194082
Αριθμός τεύχους
2090
Χρονική Περίοδος
ΕΤΟΣ 44
Ημερομηνία Έκδοσης
7/3/1971
Αριθμός Σελίδων
6
Πρωτότυπο Αρχείο
Οδηγίες
Κλικάρετε πάνω στην αριστερή εικόνα για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες.
Κείμενο εφημερίδας
Δεν είναι διαθέσιμο το αρχείο pdf.
Κείμενο εφημερίδας
Σύνολο σελίδων:
ν μ
Ηράκλειον Κρήτης
11Π11
V
---------------------' »—-—■———————,
II
■ ----—------ ι. .. ιιιιι ι ■■ ' ι ι ι ι '■■ ~|
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΕΒ&ΟΜΑΔΙΛ1Α ΠΟΛ1ΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ. Φ1ΛΟΛΟΠΚΗ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΝ ΓΫΜ+ΕΡΟΝΤΟΝ
■ Η 7 ΜΑΡΤΙΟΓ 1971 Έτ0ς 44ον αριθ, φύλλ. 2090 Τ) ΜΗ ΦΥΛΐνΟΥ ΔΡΑΧ. 1,50 Διευθυντής- Ίδιοκτήτης: ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΧΑΡ. ΣΙΝΑΜΙΔΗΣ ΓραφεΓα: Όδός Νίκης 25 - Αθήναι - Τηλέφ. 229.708
Η ΕΚΑΤΟΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΕΤΗΡΙΣ
ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ (1821 -1971)
Ύ-ί Συνταγματάρχου έ. ά. ΔΗΜ. ΓΑΛΑΚΊΤΔΗ
τ' άρματα παιδία κ'
στήν άράοα κ' έιμπρος
μ' έλληνική καρδιά, έμπρός γιά
την ΕΛΛΑΔΑ...»
Παρήλθον εκατόν .Τίντηκοντα
ετη άπό τό Ιστορικόν Εϊκοσι "Ενα |
τής 'Εθνικής ΙΙαλ.ιγγενεσίας. Είς
τάς 25 Μάρτιον 1821, ημέραν τού
Εναγγελι<*κ>ΰ, είς τήν μονήν τής
Άγίας Λαύρας, ό Παλαιών Πα-
τρών Γερμανύς, με εμ6ΛΧ,ιμα τήν
θρησκείαν, ,ιιατριδα καί τήν οΐκο-
γτνεαίν, ηύλόγε·. τήν σημαίαν τής
ίπαναστάσειος καί τύν υπέρ πίστε
ως καί έλυενθ&ρίαν ιερόν άγωνα
»ών έλλήνων, είς τήν δντ<»ς α¬ ποφασιστικήν πί/θοπαθ'ειάν των, διά καί μόνων των ίδίων δννά- ιιεων, ν' άποτινάςωσι τον ζυγόν τής οονλείας, πλήρη πικριών, τα- Λαιπο.ριών, ταπεινώοειον καί άπο γοητεύσεων. Φιλικοί, κλτ)ρικοί, λόγιοι, όχϊσκα λοι, ϊμπ,οροι, πρόκ^ιτοι, άρχοντος χλπ. περι.ήρχοντο τα χωρία καϊ τόσον γωνίαν τής πατρίδος, ά- τό τύν Δονναβιν μέχρι τής Μά- νης μιχ άπό τα παράλια τής Μ. Λ, μέχρι τής έπτανήσον, διά να (τννϊγίίοονν τό ελληνικόν στοι¬ χείον καί μετ* αυτού ν' όρκι- σθώσιν είς τόν άγώνα τής ΕΛΕΤ ΘΕΡΙΑΣ. Τό εθνικόν φρόνημα των έλλήνων χαλυ6δωιμένον επί τΐσσαρας αίώνας καί άναθερμαν- Οέν ΰ.πό των φΐλικων πρός προ- πχΗμοσίαν τον διά τήν καθολι- χήν αντίστασιν — επανάστασιν— ζατά των άγαρηνών, εύρεν έν τώ πρόσω.™ τοΰ ΡΗΓΑ Βελεστιν- λή, ϋ,τ.ερόχον εθνικον ποιητοϋ, ών κατάλληλον άνδρα, ούτινος τα δσματα καί οί υμνοι συνέΰα- λον επιτυχώς είς τήν διατήρησιν ρξιηρωιμένου — άκμαίου τοΰ φ-ρο- νήματος αυτών, είς τρόπον ώστε έν ει>θ*τω χιρόνοι ν' αποτελέση
τόν σπινθήρα διά τήν εκρηξιν τής
Έλληνικής 'Επαναστάσεαες.
Αί Σουλ.ιώτισσαι είς τό Ζάλογ
γον, ό Κολοικοτρώνης είς τό Βαλ
τβέτσι — Βασιλικα — Τρίπολιν,
ό Διακος Ης την γέφυραν τής
ΆλΛμάνας, ό Άνδροΰτσος είς τό
Χάνι τής Γραβιάς, ό Κολοκοτρώ
νης είς τό. Δερβενάκια — Μανιά
χι — Ναιίηλιον, ό Παπαφλέσσας
άς τό Μανιάκι κλ.π., είς τάς νή-
οονς 6 Λατσώνης, ό Κανάρης, ό
Τομτάζης, ό Τσαμαδός, ό Μιαού
λης" κλπ. υπήρξαν γεγονότα, τα
όποϊα έδόξασαν τονς ελλ.ηνας καί
(υπέδειξαν διά των κατορβ-ωμάτιον
τ<ινν δτι ή μεγαλΛυργία αυτών ά ναμφιβόλως όφείλεται Είς την 6α θείαν πίστιν καί τό δίκαιον τοΰ αγώνος. "Ολίγον βραδύτερον, ότε άπό τάς ποικίλας καιταοτροφάς, τα έ- 0«ίπια καϊ τούς καπνοϋς προέ- δαλΐ τό μικρόν Ελληνικόν Βα¬ σίλειον, ίπέπιρωτο νά σννταράξη τούτο ό καταστρί.τΐΓϋκός πόλεμος τής 5.4.1897, λόγω των πολιτι- ■<ών (ϊναστατώσεοη· τής χώρας. 'Τπάρχαυν καί τίνες σταβμοί είς τήν ιστορίαν τοΰ "Εθνονς, οί "«οϊοι δέν έξαφανίζονται οίίτε ά- ώ την ζωήν, όντε Λπό τήν μνή- μην καί επί πλέον μας ύίτοχρεώ *** νά στρέψωμεν την προσο¬ χήν πρός αΰτοϋς (παρελθόν) καί ν« ιΐΕταφερθώμεν νοερώς πρός έ «ίνας τάς μεγαλειώδεις εποχάς, ινα ένθι^μηθώμεν, άμα καί ν' αι¬ σθανθώμεν 6αθύτε«ον — έντο- ■— τα διαδραματισθέντα διά νά άντλήσωμεν ώ φέλιμα διδάγματα διά τό "οί διά τό μέλλον. Λαοί, οίτινες λησμονοΰν εύκό- '.ιος τοΰς προγόνοι»ς των, τήν ι των οποίων αύτοι έδη- διά σκληρών άγώΐον νΛΐ ίΐΗΐιών ϊίναι καταδικασμένοι "όίτον ή βράδιον νά έξαψανισθώ ™ιν άιτό τοΰ προσωπου τής Γής. ^"""Τως είς τήν άέναον δημι- οιιΡΥΐαν των θριαμβων, θρ/ί>λ(ον
^°υ ίλλ.ηνισμοΰ, άνίυρίσκει τις τό
αίσθητήριον, δπερ ζή καί
ένίοτε σνωπηλόν, διά
"■ εκδΓλώση είς τραχείας στι¬
γμάς τοϋ έθνικοΰ μας β^ον πλ.ή-
*Ί ?νσ*'ιρκί'>σιν των μνχίων πό-
0)ν τής άγνής ψυχης τού, ι
ι» Λροκειμ,ενω υπερανιο των
των άταμικων σιιμ-
τών πολιτικών πι-
σταθμοί θριάμδουν καί
ς τοϋ αίσθήτηοίοιι κι
"^ον τού λαού μας τνγχάνουν
* &&> βαλκανΓΑοί πόλεμο'. Ή
.1νιν·ή έποποιία των Ήπειριυ-
, "** "ο» Μακίδονικών όρέων ν
^νάλη ΝΙΚΗ τοΰ 'Ελληνισμοϋ
«ο τοϋ ΌλΛκ/,ηρωτισμοΰ.
Ολοι οί "Ελληνες έιμπνεόμενοι
Οί ϊπικο; έκεΐνοι αγώνας εδη¬
μιούργησαν Νέον Ελληνικόν Κρά
τος (18.1.1913), οπε-ρ σνγκοινόμε
νόν πρός τύ τοιούτον τής ;>.1Ο·
1912 είναι περίπου &ιπλ/Ίσ:ον αύ
τον.
Οί Έ&νικαί άπελεκθεΓκοτικοί ά
γώνες καί μετά τύν Α' Παγκό¬
σμιον πόλεμον έσυνεχίσθΓ,σαν διά
τής^ καταλήψεως τής Άνατολικής
Θράκ-ης καί των παραλίιον τής
Μ.Α. μετά τής ένδοχώρας μέχρι
τοΰ ποταιμοΰ Σ αγγαρίου.
Μα οί όξύτατοι έσωτερικο'ι πε^
ριοπο.σμοΐ τοΰ δημοοίου βίον, συν
επικονρού,μενοι έντέχνο>ς υπό τής
φθοροποιοΰ καί άνθελ,ληνικής &ρά
σιεω; τοΰ ΚΚΕ, οΐτινες έσχον δια
λυτικάς έπιδράσεις επί των έθνι
κων δυνάμεών μας, ώς καί αί
,αέτρίος «κανδα/.ώδεις έπεμδά
σεις των Με-γάλων Δννάμρ<ον, ού μόνον έματαάΐΜταν την κατα6>η-
θεϊσαν εθνικήν προσπάθειαν πρός
όλοκληρωσιν τής απελευθερώσεως
των ΰποδοα>λ<ι>ν μεος. ΟΧΐ! έβροντοφώνησε διά
τοΰ Βασίλειος καί τοΰ Πρωθιντουρ
γοΰ της ή ΕΛΛΑΣ. Αί Ιταλικαι
στρατιωτικαί δυνάμεις προσέβαλον
ημετέρα τμήματα προκαλύιΐιειος
άπό τής 5.30 πρωϊνής ώρας τα
τής 'Ελληνοαλοανικής μεθορίου.
Αί ήμέτεραι δι-νάμεις άμύνονται
ρωμέΗως τοΰ πατριου έδάφους,
διά νά επακολουθήση μετ" ού πο-
λν ή γενική άντε«-ΐίτ>εσις των
έ.λληνικών στρ«.τετ·μάτων, μέ ά-
ποτέλεσμα τήν 14ην Νοεμβριού
1940 αί ιταλικαι δυνάμεις ν' ά-
πωθηθώσι πέραν των έλληνακών
σ«νόρ(ΐ)ν. Είτα ό Ε. Σ. μάχεται
έντός τοϋ Άλΰανικοΰ έδάφ-ονς και
«αταλοψ«.6ανει αλληλοδιαδόχως Κο
τσάν, Μοσχάπ·ολΐν, Ι Ιόγ<>·α-
δετς, Πρεμετήν, Δελβΐνον, Άρ
ρόκαστρον, Χε'.μάρραν, Άγί-
ονς Σαράντα κλΛ.
Άλλεπάλλ.ηλοι Ισχυραί άντε-
πιθέσεις τοΰ εχθρόν, διαθέτοντος
ύπεροπλίαν αέρος καί Εηράς, πρός
άνακατάληψιν άπολεσθέντων εδα¬
φών προσέκρουσαν είς τήν γεν¬
ναίαν καί πείσιμονα αντίστασιν
των έλληνικών στρατευμάτιοιν. "Ο
λοι οί λαοι ίθαύμοσαν τήν γεν-
ναιότητα, τό απαράμιλλον θάρρος
καί την περιφρόνησιν πρός τόν
θάνατον τού έλληνος στρατιώτου.
Τότε ,διεκή,ρνττον οί μεγάλοι
βύμμαχοι ότι οί "Ελληνες άνε&εί
χθησΌν ήρωες. ΙΙάντού υπήρξεν
διάχντον τό πνεΐ'μα τής θΐ'σίας.
'Τπό τύ θάμδος των άνελπίστιαν
πρώτων νίκων των σιιμμάχοιν υ¬
πό τοΰ ενδόξου στρατόν μας, τό
έτερον σκέλος τοϋ άξονος, ή Να-
ίιστική ΓεθΜ«νίο είσήρχετο διά
των στρατιευμάτων της είς ιτήν
σύμμαχον της Βουλγαρίαν, - ότε
τήν 6ην Απριλίου 1941 έκήρνττε
τόν πόλίΐμον *ατά τής Ελλάδος.
"Ηδη έγράφετο τό δεύτερον ι¬
στορικόν ΟΧΙ! Οί ελληνες συνε-
χκΐταί τής τρκτχιλιετοϋς ενδόξου
ίστοιρίας των άπεδύθησαν είς άνι
σον άγώνα κατά των γίρμαινικών
στρατιών. Ή πιερίφημος όχυρά
γραιμμή ΜΕΤΑΞΑ των Μακεόο-
νικών άρέων, έπηνδριωμένη υπο
τραχγιατιών τοϋ έλ.ληνικοϋ επονς
τ,ών Βορειοηιπιι.ριίι>τΐί<ιώιν όςιέιον καί υπό ΐ.φε&ρ«τών, έσκόρπιζε τόν δλε&ρον καΐ την καταστροιφήν είς τα στίφη των ΝΑΖΙ. Χιλιάδ* ς νεικιροί καί τρανματ«αι Γερμανοί στρατιώται. Ούτως έχόντοιν των πραγμάτίον ύπιεχρεώθησα.ν αί γερ μανικαί φκχλαγγες νά κινηθώσι .τρύς τήν ΕΛΛΑΔΑ μέσιο 1'ιου.γ κοσλαυίας, δπε^ επέτυχον καί μ«- τά διαδοχήν σκν.ι>ρών καί έ,/ τού
συστά&ην μαχών νά εΐσιελ.θωσιν
είς τήν σΐΗμπρίοτεύουσαν την Θ·εσ
) νίκην.
Ον γερμανοί άντρμεΐώπισαν μέ
χρι τής ΚΡΗΤΗΣ σπιθαμήν
πρός σπιθαμήν την ελληνικήν αν¬
τίστασιν.
Ή ψυχική έινότης καί τό πο¬
λεμικόν μένος των έλλήνον είναι
κάτι τό οποίον δέν εχοι»ν νά ·τα-
ρουσιάσουν αλλοι λαοί. Είναι τό
μυστικόν τής άνταξίας διαδοχής
τής έ'θνικής σκυτάλης πρός τα
αίώνια καί άκατάλυτα ίδεο>ί)η τού
45
Άπει,ρα κύματα Λαοΰ μέ όπκ-
"ριίγοαπτον ένυονσιασμόν έζητω-
κραΰγαζον, έχει«οκρότονν καί έ-
χαι,ρέτων κατά τήν διάβασιν ·μιου.
Αί οΐκίοΗ. ήσαν κατάμεστοι κό-
σιμον. Παντοΰ έρρι—-όν επί τοΰ
αύτοκινήτου μου δνθη. Ή διάβα
σίς μου ήτο δυσκαλωιτάτη ένεκα
τού άπείροίυ .-τ,λήθους.
ΑΊ οδοί όλαι επλεον είς τό γα-
λανύλενκο χρώμα των έιλληνι,κών
«ηιααιών .τού έστάλιζαν τάς οικί¬
ας.
Βεβαίως κατα τήν εθνικήν μας
εορτήν έν Αθήναις δέν θά ηδύ¬
νατο τις νά ϊδτ) τόσας ελληνικάς
ση-μαίας.
Εθωθι τοΰ ξενοδοχείον «ΙΙέιρα
- Παλάς», α,τον θά κατέλιπόν,
είχε .ταραταχθή γαλλική διμοι.ο(α
πρός απόδοσ·ιν τιμών.
Αδύνατον νά φαντασθή τις τί
εγένε-Γο δταν κατήλθον τοΰ αύτο-
κινήτου μου. Ή τρρενϊτΐς τοΰ έν-
θουσιασμοΰ ήτο τοιαύτη, ώστε δ-
λοι ήθελον νά μέ π.λησιάσαυν, νά
θέσονν τήν χείρα επί τοΰ πιλη-
κιον μου, επί των ένδυμάτω-ν μαι),
ν' άσπασ&οϋν τήν χείρα μου...
..Άπερίγραπτος ήτο επί τχ) ε-
ξαι.ρ£τικϋ καί μεγάλη ημέρα ή
ρίκή κίνησις είς τήν Αγί¬
αν Ακροπολιν της Μιεγάλης Έκ-
κλησίας, τί (ν τόσον ϊίρεψιον καί
τόσον μελαγχολικήν σννήιθο>ς.
"Απ«ι<>α πλήβη πανταχόθ«ν τής
άχανοΰς -τόό/^ως καί άπό των β-
πωτάτων έτι συνοικισμων προερ¬
χόμενα, κα.τέκλυσ·αν εΛΌ^ρίς τάς ό-
δούς, δι' ών θά διηρχάμην, ίνα
'δονν μέ παλμούς «3τνεκς>ρά'ΤΓοΐ' ίε-
ρδς σι>γκινήσε(ος τόν αντιπρόσίιν
παν τής Μιεγάλης Πατρίδος.
'Λπό τής 13ης &ρας ή πρό
των Πατριαρχείον όδός ήτο ά-
διάβατος. Τήν 14ην ώραν όλαι αί
οδοί καί πάροδοι τοΰ Φαναρίου,
άπό τοΰ Μοτ,ιχλίον καί τής Με-
γάλης τοΰ Γένονς Σχολής
τοϋ ΙΙετςί Καποΰ, είχον ύπ
άπό άναρίθιμητον
πάσης ττάξρο>ς καί γένοιις.
"Ολαι αί οικίαν καί τα κατα-
στήιιιατα ήβαν σημαιοστόλιστα.
Άναρίθμητοι έλληνικαί σηιμαίαι έ-
κυμάτιξον, θριαμβεντικιαί άψϊδες
εΤχον άνεγειριθή είς δΊάφορα μέ-
ρη. Είς τ»ν πρό των Πατριαιρ-
άψϊδα ί'.τηρχεν «£νηρτημένη
ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
ΘΡΥΛΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ
Γ' Η ΤΟΥΡΚΕΜΕΝΗ ΠΟΛΗ
εΐκών τού Πρόεδρον τής Κν-6ε.ο-
νήοιεως Ελευθερίου Βενιζέλου.
Χιλιάδες μαθητών καί μαθητρι-
ιον ήσαν πα.ρατεταγιμένοι κατά
μήκος των όδών. "Απαντες έκιθά-
τοΐ'ν κλάδονς δάφνης καχ ελλη¬
νικάς σημβίας'.
Διά ποώτην φοράν άπό τής
.ττώσεω; τής Κωνσταντινουπόλε-
(ος υψώθη επί των Πατριαιρχεί-
ων επί κοντού τό Βνξαντινον Λά-
(ία,ρον. Κατά την ΰψωσίν τού ή
μουσική τοΰ στρατοΰ μας έπαιάνι-
ζε τόν Εθνικόν "Τιμνον. Καθ" ήν
στιγμήν έπι?.ησίαζα 6ροντώδ·εις
ζητίοκραυγαί οονοϋσι τόν άέρα.
Ό Χεΰαστάς Τοποτηρητής τού
ΓΙατρίαρχικοΰ θρόνον, ό Κακτα-
ρείας Νικόλαος, μέ Λροσε-φώνησίν
ώς <χκολιθύθ<ι>ς:
«Εΰλογημένος ό ερχόμενος έν
ονόματι Κνρίου, ποοσψωνεΐ σοι,
εν&οξε άρχιστράτηγε, ή Μεγάλη
τού Χριστοϋ 'Εκκλησία, ΰποδεχο-
μένη έν τοίς κόλποις της Σέ τό
άγλαόν αυτής τέκνον.
Σέ τόν δάξιι καί τιμη έστε-
ο/ανωμίνον Στρατηλάτην.
Σέ τόν καθοδηγήιβαντα βΐς νί¬
κας πε^ιλάμπρους τα ήρωίκά
στιρατεύιματα τής Λεφ«.λημΓνης αύ-
της θηγατρός Ελλάδος καί τα
μέγιστα σι^μόαλόντα μετά των
γενναίων στοατών των φιλβλευβέ-
■ρ<ον Δυνάμεών είς την κατασύν- τριΐψιν των έχιθ^ίον τοΰ γένονς πΐΐός οΛελεν&έρίικην άπό τοΰ ά- η-ορήτου τής -Πίροννίας ζυγοΰ λ«ών άδελφών. Τήν επί τούτω χαράν τής Έκ- κλτνσίας, χοιράν επί τη άπό μα¬ κρών αΐο'ννων τό πρώτον γινομέ- ντ) ενταύθα *ριαμ<«ντικτί έλΐΰσει τοΛαοαοΐ'χοΐ·1 "Ελληνος άρχιοτρα- τήγου, τήν χαράν, λέγομιεν ταί>-
τγ^ν, ήτις είναι ή χαρά ολοκλήρου
τοΰ ΑλΐΠΊρώτον "Ελληνισμόν, εί¬
ναι Αδύνατον νά παραστήσωμεν
διά λόγων, ούδ' δν Δημοσθένειον
ίι ΧρνσοστόμεΐΛν εύφραδειαν εί¬
χομεν.
Τουτο μόνον δυνάμεθα νά εί¬
πωμεν, ότι όσον φρικώδη ήσαν
καί άνεκδιήγητα τα μέχρι τούδε
μαρτϋρια τοΰ Έθνους μας καί ή
τούτων ΛΛ'Λη καί στεναγιμοί κ<ιί θρήνοι, τόσον μεγάλη καί άπερί- γραπτ<,ς είναι ή χαιρά, ην μος προξενεί τό άντίδοτον τής λύ.της ταύτης, ή Οεραπεία των δεινών τούτων. Καί τό άντίδοτον τούτο, τήν θε^,απιείαν ταύτην «άς τήν φέρεις τώρα Σΰ, δοξασμένε στοβ.- τηγέ, μέ τούς απαραμίλλους έν ήθΊοίσμω άξΐ(ι»ματικοι3ς Σου κ«.ΐ μέ τόν λεοντόκαρδον στρατόν Σου... 'Α/Λ' ιδού τα δάκρυά μας, όλόθερ.μα δάκριια χαράς, τα πλημμυοοΰντα τούς οφθαλμούς μας, ί&ού τα φαιδρα καί χαρΌ)- πά --τρόσ<ϋ7τα των χι>.»άδ<ινν καί μυραάδιον τού )χ)α<ν μα-ς, ιδού ώ άμοΰροντίαι των ένθθΊΌκο-δών ί- Λευφημιών καί των ζητωκοαυγών αυτών, ιδού ό διακαής πόθος καί ή σπαιρταριστή λαχτάρα μεθ' ών Σέ ΰποδέχοντω. Ταΐτα πάντα ώς τρανόφθογγοι ρήτορες οια,κηρ.ΐ·τ- το<ύν επαρκώς τα κατακλύζοντα, τήν καρδίαν όλον τοΰ "Εθνούς μας αίσθήματα υψίστης σνγκινή- σεως και άνεκφΌάστου άγαλλτάσε- ως. Τής χαράς ταύτης ημών των έπΐίζώντοιν σιιαμιετέχονν καί οί μιε- γάλοι Νεκ,ςοί μας, οί .τιεσόντ€ς «γιά τοΰ Χριστοϋ τήν Πίστι την Άγία καί τής Πατρίδος την ε¬ λευθερία». Τα ίεοά των ένδόξων μαρτύ¬ ρων όστά θά τοίζί)τ·ν πάντα έξ ά- γίας χαράς επί τή θριαμιβεντικϋ έλενσει Σοι· ίίς τήν .τ,αλαίφατον ταύτην Άκοό.τολιν των 'Εθνικων Ίδεΐθδών μας κιαί δή ίίς τήν πιΐ:- ριτείχιστο.ν Κιβωτόν της 'Ελληνι- κής, ού μην, άλλά καί οΐκουμίνι- κής Όοθοδοξίας. Αί δέ ίε(ραί ψυχαί των θά .ιε- «ρΐύτταντω 6ε6αίοις έδώ πον περί την Σήν θειθΐτίμητον Καρι*φην έν χαρ^ καί άγαιλΑΐάσεΊ, μακαρίζου- σαι ι'|μάς τονς έ.ιιζώντας, ώς ά- ξιωθέντιας ΰ,ιό τοΰ 'Τψίστου νά τα θαυμάσιια. καί χαρμό- συνα ταύτα, τα όποΐα έκείνοι ε¬ πί τόσους αίώνας ήλπισαν έγκαν ο'λο;
Καί των Ναχ·5.ιάχο>ν οί άπει<ΐΐς, σπιθόοολες μορφές! Ξιντινα! Μ' έβΐ χον Κόκκινο .ταλλάρτ|,
Πούχαν στά μαΰρα χρόνια των
κρυιρή .-ταρηγοριά,
Κα'ι τόν ΙΙροφήτη - Μάρτυρα μέ
Χ τόν 'Το,ςιαϊον "Αρη,
Ι'«χ νά τελειώσουν τή στερνή,
Λανάγτα Λειτουιργιά!
Μαρμαο<ι>μεΜΓ Βασιλιβ! Λει>κέ
μας Κωνσταντϊνε!
Ή νεκρ^νάσταση Ιγινε! Πάλι δι¬
κά μας είναι!»
ΠΕΡ. ΕΜ. ΚΌΜΝΗΝΌΣ
Σ. Σ.— Σ τή προηγούμενη σν
νέχεια άρ. 44 τής παρούσης ίστο-
ρικής μελέτης ανεγράφη, άπό τυ-
πογιραφική άβλ^ψία, έσφαλμέν<ϋς ό 31ος στίχος τής 4ης στήλης ετσι «δέον τοΰ στρατηγοΰ Παρασκενά» άντί τοϋ ορθού: «ροΰσαν 237 σχο¬ λειό καί Η ΆΙ9ΝΙΑ ΑΓΑΠΗ Τβδ συνεργάτου μας ΕΓΕΛΠΙΔΟΓ ΙΒΕΡΙΑΔΟΓ 9··»ν99»··9®δΧΒβ®@» ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΒΟΥΡΛΑ «ΤΑ ΜΟΡΤΑΚΙΑ» ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΑΝΤΟΠΩΛ-Ν Τής Συνβργάτιβός μαα κ. ΕΛΕΝΗΣ Α. ΠΑΡΑΡΑ Γ' >^Λ»θή δ'λο τό πλήθος των παιδιων
της.
Στό μάικρος τής αϊθοι.'σας εΤ-
Κατεΐχε μιά έ'κταση, πον μάς
φαινύταν άπέραντη, ώς 8υό στρέμ
ματα. Γύιρω κιγκλαδώματα σι-
δερ·έΛ'ΐα, πού πε·ρικύκλαοναν καί ά
πί') τίς τέσσερις πλευρές μεγάλο
χώρο, γιά κήπο, γιά διάλειμμα,
γιά παιγνίδια, γιά τρεχιά. Στή
μέση τοϋ χώρον μεγαλόπρ«πο, έ-
πιϋλητικό, τό Σχολειό μας. "Ε¬
να κτίριο άπέραντο, στενόμακρο.
Σκάλες .τέτρννες στή δυτική προ
σοψη, σ' δλο τό πλάτος της.
Μέ δέκα σκαλιά άνέ6αινε>ς στό
εί>ρύχ<ΐ)ρο κεφαλ.όσκαλο, δπου ή¬ ταν οί τρείς πανύνηλες βίφυλλίς πόρτες τής Είσόδου, — ποΰ άνοι γαν δλες μόνο δταν είχαμε γι-ορ·- τή, — ή μεσαία άνοιγε κάθ€ μερά. Στή δορεινή καί νοτινή πλενρά, ποϋ ήταν ή μακρύτερη, ίί χεν ΐπίσης άπό μιά πάρτα μεγά¬ λη μέ πέτρινα σκαλιά· αϋτές δέν χρησιμοποιόνταΛ· πολΰ. "Ολο τύ Σχολειό ήταν μιά ά- -τέραντη αί&ουσα μέ πανΰψηλονς τοίχοι>ς. Στόν άνατο'λ^ικό τοϊχο,
σ' ό'λο τό πλάτος ήταν «οί 6αθμί-
δες.» — δ.τιος τίς λίγαμε ,— 20
ώς 25 σκαλοπάτια ό>ς άπάνιο —
άπάνιο, — .τού μέ τό χέρι έ'νας
μεγάλος ?φθανε τήν όροφή. Στό
|ΐέσο των 6αθμίδων ήταν ή εϋρύ
χο>ρη βκάλα, χώρος
γιά την κυκλ.οφορία.
Σ' αύτές τις &α&μί&ες κάθον-
•υαν τα νήπια, στίς κάτω σειρές
τα ~ιό μΑκρά στό άνάστημα παι¬
δία. Άπό κάτω ή ίίασχάΧα. μπο-
μέ μιά ματιά νά παοακο-
τιζ την προεξόφλησιν τής
^ς τού λαού, διότι ώς είς
%θίτος εξεδήλωνε άπεριφρά-
4 την άττόφασίν τού νά πολε-
ά&ελφών,
έκπλή
ίιοσιν
|1^ι_τί'ν άπώθησιν παντός
τοΰ πατρίου, έδάφοτ·ς.
«ν_ Λοοαιωνίων παθών, ώς καί
^ν άπώθ ό έδ
Υ^ ^.....·ηί«^ λαη νικηφόρον μα
ΐιοηι ^, ,αΐν> *αλκα)νικώιν πολέ-
"" ^Έλασσόνος — Σαραντα-
θεσ) κης, Μπι
Χ°υς
Σιδηροοαί-
<οί ««ν, διότι «Ι σημερ,ναί Ηπειβος, Δυ ή Μακ*ί>ονία
θράκη, ώς κώ (ά νή
ν Αιγοίοι,, πλήν "Ιμί,ρον,
'ΙΓ έπακολουθήισασα μετ* έπ;ει-
τα περίοδος τής ξενικής κατοχής
παρέσχεν είς τό ΚΚΕ γόνιμον ε
δ·αο;ος διά νά ά-ναπτύξη άσννήθη
διραστηιριότητα πρός επίτευξιν των
σκοτίων σκοπιών τού. Ή Κομμον
νιστική προπαγάνδα υπήρξεν έ-
κείνη ήτις άΛβρρόφησε περυσσοτε
ρον την προσοχήν καί τήν έντο¬
νον δραστηρίότητα των άπαοχολη
θέντων μέ τήν καταπολέμησιν των
κατά καιρούς &ρασαισ<δν ξένίον προπαγανδών. Αίίτη ώς γνωστόν κατευθυνομένη καί ένισχυθ'μένη έκ των έξωθεν Ιξαπέλυσε τρείς αποπείρας πρός κατάληψιν τής έ- ξοιισίας, δ-ιά τής 6ίας των οΛλίον καί έντάξεως τής χο')*ας μας είς τήν Σοβΐΐτικήν Αντοκρατορίαν (Τρείς Γΰροι), αΐτινες έπέΛρωτο νά αίματοκ·υλίσ(ΐ>σι τόν ελληνικόν
λαόν, όστις άπο'δνθϊίς είς αγών»
ΰπάρξεώς τοτ·, συνέτριψε τό ξενο
κίνητον μίαοιμα τοϋ σλαυϊβμοΰ, δ
περ έξεδάοξε π*ραν των συνόρων
τού. Αυτή υπήρξεν μεγάλη ΝΙ¬
ΚΗ τοΰ ΕΛΛΗΝΓΧΜΟΤ χατά
τοΰ Όλοκλ.ηρωτισμοΰ.
Σήμερον έορτάζομεν τήν έκα-
τοπεντηκονταετηρίδα τής 'Εθνι-
κής Άνεξαρτησίας (1821 - 1971)
δ«ά νά ένθ-υμηθώμεν καί νά τιμή
<Χυ*μίν έκείνοινς, οί όποίοι ήγω- νίσθησαν σθεναρώς έίΐϊ των έπάλ Ε,ΐοτν τής ίΐατρίοος διά νά έκδιώ ξτικτιν άπό τα καθηγιασμένα διά τοΰ ελληνικόν αίματος ίειρά εδά τρη, τούς κατακτητάς, ώς καί διά νά χαρίσωσΐν είς ημάς τοΰς άπο γόνους των, τό πολυτιμότΐρον ά- γαθόν τής άνθρίθ.τίνης ψυχής, — Τήν ΕΛΕΤβΕΡΙΑΝ. Δόξα καί Τιμή ά,νήκει είς τούς μεγάλον; άθανάτους προγόνους μας, ώς καί είς τοϋς πεσύντας καί άγωνιο'θε.ν τας υπέρ τής πατρί&ος. Άποτίον τες φόρον τιμής καί εύγνωμοσύ- νης πρός αύτούς κλίνομεν ευλα¬ βώς την κεφαλήν πρό των ήρωϊ κων μορφών των. «Ή 'Ελλάδα ποτέ δέν πε-θαίνει δέν τήν σκιάζει φοδέοα καμμιά μόνον λίγο και.ρό ξαποσταίνει καί ξανά πρός τττν Δόξα τρα<3ά». ΔΗΜ. ΓΑΛΑΚΤΙΔΗΣ Συνταγματάρχης έ. ά. χαν ΘΝρανία, δυό — τρείς σειρές. 'ΕκεΕ κάθονταν δεξιά ή Προκα- ταιρ(κτι·κή, καί, άριστερά ή πρώτη τάξη. Χανριστά τ' άγορια &.τό τα κορίτσηα. Στό μέοο τής αϊθονβας Ιμει- νε πολύς χώρος έλεύθερος. 'Ε- κιεί ήταν μιά μ*γάλη θε<ρμάστρα — «τσυμινέα» όπως τήν λίγαμε,— πού αναδε μέ ξύλα. Τα 'φερναν κάθε μερά τα παιδία μέ την σει¬ ράν των. Λεξιά στόν τοϊχο ήταν Ινα πανύψηλο ρολόϊ καί γύρω στούς τοέχονς διάφορες σχολικές είκόνες. Στήν ανατολικήν πλενρά, έκεΐ πού τέλειωναν οί βαθμίδες, ήταν 'ένα. πλατυοκαλο, ώς ενα μέ- τρο, δπου είχαν τοποθετηθή μ' εύ λάβΐΐα τή μεγάλη είκόνα των Τα ξιαρχών. Σ' αιύτήν ά'ναοε άκοίμη το καντηλάκι · Γι' αΰτό ή Δασκά¬ λοι μάς φώναζε με τή σειρά καί μας εδινε τό μπονκαλνάκι νά φέ- οωμε τό λάδι. 'Εννοείται σέ δ- σα παιδία ήξερε πώς εχουν. Οί "Αγιοι Ταξιάρχες ήταν οί Π(;.ιοστάτίς τοϋ Σχολείον, γιατί ήταν καί οί Προστάτες τί>ς Σι>ν-
τεχνίας των Πα,ντοπωλΛν, για-
τί κι' οί Ταξιάρχες κρατοΰσαν
ζνγοοριά, γιά νά ζυγίζοτ'ν τίς ψν
χέ,ς, γιά τα καλά καί τα κακά,
πον είχον κάνεχ στή ζωή.
"Ως έδώ προσ:τά&η<ΐα νά δώ- <κ» μιά -τεριγραςρή τοΰ Κτιρίου καί τής διαρΐ'Ε)μισης. Καί μιά έ¬ ξη γηση, γιά τήν προσωνυμία «Μοφτάκια». Ό κ. Ν. Μηλιώρης στό ίδιο (ηβλίο τού σελ. 37 γρά φεΐ: «Μορτάκκι ν.τηρχε συνοικία καιί στή Σμύρνη. Ήταν ή περιο χή δπον μέναν οί «μόρτηδες», δ- σοι εϊχαν γλτττώσει άπό έπιδημι- κές άρρώστιε-ς — χολέία, πανώ- λη — καί — ριποιοΰνταν τοΰς άλ λους άρρώστοΐ'ς. Πάντα οί περιο χές αντές φαίνετα1 νά είχαν σχέ- ση μέ τα οχ>6αρότατα περιστατι-
κά έπιδημιών αυτού τού εϊδους
κατά τα παρελθόν» «αί ήταν μα-
στά &κρα τής πόλης.
ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΟΠΤΡΕΣ ΤΟΤ «ΚΟΣΜΟΤ»
ΠΡΟΣΦΟΡΑ
(Συνβχίζίται)
Σοδαρό πα,ςτιμένει πάντα, φί¬
λον μου, τό προβληαα τής άσοράλ-
του» "Ενα ,τρόβλημα ποϋ καίθημε-
ρινά άπασχολεΐ Κράτος καί πο-
λίτες.
Σέ κάθΐ Ικδοση, οί στήλες των
έςρτ,ιμε.ρίδ<ϋν γράο;ουν γιά τροχαΐα δυστυχήματα ποϋ ,ιροκαλούν ϊλιγ γο στύν άναγνιίκττΐ): «12 ν,εκροί καί Ο τρανμα,τίες, ό χθΈθΐνός άπο- λ.ογισμός ή 4 νεκροί σήιμε·ρα άπό τροχαΐα δνστυχήματα κ.ο.χ.». Λέν περνά δηλ.αδή μέςα πού ή όχΛραλ.τος νά μή (>α<{·ή μέ άνβρώ- πινο αϊμα. Άλλά τί σναβαίνει άραγε; Τί εΐνα' έκεϊνο πον .τ^οκαλεί αύτην τήν σνμψοράν; Δέν ήτάρχει τρό- .τος ή μέσον άντιμετω.τίσεως αυτόν τοϋ σοβαραί .-Γ.ηο6λΓΐματος; Περνώντας προχθές άπό την ό- δό Πανόομον, .τρόσεξα στή βΐτρί- να κίΐ-ΐοιας σχο/,ής ίκπαιδεύσειος όδηγών ενα ζίογοαφικό πίνα,κα πον παρίστανε ένα φανταστικό τραχαϊο δνιστϊ'χτ,αια μέ τίς φο&ερές τον σν- νέπειες, άλλά καί τίς τραγικές τοίυτόχρονα έ.ιιπτώσεις στά σνγγε νικά πρόσωπα των θυμάτίον. Μιά λεξάντα δίπλα στόν πίνακα Γγραίτ-ε : «"Εναντι των τού τροχαΐον δΐ'στυχηιΐιατος, θο. ά.ταντες έ'νοχοι. Οί μέν άρμόδιοι γιατί θοΓ>ν έλλππτϊ καί όίνευ άποτελεσμα
τος τακτική, οί δέ ΰπόλοίΛοι, ?-
στιυ, κ>αί γιατί σιωποΰμε.
Ή άντιμ,ετιόπισή τού εΐνα ιάναγ
καιοτάτη χυΧ δΓμιονργεΐ είς .τάν-
τας ίερά καί επιτακτική ύποχρέω-
στ>>.
Πιύ περίΐ, ε:να δρΐτΐρο .τλάνο
συνε'χιζε: «Κοί τώρα γιά νά έννο
ήσοΐιΐιρ πλ.ήθίυς τό μεγεθος τής ΰ
ποχρεώσετος πον εχονμε γιά την
άντιαετώ.τιση τοΰ τςοχαίου δυση>-
χήματος, θά .τρέπ.ει δχι διαδάζον-
τας βιαστικά τοϊ'ς τίτλους των έςτη
μερίοιον γιά τα τοοχηϊα δΐ'στΐοχή-
ματα, νά φεΰγη γοήγορα τό 6λέιμ
μα σέ άλ.λες είδήσπς, άλλά, άγα-
πητοί ιιου, νά σταθοϋμε, νά στα-
θοϋαε κάπίος π,ερκτσότερο καί νά
σκεςτθοΓνιιε έστω καί γιά λίγο, το-
ποθετο'ιντας τόν εαυτόν μας στή
θϊ«η των άμέσως πληγέντων καί
■ στή θέση των θνμάτων νά τοποθΐ
τήσοκμε ενα άπό τα προσφιλή μας
πρόσωπα...
Σκεφθήτε, σάς Λαρακαλω, σκε
ψθήτε γιά λίγο καί μετά σι»νεχί-
ζρτε... κ.λ.π·».
Αίσθάνομαι την ΰποχρέοιση ·ά
γνα>ρίσ(·) άπό κοντά αυτόν τόν βν
θρωπο, πού, έστω καΐ κατά τόν
τρόπον αΰτό, .-τρόίΚρερΐ τί ς καλές
ίπτιρεσιρς καί την πεί,ρα τού στούς
σύναθοοι,τοαις τού καί νά τόν πα-
{>οι·οΊάσ6) σέ σάς, φίλοι μόν, γ'α-
τί εκρινα πώς τούτο τοΰ άξιζε.
— Σαράντα χρόνια ύδηγώ, εΤ-
πε σεμνά ό ΜπάμΛης Άντύπ'ας,
καί ουδέποτε σ' δλο τούτο τό διά-
στημα .είχα άτΰχηα.α, ίσως γιατί
πρόσεξα ιδιαιτέρα την ταχντητα.
Δέν θινμάμαι περίπτωοη .τον ·<ά ά- νέδηκα ?ξο> όττό την πόλη τα 80
χιλιόμετρα. Το>ςκχ νοιώθω δαθειά
μέσα μόν την {ν,τοχρέιοση νά 6οη-
θήσω τούς (η·νανθο<ΛΤονς μου, προσφέροντας τίς ΰπτι,ρεσίες καί την πεϊρα μου. "Ενα μόνο μ.τ.ράβο σ' αυτόν τύν καλόν δν&ρ(ο.το, ασφαλώς εΤνοχ λίγο. Σάν τί λέτΐ καί σεϊς; ΒΙΣΦΟΣ ο νεοσ~"βρεταννοσ" ΠΡΕΣΒΕΤΤΗΣ ΕΙΣ ΤΉΝ ΕΛΛΑΔΑ Ό Σέρ Ρόμπιν Χούπερ, ό νέος Βςεταννός Πρεσ6εα·τής είς τήν 'Ελ.λάδα άφίχθτ) είς τάς Αθήνας, σ»ινοδετ*όμενος ίντό τής Λαίδης Χοΰ.τερ, διά νά αναλάβη τα κα- θήκοντά τόν. Ό Σέο Ράαπιν Χοΰπερ ό όποΐ ος ΐΐναι 50 έτών ήρχισεν τήν δι- πλιοματικήν σταδιοδρομίαν τού τό 1938. Κατά τόν Δεύτερον Παγ¬ κόσμιον Πόλεμον ΐντηρέτησεν είς την Βρεταννικήν Άεροπορίαν καί κατά τήν διάρκειαν τής τ'.τηρεσί- ας τού μ·ετέ(ρερε μέ τό άεροαλά- νο τον Βρεταννούς καί Γάλλους πράκτορας άντιστάσεως είς τήν κατεχομένων ΕΰρώΛην. Διά τάς πολειμικάς τού υπηρεσίας τού ά- πενειιήθη ό Σταύρος Άιεροπο·ρί- ας Διακεκριμένον 'Υπηρεσιών καί Δ' Πρός τόν σκοΛΟν αυτόν τόν έ- ξέλ,εξε μεταξΰ δλων των Εθνών καί τόν κατέστησΐν' φυτώ-ριον ά ναδείξεως τοΰ Λυτρο)τοϋ τού άν Θοωπίνου γένους. "Εναντι ίίλων των Θ«ίων ποο- νομίων <κ«ί €ύεργεσιών τού Θεοιΰ πρός τόν λαόν Ίσραήλ ό νόμος τοϋ θεοΐ εντέλλεται: «Άγαπι'ι- σεις Κύριον τόν θεόν σου έξ δ- λ.ης τής καρδίας σου καί έξ δ- λης της ψυχής σου καί έξ δλης τής δυνάμεώς σον» (Δεντ. 6, 5) καί: «άγα.·ΐήσεις τόν ίΐλ.ησίον σου ώς εαυτόν» (Λευ. 19, 18). Ή θεία άποκάλ.υψις βαίνει 6α- θιμηδόν καί έξελυκτικώς καί σννε- πώς δ.του άφυπνί'ςεται ή ηροοωπι- κή συνεΧδησις των 'Ισμαηλιτώ%', τόσον άΛοκαθίστταται ή Ίοέα τού Θεοΰ 3θάι μάλΐιστα μέ τα διοάγ μα¬ τα των Προφητών αϊροντατ οί Ι¬ σραηλιται είς υψηλοτέραν ηθικήν καί άνωτέιραν αντίλ,ηίψιν περΐ τής θείας δικαιοσύνης. Ό ΙΙροφήτης 'Ωσηέ άνακρωνεΐ άπηχών την φω νήν τοϋ θεοΰ «νΕλεος &έλω καί ούχι θνσίαν> ('Ωσ. 6,6) καί είς
αύτό άτναφέρεται ό Ιησούς Χρι-
ος απαντών είς την .παρατήρη¬
σιν των φαρΜΤαίων, διατί σνντρώ
γει μετά των άμαρτωλών, ύπονο-
ών ότι ή νομική ήθική καί ή τήτ
ρησις τυΛυκων διατάξεων ούδειμί-
αν ?χουν αξίαν χωοίς τήν εϋσπλα
χνίαν καί την αγάπην καί μά).ιστα
τοϋ άμαρ/τωλοΰ άνθ'ρώ.του. Είς·
τήν Παλαιάν Διαθήκην Εχομεν έ-
πίσης καί την αποκαλύψιν των ί-
διο>μάτων τού θείον χαοακτήρος.
θεός ίΤναι «ο'ικτίριμων καί έλί-
ήμων, μακρόθυμος καί .·τολυέλεο<ςϊ (Ψαλμ· Ρβ. 8). Ό θεός χαίρει κα'ι εύ^ρραίνεται κβτά τόν Προφήτην Ήσαΐαν (62, 5) διά τόν εκλεκτόν τον λαόν, ό¬ πως ό νυμψίος διά τήν νύμφην καί ΟΛως; ίύφραίνονται· οί έορτάζον τες έν ήμέρα εορτής, κατά τόν Προορήτην Σοφονίαν (3,17). Πάντως τονίζονταν πιερισσότειρβν είς τήν Παλ<κάν Διαθήκην ή με- γαλίικτύνη, ή παντοδυναιμία καί ή δι,καιοσύνη τοϋ θεοΰ, ίδιότητες έμβάλλουσιαι ής φό&ον καί διά τού το γίνεται λόγος περί τοΰ θεόν τής Π. Διαθήκης, δτι είναι θεός τοϋ φόβον μάλλον ή τής άγάπης. Άλλα ή σχέσις θεοϋ καί άν- θιρώ.των βεμελιώνεται πλέο' επί τής άγάπης^ ®1ς την τελείαν θρη¬ σκείαν τής άγάπης είς τόν Χριστια νισμόν, δπον ή άγά.τη ευρίσκει την τελείίοσίν της καί περΐ τής οποί¬ ας ό Ιωάννης λέγει: «.Η τελεία άγά,τη &ξα> δάλλει τόν φόβον»,
«διότι φάβος ονκ έ'στΐν έν τή ά-
άγάπτι» (Α' "Ιωαν. 4,18).
Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΙΝΗΝ
ΔΙΑΘΗΚΗΝ
Είς την Κοινήν Διαθήκην έ'χο
ιμεν πλέον την πλήρη αποκαλύψιν
τοΰ χαρακτήρος τοΰ θεόν, τοϋ ό
ποίον ονσία είναι ή άγάττη. Ό
θεός τοΰ Εύαγγελ,Χου είναι θεός
της άγάπης καί πηγή .τάσης άγά
πης. Ή αίωνία άγάπη τοΰ Πα¬
τρός εξεδηλώθη διά τόΰ ένανθς.
Πράγματι είς τήν -έαν πνευμα
τικήν δημιουργίαν τής ίίασιλείας
τού θεοΰ διά τοϋ Χριστοϋ, ή εύ-
λογία διαδέχετο», τήν κατάραν
καί καλούμεθα νά λ»ά6ωιμεν τήν
υίοθιεσίαν διά τής χάριτος καϊ νά
γίνωμεν μέτοχοι ζωής αίώνίοι».
μετοχήν είς τήν θείαν ζωήν, διά
Ή ζωή τής χάριτος σημαίνει συμ
μετοχήν είς τήν θείαν ζωήν, διό¬
τι «οντω ήγάπησΓν ό θεος τόν
κόσμον, ώστε τόν υϊόν αύτοΰ τόν
μονογενή Εδωκεν, Ινα πάς ό «ι-
στενων είς αυτόν μή άπόληται,
Λλλ' ?χει ζωήν οΑώνιον». (Ίω·
3:16 — 17). "Επίσης εί.ς τήν Α'
κώθολικην επιστολήν τού ό "Ιωάν
νης μάς δίδει Ινα άρμονικόν συμ
«λεγμα πίστεως καί άγάπης: ι Καί
ημείς τβθ·εάμ<εθα κοί μαρτυροΰ- μεν δτι ό πατήρ απέστειλε τόν υί όν «σωτήρα τού κόσμου· δς αν δ- μολογήση δτι Ιησούς εστίν ό υί ός τοΰ θεοϋ, ό θεός έν αυτώ μέ νει καί ούτος έν τώ θεώ" καΐ ή μεΐς έγνώοοαιμεν καί .τεπιστ«ύκα- μεν την αγάπην ην Ιχει ό θεός έν ημίν. Ό θεός άγάπη έστί, καί ό μένων έν τή άγάπη έν τώ θεώ μενει καί δ θεός έν αυτώ», θά ηδύναντο νά λεχθή δτι τα α¬ νωτέρω χωρία Λποτελοϋν έΒΐιτο- μην τής διδασκαλίας τού Ευαγ- γελίον. Οί άθεϊσμοί, οί σκεπτικι- σιμοί, οί μηδενΐΛμοί καί αί άπατ·- σιόδοζοι φΐλοσοφικαί θπορΐαν καί ονται «αί διαλύονται, ώς πυρο- τεχντρατα, ενώπιον τού θϊίον με ναλεΐου τής ΑποκαλύιΐτεΜς, δτι ό θεός είναι αίωνία άγάπη καί δτι ή δημιουργία καί ή λντρίοατις ά- ποτελοΰν έκδηλιοσιν τής άγάπης ανιτής. ΣΤΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Ι2Τ0ΡΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ Κ ΓΡΑΙΚΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ Τοβ οννεογάτουμας χ. ΑΠΟΛΛΟ ΝΟ^Σ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΘΤ (Συνεπεία έκ τοΰ προηγούμενον) 'Ηταν νιορίς άκόμη νά υποτε¬ θή δτι ό Μέιττερνιχ άπαρνηβηκ* την όπισθοβοτΜ,ία νά άξιοποιήση ' τό γάμο τού Ναπολέοντος μέ τή Μαρία Λουίζα, ποΰ μέ τόσο ζήλο εΤχε διαπραγματευθή. Τα φτδια ζώσανε τονς σννέ- όρους. Ή άιτμόσφαιρα αλλαξ*. Ό Χάρντεα.τιειργκ πρωτα κι' ό Κάσλρη νστειρα ά.ιοσρανΐ τίς άντ'ροήσετς τού. Ό Μέττειρνιχ ή ταν πολϋ πονηρός γιά νά επιμείνη καί νά φοτ'ντώση τίς 6αρε«.ές ύ- πόνοιες κατά τής νπσυλης αϋστρι ακής ,αολιτικής, ποΰ άναψε ό πε ρίτεχνος νπαινιγμός τοΰ Καπο- όίσιρια. Έξακολουθοϋαε, είτε, νά .τιστεύη δτι ή προσχώρηση τοϋ 6α τό παράσημον τοΰ Τάγματος δια κεκριμενιυν 'Τπηρεσιων. Ή Γαλ λακή Κυδέρντισις τού άπένει,με τόν Πολεμικόν Στανρόν μέ δύο φοίνικας καί τύ παράσηιμον τοϋ Ίππότον τής Λίγεώνος τής Τι- μής. 1ΙΑΓΛΟΓ ΦΛΩΡΟΤ Τα 6ι6λια και οί άνθρωττοι ΦΟΙΒΟΤ ΔΕΛΦΗ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΦΙΝΗΣ θ' ΠΟΙΗΤΗΣ ΤίΙΣ ΑΓΟΡΙΑ ΝΗΣ εκδοοη «Ίωλκός> 1970, σελ. 56.
Ό Φοίδος Δέλφης (Γιώργος
Κανέλλος), ό ποιητής άπό τονς
πού τόν εΐχα παρουσιάσει
τό 1968 ή 1969 στοΰς οναγνώ-
στες τοΰ «Π.Κ.», άναλύει στόν
μικιρό τόμο τό 6ι6λίο τοΰ Κοφί-
νη «Φο)νή πατρίδας», τό πηγαΐο
αΐ.τό &ργο πον ΐίχα σχολιάσει έ
8ώ τόν περασμένο Νοέ,μβρη ή
Δεκέμβρη. Πολ.ΰ σο>στά ό Δέλφης
τελειώνίΐ τό προοίμιό τού μέ τοΰ
τα τα λόγια τοϋ "Αγγλου ποιη-
τή Γουίλλιαμ Γοινρντςγουέρθ:
«Ή φύση ποτέ όέν πρόδωσε την
καρδιά πού τήν άγάιπηοιε». (Ό
Γ. Γ. εζησε 1770 — 1850. Ρο-
μαντικός, άποκτιρνξε τόν έκφρα-
στικό τρόπο τού 18ου αιώα).
"Οτι ό Κοφίνης εΤνοπ «άληθινός
ποιητής» (σελ. 22), τό πιστΐύω
κ* έγώ καί τό έ&εδαίωσα στή
6ι6λιοκρισία μοτ>. Είναι καί «γλωσ
σοπλάστης». Ή πλούσια άνάβρα
πον άναδίνεται άπό τοΰς στίχονς
τής «Φο^νής ,τατρίδας» τό άπο-
δείχνει. Τούς στίχους αΰτοϋς
τούς δια,6άξο> καί τούς ξαναδια-
6άζω καί κάθε φορά είναι σάν νά
ξαναβαφτίζωμαι στήν κολυμπήθρα
τοϋ Παρνασσοΰ .τού μοΰ εΐχβ έμ-
πνευσει κ' έμενα τό μυθιστόρημά
μόν· «Ή Ξένη» (1946), τοποθε-
τημένο στόν άραχιοβίτικο καί &ελ
φΐκό χώρο.
Ό Φοϊδος Δέλφης, συμπατριώ·
της τοϋ Γιάν<η Κοφίνη, γέννημα τοΰ Παρνασσοΰ, έρμηνΐύει καί ά ναλύει τουτο κ' έο«1νο άπό τα ποίήματα τής «Φωνής Πατρίδαςϊ» μέ κατανοήση καί δικαιολογημέ- νον ένθονσιαομό, μέ τήν έποπτεία τοϋ γνοιστη. Τόν στ·μμερίζομαι, τόν ένθουσιασμό τον, άδίσταχτα. Ή μονογραφία τοϋ Δέλφη είναι άφιεν<ομενη «στή μνήμη τοΰ φί- λου μας καί σνμφοιτητή μου 'Αγοριανίτη) Δήμον Τράκα, πού ?κλει·σε τόν κνκλο τής ζωής τού στά 6οννά τής Άλβανίας». Μέ συγκινεϊ Ιδιαιτέρα τό μνημόσυνό τούτο σ' ?να άπό τα θϋματα τής καισαρικής μΐγαλομανίας τοϋ Μουσσολίνι πού έστάθηκε ό κν- ριος αϊτιος τής συμφοράς μας τού 1940 — 1949. ΠΛΑΤΛΟΣ ΦΛΩΡΟΕ τής Γαλλίας στήν Ίερά Σχιμμαχία, ύποχρέωνε τοϋς συμ- μάχονς νά συνεχίσουν τή περι¬ φρουρήση τού γαλλικον μοναρχι- κου καθβστώτος μέ <τά στ<>ατείτ|ΐια
τα τους. 'Εφ' δσον, δμίος, τό Συ
νέδριο προτιμοΰσε νά την έμπι-
στευ'θή άκέραια στόν 6ασιλέα
ιης; Γαλλίας καί στή κνδέρνησή
τού, ώφειλε ν' άποκαταστήιση τό
κΰρος καί τήν έπιβολή τους, γιά
νά είναι σέ θέση νά τήν έπωμι-
σβοΰν. Εΐχε οέν εΐχε, είτε πάλι
τή τελευταία λέξη, μά δέν κατα¬
φέρη νά εξουδετερώση την ήττα
τού άπό τόν Καποδίστρια.
Τό Συνέδριο άποφάσισε την ά
μεση έκκένωση τοϋ γαλλικοΰ έ-
δάφονς άπό τα συμμαχικά στραί-
τε·ί<μ«·τα, έπικύρ«>σε τή προσχώ-
οηση τού Λουδοβίκον ΙΗ' στήν
Ίειρά Σνμμαχία καί κάλεσε τή
Γαλλία νά μεττέχει στά σννέδρια
των Μεγάλων Δυνάμεών μέ πλή
ρη ίσοτιμία.
Ό Καποδίστριας θριάμι6ευσε.
"Ομως ή νίκη τού ίμελ.λε νά εί¬
ναι ή τελευταία καί πύρρβια. Ό
Άλέξανδρος τοΰ άατιένε4ιμε τό ά
νώταιτο παράσημο τοϋ Άγίιου Βλα
διμήρον Α', άλλά τα συγχονρητή
ριά τού ήσαν συγκρατημένα καί
μελαγχολικά. Τόν εβλεπ* μ' δλ-
λα μάτια τώρα, μέ τα μάτια πού
τοΰ ά'νοιξε ό Μέττεονιχ, σάν «Κθΐε
λότυφλο δημοκρατνκό». Δέν θά
παυε νά τόν έκτίμά, δέν άμφέβαλ
λε γιά τήν ένσυνείδητη &φο<Λ(ύ' σή τού, ό'χι! "Απλώς δέν την θεω¬ ρούσι άρκετά δυνατή νά ύπβρνι κήση τίς ύποσυνείδητίς παιρο^μή σ»ις τού. Τα ύπόλοιπα Μματα. τοΰ Συνε βρίου ήσαν τής άρμοδιόιτητας τοθ Νέστελροντ κι' άφοροϋσαν κυρί- ως σέ πολιτειακές άναταραχέι;. Στήν Ισπανία καί στή Νεάπολη οί φιλελευθεροι άπαιτουσαν άπό τούς αποκαιτασταβΐιντας Βουροώ είς τη^ *πν
Ηράκλειον Κρήτης
11Π11
V
---------------------' »—-—■———————,
II
■ ----—------ ι. .. ιιιιι ι ■■ ' ι ι ι ι '■■ ~|
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΕΒ&ΟΜΑΔΙΛ1Α ΠΟΛ1ΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ. Φ1ΛΟΛΟΠΚΗ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΝ ΓΫΜ+ΕΡΟΝΤΟΝ
■ Η 7 ΜΑΡΤΙΟΓ 1971 Έτ0ς 44ον αριθ, φύλλ. 2090 Τ) ΜΗ ΦΥΛΐνΟΥ ΔΡΑΧ. 1,50 Διευθυντής- Ίδιοκτήτης: ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΧΑΡ. ΣΙΝΑΜΙΔΗΣ ΓραφεΓα: Όδός Νίκης 25 - Αθήναι - Τηλέφ. 229.708
Η ΕΚΑΤΟΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΕΤΗΡΙΣ
ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ (1821 -1971)
Ύ-ί Συνταγματάρχου έ. ά. ΔΗΜ. ΓΑΛΑΚΊΤΔΗ
τ' άρματα παιδία κ'
στήν άράοα κ' έιμπρος
μ' έλληνική καρδιά, έμπρός γιά
την ΕΛΛΑΔΑ...»
Παρήλθον εκατόν .Τίντηκοντα
ετη άπό τό Ιστορικόν Εϊκοσι "Ενα |
τής 'Εθνικής ΙΙαλ.ιγγενεσίας. Είς
τάς 25 Μάρτιον 1821, ημέραν τού
Εναγγελι<*κ>ΰ, είς τήν μονήν τής
Άγίας Λαύρας, ό Παλαιών Πα-
τρών Γερμανύς, με εμ6ΛΧ,ιμα τήν
θρησκείαν, ,ιιατριδα καί τήν οΐκο-
γτνεαίν, ηύλόγε·. τήν σημαίαν τής
ίπαναστάσειος καί τύν υπέρ πίστε
ως καί έλυενθ&ρίαν ιερόν άγωνα
»ών έλλήνων, είς τήν δντ<»ς α¬ ποφασιστικήν πί/θοπαθ'ειάν των, διά καί μόνων των ίδίων δννά- ιιεων, ν' άποτινάςωσι τον ζυγόν τής οονλείας, πλήρη πικριών, τα- Λαιπο.ριών, ταπεινώοειον καί άπο γοητεύσεων. Φιλικοί, κλτ)ρικοί, λόγιοι, όχϊσκα λοι, ϊμπ,οροι, πρόκ^ιτοι, άρχοντος χλπ. περι.ήρχοντο τα χωρία καϊ τόσον γωνίαν τής πατρίδος, ά- τό τύν Δονναβιν μέχρι τής Μά- νης μιχ άπό τα παράλια τής Μ. Λ, μέχρι τής έπτανήσον, διά να (τννϊγίίοονν τό ελληνικόν στοι¬ χείον καί μετ* αυτού ν' όρκι- σθώσιν είς τόν άγώνα τής ΕΛΕΤ ΘΕΡΙΑΣ. Τό εθνικόν φρόνημα των έλλήνων χαλυ6δωιμένον επί τΐσσαρας αίώνας καί άναθερμαν- Οέν ΰ.πό των φΐλικων πρός προ- πχΗμοσίαν τον διά τήν καθολι- χήν αντίστασιν — επανάστασιν— ζατά των άγαρηνών, εύρεν έν τώ πρόσω.™ τοΰ ΡΗΓΑ Βελεστιν- λή, ϋ,τ.ερόχον εθνικον ποιητοϋ, ών κατάλληλον άνδρα, ούτινος τα δσματα καί οί υμνοι συνέΰα- λον επιτυχώς είς τήν διατήρησιν ρξιηρωιμένου — άκμαίου τοΰ φ-ρο- νήματος αυτών, είς τρόπον ώστε έν ει>θ*τω χιρόνοι ν' αποτελέση
τόν σπινθήρα διά τήν εκρηξιν τής
Έλληνικής 'Επαναστάσεαες.
Αί Σουλ.ιώτισσαι είς τό Ζάλογ
γον, ό Κολοικοτρώνης είς τό Βαλ
τβέτσι — Βασιλικα — Τρίπολιν,
ό Διακος Ης την γέφυραν τής
ΆλΛμάνας, ό Άνδροΰτσος είς τό
Χάνι τής Γραβιάς, ό Κολοκοτρώ
νης είς τό. Δερβενάκια — Μανιά
χι — Ναιίηλιον, ό Παπαφλέσσας
άς τό Μανιάκι κλ.π., είς τάς νή-
οονς 6 Λατσώνης, ό Κανάρης, ό
Τομτάζης, ό Τσαμαδός, ό Μιαού
λης" κλπ. υπήρξαν γεγονότα, τα
όποϊα έδόξασαν τονς ελλ.ηνας καί
(υπέδειξαν διά των κατορβ-ωμάτιον
τ<ινν δτι ή μεγαλΛυργία αυτών ά ναμφιβόλως όφείλεται Είς την 6α θείαν πίστιν καί τό δίκαιον τοΰ αγώνος. "Ολίγον βραδύτερον, ότε άπό τάς ποικίλας καιταοτροφάς, τα έ- 0«ίπια καϊ τούς καπνοϋς προέ- δαλΐ τό μικρόν Ελληνικόν Βα¬ σίλειον, ίπέπιρωτο νά σννταράξη τούτο ό καταστρί.τΐΓϋκός πόλεμος τής 5.4.1897, λόγω των πολιτι- ■<ών (ϊναστατώσεοη· τής χώρας. 'Τπάρχαυν καί τίνες σταβμοί είς τήν ιστορίαν τοΰ "Εθνονς, οί "«οϊοι δέν έξαφανίζονται οίίτε ά- ώ την ζωήν, όντε Λπό τήν μνή- μην καί επί πλέον μας ύίτοχρεώ *** νά στρέψωμεν την προσο¬ χήν πρός αΰτοϋς (παρελθόν) καί ν« ιΐΕταφερθώμεν νοερώς πρός έ «ίνας τάς μεγαλειώδεις εποχάς, ινα ένθι^μηθώμεν, άμα καί ν' αι¬ σθανθώμεν 6αθύτε«ον — έντο- ■— τα διαδραματισθέντα διά νά άντλήσωμεν ώ φέλιμα διδάγματα διά τό "οί διά τό μέλλον. Λαοί, οίτινες λησμονοΰν εύκό- '.ιος τοΰς προγόνοι»ς των, τήν ι των οποίων αύτοι έδη- διά σκληρών άγώΐον νΛΐ ίΐΗΐιών ϊίναι καταδικασμένοι "όίτον ή βράδιον νά έξαψανισθώ ™ιν άιτό τοΰ προσωπου τής Γής. ^"""Τως είς τήν άέναον δημι- οιιΡΥΐαν των θριαμβων, θρ/ί>λ(ον
^°υ ίλλ.ηνισμοΰ, άνίυρίσκει τις τό
αίσθητήριον, δπερ ζή καί
ένίοτε σνωπηλόν, διά
"■ εκδΓλώση είς τραχείας στι¬
γμάς τοϋ έθνικοΰ μας β^ον πλ.ή-
*Ί ?νσ*'ιρκί'>σιν των μνχίων πό-
0)ν τής άγνής ψυχης τού, ι
ι» Λροκειμ,ενω υπερανιο των
των άταμικων σιιμ-
τών πολιτικών πι-
σταθμοί θριάμδουν καί
ς τοϋ αίσθήτηοίοιι κι
"^ον τού λαού μας τνγχάνουν
* &&> βαλκανΓΑοί πόλεμο'. Ή
.1νιν·ή έποποιία των Ήπειριυ-
, "** "ο» Μακίδονικών όρέων ν
^νάλη ΝΙΚΗ τοΰ 'Ελληνισμοϋ
«ο τοϋ ΌλΛκ/,ηρωτισμοΰ.
Ολοι οί "Ελληνες έιμπνεόμενοι
Οί ϊπικο; έκεΐνοι αγώνας εδη¬
μιούργησαν Νέον Ελληνικόν Κρά
τος (18.1.1913), οπε-ρ σνγκοινόμε
νόν πρός τύ τοιούτον τής ;>.1Ο·
1912 είναι περίπου &ιπλ/Ίσ:ον αύ
τον.
Οί Έ&νικαί άπελεκθεΓκοτικοί ά
γώνες καί μετά τύν Α' Παγκό¬
σμιον πόλεμον έσυνεχίσθΓ,σαν διά
τής^ καταλήψεως τής Άνατολικής
Θράκ-ης καί των παραλίιον τής
Μ.Α. μετά τής ένδοχώρας μέχρι
τοΰ ποταιμοΰ Σ αγγαρίου.
Μα οί όξύτατοι έσωτερικο'ι πε^
ριοπο.σμοΐ τοΰ δημοοίου βίον, συν
επικονρού,μενοι έντέχνο>ς υπό τής
φθοροποιοΰ καί άνθελ,ληνικής &ρά
σιεω; τοΰ ΚΚΕ, οΐτινες έσχον δια
λυτικάς έπιδράσεις επί των έθνι
κων δυνάμεών μας, ώς καί αί
,αέτρίος «κανδα/.ώδεις έπεμδά
σεις των Με-γάλων Δννάμρ<ον, ού μόνον έματαάΐΜταν την κατα6>η-
θεϊσαν εθνικήν προσπάθειαν πρός
όλοκληρωσιν τής απελευθερώσεως
των ΰποδοα>λ<ι>ν μεος. ΟΧΐ! έβροντοφώνησε διά
τοΰ Βασίλειος καί τοΰ Πρωθιντουρ
γοΰ της ή ΕΛΛΑΣ. Αί Ιταλικαι
στρατιωτικαί δυνάμεις προσέβαλον
ημετέρα τμήματα προκαλύιΐιειος
άπό τής 5.30 πρωϊνής ώρας τα
τής 'Ελληνοαλοανικής μεθορίου.
Αί ήμέτεραι δι-νάμεις άμύνονται
ρωμέΗως τοΰ πατριου έδάφους,
διά νά επακολουθήση μετ" ού πο-
λν ή γενική άντε«-ΐίτ>εσις των
έ.λληνικών στρ«.τετ·μάτων, μέ ά-
ποτέλεσμα τήν 14ην Νοεμβριού
1940 αί ιταλικαι δυνάμεις ν' ά-
πωθηθώσι πέραν των έλληνακών
σ«νόρ(ΐ)ν. Είτα ό Ε. Σ. μάχεται
έντός τοϋ Άλΰανικοΰ έδάφ-ονς και
«αταλοψ«.6ανει αλληλοδιαδόχως Κο
τσάν, Μοσχάπ·ολΐν, Ι Ιόγ<>·α-
δετς, Πρεμετήν, Δελβΐνον, Άρ
ρόκαστρον, Χε'.μάρραν, Άγί-
ονς Σαράντα κλΛ.
Άλλεπάλλ.ηλοι Ισχυραί άντε-
πιθέσεις τοΰ εχθρόν, διαθέτοντος
ύπεροπλίαν αέρος καί Εηράς, πρός
άνακατάληψιν άπολεσθέντων εδα¬
φών προσέκρουσαν είς τήν γεν¬
ναίαν καί πείσιμονα αντίστασιν
των έλληνικών στρατευμάτιοιν. "Ο
λοι οί λαοι ίθαύμοσαν τήν γεν-
ναιότητα, τό απαράμιλλον θάρρος
καί την περιφρόνησιν πρός τόν
θάνατον τού έλληνος στρατιώτου.
Τότε ,διεκή,ρνττον οί μεγάλοι
βύμμαχοι ότι οί "Ελληνες άνε&εί
χθησΌν ήρωες. ΙΙάντού υπήρξεν
διάχντον τό πνεΐ'μα τής θΐ'σίας.
'Τπό τύ θάμδος των άνελπίστιαν
πρώτων νίκων των σιιμμάχοιν υ¬
πό τοΰ ενδόξου στρατόν μας, τό
έτερον σκέλος τοϋ άξονος, ή Να-
ίιστική ΓεθΜ«νίο είσήρχετο διά
των στρατιευμάτων της είς ιτήν
σύμμαχον της Βουλγαρίαν, - ότε
τήν 6ην Απριλίου 1941 έκήρνττε
τόν πόλίΐμον *ατά τής Ελλάδος.
"Ηδη έγράφετο τό δεύτερον ι¬
στορικόν ΟΧΙ! Οί ελληνες συνε-
χκΐταί τής τρκτχιλιετοϋς ενδόξου
ίστοιρίας των άπεδύθησαν είς άνι
σον άγώνα κατά των γίρμαινικών
στρατιών. Ή πιερίφημος όχυρά
γραιμμή ΜΕΤΑΞΑ των Μακεόο-
νικών άρέων, έπηνδριωμένη υπο
τραχγιατιών τοϋ έλ.ληνικοϋ επονς
τ,ών Βορειοηιπιι.ριίι>τΐί<ιώιν όςιέιον καί υπό ΐ.φε&ρ«τών, έσκόρπιζε τόν δλε&ρον καΐ την καταστροιφήν είς τα στίφη των ΝΑΖΙ. Χιλιάδ* ς νεικιροί καί τρανματ«αι Γερμανοί στρατιώται. Ούτως έχόντοιν των πραγμάτίον ύπιεχρεώθησα.ν αί γερ μανικαί φκχλαγγες νά κινηθώσι .τρύς τήν ΕΛΛΑΔΑ μέσιο 1'ιου.γ κοσλαυίας, δπε^ επέτυχον καί μ«- τά διαδοχήν σκν.ι>ρών καί έ,/ τού
συστά&ην μαχών νά εΐσιελ.θωσιν
είς τήν σΐΗμπρίοτεύουσαν την Θ·εσ
) νίκην.
Ον γερμανοί άντρμεΐώπισαν μέ
χρι τής ΚΡΗΤΗΣ σπιθαμήν
πρός σπιθαμήν την ελληνικήν αν¬
τίστασιν.
Ή ψυχική έινότης καί τό πο¬
λεμικόν μένος των έλλήνον είναι
κάτι τό οποίον δέν εχοι»ν νά ·τα-
ρουσιάσουν αλλοι λαοί. Είναι τό
μυστικόν τής άνταξίας διαδοχής
τής έ'θνικής σκυτάλης πρός τα
αίώνια καί άκατάλυτα ίδεο>ί)η τού
45
Άπει,ρα κύματα Λαοΰ μέ όπκ-
"ριίγοαπτον ένυονσιασμόν έζητω-
κραΰγαζον, έχει«οκρότονν καί έ-
χαι,ρέτων κατά τήν διάβασιν ·μιου.
Αί οΐκίοΗ. ήσαν κατάμεστοι κό-
σιμον. Παντοΰ έρρι—-όν επί τοΰ
αύτοκινήτου μου δνθη. Ή διάβα
σίς μου ήτο δυσκαλωιτάτη ένεκα
τού άπείροίυ .-τ,λήθους.
ΑΊ οδοί όλαι επλεον είς τό γα-
λανύλενκο χρώμα των έιλληνι,κών
«ηιααιών .τού έστάλιζαν τάς οικί¬
ας.
Βεβαίως κατα τήν εθνικήν μας
εορτήν έν Αθήναις δέν θά ηδύ¬
νατο τις νά ϊδτ) τόσας ελληνικάς
ση-μαίας.
Εθωθι τοΰ ξενοδοχείον «ΙΙέιρα
- Παλάς», α,τον θά κατέλιπόν,
είχε .ταραταχθή γαλλική διμοι.ο(α
πρός απόδοσ·ιν τιμών.
Αδύνατον νά φαντασθή τις τί
εγένε-Γο δταν κατήλθον τοΰ αύτο-
κινήτου μου. Ή τρρενϊτΐς τοΰ έν-
θουσιασμοΰ ήτο τοιαύτη, ώστε δ-
λοι ήθελον νά μέ π.λησιάσαυν, νά
θέσονν τήν χείρα επί τοΰ πιλη-
κιον μου, επί των ένδυμάτω-ν μαι),
ν' άσπασ&οϋν τήν χείρα μου...
..Άπερίγραπτος ήτο επί τχ) ε-
ξαι.ρ£τικϋ καί μεγάλη ημέρα ή
ρίκή κίνησις είς τήν Αγί¬
αν Ακροπολιν της Μιεγάλης Έκ-
κλησίας, τί (ν τόσον ϊίρεψιον καί
τόσον μελαγχολικήν σννήιθο>ς.
"Απ«ι<>α πλήβη πανταχόθ«ν τής
άχανοΰς -τόό/^ως καί άπό των β-
πωτάτων έτι συνοικισμων προερ¬
χόμενα, κα.τέκλυσ·αν εΛΌ^ρίς τάς ό-
δούς, δι' ών θά διηρχάμην, ίνα
'δονν μέ παλμούς «3τνεκς>ρά'ΤΓοΐ' ίε-
ρδς σι>γκινήσε(ος τόν αντιπρόσίιν
παν τής Μιεγάλης Πατρίδος.
'Λπό τής 13ης &ρας ή πρό
των Πατριαρχείον όδός ήτο ά-
διάβατος. Τήν 14ην ώραν όλαι αί
οδοί καί πάροδοι τοΰ Φαναρίου,
άπό τοΰ Μοτ,ιχλίον καί τής Με-
γάλης τοΰ Γένονς Σχολής
τοϋ ΙΙετςί Καποΰ, είχον ύπ
άπό άναρίθιμητον
πάσης ττάξρο>ς καί γένοιις.
"Ολαι αί οικίαν καί τα κατα-
στήιιιατα ήβαν σημαιοστόλιστα.
Άναρίθμητοι έλληνικαί σηιμαίαι έ-
κυμάτιξον, θριαμβεντικιαί άψϊδες
εΤχον άνεγειριθή είς δΊάφορα μέ-
ρη. Είς τ»ν πρό των Πατριαιρ-
άψϊδα ί'.τηρχεν «£νηρτημένη
ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
ΘΡΥΛΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ
Γ' Η ΤΟΥΡΚΕΜΕΝΗ ΠΟΛΗ
εΐκών τού Πρόεδρον τής Κν-6ε.ο-
νήοιεως Ελευθερίου Βενιζέλου.
Χιλιάδες μαθητών καί μαθητρι-
ιον ήσαν πα.ρατεταγιμένοι κατά
μήκος των όδών. "Απαντες έκιθά-
τοΐ'ν κλάδονς δάφνης καχ ελλη¬
νικάς σημβίας'.
Διά ποώτην φοράν άπό τής
.ττώσεω; τής Κωνσταντινουπόλε-
(ος υψώθη επί των Πατριαιρχεί-
ων επί κοντού τό Βνξαντινον Λά-
(ία,ρον. Κατά την ΰψωσίν τού ή
μουσική τοΰ στρατοΰ μας έπαιάνι-
ζε τόν Εθνικόν "Τιμνον. Καθ" ήν
στιγμήν έπι?.ησίαζα 6ροντώδ·εις
ζητίοκραυγαί οονοϋσι τόν άέρα.
Ό Χεΰαστάς Τοποτηρητής τού
ΓΙατρίαρχικοΰ θρόνον, ό Κακτα-
ρείας Νικόλαος, μέ Λροσε-φώνησίν
ώς <χκολιθύθ<ι>ς:
«Εΰλογημένος ό ερχόμενος έν
ονόματι Κνρίου, ποοσψωνεΐ σοι,
εν&οξε άρχιστράτηγε, ή Μεγάλη
τού Χριστοϋ 'Εκκλησία, ΰποδεχο-
μένη έν τοίς κόλποις της Σέ τό
άγλαόν αυτής τέκνον.
Σέ τόν δάξιι καί τιμη έστε-
ο/ανωμίνον Στρατηλάτην.
Σέ τόν καθοδηγήιβαντα βΐς νί¬
κας πε^ιλάμπρους τα ήρωίκά
στιρατεύιματα τής Λεφ«.λημΓνης αύ-
της θηγατρός Ελλάδος καί τα
μέγιστα σι^μόαλόντα μετά των
γενναίων στοατών των φιλβλευβέ-
■ρ<ον Δυνάμεών είς την κατασύν- τριΐψιν των έχιθ^ίον τοΰ γένονς πΐΐός οΛελεν&έρίικην άπό τοΰ ά- η-ορήτου τής -Πίροννίας ζυγοΰ λ«ών άδελφών. Τήν επί τούτω χαράν τής Έκ- κλτνσίας, χοιράν επί τη άπό μα¬ κρών αΐο'ννων τό πρώτον γινομέ- ντ) ενταύθα *ριαμ<«ντικτί έλΐΰσει τοΛαοαοΐ'χοΐ·1 "Ελληνος άρχιοτρα- τήγου, τήν χαράν, λέγομιεν ταί>-
τγ^ν, ήτις είναι ή χαρά ολοκλήρου
τοΰ ΑλΐΠΊρώτον "Ελληνισμόν, εί¬
ναι Αδύνατον νά παραστήσωμεν
διά λόγων, ούδ' δν Δημοσθένειον
ίι ΧρνσοστόμεΐΛν εύφραδειαν εί¬
χομεν.
Τουτο μόνον δυνάμεθα νά εί¬
πωμεν, ότι όσον φρικώδη ήσαν
καί άνεκδιήγητα τα μέχρι τούδε
μαρτϋρια τοΰ Έθνους μας καί ή
τούτων ΛΛ'Λη καί στεναγιμοί κ<ιί θρήνοι, τόσον μεγάλη καί άπερί- γραπτ<,ς είναι ή χαιρά, ην μος προξενεί τό άντίδοτον τής λύ.της ταύτης, ή Οεραπεία των δεινών τούτων. Καί τό άντίδοτον τούτο, τήν θε^,απιείαν ταύτην «άς τήν φέρεις τώρα Σΰ, δοξασμένε στοβ.- τηγέ, μέ τούς απαραμίλλους έν ήθΊοίσμω άξΐ(ι»ματικοι3ς Σου κ«.ΐ μέ τόν λεοντόκαρδον στρατόν Σου... 'Α/Λ' ιδού τα δάκρυά μας, όλόθερ.μα δάκριια χαράς, τα πλημμυοοΰντα τούς οφθαλμούς μας, ί&ού τα φαιδρα καί χαρΌ)- πά --τρόσ<ϋ7τα των χι>.»άδ<ινν καί μυραάδιον τού )χ)α<ν μα-ς, ιδού ώ άμοΰροντίαι των ένθθΊΌκο-δών ί- Λευφημιών καί των ζητωκοαυγών αυτών, ιδού ό διακαής πόθος καί ή σπαιρταριστή λαχτάρα μεθ' ών Σέ ΰποδέχοντω. Ταΐτα πάντα ώς τρανόφθογγοι ρήτορες οια,κηρ.ΐ·τ- το<ύν επαρκώς τα κατακλύζοντα, τήν καρδίαν όλον τοΰ "Εθνούς μας αίσθήματα υψίστης σνγκινή- σεως και άνεκφΌάστου άγαλλτάσε- ως. Τής χαράς ταύτης ημών των έπΐίζώντοιν σιιαμιετέχονν καί οί μιε- γάλοι Νεκ,ςοί μας, οί .τιεσόντ€ς «γιά τοΰ Χριστοϋ τήν Πίστι την Άγία καί τής Πατρίδος την ε¬ λευθερία». Τα ίεοά των ένδόξων μαρτύ¬ ρων όστά θά τοίζί)τ·ν πάντα έξ ά- γίας χαράς επί τή θριαμιβεντικϋ έλενσει Σοι· ίίς τήν .τ,αλαίφατον ταύτην Άκοό.τολιν των 'Εθνικων Ίδεΐθδών μας κιαί δή ίίς τήν πιΐ:- ριτείχιστο.ν Κιβωτόν της 'Ελληνι- κής, ού μην, άλλά καί οΐκουμίνι- κής Όοθοδοξίας. Αί δέ ίε(ραί ψυχαί των θά .ιε- «ρΐύτταντω 6ε6αίοις έδώ πον περί την Σήν θειθΐτίμητον Καρι*φην έν χαρ^ καί άγαιλΑΐάσεΊ, μακαρίζου- σαι ι'|μάς τονς έ.ιιζώντας, ώς ά- ξιωθέντιας ΰ,ιό τοΰ 'Τψίστου νά τα θαυμάσιια. καί χαρμό- συνα ταύτα, τα όποΐα έκείνοι ε¬ πί τόσους αίώνας ήλπισαν έγκαν ο'λο;
Καί των Ναχ·5.ιάχο>ν οί άπει<ΐΐς, σπιθόοολες μορφές! Ξιντινα! Μ' έβΐ χον Κόκκινο .ταλλάρτ|,
Πούχαν στά μαΰρα χρόνια των
κρυιρή .-ταρηγοριά,
Κα'ι τόν ΙΙροφήτη - Μάρτυρα μέ
Χ τόν 'Το,ςιαϊον "Αρη,
Ι'«χ νά τελειώσουν τή στερνή,
Λανάγτα Λειτουιργιά!
