195280
Αριθμός τεύχους
2002
Χρονική Περίοδος
ΕΤΟΣ 43
Ημερομηνία Έκδοσης
29/6/1969
Αριθμός Σελίδων
6
Πρωτότυπο Αρχείο
Οδηγίες
Κλικάρετε πάνω στην αριστερή εικόνα για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες.
Κείμενο εφημερίδας
Δεν είναι διαθέσιμο το αρχείο pdf.
Κείμενο εφημερίδας
Σύνολο σελίδων:
ιοποίηο
ΑΝΕ-ΑΡΤΗΤΟΣ ΕΒΔΟΜΛηΐΑΙΑ ΠΟΛ1ΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ, ΦΙΛΟΛΟΠΚΗ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΝ ΚΑΙ Τ0.Ν ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΝ
29 Ίουνίου 1969 ΤΙΜΗ ΦΥΛΛΟΥ ΔΡΑΧ. 1.50
Έτος 43ον — Αριθ. φύλ. 2002
Διευθυντάς-Ιδιοκτήτας: ΣΩΚΡΑΤΗΝ ΧΑΡ. ΣΙΝΑΝΙΔΗΣ
Γραφβϊα: Όδός Νίκης 25 — Αθηναι — Τηλ. 229.708
■•■■Μ·Ί
ι
ΜΕΘΕΟΡΤΙΑ
νΐϊΐ έ Μάϊο; τού
τελ'ειώνει χ*ί ό Ίούν.ος.
'*» Υ1*
;
Χ5υς
πενηντα *-
^ ύ'Λ' άπ°
«Ο 1919
/αν
τίθ Γένου; μας.
II
η*Λ.— ή "τρ!5α μα;, Ιφτχ-
ΓΓίν* νέο ά-2κορύφωμα, έ>
κ-
,ί ?έρνη 3*ν τίλιχό χατάντη
«.χ μ4: Φ πλήρη ϊυ'.ετ-κτ, ί
Ι&,αττ, κθ 'ΕλληνισΑθϋ, 5ο
ί«ν χ»-* τ4 1821 6 νί°ϊ έλ"
^[•/.ό; ςα/χγεννηαός. Μιά όου
Ιί,ρή χτχρ/ή, ή έποία παρά
τί; κρίσιμεί μεταπτώσε-.ς των
ϊ!ρ«:ΐτ:χΛν τοΰ αγώνος τής
«ΐ; μΐ; ίνεςαρΤησίας, τί;
ιλό-,ΐίνε; καί σέ Αντικειμεν·.-
αί::α ώ; έκ τή; φύσεως τοϋ
Τθϋ Κ. ΝΙΚΟΥ ΜΗΛΙΟΡΗ
λιτιστικές εκδηλώσει; τοο Με-
γάλου Αλεξάνδρου καί των
Διαδόχων του' άπό τού; χρό-
νού; έπίση; πού θβμελίωνχν οί
ΙΤατέρες τή; Καππαδοκία;. τή
θρησκεία ιοθ Ηεανθρώπου' άπό
τ?5,~·Χνοο$' Τέλο«- σέ έλληνι
κή άλνάπτυςη χρόνου; τής βυ
ζαντινή; Αύτοκρατορίας.
Ηαρατηρεϊ, δ καθηγητή; Γ.
Γεωργ·.άδη; — 'Λρνάκη; 3τΛ
οιβλίο τού «Οί ΙΙρώτοι Όθωμ*
νοί» :
«Ώς Ιγραψε καί δ ΙΙαπαρη-
γόπουλος, ή Μικρά Άσία. περ:
έκλειεν είς τούς κολπου; τη;,
τόν πυκνότερον καί δμοειδέστε-
ρον ελληνικόν πληθυσμόν τή-
Αύτοκρατορία;, δσ^ι; άντιμετώ
πισεν τα; είσβολά; των Περσών
καί των Άράβων χωρί; νά υπο
κύψη. Διά των πλουσίων υλι¬
κών πόρων τη;, ή Μικρά Άσία
δδωσεν μακρών αίώνων ζωήν
είς τήν^ άγωνιζομένην Βυζαντ:
νήν Αύτοκρχτορίαν. "Απετέλε¬
σε τόν συ,α,παγή καί σταθερόν
ν επί τοΰ ίποίου έσΤτ;ρίν{)τ
Μιχ άπό τάς ένδο ξοτέρα; μα; σελίδα;
ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΗ ΗΜΕΡΑ
Τοΰ συνεργάτου μα; κ. Αθ. ΚΑΡΤΛΛΟΓ
τΗλθα στήν Έλλάδχ μχ;, τό χχροϋν σάν Μικρασιάιτη καί
κχλοκαίρι τοΰ 1914, δτχν κηρύ ' " '
χθηκε ό πρώτος παγκόσ;ιιος πό
λεμ,ο; καί διώχθηκε άπό τους
χη ρς πγκόσ;ιιος πό
λεμ,ο; καί διώχθηκε άπό τους
Τούρκου; ό Έλλττ/ικός πληθυ-
σμό; -των Μικρχσιατικών παρα
λίων. Έ—ρατεύθηκα καί έψό-
ρεσχ την τιμίαοτολή τοΰ 'Έλλη
νος Άξιωματικοΰ μέ πρ-οορισμό
τόν Μχκειδονικό άγώνχ ;οΰ
1916 - 1918. Τ-τ/ρετοΟρα
σΤήν Ιην Μερχρχία υπό τόν ά-
εί,μνηστο Συνταγμαιτάρχη Ζα-
φίΐρίου. ή δποία μετά ■*§■/ άνα-
κωχ ήτου 1918, μέ τή·, συνθηκο
λόγηιση των Βουλγάρων καί
την προέλαση διχδ^χικά ατί
Σ
η ρη χικά ατί;
Σέρρες, σ^ή Δράμα καί την Κα
βάλλα, έγκχταΐτάθηκε Τελικά
στά; Ελευθέρας τής Ανατολι¬
κώς Μα,κβδονίας δπου καί έτοι-
μάζετο πυρετωδώ; γιά τή Νό-
τιο Ρωσσία. "Ερχ«ται τ^χος ή
διαταγή τής έπιβιβά-σεως καί
χωρί; νά ύποψιαζάμαστε τό πά
ραμικρό. άξιωματικοί καί &π/ϊ
καί άφοΰ εΐχε
ά ΰ
Π'
•«ι πάντως ινα αΐσιο καί ι
λίακό γιά τή μελλοντικήν έξέλι
■τ; -ώ 'ΒλληνιχοΟ "Εθνους άπο
'έλεσαα: τήν πρώτην έλεύθερη
ίλληνικήν γωνιά. Καί άπό τόΤε
ίργ,ικν άσταματητη καί έπίμ«-
νΐ], «νχρττχστική ή πορεία τοΰ
"Εθ/ους, πό:ε μέ ρωμαντικές,
ϊ»ράΤολ«ιες ,έχρήξει; κάποτε ιιέ
Μϊ'τ,ιιχτίχή καί θετική έργά-
νωη, πρός όλοκλήρωση τής έ-
λεύθερης, έθνικτ);, λποκαταστά
3Εω;:οΟ Έληνισμοΰ' καί κατόρ
Ιυπεν κάποτε χπό τίς δχθε; τν3
*Β6ρου, ν' άντικρύζη κιόλας
τιίι; τρούλους τή; "Αγιας—Σο
1':χβ>4ς στήν πορεια αύ"'β
χαί ή 2* Μχίου τοϋ 1919. Ή
'Ελλάϊα ΐ' Ινα ώραΐο καί γεν-
«ί5·/ ΒιατΛελιαμδν, πάνω άπδ
ί γχλχνα κύματα τοΰ 'Ελληνι
μ5 Αίγαίου. πχτοΰσε καί στήν
ά'/Ί:περα δγθη του' χώρους πού
!/£ν λχαπρύνε1. από τα πανάρ
%'.% 7ρόνι» ή έλληνική σκέ-
'}ίι καί ή έλληνική άλκή' ά<πδ 'ψ πρώτην ίκομη πρό Χρ'ιστοΰ λετηρίδΛ άπό τήν έποχή Τώ"ν ίώνων «φών, πού πρώτοι αύ- ΐοί εθεμελίωσαν την έπισ^ήιιη, τή ^ιλοΐοφία, τήν ποίηση. δ¬ ι»; ο;αυ,ορφώθη·7.ε ώς χά σή·*ε ρΐ' χαί χχΐοπιν άπό την περΐ δΕ περίοΒο σέ θαυμαστές, πό γ^ ίποίου έσηρίγΰη τό Βυζάντιον καθ' όλον τόν με' σχίωνχ». «"Ανευ τή; Μικρά; Άσία;- · γρά:ρει δ σεβχστό; καθηγητή; Κωνσταντΐνο; "Αμαν^ος — κχί καθώ; -ροσθέτει ό κχθηγητή; Γ. Γειοργιάξης - Άρνάκη; — οέ_ν θά κχθίστχτο δυνχτός ό έ- ςβλληνισμός τοΰ Βυζαντίου, Γ- σω; δέ κχί θά έχάνε^ο δ Έλλη νΐ3μός». ΊσχυρόΤατα συνεπώς καί α- ναμφιιβήτητχ ίστορικά δικαίω μχτχ, ατήριζαν κχί τή νέα έξόρ μηση τοΰ Έλληνισμοΰ κατά τ6ν Μάϊον τοΰ 1919, άπό τίς ά.·κτέ; τή; Ίωνίας, μέ στόχον τί; άατές θώριζεν κχί έπέδαλλεν άρχαιό Τατη έθνική κληροδοσία, την δ- λοχλήρωση τή; έθνική; τού ά- ποκχτχστάσιεω; κχί τήιν πε- ρίπτυξη καί των Ιλλήνων, τή; έλληνικόιτχτης άπό χιλιεττ/ρί^ διον περιοχή; αύτη;. Μ:ά μ,εγάλη μερχ συνεπώ; ή ταν ή 2χ Μαίου τοΰ 1919. "Ας μην τήν κρίνομ* σέ ο^χίν,ζι^ί μέ τα δαα συντριπτικώς όλέ- θρια έπακολουθήσχνε ΰστερχ ά¬ πό τρία χρόνια. Νομίζω πώ; πρωταρχικά Ι/ο. μέν, χρέο; νά έμβχθύνουμε μέ στοχαστικότηχα "/αί μέ καΤάνυ- ξη, ^τό εαώτιρο νόημχ τοϋ γε- ^ο'ήτος τή^; ημέρας έκείνης. 'Ό,τι κι' αν ποΰιμε κχί δσα κχί χν εγινχν κατόπιν, ή 2α Μχΐου τοΰ 1919 ήταν δπωοδή- ποτε μ·.ά Ιπιταγή τή; ίστορικτ*/ς μοίρα; τοΰ Έλληνισμοΰ. Είχαμεν, έπανχλχμβάνω, τό χρέος νά τα άνχλογισθτΰμε χύ ΣΥΝΕΧΕΙΑ είς την 5ην σελ. ΊστοριΚτΊ άνάγκη ΚΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΗ ΦΙΛΙΑ Αοκιμ,ον τού συνεργάτου μας ΑΠΟΛΛΟΝΟΣ Γ. ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗ 21ον Ή εξαντλητική ελαττώση τοΰ ώηνικοϋ στοιχείον πού άπό συν- τρι.ττική πλειοψηφίαν στή δυτική Μικοα Άσία καί στή Βαλκανική, «Ίτάντηοε μέσα σ' ενα αίώνο μει °ν»τητα, μαρτνρεϊ την εκταση "Ι» συμβολής του στή δημιουργία Τ«' όθΜμανικοΰ Ιθνους. Η εκτίμηση τής Ίστορικής <ιύ- 'ΐ; ·Ή><ιγμ«τικότητας παρασύρει ιοαοίι; νά θε(ο0οΰν τοΰς δυά λα- ™; όμοφύλονς. Αύτό έννοεί ό έπι- ^"ΐ; ϊοΰοκος πολιτικάς Φευξιό ϊ^ν ότον χαρακτηρίζει τούς έλ- 5ΐ'1ίκικοίις πολέμους, Ιμφνλί- 01 ελληνοτουρκικαί πόλεμοι» ;αΊθτρ «δέν ήσαν παρά έ'νας πόλε-μος, μέ ίίλο τό πεϊ- !;,.' ί",1"*90* "«ί τα γνυιρίσματα πόλεμον», περί ΰπερβο - άνακριβολογί- "", Η. δμοφνλία προύποθέτει σΐ'νο % Γθνολογικήν ένάτητα καί γε ^ΊζΗΐμιξ(αν. Ό έξισλαμισμός ^.βΐ'ΐμανισμός των Έλλήνων ..' V* την χυριολεξία των Ρωμη ,' Τί>ν Έλλήνιον τής βυξαντινής
