193871
Αριθμός τεύχους
2290
Χρονική Περίοδος
ΕΤΟΣ 49
Ημερομηνία Έκδοσης
11/1/1975
Αριθμός Σελίδων
6
Πρωτότυπο Αρχείο
Οδηγίες
Κλικάρετε πάνω στην αριστερή εικόνα για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες.
Κείμενο εφημερίδας
Δεν είναι διαθέσιμο το αρχείο pdf.
Κείμενο εφημερίδας
Σύνολο σελίδων:
Σάββατον 11 Ίανουαρΐου 1975 · Ετος 49ον Άρ,θ. φύλ. 229ο"
Ε1 ΟΜΑΔΙΑΙΑ ΠΟΛΠ.ΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ.— ΦΙΛΟΜ>ΓΙΚ_ - ΟΙΚΟΝΟΜ
ΗΡ,ΟΣΦΓΠΚΏί» ΣϊΜφΕΡΟΝΤΩϊί υπευθυνωσ επι της υλησ: "Λακλριοσ σινανιδησ.
ΤΙΜΗ ΦΤΛΛΟΤ ΔΡΑΧΜ. 3ΙΔΊΟΚΤΗΤΉΣ - 3ΚΔΟΤΗΣ — ΔΕΤΘΤΝΤΗΣ ΣΥΝΤΑΙΕΩΣ ΣΟΚΡΑΈΗΣ ΧΑΡ: ΣΙΝΔΙίΙΔΗΖ-— ΑΘΗΝΑΙ — ΤΗΛ. 3229.708 — Γρο^ρεΛϊ »ί*ης * —
ΗΘΙΚΟΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Η ΝΕΑ ΗΘΙΚΗ
Πρίν λίγες μέρε; όιαιβάσαμε
Γττίς έφημε.;ίδε; ότι ή μητέςα τή;
«Μίς Κόσμος» γιά νά υπερασπίση
την κόρη της μίληκ μέ άγανάκτη
αΆ στοϋς δημοσιογράψους: «Νά ά
((ήσετϊ ψΐιχη τή,ν κύ,ρη μοί·. Τ; έν
διαφέοει τόν κό«μο, εΐπε, άν ή κό
ρη μόν είναι μιά άνύπανδρη μητέ-
Οα; Δέν μποοεϊ κ«νΓΪ; νά άμφισβη
τή την ήθική των ιωρίτσιών {-ό
τίς σννθ-ήκες αντές. Ή κόοη μόν
νίκησε στόν διαγιονιαιμό μέ τα δι-
χά της πτοσόντα... την όμορ<μά %αι την προοωπικότητα. Δέν νομί- ζοι ότι οί κριτές έξέτασαν τίτοτε ίλλο"""*· —άν τίτλο στίς δηλώσει; αύτές τής μητέοας μάλαμα, θά ταί;ιαζε ό τάλας ενός φίλμ: «Τό πιό δμορΓτο ξώο τού κΟΓαο». Καί .-Εθΐό νομίζετε ό'τι είναι τό ,τιό δμαρ ΐρ0 ζώο τού κόσμον γιά τό σεναριο ■γΐράφθ τού φίλ-μ αυτού; Τό έλάιμ, τό λιοντάοι, τό·.-; "Οχι. Ή γνννιί •/α! Την αποψη αύτη σέ σχέση μέ τήνγ.ναίκα πρεοδεύουν οί επιχει¬ ρηματίας των ν.ινηιιατογράφων ■/.αί οί 'διοογανωτές των χαλιΐΐστεί (ι>ν. Ή γυναίκα γι' αύτούς βίν'αι
«ζώο μέ στιλπνό 'δέ;·μα καί άπΐϊΐλό
χνοϋδι», νατάλληλο γιά διαφημι-
'οτικές άφίσσες! Δέν δλέ.τουν την
γνναί/ία <τάν ,τΑά<τμα τοΰ θεοΰ μέ την δψηλή αποστόλη τής ηητ.-ρ-ΐΓ, τής αδελφής, τής σι·ΐΰγον. Την <ίλ.?Λθυν μέ τα )άγνα ι,ιάτια. τοι>ς
βάν' «άψηνιασμένη σό,^κα», σάν
«ίτεξοβόιιβα». Τα πάθη τονς δέν
τούς άιγήνουν νά *δι«Χ£ίνο.ν στήν
γιιναίκα τίποτε τό όνώτερο, τύ
.τνενιματικό.
Λύτό δμιος πού μά; παςαξΐνεύ
π δέν εΐνβι τό πο>; οί σαρκολά-
τοες άν'δρες 6λ?Λθνν την γνναίκα
άλλά οί δηλώαη; «ιια,ς μάνατ, πού
και-χιέται γιά την έςωτίρική όμο,ρ
ς: ι ά τή; κόρης της, χιορίς νά έχη
ν.άποιο ενδιαφέρον γιά την ήθική
καί πνεν,ματική της ύπόσταση. Αύ
τό δείχνει ότι τα μέτοα τής ήθικής
ση; μέρες μα·ς εχουν άλλοτε, ά-
νησνχητικά.
Ζοϋιιε σέ μέρες ποΰ κάι&ε τομέ-
«; τής ξωής μας- εχ,ϊΐ διαποτκτθή
«πό τίς νέες μαρφές ήθικής. "Ο-
λες οί «ραίοες τής ζωής τού άν¬
θρωπον είναι χρωματισμέν'Γς μέ
τό σί£, την σάρκα καί τό χρήμα.
"Ο.του ν.ι' άν στρέψονμΐ την προ-
ποχή μο; θά δοΰμε ενδείξεις τής
ήθικής ά,τοσννθέσείυς; τής κοιν(ονί-
<ι: ιιας. "Ενας πβλιτικύς ξέντ,ς χ οί οας είπε: «Κά&ε (τοοά .τού άναθέ τοιμ.ε σέ μιά έπιτροπή νά έξερεΐ'- ήση κάτι τι, ή ΰπόθεση άναδίδει 'Ίν'ηθνμιάια'.ϊΐς άντΐθικότητος». "Ε ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΤ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΓΙΣ ΣΤΙΣ ΠΑΡΥΦΕΣ ΤΗΣ ΕΠΤΑΑΟΦΟΥ νας σι-ντάκτης μ,α; έ<ρτ:;χερΙδος μιλωντας γιά τό Χόλλυγοι-ντ γρά Φ·π: «'Τπάρχει κ«νενας ,ιοΰ ιι,το θεί νά Αρνηθή δτ, 6 κιντ,αατογρά φο; είναι ,Τιά 6ρο>μίοός ά.τό κάθε
«λλη .·τοοηγοι·;αενη έποχή; Κι' ο-
μως δέν τό ά.τοκα).ιοδν αύτό <>ο<.)- μιά· Τό όνομάζο.ν «ρεαλιηιό».~Γι «τί τοΰς έπιτρεπου,αε νά μάς 0?ω ΟθΓ-ν άνοήτοκ;; Γιατί *έν διβμοιι ό δτοτν μάς- λε'νε δτι' ή ,,[ναι μιά τοΑ{1ΤΪ!,ί) ή τέχνη; -λοΙ δτι ή άκολασ^ είναι στήν .τραγματικότητα έ.-,ιτα γι'ΐ τής κοινιονίας;» Αυτή τι νόμιμη πο?ν'ογΓα.Γ{;;α παοαλύει την σίνοί- δΓση τών .τολιτιομίνιον κοατΛν. Σιτιεοα μ.ϊ; άττήνουν άπαθεί; τα σιγ:Λονιστικό. €;ατρΐκά εογα, ή λατρε^α των πορνΌγραςτικών ' ί.ς>
Υΐ'ΐν, ή ςοπή τής νεολτάας στήν 6!α
καί τόν' λΐ·νιοιιιά. Μ.-νονμε αφωνοι
στή^ παρον,σίο τή; άνή'θικη; φι,λο
λόγχας .τού κατακλιίει την ,-τατρί
δα μας.
"Οταν ό ανθρωπος χάνει τόν
«χοτό καί τόν πρεορΐιττμο τή; ζιοής
το_· καί την Λίατη τού στόν ί,λν,Οι
νό^ θεό χάνει ζά&: ιμέτΓ» ήθι/ής (
::οΙ γίνεται 6όΐκΐ -/ά9τ ιίϊδον; άν'.ι
0-ικότητο;. Ή άνί-,ΟιχότΓ,τ.ι εχει ά
πλώΐει 6αθειά τί; -ρίζες τη; στύν
ό;γανισμό των άνεπτι^μένοον χο>
δών. Λέν ύ.τσρχει 6εραπ;ία γιά
την κατάσταση αύτη; Οί διάφο-
ροι κοινωνιολόγοι, ψιχολόγοι κλνπ.
προσπαθοΰν νά έφαομόσονν διά^ο
3ες θ:;ιυτ,ΓΪες, χωρίς δμως νά ε
χοιν κάποιο οιακό άποτΕ.λι:{Γμα.
Πρέπει νά γνωρίζη; οτ, οΰτε ή
ΐλόοφιοΐη, οΰτε τι .εϋημερία, ουτο
ό ποΛιτισαός, οΰτε ν,αί κάθρ '.5εο-
λογία ιαπορεϊ νά δώση βη;α.τιΓ,'α
στά πτάβλημοι αΰτό. "Οταν ό αν-
θρο).το; άπογοητ:ΰεται άπό τόν έ-
αυτό τσυ τόκ πρέπει στραφή σέ
πηγή .τού είναι εξο> καί πάνω άπό
τόν έαντό τού. Γιά νά μπορίση ό
ανθρωπος νά νικήση τα πάθη τον
& νά γίνη νέος άνθρωπος, πρέππ
νά καλέση στήν ζωή τού τόν Θε-
άνθρωπο Χριστό. "Οταν Έκεΐνος
γίνη ό Σωτήρας '/οά ό Κύριο;
τής ζιοής σου τύτε δλα 6" άλλά-
ξθΐν στήν ζωή σου καί τότε ή ζιοή
σου Ο' αποκτήση σκο.τό καί νό™,α·
θά είναι χα.οά μα; νά σοΰ στεί-
λ.οιιαε 6[ΐ)ρΓ<<ν όλόκληρη την Και- νή Διαβήκη στήν νε-οελληνική μ:τά (Γ"αση τΛν 4 κ.αθηγτ;τών τού Πά νε.-τισττ,μίου Αθηνών. "Αν έπιθυ- μής νά ιλάβης την Καινή Διατ)ήκη γράψβ ΐΐας: ΠΙΕΡΟΣ ΟΛΤΜΠΙ ΤΗΣ Άθ. Διάκου 47, Κατεοίνη. ΠΙΈΡΟΣ ΟΛΤΜΠΙΤΗΣ Δ' 50ον «ΤΟ ΚΑΣΤΡΟΝ ΤΟ ΜΕΓΑ. τόν δέκατο πύργο, ύπάρχει, έν οωμοτωμένη οιό τεϊχοο, μιά πέτρο., φερμένη ϊθϋκ: άπό άλλο οίκοδό μημα, μέ τούτη την άνεξήγητη επι γροφή: ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΜΕΝ ΗΝ ΠΑΝΣΕΠ- Καί πόνω άπό κείνην,, αυτή ο¬ δώ: +ΑΝΕΝΕΩΘΗ ΠΡΟΤΙΧ!ΣΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΔΟ ΣΙΑΚΟΥ ΤΙΧΟΥΣ ΕΠΙ ΙΟΥΣΤΗΝΟΥ ΚΑΙ ΣΟΦΙΑΣ ΤΟΝ ΕΥΣΕΒΕΣΤΑΤΟΝ ΗΜΟΝ ΔΕ ΣΠΟΤΟΝ ΔΙΑ ΝΑΡΣΟΥ ΤΟΥ ΕΝΔΟϊΟΤΑΤΟΥ ΣΠΑΘΑΡΗΟΥ ΚΑΙ ΣΑΚΑΙΛΑΡΗΟΥ ΚΑΙ ΣΤΕ- ΥΠΟΥΡΠΑΝ ΔΟΥΛΟΣ ΤΟΝ ΕΥ (ΤΟΣ Ο(ΥΤΟΣ Ο ΝΑΟΣ Γ)Ε- ΩΡΓΙΟΣ ΕΤΕΥΞΕΝ ΕΥ(ΓΕΝΗΣ) ΣΕΒΕΣΤΑΤΟΝ ΔΕΣΠΟΤΟΝ+ Στό τύμπανο τής πύλης, γύρω άπό ένα πλαίαιο είκόναο, διακρί- νονται τα ϊχνη μιάς τετάρτηο έ πιγραφής, πού τό διόβασμά της είναι άδύνατο. Εντελώς δκσανά- γνωστη είναι έπϊσης μιά πέμπτη έπιγραφή οτή νότια πλευρά τής πύλης. Αντιθέτως είναι καλά δια τηρημένη στό μεσημβρινό πύργο ΦΑΝΟΥ ΕΠΗΣΤΗ ΚΟΝΤΟΣ ΕΙΣ >ης αυτή ή έπίγροφη;
+ ΝΙΚΑ Η ΤΥΧΗ
ΚΐνΚΟΤΛΝΤΙΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟ
ΦΥΛΑΚΤΟΥ ΗΗίϋΗ ΔΕΟΠΟΤΟΥ
^Ι
κοί λίγο χίτμηλότερα, μέ κόποια κενά, αυτή έδώ:
V
ΔΚΕΙΙΕνΟΟΗ ΕΠΙ ΑΥ Ο (ΤΟΥ ΕΚΔΟΞΟ-)
ΤΑΤΟΥ ΑΤΙΌ (ΥΠΑΤΛ)Ν Β!ΑΤΡ(ΙΚΙΟΥ ΚΑΙ Κ0ΥΡΑ-)
ΤΌΡΟΟ ΤΟΥ ΒΑΒΧΛΧΚ(0)ν ΟΙΚθν (ΤΧίΝ) 1ίΑΡΧΝ(ϋβ)
Μιά άπόσταση άπό 931,50 μ. ται καθαρά αυτή ή έπιγραφή:
χωρί&ι την πύλη τοϋ Ρηγίου ό- ΧΡΙΣΤΕ Ω ©ΕΟΣ ΑΤΑΡΑΧΟΝ
πό την πύλη τού Άγίου Ρωμα-
νοϋ. Τό τμήμα αύτό τών τειχών
ΚΑΙ ΑΠΟΛΕΜΙΤΟΝ ΦΥΛΑΤΤΕ
ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ ΣΟΥ ΝΗΚΑΣ ΔΩ
αποτελεί τή μέση ακριβώς τοϋ | ΡΟΥΜΕΝΟΣ ΤΙΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣίΝ
Μεγόλου Κάστρου, «αί γι" αύτό
τό όνόμαζαν Μεσοτείχιον. "Εχει
δεκαπέντε μεγάλους και δεκα-
τρεϊς μικρούς πύργους. Στόν πρώ
το ό*ιό τούς μεγάλους είναι οί
τρείς πρώτες έπιγραφές τής πό
λης τοϋ Ρηγίου, πού διαβάσαμε
πιό πάνω. Στόν τέταρτο διαβάΖε
ΗΜΟΝ
Στόν έβδομο οώ2ονται έλάχι
στα ϊχνη μιας έπιγραφής ποϋ ά
ναφερόταν στόν Λέοντο Γ' χαί
στόν Κωνοταντίνον Ε' (720 -
741). Καί ϋστερ' άπό την τέταρ
τη στρατιωτική πυλίδα, πού άνοίγε
ται άνόμεσα άπό τόν ένατο καΐ
Άνάμεσα άπό τούς έπόμενους
δύο πύργους τό τεϊχος έχει κατε
δαφιοθεί σέ μιά έκταση τριάντα
πέντε μέτρων, γιά νά περάσει ό
άσφαλτόδρομος πρός τόν Άγις»
Στέφανο (τουρκ. Γεσίλκιοϊ) κα'ι
πρός τα Φλώρια, καί ν' άποσυ-
φορηθεϊ έτσι ό παλιός δρόμος,
πού περνάει όπό την πύλη τοϋ Ρω
μανοϋ, κα'ι πού είναι μιά άπό τίς
διακλαδώσεις τής Μέσης τών Βυ
?αντινών. ΈΕω άπό την πύλη
ό καινούργιος δρόμος ονομασθή
κε Λόντρο ΤΖαντεσί, Λεωφόρος
τοϋ Λονδίνου.
Στό σημεϊο περίπου αύτό, οέ
μιά άπόστααη κάπου έΕακόσια μέ
τρα μέσα άπό τό τεϊχος, επάνω
στόν καινούργιο δρόμο κα'ι λίγο
πρ'ιν άπό την πύλη τοϋ Ρωμανοΰ,
βρίσκονται τα έρείπιπ ενός μι- |
κροϋ μονόκλιτου βυίαντινού εύ
κτηρίου, πιθανότατα τής έποχής
τών Κομνηνών, γνωστοϋ μέ τό τούρ
κικο όνομά του Μανοστίρ ΜεγτΖι- '
τί. Ό Άλ Πασπάτης ιό έχει ταυ
πσει μέ τό καθολικόν μιός μι-
κρής γυναιχείας μονής, καθιερωμέ
νο στή μνήμη τών άγίων άδελφών
Μηνοδώρας, Μητροδώρας καί Νυμ '
φοδρας άπό τή Βιθυνία, πού ια?-
νοτώθηκαν τίς πρώτες ήμέρες
ΰστερ' άπό την "Αλωση, καί τό
έκκλησάκι έγινε άμέσως άπό τό
τε τΖαμί.
Ή πύλη τοϋ Άγίου Ρωμανοΰ
όφείλει την όνομοσία της σέ
μίαν άλλη έκκλησία, πού την τι
μοϋσαν στή μνήμη τοϋ μάρτυρος
Ρωμανοΰ, καί πού δέν έχει άφ!
σει ϊχνη. Οί Τοΰρκοι την όνόμα
2αν Τόπ Καπού άπό την περίφη
μη μπομπάρδα τοϋ Ούρβανοϋ.
πού είχον στήοει άπέναντί της
σ' όλη τή διάρκεια τής πολιορ
κίας, καί πού τα λίθνα βλήματά
της σώΖονται πάντα άφθονα καί
μέσα καί γύρω άπ' αυτήν.
Πρίν νά την άναστηλώσουν έ
δώ καί λίγα χρόνια οί Τοϋρκοι,
άπό την πύλη τοϋ Ρωμανοϋ δέν
εϊχε άπομείνει παρά ένα άθλιο
ρημάδι. Αύτό τό ρημάδι άλλοτε,
αυτή ή άμφίβολης μορφής άναοτη
λωμένη πύλη σήμερα, παίρνει πάν
τα στά μάτια τοΰ προσκυνητή τις
διαστάσεις ενός ύπερκόομιου μνη
μείου, οταν άνσλογίΖεται, πώς έ-
δώ, στά χώματα αύτό, έπεσαν -
Έλλήνων προμαχοϋντες - ό ι ε
Κωνσταντίνος καί οί γεν
μιά άκόμη οορά οί Θερμοπύλες.
Ή μορφή τοϋ Κωνσταντίνου συμ
βολίΖει κάτι πολύ ύψηλότερο. Ό
Λεωνίδας ήΕερε, πώς μέ την άντί
οτασή του, έξυπηρετοϋσε μιά σκο
πιμότητα. Ό Κωνσταντίνος πήρε
την άπόφαση ν' άνπσταθεϊ στό
άνοπόφευκτο, βέβα;ος πώς θυσιά
ΠΡΟΣΦΥΓΗΝ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ
ΕΠΙΣΤΉΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΙ Δ1ΑΚΡΙΘΕΝΤΕΣ ΕΚ ΤΟΥ ΑΛΥΤΡΏ-
ΤΟΥ ΕΜΗΝΙΣΜΟΥ, ΠΡΟ ΚΑ1 Μ ΕΤΑ ΤΗΝ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗΝ
ΚΑΤΑΣΤ ΡΟΦΗΝ.
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΣΤΑΔ1ΟΔΡΟΜΙΑ ΤΩΝ
Υπό τοϋ Μικροσιατου ίατροϋ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ Α. ΘΕΟΔΟΡ1ΔΟΥ
ΜΕΙΜΑΡΙΔΗΣ Άναστάσιος
(Τάσας) τού Γεώργιον, έκ Κιρκα
γάτ; (Αϊολίας) Μικρά; Άσίας.
Τίος το5 ίιι^Λοιΐ' ϊίς Κιρκαγάτςι
ηειμν'ήστοκ ΓΕΩΡΓΙΟΤ ΜΕΊ'-'
>!ΑΡΟΓΛΟΤ.
ά την αποπεράτωσιν τής έκ
ο); αυτού εί; την γενίτει
ραν κπιί τί; Σαΰονην, άνέλα6,.ν
την τήηησιν των Λογκττικών 6ι-
Γιλί.'ον' τής Βιοιαηχανίας
.τλαστιικής Σμύρνης τών άδελφών
ΤΛΐνισιϊέλη,
τής Μικρασια-
τι·>.ής ,κατασ:ροφής, όπότε επιβάς
ΓαΧΧι^οΰ πλοίον διέφνγ-2ν τόν κίν
τύρησαν τό 304 στή Γιάλοβα επί , , , α .
' ι Ζεται με μόνο σκοπο τή θυσια..
βαοιλείας ΜαΕιμιανοϋ. Νεώτεροι έ
ρευνητές όμφιοβητοϋν την ταυτα
τητα αυτήν. Οί λίγες μοναχές τού
μονυδρίου αίχμαλωτίοθηκαν ή θα
Σ^ΝΕΧΙΖΕΤΑΤ
ΠΕΡ. ΕΜ. ΚΟΜΝΗΝΟΣ
^^^ί^-!^^^-!ί:^^-··-·-··-·-·-"^ι^-ί;5&^
—»»»—>—.—^»»»«^—.-
ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ
ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ
ΑΝΙΣΤΟΡΟΥΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ιΐ Π ΑΝ Α Π Α Η ΓΟΥΜΕΡΑ»
ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ ΧΑΛΔΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ
Νεοελληνική Γλώσσα
καί πρόγραμμα Ε.Ι.Ρ.Τ.
Ή χρησιμοποιουμένη παρά τοϋ
Ε.Ι.Ρ.Τ. γλώσσα δέν είναι οϋτε
δημοτική, οϋτε καθομιλουμένη,
άλλά μία γλώσοα έν πολλοϊς δια
στρεβλωμένη, άλλαπρόσαλλος καί
κακόηχος, είναι δέ όπαράδεκτος
διά την ελληνικήν παράδοσιν, δια
νόηοιν ικαί αξιοπρέπειαν. Δέον έ
πομένως όπως ή νέα Γ. Διοίκησις
καί τό Νέον Διοικητικόν Συμβού
'ΐον τοϋ Ε.Ι.Ρ.Τ. προσέζουν, κατ'
όρχήν, τό βασικό τοϋιο θέμα καΐ
προβούν είς την διόρθωσιν αυτού
ανεξαρτήτως τών άλλων τροπο
ποιήσεων καϊ τακτοποιήσεων τοϋ
προγράμματος έκπομπών, τό όποΤ
όν έχει έπίσης ανάγκην άναθεω
ρήσεως καί άναπροσσρμογής επί
τώ καλύτερον κα'ι άποδοτικότερον.
Κυρίως πρέπει νά δοθή προσοχή
είς τα ένημερωτικά κοί έπιμορφω
τικά θέματα έπίσης τα φιλολογι
κά ίστορικά τουριοτικά καί άθλη
τικά, ώς καί τα μουσικά καί τρα
γούδια τα όποία πρέπε: νά είναι
καλής πιοότητος καί όχι άμανέ-
δες καί μπουΖούκια, ή μουσική
χωρίς ρυθμά καί άρμονία
ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ
ΠΥΟΑΓΟΡΕΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ
«Μή δεχθής στά ματια σου τόν
βραδυνόν ύπνον πρ'ιν έξετάσης
ένα - ένα ;ιέ προσοχή τα καθημερι
νά σου έργο κρίνοντσς τόν έαυ-
7ό σου. Σέ ποία έσιρϋλα; τί κα
Αό έκανο; τι πού έπρεπε τό πά
Ρέλειψα; "ΑρχιΖε άπό τό πρώτο
καί προχώρει στό τΓλευταϊο' ιόν
έαυτό σου κατάκρυνε άν δπρεπα
ές- αν καλά, όλόιμυχα χαϊ
Είναι τό πιά γνιοστό άπό τα
Χρυσά "Επη τού Πυθαγόρα: «Πή
Παρέβην; τί δ' έρεξσ; τί μοί δέον
οΰκ έτελέσθη;».
Σκέφθηκε κονένας ποτέ τί τρο
ε-'αχτικές δυνάμεις κλείνει νίοο
ΤΓΚ αυτή ή έντολή; Είναι ίκανά,
όν κριθή μέ έπψονή, νά άνεθάση
ιόν άνθρωπο άπό την γή ώς τόν
ούρανό σάν πύραυλος. Νά κάνης
καθε μερά άπολογιομό τών πρό
Εεών οου, νά διορθώνης τα λάθη
οου, άν έπ.τνολαμβάνης τίς πρό
Ρεις αου κο·, να ποοσθέτης σου
καί νά προσθέτηο ό,τι πορέλειψεςί
Η κάθε σοο μερά θά γίνεται τε
Λειότερη, πληρέστερη καί άποδο
τικώτερη άπό την προηγούμενη.
καί ό ανθρωπος πού θά τη
ρούσε μέ ί-ρησκευτική ευλάδε.α
σύτήν την τοκτική 6π γινόταν ό
τελειότερος έκφραστής καί έκιε
λεστής τής εργασίας του, τής τέ
χνης του, τής έπιστήμης του, τής
κλίσεώς του ή τοϋ ταλέντου του.
Γι' αυτόν δέν θά όπήρχε παρά-
κλησις ή ξεκούροσις, γιατί τό τρί
το μέρος τής έντολής πλησιαΖεϊ
τό άπειρο.
Π' αύτό καί πολύ σπάνιοι Οά
ήσαν έκεϊνοι πού έφάρμοσαν οτή
Ζωή τους την τόσο δι»αμική ού
την έντολή.
Ό άνθρωπος προχώρει σιγά -
σιγά καί στήν τελεΐοποίηοι τής
ή6ι:<ής τού *.α πνευματικής Ζω ής καί στήν άπόκτησι ενός υπό βαθρου ύλικής εύμάρεισς. .Η έν τολή άφορά καί τα δύο ούτά σκέ λη. Π' αύτό καλό είναι, τώρα πού μπήκα^ε σ' έναν καινούργ.ο χρόνο, νά κάνουμε ένον άπολογι σμό τών πράξεών μας τής «παρελ θούσης χρήσειος» κοί νά προγραμ μοτίοουμ-ε την -νέαν χρήσιν». Οά μάς βοηθήση νά γίνουμε καλλίτε ροι άπό κόθ= πλευρά. Τό εύχομαι γιά όλους. Φ. ΟΥΛΚΕΡ Δόν Ή Παναγία Γουμερά υπήρξε μία άπό τάς έπτά Ί. Μονύο τής Έκ κλησιαστικής Επαρχίας Χαλδίας πληροφορίαι δέν τυγχάνουν πλή ρως έξακριβωμέναι καί όσον προ κύπτει έκ τής Ποντιακής βιβλιο γραφίας, ουδείς τρχολήθη μέ την τοϋ Πόντου. Κειμένη κατά τό κα , συγγραφήν ίστορίας τής Παναγί- λούμενον Μεσοχάλδιον, άπέναντί τοϋ χωρίου Τοίιτε, άπεϊχε μίαν ώ ραν άπό τή/ "Αρδασσαν, έδραν τής Ύποδιοικήσεως Τορούλ καί πέν τε ώρες όπό την Άρνυρούπολιν, έ άν τής Μητροπόλεως Χαλδίας, είς την όποιαν υπήγετο έκκληοια στικώς. Άπό την Τραπεϋούντα ίήν εχώριΖε άπόστοσις 120 χιλιομέ τρών. Ή τοποθεσία τής Μονής είς την πλαγιά τοϋ βουνοϋ "Α ε ν Κ ή ρ υ κ ο ς , είναι ύποβλητι ".ή καί τερπνρτάτη. Κάτω στίς ρί ίες τού βουνοϋ ρέει παραπόια- ιος, ποϋ ένοϋται μέ τόν Κάνιν πό •■σμόν παρά την "Αρδασσαν. Ή Μονή ήτο κτισμένη σέ τερά στιο καί έπίπ^δο κοίλωμσ στήν 6ρα χώδη πλευρά τοϋ βουνοϋ καί προ αυτής έν πδει έξέδρας ύπάρχει στενό μάλλον ϊσωμα τό καλούμε ον ρακάν, άπ' όπου ό έπισκέ- πτης άπελάμβανε την θαυμάσιον θέαν τοϋ τοπείου. Ή όλη έμφάνιοη τής Μονής έ νέπνεε ψυχικήν άνάταση καί κο ιάνυξη καί έδιδε είς τόν έπισχέ άς Γουμερα. Τινές άνάγουν την ίδρυσιν τής Μονής είς τούς χρόνους τών Αύ τοκρατόρων τής ΤραπεΖοΰντος. Ό Ν. Λουκας είς Ημερολόγιον του, βασιΖόμενος είς έπιγροφήν την όποιαν ίσχυρί2ετΓ!ΐ ότι είδε σωζομένην τό 1904 επί τής μικράς έκκλησίας, Λέγει ότι ή Μονή έκτί οθη τό 906 μ.Χ. Κατά την εποχήν τών άρχιμε ταλλουργών ή Μονή εύεργετήθη Γολλαπλώς ύπ' αυτών καί έπλου τίσθη πολύ. Ενισχυθή έπίοης οο 6αρά άπό τούο ήγεμόνας τής Ούγ γροβλαχίας κα'ι τούς έκεϊ ένδιατρί ψαντας διακ?κριμένους Χαλδαίους μ£. πλούτον είκόνων κα'ι αλλων ι,κκλησιοστικ'ϋν είδών. Είχε έπίσης πολλά κτήματα λο'ι είς αυτήν την Μεσοποταμίαν όπου ίΓρεϊς προήρχοντο άπό την Γου μερά καί Ήγούμενοι αυτής ανε δεικνύοντο έπίοκοποι. "Η Μονή -ό 1808 ανεκηρύχθη σταυροπηγιακή καί πατριαρχική. Τό σχετικόν πατριαρχικόν σιγγι λιώδες γράμυπ φέρει την ύπογρα ·'·' Ή Ι. Μονή τή; Πανα γίας Γοι-νιροά ' τή; Έ.ταοχία; Χαλ δ.'α; τοΰ Πόντου πτη τό εϊοθημα της ραλαιότητος καί μεγαλοπρεπείας Ό βίος τής Παναγίςΐς Γουμερά φήν τοϋ Έθνομάρτυρος Γρηγορίου τοϋ Ε' καί τών τότς συνοδικών. Τοϋ σιγγιλίου τούτου τό κείμενον ""*♦ καλύπτει χρονικήν περίοδον χιλ! Εδημοσιεύθη είς τόν 8ον τόμον ών κα'ι πλέον τουλάχιστον έτών. | τοϋ «Άρχείοο τοϋ Πόντου» υπο Ίοτορικώς βεβαιωμένα γεγονό τού διευθυντού τοϋ πΰριοδικοϋ ά τα άναφερόμενα είς την άρχικήν ειμνήστου 'Λνθίμου Παπαδοπού- ίδρυσιν, λειτουργίαν «α 2ωήν τής λου. Είς τούς μτταγενεοτέρους ό Μονής, δέν υφίσταντο!. Άλλά χαί μως χρόνους έπαυσεν ή Μονή νά μεεταγενέστερον αί υπάρχουσαι (Συνέχεια είς την 6ην σελίδας Στα ΑμεΑε Τόρνοι] ^_ . , Υπό τού ν.. ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΝΙΚλ Τίποτα δέν έμεινε πάνω στή θλιμμένη Ίωνική Γή. Άκούω μιά 6οή 6ημάτων Ζωντανών νεκρών. Είναι ή ώρα τοϋ ξεκληρισμοϋ · · τής εξοντώσεως καϊ τοϋ μισεμοϋ. Προχωροϋνε γυμνοϊ — άρρωστοι, νηστικοί τυλιγμένοι μέσα σέ λΐνάτσες. Προχωροϋνε ξυπόλητοι, στρατιά νεκρών γιά τα στρατόπεδα Άμελέ —Ταμπουροϋ. Τα δάκρυα γίνονται ένα μέ την άλμύρα τοϋ ίδρώτα. Διαβαίνουν οί Ίωνες σέ μιά σιωπή πού μοιάέει μέ άποχαιρετισμο. Προχωροϋνε στά φοβερά Άμελέ —Ταμπουροϋ ποϋ έπινόησαν Γερμανοί —όργανωτές' 'ΕΕόντωσι άρχιτεκτονική Πάνω στήν πέτρα στό λιοπύρι σάν στάχυα τούς Θερί2ουν. Σάν όχιές τούς δαγκώνουν. Ι Σάν 2ώα τούς σκοτώνουν. Ξεφωνί£ω, δονοϋμαι, ύποφέρω σάν παλλίρια τό πονεμένο μου σώμα άντιδρά. Άκόμα καϊ τα σπασμένα όστα μου άπό τό μαστίγιο τοϋ λοχία τρι'2ουνε. Άτελείωτα ήσαν τα μαρτύριά τους. ΚανεΊς πιά δέν μένει έκεϊ λουλούδια άδελφοί μας άόρατα μείνατε στά στρατόπεδα εργασίας στά φοβερά Άμελέ Ταμπουρού. Αίωνία σας ή Μνήμη. ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΚΑΣ Ποιητής—Λογοτέχνης, Μόνιμο Μέλος τής Διεθνοϋς Ά- καδημίας τών Παρ σίων. Μέ τίς διόπτρες τοϋ «Κόσμου» Αναστάσιος (Τάσος) Γ. Μεΐμα- ρίδης, μεγαλέμπορος έκ Κιρκα- γάτς Μ. Άσίας. Ά_ιχι Λννον τής εξοντώσεως κώς διέμεινεν δι' ολίγον είς δι τής Βορείου Άφ.οικής καί άρ γότερον εγκατεστάθη είς Λνών τής Κεντοικής Γαλλάας άπον καί ειργάσθη ώς ίογάτης Έ.ργοστασί ου Δ,εριιάτιον. Τύ 1923 έλθών ^ίς 'Ελλάδα, ειργάσθη ώς Λογιστήςι τηριόν ταυτοχοόνιο; τα Λογιστιν.ά 6ι6λία πίντε (ό) έ,μπο,Γ,ικών έπιχει οήσεων καΐ Γραφείων1. Κατά τό 1925—26, ομού μ.ετά το»ν νειοτέ- οοιν Λδε.λφών τού ΑΝΤΙΣΘΕ- ΝΟΤΣ χ«ι ΑΝΤΏΝΙΟΤ, ώς /αί ταθ σν'Γ,ύγου τή; άδελιΐη; τιον ΑΙ "ΚΑΓΕΡΙΧΗ2 τοΓ- ΑΛΕΞΑΝ- ΔΡΟΤ ΠΙΡΠΙΡΟΓΛΟΤ, ανοι- ξαν κατάστημα λιανική; ειμπορίας δα'. ι κων, πο.ρσελανών κτλ. επί τής όδοΰ Αθήνας, ίδρύσας σι,γ- χρΟΛ'ιος καΐ την Όμύοονθμον Ε¬ ταιρείαν «ΜΕΙΜΑΡΙΔΗΣ — ΠΙΡΠΙΡΟΓΛΟΤ». Τό ετος 1928, ηκολούθει καί δϊΐτςρον κατάστΓμα επί τής άδοϋ 'Ερμοΰ, τό δέ 1930, τό τοίτον κα ά ό ό ί «ΕΡΜΕΙΟΝ» επί τή; όδοθ Καλα μιώτου· Τό 1931 ή 'Εταιρεία ά.τέ κτη<τεν ιδίας Άποθήκα; καί Γςα φεϊα επί τής όδοΰ ΙΙαλλάδος 22, παρόδου τής όδοϋ Αθήνας. Τα ε τη 1934 καί 1935 άκο).οιβο»·ν δύο άκόμη καταστή.ματα τό <ΚΡΤ- ΣΤΑΛ» καΐ τό «ΙΙΑΖΑΡ» ϊ.τί τή; οδόν Αίόλον. Τέλο;, τό 1936 άνοιξεν τό επί τή; όδοΰ Σταδίου γνΐιχττότατον κατάτττΗΐα «ΑΚΡΟΝ» ν,αί το 1938 τό £ —1 τής όδοΰ Έρμού έπί¬ σης γνιοστότηιτον' κ.ατάστη;ια «I- ΛΙΟΝ». Τό 1930, ό άγαπητός αι,· φίλο; Τάσος ένιιμφεύθη ττγυ έκλ?κτήν καί ένάρετον τού Σμνοναίον Έμ.ιοροίάπτου Γε οιογίοι» Πα.ταδη;α,ητιοίον, ΕΛΕ- ΝΗΝ κσί άδελορήν τού έ.τιλε«τοι· Σα.ρναίαν καί ήδη Άθηναίου ΛΗ ΜΗΤΡΙΟΤ ΙΙΑΠΑΛΗΜΗΤΡΙ- ΟΤ, είς τούς γάταοΐ'; των ό.-το!.ο)ν παρέστη κ«·1 ό ύποφαιν'όμενος. Άπέκτηοτεν τρία (3) τέκνα ήτοι τήν Έλ,τίδα—"Ιλνταν Πτυχιοΰ- χον τή; Άνωτάτης Σχολή; Έμ- καί Οικονομικήν έ.τιστη μών ΆθηΛ'ών, ννμφΓυθΐϊσαν τάν δΐ'ΐπ?ςπή έξ Άτταλεία; τή; Μι¬ κράς Άσία; Χει;ονογόν καί πρώ τον Καοδιοχειςοΐ',ογόν έν Άθή- νσ:ς καΐ Έλλάδ, ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ Π. ΚΑΡΑΓΈΩΡΓΗΝ', τόν ΓΕΩΡ ΓΙΟΝ Πτιχιοίχον τοϋ Κο/Λεγίοο 'Λ3ηνών ϋ'ΐΐ τοϋ Πανεπιστημίου Κο'ονχτια τή; Νέα; 'Τόρκης των Ήνω··.ι:'Λον Παλιτειών καί διά δοχον αυτού άπό τοΰ 1960, εί; την Αιεν3ι·νσιν τών 'Ταλουογικίόν 'Ε- πιχειρήσεων καί την ΔΕΣΠΟΙ- ΝΑΝ ήτις μετά τάς άρίστας «.τού δάς της, έννμςτίύθη τόν Μικρασιά την 'Εοιοβιθι,αήχοΛ'ον Αθηνών ΠΕ ΡΙΚΛΗΝ ΠΡΟΤΣΑΛΟΓΛΟΤ. ά την κατοχήν, ό ΤΑΣΟΣ ΜΕΤΜΑΡΙΔΗΣ ήτο έκ τών πρώ των1 ένταχθέντων είς τό Κίνημα τή; Άντιστβοείο; καί στενάς σι-ν εργατης τή; ομάδος Λέλας Καρά γιάννη, δ,μού μετά τοΰ έξαδέλ,ρρου του έκλεκτοϋ Ίατροϋ αειμνήστου ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΤΛΟΤ έκ Κιοκαγάτ;, Άρχιάτρου τοϋ Σταθμοΰ Πςώτοιν Βοηθειών Α¬ θηνών τοϋ Ε.Ε. Σ., σύνδβσμο; τή; όμάδο; ΤΣΙΓΑΝΤΕ κοί στέλε- χος τοΰ ΈθνικοΟ ΔΓμ.ο-/<(οατικοϋ Έ'ληνιχοΰ Στρατοϋ Ε.Λ.ΕΣ Ά- θηνόίν ΔιετέλεσΓ έπίσης, έπιςρανές μέλο; τή; 'Ενο>σεω; Σμυρναίων,
τού Ροταριανίοϋ Όμίλου Αθηνών,
Άντιπρόεδοο; τοϋ Σι,νδέσμου
Έλλήνων Είσαγωγέων, ώ; κα'ι τα
κτικόν μέλος τών Σνλλόγων: Έλ
ληνοβθίεταννικοΰ, 'Ελληνογαλλικοΰ
χαί ΈλληνογΓΓμαν'ικοΰ ό>; καί
των άντιστοίχων 'Ε}«ο<)ΐκών "Επι μελητηρι'α>ν
'Τπήοξεν σπανία είς τΗθος,
ΆξιοπρΕ.τεΐαν, Χοηστότητα, 'Ε-
θν.κήν κπί Κοινιονικήν άλληλεγγύ
ην καί γενν'αιοδιορίαν μορφή καί
έξαίοετος Μικ,ηασιατική προσοιπι-
Συνέχεια είς την 6ην σελίδα
ΚληρονομΝά...
ΤΗΣ κ. ΚΑΛΛΙΟΠΗ Σ ΚΟΛΙΟΠΟΤΛΟΤ — ΓΡΙΡ.Α
(Συνέχ^ισ έκ προπγουμένου)
Ό πατέρας μοϋδωκε νά δώχω
ο' όλα τα παιδία άπό ένα τέσσαρα
κι καί τοϋ Μηνά δυό κα'ι ή μητέρα
γέμισε τό καλάθι τους άπ' όλα τα
καλά τοϋ τραπεΖιοϋ.
Δέν προφτάσανε καλά - καλά νά
φύγουνε τα παιδία κι' άρχίσανε
νά καταφτάνουν τα πρωτοχρονιά
τικα βίζΐίτα. Συγγενεϊς καί φί-
λοι, μονάχα άντρες, άνταλλάίανε
βίΣιτο εκείνη την ήμέρα. "Ητανε
αληό άντέτι αύτό γιά τα ·πολ
α έτη». Άκόμη καί άγνωστθι
ιπαίνανε «άιο μέσα» γιά νά ποϋ
ΤΟ ΚΟΥϋΟΥΝΙ
Μός τό διηγήθηκε (θίλος κα'ι Ι λους τούς ύποψήφιους τοϋ νομοΰ
μάς φάνηκε τόοο άοτεϊο πού πραγ ί τούτη τή οορά στάθηκε τό κου
ματικά γελάσαμε. Άργότερα ο- δοΰνι τοΰ έπιστάτη στό Γυμνάσιο.
μως πού τό βασανίιαμε, εϊδαμε
πώς δέν ήταν κα'ι πολύ άστείο
άλλά ένα σοβαρά οτοιχεϊο τής
κακοδαιμονίαν πού Γπικρατεϊ σ'
αυτόν τόν δθσμοιρο τόπο.
Άπό παληό Εέραμε πώς σέ ^ά
θε προεκλογική περίοδο, πολλοί
ύποψήφιοι γιά νά «πάρουν» την
έκλογή, μέ κουβαρδοούνη σκόρπι
2αν ύπεαχέσεις στούς ψηφοφό-
ρους.
Αύτό όμως πού οΐ'νέβη πρό
σφατα δέν νομίίω νά έχει τό ό
μοΐο του —ήν πολπική ίστορία
τοϋ τόπ ου.
Ή
χρυσοτόκος κόττα γιά ο·
-«Νά υείνης ήουχος, φίλε
μου, οτίς 18 τοϋ μηνός τό κου
δοϋ♦♦♦♦♦♦♦«
ίσάριθμα μεγάλα κουδούνια γιά
τό διάλειμμα.
Τώρα σέ τί φταίει ό φτωχός έ
πιστάτης στό Γυμνάσιο γιά νά γί
νη στόχος τών ύποψηφίων, πύ
-ά είναι άλλο θέμα. Έκεϊνο που
έχει όμως σημασία είναι τό γεγο
νός πώς όσο κΓ άν άλλα£αν οί
καιροί καί οί άνθρωποι τα παληά
ΰυστήματα μένουν στή θέσι τους
γου σου. Γιά νά εΐσαι μάλιοτα βέ [καί |άλιστσ χειρότερα θάλεγε
βαιος παράνγειλε άπό τώρα κι'
ένα μεγάλο κουδοϋνι».
Άλλά κα'ι οί άλλοι τό ϊδιο ύπέ
δειΕον καί δεδομένου δτι οί υπο
ψήφιοι ήσαν έπτά φτιάχτηκαν κα'ι
κανείς κι' άπό την ίοτορική έκεί
νη έποχή τοΰ Λομβάρδου.
Γί νά πεϊ κονείς; καί υή χε.οό Ι ρβ| να το πιήτε τ0
τερα.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΦΩΚΑΣ
σα καί στολίδια. Μπουάδες, μανσον
κοί άπαραίτητο τό κσπέλλο μέ
φτερό.
Μά κι' άνήμερα τής πρωτοχρο
νιάς ή νοικοκυρά δεχούντανε οτο
λισμένη μέ οΰλα της τα καλά γιά
νά τιμήσει τόν νοικοκύρη της
καί νά φανεϊ ή όγάπη πού τής δ
χει... Μεγάλη δέ τιμή στήν νοικο
<υρά ήταν, τα θίζιτα νά πάρουν άπ' όλα τα γλυκίσματα πού εϊχε φτιάΕει καί νά τα παινέψουν. Κι άκουγες πιά τα παινέματα που δέν εϊχαν τελειωμό: «Πολύ πετυ χημένα τα σεχέρ λουκοϋμια σας κυρία Δέσπω μου,· άμπίς τα φοι νίκια σας, θροϋνε καλέ μόλις τα βάνεις οτό στόμα. Τ' αύγοκαλάμο ρα μελομένα όπα>ς πρέπει, γειά
στά χεράκια σας».
— Καλέ πάρτε καί βοσιλοπιτά
κια, είναι άφράτα καί καλοψημΐ
να, έλεγε ή μητέρα προσφέρον
τας μέ κομόρι τα έργο της Πρε
κυρία
Μαριάνθη, τδκανα μονάχη μου μλ
Ι (Συνεχεια εί; την $ηγ κλίοα)
Ε1 ΟΜΑΔΙΑΙΑ ΠΟΛΠ.ΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ.— ΦΙΛΟΜ>ΓΙΚ_ - ΟΙΚΟΝΟΜ
ΗΡ,ΟΣΦΓΠΚΏί» ΣϊΜφΕΡΟΝΤΩϊί υπευθυνωσ επι της υλησ: "Λακλριοσ σινανιδησ.
ΤΙΜΗ ΦΤΛΛΟΤ ΔΡΑΧΜ. 3ΙΔΊΟΚΤΗΤΉΣ - 3ΚΔΟΤΗΣ — ΔΕΤΘΤΝΤΗΣ ΣΥΝΤΑΙΕΩΣ ΣΟΚΡΑΈΗΣ ΧΑΡ: ΣΙΝΔΙίΙΔΗΖ-— ΑΘΗΝΑΙ — ΤΗΛ. 3229.708 — Γρο^ρεΛϊ »ί*ης * —
ΗΘΙΚΟΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Η ΝΕΑ ΗΘΙΚΗ
Πρίν λίγες μέρε; όιαιβάσαμε
Γττίς έφημε.;ίδε; ότι ή μητέςα τή;
«Μίς Κόσμος» γιά νά υπερασπίση
την κόρη της μίληκ μέ άγανάκτη
αΆ στοϋς δημοσιογράψους: «Νά ά
((ήσετϊ ψΐιχη τή,ν κύ,ρη μοί·. Τ; έν
διαφέοει τόν κό«μο, εΐπε, άν ή κό
ρη μόν είναι μιά άνύπανδρη μητέ-
Οα; Δέν μποοεϊ κ«νΓΪ; νά άμφισβη
τή την ήθική των ιωρίτσιών {-ό
τίς σννθ-ήκες αντές. Ή κόοη μόν
νίκησε στόν διαγιονιαιμό μέ τα δι-
χά της πτοσόντα... την όμορ<μά %αι την προοωπικότητα. Δέν νομί- ζοι ότι οί κριτές έξέτασαν τίτοτε ίλλο"""*· —άν τίτλο στίς δηλώσει; αύτές τής μητέοας μάλαμα, θά ταί;ιαζε ό τάλας ενός φίλμ: «Τό πιό δμορΓτο ξώο τού κΟΓαο». Καί .-Εθΐό νομίζετε ό'τι είναι τό ,τιό δμαρ ΐρ0 ζώο τού κόσμον γιά τό σεναριο ■γΐράφθ τού φίλ-μ αυτού; Τό έλάιμ, τό λιοντάοι, τό·.-; "Οχι. Ή γνννιί •/α! Την αποψη αύτη σέ σχέση μέ τήνγ.ναίκα πρεοδεύουν οί επιχει¬ ρηματίας των ν.ινηιιατογράφων ■/.αί οί 'διοογανωτές των χαλιΐΐστεί (ι>ν. Ή γυναίκα γι' αύτούς βίν'αι
«ζώο μέ στιλπνό 'δέ;·μα καί άπΐϊΐλό
χνοϋδι», νατάλληλο γιά διαφημι-
'οτικές άφίσσες! Δέν δλέ.τουν την
γνναί/ία <τάν ,τΑά<τμα τοΰ θεοΰ μέ την δψηλή αποστόλη τής ηητ.-ρ-ΐΓ, τής αδελφής, τής σι·ΐΰγον. Την <ίλ.?Λθυν μέ τα )άγνα ι,ιάτια. τοι>ς
βάν' «άψηνιασμένη σό,^κα», σάν
«ίτεξοβόιιβα». Τα πάθη τονς δέν
τούς άιγήνουν νά *δι«Χ£ίνο.ν στήν
γιιναίκα τίποτε τό όνώτερο, τύ
.τνενιματικό.
Λύτό δμιος πού μά; παςαξΐνεύ
π δέν εΐνβι τό πο>; οί σαρκολά-
τοες άν'δρες 6λ?Λθνν την γνναίκα
άλλά οί δηλώαη; «ιια,ς μάνατ, πού
και-χιέται γιά την έςωτίρική όμο,ρ
ς: ι ά τή; κόρης της, χιορίς νά έχη
ν.άποιο ενδιαφέρον γιά την ήθική
καί πνεν,ματική της ύπόσταση. Αύ
τό δείχνει ότι τα μέτοα τής ήθικής
ση; μέρες μα·ς εχουν άλλοτε, ά-
νησνχητικά.
Ζοϋιιε σέ μέρες ποΰ κάι&ε τομέ-
«; τής ξωής μας- εχ,ϊΐ διαποτκτθή
«πό τίς νέες μαρφές ήθικής. "Ο-
λες οί «ραίοες τής ζωής τού άν¬
θρωπον είναι χρωματισμέν'Γς μέ
τό σί£, την σάρκα καί τό χρήμα.
"Ο.του ν.ι' άν στρέψονμΐ την προ-
ποχή μο; θά δοΰμε ενδείξεις τής
ήθικής ά,τοσννθέσείυς; τής κοιν(ονί-
<ι: ιιας. "Ενας πβλιτικύς ξέντ,ς χ οί οας είπε: «Κά&ε (τοοά .τού άναθέ τοιμ.ε σέ μιά έπιτροπή νά έξερεΐ'- ήση κάτι τι, ή ΰπόθεση άναδίδει 'Ίν'ηθνμιάια'.ϊΐς άντΐθικότητος». "Ε ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΤ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΓΙΣ ΣΤΙΣ ΠΑΡΥΦΕΣ ΤΗΣ ΕΠΤΑΑΟΦΟΥ νας σι-ντάκτης μ,α; έ<ρτ:;χερΙδος μιλωντας γιά τό Χόλλυγοι-ντ γρά Φ·π: «'Τπάρχει κ«νενας ,ιοΰ ιι,το θεί νά Αρνηθή δτ, 6 κιντ,αατογρά φο; είναι ,Τιά 6ρο>μίοός ά.τό κάθε
«λλη .·τοοηγοι·;αενη έποχή; Κι' ο-
μως δέν τό ά.τοκα).ιοδν αύτό <>ο<.)- μιά· Τό όνομάζο.ν «ρεαλιηιό».~Γι «τί τοΰς έπιτρεπου,αε νά μάς 0?ω ΟθΓ-ν άνοήτοκ;; Γιατί *έν διβμοιι ό δτοτν μάς- λε'νε δτι' ή ,,[ναι μιά τοΑ{1ΤΪ!,ί) ή τέχνη; -λοΙ δτι ή άκολασ^ είναι στήν .τραγματικότητα έ.-,ιτα γι'ΐ τής κοινιονίας;» Αυτή τι νόμιμη πο?ν'ογΓα.Γ{;;α παοαλύει την σίνοί- δΓση τών .τολιτιομίνιον κοατΛν. Σιτιεοα μ.ϊ; άττήνουν άπαθεί; τα σιγ:Λονιστικό. €;ατρΐκά εογα, ή λατρε^α των πορνΌγραςτικών ' ί.ς>
Υΐ'ΐν, ή ςοπή τής νεολτάας στήν 6!α
καί τόν' λΐ·νιοιιιά. Μ.-νονμε αφωνοι
στή^ παρον,σίο τή; άνή'θικη; φι,λο
λόγχας .τού κατακλιίει την ,-τατρί
δα μας.
"Οταν ό ανθρωπος χάνει τόν
«χοτό καί τόν πρεορΐιττμο τή; ζιοής
το_· καί την Λίατη τού στόν ί,λν,Οι
νό^ θεό χάνει ζά&: ιμέτΓ» ήθι/ής (
::οΙ γίνεται 6όΐκΐ -/ά9τ ιίϊδον; άν'.ι
0-ικότητο;. Ή άνί-,ΟιχότΓ,τ.ι εχει ά
πλώΐει 6αθειά τί; -ρίζες τη; στύν
ό;γανισμό των άνεπτι^μένοον χο>
δών. Λέν ύ.τσρχει 6εραπ;ία γιά
την κατάσταση αύτη; Οί διάφο-
ροι κοινωνιολόγοι, ψιχολόγοι κλνπ.
προσπαθοΰν νά έφαομόσονν διά^ο
3ες θ:;ιυτ,ΓΪες, χωρίς δμως νά ε
χοιν κάποιο οιακό άποτΕ.λι:{Γμα.
Πρέπει νά γνωρίζη; οτ, οΰτε ή
ΐλόοφιοΐη, οΰτε τι .εϋημερία, ουτο
ό ποΛιτισαός, οΰτε ν,αί κάθρ '.5εο-
λογία ιαπορεϊ νά δώση βη;α.τιΓ,'α
στά πτάβλημοι αΰτό. "Οταν ό αν-
θρο).το; άπογοητ:ΰεται άπό τόν έ-
αυτό τσυ τόκ πρέπει στραφή σέ
πηγή .τού είναι εξο> καί πάνω άπό
τόν έαντό τού. Γιά νά μπορίση ό
ανθρωπος νά νικήση τα πάθη τον
& νά γίνη νέος άνθρωπος, πρέππ
νά καλέση στήν ζωή τού τόν Θε-
άνθρωπο Χριστό. "Οταν Έκεΐνος
γίνη ό Σωτήρας '/οά ό Κύριο;
τής ζιοής σου τύτε δλα 6" άλλά-
ξθΐν στήν ζωή σου καί τότε ή ζιοή
σου Ο' αποκτήση σκο.τό καί νό™,α·
θά είναι χα.οά μα; νά σοΰ στεί-
λ.οιιαε 6[ΐ)ρΓ<<ν όλόκληρη την Και- νή Διαβήκη στήν νε-οελληνική μ:τά (Γ"αση τΛν 4 κ.αθηγτ;τών τού Πά νε.-τισττ,μίου Αθηνών. "Αν έπιθυ- μής νά ιλάβης την Καινή Διατ)ήκη γράψβ ΐΐας: ΠΙΕΡΟΣ ΟΛΤΜΠΙ ΤΗΣ Άθ. Διάκου 47, Κατεοίνη. ΠΙΈΡΟΣ ΟΛΤΜΠΙΤΗΣ Δ' 50ον «ΤΟ ΚΑΣΤΡΟΝ ΤΟ ΜΕΓΑ. τόν δέκατο πύργο, ύπάρχει, έν οωμοτωμένη οιό τεϊχοο, μιά πέτρο., φερμένη ϊθϋκ: άπό άλλο οίκοδό μημα, μέ τούτη την άνεξήγητη επι γροφή: ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΜΕΝ ΗΝ ΠΑΝΣΕΠ- Καί πόνω άπό κείνην,, αυτή ο¬ δώ: +ΑΝΕΝΕΩΘΗ ΠΡΟΤΙΧ!ΣΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΔΟ ΣΙΑΚΟΥ ΤΙΧΟΥΣ ΕΠΙ ΙΟΥΣΤΗΝΟΥ ΚΑΙ ΣΟΦΙΑΣ ΤΟΝ ΕΥΣΕΒΕΣΤΑΤΟΝ ΗΜΟΝ ΔΕ ΣΠΟΤΟΝ ΔΙΑ ΝΑΡΣΟΥ ΤΟΥ ΕΝΔΟϊΟΤΑΤΟΥ ΣΠΑΘΑΡΗΟΥ ΚΑΙ ΣΑΚΑΙΛΑΡΗΟΥ ΚΑΙ ΣΤΕ- ΥΠΟΥΡΠΑΝ ΔΟΥΛΟΣ ΤΟΝ ΕΥ (ΤΟΣ Ο(ΥΤΟΣ Ο ΝΑΟΣ Γ)Ε- ΩΡΓΙΟΣ ΕΤΕΥΞΕΝ ΕΥ(ΓΕΝΗΣ) ΣΕΒΕΣΤΑΤΟΝ ΔΕΣΠΟΤΟΝ+ Στό τύμπανο τής πύλης, γύρω άπό ένα πλαίαιο είκόναο, διακρί- νονται τα ϊχνη μιάς τετάρτηο έ πιγραφής, πού τό διόβασμά της είναι άδύνατο. Εντελώς δκσανά- γνωστη είναι έπϊσης μιά πέμπτη έπιγραφή οτή νότια πλευρά τής πύλης. Αντιθέτως είναι καλά δια τηρημένη στό μεσημβρινό πύργο ΦΑΝΟΥ ΕΠΗΣΤΗ ΚΟΝΤΟΣ ΕΙΣ >ης αυτή ή έπίγροφη;
+ ΝΙΚΑ Η ΤΥΧΗ
ΚΐνΚΟΤΛΝΤΙΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟ
ΦΥΛΑΚΤΟΥ ΗΗίϋΗ ΔΕΟΠΟΤΟΥ
^Ι
κοί λίγο χίτμηλότερα, μέ κόποια κενά, αυτή έδώ:
V
ΔΚΕΙΙΕνΟΟΗ ΕΠΙ ΑΥ Ο (ΤΟΥ ΕΚΔΟΞΟ-)
ΤΑΤΟΥ ΑΤΙΌ (ΥΠΑΤΛ)Ν Β!ΑΤΡ(ΙΚΙΟΥ ΚΑΙ Κ0ΥΡΑ-)
ΤΌΡΟΟ ΤΟΥ ΒΑΒΧΛΧΚ(0)ν ΟΙΚθν (ΤΧίΝ) 1ίΑΡΧΝ(ϋβ)
Μιά άπόσταση άπό 931,50 μ. ται καθαρά αυτή ή έπιγραφή:
χωρί&ι την πύλη τοϋ Ρηγίου ό- ΧΡΙΣΤΕ Ω ©ΕΟΣ ΑΤΑΡΑΧΟΝ
πό την πύλη τού Άγίου Ρωμα-
νοϋ. Τό τμήμα αύτό τών τειχών
ΚΑΙ ΑΠΟΛΕΜΙΤΟΝ ΦΥΛΑΤΤΕ
ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ ΣΟΥ ΝΗΚΑΣ ΔΩ
αποτελεί τή μέση ακριβώς τοϋ | ΡΟΥΜΕΝΟΣ ΤΙΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣίΝ
Μεγόλου Κάστρου, «αί γι" αύτό
τό όνόμαζαν Μεσοτείχιον. "Εχει
δεκαπέντε μεγάλους και δεκα-
τρεϊς μικρούς πύργους. Στόν πρώ
το ό*ιό τούς μεγάλους είναι οί
τρείς πρώτες έπιγραφές τής πό
λης τοϋ Ρηγίου, πού διαβάσαμε
πιό πάνω. Στόν τέταρτο διαβάΖε
ΗΜΟΝ
Στόν έβδομο οώ2ονται έλάχι
στα ϊχνη μιας έπιγραφής ποϋ ά
ναφερόταν στόν Λέοντο Γ' χαί
στόν Κωνοταντίνον Ε' (720 -
741). Καί ϋστερ' άπό την τέταρ
τη στρατιωτική πυλίδα, πού άνοίγε
ται άνόμεσα άπό τόν ένατο καΐ
Άνάμεσα άπό τούς έπόμενους
δύο πύργους τό τεϊχος έχει κατε
δαφιοθεί σέ μιά έκταση τριάντα
πέντε μέτρων, γιά νά περάσει ό
άσφαλτόδρομος πρός τόν Άγις»
Στέφανο (τουρκ. Γεσίλκιοϊ) κα'ι
πρός τα Φλώρια, καί ν' άποσυ-
φορηθεϊ έτσι ό παλιός δρόμος,
πού περνάει όπό την πύλη τοϋ Ρω
μανοϋ, κα'ι πού είναι μιά άπό τίς
διακλαδώσεις τής Μέσης τών Βυ
?αντινών. ΈΕω άπό την πύλη
ό καινούργιος δρόμος ονομασθή
κε Λόντρο ΤΖαντεσί, Λεωφόρος
τοϋ Λονδίνου.
Στό σημεϊο περίπου αύτό, οέ
μιά άπόστααη κάπου έΕακόσια μέ
τρα μέσα άπό τό τεϊχος, επάνω
στόν καινούργιο δρόμο κα'ι λίγο
πρ'ιν άπό την πύλη τοϋ Ρωμανοΰ,
βρίσκονται τα έρείπιπ ενός μι- |
κροϋ μονόκλιτου βυίαντινού εύ
κτηρίου, πιθανότατα τής έποχής
τών Κομνηνών, γνωστοϋ μέ τό τούρ
κικο όνομά του Μανοστίρ ΜεγτΖι- '
τί. Ό Άλ Πασπάτης ιό έχει ταυ
πσει μέ τό καθολικόν μιός μι-
κρής γυναιχείας μονής, καθιερωμέ
νο στή μνήμη τών άγίων άδελφών
Μηνοδώρας, Μητροδώρας καί Νυμ '
φοδρας άπό τή Βιθυνία, πού ια?-
νοτώθηκαν τίς πρώτες ήμέρες
ΰστερ' άπό την "Αλωση, καί τό
έκκλησάκι έγινε άμέσως άπό τό
τε τΖαμί.
Ή πύλη τοϋ Άγίου Ρωμανοΰ
όφείλει την όνομοσία της σέ
μίαν άλλη έκκλησία, πού την τι
μοϋσαν στή μνήμη τοϋ μάρτυρος
Ρωμανοΰ, καί πού δέν έχει άφ!
σει ϊχνη. Οί Τοΰρκοι την όνόμα
2αν Τόπ Καπού άπό την περίφη
μη μπομπάρδα τοϋ Ούρβανοϋ.
πού είχον στήοει άπέναντί της
σ' όλη τή διάρκεια τής πολιορ
κίας, καί πού τα λίθνα βλήματά
της σώΖονται πάντα άφθονα καί
μέσα καί γύρω άπ' αυτήν.
Πρίν νά την άναστηλώσουν έ
δώ καί λίγα χρόνια οί Τοϋρκοι,
άπό την πύλη τοϋ Ρωμανοϋ δέν
εϊχε άπομείνει παρά ένα άθλιο
ρημάδι. Αύτό τό ρημάδι άλλοτε,
αυτή ή άμφίβολης μορφής άναοτη
λωμένη πύλη σήμερα, παίρνει πάν
τα στά μάτια τοΰ προσκυνητή τις
διαστάσεις ενός ύπερκόομιου μνη
μείου, οταν άνσλογίΖεται, πώς έ-
δώ, στά χώματα αύτό, έπεσαν -
Έλλήνων προμαχοϋντες - ό ι ε
Κωνσταντίνος καί οί γεν
μιά άκόμη οορά οί Θερμοπύλες.
Ή μορφή τοϋ Κωνσταντίνου συμ
βολίΖει κάτι πολύ ύψηλότερο. Ό
Λεωνίδας ήΕερε, πώς μέ την άντί
οτασή του, έξυπηρετοϋσε μιά σκο
πιμότητα. Ό Κωνσταντίνος πήρε
την άπόφαση ν' άνπσταθεϊ στό
άνοπόφευκτο, βέβα;ος πώς θυσιά
ΠΡΟΣΦΥΓΗΝ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ
ΕΠΙΣΤΉΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΙ Δ1ΑΚΡΙΘΕΝΤΕΣ ΕΚ ΤΟΥ ΑΛΥΤΡΏ-
ΤΟΥ ΕΜΗΝΙΣΜΟΥ, ΠΡΟ ΚΑ1 Μ ΕΤΑ ΤΗΝ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗΝ
ΚΑΤΑΣΤ ΡΟΦΗΝ.
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΣΤΑΔ1ΟΔΡΟΜΙΑ ΤΩΝ
Υπό τοϋ Μικροσιατου ίατροϋ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ Α. ΘΕΟΔΟΡ1ΔΟΥ
ΜΕΙΜΑΡΙΔΗΣ Άναστάσιος
(Τάσας) τού Γεώργιον, έκ Κιρκα
γάτ; (Αϊολίας) Μικρά; Άσίας.
Τίος το5 ίιι^Λοιΐ' ϊίς Κιρκαγάτςι
ηειμν'ήστοκ ΓΕΩΡΓΙΟΤ ΜΕΊ'-'
>!ΑΡΟΓΛΟΤ.
ά την αποπεράτωσιν τής έκ
ο); αυτού εί; την γενίτει
ραν κπιί τί; Σαΰονην, άνέλα6,.ν
την τήηησιν των Λογκττικών 6ι-
Γιλί.'ον' τής Βιοιαηχανίας
.τλαστιικής Σμύρνης τών άδελφών
ΤΛΐνισιϊέλη,
τής Μικρασια-
τι·>.ής ,κατασ:ροφής, όπότε επιβάς
ΓαΧΧι^οΰ πλοίον διέφνγ-2ν τόν κίν
τύρησαν τό 304 στή Γιάλοβα επί , , , α .
' ι Ζεται με μόνο σκοπο τή θυσια..
βαοιλείας ΜαΕιμιανοϋ. Νεώτεροι έ
ρευνητές όμφιοβητοϋν την ταυτα
τητα αυτήν. Οί λίγες μοναχές τού
μονυδρίου αίχμαλωτίοθηκαν ή θα
Σ^ΝΕΧΙΖΕΤΑΤ
ΠΕΡ. ΕΜ. ΚΟΜΝΗΝΟΣ
^^^ί^-!^^^-!ί:^^-··-·-··-·-·-"^ι^-ί;5&^
—»»»—>—.—^»»»«^—.-
ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ
ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ
ΑΝΙΣΤΟΡΟΥΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ιΐ Π ΑΝ Α Π Α Η ΓΟΥΜΕΡΑ»
ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ ΧΑΛΔΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ
Νεοελληνική Γλώσσα
καί πρόγραμμα Ε.Ι.Ρ.Τ.
Ή χρησιμοποιουμένη παρά τοϋ
Ε.Ι.Ρ.Τ. γλώσσα δέν είναι οϋτε
δημοτική, οϋτε καθομιλουμένη,
άλλά μία γλώσοα έν πολλοϊς δια
στρεβλωμένη, άλλαπρόσαλλος καί
κακόηχος, είναι δέ όπαράδεκτος
διά την ελληνικήν παράδοσιν, δια
νόηοιν ικαί αξιοπρέπειαν. Δέον έ
πομένως όπως ή νέα Γ. Διοίκησις
καί τό Νέον Διοικητικόν Συμβού
'ΐον τοϋ Ε.Ι.Ρ.Τ. προσέζουν, κατ'
όρχήν, τό βασικό τοϋιο θέμα καΐ
προβούν είς την διόρθωσιν αυτού
ανεξαρτήτως τών άλλων τροπο
ποιήσεων καϊ τακτοποιήσεων τοϋ
προγράμματος έκπομπών, τό όποΤ
όν έχει έπίσης ανάγκην άναθεω
ρήσεως καί άναπροσσρμογής επί
τώ καλύτερον κα'ι άποδοτικότερον.
Κυρίως πρέπει νά δοθή προσοχή
είς τα ένημερωτικά κοί έπιμορφω
τικά θέματα έπίσης τα φιλολογι
κά ίστορικά τουριοτικά καί άθλη
τικά, ώς καί τα μουσικά καί τρα
γούδια τα όποία πρέπε: νά είναι
καλής πιοότητος καί όχι άμανέ-
δες καί μπουΖούκια, ή μουσική
χωρίς ρυθμά καί άρμονία
ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ
ΠΥΟΑΓΟΡΕΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ
«Μή δεχθής στά ματια σου τόν
βραδυνόν ύπνον πρ'ιν έξετάσης
ένα - ένα ;ιέ προσοχή τα καθημερι
νά σου έργο κρίνοντσς τόν έαυ-
7ό σου. Σέ ποία έσιρϋλα; τί κα
Αό έκανο; τι πού έπρεπε τό πά
Ρέλειψα; "ΑρχιΖε άπό τό πρώτο
καί προχώρει στό τΓλευταϊο' ιόν
έαυτό σου κατάκρυνε άν δπρεπα
ές- αν καλά, όλόιμυχα χαϊ
Είναι τό πιά γνιοστό άπό τα
Χρυσά "Επη τού Πυθαγόρα: «Πή
Παρέβην; τί δ' έρεξσ; τί μοί δέον
οΰκ έτελέσθη;».
Σκέφθηκε κονένας ποτέ τί τρο
ε-'αχτικές δυνάμεις κλείνει νίοο
ΤΓΚ αυτή ή έντολή; Είναι ίκανά,
όν κριθή μέ έπψονή, νά άνεθάση
ιόν άνθρωπο άπό την γή ώς τόν
ούρανό σάν πύραυλος. Νά κάνης
καθε μερά άπολογιομό τών πρό
Εεών οου, νά διορθώνης τα λάθη
οου, άν έπ.τνολαμβάνης τίς πρό
Ρεις αου κο·, να ποοσθέτης σου
καί νά προσθέτηο ό,τι πορέλειψεςί
Η κάθε σοο μερά θά γίνεται τε
Λειότερη, πληρέστερη καί άποδο
τικώτερη άπό την προηγούμενη.
καί ό ανθρωπος πού θά τη
ρούσε μέ ί-ρησκευτική ευλάδε.α
σύτήν την τοκτική 6π γινόταν ό
τελειότερος έκφραστής καί έκιε
λεστής τής εργασίας του, τής τέ
χνης του, τής έπιστήμης του, τής
κλίσεώς του ή τοϋ ταλέντου του.
Γι' αυτόν δέν θά όπήρχε παρά-
κλησις ή ξεκούροσις, γιατί τό τρί
το μέρος τής έντολής πλησιαΖεϊ
τό άπειρο.
Π' αύτό καί πολύ σπάνιοι Οά
ήσαν έκεϊνοι πού έφάρμοσαν οτή
Ζωή τους την τόσο δι»αμική ού
την έντολή.