Μαρμαο<ι>μεΜΓ Βασιλιβ! Λει>κέ
μας Κωνσταντϊνε!
Ή νεκρ^νάσταση Ιγινε! Πάλι δι¬
κά μας είναι!»
ΠΕΡ. ΕΜ. ΚΌΜΝΗΝΌΣ
Σ. Σ.— Σ τή προηγούμενη σν
νέχεια άρ. 44 τής παρούσης ίστο-
ρικής μελέτης ανεγράφη, άπό τυ-
πογιραφική άβλ^ψία, έσφαλμέν<ϋς ό 31ος στίχος τής 4ης στήλης ετσι «δέον τοΰ στρατηγοΰ Παρασκενά» άντί τοϋ ορθού: «ροΰσαν 237 σχο¬ λειό καί Η ΆΙ9ΝΙΑ ΑΓΑΠΗ Τβδ συνεργάτου μας ΕΓΕΛΠΙΔΟΓ ΙΒΕΡΙΑΔΟΓ 9··»ν99»··9®δΧΒβ®@» ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΒΟΥΡΛΑ «ΤΑ ΜΟΡΤΑΚΙΑ» ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΑΝΤΟΠΩΛ-Ν Τής Συνβργάτιβός μαα κ. ΕΛΕΝΗΣ Α. ΠΑΡΑΡΑ Γ' >^Λ»θή δ'λο τό πλήθος των παιδιων
της.
Στό μάικρος τής αϊθοι.'σας εΤ-
Κατεΐχε μιά έ'κταση, πον μάς
φαινύταν άπέραντη, ώς 8υό στρέμ
ματα. Γύιρω κιγκλαδώματα σι-
δερ·έΛ'ΐα, πού πε·ρικύκλαοναν καί ά
πί') τίς τέσσερις πλευρές μεγάλο
χώρο, γιά κήπο, γιά διάλειμμα,
γιά παιγνίδια, γιά τρεχιά. Στή
μέση τοϋ χώρον μεγαλόπρ«πο, έ-
πιϋλητικό, τό Σχολειό μας. "Ε¬
να κτίριο άπέραντο, στενόμακρο.
Σκάλες .τέτρννες στή δυτική προ
σοψη, σ' δλο τό πλάτος της.
Μέ δέκα σκαλιά άνέ6αινε>ς στό
εί>ρύχ<ΐ)ρο κεφαλ.όσκαλο, δπου ή¬ ταν οί τρείς πανύνηλες βίφυλλίς πόρτες τής Είσόδου, — ποΰ άνοι γαν δλες μόνο δταν είχαμε γι-ορ·- τή, — ή μεσαία άνοιγε κάθ€ μερά. Στή δορεινή καί νοτινή πλενρά, ποϋ ήταν ή μακρύτερη, ίί χεν ΐπίσης άπό μιά πάρτα μεγά¬ λη μέ πέτρινα σκαλιά· αϋτές δέν χρησιμοποιόνταΛ· πολΰ. "Ολο τύ Σχολειό ήταν μιά ά- -τέραντη αί&ουσα μέ πανΰψηλονς τοίχοι>ς. Στόν άνατο'λ^ικό τοϊχο,
σ' ό'λο τό πλάτος ήταν «οί 6αθμί-
δες.» — δ.τιος τίς λίγαμε ,— 20
ώς 25 σκαλοπάτια ό>ς άπάνιο —
άπάνιο, — .τού μέ τό χέρι έ'νας
μεγάλος ?φθανε τήν όροφή. Στό
|ΐέσο των 6αθμίδων ήταν ή εϋρύ
χο>ρη βκάλα, χώρος
γιά την κυκλ.οφορία.
Σ' αύτές τις &α&μί&ες κάθον-
•υαν τα νήπια, στίς κάτω σειρές
τα ~ιό μΑκρά στό άνάστημα παι¬
δία. Άπό κάτω ή ίίασχάΧα. μπο-
μέ μιά ματιά νά παοακο-
τιζ την προεξόφλησιν τής
^ς τού λαού, διότι ώς είς
%θίτος εξεδήλωνε άπεριφρά-
4 την άττόφασίν τού νά πολε-
ά&ελφών,
έκπλή
ίιοσιν
|1^ι_τί'ν άπώθησιν παντός
τοΰ πατρίου, έδάφοτ·ς.
«ν_ Λοοαιωνίων παθών, ώς καί
^ν άπώθ ό έδ
Υ^ ^.....·ηί«^ λαη νικηφόρον μα
ΐιοηι ^, ,αΐν> *αλκα)νικώιν πολέ-
"" ^Έλασσόνος — Σαραντα-
θεσ) κης, Μπι
Χ°υς
Σιδηροοαί-
<οί ««ν, διότι «Ι σημερ,ναί Ηπειβος, Δυ ή Μακ*ί>ονία
θράκη, ώς κώ (ά νή
ν Αιγοίοι,, πλήν "Ιμί,ρον,
'ΙΓ έπακολουθήισασα μετ* έπ;ει-
τα περίοδος τής ξενικής κατοχής
παρέσχεν είς τό ΚΚΕ γόνιμον ε
δ·αο;ος διά νά ά-ναπτύξη άσννήθη
διραστηιριότητα πρός επίτευξιν των
σκοτίων σκοπιών τού. Ή Κομμον
νιστική προπαγάνδα υπήρξεν έ-
κείνη ήτις άΛβρρόφησε περυσσοτε
ρον την προσοχήν καί τήν έντο¬
νον δραστηρίότητα των άπαοχολη
θέντων μέ τήν καταπολέμησιν των
κατά καιρούς &ρασαισ<δν ξένίον προπαγανδών. Αίίτη ώς γνωστόν κατευθυνομένη καί ένισχυθ'μένη έκ των έξωθεν Ιξαπέλυσε τρείς αποπείρας πρός κατάληψιν τής έ- ξοιισίας, δ-ιά τής 6ίας των οΛλίον καί έντάξεως τής χο')*ας μας είς τήν Σοβΐΐτικήν Αντοκρατορίαν (Τρείς Γΰροι), αΐτινες έπέΛρωτο νά αίματοκ·υλίσ(ΐ>σι τόν ελληνικόν
λαόν, όστις άπο'δνθϊίς είς αγών»
ΰπάρξεώς τοτ·, συνέτριψε τό ξενο
κίνητον μίαοιμα τοϋ σλαυϊβμοΰ, δ
περ έξεδάοξε π*ραν των συνόρων
τού. Αυτή υπήρξεν μεγάλη ΝΙ¬
ΚΗ τοΰ ΕΛΛΗΝΓΧΜΟΤ χατά
τοΰ Όλοκλ.ηρωτισμοΰ.
Σήμερον έορτάζομεν τήν έκα-
τοπεντηκονταετηρίδα τής 'Εθνι-
κής Άνεξαρτησίας (1821 - 1971)
δ«ά νά ένθ-υμηθώμεν καί νά τιμή
<Χυ*μίν έκείνοινς, οί όποίοι ήγω- νίσθησαν σθεναρώς έίΐϊ των έπάλ Ε,ΐοτν τής ίΐατρίοος διά νά έκδιώ ξτικτιν άπό τα καθηγιασμένα διά τοΰ ελληνικόν αίματος ίειρά εδά τρη, τούς κατακτητάς, ώς καί διά νά χαρίσωσΐν είς ημάς τοΰς άπο γόνους των, τό πολυτιμότΐρον ά- γαθόν τής άνθρίθ.τίνης ψυχής, — Τήν ΕΛΕΤβΕΡΙΑΝ. Δόξα καί Τιμή ά,νήκει είς τούς μεγάλον; άθανάτους προγόνους μας, ώς καί είς τοϋς πεσύντας καί άγωνιο'θε.ν τας υπέρ τής πατρί&ος. Άποτίον τες φόρον τιμής καί εύγνωμοσύ- νης πρός αύτούς κλίνομεν ευλα¬ βώς την κεφαλήν πρό των ήρωϊ κων μορφών των. «Ή 'Ελλάδα ποτέ δέν πε-θαίνει δέν τήν σκιάζει φοδέοα καμμιά μόνον λίγο και.ρό ξαποσταίνει καί ξανά πρός τττν Δόξα τρα<3ά». ΔΗΜ. ΓΑΛΑΚΤΙΔΗΣ Συνταγματάρχης έ. ά. χαν ΘΝρανία, δυό — τρείς σειρές. 'ΕκεΕ κάθονταν δεξιά ή Προκα- ταιρ(κτι·κή, καί, άριστερά ή πρώτη τάξη. Χανριστά τ' άγορια &.τό τα κορίτσηα. Στό μέοο τής αϊθονβας Ιμει- νε πολύς χώρος έλεύθερος. 'Ε- κιεί ήταν μιά μ*γάλη θε<ρμάστρα — «τσυμινέα» όπως τήν λίγαμε,— πού αναδε μέ ξύλα. Τα 'φερναν κάθε μερά τα παιδία μέ την σει¬ ράν των. Λεξιά στόν τοϊχο ήταν Ινα πανύψηλο ρολόϊ καί γύρω στούς τοέχονς διάφορες σχολικές είκόνες. Στήν ανατολικήν πλενρά, έκεΐ πού τέλειωναν οί βαθμίδες, ήταν 'ένα. πλατυοκαλο, ώς ενα μέ- τρο, δπου είχαν τοποθετηθή μ' εύ λάβΐΐα τή μεγάλη είκόνα των Τα ξιαρχών. Σ' αιύτήν ά'ναοε άκοίμη το καντηλάκι · Γι' αΰτό ή Δασκά¬ λοι μάς φώναζε με τή σειρά καί μας εδινε τό μπονκαλνάκι νά φέ- οωμε τό λάδι. 'Εννοείται σέ δ- σα παιδία ήξερε πώς εχουν. Οί "Αγιοι Ταξιάρχες ήταν οί Π(;.ιοστάτίς τοϋ Σχολείον, γιατί ήταν καί οί Προστάτες τί>ς Σι>ν-
τεχνίας των Πα,ντοπωλΛν, για-
τί κι' οί Ταξιάρχες κρατοΰσαν
ζνγοοριά, γιά νά ζυγίζοτ'ν τίς ψν
χέ,ς, γιά τα καλά καί τα κακά,
πον είχον κάνεχ στή ζωή.
"Ως έδώ προσ:τά&η<ΐα νά δώ- <κ» μιά -τεριγραςρή τοΰ Κτιρίου καί τής διαρΐ'Ε)μισης. Καί μιά έ¬ ξη γηση, γιά τήν προσωνυμία «Μοφτάκια». Ό κ. Ν. Μηλιώρης στό ίδιο (ηβλίο τού σελ. 37 γρά φεΐ: «Μορτάκκι ν.τηρχε συνοικία καιί στή Σμύρνη. Ήταν ή περιο χή δπον μέναν οί «μόρτηδες», δ- σοι εϊχαν γλτττώσει άπό έπιδημι- κές άρρώστιε-ς — χολέία, πανώ- λη — καί — ριποιοΰνταν τοΰς άλ λους άρρώστοΐ'ς. Πάντα οί περιο χές αντές φαίνετα1 νά είχαν σχέ- ση μέ τα οχ>6αρότατα περιστατι-
κά έπιδημιών αυτού τού εϊδους
κατά τα παρελθόν» «αί ήταν μα-
στά &κρα τής πόλης.
ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΟΠΤΡΕΣ ΤΟΤ «ΚΟΣΜΟΤ»
ΠΡΟΣΦΟΡΑ
(Συνβχίζίται)
Σοδαρό πα,ςτιμένει πάντα, φί¬
λον μου, τό προβληαα τής άσοράλ-
του» "Ενα ,τρόβλημα ποϋ καίθημε-
ρινά άπασχολεΐ Κράτος καί πο-
λίτες.
Σέ κάθΐ Ικδοση, οί στήλες των
έςρτ,ιμε.ρίδ<ϋν γράο;ουν γιά τροχαΐα δυστυχήματα ποϋ ,ιροκαλούν ϊλιγ γο στύν άναγνιίκττΐ): «12 ν,εκροί καί Ο τρανμα,τίες, ό χθΈθΐνός άπο- λ.ογισμός ή 4 νεκροί σήιμε·ρα άπό τροχαΐα δνστυχήματα κ.ο.χ.». Λέν περνά δηλ.αδή μέςα πού ή όχΛραλ.τος νά μή (>α<{·ή μέ άνβρώ- πινο αϊμα. Άλλά τί σναβαίνει άραγε; Τί εΐνα' έκεϊνο πον .τ^οκαλεί αύτην τήν σνμψοράν; Δέν ήτάρχει τρό- .τος ή μέσον άντιμετω.τίσεως αυτόν τοϋ σοβαραί .-Γ.ηο6λΓΐματος; Περνώντας προχθές άπό την ό- δό Πανόομον, .τρόσεξα στή βΐτρί- να κίΐ-ΐοιας σχο/,ής ίκπαιδεύσειος όδηγών ενα ζίογοαφικό πίνα,κα πον παρίστανε ένα φανταστικό τραχαϊο δνιστϊ'χτ,αια μέ τίς φο&ερές τον σν- νέπειες, άλλά καί τίς τραγικές τοίυτόχρονα έ.ιιπτώσεις στά σνγγε νικά πρόσωπα των θυμάτίον. Μιά λεξάντα δίπλα στόν πίνακα Γγραίτ-ε : «"Εναντι των τού τροχαΐον δΐ'στυχηιΐιατος, θο. ά.ταντες έ'νοχοι. Οί μέν άρμόδιοι γιατί θοΓ>ν έλλππτϊ καί όίνευ άποτελεσμα
τος τακτική, οί δέ ΰπόλοίΛοι, ?-
στιυ, κ>αί γιατί σιωποΰμε.
Ή άντιμ,ετιόπισή τού εΐνα ιάναγ
καιοτάτη χυΧ δΓμιονργεΐ είς .τάν-
τας ίερά καί επιτακτική ύποχρέω-
στ>>.
Πιύ περίΐ, ε:να δρΐτΐρο .τλάνο
συνε'χιζε: «Κοί τώρα γιά νά έννο
ήσοΐιΐιρ πλ.ήθίυς τό μεγεθος τής ΰ
ποχρεώσετος πον εχονμε γιά την
άντιαετώ.τιση τοΰ τςοχαίου δυση>-
χήματος, θά .τρέπ.ει δχι διαδάζον-
τας βιαστικά τοϊ'ς τίτλους των έςτη
μερίοιον γιά τα τοοχηϊα δΐ'στΐοχή-
ματα, νά φεΰγη γοήγορα τό 6λέιμ
μα σέ άλ.λες είδήσπς, άλλά, άγα-
πητοί ιιου, νά σταθοϋμε, νά στα-
θοϋαε κάπίος π,ερκτσότερο καί νά
σκεςτθοΓνιιε έστω καί γιά λίγο, το-
ποθετο'ιντας τόν εαυτόν μας στή
θϊ«η των άμέσως πληγέντων καί
■ στή θέση των θνμάτων νά τοποθΐ
τήσοκμε ενα άπό τα προσφιλή μας
πρόσωπα...
Σκεφθήτε, σάς Λαρακαλω, σκε
ψθήτε γιά λίγο καί μετά σι»νεχί-
ζρτε... κ.λ.π·».
Αίσθάνομαι την ΰποχρέοιση ·ά
γνα>ρίσ(·) άπό κοντά αυτόν τόν βν
θρωπο, πού, έστω καΐ κατά τόν
τρόπον αΰτό, .-τρόίΚρερΐ τί ς καλές
ίπτιρεσιρς καί την πεί,ρα τού στούς
σύναθοοι,τοαις τού καί νά τόν πα-
{>οι·οΊάσ6) σέ σάς, φίλοι μόν, γ'α-
τί εκρινα πώς τούτο τοΰ άξιζε.
— Σαράντα χρόνια ύδηγώ, εΤ-
πε σεμνά ό ΜπάμΛης Άντύπ'ας,
καί ουδέποτε σ' δλο τούτο τό διά-
στημα .είχα άτΰχηα.α, ίσως γιατί
πρόσεξα ιδιαιτέρα την ταχντητα.
Δέν θινμάμαι περίπτωοη .τον ·<ά ά- νέδηκα ?ξο> όττό την πόλη τα 80
χιλιόμετρα. Το>ςκχ νοιώθω δαθειά
μέσα μόν την {ν,τοχρέιοση νά 6οη-
θήσω τούς (η·νανθο<ΛΤονς μου, προσφέροντας τίς ΰπτι,ρεσίες καί την πεϊρα μου. "Ενα μόνο μ.τ.ράβο σ' αυτόν τύν καλόν δν&ρ(ο.το, ασφαλώς εΤνοχ λίγο. Σάν τί λέτΐ καί σεϊς; ΒΙΣΦΟΣ ο νεοσ~"βρεταννοσ" ΠΡΕΣΒΕΤΤΗΣ ΕΙΣ ΤΉΝ ΕΛΛΑΔΑ Ό Σέρ Ρόμπιν Χούπερ, ό νέος Βςεταννός Πρεσ6εα·τής είς τήν 'Ελ.λάδα άφίχθτ) είς τάς Αθήνας, σ»ινοδετ*όμενος ίντό τής Λαίδης Χοΰ.τερ, διά νά αναλάβη τα κα- θήκοντά τόν. Ό Σέο Ράαπιν Χοΰπερ ό όποΐ ος ΐΐναι 50 έτών ήρχισεν τήν δι- πλιοματικήν σταδιοδρομίαν τού τό 1938. Κατά τόν Δεύτερον Παγ¬ κόσμιον Πόλεμον ΐντηρέτησεν είς την Βρεταννικήν Άεροπορίαν καί κατά τήν διάρκειαν τής τ'.τηρεσί- ας τού μ·ετέ(ρερε μέ τό άεροαλά- νο τον Βρεταννούς καί Γάλλους πράκτορας άντιστάσεως είς τήν κατεχομένων ΕΰρώΛην. Διά τάς πολειμικάς τού υπηρεσίας τού ά- πενειιήθη ό Σταύρος Άιεροπο·ρί- ας Διακεκριμένον 'Υπηρεσιών καί Δ' Πρός τόν σκοΛΟν αυτόν τόν έ- ξέλ,εξε μεταξΰ δλων των Εθνών καί τόν κατέστησΐν' φυτώ-ριον ά ναδείξεως τοΰ Λυτρο)τοϋ τού άν Θοωπίνου γένους. "Εναντι ίίλων των Θ«ίων ποο- νομίων <κ«ί €ύεργεσιών τού Θεοιΰ πρός τόν λαόν Ίσραήλ ό νόμος τοϋ θεοΐ εντέλλεται: «Άγαπι'ι- σεις Κύριον τόν θεόν σου έξ δ- λ.ης τής καρδίας σου καί έξ δ- λης της ψυχής σου καί έξ δλης τής δυνάμεώς σον» (Δεντ. 6, 5) καί: «άγα.·ΐήσεις τόν ίΐλ.ησίον σου ώς εαυτόν» (Λευ. 19, 18). Ή θεία άποκάλ.υψις βαίνει 6α- θιμηδόν καί έξελυκτικώς καί σννε- πώς δ.του άφυπνί'ςεται ή ηροοωπι- κή συνεΧδησις των 'Ισμαηλιτώ%', τόσον άΛοκαθίστταται ή Ίοέα τού Θεοΰ 3θάι μάλΐιστα μέ τα διοάγ μα¬ τα των Προφητών αϊροντατ οί Ι¬ σραηλιται είς υψηλοτέραν ηθικήν καί άνωτέιραν αντίλ,ηίψιν περΐ τής θείας δικαιοσύνης. Ό ΙΙροφήτης 'Ωσηέ άνακρωνεΐ άπηχών την φω νήν τοϋ θεοΰ «νΕλεος &έλω καί ούχι θνσίαν> ('Ωσ. 6,6) καί είς
αύτό άτναφέρεται ό Ιησούς Χρι-
ος απαντών είς την .παρατήρη¬
σιν των φαρΜΤαίων, διατί σνντρώ
γει μετά των άμαρτωλών, ύπονο-
ών ότι ή νομική ήθική καί ή τήτ
ρησις τυΛυκων διατάξεων ούδειμί-
αν ?χουν αξίαν χωοίς τήν εϋσπλα
χνίαν καί την αγάπην καί μά).ιστα
τοϋ άμαρ/τωλοΰ άνθ'ρώ.του. Είς·
τήν Παλαιάν Διαθήκην Εχομεν έ-
πίσης καί την αποκαλύψιν των ί-
διο>μάτων τού θείον χαοακτήρος.
θεός ίΤναι «ο'ικτίριμων καί έλί-
ήμων, μακρόθυμος καί .·τολυέλεο<ςϊ (Ψαλμ· Ρβ. 8). Ό θεός χαίρει κα'ι εύ^ρραίνεται κβτά τόν Προφήτην Ήσαΐαν (62, 5) διά τόν εκλεκτόν τον λαόν, ό¬ πως ό νυμψίος διά τήν νύμφην καί ΟΛως; ίύφραίνονται· οί έορτάζον τες έν ήμέρα εορτής, κατά τόν Προορήτην Σοφονίαν (3,17). Πάντως τονίζονταν πιερισσότειρβν είς τήν Παλ<κάν Διαθήκην ή με- γαλίικτύνη, ή παντοδυναιμία καί ή δι,καιοσύνη τοϋ θεοΰ, ίδιότητες έμβάλλουσιαι ής φό&ον καί διά τού το γίνεται λόγος περί τοΰ θεόν τής Π. Διαθήκης, δτι είναι θεός τοϋ φόβον μάλλον ή τής άγάπης. Άλλα ή σχέσις θεοϋ καί άν- θιρώ.των βεμελιώνεται πλέο' επί τής άγάπης^ ®1ς την τελείαν θρη¬ σκείαν τής άγάπης είς τόν Χριστια νισμόν, δπον ή άγά.τη ευρίσκει την τελείίοσίν της καί περΐ τής οποί¬ ας ό Ιωάννης λέγει: «.Η τελεία άγά,τη &ξα> δάλλει τόν φόβον»,
«διότι φάβος ονκ έ'στΐν έν τή ά-
άγάπτι» (Α' "Ιωαν. 4,18).
Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΙΝΗΝ
ΔΙΑΘΗΚΗΝ
Είς την Κοινήν Διαθήκην έ'χο
ιμεν πλέον την πλήρη αποκαλύψιν
τοΰ χαρακτήρος τοΰ θεόν, τοϋ ό
ποίον ονσία είναι ή άγάττη. Ό
θεός τοΰ Εύαγγελ,Χου είναι θεός
της άγάπης καί πηγή .τάσης άγά
πης. Ή αίωνία άγάπη τοΰ Πα¬
τρός εξεδηλώθη διά τόΰ ένανθς.
Πράγματι είς τήν -έαν πνευμα
τικήν δημιουργίαν τής ίίασιλείας
τού θεοΰ διά τοϋ Χριστοϋ, ή εύ-
λογία διαδέχετο», τήν κατάραν
καί καλούμεθα νά λ»ά6ωιμεν τήν
υίοθιεσίαν διά τής χάριτος καϊ νά
γίνωμεν μέτοχοι ζωής αίώνίοι».
μετοχήν είς τήν θείαν ζωήν, διά
Ή ζωή τής χάριτος σημαίνει συμ
μετοχήν είς τήν θείαν ζωήν, διό¬
τι «οντω ήγάπησΓν ό θεος τόν
κόσμον, ώστε τόν υϊόν αύτοΰ τόν
μονογενή Εδωκεν, Ινα πάς ό «ι-
στενων είς αυτόν μή άπόληται,
Λλλ' ?χει ζωήν οΑώνιον». (Ίω·
3:16 — 17). "Επίσης εί.ς τήν Α'
κώθολικην επιστολήν τού ό "Ιωάν
νης μάς δίδει Ινα άρμονικόν συμ
«λεγμα πίστεως καί άγάπης: ι Καί
ημείς τβθ·εάμ<εθα κοί μαρτυροΰ- μεν δτι ό πατήρ απέστειλε τόν υί όν «σωτήρα τού κόσμου· δς αν δ- μολογήση δτι Ιησούς εστίν ό υί ός τοΰ θεοϋ, ό θεός έν αυτώ μέ νει καί ούτος έν τώ θεώ" καΐ ή μεΐς έγνώοοαιμεν καί .τεπιστ«ύκα- μεν την αγάπην ην Ιχει ό θεός έν ημίν. Ό θεός άγάπη έστί, καί ό μένων έν τή άγάπη έν τώ θεώ μενει καί δ θεός έν αυτώ», θά ηδύναντο νά λεχθή δτι τα α¬ νωτέρω χωρία Λποτελοϋν έΒΐιτο- μην τής διδασκαλίας τού Ευαγ- γελίον. Οί άθεϊσμοί, οί σκεπτικι- σιμοί, οί μηδενΐΛμοί καί αί άπατ·- σιόδοζοι φΐλοσοφικαί θπορΐαν καί ονται «αί διαλύονται, ώς πυρο- τεχντρατα, ενώπιον τού θϊίον με ναλεΐου τής ΑποκαλύιΐτεΜς, δτι ό θεός είναι αίωνία άγάπη καί δτι ή δημιουργία καί ή λντρίοατις ά- ποτελοΰν έκδηλιοσιν τής άγάπης ανιτής. ΣΤΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Ι2Τ0ΡΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ Κ ΓΡΑΙΚΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ Τοβ οννεογάτουμας χ. ΑΠΟΛΛΟ ΝΟ^Σ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΘΤ (Συνεπεία έκ τοΰ προηγούμενον) 'Ηταν νιορίς άκόμη νά υποτε¬ θή δτι ό Μέιττερνιχ άπαρνηβηκ* την όπισθοβοτΜ,ία νά άξιοποιήση ' τό γάμο τού Ναπολέοντος μέ τή Μαρία Λουίζα, ποΰ μέ τόσο ζήλο εΤχε διαπραγματευθή. Τα φτδια ζώσανε τονς σννέ- όρους. Ή άιτμόσφαιρα αλλαξ*. Ό Χάρντεα.τιειργκ πρωτα κι' ό Κάσλρη νστειρα ά.ιοσρανΐ τίς άντ'ροήσετς τού. Ό Μέττειρνιχ ή ταν πολϋ πονηρός γιά νά επιμείνη καί νά φοτ'ντώση τίς 6αρε«.ές ύ- πόνοιες κατά τής νπσυλης αϋστρι ακής ,αολιτικής, ποΰ άναψε ό πε ρίτεχνος νπαινιγμός τοΰ Καπο- όίσιρια. Έξακολουθοϋαε, είτε, νά .τιστεύη δτι ή προσχώρηση τοϋ 6α τό παράσημον τοΰ Τάγματος δια κεκριμενιυν 'Τπηρεσιων. Ή Γαλ λακή Κυδέρντισις τού άπένει,με τόν Πολεμικόν Στανρόν μέ δύο φοίνικας καί τύ παράσηιμον τοϋ Ίππότον τής Λίγεώνος τής Τι- μής. 1ΙΑΓΛΟΓ ΦΛΩΡΟΤ Τα 6ι6λια και οί άνθρωττοι ΦΟΙΒΟΤ ΔΕΛΦΗ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΦΙΝΗΣ θ' ΠΟΙΗΤΗΣ ΤίΙΣ ΑΓΟΡΙΑ ΝΗΣ εκδοοη «Ίωλκός> 1970, σελ. 56.
Ό Φοίδος Δέλφης (Γιώργος
Κανέλλος), ό ποιητής άπό τονς
πού τόν εΐχα παρουσιάσει
τό 1968 ή 1969 στοΰς οναγνώ-
στες τοΰ «Π.Κ.», άναλύει στόν
μικιρό τόμο τό 6ι6λίο τοΰ Κοφί-
νη «Φο)νή πατρίδας», τό πηγαΐο
αΐ.τό &ργο πον ΐίχα σχολιάσει έ
8ώ τόν περασμένο Νοέ,μβρη ή
Δεκέμβρη. Πολ.ΰ σο>στά ό Δέλφης
τελειώνίΐ τό προοίμιό τού μέ τοΰ
τα τα λόγια τοϋ "Αγγλου ποιη-
τή Γουίλλιαμ Γοινρντςγουέρθ:
«Ή φύση ποτέ όέν πρόδωσε την
καρδιά πού τήν άγάιπηοιε». (Ό
Γ. Γ. εζησε 1770 — 1850. Ρο-
μαντικός, άποκτιρνξε τόν έκφρα-
στικό τρόπο τού 18ου αιώα).
"Οτι ό Κοφίνης εΤνοπ «άληθινός
ποιητής» (σελ. 22), τό πιστΐύω
κ* έγώ καί τό έ&εδαίωσα στή
6ι6λιοκρισία μοτ>. Είναι καί «γλωσ
σοπλάστης». Ή πλούσια άνάβρα
πον άναδίνεται άπό τοΰς στίχονς
τής «Φο^νής ,τατρίδας» τό άπο-
δείχνει. Τούς στίχους αΰτοϋς
τούς δια,6άξο> καί τούς ξαναδια-
6άζω καί κάθε φορά είναι σάν νά
ξαναβαφτίζωμαι στήν κολυμπήθρα
τοϋ Παρνασσοΰ .τού μοΰ εΐχβ έμ-
πνευσει κ' έμενα τό μυθιστόρημά
μόν· «Ή Ξένη» (1946), τοποθε-
τημένο στόν άραχιοβίτικο καί &ελ
φΐκό χώρο.
Ό Φοϊδος Δέλφης, συμπατριώ·
της τοϋ Γιάν<η Κοφίνη, γέννημα τοΰ Παρνασσοΰ, έρμηνΐύει καί ά ναλύει τουτο κ' έο«1νο άπό τα ποίήματα τής «Φωνής Πατρίδαςϊ» μέ κατανοήση καί δικαιολογημέ- νον ένθονσιαομό, μέ τήν έποπτεία τοϋ γνοιστη. Τόν στ·μμερίζομαι, τόν ένθουσιασμό τον, άδίσταχτα. Ή μονογραφία τοϋ Δέλφη είναι άφιεν<ομενη «στή μνήμη τοΰ φί- λου μας καί σνμφοιτητή μου 'Αγοριανίτη) Δήμον Τράκα, πού ?κλει·σε τόν κνκλο τής ζωής τού στά 6οννά τής Άλβανίας». Μέ συγκινεϊ Ιδιαιτέρα τό μνημόσυνό τούτο σ' ?να άπό τα θϋματα τής καισαρικής μΐγαλομανίας τοϋ Μουσσολίνι πού έστάθηκε ό κν- ριος αϊτιος τής συμφοράς μας τού 1940 — 1949. ΠΛΑΤΛΟΣ ΦΛΩΡΟΕ τής Γαλλίας στήν Ίερά Σχιμμαχία, ύποχρέωνε τοϋς συμ- μάχονς νά συνεχίσουν τή περι¬ φρουρήση τού γαλλικον μοναρχι- κου καθβστώτος μέ <τά στ<>ατείτ|ΐια
τα τους. 'Εφ' δσον, δμίος, τό Συ
νέδριο προτιμοΰσε νά την έμπι-
στευ'θή άκέραια στόν 6ασιλέα
ιης; Γαλλίας καί στή κνδέρνησή
τού, ώφειλε ν' άποκαταστήιση τό
κΰρος καί τήν έπιβολή τους, γιά
νά είναι σέ θέση νά τήν έπωμι-
σβοΰν. Εΐχε οέν εΐχε, είτε πάλι
τή τελευταία λέξη, μά δέν κατα¬
φέρη νά εξουδετερώση την ήττα
τού άπό τόν Καποδίστρια.
Τό Συνέδριο άποφάσισε την ά
μεση έκκένωση τοϋ γαλλικοΰ έ-
δάφονς άπό τα συμμαχικά στραί-
τε·ί<μ«·τα, έπικύρ«>σε τή προσχώ-
οηση τού Λουδοβίκον ΙΗ' στήν
Ίειρά Σνμμαχία καί κάλεσε τή
Γαλλία νά μεττέχει στά σννέδρια
των Μεγάλων Δυνάμεών μέ πλή
ρη ίσοτιμία.
Ό Καποδίστριας θριάμι6ευσε.
"Ομως ή νίκη τού ίμελ.λε νά εί¬
ναι ή τελευταία καί πύρρβια. Ό
Άλέξανδρος τοΰ άατιένε4ιμε τό ά
νώταιτο παράσημο τοϋ Άγίιου Βλα
διμήρον Α', άλλά τα συγχονρητή
ριά τού ήσαν συγκρατημένα καί
μελαγχολικά. Τόν εβλεπ* μ' δλ-
λα μάτια τώρα, μέ τα μάτια πού
τοΰ ά'νοιξε ό Μέττεονιχ, σάν «Κθΐε
λότυφλο δημοκρατνκό». Δέν θά
παυε νά τόν έκτίμά, δέν άμφέβαλ
λε γιά τήν ένσυνείδητη &φο<Λ(ύ' σή τού, ό'χι! "Απλώς δέν την θεω¬ ρούσι άρκετά δυνατή νά ύπβρνι κήση τίς ύποσυνείδητίς παιρο^μή σ»ις τού. Τα ύπόλοιπα Μματα. τοΰ Συνε βρίου ήσαν τής άρμοδιόιτητας τοθ Νέστελροντ κι' άφοροϋσαν κυρί- ως σέ πολιτειακές άναταραχέι;. Στήν Ισπανία καί στή Νεάπολη οί φιλελευθεροι άπαιτουσαν άπό τούς αποκαιτασταβΐιντας Βουροώ είς τη^ *πν
ΓΙΑΚΟΒΟΤ ΔΙΖ1Κ1ΡΙΚΗ
ΑΠΟΣΠΑΣΜλ ΑΠΟ ΤΟ ΛΝΕΚΑΟΤΟ
ΒΙΒΑΙΟ ΜΟΥ " Η ΓλΟΣΣΑ ΜΑΣ..
ΣΤ'
ΟΙ 1ΙΑΡΑΛΕΓΨΕΙΧ ΤΟΤ ΣΚΙΑ
Ό Σκιάς όμως παραλείπει ν'
άνοχρέοη στό βιβλίο τσυ τόσο την
άληθινή έξελικτική πορεία τής
γλώσσας μας όσο καί την άλλη-
λεπίδραση, άπό τή μιά πλευρά,
τής λαϊκής λαλιάς πάνο> στην
«κοινήό» καί, άπό την δλλη, τής
λόγιας γλώσσας πάνω στή λα'ίκή
λαλιά, άλληλεπιδραση ποϋ εύιιλε
τή σψραγίοα της πάνω «ττΐγν κοι-
νή δημοτική μας.
Ή καθαρολογη τάση είναι πο-
λύ πιό παλιά άπό την άψετηρία
πού τής δννει ό Σκιάς μέ τίς δυο
περιδόητες έπιστολές τοϋ 15ον αί.
(μιά έπιστολή τού Ματθαίου Ά-
σάνη καί μιά άλλη «τού Νικολά-
ου Ράλη).
Ή πορεία όμως πού μας εφε-
ρε στήν κοινή δημοτική είναι ε
να ίστορικό καί άπαρασάλευτο γ«
γονός ποϋ δέν ϊξαλείφεται ώπό
καμμιά παρασιώπηση οποίον κι
αν είναι ~ουδαιΐοφάνου γλωσσα-
μύντορα, ή Σκιάς λέΎεται αύτάς
η άλλοιως πως. Ή πορεία αυτή
υπήρξε, καί μάλιστα ατάθηκιε διτ-
τή: είχε δνό σκέλη, δνό κατευ-
θννσεις, δχι δμως παράλληλες,
άλλά Αντίθετες.
Τό ίνα σκέλος τής πορείας αύ
τής ήταν, άρχικά, ή πρόσληψη
έκ μέρους τής «κοινής» στοιχεί-
(βν της λαϊκής γλ.ώσσας.» Την
πρόσληψη αυτή των λαΐκων στοι-
χείων τή 6λέπουμ£ βτούς έκκλη-
σιαστικούς Ομνονς τού Ρωμανοϋ
καί τού Πιαίδη (άντιστοίχως «Ή
Παρθένος σήμερον τόν ΰπερονσι.-
ον τίκτει» καΐ «Ό άκάθιστος "Τ
μνος», 6ας καί 7ος αί.), στό Χρο
νικό τού Μαλάλα (6ο; αί.), στούς
δυό 6ίους άγίων (τοΰ «Συμΐών
Σαλον» καί αβΰ «Άγιον "Ιωάν¬
νου τού Έλεήιμονος», ε"ργα, αμ¬
φότερα, τού Λεοντίου Νεαπόλε¬
ως Κύπρου (7ος αί·), στά στρατι
ωτικά σνγγράμιματα Λέοντος τοϋ
Σοφόν η τοϋ Φιλοσόφον (9ος -
10ος αί.)1 στά £ρνα τού αϋτο
κράτορα Κωνσταντίνου τοϋ Ποο-
φυρογέννητου (10ος αί.), καί σέ
αλλα συγγρβΒμιματα.
"ΕτοΊ έξηγιέται ή μονόπλευρτΐ
δαξασία τοΰ Σκιά, πού λέγει ότι
«ή καθαρεύουοα είναι άρχαία έλ-
ληνική επί τό δημωδέστερον με-
τα6ε6λημενη> -' (7).
Τα στοιχεΐα αύτά, πού μπσΐ-
νανε στήν «κοινή» ήσανε ζωντα-
νά τμήματα (λέξεις ή καί <ροά- σεις, συντακ,τικοί τράτοι, κ.α.) τής λαίκής γλώσσας. Ή γλώσσο. δμως αυτή άκολ.ουθοϋσε μιά δι- κια της αύθόρμητη προφο,ρική έ- ξελιν-τική πορεία, γιά νά γίνη, σιγά - σιγά καί μέ τή σειρά της, μιά γενική κοινή δημοτική. γλώσ σα τοϋ ελληνικόν λαοΰ, βασισμέ- νη στήν άβίοκττη καί λογική βη- μιουργία των άνθρωπον ποϋ μ' αύτη θέλανε νά έκφραστοϋνε, των άνθρώπων Ιδίως έκείνων ποϋ ήσανε μοοορυά Από τή γοαφτή άρχοΐα παράδοση καί πού δ Ιδρώ τας τους ήτανε ζυμωμένος μέ τή μητέρα νή. ΟΙ άνθρώποι αύτοι, εϊχανε τή ι σιυμπαΐ8άσταση μόνο έ- κείνων των φυσικών γλωσσνκων Φαινόμενον .τού συντροφίΰουνε τή γένεση καί τό σχηματκίμό μ* άς γλώσσας, δηλαδή: τή σνμ,μόρ α/ωση πού κάμνίΐνε στά λογης - λογής λόγω. στοιχεϊα (ποϋ, άπό οποια κι άν είναι αΐτία, .-ταρου- σιαζόντοι>σαν μπροστά τονς) .ιβός
τίς βαβΊκές ΙδΜϋμορ,ίίίες των ά-
ναγκων τοϋ καθημ.ερ'ΐνοϋ λόγον,
την τα,ύτιση τής άνθ
λιός πρός τόν φυοτκό πβρίγυρο
όπου ζαύσανε καί δρούσανε, την
παιρετι«μολογία (μαζί της πηγαί-
νουνε καί οί δανεισμοί άπό αλλες
γλώσσΐς), τα εσφαγμένα ακοΰαμα
τα, τίς όναματοπαιημένες λέξεις,
καί αλλα διαμορφ<οτικά μιάς γλώσσας δεδομένα. ΣΤΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Τό διαμάντι τής Μ. Άσίας ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΒΟΊΤΜ ΣΜΥΡΝΗΣ ΛΑΜΙΙΡΟΤ Κ. ΛΑΜΠΡΙΚΙΔΗ Πολιτικού Συνταξιούχου (Συνέχεια έκ προττγουμ,ένοιο) ο>άννην Σα.ρημΛΐγιόγλον.
10) τόν Χαράλαμπον Κιουζέν
ΙΙεζάν 11) τόν Άναξαγόραν Κων.
Κορφέν 12) τόν Ανδρέα Ί. Μι-
χονηλίδην 13) τόν Γεώργιον Ί.
Μιχαηλίδην 14) τόν Στυλιανόν
Ί. Μιχαηλίδην 16) τάς αδελ¬
φάς ΛΙιχαηλίδη, Πηνελάπη χαί
'Ιωάνναν 16) τόν Χωκράτητν Κοο
ρέν 17) τόν Εύάγγελον Σαολήν
18) τόν ΊθΜ,ννην Κο>ν* Πετρά-
κην 19) τόν Γεώργιον Κο>ν. 11ε-
τράκην 20) τόν Μιχαήλ ΠαψΙ-
την 21) τόν Παναγιώτης Λ. Λαμ
πρΐΜΪΟην 22) τόν Στυλ. Μπακιο-
τζήν 23) τόν "Ηλιον Γ· 'Ελι-
μιοτντήν 24) τόν Γεχόογιον 'Κλι-
μιαντήν 25) τόν ΠερΐΜλή Κατσώ
νην 26) τόν Δημήτριον Κων. Πε-
27) τόν Ανδρέα Κ. Πε-
ρ 28) τόν θεοδ. Μαρού-
σην (Μοϋλον) 29) τόν Γε«Η?Ύιον
Κογχύλην 30) τόν Γεώργιον Δια
μαντάκην 31) τόν Νικολ. Διαμαν
τάκην 32) τόν Δημ. Τζιτζκριάν
33) τόν Εΰαγγ. Βαλλίδην 34)
τόν Στέλΐιον Σταυρινακτιν 35)
τόν 'Εμα. Γάτζον τοϋ Βασίλειον
26) τόν Εύάγγελον Βαμιβακον
37) τόν Νικολ. Βαμιδάκον 38)
τόν Ιωάννην Βαοαρέζην 39) τόν
Νικόλαον Κεχαγιάν 40) τόν Πό
[ θητόν Χ "Αντώνιον 41) τόν Νι¬
κόλ. Βατίδην 42) τόν Δημήτριον
| Μυλωνάν 43) τόν Μαρί,νον Χρι-
στοφορίδην 46) τόν Ιωάννην
όν Άρχοντάκην 48) τόν Κων.
Ανδρ. Μόσχοδαν 47) τόν Γεώργι
Κέντρον έξ Ηπείρου 49) τόν Ά
ναστάσιον Μ«ι>σο γιάννην 50) τόν
Μιχ. ΣτροβοαρίδτΓν 51) τόν. Αν¬
δρέα* ΣτοαΛαιρίδην 52) τόν Ί-
ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗΝ
ΙΝΕΠΟΑΙΤΟΝ - ΚΑΣΤΑΜΟΝΙΤΟΝ
Όμιλία τού Πρόεδρον κ. Κωνστ, κλησιά μας τό Μοναστηοι μας
Γεωογιάδη κατά την 24αν Ί- πού εδέσποζε τής ϋψηλης έ,κείνης
ανουαρίου ημέραν των έτ»αινί- οασώδονς εκτάσεως, μέσα σέ ά
ών τής Μβγάλης αιθούσης τοϋ γρια κιαί ίίμείϊα δένδρα, μέσα σε
Σ' ΰλους τούς ανωτέρω καί 2ωματείου Ίνεπολιτών — Κα πανύψηλες -Λαοττανιες καιι^ ©ημα-
ε'ις όσους ή έξ.ισθενηθείοα
ΜΠΙΛΛΥ ΓΚΡΑΧΑΜ
Η ΑΝΑΖΗΤΗΣΙΣ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑ!
'Επιμέλε» ΚΑΤΙΝΑΣ Χ. ΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ
Β'
χ,·,
μη ικ,υ παραλείπει (διανύι·> τό 75 θεοτόχ.ον».
μ
<ηανιθνιτΰ>ν _ «Ή Κοψι. τής γμένο σήμερα, μένει μάρ'τυναις β1ος
κου εφε>ρε ό Χρ»·-
γή ήταν ενα μή-
όν ετος τής ήλακίας μου)στέλλω ΐΐς>(ΓΓΐματοποιοΰμεν βήμί!ρα μιά «ρής καί φυλακάς των πεθα,μένο^ν
νοεοώς την ε-ϋγνωμοσΐτνην των ή Γ ά λλΐ πγόνν πατέ(?ϋ>ν καί άδ*λ-
ι ής όδυνηράς έκ,είνης κα-ταστνθ- ' νύί1ίί έπανα<ττατικό άλλά καί εν- τό καταλά6η ό νοεοώς την ε-ϋγνωμοσΐτνην των οποιοΰμε ήμρ μ ρής φ ^^ γ Γοο>ς γιά πολλοΐ>ς, σο- προγόνων πατέ(?ϋ>ν καί άδ*λ- (,ένας. Τα λόγια Τού ήσαν άπλά
ώ ύ } ά Άά
,χήμαντη Γοο>ς γά ς, (έας γ
έν Ελλάδι καί αλλαχού δΛ,τΙιούν 6αοϋ)Τ(·τη ζμως για μας έπιθνιμία, φών μας καρτερώντα; μας εύ- } μέν> ,3,^ ^ βα&ειά- Άναοτά-
των σν,μπαλιτών μου μέ την δια- που" ^εζηθα)μεν άπό κείνους .ιοϊ) λα·6εΐς προσκυνητάς, νά γονατί- , τ<ι/ναν νχς)χ^?0Ι.χ1-Μάς τονς άνβροε- ίετχώωσιν ότι ποτέ βέν πρόκει,ται π^ρέσυρβν ή μπόρα τού 1992 ·* <*«Αεν, ί>Γαν μιά μέ^α »ά μάς έ ' ^ ^^ μέφχ,ς τους άποοοχή, εΐτί·
Οεοβιίωσιν ότι ποτέ βέν πρό-κειται
νά λησμονή**ωμεν την μεγάλην
των
Καί τ.ερματίσας την πνευματι¬
κήν αυτήν εργασίαν μου, δέν θά
παραλεϊψω νά έκθέσω μερικά διά
παρβσυρβν ή μπόρα τού 1992 ·έ «ώμεν, οίαν μια μ*ρα &α μυ.ς ε- ^ άπό μ^^^ς το1>ς άποδοχή, είτί·
μιά συμφορά πρωτάκονστη γιά τό πιτραπή νά φτάσουμε έκεϊ. "Ο- | ^^ Προκαλοϋσαν δέ είτε εΰμε-
'Βθνος μας. ™ν τ« μ1^) καί αί άδιαλλα|ίαι, 6ίαιη α0ντκτί τους. Έκεϊνοι πού
τήν μεγάλην θρησκεντικήν πανή- χιε.χισκόπβυ Αθηνών καί πάσης
ν,υριν την όαοίαν έώ,ρταζαν οί Έλ>.άδος κ.κ. Ίε·ρωνύμου, κ·
Βουρλιώτες κατά τήΛ· 15ην Αύ- Διενθι.'ντά, Έκπροοχΰπε τοΰ 'Εξο
γούστου εκάστου ϊτιοιις εορτήν χιοτάτυυ 'Τπουργοϋ Κοιν. 'Τπη-
τΓ,ς Κοιμήσεως τής θεοτόκου. ρΐσιών, κ.κ. Διοικήται των Σω-
"Οπως ανέφελον είς τα Βουρ- μάτον Ασφαλείας και Χωρ)κης,
λά ό Καθε&ρυκύς Νπύς ήτο ή κ.κ. 'Επ4τι.μοι Πρόεοςκη «αί έπί-
'Ε/Κ.λησία τής Παναγίας. Ή Κοί τιμα μέλη τοϋ Σωιματ·είον, ν.Μ. Δι
μησις τής θεοτόκου έοιρτάζιεται, £ΐ"βτ·νταί των ΆθηναΙκών καί Το
ώς είναι γνωστόν την 15ην Αύ πικών Εφημερίδων, κ-χ. 'Εκπαι-
νούστου. Είναι μία άπό τίς πλέ- ίνευτικοί, Κυρ&ς καί Κύριοι, Δέ
όν έπίσημες καί μεγαλύτε««ς θε- «ιοινίδες καί νέοι σάς έκαλέΛϊΐ-
ομητορικές έορτές της Χρκΐτιανω μ?ν νά παραστήτε βτά ένκτΐ.ίνια
νης. | τής αιθούσης αυτής, τής αιθούσης,
Την παραμονήν καί την έπομέ- *Ι όποία άοφαλ.ώς όντε τττν
^ λέ
Σάς εκαλέσαμεν, αί άντιθέσεις και αί διαφοραί Θ1*
Πανοσιολογιώτατιε έκπρόσωπε άτονί)σαυν καί οί λαοί θά
τής Αυτού Μακαριότητο'ς τοΰ Άρ
νην σι»ρρέ«ΐ'ν είς την Εκκλησίαν
«ντε ^ μεγαλοπρέπειαν, τόν
νην σι»ρρέ«ΐν είς την Εκκλησίαν
τής Παναγίας των Βονρλων χι- τλοΰτον καί την διακόσιμηβτν, όίλ
?α"ν "ί»°νσών ^ι όντε καΐ την
τής Παναγίας των Βονρλων χι
λιάδες .-τροσκυνηταΐ έκ Σμύρνης ?α"ν "ί»°νσών ^ι, όντε καΐ την
έκ τοϋ Σι6ριο-αρίου τής άρα,αίας "Γμιούογτχ- κάποια ίστορική τον
"Ε^°«ξ ύποχρίωο-ις
των
των
λών μεταζύ των οποίων σνγκατα-
λέγονται ώς προσκννηταί καί Τοϋρ
κοι άσθενεϊς οΐτινες προσήρχοντο
Προέκυψεν άπό την νοσταλγία,
τό πνιγμένο πόνο, την φΐλοτιμύα...
ά-τ* αύτη την νοοτροπία τοΰ "Ελ
. , , „ _η- ι · ι ■ λτ*νος να κιρατη ζωηράν την πα-
δια να θεραπευθωσΐΛΓ άπο ανιατα ;. * ν ■ · ι
, , _ ,. οαδΓθ-ιν... ίωντα-νη την έπαφη τον
νοσήματα τα οποια εμεναν άιΒί-
ράπευτα άπό την ίατρικίν ίπ. τή
ε*η~.
ΣΤΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΚΑΠ-ΑΔΟΕΓ£Α ΟΕΜΑΤΑ
ΕΚΛΕΚΤΑ ΑΠΟΣΠΑΣΝΑΤΑ ΑΠΟ ΤΑ
ΣΥΓΓΡΑΜΗΑΤΑ ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ
Τοβ συνεργάτου μας χ. ΙΟΑΝΝΟΓ Δ. ΔΟΓΚΙΔΒ
(Συνέχαα έκ προττγονμένον)
"Επειτα, άιφοϋ ϊταραταχθοϋν σέ
δυό αειρές καί κατά διαστήιμαιτα
έκβίνοι πού θά ποοχορήοουν τόν
νέ», τόν συνο&εύουν τι,μητικά διά
μέσον τής άγαράς στό λουτρό.
Καί όταν πληοιάζουν, άροθίζουν
νά φωνάξονν δυνατά καί νά πη-
δοϋν σώ,ν ένθουσιαομένοι· καί
διατάζει ή δχλοβοή νά μή προ-
χωρήβουν, άλλά νά οητ«ιματήο·ο'ν,
νιατΐ δέν τοϋς .-ταριαδέχιεται ό
λουτρός καί κλείνουν σννάμα μέ
πάταγο οί πόρτες, γιά νά φο6ί-
σονν τόν νέο, "Τοτερα, άφοΰ έ-
πιτιρέψοιιν την εΓσοδο, &τσι τοϋ
δίν(Λ»ν την έλιευθερια καί τόν α-
χονται άπό τό λουΐρό σάτ £να
καί ίσότιμο μέ αντούς. Και τό
πιό Τ-ερπνύ τής τελετής είναι ή
αμεση διακοπή καί διά/Λ'σι έκιεί-
νων πού στενοχο>ροϋν.
ΚΕΙΜΕΝΟ
Τότε τοίνυν έγώ τόν έμόν καί
μέγαν Βασίλειον, ονκ αΰτός δν
αΐδοΰς ηγον μόνον, τό τε τοϋ 4>-
θους στάαΐιμον καΐθορών, καΐ τό
έν λόγοις καίριον, άλλά καί τ,ονς
Λλλσυς έ'πει>θον ομοίως ϊχ»ν, 8-
οοι των νέων αγνοούντες τόν αν-
δρα έτνγχανον, τοίς γάρ πολλοΐς
ευθύς αίδέσιμος ήν, άκοη προικα-
τειλημμένος" έξ ου τί γιίνεται; Μό
Λ/ος σχεδόν των έπιδ·ημούντων
τόν κοινόν διίφνγε νόμον, κρείτ-
τονος ή κατά νέηλυν άξκοθεΐς τι-
μής. Τουτο ήμϊν τΆ1 φΐλίας ποο-
οίμιον! εντέυθεν δ της συνοκρείαις Ι
σπινθήρ! ούτως έπ' αλλήλους έ
τρώθημεν: 2πειτα συνηνέχθη τι
καί τοιούτον, ουδέ γάο τουτο πα-
οαλιπεϊν άζιον.
Οΰχ' άπλοϋν γένος εύρίσκω
τους Άομενΐοιυς, άλλά και λίαν
κουπτόν τι καί νφαλον. Τότε τοί-
νι/ν των έκ πλείονος αύτφ σννή-
τ>ων καί φίλων τινές, Ιτ' έκ τοΰ
πατρός καί τής άνω6«ν έταιρεί-
ας καΐ γάρ έκείνης τής διατρι-
6ής ΰντες έτνγχανον προσιόντες
αύτφ μετά φιλικόν πλάσμαΐτος,
(φθόνος δέ ήν, οϋκ εϋνοια τό
προσάγον), έπη,οώτων νέ αυτόν
φιλονείκως μάλλον ή λογικώς, καί
ΰποκλίνειν έαυτοϊς έπΐΐρώντο, διά
τής πρώτης έπιχποήοιεα>ς, την
τε άνωθεν τον άνδβός εύφνίαν εί-
δότες, καί την τότε τιμήν ού φέ¬
ροντες. Δεινόν γάρ είναι, εί πιοο-
ειληφότες τονς τρί6ωνας, >Λρυγ-
γίζειν προμελετήσαντας, μή πλέ¬
ον εχοιεν τοϋ ξένιου τε καί νεήλυ-
δος. Έγώ δέ ό φιλαιθήναιος καί
μάταιος, ού γάρ ήσθόμην τού
τρθονον, έπίβτενιον τφ πλάσματι,
ήδη κλινομ,ένωίν αυτών καί τα
νώτα μετα6αλλόντων. Καί γάρ έ-
Ιηλοτύπου τό των Ά&ηνων κλέ-
ος έν έκεΐνοις καταλ'-'θήνιαι, καί
τάχιστα πε.ρι<τρονηβηναι, ΰ~ίρ«- 5ον τε τού; νεανίας, έπανάγων τόν λόγον καί την παρ' έμαντοϋ ροπήν χαιριζόιμενος, (δύναται δέ καί ή μικιρά .-τιροισθιικη τό πάν έν τοίς τοιούτοιις), ϊσας ύομίνχ) τας κ&φαλάς, τύ τοΰ λόγου κατέστη¬ σε. ΕΡΜΗΝΕΙΑ Τότ* Ιουών έγώ τόν δΐικό μου κιαί μεγάλο Βασίλειο, δχι μόνον ό Ιδιος δδηγοϋσα μέ σε&αοιμό, έ- ίΐΒΐδήι Ιδλεπα την σταθερότητα τοϋ χαιρακτήρα τον καί την εΰθι ξ*α τού στούς λόγονς, άλλά, καί μερικονς άπό τούς άλλους νίους, πού δέν τόν ήξεραν καλά, τονς ϊπειθα νά φέρωνται μέ τόν [διο τρόπο' γιατϊ στοΰς πιεριο'ο'ότΐριους ίταν οεβαστός ευθύς έξ οΐρχής, έπειδή τόν γνώριζαν έξ άκοής· καί τίστερα άπ' αύτό τί γίνετται; 'Αμ' όλους σχ*δόν τούς ξενητεμ- μένους, αύτός μόνον διέφυγε τόν κοινό νόμο καί άξιώθηκ,ε σέ τιμή ανώτερη, παρά σέ νεοφεοιμένο. Αύτό ήταν τό προοιμιο τής φιλίας μας! Άπ' έδω ό σπινθήρας των σχέσεων μας! "Ετσι πληγωθήκαμε 6 Ινας γιά τόν άλλο! "Επειτα συνέβη καί κιάτι άλλο, πού δέν πρέπει νά τό παοαλείψοι. Δέν 6ρίσκω άπλοϊκό τό γένος των Άρμενίων, άλλά σάν κάτι πολΑ κρυφό και νπουλο. Μερικοϊ άπ' αύτούς τότε, πού ήσαν γνω- οτο'ι κα), φίλοι άπό την <τχολή τοϋ παΐτέρα τού στόν Πόντο, ά- φοϋ τόν πληοίαξαν μέ τό πρόσ- χημα τής δήβεν φιλίας, (δ φθό νος δέ ηταν έκεϊνο ποϋ τοϋς £- φερνε κοντά καί ό'χι ή εϋνοια), τοϋ έ'καιμναν διάφο,ρες έρωτήσεις μέ έριστικό μάλλον τοόπο παοά λογικό, καί προσπαθοϋσαν νά τόν ϋποτάξουν μέ τό πρώτο έγχείρη- μα, έπειδή άπό την έποχή έκεί- νη γνώριζαν αήν εύφυία τού καί δέν μ,τορούσαν ν' άνεχθονν την φήιμη τον. "Ελεγαν μάλιστα πώς Θά ήταν τρομ/ερό, εάν αύτοί, πού πρωτοι πηραν τό φιλοσοφικό I- μάτιο καί ϊ-μαθαν νά λαρνγγίζονν κατόπιν πΐρομίλέ'της, δέν ήσαν ά- νώτεροι στίς γνώσεις άπό τόν νρ- οφερμένο ξεΛ'ο^ Καί έγώ ό φιλα- θήναιος καί μάταίος δέ ν μποροΰ· σα νά καταΐλώ&ω τόν φθόνο, καί νόμιζα πώς -}αγματική ήταν ή φιλία των νεαρών έκείναχν, καί ό¬ ταν τούς εΐδα νά κάμνουν μετα- βολή καί νά χρέπωνται σέ φνγή, τοϋς ΰποστήιριξα έπαναφέροντας τόν λόγο καί χαρίζοντας τό 6ά οος καί τής δικής μόν γνώμης, (σέ τέτοιες περιπτώσει; καΐ ή μικρή προσθήικη μπορεί νά κα- τορ,θώΐΓη τό πάν), γιατί άνησυχοϋ σα μήπως ή δόξα των Αθηνών χαταλνβή στά πρόσωπα έκείν«)ν καί γρήγορια νά περιφρονηθή' ϊ τσι δκο)μ(α ίοοπαλο τόν άγώνα τού λόγον. ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΚΩΝ)ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΝ ΤΟΥΡΚΙΑ V, ΠΕΖΑΣ χώς άνανεώνοντάς τις νά τίς με- ταοίοη άπό γενεά σε γενεά. Την Ιδρυσεν ή φιλοτι<μΧα άλ¬ λά καί τό χρέ»; .τ,ρός έ«είνους των οποίων ή πνοη εσ6ηοτε οτά 'Ιϊρα 'Βκεϊνα Χώμα/τα, τα έγκα- ταλελειμμιένα οτή όιάκρισι άνηλε- ούς έχθρού όστις καιθ' όλην τού | την ζωήν ΰπηρέτησε την δία και την ώμότητα. Τό «ίΚέντρσν Κων)πο,λατών», κα Κόγιτς, 4) Κων)νος Κωνσταντί- < Ήταν δαβειές αί ρίζες μας στόν τόπιν τοΰ πρός αντό έγγραφον ■ νόν, 5) Κώστος Λιναοδος, 6) Μα χώρο αυτόν. τον υπουργείον "Εξωτερικών, γνω- οία Βαλέ, 7) θεοδώρα Κοκάνο- Στόν χώρο αυτόν έπεζήσαμεν στοποιεΐ «ίς τούς κάτωθι άπελα- | γλου, 8) Ιωάννης Τσολακίδης, | επί 3 χιλιετηοίδας καί τόν έποτι Θέντας ή έξαναγκαισ&έντας βΐς ά- 9) Γεώργιος Γλινίδης, 10) Γεώρ- σαμεν μέ αΐμα καΐ ιδοώτα. ναχώρησιν Κων)πολίτας καταθέ- γιος Δαρδαγανίδης, 11) Ίοοδά- | ΕΤχαν δημιουργηίθή κοινότητες τας είς τάς έν Τουρχία Τραπέζας νης 'ΙορδθΛΪδης, 12) Αίκατερίνη άνθούσες, ποϋ διετηρούσαν Ίε- απιως βίτοταθώσιν έντός τετιραεΐτί- Ντή>., 13) Σωτηρία Λαουσΐνη, ροι·ς Ν«ούς, Σχολεϊα, εΰαγή ί-
ος άπό σημΐθ<τ/ είς την Κεντρι- 14) Όδνσσέας θεοφνλακτίδης, διη'ί.ιατα, διατηροώσαμε τα ήθη κήν Τράπεζαν ίίς ήν μετεΛιοάσθη ' 15) ΆναστάθΊθς Καραιμϊλιέγκος, καί εθιμα της Φυλης μας, μέ 6α σαν διά Νόμον όλαι αί καταθέσεις 17) Αντώνιος Σαρΐκος, 18) Δη· Θειά την πίστη στή θρησκεία, μέ αιύτών διά την εΐσπραξν τούτων μήτριος Φώτης, 19) Δημήτριος άκατάδλητη την Έθνική είτε αυτοπροσώπως, είτε διά πλη ρεξουσίων των, άλλως αί χαταθέ- σεις των ανται έκπίϊΐτονται ύπβρ τού Τουρκικοΰ Δημοσίου: 1) Εόστάβιος, 2) Νικόλαος Ά ναοτασιάδης, 3) Καηκηαντϊνος Μαγιάογλου, 20) Παναγιώτα Φα- γι' αύτό καί τό ξερρίζωιμα ν-τήρ- νοίιδα, 21) ΛάνΛρος Χρόνης, 22) ίεν ύδννηρό. Στέφανος Άγγΐλίδης, 23) Ανχα >Αλο τίίζ
τερίνη ΝικολαΧδοτ-, 24) Κω<ν)νος '° Τβακίρης, 25) Παβαγιός Χοιβτο- σττ1ν -των Άργβ- ύηεχώρησεν χών θαλασσοπόρων Τβακίρης, 25) Παβαγιός Χοιβτο ^ φορίδης, Μ) Βασιλίδος Κετσί- ^α?- — προσέψεοε οχλικάς τάς λας, 27) Βασιλική Κϊσίσογλον. Χω δατότ Σιλίδες από την δραματική,ν Ιστορίαν των ΑΙ ΚΥ.ΟΝΙΑΙ (λ-ΙΒΑΑΙ) ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ ΣΤΗ ΑΙΝΗ ΤΟΝ ΑΝΘΕΑΑΗΝΙΚΟΝ ΑΙΟΓΜΟΝ 1Β14-1918 δρααττ,ριότητα τής φυλής μας. Διεξηγαγε τολμ-η ----, ροίις αγώνας εναντίον βάρβαρον ' >Λών καί στοιχείων τής φύσεως
' καί έπέζηοε σέ μια όίνθησι ώς την
ί>1>α τής στιμφορβς.
Δοκίιμασε ό λαός μας περιπε¬
Περι*λΛ&θ(μεν κατα τό δννατόν
είς τούς κόλπους τοΰ ΣοίιμΛτεί-
ου τούς άπανταχού Ίνεπολίτας·,
καί διευρύνοντες τα .-ϊεριΐθώοια
έγγ.ραφής μ«λών δι" δμοφώνου ά
ποφάσεως τής Γεν. Συνελεύσεως,
διελάοομεν μειταξύ των μελων μας
καί τούς άδελφούς Καστ«μονί-
τας εύγνωμονοϋντες αντούς διά
την Χριστιανικήν τιον σχιμΛε-ρΐίρο
ράν σέ μιά σκληρά περιπέχεια
αας την έξορία τοϋ 1916.
Μέ την δραστηριότητα νεοστ»-
στάτου οργανώσεως ώς Σωιματεί
ου Κοιν. Προνοίας των άπαντα-
χοΰ Ίνεπο)^ών — Κασταμονι-
τών ή Κοίμησις θεοτόκου, έκινή
θημεν όσον έπβτρεπον αί δννατό
τητές μας καί ϊίναι γνωστή ή
δράσις μας είς 6οη;θ'ίιματα πρός
πτο^χούς καί άδυναιτονς ϊίς δια¬
νομήν διεμάτων τροφί.μωιν,
ματικών ποσών κατα τάς εορτάς
των Χριστουγέννων όπου καπά
την κρίσιν μας θά σννεπληοώνα'-
μεν την Ελλειψιν, είς την σνμ-
παράστασιν απού παρίστατο άναγ-
κη, είς οργάνωσιν έκδρομών, συν
εστιάσεων καί χοροεσπ&ρίδων μέ
επιτυχίαν πάντοτε την οποίαν ό
λίγα Σωμαχεΐα έ.-οετϋγχανον.
Έλάοομεν τιέρος κατ' επανά¬
ληψιν είς την διενέργειαν Πανελ
ληνίων 'Εράνων καΐ προσ*φέρα¬
μεν ώς Σωματείον, ένισχύσαμεν
διά τού 'Τπονογ«ίον Προνοίας
τονς σεισμοπλήκτους, έβοηθήσα-
μ.εν ήθικως καΐ ύλακώς τόν "Ομ,ι
λον Φίλιον Βασιί.ικής Χοροφνλα-
κής ΐ.ν τή προσπαθεία τον νά έγ
καταστήση κατασκηνώσεις καί ν'
άνεγείρη χτίρίον διά τα τέκνα
των Όργάνων τής τάξεχος καί
Ασφαλείας, ήλΰομεν σοωγοί πττω
/ών ιμαθητών καΐ δΐΐν
γραφικήν ύλην πρός αντονς δι"
ανακούφισιν των γονέων των, ηλ
θομεν έπίσης άρωγοί είς τέκνα
πατριωτών άτινα ήλθον έξ έπαρ-
;ιών διά στςεαιτκοτικήιν των θητεΧ
ιν.
'Όμως ή φιλοδοξία καί δ άπω
ερος σκοπός ήτο ή προέκταοις
των έπιδιώξεων καέ της οραστη
ριότητός μας καί πρός άλλους
'ταμεϊς περισσότερον «ΰγενεϊς, εΰ
έπωφελεϊς. Άπητείτο
κατ' αρχήν χώςος, διότι ή πρώ-
αη Ισόγειος αϊθοιιισά ιιας ήτο ά·
τείας άπαντας... "Ομως
προι
κισμένοι άπό τή φύσι μέ δννα-
ήγβοία
και
Πρόνοια γιά την
| των Λαων δέν πεθαίνοα<ν, κάιμ- πτονται, φθάνουν ώς την πτωσι, δίνουν την έντύποχη ότι εσΐοησαν, μά δρίσκουν τή δύναμι κι' άπλω νούν πάλι τα φτερά γι' άν*6Λ- σματα άσυνηθιχηα — Άναγεννω , _ , . . „ . με·.·οι Φοίνικιες — κι άψήνουν τόν (Συνβχεια έκ «οοηνβι·μέ™υί νόν ανευ διακρκΐΓως φυλής κοί κόσμο κατάπληκτο. ΤβΟ συνεργάτου μας ΕΜΜΑΝΟΓΗΛ ΠΑΠΑΔΟΙΙΟΥΛΟϊ τέως λευθυντοβ παρά τώ υπουργείω Γεωργίας ΕΛΛΗΝΟΤΟΓΡΚΙΚΗ ΣΓΝΕΡΓΑΣΙΑ ΕΛ.ΗΝΙΚΗ ΜΕΙΟΝΟΤΗΣ ΚΩΝΣΤ) ΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ 'Τπό τόν άνω τίτλον διωργανώ 8η οιάλεξις υπό τοΰ «ΚΕΝΤΡΟΤ ΚΟΝ)ΠΟΛΙΤΟΝ» διά την 14 Μαρτίου 1971 ήμέοαν Κυριακήν καΐ ώραν 11 Λ41. ϊίς την Αρχαί ©λογικήν 'Εταιρ.είαν Αθηνών. Είς αυτήν παρεκληθησαν νά .-ταραστοϋν άπό έλληνικής πλευοάς ό Πρόεδρος τής Κυβερνήσεως, οί 'Τπουργός καί 'Τφυπουργός "Εξωτερικών, Άνώτατοι Διπλςομα- τικοί 'Τίτάλληλοι καΐ αλλοι Δημό- σιοι Λϊΐτουργοϊ ώς καΐ π>.ί)θος
"Επιστημονικοϋ κοά Πνειιματικοΰ
Κό<^μου τής Άθηναϊκης Κοινω- νίας καί άπό Τονοκικης πλεν- οάς οί έν Αθήναις Πρέσΰεις καΐ ΓεΛ·. Πρόξενος καΐ όλον τό Δι¬ πλωματικόν Σώμα τής Γείτονος. Όμιλητής ό Ποόεβοος τοϋ «ΣΤΝΔΕΣΜΟΤ ΚΟΝ)ΠΟΛΙ- ΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ 1924» κ. Εύρι- πίδης Μακρίδης, δυκηγόοος, δ γνωστός ύπόρμαχος τής γΕΛΛΗ ΝΟΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΣΤΝΕΡΙΆ ΣΙΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΙΑΣ». των. Ό Γάλλος δημοσιογνάφοις γρά φεΐ: <Κατά τάς πρώτας ημέρας τοΰ Λαρελθόντος Ίοΐ'νίον ήρχισαν νά κυκλοφορώσιν άνησνχητικαί φή¬ μαι έν Σμύρνη αερί των Χριστι¬ ανών τοϋ Νομοΰ. Δΐίδίδετο ότι ουμμοιρία ληστών θά έφώρμων είς τα σπονδαιότερα μέρη διά νά συλλάδωσι καί ληστεύτκοσι τοϋς πλουσιωτέρους των 'Ελλήνων καί νά έξώσωσι διά τής οίας τούς κα τοίκους. Κατά την κοινήν γνώ¬ μην ή διαταγή εδόθη υπό τής Ό θωμανικης Κυβερνήσεως, κιαθ' ολοκληρίαν Είς τό κομιτάτον «Ένωσις καί Πρόο- δος», πρός μόνον τόν πανθομο- λογοΰμενον σκοπόν νά έγκαταστή ση Μουσουλμάνους πρόσφυγας έκ Μακεδονίας, Κρήτης καί έξ άλ- λο>ν χωρών, τάς οποίας άπώλεσεν
ή Τονρκία κατά τόν τελ«νταΐον
πόλεμον, είς την θέσιν των κα-
τεχάντων την χώραν 'Ελλήνων.
«Αί Τουρκικαί αρχαί έσπευσαν
νά διαψενσωσι τάς πληροφορίας
ταύτας, διαμαρτυρόμΐνοι διά την
εύμενή αγάπην, την οποίαν ϊτ αν ήταν το &Βχβήκα-
ώς τρελλοΐ πράγματι, χ'λιάδες δυσ μ£ ^ καρτερικότητα, είχαμε την
τυχών έκδιωχιθέντων άπό των έ- απόφασι νά ζήσουμε καί πνίξαμε
στιΛν των υπό ά-γοίων <η>μμορι- τον πόνο... Φθάσαμε έδώ στή
τόν
χα> ^ς
δχι λιπόψυ-
- τ0 κτίπημα 8σο
Μάννα μας Έλλάδα, καταμ<ατα>μέ
2>Τό άντιχρι—ιαννκόν ρεϋμα έξί νην κι' αύτην άπο την σκληιοά ί
δηλοΰτο μ^ αξιοσημείωτον συμ κείνην δοχΗ*α<ήα κι' αλλοι νέοι πτώσιν είς τα πολυάριθμα τής χώ Ίάσωνες γι' άλλες χώρες νέες ρας τμήματα καί αί έφηιμεοίδεις Κολχίδες. δέν ήργησαν νά διτιγώνται — με τα πολλής περισκέψεως — δτι σιΐμιμορίαι ώπλισμένων διεπραξαν χιλιάδας ώμΛαήτοχν είς τα πλού- σια καί πολνάριβμα χωρία πέριξ τής Σμύρνης, είς Μαινιρμότγν, είς Τσεσμέν, τίς Γκιε-ρέν - κιοϊ, είς Κχ«δ<ι>νίας κα'ι είς Φώκαιαν.
«Ό Βαλής άπηγόθΐυσε την δή
μοσίενοΊν των είδήσιΕων τούτων
καί Επαυσε την καθημερινήν γαλ¬
λικήν εφημερίδα «Λά Ρεφόρμϊ·,
ήτις δέν ν,τήκουσεν.
>Ό πανακός δέν ?.τα«ε καΐ έ-
πληοοφάρΐΐ καλύτερον τϊν πλητ)ι)
σμόν τής Σμύρνης άπό τάς
(Σννενί'^εται)
ΕΙΣ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟΝ Μ0ΝΣΕΝ1ΕΡ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΟΡΟΕΣΠΕΡΙΑΑ
ΤΟΥ ΟΗΙΑΟΥ ΦΙΛΟΝ ΥΠΑΙΘΡΟΥ
Μεγάλη έπιτνχία έσημιίωσε η να. Ή διαλΐκτή τραγοτ.'δίστρια,
χορβντική έσπερίδα αιοϋ εδίΟΛ* δ
"Οιμιλος Φίλων 'Τπανθρον στίς
25 Φει&ρουαιρίου στό πολυτελέστα
το νυκτιερινό Κέντρο Μονσεσιέτος Μπρόνγουαίη
έντός τής Στοάς, μϊταξύ των ό-
δών Κεφαλληνίας καί Άγίου Με¬
λετίου. Ή ε-όρύχωρος αϊθο<<ΐα τού Κέντρον, ήταν καλαίσ'θτϊτα στολιοτμένη καί δ φοίτισμος ϊδινε μίαν ώραία άπόχρωση. Κομψέ; κΗ?ίες καί δεσποινίδίς μέ κα>Λΐχτενισμένες κομμώσεις καί
μέ σύγχρονες .τουάλτς άμφιέσεις,
.ταρουσίαξαν μ^ά είκόνα έντνπωσι
ακή. Ή άρχήστρα τοϋ κ. Κ. Πρέιν
τα έπαιζε παλιούς καί μοντίΐρνους
χοροϋς καί τα ζευγάρια άκολου-
θώντας τό ήν
τητο σήμερα, πώς ίνα μεγάλο πο-
σοστό, άπό τούς πιο μ,εγάλους ε¬
πιχειρηματίας, τούς πιό ουναιμι-
έκρτροσώπονς τού Έλληνικοϋ
Οίκονοιμικοϋ ουναμιχοϋ είναι ά,-ΐό
τό Προοχρυγικό στοιχείο Μ. Ά-
οιίας καί Πόντον. Άλλά καί είς
τόν Πνευ,ματιοώ τομέα δέν ύοτέ-
πρ<ίντη 'Ωργ«νώθτρ«ϊ.ν μέ τα φωτεινά μάτια κ. Νάντια ΚωνσταΜτοποίΛου, χεΐ|ρ(οκοοτ(ή|θηΓ κε θερμά από τοϋς .ιαοΐΐ.ρκΓκο}ΐέ νοιυς. 'Ε^μηνενσε μέ τέχνη τα τοα γονδια τοϋ ρεπε>ρτορίου της. Τα |
χρωμάτισε σνναισθημοτικά. Χαι-
ΐόσουνα νά την άκοϋς. 'Επίσης τό
αυγκρότημα τοϋ μονσικοσΐΓνθέτη
κ. Τάκη Μωοάκη μέ τα δωδρκα
6ιολαά, μας χάοισΐ γλ.ινόηχες καί
άρμονικές μελωοίες. Νοιώσαμιε ά
ναγάλ>.ιαση καί σνγκίνηση. Πα-
ράλληλα εδωσαν μιά εδθν,μη νότα
οί χαοιτωμένες άδελφές θεοχάοη
Τό τοίο "Εφη Κάρρα, Λάκης Ά-
λ.εξάνδρον, Μ. Ντ^ιας. Τό λός
πρινσίπες Παραγοι«άη καί άπέδω-
σε μέ δεΕιοτεχνία έκτελέσιεις μπου
ζονκιοΰ ό όργανοπαίκτης Τ. Ζα-
κι' όλας στιγμή Σύ).)Λγοι, Σω-
αατεία. άδελφάτα με σκ,ονιό την
'Εινοριών καί την ανέ¬
γερσιν Ίερων Ναών, μέ σκο,τό
έπίσι>ς την άλληλεγγνη, Ικανοίτοι
εϊτο δέ συγχρόνως καί μιά ά-
νάγκη μία δΐάχντος έπιθι>μία ό
λων τώΎ βιωγιμένων άπό τις ά-
ληοτμόνητες μακρυνές πατρίδες
των νά μή χαθή ή έπαφή μ^τα-
ξν των, ν ά διατηοηθούν ζ
νοί, θρύλοι καί παραδόβεις
000 έτών.
"Ενα κομμ,άιτι και μείς άναμε-
σα σ' αυτόν τόν αξιοθαύμαστον
κόαμο, άξιοθατΊμαο-το μέ-σα στό
δράμα τον, ήρθ«4ΐε από την Ί
νέπολι τοΰ ΙΙόντο την όμορςρη .τα
μας κι' έγκατασταθήκαμ,ε
3.
Γενικά ή άτμόοχραιρα ήταν κτ-
φάτη. Τό γλέντι κράτηκτΐ μέχρι
τίς π^ωϊνές ώρες και οί προσκεκλη
Είς τό ίδιον οικόπεδον τό όποϊ
όν εΐχβ παι/αχωρήδσει
Σεβαστόν 'Τπουργεϊον Κοιν. Προ¬
νοίας καί άνωθεν των υπάρχον·
τκον κτισματων ύπηρχίν δ χωρος
αύτάς.
Μέ αγώνας, τρεξίματα καί δα-
πάνηΐν σοβαράν την οποίαν έξη-
σοράλισεν είς ημάς δάνειον τοκο
χρ·εωλ>τικόν τό οποίον έπετύχα
μέν παρά των ταχ. Ταμιευτηριον,
χάρις είς τα Εύεργετικά μέτρα
τής 'Εθνικής μας Κυ
άξΐιοπσιήσαιμεν τόν
χώρον αυτόν την αίθουσαν αύ-
τήν, τής οποίας τα έγκ,αίνια τε
λοϋμΐ·ν σήμερον.
Δέν την έκτίσααεν απλώς άπό
ΐιίαν ιμαιταιοδοξίαν, άλλά οιά νά
την καταστήσωμεν "Εντενκτήριον
λαμδάνον κ<ιί την θέσιν Πνενμα τικοϋ Κέντρον τοϋ οποίον εόχει ά νάγκην ή 'Ενορία ιιας καί γίνι- κώς ή περιφέρειά μας. Είναι ή αϊθουσα ιτελετων, δπον οί .τροσερχόμ,ενοι θά θεώνται εί κύνας καϊ μορφάς σεδαστάς τής χ«μέ·ντ>ς ΙΙατρίδος μας, θά άνα
γιγνώσκονν τα χρχνοίς γράμμα-
σι επί τής έντοιχισμένης πλακός
Όνάματα, εύγενών
μας, οίτινιες προσέςρ,ερον σημαντι
κά ποσσ πρός κάλυψιν των έκά
στοτε άναγκών
ας .ιολντίμιονς —
Τόν άκουαν, ποτέ μετά δέν παρβ-
μειναν οί ίδιοι, άλλά εγίνοντο
σταθερά καλντεροι ή χετ^ρότβροι.
;[τ« Τόν άγαπούσαν καί Τόν ά-
κολουθοΰσαν, είτε Τόν άπο<π·ρέ- φοντο μέ θνμό καί άγανάκτησι. Τπηρχε κάποια μυστηρκόδης δΐ1- ναμις στό Εϋαγγέλιό Τού ποϋ παραικινοϋσε τούς άνβρώπους νά πάρουν μ;ιά αποςρασιστική θέσι ά- πέναντί Τον. Κρατοϋσε τή. θέσι «βστις δέν είναι μετ* έ+κχϋ είναι εναντίον μου». Οί άνθρωποι πού Τόν άκολού- θτ>σαν υπήρξαν μέ τή ζωή τονς
καί τα εργα τους μοναΑικοί στή
γενεά τονς. Άνέτρεψαν τόν κό¬
σμο 'ο)λ, έξιαιτίας τής στροφης
ή καρ<διά τους πρός Αυτόν. Ό κόσμος ποτέ πιά δέν ΰπήρξΐ ό Γδιος πάλι. Ή ίστορία πήρε μιά άριστική σηροφή πρός τό καλύτιεροι. Οί ανθρίθνΐοι αρχι- σαν νά συμπτ ρκρέοιανται ό ένας πρός τόν άλλον μέ άνθρωπισμό. άκολούθηο*ε τό άνοιγμα τής με- γάλης αυτής ίστο·ρ»κής πε,ρίόδου. Άξιοπρέπεια, λεπτότης καΐ τιμή μονσική καί έπιστήιμη ξε- πήόησαν άπ' την καινούργια αυτή έρμηνεία τοϋ νοήματος τής ζωϊίς καί έπροχώρησαν μέ άλματώδη βήματα προόδου καΐ *)τναπτύξ«ος. Ό άνβρωίΐος επί τέλους αρτχτσε νά ξαναπαίρνη την «είκόνα τού θεοϋ», στήν δποία είχβ δηιμιονρ- γηθη. Οί κοινωνίες των άνθορές 6έ-
βαια μέ παλίρροιες, άλ>Λ τίς —:-
ριβσύτερες φορες μέ άμπο)τιδες.
