένης ηδη α¬
    ποδόσεως των διά τοΰ ΠροϋτΓολογισμού Δημοσίων 'Ε-
    ττΒνδύσεων έκτελουμένων έργων καί, έπαμένως, τής στα¬
    θεράς αυξήσεως τού έθνικοΰ είθΌδήματος. Καί δ.— Των
    έξαιρετικών προνομίων, ρητρών καί λαχνών, διά των ο¬
    ποίων αί όμολογίαι τοΰ υπό έκδοσιν Δανείου, προικί-
    ζονται, σννάγεται ότι αί όμολογίαι αυται άποτ'ελούν
    προνομιούχον τοποΜτησιν, τόσον άπό άττόψεως ασφα¬
    λείας, δσον καί άττοοόσεως.
    *
    Είδική ύπηρεσία παρ' οκάστη Τροπτέζη παρέχει λε-
    τττομερείς πληροφορίας είς πάντα ένδιαφερομένον.
    Έν Αθήναις τή 24η Όκτωορίου 1960
    ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
    ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
    ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
    ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
    ΕΘΝΙΚΗ ΚΤΗΜΑΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
    ΙΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΛΑΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΛΛΑΔΟΣ
    ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ
    ΤΡΑΠΕΖΑ ΜΕΤΟΧΙΚΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ
    ΑΜΕΡΙΚΑΝ ΕΞΠΡΕΣ Σ
    ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
    ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ
    ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟΝ ΑΞΙΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
    ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΑ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΑ
    ΤΑΜΕΙΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙΔΑΝΕΙΩΝ
    (Τό παρόν δημοσιεύοτοιι μόνον κατόπιν έγγραφον
    έντολής),
    V
    ΙΤ'-Τ"""
    ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟΝ ΘΕΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΘΑ ΑΝΑΚΥΨΗ ΕΙΣ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΝ
    ΕΠηΡΧΙΠ ΚΑΙ ΗΜΙΕΠΒΓΓΕΠΜαΤΙΣΜΟΣ
    ΦΟΒΕΡΟΣ ΔΙΑΓΡΑΦΕΤΑΙ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΓΥΜΝΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ
    ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ.— ΕΑΝ ΔΕΝ ΛΗΦΘΟΥΝ ΜΕΤΡΑ ΤΟ ΑΔΗΦΑΓΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ ΘΑ ΕΠΙ-
    ΠΕΣΗΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΘΑ ΤΗΣ ΑΠΟ1ΜΥΖΗΣΗ ΠΑΣΑΝ ΕΛΠΙ
    ΔΟΦΟΡΟΝ ΙΚΜΑΔΑ.— ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΘΟΥΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΣ ΤΑ
    ΠΡΩΤΟΠΟΡΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ
    ΦΙΛΑΘΛΟΙ ΣΥΖΗΤΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΙΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣΙ
    Ή καθιέρωσις τού ήμιετταγγελ
    μοτισμοΰ είς την Έλλάδα θττΓοτε
    λεΐ ώς ((χχίνεπ-αι ένα γεγονος, τοθ
    όττοίοι; ή έφαρμιογή θά συμιττέση
    μέ την νέαν έλ«υσομένην ποδο-
    σ4ίϊιρικήυ περίοδον.
    Βεβαία τό δλον θί,μα εύρισκε
    ται άκόμγη, δσον άφορα τάς ειδι
    κάς διατόξεις τού κα'ι τόν τρό
    πεν τής έ<|Χ3ρμογής τού είς τό στάδιον της τηροεργασίοος μή 0- ττάρχοντος εΙσέτι ουδέ ττροσχεδί ου ττρός επεξεργασίαν. "Αγνωστος μάς είναι διά τού το ή μορφή την όποιαν θα λά 6η τελι/κώς είς την χώραν μας τό νέον σύστημα, αί συνθήκαι πού θα έπιικραττήσουν, ό τ,ρόπος της θιΡμο-γής τού δλου συστήιμα τος. Γεγονός ττάντως είναι τούτο, δοΌν άφορά την έτταρχίαν. Όκιν δυνος της άΊτογυμνώοιεως της ά πό τό ποδοσφαιι,ρικό της δυνσμι- κό. ΕΤνσι φυσικό, δτι εάν δέν ν ττάίρ-ξουν ~εριορισ·μοί, τόΚέντροΐν άθηφάγιον «αί έξοττλισμένον μέ πλοθσια οΓκονομυκά μέσα θα ε π.ττέση τής έτταρχίας καϊ θά την ζή Νομίζομεν ή μάλλον πιστεύο μέν δτι 'αΙ έτραρχιαίκαΊ 'Ενώσεις οτυσττειρρϋμ'εναιι πρό τού κοινοΰ δ όφείλουν νά συνεννοη- θοΰν νά Ινωθούν *χχι νά έμφανι- οθούν άττό τούδε ώς μία μεγάλη δύναιμις — κ«ΐ έκπροσωττοϋν έ νωμέναι μκ*ν ττραγματικά, κυρι αρχΌύσαν είς τα ποδοσφαιρικά πράγιματα δύναιμιιν .κοΐ νά ζητή σουν νά σνμττειριληφθοΰν προσ- τατεκ/τωίαιϊ διά την έπαιρχ'ΐν δια τάξεις, μία των οποίων και ή 6α σικη, θάεΤναι ήΑΠΑΓΟΡΕΥΣΙΣ 4>ορα τάς άθλητΐικάς εκδηλώσει ς
    — καΐ ωρισμένα ίδιωτικά ίκτται
    δεντήρκχ, αί άθλητικαΐ έκδηλώ
    σςις των Κιρο—ικών Γι»μιναισι«ν,
    ήσαν κα! εΤνχ», ττλήν ελαχίστων
    ίξβιρέσεων, ύτΓοτυττώδβις, περιο-
    οιζόμβναι είς ελαχίστας έμψανΐ
    σεις καί αύτάς έκ των ενόντων
    διο,ργανομέκχς. Ήτο φυσικόν
    υπό τοιαύτας συνθήκας, ό έλλη
    νικός άθλητισιμος νά παραμένη
    ϋτΓοανάτττυικτος «αι κυρίως νά
    μην ττεριλοιμοάνη είς τοΰς κόλ-
    ττους τού την μαθητιώσαν νεο¬
    λαίαν, δηλασή τούς νέους ή 6-
    ττσΤοι λόγω πληρεστέρας μιαθήο<; ως καΐ κοινων«ικός άγωγής, θα τού έδιδον «/αί ένα καλύτερον ψυ χιικόν σύνολον. Μιά είναι ή άπαν είς τήιν ερώτησιν μοος: «Ό λ άθλητισιμος είναι οό σία ώινύττο?ρκτος». ΥΔΕΜΙΑ ΜΟΜΦΗ Ούδεμία μομφή δύναται νά ά τΓοδοθή διά τούτο είς τούς έκτται δεντικοΰς λειτουργούς κα! εΐδι κώτίΐρον είς την ττροκειμένην πε ρίτΓτωσιν είς τούς γυμναστάς. Πτωχόν το Κράτος μας δέν δια θέτει τόν ανάλογον, πρός τον α¬ ριθμόν των μαθητών, αριθμόν γκ μναστών, δέν είναι οί δυνατόν νά έχωμβν την άτταΓτησιυ άπό γυμναστάς διδάσκοντας 400 μα θΐ^ νά έπεκταθοΰν καΐ ττέραν τού μαθηματος τής γυμναστικής. Είναι μαθηιματικώς κα1 ύφαρια- κώς άδύνατοιν. Δι' αυτόν δέ άκρι 6ώς τόν λόγον άτπεφάσισαν ή τπαρούσα Κυβέρνησις νά έτπτρέ ψη την σι*μμεΐτοχ»ν των μαθητών είς έξωσχολιικσ, Σωματεία. 'Επα ναλαμδάνομβν δέ δτι ούδεμία μαμ<|»ή δύναται νά ά-οδοθίΐ είς τούς έκ—αιδευτΐ'κούς μας λειττουρ γούς, οί ότηοίοι πράγματι μο- χθούν, δσον ουδείς αλλος διά την νεολαίαν μας. ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΩΣ ΠΑΙΚΤΟΝ Α ΠΟ ΜΙΑΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΕΝΩΣΕ¬ ΩΣ ΕΙΣ ΑΛΛΗΝ, ΤΟΥΛΑΧΙ¬ ΣΤΟΝ ΔΙΑ ΜΙΑΝ ΠΕΝΤΑΕΤΙ ΑΝ. Τό θέμα είναι σοβαρόν, τειρά σηο/ καί εάν δέν άντιμετωτπσθή ΑΠΟ ΤΟΥΔΕ μέ οργάνωσιν συν οχήν των έτταρχ)ιακών Ένώσεων καΐ σχιετιικας ττροτάσεις —άτται τήσιεις, θά εύρεθώμβν μίαν ήψιί ραν πρό μιάς, άνευ προηγουμέ νού Λφαΐιμάξβως τής "Επαρχίας άπό τό Κέντρον. Όταν μέχρι τούδε, όπότε καΐ μο/αθκόν κίνητρον ήτο ή προσ- ττάθβια τής ένισχύσεως των &μά δών έκ λόγων φιλοδοϊίας, κατε βάλλετο μιά συνεχής τοιαύτη προσττάβειια έκ μέρους τοΰ Κ έν τρου είναι οντονόητον δτι έφ' έξ£ς όπότε κβΐ θά Οπάρχουν ΟΙ ΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ, ή προσπαθεία αύτη, ένισχυομένη καΐ μέ τό άφθονον χρήμα θά στε φθήύπό μϋάς καταστρε—τικής,διά την έτπαρχίαν, επιτυχίας έάν,δέν τεθή φραγμός. Ή έττορχία πρέπει νά μ«Ινη μα κ,ράν τί)ς «χρημαηΊκής έπεμβάσε ως» τού Κέντρου» Βεβαία δλα τα έτταρχΐΌΐκά ποδοσψαιρικά Κέν- τρα πού διαθέτουν Ένώσεις Α' Κατηγορίαις ΠΡΕΠΕΙ νά άττοκτή σουι< μίαν επαγγελματικήν όμά- δα διότι εάν δέν την άττοικ.τήσουν τότε θά στβύσουν ποδοσψαιρικά. άλλά διά νά την άποκτήσουν τφ£ τγει ή ικαθε έπαρχιακή "Ενωσις νά είναι είς τόν τομέα αυτόν «κΐ'ρίαρχος τού οΤκου της> θβ
    πιρέττει δηλαδή οί τταΐκται της,
    οί καλοΐ της παίκται νά μην Φύ
    γοι/ν άττό τόν τόπ©. Τώρα τό πώς
    θά γίνη ή έπαγγελματική ομάς
    ΑΘΛΗΊΚΟΣ ΔΙΑΛΟΤΟΣ
    «Τό κείιμενα είναι αύίίντικο
    κ αί ό διόίλογος έλαβε χώραν τό
    εσπέρας της 28ης Όκτωιβρίου
    σέ κεντριικιό καφενεϊο τής ττόλε-
    ώς μας.
    Σι<ζητούν δύο αΐττονδοι.... φί Χο·ι, ό ενβς οττοίδός τού 'Εογοτ:- λοι>ς κιαΊ αλλος τού ΟΦΗ ή σι>-
    ζήτησις ξχβι φουντώσΐι για κα
    λά, πρός μεγάλην δισκέδασ ν
    των τταριΐΓτοιμένων —ού... ρί-
    ιχνονν λόοδι στή ψωτιά.