Ό άνθρωπος προχώρει σιγά -
σιγά καί στήν τελεΐοποίηοι τής
ή6ι:<ής τού *.α πνευματικής Ζω ής καί στήν άπόκτησι ενός υπό βαθρου ύλικής εύμάρεισς. .Η έν τολή άφορά καί τα δύο ούτά σκέ λη. Π' αύτό καλό είναι, τώρα πού μπήκα^ε σ' έναν καινούργ.ο χρόνο, νά κάνουμε ένον άπολογι σμό τών πράξεών μας τής «παρελ θούσης χρήσειος» κοί νά προγραμ μοτίοουμ-ε την -νέαν χρήσιν». Οά μάς βοηθήση νά γίνουμε καλλίτε ροι άπό κόθ= πλευρά. Τό εύχομαι γιά όλους. Φ. ΟΥΛΚΕΡ Δόν Ή Παναγία Γουμερά υπήρξε μία άπό τάς έπτά Ί. Μονύο τής Έκ κλησιαστικής Επαρχίας Χαλδίας πληροφορίαι δέν τυγχάνουν πλή ρως έξακριβωμέναι καί όσον προ κύπτει έκ τής Ποντιακής βιβλιο γραφίας, ουδείς τρχολήθη μέ την τοϋ Πόντου. Κειμένη κατά τό κα , συγγραφήν ίστορίας τής Παναγί- λούμενον Μεσοχάλδιον, άπέναντί τοϋ χωρίου Τοίιτε, άπεϊχε μίαν ώ ραν άπό τή/ "Αρδασσαν, έδραν τής Ύποδιοικήσεως Τορούλ καί πέν τε ώρες όπό την Άρνυρούπολιν, έ άν τής Μητροπόλεως Χαλδίας, είς την όποιαν υπήγετο έκκληοια στικώς. Άπό την Τραπεϋούντα ίήν εχώριΖε άπόστοσις 120 χιλιομέ τρών. Ή τοποθεσία τής Μονής είς την πλαγιά τοϋ βουνοϋ "Α ε ν Κ ή ρ υ κ ο ς , είναι ύποβλητι ".ή καί τερπνρτάτη. Κάτω στίς ρί ίες τού βουνοϋ ρέει παραπόια- ιος, ποϋ ένοϋται μέ τόν Κάνιν πό •■σμόν παρά την "Αρδασσαν. Ή Μονή ήτο κτισμένη σέ τερά στιο καί έπίπ^δο κοίλωμσ στήν 6ρα χώδη πλευρά τοϋ βουνοϋ καί προ αυτής έν πδει έξέδρας ύπάρχει στενό μάλλον ϊσωμα τό καλούμε ον ρακάν, άπ' όπου ό έπισκέ- πτης άπελάμβανε την θαυμάσιον θέαν τοϋ τοπείου. Ή όλη έμφάνιοη τής Μονής έ νέπνεε ψυχικήν άνάταση καί κο ιάνυξη καί έδιδε είς τόν έπισχέ άς Γουμερα. Τινές άνάγουν την ίδρυσιν τής Μονής είς τούς χρόνους τών Αύ τοκρατόρων τής ΤραπεΖοΰντος. Ό Ν. Λουκας είς Ημερολόγιον του, βασιΖόμενος είς έπιγροφήν την όποιαν ίσχυρί2ετΓ!ΐ ότι είδε σωζομένην τό 1904 επί τής μικράς έκκλησίας, Λέγει ότι ή Μονή έκτί οθη τό 906 μ.Χ. Κατά την εποχήν τών άρχιμε ταλλουργών ή Μονή εύεργετήθη Γολλαπλώς ύπ' αυτών καί έπλου τίσθη πολύ. Ενισχυθή έπίοης οο 6αρά άπό τούο ήγεμόνας τής Ούγ γροβλαχίας κα'ι τούς έκεϊ ένδιατρί ψαντας διακ?κριμένους Χαλδαίους μ£. πλούτον είκόνων κα'ι αλλων ι,κκλησιοστικ'ϋν είδών. Είχε έπίσης πολλά κτήματα λο'ι είς αυτήν την Μεσοποταμίαν όπου ίΓρεϊς προήρχοντο άπό την Γου μερά καί Ήγούμενοι αυτής ανε δεικνύοντο έπίοκοποι. "Η Μονή -ό 1808 ανεκηρύχθη σταυροπηγιακή καί πατριαρχική. Τό σχετικόν πατριαρχικόν σιγγι λιώδες γράμυπ φέρει την ύπογρα ·'·' Ή Ι. Μονή τή; Πανα γίας Γοι-νιροά ' τή; Έ.ταοχία; Χαλ δ.'α; τοΰ Πόντου πτη τό εϊοθημα της ραλαιότητος καί μεγαλοπρεπείας Ό βίος τής Παναγίςΐς Γουμερά φήν τοϋ Έθνομάρτυρος Γρηγορίου τοϋ Ε' καί τών τότς συνοδικών. Τοϋ σιγγιλίου τούτου τό κείμενον ""*♦ καλύπτει χρονικήν περίοδον χιλ! Εδημοσιεύθη είς τόν 8ον τόμον ών κα'ι πλέον τουλάχιστον έτών. | τοϋ «Άρχείοο τοϋ Πόντου» υπο Ίοτορικώς βεβαιωμένα γεγονό τού διευθυντού τοϋ πΰριοδικοϋ ά τα άναφερόμενα είς την άρχικήν ειμνήστου 'Λνθίμου Παπαδοπού- ίδρυσιν, λειτουργίαν «α 2ωήν τής λου. Είς τούς μτταγενεοτέρους ό Μονής, δέν υφίσταντο!. Άλλά χαί μως χρόνους έπαυσεν ή Μονή νά μεεταγενέστερον αί υπάρχουσαι (Συνέχεια είς την 6ην σελίδας Στα ΑμεΑε Τόρνοι] ^_ . , Υπό τού ν.. ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΝΙΚλ Τίποτα δέν έμεινε πάνω στή θλιμμένη Ίωνική Γή. Άκούω μιά 6οή 6ημάτων Ζωντανών νεκρών. Είναι ή ώρα τοϋ ξεκληρισμοϋ · · τής εξοντώσεως καϊ τοϋ μισεμοϋ. Προχωροϋνε γυμνοϊ — άρρωστοι, νηστικοί τυλιγμένοι μέσα σέ λΐνάτσες. Προχωροϋνε ξυπόλητοι, στρατιά νεκρών γιά τα στρατόπεδα Άμελέ —Ταμπουροϋ. Τα δάκρυα γίνονται ένα μέ την άλμύρα τοϋ ίδρώτα. Διαβαίνουν οί Ίωνες σέ μιά σιωπή πού μοιάέει μέ άποχαιρετισμο. Προχωροϋνε στά φοβερά Άμελέ —Ταμπουροϋ ποϋ έπινόησαν Γερμανοί —όργανωτές' 'ΕΕόντωσι άρχιτεκτονική Πάνω στήν πέτρα στό λιοπύρι σάν στάχυα τούς Θερί2ουν. Σάν όχιές τούς δαγκώνουν. Ι Σάν 2ώα τούς σκοτώνουν. Ξεφωνί£ω, δονοϋμαι, ύποφέρω σάν παλλίρια τό πονεμένο μου σώμα άντιδρά. Άκόμα καϊ τα σπασμένα όστα μου άπό τό μαστίγιο τοϋ λοχία τρι'2ουνε. Άτελείωτα ήσαν τα μαρτύριά τους. ΚανεΊς πιά δέν μένει έκεϊ λουλούδια άδελφοί μας άόρατα μείνατε στά στρατόπεδα εργασίας στά φοβερά Άμελέ Ταμπουρού. Αίωνία σας ή Μνήμη. ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΚΑΣ Ποιητής—Λογοτέχνης, Μόνιμο Μέλος τής Διεθνοϋς Ά- καδημίας τών Παρ σίων. Μέ τίς διόπτρες τοϋ «Κόσμου» Αναστάσιος (Τάσος) Γ. Μεΐμα- ρίδης, μεγαλέμπορος έκ Κιρκα- γάτς Μ. Άσίας. Ά_ιχι Λννον τής εξοντώσεως κώς διέμεινεν δι' ολίγον είς δι τής Βορείου Άφ.οικής καί άρ γότερον εγκατεστάθη είς Λνών τής Κεντοικής Γαλλάας άπον καί ειργάσθη ώς ίογάτης Έ.ργοστασί ου Δ,εριιάτιον. Τύ 1923 έλθών ^ίς 'Ελλάδα, ειργάσθη ώς Λογιστήςι τηριόν ταυτοχοόνιο; τα Λογιστιν.ά 6ι6λία πίντε (ό) έ,μπο,Γ,ικών έπιχει οήσεων καΐ Γραφείων1. Κατά τό 1925—26, ομού μ.ετά το»ν νειοτέ- οοιν Λδε.λφών τού ΑΝΤΙΣΘΕ- ΝΟΤΣ χ«ι ΑΝΤΏΝΙΟΤ, ώς /αί ταθ σν'Γ,ύγου τή; άδελιΐη; τιον ΑΙ "ΚΑΓΕΡΙΧΗ2 τοΓ- ΑΛΕΞΑΝ- ΔΡΟΤ ΠΙΡΠΙΡΟΓΛΟΤ, ανοι- ξαν κατάστημα λιανική; ειμπορίας δα'. ι κων, πο.ρσελανών κτλ. επί τής όδοΰ Αθήνας, ίδρύσας σι,γ- χρΟΛ'ιος καΐ την Όμύοονθμον Ε¬ ταιρείαν «ΜΕΙΜΑΡΙΔΗΣ — ΠΙΡΠΙΡΟΓΛΟΤ». Τό ετος 1928, ηκολούθει καί δϊΐτςρον κατάστΓμα επί τής άδοϋ 'Ερμοΰ, τό δέ 1930, τό τοίτον κα ά ό ό ί «ΕΡΜΕΙΟΝ» επί τή; όδοθ Καλα μιώτου· Τό 1931 ή 'Εταιρεία ά.τέ κτη<τεν ιδίας Άποθήκα; καί Γςα φεϊα επί τής όδοΰ ΙΙαλλάδος 22, παρόδου τής όδοϋ Αθήνας. Τα ε τη 1934 καί 1935 άκο).οιβο»·ν δύο άκόμη καταστή.ματα τό <ΚΡΤ- ΣΤΑΛ» καΐ τό «ΙΙΑΖΑΡ» ϊ.τί τή; οδόν Αίόλον. Τέλο;, τό 1936 άνοιξεν τό επί τή; όδοΰ Σταδίου γνΐιχττότατον κατάτττΗΐα «ΑΚΡΟΝ» ν,αί το 1938 τό £ —1 τής όδοΰ Έρμού έπί¬ σης γνιοστότηιτον' κ.ατάστη;ια «I- ΛΙΟΝ». Τό 1930, ό άγαπητός αι,· φίλο; Τάσος ένιιμφεύθη ττγυ έκλ?κτήν καί ένάρετον τού Σμνοναίον Έμ.ιοροίάπτου Γε οιογίοι» Πα.ταδη;α,ητιοίον, ΕΛΕ- ΝΗΝ κσί άδελορήν τού έ.τιλε«τοι· Σα.ρναίαν καί ήδη Άθηναίου ΛΗ ΜΗΤΡΙΟΤ ΙΙΑΠΑΛΗΜΗΤΡΙ- ΟΤ, είς τούς γάταοΐ'; των ό.-το!.ο)ν παρέστη κ«·1 ό ύποφαιν'όμενος. Άπέκτηοτεν τρία (3) τέκνα ήτοι τήν Έλ,τίδα—"Ιλνταν Πτυχιοΰ- χον τή; Άνωτάτης Σχολή; Έμ- καί Οικονομικήν έ.τιστη μών ΆθηΛ'ών, ννμφΓυθΐϊσαν τάν δΐ'ΐπ?ςπή έξ Άτταλεία; τή; Μι¬ κράς Άσία; Χει;ονογόν καί πρώ τον Καοδιοχειςοΐ',ογόν έν Άθή- νσ:ς καΐ Έλλάδ, ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ Π. ΚΑΡΑΓΈΩΡΓΗΝ', τόν ΓΕΩΡ ΓΙΟΝ Πτιχιοίχον τοϋ Κο/Λεγίοο 'Λ3ηνών ϋ'ΐΐ τοϋ Πανεπιστημίου Κο'ονχτια τή; Νέα; 'Τόρκης των Ήνω··.ι:'Λον Παλιτειών καί διά δοχον αυτού άπό τοΰ 1960, εί; την Αιεν3ι·νσιν τών 'Ταλουογικίόν 'Ε- πιχειρήσεων καί την ΔΕΣΠΟΙ- ΝΑΝ ήτις μετά τάς άρίστας «.τού δάς της, έννμςτίύθη τόν Μικρασιά την 'Εοιοβιθι,αήχοΛ'ον Αθηνών ΠΕ ΡΙΚΛΗΝ ΠΡΟΤΣΑΛΟΓΛΟΤ. ά την κατοχήν, ό ΤΑΣΟΣ ΜΕΤΜΑΡΙΔΗΣ ήτο έκ τών πρώ των1 ένταχθέντων είς τό Κίνημα τή; Άντιστβοείο; καί στενάς σι-ν εργατης τή; ομάδος Λέλας Καρά γιάννη, δ,μού μετά τοΰ έξαδέλ,ρρου του έκλεκτοϋ Ίατροϋ αειμνήστου ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΤΛΟΤ έκ Κιοκαγάτ;, Άρχιάτρου τοϋ Σταθμοΰ Πςώτοιν Βοηθειών Α¬ θηνών τοϋ Ε.Ε. Σ., σύνδβσμο; τή; όμάδο; ΤΣΙΓΑΝΤΕ κοί στέλε- χος τοΰ ΈθνικοΟ ΔΓμ.ο-/<(οατικοϋ Έ'ληνιχοΰ Στρατοϋ Ε.Λ.ΕΣ Ά- θηνόίν ΔιετέλεσΓ έπίσης, έπιςρανές μέλο; τή; 'Ενο>σεω; Σμυρναίων,
τού Ροταριανίοϋ Όμίλου Αθηνών,
Άντιπρόεδοο; τοϋ Σι,νδέσμου
Έλλήνων Είσαγωγέων, ώ; κα'ι τα
κτικόν μέλος τών Σνλλόγων: Έλ
ληνοβθίεταννικοΰ, 'Ελληνογαλλικοΰ
χαί ΈλληνογΓΓμαν'ικοΰ ό>; καί
των άντιστοίχων 'Ε}«ο<)ΐκών "Επι μελητηρι'α>ν
'Τπήοξεν σπανία είς τΗθος,
ΆξιοπρΕ.τεΐαν, Χοηστότητα, 'Ε-
θν.κήν κπί Κοινιονικήν άλληλεγγύ
ην καί γενν'αιοδιορίαν μορφή καί
έξαίοετος Μικ,ηασιατική προσοιπι-
Συνέχεια είς την 6ην σελίδα
ΚληρονομΝά...
ΤΗΣ κ. ΚΑΛΛΙΟΠΗ Σ ΚΟΛΙΟΠΟΤΛΟΤ — ΓΡΙΡ.Α
(Συνέχ^ισ έκ προπγουμένου)
Ό πατέρας μοϋδωκε νά δώχω
ο' όλα τα παιδία άπό ένα τέσσαρα
κι καί τοϋ Μηνά δυό κα'ι ή μητέρα
γέμισε τό καλάθι τους άπ' όλα τα
καλά τοϋ τραπεΖιοϋ.
Δέν προφτάσανε καλά - καλά νά
φύγουνε τα παιδία κι' άρχίσανε
νά καταφτάνουν τα πρωτοχρονιά
τικα βίζΐίτα. Συγγενεϊς καί φί-
λοι, μονάχα άντρες, άνταλλάίανε
βίΣιτο εκείνη την ήμέρα. "Ητανε
αληό άντέτι αύτό γιά τα ·πολ
α έτη». Άκόμη καί άγνωστθι
ιπαίνανε «άιο μέσα» γιά νά ποϋ
ΤΟ ΚΟΥϋΟΥΝΙ
Μός τό διηγήθηκε (θίλος κα'ι Ι λους τούς ύποψήφιους τοϋ νομοΰ
μάς φάνηκε τόοο άοτεϊο πού πραγ ί τούτη τή οορά στάθηκε τό κου
ματικά γελάσαμε. Άργότερα ο- δοΰνι τοΰ έπιστάτη στό Γυμνάσιο.
μως πού τό βασανίιαμε, εϊδαμε
πώς δέν ήταν κα'ι πολύ άστείο
άλλά ένα σοβαρά οτοιχεϊο τής
κακοδαιμονίαν πού Γπικρατεϊ σ'
αυτόν τόν δθσμοιρο τόπο.
Άπό παληό Εέραμε πώς σέ ^ά
θε προεκλογική περίοδο, πολλοί
ύποψήφιοι γιά νά «πάρουν» την
έκλογή, μέ κουβαρδοούνη σκόρπι
2αν ύπεαχέσεις στούς ψηφοφό-
ρους.
Αύτό όμως πού οΐ'νέβη πρό
σφατα δέν νομίίω νά έχει τό ό
μοΐο του —ήν πολπική ίστορία
τοϋ τόπ ου.
Ή
χρυσοτόκος κόττα γιά ο·
-«Νά υείνης ήουχος, φίλε
μου, οτίς 18 τοϋ μηνός τό κου
δοϋ♦♦♦♦♦♦♦«
ίσάριθμα μεγάλα κουδούνια γιά
τό διάλειμμα.
Τώρα σέ τί φταίει ό φτωχός έ
πιστάτης στό Γυμνάσιο γιά νά γί
νη στόχος τών ύποψηφίων, πύ
-ά είναι άλλο θέμα. Έκεϊνο που
έχει όμως σημασία είναι τό γεγο
νός πώς όσο κΓ άν άλλα£αν οί
καιροί καί οί άνθρωποι τα παληά
ΰυστήματα μένουν στή θέσι τους
γου σου. Γιά νά εΐσαι μάλιοτα βέ [καί |άλιστσ χειρότερα θάλεγε
βαιος παράνγειλε άπό τώρα κι'
ένα μεγάλο κουδοϋνι».
Άλλά κα'ι οί άλλοι τό ϊδιο ύπέ
δειΕον καί δεδομένου δτι οί υπο
ψήφιοι ήσαν έπτά φτιάχτηκαν κα'ι
κανείς κι' άπό την ίοτορική έκεί
νη έποχή τοΰ Λομβάρδου.
Γί νά πεϊ κονείς; καί υή χε.οό Ι ρβ| να το πιήτε τ0
τερα.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΦΩΚΑΣ
σα καί στολίδια. Μπουάδες, μανσον
κοί άπαραίτητο τό κσπέλλο μέ
φτερό.
Μά κι' άνήμερα τής πρωτοχρο
νιάς ή νοικοκυρά δεχούντανε οτο
λισμένη μέ οΰλα της τα καλά γιά
νά τιμήσει τόν νοικοκύρη της
καί νά φανεϊ ή όγάπη πού τής δ
χει... Μεγάλη δέ τιμή στήν νοικο
<υρά ήταν, τα θίζιτα νά πάρουν άπ' όλα τα γλυκίσματα πού εϊχε φτιάΕει καί νά τα παινέψουν. Κι άκουγες πιά τα παινέματα που δέν εϊχαν τελειωμό: «Πολύ πετυ χημένα τα σεχέρ λουκοϋμια σας κυρία Δέσπω μου,· άμπίς τα φοι νίκια σας, θροϋνε καλέ μόλις τα βάνεις οτό στόμα. Τ' αύγοκαλάμο ρα μελομένα όπα>ς πρέπει, γειά
στά χεράκια σας».
— Καλέ πάρτε καί βοσιλοπιτά
κια, είναι άφράτα καί καλοψημΐ
να, έλεγε ή μητέρα προσφέρον
τας μέ κομόρι τα έργο της Πρε
κυρία
Μαριάνθη, τδκανα μονάχη μου μλ
Ι (Συνεχεια εί; την $ηγ κλίοα)
ΚΩΣΤΑ ΖΟΥΜΠΟΥΛίΔΗ
Ν Ι Ο Β Η
ΣΜΥΡΝΑΓΚΟ ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ
Ε'
Ή Πίπη ήταν 6Μαιη πάς είχε
άλλάςει πάοα πολϋ στό .Ύ£ιόσο>πο,
ύστε-ρ' άπό τόσα χρόνια, ώστε νά
μή φοβάται ,τώς θ' άναγνωοιζό-
ταν, μά πάλι γιά καλό χ«ί γιά κ.α
κό, ίκαν: ενια καλό μακιγιάρισμα,
τυλίχθηκε καλά κ«ί μ." ενα πυ/νό
6έλο καί κατά τί; δεκα τύ ποωί,
την άλλη μερά, βγήχε.
Την ί[χε •/.νριέψΐΐ ό πόθος νά
δή τόν Τώνη άπό χοντά, ελευθέρα
καί χ(.ορΙς εκ.είνος νά την βλέπη.
Νά πεισθή πάς· είναι ό [διός Ή
βελε νάταν άπό μιά μεηιά νά τόν
ε6λίπε, νά τόν χόρταινε ΰστερ' ά
πό τάσα χ^όνια .τού ίίχε νά τόν
αντικρύση.
Είχε αποφασίση νά πάη στό
γραψεϊο τού πατέ,ρα τού, τοΰ χυρί
ου ΙΙερικΛή, μέ τή' πρόφαση πώς
άναζητοΰσε τόν άνδρα της, ποϋ εί
ή
χε σχκτεις μέ τί;
τοΰ κι<ς>ίοι/ Ίωαννίδη. Τα γρα-
<ρεϊα ήταν α' ενα ιμογάλο κτίριο, κοντά οτό «μπεξιεστενι»· Έκεϊ, μέ σα <ττή ςρασαρία θά τόν ε6λεπΐ ί- σως, γ,χ' άν κανείς τή ρωτοΰσβ ή την άναγ-ίώρΐξ.ε, θαλεγε .τώ; ζή τοΰσε τόν άντρΐΐ της. Ύάχε σχο διάσει δλα. Τής φαίνονταν ΐίικολα καί άπλά, μά δσο πλησίαζε, τα πό δια της λΰγιξαν κι' ή κ,αρ·διά της ετρίΐι,ε. Πόοες φορές έφθασε ως κοντά στό γρα·φεΙο καί πάλι γΰοΐ ζε πίσω καί ξαναζΰγωνε καί πάλι εφρυγε, λαχανιασμένη, τρομαγμέ- ν'η, «ά νά την κυνηγοΰσαν καί χω νόταν σέ κανένα σΤ'Γνάκι, νη άπό την άγωνία. "Ηθελε αμως νά τάν δή! Δέ μπορονσε νά κατα νικήση τΟΛ' πόθο νά τόν δή, άκόμα καί νά τοϋ άποκαλυφθή· Τελος, σέ μία τελευταία άπό.τ,εΐιρα, μπήκε στό κτίριο. Άνέόηκε στό πρώτο πάτωμα. Γλίστρησε μέ χτιαοκβο- δι στό διάδρομο, σάν άέρας. Γρή γορα κι' άθόρυβα. "Ερριξε μιά μΛ τιά μέσαστό γραφεϊο ιμά δέν είδε τίποτε! θάταν άλλον, πιό μέσα σ' αλλο γραψΛ>. Ποΰ νά «πή, δ-
μα>ς! Ουτε νά τό συλλογισθή. Νό
μιζε πώς δλοι ήξεραν τό μυστικό
της, πώς δλ.οι την εβλϊπαν! Την
?πιακτε πανΐκός! *Έ·φ·./γε ά,τελπι-
σμένη χίορίς νά κάνη τίποτα. Κα
τέβηκε· Βγήκί στό δοόμο, στάβη
κε άκουμπώντας στό κάγκελο μιάς
βιτρίνας. Δάγκανε τα χείλια της
ναί κατόπιν^ τ' άλ-μνρά δάκουά
της, κρατώντας την καρδιά της
πού πήγαινε νά σπάση. "Αχ, καί
νάβγοανε, λέει τώρα, άπ' τό γρα-
φείο τον καΐ ν'ά πΐερνοΰσε άπό
μπροστά της. Νά τόν εβλεπιε! Θά
τάν σταματοϋαε, θά τουπιανε τα
χέρια θά ξεσκεπαίόταν. Έκΐϊνος
δέν θά την άναγνώριζε βεβαία καί
διότι εΤχϊ άλλάξει πολΰ καί γιατί,
έπίτηδες έκείνη την ήμεθα, εΓχε
μακιγιαρΐσθή τόσο, ώστε νά γίνη
άγνίώριστη. Μά α·ύτή, θά τοΰ μι-
λοΰσε, θά τοίίλεγιε.. «—Τώνη, δέ
■μέ γνώσις; "Οχι;'Έτσι ξεχνάς;
Δέ θιιμάσαι την Εύτέρπη σου;...»
κοά ςτανταξόταν τή φωνή της νά
τρεμ.η καί τή γλώσσα τη; νά μπε@
δεικταί.. θάπ.:ο;τε στήν άγκαλιά
τοΐ', με την πρώτη λέξη τού- ΤΩ,
τόν άγαποΰσε λοτπόν, άκόμα; Ξΰ
πναιε τό παλιό της πάθος;..
Συνήλθε αμως γοήγορα
τίς όνΐΐραπολήσεις της αύτές
γύριαε στό διαΌε^κτμά της.
Άργά τό δράδι:, ό Τώνης άντά
τόν "Ομηρο <ττό «Σπόρτιν τ>, μαζΐ μέ τόν Βασιλάκη
τόν Μπτοάτη, έναν παλιό κοινό φ!
λο καί σνμιμαθητή.
—Τόν θνμδσαι; ρώτησε ό "Ο-
μηρος· Ό Τάτνης τόν άναγνώρισί
άμέσως κι' ένθουσιάσθηκε πού τόν
Μικροί πηγαίνα»«2 μα
α κι' οί Τ3είς στά σχολειό, ωσπου
νά τελειοκτοννε τό Δ·ημ©τικό ίητε
ρα, δμο>ς χωοίσανε. Ό «νας πήγε
στή, Εναγγελική Σχολή, ό αλλος
στό Λΰκειο Άοο')νη, ό τρίτος στοΰ
Παννίκη..
—ΙΙόσο χάυηκα, Βασιλάκη, ιί
.-ΐε ό Τώνης ίτ<ρίγγοντ«ς τό χε'οι τού παλιοΰ αίλον. —Λοιπόν'! ([ώναξ? ό "Ομηςυ;, μόλις -χάθησε ό Τώνης· τΒρβες ά πάνω στήν ώοα. Λέγαμ,ε γιά τή Οε ορία τοΰ μουσιοΰ Μπαρώ. "Ακοτ.1, λοιπύν καί σύ την περίίφγη αυτή «τθεωρία»: Πρώτα-πρώτα ξέρπ:, βεβαία, τό πιε,ρίαρτΐμΌ ίψενικό τρ'*- γωνο: Κάθε γν(οστικός καΐ φοόνι αος άνθρωπος γιά νά σ·..γκοατή σταθερή την ευτυχία τοΰ σπιτιοΰ τού, φροντίζη, ωστο ή 6άο™ τής :ύτνχίας τού αυτής, νά είναι τού λάχιστθν τοιγιονική. Γι' αύτό μ-ταί νκι στή ιιέση κι' ό τρίτος, ό περί- φηιιος «οικογενειακάς ψίλος» κι ετσι, ό αντοας, ή γνναίκα κι' ό έ ραστής, άποτελοΰν τή τριγωνική χι' έπομένως τή γεοή 6άση απάνω στήν όποία στηρίξετα, ή ιεϋδαιμο- ν'ία τοΰ σπιτιοΰ. Γιατί κι" άπό τη γεωαετρία είναι γνοστό, πώς ένα σίδιιοι γιά νά σταθή καλά ποί.τει ναχη τουλάχιστο τριγωνική βάση. Γι' αύτό καί τα τραπέξια εχοΐ'νε, τονλάχιστο τρία πόδια — είδες τραπέξι μέ δΐνό πόδια; Άδύνατο. Γι' αύτό καΐ τ' ά,ιιά|ια εχοΐΎ επί σης, τρείς τουλάχιστον ρόδες. —·Καί τα ποδήλατα; εχανε ό Τοινης γε>Λ>ντας.
Ό "Οιμηρος, εύχαριστημέος
.τοϋ ίϊχε ί'τοιμη την απαντήση, πε
τάχθηκε:
—Ναί. Ά,/Λά μή ςεχνας, πώς
τό ποδήλα,το στέκεται ,τάνχο <ΐτίς δυό ρόδες τού, μόνον έφ* ΰσον τ^έχει. Μέ εννοεϊς.·. "Αμα στο{τα τήσει.· Κι' «πιειτα ξέρεις πώς χι' ό καλλίτερος ποοηλατιστής - παν τρε,μένος, μύνο τόν πρώτο «μήνα τοΰ μέλιτος» υπορεϊ νά Τρέχη. ά κατά,ιαυβτα. "Τστ:ρα θά σταμ«- τάει καί τότβ θά χρειασθή κι' ό τρίτος τροχός γιά νά έ?ακολονθή ση «την οδόν τής σνζνγικής εντυ χίας!» Μά ή θ*α>ρία τοΰ γερο—
Άλφόνσο·./ είναι άλλη. Αύτός πά
ραδέχεται πώς ή θεωρία αυτή έ
φαρμόζεται κι' άντίθετα. "Εχει δή
λαδή, τή περίεργη γνώμη άμα θε
λεις νά άποτοέψης τόν* κίνδνν-ο
τοΰ ίψενικοΰ τριγώνου, ποεπιει νά
ςρροντίξης ώστε τό τρίγωνο νά γΐ
νη τετράγοινο, δηλ^αδή οί οίοκογε
νειακοί φίλ.οι νά είναι... δυό άντί
ΓΑΜΟΙ ίΥΝΑΛ€ΑΦ2Η
Τό Σάββατον, 28ην Δεκεμδρίου, έτελέσθηβαν οί γάμοι τοΰ
φίλου τής έφημερίίες μ*5 κ· Μιχαήλ Παπαηαύλου, μετλ
Άναμνήσεις άπΛ μιά
ΤοΟ ουνεργάτου μεκ κ. ΧΑΡ. ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
φ ς ρς
τής 5)<5ο$ Άγγελικήί Βλάχου, είς τόν Ιερόν Ναόν Άγίου Ποοντελεήμβνος Αθηνών. Π*ράνυμφο$ τταρέοτη ή Δ)νις Φανή Γιχκβυμέλου. Τό μυστΓριον τοΰ Γάμβυ, έτίμηοαν δι* τής παρουσίας των πολλά μέλη τού δημοσιογραφικόν καί τε- χνικοϋ κόσμου τού Αθηναϊκον Τύπου. ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΞΕΧΑΣΤΑ ΠΕΡΑΣΜΕΝΑ Β' «Έποινιο καί την στενήν καΐ την τε·θλ1μ<μένην οδόν (ούκ οίδα είτε εί; βασιλίίαν, ΐϊτε «ΐς άδου φέοΌνχταν', σοΰ δέ «"νΐεχ>εν ^ϊς βασι
λίίαν ςρτΓετο) κοα την έν μέσω, τί
βοΰλει, πότερον 'Εδέμ, όναμάσιο
άπό
καί
εν!ας. Τότε, λεει, νάσαι βέθαιος,
πώς δέν κινδυνεύεις, γιατί ό έ'νας,
λέει, Θά αποβλέπει τόν άλλον-
Καί μέ τα μυαλά αύτά καΐ,μί τίς
ΘΐΓοιρίες τού αΰτές, μ&ς έμπιστίΐ>
ται την ομΌ·ρσ;η γυναίκα τού.
—"Β. ?/ ■ψ-θύρισε ό Βασιλάκης
σποώχνοντας μέ τόν άγκώνα τόν
"Ομηοο, έρχεται...
Ό "Ο,μηρος άςρησε στή μέση
την κουβένΊα το.', γιατί πραγμα
τικώς, ό κνριος Μπαιρώ, μέ τή γπ
ναίκα τού, «ίχαν πλήσιάσει στό
τραπέζι τοι·ς.
Ό Άλφόνσος, πού τόσο καιρό
τώρα, δΐΌ-κλενόταν νά ξεφεύγη κά
ΐ/'ε βράδυ γιά την παρτίδα τού —
αανία κι' αύτη! βρήκε τώρσ στόν
"Οιμηαο «σανίδα σωτηρίας*! θ'
άοχιίς·" πά!λ.ι τίς σννήθειές τού. Τή
γ^ταίκα τού την ή^ερε καλά, τής
•είχε άπόλντη κι' άυεριόριστη Ιμπι
στοσνντ) καί μέ τό δίκιο τού. Δέν
τή ζήλειβ κι' οίίτε την ύπσψιαζό-
ταν ποτέ.
(Σ υνεχίζίται)
ψευδόμενος καΐ την .είς τεσσαοας
αρχάς μεριζο,μένην πηγήν, εξ ής ή
οίκουμένη ποτίζεται, ή την §ηράν
καί άνν·δρον έοηιμίαν, ήν τις ήμε-
ςώθΐι Μωσής, ράβδω πέτ§αν πή
γάσας; "Ετοτ γάρ όσον μέν διαπέ
φ>;νγβ τάς πέτρας, χαραδριεών" 6
σον δέ τάς χαιθάδρας, άκανθεών'
όσον δέ υπέρ τάς άκάνθας κρη-
μνός" καί υπέρ τούτου όδός έπίκρη
μνός τε καί άμ,φιτάλαντος, των ό
δε.όντιον τόν νού συνάγουσα καί
γνμνάξουσα πρός ασφάλειαν. Πό
τα,μός δέ κάτω ροχθεί, ούτος ό
Άμφιπολίτης σοι Στρνμών καί
ίκίύχιος· καΐ ούκ ίχθυοφόΰος; μάλ
λον ή λιθοφόρος' ουδέ ίίς λίμνην
άναχεόμεΛ'ος, άλλ' ΐίς βάθος κατα
σχιρόιμενος, ώ λίαν ύψήγοοε ισύ
κοί ποικτά καινών όνομάτων. "Ε
στι γάρ μέγας καί φοβεράς καί ύ
πιεοηχών των άνω τάς ψαλ.αιοδίας
(2). Ουδέν πρός τούτον οί Καταρ
ράκται κσί οί Κατάδουποι' Τοσοΰ-
τον' ημών κατα&οά νυκτός καί ήμέ
ρας' τραχύς ,μέν ών, απορος 5έ,
καί θολίρός μέν αποτος δί' ου τού
το μόνον φιλάνθρωπον, ότι μή πά
την μονήν ημών, δταν ού
τόν αί χαρά'&ραι καί οί χειμώνες
έχ,μαίνωσι. "Α μέν ούν ημείς σύντ
ομεν ταίς των μ:βοάρ·ων' νήοοις ταΰ
ταίς, είτ' ούν των μακαρίοιν υμών
ταυτα Ιστί. Σΰ δέ μή
Το Έλληνικο Άβτυνομ.ιχό Μυθιστόρημα
ΑΣΠΡΕΣ ΤΟΥΛΙΠΕΣ
Κατέβηκα νά πά; οί τό τσά.| μα
ζϊ μέ τούς άλλονς. Μ,-ΐαίνοντας
στό λίβινγκ—ροΰμ, καφφώθηκίϊ
στό πάτωμα! Ό κΰριος Λόγκ-
γοι»ντ στεκόταν όρθός μ.τροστά
οτό τζάκι! Μοΰ χα,ιογέλασΐ λέ-
γοντάς μου σ' εδθυμο τάνσ:
—«Ά.τό χτές άναρωτιέμαι τί
ζητούσατε στά δωμάτιο τής λαίδης
ΜακΚήνναν;»
Τάχασα άκόμα αιό πολύ. Τα γό
νατά μου λύγισαν· Ή παρο,χτία
τού 'Έντουαρντ καί τής "Ελ:ν ε
κανε δυσχολώτερη τή θίβη μου.
—«Δέν μπηκα κοθόλ»ου ίκεί μέ
σα!» ψιθνρισα δοκιμάζοντας νό
πλησιά<») την πιό κοντινή πά).:1 «ρόννι. Ό "Εντουαρντ πετάχτηκ* ό·,>
θός κι' ήρθ·ε νά μέ βοηθήσει. Μ;
βα στά θΐλιμμένα μάτια τού εΐδα
την ένθάρρυνση, ποϋ ποοσπαθβΰσΈ
νά μοΰ δώσει. Μά, ό ντετέταιβ πά
ρακολο.ιβοναε την κάθε κινήση
μσι^ χωρίς σκοπό νά ΰποχωοήβΐι.
—«Φοιζέ
Σταμάτηοε μέ τρόπο, ποΰ δέν
Τϊλίίίονϊ τή ((Λράση το·.
«αί *ά6ισε όίπλα μο»«.
«Λ κάτι.
—«Λέν #χ<ι» <Αγ«..> "Ενοιιαοα
τή «ρωνή μου νά τρέμει
οί «να τή οτιγμή, Λθύ
Τής ΑΓΡΑ2 Ν,
εσκυόα στύ φλντςάνι μου.
—«Τό γοΰνινο παλτό διατηρϊί
τό παλιό αοωμα. Μά, τα ύπάλοιπα
ραΰχα της, είνα( βουτηγμένα στό
ν'έο·. ■»
Άναπάντεχα ή "Ελεν μίληαε.
Ή ιρωνή της ήρεμη, σά νά μην ε'
λ^εγε τίποτα σ.τουδαΐο:
—«Στό δθ)μάτιο τής λαίδηξ
ΜακΚήνναν μπήκα έγώ! Δέν μβ
ταχειρίστηκα ποτέ μνιροδιές. Οδ-
τ* ξέρω νά ^εχωρίσΐί) την πιό <ρτη νή κολών.α άπ' την άκριβώτε,ρη λεβάντα! "Ομ«; τό τελίνταϊο ά- ^ι,>μα τής λαίδης ΜακΚήνναν, ή-
τανε πολΰ δΐ'νατό γιά την δσφρη-
σή μοί·! Χτές τό μ.ετημέ<ιι άνέ6η κα κι' άνοιξα τα παράθ^οα. Μά, τ* άπόγεμα, πού πηγά νά τα /θλεί σω, τό βαρύ κεϊνο άρ<ομα εσετκε άκόμα άσάλ:υτο. Έκείνη τήν' ίαρα ή κνρία Στούαρτ μιλοήσε μαζί σας. Πήρα ενα μπουν.άλι μέ τή δι κή της μνοωδιά καί τ' άδειαβα στήν κοεββατοκάμαρα της λαί δης ΜακΚήνναν! Δέν ήξερα πώς αντό μπο^ο-ΰσιε νά εχει σχέση μέ την διάκριση! Σάς ξητώ σι/γγνώ μη!». "Ελεγε ψρμματα! Ώστόσο, άν τιμετώπισε θαρραλέο τό διαπ,ερα- στικό βλέίιιμα τοθ ντετέκτιβ- 'Εκεί ν'ος σηκώθη»ϊ καί χαμογέλαισε πά ράξτνα. —€Δέν ?χετ·ε δίκνο, Μίς Λάν τερ. Τα γαλλικά άριίιματα ι-ίναι τα καλλίτερα στόν κόσμο! Πολύ άκριβά, διαχαιτικά κι" εϋχάιριστα οτήν δοχρρηση! Άλλά πρέπίΐ νά πηγαίνω..· Σνγχωρίίβτε με γιά τόν άπρύσχλητο έρχομό μον"->.
"0.1(0, κι' ό "ΈντοΐΌθντ σηκω
νόταν, γύριοε σέ μενά. "Εσκυτ;·ι
καί μοΰ ^ιθινισε στ* αύτί, ένώ ή
':1ρί·)«να Ιλαμπ* στά μάτια τού:
τοΰς μηνοειδεϊς άγκών'ας, τα 6ά
σιμα τής ΰπωρεία,ς άπαγχονίξον-
τα; μάλλον ή άποτειχίζοντας, καί
τόν κορυςρης ΰπερτέλλοντα τένον
τα, δς Ταντάλειον υμίν παιΐί την
ζωήν, τάς τε διαρρ^ούσας αΰςας
καΐ τής γής τάς άναπνοάς, α" λι-
ποθυμοΰντας υμάς άναψΰχο,σι
τούς τε ώδιχού; δρνιθας, άδον-
τας μέν, άλλά τόν λίμαν καί πεφι
ιπταιμένους μέν, άλλά, την έρημίαν.
'Επιδημεϊ δέ οΰδΈίς, ότι μ,ή κατά
θή.ραν λέγεις' προσ&ες, καί ώστε
νεκρούς υμάς έπισκρπτεσθαι. Τοΰ
τα μαχρότερα μέν ϊσως ή κατ' επι
στολ,ήν, ΐλάττο) δέ κί,λμιοδίας. Σύ
δέ, εί μέν οίσεις μετρίως την πά ι
διάν, όρθό>ς ποιήσιςις, «ι δέ μή καί
πλείω προσθήσοιυεν·
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
Έσΰ μέν νά εΐρωνεύεσαι καί νά
περΐπαίϊης τα δικά μ«ς, είτε στ'
άστεία είτε στά σοβαρά. Αύτό δέν
ΐίναι τίποτε, άρκβϊ μόν'ον νά γζ
λάς, νά κατέχεσαι άπό τό αϊσθη-
μα τής παιδείας καί ν' άπολαμδά
νης τή φιλία μας. 'Εκείνα πού προ
ρρχσνται άπό έσένα, ο)α γιά μάς
είναι χρήσιμα, οιαδήποτε κι αν εί
ναι, όπως κι' άν «χούν. Γιατί έχω
την έν'τύπο>ση, πώς κοροϊδεύεις
καί τα εδά), δχι γιά νά κοροϊδέ-
ι|ιης στήν πραγματικότητα, &Μ.Ο.
γιά νά τραβήξης κοντά σου —δ
παίς κάνουν ακριβώς οί νεροκρά-
τες, ο·ί όποϊο, (ρράζοΐ'ν τα ςέμμα
τα γιά νά διοχετ:ιχτοττν άλλοΰ τό
ν>εοό. "Ετσι βλέπομε έμΐΐς τα δικά
σον.
Κι έγώ θά καμαρώσω μέ τή σει
ΤοΟ ΙΩΑΝΝΟΥ Δ. ΛΟΥΚΪΔΗ
ρά, τόν Πόντο σου καί τό Ποντικό
σκοτάδι, τό μοναστήιρι πού είναι δ
ξιο τής άποδημίας βοι; τούς λό-
ςρονς ποϋ είναι επάνω άπό τα κε-
φάλια σας καί τα θηράματα πού
δοκιμάξουν την πίστη σας, την πά
ς»ακάτ(ο άκρογωνιά, την ποντικό-
τρυπα δηλα·δή τής κατοικίας σον,
μέ τα σεμνά όνόματα τοΰ φροντι
στηοίου καί τής σχολής, τούς λόγ
γονς μέ τ' άγρια φυτά καί τό στε
φάνι πού σχηματίζουν! τ" άπόκρη
,ιινα βοιινά, άπό τα όποϊα θέν βτε
φανώνεσθε, άλλά περικλ:ίν«σθιε,
τόν λιγοστό άέρα καί τό»ι πολ'^-πό
&ητο ήλιο, τόν όποίο σάν καπνισμέ
νο βλέπετί ώ Ποντικοί Κιμψκέρ,ιοι,
έσεϊς πού ϊ'χετε καταδικασθη οχι
μόν'ον στήν έξάμηνη νύκτα, όπως
λέγουν μερικοί, άλλά δέν εχετε
•οΰτε ίνα μέρος τής ξ<οής άνίσκιω το" καΐ γιά νά πώ έκεϊνο ποΰ λέ- Υ2ι ή Γραχρή, μιά ιμεγάλη νύκτα εχετε σ' δλη τή ζωή, τόν πραγμα τικό Τσκιο τΰ θανατον. 'Επαινώ έ.-ΐϊσης τό στίνό καί μονοπάτι — δέν' ξέρω έ άν οδηγή στούς Ούρανοΰς ή στόν "Αδη, γιά χαρή σου δμως άς όδη γήση στοϋς Ούρανούς— καί την εκταση πού είναι στή μέση, την όποία, τί προτιμάς άπό τα δύο νά όνομάσω; Νά την όνομάσω λέ γοΛ'τας νέμματα Παράδεισο καί -τηγή πού διακλαδίξεται σέ τέσσα- ρες άρχές, γιά νά ποτίση δλη την Οίκονμένη, ή ξερό καί άνυδφο έρη μόχοπο, τόν όποϊο πρέπει νά ήμ,ε ρώση ·κ.άποιος Μωϋσής, βγάζον- τας νερό άπό την πέτρα μέ τό ρα βδί το»·; Γιατί έ,κεί ποΰ δέν ύπάρ χοι<ν πετρες, «ίνα, χαραδΛΟτοπος, έκεϊ πού λείπουν οί χαράδρίς, αγ καθότο.τος κι έκβΐ πού τελειώνονΛ' τ' άγκάθια, γκρεμός' κοά ό 6ρόμ<ος άπό επάνω, έπειδή είναι άπόκρη- μνος καί άμφίρροπος, σνστέλλίΐ τό ,αυαλό των διαβοττών καί γυμνά ζει γιά περισσότερη άσφάλεια. Ά πό κάτω δέ μονγκρίξϊΐ ποταμός, αύτός ό Άιμφιπολίτης και ήσυχος Στρυυώνας σου, πού δέν κονδα- "ιμ μαξί τού ψάρια, άλλά πίτοες' οί'τε χύν:ται σέ λίμνη, ώ μεγαλό στοαε έσύ καί πλαστονργέ καινούρ γκον όν'ομάτοιν, άλλά σέρνιεται πρός τα κάΐτο» στή άβυσον. Γιατί είναι μεγάίΛς κοά φοβεοάς καΐ σκεπάζει μέ τόν άχό τού τίς ψαλ των επάνω. Μπροστά σ' αυτόν δέν ΐίναι τίποτε οί καταρρά κτες καί οί Κατάδονποι τού Νΐί- λ.ου' τόσον πολύ μάς βουΐζει νύκτα καί ήμ.έβα. 'Επ-ιδή δέ είναι όρμη τικός καΐ θολεράς, γι' αύτό €ΐναι άδιά.τλη·στος καί άπιοτος, καΐ ή μονη καλωσύνη τού είναι ότι δέν πα^ασύρει τή μονή μας, δτ».ν τόν άγριεύουν οί χαράδρΐς καί οί χει ιμώνϊς. ,Εκίϊνα μέν πού ξέρομε ε¬ μείς γιά τα νησιά τόϊν μακάρων, είτε γιά σάς τοΰς καλότι>χονς, αύ
τα £
(Συνεχίξεται)
(Συνέχε:α έκ προηγούμενον)
Εϊχε πρόσωπο ρυτιδωμένο, άΛ
λά τό θάδισμά της ήτον οτοθερό.
"Οτον τελείωσε ή χορευτική αυτή
έπίδειίίιο βγόλαρε φωτογροφίες
μο20 μέ τίς τσΐγγάνε>: γιά άνά
μνηοη καί ϋοτερο πήραμε τόν δρό
μο τής έπιστροφής. Πλησιάίον-
τας πρός τό κέντρο τής πόλεως εϊ
δσμε καϊ τό άγαλμα πού παρουσί
οΖε την Ίσαβέλλα καί τόν Χρι
οτόφορο Κολόμβο. Η βαοίλισσα
ήταν καθκτμένη καί εδινε χρήμα
τα στόν τολμηρό θαλασσοπόρο
γιά τό έζερευνητικό τού ταΕίδι.
Την άλλη ^ιέρα 11)9 ξεκινήσαμε
πρωϊ καί πήγομε στή Κόρδοβα.
Πόλις (τής Ίσπανίας. Πλ. 800.000.
Ευρίσκεται στή δεξιό δχθη τοΰ πό
ταμοϋ Γκουονταλκιβίρ. Ό ποτα
μός έχει μήκος 680 χλμ. καί χύ
νετσι στόν Άτλοντίκό. Ή πόλις
ίδρθϋηκε άπό τούς Φοίνικες. "Υ
στερα την κατέλαβον οί Ρωμαϊ
οί. Στή συνέχεια οί Γότθοι, τό 711
οί "Αροβες καί τό 1230 ό Φερδι
νάρδος τής Κοστϊλλης. "Εχει επι
οκοπή, πανεπκττήμιο, σχολή κα¬
λών τεχνών καϊ μεταλλουργεία
χαλκοθ. Έκεϊ γεννήθηκε ό Ρωμαϊ
ος Δεύκιατ; Σενέκας. Ρήτορας
καί φιλόσοφος. 'Επίσης , Άροβας
φιλόσοφος Άμποϋ άλ Ούαλίντ
καί άλλοι... ΆφοΟ κάναμε τόν γΟ
ρσ τής πόλεως εϊδαμε τή Στήλη
τοΰ θρίαμβον, τή Ρωμοΐκή γέφυ
ρα, τό κατεστραμένο τέμενος τοϋ
Ίσλόμ πού λέγεται Μεθκίτσ. Άρ
χικά είχε 850 μαρμόρινες κολώ
νες. Οί κοθολικοί όμως βασιλιά
δες έξήλωσον τίς 300 κολώνες
καί άναστήλωοαν στό κέντρο τοϋ
τΖαμιοϋ Καθεδρικό Ναό. Τόν έ-
σιόλισαν μέ χρωματιστά πετράδια,
μέ λεπτεπίλεπτα Ευλόγλυπτα καί
μέ ψηφβδωτά άπό χρυοό καί ά
λάβαστρο. Ό ναός πλαισινειται μέ
ενα τεράστιο άρμόνιο, μέ 19 νάρ
€ηκες πού στηρίέονται σέ άψίδες
κοί σέ διπλές καμάρες καί μέ 50
παρεκκλήστα. ,Επίοης τόν μιναρέ
τού τόν μετέτρεψαν σέ κομπανα
ριό. .Η Κόρδοβα έχει πολλές γοτ
9ιχές έκκλησίες καί μιά συναγωγη
πού χρονολϊγεϊται άπό τό 1314.
Ότον φύγαμε άπό τώ τέμενος
καθήσομε σέ κάποιο ι-αφεστιατο
ριο κα'ι ϋστερσ άνοχωρησομε γιο
την παραλιακή έπορχ'σ Χουέλβα.
Βρίσκεται ο τίς έκβολές τοϋ ποτα
μοϋ Τίντο. Κατά την δΐοδρομή
περνώντας έίω όπό τή Σεβίλλη,
Εϊδαμε άπέραντες έκτάσεις άπό
άμπέλισ, έλιόδενδρο, πεπόνια καΐ
δάση. Φθάσαμε άπόγευμα στή Χου
έλβα. Μείναμε δύο μέρες 11 κοί
12)9 οτό Εενοδοχεϊέ ΛούΕ Χου
ελβα οττήν όδό Άβντα Σουντχέ-
ί(θ. Στή Χουβέλο μδς έντυπωσία
οαν οί κάτσσπρες βιλίτσες μέ
τούς δενδροφυτεμένους κα'ι άν
βοοτόλιστους κήπους.
Τό πρωΐ τής επομένης μέρος 12
)9 έκδράμαμε στή λουλουδισμέ
νη Σεβίλλη πού άπλώνεται νωχελι
κά οτήν πεδιάδα τής μαγευτικής
'Ανδολουσίας. Άπόσττπσις άπό
τή Χουέλβα 90 χλμ. Ή Εακουστή
αυτή πόλις τής Ίσπανίας έχει πά
νεπιστήμιο, κτηνοτροφίσ, μικρή βιο
μηχανίο καί κάμει έΕαγωγή άγρσπ
κων προϊόντων. Οί κάτοικοί της
πού είναι περίπου 50Ο.ΟΟΟ διατη
ροϋν άκόμα τίς πσλιές θρησκευ
τικές τελετές. Ή Σεβίλλη είναι
ήπιό 2εστή πόλις τής Ίσπσνίας;.
Κατά τούς θερινούς μήνες ή θερ
μοκρασία φθάνει στούς 42 βσθμούς
Κελοίου. Την διασχίίει ό πογο-
μός ΓκουαντΓϋλκιβίρ, όπου πλέουν
ποντοπόρα πλοιάριο.
Μπαίνοντας στή πόλι άντικρύσα
με τό σύμβολο τής ΣεβίλΙης. Την
εοκουστή Χιράνττα. Ήταν άλλοτε
μιναρές τίσμιοϋ των Αράβων. Τώ
ρα είναι καμτιαναριό. "Εχει ϋψος
95 μέτρσ κοί στήν κορυφή τού οε
σπό2ει τό όγαλμα τής Πίστης.
(ΣυνεχίΖεται)
Τίς
ψη
ΚΡ1ΤΙΚΑ ΣΗΜΕΙΟΜΑΤΑ
Χρυσάνθηα Ζιτσαίαο: ψηφίδει>
(Τής γλυκείαο χώρας Κύπρου) Τετρόστιχα. θεσσαλονίκη ,,./4
Γράφε. ό ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΣΑΚΙΡΟΠΟΥΛΟΣ
δριάντες, την όμορφιά τής
σης καϊ τή Ζωή, επέτυχε μέ τ·
Εεχωριστή της τέχνη νο. τίς χωρε
ση σέ κάθε τετράστιχο κοί
κάνη πολύτιμτ πετράδια. "Ε
φίδα - ψηφίδα μάς χάρηΟε τι
Κύπρο όπως ήταν όλόλομ,
φορτωμένη όμορφιά καί δοξα
Όμως, ώσπου νά διοβάοουμε
τίς ώραιότατες είκόνες των Τε
τράοτιχων τής Ζιτσαίας, ή Κύπρος
- τί τρογικη μοϊρα - είχε ύποοτή
τίς γνωστές κατοστροφές
τούς Τούρκους είοβολεϊς καί
φριχτή άλλη είκόνα με νεκρούς,
σαχατεμένους, πρόσφυγες κι έρεί
πια, προβάλλει τώρα μπροστά μ™
Εΰχή όλων των Έλλήνων είναι η
Κύπρος μαο νά βρή σύντομο τδ
δρόμο τής γαλήνης καϊ τής εύτυ
χίας της.
Άλλά ή ποιήτριο καί οτήν ώρ0
αυτή τής δυστυχίας, έδειξε την
άγάπη της.
Αηβασιλιάτικο διήγημα τής Νίνας Γιοννακίδου
ΝΟΣΤΑΛΓΙ Α
Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑΓΚΟΥ ΤΟΥ ΣΠΕΤΣΕΡΗ
ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ
ΠΩΛΕΙΤΑΙ: Μόσκοβιτς 1.5ΟΟ κ.
έφ. ενός ετουο χιλ. 8.000 καινουρ
νές. Δεχόμεθα λεπτομερή δλεγχο
Τηλ. τυπογραφείου 32.33.847.
ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑΔΩΡΑ
ΠΑΥΛΟΥ ΦΛΩΡΟΥ:
Τα ταΕιδιωτικά:
-ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΔΡΟΜΟΙ, κρατικό βραβεϊο 1971
140 δρχ. 22 κεφάλαια Έλλάδα.
- ΕΥΡΩΠΑΊ ΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ, είκονογραφημένο,
9 κεφάλαια Ισπανία κ.ά. χώρες 150 δρχ.
- ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ, Ιταλία 11
κεφάλαια, 'Ελβ. Γερμ. Αυστρία, δεμένο 150 δρχ.
- ΚΥΠΡΟΣ — ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΣΑ— ΑΙΓΑΙΟ 200 σε-
λίδες Κύηρος, Πόλη κ.α. 100 δρχ.
"Ολα μέ καλλιτεχνικό έξώφυλλο
Τα άφηγηματικά:
- ΤΟ ΜΑΤΑΙΩΙνΙΕΝΟ ΣΥΝΟΙΚΕΣΙΟ — Ίωνικά
Διηγήματα 90 δρχ.
- ΒΟΥΒΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ, διηγήματα Ίωνϊας, κατο-
σύγχρονα κ.ά. 70 δρχ.
Στά μεγάλα κεντρικά βιβλιοπωλεΐα
Β'
Πατρίδα, μας γλυκειά κι' άγα-
πημένη εχε γειά είπαν καί τα δι»
παιδία δταν' ακονσαν δλους τούς
δλλους άπόκληροκς τής Μικρασιβ
τικής Κατοβτροφής νά λένε δταν
τό βαπόρι τής σωτηρίας σαλπάρι-
σε κι' εκλαψαν πικρά! Ή Μάνα
τα κοίταξε κοα σφίχτηκε πιό πολύ
κοντά τους, ή μνήμη της άναλα-
μπές είχε! Πεινάω ίΐπε ό Άντω
νάκης πού ήταν πιό μικράς, έγώ
δέν πεινάω εΐπε μέσα τού ό Δημη
τράκης γιατί ή ψυχή μου «Ιναι
χορτάιη άπό.. πόνο! Καϋμένε Πά
τέρα δν ήσονν Ιδώ, Θάκο6«ες ένα
κομμάτι άπ' τό πόδ! σου γιά ναδι
νες στό παιδί σον πού πεινάΐΐ!
Καϋμένη Μητέρα άν ήσουν γερή
θάκοβες τό χέρι οχ>υ γιά νά ςχϊμε
εμείς τα παιδία σου!< καί τόν πή &ε τα πικρό παράπονο τοΰ πόνου. "Εφυγε άπό κοντά άπό τόν Άντω νάκι καί τή Μητέρα καΐ πήγε σέ μιά γωνιά τού καταστήματο.ς, ύρν*ασ2 σάν €να χαμό'ο πονλά κι καί άχρησε τα δάκρνά τού νά τοέχουν έλεύθιερα. Έκεϊ δέν θά τόν Ιβλεπε όντε ή Μητέρα πού δέν καταλάβαινε άπό πόνο, οϋχε ό Άν ττονάκης... ουτε καχ κανείς άλλος· Καί δμ<»ς κάποια καλή μοΐρα τόν είδ-2! Ό Δημητράκης ήταν τότε δχτώ χρονώ ! "Οταν ή παιδική τού καοδούλα ξέ-σπαισε στό πόνο, οκού πισβ τα μάτια τού καί σάν πρώτος τής οίκογενείας σήκωσε τό κε^ρά λιστό πεπρωμένο! Είμαι μ-εγάλος είπε, έγώ θά προστατεύσω τή Μη ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦Ο» τέοα καϊ τόν Άντωνάκι, Πατέρα! Στή θύμηισι τοϋ τραγικοΰ Πατέ- ρα ξανάρχισΐ νά κλαίει, άλλά δ¬ ταν αντικρύση δλους τούς άλλονς τοΰς κατατοεγμίνους τής μοίοας νά κλαίνε καί νά σπαράζουνιε, πή ρε δλο τού τό παιδικό θάιρρος, συγ κ.ρατήτ>ηκε, κοίταξε ότι ό .τόνος
το^ ήταν καί πόνος δλ»ν "<λ ετρε ξε κοντά στούς δικοΰς τού ποΰ δυ σκολεύτηκε νά βρή γιατ; τό με7ά λο αύτό καράβι .είχε γεμ«τ·2ΐ άπό άπάκληρους τής Μικρασιατικής Καταοτροφής: γρηές καί γυναικό πατδα ήταν' γεμάτο τό βαπόρι αύ τό πού μόλις σήκωσιε την αγκύρα τού πέταξαν τή μαγονλίκα τους οί γρηές καί φάνηκαν παλλ.ηκά- ρια πού κρύφτηκαν κάτο) άπ' τό τσεμπέρι τής Νενέςτους γιά νά ξεφύγο'.ν τό μαχοίρ, τοΰ τούρκον. Πήρε θάροος ό Δημητράϊκης κι' 'έ νοιωσε κ»' έ/οείνος τόν έαυτό τού άντραι αύτό τό παιδί των όχτώ χρονϊΰν! Τό καοάΰι όίρχισβ νά βγαίνει άπ" τα δαθΐΐά νϊρά τής Σμύρνης κι' δλοι νά κλαίνε γιά τό τύπο τους πού έχάνανε. «Σμνρ νη, Πατρίδα μου γλυκειά, χαριτω μένη χώοα, γιά νά σέ βγάλω άπό τό νοΰ ποτ«! δέν θάρθη ή ωρα>!
μέ τα πικραμένα χείλητομς καΐ μέ
κομμένη τήν' άνάσα σιγοτραγου-
δοΰσαν. Καί τό καράβι μέ τα πο-
λύτιμο φορτίου τού άπομακιρ-ύνβη
κ£ άπ' τό άγοΒΐημενο χταμα τής
Ίωνίας!
Καμιά ψορό ή μοίρα παίΖει μα
Ζ μας τα πιό περίεργα παιχνίδισ.
Άγαπάο τόν τόπο σου, τόν χαίρε
σαι, τόν πονδς, δένεσο· μαΖί τού,
τόν κάεις κοιίμό καί τραγούδι κι'
όνειρο κι' ύστερα, σέ μιά άνοπάν
τεχη ώρα, τόνειρο χάνεται, ή όμορ
φιά περνάει στό χώρο τής άνόμνη
σης καί τό τραγούδι γίνεται γλυ
κειά νοσταλγία. Αύτό συνέβη
μέ την μεγάλη ποιήτρια τής θεσ
σαλονίκης την Χρυσάνθη Ζιτοαία.
Ή Ζιτσαία άγάπΓ,οε την Κύπρο,
συγγένεψε μοΖί της, μέ τόν γά·
μο μιάς κόρης της έκεί κα'ι χρό
νια τώρα την περπάτησε, την με
λέτησε, γνώρισε τούς πνευματι-
κούς της άνθρώπους κοί ιδίως
πρόθαλε τίς γυναϊκες λογστέχνι
δες, την καμάρωσε, την χάρηκε,
τής έδωσε την χαρδιά της κα'ι τής
άφιέρωσε πολύ μέρος άπ' την στί-
μητη ποιητική έργασία της.
Λίγες μέρες πρίν άπ' την Τουρ
κική είσβολή στόμορφο νησί, κυ
κλοφόρησε τίς «ΨΗΦΙΔΕΣ» της,
άφιέρωμα κι' αύτό στή .γλυκειά
χώρα» την Κύπρο.
Στά έίήντα τετρόστιχα τής
ποιητικής αυτής συλλογής, ή ποι
ήτρισ, μέ λυρικό τόνο κα ίπατριωτι
κή έΕαριση, τρσγθυδά «δ,,τι τό
μάτι ί(κάλισσε κοί χώρεσε ή
καρδιά» όπως μάς λέει ή Ιδία στό
πρώτο τετρόοτιχο. Μά ή άγάπη
κι ή κορδιά τής Ζίτσαίας γιά την
Κύπρο είναι μεγάλη.
Παίρνοντος άπ' τούς μακρούς
αίώνες τής ίοτορίας της ώς τή
σύγχρονη έποχή τίς Εεχωριστές
στιγμές πού άγγιΕαν την ψυχή
της, άπ' τόν μύθο καί την παρά
δοση, τα μοναοτήρια καί τούς άν
ΕΥΘΥΜΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΠΑ ΕΥΧΕΣ
ΣΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ Κ' ΕΥΤΥΧΕΣ
Ποίιγμα Στέφου Γλυτσου. Επι
ιπρη,
απο
μιά
Πρόσφερε τα άντίτυπα τής ο^Α
λογήο της στό Σώμο Έλληνίδων
Όδηγών γιά νά πωληθοϋν υπέρ
των Κυπρίων.
Γενικά τό έργο τής ποιήτριας
γιά την Κύπρο δισκρίνεται για Τό
πάθος. Ό.τι δίνετο,ι γι" αυτήν, δι
νεται όλόψυχσ.
Ή Ζιτσσίο τίμησε την Κύπρο
καί τιμήθηκε άπ" αυτήν.
ΑΝΤ. ΤΣΑΚΙΡΟΠΟΥΛΟΣ
Ο ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΣ ΕίΑΝΑΓΚΑ
ΣΜΟΣ ΥΠΟ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ
ΤΗΣ ΕΓ<ΑΤΑΛΕΙΨΕΩΣ ΤΩΝ ΧΩΡΙΩΝ ΚΑΣΤΡΟ ΚΑΙ ΓΛΥ- ΚΙ ΤΗΣ '.ΙντΒΡΟΥ ΥΠΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Μετά την είσβολή των Τούρκων είς την Κύπρο. Άπρόκλητσ, νυχτιάτικα νά οε πετοθν οίον δρομο όγρίως νά σέ δέρνουνε, μέ το οται.ΌΟ στόν ώμο μέλειο Δρος ΔΗΜ. Ι. ΑΡΧΙΓΕΝΗ. νά βοίνης νο μαρτύριο τής άποΕέ- Χρόνια πολλαί Κολέο Γιορτές! Ι νωσής σου μέ γειά καί γερωσϋνη! σύ γέρος κα; άπόμοχος οτή^ Κοί τόν Κπινούργιο Χρόνο μας, εγκατάλειψη σου. μ' άγάπη καί ειρήνη.... Νά σέρνηο τά γερόματο μ" δλοος Χριστούγεννα, ΠρωτοχρονιάΙ "Αί ^ί ρημύδι - Βασίλη, Φώτο... στ0 αγνωστο 0 δύστυχος μές ώ βαθϋ σκοτάδι. Συνέλοβαν, ξυλόδειραν μέ τό ♦♦♦»♦♦< (Σ^νεχίζεται) »♦♦♦♦»♦»♦»♦♦♦♦♦« ΔΗΜΗΤΡΗ Ι. ΑΡΧΙΓΕΝΗ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ Άθήνα - Δεκέμβριος 1973 - Σελίδες 157 Πωλεϊται παρά τώ συγγραφεϊ (Στρατηγοΰ Πλαοτήρα 55-Ν. Σμύρνη, τηλ. 9334282) ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΕΙΣ ΟΛΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΪΑ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟΝ ΙΔΕΛΦΟΙ ΕΛΕΤΙΕγΊΙΛ» Δροοιύι Άττικης Η ΠΗΓΗ ΤΩΝ ΠΕΙΝΙΡΛΙ ΤΜ>ΤΕ ΚΑΛΑ. ΕΑΕΙΜΑΤΑ ΜΒ ΓΝΗΧΙΑ ΥΛ1ΚΑ ΚΑΙ Εϋ
ΛΟΓΙΚΑΣ ΤΙΜΑΙ ΜΕΣΑ ΕΙ Ι ΕΝΑ ΠΟΛ1ΤΙΧΜΕΜΟ ΟΙΚ»·
ΓΒίΒΑΙ» ΠΕΡΙΒΟΛΟΝ.
ΠθνβΕΝΑ ΔΕΝ ΕΜΑΙ ΚΑΑΥΤΕΡΑ
οτή φτώχεισ καί στήν παγωνιά!
έχο άνοιχτή την πόρτα.
Κα σκόρπσ, άν εϊσα1 πλούσιος,
άπ' τό περίσσεμθ σου,
Καί δν δροχμασυντήρητος, άπ' τό
ύοτέρή'μσ σου...
Καί ό Θεός άπό ψηλά, πού Εέ
ρει την κορδιό σου..
θά φέρη χίλια δυό καλά σέ σέ καί
στά παιδία σου.
Σ' Εκείνον πού γεννήθηκε, στήν
ταπεινοφροσύνη,
κ' ή Φάτνη Τού παράδειγμα οίώνιο
θε νά μείνη,
όλοι άς προσευχώμαστε σέ κάθε
ήλικίσ,
νά λείψη άπ' τόν πλανήτη μας
τό ιΐσος κ' ή κακία.
Χριστέ μου, δώοε, στούς οει-
σμούς, στίς τρικυμίες τοϋ κόσμου,
νά οτέκω πάντα άτρόντοχτος Λαί
νί ν' ό λογισμός μου.
Τό Φώς, άπό τό μυστικό πού χύ
νονταν ΑΣΤΕΡΙ,
δταν γιά Σέ, στή Βηθλεέμ, νά
'ναι βοηθεία μας,
λαμπράς Παράδεεσος 'Εδέμ, ολ'
ή οίκογένειά μας.
Γιά τούς -υχόν γιορτάίοντας,
Χρόνια Πολλά νά Ζήσουν,
•δανικά κο'ι όνειρα νό πραγματο
ποιήσουν!
Γειά σας είς πολλά έτη!
Μέ άγάπη, Στέφος καί Καίτη
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΓΛΥΤΣΟΣ
Διδάσκαλος - Ύμνωδός
Άπό τόν ΚουχλουτΖά τής Σμύρνης
Αθήναι — Χριστούγεννα 1974
κοντάκι σπρώΕαν
καί δλους μάς έΕώντωσαν άπ' τα
*
**+
χωρία ^σ
Χωρίς παπά καί στόν οταυρό κεί
τοΰ κομπονοριοΰ μοθ
κρεμάσαν την σημαία τους τού
δύοτυχοι» χωρίου μαο
Τό γάλαΖο κοκκίνησε μέ τής
Τουρκιάς τό χρώμσ
κα! στ' άψε σβΰσε έτούρκεψε καί
τοϋ χωρ'οϋ τό χθμα
Ε. ΛΑΣΚΑΡΙΔΟΥ
Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΙΝΕΠΟΛΙΤΩΝ -
ΚΑΣΤΑΜΟΝΙΤΩΝ
Όπως κάθε χρόνο, ό Σύλλογοο
Ίνεπολιτών — Καοτομονιτών «Η
Κοίμησις τής Θεοτόκου» έΕέδ»*
κε ήμερολό/ιον μέ φωτογραφί°
όηό τίς άλη.σμόνητες Ποτρίδες τού
Νομοϋ Παφλαγονίας.
Είναι ένα ήμερολόγιο πού συν
κινεϊ ιδιαιτέρα τούς Ίνεπολϊτεο
— Κΰσταμονϊτες, γιατί θυμοθνται
ϊδιαίτερα τίς άλησμόνητες πατρι-
δες τους. Έχτός τούτου τούα 5ί
δεται ή εύκαιρία νά ένισχύσουν
ύλικά τόν Σύλλογο, γιά τθύο »υ·
γενικούς σκοπούς πού έχει
Τούς άπευθϋνομε θερμά συγχ"
ρητήρισ κοί πραγματοποί'ησπ κ0
θε εύγενικοθ οκοποϋ τού Συλλο
γου τό 1975.
ΚΑΤΙΝΑ Χ. ΧΑΡΟΠΟΥΛΟν
Σ. ΣΒΑΘΜΟΝΙΛΗ
2 τομοι. 72~Β: 933 καθ 113
ΓΛΰλΒττΙι ίΤς τα Βΐ87ΐΒηηΒβ£Ι ο βι) οαρο τφ
4. - 'Λβή— ΠΟ)
«·
►%♦··*
ΠΡΟΣΦΥΠΑ
Ό νέίκ: Μεγάλοο Στερεοφωνικοα Δίσκος
έταχρίσι; «ΠΟΛΥΦΩΝ-
ΠΡΟΣΦΥΠΑ
12 ουγκλονιοτικά τραγούδια γιά τούς άνθρωπον 0ου
Ιχασαν τίς πατρΐδες τους στή Μΐκρασιατικπ Κστσ"
στροφή.
ΚΩΣΤΑ ΚΟΦΙΝΙΟΤΉ
ΓΙΟΡΓΟΥ ΜΟΥ2ΑΚΗ
Ν Ι Ο Β Η
ΣΜΥΡΝΑΓΚΟ ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ
Ε'
Ή Πίπη ήταν 6Μαιη πάς είχε
άλλάςει πάοα πολϋ στό .Ύ£ιόσο>πο,
ύστε-ρ' άπό τόσα χρόνια, ώστε νά
μή φοβάται ,τώς θ' άναγνωοιζό-
ταν, μά πάλι γιά καλό χ«ί γιά κ.α
κό, ίκαν: ενια καλό μακιγιάρισμα,
τυλίχθηκε καλά κ«ί μ." ενα πυ/νό
6έλο καί κατά τί; δεκα τύ ποωί,
την άλλη μερά, βγήχε.
Την ί[χε •/.νριέψΐΐ ό πόθος νά
δή τόν Τώνη άπό χοντά, ελευθέρα
καί χ(.ορΙς εκ.είνος νά την βλέπη.
Νά πεισθή πάς· είναι ό [διός Ή
βελε νάταν άπό μιά μεηιά νά τόν
ε6λίπε, νά τόν χόρταινε ΰστερ' ά
πό τάσα χ^όνια .τού ίίχε νά τόν
αντικρύση.
Είχε αποφασίση νά πάη στό
γραψεϊο τού πατέ,ρα τού, τοΰ χυρί
ου ΙΙερικΛή, μέ τή' πρόφαση πώς
άναζητοΰσε τόν άνδρα της, ποϋ εί
ή
χε σχκτεις μέ τί;
τοΰ κι<ς>ίοι/ Ίωαννίδη. Τα γρα-
<ρεϊα ήταν α' ενα ιμογάλο κτίριο, κοντά οτό «μπεξιεστενι»· Έκεϊ, μέ σα <ττή ςρασαρία θά τόν ε6λεπΐ ί- σως, γ,χ' άν κανείς τή ρωτοΰσβ ή την άναγ-ίώρΐξ.ε, θαλεγε .τώ; ζή τοΰσε τόν άντρΐΐ της. Ύάχε σχο διάσει δλα. Τής φαίνονταν ΐίικολα καί άπλά, μά δσο πλησίαζε, τα πό δια της λΰγιξαν κι' ή κ,αρ·διά της ετρίΐι,ε. Πόοες φορές έφθασε ως κοντά στό γρα·φεΙο καί πάλι γΰοΐ ζε πίσω καί ξαναζΰγωνε καί πάλι εφρυγε, λαχανιασμένη, τρομαγμέ- ν'η, «ά νά την κυνηγοΰσαν καί χω νόταν σέ κανένα σΤ'Γνάκι, νη άπό την άγωνία. "Ηθελε αμως νά τάν δή! Δέ μπορονσε νά κατα νικήση τΟΛ' πόθο νά τόν δή, άκόμα καί νά τοϋ άποκαλυφθή· Τελος, σέ μία τελευταία άπό.τ,εΐιρα, μπήκε στό κτίριο. Άνέόηκε στό πρώτο πάτωμα. Γλίστρησε μέ χτιαοκβο- δι στό διάδρομο, σάν άέρας. Γρή γορα κι' άθόρυβα. "Ερριξε μιά μΛ τιά μέσαστό γραφεϊο ιμά δέν είδε τίποτε! θάταν άλλον, πιό μέσα σ' αλλο γραψΛ>. Ποΰ νά «πή, δ-
μα>ς! Ουτε νά τό συλλογισθή. Νό
μιζε πώς δλοι ήξεραν τό μυστικό
της, πώς δλ.οι την εβλϊπαν! Την
?πιακτε πανΐκός! *Έ·φ·./γε ά,τελπι-
σμένη χίορίς νά κάνη τίποτα. Κα
τέβηκε· Βγήκί στό δοόμο, στάβη
κε άκουμπώντας στό κάγκελο μιάς
βιτρίνας. Δάγκανε τα χείλια της
ναί κατόπιν^ τ' άλ-μνρά δάκουά
της, κρατώντας την καρδιά της
πού πήγαινε νά σπάση. "Αχ, καί
νάβγοανε, λέει τώρα, άπ' τό γρα-
φείο τον καΐ ν'ά πΐερνοΰσε άπό
μπροστά της. Νά τόν εβλεπιε! Θά
τάν σταματοϋαε, θά τουπιανε τα
χέρια θά ξεσκεπαίόταν. Έκΐϊνος
δέν θά την άναγνώριζε βεβαία καί
διότι εΤχϊ άλλάξει πολΰ καί γιατί,
έπίτηδες έκείνη την ήμεθα, εΓχε
μακιγιαρΐσθή τόσο, ώστε νά γίνη
άγνίώριστη. Μά α·ύτή, θά τοΰ μι-
λοΰσε, θά τοίίλεγιε.. «—Τώνη, δέ
■μέ γνώσις; "Οχι;'Έτσι ξεχνάς;
Δέ θιιμάσαι την Εύτέρπη σου;...»
κοά ςτανταξόταν τή φωνή της νά
τρεμ.η καί τή γλώσσα τη; νά μπε@
δεικταί.. θάπ.:ο;τε στήν άγκαλιά
τοΐ', με την πρώτη λέξη τού- ΤΩ,
τόν άγαποΰσε λοτπόν, άκόμα; Ξΰ
πναιε τό παλιό της πάθος;..
Συνήλθε αμως γοήγορα
τίς όνΐΐραπολήσεις της αύτές
γύριαε στό διαΌε^κτμά της.
Άργά τό δράδι:, ό Τώνης άντά
τόν "Ομηρο <ττό «Σπόρτιν τ>, μαζΐ μέ τόν Βασιλάκη
τόν Μπτοάτη, έναν παλιό κοινό φ!
λο καί σνμιμαθητή.
—Τόν θνμδσαι; ρώτησε ό "Ο-
μηρος· Ό Τάτνης τόν άναγνώρισί
άμέσως κι' ένθουσιάσθηκε πού τόν
Μικροί πηγαίνα»«2 μα
α κι' οί Τ3είς στά σχολειό, ωσπου
νά τελειοκτοννε τό Δ·ημ©τικό ίητε
ρα, δμο>ς χωοίσανε. Ό «νας πήγε
στή, Εναγγελική Σχολή, ό αλλος
στό Λΰκειο Άοο')νη, ό τρίτος στοΰ
Παννίκη..