Διάφοροι Λα,(?αποταμοι
άνθοο,
πινα
κίχτασκενάσματα — &χουν
καιροϋς τρέξει μ«σα σ' αύ¬
τό, μολννοντας καί ναθεύοντάς
το. θεϊσμός, Πανθίϊσμός, καί ά<,) γότε^α Οίιμανΐισμός καί Φνσιοχρ<χ τία εχουν έπίβης τοέξει, σάν οοο 6σρώδη ρυάκια μέσα στύ κύοιο ριΛμα τής Χρκπιανικής σικέψεοις, &τσιι πού ό κόσιμος &υσκο>χύεται
πολλές ψορές νά ξεχωρίση τό
πραγματικό πνεΰμα άπό τύ νόθο.
ΟΙ ΟΎθΐμαξάμενοι Χρκττιανοΐ ΰπο-
ϊίθεται ότι είναι εύτυχισμένοι αν-
θρ<ι)ποι! "Η γενεά μας εΤναι πλού στα σέ γνοχτι καί σέ Χρισηανική δρολογία, άλλά είναι ρακΐνδυτη σέ ποακιτική έοραριμοΎή των άρ- χών τοϋ Χριστοϋ καί τής διδα- σκαλίας Τού. Γι' αΰτό κι' ή μ®· νίστη μας άνάγχη σημ«ρ<χ δέν είναι περΜϊσότερος Χριστιανικος χόομος, αλλά πε«ισσοτειρο γνήσι- οι Χριστίανοί. ••Ο κόσιμος μπορεϊ νά έιλέγξη τόν Χριοπιανισιμό, σάν ενα Ιθν«- μα, άλλά οέν εχει νά προβάλη κανένα. έπιχείρημα εναντίον τοΰ ό οποίος διά τοϋ ματος τού βεοϋ περΐΛατεϊ στά ί- χνη τής ζωής τού Χρ>ιστοΰ. "Ε¬
νας τέτοιος όίνυρωπος είναι μιά
ζώσα Λντίθε.σις στόν έγωϊσμό,
τόν όρθολογισμό καί τόν ΰλισμδ,
.τού χαρακτηρίζονν τίς μέρες μας.
Είναι καιρός νά άνατοέξοιμε
στήν πηγή καί νά διαπιστώσο. με
«ατά πόσο είναι άνόθευτο τό πο-
τάμι της σϋ>τηρίας. Ό Ιησούς,
στή γυναίκα οίπ?Λ στό πηγάδι
τού Ίακώδ, είχ« πεΐ: «"Οποίος
πιή άπ' τό νερό πού έγώ θά τοΰ
δώσω, δέν θά δνψάση ποτέ». Αύ
τή ή άμαρτ-ολλή, πλαντίμ^νη γυναϊ
κα ήταν τό βΐτμοολο δλης τής αν¬
θρωπότητος. Οί πόθοι της ήσαν
καί δικοί μας πόθοιΐ! Ή κραυνή
τής καρδίας της ηταν καΐ δική
μας κραυγή! Ή πλάνη της ήταιν
καί δικ,ή μας! Ή άμανΤνα της
ήταν καί δική μας! Άλλά κι' ό
Σωτήρος της μπορεϊ νά γίνη καί
μας Σωτήοας: Ή σνγχώρη
σίς της μπορεϊ νά γίνη καΐ Λιχή
μας συγχώρησις! Ή χαρά της
μπορ«ί νά γίνη καί χαρά μας!
ΣΤΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΗΕΟΡΤΗ ΤΟΥ λΣΦΛΑΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ
ΑΥΤΟΤΕΑΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΝ ΒΟΛΟΥ
ή υπηρεσί¬
Ίωνια. Μοχθήσαμε,
ίπίζησσμε, δημιονργηθηκομΐ. Όρ
γανώσαμτ -Ααί μείς τό Σοματεϊ
όν αας άπό τότε τό 1924 καί υ¬
πό τόν τίτλο «ή Κοίμησις τής θε
οτόκου^ κιοινό ίερό των 5 ένορι-
ών τής πάλαι ποτε ,-ταΊΓ.ρίδος μας,
γιά νά μή 2εχαοτή ποτε ή Έκ-
μένοι έ'φι·γαν μέ αριστες έντυπώ
σπς. Στήν δρτια όργανωμένη αύ
τή χοροιεσπβρίδα παρευρέθησαν
πολλοΐ φίλοι καί γνωστο'ι τοϋ Όμί
λου καθώς καΐ όλο τό διοικητικύ
στιμοοιν.ιο μέ έ.τ.χ,Εφαλ.ής τόν σΐΛΐ
πα'&ή γχά χιιμογελναστό πρόεδρο —
Κων ./πολίτη —κ. Κώνσταν Πατρί
κ.ην. ' ■''''*
μ4ιησιν "ΆρισΓα — δμοια
έκείνων, τα δποϊα άλλοτε έν τή
Λούλη Πατιρίδι έχαρισαν ρύαγτ)
ΊδρτΊματα πε.ριώνυμα.
Καί την στιγμήν αυτήν — τι
μής ένεκεν καί εύγνωμοσύνης, 6ς
ίγ«.ρθώμεν διά αά άποκηιλΛν.ττηρια
τής πλακός καί άτενΕξοντες τα
άναγεγρα-μμενα όνόματα, άς 6ε-
Οαιωθώμεν ότι έν τή μοναδικη
μας χώρα δέν έ-ταύσατο νά δονή
ται ή Έλληνική ψνχή άπό άνώ
τερα ίδανικά.
Πανοσιολογιώτατί
κ Διεχ>θυντά 6πο>ς προσέλθητε
διά τα άποκαλιν— ηρια... Γίνον-
ται τ' άποκαλυπτήρκχ καί άναγι-
τά όνόματα Κΰεργε-
χών — Δωρητων.
Πλουτίζοντες συν τώ χρόνω την
6ι6λ.ωθήκην μας, θά εχωμεν ταύ
την είς την διάθεσιν αών επιθυ¬
μούντων την μάθησιν.
Είς την αΐθοΐ'οαν αυτήν θά λαμ
Ράνουν χώραν διαλέξεις
κου, μο(>ος ή
Νότιος Καλκρόρνια την 9ην Φε-
Ορουαρίον έ. ϊ.
Ό αίδεσ. κ. θεόφΐλος θτοφιλό
πο»λ(ΐ«;, ό^ρχιεπισκοπικός
πος τής Δ' 'Αιρχιεπισκιοπικής Π«-
(Λός "Αντζιελε-ς) καί
Ιεο. ποοϊστάμενος τού
κοϋ Ναού της Άγί«ς Σοφσ.ζ, τίς
Εκθεσιν χον Λοός τόν Σεοαβμιώ-
τατον Άρχυεπίσκοπον κ. Ίάκω-
διευθυνταί 'Τπηρεσιών το«5 Δή¬
μον κ. κ. Σαραςράκης κοαί
τής, οί έκπρόσωποι τοϋ ΙΚΑ κ.
κ. Μαργάρας καί Άκ«ι6όπουλος,
δ δυνθυντής τού ίνιοκ)τος Έμπο-
καί Σνμδοιιλίον Ν. 'Ιωνίας κ.
γοα)φιυ>της μίΐτά των κ.κ. Άΐδιν-
λή καί Λιθαριώτη, δ πρόεδρος κολ
τα μέλη τής Έρανικής 'Επιτρο-
πης Ίερού Ναού Αγ. Νιεκταρίον
Ά(μπελοκήπιω.ν καί π/νήίθος κόσμον
Τούς έπισήμ«νς ποοσεφώνησεν
δ πράεδρος τού Σννεταιρισμιθΐΰ κ.
"Αλκης Παπαδοπουλος χοά έν συ-
νεχεία εγένετο κλήρωσις 25 6ι6λια
Ταμιε<τηριίιου Νιεότητος, ά¬ τινα δι^θίσεν ό Σννεταιριθιμός είς ίσάριθμ,α παιδία, άνΐξαρτήτως φύλον, μελώΛ' αυτού, γεννηθέντα 6ον, άνέίρερρν ότι αρο·εκληθτΐσαν ίημίαι είς τό εσωτερικόν τοϋ Να¬ όν, όπον πορΐτη·ρήθησαν πολνλαι ρωγμαί είς τονς τοίχονς, την όρο ττήν, τάς κάγχας καί πέριξ τοϋ τς>οιύλλον. Μεκ}ΐκά .-ΐι&ράθυρα πέ¬
ριξ τοό τρούλΛον έοράγισαν καί
άλλα έθραύοθησαν έιμοίως έθοαν
οθησαν ν.αί <5>ρ*σμένα αλλα άντι-
κείμενα είνρισκόμτνα είς τό Ίε-
νικοΰς των σκο
π ούς.
θ' ακούωνται κατά καιρούς τα
πονεμένα τής πατρίδος ι«ις τρα-
γοΰδια σάν κι' αύτά -τού πρό ολί¬
γοι· άκοΰσαμε-ν άπό την χορΐι>δία
συμπράξει τοΰ Αξιότιμον κ. Κα¬
ρά τοϋ ταχθ,έντΌς νά διαιφυλάξη
τό 1964 καί εντεύθεν.
Ό κλήρος ηΰνόησε τοϋς κάτω¬
θι:
Α) Έκ
1) Άσημοΰλαν Δημ. Τηλιγαδά,
2) Αικατερίνην 'Απ. Ά.Ίοστολί-
δχ>υ, ) Μαρίαν Παν. Δημητρακο-
πούλον, ) Νικόλαον Βίκτ. Κουρ-
τέλη, 5) Άγγ*λιχήν θίθδ. Κουμ-
πογιάννη, 6) Παναγιώτην θωμά
Αουκάκη, 7) Νικόλαον Στεφ.
Μαντάνη, 8) Αλέξανδρον' Αθαν.
Μίοραίτίβην, 9) Χριστίνα Άντ.
Ντιντίκον, 10) Νικόλαον Ιω. Σα-
κλογιάννην. Π) Αικατερίνην Ά0.
Στεχρανή, 12) Μαλάμιω Δημ.
Στρατόν, 13) Αικατερίνην Μιχ.
Τσινταοάκη, 14) ΑΙκατε^νη Κων.
Τζα'δέλα, 15) Χρήσαον Άναοττ.
Τζα+ιτζίοην, 16) Σο<ρία Θεοφ. ΦιλατζικΜΟτη, 17) Ήλίαν Βασ. Ταγγονσίδην, 18) Δημήτριον Νικ. Τοόκα. Β) 'Εικ Σκοπέλολ»: 1) '1<ι>άννην Σπ. Σάττβα, 2)
Μαρία 'Εμμαν.
3) Δημ.
τούς θησανροϋς αΰτούς τού Λα¬
οΰ μας καί τόν οποίον δημοσία
εύχαριστω, γιά νά δΐΛττ}ρήται
ζωντα·ή ή γλτικειά τους άνάμνη-
σις.
Αύτοι οί βκο·.τοί |αα·ς εύρννό-
μεν<Η επί πάσης ςνί<σ-εχι)ς έκ&ηλθ) σεων, αυτή καί η πράθ{οί.ς μα>ς,
μέρι,μνά μας δέ η πραγματοποίη-
σίς των, σιτμφώΛ·<))ς καί πρός τάς ί.τιδιώξεις καί έ.-ιΤαγάς τής Έ- θνικής .μας Κυ6ερνήσεί»ς καΐ τής 'Επαναστά<ΐε·ο>ς τής 21ης Απρι¬
λίου, ήτις ώς κύριον σκοπόν της
?·θε·σε την άνΐ·)(κοσιν τοϋ έπιπιέδου
τοΰ λαοϋ μας.
'Τπό τάς ευχάς καί εύλογίας
πης Μεγάλης μας Έοίκλησίας, μέ
την σνμπαράστασιν των μελων
τοϋ σ<οματείον μας πάντων των ένταΰθα καί έν επαρχίαις ευθν- σκσμέν(ι>ν πατριο-,ιτών μας Ίνεπο
λιτών — Κασταιμονιτών, ώς καί
πάντων των 'Ενοριτών παρκττα-
ιμένίον ή μή, &ς ϊύχηθώμ^ν την
όλλήικτιν των σκοπών τού σχο
μας καί την άνάδειΕίν
τον ^ιεταξΰ των λαμπροτέρων.
2 άς ϊύχαριστώ θερμότατα
Γμ, ημ
Κων. Ξηροχειμωνα, 4) Πάτρα
Έμ.μαν. Μοσχάνθη, 5) ΚερσΛα
Σταμ. Γκοτ·μά.
Γ) Έκ Χκιάθου:
1) Αθαν. θεο. Οίκονόμου.
Δ) "Έξ Άμαλ.ιαπόλβως:
1) Χαοαλα)μ.τχα "Ιιοάν. Ζαφειρί
οα>.
Μ,ττά την κοπήν τής οασιλΟΛΐτ
τας ωμίλησεν έν μέσφ θεομών έκ
δηλώσεων {ίπέρ τής 'Βθνικής Κΐ1-
6εννήσεως ό κ. Νο,μάρχης, ° °'
ποίος ίτόνισεν τό θεριμόν ένδιαφβ
ροΛ· τής 'Εθνικής Κυβεννήσεως
δΊά τοΐις έργιαζοιμένονς καί γτνικώ
τερα την άλμβιτΐΛήν π,ρόοδον τής
Πατρίδος μας. Εύχηθηκίν έν συ-
νεχιία ό κ. Νομάρχης δλο«ς καλή
χρονιά καί κάιθε είΐΠοχία. Τό τ£
λος τής δμιλίας τού κ. Νομάρχου
έκάλι·ψαν ζωηραί έκοηλώσεις ύ
πέρ τής. Έθνικής Κι<6ειρνήισίως. ΑΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙ! ΤΗΣ ΦΟΙ- ΤΙΙΤΙΚΗΣ ΕίΝΏΣΕΩΣ ΚΟΝ ΣΤΑΝΤΙΝΟΤΠΟΛΙΤΟΝ Σήμερον ΚΐΗ?ιακην καί ώραν 12ην μεστϊμορινήν, ή φοιτητιχή "Ενωσις Κων)πολιτώΛ· διοργανώ- «ι ίίς την έκ Καλλιθία ?δρο.ν της, όδός ΔημοσΘΐνους 117, διάλε |ιν μέ θέμα «Τό ΠΛλιτκττιχό Μή- νυμα τοΰ Νεοελληνισμοΰ», μέ ό- μιλητήτ· τόν ύψνΛαυργιόν κ. Δημ. Τσάκωναν. '· ·.'· ,
ΑΠΟΣΠΑΣΜλ ΑΠΟ ΤΟ ΛΝΕΚΑΟΤΟ
ΒΙΒΑΙΟ ΜΟΥ " Η ΓλΟΣΣΑ ΜΑΣ..
ΣΤ'
ΟΙ 1ΙΑΡΑΛΕΓΨΕΙΧ ΤΟΤ ΣΚΙΑ
Ό Σκιάς όμως παραλείπει ν'
άνοχρέοη στό βιβλίο τσυ τόσο την
άληθινή έξελικτική πορεία τής
γλώσσας μας όσο καί την άλλη-
λεπίδραση, άπό τή μιά πλευρά,
τής λαϊκής λαλιάς πάνο> στην
«κοινήό» καί, άπό την δλλη, τής
λόγιας γλώσσας πάνω στή λα'ίκή
λαλιά, άλληλεπιδραση ποϋ εύιιλε
τή σψραγίοα της πάνω «ττΐγν κοι-
νή δημοτική μας.
Ή καθαρολογη τάση είναι πο-
λύ πιό παλιά άπό την άψετηρία
πού τής δννει ό Σκιάς μέ τίς δυο
περιδόητες έπιστολές τοϋ 15ον αί.
(μιά έπιστολή τού Ματθαίου Ά-
σάνη καί μιά άλλη «τού Νικολά-
ου Ράλη).
Ή πορεία όμως πού μας εφε-
ρε στήν κοινή δημοτική είναι ε
να ίστορικό καί άπαρασάλευτο γ«
γονός ποϋ δέν ϊξαλείφεται ώπό
καμμιά παρασιώπηση οποίον κι
αν είναι ~ουδαιΐοφάνου γλωσσα-
μύντορα, ή Σκιάς λέΎεται αύτάς
η άλλοιως πως. Ή πορεία αυτή
υπήρξε, καί μάλιστα ατάθηκιε διτ-
τή: είχε δνό σκέλη, δνό κατευ-
θννσεις, δχι δμως παράλληλες,
άλλά Αντίθετες.
Τό ίνα σκέλος τής πορείας αύ
τής ήταν, άρχικά, ή πρόσληψη
έκ μέρους τής «κοινής» στοιχεί-
(βν της λαϊκής γλ.ώσσας.» Την
πρόσληψη αυτή των λαΐκων στοι-
χείων τή 6λέπουμ£ βτούς έκκλη-
σιαστικούς Ομνονς τού Ρωμανοϋ
καί τού Πιαίδη (άντιστοίχως «Ή
Παρθένος σήμερον τόν ΰπερονσι.-
ον τίκτει» καΐ «Ό άκάθιστος "Τ
μνος», 6ας καί 7ος αί.), στό Χρο
νικό τού Μαλάλα (6ο; αί.), στούς
δυό 6ίους άγίων (τοΰ «Συμΐών
Σαλον» καί αβΰ «Άγιον "Ιωάν¬
νου τού Έλεήιμονος», ε"ργα, αμ¬
φότερα, τού Λεοντίου Νεαπόλε¬
ως Κύπρου (7ος αί·), στά στρατι
ωτικά σνγγράμιματα Λέοντος τοϋ
Σοφόν η τοϋ Φιλοσόφον (9ος -
10ος αί.)1 στά £ρνα τού αϋτο
κράτορα Κωνσταντίνου τοϋ Ποο-
φυρογέννητου (10ος αί.), καί σέ
αλλα συγγρβΒμιματα.
"ΕτοΊ έξηγιέται ή μονόπλευρτΐ
δαξασία τοΰ Σκιά, πού λέγει ότι
«ή καθαρεύουοα είναι άρχαία έλ-
ληνική επί τό δημωδέστερον με-
τα6ε6λημενη> -' (7).
Τα στοιχεΐα αύτά, πού μπσΐ-
νανε στήν «κοινή» ήσανε ζωντα-
νά τμήματα (λέξεις ή καί <ροά- σεις, συντακ,τικοί τράτοι, κ.α.) τής λαίκής γλώσσας. Ή γλώσσο. δμως αυτή άκολ.ουθοϋσε μιά δι- κια της αύθόρμητη προφο,ρική έ- ξελιν-τική πορεία, γιά νά γίνη, σιγά - σιγά καί μέ τή σειρά της, μιά γενική κοινή δημοτική. γλώσ σα τοϋ ελληνικόν λαοΰ, βασισμέ- νη στήν άβίοκττη καί λογική βη- μιουργία των άνθρωπον ποϋ μ' αύτη θέλανε νά έκφραστοϋνε, των άνθρώπων Ιδίως έκείνων ποϋ ήσανε μοοορυά Από τή γοαφτή άρχοΐα παράδοση καί πού δ Ιδρώ τας τους ήτανε ζυμωμένος μέ τή μητέρα νή. ΟΙ άνθρώποι αύτοι, εϊχανε τή ι σιυμπαΐ8άσταση μόνο έ- κείνων των φυσικών γλωσσνκων Φαινόμενον .τού συντροφίΰουνε τή γένεση καί τό σχηματκίμό μ* άς γλώσσας, δηλαδή: τή σνμ,μόρ α/ωση πού κάμνίΐνε στά λογης - λογής λόγω. στοιχεϊα (ποϋ, άπό οποια κι άν είναι αΐτία, .-ταρου- σιαζόντοι>σαν μπροστά τονς) .ιβός
τίς βαβΊκές ΙδΜϋμορ,ίίίες των ά-
ναγκων τοϋ καθημ.ερ'ΐνοϋ λόγον,
την τα,ύτιση τής άνθ
λιός πρός τόν φυοτκό πβρίγυρο
όπου ζαύσανε καί δρούσανε, την
παιρετι«μολογία (μαζί της πηγαί-
νουνε καί οί δανεισμοί άπό αλλες
γλώσσΐς), τα εσφαγμένα ακοΰαμα
τα, τίς όναματοπαιημένες λέξεις,
καί αλλα διαμορφ<οτικά μιάς γλώσσας δεδομένα. ΣΤΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Τό διαμάντι τής Μ. Άσίας ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΒΟΊΤΜ ΣΜΥΡΝΗΣ ΛΑΜΙΙΡΟΤ Κ. ΛΑΜΠΡΙΚΙΔΗ Πολιτικού Συνταξιούχου (Συνέχεια έκ προττγουμ,ένοιο) ο>άννην Σα.ρημΛΐγιόγλον.
10) τόν Χαράλαμπον Κιουζέν
ΙΙεζάν 11) τόν Άναξαγόραν Κων.
Κορφέν 12) τόν Ανδρέα Ί. Μι-
χονηλίδην 13) τόν Γεώργιον Ί.
Μιχαηλίδην 14) τόν Στυλιανόν
Ί. Μιχαηλίδην 16) τάς αδελ¬
φάς ΛΙιχαηλίδη, Πηνελάπη χαί
'Ιωάνναν 16) τόν Χωκράτητν Κοο
ρέν 17) τόν Εύάγγελον Σαολήν
18) τόν ΊθΜ,ννην Κο>ν* Πετρά-
κην 19) τόν Γεώργιον Κο>ν. 11ε-
τράκην 20) τόν Μιχαήλ ΠαψΙ-
την 21) τόν Παναγιώτης Λ. Λαμ
πρΐΜΪΟην 22) τόν Στυλ. Μπακιο-
τζήν 23) τόν "Ηλιον Γ· 'Ελι-
μιοτντήν 24) τόν Γεχόογιον 'Κλι-
μιαντήν 25) τόν ΠερΐΜλή Κατσώ
νην 26) τόν Δημήτριον Κων. Πε-
27) τόν Ανδρέα Κ. Πε-
ρ 28) τόν θεοδ. Μαρού-
σην (Μοϋλον) 29) τόν Γε«Η?Ύιον
Κογχύλην 30) τόν Γεώργιον Δια
μαντάκην 31) τόν Νικολ. Διαμαν
τάκην 32) τόν Δημ. Τζιτζκριάν
33) τόν Εΰαγγ. Βαλλίδην 34)
τόν Στέλΐιον Σταυρινακτιν 35)
τόν 'Εμα. Γάτζον τοϋ Βασίλειον
26) τόν Εύάγγελον Βαμιβακον
37) τόν Νικολ. Βαμιδάκον 38)
τόν Ιωάννην Βαοαρέζην 39) τόν
Νικόλαον Κεχαγιάν 40) τόν Πό
[ θητόν Χ "Αντώνιον 41) τόν Νι¬
κόλ. Βατίδην 42) τόν Δημήτριον
| Μυλωνάν 43) τόν Μαρί,νον Χρι-
στοφορίδην 46) τόν Ιωάννην
όν Άρχοντάκην 48) τόν Κων.
Ανδρ. Μόσχοδαν 47) τόν Γεώργι
Κέντρον έξ Ηπείρου 49) τόν Ά
ναστάσιον Μ«ι>σο γιάννην 50) τόν
Μιχ. ΣτροβοαρίδτΓν 51) τόν. Αν¬
δρέα* ΣτοαΛαιρίδην 52) τόν Ί-
ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗΝ
ΙΝΕΠΟΑΙΤΟΝ - ΚΑΣΤΑΜΟΝΙΤΟΝ
Όμιλία τού Πρόεδρον κ. Κωνστ, κλησιά μας τό Μοναστηοι μας
Γεωογιάδη κατά την 24αν Ί- πού εδέσποζε τής ϋψηλης έ,κείνης
ανουαρίου ημέραν των έτ»αινί- οασώδονς εκτάσεως, μέσα σέ ά
ών τής Μβγάλης αιθούσης τοϋ γρια κιαί ίίμείϊα δένδρα, μέσα σε
Σ' ΰλους τούς ανωτέρω καί 2ωματείου Ίνεπολιτών — Κα πανύψηλες -Λαοττανιες καιι^ ©ημα-
ε'ις όσους ή έξ.ισθενηθείοα
ΜΠΙΛΛΥ ΓΚΡΑΧΑΜ
Η ΑΝΑΖΗΤΗΣΙΣ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑ!
'Επιμέλε» ΚΑΤΙΝΑΣ Χ. ΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ
Β'
χ,·,
μη ικ,υ παραλείπει (διανύι·> τό 75 θεοτόχ.ον».
μ
<ηανιθνιτΰ>ν _ «Ή Κοψι. τής γμένο σήμερα, μένει μάρ'τυναις β1ος
κου εφε>ρε ό Χρ»·-
γή ήταν ενα μή-
όν ετος τής ήλακίας μου)στέλλω ΐΐς>(ΓΓΐματοποιοΰμεν βήμί!ρα μιά «ρής καί φυλακάς των πεθα,μένο^ν
νοεοώς την ε-ϋγνωμοσΐτνην των ή Γ ά λλΐ πγόνν πατέ(?ϋ>ν καί άδ*λ-
ι ής όδυνηράς έκ,είνης κα-ταστνθ- ' νύί1ίί έπανα<ττατικό άλλά καί εν- τό καταλά6η ό νοεοώς την ε-ϋγνωμοσΐτνην των οποιοΰμε ήμρ μ ρής φ ^^ γ Γοο>ς γιά πολλοΐ>ς, σο- προγόνων πατέ(?ϋ>ν καί άδ*λ- (,ένας. Τα λόγια Τού ήσαν άπλά
ώ ύ } ά Άά
,χήμαντη Γοο>ς γά ς, (έας γ
έν Ελλάδι καί αλλαχού δΛ,τΙιούν 6αοϋ)Τ(·τη ζμως για μας έπιθνιμία, φών μας καρτερώντα; μας εύ- } μέν> ,3,^ ^ βα&ειά- Άναοτά-
των σν,μπαλιτών μου μέ την δια- που" ^εζηθα)μεν άπό κείνους .ιοϊ) λα·6εΐς προσκυνητάς, νά γονατί- , τ<ι/ναν νχς)χ^?0Ι.χ1-Μάς τονς άνβροε- ίετχώωσιν ότι ποτέ βέν πρόκει,ται π^ρέσυρβν ή μπόρα τού 1992 ·* <*«Αεν, ί>Γαν μιά μέ^α »ά μάς έ ' ^ ^^ μέφχ,ς τους άποοοχή, εΐτί·
Οεοβιίωσιν ότι ποτέ βέν πρό-κειται
νά λησμονή**ωμεν την μεγάλην
των
Καί τ.ερματίσας την πνευματι¬
κήν αυτήν εργασίαν μου, δέν θά
παραλεϊψω νά έκθέσω μερικά διά
παρβσυρβν ή μπόρα τού 1992 ·έ «ώμεν, οίαν μια μ*ρα &α μυ.ς ε- ^ άπό μ^^^ς το1>ς άποδοχή, είτί·
μιά συμφορά πρωτάκονστη γιά τό πιτραπή νά φτάσουμε έκεϊ. "Ο- | ^^ Προκαλοϋσαν δέ είτε εΰμε-
'Βθνος μας. ™ν τ« μ1^) καί αί άδιαλλα|ίαι, 6ίαιη α0ντκτί τους. Έκεϊνοι πού
τήν μεγάλην θρησκεντικήν πανή- χιε.χισκόπβυ Αθηνών καί πάσης
ν,υριν την όαοίαν έώ,ρταζαν οί Έλ>.άδος κ.κ. Ίε·ρωνύμου, κ·
Βουρλιώτες κατά τήΛ· 15ην Αύ- Διενθι.'ντά, Έκπροοχΰπε τοΰ 'Εξο
γούστου εκάστου ϊτιοιις εορτήν χιοτάτυυ 'Τπουργοϋ Κοιν. 'Τπη-
τΓ,ς Κοιμήσεως τής θεοτόκου. ρΐσιών, κ.κ. Διοικήται των Σω-
"Οπως ανέφελον είς τα Βουρ- μάτον Ασφαλείας και Χωρ)κης,
λά ό Καθε&ρυκύς Νπύς ήτο ή κ.κ. 'Επ4τι.μοι Πρόεοςκη «αί έπί-
'Ε/Κ.λησία τής Παναγίας. Ή Κοί τιμα μέλη τοϋ Σωιματ·είον, ν.Μ. Δι
μησις τής θεοτόκου έοιρτάζιεται, £ΐ"βτ·νταί των ΆθηναΙκών καί Το
ώς είναι γνωστόν την 15ην Αύ πικών Εφημερίδων, κ-χ. 'Εκπαι-
νούστου. Είναι μία άπό τίς πλέ- ίνευτικοί, Κυρ&ς καί Κύριοι, Δέ
όν έπίσημες καί μεγαλύτε««ς θε- «ιοινίδες καί νέοι σάς έκαλέΛϊΐ-
ομητορικές έορτές της Χρκΐτιανω μ?ν νά παραστήτε βτά ένκτΐ.ίνια
νης. | τής αιθούσης αυτής, τής αιθούσης,
Την παραμονήν καί την έπομέ- *Ι όποία άοφαλ.ώς όντε τττν
^ λέ
Σάς εκαλέσαμεν, αί άντιθέσεις και αί διαφοραί Θ1*
Πανοσιολογιώτατιε έκπρόσωπε άτονί)σαυν καί οί λαοί θά
τής Αυτού Μακαριότητο'ς τοΰ Άρ
νην σι»ρρέ«ΐ'ν είς την Εκκλησίαν
«ντε ^ μεγαλοπρέπειαν, τόν
νην σι»ρρέ«ΐν είς την Εκκλησίαν
τής Παναγίας των Βονρλων χι- τλοΰτον καί την διακόσιμηβτν, όίλ
?α"ν "ί»°νσών ^ι όντε καΐ την
τής Παναγίας των Βονρλων χι
λιάδες .-τροσκυνηταΐ έκ Σμύρνης ?α"ν "ί»°νσών ^ι, όντε καΐ την
έκ τοϋ Σι6ριο-αρίου τής άρα,αίας "Γμιούογτχ- κάποια ίστορική τον
"Ε^°«ξ ύποχρίωο-ις
των
των
λών μεταζύ των οποίων σνγκατα-
λέγονται ώς προσκννηταί καί Τοϋρ
κοι άσθενεϊς οΐτινες προσήρχοντο
Προέκυψεν άπό την νοσταλγία,
τό πνιγμένο πόνο, την φΐλοτιμύα...
ά-τ* αύτη την νοοτροπία τοΰ "Ελ
. , , „ _η- ι · ι ■ λτ*νος να κιρατη ζωηράν την πα-
δια να θεραπευθωσΐΛΓ άπο ανιατα ;. * ν ■ · ι
, , _ ,. οαδΓθ-ιν... ίωντα-νη την έπαφη τον
νοσήματα τα οποια εμεναν άιΒί-
ράπευτα άπό την ίατρικίν ίπ. τή
ε*η~.
ΣΤΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΚΑΠ-ΑΔΟΕΓ£Α ΟΕΜΑΤΑ
ΕΚΛΕΚΤΑ ΑΠΟΣΠΑΣΝΑΤΑ ΑΠΟ ΤΑ
ΣΥΓΓΡΑΜΗΑΤΑ ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ
Τοβ συνεργάτου μας χ. ΙΟΑΝΝΟΓ Δ. ΔΟΓΚΙΔΒ
(Συνέχαα έκ προττγονμένον)
"Επειτα, άιφοϋ ϊταραταχθοϋν σέ
δυό αειρές καί κατά διαστήιμαιτα
έκβίνοι πού θά ποοχορήοουν τόν
νέ», τόν συνο&εύουν τι,μητικά διά
μέσον τής άγαράς στό λουτρό.
Καί όταν πληοιάζουν, άροθίζουν
νά φωνάξονν δυνατά καί νά πη-
δοϋν σώ,ν ένθουσιαομένοι· καί
διατάζει ή δχλοβοή νά μή προ-
χωρήβουν, άλλά νά οητ«ιματήο·ο'ν,
νιατΐ δέν τοϋς .-ταριαδέχιεται ό
λουτρός καί κλείνουν σννάμα μέ
πάταγο οί πόρτες, γιά νά φο6ί-
σονν τόν νέο, "Τοτερα, άφοΰ έ-
πιτιρέψοιιν την εΓσοδο, &τσι τοϋ
δίν(Λ»ν την έλιευθερια καί τόν α-
χονται άπό τό λουΐρό σάτ £να
καί ίσότιμο μέ αντούς. Και τό
πιό Τ-ερπνύ τής τελετής είναι ή
αμεση διακοπή καί διά/Λ'σι έκιεί-
νων πού στενοχο>ροϋν.
ΚΕΙΜΕΝΟ
Τότε τοίνυν έγώ τόν έμόν καί
μέγαν Βασίλειον, ονκ αΰτός δν
αΐδοΰς ηγον μόνον, τό τε τοϋ 4>-
θους στάαΐιμον καΐθορών, καΐ τό
έν λόγοις καίριον, άλλά καί τ,ονς
Λλλσυς έ'πει>θον ομοίως ϊχ»ν, 8-
οοι των νέων αγνοούντες τόν αν-
δρα έτνγχανον, τοίς γάρ πολλοΐς
ευθύς αίδέσιμος ήν, άκοη προικα-
τειλημμένος" έξ ου τί γιίνεται; Μό
Λ/ος σχεδόν των έπιδ·ημούντων
τόν κοινόν διίφνγε νόμον, κρείτ-
τονος ή κατά νέηλυν άξκοθεΐς τι-
μής. Τουτο ήμϊν τΆ1 φΐλίας ποο-
οίμιον! εντέυθεν δ της συνοκρείαις Ι
σπινθήρ! ούτως έπ' αλλήλους έ
τρώθημεν: 2πειτα συνηνέχθη τι
καί τοιούτον, ουδέ γάο τουτο πα-
οαλιπεϊν άζιον.
Οΰχ' άπλοϋν γένος εύρίσκω
τους Άομενΐοιυς, άλλά και λίαν
κουπτόν τι καί νφαλον. Τότε τοί-
νι/ν των έκ πλείονος αύτφ σννή-
τ>ων καί φίλων τινές, Ιτ' έκ τοΰ
πατρός καί τής άνω6«ν έταιρεί-
ας καΐ γάρ έκείνης τής διατρι-
6ής ΰντες έτνγχανον προσιόντες
αύτφ μετά φιλικόν πλάσμαΐτος,
(φθόνος δέ ήν, οϋκ εϋνοια τό
προσάγον), έπη,οώτων νέ αυτόν
φιλονείκως μάλλον ή λογικώς, καί
ΰποκλίνειν έαυτοϊς έπΐΐρώντο, διά
τής πρώτης έπιχποήοιεα>ς, την
τε άνωθεν τον άνδβός εύφνίαν εί-
δότες, καί την τότε τιμήν ού φέ¬
ροντες. Δεινόν γάρ είναι, εί πιοο-
ειληφότες τονς τρί6ωνας, >Λρυγ-
γίζειν προμελετήσαντας, μή πλέ¬
ον εχοιεν τοϋ ξένιου τε καί νεήλυ-
δος. Έγώ δέ ό φιλαιθήναιος καί
μάταιος, ού γάρ ήσθόμην τού
τρθονον, έπίβτενιον τφ πλάσματι,
ήδη κλινομ,ένωίν αυτών καί τα
νώτα μετα6αλλόντων. Καί γάρ έ-
Ιηλοτύπου τό των Ά&ηνων κλέ-
ος έν έκεΐνοις καταλ'-'θήνιαι, καί
τάχιστα πε.ρι<τρονηβηναι, ΰ~ίρ«- 5ον τε τού; νεανίας, έπανάγων τόν λόγον καί την παρ' έμαντοϋ ροπήν χαιριζόιμενος, (δύναται δέ καί ή μικιρά .-τιροισθιικη τό πάν έν τοίς τοιούτοιις), ϊσας ύομίνχ) τας κ&φαλάς, τύ τοΰ λόγου κατέστη¬ σε. ΕΡΜΗΝΕΙΑ Τότ* Ιουών έγώ τόν δΐικό μου κιαί μεγάλο Βασίλειο, δχι μόνον ό Ιδιος δδηγοϋσα μέ σε&αοιμό, έ- ίΐΒΐδήι Ιδλεπα την σταθερότητα τοϋ χαιρακτήρα τον καί την εΰθι ξ*α τού στούς λόγονς, άλλά, καί μερικονς άπό τούς άλλους νίους, πού δέν τόν ήξεραν καλά, τονς ϊπειθα νά φέρωνται μέ τόν [διο τρόπο' γιατϊ στοΰς πιεριο'ο'ότΐριους ίταν οεβαστός ευθύς έξ οΐρχής, έπειδή τόν γνώριζαν έξ άκοής· καί τίστερα άπ' αύτό τί γίνετται; 'Αμ' όλους σχ*δόν τούς ξενητεμ- μένους, αύτός μόνον διέφυγε τόν κοινό νόμο καί άξιώθηκ,ε σέ τιμή ανώτερη, παρά σέ νεοφεοιμένο. Αύτό ήταν τό προοιμιο τής φιλίας μας! Άπ' έδω ό σπινθήρας των σχέσεων μας! "Ετσι πληγωθήκαμε 6 Ινας γιά τόν άλλο! "Επειτα συνέβη καί κιάτι άλλο, πού δέν πρέπει νά τό παοαλείψοι. Δέν 6ρίσκω άπλοϊκό τό γένος των Άρμενίων, άλλά σάν κάτι πολΑ κρυφό και νπουλο. Μερικοϊ άπ' αύτούς τότε, πού ήσαν γνω- οτο'ι κα), φίλοι άπό την <τχολή τοϋ παΐτέρα τού στόν Πόντο, ά- φοϋ τόν πληοίαξαν μέ τό πρόσ- χημα τής δήβεν φιλίας, (δ φθό νος δέ ηταν έκεϊνο ποϋ τοϋς £- φερνε κοντά καί ό'χι ή εϋνοια), τοϋ έ'καιμναν διάφο,ρες έρωτήσεις μέ έριστικό μάλλον τοόπο παοά λογικό, καί προσπαθοϋσαν νά τόν ϋποτάξουν μέ τό πρώτο έγχείρη- μα, έπειδή άπό την έποχή έκεί- νη γνώριζαν αήν εύφυία τού καί δέν μ,τορούσαν ν' άνεχθονν την φήιμη τον. "Ελεγαν μάλιστα πώς Θά ήταν τρομ/ερό, εάν αύτοί, πού πρωτοι πηραν τό φιλοσοφικό I- μάτιο καί ϊ-μαθαν νά λαρνγγίζονν κατόπιν πΐρομίλέ'της, δέν ήσαν ά- νώτεροι στίς γνώσεις άπό τόν νρ- οφερμένο ξεΛ'ο^ Καί έγώ ό φιλα- θήναιος καί μάταίος δέ ν μποροΰ· σα νά καταΐλώ&ω τόν φθόνο, καί νόμιζα πώς -}αγματική ήταν ή φιλία των νεαρών έκείναχν, καί ό¬ ταν τούς εΐδα νά κάμνουν μετα- βολή καί νά χρέπωνται σέ φνγή, τοϋς ΰποστήιριξα έπαναφέροντας τόν λόγο καί χαρίζοντας τό 6ά οος καί τής δικής μόν γνώμης, (σέ τέτοιες περιπτώσει; καΐ ή μικρή προσθήικη μπορεί νά κα- τορ,θώΐΓη τό πάν), γιατί άνησυχοϋ σα μήπως ή δόξα των Αθηνών χαταλνβή στά πρόσωπα έκείν«)ν καί γρήγορια νά περιφρονηθή' ϊ τσι δκο)μ(α ίοοπαλο τόν άγώνα τού λόγον. ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΚΩΝ)ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΝ ΤΟΥΡΚΙΑ V, ΠΕΖΑΣ χώς άνανεώνοντάς τις νά τίς με- ταοίοη άπό γενεά σε γενεά. Την Ιδρυσεν ή φιλοτι<μΧα άλ¬ λά καί τό χρέ»; .τ,ρός έ«είνους των οποίων ή πνοη εσ6ηοτε οτά 'Ιϊρα 'Βκεϊνα Χώμα/τα, τα έγκα- ταλελειμμιένα οτή όιάκρισι άνηλε- ούς έχθρού όστις καιθ' όλην τού | την ζωήν ΰπηρέτησε την δία και την ώμότητα. Τό «ίΚέντρσν Κων)πο,λατών», κα Κόγιτς, 4) Κων)νος Κωνσταντί- < Ήταν δαβειές αί ρίζες μας στόν τόπιν τοΰ πρός αντό έγγραφον ■ νόν, 5) Κώστος Λιναοδος, 6) Μα χώρο αυτόν. τον υπουργείον "Εξωτερικών, γνω- οία Βαλέ, 7) θεοδώρα Κοκάνο- Στόν χώρο αυτόν έπεζήσαμεν στοποιεΐ «ίς τούς κάτωθι άπελα- | γλου, 8) Ιωάννης Τσολακίδης, | επί 3 χιλιετηοίδας καί τόν έποτι Θέντας ή έξαναγκαισ&έντας βΐς ά- 9) Γεώργιος Γλινίδης, 10) Γεώρ- σαμεν μέ αΐμα καΐ ιδοώτα. ναχώρησιν Κων)πολίτας καταθέ- γιος Δαρδαγανίδης, 11) Ίοοδά- | ΕΤχαν δημιουργηίθή κοινότητες τας είς τάς έν Τουρχία Τραπέζας νης 'ΙορδθΛΪδης, 12) Αίκατερίνη άνθούσες, ποϋ διετηρούσαν Ίε- απιως βίτοταθώσιν έντός τετιραεΐτί- Ντή>., 13) Σωτηρία Λαουσΐνη, ροι·ς Ν«ούς, Σχολεϊα, εΰαγή ί-
ος άπό σημΐθ<τ/ είς την Κεντρι- 14) Όδνσσέας θεοφνλακτίδης, διη'ί.ιατα, διατηροώσαμε τα ήθη κήν Τράπεζαν ίίς ήν μετεΛιοάσθη ' 15) ΆναστάθΊθς Καραιμϊλιέγκος, καί εθιμα της Φυλης μας, μέ 6α σαν διά Νόμον όλαι αί καταθέσεις 17) Αντώνιος Σαρΐκος, 18) Δη· Θειά την πίστη στή θρησκεία, μέ αιύτών διά την εΐσπραξν τούτων μήτριος Φώτης, 19) Δημήτριος άκατάδλητη την Έθνική είτε αυτοπροσώπως, είτε διά πλη ρεξουσίων των, άλλως αί χαταθέ- σεις των ανται έκπίϊΐτονται ύπβρ τού Τουρκικοΰ Δημοσίου: 1) Εόστάβιος, 2) Νικόλαος Ά ναοτασιάδης, 3) Καηκηαντϊνος Μαγιάογλου, 20) Παναγιώτα Φα- γι' αύτό καί τό ξερρίζωιμα ν-τήρ- νοίιδα, 21) ΛάνΛρος Χρόνης, 22) ίεν ύδννηρό. Στέφανος Άγγΐλίδης, 23) Ανχα >Αλο τίίζ
τερίνη ΝικολαΧδοτ-, 24) Κω<ν)νος '° Τβακίρης, 25) Παβαγιός Χοιβτο- σττ1ν -των Άργβ- ύηεχώρησεν χών θαλασσοπόρων Τβακίρης, 25) Παβαγιός Χοιβτο ^ φορίδης, Μ) Βασιλίδος Κετσί- ^α?- — προσέψεοε οχλικάς τάς λας, 27) Βασιλική Κϊσίσογλον. Χω δατότ Σιλίδες από την δραματική,ν Ιστορίαν των ΑΙ ΚΥ.ΟΝΙΑΙ (λ-ΙΒΑΑΙ) ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ ΣΤΗ ΑΙΝΗ ΤΟΝ ΑΝΘΕΑΑΗΝΙΚΟΝ ΑΙΟΓΜΟΝ 1Β14-1918 δρααττ,ριότητα τής φυλής μας. Διεξηγαγε τολμ-η ----, ροίις αγώνας εναντίον βάρβαρον ' >Λών καί στοιχείων τής φύσεως
' καί έπέζηοε σέ μια όίνθησι ώς την
ί>1>α τής στιμφορβς.
Δοκίιμασε ό λαός μας περιπε¬
Περι*λΛ&θ(μεν κατα τό δννατόν
είς τούς κόλπους τοΰ ΣοίιμΛτεί-
ου τούς άπανταχού Ίνεπολίτας·,
καί διευρύνοντες τα .-ϊεριΐθώοια
έγγ.ραφής μ«λών δι" δμοφώνου ά
ποφάσεως τής Γεν. Συνελεύσεως,
διελάοομεν μειταξύ των μελων μας
καί τούς άδελφούς Καστ«μονί-
τας εύγνωμονοϋντες αντούς διά
την Χριστιανικήν τιον σχιμΛε-ρΐίρο
ράν σέ μιά σκληρά περιπέχεια
αας την έξορία τοϋ 1916.
Μέ την δραστηριότητα νεοστ»-
στάτου οργανώσεως ώς Σωιματεί
ου Κοιν. Προνοίας των άπαντα-
χοΰ Ίνεπο)^ών — Κασταμονι-
τών ή Κοίμησις θεοτόκου, έκινή
θημεν όσον έπβτρεπον αί δννατό
τητές μας καί ϊίναι γνωστή ή
δράσις μας είς 6οη;θ'ίιματα πρός
πτο^χούς καί άδυναιτονς ϊίς δια¬
νομήν διεμάτων τροφί.μωιν,
ματικών ποσών κατα τάς εορτάς
των Χριστουγέννων όπου καπά
την κρίσιν μας θά σννεπληοώνα'-
μεν την Ελλειψιν, είς την σνμ-
παράστασιν απού παρίστατο άναγ-
κη, είς οργάνωσιν έκδρομών, συν
εστιάσεων καί χοροεσπ&ρίδων μέ
επιτυχίαν πάντοτε την οποίαν ό
λίγα Σωμαχεΐα έ.-οετϋγχανον.
Έλάοομεν τιέρος κατ' επανά¬
ληψιν είς την διενέργειαν Πανελ
ληνίων 'Εράνων καΐ προσ*φέρα¬
μεν ώς Σωματείον, ένισχύσαμεν
διά τού 'Τπονογ«ίον Προνοίας
τονς σεισμοπλήκτους, έβοηθήσα-
μ.εν ήθικως καΐ ύλακώς τόν "Ομ,ι
λον Φίλιον Βασιί.ικής Χοροφνλα-
κής ΐ.ν τή προσπαθεία τον νά έγ
καταστήση κατασκηνώσεις καί ν'
άνεγείρη χτίρίον διά τα τέκνα
των Όργάνων τής τάξεχος καί
Ασφαλείας, ήλΰομεν σοωγοί πττω
/ών ιμαθητών καΐ δΐΐν
γραφικήν ύλην πρός αντονς δι"
ανακούφισιν των γονέων των, ηλ
θομεν έπίσης άρωγοί είς τέκνα
πατριωτών άτινα ήλθον έξ έπαρ-
;ιών διά στςεαιτκοτικήιν των θητεΧ
ιν.
'Όμως ή φιλοδοξία καί δ άπω
ερος σκοπός ήτο ή προέκταοις
των έπιδιώξεων καέ της οραστη
ριότητός μας καί πρός άλλους
'ταμεϊς περισσότερον «ΰγενεϊς, εΰ
έπωφελεϊς. Άπητείτο
κατ' αρχήν χώςος, διότι ή πρώ-
αη Ισόγειος αϊθοιιισά ιιας ήτο ά·
τείας άπαντας... "Ομως
προι
κισμένοι άπό τή φύσι μέ δννα-
ήγβοία
και
Πρόνοια γιά την
| των Λαων δέν πεθαίνοα<ν, κάιμ- πτονται, φθάνουν ώς την πτωσι, δίνουν την έντύποχη ότι εσΐοησαν, μά δρίσκουν τή δύναμι κι' άπλω νούν πάλι τα φτερά γι' άν*6Λ- σματα άσυνηθιχηα — Άναγεννω , _ , . . „ . με·.·οι Φοίνικιες — κι άψήνουν τόν (Συνβχεια έκ «οοηνβι·μέ™υί νόν ανευ διακρκΐΓως φυλής κοί κόσμο κατάπληκτο. ΤβΟ συνεργάτου μας ΕΜΜΑΝΟΓΗΛ ΠΑΠΑΔΟΙΙΟΥΛΟϊ τέως λευθυντοβ παρά τώ υπουργείω Γεωργίας ΕΛΛΗΝΟΤΟΓΡΚΙΚΗ ΣΓΝΕΡΓΑΣΙΑ ΕΛ.ΗΝΙΚΗ ΜΕΙΟΝΟΤΗΣ ΚΩΝΣΤ) ΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ 'Τπό τόν άνω τίτλον διωργανώ 8η οιάλεξις υπό τοΰ «ΚΕΝΤΡΟΤ ΚΟΝ)ΠΟΛΙΤΟΝ» διά την 14 Μαρτίου 1971 ήμέοαν Κυριακήν καΐ ώραν 11 Λ41. ϊίς την Αρχαί ©λογικήν 'Εταιρ.είαν Αθηνών. Είς αυτήν παρεκληθησαν νά .-ταραστοϋν άπό έλληνικής πλευοάς ό Πρόεδρος τής Κυβερνήσεως, οί 'Τπουργός καί 'Τφυπουργός "Εξωτερικών, Άνώτατοι Διπλςομα- τικοί 'Τίτάλληλοι καΐ αλλοι Δημό- σιοι Λϊΐτουργοϊ ώς καΐ π>.ί)θος
"Επιστημονικοϋ κοά Πνειιματικοΰ
Κό<^μου τής Άθηναϊκης Κοινω- νίας καί άπό Τονοκικης πλεν- οάς οί έν Αθήναις Πρέσΰεις καΐ ΓεΛ·. Πρόξενος καΐ όλον τό Δι¬ πλωματικόν Σώμα τής Γείτονος. Όμιλητής ό Ποόεβοος τοϋ «ΣΤΝΔΕΣΜΟΤ ΚΟΝ)ΠΟΛΙ- ΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ 1924» κ. Εύρι- πίδης Μακρίδης, δυκηγόοος, δ γνωστός ύπόρμαχος τής γΕΛΛΗ ΝΟΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΣΤΝΕΡΙΆ ΣΙΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΙΑΣ». των. Ό Γάλλος δημοσιογνάφοις γρά φεΐ: <Κατά τάς πρώτας ημέρας τοΰ Λαρελθόντος Ίοΐ'νίον ήρχισαν νά κυκλοφορώσιν άνησνχητικαί φή¬ μαι έν Σμύρνη αερί των Χριστι¬ ανών τοϋ Νομοΰ. Δΐίδίδετο ότι ουμμοιρία ληστών θά έφώρμων είς τα σπονδαιότερα μέρη διά νά συλλάδωσι καί ληστεύτκοσι τοϋς πλουσιωτέρους των 'Ελλήνων καί νά έξώσωσι διά τής οίας τούς κα τοίκους. Κατά την κοινήν γνώ¬ μην ή διαταγή εδόθη υπό τής Ό θωμανικης Κυβερνήσεως, κιαθ' ολοκληρίαν Είς τό κομιτάτον «Ένωσις καί Πρόο- δος», πρός μόνον τόν πανθομο- λογοΰμενον σκοπόν νά έγκαταστή ση Μουσουλμάνους πρόσφυγας έκ Μακεδονίας, Κρήτης καί έξ άλ- λο>ν χωρών, τάς οποίας άπώλεσεν
ή Τονρκία κατά τόν τελ«νταΐον
πόλεμον, είς την θέσιν των κα-
τεχάντων την χώραν 'Ελλήνων.
«Αί Τουρκικαί αρχαί έσπευσαν
νά διαψενσωσι τάς πληροφορίας
ταύτας, διαμαρτυρόμΐνοι διά την
εύμενή αγάπην, την οποίαν ϊτ αν ήταν το &Βχβήκα-
ώς τρελλοΐ πράγματι, χ'λιάδες δυσ μ£ ^ καρτερικότητα, είχαμε την
τυχών έκδιωχιθέντων άπό των έ- απόφασι νά ζήσουμε καί πνίξαμε
στιΛν των υπό ά-γοίων <η>μμορι- τον πόνο... Φθάσαμε έδώ στή
τόν
χα> ^ς
δχι λιπόψυ-
- τ0 κτίπημα 8σο
Μάννα μας Έλλάδα, καταμ<ατα>μέ
2>Τό άντιχρι—ιαννκόν ρεϋμα έξί νην κι' αύτην άπο την σκληιοά ί
δηλοΰτο μ^ αξιοσημείωτον συμ κείνην δοχΗ*α<ήα κι' αλλοι νέοι πτώσιν είς τα πολυάριθμα τής χώ Ίάσωνες γι' άλλες χώρες νέες ρας τμήματα καί αί έφηιμεοίδεις Κολχίδες. δέν ήργησαν νά διτιγώνται — με τα πολλής περισκέψεως — δτι σιΐμιμορίαι ώπλισμένων διεπραξαν χιλιάδας ώμΛαήτοχν είς τα πλού- σια καί πολνάριβμα χωρία πέριξ τής Σμύρνης, είς Μαινιρμότγν, είς Τσεσμέν, τίς Γκιε-ρέν - κιοϊ, είς Κχ«δ<ι>νίας κα'ι είς Φώκαιαν.
«Ό Βαλής άπηγόθΐυσε την δή
μοσίενοΊν των είδήσιΕων τούτων
καί Επαυσε την καθημερινήν γαλ¬
λικήν εφημερίδα «Λά Ρεφόρμϊ·,
ήτις δέν ν,τήκουσεν.
>Ό πανακός δέν ?.τα«ε καΐ έ-
πληοοφάρΐΐ καλύτερον τϊν πλητ)ι)
σμόν τής Σμύρνης άπό τάς
(Σννενί'^εται)
ΕΙΣ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟΝ Μ0ΝΣΕΝ1ΕΡ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΟΡΟΕΣΠΕΡΙΑΑ
ΤΟΥ ΟΗΙΑΟΥ ΦΙΛΟΝ ΥΠΑΙΘΡΟΥ
Μεγάλη έπιτνχία έσημιίωσε η να. Ή διαλΐκτή τραγοτ.'δίστρια,
χορβντική έσπερίδα αιοϋ εδίΟΛ* δ
"Οιμιλος Φίλων 'Τπανθρον στίς
25 Φει&ρουαιρίου στό πολυτελέστα
το νυκτιερινό Κέντρο Μονσεσιέτος Μπρόνγουαίη
έντός τής Στοάς, μϊταξύ των ό-
δών Κεφαλληνίας καί Άγίου Με¬
λετίου. Ή ε-όρύχωρος αϊθο<<ΐα τού Κέντρον, ήταν καλαίσ'θτϊτα στολιοτμένη καί δ φοίτισμος ϊδινε μίαν ώραία άπόχρωση. Κομψέ; κΗ?ίες καί δεσποινίδίς μέ κα>Λΐχτενισμένες κομμώσεις καί
μέ σύγχρονες .τουάλτς άμφιέσεις,
.ταρουσίαξαν μ^ά είκόνα έντνπωσι
ακή. Ή άρχήστρα τοϋ κ. Κ. Πρέιν
τα έπαιζε παλιούς καί μοντίΐρνους
χοροϋς καί τα ζευγάρια άκολου-
θώντας τό ήν
τητο σήμερα, πώς ίνα μεγάλο πο-
σοστό, άπό τούς πιο μ,εγάλους ε¬
πιχειρηματίας, τούς πιό ουναιμι-
έκρτροσώπονς τού Έλληνικοϋ
Οίκονοιμικοϋ ουναμιχοϋ είναι ά,-ΐό
τό Προοχρυγικό στοιχείο Μ. Ά-
οιίας καί Πόντον. Άλλά καί είς
τόν Πνευ,ματιοώ τομέα δέν ύοτέ-
πρ<ίντη 'Ωργ«νώθτρ«ϊ.ν μέ τα φωτεινά μάτια κ. Νάντια ΚωνσταΜτοποίΛου, χεΐ|ρ(οκοοτ(ή|θηΓ κε θερμά από τοϋς .ιαοΐΐ.ρκΓκο}ΐέ νοιυς. 'Ε^μηνενσε μέ τέχνη τα τοα γονδια τοϋ ρεπε>ρτορίου της. Τα |
χρωμάτισε σνναισθημοτικά. Χαι-
ΐόσουνα νά την άκοϋς. 'Επίσης τό
αυγκρότημα τοϋ μονσικοσΐΓνθέτη
κ. Τάκη Μωοάκη μέ τα δωδρκα
6ιολαά, μας χάοισΐ γλ.ινόηχες καί
άρμονικές μελωοίες. Νοιώσαμιε ά
ναγάλ>.ιαση καί σνγκίνηση. Πα-
ράλληλα εδωσαν μιά εδθν,μη νότα
οί χαοιτωμένες άδελφές θεοχάοη
Τό τοίο "Εφη Κάρρα, Λάκης Ά-
λ.εξάνδρον, Μ. Ντ^ιας. Τό λός
πρινσίπες Παραγοι«άη καί άπέδω-
σε μέ δεΕιοτεχνία έκτελέσιεις μπου
ζονκιοΰ ό όργανοπαίκτης Τ. Ζα-
κι' όλας στιγμή Σύ).)Λγοι, Σω-
αατεία. άδελφάτα με σκ,ονιό την
'Εινοριών καί την ανέ¬
γερσιν Ίερων Ναών, μέ σκο,τό
έπίσι>ς την άλληλεγγνη, Ικανοίτοι
εϊτο δέ συγχρόνως καί μιά ά-
νάγκη μία δΐάχντος έπιθι>μία ό
λων τώΎ βιωγιμένων άπό τις ά-
ληοτμόνητες μακρυνές πατρίδες
των νά μή χαθή ή έπαφή μ^τα-
ξν των, ν ά διατηοηθούν ζ
νοί, θρύλοι καί παραδόβεις
000 έτών.
"Ενα κομμ,άιτι και μείς άναμε-
σα σ' αυτόν τόν αξιοθαύμαστον
κόαμο, άξιοθατΊμαο-το μέ-σα στό
δράμα τον, ήρθ«4ΐε από την Ί
νέπολι τοΰ ΙΙόντο την όμορςρη .τα
μας κι' έγκατασταθήκαμ,ε
3.
Γενικά ή άτμόοχραιρα ήταν κτ-
φάτη. Τό γλέντι κράτηκτΐ μέχρι
τίς π^ωϊνές ώρες και οί προσκεκλη
Είς τό ίδιον οικόπεδον τό όποϊ
όν εΐχβ παι/αχωρήδσει
Σεβαστόν 'Τπουργεϊον Κοιν. Προ¬
νοίας καί άνωθεν των υπάρχον·
τκον κτισματων ύπηρχίν δ χωρος
αύτάς.
Μέ αγώνας, τρεξίματα καί δα-
πάνηΐν σοβαράν την οποίαν έξη-
σοράλισεν είς ημάς δάνειον τοκο
χρ·εωλ>τικόν τό οποίον έπετύχα
μέν παρά των ταχ. Ταμιευτηριον,
χάρις είς τα Εύεργετικά μέτρα
τής 'Εθνικής μας Κυ
άξΐιοπσιήσαιμεν τόν
χώρον αυτόν την αίθουσαν αύ-
τήν, τής οποίας τα έγκ,αίνια τε
λοϋμΐ·ν σήμερον.
Δέν την έκτίσααεν απλώς άπό
ΐιίαν ιμαιταιοδοξίαν, άλλά οιά νά
την καταστήσωμεν "Εντενκτήριον
λαμδάνον κ<ιί την θέσιν Πνενμα τικοϋ Κέντρον τοϋ οποίον εόχει ά νάγκην ή 'Ενορία ιιας καί γίνι- κώς ή περιφέρειά μας. Είναι ή αϊθουσα ιτελετων, δπον οί .τροσερχόμ,ενοι θά θεώνται εί κύνας καϊ μορφάς σεδαστάς τής χ«μέ·ντ>ς ΙΙατρίδος μας, θά άνα
γιγνώσκονν τα χρχνοίς γράμμα-
σι επί τής έντοιχισμένης πλακός
Όνάματα, εύγενών
μας, οίτινιες προσέςρ,ερον σημαντι
κά ποσσ πρός κάλυψιν των έκά
στοτε άναγκών
ας .ιολντίμιονς —
Τόν άκουαν, ποτέ μετά δέν παρβ-
μειναν οί ίδιοι, άλλά εγίνοντο
σταθερά καλντεροι ή χετ^ρότβροι.
;[τ« Τόν άγαπούσαν καί Τόν ά-
κολουθοΰσαν, είτε Τόν άπο<π·ρέ- φοντο μέ θνμό καί άγανάκτησι. Τπηρχε κάποια μυστηρκόδης δΐ1- ναμις στό Εϋαγγέλιό Τού ποϋ παραικινοϋσε τούς άνβρώπους νά πάρουν μ;ιά αποςρασιστική θέσι ά- πέναντί Τον. Κρατοϋσε τή. θέσι «βστις δέν είναι μετ* έ+κχϋ είναι εναντίον μου». Οί άνθρωποι πού Τόν άκολού- θτ>σαν υπήρξαν μέ τή ζωή τονς
καί τα εργα τους μοναΑικοί στή
γενεά τονς. Άνέτρεψαν τόν κό¬
σμο 'ο)λ, έξιαιτίας τής στροφης
ή καρ<διά τους πρός Αυτόν. Ό κόσμος ποτέ πιά δέν ΰπήρξΐ ό Γδιος πάλι. Ή ίστορία πήρε μιά άριστική σηροφή πρός τό καλύτιεροι. Οί ανθρίθνΐοι αρχι- σαν νά συμπτ ρκρέοιανται ό ένας πρός τόν άλλον μέ άνθρωπισμό. άκολούθηο*ε τό άνοιγμα τής με- γάλης αυτής ίστο·ρ»κής πε,ρίόδου. Άξιοπρέπεια, λεπτότης καΐ τιμή μονσική καί έπιστήιμη ξε- πήόησαν άπ' την καινούργια αυτή έρμηνεία τοϋ νοήματος τής ζωϊίς καί έπροχώρησαν μέ άλματώδη βήματα προόδου καΐ *)τναπτύξ«ος. Ό άνβρωίΐος επί τέλους αρτχτσε νά ξαναπαίρνη την «είκόνα τού θεοϋ», στήν δποία είχβ δηιμιονρ- γηθη. Οί κοινωνίες των άνθορές 6έ-
βαια μέ παλίρροιες, άλ>Λ τίς —:-
ριβσύτερες φορες μέ άμπο)τιδες.
Διάφοροι Λα,(?αποταμοι
άνθοο,
πινα
κίχτασκενάσματα — &χουν
καιροϋς τρέξει μ«σα σ' αύ¬
τό, μολννοντας καί ναθεύοντάς
το. θεϊσμός, Πανθίϊσμός, καί ά<,) γότε^α Οίιμανΐισμός καί Φνσιοχρ<χ τία εχουν έπίβης τοέξει, σάν οοο 6σρώδη ρυάκια μέσα στύ κύοιο ριΛμα τής Χρκπιανικής σικέψεοις, &τσιι πού ό κόσιμος &υσκο>χύεται
πολλές ψορές νά ξεχωρίση τό
πραγματικό πνεΰμα άπό τύ νόθο.
ΟΙ ΟΎθΐμαξάμενοι Χρκττιανοΐ ΰπο-
ϊίθεται ότι είναι εύτυχισμένοι αν-
θρ<ι)ποι! "Η γενεά μας εΤναι πλού στα σέ γνοχτι καί σέ Χρισηανική δρολογία, άλλά είναι ρακΐνδυτη σέ ποακιτική έοραριμοΎή των άρ- χών τοϋ Χριστοϋ καί τής διδα- σκαλίας Τού. Γι' αΰτό κι' ή μ®· νίστη μας άνάγχη σημ«ρ<χ δέν είναι περΜϊσότερος Χριστιανικος χόομος, αλλά πε«ισσοτειρο γνήσι- οι Χριστίανοί. ••Ο κόσιμος μπορεϊ νά έιλέγξη τόν Χριοπιανισιμό, σάν ενα Ιθν«- μα, άλλά οέν εχει νά προβάλη κανένα. έπιχείρημα εναντίον τοΰ ό οποίος διά τοϋ ματος τού βεοϋ περΐΛατεϊ στά ί- χνη τής ζωής τού Χρ>ιστοΰ. "Ε¬
νας τέτοιος όίνυρωπος είναι μιά
ζώσα Λντίθε.σις στόν έγωϊσμό,
τόν όρθολογισμό καί τόν ΰλισμδ,
.τού χαρακτηρίζονν τίς μέρες μας.
Είναι καιρός νά άνατοέξοιμε
στήν πηγή καί νά διαπιστώσο. με
«ατά πόσο είναι άνόθευτο τό πο-
τάμι της σϋ>τηρίας. Ό Ιησούς,
στή γυναίκα οίπ?Λ στό πηγάδι
τού Ίακώδ, είχ« πεΐ: «"Οποίος
πιή άπ' τό νερό πού έγώ θά τοΰ
δώσω, δέν θά δνψάση ποτέ». Αύ
τή ή άμαρτ-ολλή, πλαντίμ^νη γυναϊ
κα ήταν τό βΐτμοολο δλης τής αν¬
θρωπότητος. Οί πόθοι της ήσαν
καί δικοί μας πόθοιΐ! Ή κραυνή
τής καρδίας της ηταν καΐ δική
μας κραυγή! Ή πλάνη της ήταιν
καί δικ,ή μας! Ή άμανΤνα της
ήταν καί δική μας! Άλλά κι' ό
Σωτήρος της μπορεϊ νά γίνη καί
μας Σωτήοας: Ή σνγχώρη
σίς της μπορεϊ νά γίνη καΐ Λιχή
μας συγχώρησις! Ή χαρά της
μπορ«ί νά γίνη καί χαρά μας!
ΣΤΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΗΕΟΡΤΗ ΤΟΥ λΣΦΛΑΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ
ΑΥΤΟΤΕΑΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΝ ΒΟΛΟΥ
ή υπηρεσί¬
Ίωνια. Μοχθήσαμε,
ίπίζησσμε, δημιονργηθηκομΐ. Όρ
γανώσαμτ -Ααί μείς τό Σοματεϊ
όν αας άπό τότε τό 1924 καί υ¬
πό τόν τίτλο «ή Κοίμησις τής θε
οτόκου^ κιοινό ίερό των 5 ένορι-
ών τής πάλαι ποτε ,-ταΊΓ.ρίδος μας,
γιά νά μή 2εχαοτή ποτε ή Έκ-
μένοι έ'φι·γαν μέ αριστες έντυπώ
σπς. Στήν δρτια όργανωμένη αύ
τή χοροιεσπβρίδα παρευρέθησαν
πολλοΐ φίλοι καί γνωστο'ι τοϋ Όμί
λου καθώς καΐ όλο τό διοικητικύ
στιμοοιν.ιο μέ έ.τ.χ,Εφαλ.ής τόν σΐΛΐ
πα'&ή γχά χιιμογελναστό πρόεδρο —
Κων ./πολίτη —κ. Κώνσταν Πατρί
κ.ην. ' ■''''*
μ4ιησιν "ΆρισΓα — δμοια
έκείνων, τα δποϊα άλλοτε έν τή
Λούλη Πατιρίδι έχαρισαν ρύαγτ)
ΊδρτΊματα πε.ριώνυμα.
Καί την στιγμήν αυτήν — τι
μής ένεκεν καί εύγνωμοσύνης, 6ς
ίγ«.ρθώμεν διά αά άποκηιλΛν.ττηρια
τής πλακός καί άτενΕξοντες τα
άναγεγρα-μμενα όνόματα, άς 6ε-
Οαιωθώμεν ότι έν τή μοναδικη
μας χώρα δέν έ-ταύσατο νά δονή
ται ή Έλληνική ψνχή άπό άνώ
τερα ίδανικά.
Πανοσιολογιώτατί
κ Διεχ>θυντά 6πο>ς προσέλθητε
διά τα άποκαλιν— ηρια... Γίνον-
ται τ' άποκαλυπτήρκχ καί άναγι-
τά όνόματα Κΰεργε-
χών — Δωρητων.
Πλουτίζοντες συν τώ χρόνω την
6ι6λ.ωθήκην μας, θά εχωμεν ταύ
την είς την διάθεσιν αών επιθυ¬
μούντων την μάθησιν.
Είς την αΐθοΐ'οαν αυτήν θά λαμ
Ράνουν χώραν διαλέξεις
κου, μο(>ος ή
Νότιος Καλκρόρνια την 9ην Φε-
Ορουαρίον έ. ϊ.
Ό αίδεσ. κ. θεόφΐλος θτοφιλό
πο»λ(ΐ«;, ό^ρχιεπισκοπικός
πος τής Δ' 'Αιρχιεπισκιοπικής Π«-
(Λός "Αντζιελε-ς) καί
Ιεο. ποοϊστάμενος τού
κοϋ Ναού της Άγί«ς Σοφσ.ζ, τίς
Εκθεσιν χον Λοός τόν Σεοαβμιώ-
τατον Άρχυεπίσκοπον κ. Ίάκω-
διευθυνταί 'Τπηρεσιών το«5 Δή¬
μον κ. κ. Σαραςράκης κοαί
τής, οί έκπρόσωποι τοϋ ΙΚΑ κ.
κ. Μαργάρας καί Άκ«ι6όπουλος,
δ δυνθυντής τού ίνιοκ)τος Έμπο-
καί Σνμδοιιλίον Ν. 'Ιωνίας κ.
γοα)φιυ>της μίΐτά των κ.κ. Άΐδιν-
λή καί Λιθαριώτη, δ πρόεδρος κολ
τα μέλη τής Έρανικής 'Επιτρο-
πης Ίερού Ναού Αγ. Νιεκταρίον
Ά(μπελοκήπιω.ν καί π/νήίθος κόσμον
Τούς έπισήμ«νς ποοσεφώνησεν
δ πράεδρος τού Σννεταιρισμιθΐΰ κ.
"Αλκης Παπαδοπουλος χοά έν συ-
νεχεία εγένετο κλήρωσις 25 6ι6λια
Ταμιε<τηριίιου Νιεότητος, ά¬ τινα δι^θίσεν ό Σννεταιριθιμός είς ίσάριθμ,α παιδία, άνΐξαρτήτως φύλον, μελώΛ' αυτού, γεννηθέντα 6ον, άνέίρερρν ότι αρο·εκληθτΐσαν ίημίαι είς τό εσωτερικόν τοϋ Να¬ όν, όπον πορΐτη·ρήθησαν πολνλαι ρωγμαί είς τονς τοίχονς, την όρο ττήν, τάς κάγχας καί πέριξ τοϋ τς>οιύλλον. Μεκ}ΐκά .-ΐι&ράθυρα πέ¬
ριξ τοό τρούλΛον έοράγισαν καί
άλλα έθραύοθησαν έιμοίως έθοαν
οθησαν ν.αί <5>ρ*σμένα αλλα άντι-
κείμενα είνρισκόμτνα είς τό Ίε-
νικοΰς των σκο
π ούς.
θ' ακούωνται κατά καιρούς τα
πονεμένα τής πατρίδος ι«ις τρα-
γοΰδια σάν κι' αύτά -τού πρό ολί¬
γοι· άκοΰσαμε-ν άπό την χορΐι>δία
συμπράξει τοΰ Αξιότιμον κ. Κα¬
ρά τοϋ ταχθ,έντΌς νά διαιφυλάξη
τό 1964 καί εντεύθεν.
Ό κλήρος ηΰνόησε τοϋς κάτω¬
θι:
Α) Έκ
1) Άσημοΰλαν Δημ. Τηλιγαδά,
2) Αικατερίνην 'Απ. Ά.Ίοστολί-
δχ>υ, ) Μαρίαν Παν. Δημητρακο-
πούλον, ) Νικόλαον Βίκτ. Κουρ-
τέλη, 5) Άγγ*λιχήν θίθδ. Κουμ-
πογιάννη, 6) Παναγιώτην θωμά
Αουκάκη, 7) Νικόλαον Στεφ.
Μαντάνη, 8) Αλέξανδρον' Αθαν.
Μίοραίτίβην, 9) Χριστίνα Άντ.
Ντιντίκον, 10) Νικόλαον Ιω. Σα-
κλογιάννην. Π) Αικατερίνην Ά0.
Στεχρανή, 12) Μαλάμιω Δημ.
Στρατόν, 13) Αικατερίνην Μιχ.
Τσινταοάκη, 14) ΑΙκατε^νη Κων.
Τζα'δέλα, 15) Χρήσαον Άναοττ.
Τζα+ιτζίοην, 16) Σο<ρία Θεοφ. ΦιλατζικΜΟτη, 17) Ήλίαν Βασ. Ταγγονσίδην, 18) Δημήτριον Νικ. Τοόκα. Β) 'Εικ Σκοπέλολ»: 1) '1<ι>άννην Σπ. Σάττβα, 2)
Μαρία 'Εμμαν.
3) Δημ.
τούς θησανροϋς αΰτούς τού Λα¬
οΰ μας καί τόν οποίον δημοσία
εύχαριστω, γιά νά δΐΛττ}ρήται
ζωντα·ή ή γλτικειά τους άνάμνη-
σις.
Αύτοι οί βκο·.τοί |αα·ς εύρννό-
μεν<Η επί πάσης ςνί<σ-εχι)ς έκ&ηλθ) σεων, αυτή καί η πράθ{οί.ς μα>ς,
μέρι,μνά μας δέ η πραγματοποίη-
σίς των, σιτμφώΛ·<))ς καί πρός τάς ί.τιδιώξεις καί έ.-ιΤαγάς τής Έ- θνικής .μας Κυ6ερνήσεί»ς καΐ τής 'Επαναστά<ΐε·ο>ς τής 21ης Απρι¬
λίου, ήτις ώς κύριον σκοπόν της
?·θε·σε την άνΐ·)(κοσιν τοϋ έπιπιέδου
τοΰ λαοϋ μας.
'Τπό τάς ευχάς καί εύλογίας
πης Μεγάλης μας Έοίκλησίας, μέ
την σνμπαράστασιν των μελων
τοϋ σ<οματείον μας πάντων των ένταΰθα καί έν επαρχίαις ευθν- σκσμέν(ι>ν πατριο-,ιτών μας Ίνεπο
λιτών — Κασταιμονιτών, ώς καί
πάντων των 'Ενοριτών παρκττα-
ιμένίον ή μή, &ς ϊύχηθώμ^ν την
όλλήικτιν των σκοπών τού σχο
μας καί την άνάδειΕίν
τον ^ιεταξΰ των λαμπροτέρων.
2 άς ϊύχαριστώ θερμότατα
Γμ, ημ
Κων. Ξηροχειμωνα, 4) Πάτρα
Έμ.μαν. Μοσχάνθη, 5) ΚερσΛα
Σταμ. Γκοτ·μά.
Γ) Έκ Χκιάθου:
1) Αθαν. θεο. Οίκονόμου.
Δ) "Έξ Άμαλ.ιαπόλβως:
1) Χαοαλα)μ.τχα "Ιιοάν. Ζαφειρί
οα>.
Μ,ττά την κοπήν τής οασιλΟΛΐτ
τας ωμίλησεν έν μέσφ θεομών έκ
δηλώσεων {ίπέρ τής 'Βθνικής Κΐ1-
6εννήσεως ό κ. Νο,μάρχης, ° °'
ποίος ίτόνισεν τό θεριμόν ένδιαφβ
ροΛ· τής 'Εθνικής Κυβεννήσεως
δΊά τοΐις έργιαζοιμένονς καί γτνικώ
τερα την άλμβιτΐΛήν π,ρόοδον τής
Πατρίδος μας. Εύχηθηκίν έν συ-
νεχιία ό κ. Νομάρχης δλο«ς καλή
χρονιά καί κάιθε είΐΠοχία. Τό τ£
λος τής δμιλίας τού κ. Νομάρχου
έκάλι·ψαν ζωηραί έκοηλώσεις ύ
πέρ τής. Έθνικής Κι<6ειρνήισίως. ΑΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙ! ΤΗΣ ΦΟΙ- ΤΙΙΤΙΚΗΣ ΕίΝΏΣΕΩΣ ΚΟΝ ΣΤΑΝΤΙΝΟΤΠΟΛΙΤΟΝ Σήμερον ΚΐΗ?ιακην καί ώραν 12ην μεστϊμορινήν, ή φοιτητιχή "Ενωσις Κων)πολιτώΛ· διοργανώ- «ι ίίς την έκ Καλλιθία ?δρο.ν της, όδός ΔημοσΘΐνους 117, διάλε |ιν μέ θέμα «Τό ΠΛλιτκττιχό Μή- νυμα τοΰ Νεοελληνισμοΰ», μέ ό- μιλητήτ· τόν ύψνΛαυργιόν κ. Δημ. Τσάκωναν. '· ·.'· ,
ΜΕΓϋΑΑ ΚΑΙ ΜΙΚΡΑ
Οί μεγάλοι άριθιμοί είς την οί-
/ανομίαν, πάντοτε, ίντυπο>σιάζουν
/«ι μάλιστα δταν πρόκειται διά
χώρας μικ&άς καϊ πτωχάς, μέ πε-
ριωρισμένας δυνατότηιτας κ α ί·
,ιλουτοΛαραγωγικάς πηγάς. "Γπό
τττν έννοιαν τα,ύτην ή επίτευξις έ
νός έντ»πι»σιακοΰ άριθμοΰ, άνθτ
φερομβνου άς εΰνοικάς έζελίξεις
μάς παρασύρει είς πανηγυρικϊμοΰς
καί ίΗαλαλούμε την επιτυχίαν αΰ
Την άδκχκΐίίτως, είς φίλους καί έ-
χθγθύς.
Βεοαίιυς, ή έ*τιτυχία είναι έπι-
τυχία καί έξα", τέλο; πάντονν, ή συμ
|ΐίτ<Η)ς καί άνάλ.ογος ανάπτυξις καί των έτέρων ,παραγωγικών κλά 6ων, δέν Λαοαμελήται διά την κα- τάκττ>σιν ακριβώς τού εντυπωσισ-
/Λΰ «ρεκάρ*.
Ή Έλληντκή οίκονομία Ιχει νά
ΓΛΐδείξη πολλά τοιαΰτα ΰψη έπι-
τνχιων καί δ έν θά ίσχυρισθώμεν
ό'τι αύται όφεί/,ονται ή έπ>ετενχθη-
σαν «ίς 6άρος άλλων τομέιον τής
.ταραγωγικής δραστηριότητος της.
Έν τούτοις, χωρίς νά παύσωμεν
να έπιδιώκωμεν την μεγάλην επι
τνχίαν, ύφ ίστανται καί άλλαι κλί
μοοιες των οίκονομικών μεγεθών
τάς οποίας Λρέπει καί επεβάλλε¬
το* νά «·ν,ερχωμϊ·θα σταθερώς, καΐ
.τοοοοίυτικώς, ώστε νά δικαιούμε¬
θα νά νπερηφανευώμεθα καί διά
τάς πρώτας.
Ένδιαφϊρει, έπομένως, νά ά-
ν<ατύξωμεν δλους τούς κλάδους τής οίκονομίας "μας, είτε άφαρά την γεωργίαν και τήτν κτηνοτροφί- «ν, ή την βιομηχανίαν καί την 6ιο τεχνίαν, μηδέ αυτών των άθυρμά τιον έξαιρουμένων. Όλόκληροι τα £κς περκττρεφονται καί άσχολοΰν ται μέ τάς επι μέρους ,ιαιραγωγι- κας διαδικασίας καί άπό κοινοΰ ά- διαιρέτως σννεισ<ρέκλοφορίαν
τής εφημερίδος.
Η ΕΚΘΕΣΙΣ ΤΟΥ ΟΟΣΑ
ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑΝ
ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Ό ΟΟΣΑ συντάσσει την έτη
οίαν τακτικήν έκθεσιν τού περΐ
τής πορείας και των συνθηκών
τής έλληνικής οίκονβμίας. Τάς
ελληνικάς άποψεις επί τού σχε-
όιου τής εκθέσεως θά διατυπώση
τ, εύρισκομένη είς Παρισίους έλ-
ληνική. άντιπροσωΛεία, μέ έί&κεφα
λής τύν γενικόν γραιμματέα τού
ϋπουργείου Συντονισμοΰ κ. Άρ.
Δτ>αόπρυλον, ή όποΐα θά μετάσχη
των σχετικών συνεδριάσειον διά
την έγκρισιν τοϋ τελικοΰ κείμε¬
νον τής εκθέσεως.
Ή νέα εκιδοσις τής εκθέσεως
τού "Οργανισμόν, ή ΟΛοία Θά
λνκλοφορήση περί τα τέλη Μαρτί
όν 1971, άναμένεται μεΎ' ένδια-
φέφοντος. Ώς γνωστόν, αί σχε¬
τικαί έκδόσεις τού ΟΟΣΑ άποτε
λοϋν επισημον; πηγάς ένημερίίκτ*
ως τής διεθνονς κοινή,ς γΛ-ώμης.
ΕΦΟΔΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ
ΕΒΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ
ΜΕ ΤΗΛΕΤΎΠΑ
Ή Έθνική Τραπέζα πρωτοπο-
ροϋοια είς την εφαρμογήν των
σνγχρόνων τεχνικών έ-ξε'λίξεϋΛ', ι
μερίμνησε καί δια τόν εγκωοον
έφοδιασιμόν της μέ τόν απαραί¬
τητον αριθμόν τηλετΰπω'ν, ώστε
νά καθίσταται εύχεριεστέρα καϋ
ταχυτέρα ή διεκπεραίωσις των ύ
πο-θιέσεων των πελατών της είς
τό εσωτερικόν καί είς τό εξω¬
τερικόν.
Μονον κατά το 1970 ό άρι<θμός των έγκαταίΓταθίντων είς την 'Ετ>νικήν Τράπεζαν τηλετύπαη' ά
νηλθεν είς 30 έκ των οποίων τα
περισοότερα έτοποβετήθησαν είς
έ-Λαρχιακά καταστήματα π^ός πε
ραιτέρω δΐΐνκόλννσιν των συνϊ-
χώ-ς διεΐίρννιομένΐον συναιλ>Λνών.