    Ο ΕΡΓΟΤΙΕΛΙΤΗΣ: Ποιό
    •πιρωτάΐβληΐμα θά ττάρετε μωρ*;
    Τόν ΟΦΗ σας θά τόν φάη φί-
    τος ό ο 4> ι ς , δηΐλοΐδή ό Έρ-
    γΐτέλης, γιά νά τ^συχάοτουιμε.
    Ο' ΟΜΙΛΙΤΗΣ: Άκον θιρά-
    σος, ττάψε ρέ, ττοι,όν θά νι«ήσε-
    τε; την όμαδάρα; έσεΐς έ'χιϊτι
    κ«τανττ(σβι όμόίδα υ~ολοίπ«#ν,
    τά ί ρ γ « σος τελέψανε
    (Έργοτέλης) κια ι ετσι θά ^ν-
    χώση τό Ήράκλειθ όττκό μΐρικοϋς
    ψωνακιλάδες σάν κο·ί σένα-
    €Τναι άγνωστον άκόμη. 'ΕκεΤνο το
    οποίον ενδιαφέρη την επαρχίαν
    καΐ Φυσιικά κα! τό Ηράκλειον ΕΙ
    ΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΗ ΤΟΥ1
    ΠΑΙΚΤΑΣ ΤΗΣ Ι
    "Οταν θά γνωσθούν αί λετΐτο
    μέρειαι θά έπανέλθωαεν καϊ πό
    λιν έν έκτάσε,ι·.Σήμερον έτπσημαί
    νομεν ΕΓΚΑΙΡΩΣ £να κίνδυνον,
    ίνα τεραστία καΐ καταστρεπτικό
    κίνδυνον ποΰ άττειλεΐ τό έπαρχια
    κο ττοδόσφαιιρο. «Φυλοακιες — £
    τταρχιΐοικίαι τοτπικαΐ "Ενώσ€.ις —
    γρηγορείτε! >
    ΘΑ ΙΔΡΥΘΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΙΣ
    ΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ.
    Γνωρίζομεν καϊ έκ ρής
    αντιλήψεως ότι δύο τέως Σύμβου
    λοι, είς τοϋ ΟΦΗ καΐ είς τού 'Ερ
    γοτέονλς σνζητούν σοβαρώς τάς
    τπρούτΓοθεσεις διά την ίδρυσιν Έ
    ταιρβίας μετοχικής μέ σοβαρά ►£»
    φάλαια δυναμένης νά προβή είς
    τάν καταρτισμόν μιάς ισχυράς ί
    τταγγελματικής ομάδος. Ίδιαν
    γνώμην μάς εξέφρασε καϊ έν εν¬
    εργεια Σύμβουλος Σωματείον Β'
    Καττηγορία·,·.
    Έν συγκΐρασμώ μέ την μελ
    λοντικήν εξέλιξιν των πραγμάτων
    αττό απόψεως οικονομ ι κης ή Ιδέα
    έ'χει πολλάς βάσβις. Όσον άφο
    ιρά την πραγματοποίησιν της ή
    μεΤς άμφιβάλλαμ'-ν, πάντως τα
    πάντα θά έξαρτηθοΰν άιτό την
    δι άρθρωσιν «αί τάς δκχτάξείς των
    Κανονισμών τής έφαρμογής τού
    ήμιετΓαγγελματισμού. "Ιδϊοιμεν.
    ΑΝΔΡ. ΠΑΝΑΠΩΤΟΠΟΥΑΟΣ
    ΟΜΙΛΕΙ Η ΔΕΣΠΟΙΝιΣ ΔΈΣΠΟΙΝΑ ΣΚΑΛΟΧΩΡΙΤΟΥ
    Η ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ
    ΤΩΝ ΑΘΛΗΤΩΝ ΜΑΣ ΣΤΗ ΡΟΔΟ
    (ΞΗΓΕΙ ΥΠΟ ΠΟΙΟΝ ΗΝΕΥΜΑ (ΠΕΑΕΓΗΣΑΝ ΟΙ 15 ΛΟΛΗΤΑΙ
    *Η δοσπο^νΐς Δέσιτοινα Σκα-
    λςχωρίτοιι, έκ των ύιτου3ύιων
    τής όπτοστολήις των* άθλ^τών εί;
    $ον, οΐΜαφΐΐρ^μΐένη είς τό χβ>
    σινον σιχιετιικό δημοσίενιμόΐ μας
    εις την «ΜΕΣΟΓΕΙΟΝ» μάς εΤ-
    ττεν τα ίττάμενα:
    —«Βε.6αίως ή δλη άτρ-
    στολη σννε,κροτήβη έκ των
    ενόντων καί κόοπως 6«8ι<α- οιμένσ, τούτο οΐμος όφείλί— τοτι είς την Βλλειψιν χρόνον διά την κοττάλληλθν ττρ:ετοι ιμ-σσίαν και έττιλογήν των Α- θλητών. «Βεβαίως είς την άττοστο λτ)ν συμιπεριελΐ)φθηισ<αν κοτΐ δόκιίμοι άβληταί, ή συ<ιμετο κή των ομως εΤχε ενα συμ- 'βϊοίλΐΜΟΐν χαρακτηρα κα! άχι τόν σκοπόν της έ,μφανίσεώς των μεταξύ των διαγωνισβη σομένων είς την Ράδον. Τέ¬ λος δττε,ρ καί σττοϋδαιότ-οε^ οί έν λόγω δόκιμοι άθλητοΙ θό) είχον την εθκαι,ρίαν διά τής τταρακολαιυβήσεωις των ά γώνω,ν τής Ράδου νά ά,ποκο- μίσουν, ττολύτιψ'α διά ~6 ιμίλλον τους διΐδάγιματα. »Ύτκό αύτό τό ττνεϋμα Ι- νΐργήσοιμΐ καί ττι·στεύ:ιμΕν ότι ή δλη ενεργεια μβς ίί- ναι συμφωνως μέ τό άθλητι κόν ττνίΐΰμο. 'Εφ' όσον δέν ύ- ττόιρχουν καλύτεροι ώθλητβί ικαΐ ύ—ήριχον κενοϊί βέσεις «(ς τό άεϊροττλώνον, θά ήτο «ψίΐμσ. νά άποχλεί<τ«οιμεν τούς δοκίιμΐ&υς. »ΤέΙλος, θά ήθελα νά τονί- ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ ΑΝΔΡΕΑ ΛΑΜΠΙΡΗ ΣΕ ΠΈΡΙΜΈΝΩ... ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ 24ον Ό Πρόειδρος ικύτταξε τόν ττο δοσφαιριστή στά μάτια, Ιννοιω σ« ότι τα λόγια ττού έλεγβ τή στιγμή έκιεβνη ό νέος δέν ήτανε λόγιοΐ είττωμένα γιά νά ίκανο ττοιήοιουν τούς τηαριστσ,μένσυς, άλ λά λόγια πού έβγαιναν ττραγμα τικά μέσα άητό την καρδιά τού. —Μττράβο τταιδί μου, χαίρο μαι ττού σκέτττεσαι έτσι. Νά εΤσιαι δέδαιος δτι θά βρισκόμα στε ττάντα .κοντά σου. —Σάς εύοοαριστώ, ©' Βγοοίνονταις ύ)π& τό Γραφεΐο ό Άντωνης βΤδε μπροστά τού τόν Τάκη', τό γυιό τού Προέδρου. —Άιντώνη έσένα ψάχνω. Νά σέ φιλήσω Άντώνη μόν, ησου να ϋττέροχιος σήμερα. 'Ησουνα μβσα; στά μ€γάλα κεφάλια; Φαν τάζομοοι τή χαρά τού πατέρα μου,, τή χαρά όλον τοι>ς. Άλλά
    άς τά αφήσθΗμιε αύτά. Ποϋ θά
    πάς τώρα;
    —Δέν έχω καθορισμένο σχέ
    διο. ,
    —©ανμάσια λοιπόν, θά πά
    με στή «Δροσιά» εΤναι ένα ττρο
    άστειο καμμιά είκοσαριά χιλιό
    μετρα ,μακ,ρυά. Περιμένουν καΐ
    τά «ορίτσια «οατω στό αύτοκίνη
    το. Τί λές, εΤσαι;
    —ΕΤμάι.
    ■—Πάμε λοιΐττόν.
    Ή Μίκα «αί ή Λία μόλις εΤ
    δαν τόν Άντώνηι τού έκαναν ά-
    Φάνταστες χορές. Τόν σγκάλια
    ζαν τόν χάιδεναν, τού έλεγον δ
    τι είναι ό καλύτερος ποδοσφαι
    ρισιτής τού κόσμου. Τόν εβαλαν
    στή μέση, στό πίσω κάθισμα
    τού αύτοκινήτου ·καϊ δέν έννοοΰ
    σαν νά ήσυχάσουν «οαϊ δταν ά
    κάμη ξβκιίινησε τό άμάς*ι.
    —Βρέ «ορίτσια καθήστε φρό
    νιμα, θά τόν τταλαβώσετε. Μ«
    ρέ πώς «άινετιε ίτσι; Λυσσάξα
    τε;
    —Ούφ καϋμιένε Τάκη ττετάχτη
    κ« ή Μίκα, ττάντα ό ϊοΊος εΤσαι
    χρσηιμοττοιεϊς κάτι έκφράσεις
    ποΰ τίς συνηθίζονν μοναχα ιΐ
    κατώτιροι άνθρωτΓθΐ.
    —Τί νά γίνη, εΤμαι καΐ έγώ
    «ατώτερος. 'Εσύ εΐσαι νανώτ6-
    ρος, βά φτιάξω δμως μιά σκάλα
    καϊ θά φτάσω στά δικά σου ΰ
    —Σαχλέ.
    —Δεκτόν.
    —'Εσύ δλα τά δίχεσαι.
    -—ΕΙμαι στωικός φιλόσοψος.
    —ΕΤσαι βλάκας.
    Ό καυγάς άττό τα άστεΤσ. &ρ
    χισε νά γίνεται σοβαρός.
    —'Ελάτε τταιδιά σταματήστε, ι
    τ! «ατάοταση «Τναι αυτή; Είττςΐ
    με να βγοΰμε νά ξίσκάσουμε
    κιΐ έσεϊς άρχίσατε μέ τό τίττοτ*
    τή ψαγωμάρα.
    —Μην στενοχίωριέσαι Άντώνη
    μου, τταρενέβη ή ΛΓα, αύτοΐ ί
    τσι τσακώνονται τταντα. Έγώ
    τουλάχιστον δέν θυμάμαι νά ττέ
    ,ρασε ττοτέ μερά χωρΐς να γοό:
    κχοθούν.
    —Αύτά είναι παιγνίδια, δέν
    είναι τσακώματα παρετιΊρησε ό
    ττοδοσφαιιριστΓνς.
    Τό αΰτικίνητο τρέχοντας μέ
    άρκιτη ταιχιύτητα ττβρνούσε τώ
    ρα μέσα αττο τήιν Κηφΐσιά. Ο
    Άντώνηις κύτταζε με πβριέργε,ια
    τίς δμορφες βίλλβς και τους ττλσ
    τανοφυτΐιμένονς δρόμοος.
    Ή Λία τόν παρατηρούσε μέ
    την άκρη τού ματιού της. Τής ά
    ρεσε τό μελαλροινό, άδρό πρόσω
    ττό τού μέ τα κατάμαυρα, φω
    τει/νά μάτιοι. Δέν ήτανε κανένα
    πιρωτόβγαλτο καΐ άττραγο κορί
    τσι. Άρκιβτές φορες εΤχε φλερ-
    τάρει μέ νεαρούς και ή καρδιά
    της εΤχε ναιώσβι μιά έζαιρετική
    συμπόίθεια γιά δύο άγ'ορια. Τά
    θυμήθηκε τώρα φευγαλέα. Ό έ
    νας ό ΝΙκος, την χόοεψε μιά Ο
    λάκληΐρη βραιδυά στό πάρτυ ττού
    εΤχ^ δώθ'ει ή Μίικα στά γενέθλια
    της ττέρισυ τό χειμώνα καΐ Οστε
    ρα ήτανε ό ξαινθός "Εντυ4 ίνας
    Έλληνοιαΐμεϊ>ικαΤ'ός πού εΊχε γνω
    ρίσει τό καλοκαΐρι στΐς Σττ|
    τσαις. Τούτος βμ»ς ό Κρη,τικός
    εΤχε κάτι τό άλλοιώτικο. Πσρά
    τού χράνια άνάσαιν».