"""«Ίϊατορΐας, 6έν πήρε ποτέ ε-
^ νενικότητας. "Οσοι μείνη-
^!"στοί <»όν Χριστιανισμό, άπο , "νέ χάθε έπιμιξία μέ τούς αννΜδες χ,· οί άπάγονοί τους οϋτε σταγόνα όθωμανι- ϊ ητίς φλέδες μαξ. Άν "οι ^ξισλαμίσθησαν άπε- τον κνριο ογκο τοΰ όθιο- εθνονς, διοχετεύσανε καί τοί, τ ,με τοί'? λ, ·■' «"■ουρχους» ε[ναι τό μεταφύτει|ιαν ά στίς μας, Ιδιότυπη Αύτοί ·Ρ°θείς της. Κητάγονται γό Ϊ'' δικοί τους ί)εν πρόγονοι. τί> πλέ<·^α τ^ χαί τής φοδίας πού τούς συνέχει άπέναντί μας. Είναι τό ύποσυνείδητο πλέγμα τοϋ έξώγαμου νεώτερου παιδιοΰ, άπέναντι τοΰ γνήσιου πρεοβύτερου άδελφοΰ του. "Ενας Τοΰοκος καθηγητής τής φιλθΓοφίας, ό Βεχμπή 'Εράλπ, λέ γει ότι γιά νά επιτευχθή ή μβταξύ μας προσέγγιση άπαιτοΰνται φρον τίίΐΐς μακράς πνοής καί Ιδιαιτέρα ιϊλ/«αγή νοοτροπίας καί εϋιιισθησί- α- ιιον όύο λαών. Δέν χρειάζον - ται τόσο πολλ.ά. Άρκεί νά άπαλ- λ.ογοΰν άπό τύ πλέγμα τους ποϋ ιιάς χίκρίζει. Είναι άλήθεια ότι τό ποοοπίΐθοΰν, δμοις άστόχησαν στήν έκλογή τής μεθόδου. Άντί νά βασίσουν στήν Ιδιότητά τους σάν κατιόντοιν, τήν νομιμότητπ τής παοουσίας τους στόν προαιώ- νια ελληνικόν χώρον καί νά διεκδι κοΰν ίσότιμη συγκληοονομία μαζύ μας των έλληνικών πολιτιστικών αξιών, πασχίζουν άπεγνι»σμέν(ΐ νά μδς ύποτιμήσουν άπέναντί τους, μέ αυθάδη αρνηση τής έλληνικής πραγματικάτητας καί μέ πλασμα- τικά Αποκυήμητα, άπροσδόκητα κι' άπό τήν όργιαστικώτερτι φαν- τασία. Καί μωρολογοΰν περί κα- ταγιογής τους άπό τούς Χιττίτες, περί προΊστοοικών Τούρκων τοΰ Αίγαίου (!) καί πεοί τουρκομινωϊ- κοϋ (!) πολιτισμόν καί δέν βυμ- μαζεύεται. Είναι πρός τιμήν τους, ότι τα φληναφήματα αύτά τ' &ποοο( - πτουν μέ περιφρόνηση οί οοβαρώ τεροι. Άλλά κι' αύτοί άπο(ρεύ- γουν τήν πλήρη άληθεια. Ό δη- μοσιογράφος Μπουρχάν Φελέκ δ- μολογεί ότι τό Βυξάντιο καί οί άρ χαιότερες έλληνικές παραδόσεις έ πέδρασαν πολί» στή διαμορφώση τού σημερινον τουρκικοΰ πολιτι- σμοΰ. Τόν τιμά ή όμολογία. Άλ¬ λά άνταποκρίνεται σέ μέρος κι' ί,χι στό όλον τής πραγματικότη - τας. Τό σημερινό, γειτονικό μας, τούρκικα ?θνος είναι γέννημα τοΰ Γινΐαντινοΰ έλληνισμοΰ. (Συνε.χίζεται) ή έπιβίβαση στά ύπερήφανα με τχγωγικά καράβ-.α μας πού αυ νώ3ευαν καμαρωΤά τά ενδοξα πολεμικά τοΰ Έλληνικοΰ Στό λου, σάν άγγελον φύλαχες, καί ιιχϋήοίχιμε υπό λαμπρό σελη νόφως στό Βάρειο ΑΙγαΐο, *α- φνικά άνοιξεν οί ούρανοί γιά νά μάς μετχδοθή τό Θείον Μή νυμ,α: Ή αιοηρά Μεραρχ-α μας άπό τόν Μεγάλο Έθνάρχη 'βλ Βενιζέλο γ;ά νά κχταλάβη τή-/ Σμύρνη καί μέρος τής Ίωνίας! Τήν αύΤήν ώρα σέ δλα τα Εμ φορτα, άπό τό στρχτό τή; λευ¬ τέρης κχράβι» μ::ς, κ αί στά πό λεμ,ικα μα; έγινότχν συγκεν- τρώσει;. ΣΤό Ιδικό μχς δ σε- !ΐνός, δ άνδρεΐος καί άείμνη"- ις τώρα σονταγματάρχης μας Κωνσταντίνος Τσάκαλος μάς 2 διάβασε καί ανέπτυξε τή βα- θε:ά σημασία τ?>ΰ Εστορικοΰ τη
λεγραφήμ,ατος τοΰ 'Εθνικοΰ Ή
γέτη, διά του δποίοΌ άνηγγέλε-
το τό μεγάλο καί πανέδοξο ίστο
ρικό γεγονός, έξηγεΐτο ή τζρο-
τίμγρη Εκεάνου πρός τή σιδη-
ρά Μεραρχία μας καί μετεβιβά
ζοντο οί πατρικές νουθεσίες καί
δδηγίε; πρός του; άξιωματι-
κού; κ-αί όπλίτες, νά φανοΰν άν
τάξ'.οι τής έμ/πιστοσύνης τού καί
τή; άποσαολής των μέ κύριο άν
τικειμβνικό σκοπό νά μεταφέ-
ρουν Τόν έλληνικό πολιτισμό
είς δλου; τούς κατοίκους τής *Τ
ωνία; ανεξαρτήτως δρησκεύμχ
τος καί ^τί·ψ.ο6χΊ]ΐος.
Τό τί έπηκολούιθησε δέν πε-
ριγράφεται. ΤΗταν σάν νά ξυ-
πνούσαμε άπό §να γλυκό δν»ειρο
Άντί στίς στέππε; τής Ρωσσί-
ας, στό γαλάζιο πέλαγο τοΰ
Αίγαίου πρός τά αγια χώματα
τή; Μικρασία; καί πρός Τόν
νυμ,φώνα τής πεντάμορ^η;, τή-
πάντα αγαπημένην Σμύρνης
γιά νά τής δώσουμ,ε τή λευτε-
ριά πού περιμένη αίώνες, καί
/ί τή; μ,εταφέρουμ.ε τλν [ΐψο:-
κό άσπααμό τής Ελλάδος.
Σάς έτυχε ποτέ σας νά δήτε
πολεμιστές, άξιωματικού; καί
στρατιώτες νά δακρύζουν νά
κ,λαΐνε νά άγκαλιάζουν δ Ινα;
τό/ άλλον καί νά φιλιοθνται; Ι
γώ μά την άλήθεια δέν είγα Ι¬
δή ποτέ. Καί οί συγκινήσεις κύ
τές κι' οί σκηνές φυΐσικά έγί^ν
ταν σ' δλο τό στραΤό.
Την γαλήνια νύχτα την διέ-
κοπιταν οί ίαχές, τά βροντώδη
χειροκροτήματα καί οί ζη^ω-
κραυγές: Ζήτω ή Σι-μύρνη, Ζή
τω δ 'ΕθνΑρχης, Ζήτω δ Βενΐ-
ζέλος.
Άλλ' αν 'Λ συμ-πολβμιστές γν(
γενεϊς άδελφοί, ίνοιωααγ τίς με
γάλες έκεϊνες σΤιγμές τής σχρα
τιωτ'.κής των ζωής τάαο θερ.'.δ
ένθου^ιασ,^, ποία άραγε έ"πρΐ-
πε νά είναι ή Ιδική μ,ου ψυχι-
κή κχτάσταση; "Εφεδρο; άνθυ-
πολοχαγός πεζικοΰ τοΰ Έλλη¬
νικοΰ Στρατοΰ πλέον, γύριζα ά
πελε'^θερωτής στήν δμορ φ η
Σμύρνη, πού την έγκατέλειφα
άναγκαστ'.κά, ώς μ,αθητής τής
Εύαγγελ-κής Σχολής μόλι; πρό
πενταετίας ;
ΤΗταν δυνατόν, δση ψυχραι-
μία κι' άν εί/α, νά μ.ή αυγκλο
νισθώ ώς τά καΤάβαθα ττΊ; ψυ-
χή; μου;
Έ/θ->μοΰμαι μόνο τά καυτά
ζάκρυα τής ύπέρμε^ρης χαρά;
καί τής μεγ*λη; ευτυχία; μου.
Άγχάλιαζα σ,άν μικρδ παιδί
τού; συναδέλφου,ς μου καί στρα
τ·.ώτες ποΰ Εσπευ5αν νά ιιέ συγ
[II
ΤΗΝ ΝΙΚΑΙΑΝ
τού; κ,αταφιλοΰσα χωρίς νά μ.πο
ρώ νά άρθρώσω ούτε μιά λέξη
Υστερα άπό ένα τχξίδι γχ
λήνιο κχί άπολχυστικό φτάσα-
με στό άσφαλι·5μένο, κρυφό, εί-
δι»λλιχκό λιμ,άνι τή; Γέρα;, Τής
κατχπράσινη; κχί πανέμορατς
Αέαβου, τής πχτρίδας τής Σαπ
φοΰς, δπου καί (ττχθμίύσχίΐε
γιά νά πρ^ετοιμχστοΰόαε, νά φι
ρέσ'ουμε τα γιορτινά μ,χς γιά τΊ
ούρχνόπεμ,πτο πχ'/ηγύρι, ·κχί νά
πάρουιμβ τί; τελευταϊες διατχ
γέ; κχί δδηγίε; γι' χύτό.