—ΙΙόσο χάυηκα, Βασιλάκη, ιί
.-ΐε ό Τώνης ίτ<ρίγγοντ«ς τό χε'οι τού παλιοΰ αίλον. —Λοιπόν'! ([ώναξ? ό "Ομηςυ;, μόλις -χάθησε ό Τώνης· τΒρβες ά πάνω στήν ώοα. Λέγαμ,ε γιά τή Οε ορία τοΰ μουσιοΰ Μπαρώ. "Ακοτ.1, λοιπύν καί σύ την περίίφγη αυτή «τθεωρία»: Πρώτα-πρώτα ξέρπ:, βεβαία, τό πιε,ρίαρτΐμΌ ίψενικό τρ'*- γωνο: Κάθε γν(οστικός καΐ φοόνι αος άνθρωπος γιά νά σ·..γκοατή σταθερή την ευτυχία τοΰ σπιτιοΰ τού, φροντίζη, ωστο ή 6άο™ τής :ύτνχίας τού αυτής, νά είναι τού λάχιστθν τοιγιονική. Γι' αύτό μ-ταί νκι στή ιιέση κι' ό τρίτος, ό περί- φηιιος «οικογενειακάς ψίλος» κι ετσι, ό αντοας, ή γνναίκα κι' ό έ ραστής, άποτελοΰν τή τριγωνική χι' έπομένως τή γεοή 6άση απάνω στήν όποία στηρίξετα, ή ιεϋδαιμο- ν'ία τοΰ σπιτιοΰ. Γιατί κι" άπό τη γεωαετρία είναι γνοστό, πώς ένα σίδιιοι γιά νά σταθή καλά ποί.τει ναχη τουλάχιστο τριγωνική βάση. Γι' αύτό καί τα τραπέξια εχοΐ'νε, τονλάχιστο τρία πόδια — είδες τραπέξι μέ δΐνό πόδια; Άδύνατο. Γι' αύτό καΐ τ' ά,ιιά|ια εχοΐΎ επί σης, τρείς τουλάχιστον ρόδες. —·Καί τα ποδήλατα; εχανε ό Τοινης γε>Λ>ντας.
Ό "Οιμηρος, εύχαριστημέος
.τοϋ ίϊχε ί'τοιμη την απαντήση, πε
τάχθηκε:
—Ναί. Ά,/Λά μή ςεχνας, πώς
τό ποδήλα,το στέκεται ,τάνχο <ΐτίς δυό ρόδες τού, μόνον έφ* ΰσον τ^έχει. Μέ εννοεϊς.·. "Αμα στο{τα τήσει.· Κι' «πιειτα ξέρεις πώς χι' ό καλλίτερος ποοηλατιστής - παν τρε,μένος, μύνο τόν πρώτο «μήνα τοΰ μέλιτος» υπορεϊ νά Τρέχη. ά κατά,ιαυβτα. "Τστ:ρα θά σταμ«- τάει καί τότβ θά χρειασθή κι' ό τρίτος τροχός γιά νά έ?ακολονθή ση «την οδόν τής σνζνγικής εντυ χίας!» Μά ή θ*α>ρία τοΰ γερο—
Άλφόνσο·./ είναι άλλη. Αύτός πά
ραδέχεται πώς ή θεωρία αυτή έ
φαρμόζεται κι' άντίθετα. "Εχει δή
λαδή, τή περίεργη γνώμη άμα θε
λεις νά άποτοέψης τόν* κίνδνν-ο
τοΰ ίψενικοΰ τριγώνου, ποεπιει νά
ςρροντίξης ώστε τό τρίγωνο νά γΐ
νη τετράγοινο, δηλ^αδή οί οίοκογε
νειακοί φίλ.οι νά είναι... δυό άντί
ΓΑΜΟΙ ίΥΝΑΛ€ΑΦ2Η
Τό Σάββατον, 28ην Δεκεμδρίου, έτελέσθηβαν οί γάμοι τοΰ
φίλου τής έφημερίίες μ*5 κ· Μιχαήλ Παπαηαύλου, μετλ
Άναμνήσεις άπΛ μιά
ΤοΟ ουνεργάτου μεκ κ. ΧΑΡ. ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
φ ς ρς
τής 5)<5ο$ Άγγελικήί Βλάχου, είς τόν Ιερόν Ναόν Άγίου Ποοντελεήμβνος Αθηνών. Π*ράνυμφο$ τταρέοτη ή Δ)νις Φανή Γιχκβυμέλου. Τό μυστΓριον τοΰ Γάμβυ, έτίμηοαν δι* τής παρουσίας των πολλά μέλη τού δημοσιογραφικόν καί τε- χνικοϋ κόσμου τού Αθηναϊκον Τύπου. ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΞΕΧΑΣΤΑ ΠΕΡΑΣΜΕΝΑ Β' «Έποινιο καί την στενήν καΐ την τε·θλ1μ<μένην οδόν (ούκ οίδα είτε εί; βασιλίίαν, ΐϊτε «ΐς άδου φέοΌνχταν', σοΰ δέ «"νΐεχ>εν ^ϊς βασι
λίίαν ςρτΓετο) κοα την έν μέσω, τί
βοΰλει, πότερον 'Εδέμ, όναμάσιο
άπό
καί
εν!ας. Τότε, λεει, νάσαι βέθαιος,
πώς δέν κινδυνεύεις, γιατί ό έ'νας,
λέει, Θά αποβλέπει τόν άλλον-
Καί μέ τα μυαλά αύτά καΐ,μί τίς
ΘΐΓοιρίες τού αΰτές, μ&ς έμπιστίΐ>
ται την ομΌ·ρσ;η γυναίκα τού.
—"Β. ?/ ■ψ-θύρισε ό Βασιλάκης
σποώχνοντας μέ τόν άγκώνα τόν
"Ομηοο, έρχεται...
Ό "Ο,μηρος άςρησε στή μέση
την κουβένΊα το.', γιατί πραγμα
τικώς, ό κνριος Μπαιρώ, μέ τή γπ
ναίκα τού, «ίχαν πλήσιάσει στό
τραπέζι τοι·ς.
Ό Άλφόνσος, πού τόσο καιρό
τώρα, δΐΌ-κλενόταν νά ξεφεύγη κά
ΐ/'ε βράδυ γιά την παρτίδα τού —
αανία κι' αύτη! βρήκε τώρσ στόν
"Οιμηαο «σανίδα σωτηρίας*! θ'
άοχιίς·" πά!λ.ι τίς σννήθειές τού. Τή
γ^ταίκα τού την ή^ερε καλά, τής
•είχε άπόλντη κι' άυεριόριστη Ιμπι
στοσνντ) καί μέ τό δίκιο τού. Δέν
τή ζήλειβ κι' οίίτε την ύπσψιαζό-
ταν ποτέ.
(Σ υνεχίζίται)
ψευδόμενος καΐ την .είς τεσσαοας
αρχάς μεριζο,μένην πηγήν, εξ ής ή
οίκουμένη ποτίζεται, ή την §ηράν
καί άνν·δρον έοηιμίαν, ήν τις ήμε-
ςώθΐι Μωσής, ράβδω πέτ§αν πή
γάσας; "Ετοτ γάρ όσον μέν διαπέ
φ>;νγβ τάς πέτρας, χαραδριεών" 6
σον δέ τάς χαιθάδρας, άκανθεών'
όσον δέ υπέρ τάς άκάνθας κρη-
μνός" καί υπέρ τούτου όδός έπίκρη
μνός τε καί άμ,φιτάλαντος, των ό
δε.όντιον τόν νού συνάγουσα καί
γνμνάξουσα πρός ασφάλειαν. Πό
τα,μός δέ κάτω ροχθεί, ούτος ό
Άμφιπολίτης σοι Στρνμών καί
ίκίύχιος· καΐ ούκ ίχθυοφόΰος; μάλ
λον ή λιθοφόρος' ουδέ ίίς λίμνην
άναχεόμεΛ'ος, άλλ' ΐίς βάθος κατα
σχιρόιμενος, ώ λίαν ύψήγοοε ισύ
κοί ποικτά καινών όνομάτων. "Ε
στι γάρ μέγας καί φοβεράς καί ύ
πιεοηχών των άνω τάς ψαλ.αιοδίας
(2). Ουδέν πρός τούτον οί Καταρ
ράκται κσί οί Κατάδουποι' Τοσοΰ-
τον' ημών κατα&οά νυκτός καί ήμέ
ρας' τραχύς ,μέν ών, απορος 5έ,
καί θολίρός μέν αποτος δί' ου τού
το μόνον φιλάνθρωπον, ότι μή πά
την μονήν ημών, δταν ού
τόν αί χαρά'&ραι καί οί χειμώνες
έχ,μαίνωσι. "Α μέν ούν ημείς σύντ
ομεν ταίς των μ:βοάρ·ων' νήοοις ταΰ
ταίς, είτ' ούν των μακαρίοιν υμών
ταυτα Ιστί. Σΰ δέ μή
Το Έλληνικο Άβτυνομ.ιχό Μυθιστόρημα
ΑΣΠΡΕΣ ΤΟΥΛΙΠΕΣ
Κατέβηκα νά πά; οί τό τσά.| μα
ζϊ μέ τούς άλλονς. Μ,-ΐαίνοντας
στό λίβινγκ—ροΰμ, καφφώθηκίϊ
στό πάτωμα! Ό κΰριος Λόγκ-
γοι»ντ στεκόταν όρθός μ.τροστά
οτό τζάκι! Μοΰ χα,ιογέλασΐ λέ-
γοντάς μου σ' εδθυμο τάνσ:
—«Ά.τό χτές άναρωτιέμαι τί
ζητούσατε στά δωμάτιο τής λαίδης
ΜακΚήνναν;»
Τάχασα άκόμα αιό πολύ. Τα γό
νατά μου λύγισαν· Ή παρο,χτία
τού 'Έντουαρντ καί τής "Ελ:ν ε
κανε δυσχολώτερη τή θίβη μου.
—«Δέν μπηκα κοθόλ»ου ίκεί μέ
σα!» ψιθνρισα δοκιμάζοντας νό
πλησιά<») την πιό κοντινή πά).:1 «ρόννι. Ό "Εντουαρντ πετάχτηκ* ό·,>
θός κι' ήρθ·ε νά μέ βοηθήσει. Μ;
βα στά θΐλιμμένα μάτια τού εΐδα
την ένθάρρυνση, ποϋ ποοσπαθβΰσΈ
νά μοΰ δώσει. Μά, ό ντετέταιβ πά
ρακολο.ιβοναε την κάθε κινήση
μσι^ χωρίς σκοπό νά ΰποχωοήβΐι.
—«Φοιζέ
Σταμάτηοε μέ τρόπο, ποΰ δέν
Τϊλίίίονϊ τή ((Λράση το·.
«αί *ά6ισε όίπλα μο»«.
«Λ κάτι.
—«Λέν #χ<ι» <Αγ«..> "Ενοιιαοα
τή «ρωνή μου νά τρέμει
οί «να τή οτιγμή, Λθύ
Τής ΑΓΡΑ2 Ν,
εσκυόα στύ φλντςάνι μου.
—«Τό γοΰνινο παλτό διατηρϊί
τό παλιό αοωμα. Μά, τα ύπάλοιπα
ραΰχα της, είνα( βουτηγμένα στό
ν'έο·. ■»
Άναπάντεχα ή "Ελεν μίληαε.
Ή ιρωνή της ήρεμη, σά νά μην ε'
λ^εγε τίποτα σ.τουδαΐο:
—«Στό δθ)μάτιο τής λαίδηξ
ΜακΚήνναν μπήκα έγώ! Δέν μβ
ταχειρίστηκα ποτέ μνιροδιές. Οδ-
τ* ξέρω νά ^εχωρίσΐί) την πιό <ρτη νή κολών.α άπ' την άκριβώτε,ρη λεβάντα! "Ομ«; τό τελίνταϊο ά- ^ι,>μα τής λαίδης ΜακΚήνναν, ή-
τανε πολΰ δΐ'νατό γιά την δσφρη-
σή μοί·! Χτές τό μ.ετημέ<ιι άνέ6η κα κι' άνοιξα τα παράθ^οα. Μά, τ* άπόγεμα, πού πηγά νά τα /θλεί σω, τό βαρύ κεϊνο άρ<ομα εσετκε άκόμα άσάλ:υτο. Έκείνη τήν' ίαρα ή κνρία Στούαρτ μιλοήσε μαζί σας. Πήρα ενα μπουν.άλι μέ τή δι κή της μνοωδιά καί τ' άδειαβα στήν κοεββατοκάμαρα της λαί δης ΜακΚήνναν! Δέν ήξερα πώς αντό μπο^ο-ΰσιε νά εχει σχέση μέ την διάκριση! Σάς ξητώ σι/γγνώ μη!». "Ελεγε ψρμματα! Ώστόσο, άν τιμετώπισε θαρραλέο τό διαπ,ερα- στικό βλέίιιμα τοθ ντετέκτιβ- 'Εκεί ν'ος σηκώθη»ϊ καί χαμογέλαισε πά ράξτνα. —€Δέν ?χετ·ε δίκνο, Μίς Λάν τερ. Τα γαλλικά άριίιματα ι-ίναι τα καλλίτερα στόν κόσμο! Πολύ άκριβά, διαχαιτικά κι" εϋχάιριστα οτήν δοχρρηση! Άλλά πρέπίΐ νά πηγαίνω..· Σνγχωρίίβτε με γιά τόν άπρύσχλητο έρχομό μον"->.
"0.1(0, κι' ό "ΈντοΐΌθντ σηκω
νόταν, γύριοε σέ μενά. "Εσκυτ;·ι
καί μοΰ ^ιθινισε στ* αύτί, ένώ ή
':1ρί·)«να Ιλαμπ* στά μάτια τού:
τοΰς μηνοειδεϊς άγκών'ας, τα 6ά
σιμα τής ΰπωρεία,ς άπαγχονίξον-
τα; μάλλον ή άποτειχίζοντας, καί
τόν κορυςρης ΰπερτέλλοντα τένον
τα, δς Ταντάλειον υμίν παιΐί την
ζωήν, τάς τε διαρρ^ούσας αΰςας
καΐ τής γής τάς άναπνοάς, α" λι-
ποθυμοΰντας υμάς άναψΰχο,σι
τούς τε ώδιχού; δρνιθας, άδον-
τας μέν, άλλά τόν λίμαν καί πεφι
ιπταιμένους μέν, άλλά, την έρημίαν.
'Επιδημεϊ δέ οΰδΈίς, ότι μ,ή κατά
θή.ραν λέγεις' προσ&ες, καί ώστε
νεκρούς υμάς έπισκρπτεσθαι. Τοΰ
τα μαχρότερα μέν ϊσως ή κατ' επι
στολ,ήν, ΐλάττο) δέ κί,λμιοδίας. Σύ
δέ, εί μέν οίσεις μετρίως την πά ι
διάν, όρθό>ς ποιήσιςις, «ι δέ μή καί
πλείω προσθήσοιυεν·
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
Έσΰ μέν νά εΐρωνεύεσαι καί νά
περΐπαίϊης τα δικά μ«ς, είτε στ'
άστεία είτε στά σοβαρά. Αύτό δέν
ΐίναι τίποτε, άρκβϊ μόν'ον νά γζ
λάς, νά κατέχεσαι άπό τό αϊσθη-
μα τής παιδείας καί ν' άπολαμδά
νης τή φιλία μας. 'Εκείνα πού προ
ρρχσνται άπό έσένα, ο)α γιά μάς
είναι χρήσιμα, οιαδήποτε κι αν εί
ναι, όπως κι' άν «χούν. Γιατί έχω
την έν'τύπο>ση, πώς κοροϊδεύεις
καί τα εδά), δχι γιά νά κοροϊδέ-
ι|ιης στήν πραγματικότητα, &Μ.Ο.
γιά νά τραβήξης κοντά σου —δ
παίς κάνουν ακριβώς οί νεροκρά-
τες, ο·ί όποϊο, (ρράζοΐ'ν τα ςέμμα
τα γιά νά διοχετ:ιχτοττν άλλοΰ τό
ν>εοό. "Ετσι βλέπομε έμΐΐς τα δικά
σον.
Κι έγώ θά καμαρώσω μέ τή σει
ΤοΟ ΙΩΑΝΝΟΥ Δ. ΛΟΥΚΪΔΗ
ρά, τόν Πόντο σου καί τό Ποντικό
σκοτάδι, τό μοναστήιρι πού είναι δ
ξιο τής άποδημίας βοι; τούς λό-
ςρονς ποϋ είναι επάνω άπό τα κε-
φάλια σας καί τα θηράματα πού
δοκιμάξουν την πίστη σας, την πά
ς»ακάτ(ο άκρογωνιά, την ποντικό-
τρυπα δηλα·δή τής κατοικίας σον,
μέ τα σεμνά όνόματα τοΰ φροντι
στηοίου καί τής σχολής, τούς λόγ
γονς μέ τ' άγρια φυτά καί τό στε
φάνι πού σχηματίζουν! τ" άπόκρη
,ιινα βοιινά, άπό τα όποϊα θέν βτε
φανώνεσθε, άλλά περικλ:ίν«σθιε,
τόν λιγοστό άέρα καί τό»ι πολ'^-πό
&ητο ήλιο, τόν όποίο σάν καπνισμέ
νο βλέπετί ώ Ποντικοί Κιμψκέρ,ιοι,
έσεϊς πού ϊ'χετε καταδικασθη οχι
μόν'ον στήν έξάμηνη νύκτα, όπως
λέγουν μερικοί, άλλά δέν εχετε
•οΰτε ίνα μέρος τής ξ<οής άνίσκιω το" καΐ γιά νά πώ έκεϊνο ποΰ λέ- Υ2ι ή Γραχρή, μιά ιμεγάλη νύκτα εχετε σ' δλη τή ζωή, τόν πραγμα τικό Τσκιο τΰ θανατον. 'Επαινώ έ.-ΐϊσης τό στίνό καί μονοπάτι — δέν' ξέρω έ άν οδηγή στούς Ούρανοΰς ή στόν "Αδη, γιά χαρή σου δμως άς όδη γήση στοϋς Ούρανούς— καί την εκταση πού είναι στή μέση, την όποία, τί προτιμάς άπό τα δύο νά όνομάσω; Νά την όνομάσω λέ γοΛ'τας νέμματα Παράδεισο καί -τηγή πού διακλαδίξεται σέ τέσσα- ρες άρχές, γιά νά ποτίση δλη την Οίκονμένη, ή ξερό καί άνυδφο έρη μόχοπο, τόν όποϊο πρέπει νά ήμ,ε ρώση ·κ.άποιος Μωϋσής, βγάζον- τας νερό άπό την πέτρα μέ τό ρα βδί το»·; Γιατί έ,κεί ποΰ δέν ύπάρ χοι<ν πετρες, «ίνα, χαραδΛΟτοπος, έκεϊ πού λείπουν οί χαράδρίς, αγ καθότο.τος κι έκβΐ πού τελειώνονΛ' τ' άγκάθια, γκρεμός' κοά ό 6ρόμ<ος άπό επάνω, έπειδή είναι άπόκρη- μνος καί άμφίρροπος, σνστέλλίΐ τό ,αυαλό των διαβοττών καί γυμνά ζει γιά περισσότερη άσφάλεια. Ά πό κάτω δέ μονγκρίξϊΐ ποταμός, αύτός ό Άιμφιπολίτης και ήσυχος Στρυυώνας σου, πού δέν κονδα- "ιμ μαξί τού ψάρια, άλλά πίτοες' οί'τε χύν:ται σέ λίμνη, ώ μεγαλό στοαε έσύ καί πλαστονργέ καινούρ γκον όν'ομάτοιν, άλλά σέρνιεται πρός τα κάΐτο» στή άβυσον. Γιατί είναι μεγάίΛς κοά φοβεοάς καΐ σκεπάζει μέ τόν άχό τού τίς ψαλ των επάνω. Μπροστά σ' αυτόν δέν ΐίναι τίποτε οί καταρρά κτες καί οί Κατάδονποι τού Νΐί- λ.ου' τόσον πολύ μάς βουΐζει νύκτα καί ήμ.έβα. 'Επ-ιδή δέ είναι όρμη τικός καΐ θολεράς, γι' αύτό €ΐναι άδιά.τλη·στος καί άπιοτος, καΐ ή μονη καλωσύνη τού είναι ότι δέν πα^ασύρει τή μονή μας, δτ».ν τόν άγριεύουν οί χαράδρΐς καί οί χει ιμώνϊς. ,Εκίϊνα μέν πού ξέρομε ε¬ μείς γιά τα νησιά τόϊν μακάρων, είτε γιά σάς τοΰς καλότι>χονς, αύ
τα £
(Συνεχίξεται)
(Συνέχε:α έκ προηγούμενον)
Εϊχε πρόσωπο ρυτιδωμένο, άΛ
λά τό θάδισμά της ήτον οτοθερό.
"Οτον τελείωσε ή χορευτική αυτή
έπίδειίίιο βγόλαρε φωτογροφίες
μο20 μέ τίς τσΐγγάνε>: γιά άνά
μνηοη καί ϋοτερο πήραμε τόν δρό
μο τής έπιστροφής. Πλησιάίον-
τας πρός τό κέντρο τής πόλεως εϊ
δσμε καϊ τό άγαλμα πού παρουσί
οΖε την Ίσαβέλλα καί τόν Χρι
οτόφορο Κολόμβο. Η βαοίλισσα
ήταν καθκτμένη καί εδινε χρήμα
τα στόν τολμηρό θαλασσοπόρο
γιά τό έζερευνητικό τού ταΕίδι.
Την άλλη ^ιέρα 11)9 ξεκινήσαμε
πρωϊ καί πήγομε στή Κόρδοβα.
Πόλις (τής Ίσπανίας. Πλ. 800.000.
Ευρίσκεται στή δεξιό δχθη τοΰ πό
ταμοϋ Γκουονταλκιβίρ. Ό ποτα
μός έχει μήκος 680 χλμ. καί χύ
νετσι στόν Άτλοντίκό. Ή πόλις
ίδρθϋηκε άπό τούς Φοίνικες. "Υ
στερα την κατέλαβον οί Ρωμαϊ
οί. Στή συνέχεια οί Γότθοι, τό 711
οί "Αροβες καί τό 1230 ό Φερδι
νάρδος τής Κοστϊλλης. "Εχει επι
οκοπή, πανεπκττήμιο, σχολή κα¬
λών τεχνών καϊ μεταλλουργεία
χαλκοθ. Έκεϊ γεννήθηκε ό Ρωμαϊ
ος Δεύκιατ; Σενέκας. Ρήτορας
καί φιλόσοφος. 'Επίσης , Άροβας
φιλόσοφος Άμποϋ άλ Ούαλίντ
καί άλλοι... ΆφοΟ κάναμε τόν γΟ
ρσ τής πόλεως εϊδαμε τή Στήλη
τοΰ θρίαμβον, τή Ρωμοΐκή γέφυ
ρα, τό κατεστραμένο τέμενος τοϋ
Ίσλόμ πού λέγεται Μεθκίτσ. Άρ
χικά είχε 850 μαρμόρινες κολώ
νες. Οί κοθολικοί όμως βασιλιά
δες έξήλωσον τίς 300 κολώνες
καί άναστήλωοαν στό κέντρο τοϋ
τΖαμιοϋ Καθεδρικό Ναό. Τόν έ-
σιόλισαν μέ χρωματιστά πετράδια,
μέ λεπτεπίλεπτα Ευλόγλυπτα καί
μέ ψηφβδωτά άπό χρυοό καί ά
λάβαστρο. Ό ναός πλαισινειται μέ
ενα τεράστιο άρμόνιο, μέ 19 νάρ
€ηκες πού στηρίέονται σέ άψίδες
κοί σέ διπλές καμάρες καί μέ 50
παρεκκλήστα. ,Επίοης τόν μιναρέ
τού τόν μετέτρεψαν σέ κομπανα
ριό. .Η Κόρδοβα έχει πολλές γοτ
9ιχές έκκλησίες καί μιά συναγωγη
πού χρονολϊγεϊται άπό τό 1314.
Ότον φύγαμε άπό τώ τέμενος
καθήσομε σέ κάποιο ι-αφεστιατο
ριο κα'ι ϋστερσ άνοχωρησομε γιο
την παραλιακή έπορχ'σ Χουέλβα.
Βρίσκεται ο τίς έκβολές τοϋ ποτα
μοϋ Τίντο. Κατά την δΐοδρομή
περνώντας έίω όπό τή Σεβίλλη,
Εϊδαμε άπέραντες έκτάσεις άπό
άμπέλισ, έλιόδενδρο, πεπόνια καΐ
δάση. Φθάσαμε άπόγευμα στή Χου
έλβα. Μείναμε δύο μέρες 11 κοί
12)9 οτό Εενοδοχεϊέ ΛούΕ Χου
ελβα οττήν όδό Άβντα Σουντχέ-
ί(θ. Στή Χουβέλο μδς έντυπωσία
οαν οί κάτσσπρες βιλίτσες μέ
τούς δενδροφυτεμένους κα'ι άν
βοοτόλιστους κήπους.
Τό πρωΐ τής επομένης μέρος 12
)9 έκδράμαμε στή λουλουδισμέ
νη Σεβίλλη πού άπλώνεται νωχελι
κά οτήν πεδιάδα τής μαγευτικής
'Ανδολουσίας. Άπόσττπσις άπό
τή Χουέλβα 90 χλμ. Ή Εακουστή
αυτή πόλις τής Ίσπανίας έχει πά
νεπιστήμιο, κτηνοτροφίσ, μικρή βιο
μηχανίο καί κάμει έΕαγωγή άγρσπ
κων προϊόντων. Οί κάτοικοί της
πού είναι περίπου 50Ο.ΟΟΟ διατη
ροϋν άκόμα τίς πσλιές θρησκευ
τικές τελετές. Ή Σεβίλλη είναι
ήπιό 2εστή πόλις τής Ίσπσνίας;.
Κατά τούς θερινούς μήνες ή θερ
μοκρασία φθάνει στούς 42 βσθμούς
Κελοίου. Την διασχίίει ό πογο-
μός ΓκουαντΓϋλκιβίρ, όπου πλέουν
ποντοπόρα πλοιάριο.
Μπαίνοντας στή πόλι άντικρύσα
με τό σύμβολο τής ΣεβίλΙης. Την
εοκουστή Χιράνττα. Ήταν άλλοτε
μιναρές τίσμιοϋ των Αράβων. Τώ
ρα είναι καμτιαναριό. "Εχει ϋψος
95 μέτρσ κοί στήν κορυφή τού οε
σπό2ει τό όγαλμα τής Πίστης.
(ΣυνεχίΖεται)
Τίς
ψη
ΚΡ1ΤΙΚΑ ΣΗΜΕΙΟΜΑΤΑ
Χρυσάνθηα Ζιτσαίαο: ψηφίδει>
(Τής γλυκείαο χώρας Κύπρου) Τετρόστιχα. θεσσαλονίκη ,,./4
Γράφε. ό ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΣΑΚΙΡΟΠΟΥΛΟΣ
δριάντες, την όμορφιά τής
σης καϊ τή Ζωή, επέτυχε μέ τ·
Εεχωριστή της τέχνη νο. τίς χωρε
ση σέ κάθε τετράστιχο κοί
κάνη πολύτιμτ πετράδια. "Ε
φίδα - ψηφίδα μάς χάρηΟε τι
Κύπρο όπως ήταν όλόλομ,
φορτωμένη όμορφιά καί δοξα
Όμως, ώσπου νά διοβάοουμε
τίς ώραιότατες είκόνες των Τε
τράοτιχων τής Ζιτσαίας, ή Κύπρος
- τί τρογικη μοϊρα - είχε ύποοτή
τίς γνωστές κατοστροφές
τούς Τούρκους είοβολεϊς καί
φριχτή άλλη είκόνα με νεκρούς,
σαχατεμένους, πρόσφυγες κι έρεί
πια, προβάλλει τώρα μπροστά μ™
Εΰχή όλων των Έλλήνων είναι η
Κύπρος μαο νά βρή σύντομο τδ
δρόμο τής γαλήνης καϊ τής εύτυ
χίας της.
Άλλά ή ποιήτριο καί οτήν ώρ0
αυτή τής δυστυχίας, έδειξε την
άγάπη της.
Αηβασιλιάτικο διήγημα τής Νίνας Γιοννακίδου
ΝΟΣΤΑΛΓΙ Α
Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑΓΚΟΥ ΤΟΥ ΣΠΕΤΣΕΡΗ
ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ
ΠΩΛΕΙΤΑΙ: Μόσκοβιτς 1.5ΟΟ κ.
έφ. ενός ετουο χιλ. 8.000 καινουρ
νές. Δεχόμεθα λεπτομερή δλεγχο
Τηλ. τυπογραφείου 32.33.847.
ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑΔΩΡΑ
ΠΑΥΛΟΥ ΦΛΩΡΟΥ:
Τα ταΕιδιωτικά:
-ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΔΡΟΜΟΙ, κρατικό βραβεϊο 1971
140 δρχ. 22 κεφάλαια Έλλάδα.
- ΕΥΡΩΠΑΊ ΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ, είκονογραφημένο,
9 κεφάλαια Ισπανία κ.ά. χώρες 150 δρχ.
- ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ, Ιταλία 11
κεφάλαια, 'Ελβ. Γερμ. Αυστρία, δεμένο 150 δρχ.
- ΚΥΠΡΟΣ — ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΣΑ— ΑΙΓΑΙΟ 200 σε-
λίδες Κύηρος, Πόλη κ.α. 100 δρχ.
"Ολα μέ καλλιτεχνικό έξώφυλλο
Τα άφηγηματικά:
- ΤΟ ΜΑΤΑΙΩΙνΙΕΝΟ ΣΥΝΟΙΚΕΣΙΟ — Ίωνικά
Διηγήματα 90 δρχ.
- ΒΟΥΒΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ, διηγήματα Ίωνϊας, κατο-
σύγχρονα κ.ά. 70 δρχ.
Στά μεγάλα κεντρικά βιβλιοπωλεΐα
Β'
Πατρίδα, μας γλυκειά κι' άγα-
πημένη εχε γειά είπαν καί τα δι»
παιδία δταν' ακονσαν δλους τούς
δλλους άπόκληροκς τής Μικρασιβ
τικής Κατοβτροφής νά λένε δταν
τό βαπόρι τής σωτηρίας σαλπάρι-
σε κι' εκλαψαν πικρά! Ή Μάνα
τα κοίταξε κοα σφίχτηκε πιό πολύ
κοντά τους, ή μνήμη της άναλα-
μπές είχε! Πεινάω ίΐπε ό Άντω
νάκης πού ήταν πιό μικράς, έγώ
δέν πεινάω εΐπε μέσα τού ό Δημη
τράκης γιατί ή ψυχή μου «Ιναι
χορτάιη άπό.. πόνο! Καϋμένε Πά
τέρα δν ήσονν Ιδώ, Θάκο6«ες ένα
κομμάτι άπ' τό πόδ! σου γιά ναδι
νες στό παιδί σον πού πεινάΐΐ!
Καϋμένη Μητέρα άν ήσουν γερή
θάκοβες τό χέρι οχ>υ γιά νά ςχϊμε
εμείς τα παιδία σου!< καί τόν πή &ε τα πικρό παράπονο τοΰ πόνου. "Εφυγε άπό κοντά άπό τόν Άντω νάκι καί τή Μητέρα καΐ πήγε σέ μιά γωνιά τού καταστήματο.ς, ύρν*ασ2 σάν €να χαμό'ο πονλά κι καί άχρησε τα δάκρνά τού νά τοέχουν έλεύθιερα. Έκεϊ δέν θά τόν Ιβλεπε όντε ή Μητέρα πού δέν καταλάβαινε άπό πόνο, οϋχε ό Άν ττονάκης... ουτε καχ κανείς άλλος· Καί δμ<»ς κάποια καλή μοΐρα τόν είδ-2! Ό Δημητράκης ήταν τότε δχτώ χρονώ ! "Οταν ή παιδική τού καοδούλα ξέ-σπαισε στό πόνο, οκού πισβ τα μάτια τού καί σάν πρώτος τής οίκογενείας σήκωσε τό κε^ρά λιστό πεπρωμένο! Είμαι μ-εγάλος είπε, έγώ θά προστατεύσω τή Μη ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦Ο» τέοα καϊ τόν Άντωνάκι, Πατέρα! Στή θύμηισι τοϋ τραγικοΰ Πατέ- ρα ξανάρχισΐ νά κλαίει, άλλά δ¬ ταν αντικρύση δλους τούς άλλονς τοΰς κατατοεγμίνους τής μοίοας νά κλαίνε καί νά σπαράζουνιε, πή ρε δλο τού τό παιδικό θάιρρος, συγ κ.ρατήτ>ηκε, κοίταξε ότι ό .τόνος
το^ ήταν καί πόνος δλ»ν "<λ ετρε ξε κοντά στούς δικοΰς τού ποΰ δυ σκολεύτηκε νά βρή γιατ; τό με7ά λο αύτό καράβι .είχε γεμ«τ·2ΐ άπό άπάκληρους τής Μικρασιατικής Καταοτροφής: γρηές καί γυναικό πατδα ήταν' γεμάτο τό βαπόρι αύ τό πού μόλις σήκωσιε την αγκύρα τού πέταξαν τή μαγονλίκα τους οί γρηές καί φάνηκαν παλλ.ηκά- ρια πού κρύφτηκαν κάτο) άπ' τό τσεμπέρι τής Νενέςτους γιά νά ξεφύγο'.ν τό μαχοίρ, τοΰ τούρκον. Πήρε θάροος ό Δημητράϊκης κι' 'έ νοιωσε κ»' έ/οείνος τόν έαυτό τού άντραι αύτό τό παιδί των όχτώ χρονϊΰν! Τό καοάΰι όίρχισβ νά βγαίνει άπ" τα δαθΐΐά νϊρά τής Σμύρνης κι' δλοι νά κλαίνε γιά τό τύπο τους πού έχάνανε. «Σμνρ νη, Πατρίδα μου γλυκειά, χαριτω μένη χώοα, γιά νά σέ βγάλω άπό τό νοΰ ποτ«! δέν θάρθη ή ωρα>!
μέ τα πικραμένα χείλητομς καΐ μέ
κομμένη τήν' άνάσα σιγοτραγου-
δοΰσαν. Καί τό καράβι μέ τα πο-
λύτιμο φορτίου τού άπομακιρ-ύνβη
κ£ άπ' τό άγοΒΐημενο χταμα τής
Ίωνίας!
Καμιά ψορό ή μοίρα παίΖει μα
Ζ μας τα πιό περίεργα παιχνίδισ.
Άγαπάο τόν τόπο σου, τόν χαίρε
σαι, τόν πονδς, δένεσο· μαΖί τού,
τόν κάεις κοιίμό καί τραγούδι κι'
όνειρο κι' ύστερα, σέ μιά άνοπάν
τεχη ώρα, τόνειρο χάνεται, ή όμορ
φιά περνάει στό χώρο τής άνόμνη
σης καί τό τραγούδι γίνεται γλυ
κειά νοσταλγία. Αύτό συνέβη
μέ την μεγάλη ποιήτρια τής θεσ
σαλονίκης την Χρυσάνθη Ζιτοαία.
Ή Ζιτσαία άγάπΓ,οε την Κύπρο,
συγγένεψε μοΖί της, μέ τόν γά·
μο μιάς κόρης της έκεί κα'ι χρό
νια τώρα την περπάτησε, την με
λέτησε, γνώρισε τούς πνευματι-
κούς της άνθρώπους κοί ιδίως
πρόθαλε τίς γυναϊκες λογστέχνι
δες, την καμάρωσε, την χάρηκε,
τής έδωσε την χαρδιά της κα'ι τής
άφιέρωσε πολύ μέρος άπ' την στί-
μητη ποιητική έργασία της.
Λίγες μέρες πρίν άπ' την Τουρ
κική είσβολή στόμορφο νησί, κυ
κλοφόρησε τίς «ΨΗΦΙΔΕΣ» της,
άφιέρωμα κι' αύτό στή .γλυκειά
χώρα» την Κύπρο.
Στά έίήντα τετρόστιχα τής
ποιητικής αυτής συλλογής, ή ποι
ήτρισ, μέ λυρικό τόνο κα ίπατριωτι
κή έΕαριση, τρσγθυδά «δ,,τι τό
μάτι ί(κάλισσε κοί χώρεσε ή
καρδιά» όπως μάς λέει ή Ιδία στό
πρώτο τετρόοτιχο. Μά ή άγάπη
κι ή κορδιά τής Ζίτσαίας γιά την
Κύπρο είναι μεγάλη.
Παίρνοντος άπ' τούς μακρούς
αίώνες τής ίοτορίας της ώς τή
σύγχρονη έποχή τίς Εεχωριστές
στιγμές πού άγγιΕαν την ψυχή
της, άπ' τόν μύθο καί την παρά
δοση, τα μοναοτήρια καί τούς άν
ΕΥΘΥΜΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΠΑ ΕΥΧΕΣ
ΣΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ Κ' ΕΥΤΥΧΕΣ
Ποίιγμα Στέφου Γλυτσου. Επι
ιπρη,
απο
μιά
Πρόσφερε τα άντίτυπα τής ο^Α
λογήο της στό Σώμο Έλληνίδων
Όδηγών γιά νά πωληθοϋν υπέρ
των Κυπρίων.
Γενικά τό έργο τής ποιήτριας
γιά την Κύπρο δισκρίνεται για Τό
πάθος. Ό.τι δίνετο,ι γι" αυτήν, δι
νεται όλόψυχσ.
Ή Ζιτσσίο τίμησε την Κύπρο
καί τιμήθηκε άπ" αυτήν.
ΑΝΤ. ΤΣΑΚΙΡΟΠΟΥΛΟΣ
Ο ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΣ ΕίΑΝΑΓΚΑ
ΣΜΟΣ ΥΠΟ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ
ΤΗΣ ΕΓ<ΑΤΑΛΕΙΨΕΩΣ ΤΩΝ ΧΩΡΙΩΝ ΚΑΣΤΡΟ ΚΑΙ ΓΛΥ- ΚΙ ΤΗΣ '.ΙντΒΡΟΥ ΥΠΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Μετά την είσβολή των Τούρκων είς την Κύπρο. Άπρόκλητσ, νυχτιάτικα νά οε πετοθν οίον δρομο όγρίως νά σέ δέρνουνε, μέ το οται.ΌΟ στόν ώμο μέλειο Δρος ΔΗΜ. Ι. ΑΡΧΙΓΕΝΗ. νά βοίνης νο μαρτύριο τής άποΕέ- Χρόνια πολλαί Κολέο Γιορτές! Ι νωσής σου μέ γειά καί γερωσϋνη! σύ γέρος κα; άπόμοχος οτή^ Κοί τόν Κπινούργιο Χρόνο μας, εγκατάλειψη σου. μ' άγάπη καί ειρήνη.... Νά σέρνηο τά γερόματο μ" δλοος Χριστούγεννα, ΠρωτοχρονιάΙ "Αί ^ί ρημύδι - Βασίλη, Φώτο... στ0 αγνωστο 0 δύστυχος μές ώ βαθϋ σκοτάδι. Συνέλοβαν, ξυλόδειραν μέ τό ♦♦♦»♦♦< (Σ^νεχίζεται) »♦♦♦♦»♦»♦»♦♦♦♦♦« ΔΗΜΗΤΡΗ Ι. ΑΡΧΙΓΕΝΗ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ Άθήνα - Δεκέμβριος 1973 - Σελίδες 157 Πωλεϊται παρά τώ συγγραφεϊ (Στρατηγοΰ Πλαοτήρα 55-Ν. Σμύρνη, τηλ. 9334282) ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΕΙΣ ΟΛΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΪΑ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟΝ ΙΔΕΛΦΟΙ ΕΛΕΤΙΕγΊΙΛ» Δροοιύι Άττικης Η ΠΗΓΗ ΤΩΝ ΠΕΙΝΙΡΛΙ ΤΜ>ΤΕ ΚΑΛΑ. ΕΑΕΙΜΑΤΑ ΜΒ ΓΝΗΧΙΑ ΥΛ1ΚΑ ΚΑΙ Εϋ
ΛΟΓΙΚΑΣ ΤΙΜΑΙ ΜΕΣΑ ΕΙ Ι ΕΝΑ ΠΟΛ1ΤΙΧΜΕΜΟ ΟΙΚ»·
ΓΒίΒΑΙ» ΠΕΡΙΒΟΛΟΝ.
ΠθνβΕΝΑ ΔΕΝ ΕΜΑΙ ΚΑΑΥΤΕΡΑ
οτή φτώχεισ καί στήν παγωνιά!
έχο άνοιχτή την πόρτα.
Κα σκόρπσ, άν εϊσα1 πλούσιος,
άπ' τό περίσσεμθ σου,
Καί δν δροχμασυντήρητος, άπ' τό
ύοτέρή'μσ σου...
Καί ό Θεός άπό ψηλά, πού Εέ
ρει την κορδιό σου..
θά φέρη χίλια δυό καλά σέ σέ καί
στά παιδία σου.
Σ' Εκείνον πού γεννήθηκε, στήν
ταπεινοφροσύνη,
κ' ή Φάτνη Τού παράδειγμα οίώνιο
θε νά μείνη,
όλοι άς προσευχώμαστε σέ κάθε
ήλικίσ,
νά λείψη άπ' τόν πλανήτη μας
τό ιΐσος κ' ή κακία.
Χριστέ μου, δώοε, στούς οει-
σμούς, στίς τρικυμίες τοϋ κόσμου,
νά οτέκω πάντα άτρόντοχτος Λαί
νί ν' ό λογισμός μου.
Τό Φώς, άπό τό μυστικό πού χύ
νονταν ΑΣΤΕΡΙ,
δταν γιά Σέ, στή Βηθλεέμ, νά
'ναι βοηθεία μας,
λαμπράς Παράδεεσος 'Εδέμ, ολ'
ή οίκογένειά μας.
Γιά τούς -υχόν γιορτάίοντας,
Χρόνια Πολλά νά Ζήσουν,
•δανικά κο'ι όνειρα νό πραγματο
ποιήσουν!
Γειά σας είς πολλά έτη!
Μέ άγάπη, Στέφος καί Καίτη
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΓΛΥΤΣΟΣ
Διδάσκαλος - Ύμνωδός
Άπό τόν ΚουχλουτΖά τής Σμύρνης
Αθήναι — Χριστούγεννα 1974
κοντάκι σπρώΕαν
καί δλους μάς έΕώντωσαν άπ' τα
*
**+
χωρία ^σ
Χωρίς παπά καί στόν οταυρό κεί
τοΰ κομπονοριοΰ μοθ
κρεμάσαν την σημαία τους τού
δύοτυχοι» χωρίου μαο
Τό γάλαΖο κοκκίνησε μέ τής
Τουρκιάς τό χρώμσ
κα! στ' άψε σβΰσε έτούρκεψε καί
τοϋ χωρ'οϋ τό χθμα
Ε. ΛΑΣΚΑΡΙΔΟΥ
Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΙΝΕΠΟΛΙΤΩΝ -
ΚΑΣΤΑΜΟΝΙΤΩΝ
Όπως κάθε χρόνο, ό Σύλλογοο
Ίνεπολιτών — Καοτομονιτών «Η
Κοίμησις τής Θεοτόκου» έΕέδ»*
κε ήμερολό/ιον μέ φωτογραφί°
όηό τίς άλη.σμόνητες Ποτρίδες τού
Νομοϋ Παφλαγονίας.
Είναι ένα ήμερολόγιο πού συν
κινεϊ ιδιαιτέρα τούς Ίνεπολϊτεο
— Κΰσταμονϊτες, γιατί θυμοθνται
ϊδιαίτερα τίς άλησμόνητες πατρι-
δες τους. Έχτός τούτου τούα 5ί
δεται ή εύκαιρία νά ένισχύσουν
ύλικά τόν Σύλλογο, γιά τθύο »υ·
γενικούς σκοπούς πού έχει
Τούς άπευθϋνομε θερμά συγχ"
ρητήρισ κοί πραγματοποί'ησπ κ0
θε εύγενικοθ οκοποϋ τού Συλλο
γου τό 1975.
ΚΑΤΙΝΑ Χ. ΧΑΡΟΠΟΥΛΟν
Σ. ΣΒΑΘΜΟΝΙΛΗ
2 τομοι. 72~Β: 933 καθ 113
ΓΛΰλΒττΙι ίΤς τα Βΐ87ΐΒηηΒβ£Ι ο βι) οαρο τφ
4. - 'Λβή— ΠΟ)
«·
►%♦··*
ΠΡΟΣΦΥΠΑ
Ό νέίκ: Μεγάλοο Στερεοφωνικοα Δίσκος
έταχρίσι; «ΠΟΛΥΦΩΝ-
ΠΡΟΣΦΥΠΑ
12 ουγκλονιοτικά τραγούδια γιά τούς άνθρωπον 0ου
Ιχασαν τίς πατρΐδες τους στή Μΐκρασιατικπ Κστσ"
στροφή.
ΚΩΣΤΑ ΚΟΦΙΝΙΟΤΉ
ΓΙΟΡΓΟΥ ΜΟΥ2ΑΚΗ
ΙΊΣΕΚΛΤΒΜΜΥΠΙ. ΠΑ ΕΙΙΛΟΤΗΣΕΙ!
ΕΞΑΓΒΓΒΝ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΡΩΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑ ΖΟΜΕΝΩΝ ΤΑΪΕΩΝ
Ό Κρατικάς προϋπολογισμός
τοϋ 1974 ίτυβαρύνθηκε ώς τα τέ
λη Νοεμβριού μέ δοπάνη 2 δισε-
κατομμυρίων 750 έχατομμυρίων
δροχμών, γιά την πριμοδότηση
των έΕαγωγών, βάσει, κυρίως,
τής ύπ' αριθ. 1574 αποφάσεως
τος Νομισμοτικής Έπιτροπής τοϋ
1970.
Τό μέγεθος ούτό πού εγνώσθη
δέν θά μποροθσε νά πή δτι «χούν
άνάγχη άπό ίδιαίτερη ενισχύση, ο
ΦθΟ ρογδαϊα ήταν ή αϋΕησή τους
άπό τό 1971 ώς τό 1974.
Τελευταία έγινε άκόμη γνωσ-ό,
ότι τα εύεργετήματο τής αποφά¬
σεως 1574 τοϋ 1970 δόθηκαν καϊ
σέ ίσχυρές βιομηχανίες, όπως ή
Ζήμενς καί ή Φίλιπς, καί ότι ή πε
ΡίφΠμη Ι.Τ.Τ. Ζήτηαε παρόμοια κί
άπό ύπεύθυνη πηγή τοϋ νομιοματι [ νητρα καί γ,ά τίς τηλεφωνΐκές
κου μηχσνιαυοϋ τής χώρας, Εεπερ συσκευές πού συναρμολογεϊ στή
νό π.χ. τό ϋψος τής χρηματοδοτή χώρα μας μέ είοαγόμενα, βεβαία,
σεωο τής Έργατικής Κατοικίας
χοί αποτελεί, κστά μέγα μέρος, ά
ηαράδρκτη οοή χρήματος πρός
τούς κορικριίους φορεϊς τής οίκο
νομικής ίοχύος. Ή ροή αυτή άντΐ
άνταλλακτικά. Άν καί τόσο ή Ι.
Τ.Τ., όσο καί οί δλλοι Εενικοί κο
λοσσοί, πού εργάΖονται στή χώ
ρα μας, δέν περιμένουν βεβαία
«ίνητρα» γιά τίς έΕαγωγές τους,
στρέφει, σέ οημοντικό βαθμό, τή άφοϋ έΕυπηρετοϋνται θαυμασία μέ
γενικά σήιερα άποδεκτή τάση ά- τα παγκόομια έμπορικά δίκτυά
νακοτανομής τοϋ εΐσοδήματος —
μέσω τού προϋπολογιομοΰ, είδικώ
τερο— σέ μι άοτιγμή πού η ισο¬
σκελίση τοϋ προϋπολογισμοϋ απο¬
τελεί μέγα πρόβλημα.
Ό Ύπουργός Οικονομικήν κ.
Δεβλετογλου. όπσντώντας σέ σχε
τική ερωτήση των οίκονομ*κών
συντακτών. τόνιΖε τελευταία δτι,
σέ ιιιά ένδεχόμενη μελλονική έπα
νεΕέταοη τού εϊδους ούτοϋ των
κινήτρων, θά πρέπει νά βαρύνη
καί ή ουναίσθπση Οτι πρόκειται
γιά παροχές πού άντλοΰνται άπό
τόν ίδρώτα τοϋ έλληνικοο λαου.
Ή ύπουργική αυτή δήλωση προσ
λοαβάνει μεγολύτερη βαρύτητα,
δταν οκεφβή κανεϊς δτι τα 75%
των πριμοδοτήοεων των έΕαγω-
γα>ν άπορρθφώνται 6πθ τθ 20%
των έΕαγωγικών βιομηχανιών καί,
κυρίοις, άπό τίς λειτουργοϋσες
στή χώρα μας βυγατρικές έταιρί-
εΓ των μεγάλων παλυεθνικών έ-
ιαιριών, στή προνόμια των όποί
ών προσβλέπουν μέ πολύ άνησυ-
ΧΓΟ πλέον οί κορυφές τής πολιτι
κης Ζωής τού τόπου.
ΤΑ ΚΙΝΗΤΡΑ
Μέσα στόν Νοέμβρΐο τοσ 1974,
όταν οκληρές δημοσΌνομικές ά-
τους, έτσι ύ,οτε οί έπιδοτήαεις
των έΕαγωγών σ' αυτή τουλάχι¬
στον την περίπτωση, νά μην είναι
πορό μιά άπλή διασπόθιση τοϋ δή
μοοίου χρήματος. Πρό.κείται στήν
ουοίο γιά μιά συμπληρωματική εϋ
νοια, άφοϋ τό έπιχείρημα ότι έΕα
γωγικός 6ά ήταν ό χαρακτήρος
των μεγάλων Εένων έπιχειρήσε-
ων απετέλεσε κοτά χανόνα τόν
λόγο τής αύΕημένης προστοσίας
τους άπό τόν περίφημο νόμο
2687
ΕΠΑΝΕΙΕΤΑΖΟΝΤΑΙ ΚΕΡΔΗ
Δυνάκει ιο£ 2687 ποι ώς γνω
οτό, έχει συνταγματική ίσχύ, ό-
λες οί καλυπτόμενες ιίπό τα προ
νόυιά τού έπιχειρήαεις έπανε£ε-
τάΖουν κεφάλαια κσί κέρδη — κοί
μάλιοτα σέ χρόνους ρεικόρ— πρό
γμα πού σημαίνει ότι τό ουνάλλα
γμα πού είαάγουν στή χώρα μ έ
τίς έπενδύσεις τους Εαναφεύγει
οτό έΕωτερικό, πρίν προλόβη νά
άΕιοποιηθή όπό την έλληνική οί-
κονουία. Σ' αύτές τίς έΕαγωγές
συναλλάγματος πού πραγματοποι-
οϋν οί Εένεζ έταρίες επί 20 τώ-
ρα χρόνια, προστίθεται καί ή έΕα
γωνπ ενός ποσοϋ ϊσου πρός τό
40 ώς τό 50% τής άΕίας των έΕ
νάγκες έπέβαλαν φειδώ στίς πά-' αγουένων προϊόντων τους καί αύ
οοχές τοϋ δημοσίου χρήματος, τα τό τό ποσόν δέν είναι παρά τό
κίνητρα τής αποφάσεως 1574 τής συμπληρωματικό ύπερκέρδος πού
Νουισμστικής Έπιτροπής, τα ό- τούς προσφέρεται μέ τίς έπιδοτή
ποία, σ' άλλη περίπτωση, βά μπο σε;ο
ροΰσσν νά θεωρηθοΰν ώς μεσιτεί Τό γεγονός αύτό είναι τόσο έ
α γιά τήν είσαγωγή συναλλόγμα- Εωφρενικό, ώστε μερικές άπό τίς
τος, παροχωρήθηκαν καί στίς έ- Εένες αύτέ^ έταιρίες, κατά τή
Σ,αγωγές τής σιδηροβιομηχανΐσς, σύνταΕη τών ίσολογισμών τους,
τού σιδηρονικελίου, τής καυστι» ι δέν άναφέρουν τα ύπερκέρδη αύ
κης μαγνησίας κλπ. Δηλαδή, προσ τα στό κεφάλαιο τών καθαρών
φέρθηκαν γιά νά ένισχύσουν τίς ! τους κερδών, άλλά τα μνημονεύ-
έξαγωγές προϊόντων, που κανέΐς ουν, πολύ σεμνά, σέ είδική ύποση
μείωοη. Τό έπιχείρημα, αλλωστε,
ότι οί Εένες αύτές οί βιομηχανίες
έχουν άνάγχη κινήτρων γιά νά έ
νισχύσουν > τίς έΕαγωγέ·ς τής χώ
ρας μας, είναι φανερό ότι θά μπο
ροϋσε νά στραφή εναντίον τους,
άφοϋ κατά λογική συνεπεία θαπρε
πε νά ύποστηριχθή ότι, ενας άπό
τούς κύριους λόγους τής ύπάρΕε
ώς τους στόν τόπο μας είναι, α¬
κριβώς, ή πραγματοποιηθή έΕαγω
γών.
ΥΠΕΡΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
Δέν >θά ήταν ο..νατόν, βεβαίως,
νά ύ.τοστη,πιχθή ότι τα κίνητρα
δέν δοήθησαν καθόλου στήν έί-
σχνση των έϊιαγωγών καί στήν κα
τάκττ,ση ξ'νων άγο,ρών. Στήν .-τε
ρμ.ττοχϊη αυτή, ομως, βάπτεπε νά
σταιθοΰμε π;οκτσότερο στήν ΰ.τ,ό-
δειξη τού ύ.τοιιργοΰ Έμπορίου
τής πςώτη (Χίταχονντικής κνδ·2,ρνή
(Τ:ως κ. Άυ. Κανελλο.-ιοΰλον, δτι
τα χίνητβα τών έξαγωγών τα δι
καιούνΥαι μόνο οί χειμια-ζά,μενες
στίς ξένες άγορές έλληνικές διομη
χανίες. Καί πάλι ομιος. υπό ε:να
αύΐτ^ότατο όρο: νά μην άνακό
.ττεται ή προσπαθεία αίτξήΐΐιεως
τήϊ .τα,ίανωγικόττντος «ΰτών τών
έπιχειςήσεων4 πού "Ιναι φυσικό νά
στασία των κινήτρων.
Την 1η Ιανουάριον 1975 οί έ-
.-τιδοτίΊ<τειΐ πού πΓ©6λίπ>Ε| ή ΟΛΟ-
φαση 1574 ©ά πρέσει νά μεκαθοΰν
κατά 35%, δυνάμει τών χρ.ονΐκών
όρίων ποίι ή Ιδία αυτή άπόφαση
τής Νομισματιχής Έπιτροπής ε
χει θεχτει. Σημαντικές ώστόσ0 .-α
ε'σεις πού άσχοΰνται τή στιγμή αύ
τή έκ «έρους τών ένδια'ςρεροίΑε-
νων ια,το^οΰν νά όδηγήσαιν στήν
αοόδλεψη δτι οί άριμόδιες άρχές
δέν βά <ρ&άσουν σ' έκοίνονς τούς σοδαοοΰ; ποσστικοΰς .-ΐεοιορισμοϋς .τού ό "διός ό πατπιωτισμο; των Έ,.λήνων βιομηχανίαν θα.τρ?.τε νά ΰ.-τανοθ'-ΰση, άηροϋ ή οίκονομική ά- ναγκαιότητα δέ άτκεΐ γιά νά τούς πείση. Ή νέα δι-,μοκρατική οΐκονομική πολιτική ποΰ, ν.ατά γενική όμολο γία πςέ.τε, νά άκαλοιιθηθή, εχει πιά τα λόγο· Σύμφοινα ιμέ δη,μο- σιογραφικές .τληροφορίες άπό τό ΰποΐιογεϊο Σν-ντονιοτμοϋ, έκτός ά πό τό ποσοτικό πΐριοριισΐμά των έ π^δοτήσεων τώ έξαγωγώνι μελΐτα. τα, ήδη καί ή άν'αδιάρθρωση τών κιήτροιν, ετσι ωστε νά παρίχων- ται έκΐί δπον πράγματ, πάσχονν οί έλ,ληνικές έξαγωγές. ΑΕΧΑΗΜΕΡΟΥ ΘΡΙ.ΤίΚΕ. ΑΠΟΦ^ΙΕΙΙ ΠΑ ΤΗΝ ΠΡΟΜΗΒΕΙβ ΤΩΝ ΜΗΧβΝΗΜ&ΤΟΝ ΤΗΣ ΑΙ Π Τ Μέ την οιεΕογωγή νέου διαγω νιθμοϋ — καθ" δλα άδιοβλήτου - θά λυθή τό &έμα τής προμηθείας τοΰ έΕσπλισμοΰ - 7 έχσκαφέων καΐ 5 άποθετών — τού Νοτίου Λι γνιτωρυχείου Πτολεμαΐδος. Πρός τή λύση αυτή άποκλείνε: Π κυβέρνηση, καί δήλωσε χθές στοϋς δημσσιογράφους ό υπουρ Υός Βισμηχανίας κ. Κ. Κονοφά γος. ό οποίος πρόσθεσε ότι ή σχετική κυβερνητική άπόφοση θά ληφθή μέχρ; τίς 10 Ίανουαρίου. Ό κ. Κονοφάγος άνέφερε επί σης βτι ή λύση τοΰ νέου διαγω νισμοϋ θά στοιχίση στό Δημόσιο σημανπκό τ.οσό, λόνω κυρίως τής μεταθέσεως χρονικώς τη"ς προμη Εεΐας τού έ£οπλισμοϋ. κα! ότι ό νέος διαγων·σμός θά γίνη μέ τε λείωο νέα προοπτική, ή όπσία θά περιλαμβάνη, μεταΕύ ολλων καί τήν καταθΛΐυή στήν Έλλάδα τοϋ ϊνθ% τοϋ συνόλου τών μηχανημό των. Ό κ. ύπουργός έΕ αλλου δή- λωοε 6τι υπορεϊ νά πάΰρΕη καί δευτέρα λύση στό θέυα τής προ μηθείας τού έΕοπλιομού, ή όποία ούμφωνα μέ τούς προσονατολι- σμούς τής Κυβερνήσεως θ' άπο βλέπη,: Στήν διενέργεια δ'απρεγμοτεύ οβων μετοΕύ Δημοσίου καί τών Δυτικοϋ καί Άνατολικοϋ οϊκων - Κρούπ καί ΜασινεΕπόρ: - Υ10 τάν καταμερισμό τής αναθέσεως τοϋ έργου. Σκοπός τής κυβερνήσεως έτόνι σε ό κ. ύπουργός είναι - έφ' ό σον αύτό κατοχυρώνεται καί νομι κώς — ή έπίτευΕη τής καλύτερης δυνατής, οίκονομικής λύσεως γιά τό Δημόσιο μέ τήν διαφύλαΕη τών τεχνικώ/ δεδομένων. ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ ΆνεΕαρτήτως, όμωα, τής λύσδ ως ύπεγράμμισεν ό κ. Κονοφά¬ γος, ή καθυστέρηση τής άποφάσε ως επί 1Ά χρόνια, γιά ένα τόσο σπουδαϊο θέμα, δημιουργεϊ μέγα λες εύθϋνες γιά τήν διοίκηση επί δικτατορίας. Γιά τήν άπόδοση τών εύθυνών, τόνισε ό κ. Κονοφάγος. θά ου- σταθή άδιάβλητη έππροπή - ύ πό τήν προεδρία ανωτάτου δικα στικοϋ καί μέ διαπρεπεϊς τεχνι- κούς - Υΐό την σχετική έρευνα. Τό μέγεθοο τής Ζημίας τοϋ Δή μοσίου. άπό τήν καθυστέρηση, προσέθεσε ό κ. ύπουργός, άντι- στθΐχεϊ σέ συνάλλαγμα 1 δία 800 έκατ. δρχ. Καί τούτο διότι ή καθυστέρηση ενός χρόνου άπο κτίσεως τού έΕοπλισυού άντιστοι χεϊ, μετά περίπου 6 χοόνια, σέ καθυστέρηση ποραγωγής λιγνίτη Η έκατ. τόννων, άντί -ών όποί ών θά πρέπει νά είσάγουμε πετρέ λοιο ' ι Ι.'Εκ τοϋ νόμου περί φορολογιας είσοδήματος Ν.Δ. 3323)1955 καί 3843)1958. Α' ΦΥΣΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ 1. Μέχρι κοί τής 10 Ίανουα¬ ρίου κσταβολή τών ύποχρεσεων φυσικών προσώπων είς φόρον είσο δήματος οίκον, έτους 1974, βάσει τοϋ κοινοποιηθέντος έκκαθοριοτι κου σημειώματος. Μετά τοϋ κατα βλητέου φόρου είς δόσεις. περι λαμβάνεται κα'ι ό προκστοβλητέος φόρος διά τό οίκον, έτος 1975 καί τό χαρτόσημον ΐίετά τοΰ τέ λους ύδρεύ7εως, έφ' δοον ουν τρέχε» περίπτωσις κτήσεως είσο δήμαΐΌς έ£ οίκοδομών (Α' πή Β1 ΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ 1. Κατοβολή υπό τών Άνωνύ μων 'Εταιρειών τών κατά τόν Ν. 602 Συνεταιρισμόν ώς καί τών άλλοδαπών έπιχειρήσεων, ών ή έταιρική χρήσις έληΕ«; την 30ήν Ιουνίου 1974, τής 3ης δόσεως (1)6) τού φόρου οίκον, έτους 1974 κοί τής 3ης δόσεως (1)61 τοϋ προκοταβλητέου φόρου 1975 τοϋ χαρτοσήμου καί τέλους ύ δοεύσεως. 2. Μέχρι καί τής 10 Ίανουα ρίου ύποβολή δηλώσεως διά με ρΓσμητ'α, ποομερίομοτα. τοκομε- ςιίδια. ποσοστά καί άμοιβάς Δ.Σ. Ομεδαπών Άνωνϋμων 'Εταιρειών υπό τών δικαιούχων φυοικών ή ντθρτών προσόπων καί καταβο λή τοϋ παροχροτηθέντος φόρου επί τών κατοβληθεντων η πιστω >.8έντων μερισμάτων έντός τοϋ
υΐ|νός Νοεμβριού 1974. Ή δηλώ
δι' απάσας τάς ώς ανω περι
πτώσεις έπιδίδεται έντός τοϋ έ
πημένου μηνός άπό τής παροκρα
τήσεως τοϋ φόρου, έν πάση δέ
περιπτώσει ούχι βραδύτερον τοϋ
μεβεπομένου μηνός άπό τής έγ
κρίσεως τοϋ Ισολογισμόν υπό τής
Γεν:«ής Συνελεούεως.
Ό παροχρατητέος φόρος είναι
30% προκειμένου περί μετοχών
εϊσηγμένων είς τό Χρημστιστήρι
όν καΐ 38% προκειμένου περί τών
μή εϊσηγμένων τοιούτων. Ή κατα
βολή διενεργεϊται είς τρείς (3)
δόσεις έΕ 'Ιιν ή πρώτη συν τή δή
•Αώσει. Επί μετοχών τής πρώτης
περιπτώσεακ ό ||£τοχος κ^έκτη
ται διακριτι<(ήν εύχέρε'αν νά πε ριλόβη τό £■£ αυτών είσόδημα είς την δήλωσιν φορολογίος είσοδή Ι'ατος, όπερ καί πράττει, έφ' ό οον τό κλψάκιον τής φορολογικής έπιβσρύνσεως; τούτου είναι έ^αο οον τοϋ 30% όπότε θά τύχη επι οτροφής τοϋ παροκρατηθέντος φό ρου. Τουναντίον επί μετοχών τής δευτ/έρας περιπτώσεως διά τής παρακρατήσεως τοϋ φόρου έΕαν τλείται ή φορολογική ύποχρέωσις τού μετόχου. Επί άμοιβών καί ποοοοτών δι ΟΙ ΦΟΡΟΛΟΠΚΕΣ ΪΠΟΧΡΕΟΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΑΡίΟΥΑΡΙΟΥ οικητικών ουμβούλων, ό παρακρα τούμενος φόρος ύπολογίΖεται έ πί τή βάσει τής κλΐμπκος τοϋ άρ θρου 9 τοϋ Ν.Δ. 3323)1955 και πρό τών άκπτώοεων τοΰ άρθρου 8, συν 3% επί τής άμοιβής. Όσά κις δέ ή άμοιβή ή τα πσσσστά προ σαυΕάνονται κατά τό ποσόν τού φόρου, ό ύπολογισμός τοΰ κατα βλητέου φόρου διενεργεϊται βάσει τών ίσοδυνάμων συντελεστών. Κα τοβόλλεται ομοίως είς τρείς (3) δόσεις. Επί τοκομεριδίων. ίδρυ τικών τίτλων, ό φόρος ύπολογί Ζεται ώς ανωτέρω, έφ' δοον οί τίτλοι είναι όνομαστικοί «αί οί δι καιούχοι είναι φυαικά πρόσωπα, εάν ομως οί τίτλοι είναι άνώνυμοι καί οί δικοιοϋχοι είναι νομικά πρό σωπα, ό πορακρατούμενος φόρος ύπολογίΖεται είς 25%. Γ' ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ 1.1 — 30 Ίονουαρίου παρακρά τησις κατά τήν καταβολήν τών τόκων ή τήν δΓ έγγραφής πίοτω σιν αυτών υπέρ τοΰ δανειστοϋ. Ο παρακρατούμενος έν προκειμέ νω φόρος ύπολογίΖεται επί τή βάσει τής κλίμοκος τοϋ άρθρου 9 τοϋ Ν. Δ)τος 3323) 1955 καί πρό τών έκπτώσεων τοϋ άρθρου 8 τοΰ ίδίου Ν. Δ)τος, έφ' όσον οί δικαιοϋχοι είναι νομικά πρόοωπα, άποδίδεται τίς τό Δημόσιον βάσει δηλώσεως ύποβαλλομένης υπό τού παρακρατήσαντος μέχρι 1 θης Μαρτίου 1975. Ή δήλωσις κα'ι καταβολή τοϋ παρακρατηθέντος φόρου έκ τόκων καταβληθέντων ή πιοτωθέντων κατά τόν μήνα Ν)βριον ένεργεϊται μέχρι 10 Ι ανουαρίου 1975 τών δέ κατά τόν μήνα Δ) βριον μέχρι 10 Φεθρουα ρίου 1975. 2. Μέχρι 10 Ίανουαρίου υπο βολή δηλώσεως υπό τών κατα |3ο>^ό,ντων άμοιβάς είς έργολά-
βους φυσικά ή νομικά πρόσωπα
καί καταβολή τοϋ παρακροτηθέν
τος φόρου 1,5% επί τής καταβλη
θείσης έντός τοϋ μηνός Νοεμβρι
ου 1974 όΕίας τής έργολαθίας.
Εάν ό έργοδότης τυγχάνη τό Δή
μόσιον Ν.Π.Δ.Δ. ό παρακρατούμε
νος φόρος είναι έπίσης 1,5%.
3. Μέχρι 10 Ίανουαρίου, υπο
βολή δηλώσεως υπό τών καταβαλόν
των άμοιβάς καΐ προμηθείας κα'ι
κσταβολή τοϋ πορακρστηθέντος
φόρου 15% επί τών έντός τοϋ μη
νός Ν) βρίου 1974 καταβληθει¬
σών προμηθειών.
4. 1 — 31 Ιανουαρίου δήλωσις
των άρχιτεκτόνων καί μηχανικών
καί καταβολή τοΰ φόρου 4% ή
10% καί τών αναλογούντος επ;
τών άμοιβών διά τήν σύνταΕιν με
*ετών καί σχεδίων πάσης φύσε¬
ως. Ή δήλωσις έπιδίδεται καί κα
τοβάλλεται ό φόρος προ τής θεώ
ρήσεως τών οχεδίων ή μελετών
ή τής χορηγήσεως τής: σχετικής
αδείας.
5. Μέχρι 10 Ίανουαρίου υπο
βολή δηλώσεως καί καταθολή τού
παρακρατηθέντος φόρου καί τής
υπέρ ΟΓΑ εϊσφοράς επί τών έν
τος τοϋ μηνός Ν)βρίου καταβλη
θέντων ποσών άποΖπμισεων ή δι
καιωμάτων πάσης φύσεως είς άλ
λοδαπάς έπ'χειρήοεις καί όργανι
σμούς, ώς έν άρθρω 8 τοϋ Ν.Δ.
4444)1964 όρίΖεται.
II.
Έκ τής έμμέσου φορολογιας.
Α' ΦΟΡΟΣ ΚΥΚΛΟΥ ΕΡΓΑΣΙ¬
ΩΝ
1. Φ.Κ.Ε. Βιομηχανικώς καί
Βιοτεχνικών Έπιχειρήσεων. Μέχμι
10 Ίανουαρίου ύποβολή δηλώσε
ιος καί καταβολή φόοου διά τα
άκαθάριοτσ εσοδα τοϋ μηνός Νο
εμβρίου 1974, ώς καί καταβολή
τοϋ ΐτέλους χαρτοσήμΌυ.
2. Φ.Κ.Ε. ΤραπεΖικιον έπιχειρή
σεων.
Μέχρι 10 Ίανουαρίου ύποβολή
δηλώσεως καί καταβολή τοϋ φό
ρου διά τα άκαθάριστα έσοδα μη
νός Όκτωβρίου 1974, ώς και
καταβολή τοϋ ,τέλους χαρτοσήμου
(άρθρον 45 παρ. 7 ΚΦΣ).
3. Φ.Κ.Ε. Έπιχειρήσεων παρα
γωγής ήλεκτρικοϋ ρεύματος —
Ο.Τ.Ε.
Μέχρι 10 Ίανουαρίου ύποόο
λή δηλώσεως καί κοτσβολή τοϋ
φόρου διά τό άκαθόριστα έοοδα
μηνός Όκτωβρίου 1974. ώς καί
Καταβολή τοΰ τίέλαυς χαρτοοή
μου κατα τ' δνω.
4. Φ.Κ.Ε. Μεταφορικών Έπιχει
ρήσεων.
Μέχρι 10 Ίανουσοίου ύποβο
λή δηλσεως καί καταβολή τοϋ
φόρου διά τα άκαθάριστα έοοδα
μηνός Νοεμβριού 1974, ύπολογι
Ζομένου είς 7% έπ' αυτών καΐ
6% διά τούς ήλεκτρικούς σιδηρο
δρόμους.
5. Φ.Κ.Ε. Ασφαλιετίκών Επι
χειρήσεων.
Μέχρι 10 ΊανουαοΙου καταβο
λή τής 3ης δόσεως (1)3) τοΰ
φόρου διά τα άσφάλιοτρα τοΰ τρι
μήνου Απριλίου — Ιουνίου 1974.
6. Φ.Κ.Ε. Έπιχειρήσεων Ψύ
χους. καί έμφιαλώσεαχ ύδατος.
Μέχρι 10 Ίανουσρίου ύποβολή
δηλσεως και καταβολή τοΰ φό
ρου 7% επί τών άκαθορίστων έ
σόδων μηνάς Νοεμβριού 1974.
Μέχρι 10 Ίανουαρίου ύποβολή
δηλώσεως καί καταβολή τοΰ φο
ρου έπϊ τών άκαθαρίσιων έοόδων
μηνός Νοεμβριού 1974. ..
Β' ΦΟΡΟΣ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑΣ
1. Τεχνητή μέταΕο. Μέχρι 10
Ίανουαρίου ύποβολή δηλώσεως
«οί κατοβολή τού φόρου διά τα
άκαθάριστα έσοδα τοϋ μηνός Νο
εμ3ρίου 1974 (§3 τοΰ άρθρου 5
τού Ν.Δ. 2815)1954).
Γ' ΦΟΡΟΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ
1. Μέχρι 10 Ίανουαρίου κατα¬
βολή τής δόσεως (1)6) των ι ε
λών τοϋ δευτέρου έΕαμήνου κυ-
κλοφορϊας αύτοκινήτων καί μο-
τςουχλεττών Δ.Χ. καί τής 6ης
δόσεως (1)6) τών έΕαμηνιαίων
τελών κυκλοφορίας Ι.Χ. τής αυ¬
τής χρονικής περιόδου.