    ενα -ηαράζα>ο ανδρ ισ μ ό, Εναν ίτν
    δρισμό ποϋ την τταρελυε καΐ την
    ττλη.μμύριζε μέ μιά θερμή ζεστα
    σιά, μέ ένα τταράξινο μούδιασμα.
    Ή «αρδιά της φτερουγισκ.
    "Ειννοΐιωσε την επιθυμία νά τού
    ττιάση τό χέρι. Θυμηθηκε δμ^ος
    ιά δσα εΤχανε ττή την πρώτη
    μερά έ,κ,εί στήν άκροθαλασσιά,
    τή διστακτικιόττιτα τού νέου καΐ
    την σνμφωνίια τους νά εΤναι φί
    λου. Κρατήθηκε καΐ μέ μιά έ
    &αι·ρϊτι«ή ττροο—άθεια έττεΒλήθη
    στόν έαυτό της.
    —Σού άρέσει Άντώνη ή Έ
    κάλη; ,
    —Ή Έκάλη είναι ίδώ;
    —Να(.
    —Είναι ομορφα, ττολύ δμορ
    φα, τόση ττνκντι 6λάστηση 6ίν
    έχομε στήν Κρήτη κα! ούτβ τό
    οό ττ^ριποιημένα περιοολια.
    •—Αοιπόν τί λέτε νά σταματή
    σωμε στή Δροσιά ή νά συνεχί
    σωμε γιά τό Μπογιάτι; ρατησβ
    ό Τάκης. &
    —Στό Μπό^ιάτι, στό Μπγοιά
    τι, φώναςΌν καΐ τά δυό καρι-
    τσια.
    —"Αφησέ με νά όδηγήσω Τβ
    κη, τταρεκόλβσε ή Μίικα.
    —"Αν τό δεχτούνε οί αλλοι
    Καί £χουν .κάνει τή διαθήκη τους.
    ——Πάλι τις σαχλαμάρες 4ρχΐ
    —"Αφησΐ την τταρενέβη ή Λ!β,
    ξέρεις 'Αντώνη τόσο ή Μίκα δσο
    καί έγώ έ)οοιμε βγάλει δίπλωμα
    όδηγοΰ.
    —Τώρα κοντεύουμε νά ψτάσωμε
    στό γυριισμό. Τό Μπογιατι δέν
    Ικανε «αί μβγάλη έντύπωσι στόν
    Άντώνη, μ^τά τίς όμορφιές τής
    Έκιάλης «αί τής Δροσιάς τοθ φα
    νηκε ένα «βοινο χωριό «αί δέν
    μττάρβσβ νά καταλάβη την έπιμο
    νή των «οοριτσιών νά ϊλθουν στδ
    οννηθισμένο αυτόν τόττο τρού δέν
    •ΐΐχΐε τίττοτΕ τό ξεχωριστό.
    —ιΚάθησαν σέ 6να Κέντρο.
    ^Ητανε δλοι τους ττβινασμένοι
    καΐ ΤΓαράγγειλαν μπόλικα φαγη
    τά.
    ('Ακολουβεΐ)
    ότι ό άθλτγτισμός
    καί άιμιλώ α.ιτχ τόν κλβσσι-
    κιόν άθλτ}»ισμ?>ν τού Ήρακλεί
    όν, ευρίσκεται είς τά οττώρ»
    γ«να — —λήν δύο τριών σχ*
    τιικώς καλών άθλητικών μο-
    νόβων— τούτο δέ όψϊίλ—αι
    είς την τταντελή ϊλλειψιν έ¬
    στω «αί ενός γΐΜμνιοιΙττηρ'ίοιυ
    διαθέτοντος κατάλληλον στί
    'βον, στκαμψΌίτα καΐ βαλΐβί-
    6ας».
    Λειχάμεβο: καΐ (ι^μοσιιεύθιαεν
    ευχαρίστως τάς έξηιγήσεΐς της
    Δεσττοινίδος Σκο)λ:(χωρίτοΐ). τάς
    ότποίας καί εύρίσκο·μεν ει/λό-
    γο«ς.
    "Οσο-ν άψορδ τό τεράστιον
    θήμα της τΓαντελοϋς ελλείψεως
    έινός καταλλήιλου γμμναστηρίοι;
    διά τα αγων ί ισμάτ α τοΰ κλασ-
    συοσθ άθλητιοιμοΰ, θά έττανέλθω
    μέν έν έκτασει είς τό ττροσε- ές
    φύλλον τής «τΕΠΑΡΧΙΑΚΗΧν.
    Ή Νυκτερινή Έμηο-
    ρική Σχολή Ηρακλείου
    καΐ ένώττιον
    τού ΓροσΜΤΓΐ*<οΰ της Σχολής έ- γένττο μ« μεγάλην έπτιύιλητιΐΜΟ- •πττα την 8ην μψ. ώραν τής 27ηις τρέχοντος, έορτή των ιμο- θηττώιν χχα (κχθήτριώιν τής Ν«- κτΐρινής ΐΕηταγγ. ΈιμττορΊκής Σιχ»λής τ«ϋ 'ΕιμΙποιρΐικοΰ καΐ Βι- ομηχανικού ,Εττιμελητρριου1 Η¬ ρακλείου, έτπ τή έορτή τής Σί|- μαίας καΐ τή έττετείω της 28η.ς Όκτωδρίον. Ό Λιβυβυντίΐς τηις Σχολής κ. ΝΐΝθλιχος Χρυσός διά κοοταλΛ,ή λοι> τι^οβιλαλκάς τταρεΐδωσΐ την
    Σημαίαν είς τοΰς σημαιοφορους
    κοΓι νοφαοτόιτας. Έξιιφώνησε τα
    σνσμΛτα των τΓρωτίυσάντων κα
    τά Γβξιν μ<&τρύν καί μαθηττρι- ών τής Σχολής τού παρ:λβόν- τος Αχολικού έτους 1959 — 1960, έτυχον δέ τοΰ ύττό τής Αι οιχητικής Έτητροπής καθιερω* μένου έηταθλον οί κάτωθι τηρω- τεύοιαντες: Έκ της Α' Τάξεως Γρ6λλος Άν<α>έας τού Λεωνίβα, έκ τίνς
    Β' Τάξεως Κακ,ατσόκη Ελένη
    τού Έ|μιμ«νουηλ( έκ τής Τ" Τθ>
    ξεω/ν Σαρητγεοργίοιι Άρίτή ι ού
    Ήλία, έκ τής Α' Τάξεως Κον-
    τογιύννιης Έλουβίριος τού Βα-
    σιΐλίίον, έΊκ τής Ε' Τάξβως Τρυ-
    Οηις Έμμβνουηλ τού Γιωργί-
    ον, έκ της Στ' Τάξεως Μυλονά
    κη Δέσττοινα τού Χ|ρή|οιτου καί
    ίίκ τήις Ζ' Τάξεως Μιπιζιώτης
    Σταύρος τοΰ Γεωργίαν,
    Έν συνβχεία ή κΌθβηγήτρια
    της Σχολής κ. 'Ελβνη Σουλοπού
    λου μέ γλαφυρότητα καί με-
    στή|ν ττατριωτισιμοθ ό,μιλίαν ά-
    νΐΊττυξεν είς τοΰς .μαθητάς ιην
    σημασίαν τής εορτής της 28ης
    Ό'κτωφίου «αί ή άραία αυτή
    έορτή ίόκλεισε μέ τόν Εθνικόν
    'Υμνον, ψαλλόμβνον υφ' απάν¬
    των τ*»ν ιιοθηηών τήΙς Σχολής.
    ΜΙΚΡΑΙ ΑΓΓΕΛΙΑΙ
    ΑΠΩΛΕΣΘΗ οΐκογβνβιακόν 6ι
    βλιάριον άσθϋνιείαις τού ΙΚΑ ά
    νήικον είς τόν Μηνάν Μ. Χρηστά
    κην εΐστηράκταρα Λεωφορείον Ά
    στικού ΚΤΕΛ. Παρακαλεΐται ό
    Ε.ύρών' αύτό όπως τό προσκομίση
    είς τά ΓραφεΤα τού ΙΚΑ ή βϊς
    ιά ΓραφεΤα τού ΚΤΕΛ.
    ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΝΤΑΙ δύο δωμά
    τια μβτά λοιπών βοηθητικών χώ
    ρων παρά τώ συνοιχισμψ Δηιμτ)
    τρίου (Πατέλλβς) όδός Δράμας
    αριθ. 15.
    Πληροφορίαι παρά τή οΐκία.
    ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ οίκία και*
    νουργής μόλις άττοτηρατωθεΐσα
    πλησίον στάίτβως Πορττηλάκη ά
    ποτελουμένη έκ δύο μαγάλΗν ου
    ιματΐων, μ«γαλης κουζίν— δια
    δρόμου καΐ λοιπών βοηθητικΑν
    χωρίον.
    Πληορφορίαι τταρά τώ κ. Νικ·
    Βςρνάρδω κατάστημα κ. Μαρβύ
    δα.
    ΕΝΟΙΚΙΑ2ΕΤΑΙ οΐκία ν«β>
    δμητος ττολιιτελής έκ 5 βωμαπΐ
    ών, Νουζίνας λουτροκαμπινέ μέ
    θερμοσίφωνα ηλεκτρικόν, ττΛυντή
    ριον αύλήν βεράνταν πλήρη ή
    λεκΊρικην καί ύδραυλιχήν έγκβ
    •ιάσταονι, τηλ. 3-94.
    ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ άνώγ«ο$
    σύγχρονος μονοΜατοικία, είς τή*
    καλύτερον θέσιν τοΰ Ηρακλείου,
    πολυτελοΰς κατασκενης 195β«
    άπχχτελουμένη έ* τέσσαρα» κυ¬
    ρίων δωματίων, κουζίνας, λου·
    τρού, δωματίου ύττηρεσίες, ττλυ
    σταριοΰ, με θερμοσίφωνα, μέ κα
    λοριφέρ, αυτόματον τηλέφωνον
    ττρασιά, αύλή κα) ιφτο.
    Πληροφορίαι τηλ, »9*.13,
    ΣΕΛΙΣ οί)
    «ΕΠΑΡΧΙΑΚν» 31 ΌκτωβρΓου 1960
    ··«·····.*...····.····....·.·«..··«···.······················.···.···························'·····...........·»·ε············································ε··......·........ι·..·.···.....·
    ........••ε··············
    ..........ε....·····...........'.........