Τα ξημερώμΛτχ τής 2χς Μα
ΐου 1919, τής Μεγάλη; Μέρχς
καί άφοΰ κοψ.ηθήκ.αμί την τ?-
λευτχία ^/ύχτχ των όνείρων, Ευ
πνούσχμ-ε διχστικοί καί άνι>πο
μονοι την στιγμή πού τδ καρά·
6ι μ,α; ύπερήφανα ?πλεε πλάϊ
σχεδόν άπό τό μικρό Καρχμ·
πουρνοΰ ποΰ τό άντίκρυζχ άπδ
τό φιλλιστρίνι τή; κχμ,πίνχς
μου. Ξαφνίαά μέ εκάλεσε β:χ-
στ-.κχ στή γέφυρχ τοΰ καρχβιοΰ
δ ς Συνταγμ,ατάρχης
έ δ
μ/ γμρχη
μου. Ή ίερή έκείνη στιγμή δέν
Θά σβύση ποΤέ άπό τή μνήΓιη
μου, δταν άντίκρυζα καί πάλι
τδ μ,χγικό πανοραμα τής νύμ
φη; τοΰ Αίγαίου.
"Ομορφη δσο ποτέ άλλοτε.
Μόλι; είχε ξυπ·/ήσ£ΐ καί 'Εκεί
νη από τήν τελευταία νύγΤα
τή; δουλείχ; γιά νά δεχθή τό
Βεϊο δώρο τή; έλευθερίχ; άπδ
τού; άγγέλους έλευτίεροιτάς τη:
Σάν νά μάς κχλοΰσε άπό μχκρυ
χ μέ τίς πρώΤες άχτίξες καί
τίς άνΤαύγειες τοϋ ηλίου τή;
μαρτυρικής Ίωνίας.
Δέν είναι δνειρο πιά είναι ή
ώραία ζωντανή πραγματικότη
τα.
Ό Διοικητής, μοΰ ζητοΰσε
διάφορες πλ-ηροφορίε^ γιά τίς
άκτέ;, τδ λιμάνι, τήν προκυμαί
λ την άποβάι&ρα καί άλλα σγε
τικά γιά τήν πόλη πού τήν εί-
χα ζήσει καί τήν εγνώριζα.
Πλησιάζομε. Σέ λίγο πλευρί
ζομε στήν τεραστία Αποβάθρα
τής ΙΙούνΤας ά.ποβιβχζόμαστ4
μέ τάξη καί συντομία καί άμέ-
σω; δίδεται ή διχταγή τής έκκι
νήσεως. 'Ησειρά προτεραι6<η- το; εχει ήδη δρισθεΐ. Στό σύνταγμά μα; είχίν *νλ 'είεΐ δ λεπτό; καί σοδχρός 4ν- τικειμενι-κό; σκοπός, ή προκά- λυψη των τμημάτων έκείνων πού άπεβιβάζοντο στή κεντρικη προκυμ,χίχ κχί κχτηυθύνονιυ πρό; τδ ΔιοικηΤήριο, καί ή προ στασία τή; πόλεως πού γιόρτα ζε τή λευΤερ·.ά της κχί ^γι' αύ· ότ έπορεύθη γοργώ; στά ύ ύψώματα. (Συν«χίζεται) Η ΕΦΕΣΟΣ ΚΑΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΒΑΜΩΝ ΠΑΥΑΟΣ ΠοοεΙα διά των ίδεών Μ Ω Τ Σ Η Σ Τοΰ συνεργάτου μας κ. ΑΓΓΕΛΟΤ Β. ΜΩΡΑΤΤΙΔΟΤ Γ' "Ιδιός ό Νόμος δέπει: Τόν φυσικόν, τόν ανθρώπι¬ νον καί τόν θείον Νόμον. ΟΙ Ιερεϊς εθεώρησαν άναγκαΐ όν νά διαφυλάξουν άπρόσβλητον τήν έσιοτεοικτιν αλήθειαν, καλύ- πτοντες αύττιν μέ τριπλούν πε - πλον έρμηνείας. Οί "Ελληνες συγγραφεύς ηνα- φέρουν ότι, οί ίερεΐς τής Α'ιγτ*- πτου είχον τρείς τρόπους δια νά έν.Φθάσουν την σκέψιν τ<ον. Ό πρώτος ήτο σαφής καί ά- πλοδς. Ό δεύτερος ήτο συμοολικος καί εΐκογικάς, Ό τοίτος ήτο ίεοός, ίερογλυ- ό Άπό τό μηνιαίον πληροφορια- κόν «Δελτίον» πού έκδίδει ή Ίερά Μητρόπολις Νικαίας προ κύπτε: πλουσιωτάτη ή θρησκευ τική, κοινωνική καί φιλανβρω- πΐ,κη δρχσΤηριοττις της. Είναι στ/επώς, άξιος θερμών συγχα- ρητηρίων καί εύχαριστιων ό θι απρεπής Ίεράρχης τής μεγα- λης προσφυγοπόλεως. κόζ. Ή Ιδία λέξις ίπαιρνε σνμφω νως πρός την έπιθνμ,ίαν τ(ον, τό κύριον νόημα, τό είκονικόν. τό ϋπερβατικάν. Αύτό ήτο τό πνεΰμα τής γλαισ σης τοον. Ή Ήοάκλ.ειτος ε*^ει έκτςράσει άπόλ.υτα την διαφοράν αύτην μέ τα έπίθετα: Όμιλών, σημαίνων, κρΰπτων. "Οταν λά6ο>μεν νπ' όψιν την
μόρφωσιν τού Μωυσέ'ος όέν «ν-
πάρχει καμία άμφιδολία πώς έ¬
γραψεν τήν γένεσιν μέ Ιερ,ογλ.υ-
Φΐκά των Α'ιγυπτίων Ιερέον των
τριών έννοιών, ένεπιστεύθη δέ
την κλεϊδα κατά την ποοφορι -
κήγ της εξήγησιν είς τους δαιδό
/ούς τού,
'Όταν, τήν εποχήν τού Σολο-
μώντος '972—937 π.Χ.) μετέ-
φρασαν την γένεσιν μέ φοινικι ■
κοΰς χαρακτήρος, οτα μέ τήν υ¬
ποδούλωσιν τής Βαβυλώγος ό Κ-
ΣΔΡΑ ήγέτης ομάδος Τών έκ
τής αΐχμαλιοσίας έπιστρεψάντων
Ίονβαίων (457 π.Χ.) συνέταξεν
τήν Γένεσιν με Άραμαϊκοΰς, Χαλ
δαϊκούς χαρακτήρας, τό 'Τοΐ'δαί-
κόν 'Τεο,ατεΐον δέν έχειρίζετο πλέ
όν τήν κλεϊδα παρά μέ μεγάλην
ατέλειαν.
"Οταν τήν μετέφρασαν τελικώς
οί "Ελληνες δέν είχον παρά άμυ-
δράν ιδέαν διά τό εσωτερικόν νϊ»
ημπ των κειμένο>ν.
Λ
Λύο παραδείγματα θά μας ά.ιυ
δείξουν τήν γλώσσαν των αρχαί¬
ον Ιερών καί τάς τρείς έννοία^,
πού άντιστοιχοΰν είς τα Σύμβολα
τής Αίϊύπτου καί τής Γβνέσεος
Είς τα Αίγυπ'τιακά μνημεία ά
Υπό ΣΤΕΦ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ. Καθηγητού Φιλολόγου
Λεσφόρησε. Παρεκλήθη νά πα¬
ραμείνη. Δέν παρέμεινε, διότι
εττρεπε νά ευρίσκεται είς Ίε-
ροσόλυμα κατά τήν εορτήν
τοΰ Πάσχα. Έν τούτοις, δίδει υ¬
πόσχεσιν, δτι συντόμως θά έ-
Γτεσκέπτετο τήν "Εφεσον. Είς
την "Εφεσον κατέλιπε τόν Ά-
κύλα καί την Πρίσκιλλαν. Απέ¬
πλευσεν είς Κα (βαρείαν τής
Παλαιστινης. Άπά έκεΐ είς Ί-
εροσόλυμα καί μετά τό Πάσχα
εις την Άντιόχειαν. όπου διε-
χεΐμασεν. Αύτά συμοαΐνουν
ηερΐ τα έτη 52—53.
Άρχΐζει τήν τρίτην περιο¬
δείαν κατά τήν άνοιξιν τού 53
£τους. Συνοδος τού Τίτος, ό-
οτις κατήγετο άπό έθνικούς
γονείς. Πρόγραμμά τού ή έπ,-
σκεψις είς τάς μέχρι ^ου¬
δέ ΙδρυβεΙσας χρ.στιανικάς
παροικίας. Ακολούθως συστη-
ματοποίησις τής εργασίας είς
τήν "Εφεσον. Έν τώ μεταζύ
είς τήν "Εφεσον αφίκετο ό Ί-
ουδαϊος Άπολλώς, έλληνιστής,
Άλεζανδρεΰς την καταγωγήν
καί λόγιος. ' Άριστος γνώστης
των ΆγΙων Γράφων. Δεινος ου
ζητητης. Ήνοιξε συζητήσεις
μέ τούς Ιουδαίους περί τοϋ
Ίησοΰ Χριστοΰ. Ό Άπολλώς
συνηντήθη είς τήν "Εφεσον μέ
τόν Άκύλαν καί τήν Πρίσκιλ¬
λαν. "Ελαβε πολυτίμους πλη¬
ροφορίας καϊ πληρεστέραν κστ
τετοπίσθη άπό αύτούς περί τοΰ
Κυρίου. Ό Άπολλώς θέλει νά
μεταβρ καί πρός Κόρινθον. Τό
θαυμάσιον ζεΰγος τοΰ δίδει
συστατικάς επιστολάς πρός
τοθς Χριστιανούς τής Κορν-
θου. ■Ανεχώρησεν. "Εφθασεν
εκεί ό Άπολλώς πολύ συνετέ-
λεσε είς τό νά ενισχυθή ή
έκκλησία τής ΚορΙνθου, άφοϋ
έστράφη κατά των άντιδρών-
των ΊουδαΙων.
"Ας παρακολουθήσωμεν τώ-
μα καί πάλιν τόν Παϋλον. Έξ
Άντιοχεας μετά πορείαν δυ-
ι/χερή επισκεφθείς καΐ πάλιν
την Γαλατίαν καί ΦρυγΙαν αφί¬
κετο είς "Εφεσον. "Ο,τι ύπέ-
σχετο ό Παΰλος έξετέλει. "Η¬
το δέ ή "Εφεσος ή πρώτη είς
άκμήν έξ όλων των Μικρασια¬
τικήν πόλεων. "Ητο έφάμιλλος
ιής Ρώμης, Άλεξανδρε άς, Άν
τιοχείας κ,'αϊ τής Κορίνθου.