Δ' ΦΟΡΟΛΟΠΑ ΧΑΡΤΟΣΗΜΟΥ
1. Μέχρι 10 Ίανουαρίου κατα
βολή υπό τών έταιρειών κ.λπ. τών
τελών χαρτοσήμου, δι' έγγραφεί
σας κατά τόν μήνα Δεκέμβριον
πράΕεις είς τα βιβλία αυτών ά
φορώοας:
α) Σύναψιν δανείων μεταΕύ έμ
πόρων ή μεταΕύ έμπόρων κα'ι έμ
ποριχών έταιρειών ή μεταΕύ έμ
πορικών έταιριών καί οιουδήποτε
τρίτου καί
β) Διά τάς πάσης φύσεως άπο
λήψεις τών έταίρων επί διανο-
μής κερδών όμορρύθμων καί έ-
ταιρορρύθμων άμπορικών έταιρι¬
ών ώς καί επί κεφαλαιοποιήσε-
α<ς τών κερδών τούτων. ροδιόφωνα, ψυγεΐα, πορκετεΖες, Τι - Βί κλπ.) καί καταβολή τού φόρου 10% τών άκαθαρίοτων έ σόδων τών κτηθεντων κατά τόν μήνα Οκτώβριον 1974 έκ τής διαβάσεως τών είδών τούτων ως έτοεμων προίόντων. IV. Έκ τοϋ Κώδικος Φορολογικών στοιχεΐων. 1. Μέχρι 10 Ιανουορίου ύποβο λή υπό τών έΕαγωγέων διηλοτύ που καταστάοεως διά τάς άναγ- γελθείσας είς τόν έΕογωγέα κα ιά τόν μήνα Νοέμβριον 1974 δια φοράς, αΐτινες προκύπτουσιν έκ τής πραγματοποιήσεως καθαροΰ όντιτίμου πωλήσεως μεγαλυτέρου ή μ,κροτέρου έκ τού άνογραφο- μένου είς τό θεωρηθέν τιμολόγιον. 2. Γεωργικά προϊόντα. Μέχρι 10 Ιανουορίου ύποβο λή υπό τών έκδιδόντων τιμολόγιι άγοράς ή πωλήσεως χονδρικώς γεωργικών προϊόντων, ή έκκαθα ρίσεις τών έκδοθέντων τιμολογί ών κοί έχκαθορίσεων έντός τοϋ ι μηνός Νοεμβριού 1974 συμφώνως πρός τάς διατόΕεις τοϋ δρθρου 48 τοϋ ΚΦΣ. ΐί · '■ * 3. Άμοιβή Διοικητικόν Συμβου λίων Α.Ε. Άπό 1—31 Ίανουαρίου ύποβο λή υπό τών Α.Ε. άδιακρίτως τών υπό τοϋ άρθρου 52 .-ου Κ.Φ.Σ. όριΖομένων καταστάσεων άτομι- κών καί συγκεντρωτικών διά τάς παρεχομώνας είς τό διοικητικόν (συμβούλιον καί τό προσωπικόν άμοιβάς, έφ' όσον ή έγκρισις τοΰ ίοολογισμοΰ εγένετο άπό τής 1 — 30 Όκτωβρίου. £' ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΕΩΣ ΚΕΝΤΡΩΝ 1.1 — 15 Ίανουαρίου ύποβολή ΗΥΞΗΘΗΣΑΝ ΑΙ ΕΞΑΓΩΓΑΙ ΕΤΟΙΜΟΝ ΕΝΔΥΜΑΤΩΝ. - Συμ φώνως πρός στοιχεϊα τής Τραπε Ζης τής "Ελλάδος, α! έΕαγωγαί έτοίμων ένδυμάτων, κατά τό έν νεάμηνον Ίονουαρίου - Σεπτεμ δηλώσεως υπό τών. έκμεταλλευ βρίου τού τρέχοντος ετους, ηύ τών κέντρων διασκεδάσεως καί Εήθησαν κοτά 60%, έναντι τής πολυτεχνείας διά τα πραγματοπο. άντιστοίχου περιόδου τοϋ 1973, ηθέντα τόν άμέσως προηγούμε ] άνήλ8ον δέ είς 32,4 έκ. δολλ. έ νόν μήνα άκαθάριστα έσοδα καί νσντι 21,0 ύκατ. δολλ. "Εναντι τού καταβολή τού φόρου ιύν τή δηλώ σει, ύπολογιΖομένου κοτά τάς δια τάΕεις τού Ν.Δ. 254)1973, ώς α κολούθως: α) Κ'έντρα διασκεδόσεως πό λυτελείας 10%. Α' κατηγορίας 7%, Β' κατηγορίας 4%. III. ΈΕ εισφορών γεωργικών α- σφαλίσεων. 1. Μέχρι 10 Ίανουαρίου υπο βολή δηλώοεως υπό τών έπιχει ρήσεων παραγουσών έν τή ήμε δαπή εϊδη έκ τών αναφερομένην είς τό άρθρον 11 παρ. 1 έδ. Ζ' περιπτ. Β' τοϋ Ν. 4169)1961 έννεαμήνου Ίανουαρίου Σε- πτεμβρίου 1972, πσρουσιάΖεται σχεδόν πεντσπλασιεσμός τών ε Εογωγών οτοίμων ένδυμάτων, οί οποίαι ανήρχοντο είς 6,9 έκ. δολλ. Διεύθυνσις σνμφώνως τω ΣΟΚΡ. Σ1ΝΑΝ1ΔΗΪ Κατοικΐα Μουορχου Βσταη 55 Προίστάρβνος Τυπογροφεΐου ΓΑΒΡ1ΗΛ ΓΑ&Ρ1ΗΛΙΔΗΣ Κατοικΐσ: Σπαρτσκο· 1· ΑΙνΤΦΊΑΑΗ ΘΑ ΕΝΤΑΘΗ Η ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΛΙΓΝΙΤΩΝ Ό κ. Κονοφάγος έΕ άλλου α ναφερόμενοο στό ένεργειακό πρό ' βλημα τής χώρας σέ σχέση μέ τήν διεθνή ένεργειακή κρίση, ε~·- πε ότι είναι εύχάριστο πού στή χώρα μας ύπάρχει όφθονος λιγνί της. Μόνο μέ τήν άνάπτυΕη τής παραγωγής τού Νοτίου Πεδίου τής Πτολεμσΐδος, προβλέπεται πά ραγωγή γιά 40 χρόνια, 14 έκατ. τόννοι τό χρόνο. Οί έρευνες γιά τήν άΕιοποίηση καί τών δλλων λιγνιτοφόρων πε ρ,οχών τής χρας, ετόνισε ό κ. ύ πουργός, 6ά ένταθοΰν οτά πλαί οια νέος συστηματ»χής προσπαθεί άς ώστε νά Ρχουμε μέχρι τό 1980 τουλάχιστον ν" άντιμετωπίσωμε — σέ συνδυασμό καϊ μέ τό πετρέ λοιο τής Θοσου τίς προβλεπόμε- νες ένεργειακές άνάγκες μας. 31 ΑΥΪΗΣΕ'Σ ΣΤΑ ΤΗΛ)ΦΟΝα ΞΤΗΛΕΓΡ)ΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΕΛΕ Ανεκοινώθησαν οί ούΕήσεΌ των τηλεπικοινωνιοκ ών καί των ταχυδρομικών τελών, οί κυριώτε ρες τών οποίων ίϊναι- 0 Τηλεπικοινωνιακά τέλη έσο τερικοΰ: — Αύτόματη, άστική - ύπερα- οτική, τηλεφωνϊκή συνδιάλεΕη, ά πό 0,60 δρχ. σέ 1 δρχ. — Αύτόμοτη συνδιάλεΕη άπί·. κοινόχρηστα τηλέφωνσ, άπό 1 οό 1,20 δρχ. — Βασικό μηνιαίο τέλος, άπό 40 σέ βθ 5ρχ. γιά τηλέφωνα κίν τρών μέχρι 15.000 συνδέοεον καί όπό 50 αέ 75 δρχ. γιά τα τι-, λέφωνα κέντρων άνω τών 15.000 συνδέσεων. ;-;),,,-:;?, .',·■■" τ — Έφ' άπαξ είσφορύ, άπό 2 700 δρχ. οέ 3.300 δρχ. καί υπό 4.ΟΟΟ σέ 5.ΟΟΟ δρχ. γιά τηλέιοω να πού άνήκουν οέ κέντρσ μέχρι ή άνω, άντιοτοίχως, τών 15.000 συνδέσεων. .·. ·; · ·>- '■- ?:· :;.· ί- ·
— Αύτόματη έπικοινωνία μέ ιέ
λεΕ, άπό 0,60 οέ 1 δρχ. κατά μο
νάδσ.
— Τηλεγραφήματσ έσωτερι
κου, ή λέΕη, άπό 0,50 σέ 0,80
δρχ. καί πάγιο κατά τηλεγράφι-:
μα, άπό 2 σέ 3 δρχ.
Τα τέλη τών διεθνών έπικο:νω
νιών δέν '^οταβάλλονται.
— Τιμολόγιο ύπερσοτικών τη
λεφωνικών συνδιαλέΕεων, ογο
χειροκίνητα κέντρα:
Πά άποοτόσεις μέχρι 20 χλμ ,
τέλος άνά τρώτο λεπτό, 1 δρχ.,
άπό 20 έως 30 χλμ, 2 δρχ., άπό
30 έως 45 χλμ. άκέραιο τέλος 3
δρχ. καί μεκομένο 2 δρχ·, άπό 45
έως 80 χλμ. 6 καί 4 δρχ , άντί
στοίχως, άπό 80 έως 160 χλμ. 3
κοί 540 δρχ., άντιοτοίχως, άπύ
160 έως 2)40 χλμ, 10 καί 6,70
,δρχ., άντιστοίχως καί γιά άποοτα
σεις μεγαλύτερες τών 240 χλμ.,
12 καί 8 δρχ. άντιστοίχως.
β> Ταχυδρομικά τέλη.
οέ 4 δρχ., καί έΕωτεοικοΰ, απί)
4,50 σέ 7 δρχ. (γιά τα λοιπά
ικλήμάκια βαρους έγινε άνάλονη
αύΕηση).
— Έπιαχεπτήρια κοί κάρτε.:,
έσωτερικοϋ όπό 1,50 σέ 2,50
δρχ. καί έΕυτερικοϋ άπο 2,50 σέ
3,50 δρχ.
— Έφημορίδες καΐ περιοδικά,
θάρους μέχρι 50 γραμμαρίων, ά
ποοτελλόμενο στό έσωτερικό, ό
πό τούς έκδότες τους, άπό 0,20
σέ 0,30 δρχ , κα'ι άπό ίδιώτες, ά
πό 0,40 σέ 0,70 δρχ
— Έφημεριδες κσί περιοδικό
μέχρι 20 γραμμαρίων, άποστελλί
μενά στό έσοτερικό, άπό 1,50 οέ
2 δρχ. (άνάλογη αϋΕηση καί γιά
-ιά λοιπά κλιμάκια βάρους).
— Είδικό ιέλος σιιστημένων, ε
σωτερικοϋ άπά 4 σέ β δρχ. <πι έΕωτερικοΰ άπό 5 σέ 7 δρχ. Άνακοινώνοντας τις παραπάνω αύΕήσεις ό διοικητής τοϋ ΟΤΕ καί πρόεδρος τοϋ Δ.Σ. τοϋ ΕΛΤΑ κ. Μ. Πετροπουλέας εδήλωσε £ τι αύτές κατέστησαν άναγκαϊες γιά τήν αντιμετωπίση τής οίκονο μικής καταστάσεως πού έκληρο δότησε οτούς δύο αύτούς Όργο νισμούς ή περίοδος τής δικτατορϊ σς. Τό ίσοζύγιον αδηλων Τό ίσοϊιιγιον των άδήό/>.ων συναλ.
λαγών αποτελεί εν ΓΗΐσικόν σκέ-
λος τοϋ ΐσοξι>γίϋυ πληρωιιών τής
χώρας, .-ΐοόκ,:ιται δέ κατά τϋ πι;ο
ιαιτέραν
σημασίαν.
Οΰτϋ)> σιιμο;ο»να>ς π,ηάς τα στυι
χεία τής Τραπέζης τής Ελλάδος,
διά το έννίάμηνθΛ' διάστημ« Ίο-
νουαοίου — Σΐ.ττεμΛρίου τοΰ τρέ
χοντος ετους, (ά είσΛρά'ξεις έξ ά-
δήλιον πόριον άνήλθον είς 1.815,6
έ/.ατ. δολλαρίμΑ', παρο'^σιάζοι<ν δέ αύξησιν κατά 11,49*, ένώ κατά τήν' αντίστοιχον ςκοίοδον τοΰ 1973 ή αύξησις ήτο 389ί. Ή επι 6ράδννσις αίτη τ»ΰ ριθμοΰ αυξή¬ σεως ό^εθνεται είς. τήν μείωσιν τού τοτ.·ριστικοΐ' σνναλλάγματο-ς καί την μείωσιν των με ταναστει-τικδν έμδασ,μάτιον κατά 14%. Ειδικώτερον^ τα τρία κυριώ τερα κονδύλια. των άδήλοη' .ιόρι·>ν
κατά την έν .-τοο;:ιεΐ|μενω περίοδον
είχον ώς εξής: Το.,ριστικόν σΐ'ν
άλαγμα 350 έκ· δολλ. έναντι 401,
9 έκ. δολλ. 'Εμ64σματα μετανα-
στών 486,2 έκ. δα)Χ, εν<αντι 563,6 έκ. δολλ. Τό σ.Γνάλλανμα. έκ τής ναυτιλίας παρουσνάξ·Γΐ αύξη¬ σιν κατά 53%, άνήρχετο δέ «ίς 6!4,6 έκ. οολλ. τναντ, 420_3 έκ. δο,λλ. ΑΊ δυσμενείς δμω; ποοαιτι καί τής δΐίθνο»Κς ναυτιλίας καΐ κατ' άκολοιθίαν καί τής Έλληνι- κής προδικάξοΐ'ν διά τό 197") ?πι 6&άδυλ<ϊΐν ή καί κώιψιν τού ρν- Ο,ιιοΰ αυξήσεως τοΰ ναιτιλιοΌΰ σι^ναλ.λάγματος. Ά,τοτέλεσμα τών διακ»ιμ'άνσΓΐι>ν
αυτών είς τοϋς διαφόρους λογα-
ς>ια«τμοΰς των άδήλίον αόρων, εί
ναι τ.αΐ ή σημαντική μετββολή τής
συμ,μίτοχής των είς τϋ οόνολιη'.
Ούτως, αί ΓΪσ.-τοάξπς Ιγ. τής ναυ
τιλίας καλίπτουν τό 3ό,59ί τον
σύνολον των άδήλονν εί<ττοάξε(ΐ)ν, ένώ κιιτά την αντίστοιχον περίο¬ δον τοο 1973 άν'τε.-τροσώπ,Γυον τό 25,8%· Άντιθέτιος, τό τ κάν στ>νάλ).σγαα καλ.ίατει μόνον
τό 19,3% άπό τό 24,7% τής .τερυ
σινή; πεοιόδου. Τέλος, τα. έμ-6ά-
ομοτα τ(7>ν μεταναστών άντιστοι-
χοΰν είς τό 26,8%, ένώ κατά τό
έννεάμηνον τοΰ 1973 έκά/υπτον τύ
,"•4,6% των άδήλων πόρων.
Λ ι πληρο>μα1 τοϋ Ίσοζτ·γίθ'υ των
άδήλων σνναλλαγών, κατά τα έν
νεάμηνον τοΰ τρέχοντος ετους, ηΰ
ξήθησαν κατά 27%, ανήρχοντο δέ
«Ις 496,3 έκ. δολλ. Έξ αυτών, τό
μεγαλειτέρον κονδύ/.ιον άπϊτελονν
οί τόκοι δανείον, οί όποϊοι, διά
τήν έν ποοχίΐμένο) πίοίοδσν ανήλ
θον είς 110,9 έκ. δολλ. ?ν'αντι ,'.7ΐ
ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΤΗΣ ΣΤΡΑΝ
ΠΑ ΤΗΝ ΕΚΤΑΣΗ
ΤΟΥ Γ ΔΙΎΛΙΣΤΗΡΙΟΥ
Ή έταιοεία «Έλληνικά Διϋλι
στήρια ΣΤΡΑΝ» Α.Ε. (συγκροτή
ματος Άνδρεάδη) υπέβαλε προ
σφυγή στό Συμβούλιο Έπικρατεϊ
άς καί Ζητεί άκύρωση τής άποφά
οεως τοϋ ύπουργού Βιομηχονίαα
τής ύπηρεσιακής κυδερνήσεως,
μέ τήν όποία χαρακτηρίΖεται ώς
άκατάλληλη ή έκταση τοϋ τρίτου
διϋλιοτηρίου. ·.*'
Τα έπιχειρήματα τα όποία επι
καλείται ή ΣΤΡΑΝ είναι:
— Ότι η σύμβασή της μέ τό
Δημόσιο, ή όποία έχει κυρωθή
μέ νόμο, προβλέπει οάν χώρο έγ
καταστάσεως τήν Πάχη. Αύθαίρε
τα ή κυβέρνηση Άνδρουτσοπούλου
είχε άπαγοοεύσει τήν συνεχίση
τών σχετικών εργασιών, οί απόϊ
ες, σημειωτέον έχουν προχωρή
σει πολύ. "ι. ,;,
— "Οτι ή μελέτη γΓά τό τρίτο
όιϋλιστήριο εϊχε προβ>έψει άλα
το άνογκαϊα μέτρα γιά τήν έΕοοδε
τέρωση κάβ: μολνύσεως τή^: οτ
μοοφαίρας άπό τήν λειτουργία
τού έργοοταοίου.
Ημβρομηνία τής συζητήσεως
τής προσφυγής άνομενειαι νά ό
ρισθή έντός τών ημερών.
5 έκ. δα)Λ. τής άντιστοίχο.» .ττ<ριό δου τοΰ 1973 (βΐξηβις 9?,8<7(). Έτερον σοβαρόν κονδύλιον των Λ δηλών πληοοΗΜΟν είναι α! μεταφο ραί αί οποίαι άνή&χοτο είς 100,8 έκ. δολλ. (αύξησις 20,5%). ΑΙ 8α πάναι τοίν Έ)Αηνιϋνν διά τονρι- σμόν ϊϊς τή* άλλοοαπήν .-ιαραμε- ι τίιν έν ~κηαημΓνι·> χτρΊοοον.
νονν ιείς τό αύτό ίπ'υΐίοον μέ τό
παοελ.βόν ?τος, άνεοχονται Λέ Ηί
Κ0 έκοττ· δο>-λ. ΑΊ δαπάναι, δμακ.
διά ο~0Ί<δάς 'Βλλην«ι»ν ·?1ς τό έξι τερικόν, Γ,ίιξή*ηβαν κατά 17$?/· δέ είς 33,3 ίχ ο©>>. ^.(ι
ΕΞΑΓΒΓΒΝ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΡΩΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑ ΖΟΜΕΝΩΝ ΤΑΪΕΩΝ
Ό Κρατικάς προϋπολογισμός
τοϋ 1974 ίτυβαρύνθηκε ώς τα τέ
λη Νοεμβριού μέ δοπάνη 2 δισε-
κατομμυρίων 750 έχατομμυρίων
δροχμών, γιά την πριμοδότηση
των έΕαγωγών, βάσει, κυρίως,
τής ύπ' αριθ. 1574 αποφάσεως
τος Νομισμοτικής Έπιτροπής τοϋ
1970.
Τό μέγεθος ούτό πού εγνώσθη
δέν θά μποροθσε νά πή δτι «χούν
άνάγχη άπό ίδιαίτερη ενισχύση, ο
ΦθΟ ρογδαϊα ήταν ή αϋΕησή τους
άπό τό 1971 ώς τό 1974.
Τελευταία έγινε άκόμη γνωσ-ό,
ότι τα εύεργετήματο τής αποφά¬
σεως 1574 τοϋ 1970 δόθηκαν καϊ
σέ ίσχυρές βιομηχανίες, όπως ή
Ζήμενς καί ή Φίλιπς, καί ότι ή πε
ΡίφΠμη Ι.Τ.Τ. Ζήτηαε παρόμοια κί
άπό ύπεύθυνη πηγή τοϋ νομιοματι [ νητρα καί γ,ά τίς τηλεφωνΐκές
κου μηχσνιαυοϋ τής χώρας, Εεπερ συσκευές πού συναρμολογεϊ στή
νό π.χ. τό ϋψος τής χρηματοδοτή χώρα μας μέ είοαγόμενα, βεβαία,
σεωο τής Έργατικής Κατοικίας
χοί αποτελεί, κστά μέγα μέρος, ά
ηαράδρκτη οοή χρήματος πρός
τούς κορικριίους φορεϊς τής οίκο
νομικής ίοχύος. Ή ροή αυτή άντΐ
άνταλλακτικά. Άν καί τόσο ή Ι.
Τ.Τ., όσο καί οί δλλοι Εενικοί κο
λοσσοί, πού εργάΖονται στή χώ
ρα μας, δέν περιμένουν βεβαία
«ίνητρα» γιά τίς έΕαγωγές τους,
στρέφει, σέ οημοντικό βαθμό, τή άφοϋ έΕυπηρετοϋνται θαυμασία μέ
γενικά σήιερα άποδεκτή τάση ά- τα παγκόομια έμπορικά δίκτυά
νακοτανομής τοϋ εΐσοδήματος —
μέσω τού προϋπολογιομοΰ, είδικώ
τερο— σέ μι άοτιγμή πού η ισο¬
σκελίση τοϋ προϋπολογισμοϋ απο¬
τελεί μέγα πρόβλημα.
Ό Ύπουργός Οικονομικήν κ.
Δεβλετογλου. όπσντώντας σέ σχε
τική ερωτήση των οίκονομ*κών
συντακτών. τόνιΖε τελευταία δτι,
σέ ιιιά ένδεχόμενη μελλονική έπα
νεΕέταοη τού εϊδους ούτοϋ των
κινήτρων, θά πρέπει νά βαρύνη
καί ή ουναίσθπση Οτι πρόκειται
γιά παροχές πού άντλοΰνται άπό
τόν ίδρώτα τοϋ έλληνικοο λαου.
Ή ύπουργική αυτή δήλωση προσ
λοαβάνει μεγολύτερη βαρύτητα,
δταν οκεφβή κανεϊς δτι τα 75%
των πριμοδοτήοεων των έΕαγω-
γα>ν άπορρθφώνται 6πθ τθ 20%
των έΕαγωγικών βιομηχανιών καί,
κυρίοις, άπό τίς λειτουργοϋσες
στή χώρα μας βυγατρικές έταιρί-
εΓ των μεγάλων παλυεθνικών έ-
ιαιριών, στή προνόμια των όποί
ών προσβλέπουν μέ πολύ άνησυ-
ΧΓΟ πλέον οί κορυφές τής πολιτι
κης Ζωής τού τόπου.
ΤΑ ΚΙΝΗΤΡΑ
Μέσα στόν Νοέμβρΐο τοσ 1974,
όταν οκληρές δημοσΌνομικές ά-
τους, έτσι ύ,οτε οί έπιδοτήαεις
των έΕαγωγών σ' αυτή τουλάχι¬
στον την περίπτωση, νά μην είναι
πορό μιά άπλή διασπόθιση τοϋ δή
μοοίου χρήματος. Πρό.κείται στήν
ουοίο γιά μιά συμπληρωματική εϋ
νοια, άφοϋ τό έπιχείρημα ότι έΕα
γωγικός 6ά ήταν ό χαρακτήρος
των μεγάλων Εένων έπιχειρήσε-
ων απετέλεσε κοτά χανόνα τόν
λόγο τής αύΕημένης προστοσίας
τους άπό τόν περίφημο νόμο
2687
ΕΠΑΝΕΙΕΤΑΖΟΝΤΑΙ ΚΕΡΔΗ
Δυνάκει ιο£ 2687 ποι ώς γνω
οτό, έχει συνταγματική ίσχύ, ό-
λες οί καλυπτόμενες ιίπό τα προ
νόυιά τού έπιχειρήαεις έπανε£ε-
τάΖουν κεφάλαια κσί κέρδη — κοί
μάλιοτα σέ χρόνους ρεικόρ— πρό
γμα πού σημαίνει ότι τό ουνάλλα
γμα πού είαάγουν στή χώρα μ έ
τίς έπενδύσεις τους Εαναφεύγει
οτό έΕωτερικό, πρίν προλόβη νά
άΕιοποιηθή όπό την έλληνική οί-
κονουία. Σ' αύτές τίς έΕαγωγές
συναλλάγματος πού πραγματοποι-
οϋν οί Εένεζ έταρίες επί 20 τώ-
ρα χρόνια, προστίθεται καί ή έΕα
γωνπ ενός ποσοϋ ϊσου πρός τό
40 ώς τό 50% τής άΕίας των έΕ
νάγκες έπέβαλαν φειδώ στίς πά-' αγουένων προϊόντων τους καί αύ
οοχές τοϋ δημοσίου χρήματος, τα τό τό ποσόν δέν είναι παρά τό
κίνητρα τής αποφάσεως 1574 τής συμπληρωματικό ύπερκέρδος πού
Νουισμστικής Έπιτροπής, τα ό- τούς προσφέρεται μέ τίς έπιδοτή
ποία, σ' άλλη περίπτωση, βά μπο σε;ο
ροΰσσν νά θεωρηθοΰν ώς μεσιτεί Τό γεγονός αύτό είναι τόσο έ
α γιά τήν είσαγωγή συναλλόγμα- Εωφρενικό, ώστε μερικές άπό τίς
τος, παροχωρήθηκαν καί στίς έ- Εένες αύτέ^ έταιρίες, κατά τή
Σ,αγωγές τής σιδηροβιομηχανΐσς, σύνταΕη τών ίσολογισμών τους,
τού σιδηρονικελίου, τής καυστι» ι δέν άναφέρουν τα ύπερκέρδη αύ
κης μαγνησίας κλπ. Δηλαδή, προσ τα στό κεφάλαιο τών καθαρών
φέρθηκαν γιά νά ένισχύσουν τίς ! τους κερδών, άλλά τα μνημονεύ-
έξαγωγές προϊόντων, που κανέΐς ουν, πολύ σεμνά, σέ είδική ύποση
μείωοη. Τό έπιχείρημα, αλλωστε,
ότι οί Εένες αύτές οί βιομηχανίες
έχουν άνάγχη κινήτρων γιά νά έ
νισχύσουν > τίς έΕαγωγέ·ς τής χώ
ρας μας, είναι φανερό ότι θά μπο
ροϋσε νά στραφή εναντίον τους,
άφοϋ κατά λογική συνεπεία θαπρε
πε νά ύποστηριχθή ότι, ενας άπό
τούς κύριους λόγους τής ύπάρΕε
ώς τους στόν τόπο μας είναι, α¬
κριβώς, ή πραγματοποιηθή έΕαγω
γών.
ΥΠΕΡΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
Δέν >θά ήταν ο..νατόν, βεβαίως,
νά ύ.τοστη,πιχθή ότι τα κίνητρα
δέν δοήθησαν καθόλου στήν έί-
σχνση των έϊιαγωγών καί στήν κα
τάκττ,ση ξ'νων άγο,ρών. Στήν .-τε
ρμ.ττοχϊη αυτή, ομως, βάπτεπε νά
σταιθοΰμε π;οκτσότερο στήν ΰ.τ,ό-
δειξη τού ύ.τοιιργοΰ Έμπορίου
τής πςώτη (Χίταχονντικής κνδ·2,ρνή
(Τ:ως κ. Άυ. Κανελλο.-ιοΰλον, δτι
τα χίνητβα τών έξαγωγών τα δι
καιούνΥαι μόνο οί χειμια-ζά,μενες
στίς ξένες άγορές έλληνικές διομη
χανίες. Καί πάλι ομιος. υπό ε:να
αύΐτ^ότατο όρο: νά μην άνακό
.ττεται ή προσπαθεία αίτξήΐΐιεως
τήϊ .τα,ίανωγικόττντος «ΰτών τών
έπιχειςήσεων4 πού "Ιναι φυσικό νά
στασία των κινήτρων.
Την 1η Ιανουάριον 1975 οί έ-
.-τιδοτίΊ<τειΐ πού πΓ©6λίπ>Ε| ή ΟΛΟ-
φαση 1574 ©ά πρέσει νά μεκαθοΰν
κατά 35%, δυνάμει τών χρ.ονΐκών
όρίων ποίι ή Ιδία αυτή άπόφαση
τής Νομισματιχής Έπιτροπής ε
χει θεχτει. Σημαντικές ώστόσ0 .-α
ε'σεις πού άσχοΰνται τή στιγμή αύ
τή έκ «έρους τών ένδια'ςρεροίΑε-
νων ια,το^οΰν νά όδηγήσαιν στήν
αοόδλεψη δτι οί άριμόδιες άρχές
δέν βά <ρ&άσουν σ' έκοίνονς τούς σοδαοοΰ; ποσστικοΰς .-ΐεοιορισμοϋς .τού ό "διός ό πατπιωτισμο; των Έ,.λήνων βιομηχανίαν θα.τρ?.τε νά ΰ.-τανοθ'-ΰση, άηροϋ ή οίκονομική ά- ναγκαιότητα δέ άτκεΐ γιά νά τούς πείση. Ή νέα δι-,μοκρατική οΐκονομική πολιτική ποΰ, ν.ατά γενική όμολο γία πςέ.τε, νά άκαλοιιθηθή, εχει πιά τα λόγο· Σύμφοινα ιμέ δη,μο- σιογραφικές .τληροφορίες άπό τό ΰποΐιογεϊο Σν-ντονιοτμοϋ, έκτός ά πό τό ποσοτικό πΐριοριισΐμά των έ π^δοτήσεων τώ έξαγωγώνι μελΐτα. τα, ήδη καί ή άν'αδιάρθρωση τών κιήτροιν, ετσι ωστε νά παρίχων- ται έκΐί δπον πράγματ, πάσχονν οί έλ,ληνικές έξαγωγές. ΑΕΧΑΗΜΕΡΟΥ ΘΡΙ.ΤίΚΕ. ΑΠΟΦ^ΙΕΙΙ ΠΑ ΤΗΝ ΠΡΟΜΗΒΕΙβ ΤΩΝ ΜΗΧβΝΗΜ&ΤΟΝ ΤΗΣ ΑΙ Π Τ Μέ την οιεΕογωγή νέου διαγω νιθμοϋ — καθ" δλα άδιοβλήτου - θά λυθή τό &έμα τής προμηθείας τοΰ έΕσπλισμοΰ - 7 έχσκαφέων καΐ 5 άποθετών — τού Νοτίου Λι γνιτωρυχείου Πτολεμαΐδος. Πρός τή λύση αυτή άποκλείνε: Π κυβέρνηση, καί δήλωσε χθές στοϋς δημσσιογράφους ό υπουρ Υός Βισμηχανίας κ. Κ. Κονοφά γος. ό οποίος πρόσθεσε ότι ή σχετική κυβερνητική άπόφοση θά ληφθή μέχρ; τίς 10 Ίανουαρίου. Ό κ. Κονοφάγος άνέφερε επί σης βτι ή λύση τοΰ νέου διαγω νισμοϋ θά στοιχίση στό Δημόσιο σημανπκό τ.οσό, λόνω κυρίως τής μεταθέσεως χρονικώς τη"ς προμη Εεΐας τού έ£οπλισμοϋ. κα! ότι ό νέος διαγων·σμός θά γίνη μέ τε λείωο νέα προοπτική, ή όπσία θά περιλαμβάνη, μεταΕύ ολλων καί τήν καταθΛΐυή στήν Έλλάδα τοϋ ϊνθ% τοϋ συνόλου τών μηχανημό των. Ό κ. ύπουργός έΕ αλλου δή- λωοε 6τι υπορεϊ νά πάΰρΕη καί δευτέρα λύση στό θέυα τής προ μηθείας τού έΕοπλιομού, ή όποία ούμφωνα μέ τούς προσονατολι- σμούς τής Κυβερνήσεως θ' άπο βλέπη,: Στήν διενέργεια δ'απρεγμοτεύ οβων μετοΕύ Δημοσίου καί τών Δυτικοϋ καί Άνατολικοϋ οϊκων - Κρούπ καί ΜασινεΕπόρ: - Υ10 τάν καταμερισμό τής αναθέσεως τοϋ έργου. Σκοπός τής κυβερνήσεως έτόνι σε ό κ. ύπουργός είναι - έφ' ό σον αύτό κατοχυρώνεται καί νομι κώς — ή έπίτευΕη τής καλύτερης δυνατής, οίκονομικής λύσεως γιά τό Δημόσιο μέ τήν διαφύλαΕη τών τεχνικώ/ δεδομένων. ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ ΆνεΕαρτήτως, όμωα, τής λύσδ ως ύπεγράμμισεν ό κ. Κονοφά¬ γος, ή καθυστέρηση τής άποφάσε ως επί 1Ά χρόνια, γιά ένα τόσο σπουδαϊο θέμα, δημιουργεϊ μέγα λες εύθϋνες γιά τήν διοίκηση επί δικτατορίας. Γιά τήν άπόδοση τών εύθυνών, τόνισε ό κ. Κονοφάγος. θά ου- σταθή άδιάβλητη έππροπή - ύ πό τήν προεδρία ανωτάτου δικα στικοϋ καί μέ διαπρεπεϊς τεχνι- κούς - Υΐό την σχετική έρευνα. Τό μέγεθοο τής Ζημίας τοϋ Δή μοσίου. άπό τήν καθυστέρηση, προσέθεσε ό κ. ύπουργός, άντι- στθΐχεϊ σέ συνάλλαγμα 1 δία 800 έκατ. δρχ. Καί τούτο διότι ή καθυστέρηση ενός χρόνου άπο κτίσεως τού έΕοπλισυού άντιστοι χεϊ, μετά περίπου 6 χοόνια, σέ καθυστέρηση ποραγωγής λιγνίτη Η έκατ. τόννων, άντί -ών όποί ών θά πρέπει νά είσάγουμε πετρέ λοιο ' ι Ι.'Εκ τοϋ νόμου περί φορολογιας είσοδήματος Ν.Δ. 3323)1955 καί 3843)1958. Α' ΦΥΣΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ 1. Μέχρι κοί τής 10 Ίανουα¬ ρίου κσταβολή τών ύποχρεσεων φυσικών προσώπων είς φόρον είσο δήματος οίκον, έτους 1974, βάσει τοϋ κοινοποιηθέντος έκκαθοριοτι κου σημειώματος. Μετά τοϋ κατα βλητέου φόρου είς δόσεις. περι λαμβάνεται κα'ι ό προκστοβλητέος φόρος διά τό οίκον, έτος 1975 καί τό χαρτόσημον ΐίετά τοΰ τέ λους ύδρεύ7εως, έφ' δοον ουν τρέχε» περίπτωσις κτήσεως είσο δήμαΐΌς έ£ οίκοδομών (Α' πή Β1 ΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ 1. Κατοβολή υπό τών Άνωνύ μων 'Εταιρειών τών κατά τόν Ν. 602 Συνεταιρισμόν ώς καί τών άλλοδαπών έπιχειρήσεων, ών ή έταιρική χρήσις έληΕ«; την 30ήν Ιουνίου 1974, τής 3ης δόσεως (1)6) τού φόρου οίκον, έτους 1974 κοί τής 3ης δόσεως (1)61 τοϋ προκοταβλητέου φόρου 1975 τοϋ χαρτοσήμου καί τέλους ύ δοεύσεως. 2. Μέχρι καί τής 10 Ίανουα ρίου ύποβολή δηλώσεως διά με ρΓσμητ'α, ποομερίομοτα. τοκομε- ςιίδια. ποσοστά καί άμοιβάς Δ.Σ. Ομεδαπών Άνωνϋμων 'Εταιρειών υπό τών δικαιούχων φυοικών ή ντθρτών προσόπων καί καταβο λή τοϋ παροχροτηθέντος φόρου επί τών κατοβληθεντων η πιστω >.8έντων μερισμάτων έντός τοϋ
υΐ|νός Νοεμβριού 1974. Ή δηλώ
δι' απάσας τάς ώς ανω περι
πτώσεις έπιδίδεται έντός τοϋ έ
πημένου μηνός άπό τής παροκρα
τήσεως τοϋ φόρου, έν πάση δέ
περιπτώσει ούχι βραδύτερον τοϋ
μεβεπομένου μηνός άπό τής έγ
κρίσεως τοϋ Ισολογισμόν υπό τής
Γεν:«ής Συνελεούεως.
Ό παροχρατητέος φόρος είναι
30% προκειμένου περί μετοχών
εϊσηγμένων είς τό Χρημστιστήρι
όν καΐ 38% προκειμένου περί τών
μή εϊσηγμένων τοιούτων. Ή κατα
βολή διενεργεϊται είς τρείς (3)
δόσεις έΕ 'Ιιν ή πρώτη συν τή δή
•Αώσει. Επί μετοχών τής πρώτης
περιπτώσεακ ό ||£τοχος κ^έκτη
ται διακριτι<(ήν εύχέρε'αν νά πε ριλόβη τό £■£ αυτών είσόδημα είς την δήλωσιν φορολογίος είσοδή Ι'ατος, όπερ καί πράττει, έφ' ό οον τό κλψάκιον τής φορολογικής έπιβσρύνσεως; τούτου είναι έ^αο οον τοϋ 30% όπότε θά τύχη επι οτροφής τοϋ παροκρατηθέντος φό ρου. Τουναντίον επί μετοχών τής δευτ/έρας περιπτώσεως διά τής παρακρατήσεως τοϋ φόρου έΕαν τλείται ή φορολογική ύποχρέωσις τού μετόχου. Επί άμοιβών καί ποοοοτών δι ΟΙ ΦΟΡΟΛΟΠΚΕΣ ΪΠΟΧΡΕΟΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΑΡίΟΥΑΡΙΟΥ οικητικών ουμβούλων, ό παρακρα τούμενος φόρος ύπολογίΖεται έ πί τή βάσει τής κλΐμπκος τοϋ άρ θρου 9 τοϋ Ν.Δ. 3323)1955 και πρό τών άκπτώοεων τοΰ άρθρου 8, συν 3% επί τής άμοιβής. Όσά κις δέ ή άμοιβή ή τα πσσσστά προ σαυΕάνονται κατά τό ποσόν τού φόρου, ό ύπολογισμός τοΰ κατα βλητέου φόρου διενεργεϊται βάσει τών ίσοδυνάμων συντελεστών. Κα τοβόλλεται ομοίως είς τρείς (3) δόσεις. Επί τοκομεριδίων. ίδρυ τικών τίτλων, ό φόρος ύπολογί Ζεται ώς ανωτέρω, έφ' δοον οί τίτλοι είναι όνομαστικοί «αί οί δι καιούχοι είναι φυαικά πρόσωπα, εάν ομως οί τίτλοι είναι άνώνυμοι καί οί δικοιοϋχοι είναι νομικά πρό σωπα, ό πορακρατούμενος φόρος ύπολογίΖεται είς 25%. Γ' ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ 1.1 — 30 Ίονουαρίου παρακρά τησις κατά τήν καταβολήν τών τόκων ή τήν δΓ έγγραφής πίοτω σιν αυτών υπέρ τοΰ δανειστοϋ. Ο παρακρατούμενος έν προκειμέ νω φόρος ύπολογίΖεται επί τή βάσει τής κλίμοκος τοϋ άρθρου 9 τοϋ Ν. Δ)τος 3323) 1955 καί πρό τών έκπτώσεων τοϋ άρθρου 8 τοΰ ίδίου Ν. Δ)τος, έφ' όσον οί δικαιοϋχοι είναι νομικά πρόοωπα, άποδίδεται τίς τό Δημόσιον βάσει δηλώσεως ύποβαλλομένης υπό τού παρακρατήσαντος μέχρι 1 θης Μαρτίου 1975. Ή δήλωσις κα'ι καταβολή τοϋ παρακρατηθέντος φόρου έκ τόκων καταβληθέντων ή πιοτωθέντων κατά τόν μήνα Ν)βριον ένεργεϊται μέχρι 10 Ι ανουαρίου 1975 τών δέ κατά τόν μήνα Δ) βριον μέχρι 10 Φεθρουα ρίου 1975. 2. Μέχρι 10 Ίανουαρίου υπο βολή δηλώσεως υπό τών κατα |3ο>^ό,ντων άμοιβάς είς έργολά-
βους φυσικά ή νομικά πρόσωπα
καί καταβολή τοϋ παρακροτηθέν
τος φόρου 1,5% επί τής καταβλη
θείσης έντός τοϋ μηνός Νοεμβρι
ου 1974 όΕίας τής έργολαθίας.
Εάν ό έργοδότης τυγχάνη τό Δή
μόσιον Ν.Π.Δ.Δ. ό παρακρατούμε
νος φόρος είναι έπίσης 1,5%.
3. Μέχρι 10 Ίανουαρίου, υπο
βολή δηλώσεως υπό τών καταβαλόν
των άμοιβάς καΐ προμηθείας κα'ι
κσταβολή τοϋ πορακρστηθέντος
φόρου 15% επί τών έντός τοϋ μη
νός Ν) βρίου 1974 καταβληθει¬
σών προμηθειών.
4. 1 — 31 Ιανουαρίου δήλωσις
των άρχιτεκτόνων καί μηχανικών
καί καταβολή τοΰ φόρου 4% ή
10% καί τών αναλογούντος επ;
τών άμοιβών διά τήν σύνταΕιν με
*ετών καί σχεδίων πάσης φύσε¬
ως. Ή δήλωσις έπιδίδεται καί κα
τοβάλλεται ό φόρος προ τής θεώ
ρήσεως τών οχεδίων ή μελετών
ή τής χορηγήσεως τής: σχετικής
αδείας.
5. Μέχρι 10 Ίανουαρίου υπο
βολή δηλώσεως καί καταθολή τού
παρακρατηθέντος φόρου καί τής
υπέρ ΟΓΑ εϊσφοράς επί τών έν
τος τοϋ μηνός Ν)βρίου καταβλη
θέντων ποσών άποΖπμισεων ή δι
καιωμάτων πάσης φύσεως είς άλ
λοδαπάς έπ'χειρήοεις καί όργανι
σμούς, ώς έν άρθρω 8 τοϋ Ν.Δ.
4444)1964 όρίΖεται.
II.
Έκ τής έμμέσου φορολογιας.
Α' ΦΟΡΟΣ ΚΥΚΛΟΥ ΕΡΓΑΣΙ¬
ΩΝ
1. Φ.Κ.Ε. Βιομηχανικώς καί
Βιοτεχνικών Έπιχειρήσεων. Μέχμι
10 Ίανουαρίου ύποβολή δηλώσε
ιος καί καταβολή φόοου διά τα
άκαθάριοτσ εσοδα τοϋ μηνός Νο
εμβρίου 1974, ώς καί καταβολή
τοϋ ΐτέλους χαρτοσήμΌυ.
2. Φ.Κ.Ε. ΤραπεΖικιον έπιχειρή
σεων.
Μέχρι 10 Ίανουαρίου ύποβολή
δηλώσεως καί καταβολή τοϋ φό
ρου διά τα άκαθάριστα έσοδα μη
νός Όκτωβρίου 1974, ώς και
καταβολή τοϋ ,τέλους χαρτοσήμου
(άρθρον 45 παρ. 7 ΚΦΣ).
3. Φ.Κ.Ε. Έπιχειρήσεων παρα
γωγής ήλεκτρικοϋ ρεύματος —
Ο.Τ.Ε.
Μέχρι 10 Ίανουαρίου ύποόο
λή δηλώσεως καί κοτσβολή τοϋ
φόρου διά τό άκαθόριστα έοοδα
μηνός Όκτωβρίου 1974. ώς καί
Καταβολή τοΰ τίέλαυς χαρτοοή
μου κατα τ' δνω.
4. Φ.Κ.Ε. Μεταφορικών Έπιχει
ρήσεων.
Μέχρι 10 Ίανουσοίου ύποβο
λή δηλσεως καί καταβολή τοϋ
φόρου διά τα άκαθάριστα έοοδα
μηνός Νοεμβριού 1974, ύπολογι
Ζομένου είς 7% έπ' αυτών καΐ
6% διά τούς ήλεκτρικούς σιδηρο
δρόμους.
5. Φ.Κ.Ε. Ασφαλιετίκών Επι
χειρήσεων.
Μέχρι 10 ΊανουαοΙου καταβο
λή τής 3ης δόσεως (1)3) τοΰ
φόρου διά τα άσφάλιοτρα τοΰ τρι
μήνου Απριλίου — Ιουνίου 1974.
6. Φ.Κ.Ε. Έπιχειρήσεων Ψύ
χους. καί έμφιαλώσεαχ ύδατος.
Μέχρι 10 Ίανουσρίου ύποβολή
δηλσεως και καταβολή τοΰ φό
ρου 7% επί τών άκαθορίστων έ
σόδων μηνάς Νοεμβριού 1974.
Μέχρι 10 Ίανουαρίου ύποβολή
δηλώσεως καί καταβολή τοΰ φο
ρου έπϊ τών άκαθαρίσιων έοόδων
μηνός Νοεμβριού 1974. ..
Β' ΦΟΡΟΣ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑΣ
1. Τεχνητή μέταΕο. Μέχρι 10
Ίανουαρίου ύποβολή δηλώσεως
«οί κατοβολή τού φόρου διά τα
άκαθάριστα έσοδα τοϋ μηνός Νο
εμ3ρίου 1974 (§3 τοΰ άρθρου 5
τού Ν.Δ. 2815)1954).
Γ' ΦΟΡΟΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ
1. Μέχρι 10 Ίανουαρίου κατα¬
βολή τής δόσεως (1)6) των ι ε
λών τοϋ δευτέρου έΕαμήνου κυ-
κλοφορϊας αύτοκινήτων καί μο-
τςουχλεττών Δ.Χ. καί τής 6ης
δόσεως (1)6) τών έΕαμηνιαίων
τελών κυκλοφορίας Ι.Χ. τής αυ¬
τής χρονικής περιόδου.
Δ' ΦΟΡΟΛΟΠΑ ΧΑΡΤΟΣΗΜΟΥ
1. Μέχρι 10 Ίανουαρίου κατα
βολή υπό τών έταιρειών κ.λπ. τών
τελών χαρτοσήμου, δι' έγγραφεί
σας κατά τόν μήνα Δεκέμβριον
πράΕεις είς τα βιβλία αυτών ά
φορώοας:
α) Σύναψιν δανείων μεταΕύ έμ
πόρων ή μεταΕύ έμπόρων κα'ι έμ
ποριχών έταιρειών ή μεταΕύ έμ
πορικών έταιριών καί οιουδήποτε
τρίτου καί
β) Διά τάς πάσης φύσεως άπο
λήψεις τών έταίρων επί διανο-
μής κερδών όμορρύθμων καί έ-
ταιρορρύθμων άμπορικών έταιρι¬
ών ώς καί επί κεφαλαιοποιήσε-
α<ς τών κερδών τούτων. ροδιόφωνα, ψυγεΐα, πορκετεΖες, Τι - Βί κλπ.) καί καταβολή τού φόρου 10% τών άκαθαρίοτων έ σόδων τών κτηθεντων κατά τόν μήνα Οκτώβριον 1974 έκ τής διαβάσεως τών είδών τούτων ως έτοεμων προίόντων. IV. Έκ τοϋ Κώδικος Φορολογικών στοιχεΐων. 1. Μέχρι 10 Ιανουορίου ύποβο λή υπό τών έΕαγωγέων διηλοτύ που καταστάοεως διά τάς άναγ- γελθείσας είς τόν έΕογωγέα κα ιά τόν μήνα Νοέμβριον 1974 δια φοράς, αΐτινες προκύπτουσιν έκ τής πραγματοποιήσεως καθαροΰ όντιτίμου πωλήσεως μεγαλυτέρου ή μ,κροτέρου έκ τού άνογραφο- μένου είς τό θεωρηθέν τιμολόγιον. 2. Γεωργικά προϊόντα. Μέχρι 10 Ιανουορίου ύποβο λή υπό τών έκδιδόντων τιμολόγιι άγοράς ή πωλήσεως χονδρικώς γεωργικών προϊόντων, ή έκκαθα ρίσεις τών έκδοθέντων τιμολογί ών κοί έχκαθορίσεων έντός τοϋ ι μηνός Νοεμβριού 1974 συμφώνως πρός τάς διατόΕεις τοϋ δρθρου 48 τοϋ ΚΦΣ. ΐί · '■ * 3. Άμοιβή Διοικητικόν Συμβου λίων Α.Ε. Άπό 1—31 Ίανουαρίου ύποβο λή υπό τών Α.Ε. άδιακρίτως τών υπό τοϋ άρθρου 52 .-ου Κ.Φ.Σ. όριΖομένων καταστάσεων άτομι- κών καί συγκεντρωτικών διά τάς παρεχομώνας είς τό διοικητικόν (συμβούλιον καί τό προσωπικόν άμοιβάς, έφ' όσον ή έγκρισις τοΰ ίοολογισμοΰ εγένετο άπό τής 1 — 30 Όκτωβρίου. £' ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΕΩΣ ΚΕΝΤΡΩΝ 1.1 — 15 Ίανουαρίου ύποβολή ΗΥΞΗΘΗΣΑΝ ΑΙ ΕΞΑΓΩΓΑΙ ΕΤΟΙΜΟΝ ΕΝΔΥΜΑΤΩΝ. - Συμ φώνως πρός στοιχεϊα τής Τραπε Ζης τής "Ελλάδος, α! έΕαγωγαί έτοίμων ένδυμάτων, κατά τό έν νεάμηνον Ίονουαρίου - Σεπτεμ δηλώσεως υπό τών. έκμεταλλευ βρίου τού τρέχοντος ετους, ηύ τών κέντρων διασκεδάσεως καί Εήθησαν κοτά 60%, έναντι τής πολυτεχνείας διά τα πραγματοπο. άντιστοίχου περιόδου τοϋ 1973, ηθέντα τόν άμέσως προηγούμε ] άνήλ8ον δέ είς 32,4 έκ. δολλ. έ νόν μήνα άκαθάριστα έσοδα καί νσντι 21,0 ύκατ. δολλ. "Εναντι τού καταβολή τού φόρου ιύν τή δηλώ σει, ύπολογιΖομένου κοτά τάς δια τάΕεις τού Ν.Δ. 254)1973, ώς α κολούθως: α) Κ'έντρα διασκεδόσεως πό λυτελείας 10%. Α' κατηγορίας 7%, Β' κατηγορίας 4%. III. ΈΕ εισφορών γεωργικών α- σφαλίσεων. 1. Μέχρι 10 Ίανουαρίου υπο βολή δηλώοεως υπό τών έπιχει ρήσεων παραγουσών έν τή ήμε δαπή εϊδη έκ τών αναφερομένην είς τό άρθρον 11 παρ. 1 έδ. Ζ' περιπτ. Β' τοϋ Ν. 4169)1961 έννεαμήνου Ίανουαρίου Σε- πτεμβρίου 1972, πσρουσιάΖεται σχεδόν πεντσπλασιεσμός τών ε Εογωγών οτοίμων ένδυμάτων, οί οποίαι ανήρχοντο είς 6,9 έκ. δολλ. Διεύθυνσις σνμφώνως τω ΣΟΚΡ. Σ1ΝΑΝ1ΔΗΪ Κατοικΐα Μουορχου Βσταη 55 Προίστάρβνος Τυπογροφεΐου ΓΑΒΡ1ΗΛ ΓΑ&Ρ1ΗΛΙΔΗΣ Κατοικΐσ: Σπαρτσκο· 1· ΑΙνΤΦΊΑΑΗ ΘΑ ΕΝΤΑΘΗ Η ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΛΙΓΝΙΤΩΝ Ό κ. Κονοφάγος έΕ άλλου α ναφερόμενοο στό ένεργειακό πρό ' βλημα τής χώρας σέ σχέση μέ τήν διεθνή ένεργειακή κρίση, ε~·- πε ότι είναι εύχάριστο πού στή χώρα μας ύπάρχει όφθονος λιγνί της. Μόνο μέ τήν άνάπτυΕη τής παραγωγής τού Νοτίου Πεδίου τής Πτολεμσΐδος, προβλέπεται πά ραγωγή γιά 40 χρόνια, 14 έκατ. τόννοι τό χρόνο. Οί έρευνες γιά τήν άΕιοποίηση καί τών δλλων λιγνιτοφόρων πε ρ,οχών τής χρας, ετόνισε ό κ. ύ πουργός, 6ά ένταθοΰν οτά πλαί οια νέος συστηματ»χής προσπαθεί άς ώστε νά Ρχουμε μέχρι τό 1980 τουλάχιστον ν" άντιμετωπίσωμε — σέ συνδυασμό καϊ μέ τό πετρέ λοιο τής Θοσου τίς προβλεπόμε- νες ένεργειακές άνάγκες μας. 31 ΑΥΪΗΣΕ'Σ ΣΤΑ ΤΗΛ)ΦΟΝα ΞΤΗΛΕΓΡ)ΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΕΛΕ Ανεκοινώθησαν οί ούΕήσεΌ των τηλεπικοινωνιοκ ών καί των ταχυδρομικών τελών, οί κυριώτε ρες τών οποίων ίϊναι- 0 Τηλεπικοινωνιακά τέλη έσο τερικοΰ: — Αύτόματη, άστική - ύπερα- οτική, τηλεφωνϊκή συνδιάλεΕη, ά πό 0,60 δρχ. σέ 1 δρχ. — Αύτόμοτη συνδιάλεΕη άπί·. κοινόχρηστα τηλέφωνσ, άπό 1 οό 1,20 δρχ. — Βασικό μηνιαίο τέλος, άπό 40 σέ βθ 5ρχ. γιά τηλέφωνα κίν τρών μέχρι 15.000 συνδέοεον καί όπό 50 αέ 75 δρχ. γιά τα τι-, λέφωνα κέντρων άνω τών 15.000 συνδέσεων. ;-;),,,-:;?, .',·■■" τ — Έφ' άπαξ είσφορύ, άπό 2 700 δρχ. οέ 3.300 δρχ. καί υπό 4.ΟΟΟ σέ 5.ΟΟΟ δρχ. γιά τηλέιοω να πού άνήκουν οέ κέντρσ μέχρι ή άνω, άντιοτοίχως, τών 15.000 συνδέσεων. .·. ·; · ·>- '■- ?:· :;.· ί- ·
— Αύτόματη έπικοινωνία μέ ιέ
λεΕ, άπό 0,60 οέ 1 δρχ. κατά μο
νάδσ.
— Τηλεγραφήματσ έσωτερι
κου, ή λέΕη, άπό 0,50 σέ 0,80
δρχ. καί πάγιο κατά τηλεγράφι-:
μα, άπό 2 σέ 3 δρχ.
Τα τέλη τών διεθνών έπικο:νω
νιών δέν '^οταβάλλονται.
— Τιμολόγιο ύπερσοτικών τη
λεφωνικών συνδιαλέΕεων, ογο
χειροκίνητα κέντρα:
Πά άποοτόσεις μέχρι 20 χλμ ,
τέλος άνά τρώτο λεπτό, 1 δρχ.,
άπό 20 έως 30 χλμ, 2 δρχ., άπό
30 έως 45 χλμ. άκέραιο τέλος 3
δρχ. καί μεκομένο 2 δρχ·, άπό 45
έως 80 χλμ. 6 καί 4 δρχ , άντί
στοίχως, άπό 80 έως 160 χλμ. 3
κοί 540 δρχ., άντιοτοίχως, άπύ
160 έως 2)40 χλμ, 10 καί 6,70
,δρχ., άντιστοίχως καί γιά άποοτα
σεις μεγαλύτερες τών 240 χλμ.,
12 καί 8 δρχ. άντιστοίχως.
β> Ταχυδρομικά τέλη.
οέ 4 δρχ., καί έΕωτεοικοΰ, απί)
4,50 σέ 7 δρχ. (γιά τα λοιπά
ικλήμάκια βαρους έγινε άνάλονη
αύΕηση).
— Έπιαχεπτήρια κοί κάρτε.:,
έσωτερικοϋ όπό 1,50 σέ 2,50
δρχ. καί έΕυτερικοϋ άπο 2,50 σέ
3,50 δρχ.
— Έφημορίδες καΐ περιοδικά,
θάρους μέχρι 50 γραμμαρίων, ά
ποοτελλόμενο στό έσωτερικό, ό
πό τούς έκδότες τους, άπό 0,20
σέ 0,30 δρχ , κα'ι άπό ίδιώτες, ά
πό 0,40 σέ 0,70 δρχ
— Έφημεριδες κσί περιοδικό
μέχρι 20 γραμμαρίων, άποστελλί
μενά στό έσοτερικό, άπό 1,50 οέ
2 δρχ. (άνάλογη αϋΕηση καί γιά
-ιά λοιπά κλιμάκια βάρους).
— Είδικό ιέλος σιιστημένων, ε
σωτερικοϋ άπά 4 σέ β δρχ. <πι έΕωτερικοΰ άπό 5 σέ 7 δρχ. Άνακοινώνοντας τις παραπάνω αύΕήσεις ό διοικητής τοϋ ΟΤΕ καί πρόεδρος τοϋ Δ.Σ. τοϋ ΕΛΤΑ κ. Μ. Πετροπουλέας εδήλωσε £ τι αύτές κατέστησαν άναγκαϊες γιά τήν αντιμετωπίση τής οίκονο μικής καταστάσεως πού έκληρο δότησε οτούς δύο αύτούς Όργο νισμούς ή περίοδος τής δικτατορϊ σς. Τό ίσοζύγιον αδηλων Τό ίσοϊιιγιον των άδήό/>.ων συναλ.
λαγών αποτελεί εν ΓΗΐσικόν σκέ-
λος τοϋ ΐσοξι>γίϋυ πληρωιιών τής
χώρας, .-ΐοόκ,:ιται δέ κατά τϋ πι;ο
ιαιτέραν
σημασίαν.
Οΰτϋ)> σιιμο;ο»να>ς π,ηάς τα στυι
χεία τής Τραπέζης τής Ελλάδος,
διά το έννίάμηνθΛ' διάστημ« Ίο-
νουαοίου — Σΐ.ττεμΛρίου τοΰ τρέ
χοντος ετους, (ά είσΛρά'ξεις έξ ά-
δήλιον πόριον άνήλθον είς 1.815,6
έ/.ατ. δολλαρίμΑ', παρο'^σιάζοι<ν δέ αύξησιν κατά 11,49*, ένώ κατά τήν' αντίστοιχον ςκοίοδον τοΰ 1973 ή αύξησις ήτο 389ί. Ή επι 6ράδννσις αίτη τ»ΰ ριθμοΰ αυξή¬ σεως ό^εθνεται είς. τήν μείωσιν τού τοτ.·ριστικοΐ' σνναλλάγματο-ς καί την μείωσιν των με ταναστει-τικδν έμδασ,μάτιον κατά 14%. Ειδικώτερον^ τα τρία κυριώ τερα κονδύλια. των άδήλοη' .ιόρι·>ν
κατά την έν .-τοο;:ιεΐ|μενω περίοδον
είχον ώς εξής: Το.,ριστικόν σΐ'ν
άλαγμα 350 έκ· δολλ. έναντι 401,
9 έκ. δολλ. 'Εμ64σματα μετανα-
στών 486,2 έκ. δα)Χ, εν<αντι 563,6 έκ. δολλ. Τό σ.Γνάλλανμα. έκ τής ναυτιλίας παρουσνάξ·Γΐ αύξη¬ σιν κατά 53%, άνήρχετο δέ «ίς 6!4,6 έκ. οολλ. τναντ, 420_3 έκ. δο,λλ. ΑΊ δυσμενείς δμω; ποοαιτι καί τής δΐίθνο»Κς ναυτιλίας καΐ κατ' άκολοιθίαν καί τής Έλληνι- κής προδικάξοΐ'ν διά τό 197") ?πι 6&άδυλ<ϊΐν ή καί κώιψιν τού ρν- Ο,ιιοΰ αυξήσεως τοΰ ναιτιλιοΌΰ σι^ναλ.λάγματος. Ά,τοτέλεσμα τών διακ»ιμ'άνσΓΐι>ν
αυτών είς τοϋς διαφόρους λογα-
ς>ια«τμοΰς των άδήλίον αόρων, εί
ναι τ.αΐ ή σημαντική μετββολή τής
συμ,μίτοχής των είς τϋ οόνολιη'.
Ούτως, αί ΓΪσ.-τοάξπς Ιγ. τής ναυ
τιλίας καλίπτουν τό 3ό,59ί τον
σύνολον των άδήλονν εί<ττοάξε(ΐ)ν, ένώ κιιτά την αντίστοιχον περίο¬ δον τοο 1973 άν'τε.-τροσώπ,Γυον τό 25,8%· Άντιθέτιος, τό τ κάν στ>νάλ).σγαα καλ.ίατει μόνον
τό 19,3% άπό τό 24,7% τής .τερυ
σινή; πεοιόδου. Τέλος, τα. έμ-6ά-
ομοτα τ(7>ν μεταναστών άντιστοι-
χοΰν είς τό 26,8%, ένώ κατά τό
έννεάμηνον τοΰ 1973 έκά/υπτον τύ
,"•4,6% των άδήλων πόρων.
Λ ι πληρο>μα1 τοϋ Ίσοζτ·γίθ'υ των
άδήλων σνναλλαγών, κατά τα έν
νεάμηνον τοΰ τρέχοντος ετους, ηΰ
ξήθησαν κατά 27%, ανήρχοντο δέ
«Ις 496,3 έκ. δολλ. Έξ αυτών, τό
μεγαλειτέρον κονδύ/.ιον άπϊτελονν
οί τόκοι δανείον, οί όποϊοι, διά
τήν έν ποοχίΐμένο) πίοίοδσν ανήλ
θον είς 110,9 έκ. δολλ. ?ν'αντι ,'.7ΐ
ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΤΗΣ ΣΤΡΑΝ
ΠΑ ΤΗΝ ΕΚΤΑΣΗ
ΤΟΥ Γ ΔΙΎΛΙΣΤΗΡΙΟΥ
Ή έταιοεία «Έλληνικά Διϋλι
στήρια ΣΤΡΑΝ» Α.Ε. (συγκροτή
ματος Άνδρεάδη) υπέβαλε προ
σφυγή στό Συμβούλιο Έπικρατεϊ
άς καί Ζητεί άκύρωση τής άποφά
οεως τοϋ ύπουργού Βιομηχονίαα
τής ύπηρεσιακής κυδερνήσεως,
μέ τήν όποία χαρακτηρίΖεται ώς
άκατάλληλη ή έκταση τοϋ τρίτου
διϋλιοτηρίου. ·.*'
Τα έπιχειρήματα τα όποία επι
καλείται ή ΣΤΡΑΝ είναι:
— Ότι η σύμβασή της μέ τό
Δημόσιο, ή όποία έχει κυρωθή
μέ νόμο, προβλέπει οάν χώρο έγ
καταστάσεως τήν Πάχη. Αύθαίρε
τα ή κυβέρνηση Άνδρουτσοπούλου
είχε άπαγοοεύσει τήν συνεχίση
τών σχετικών εργασιών, οί απόϊ
ες, σημειωτέον έχουν προχωρή
σει πολύ. "ι. ,;,
— "Οτι ή μελέτη γΓά τό τρίτο
όιϋλιστήριο εϊχε προβ>έψει άλα
το άνογκαϊα μέτρα γιά τήν έΕοοδε
τέρωση κάβ: μολνύσεως τή^: οτ
μοοφαίρας άπό τήν λειτουργία
τού έργοοταοίου.
Ημβρομηνία τής συζητήσεως
τής προσφυγής άνομενειαι νά ό
ρισθή έντός τών ημερών.
5 έκ. δα)Λ. τής άντιστοίχο.» .ττ<ριό δου τοΰ 1973 (βΐξηβις 9?,8<7(). Έτερον σοβαρόν κονδύλιον των Λ δηλών πληοοΗΜΟν είναι α! μεταφο ραί αί οποίαι άνή&χοτο είς 100,8 έκ. δολλ. (αύξησις 20,5%). ΑΙ 8α πάναι τοίν Έ)Αηνιϋνν διά τονρι- σμόν ϊϊς τή* άλλοοαπήν .-ιαραμε- ι τίιν έν ~κηαημΓνι·> χτρΊοοον.
νονν ιείς τό αύτό ίπ'υΐίοον μέ τό
παοελ.βόν ?τος, άνεοχονται Λέ Ηί
Κ0 έκοττ· δο>-λ. ΑΊ δαπάναι, δμακ.
διά ο~0Ί<δάς 'Βλλην«ι»ν ·?1ς τό έξι τερικόν, Γ,ίιξή*ηβαν κατά 17$?/· δέ είς 33,3 ίχ ο©>>. ^.(ι
ΛΗΛΚΥΠΤΟΥΗ ΠΡΟΒΑΗΜΑΤΑ «Π' ΤΗ
ΣΥΜΒΑΣΗ ΜΕ ΤΗΝ Ο. Α.
Ή κυβέρνι-,ση έπιθυμει καί θά έ
πιδιώΕη ήν ταχύτατη λήΕη τώ/
διεΕαγομένων διοπραγμστεύσεων
πρός διευθετηθή τού θέματος τής
«Ολυμπιακής». Στήν πσραπάνω
δήλωση προέβη χθές ό υπουρ
γός Μετσφοοών κ. Γ. ΒογιατΖής.
ό οποίος κο; πρόσβεοε, ότι «άνα
γνωρίΖεται άπό κυβερνητικής πλευ
ρας, πώς οί τυχόν περαιτέρω κα
θυστερήσεις θά είχον όλέθριες
έπιπτώσεις οτήν όμσλή λειτουρ
γία τής έταιρίσς, ή όποία θά πρέ
πει άπό τώρα νά προετοιμασθή
γιά την άναμενόμενη ηύΕημένη κ>
νηση τής Οερινής πεοιόδου». Κο
ταλήγοντας ό κ. ύπουργός ύπο-
γράμμισε, ότι, «άμέσως μετά την
λήίη των διαπραγματεύσεων, θα
όλοκληρωθή ή όρθο>ογική άνσ-
πτυΕη τοϋ προγράμμπτος των πτή
οεων τής έταιρίας».
Δημοαιογραφικές πληροφορίες,
έΕ άλλου, άναφέρουν, ότι τά κυ
ριώτερα άπό τά προβλήματα που
άντι,μετωπίΖει σύτή τή στιγμή ή
κυβέρνηση στό θέμα τής «Όλυ
μπιακής» είναι:
1. Δυσκολίσ στήν προσθήκη νέ
ών δρομολογίων έΕωτερικοϋ, διό
τι όπως λέγεται ή «Όλυμπιακή.
όφείλει στί~ έταιρεϊες πετρελαιο
ειδών ένα σημαντικό μεγάλα πό
σόν καί οί έταιρεϊες τού έΕωτερι
κου άρνοϋνται νά δώσουν καύσι
μσ οτά άεροπλάνα τής «Όλυμπι
ακής». Συγκεκριμένα μάλιστα, έ
ς κλπ. ι
β) Τό άντιπροσωπευτικό ποσό γ,
Π' αυτού»: κυρίως τ ούς λόγους
Κυβέρνηση έπιδιώκει μέν την
των έπενδύσεων τής έταιρείας κα όσο τό δυνετόν ταχύτερη κατά
Ο 1ΜΜΓΕΙΗ ΤΗΣ ΕΒΑΘΜΑΔΘΙ
Αί συσκέιιιεις διά τ* οικονομ
κά μέτρσ τοΰ νΐου έτους καΐ οί
συΖητήσεις διά την τύχην τής
- Ολυμπιακής Άεροπορϊος», ώς έ
π»οης καί ή παράτασις τής απα-
γορεύσεως τής διενεργείας πρά
τα την τελευταία έπταετία (Οί έ ληίη σέ κάποια ουμφωνια μέ τόν , ,
.ι*·... Εεων επι προθεσμία είς τό Χρη-
πενδύσεις μειούται κοτά 1)7 ·<ά κ. Ώναση, πορόλληλςι όμως έχει θε χρόνο άπό τής επομένης τής υποχρεωθή νά φροντίση, ώοτε πραγματοποιήσεως τους). π έταιρεία νό διατηρηθή σέ ένα γ) Τα έ'Εοδα έκπαιδεύσεακ ικανοποιητικο λειτουργικό έπίπε- τοϋ προσωπικού. Καί | δο, τό όποίο καί θά έπιτοέψη στήν δ) Τό ποσόν των έΕόδων δια ύιάδοχη καταστοση νά την έπανα φημίσεως, πού σύμφωνα μέ την δραοτηριοποιήση σέ όλη της την σύμβαση όρίΖεται στό 4% των έκτοση τό συντομώτερο δυνατόν. άκαθαρίστων είσπράΕεων τής ε ταιρείας. 3. "Αν άφεθή ό άνάδοχος νά συνεχίοη — όπως ύποχρεοΰται άπό την Σύμβαση — επί ένα ■; Εάμηνο μετά την κσταγγελία, την λειτουργία τής έτοιρείας, βάσι.>
δικαιώματος τού πού άπορρέει
άπό την σύμβαση, μπορεϊ νά πε
ριορισθή στά έλόχιστα προβλεπο
μενά δρομολόγισ ήτοι: ■ ' ™
ΣΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ
ΕΪΩΤΕΡΙΚΟΥ:
α) Δύο δρομολόγια στήν γρα..ι
μή: ΑΘΗΝΩΝ - ΡΩΜΗΣ -
ΠΑΡΙΣΙΩΝ - ΛΟΝΔΙΝΟΥ.
6) Δύο δρομολόγια στήν γραμ
μή ΑΘΗΝΩΝ - ΚΩΝΣΤΑΝΤΙ¬
ΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ( Η γραμμή αυτή
δέν λειτουργεϊ καϊ δέν είναι δυνα
τόν νά λειτουργήση, λόγω τώ/
τεταμένων Έλληνοτουρκικών σχέ
σεων).
γ) Τρία δρομολόγιο ΑΘΗΝΩΝ
- ΚΥΠΡΟΥ (Λευκωσίας). (Και
γινε γνωοτό, ότι έντός τής ήμέ
ρας θά πραγματοποιηθή σύσκεψη
κυβερνητικόν παραγόντων καί έ
ταιρειών κσυσψων, προκειμένου
νά έΕετοσθή ή δυνατότητα έ£ευ
ρέσεως λύσεως στό θέμα.
2. "Αν κηρύΕη έκπτωτο τόν ά
νάδοχο, τότε θά εφαρμοσθή ή
τροποποιήση τού δρθρου 20 πού
όναφέρεται στήν ΕΚΠΤΩΣΗ, οτήν
όποία όρίΖεται ότι έφ' όσον τό
θέμα θά φθάση στήν διαιτησίσ, ό
έπιδιαιτητής τής έπιτροπής διαι
τησίας, κσθορίΖεται άπό τόν Πρό
εδρο τής Διεθνοϋς Τραπέζης Ά
νοπτύΕεοΰΐς κσί Ανασυγκροτήσε¬
ως. 'Επίσης οτήν ιδία περίπτωοη
έφαρμογής τοΰ αρθρου περί έκ
πτώσεως, ό σνόδοχος (ό κ. Ώ
στήν γραμμή αυτή δέν μπορούν
νά γίνουν πτήσεις, διότι τό άερο
δρόμιο τής Λευκωσία-; δέν λει
τουργεϊ).
ΣΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ:
',Αθήνα — Θεσσαλονίκη: 14
δρομολόγια την έβδαμάδα, "Ηρά
κλειο 4 την έβδομάδα, Χανιά 4
την έβδομόδο. Άπό τρία δρομο
λόγια την έβδομάδα πρός Κέρκιι
ρα, Ρόδο, Καβάλα, ΆλεΕανδρού
πολη, Ίωάννινα καί Μυτιλήνη.
Κοϊ τέλος δύο δρομολόγια έβδο
μαδιαίως ποός Άγρίνιο, Καλαμύ
τα. ΚοΖάνη, Λάρισα, Λήμνο. Κώ
κα'ι Σάμο.
"Αν όμως γίνη κάτι τέτοιο. το
τε άφ' ενός μέν θά θιγοΰν τα
νάοης) δέν θίγετοΐ (δέν πμωρεϊ ' ορομολόγια έοωτερικοΰ καί άφ'
τοι δηλ.) οίκονομικά, διότι όπως ! ετέρου θά άποδιοργανωθή κυριο
σαφώς όρίΖεται στήν παράγραφο ' λεκτικά τό δίκτυο εξωτερικών
3 τοϋ δρθρου 25 της Συμβάσε- Ι νρσμμών τής έταιρείας διότι, φυ
ως, τό Δημόσισ έκτός των άλλων ι σικό είναι νά καταρνόση ό άνά
δοχος δλα τό γραφρϊα, σταθμους
καί λοιπές έγκαταοτάσεις τού
θά πρέπει έντός έΕαμήνου νά
ταβάλη στόν κ. 'Ωνάση:
Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑ
ΟΑ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ
ΟΔΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΕΡΓΑ
Ή Διεθνης ΤράπεΖα αποδεχθή
νά συμμετάσχη οτήν χρηματοδότη
ση όδοποιητίκών έργων πού έ
χούν ένταχοη στό Πρόγραμμα Δή
ι μοσίων Έπενδύσεων 1975. Χθές
τό πρωΐ οί πουργοϊ Συ·/τονιομοϋ
κα'ι Δημοσίωνύ "Εργων κ.κ. Π.
Παπαληγούρας καί Χριστ. Στρά-
τος έδέχθησαν τούς άντιπροσώ
πους τής Διεθνοϋς Τραπέζης, οί
όποϊοι τούς άνεκοίνωσαν ότι ή
ΤράπεΖα ενέκρινε τα τεχνικά σχέ
δια γιά τα έργα πού συνέταΕαν
οί έλληνικές ύπηρεσίες καί κατό
πιν αυτού θά παρασχεθή δάνειο
γιά την καλύψη των σέ ουνάλλαγ
μα δσπανών
Οί έπαφές μέ τούς έκπροσώ
πους τής Διεθνοϋς Τραπέζης θά
συνεχισθοϋν προκειμένου νά έΕε
τασθοΰν καί τα προγράμματα εγ
γειοβελτιωτικών έργων πού έχουν
συνταχθή άπό την ΑΤΕ κσί γιά
τα όποία Ζητεϊται έπίσης χρημα
τοδότηση.
ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕ
ΩΣ
ΚΑΙ ΚΑΜΨΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΤΡΙΜΗΝΟ
Οί κυριώτερες έξελϊΕεις στήν
δραστηριότητα τής Βιομηχανίας
κατά τό τρίτο τρίμηνο 1974, ό
πως προέκυψαν άπό τα άποτελέ
σματα τής τριμηνιαίυς τοκτικής
δειγματοληπτικής ερεύνας τού Σ.
Ε.Β., ήσαν ή περαιτέρω ύποχώ
ρηση τής έγχωρίου Ζητήσεως, ή
έλαφρά άνοδος των έΕαγωγών,
ή συσσώρευση άποθεμάτων, ή
κάμιμη τής παραγωγής καί ή στα
σιμότητα τής όπασχολήσεως.
Συγκεκριμένα, σέ σχέση μέ τό
άντίστοιχο τρίμηνο τού 1973 έ
σημειώθησαν οί έΕής έζελίιζεις:
—· Ή παοαγωγή σέ σταθερές
τιμές υπέστη μείωση.
— Τα βιομηχανικπ άποθέματα
ματκιτήριον Αθηνών έδέσποΖαν
των οικονομικόν έΕελίΕεων τής
παρελθούσης Χριοτουγεννιάτικης
εβδομάδος. Κατά την παρελθοϋ-
σαν έβδομσδα κατετέθη έπίσης
καί τό σχέδιον τού νέου Συν.
ιατος.
Αί λοιπαί οικονομικαί έ£ελίΕε·ο
ουνο^ιέοντα: ως εξής-
— ΠορεΓάθη ή πρίθεσμίο »:ο
ταβολής χσρτοσήμου μ^-χρι τέ-
λους Δεκεμβριού 1974.
— Ενεκρίθη ή έΓσγωγή χαλυ
δδοφύλλων, βίκου κσί «κολτσί-
δών» (πρώτων ύλών σσπωνοποιι
άς).
— Δι" όνορανομική"ς διοτάΕε-
ως (121) 20.12.74) καθωρίσθη
ότι θά δηλουνται τα άποθέματα
καταψυγμένων άλιευμάτων.
— Αί καταθέσεις ι;!ς τάς τρο
πέΖας κατά τόν Νοέμβριον ηώΕή
θησαν κατά 4.497 έκ. δρχ. έναν
τί τού Όκτωβρίου.
— Παρετάθη μέχρι 30 Ίο>
νίου 1975 ή απαγόρευσις πρά-
Εεων επί προθεσμία είς τό Χρη
ματιστήριον "Αθηνών.