    ΈΌΑΡΧΙΑΚΑ
    Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ι Γ. ΓΡΙΒΑΣ
    ΚΑΙ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
    "Οπως είναι γνωστόν, είς την Έλλ«δα καί φυσικά είς
    δόξαν τής ελευθέρας δημοκρατίας, διά δύο μόνον ένασχο-
    λήνσεις — έπαγγεΊλματα δέν άτταιτοΰνται είδικά —ροσόν-
    τσ. Διά νά εκδώση τίς εφημερίδα «αί διά νά πολιτευθή
    Καλώς, λοιττόν, βάσει της γενικής αυτής άρχής καί μέσα
    είς τα ττλαίσια των άττό μακροΰ καθιερωμένον, ανήγγει¬
    λεν χθές ό στρατηγός κ. Γεώργιος Γρίβας ότι κατερχεται
    είς την πολιτικήν διά νά σώση τήιν Έλλαβα. Τό γεγονός,
    έξ αλλου, ότι οϋτε ή εκδοσις εφημερίδος, οϋτε ή άσκησις
    τού πολιτικόν λειτουργήματος δύνανται νά σηιμειώσουν ε¬
    πιτυχίαν τινά ανευ τής έΐμ—ιστοσύνης καί τής συμ—απο¬
    στάσεως τκ>ΰ κυρίαρχον λαοϋ, ήτις έμττιστοσύνη καί συμ-
    —αρά—τάσις εχει £ΐς τό προκειμένον καί τήιν έννοιαν τού
    διορισμόν είς τό άξίωμα η λειτούργηιμα, έξηγεί έ—αρκώς
    διατί νά διορισθή μέν έ'νας πολίτης αγροφύλαξ ά—αιτοΰν-
    ται ίνα ττλήθος πιστοτΓθΐητικών καί μία σιειρά διατυπώσε-
    ων, διά νά εμφανισθή δέ ό αΰτός πολίτης ώς ύττοψήφιος
    πρωθυποικργός κοί σωτήρ τής χώρας είναι αρκετόν νά τό
    είπη Βνα ττρωί διά των εφημερίδων. Ούδεμία αλλη διατύ-
    πωσις άτταιτεϊται.
    "Ολα αΰτά, φυσικά, τα γνωρίζουν, υποθέτομεν, οί
    ε'Ελληνχς ττολίται, είς τρόπον ώστε μικράς μόνον άριθμός
    έξ αυτών νά έκπΛ,αγοΰν διά την κάθοδον τού στρατηγοΰ
    Γρίβα είς την —ολιτικήν, όστις, έν πάση περιπτώσει, δέν
    έμφανίζεται διά πρώτην φοράν είς τό Ελληνικόν προακή-
    νιον, άφοθ κιαί ώς άρχηγος τής «Χ» εδίρασεν είς τάς Άθή
    νας κατά την απελευθέρωσιν καί είς την Κύττρον ώς ίθύνων
    ήγΕΤΐκος νοϋς κατά τόν εναντίον των "Αγγλων άνταρτοττό
    λεμον των Κυττρίων εσημείωσεν έττιτυχίαν. "Αλίλο πράμμα
    τώρα αν δημιουργοϋνται έκ τούτων αί άτταιτούμ€ναι ττροϋ-
    —οθέσεις διά την σωτηρίαν τής Ελλάδος.
    ΠΟΛΙΤΙΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΞΟΤΗΤΕΣ
    Οΰβεμία έττίσης εκττλτ|ξις διά το ©τι ό γνωστός ττο-
    λιτικός καί ύπουργός των Εξωτερικών επί Κυβερνήσεως
    Παπάγοω κ. Στεφανόπουλος όστις διοσηρεΐ τοττικήν τίνα
    έκλογικήν δύναμιν είς την Πελσπόννησον καί ό τέως Δή-
    μσρχος καί Προεδρος τοΰ Δημοτι,κοΰ Συμβουλιον Άθηναι-
    ων κ. Κατσώτιας ποΰ έττί ετη τ}δη έμφανίζεται έναλλάξ
    πόηε ώς ύποψήφιος Πρωθυπουργός καί ττότε ώς ύποψήφιος
    Δήμαρχος, ένεσφήνωσαν τα «κόμματά» των είς τό υπό ί¬
    δρυσιν τοιούτον τού στρατηγοϋ Γρίβα. Ό συνεταιρισμός
    είναι τταρα πολύ καλός τόσον ά—ό την άποψιν έτπμερι-
    σμοΰ καί κοτηαβολής των κεφαλαίων, δσον καί άπό την α
    ττοψιν ίσορροττίας πολιτικών δυνάμεων.
    Έκεΐνο τό ο—οίον έκπλήττει δλους ημάς είναι τί ζη-
    τά είς το μέσον τό Κόμμα των Φιλελευθέρων. Καί, φυσι-
    κά, έκ—λητττόμεθα διότι, ασχετα μέ την σηιμεριινήν τού θέ¬
    σιν τταρά τώ λαώ, τό κόμμα τούτο σταδΊοδρομήσ<χν έττιτυ χώς έττί μίαν ολόκληρον πεντηκονταετίαν, δέν νοεΐται νά έλθη είς οίανδήττοτε πολιτικήν συναλλαγήν καί νά συνδέ- ση την τύχην τού μέ έφήμερα πολιτικά Φυτώρια, διά την άνάιττυξιν καϊ έτπβίωσιν των όττοι'ων δέν ύπάρχουν, ατυ¬ χώς, ττολλαί έλττίδ·ες. Καί ναί μέν, είς τήιν —ολιτικήν ζω¬ ήν τής Ελλάδος έχομεν πρό ττολλού έθισθή είς παντοει¬ δείς τταραδοξότητας. Παρά ταύτα, ΰπερβαίνει άκόμα καί τα ττλαίσια τής τΓαραδοξόπητος τό γεγονός ότι —αλαιοί διατψεττεΐς έττιστήιμονβς ττροανιεγνωρισ'μένων ίκανοτήτων καί μεγάλης πείρ<χς, συνεταιιρίζονπ'αι μέ τελειοφοίτους Δή μοτικού Σχολείου διά νά ίδρύσουν Πανεττιστήμιον. ΑΓ ΜΑΣ ΛΥΠΗΘΗ Ο ΘΕΟΣ Ουδόλως έπιθυμοϋμεν, οϋτε καί —ροσήκει αλλωστε τούτο είς την έν γένει δημοσιογραφικήν νοοτροπίαν νά προ βώμεν άττό τής θέσεως αυτής είς ύττοδείξεις αί όττοΐαι εί¬ ναι δυνατόν νά έρμηνευθούν ώς έκδηλώσεις θρησκοληψίας. Άλλά δέν νομίζομεν δτι θα χαθη τϊποτε εάν οί όρμοδιώ- τεροι ημών συστήθΌυν όπως είς τα διάφοραι κέντρα τής 6- τγαίθρου λάβονν χώραν είδικαί δεήσεις ττρός τόν "Υψιστον, αί γνωσταί υπό τόν προσδιορισμόν «λιτανεΐαι», διά την αλλαγήν τής καιρικής καταστάσεως. "Οπως ή κατάστασις αύτη έξελίσσιεται μ έ χρ ι σήμε¬ ρον υφίσταται βέβαιος κίνδυνος νά εχωμεν τόν ερχόμενον χρόνον τΓθλυ μεγαλυτέρας καΐ καθολικωτέρας ζημίας άπό όσας είχαμεν εφέτος συνεπεία τού πΒρονοσττόρου. "Ας πά ρακαλέσωμεν, λοιπόν, τόν Θεόν νά μάς λυπτνθη έστω κα! αν δέν είμεθα αξιοί τής εΰνοίας Τού καί τού έλέαυς Τυυ. ΔΙΑ ΤΟΝ κ. ΕΡΓΑΖΑΚΗΝ Ήγανάκτησεν μέ την σειράν τού καί ό συμτταθεστα- τος πολιτευτής τού Κόμματος των Φιλελεύθερον κ. Γεώρ¬ γιος Έργαζάκτ)ς, διότι ό Πρόεδρος τής 'Ελληνικής Κυβερ¬ νήσεως κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής, είς σύντομον προσ φώνησίν τού πρός τόν λαόν τής θεσσαλονίκης εχαρακτή¬ ρισαν «άρουραίους» τοΰς έν Αθήναις συνεταιρους, ή μάλ λον τοΰς έν Αθήναις ύποτοκτικους τοΰ Μέρτεν. Έφ'· ώ καί άτποφα'ινεται δογματικώτατα, είς χθεσινόν άρδρον τού 8η- μοσυευθέν είς την σννάδελφον «ΠΑΤΡΙΣ»: «Ασφαλώς ό κ. Καροΐμοίνλής θά ΰττενόει ώς άρουραι ούς 6)^1 ιμόνον τούς ηγέτας τής αντιπολιτεύσεως άλλά πάν τας έκιείνους οί υποΐοι ίΐναιι άντίθετοι τής παρατάξεως τής ΕΡΕ». Αάθος εχει καΐ μάλιστα μέγα ό κ. 'Εργαζάκης, ΰττο- σ-τηρίζων τόσον κατηγορηματικα καί βεβαίως αύ&αίρετα, ότι ό βαρΰς χαρακτηρισμός τού κ. Πρωθυττουργοϋ αφεώρα ολους τούς πολιτΐ/κούς ηγέτας καΐδλους τοΰς "Ελληνας τούς μή ανήκοντος είς την Έθνΐκήιν Ριζοστταστικήν "Ενωσιν. ΕΙ ναι δέ πασιφανές τό λάθος τού έκ τού αναμφισβήτητον γιεγονότος δτι οί ττερισσότεροι των πολιτικών ήγετών τής Άντΐτταλιυεύσεοος καΐ ή συντριτττική πλειοψη^φία τού 'Ελ ληνικοΰ λαοΰ — άσχέτως πολιτικών φρονημάτων — έτή- Ρηίταν στάσιν άξιοττιρετττϊ είς την ΰ—όθεσιν. Κατά λογικήν, αρα, συνέπειαν οί χαρακτηρι·σμοί τοΰ κ. Καραμανλή δέν ά φοροϋν τούς άιντιττολιτευομένους αυτόν "Ελληνας, άλλά μό νόν έκείνους έξ αυτών οΐτινες εθεώρησαν ττρόσψορσν την ευκαιρίαν νά εμφανισθούν οΐοι είναι. Δηλαδη δχι άνθρω- ττοι άξιοττρε—είς άλΐλά. συνοικιακά γραΐδια — κοινώς λα- δικά — ττού —εριέρχονται τα σττίτια τής συνοικίας τίλ- λοντα τάς τρίχας της κάμης των βιά τα παραστρατήματοο τής γειτονο—ούλας. Γνωρΐίζει, ΰιτοθέτοιμεν, ό κ. 'Εργαζά- •βηνς δτι τοι/λάχιστον τέσσαρες, άν οχι ττέντε Αθηναϊκαί έ- φημερίδες έφερθησοον είς την ϋ~όθεσιν χυδαιότερα, άτιμώ- τερα, ποταπώτερα και ελεεινότερα καί ά~ό αυτόν άκόμη ,τόν Μέρτεν. Γνωρ'ιζ€ΐ έττίσης δτι ενα σωρό χαμερπείς, μι- - κροττρε—είς, εύτελϊΐς καί μικρόφυχοι πολιτικάντηδες, έδοκί μασαν νά καρέσουν τόν έναντίιον τού κ. ΠρωΘυττουργοΰ καϊ των συνεργατών τού φθόνον των, ττοιήσαντες λάβαρον καί καθιερώσαντες ώς σύνθημα τάς βρωμερότητας τού Γερμα- νοΰ έγκλ,ηματίου. Αύτούς — και μόνον αύτούς — ό κ. Κα ραμανλής ά-εκάλεσεν αρουραίους. ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ. Ο κ. ΤΣΕΛΛΟΣ Μέ την ευκαιρίαν τής είς Κρήτην ττεριοδείας τού Γε- νικοΰ Διευθυντού τού Όργανισμοΰ Τηλετηκοινωνιών της Ελλάδος κ. Έπαμεινώνδα Τσέλλου, δστις ευρισκόμενος α πό τού Σα66ό-ου είς τό Ηράκλειον αναχωρεί σήμερον τα —ρωΐ διά Ρέθυμνον — Χανιά καΐ άφού τόν ευχαριστήσω¬ μεν διά τό θερμόν ενδιαφέρον τού είς δ,τιι άφορέτ την εί3- ρνθμον, χάριν τού κοινοΰ, λειτουργίαν των τηλετπκοινων.- ακών ύττηρεσιών τής νήσου, δττερ ενδιαφέρον συνεχώς έκ- δηλούμενον άξιο—οιήθη ί}δη επιτυχώς είς πολλάς -εριτττύ- οτεις, θεωρούμιεν σκόπιμον νά ττροβώμεν, έκ μέρους τής κοικης γνώμης, είς την επομένην δια—ιστωσιν: "Οτι τό έν Κρητη νυχβημβρόν μοχθοΰν πρός εξυπηρέτησιν των ττ;- λιτών ανώτερον, μέσον καΐ κατώτερον —ροσωπικόν τοΰ Όρ γανισμοΰ εκτελεί γενικώς τόσον είίορκα, τόσον εύσυνείδητα καΐ τόσον —ρόθυιμα την σκληράν εργασίαν τού, «στ* τα τγ€ ρί τού άντιθέτου τταράττονα να εχουν εντελώς μηδενισθή κατά τόν τελΐευταΐον καιρόν. Ό κ. ΤσέΙλλος, ό τόσον γνωστός διά'τήν σεμνότητα, μειίλιχιόττιτα καΐ τόν δηιμοχρατισιμόν τού, ίδιότητας σττα- νιώτατα ά—αντωμένας είς ανώτατον κρατικόν λειτουργόν θά γνωρίζη βεβαίως την ε'νδοξον ιστορίαν των Τ.Τ.Τ. τής Κρη ΤΗκης Πολιτΐίας. Χαίρομεν δέ διότι μάς δίδεται ή εύκαι- ρία νά τόν διαβεβαιώση μέν δτι ή' λαμττρά παράδοσις συνε Χ'ζίτβι ΝΕΑ ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΙΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΕΙΣ ΛΑΤΙΝΙΚΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗΝ 0 ΦΙΝΤΕΛ ΚΑΣΤΡΟ ΘΕΩΡΕΙ ΩΣ ΑΠΑΡΧΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΥΒΑΝ ΤΗΝ ΑΠΟΒΙΒΑΣΙΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΝ ΠΕΖΟΝΑΥΤΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΝΑΥΤΙΚΗΝ ΒΑΣΙΝ ΤΟΥ ΓΚΟΥΑΝΤΑΝΑΜΟ ΠΡΟΣ ΑΝΑΠΑΥΣΙΝ Η ΡΩΣΙΑ ΕΞΟΠΛΙΖΕΙΚΡΥΦΙΩΣΤΑΣ ΕΝΟΠΛΟΥΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΟΥΒΑΣ Ο ΝΙΚΗΤΑ ΚΡΟΥΤΣΕΦ ΑΠΕΙΛΕΙ ΜΕ ΠΥΡΑΥΛΟΥΣΤΑΣΗΝ. ΠΟΛΙΤΕΙΑΙ ΑΘΗΝΑΙ 30— Πλέον των 1. 400 Άμβρικανών πεζοναυτών ά ττεβιβάισθησαν χθές είς την με γάηλν ναυτικήν 6άθΊν τού Γκουν τανάϋΐο είς τήιν Κού€αιν. Τό Αμερικανικόν ναυτικόν δι ευκ,ρινίζει ότι οί ττεζοναθταιι άττε βιδάσθησαν διά να άναπαυβούν κατόπιν είκοσαημέρων ϋ,σκησεων. Έττίσης έκττρόσωπος. τοΰ Λευκοΰ Ο ι κου έδΓ^λωσιεν ότι ό Προβδρος περΐ διημέροιι άναττΓαύσεως των Αιζενχάουιερ ενέκρινε τα σχέδια πε οναυτών είς Γκουαντοινάμο. ΑΊ ανωτέρω θ··εΐΛ<ιρινίσ£ις ε^έ νοντο ττρος οτττόκΐραυσιν ισχυρι- σμών τού Πρωθυπουργόν τής Κου 6σς Φιντέλ Κάστρο, συμφω-ως πρός τούς άττοίους ή απόδοσις αύτη αποτελεί άτταιρχήν μερικανι κης είσδολής είς την Κούδαν. Παρα τή,ν ανωτέρω έττΐ σημαν <5βνα»<ο!νωσιν, οί τταρατηρη ταίϊ φρονούν δτι ή άττοβίβασις των ττεζσναυτών άπτοτελεί άναμψι σ6ητήτως άπτάντησιν των Ήνωμέ νων Πολιτειών είς τάς Σοβιετι¬ κάς απειλάς πυροαΛικών άν-τιποί νων ένοΐντίον τή.ς Άμ€ρι«ής είς τΓΒρίτττωθΊν έττιθέσεως εναντίον της Κούδαις. Κατά τούς ίδίους τταρατηρητάς, ή έπίδειξις αυτή δι/νάμεως, πόρρω απέχει άπό τού νά αττοτελή πρόκλησιν, επι 6ε6αιοΤ δμως την ό—όφασιν της Άμ«ριικανικτς Κΐτ&ερνήσεως όπως άντΐ/μετωττίζη σθεναρώς τάς οΐασ δηποτε άττειλάς όποθεη/δήποτε ττροερχομβνας. ΤΑ ΠΕΡΙ ΕΙΣΒΟΑΗΣ Καθ" & •μεταδίδεται, ή ψύχω- θ"ΐς ττερϊ έπικεΐιμένης άποβάίσεως είς τή./ Κούβαν εξηκολουθεί νά έ ττικραττή είς την Άβάναν, ένθαρ ριονιςμένη τόσον έκ τής στάσεως των κυβερνήτι κων κύκλων — οί όττοΐοι τονίζουν δτι καθ1 όλας τάς έ δείξβ ς έττίικιειτπι ένοπλος είσβο Χη — δσον και υπο κύκλων αντιτιθϊΐμβνων είς τό καθεστως τού Κάστρο. Έξ άλλον, αί έψημερίδες κυ κλοφορούν μέ όλονέν ανησνχητι κούς τίτλονς, ένώ ιθύνοντες τού κ«θϊστώτος βεβαιούν δτι *έττί«ει ται είσβολή, ή όττοία: δυντττόν νά εκδηλωθή πρό των Άμερικανικών έκλογών». Σημειωτέον, έν τούτοις, ότι κα τα τάς τελευταίας ημέρας, ούδε μία σι/γικεκιριμένη ένδειξις έχει ττοροττηριηθή, δυναμένη νά στηρί- ξη τούς ώς άν»ω ίσχυρισμοϋς, Ώρισμένοι διπλωμάται φρο¬ νούν δτι ή έκστρατεία αύτη ?χει ψυχολογικόν χαρακτήρα «αί διε- ρωτώνται πώς είναι δυνατόν νά εκδηλωθή μία «είσβολή μεγάλης κλίμακος» ώς προαγγελλεται. ΑΙ έφη/μερίδες τής Άβάνας έ δημοσΐ'ευον χθές μέ μεγάλους τίτλους τάς δηλώσεις τού Σοβιε¬ τ ι κου πρωθυτηουργοΰ κ. Νικ. Κροΰττσεψ συμφώνως πρός τάς όττοίοΐς ή Κούβα δέν θά εΤναι μό νη είς τήι/ περίτττωθΊν είσβολής κοίϊ ότι οί σοβΐ'ετικοΐ ττύραυλοι θά ττλήξουν είς την περίτττωσιν αύτην τάς "Ηνωμένας Πολιτίίας. Ή νέα αυτή δήλωσις τού Σο διετικού ττρωθι/π-ουργοΰ, μεταδο- θΐΐσα υπό τού πρακτορείον ♦Τάς», εγένετο πρός τόν διευθυν την τής κουβα-ης εφημερίδος «Ρε βολουσιόν» «. Φράνκοικ;: Ό κ. Κροΰστσεφ τηροειδοποιεΐ τάς Ή νωμένας Πολιτείας νά «μή θέσουν ΐ/ττό δοκιμασίοον την υπόσχεσιν τού, δτι θά υποστηρίξη τό έττανα στατικάν χαθεστώς τής Κούβας μέ ττυροιύλους άν αί Ηνωμεναι Πολιτειαι έτπτεθούν έ,νσ<ντ!ον της». Τό πρακτορείον «Τάς» διευκρι νίζει δτι ό κ Κρούστσεψ είπεν έπίσης, ότι θά προετίμσ δττως ή προε δοττοίηΐσις τού τταραμείνη συμβολική. «Τούτο, δμως, ττροσέ θβσε, τπρουττοθέτει δτι ή άπειλή των ίμττερισλιστών δι* επέμβασιν είς την Κούβα^ δέν θά μετατρα ττή είς πολεμικήν επιχείρησιν. Γό τε καΐ ιμόνον τότε, ετόνισε, δέν θά ΰττάρξη άνάγκη νά έπιβεβαιώ σωμειντήν ρεαλιοτικότητα της δή λύσεως μας δι' ένοττλον βοή&ΐ'- α/ τηρός τόν λαόν τής Κούβσς ττρός άπόκ,ρονσιν τής έπιθέσεως». ΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΑΙ ΟΠΛΩΝ ΕΙΣ ΚΟΥΒΑΝ Τό "Αμερικανικόν υπουργείον των "Εξωτερικών εζήτησεν άττό την οργάνωσιν των Άμερικανι· κων κροττών, δπως έρευνήση κα τηγορίας δτι ή Σοβιετική "Ενω σις καί άλλαι κομμουνιστικαί! χώ ρο» ένισχύσουν κ,ρυφίως τάς έν ότηλους δυνάμεις τής Κούβας κα! ονξάνουν την Ικανότητα της <ιά έξαττλώση έτΓανοχττάσεις. Τό Ά μερΐ'κανΐ'κόν ύττουργεΐον είς έτπ- στολήιν τού πρός την Εκτελεστι¬ κήν Επιτροπήν τής οργανώσεως Άμβρικοΐνΐ'κών Κρατών λέγει δτι αΰστηρά <μέτρα έττεβλήθησαν είς τοΰς Κομβανιικοΰς λιμένος και τάς λιμβνικάς εγκαταστάσεις, διά νά κρατήσου/ μυστικήν την τταιροχήν δττλων έκ κομμουνιστι κων χωρών καΐ την άφιξιν στρα τιωτηκών σνμβούλων. Άμερικανός έκττρόσωτΓος έδήλωσενέξ άλλουοτι αι άτΓοστολαΐ πολυβολων, μ»κ·ρών θωροικισμένων άρμάτων καΐ έλα φρού ττυροβολι,κού, άνέρχονται είς χιλιάδας τόννους. ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑΝ ΛΑΜΠΡΟΤΗΤΑ ΕΩΡΤΑΣΘΗ ΚΑΙ ΕΦΕΤΟΣΕΙΣΗΡΑΚΛΕΙΟΝΗΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑΝ ΠΑΡΕΣΤΗΣΑΝ ΑΙ ΤΟΠΙΚΑΙ ΑΡΧΑΙ ΚΑΙ ΠΛΗΘΗ ΚΟΣΜΟΥ ΜΕΓΛΛΕΙΩΛΗΣ ΥΠΗΡΞΕΝ Η ΠΑΡΕΛΑΣΙΣ ΤΟΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΑΙ ΣΤΡΑΤΟΥ Μέ την 'καθιερωμένην έπιβλητι κότητα ικαΐ μέ την αθρόαν συμμί τοχιήν τού λοκχ), έωρτάσθη καΐ έ φέτο Είς τή^ ττόλιν μας ή ίστο ριικιη έττέτβιος τής 28ης Όκτωβρί ου Οΰτω την 10 π μ. τής τταοελ θοθσης Πσραακευήςκ.αί συμφώνως ττρόςτό καταΐρτισθένέττιση,μον πρό γραμιμα, έτελέσθη είς τόν Μητρο ττολιτικόν Ναόν τού Άγίου Μηνά Ιερουργούντος τοΰ Σεβ. Μητροπο λίτου κ Εϋγενίου, δοξολογία, είς την όττοία/ τΓαρέστησΌ3ν απασαι αί πολιτικαί!, στρατιωτικαί, δημο τκα!, δικοαοτικα! κλττ. αρχαί τής πόλεως μέ επ! κεφαλής τούς Νο μάρχην κ. Ντοκυντοκην, Δή·μσρ χον κ Κοοισιαδάκην, Δ)την τής ΣΕΑΠ συ-)ιρχιτ(ν κ. Ποπταιζώην Πρόεδρον Π,ρωτοδικών κ. Βάρδα κην, Είσαγγειλέαΐ κ. Μτταντούναν ώς καΐ οί έκπρόσωττσι των ττάσης Φύσεως συλλόγων, όργο5νώσεων καΐ σωματείων τού τόττιυ καΐ χι Λΐάδες λαού. Τόν παινηγυ- ρικάν τής ημέρας εξεφώνησεν ό ικαθηγητής κ. Γρατσέας. Μετά την δοξολογίαν οί έττίσημοι μετέ βησαν είς τόν ττρό τού Μνημείου τού Αγνώστου στρατιώτου χώ¬ ρον, δπου καΐ εγένετο κατάθε¬ σις στεφάνων έκ μέρους τού κ. Νομάρχου, τοΰ Στρατιωτικόν Δι οικητοθ καί εκπροσωπών τού άνα ττηρικοΰ κόσμου. Η ΠΑΡΕΛΑΣΙΣ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ Περΐ την 1Ο.45' καί *1ς τόν γνωστόν χώρον των τταρελάσεων ττσιρά την τΓλοΓΓεΤαν Ελευθερίας, ήρχισε ττρό των επισήμων καΐ υ ττο τοϋς ήχ|3ί»ς τής Δημοτικής Μιχ;σικής, ή ποορέλασις. Τής ό λη,ς φάλαγγος τής τταρελάσεως προηΐγοΰ-το άνδρες τής Άστυνο μίας τή; Τροχαίας καΐ ηκολού¬ θουν τα λάβαρα των Όργανώσε ών. Έν συνεπεία παιρήλασαιν τα Δη,μοτ,ικά Σχολεΐα, ττροηγουμέ- νης τής Πρωτύπου Ιδιωτικήν Σχολής (κα! άκολουθούντος τοΰ «Κΰραή» έν συν€χ;:ία δέ των δή μοσίων σχολβ'ων στοιχειώδους έκ τταιδ:ύσεως. Ή δλη έμφά-ισις των σχολείων αυτών υπήρξεν,άρί στη Ιδιαιτέραν έν τούτοις έντύ ττωσιν ττραεκάλβσ€ ή παρέλασις των μαθητών τού Όρφανοτρθφεί- ου. Τέλος, μέ έξ ΐσου καλήν έμφά ν ι σιν, ττοΐρηλοσα/ αί 'μαθήτριαι τής Σχολής «Έργάνη». Ακολούθως ήρχισεν ή παρέλα σις τώ,/ Σχολείων Μ. Έκτταιδεύ σεως, προηγούμενον τού Γυμνασ! ου τήις Πρωτύτταυ Ίδιωτικης Σχο λής (Δ<βος Μπουρλώτου) κα! ά- κολευθού.των κατά σειράν τής Τεχνικάς Σχολής, τής Σχολής Έργοδηγών, τοΰ Λυκείου «'Αττόλ λων* τού Αυκβίου «Κοραη», τής Νυκτερινήν Έμττορικής, τής Δή μοσίας Έμττορνκήις, τοθ Γυμνασ! ου Θηλέων, των Β' κια! Α' Γνμνα σίων Αρρενων καΐ τής Παιδαγω γι«τ>ς Άκαδημίαις. Την δλην <(ά- λαγγα έκλειον αί Όδη>οΐ, τα Λυ
    κόττουλο: κ,αϊ αί ΓΤροσκοττιικ'αΊ Ό
    ΠΡΟΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΙΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΧΕΙΡΩΝ
    ΕΖΗΤΗΘΗ ΟΠΩΣ ΑΛΕΣθΗ ΕΝΤΑΥΘΑ ΚΑΙ
    0X1 ΕΙΣ ΧΑΝΙΑ Η ΑΠΟΣΤΕΛΛΟΜΕΝΗ
    ΠΟΣΟΤΗΣ ΤΙΤΟΥ ΔΙΑ ΠΕΡΟΝΟΣΠΟΡΟΠΛΗΚΤΟΥΣ
    ΤΗΑΙΓΡΑΦΗΜΑ ΤΗΣ Δ}!ΕΩ! ΤΟΥ ΕΚ» ΠΡΟ! ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗίΙΗ
    Πρός τόν Πρόϊδρον τής Κυ¬
    βερνήσεως, τοΰς αρμοδίους ι.-
    ττ'ο·υργθ'ΐ»ς κχχΐ την Σι»νομο3ττον-
    6!αν Έργατκ'ν άιτεο-τάλη ΰττό
    τού Έριγοοτικεύ Κέν/τρου Ήροτ-
    κλείου τό άκάλουβον τηλ)μα.
    «Πλτιρεφορσύμςθσ: ότι κυλιν-
    δράμνλοι Σούδος κ<χτα&άλιλ:υν ττροο—«θείας τκτριχλίΐιβής κα! ά- λέσεως 10.000 τόννων σίτου ά· ττοστελλόμενον έξ ΗΠ'Α. Γ«γο- ίός στερήσιει εργασίαν οχι μό¬ νον μυλεργάτας ώλλά οτεφάν ίργατικών κιλόίδων μ«στιζομένω·ν όητό ττρωτοφβνή άνΐργία^ είτα- κολοβόν καταστροφάς Γεωργ - «ών ττροϊόνΤΜΐν. Ν&μάς Χζν'ω>
    οώδε)μί>αν ζηιμίαν ύΐτειστη ένώ
    Ηρακλείου ζηιμίαι ύΐτϊρβαίνουν
    5ΟΟ.ΟΟΟ.ΟΟΟ δροιχμάς.
    Παρακαλοΐιμίν δπως ΛνΗτ:Ίρω
    ττοσότης σίτοκ άποσ-τολή ττρόο
    όίλεσιν Ηράκλειον 'ινα έογοσία
    αυτή άττσσχθ'λήοη άργοών καΐ ύ-
    ττςκχττσσχολο6μίνον σηιιερΐν ερ¬
    γατικόν δυναμικόν.
    Έργατοϋπαλληλικβν Κέντρίν
    Ήρακλίίον Κρήτης
    ΠρόεΦρος
    ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ
    ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΪ
    ΚΥΠΡΙΩΤΑΚΗΣ
    μάδες.
    Η ΠΑΡΕΞΑΑΣΙΣ ΤΩΝ ΕΝΟ-
    ΠΑΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
    Μετά την τταιρελασιν των σχο
    λείων ήριχισβν ή παρέλασις των
    Ένόπλων Δυνάμεων, ή εμφάνι¬
    σις των οποίων εγένετο δεκτή μέ
    ζωηρά καΐ παρατεταμένα λε'Ρϋ
    κροτήιμοΓτα έκ μέρους τού πλή-
    θοι»ς Προηγούντο τμήματα τής
    ΣΕΑΠ τα όττοΤα, ά^^πττυγμενα
    κατά έξάδαις, ττροσέδιδον έττιβλη
    τικότητα καΐ μεγαλοπρέπειαν είς
    την δλην τταρέλοοσιν. Των τμημά
    των τής ΣΕΑΠ ηκολούθουν, έξαί
    ρετα είς εμφάνισιν, τμήματα τής
    126ης Σμηναρχίας, τής Χαρ
    λοίκής καί τοΰ ΛιμονικοΟ. Τελευ-
    τοιίο: -Γτο:ρήλαισε πρό των έπισή
    μων ή Φιλαρμοινικτι τού Δήμου.
    Έξ άλλον τόσον τό εσπέρας τής
    27ης όσον *κχΐ την 28ην Όκτω
    βρίου, ή ττόλις έφωταγωγήθη υπό
    τού Δήμου.
    ΘΑ ΧΟΡΗΓΗΘΟΥΝ ΥΠΟΤΡΟΦΙΑΙ
    ΕΙΣ ΑΠΟΡΟΥΣ ΜΑΘΗΤΑΣ
    ΑΘΗΝΑΙ 30 —Κατόπιν άττο
    φάσεως τού 'Υπουργού Παιδείας
    κ Βογιοπζή θά χορηγηθούν 2.
    100 ϋποτροφίαι «ίς άπαρονς δα
    κρινομένονς μαθτ|τάς των σχολίί
    ών Μέσης ΈκτΓαιδειΊσιεΜς καΐ των
    Δημοσίων Τεχ/ικών Σχολών δια
    τό σχολικόν έτος 1960-61.
    ΕΝΤΟΣ ΠΟΙΜΝΙΟΥ
    ΑΝΕΥΡΕΘΗΣΑΝ ΠΡΟ3ΑΤΑ
    ΥΠΟΠΤΟΥ ΠΡΟΕΛΕΥΣΕΩΣ
    Ρέθυιμνον 29.— Ένβργηβέν
    τος έλέγιχοι» ττρα' όργάνων -
    Χωρ)κΐΓ(ς είς τό —οίμνιον τ.Ο
    Σττνρί&»νος Κ. Ανδρεαδάκη έ-
    τών 31 κατοίκου Ανωγείων ευ¬
    ρέθησαν τέσσαρα τΓρό&ατα μ έ
    διαφόρους «σαμάς» την ττοο:-
    λενσιν των οποίων δέν ήδννήθη
    νά δικαιολογήση οθτος.
    'Βττειβη ύ—άρχουν — ληρ:φο-
    ρίοιι ότι τα ανωτέρω ζώα ττρο-
    έρχοντσι έκ κλοτίής κατεσχίθ-/·,-
    σαν τρντα ό δέ ττοι,μήν σννίτ
    ληφθή καΐ ό—Ήστάλτ) εις την Εί
    σαγγελι«τ»ν Αρχήν.
    ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΩΣ ΕΞΟΓΚΩΘΕΙ
    ΗΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΑΞΙΑΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗ!
    ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ
    ΛθΝΆΙΝθιΝ 30 ('Γδ. ΰττ).—
    Ή έππστηιμονική άξία τής ά-
    ττο>σττολί>ς άνθρώττσυ είς το Διά-
    στηιμα εχει μβγάλ»ς έξογκ«9ϊ,
    εδήλωσεν είς Όξφόρδηιν ό δό¬
    κτωρ Ρόι>5, κα&ηγητής της Φο-
    σικής είς τό Πανι—ιστήιμιον το.0
    Λονδίνου κοί μέλος τής ομάδος
    των Βρεττανών σοψών, οί ό-
    ττοίοι άσχολούνται μέ τάς έ?«ύ-
    νας τοϋ Διοχττήματος, Προσέθε¬
    σε δέ δτι αί προσπάθειαι αί
    οποίαι καττοίβάλλονται διά την
    αποστολήν άνθρώττου είς τό Δι
    άσττνμα, θα βχουν, κατά την &-
    ττοψίν τού, όλέΒρια ά
    τβ, τόσον διά τάς Ήν.
    άς, δσον καί διά τήιν Σοβιε¬
    τικήν "Εινωσΐ'ν.