"Ητο πόλις έμπορικωτάτη κέν¬
τρον διαμετακομιστικόν, πλου-
σΐα καί πολυάνθρωπος. "Ητο
τό κέντρον τοΰ Έλληνικοΰ
πολιτισμοϋ. Ύπερήφανος διά
τά θέατρά της, τό στάδιον, τά
γυμνάσια, τούς μεγαλοπρε-
πεϊς καί άζιοθαυμάστους να-
ονς. "Εν άπό τα έπτά θανματα
τοΰ τότε γνωστοΰ κόσμου ήτο
καί ό περιώνυμος ναός τής Έ-
φεσ,ας Άρτέμιδος. "Ητο κέν¬
τρον τουρισμοΰ ή "Εφεσος.
Χιλιάδες οί επισκέπται κατ' 6-
τος. Τό 356 π.Χ. κάποιος δο-
ξομανής καί άσημος Έφέσιος,
ό Ήρόστρατος εκαψε τόν να¬
όν, διά νά δοξασθή· Αφου δέν
εΐμαι Ικανός νά πράξω καλόν
τι, θά κανσω τόν ναόν νά άφή-
σω δόξαν άγήραΤον. Καί όντως
διότι περισσότερον έμνημο-
νεύθη άνά τούς αΐώνας ό
έμπρηστής τοΰ πεπ τ ω κ ό τ ο ς
τούτον μεγαλείον, άπό τόν
άρχιτέκτονά του. ΟΙ φιλότιμοι
'Εφέσιοι τόν άνοικοδαμοϋν.
Λομπρότερος καί μεγαλοπρε¬
πέστερος άνεγείρεται καί έπι-
σκιάζει τόν Παρθενωνα των
Αθηνών.
Τότε τήν εκκλησίαν τής Έ-
φέσου τήν απετέλουν μόνον
δώδεκα μέλη. Πρώτος χριστι-
ανός τής 'Εφέσου ό 'Επαίνε-
τος. Ή συγκέντρωσις άρχεται.
ΟΙ πρωτοι χριστιανοί διδάσκον-
ται υπό τοϋ Αποστόλου των
εθνών. Έν Έφέσω πολυάριθ-
μοι υπήρχον Εβραϊοι. ΟΙ άρ-
χοντες τοΰ τόπου τούς εΐχαν
έκχωρήσει πολλά πρ ο ν ό μ ι α.
Επί τρείς μήνας ό Παΰλος έ-
κήρυττεν είς τήν Ίουδαϊκήν
Συναγωγήν. Τό άποτέλεσμα
άνάξιον λόγου. Οί Ίουδαϊοι
τόν άπεμάκρυναν. Τότε κατέ¬
φυγεν είς κάποιαν σχολήν ε¬
νός διδασκάλου, δστιο ήσχο-
λτ.ίτο περί την φιλοσοφίσν. Ό-
νομάζετο Τΰραννος. Είς την
Σχολήν αυτήν έδΐδασκεν επί
δύο έτη. Τό άπόγευμα έκή-
ρυττεν είς τούς Ίουδα,ους,
"Ελληνας Χριστιανούς καί Έ-
θνικούς. Την προηαν ειργάζετο
είς τήν οΐκίαν των όμοτέχνων
τοΰ Άκύλα καί Πρισκίλλας. Δέν
ήθελε νά έπιβαρϋνπ ουδένα.
Την εσπέραν έπεσκέπτετο
κατ' οΤκον, τοΰς μή δυναμέ-
νους νά παρακολουθήσουν τό
κήρυγμα, τούς άσθενεϊς, τούς
πάσχοντος τούς έθεράπευεν.
Πολλοί παρεπιδημοΰντες έ-
μποοοι παρηκολοϋβουν τό κή-
ρυγμά τού. Ό κυχλος των πι-
στευσάντων ηύρυνετο. Άπό
τάς Κολοσσάς ό Έπαφράς γί-
νεται Χριστιανός. Ή Λαοδί-
κεια, ή Ίεράπολις γίνονται
χριστιανικαί παροικίαι
Ε1ΙΕΙΣΟΔΙΑ ΕΝ ΕΦΕΣΩ
Εις τήν "Εφεσον ή μαγεΐα
ήτο πάρα πολύ διαδεδομένη.
Άρχιερεϋς τής πόλεως ήτο ό
Ιούλιος Σκευας. Αυτός είχεν
έπτά υίούς. Αϋτοί εχαρακτήρι¬
σαν τόν Παϋλον ώς μάγον. Η¬
θέλησαν καί αύτοί είς τό όνο-
μα τοΰ Ίησοΰ νά θεραπε-ύσονν
άσθενεΐς. Έπεκαλέσθησαν ή-
(Συνέχεια είς τΛν 6ην σελ ί 6ο)
Β'
Άρκετά παρέμεινεν ό Παϋ-
λος είς την Γαλατίαν. Ή ωρα
τής αναχωρήσεως του εΤναι
έγγΰς. Άπέρχεται. ΜεταβαΙ-
νει είς την Μυσ'αν. Χκέπτεται
νά βαδΐστι πρός την Βιθυνίαν.
—«εδιάζει νά επισκεφθή Ισως
την Προϋσαν καί την Νκομιή-
δειαν. Τό σχέδιον τού καί πά¬
λιν δεν πραγματοποιεϊταΗ. Τό
"Αγιον Πνεϋμα τόν καθοδη-
γεΐ νά πορευθή δυτικώς ποό;
την Τρωάδα, άφοΰ διήνυσε
δρόμον υπερχιλιων χιλιομέ-
τρων. Αυτή είναι ή μακρά ό¬
δός άπό Άντιοχεΐας τής Συ-
ρΐας εως έδώ.
Αφίκετο Παθλος καί είς τήν
Τρωάδα. θέλει έδώ νά παρα-
με,νρ μέ σκοπόν νά οργανω¬
θή τήν Μ. Ασίαν. ΚαΙ πάλιν
τό σχέδιον του άνατρέπεται.
'Όραμα εΤδε καί απεφάσισε νά
μεταβή είς τήν Εύρωπα ϊ κ ή ν
Έλλάδα, είς την Μητρόπολιν
των άποΐκων Έλλήνων Ίώνων,
Αΐολέων καί Δωριέων. Ή συν-
οδεΐα αϋξάνει. Είς την συνο-
δειαν τού προστίθεται είς Ια-
τρός, ό Λουκδς, δ συγγραφεύς
των Πράξεων των Άγίοιν Άπο
στόλων. Τό δραμα τόν έκαμε
νά εγκαταλείψη την Τρωάδα.
Έμβάντες είς πλοίον οί περ:-
οδεΰοντες πλέουν πρός τήν Σαμο-
θράκην καί δι' αυτής πρός
την Νεάπολιν, τόπος πρός τήν
σημερινήν Καθάλλαν καί τέ-
λος φθάνει είς τοΰς Οιλίπ-
πους. Είς τούς Φιλΐππους άρ-
χ,ζει μέ πάθος τό κήρογμά
τού. "Ιδρυσεν εκκλησίαν. Ή
πρώτη Εύρωπαΐα, ή όηοία ή-
σπάσθη τόν Χριστιανισμόν εί¬
ναι ή Λυδσ ή Πορφυρόπολις.
Συνεχίζει τό ταξίδιόν του
πρός Θεσσαλονίκην, πρός Βερ
ροιαν καί πρός Αθήνας. Είς
τάς Αθήνας κηρ-ύττει άπό τοΰ
Άρεθυ Πάγου «τήν Θεοΰ Δύ¬
ναμιν καί θεοΰ Σοφίαν, τόν
"Αγνωστον θεόν...». Προσωπι-
κότητες άσπάζονται τό κήρυ-
γμά του καί γίνονται Χριστι¬
ανοί. Ό Διονύσιος ό Άρειοπαγί-
της καί ή Δάμαρις. Άεικίνητος
ό Παΰλος προχώρει πρός τήν
Κόρινθον. Είς την ΚόρινΘον ε¬
πί 18 μήνας έποίησε τάς δια-
τοιβάς τού.
Οί συνοδοι του αύξάνουν.
Ό Άκύλας καί^ ή ΙΙρίσκιλλα εν
θαυμάσιον ζευγος, τό οποίον
παρέσχε φιλόξενον στενήν
*;Ις τόν Παϋλον κατά την άφι-
ζίν του είς Κόρινθον, τόν συν
όοεύουν. Ό Άκύλας ήτο σκη-
νοποιός. Όμότεχνος πρός τόν
Απόστολον. "Εζων έκ τής τέ-
χνης αυτής.
Άπό τήν Κόρινθον διά των
Κεχρεών ό Παΰλος απέπλευ¬
σεν πρός Συρίαν. Μετ1 ολίγον
χρόνον προπίορμίσθη είς τόν
λιμένα τής Έφέσου. Κηρύττει
είς τήν συναγωγήν των Ίου-
•αΐων. Τό κήρυγμά τού έτε-
πεικονίζεται μία Γυναΐκα στεφανι»
μένη νά κρατή είς τό χερι της τόν
Σταύρον μέ τήν λαβήν (σύμβο
λον τής Α'ιο)νίας ζωής) είς τό &κ
λο ίνα σκήπτρον μέ τό άνθος τοΰ
Λοιτοΰ (Σύμ6ο?.α τής Μυήσειος)
Είναι ή θεά "Ισις μέ τρείς δια
ψορετικάς έννοίας:
α) τήν Γυναΐκα, 6) την Γήϊνη< φύσιν, γ) τήν οΰράνιον καί αόρα¬ τον φύσιν (ούσιαστικόν στοιχείον των ψυχήν καί των πνευμάτων). Τό σύμβολον πού άντιστοιχεϊ είς την "Ισιδα μέσα είς τήν Γένεσιν εΓναι ή ΕΤΑ. "Αλ.λο παράδειγμα: "Εν πρόσωπον ποίι διαβραματί- ζει μεγάλον ρόλον είς τήν ίστο ρίαν τοΰ ΑΔΑΜ καί τής ΕΤΑΣ είναι τό ΦΙΔΙ. Ή γεΎεσις τό άποκαλρϊ *ΝΑ ΧΑΣ». Τί εσήμαινε ομίος τό φίδι εις τούς Λρχαίους ναούς; Τά μυστήρια των Ίνδιών, τής Αιγυπτου καί τής "Ελλάδος ά - παντοΰν μέ μίαν φϋ>νήν.
Τύ φίδι δαγκάνον τήν ουράν
του (σχήμα κύκλον) σημαίνει τήν
Παγκόσμιον ζωήν.
Είς βαθυτέραν άκύμη έννοιαν
οημαίνρι την δύναμιν πού Βέτ<« είς κίνησιν την £θ)ήν, αιτίαν τής παγκοσμίου ελξεοις. Οί "Ελληνες τήν όνομάζουν πό θον η "Εουι»α. 'Τπόλοιπον άπύ ταίς παλαιάς φι- &ολατοείας των Σεληνιακών θρη πκειών, είς τάς θεότητας τής 'Ελ τ.αδος; παραμένει άκόμη κατά τήν πεοίοδον τοΰ Χουσοϋ αιώνος ή ά- νάιινησίς τού. Τό χουσελεφάντινον άγαλμα ιιις θεάς Αθήνας παρουσιάζει -νά φίδι ίίπισθεν τής άσπίδος είς τά πόδια τής θεδς. Διά την αρχαίαν ?πιστΐ)μην τό ιίπίοηντον Σύμπαν δέν ήτο ή >ε.
κρα Ολη πού διέπεται άαό Μηχανι
κούς Νόιιους, άλλά εν ζιοντανόν
Σύνολον ποοικισμένον μέ νούν ψυ
χήν καί θέλησιν.