Με τόν ανωτέρω αριθμόν τα
λειτονργοΰντα <τήμ.ερον είς τό δί κτυον τής Έθνικής Τραπέζης τη λέτινΐα άνήλθον είς 65, ένώ έκ- κρεμοίΛ' αίτήσεις διά την τηλ*- -ηνπΛ.ήν σΰνδ-εσιν 20 άκόμη έπαρ χιακών ύποκαταστημάτων τού Ί δρΐΊμα-τος. λΙ ΑΙΐΟΙΚΕΥϋΙ Τ(!Ν Πλη&ύνονται αί άφίξεις των ξέ νιον οικονομικήν καί εμπορικώ «5(- .τοστολών καί ή Ελλάς την στι¬ γμήν ταύτην, συγκεντιρώνει τό έν διαφεριον τ·ον δΐιεθνοΰς έπενδντι- χοΰ κεφαλαίου. Ή χώρα μας, κα¬ τά τόν διανυόμενον μήνα, εννοεί- ται Ίδιαιτέοως έκ τής παροτκτίας <τολνπληθών καΐ ποικιλοιμόρφων άλλοδαιπων άποστολων, αί οποίαι ΐτε διεθνίϊς όρνανι ς, είτε γνίικττοΰς Οΐκιαΐ'ς, μέ •ταγχόσμιον άκτινο&αλίαν. Πλείσται έξ αυτών, Ιχουν κα- ταφθάσει καί καταλύσει, ενταύθα ^ συγκιεκρΐιμρνας πιροτάσεις είς τάς άποβκ,ευας τ(ι>ν, ένώ ό σκΌ.τός
άλλων είναι ή διε'ρεΐ'νηβις της έλ
ληνικης άγοοάς, δι' έπενδ·υίτικάς
δραστηριότητος, ή άλλας οίκονο-
(ΐιχής φύσεως <τυνεργα<τίας. "Ολαι "Μ*>ς, έπωφελοΰνται τής εύκαιρί-
«; νά προοονν είς διαπιστιίχτεις
ώ; πρός την υφισταμένην σήμερον
«κονομικήν κατάστασιν τής χώ-
Μζ χαί τάς προβφε-ροιμένας δ«να
τοτητας διά την σύναψιν ιτνμ,δά-
"Ρ(*ν ή συνομολόντισιν συμφωνι-
ών. Καί αναλόγως πρός τάς από-
ψίΐς τοιν καί τα <η<μφρροντά των, •■«ιροπηΐιοϋμίν έπιφυλακτικότητα, ή ο.Ίονδήν έπωφελείας των δι>να-
Τοτήτων αυτών.
Εντεύθεν καί ιδικόν μας κα-
ίΐναι νά έΛωτρεληθώμετν τής
β .ταρουοίας των ξένων, ώ
ατ( νά προσΛο.ρισ<θώμεν π Τ?0α ώα>ελήματα πρός τό
Ρ»ν μας. <ρΐ ένημερίοσίς αυτών έ- ■■< της οίκονομικής μαις καταστασε Ί'; δέν πρΐΐΐΒΐ, νά μας άπασχολή Ι01 Λθλν, έφ' δσον τα γεγονοτα "^ϋν ά<ρ" έαυτών, ή τοΰλάχι- "Τβν οί φιλοξΐνοΰμενοι μ,ας όιαθέ το'·ν άρκετήν εύςτυίαν διά νά δια- ■" Ιόιοις ομ,μαστ ποϋ εΰρι- τοΰς έ'χ,ίοιιυεν προετο.μάβει καίι, νά τοϋς 6χη γίνει σΐ'νίίδησις ότι ή Ελλάς δέν «ίναι πλέον «ξέφρα- γο άμΛελι». ΛχΕϊνο τό ΟΛοΐον πρέίτει νά "ί: άπασχαλϊϊ ίΐναι ή ίκανόττ>ς
""? νά τοΰς πρασελκνσονμε-, Λΐςκ>ς
Γ(ιζ ΟΛΟ^^ι^ μας τα ίδικα μας
τα καί τό εθνικόν μας
Αί καλθπροαίρετοι δια-θε-
,1ι: των ξένοιν, οίαιδήποτε καί
αν ϊίναιαίται, 6ε παύοττν πάντοτε
^ -τοσσί,λΐπουν πρός τα θνλάκια
, ων· Ακομη θά {«εστη'ρίζαμεν
^ ^ ή καθήσωμΓν είς την τρά
των διαπραγματεύσεοΛ', να
ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΙΣ
ΒΙΟιΜΗΧΑΛΊΚΩΝ ΕΙΔΟΝ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑΝ
ΔΙΕΘΝΟΤΣ ΣΤΝΑΝΤΗΣΕΩ2
Είδική εκιθιεσι.ς έλληνικων 6ιο
μηχανικόν προϊόντιον θά όργα-
νιοθή είς τόν χώρον τής Διε'θνοϋς
"Εΐκθέσε-ιος Θεσσαλονίκης καί πλη
σίον τού Έμπορικιοϋ Κέντροιυ αυ¬
τής, κατά την διάρκειαν τής 3ης
ΔΐΓθνοϊίς Συναντήσεως Πεοωρεριει
ακής Άναι,τΓύξ.εως, τής οποίας,
ώς γνωστόν, αί εργασίαι θά δι*
ξαχθοϋν είς θεσσαλονίκην άπο
6 έ ως 13 προσεχούς Ίοννίου.
Είς τΐμ' έκθεσιν αυτήν εκλήθη
σαν νά μετάσχουν δπαντΐς οί έ λ
ληνικοϊ €ιομηχανικοί καί βιοτεχνΐν-
κοί οΐκοι, των όατοιίίΰν τα προΐόν
τα είναι δυνατόν νά τοπα&ετη-
θιονν ΐίς τάς βγοράς ώριοΐμένων
ζωνών τής Άσίας, άλλά κυρίως
είς τόν ευρύτερον άιφρικανικόν
χώρον, Ο/Του υφίσταται ίύνοίκόν
υπέρ τής Ελλάδος κλΐμα, έν συν
δυα<τμω μέ τάς ανάγκας τής έ¬ κ εί καταναλώσεως κ«ί. των έν έκτελέσει άναπτυξιακών .τιρογραμ. μαΐων. ΑΤΞΗΣΙΣ ΤΟΤ ΔΕΙΚΤΟΤ ΛΙΑΝΊΚΩΝ ΠΩΛΗΣΕβΝ Ό Γενικός Δείκ-της λιανικων .·Μυλήσε·ων (τζΐρος» είς ολόκληρον την χώραν ένείτχχ.'νισίεν αΡξηβιν κπτά τό 1970 κατά 12,8%. Είς σχετικήν ανακοίνωσιν τής Έθνικής Στατιοτικής 'Τπηρεσίας άναφέρεται δτι ή αί>ξη·σις τον δεί
κτου όφείλεται είς άνο-δον των ε¬
πί μέςονς δεικτών διατρο<τής, έν- &ύσε<ος, ΰ,ΐίΐδήβεως καί λοιπών εί- δών. Ειδικώτερον, ό γενικάς δείκτης πς·ωτεΐΌύσης έμφανίζεται ηΰξημί- νος κατά 7,/)% την ίδιαν χρονικήν περίοδον. Ή έν προκειμενΐΐ) ποσο στιαία αυξηοις όφείλεται εΛίσης | είς τάς επί μέρους αϋξή-σεις των Ι εΐόικίΐΛ· δεικτών οιατροφής, ϊνδύ- | σιως, ύ,τοδήΐΐιεως ν.'ΐχ λοιπών εί- δών. ΜΕΤΡΑ ΔΙΑ ΙΣΟΖΥΓΙΟΝ ΤΗΣ|ΣΥΝΙΣΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΡΚΙΑΝ ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΙΣ ΤΟΥ Ο, Ο. Σ, Α, ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΙΣ ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΝ 'έρεΐαί ίΐς γνωσΊν των Αξιοί ΛιοΐΗήβεων Άνω- 'Βΐαιρειών καί -ταιρεκθν Πεοιωΐ)ΐσΐίέ*ης Εύ- νΐ!* Λ* οι' άποφάσ'αις τοθ κ. Ύηηνογοϋ Έμηοβίου «" αριθ. 66378)4126 ττΐς 16)12)65, δημοσιβν- Ζ«*>Κ «ίς τό ο-· αριθ. 960)23-12-66 Φ.Ε.Κ.
^«ιίον Άνωνύμων Εταιρείαν), όρίζεται δτι δβναν
α'. ** σννεγίαωσι δημοσιβύουοαι ένκϋροος τά< 17ρο- »λΪ.'^*ων ί*« τής οΙχονομΐΗής μας έωηαεοίδος «ΟΙ· «ν*0Μ0Α0ΓΙΚΗ~ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΣ Κ0ΣΜ0Σ», ^«νένετο μ,χοι ΐοδσε διά «ής ·0ΙΚ0Ν0Μ0Α0ΓΙ ςύ τού 'Ελληνικοϋ Δημοσί ου καί των γν<οστών έταιρειών ής αΰτ<«ινήτ(ι>ν «Πΐίζώ>
καί «,Ρενώ» υΛεγράφη είς τα ύ-
-ιονργεϊον Συντονισ^οϋ .ιλαίσιιον
συμφωνίας διά την ίδρυσιν είς
την Έλλάδα διομηχανίας παοαγίο
γής αύτοκ*νήτων. Διά τής ύπο-
γραφείστ,ς σ»μφ<,)νιο.ς π.ρο6λέπεται. ή ΐδι&υοΐι,ς Οιομηχανίας παραγιωγής αίύτοικινητων, αρχικώς πα€0 όχημάτων έτησίω.ς, ή ό-
,τοία θά ανέλθη πραοδευτΐικώς είς
/ 5.000, ή δέ προστιθεμέντ) άξία
.ιροδλέπεται νά φθάση είς τα 82%
Την σύμβασιν ύπέγ^αψεν έκ
μέρους τοϋ έλληνικοΰ Δημοσίου οί
ΰ.-ηουργοί Συντονισμοΰ κ. Ν. Μα-
καρέζος, ΟΊ.κονο·μικών κ. Άδ. Άν
δρουτσόπουλος καϊ Βιομηχανίας κ.
Κ. Κυπραϊος, έκ μ*ρ.ους δέ των
έτ«,ι.οιων οί κ.κ. Ζερά<> ντέ Παίν
καί Μαοοέλ Πέρ. Κατά την {ιπο-
γραφήν τής συμςχυνίαις παρέστη¬
σαν έπίσηις ό άναπλτκχοτής τντουρ
γός Στιντονισμοΰ κ. "Εμμ. φθε-
νάκης, ό ύφυπουργός Σνντονι-
σμοΰ κ. Μ. Κοζώνης καί ό γενι¬
κός γρα,μιματεΰς τού ίδίου ίνΐουρ-
κ. Άρ. Δημόπουλος.
Είς σχ'ετικήν ανακοίνωσιν τοΰ
ύπου(νγείου Συντονκτμοϋ άναφέ<>ε
ται δτι ή ύ.·τογραφεϊσ·α συμφοονία
υπήρξεν άποτβλεσμα .ιαλυμήνων δι
απραγαατειύσ'εων μετά των κυριω¬
τέρων Οιομηχανιών αύτοκινήίτων
τής Εύϊώπης. Αί συνενοήσεις,
ποοστίθεται, άνελήφθηβαν μετά
την έ.κπνοήγ των προβλεπομένων
προθεβμιων καταθ«<τεως έγγυή- σεων ίυτό τού όμίλου Κόντη —Βεν τοΰ,ρι — Καρακώστα, δυνάμει τής ύν·τογπαϊκοΰ οϊκου.
Τέλος ΐίς τίνν άνακοίνοχτιν το-
νίζεται ότι διά τής ΰπκ>νρα·φείσηις
σι^μφωνίας διανοίγεται εύρύ πε¬
δίον Ιδρύσεως σειράς ολης 6ιομη
χανίων τοΰ τομεως τούτου οί ό-
.τοϊαι θά δώσουν ισχυράν ώθησιν
είς τό υπό τής 'Εθνικής Κυοειρ-
ν'ήσ'εως εφαρμοζόμενον ."ΐρόγραμμα
έκ6ιοαηχανίβεως τής χώρας.
ΑΙΑΦΙΑΟΝΕΙΚΟΥΜΕΝΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ
Τό διεθνές κέντρον διαιμετακο-
μκττικοϋ εμπορίαν, ή Ϊ6ρισις τοϋ
όποίου, καθ" άρμοδίαν δήλωσιν,
τοποθετεϊται ί,ντάς τοΰ 1971, άνε-
ζο>πί(ροκΐε τό ενδιαφέρον των πά
ς τού. "Ηδη, μέχρι στιγμής,
ενεφανίσθησαν είς τό προσκήνιον,
διεκδικοΰσαι ΰπέιρ αυτών τύ προ¬
νόμιον τουτο, αί πόλεις τοΰ Πει¬
ραιώς καί τοϋ Βόλου.
Αί .-ταραγωγιχαι τάξεις τοΰ έ-
πινείου, είς την άπαίττ>σιν ταύ¬
την, π<>ο6άλλθΊτν τό έ.τιχείρημα ό
τι, τύ .-πρώτον, αύται, πρό ετους,
είχον ύ.ι»6ά?^ι σιΐγκεκρ4μένας
προτάσεις διά την δημιουρ'γίαν
τοΰ κέντρον καί ύπεδείκΐνιων,
πρός τουτο, τάς περιοχάς πέριξ
τοΰ κό>Λον Ελευσίνος - Σκαρα-
1 ιμαγκά - Άσπροπύργου - Σαλαμϊ
νος. Είς τα άνωτέ, προσΐ'θετον
καΐ τοΰς αλλονς, {ιπέρ τής άπό-
•ψεώς των, συντϊγοροΰντας λόγους,
ήτοι ή περιοχή τής ζώνης Πει¬
ραιώς έμφανίζει έντονον διομηχα
νίκην ανάπτυξιν καί ότι ό λιμήν
αποτελεί τύν άναιαφίσ6ήτητον ΐί-
ΕΕΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΕΙΣ
Ο ΠΑΗΒΥΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΑΑΑΑΟΣ
Τοΰ κ. ΕΜΜΑΝ01ΉΛ Ρ0ΓΚ0ΓΝΑΚΗ
'Εκιικλοφό,ριησε τάς ήμέ,ρας αύ
τάς, είς δευιτέ^«ν έκδοσιν, ή με-
λέτη τοΰ τμηματάρχου τής 'Εθνι
κης Στατιστικής "Υπηρεσίας Γ.
Σιάμπον, {«πό τόν τίτλον «Αημο-
γραφικαϊ εξελίξεις έν Ελλάδι,
1950 — 1980», έκ.-τονηβεΐσα είς
τα πλαίσοα ερεύνης γίναμένης πά
λαιότε^ον διά την προσφοράν καί
την ζήιτησιν ίπισττιιιοΛ'ΐκοΰ καί
τεχνικοϋ προσωπι-κοΰ έν συνδν>α-
σμώ πρός τας ανάγκας τής οίκο
νομικής ιάνοιπτύξεως, ί,κ. μέρους
τής Δι ενθννσίω ς
II
ρογ^άμματος
τοΰ νιπ-ουργείου Συντονισμοΰ. "Ο
πως άναφέρεται «ίς την ίίσαγω-
γήν, ή σχετική ϊ«γασία δ«ξήχθη
τό πρώτον τό 1960, 6αοισθεΐσα
είς τα στοιχεΐα τής άπ·ογραφής
πληιθνσμοϋ τοϋ 1961 καί τα έκτο¬
τε συγκεντρωθέντα τοταΰτα, τα
σχετικά μέ την ςρυσ^κήν καί μετα
ναστευτικήν κίνησιν τοΰ πληθν-
σμοΰ, καί έκιβολοφόρησε τό 1962.
Αί π,ροδλέψεις διά τάς μελλοντι-
κά; ίξιελίξεις τοΰ έλληνικοΰ πλη-
θυσμοΰ προσηρμόσθησαν έκ νέου
τύ 1964 πρός τα άποτελ^σματα
ποΰ προέκ.νψαν άπο την άπογ^α
φήν τοΰ 1961 καί, ή μελέτη έ.κιγ
κλοφόρησεν υπό την άναθιεωρημέ
νην μορφηΛ' της, ϊπανεχδοθεϊσα
τελννταίως.
Ή έπικ*ιμένη γενική άπογρα-
φή τοΰ πληθυσμοΰ θά παράσχη
6ε6αίως πΐρισσότε·ρον αντικειμε¬
νικήν είκόνα των πληθυσμιαικών
μεταβολών καί τόνσεων κατά την
παρούσαν περίοδον καί σιτνεπώς
καί ασφαλιστέραν 6άσιν διά την
διατύπωσνν προδλέψείον ώς πρός
την τρίτην δεκαετίαν τής περιο-
δου την οποίαν καλύπτΐΐ ή μελέ¬
τη, την δεκαετίαν 1971 — 80.
Άλλ' ΟΛωσδήιποτε τα συιμπε^άσμα
τα τής μελέτης, Οασιζόμενα 6Χ-
λωστε είς δεδομενα δίο γιενικών
άπογραφών χαί των έπ' αυτών
δασισθεισών Λΐροβολών, είναι άναμ
φιΰολιος Ιδιαιτέρως χρήσιμα διά
την οικονομικήν πολιτικήν άλλά
καί τόν ευρύτερον εθνικόν προ-
γραμματισμόν. Διότι, όπως τονί-
ζεττατ καί *ίς την εισαγωγήν της
μελέτης, ή διαμόρφωσις .τροόλί-
ψεων ώς πρός την εξέλιξιν τοϋ
πληθυσμοΰ μιάς χώρας είναι άπα
<ίαίτητος διά τόν ,τρογ-ραμμα'Π- σμόν τής οΐκονομικής και κοινω¬ νικάς άνοιπτύξίώς της: άφ' ενός μέν διότι αί άνάγκαι τάς οποίας τα προγράμματα άναπτύξΐως άπο σκοποΰν νά ίκανοΛθΐήσΰΐ>Λ καθορί
ζοντα· έν πιολλοΐς άπό δημογραχρι
κοΰς παράγοντες, άφ' ετέρου δέ
ή άξιο.τοίησις των έθνικων π·λου-
τα,ταραγωγικών πηγών εχει σχέ¬
σιν μέ την εργασίαν, ή προσφό-
ρά τής οποίας έξαρτάται έκ τής
συνθ-έσ-εως καϊ τοΰ μεγέθονς τοϋ
πληθυσμόν. Άλλά .τέραν τής συν
αρτήσβως αυτής πλη-θυσμοϋ καί
οίκ/ονομίας, αί πληθχιαμια.·καί έξε
λΧξεις, τόσον υπό την έννοιαν τής
μεταιΰολής τοΰ συνολυκοΰ μ'εγέ-
0ους τοΰ πλτϊθυσμοΰ όσον καί τής
καθ" ήλικίας κατά γεωγραφικά
διαμερίσματα σ»ι«νθίσιεώς τοΐ', άπο
κτοΰν *ΰρντέραν εθνικήν καί κοι¬
νωνικήν σημασίαν. Άπό τής πλευ
ρ«ς αυτής, αί διαπιστώσεΐζ τής
μελέτης, τα «εύρήματά» της, ώς
τα χαρακτηρίζει, παρονσιάζονν ί
όιαίτερον ένδΐΛφέρον.
Πρώτη καί όασική διαπίστίΰσις:
Ό ρτιβμός αυξήσεως τού πληιθυ-
σμιοΰ έιιφανίζει τάσιν συνεχοΰς
μειώσεως. Οΰτιο τύ ποσοστόν τής
φυσικής αύξήσιειο-ς (διαφοιρά γεν-
νήσειον καί θανάτω ν) &χο 12,1
ο)οα κατά την δεκαετίαν 1950)
60 ύπεχώρησεν ίΐς 9,6% κατά την
επομένην, 1960)70 καί .τρθ'δλίπε-
ται έ'τι .τεραιτϊρο) μειωμενη, είς
8,2ο) οο διά την αρξαμένην δε¬
καετίαν 1970)80. . Εάν, κατά την
μελέτην, σννυΛολονισθή καί ό πά
οάγων τής καθαράς μΐταναστρύ-
ίτεως (μετανάστευσι-ς μεϋον πα>-
λιννόστησις) τα ποσοστά πραγμα
τικής αυξήσεως πεφΐορίζονται είς
9,9ο)οο, 6,1ο)οο καί 5,4ο)οο άν-
τιστοίχως. Είς ΟΛθλύτους άρι-
τΐ5«οΰ πληθυσμοΰ τής χώρας ίντός
θμοΰς ή κίνησις αντή τού πρανμα
τής 30ετίας ΰπολογίζεται ώς άκο
λούθως:
1951 (άπογρ·) 7.632.801
1961 (άπογ«·.) 8.388.553
1971 (έκτίιμ.) 8.778.168
1980 (έκτίμ.) 9.055.958
"Ητοι Εναντι ποαγματικής αυ¬
ξήσεως τοΰ πληθυσμοΰ μεταξύ
1951 καί 1961 κατά 756 χιλ. α-
τομα, ή αδζησίς τού κατά την ε¬
πομένην δεκαετίαν 1961)71 περι¬
ωρίσθη είς 390 χιλ. διά νά μιειω-
θή άικόμη, 6άσει πιρο^λέψΐως (ή
αύξησις) έντός τής διανυομένης
ΙΟετίας £ίς 278 χιλιάδας. Καί οί
άρΐιθμοί αύτοι, διά την τελευταί¬
αν δεκαετίαν, έφ' όσον έπαληθεύ
βη ή λαμβανομένη, ώς βάσις υπό
θέσις δτι ή καθαρά μετανάστε·υ-
σις θά ανέλθη κατά την πρώτην
πενταετίαν €·ίς 25.000 άτομα ε¬
τησίως καί κατά την δευτέραν είς
20-000.
Ειδικώς οί παιράγοντες τής φυ
σικής αυξήσεως τοΰ πληθυσμόν ή
τοι τής γεννητικότητος καί (τής
θνησιμότητος αχολουθοΰν .ταγί-
ως μειωτικήν τάσιν. Ούτω συμ-
φώνως Λΐρός την μελέτην τό γε¬
νικόν ποσοστόν γεννητικότητθ'ς
(άριθμός γεννήσεων ζωντονν έπϊ,
πληθυσμοΰ 1.000 άτ&μων) άνερ-
χόμενος είς 20 κατά τάς αρχάς
τής 1ης δεκαετίαις, κατήλ.βε είς
18 κατά τάς αρχάς τής δευτέοας,
έκτιμάται «ίς 17 κατά τάς αρχάς
τής τβίτης διά νά υποχωρήση Ι-
τι πε<>αιτέρω, κοϊτά πράβλεψιν
είς τό τέλος ττις (1980). Δευτέ¬
ρα διαπίστωσις. Ή σύνθεσΊς τοΰ
πληθυσμοΰ τής Ελλάδος παροι>
σιάζει συνεχή 6ιόγκωσιν πιρός τάς
μεγάλας ήλικίας, καί σΐΐΐβτίεσΜν
είς τάς μικράς. Μίαν είκόνα των
δΊαρθρωτικών αυτών, άπό πλεν-
ράς ήλοαών μεταβολών παρέχβι
δ Λκόλουθος, πίναξ είς τόν οποί¬
ον έμφαΧνεται ή συμμετοχή των
ήλικιων 0 — 14 έτών, άφ' ενός
κώ 65 έτών χαί οίνω άφ' ετέρου
επί τοΰ συνολικόν πληιθυσμοϋ κα¬
τά τα ίτη 1951 καί 1961 (βάσει
άπογραφών) καί 1970 κ»ί 1980
(€άσει έκτιμτισεΛνν), είς άπολύ-
τονς άρΐ'βμούς, ήλικίας καί «ίς .τ»
σοστά.
0—14 65 καί άνω
1951
άριβμός 2.200 514
ποσοστόν 28,8% 6,7%
1961:
άρι·θ|μύς 2.244 614
ποσοστόν 28,8% 8,2%
1970:
άριθμός 2.85 866
ποσοστόν 25,0% 9,9%
1980:
άριθμός 2.109 1-055
ποσοστόν 23,3% 11,0%
Έντός μιάς τριακονταιετίας δή
λαδή τα άτομα νεαράς ήλικίας,
μέχρι και 14 έτών συμπεπλτιριωμέ
νων, φέρονυαι περιοριζόμενα είς
.τοσοστόν ίπί τοΰ σύνολον κατά
5,5 ποσοστιαίας μονάδας ήτοι ά¬
πό 28,8% είς 23,3% ένώ, αντι¬
στρόφως τα Λνω των 65 έτών ή
λικίας ατομα άπό 6,7% επί τοϋ
σύνολον κατά την αρχήν τής .τε-
ριόδου φθάνουν είς .ποσοστόν 11%
»ατά τό τέλος της, ένώ είς άπο
λύτους άρίθμοϋς φέρονται ΰπεριδι
πλασκχζάμενα.
Παραλλήλως ποός την τοα,αυτην
κίνησιν των δΛ> αυτών άμάδο>ν
ήλικιών (άπό Ο — 14 έτών καΐ
άπό 65 έτων καί ονω) ό λοιπάς
πληθτκτμό:: των ήλικιών άπό 15
— 64 έτών αποτελεί καί τόν κα-
Θαυτό ένε^γόν πληθυσμόν άχολου
θεΐ μίαν συνεχή μέν άλλ' έπι6{>α
δυν«μένην άνο&ον ώς ό άκόλου-
θος .ιίναξ «ίς χιλιάδας άτάμ/ον:
1951 4.919
1961 5.458 + 539
1970 5.727 + 269
1980 5.892 + 165
Εάν οί άριθιιοί αύτοι αών είς
.ταίραγαιγικήν ηλικίαν ευρισκομέ¬
νων άτόμων άναχθοΰν είς .τοσο-
στά επί τοΰ συνόλου διαπιστοϋ-
ται ότι τα ατοιΐια τα ΟΛθϊα ψί-
ροι^ τό ίάρος κ·αί των ΛοΐΛων
έκτός παραγιογικής δράσεώς άτό
μων, άνηλίκΐινν καί ν,ιιεο/ηλί·>«ι>ν
κνμοώνοντοι πέ^ιι,ξ χοΰ 65% καί
διά την ακρίβειαν είς 64,5% κα-
τά την αρχήν καί 65,7% κατά
τό τέλιθί τής π,εριόδου.
Τρίτη διαπώίτωσις: "Η κατά
γεωγραφικά 6ιαμ.ερίο>ιατα ή άκρι
όέστερον ή μετ,αξΰ άστικοΰ καΐ
μή άστικοΰ (ά,τό άπόαμεως οίκι-
σμοΰ) κατανοαή τοΰ συναλικοΰ
πληθιισμοΰ τής χώρας χαοακτηοί
ζεται άπό μίαν συνεχή διόγκω-
σιν τοΰ προ')τ.ου καί αντίστοιχον
ύποχώρησιν, £Ϊς ποσοστόν, τοΰ
διεντέρου. Ίδ·ού ή έκτιμςι^ενη σύν-
Θίσις τοΰ ν-τλητ)υσμοΰ κατά την
μελέτην, μεταΕύ άστικχ>ΰ καί μή
τοιούτου κατά την 20-ετίαν 1950
1970 (είς χιλιάδας άτόμιοιν:
"Αστικάς Μή άστικός
1950 2.755 4-799
1961 3.628 4.760
1965 3.777 4.812
1970 3.919 5.036
Οί άριθμοί <ιύταί σημαίνονν ό τι άπό την κ».τά 1,4 έκατομμν- ρια πεςίπου αίίξησιν τοΰ πλη&υ- σαοΰ έντάς τής 20ετίας, το 83% άπεροόφησαν τα άστικά διαμερί- οματα υμ, μόνον τό 17% αί μή άστι/αί περιοχαί είς τρόπον ώστε τελικώς ό αστικάς πληθυσμός τής χώρας άπό 36,5% τό 1950 νά αύ ξηθή «ίς 43,8% κατά τό 1970. "Ιδιαίτερον ενδιαφέρον παιρθιυ'· οιάξοΐ'ν έπίση·ς οί ί«ολογισμΛί οί άναςτεράαενοι είς την εξέλιξιν τοΰ πληθι«σμοϋ κ·ατα μεγάλα γεωγιρια- φικά όι.αμερίσαβ.τ« τής χώρας. Αί έκτι,ιιήσιπς άναφέρονται είς ιήν ,τερίοί,ον 1950 ί(»ς 1974 και 6ασίζοντ«ι άποκλίΐστικώς ίίς τάς ΰαοθέσεις τής γονιμότητθις καί τής θνησιμότητος χωρίς νά λαμ 6άνοΐΛ' {ιπ' ό'ψιν τόν δασικον προσδιο·ρ4στικόν παράγοντα τής μεταναστενσεοις εσ<ΐ)τερικής καί έ ξωτερικής. Επί τή όάσει τής με θόδοτ> αυτής ό πληθυσιιος των
μεγάλων γεωγρατριχών δίαιμιερι-
σμάτΐΰτν έκτ,μαται διά τα έτη
1959 καί 1974 ώ; εξής είς χιλιά¬
δας άτόμ/ον:
1959 1974
Περ. ΙΙριυτει^ΰσης 1.779 1933
Α. Στερε,ά - Εΰ'6-οια 907 1.113
Πελοπόννησος 1.092 1.266
Ίόνιοι Νήοοι 352 438
θεσσαλία 596 8-18
Μα'/ίεδοΛΐ'α 1.877 2.113
θράκη 355 444
Νήσοι Αίγαίου 481 537
Κρήτη ^480 556
Οί άριθμυί έν τούτοις αύτοι είς
δτι άφορά τό 1074, ακριβώς λό¬
γω τού ότι δέν λαμοάνουν ύπ' δ
ψιν των την μετανάσιτενσι.ν, τό¬
σον τ ήν εσωτερικήν ς τοϋ πλ'ήθΐ'σμοΰ είς τα επί
μέρους γειογρ-αςΜκά διαίΐΐΒρίσματα
τής χώιοας ·κηί τή; έξοτερικής
μεταναίττενσεος, μόνον, ΰχι δέ
καΐ τής εσωτερικάς έξ αυτών πλη
θνσμιανόν π.λ.ΐύνασμα διαμο·ρ<ροΓ'- ται κνρΐιος μέν είς τϊ{ν Περιοχήν ΠίΗιίτϊυοϋσης καί δευτερενόγτως είς την Λοιπήν Στερεάν, την Κρή την καί αήν Θεσσαλίαν. Άντιθίπυς, ή ίξιοτερική μετα- νάστεΐ'σις νπροέβαινί την φι>σι-
κήν αύξησιν τοϋ πληθνσϊαοΰ είς
τήιν Μακεδονίαν, την θίάκην,
την Ήπειρον, την Πε)α)πόννησον,
τάς Ίονίοτ'ς νήσοχις %η, τάς νή¬
σου: τοΰ Αΐγαίον. Είς τούς ύ.ιο-
λογισμοϋς υΰτούς δϊν εΐχε 6ε(χιί-
(ος ΰπολογισθή ή ααλ.ιννόστησις
μρτανοστών ή δποία δι' ολόκλη¬
ρον τύ ετος έκείνο είχε ^ θάσιι
τάς 18.000 άτόμων έναντι ά/ίαθα
ρ'στου ιΐιετί/νΊστεΰσιρως άνελθοι'»-
σης είς 91-000 ατομα, άλλ' όντε
ο')ς ποοΓλέχθη κ ίΐ ή έπιιοΤιίρική με
τανάστίτσ-ις .το/ιερχο-αένη κυριιος
άπό την πιρηέρειαν καί κατεΐ'θι
νιμένη πρός τό Κέντρον. "Εάν έ
πίΥΐέ'νιιι; συνυπολογισθή κιηί το με
τανπστπ τικύν ρεΓ ι α θά .τρέ,ΐϋτΐ
νά ",ίνη δεκτίΛ· ότι ή "πκών τής
κ"τά γειηΊ^αφικά δια,'ΐερ'Όιιιοιτίΐ
δι>ς διάφο,ρος ά-
πύ την π.ροκΰ.ττιοι*σαν μάνον βάσει
των ΰ·ποθΓοεΐ'>ν τής φυσικής κι-
νϊ,,σεώς τον. Ή ίτικειιιίνη γενι¬
κή <'ί.τογρ(ί((ή θά .-ΐ'ΐράσχη σοα| ή κα'ι συγκεκοιμένη ΐίκάνα των -π/.η θιτμιακών αυτών με·τα6·ολών πού έλαβον χώραν κατά την λήιξασαν δεκαιετίαν καί άσφαλεστέραν άφε τηςίαν προδλέψϊων διά το άμε¬ σον μέλλον. σαγωγικόν καί εξαγωγικόν πυλώ- να τής χώρας. Οί έκπρόσοΜτιοι των· τά£εο>ς τβ,ύ
Βόλου, διά .τροσοράτου ύπομ-νήμα-
τός των πρός τα αρμοδία υπουρ
γεία, ίοιιραθέτουν σειράν ίσχνρών
λόγων διά νά προτι,μη&ή ή πεν 2ρ
γων, θά δύναται, εΰχερώς, νά ε¬
ξυπηρετήση τό διαμετακομιστι-
κόν ίΐμπόριον.
Σεβασταί αί άπόψεις τιον καί
έξ αγαθών προαιρέσεων τιθέμε^
ναι. Καΐ τουτο, 0ά ήδτίνατο νά
λεχ·θή καί δι' άλλας πόλεις, αί
οποίαι συγκεντ.ρώνουν τα αύτά ή
καί ίσχνρότερα, άκόιμιη, έπιχειρήΓ
ματα, ώστε νά .■ηροτιμηιθή ή εγ¬
κατάστασις τοϋ διαφιλονεικονμέ-
νου κέντρον είς την περιφέρειαν
των.
Έν τούτοις, τύ κέντιρον τουτο,
έκφεΰγει τέδν στενών πλαισίων
άντιμετωπίσεώς τού καί καλεϊτα·ι,
ώς τουτο ύπονοίϊ καί ό τίτλος
τού, νά διασραματίση διεθνή ρό¬
λον. Επί ι.-τλέον, ηκούσθη ότι τοϋ
το θά λειτονργή κατά τα πρότυ-
πα των παρομοάι^ν κεντρον τής
Βηρυττοΰ καί τής Τεργέ<ητ>ς.
Καί άσφαλ,ώΝ, ό ικήν έμ
πο·ρικήν κίνησιν, άλλά καί νά
προσελκύση ξένους, τα οίκονομι-
κά σνμφέροντα των οποίων εΌρί
σκονται τόσον είς την Εύρώ—(ν,
όσον καί είς την Μέσην Ανατο¬
λήν καί την Άφρικήν. Πρός τοΰ
το, πρέπει νά τοΰς π«ιρ«ξωμεν δ
λας τάς σχετικάς διευκολύνσεις.
Καί ό.τωσδή,τοτε, αυτή ή σκέψις
δέιον νά Λ'ρυτα'νενση είς δλους
ΕΠΙ ΤΕΑΟΥΣ!
Τά πβώτα φορτία έλληνικων
πορτοκαλιών έφθασαν είς την ά-
γοΐράν τής Βρεταννίας καί συμ¬
φώνως .-τρός τά εκείθεν τηλεγρα
ορήματα έτνχον εύμΐνοΰς ΰηο&ο-
χής έκ μέρους τοΰ καταναλωτικιοΰ
κοινοΰ, άπορροφηθέντα έντός 48
ώρον. Είναι ή πρώτη οροΐρά καττά
την οποίαν έσπερΐιδοειδή μας δια-
σποΰν τό «τρράγμα» τής βρεταννι
κης άγοιρ,άς, υπό μαρφήν
μένης προσπ>αθείας καί δέν
τόσην σημασίαν ή ποσότης αυτών,
άφοΰ θά άκολουθησουν καί άλλαι
Ι ξαγωγαί.
Σηιμασίαν ίδιαιιτέραν ένέχει τό
γεγονάς δτι επετύχομεν νά τοπο¬
θετήσωμεν .-ΐορτοκάλια είς την Αγ
γλικήν αγοράν, ή όποία αποτελεί
άπόρθητον φρούριον διά πολλά νω
πά έξαγώγυμα καί άλλα γεωργι-
κά .τροϊόντα. μας. Ή Ικανότης ά-
ποοροφή(Τϊως τής άγοράς τού Η¬
νωμένον Βασιλΐίου είναι γνωστή
καί ύπήρΕεν π&ρίοΐδος, είς δ,τ»,
άςροιρά τουλάχιστον τά καθ* η¬
μάς κατά την οποίαν είχομεν έ
ξησφαλισμένας τάς έξαγωγάς κο
ρινθια·κής σταφίδος, έκ των κα-
ταναλωτικών άπαιτήσΐων των κα-
τοίκων τής Άλίιόνος.
Πολλοί κιαί διάφοροι εΤνοα οί
λόγοι, οί συντελέσαντίς είς τό
δτι τά έΛτεριΑοΐειδή μας —καΐ κν
ρίως αίιτά— .τια»ρέμεινον μακράν
τής Άγγλικής άγοράς, χωρίς καί
ημείς νά είμεθα άμοιροι των εϋ-
θυνών μας. Ούτως, ή Βρ«το.ννί«ι
κατακλΰζεται άπό τά έατεριδοει-
δή .τροελεύσεως Ίσιραήλ καΐ Ί-
6η'ρικής Χερσόνησον κιαί πολλάκις
"Ελλττνες έξαγιογείς, μεταβαίνον¬
τος έκβΐαε, έξεφράζοντο μέ πικρί-
αν διά τόν άποκλεισμόν των λοοϊ
όντων μας. Διότι, δέν είναι αί με¬
γάλαι άποστάσεις αί οποίαι μάς
χω, εδήλωσεν ό ύφυπονργός 'Ε-
ξίοτειρικών κ. Χρ. Ξανθόπουλος —
Παλαμάς, κατά την διάρκειαν τής
έπικοινωνίας τού μετά των πολιτι¬
κών στ'ντακτών των εφημερίδων.
Ή άναίρορά είς τό θέιια έ'γΐΜ?
ίς άφορμής έ^ωτησεως σχετικώς
μέ τάς έπισκέψπς τοΰ έν Αθήναις
Ρουμάνου -τρεσ&εντοΰ κ. Πακου-
ράρου είς τόν πρωθυπουργόν κ.
Ι. ΠαπαδθΛονλον καί τον ίκρυπουιρ
γόν "Εξωτερικών. Ειδικώτερον,
ώς πρός την ανάπτυξιν των οίκο·
νοιμικών σχέσεων μΐταξύ Ελλά¬
δος, Ρουμανίας καυ Βουλγαρίας,
θιί επί των ό.τοκον διαπραγματίύ
σεις σΐ'νεχίζονται, ώς γνωστόν, ά
,-τό μηνών, ό κ. Παλαμάς .ταιρετή-
ρησεν δτι ένδιαφέρει είδικώτεν
εργπΛΐία είναι εΰκολωτέρα διότι
πρόκ-ειται περί άνταλλαγής -τροι-
ύντ<,>ν.
ΤΟΤΡΙΣΤΙΚΗ ΣΤΝΕΡΓΑΧΙΑ
ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΛΙΒΑΝΟΤ
Διά νομοθετι.κο·ΰ διατάγματος
(ΦΕΚ 424) έΛίυρώθη αΛοκτήσασα
Ισχύν νόμον, ή έν Αθήναις ύπο-
γραι+εϊσα την 9 ην Απριλίου 1970
μεταξύ τής "Ελλάδος καί τοΰ Λι-
6άνου, σΐ'μςριονία τοα.>ριστικής συν
εργασίας.
ΕΙΣ ΕΛΛΗΧΙΚΑ ΝΗΟΛΟΓΙΑ
Είς τό ΰπονργεϊον Ναυτιλίας ύ
.τρ&λήθη αίτησις &ιά την έγγραφήν
τίς τά 'Ελληνικά νηολόγια ενός
ναυπηγουαένοι· ςρορτηγοΰ των 9.
100 κόρων και τοΰ έπιδατηγοΰ
<'Ά^κάδι», 5.324 κόρον όλικής χο>ρητικότητος.
ΝΕΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΙ
Μΐταξύ 10 καί 20 Φε&ρουαυρί-
οτ· έ. έ'. τό ίι.το'ΐΊργείον Βιομηχανί
άς έχο·ρήγησε 50 άδίίας ιδρύσεως
νέον καί έπεκτάσε<ι>ς λειτουργου¬
σών μοναδων, άξιας νψους 103
έκοΐτ δραχμών.
ΛΟΝΔΙΝΟΝ. Ό έν Κωνσταν
τινονπόλει άνταποκριτής των «Φα
ινάσιαλ Τάϊμς» μετιαδίδε-ι τά ε¬
ξής:
Είς την επί Τουρκίας οικονο¬
μικήν έκθεσιν τον, ό ΟΟΣΑ ά-
ναφέφει ότι τό ΐΐρόγραμμα που
κατηρτίσιθη άπό την τουρκικήν
Κνβέρνησιν τόν παιριελθοντα Αν-
γονστον θεωρεϊται ώς παγιοποιοΰν
τά οΰσιώδη πράγματι κέρδη τοΰ
παρελ,ιθόντος. 'Επίσης δτι τουτο
άναπροσχιρμΛζΐΐ τάς οικονομικάς
συνθήκας εις τάς ανάγκας τής
σύγχρονον οίκονο·μίας, πρός την
οποίαν ή χώςα έλπίζει νά κατεν-
θνν-θή κατά την δεικαετιαν τοΰ
1970. 'Τπό την έννοιαν αυτήν, τά
σχετικά μέτρα άποτεΛοΰν μάλλον
άπαρχήν παρά σΛ,'μπλήρωσιν μ£-
ταριρυθμιστικοΰ .τρογράμματος.
•Ο ΟΟΣΑ φρονεί δτι αί άνάγ
και των προσιεχών μηνών θά έ-
πι6άλλουν την δημιοι»ργΙίο.ν των
πιρονπο·θρσεων, διά των οποίων ή
σνντελεσθεϊσα νποτίμησις θά ε¬
πιφέρη τά π,ρώτα της ά.τθ'Γίλέ-
σματα καί θά περιορίση τό μέγα
ά'νοιγμα τοΰ ίσοζυγίον εξωτερικών
πληρωμών.
Δηιμοσιονομικά καί πιστοδοτικά
μέτρα Λρέ.-ΐει νά τείνουν είς την
επιβράδυνσιν των ρυθμών τής έγ
χωρίου ζητήσΐως καί «ίδι-κώτερον
των είσαγομένχϋν αγαθών.
Παρά την ενίσχυσιν τής ούσι
ώδρυς έξωτερικής βοηθείας, ή έμ
.■τιστοσύνη έναντι τοΰ νέον προ-
γράμματος, θά εξαρτηθή άπό την
άποφασιστικότητα, μέ την οποίαν
αί τουρκικαί αρχαί θά έφαρμόσουν
τά περιοριστικά μέτρα ποΰ έπηγ
γέλιθησαν όσον καί άν είναι άντι
δημοτικά. Μέτρα προαγωγής τής
έσωτερικής σταθερότητος, όπως
τά ύψηλά έΛΧτόκια, άίτοτελοΰν ση
μαντικόν 6ήμα .τρός την κατεύ¬
θυνσιν τής έδ^ραιώσεα>ς ίσχϋος κε
φαλαιαγοράς. Οί βοα&εϊς ουθμοα
τής γεα>ργικής παραγωγής, άπο
καλύ,ττουν την ανάγκην έπανεξε-
τάσεως τοΰ τομέως αύτοϋ.
Πολλά άπό τά νέα μέτρ,α, θά
πρέ.τει νά 6οτ[θήσουν την άνά.ττυ
ξιν τής (χομηχανίας, παραλλήλως
πρός την συγχώνευσιν των μικρών
μονάδίον, ένθαρρυνομέΛκον δι' εί-
δικών κανητρων. Είς τόν χώρον
των κρατικών έπιχειρήσεων άπαι-
τείται ή Οελτίωσις τοϋ μάνατζμεντ,
έφ' δσον πρέπει νά μειωθοΰν τά
6άρη τοΰ προυπολογισμ»ϋ. Άκό¬
μη ,τρε.τϊΐ νά λ.ηφθοΰν ά,τοφάσεις
αυξήσεως των τονριστικών έγκα
ταστάσΐΕων, διά την εκμετάλλευ¬
σιν τού τομέως αυτού ποϋ παρου
σιάζει μεγάλας .τροοατικάς. Ή αί
σιόβοξος άποψις τοΰ ΟΌΣΑ, εί¬
ναι λ.ογική, δοθέντος δτι ούτος ό
μοΰ μϊ τό Διεθνές Νομισματικόν
Ταμείον καί άλλους διεθνείς άρ-
γανισμούς, συνέστησε &ραστικα
μέτρα, τά ό.τοία έλήιφθηισαν τελι-
κώς μετά έξάμικνιον. Ή άπόδοσίς
των 0έν δύναται νά άΐΓοττμηΘή
προ τής παρελιενσεως ετους.
Αί έξαγωγαί τοΰ 1970, νψους
588 έκατομμυρίων δολ., υπήρξαν
άνώτεραι τοϋ 1969 μόνον κ>οτά 9,
?%, τό δέ είσόδημα τοΰ βιομηχα
νικοΰ τομέος ήτο κατωτε^ον τοΰ
άνα,μενομένου. Προβλέπεται, έν
τούτοις δτι τά κέρδη τής μΐταΛθΐ
ησεως βά όρχίσουν νά αυξάνων-
ται σωρεντικώς άπό τούδε νΆ. είς
τό εξής. Έν τώ μΐεταξΰ, τά έμ-
6άσματα των άς τό έξίοτερικόν
έργατών, αύεήθησαν τό 1970 κα¬
τά πλέον τοΰ 90%, έφθασαν δέ
είς ΰψος 270 έκ. 6<ο?Λ., άκολου- θοϋντα περαιτέρο) άνοδικήν πό ρείαν. Τό .τρόγραμμα «ίσαγωγών τοΰ τρέχοντος ετους, «Τναι αρκούντως γενναιόδωιρον, έ.τιτρέπον τόν τερ ματισμον τής ελλείψεως στοιχΐΐω- δών αγαθών, ώς έκείνη ή όποία ίΐ-τηρχε επί 18 μήνας, μέχρι τής ύποτιμήσεως. Μέ την ,τροοΛτικήιν τοΰ κανονικόν άνεφοδιασμοϋ τής άγορδς είς τό μέλλον χάρις είς την έπάοκΐΐαν των άναγκαίων πρός τουτο πόρων, αί τιμαί είς ώρισιμένονς τομεϊς υπεχώρησαν κά τα> άκόμη καί άπό τά πρό τής ΰ
ποτιμήσεως έπίπεδα.
Τα έργατικά αίτήματα είς πολ
λούς κλάδους τής βιομηχανίας πρέ
πει νά ίκανοποιηθοΰν. Παρά ταΰ
τα, ό συνολικός ρυθιμός άνόδου
των τιμών, αποτελεί κατά την πά
ροΰσαν στιγμήν, τόν σοβαρώτε¬
ρον πας ή Κεντρική ΈΛΐτροπή
Έλεγχον Τιμο,λογίων Είσαγωγής
(,ταρά τώ ΕΒΕΑ) προβαίνει είς
την θεώρησιν τιμολογκυν διά την
εισαγωγήν κατεψυγμενΐΛ>ν όκταπώ
δών, τής δασμολογιον)ς κλάσβως
03Ο3·Γ, άπερκ>ρίστιι>ς, ώς πρόις
την ποσότητα μέ προθεσμίαν έκτε
λωνισμοΰ μέχρι τής 31ης ΜαΤου
1971.
η^νιντνΜ
Νέος άγγλικός έκφορτωτής, πού μπορεΧ νά έργάζεται υπό τάς
δυσμενεστέρας συνθήκας μέ Ικανοποιητικά άποτελέσματα.
1
Οί μεγάλοι άριθιμοί είς την οί-
/ανομίαν, πάντοτε, ίντυπο>σιάζουν
/«ι μάλιστα δταν πρόκειται διά
χώρας μικ&άς καϊ πτωχάς, μέ πε-
ριωρισμένας δυνατότηιτας κ α ί·
,ιλουτοΛαραγωγικάς πηγάς. "Γπό
τττν έννοιαν τα,ύτην ή επίτευξις έ
νός έντ»πι»σιακοΰ άριθμοΰ, άνθτ
φερομβνου άς εΰνοικάς έζελίξεις
μάς παρασύρει είς πανηγυρικϊμοΰς
καί ίΗαλαλούμε την επιτυχίαν αΰ
Την άδκχκΐίίτως, είς φίλους καί έ-
χθγθύς.
Βεοαίιυς, ή έ*τιτυχία είναι έπι-
τυχία καί έξα", τέλο; πάντονν, ή συμ
|ΐίτ<Η)ς καί άνάλ.ογος ανάπτυξις καί των έτέρων ,παραγωγικών κλά 6ων, δέν Λαοαμελήται διά την κα- τάκττ>σιν ακριβώς τού εντυπωσισ-
/Λΰ «ρεκάρ*.
Ή Έλληντκή οίκονομία Ιχει νά
ΓΛΐδείξη πολλά τοιαΰτα ΰψη έπι-
τνχιων καί δ έν θά ίσχυρισθώμεν
ό'τι αύται όφεί/,ονται ή έπ>ετενχθη-
σαν «ίς 6άρος άλλων τομέιον τής
.ταραγωγικής δραστηριότητος της.
Έν τούτοις, χωρίς νά παύσωμεν
να έπιδιώκωμεν την μεγάλην επι
τνχίαν, ύφ ίστανται καί άλλαι κλί
μοοιες των οίκονομικών μεγεθών
τάς οποίας Λρέπει καί επεβάλλε¬
το* νά «·ν,ερχωμϊ·θα σταθερώς, καΐ
.τοοοοίυτικώς, ώστε νά δικαιούμε¬
θα νά νπερηφανευώμεθα καί διά
τάς πρώτας.
Ένδιαφϊρει, έπομένως, νά ά-
ν<ατύξωμεν δλους τούς κλάδους τής οίκονομίας "μας, είτε άφαρά την γεωργίαν και τήτν κτηνοτροφί- «ν, ή την βιομηχανίαν καί την 6ιο τεχνίαν, μηδέ αυτών των άθυρμά τιον έξαιρουμένων. Όλόκληροι τα £κς περκττρεφονται καί άσχολοΰν ται μέ τάς επι μέρους ,ιαιραγωγι- κας διαδικασίας καί άπό κοινοΰ ά- διαιρέτως σννεισ<ρέκλοφορίαν
τής εφημερίδος.
Η ΕΚΘΕΣΙΣ ΤΟΥ ΟΟΣΑ
ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑΝ
ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Ό ΟΟΣΑ συντάσσει την έτη
οίαν τακτικήν έκθεσιν τού περΐ
τής πορείας και των συνθηκών
τής έλληνικής οίκονβμίας. Τάς
ελληνικάς άποψεις επί τού σχε-
όιου τής εκθέσεως θά διατυπώση
τ, εύρισκομένη είς Παρισίους έλ-
ληνική. άντιπροσωΛεία, μέ έί&κεφα
λής τύν γενικόν γραιμματέα τού
ϋπουργείου Συντονισμοΰ κ. Άρ.
Δτ>αόπρυλον, ή όποΐα θά μετάσχη
των σχετικών συνεδριάσειον διά
την έγκρισιν τοϋ τελικοΰ κείμε¬
νον τής εκθέσεως.
Ή νέα εκιδοσις τής εκθέσεως
τού "Οργανισμόν, ή ΟΛοία Θά
λνκλοφορήση περί τα τέλη Μαρτί
όν 1971, άναμένεται μεΎ' ένδια-
φέφοντος. Ώς γνωστόν, αί σχε¬
τικαί έκδόσεις τού ΟΟΣΑ άποτε
λοϋν επισημον; πηγάς ένημερίίκτ*
ως τής διεθνονς κοινή,ς γΛ-ώμης.
ΕΦΟΔΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ
ΕΒΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ
ΜΕ ΤΗΛΕΤΎΠΑ
Ή Έθνική Τραπέζα πρωτοπο-
ροϋοια είς την εφαρμογήν των
σνγχρόνων τεχνικών έ-ξε'λίξεϋΛ', ι
μερίμνησε καί δια τόν εγκωοον
έφοδιασιμόν της μέ τόν απαραί¬
τητον αριθμόν τηλετΰπω'ν, ώστε
νά καθίσταται εύχεριεστέρα καϋ
ταχυτέρα ή διεκπεραίωσις των ύ
πο-θιέσεων των πελατών της είς
τό εσωτερικόν καί είς τό εξω¬
τερικόν.
Μονον κατά το 1970 ό άρι<θμός των έγκαταίΓταθίντων είς την 'Ετ>νικήν Τράπεζαν τηλετύπαη' ά
νηλθεν είς 30 έκ των οποίων τα
περισοότερα έτοποβετήθησαν είς
έ-Λαρχιακά καταστήματα π^ός πε
ραιτέρω δΐΐνκόλννσιν των συνϊ-
χώ-ς διεΐίρννιομένΐον συναιλ>Λνών.
Με τόν ανωτέρω αριθμόν τα
λειτονργοΰντα <τήμ.ερον είς τό δί κτυον τής Έθνικής Τραπέζης τη λέτινΐα άνήλθον είς 65, ένώ έκ- κρεμοίΛ' αίτήσεις διά την τηλ*- -ηνπΛ.ήν σΰνδ-εσιν 20 άκόμη έπαρ χιακών ύποκαταστημάτων τού Ί δρΐΊμα-τος. λΙ ΑΙΐΟΙΚΕΥϋΙ Τ(!Ν Πλη&ύνονται αί άφίξεις των ξέ νιον οικονομικήν καί εμπορικώ «5(- .τοστολών καί ή Ελλάς την στι¬ γμήν ταύτην, συγκεντιρώνει τό έν διαφεριον τ·ον δΐιεθνοΰς έπενδντι- χοΰ κεφαλαίου. Ή χώρα μας, κα¬ τά τόν διανυόμενον μήνα, εννοεί- ται Ίδιαιτέοως έκ τής παροτκτίας <τολνπληθών καΐ ποικιλοιμόρφων άλλοδαιπων άποστολων, αί οποίαι ΐτε διεθνίϊς όρνανι ς, είτε γνίικττοΰς Οΐκιαΐ'ς, μέ •ταγχόσμιον άκτινο&αλίαν. Πλείσται έξ αυτών, Ιχουν κα- ταφθάσει καί καταλύσει, ενταύθα ^ συγκιεκρΐιμρνας πιροτάσεις είς τάς άποβκ,ευας τ(ι>ν, ένώ ό σκΌ.τός
άλλων είναι ή διε'ρεΐ'νηβις της έλ
ληνικης άγοοάς, δι' έπενδ·υίτικάς
δραστηριότητος, ή άλλας οίκονο-
(ΐιχής φύσεως <τυνεργα<τίας. "Ολαι "Μ*>ς, έπωφελοΰνται τής εύκαιρί-
«; νά προοονν είς διαπιστιίχτεις
ώ; πρός την υφισταμένην σήμερον
«κονομικήν κατάστασιν τής χώ-
Μζ χαί τάς προβφε-ροιμένας δ«να
τοτητας διά την σύναψιν ιτνμ,δά-
"Ρ(*ν ή συνομολόντισιν συμφωνι-
ών. Καί αναλόγως πρός τάς από-
ψίΐς τοιν καί τα <η<μφρροντά των, •■«ιροπηΐιοϋμίν έπιφυλακτικότητα, ή ο.Ίονδήν έπωφελείας των δι>να-
Τοτήτων αυτών.
Εντεύθεν καί ιδικόν μας κα-
ίΐναι νά έΛωτρεληθώμετν τής
β .ταρουοίας των ξένων, ώ
ατ( νά προσΛο.ρισ<θώμεν π Τ?0α ώα>ελήματα πρός τό
Ρ»ν μας. <ρΐ ένημερίοσίς αυτών έ- ■■< της οίκονομικής μαις καταστασε Ί'; δέν πρΐΐΐΒΐ, νά μας άπασχολή Ι01 Λθλν, έφ' δσον τα γεγονοτα "^ϋν ά<ρ" έαυτών, ή τοΰλάχι- "Τβν οί φιλοξΐνοΰμενοι μ,ας όιαθέ το'·ν άρκετήν εύςτυίαν διά νά δια- ■" Ιόιοις ομ,μαστ ποϋ εΰρι- τοΰς έ'χ,ίοιιυεν προετο.μάβει καίι, νά τοϋς 6χη γίνει σΐ'νίίδησις ότι ή Ελλάς δέν «ίναι πλέον «ξέφρα- γο άμΛελι». ΛχΕϊνο τό ΟΛοΐον πρέίτει νά "ί: άπασχαλϊϊ ίΐναι ή ίκανόττ>ς
""? νά τοΰς πρασελκνσονμε-, Λΐςκ>ς
Γ(ιζ ΟΛΟ^^ι^ μας τα ίδικα μας
τα καί τό εθνικόν μας
Αί καλθπροαίρετοι δια-θε-
,1ι: των ξένοιν, οίαιδήποτε καί
αν ϊίναιαίται, 6ε παύοττν πάντοτε
^ -τοσσί,λΐπουν πρός τα θνλάκια
, ων· Ακομη θά {«εστη'ρίζαμεν
^ ^ ή καθήσωμΓν είς την τρά
των διαπραγματεύσεοΛ', να
ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΙΣ
ΒΙΟιΜΗΧΑΛΊΚΩΝ ΕΙΔΟΝ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑΝ
ΔΙΕΘΝΟΤΣ ΣΤΝΑΝΤΗΣΕΩ2
Είδική εκιθιεσι.ς έλληνικων 6ιο
μηχανικόν προϊόντιον θά όργα-
νιοθή είς τόν χώρον τής Διε'θνοϋς
"Εΐκθέσε-ιος Θεσσαλονίκης καί πλη
σίον τού Έμπορικιοϋ Κέντροιυ αυ¬
τής, κατά την διάρκειαν τής 3ης
ΔΐΓθνοϊίς Συναντήσεως Πεοωρεριει
ακής Άναι,τΓύξ.εως, τής οποίας,
ώς γνωστόν, αί εργασίαι θά δι*
ξαχθοϋν είς θεσσαλονίκην άπο
6 έ ως 13 προσεχούς Ίοννίου.
Είς τΐμ' έκθεσιν αυτήν εκλήθη
σαν νά μετάσχουν δπαντΐς οί έ λ
ληνικοϊ €ιομηχανικοί καί βιοτεχνΐν-
κοί οΐκοι, των όατοιίίΰν τα προΐόν
τα είναι δυνατόν νά τοπα&ετη-
θιονν ΐίς τάς βγοράς ώριοΐμένων
ζωνών τής Άσίας, άλλά κυρίως
είς τόν ευρύτερον άιφρικανικόν
χώρον, Ο/Του υφίσταται ίύνοίκόν
υπέρ τής Ελλάδος κλΐμα, έν συν
δυα<τμω μέ τάς ανάγκας τής έ¬ κ εί καταναλώσεως κ«ί. των έν έκτελέσει άναπτυξιακών .τιρογραμ. μαΐων. ΑΤΞΗΣΙΣ ΤΟΤ ΔΕΙΚΤΟΤ ΛΙΑΝΊΚΩΝ ΠΩΛΗΣΕβΝ Ό Γενικός Δείκ-της λιανικων .·Μυλήσε·ων (τζΐρος» είς ολόκληρον την χώραν ένείτχχ.'νισίεν αΡξηβιν κπτά τό 1970 κατά 12,8%. Είς σχετικήν ανακοίνωσιν τής Έθνικής Στατιοτικής 'Τπηρεσίας άναφέρεται δτι ή αί>ξη·σις τον δεί
κτου όφείλεται είς άνο-δον των ε¬
πί μέςονς δεικτών διατρο<τής, έν- &ύσε<ος, ΰ,ΐίΐδήβεως καί λοιπών εί- δών. Ειδικώτερον, ό γενικάς δείκτης πς·ωτεΐΌύσης έμφανίζεται ηΰξημί- νος κατά 7,/)% την ίδιαν χρονικήν περίοδον. Ή έν προκειμενΐΐ) ποσο στιαία αυξηοις όφείλεται εΛίσης | είς τάς επί μέρους αϋξή-σεις των Ι εΐόικίΐΛ· δεικτών οιατροφής, ϊνδύ- | σιως, ύ,τοδήΐΐιεως ν.'ΐχ λοιπών εί- δών. ΜΕΤΡΑ ΔΙΑ ΙΣΟΖΥΓΙΟΝ ΤΗΣ|ΣΥΝΙΣΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΡΚΙΑΝ ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΙΣ ΤΟΥ Ο, Ο. Σ, Α, ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΙΣ ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΝ 'έρεΐαί ίΐς γνωσΊν των Αξιοί ΛιοΐΗήβεων Άνω- 'Βΐαιρειών καί -ταιρεκθν Πεοιωΐ)ΐσΐίέ*ης Εύ- νΐ!* Λ* οι' άποφάσ'αις τοθ κ. Ύηηνογοϋ Έμηοβίου «" αριθ. 66378)4126 ττΐς 16)12)65, δημοσιβν- Ζ«*>Κ «ίς τό ο-· αριθ. 960)23-12-66 Φ.Ε.Κ.
^«ιίον Άνωνύμων Εταιρείαν), όρίζεται δτι δβναν
α'. ** σννεγίαωσι δημοσιβύουοαι ένκϋροος τά< 17ρο- »λΪ.'^*ων ί*« τής οΙχονομΐΗής μας έωηαεοίδος «ΟΙ· «ν*0Μ0Α0ΓΙΚΗ~ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΣ Κ0ΣΜ0Σ», ^«νένετο μ,χοι ΐοδσε διά «ής ·0ΙΚ0Ν0Μ0Α0ΓΙ ςύ τού 'Ελληνικοϋ Δημοσί ου καί των γν<οστών έταιρειών ής αΰτ<«ινήτ(ι>ν «Πΐίζώ>
καί «,Ρενώ» υΛεγράφη είς τα ύ-
-ιονργεϊον Συντονισ^οϋ .ιλαίσιιον
συμφωνίας διά την ίδρυσιν είς
την Έλλάδα διομηχανίας παοαγίο
γής αύτοκ*νήτων. Διά τής ύπο-
γραφείστ,ς σ»μφ<,)νιο.ς π.ρο6λέπεται. ή ΐδι&υοΐι,ς Οιομηχανίας παραγιωγής αίύτοικινητων, αρχικώς πα€0 όχημάτων έτησίω.ς, ή ό-
,τοία θά ανέλθη πραοδευτΐικώς είς
/ 5.000, ή δέ προστιθεμέντ) άξία
.ιροδλέπεται νά φθάση είς τα 82%
Την σύμβασιν ύπέγ^αψεν έκ
μέρους τοϋ έλληνικοΰ Δημοσίου οί
ΰ.-ηουργοί Συντονισμοΰ κ. Ν. Μα-
καρέζος, ΟΊ.κονο·μικών κ. Άδ. Άν
δρουτσόπουλος καϊ Βιομηχανίας κ.
Κ. Κυπραϊος, έκ μ*ρ.ους δέ των
έτ«,ι.οιων οί κ.κ. Ζερά<> ντέ Παίν
καί Μαοοέλ Πέρ. Κατά την {ιπο-
γραφήν τής συμςχυνίαις παρέστη¬
σαν έπίσηις ό άναπλτκχοτής τντουρ
γός Στιντονισμοΰ κ. "Εμμ. φθε-
νάκης, ό ύφυπουργός Σνντονι-
σμοΰ κ. Μ. Κοζώνης καί ό γενι¬
κός γρα,μιματεΰς τού ίδίου ίνΐουρ-
κ. Άρ. Δημόπουλος.
Είς σχ'ετικήν ανακοίνωσιν τοΰ
ύπου(νγείου Συντονκτμοϋ άναφέ<>ε
ται δτι ή ύ.·τογραφεϊσ·α συμφοονία
υπήρξεν άποτβλεσμα .ιαλυμήνων δι
απραγαατειύσ'εων μετά των κυριω¬
τέρων Οιομηχανιών αύτοκινήίτων
τής Εύϊώπης. Αί συνενοήσεις,
ποοστίθεται, άνελήφθηβαν μετά
την έ.κπνοήγ των προβλεπομένων
προθεβμιων καταθ«<τεως έγγυή- σεων ίυτό τού όμίλου Κόντη —Βεν τοΰ,ρι — Καρακώστα, δυνάμει τής ύν·τογπαϊκοΰ οϊκου.
Τέλος ΐίς τίνν άνακοίνοχτιν το-
νίζεται ότι διά τής ΰπκ>νρα·φείσηις
σι^μφωνίας διανοίγεται εύρύ πε¬
δίον Ιδρύσεως σειράς ολης 6ιομη
χανίων τοΰ τομεως τούτου οί ό-
.τοϊαι θά δώσουν ισχυράν ώθησιν
είς τό υπό τής 'Εθνικής Κυοειρ-
ν'ήσ'εως εφαρμοζόμενον ."ΐρόγραμμα
έκ6ιοαηχανίβεως τής χώρας.
ΑΙΑΦΙΑΟΝΕΙΚΟΥΜΕΝΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ
Τό διεθνές κέντρον διαιμετακο-
μκττικοϋ εμπορίαν, ή Ϊ6ρισις τοϋ
όποίου, καθ" άρμοδίαν δήλωσιν,
τοποθετεϊται ί,ντάς τοΰ 1971, άνε-
ζο>πί(ροκΐε τό ενδιαφέρον των πά
ς τού. "Ηδη, μέχρι στιγμής,
ενεφανίσθησαν είς τό προσκήνιον,
διεκδικοΰσαι ΰπέιρ αυτών τύ προ¬
νόμιον τουτο, αί πόλεις τοΰ Πει¬
ραιώς καί τοϋ Βόλου.
Αί .-ταραγωγιχαι τάξεις τοΰ έ-
πινείου, είς την άπαίττ>σιν ταύ¬
την, π<>ο6άλλθΊτν τό έ.τιχείρημα ό
τι, τύ .-πρώτον, αύται, πρό ετους,
είχον ύ.ι»6ά?^ι σιΐγκεκρ4μένας
προτάσεις διά την δημιουρ'γίαν
τοΰ κέντρον καί ύπεδείκΐνιων,
πρός τουτο, τάς περιοχάς πέριξ
τοΰ κό>Λον Ελευσίνος - Σκαρα-
1 ιμαγκά - Άσπροπύργου - Σαλαμϊ
νος. Είς τα άνωτέ, προσΐ'θετον
καΐ τοΰς αλλονς, {ιπέρ τής άπό-
•ψεώς των, συντϊγοροΰντας λόγους,
ήτοι ή περιοχή τής ζώνης Πει¬
ραιώς έμφανίζει έντονον διομηχα
νίκην ανάπτυξιν καί ότι ό λιμήν
αποτελεί τύν άναιαφίσ6ήτητον ΐί-
ΕΕΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΕΙΣ
Ο ΠΑΗΒΥΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΑΑΑΑΟΣ
Τοΰ κ. ΕΜΜΑΝ01ΉΛ Ρ0ΓΚ0ΓΝΑΚΗ
'Εκιικλοφό,ριησε τάς ήμέ,ρας αύ
τάς, είς δευιτέ^«ν έκδοσιν, ή με-
λέτη τοΰ τμηματάρχου τής 'Εθνι
κης Στατιστικής "Υπηρεσίας Γ.
Σιάμπον, {«πό τόν τίτλον «Αημο-
γραφικαϊ εξελίξεις έν Ελλάδι,
1950 — 1980», έκ.-τονηβεΐσα είς
τα πλαίσοα ερεύνης γίναμένης πά
λαιότε^ον διά την προσφοράν καί
την ζήιτησιν ίπισττιιιοΛ'ΐκοΰ καί
τεχνικοϋ προσωπι-κοΰ έν συνδν>α-
σμώ πρός τας ανάγκας τής οίκο
νομικής ιάνοιπτύξεως, ί,κ. μέρους
τής Δι ενθννσίω ς
II
ρογ^άμματος
τοΰ νιπ-ουργείου Συντονισμοΰ. "Ο
πως άναφέρεται «ίς την ίίσαγω-
γήν, ή σχετική ϊ«γασία δ«ξήχθη
τό πρώτον τό 1960, 6αοισθεΐσα
είς τα στοιχεΐα τής άπ·ογραφής
πληιθνσμοϋ τοϋ 1961 καί τα έκτο¬
τε συγκεντρωθέντα τοταΰτα, τα
σχετικά μέ την ςρυσ^κήν καί μετα
ναστευτικήν κίνησιν τοΰ πληθν-
σμοΰ, καί έκιβολοφόρησε τό 1962.
Αί π,ροδλέψεις διά τάς μελλοντι-
κά; ίξιελίξεις τοΰ έλληνικοΰ πλη-
θυσμοΰ προσηρμόσθησαν έκ νέου
τύ 1964 πρός τα άποτελ^σματα
ποΰ προέκ.νψαν άπο την άπογ^α
φήν τοΰ 1961 καί, ή μελέτη έ.κιγ
κλοφόρησεν υπό την άναθιεωρημέ
νην μορφηΛ' της, ϊπανεχδοθεϊσα
τελννταίως.
Ή έπικ*ιμένη γενική άπογρα-
φή τοΰ πληθυσμοΰ θά παράσχη
6ε6αίως πΐρισσότε·ρον αντικειμε¬
νικήν είκόνα των πληθυσμιαικών
μεταβολών καί τόνσεων κατά την
παρούσαν περίοδον καί σιτνεπώς
καί ασφαλιστέραν 6άσιν διά την
διατύπωσνν προδλέψείον ώς πρός
την τρίτην δεκαετίαν τής περιο-
δου την οποίαν καλύπτΐΐ ή μελέ¬
τη, την δεκαετίαν 1971 — 80.
Άλλ' ΟΛωσδήιποτε τα συιμπε^άσμα
τα τής μελέτης, Οασιζόμενα 6Χ-
λωστε είς δεδομενα δίο γιενικών
άπογραφών χαί των έπ' αυτών
δασισθεισών Λΐροβολών, είναι άναμ
φιΰολιος Ιδιαιτέρως χρήσιμα διά
την οικονομικήν πολιτικήν άλλά
καί τόν ευρύτερον εθνικόν προ-
γραμματισμόν. Διότι, όπως τονί-
ζεττατ καί *ίς την εισαγωγήν της
μελέτης, ή διαμόρφωσις .τροόλί-
ψεων ώς πρός την εξέλιξιν τοϋ
πληθυσμοΰ μιάς χώρας είναι άπα
<ίαίτητος διά τόν ,τρογ-ραμμα'Π- σμόν τής οΐκονομικής και κοινω¬ νικάς άνοιπτύξίώς της: άφ' ενός μέν διότι αί άνάγκαι τάς οποίας τα προγράμματα άναπτύξΐως άπο σκοποΰν νά ίκανοΛθΐήσΰΐ>Λ καθορί
ζοντα· έν πιολλοΐς άπό δημογραχρι
κοΰς παράγοντες, άφ' ετέρου δέ
ή άξιο.τοίησις των έθνικων π·λου-
τα,ταραγωγικών πηγών εχει σχέ¬
σιν μέ την εργασίαν, ή προσφό-
ρά τής οποίας έξαρτάται έκ τής
συνθ-έσ-εως καϊ τοΰ μεγέθονς τοϋ
πληθυσμόν. Άλλά .τέραν τής συν
αρτήσβως αυτής πλη-θυσμοϋ καί
οίκ/ονομίας, αί πληθχιαμια.·καί έξε
λΧξεις, τόσον υπό την έννοιαν τής
μεταιΰολής τοΰ συνολυκοΰ μ'εγέ-
0ους τοΰ πλτϊθυσμοΰ όσον καί τής
καθ" ήλικίας κατά γεωγραφικά
διαμερίσματα σ»ι«νθίσιεώς τοΐ', άπο
κτοΰν *ΰρντέραν εθνικήν καί κοι¬
νωνικήν σημασίαν. Άπό τής πλευ
ρ«ς αυτής, αί διαπιστώσεΐζ τής
μελέτης, τα «εύρήματά» της, ώς
τα χαρακτηρίζει, παρονσιάζονν ί
όιαίτερον ένδΐΛφέρον.
Πρώτη καί όασική διαπίστίΰσις:
Ό ρτιβμός αυξήσεως τού πληιθυ-
σμιοΰ έιιφανίζει τάσιν συνεχοΰς
μειώσεως. Οΰτιο τύ ποσοστόν τής
φυσικής αύξήσιειο-ς (διαφοιρά γεν-
νήσειον καί θανάτω ν) &χο 12,1
ο)οα κατά την δεκαετίαν 1950)
60 ύπεχώρησεν ίΐς 9,6% κατά την
επομένην, 1960)70 καί .τρθ'δλίπε-
ται έ'τι .τεραιτϊρο) μειωμενη, είς
8,2ο) οο διά την αρξαμένην δε¬
καετίαν 1970)80. . Εάν, κατά την
μελέτην, σννυΛολονισθή καί ό πά
οάγων τής καθαράς μΐταναστρύ-
ίτεως (μετανάστευσι-ς μεϋον πα>-
λιννόστησις) τα ποσοστά πραγμα
τικής αυξήσεως πεφΐορίζονται είς
9,9ο)οο, 6,1ο)οο καί 5,4ο)οο άν-
τιστοίχως. Είς ΟΛθλύτους άρι-
τΐ5«οΰ πληθυσμοΰ τής χώρας ίντός
θμοΰς ή κίνησις αντή τού πρανμα
τής 30ετίας ΰπολογίζεται ώς άκο
λούθως:
1951 (άπογρ·) 7.632.801
1961 (άπογ«·.) 8.388.553
1971 (έκτίιμ.) 8.778.168
1980 (έκτίμ.) 9.055.958
"Ητοι Εναντι ποαγματικής αυ¬
ξήσεως τοΰ πληθυσμοΰ μεταξύ
1951 καί 1961 κατά 756 χιλ. α-
τομα, ή αδζησίς τού κατά την ε¬
πομένην δεκαετίαν 1961)71 περι¬
ωρίσθη είς 390 χιλ. διά νά μιειω-
θή άικόμη, 6άσει πιρο^λέψΐως (ή
αύξησις) έντός τής διανυομένης
ΙΟετίας £ίς 278 χιλιάδας. Καί οί
άρΐιθμοί αύτοι, διά την τελευταί¬
αν δεκαετίαν, έφ' όσον έπαληθεύ
βη ή λαμβανομένη, ώς βάσις υπό
θέσις δτι ή καθαρά μετανάστε·υ-
σις θά ανέλθη κατά την πρώτην
πενταετίαν €·ίς 25.000 άτομα ε¬
τησίως καί κατά την δευτέραν είς
20-000.
Ειδικώς οί παιράγοντες τής φυ
σικής αυξήσεως τοΰ πληθυσμόν ή
τοι τής γεννητικότητος καί (τής
θνησιμότητος αχολουθοΰν .ταγί-
ως μειωτικήν τάσιν. Ούτω συμ-
φώνως Λΐρός την μελέτην τό γε¬
νικόν ποσοστόν γεννητικότητθ'ς
(άριθμός γεννήσεων ζωντονν έπϊ,
πληθυσμοΰ 1.000 άτ&μων) άνερ-
χόμενος είς 20 κατά τάς αρχάς
τής 1ης δεκαετίαις, κατήλ.βε είς
18 κατά τάς αρχάς τής δευτέοας,
έκτιμάται «ίς 17 κατά τάς αρχάς
τής τβίτης διά νά υποχωρήση Ι-
τι πε<>αιτέρω, κοϊτά πράβλεψιν
είς τό τέλος ττις (1980). Δευτέ¬
ρα διαπίστωσις. Ή σύνθεσΊς τοΰ
πληθυσμοΰ τής Ελλάδος παροι>
σιάζει συνεχή 6ιόγκωσιν πιρός τάς
μεγάλας ήλικίας, καί σΐΐΐβτίεσΜν
είς τάς μικράς. Μίαν είκόνα των
δΊαρθρωτικών αυτών, άπό πλεν-
ράς ήλοαών μεταβολών παρέχβι
δ Λκόλουθος, πίναξ είς τόν οποί¬
ον έμφαΧνεται ή συμμετοχή των
ήλικιων 0 — 14 έτών, άφ' ενός
κώ 65 έτών χαί οίνω άφ' ετέρου
επί τοΰ συνολικόν πληιθυσμοϋ κα¬
τά τα ίτη 1951 καί 1961 (βάσει
άπογραφών) καί 1970 κ»ί 1980
(€άσει έκτιμτισεΛνν), είς άπολύ-
τονς άρΐ'βμούς, ήλικίας καί «ίς .τ»
σοστά.
0—14 65 καί άνω
1951
άριβμός 2.200 514
ποσοστόν 28,8% 6,7%
1961:
άρι·θ|μύς 2.244 614
ποσοστόν 28,8% 8,2%
1970:
άριθμός 2.85 866
ποσοστόν 25,0% 9,9%
1980:
άριθμός 2.109 1-055
ποσοστόν 23,3% 11,0%
Έντός μιάς τριακονταιετίας δή
λαδή τα άτομα νεαράς ήλικίας,
μέχρι και 14 έτών συμπεπλτιριωμέ
νων, φέρονυαι περιοριζόμενα είς
.τοσοστόν ίπί τοΰ σύνολον κατά
5,5 ποσοστιαίας μονάδας ήτοι ά¬
πό 28,8% είς 23,3% ένώ, αντι¬
στρόφως τα Λνω των 65 έτών ή
λικίας ατομα άπό 6,7% επί τοϋ
σύνολον κατά την αρχήν τής .τε-
ριόδου φθάνουν είς .ποσοστόν 11%
»ατά τό τέλος της, ένώ είς άπο
λύτους άρίθμοϋς φέρονται ΰπεριδι
πλασκχζάμενα.
Παραλλήλως ποός την τοα,αυτην
κίνησιν των δΛ> αυτών άμάδο>ν
ήλικιών (άπό Ο — 14 έτών καΐ
άπό 65 έτων καί ονω) ό λοιπάς
πληθτκτμό:: των ήλικιών άπό 15
— 64 έτών αποτελεί καί τόν κα-
Θαυτό ένε^γόν πληθυσμόν άχολου
θεΐ μίαν συνεχή μέν άλλ' έπι6{>α
δυν«μένην άνο&ον ώς ό άκόλου-
θος .ιίναξ «ίς χιλιάδας άτάμ/ον:
1951 4.919
1961 5.458 + 539
1970 5.727 + 269
1980 5.892 + 165
Εάν οί άριθιιοί αύτοι αών είς
.ταίραγαιγικήν ηλικίαν ευρισκομέ¬
νων άτόμων άναχθοΰν είς .τοσο-
στά επί τοΰ συνόλου διαπιστοϋ-
ται ότι τα ατοιΐια τα ΟΛθϊα ψί-
ροι^ τό ίάρος κ·αί των ΛοΐΛων
έκτός παραγιογικής δράσεώς άτό
μων, άνηλίκΐινν καί ν,ιιεο/ηλί·>«ι>ν
κνμοώνοντοι πέ^ιι,ξ χοΰ 65% καί
διά την ακρίβειαν είς 64,5% κα-
τά την αρχήν καί 65,7% κατά
τό τέλιθί τής π,εριόδου.