— Απεφασίσθη ή είσαγωγή 5.
000 τόν. <,«ασολιών. — Αί εί-σαγωγοί ύγρών καυσί μωνκατά τό έννεάμηνον Ίανουα ρίου — Σεπτεμβρίου άνήλθον είς 625,,9 έκατ. δολ. έναντι 223,4 σεων τοΰ Οργανισμού Σιδηροδρό μων Ελλάδος διά τό 1975 προ βλέπει έργα άΕίος 1.600 έκ. δρχ. καί μελέτας άΕίος 50 έκ. δρχ. — Ύπεδλήθησαν αίτήματσ διά την έπιτάχυνσιν τής έπιστροφής των έπιτοκίων. — Διεγράφησαν αί πρός τό Δημόσιον όφειλαί των έτών 1952 - 57 έκ τής άΕίσς σπΌυ καϊ άρα βοοίτου διανεμηθέντος επί πιστώ σει. — Οί άπασχολούμενοι είς τα ό ρυχείσ κατά τό 1972 ανήρχοντο είς 22.343, έκ των οποίων 9.292 μισθωτοί καί 13.050 ήμερομίσθι- οι. — Ό δείκτης θιομηχανίκής πά ραγωγής εμειώθη κατά τόν μή να "Οκτώβριον κατά 4,4%. — "Απεφασίσθη π είσαγωγή κυνηγετικών όπλων κατά τό 19 75 άΕίας βΟΟ.ΟΟΟ δολ. — Οί άνεργοι, κατά τόν "Ιού¬ νιον 1974, ηύΕήθησον κατά 43,2% ανήρχοντο δέ είς 18.423. — Αί έΕογωγαί έτοίμων ένδυ μάτων κατά τό έννεάμηνον Ία νουαρίου — Σεπτεμβρίου 1974 ηυξήθησαν κατά 60%, ανήρχοντο δέ είς 32,4 δολλ. — Είς τό Χρηματιστήριον Ά θηνών, τό οποίον ρλειτούργησε μόνον επί 3 ημέρας λόγω των 1<ών Χριοτουγ(έννων έ σι>μειώθη μικρά αϋΕησις των τι-
μών των αετοχών κσί ·!> γενικάς
δείκτης τιμών έχλεισεν είς τάς
844,5 μονάδας, έναντι 826,8 τής
Παρασκευής 20ής Δεκεμβριού
(αύξησις κατά 21%). Αί συναλ
ΕΣΟΤΕΡΙΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ
έκ. δολλ. τοϋ έννεαμήνου
1973.
— Ό Σύνδεσμος Μεταλλευτι
κων Έπιχειρήσεων υπέβαλεν άρ
τοϋ λαγαί έφθασαν τό 50 - 60 ι:/.
δροχ.
την διεθνή οίκονομίαν τα
μοδίως αίτήματα τοϋ κλάδου. κυριώτερα γεγονότο ήσαν ή ά
— Ό προϋπολογισμός έπενδύ νοδος τής τιμής τοΰ χρυσοϋ.
ΑΙ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙιΚΛ! ΚΑΙ ΣΥ
ΝΑΛΛΑΓΜΑΤΙΚΑΙ ΕΞΕΛΙϊΕΙΣ.
— Συμφώνως πρός στοιχεΤα τής
Τραπέζης τής Ελλάδος, κατά τό
πρώτον δεκαπενθήμερον τοΰ λή
γοντος μηνός Δεκεμβριού, έμειώ
θησαν τα συναλλσγματικά άποθέ
ματα τής χώρας καί ηύΕήθη ή νο
μισμστική κυκλοφορία. Συγκεκρι
μένως κατά την 15ην Δεκεμβρί
ου, έναντι τής 30ης Νοεμβριού,
τα συναλλαγματικά διεθέσιμα έ-
μειώθηοαν κατά 511 έκ. δρχ. ά
νήρχοντο είς 26.971 έκατ. δρχ.
(ή 899 έκοτ. δολλ.). Ή νομισμα
τική κυκλοφορία, κατά την ιδίαν
περίοδον ηύΕήθη κοτά 836,1 έκ.
δρχ.
Είς τούς λοιπούς βασικούς λο
γαριασμούς τής Τραπέζης αί έ-
ΕελίΕεις έχουν ώς έΕής: Αί κα
τσθέσεις των έμπορικών Τραπε
Ζών παρά τή ΤραπέΖη τής 'Ελλά
δος έμειώθησαν κατά 1.252 έκ.
δρχ. ανήρχοντο δέ είς 7.441 έ*.
δΡΧ· Η χρηματοδότησις τοϋ Δή
μοσίου διά προμηθείας καταναλω
έκσυγχρονισμοϋ των έηιχειρήο--
ων.
εις
σεν
ΝΕΑ ΑΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ
ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ. - Νέον όνοδον
εσημείωσεν ή τιμή τοϋ χρυοοϋ,
τάς διεθνείς άγοράς καί έκλει
είς Λονδίνον είς τα 195,75
δολλ., άνά ούγγίαν. Ή άνοδος
άποδίδεται είς την συνεχιζομένων
δραστηριότητσ κερδοσκοπούντων
άγοραστών^ έν όψει τής έπικειμέ
νης (άπό 1ης Ίανουσρίου 1975)
ελευθέρας κατοχής χρυσού, υπό
Ιδιωτών, είς τάς Ηνωμένας Πολι
τείας. εάν καί άσαφεϊς παραμέ
νούν επί τοϋ παρόντος αί προο-
πτικαί διά τάς άντιδράσεςι είς
τάς διεθνεΤς άγοράς χρυσοϋ είς
τό προαναφερθέν μέτρον τής "Α
μερικανιχής κυβερνήσεως, ώς καί
διά τάς έπιπτσεις τής δημοσίας
πωλήσεως υπό τοϋ Αμερικανικόν
Θησαυροφυλακίου 2 έκοτ. ούγγιών
χρυσού, προγρομματισθείσης διά
την 6ην Ίανουορίου 1975.
ΕΜΕΙΩΘΗ Η ΖΗΤΗΣΙΣ ΚΑΥ
ΣΙΜΩΝ ΔΙ· ΑΝΕΦΟΔΙΑΣΜΟΥΣ
ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΩΝ Ε|ΣΑΓ0.
ΓΟΝ. - Δι1 αποφάσεως Το0 0
πουργικοϋ Συντονιομοΰ έπέρχον
ται βασικαί τροποποιήσεις ε|ς
άρ.
τικών αγαθών άνήρχετο, κατά την ΠΛΟΙΩΝ. - Συμφώνως πρός ά
νεπίσημα οτοιχείσ δι·;θνών έται
α) Την άΕία των παγίων περι . πρός τίς χώρες πό ύδέν θά έκτε ήσαν κατά 26,8% ανωτέρα των
Ι
ουοιακών στοιχείων τής έταιρεί λή βρομολόγια.
πρό έΕαμήνου.
Έλληνικαί έξαγωγαΐ - Β'
Τά ηροίόντα πετρελοίου κατε:
χούν την πρώτην θέσιν είς τάς Έλ
ληνικάς έΕαγωγάς κατά τό έννεό
μηνον διόστημα Ίανουορίου - Σε
πτεμβρίου τοϋ λήγοντος έτους,
συμφώνως πρός τά στοιχεϊα τη':
'Εθνικής Στατιστιι-'ής Ύπηρεσί-
ος τής Ελλάδος. Αί όΕαγωγα1
των καλΰπτουν 137,7 έκατ. δολ
λαρίων, έναντι 24,7 έκ. δολλ. τής
όντιοτοίχου περιόδου τοϋ πορςλ
θόντος έτους. Σημειωτέον, δτ·
συμφώνως πρός τά στοιχεϊα τγ,ο
ΤραπέΖης τής Ελλάδος, αί είο
πράΕεις συναλλόγματος έΕ έΕι-
γωγών πετρελαιοειδών ανήρχον¬
το είς 97,2 έκ. δολλ. Παρουοιά
ϋεται, δηλαδή, μία διαφορά έκ
40 έκ. δολλ. μεταΕύ των δύο ογο
τιοτικών στοιχείων. Θά πρέπει, ό
μως, νά διευκρινηθή κστά πόσον
αί άναφεοόμενοι ώς έ€αγωγα'
πετρελαιοειδών είναι πραγματι¬
καί έΕαγωγαί έΕ Έλληνικών διά
λιοτηρίων ή έΕ έΕαγωγικών δ-
υλιστηρίων έγκατεοτημένων είς
την χώραν μας καί των οποίων-
ή δραστηριότης δέν παρακολου
όεΐται υπό τής ΤροπέΖης τής Έ Α
λάδος.
Ο καπνός έΕακολουθεί νά κο
τεχη πάντοτε την πρωτοπορίαν
των Έλληνικών έΕαγωγών, καλύ
πτει δέ κατά την έν Γ.ροκειμένα)
περίοδον τά 123,4 έκ. δολλ. έ
ναντι 59,8 γ κ. δολλαρίων τής άν
τιοτοίχου πεουσινής περιόδου. Τά
νήματα καί οί ύφαντ>καί κλωσται
ευρίσκονται είς την τρίτην θέσ·ν
ών έΕογωγων μας. άνέρχοντο
δέ είς 90,8 έκ. δολλ έναντι 51
5 έκ δολλ. τοϋ έννεομήνου τοϋ
1973 (αύξησις κατά 78%). Ε:τ
ιην κατηγορίαν των υφαντουρ-
ικών προίόντων πρέπς· νο άντ,
φερθοθν κα'ι αί έΕαγωγσ'ι έτοι-
μων ένδυμάτων, αί οποίαι άνήλ¬
θον είς 55,9 έκ. δολλ. έναντι 33,3
έκ. δολλ. (οϋΕησις κατά 689ι>).
Επίσης, ενδιαφέρον παρουσιό-
ϋουν οί ^Εαγωγοί σισυροδερμά-
των, αί όποϊα είς 35,4 ύκ. δο.'.
άπό 19,7 έχ. δολλ. τής περυσινής
περιόδου.
Αί έΕαγωναί μετα^λ^υτικών προ
ϊόντων παρουσιάΖουν σημανι,-
κήν, έπίοης, άνοδον κα'ι έχουν ό
ναλυτικώς ώς έΕή^ ΆλουμίνΐΓν
54,7 οκ. δολλ. τής ύντιοτοίχου
περυσινής περιόδου, ένά> τό σιδη
ρονκέλιον ανέρχεται είς 47,3 έκ
δολλ. έναντι 33,6 έκ. οολλ. ίο~3
περυσινοϋ Ίννεομήνου. Αί έΕαγω
γα'ι διπύρου μαγνησίας ηύΕήθη-
σαν κατά την έν προκειμένον πε
ρίοδον κατά 48%, άνήλθον δέ είς
54"7 έκ. οολλ. τής άντιστοίχου
λαρίων τοϋ παρελθόντος έτοι.::
(έννεαμήνου). Αί έΕαγωγΌί βοίξ.
των άνέρχονται είς 12,2 έκ. δολ
έναντι 8,1 έκ. δολλ. τού άντιστοί
χου έννεαμήνου τοϋ 1973. Έ*
των λοιπών βιομηχανικήν προίόν
των, τά τοιμέντο παρουσιάΖοι.·ν
5εκοηλααιασμόν των έΕαγωγών,
οί οποίαι ,ίνήλθον είς 40,9 γλ
δολλ. έναντι 3,8 έκ. δολλ. τής άν
τιοτοίχου περισυνής περιόδου.
Έκ των άγροτικΐϋν ί.ροϊόντων.
οί έΕαγωγαί βάμβακος παρουσ<ά Ζουν μείωσιν κατά 12%, άνέρχον ιαι δέ είς 44,8 έκ. δολλ. Μείιο σιν, έπίσης, παρουσιάΖουν καί αί ΈΕαγωγαί οΐνων καί γλευκών, αί οποίαι ανήρχοντο κατά ι ήν υπό έ Εέτοσιν περίοδον είς 11,7 έκ. δολλ. έναντι 16,3 έκ. δολλ. Τέ λος, αί έΕογωγαί ροδακίνων ηυ£η θησαν κστά 40% κα'ι έφθασαν τ6 37 έκ. δολλ. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΛ ΟΙΚΟΣ ΝΑΤΤΟΤ ΪΜΗΜΑ ΕΠΙΜΕΛΗΤΕΙΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ Ο ΟΙΚΟΣ ΝΑΤΤΟΤ Φέρη είς γνώσιν των ϊδιαψερο μένων «τι ό Δημάσιο; μειοδοτικ.ύς διαγωνισμύς π<<ϋς άνάδ€ΐςιν ιμειο δότου προμ»)θευτοΰ ύ.τηρεσιακών ένδιτμάτο),ν (μπλουξών) 'Τγίΐονο- μικοΰ καί ΒοΓίθητικοΰ 'Τγεισνομι κου προσοιπικοΰ, έπα/ναληφ&ησϊται την' 24ην ΙΑΝΟΤΑΡΙΟΤ 1975, ή μέοαν ΠΑΡΑΣ,ΚΕΤΗΝ καί ώραν Ή κατανάλωσις καυσιμων Ή κοτανά'ωσις καυσίμων άπο ωσις 0,9%), άνέρχετα· δέ είς 3. 09,30' ΙΟ,ΟΟ', πρός τούς δρους καΐ Λθθϋπο'θέσεις της ΰ-τ' άριθμ. 19261)19.11.1974 άοχικής διακηούξεως αυτού. ΛιακήρυΙις κοϊ πληροφορίαι πά κα&' εκάστην παρά τοϋ 'Κπιμελητείας Οίκον Ναΰ- του (Λεο)φ. Βαισ. Κων)τίνου 16, αηοφος 6ος_ γοαφοον 2ο·ν, τηλεφ. 41.74-531). Έν Πειραιεί τή 7—1—1975 (Έκ τού Οϊκου Ναύτου) ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΛ ΟΙΚΟΣ ΝΑΤΤΟΤ ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΜΕΛΗΤΕΙΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ Ο ΟΙΚΟΣ ΝΑΤΤΟΤ Φέιοβι Ης γνώσιν των ενδιαφε¬ ρομένων ότι ό Δημόσιος μ*ιοδοτι κάς διαγωνισμός πρός άνά·δειξιν προμηβευτοΰ φωτοτυπικοΰ ΰλικοΰ, έπαναιληφιβησεται την 2δην ΙΑ¬ ΝΟΤΑΡΙΟΤ 1975, ημέραν ΣΑΒ ΒΑΤΟΝ καί ώραν ΙΙ,ΟΟ' εως 11,30', σχιμφώνως πρός τούς δ- οονς καΐ προϋποθ«ισεις τής ΰπ' άο. 19068)14.11.1974 άρχικής διακη- ρύξεως αύτοϋ. Διακήουξις καί πληροφορίαι πά οέχονται κοτ&' έκβ<Γτην παιρά τού Τμημ· 'Επιμελητείσς Οϊκοιι Ν«ιύ- τοΐ' (Α:ο»ιρ. Βιασ. Κων)τ!νου 16, δοοφος 6ος, γραφειον 2ον, τηλέφ. 41-74.531). (Έκ τού Οϊ*ου Ναντου) τελετ σοβαρόν δείκτην οίκονομικής δραστηριότητος καί ώς έκ τού¬ του παρουσιόΖει ενδιαφέρον ή ό νάλυσις τόσον τής συνολικής κο ταναλώσεως, όσον καί των επί μέ ρους προϊόντων έν Ελλάδι. Ού τ ως, ή κατανάλωσις καυσίμων διά τό δεκάμηνον Ίανουσρίου — Ο κτωβρίου 1974, εμειώθη κστά β, 7% έναντι τής άντιστοίχου περιό δου τού 1973, άνήλθε δέ είς 5. 700.000 τόν., έναντι 6.300.000 τόν. ΈΕ αυτών, ή κοινή κατανά λιοσις άντιπροσωπεύει τό 69% καί ανέρχεται είς 3,8 έκ. τόν. ένώ ή κατανάλωσις των Δημοσί ών Ύπηρεσ'ών ανέρχεται είς 1,9 έκ. τόν., έναντι 2.0 έκ. τόν. Η μείωσις, δηλαδή, τής κοινής κατα ναλώσεως φθόνει τά 12,4%, ένώ τής καταναλώσεως τήρ. άλλης εί ναι μόνον 5%. Ή συνολ.κή κατονάλωσις βενΖί νης, άνερχομένη είς 61Ο.ΟΟΟ τόν. (κατά τό δεκάμηνον 1974), παρου σιάΖει μείωσιν κατά 15,8%, έναν τ, των 724.ΟΟΟ τόν. τού δεκαμή νού τού 1973. Παραλλήλως, ό¬ μως, παρατηρεϊται οημοντική άλ λαγή είς την σύνθεσιν τής κατα ναλσεως βενΖίνης. Ούτως,, ένώ ή κατανάλωσις τής «σοϋπερ» ε¬ μειώθη κατά 41%, ήτοι είς 302. 000 τόν. άπό 511.000 τόν., ή κα τονάλωσις τής «άπλής» βενϋίνης ηύΕήθη κατά 44,6%, ήτοι είς 308. 000 τόν. άπό 213.000 τόν. Η κατανάλωσις πετρελαίου έ 090 τόν. τού δεκαμήνου 1973. ΈΕ αυτών, ή κατανάλωσις βσμέ ωα μσΖούτ (3.500) άντιπροσωπεύ εί τό 83% τής συνολικής κατανα λώσεως ι/αΖούτ, ανέρχεται δέ είς 2.57Ο.ΟΟΟ τόν., ένώ ή κστανάλω σις τοϋ έλαφροϋ μαΖούτ (1.500), άνερχομένη είς 52Ο.ΟΟΟ τόν., κσ λύπτει τά 17%. Καί είς τό έν προ κειμένω προϊόν παρουσιόΖεται ση μαντρκή άλλαγή είς την σύνθεσιν τής καταναλώσεως μεταΕύ των δύο τύπων τού (βαρέος καί έλα φροΰ). Σηιμειοϋται, δηλαδή, αϋΕη σις τής καταναλώσεως βαρέως μαΖούτ κατά 7%, ένώ ή κατανά λωσις έλαφροϋ μαζούτ μειοΰται κατά 28,3% λόγω τής σημαντικής αύΕήσεως τής τιμής καϊ τής οτρο φής πρός τόν εύθηνότερον τύ¬ πον. Έκ τής συνολικής καταναλω σεως μσΖούτ, τό 45,3% (1.(400. 15ην Δεκεμβριού, είς 23.078 έ κστ. δρχ., μειωθείσα κατό 112,3 έκατ. δρχ. Τέλος αί χορηγήσεις πρός τάς Τράπείας άπό την Κεν τρικήν ΤράπεΖσν ανήρχοντο είς 66.418 έκατ. δρχ. έναντι 66.096 έκατ. δρχ. τού τέλους Νοεμβρι¬ ού (αϋΕησις κατά 322 έκ. δρχ.) ΑΙΤΗΜΑ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΑΧΥΜ ΣΙΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΕΠΙΤΟΚ1ΩΝ — Ό Πσνελλήνιος Σύνδεσμος Πλεκτοβιομηχάνων δι' έγγράφου ιου πρός την Τράπεζαν τής Έλ λάδος, Ζητεί την έπιτάχυνσιν τής διαδικασίας έπιστροφής των κα¬ θυστερουμένων έΕαγωγικών έπι- τοκίων παρελθόντων έτών. Είς τό έγγραφον τονίΖεται ό¬ τι : «...ένώ τό υπουργείον Βιομη χανίας προωθεΐ έκαστην περίπτω σιν πρός ύυάς τοχύτατα, παρατη ρείτοι παρά τή ημετέρα ύπηρεσία βραδύτης διά την καταβολήν των δικαιούμενοι ποσων, μέ άποτέ λεσμα οί άίογωγεϊς, ιδίως δέ οί μικρότεροι είς επιφάνειαν, νά άντι νιετ(ωπίσουν οικονομικόν πρόβλη μσ, είς ημέρας, μάλιστα, ηύΕημέ νων υποχρεώσεων διά μισθούς καί ημερομίσθιον ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ Ε.Τ.Β.Α. — Ό ύπουργός Συντονισμοϋ, κ. Π. Παπαληγούρας, εδέχθη τόν Διοικη την τής Έλληνικής ΤραπέΖης Βιο μηχανικής "ΑναπτύΕεως, μετά τού όποίου συνεζήτησε διάφορα θέμα τα, άναφερόμενα είς την δραστη ριότητα καί την αποστολήν τής Ε.Τ.Β.Α. Επ" εύκαιρία, ό κ. Ύπουργός ύπεγράμμισε τό ενδιαφέρον τής Κυβερνήσεως διά τό έργον τής ΕΤΒΑ καί έπεσήμανε την σημα οίαν τής ΤραπέΖης είς την περοιτέ ρω οικονομικήν ανάπτυξιν τής Χώ ρας. ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΕΚ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ ΕΙΣ ΝΕΟΝ ΤΟΠΟΝ. - Τό Μο ΟΟΟ τόν. περίπου) άντιπροσωπεύει νομελές Πρωτοδικεϊον Αθηνών κατανάλωσιν τής ΔΕΗ καί τού Δή διά τής ύπ" αριθ. 1451)74 άποφά μοσίου (κατά μέγιστον ποσοστόν σεως τού. ενέκρινεν, ότι είς πε τής ΔΕΗ). Ι ρίπτωσιν μετοφοράς ολοκλήρου Τά ανωτέρω τρία βασικά προϊ τοΰ έργοοτσσίου, τό προσωπικόν όντα αντιπροσωπείαν τά έΕής ύποχρεοΰται νά παρέχη τάς ύπη ποσοστά είς την σύνθεσιν τής έ πηρεσίσς τού είς τόν νέον τόπον σωτερικής καταναλώσεως: Βεν εργασίας, έφ' όσον ή άρχική συμ ΖΙνη 12%, ντήΖελ 26% καί μαΖούτ βάσις εργασίας δέν ώριΖε ρητώς ώς τόπον παροχής των ύπηρεσ: ών τοϋ προσωπικού τό πρώτον εργοστάσιον. Εάν ή απόστασις ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Η ΥΦΕΣΙΣ ΕΙΣ ' τοΰ νέου έργοστασίου άπό τόν Η.Π.Α. — Λιά τέταρτον κοτά σει . τόπον κατοικίας τοϋ προσωπικού ράν μήνσ, οί κυριώτεροι δεικταί είναι μεγαλειτέρο τής τοιαύτης τής πορείας τής Άΐμερικανικής τοϋ πρώτου έργοστοσίου, άλλά ο 60%. ΕΙΩΤΕΡΙιΚΑΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ Ο'οτερικής καύσεως (ντήΖελ) πά | οίκονομίας ένεφάνισαν καί τόν έργοδότης όναλαμβάνει την δι" ρουσιάΖει μείωσιν κατά 17,8%. ά νέρχεται δέ είς 1.360.ΟΟΟ τόν., έναντι 1.650.ΟΟΟ τόν. τοϋ άντι¬ στοίχου δεκομήνου τοϋ 1973. Ή κατανάλωσις πετρελαίου έΕωτερι κης καύσειος (μαΖούτ) παραμένει είς τά σύτά περίπου έπίπεδα (μεί, ιε»»»»»»ΦΦ»ΦΦΦΦ»»Φ»»Φ»»»»·»»·»·»»< παρελθόντα Νοέμβριον πτώσιν ίόίων μέαων δωρεάν μεταφοράν 1.5%. Τουτο ανεκοίνωσε τό ύ· ! τού προσωπικού, δέν συντρέχει πουργείον Έμπορίου των Η.Π.Α., ! περίπτωσις μονομεροϋς βλοπτι- ύπενθυμίΖον ότι τόν προηγούμε κης μεταβολής των άρων τής έρ νόν μήνο (' Οκτώβριον) οί αύτοι δεϊκται είχον υποστή μείωσιν 1, 9%. γασιακής συμβάσεως. Ο ΔΙΑΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΛΙΝΙΟΣΙΙΙϋΊ! ΙΣΟΑΟΓΙΣΝΙΊΙ Φέρεται είς γνώσ'ν των 'ΑΕιοτ. Διοικήσεων Άνωνύ μων Έταιρειών καΐ 'Ετσιρειών Περιωρισμένης Ευθυ¬ νής ότι δι' αποφάσεως τοϋ κ. Ύπουργοϋ Έμπορίου θπ' ύριθ. 66378)4126 τής 16)12)65. δημοσιευϋείσης ;είς τό ύπ' αριθ. 960)23.12.65 Φ.Ε.Κ. (Δελτίον Άνωνύ μων Έταιρειών), όρι'Ζεται ότι δύνανται νά συνεχίσω- σι δημοσιεύουσαι εγκύρως τάς Προσκλήσεις των Γε- νικών Συνελεύσεων καΐ τούς Ίσολογισμούς των δια τής οίκονομικής μας εφημερίδος «ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟ- ΓΙΚΗ - ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ». ώς εγένετο μέχρι τοΰδε διά -τίτς -ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΠΚΗΣ- πρό της συγχωνεύσεώς ΕΚΘΕΜΑΤΩΝ ΤΗΣ Δ.Ε.Θ. - Δι' >φφφφ#»»ι αποφάσεως τοϋ ύπουργοϋ Έμπο
^ ρίου παρετάθη μέχρις 20ης Μαρ
τίου 1975 ό διακανονισμος τής
άΕίας των έκθεμάτων τής 39ης
Διεθνοϋς Εκθέσεως θεοσαλονί-
κης (ΔΕΘ).
ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑ¬
ΤΑΣΙΝ ΤΗΣ ΑΤΕΛΟΥΣ ΕΙΣΑ
ΓΩΓΗΣ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ. - Δι1
ύπομνήματος τού πρός ι όν υπουρ
γόν Βιομηχανίας, ό Πανελλήνι
ος Σύνδεσμος Πλεκτοβιομηχά¬
νων Ζητεί πλήρη άπσλλαγήν έκ
φόρων καί δαομων, τοϋ είσαγο
μένου καινουργοϋς μηχανίκοϋ έ
Εοπλισμοϋ υπό των πλεκτοβιομη
χανιών. Τό αϊτημα στηρίΖεται είς
την ανάγκην όλοκληρώσεως τοϋ
ρειών ή Ζήτησις καυσίμων δι" ά
νεφοδιασμούς πλοίων, κατά τό
δεκάμηνον Ίανουαρίου — Όκτω
βρίου τοϋ 1974 έναντι τής άντι
στοίχου περ:όδου τού 197)3, πά
ρουσιόΖεται μειωμένη κατά 20%.
Ή μείωσις τής Ζητήοεως όφεί
λεται είς τή/ αντίστοιχον μείωσιν
τής δραστηριότητος τής διεθνοθς
ναυτιλίας.
ΟΔΗΓΙΑΙ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩ
ΓΗΝ ΕΙΔΩΝ ΑΝΕΥ ΤΙΜΟΛΟΠ
ΟΥ. - Ή ΤράπεΖα τής Ελλάδος
διά τής ύπ· αριθ. 915)24.12.74
έγκυκλίου της παρέχει όδηγίας
δ:ά την εφαρμογήν τής ύπουργι
κης αποφάσεως διά τής οποίας
καθωρίσθη ότι δέν άπαιτείται θε
ώρησις τιμολογίων διά την είοα
γωγήν είδών άΕίοχ; κατ(ι)τέρος τού
ίσοτίμου των 600 δολλ. φόμπ ή
660 τσίφ.
Η ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΦΑΡΜΑΚΩΝ
ΕΙΣ ΠΑΛΑΙΑΝ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑΝ.
- Διά τής ύπ' αριθ. 122)27.12
.74 άγορανομικής διατάΕεως, ύ
πογραφείσης υπό τοΰ ύπουργοϋ
Έμπορίου παρατείνετπι ή έναρξις
έφαρμογής τής ύπ' αριθ. 57174
άπό 1ης "Απριλίου 1975 καί κα
βορίΖεται ό τρόπος κυκλοφορίας
άποθεμάτων φαρμάκων μέ πάλαι
αν συσκευασίαν.
ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ ΜΑΡΤΙΟΥ
Η ΣΗΜΑΝΣΙΣ ΤΩΝ ΚΟΣΙνΐΗ-
ΜΑΤΩΝ. - Διά τής ύπ' αριθ. 123
Τό
ίσχύον εισαγωγικόν
Συγκεκριμένως:
— Έπαναφέρονται είς ΤΟν
νακα «Α» έμπορεύματα διά τα
ποία άπαιτεϊται ή δδε'α
μοδίας έπιτροπής, ένώ μετοτάα
σονται έκ τοϋ Πίνακος «Α»
έμπορεύματσ, ή είσαγωγή των ο¬
ποίων θά πραγματοποιήται
άνευ των διατυπώσεων τοϋ Πίνα
κος «Α».
— Διοτηρεϊται επί έ£ εισέτι μκ
νας έν ισχύϊ η απόφασις ή όποία
καταργεϊ τάς χρηματικάς
ταβολάς διά την εισαγωγήν τρο
φίμων κυρίως.
— Τέλος έπανέρχοντοι είς το
πρά τής 15.068)9.3.74 άποφάσε
ως κσθστώς, άπό πλευρας διο&
κασϊας, ποσοϋ κοί χρόνου παρα
κρατήσεως, όλα τά εϊδη έκτός ά
πό ωρισμένα άναφερόμενα ειδι¬
κώς, όπως όνθη, ποτά, σιγαρ£τ-
τα, προΐόντα άρωμστοποιΐας, έλα
στικσ αυτοκ'νήτων, εϊδη δέρμα-
τος, τάπητες, εϊδη οίκισκής ο>κο
νομίας, κ.δ.
105 ΔΙΣ. ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ
ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ
ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡ1ΑΣ
ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΟΥΝ
ΣυνεχίΖονται μέ ταχύ ρυθμό οί
συνεργασίες τοϋ κ. Πρωθυπουρ
γοϋ μέ τούς οίκονομικούς ύπορ
γούς, προκ είμ£νοκ> νά μετοδο-ι
θοϋν τά υπό έΕαγγελία οικονομ)
κά μέτρο.
Στό μεταΕύ άντικείμενο ίδίαι
τέρας έπεΕεργασίας αποτελεί η
διαμορφώση τοΰ εφετεινού προ
γράμματος δημοσίων έπενδύσε¬
ων.
Κατά πληροφορίες πού παρε
σχέθησαν, τα έργα πού έχουν έν
τοχθή άπό τίς κυβερνήσει τής
δ»κτατορίες μέ άνορθόδοΕσ κρίτη
ρια ατό κρατικό πρόγραμμα έπεν
δύσεων, προκειμένου νά όλοκλη
ρωθοϋν, άπ3ΐτοϋν, ύστερα καί ο
πό τίς τελευταϊες άνΰπμήσεις
στά ύλικά κατασκευής δαπάνης Ο
ψους 105 δισεκατομμυρίων δρα-
χμών περίπου!
'Κατόπιν αυτού ό ύπουργός Συν
τονισμοΰ κ. Π. Παποληγούρσς μ;
έγκΰκλιό τού στά ύπουργεϊσ και
στά Ν.Π.Δ.Δ. — φορεϊς τού προ
γράμματος, Ζητεί νά μελετήοουν
ποία έργα είναι δεκτικά άναβο-
527.12.74 άγορανομικής διοτάΕε Ι λής εκτελέσεως, άνευ γενικωτέ
ως πορατείνεται μέχρι 31ης Μορ ' ρας Ζημίας. Έπίσης Ζητεί νά τοϋ
ήοιι 1975 ή πρβθεσμία σημάνσε- ι υποβληθή κοτάστααη μέ την όποί
ως των κοσμημάτων καί λοιπών ο νά έμφαίνωνται οί άνειλημμένες
ουναφών άντικειμένων έκ πολυ ύποχρεώσεις σέ συνάλλαγμο <αΙ τίμων μετάλλων. ΒΑΣΙΚΑ! ΜΕΤΑΒΟΛΑΙ Ι δραχμές, άπά τά υπό εκτελέση ΕΙΣ έργα. ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΙΣΤΕΩΣ Α. Ε. Έπ' εύκα'ρία των έορτων των Χριστουγέννων ικαί τοϋ Νέου Έ¬ τους άντιπροσωπεία τοϋ Συλλό- γου Προσωπικού τής ΤραπέΖης Πίστεως, ό Διευθυντής τοϋ Κατα· οτήματος Δράμας κα'ι τό Προσωπι¬ κόν αυτού μετέβησαν είς τά άκριτι κά φυλάκια τής περιοχής Δράμας, διένειμαν ·5έματα είς τούς άκρί- τας κοί μετέφερον τάς ευχάς τής Διοικήσεως τής ΤραπέΖης Πίστε¬ ως. ΠΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΠΙ¬ ΣΤΕΩΣ 19 7 5 Το έφετεινό Ημερολόγιο τής ΤραπέΖης Πίστεως είναι άφιερω μένο οτά έργα Έλλήνων Ζωγρά- φων. Οί κολλιτέχνες πού πορουσιά Ζοντοι είναι σύγχρονοι, έν Ζωή κοί άναγνωρισμένοι. Τό ημερολόγιο αύτό είναι τό τέταρτο μιάς σειράς όκτώ ήμερο λογίων άφΐερωμένων στήν σύγχρο νη Έλληννκή Τέχνη. Αΰτή'.ϊή""σει ρά την Εεκίνησε ή ΤραπεΖα Πίστε ως τό 1972 μέ έργα Έλλήναίν Χαρακιτών, Γλυπτών καί Ζωγρά- φων καί θά άκολουθήσουν άλλα 4 άκόμη μέ έργο Νεοελλήνων Καλ λιτεχνών. Στό έφετεινό ημερολόγιο ε- χουν συμπεριληφθή έργα των Ν. Έγγονόπουλου, Α. Κοντόπουλου, Γ. Μανουσάκη, Γ. Σικελιώτη, Ι Σπυρόπουλου καί Π. Τέτση Η έκλογή ττών έργων έχει γίνει, ό¬ πως καί πέρυσι, άπό τούς ϊδιους καλλιτέχνες μέ τό πνεϋμα τής "° ρουσιάσεως τού πλέον άντιπρο- σωπευτικοΰ έργου ττοϋ κατά την κρίσιν τοϋ ίδίου. Τό ημερολόγιο έχει προλογίσε' ό κ. Μαρϊνος Καλλιγάο, τέως Δι ευβυντής τής 'Εθνικής Πινακο- θήκης. τό όέ έΕώφυλλο πορουσιά Ζει τά έργο τού Θεοφρόστου Τριαν τσουλλίδη -ΈργοΖόμενες τιοσες· ΕΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ Ό Α' τόμος τής .ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ" τού Παύλου Κωνσταντινιδη Σελίδες 25δ, δραχμές 120 Άποστέλλεται (έπ# άντικαταοολή) 6πουδήποτε Ελλάδος χωρΐς άλλην έπιθάρυνσι Γράψατε είς την διεύθυνσι τοϋ συγγραφέως : Λ2ωφόρος Συγγροϋ 360 Καλλιθέαν - ΑΘΗΝΩΝ Σημείωσις: ' Ο δεύτερος τόμος εύρΐοκεται επί τού πιεστηρίου.
ΣΥΜΒΑΣΗ ΜΕ ΤΗΝ Ο. Α.
Ή κυβέρνι-,ση έπιθυμει καί θά έ
πιδιώΕη ήν ταχύτατη λήΕη τώ/
διεΕαγομένων διοπραγμστεύσεων
πρός διευθετηθή τού θέματος τής
«Ολυμπιακής». Στήν πσραπάνω
δήλωση προέβη χθές ό υπουρ
γός Μετσφοοών κ. Γ. ΒογιατΖής.
ό οποίος κο; πρόσβεοε, ότι «άνα
γνωρίΖεται άπό κυβερνητικής πλευ
ρας, πώς οί τυχόν περαιτέρω κα
θυστερήσεις θά είχον όλέθριες
έπιπτώσεις οτήν όμσλή λειτουρ
γία τής έταιρίσς, ή όποία θά πρέ
πει άπό τώρα νά προετοιμασθή
γιά την άναμενόμενη ηύΕημένη κ>
νηση τής Οερινής πεοιόδου». Κο
ταλήγοντας ό κ. ύπουργός ύπο-
γράμμισε, ότι, «άμέσως μετά την
λήίη των διαπραγματεύσεων, θα
όλοκληρωθή ή όρθο>ογική άνσ-
πτυΕη τοϋ προγράμμπτος των πτή
οεων τής έταιρίας».
Δημοαιογραφικές πληροφορίες,
έΕ άλλου, άναφέρουν, ότι τά κυ
ριώτερα άπό τά προβλήματα που
άντι,μετωπίΖει σύτή τή στιγμή ή
κυβέρνηση στό θέμα τής «Όλυ
μπιακής» είναι:
1. Δυσκολίσ στήν προσθήκη νέ
ών δρομολογίων έΕωτερικοϋ, διό
τι όπως λέγεται ή «Όλυμπιακή.
όφείλει στί~ έταιρεϊες πετρελαιο
ειδών ένα σημαντικό μεγάλα πό
σόν καί οί έταιρεϊες τού έΕωτερι
κου άρνοϋνται νά δώσουν καύσι
μσ οτά άεροπλάνα τής «Όλυμπι
ακής». Συγκεκριμένα μάλιστα, έ
ς κλπ. ι
β) Τό άντιπροσωπευτικό ποσό γ,
Π' αυτού»: κυρίως τ ούς λόγους
Κυβέρνηση έπιδιώκει μέν την
των έπενδύσεων τής έταιρείας κα όσο τό δυνετόν ταχύτερη κατά
Ο 1ΜΜΓΕΙΗ ΤΗΣ ΕΒΑΘΜΑΔΘΙ
Αί συσκέιιιεις διά τ* οικονομ
κά μέτρσ τοΰ νΐου έτους καΐ οί
συΖητήσεις διά την τύχην τής
- Ολυμπιακής Άεροπορϊος», ώς έ
π»οης καί ή παράτασις τής απα-
γορεύσεως τής διενεργείας πρά
τα την τελευταία έπταετία (Οί έ ληίη σέ κάποια ουμφωνια μέ τόν , ,
.ι*·... Εεων επι προθεσμία είς τό Χρη-
πενδύσεις μειούται κοτά 1)7 ·<ά κ. Ώναση, πορόλληλςι όμως έχει θε χρόνο άπό τής επομένης τής υποχρεωθή νά φροντίση, ώοτε πραγματοποιήσεως τους). π έταιρεία νό διατηρηθή σέ ένα γ) Τα έ'Εοδα έκπαιδεύσεακ ικανοποιητικο λειτουργικό έπίπε- τοϋ προσωπικού. Καί | δο, τό όποίο καί θά έπιτοέψη στήν δ) Τό ποσόν των έΕόδων δια ύιάδοχη καταστοση νά την έπανα φημίσεως, πού σύμφωνα μέ την δραοτηριοποιήση σέ όλη της την σύμβαση όρίΖεται στό 4% των έκτοση τό συντομώτερο δυνατόν. άκαθαρίστων είσπράΕεων τής ε ταιρείας. 3. "Αν άφεθή ό άνάδοχος νά συνεχίοη — όπως ύποχρεοΰται άπό την Σύμβαση — επί ένα ■; Εάμηνο μετά την κσταγγελία, την λειτουργία τής έτοιρείας, βάσι.>
δικαιώματος τού πού άπορρέει
άπό την σύμβαση, μπορεϊ νά πε
ριορισθή στά έλόχιστα προβλεπο
μενά δρομολόγισ ήτοι: ■ ' ™
ΣΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ
ΕΪΩΤΕΡΙΚΟΥ:
α) Δύο δρομολόγια στήν γρα..ι
μή: ΑΘΗΝΩΝ - ΡΩΜΗΣ -
ΠΑΡΙΣΙΩΝ - ΛΟΝΔΙΝΟΥ.
6) Δύο δρομολόγια στήν γραμ
μή ΑΘΗΝΩΝ - ΚΩΝΣΤΑΝΤΙ¬
ΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ( Η γραμμή αυτή
δέν λειτουργεϊ καϊ δέν είναι δυνα
τόν νά λειτουργήση, λόγω τώ/
τεταμένων Έλληνοτουρκικών σχέ
σεων).
γ) Τρία δρομολόγιο ΑΘΗΝΩΝ
- ΚΥΠΡΟΥ (Λευκωσίας). (Και
γινε γνωοτό, ότι έντός τής ήμέ
ρας θά πραγματοποιηθή σύσκεψη
κυβερνητικόν παραγόντων καί έ
ταιρειών κσυσψων, προκειμένου
νά έΕετοσθή ή δυνατότητα έ£ευ
ρέσεως λύσεως στό θέμα.
2. "Αν κηρύΕη έκπτωτο τόν ά
νάδοχο, τότε θά εφαρμοσθή ή
τροποποιήση τού δρθρου 20 πού
όναφέρεται στήν ΕΚΠΤΩΣΗ, οτήν
όποία όρίΖεται ότι έφ' όσον τό
θέμα θά φθάση στήν διαιτησίσ, ό
έπιδιαιτητής τής έπιτροπής διαι
τησίας, κσθορίΖεται άπό τόν Πρό
εδρο τής Διεθνοϋς Τραπέζης Ά
νοπτύΕεοΰΐς κσί Ανασυγκροτήσε¬
ως. 'Επίσης οτήν ιδία περίπτωοη
έφαρμογής τοΰ αρθρου περί έκ
πτώσεως, ό σνόδοχος (ό κ. Ώ
στήν γραμμή αυτή δέν μπορούν
νά γίνουν πτήσεις, διότι τό άερο
δρόμιο τής Λευκωσία-; δέν λει
τουργεϊ).
ΣΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ:
',Αθήνα — Θεσσαλονίκη: 14
δρομολόγια την έβδαμάδα, "Ηρά
κλειο 4 την έβδομάδα, Χανιά 4
την έβδομόδο. Άπό τρία δρομο
λόγια την έβδομάδα πρός Κέρκιι
ρα, Ρόδο, Καβάλα, ΆλεΕανδρού
πολη, Ίωάννινα καί Μυτιλήνη.
Κοϊ τέλος δύο δρομολόγια έβδο
μαδιαίως ποός Άγρίνιο, Καλαμύ
τα. ΚοΖάνη, Λάρισα, Λήμνο. Κώ
κα'ι Σάμο.
"Αν όμως γίνη κάτι τέτοιο. το
τε άφ' ενός μέν θά θιγοΰν τα
νάοης) δέν θίγετοΐ (δέν πμωρεϊ ' ορομολόγια έοωτερικοΰ καί άφ'
τοι δηλ.) οίκονομικά, διότι όπως ! ετέρου θά άποδιοργανωθή κυριο
σαφώς όρίΖεται στήν παράγραφο ' λεκτικά τό δίκτυο εξωτερικών
3 τοϋ δρθρου 25 της Συμβάσε- Ι νρσμμών τής έταιρείας διότι, φυ
ως, τό Δημόσισ έκτός των άλλων ι σικό είναι νά καταρνόση ό άνά
δοχος δλα τό γραφρϊα, σταθμους
καί λοιπές έγκαταοτάσεις τού
θά πρέπει έντός έΕαμήνου νά
ταβάλη στόν κ. 'Ωνάση:
Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑ
ΟΑ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ
ΟΔΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΕΡΓΑ
Ή Διεθνης ΤράπεΖα αποδεχθή
νά συμμετάσχη οτήν χρηματοδότη
ση όδοποιητίκών έργων πού έ
χούν ένταχοη στό Πρόγραμμα Δή
ι μοσίων Έπενδύσεων 1975. Χθές
τό πρωΐ οί πουργοϊ Συ·/τονιομοϋ
κα'ι Δημοσίωνύ "Εργων κ.κ. Π.
Παπαληγούρας καί Χριστ. Στρά-
τος έδέχθησαν τούς άντιπροσώ
πους τής Διεθνοϋς Τραπέζης, οί
όποϊοι τούς άνεκοίνωσαν ότι ή
ΤράπεΖα ενέκρινε τα τεχνικά σχέ
δια γιά τα έργα πού συνέταΕαν
οί έλληνικές ύπηρεσίες καί κατό
πιν αυτού θά παρασχεθή δάνειο
γιά την καλύψη των σέ ουνάλλαγ
μα δσπανών
Οί έπαφές μέ τούς έκπροσώ
πους τής Διεθνοϋς Τραπέζης θά
συνεχισθοϋν προκειμένου νά έΕε
τασθοΰν καί τα προγράμματα εγ
γειοβελτιωτικών έργων πού έχουν
συνταχθή άπό την ΑΤΕ κσί γιά
τα όποία Ζητεϊται έπίσης χρημα
τοδότηση.
ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕ
ΩΣ
ΚΑΙ ΚΑΜΨΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΤΡΙΜΗΝΟ
Οί κυριώτερες έξελϊΕεις στήν
δραστηριότητα τής Βιομηχανίας
κατά τό τρίτο τρίμηνο 1974, ό
πως προέκυψαν άπό τα άποτελέ
σματα τής τριμηνιαίυς τοκτικής
δειγματοληπτικής ερεύνας τού Σ.
Ε.Β., ήσαν ή περαιτέρω ύποχώ
ρηση τής έγχωρίου Ζητήσεως, ή
έλαφρά άνοδος των έΕαγωγών,
ή συσσώρευση άποθεμάτων, ή
κάμιμη τής παραγωγής καί ή στα
σιμότητα τής όπασχολήσεως.
Συγκεκριμένα, σέ σχέση μέ τό
άντίστοιχο τρίμηνο τού 1973 έ
σημειώθησαν οί έΕής έζελίιζεις:
—· Ή παοαγωγή σέ σταθερές
τιμές υπέστη μείωση.
— Τα βιομηχανικπ άποθέματα
ματκιτήριον Αθηνών έδέσποΖαν
των οικονομικόν έΕελίΕεων τής
παρελθούσης Χριοτουγεννιάτικης
εβδομάδος. Κατά την παρελθοϋ-
σαν έβδομσδα κατετέθη έπίσης
καί τό σχέδιον τού νέου Συν.
ιατος.
Αί λοιπαί οικονομικαί έ£ελίΕε·ο
ουνο^ιέοντα: ως εξής-
— ΠορεΓάθη ή πρίθεσμίο »:ο
ταβολής χσρτοσήμου μ^-χρι τέ-
λους Δεκεμβριού 1974.
— Ενεκρίθη ή έΓσγωγή χαλυ
δδοφύλλων, βίκου κσί «κολτσί-
δών» (πρώτων ύλών σσπωνοποιι
άς).
— Δι" όνορανομική"ς διοτάΕε-
ως (121) 20.12.74) καθωρίσθη
ότι θά δηλουνται τα άποθέματα
καταψυγμένων άλιευμάτων.
— Αί καταθέσεις ι;!ς τάς τρο
πέΖας κατά τόν Νοέμβριον ηώΕή
θησαν κατά 4.497 έκ. δρχ. έναν
τί τού Όκτωβρίου.
— Παρετάθη μέχρι 30 Ίο>
νίου 1975 ή απαγόρευσις πρά-
Εεων επί προθεσμία είς τό Χρη
ματιστήριον "Αθηνών.
— Απεφασίσθη ή είσαγωγή 5.
000 τόν. <,«ασολιών. — Αί εί-σαγωγοί ύγρών καυσί μωνκατά τό έννεάμηνον Ίανουα ρίου — Σεπτεμβρίου άνήλθον είς 625,,9 έκατ. δολ. έναντι 223,4 σεων τοΰ Οργανισμού Σιδηροδρό μων Ελλάδος διά τό 1975 προ βλέπει έργα άΕίος 1.600 έκ. δρχ. καί μελέτας άΕίος 50 έκ. δρχ. — Ύπεδλήθησαν αίτήματσ διά την έπιτάχυνσιν τής έπιστροφής των έπιτοκίων. — Διεγράφησαν αί πρός τό Δημόσιον όφειλαί των έτών 1952 - 57 έκ τής άΕίσς σπΌυ καϊ άρα βοοίτου διανεμηθέντος επί πιστώ σει. — Οί άπασχολούμενοι είς τα ό ρυχείσ κατά τό 1972 ανήρχοντο είς 22.343, έκ των οποίων 9.292 μισθωτοί καί 13.050 ήμερομίσθι- οι. — Ό δείκτης θιομηχανίκής πά ραγωγής εμειώθη κατά τόν μή να "Οκτώβριον κατά 4,4%. — "Απεφασίσθη π είσαγωγή κυνηγετικών όπλων κατά τό 19 75 άΕίας βΟΟ.ΟΟΟ δολ. — Οί άνεργοι, κατά τόν "Ιού¬ νιον 1974, ηύΕήθησον κατά 43,2% ανήρχοντο δέ είς 18.423. — Αί έΕογωγαί έτοίμων ένδυ μάτων κατά τό έννεάμηνον Ία νουαρίου — Σεπτεμβρίου 1974 ηυξήθησαν κατά 60%, ανήρχοντο δέ είς 32,4 δολλ. — Είς τό Χρηματιστήριον Ά θηνών, τό οποίον ρλειτούργησε μόνον επί 3 ημέρας λόγω των 1<ών Χριοτουγ(έννων έ σι>μειώθη μικρά αϋΕησις των τι-
μών των αετοχών κσί ·!> γενικάς
δείκτης τιμών έχλεισεν είς τάς
844,5 μονάδας, έναντι 826,8 τής
Παρασκευής 20ής Δεκεμβριού
(αύξησις κατά 21%). Αί συναλ
ΕΣΟΤΕΡΙΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ
έκ. δολλ. τοϋ έννεαμήνου
1973.
— Ό Σύνδεσμος Μεταλλευτι
κων Έπιχειρήσεων υπέβαλεν άρ
τοϋ λαγαί έφθασαν τό 50 - 60 ι:/.
δροχ.
την διεθνή οίκονομίαν τα
μοδίως αίτήματα τοϋ κλάδου. κυριώτερα γεγονότο ήσαν ή ά
— Ό προϋπολογισμός έπενδύ νοδος τής τιμής τοΰ χρυσοϋ.
ΑΙ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙιΚΛ! ΚΑΙ ΣΥ
ΝΑΛΛΑΓΜΑΤΙΚΑΙ ΕΞΕΛΙϊΕΙΣ.
— Συμφώνως πρός στοιχεΤα τής
Τραπέζης τής Ελλάδος, κατά τό
πρώτον δεκαπενθήμερον τοΰ λή
γοντος μηνός Δεκεμβριού, έμειώ
θησαν τα συναλλσγματικά άποθέ
ματα τής χώρας καί ηύΕήθη ή νο
μισμστική κυκλοφορία. Συγκεκρι
μένως κατά την 15ην Δεκεμβρί
ου, έναντι τής 30ης Νοεμβριού,
τα συναλλαγματικά διεθέσιμα έ-
μειώθηοαν κατά 511 έκ. δρχ. ά
νήρχοντο είς 26.971 έκατ. δρχ.
(ή 899 έκοτ. δολλ.). Ή νομισμα
τική κυκλοφορία, κατά την ιδίαν
περίοδον ηύΕήθη κοτά 836,1 έκ.
δρχ.
Είς τούς λοιπούς βασικούς λο
γαριασμούς τής Τραπέζης αί έ-
ΕελίΕεις έχουν ώς έΕής: Αί κα
τσθέσεις των έμπορικών Τραπε
Ζών παρά τή ΤραπέΖη τής 'Ελλά
δος έμειώθησαν κατά 1.252 έκ.
δρχ. ανήρχοντο δέ είς 7.441 έ*.
δΡΧ· Η χρηματοδότησις τοϋ Δή
μοσίου διά προμηθείας καταναλω
έκσυγχρονισμοϋ των έηιχειρήο--
ων.
εις
σεν
ΝΕΑ ΑΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ
ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ. - Νέον όνοδον
εσημείωσεν ή τιμή τοϋ χρυοοϋ,
τάς διεθνείς άγοράς καί έκλει
είς Λονδίνον είς τα 195,75
δολλ., άνά ούγγίαν. Ή άνοδος
άποδίδεται είς την συνεχιζομένων
δραστηριότητσ κερδοσκοπούντων
άγοραστών^ έν όψει τής έπικειμέ
νης (άπό 1ης Ίανουσρίου 1975)
ελευθέρας κατοχής χρυσού, υπό
Ιδιωτών, είς τάς Ηνωμένας Πολι
τείας. εάν καί άσαφεϊς παραμέ
νούν επί τοϋ παρόντος αί προο-
πτικαί διά τάς άντιδράσεςι είς
τάς διεθνεΤς άγοράς χρυσοϋ είς
τό προαναφερθέν μέτρον τής "Α
μερικανιχής κυβερνήσεως, ώς καί
διά τάς έπιπτσεις τής δημοσίας
πωλήσεως υπό τοϋ Αμερικανικόν
Θησαυροφυλακίου 2 έκοτ. ούγγιών
χρυσού, προγρομματισθείσης διά
την 6ην Ίανουορίου 1975.
ΕΜΕΙΩΘΗ Η ΖΗΤΗΣΙΣ ΚΑΥ
ΣΙΜΩΝ ΔΙ· ΑΝΕΦΟΔΙΑΣΜΟΥΣ
ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΩΝ Ε|ΣΑΓ0.
ΓΟΝ. - Δι1 αποφάσεως Το0 0
πουργικοϋ Συντονιομοΰ έπέρχον
ται βασικαί τροποποιήσεις ε|ς
άρ.
τικών αγαθών άνήρχετο, κατά την ΠΛΟΙΩΝ. - Συμφώνως πρός ά
νεπίσημα οτοιχείσ δι·;θνών έται
α) Την άΕία των παγίων περι . πρός τίς χώρες πό ύδέν θά έκτε ήσαν κατά 26,8% ανωτέρα των
Ι
ουοιακών στοιχείων τής έταιρεί λή βρομολόγια.
πρό έΕαμήνου.
Έλληνικαί έξαγωγαΐ - Β'
Τά ηροίόντα πετρελοίου κατε:
χούν την πρώτην θέσιν είς τάς Έλ
ληνικάς έΕαγωγάς κατά τό έννεό
μηνον διόστημα Ίανουορίου - Σε
πτεμβρίου τοϋ λήγοντος έτους,
συμφώνως πρός τά στοιχεϊα τη':
'Εθνικής Στατιστιι-'ής Ύπηρεσί-
ος τής Ελλάδος. Αί όΕαγωγα1
των καλΰπτουν 137,7 έκατ. δολ
λαρίων, έναντι 24,7 έκ. δολλ. τής
όντιοτοίχου περιόδου τοϋ πορςλ
θόντος έτους. Σημειωτέον, δτ·
συμφώνως πρός τά στοιχεϊα τγ,ο
ΤραπέΖης τής Ελλάδος, αί είο
πράΕεις συναλλόγματος έΕ έΕι-
γωγών πετρελαιοειδών ανήρχον¬
το είς 97,2 έκ. δολλ. Παρουοιά
ϋεται, δηλαδή, μία διαφορά έκ
40 έκ. δολλ. μεταΕύ των δύο ογο
τιοτικών στοιχείων. Θά πρέπει, ό
μως, νά διευκρινηθή κστά πόσον
αί άναφεοόμενοι ώς έ€αγωγα'
πετρελαιοειδών είναι πραγματι¬
καί έΕαγωγαί έΕ Έλληνικών διά
λιοτηρίων ή έΕ έΕαγωγικών δ-
υλιστηρίων έγκατεοτημένων είς
την χώραν μας καί των οποίων-
ή δραστηριότης δέν παρακολου
όεΐται υπό τής ΤροπέΖης τής Έ Α
λάδος.
Ο καπνός έΕακολουθεί νά κο
τεχη πάντοτε την πρωτοπορίαν
των Έλληνικών έΕαγωγών, καλύ
πτει δέ κατά την έν Γ.ροκειμένα)
περίοδον τά 123,4 έκ. δολλ. έ
ναντι 59,8 γ κ. δολλαρίων τής άν
τιοτοίχου πεουσινής περιόδου. Τά
νήματα καί οί ύφαντ>καί κλωσται
ευρίσκονται είς την τρίτην θέσ·ν
ών έΕογωγων μας. άνέρχοντο
δέ είς 90,8 έκ. δολλ έναντι 51
5 έκ δολλ. τοϋ έννεομήνου τοϋ
1973 (αύξησις κατά 78%). Ε:τ
ιην κατηγορίαν των υφαντουρ-
ικών προίόντων πρέπς· νο άντ,
φερθοθν κα'ι αί έΕαγωγσ'ι έτοι-
μων ένδυμάτων, αί οποίαι άνήλ¬
θον είς 55,9 έκ. δολλ. έναντι 33,3
έκ. δολλ. (οϋΕησις κατά 689ι>).
Επίσης, ενδιαφέρον παρουσιό-
ϋουν οί ^Εαγωγοί σισυροδερμά-
των, αί όποϊα είς 35,4 ύκ. δο.'.
άπό 19,7 έχ. δολλ. τής περυσινής
περιόδου.
Αί έΕαγωναί μετα^λ^υτικών προ
ϊόντων παρουσιάΖουν σημανι,-
κήν, έπίοης, άνοδον κα'ι έχουν ό
ναλυτικώς ώς έΕή^ ΆλουμίνΐΓν
54,7 οκ. δολλ. τής ύντιοτοίχου
περυσινής περιόδου, ένά> τό σιδη
ρονκέλιον ανέρχεται είς 47,3 έκ
δολλ. έναντι 33,6 έκ. οολλ. ίο~3
περυσινοϋ Ίννεομήνου. Αί έΕαγω
γα'ι διπύρου μαγνησίας ηύΕήθη-
σαν κατά την έν προκειμένον πε
ρίοδον κατά 48%, άνήλθον δέ είς
54"7 έκ. οολλ. τής άντιστοίχου
λαρίων τοϋ παρελθόντος έτοι.::
(έννεαμήνου). Αί έΕαγωγΌί βοίξ.
των άνέρχονται είς 12,2 έκ. δολ
έναντι 8,1 έκ. δολλ. τού άντιστοί
χου έννεαμήνου τοϋ 1973. Έ*
των λοιπών βιομηχανικήν προίόν
των, τά τοιμέντο παρουσιάΖοι.·ν
5εκοηλααιασμόν των έΕαγωγών,
οί οποίαι ,ίνήλθον είς 40,9 γλ
δολλ. έναντι 3,8 έκ. δολλ. τής άν
τιοτοίχου περισυνής περιόδου.
Έκ των άγροτικΐϋν ί.ροϊόντων.
οί έΕαγωγαί βάμβακος παρουσ<ά Ζουν μείωσιν κατά 12%, άνέρχον ιαι δέ είς 44,8 έκ. δολλ. Μείιο σιν, έπίσης, παρουσιάΖουν καί αί ΈΕαγωγαί οΐνων καί γλευκών, αί οποίαι ανήρχοντο κατά ι ήν υπό έ Εέτοσιν περίοδον είς 11,7 έκ. δολλ. έναντι 16,3 έκ. δολλ. Τέ λος, αί έΕογωγαί ροδακίνων ηυ£η θησαν κστά 40% κα'ι έφθασαν τ6 37 έκ. δολλ. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΛ ΟΙΚΟΣ ΝΑΤΤΟΤ ΪΜΗΜΑ ΕΠΙΜΕΛΗΤΕΙΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ Ο ΟΙΚΟΣ ΝΑΤΤΟΤ Φέρη είς γνώσιν των ϊδιαψερο μένων «τι ό Δημάσιο; μειοδοτικ.ύς διαγωνισμύς π<<ϋς άνάδ€ΐςιν ιμειο δότου προμ»)θευτοΰ ύ.τηρεσιακών ένδιτμάτο),ν (μπλουξών) 'Τγίΐονο- μικοΰ καί ΒοΓίθητικοΰ 'Τγεισνομι κου προσοιπικοΰ, έπα/ναληφ&ησϊται την' 24ην ΙΑΝΟΤΑΡΙΟΤ 1975, ή μέοαν ΠΑΡΑΣ,ΚΕΤΗΝ καί ώραν Ή κατανάλωσις καυσιμων Ή κοτανά'ωσις καυσίμων άπο ωσις 0,9%), άνέρχετα· δέ είς 3. 09,30' ΙΟ,ΟΟ', πρός τούς δρους καΐ Λθθϋπο'θέσεις της ΰ-τ' άριθμ. 19261)19.11.1974 άοχικής διακηούξεως αυτού. ΛιακήρυΙις κοϊ πληροφορίαι πά κα&' εκάστην παρά τοϋ 'Κπιμελητείας Οίκον Ναΰ- του (Λεο)φ. Βαισ. Κων)τίνου 16, αηοφος 6ος_ γοαφοον 2ο·ν, τηλεφ. 41.74-531). Έν Πειραιεί τή 7—1—1975 (Έκ τού Οϊκου Ναύτου) ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΛ ΟΙΚΟΣ ΝΑΤΤΟΤ ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΜΕΛΗΤΕΙΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ Ο ΟΙΚΟΣ ΝΑΤΤΟΤ Φέιοβι Ης γνώσιν των ενδιαφε¬ ρομένων ότι ό Δημόσιος μ*ιοδοτι κάς διαγωνισμός πρός άνά·δειξιν προμηβευτοΰ φωτοτυπικοΰ ΰλικοΰ, έπαναιληφιβησεται την 2δην ΙΑ¬ ΝΟΤΑΡΙΟΤ 1975, ημέραν ΣΑΒ ΒΑΤΟΝ καί ώραν ΙΙ,ΟΟ' εως 11,30', σχιμφώνως πρός τούς δ- οονς καΐ προϋποθ«ισεις τής ΰπ' άο. 19068)14.11.1974 άρχικής διακη- ρύξεως αύτοϋ. Διακήουξις καί πληροφορίαι πά οέχονται κοτ&' έκβ<Γτην παιρά τού Τμημ· 'Επιμελητείσς Οϊκοιι Ν«ιύ- τοΐ' (Α:ο»ιρ. Βιασ. Κων)τ!νου 16, δοοφος 6ος, γραφειον 2ον, τηλέφ. 41-74.531). (Έκ τού Οϊ*ου Ναντου) τελετ σοβαρόν δείκτην οίκονομικής δραστηριότητος καί ώς έκ τού¬ του παρουσιόΖει ενδιαφέρον ή ό νάλυσις τόσον τής συνολικής κο ταναλώσεως, όσον καί των επί μέ ρους προϊόντων έν Ελλάδι. Ού τ ως, ή κατανάλωσις καυσίμων διά τό δεκάμηνον Ίανουσρίου — Ο κτωβρίου 1974, εμειώθη κστά β, 7% έναντι τής άντιστοίχου περιό δου τού 1973, άνήλθε δέ είς 5. 700.000 τόν., έναντι 6.300.000 τόν. ΈΕ αυτών, ή κοινή κατανά λιοσις άντιπροσωπεύει τό 69% καί ανέρχεται είς 3,8 έκ. τόν. ένώ ή κατανάλωσις των Δημοσί ών Ύπηρεσ'ών ανέρχεται είς 1,9 έκ. τόν., έναντι 2.0 έκ. τόν. Η μείωσις, δηλαδή, τής κοινής κατα ναλώσεως φθόνει τά 12,4%, ένώ τής καταναλώσεως τήρ. άλλης εί ναι μόνον 5%. Ή συνολ.κή κατονάλωσις βενΖί νης, άνερχομένη είς 61Ο.ΟΟΟ τόν. (κατά τό δεκάμηνον 1974), παρου σιάΖει μείωσιν κατά 15,8%, έναν τ, των 724.ΟΟΟ τόν. τού δεκαμή νού τού 1973. Παραλλήλως, ό¬ μως, παρατηρεϊται οημοντική άλ λαγή είς την σύνθεσιν τής κατα ναλσεως βενΖίνης. Ούτως,, ένώ ή κατανάλωσις τής «σοϋπερ» ε¬ μειώθη κατά 41%, ήτοι είς 302. 000 τόν. άπό 511.000 τόν., ή κα τονάλωσις τής «άπλής» βενϋίνης ηύΕήθη κατά 44,6%, ήτοι είς 308. 000 τόν. άπό 213.000 τόν. Η κατανάλωσις πετρελαίου έ 090 τόν. τού δεκαμήνου 1973. ΈΕ αυτών, ή κατανάλωσις βσμέ ωα μσΖούτ (3.500) άντιπροσωπεύ εί τό 83% τής συνολικής κατανα λώσεως ι/αΖούτ, ανέρχεται δέ είς 2.57Ο.ΟΟΟ τόν., ένώ ή κστανάλω σις τοϋ έλαφροϋ μαΖούτ (1.500), άνερχομένη είς 52Ο.ΟΟΟ τόν., κσ λύπτει τά 17%. Καί είς τό έν προ κειμένω προϊόν παρουσιόΖεται ση μαντρκή άλλαγή είς την σύνθεσιν τής καταναλώσεως μεταΕύ των δύο τύπων τού (βαρέος καί έλα φροΰ). Σηιμειοϋται, δηλαδή, αϋΕη σις τής καταναλώσεως βαρέως μαΖούτ κατά 7%, ένώ ή κατανά λωσις έλαφροϋ μαζούτ μειοΰται κατά 28,3% λόγω τής σημαντικής αύΕήσεως τής τιμής καϊ τής οτρο φής πρός τόν εύθηνότερον τύ¬ πον. Έκ τής συνολικής καταναλω σεως μσΖούτ, τό 45,3% (1.(400. 15ην Δεκεμβριού, είς 23.078 έ κστ. δρχ., μειωθείσα κατό 112,3 έκατ. δρχ. Τέλος αί χορηγήσεις πρός τάς Τράπείας άπό την Κεν τρικήν ΤράπεΖσν ανήρχοντο είς 66.418 έκατ. δρχ. έναντι 66.096 έκατ. δρχ. τού τέλους Νοεμβρι¬ ού (αϋΕησις κατά 322 έκ. δρχ.) ΑΙΤΗΜΑ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΑΧΥΜ ΣΙΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΕΠΙΤΟΚ1ΩΝ — Ό Πσνελλήνιος Σύνδεσμος Πλεκτοβιομηχάνων δι' έγγράφου ιου πρός την Τράπεζαν τής Έλ λάδος, Ζητεί την έπιτάχυνσιν τής διαδικασίας έπιστροφής των κα¬ θυστερουμένων έΕαγωγικών έπι- τοκίων παρελθόντων έτών. Είς τό έγγραφον τονίΖεται ό¬ τι : «...ένώ τό υπουργείον Βιομη χανίας προωθεΐ έκαστην περίπτω σιν πρός ύυάς τοχύτατα, παρατη ρείτοι παρά τή ημετέρα ύπηρεσία βραδύτης διά την καταβολήν των δικαιούμενοι ποσων, μέ άποτέ λεσμα οί άίογωγεϊς, ιδίως δέ οί μικρότεροι είς επιφάνειαν, νά άντι νιετ(ωπίσουν οικονομικόν πρόβλη μσ, είς ημέρας, μάλιστα, ηύΕημέ νων υποχρεώσεων διά μισθούς καί ημερομίσθιον ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ Ε.Τ.Β.Α. — Ό ύπουργός Συντονισμοϋ, κ. Π. Παπαληγούρας, εδέχθη τόν Διοικη την τής Έλληνικής ΤραπέΖης Βιο μηχανικής "ΑναπτύΕεως, μετά τού όποίου συνεζήτησε διάφορα θέμα τα, άναφερόμενα είς την δραστη ριότητα καί την αποστολήν τής Ε.Τ.Β.Α. Επ" εύκαιρία, ό κ. Ύπουργός ύπεγράμμισε τό ενδιαφέρον τής Κυβερνήσεως διά τό έργον τής ΕΤΒΑ καί έπεσήμανε την σημα οίαν τής ΤραπέΖης είς την περοιτέ ρω οικονομικήν ανάπτυξιν τής Χώ ρας. ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΕΚ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ ΕΙΣ ΝΕΟΝ ΤΟΠΟΝ. - Τό Μο ΟΟΟ τόν. περίπου) άντιπροσωπεύει νομελές Πρωτοδικεϊον Αθηνών κατανάλωσιν τής ΔΕΗ καί τού Δή διά τής ύπ" αριθ. 1451)74 άποφά μοσίου (κατά μέγιστον ποσοστόν σεως τού. ενέκρινεν, ότι είς πε τής ΔΕΗ). Ι ρίπτωσιν μετοφοράς ολοκλήρου Τά ανωτέρω τρία βασικά προϊ τοΰ έργοοτσσίου, τό προσωπικόν όντα αντιπροσωπείαν τά έΕής ύποχρεοΰται νά παρέχη τάς ύπη ποσοστά είς την σύνθεσιν τής έ πηρεσίσς τού είς τόν νέον τόπον σωτερικής καταναλώσεως: Βεν εργασίας, έφ' όσον ή άρχική συμ ΖΙνη 12%, ντήΖελ 26% καί μαΖούτ βάσις εργασίας δέν ώριΖε ρητώς ώς τόπον παροχής των ύπηρεσ: ών τοϋ προσωπικού τό πρώτον εργοστάσιον. Εάν ή απόστασις ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Η ΥΦΕΣΙΣ ΕΙΣ ' τοΰ νέου έργοστασίου άπό τόν Η.Π.Α. — Λιά τέταρτον κοτά σει . τόπον κατοικίας τοϋ προσωπικού ράν μήνσ, οί κυριώτεροι δεικταί είναι μεγαλειτέρο τής τοιαύτης τής πορείας τής Άΐμερικανικής τοϋ πρώτου έργοστοσίου, άλλά ο 60%. ΕΙΩΤΕΡΙιΚΑΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ Ο'οτερικής καύσεως (ντήΖελ) πά | οίκονομίας ένεφάνισαν καί τόν έργοδότης όναλαμβάνει την δι" ρουσιάΖει μείωσιν κατά 17,8%. ά νέρχεται δέ είς 1.360.ΟΟΟ τόν., έναντι 1.650.ΟΟΟ τόν. τοϋ άντι¬ στοίχου δεκομήνου τοϋ 1973. Ή κατανάλωσις πετρελαίου έΕωτερι κης καύσειος (μαΖούτ) παραμένει είς τά σύτά περίπου έπίπεδα (μεί, ιε»»»»»»ΦΦ»ΦΦΦΦ»»Φ»»Φ»»»»·»»·»·»»< παρελθόντα Νοέμβριον πτώσιν ίόίων μέαων δωρεάν μεταφοράν 1.5%. Τουτο ανεκοίνωσε τό ύ· ! τού προσωπικού, δέν συντρέχει πουργείον Έμπορίου των Η.Π.Α., ! περίπτωσις μονομεροϋς βλοπτι- ύπενθυμίΖον ότι τόν προηγούμε κης μεταβολής των άρων τής έρ νόν μήνο (' Οκτώβριον) οί αύτοι δεϊκται είχον υποστή μείωσιν 1, 9%. γασιακής συμβάσεως. Ο ΔΙΑΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΛΙΝΙΟΣΙΙΙϋΊ! ΙΣΟΑΟΓΙΣΝΙΊΙ Φέρεται είς γνώσ'ν των 'ΑΕιοτ. Διοικήσεων Άνωνύ μων Έταιρειών καΐ 'Ετσιρειών Περιωρισμένης Ευθυ¬ νής ότι δι' αποφάσεως τοϋ κ. Ύπουργοϋ Έμπορίου θπ' ύριθ. 66378)4126 τής 16)12)65. δημοσιευϋείσης ;είς τό ύπ' αριθ. 960)23.12.65 Φ.Ε.Κ. (Δελτίον Άνωνύ μων Έταιρειών), όρι'Ζεται ότι δύνανται νά συνεχίσω- σι δημοσιεύουσαι εγκύρως τάς Προσκλήσεις των Γε- νικών Συνελεύσεων καΐ τούς Ίσολογισμούς των δια τής οίκονομικής μας εφημερίδος «ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟ- ΓΙΚΗ - ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ». ώς εγένετο μέχρι τοΰδε διά -τίτς -ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΠΚΗΣ- πρό της συγχωνεύσεώς ΕΚΘΕΜΑΤΩΝ ΤΗΣ Δ.Ε.Θ. - Δι' >φφφφ#»»ι αποφάσεως τοϋ ύπουργοϋ Έμπο
^ ρίου παρετάθη μέχρις 20ης Μαρ
τίου 1975 ό διακανονισμος τής
άΕίας των έκθεμάτων τής 39ης
Διεθνοϋς Εκθέσεως θεοσαλονί-
κης (ΔΕΘ).
ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑ¬
ΤΑΣΙΝ ΤΗΣ ΑΤΕΛΟΥΣ ΕΙΣΑ
ΓΩΓΗΣ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ. - Δι1
ύπομνήματος τού πρός ι όν υπουρ
γόν Βιομηχανίας, ό Πανελλήνι
ος Σύνδεσμος Πλεκτοβιομηχά¬
νων Ζητεί πλήρη άπσλλαγήν έκ
φόρων καί δαομων, τοϋ είσαγο
μένου καινουργοϋς μηχανίκοϋ έ
Εοπλισμοϋ υπό των πλεκτοβιομη
χανιών. Τό αϊτημα στηρίΖεται είς
την ανάγκην όλοκληρώσεως τοϋ
ρειών ή Ζήτησις καυσίμων δι" ά
νεφοδιασμούς πλοίων, κατά τό
δεκάμηνον Ίανουαρίου — Όκτω
βρίου τοϋ 1974 έναντι τής άντι
στοίχου περ:όδου τού 197)3, πά
ρουσιόΖεται μειωμένη κατά 20%.
Ή μείωσις τής Ζητήοεως όφεί
λεται είς τή/ αντίστοιχον μείωσιν
τής δραστηριότητος τής διεθνοθς
ναυτιλίας.
ΟΔΗΓΙΑΙ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩ
ΓΗΝ ΕΙΔΩΝ ΑΝΕΥ ΤΙΜΟΛΟΠ
ΟΥ. - Ή ΤράπεΖα τής Ελλάδος
διά τής ύπ· αριθ. 915)24.12.74
έγκυκλίου της παρέχει όδηγίας
δ:ά την εφαρμογήν τής ύπουργι
κης αποφάσεως διά τής οποίας
καθωρίσθη ότι δέν άπαιτείται θε
ώρησις τιμολογίων διά την είοα
γωγήν είδών άΕίοχ; κατ(ι)τέρος τού
ίσοτίμου των 600 δολλ. φόμπ ή
660 τσίφ.
Η ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΦΑΡΜΑΚΩΝ
ΕΙΣ ΠΑΛΑΙΑΝ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑΝ.