ΣΜΥΡΝΑΊ'ΚΑ ΣΗΜΕΙΟΜΑΤΑ
Ο "ΦΙΛΟΚΑΛΟΣ ΣΜΥΡΝΑΙΟΣ.,
Β'
Τακτική βννεργάτιδα τοΰ «Φιλό-
καλον Σ μυρναίου ήταν ή Σ απ -
φώ Λεοντιάς. Ή Λεοντιάς γεννή-
θηκε στήν Κων)πολη στά 1832.
"Αν καί είχε ύπανδρευθεϊ τόν Κω-
στή Καλβοκορέση, κράτησε ώς ό-
νομά της τό βαφτιστικό της Σαπ-
φώ καί τα όνομα τοΰ πατέρα της
Λεοντίου Κληρίδη. Μαζί μέ τόν
πατέρα της, μαθητή τοΰ θεοφίλου
Κάϊρη, ΐδρυσε τα πρώτα έλληνι-
κά σχολεϊ(ΐ στήν Κύπρο καί στά
Δωδεκάνησα καί διετέλεσε, άργό-
τερα βιενθύντρια παρθεναγωγείου
στή Σάμο καί στήν Κο>ν)πολη.
Στά 1867 ήλθε στή Σμύρνη καί
διηύθννε άρχικά τό Ιδιωτικό παρ-
θεναγιυγεΐο τοϋ Μεθοδίου Άρώ-
νη κι άργότερα, ώς τό 1877, τό
παρθεναγωγεϊο τής Άγίας Φωτει¬
νής.
Τοΰ κ. κ. Χρ. Χ. Σ0ΛΟΜ0ΝΙΔΗ
Ι χαρίσματα είς άπαντας
καί χρνσοφόρον μοίραν
νά καθιδρύθη έμπροσθεν
είς τήν εκάστου θύραν.
Στά 1857 πέθανε στό Παρίσι ό
έθνικός ποιητής των Γάλλων καί
φλογερός φιλέλλην Βερανζέρος
(1780 - 1857). Πολλά ποιήματα
τού άπηχοϋσαν τίς φιλελεύθερες
σκέψεις του κι άποτελοΰσαν ΰμνο
τής άγωνιζομένης γιά την ελευθε¬
ρία της πατρίδα μας. Τα «Ψαρά»,
τό «Φανταστικό ταξίδι» καί άΛλα,
πού ϊγραψε τα χρόνια τής 'Ελλη-
νικής 'Επανάστασης, ήσαν «πλή¬
ρη διαπύρου φιλελληνισμοΰ».
Τό θάνατο τοΰ Βεραντζέρου
θρήνησε καί ό Σμυρναϊος ποιητής
Ιωάννης Καρασούτσας μ' Ινα ό-
κτάστιχο, ποΰ δημοσίευσε στό «Φι-
λόκαλο Σμυρναίο»:
Ή Λεοντιάς, μέ τίς βαθύτατες
παιδαγωγικές της γνώσεις επέτυ¬
χε νά δώσει σημαντική πρόοδο
στήν πνευματική αναπτύξη των
κοριτσιων ττ]ς Σμύρνης. Καί τό
συγγραφικό της εργο υπήρξε ση-
μαντικό. Παρέφρασε τούς «Πέρ-
σες» τοΰ Αίσχΰλου, μεταγλώτιοσε
σέ όμοικατάληκτους στίχους τήν
«'Εσβήρ» τοϋ Ρακίνα, εγραψε ί-
στοοίες ήθικές γιά παιδία, τήν
«Κοραβιακή Χρηστομάθεια», μελέ-
τη «περί πολιτισμοϋ» καί πολλά
άλλα. Στό «Φιλόκαλο Σμυρναϊο»
δημοσιεύει ποιήματα, ΰλα σέ άπται
στη καθαρεύοιισα πού έπικρατοϋσε
τήν έποχή έκείνη κι ήταν ή «ά-
χώριστη συνοδός» των 'Ελλήνων'
ποιητών. Στό τεΰχος τοΰ Δεκέμ¬
βριον 1958 άποχαιρετά, μέ πολν-
στιχο ποίημά της, τό «έκπνέον ?-
τος». ΆποσποΓ'με μερικούς στί¬
χους:
Ή ν»ξ τήν μεσονύκτιον
στεφάνην άνεδεϊτο,
καί πράξις καταννσσουσα
έν ταύττι έτελεϊτο
είς γήν κ' είς ουρανόν.
Επί τής γής έξέπνεεν
ό γηραιός μας Χρόνος
τέκος πεντηκοστόγδοον
τοΰ λήγοντος αιώνος
καί πένθιμον φανόν
στύν νεκρικόν του κράδδατον
εχοντε, άνημμένον
οί δνθρωποι μέ όφθαλμόν,
σχεδόν δακρυβρεγμένον,
μνημόσυνον έλάλουν.
Τοϋ τεθνεώτος φίλου των
τα προτερήματά του
περίλ.υποι διέγραφον
καί τα δωρήματά του
είς μνήμην άνεκάλουν.
Κ' έμπίκρως τόν έμέμφοντο,
διότι τάς φροντίδας
καί τάς επιθυμίας των
καί τάς χρυσάς ελπίδας
δέν εστεψε μέ δνθη
καλλίχροα, τονς προσφιλεΐς
ήλλοίίοσε σκοπονς των
καί άν είς χόρτον τρνφερόν
έπάτησεν ό ποΰς των,
καί τουτο έξηράνθη!
Καί ό Θεός, προσέθετον
δικαίω ς νά τόν κρίνη,
τό Νέον δ' "Ετος πρός ημάς,
καλόν νά διευθύνη,
νά μδς παρηγορήση,
ημέρα του δυσάρεστος
νά μή μάς ανατείλη
ή εύτυχί' άπ' αύριον
μέ μειδιώντα χείλη
δλους νά χαιρετίση.
Καί φέρον είς τάς χείρας του
γλυκοπροΰντα βίον,
καί κάνιστρα άνάπλεα
άγαπητών βραβείων,
Μοΰσαι πενθήσατε καί "Ερως.
'Τποκριταί Ίησουϊται
καί σεϊς, ώ τύραννοι, χαρήτε.
Απέθανεν ό Βερανζέρος!
'Εσίγησεν ή λύρα ήτις
τοΰς δυστυχεϊς έπαρηγόρει.
θεόν τού ό πτωχάς τεχνίτης
έφέστιον τόν εθεώρει.
Κι' ό έκδότης τοΰ «Φιλόκαλου
Σ μυρναίου» δημοσίευε ποιήματα
του. Ό Κοντόπουλος είχε άσχολη-
θεϊ συστηματικά στά Γράμματα,
παρέφρασε σέ στίχους τόν «Οίδί-
ποδα Τύραννο», πού παίχτηκε στό
«θέατρο Σμύρνης» άπό μαθητές
τής Εύαγγελικής Σχολής, κι ϊγρα-
•ψε πολλές μελέτες καί πραγματεΐ-
ες, άνάμεσα στίς οποίες ξεχωρίζει
ή μελέτη του «Ό "Ομηρος καί ή
έλληνική ποίησις». 'Τπήρξε άκόμη
συνεργάτης των σμυρναϊκών περι-
οδικών «'Όμηρος» καί «Άναγνω-
στήριον Σμύρνης» κι εξέδωκε τό
πρΛτο σατιρικό φύλλο στή Σμύρ¬
νη, τήν «Τέρψι». Τέλος ύπίΐρξε
καθηγητής τής Εύαγγελικής Σχο¬
λής. Στό ποίημα του «Ή κρίσις
των στίχιον μου», πού δημοσίευσε
στό «Φιλόκαλο Σμυρναίο», δια-
κρίνει κανείς τή σατιρική διαθέση
τοΰ ποιητή:
Κατήντησα μισάνθριοπος,
τή άληθεια πλέον,
είς οποίον παρουσίασα < κανένα στίχον νέον νά κρίνη πώς τόν βρίσκει, ό μέν μοΰ εΐπε νά Ιδή, οπόταν εύκαιρήση, ό δέ μοΰ εΐπε πώς καιρόν δέν εχει νά μετρήση των στίχων μου τό μήκος. ΤΩ φρίκη! "Αλλος τόλμησε νά είπη πώς τα μέτρα ώς παντοπώλου ή οκά, πού είναι άπό πέτρα, εΐν' έλαφρά καί κοΰφα. Κ' είς τελευταίας (σώσον με, θεέ, άπό βασάνων!) μέ τοΰ καλάμου τήν αΐχμήν τούς στίχους μου πιάνων άσπλάγχνως έτυράννει. Είς περιττεύει «δάκτυλος» έδώ, νά λείψη πρέπει, μοί εΐπε, άλλος «ποϋς» έκεί τό 6ήμα δέν διέπει καλώς, καί νά τόν κόψω. Δέν ξεύρει τόν «πυρρίχιον>
στίχος δ τελευταΐος,
κι έξέρχεται τής τροχιδς
ό έτερος «τροχαϊος>,
σταμάτησσν καί τούτον,
καί έπ' αυτών τόν μέλανα
ξωμόν σου τούτον σπεϊσαι,
«σπονδείοι» μελανείμονες
στόν τάφον δλους πεϊσαι
νά κατεβοϋν άθρόοι!
ΧΡΗΣΤ. Σ. ΣΟΛΟΜΟΝΙΔΗΣ
Πνευματικά προβλήμα τα τής 'Εποχής μας
Η ΚΑΛΑΙ ΕΡΓΕΙΑ
ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ ΠΡΟΙΩΠΙΚΟΤΗΤΟΣ
"Οταν ό Μικϋσής ωδήγησε
(ΣυνέχΕΐα είς την 6ην ο
τόν
Δ'
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ
ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ ΜΟΡΦΩΣΕΩΣ
ΤΟΤ ΧΑΡΑΚΤΗΡΟΣ
Περί των μέσχον τής ήθικής μορ
φώσειος δέν θά έπεκταθώ είς λε¬
πτομερείας, άλλά θά περιορισθή
έν γενικαίς γραμμαίς είς οσα άπό
ανθρωπίνης πλευράς, συντελοΰν
πρός τόν σκοπόν αυτόν.
"Οπιυς ό άθλητής δέν ημπορεί
νά άθλήση, εάν δέν υποβληθή είς
(ϊσκησιν, ετσι καί είς τοΰς ήθικούς
αγώνας άπαιτεΐται άσκησις, διά νά
άντιπαλαίση τις μέ τα πάθη καί
τάς κακάς παρορμήσεις, καί τάς
άντιξοότητας τής ζωής.
Τα δεινά τής ζ(οής ένισχύουν τό
ψυχικόν σθένος καί τήν υπομονήν
καί ώς έκ τούτου τα παθήματα τής
ζωής είναι δυνατόν νά γίνουν πη-
γή τοΰ ίσχυροΰ χαρακτήρος, όπως
αντιθέτως άποθηριώνουν ταυς κα-
κοΰς χαρακτήρας.
Σπουδαίον στοιχείον πρός ενί¬
σχυσιν τοϋ χαρακτήρος είναι ή ά-
κρίβεια καί ή τάξις είς τήν ζωήν.
χωρίς τάξιν ολόκληρον τό Σύμπαν
θά κατέρρεε.