    «Αί ττιροσ—άβειαι αύται —εΤ-
    —ε — τταρίίμΓττΌΐείζουν την ιτιρί
    γματοτττοίηισιιν ο6σ,ωοον έττιστη-
    μονικών σκοτίων, καθ'όσον συγ-
    κεντροΰνται είς μίαν ϋιτόθβσιν,
    ή όττοία είναι έξ ΐσου ττεριττέ-
    τεΐα όσον κου ττ«ίρβ|μα, όίκ,λο
    μ-ένη κορίως είς ίδεολογικούς
    «αί άμνντικούς σικοττθύς».
    ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ-ΑΡΗΣ 3-0
    ΠΟΑ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 6-0
    Μέ τάς δύο χθεσινάς σνναντή
    σ«.ις 'Εργοτέλους — Άρεως 3—
    Ο καΐ ΠΟΑ —Όλυμστιακού 6—·
    Ο «έκιλασε» ό πρώτος γΰρος τού
    πρωταβλήμστος α' κατηγορίας
    'Ηροοκλείου.
    Ό αγών 'Εργοτέλους — "Αρε
    ως διεξήχθη τταρουσία: αρκιετών
    φιλάθλων άλλά δεν Ικανοττοίησε
    συ· εττεία των θλιβεράν έττεισ-.δ'ι
    ών άλλοτε μ€ταξύ των 6υο άντ ι
    πάλων .καΐ άλλοτε μεταξυ των ά
    θλητών καΐ τής διαιτη,σίας, τα
    όποϊα έγιναν συχνά άφορμή νά
    διακοττή τό τταιγνίδι.
    Ή νικήτρια ομάς, ή όττοία
    ύττήρξε συμτταγής είς όλας τας
    γραμμάς της ηγωνίσθη άξιόλο
    γα καΐ διετήρησε καταθλιπτικην/
    ίπτεροχήι/ καθ" δλην τή,ν διάρκει
    αν τοΰ αγώνος. Κορυψαΐος τταί
    κτης των νικητών ό Μουρατιδης
    κιαΐ των ήττη,μένων ό γκολκήπερ
    Μπουιρδαιμής.
    Καί ή συνάντησις ΠΟΑ —
    Όλυ,μτπαΐκβύ συνεκέντρωσε ίκα
    νόν αριθμόν φιλάθλων. Ή ομάς
    τού Άτσαιλένιον είς τόν χθεσι
    νόν άγώνα της ηγωνίσθη θαυμά
    σία ικαΐ έτΓέτυχ€ νά τταραδιάση
    £ξη ψορές την έστίαν των άντι
    ττάλων της. .
    Μετά την χθεσινήν νΓκην τού
    επί τού "Αρεως ό 'Εργοτελης ι
    σοβαθμεΐ ιμέ τόν Ήρόδοτον «Ις
    την δεύτερον θέσιν μέ 18 6α-
    θμούς. Ώς γνοχττόν έττΐ καψάλης
    είς την οαθμολογίαν είναι 6 ΟΦ
    Η μέ 20 βββμούς.
    ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΣΕΛΙΣ ΤΗΣ "ΕΠΑΡΧΙΑΚΗΣ,,
    Η ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΔΙΑΚΙΝΗΣΙΣ ΤΟΝ ΕΓΧΩΡΙΩΝ ΠΡΟΐΟΝΤΩΝ
    Δευτέρα 31 Όκτωβρίου 1960
    ΓΕΝΙΚΑ
    "Εχομεν πληροφορίας, αί όποΤ
    οί ασφαλώς είναι ακιριδέσταται,
    σύμφωνα μ! τάς οποίας οί 1<>
    Άθήναΐ'ς αρμόδιοι έκδηλώνοι>ν α
    ττό τούδε ανησυχίας διά την μελ
    λοντικήν. τύχην τής σουλτάνίνας,
    αι δέ σχετικαί συζητησειι, εύρί
    σκονται είς άκμήν. Πηγήν των ά
    νησιυχιών τούτων, άττολυτα δικαι
    Ι ολογημίνων φυσΐικά, άττοτελεΐ τί)
    γεγονός δτι ένώ ή έφετεινή πά
    ραγωγή 'Ελληινικής σουλτανίναι
    δέν ύτταρέβη τούς εϊκοσι χιλιά
    δες τόννους καΐ ένώ ή διεθνής
    τταιροΐγωγή έμφοονίζει ένα συνολι
    κόν Ιλλειμμα ΰπερ6αινον τούς ε
    κατόν χιλιάδες τόννους, άντιμε
    Γωττίζονται σοβαρώταται δυσχΐ
    ρειιαι διά την τοποθέττΐσιν τής έ
    ΕΥΝΟΙΑ ΚΑΙ ΕΥΝΟΙΑ
    'Αττό άντοπτόκρισιν έξ Αθηνών ττού δημοσιεύομεν είς
    αλλτνν στήλην, ττροκύτττει δτι ή Όλυμττιακή Άεροπορίσ κα
    θιερώνει άττό σήμερον νυκτερινά δρομολόγια άττό "Αθηνών
    είς Ηράκλειον καί έξ Ηρακλείου είς Αθήνας, «τινά θά έκ
    τβλοΰνται μέ άεροσκάφη ΝΤΙΣΙΣΙΕ, ήτοι άττό τα τελειό-
    τιερα καί ταχυτέρα έν χρήσει σήμερον έλιχοφόρα άερο—λά
    να. Ή δέ δρομολόγησις των άεροπλάνων αυτών είς γροομ
    μην έσωτιερικού έγινεν μόνον διά τό Ήράκλειΐον, άγνοηθεί-
    σης άκόμη καί τής Θεσσαλονίκης.
    Ε'ναι βεβαίως χαρακτηριστική ή εΰνοια τής Όλυμπια
    κης Άεροττορίας πρός τούς Ήρακλειώτας. Άλλά καί ή εϋ
    νοια των Ήρακλεΐίοτών πρός την Όλυμ-ιακήν Άεροττορί-
    αν δ«ν τ— γαίνει ττίσω.
    λαχίστης 'Ελλη'νικής τταραγωγής.
    Πράγμα ποθ, βεβαίως, κατά 6
    ναν τρότΓο/ ~ροδιικάζει την τύ
    χην τής επομένης εσοδείας, ήτις
    δεν άποκλείεται νά ανέλθη, έφ'
    δσον αί καιρικαΐ συνθήκαι θα
    έξ'ελιχθοΰν εύνοίκά «Ις 70.000
    τόννους.
    ΑΙ 1/ ττ,ροκειμενω άνησυχΓαι
    διετνΐτώθησσν τόσον τταρά τή
    ΚΣΟΣ, δσον καΐ ιταρά τοίς Ο-
    ττουιργοϊς Οίκισμοϋ καϊ Γεωργ ϊ
    άς «κ Κεψαλίθγιάννη και 'Λδο:
    μοποΰλου. Άλλά, βεβαίως, δέν
    ύττάρχχι μέχρι τής στιγμής τού
    λάχιστον όροπός νόπος διεξό
    δου άττό τό άδιέξοδον ττού μας
    άτπειλεϊ.
    Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΓΟΡΑ
    Καθ1 δλην τήιν διάρκειαν της
    ληξάσης εβδομάδος ουδέν τώ δ
    ςιον ιδιαιτέρας σηιμειώσεως πσ
    ρετηιρήθη είς τηιν αγοράν μας έγ
    χωρίων προιόντων. Αί σουλτα
    νιναι, ελάχιστον καΐ οττοραδικόν
    ινδιαφέρον συγιχιεντρώ'θυσαι, α-
    νέκοψαν μέν την ττρός τα κατςο
    ΤΓορείαν των σταθεροποιηθεισών
    των τιμών των είς τα δοι
    μετοξΰ 6,80-7,60, άλλά ούΰεμί
    αν ούσιαστικήν βελτίωσιν έσημεί
    ωσεν ή όν γένει διακίνησις τοϋ
    ττροΐσντος. Ή βασική ττοιότης
    Νο 4 έττληρώθη από 6,80__7
    δοοοομές, οί αστοί 7,50 ή καΐ
    7.60 ττιροκειμένου ττερι ίξαιριτι
    κου, άναΛόγως δέ δμεκυμάνβησαν
    αί ένδιάμεσοι ττοιότητες Νο 2
    καί άοσαδύσρα.
    ΕΛΑΙΟΛΑΔΟΜ
    'Εντονωτέρα ή ζήτησις μη
    καλυτττομένη αττό την ττροσφοραν
    ι"! όττοία είναι ττάντοτε πβριωρι
    σμένη. Ή άγορά Ι'κλεισεν τό
    εσπέρας τοϋ Σαββάτου μέ τάς
    επομένας τιιμάς: Διά λαμτταντβ
    αύξομειούμίνα μέ βάσιν 5ρι είς
    τάς 15,30 καΐ διά 36αθμα γυα
    λιά — τα όποΐα σημειωτέον και
    .τι'τούνται τΓφΐσσότερον — είς
    τάς 16,60. Μικρά διακΐνησις λο
    γω ελλείψεως άξιολόγου ττροσφο
    ράς.
    ΤΡΕΙΣ ΕΦΗΒΟΙ ΕΙΣ ΙΕΡΑΠΕΤΡΑΝ (
    ΑΝΕΖΗΤΗΣΑΝ ΑΛΛΑΧΟΥ ΤΥΧΗΝ
    ΚΑΙ ΕΥΡΕΘΗΣΑΝ ΕΙΣ ΤΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ
    ΗΘΕΛΗΣΑΝ Ν Α ΜΕΤΑΒΟΥΝ ΕΙΣ ΑΦΡΙΚΗΗ
    ΕΠΙΒΙΒΑΣΘΕΝΙίΣ ΑΕΜΒΟΥ ΞΕΝΗΣΙΑΙΟΚΤΗΣΙΑΣ
    ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ 30 (τού
    ιτοκριτοθ μας).-— Συνελήφθη¬
    σαν οί Ανδρ. Βουτσικαρέληςίκ
    Πολοιμά Δαμοκσύ έτών 21, Ά·
    βανασ. Γιάκας έξ "Αλλης Με-
    ριάς Βόλου έτών 21 καί Νικ.
    Κοβονσβνάκης έξ Ίίραττέτρας
    έτών 20, δι*Τ» τάς μ—«μβσονυ
    κτίους ώρας τής Πβμτττης πρός
    την Παρασκευήν αφήρεσαν έκ
    τού λιμένος ΊεραιτΓέτρσς λέμ·
    6αν οίκουσαν είς τόν Έμμ.
    Ρ«σουλάκιΐ)ν, μέ σκοπόν ©πας
    μΐτταβούν βΐς 'Αψρικήν.