- Διά τής ύπ' αριθ. 122)27.12
.74 άγορανομικής διατάΕεως, ύ
πογραφείσης υπό τοΰ ύπουργοϋ
Έμπορίου παρατείνετπι ή έναρξις
έφαρμογής τής ύπ' αριθ. 57174
άπό 1ης "Απριλίου 1975 καί κα
βορίΖεται ό τρόπος κυκλοφορίας
άποθεμάτων φαρμάκων μέ πάλαι
αν συσκευασίαν.
ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ ΜΑΡΤΙΟΥ
Η ΣΗΜΑΝΣΙΣ ΤΩΝ ΚΟΣΙνΐΗ-
ΜΑΤΩΝ. - Διά τής ύπ' αριθ. 123
Τό
ίσχύον εισαγωγικόν
Συγκεκριμένως:
— Έπαναφέρονται είς ΤΟν
νακα «Α» έμπορεύματα διά τα
ποία άπαιτεϊται ή δδε'α
μοδίας έπιτροπής, ένώ μετοτάα
σονται έκ τοϋ Πίνακος «Α»
έμπορεύματσ, ή είσαγωγή των ο¬
ποίων θά πραγματοποιήται
άνευ των διατυπώσεων τοϋ Πίνα
κος «Α».
— Διοτηρεϊται επί έ£ εισέτι μκ
νας έν ισχύϊ η απόφασις ή όποία
καταργεϊ τάς χρηματικάς
ταβολάς διά την εισαγωγήν τρο
φίμων κυρίως.
— Τέλος έπανέρχοντοι είς το
πρά τής 15.068)9.3.74 άποφάσε
ως κσθστώς, άπό πλευρας διο&
κασϊας, ποσοϋ κοί χρόνου παρα
κρατήσεως, όλα τά εϊδη έκτός ά
πό ωρισμένα άναφερόμενα ειδι¬
κώς, όπως όνθη, ποτά, σιγαρ£τ-
τα, προΐόντα άρωμστοποιΐας, έλα
στικσ αυτοκ'νήτων, εϊδη δέρμα-
τος, τάπητες, εϊδη οίκισκής ο>κο
νομίας, κ.δ.
105 ΔΙΣ. ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ
ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ
ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡ1ΑΣ
ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΟΥΝ
ΣυνεχίΖονται μέ ταχύ ρυθμό οί
συνεργασίες τοϋ κ. Πρωθυπουρ
γοϋ μέ τούς οίκονομικούς ύπορ
γούς, προκ είμ£νοκ> νά μετοδο-ι
θοϋν τά υπό έΕαγγελία οικονομ)
κά μέτρο.
Στό μεταΕύ άντικείμενο ίδίαι
τέρας έπεΕεργασίας αποτελεί η
διαμορφώση τοΰ εφετεινού προ
γράμματος δημοσίων έπενδύσε¬
ων.
Κατά πληροφορίες πού παρε
σχέθησαν, τα έργα πού έχουν έν
τοχθή άπό τίς κυβερνήσει τής
δ»κτατορίες μέ άνορθόδοΕσ κρίτη
ρια ατό κρατικό πρόγραμμα έπεν
δύσεων, προκειμένου νά όλοκλη
ρωθοϋν, άπ3ΐτοϋν, ύστερα καί ο
πό τίς τελευταϊες άνΰπμήσεις
στά ύλικά κατασκευής δαπάνης Ο
ψους 105 δισεκατομμυρίων δρα-
χμών περίπου!
'Κατόπιν αυτού ό ύπουργός Συν
τονισμοΰ κ. Π. Παποληγούρσς μ;
έγκΰκλιό τού στά ύπουργεϊσ και
στά Ν.Π.Δ.Δ. — φορεϊς τού προ
γράμματος, Ζητεί νά μελετήοουν
ποία έργα είναι δεκτικά άναβο-
527.12.74 άγορανομικής διοτάΕε Ι λής εκτελέσεως, άνευ γενικωτέ
ως πορατείνεται μέχρι 31ης Μορ ' ρας Ζημίας. Έπίσης Ζητεί νά τοϋ
ήοιι 1975 ή πρβθεσμία σημάνσε- ι υποβληθή κοτάστααη μέ την όποί
ως των κοσμημάτων καί λοιπών ο νά έμφαίνωνται οί άνειλημμένες
ουναφών άντικειμένων έκ πολυ ύποχρεώσεις σέ συνάλλαγμο <αΙ τίμων μετάλλων. ΒΑΣΙΚΑ! ΜΕΤΑΒΟΛΑΙ Ι δραχμές, άπά τά υπό εκτελέση ΕΙΣ έργα. ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΙΣΤΕΩΣ Α. Ε. Έπ' εύκα'ρία των έορτων των Χριστουγέννων ικαί τοϋ Νέου Έ¬ τους άντιπροσωπεία τοϋ Συλλό- γου Προσωπικού τής ΤραπέΖης Πίστεως, ό Διευθυντής τοϋ Κατα· οτήματος Δράμας κα'ι τό Προσωπι¬ κόν αυτού μετέβησαν είς τά άκριτι κά φυλάκια τής περιοχής Δράμας, διένειμαν ·5έματα είς τούς άκρί- τας κοί μετέφερον τάς ευχάς τής Διοικήσεως τής ΤραπέΖης Πίστε¬ ως. ΠΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΠΙ¬ ΣΤΕΩΣ 19 7 5 Το έφετεινό Ημερολόγιο τής ΤραπέΖης Πίστεως είναι άφιερω μένο οτά έργα Έλλήνων Ζωγρά- φων. Οί κολλιτέχνες πού πορουσιά Ζοντοι είναι σύγχρονοι, έν Ζωή κοί άναγνωρισμένοι. Τό ημερολόγιο αύτό είναι τό τέταρτο μιάς σειράς όκτώ ήμερο λογίων άφΐερωμένων στήν σύγχρο νη Έλληννκή Τέχνη. Αΰτή'.ϊή""σει ρά την Εεκίνησε ή ΤραπεΖα Πίστε ως τό 1972 μέ έργα Έλλήναίν Χαρακιτών, Γλυπτών καί Ζωγρά- φων καί θά άκολουθήσουν άλλα 4 άκόμη μέ έργο Νεοελλήνων Καλ λιτεχνών. Στό έφετεινό ημερολόγιο ε- χουν συμπεριληφθή έργα των Ν. Έγγονόπουλου, Α. Κοντόπουλου, Γ. Μανουσάκη, Γ. Σικελιώτη, Ι Σπυρόπουλου καί Π. Τέτση Η έκλογή ττών έργων έχει γίνει, ό¬ πως καί πέρυσι, άπό τούς ϊδιους καλλιτέχνες μέ τό πνεϋμα τής "° ρουσιάσεως τού πλέον άντιπρο- σωπευτικοΰ έργου ττοϋ κατά την κρίσιν τοϋ ίδίου. Τό ημερολόγιο έχει προλογίσε' ό κ. Μαρϊνος Καλλιγάο, τέως Δι ευβυντής τής 'Εθνικής Πινακο- θήκης. τό όέ έΕώφυλλο πορουσιά Ζει τά έργο τού Θεοφρόστου Τριαν τσουλλίδη -ΈργοΖόμενες τιοσες· ΕΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ Ό Α' τόμος τής .ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ" τού Παύλου Κωνσταντινιδη Σελίδες 25δ, δραχμές 120 Άποστέλλεται (έπ# άντικαταοολή) 6πουδήποτε Ελλάδος χωρΐς άλλην έπιθάρυνσι Γράψατε είς την διεύθυνσι τοϋ συγγραφέως : Λ2ωφόρος Συγγροϋ 360 Καλλιθέαν - ΑΘΗΝΩΝ Σημείωσις: ' Ο δεύτερος τόμος εύρΐοκεται επί τού πιεστηρίου.
Λαογραφία
Ή Χρονολόγηση τού Κρητικού
Δημοτικοϋ Τραγουδιοϋ
κερο
τα δ·:ύ
τοϋ ση/ειρ-
Δουλγεράκη
'"ά την χοονολόγησι τού κρητ*.
5{ί δημοτικόν τραγονδιοϋ:
Τό ίδΌ συμβαίνε, καί μέ τα
^γούδια τοΰ γάμου τοϋ Διγενή,
;χου οί ϊξωκρητικές παραλλαγέ;
>επονται σ' Ινα σω,ρό λεπτομε
ικές άφηγήσπς, ένώ οί κρητι
£- δίδουν μέ άλλο· τρόαο, έπι-
Γνρα.μι**ιΤ|·>£" καί λ.ιοικά τό γεγο-
'ύς καί την ««σία. τον. Στά άκρι
ηΜ τραγούδια, πού μιλοϋν γι τό
τοΰ Δράκου ή τοϋ θ,εριοϋ ά-
^ γύν άκριτικά ί|ρωο, οί έξωχιρη
π/ές παιραλλαγέ; παο:μ6άλλονν
Γρόφε. ό ΜΑΝΟΛΗΣ ΔΟΥΛΓΕΡΑΚΗΣ
Μέ την άνάκτησή αύτη τό Έλλη-
νικό στοιχΐϊο κν;ιαρχεϊ πάλι έδώ.
σ»ρό, άσχετα
τό -/εντρικό
Β?αα, έπΐΐσόδια & δίδουν χλιαρα
Γ, γεγολ'ός τοΰ φόνοι· τού θεριοΰ,
|^ω ή κρητική .-ΐαοαλλαγή μέ τεσ
στίχους μάς δίδει δλη
|τήν ούσία, αφήνοντας τα περιττά
[ιϋτο.ταινέματα τού ήρωα, την πε-
^οαφή τόπον κλπ. "Ας τήν' δού
ε αυτήν την παοαλλαγή:
^/.εξινιός τό σκότωαε τό φίδι στό
).ι6άδ(
1 ά.τήτη; καί τό σκότωαΐ, δέν
τ' αφήκε νά φύγη
Εχατβε κι' έξρεμέτρα τ0 κι" έ<ΐπι θαμάλογά το, ι' εΓχε διπλές τσί κεφαλές και τή Οο>ργιά μεγάλη
' ε'χιε κι' όβά κι' ά.τανοιρά.
Λυό - τρείς άκόμα κ,ρητικέ; πα-
ιλαγές, ·μέ 'θέμα πάλι τό ςρόνο
ου θεργιοϋ καί μέ πρότΐϊπα έξω-
5ητικά, ξεπειρνοϋν τα πρότννΐά
ν- καί δίδουν, μέ χαρακτηρίση
έ.τιγραμματικότητα καί εν'τονο
|.ι·ριΛμά, μέ κα'θαρή καί ώριμη εκ
τό έπΐΐσόδιο.
Αυτή τή δημιοι·©γική άφομοίω-
κΐ μ»ςτάπλα<τη τή δλέπομε άκό καί σέ -χρητικά τραγούδια, γε Ιια.α άπό στοιχεΐα, γνώριμα σέ Ιοαγούδια τοΰ άκιριτικοΰ κύκλον |[οΰ είναι όμως βπάνιο νά ΰρεθοΰν έ; τον; σέ άλλον; ε5α>
ώ τήν Κρήτη τόπους. Αυτής τής
&ος εΐνα, καμμιά «Ικοσαριά
Ιοητικά τραγοήδια τής ιδίας χαρα
ΐτηςιστικ,ής τϊχνοτροπίας τοΰ ρι.ζί
Ιικοο τραγουδιοϋ. θέμ^,τά τους εί
Ια, οί στΐνές φιλίες άκριτικών ή-
|ώων, κατορθώματα άντρειωμέ-
χ>ν γαργοιπάδβρα άλ.ογα, όμηρι-
σνμΐιάσια, μάχες κλπ.
Τό άναγκαΐο τααΐ λογικό σνμπέ-
|ασίμα άπ' αύτη τή συντ,ομώτατη
ένδεικτική έξέταβη των κεψ,έ
,' :[ναι πώς ή τεχνοτροπία, πού
;ιηρέααε ούσιαοηκά τ' άχριτικά
(ταγούδια στήν Κρήτη ψ είχε 6α-
|ίΐί: τίς ρίζε; της στό νηβΐ καί
/υριαιρχοΰσΐ στή λα'ίκή τού
οά]ση ήδη την έΐΐοχή, πού τα έρ
>ν ι άπ' βξω άκριτικά τραγού
ρ-αναν σέ μεγά)Λ άριθμό πα-
ιλ.ο·/.γών την έμφάνισή τοΐ'; ίδί
|ις οτ'ις διιτικΐές τού έπαρχίες.
'Λναξητώντας νομίζω αυτή την
Ι.τοχή, πού έκαμε την έμφάνκτή
τό άκο.ιτικό τραγούδι «ττήν
[ίρ·,τη θά μποοέσο ιμε νά συγκεν
ττς έν,διείξι:ις, πού θά
ίς β-οτ,θήσουν νά <ρτάο-ουμ.ε, άν χι ιιέ άπόλιττη σιγουςιά, τοώάχι τον μέ την συνεπεία των λσγι- |;ο)ν Λψαιρέσεοιν, σ' ενα άπώτατο ΓΕΡΜΙΝΟΤΣ ΠΟΣΤ ΓΚΟΤ- ΕΜ, πού μάς χρΐΐάϊιεται. II έποχή &ημιοοογίας τοΰ άκοΛ »ϋ τραγουδιοϋ άρχίζει, <η'μ<ρω- |νο μέ τούς πιό εγκ-βους ύπολογι- μους, άπό τόν 9ο ήδη αίώνα καί Ιφ&άνει βτάν 13ο· Είδικώτερα ό |9ο; καί ό 10ος θίωροϋντω άπό Ιτίτν Σχολή τοΰ ΓΚΡΕΚΟΡΙ αύ |«ή μεγάλη έποχή τοΰ άκριτικοΰ Ικΰνλον». Ό 9ος όμως αίώνα; καί Ιτό αρώτο ήμισυ τοΰ 10ου δέν ή- |ταν_ λόγω τής κυ,ριαρχία; των Ά |ράδων βτήν Κρήτη, κατάλληλη έ- ή, γιά τήν μετάδοση των άκρι Ιΐιχών τ,ραγουδιών οτήν Κρήτη. *Ε ή μέ τό Βυζβ.ντΐο άνακτά ΙΚρήτη μιϊτά την άνάκτησή τη,ς ά |κ& τον Νικηφόρο Φωκά τό 961. τού .τ Ό ηθιομ,ϋϋ τής Κρήτης, ίαως σοςρώτατα άπέ οειξε, σέ .τερτχΐινή το.,· μελίτη, 0 β;6αοτός μοί» δόκΓΛαλο; κ. Νικό¬ λαος Τοιμα&άκης, δέν είχε άλοιω &ή μέ την πάν<ο άπά έκατόχρσνΥ, κ«?ιαοχία των Άιϊά6ωνι ουτε έ- θνολογικώς, οϋτε βρησκίΐτικώς. Αηα ό λ.αϊκός .τολιτισμός πού βε ιιελιώθηκε στή δεύτςρη βυζαντινή .τεςίβδο βτί(ν Κρήτη, ήταν ενας πο' λιτιαμός .τού .-^α,Γρχόταν άπό τόν των αύτοχθονων λαι <ων στοιχείων πού εφερναν μαζ! τους 'όοοι άπό τούς στρατιώτες τοΰ Νικηςρό;ου Φ^.κ.ά έιιεη,αν' στό ντ πί, μ,ετά την αλίοσή τοι·, καθώς χγιΪ οί όμάδ-ες των ά.·το;κων, ποΰ οΰθΓ,σαΛ· μίτά. Κατα τόν Λε: οντα τον Διάκονο, ό Νικηφόρος ά πεχλ:νσε έ.τιστρέφοντας νηκητής ή Κωνστ<Β'·τιΌΰπολι: «Ιξημε ά ή ή Ά θωσας άπασαν τή Άρμενί ή, ρμ ών τε καί Ρο>μαίων καί σ^γκλύ-
διον άν'δρών φατρίας ένοιχιοάμ:-
νος καί πυρψόοονς τριήο,εις έ;
φυλακήΛ' ταύτης καταλιπών;»
Οί πρώτοι αύτοι εποικοι θύ.
.τρέπει νά εφερναν μαξί -τονς πολ
Χά >ΛΪκά στοιχεΐα (ή πεΐρα άπό
παρόμοιες πί,ρυττιίκϋεις δέν μάς έ
τρΐαε, νά εχωμ^ άμφι(5ολίες).
Τό δύσκολο έρώτημά μας: ύ-
πήρχε μίσα στά αύτόχθονα στοι-
χει'α καί ή τεχνοτροπία ποΰ ά<Γ(ο- ί στήν Κρήτη τα ακ,ριτικά τρσγούδια καί τα σφοιάγισε μέ τα Ιδι γ μ Ιδιαιτέρα χαρακτηριβτικάτης; Άν είναι αμως έπικίνδυνο καί πρόωρο ν'ά άναξητήσωμε τίς ρίζες τοΰ Κρητικού τραγουδιοϋ σέ μιά τόσο ιιοκρυνή έ-ιοχή, -τοαγιιια ποΰ θά εί χιε τή λογική τού 6άστ>, ϊσο)ς 6ά εί
να, λιγώτς^ο έπικίνδυνο νά δεχτοΰ
αε πώς άπ' αυτόν τόν σ^γκεοαομό
των δύο στοιχείιον βγήκ^ ή Ιδιότυ
.τη τεχνοτραπία τοΰ έ--ΐιγραματι-
/ΐοϋ, γεμάτου έ'ντονο λνρικό τόνο,
μέ άπλή, καβαρή κσί γειιάτη ξωή
εκφράση, κρητικού τραγονδιοΰ.
Όπω; καί νίάνα, δέν Λρέ-τει νά
στηριξό»μαστε μύν0 βτίς άκριτικές
παραλλαγές τοΰ ριζίτικου τοαγου
διοΰι γιά νά τοποθετήσοι,με τή δή
μον,ργία τού στήν άοχή ή τή μέση
τής Β' Β^ζαντινής ΐοε,ριόδου.
Τραγούδια έκτός των
δμως .τού χά
άκριτκών, μέ
ραικτηρίξουν την έποχή αύτη, μέ εί
κόνες, λέξεις καί όνόματα δικά
της, διασιίΐζοντ,αι πολλά «χ! τρα
γοι>διοΰνται άκάμη στήν Κρήτη.
Ηνα, τραγούδια πού μάς μιλάνε
γιά βαοιλιάδες καί όμηρικά γλέν
τια, όπως τό .ταρακάταϊ:
Άπαύ την άκρη των άκριώ, ώς τε
νά πάη στήν άλλη,
έχουσι τάδλες άργικ?έςΐ στρωμνιά
μαλαματένια, ί
.τοτή,ρια μέ τίς έρωθιές κι απού
τα δή πλανάται
κι έπέρασ' Ινα; βασιλιάς χχ εΐδε
τα ;:ι' έ.τλανϊθη:
«Χθ·:στέ μην τ>μουν Οασιλιά:, Χιρι
στέ μην ημουν Ρήγας,
νά πέζευγα νά χόρευγα μέ νιές
ίκαί ι«χυ;θιμάτες··>.
"Ενα τίτοΐο τραγούδι είναι δύσ
χ.αλο νά τό τοποθετηθή κανείς
μίαν αλλη μετά την 6·.ζατοινή έ-
τιαχή, όπως ύποδεικνυει καί ό
/. Κουρμούλης, <τέ μελέτη τού σχε τική μέ τό «τος καί την εΛΐκή ΰ- Ιη. Τα «μαλοιματε'νια στρομιά», τα ποτήρια μέ τίς «ερίθθιές^ τούς άνάγλυφους δηλαδή εοιοτες, οί άρ γυρές τάβλες καί η μνεία ενός 6α σιλιά σκανδαλισμένοΐ', όδηγοΰν τα 6ήματά μας στά 6ι>ϊαντινά χρόνια.
Αυτή ή σνι,α,τωθτηικί) ώοαιολογία
καί ή θεμιτή ποιητική νπε,ρΰολή,
είναι στοιχεΐα .ιοΰ τ« ξιεχνά τύ ρι
ξίτικο τής επομένης βεΛίετικής π"
ρώ&ο. Σ' αύτη την π,ερίοδο τό
τραγούδι ϊπιδιώκει την καθαρή ά
,τεικόνιση τοΰ πραγματικόν, την
άπλούστερη εκφηαστι, τή ρεαλ.ιστι
Αναγκη νά ιδρύθη στόν Πειραια Ναυτιλιακόν Πανεπιστήμιον
Εϊνοι άναντίρρητον ότι ή θάλασ
σο υπήρξεν τό λίκνον τοΰ Ελλη
νικοϋ Γένοικ: καί πηγή 2ωής τού
λοοϋ μτκ, όμως καί αήμερον κ α
νένοχ; δέν ΐ-τιορεϊ νά αμφισβητήση
την άλήθεια ότι ή θάλοσσα ύπιϊρ
£εν ή πρώ-η μεγάλη κστάκτηο.ς
τήα πατρίδος μαα, οί κάτοικοι τής
οποίας άπ' ούτήν άντλούν την οίκο
νομικήν εύρωστίαν των καί στη
ρίψουν την πολιτ^ήν κ^ί πνευματι
κήν πρόοδον των.
Κα'ι όμως ή χώρα μις μέ τους
χατά παγκόσι/ιον άνπγνώρισιν, ύ
περόχους Ναυτίλους μας, ή χώ
ρα μέ την λαμπρόν καί συνεχή κα
άδιάλειπτη Μαατική παρσδοση, ότε
ρεϊται ενός άντάΕιοι; τής Ίογο
ρίας ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΟΥ ΠΑΝΕΠΙ¬
ΣΤΗΜΙΟΥ.
Άπό των πρώτων χράνων τής
'Εθνικής μας ΆνεΕορτησίας ίδρύ
θη τό Πανεπιστήμιον Αθηνών καί
έν ουνεχεία τό πολυτεχνεϊον καί
κστά των Ριπδρομών τοϋ χρόνου
άλλαι νεώτεραι σχολαί ευελπί
δών Δοκίμων, οίκονομικών κο'ι έμ
πορικών επιστήμων, η Πάντειος
Σχολή Πολιτικών Επιστήμων. Ή
Άνωτάτη Γεωπονική Σχολή κατά
τό 1925 ιδρύθη είς την πρωτεύου
σαν τής Μακϊδονίας την Θεσααλο
νίκην τό όμώνομον Πανεπιοτήμιον.
Μετά δέ τόν Β' Πα/κόσμιον Πό
λεμον καί πρό δεκαετίσς περίπου
τό Πανεπιστήμιον Πατρών, Ιωαν
νίνων καί ή Άνωτάτη Βιομηχανι
κή Σχολή.
Άπό διετίας έΕηγγέλθη ή ΐδρυ
οις Πανεπιστημίων είς την Κρήτην
καί ετέρου είς Θράκην καί ήρχι
σαν ήδη ή πραγματοποιηθή των
έξαγγελιών.
Μόνον ή Ιδρυσις Ναυτιλιακοϋ
Πανεπιστημίου δέν έζεφωνήθη κάν
έξ επισήμων καί ύπευθύνων χει
λέων.
Άνόμεσα στά πνευματικά ίδρύ
ματα τής χώρας μας ή ταπεινότης
μου, θεωρεϊ την ιδρυοιν ενός Ναυ
τιλ^ακοϋ Πανεπκττ'η'μίου, καί τό
όποϊο, νομ'ίΖω ότι έπρεπεν ήδη νά
είναι 'ιδρυμένο καί ουγκροτημε
νο καί νά λειτουργή. Σέ πολλά
μου άρθρα έχω τονίοει την άναγ
κσιότητά τού την έπαναλσμβάνω
κοί στό υπό έκδοσιν βιβλίον μου
«Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ ΜΑΣ ΕΚ-
ΠΑΙΔΕΥΣΗ».
Ή ώς ύδώ κα'ι λίγες δεκαετί
ες ΝαυτιλιαΛή Τέχνη μεταπολε
μικά έΕελίχτηκε σέ πολυσύνθειη
έπιστήμη περιλαμβάνο/τας βοηθη
τικά στούς κόλπους της οτοιχεΤα
■καϊ άπό πολΑές άλλΓς έπιοτήμες
ΓεωγραφίοΛ Ώκεανογροφία, Άσ-
τρονομία, Άρχιτεκτονική (Ναυ-
πηγική) μηχονική, ήλεκτρολογία,
ήλεκ-τρολογία, χημείσ, Νομική, Κυ
δερνητική, οίκονομικές έπ»στήμες,
Ίατρική, Κοινωνιολογίο, Εένες
γλώσσες, Ί^τοριογραφία, Φιλολο
γία.
Άλλά ποίος είναι ό πιό καταλ νο - Άραβικές 'Εταιρείας θά προ
ληλος τόπος γιά την Ιδρύση τού; . κύιμουν έκ τής έΕελίΕεακ: τής
είναι ή σημερινή πρωτεύουσα τής πετρελαϊκής καταστάσειυς. Υποστή
ριΖομεν ότι οί "Αραβες θά προ
οτρέξουν πρός τό έπιχειρημοτι
κόν δαιμόνιον των Έλλήνων έ
ιροηλιστών άποφεόγοντες τάς κοι
νοπραζίας των μετά των Άμερι
κανών καί Εύρωπαίων πού ή πά
ρουσία των συνάπτεται μέ τό ά
ποικιαχρατικό προπατορικό της
άμάρΓημα. Αύτάς ό Ελληνο - Άρα
βικός Ναυπτμπορικός της Βιομη
χανκός ύμένοιος καθιστά τό λι
μάνι τοϋ Πειραιώς τό Νέον Λον
δϊνον τοϋ έπομενου τετόρτου τού
Αιώνος μας.
Οί ' Αραβες θά κινοϋνται πρός
τάν Πειραια καί τα ναυΐεμπορικά
κοί πολιτισμικά.
Ίδοϋ ή άνάγκη ιδρύσεως Ναυτι
λιακοϋ Πανεπιστημίου στόν Πει
ραια.
Ό Ελευθέριος ΒενιΖελος, όταν φώς. Πού 3ά φωτίζη μέ τίς έδρες
ό .Ελληνικός Στρατός κατά τό άνατολι^ών σπουδών τούς ' Ελ
1919 άπεβιβάσθη στήν Σμύρνη ληνες χαί Άραβες οπουδαστάς
μέ τό πρόγραμμα τής πραγματσ πού θά προπαρασκευάΖωνται διά
ποιήσεως τής Μεγάλης Ίδέας, έ την προσφοράν ύπηρεσιών είς τήν
κάλεσε τόν Κωνσταντίνον Καραθε οικονομικήν Ζωήν τοϋ Μεσανατο
Έμπορικής μας Ναυτιλίας: ό Πει
ραιεύς.
Ό Πειραιώς πού δέν αποτελεί
ύπερθολή ή 6ντιπαράθες·ή τού μέ
τόν ,Αρχοιο ίλαοσικό, καί που
θά κορυφωθή ή σημερινή τού ανθ
δος σταν όλη ή έμπορική μος Ναυ
τιλία, τόν καταστήση Κέντρο τής
δραστηριότητος της. ' Οταν δλα
τα σκάφη της καλυφθοϋν μέ τήν
Γολανόλευκη κοί οί Ναυτιλιακές
Έπιχειρήσεις της έγκατοστήσουν
τα Γραφεϊσ τους στόν Πειραια ό¬
πως φαίνεται ότι θά γίνη στό
προσεχές μέλλον, για τί έκεί όδη
γούν οί έΕελίΕεις στόν Παγκόσμιο
Ειρηνικό οτίβο. Ό Πειραιεύς πού
ή άτμόσφαιρά τού είναι γεμάτη
θαλασσινή δόΕα γιατί τήν άποδί
δεί ή περιοχή τού, στεριανή καί
εαλασσινή.
Στόν Πειραια λοιπόν, καί οτήν
πιό κατάλληλη τοποθοαία πρέπει
νά άνεγερθή τό Ναυτιλιακό μας
Πανεπιοτήμιο γιά νά έΕακτινώνε
ται άπ' αύτό μετουσιωμένη σέ Ναυ
τιλιακά διδάγματα γιά όλον τόν
Κόσμο ή ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΤΟΣΥ
ΝΗ.
Την 11 ην Μαίου 197Γ σέ όμιλία
μου στήν ΝΑΥΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΠΕΙ
ΡΑΙΩΣ, έλεγα: «Ή Γεωγραφική
θέση τοϋ Πειραια σ" ένα άπό τα
πολυδιοβατα σταυροδρόμια τής
Μεσογείου, τού τό κανάλι τοϋ Σου
έΖ την έσύνδεσε καί υέ τόν Ίνδι
κό, δίνει στόν Πειρα.6 μεγάλη άΕί
α, σέ παγκόσμια κλίμ-οκα. Ή ά-
ξία αυτή στίς μέρες μας μεγάλωσε
άκόμη περισοότερο, 6χ> μόνο για
τί τό λιμάνι τού έΕελίσσεται γορ
γά σέ κέντρο δραστηριότητος δ
λης τής Έμπορικής μας Ναυτιλί
άς, άλλά <α'ι γιατί μέ τήν έντα Εη τής Μεγάλης Βρετοννίας οτην Κοινή Εϋρωπαϊκή Άγορά, ό Πει- ραιεύς γιά τό Παγκόσμιο Ναυτεμ πόριο, άποκτά μεγαλύτερη οημο οία άπό τό Λονδϊνο, μιά καί στή Μεσόγειο β' άρχίσουν νά συγκλί νούν όλο κα'ι πιό πολύ οί Ναυτε μπορικές δραστηριότητες άπό τήν Άπω Ανατολή ώς τήν άπώτατα ου_Νιι«άας, σέ άνάμνησι τή; λαμ ΑΝΔΡΕΑ Γ. ΛΑΙ ΜΟΥ Άλλά ή μεγάλη ίδέα τοΰ Έλ ληνσμοϋ πού την όναΣητούσσμε στά ύψίπεδσ τής Άνατολής έξαν τρώθη στούς καιρούς μας οτ'κ; θάλασσες, τα πελάγη καί τούς ώκεανούς τής Ύφηλίου. 'Εκεϊ βροντοφωνεί την δόΕαν τςς ή Άρμάδα των 400 σκαφων μέ την κυανόλευκον οτοΰς ϊ- στούς των. Ή άρμάδα αυτή ορμητήριον ί.χει τόν Πειραια. Καί ό φαρός αύτάς μέ τό ανέ σπερον φώς τής Έλληνίκης Κο^λ τούρας άντί τής Σμύρνης τής πρό πεντηκονταετίας καλείτσι νά επι τελέση την ιστορικήν τού άποστο λήν πρός διαφωτισμόν των Άρά βων πού κατέχουν τάς πηγάς τής πετρελαϊκής ενεργείας. "Ενα Νοατιλιακόν Πανεπιστη- μ'ΐον πού 6ά έκπαιδεύη ' Ελληνες καί Άραβες μέ τό Ναυτιλιακόν ΜΙΑ ΣΠΟΤΔΑΙΑ ΕΚΛΟΣΙΣ ΤΘΥΙΑΡΧΗΓΕΙΟΥ^ΑΣΤΥΝΟΜΙλΣ ΠΘΑΕΟΝ ΚΡ1ΤΙΚΗ ΤΟΓ κ. ΧΡΗΣΤΟΓ Γ. Ε1ΆΓΓΚΛΛΤ0Γ. έΠΙΤΙΜΟΥ ΠΡΟΕΔΟΟΥ ΤΗΣ ΕΝαΧΕΩΣ ΕΛΑΗΝΟΝ ΑΟ ΌΤΕΧΝΟΝ Ό άρχηγάς τής Άστυνομίας Πόλειον κ· Βασίλιειος Τζαδέλλας ί!χ€ τήν καλωσύνην νά μέ τιμήση διά τής άποστολής ιαιάς σπβχ^αί- ας έ,.δόσεως τοϊ Άρχηγείου —τό μος 176 ε'ικονογοαφημένίον σϊλί- διον' σέ χαρτί γ?Λ.σοέ— ποΰ «ρέρει τόν τίτλον «"Εκθεσις δσαστηριό- τητος 1973,>. Καί είναι καβρέπτι
σμα τής όλη; -δράσεώς τού Σώμα
τος κατά τόν διαρΐείβαντα χρόνο.
Ή ίκδοσις ίντνπιοσιάζει ώς 6ι6λί
ον ά?Λα καί π
ώς άνάγνιοσμα.
τρών. Είχα μόιλιστα, ώς Λημα«-
χος, ςητήσ:ι όπως .τοονομιαχ<»ς είς την "Ιεράν Πόί.ιν τού Μϊοο- /Λγγίου έπεκταθή ό β*σμό; τής Άστινομίας. Καί έπέ:μίινε επί μα κ«ά Ιτη ποφακαλών· Είχα δμο>;
την εντ·χίαν είς τοί'ς μίγάλοτ·ς πά
ν'Γ,γτ'ριβμούς τή; 'Ιε,ρά; Πόλεως
νά ?χω την Μουσικήν τοϋ Σώμα-
τος, τόσον λαμπρών, καί αυτήν όρ
γοΛ'ωμενην.
Καί ό τόμος των .πε.-ΐραγμένων
τής Άστννεμία; Πόλεων' τοϋ
, , 1973 μά; δίδΓΐ την ευκαιρίαν νά
αν'ΓαποκρινΓΓα, εί; την πρό- ' , ,
διεςμηνενσωμιεν .τόσον ο θα.μιΐ-
οδώρην Καθηγητήν των Μαθημα
τικών τοϋ Πανεπιστημίου Βιέννης
μέ διεθνές κύρος κοί άκτινοβολία
νά όργανώση τό Πανεπιστήμιον
Σμύρνης μκέ έδρας Άνατολιχιϊιν
γλωσσών, διά νά αποβή ό Φαρός
πού θά έφώτιΖε όλον τόν χώρον
τής Μικράς Άοίας.
Τό σχέδιον αύτό τό έπεΕ,εργα
σθη ό Κοραθεοδώρης καθ' όλην
τήν διάρκειαν τής κατοχής μας
στήν Σμύρνη, άλλά μέ τήν Μικρά
οιατικήν καταστροφήν εγινε καί
αύτό άποκαϊδι τής άλησμόνητης
Σμύρνης μας.
λικοΰ χώρου «αι τού χώρου τοϋ
Περσικοϋ Κόλπου, αύτό θά είναι
ό τοΰ τελευταίου τετάρτου τού
Αιώνος μας.
Πρέπει λοιπόν νά ευρεθή ό
Κυβερνήτης τής Χώρας μας πού
θά όραματισδή αυτήν τήν έπερ
χομένην συνκυρίαν καί νά εΕεύρη
καί νά καλέαη τόν σύγχρονον Κα
ραθεοδωρήν πού θα οργανωθή τό
Πανεπιστήμιον αύτό πού θά έπιτε
λή τήν ιστορικήν αποστολήν τής
Νέας Μεγόλης Ίδέας τοΰ Ελλη
ναμοΰ.
ΑΝΔΡΕΑΣ Γ. ΛΑΙΜΟΣ
ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΕΚ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ
Έτιμήθη ή μνήμη τής Αγ. Άναστασίας
Π(ΐινηγι»ρικά ίώοτασαν οί έκ
Μαγνησας την μνήμην τής .τιρο-
στάπιδός τιον Άγίας Άναοτασία;
τής φα-ςμοτκολνυτοίας.
Τό πρωΐ τής Κυριακής ετέλε¬
σαν θ· Λϊΐτοΐ"ογίαι μετ' άρτοκλα-
<τί·ας στόν Ι. Ναό Άγίοι· Δύση καί άπό τον Άρκτικό Βορ ρά' ως τόν Άνταρκτκό Νότο. ··· Καί ή σϋγκΛΐση αυτή, δέν χωρεί άμφιβολία πώς θά καταστήση έ- ς πανηγνοτεως <ττό Χαοόσκιοϊ είκόνα· (Συνεχΐςεται) ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΩΝ ΤΡΙΠΟΛΙΤΩΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ σεις τής έκκλησίας μας! Κ«ί σ' ολονς αυτού; ή μ£να Ιίοντ)κή γή ά;νήθηκε τή γαλήνη τοϋ τάφου! Μόλις στά 1968 «4 έπιζήσαντες Τρΐ-ΐολίτα μέ τή θατιιάσια ψιαή τους καταφερθέν νά ΰψώσοΐ'ν ένα .Τ53ί6λΐπτο μαρμάρινο ά Την Κυριακή. 24)11)74 Ιτοώθηκαν καί <ρέτο άπ.' τήν Άθή Ιν«, τόν Πειραια καί τα περίχοιρά |Τ»υςΐ «τάν άλλοι Άπόστο,λοι έκ πε ?ό.των, στό Νεχοοταφεΐο τής Καλ ι; οί ΤουΐολΊται καί αλλοι Ι-τολλοί Πόνττοι, γιά νά Ι&οϋν καί ν' άφήσονν τα ■χαντά. Ι άτου έβτέγασαν νοερά τίς άνιασμέ |τους δάκονα .τάν'ω στό καλλιμάρ- νες ψ-χές τών' πατέρων τους. Καί τους αύτό €ΐναι ί'νας μντρεϊο, πού ϊστησαν στη το μνημεκο τους αιτο «ινσι «α, τους άπό εύγγνωμοσύνη δεσμός μέ τό παρελθόν και εν ο- τους άπό εύγγνωμοσύνη |*αί ΰποχρέϊι>σι οί Τριπολϊται, δσοι
|
|έ.τέζησαν άπό τή (ΐεγάλη θ·ελλα
Ιτοΰ Α' Παγκοσμίου Πολέμου ν.α!
|τής μετέπειτα Μικοασιατικής Κα
Άπό τού»; ίερείς τού ΝίκροΤα-
ρϊίου ϊψάλη έπιμνημόσϋνη δέησι
"ώ νι|»ώΐ>ηκ,αν ,εύχές γ*ά τή ο*)τη
| θία των ψυχών 10-000 άδελφών
Τριπολιτών, θτμάτων τής Τσιιρκι
/ίίς θηριω&ΪΛς. Άπό τό πλήθος
Ι των προσκυνητών ακούσθηκε ενα
ΐόμο «Αίωνί« ή μνήμη!»
πέταξε ό νοΰς καΐ ή σκέψι τού
| σμΓνη έποχή, όταν οί Τοι
Ι-τολϊται στά 1916—18 γέμισαν τα
Ιδ καί τα δάση, τα φαράγγια
τίς λαγκαδιές μέ τα έξαβλιω
ι βασανιβμεν τους σώμα-
|τα· Άληθινοΐ μάρτυρες τής πίστε
Ι(°ς κιαί τής Πατρίδος δέν ΰπέκυ-
Ι
|σε
Ιτοΰ Τούρκου δννάστη άλλά πήραν
|το δρόμο τή; πικ,ρής έξορίας στό
ίσιοτερικό τής Μ. Άσίας καί σάν
α^-οι Ναζωραΐοι άνέδηχαν στό
"ολγοθά κοΐ ζεψύχησαν άπό τήν
Ι «ίνα, τή δίψα, τίς άορώστ€ΐες,
1 τ·ς κακοι-χίες, τό μαχαίρι καί τα
|ψαρμακερά 6άλιο τοϋ τνράννοι>!
τΐλΐτές καί δ£ή
σο> ξοϋν
άΐζ χρόνο
σ ξν χ
νά προ.σϊύχωντα, γιά τίς άγαπημέ
νέ; ψυχές των .ιατίρων' τού;, δεί
χνσντας ετσι καί <πίς κατοπινές γενεές τό δοάμο Τής 'Ιστορία; ■μϊ τής θνο-ίας: «'Ελι&άσ&ηο-αν, |.-ΐρί<τθΓ,σαν, Ιπειράσβηβαν έν <ρό- νο) μαχαίρας απίθανον. Περιήλ¬ θον1 έν μττλωταϊς έν αίγείοις δέρ μαβι ·ί>στεροιν:νοι, βΛιοό^αίενοι, κα
κουχοΰαενοι έν έοημίαις πλανώμε
νοι -καί δςίβι καί <—ηλαίοις κα'ι ταίς Ιταίς τής γής··.» Λόγια τού Ά-οστόλοι· των Εθνών Παύλαν πού χάςαΐαν τόσο έΐάκαιρα πάνω (ττή .ιλάκα τού μντι^είου μέσα σ' άνοιγμένο μαςμ)νο 6ι6λίο οί φι>-ο
πόλιδίς καί ενσε^εί; ΤρίΐολίτΛΐ.
Μά καί στόν άλλ» «λληνισμό ό
ιιαραάρινος αν-τός τιμβος «ά δια
λαλή άνά τούς αϊώνας, ότι ύπήρχε
κάποια ααγευτική πολιτεία στίς
Λθλτ^ύμαντε; άκτέ; τού Εύ^είνου
Πόντοι·, ή Τρίπα).ι, πόλι ομοριττι
καί τ ότι «6 έπιδιωκάμενος σκοπύς
έπιτιγχάνετα^ κατά τό δινατόν,
διά τή; ποηαθ;σεως
μένων, σχεδιαγεααμάτων,
γραςριών καΐ στατιστικων δεδομέ-
ν'ων, έκ των όποίοιν άκολύτιος ό ά
ναγνώστης δύναται νά σνναγάγη
τα στμπεράσ^Λΐτά το--. Ή Τροχαία
ή 'Λσφάλεια, ή Άγορα-νσμία, ό
Τουρισμός, ή πίοστασία τού 'Ε-
θνικοΰ Νομίσματος, ό ε>^εγχο; καί
ή έΊν.τ,τίρέτΓ,σις των άλλοδαπών, ή
πν.:ταατική προσφορά τής Άστυ-
νομία; διά των μέσ«ν έ.τικοιν'ωνί
α; μ-ετά ταϋ κο.νοθ, ή έξασφώλι-
σις τή; δημοσία; τάξεως καί ή μ:
γάλη άνβϊωπιστική τη; δο-αστηριό
της, δίδονται ,·/.ατά τρόπον σαφή
καί εί'ιληπτον».
Ε!χα πάντοτε, άπό τή; σι·στάσε
ο>ς τη; είς την Κϊοκυοαν, θαΐ'μα-
Κμόν διά τήν Άστ.νομίοη; Πόλε-
(ον καί την κσμάρωνα λειτουργοΰ
σαν είς Αθήνας καί τήν γ«ίτονα
τού Μεσολογγίου .ιόλιν των Πα-
βμό; καί ή ή ύποληι|Ης διά τό Σώ
μα είναι γενικός. ΜΛς {'.τενθνμ'σϊ
τήν αποτελεσματικήν προσπάθειαν
διά τήν' ανακάλυψιν ξένων καί Έλ
λήνων χασισοποτώ·ν κοά ένεργητι-
κότητα διά τήν κατοοδίωξιν τής
ναρκ<ι)τικό>νι δττως καί
διά την .ταοα·κολοΰθησιν ίιπόπτων
άτόμιον διά την ασφάλειαν τής
χώρας. "Αγρυπνος ύπήο^Γν ό ε-
λ-γχ<·ς Λεσχών καί Κέντρων διε νΓ'θγείας παιγνίων καί σωτήριος ή έπέμ6α'3ΐς επί τής δημοσίας ύ- γείας διά των μ«τρων διά τάς γυ ς ελευθεριών ηθ-ών κοό, βαύμαστος ή κνησίς διά τήν κατα παλέμησνι παντός έγΛλι'νματ»;. Πό λι'.τλιΐτυρος καί προσεκτική άλλά ;:αΙ σώφροιν καί ϊ·μ,-τίΐρος ή δρά¬ σις τή; Άβτυνομίας Πόλεων Τό ΐ.τ.αναλαμ6άνοίΐεν: Δικαιώνει τόν πρόλονον τή; εκδόσεως τοΰ κ. Τζαδέλλα καί .ταρέχει την ίΰκαιρί αν νά δΐΛτοανωθή ή όαθϊϊα έκτί- μηστς .τρός τα Σώμα. ΧΡ. Γ. ΕΤΑΓΓΕΛΑΤΟΣ «ΔΙΧΩΣ ΘΕΟ», Φιλοποίμενος ΚαρατΖα Τού κ. ΑΝΔΡΕΑ ΕΛ. ΤΑΤΑΡΙΔΗ τή; Μαγνησία; Μ. Άσίας, ίερονρ γοϋντο; τοθ πανοσ. άρχιμ)του κ. Ίοχακί'ιμ. Τσακίρη. Άκολονθησε έορταστική συγ- ν.έντροισι στήν αΐθοιχτα τοΰ πνευ¬ ματικόν κέντςου (παιραπλΐύριος τοθ ναού), ϋπου ωμίλησαν ό άρχ) τγ; υ.. Ίωακείιι. καθώς καί ό .τρόεδρος τής 'Ενώβεως των έκ ΜαγΓσί·ις ΟΓαοχογράφος — λο γοτέχνη; κ. Κιόιττας άνίορέρθη στήν σηαασΐα τής γραμ μές την κοινωνική καί .ιολιτκττική δράσ, τού συλλόγου τό 1974 καί καθώρισε τοΰς στόχους γιά τόν νέο χσανό. Έπίσης ωμίλησε ή κ. Μ. Κα- οατξοπονλον τής διοικήβεως τής 'Ενώβει»; Σμ.ρναίων, πού νπα- γρ<5αμισε τή,ν' αποστόλη καί τήν εντονη π'ΐρον-σία το>ν Μικρασια-
τών Λνατρερθείσα, μεταξύ άλλων,
στό 6ι6λίο τού κ· Τρίγκατζη «Μ«-
τά τόν ξεοριξωμό» πού
ται ή ζωή τ(7),ν ,τοο0φύγ<ον κατά τα π^ώτα, >δύσκολα χρόνεα τή; έγ
καταστάσεως
'Ελλάδα.
♦♦♦♦♦♦♦Φ< των στήν μητέρα ΔΩΡΕΑΙ Τπύ τού Κσλλατεχνικοΰ Όργα νι<Γμ;οΰ Ποντάβν Αθηνών άίτΐστά λη είς την Εΰ^εινον Λέσχην θεσ¬ σαλονίκης διά τόν «Οίκον Άκρί- τα Φοιτητοΰ»· υπέρ των Κυπρίων ςροιτητών τό ποσόν των 12-000 'δραχμων έκ τών' οποίων αί 8.000 έκ τοΰ Ταμείου τού Όργανκτμοϋ αί δέ ΰπάλθί.τοι έξ είθίροροΛ' τόβν μ«λών τού Διοικητικόν Σνμβουλί ου αυτού. ΣΙΤΣΑ ΚΑΡΑΤΣΚΑΚΚ 3 Τρία νέα της βιβλίσ 1) «ΜίΙΑΥΡΟΝ» ρομονΤί·! κή βιογροφία τού μεγ'ίΑόϋ! Αγγλου ποιητή καί Φιλέλλη-; νος ποΰ πέθονε στο πολιορκη·; μένθ Μεσολόγγι μέ τό καΐμό τής ελευθερίας τής Ελλάδος^ στό Χείλη. Μέ 304 σβλίδες καΐ! οπάνΐα εϊκονογράφηση είναι €-! να έπίκαΐρο βιβλίο γιά τόν Έλ ληνα. Χρυσουν μετάλλιον μετά] ναϊπέλλοο σπό τήν -Άκαντεμΐ] Έντερνασιονάλ ντέ Λουτές — < Παρΐ». 2) «Τό οονέττο καί τα σονέτ] τα μου». Μελέτη γιά τό οονέτ-] το καί θβ σονέττσ, δημοοιενμέ^ να κατά καιρούς οέ έλληνικά' καί Εένα περιοδικά. Σελ. 128 < μέ καλλιτεχνικό έζώφυλλο. < 3) «ΜΟΣΧΟΝΗΣΙΑ., τδ γε; μάτο γοητεΐα μικροσκθπικδ άρ] χιαέλαγος, ή ΠατρΙδα μου·. Μέσα σέ 41 β σελίδες περι-! γράφονται αύτά τα πσνδρχαια] νησΐό, «αί Έκοτόνησοι» τοϋ Έ] καταίου Άπόλλωνα καί τής Έ· κστης Άρτεμης, ίστορικά κα.:< λαογραφικά μέ πολλή γλαφυρό] τητσ κα! μεγάλη άγάπη,. Εΐκό νες καί χάρτεο κοσμοΰν την καλλιτεχνική εκδοθή^ οοΰ τβ- λειώνει μέ τή συγκινητικΓ) κσ- ταστροφή καί τήν Ολιβερτ] έ- κβτόμ&η των Μοοχονησ*ων. Πρώτον βραβείον τοθ Πνευ ματικοΰ Ίδρϋματος ·ΕΣΤΙΑ ;νεασ σμυρνησ,. Στΐ; τόσο άμαρτολές καί άντι ψατικές μέρ:; πού περνάμε, ίίποο ή έξιαλ,λωσννη, ό φανατισμός, ή α,ρνηση καί ή τάση τοΰ άνθρωπον γιά καταστροφή καί άλληλοτξόν- τοιση, τα ξεστράτισμα μέ λίγα λό για άπ' τό δρόμο τού θε ου, είναι στήν ήχιερηοβ. διάΐαξη, «πανίξονν τα 6ι6λ.ία μέ τόν ς>ιλοσοιρικό στο
χίΐσμό. διαπατισμή'α δμως ό.τό
τήν ΙΠστη πρό; 'Εκίϊνον.
Γι' αύτό καί ξαφνιαίόμαστΓ,
πραγματικά, όταν «.τέψτανν» τέ-
τοιου είδον; 6ι6λία στά χέρια μας.
Καί τό ξάφνιαχτιμά 'μας γίν;ται
πιό έ'ντοΐΌ καί δΐ)Όΐολογημ.;Ό, δ
ταν διχτκττώνοιμε πώς τα 6ι6λία
αύτά πηοέρχονται όχι άπό
γους.
Είναι όμως άρκετά π
γεγονός, ότι καί το>ρα άκόμ«, σέ
τοΐτη τή,ν έποχή τοΰ εύδαιμονι-
σαού καί τοΰ χορτασαοΰ των παν
τοίων υλικών άπολαύσΈθί,ν' τής
«Καταναλιοτικής μα; ΚοτνοΜΐίαις*,
ύπάρχσΐ'ν ο«νάνθρωποί μας< ποϋ ά σχολοϋνται μέ πάθο; κ«ιί μι:θοδι- κότη,τα μέ θεματα, πού «μιλοΰν» γιά ή&ική, γιά άποφ.γή τή; άμαρ τίας, γιά .-τς·οσέγγιση στό θίίο. "Εναν τέτοιον έκφραστή. τού θι.ίου Λόγον, ιαή πτά— ολα, μά ϋλ,α, διαποτίΐον- ται άπό τόν έρωτά τού <~όν θεό. Οί τίτλοι τα^ς, άλλωστιε, είναι έν δεικτιν.οί τοϋ ίσχνρισμοΰ τού: «Τα Μκττικά τής Άγάπης», «Ή προ<τ φα^ά τού Χριστιανισμόν», «Τα μυ στικά τή; ι-ί-σί6είας», «'Εγκόλπιο ανεξικακίας», «Τό πρωτεϊο καί τα προ)τ>:ϊα> καΐ «στήν κόλαση
τού ΙΤαραδΐίσου».
Τα νΐο τού 6ι6λίο, 8ο στή' σει
νά, φέρνει τόν τίτλο «ΛΙΧΩΣ
ΘΕΟ» κα'ι νπτιτλο («ΟΛΑ ΕΠΙ-
ΤΡΕΠΟΝΤΑΙ».
Μέ 6ά<τη πάντοτε την πεποίθη- σή τοι>, ότι ό ανθροχπο; μόνο στόν
θεόν 6.ρίσκει σωτηοία «αί πβρηγο
οιΑ, άποδεικνύει στόν άναγνώστη
τού πόσο ό κόσμος ύποψεοΐΐ σήμε
ρα σ' δλα τα μήκη κβΐ τα πλατή
τή; Γής έξ αίτίβς τοΰ ίίεστρατί-
(Τΐΐίΐτός τοι· άπό τόν δρόμο τοϋ
Θί'οΰ,
ή αρν*ηση, ή όλιγοπι-
εχο
στία καί ή υποταγή στά κϊλίύσμα
τα τού Σατανά ώδήγηβ* καί όδη
γίί στόν άλληλοσπςαγμό καί τόν
Λςρανισμό τής άνβρΐιχπότητος.
Γιά τα όβα έπισηααίνει ό κ. Κα
ρατξάς κανένας έχέφρων άνθρω-
πος εστιο καί άν δέν θρησκενεται
(η·στΓίΛατικά, δένμπορεϊ νά φέρϊΐ
δχι δτι δέν δικαιο&ται.
ώς πρότνπο τύν' κ. Σά66α Κάντα ' ά)Αά διότι, έξετάζοντάς τα μέ την
ρτν>|, που με την μικρή
δα τού (ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ»
Κατερί-
νης, «αλπίξ,ει, μ" ολη τή δνναμτι
τής ψιιχής τού, τόν θεϊο Λόγο καί
καλ.ΐϊ τούς άνθοώπους σέ μετάνοια
καϊ πει>ισυλλογή. Κάθε τού άρβςο
καί ί'να οτολίδι θείου Κηρνγμα
τος.
Τώρα, τα ιδία καί πιό έ'ντονα
θιδλίγα «σημ:ία» άνακαλύπτο) καί
στά /τ'μενα ενός άλλον μή θεαλό
γο·ν Κήριικα τοϋ Λόγον τού Θεοΰ,
τοΰ λ. Φιλο,ιοίμεν*! Καρατζά.
Ό κ. Καρατζάς, 'δόκιμος χΐΐρι
στής τού καλάμου κοά τής γρ«φί
δος εχει κά"ε( όίωιμά τού την επά
νοδο τού άν&ςίά,του στόν «ιβιο δρό
μο>. Τα ΰιδλία τον —κι' είναι έ-
ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ
Τό ΘΡΑΚΙΚΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ σας
παρακολεϊ όπως παρευρεθήτε
είς πά έγκαίνια τής "Εκθέσεως
ΘΡΑΚΙΚΗΣ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑΣ:
ΜΟΤΙΒΑ ΘΡΑΚΗΣ: ΣΧΕΔΙΑ -
ΕΠΙΒΛΕΨΗ ΕΛΕΝΗΣ ΦΙΛΙΠ-
ΠΙΔΗ.
λογ«ίΐ'ι, όψείλονμε νά σινταχθου-
αε μέ τίς άπόψεις τού. "Ε.-τι:ιτα «Ι
ναι τόσο, αά τόοο πεισηκός καί
κατανοητό; ό κ. Κ. μέ τα έ.τιχει-
ρήιαατα ποϋ πτρα&έτει καί άναλύ
Εί τόσο άπλά τα θέωατά τού, ώστε
■/μ ό .τώ φανατικά ύλιστή; δέν ε-
γ.ει, αρον'ώ, λ^όγον; νά ΰποδάλτ)
τίς., ένστάσεις τού.
Τό θ-έμα, άλ.λωστε, ΐίναι άπλό
καί ίίκολο: δλ-α τα κακά τής ση-
αεοινή; κικοδσιμονίας μας στήν
Χωριίς θεό πορ:ία μας πάνω σ'
αυτόν τόν ΙΙλανήτη πού κατοικοΰ
αε. Κάθε μ&?α γεόιιαστϊ καί πιό
πολύ τα έπίχειρα τής ζη,μιογόνου
τακτι>.ής μας. Κι' δμω-ς
νο.ιμε δέσμιοι των παθών μας καί
τής αρνήσεως. "Ως πότε δμως;
Λ
Ό κ. Καρατζάς μέ τα βιβλίο
τον, ΐί μάλλον μέ τα 6ι6λία. τον,
ιιάς δϊίχνΕΊ τόν δρόμο τής σωτη¬
ρίας μας. Ή δίχως θεό τακηκή
ιιας μά; ?ο;ε;ε μόνο σιιροβέ; καί
θρήνονς καΐ έ;:πια. Άκολουθήσα
ι;>: «στραδό μονοπάτι! Στό χέρι
μας νά μπονμε πιά στήν φίοτεινήι
λει·>φόρο. Ό στοργικός Πατΐ,ρας
αάς ΑΕ^ιμένει. Άς τοΰ άνοίξουιιε
την .τόοτα- Τό ΰιδλίο τού κ. Κα,
ρατζά σ' Αυτόν μάς όδηγεΐ...
ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΛ. ΤΑΤΑΡΙΔΗΣ
ΕΡΤΣΟΤΑΑ ΒΑΤΑΝΟ1Γ—
ΚΤΡΙΑΖΟΠΟΤΛΟΤ
ΒΗ.ΑΡΑ 4
("Εναντι Αγ. Κων)νου Όμονοίας)
ΑΘΗΝΑΙ
ΕΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ Η «ΚΡΙΤΙΚΗ»
ΤΟΥ κ. ΧΑΡ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΣ Κ Αί ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΥΑΗ
ιΜόλκ επεδόθη
Δημ. Ί. Μαγκριώτη
"ΛΗΕΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ■ ΑΠΡΟΑΟΓΙΑ,
Πωλεϊται είο δλο τα Κεντρικό Βιβλιο-
πωλεϊο (Σταδίου - Ίπποκράτοντ κλπ.)
Ή Χρονολόγηση τού Κρητικού
Δημοτικοϋ Τραγουδιοϋ
κερο
τα δ·:ύ
τοϋ ση/ειρ-
Δουλγεράκη
'"ά την χοονολόγησι τού κρητ*.
5{ί δημοτικόν τραγονδιοϋ:
Τό ίδΌ συμβαίνε, καί μέ τα
^γούδια τοΰ γάμου τοϋ Διγενή,
;χου οί ϊξωκρητικές παραλλαγέ;
>επονται σ' Ινα σω,ρό λεπτομε
ικές άφηγήσπς, ένώ οί κρητι
£- δίδουν μέ άλλο· τρόαο, έπι-
Γνρα.μι**ιΤ|·>£" καί λ.ιοικά τό γεγο-
'ύς καί την ««σία. τον. Στά άκρι
ηΜ τραγούδια, πού μιλοϋν γι τό
τοΰ Δράκου ή τοϋ θ,εριοϋ ά-
^ γύν άκριτικά ί|ρωο, οί έξωχιρη
π/ές παιραλλαγέ; παο:μ6άλλονν
Γρόφε. ό ΜΑΝΟΛΗΣ ΔΟΥΛΓΕΡΑΚΗΣ
Μέ την άνάκτησή αύτη τό Έλλη-
νικό στοιχΐϊο κν;ιαρχεϊ πάλι έδώ.
σ»ρό, άσχετα
τό -/εντρικό
Β?αα, έπΐΐσόδια & δίδουν χλιαρα
Γ, γεγολ'ός τοΰ φόνοι· τού θεριοΰ,
|^ω ή κρητική .-ΐαοαλλαγή μέ τεσ
στίχους μάς δίδει δλη
|τήν ούσία, αφήνοντας τα περιττά
[ιϋτο.ταινέματα τού ήρωα, την πε-
^οαφή τόπον κλπ. "Ας τήν' δού
ε αυτήν την παοαλλαγή:
^/.εξινιός τό σκότωαε τό φίδι στό
).ι6άδ(
1 ά.τήτη; καί τό σκότωαΐ, δέν
τ' αφήκε νά φύγη
Εχατβε κι' έξρεμέτρα τ0 κι" έ<ΐπι θαμάλογά το, ι' εΓχε διπλές τσί κεφαλές και τή Οο>ργιά μεγάλη
' ε'χιε κι' όβά κι' ά.τανοιρά.
Λυό - τρείς άκόμα κ,ρητικέ; πα-
ιλαγές, ·μέ 'θέμα πάλι τό ςρόνο
ου θεργιοϋ καί μέ πρότΐϊπα έξω-
5ητικά, ξεπειρνοϋν τα πρότννΐά
ν- καί δίδουν, μέ χαρακτηρίση
έ.τιγραμματικότητα καί εν'τονο
|.ι·ριΛμά, μέ κα'θαρή καί ώριμη εκ
τό έπΐΐσόδιο.
Αυτή τή δημιοι·©γική άφομοίω-
κΐ μ»ςτάπλα<τη τή δλέπομε άκό καί σέ -χρητικά τραγούδια, γε Ιια.α άπό στοιχεΐα, γνώριμα σέ Ιοαγούδια τοΰ άκιριτικοΰ κύκλον |[οΰ είναι όμως βπάνιο νά ΰρεθοΰν έ; τον; σέ άλλον; ε5α>
ώ τήν Κρήτη τόπους. Αυτής τής
&ος εΐνα, καμμιά «Ικοσαριά
Ιοητικά τραγοήδια τής ιδίας χαρα
ΐτηςιστικ,ής τϊχνοτροπίας τοΰ ρι.ζί
Ιικοο τραγουδιοϋ. θέμ^,τά τους εί
Ια, οί στΐνές φιλίες άκριτικών ή-
|ώων, κατορθώματα άντρειωμέ-
χ>ν γαργοιπάδβρα άλ.ογα, όμηρι-
σνμΐιάσια, μάχες κλπ.
Τό άναγκαΐο τααΐ λογικό σνμπέ-
|ασίμα άπ' αύτη τή συντ,ομώτατη
ένδεικτική έξέταβη των κεψ,έ
,' :[ναι πώς ή τεχνοτροπία, πού
;ιηρέααε ούσιαοηκά τ' άχριτικά
(ταγούδια στήν Κρήτη ψ είχε 6α-
|ίΐί: τίς ρίζε; της στό νηβΐ καί
/υριαιρχοΰσΐ στή λα'ίκή τού
οά]ση ήδη την έΐΐοχή, πού τα έρ
>ν ι άπ' βξω άκριτικά τραγού
ρ-αναν σέ μεγά)Λ άριθμό πα-
ιλ.ο·/.γών την έμφάνισή τοΐ'; ίδί
|ις οτ'ις διιτικΐές τού έπαρχίες.
'Λναξητώντας νομίζω αυτή την
Ι.τοχή, πού έκαμε την έμφάνκτή
τό άκο.ιτικό τραγούδι «ττήν
[ίρ·,τη θά μποοέσο ιμε νά συγκεν
ττς έν,διείξι:ις, πού θά
ίς β-οτ,θήσουν νά <ρτάο-ουμ.ε, άν χι ιιέ άπόλιττη σιγουςιά, τοώάχι τον μέ την συνεπεία των λσγι- |;ο)ν Λψαιρέσεοιν, σ' ενα άπώτατο ΓΕΡΜΙΝΟΤΣ ΠΟΣΤ ΓΚΟΤ- ΕΜ, πού μάς χρΐΐάϊιεται. II έποχή &ημιοοογίας τοΰ άκοΛ »ϋ τραγουδιοϋ άρχίζει, <η'μ<ρω- |νο μέ τούς πιό εγκ-βους ύπολογι- μους, άπό τόν 9ο ήδη αίώνα καί Ιφ&άνει βτάν 13ο· Είδικώτερα ό |9ο; καί ό 10ος θίωροϋντω άπό Ιτίτν Σχολή τοΰ ΓΚΡΕΚΟΡΙ αύ |«ή μεγάλη έποχή τοΰ άκριτικοΰ Ικΰνλον». Ό 9ος όμως αίώνα; καί Ιτό αρώτο ήμισυ τοΰ 10ου δέν ή- |ταν_ λόγω τής κυ,ριαρχία; των Ά |ράδων βτήν Κρήτη, κατάλληλη έ- ή, γιά τήν μετάδοση των άκρι Ιΐιχών τ,ραγουδιών οτήν Κρήτη. *Ε ή μέ τό Βυζβ.ντΐο άνακτά ΙΚρήτη μιϊτά την άνάκτησή τη,ς ά |κ& τον Νικηφόρο Φωκά τό 961. τού .τ Ό ηθιομ,ϋϋ τής Κρήτης, ίαως σοςρώτατα άπέ οειξε, σέ .τερτχΐινή το.,· μελίτη, 0 β;6αοτός μοί» δόκΓΛαλο; κ. Νικό¬ λαος Τοιμα&άκης, δέν είχε άλοιω &ή μέ την πάν<ο άπά έκατόχρσνΥ, κ«?ιαοχία των Άιϊά6ωνι ουτε έ- θνολογικώς, οϋτε βρησκίΐτικώς. Αηα ό λ.αϊκός .τολιτισμός πού βε ιιελιώθηκε στή δεύτςρη βυζαντινή .τεςίβδο βτί(ν Κρήτη, ήταν ενας πο' λιτιαμός .τού .-^α,Γρχόταν άπό τόν των αύτοχθονων λαι <ων στοιχείων πού εφερναν μαζ! τους 'όοοι άπό τούς στρατιώτες τοΰ Νικηςρό;ου Φ^.κ.ά έιιεη,αν' στό ντ πί, μ,ετά την αλίοσή τοι·, καθώς χγιΪ οί όμάδ-ες των ά.·το;κων, ποΰ οΰθΓ,σαΛ· μίτά. Κατα τόν Λε: οντα τον Διάκονο, ό Νικηφόρος ά πεχλ:νσε έ.τιστρέφοντας νηκητής ή Κωνστ<Β'·τιΌΰπολι: «Ιξημε ά ή ή Ά θωσας άπασαν τή Άρμενί ή, ρμ ών τε καί Ρο>μαίων καί σ^γκλύ-
διον άν'δρών φατρίας ένοιχιοάμ:-
νος καί πυρψόοονς τριήο,εις έ;
φυλακήΛ' ταύτης καταλιπών;»
Οί πρώτοι αύτοι εποικοι θύ.
.τρέπει νά εφερναν μαξί -τονς πολ
Χά >ΛΪκά στοιχεΐα (ή πεΐρα άπό
παρόμοιες πί,ρυττιίκϋεις δέν μάς έ
τρΐαε, νά εχωμ^ άμφι(5ολίες).
Τό δύσκολο έρώτημά μας: ύ-
πήρχε μίσα στά αύτόχθονα στοι-
χει'α καί ή τεχνοτροπία ποΰ ά<Γ(ο- ί στήν Κρήτη τα ακ,ριτικά τρσγούδια καί τα σφοιάγισε μέ τα Ιδι γ μ Ιδιαιτέρα χαρακτηριβτικάτης; Άν είναι αμως έπικίνδυνο καί πρόωρο ν'ά άναξητήσωμε τίς ρίζες τοΰ Κρητικού τραγουδιοϋ σέ μιά τόσο ιιοκρυνή έ-ιοχή, -τοαγιιια ποΰ θά εί χιε τή λογική τού 6άστ>, ϊσο)ς 6ά εί
να, λιγώτς^ο έπικίνδυνο νά δεχτοΰ
αε πώς άπ' αυτόν τόν σ^γκεοαομό
των δύο στοιχείιον βγήκ^ ή Ιδιότυ
.τη τεχνοτραπία τοΰ έ--ΐιγραματι-
/ΐοϋ, γεμάτου έ'ντονο λνρικό τόνο,
μέ άπλή, καβαρή κσί γειιάτη ξωή
εκφράση, κρητικού τραγονδιοΰ.
Όπω; καί νίάνα, δέν Λρέ-τει νά
στηριξό»μαστε μύν0 βτίς άκριτικές
παραλλαγές τοΰ ριζίτικου τοαγου
διοΰι γιά νά τοποθετήσοι,με τή δή
μον,ργία τού στήν άοχή ή τή μέση
τής Β' Β^ζαντινής ΐοε,ριόδου.
Τραγούδια έκτός των
δμως .τού χά
άκριτκών, μέ
ραικτηρίξουν την έποχή αύτη, μέ εί
κόνες, λέξεις καί όνόματα δικά
της, διασιίΐζοντ,αι πολλά «χ! τρα
γοι>διοΰνται άκάμη στήν Κρήτη.
Ηνα, τραγούδια πού μάς μιλάνε
γιά βαοιλιάδες καί όμηρικά γλέν
τια, όπως τό .ταρακάταϊ:
Άπαύ την άκρη των άκριώ, ώς τε
νά πάη στήν άλλη,
έχουσι τάδλες άργικ?έςΐ στρωμνιά
μαλαματένια, ί
.τοτή,ρια μέ τίς έρωθιές κι απού
τα δή πλανάται
κι έπέρασ' Ινα; βασιλιάς χχ εΐδε
τα ;:ι' έ.τλανϊθη:
«Χθ·:στέ μην τ>μουν Οασιλιά:, Χιρι
στέ μην ημουν Ρήγας,
νά πέζευγα νά χόρευγα μέ νιές
ίκαί ι«χυ;θιμάτες··>.
"Ενα τίτοΐο τραγούδι είναι δύσ
χ.αλο νά τό τοποθετηθή κανείς
μίαν αλλη μετά την 6·.ζατοινή έ-
τιαχή, όπως ύποδεικνυει καί ό
/. Κουρμούλης, <τέ μελέτη τού σχε τική μέ τό «τος καί την εΛΐκή ΰ- Ιη. Τα «μαλοιματε'νια στρομιά», τα ποτήρια μέ τίς «ερίθθιές^ τούς άνάγλυφους δηλαδή εοιοτες, οί άρ γυρές τάβλες καί η μνεία ενός 6α σιλιά σκανδαλισμένοΐ', όδηγοΰν τα 6ήματά μας στά 6ι>ϊαντινά χρόνια.
Αυτή ή σνι,α,τωθτηικί) ώοαιολογία
καί ή θεμιτή ποιητική νπε,ρΰολή,
είναι στοιχεΐα .ιοΰ τ« ξιεχνά τύ ρι
ξίτικο τής επομένης βεΛίετικής π"
ρώ&ο. Σ' αύτη την π,ερίοδο τό
τραγούδι ϊπιδιώκει την καθαρή ά
,τεικόνιση τοΰ πραγματικόν, την
άπλούστερη εκφηαστι, τή ρεαλ.ιστι
Αναγκη νά ιδρύθη στόν Πειραια Ναυτιλιακόν Πανεπιστήμιον
Εϊνοι άναντίρρητον ότι ή θάλασ
σο υπήρξεν τό λίκνον τοΰ Ελλη
νικοϋ Γένοικ: καί πηγή 2ωής τού
λοοϋ μτκ, όμως καί αήμερον κ α
νένοχ; δέν ΐ-τιορεϊ νά αμφισβητήση
την άλήθεια ότι ή θάλοσσα ύπιϊρ
£εν ή πρώ-η μεγάλη κστάκτηο.ς
τήα πατρίδος μαα, οί κάτοικοι τής
οποίας άπ' ούτήν άντλούν την οίκο
νομικήν εύρωστίαν των καί στη
ρίψουν την πολιτ^ήν κ^ί πνευματι
κήν πρόοδον των.
Κα'ι όμως ή χώρα μις μέ τους
χατά παγκόσι/ιον άνπγνώρισιν, ύ
περόχους Ναυτίλους μας, ή χώ
ρα μέ την λαμπρόν καί συνεχή κα
άδιάλειπτη Μαατική παρσδοση, ότε
ρεϊται ενός άντάΕιοι; τής Ίογο
ρίας ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΟΥ ΠΑΝΕΠΙ¬
ΣΤΗΜΙΟΥ.
Άπό των πρώτων χράνων τής
'Εθνικής μας ΆνεΕορτησίας ίδρύ
θη τό Πανεπιστήμιον Αθηνών καί
έν ουνεχεία τό πολυτεχνεϊον καί
κστά των Ριπδρομών τοϋ χρόνου
άλλαι νεώτεραι σχολαί ευελπί
δών Δοκίμων, οίκονομικών κο'ι έμ
πορικών επιστήμων, η Πάντειος
Σχολή Πολιτικών Επιστήμων. Ή
Άνωτάτη Γεωπονική Σχολή κατά
τό 1925 ιδρύθη είς την πρωτεύου
σαν τής Μακϊδονίας την Θεσααλο
νίκην τό όμώνομον Πανεπιοτήμιον.
Μετά δέ τόν Β' Πα/κόσμιον Πό
λεμον καί πρό δεκαετίσς περίπου
τό Πανεπιστήμιον Πατρών, Ιωαν
νίνων καί ή Άνωτάτη Βιομηχανι
κή Σχολή.
Άπό διετίας έΕηγγέλθη ή ΐδρυ
οις Πανεπιστημίων είς την Κρήτην
καί ετέρου είς Θράκην καί ήρχι
σαν ήδη ή πραγματοποιηθή των
έξαγγελιών.
Μόνον ή Ιδρυσις Ναυτιλιακοϋ
Πανεπιστημίου δέν έζεφωνήθη κάν
έξ επισήμων καί ύπευθύνων χει
λέων.
Άνόμεσα στά πνευματικά ίδρύ
ματα τής χώρας μας ή ταπεινότης
μου, θεωρεϊ την ιδρυοιν ενός Ναυ
τιλ^ακοϋ Πανεπκττ'η'μίου, καί τό
όποϊο, νομ'ίΖω ότι έπρεπεν ήδη νά
είναι 'ιδρυμένο καί ουγκροτημε
νο καί νά λειτουργή. Σέ πολλά
μου άρθρα έχω τονίοει την άναγ
κσιότητά τού την έπαναλσμβάνω
κοί στό υπό έκδοσιν βιβλίον μου
«Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ ΜΑΣ ΕΚ-
ΠΑΙΔΕΥΣΗ».
Ή ώς ύδώ κα'ι λίγες δεκαετί
ες ΝαυτιλιαΛή Τέχνη μεταπολε
μικά έΕελίχτηκε σέ πολυσύνθειη
έπιστήμη περιλαμβάνο/τας βοηθη
τικά στούς κόλπους της οτοιχεΤα
■καϊ άπό πολΑές άλλΓς έπιοτήμες
ΓεωγραφίοΛ Ώκεανογροφία, Άσ-
τρονομία, Άρχιτεκτονική (Ναυ-
πηγική) μηχονική, ήλεκτρολογία,
ήλεκ-τρολογία, χημείσ, Νομική, Κυ
δερνητική, οίκονομικές έπ»στήμες,
Ίατρική, Κοινωνιολογίο, Εένες
γλώσσες, Ί^τοριογραφία, Φιλολο
γία.
Άλλά ποίος είναι ό πιό καταλ νο - Άραβικές 'Εταιρείας θά προ
ληλος τόπος γιά την Ιδρύση τού; . κύιμουν έκ τής έΕελίΕεακ: τής
είναι ή σημερινή πρωτεύουσα τής πετρελαϊκής καταστάσειυς. Υποστή
ριΖομεν ότι οί "Αραβες θά προ
οτρέξουν πρός τό έπιχειρημοτι
κόν δαιμόνιον των Έλλήνων έ
ιροηλιστών άποφεόγοντες τάς κοι
νοπραζίας των μετά των Άμερι
κανών καί Εύρωπαίων πού ή πά
ρουσία των συνάπτεται μέ τό ά
ποικιαχρατικό προπατορικό της
άμάρΓημα. Αύτάς ό Ελληνο - Άρα
βικός Ναυπτμπορικός της Βιομη
χανκός ύμένοιος καθιστά τό λι
μάνι τοϋ Πειραιώς τό Νέον Λον
δϊνον τοϋ έπομενου τετόρτου τού
Αιώνος μας.