Ή αποφύγη κακών συνανα-
στροφών, π ϋποβολή είς ωρι¬
σμένας κακουχ,ας καί ή συνε-
χής μελέτη δχι βεβαίως μό¬
νον εφημερίδων, περιοδικων
καί βιβλΐων έπαγγελματικοΰ
περιεχομένου, άλλά ή μελέτη
βΐιβλίων πού κεντρΐζουν δι* ύ-
Τοϋ συνερ γάτον μας κ. Ε. ΛΙΒΕΡΙΑΔΟΤ
φηλάς σκέψεις καί έμπνεουν
την αγάπην πρός τα άγαθόν.
Ή πνευματική τροφη τής
ψυχης ένέχει μεγάλην σημα¬
σίαν, διότι ή διά τής μελέτης
έπαφή μας μέ εύγενεϊς καί
περόχους προσωπικότητας ένι-
σχΰει την θέλησιν καί παρέ-
χει πρότυπον πρός μΐμησιν.
Τό κέντρον τοΰ θάρους είς
είς την διαμόρφωσιν τοΰ χα¬
ρακτήρος κατέχει ή θροσκευ-
τική πίστις. Χωρίς θεόν δέν ύ-
πά,ρχει ήθική Γ,ωή καί άν ύπάρ
χρ είς ωρισμένα άτομα, απο¬
τελεί εξαίρεσιν.
Ή προσευχή είναι τό δρα-
στικόν δπλον άντιμετωπίοεως
των πειραιομών καί των μεγά-
λων δοκιμασιβν τής ζωής καί
πηγή δυνάμεως, φωτισμοϋ, θάρ
ρους, ύπομονής καί παραμυ-
θΐας.
Αιώνιον πιθότυπον προσευ-
χής καί ποιητικοϋ κάλλους μάς
παρέχουν οί ύπεροχοι φαλμοϊ
τοϋ βασιλέως Δαυίδ πού είναι
βιβλίον θείον μαζύ καί ανθρώ¬
πινον. Είναι θείον, διότι φε-
ρει την σφραγίδα τής θεοπνευ
στΐας καί ανθρώπινον διότι ά-
ναφέρεται είς περιστάσεις πού
άντιμετωπιζει κάβε άνβρωπος
είς τήν ζωήν τού. Ή καθημε-
ρινή μελέτη τής Άγίας Γρα-
φής, ή άγάπη πρός τήν Έκκλη
οίαν καί ή συμμετοχΛ είς την
(Συνέχεια είς την 6ην σελ.)
ΑΝΕ-ΑΡΤΗΤΟΣ ΕΒΔΟΜΛηΐΑΙΑ ΠΟΛ1ΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ, ΦΙΛΟΛΟΠΚΗ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΝ ΚΑΙ Τ0.Ν ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΝ
29 Ίουνίου 1969 ΤΙΜΗ ΦΥΛΛΟΥ ΔΡΑΧ. 1.50
Έτος 43ον — Αριθ. φύλ. 2002
Διευθυντάς-Ιδιοκτήτας: ΣΩΚΡΑΤΗΝ ΧΑΡ. ΣΙΝΑΝΙΔΗΣ
Γραφβϊα: Όδός Νίκης 25 — Αθηναι — Τηλ. 229.708
■•■■Μ·Ί
ι
ΜΕΘΕΟΡΤΙΑ
νΐϊΐ έ Μάϊο; τού
τελ'ειώνει χ*ί ό Ίούν.ος.
'*» Υ1*
;
Χ5υς
πενηντα *-
^ ύ'Λ' άπ°
«Ο 1919
/αν
τίθ Γένου; μας.
II
η*Λ.— ή "τρ!5α μα;, Ιφτχ-
ΓΓίν* νέο ά-2κορύφωμα, έ>
κ-
,ί ?έρνη 3*ν τίλιχό χατάντη
«.χ μ4: Φ πλήρη ϊυ'.ετ-κτ, ί
Ι&,αττ, κθ 'ΕλληνισΑθϋ, 5ο
ί«ν χ»-* τ4 1821 6 νί°ϊ έλ"
^[•/.ό; ςα/χγεννηαός. Μιά όου
Ιί,ρή χτχρ/ή, ή έποία παρά
τί; κρίσιμεί μεταπτώσε-.ς των
ϊ!ρ«:ΐτ:χΛν τοΰ αγώνος τής
«ΐ; μΐ; ίνεςαρΤησίας, τί;
ιλό-,ΐίνε; καί σέ Αντικειμεν·.-
αί::α ώ; έκ τή; φύσεως τοϋ
Τθϋ Κ. ΝΙΚΟΥ ΜΗΛΙΟΡΗ
λιτιστικές εκδηλώσει; τοο Με-
γάλου Αλεξάνδρου καί των
Διαδόχων του' άπό τού; χρό-
νού; έπίση; πού θβμελίωνχν οί
ΙΤατέρες τή; Καππαδοκία;. τή
θρησκεία ιοθ Ηεανθρώπου' άπό
τ?5,~·Χνοο$' Τέλο«- σέ έλληνι
κή άλνάπτυςη χρόνου; τής βυ
ζαντινή; Αύτοκρατορίας.
Ηαρατηρεϊ, δ καθηγητή; Γ.
Γεωργ·.άδη; — 'Λρνάκη; 3τΛ
οιβλίο τού «Οί ΙΙρώτοι Όθωμ*
νοί» :
«Ώς Ιγραψε καί δ ΙΙαπαρη-
γόπουλος, ή Μικρά Άσία. περ:
έκλειεν είς τούς κολπου; τη;,
τόν πυκνότερον καί δμοειδέστε-
ρον ελληνικόν πληθυσμόν τή-
Αύτοκρατορία;, δσ^ι; άντιμετώ
πισεν τα; είσβολά; των Περσών
καί των Άράβων χωρί; νά υπο
κύψη. Διά των πλουσίων υλι¬
κών πόρων τη;, ή Μικρά Άσία
δδωσεν μακρών αίώνων ζωήν
είς τήν^ άγωνιζομένην Βυζαντ:
νήν Αύτοκρχτορίαν. "Απετέλε¬
σε τόν συ,α,παγή καί σταθερόν
ν επί τοΰ ίποίου έσΤτ;ρίν{)τ
Μιχ άπό τάς ένδο ξοτέρα; μα; σελίδα;
ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΗ ΗΜΕΡΑ
Τοΰ συνεργάτου μα; κ. Αθ. ΚΑΡΤΛΛΟΓ
τΗλθα στήν Έλλάδχ μχ;, τό χχροϋν σάν Μικρασιάιτη καί
κχλοκαίρι τοΰ 1914, δτχν κηρύ ' " '
χθηκε ό πρώτος παγκόσ;ιιος πό
λεμ,ο; καί διώχθηκε άπό τους
χη ρς πγκόσ;ιιος πό
λεμ,ο; καί διώχθηκε άπό τους
Τούρκου; ό Έλλττ/ικός πληθυ-
σμό; -των Μικρχσιατικών παρα
λίων. Έ—ρατεύθηκα καί έψό-
ρεσχ την τιμίαοτολή τοΰ 'Έλλη
νος Άξιωματικοΰ μέ πρ-οορισμό
τόν Μχκειδονικό άγώνχ ;οΰ
1916 - 1918. Τ-τ/ρετοΟρα
σΤήν Ιην Μερχρχία υπό τόν ά-
εί,μνηστο Συνταγμαιτάρχη Ζα-
φίΐρίου. ή δποία μετά ■*§■/ άνα-
κωχ ήτου 1918, μέ τή·, συνθηκο
λόγηιση των Βουλγάρων καί
την προέλαση διχδ^χικά ατί
Σ
η ρη χικά ατί;
Σέρρες, σ^ή Δράμα καί την Κα
βάλλα, έγκχταΐτάθηκε Τελικά
στά; Ελευθέρας τής Ανατολι¬
κώς Μα,κβδονίας δπου καί έτοι-
μάζετο πυρετωδώ; γιά τή Νό-
τιο Ρωσσία. "Ερχ«ται τ^χος ή
διαταγή τής έπιβιβά-σεως καί
χωρί; νά ύποψιαζάμαστε τό πά
ραμικρό. άξιωματικοί καί &π/ϊ
καί άφοΰ εΐχε
ά ΰ
Π'
•«ι πάντως ινα αΐσιο καί ι
λίακό γιά τή μελλοντικήν έξέλι
■τ; -ώ 'ΒλληνιχοΟ "Εθνους άπο
'έλεσαα: τήν πρώτην έλεύθερη
ίλληνικήν γωνιά. Καί άπό τόΤε
ίργ,ικν άσταματητη καί έπίμ«-
νΐ], «νχρττχστική ή πορεία τοΰ
"Εθ/ους, πό:ε μέ ρωμαντικές,
ϊ»ράΤολ«ιες ,έχρήξει; κάποτε ιιέ
Μϊ'τ,ιιχτίχή καί θετική έργά-
νωη, πρός όλοκλήρωση τής έ-
λεύθερης, έθνικτ);, λποκαταστά
3Εω;:οΟ Έληνισμοΰ' καί κατόρ
Ιυπεν κάποτε χπό τίς δχθε; τν3
*Β6ρου, ν' άντικρύζη κιόλας
τιίι; τρούλους τή; "Αγιας—Σο
1':χβ>4ς στήν πορεια αύ"'β
χαί ή 2* Μχίου τοϋ 1919. Ή
'Ελλάϊα ΐ' Ινα ώραΐο καί γεν-
«ί5·/ ΒιατΛελιαμδν, πάνω άπδ
ί γχλχνα κύματα τοΰ 'Ελληνι
μ5 Αίγαίου. πχτοΰσε καί στήν
ά'/Ί:περα δγθη του' χώρους πού
!/£ν λχαπρύνε1. από τα πανάρ
%'.% 7ρόνι» ή έλληνική σκέ-
'}ίι καί ή έλληνική άλκή' ά<πδ 'ψ πρώτην ίκομη πρό Χρ'ιστοΰ λετηρίδΛ άπό τήν έποχή Τώ"ν ίώνων «φών, πού πρώτοι αύ- ΐοί εθεμελίωσαν την έπισ^ήιιη, τή ^ιλοΐοφία, τήν ποίηση. δ¬ ι»; ο;αυ,ορφώθη·7.ε ώς χά σή·*ε ρΐ' χαί χχΐοπιν άπό την περΐ δΕ περίοΒο σέ θαυμαστές, πό γ^ ίποίου έσηρίγΰη τό Βυζάντιον καθ' όλον τόν με' σχίωνχ». «"Ανευ τή; Μικρά; Άσία;- · γρά:ρει δ σεβχστό; καθηγητή; Κωνσταντΐνο; "Αμαν^ος — κχί καθώ; -ροσθέτει ό κχθηγητή; Γ. Γειοργιάξης - Άρνάκη; — οέ_ν θά κχθίστχτο δυνχτός ό έ- ςβλληνισμός τοΰ Βυζαντίου, Γ- σω; δέ κχί θά έχάνε^ο δ Έλλη νΐ3μός». ΊσχυρόΤατα συνεπώς καί α- ναμφιιβήτητχ ίστορικά δικαίω μχτχ, ατήριζαν κχί τή νέα έξόρ μηση τοΰ Έλληνισμοΰ κατά τ6ν Μάϊον τοΰ 1919, άπό τίς ά.