Τρίτη διαπώίτωσις: "Η κατά
γεωγραφικά 6ιαμ.ερίο>ιατα ή άκρι
όέστερον ή μετ,αξΰ άστικοΰ καΐ
μή άστικοΰ (ά,τό άπόαμεως οίκι-
σμοΰ) κατανοαή τοΰ συναλικοΰ
πληθιισμοΰ τής χώρας χαοακτηοί
ζεται άπό μίαν συνεχή διόγκω-
σιν τοΰ προ')τ.ου καί αντίστοιχον
ύποχώρησιν, £Ϊς ποσοστόν, τοΰ
διεντέρου. Ίδ·ού ή έκτιμςι^ενη σύν-
Θίσις τοΰ ν-τλητ)υσμοΰ κατά την
μελέτην, μεταΕύ άστικχ>ΰ καί μή
τοιούτου κατά την 20-ετίαν 1950
1970 (είς χιλιάδας άτόμιοιν:
"Αστικάς Μή άστικός
1950 2.755 4-799
1961 3.628 4.760
1965 3.777 4.812
1970 3.919 5.036
Οί άριθμοί <ιύταί σημαίνονν ό τι άπό την κ».τά 1,4 έκατομμν- ρια πεςίπου αίίξησιν τοΰ πλη&υ- σαοΰ έντάς τής 20ετίας, το 83% άπεροόφησαν τα άστικά διαμερί- οματα υμ, μόνον τό 17% αί μή άστι/αί περιοχαί είς τρόπον ώστε τελικώς ό αστικάς πληθυσμός τής χώρας άπό 36,5% τό 1950 νά αύ ξηθή «ίς 43,8% κατά τό 1970. "Ιδιαίτερον ενδιαφέρον παιρθιυ'· οιάξοΐ'ν έπίση·ς οί ί«ολογισμΛί οί άναςτεράαενοι είς την εξέλιξιν τοΰ πληθι«σμοϋ κ·ατα μεγάλα γεωγιρια- φικά όι.αμερίσαβ.τ« τής χώρας. Αί έκτι,ιιήσιπς άναφέρονται είς ιήν ,τερίοί,ον 1950 ί(»ς 1974 και 6ασίζοντ«ι άποκλίΐστικώς ίίς τάς ΰαοθέσεις τής γονιμότητθις καί τής θνησιμότητος χωρίς νά λαμ 6άνοΐΛ' {ιπ' ό'ψιν τόν δασικον προσδιο·ρ4στικόν παράγοντα τής μεταναστενσεοις εσ<ΐ)τερικής καί έ ξωτερικής. Επί τή όάσει τής με θόδοτ> αυτής ό πληθυσιιος των
μεγάλων γεωγρατριχών δίαιμιερι-
σμάτΐΰτν έκτ,μαται διά τα έτη
1959 καί 1974 ώ; εξής είς χιλιά¬
δας άτόμ/ον:
1959 1974
Περ. ΙΙριυτει^ΰσης 1.779 1933
Α. Στερε,ά - Εΰ'6-οια 907 1.113
Πελοπόννησος 1.092 1.266
Ίόνιοι Νήοοι 352 438
θεσσαλία 596 8-18
Μα'/ίεδοΛΐ'α 1.877 2.113
θράκη 355 444
Νήσοι Αίγαίου 481 537
Κρήτη ^480 556
Οί άριθμυί έν τούτοις αύτοι είς
δτι άφορά τό 1074, ακριβώς λό¬
γω τού ότι δέν λαμοάνουν ύπ' δ
ψιν των την μετανάσιτενσι.ν, τό¬
σον τ ήν εσωτερικήν ς τοϋ πλ'ήθΐ'σμοΰ είς τα επί
μέρους γειογρ-αςΜκά διαίΐΐΒρίσματα
τής χώιοας ·κηί τή; έξοτερικής
μεταναίττενσεος, μόνον, ΰχι δέ
καΐ τής εσωτερικάς έξ αυτών πλη
θνσμιανόν π.λ.ΐύνασμα διαμο·ρ<ροΓ'- ται κνρΐιος μέν είς τϊ{ν Περιοχήν ΠίΗιίτϊυοϋσης καί δευτερενόγτως είς την Λοιπήν Στερεάν, την Κρή την καί αήν Θεσσαλίαν. Άντιθίπυς, ή ίξιοτερική μετα- νάστεΐ'σις νπροέβαινί την φι>σι-
κήν αύξησιν τοϋ πληθνσϊαοΰ είς
τήιν Μακεδονίαν, την θίάκην,
την Ήπειρον, την Πε)α)πόννησον,
τάς Ίονίοτ'ς νήσοχις %η, τάς νή¬
σου: τοΰ Αΐγαίον. Είς τούς ύ.ιο-
λογισμοϋς υΰτούς δϊν εΐχε 6ε(χιί-
(ος ΰπολογισθή ή ααλ.ιννόστησις
μρτανοστών ή δποία δι' ολόκλη¬
ρον τύ ετος έκείνο είχε ^ θάσιι
τάς 18.000 άτόμων έναντι ά/ίαθα
ρ'στου ιΐιετί/νΊστεΰσιρως άνελθοι'»-
σης είς 91-000 ατομα, άλλ' όντε
ο')ς ποοΓλέχθη κ ίΐ ή έπιιοΤιίρική με
τανάστίτσ-ις .το/ιερχο-αένη κυριιος
άπό την πιρηέρειαν καί κατεΐ'θι
νιμένη πρός τό Κέντρον. "Εάν έ
πίΥΐέ'νιιι; συνυπολογισθή κιηί το με
τανπστπ τικύν ρεΓ ι α θά .τρέ,ΐϋτΐ
νά ",ίνη δεκτίΛ· ότι ή "πκών τής
κ"τά γειηΊ^αφικά δια,'ΐερ'Όιιιοιτίΐ
δι>ς διάφο,ρος ά-
πύ την π.ροκΰ.ττιοι*σαν μάνον βάσει
των ΰ·ποθΓοεΐ'>ν τής φυσικής κι-
νϊ,,σεώς τον. Ή ίτικειιιίνη γενι¬
κή <'ί.τογρ(ί((ή θά .-ΐ'ΐράσχη σοα| ή κα'ι συγκεκοιμένη ΐίκάνα των -π/.η θιτμιακών αυτών με·τα6·ολών πού έλαβον χώραν κατά την λήιξασαν δεκαιετίαν καί άσφαλεστέραν άφε τηςίαν προδλέψϊων διά το άμε¬ σον μέλλον. σαγωγικόν καί εξαγωγικόν πυλώ- να τής χώρας. Οί έκπρόσοΜτιοι των· τά£εο>ς τβ,ύ
Βόλου, διά .τροσοράτου ύπομ-νήμα-
τός των πρός τα αρμοδία υπουρ
γεία, ίοιιραθέτουν σειράν ίσχνρών
λόγων διά νά προτι,μη&ή ή πεν 2ρ
γων, θά δύναται, εΰχερώς, νά ε¬
ξυπηρετήση τό διαμετακομιστι-
κόν ίΐμπόριον.
Σεβασταί αί άπόψεις τιον καί
έξ αγαθών προαιρέσεων τιθέμε^
ναι. Καΐ τουτο, 0ά ήδτίνατο νά
λεχ·θή καί δι' άλλας πόλεις, αί
οποίαι συγκεντ.ρώνουν τα αύτά ή
καί ίσχνρότερα, άκόιμιη, έπιχειρήΓ
ματα, ώστε νά .■ηροτιμηιθή ή εγ¬
κατάστασις τοϋ διαφιλονεικονμέ-
νου κέντρον είς την περιφέρειαν
των.
Έν τούτοις, τύ κέντιρον τουτο,
έκφεΰγει τέδν στενών πλαισίων
άντιμετωπίσεώς τού καί καλεϊτα·ι,
ώς τουτο ύπονοίϊ καί ό τίτλος
τού, νά διασραματίση διεθνή ρό¬
λον. Επί ι.-τλέον, ηκούσθη ότι τοϋ
το θά λειτονργή κατά τα πρότυ-
πα των παρομοάι^ν κεντρον τής
Βηρυττοΰ καί τής Τεργέ<ητ>ς.
Καί άσφαλ,ώΝ, ό ικήν έμ
πο·ρικήν κίνησιν, άλλά καί νά
προσελκύση ξένους, τα οίκονομι-
κά σνμφέροντα των οποίων εΌρί
σκονται τόσον είς την Εύρώ—(ν,
όσον καί είς την Μέσην Ανατο¬
λήν καί την Άφρικήν. Πρός τοΰ
το, πρέπει νά τοΰς π«ιρ«ξωμεν δ
λας τάς σχετικάς διευκολύνσεις.
Καί ό.τωσδή,τοτε, αυτή ή σκέψις
δέιον νά Λ'ρυτα'νενση είς δλους
ΕΠΙ ΤΕΑΟΥΣ!
Τά πβώτα φορτία έλληνικων
πορτοκαλιών έφθασαν είς την ά-
γοΐράν τής Βρεταννίας καί συμ¬
φώνως .-τρός τά εκείθεν τηλεγρα
ορήματα έτνχον εύμΐνοΰς ΰηο&ο-
χής έκ μέρους τοΰ καταναλωτικιοΰ
κοινοΰ, άπορροφηθέντα έντός 48
ώρον. Είναι ή πρώτη οροΐρά καττά
την οποίαν έσπερΐιδοειδή μας δια-
σποΰν τό «τρράγμα» τής βρεταννι
κης άγοιρ,άς, υπό μαρφήν
μένης προσπ>αθείας καί δέν
τόσην σημασίαν ή ποσότης αυτών,
άφοΰ θά άκολουθησουν καί άλλαι
Ι ξαγωγαί.
Σηιμασίαν ίδιαιιτέραν ένέχει τό
γεγονάς δτι επετύχομεν νά τοπο¬
θετήσωμεν .-ΐορτοκάλια είς την Αγ
γλικήν αγοράν, ή όποία αποτελεί
άπόρθητον φρούριον διά πολλά νω
πά έξαγώγυμα καί άλλα γεωργι-
κά .τροϊόντα. μας. Ή Ικανότης ά-
ποοροφή(Τϊως τής άγοράς τού Η¬
νωμένον Βασιλΐίου είναι γνωστή
καί ύπήρΕεν π&ρίοΐδος, είς δ,τ»,
άςροιρά τουλάχιστον τά καθ* η¬
μάς κατά την οποίαν είχομεν έ
ξησφαλισμένας τάς έξαγωγάς κο
ρινθια·κής σταφίδος, έκ των κα-
ταναλωτικών άπαιτήσΐων των κα-
τοίκων τής Άλίιόνος.
Πολλοί κιαί διάφοροι εΤνοα οί
λόγοι, οί συντελέσαντίς είς τό
δτι τά έΛτεριΑοΐειδή μας —καΐ κν
ρίως αίιτά— .τια»ρέμεινον μακράν
τής Άγγλικής άγοράς, χωρίς καί
ημείς νά είμεθα άμοιροι των εϋ-
θυνών μας. Ούτως, ή Βρ«το.ννί«ι
κατακλΰζεται άπό τά έατεριδοει-
δή .τροελεύσεως Ίσιραήλ καΐ Ί-
6η'ρικής Χερσόνησον κιαί πολλάκις
"Ελλττνες έξαγιογείς, μεταβαίνον¬
τος έκβΐαε, έξεφράζοντο μέ πικρί-
αν διά τόν άποκλεισμόν των λοοϊ
όντων μας. Διότι, δέν είναι αί με¬
γάλαι άποστάσεις αί οποίαι μάς
χω, εδήλωσεν ό ύφυπονργός 'Ε-
ξίοτειρικών κ. Χρ. Ξανθόπουλος —
Παλαμάς, κατά την διάρκειαν τής
έπικοινωνίας τού μετά των πολιτι¬
κών στ'ντακτών των εφημερίδων.
Ή άναίρορά είς τό θέιια έ'γΐΜ?
ίς άφορμής έ^ωτησεως σχετικώς
μέ τάς έπισκέψπς τοΰ έν Αθήναις
Ρουμάνου -τρεσ&εντοΰ κ. Πακου-
ράρου είς τόν πρωθυπουργόν κ.
Ι. ΠαπαδθΛονλον καί τον ίκρυπουιρ
γόν "Εξωτερικών. Ειδικώτερον,
ώς πρός την ανάπτυξιν των οίκο·
νοιμικών σχέσεων μΐταξύ Ελλά¬
δος, Ρουμανίας καυ Βουλγαρίας,
θιί επί των ό.τοκον διαπραγματίύ
σεις σΐ'νεχίζονται, ώς γνωστόν, ά
,-τό μηνών, ό κ. Παλαμάς .ταιρετή-
ρησεν δτι ένδιαφέρει είδικώτεν
εργπΛΐία είναι εΰκολωτέρα διότι
πρόκ-ειται περί άνταλλαγής -τροι-
ύντ<,>ν.
ΤΟΤΡΙΣΤΙΚΗ ΣΤΝΕΡΓΑΧΙΑ
ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΛΙΒΑΝΟΤ
Διά νομοθετι.κο·ΰ διατάγματος
(ΦΕΚ 424) έΛίυρώθη αΛοκτήσασα
Ισχύν νόμον, ή έν Αθήναις ύπο-
γραι+εϊσα την 9 ην Απριλίου 1970
μεταξύ τής "Ελλάδος καί τοΰ Λι-
6άνου, σΐ'μςριονία τοα.>ριστικής συν
εργασίας.
ΕΙΣ ΕΛΛΗΧΙΚΑ ΝΗΟΛΟΓΙΑ
Είς τό ΰπονργεϊον Ναυτιλίας ύ
.τρ&λήθη αίτησις &ιά την έγγραφήν
τίς τά 'Ελληνικά νηολόγια ενός
ναυπηγουαένοι· ςρορτηγοΰ των 9.
100 κόρων και τοΰ έπιδατηγοΰ
<'Ά^κάδι», 5.324 κόρον όλικής χο>ρητικότητος.
ΝΕΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΙ
Μΐταξύ 10 καί 20 Φε&ρουαυρί-
οτ· έ. έ'. τό ίι.το'ΐΊργείον Βιομηχανί
άς έχο·ρήγησε 50 άδίίας ιδρύσεως
νέον καί έπεκτάσε<ι>ς λειτουργου¬
σών μοναδων, άξιας νψους 103
έκοΐτ δραχμών.
ΛΟΝΔΙΝΟΝ. Ό έν Κωνσταν
τινονπόλει άνταποκριτής των «Φα
ινάσιαλ Τάϊμς» μετιαδίδε-ι τά ε¬
ξής:
Είς την επί Τουρκίας οικονο¬
μικήν έκθεσιν τον, ό ΟΟΣΑ ά-
ναφέφει ότι τό ΐΐρόγραμμα που
κατηρτίσιθη άπό την τουρκικήν
Κνβέρνησιν τόν παιριελθοντα Αν-
γονστον θεωρεϊται ώς παγιοποιοΰν
τά οΰσιώδη πράγματι κέρδη τοΰ
παρελ,ιθόντος. 'Επίσης δτι τουτο
άναπροσχιρμΛζΐΐ τάς οικονομικάς
συνθήκας εις τάς ανάγκας τής
σύγχρονον οίκονο·μίας, πρός την
οποίαν ή χώςα έλπίζει νά κατεν-
θνν-θή κατά την δεικαετιαν τοΰ
1970. 'Τπό την έννοιαν αυτήν, τά
σχετικά μέτρα άποτεΛοΰν μάλλον
άπαρχήν παρά σΛ,'μπλήρωσιν μ£-
ταριρυθμιστικοΰ .τρογράμματος.
•Ο ΟΟΣΑ φρονεί δτι αί άνάγ
και των προσιεχών μηνών θά έ-
πι6άλλουν την δημιοι»ργΙίο.ν των
πιρονπο·θρσεων, διά των οποίων ή
σνντελεσθεϊσα νποτίμησις θά ε¬
πιφέρη τά π,ρώτα της ά.τθ'Γίλέ-
σματα καί θά περιορίση τό μέγα
ά'νοιγμα τοΰ ίσοζυγίον εξωτερικών
πληρωμών.
Δηιμοσιονομικά καί πιστοδοτικά
μέτρα Λρέ.-ΐει νά τείνουν είς την
επιβράδυνσιν των ρυθμών τής έγ
χωρίου ζητήσΐως καί «ίδι-κώτερον
των είσαγομένχϋν αγαθών.
Παρά την ενίσχυσιν τής ούσι
ώδρυς έξωτερικής βοηθείας, ή έμ
.■τιστοσύνη έναντι τοΰ νέον προ-
γράμματος, θά εξαρτηθή άπό την
άποφασιστικότητα, μέ την οποίαν
αί τουρκικαί αρχαί θά έφαρμόσουν
τά περιοριστικά μέτρα ποΰ έπηγ
γέλιθησαν όσον καί άν είναι άντι
δημοτικά. Μέτρα προαγωγής τής
έσωτερικής σταθερότητος, όπως
τά ύψηλά έΛΧτόκια, άίτοτελοΰν ση
μαντικόν 6ήμα .τρός την κατεύ¬
θυνσιν τής έδ^ραιώσεα>ς ίσχϋος κε
φαλαιαγοράς. Οί βοα&εϊς ουθμοα
τής γεα>ργικής παραγωγής, άπο
καλύ,ττουν την ανάγκην έπανεξε-
τάσεως τοΰ τομέως αύτοϋ.
Πολλά άπό τά νέα μέτρ,α, θά
πρέ.τει νά 6οτ[θήσουν την άνά.ττυ
ξιν τής (χομηχανίας, παραλλήλως
πρός την συγχώνευσιν των μικρών
μονάδίον, ένθαρρυνομέΛκον δι' εί-
δικών κανητρων. Είς τόν χώρον
των κρατικών έπιχειρήσεων άπαι-
τείται ή Οελτίωσις τοϋ μάνατζμεντ,
έφ' δσον πρέπει νά μειωθοΰν τά
6άρη τοΰ προυπολογισμ»ϋ. Άκό¬
μη ,τρε.τϊΐ νά λ.ηφθοΰν ά,τοφάσεις
αυξήσεως των τονριστικών έγκα
ταστάσΐΕων, διά την εκμετάλλευ¬
σιν τού τομέως αυτού ποϋ παρου
σιάζει μεγάλας .τροοατικάς. Ή αί
σιόβοξος άποψις τοΰ ΟΌΣΑ, εί¬
ναι λ.ογική, δοθέντος δτι ούτος ό
μοΰ μϊ τό Διεθνές Νομισματικόν
Ταμείον καί άλλους διεθνείς άρ-
γανισμούς, συνέστησε &ραστικα
μέτρα, τά ό.τοία έλήιφθηισαν τελι-
κώς μετά έξάμικνιον. Ή άπόδοσίς
των 0έν δύναται νά άΐΓοττμηΘή
προ τής παρελιενσεως ετους.
Αί έξαγωγαί τοΰ 1970, νψους
588 έκατομμυρίων δολ., υπήρξαν
άνώτεραι τοϋ 1969 μόνον κ>οτά 9,
?%, τό δέ είσόδημα τοΰ βιομηχα
νικοΰ τομέος ήτο κατωτε^ον τοΰ
άνα,μενομένου. Προβλέπεται, έν
τούτοις δτι τά κέρδη τής μΐταΛθΐ
ησεως βά όρχίσουν νά αυξάνων-
ται σωρεντικώς άπό τούδε νΆ. είς
τό εξής. Έν τώ μΐεταξΰ, τά έμ-
6άσματα των άς τό έξίοτερικόν
έργατών, αύεήθησαν τό 1970 κα¬
τά πλέον τοΰ 90%, έφθασαν δέ
είς ΰψος 270 έκ. 6<ο?Λ., άκολου- θοϋντα περαιτέρο) άνοδικήν πό ρείαν. Τό .τρόγραμμα «ίσαγωγών τοΰ τρέχοντος ετους, «Τναι αρκούντως γενναιόδωιρον, έ.τιτρέπον τόν τερ ματισμον τής ελλείψεως στοιχΐΐω- δών αγαθών, ώς έκείνη ή όποία ίΐ-τηρχε επί 18 μήνας, μέχρι τής ύποτιμήσεως. Μέ την ,τροοΛτικήιν τοΰ κανονικόν άνεφοδιασμοϋ τής άγορδς είς τό μέλλον χάρις είς την έπάοκΐΐαν των άναγκαίων πρός τουτο πόρων, αί τιμαί είς ώρισιμένονς τομεϊς υπεχώρησαν κά τα> άκόμη καί άπό τά πρό τής ΰ
ποτιμήσεως έπίπεδα.
Τα έργατικά αίτήματα είς πολ
λούς κλάδους τής βιομηχανίας πρέ
πει νά ίκανοποιηθοΰν. Παρά ταΰ
τα, ό συνολικός ρυθιμός άνόδου
των τιμών, αποτελεί κατά την πά
ροΰσαν στιγμήν, τόν σοβαρώτε¬
ρον πας ή Κεντρική ΈΛΐτροπή
Έλεγχον Τιμο,λογίων Είσαγωγής
(,ταρά τώ ΕΒΕΑ) προβαίνει είς
την θεώρησιν τιμολογκυν διά την
εισαγωγήν κατεψυγμενΐΛ>ν όκταπώ
δών, τής δασμολογιον)ς κλάσβως
03Ο3·Γ, άπερκ>ρίστιι>ς, ώς πρόις
την ποσότητα μέ προθεσμίαν έκτε
λωνισμοΰ μέχρι τής 31ης ΜαΤου
1971.
η^νιντνΜ
Νέος άγγλικός έκφορτωτής, πού μπορεΧ νά έργάζεται υπό τάς
δυσμενεστέρας συνθήκας μέ Ικανοποιητικά άποτελέσματα.
1
ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ
ΤΡΑΠΕΖΙΚΩΝ ΚΥΚΛΩΝ ΠΡΟΣ
ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΝ
Καθέλκυσις τοϋ πρώτον νέον φορτηγοΰ, - έπιβατηγοΰ σκάφονς τύ¬
πον Κλάϋντ, τής Έταιρίας Ναν πηγείων Άππερ Κλάϋντ. ■Τουτο
μπορεϊ νά μεταφέρη διάφοραι φορτία: ξυλεία, σιτάρι, γενικό φορτίο
καί κονταίηνειρ.
Ο Ιδετής σχεδιαστήο τού είκονιΖομένου σπόο αυτοκινητου ημει-
φθη άπό την Εταιρείαν ΒώΕχωλλ μέ 500 λίρες αγγλίας καί μέ τα
έΕοδα ενός 15)ημέρου ταΕιδίου στ'ις Η. Π. Α.
Νέαν εκδήλωσιν τής έμπιστο-
σΰνης των διεθνων τραπεζικήν
κύκλων πρός την Ελληνικήν Οί
κονομίαν αποτελεί τό πρόσφατος
εκδοθέν βνημερωτικόν δελτίιον πε
'ρί Ελλάδος υπό τής μεγάλη; αγ
γλική; Τραπέζης «Μίντλαντ
ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΤΑ ΠΛΟΥΣΙΑ
ΣΙΔΗΡΰΜΕΤΑΑΑΕΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ϋΑΐΟΥ
Ι Χαοακτηριστικώ; αναφε'ρεται ϋ
π ή Έλληνική Οίκονομία,
νώσασϋΐ, έντός τοΰ 1968,
έκ τή; προηγτ|θείση; ΰφέσεο);, ΐ-μ
φανίζει κατά τά ετη 1969 κατ
1970 σημαντικήν άνοδον μέ έπι-
ταχυνόιιενον ρυθαόν. Εί; τά; έ.τεν
δΰσεις επετεύχθη κατά τό 1969
ρνθμός
ς {»ψηλότειρος τοΰ
ΚΑΒΑΛΑ. __ ΟΙ πρόσφατε; παραγωγής το/ν έφθασαν κάποτι προβλεπομένου υπό τοϋ πενταε-
σιμφωνίες σέ πανελλήνια κλιμα- νά άπασχολοϋν 2 — 3.000 έργα- 'τοΰς π.ρογράμματος. Ή άνοδική
χά διά την δημιονργίαν είς την τες. Μέ την διακοπήν των έρ- «ιβτη ποοεία συνεχισθή καί *α-
Ελλάιδα νέων χαλυ6ον<>γείων καί γασιών το>ν, ή ΕΤΒΑ με είδι- τά τύ 1970, ιδίως είς τού; το-
τής Τραπέζης άναφέρετ ιι ϋτι είς
την ελληνικήν αγοράν επήλθε, κα
τα τα τελευταία ετη, ίσοοροπία
μεταξΰ τής δαρείας ·κ.ηί έλαψρά;
ϋιομηχανι'ας, διά τής δηαηυργίας
σειράς νέι»ν (κομηχανικών κλά-
δοιν, ώς χαλυδουργίας, άλονμινί
όν, μ ε τού./λ>ν, νανπηγείο>ν, ήλεκ-
τοικοϋ έξοπλισιμοϋ κλπ. 'Είάσης,
είθ4κ<,)τέρ<ι μνεία γίνεται διά τάς ενκοαςΐας τοΛθι&ετΐκτείυς αγγλι¬ κών ποοϊόντων είς την έ-τεκτεινο μένην ελληνικήν αγοράν, τάς έ- .τικρ,ατούσας είς αύτην συνθήκας, ώς κ«ί τάς διεπονοας τό εξωτε¬ ρικόν εμπόριον τής χώρας μας Οιατάξεις. Έν οτ.'νεχεία, ,-ΐαρέχον ται πλιιροφοοίαι πί
κατά κου 1969. Ή Βρεταννία κατέχει
τ«ΐ
χει πραγματοποιήσει ή Άγρ,οτική
Τραπέζα τής Ελλάδος, σχετικώς
μέ την χορήγησιν ύπ' αυτής δα-
νΐίων, πρός τόν σκοπόν ταχντέ-
ρας εξυπηρετήσεως των μετ* αύ
τής συναλλασσομένων άγιροτών.
ΑΙ κνριώτεραι των άπλουβτεύσίε-
ων αυτών, ώς άνεκοινιόθη, εΐνιι
«Ι άκόλονθοι:
Πτριωρίσθησαιν αί μετακινή-
σεις τού δανειοδοτοα'μένου, διά
την ανάληψιν τού χορηγονμένου
πρός αυτόν δανείον, διά τής ό¬
σον τό δυνατόν ταχντέιρας επί
τόπον έξετάσεως είς τό χωρίον
τοϋ αίτοΰντος, τής
νης αίτήκτεως δανεισμιοϋ τού, ένη
με . που ώθΐϊ τον αγροτικον πληθν-
δι εμπραγματον , , . ' , ,
-λ^- γ·"™ σμον Μς τΤΓν μεταναστίυσιν με
, ,« γ σμον Μς τΤΓν μεταναστίυσιν με
ασφάλειαν πραγματων, άΛό 100 . ,, ,
, ... , ,' οό ιλλ οποτέλεσμα τα χωρία να παρου
πρός 150, εις 70 — 90 πρός 100. , . , . ν .
_,, 5, ' ,· , ,, σιαξουν εικονα ερημωβεα>ς. Και
Ίο λαμβανόμενα ως βάσις πό- ^
Τό λαμδανόμενον ώς βάσις πο¬
σοστόν διά την λήψιν έμπιραγμά
μέχρι τοϋ 100% τής έκττμωμέ-
του ασφαλείας δύναται νά φθάση
νης άξίας των π·ροσφερθιμένων
είς ασφάλειαν πραγμάτων, άντί
τοϋ Ισχύσαντος ποσοστόν 50% —
80%. Διά τάς ΐίδικευμένας κτη-
νοτροφικάς έκμεταλλεύσεις (άγε-
λαδοτροφικάς, χοιροτροφικάς —
ΰπολογίζετατ δι'
ασφάλειαν καί-' ό
ό οποίος κα-
οον (όπως κατήγγενλε πρόοφατα
ή «ΧαλυοΌυργική*) επεξεργασίαν
τον άτελως ε'ισαγομενον σ.δήφον,
άγνοουμενων των έλληνικων σι-
παύση να
χαβτιΑ> άλλα νί
Πέναν αυτών, .τοοσφατα
οΰ ποοβλ.ήιια- σιν υπό τοΰ Όμιλον Νιάρχον, σι
το.# ί δηροόιομηχανίας καΐ όπως έγράφη
! παρεδόθη είς τό Κράτο; ή άνατε
Ή έκ6ιομηχανισις τής π*ριο- θείσα εί; τόν Οίκον «Μάντσερ-
χής μπορεϊ καί πρέ.τΐΐ νά στηρι σταμ» μελέτη διά την Ιδρυσιν κοα
χθή είς τίς πλούσιες άλλ' άνεκιμε τικής χαλυοουργικής μονάδος.
τάλλεντες πλοντοπβραγωγιχές πή Τά ανωτέρω σημαίνουν ότι {«πάο
^
ξωϊκός
τά τό παιρελθόν δέν έλαμβάνετο
ΰπ' όψιν. Δάνιεια επί κοινώ καί
πλασματικώ ενεχύρω καπνών, πά < ρέχονται ανευ έγγνητών. | Πέραν των ώς &νω άπλονστεν , όπως τα μεταλ χει καί άντιαετ^τίζετοα . άναπτνξεως τής (1ς { ώ αί μεδα μαομΛθίον, την τύρφην των άνάγκαι της καθημερινώς ανξό>
Φιλίππων, τα δάση τής Δράμας, νονν καί, ΐίναι. γνωστόν δτι ή
την άλΐίάα, τίς ύδάτινίς πιιγέ; 6υο|μταανική δυνα·ϋ.ικότητα οίασ-
"Ββρου κλπ. δή,τοτε χώρας μετράται μέ την
σεων εχει τ,βη π^γματοποιτ,θη
χαΐ .τληθυς αλλ<ον ^γι^ικων «α λο,πων απλ^οιησεων *ι; την δια υ ν σχεδ,άίονται παοαγ«γην σιοήβου χαί χάλν^ος, η ^^ *> ί ί άί δά
τής
των δα
νείων καί των έν γένει δοσολη-
ψιών των άγροτών μετά τής Τρα
τής θα
ν των μετά τής
πέζης σνναλλασσομένων υπέρ τό ι
ΙΛΟΟ.ΟΟΟ άγροτών, ίδιαι.τέοιΐινς Ι
αυνέ^αλεν καί ή έφαρμογή τού
θεσμόν τοϋ «ατομικόν βιδλιαοίου».
Ο ΠΜΑΡΙΘΜΟΣ
ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΟΤ
ΤΟΝ ΙΑΝΟΤΑΡΙΟΝ
πρός ανακοίνωσιν
τής 'Εβνικής Στατιστικής
ρεσίας ό τι<μάριθμος καταναλωτοϋ των άστικων περιοχών τής χιό- ■ρας ένιεφάνισε, κατά τόν παιρελ θόντα μήνα 'Ιανιθυάριον, ύποχώοη σιν έναντι τοΰ άμέχκος προηγοτιμέ νόν μηνός Δεκεμβριού 1970 κα¬ τά 0,4%. Ώς άναφόριεται βΐς την ανακοίνωσιν, ή έν λόγω μείωσι.ς προέρχεται έκ τής κάμψεως των «ιδικών δεικτών των όμάδοιν «'Τ γεία — Άτομχκή Καθαριότης» (λόγω έπαναφοράς τής τιμής των ΰπηρεοιών καθαριότητος, κομ,μωτη ρίον, κουρείον, στιλβωτηοίον, είς τά πρό των έαρτων έπώτβδα τι- μών) καΐ «Διάφορα» (λόγω έπί- σης έπαναφοράς τής τι*μής των «οίκια·κών ύπ.τ)ρε(Λών» καί ειδι¬ κώς των «ψηστικων» «ίς τά πρό των έοοτών έπίπεδα). "Εναντι τοϋ άντιστοίχου μηνός Ίανοναςίον 1970 ό τιμάριθμος καταναλοιτοΰ' ής (π.χ. άρδευτικά, τομία,ς άπαραίτητος διά την βιο- ζών,η Καδά- μηχανικ.ήν ανάπτυξιν. Ένώ λ.οι- λας, λιμήν Καβάλας, νέα μεγάλη πον πάντα τ' ανωτέρω σνμοαί- έρ- νούν, τό θέμα τής έργο των σιδτχιομεταλλΐν Εάν σον καί των άλλων ξυλείας Δράμας, έργοστά τής Άνατολικής Μακεδόνες και οίον ίχθυηρων Καβάλας κλπ.), Θράκης ουδέ κδν ότναφέρεται. των οποίων ουδείς άμφισοητΐϊ την σημασίαν. Πέραν όμως αύ- Νομίζομεν ότι λογικόν είναι τό των ύπάρχουν δυνατότητες νά έ- ι αίτημα τής περιοχής, είς τά σχέ Λΐταχυνθή ό ρνθμός οίκονομικής Λναπτνξεως τής περιοχής π<ιος μέγα δφελος τόσον τής οοον καί τής έθνικής οΐκονομίας. Καΐ ή σπουδαοιτέρα των δυνατο- τήτων αυτών είναι ή άξιοπσίησις τ<7>ν σιδηοομεταλλειψιάτων.
Τά μεταλλεία τής Θα<κ«.ι, άξιο ποιήθηκαν κατά την τελτνΐαίαν έξηκονταετίαν άπό τόν Κρουπ καί τόν Χονδροδήμο καί πείραν τής δκι, τάς σιιμβάβεις καιί τάς σιιμ ο;(ι>νίας διά τά νΐα χαλυ6οι·οχ·ής καί ή ενί¬
σχυσις τοϋ Κέντρον Βιομηχανικής
Άναπτνξεως.
Ο ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΣ ΓΡΑΜ-
*οινώθη ότι έν ό'ψει των δλονέν ΜΑΤΕΤΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙ-
αύξανομένων Αναγκών τής χιόβ«ρ- ι
νησεως καί ΰπουργός 'Ε<κι>τερι-
κων κ. Στ. Παττακός δι' έγγρά
φού τού συνέστησε πρός τόν υ¬
πουργόν Κοινωνικών 'Τπηρεσιών
κ. Δο"6αλάπουλον, όπως κληθοϋν
ύπ' αυτού έκπρόσοίποι τής Γενι^
κης Σιινομχχτπονδίας 'Επαγγελ-
ίΐατιί.>ν καί Βιοτεχνων Ελλάδος
καΐ τής διοικήσεως τοΰ ΤΕΒΕ,
το βραδύτερον μέχρι της 17·3.
1971, διά την μελέτην καί επί¬
λυσιν τού Θέματος τής παροχής ί
ατρικής περιθάλψεως είς τονς ή
οφαλισμένονς καί συνταξιοΰχους
τοϋ Ταμείον. Δι' έτερον έγγρα¬
φον τοϋ κ. Παττα*«ύ .τρός τόν
υπουργόν Σνντονκτμού κ. Ν. Μα
κΐΐρέζον <η>νιστάται ή έπι'λυσις τού
θέματος τής χρηματοοοτήθίθ>ς
τής τάξεως των έπαγγελ,ματιών.
τά ώς άνο) θέματα
ετέθησαν ΰπ' όψιν τοΰ κ. Άντι-
προέ&ρ·ου τής Κχ'&ερνήόσειυς υπό
τοΰ π<3θέδοου τής ΓΣΕΒΕ κ. — π. Βλαχάκη, κατα την τελενταί αν τακτικήν επαφήν τού μέ έκπρο- σώποΐ'ς των .-ταραγωγικών τάεεοιν τής χώρας. Είς τά πρός τού; ώς ό/νω ΰπουργονς ϊγγραφα τοΰ κ. Άντιπροέδςοτ.» τονίζονται σνγκε- κιριμένχος τά άκόλο·θα: ΔεδομέΎθν ότι υφίσταται άνάγ- κη άμεσον ενάρξεως παροχής .τε- ριθάλψεω; είς τους στνταξιουχους καί ήσφαλισμένοΐ'ς τού ΤΕΒΕ, δέον όπως άντιμετωπισθτί τό δ- Ί*η θΐίμα είς πρώτην φάσιν καί μέχρι τής όλοκληοωβειος τής πλή ρον; ίατροφαςμακευτικής περι- ις υπό τοϋ Κώύικος Κοι- εύειργετήματος τής .-αίτηϊδοτιήσε- (ι>ς νά άπολαιχτη όσον τό δινα
τόν μεγαιλ.ύτερος άριθμός έπαγ¬
γελματιών.
Είς σχετικήν ανακοίνωσιν προ
έΙ>η ή ΓΣΕΒΕ.
τό πρώτον τρίμηνον τοϋ 1970. | την τίτάρτην θΐσιν μεταξΰ των
Έν βυνεχεία, είς τό δελτίον .τι,χιμηθευτών τής Ελλάδος.
κοϋς μεταλλίΐολόγου; έ^ελέτησε 'μεΐς τής βιομτιχανίας καί των ϊρ την Ιδρυσιν καΐ λειτουργίαν πα-
τήν έκτασιν των, τον δγκον και γων ΰποδομής. Σημαντικήν αυξη ραγωγικών έπιχειρήσεων δι' είσα
την ποιότητα των μεταλλευματων σιν εσημείωσεν, έπίσης, ή παοα- γωγής κεφαλαίων έκ τοϋ <=Εωτε- καί όπως άνακοινώθηκί τά εν·οή- γωγή τής βιομηχανίας καί τής ρικοΰ. Τέλος, άναφέρεται ότι αί κ-ε έκμεταλλεύσιμα. (Διαπιστωθη γεωργίας. Ό άριθμός των άνέρ- αγγλικαί έξαγωγαί είς την Έλ- άπόθεμα 8.000.000 τονν<υν). 11α γων κ.ατηλθιτν ϊίς τό χαμηλότε- λάδα ηυξήθησαν κατά τό 1968 ρά τά επιτύχη τέστ πού έπέρα- ' σαν τά μεταλλίΐα αΰτά άπό 8ε- | τίας άργοϋν. Καί ενλογον γεννά ται τό έρώτημα. Διατί; Ή έκιδιομηχάνισις τής χώρας μας, όπως είναι γνωστόν, άπαι- καί χάλν6α. 'ίΐ Χα- Έλευσϊνος, όπως ά- νακοινώθηκε, έργάζεται μέ το ή μισυ τής δυναμικοτητός της καί τό Χαλυοουργεϊον Πάπα;, δν καί .τέρασε μιά δε,κα·ετία άπό τής "ι¬ δρύσεως αο·, δέν όλοκληρωθη- κε μέ την ανέγερσιν ϋψικαμινον, Ε=ΗΤΑΣΟΗΣΑΝ ΑΙ ΕΞΕΑΙΞΕΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΑΓΟΡΑΝ •II καπνίζη αί*ονο-μία τής χώ «ών άποβεηάτον, ή ς κατά τύ παρελθόν ετο; οα^ε -ταοσυαια των οποκ ί Υ^^ ρα ςητήθη εΰρντατα εί; την συνέλευσιν τή; Καπνειμπαρικης "υ μοσπονδία; Έλλάδο; είς την ό- ποίαν μετέσχον άντιπρόσο)ποι όλων των κα,τνεμπορικών όργανα>σβθ)ν.
Κατά την διεξαχθείσαν
σιν, μετά την όμόφωνον
τής έκθέσε>ως πεπραγμένων τοΰ
παρ·ε·λθόντος ετους, εξητάσθησαν
αί σημειωθείσαι έξελίξιεις είς την
ελληνικήν καί διεθνή καπναγο-ήματα διά τάς έλλη
ντκάς έξαγωγάς.
Ειδικώτερον, έπεσημάνθη η μι¬
κρά παραγωγτι των έ.τών 1968
καί 69, ή όποία δέν έπέτρΐψε την
πλήρη ανάπτυξιν των εξαγωγικόν
δννατοτήτων τοϋ ελληνικόν κα-
πντμπορίον καί νπεχρέο>σε --τλεί-
στα; ξένας καπνοΰιομηχκχνίας νά
περιοιρίσουν, αναλόγως, τά άγοοα
στικά προγράμματά των νχ. της
έλλ.ηνικής καπνοπαραγοιγης. 'Κ-
.τ£<τη;, έπίχτημάνθηοαν αί άναπό- φευκται ς, αί πραγμα-τοποιη
θεΐσαι πληρωμαΐ τοϋ προγράμμα¬
τος κατά τό παρελθόν ετος μιέ
τάς Αντιοτοίχονς πληιριωμάς κατά
τά άαέσως πρό τής 'Επαναστασΐ
ως ετη εχουν ώς ακολούθως:
1962 5.847 έκατ. δ©χ.
1963 5.020 » »
1964 5.341 » »
1965 5.802 » »
1966 7.077 » »
Έκ τής ανωτέρω συγκρίσεως
προχτνττίΐ ότι »ατά τό 1970 αί
Δτίμόσιαι. 'Επίενδύσεις ήσαν κατά
2,26 φοράς μκγαλύτεραι τοΰ μέ¬
σον ετήσιον όρον τής προ«πανα-
στοττικής πενταετίας.
Εί; την ανακοίνωσιν τοϋ ΰ-
.τ»ί>ν<>γείον ΰπογραμιμίζεται ίδιαι
τέρίος ότι, πέραν τής έντονον έ
πενδντικής δραστηριότητος κατά
τό 1970, οί διαθέσιμοι πόροι τοΰ
.•ίθογράμματος Δημοσίων Έπτν
δΐισεων σΐΓνεκεντ^ώΘηο'αν είς ώ-
ρΛΟΐιένονς τ.ομ,εΐς πρός ταχυτέραν
άπόδοοάν των είς οικονομικήν έκ
μετάλλει<σιν. Τά κυριώτερα των ε^ων ταίτων τά όποία επερατώ¬ θησαν τό 1970 ϊχουν ώς ακολού¬ θως: ΓΕΩΡΓΙΑ — ΔΑΧΗ — ΑΛΙΕΧΑ Έεετελέσθησαν πολλά καί ποι κίλα ϊργα διά την ανάπτυξιν τής γε·ωργικτ|ς καί δασικης παραγω- Υής. Πρός τούτο επραγματοποιή¬ θησαν πληρου;μαΙ 400 περίπου έ- τοιμψι-υβάον διραχμών, έναντι 338 έκατ. τού ετους 1969. Ούτω: ΑΙ ΠΛΗΡΩΜΑΪ ΑΝΗΛΘΟΝ ΕΙΣ 12.935 ΕΚΑΤΟΜ. ΔΡΑΧ. λνπτονοχον Ικτασιν 2.886.000 ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΓΕ1Α — στρεμμάτοιν (Άλφειοϋ, Πηνεχοΰ. ' ΙΙΡΟΝΟΙΑ 'Ηλείας, Άχελώου, Ταυρωποϋ, Ι Κατά τό ϊτιος 1970 έσαπανή- Ίωαννίνων, πεδιάδος Θεσσαλονί- θησαν 193 έκατ. δραχμών Ιναν- κης, Νέστου, Κάτω Μεσοτγνίας τι 110 έκατομ. δραχμών τοϋ 'έ- κ;λπ.), β^ άντΐίτλημμιιρΊκων, άπο τους 1969. Οΰτ<ο, κατΐστη δυνα- στραγγιστικών καί άποξ.η,>ραντ<.- τή ή παροχή εύουτέιρας ναοχκκομει κων έργων επί εκτάσεως 482-000 ακής περιθάλψεως διά τής άνε- στρεμιμάτων. Τέλος επερατώθη γέρΰεως νέων νοοοκομειακών μο τό φράγμα δεσμεύσΐως νποθαλασ νάδων καί ίπε.κτάσεο>ς των ΰπαρ
σίων ,τηγων Άναβάλου πρός δ,ρ- χόντων νοσοκομείων. ΕΙδικώτείϊον
δευσιν τοΰ Άιρνολικοΰ Πεδίου. ίπερατώθτνσαν, τό Ψυχιατρικόν
Κατά τό λήξαν ετος επετεύχθη Νοσοκομ.εϊον Χανίίον, δυνάμεως
ή ώρδενσις 220.00Ο νέων στρ,εμ.- ΓΌΟ κλινών, τό πε^ιτβρον τοϋ
μάτων, 6ελτίω·σις σννθηκών στραγ . Κρατικόν θιεραπε/ΐ'τηρίου Ψυχι-
γίσεως επί 75.0000 στρεμίμάτων, κων Παθήσεων Αθηνών δννά-
τ| αποκάλυψις νέον γαιών έκτά- μεο>ς 200 κλινών, τα 3 τμήματα
σεως 45.000 στρεμμάτων καί ή τού Γενικοΰ Νοσοκομείου 'ΑΘη-
ΠΟΣΟΝ 036 ΕΚΑΤΟΜ.
ΔΙ' ΕΓΙΈΙΟΒΕΛΤΙΏΠΚΑ
ΚΡΓΑ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΟΣ
ΤΠΟΤΡΓΕΙΟΤ ΓΕΩΡΓΙΑΣ
Ποσόν ό&ό.870.ΟΟ0 δρχ. Θά δια
τεθή έ(ρέττος διά την έκτέΧεσιν
έγγΐΐο&ελτκοτικών εργοιν άρμοδιό
τητος {'ποι>θ7είον Γεοργτας. Πέ¬
ραν των ηδη ε-κτελονμένων εθ-
γιον, έΛοτάγησαν είςτό έφετ-εινον
.τρόγραμμα τά κάτωθι τε'σσΌϊρα;
νέα ενργα:
Άςδειττικόν Βο.ωτικοΰ Κηφι
σού - ομού Φω^ιδος.
Άνακατασκειή άρδευτικής διώ
ρνγο; Κονρκο^α νο,αοϋ Άχαΐας.
Άρ&εντικόν έργον Β' ζώνης
Μίσσιιρά; Κρήτης.
Άοδεΐ'τικά δϊ'ν.τνα Σιδηροκά-
στρ-Λ'— Νιγρίτηΐ — Φ/Λ,μποιι-
ρίου νοτίου Σ ερρών.
Έν τώ μεταξν, έν«κ«ίθη ή ό-
ή μελέτη άποξηοάνσειος 1.
Κασ
νωλακής
Λαά την χρηματοδότησιν τΛν
έπαγγελματιών πρέπει νά έξασφα
λισθούν αί έξτνς προυποθέσεις: α)
Ν ά ορισθή ποσόν ανάλογον ποος
τάς ανάγκας των επαγγελματικήν
έπιχειρήσεων, τό ό.τοϊον θά κατα
νεμηθή πρός διάθεσιν είς τά; 'Εμ
πορικάς Τραπέζας. β) Νά ύπάο
ξη όργανον, παρα τού οποίον θά
παρακολουθήται ή ίιλοποίησις τής
πιστιο&οτήσεως καί θά έ)νέγχεται
ί, .ιιαρά των Τραπεζών διάθεσις
των ποσών καί εάν 8χι, διά ποϊ
όν λόγον, καί γ) Νά ύπάρξουν
κριτήρια καΐ νά τεθοϋν προυπο-
Θέσεις δανειοδοτήσεως ωστε τοϋ
700 στο. τοΰ ?λους
σάνδρίίς νοαοΰ Χα/αιδιχής.
ΝΕΑ Ε.ΜΙΙΟΡΙΚΗ ΣΤΜΦΩΧΙΑ
ΜΕΤ Α"Γ Ε-ΛΑΛΟΣ —
ΟΤΤΤΑΡΙΑΣ
Νέα έμπορική συμφων.'α μί-τα
ξΰ 'Εϋ/χδο·; κο'ι Ουγγαρίας υπε¬
γράφη εί; Βουδαπέστην, κατόπιν
σχΐτικών διοπρ«γματ:ύσιεων, τάς
οποίας δΐίξήγαγεν ίκεϊ μετά με-
λων τή; οΐ'γγρική; κνβερνήσείο;,
ή μεταβάσα ειδικώς πρό; τούτο
έλληνική ότνταροσιοπίία υπό τόν
γενικόν γραμιιατέα τοΰ νπονογείον
'Βαπορίον κ. Αθαν. Πα/.·Λντιον.
Την άντιπροσίοπΓίαν έπλαισίωλχτν
έα μέροιις τού υπουργείον Εξω¬
τερικών ό .-ΐνέσβνς κ. Σπι«ριδάκης
ό διενθΐΛ·τής τον υπουργείον Έμ-
πορίον κ. Άνδρ.εόπονλος καί έκ
ΐιέ-ρον-ς τής Τραπέζης ·Ελλάδος ό
τμηματάρχη; κ. Άνδροΐπβος.
'ΙΙλεχτροδοτήίθησαν 3.700
ά σνριροτήματας
ώ
άν
μς ρε
ως, δι' ών προβλέπιεται ή &ρδιεν
σις 150.000 στ^εμ,μάτων.
Εγένετο άνιαο.α<τμός π.ί<χοχής 78 χωγκεκριμένως εγίνοντο
έκβαθΰνσεις διαύλων καί λιμενολε
κανών ϊίς ποβότητα 1 έκα,τομμ,
κυοικων μέχρων καέ κατεσκ«υάσθη
οίαν κθτικαν έπίσης
έκ τής πρόσφατον τουοκικ-ής υπο
τιμήσεο>ς καί των ρι»θμι(σεο>ν τής
κοινής γεοιογικης πολατική; επι
τοϋ καπνοΰ ρίς τα; χώοα; τή;
ίΟΚ. Ούτω, ή μέν τονοκική ν-
ποτίμΓ,σις έπέτ^ψε την αθρόαν
;τ<>οσφοράν βΐς τήτν δΐίθνή αγοράν
μεγάλοχν ποσοτήτοιν έκ των άπο-
Θεμάτοη' παλαιών έσοοβών τοϋ
Τονρκι.κού Μονοπο)λίον, ή δ« κοι-
νή πολιτική τής ΕΟΚ, διά τής
παρεχομένης ΰψηλής έντιδοτήσεως
πρό; την κοινοτικήν παραγωγήν,
καθιστά άναποφευκτονς τούς νέ
ούς προσανατοιλασμονς πολλών ξέ
νων άγοραστών. Ίδιαιτέροχς σο¬
βαρά καθίσταται ούτω ή θέσις
ν,εαράς ελληνικάς καλλιειργιεί
κ;
άς Μπέρλίϋ, ή (>ποίο., αν δέν τΰ-
χη ανάλογον κρατικής συμπαοα-
στάσεως, ποοβλέπεται ότι θά πε¬
ριέλθη είς έξαιρετικά δυσχερή
θέσιν έκ τής πρ(μοδοτήσεως καί
τοβ συναγωνιοιμού τής άντιστοί-
χου Ίτσλοιής ποικιλΐΛς.
Ώς πρός την υπό διαπραγμά-
ας ό όγκος ίιπολογίζεται έλαφο&ς
μεγαλυρερος των δύο ποοηγουμέ
νων έτων, ΰποδεικνχ<εταϊ. ή άνάγκη ό.τχος αί καθοοισθησόμεναι τιμαί παιρεμβάσεως άνταπιοκρίνωνται πλήρω.ς Λΐρός την πραγματικήν ποιοτικήν συνθε<τιν τής εσοδείας καί τάς προοπτικάς τής ζητήσϊ- ως, ή όποία δέον νά ένθαρρυν- Θή δι' όλων των μέσων, χατό. την παροΰσαν κρίσιμον μετ«6ατικην ςράσιν, την οποίαν δ*ί.οιχ€ται ή έλλτ.νική καπνική οίκρ'νοιμία. Τέλος έξ άςρορίΐής τής πιροσπα θίίτις τοΰ Πανελληνίου Συνδέ- σμοΐ' Έξαγωγέων όπιος ύιτεισέλ- θη είς τά τοΰ καπνοΰ είς την α¬ νακοίνωσιν τής Όμοσπονδίας ά- ναφέρει ότι αυτή ουδέποτε άπέ- την σννίργασνσΛ' μέ οίαν δήποτε οργάνωσιν έξαγίογέων, θε τει δμιας .τροϋπάθεσ<ν, όπως ή οργάνωσις αντη είναι πληοως άν τΐΛοοσωπϊντική τοϋ κλάδον, τόν οποίον Ισχνρίξεται ότι έκπροσω- πεϊ. "Υπέδειξε δέ την κατά τά ίδικά της πρότυπα όργάνοχη<ν καϊ των /νοιπό>ν έξαγωγιχών κλάδων
τής
προκιειμένον νά κατα
Κπβρατωθησαν 10 άποθηκε^ δαίνει τάς αραγματοποιηθείσας
τικοί χώροι σιτη,ρων, ψι·χανθών πλΓτρο>αάς κατά την Τί,τραετία,ν
καΐ γΒωμτνλων. | 1903 — 19Ο«. Είς τόν τομέα των
Αλτ.—ρατώθ-ηοαν 7 Κέντρα Έ σιδηνοδρό,μϋίν διετέθησαν αί άναγ
πανγελματικής, Γεωργικής Έοο- καίαι πιστώσει; &:ά την δρλτίω-
•κιιδηισεως 9
'νοχν «ΒΑΣ. ΠΑΤΛΟΣ», ώς καί
τα 10 άγροιτικά ίατρ«ΐα είς Ισα
ρίιθμοι·ς κοινότητος. Παραλλήλως
συνεχισθή η άνέγειρσις, μεταξύ
των δλλων, τοϋ Όφθαλμολογικοΰ
Κέντρον δυνάμεως 200 κλινών,
τοΰ Γενικοϋ Κρατικόν Νοσοκομιεί
όν Αθηνών, τοΰ Χειρουργικον Π ε
ρΐΛτέρου δυνάμεως 72 κλινών τοΰ
Νοσοκομείου Νοσηματτι>ν
κος Αθηνών, τοΰ περιπτέριον δυ¬
νάμεως 200 κλινών τον Κρατικόν
θεραπεντηριίου Ψνχικών Παθήσε
ών Αθηνών, των πττερύγων 150
κλινών τού Γενικοϋ Κρατικοϋ Ν ο
σοκομείον Κομοτηνής, τοϋ νέον.
κτιρίον δτ.'νάμεως 100 κλινο>ν τοϋ
Γϊνικοΰ Νοσοκομείοιι» Πριεδέζης
τής νέας πτέρνγος δχΎάμεως 300
κλινών, <είς τό Τζάνειον Γενικόν Νοσοκομείον Πατρών. Τέλος, έ.τεξττάθη ή γή των πςογραμμάτων παροχής κοινωνικών ύπτ3Ρΐσιών είς τόν πλη θνσμόν. Ούτω έθελτιώθη ή πιροσ τασία γήοατος, άνιάτων, νϊότητος, παιδιον καΐ άναπηφων. Ειδικώτε¬ ρον συνεχίσθ-ηοαν κυρίοις αί ερ¬ γασίαι διά την ανέγερσιν τον Ά σνλον Άνιάτων καί Γε,ροντων βεσσαλονίκΐϊς «"Αγ. Πα,ντελΐΓτν καί Γερόντων θεσσαλονίκης <Άγ· Παντελεήμων» δυνάμεως 200 κλινών, τοΰ Πρ*6αντοβίου θεσσαλ»ονίκης «Ό "Αγ. Δημή-ρρι- ος» δννάμεως 100 κλινών τοΰ νέον κτιρίακοΰ σν·γκοατήμΛτος τού 'Εθνικοΰ Ίοοΐιματος Άπβοοατα- στάσΒως Πολιτικών Άναπήριων δννάμεως 350 κλινών. ΟΙΚΙΣΜΟΣ (ΣΤΕΓΑΣΙΣ) Κατά τό ίτος 1970 διετέθη τό ποσόν των 466 έκατ. δραχμήν έναντι ποσοΰ 335 έκατ. δ·ραχμων τοθ 1969. Κατά τό λήξαν ?τος συνεχισθή ή έφαρμογή των προ- γρα,μμάτων πςος στέγασιν νέων ώς και ικ>σκεναστήρια μή σιν καί επέκτασιν τού σι
λ(ον - ^ροδακίνων, 1 κέντοον ποι μικβϋ δίκτυον τής χωςας, ώς και
οτικου ΐλέγχ,ον, 2 ψυγείων, 2 διά την προμήθειαν τιροχοαολ' ύ-
κονσ^δοποιείων όπωςβκηπευτι- Αΐκού.
κιόν. τνροκομΐίίον κ-αί λο^τών 2ρ- Λιρτέθησαν πιστώσεις {ιπέρ τά
Υ«λ γε*,ργικοΰ τοέ 720 έ δ
γε*,ργικοΰ τομέως.
720 έκατ. δοαχμδν, ίναντι
Υ«λ γε*,ργικοΰ τομέως. 720 έκατ. δοαχμδν, ίναντι πληρο.
1-ΐς τα; λεκανα; άπορροή; 130 μών 502 έκατ. &ρχ. Τ0ΰ £τονς
χε,·αΛθο<υν τής χώρας κατεσκενά 1909, διά την ανάπτυξιν της τον- σθ ά ς σθ-σαν φράγματα, ?.ργα ς ανάπτυξιν της τον οιστική; ίαοδομή; τής χώρα; Ου εύθ ή ς ή; μή; ής χώρα; Ου σεο>;_ποανών καί .συγκοατήσίω; τω επετεύχθη ή καταστή! ση-
φερτοίν υλών χαΐ έφυτενθησαν | μαντικών έργων διά την άνά.-ιτν-
ν 6 ίκαΤ" &ενδ«νλλια· §ιν τών τονοιβ-κων ζωνών είς
είς λειτουργίαν αί Ι τάς οποίας ίντονος εκδηλούται ή
στή δυνατή ή έπιθυμητή ένιαία
όργάνοασις ϊίς Συνομοσπονδίαν δ
λων τδ»ν έξαγωγικων κλάδων τής
χώρας.
ίΐ ΝΕΑ ΔΙΟΙΚΗΣΙΣ
Κατά τάς γενομένας άρχαιρ€-
σίας διά την άνάδειξιν τοϋ νέον
Διονκητικοΰ Συμ6οι»λίου τής "Ορ¬
γανώσεως, εξελέγησαν οί άκάλον
θοι: Πρόεδρος Παν. Σαπουντζής,
άντιπ.ρόεδροι Ν. Πετρίδης καΐ
Στ. Φέσσας, ταμίας Αίμ. Ζηοί-
νης καί μέλη: Άρ. Ιωαννίδης,
Ι. ΟΙκονάμου, Κοιν. Άνανίδτις,
Δημ. Ζαφριρόπουλος καί Γ. Ζα-
ίρειρίου.
ΑΔΕΙΑΙ ΔΙ' ΕΞΑΓΩΓΗΝ
ΧΑΛΤΒΔΟΦΤΛΛΟΝ
ΕΙΣ ΠΟΤΓΚΟΣΛΑΒΙΑΝ
Τό ί-πονργείον 'Εμπορίον ένέ-
κοινεν όπως ή Τράπιεζα Ελλάδος
χορηγή έγκρίοϊ.ις έξαγωγής είς
Γιουγκοσλαδίαν χαλνβδοφΰλλων
ψ^οάς έεελάσεως, έγχ<»ρίου ηα- ραγ<ογής, μέχρι σνίμπληρωσΕως ποσότητος έτέρων 15.000 τόννιον, ήτοι σννολικως μέχρι 50.000 τόν νων, χρίώσεν τοΰ καθθνΐσθέντος κοντΐνςάν διά τό ανωτέρω εΐδος, τής τρίχοΐισης σινμοατικής περτό Α11ΑΓΟΡΕΤΕΤΑΙ Η ΔΙΑΘΕΣΙΣ ΜΙΚΡΩΝ ΑΜΝΩΝ ΚΑΙ ΕΡΙΦΙΩΝ Άταγορΐύεται ή διάθεσις είς την κατανάλωσιν έσφαγμένων εγ¬ χωρίων Λμνών, 6ά<ρονς είς καθια- ρόν χρίας μεχά τής κεφαλής «αί των δρωσίμων έντοσθίων, κάτω των 6,5 κιλών, καΐ έριφίων κάτιο "ΐών 4,5 κι>Λν. Ή απαγόρευσις
' ίσχνει επί δεκαήιμρερον
ΙΙάσχα εκάστου ϊτονς.
άνωτέρο> όρίζονται διά τής
γρμμ πςώς στέγασιν νέων , ρ ρζα δά ής
καί παλαιών προσφύγων καί υπό 1'Τ' αριθμόν 3)23.2.71 άγορανομι
δνσμενείς συνθήκας διαθΐονσών Α**ί οιατάξεως, ή όποία. τροποποι
οΐκογΓνειών, ώς καΐ ή στέγασις | ΕΪ το άρθρον 1 τής {«· όιριθμόν
V
Γ» ΐ ΛτΓινητή/ΤΤίΐ ι—ι ι- — ίΓ.«. -".. — Ι ___ 42 Ι 70 Τ0'*.ί1ΐ_1Τ Τί.-.
ΤΖυ^ΤΆ^Τ Κξ 1^11^ ίΛ"*™»ί· «Η,αοτηριΑ.
ξυ
Λιτόχωψον καί Καλαμ,-τάκαν,
δό
άπίπε-
παραγωγήν 15-000
>Ί-&ιχών ,μέτοων πριστης ξυλείας
καί 12.000 κνδικών μέτ^ιων μο-
ο·;οσ.ιν·(δων.
Εβελτιώθη τό δασικόν δίκτυον
ί.-ί μήκους 2.875 χιλιαμέτρων καί
.',δ^στοώθησαν νεαι δασικαί ό-
βοί, μήκους 48 χιλιόμετρον. Τέ¬
λος, είς τόν τ-:,αέα τής άλιείας
ονΛ·ε.-τληρώθη ή προμήθεια έξο
σιιοϋ 4 ΐχθνοσκαλων κ
Ρίΐτώθη τύ έίργοστάσιον
ΙΙςτσπών.
ΕΓΓΕΙΟΒΕΛΤΙΩΤΙΚΑ
ΕΡΓΑ
"Επραγματοποιήθησαν πληρω-
μαί 2.7Ο3 έκατ. δραχμών Εναν¬
τι 2.407 έκατ. τοΰ 1969. Οντω.
κατέστη δυνατή ή συνέχισις τής
κατΜΤκευής: α) άοίεντ-.κώγ ε'ρ-
γιον πλήρους άξιο—κηοίως των με
γάλων τεδιάδων τής χώρας, κα-
της.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΙΝ
Έ,τιραγματοποιήΘησαν κατά τό
παρελθόν ετος πληρωμαί ίπιερβαί
νουσαι τά 1.150 έκατομ. δραχμών,
έναντι 778 έκατ. δραχμών τού ε
τονς 196Θ (αύξησις πληρωμών
κατά 48%). Σημει*>τέον ότι είς
τάς πλτ>ο·ωμάς' ταύτας δέν περι-
λαωβάνεται τό υπό τοΰ Πανεπι-
στημίοι· "Αθηνών άναλωθέν τμή-
μα τον δανείον των 1.500 έκατ.
δραχμών διά την πο«γματοποιου-
μένην ανέγερσιν τή; Πανεπιστημι
ονπόλϊο>; αύτοΰ. Κατά τό λήξαν
ε'τος άπεπειρατώθησαν διδακτήρια
των οποίων τό σΐινολον των αίθυυ νίκην,
σών ΰ.τερ6α{νει τάς 900. Είς τά ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
έξοπλιστικά καί έποπτικά μέσα δι ΑΝΑΠΤΤΞΕΩΣ
οασκαλίας. Παραλλήλως έξε.τονή ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ
διδακτι,.ρια αύτά εγκατεστάθησαν Τό πρόγραμμα τοϋτο β™
Θησαν 211 μελέται ανεγέρσεως νέ φτ>σε δαπάνας 2067,1 έκατομ.
1825 έκατ.
καί αποκατάστασις των ιτό σει-
σμών .ή έτέρων Θεομηνιών πλη-
γέΛτων. Ειδικώτερον, ώς πρός
την στεγαστικήν αποκατάστασιν
θεομηνιοπλήκτων έπιετενχθη κν-
οίως ή αποπεράτωσις άνοικοδομον
μένων ή έπισκειιανο,μένων 5.835
κατοικιων διά τοί» συστήματος
αύτοστεγάσεως είς 17 Νομούς, ή
συνέχισις κατασκιενής 500 οίκη-
μάτων διά τοΰ συστήματος ένγο-
λά6<ον Ης Άλνόνησον, Β. Σπο- ράδας, ΒΐΛ-ιάνων καί Εύρυτανί- αν, ή αποπεράτωσις 2.430 κατα- κιων διά τοΰ σνστήματο.; των προ κατασκευων {~ό τής ΣΤΚΕΑ είς 6 Λβριοχάς τής χώρας. Έπί<-ς ιΙπε.τ.ρ«ιατώθησαν 546 λαϊκαί κα'- τοικίαι εί; 10 περιοχάς τής χο>-
ρας. ΟΙ παλ«,;οί καΐ λτοι γ
42)70 τοιάυτης.
τού ετον,ς 1969. Κατά τό ?τος
1970 συνεχισθή ή εκτέλεσις 2.000
πενίπον έργων Περιφίρειακής ό
δοποιίας, 'Τδρενσεως καΐ διαφό¬
ρων Λλλιυν βργων, ώς μικρά έ-
ξυγιαντικά, μικρά έγγειο&ελτιωτι-
κά κλπ. "Α.-ΐιαντες οί βήμοι και
κοινότητες ά,τέκτησον ΰδω νόμι»
1090)1938
ΊδιοκτΛτης - Διευθυντάς
ΧΟΚΡ. ΣΙΝΑΝΙΔΗΣ
Κοποικΐα ^4αυ(5-ρχου Βό-τχ—» 55
Γΐροΐστ αμ€νος Τυπογρσιρεΐοι.
ΓΑΒΡΙΗΛ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΤ
Κατοικΐα Σπαρτόχου 12
ΑΜΦΙΑΛΗ
ΜΒΝΤΙΟΥΜ
ΕΛΕΝΗ ΚΙΚΙΔΟΤ
ΤΗΣ
ΕΡΕΥΝΟΝ
ΒΡΑΒΕΙΟΝ ΤΗΛΕΠΑΘΕΙΑΣ
ΜΑΚΡΑΣ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ
Μετσόθου 25 Α' δροφος
(Στάσις Μουσείον)
9 - 1 π.μ· — 6-9 μ4»,
ΤΙΙΛ. 810-975 — 839 766
ΤΡΑΠΕΖΙΚΩΝ ΚΥΚΛΩΝ ΠΡΟΣ
ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΝ
Καθέλκυσις τοϋ πρώτον νέον φορτηγοΰ, - έπιβατηγοΰ σκάφονς τύ¬
πον Κλάϋντ, τής Έταιρίας Ναν πηγείων Άππερ Κλάϋντ. ■Τουτο
μπορεϊ νά μεταφέρη διάφοραι φορτία: ξυλεία, σιτάρι, γενικό φορτίο
καί κονταίηνειρ.
Ο Ιδετής σχεδιαστήο τού είκονιΖομένου σπόο αυτοκινητου ημει-
φθη άπό την Εταιρείαν ΒώΕχωλλ μέ 500 λίρες αγγλίας καί μέ τα
έΕοδα ενός 15)ημέρου ταΕιδίου στ'ις Η. Π. Α.
Νέαν εκδήλωσιν τής έμπιστο-
σΰνης των διεθνων τραπεζικήν
κύκλων πρός την Ελληνικήν Οί
κονομίαν αποτελεί τό πρόσφατος
εκδοθέν βνημερωτικόν δελτίιον πε
'ρί Ελλάδος υπό τής μεγάλη; αγ
γλική; Τραπέζης «Μίντλαντ
ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΤΑ ΠΛΟΥΣΙΑ
ΣΙΔΗΡΰΜΕΤΑΑΑΕΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ϋΑΐΟΥ
Ι Χαοακτηριστικώ; αναφε'ρεται ϋ
π ή Έλληνική Οίκονομία,
νώσασϋΐ, έντός τοΰ 1968,
έκ τή; προηγτ|θείση; ΰφέσεο);, ΐ-μ
φανίζει κατά τά ετη 1969 κατ
1970 σημαντικήν άνοδον μέ έπι-
ταχυνόιιενον ρυθαόν. Εί; τά; έ.τεν
δΰσεις επετεύχθη κατά τό 1969
ρνθμός
ς {»ψηλότειρος τοΰ
ΚΑΒΑΛΑ. __ ΟΙ πρόσφατε; παραγωγής το/ν έφθασαν κάποτι προβλεπομένου υπό τοϋ πενταε-
σιμφωνίες σέ πανελλήνια κλιμα- νά άπασχολοϋν 2 — 3.000 έργα- 'τοΰς π.ρογράμματος. Ή άνοδική
χά διά την δημιονργίαν είς την τες. Μέ την διακοπήν των έρ- «ιβτη ποοεία συνεχισθή καί *α-
Ελλάιδα νέων χαλυ6ον<>γείων καί γασιών το>ν, ή ΕΤΒΑ με είδι- τά τύ 1970, ιδίως είς τού; το-
τής Τραπέζης άναφέρετ ιι ϋτι είς
την ελληνικήν αγοράν επήλθε, κα
τα τα τελευταία ετη, ίσοοροπία
μεταξΰ τής δαρείας ·κ.ηί έλαψρά;
ϋιομηχανι'ας, διά τής δηαηυργίας
σειράς νέι»ν (κομηχανικών κλά-
δοιν, ώς χαλυδουργίας, άλονμινί
όν, μ ε τού./λ>ν, νανπηγείο>ν, ήλεκ-
τοικοϋ έξοπλισιμοϋ κλπ. 'Είάσης,
είθ4κ<,)τέρ<ι μνεία γίνεται διά τάς ενκοαςΐας τοΛθι&ετΐκτείυς αγγλι¬ κών ποοϊόντων είς την έ-τεκτεινο μένην ελληνικήν αγοράν, τάς έ- .τικρ,ατούσας είς αύτην συνθήκας, ώς κ«ί τάς διεπονοας τό εξωτε¬ ρικόν εμπόριον τής χώρας μας Οιατάξεις. Έν οτ.'νεχεία, ,-ΐαρέχον ται πλιιροφοοίαι πί
κατά κου 1969. Ή Βρεταννία κατέχει
τ«ΐ
χει πραγματοποιήσει ή Άγρ,οτική
Τραπέζα τής Ελλάδος, σχετικώς
μέ την χορήγησιν ύπ' αυτής δα-
νΐίων, πρός τόν σκοπόν ταχντέ-
ρας εξυπηρετήσεως των μετ* αύ
τής συναλλασσομένων άγιροτών.
ΑΙ κνριώτεραι των άπλουβτεύσίε-
ων αυτών, ώς άνεκοινιόθη, εΐνιι
«Ι άκόλονθοι:
Πτριωρίσθησαιν αί μετακινή-
σεις τού δανειοδοτοα'μένου, διά
την ανάληψιν τού χορηγονμένου
πρός αυτόν δανείον, διά τής ό¬
σον τό δυνατόν ταχντέιρας επί
τόπον έξετάσεως είς τό χωρίον
τοϋ αίτοΰντος, τής
νης αίτήκτεως δανεισμιοϋ τού, ένη
με . που ώθΐϊ τον αγροτικον πληθν-
δι εμπραγματον , , . ' , ,
-λ^- γ·"™ σμον Μς τΤΓν μεταναστίυσιν με
, ,« γ σμον Μς τΤΓν μεταναστίυσιν με
ασφάλειαν πραγματων, άΛό 100 . ,, ,
, ... , ,' οό ιλλ οποτέλεσμα τα χωρία να παρου
πρός 150, εις 70 — 90 πρός 100. , . , . ν .
_,, 5, ' ,· , ,, σιαξουν εικονα ερημωβεα>ς. Και
Ίο λαμβανόμενα ως βάσις πό- ^
Τό λαμδανόμενον ώς βάσις πο¬
σοστόν διά την λήψιν έμπιραγμά
μέχρι τοϋ 100% τής έκττμωμέ-
του ασφαλείας δύναται νά φθάση
νης άξίας των π·ροσφερθιμένων
είς ασφάλειαν πραγμάτων, άντί
τοϋ Ισχύσαντος ποσοστόν 50% —
80%. Διά τάς ΐίδικευμένας κτη-
νοτροφικάς έκμεταλλεύσεις (άγε-
λαδοτροφικάς, χοιροτροφικάς —
ΰπολογίζετατ δι'
ασφάλειαν καί-' ό
ό οποίος κα-
οον (όπως κατήγγενλε πρόοφατα
ή «ΧαλυοΌυργική*) επεξεργασίαν
τον άτελως ε'ισαγομενον σ.δήφον,
άγνοουμενων των έλληνικων σι-
παύση να
χαβτιΑ> άλλα νί
Πέναν αυτών, .τοοσφατα
οΰ ποοβλ.ήιια- σιν υπό τοΰ Όμιλον Νιάρχον, σι
το.# ί δηροόιομηχανίας καΐ όπως έγράφη
! παρεδόθη είς τό Κράτο; ή άνατε
Ή έκ6ιομηχανισις τής π*ριο- θείσα εί; τόν Οίκον «Μάντσερ-
χής μπορεϊ καί πρέ.τΐΐ νά στηρι σταμ» μελέτη διά την Ιδρυσιν κοα
χθή είς τίς πλούσιες άλλ' άνεκιμε τικής χαλυοουργικής μονάδος.
τάλλεντες πλοντοπβραγωγιχές πή Τά ανωτέρω σημαίνουν ότι {«πάο
^
ξωϊκός
τά τό παιρελθόν δέν έλαμβάνετο
ΰπ' όψιν. Δάνιεια επί κοινώ καί
πλασματικώ ενεχύρω καπνών, πά < ρέχονται ανευ έγγνητών. | Πέραν των ώς &νω άπλονστεν , όπως τα μεταλ χει καί άντιαετ^τίζετοα . άναπτνξεως τής (1ς { ώ αί μεδα μαομΛθίον, την τύρφην των άνάγκαι της καθημερινώς ανξό>
Φιλίππων, τα δάση τής Δράμας, νονν καί, ΐίναι. γνωστόν δτι ή
την άλΐίάα, τίς ύδάτινίς πιιγέ; 6υο|μταανική δυνα·ϋ.ικότητα οίασ-
"Ββρου κλπ. δή,τοτε χώρας μετράται μέ την
σεων εχει τ,βη π^γματοποιτ,θη
χαΐ .τληθυς αλλ<ον ^γι^ικων «α λο,πων απλ^οιησεων *ι; την δια υ ν σχεδ,άίονται παοαγ«γην σιοήβου χαί χάλν^ος, η ^^ *> ί ί άί δά
τής
των δα
νείων καί των έν γένει δοσολη-
ψιών των άγροτών μετά τής Τρα
τής θα
ν των μετά τής
πέζης σνναλλασσομένων υπέρ τό ι
ΙΛΟΟ.ΟΟΟ άγροτών, ίδιαι.τέοιΐινς Ι
αυνέ^αλεν καί ή έφαρμογή τού
θεσμόν τοϋ «ατομικόν βιδλιαοίου».
Ο ΠΜΑΡΙΘΜΟΣ
ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΟΤ
ΤΟΝ ΙΑΝΟΤΑΡΙΟΝ
πρός ανακοίνωσιν
τής 'Εβνικής Στατιστικής
ρεσίας ό τι<μάριθμος καταναλωτοϋ των άστικων περιοχών τής χιό- ■ρας ένιεφάνισε, κατά τόν παιρελ θόντα μήνα 'Ιανιθυάριον, ύποχώοη σιν έναντι τοΰ άμέχκος προηγοτιμέ νόν μηνός Δεκεμβριού 1970 κα¬ τά 0,4%. Ώς άναφόριεται βΐς την ανακοίνωσιν, ή έν λόγω μείωσι.ς προέρχεται έκ τής κάμψεως των «ιδικών δεικτών των όμάδοιν «'Τ γεία — Άτομχκή Καθαριότης» (λόγω έπαναφοράς τής τιμής των ΰπηρεοιών καθαριότητος, κομ,μωτη ρίον, κουρείον, στιλβωτηοίον, είς τά πρό των έαρτων έπώτβδα τι- μών) καΐ «Διάφορα» (λόγω έπί- σης έπαναφοράς τής τι*μής των «οίκια·κών ύπ.τ)ρε(Λών» καί ειδι¬ κώς των «ψηστικων» «ίς τά πρό των έοοτών έπίπεδα). "Εναντι τοϋ άντιστοίχου μηνός Ίανοναςίον 1970 ό τιμάριθμος καταναλοιτοΰ' ής (π.χ. άρδευτικά, τομία,ς άπαραίτητος διά την βιο- ζών,η Καδά- μηχανικ.ήν ανάπτυξιν. Ένώ λ.οι- λας, λιμήν Καβάλας, νέα μεγάλη πον πάντα τ' ανωτέρω σνμοαί- έρ- νούν, τό θέμα τής έργο των σιδτχιομεταλλΐν Εάν σον καί των άλλων ξυλείας Δράμας, έργοστά τής Άνατολικής Μακεδόνες και οίον ίχθυηρων Καβάλας κλπ.), Θράκης ουδέ κδν ότναφέρεται. των οποίων ουδείς άμφισοητΐϊ την σημασίαν. Πέραν όμως αύ- Νομίζομεν ότι λογικόν είναι τό των ύπάρχουν δυνατότητες νά έ- ι αίτημα τής περιοχής, είς τά σχέ Λΐταχυνθή ό ρνθμός οίκονομικής Λναπτνξεως τής περιοχής π<ιος μέγα δφελος τόσον τής οοον καί τής έθνικής οΐκονομίας. Καΐ ή σπουδαοιτέρα των δυνατο- τήτων αυτών είναι ή άξιοπσίησις τ<7>ν σιδηοομεταλλειψιάτων.
Τά μεταλλεία τής Θα<κ«.ι, άξιο ποιήθηκαν κατά την τελτνΐαίαν έξηκονταετίαν άπό τόν Κρουπ καί τόν Χονδροδήμο καί πείραν τής δκι, τάς σιιμβάβεις καιί τάς σιιμ ο;(ι>νίας διά τά νΐα χαλυ6οι·οχ·ής καί ή ενί¬
σχυσις τοϋ Κέντρον Βιομηχανικής
Άναπτνξεως.
Ο ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΣ ΓΡΑΜ-
*οινώθη ότι έν ό'ψει των δλονέν ΜΑΤΕΤΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙ-
αύξανομένων Αναγκών τής χιόβ«ρ- ι
νησεως καί ΰπουργός 'Ε<κι>τερι-
κων κ. Στ. Παττακός δι' έγγρά
φού τού συνέστησε πρός τόν υ¬
πουργόν Κοινωνικών 'Τπηρεσιών
κ. Δο"6αλάπουλον, όπως κληθοϋν
ύπ' αυτού έκπρόσοίποι τής Γενι^
κης Σιινομχχτπονδίας 'Επαγγελ-
ίΐατιί.>ν καί Βιοτεχνων Ελλάδος
καΐ τής διοικήσεως τοΰ ΤΕΒΕ,
το βραδύτερον μέχρι της 17·3.
1971, διά την μελέτην καί επί¬
λυσιν τού Θέματος τής παροχής ί
ατρικής περιθάλψεως είς τονς ή
οφαλισμένονς καί συνταξιοΰχους
τοϋ Ταμείον. Δι' έτερον έγγρα¬
φον τοϋ κ. Παττα*«ύ .τρός τόν
υπουργόν Σνντονκτμού κ. Ν. Μα
κΐΐρέζον <η>νιστάται ή έπι'λυσις τού
θέματος τής χρηματοοοτήθίθ>ς
τής τάξεως των έπαγγελ,ματιών.
τά ώς άνο) θέματα
ετέθησαν ΰπ' όψιν τοΰ κ. Άντι-
προέ&ρ·ου τής Κχ'&ερνήόσειυς υπό
τοΰ π<3θέδοου τής ΓΣΕΒΕ κ. — π. Βλαχάκη, κατα την τελενταί αν τακτικήν επαφήν τού μέ έκπρο- σώποΐ'ς των .-ταραγωγικών τάεεοιν τής χώρας. Είς τά πρός τού; ώς ό/νω ΰπουργονς ϊγγραφα τοΰ κ. Άντιπροέδςοτ.» τονίζονται σνγκε- κιριμένχος τά άκόλο·θα: ΔεδομέΎθν ότι υφίσταται άνάγ- κη άμεσον ενάρξεως παροχής .τε- ριθάλψεω; είς τους στνταξιουχους καί ήσφαλισμένοΐ'ς τού ΤΕΒΕ, δέον όπως άντιμετωπισθτί τό δ- Ί*η θΐίμα είς πρώτην φάσιν καί μέχρι τής όλοκληοωβειος τής πλή ρον; ίατροφαςμακευτικής περι- ις υπό τοϋ Κώύικος Κοι- εύειργετήματος τής .-αίτηϊδοτιήσε- (ι>ς νά άπολαιχτη όσον τό δινα
τόν μεγαιλ.ύτερος άριθμός έπαγ¬
γελματιών.
Είς σχετικήν ανακοίνωσιν προ
έΙ>η ή ΓΣΕΒΕ.
τό πρώτον τρίμηνον τοϋ 1970. | την τίτάρτην θΐσιν μεταξΰ των
Έν βυνεχεία, είς τό δελτίον .τι,χιμηθευτών τής Ελλάδος.
κοϋς μεταλλίΐολόγου; έ^ελέτησε 'μεΐς τής βιομτιχανίας καί των ϊρ την Ιδρυσιν καΐ λειτουργίαν πα-
τήν έκτασιν των, τον δγκον και γων ΰποδομής. Σημαντικήν αυξη ραγωγικών έπιχειρήσεων δι' είσα
την ποιότητα των μεταλλευματων σιν εσημείωσεν, έπίσης, ή παοα- γωγής κεφαλαίων έκ τοϋ <=Εωτε- καί όπως άνακοινώθηκί τά εν·οή- γωγή τής βιομηχανίας καί τής ρικοΰ. Τέλος, άναφέρεται ότι αί κ-ε έκμεταλλεύσιμα. (Διαπιστωθη γεωργίας. Ό άριθμός των άνέρ- αγγλικαί έξαγωγαί είς την Έλ- άπόθεμα 8.000.000 τονν<υν). 11α γων κ.ατηλθιτν ϊίς τό χαμηλότε- λάδα ηυξήθησαν κατά τό 1968 ρά τά επιτύχη τέστ πού έπέρα- ' σαν τά μεταλλίΐα αΰτά άπό 8ε- | τίας άργοϋν. Καί ενλογον γεννά ται τό έρώτημα. Διατί; Ή έκιδιομηχάνισις τής χώρας μας, όπως είναι γνωστόν, άπαι- καί χάλν6α. 'ίΐ Χα- Έλευσϊνος, όπως ά- νακοινώθηκε, έργάζεται μέ το ή μισυ τής δυναμικοτητός της καί τό Χαλυοουργεϊον Πάπα;, δν καί .τέρασε μιά δε,κα·ετία άπό τής "ι¬ δρύσεως αο·, δέν όλοκληρωθη- κε μέ την ανέγερσιν ϋψικαμινον, Ε=ΗΤΑΣΟΗΣΑΝ ΑΙ ΕΞΕΑΙΞΕΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΑΓΟΡΑΝ •II καπνίζη αί*ονο-μία τής χώ «ών άποβεηάτον, ή ς κατά τύ παρελθόν ετο; οα^ε -ταοσυαια των οποκ ί Υ^^ ρα ςητήθη εΰρντατα εί; την συνέλευσιν τή; Καπνειμπαρικης "υ μοσπονδία; Έλλάδο; είς την ό- ποίαν μετέσχον άντιπρόσο)ποι όλων των κα,τνεμπορικών όργανα>σβθ)ν.
Κατά την διεξαχθείσαν
σιν, μετά την όμόφωνον
τής έκθέσε>ως πεπραγμένων τοΰ
παρ·ε·λθόντος ετους, εξητάσθησαν
αί σημειωθείσαι έξελίξιεις είς την
ελληνικήν καί διεθνή καπναγο-ήματα διά τάς έλλη
ντκάς έξαγωγάς.
Ειδικώτερον, έπεσημάνθη η μι¬
κρά παραγωγτι των έ.τών 1968
καί 69, ή όποία δέν έπέτρΐψε την
πλήρη ανάπτυξιν των εξαγωγικόν
δννατοτήτων τοϋ ελληνικόν κα-
πντμπορίον καί νπεχρέο>σε --τλεί-
στα; ξένας καπνοΰιομηχκχνίας νά
περιοιρίσουν, αναλόγως, τά άγοοα
στικά προγράμματά των νχ. της
έλλ.ηνικής καπνοπαραγοιγης. 'Κ-
.τ£<τη;, έπίχτημάνθηοαν αί άναπό- φευκται ς, αί πραγμα-τοποιη
θεΐσαι πληρωμαΐ τοϋ προγράμμα¬
τος κατά τό παρελθόν ετος μιέ
τάς Αντιοτοίχονς πληιριωμάς κατά
τά άαέσως πρό τής 'Επαναστασΐ
ως ετη εχουν ώς ακολούθως:
1962 5.847 έκατ. δ©χ.
1963 5.020 » »
1964 5.341 » »
1965 5.802 » »
1966 7.077 » »
Έκ τής ανωτέρω συγκρίσεως
προχτνττίΐ ότι »ατά τό 1970 αί
Δτίμόσιαι. 'Επίενδύσεις ήσαν κατά
2,26 φοράς μκγαλύτεραι τοΰ μέ¬
σον ετήσιον όρον τής προ«πανα-
στοττικής πενταετίας.