Οί ' Αραβες θά κινοϋνται πρός
τάν Πειραια καί τα ναυΐεμπορικά
κοί πολιτισμικά.
Ίδοϋ ή άνάγκη ιδρύσεως Ναυτι
λιακοϋ Πανεπιστημίου στόν Πει
ραια.
Ό Ελευθέριος ΒενιΖελος, όταν φώς. Πού 3ά φωτίζη μέ τίς έδρες
ό .Ελληνικός Στρατός κατά τό άνατολι^ών σπουδών τούς ' Ελ
1919 άπεβιβάσθη στήν Σμύρνη ληνες χαί Άραβες οπουδαστάς
μέ τό πρόγραμμα τής πραγματσ πού θά προπαρασκευάΖωνται διά
ποιήσεως τής Μεγάλης Ίδέας, έ την προσφοράν ύπηρεσιών είς τήν
κάλεσε τόν Κωνσταντίνον Καραθε οικονομικήν Ζωήν τοϋ Μεσανατο
Έμπορικής μας Ναυτιλίας: ό Πει
ραιεύς.
Ό Πειραιώς πού δέν αποτελεί
ύπερθολή ή 6ντιπαράθες·ή τού μέ
τόν ,Αρχοιο ίλαοσικό, καί που
θά κορυφωθή ή σημερινή τού ανθ
δος σταν όλη ή έμπορική μος Ναυ
τιλία, τόν καταστήση Κέντρο τής
δραστηριότητος της. ' Οταν δλα
τα σκάφη της καλυφθοϋν μέ τήν
Γολανόλευκη κοί οί Ναυτιλιακές
Έπιχειρήσεις της έγκατοστήσουν
τα Γραφεϊσ τους στόν Πειραια ό¬
πως φαίνεται ότι θά γίνη στό
προσεχές μέλλον, για τί έκεί όδη
γούν οί έΕελίΕεις στόν Παγκόσμιο
Ειρηνικό οτίβο. Ό Πειραιεύς πού
ή άτμόσφαιρά τού είναι γεμάτη
θαλασσινή δόΕα γιατί τήν άποδί
δεί ή περιοχή τού, στεριανή καί
εαλασσινή.
Στόν Πειραια λοιπόν, καί οτήν
πιό κατάλληλη τοποθοαία πρέπει
νά άνεγερθή τό Ναυτιλιακό μας
Πανεπιοτήμιο γιά νά έΕακτινώνε
ται άπ' αύτό μετουσιωμένη σέ Ναυ
τιλιακά διδάγματα γιά όλον τόν
Κόσμο ή ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΤΟΣΥ
ΝΗ.
Την 11 ην Μαίου 197Γ σέ όμιλία
μου στήν ΝΑΥΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΠΕΙ
ΡΑΙΩΣ, έλεγα: «Ή Γεωγραφική
θέση τοϋ Πειραια σ" ένα άπό τα
πολυδιοβατα σταυροδρόμια τής
Μεσογείου, τού τό κανάλι τοϋ Σου
έΖ την έσύνδεσε καί υέ τόν Ίνδι
κό, δίνει στόν Πειρα.6 μεγάλη άΕί
α, σέ παγκόσμια κλίμ-οκα. Ή ά-
ξία αυτή στίς μέρες μας μεγάλωσε
άκόμη περισοότερο, 6χ> μόνο για
τί τό λιμάνι τού έΕελίσσεται γορ
γά σέ κέντρο δραστηριότητος δ
λης τής Έμπορικής μας Ναυτιλί
άς, άλλά <α'ι γιατί μέ τήν έντα Εη τής Μεγάλης Βρετοννίας οτην Κοινή Εϋρωπαϊκή Άγορά, ό Πει- ραιεύς γιά τό Παγκόσμιο Ναυτεμ πόριο, άποκτά μεγαλύτερη οημο οία άπό τό Λονδϊνο, μιά καί στή Μεσόγειο β' άρχίσουν νά συγκλί νούν όλο κα'ι πιό πολύ οί Ναυτε μπορικές δραστηριότητες άπό τήν Άπω Ανατολή ώς τήν άπώτατα ου_Νιι«άας, σέ άνάμνησι τή; λαμ ΑΝΔΡΕΑ Γ. ΛΑΙ ΜΟΥ Άλλά ή μεγάλη ίδέα τοΰ Έλ ληνσμοϋ πού την όναΣητούσσμε στά ύψίπεδσ τής Άνατολής έξαν τρώθη στούς καιρούς μας οτ'κ; θάλασσες, τα πελάγη καί τούς ώκεανούς τής Ύφηλίου. 'Εκεϊ βροντοφωνεί την δόΕαν τςς ή Άρμάδα των 400 σκαφων μέ την κυανόλευκον οτοΰς ϊ- στούς των. Ή άρμάδα αυτή ορμητήριον ί.χει τόν Πειραια. Καί ό φαρός αύτάς μέ τό ανέ σπερον φώς τής Έλληνίκης Κο^λ τούρας άντί τής Σμύρνης τής πρό πεντηκονταετίας καλείτσι νά επι τελέση την ιστορικήν τού άποστο λήν πρός διαφωτισμόν των Άρά βων πού κατέχουν τάς πηγάς τής πετρελαϊκής ενεργείας. "Ενα Νοατιλιακόν Πανεπιστη- μ'ΐον πού 6ά έκπαιδεύη ' Ελληνες καί Άραβες μέ τό Ναυτιλιακόν ΜΙΑ ΣΠΟΤΔΑΙΑ ΕΚΛΟΣΙΣ ΤΘΥΙΑΡΧΗΓΕΙΟΥ^ΑΣΤΥΝΟΜΙλΣ ΠΘΑΕΟΝ ΚΡ1ΤΙΚΗ ΤΟΓ κ. ΧΡΗΣΤΟΓ Γ. Ε1ΆΓΓΚΛΛΤ0Γ. έΠΙΤΙΜΟΥ ΠΡΟΕΔΟΟΥ ΤΗΣ ΕΝαΧΕΩΣ ΕΛΑΗΝΟΝ ΑΟ ΌΤΕΧΝΟΝ Ό άρχηγάς τής Άστυνομίας Πόλειον κ· Βασίλιειος Τζαδέλλας ί!χ€ τήν καλωσύνην νά μέ τιμήση διά τής άποστολής ιαιάς σπβχ^αί- ας έ,.δόσεως τοϊ Άρχηγείου —τό μος 176 ε'ικονογοαφημένίον σϊλί- διον' σέ χαρτί γ?Λ.σοέ— ποΰ «ρέρει τόν τίτλον «"Εκθεσις δσαστηριό- τητος 1973,>. Καί είναι καβρέπτι
σμα τής όλη; -δράσεώς τού Σώμα
τος κατά τόν διαρΐείβαντα χρόνο.
Ή ίκδοσις ίντνπιοσιάζει ώς 6ι6λί
ον ά?Λα καί π
ώς άνάγνιοσμα.
τρών. Είχα μόιλιστα, ώς Λημα«-
χος, ςητήσ:ι όπως .τοονομιαχ<»ς είς την "Ιεράν Πόί.ιν τού Μϊοο- /Λγγίου έπεκταθή ό β*σμό; τής Άστινομίας. Καί έπέ:μίινε επί μα κ«ά Ιτη ποφακαλών· Είχα δμο>;
την εντ·χίαν είς τοί'ς μίγάλοτ·ς πά
ν'Γ,γτ'ριβμούς τή; 'Ιε,ρά; Πόλεως
νά ?χω την Μουσικήν τοϋ Σώμα-
τος, τόσον λαμπρών, καί αυτήν όρ
γοΛ'ωμενην.
Καί ό τόμος των .πε.-ΐραγμένων
τής Άστννεμία; Πόλεων' τοϋ
, , 1973 μά; δίδΓΐ την ευκαιρίαν νά
αν'ΓαποκρινΓΓα, εί; την πρό- ' , ,
διεςμηνενσωμιεν .τόσον ο θα.μιΐ-
οδώρην Καθηγητήν των Μαθημα
τικών τοϋ Πανεπιστημίου Βιέννης
μέ διεθνές κύρος κοί άκτινοβολία
νά όργανώση τό Πανεπιστήμιον
Σμύρνης μκέ έδρας Άνατολιχιϊιν
γλωσσών, διά νά αποβή ό Φαρός
πού θά έφώτιΖε όλον τόν χώρον
τής Μικράς Άοίας.
Τό σχέδιον αύτό τό έπεΕ,εργα
σθη ό Κοραθεοδώρης καθ' όλην
τήν διάρκειαν τής κατοχής μας
στήν Σμύρνη, άλλά μέ τήν Μικρά
οιατικήν καταστροφήν εγινε καί
αύτό άποκαϊδι τής άλησμόνητης
Σμύρνης μας.
λικοΰ χώρου «αι τού χώρου τοϋ
Περσικοϋ Κόλπου, αύτό θά είναι
ό τοΰ τελευταίου τετάρτου τού
Αιώνος μας.
Πρέπει λοιπόν νά ευρεθή ό
Κυβερνήτης τής Χώρας μας πού
θά όραματισδή αυτήν τήν έπερ
χομένην συνκυρίαν καί νά εΕεύρη
καί νά καλέαη τόν σύγχρονον Κα
ραθεοδωρήν πού θα οργανωθή τό
Πανεπιστήμιον αύτό πού θά έπιτε
λή τήν ιστορικήν αποστολήν τής
Νέας Μεγόλης Ίδέας τοΰ Ελλη
ναμοΰ.
ΑΝΔΡΕΑΣ Γ. ΛΑΙΜΟΣ
ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΕΚ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ
Έτιμήθη ή μνήμη τής Αγ. Άναστασίας
Π(ΐινηγι»ρικά ίώοτασαν οί έκ
Μαγνησας την μνήμην τής .τιρο-
στάπιδός τιον Άγίας Άναοτασία;
τής φα-ςμοτκολνυτοίας.
Τό πρωΐ τής Κυριακής ετέλε¬
σαν θ· Λϊΐτοΐ"ογίαι μετ' άρτοκλα-
<τί·ας στόν Ι. Ναό Άγίοι· Δύση καί άπό τον Άρκτικό Βορ ρά' ως τόν Άνταρκτκό Νότο. ··· Καί ή σϋγκΛΐση αυτή, δέν χωρεί άμφιβολία πώς θά καταστήση έ- ς πανηγνοτεως <ττό Χαοόσκιοϊ είκόνα· (Συνεχΐςεται) ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΩΝ ΤΡΙΠΟΛΙΤΩΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ σεις τής έκκλησίας μας! Κ«ί σ' ολονς αυτού; ή μ£να Ιίοντ)κή γή ά;νήθηκε τή γαλήνη τοϋ τάφου! Μόλις στά 1968 «4 έπιζήσαντες Τρΐ-ΐολίτα μέ τή θατιιάσια ψιαή τους καταφερθέν νά ΰψώσοΐ'ν ένα .Τ53ί6λΐπτο μαρμάρινο ά Την Κυριακή. 24)11)74 Ιτοώθηκαν καί <ρέτο άπ.' τήν Άθή Ιν«, τόν Πειραια καί τα περίχοιρά |Τ»υςΐ «τάν άλλοι Άπόστο,λοι έκ πε ?ό.των, στό Νεχοοταφεΐο τής Καλ ι; οί ΤουΐολΊται καί αλλοι Ι-τολλοί Πόνττοι, γιά νά Ι&οϋν καί ν' άφήσονν τα ■χαντά. Ι άτου έβτέγασαν νοερά τίς άνιασμέ |τους δάκονα .τάν'ω στό καλλιμάρ- νες ψ-χές τών' πατέρων τους. Καί τους αύτό €ΐναι ί'νας μντρεϊο, πού ϊστησαν στη το μνημεκο τους αιτο «ινσι «α, τους άπό εύγγνωμοσύνη δεσμός μέ τό παρελθόν και εν ο- τους άπό εύγγνωμοσύνη |*αί ΰποχρέϊι>σι οί Τριπολϊται, δσοι
|
|έ.τέζησαν άπό τή (ΐεγάλη θ·ελλα
Ιτοΰ Α' Παγκοσμίου Πολέμου ν.α!
|τής μετέπειτα Μικοασιατικής Κα
Άπό τού»; ίερείς τού ΝίκροΤα-
ρϊίου ϊψάλη έπιμνημόσϋνη δέησι
"ώ νι|»ώΐ>ηκ,αν ,εύχές γ*ά τή ο*)τη
| θία των ψυχών 10-000 άδελφών
Τριπολιτών, θτμάτων τής Τσιιρκι
/ίίς θηριω&ΪΛς. Άπό τό πλήθος
Ι των προσκυνητών ακούσθηκε ενα
ΐόμο «Αίωνί« ή μνήμη!»
πέταξε ό νοΰς καΐ ή σκέψι τού
| σμΓνη έποχή, όταν οί Τοι
Ι-τολϊται στά 1916—18 γέμισαν τα
Ιδ καί τα δάση, τα φαράγγια
τίς λαγκαδιές μέ τα έξαβλιω
ι βασανιβμεν τους σώμα-
|τα· Άληθινοΐ μάρτυρες τής πίστε
Ι(°ς κιαί τής Πατρίδος δέν ΰπέκυ-
Ι
|σε
Ιτοΰ Τούρκου δννάστη άλλά πήραν
|το δρόμο τή; πικ,ρής έξορίας στό
ίσιοτερικό τής Μ. Άσίας καί σάν
α^-οι Ναζωραΐοι άνέδηχαν στό
"ολγοθά κοΐ ζεψύχησαν άπό τήν
Ι «ίνα, τή δίψα, τίς άορώστ€ΐες,
1 τ·ς κακοι-χίες, τό μαχαίρι καί τα
|ψαρμακερά 6άλιο τοϋ τνράννοι>!
τΐλΐτές καί δ£ή
σο> ξοϋν
άΐζ χρόνο
σ ξν χ
νά προ.σϊύχωντα, γιά τίς άγαπημέ
νέ; ψυχές των .ιατίρων' τού;, δεί
χνσντας ετσι καί <πίς κατοπινές γενεές τό δοάμο Τής 'Ιστορία; ■μϊ τής θνο-ίας: «'Ελι&άσ&ηο-αν, |.-ΐρί<τθΓ,σαν, Ιπειράσβηβαν έν <ρό- νο) μαχαίρας απίθανον. Περιήλ¬ θον1 έν μττλωταϊς έν αίγείοις δέρ μαβι ·ί>στεροιν:νοι, βΛιοό^αίενοι, κα
κουχοΰαενοι έν έοημίαις πλανώμε
νοι -καί δςίβι καί <—ηλαίοις κα'ι ταίς Ιταίς τής γής··.» Λόγια τού Ά-οστόλοι· των Εθνών Παύλαν πού χάςαΐαν τόσο έΐάκαιρα πάνω (ττή .ιλάκα τού μντι^είου μέσα σ' άνοιγμένο μαςμ)νο 6ι6λίο οί φι>-ο
πόλιδίς καί ενσε^εί; ΤρίΐολίτΛΐ.
Μά καί στόν άλλ» «λληνισμό ό
ιιαραάρινος αν-τός τιμβος «ά δια
λαλή άνά τούς αϊώνας, ότι ύπήρχε
κάποια ααγευτική πολιτεία στίς
Λθλτ^ύμαντε; άκτέ; τού Εύ^είνου
Πόντοι·, ή Τρίπα).ι, πόλι ομοριττι
καί τ ότι «6 έπιδιωκάμενος σκοπύς
έπιτιγχάνετα^ κατά τό δινατόν,
διά τή; ποηαθ;σεως
μένων, σχεδιαγεααμάτων,
γραςριών καΐ στατιστικων δεδομέ-
ν'ων, έκ των όποίοιν άκολύτιος ό ά
ναγνώστης δύναται νά σνναγάγη
τα στμπεράσ^Λΐτά το--. Ή Τροχαία
ή 'Λσφάλεια, ή Άγορα-νσμία, ό
Τουρισμός, ή πίοστασία τού 'Ε-
θνικοΰ Νομίσματος, ό ε>^εγχο; καί
ή έΊν.τ,τίρέτΓ,σις των άλλοδαπών, ή
πν.:ταατική προσφορά τής Άστυ-
νομία; διά των μέσ«ν έ.τικοιν'ωνί
α; μ-ετά ταϋ κο.νοθ, ή έξασφώλι-
σις τή; δημοσία; τάξεως καί ή μ:
γάλη άνβϊωπιστική τη; δο-αστηριό
της, δίδονται ,·/.ατά τρόπον σαφή
καί εί'ιληπτον».
Ε!χα πάντοτε, άπό τή; σι·στάσε
ο>ς τη; είς την Κϊοκυοαν, θαΐ'μα-
Κμόν διά τήν Άστ.νομίοη; Πόλε-
(ον καί την κσμάρωνα λειτουργοΰ
σαν είς Αθήνας καί τήν γ«ίτονα
τού Μεσολογγίου .ιόλιν των Πα-
βμό; καί ή ή ύποληι|Ης διά τό Σώ
μα είναι γενικός. ΜΛς {'.τενθνμ'σϊ
τήν αποτελεσματικήν προσπάθειαν
διά τήν' ανακάλυψιν ξένων καί Έλ
λήνων χασισοποτώ·ν κοά ένεργητι-
κότητα διά τήν κατοοδίωξιν τής
ναρκ<ι)τικό>νι δττως καί
διά την .ταοα·κολοΰθησιν ίιπόπτων
άτόμιον διά την ασφάλειαν τής
χώρας. "Αγρυπνος ύπήο^Γν ό ε-
λ-γχ<·ς Λεσχών καί Κέντρων διε νΓ'θγείας παιγνίων καί σωτήριος ή έπέμ6α'3ΐς επί τής δημοσίας ύ- γείας διά των μ«τρων διά τάς γυ ς ελευθεριών ηθ-ών κοό, βαύμαστος ή κνησίς διά τήν κατα παλέμησνι παντός έγΛλι'νματ»;. Πό λι'.τλιΐτυρος καί προσεκτική άλλά ;:αΙ σώφροιν καί ϊ·μ,-τίΐρος ή δρά¬ σις τή; Άβτυνομίας Πόλεων Τό ΐ.τ.αναλαμ6άνοίΐεν: Δικαιώνει τόν πρόλονον τή; εκδόσεως τοΰ κ. Τζαδέλλα καί .ταρέχει την ίΰκαιρί αν νά δΐΛτοανωθή ή όαθϊϊα έκτί- μηστς .τρός τα Σώμα. ΧΡ. Γ. ΕΤΑΓΓΕΛΑΤΟΣ «ΔΙΧΩΣ ΘΕΟ», Φιλοποίμενος ΚαρατΖα Τού κ. ΑΝΔΡΕΑ ΕΛ. ΤΑΤΑΡΙΔΗ τή; Μαγνησία; Μ. Άσίας, ίερονρ γοϋντο; τοθ πανοσ. άρχιμ)του κ. Ίοχακί'ιμ. Τσακίρη. Άκολονθησε έορταστική συγ- ν.έντροισι στήν αΐθοιχτα τοΰ πνευ¬ ματικόν κέντςου (παιραπλΐύριος τοθ ναού), ϋπου ωμίλησαν ό άρχ) τγ; υ.. Ίωακείιι. καθώς καί ό .τρόεδρος τής 'Ενώβεως των έκ ΜαγΓσί·ις ΟΓαοχογράφος — λο γοτέχνη; κ. Κιόιττας άνίορέρθη στήν σηαασΐα τής γραμ μές την κοινωνική καί .ιολιτκττική δράσ, τού συλλόγου τό 1974 καί καθώρισε τοΰς στόχους γιά τόν νέο χσανό. Έπίσης ωμίλησε ή κ. Μ. Κα- οατξοπονλον τής διοικήβεως τής 'Ενώβει»; Σμ.ρναίων, πού νπα- γρ<5αμισε τή,ν' αποστόλη καί τήν εντονη π'ΐρον-σία το>ν Μικρασια-
τών Λνατρερθείσα, μεταξύ άλλων,
στό 6ι6λίο τού κ· Τρίγκατζη «Μ«-
τά τόν ξεοριξωμό» πού
ται ή ζωή τ(7),ν ,τοο0φύγ<ον κατά τα π^ώτα, >δύσκολα χρόνεα τή; έγ
καταστάσεως
'Ελλάδα.
♦♦♦♦♦♦♦Φ< των στήν μητέρα ΔΩΡΕΑΙ Τπύ τού Κσλλατεχνικοΰ Όργα νι<Γμ;οΰ Ποντάβν Αθηνών άίτΐστά λη είς την Εΰ^εινον Λέσχην θεσ¬ σαλονίκης διά τόν «Οίκον Άκρί- τα Φοιτητοΰ»· υπέρ των Κυπρίων ςροιτητών τό ποσόν των 12-000 'δραχμων έκ τών' οποίων αί 8.000 έκ τοΰ Ταμείου τού Όργανκτμοϋ αί δέ ΰπάλθί.τοι έξ είθίροροΛ' τόβν μ«λών τού Διοικητικόν Σνμβουλί ου αυτού. ΣΙΤΣΑ ΚΑΡΑΤΣΚΑΚΚ 3 Τρία νέα της βιβλίσ 1) «ΜίΙΑΥΡΟΝ» ρομονΤί·! κή βιογροφία τού μεγ'ίΑόϋ! Αγγλου ποιητή καί Φιλέλλη-; νος ποΰ πέθονε στο πολιορκη·; μένθ Μεσολόγγι μέ τό καΐμό τής ελευθερίας τής Ελλάδος^ στό Χείλη. Μέ 304 σβλίδες καΐ! οπάνΐα εϊκονογράφηση είναι €-! να έπίκαΐρο βιβλίο γιά τόν Έλ ληνα. Χρυσουν μετάλλιον μετά] ναϊπέλλοο σπό τήν -Άκαντεμΐ] Έντερνασιονάλ ντέ Λουτές — < Παρΐ». 2) «Τό οονέττο καί τα σονέτ] τα μου». Μελέτη γιά τό οονέτ-] το καί θβ σονέττσ, δημοοιενμέ^ να κατά καιρούς οέ έλληνικά' καί Εένα περιοδικά. Σελ. 128 < μέ καλλιτεχνικό έζώφυλλο. < 3) «ΜΟΣΧΟΝΗΣΙΑ., τδ γε; μάτο γοητεΐα μικροσκθπικδ άρ] χιαέλαγος, ή ΠατρΙδα μου·. Μέσα σέ 41 β σελίδες περι-! γράφονται αύτά τα πσνδρχαια] νησΐό, «αί Έκοτόνησοι» τοϋ Έ] καταίου Άπόλλωνα καί τής Έ· κστης Άρτεμης, ίστορικά κα.:< λαογραφικά μέ πολλή γλαφυρό] τητσ κα! μεγάλη άγάπη,. Εΐκό νες καί χάρτεο κοσμοΰν την καλλιτεχνική εκδοθή^ οοΰ τβ- λειώνει μέ τή συγκινητικΓ) κσ- ταστροφή καί τήν Ολιβερτ] έ- κβτόμ&η των Μοοχονησ*ων. Πρώτον βραβείον τοθ Πνευ ματικοΰ Ίδρϋματος ·ΕΣΤΙΑ ;νεασ σμυρνησ,. Στΐ; τόσο άμαρτολές καί άντι ψατικές μέρ:; πού περνάμε, ίίποο ή έξιαλ,λωσννη, ό φανατισμός, ή α,ρνηση καί ή τάση τοΰ άνθρωπον γιά καταστροφή καί άλληλοτξόν- τοιση, τα ξεστράτισμα μέ λίγα λό για άπ' τό δρόμο τού θε ου, είναι στήν ήχιερηοβ. διάΐαξη, «πανίξονν τα 6ι6λ.ία μέ τόν ς>ιλοσοιρικό στο
χίΐσμό. διαπατισμή'α δμως ό.τό
τήν ΙΠστη πρό; 'Εκίϊνον.
Γι' αύτό καί ξαφνιαίόμαστΓ,
πραγματικά, όταν «.τέψτανν» τέ-
τοιου είδον; 6ι6λία στά χέρια μας.
Καί τό ξάφνιαχτιμά 'μας γίν;ται
πιό έ'ντοΐΌ καί δΐ)Όΐολογημ.;Ό, δ
ταν διχτκττώνοιμε πώς τα 6ι6λία
αύτά πηοέρχονται όχι άπό
γους.
Είναι όμως άρκετά π
γεγονός, ότι καί το>ρα άκόμ«, σέ
τοΐτη τή,ν έποχή τοΰ εύδαιμονι-
σαού καί τοΰ χορτασαοΰ των παν
τοίων υλικών άπολαύσΈθί,ν' τής
«Καταναλιοτικής μα; ΚοτνοΜΐίαις*,
ύπάρχσΐ'ν ο«νάνθρωποί μας< ποϋ ά σχολοϋνται μέ πάθο; κ«ιί μι:θοδι- κότη,τα μέ θεματα, πού «μιλοΰν» γιά ή&ική, γιά άποφ.γή τή; άμαρ τίας, γιά .-τς·οσέγγιση στό θίίο. "Εναν τέτοιον έκφραστή. τού θι.ίου Λόγον, ιαή πτά— ολα, μά ϋλ,α, διαποτίΐον- ται άπό τόν έρωτά τού <~όν θεό. Οί τίτλοι τα^ς, άλλωστιε, είναι έν δεικτιν.οί τοϋ ίσχνρισμοΰ τού: «Τα Μκττικά τής Άγάπης», «Ή προ<τ φα^ά τού Χριστιανισμόν», «Τα μυ στικά τή; ι-ί-σί6είας», «'Εγκόλπιο ανεξικακίας», «Τό πρωτεϊο καί τα προ)τ>:ϊα> καΐ «στήν κόλαση
τού ΙΤαραδΐίσου».
Τα νΐο τού 6ι6λίο, 8ο στή' σει
νά, φέρνει τόν τίτλο «ΛΙΧΩΣ
ΘΕΟ» κα'ι νπτιτλο («ΟΛΑ ΕΠΙ-
ΤΡΕΠΟΝΤΑΙ».
Μέ 6ά<τη πάντοτε την πεποίθη- σή τοι>, ότι ό ανθροχπο; μόνο στόν
θεόν 6.ρίσκει σωτηοία «αί πβρηγο
οιΑ, άποδεικνύει στόν άναγνώστη
τού πόσο ό κόσμος ύποψεοΐΐ σήμε
ρα σ' δλα τα μήκη κβΐ τα πλατή
τή; Γής έξ αίτίβς τοΰ ίίεστρατί-
(Τΐΐίΐτός τοι· άπό τόν δρόμο τοϋ
Θί'οΰ,
ή αρν*ηση, ή όλιγοπι-
εχο
στία καί ή υποταγή στά κϊλίύσμα
τα τού Σατανά ώδήγηβ* καί όδη
γίί στόν άλληλοσπςαγμό καί τόν
Λςρανισμό τής άνβρΐιχπότητος.
Γιά τα όβα έπισηααίνει ό κ. Κα
ρατξάς κανένας έχέφρων άνθρω-
πος εστιο καί άν δέν θρησκενεται
(η·στΓίΛατικά, δένμπορεϊ νά φέρϊΐ
δχι δτι δέν δικαιο&ται.
ώς πρότνπο τύν' κ. Σά66α Κάντα ' ά)Αά διότι, έξετάζοντάς τα μέ την
ρτν>|, που με την μικρή
δα τού (ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ»
Κατερί-
νης, «αλπίξ,ει, μ" ολη τή δνναμτι
τής ψιιχής τού, τόν θεϊο Λόγο καί
καλ.ΐϊ τούς άνθοώπους σέ μετάνοια
καϊ πει>ισυλλογή. Κάθε τού άρβςο
καί ί'να οτολίδι θείου Κηρνγμα
τος.
Τώρα, τα ιδία καί πιό έ'ντονα
θιδλίγα «σημ:ία» άνακαλύπτο) καί
στά /τ'μενα ενός άλλον μή θεαλό
γο·ν Κήριικα τοϋ Λόγον τού Θεοΰ,
τοΰ λ. Φιλο,ιοίμεν*! Καρατζά.
Ό κ. Καρατζάς, 'δόκιμος χΐΐρι
στής τού καλάμου κοά τής γρ«φί
δος εχει κά"ε( όίωιμά τού την επά
νοδο τού άν&ςίά,του στόν «ιβιο δρό
μο>. Τα ΰιδλία τον —κι' είναι έ-
ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ
Τό ΘΡΑΚΙΚΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ σας
παρακολεϊ όπως παρευρεθήτε
είς πά έγκαίνια τής "Εκθέσεως
ΘΡΑΚΙΚΗΣ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑΣ:
ΜΟΤΙΒΑ ΘΡΑΚΗΣ: ΣΧΕΔΙΑ -
ΕΠΙΒΛΕΨΗ ΕΛΕΝΗΣ ΦΙΛΙΠ-
ΠΙΔΗ.
λογ«ίΐ'ι, όψείλονμε νά σινταχθου-
αε μέ τίς άπόψεις τού. "Ε.-τι:ιτα «Ι
ναι τόσο, αά τόοο πεισηκός καί
κατανοητό; ό κ. Κ. μέ τα έ.τιχει-
ρήιαατα ποϋ πτρα&έτει καί άναλύ
Εί τόσο άπλά τα θέωατά τού, ώστε
■/μ ό .τώ φανατικά ύλιστή; δέν ε-
γ.ει, αρον'ώ, λ^όγον; νά ΰποδάλτ)
τίς., ένστάσεις τού.
Τό θ-έμα, άλ.λωστε, ΐίναι άπλό
καί ίίκολο: δλ-α τα κακά τής ση-
αεοινή; κικοδσιμονίας μας στήν
Χωριίς θεό πορ:ία μας πάνω σ'
αυτόν τόν ΙΙλανήτη πού κατοικοΰ
αε. Κάθε μ&?α γεόιιαστϊ καί πιό
πολύ τα έπίχειρα τής ζη,μιογόνου
τακτι>.ής μας. Κι' δμω-ς
νο.ιμε δέσμιοι των παθών μας καί
τής αρνήσεως. "Ως πότε δμως;
Λ
Ό κ. Καρατζάς μέ τα βιβλίο
τον, ΐί μάλλον μέ τα 6ι6λία. τον,
ιιάς δϊίχνΕΊ τόν δρόμο τής σωτη¬
ρίας μας. Ή δίχως θεό τακηκή
ιιας μά; ?ο;ε;ε μόνο σιιροβέ; καί
θρήνονς καΐ έ;:πια. Άκολουθήσα
ι;>: «στραδό μονοπάτι! Στό χέρι
μας νά μπονμε πιά στήν φίοτεινήι
λει·>φόρο. Ό στοργικός Πατΐ,ρας
αάς ΑΕ^ιμένει. Άς τοΰ άνοίξουιιε
την .τόοτα- Τό ΰιδλίο τού κ. Κα,
ρατζά σ' Αυτόν μάς όδηγεΐ...
ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΛ. ΤΑΤΑΡΙΔΗΣ
ΕΡΤΣΟΤΑΑ ΒΑΤΑΝΟ1Γ—
ΚΤΡΙΑΖΟΠΟΤΛΟΤ
ΒΗ.ΑΡΑ 4
("Εναντι Αγ. Κων)νου Όμονοίας)
ΑΘΗΝΑΙ
ΕΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ Η «ΚΡΙΤΙΚΗ»
ΤΟΥ κ. ΧΑΡ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΣ Κ Αί ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΥΑΗ
ιΜόλκ επεδόθη
Δημ. Ί. Μαγκριώτη
"ΛΗΕΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ■ ΑΠΡΟΑΟΓΙΑ,
Πωλεϊται είο δλο τα Κεντρικό Βιβλιο-
πωλεϊο (Σταδίου - Ίπποκράτοντ κλπ.)
ρ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ
Τού 'Αρχιμανδρίτου ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΕΑΕΥΘΕΡΙΑΛΟΥ
(Σι/νρχεια έκ π(>οηγουμίνον)
"Ιδωμεν, λοιπόν, τώοα καί λϊ-
πτομεοέστε:ρ·πν πΓθί των &ύο Πλα
κων θεϊκόν Νόμου, προΙ τής χρν-
σης μαννα'δύχον Στόννον, πίοΐ
τής Ρά68ου Άαρών τής βλ.«<ττη- βάσης καί ίτ)~οι τοϋ παρά τού Μω ϋβέως τεθ?ντος είς τό χιεΰλο; τής φρικτής Κιβωτόν Τόμου τής Βί- 6) ου! 'Εν ϊκι 1491 π.Χ , την Πεντη κοστήν ημέραν, άπό τοϋ πρώτον Πάσγα των "Εβραίων χ>αί τής έξό
δόν αυτών έκ Τής Αϊγνπτα., έόό
Οησαν είς τόν Μοιθσην, τόν Προ¬
φήτην καί Νομοβέτην νπό τοϋ
θεοΰ, επί. τοΰ "Ορον; Σ ινα, αί
δύο Πλάκες τοϋ Δεκαλόγου θρη¬
σκευτικόν καί Ήθικοϋ Νόμον
τοΰ θεοΰ, αί Δίκα 'Εντολαί, την
τρίτην ημέραν «πό τής άφίξεώς
των είς τό "Ορος Σινά. Ήτο ή
6η ή ή 7η τμιίοα τοϋ τρίτον μη¬
νός Σι6άν, αντιστοιχούντος «ίς τό
ήμρτΓςον Ιούνιον.
Ό θεάς παρήγγειλε, διά τοΰ
Μωϋσέως, είς τόν λαόν. τρίϊς η¬
μέρας πρό τής παραδόσεως των
ουο Πλακών τοΰ Δεκαλόγον, νά
καθορισθή διά νηστει'ας, άποχής
«πό παντός άτίαθάρτου ναΐ προ-
σενχής. Καί ιδού, δτα ο^
θη ή τριήμερος προετοιμασία, ή
έξωτερική "/αί έ<τ<οτε,οική, καί ό Μωνσής άνα6αίν:ι είς την κορυςρή τού Σ ινα, φωναί σαλπίγγων καί βρσνταί κα! άστρ ούται καί νέφος κ-αΐ γν'όο;»; κ«ί βυελλη καί πϋρι «ίς τή κορ'(τήν τοϋ 'Όρους καϊ καπνός καί πνοή 6ιαία κσί <τ«ι σμός δονοϋν τό όροςο. «-Τό όρος ί καπνί'ζετο τό Σινά όλον, διά τό κατιθβεβηκρναι έπ' οΰτό, τόν θε¬ όν, έν πυρί» (εξοδ. 19, 18). Τα πάπα εί'αι πλήρη ςρόΓιου καί ά- άγωνία;! Μεγαλοπρεπώς, ΐερά όσον καί τρομερά ή στιγμή·, καθ" ήν ίίς τόντρέμοντα Μωϋσήν «τόν ϊμ>φο-
6ον καί εντρουον» ('Εβρ. 12, 21)
διάχειρός τοϋ 'Αρχαγγέλου Μιχα
ήΛ ΛΓυραδίδονται αί δύο θε.όγρα-
φοι Πλακός τοϋ Δεκαλόγον, «Τό
όρος έκαίΐτο .τυρί «ο; τοΰ Ούρα
νού, <τκότο;, γν'άίτο:·, θυελλαν (Δε.τ. 4, 11) «Καί έ'δ<οκεν δ Θί: ός τώ Μωνση τάς δύο Πλάκα; τού μαρτύριον, πλάκας λιθίνας, γεγραμένα; τώ δακτύλω τοϋ θε ου» (εξ'θδ. 31,18). Κατά την παράδοσιν τού θείου Νόμου, τοϋ οποίον συνοπτικωτά- την μέν αορφήν αποτελεί ό Δεκά- λογος, άνεπτυγμένην δέ μορφήν1 όλόκιληρος ή Πϊντάτε.ιχος, ό θρός Πατήρ έλώλησεν, όπισθεν της νέ φίλης, διά τού προαιωνίον σννα- νάρχο.; Λόγον Τού καί διά τού δα κτυλον τού ήτοι διά τής ενεργεί¬ ας τού Άγιον Τον Πνενφΐατος, ό¬ περ ένεχάιραξ.?ν άναγλύορονς τάς βδτλ.νγιιιίαν, είοωλολατρικήν ((-υσιο κρατικόν — όργιαστικοΰ χαρακτή οος (δ,σματα, χο,ροί κτλ.) ώς οί άοχαπι άνατοιλικοί λαοί καί ιδία Χαναανϊται. Ό Μίονσής ότε κατήλθε τυΰ ο- ρο.ις Σινά κρατών τάς δύο πλά- υμζ, Ίδών τόν Μόσχον καί τόν λσ άν μεθνσ,μένον καί δοαακεδά.οντα μ,Γ (τ·ωνά; άτακτον;, είς άνΊίδρα- £«.ν έρριψε κατά γής τας δύο θ:ο γράφονς Πλάκας τοΰ Νάμου καί τάς σινέτριψί! Διέταξε δέ άμέ- (Μος καί έοχράγηααν πλέον των τρι (7>' χιλιάδων είδωλολατοήΐΐαντες
Ισραηλιται (έ'?οδ. 32, 4). Εύ(Κ>ς
δ' άαέσος «λαβών τόν μόσχον...
κατέκαυσεν υ.πόν εΎπνρ! καί κα-
τήλεσεν αυτόν λοπτόν ν,αΐ έ'σπει-
θεν αυτόν επί τώ ύδωρ καί έπότι
σεν αΰτό τοΰς ναούς Ίσραήλ(Ιξ·
32,2) ά.-ΐοοΐΐκν'ιιων τό άψ^χον, τό
άδύναμθν καί τό γελ'θίον τοΰ ΘιΓθΰ
πού έλάτρεΐ'βαν άνοήτίος!
Δέν είναι δέ μακράν άπό τού;
πρό,τοδας τού "Ορονς Σ ινα καί ό
«Λόφος τοΰ Χρυσοΰ Μόβχοΐ' άνα
τολικής τοΰ οποίον (ευρίσκεται ή
ΊσταΓΐκή Μονή, ήν εκτισεν είς τι
Κληρονομιά...
οί νοικοκυρές το
νά «ρετσιδάρουν·
(ΣΤΝΕΧΕΙΑ έκ τής 1ης σελ)
πρώτο κονιάκ, βύσσυνο, καρεφύλ
λια καί κανέλλσ, ένα κι' ένα χω
νευτικό γιά τό οτομάχι. Φδτε κι'
άπ' ούτό, πόρτε κι' όπό κεϊνο,
πιήτε όκόμη λιγόκι... Αύτά άκου
γεα συνέχεια κείνες τ'ιο μέρες σ'
οΰλα τα σπίτια. Μά κι' όλο τό
χρόνο τό Σμυρνέικο σπίτι ήτονε
φιλόΕενο κι'
ΐχονε κήμάρι
μουσαφιραίους Τα φαγιά τουο ή
τανε «μιλημένα». Ό Χριστουγιενι
άτικός διάνος ήθελε όλόκληρη έ
πκπήμη γιά νά γίνει όπακ: πρέ
πει. Παραγεμισμένοί; μέ κυμά κα
βουρντισμένο μέ ψιλό - ψιλό κρε
μυδάκι, μοΰρο πιπέρι μπόλκο, κου
κουνόριο καί κάστανα ψημένα στή
χόβολη τοϋ μαγκαλιοϋ. Ροδοκοκ
κινισμένος κα'ι γαρνιρισμένος υέ
όλοστρόγγυλε^ πατετοΰλες, προ
καλουσε την όρεξη όλω ν.
Τή χρονιά έκείνη τό διόνο γιό
ς ό Ίουστΐντανός τό 527,
γνωστή σήαεοον ώς Μονή τής Ά
γίας Αικατερίνης, καί έν τή άπα¬
ή
ιιήν τής Μετοτμαρςρώσεω; τοϋ Σω τα Χριοτούγεννα τόν εϊχε φέρει
Ι Ζωντανό ή θεία Μαρουδή άπό τό
Χωρία. Δυό μήνες πιό μπροστά
τόν μπεσλεντοϋσε κλειισμένον μέ
νία διβλισθήνη τή; οποίας άνεκά
λνψε τόν άρχαιότατον χειρόγρα-
(ρον μ·5γαλογράμματ3ν Κώδικα
τή; Καινή; ΔιαθήκΓ;, γραφέντα
πεοΐ τό 350 μ.Χ. ό Γεραιανός Κρι
τικός Κωνσταντίνος Τίσχενδορφ
(1844—1859). Τό χειρόγραφον | στοε.
τουτο κατατεθέν τό πρώτον εί;
την αύτοκρατορικήν βιβλιοθήκην
τή; Ρακκτική; Πετρου,τόλίως, έ-
ποώ,ήθη τω 1933 είς τό Βοεταν-
νικόν Μουσείον, άντί εκατόν χιλιά
διον } ιρων, καί ένεϊ ευρίσκεται έ'-
ω; τή; σήμερον. Ιδού δέ δ'ατί ή
; θεοτόκο; Μαρία εί-
τό βίΖιτο ήτανε καλοϋ «ρόνγκου»
ήπρεπε νά βγή ό μεγάλο^ άσημέ
νιοο δίσκοο, στρωμένοα μέ κάτα
οπρο λινό πετσάκι όλοκένετηνφί
σπρο λινό όλοκέντητο ή λοσεδένιο.
Απάνω τό άσημένιο φουρνημέν
το. Δυό τρία βαβειά πιατάκια, γε
μάτο ρετσέλι μέ σκέπασμα δουλε
μένο μέ τέχνη. Ή άση·μένια κου
πά μέ τό ΐδιο γορνημέντο καΐ κρε
μασμένα γύρω - γύρω τα κουτσλά
κια τοϋ γλυκοϋ καϊ τα πηρουνά-
κια.
— (ΣυνεχίΖεται)
ναι άνωτε.ρα καί ά,τό τού; θεογρά
(ΓΌ.ις έ"/:ίνας ίεράς πλάκας τοΰ
Νόμον. Τάς πλάκας έκ«ν'ας σινέ
τριψβ μέ βυιιόν ό θεόπίΐυς Μού¬
σης. Ό Κΰριος διιο>; καί θ?ός
τοϋ Μωϋσέίος θεάνθρ<οπος Χοι βτός δέν συν"ίτριψε την εαυτόν ητερα μέ θι^μόν. Διότι, ά>.,λΛ)οτε
θεο<μήτο),ρ Παρθένος Μαρία δέν ήτο μία αψι>χος καί άναίσθητος λι
θίνη πλάξ, ώς έκεΐναι αί παλαιά!,
άλλ' εμψ.χος καί ιζώσα ,τλάξ είς
χείρας τοΰ θι^οϋ, όστις δέν ένέ-
γραψεν' ίίς αύτην λόγοιις τινάς, ή
έντολάς, άλλ' έσαρκώθη καί έν(Τω
καί ένηνθρώπησεν Αντός
ό ίδιος ένυπόστατος καί ζών Λό
γος τοΰ ΘροΟ, ό θεάν&ρολτος Ίη
σοΰς Χριστός. Ααφιιλάξας δέ -/αί
τή παρθενικήν τηζ άγνότητα όίβι
κτον ν.αί έν τή ζ<οή της καί νΜΧα τήν' Κοίμησίν ττ^ς, πανα7.ραντον καί άδιάφθΌρον τή.ν ένεθρόνισεν σα στό κοιομάοι χωριστά άπό τσί όρνιθες. < ^ '■, Όλο τα φαγιά πού ψήνονε οί Σμυρνιές νοικοκυράδες ήτανε σω πειρασμός. "Οποίος έτυχε νά φάει τό στιφάδο τους ποτέ δέν τό Εεχνα, μέ μπόλκα κραμυδά κια όλόκληρα καί όλων των ο γιών τα μυρουδικά μέαα. Τό κρέαο ομως ήπρεπε νάνε γουρουνίσιο, μέ τό συμπάθειο, ή άγριογούρου Δέκα Έντολνίίς, έϋ' αμφοτέρων ( ε!; τάς αίιονίιυς Μονά: τοΰ Οΐ'οα των όψείΰν τώ δΰο Πλακών ςριλαν θρώτκος, ίνα αί γενεαί των άνθρώ ποον δλιον τών' αιώνιον γν£αοι'ξοι·ν τό αγιον θέλη,ιι,α τοΰ 'Τψίίττου καί τάς σχέσπς των, πρός τόν Πλάστην το)ν, τάν εαυτόν των καί τόν πλησίον των, ωστε νά Λροκόπτοτιν καί εύδαιμοοΰν! Άφοΰ συνώδευσαν τόν Μωϋ- σην, μέχρις ν|>ους τινός τοΰ βεο-
δαδίστου Σινά,ό Άαρών μετάτών
ίερέων νίών' αντοΰ Άβιοϋδ καί
Ναβάδ καί έ6δ·ομήκοντα των πρε
■ββυτέρίον ήτοι άρχηγών των φ<υ λών καί έκ.ΐφόσ<ι>ποι τού λαοΰ, μό
νος ό Μούσης άπαμαχιρννΐται αν
των καί άναρριχάται χαΐ έξ
ξεται είς τήνβορειοτέραν
τοΰ Μοι-σά Ρας—'Σουίρσάρ-ε, επί
τήις οποίας μόνος μόνιο τίδ κρυ-
πταιιένω όπισθεν τής ν^φΐλης, πά
ροι^σιασθεΊς θεώ, παρέλαβε τάς
ίεράς θ·εογράφονς ονο πλ^άκας των
Δέκα Έντολίδν έγχειρισθείσας
«ίς αΐΐ'Τον ν,τ' άγγελον (πρξ. 7,
53) ! Καί αί θεόγρίχ^θ! ανται .-πλκ
κες τώ Δέ/α 'Εντολών, .τού έπιμε
λώς έφιν.άσσοντο αιέσα είς την
Κιβωτόν τή; Διαθήκπς, «Λετέλονν
προτνπο>σιν κ αί Λροσητικήν ποί>:ι-
κόν.σιν τής; -/εχαριτιοιιίτης θεο
γεννιιτρίας καί Άειπαρθένον Μα
ρίονς, διότι καί έν οντή έχαράχθη,
έγρ·άτρη,ϊ']τοι ένεσαρχώθη έν τή .τα
ναμώΐΜθ καί άσπόοω κοιιλία της, ό
λόγος τοϋ θ;οΰ, «δ'ΐκτύλω θεοΰ
ήτοι μέ την δημιουργικήν ΐνέργε:
αν τοϋ Άγίσ./ ΙΙνει' ιατος ένηνθρώ
πηοεν ό Μονογ,ενής Τίος καί Λό¬
γος τοϋ θεοϋ καί ασαοκος ών τό
πρότερον*, π·ο>οσέλα(ί^ν καί φύσιν
άνβρωπίνην καί ίγ'/ετο θεάνθρω
Λ»ς! Άλλά καί άνιυτέρα τών δί(
«ψΰχων έχει'νο)ν .ιλ.ακών τοΰ Λί-
καλόγον άπεδείχθτ) ή εμψιχο;
καί ζν>σα πλάΈ. τσΰ λόγον θεόν Ά
ειπάρθενος Μαριάμ. Καί ιδού δια
τί; 'Επειδή ό Μωισής άρ-γοπόρη-
αεν έΐΐάνο) βίς τήν' κο
ροτράχηλ.ο; λαός των Έ6ραιΌ>ν,
μόλις ό Άαρών «,',ΐ ή συνοδεία
τον κατήλθον έκ τοΰ "Ορονς, (ο^
μησαν εναντίον το; χαί α,-ΐίιλητι
κώς ά.-ΐήτοιιν νά τού; δώση ψτ$λα
φητβνς «αί όηατσίν; θεονς οπΐίς
τα άγάλμιατα των Αίγνπτίων κο'
νά τους οδηγήση ο.ιίβω καί πάλιν
εί; την ΑΤγν.ττον· 'Τπό τάς άπρ·
λητικάς Αοιπόν πιίσει; ό Άρχιι-
τοϋ Ζώντος θεοϋ Άαηών δέ
νόν, έκπληΓωθείση; καί τής Προ
φητείας τοΰ ψαλμωδοΰ «Παρέστη
ή Βσσίλι.σίτα έκ δεξιών σου, έν ί-
ματτσμώ διαχούσω περιβεβλΓμένη,
.τΐποικιλμένη» (ψαλιμ. 44, 9). |
νο, άμα ήτανε ή έποχή τού, ή τίς
γιοπρακένιες ντολμάδες. ή τό ά
τ2έμ πιλάφι ποϋμενε κουκί - κου
κί άκόμο κα'ι την άλλη μερά. "Α
σε πιά τα γλυκά καί τα ρετσέλια!
όνομαστά!
Κάθε έποχή γέμι£αν τα κουμνιά
τους καί στό πιό συναφλίδικο
σπίτι. Βύσσινο καί χωριστά τό οο
ρόπι γιά βυσσινάδα, νερατ^άκι
πράσινο καί κίτρινο — καρουλάκι,
συκαλάκια, όσπρη μαστιχα, φρά-
πα κομματιαοτή, κυδώνι Ευοτό,
πελτέ μέ χρώμα σάν ρουμπίνι καί
οί πιό πιτήδειες κάνανε κα'ι τα
ήλιαοτά κυδωνοπάστελλα. Σταφυ
λάκι σάν κεχριμπάρι κα'ι πέργαμον
το πού μοσκοβόλαγε τό οτόμα α
μα τδτρωγες.
Άπ' οϋλα ήπρεπε νά βρίσκουν
ταΐ γιά τό «δίσκο», γιατί τό κέρα
ομα ποτέ δέν γινούντανε μέ ένο
εϊδος ρετσέλι. "Αμα πρό πάντων
« Ή Πάναγία ή Γουμερά »
Χ έκ τή; 1ης σξλίδος
ποτριαρχικη και κατέστη πά
Λΐν ένοριακή εξαρτωμένη ώς και
πρίν εκ τής Μητροπόλεως Χαλδί
ος.
Διά τα ύπάρχοντα περ'ι τής Μο
νής λεπτομερέοτερα στοιχεϊα καί
περιγραφάς ϊδε ίστόρημά μας ύ
γο τόν τίτλον <· Η έν Χαλδία τού Πόντου "Ι. Μονή Ποναγίο Γουμε ρά» 8ον Σ^λίδες 1 - 105, "Αθή¬ ναι 1972. "Ιδ·: σχετικώς κα'ι ύΓ·ο έκδοσιν είς βιβλίον: «ΊοτορΤα τής Ι. Μο νής Παναγία Γουμερα εΊ:, τήν Έκ κληοιαστικήν επαρχίαν Χαλδίας τοΰ Πόντου υπό Γεωργιου Καν δηλάπτη - Παντελή Μελανοφρύ 6π - Λ. Λαέαρίδου. ■ Διασκευη καί συμπλήρωσις "Ιωάννου Άβρα μόντη». Επί τών ημερών μο;ς την Ι. χ«ται τα χριι<τά τικα<ίλή των Ισ¬ ραηλιτών καί χύβας αΐτά ίντό; λέβιιτος, κατεισκετ'αΓε μόσχον χιι νενόν κατ' ίνΐομίμηίΐν τοΰ Αίγι- πτια»οΰ "Α.τιδος Βοός καί τΓπϊν «Οντοι οί βεοί σον, Ίοοαήλ, οίτι ν#ς άναβί^αβάν «ε έκ ττΥί ΑΊγν- λτο ί 3ϋ). Εν σννεχεία δέ ιστ)η νά κατασκτίΐάοη βιισιασΐήριον, ϊμτςιοα»βεν τοΰ Ά- γάλματος τοΰ Μόιτχοι· χαΐ νά προσ ερό^η Οιντ;.!: καί όΐοκαντώμίΐτ.ι «ϊς " >ν τού ό,ιιοιώιμκτ; ;
τοΐ' Κατ' ΟΛβμι'ίΐηοιν δ.'
Τών Αιγινττιιον, ά^οϋ οί Ίαϋ«ιΐ)λϊ
τ ■ ' ·- ■ -'- -γον ώί θ
■ οπότια, μ;
Μονην περιέθαλλε διπλούν τεϊχος
κατά την βορειοανατολ'κην πλευ
ράν, ένώ ή δλλη πλουρά ήτο ά
ρρόσιτος λόγω άποτόμου τομής
τοϋ βράχου, καί ώς έκ τούτου
εϊχε τεϊχος μΌνόν. Ό βορειοανα |
τολικός τοιχοο ΰψους 4 μέτρων,
ήτο λιθόκτιστος καί επροστάτευε
τάς δενδροςουείας καί καλλιεργεί
<-ς λαχανικών Ό εσωτερικάς τοϊ χος ό όποϊοα καί άπέβλεπε ι;ίς την προστασίαν κα'ι φρούρησιν τής Μονής κατά τών έπιδρομέων, εΐ- χε ΰψος μέχρι 15 μέτρων καί κα ταοκευη καί έμφάνιση φρουριοκή. Ή είοοδος είς την Μονήν, έγί νετο διά τής Μεγόλης Πύλης, κα τασκευαομένιΐς άπό χονδρή ξι>
λεία. Είχε έπένδυση οιδηρα >:αί
έμενε συνήθως κλιίΐομένη, άνοί
γουοα μετά είδική κρούση, ώς
ουνηθίϋεται είς όλα τα Μονσατή
ρια.
Πρό τής είσόδου ύπήρχε εΤδος
μεγόλου προαυλίου, μέ τεροστίαν
καρυδιά, δπου έλόμβαναν χώραν
πανηγυριομοι καί χοροί.
ΔεΕιά τής ειοόδου ήσαν οί Εε
νώνες πρός φιλοξενίβν τών διερ
χομένων καί πανηγυριστων, οί ο
ποϊοι άλλως έφιλοΕενοϋντο καί
είς κελλιά.
Άριστερά τό νέον Ήγουμενεϊ
όν χρησιμοποιηθέν ώς κτίριον τοϋ
Λυκείου καί έν ουνεχεία οίκημα
τσ τών μοναχών τή-; κλασσικής
μοναστηριακής τέχνης κα'ι διαρρυ
θμίισεως, μέ έΕώστας, στηρι2ομέ
νους επί κοβετων έπ^λΐνών πασ
σόλων μέ £έαν πρός τυ κενόν.
Αί οίκοδομαί έσυνεχίζοντο κυ
κλικώς μέ πολλά κελλιά διά τούς
μοναχούς καί δωμάτια διά φιλοξε
νουμένους. "Ολίγον έσώτερον ή
το τό μαγειρεϊον μέ τό πατροπα
ράδοτον τοόκι καί τα τεραστία
δΊΚαβα καί τρίλαβα χάλκινα κα
Ζάνια καί συνεχομένη ήταν ή τρα
πε£σρίσ μέ τραπέΖι όπέ πέτρο πε
>·εκητή 20 μέτρων μήκ.. έπαρκές
γ.ό ταίιτόχρονο ουνεχττίοση πεντή
κοντα άτόμων. Σ" αυτή έουσσιτοϋν
το καί οί μαθηταί τοϋ Λυκείου.
Είς τό ε'.έντρον τής Μονής, ί)
ταν κτΐσμένη ή μεγάλη Έκκλησία
τής Γεννήσεως τής Θεοτόκου,
βυίαντινοϋ τϋπου, μέ εύρύχωρον
καί πολύστηλον νάρθηκα καί κολ
λητά μέ τό Ιερόν της ή μικρή
καί πολύ παλαιοτέρσ έκκλησία
κοντά στήν όποία ήταν τό μορμά
ρινο μνήμα τοϋ άγίου Χσλδίας
Σελβέστρου, ώς καί τοϋ £;£ Άδύσ
σης ίερέως καί γνωστοϋ διδοσκά
λου Άγαθονίκου Παπαδοπούλου.
Ή έσωτερική διακόσμηση καί πό
λυτέλεια τής Έκκλησίας ήτο θαυ
μοσία. ΈστολίΖετο μέ ώραϊο τέμ
πλο δΐιακοσμημένο μέ πλοϋτο
οετεφιών κοί άργυρών έπενδύσε
ών καί τοϋ όποίου αί έΕ Δεσπο
τικαί είκόνες, έργα σπανίας τέ
χνηο, μοναδικά έν Πόντω, ήσαν
δωρεά τοϋ έν Βλαχία διαμένοντος
Άνσνία ΚουΖάνου τού έκ Τσίτης.
Εϊχε έπίσης πολλάς άογυρας κοί
έπιχρύοους κανδήλας.
(Σνν:χίξταν)
ΣΩΚΡΑΤΗΣ Γ. ΚΛΑΔΑΣ
Στήν ποτοίδσ ό κοαμος ?ούσε
μέ καλοπέραση, άλλά καί μέγα
λο νοικοκυριό. Δέν υπήρχε οπίτι
πού νά μην έχει στήν πάντα τα
τροφήματα τής χρονίας τού. Οί
γυναϊκες κι οί κοκκώνες κι οί
πιά πσροκοτ-ανές τό κατά δύνα-
μη, ήπρεπε νά χοΖιρέψουν τα χει
μωνιάτικα τού καί -γιά μιά κακιά
ώρα», όπως λέγανε.
Τό δεκαπενταύγουστο, πού ό
κόσμος νήστευε, μαΖεύανε τό γά
λα καί τό ιΙΖανε γιαγούρτι καί μ'
αύτό κάναν~ τραχανα. Τό Ζυμώνσ
νέ μέ ψιλό σιμιγδάλι καί τό όπλώ
νάνε στό δώμα, πάνω σέ καθαρά
τοαπεΖομάντηλα γιά νά ξεραθεί.
Άμα γινούντονε Εεοός καρκάτσι
τόν τρίβανε ψιλό ψιλό καί τόν οα
Ζανε σέ άσπρες, επί τούτου, σακ
κοϋλες πού κρεμούασνε. σ' άερι-
κό μέρος γιά νά «τραβήΕει».
Κάνανε τή σάλτσα τής χρονίας.
Πιάτα πιάτα τήν ήλισΖανε, γιά μέ
ρες πολλές κα'ι γινούντανε ένσς
πελτές πού μοσκομύριΖε τό φαί.
Τα περισσότερα σπίτισ εϊχανε
«άμπάρια» γιά τα τροφήματσ. Έ
κεϊ μέσα, έΕόν άπό τό λάδι καί
ιό κρσσί, πού ήτανε τ' άπαραίτη
τα, «Τοϋ Θεοϋ τα βλογημένα», έ
τσι τα λέγανε, πήρχε κοί δτι άλ-
λο χρειαίούντανε ένα σπίτι, άνά
λογα μέ τα οίκονομικά τού:
Έλιές τσακιοτές, ξυδάτες καί
κολυμπητές, σέ χωματένια κιουπά
κια. Πνιγούρι σέ άσπρα κομποτέ
νια σακκουλόκια δεμένα καί κρε
μασμένα. Μέλι μέ τό τενεκέ, γιά
τίς καλές μέρες, άμύγδαλα, κα
ρύδια, στα'ρίδες ροΖακιές. Ποπό
νια κοί ρόδις» κρεμοομένα όπό το
ταβάνι γιά τό μπερικέτι τής άρ
χηχρονιας, ώο καί άρμαθιές οκόρ
δα καί κρούμήδισ, βρισκόντουσαν
γιά νά μή λείψουν άπό τή νοικοκυ
ρά.
Κοντά σ' αύτά κι' οί λιγουδιές
γ:ά μικρούς καί μεγσλους. Φουρ
νιστά σύκα, μουστόπιττες, παατο
κϋδωνα κσί ότι άλλο κονομοϋσε
ή πορσδασακκούλα τοο νοικοκυ-
ρη..
Μπορεϊ αυτή ή συνήθεια νά
πρωτοΕεκίνη.ιε άπό τή σκλαβιά.
Άπό τό φόβο μήπως μείνει νη
στική ή φαμίλια, δίχως τ' όπαραί
τητα γιά νά ?ήσει. Γιοτί στήν πρώ
τη σειρά στό άμπάρι βρισκόντουσαν
πάντα ένα δυό τσουβσλόκια χά
σικο ή στσρένιο άλεϋοι. Τό ψωμί,
λέγανε μέ κάποιο φόβο οί γυναϊ
κες στήν πατρίδα Ζυμώνανε μσ
νες τους στό σπίτι τό ψωμί. Πρώ
τα κάθε γυναίκα εϊχε φυλαγμένο
μέ προσοχή τό προΖύμι γιά τό
Ζύμωμα. Τό προΖύμι αυτό γίνουν
τονε μέ σωστή ίεροτελεστία. Οί
καθαρές... νοικοκυρές πέρνανε
- | τόν άγιασμό τήν ημέραι τοϋ Σταυ
ροΰ καί μιά χουφτίτσα άλεϋρι δια
βσσμένο, οηκωνόντουοον μεσάνυ
χτα καϊ λέγοντας προσευχές με
πιστη καί ;:ύλάβεια τό Ζυμώνανε.
Αύτό εϊχανε γιά προΖύμι οϋλη τή
χρονιά.
Τό 2ύμωμα τού ψωμιού γ ι νόν
τανε άπό βραδύς καί τό μεταπια
νσνε τα £ημερώματα. Τ' άφήνανε
ν άνέβει καμιά δυό ώρες κουκου
λομένο. Τ' άρραδιάΖανε στήν π:
νσκωτή καί σκεπασμένα μέ τό πι
νακωτόπανο τα πήγαιναν στό
φοϋρνο.
©υμοϋμαι τή χαρά μας άμα ή
μητέρα είχε Ζΰμωμα, γιατί £έρα
με πώς δίχως δλλα θά μάς έκα
νέ τήν «πίττε». "Ηπερνί: τό τελευ
ταϊο Ζυμάρι τής σκάφης (όλα ιά
σπιτικά εϊχανε τή Ευλένια σκάφη
γιά τό Ζύμωμα) ήβαίε κομάτι λά
δι κοί Ζάχαοι, τήν πλάτενε καλά
- καλά σάν ραμαΖανόπιττα γιά νά
ψηθεϊ καί την τρώγανε Ζεστή -
Ζεστή μόλις τήν έ·φερνε άπό τό
φοϋρνο.
Τί γλϋκα είχε κείνη ή ψευτό
πιττα τής μητέρας! μέ τίποτα δέν
παραβγαίνει. Ποίος μπορεϊ νά πή,
δν ήτανε τα χρόνια πού κάνανε
τή 2ωή τόσο όμορφη ή ό τόπος.
Μιά φορά όλα ήτανε πιό σωστά
πορά τήν σκλαβιά μας. Κανένας
δέν Εέφευγε άπό τα «ά ντέ νια» κι
όπό κεϊνα πού ήπρεπε νά κάνει.
Αντρες, γυναϊκες κα'ι παιδία ά
ΠΑΥΛΟΥ ΦΛΩΡΟΥ
Τα Βιβλία καί οί Ανδρωποΐ
ΒΕΠ Βιβλιοθήκη Εύρωπαϊκοϋ
πνςύματο; έξ όλοκλτυον εγχρ<ο- υη, 'Εκδόσει; Μπεργιαδή Άθήνα Ματ^ρομιχάλ.η 4 δ,ρχ. 2'8. "Έχϋΐ στά χίρια .-οέντε μικρόν; τόμοι·; τή; ένδιαιφέροι<σας αύτη; σειρά; ποΰ σκοπό; τη; εΙΥα, νά έκ λοϊκίύε, ξΐνα ϊ"ργα <τέ οννοπτικη π'ούβια ΐίκονογραφημένη μορψή. "Ογχος κάθε τόμου: 192 σελίδες μικρόν σχηματος 12X17. Ή τιμή τοΰ τόμο,^, δύο μήνε; επίΐτα άπό την έκδοση, θά αύξάνεται σέ 40 δοαχμέ;. ^*ά δώοχο έδώ τίτιλοχις καί θέμα των πέντ: τόμίβν: Άρ. 1: Άντρέ Μαλρώ «Άντια παμντ,'αονεύμαχα*, Μεταφράση: 'Λ· Ζοραπαλάς 'Επιμέλεια καί ση αειώσεις: Γ. Σπανός — Ελένη Μάρδα: Ό επί χρόνια ύπουργό; τύπον κ,αί πληροφοριών και ονγ- γραφέας Ά. Μαλ^ρώ διηγεϊται έ¬ δώ σννομ,ιλίες καΐ σνναντήισις τού μέ τόν στρατηγό Ντέ Γκώλ. ("Α σχετα μέ τό θέμα, δέν ήιιπορώ νά μην τονίσω έδώ την άνάγκη νά ,-ΐροσέχονν οί μεταφραστές στήν καλή ν)ώσσα καί νά άποφεύγονϊν τύπο.ις όπως λ·χ. πάνω) ι^ηλ^ά, πρίν τόν πόλεμο, δέν πιστΐύω στό νόμο, μπροστά, δέ βασίλεψε, δέ χοίΐαϊόταν καί τα παρόμοια πον δέν έπιτρέαονται σέ γ ρ α π τ ή κοίλλιεργτιμένη γλώσσα. "Ολ»α τοΰ τα είναι κατάλοιπα, δογματικοΰ, ξεπερασμένου πλέον σήμερα δτ)μο τικιβμοΰ, ά; πάει νά τα -σννηθΐ- ζοιιν καΐ δόκιμοι λογοτέχνε·;. Δέν γίνεται Λ'ά σταθεϊ ή ετσά άλλοιω- ιιένη νε>ο«λληνική ω; κοινή γλώσ-
σσ γιά τό σννολο τής γραμματε!
α;, λογοτεχνικής κ.αί έπιστημονι-
κής, ώ; καθολικό γλίοσσικό δργα
νο παιδείο;, κ,ράτονς, έΓ/κλησίας,
δικαστηρίίον, σνντάγματος. Διορ-
θώνω έδώ, γιά νά άπΌτρςνχθούν'
.ταρεξτϊγήοΡεις, τον; κατά τή γνώ-
ιι η ιιον άταράδεκτον; στή γιραπτή
γλώσσα τύπον; πον έσημείωσα πά
ρα,τάνω: επάνω ή απάνω, νψηλά
ή άψηλά, πρίν άπό τόν πόλεμο,
δέν πιστΐύω στόν νόμο (τό ά,ρβενι
κό αρθρο τής αιίτιατικής «Ιν'αι τόν
— άκολσ.-θεϊ ή δέν άχολου&εΐ φω
νήεν, κ ή λ—, έμπ,ρός, δέν βασί¬
λεψε ή δέν «βασίλεψ:·— ή αυξήση
παραατατικοϋ καΐ άορίστον είναι
ζωντανό στοιχεϊο πού χρησιμοποι
"Ιται σέ πολλά έλληνικά μέρη καί
δέν γίνεται νά καταργηθεί στήν
γραπτή γλώσσα—, δέν χρεΜχζό-
ταν ί| δέν έχρειαξόταν).
Άρ. 2α καΐ άρ. 26: ΠΩΛ ΚΟ-
ΟΛΣ «Οί ΌθωμανοΙ στήν Εύρώ
πΓ, — ΕΙκονογραφημένη Ιστοςία
τής όρδής πού εγινε
σία» ιΐΐιεταιφροιση Νικ· Κ. Παπαρ-
ρόδον:
"Ηδη ό ΰπόητλο; ποϋ είσέρχε-
τα, στήν 'θύσία τοΰ τουρκικόν (ραι
ν,ομέλ'ον, μαοτνρ:ϊ τή θέση πον
παίρνει ό σνγγραφέα;· Ή έξιστύ-
ρηση τής έπεκτατική; όρμής των
όθοιμανών σουλτάν'ων στήν Εύρώ
πή σννοδεύεται άπό άφθονες, έξα.
ρετικά διδακτικές ε'ικόνες καί .ιλοΰ
σία βιβλιονραφία. Βιβλίο χρη<τιμό τατο σέ κάθε βλληνα .τού έπιθνμεί νά έντ,μεροθβί έ,τάνω στό θέμα Τοτ'ρκία, ίδιαίτατα σέ δσονς κατα πιάνονται μέ τό ■θειμα τοΰτο( μέ την εύκαιρία έθνικών1 έ.ΐίετΓάον σέ προσφωνήοεις ή προκηρύ|ει.ς. Έ- πίκαιοο τό όοβλίο επειτα άπό τό δργιο τοΰ Άττίλα στήν Κύπρο πού άτΓδειξε δτι οί γείτονί; μας παραμένονν οί εδιοι, 6άρ6αροι καί απάνθρωποι, δπω; οί πρόγονοί τοιν .τού έ6ασάνισαν καΐ έξόντω- σαν' ενα έκατομιμύριο αρμένιοι·; καί όχτακόσιες χιλιάδες ελληνες μέσα σέ τριαντατίσσερα μόνον χρό νια (1890—1924)· καί αύτό δί-ί νά σ·γκιντ|βϊϊ ό πολιτκτμενο; ς καΐ νά κηιρΰ§Γι έκτό; νό¬ μον τούς κτηνανθρώποι«ς αύτούς τού εϊκοστοΰ αΐών'α πού όνομάζαν ται τ ο ϋ ρ κ ο ι. Άρ· 3α καί 36 ΣΤ. ΡΑΝΣΙ- ΜΑΝ: Άλο>ση Κωνσταντινουπύ-
λετο; 1453 Μετάφ·3·αση Νικ. Κ.
Παποιρρόιδον, δύο τόμοι.
Καθώσ <ρα!νεται άπό τόν πρόλο γο τοΰ σ^γγιραιφέα, τα Ιργο πρωτο Γκδόθηκε στά άγγλικά στό Λονδί ν0 τό 1964. Ό Στήδεν; Ράνσι- μαν τονίζε, δτι σπονδαία ύπηοε- σία τοΰ παρέσχε γιά τή σΐ'γγραφή τον ή Βι&λιοθήκη τοΰ Λονδίνον Σνγκλον'ιστική γιά καθ* ελληνα είναι ή έξιστόρηση τοΰ ξΐπΐαμοΰ καί τού άφανισμού τον μεσαιωνι- κοΰ βνζαντινοΰ κράτου; καί λαοΰ- Πώ; μία όρδή τουρκσμάνονν τής έρημον, άναξητώντας βοσκοτό- πθ-'; έ.τειδή στή χώρα της είχε έ- .τικρατήσει άν.ο>μ6ρία, έφθασε ώ;
τα σΰνορα τή; κραταιή; έλληνι-
κή; αύτοκοατορίας, τήν έν-ίκησε,
είσέδαλ,ε στή Μικρά Άσία καί ε¬
πειτα άπό 381 χρύνια έγ-χ,ρέμισε
καί τό τ.ελευταίο προπύργιο, την
Βασιλ:νονσα: αύτό είναι άπό τα
«ιπιθανότερα, καταπΛηκτ ικότερα
γεγονότα τή; παγκόσμιας ίστορί-
α;. 'Εξισλαμίξοντα.ς τόν καταπα-
τημένο λαό, έκτονρκίζοντας και ά
τρο,μοιώνοντάς τον, ή άρχική όρδή
εγινε ολόκληρον πολνάνΌρωπο έ'-
&νος καί μία άπό τίς τρομτρότε-
οες κοσιμοκράτειρες χώρες. Τό θε
μα είναι άνεξάντλητο καί πάντο
ΤιΕ έπίκαΐρο. Κάτω άπό την άμεί-
λικτη στάση των κατακτητων έκ:ί
νιον, <ΐέ οννδνασμό μέ την άρχική άλκη τών' βνζαντίνων διαλεχτών (πού ξαναχρανΐιρώθηκε έπιθετική καί άδνσώπητη, δταν αύτοι αλλα ξαν π'βττη, ήγέτη καΐ σημαία), έ- πι6ί<οσε ίσαιμί <ΐήμ*ρα στήν άδιαλ λαιξία τών γειτόνων μαις πού δέν πρίπει νά μά; παραξενεύεΓ μέ τήγ διαφοοά δτι μοκΐμεθανισμός καί άσιατικό, τονρκοιμανικό προζν- ιμ: προσδιορξο^ν ατού; άπογόνονς αίτοΰ; τουρκιεμέντον χριστιανών καί τήν Θηριω&ία πού εδοκίμασαν οί ά&-λφοί μα; Κύπιοιοι. ΠΑΤΛΟΣ ΦΛΩΡΟΣ ♦♦Φ»ΦΦΦΦΦΦΦ»ΦΦΦΦΦ»»»ΦΦ»ΦΦΦ»ΦΦΦΦΦΦΦ»»Φ»Φ»»ΦΦΦΦ» ΘΕΜΑΤΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ Έκ των δηλώσεων σννάγεται ε να γενικώτερον σΐΐΐπέραομα: "Ο¬ τι τα θέΊματα ενεργείας —ο(αί «I- δικώτερον τοΰ πετρέλαιον— Πά παραμιεΧνοκ είς τό υπουργείον Βιο μηχανίας, ώς φαίνεται. Διότι δ¬ ταν πρό Ιτονς περίπον κατη βάσει τών οποίων θά πρα-
γματο.τοιήται σΐ'γκεκρψ,ϊνη πρόο
δο; ,τρό; την κατεύθυνσιν αυτήν,
τότε θά πρέπει νά άναξητηθοΰν'
«νθΰναι πρός πάσαν κατ?νθυνστν·
ΠΟΛΕΙ ΤΑ Ι: Μία σκούπα Προγ-
κρές είς τιμήν εύκαιρΐας τηλ. τυ
πογραφείου 257.426 ώραι: 7—10
μ·μ·
ΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ»ΦΦΦ< (Συνέχεια έκ τής 4ης σελίδος) κότηςι τιμή,αα; έαχτόν καί την γε νέτ.ςυράν τον Κιρκαγάτ;. Πρόκβιται περί πατριαρχικη; οίκογενεία; διακριθείση; τόσον είς Κιρκαγάτ;, δο-ον' καί εί; Άθή νας εί.; δλα· τα πιΓδία τή; 'Εθνι- κής, Κοινωνική; και πρό παντός τής 'Εμπορική; δράσεω;, τιμήσα- σα την Μικρασιατικήν καταγωγήν τη;. Άπεβίωβεν εί; Αθήνας τόν Ά πρίλιον τοϋ 1963. Λ ΜΕΊΜΑΡΙΔΗΣ Άντισθένης τοϋ Γεώργιον, έκ Κιρκαγάτ; (Αί ολία;) Μικράς Άσίας. Τίος τού ίμπόρον έκ Κιρκαγάτς άειμνήστον ΠΕΩΡΠΙΟΤ ΜΕΊΜΑΡΟΓΛΟΤ >:αΙ τής ·Ελπίδος^ τό γένος Κολο-
κατρώνη·
Άπόφοιτο; τής Άσπκή; Σχο-
λή; τή; γενετείρας τον καί τής ι
Εύθίγγελι>.ή; Σχολή; Σμύρνη;.