·κτέ; τή; Ίωνίας, μέ στόχον τί; άατές θώριζεν κχί έπέδαλλεν άρχαιό Τατη έθνική κληροδοσία, την δ- λοχλήρωση τή; έθνική; τού ά- ποκχτχστάσιεω; κχί τήιν πε- ρίπτυξη καί των Ιλλήνων, τή; έλληνικόιτχτης άπό χιλιεττ/ρί^ διον περιοχή; αύτη;. Μ:ά μ,εγάλη μερχ συνεπώ; ή ταν ή 2χ Μαίου τοΰ 1919. "Ας μην τήν κρίνομ* σέ ο^χίν,ζι^ί μέ τα δαα συντριπτικώς όλέ- θρια έπακολουθήσχνε ΰστερχ ά¬ πό τρία χρόνια. Νομίζω πώ; πρωταρχικά Ι/ο. μέν, χρέο; νά έμβχθύνουμε μέ στοχαστικότηχα "/αί μέ καΤάνυ- ξη, ^τό εαώτιρο νόημχ τοϋ γε- ^ο'ήτος τή^; ημέρας έκείνης. 'Ό,τι κι' αν ποΰιμε κχί δσα κχί χν εγινχν κατόπιν, ή 2α Μχΐου τοΰ 1919 ήταν δπωοδή- ποτε μ·.ά Ιπιταγή τή; ίστορικτ*/ς μοίρα; τοΰ Έλληνισμοΰ. Είχαμεν, έπανχλχμβάνω, τό χρέος νά τα άνχλογισθτΰμε χύ ΣΥΝΕΧΕΙΑ είς την 5ην σελ. ΊστοριΚτΊ άνάγκη ΚΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΗ ΦΙΛΙΑ Αοκιμ,ον τού συνεργάτου μας ΑΠΟΛΛΟΝΟΣ Γ. ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗ 21ον Ή εξαντλητική ελαττώση τοΰ ώηνικοϋ στοιχείον πού άπό συν- τρι.ττική πλειοψηφίαν στή δυτική Μικοα Άσία καί στή Βαλκανική, «Ίτάντηοε μέσα σ' ενα αίώνο μει °ν»τητα, μαρτνρεϊ την εκταση "Ι» συμβολής του στή δημιουργία Τ«' όθΜμανικοΰ Ιθνους. Η εκτίμηση τής Ίστορικής <ιύ- 'ΐ; ·Ή><ιγμ«τικότητας παρασύρει ιοαοίι; νά θε(ο0οΰν τοΰς δυά λα- ™; όμοφύλονς. Αύτό έννοεί ό έπι- ^"ΐ; ϊοΰοκος πολιτικάς Φευξιό ϊ^ν ότον χαρακτηρίζει τούς έλ- 5ΐ'1ίκικοίις πολέμους, Ιμφνλί- 01 ελληνοτουρκικαί πόλεμοι» ;αΊθτρ «δέν ήσαν παρά έ'νας πόλε-μος, μέ ίίλο τό πεϊ- !;,.' ί",1"*90* "«ί τα γνυιρίσματα πόλεμον», περί ΰπερβο - άνακριβολογί- "", Η. δμοφνλία προύποθέτει σΐ'νο % Γθνολογικήν ένάτητα καί γε ^ΊζΗΐμιξ(αν. Ό έξισλαμισμός ^.βΐ'ΐμανισμός των Έλλήνων ..' V* την χυριολεξία των Ρωμη ,' Τί>ν Έλλήνιον τής βυξαντινής
"""«Ίϊατορΐας, 6έν πήρε ποτέ ε-
^ νενικότητας. "Οσοι μείνη-
^!"στοί <»όν Χριστιανισμό, άπο , "νέ χάθε έπιμιξία μέ τούς αννΜδες χ,· οί άπάγονοί τους οϋτε σταγόνα όθωμανι- ϊ ητίς φλέδες μαξ. Άν "οι ^ξισλαμίσθησαν άπε- τον κνριο ογκο τοΰ όθιο- εθνονς, διοχετεύσανε καί τοί, τ ,με τοί'? λ, ·■' «"■ουρχους» ε[ναι τό μεταφύτει|ιαν ά στίς μας, Ιδιότυπη Αύτοί ·Ρ°θείς της. Κητάγονται γό Ϊ'' δικοί τους ί)εν πρόγονοι. τί> πλέ<·^α τ^ χαί τής φοδίας πού τούς συνέχει άπέναντί μας. Είναι τό ύποσυνείδητο πλέγμα τοϋ έξώγαμου νεώτερου παιδιοΰ, άπέναντι τοΰ γνήσιου πρεοβύτερου άδελφοΰ του. "Ενας Τοΰοκος καθηγητής τής φιλθΓοφίας, ό Βεχμπή 'Εράλπ, λέ γει ότι γιά νά επιτευχθή ή μβταξύ μας προσέγγιση άπαιτοΰνται φρον τίίΐΐς μακράς πνοής καί Ιδιαιτέρα ιϊλ/«αγή νοοτροπίας καί εϋιιισθησί- α- ιιον όύο λαών. Δέν χρειάζον - ται τόσο πολλ.ά. Άρκεί νά άπαλ- λ.ογοΰν άπό τύ πλέγμα τους ποϋ ιιάς χίκρίζει. Είναι άλήθεια ότι τό ποοοπίΐθοΰν, δμοις άστόχησαν στήν έκλογή τής μεθόδου. Άντί νά βασίσουν στήν Ιδιότητά τους σάν κατιόντοιν, τήν νομιμότητπ τής παοουσίας τους στόν προαιώ- νια ελληνικόν χώρον καί νά διεκδι κοΰν ίσότιμη συγκληοονομία μαζύ μας των έλληνικών πολιτιστικών αξιών, πασχίζουν άπεγνι»σμέν(ΐ νά μδς ύποτιμήσουν άπέναντί τους, μέ αυθάδη αρνηση τής έλληνικής πραγματικάτητας καί μέ πλασμα- τικά Αποκυήμητα, άπροσδόκητα κι' άπό τήν όργιαστικώτερτι φαν- τασία. Καί μωρολογοΰν περί κα- ταγιογής τους άπό τούς Χιττίτες, περί προΊστοοικών Τούρκων τοΰ Αίγαίου (!) καί πεοί τουρκομινωϊ- κοϋ (!) πολιτισμόν καί δέν βυμ- μαζεύεται. Είναι πρός τιμήν τους, ότι τα φληναφήματα αύτά τ' &ποοο( - πτουν μέ περιφρόνηση οί οοβαρώ τεροι. Άλλά κι' αύτοί άπο(ρεύ- γουν τήν πλήρη άληθεια. Ό δη- μοσιογράφος Μπουρχάν Φελέκ δ- μολογεί ότι τό Βυξάντιο καί οί άρ χαιότερες έλληνικές παραδόσεις έ πέδρασαν πολί» στή διαμορφώση τού σημερινον τουρκικοΰ πολιτι- σμοΰ. Τόν τιμά ή όμολογία. Άλ¬ λά άνταποκρίνεται σέ μέρος κι' ί,χι στό όλον τής πραγματικότη - τας. Τό σημερινό, γειτονικό μας, τούρκικα ?θνος είναι γέννημα τοΰ Γινΐαντινοΰ έλληνισμοΰ. (Συνε.χίζεται) ή έπιβίβαση στά ύπερήφανα με τχγωγικά καράβ-.α μας πού αυ νώ3ευαν καμαρωΤά τά ενδοξα πολεμικά τοΰ Έλληνικοΰ Στό λου, σάν άγγελον φύλαχες, καί ιιχϋήοίχιμε υπό λαμπρό σελη νόφως στό Βάρειο ΑΙγαΐο, *α- φνικά άνοιξεν οί ούρανοί γιά νά μάς μετχδοθή τό Θείον Μή νυμ,α: Ή αιοηρά Μεραρχ-α μας άπό τόν Μεγάλο Έθνάρχη 'βλ Βενιζέλο γ;ά νά κχταλάβη τή-/ Σμύρνη καί μέρος τής Ίωνίας! Τήν αύΤήν ώρα σέ δλα τα Εμ φορτα, άπό τό στρχτό τή; λευ¬ τέρης κχράβι» μ::ς, κ αί στά πό λεμ,ικα μα; έγινότχν συγκεν- τρώσει;. ΣΤό Ιδικό μχς δ σε- !ΐνός, δ άνδρεΐος καί άείμνη"- ις τώρα σονταγματάρχης μας Κωνσταντίνος Τσάκαλος μάς 2 διάβασε καί ανέπτυξε τή βα- θε:ά σημασία τ?>ΰ Εστορικοΰ τη
λεγραφήμ,ατος τοΰ 'Εθνικοΰ Ή
γέτη, διά του δποίοΌ άνηγγέλε-
το τό μεγάλο καί πανέδοξο ίστο
ρικό γεγονός, έξηγεΐτο ή τζρο-
τίμγρη Εκεάνου πρός τή σιδη-
ρά Μεραρχία μας καί μετεβιβά
ζοντο οί πατρικές νουθεσίες καί
δδηγίε; πρός του; άξιωματι-
κού; κ-αί όπλίτες, νά φανοΰν άν
τάξ'.οι τής έμ/πιστοσύνης τού καί
τή; άποσαολής των μέ κύριο άν
τικειμβνικό σκοπό νά μεταφέ-
ρουν Τόν έλληνικό πολιτισμό
είς δλου; τούς κατοίκους τής *Τ
ωνία; ανεξαρτήτως δρησκεύμχ
τος καί ^τί·ψ.ο6χΊ]ΐος.
Τό τί έπηκολούιθησε δέν πε-
ριγράφεται. ΤΗταν σάν νά ξυ-
πνούσαμε άπό §να γλυκό δν»ειρο
Άντί στίς στέππε; τής Ρωσσί-
ας, στό γαλάζιο πέλαγο τοΰ
Αίγαίου πρός τά αγια χώματα
τή; Μικρασία; καί πρός Τόν
νυμ,φώνα τής πεντάμορ^η;, τή-
πάντα αγαπημένην Σμύρνης
γιά νά τής δώσουμ,ε τή λευτε-
ριά πού περιμένη αίώνες, καί
/ί τή; μ,εταφέρουμ.ε τλν [ΐψο:-
κό άσπααμό τής Ελλάδος.
Σάς έτυχε ποτέ σας νά δήτε
πολεμιστές, άξιωματικού; καί
στρατιώτες νά δακρύζουν νά
κ,λαΐνε νά άγκαλιάζουν δ Ινα;
τό/ άλλον καί νά φιλιοθνται; Ι
γώ μά την άλήθεια δέν είγα Ι¬
δή ποτέ. Καί οί συγκινήσεις κύ
τές κι' οί σκηνές φυΐσικά έγί^ν
ταν σ' δλο τό στραΤό.
Την γαλήνια νύχτα την διέ-
κοπιταν οί ίαχές, τά βροντώδη
χειροκροτήματα καί οί ζη^ω-
κραυγές: Ζήτω ή Σι-μύρνη, Ζή
τω δ 'ΕθνΑρχης, Ζήτω δ Βενΐ-
ζέλος.