Εί; την ανακοίνωσιν τοϋ ΰ-
.τ»ί>ν<>γείον ΰπογραμιμίζεται ίδιαι
τέρίος ότι, πέραν τής έντονον έ
πενδντικής δραστηριότητος κατά
τό 1970, οί διαθέσιμοι πόροι τοΰ
.•ίθογράμματος Δημοσίων Έπτν
δΐισεων σΐΓνεκεντ^ώΘηο'αν είς ώ-
ρΛΟΐιένονς τ.ομ,εΐς πρός ταχυτέραν
άπόδοοάν των είς οικονομικήν έκ
μετάλλει<σιν. Τά κυριώτερα των ε^ων ταίτων τά όποία επερατώ¬ θησαν τό 1970 ϊχουν ώς ακολού¬ θως: ΓΕΩΡΓΙΑ — ΔΑΧΗ — ΑΛΙΕΧΑ Έεετελέσθησαν πολλά καί ποι κίλα ϊργα διά την ανάπτυξιν τής γε·ωργικτ|ς καί δασικης παραγω- Υής. Πρός τούτο επραγματοποιή¬ θησαν πληρου;μαΙ 400 περίπου έ- τοιμψι-υβάον διραχμών, έναντι 338 έκατ. τού ετους 1969. Ούτω: ΑΙ ΠΛΗΡΩΜΑΪ ΑΝΗΛΘΟΝ ΕΙΣ 12.935 ΕΚΑΤΟΜ. ΔΡΑΧ. λνπτονοχον Ικτασιν 2.886.000 ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΓΕ1Α — στρεμμάτοιν (Άλφειοϋ, Πηνεχοΰ. ' ΙΙΡΟΝΟΙΑ 'Ηλείας, Άχελώου, Ταυρωποϋ, Ι Κατά τό ϊτιος 1970 έσαπανή- Ίωαννίνων, πεδιάδος Θεσσαλονί- θησαν 193 έκατ. δραχμών Ιναν- κης, Νέστου, Κάτω Μεσοτγνίας τι 110 έκατομ. δραχμών τοϋ 'έ- κ;λπ.), β^ άντΐίτλημμιιρΊκων, άπο τους 1969. Οΰτ<ο, κατΐστη δυνα- στραγγιστικών καί άποξ.η,>ραντ<.- τή ή παροχή εύουτέιρας ναοχκκομει κων έργων επί εκτάσεως 482-000 ακής περιθάλψεως διά τής άνε- στρεμιμάτων. Τέλος επερατώθη γέρΰεως νέων νοοοκομειακών μο τό φράγμα δεσμεύσΐως νποθαλασ νάδων καί ίπε.κτάσεο>ς των ΰπαρ
σίων ,τηγων Άναβάλου πρός δ,ρ- χόντων νοσοκομείων. ΕΙδικώτείϊον
δευσιν τοΰ Άιρνολικοΰ Πεδίου. ίπερατώθτνσαν, τό Ψυχιατρικόν
Κατά τό λήξαν ετος επετεύχθη Νοσοκομ.εϊον Χανίίον, δυνάμεως
ή ώρδενσις 220.00Ο νέων στρ,εμ.- ΓΌΟ κλινών, τό πε^ιτβρον τοϋ
μάτων, 6ελτίω·σις σννθηκών στραγ . Κρατικόν θιεραπε/ΐ'τηρίου Ψυχι-
γίσεως επί 75.0000 στρεμίμάτων, κων Παθήσεων Αθηνών δννά-
τ| αποκάλυψις νέον γαιών έκτά- μεο>ς 200 κλινών, τα 3 τμήματα
σεως 45.000 στρεμμάτων καί ή τού Γενικοΰ Νοσοκομείου 'ΑΘη-
ΠΟΣΟΝ 036 ΕΚΑΤΟΜ.
ΔΙ' ΕΓΙΈΙΟΒΕΛΤΙΏΠΚΑ
ΚΡΓΑ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΟΣ
ΤΠΟΤΡΓΕΙΟΤ ΓΕΩΡΓΙΑΣ
Ποσόν ό&ό.870.ΟΟ0 δρχ. Θά δια
τεθή έ(ρέττος διά την έκτέΧεσιν
έγγΐΐο&ελτκοτικών εργοιν άρμοδιό
τητος {'ποι>θ7είον Γεοργτας. Πέ¬
ραν των ηδη ε-κτελονμένων εθ-
γιον, έΛοτάγησαν είςτό έφετ-εινον
.τρόγραμμα τά κάτωθι τε'σσΌϊρα;
νέα ενργα:
Άςδειττικόν Βο.ωτικοΰ Κηφι
σού - ομού Φω^ιδος.
Άνακατασκειή άρδευτικής διώ
ρνγο; Κονρκο^α νο,αοϋ Άχαΐας.
Άρ&εντικόν έργον Β' ζώνης
Μίσσιιρά; Κρήτης.
Άοδεΐ'τικά δϊ'ν.τνα Σιδηροκά-
στρ-Λ'— Νιγρίτηΐ — Φ/Λ,μποιι-
ρίου νοτίου Σ ερρών.
Έν τώ μεταξν, έν«κ«ίθη ή ό-
ή μελέτη άποξηοάνσειος 1.
Κασ
νωλακής
Λαά την χρηματοδότησιν τΛν
έπαγγελματιών πρέπει νά έξασφα
λισθούν αί έξτνς προυποθέσεις: α)
Ν ά ορισθή ποσόν ανάλογον ποος
τάς ανάγκας των επαγγελματικήν
έπιχειρήσεων, τό ό.τοϊον θά κατα
νεμηθή πρός διάθεσιν είς τά; 'Εμ
πορικάς Τραπέζας. β) Νά ύπάο
ξη όργανον, παρα τού οποίον θά
παρακολουθήται ή ίιλοποίησις τής
πιστιο&οτήσεως καί θά έ)νέγχεται
ί, .ιιαρά των Τραπεζών διάθεσις
των ποσών καί εάν 8χι, διά ποϊ
όν λόγον, καί γ) Νά ύπάρξουν
κριτήρια καΐ νά τεθοϋν προυπο-
Θέσεις δανειοδοτήσεως ωστε τοϋ
700 στο. τοΰ ?λους
σάνδρίίς νοαοΰ Χα/αιδιχής.
ΝΕΑ Ε.ΜΙΙΟΡΙΚΗ ΣΤΜΦΩΧΙΑ
ΜΕΤ Α"Γ Ε-ΛΑΛΟΣ —
ΟΤΤΤΑΡΙΑΣ
Νέα έμπορική συμφων.'α μί-τα
ξΰ 'Εϋ/χδο·; κο'ι Ουγγαρίας υπε¬
γράφη εί; Βουδαπέστην, κατόπιν
σχΐτικών διοπρ«γματ:ύσιεων, τάς
οποίας δΐίξήγαγεν ίκεϊ μετά με-
λων τή; οΐ'γγρική; κνβερνήσείο;,
ή μεταβάσα ειδικώς πρό; τούτο
έλληνική ότνταροσιοπίία υπό τόν
γενικόν γραμιιατέα τοΰ νπονογείον
'Βαπορίον κ. Αθαν. Πα/.·Λντιον.
Την άντιπροσίοπΓίαν έπλαισίωλχτν
έα μέροιις τού υπουργείον Εξω¬
τερικών ό .-ΐνέσβνς κ. Σπι«ριδάκης
ό διενθΐΛ·τής τον υπουργείον Έμ-
πορίον κ. Άνδρ.εόπονλος καί έκ
ΐιέ-ρον-ς τής Τραπέζης ·Ελλάδος ό
τμηματάρχη; κ. Άνδροΐπβος.
'ΙΙλεχτροδοτήίθησαν 3.700
ά σνριροτήματας
ώ
άν
μς ρε
ως, δι' ών προβλέπιεται ή &ρδιεν
σις 150.000 στ^εμ,μάτων.
Εγένετο άνιαο.α<τμός π.ί<χοχής 78 χωγκεκριμένως εγίνοντο
έκβαθΰνσεις διαύλων καί λιμενολε
κανών ϊίς ποβότητα 1 έκα,τομμ,
κυοικων μέχρων καέ κατεσκ«υάσθη
οίαν κθτικαν έπίσης
έκ τής πρόσφατον τουοκικ-ής υπο
τιμήσεο>ς καί των ρι»θμι(σεο>ν τής
κοινής γεοιογικης πολατική; επι
τοϋ καπνοΰ ρίς τα; χώοα; τή;
ίΟΚ. Ούτω, ή μέν τονοκική ν-
ποτίμΓ,σις έπέτ^ψε την αθρόαν
;τ<>οσφοράν βΐς τήτν δΐίθνή αγοράν
μεγάλοχν ποσοτήτοιν έκ των άπο-
Θεμάτοη' παλαιών έσοοβών τοϋ
Τονρκι.κού Μονοπο)λίον, ή δ« κοι-
νή πολιτική τής ΕΟΚ, διά τής
παρεχομένης ΰψηλής έντιδοτήσεως
πρό; την κοινοτικήν παραγωγήν,
καθιστά άναποφευκτονς τούς νέ
ούς προσανατοιλασμονς πολλών ξέ
νων άγοραστών. Ίδιαιτέροχς σο¬
βαρά καθίσταται ούτω ή θέσις
ν,εαράς ελληνικάς καλλιειργιεί
κ;
άς Μπέρλίϋ, ή (>ποίο., αν δέν τΰ-
χη ανάλογον κρατικής συμπαοα-
στάσεως, ποοβλέπεται ότι θά πε¬
ριέλθη είς έξαιρετικά δυσχερή
θέσιν έκ τής πρ(μοδοτήσεως καί
τοβ συναγωνιοιμού τής άντιστοί-
χου Ίτσλοιής ποικιλΐΛς.
Ώς πρός την υπό διαπραγμά-
ας ό όγκος ίιπολογίζεται έλαφο&ς
μεγαλυρερος των δύο ποοηγουμέ
νων έτων, ΰποδεικνχ<εταϊ. ή άνάγκη ό.τχος αί καθοοισθησόμεναι τιμαί παιρεμβάσεως άνταπιοκρίνωνται πλήρω.ς Λΐρός την πραγματικήν ποιοτικήν συνθε<τιν τής εσοδείας καί τάς προοπτικάς τής ζητήσϊ- ως, ή όποία δέον νά ένθαρρυν- Θή δι' όλων των μέσων, χατό. την παροΰσαν κρίσιμον μετ«6ατικην ςράσιν, την οποίαν δ*ί.οιχ€ται ή έλλτ.νική καπνική οίκρ'νοιμία. Τέλος έξ άςρορίΐής τής πιροσπα θίίτις τοΰ Πανελληνίου Συνδέ- σμοΐ' Έξαγωγέων όπιος ύιτεισέλ- θη είς τά τοΰ καπνοΰ είς την α¬ νακοίνωσιν τής Όμοσπονδίας ά- ναφέρει ότι αυτή ουδέποτε άπέ- την σννίργασνσΛ' μέ οίαν δήποτε οργάνωσιν έξαγίογέων, θε τει δμιας .τροϋπάθεσ<ν, όπως ή οργάνωσις αντη είναι πληοως άν τΐΛοοσωπϊντική τοϋ κλάδον, τόν οποίον Ισχνρίξεται ότι έκπροσω- πεϊ. "Υπέδειξε δέ την κατά τά ίδικά της πρότυπα όργάνοχη<ν καϊ των /νοιπό>ν έξαγωγιχών κλάδων
τής
προκιειμένον νά κατα
Κπβρατωθησαν 10 άποθηκε^ δαίνει τάς αραγματοποιηθείσας
τικοί χώροι σιτη,ρων, ψι·χανθών πλΓτρο>αάς κατά την Τί,τραετία,ν
καΐ γΒωμτνλων. | 1903 — 19Ο«. Είς τόν τομέα των
Αλτ.—ρατώθ-ηοαν 7 Κέντρα Έ σιδηνοδρό,μϋίν διετέθησαν αί άναγ
πανγελματικής, Γεωργικής Έοο- καίαι πιστώσει; &:ά την δρλτίω-
•κιιδηισεως 9
'νοχν «ΒΑΣ. ΠΑΤΛΟΣ», ώς καί
τα 10 άγροιτικά ίατρ«ΐα είς Ισα
ρίιθμοι·ς κοινότητος. Παραλλήλως
συνεχισθή η άνέγειρσις, μεταξύ
των δλλων, τοϋ Όφθαλμολογικοΰ
Κέντρον δυνάμεως 200 κλινών,
τοΰ Γενικοϋ Κρατικόν Νοσοκομιεί
όν Αθηνών, τοΰ Χειρουργικον Π ε
ρΐΛτέρου δυνάμεως 72 κλινών τοΰ
Νοσοκομείου Νοσηματτι>ν
κος Αθηνών, τοΰ περιπτέριον δυ¬
νάμεως 200 κλινών τον Κρατικόν
θεραπεντηριίου Ψνχικών Παθήσε
ών Αθηνών, των πττερύγων 150
κλινών τού Γενικοϋ Κρατικοϋ Ν ο
σοκομείον Κομοτηνής, τοϋ νέον.
κτιρίον δτ.'νάμεως 100 κλινο>ν τοϋ
Γϊνικοΰ Νοσοκομείοιι» Πριεδέζης
τής νέας πτέρνγος δχΎάμεως 300
κλινών, <είς τό Τζάνειον Γενικόν Νοσοκομείον Πατρών. Τέλος, έ.τεξττάθη ή γή των πςογραμμάτων παροχής κοινωνικών ύπτ3Ρΐσιών είς τόν πλη θνσμόν. Ούτω έθελτιώθη ή πιροσ τασία γήοατος, άνιάτων, νϊότητος, παιδιον καΐ άναπηφων. Ειδικώτε¬ ρον συνεχίσθ-ηοαν κυρίοις αί ερ¬ γασίαι διά την ανέγερσιν τον Ά σνλον Άνιάτων καί Γε,ροντων βεσσαλονίκΐϊς «"Αγ. Πα,ντελΐΓτν καί Γερόντων θεσσαλονίκης <Άγ· Παντελεήμων» δυνάμεως 200 κλινών, τοΰ Πρ*6αντοβίου θεσσαλ»ονίκης «Ό "Αγ. Δημή-ρρι- ος» δννάμεως 100 κλινών τοΰ νέον κτιρίακοΰ σν·γκοατήμΛτος τού 'Εθνικοΰ Ίοοΐιματος Άπβοοατα- στάσΒως Πολιτικών Άναπήριων δννάμεως 350 κλινών. ΟΙΚΙΣΜΟΣ (ΣΤΕΓΑΣΙΣ) Κατά τό ίτος 1970 διετέθη τό ποσόν των 466 έκατ. δραχμήν έναντι ποσοΰ 335 έκατ. δ·ραχμων τοθ 1969. Κατά τό λήξαν ?τος συνεχισθή ή έφαρμογή των προ- γρα,μμάτων πςος στέγασιν νέων ώς και ικ>σκεναστήρια μή σιν καί επέκτασιν τού σι
λ(ον - ^ροδακίνων, 1 κέντοον ποι μικβϋ δίκτυον τής χωςας, ώς και
οτικου ΐλέγχ,ον, 2 ψυγείων, 2 διά την προμήθειαν τιροχοαολ' ύ-
κονσ^δοποιείων όπωςβκηπευτι- Αΐκού.
κιόν. τνροκομΐίίον κ-αί λο^τών 2ρ- Λιρτέθησαν πιστώσεις {ιπέρ τά
Υ«λ γε*,ργικοΰ τοέ 720 έ δ
γε*,ργικοΰ τομέως.
720 έκατ. δοαχμδν, ίναντι
Υ«λ γε*,ργικοΰ τομέως. 720 έκατ. δοαχμδν, ίναντι πληρο.
1-ΐς τα; λεκανα; άπορροή; 130 μών 502 έκατ. &ρχ. Τ0ΰ £τονς
χε,·αΛθο<υν τής χώρας κατεσκενά 1909, διά την ανάπτυξιν της τον- σθ ά ς σθ-σαν φράγματα, ?.ργα ς ανάπτυξιν της τον οιστική; ίαοδομή; τής χώρα; Ου εύθ ή ς ή; μή; ής χώρα; Ου σεο>;_ποανών καί .συγκοατήσίω; τω επετεύχθη ή καταστή! ση-
φερτοίν υλών χαΐ έφυτενθησαν | μαντικών έργων διά την άνά.-ιτν-
ν 6 ίκαΤ" &ενδ«νλλια· §ιν τών τονοιβ-κων ζωνών είς
είς λειτουργίαν αί Ι τάς οποίας ίντονος εκδηλούται ή
στή δυνατή ή έπιθυμητή ένιαία
όργάνοασις ϊίς Συνομοσπονδίαν δ
λων τδ»ν έξαγωγικων κλάδων τής
χώρας.
ίΐ ΝΕΑ ΔΙΟΙΚΗΣΙΣ
Κατά τάς γενομένας άρχαιρ€-
σίας διά την άνάδειξιν τοϋ νέον
Διονκητικοΰ Συμ6οι»λίου τής "Ορ¬
γανώσεως, εξελέγησαν οί άκάλον
θοι: Πρόεδρος Παν. Σαπουντζής,
άντιπ.ρόεδροι Ν. Πετρίδης καΐ
Στ. Φέσσας, ταμίας Αίμ. Ζηοί-
νης καί μέλη: Άρ. Ιωαννίδης,
Ι. ΟΙκονάμου, Κοιν. Άνανίδτις,
Δημ. Ζαφριρόπουλος καί Γ. Ζα-
ίρειρίου.
ΑΔΕΙΑΙ ΔΙ' ΕΞΑΓΩΓΗΝ
ΧΑΛΤΒΔΟΦΤΛΛΟΝ
ΕΙΣ ΠΟΤΓΚΟΣΛΑΒΙΑΝ
Τό ί-πονργείον 'Εμπορίον ένέ-
κοινεν όπως ή Τράπιεζα Ελλάδος
χορηγή έγκρίοϊ.ις έξαγωγής είς
Γιουγκοσλαδίαν χαλνβδοφΰλλων
ψ^οάς έεελάσεως, έγχ<»ρίου ηα- ραγ<ογής, μέχρι σνίμπληρωσΕως ποσότητος έτέρων 15.000 τόννιον, ήτοι σννολικως μέχρι 50.000 τόν νων, χρίώσεν τοΰ καθθνΐσθέντος κοντΐνςάν διά τό ανωτέρω εΐδος, τής τρίχοΐισης σινμοατικής περτό Α11ΑΓΟΡΕΤΕΤΑΙ Η ΔΙΑΘΕΣΙΣ ΜΙΚΡΩΝ ΑΜΝΩΝ ΚΑΙ ΕΡΙΦΙΩΝ Άταγορΐύεται ή διάθεσις είς την κατανάλωσιν έσφαγμένων εγ¬ χωρίων Λμνών, 6ά<ρονς είς καθια- ρόν χρίας μεχά τής κεφαλής «αί των δρωσίμων έντοσθίων, κάτω των 6,5 κιλών, καΐ έριφίων κάτιο "ΐών 4,5 κι>Λν. Ή απαγόρευσις
' ίσχνει επί δεκαήιμρερον
ΙΙάσχα εκάστου ϊτονς.
άνωτέρο> όρίζονται διά τής
γρμμ πςώς στέγασιν νέων , ρ ρζα δά ής
καί παλαιών προσφύγων καί υπό 1'Τ' αριθμόν 3)23.2.71 άγορανομι
δνσμενείς συνθήκας διαθΐονσών Α**ί οιατάξεως, ή όποία. τροποποι
οΐκογΓνειών, ώς καΐ ή στέγασις | ΕΪ το άρθρον 1 τής {«· όιριθμόν
V
Γ» ΐ ΛτΓινητή/ΤΤίΐ ι—ι ι- — ίΓ.«. -".. — Ι ___ 42 Ι 70 Τ0'*.ί1ΐ_1Τ Τί.-.
ΤΖυ^ΤΆ^Τ Κξ 1^11^ ίΛ"*™»ί· «Η,αοτηριΑ.
ξυ
Λιτόχωψον καί Καλαμ,-τάκαν,
δό
άπίπε-
παραγωγήν 15-000
>Ί-&ιχών ,μέτοων πριστης ξυλείας
καί 12.000 κνδικών μέτ^ιων μο-
ο·;οσ.ιν·(δων.
Εβελτιώθη τό δασικόν δίκτυον
ί.-ί μήκους 2.875 χιλιαμέτρων καί
.',δ^στοώθησαν νεαι δασικαί ό-
βοί, μήκους 48 χιλιόμετρον. Τέ¬
λος, είς τόν τ-:,αέα τής άλιείας
ονΛ·ε.-τληρώθη ή προμήθεια έξο
σιιοϋ 4 ΐχθνοσκαλων κ
Ρίΐτώθη τύ έίργοστάσιον
ΙΙςτσπών.
ΕΓΓΕΙΟΒΕΛΤΙΩΤΙΚΑ
ΕΡΓΑ
"Επραγματοποιήθησαν πληρω-
μαί 2.7Ο3 έκατ. δραχμών Εναν¬
τι 2.407 έκατ. τοΰ 1969. Οντω.
κατέστη δυνατή ή συνέχισις τής
κατΜΤκευής: α) άοίεντ-.κώγ ε'ρ-
γιον πλήρους άξιο—κηοίως των με
γάλων τεδιάδων τής χώρας, κα-
της.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΙΝ
Έ,τιραγματοποιήΘησαν κατά τό
παρελθόν ετος πληρωμαί ίπιερβαί
νουσαι τά 1.150 έκατομ. δραχμών,
έναντι 778 έκατ. δραχμών τού ε
τονς 196Θ (αύξησις πληρωμών
κατά 48%). Σημει*>τέον ότι είς
τάς πλτ>ο·ωμάς' ταύτας δέν περι-
λαωβάνεται τό υπό τοΰ Πανεπι-
στημίοι· "Αθηνών άναλωθέν τμή-
μα τον δανείον των 1.500 έκατ.
δραχμών διά την πο«γματοποιου-
μένην ανέγερσιν τή; Πανεπιστημι
ονπόλϊο>; αύτοΰ. Κατά τό λήξαν
ε'τος άπεπειρατώθησαν διδακτήρια
των οποίων τό σΐινολον των αίθυυ νίκην,
σών ΰ.τερ6α{νει τάς 900. Είς τά ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
έξοπλιστικά καί έποπτικά μέσα δι ΑΝΑΠΤΤΞΕΩΣ
οασκαλίας. Παραλλήλως έξε.τονή ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ
διδακτι,.ρια αύτά εγκατεστάθησαν Τό πρόγραμμα τοϋτο β™
Θησαν 211 μελέται ανεγέρσεως νέ φτ>σε δαπάνας 2067,1 έκατομ.
1825 έκατ.
καί αποκατάστασις των ιτό σει-
σμών .ή έτέρων Θεομηνιών πλη-
γέΛτων. Ειδικώτερον, ώς πρός
την στεγαστικήν αποκατάστασιν
θεομηνιοπλήκτων έπιετενχθη κν-
οίως ή αποπεράτωσις άνοικοδομον
μένων ή έπισκειιανο,μένων 5.835
κατοικιων διά τοί» συστήματος
αύτοστεγάσεως είς 17 Νομούς, ή
συνέχισις κατασκιενής 500 οίκη-
μάτων διά τοΰ συστήματος ένγο-
λά6<ον Ης Άλνόνησον, Β. Σπο- ράδας, ΒΐΛ-ιάνων καί Εύρυτανί- αν, ή αποπεράτωσις 2.430 κατα- κιων διά τοΰ σνστήματο.; των προ κατασκευων {~ό τής ΣΤΚΕΑ είς 6 Λβριοχάς τής χώρας. Έπί<-ς ιΙπε.τ.ρ«ιατώθησαν 546 λαϊκαί κα'- τοικίαι εί; 10 περιοχάς τής χο>-
ρας. ΟΙ παλ«,;οί καΐ λτοι γ
42)70 τοιάυτης.
τού ετον,ς 1969. Κατά τό ?τος
1970 συνεχισθή ή εκτέλεσις 2.000
πενίπον έργων Περιφίρειακής ό
δοποιίας, 'Τδρενσεως καΐ διαφό¬
ρων Λλλιυν βργων, ώς μικρά έ-
ξυγιαντικά, μικρά έγγειο&ελτιωτι-
κά κλπ. "Α.-ΐιαντες οί βήμοι και
κοινότητες ά,τέκτησον ΰδω νόμι»
1090)1938
ΊδιοκτΛτης - Διευθυντάς
ΧΟΚΡ. ΣΙΝΑΝΙΔΗΣ
Κοποικΐα ^4αυ(5-ρχου Βό-τχ—» 55
Γΐροΐστ αμ€νος Τυπογρσιρεΐοι.
ΓΑΒΡΙΗΛ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΤ
Κατοικΐα Σπαρτόχου 12
ΑΜΦΙΑΛΗ
ΜΒΝΤΙΟΥΜ
ΕΛΕΝΗ ΚΙΚΙΔΟΤ
ΤΗΣ
ΕΡΕΥΝΟΝ
ΒΡΑΒΕΙΟΝ ΤΗΛΕΠΑΘΕΙΑΣ
ΜΑΚΡΑΣ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ
Μετσόθου 25 Α' δροφος
(Στάσις Μουσείον)
9 - 1 π.μ· — 6-9 μ4»,
ΤΙΙΛ. 810-975 — 839 766
ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΤ ΒΙΒΛΙΟΤ
ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΟΙ ΗΡΟΕΣ
ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ κ. ΚΟΤΑΜΑΝΙΔΗ
ΚΑΙ ΠΡΟΑΟΓΟΣκ. ΟΕΟΔΟΡΙήΗ
ΤΟΥ ν.. ΧΡΗΣΤΟΓ Γ. ΕΓΑΠΈΛΑΤΟΓ
ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ
ΕΛΛΗΗΩΝ ΛΟΓΟΤ-ΕΧΝΩΝ
ΕΥΘΥιΊίΟΣ ΑΓΡΙΤΕΛΛΗΣ
ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΖΗΛΟΝ
Είς τα πλαίσια των έορτών καί
τάίν λοιπών 'Εορταστικων 'Εκόη
λώσεων δια τα 150 ετη άΐϊό τής
ΈθνικΓις; Παλιγγενεσία·ς ή Ίερά
Μητρόπολις Μηθύμνης £χ,ει.
•Η ίανιαιη τού Λε-ςρα.ον λογ-, Καί χαίρεσαι έ.-ϊίσης, τόν πρό- γραμματίσει σειράν έκδηλώσεων
έγνον- κ. Στ. ΚοτοϊμανίΟη, την ,λογον ενός άλλον Β«αε«οελλαδίτη διά τόν άεί.ιχ·νηητ«ν ΕΛΟ.',,η™ ά.
ΐέχνου
διά. τόν άείμνηστον Εύθύμιον Ά-
έλλ Ε
^ίη ά ν άείμνηστον Εύθύμιον Ά-
ό, έξετύπωσαν τα «Σβρραιοβα συγγραφέως, τού άγαΛητοΰ φίλον γριτέλλην Επίσκοπον Ζήλων επί
χ<>ονικά», «Τ»""· "««ι πολύ περισ- κ. Τριαντάψυλλου θεχ>δω,ρί&η·, ό λεκτον .τέκνον τής Κοινότητος Πά
βότεοον άττο άξοθαύμαστος. 2 έ όπιοϊος επί σαράντα καί πλέον χρό ρακοίλιον Λέσ&ου, καϊ ώοελφόν
440 πικνοτι«ΐΜμε·νΕς μεγάλΓς σελί νια. ύπτνρετεί μέ άσίγαστον πάθος τής Ίστορικής Ίεοας Μονης Λ«
αραλλήλως πρός τόν κοινωνι μώνος Μυθύμνης
44 μ γ θς ής ορικής Ί
ΐτεις μέ τόν τίτλον «Σύγχρ.ονοι λο —παραλλήλως πρός τόν κοινωνι- μώνος Μυθύμνης.
γοτέχναι. καί πνευματικαί άνθο<ο- κόν καί άλλους τομείς- τόν το- Ώς γνωστόν ό έν λόγω άεΐμνη ποι των Σερρών», άνθολογοννται μέα τής διανοήσεως, θά ήρκιει, στος Ίεράρχης ύπηρΕε ΰπεράξιος 175 λογοΐέχναι καί γε-νικώτερον πράγματι, ό πρόλογος αύτός καί βοηθός καΐ σνμπαροκττάτης θερ- Λνευμοτικθι άνθρο,τοι. Είς την κυ μόνον, διά νά πιστοΛοιτνθή τό μέ- μότατος τού αειμνήστου Μακ,εδονο λεξίαν άνθολογείται ή πνειμα- νεθος τοΰ ονγγραφέως Γρ. θεοδω μάχον Ιεράρχου Γερμανοΰ Καρά η ζω'Ι ήμ^*0; κα<- πλίί°ν «*ω νίδη. Άπό κάθε φράσιν, άπό κά- οαγγέλλη καί τοΰ Ελληνισμόν τιχιι . νο; μιάς πόλεως, των Σερ,ρων, ποϊι έσΐάθη πάντοτ* ά'κατάβλητος ϊπα/ξις τού ακριτικού μας Βορ- ρά /«ι φάβ°? πνευματικής καί ή- θιχής άκτινοβολίας, πλημμνοίζοντ ΐβς .πίστιν κοά αισιοδοξίαν τό "Ε- %νοζ. ΚΤναι αξιοσημείωτον ότι ή ώροία πόλις δέν εχει μόνον μέγα λην Ιστορίαν πατριωτικής πρασψο 6ός, .τού έχη πυργ(ι>θή είς την
οτνηδτκην τ0^, Έλληνισμοϋ, «ρα-
μέ σνγκλονιστικάς θυσίας
εθνικόν φρόνημα είς έπί~δον
ίας. "Εχη σι·γχιρόνως πνεν
δανγέλλη
θε εννοί.οΐν, άπό κάιβε διαπίστωσιν, ταΰ Πύντου.
άδ
άναπτιδά τό τάλαντον τοϋ
Την 29-ην Μαίου 1971
Τ'
μοτι/ήν καταβολήν, μέ οαθειές
ίξ ο« εχουν δώσει
χαΐ
βιανσοτιμένοι·ς
συγγραιφείς
βμ
τάς, λονίσνς διαμετρήματος. ΚαΊ
ήΛοτ£.λ£ϊ ύπηςίθίαν αύτόχρτιμα έ-
ζί Τ
αήν ή γν<·><ϊ«ί"θ. μαζί τους. 'Τ- ροϊβν ττΥν οποίαν μονον ονγ- γθφς τος χον %. Κοταμανίδη ή νά -ΐικκκρερη. Διότι χρειάζεταν κβί γν<β(τις κώ πάΐΤος καί τάλαν- τσν, διά να συνοψισ&η κατά τρό¬ πον, παν εχΐΐ μόνον μόνον νά μή ζημιώνη, άλλΑ Μη νά ΰπηρ,&τή μί .τληρόττ,τα την αλήθειαν, ή πνιετ»«ΐτι.«η ίβτορύα μτ«ς .-οεντη- κονταετίας καί μάό)αστα Λεντη,κον- ταετίας τόσον μεστής τίς γεγονό τα ·ν«ΐί (ξελίεης. Ό κ. Κοταιμα- νίδης ωί τψ «Άν&ολογίαν τίζ Σίρρωχής Λονοτεχνίαις», τίς «Ά παλίς 5ο|α(>ΐίς» (πο»ήματα), τίς
«'Εφτό ώφέλιμΐς ίστο<>ίες>, καΐ
όλλη Ιργα, ήταν ό κκπαλληλό'πε-
ρος οι' έργον τόσης σ.αουδαιότη-
τος, πιοΰ άιαιττοϋσϊ πτεύμα κ«ί μό
χθον. Το χαίρεοιαι, λοιπόν.
η ι^ιιπλη
κοΰ, ό όνΐοϊος γνωρίζεν νά σταθμί ροθνται ακριβώς 50 ?τη άβτό τόν
ξη μέ .τεϊραν κα* διαύγειαν, νά ά- Μαρτυρι,κόν τού θάνατον,
ξιολσγτί μέ άκιρί6ειαν καί κα,νόπΐτ Ή Ίερά Μονή Λευμωνος τι,μώ
στον αίκττηρότητα, νά τοποθετή &.ε σα την Ιεράν μνήμην τοϋ 'Εθνο-
δομένα μέ στιερεότη-ρα,, κ«5, αλα μάρτυρος άδελφοΰ αυτής Εΰθυμί
ατότά νά τα δενή είς κάποιαν έ- ου Άγριτέλλη έ<ηησ€ πρό έτών νότητα .τνειψιατικής καί ήθικής την προτομήν αυτού είς τόν πε- ίρυσιογνωμίας, ή όποία έΛΐοάλλΙει ρίβολον αυτής £πν στήλης ή όποία σεβασμόν, πείθει κοΑ κο,θίσταται γράφει ταυτα: άνα,μφιο-δητητος. Ή φράσις τοΰ «ΕΤΘΥΜΙΩ ΑΓΡΙΤΕΛΛΗ ΕΠΙ κ. θΐοδωρίδη. λιτή καί πειθκκρχτε- ΣΚΟΠΩ ΖΗΛΩΝ ΑΔΕΛφίΙ μένη είς μέτρον, πού μαρ—,^εϊ | ΕΙΙΙΛΕΚΤΩ ΓΕΝΝΗθιΕΝΤΊ πνευματικήν γΛΛΤΚΐιόττΐτα, κο,μψή ά | ΕΤΕΙ 1876 ΕΝ ΠΑΡΑΚΟΙ- κύμΐ) «οί στίς διατυπώσας έκεί- ΛΟΙΣ ΚΑΙ ΘΑΝΟΝΤΙ ΜΑΡ νες, ποί» είναι εντελώς τυπικές, ' ΤΤΡΙΚΩΣ ΤΠΕΡ ΠΙΧΤΕίϋ; θόλνει. Καί αί ίοέθΛ τού προδλττ ΚΑΙ ΠΑΤΡΜΟ Σ ΕΝ ΦΤΛΑ ματίζονν. "Ετβι, 6 πρόλογος γί- [ΚΑΙΣ ΑΜΑΣΕΙΑΣ ΤΗ 29ν νεται μια δεντ^η ώραία. πριοοτρο- Ι ΜΑ-ΙΌΤ 1921. Η ΙΕΡΑ ΜΟ- ρά κάντα ϊίς την προσφαράν τοΰ ΝΗ ΛΕΙΜΩΝΟΣ ΚΑΙ Η Α- Κίδ ά & %. Κοταμανίδη, Λροσφοράν &αρντ ( ΔΕΛΦΟΤΗΣ οττιμαντον, διά την Ελληνικήν ΝΟΤΣΑΙ». | ΕΤΓΝΩΜΟ- ή ΝΟΤΣΑΙ». Γραμ*ιατολογίαν. Καί εΐνω, πρά- | Ή 'Ιερά Μητρόπολις Ιχα προ γματι, καιρός νά σημειωθή καί νά γραμιματίσει την 30ήν Μαίον 1971 τνχη ιδιαιτέρας προσοχής τούτο·: την τέ/,εοιΥ ©. Λειτουρνίας και "Οτι. ή έκτός των Αθηνών 'Ελ- Ιερόν Μ-νημόσννον είς την «Ι*. λάς διαθέτει πνενματικούς τίτλους οάν Μονήν Λειικονος χαΧ την κα- ξηληιττούς. θεμίλιώνει ίνα πνευμα τάθεσιν στεφάνων πρό τής προτο τικόν γεγονος εΰχνμον πού ϋχ Ε τικόν γεγονος εΰχνμον, πού κατανωγήν καί ς αινΓοΰ. Είς την έν λόγω 1ε- κόν γεγονός μέ λαμπιράν παράστα ΛϋΜαι σιν καί ίϋρντοιτον μέλλον. 'Τ.τιάρ- χούν έκ«ΐ προσωπικότητες των Γραμμάτων, ποΰ άνεξσιρτήτως τοΰ δν είναι ή δέν «Τναι ίΐ»ριύτ€ρα γνκϊ στβς καϊ ανεξαρτήτως των αΐτίιον, λσιμπρΰνοη'ν την σύγχρονον πνενμίΐ τικήν 'Ελλάδα καιί γ-ονιμοποιονν τόν ,τολιτκτμόν της. ΧΡ. ΕΤΑΓΓΕΛΑΤΟΣ τεΑΐΤΓ|ν ·αχμ. καί Αρχαί τής Νήσου. Την ιδίαν ημέραν το άπόγευμα Θά λά6ουν χώρα είς την γενέτει ραν τοΰ 'Εθνομάρτυρος, την γρα κο>μό.τι>λι.ν 1Ιαρα%οίλο/ν, Έ
ορταστι·)Μΐϊ 'Εκδηλώσεις διά τα ά
πιΜοαλυπτήρια τής προτομής τοιυ
ε,ις τό περίβολον τοΰ ένοριακοΰ
Ναού, ή όποΐα πρατομή εστήθη
ποωτοβουλία τοΰ 2ε6αο(μιωτάτου
Μητροπολίτου Μηθϋμνης Κ. Κ.
Ίακώβου καΐ συν&ργο»ία τοϋ
Κ. Πρόεδρον Κοινότητος Παρακοί
λων, πολλών έπΐΛΐκτων κατοίκων
τοΰ Χωρίου καιί τοΰ έν Αθήναις
έπιζώντος συγγίνονς τοθ 'Εθνο-
μάρτυρος Κ. Εΰθυμιου Αγρ».τέλ
λη.
Διά την πραγματοποίησιν τής
ωραίας ταύτης 'Εθνικής προσΐνΐα-
θείας άπευθυνώμε'θα διά τού πα¬
ρόντος πρός άΛαντα τα πνενμ/ατι
κά τέκνα τοϋ αειμνήστου, ταυς
άληαμονήτους άδιελφοΰς μοις Άμα
σείας χαΐ γενικώτε-ρον τοΰ Ιΐόν-
του, έπικαλούμενοι τα 'Εθνικά
καί θρησκευτικά αυτών αΐβθήμα.-
τα, κχχί ζητοΰντες την συνδρομήν
τοχν διά την συλλογήν των άπα-
ραιτήτων χρημάτων πρός ταχείαν
πραγματοποίτ)σιν τής ωραίας ταύ
της Έ&νικοθρηβκιευτικής προσ-
παθίίας.
"Υπό την Πρθίθρίαν τοθ Σε-
βαιβμιωτάτου Μτ>τροΛθλ^του Μη-
θύμνης Κ· Κ. Ίακώΰου Ιχει συ-
σια&η εΐδική 'Επιτροπή. Άλλ' οί
έν Αθήναις εΰριοτκόμενοι διίναν-
ται νά άπενθννωνται Λρός τόν
έπιζώντα συγγενήν αυτού Κ. Εύ
βυμιον Άγρι-τέλ,ληιν καί νά κα-
ταϋάλονν τάς είσφοράς των.
θέλομεν νά πιστεύωμεν δτι ή
πα·ροΰσα έκλησις ημών θά εΰρη
σΛήχησιν καί πάντες θά σ-εύ-
σουν νά σνμοάλλουν διά της εΐσ
φοράς των, δτά την πραγμαιτοποί
ι>σιν τής υποχρεώσεως ταύτης
πρός την μνήμην τού 'Εθνομάρτυ
ρος.
;νλ. κατλπ μκ-τικκ_ πλοκησ
.ΙΤΟΡΙΚΟ νΝΑΓΝβ^ΜΑ
ΤΑΕΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΕΝΤΓΠΩ2ΕΙΣ
Ι ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΤΟΥ ΚΙΑΤΙΠΟΓΛΟ
Λπο .ό ιιρωιιΐιργι|μα ιρν ^ΤΕΦΑΝΟΤ ΞΕΝΟΤ:
"Λ> ΛίΛΒΟΛΟ- -ΓΗΝ ΤΟΤΡΚΙΑ»------
'ΓΪΡΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΕΚΛΡΟΜΗ
ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ,,
Η ΗΜΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ,,
Άπό την έποΑοιίαν τής Βορβίου
ΤΡΕΜΠΕΣΙΝΑ
Το« σννίργάτου μας κ. ΙΩΑΝΝΟΤ ΑΝ. ΒΕΡΝΑΡΔΟΤ
| (ΣυνέχεΜΐ έ*
! Τό 44ον Σύνταγμα, δι1 ούς λό
1ους περιέγραψα ηδη είς τό 6ον
ε«ράλ«ιον, δέν είχε συγχρονίσϊΐ
.ήν
τού μέ την τού 43
& Σητάγματος, καΐ συνεπεία
!?ΐς τοιαύτης παραλείψεως τό ά-
(Κπβρόν τοϋ έπιτεθέντος 11)43
Ρά7ματο; ήτο εκτεθειμένον, άκά
νπον έκ τής κατενθΰνσεα>ς των
ιψιομάτων Πονντα — Νώρ κοΐ
269.
Την πρωίαν τής 14ης Φεβρον-
Ιρίου οί Ιταλοί άντεπετέθησαν
ι ϊσχυροτάτας δυνάμεις έν^ντί-
ν τοθ ύψώματος 1178 έκ τής κα
*νθχ»νσε*ος τοϋ Πονντα — Νοΐς,
τα τμήματά μας καί
•βτάτιν αίματηροτάτοιι αγώνος,
Ββ' ου την κ«τάσταοιν έκεί |σω
«ν η δράσις τοΰ Λύχου
ϊτη, άνοι/Λ&όντος τρείς Αντεπ*-
*'£ΐς έ* τού Άνωνύμον ύψώμα-
•ο; χατά τού έχθρού, άνακατελη-
Ιθΐ) τό ίψιομα 1178 συντριδέντων
'« Ιταλών.
είναι τό κάτωθι ς«α-
τον Διοικηιτοΰ
'δ ίταλικοΰ Συντάγματος,
έ—-ι τού Μάλι — Σεντέ
Ί «ιΐ)χ)Λ,τέν .ταρά τής ΰπηρε-
*? Τίί; Τ Μεραρχίας — στρα-
τΐ; Πωα9εοδωρου Γεώργιος.
Ή ίρέ ίλξ έ Θλ*ώ
<Ή «τα ίληξε μέ Θλιβρρώτα- διά τα στρατεύ Έκ των 1000 άνδρών άνα-/ατέ λαδον, μα ., τό ϋψωμα 1178, δέν «αρά 200, καΐ αύτοι 4 *βλι«ηάτην κατάστασιν. "<«■ Είναι άνάγΐκη έντός τής "ΙΓτ"ς ν« μοϋ σταλωσιν ένισχν- Το 111)43 Τάγμα, Τζωρτζακά Ι; ^"Η^οε «αί αύτό την 5ην τής 13.2.41, κατήλ- κλιτείς τής Τρεμ "ώ έν μέσω πυκνοτάτης ρός τόν πρώτον τού σκοπόν, ήτοι 'Άρτζα ντί Μετ ►ι τα 1500 τι ΧΙ' Λ των χιό χατά τρΟΛον αίφνιοια- Β' "Οθεν, ΐϊμεθα όφειλέται είς τόν Χριστιανισμόν, διά την πληρό Ι τητα, την κομψότητα, την ούσια στικότητα καΐ τάς .ταραμυθίας τής [ άΡ.ηθώς πεπολιτκτμιένης ζωης Λθιρά είς πάντα άλλον θεσμόν και νόμον, καίτοι, τό γε νυν, ο¬ λίγον οννειδητοπχκούμεν τό γ^γο- ' νός τουτο. Ι Οί άνθρωποι, πρό πολλοΰ άπο- σεις όνομαστικ)άς νεκρών καί τραυ (α·ύ<Α·τ€ς των εΰεργεσνών τού Χρι ματιών τού 43ου Σνντάγματος βτιανασμού, μόλις έκτιμώσι τό κατά τόν μήνα Φεβρουάριον γεν»- Λλτ)θος των χοινωνικών ίϋλογιων, κώς τοΰ 1941, όσας ηδυνήθην νά τάς οποίας ούτος παρέσχε καί συγκεντρώσω διά των έ.τιμόνανν παρ«χει είς τόν κόσμον. ΟΙ ά'ν- ΐοροΐΒΐαθειών μόν, καί όσιον τάς θρωα,οι, έκ τής κατ' έπκράνηαν ο,ωτογραφνας μοί άπέστειλον οί οψεως των πραγμάτων κρίνοντίς, οίκ«ϊοί των. Εάν δέν συμπερτ*- νομίξουν, &τι τα ά,γαθά ταύτα, λήτρθτ>σαν πάντες δέν εΤνα,ι ίδν προήλθον, ιδίως, έκ των πολιτν
κόν μου λάθος, καθώς γράφω καί χών καϊ πολτ,τιστικών θεσμών καί
αλλαχού:
Ιον ΝΕΚΡΟΙ
α) Άξιωματικοΐ
ίν. τής Παιδείας.
Ό Χριστιανισμός, ειίσαχ6«1ς είς
την 'Ελλάθα καί Ρώμην, καί γνω
'Τπολοχαγός Πιρζικον Τσουμ- στοποίήσας τόν αληθή καί μοναιδτ
πέλης Βασίλειος τού θεοδωρον. κόν θεόν καί τό άληθές μέσον
"Εφ. ΆνΘυυτολοχαγός θεοδωρά- Της σωτηρίας διά τής θυσίας τού
κης Ιωάννης τοΰ "Αντώνιον. Υϊόν Αυτού, έκαινούργτ>(Τε «αί
Μόν. Άνθυατολοχαγός Άνεζίνης ήγίασε τούς άνθρώπονς καί, έκ
βεόδωρος. "Εφ. ΆνΘιντολοχαγός οκπ·τόν πεπληρωμένων άδι,κίας, πό
Γιαννούλης "Οθων. "Εφ. Άνθν- νΤθίας. πλεονεξίας, άχρειότητος
πολοχογός Νιογιανός
ος.
β) Όπλΐται
Σ τρατιώτης Αναγνωστάκης
Κων. τού Νικολάοΐ'. Στρατ. Ά-
ρινοκλάκης Αντώνιος τού Ιωάν-
Χτρατιώτης
ομού, πάσα ή, ΟΙκουμένη, έν τού
τοις, ησθάνθη τόν φωτισμόν καί
όπήλαυσε τού ενειργιετικοϋ ηλίου
τής αληθείας αντοΰ είς τα δα/ψν·
λή κοινωνικά ώφελήματα καί τάς
άνθραλπκπικάς καΐ πολιτιστικάς έ
πιοράσϊΐς, τάς οποίας ούτος χο-
Ή υπό τού Χρκττιανισμοΰ, παν
ταχβΰ διαχι>Θιεΐσα έλλαμψις καί
επί δράσις, είναι τοιαύτη, ωστε
μάλις δυνάμεθα νά σχηματίσωμεν
ύρβήν εκτίμησιν περΐ αυτής, διό
τι, πρό πολλοΰ, ήδη, είμεθα εΙΘι-
ομένοι Άς την άσφαλαϋς καί σι
ωπηλώς, έπενειργούσαν δύναμίν
Ό Χριστιανισμός, δι>ναΓτός ύ-
καΐ Ισχυράς, καί κατορθοΐ,
Στρατ. Κατσαράκης
διηνεκώς, αούς Ιδίονς ήβικούς
οριάμοονς, τούς όποίονς έπραγμά
τΐιχτε κσπά τάς περ«λάμπρους ού
τού ημέρας, ότε έξήλειψε τούς
ναονς των θεών καί άπήλειψϊ
ιούς άκαιτονομάστους βδελυγμούς
έκ των πόλεων τής άρχαιας "Έλ
λάδος καΐ της Ρώμης. Καΐ έξη-
κολούθησε, μετά θαα^μαιστής Ισχύ
ος καί ταχύτητος, την μεγαλο-
πρεοτή αυτού πορείαν Άγάπης καί
Αδελφότητος, καθαίρων τόν να-
Γρηγόρ^· Ι ν-α-1 θιεοστυγίας, καττέστησαν αύ | όν της Αφροδίτης έν Κορίνθω
το-νς «γένος εκλεκτόν, βασίλειον , καϊ καιταρρίπτων τάς μαγεΐαις τής
ΐεράτενμα, εθνος δγιον, λαόν είς . 'Λρτέμιδος έν 'Εςρέσω. Κατΐσμί-
πίρΐΛοίησιν^. Ι κρυνεν, οντω, τα άκάθαρτα πνεηϋ
Εκείθεν, διαδοθείς ίίς τα "Ε- ■ ματα καί άποκαλύπτωιν τόν μόνον
θνη διά τοΰ φιλανθρώπον 'Ελέ- ' αληθή καί ζώντα Θ«όν, έν 'Αθή-
Ιίιΐάν Ο1Ι> το^' β'6101" ημών, «Ανατολή ίξ ( ναις, διά τοΰ Αποστόλου Παύ-
Σταύοοι: νιΙ>ου5 έπρσκέψατο τα εθνη. τού | λον.
δούναι ο^ως τοίς καθημένοις έν · Άληθώς, ναί! ΚαΙ θριαμιόεΰει
Ι
σκότει καί σκιά θανάτοτ1», έγαλού , νυν, υπό την κοινωνικήν καΐ την
χησε καί άνεκαίνισί την ονθρω- ' -τ.ντνματικήν αυτού ά-τοι|ίΐν, καί
πόπχχα..
Καΐ αν πάντες, μέχρι τού νυν, ,' ίκτός αντοΰ.
Λέν κατέστησαν μέτοχοι των στο-
στικ<">ν εΰλογιων τού Χριστιανν
ι έν τώ πεπολιτισμενω κόσμω, καί
(Συνβχίζεται)
ΕΓΛΑΒΙΚΟ ΠΡΟΣΚΠίΗΜΑ
ταϋ οποίον άν-
λ» ' Ε'; ■
»Χμα/Λ>τονς ϊσπευ
αγών επί τινάς
*■
την χαράδ,ραν Μαρί-
«ΟΙ.
««Ι
τον είς
Ρατο το
^'ν<>Χοπημα τού έ-
'^λ καί τής &-
α)ς τοΰ 43
«λλά καί αί ή-
ιών
^«αναλογίαν 0-
τοΰ Γεχοργίον, Στρατ. Τυιλισοά-
κης Έμμανονήλ τού Εύαγγέ>^>ν.
Σ τρατ. Τριανταφυλλάκης Χαρά
λαμπος τού Βασίλειον. Στρατ.
Κατσα'μ.τοξάκης '1(ι>άν. τοΰ Έμ
μανουήλ. Δεκανεύς Κασαπάκης
Ιωάν. τοΰ Γεωργ. Δεκ. Χελιδά-
κης Νικόλαος τοϋ Χαριλάον·
Στρατ. Νε.κάκης Ήρακλής τού
Νικολ. Στρατ. Αλεξάκης Γεώργ.
τοΰ Μιχαήλ· Στρατ. 2αΧασι βέν μοί» έκαμε καί οΰδί-
μία κίνησις ΐντάρχει· όμα»ς τα
λείψανα των έγκατα>^λειμμένων
ΕλλτίνικΛν άρχοντικών σπττιών
τ ου, μαρτυρονν την παληά τού αί
γλη.
ΣΕΒΝΤΗΚΙΟΤ: Ήρβε επί
τέλους καΐ ή ήμέρα ποΰ μέ %ε-
χωριστή νοσταλγία καί, χαρά έ-
.τερίμενα· έλενθερη πλέον θά πή
γαινα προσκυνήτρια στόν τόπο
.-τού γεννήιθηίοα..
Ά»5αθόοιστο χτνΛοκάροι. μέ πιά
ννι οτό ξεκίνημα τοΰ αύτοκινήΓτοί·
μας. Πέντε σννεκβοομβΐς μβς »'
έγώ πηγαίνομε στόν άγαπημένο
μου τόπο έκεί ποΰ γεννήθηκαν οί
γονεϊς μόν, έκεϊ .τού πρωτόίτδα
ώς, έκεί .τού χαράχτηκαν τα
ά
ρς
παιδιάτικά μου άχνάρια· στό ό-
νομαστό ΣΕ,ΒΝΤΗΚΙΟΊ-, στό
Σούλι τής Μ. ΑΣΙΑΣ, σέ κεϊνο
ποΰ τα παλλτΐκάιρια τού φημίξον
ταν γιά την τιμή, την περηφάνια,
την ^6εΛΤ<ά, καί την παλληκα- ριά τους μά καΐ οί κο.τέλλες τού, σέ όμορφιά, νοικοκυριό, καί χαρή, των οποίων καί τού Προξένου της ■Ολλανδίας ΕΝΤΜΟΤΝΤ ΝΤΕ ΧΟΣΠΙΝΤ έγικα-τεστημένων έ- κεϊ άπό τύν 17ον αιίωνα, γι' αύ- τό έθί-ωρούντο καϊ μόντμοι κάτοι- κοί τού. "Εφθασα λοιπόν τό άπρό σιτο, αύτό ήταν τό Ιδανικό μόν. Νά ξαναϊδώ την πατρίδα μου, νά σκνψω νά την φιλήσω. "Οσο τό αύτοκίνητο προχώρει, καΐ ή ώρα πλησιάζετ, ή άγωνία μου αύξάνΐ- ται, φαντασία μου Λετά καί ή φθάνει, ,τρότοΰ τα μάτια μου άν- τικριύσουν αυτόν τόν τόπο. Κλαίω, μά δέν άργει νά ακουσθή ή φω- νή τοΰ ξεναγοΰ «Ν ά τα σπίτια τού» σνννίφο μαΰρο μού σικότι σε τα μάτια, καί βέν διέκρινα παρά σνγκεχυμένα ώφΐσμένα ση- μεϊα. "Ενα μιχ/ροσπιτάκι, ό Στα θμός τοθ Καζαμίρ καΐ νστΐρα;, Οστερα! τίποτε το γνωστό. Παμ παλαιά μωρόσπιτα, καΐ καινουρ- για μεγάλα, τείνουν νά ένώσουν τό κνρίως Σετΐντήκιοΐ μέ τό Κα- ζα/ιίρ οί γνωστές έταιρεΓες δέν ύπάρχουν. ΣΥΝΕΧΓΖΕΤΑΙ — 361 — Ό ΙΙα,τισάχ, χαμγελασε ίκανο Λο;ΐ(μένος. Έγώ συινέχισα: — Πολιιχ,ρονε,αένε μου Πατι- σάχ τού εΐπα, μέ εϊχατε προσ- τάξει νά 6ρω καιί νά τιμωρήσω τούς δράστες τής δολοφονίας ττίς Άνίκας καί. τού παιδιοΰ αας. Σάς ύΛοσχέθηκα πώς θά Ικανια δ,τι μποροΰσα γιά νά έκτελέσω την προσταγή σας. Καί κράτησα τύν λόγο μου. Βρήκα τόν δράστη καί τόν έτιμώρησα. Τόν άνάγκασα νά πιή τό ϊδυο ςχχρμάκι μέ τό όποίο, τ» έρο*μένη τού, ΰστερα άπό δική τού προσταγή, <ροιρμάκο>σε την
άμοιρη γυναίκα καί τό άθωο
6ρέφος. ΔΐΌτυχώς έκιείνονς ποΰ
Λροστάζουν αύτά τα έγκλήματα,
δέν εΐμαι σέ θέση νά σάς τοϋς
άποκαλύψο} γιατί κρΐ>6ονται πίσα)
άπό τόν Μιεγάλο Μο»φτή καϊ
στίς άριμο·διότητές τού δέν μποτ
ρω νά μπω. Μ,-ϋορεΐ νά μην τούς
ξέρη οϋτε ά [διός, «Τμαι δμως
6έι6αιος πώς άν γιά την άνακά-
λνψή τους μεταχίί-ρισθή τα δι-
κά μου τα μέσα, σιγουρα Θά τοΰς
6άλη στό χέρι.
— Σέ καταλα6αιί.νω, |«αν8 ό
Πατισάχ. 'Εννοεϊς τούς Χοτζά-
δες καΐ τοΰς Οίλεκάδιες που 6ρί·
σκονται κάτω άπό την έξοΐΌΪα
τού Σεΐχ — Οΐλ — 'Ιβλάμ. Μά
αιΥτός δέν μπορεί νά ενεργήση δ
π<ος ένεργεϊς έσύ. Αύτός δέν μπο ρεϊ νά βασανίση άνθρώπουις γιά νά τοϋς άΛοσπάση τα μυστικά τους μά κι' αν άκόμα τό ϊκαΛΐε, Θά ζεστραονε ΐΆονς τοΰς μουσου). μάνονς εναντίον μου. Οϋτε μιά τρίχα των Χοτζάδων καί Οϋλ<ει- μά&ων 5έν μπορεί νά τραΰήξη. Ξέρΐΐς Μεγάλε Βεζύρη πώς ό Μονφτής, είναι δικος μα; άνθρω ,τ»ς καί άντίθετα μ' έσένα ίκνΰ δέν έγΓ/ίρίνε-ις χωρΐς έπιφυι>Λΐ.ξιε4.ς
δλες τίς μεταρρυθμίσε^ς κι' αΰτό
είναι δικαάομά σον, αύτός τίς θε
ωρεΐ δλιες, σωτήρυες καΐ εύεργετι-
κές γιά τό Ντο>6λέτι. Καί άγωνί
ζεται να κάνη νά τό έννοήσουν
αύτό καί οί Χοτζά&ες καί οί Ού
λεμάδες. "Ως τα τώρα εΐμαι σέ
θέση νά σέ 6ε6αιώσωι πώς, ϊχει
πείση πολλούς ολ' αύτσυς, μά
οί πιότερο), δπο>ς μβιΰ τό εΙπε.ς
κι' έσύ κ' είναι άλήθεια δέν άλ-
λάζονν μι»α7Λ.
Αΰτοϋς τούς γνοιριζο^ιιε δλους
καί θά τούς έξουδετερώσουμε, δ-
ταν κερδίσουμε τούς λαιούς μας.
"Οταν πιστέψθΊ'ν πώς οί μετα,ρ-
ρνθμίσεις δέν θίγοΐ'ν το 'ία/Μμ
καί πώς γίνονται για το συμ·φ«
ρον τους. Τότε, ίίταν δηλαδή θά
ίχω την εγικρίθΊΐ τού μουσουλμα-
νυοοΰ στοιχείον τής Αντοκραα»-
ρίας, θά τούς κατηγορήση άνοι-
στά σάν Ιχθρούς τοϋ 'Ισλάμ καΐ
τοΰ Ντο(>λετ«οΰ καί στήν άνάγκη
θά τούς χαλάσω δλοιις. °ί2ς τα
τ ότε δμω-ς εΐμαι ύποχρεκϋμένο);
' νά τους άνέχομαι καΐ νά {«ψίστα-
μαι τίς έπιθέβεις τους εναντίον
μου, πολεμώντα'ς τον·ς μόνο μέ
τόν λόγο. Καταλαιβαίνετς Μέγα
λε Βεζύρη πάσο δΰσκβλη είναι ή
θιέση μου.
) —Βέ6αια σάς καταλαίκχίνω καί
σκμμεριζομαι την θέση σας, π»
λυχρονεμένε μου Πατισάχ τοΰ εΐ-
πα. 'Κηιειδή δμως ,τρέπίχ νά ά«ο-
καλυφθούν οί αρχηγόν τής συνω
μοσίας, δ,τουοι κι' άν είναι, δχ*
μονον γιά την άνεμπόδιστη συνέ
χιση τής έφαρ.μογής τού μεταρ
ρυθμιστικοΰ σας προγράμματος,
μά καΐ γιά την ιδία την προσ<'>
πική σας άσφάλεια, ποϋ κινδυνΐίύ
εί άπ' αίαούς, έ-τιτρέψτε μου νά
πιστεύα>, πώς ό Μεγάλος Μου-
φτης, πρέπει νά τούς άνακαλΰψη
καΐ μπορεί νά τύ κάνη καί νά μού
τούς ύποδείξη. Χωρίς νά φανή
.-τώς άνακατβύθηκε αΰτός, θά τούς
σι,ιλλάόω έγώ μέ τοΰς άνθρω.ιους
μου καί έχω τόν τρόπο νά τοΰς
ίξαφανίσω, δίχως νά τό άντιλτ)-
1 φθή κανείς.
Ι Στό σημείο αύτό μ,τήκιε στό
Γθ·αφεϊο τοΰ Παηισάχ, ό Χαλέτ
ι 'Εφέντης καί μας 6ιέκοι).<ε: ! — Πολυχοονεμένε μου Πατι- οάχ, ε«ε στόν Μαχμούτ. Στό Γραφεϊο μου Λεριμένει ό Σ·είχ — Οί'λ — 'Ισλά καί έρωτάει εάν τόν χρβιάζεσ&ε. — Νά περάση, τού άπάντησβ ό Σουλτάνος καΐ μέ οοοίταξε χά μογϊλωντας. Ό Χαλέτ 'Εςρέντη; άποσύρβη- κε καί μπηκε ό Μεγάλας Μου- φτής στό Γρονςρείο. Σηκωθήκαμε καΐ οί δυά. Ό Μουφτής προσκύ νησε τόν Πατισάχ, .τού τόν σή- )«ιΜϊε καί τοΰ φίληβε τό χέρι: — Κάθησε σεοαστέ μου Μοτ»- φτή τού εϊπε καί μάθε άπό τό Μεγάλο μας Βεζύρη τα νέα τού. Άνακάλυψε τόν δςάστη τής δο¬ λοφονίας τής Άνίκας καί τοϋ μικρόν. Ό Μονφτής εστρεψε τό κετρά- λι τού, σ' εμένα, μέ κοίταξί μέ τό όξύ εΐρίι/νικό τού όλέμμα καί οπάντησε στόν Πατισάχ: — Μ' ευχαριστήση μου Θά τόν άκούσιικ — Άναγκάστηκα άγαπητέ μοί» Ισμαήλ, μέ δυσαρέσκεια, νά ξ,α- ναδίηγηθώ τό Ιστορικό τής άνα- κα/,ί"ψείος, τής σΐ'λλή-ψεως καί τοϋ τέλους τοθ φόλου τής καμο ριέρας τής έρωμένης τοΰ Πατι¬ σάχ καΐ τοϋ παιδιού της. Ό Μεγάλος Μουφτής πού μέ άκουγε μέ ξέχωρη προσοχή, δταν τελείωσα μ' έρώτησε: — Δέν έ'μαθες ποίος ήταν αΰ¬ τός ό Ούλεμάς ποϊ' έξαγάρασϊ· τόν 'Ε&ραϊο; — "Οχι τού άπάντησα, γιατί δΛα>ς μόν εϊπε, τού ήταν άγνο-
στος καί τόν .ιιίστεψα, γιατί αύ¬
τός σάν Ίσραηλίτης, δέν εΤχε
σχέσεις μέ Ούλεμάδες.
Ό Μουφτής χαμογέ7.αβε:
— Αύτό δέν μποιβΐϊς νά τό
πής, μοϋ εϊπε. Καί οί Οϋλεμάοες
άνθρωποι είναι καί νταραβερίζον
ται μ' όλον τόν κόσμο. "Τστερα
πώς είσαι ■6έ6αιος, ότι σοΰ εί,τιε
την άλήθεια; ΓιατΙ αύτός που
τόν έξαγάρασίε νά ήταν Ούλεμάς;
Μπορεΐ νά ήταν καΐ κάποιος άλ-
λος ν-ΐού ποίος ξέρ«ι γιά ποιό λό
γο τόν ϊκρυψε.
— Δέν τό νομίζω, τοΰ άπάντη
σα.
— "Τστ^ερα καί νά μέ
θάς, βεζύρη μου, μού εϊπε
νικά ό Μουφτής, δέν μπορώ νά
κο,ταλάβίο γιοντιί 6ιάστηκιε.ς νά τόν
φοορμακώσης καί δέν τόν έκλεινες
στά ιμπονντρούμια. "Ετσι θά τοΰ
ό^ποσΛίθύσαμιε περισσότβρ«ς όμολο
γίες. "Ισως νά φτάναιμε καί στούς
άροίηγοΰς της συνωμοσίας πού κυ-
ρίος, αύτοι μάς ένδιαφέρβ'υν.
— Γιατί, τού Λπάντησα κάτ
πως εντονα, γιά νά τόν κάνω νά
μού πή δσα μοΰ είπε τόν εΤχα
καταντήσει σβ τέτοια χάλια που
δέν 6ά ζούσε πιά. Είχε γίνη έ-
ρείπιο, μά καί, γιατί ήθελα νά
δοκιμάσω τό φαρμάκι.
— Αύτό θά μποροιύσαμε νά τό
δώσουμε καί σ' ενα σκύλο, μού
ίΐπε ψνχιρά. Καί συνέχ«τε. Δέ*
ήταν άνάγκη νά βιαστής Μεγά-
λε Βεζνρη νά σκοτώσης τόν δν-
Θρωπο, τόν μόνο ιΐτού ϊΐχαμε στό
χέρι καί πού μ,τορούσ€, όπως
σοΰ ϊΐπα καί πρϊν νά μάς ήταν
χρήσιμος στό σκοιπ» μας.
— Λυποΰμαι Σβΐχ — Οΰλ —
'Ισλάμ, τού εΐπα συγο<.ρατώντοις την άγανάκτησή μου, γιατί 6Λε- πω πώς άμφισιοητεϊς την Ηλικρί- νεια των -τροθέσεών μου καί μέ έλέγχεις, γιά τόν τρόπο πού έ- νήργησα. — Την «Ιλικρίνεια των προθϊ σεών σου οέν την οιμφυσβητώ, μού άπάντησιε. — Δέν ήθελα ΣεΧχ — Οΰλ — 'Ισλάμ, νά σοΰ άποκαλυψω άπό σεΰασμό τοθ €Ϊπια καΐ γιά ποίον άλλο λόγο, φροντισα. νά ξ«κάνω τόν 'Εβραίο. Μά άφού μέ προκα- λεϊς θά μιλήσω. ΕΤναι οηίαμτρισβή τητο πώς έκεϊνοι πού ξεσηκώνονν τόν κόσμο εναντίον τού Πατισάχ γιά τίς μεταορνθμίσ«ις «ού έτκτίε λεΐ, «ίναι οί Χοτζάδΐις καΐ οί Ού λεμάδες. Καΐ πιστβύω πώς άνά- μεσά τους, ϋρίσκονται καΐ οί άρχη γοί τής συνομωσίας. Αύτό άποδΐί χτηκί άπ' την όμαλογΐα τοΰ 'Ε6οαί ου πώς Ούλεμάς τόν έξαγόραΐσιε.ικι" αύτός το{ίδ<ικΐϊ τύ φαρμάοα μέ τό όποϋο πέθαναν ή άμοιρη κοπέλα καί τό άθ&ο 6ρέφος. Αύτό δέν στηΐφε,ρε καί σέ σένα νά άποκα- λυφθή καΐ γι' αϋτό, 6ιάσττ|ΐκα νά κλείσω τό στομα τού 'Εοραίου. — ΟΙ Χοτζάδες κου οί Ονλεμιά δες Μεγάλε Βεζύρη, μιο,ϋ άπάντη σεν ό Μουφτής άτάραχα, είναι άντίθετοι μέ τίς μεταρρνθμίσεις κοϊί τίς πολ«μοΰν. Δεν ,τιστειύω δ μιως πώς φτάνουν ως τό εγκλημα. — Πώς .είναι δυνατόν νά έξα- κολουθής νά τό πιστει!»ης αΰτό σε βαστέ μου Μουφτή, τόν ερώτησα, δταν Ούλεμάς, οπο>ς άποδείχτηκε,
|6αλε νά φαρμαΐκώσουν την άδελ
ςρή τού Κοκκάλα καί τό παιδί της;
— Δέν άπιοδείχτηκε αΰτό. Ό 'Ε-
6ρα{ος, μπορεΐ νά μή σού εΐπϊ
την άλήθεια, έπέμεινεν ό Σείχ —
Ουλ — 'Ισλάμ. Καΐ μ' έρώτησε:
— Μπορ€ϊς νά μού .τής αν 6ρέ-
θ»>κε ενας Χότζας ή ίνας Ούλε¬
μάς, άνάμεσα στούς σΐ'νωμότείς
τού ΜΛοσταντζήμπαση πού Επιασε
κιΐ' Ικλεισε στά μΛον/ντρούμια ό
Χαλέχ 'Εφέντηις καί πού έσύ τε¬
λευταία άνέκρινες Κια 6ιάστηκες
νιά χαλάσης; "Ολο* αύτοι ήτανε
Πασάδες, Μπέηδες, Αγάδες καί
χαμάληδες. Μά κανένας Χότζαις,
ουτε Οίιλεμάς.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Τού οννβργάτου
ΙΓ'
Την έπομένη μερά ξ«κιν)>σαμε
κατά τίς 8-30 Λρωϊνή, γιά τή
κοσμικη λουτρόπΌλι τής Έλ&ετίί-
ας Σαΐν Μόριτς. Άικολουθώντας
| τόν δρόμο. τής Κιοΰρ περάσαμ*
όρ«τνές διαοασεις, απότομες όλο-
πράσινε·ς κατωφέρειες καΐ φθάσα-
με στΐς 13.30 στή λουτρΟΛθι>.ι.
Βρίσκ&ται σέ ϋψόμετρο 1.8ΰ5 μέ
τρα. Ή θαΜμαστή τοπο&εσία της
στίς δχθες τής άμώνυμης λίμνης,
τό ύγιεινό κλίμα της, τα πολυιτε-
λή εενοδοχεϊα της «αί τα χειμερι-
νά της σπάρ, έκαμαν την πτριο-
χή αυτή κέντρον 'Τουριστυκού έν-
διαιφέροντος. Έκεί μείναμε μέχρ*
τίς 15 ή Λρα καί μετά προχωοήτ
σαμε γιά τα σύνορα τής Ιταλίας.
Κατά (την διαδρομή άριστερά στό
6άθος τοϋ όρίζοντα, διεγράφετο
μέκτα στή πάχνη, ή ξσ^νοι>σ^μέντι
πόλι Νταβός, τής Έλτ>ετίας, γιά
τα σαναντόριά της.
"Οταν μπηκαμΐ καΐ πάλι στό ί-
ταλικό ίδαφος καί οάλαμε τα ρο
λόγια, μ«ς μία ώρα μπρός, διασχί
σαμε την ά.τέραντη ρωμαντική λί¬
μνη τοώ Κάμο, πού βρίσκεται σέ
ύψόμετρσ 199 μέτρα. Ή έξοχη
αυτή λίμνη μέ τίς δαντελλωτές ά-
κρογιαλιές της, τίς μβγαλοπρίΛεΐς
έπαΐιλεις, τούς άλ^στόλιστουις κή
πους, τίς κατάφντες βαιτνοπλαγν
ές, τα τ>απσράκΐια της, τ ά κοττε>-
οα «αί τα άναρίθμητα χωριουδά-
κια της στΐς γραφικές της δχθ*ς,
Εχει μήκος 51 χιλιόμετρα, πλάτος
3—4 και 6άθος , τό μεγαλντείρο.
406 μέτρα. ΠληΘ. &22^000. 'Κφίγ
νοντας την —ιν^μορφη αυτή λίμνη
τού Κόμο καί περνώντας την μι-
κρή λίμνη Καρλάτε, φθάσαμε στή
Βί-ρόνα στΐς 21.30 ωρα.
Διανι^τε^€ύσαμε στό ξιενοθο-
χείο Μιλάνο στή Βία Μαίρτσέτι,
Ή Βερόνα μέ πληθ. &67.ΟΟΟ, εΤ-
ναι σημιΐντική πόλις τής Ιταλίας
Λπο τα καλλιτεχνικά ρωμο'Τκά μνη
μεία καΐ άζιόλογα μέγιαρα τού
14 ου αίίωνα. Έπίσης έΐμπορικόν
καί 6ιιομηχαΛαχόν κέντρον. (Ζ<δα, σιτάρια, όπωροκτνκνακά. Διύλι- στήρια, χαιρτοποι,ΐα κ.λ.ρο.). Το πρχοϊ .τηγαμί στήν Λλατ€ϊα Ντέλ "Ελιμ,τα, στήν Άρρένα (Ιππόδροτ μος), μνημβϊο τής Άν<Γ^ννήθ6ϋ>ς;·
"Εχει θέβεις γιά 25.000 ββατές.
ΧΑΡ. ΠΕΤΡΟΠΟΤΛΟΤ
Έπίσης στή Ρωμαική Άγορά,
στόν τάφο τής Ίουλιέττας, σπόν
καθιεδρικό ναό, χον .τεριλαμβάνεχ
τή 6ι>6λιοθήκη Καπιτολάρ-ε καΐ θιε
ωριεϊτα*. όσω τίς παλαιότεριβς τοΰ
κόσμον καΐ στό μέγαρο πού φιλο-
ξεντ'ιθηκε ό μεγάλος ποιητής τιής
Ιταλίας Δάντε, δταν ήταν έξ,όιρν
στος. Έικεϊ, λέγουν, δτι εγρονψε
τό τϊλευταϊο τού Ιργο «Κοΰαστίο
ντέ άκουα τέρα» (Ιρεννα περί 1"%
καΐ ύδατος). Στή μέση τής κλει-
στής πλατβίας, πού βρίσκεται τό
μέγαρο, «Τναι καΐ τό άγαλμά τού.
"Οταν τελίίωσε ή ξενάγησις,
πήιγαμε γιά φαγητό καί νστ«ρα
άπό μισή βρα ξεκινήσαμε γιά τή
Βενετία. Άκολουθώντας την Ε¬
θνικήν όδό .τεράσαμιε τή μεγαλη
γέφυρα, .τού βχει μήκος 4 χλμ.
καΐ ένώνει τή Βενίτία μέ την ή-
πειρωτική Ιταλία. Ή γέφυρα αΰ
τή, λέγουν, δτι χωρίζει τίς δυό
θάλασσες τής Βενετίας. Την νβ-
κρή καΐ την ζωντανή. Ή Βενε¬
τία 2χει πληθιι«·μό 749.000 Είναι
χτισμένη πάνω σέ 300 νησίδιες,
•τού συνοέονται μεταιξν τους μέ
ίΐολλέ-ς κνρτές γέψΐΊρρς· Ή με-
γάλη διωρυγα ϊχει μήκος 3.«00
μέτρα καί -τλάτος 30 μέχρι 70 μέ
τοα1. Ή πιό ονομαστή γέφυρα, πό»
ένώνει τίς ούο άκτές· τής μεγά-
λης διώρυγας, είναι ή Ριάλτο.
Φθάσαμε άπόγίυμα. Μιείναΐϋε
δυό μέρες στό ξενοδοχεΐο Ούντοέρ
σο έ Νάρδ στή Λίστα ντί Σπάγκι
Τρώγαμε στό έστΐ/ατόριο Ρώμα.
ΤΗταν στήν άκτή ιτής μενάλης; δ»ώ
ρυγας.
Κατάμεστα άπό τουοίστες τα
πλοιάρια. ΚαλοΙστεκούμιενοι καί άρ
ριεΛΐωποΐ οί πασιτρικοντυμΓνοι γον-
βολιέρηδ.ες κρα,τντας τό ίδιόρρυ-
θιιιο κουπί τους, κίϋ.τηιλατούσαν μέ
ρυθμό. Έτπ'σης κατατοπιστικός ό
φτοτίΐ,νός πίνακας πον εχίιΐ ό στα-
σμος τής Βενϊτίας μέ τα ξενοδσ-
χεΐα καΐ τίς πανσιόν.
Τό πρωί, μετά τό πρόγίυμα,
ε4νΠ]οι6ασθηκιαμ(ε άντο τό πορθμιεΐο
τού σταθμόν στό πλοιάρίο πού πή
γαιινε γιά την πλατεία τοΰ Άγιαι)
Μάρκον. Δ^ασχίξοντας τή μργάλη
δαώρυγα είδαμε πολλά μέγαρα
γοτθικής τέχνιης δπο>ς: Σανσο-
6ΐνο, Ρετσόνικο, Πεζάοο καί Λ»λ
λά (ϊλλα.
ΛΑΝΠΡΑ Η ΕΚΔΗΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ
Εξαιρετικήν επιτυχίαν έσημίίω-
σβ την 20.2.71 είς την Ζ. Π. "Α¬
καδημίαν Ιωαννίνων, ή έορταστι-
κή εκδήλωσις υπό τού Σύλλογον
Μικρασιατών. Κατ' αυτήν ώμίλη
σεν δ διδάκτωφ της Νομικής Σχο
λης τού Πανεπιστημίου θεσσαλο
νίκης κ. Εΰστάθιος Εύσταθιάοτις
μέ Θέμα «ΟΙ Πόντιοι καΐ ή 'Ε»τανά
στάσις τού 1β21». Τόν όμιλτιτήν
παιρουοϊασεν Ας τό πνοβνόν
τήριον δ ικαθηνητής τοδ ΙΤανβΐτν
στημίιου "Ιωαννίνων κ. Γ«ί>ργιος
'Κάζαντζίδης.
Μετά την όμιλίαν κ.αί έν μόσφ
<>ερμων καΐ παρατεταμ>ένων χ«ιρο
κροτημάτων εγίνετο έπίδειξις ιτο-
λειμκκων ποντιακων χορών.
Είς την εκδήλωσιν παρέστησαν
Λ?.είστοι έπίσημοι.
ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΤΩΝ ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΟΝ ΠΑΤΡΙΔΩΝ
Η ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΙΣ ΠΕΡΓΑΜΟΝ
Έπιμέλβια: Γ. Κ. ΧΟΝΔΡΟΝΙΚΗ—ΑΡ. ΘΗΒΑΙΟΠΟΓΛΟΓ
Άπό τα λαογραφικά τού Λα-
ραγνωρισμένοιυ 6-ιολΧον €Π1ιργα
μος», εκδόσεως τής έν Μντιλή-
ν~ Κοινότηιτος Π*ργάμον, τό 6-
τυς 1529, τϋ έΛΐμελεία των ά-
ειμνήστω'ν Γεώργιον Κ. Χονδρο
νίκτν καί Άριοτ. βηΐαιθιπουλου.
Την Καθαρά Δεντέιρα κορίτσια
ΤΟ «ΔΕΛΤΙΟΝ ΕΝΗΜΕΡϋΣΕ·
«Σ> ΤΟΤ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΤ
ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑΣ
Καλαίσθητον την εμφάνισιν Μοί
μέ Λθλλά ένδιαφέ·ρ·οντα κείμενα,
έκνκλοςρόρη<~ τό 9ον (Φεορο.«ιρι ου) τεύχος τού «Δελτίον 'Ενημε*- ρώσϊως», τό οποίον έκδίοΐΐ κατά μήΛα ό 'ΕΘνικός Όργανισιμος 'Ελ ληνικίίς Χειροτεχνίας, διά νά ένη μερωνη τούς παραγωγούς καΐ έμ- /τόρους — έξαγωγϊϊς προϊόντω'ν τής Χειροτίχνίας χλϊ καλλιτιεχνι κης διοτεχνίας επί ηών &εμάτων δτινα άφοροΰν εκάστοτε είς τόν παραγωγικύν αυτόν τομέα, ώς καΐ διά τάς άνχυττυσσομένας υπό χο9 Όργανισμοΰ Χειροτεχνίας ποικίτ λα; πρωτοοονλίας χαί δραατηριό- τητας πρός προαγωγήν της Χ«,- ροτεχνίας, τόσον επί τού όργανω- τικον, δσον καΐ τοΰ εμπορικον επι πέόον. ΑΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ Την Δευτέραν 8ην Μάρτιον έ. Ι. >.<&. ώραν 7.45 μ.μ., ή "Ενωσις 'Ελλήνων Λογοτεχνών άργανώνει ομιλίαν στήν «Στέγην Γραμμά- •των καΐ Καλών Τεχνων», Μητρο- .τόλίχυς 38 (Β' δροφος). • Όμιλήτρια ή λογοτέανις κ. Δέσποινα Βογιατζίί - Σ*6αστοπού λοι·. θέμα: «Στέλιος Σπειράντσας, ό άνθρωπος, δ επιστήμων, 6 λογο τέχνης». Ποιήματα τού τιμωμένου Θά έρ μηνεύσσι·ν αί καλλιτέχνιδες της ά .τχχγγΐλίας κυρίαι Δίκη Σπεράν- τσα καΐ Σόφια Πήλικα - Βουγιον- κλάκη καΐ ή δΐς Μίνα Καλαντζο- ποΰλον. Α. ΓΡΗΓΟΡΙΑΛΗΣ Ο ΑΦΡΟΔΙΣΙΟΛΟΓΟΧ ΛέχΓΐαι Βηλαρδ 7 Πλατ. Άγίου Κωνσταντίνβυ (Ό(Κ)νοια) 9 - 1 κα· 4 - ί μ.μ. Γ»λ. 525-887 ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΑΤ' ΟΙΚΟΝ ΔΙΑ ΓΤΜΝΑΧΙΟΠΑΙΔΑΣ Καθηγητής Φιλι)Λ«γίας μέ ενβό- κιμον προνπηρεσίαν βΐς Ίσνωτ,ικά καΐ Δημόσνα Γυμνάσια άσκήσας επί μακράν σειράν έτών καί καθή- κοντα Διευθυντοΰ είς "Ιβρυμα .ταΐτ δικής προοτασιας, άναλαμβάνει την κατ' οίκον διδασκαλίαν Άρχαίων καΐ Νέων 'Ελληνικων είς μαθητάς μέχρι καί τής Δης Τάξεως. Πληροφορίαι είς τόν Διευθυν¬ τήν τΐ)ς εφημερίδος κ . Σ. Χ ινανί- βην καΐ είς τό τηλέφωνον 755-606. ΕΚΔΟΙΕΙΣ Εξεδόθησαν καί έκιο<λοφόρΤ|- σαν: — Κωνσταιντίνου Γ. Μπόνη, δρος Θ. καί Φ· όμοτίμου καθηγητού τοθ Πανεπιστημίον Αθηνών: «Ασκή τικοί σνγγιραφίΐς τού Δ' αιώνος» («Ισαγωγαί). — Τοϋ Ιδίου: «Άρχβίου Σύμμι- κτα» —Τακ/Γοποίτ)<Λς καί μελέτη τοΰ Άρχΐίου των ΟΙκτΐΛ· Τυπάλ- 8ων — ΊακωΛάτων έν Ληξουρί<ρ Κεΐφαλληνίας. — Τοΰ Ιδίου: «Άΐνίγκε Μηεμειρ κούγκεν ζούμ τ-<εΐστλ!»χεν νηένστ ;ν ντέφ Ό.
— Τιμητική έκΛιτλωσις διά τόν
Φωκίωνα Γ. Κοπανάρην, πρόεδρον
Δ. Σ. Νοσοκομείον Παίδων «Α¬
γλαία Π. Κυριακού», Τ>ν. Διευ¬
θυντήν Τγνβιγής.