Ή Μικ,ηαοπατική καταοτςοφή τού
1922, εύρεν αυτόν μαχάμ,ενον κα
τα των Τούρκων είς Ανατολικήν
θράκην. Καταςρυγών' εί; Άθήνα;,
εφρόντισαν ·διά την ανεύρεσιν καϊ
άνασυγκρότησιν τή; πατριοίή; αΰ-
τοΰ οίκογενεία;, ήτις διαορυγοΰσα
έκ Κιρκαγάτς, δκκπεραιώ'θη κατ' |
αρχάς μέν είς Λέσβον, έν σννε-
χεία δέ εί; Σύρον'. "Ελαβεν μέ
ρος είς προκηρυχθέντα υπό τοΰ υ¬
πο -ΐργΓίου των Οίκονομικών δια
γοηασμόν καί έλθών πρώτος διω
ρίο-θη ώς έμπβιοοτέχνη; φορολογι
κό; ΰπάλληλος επί διετίαν ήτοι ά
πά τοΰ 1923 ,μέχρι καί τοΰ 1925.
Κατά τό Ι'τος 1925—26 όιμοΰ μϊ-
τά τών λοιπών μΓλών τής οικογε¬
νείας το-, ίίδρυσίν τήν' Όμόρι'σ-
ιιον "Εταιρείαν «ΜΕΙΜΑΡΙΔΗΣ
— ΠΙΡΠΙΡΟΓΛΟΤ» καί έν συ-
νεχεία τα καταστήματα Αθηνών
«ΕΡΜΕΙΟΝ», «ΚΡΤΣΤΑΛ»,
«ΠΑΖΑΡ,> «ΑΚΡΟΝ» καί «ΙΔΙ
ΟΝ».
Τό 1935, ένυαφεύθη τήιν έκλε
κτήν κόρην των Αθηνών ΜΑΡ-
ΓΑΡΙΤΑΝ τό γένος ΜΠΟΛΑ έ£
ής άπέκτΓ,σεν δύο (2) νίοΐις τόν
ΓΕΩΡΓΙΟΝ καί τόν ΙΩΑΝΝΗΝ.
Ό νίός αΰτοΰ ΓΕΩΡΓΙΟΣ δΐΐδέ
χβη τόν πατέρα αντοϋ ΑΝΤΙΣθΕ
ΝΗΝ ΐ!ς την Διεΰθινοτν των 'Τ
αλουαγικών 'Επιχειρήσιεων καί
των ανωτέρω άναγραφέντων κα-
ταστημάτων των 'Α'θηνών, δτινα.
μέ την αύτην έπωνυμίαν έπεξετά-
θη<ταν εσχάτως κα* ίίς θεοοαλονί κην. Άπεβίίοσεν είς ΆθήΊνας την 24 Ίανοι^αρίου 1965. Λ ΜΕΊΜΑΡΙΔΗΣ Αντώνιος Γθΰ Γεοιργίον, έκ Κιρκαγάτς (ΑΙο λίας) Μικρά; 'Ασία;. Τίος τοΰ έμ πόρου είς Κιρκαγάτς αειμνήστου ΓΕΏΡΓΙΟΤ ΜΕΊΜΑΡΟΓΛΟΤ και τή; 'Ελπίδος τό γένοί Κολο- κοτρώντ). "Επεράτωσεν τήν Αστι¬ κήν* Σχολήν τής γενετείρας τού. Κατά τήν Μικρασιατικήν κατα¬ στροφήν τοΰ 1922, όμοΰ μ:τά τή; οίκογενεία; τον διέφυγεν εί; τάς νήσονς τοΰ ΑΙγαίον, τό δέ |το; 1925—26 όμοΰ ιιετά τών μεγαλυ τέρων άδελφών τον ΑΝΑΣΤΑ- ΣΙΟΤ καί ΑΝΤΤΣΘΕΝΟΤΣ, Τδς»·.θΈν' την 'Ομόρνθμον 'Εταιρεί αν" .ΜΕΊΜΑΡΙΔΗΣ — ΠΙΡΠΙ ΡΟΓΛΟΤ» καί τάς "Ταλουργικάς 'Επιχειρή<ΐει; «ΚΡΤΣΤΑΛ» «ΠΑ ΖΑΡ», «ΑΚΡΟΝ» καΐ «ΙΛΙΟΝ». Τό ετος 1939 ένυμφςύθη την έκλϊ χτήν κόρην των Αθηνών" ΑΝ- ΛΡΟΝΙΚΗΝ τό γένο; ΠΟΡΙΩ- ΤΗ, έξ ή; άπέκτηοιεν μίαν θυγα- τέοα τήν ΕΛΠΙΔΑ. Απέδειξεν την μον'ογενή θνγατέρα αύτοΰ ΕΛ ΠΙΔΑ — ΕΛΣΑΝ Άπόςροιτον τοΰ Άμε,ρικανικοϋ Κολλ.εγίου θη¬ λέων Αθηνών καί σύζυγον τοϋ γνωστοϋ Σιδηρ»6ι·ομηχάνον Άθη νών ΠΑΝΑΓΗ ΣΒΟΡΩΝΟΤ. * τΐΙΡΠΙΡΟΓΛΟΤ Άλίξανδρος τοΰ θεοδώρον, έκ Κιρκαγάτς (ΑΙ ολίας) Μικράς Άσίας. Άπόφοι- τος τής Άστικής Σχολή; τή; γε ν'ετείρα; τα.; έγκατασταθεί; εί; Σμύρνην, ένθα δΐτήρει κατάστη- ιια Δ.2ρματίνων «Ιδών, μέχρι τής Μικρασιατικής καταστροφής. Έ- νν,μφενθη τήν έκ Κιρκαγάτς μονο γενή θυγατέρα τοΰ έμπορον ΓΈ- ΩΡΓΙΟΤ ΜΕΊΜΑΡΟΓΛΟΤ καί | άδελχρήν των ΑΝΑΣΤΑΣτη* ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΤΣ καί ΑΝχ2 ΟΤ, εύφυε-άτηΛ' καί νεανιδα αειμνήστου, ΝΗΝ έκ τής δποία; άπέκτη θνγατερας, άποκ<χτα<τταβεί<5ας ριστα. Μετά τν Μιχοασ,βχ κτα,στροφήν, όμοΰ μετά των τέρω γνναικαΐοίλφων τού δννκ6 κατάστΓίΐα λιανικής έμπορία- (^ κων, πορσελανών κτλ. επί τί < δόν Αθήνας, ί&!)ύσας ^ - και την Ομορυθμον Ε «ΜΕΊΜΑΡΙΔΗΣ — ΡΟΓΛΟΤ». Ά.τ,Γοίωοΐν «ίς Αθήνας. ΧΡΤΣ. Α. ΘΕΟΔΏρτ^τϊ^ Ίατρός, έκ Ναζλή Μικρά; Άσ! . ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ «ΠΡΟΣΦΤΠΚΟΝ ΚΟΣΜΟΝ, 'Τπό των έγκρίτων Μΐοορασι0. των κ.κ. Γεωργιος Ά τοΰ Αλεξάνδρου έκ Φιλελ Ίατροΰ καί διδάκτορ·ο; τής τρική;, διατελέσαιντο; ώ; τής 'Τ&ρολόγο; τοΰ 'Τπο^γίί^, Τύπον καί Τονρισμού καί Δημητ9; όν Παπαλεοντίου τοϋ Γεω2γίο^ ^χ Β-αϊνδηοίον Γεωπόνον, διατελέσαν τος ώς ΔιενθνΛΥής τοΰ 'Τποι>ργ{[
ου τή; Γεωργίας καί ήδη Έπιτί.
μων Δΐΐττθ-ντών, μάς άπεστά)ιΙ(.
σοτν αί κάτοιθι επιστολαί τάς όποί
άς ευχαρίστως δημοσιεύομεν.
Άγαπητέ μόν Σννάδίλςτί χ.
Χρνσ. θεοδωρίδη,
Σάς εύχαριστώ δλ<ο; ίδιατέ^ω; διά την καλωσύνην πού είχατϊ νά δταοσιεισετε <ττήν έξαίριετη έ6δο μαδιαία εφημερίδα τόν «Προσόν· κύν Κόσμον1» τήν μικράν μόν επι- στημονικήν καί έπαγγ,Γλματιχήν μόν σταδιοδρομίαν ή όποία κνο(ο); ά,τΐβλεπεν <ττό πώς βά φανώ μέ τόν λΓχλντερον τρόπον χρήσιμο; στού; βυνανθ2ώπ.ο..,·; μόν. Τα άρθρα σας τα αφορώντα στήν «Προσφυγικήν καί Εθνικήν Μνηιιοβύνην», ,εϋναι περισ.τυύδο- στα καί ίίξια θερμών συγχαρητη- ρίιον καί σάς κατατάββουν οτή χορείαν τών έξαιρ,ετικών πνειμο- τικών ποοσωπικοτήτοον. Σάς ιεΰχομαι ολοψύχως ΰ,ίίαν καί εύτνχίαν. Μετά πολλής εκτιμήσεως Γεώργιος Άλ. Άθανασονλας Φίλτατί κ. Χρνσ· θεδωρίδη, Πήρα τό βιβλίον σας «ΠΡΟΣ- ΦΤΓΕΣ ΦΟΙΤΗΤΑΙ» τό οποίον εΤχατε την .εύγενή καλο>σύντ[ν Υιι
μοϋ στείλετε μέ τόν κ. Κώστα Ζεο
6α καί σά; εϋχαριστώ θορμώς.
'Εγώ κατά τήν περίοδον τι];
καταστ^οφή; ΰπηρετοΰσα εί; τα;
τάξ·ει; τοϋ Στρατοΰ <ττήν θ^άκη (Άδοιανονπαλιν) καί έν σΐυνεχεία ώ; Γεωπόνο; στήν Άγροτική Ά· ποκατάστασι τών προσφύγων ιν Μακεδονία, άλλά άπά τόν (ριλον μόν τόν Ίατίρόν κ· θωμάν Βώ.οί σην εΐχα μιάβει ολίγα τινά .ιεοί τής δραστηριότητος σα;, τό 6ι6/.ί όν σα; δμως μέ ένηαέρωσε πλή- ρως γιά τούς επαινετού; Κο νο)Μ κου; καί "Εθνικον; αγώνας «α; ν- πέρ τής Έπιστημβνικής καταρτι- (Τ:ω; των προσφύγων φοιτητών καί τή; μΐτέπειτα Λμιβολή; των είς τήν αναγέννησιν τής Ελλά¬ δος. "Οντω; τόσον ήμεϊ; ώς Επι- στήμονιςς ΰσον καί οί λοιποί στμπη τριώται μα; έπαγγίλματία, καί ά γρόται, σάν περισσότερο καλλΐίθ- γηαένοι, δώσαμε μεγάλη ποοώθη σι στού; 'Εθνικού;, 'Επιστημονι- κου;, Κοινων'ικού;, Έκπθιλιτιστι κου;, Γίωργικονς καΐ Οίκονοαι· κονς τομεϊ; τή; χώρα;, δημιουργή σαντε; μία καινούργια ζωή οτήν Έλλάδα. Γιά τό βιβλίον σας αΰτό, τό ο¬ ποίον άποτ:λεϊ πολύτιμη προσΐ(θ· ρά διά τούς έπιξώντας άδίλίΐ°ι'' μας καί τονς έπιγενομένοΐ'ς. ουγ- χαίρω τόσον υμάς όσον καί τάν ■/■ Σϋ^■/ίρ Κλαδάν καί «ά; ΐτυχομαι νά ξήΓΐτε χρόνια πολλά γιά ν' Ατο· λαύσετε όσον τό δυνατό πεοιοχτοτε ρον τα άγαθά των εύγΐνικϋίν α' γώΥων ισα;. Μέ Ίδιαίτερη έκτίμησι καί άγώΐ Δημήτρ,ο; Γεω,ογ. Παπαλίοντΐον ;► ΝΤΑΟΥ ΠΕΜΤΕΛΗ 11 Στόν Οΐχοδομικόν Συνεταιρι- ;;σμον -Ο ΝΕΟΣ ΠΟΝΤΟΣ» ]', ΠΜλείται οικόπεδον 1.600 3', πηχ. Τ70.Ο00 δρχ. τηλ. 89. ♦ Χ 13.323. 2 ΠΡΩΤΟΒΟΤΛΙΑΙ ΤΟΤ ΕΟΕΧ ΔΓ ΑΝΑΠΤΤΞΙΝ ΤΗΣ ΧΕΙ ΡΟΤΕΧΝΙΑΣ ΚΡΗΤΗΣ Κατ' απόφασιν τοϋ Δ. Σνμβου λίου τοΰ 'Εθνικοϋ Όργαισ>μοϋ Έλ
ληνική; Χιροτεχνία;, κλιμάκιον τε
χνικών καί καλλιτεχνικών στελε-
χών τοΰ τομέως άναπτΰ^εως παρα
γωγή; τοο ΕΟΕΧ, υπό τόν ποοϊ-
στάμ:ον τούτου, μετέβη εί; Κρή¬
την1, πρό; έπιτόπι©ν προίόθηοιν ζω
τικών θεμάτων προαγωγή; τής
κρητική; χ€ΐροτεχνίας κοα βιοτε-
χνίας.
Τό αναφερόμενον κλιμάκιον| έν
σννργασία μέ άρμοδίο.ς παράγον-
τας εί; Καστέλι Χανίων, εξήτασε
τύ θεμα τή; λειτονργία; τή; συ-
σταθείσης εί; Κολιιμοάριον', παρά
τή Ι. Μητροπόλει Κκκτάμον καί
Σελίνου —δαπάναι; καί μέ την
έν γεν:, ενίσχυσιν τοϋ Όργανι-
θμοΰ Χειροτεχνία;— σχολής έργα
στηρίου κεραμικής. 'Επίσης συνε-
ζητιτ|θησαν (αί δ.νατότητες περαι¬
τέρω άναπτύξεως τή; παραγωγης
κ.εντημάτων| ΰφαντών καί είδών
πλεκτικης κρητική; μορψολογίας
καί τέχνης.
Ή
Άκολονθοι; τό κλιμάκιον
ΕΟΕΧ μετέβη είς θραψανσν
ρακλείον, δπου άπό παραδόσεως α
σκίΐτα, ή κεΛομική, υπό 30 ("Ι11*
ρον άγγΐΐοπλαστών καϊ σννεξΐτΊ"
σε μετ" αυτών καί τοΰ οικείον /οί
νοτάρχον τα ενδεχόμενον τή; ·'Ι0'
οαχωρήβεο); οΐκοπέδου, δποι1 °
Όργανισμό; Χειροτεχνΐας —&
ήδη έπραξεν είς ΜαργαρίΤ«? ?ι
θύμνον— θά οργανώνων έργαίτί
ριον διά την παραγωγήν μάζηί '"'
λοϋ, ώς πρώτης ΰλης διά την *'βα
μικήν.
Έπίσης ϊ-;ητήθη ή παρά των
«V
ΰ ώπόοει-ΐ=
γίΐο.τλαστών
ίκανών εντοπίων νίων στελεχο)ν·
διά νά έκπαιδειθοϋν, ώς ΰό«
φοι τοο ΕΟΕΧ? ίίς την κε
σχολήν Κολυμβαρίον.
Πολλά θέματα απετέλεσαν τ"
άντικιείμϊνον προσφάτων δηλώ"·
ών τοϋ ΰπονργοΰ ΒιομηΧ0"11"^
γάιλο μέρος τών οποίων καΤηνα"
θη είς τα ζτίτήματα τού
όν. Άνεφέρβησαν, δμως,
τάς, καί «έματα έρεννών δια
ανεύρεσιν χρυσοΰ καί ΙΙο
τού λιγνιτωρυχείου ταν Νοτίου
τής Πτολεμαΐδος.
'ί
υ
Τού 'Αρχιμανδρίτου ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΕΑΕΥΘΕΡΙΑΛΟΥ
(Σι/νρχεια έκ π(>οηγουμίνον)
"Ιδωμεν, λοιπόν, τώοα καί λϊ-
πτομεοέστε:ρ·πν πΓθί των &ύο Πλα
κων θεϊκόν Νόμου, προΙ τής χρν-
σης μαννα'δύχον Στόννον, πίοΐ
τής Ρά68ου Άαρών τής βλ.«<ττη- βάσης καί ίτ)~οι τοϋ παρά τού Μω ϋβέως τεθ?ντος είς τό χιεΰλο; τής φρικτής Κιβωτόν Τόμου τής Βί- 6) ου! 'Εν ϊκι 1491 π.Χ , την Πεντη κοστήν ημέραν, άπό τοϋ πρώτον Πάσγα των "Εβραίων χ>αί τής έξό
δόν αυτών έκ Τής Αϊγνπτα., έόό
Οησαν είς τόν Μοιθσην, τόν Προ¬
φήτην καί Νομοβέτην νπό τοϋ
θεοΰ, επί. τοΰ "Ορον; Σ ινα, αί
δύο Πλάκες τοϋ Δεκαλόγου θρη¬
σκευτικόν καί Ήθικοϋ Νόμον
τοΰ θεοΰ, αί Δίκα 'Εντολαί, την
τρίτην ημέραν «πό τής άφίξεώς
των είς τό "Ορος Σινά. Ήτο ή
6η ή ή 7η τμιίοα τοϋ τρίτον μη¬
νός Σι6άν, αντιστοιχούντος «ίς τό
ήμρτΓςον Ιούνιον.
Ό θεάς παρήγγειλε, διά τοΰ
Μωϋσέως, είς τόν λαόν. τρίϊς η¬
μέρας πρό τής παραδόσεως των
ουο Πλακών τοΰ Δεκαλόγον, νά
καθορισθή διά νηστει'ας, άποχής
«πό παντός άτίαθάρτου ναΐ προ-
σενχής. Καί ιδού, δτα ο^
θη ή τριήμερος προετοιμασία, ή
έξωτερική "/αί έ<τ<οτε,οική, καί ό Μωνσής άνα6αίν:ι είς την κορυςρή τού Σ ινα, φωναί σαλπίγγων καί βρσνταί κα! άστρ ούται καί νέφος κ-αΐ γν'όο;»; κ«ί βυελλη καί πϋρι «ίς τή κορ'(τήν τοϋ 'Όρους καϊ καπνός καί πνοή 6ιαία κσί <τ«ι σμός δονοϋν τό όροςο. «-Τό όρος ί καπνί'ζετο τό Σινά όλον, διά τό κατιθβεβηκρναι έπ' οΰτό, τόν θε¬ όν, έν πυρί» (εξοδ. 19, 18). Τα πάπα εί'αι πλήρη ςρόΓιου καί ά- άγωνία;! Μεγαλοπρεπώς, ΐερά όσον καί τρομερά ή στιγμή·, καθ" ήν ίίς τόντρέμοντα Μωϋσήν «τόν ϊμ>φο-
6ον καί εντρουον» ('Εβρ. 12, 21)
διάχειρός τοϋ 'Αρχαγγέλου Μιχα
ήΛ ΛΓυραδίδονται αί δύο θε.όγρα-
φοι Πλακός τοϋ Δεκαλόγον, «Τό
όρος έκαίΐτο .τυρί «ο; τοΰ Ούρα
νού, <τκότο;, γν'άίτο:·, θυελλαν (Δε.τ. 4, 11) «Καί έ'δ<οκεν δ Θί: ός τώ Μωνση τάς δύο Πλάκα; τού μαρτύριον, πλάκας λιθίνας, γεγραμένα; τώ δακτύλω τοϋ θε ου» (εξ'θδ. 31,18). Κατά την παράδοσιν τού θείου Νόμου, τοϋ οποίον συνοπτικωτά- την μέν αορφήν αποτελεί ό Δεκά- λογος, άνεπτυγμένην δέ μορφήν1 όλόκιληρος ή Πϊντάτε.ιχος, ό θρός Πατήρ έλώλησεν, όπισθεν της νέ φίλης, διά τού προαιωνίον σννα- νάρχο.; Λόγον Τού καί διά τού δα κτυλον τού ήτοι διά τής ενεργεί¬ ας τού Άγιον Τον Πνενφΐατος, ό¬ περ ένεχάιραξ.?ν άναγλύορονς τάς βδτλ.νγιιιίαν, είοωλολατρικήν ((-υσιο κρατικόν — όργιαστικοΰ χαρακτή οος (δ,σματα, χο,ροί κτλ.) ώς οί άοχαπι άνατοιλικοί λαοί καί ιδία Χαναανϊται. Ό Μίονσής ότε κατήλθε τυΰ ο- ρο.ις Σινά κρατών τάς δύο πλά- υμζ, Ίδών τόν Μόσχον καί τόν λσ άν μεθνσ,μένον καί δοαακεδά.οντα μ,Γ (τ·ωνά; άτακτον;, είς άνΊίδρα- £«.ν έρριψε κατά γής τας δύο θ:ο γράφονς Πλάκας τοΰ Νάμου καί τάς σινέτριψί! Διέταξε δέ άμέ- (Μος καί έοχράγηααν πλέον των τρι (7>' χιλιάδων είδωλολατοήΐΐαντες
Ισραηλιται (έ'?οδ. 32, 4). Εύ(Κ>ς
δ' άαέσος «λαβών τόν μόσχον...
κατέκαυσεν υ.πόν εΎπνρ! καί κα-
τήλεσεν αυτόν λοπτόν ν,αΐ έ'σπει-
θεν αυτόν επί τώ ύδωρ καί έπότι
σεν αΰτό τοΰς ναούς Ίσραήλ(Ιξ·
32,2) ά.-ΐοοΐΐκν'ιιων τό άψ^χον, τό
άδύναμθν καί τό γελ'θίον τοΰ ΘιΓθΰ
πού έλάτρεΐ'βαν άνοήτίος!
Δέν είναι δέ μακράν άπό τού;
πρό,τοδας τού "Ορονς Σ ινα καί ό
«Λόφος τοΰ Χρυσοΰ Μόβχοΐ' άνα
τολικής τοΰ οποίον (ευρίσκεται ή
ΊσταΓΐκή Μονή, ήν εκτισεν είς τι
Κληρονομιά...
οί νοικοκυρές το
νά «ρετσιδάρουν·
(ΣΤΝΕΧΕΙΑ έκ τής 1ης σελ)
πρώτο κονιάκ, βύσσυνο, καρεφύλ
λια καί κανέλλσ, ένα κι' ένα χω
νευτικό γιά τό οτομάχι. Φδτε κι'
άπ' ούτό, πόρτε κι' όπό κεϊνο,
πιήτε όκόμη λιγόκι... Αύτά άκου
γεα συνέχεια κείνες τ'ιο μέρες σ'
οΰλα τα σπίτια. Μά κι' όλο τό
χρόνο τό Σμυρνέικο σπίτι ήτονε
φιλόΕενο κι'
ΐχονε κήμάρι
μουσαφιραίους Τα φαγιά τουο ή
τανε «μιλημένα». Ό Χριστουγιενι
άτικός διάνος ήθελε όλόκληρη έ
πκπήμη γιά νά γίνει όπακ: πρέ
πει. Παραγεμισμένοί; μέ κυμά κα
βουρντισμένο μέ ψιλό - ψιλό κρε
μυδάκι, μοΰρο πιπέρι μπόλκο, κου
κουνόριο καί κάστανα ψημένα στή
χόβολη τοϋ μαγκαλιοϋ. Ροδοκοκ
κινισμένος κα'ι γαρνιρισμένος υέ
όλοστρόγγυλε^ πατετοΰλες, προ
καλουσε την όρεξη όλω ν.
Τή χρονιά έκείνη τό διόνο γιό
ς ό Ίουστΐντανός τό 527,
γνωστή σήαεοον ώς Μονή τής Ά
γίας Αικατερίνης, καί έν τή άπα¬
ή
ιιήν τής Μετοτμαρςρώσεω; τοϋ Σω τα Χριοτούγεννα τόν εϊχε φέρει
Ι Ζωντανό ή θεία Μαρουδή άπό τό
Χωρία. Δυό μήνες πιό μπροστά
τόν μπεσλεντοϋσε κλειισμένον μέ
νία διβλισθήνη τή; οποίας άνεκά
λνψε τόν άρχαιότατον χειρόγρα-
(ρον μ·5γαλογράμματ3ν Κώδικα
τή; Καινή; ΔιαθήκΓ;, γραφέντα
πεοΐ τό 350 μ.Χ. ό Γεραιανός Κρι
τικός Κωνσταντίνος Τίσχενδορφ
(1844—1859). Τό χειρόγραφον | στοε.
τουτο κατατεθέν τό πρώτον εί;
την αύτοκρατορικήν βιβλιοθήκην
τή; Ρακκτική; Πετρου,τόλίως, έ-
ποώ,ήθη τω 1933 είς τό Βοεταν-
νικόν Μουσείον, άντί εκατόν χιλιά
διον } ιρων, καί ένεϊ ευρίσκεται έ'-
ω; τή; σήμερον. Ιδού δέ δ'ατί ή
; θεοτόκο; Μαρία εί-
τό βίΖιτο ήτανε καλοϋ «ρόνγκου»
ήπρεπε νά βγή ό μεγάλο^ άσημέ
νιοο δίσκοο, στρωμένοα μέ κάτα
οπρο λινό πετσάκι όλοκένετηνφί
σπρο λινό όλοκέντητο ή λοσεδένιο.
Απάνω τό άσημένιο φουρνημέν
το. Δυό τρία βαβειά πιατάκια, γε
μάτο ρετσέλι μέ σκέπασμα δουλε
μένο μέ τέχνη. Ή άση·μένια κου
πά μέ τό ΐδιο γορνημέντο καΐ κρε
μασμένα γύρω - γύρω τα κουτσλά
κια τοϋ γλυκοϋ καϊ τα πηρουνά-
κια.
— (ΣυνεχίΖεται)
ναι άνωτε.ρα καί ά,τό τού; θεογρά
(ΓΌ.ις έ"/:ίνας ίεράς πλάκας τοΰ
Νόμον. Τάς πλάκας έκ«ν'ας σινέ
τριψβ μέ βυιιόν ό θεόπίΐυς Μού¬
σης. Ό Κΰριος διιο>; καί θ?ός
τοϋ Μωϋσέίος θεάνθρ<οπος Χοι βτός δέν συν"ίτριψε την εαυτόν ητερα μέ θι^μόν. Διότι, ά>.,λΛ)οτε
θεο<μήτο),ρ Παρθένος Μαρία δέν ήτο μία αψι>χος καί άναίσθητος λι
θίνη πλάξ, ώς έκεΐναι αί παλαιά!,
άλλ' εμψ.χος καί ιζώσα ,τλάξ είς
χείρας τοΰ θι^οϋ, όστις δέν ένέ-
γραψεν' ίίς αύτην λόγοιις τινάς, ή
έντολάς, άλλ' έσαρκώθη καί έν(Τω
καί ένηνθρώπησεν Αντός
ό ίδιος ένυπόστατος καί ζών Λό
γος τοΰ ΘροΟ, ό θεάν&ρολτος Ίη
σοΰς Χριστός. Ααφιιλάξας δέ -/αί
τή παρθενικήν τηζ άγνότητα όίβι
κτον ν.αί έν τή ζ<οή της καί νΜΧα τήν' Κοίμησίν ττ^ς, πανα7.ραντον καί άδιάφθΌρον τή.ν ένεθρόνισεν σα στό κοιομάοι χωριστά άπό τσί όρνιθες. < ^ '■, Όλο τα φαγιά πού ψήνονε οί Σμυρνιές νοικοκυράδες ήτανε σω πειρασμός. "Οποίος έτυχε νά φάει τό στιφάδο τους ποτέ δέν τό Εεχνα, μέ μπόλκα κραμυδά κια όλόκληρα καί όλων των ο γιών τα μυρουδικά μέαα. Τό κρέαο ομως ήπρεπε νάνε γουρουνίσιο, μέ τό συμπάθειο, ή άγριογούρου Δέκα Έντολνίίς, έϋ' αμφοτέρων ( ε!; τάς αίιονίιυς Μονά: τοΰ Οΐ'οα των όψείΰν τώ δΰο Πλακών ςριλαν θρώτκος, ίνα αί γενεαί των άνθρώ ποον δλιον τών' αιώνιον γν£αοι'ξοι·ν τό αγιον θέλη,ιι,α τοΰ 'Τψίίττου καί τάς σχέσπς των, πρός τόν Πλάστην το)ν, τάν εαυτόν των καί τόν πλησίον των, ωστε νά Λροκόπτοτιν καί εύδαιμοοΰν! Άφοΰ συνώδευσαν τόν Μωϋ- σην, μέχρις ν|>ους τινός τοΰ βεο-
δαδίστου Σινά,ό Άαρών μετάτών
ίερέων νίών' αντοΰ Άβιοϋδ καί
Ναβάδ καί έ6δ·ομήκοντα των πρε
■ββυτέρίον ήτοι άρχηγών των φ<υ λών καί έκ.ΐφόσ<ι>ποι τού λαοΰ, μό
νος ό Μούσης άπαμαχιρννΐται αν
των καί άναρριχάται χαΐ έξ
ξεται είς τήνβορειοτέραν
τοΰ Μοι-σά Ρας—'Σουίρσάρ-ε, επί
τήις οποίας μόνος μόνιο τίδ κρυ-
πταιιένω όπισθεν τής ν^φΐλης, πά
ροι^σιασθεΊς θεώ, παρέλαβε τάς
ίεράς θ·εογράφονς ονο πλ^άκας των
Δέκα Έντολίδν έγχειρισθείσας
«ίς αΐΐ'Τον ν,τ' άγγελον (πρξ. 7,
53) ! Καί αί θεόγρίχ^θ! ανται .-πλκ
κες τώ Δέ/α 'Εντολών, .τού έπιμε
λώς έφιν.άσσοντο αιέσα είς την
Κιβωτόν τή; Διαθήκπς, «Λετέλονν
προτνπο>σιν κ αί Λροσητικήν ποί>:ι-
κόν.σιν τής; -/εχαριτιοιιίτης θεο
γεννιιτρίας καί Άειπαρθένον Μα
ρίονς, διότι καί έν οντή έχαράχθη,
έγρ·άτρη,ϊ']τοι ένεσαρχώθη έν τή .τα
ναμώΐΜθ καί άσπόοω κοιιλία της, ό
λόγος τοϋ θ;οΰ, «δ'ΐκτύλω θεοΰ
ήτοι μέ την δημιουργικήν ΐνέργε:
αν τοϋ Άγίσ./ ΙΙνει' ιατος ένηνθρώ
πηοεν ό Μονογ,ενής Τίος καί Λό¬
γος τοϋ θεοϋ καί ασαοκος ών τό
πρότερον*, π·ο>οσέλα(ί^ν καί φύσιν
άνβρωπίνην καί ίγ'/ετο θεάνθρω
Λ»ς! Άλλά καί άνιυτέρα τών δί(
«ψΰχων έχει'νο)ν .ιλ.ακών τοΰ Λί-
καλόγον άπεδείχθτ) ή εμψιχο;
καί ζν>σα πλάΈ. τσΰ λόγον θεόν Ά
ειπάρθενος Μαριάμ. Καί ιδού δια
τί; 'Επειδή ό Μωισής άρ-γοπόρη-
αεν έΐΐάνο) βίς τήν' κο
ροτράχηλ.ο; λαός των Έ6ραιΌ>ν,
μόλις ό Άαρών «,',ΐ ή συνοδεία
τον κατήλθον έκ τοΰ "Ορονς, (ο^
μησαν εναντίον το; χαί α,-ΐίιλητι
κώς ά.-ΐήτοιιν νά τού; δώση ψτ$λα
φητβνς «αί όηατσίν; θεονς οπΐίς
τα άγάλμιατα των Αίγνπτίων κο'
νά τους οδηγήση ο.ιίβω καί πάλιν
εί; την ΑΤγν.ττον· 'Τπό τάς άπρ·
λητικάς Αοιπόν πιίσει; ό Άρχιι-
τοϋ Ζώντος θεοϋ Άαηών δέ
νόν, έκπληΓωθείση; καί τής Προ
φητείας τοΰ ψαλμωδοΰ «Παρέστη
ή Βσσίλι.σίτα έκ δεξιών σου, έν ί-
ματτσμώ διαχούσω περιβεβλΓμένη,
.τΐποικιλμένη» (ψαλιμ. 44, 9). |
νο, άμα ήτανε ή έποχή τού, ή τίς
γιοπρακένιες ντολμάδες. ή τό ά
τ2έμ πιλάφι ποϋμενε κουκί - κου
κί άκόμο κα'ι την άλλη μερά. "Α
σε πιά τα γλυκά καί τα ρετσέλια!
όνομαστά!
Κάθε έποχή γέμι£αν τα κουμνιά
τους καί στό πιό συναφλίδικο
σπίτι. Βύσσινο καί χωριστά τό οο
ρόπι γιά βυσσινάδα, νερατ^άκι
πράσινο καί κίτρινο — καρουλάκι,
συκαλάκια, όσπρη μαστιχα, φρά-
πα κομματιαοτή, κυδώνι Ευοτό,
πελτέ μέ χρώμα σάν ρουμπίνι καί
οί πιό πιτήδειες κάνανε κα'ι τα
ήλιαοτά κυδωνοπάστελλα. Σταφυ
λάκι σάν κεχριμπάρι κα'ι πέργαμον
το πού μοσκοβόλαγε τό οτόμα α
μα τδτρωγες.
Άπ' οϋλα ήπρεπε νά βρίσκουν
ταΐ γιά τό «δίσκο», γιατί τό κέρα
ομα ποτέ δέν γινούντανε μέ ένο
εϊδος ρετσέλι. "Αμα πρό πάντων
« Ή Πάναγία ή Γουμερά »
Χ έκ τή; 1ης σξλίδος
ποτριαρχικη και κατέστη πά
Λΐν ένοριακή εξαρτωμένη ώς και
πρίν εκ τής Μητροπόλεως Χαλδί
ος.
Διά τα ύπάρχοντα περ'ι τής Μο
νής λεπτομερέοτερα στοιχεϊα καί
περιγραφάς ϊδε ίστόρημά μας ύ
γο τόν τίτλον <· Η έν Χαλδία τού Πόντου "Ι. Μονή Ποναγίο Γουμε ρά» 8ον Σ^λίδες 1 - 105, "Αθή¬ ναι 1972. "Ιδ·: σχετικώς κα'ι ύΓ·ο έκδοσιν είς βιβλίον: «ΊοτορΤα τής Ι. Μο νής Παναγία Γουμερα εΊ:, τήν Έκ κληοιαστικήν επαρχίαν Χαλδίας τοΰ Πόντου υπό Γεωργιου Καν δηλάπτη - Παντελή Μελανοφρύ 6π - Λ. Λαέαρίδου. ■ Διασκευη καί συμπλήρωσις "Ιωάννου Άβρα μόντη». Επί τών ημερών μο;ς την Ι. χ«ται τα χριι<τά τικα<ίλή των Ισ¬ ραηλιτών καί χύβας αΐτά ίντό; λέβιιτος, κατεισκετ'αΓε μόσχον χιι νενόν κατ' ίνΐομίμηίΐν τοΰ Αίγι- πτια»οΰ "Α.τιδος Βοός καί τΓπϊν «Οντοι οί βεοί σον, Ίοοαήλ, οίτι ν#ς άναβί^αβάν «ε έκ ττΥί ΑΊγν- λτο ί 3ϋ). Εν σννεχεία δέ ιστ)η νά κατασκτίΐάοη βιισιασΐήριον, ϊμτςιοα»βεν τοΰ Ά- γάλματος τοΰ Μόιτχοι· χαΐ νά προσ ερό^η Οιντ;.!: καί όΐοκαντώμίΐτ.ι «ϊς " >ν τού ό,ιιοιώιμκτ; ;
τοΐ' Κατ' ΟΛβμι'ίΐηοιν δ.'
Τών Αιγινττιιον, ά^οϋ οί Ίαϋ«ιΐ)λϊ
τ ■ ' ·- ■ -'- -γον ώί θ
■ οπότια, μ;
Μονην περιέθαλλε διπλούν τεϊχος
κατά την βορειοανατολ'κην πλευ
ράν, ένώ ή δλλη πλουρά ήτο ά
ρρόσιτος λόγω άποτόμου τομής
τοϋ βράχου, καί ώς έκ τούτου
εϊχε τεϊχος μΌνόν. Ό βορειοανα |
τολικός τοιχοο ΰψους 4 μέτρων,
ήτο λιθόκτιστος καί επροστάτευε
τάς δενδροςουείας καί καλλιεργεί
<-ς λαχανικών Ό εσωτερικάς τοϊ χος ό όποϊοα καί άπέβλεπε ι;ίς την προστασίαν κα'ι φρούρησιν τής Μονής κατά τών έπιδρομέων, εΐ- χε ΰψος μέχρι 15 μέτρων καί κα ταοκευη καί έμφάνιση φρουριοκή. Ή είοοδος είς την Μονήν, έγί νετο διά τής Μεγόλης Πύλης, κα τασκευαομένιΐς άπό χονδρή ξι>
λεία. Είχε έπένδυση οιδηρα >:αί
έμενε συνήθως κλιίΐομένη, άνοί
γουοα μετά είδική κρούση, ώς
ουνηθίϋεται είς όλα τα Μονσατή
ρια.
Πρό τής είσόδου ύπήρχε εΤδος
μεγόλου προαυλίου, μέ τεροστίαν
καρυδιά, δπου έλόμβαναν χώραν
πανηγυριομοι καί χοροί.
ΔεΕιά τής ειοόδου ήσαν οί Εε
νώνες πρός φιλοξενίβν τών διερ
χομένων καί πανηγυριστων, οί ο
ποϊοι άλλως έφιλοΕενοϋντο καί
είς κελλιά.
Άριστερά τό νέον Ήγουμενεϊ
όν χρησιμοποιηθέν ώς κτίριον τοϋ
Λυκείου καί έν ουνεχεία οίκημα
τσ τών μοναχών τή-; κλασσικής
μοναστηριακής τέχνης κα'ι διαρρυ
θμίισεως, μέ έΕώστας, στηρι2ομέ
νους επί κοβετων έπ^λΐνών πασ
σόλων μέ £έαν πρός τυ κενόν.
Αί οίκοδομαί έσυνεχίζοντο κυ
κλικώς μέ πολλά κελλιά διά τούς
μοναχούς καί δωμάτια διά φιλοξε
νουμένους. "Ολίγον έσώτερον ή
το τό μαγειρεϊον μέ τό πατροπα
ράδοτον τοόκι καί τα τεραστία
δΊΚαβα καί τρίλαβα χάλκινα κα
Ζάνια καί συνεχομένη ήταν ή τρα
πε£σρίσ μέ τραπέΖι όπέ πέτρο πε
>·εκητή 20 μέτρων μήκ.. έπαρκές
γ.ό ταίιτόχρονο ουνεχττίοση πεντή
κοντα άτόμων. Σ" αυτή έουσσιτοϋν
το καί οί μαθηταί τοϋ Λυκείου.
Είς τό ε'.έντρον τής Μονής, ί)
ταν κτΐσμένη ή μεγάλη Έκκλησία
τής Γεννήσεως τής Θεοτόκου,
βυίαντινοϋ τϋπου, μέ εύρύχωρον
καί πολύστηλον νάρθηκα καί κολ
λητά μέ τό Ιερόν της ή μικρή
καί πολύ παλαιοτέρσ έκκλησία
κοντά στήν όποία ήταν τό μορμά
ρινο μνήμα τοϋ άγίου Χσλδίας
Σελβέστρου, ώς καί τοϋ £;£ Άδύσ
σης ίερέως καί γνωστοϋ διδοσκά
λου Άγαθονίκου Παπαδοπούλου.
Ή έσωτερική διακόσμηση καί πό
λυτέλεια τής Έκκλησίας ήτο θαυ
μοσία. ΈστολίΖετο μέ ώραϊο τέμ
πλο δΐιακοσμημένο μέ πλοϋτο
οετεφιών κοί άργυρών έπενδύσε
ών καί τοϋ όποίου αί έΕ Δεσπο
τικαί είκόνες, έργα σπανίας τέ
χνηο, μοναδικά έν Πόντω, ήσαν
δωρεά τοϋ έν Βλαχία διαμένοντος
Άνσνία ΚουΖάνου τού έκ Τσίτης.
Εϊχε έπίσης πολλάς άογυρας κοί
έπιχρύοους κανδήλας.
(Σνν:χίξταν)
ΣΩΚΡΑΤΗΣ Γ. ΚΛΑΔΑΣ
Στήν ποτοίδσ ό κοαμος ?ούσε
μέ καλοπέραση, άλλά καί μέγα
λο νοικοκυριό. Δέν υπήρχε οπίτι
πού νά μην έχει στήν πάντα τα
τροφήματα τής χρονίας τού. Οί
γυναϊκες κι οί κοκκώνες κι οί
πιά πσροκοτ-ανές τό κατά δύνα-
μη, ήπρεπε νά χοΖιρέψουν τα χει
μωνιάτικα τού καί -γιά μιά κακιά
ώρα», όπως λέγανε.
Τό δεκαπενταύγουστο, πού ό
κόσμος νήστευε, μαΖεύανε τό γά
λα καί τό ιΙΖανε γιαγούρτι καί μ'
αύτό κάναν~ τραχανα. Τό Ζυμώνσ
νέ μέ ψιλό σιμιγδάλι καί τό όπλώ
νάνε στό δώμα, πάνω σέ καθαρά
τοαπεΖομάντηλα γιά νά ξεραθεί.
Άμα γινούντονε Εεοός καρκάτσι
τόν τρίβανε ψιλό ψιλό καί τόν οα
Ζανε σέ άσπρες, επί τούτου, σακ
κοϋλες πού κρεμούασνε. σ' άερι-
κό μέρος γιά νά «τραβήΕει».
Κάνανε τή σάλτσα τής χρονίας.
Πιάτα πιάτα τήν ήλισΖανε, γιά μέ
ρες πολλές κα'ι γινούντανε ένσς
πελτές πού μοσκομύριΖε τό φαί.
Τα περισσότερα σπίτισ εϊχανε
«άμπάρια» γιά τα τροφήματσ. Έ
κεϊ μέσα, έΕόν άπό τό λάδι καί
ιό κρσσί, πού ήτανε τ' άπαραίτη
τα, «Τοϋ Θεοϋ τα βλογημένα», έ
τσι τα λέγανε, πήρχε κοί δτι άλ-
λο χρειαίούντανε ένα σπίτι, άνά
λογα μέ τα οίκονομικά τού:
Έλιές τσακιοτές, ξυδάτες καί
κολυμπητές, σέ χωματένια κιουπά
κια. Πνιγούρι σέ άσπρα κομποτέ
νια σακκουλόκια δεμένα καί κρε
μασμένα. Μέλι μέ τό τενεκέ, γιά
τίς καλές μέρες, άμύγδαλα, κα
ρύδια, στα'ρίδες ροΖακιές. Ποπό
νια κοί ρόδις» κρεμοομένα όπό το
ταβάνι γιά τό μπερικέτι τής άρ
χηχρονιας, ώο καί άρμαθιές οκόρ
δα καί κρούμήδισ, βρισκόντουσαν
γιά νά μή λείψουν άπό τή νοικοκυ
ρά.
Κοντά σ' αύτά κι' οί λιγουδιές
γ:ά μικρούς καί μεγσλους. Φουρ
νιστά σύκα, μουστόπιττες, παατο
κϋδωνα κσί ότι άλλο κονομοϋσε
ή πορσδασακκούλα τοο νοικοκυ-
ρη..
Μπορεϊ αυτή ή συνήθεια νά
πρωτοΕεκίνη.ιε άπό τή σκλαβιά.
Άπό τό φόβο μήπως μείνει νη
στική ή φαμίλια, δίχως τ' όπαραί
τητα γιά νά ?ήσει. Γιοτί στήν πρώ
τη σειρά στό άμπάρι βρισκόντουσαν
πάντα ένα δυό τσουβσλόκια χά
σικο ή στσρένιο άλεϋοι. Τό ψωμί,
λέγανε μέ κάποιο φόβο οί γυναϊ
κες στήν πατρίδα Ζυμώνανε μσ
νες τους στό σπίτι τό ψωμί. Πρώ
τα κάθε γυναίκα εϊχε φυλαγμένο
μέ προσοχή τό προΖύμι γιά τό
Ζύμωμα. Τό προΖύμι αυτό γίνουν
τονε μέ σωστή ίεροτελεστία. Οί
καθαρές... νοικοκυρές πέρνανε
- | τόν άγιασμό τήν ημέραι τοϋ Σταυ
ροΰ καί μιά χουφτίτσα άλεϋρι δια
βσσμένο, οηκωνόντουοον μεσάνυ
χτα καϊ λέγοντας προσευχές με
πιστη καί ;:ύλάβεια τό Ζυμώνανε.
Αύτό εϊχανε γιά προΖύμι οϋλη τή
χρονιά.
Τό 2ύμωμα τού ψωμιού γ ι νόν
τανε άπό βραδύς καί τό μεταπια
νσνε τα £ημερώματα. Τ' άφήνανε
ν άνέβει καμιά δυό ώρες κουκου
λομένο. Τ' άρραδιάΖανε στήν π:
νσκωτή καί σκεπασμένα μέ τό πι
νακωτόπανο τα πήγαιναν στό
φοϋρνο.
©υμοϋμαι τή χαρά μας άμα ή
μητέρα είχε Ζΰμωμα, γιατί £έρα
με πώς δίχως δλλα θά μάς έκα
νέ τήν «πίττε». "Ηπερνί: τό τελευ
ταϊο Ζυμάρι τής σκάφης (όλα ιά
σπιτικά εϊχανε τή Ευλένια σκάφη
γιά τό Ζύμωμα) ήβαίε κομάτι λά
δι κοί Ζάχαοι, τήν πλάτενε καλά
- καλά σάν ραμαΖανόπιττα γιά νά
ψηθεϊ καί την τρώγανε Ζεστή -
Ζεστή μόλις τήν έ·φερνε άπό τό
φοϋρνο.
Τί γλϋκα είχε κείνη ή ψευτό
πιττα τής μητέρας! μέ τίποτα δέν
παραβγαίνει. Ποίος μπορεϊ νά πή,
δν ήτανε τα χρόνια πού κάνανε
τή 2ωή τόσο όμορφη ή ό τόπος.
Μιά φορά όλα ήτανε πιό σωστά
πορά τήν σκλαβιά μας. Κανένας
δέν Εέφευγε άπό τα «ά ντέ νια» κι
όπό κεϊνα πού ήπρεπε νά κάνει.
Αντρες, γυναϊκες κα'ι παιδία ά
ΠΑΥΛΟΥ ΦΛΩΡΟΥ
Τα Βιβλία καί οί Ανδρωποΐ
ΒΕΠ Βιβλιοθήκη Εύρωπαϊκοϋ
πνςύματο; έξ όλοκλτυον εγχρ<ο- υη, 'Εκδόσει; Μπεργιαδή Άθήνα Ματ^ρομιχάλ.η 4 δ,ρχ. 2'8. "Έχϋΐ στά χίρια .-οέντε μικρόν; τόμοι·; τή; ένδιαιφέροι<σας αύτη; σειρά; ποΰ σκοπό; τη; εΙΥα, νά έκ λοϊκίύε, ξΐνα ϊ"ργα <τέ οννοπτικη π'ούβια ΐίκονογραφημένη μορψή. "Ογχος κάθε τόμου: 192 σελίδες μικρόν σχηματος 12X17. Ή τιμή τοΰ τόμο,^, δύο μήνε; επίΐτα άπό την έκδοση, θά αύξάνεται σέ 40 δοαχμέ;. ^*ά δώοχο έδώ τίτιλοχις καί θέμα των πέντ: τόμίβν: Άρ. 1: Άντρέ Μαλρώ «Άντια παμντ,'αονεύμαχα*, Μεταφράση: 'Λ· Ζοραπαλάς 'Επιμέλεια καί ση αειώσεις: Γ. Σπανός — Ελένη Μάρδα: Ό επί χρόνια ύπουργό; τύπον κ,αί πληροφοριών και ονγ- γραφέας Ά. Μαλ^ρώ διηγεϊται έ¬ δώ σννομ,ιλίες καΐ σνναντήισις τού μέ τόν στρατηγό Ντέ Γκώλ. ("Α σχετα μέ τό θέμα, δέν ήιιπορώ νά μην τονίσω έδώ την άνάγκη νά ,-ΐροσέχονν οί μεταφραστές στήν καλή ν)ώσσα καί νά άποφεύγονϊν τύπο.ις όπως λ·χ. πάνω) ι^ηλ^ά, πρίν τόν πόλεμο, δέν πιστΐύω στό νόμο, μπροστά, δέ βασίλεψε, δέ χοίΐαϊόταν καί τα παρόμοια πον δέν έπιτρέαονται σέ γ ρ α π τ ή κοίλλιεργτιμένη γλώσσα. "Ολ»α τοΰ τα είναι κατάλοιπα, δογματικοΰ, ξεπερασμένου πλέον σήμερα δτ)μο τικιβμοΰ, ά; πάει νά τα -σννηθΐ- ζοιιν καΐ δόκιμοι λογοτέχνε·;. Δέν γίνεται Λ'ά σταθεϊ ή ετσά άλλοιω- ιιένη νε>ο«λληνική ω; κοινή γλώσ-
σσ γιά τό σννολο τής γραμματε!
α;, λογοτεχνικής κ.αί έπιστημονι-
κής, ώ; καθολικό γλίοσσικό δργα
νο παιδείο;, κ,ράτονς, έΓ/κλησίας,
δικαστηρίίον, σνντάγματος. Διορ-
θώνω έδώ, γιά νά άπΌτρςνχθούν'
.ταρεξτϊγήοΡεις, τον; κατά τή γνώ-
ιι η ιιον άταράδεκτον; στή γιραπτή
γλώσσα τύπον; πον έσημείωσα πά
ρα,τάνω: επάνω ή απάνω, νψηλά
ή άψηλά, πρίν άπό τόν πόλεμο,
δέν πιστΐύω στόν νόμο (τό ά,ρβενι
κό αρθρο τής αιίτιατικής «Ιν'αι τόν
— άκολσ.-θεϊ ή δέν άχολου&εΐ φω
νήεν, κ ή λ—, έμπ,ρός, δέν βασί¬
λεψε ή δέν «βασίλεψ:·— ή αυξήση
παραατατικοϋ καΐ άορίστον είναι
ζωντανό στοιχεϊο πού χρησιμοποι
"Ιται σέ πολλά έλληνικά μέρη καί
δέν γίνεται νά καταργηθεί στήν
γραπτή γλώσσα—, δέν χρεΜχζό-
ταν ί| δέν έχρειαξόταν).
Άρ. 2α καΐ άρ. 26: ΠΩΛ ΚΟ-
ΟΛΣ «Οί ΌθωμανοΙ στήν Εύρώ
πΓ, — ΕΙκονογραφημένη Ιστοςία
τής όρδής πού εγινε
σία» ιΐΐιεταιφροιση Νικ· Κ. Παπαρ-
ρόδον:
"Ηδη ό ΰπόητλο; ποϋ είσέρχε-
τα, στήν 'θύσία τοΰ τουρκικόν (ραι
ν,ομέλ'ον, μαοτνρ:ϊ τή θέση πον
παίρνει ό σνγγραφέα;· Ή έξιστύ-
ρηση τής έπεκτατική; όρμής των
όθοιμανών σουλτάν'ων στήν Εύρώ
πή σννοδεύεται άπό άφθονες, έξα.
ρετικά διδακτικές ε'ικόνες καί .ιλοΰ
σία βιβλιονραφία. Βιβλίο χρη<τιμό τατο σέ κάθε βλληνα .τού έπιθνμεί νά έντ,μεροθβί έ,τάνω στό θέμα Τοτ'ρκία, ίδιαίτατα σέ δσονς κατα πιάνονται μέ τό ■θειμα τοΰτο( μέ την εύκαιρία έθνικών1 έ.ΐίετΓάον σέ προσφωνήοεις ή προκηρύ|ει.ς. Έ- πίκαιοο τό όοβλίο επειτα άπό τό δργιο τοΰ Άττίλα στήν Κύπρο πού άτΓδειξε δτι οί γείτονί; μας παραμένονν οί εδιοι, 6άρ6αροι καί απάνθρωποι, δπω; οί πρόγονοί τοιν .τού έ6ασάνισαν καΐ έξόντω- σαν' ενα έκατομιμύριο αρμένιοι·; καί όχτακόσιες χιλιάδες ελληνες μέσα σέ τριαντατίσσερα μόνον χρό νια (1890—1924)· καί αύτό δί-ί νά σ·γκιντ|βϊϊ ό πολιτκτμενο; ς καΐ νά κηιρΰ§Γι έκτό; νό¬ μον τούς κτηνανθρώποι«ς αύτούς τού εϊκοστοΰ αΐών'α πού όνομάζαν ται τ ο ϋ ρ κ ο ι. Άρ· 3α καί 36 ΣΤ. ΡΑΝΣΙ- ΜΑΝ: Άλο>ση Κωνσταντινουπύ-
λετο; 1453 Μετάφ·3·αση Νικ. Κ.
Παποιρρόιδον, δύο τόμοι.
Καθώσ <ρα!νεται άπό τόν πρόλο γο τοΰ σ^γγιραιφέα, τα Ιργο πρωτο Γκδόθηκε στά άγγλικά στό Λονδί ν0 τό 1964. Ό Στήδεν; Ράνσι- μαν τονίζε, δτι σπονδαία ύπηοε- σία τοΰ παρέσχε γιά τή σΐ'γγραφή τον ή Βι&λιοθήκη τοΰ Λονδίνον Σνγκλον'ιστική γιά καθ* ελληνα είναι ή έξιστόρηση τοΰ ξΐπΐαμοΰ καί τού άφανισμού τον μεσαιωνι- κοΰ βνζαντινοΰ κράτου; καί λαοΰ- Πώ; μία όρδή τουρκσμάνονν τής έρημον, άναξητώντας βοσκοτό- πθ-'; έ.τειδή στή χώρα της είχε έ- .τικρατήσει άν.ο>μ6ρία, έφθασε ώ;
τα σΰνορα τή; κραταιή; έλληνι-
κή; αύτοκοατορίας, τήν έν-ίκησε,
είσέδαλ,ε στή Μικρά Άσία καί ε¬
πειτα άπό 381 χρύνια έγ-χ,ρέμισε
καί τό τ.ελευταίο προπύργιο, την
Βασιλ:νονσα: αύτό είναι άπό τα
«ιπιθανότερα, καταπΛηκτ ικότερα
γεγονότα τή; παγκόσμιας ίστορί-
α;. 'Εξισλαμίξοντα.ς τόν καταπα-
τημένο λαό, έκτονρκίζοντας και ά
τρο,μοιώνοντάς τον, ή άρχική όρδή
εγινε ολόκληρον πολνάνΌρωπο έ'-
&νος καί μία άπό τίς τρομτρότε-
οες κοσιμοκράτειρες χώρες. Τό θε
μα είναι άνεξάντλητο καί πάντο
ΤιΕ έπίκαΐρο. Κάτω άπό την άμεί-
λικτη στάση των κατακτητων έκ:ί
νιον, <ΐέ οννδνασμό μέ την άρχική άλκη τών' βνζαντίνων διαλεχτών (πού ξαναχρανΐιρώθηκε έπιθετική καί άδνσώπητη, δταν αύτοι αλλα ξαν π'βττη, ήγέτη καΐ σημαία), έ- πι6ί<οσε ίσαιμί <ΐήμ*ρα στήν άδιαλ λαιξία τών γειτόνων μαις πού δέν πρίπει νά μά; παραξενεύεΓ μέ τήγ διαφοοά δτι μοκΐμεθανισμός καί άσιατικό, τονρκοιμανικό προζν- ιμ: προσδιορξο^ν ατού; άπογόνονς αίτοΰ; τουρκιεμέντον χριστιανών καί τήν Θηριω&ία πού εδοκίμασαν οί ά&-λφοί μα; Κύπιοιοι. ΠΑΤΛΟΣ ΦΛΩΡΟΣ ♦♦Φ»ΦΦΦΦΦΦΦ»ΦΦΦΦΦ»»»ΦΦ»ΦΦΦ»ΦΦΦΦΦΦΦ»»Φ»Φ»»ΦΦΦΦ» ΘΕΜΑΤΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ Έκ των δηλώσεων σννάγεται ε να γενικώτερον σΐΐΐπέραομα: "Ο¬ τι τα θέΊματα ενεργείας —ο(αί «I- δικώτερον τοΰ πετρέλαιον— Πά παραμιεΧνοκ είς τό υπουργείον Βιο μηχανίας, ώς φαίνεται. Διότι δ¬ ταν πρό Ιτονς περίπον κατη βάσει τών οποίων θά πρα-
γματο.τοιήται σΐ'γκεκρψ,ϊνη πρόο
δο; ,τρό; την κατεύθυνσιν αυτήν,
τότε θά πρέπει νά άναξητηθοΰν'
«νθΰναι πρός πάσαν κατ?νθυνστν·
ΠΟΛΕΙ ΤΑ Ι: Μία σκούπα Προγ-
κρές είς τιμήν εύκαιρΐας τηλ. τυ
πογραφείου 257.426 ώραι: 7—10
μ·μ·
ΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ»ΦΦΦ< (Συνέχεια έκ τής 4ης σελίδος) κότηςι τιμή,αα; έαχτόν καί την γε νέτ.ςυράν τον Κιρκαγάτ;. Πρόκβιται περί πατριαρχικη; οίκογενεία; διακριθείση; τόσον είς Κιρκαγάτ;, δο-ον' καί εί; Άθή νας εί.; δλα· τα πιΓδία τή; 'Εθνι- κής, Κοινωνική; και πρό παντός τής 'Εμπορική; δράσεω;, τιμήσα- σα την Μικρασιατικήν καταγωγήν τη;. Άπεβίωβεν εί; Αθήνας τόν Ά πρίλιον τοϋ 1963. Λ ΜΕΊΜΑΡΙΔΗΣ Άντισθένης τοϋ Γεώργιον, έκ Κιρκαγάτ; (Αί ολία;) Μικράς Άσίας. Τίος τού ίμπόρον έκ Κιρκαγάτς άειμνήστον ΠΕΩΡΠΙΟΤ ΜΕΊΜΑΡΟΓΛΟΤ >:αΙ τής ·Ελπίδος^ τό γένος Κολο-
κατρώνη·
Άπόφοιτο; τής Άσπκή; Σχο-
λή; τή; γενετείρας τον καί τής ι
Εύθίγγελι>.ή; Σχολή; Σμύρνη;.
Ή Μικ,ηαοπατική καταοτςοφή τού
1922, εύρεν αυτόν μαχάμ,ενον κα
τα των Τούρκων είς Ανατολικήν
θράκην. Καταςρυγών' εί; Άθήνα;,
εφρόντισαν ·διά την ανεύρεσιν καϊ
άνασυγκρότησιν τή; πατριοίή; αΰ-
τοΰ οίκογενεία;, ήτις διαορυγοΰσα
έκ Κιρκαγάτς, δκκπεραιώ'θη κατ' |
αρχάς μέν είς Λέσβον, έν σννε-
χεία δέ εί; Σύρον'. "Ελαβεν μέ
ρος είς προκηρυχθέντα υπό τοΰ υ¬
πο -ΐργΓίου των Οίκονομικών δια
γοηασμόν καί έλθών πρώτος διω
ρίο-θη ώς έμπβιοοτέχνη; φορολογι
κό; ΰπάλληλος επί διετίαν ήτοι ά
πά τοΰ 1923 ,μέχρι καί τοΰ 1925.
Κατά τό Ι'τος 1925—26 όιμοΰ μϊ-
τά τών λοιπών μΓλών τής οικογε¬
νείας το-, ίίδρυσίν τήν' Όμόρι'σ-
ιιον "Εταιρείαν «ΜΕΙΜΑΡΙΔΗΣ
— ΠΙΡΠΙΡΟΓΛΟΤ» καί έν συ-
νεχεία τα καταστήματα Αθηνών
«ΕΡΜΕΙΟΝ», «ΚΡΤΣΤΑΛ»,
«ΠΑΖΑΡ,> «ΑΚΡΟΝ» καί «ΙΔΙ
ΟΝ».
Τό 1935, ένυαφεύθη τήιν έκλε
κτήν κόρην των Αθηνών ΜΑΡ-
ΓΑΡΙΤΑΝ τό γένος ΜΠΟΛΑ έ£
ής άπέκτΓ,σεν δύο (2) νίοΐις τόν
ΓΕΩΡΓΙΟΝ καί τόν ΙΩΑΝΝΗΝ.
Ό νίός αΰτοΰ ΓΕΩΡΓΙΟΣ δΐΐδέ
χβη τόν πατέρα αντοϋ ΑΝΤΙΣθΕ
ΝΗΝ ΐ!ς την Διεΰθινοτν των 'Τ
αλουαγικών 'Επιχειρήσιεων καί
των ανωτέρω άναγραφέντων κα-
ταστημάτων των 'Α'θηνών, δτινα.
μέ την αύτην έπωνυμίαν έπεξετά-
θη<ταν εσχάτως κα* ίίς θεοοαλονί κην. Άπεβίίοσεν είς ΆθήΊνας την 24 Ίανοι^αρίου 1965. Λ ΜΕΊΜΑΡΙΔΗΣ Αντώνιος Γθΰ Γεοιργίον, έκ Κιρκαγάτς (ΑΙο λίας) Μικρά; 'Ασία;. Τίος τοΰ έμ πόρου είς Κιρκαγάτς αειμνήστου ΓΕΏΡΓΙΟΤ ΜΕΊΜΑΡΟΓΛΟΤ και τή; 'Ελπίδος τό γένοί Κολο- κοτρώντ). "Επεράτωσεν τήν Αστι¬ κήν* Σχολήν τής γενετείρας τού. Κατά τήν Μικρασιατικήν κατα¬ στροφήν τοΰ 1922, όμοΰ μ:τά τή; οίκογενεία; τον διέφυγεν εί; τάς νήσονς τοΰ ΑΙγαίον, τό δέ |το; 1925—26 όμοΰ ιιετά τών μεγαλυ τέρων άδελφών τον ΑΝΑΣΤΑ- ΣΙΟΤ καί ΑΝΤΤΣΘΕΝΟΤΣ, Τδς»·.θΈν' την 'Ομόρνθμον 'Εταιρεί αν" .ΜΕΊΜΑΡΙΔΗΣ — ΠΙΡΠΙ ΡΟΓΛΟΤ» καί τάς "Ταλουργικάς 'Επιχειρή<ΐει; «ΚΡΤΣΤΑΛ» «ΠΑ ΖΑΡ», «ΑΚΡΟΝ» καΐ «ΙΛΙΟΝ». Τό ετος 1939 ένυμφςύθη την έκλϊ χτήν κόρην των Αθηνών" ΑΝ- ΛΡΟΝΙΚΗΝ τό γένο; ΠΟΡΙΩ- ΤΗ, έξ ή; άπέκτηοιεν μίαν θυγα- τέοα τήν ΕΛΠΙΔΑ. Απέδειξεν την μον'ογενή θνγατέρα αύτοΰ ΕΛ ΠΙΔΑ — ΕΛΣΑΝ Άπόςροιτον τοΰ Άμε,ρικανικοϋ Κολλ.εγίου θη¬ λέων Αθηνών καί σύζυγον τοϋ γνωστοϋ Σιδηρ»6ι·ομηχάνον Άθη νών ΠΑΝΑΓΗ ΣΒΟΡΩΝΟΤ. * τΐΙΡΠΙΡΟΓΛΟΤ Άλίξανδρος τοΰ θεοδώρον, έκ Κιρκαγάτς (ΑΙ ολίας) Μικράς Άσίας. Άπόφοι- τος τής Άστικής Σχολή; τή; γε ν'ετείρα; τα.; έγκατασταθεί; εί; Σμύρνην, ένθα δΐτήρει κατάστη- ιια Δ.2ρματίνων «Ιδών, μέχρι τής Μικρασιατικής καταστροφής. Έ- νν,μφενθη τήν έκ Κιρκαγάτς μονο γενή θυγατέρα τοΰ έμπορον ΓΈ- ΩΡΓΙΟΤ ΜΕΊΜΑΡΟΓΛΟΤ καί | άδελχρήν των ΑΝΑΣΤΑΣτη* ΑΝΤΙΣΘΕΝΟΤΣ καί ΑΝχ2 ΟΤ, εύφυε-άτηΛ' καί νεανιδα αειμνήστου, ΝΗΝ έκ τής δποία; άπέκτη θνγατερας, άποκ<χτα<τταβεί<5ας ριστα. Μετά τν Μιχοασ,βχ κτα,στροφήν, όμοΰ μετά των τέρω γνναικαΐοίλφων τού δννκ6 κατάστΓίΐα λιανικής έμπορία- (^ κων, πορσελανών κτλ. επί τί < δόν Αθήνας, ί&!)ύσας ^ - και την Ομορυθμον Ε «ΜΕΊΜΑΡΙΔΗΣ — ΡΟΓΛΟΤ». Ά.τ,Γοίωοΐν «ίς Αθήνας. ΧΡΤΣ. Α. ΘΕΟΔΏρτ^τϊ^ Ίατρός, έκ Ναζλή Μικρά; Άσ! . ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ «ΠΡΟΣΦΤΠΚΟΝ ΚΟΣΜΟΝ, 'Τπό των έγκρίτων Μΐοορασι0. των κ.κ. Γεωργιος Ά τοΰ Αλεξάνδρου έκ Φιλελ Ίατροΰ καί διδάκτορ·ο; τής τρική;, διατελέσαιντο; ώ; τής 'Τ&ρολόγο; τοΰ 'Τπο^γίί^, Τύπον καί Τονρισμού καί Δημητ9; όν Παπαλεοντίου τοϋ Γεω2γίο^ ^χ Β-αϊνδηοίον Γεωπόνον, διατελέσαν τος ώς ΔιενθνΛΥής τοΰ 'Τποι>ργ{[
ου τή; Γεωργίας καί ήδη Έπιτί.
μων Δΐΐττθ-ντών, μάς άπεστά)ιΙ(.
σοτν αί κάτοιθι επιστολαί τάς όποί
άς ευχαρίστως δημοσιεύομεν.
Άγαπητέ μόν Σννάδίλςτί χ.
Χρνσ. θεοδωρίδη,
Σάς εύχαριστώ δλ<ο; ίδιατέ^ω; διά την καλωσύνην πού είχατϊ νά δταοσιεισετε <ττήν έξαίριετη έ6δο μαδιαία εφημερίδα τόν «Προσόν· κύν Κόσμον1» τήν μικράν μόν επι- στημονικήν καί έπαγγ,Γλματιχήν μόν σταδιοδρομίαν ή όποία κνο(ο); ά,τΐβλεπεν <ττό πώς βά φανώ μέ τόν λΓχλντερον τρόπον χρήσιμο; στού; βυνανθ2ώπ.ο..,·; μόν. Τα άρθρα σας τα αφορώντα στήν «Προσφυγικήν καί Εθνικήν Μνηιιοβύνην», ,εϋναι περισ.τυύδο- στα καί ίίξια θερμών συγχαρητη- ρίιον καί σάς κατατάββουν οτή χορείαν τών έξαιρ,ετικών πνειμο- τικών ποοσωπικοτήτοον. Σάς ιεΰχομαι ολοψύχως ΰ,ίίαν καί εύτνχίαν. Μετά πολλής εκτιμήσεως Γεώργιος Άλ. Άθανασονλας Φίλτατί κ. Χρνσ· θεδωρίδη, Πήρα τό βιβλίον σας «ΠΡΟΣ- ΦΤΓΕΣ ΦΟΙΤΗΤΑΙ» τό οποίον εΤχατε την .εύγενή καλο>σύντ[ν Υιι
μοϋ στείλετε μέ τόν κ. Κώστα Ζεο
6α καί σά; εϋχαριστώ θορμώς.
'Εγώ κατά τήν περίοδον τι];
καταστ^οφή; ΰπηρετοΰσα εί; τα;
τάξ·ει; τοϋ Στρατοΰ <ττήν θ^άκη (Άδοιανονπαλιν) καί έν σΐυνεχεία ώ; Γεωπόνο; στήν Άγροτική Ά· ποκατάστασι τών προσφύγων ιν Μακεδονία, άλλά άπά τόν (ριλον μόν τόν Ίατίρόν κ· θωμάν Βώ.οί σην εΐχα μιάβει ολίγα τινά .ιεοί τής δραστηριότητος σα;, τό 6ι6/.ί όν σα; δμως μέ ένηαέρωσε πλή- ρως γιά τούς επαινετού; Κο νο)Μ κου; καί "Εθνικον; αγώνας «α; ν- πέρ τής Έπιστημβνικής καταρτι- (Τ:ω; των προσφύγων φοιτητών καί τή; μΐτέπειτα Λμιβολή; των είς τήν αναγέννησιν τής Ελλά¬ δος. "Οντω; τόσον ήμεϊ; ώς Επι- στήμονιςς ΰσον καί οί λοιποί στμπη τριώται μα; έπαγγίλματία, καί ά γρόται, σάν περισσότερο καλλΐίθ- γηαένοι, δώσαμε μεγάλη ποοώθη σι στού; 'Εθνικού;, 'Επιστημονι- κου;, Κοινων'ικού;, Έκπθιλιτιστι κου;, Γίωργικονς καΐ Οίκονοαι· κονς τομεϊ; τή; χώρα;, δημιουργή σαντε; μία καινούργια ζωή οτήν Έλλάδα. Γιά τό βιβλίον σας αΰτό, τό ο¬ ποίον άποτ:λεϊ πολύτιμη προσΐ(θ· ρά διά τούς έπιξώντας άδίλίΐ°ι'' μας καί τονς έπιγενομένοΐ'ς. ουγ- χαίρω τόσον υμάς όσον καί τάν ■/■ Σϋ^■/ίρ Κλαδάν καί «ά; ΐτυχομαι νά ξήΓΐτε χρόνια πολλά γιά ν' Ατο· λαύσετε όσον τό δυνατό πεοιοχτοτε ρον τα άγαθά των εύγΐνικϋίν α' γώΥων ισα;. Μέ Ίδιαίτερη έκτίμησι καί άγώΐ Δημήτρ,ο; Γεω,ογ. Παπαλίοντΐον ;► ΝΤΑΟΥ ΠΕΜΤΕΛΗ 11 Στόν Οΐχοδομικόν Συνεταιρι- ;;σμον -Ο ΝΕΟΣ ΠΟΝΤΟΣ» ]', ΠΜλείται οικόπεδον 1.600 3', πηχ. Τ70.Ο00 δρχ. τηλ. 89. ♦ Χ 13.323. 2 ΠΡΩΤΟΒΟΤΛΙΑΙ ΤΟΤ ΕΟΕΧ ΔΓ ΑΝΑΠΤΤΞΙΝ ΤΗΣ ΧΕΙ ΡΟΤΕΧΝΙΑΣ ΚΡΗΤΗΣ Κατ' απόφασιν τοϋ Δ. Σνμβου λίου τοΰ 'Εθνικοϋ Όργαισ>μοϋ Έλ
ληνική; Χιροτεχνία;, κλιμάκιον τε
χνικών καί καλλιτεχνικών στελε-
χών τοΰ τομέως άναπτΰ^εως παρα
γωγή; τοο ΕΟΕΧ, υπό τόν ποοϊ-
στάμ:ον τούτου, μετέβη εί; Κρή¬
την1, πρό; έπιτόπι©ν προίόθηοιν ζω
τικών θεμάτων προαγωγή; τής
κρητική; χ€ΐροτεχνίας κοα βιοτε-
χνίας.
Τό αναφερόμενον κλιμάκιον| έν
σννργασία μέ άρμοδίο.ς παράγον-
τας εί; Καστέλι Χανίων, εξήτασε
τύ θεμα τή; λειτονργία; τή; συ-
σταθείσης εί; Κολιιμοάριον', παρά
τή Ι. Μητροπόλει Κκκτάμον καί
Σελίνου —δαπάναι; καί μέ την
έν γεν:, ενίσχυσιν τοϋ Όργανι-
θμοΰ Χειροτεχνία;— σχολής έργα
στηρίου κεραμικής. 'Επίσης συνε-
ζητιτ|θησαν (αί δ.νατότητες περαι¬
τέρω άναπτύξεως τή; παραγωγης
κ.εντημάτων| ΰφαντών καί είδών
πλεκτικης κρητική; μορψολογίας
καί τέχνης.
Ή
Άκολονθοι; τό κλιμάκιον
ΕΟΕΧ μετέβη είς θραψανσν
ρακλείον, δπου άπό παραδόσεως α
σκίΐτα, ή κεΛομική, υπό 30 ("Ι11*
ρον άγγΐΐοπλαστών καϊ σννεξΐτΊ"
σε μετ" αυτών καί τοΰ οικείον /οί
νοτάρχον τα ενδεχόμενον τή; ·'Ι0'
οαχωρήβεο); οΐκοπέδου, δποι1 °
Όργανισμό; Χειροτεχνΐας —&
ήδη έπραξεν είς ΜαργαρίΤ«? ?ι
θύμνον— θά οργανώνων έργαίτί
ριον διά την παραγωγήν μάζηί '"'
λοϋ, ώς πρώτης ΰλης διά την *'βα
μικήν.
Έπίσης ϊ-;ητήθη ή παρά των
«V
ΰ ώπόοει-ΐ=
γίΐο.τλαστών
ίκανών εντοπίων νίων στελεχο)ν·
διά νά έκπαιδειθοϋν, ώς ΰό«
φοι τοο ΕΟΕΧ? ίίς την κε
σχολήν Κολυμβαρίον.
Πολλά θέματα απετέλεσαν τ"
άντικιείμϊνον προσφάτων δηλώ"·
ών τοϋ ΰπονργοΰ ΒιομηΧ0"11"^
γάιλο μέρος τών οποίων καΤηνα"
θη είς τα ζτίτήματα τού
όν. Άνεφέρβησαν, δμως,
τάς, καί «έματα έρεννών δια
ανεύρεσιν χρυσοΰ καί ΙΙο
τού λιγνιτωρυχείου ταν Νοτίου
τής Πτολεμαΐδος.
'ί
υ