    ΟΊ δύο ττρώτοι έκ των άνωτί
    ρ« είχσν κοτέλβη είς Κρήτην,
    μέ τόν σκοττόν να ίξϋύρονν τρό
    ίτον μεταβάσεώς των είς Άφρι-
    κην. Κατ' άριχάς «οττέφνγον είς
    "Αγ. Νικόλαον κατόητιν οε είς
    Ίερό—«τραν, ίττου «αι έγη*Ρ<- σθττσοτν μέ τόν ΚαβουσανάκΑν τόν όττοΐον 6ττ«ι<Γαν νά τοΰς α¬ κολουθήση Εις την έτΗ—ίβηθΊν «Άψρική», κατέστρ«»σαν δέ «ι»τ* αύτοι) τα σχΐδια άινπ·ογ»ί>ς τής
    λέφβου. Κατά την έΐη-ι*( βασι*
    των βΐς την λ£μδον εγίνοντο έ>
    τούτοις άντιλιητιττοιΐ, ό>ε>οΰ βί
    ά—δμακρύνθησαν. ολίγον τού λιμί
    νος ό—βΦασιο-βν ναΐ—σηοέψουν
    είς την ΑκΤη,νι/Εκ τούτων οί Ββι»
    τσικαρέλης «αι Γιώκας άν«οα>
    ρησαν «Ις "Αγ. Νικόλαον ό «
    Καβουο-ανα«— ς τταρίιμΛΐν» «<ς ' ΙερόητΓΓραν, δ»ου κοί» οννελή- φθτ) -ρώτος. ΟΙ Ετέροι βυο όν νΐελή·9τ»σαν βραδύτερον «<ς "Αγ. Νικόλαον. ΕΠΕΣΤΡΕΨΕΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΘΗΝΑΣ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ». ΚΩΝ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΛΗΛ0ΣΕ1Ι ΤΟΥ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ Τ ΗΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΙ 30.— Ό Πρόεδρος τής Κυβερνήσεως κ. Καραμανλής αναχωρεί σήμίρον περ'ι το μεσο νύκτιον έκ Θεσσαλονίκης ίπιστρε φων σιδηροδρομικώς είς Αθήνας. Ό κ. Πρωθυπουργός έπωφίλον με.ος της παραμονάς τού είς την Θβτσαλονίκτϊν έπεθεώρησεν τα τρογραμιμοπισθέΐντα ϊ'ργα κα» Ι λεγξε τόν ρυθμόν τής εκτελέση ως αυτών. Ώς γνωστόν είς την ©βσσαλο νίκην εκτβλεΤται σημερον ένα εύ ούταταν πρόγραμμα έργων διά των οποίων άναμορφών—αι καθ* ολοκληρίαν ή μαΐκεδονιική πρωτεύ ούσα. Τό £5ψος των πιστώσεων αί ώττοΐαι πρός τόν σκοπόν αυτόν £χουν διατΓεθτ) ϋτρερβαίνουν τό £ν δισεκατομμύριον δραχιμών £νώ Α «ρόνος όλοκληρώσεως αυτών το τΓοθετείται «Ις τό τέλος τού ττρο σβχοθς έταυς. Μετά την έττιθεώρησιυ ιών Ιρ γων ό κ. Πρόεδρος της Κυβίβ νήσεως ομιλών πρός τούς άντ» πφοσώττονς τού Τύπου έξέφροχκ την ΙκανοτΓθίησίν τού διά τ«νν συν ιιελοιιμιέν—ν προοδον καΐ προσέ θ&σεν ότι ή Θνεσσαλονικη μέ τα πάσης φύσεως έκτελεσθΐτα καί τα ύττό έκτέλοσιν δημοσία εργα θά ΐΜαταστη μία ώοαία ονγχρονι σμένη μεγαλούπολις. Ό κ. Πρωθυπουργός ίΐΓεσκί ♦θη. σήμερον την πρωΐαν την άρ χαίαν Πέλλαν δττου δ«πίο-τωσ«ν νέαν πρόοδον των συνεχιζομένων άρχαιολογΐ'κών άναοκαψών καΐ Ι δωσε σχβτΒκάς όδηγίας διά την έπιτάχυνσιν αυτών. ΕΙΣ ΙΣΟΒΙΑ ΔΕΣΜΑ ΚΑΤΕΔΙΚΑΣΘΗ Ο Α&ΕΛΦΟΣ ΤΟΥ ΥΠΑΙΠΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΑΪΚ ΕΚΗΡΥΧΘΗ ΕΝΟΧΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΑΣ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ 30 (Ί6. ύπ).- .0 Ούώλτερ ΓΊοουτττέϊο-τβρ, ά 8ελΦ»ς τού στρατηγΌύ Ά.τρ»- ου Γκουτπέιο-τερ, έκ των ί—ια- σττιστών τοΰ πρόεδρον Άϊζϊνχά οι/ερ, κοιτιΐδικόκΓθη είς Ιισό6ια δ; σμά, καιτηγορούμενος διά τόν ψό/νον γυνσιΐΜΟς. Ό Γκουτπέϊτ—ί" ίτυροβόΑη- σε καΐ έφόνενσε την 26τγν Δεκειι βρίου παρελβόντος ϊτους την Μαργκαρίτ Στροΐτγκ, 52 έτών κα] μηττέρα 12 τέκνον, καθ* όν χρόνον αδττ) βιήιρχβτο ίμπτροσβζ, τής κατοικίσς τον, σννοδει,Όμέ- νη ύττό τού Μττιέρναρ Ντομττρα- σκι, 33 έτών, μετά τού όττοίου ιΤχε διαοττβδώσιι »Ις δ«α«ορα το ιτιχά κίντρα. Ό Ν>τ>ο<μ-ρα—ιι. κατέβοσεν δ¬ τι ό Γκουτ-έϊσΤίρ, 47 έτβσν, 4- ξηγριώθη διότι ούτος ιΐχε λιβθ- 6ολή~ι τόν σκυλον τού, κατ«< δίωξε τα ζίύγος καί έι«υρ©βολΐ>
    σε ττ>ν μέν Στρούγ* μς τνφέ*ι-
    ον, τόν δέ Νταμττράσ«υ μέ 1Μ-
    στόλιον «Ις την «εφαλήιν.
    Κατά την δίκην, ό Γκουτιτάϊ
    στερ τταοβ&έχβη δτι εΙχ« -—-
    στριβάς μΐέ τιον Ντοι<πράβτιι^ ηρνήθη ομ»ς δτι ίρριψι τούς »^ ροδολιοτμούς. 'Ε-ίσης, ή—ηβη δτι κατέχει τοιούτοι δπλα, τα ©ποία άλλως τε δέν" ΕΚ ΤΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ Ι96Ι ΘΑ ΕΚΤΟΞΕΥ&Η Ο ΠΡΩΤΟΣ ΕΠΗΝΔΡΟΜΕΝΟΣΔΟΡΥΦΟΡΟΣ ΗΡΧΙΣΑΝ ΗΔΗ ΑΙ ΣΧΕΤΙΚΑΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΙ ΑΟΝΔ/ΙΝΟΝ 30 (Ίιδ. ι—).__ Ήρχισαν ενταύθα προετοιμα¬ σίαι διά την έπισή,μανσιν τού πρώτου Άμεριικανικοΰ έπην'δρο»- μάνου τεχυητοΰ δορυφόρου, ό όποΐ ος αναμένϊται νά 6κτοξευθτ κα τα τό προσ€χ|ές ϊτος. Δέκα έτΓτά Βρετττανοί έμπειρο /νώμονες επί των ραδιοτηλεπι- κοινωνιών ττρόκβιται νά αποτελέ σουν είς Άφ,ρ.ικτ)ν τό προσωπικόν δυο 6κ της τταγκοσμίου σειράς 18 σταβμών, οί όποϊοι θα άναλλα δουν τό έργον έπισημάνχτεως τού δορυφόρου καί λήψεως έπιστημο πληροφοριών. ΟΙ £μ/τπερογνώμονες εΐνοιι μη- Χΐανικοΐ καΐ τεχυικοΐ, ττρόκΐιται Βέ συντόμως να άναχωρήσουν 6ιο την Νιγηρίαν ικαΐ Ζανζιβαρην. Ό πρώτας ίπηνβρωμένος δορυ οορος αναμένεταιι δτι θα ίικτο- ξευθή είς ίίψος 160 χιλιόμετρον καί μέ ταχύττττα. 29.000 χΛιομέ τρών περιττον, απά τό 'Ακρωτή ριον Καράδεραλ τής Φλωρίδος διά πυρονλου τύπον «Άτλας» θα ρυθμισβη δέ να έ-ττανέλβη έττ» τής γτ>ς πληχτίον των νήσων Μπχχ
    ίθ^μας «ατά την τρίτη» τού ιτε
    ριστροφήν .καΐ μετά 4ν4 ώρας ά
    Ττο τής «χσφενδονίσίώς τού.
    ΔΙ' ΑΝ^ΚΟΙΝΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΤΥΠΟΝ
    Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ Ν. ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
    ΑΠΟΛΟΚΙΜΑΖΕΙ ΤΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ κ.ΠΕΤΡΑΚΟΓΙΟΡΓΗ
    ΔΙΑ Τ Η Ν ΡΥΘΜΙΣΙΝ ΘΕΜΑΤΩΜ ΤΗΣ ΤΑΞΕΩΣ
    Ζ^Άϊ^*»* >Α^Π- »* Ν^ς^ανώσε,ς ,ών Λ-,
    νιστων αί οποίαι Φνστι καί Νο¬
    μώ έκ-ροαω—ούν τούο άγωνι-
    «ττάς. Ό κ. Πετρακογιώργη^ 6-
    στών Έβνικης ΆντιστοχΓειος Ν
    Ηρακλειον ,μάς απ6<ΓΤάλη ιτρος δημοσίευσιν ή έ α ς ΓΤάλη ιτρος ή κατωτέρω ανα¬ δημοσίευσιν κοίνωσις: Πρός τοΰς άγωνιστόχ τού Ν* μοί;. Σνμφώνως ΤΜ Ν£,μω ίχί( ,. δρυθίΐ είς τόν Νομόν Ήιρακλείου ου όργάνωισς άγωνιστών αέ σκοπόν ττ>ν προωθησιν καΐ επί¬
    λυσιν τΰν αφορόντων τούς Ανω
    νιστάς ζητη,μ^των. Παρόμοια
    όργαΐνχόσβις ϊχθι/ν Ιδρ.υθϊ καί ΐ
    λύ
    ς χι/ν Ιδρυθϊ καί ιΐ;
    τους λοιπούς Νο,μοώς της Κρ;-
    της "Ολ«ς δόξ
    της
    ς η
    Ολ«ς παραδόξως ιταρο-
    μ δτ, Εν,οι άγωνι,τταΐ
    με επι κεφαλής Τάν κ. Πετρακο
    γωργη δμ
    γιωρ-γη
    σνγχεντρώ-
    ξ
    η ημργίαν
    σεις διά την ανόόβειξ,ν ηρν
    ρινοΰ προ{1δρ.ε!ου, τό οποίον «ή
    θβν θά ενεργήση διά την επίλυ¬
    σιν των εκκρεμούντων ζητη,μά-
    των των άγωνιστών.Τους πληρο
    ψορούμβν λοιπον δΤι §ιά τα ζη-
    τή,ματα αύτά τανλόγον«χ«ι>νβι|χα
    ργργη
    σπις τόν τελευταίον καιρόν ί
    θήλωσε μεγάλον ίνβκκ^ίρο,ν
    διά την επίλυσιν των έκκοβμοΰ»
    των ζηΓΓηιμιΟΓΤ(αν των άγννιστΑν
    καί τόν ευχαριστούμεν διά το
    ενδιαφέρον τού αύτό, ω*«ιλε νά
    εϊχιε ρνβΐμίσί) «ατά τό παρελ¬
    θόν ό—ότι και θά ηδύνατο λό¬
    γω τής πολκτικης τού τονοθετή
    σε**ς άλλά και λόγω τού Οτι
    ί-ί σειράν έτών έχρημάτισβν
    βονλαυτής.
    Διά τούς άναφερομΐένονς λόγους
    Φρονοΰμβνοτιπίριττεύει κάβεένέρ
    γ*ια άπό τόν κ. Π«τρακογιωρ-
    γτ»ν καί τούς συνε-ργάτας τ·ο.
    Έν Ηρακλείω τής 29—10
    —1960
    Ό Προοδρος
    Ι· ΜΠΑΝΤΟΥΒΑ!
    Ό ΓθΜΐικος Γ.οβιμιμοητ.Ος
    Α. ΙΛΤΡΑΚΗΣ