8παιρνα·ν άατό τρία
να» σπίτια, άλεύρι καΐ άλάτ<. Αύτά τα ζύμωναν καί Ικαμναν μιά μικρή πίττα. Την .τίττα αυτή την Ιψηναν απάνω σέ κάροουνα καί τό 6ράου την ϊτρ<ι)γαν λέγον- τας δτι: «"Οποίος είναι αΰτός πού θά μέ ίΐάρη νά έ"λθη νά μού δώση ίνα ποτήρι νε-ρό». Την ήμέρα αυτή δέν Ιπριεπε νά φάγη τίποχε ή κόρη, ποϋ Θά ίίτρω γε την άλμυρή πίττα καί καιρτεροϋ σε νά φανερωθή τό 6ράδν ή τν¬ χη της. Καΐ βεβαιώνοιυν ότι τό βράδν έκε.ϊνο |6λεπαν χ «νά φέρνουν νερό» σέ κορίτσισ πού είχον ςρά,γει την πίττα, μέ τα όποΐα άργότΐερα συν«δέ.Θησαν. Την .ταραμονή των Άγίων θεο- δωρων —την Παρασκ«υή;— τό &ράδν, έπηγαιναν στήν έκκλησία τα πιό πολλά σπίτια, κόλυόα, εί¬ πω τα 6Λ(Λα έφράνιζιαν νά πάρουν πρό παντός οί νέοι καΐ οί νέ»ς, γιά μιά παράδοξη Λρόλη/ψη. "Εθεταν την νύκτα κάτω άπό τό προσκέτραλό τονς μερυοά άπό αύτά καΐ επερίμεναν νά τούς φα- νε<ρώσουν «οί "Αγιοι θεοδωροι>,
τό άγαπημένο πρόσωπο μέ τό ό-
π»ϊον καΐά τό πεπρωμένο, θά έ-
νώνοντο μίαν ημέραν. Καί πολλοΐ
6ε€αιώνουν δτι πράγματι στόν δ-
πνο τους έββεΐνο τό βράδν είδον
τό πρόσωπο μέ τ» οποίον άργότε-
ρα συνίΌέθησαν.
Μάλιστα, ϊλεγαν και τοΰς ιταοα
κάτω στίχοη«ς, βάζοντας τα κό-
λυβα:
"Αγιε Θόδωρε καλ«,
αγιε καΐ θαυματουργέ,
σί· Λθΰ φέρνεις τα καλά
καΐ μάς στέλνεις τή χαρά,
Λεϊξε μόν, οβαλέ την τνχη.
•Άγιε
αγι« καΐ θανματοι>ριγέ,
ολ' την 6ρημο περνάς
καί τίς μοϊρες άπαντιΪΕς.
"Οταν 6ρής "αί την δική μόν.
νά την διπλοχαιοιετά».
"Αν κάβεται νά «τηροωθή
κι' αν στέκεται νά περπατη,
άπόψε ν&ρθη νά μέ 6ρτν
Δια την αντιγραφέν
Μ. Μ.
ΠΡΟΣΛΗΨΙΣ ΥΠΑΛΛΗΑΩΝ
ΓΠΟ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ
ΓΠΗΡΕΣΙΩΝ: ΚΑΤΟΠΙΝ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΓ
Άπόφοιτοι Γυμνασίου (άρρενες - θήλεις). Έντατικλ μα-
θήματα στά φροντιστήρια των μεγάλων έπιτυχιών Ε. Π*-
ρασκευοπούλου. Ριζάρη 30. τηλ. 739580.
ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΟΙ ΗΡΟΕΣ
ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ κ. ΚΟΤΑΜΑΝΙΔΗ
ΚΑΙ ΠΡΟΑΟΓΟΣκ. ΟΕΟΔΟΡΙήΗ
ΤΟΥ ν.. ΧΡΗΣΤΟΓ Γ. ΕΓΑΠΈΛΑΤΟΓ
ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ
ΕΛΛΗΗΩΝ ΛΟΓΟΤ-ΕΧΝΩΝ
ΕΥΘΥιΊίΟΣ ΑΓΡΙΤΕΛΛΗΣ
ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΖΗΛΟΝ
Είς τα πλαίσια των έορτών καί
τάίν λοιπών 'Εορταστικων 'Εκόη
λώσεων δια τα 150 ετη άΐϊό τής
ΈθνικΓις; Παλιγγενεσία·ς ή Ίερά
Μητρόπολις Μηθύμνης £χ,ει.
•Η ίανιαιη τού Λε-ςρα.ον λογ-, Καί χαίρεσαι έ.-ϊίσης, τόν πρό- γραμματίσει σειράν έκδηλώσεων
έγνον- κ. Στ. ΚοτοϊμανίΟη, την ,λογον ενός άλλον Β«αε«οελλαδίτη διά τόν άεί.ιχ·νηητ«ν ΕΛΟ.',,η™ ά.
ΐέχνου
διά. τόν άείμνηστον Εύθύμιον Ά-
έλλ Ε
^ίη ά ν άείμνηστον Εύθύμιον Ά-
ό, έξετύπωσαν τα «Σβρραιοβα συγγραφέως, τού άγαΛητοΰ φίλον γριτέλλην Επίσκοπον Ζήλων επί
χ<>ονικά», «Τ»""· "««ι πολύ περισ- κ. Τριαντάψυλλου θεχ>δω,ρί&η·, ό λεκτον .τέκνον τής Κοινότητος Πά
βότεοον άττο άξοθαύμαστος. 2 έ όπιοϊος επί σαράντα καί πλέον χρό ρακοίλιον Λέσ&ου, καϊ ώοελφόν
440 πικνοτι«ΐΜμε·νΕς μεγάλΓς σελί νια. ύπτνρετεί μέ άσίγαστον πάθος τής Ίστορικής Ίεοας Μονης Λ«
αραλλήλως πρός τόν κοινωνι μώνος Μυθύμνης
44 μ γ θς ής ορικής Ί
ΐτεις μέ τόν τίτλον «Σύγχρ.ονοι λο —παραλλήλως πρός τόν κοινωνι- μώνος Μυθύμνης.
γοτέχναι. καί πνευματικαί άνθο<ο- κόν καί άλλους τομείς- τόν το- Ώς γνωστόν ό έν λόγω άεΐμνη ποι των Σερρών», άνθολογοννται μέα τής διανοήσεως, θά ήρκιει, στος Ίεράρχης ύπηρΕε ΰπεράξιος 175 λογοΐέχναι καί γε-νικώτερον πράγματι, ό πρόλογος αύτός καί βοηθός καΐ σνμπαροκττάτης θερ- Λνευμοτικθι άνθρο,τοι. Είς την κυ μόνον, διά νά πιστοΛοιτνθή τό μέ- μότατος τού αειμνήστου Μακ,εδονο λεξίαν άνθολογείται ή πνειμα- νεθος τοΰ ονγγραφέως Γρ. θεοδω μάχον Ιεράρχου Γερμανοΰ Καρά η ζω'Ι ήμ^*0; κα<- πλίί°ν «*ω νίδη. Άπό κάθε φράσιν, άπό κά- οαγγέλλη καί τοΰ Ελληνισμόν τιχιι . νο; μιάς πόλεως, των Σερ,ρων, ποϊι έσΐάθη πάντοτ* ά'κατάβλητος ϊπα/ξις τού ακριτικού μας Βορ- ρά /«ι φάβ°? πνευματικής καί ή- θιχής άκτινοβολίας, πλημμνοίζοντ ΐβς .πίστιν κοά αισιοδοξίαν τό "Ε- %νοζ. ΚΤναι αξιοσημείωτον ότι ή ώροία πόλις δέν εχει μόνον μέγα λην Ιστορίαν πατριωτικής πρασψο 6ός, .τού έχη πυργ(ι>θή είς την
οτνηδτκην τ0^, Έλληνισμοϋ, «ρα-
μέ σνγκλονιστικάς θυσίας
εθνικόν φρόνημα είς έπί~δον
ίας. "Εχη σι·γχιρόνως πνεν
δανγέλλη
θε εννοί.οΐν, άπό κάιβε διαπίστωσιν, ταΰ Πύντου.
άδ
άναπτιδά τό τάλαντον τοϋ
Την 29-ην Μαίου 1971
Τ'
μοτι/ήν καταβολήν, μέ οαθειές
ίξ ο« εχουν δώσει
χαΐ
βιανσοτιμένοι·ς
συγγραιφείς
βμ
τάς, λονίσνς διαμετρήματος. ΚαΊ
ήΛοτ£.λ£ϊ ύπηςίθίαν αύτόχρτιμα έ-
ζί Τ
αήν ή γν<·><ϊ«ί"θ. μαζί τους. 'Τ- ροϊβν ττΥν οποίαν μονον ονγ- γθφς τος χον %. Κοταμανίδη ή νά -ΐικκκρερη. Διότι χρειάζεταν κβί γν<β(τις κώ πάΐΤος καί τάλαν- τσν, διά να συνοψισ&η κατά τρό¬ πον, παν εχΐΐ μόνον μόνον νά μή ζημιώνη, άλλΑ Μη νά ΰπηρ,&τή μί .τληρόττ,τα την αλήθειαν, ή πνιετ»«ΐτι.«η ίβτορύα μτ«ς .-οεντη- κονταετίας καί μάό)αστα Λεντη,κον- ταετίας τόσον μεστής τίς γεγονό τα ·ν«ΐί (ξελίεης. Ό κ. Κοταιμα- νίδης ωί τψ «Άν&ολογίαν τίζ Σίρρωχής Λονοτεχνίαις», τίς «Ά παλίς 5ο|α(>ΐίς» (πο»ήματα), τίς
«'Εφτό ώφέλιμΐς ίστο<>ίες>, καΐ
όλλη Ιργα, ήταν ό κκπαλληλό'πε-
ρος οι' έργον τόσης σ.αουδαιότη-
τος, πιοΰ άιαιττοϋσϊ πτεύμα κ«ί μό
χθον. Το χαίρεοιαι, λοιπόν.
η ι^ιιπλη
κοΰ, ό όνΐοϊος γνωρίζεν νά σταθμί ροθνται ακριβώς 50 ?τη άβτό τόν
ξη μέ .τεϊραν κα* διαύγειαν, νά ά- Μαρτυρι,κόν τού θάνατον,
ξιολσγτί μέ άκιρί6ειαν καί κα,νόπΐτ Ή Ίερά Μονή Λευμωνος τι,μώ
στον αίκττηρότητα, νά τοποθετή &.ε σα την Ιεράν μνήμην τοϋ 'Εθνο-
δομένα μέ στιερεότη-ρα,, κ«5, αλα μάρτυρος άδελφοΰ αυτής Εΰθυμί
ατότά νά τα δενή είς κάποιαν έ- ου Άγριτέλλη έ<ηησ€ πρό έτών νότητα .τνειψιατικής καί ήθικής την προτομήν αυτού είς τόν πε- ίρυσιογνωμίας, ή όποία έΛΐοάλλΙει ρίβολον αυτής £πν στήλης ή όποία σεβασμόν, πείθει κοΑ κο,θίσταται γράφει ταυτα: άνα,μφιο-δητητος. Ή φράσις τοΰ «ΕΤΘΥΜΙΩ ΑΓΡΙΤΕΛΛΗ ΕΠΙ κ. θΐοδωρίδη. λιτή καί πειθκκρχτε- ΣΚΟΠΩ ΖΗΛΩΝ ΑΔΕΛφίΙ μένη είς μέτρον, πού μαρ—,^εϊ | ΕΙΙΙΛΕΚΤΩ ΓΕΝΝΗθιΕΝΤΊ πνευματικήν γΛΛΤΚΐιόττΐτα, κο,μψή ά | ΕΤΕΙ 1876 ΕΝ ΠΑΡΑΚΟΙ- κύμΐ) «οί στίς διατυπώσας έκεί- ΛΟΙΣ ΚΑΙ ΘΑΝΟΝΤΙ ΜΑΡ νες, ποί» είναι εντελώς τυπικές, ' ΤΤΡΙΚΩΣ ΤΠΕΡ ΠΙΧΤΕίϋ; θόλνει. Καί αί ίοέθΛ τού προδλττ ΚΑΙ ΠΑΤΡΜΟ Σ ΕΝ ΦΤΛΑ ματίζονν. "Ετβι, 6 πρόλογος γί- [ΚΑΙΣ ΑΜΑΣΕΙΑΣ ΤΗ 29ν νεται μια δεντ^η ώραία. πριοοτρο- Ι ΜΑ-ΙΌΤ 1921. Η ΙΕΡΑ ΜΟ- ρά κάντα ϊίς την προσφαράν τοΰ ΝΗ ΛΕΙΜΩΝΟΣ ΚΑΙ Η Α- Κίδ ά & %. Κοταμανίδη, Λροσφοράν &αρντ ( ΔΕΛΦΟΤΗΣ οττιμαντον, διά την Ελληνικήν ΝΟΤΣΑΙ». | ΕΤΓΝΩΜΟ- ή ΝΟΤΣΑΙ». Γραμ*ιατολογίαν. Καί εΐνω, πρά- | Ή 'Ιερά Μητρόπολις Ιχα προ γματι, καιρός νά σημειωθή καί νά γραμιματίσει την 30ήν Μαίον 1971 τνχη ιδιαιτέρας προσοχής τούτο·: την τέ/,εοιΥ ©. Λειτουρνίας και "Οτι. ή έκτός των Αθηνών 'Ελ- Ιερόν Μ-νημόσννον είς την «Ι*. λάς διαθέτει πνενματικούς τίτλους οάν Μονήν Λειικονος χαΧ την κα- ξηληιττούς. θεμίλιώνει ίνα πνευμα τάθεσιν στεφάνων πρό τής προτο τικόν γεγονος εΰχνμον πού ϋχ Ε τικόν γεγονος εΰχνμον, πού κατανωγήν καί ς αινΓοΰ. Είς την έν λόγω 1ε- κόν γεγονός μέ λαμπιράν παράστα ΛϋΜαι σιν καί ίϋρντοιτον μέλλον. 'Τ.τιάρ- χούν έκ«ΐ προσωπικότητες των Γραμμάτων, ποΰ άνεξσιρτήτως τοΰ δν είναι ή δέν «Τναι ίΐ»ριύτ€ρα γνκϊ στβς καϊ ανεξαρτήτως των αΐτίιον, λσιμπρΰνοη'ν την σύγχρονον πνενμίΐ τικήν 'Ελλάδα καιί γ-ονιμοποιονν τόν ,τολιτκτμόν της. ΧΡ. ΕΤΑΓΓΕΛΑΤΟΣ τεΑΐΤΓ|ν ·αχμ. καί Αρχαί τής Νήσου. Την ιδίαν ημέραν το άπόγευμα Θά λά6ουν χώρα είς την γενέτει ραν τοΰ 'Εθνομάρτυρος, την γρα κο>μό.τι>λι.ν 1Ιαρα%οίλο/ν, Έ
ορταστι·)Μΐϊ 'Εκδηλώσεις διά τα ά
πιΜοαλυπτήρια τής προτομής τοιυ
ε,ις τό περίβολον τοΰ ένοριακοΰ
Ναού, ή όποΐα πρατομή εστήθη
ποωτοβουλία τοΰ 2ε6αο(μιωτάτου
Μητροπολίτου Μηθϋμνης Κ. Κ.
Ίακώβου καΐ συν&ργο»ία τοϋ
Κ. Πρόεδρον Κοινότητος Παρακοί
λων, πολλών έπΐΛΐκτων κατοίκων
τοΰ Χωρίου καιί τοΰ έν Αθήναις
έπιζώντος συγγίνονς τοθ 'Εθνο-
μάρτυρος Κ. Εΰθυμιου Αγρ».τέλ
λη.
Διά την πραγματοποίησιν τής
ωραίας ταύτης 'Εθνικής προσΐνΐα-
θείας άπευθυνώμε'θα διά τού πα¬
ρόντος πρός άΛαντα τα πνενμ/ατι
κά τέκνα τοϋ αειμνήστου, ταυς
άληαμονήτους άδιελφοΰς μοις Άμα
σείας χαΐ γενικώτε-ρον τοΰ Ιΐόν-
του, έπικαλούμενοι τα 'Εθνικά
καί θρησκευτικά αυτών αΐβθήμα.-
τα, κχχί ζητοΰντες την συνδρομήν
τοχν διά την συλλογήν των άπα-
ραιτήτων χρημάτων πρός ταχείαν
πραγματοποίτ)σιν τής ωραίας ταύ
της Έ&νικοθρηβκιευτικής προσ-
παθίίας.
"Υπό την Πρθίθρίαν τοθ Σε-
βαιβμιωτάτου Μτ>τροΛθλ^του Μη-
θύμνης Κ· Κ. Ίακώΰου Ιχει συ-
σια&η εΐδική 'Επιτροπή. Άλλ' οί
έν Αθήναις εΰριοτκόμενοι διίναν-
ται νά άπενθννωνται Λρός τόν
έπιζώντα συγγενήν αυτού Κ. Εύ
βυμιον Άγρι-τέλ,ληιν καί νά κα-
ταϋάλονν τάς είσφοράς των.
θέλομεν νά πιστεύωμεν δτι ή
πα·ροΰσα έκλησις ημών θά εΰρη
σΛήχησιν καί πάντες θά σ-εύ-
σουν νά σνμοάλλουν διά της εΐσ
φοράς των, δτά την πραγμαιτοποί
ι>σιν τής υποχρεώσεως ταύτης
πρός την μνήμην τού 'Εθνομάρτυ
ρος.
;νλ. κατλπ μκ-τικκ_ πλοκησ
.ΙΤΟΡΙΚΟ νΝΑΓΝβ^ΜΑ
ΤΑΕΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΕΝΤΓΠΩ2ΕΙΣ
Ι ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΤΟΥ ΚΙΑΤΙΠΟΓΛΟ
Λπο .ό ιιρωιιΐιργι|μα ιρν ^ΤΕΦΑΝΟΤ ΞΕΝΟΤ:
"Λ> ΛίΛΒΟΛΟ- -ΓΗΝ ΤΟΤΡΚΙΑ»------
'ΓΪΡΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΕΚΛΡΟΜΗ
ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ,,
Η ΗΜΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ,,
Άπό την έποΑοιίαν τής Βορβίου
ΤΡΕΜΠΕΣΙΝΑ
Το« σννίργάτου μας κ. ΙΩΑΝΝΟΤ ΑΝ. ΒΕΡΝΑΡΔΟΤ
| (ΣυνέχεΜΐ έ*
! Τό 44ον Σύνταγμα, δι1 ούς λό
1ους περιέγραψα ηδη είς τό 6ον
ε«ράλ«ιον, δέν είχε συγχρονίσϊΐ
.ήν
τού μέ την τού 43
& Σητάγματος, καΐ συνεπεία
!?ΐς τοιαύτης παραλείψεως τό ά-
(Κπβρόν τοϋ έπιτεθέντος 11)43
Ρά7ματο; ήτο εκτεθειμένον, άκά
νπον έκ τής κατενθΰνσεα>ς των
ιψιομάτων Πονντα — Νώρ κοΐ
269.
Την πρωίαν τής 14ης Φεβρον-
Ιρίου οί Ιταλοί άντεπετέθησαν
ι ϊσχυροτάτας δυνάμεις έν^ντί-
ν τοθ ύψώματος 1178 έκ τής κα
*νθχ»νσε*ος τοϋ Πονντα — Νοΐς,
τα τμήματά μας καί
•βτάτιν αίματηροτάτοιι αγώνος,
Ββ' ου την κ«τάσταοιν έκεί |σω
«ν η δράσις τοΰ Λύχου
ϊτη, άνοι/Λ&όντος τρείς Αντεπ*-
*'£ΐς έ* τού Άνωνύμον ύψώμα-
•ο; χατά τού έχθρού, άνακατελη-
Ιθΐ) τό ίψιομα 1178 συντριδέντων
'« Ιταλών.
είναι τό κάτωθι ς«α-
τον Διοικηιτοΰ
'δ ίταλικοΰ Συντάγματος,
έ—-ι τού Μάλι — Σεντέ
Ί «ιΐ)χ)Λ,τέν .ταρά τής ΰπηρε-
*? Τίί; Τ Μεραρχίας — στρα-
τΐ; Πωα9εοδωρου Γεώργιος.
Ή ίρέ ίλξ έ Θλ*ώ
<Ή «τα ίληξε μέ Θλιβρρώτα- διά τα στρατεύ Έκ των 1000 άνδρών άνα-/ατέ λαδον, μα ., τό ϋψωμα 1178, δέν «αρά 200, καΐ αύτοι 4 *βλι«ηάτην κατάστασιν. "<«■ Είναι άνάγΐκη έντός τής "ΙΓτ"ς ν« μοϋ σταλωσιν ένισχν- Το 111)43 Τάγμα, Τζωρτζακά Ι; ^"Η^οε «αί αύτό την 5ην τής 13.2.41, κατήλ- κλιτείς τής Τρεμ "ώ έν μέσω πυκνοτάτης ρός τόν πρώτον τού σκοπόν, ήτοι 'Άρτζα ντί Μετ ►ι τα 1500 τι ΧΙ' Λ των χιό χατά τρΟΛον αίφνιοια- Β' "Οθεν, ΐϊμεθα όφειλέται είς τόν Χριστιανισμόν, διά την πληρό Ι τητα, την κομψότητα, την ούσια στικότητα καΐ τάς .ταραμυθίας τής [ άΡ.ηθώς πεπολιτκτμιένης ζωης Λθιρά είς πάντα άλλον θεσμόν και νόμον, καίτοι, τό γε νυν, ο¬ λίγον οννειδητοπχκούμεν τό γ^γο- ' νός τουτο. Ι Οί άνθρωποι, πρό πολλοΰ άπο- σεις όνομαστικ)άς νεκρών καί τραυ (α·ύ<Α·τ€ς των εΰεργεσνών τού Χρι ματιών τού 43ου Σνντάγματος βτιανασμού, μόλις έκτιμώσι τό κατά τόν μήνα Φεβρουάριον γεν»- Λλτ)θος των χοινωνικών ίϋλογιων, κώς τοΰ 1941, όσας ηδυνήθην νά τάς οποίας ούτος παρέσχε καί συγκεντρώσω διά των έ.τιμόνανν παρ«χει είς τόν κόσμον. ΟΙ ά'ν- ΐοροΐΒΐαθειών μόν, καί όσιον τάς θρωα,οι, έκ τής κατ' έπκράνηαν ο,ωτογραφνας μοί άπέστειλον οί οψεως των πραγμάτων κρίνοντίς, οίκ«ϊοί των. Εάν δέν συμπερτ*- νομίξουν, &τι τα ά,γαθά ταύτα, λήτρθτ>σαν πάντες δέν εΤνα,ι ίδν προήλθον, ιδίως, έκ των πολιτν
κόν μου λάθος, καθώς γράφω καί χών καϊ πολτ,τιστικών θεσμών καί
αλλαχού:
Ιον ΝΕΚΡΟΙ
α) Άξιωματικοΐ
ίν. τής Παιδείας.
Ό Χριστιανισμός, ειίσαχ6«1ς είς
την 'Ελλάθα καί Ρώμην, καί γνω
'Τπολοχαγός Πιρζικον Τσουμ- στοποίήσας τόν αληθή καί μοναιδτ
πέλης Βασίλειος τού θεοδωρον. κόν θεόν καί τό άληθές μέσον
"Εφ. ΆνΘυυτολοχαγός θεοδωρά- Της σωτηρίας διά τής θυσίας τού
κης Ιωάννης τοΰ "Αντώνιον. Υϊόν Αυτού, έκαινούργτ>(Τε «αί
Μόν. Άνθυατολοχαγός Άνεζίνης ήγίασε τούς άνθρώπονς καί, έκ
βεόδωρος. "Εφ. ΆνΘιντολοχαγός οκπ·τόν πεπληρωμένων άδι,κίας, πό
Γιαννούλης "Οθων. "Εφ. Άνθν- νΤθίας. πλεονεξίας, άχρειότητος
πολοχογός Νιογιανός
ος.
β) Όπλΐται
Σ τρατιώτης Αναγνωστάκης
Κων. τού Νικολάοΐ'. Στρατ. Ά-
ρινοκλάκης Αντώνιος τού Ιωάν-
Χτρατιώτης
ομού, πάσα ή, ΟΙκουμένη, έν τού
τοις, ησθάνθη τόν φωτισμόν καί
όπήλαυσε τού ενειργιετικοϋ ηλίου
τής αληθείας αντοΰ είς τα δα/ψν·
λή κοινωνικά ώφελήματα καί τάς
άνθραλπκπικάς καΐ πολιτιστικάς έ
πιοράσϊΐς, τάς οποίας ούτος χο-
Ή υπό τού Χρκττιανισμοΰ, παν
ταχβΰ διαχι>Θιεΐσα έλλαμψις καί
επί δράσις, είναι τοιαύτη, ωστε
μάλις δυνάμεθα νά σχηματίσωμεν
ύρβήν εκτίμησιν περΐ αυτής, διό
τι, πρό πολλοΰ, ήδη, είμεθα εΙΘι-
ομένοι Άς την άσφαλαϋς καί σι
ωπηλώς, έπενειργούσαν δύναμίν
Ό Χριστιανισμός, δι>ναΓτός ύ-
καΐ Ισχυράς, καί κατορθοΐ,
Στρατ. Κατσαράκης
διηνεκώς, αούς Ιδίονς ήβικούς
οριάμοονς, τούς όποίονς έπραγμά
τΐιχτε κσπά τάς περ«λάμπρους ού
τού ημέρας, ότε έξήλειψε τούς
ναονς των θεών καί άπήλειψϊ
ιούς άκαιτονομάστους βδελυγμούς
έκ των πόλεων τής άρχαιας "Έλ
λάδος καΐ της Ρώμης. Καΐ έξη-
κολούθησε, μετά θαα^μαιστής Ισχύ
ος καί ταχύτητος, την μεγαλο-
πρεοτή αυτού πορείαν Άγάπης καί
Αδελφότητος, καθαίρων τόν να-
Γρηγόρ^· Ι ν-α-1 θιεοστυγίας, καττέστησαν αύ | όν της Αφροδίτης έν Κορίνθω
το-νς «γένος εκλεκτόν, βασίλειον , καϊ καιταρρίπτων τάς μαγεΐαις τής
ΐεράτενμα, εθνος δγιον, λαόν είς . 'Λρτέμιδος έν 'Εςρέσω. Κατΐσμί-
πίρΐΛοίησιν^. Ι κρυνεν, οντω, τα άκάθαρτα πνεηϋ
Εκείθεν, διαδοθείς ίίς τα "Ε- ■ ματα καί άποκαλύπτωιν τόν μόνον
θνη διά τοΰ φιλανθρώπον 'Ελέ- ' αληθή καί ζώντα Θ«όν, έν 'Αθή-
Ιίιΐάν Ο1Ι> το^' β'6101" ημών, «Ανατολή ίξ ( ναις, διά τοΰ Αποστόλου Παύ-
Σταύοοι: νιΙ>ου5 έπρσκέψατο τα εθνη. τού | λον.
δούναι ο^ως τοίς καθημένοις έν · Άληθώς, ναί! ΚαΙ θριαμιόεΰει
Ι
σκότει καί σκιά θανάτοτ1», έγαλού , νυν, υπό την κοινωνικήν καΐ την
χησε καί άνεκαίνισί την ονθρω- ' -τ.ντνματικήν αυτού ά-τοι|ίΐν, καί
πόπχχα..
Καΐ αν πάντες, μέχρι τού νυν, ,' ίκτός αντοΰ.
Λέν κατέστησαν μέτοχοι των στο-
στικ<">ν εΰλογιων τού Χριστιανν
ι έν τώ πεπολιτισμενω κόσμω, καί
(Συνβχίζεται)
ΕΓΛΑΒΙΚΟ ΠΡΟΣΚΠίΗΜΑ
ταϋ οποίον άν-
λ» ' Ε'; ■
»Χμα/Λ>τονς ϊσπευ
αγών επί τινάς
*■
την χαράδ,ραν Μαρί-
«ΟΙ.
««Ι
τον είς
Ρατο το
^'ν<>Χοπημα τού έ-
'^λ καί τής &-
α)ς τοΰ 43
«λλά καί αί ή-
ιών
^«αναλογίαν 0-
τοΰ Γεχοργίον, Στρατ. Τυιλισοά-
κης Έμμανονήλ τού Εύαγγέ>^>ν.
Σ τρατ. Τριανταφυλλάκης Χαρά
λαμπος τού Βασίλειον. Στρατ.
Κατσα'μ.τοξάκης '1(ι>άν. τοΰ Έμ
μανουήλ. Δεκανεύς Κασαπάκης
Ιωάν. τοΰ Γεωργ. Δεκ. Χελιδά-
κης Νικόλαος τοϋ Χαριλάον·
Στρατ. Νε.κάκης Ήρακλής τού
Νικολ. Στρατ. Αλεξάκης Γεώργ.
τοΰ Μιχαήλ· Στρατ. 2αΧασι βέν μοί» έκαμε καί οΰδί-
μία κίνησις ΐντάρχει· όμα»ς τα
λείψανα των έγκατα>^λειμμένων
ΕλλτίνικΛν άρχοντικών σπττιών
τ ου, μαρτυρονν την παληά τού αί
γλη.
ΣΕΒΝΤΗΚΙΟΤ: Ήρβε επί
τέλους καΐ ή ήμέρα ποΰ μέ %ε-
χωριστή νοσταλγία καί, χαρά έ-
.τερίμενα· έλενθερη πλέον θά πή
γαινα προσκυνήτρια στόν τόπο
.-τού γεννήιθηίοα..
Ά»5αθόοιστο χτνΛοκάροι. μέ πιά
ννι οτό ξεκίνημα τοΰ αύτοκινήΓτοί·
μας. Πέντε σννεκβοομβΐς μβς »'
έγώ πηγαίνομε στόν άγαπημένο
μου τόπο έκεί ποΰ γεννήθηκαν οί
γονεϊς μόν, έκεϊ .τού πρωτόίτδα
ώς, έκεί .τού χαράχτηκαν τα
ά
ρς
παιδιάτικά μου άχνάρια· στό ό-
νομαστό ΣΕ,ΒΝΤΗΚΙΟΊ-, στό
Σούλι τής Μ. ΑΣΙΑΣ, σέ κεϊνο
ποΰ τα παλλτΐκάιρια τού φημίξον
ταν γιά την τιμή, την περηφάνια,
την ^6εΛΤ<ά, καί την παλληκα- ριά τους μά καΐ οί κο.τέλλες τού, σέ όμορφιά, νοικοκυριό, καί χαρή, των οποίων καί τού Προξένου της ■Ολλανδίας ΕΝΤΜΟΤΝΤ ΝΤΕ ΧΟΣΠΙΝΤ έγικα-τεστημένων έ- κεϊ άπό τύν 17ον αιίωνα, γι' αύ- τό έθί-ωρούντο καϊ μόντμοι κάτοι- κοί τού. "Εφθασα λοιπόν τό άπρό σιτο, αύτό ήταν τό Ιδανικό μόν. Νά ξαναϊδώ την πατρίδα μου, νά σκνψω νά την φιλήσω. "Οσο τό αύτοκίνητο προχώρει, καΐ ή ώρα πλησιάζετ, ή άγωνία μου αύξάνΐ- ται, φαντασία μου Λετά καί ή φθάνει, ,τρότοΰ τα μάτια μου άν- τικριύσουν αυτόν τόν τόπο. Κλαίω, μά δέν άργει νά ακουσθή ή φω- νή τοΰ ξεναγοΰ «Ν ά τα σπίτια τού» σνννίφο μαΰρο μού σικότι σε τα μάτια, καί βέν διέκρινα παρά σνγκεχυμένα ώφΐσμένα ση- μεϊα. "Ενα μιχ/ροσπιτάκι, ό Στα θμός τοθ Καζαμίρ καΐ νστΐρα;, Οστερα! τίποτε το γνωστό. Παμ παλαιά μωρόσπιτα, καΐ καινουρ- για μεγάλα, τείνουν νά ένώσουν τό κνρίως Σετΐντήκιοΐ μέ τό Κα- ζα/ιίρ οί γνωστές έταιρεΓες δέν ύπάρχουν. ΣΥΝΕΧΓΖΕΤΑΙ — 361 — Ό ΙΙα,τισάχ, χαμγελασε ίκανο Λο;ΐ(μένος. Έγώ συινέχισα: — Πολιιχ,ρονε,αένε μου Πατι- σάχ τού εΐπα, μέ εϊχατε προσ- τάξει νά 6ρω καιί νά τιμωρήσω τούς δράστες τής δολοφονίας ττίς Άνίκας καί. τού παιδιοΰ αας. Σάς ύΛοσχέθηκα πώς θά Ικανια δ,τι μποροΰσα γιά νά έκτελέσω την προσταγή σας. Καί κράτησα τύν λόγο μου. Βρήκα τόν δράστη καί τόν έτιμώρησα. Τόν άνάγκασα νά πιή τό ϊδυο ςχχρμάκι μέ τό όποίο, τ» έρο*μένη τού, ΰστερα άπό δική τού προσταγή, <ροιρμάκο>σε την
άμοιρη γυναίκα καί τό άθωο
6ρέφος. ΔΐΌτυχώς έκιείνονς ποΰ
Λροστάζουν αύτά τα έγκλήματα,
δέν εΐμαι σέ θέση νά σάς τοϋς
άποκαλύψο} γιατί κρΐ>6ονται πίσα)
άπό τόν Μιεγάλο Μο»φτή καϊ
στίς άριμο·διότητές τού δέν μποτ
ρω νά μπω. Μ,-ϋορεΐ νά μην τούς
ξέρη οϋτε ά [διός, «Τμαι δμως
6έι6αιος πώς άν γιά την άνακά-
λνψή τους μεταχίί-ρισθή τα δι-
κά μου τα μέσα, σιγουρα Θά τοΰς
6άλη στό χέρι.
— Σέ καταλα6αιί.νω, |«αν8 ό
Πατισάχ. 'Εννοεϊς τούς Χοτζά-
δες καΐ τοΰς Οίλεκάδιες που 6ρί·
σκονται κάτω άπό την έξοΐΌΪα
τού Σεΐχ — Οΐλ — 'Ιβλάμ. Μά
αιΥτός δέν μπορεί νά ενεργήση δ
π<ος ένεργεϊς έσύ. Αύτός δέν μπο ρεϊ νά βασανίση άνθρώπουις γιά νά τοϋς άΛοσπάση τα μυστικά τους μά κι' αν άκόμα τό ϊκαΛΐε, Θά ζεστραονε ΐΆονς τοΰς μουσου). μάνονς εναντίον μου. Οϋτε μιά τρίχα των Χοτζάδων καί Οϋλ<ει- μά&ων 5έν μπορεί νά τραΰήξη. Ξέρΐΐς Μεγάλε Βεζύρη πώς ό Μονφτής, είναι δικος μα; άνθρω ,τ»ς καί άντίθετα μ' έσένα ίκνΰ δέν έγΓ/ίρίνε-ις χωρΐς έπιφυι>Λΐ.ξιε4.ς
δλες τίς μεταρρυθμίσε^ς κι' αΰτό
είναι δικαάομά σον, αύτός τίς θε
ωρεΐ δλιες, σωτήρυες καΐ εύεργετι-
κές γιά τό Ντο>6λέτι. Καί άγωνί
ζεται να κάνη νά τό έννοήσουν
αύτό καί οί Χοτζά&ες καί οί Ού
λεμάδες. "Ως τα τώρα εΐμαι σέ
θέση νά σέ 6ε6αιώσωι πώς, ϊχει
πείση πολλούς ολ' αύτσυς, μά
οί πιότερο), δπο>ς μβιΰ τό εΙπε.ς
κι' έσύ κ' είναι άλήθεια δέν άλ-
λάζονν μι»α7Λ.
Αΰτοϋς τούς γνοιριζο^ιιε δλους
καί θά τούς έξουδετερώσουμε, δ-
ταν κερδίσουμε τούς λαιούς μας.
"Οταν πιστέψθΊ'ν πώς οί μετα,ρ-
ρνθμίσεις δέν θίγοΐ'ν το 'ία/Μμ
καί πώς γίνονται για το συμ·φ«
ρον τους. Τότε, ίίταν δηλαδή θά
ίχω την εγικρίθΊΐ τού μουσουλμα-
νυοοΰ στοιχείον τής Αντοκραα»-
ρίας, θά τούς κατηγορήση άνοι-
στά σάν Ιχθρούς τοϋ 'Ισλάμ καΐ
τοΰ Ντο(>λετ«οΰ καί στήν άνάγκη
θά τούς χαλάσω δλοιις. °ί2ς τα
τ ότε δμω-ς εΐμαι ύποχρεκϋμένο);
' νά τους άνέχομαι καΐ νά {«ψίστα-
μαι τίς έπιθέβεις τους εναντίον
μου, πολεμώντα'ς τον·ς μόνο μέ
τόν λόγο. Καταλαιβαίνετς Μέγα
λε Βεζύρη πάσο δΰσκβλη είναι ή
θιέση μου.
) —Βέ6αια σάς καταλαίκχίνω καί
σκμμεριζομαι την θέση σας, π»
λυχρονεμένε μου Πατισάχ τοΰ εΐ-
πα. 'Κηιειδή δμως ,τρέπίχ νά ά«ο-
καλυφθούν οί αρχηγόν τής συνω
μοσίας, δ,τουοι κι' άν είναι, δχ*
μονον γιά την άνεμπόδιστη συνέ
χιση τής έφαρ.μογής τού μεταρ
ρυθμιστικοΰ σας προγράμματος,
μά καΐ γιά την ιδία την προσ<'>
πική σας άσφάλεια, ποϋ κινδυνΐίύ
εί άπ' αίαούς, έ-τιτρέψτε μου νά
πιστεύα>, πώς ό Μεγάλος Μου-
φτης, πρέπει νά τούς άνακαλΰψη
καΐ μπορεί νά τύ κάνη καί νά μού
τούς ύποδείξη. Χωρίς νά φανή
.-τώς άνακατβύθηκε αΰτός, θά τούς
σι,ιλλάόω έγώ μέ τοΰς άνθρω.ιους
μου καί έχω τόν τρόπο νά τοΰς
ίξαφανίσω, δίχως νά τό άντιλτ)-
1 φθή κανείς.
Ι Στό σημείο αύτό μ,τήκιε στό
Γθ·αφεϊο τοΰ Παηισάχ, ό Χαλέτ
ι 'Εφέντης καί μας 6ιέκοι).<ε: ! — Πολυχοονεμένε μου Πατι- οάχ, ε«ε στόν Μαχμούτ. Στό Γραφεϊο μου Λεριμένει ό Σ·είχ — Οί'λ — 'Ισλά καί έρωτάει εάν τόν χρβιάζεσ&ε. — Νά περάση, τού άπάντησβ ό Σουλτάνος καΐ μέ οοοίταξε χά μογϊλωντας. Ό Χαλέτ 'Εςρέντη; άποσύρβη- κε καί μπηκε ό Μεγάλας Μου- φτής στό Γρονςρείο. Σηκωθήκαμε καΐ οί δυά. Ό Μουφτής προσκύ νησε τόν Πατισάχ, .τού τόν σή- )«ιΜϊε καί τοΰ φίληβε τό χέρι: — Κάθησε σεοαστέ μου Μοτ»- φτή τού εϊπε καί μάθε άπό τό Μεγάλο μας Βεζύρη τα νέα τού. Άνακάλυψε τόν δςάστη τής δο¬ λοφονίας τής Άνίκας καί τοϋ μικρόν. Ό Μονφτής εστρεψε τό κετρά- λι τού, σ' εμένα, μέ κοίταξί μέ τό όξύ εΐρίι/νικό τού όλέμμα καί οπάντησε στόν Πατισάχ: — Μ' ευχαριστήση μου Θά τόν άκούσιικ — Άναγκάστηκα άγαπητέ μοί» Ισμαήλ, μέ δυσαρέσκεια, νά ξ,α- ναδίηγηθώ τό Ιστορικό τής άνα- κα/,ί"ψείος, τής σΐ'λλή-ψεως καί τοϋ τέλους τοθ φόλου τής καμο ριέρας τής έρωμένης τοΰ Πατι¬ σάχ καΐ τοϋ παιδιού της. Ό Μεγάλος Μουφτής πού μέ άκουγε μέ ξέχωρη προσοχή, δταν τελείωσα μ' έρώτησε: — Δέν έ'μαθες ποίος ήταν αΰ¬ τός ό Ούλεμάς ποϊ' έξαγάρασϊ· τόν 'Ε&ραϊο; — "Οχι τού άπάντησα, γιατί δΛα>ς μόν εϊπε, τού ήταν άγνο-
στος καί τόν .ιιίστεψα, γιατί αύ¬
τός σάν Ίσραηλίτης, δέν εΤχε
σχέσεις μέ Ούλεμάδες.
Ό Μουφτής χαμογέ7.αβε:
— Αύτό δέν μποιβΐϊς νά τό
πής, μοϋ εϊπε. Καί οί Οϋλεμάοες
άνθρωποι είναι καί νταραβερίζον
ται μ' όλον τόν κόσμο. "Τστερα
πώς είσαι ■6έ6αιος, ότι σοΰ εί,τιε
την άλήθεια; ΓιατΙ αύτός που
τόν έξαγάρασίε νά ήταν Ούλεμάς;
Μπορεΐ νά ήταν καΐ κάποιος άλ-
λος ν-ΐού ποίος ξέρ«ι γιά ποιό λό
γο τόν ϊκρυψε.
— Δέν τό νομίζω, τοΰ άπάντη
σα.
— "Τστ^ερα καί νά μέ
θάς, βεζύρη μου, μού εϊπε
νικά ό Μουφτής, δέν μπορώ νά
κο,ταλάβίο γιοντιί 6ιάστηκιε.ς νά τόν
φοορμακώσης καί δέν τόν έκλεινες
στά ιμπονντρούμια. "Ετσι θά τοΰ
ό^ποσΛίθύσαμιε περισσότβρ«ς όμολο
γίες. "Ισως νά φτάναιμε καί στούς
άροίηγοΰς της συνωμοσίας πού κυ-
ρίος, αύτοι μάς ένδιαφέρβ'υν.
— Γιατί, τού Λπάντησα κάτ
πως εντονα, γιά νά τόν κάνω νά
μού πή δσα μοΰ είπε τόν εΤχα
καταντήσει σβ τέτοια χάλια που
δέν 6ά ζούσε πιά. Είχε γίνη έ-
ρείπιο, μά καί, γιατί ήθελα νά
δοκιμάσω τό φαρμάκι.
— Αύτό θά μποροιύσαμε νά τό
δώσουμε καί σ' ενα σκύλο, μού
ίΐπε ψνχιρά. Καί συνέχ«τε. Δέ*
ήταν άνάγκη νά βιαστής Μεγά-
λε Βεζνρη νά σκοτώσης τόν δν-
Θρωπο, τόν μόνο ιΐτού ϊΐχαμε στό
χέρι καί πού μ,τορούσ€, όπως
σοΰ ϊΐπα καί πρϊν νά μάς ήταν
χρήσιμος στό σκοιπ» μας.
— Λυποΰμαι Σβΐχ — Οΰλ —
'Ισλάμ, τού εΐπα συγο<.ρατώντοις την άγανάκτησή μου, γιατί 6Λε- πω πώς άμφισιοητεϊς την Ηλικρί- νεια των -τροθέσεών μου καί μέ έλέγχεις, γιά τόν τρόπο πού έ- νήργησα. — Την «Ιλικρίνεια των προθϊ σεών σου οέν την οιμφυσβητώ, μού άπάντησιε. — Δέν ήθελα ΣεΧχ — Οΰλ — 'Ισλάμ, νά σοΰ άποκαλυψω άπό σεΰασμό τοθ €Ϊπια καΐ γιά ποίον άλλο λόγο, φροντισα. νά ξ«κάνω τόν 'Εβραίο. Μά άφού μέ προκα- λεϊς θά μιλήσω. ΕΤναι οηίαμτρισβή τητο πώς έκεϊνοι πού ξεσηκώνονν τόν κόσμο εναντίον τού Πατισάχ γιά τίς μεταορνθμίσ«ις «ού έτκτίε λεΐ, «ίναι οί Χοτζάδΐις καΐ οί Ού λεμάδες. Καΐ πιστβύω πώς άνά- μεσά τους, ϋρίσκονται καΐ οί άρχη γοί τής συνομωσίας. Αύτό άποδΐί χτηκί άπ' την όμαλογΐα τοΰ 'Ε6οαί ου πώς Ούλεμάς τόν έξαγόραΐσιε.ικι" αύτός το{ίδ<ικΐϊ τύ φαρμάοα μέ τό όποϋο πέθαναν ή άμοιρη κοπέλα καί τό άθ&ο 6ρέφος. Αύτό δέν στηΐφε,ρε καί σέ σένα νά άποκα- λυφθή καΐ γι' αϋτό, 6ιάσττ|ΐκα νά κλείσω τό στομα τού 'Εοραίου. — ΟΙ Χοτζάδες κου οί Ονλεμιά δες Μεγάλε Βεζύρη, μιο,ϋ άπάντη σεν ό Μουφτής άτάραχα, είναι άντίθετοι μέ τίς μεταρρνθμίσεις κοϊί τίς πολ«μοΰν. Δεν ,τιστειύω δ μιως πώς φτάνουν ως τό εγκλημα. — Πώς .είναι δυνατόν νά έξα- κολουθής νά τό πιστει!»ης αΰτό σε βαστέ μου Μουφτή, τόν ερώτησα, δταν Ούλεμάς, οπο>ς άποδείχτηκε,
|6αλε νά φαρμαΐκώσουν την άδελ
ςρή τού Κοκκάλα καί τό παιδί της;
— Δέν άπιοδείχτηκε αΰτό. Ό 'Ε-
6ρα{ος, μπορεΐ νά μή σού εΐπϊ
την άλήθεια, έπέμεινεν ό Σείχ —
Ουλ — 'Ισλάμ. Καΐ μ' έρώτησε:
— Μπορ€ϊς νά μού .τής αν 6ρέ-
θ»>κε ενας Χότζας ή ίνας Ούλε¬
μάς, άνάμεσα στούς σΐ'νωμότείς
τού ΜΛοσταντζήμπαση πού Επιασε
κιΐ' Ικλεισε στά μΛον/ντρούμια ό
Χαλέχ 'Εφέντηις καί πού έσύ τε¬
λευταία άνέκρινες Κια 6ιάστηκες
νιά χαλάσης; "Ολο* αύτοι ήτανε
Πασάδες, Μπέηδες, Αγάδες καί
χαμάληδες. Μά κανένας Χότζαις,
ουτε Οίιλεμάς.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Τού οννβργάτου
ΙΓ'
Την έπομένη μερά ξ«κιν)>σαμε
κατά τίς 8-30 Λρωϊνή, γιά τή
κοσμικη λουτρόπΌλι τής Έλ&ετίί-
ας Σαΐν Μόριτς. Άικολουθώντας
| τόν δρόμο. τής Κιοΰρ περάσαμ*
όρ«τνές διαοασεις, απότομες όλο-
πράσινε·ς κατωφέρειες καΐ φθάσα-
με στΐς 13.30 στή λουτρΟΛθι>.ι.
Βρίσκ&ται σέ ϋψόμετρο 1.8ΰ5 μέ
τρα. Ή θαΜμαστή τοπο&εσία της
στίς δχθες τής άμώνυμης λίμνης,
τό ύγιεινό κλίμα της, τα πολυιτε-
λή εενοδοχεϊα της «αί τα χειμερι-
νά της σπάρ, έκαμαν την πτριο-
χή αυτή κέντρον 'Τουριστυκού έν-
διαιφέροντος. Έκεί μείναμε μέχρ*
τίς 15 ή Λρα καί μετά προχωοήτ
σαμε γιά τα σύνορα τής Ιταλίας.
Κατά (την διαδρομή άριστερά στό
6άθος τοϋ όρίζοντα, διεγράφετο
μέκτα στή πάχνη, ή ξσ^νοι>σ^μέντι
πόλι Νταβός, τής Έλτ>ετίας, γιά
τα σαναντόριά της.
"Οταν μπηκαμΐ καΐ πάλι στό ί-
ταλικό ίδαφος καί οάλαμε τα ρο
λόγια, μ«ς μία ώρα μπρός, διασχί
σαμε την ά.τέραντη ρωμαντική λί¬
μνη τοώ Κάμο, πού βρίσκεται σέ
ύψόμετρσ 199 μέτρα. Ή έξοχη
αυτή λίμνη μέ τίς δαντελλωτές ά-
κρογιαλιές της, τίς μβγαλοπρίΛεΐς
έπαΐιλεις, τούς άλ^στόλιστουις κή
πους, τίς κατάφντες βαιτνοπλαγν
ές, τα τ>απσράκΐια της, τ ά κοττε>-
οα «αί τα άναρίθμητα χωριουδά-
κια της στΐς γραφικές της δχθ*ς,
Εχει μήκος 51 χιλιόμετρα, πλάτος
3—4 και 6άθος , τό μεγαλντείρο.
406 μέτρα. ΠληΘ. &22^000. 'Κφίγ
νοντας την —ιν^μορφη αυτή λίμνη
τού Κόμο καί περνώντας την μι-
κρή λίμνη Καρλάτε, φθάσαμε στή
Βί-ρόνα στΐς 21.30 ωρα.
Διανι^τε^€ύσαμε στό ξιενοθο-
χείο Μιλάνο στή Βία Μαίρτσέτι,
Ή Βερόνα μέ πληθ. &67.ΟΟΟ, εΤ-
ναι σημιΐντική πόλις τής Ιταλίας
Λπο τα καλλιτεχνικά ρωμο'Τκά μνη
μεία καΐ άζιόλογα μέγιαρα τού
14 ου αίίωνα. Έπίσης έΐμπορικόν
καί 6ιιομηχαΛαχόν κέντρον. (Ζ<δα, σιτάρια, όπωροκτνκνακά. Διύλι- στήρια, χαιρτοποι,ΐα κ.λ.ρο.). Το πρχοϊ .τηγαμί στήν Λλατ€ϊα Ντέλ "Ελιμ,τα, στήν Άρρένα (Ιππόδροτ μος), μνημβϊο τής Άν<Γ^ννήθ6ϋ>ς;·
"Εχει θέβεις γιά 25.000 ββατές.
ΧΑΡ. ΠΕΤΡΟΠΟΤΛΟΤ
Έπίσης στή Ρωμαική Άγορά,
στόν τάφο τής Ίουλιέττας, σπόν
καθιεδρικό ναό, χον .τεριλαμβάνεχ
τή 6ι>6λιοθήκη Καπιτολάρ-ε καΐ θιε
ωριεϊτα*. όσω τίς παλαιότεριβς τοΰ
κόσμον καΐ στό μέγαρο πού φιλο-
ξεντ'ιθηκε ό μεγάλος ποιητής τιής
Ιταλίας Δάντε, δταν ήταν έξ,όιρν
στος. Έικεϊ, λέγουν, δτι εγρονψε
τό τϊλευταϊο τού Ιργο «Κοΰαστίο
ντέ άκουα τέρα» (Ιρεννα περί 1"%
καΐ ύδατος). Στή μέση τής κλει-
στής πλατβίας, πού βρίσκεται τό
μέγαρο, «Τναι καΐ τό άγαλμά τού.
"Οταν τελίίωσε ή ξενάγησις,
πήιγαμε γιά φαγητό καί νστ«ρα
άπό μισή βρα ξεκινήσαμε γιά τή
Βενετία. Άκολουθώντας την Ε¬
θνικήν όδό .τεράσαμιε τή μεγαλη
γέφυρα, .τού βχει μήκος 4 χλμ.
καΐ ένώνει τή Βενίτία μέ την ή-
πειρωτική Ιταλία. Ή γέφυρα αΰ
τή, λέγουν, δτι χωρίζει τίς δυό
θάλασσες τής Βενετίας. Την νβ-
κρή καΐ την ζωντανή. Ή Βενε¬
τία 2χει πληθιι«·μό 749.000 Είναι
χτισμένη πάνω σέ 300 νησίδιες,
•τού συνοέονται μεταιξν τους μέ
ίΐολλέ-ς κνρτές γέψΐΊρρς· Ή με-
γάλη διωρυγα ϊχει μήκος 3.«00
μέτρα καί -τλάτος 30 μέχρι 70 μέ
τοα1. Ή πιό ονομαστή γέφυρα, πό»
ένώνει τίς ούο άκτές· τής μεγά-
λης διώρυγας, είναι ή Ριάλτο.
Φθάσαμε άπόγίυμα. Μιείναΐϋε
δυό μέρες στό ξενοδοχεΐο Ούντοέρ
σο έ Νάρδ στή Λίστα ντί Σπάγκι
Τρώγαμε στό έστΐ/ατόριο Ρώμα.
ΤΗταν στήν άκτή ιτής μενάλης; δ»ώ
ρυγας.
Κατάμεστα άπό τουοίστες τα
πλοιάρια. ΚαλοΙστεκούμιενοι καί άρ
ριεΛΐωποΐ οί πασιτρικοντυμΓνοι γον-
βολιέρηδ.ες κρα,τντας τό ίδιόρρυ-
θιιιο κουπί τους, κίϋ.τηιλατούσαν μέ
ρυθμό. Έτπ'σης κατατοπιστικός ό
φτοτίΐ,νός πίνακας πον εχίιΐ ό στα-
σμος τής Βενϊτίας μέ τα ξενοδσ-
χεΐα καΐ τίς πανσιόν.
Τό πρωί, μετά τό πρόγίυμα,
ε4νΠ]οι6ασθηκιαμ(ε άντο τό πορθμιεΐο
τού σταθμόν στό πλοιάρίο πού πή
γαιινε γιά την πλατεία τοΰ Άγιαι)
Μάρκον. Δ^ασχίξοντας τή μργάλη
δαώρυγα είδαμε πολλά μέγαρα
γοτθικής τέχνιης δπο>ς: Σανσο-
6ΐνο, Ρετσόνικο, Πεζάοο καί Λ»λ
λά (ϊλλα.
ΛΑΝΠΡΑ Η ΕΚΔΗΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ
Εξαιρετικήν επιτυχίαν έσημίίω-
σβ την 20.2.71 είς την Ζ. Π. "Α¬
καδημίαν Ιωαννίνων, ή έορταστι-
κή εκδήλωσις υπό τού Σύλλογον
Μικρασιατών. Κατ' αυτήν ώμίλη
σεν δ διδάκτωφ της Νομικής Σχο
λης τού Πανεπιστημίου θεσσαλο
νίκης κ. Εΰστάθιος Εύσταθιάοτις
μέ Θέμα «ΟΙ Πόντιοι καΐ ή 'Ε»τανά
στάσις τού 1β21». Τόν όμιλτιτήν
παιρουοϊασεν Ας τό πνοβνόν
τήριον δ ικαθηνητής τοδ ΙΤανβΐτν
στημίιου "Ιωαννίνων κ. Γ«ί>ργιος
'Κάζαντζίδης.
Μετά την όμιλίαν κ.αί έν μόσφ
<>ερμων καΐ παρατεταμ>ένων χ«ιρο
κροτημάτων εγίνετο έπίδειξις ιτο-
λειμκκων ποντιακων χορών.
Είς την εκδήλωσιν παρέστησαν
Λ?.είστοι έπίσημοι.
ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΤΩΝ ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΟΝ ΠΑΤΡΙΔΩΝ
Η ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΙΣ ΠΕΡΓΑΜΟΝ
Έπιμέλβια: Γ. Κ. ΧΟΝΔΡΟΝΙΚΗ—ΑΡ. ΘΗΒΑΙΟΠΟΓΛΟΓ
Άπό τα λαογραφικά τού Λα-
ραγνωρισμένοιυ 6-ιολΧον €Π1ιργα
μος», εκδόσεως τής έν Μντιλή-
ν~ Κοινότηιτος Π*ργάμον, τό 6-
τυς 1529, τϋ έΛΐμελεία των ά-
ειμνήστω'ν Γεώργιον Κ. Χονδρο
νίκτν καί Άριοτ. βηΐαιθιπουλου.
Την Καθαρά Δεντέιρα κορίτσια
ΤΟ «ΔΕΛΤΙΟΝ ΕΝΗΜΕΡϋΣΕ·
«Σ> ΤΟΤ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΤ
ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑΣ
Καλαίσθητον την εμφάνισιν Μοί
μέ Λθλλά ένδιαφέ·ρ·οντα κείμενα,
έκνκλοςρόρη<~ τό 9ον (Φεορο.«ιρι ου) τεύχος τού «Δελτίον 'Ενημε*- ρώσϊως», τό οποίον έκδίοΐΐ κατά μήΛα ό 'ΕΘνικός Όργανισιμος 'Ελ ληνικίίς Χειροτεχνίας, διά νά ένη μερωνη τούς παραγωγούς καΐ έμ- /τόρους — έξαγωγϊϊς προϊόντω'ν τής Χειροτίχνίας χλϊ καλλιτιεχνι κης διοτεχνίας επί ηών &εμάτων δτινα άφοροΰν εκάστοτε είς τόν παραγωγικύν αυτόν τομέα, ώς καΐ διά τάς άνχυττυσσομένας υπό χο9 Όργανισμοΰ Χειροτεχνίας ποικίτ λα; πρωτοοονλίας χαί δραατηριό- τητας πρός προαγωγήν της Χ«,- ροτεχνίας, τόσον επί τού όργανω- τικον, δσον καΐ τοΰ εμπορικον επι πέόον. ΑΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ Την Δευτέραν 8ην Μάρτιον έ. Ι. >.<&. ώραν 7.45 μ.μ., ή "Ενωσις 'Ελλήνων Λογοτεχνών άργανώνει ομιλίαν στήν «Στέγην Γραμμά- •των καΐ Καλών Τεχνων», Μητρο- .τόλίχυς 38 (Β' δροφος). • Όμιλήτρια ή λογοτέανις κ. Δέσποινα Βογιατζίί - Σ*6αστοπού λοι·. θέμα: «Στέλιος Σπειράντσας, ό άνθρωπος, δ επιστήμων, 6 λογο τέχνης». Ποιήματα τού τιμωμένου Θά έρ μηνεύσσι·ν αί καλλιτέχνιδες της ά .τχχγγΐλίας κυρίαι Δίκη Σπεράν- τσα καΐ Σόφια Πήλικα - Βουγιον- κλάκη καΐ ή δΐς Μίνα Καλαντζο- ποΰλον. Α. ΓΡΗΓΟΡΙΑΛΗΣ Ο ΑΦΡΟΔΙΣΙΟΛΟΓΟΧ ΛέχΓΐαι Βηλαρδ 7 Πλατ. Άγίου Κωνσταντίνβυ (Ό(Κ)νοια) 9 - 1 κα· 4 - ί μ.μ. Γ»λ. 525-887 ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΑΤ' ΟΙΚΟΝ ΔΙΑ ΓΤΜΝΑΧΙΟΠΑΙΔΑΣ Καθηγητής Φιλι)Λ«γίας μέ ενβό- κιμον προνπηρεσίαν βΐς Ίσνωτ,ικά καΐ Δημόσνα Γυμνάσια άσκήσας επί μακράν σειράν έτών καί καθή- κοντα Διευθυντοΰ είς "Ιβρυμα .ταΐτ δικής προοτασιας, άναλαμβάνει την κατ' οίκον διδασκαλίαν Άρχαίων καΐ Νέων 'Ελληνικων είς μαθητάς μέχρι καί τής Δης Τάξεως. Πληροφορίαι είς τόν Διευθυν¬ τήν τΐ)ς εφημερίδος κ . Σ. Χ ινανί- βην καΐ είς τό τηλέφωνον 755-606. ΕΚΔΟΙΕΙΣ Εξεδόθησαν καί έκιο<λοφόρΤ|- σαν: — Κωνσταιντίνου Γ. Μπόνη, δρος Θ. καί Φ· όμοτίμου καθηγητού τοθ Πανεπιστημίον Αθηνών: «Ασκή τικοί σνγγιραφίΐς τού Δ' αιώνος» («Ισαγωγαί). — Τοϋ Ιδίου: «Άρχβίου Σύμμι- κτα» —Τακ/Γοποίτ)<Λς καί μελέτη τοΰ Άρχΐίου των ΟΙκτΐΛ· Τυπάλ- 8ων — ΊακωΛάτων έν Ληξουρί<ρ Κεΐφαλληνίας. — Τοΰ Ιδίου: «Άΐνίγκε Μηεμειρ κούγκεν ζούμ τ-<εΐστλ!»χεν νηένστ ;ν ντέφ Ό.
— Τιμητική έκΛιτλωσις διά τόν
Φωκίωνα Γ. Κοπανάρην, πρόεδρον
Δ. Σ. Νοσοκομείον Παίδων «Α¬
γλαία Π. Κυριακού», Τ>ν. Διευ¬
θυντήν Τγνβιγής.
8παιρνα·ν άατό τρία
να» σπίτια, άλεύρι καΐ άλάτ<. Αύτά τα ζύμωναν καί Ικαμναν μιά μικρή πίττα. Την .τίττα αυτή την Ιψηναν απάνω σέ κάροουνα καί τό 6ράου την ϊτρ<ι)γαν λέγον- τας δτι: «"Οποίος είναι αΰτός πού θά μέ ίΐάρη νά έ"λθη νά μού δώση ίνα ποτήρι νε-ρό». Την ήμέρα αυτή δέν Ιπριεπε νά φάγη τίποχε ή κόρη, ποϋ Θά ίίτρω γε την άλμυρή πίττα καί καιρτεροϋ σε νά φανερωθή τό 6ράδν ή τν¬ χη της. Καΐ βεβαιώνοιυν ότι τό βράδν έκε.ϊνο |6λεπαν χ «νά φέρνουν νερό» σέ κορίτσισ πού είχον ςρά,γει την πίττα, μέ τα όποΐα άργότΐερα συν«δέ.Θησαν. Την .ταραμονή των Άγίων θεο- δωρων —την Παρασκ«υή;— τό &ράδν, έπηγαιναν στήν έκκλησία τα πιό πολλά σπίτια, κόλυόα, εί¬ πω τα 6Λ(Λα έφράνιζιαν νά πάρουν πρό παντός οί νέοι καΐ οί νέ»ς, γιά μιά παράδοξη Λρόλη/ψη. "Εθεταν την νύκτα κάτω άπό τό προσκέτραλό τονς μερυοά άπό αύτά καΐ επερίμεναν νά τούς φα- νε<ρώσουν «οί "Αγιοι θεοδωροι>,
τό άγαπημένο πρόσωπο μέ τό ό-
π»ϊον καΐά τό πεπρωμένο, θά έ-
νώνοντο μίαν ημέραν. Καί πολλοΐ
6ε€αιώνουν δτι πράγματι στόν δ-
πνο τους έββεΐνο τό βράδν είδον
τό πρόσωπο μέ τ» οποίον άργότε-
ρα συνίΌέθησαν.
Μάλιστα, ϊλεγαν και τοΰς ιταοα
κάτω στίχοη«ς, βάζοντας τα κό-
λυβα:
"Αγιε Θόδωρε καλ«,
αγιε καΐ θαυματουργέ,
σί· Λθΰ φέρνεις τα καλά
καΐ μάς στέλνεις τή χαρά,
Λεϊξε μόν, οβαλέ την τνχη.
•Άγιε
αγι« καΐ θανματοι>ριγέ,
ολ' την 6ρημο περνάς
καί τίς μοϊρες άπαντιΪΕς.
"Οταν 6ρής "αί την δική μόν.
νά την διπλοχαιοιετά».
"Αν κάβεται νά «τηροωθή
κι' αν στέκεται νά περπατη,
άπόψε ν&ρθη νά μέ 6ρτν
Δια την αντιγραφέν
Μ. Μ.
ΠΡΟΣΛΗΨΙΣ ΥΠΑΛΛΗΑΩΝ
ΓΠΟ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ
ΓΠΗΡΕΣΙΩΝ: ΚΑΤΟΠΙΝ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΓ
Άπόφοιτοι Γυμνασίου (άρρενες - θήλεις). Έντατικλ μα-
θήματα στά φροντιστήρια των μεγάλων έπιτυχιών Ε. Π*-
ρασκευοπούλου. Ριζάρη 30. τηλ. 739580.
6
Μέσα σέ μιά άτμόσφαι.ρα Έθνι
κης έξάρσεως και θερμών ίκότ
λώσεων υπέρ τής 'Εθνικής Κυ¬
βερνήσεως εγένετο συγκέντρωσις
Κατούκων Ν. 'ίωνίας. Ή αϊθου-
σα τού Κινηματογράφου Λυρικόν
δπου εγ'νΐιν ή συγκέντρωσις ήτο
ασφυκτικώς ύπ«ρίΐλήρτ|ς.
Την συγκέντρωσιν έτίιμτ)σαν διά
τής παρουσίας των οί Σεβασμι
ώτατος κ. Ηλίας, Νο,μάρχης κ-
Μιιράδιις, ό Στρατκοτικός Διοι-
κητής κ. Παπαϊυ.άννου μετ ά τού
Δ)ντοΰ Άεροπορίας, Δήμαρχον
Βόλου κ. Σάρρου, τού Δ)ντοΰ
Χωροφυλακής κ. Αλέξη. Έκπρό
σωποι 'Ύπηρ,εσιών καΐ' πλήθος κό
σμόν. Κατά την συγκ/εντρωσυν ό
Λήμαρχος Ν. 'ίωνίας κ. 2ου-
γιουλτζόγλου εξέθεσε, τα πεποιι-
γμένα τής Δημοτικάς Άρ-χής κα
τα τό 1970 καί τύ πρόγοαμμ«οΰ άγαπω σέ σάς πού όλόψνχα
ιιέ συμπαρίστασθε φίλοι συνο-ημό
ται δέν άνέφερα ότι θέλο> αύστη
ραν κιριτικήν. 'Εσεΐς θά μοϋ πητ«
έα,ν κινοΰμαι σοκττά, τί δέν έπετέ
λεσο καλώς καί τί παρέλειψα.
"Ετσι δλοι μαζύ θά, εχο>μεν την
'&πέιροχη έκ-είνη συγκίνησιν δή
δικαίως ή 'Επανάστασις θεωφβΐ
την Νέαν Ίωνίαν Πριοτοπόρον
καΐ τό άγαπημέ.νο της ίΐαιδί.
'Επιτρέψατέ μου Εταρακαλώ,
Λρίν ή «'ισέλθω είς την έ'κθεσιν
των πεπραγμένων τής Δη^ατικής
Άρχής, νά έκπληρώσ<ο χρέος εύ γνωμοσύνης «αί ευχαριστίας πρός δλους υμάς διά την εΰγενή κα- ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΙΣίΚΑΤΟΙΚΟΝ Ν. ΙΠΝΙΑΣ ΒΟΛΟΥ Ή Όμιλία τοΰ Δημάρχου κ. ΣΟΥΓΙΟΥΛΤΖΟΓΛΟΥ λοσύνην, την οποίαν έπεδείξατε ν' άνταποοοριθήτε άμοθύμ·("ζ ε*·? την πρόβκληοίν μοα>, ι'ι όποία πλ.η
ροϊ την |ϊυχήν μο« αΐ/τθημάτον
τΐιμής, ύΛερηφα,νείας, άλ/.α καί έ
Ό Δήμαρχος Ν. 'ίωνίας Ηύ-
λον κ. Σ ουγ«η·λτσόγλου
Ληυξημένης έναντι ημών ευθυνής.
Ή εμφάνισις μΛτ) σήμερον ένο>
«τιόν σας διά τόν σκο.τόν τόν ό-
.τοϊον παρεκλήθητε νά ελ.θητε ϊ-
δώ, 6έν αποτελεί μόνον Ιδιαιτβ-
ςαν τιμήν δι* εμέ, άλλά καί ΰψί-
στην ύποχ,ρέωσιν νπαγορειιομϊ-
νην άπό την συνείδησιν μου.
Πράγματι. είναι καθήκον τοΐ έ
κάστοτε Δημάρχου νά έκθέτη έν
πάση δυνατή λεΛΤομερεία τα πε-
πραγμενο της Λημοτικής Άρχής,
τα τής οίκονομικής καταστάσεως
καί έν γένει Διοικήσεως τον Δή
νόν τό καλώς έννοούμενον γενικόν
συμφέρον τού Δήμον καί των δή
μστων, ένεργοϋντες ά.ΐ(>οσω.τόλη
πτα, μακράν προσωπικών καί άτο
μικών βυμιφερόντων, μαζύ μέ την
,-τολΰτΐιμον συνεργαοίαν καί σΐιμθο
λήν των συνβψγατών ιιοιι — ιοΰ
Δηιμ6τικοϋ Συιιβουλίου.
ΔΗΜΟΤΙΚΟΝ ΣΤΜΒΟΤΛΙΟΝ
Τό Δημοτικόν Συμβούλιον α¬
ποτελεί τό κυρίαρχον όργανον τοΐ'
Δήμον. Άντυΐ,5«>σωΛεύονται έν αύ
τώ όλαι σχΐδόν αί κοινωνικαί τα
ξίΐς. "Απαντες καταβάλΛοι-ν, έν
-ιολλοϊς, εΰ<η.·νει5ητον; .-τροσ.ταθη άς διά την επίλυσιν -/.αί . σιν των Λθΐκίλω'ν 6 .τού άπαοχ-ολούν τον Δήμ-ον /.αί τούς δημότας μας. Τύ Δημοτικόν 2ιμ6ούλιον Νέ άς 'ίωνίας σήμερον υπό την θερ μουργόν .τνυήν τής 'Εθνικης Κν 6ερνήσειος, ήγά,τηαε τό έργον τού καί άναλίσκει ολ«.ς τού τάς δυνάμεις διά την επίλυσιν των πολλαπλων προΰληματων άτινα ά .τα<τχο.Λσνν την πόλιν μας και 6έν άσχολείται πλέον μέ τα με- γάλα διεθνή προδλ.ήματα (ώς τό Βιετναμικον κλπ.), δτινα παλαιό ιερόν οτνε?.ύοντο είς τάς λεπτομε ρείας των έντός των μικρών αϊ- θουσών των Σινμδουλιων μας είς 6άρος πάντοτε των το,τικών ζη- τΐ)μάτα>ν καί γ*νικωτ<ερον των σι·μ μου, ώς καί τα τής έφαρμογής τοΰ προκριθέντος .ιρογράμιματος δημ»τικής &ραοτηριοτητος. Συνεπεία τούτων, είναι νά λαιμ οάνουν γνώσιν οί πολίται, οί ό- ποϊοί. ϊίσφέρουν είς τα δτρόσια 6άρη, σννεπ&ς καί είς τα δημοτι κά καΐ κοινοτικά τοιαϋτα, περί πάντων των ανωτέρω, άλλά καΑ τού Κυβερνητικόν ένδιαφέροντος καί τής άμειρίατου βοηιθείιας ή ό ποία παρίχεται. υπό τής 'Εθνικής Κυδειρνήσεώς μας σήμερον είς τοΰς Δήμους δι* εκτέλεσιν έργων. Είς έκπλήροσιν τοΰ καθήκον- Τός μβυ αυτόν, πανευτυχήις, ερ- χομαι σήμερον ενώπιον σας άγα πητοί μου συνδημ.όται, διά νά έκ θέαω δσα τό ΣτιμβούλΛόν μας καϊ έγώ έπράξουμεν καί ν·ά σκια- γναιφήσω τάς μιελλοντικάς μας έ πιδιώξεις, ώστε νά κρίνετε έσεϊς, μέ αυστηράν πλέον δικαίαν κρί- βιν, εάν διεχειρλσθημιεν καλώς τό Δημοτυκόν χρήμα καί εάν άντεπε κρίΐθημεν είς τάς προσδοκίας σας· Θά. έκθέσω τα πεπραγμένα άνευ ούδεμιάς προσπαθείας ώραιολογί- ας καί θά πλέξω τάς σκέψε'ς μου, ούχι διά λόγων, άλλά διά σνγκε κρψιένων άδιαβλήτων στοιχείων καί άναρ.φιβ6ητήτο>ν πραγιματτ-
κών γεγονότων.
Μαί ανετέθησαν υπό τής 'Βθνι
κης Είΐαναστατικής μας Κνδερνή
σεως τα καθήκοντα τοΰ Δημάρχου
τοΰ συνεχώς άναπτυοσοιμένοΊ» Δή¬
μον Νέας 'ίωνίας την 4ην Μαΐου
1967. Π,ρό διετίας έοοτάζοντες
ιά 20χρονα άπό την σύστασιν τοϋ
Δήμου, ΐϊχοιμεν την ευκαιρίαν καί
την τιμήν νά δεχθώμεν τα συγ-
χαρητήρια ιτοΰ κ. Άντιπροέδρον
τής 'Εθνικής 'Επαναστατικής Κν
βερνήσεκος διότι κατεστημεν ίκα-
νοί νά αύτοδιοικούμεθα. Μέ πλή
ρη λοιπόν συναίσθησιν τής εύθύ
νης την οποίαν έ.-κοιμίσθηιμεν, μέ
ζήλον καί αυταπάρνησιν έχωρήσα
μέν άμέσως ά-κάθεκτοι καί άνεπη
αοτοι «Ίς τό ϊργον τής άνασυγ
κροτήσεως τοΰ τόπου οπου μέ τό
δραιμα αύτό ήνδρώθημεν, ίπι-
στρατεύσαντες όλας τάς δυνάμεις
τού Δήμον, έμπνεόμενοι άπό τό
εΰραιτατα αναδημιουργίαν πνεΰ
μα των γ|γετών τής 'Επαναστάσε-
ως καί ϊχοντες ώς γνώμονα μό
φερόντιον τής πατρίδος μας. Άπό
τής θέσεως αυτής εύχαριστΛ τούς
ΣυΛε,ογάτες μόν.
ΔΙΟΙΚΗΣΙΣ
Είς τόν τομ,έα τής διοικήσεως,
ΐπράξαμεν πολλά. Άπ' άρχής
προέβηιιεν μ.έ θάρρος καί σύνεοιν
ίίς την άναδιάρβρω·σιν των 'Τπη
ρεοαών καί τού μηχανιβμοΰ τοΰ
Δήμον· τόν οποίον [ταρελάδομεν
ε-'ις ΰχι καί τόσον ευχάριστον ν.α-
τάστασιν.
Κατεβτήσ<ι,μεν την Δημοτικήν αρχήν σκρριγώσαν χυψέλην δημι- ουργικής καί πα.ραγωγικής έργαοί άς, ένεφυοήσαμεν είς τό προσωπι κόν τον Δήιμου πνενμα καινούρ- γιας νοοτροπίας, άναλ^ήψεανς εύ θυνων καί .τρίυτοβοτ.'λίας. Σήμε¬ ρον είς όλας τάς 6αθ(μίδας τής Διοικητικής ίεραρχίας τόη' ύ.ιηρε σιών τού Δτ'κμον» δεσπόζσνισαν θΐ σιν ίχ,ει ή ίύγένίΐα καί ή άμεσος έξιηι,ρέτηισις τοϋ πολχτοα1. Πιίν- τα ταύτα έΛετίύχθη<ΐαν χάρις είς την κατανόησιν και καλήν θέλη¬ σιν των ύπαλλήλων μας — παρά τό όλιγάριθμον α{τών — επέτυ¬ χον ποβοτικήν καί ποιοτικήν ανο δόν τής εργασίας των έν· τώ Δή μω, γεγονός δπερ όχτοδεικνϋει. τό μέγεθος τής π,ροσφοράς των. Την ανιοΰσαν αύξησιν τής ρργαοίας ά ποδεικνύει τό εξής χαρακτηριστι- κάν οτοιχίϊον. Τό 1970 εισήλθον είς τόν Δή μόν μας 8.ΰ00 εγγραφα καί έλή ςτβηο'αν 307 άποιράσίΐς τοΰ Δτιμο τικοΰ Σ«μ6ονλίου. Ό δηιαότη; λαμβάνει το πιστο ποιητικόν ή την ληξιαρχικήν τού πράξιν αυθημερόν, δέν ταλΛΐπω- ρεΐτα· καί δέν χάνει χρόνον <5αό την εργασίαν τού. Μέ τό ΐδιο πνεϋ μα έξυπηρετ.εϊται ούτος καί είς τονς δλλους το,μείς τής δ.ραιστητ ριότητος τού Δήμου. Είς1 τό ση¬ μείον αΰτό όφείλω νά ίύχαριστή σιο καϊ σνγχαρώ άπαντας τοΰς υπ' εμέ {νταλλήλους τοΰ Δήμον. ΈλΙ των ημερών μα>ς τάς Ού
νίας έ¬
ναν άπυ τους πΛέον προηγμένους
Δήιιονς τής χώρας μας καί γι'
αύτό τούς εύχαοιστώ.
ΟΦΕΙΛΛΙ ΙΙΑΡΕΛΘΟΝΤΰΝ Κ
ΤΩΝ — ΔΗιΜΟΣΐσΝΟΜΙΚΗ
ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ
Ώς καί άλλοτε άπό τοΰ 6ήμα
τος τοιιτου ετονίσαμεν πρώτον μέ
λημά μας ί&εο-ΐρήθη ή έκκο,θαρ·1
σις έκ τού παρελθόντος των ύπ<υ χρεώσεοιν τοΰ Δήμοΐ1 καί παραλλη λως ή επιδίωξιν νέων ύγειών προ ί.ποθΐσεων ώστε νά ιιήν ύφίσταν ται πλέον ύποχρεώσεις τοΰ Δή μου έκ παρελθόν τ ών οίκονοαι- κών έτών. Καί είναι είς όλονς γνωστόν δτι τόν Δήμον .ταφελά- βομεν μέ σημαντικάς πρός τρί- τονς ύποχρεώσεις, τας οποίας ό¬ μως μέ την λελογισμένην καί συνετήν διαχείρισιν μας επί των οίκονομικων καί δημοσιονομικων πραγμάτιον τοϋ Δήμου μας έξω Πιστοϊ καί κατά τό ετος τούτο είς την αρχήν τής περισνλλογής καί πεπιεσμένοι δτι ή καλυτέρα αύριον δέν δημιουργείται παρά διά θυσιών, έπετύχοιμεν την μεκο σιν των αδικαιολόγητος δαπανών τού Δήμον, χ,ωρις έστω καί κατ' ελάχιστον νά εμποδισθή ή ά.τρό σκοπτος λειτουργία των δημοτι- κων ΰπηψεσιών. Άνεπτίΐοιμεν τό δηιιοσ ονο,ι.'- κόν μας (Τίνττηιια καί τό κατίοτή σαμεν ούτω ικανόν νά άνταποκρι θή ίίχι μόνον εί; τάς απαραίτη¬ τον; ανάγκας λειτονργίας των ί«ΐηρ€σιών τυϋ Δήμον, άλ>.ά χάριν
τής σνα,ττύξειυς ταύτης νά έξοι-
κονομήται κατ' ετος καί ενα σε¬
βαστόν ποσόν έκ καθαρώς τοπι-
κων αυτού πόοων διά την έκτέ-
λ*<ην παγΐι>!χόν καί έκπολιτι
στικων δργονν εί; την πάλιν μας.
Ή ώς άνω ανάπτυξις είναι
οήμίρον γεγονός και έν πολλοϊς
τουτο όφίίλεται είς την ανάπτυ¬
ξιν τής φορολογικής συνειδήσε¬
ως των δημοτΰη· μας καί είναι
αξιοσημείωτον δτι αίαθάνομαι την
νποχρέωονν άπό τοΰ βήματος τού
τοι.1 νά έξάοω τ ό υψηλόν αΐσθη-
μα ΐΰθννης αυτών έναντι των υ¬
ποχρεώσεων τ*>ν ϊίς τόν Δήμον.
Καθημερινώς μετ" ϊνχαριστήσΐως
διαντιστώνομεν τόν ζήλον καί
ενδιαφέρον των δημοτδν μα; διά
την εξόφλησιν των πρ,ς τόν Δή
μόν ύποχρ«ώο'ίων των. Το γεγο-
νός τουτο μας δίδει δΐ-.α,μιν καί
θέλησιν νά έργασθωιμεν διά την
πραγιματοποίησιν τοΰ .-τρογράμμα-
τός μα; όπερ είναι ό έξω-οαϊοιμός
καί ή έκπολιτιστική ανάπτυξις
τής πόλεώς μας, την οποίαν φιλο
δοξοδμεν νά ίδωμίν μίαν των ώ-
ραΐιθτέροιν πόλεων τή; Πατρίδος
μας.
"Επειτα άπό την αϋτοματοποί
ηΜν των άντλιοστασίων μας, κα¬
τά τύ απελθόν ετος ποοωθή<τααε·ν τό θε,μα τής κατασκιευής νδατο &εξα4Χΐνής νέας καί μεγάλ.η; χιο- ρητικότητος άνοιβεν τοϋ νέον ερ¬ γοστασιον Ματσάγγου. Διά τής κατασκευής τής νέας αυτής ύδατοοεξθ-μίής καί μέ την μελετωμένην ύδρευσιν τής πό λεως μας μέ τα ν?οά τής Κου- κουράοας ή τής Καλιακοί<δας, ή πόλις θά καταστή αύτάρκης άπό απόψεως .τοσότητος καί .τοιότη- τος ύδατος. . ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ Ι. ΕΣΟΔΑ Βεδαιωθέντα 10-161.224 ΕΙσπραχθεντα 9.381.752 Είσπρακτέα ύπολοιπα 779.472 Έκ των οποίων τακτικά 6.883. 39·8 εκτακτα 2.498.354 Π. ΕΞΟΔΑ Τό σύνολον των πραγματοποιη θέντων έξόδων κατά τό Ιτο; 1970 ανήλθεν είς τό ποσόν των 8.209. 723. Ταύτα άναλν5«μενα ?χουσϊ ώς ακολούθως: 1) "Εξοδα ΐ.ν γένει Διοικήσε¬ ως δοχ. 2-522.582 ποσοστ. 30% 2) Είδικαί 'Υπηρε-σίαι (καθ) τος — υδρεύσεως— φωτισμόν — 150ΕΤΗΡΙΣ ΤΗΣ ΕΘΝΕΓΕΡ-ΙΑΣ Η ΔΙΑΛΕΞΙΣ ΤΟΥ Κ. ΧΡΗΣΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΑΑΤΟΥ ΔΙΑ ΤΟΝ ΣΠΥΡ, Ι. ΤΡίΚΟΥΠΗΝ Β' Συνεχίζομεν καί σήμερον την δημοσίευσιν τής όμιλίας τοϋ 'Κ- πιτίιαου Πρόεδρον τής Ένώσεοις Έλλήνων Λογοτεχνάνν κ. Χρήστου Γ. Εύαγγελάτου πρώην 'Τπουρ- γοϋ, Βοινλενταΰ καί Δη,μάρχου, είς την αίθουσαν τής Στέγης των Καλών Τεχνών καί μέ θέιμα ό «Ίστορικός τής 'Επα- ναστασεως τοΰ 1821, πρώτος πρω θτΐπΐΛ'ργός τοΰ Καποδιστρια /.αι τοΰ "Οθωνος ποιητής καί λογοτε χνης ^ Λυρίδο>ν Τρικούπης».
«Εγεννήθη — συνεχίζει ό κ.
Εύαγγελστος — ό Σπα»ρίδων Τι*ι
κούπης είς τό Μεσολογγι την 7
Άπρι/.ιου 1788. Γύνος μιάς την
*αλλιτί ρων καί πλουσΐϋΐτέριον οί
κογενειών τοΰ τοπου. Είς τί(ν ι¬
στορίαν τής οίκογενεϊονς Τρικού-
πη πρώτος άναα>έρεται ό Γεωργά
κης, μέ κτημαιτΐ'κήν περιουσίαν καί
πλοία. Τίος τον ό Ματθαίος ίδιο
κτι'ιτης δύο μεγάλων 6ρατσεοών,
ποϋ εΗίάησαν είς την πυρπόλησιν
τον 'ϋμιπορικού στόλον τοϋ Με-
σολογγιου χατά τα 'Ορλίΐχρικά.
Ό Ματθαϊος Τρικούπης εΐχε δύο
υίονς τον Άσημάκην σπονδάσαν
τα τί^ν Ιατρικήν και Φιλοσοφίαν
είς Πάδουαν τής Ιταλίας καί
τόν Ιωάννην, διατιελ,έσιαντα 1*ε-
ρονσιαστήν, Δημ-ογέροντα καί μέ
λο; τής Έικτελίοηυκής 'Κτιτρο-
πΐής τοΰ πολιο^κονμΐνον Μεσολογ
γίον. ΙΙοωτότοκος υιός τοΰ Ίιο-
άννου ήτο ό Σπυρίδων, όστις καθ'
8 άναφέρει είς τονς 6ίονς ΙΙαραλ
λήλονς τού ό Άναστάσιος Γοΰ-
δας, δέν Μλαδε τό 6νκ>μα τοϋ
πάππου χοτ', ώς συνεΐιθίζε-ται ά/./.ά
τό ονομα τον Άγιον, ούτινος ό
Ναός ήτο έγγύτατα τής
Ι Ιατμιάδο ς.
II
ολ,λία ποοσωπικότ η-
τες τοΰ αγώνος έφοίτησαν είς
αυτήν. Με-τά τάς σπονδά; τον είς
την Παλαμαϊκήν Σχο/.ήν μετέβη
εί; Πάτρα; καί έγνοιοΐσθη μετά
τοΰ έκ«ϊ "Αγγλον Πρόξενον
ϋτράγκ. Ταχέο>ς ανεπτύχθη φι·
λικύς δίθμός Τρικούπη—Στράγκ.
Ο Στράγκ ίίταν τό 1810 έ«ε-
τόν θάνατο στό πόλεμο, τιμή
ολοι.
Άλλ' ό Τρικούπης δέν εΐνω
μόνον ύ ποιητή; τού Λγο^νος
έ
παρορμητική φύσις
έπιζητει
ετνεργόν δράσιν. Κατέρχεται, λοι¬
πόν, είς την άγωνιζαμένην πατ«ι
δα και φθάνει είς τό Μεσολογγι,
. - -.:■ ί<· 'ν'. τάς Πάτρας ό κόμης Φρει . ίνώ ό πατέρας τσν, μέ_ Γ^ΙΗ * Ίνίον Ι (Γόν τού ιατρόν Συ#εω Τοικοΰ.τη, κτισθείσης υπό τον Γε ωργάκη Τρικονπη τό 1730. Τα άλλα τέκνα τού "Ιωάννου Τρικού -τη ήσαν ό Ματθαϊος καί ό Κων¬ σταντίνος, πεσόντες «ίς τό Μεσο λόγγι καί την Κλε*σο6α, ό Απο¬ στόλη; καί θεμιστοκλής, Λξκομα τικός τής φάλαγγος, άνεγείραν- τος μετά την απελευθέρωσιν τον Μεσολογγίον, την ύπάρχονσαν, την θέσιν «Όλύμπια» και σ-ημερινόν Γυμνάσιον καί έναντι των έρειπίων τής Παλαμαϊκής Εχολής, τήν ύπάρ%σι«ο-αν μεγάλην οικίαν, δπον κατέλ.υε μ<ετα6αίνων είς τό Μεσολόγγι ό Χαρίλαος Τρι κοΐ'πης καί έκ τού έξο'>οτκ>υ της
οποίας ωμίλει πρός τοϋς έκλογεϊς
τον. Εχε «αί δύο άδελςράς ό
Σπυρίδων Τρικούπης ΰπανδρΐνθει
σας τόν Δημήτνιον Καψάλην,
πρώτον τοΰ ελεύθερον Μεοολογ-
γίον Δήμαρχον καί τόν στρατη¬
γόν Γιάνναρην Ραζηκώτσικαν, ά
τοΰ αρχηγόν των Μεσο
λογγιτών κατά την "Εξαδον Ά
Θανασίου Ραζηκώτσικα, ήριοίκως
.τρσόντος κατ' αυτήν.
Ό Σπυρίδων Τ.ρικοΐιπτ>ς έρα-
θήτεα,-σε είς την Παλα-μαϊκήν Σχο
λήν η Παλαιμαϊκήν Ακαδημίαν
τοΰ Μεσολογγίον., τής οποίας τό
οίκημα κατεστράφη, διά πρώτην
φοράν οαΐαά τα Όρλωφικά. Ί-
δρυτή; της ό Παναγιώτης Παλα-
μά; έλθών έκ τής Άθωνιάδος,
ο?τον τύ πρώτον έδίδαξε. Καί ή¬
το ή Παλαμαϊκή Σχολή Ισότψχις
τής Πατριαρχικής τής Κχονσταν-
τινοχιαόλεως τής Άθωνιάδος καί
κηπιυν κλπ.) δρχ. 2.523.156 ποσ.
30%
3) 'Τποχρε-ωτικαί δαπάναι δρ.
221.587 ποσ. 3%
4) Τοκοχρ)σια συναφθέντιον
δανείίον διρ, 696-351 ποσ. 8,5%
5) Χορηγίαι και Δχ>>ρεαί δρ·. 100.
000 ποσ. 1%
6) Νομ,ικά πρόσωπα δο. 284.
418 ποσ. 3,5%
7) Όψίΐλαί παρελθόντων ί-
των δρ. 246.342 ποσ. 3%
8) Λογα1ριασ}ΐοί τάξε<ος δρχ. 94.582 ποσ. 1% 9) "Εργα δρ. 1.520.705 ποσ. 20%. 2ΤΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ρς Ίονίου Άκαδηιμίας σιινέσττνσΐ τόν Τοι- κυύπην. Ό Γκίλφορδ ένθουσια- σθείς άπο την γνωριμίαν τόν προσέλαδε γραιμιματία τον. Τόν εοπειλε είς την Ευρωπην δι* εύ- ρυτέοας σπουδάς. "Ετσ εξ χοόνια φιλολογικων καί φιλοσοφικών σπου οων είς την Ιταλίαν έγονιμοποίη σαν τό εξοχον πνεϋμια, τό έθρε¬ ψαν μέ Ίδέας, τό έπλ.ούτισαν μέ συμπε ράσματα. Είς τάς Πάτρας ευρισκόμενος ό Τρικούπης παρές-ραοε καί εξέ¬ δωκε τό θούριον τού Τνρταιον, τό δΐτοϊον εύρίσκ.ετο άπό τής επομέ¬ νης είς τα χείλη των σκλαβωμέ- νι>ν 'Ελλήνων. Ιΐροανάκοονσμια
τής εξεγέρσεως τού 'Εθνους. Πρω
τη προσφορά τού Σπχ»ρίδιυνος Τρι
κούπη πρός την Πατρίδα. Πρωτη
τον πρός τόν ΛΑΟΝ.
ΙΙαρακιαλώ την καθηγήχριαν τής
άπαγγελ,ίας επίτιμον κυρίαν Δίκην
Σπεράντσα, σύζυγον τοΰ ή
στου Προέορον καί εκ των ίδρν
των τής Ενώσεως μας, καθηγητ
τοϋ τού ΠανεπιστΓ,μΧον, εύοιρε-
στονιμένη νά μάς τυ άπαγγΐίλη.
Ή κ. Σπεράντσα χειροκροτοΐ'μέ-
νη άπήγγΐΐλε τό θούριον.
Ηκολούθησαν υπηρεσίαι πολ¬
λαί καί σημαντικώταται τού Τρι-
κονπη. Κατά την πρώτην ς>άσιν
σκνιίισταντο αύται είς αάς γνο>ο<- μίας καί τάς φιλίας ποΰ συνήψεν μέ έπιφανεστάτας φνσιογνοιμΐας είς τό εξωτερικόν, αί δέ μεγα- λύτειραι <ριλίαι ιτον, αί οποίαι ε- μελλον νά έπηρεάσοιιν σοβαοως καί την ιδικήν τον πορείαν καί την πορείαν τής μεγάλης έθνι- κΓ,ς ύποθέσρ<ο;, διά την οποίαν ήταιμάζετο ό έ'ξοχο; νού;, ήταν κυρίως είς τό Λονδίνον. Σννεδέ- Θη έκεΐ δπου επρόκειτο νά επανέλ¬ θη ώς Πρ*σ6εντης τής "Ελλάδος, μέ τόν Γεώργιον Κάνιγκκ, αυτόν τόν μέγαν Φιλτλληνα, διά τόν ό ποίον· άναφέρεται δτι μαθηιτής ά κόμτ) τοΰ Λ^είου εξεδήλωσε τα αίσθήόμιατά τού διά την 'Ελλάδα μέ τό ποίτ>ιια «Ή δουλεία τής 'Ελ
λαδος». Ό Τρικούπης τό μετΐ-
φρασε καί τό συιαπε.ρΐίλα'βε άργό
τερον τίς την Ιστορίαν τοΊ'. Ευ¬
ρίσκετο είς Παρισίους δτε έκη-
ρνχθη ή, 'Επανάστασις. Γράφει ά
μέοχος ί>μ τυπώνει είς τόν Φιρ
μίνιον Διδοτον τόν «Δήμον> ποί)η-
μα είς 130 υαίόόεϊςπδαΓ»»έ103ςιρν
μα έκ 240 στίχ<ον. Γράφει σχ 6ς μα έκ 240 στίχων. Είναι ό καρπός τοΰ ένθουσκισιμοΰ ή σίνλληψις τής συγκλονιστικής συγκινήσεως, την δποίαν τοΰ έπροτοάλεσε ι) κήρυ¬ ξις τής Έπαναστάσεως. Τό ποίη· μα ά^^αφ■έρεται είς επεισόδιον κλε^ρτών είς τό Μεσολογγι κα* άρχίξει καί τελειώνει στίχους; Πόσο γλνκύς ό θάνατος ιρόν τού Ιατρόν Σ Τρικον- μέ τοΰς ΣΠΕΣΙΑ ΕΛΛΑΣ Ε. Π. Ε. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΒΐΟΜΗΧΑΝΙΑ ΙΣΟΛΟΠΣΜΟΣ 31)12)70 ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΝ 1970 Μηχανήματα 1 306,088.- ΜεΧον άποσβέσεις 1.232 510— "Επιπλα καί Σκεύη 41.450.— Μεϊον άποσβέσεις 32.603.— 1969 1.306 038.- 73.578. - 1.175 680.— 130.408 · Έγχαταστάσρις Μεΐον άποσβέσεις 39.226.- 23.526.— 15.700.— 41.450.— 23 303.- 39,226.- 19.606.- 18.147.- Πρώται δλαι "Υλιχά Συσχευασίας 'Έτοιμα προϊόντα "Επί παρακαταθήν.{) Συνεργεΐα Πισττόσεις έξωτερικοϋ Γραμμάτια είσπρακτέα Άξιαι πρός είσπραξιν Προσ. Λογ. Χρεωσιικοί Πελάται Ταμείον 756.533.- 1.097.492.- 2.080 84.4.— 3Ο2.Ο0Ο,- 393.062.- 90.859. - 792.173.— 1^85.997.— Ο-93.542.— £.<}06.397.— 265.627.- 421.890. 340.667. 1.689.891. 470.119 392.966. 465.205 787 330 286.00Ο. 3.192.427. 114 072. ΠΑΘΗΤΙΚΟΝ Κεφάλαιον Άποΰεματιχά Κέρδη είς Νέον Λυγ. Κερδών Γραμμάτια πληρωτεα Προμηθευταί Προσ. Λογ)ομοί πιστωΐικ. Τράπεζαι (προεξοφλήσεις) Βιομηχανικόν Δάνειον 1970 3 000.0)0.— 1.990.0Κ».- 27 :!5·3.- 945 384. - 3.686 590.- 3Ο.7Κ2. - 968.237.- 1 4«5.964 — 1.048.362 — 3.000,Ον Ο¬ Ι.5! 10 000 - 47.727.- 880.841 - 2.278 0Ό0.— 38 183 — 2!Κ241.- 454.60.».- 13.162.651.- 8.525.742—Ι ΑΝΑΛΥΣΙΣ ΑΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ ΚΕΡΔΗ καί ΖΗΜΙΑΙ ΧΡΕΩΣΙΣ ΆποσβιΙσεις παγ. περιουσ. στοιχείων Γεν. Ιξοδα π» λήσεων Γεν. εξοδα Δ)νσεως ■ · - - Μιοθοί Αογαρ. Κερδών '^'* " * ' Άποϋεματικά Φόροι άδιανεμήτων κερδών 8 Παρ. Κέρδη είς νέον ... - ., . . . - ;>'2ι^Γ Λ '& ίθ'
'ρήσουν τα
σΐ"νταγιια·π.κά πο,λιτεύιματα πού ϊ
οχυαν επί 6ασιλε·ίας χοϋ Ιωσήφ
Βοναπαρτη ινα τοΰ ΊωαΜειμ
Μυρά. Ό Μέττερνιχ {ιποστήριζε
ότι σύμ.ί(Ηονα μέ τό πρωτο άρθρο
τής Ίεράς Σνμιμαχίας πίερί άλ-
ληλοβοηθείας «δπουδήπο'τε κι' ό-
ποτεδήποτε», οί συμμαχοι ύποχρε
οΰντο νά προστατίύσοίΐιν τίιν άπό
λιιτη έξουσία των κ>ριάρχ)ϋ)ν έ-
.τί των ΰπηκύων τοχ'ς «χίι>ρϊς δι-
σταγμούς καί διακρίσϊις». Ό Κα
.τοδκττριας εΐχε μονογράψρι στό
μεταςύ τό ρωσογαλλικό σηί<μτρ<ονο έ μέ τον Ριαελιέ σε τόν Χάιρντεμπεργκ, γιά τή στάση τής Ιΐρωσσίας σ' ένδ«χο- μέν»; άνακίνηση τοΰ Άνατολικοΰ ζηη'ΐματος. 'Εαέο-τησί την προσο- χή τοΰ Τσάρον καί τοΰ Νέστιελ ροντ στίιν ΰπουλη παρερμηνβία τον π-νεύματος τής Ί«ρός Συμμα χίας άπό τόν Μέττερνιχ. ΤΗταν όλ,οφάνερο ότι μέ τή γενικόττντα «•χωρίς διακρίσεις» άπέβλεπε νά ονμΛεριλάδη στους προστατενο- μένοχ>ς τής 'Ιεράς Συμμαχίας καί
τόν ΣοιΟ.τάνχ) μέ συνεπεία τή
διεθνή κατοχύρωση τής άκ.εραιό-
τητας τής Όθωμβινικής ΑύτθΜρα
τορίας. "Ομως ή Ίερά Συμμα-
χία άπστελοΰοε ενα, αύστηρά χρι
Γτιανικό σύμ«ρωινο. Θά ήταν άνή
κον>στο νά κατα,ντήστ) προστάτμη τοΰ
νπονργυϋ τού. Ό Νέ.σσΐλοοντ
.τήρΐΕ θάρρος κι' έ'ρριξε τή .τρίό-
τη πετριά κατά τής Λκολ-ουθουμέ
νης πολιτικής τής Αικατερίνης
Β', στό Άνατολικό ζήτηιια. Δέν
συνέιτρίχε κανένας λογος νά 6ιά
ϊίονται. 1'ια.τι, στο κάτω κάτω,
ΰφίστατο πάντα το έρο'ίτημα, αν
μιά μαιραζιασμένη κι' έγκαταλει
ιιένη στό έλειος τής Ρο>σίας, 'Ο-
θ<·>μανική Αύτ>ακρατο.ρία, δέν τής
«υνέφερε καλυτέρα άπό την άνα-
6ί
ρ
πτγν καί άλλονς .-τροκρίτονς έτοι-
μάξιονται νά άκολονθήσουν τόν Ά
λέξανδρο Μαυροκορδάτον, ί'ις
την εκστρατείαν τον Μακοινόοους,
πρός άναχαίτισιν τοϋ Τουρκικόν
στρατοΰ. Είς τόν άγώνα εκείνον,
πού κατέληξεν είς την άτνχίαν
τσΰ Ιΐέτα, δίδει ολόκληρον τον
έ,αυτόν τοι·. Ε'κνα ό Σπυιρίδιον
Τρικούπης ό άσΐ'γκράτητος
στής. Έπιστρέφει επειτα είς τό
Μεσολογγι καί έν σι«νεχεία μετα
δαίνει είς την Ζάκννθον, όπου
σνναντσται μέ τόν Γκίλφορδ καί
γνωρίζεται μέ τόν εθνικόν μας
ποιητήν. "Οπιος ό ϊδιος σημ<ΐ<ώ- ν«ι είς έπιστολ.ήν τού ή συνάντη- σις έκείνη εΐχε δι<σκολίες καί προσθΐτρι διά τόν Σολίομόν: «Ά κοινώτητος καί έκκεντρικός ϊζη είς την εξοχήν καί δέν εδέχετο κανένα». Ήρκεσιεν δμίος ή ποΰσ«, νά έ-
πιτύχω;». Άλλ' ό Τρακούπης έ-
πέμ.εινε κ.αί υπεσχέθη νά τόν βο¬
ηθήση. Γράίτει ό [διός πρός τόν
Ίάκωβον Πολ.νλάν: «Έποομ·ηθτύ-
θην Γν αντίτυπον των Ώδων τοΰ
Χρίστοποιύλον. Άπό Γτήγ έπομέ-
Λ·ην ήρχίσαμεν την εργασίαν καί
επί τινάς μήνας διερχόμεθα την
ήμ«ραν μαξί, μ.ή
ρά μέ την "Ελληνικήν γλόκκκιν.
Δέν παρήλθε μία έ-6οομάς μετά
την πρώτην μας «μιλίαν καί ό
Σολωμός μέ έ:ξΐπληξεν άπαγγίλ
λων ?να ποίημα, τό οποίον εΤχε
σννθέσε-ι είς την Ελληνικήν». Έ
πρΟΜειτο περί τής «Ξανβούλονς».
Έτραγουδήθηκε άμέισως είς την
δπον ιδιαιτέρως ήνος,
τόν οποίον έπεσκέπτετο, διά τοϋ
πλοιαρίου Γαζή. δε-δοαένου δτι ή
λιιΐινοΗάλασσα εφθανε μέχρι τής
οικίας Χαϊδαΰλη, παρά τόν "Αγι
όν Σπυρίδωνα. Μεταξύ των χρι
οογράφιι/ν, πού μρτέφρασεν ό Τρι
κικύ.της ήτο καί τό ποίημα, τό ο¬
ποίον ϊ-γαηψεν ό Ιίύοίον ·π'γ· 22
"Ι
6ίωση
ίσχ\ρής Γραι.κι«ής,
ς χρής ρής,
ποΰ θά τής στεροΰσιρ τα πρίοτεΐα
οτήν Όρ·θοδο|ία καί τή πιθανό-
τητα ν' αποκτήση κάποτε τή Κων
σταντινούπολη.
"Επεισε σέ δαιθειά σκέψη ό Ά-
&ς. ΟΊ άπόαΐιεις τοιΰ Νέσ
κτωΰρίου 1825 της έν
εκδιδομένης «Ίονι/.ής 'Κΐ{Τ(ΐ·ιΛ
δος τής 'Κλλάδι>ς,> συνίχεκιν ΐή
οποίας αποτελεί ή σημε-ρινή: «'υ
φτΐμεοίς τής Κυ6ετρνήσεως,>. κ^
νά πα,ρ.α'ΐεθή έδώ ό έ-τι).».
γος ώς χαρακτΓκ.κστικός και %
γλωττος. "Εγροκρε, )/Ηπάν, ό Τι*
κούπης: «"Αν δέν μέ άπατα ή
είλικρινής μόν ποός τόν ποιηχην
Φΐλία, νομίζω δτι οί αξιοί τού "χ
μνου αναγνώσται θέλει, τόν
νοτίν ώς την δόξαν τής Έλλάδ^
καί θέλει είπουν μαι'^ μου, ότι ·
κανένα καιρόν καί είς κανένα "|.
θνος, ή ελευθερία δέν εύρε ψά/,
τη·ν άξιώτερον>.
'Κμπνευσμένος καί μέ ρητ»^.
κύν τάλαντον άφθαστον ϊξεορωΜ)
αε ό Σπυρίδων Τρικούπης τον (
,τικτ,Λειον τυΰ Λοοδον
Ο λόγος έ*εϊνος καί Λόγω εΛ0.
χής, πυύ έξεφωνήθη καί λόγω
τονόμον ποιότητος τον παρέμη
μτ;μειώδης. Κ,αί οϋτε ό μέγα).»;
νεκρός, πού έ-θνσιάσθη, διά τη)
"Κλευθιρίαν των 'Ελλήνων, 05,5
ΐ)ί "Εί.λΓ,νες, ποΰ είδαν είς ανΐο,
τύν φθφέα τής Ελευθερίας τωι
ημπορούσαν νά εύρουν εντόνως
παλμόν καί πλουσιςοτέραν ).».
ρικήν εξαρσιν άπό τόν
διά νά έκτρράσουν τό
σννο'ίσθημα καί τό πάθος διά τΐ|τ|
Πατ^ίδα.
Ό Σπν>ρίδων Τοικούπης μπ{.|
σχεν έν τώ μεταξύ, είς
συνελεύσεις πρ·οκφίτο>ν καΐ
τιωτικων. ΑΊ περισσότεοαι έξ
των ήσαν θυε./-λώδεις. Κατώρβ<».| νϊν δμςυς νά επιφέρη καί τελικώς νά οδηγή είς ί στάθμισιν τΛν δεδομένυχν είς όρθάς άποφοισεις. Διότι γαλήνιος κ.αί σώψρονν, δέν έφατ{ι άζετο κ-αί Ιστατο πάντοτΐ είς τι ΰψος των π,ερίστασεων. Έτσι {. .ττ6η σπονδαϊος στ,ττΓλΕστής τή; (ϊιιμφιλιώσεως, επειτα άπό ·ιΓ φοβεοόν εμφύλιον σπαροιγμόν ·« την διχόνοίαν τοΰ 1825 καί ότ» εδόθη, γεντκή άιμνηβτείο, ό Τοοκ» πης, ώς ό καταλληλότερος, έ^ τρώνησεν άπό αμ6ιι>νος πατριωτι»
τατον λόγον, ό οποίος σι»νεκ»νΐ|θ!
μέχρι &ακρύων τό άκροατηριο. Ή
πολιτική σύνεσις καί ή έ'ξαρσι: [
χαν δεονΐόσει. Ό Τρικούπης ι
ξεφώνησε πλήθοις >Λγΐ'>ν οί ό.τ*
οι εΙχθΛ· κοινόν χαρακτηρίση»
Την ϊκδηλον ,ιροσπάιθειαν φ&ο«|
ματισμοΰ ν.αλ την τόν<ωσιν τον ι θικοϋ διά την αΐσίαν έκβασιν αγώνος. Εξεφώνησεν έπΐ'/ήθϊΐ»| τοΰ Καραϊσκάκη, είς τόν όπφ| κ«ί ι άνεφ^όνει: «Δροσιά γώ, δ,ροσιά καί 6ροχή νά μην .·. σονν πλέον πα'ρά τό Φάληρο^· ·<«] νά μην καρπίση ή γή έκείνη. Ιι; την γήν εκείνην έπεσεν ό δν τος, ό υπέρ άετούς καί υπέρ όντος κρσΑΌΑθύς, ό δννατός τ«| οποίου ή ρομφαια δέν έστρέφπ είς την θήκην της πρίν βαψή ά τό αΐμα των πληγωμένων ή « άλειιρθή σπ,λάχνα. τής Ρούμίλης τόν θάνατον νόν». Την 8ην Ίανουαρίον 1828 Καποδίστςκας άπεβιβάζετο είς μέ των δυνατών Κλαύσατε ς Εΐχε εκλεγή Κυ6Ε{)· της δι' 7 χρόνονς την 3ην λίαν 1827 υπό τής Έθνοσννελίΐ σεο>ς τής Τροιζήνος, ή
πεγράμψιισεν ότι «ή ΐη^ιηλή ά·
στήμη τον κ%>6ερνάν την — ολιτα
αν καί φέρειν πρός εύδωμονίβΐ)
τα "Εθνη άπαιτεΐ πείραν καί -τ»
λά φωτ α, τα όποία δ 6άρ6α{ο
Όθίομανός δέν έπέτρεψεν Λ
τοΰς "Ελληνας». Ό Καποδίστοι
άς διά τοΰ ΰπογραφομένου ί«ο'
Των 107 πλτιρεξουσίων ψηφίο>ιιι|
τος παρεκαλεϊτο νά
την κάβοδον. Τουτο όμως
στη άδύνατοΛ', όίότι μετέβη, .ΐ{«-
ηγουμέν<·>ς Ης τό Λονδίνον, όντον
.·χροσεπάιθ>)σε νά διαλύση την Α
γλικήν ψυχρότητα κατ' αυτόν χ
εκείθεν είς Άγκώνα, δπου δτήί
"Ιανουάριον 1824^ επί τή σιιμπλη
ρ<ώσει τοΰ 36ου ετους τής ήλι- κίας τοα'. Οί στίχοι έκείνοι τοΰ μεγάλνον ποιητοΰ ήσαν καί οί τε- λενταίοι. Παρακαλω την πτα-
γωνίστριαν τοΰ Ελληνικόν θεα¬
τρον δίδαν Άθηνότν Κασοαιβέτη
νά μάς τό άπαγγείλλ.ει. Ή δίς
Κασσαδέτη {>πό τα χριροκροτήμα
τα άπήγγειλεν την μετάφρασιν
τον Τρικούπη.
Ό Τρικούπης είς
θεν ^όκληρον τόν χειμώνα, οΐ'ν
τάΕ,ας μακρόν ύπόμντιμα πρός τον
Κάνιγκα. "Τστειρα άπό τάς ένίοιι
σκόδεις έ«δτ>λώσεις τόσον είς το
Ναύπλιον, δσον καί την Αϊγιναν',
ατον ήτο άκόμη, διά λόγον;
σφαλείας ή εδρα τής ΚτΌερνήΛ
ως, πρώτη πράξις τοΰ ΚαποδΙ
στρια ήτο ή ανάθεσις τής
κης Γραμματϊία,ς — θέσεως ίΛ
δννάμου μΐ τό άξίωμα τοΰ
Θυπουργοΰ — είς τόν Σπυρίδ
Τρικονπτΐν. Τό σχετικόν διάτο
υπο γ ε γραμμένον την 23ην
αρίον 1828 είς την Αίγιναν,
φράζει 6αθείαν εκτίμησιν, είς
Ικανότητα καί την αξίαν τού Σ·1
ρίδο)νος Τρικοΰπη. Καί ή
προσέφερε πλήρη δικαίωσ»ν.
Σ.τι-ρίδων Τρικοΐϊτης διεχειρί"^
τό άξίοι,Μά τον κατά τρόπον
δ.Γΐγματικόν διά τάς περιστάοπί
Αί δ-ιγΓχέίτειαι, πράγμαη ή^
δραματικαί. Μέ εΐ'στςο<ΓΗαν νά χοΐϊρνικσ τας τικάς κ·αταο-τά)σ·εις, τάς όποια: δη·μι<ονργεί ή άδνναμία των κριθέντιον, είς τόν άγωνα, ή νά έννοήοουν, δτι ήτο των πολεμΐΜών , ------ „. _^ψ^ΐ .„„ „,« , ^, ιρικουπης ενς την 2^άκνν- σε,/νροντ προίιποθέτανε ριζική διαλ θον, δπον έν τώ μεταξύ μεπ*6η λακτική άναθεώρηση τής οωσικής ] συνήνττίσε τόν Σολωυόν. Κ«1 «τ. πολιτικής στό Άνατολικό ζήτη- μ<α, αΛαιράδεκτηι άπ«> τό γόητρό
τ ου καί ά,ιύ τα αίσ-θήματα τοΰ
Ι,οχσικοΰ λαοΰ. Άλλ-ά τόν ίτρω-
γε κι* ή ιδία ότι ό Καποδίστριας
τό άντιμετώπιζε μάλλον σάν γραι
κάς παρά σάν ρώσος. Άπ*χριιγ«
νά λάβη βιαστικες άποχράσεις.
Πρός τό παρόν τόν ένδιέτρε^ε νά
ττίρηθοϋν πιιστά κι' άμεράληπτα
οί διατάξεις αής Ίειςόίς Σν1μμα^
χίας καί σ' αύτό ώφειλε ν' απο¬
βλέπη, άποκλειστικά, ό ΝέσσίΑ-
ςοντ κατά τή συνΓχρια των έογα-
οιών τοϋ Σννεδρίον.
ΣΤΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ίτυνήντησε τόν Σολιομόν. Καί εΤ-
χε την τύχην νά άκούθΗ πρώτος
τόν Εθνικόν μας "Τμνον, ό ό-
ίτοίος εΐχε δλο.κληο<;οιθή άπό τόν Σολωμόν. Φεΰγων έλαβε αντί¬ γραφον, διά νά τό Ιδη ό Β;ύοων καΐ νά τό έκτυπώση είς τό τνπο- γραΐΤείον τής εφημερίδος «'Ελ- ληνικά Χρονικά» εφημερίδος τοΰ Δόκτορος Ιωαν. Μάγε,ρ, πού ιτό διηύβυνε ό Δ. Μεσβενεύς. Άλλ' ή κρίσις τοΰ Βύρο>νος δέν ήτο
πεπρωμένον νά δοθή. Ό ποιητής
επνεε τα λοίσθτα δταν έφθασεν
ό Τρικούπης. "Ετσι ά<ΐ'ΐέρΛΐ>σεν ό
ϊδιος κριτικήν, ή όποία ίδημοσι-
η>0 4 ό ΰλλ
ε4ς τό
τής 21 ΧΟ·
κων ή πολιτική διεύθυνσις
νεα9θΐ· κ«άτο·ς. Ό Τρτ**Μ
μέ την μόρφωσιν ««ά το
τον ίπειθε. Σννηγωνίζετο
Καποδίστριαν είς
λα δέ τα ϊ.ργα τού, αί
κ«ί αί διαταγαί τον
οτψραγϊδα τής τελειότηΛος
ΠΑΡΕΤΑΘΗ Η ΠΡΟΘΕΣΙΝ^
ΔΙ· ΑΔΕΙΑΣ ΕΙΖΛΓΏΓΗΣ
ΠΟΛβΝΙΚΩΝ ΤΦΑΣ ΜΑΤΩΝ
ΙΙαρε-τάθη μέχρι 31ης
1971 ή προθεσμία χορηγή"*11^
Λριών διά την εισαγωγήν 604*
κεοών νφασμάτιον έκ
χαί διά τό
πόλοιπον σνναλλάγματος των
000 δολλαρίων, τό οποίον
μήθη καί εκοινοποιήθη ϊ'ις
δικαιονμένονς την 28ην
οίοΐ' ρ.ϊ.
Ώς γνιοστόν, Τ'| λ
τη αρχικώς είχεν ορισθή
ν-αί τής 27ης τρέχοντος.
Μέσα σέ μιά άτμόσφαι.ρα Έθνι
κης έξάρσεως και θερμών ίκότ
λώσεων υπέρ τής 'Εθνικής Κυ¬
βερνήσεως εγένετο συγκέντρωσις
Κατούκων Ν. 'ίωνίας. Ή αϊθου-
σα τού Κινηματογράφου Λυρικόν
δπου εγ'νΐιν ή συγκέντρωσις ήτο
ασφυκτικώς ύπ«ρίΐλήρτ|ς.
Την συγκέντρωσιν έτίιμτ)σαν διά
τής παρουσίας των οί Σεβασμι
ώτατος κ. Ηλίας, Νο,μάρχης κ-
Μιιράδιις, ό Στρατκοτικός Διοι-
κητής κ. Παπαϊυ.άννου μετ ά τού
Δ)ντοΰ Άεροπορίας, Δήμαρχον
Βόλου κ. Σάρρου, τού Δ)ντοΰ
Χωροφυλακής κ. Αλέξη. Έκπρό
σωποι 'Ύπηρ,εσιών καΐ' πλήθος κό
σμόν. Κατά την συγκ/εντρωσυν ό
Λήμαρχος Ν. 'ίωνίας κ. 2ου-
γιουλτζόγλου εξέθεσε, τα πεποιι-
γμένα τής Δημοτικάς Άρ-χής κα
τα τό 1970 καί τύ πρόγοαμμ«οΰ άγαπω σέ σάς πού όλόψνχα
ιιέ συμπαρίστασθε φίλοι συνο-ημό
ται δέν άνέφερα ότι θέλο> αύστη
ραν κιριτικήν. 'Εσεΐς θά μοϋ πητ«
έα,ν κινοΰμαι σοκττά, τί δέν έπετέ
λεσο καλώς καί τί παρέλειψα.
"Ετσι δλοι μαζύ θά, εχο>μεν την
'&πέιροχη έκ-είνη συγκίνησιν δή
δικαίως ή 'Επανάστασις θεωφβΐ
την Νέαν Ίωνίαν Πριοτοπόρον
καΐ τό άγαπημέ.νο της ίΐαιδί.
'Επιτρέψατέ μου Εταρακαλώ,
Λρίν ή «'ισέλθω είς την έ'κθεσιν
των πεπραγμένων τής Δη^ατικής
Άρχής, νά έκπληρώσ<ο χρέος εύ γνωμοσύνης «αί ευχαριστίας πρός δλους υμάς διά την εΰγενή κα- ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΙΣίΚΑΤΟΙΚΟΝ Ν. ΙΠΝΙΑΣ ΒΟΛΟΥ Ή Όμιλία τοΰ Δημάρχου κ. ΣΟΥΓΙΟΥΛΤΖΟΓΛΟΥ λοσύνην, την οποίαν έπεδείξατε ν' άνταποοοριθήτε άμοθύμ·("ζ ε*·? την πρόβκληοίν μοα>, ι'ι όποία πλ.η
ροϊ την |ϊυχήν μο« αΐ/τθημάτον
τΐιμής, ύΛερηφα,νείας, άλ/.α καί έ
Ό Δήμαρχος Ν. 'ίωνίας Ηύ-
λον κ. Σ ουγ«η·λτσόγλου
Ληυξημένης έναντι ημών ευθυνής.
Ή εμφάνισις μΛτ) σήμερον ένο>
«τιόν σας διά τόν σκο.τόν τόν ό-
.τοϊον παρεκλήθητε νά ελ.θητε ϊ-
δώ, 6έν αποτελεί μόνον Ιδιαιτβ-
ςαν τιμήν δι* εμέ, άλλά καί ΰψί-
στην ύποχ,ρέωσιν νπαγορειιομϊ-
νην άπό την συνείδησιν μου.
Πράγματι. είναι καθήκον τοΐ έ
κάστοτε Δημάρχου νά έκθέτη έν
πάση δυνατή λεΛΤομερεία τα πε-
πραγμενο της Λημοτικής Άρχής,
τα τής οίκονομικής καταστάσεως
καί έν γένει Διοικήσεως τον Δή
νόν τό καλώς έννοούμενον γενικόν
συμφέρον τού Δήμον καί των δή
μστων, ένεργοϋντες ά.ΐ(>οσω.τόλη
πτα, μακράν προσωπικών καί άτο
μικών βυμιφερόντων, μαζύ μέ την
,-τολΰτΐιμον συνεργαοίαν καί σΐιμθο
λήν των συνβψγατών ιιοιι — ιοΰ
Δηιμ6τικοϋ Συιιβουλίου.
ΔΗΜΟΤΙΚΟΝ ΣΤΜΒΟΤΛΙΟΝ
Τό Δημοτικόν Συμβούλιον α¬
ποτελεί τό κυρίαρχον όργανον τοΐ'
Δήμον. Άντυΐ,5«>σωΛεύονται έν αύ
τώ όλαι σχΐδόν αί κοινωνικαί τα
ξίΐς. "Απαντες καταβάλΛοι-ν, έν
-ιολλοϊς, εΰ<η.·νει5ητον; .-τροσ.ταθη άς διά την επίλυσιν -/.αί . σιν των Λθΐκίλω'ν 6 .τού άπαοχ-ολούν τον Δήμ-ον /.αί τούς δημότας μας. Τύ Δημοτικόν 2ιμ6ούλιον Νέ άς 'ίωνίας σήμερον υπό την θερ μουργόν .τνυήν τής 'Εθνικης Κν 6ερνήσειος, ήγά,τηαε τό έργον τού καί άναλίσκει ολ«.ς τού τάς δυνάμεις διά την επίλυσιν των πολλαπλων προΰληματων άτινα ά .τα<τχο.Λσνν την πόλιν μας και 6έν άσχολείται πλέον μέ τα με- γάλα διεθνή προδλ.ήματα (ώς τό Βιετναμικον κλπ.), δτινα παλαιό ιερόν οτνε?.ύοντο είς τάς λεπτομε ρείας των έντός των μικρών αϊ- θουσών των Σινμδουλιων μας είς 6άρος πάντοτε των το,τικών ζη- τΐ)μάτα>ν καί γ*νικωτ<ερον των σι·μ μου, ώς καί τα τής έφαρμογής τοΰ προκριθέντος .ιρογράμιματος δημ»τικής &ραοτηριοτητος. Συνεπεία τούτων, είναι νά λαιμ οάνουν γνώσιν οί πολίται, οί ό- ποϊοί. ϊίσφέρουν είς τα δτρόσια 6άρη, σννεπ&ς καί είς τα δημοτι κά καΐ κοινοτικά τοιαϋτα, περί πάντων των ανωτέρω, άλλά καΑ τού Κυβερνητικόν ένδιαφέροντος καί τής άμειρίατου βοηιθείιας ή ό ποία παρίχεται. υπό τής 'Εθνικής Κυδειρνήσεώς μας σήμερον είς τοΰς Δήμους δι* εκτέλεσιν έργων. Είς έκπλήροσιν τοΰ καθήκον- Τός μβυ αυτόν, πανευτυχήις, ερ- χομαι σήμερον ενώπιον σας άγα πητοί μου συνδημ.όται, διά νά έκ θέαω δσα τό ΣτιμβούλΛόν μας καϊ έγώ έπράξουμεν καί ν·ά σκια- γναιφήσω τάς μιελλοντικάς μας έ πιδιώξεις, ώστε νά κρίνετε έσεϊς, μέ αυστηράν πλέον δικαίαν κρί- βιν, εάν διεχειρλσθημιεν καλώς τό Δημοτυκόν χρήμα καί εάν άντεπε κρίΐθημεν είς τάς προσδοκίας σας· Θά. έκθέσω τα πεπραγμένα άνευ ούδεμιάς προσπαθείας ώραιολογί- ας καί θά πλέξω τάς σκέψε'ς μου, ούχι διά λόγων, άλλά διά σνγκε κρψιένων άδιαβλήτων στοιχείων καί άναρ.φιβ6ητήτο>ν πραγιματτ-
κών γεγονότων.
Μαί ανετέθησαν υπό τής 'Βθνι
κης Είΐαναστατικής μας Κνδερνή
σεως τα καθήκοντα τοΰ Δημάρχου
τοΰ συνεχώς άναπτυοσοιμένοΊ» Δή¬
μον Νέας 'ίωνίας την 4ην Μαΐου
1967. Π,ρό διετίας έοοτάζοντες
ιά 20χρονα άπό την σύστασιν τοϋ
Δήμου, ΐϊχοιμεν την ευκαιρίαν καί
την τιμήν νά δεχθώμεν τα συγ-
χαρητήρια ιτοΰ κ. Άντιπροέδρον
τής 'Εθνικής 'Επαναστατικής Κν
βερνήσεκος διότι κατεστημεν ίκα-
νοί νά αύτοδιοικούμεθα. Μέ πλή
ρη λοιπόν συναίσθησιν τής εύθύ
νης την οποίαν έ.-κοιμίσθηιμεν, μέ
ζήλον καί αυταπάρνησιν έχωρήσα
μέν άμέσως ά-κάθεκτοι καί άνεπη
αοτοι «Ίς τό ϊργον τής άνασυγ
κροτήσεως τοΰ τόπου οπου μέ τό
δραιμα αύτό ήνδρώθημεν, ίπι-
στρατεύσαντες όλας τάς δυνάμεις
τού Δήμον, έμπνεόμενοι άπό τό
εΰραιτατα αναδημιουργίαν πνεΰ
μα των γ|γετών τής 'Επαναστάσε-
ως καί ϊχοντες ώς γνώμονα μό
φερόντιον τής πατρίδος μας. Άπό
τής θέσεως αυτής εύχαριστΛ τούς
ΣυΛε,ογάτες μόν.
ΔΙΟΙΚΗΣΙΣ
Είς τόν τομ,έα τής διοικήσεως,
ΐπράξαμεν πολλά. Άπ' άρχής
προέβηιιεν μ.έ θάρρος καί σύνεοιν
ίίς την άναδιάρβρω·σιν των 'Τπη
ρεοαών καί τού μηχανιβμοΰ τοΰ
Δήμον· τόν οποίον [ταρελάδομεν
ε-'ις ΰχι καί τόσον ευχάριστον ν.α-
τάστασιν.
Κατεβτήσ<ι,μεν την Δημοτικήν αρχήν σκρριγώσαν χυψέλην δημι- ουργικής καί πα.ραγωγικής έργαοί άς, ένεφυοήσαμεν είς τό προσωπι κόν τον Δήιμου πνενμα καινούρ- γιας νοοτροπίας, άναλ^ήψεανς εύ θυνων καί .τρίυτοβοτ.'λίας. Σήμε¬ ρον είς όλας τάς 6αθ(μίδας τής Διοικητικής ίεραρχίας τόη' ύ.ιηρε σιών τού Δτ'κμον» δεσπόζσνισαν θΐ σιν ίχ,ει ή ίύγένίΐα καί ή άμεσος έξιηι,ρέτηισις τοϋ πολχτοα1. Πιίν- τα ταύτα έΛετίύχθη<ΐαν χάρις είς την κατανόησιν και καλήν θέλη¬ σιν των ύπαλλήλων μας — παρά τό όλιγάριθμον α{τών — επέτυ¬ χον ποβοτικήν καί ποιοτικήν ανο δόν τής εργασίας των έν· τώ Δή μω, γεγονός δπερ όχτοδεικνϋει. τό μέγεθος τής π,ροσφοράς των. Την ανιοΰσαν αύξησιν τής ρργαοίας ά ποδεικνύει τό εξής χαρακτηριστι- κάν οτοιχίϊον. Τό 1970 εισήλθον είς τόν Δή μόν μας 8.ΰ00 εγγραφα καί έλή ςτβηο'αν 307 άποιράσίΐς τοΰ Δτιμο τικοΰ Σ«μ6ονλίου. Ό δηιαότη; λαμβάνει το πιστο ποιητικόν ή την ληξιαρχικήν τού πράξιν αυθημερόν, δέν ταλΛΐπω- ρεΐτα· καί δέν χάνει χρόνον <5αό την εργασίαν τού. Μέ τό ΐδιο πνεϋ μα έξυπηρετ.εϊται ούτος καί είς τονς δλλους το,μείς τής δ.ραιστητ ριότητος τού Δήμου. Είς1 τό ση¬ μείον αΰτό όφείλω νά ίύχαριστή σιο καϊ σνγχαρώ άπαντας τοΰς υπ' εμέ {νταλλήλους τοΰ Δήμον. ΈλΙ των ημερών μα>ς τάς Ού
νίας έ¬
ναν άπυ τους πΛέον προηγμένους
Δήιιονς τής χώρας μας καί γι'
αύτό τούς εύχαοιστώ.
ΟΦΕΙΛΛΙ ΙΙΑΡΕΛΘΟΝΤΰΝ Κ
ΤΩΝ — ΔΗιΜΟΣΐσΝΟΜΙΚΗ
ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ
Ώς καί άλλοτε άπό τοΰ 6ήμα
τος τοιιτου ετονίσαμεν πρώτον μέ
λημά μας ί&εο-ΐρήθη ή έκκο,θαρ·1
σις έκ τού παρελθόντος των ύπ<υ χρεώσεοιν τοΰ Δήμοΐ1 καί παραλλη λως ή επιδίωξιν νέων ύγειών προ ί.ποθΐσεων ώστε νά ιιήν ύφίσταν ται πλέον ύποχρεώσεις τοΰ Δή μου έκ παρελθόν τ ών οίκονοαι- κών έτών. Καί είναι είς όλονς γνωστόν δτι τόν Δήμον .ταφελά- βομεν μέ σημαντικάς πρός τρί- τονς ύποχρεώσεις, τας οποίας ό¬ μως μέ την λελογισμένην καί συνετήν διαχείρισιν μας επί των οίκονομικων καί δημοσιονομικων πραγμάτιον τοϋ Δήμου μας έξω Πιστοϊ καί κατά τό ετος τούτο είς την αρχήν τής περισνλλογής καί πεπιεσμένοι δτι ή καλυτέρα αύριον δέν δημιουργείται παρά διά θυσιών, έπετύχοιμεν την μεκο σιν των αδικαιολόγητος δαπανών τού Δήμον, χ,ωρις έστω καί κατ' ελάχιστον νά εμποδισθή ή ά.τρό σκοπτος λειτουργία των δημοτι- κων ΰπηψεσιών. Άνεπτίΐοιμεν τό δηιιοσ ονο,ι.'- κόν μας (Τίνττηιια καί τό κατίοτή σαμεν ούτω ικανόν νά άνταποκρι θή ίίχι μόνον εί; τάς απαραίτη¬ τον; ανάγκας λειτονργίας των ί«ΐηρ€σιών τυϋ Δήμον, άλ>.ά χάριν
τής σνα,ττύξειυς ταύτης νά έξοι-
κονομήται κατ' ετος καί ενα σε¬
βαστόν ποσόν έκ καθαρώς τοπι-
κων αυτού πόοων διά την έκτέ-
λ*<ην παγΐι>!χόν καί έκπολιτι
στικων δργονν εί; την πάλιν μας.
Ή ώς άνω ανάπτυξις είναι
οήμίρον γεγονός και έν πολλοϊς
τουτο όφίίλεται είς την ανάπτυ¬
ξιν τής φορολογικής συνειδήσε¬
ως των δημοτΰη· μας καί είναι
αξιοσημείωτον δτι αίαθάνομαι την
νποχρέωονν άπό τοΰ βήματος τού
τοι.1 νά έξάοω τ ό υψηλόν αΐσθη-
μα ΐΰθννης αυτών έναντι των υ¬
ποχρεώσεων τ*>ν ϊίς τόν Δήμον.
Καθημερινώς μετ" ϊνχαριστήσΐως
διαντιστώνομεν τόν ζήλον καί
ενδιαφέρον των δημοτδν μα; διά
την εξόφλησιν των πρ,ς τόν Δή
μόν ύποχρ«ώο'ίων των. Το γεγο-
νός τουτο μας δίδει δΐ-.α,μιν καί
θέλησιν νά έργασθωιμεν διά την
πραγιματοποίησιν τοΰ .-τρογράμμα-
τός μα; όπερ είναι ό έξω-οαϊοιμός
καί ή έκπολιτιστική ανάπτυξις
τής πόλεώς μας, την οποίαν φιλο
δοξοδμεν νά ίδωμίν μίαν των ώ-
ραΐιθτέροιν πόλεων τή; Πατρίδος
μας.
"Επειτα άπό την αϋτοματοποί
ηΜν των άντλιοστασίων μας, κα¬
τά τύ απελθόν ετος ποοωθή<τααε·ν τό θε,μα τής κατασκιευής νδατο &εξα4Χΐνής νέας καί μεγάλ.η; χιο- ρητικότητος άνοιβεν τοϋ νέον ερ¬ γοστασιον Ματσάγγου. Διά τής κατασκευής τής νέας αυτής ύδατοοεξθ-μίής καί μέ την μελετωμένην ύδρευσιν τής πό λεως μας μέ τα ν?οά τής Κου- κουράοας ή τής Καλιακοί<δας, ή πόλις θά καταστή αύτάρκης άπό απόψεως .τοσότητος καί .τοιότη- τος ύδατος. . ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ Ι. ΕΣΟΔΑ Βεδαιωθέντα 10-161.224 ΕΙσπραχθεντα 9.381.752 Είσπρακτέα ύπολοιπα 779.472 Έκ των οποίων τακτικά 6.883. 39·8 εκτακτα 2.498.354 Π. ΕΞΟΔΑ Τό σύνολον των πραγματοποιη θέντων έξόδων κατά τό Ιτο; 1970 ανήλθεν είς τό ποσόν των 8.209. 723. Ταύτα άναλν5«μενα ?χουσϊ ώς ακολούθως: 1) "Εξοδα ΐ.ν γένει Διοικήσε¬ ως δοχ. 2-522.582 ποσοστ. 30% 2) Είδικαί 'Υπηρε-σίαι (καθ) τος — υδρεύσεως— φωτισμόν — 150ΕΤΗΡΙΣ ΤΗΣ ΕΘΝΕΓΕΡ-ΙΑΣ Η ΔΙΑΛΕΞΙΣ ΤΟΥ Κ. ΧΡΗΣΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΑΑΤΟΥ ΔΙΑ ΤΟΝ ΣΠΥΡ, Ι. ΤΡίΚΟΥΠΗΝ Β' Συνεχίζομεν καί σήμερον την δημοσίευσιν τής όμιλίας τοϋ 'Κ- πιτίιαου Πρόεδρον τής Ένώσεοις Έλλήνων Λογοτεχνάνν κ. Χρήστου Γ. Εύαγγελάτου πρώην 'Τπουρ- γοϋ, Βοινλενταΰ καί Δη,μάρχου, είς την αίθουσαν τής Στέγης των Καλών Τεχνών καί μέ θέιμα ό «Ίστορικός τής 'Επα- ναστασεως τοΰ 1821, πρώτος πρω θτΐπΐΛ'ργός τοΰ Καποδιστρια /.αι τοΰ "Οθωνος ποιητής καί λογοτε χνης ^ Λυρίδο>ν Τρικούπης».
«Εγεννήθη — συνεχίζει ό κ.
Εύαγγελστος — ό Σπα»ρίδων Τι*ι
κούπης είς τό Μεσολογγι την 7
Άπρι/.ιου 1788. Γύνος μιάς την
*αλλιτί ρων καί πλουσΐϋΐτέριον οί
κογενειών τοΰ τοπου. Είς τί(ν ι¬
στορίαν τής οίκογενεϊονς Τρικού-
πη πρώτος άναα>έρεται ό Γεωργά
κης, μέ κτημαιτΐ'κήν περιουσίαν καί
πλοία. Τίος τον ό Ματθαίος ίδιο
κτι'ιτης δύο μεγάλων 6ρατσεοών,
ποϋ εΗίάησαν είς την πυρπόλησιν
τον 'ϋμιπορικού στόλον τοϋ Με-
σολογγιου χατά τα 'Ορλίΐχρικά.
Ό Ματθαϊος Τρικούπης εΐχε δύο
υίονς τον Άσημάκην σπονδάσαν
τα τί^ν Ιατρικήν και Φιλοσοφίαν
είς Πάδουαν τής Ιταλίας καί
τόν Ιωάννην, διατιελ,έσιαντα 1*ε-
ρονσιαστήν, Δημ-ογέροντα καί μέ
λο; τής Έικτελίοηυκής 'Κτιτρο-
πΐής τοΰ πολιο^κονμΐνον Μεσολογ
γίον. ΙΙοωτότοκος υιός τοΰ Ίιο-
άννου ήτο ό Σπυρίδων, όστις καθ'
8 άναφέρει είς τονς 6ίονς ΙΙαραλ
λήλονς τού ό Άναστάσιος Γοΰ-
δας, δέν Μλαδε τό 6νκ>μα τοϋ
πάππου χοτ', ώς συνεΐιθίζε-ται ά/./.ά
τό ονομα τον Άγιον, ούτινος ό
Ναός ήτο έγγύτατα τής
Ι Ιατμιάδο ς.
II
ολ,λία ποοσωπικότ η-
τες τοΰ αγώνος έφοίτησαν είς
αυτήν. Με-τά τάς σπονδά; τον είς
την Παλαμαϊκήν Σχο/.ήν μετέβη
εί; Πάτρα; καί έγνοιοΐσθη μετά
τοΰ έκ«ϊ "Αγγλον Πρόξενον
ϋτράγκ. Ταχέο>ς ανεπτύχθη φι·
λικύς δίθμός Τρικούπη—Στράγκ.
Ο Στράγκ ίίταν τό 1810 έ«ε-
τόν θάνατο στό πόλεμο, τιμή
ολοι.
Άλλ' ό Τρικούπης δέν εΐνω
μόνον ύ ποιητή; τού Λγο^νος
έ
παρορμητική φύσις
έπιζητει
ετνεργόν δράσιν. Κατέρχεται, λοι¬
πόν, είς την άγωνιζαμένην πατ«ι
δα και φθάνει είς τό Μεσολογγι,
. - -.:■ ί<· 'ν'. τάς Πάτρας ό κόμης Φρει . ίνώ ό πατέρας τσν, μέ_ Γ^ΙΗ * Ίνίον Ι (Γόν τού ιατρόν Συ#εω Τοικοΰ.τη, κτισθείσης υπό τον Γε ωργάκη Τρικονπη τό 1730. Τα άλλα τέκνα τού "Ιωάννου Τρικού -τη ήσαν ό Ματθαϊος καί ό Κων¬ σταντίνος, πεσόντες «ίς τό Μεσο λόγγι καί την Κλε*σο6α, ό Απο¬ στόλη; καί θεμιστοκλής, Λξκομα τικός τής φάλαγγος, άνεγείραν- τος μετά την απελευθέρωσιν τον Μεσολογγίον, την ύπάρχονσαν, την θέσιν «Όλύμπια» και σ-ημερινόν Γυμνάσιον καί έναντι των έρειπίων τής Παλαμαϊκής Εχολής, τήν ύπάρ%σι«ο-αν μεγάλην οικίαν, δπον κατέλ.υε μ<ετα6αίνων είς τό Μεσολόγγι ό Χαρίλαος Τρι κοΐ'πης καί έκ τού έξο'>οτκ>υ της
οποίας ωμίλει πρός τοϋς έκλογεϊς
τον. Εχε «αί δύο άδελςράς ό
Σπυρίδων Τρικούπης ΰπανδρΐνθει
σας τόν Δημήτνιον Καψάλην,
πρώτον τοΰ ελεύθερον Μεοολογ-
γίον Δήμαρχον καί τόν στρατη¬
γόν Γιάνναρην Ραζηκώτσικαν, ά
τοΰ αρχηγόν των Μεσο
λογγιτών κατά την "Εξαδον Ά
Θανασίου Ραζηκώτσικα, ήριοίκως
.τρσόντος κατ' αυτήν.
Ό Σπυρίδων Τ.ρικοΐιπτ>ς έρα-
θήτεα,-σε είς την Παλα-μαϊκήν Σχο
λήν η Παλαιμαϊκήν Ακαδημίαν
τοΰ Μεσολογγίον., τής οποίας τό
οίκημα κατεστράφη, διά πρώτην
φοράν οαΐαά τα Όρλωφικά. Ί-
δρυτή; της ό Παναγιώτης Παλα-
μά; έλθών έκ τής Άθωνιάδος,
ο?τον τύ πρώτον έδίδαξε. Καί ή¬
το ή Παλαμαϊκή Σχολή Ισότψχις
τής Πατριαρχικής τής Κχονσταν-
τινοχιαόλεως τής Άθωνιάδος καί
κηπιυν κλπ.) δρχ. 2.523.156 ποσ.
30%
3) 'Τποχρε-ωτικαί δαπάναι δρ.
221.587 ποσ. 3%
4) Τοκοχρ)σια συναφθέντιον
δανείίον διρ, 696-351 ποσ. 8,5%
5) Χορηγίαι και Δχ>>ρεαί δρ·. 100.
000 ποσ. 1%
6) Νομ,ικά πρόσωπα δο. 284.
418 ποσ. 3,5%
7) Όψίΐλαί παρελθόντων ί-
των δρ. 246.342 ποσ. 3%
8) Λογα1ριασ}ΐοί τάξε<ος δρχ. 94.582 ποσ. 1% 9) "Εργα δρ. 1.520.705 ποσ. 20%. 2ΤΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ρς Ίονίου Άκαδηιμίας σιινέσττνσΐ τόν Τοι- κυύπην. Ό Γκίλφορδ ένθουσια- σθείς άπο την γνωριμίαν τόν προσέλαδε γραιμιματία τον. Τόν εοπειλε είς την Ευρωπην δι* εύ- ρυτέοας σπουδάς. "Ετσ εξ χοόνια φιλολογικων καί φιλοσοφικών σπου οων είς την Ιταλίαν έγονιμοποίη σαν τό εξοχον πνεϋμια, τό έθρε¬ ψαν μέ Ίδέας, τό έπλ.ούτισαν μέ συμπε ράσματα. Είς τάς Πάτρας ευρισκόμενος ό Τρικούπης παρές-ραοε καί εξέ¬ δωκε τό θούριον τού Τνρταιον, τό δΐτοϊον εύρίσκ.ετο άπό τής επομέ¬ νης είς τα χείλη των σκλαβωμέ- νι>ν 'Ελλήνων. Ιΐροανάκοονσμια
τής εξεγέρσεως τού 'Εθνους. Πρω
τη προσφορά τού Σπχ»ρίδιυνος Τρι
κούπη πρός την Πατρίδα. Πρωτη
τον πρός τόν ΛΑΟΝ.
ΙΙαρακιαλώ την καθηγήχριαν τής
άπαγγελ,ίας επίτιμον κυρίαν Δίκην
Σπεράντσα, σύζυγον τοΰ ή
στου Προέορον καί εκ των ίδρν
των τής Ενώσεως μας, καθηγητ
τοϋ τού ΠανεπιστΓ,μΧον, εύοιρε-
στονιμένη νά μάς τυ άπαγγΐίλη.
Ή κ. Σπεράντσα χειροκροτοΐ'μέ-
νη άπήγγΐΐλε τό θούριον.
Ηκολούθησαν υπηρεσίαι πολ¬
λαί καί σημαντικώταται τού Τρι-
κονπη. Κατά την πρώτην ς>άσιν
σκνιίισταντο αύται είς αάς γνο>ο<- μίας καί τάς φιλίας ποΰ συνήψεν μέ έπιφανεστάτας φνσιογνοιμΐας είς τό εξωτερικόν, αί δέ μεγα- λύτειραι <ριλίαι ιτον, αί οποίαι ε- μελλον νά έπηρεάσοιιν σοβαοως καί την ιδικήν τον πορείαν καί την πορείαν τής μεγάλης έθνι- κΓ,ς ύποθέσρ<ο;, διά την οποίαν ήταιμάζετο ό έ'ξοχο; νού;, ήταν κυρίως είς τό Λονδίνον. Σννεδέ- Θη έκεΐ δπου επρόκειτο νά επανέλ¬ θη ώς Πρ*σ6εντης τής "Ελλάδος, μέ τόν Γεώργιον Κάνιγκκ, αυτόν τόν μέγαν Φιλτλληνα, διά τόν ό ποίον· άναφέρεται δτι μαθηιτής ά κόμτ) τοΰ Λ^είου εξεδήλωσε τα αίσθήόμιατά τού διά την 'Ελλάδα μέ τό ποίτ>ιια «Ή δουλεία τής 'Ελ
λαδος». Ό Τρικούπης τό μετΐ-
φρασε καί τό συιαπε.ρΐίλα'βε άργό
τερον τίς την Ιστορίαν τοΊ'. Ευ¬
ρίσκετο είς Παρισίους δτε έκη-
ρνχθη ή, 'Επανάστασις. Γράφει ά
μέοχος ί>μ τυπώνει είς τόν Φιρ
μίνιον Διδοτον τόν «Δήμον> ποί)η-
μα είς 130 υαίόόεϊςπδαΓ»»έ103ςιρν
μα έκ 240 στίχ<ον. Γράφει σχ 6ς μα έκ 240 στίχων. Είναι ό καρπός τοΰ ένθουσκισιμοΰ ή σίνλληψις τής συγκλονιστικής συγκινήσεως, την δποίαν τοΰ έπροτοάλεσε ι) κήρυ¬ ξις τής Έπαναστάσεως. Τό ποίη· μα ά^^αφ■έρεται είς επεισόδιον κλε^ρτών είς τό Μεσολογγι κα* άρχίξει καί τελειώνει στίχους; Πόσο γλνκύς ό θάνατος ιρόν τού Ιατρόν Σ Τρικον- μέ τοΰς ΣΠΕΣΙΑ ΕΛΛΑΣ Ε. Π. Ε. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΒΐΟΜΗΧΑΝΙΑ ΙΣΟΛΟΠΣΜΟΣ 31)12)70 ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΝ 1970 Μηχανήματα 1 306,088.- ΜεΧον άποσβέσεις 1.232 510— "Επιπλα καί Σκεύη 41.450.— Μεϊον άποσβέσεις 32.603.— 1969 1.306 038.- 73.578. - 1.175 680.— 130.408 · Έγχαταστάσρις Μεΐον άποσβέσεις 39.226.- 23.526.— 15.700.— 41.450.— 23 303.- 39,226.- 19.606.- 18.147.- Πρώται δλαι "Υλιχά Συσχευασίας 'Έτοιμα προϊόντα "Επί παρακαταθήν.{) Συνεργεΐα Πισττόσεις έξωτερικοϋ Γραμμάτια είσπρακτέα Άξιαι πρός είσπραξιν Προσ. Λογ. Χρεωσιικοί Πελάται Ταμείον 756.533.- 1.097.492.- 2.080 84.4.— 3Ο2.Ο0Ο,- 393.062.- 90.859. - 792.173.— 1^85.997.— Ο-93.542.— £.<}06.397.— 265.627.- 421.890. 340.667. 1.689.891. 470.119 392.966. 465.205 787 330 286.00Ο. 3.192.427. 114 072. ΠΑΘΗΤΙΚΟΝ Κεφάλαιον Άποΰεματιχά Κέρδη είς Νέον Λυγ. Κερδών Γραμμάτια πληρωτεα Προμηθευταί Προσ. Λογ)ομοί πιστωΐικ. Τράπεζαι (προεξοφλήσεις) Βιομηχανικόν Δάνειον 1970 3 000.0)0.— 1.990.0Κ».- 27 :!5·3.- 945 384. - 3.686 590.- 3Ο.7Κ2. - 968.237.- 1 4«5.964 — 1.048.362 — 3.000,Ον Ο¬ Ι.5! 10 000 - 47.727.- 880.841 - 2.278 0Ό0.— 38 183 — 2!Κ241.- 454.60.».- 13.162.651.- 8.525.742—Ι ΑΝΑΛΥΣΙΣ ΑΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ ΚΕΡΔΗ καί ΖΗΜΙΑΙ ΧΡΕΩΣΙΣ ΆποσβιΙσεις παγ. περιουσ. στοιχείων Γεν. Ιξοδα π» λήσεων Γεν. εξοδα Δ)νσεως ■ · - - Μιοθοί Αογαρ. Κερδών '^'* " * ' Άποϋεματικά Φόροι άδιανεμήτων κερδών 8 Παρ. Κέρδη είς νέον ... - ., . . . - ;>'2ι^Γ Λ '& ίθ'
'ρήσουν τα
σΐ"νταγιια·π.κά πο,λιτεύιματα πού ϊ
οχυαν επί 6ασιλε·ίας χοϋ Ιωσήφ
Βοναπαρτη ινα τοΰ ΊωαΜειμ
Μυρά. Ό Μέττερνιχ {ιποστήριζε
ότι σύμ.ί(Ηονα μέ τό πρωτο άρθρο
τής Ίεράς Σνμιμαχίας πίερί άλ-
ληλοβοηθείας «δπουδήπο'τε κι' ό-
ποτεδήποτε», οί συμμαχοι ύποχρε
οΰντο νά προστατίύσοίΐιν τίιν άπό
λιιτη έξουσία των κ>ριάρχ)ϋ)ν έ-
.τί των ΰπηκύων τοχ'ς «χίι>ρϊς δι-
σταγμούς καί διακρίσϊις». Ό Κα
.τοδκττριας εΐχε μονογράψρι στό
μεταςύ τό ρωσογαλλικό σηί<μτρ<ονο έ μέ τον Ριαελιέ σε τόν Χάιρντεμπεργκ, γιά τή στάση τής Ιΐρωσσίας σ' ένδ«χο- μέν»; άνακίνηση τοΰ Άνατολικοΰ ζηη'ΐματος. 'Εαέο-τησί την προσο- χή τοΰ Τσάρον καί τοΰ Νέστιελ ροντ στίιν ΰπουλη παρερμηνβία τον π-νεύματος τής Ί«ρός Συμμα χίας άπό τόν Μέττερνιχ. ΤΗταν όλ,οφάνερο ότι μέ τή γενικόττντα «•χωρίς διακρίσεις» άπέβλεπε νά ονμΛεριλάδη στους προστατενο- μένοχ>ς τής 'Ιεράς Συμμαχίας καί
τόν ΣοιΟ.τάνχ) μέ συνεπεία τή
διεθνή κατοχύρωση τής άκ.εραιό-
τητας τής Όθωμβινικής ΑύτθΜρα
τορίας. "Ομως ή Ίερά Συμμα-
χία άπστελοΰοε ενα, αύστηρά χρι
Γτιανικό σύμ«ρωινο. Θά ήταν άνή
κον>στο νά κατα,ντήστ) προστάτμη τοΰ
νπονργυϋ τού. Ό Νέ.σσΐλοοντ
.τήρΐΕ θάρρος κι' έ'ρριξε τή .τρίό-
τη πετριά κατά τής Λκολ-ουθουμέ
νης πολιτικής τής Αικατερίνης
Β', στό Άνατολικό ζήτηιια. Δέν
συνέιτρίχε κανένας λογος νά 6ιά
ϊίονται. 1'ια.τι, στο κάτω κάτω,
ΰφίστατο πάντα το έρο'ίτημα, αν
μιά μαιραζιασμένη κι' έγκαταλει
ιιένη στό έλειος τής Ρο>σίας, 'Ο-
θ<·>μανική Αύτ>ακρατο.ρία, δέν τής
«υνέφερε καλυτέρα άπό την άνα-
6ί
ρ
πτγν καί άλλονς .-τροκρίτονς έτοι-
μάξιονται νά άκολονθήσουν τόν Ά
λέξανδρο Μαυροκορδάτον, ί'ις
την εκστρατείαν τον Μακοινόοους,
πρός άναχαίτισιν τοϋ Τουρκικόν
στρατοΰ. Είς τόν άγώνα εκείνον,
πού κατέληξεν είς την άτνχίαν
τσΰ Ιΐέτα, δίδει ολόκληρον τον
έ,αυτόν τοι·. Ε'κνα ό Σπυιρίδιον
Τρικούπης ό άσΐ'γκράτητος
στής. Έπιστρέφει επειτα είς τό
Μεσολογγι καί έν σι«νεχεία μετα
δαίνει είς την Ζάκννθον, όπου
σνναντσται μέ τόν Γκίλφορδ καί
γνωρίζεται μέ τόν εθνικόν μας
ποιητήν. "Οπιος ό ϊδιος σημ<ΐ<ώ- ν«ι είς έπιστολ.ήν τού ή συνάντη- σις έκείνη εΐχε δι<σκολίες καί προσθΐτρι διά τόν Σολίομόν: «Ά κοινώτητος καί έκκεντρικός ϊζη είς την εξοχήν καί δέν εδέχετο κανένα». Ήρκεσιεν δμίος ή ποΰσ«, νά έ-
πιτύχω;». Άλλ' ό Τρακούπης έ-
πέμ.εινε κ.αί υπεσχέθη νά τόν βο¬
ηθήση. Γράίτει ό [διός πρός τόν
Ίάκωβον Πολ.νλάν: «Έποομ·ηθτύ-
θην Γν αντίτυπον των Ώδων τοΰ
Χρίστοποιύλον. Άπό Γτήγ έπομέ-
Λ·ην ήρχίσαμεν την εργασίαν καί
επί τινάς μήνας διερχόμεθα την
ήμ«ραν μαξί, μ.ή
ρά μέ την "Ελληνικήν γλόκκκιν.
Δέν παρήλθε μία έ-6οομάς μετά
την πρώτην μας «μιλίαν καί ό
Σολωμός μέ έ:ξΐπληξεν άπαγγίλ
λων ?να ποίημα, τό οποίον εΤχε
σννθέσε-ι είς την Ελληνικήν». Έ
πρΟΜειτο περί τής «Ξανβούλονς».
Έτραγουδήθηκε άμέισως είς την
δπον ιδιαιτέρως ήνος,
τόν οποίον έπεσκέπτετο, διά τοϋ
πλοιαρίου Γαζή. δε-δοαένου δτι ή
λιιΐινοΗάλασσα εφθανε μέχρι τής
οικίας Χαϊδαΰλη, παρά τόν "Αγι
όν Σπυρίδωνα. Μεταξύ των χρι
οογράφιι/ν, πού μρτέφρασεν ό Τρι
κικύ.της ήτο καί τό ποίημα, τό ο¬
ποίον ϊ-γαηψεν ό Ιίύοίον ·π'γ· 22
"Ι
6ίωση
ίσχ\ρής Γραι.κι«ής,
ς χρής ρής,
ποΰ θά τής στεροΰσιρ τα πρίοτεΐα
οτήν Όρ·θοδο|ία καί τή πιθανό-
τητα ν' αποκτήση κάποτε τή Κων
σταντινούπολη.
"Επεισε σέ δαιθειά σκέψη ό Ά-
&ς. ΟΊ άπόαΐιεις τοιΰ Νέσ
κτωΰρίου 1825 της έν
εκδιδομένης «Ίονι/.ής 'Κΐ{Τ(ΐ·ιΛ
δος τής 'Κλλάδι>ς,> συνίχεκιν ΐή
οποίας αποτελεί ή σημε-ρινή: «'υ
φτΐμεοίς τής Κυ6ετρνήσεως,>. κ^
νά πα,ρ.α'ΐεθή έδώ ό έ-τι).».
γος ώς χαρακτΓκ.κστικός και %
γλωττος. "Εγροκρε, )/Ηπάν, ό Τι*
κούπης: «"Αν δέν μέ άπατα ή
είλικρινής μόν ποός τόν ποιηχην
Φΐλία, νομίζω δτι οί αξιοί τού "χ
μνου αναγνώσται θέλει, τόν
νοτίν ώς την δόξαν τής Έλλάδ^
καί θέλει είπουν μαι'^ μου, ότι ·
κανένα καιρόν καί είς κανένα "|.
θνος, ή ελευθερία δέν εύρε ψά/,
τη·ν άξιώτερον>.
'Κμπνευσμένος καί μέ ρητ»^.
κύν τάλαντον άφθαστον ϊξεορωΜ)
αε ό Σπυρίδων Τρικούπης τον (
,τικτ,Λειον τυΰ Λοοδον
Ο λόγος έ*εϊνος καί Λόγω εΛ0.
χής, πυύ έξεφωνήθη καί λόγω
τονόμον ποιότητος τον παρέμη
μτ;μειώδης. Κ,αί οϋτε ό μέγα).»;
νεκρός, πού έ-θνσιάσθη, διά τη)
"Κλευθιρίαν των 'Ελλήνων, 05,5
ΐ)ί "Εί.λΓ,νες, ποΰ είδαν είς ανΐο,
τύν φθφέα τής Ελευθερίας τωι
ημπορούσαν νά εύρουν εντόνως
παλμόν καί πλουσιςοτέραν ).».
ρικήν εξαρσιν άπό τόν
διά νά έκτρράσουν τό
σννο'ίσθημα καί τό πάθος διά τΐ|τ|
Πατ^ίδα.
Ό Σπν>ρίδων Τοικούπης μπ{.|
σχεν έν τώ μεταξύ, είς
συνελεύσεις πρ·οκφίτο>ν καΐ
τιωτικων. ΑΊ περισσότεοαι έξ
των ήσαν θυε./-λώδεις. Κατώρβ<».| νϊν δμςυς νά επιφέρη καί τελικώς νά οδηγή είς ί στάθμισιν τΛν δεδομένυχν είς όρθάς άποφοισεις. Διότι γαλήνιος κ.αί σώψρονν, δέν έφατ{ι άζετο κ-αί Ιστατο πάντοτΐ είς τι ΰψος των π,ερίστασεων. Έτσι {. .ττ6η σπονδαϊος στ,ττΓλΕστής τή; (ϊιιμφιλιώσεως, επειτα άπό ·ιΓ φοβεοόν εμφύλιον σπαροιγμόν ·« την διχόνοίαν τοΰ 1825 καί ότ» εδόθη, γεντκή άιμνηβτείο, ό Τοοκ» πης, ώς ό καταλληλότερος, έ^ τρώνησεν άπό αμ6ιι>νος πατριωτι»
τατον λόγον, ό οποίος σι»νεκ»νΐ|θ!
μέχρι &ακρύων τό άκροατηριο. Ή
πολιτική σύνεσις καί ή έ'ξαρσι: [
χαν δεονΐόσει. Ό Τρικούπης ι
ξεφώνησε πλήθοις >Λγΐ'>ν οί ό.τ*
οι εΙχθΛ· κοινόν χαρακτηρίση»
Την ϊκδηλον ,ιροσπάιθειαν φ&ο«|
ματισμοΰ ν.αλ την τόν<ωσιν τον ι θικοϋ διά την αΐσίαν έκβασιν αγώνος. Εξεφώνησεν έπΐ'/ήθϊΐ»| τοΰ Καραϊσκάκη, είς τόν όπφ| κ«ί ι άνεφ^όνει: «Δροσιά γώ, δ,ροσιά καί 6ροχή νά μην .·. σονν πλέον πα'ρά τό Φάληρο^· ·<«] νά μην καρπίση ή γή έκείνη. Ιι; την γήν εκείνην έπεσεν ό δν τος, ό υπέρ άετούς καί υπέρ όντος κρσΑΌΑθύς, ό δννατός τ«| οποίου ή ρομφαια δέν έστρέφπ είς την θήκην της πρίν βαψή ά τό αΐμα των πληγωμένων ή « άλειιρθή σπ,λάχνα. τής Ρούμίλης τόν θάνατον νόν». Την 8ην Ίανουαρίον 1828 Καποδίστςκας άπεβιβάζετο είς μέ των δυνατών Κλαύσατε ς Εΐχε εκλεγή Κυ6Ε{)· της δι' 7 χρόνονς την 3ην λίαν 1827 υπό τής Έθνοσννελίΐ σεο>ς τής Τροιζήνος, ή
πεγράμψιισεν ότι «ή ΐη^ιηλή ά·
στήμη τον κ%>6ερνάν την — ολιτα
αν καί φέρειν πρός εύδωμονίβΐ)
τα "Εθνη άπαιτεΐ πείραν καί -τ»
λά φωτ α, τα όποία δ 6άρ6α{ο
Όθίομανός δέν έπέτρεψεν Λ
τοΰς "Ελληνας». Ό Καποδίστοι
άς διά τοΰ ΰπογραφομένου ί«ο'
Των 107 πλτιρεξουσίων ψηφίο>ιιι|
τος παρεκαλεϊτο νά
την κάβοδον. Τουτο όμως
στη άδύνατοΛ', όίότι μετέβη, .ΐ{«-
ηγουμέν<·>ς Ης τό Λονδίνον, όντον
.·χροσεπάιθ>)σε νά διαλύση την Α
γλικήν ψυχρότητα κατ' αυτόν χ
εκείθεν είς Άγκώνα, δπου δτήί
"Ιανουάριον 1824^ επί τή σιιμπλη
ρ<ώσει τοΰ 36ου ετους τής ήλι- κίας τοα'. Οί στίχοι έκείνοι τοΰ μεγάλνον ποιητοΰ ήσαν καί οί τε- λενταίοι. Παρακαλω την πτα-
γωνίστριαν τοΰ Ελληνικόν θεα¬
τρον δίδαν Άθηνότν Κασοαιβέτη
νά μάς τό άπαγγείλλ.ει. Ή δίς
Κασσαδέτη {>πό τα χριροκροτήμα
τα άπήγγειλεν την μετάφρασιν
τον Τρικούπη.
Ό Τρικούπης είς
θεν ^όκληρον τόν χειμώνα, οΐ'ν
τάΕ,ας μακρόν ύπόμντιμα πρός τον
Κάνιγκα. "Τστειρα άπό τάς ένίοιι
σκόδεις έ«δτ>λώσεις τόσον είς το
Ναύπλιον, δσον καί την Αϊγιναν',
ατον ήτο άκόμη, διά λόγον;
σφαλείας ή εδρα τής ΚτΌερνήΛ
ως, πρώτη πράξις τοΰ ΚαποδΙ
στρια ήτο ή ανάθεσις τής
κης Γραμματϊία,ς — θέσεως ίΛ
δννάμου μΐ τό άξίωμα τοΰ
Θυπουργοΰ — είς τόν Σπυρίδ
Τρικονπτΐν. Τό σχετικόν διάτο
υπο γ ε γραμμένον την 23ην
αρίον 1828 είς την Αίγιναν,
φράζει 6αθείαν εκτίμησιν, είς
Ικανότητα καί την αξίαν τού Σ·1
ρίδο)νος Τρικοΰπη. Καί ή
προσέφερε πλήρη δικαίωσ»ν.
Σ.τι-ρίδων Τρικοΐϊτης διεχειρί"^
τό άξίοι,Μά τον κατά τρόπον
δ.Γΐγματικόν διά τάς περιστάοπί
Αί δ-ιγΓχέίτειαι, πράγμαη ή^
δραματικαί. Μέ εΐ'στςο<ΓΗαν νά χοΐϊρνικσ τας τικάς κ·αταο-τά)σ·εις, τάς όποια: δη·μι<ονργεί ή άδνναμία των κριθέντιον, είς τόν άγωνα, ή νά έννοήοουν, δτι ήτο των πολεμΐΜών , ------ „. _^ψ^ΐ .„„ „,« , ^, ιρικουπης ενς την 2^άκνν- σε,/νροντ προίιποθέτανε ριζική διαλ θον, δπον έν τώ μεταξύ μεπ*6η λακτική άναθεώρηση τής οωσικής ] συνήνττίσε τόν Σολωυόν. Κ«1 «τ. πολιτικής στό Άνατολικό ζήτη- μ<α, αΛαιράδεκτηι άπ«> τό γόητρό
τ ου καί ά,ιύ τα αίσ-θήματα τοΰ
Ι,οχσικοΰ λαοΰ. Άλλ-ά τόν ίτρω-
γε κι* ή ιδία ότι ό Καποδίστριας
τό άντιμετώπιζε μάλλον σάν γραι
κάς παρά σάν ρώσος. Άπ*χριιγ«
νά λάβη βιαστικες άποχράσεις.
Πρός τό παρόν τόν ένδιέτρε^ε νά
ττίρηθοϋν πιιστά κι' άμεράληπτα
οί διατάξεις αής Ίειςόίς Σν1μμα^
χίας καί σ' αύτό ώφειλε ν' απο¬
βλέπη, άποκλειστικά, ό ΝέσσίΑ-
ςοντ κατά τή συνΓχρια των έογα-
οιών τοϋ Σννεδρίον.
ΣΤΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ίτυνήντησε τόν Σολιομόν. Καί εΤ-
χε την τύχην νά άκούθΗ πρώτος
τόν Εθνικόν μας "Τμνον, ό ό-
ίτοίος εΐχε δλο.κληο<;οιθή άπό τόν Σολωμόν. Φεΰγων έλαβε αντί¬ γραφον, διά νά τό Ιδη ό Β;ύοων καΐ νά τό έκτυπώση είς τό τνπο- γραΐΤείον τής εφημερίδος «'Ελ- ληνικά Χρονικά» εφημερίδος τοΰ Δόκτορος Ιωαν. Μάγε,ρ, πού ιτό διηύβυνε ό Δ. Μεσβενεύς. Άλλ' ή κρίσις τοΰ Βύρο>νος δέν ήτο
πεπρωμένον νά δοθή. Ό ποιητής
επνεε τα λοίσθτα δταν έφθασεν
ό Τρικούπης. "Ετσι ά<ΐ'ΐέρΛΐ>σεν ό
ϊδιος κριτικήν, ή όποία ίδημοσι-
η>0 4 ό ΰλλ
ε4ς τό
τής 21 ΧΟ·
κων ή πολιτική διεύθυνσις
νεα9θΐ· κ«άτο·ς. Ό Τρτ**Μ
μέ την μόρφωσιν ««ά το
τον ίπειθε. Σννηγωνίζετο
Καποδίστριαν είς
λα δέ τα ϊ.ργα τού, αί
κ«ί αί διαταγαί τον
οτψραγϊδα τής τελειότηΛος
ΠΑΡΕΤΑΘΗ Η ΠΡΟΘΕΣΙΝ^
ΔΙ· ΑΔΕΙΑΣ ΕΙΖΛΓΏΓΗΣ
ΠΟΛβΝΙΚΩΝ ΤΦΑΣ ΜΑΤΩΝ
ΙΙαρε-τάθη μέχρι 31ης
1971 ή προθεσμία χορηγή"*11^
Λριών διά την εισαγωγήν 604*
κεοών νφασμάτιον έκ
χαί διά τό
πόλοιπον σνναλλάγματος των
000 δολλαρίων, τό οποίον
μήθη καί εκοινοποιήθη ϊ'ις
δικαιονμένονς την 28ην
οίοΐ' ρ.ϊ.
Ώς γνιοστόν, Τ'| λ
τη αρχικώς είχεν ορισθή
ν-αί τής 27ης τρέχοντος.