Άλλ' αν 'Λ συμ-πολβμιστές γν(
γενεϊς άδελφοί, ίνοιωααγ τίς με
γάλες έκεϊνες σΤιγμές τής σχρα
τιωτ'.κής των ζωής τάαο θερ.'.δ
ένθου^ιασ,^, ποία άραγε έ"πρΐ-
πε νά είναι ή Ιδική μ,ου ψυχι-
κή κχτάσταση; "Εφεδρο; άνθυ-
πολοχαγός πεζικοΰ τοΰ Έλλη¬
νικοΰ Στρατοΰ πλέον, γύριζα ά
πελε'^θερωτής στήν δμορ φ η
Σμύρνη, πού την έγκατέλειφα
άναγκαστ'.κά, ώς μ,αθητής τής
Εύαγγελ-κής Σχολής μόλι; πρό
πενταετίας ;
ΤΗταν δυνατόν, δση ψυχραι-
μία κι' άν εί/α, νά μ.ή αυγκλο
νισθώ ώς τά καΤάβαθα ττΊ; ψυ-
χή; μου;
Έ/θ->μοΰμαι μόνο τά καυτά
ζάκρυα τής ύπέρμε^ρης χαρά;
καί τής μεγ*λη; ευτυχία; μου.
Άγχάλιαζα σ,άν μικρδ παιδί
τού; συναδέλφου,ς μου καί στρα
τ·.ώτες ποΰ Εσπευ5αν νά ιιέ συγ
[II
ΤΗΝ ΝΙΚΑΙΑΝ
τού; κ,αταφιλοΰσα χωρίς νά μ.πο
ρώ νά άρθρώσω ούτε μιά λέξη
Υστερα άπό ένα τχξίδι γχ
λήνιο κχί άπολχυστικό φτάσα-
με στό άσφαλι·5μένο, κρυφό, εί-
δι»λλιχκό λιμ,άνι τή; Γέρα;, Τής
κατχπράσινη; κχί πανέμορατς
Αέαβου, τής πχτρίδας τής Σαπ
φοΰς, δπου καί (ττχθμίύσχίΐε
γιά νά πρ^ετοιμχστοΰόαε, νά φι
ρέσ'ουμε τα γιορτινά μ,χς γιά τΊ
ούρχνόπεμ,πτο πχ'/ηγύρι, ·κχί νά
πάρουιμβ τί; τελευταϊες διατχ
γέ; κχί δδηγίε; γι' χύτό.
Τα ξημερώμΛτχ τής 2χς Μα
ΐου 1919, τής Μεγάλη; Μέρχς
καί άφοΰ κοψ.ηθήκ.αμί την τ?-
λευτχία ^/ύχτχ των όνείρων, Ευ
πνούσχμ-ε διχστικοί καί άνι>πο
μονοι την στιγμή πού τδ καρά·
6ι μ,α; ύπερήφανα ?πλεε πλάϊ
σχεδόν άπό τό μικρό Καρχμ·
πουρνοΰ ποΰ τό άντίκρυζχ άπδ
τό φιλλιστρίνι τή; κχμ,πίνχς
μου. Ξαφνίαά μέ εκάλεσε β:χ-
στ-.κχ στή γέφυρχ τοΰ καρχβιοΰ
δ ς Συνταγμ,ατάρχης
έ δ
μ/ γμρχη
μου. Ή ίερή έκείνη στιγμή δέν
Θά σβύση ποΤέ άπό τή μνήΓιη
μου, δταν άντίκρυζα καί πάλι
τδ μ,χγικό πανοραμα τής νύμ
φη; τοΰ Αίγαίου.
"Ομορφη δσο ποτέ άλλοτε.
Μόλι; είχε ξυπ·/ήσ£ΐ καί 'Εκεί
νη από τήν τελευταία νύγΤα
τή; δουλείχ; γιά νά δεχθή τό
Βεϊο δώρο τή; έλευθερίχ; άπδ
τού; άγγέλους έλευτίεροιτάς τη:
Σάν νά μάς κχλοΰσε άπό μχκρυ
χ μέ τίς πρώΤες άχτίξες καί
τίς άνΤαύγειες τοϋ ηλίου τή;
μαρτυρικής Ίωνίας.
Δέν είναι δνειρο πιά είναι ή
ώραία ζωντανή πραγματικότη
τα.
Ό Διοικητής, μοΰ ζητοΰσε
διάφορες πλ-ηροφορίε^ γιά τίς
άκτέ;, τδ λιμάνι, τήν προκυμαί
λ την άποβάι&ρα καί άλλα σγε
τικά γιά τήν πόλη πού τήν εί-
χα ζήσει καί τήν εγνώριζα.
Πλησιάζομε. Σέ λίγο πλευρί
ζομε στήν τεραστία Αποβάθρα
τής ΙΙούνΤας ά.ποβιβχζόμαστ4
μέ τάξη καί συντομία καί άμέ-
σω; δίδεται ή διχταγή τής έκκι
νήσεως. 'Ησειρά προτεραι6<η- το; εχει ήδη δρισθεΐ. Στό σύνταγμά μα; είχίν *νλ 'είεΐ δ λεπτό; καί σοδχρός 4ν- τικειμενι-κό; σκοπός, ή προκά- λυψη των τμημάτων έκείνων πού άπεβιβάζοντο στή κεντρικη προκυμ,χίχ κχί κχτηυθύνονιυ πρό; τδ ΔιοικηΤήριο, καί ή προ στασία τή; πόλεως πού γιόρτα ζε τή λευΤερ·.ά της κχί ^γι' αύ· ότ έπορεύθη γοργώ; στά ύ ύψώματα. (Συν«χίζεται) Η ΕΦΕΣΟΣ ΚΑΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΒΑΜΩΝ ΠΑΥΑΟΣ ΠοοεΙα διά των ίδεών Μ Ω Τ Σ Η Σ Τοΰ συνεργάτου μας κ. ΑΓΓΕΛΟΤ Β. ΜΩΡΑΤΤΙΔΟΤ Γ' "Ιδιός ό Νόμος δέπει: Τόν φυσικόν, τόν ανθρώπι¬ νον καί τόν θείον Νόμον. ΟΙ Ιερεϊς εθεώρησαν άναγκαΐ όν νά διαφυλάξουν άπρόσβλητον τήν έσιοτεοικτιν αλήθειαν, καλύ- πτοντες αύττιν μέ τριπλούν πε - πλον έρμηνείας. Οί "Ελληνες συγγραφεύς ηνα- φέρουν ότι, οί ίερεΐς τής Α'ιγτ*- πτου είχον τρείς τρόπους δια νά έν.Φθάσουν την σκέψιν τ<ον. Ό πρώτος ήτο σαφής καί ά- πλοδς. Ό δεύτερος ήτο συμοολικος καί εΐκογικάς, Ό τοίτος ήτο ίεοός, ίερογλυ- ό Άπό τό μηνιαίον πληροφορια- κόν «Δελτίον» πού έκδίδει ή Ίερά Μητρόπολις Νικαίας προ κύπτε: πλουσιωτάτη ή θρησκευ τική, κοινωνική καί φιλανβρω- πΐ,κη δρχσΤηριοττις της. Είναι στ/επώς, άξιος θερμών συγχα- ρητηρίων καί εύχαριστιων ό θι απρεπής Ίεράρχης τής μεγα- λης προσφυγοπόλεως. κόζ. Ή Ιδία λέξις ίπαιρνε σνμφω νως πρός την έπιθνμ,ίαν τ(ον, τό κύριον νόημα, τό είκονικόν. τό ϋπερβατικάν. Αύτό ήτο τό πνεΰμα τής γλαισ σης τοον. Ή Ήοάκλ.ειτος ε*^ει έκτςράσει άπόλ.υτα την διαφοράν αύτην μέ τα έπίθετα: Όμιλών, σημαίνων, κρΰπτων. "Οταν λά6ο>μεν νπ' όψιν την
μόρφωσιν τού Μωυσέ'ος όέν «ν-
πάρχει καμία άμφιδολία πώς έ¬
γραψεν τήν γένεσιν μέ Ιερ,ογλ.υ-
Φΐκά των Α'ιγυπτίων Ιερέον των
τριών έννοιών, ένεπιστεύθη δέ
την κλεϊδα κατά την ποοφορι -
κήγ της εξήγησιν είς τους δαιδό
/ούς τού,
'Όταν, τήν εποχήν τού Σολο-
μώντος '972—937 π.Χ.) μετέ-
φρασαν την γένεσιν μέ φοινικι ■
κοΰς χαρακτήρος, οτα μέ τήν υ¬
ποδούλωσιν τής Βαβυλώγος ό Κ-
ΣΔΡΑ ήγέτης ομάδος Τών έκ
τής αΐχμαλιοσίας έπιστρεψάντων
Ίονβαίων (457 π.Χ.) συνέταξεν
τήν Γένεσιν με Άραμαϊκοΰς, Χαλ
δαϊκούς χαρακτήρας, τό 'Τοΐ'δαί-
κόν 'Τεο,ατεΐον δέν έχειρίζετο πλέ
όν τήν κλεϊδα παρά μέ μεγάλην
ατέλειαν.
"Οταν τήν μετέφρασαν τελικώς
οί "Ελληνες δέν είχον παρά άμυ-
δράν ιδέαν διά τό εσωτερικόν νϊ»
ημπ των κειμένο>ν.
Λ
Λύο παραδείγματα θά μας ά.ιυ
δείξουν τήν γλώσσαν των αρχαί¬
ον Ιερών καί τάς τρείς έννοία^,
πού άντιστοιχοΰν είς τα Σύμβολα
τής Αίϊύπτου καί τής Γβνέσεος
Είς τα Αίγυπ'τιακά μνημεία ά
Υπό ΣΤΕΦ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ. Καθηγητού Φιλολόγου
Λεσφόρησε. Παρεκλήθη νά πα¬
ραμείνη. Δέν παρέμεινε, διότι
εττρεπε νά ευρίσκεται είς Ίε-
ροσόλυμα κατά τήν εορτήν
τοΰ Πάσχα. Έν τούτοις, δίδει υ¬
πόσχεσιν, δτι συντόμως θά έ-
Γτεσκέπτετο τήν "Εφεσον. Είς
την "Εφεσον κατέλιπε τόν Ά-
κύλα καί την Πρίσκιλλαν. Απέ¬
πλευσεν είς Κα (βαρείαν τής
Παλαιστινης. Άπά έκεΐ είς Ί-
εροσόλυμα καί μετά τό Πάσχα
εις την Άντιόχειαν. όπου διε-
χεΐμασεν. Αύτά συμοαΐνουν
ηερΐ τα έτη 52—53.
Άρχΐζει τήν τρίτην περιο¬
δείαν κατά τήν άνοιξιν τού 53
£τους. Συνοδος τού Τίτος, ό-
οτις κατήγετο άπό έθνικούς
γονείς. Πρόγραμμά τού ή έπ,-
σκεψις είς τάς μέχρι ^ου¬
δέ ΙδρυβεΙσας χρ.στιανικάς
παροικίας. Ακολούθως συστη-
ματοποίησις τής εργασίας είς
τήν "Εφεσον. Έν τώ μεταζύ
είς τήν "Εφεσον αφίκετο ό Ί-
ουδαϊος Άπολλώς, έλληνιστής,
Άλεζανδρεΰς την καταγωγήν
καί λόγιος. ' Άριστος γνώστης
των ΆγΙων Γράφων. Δεινος ου
ζητητης. Ήνοιξε συζητήσεις
μέ τούς Ιουδαίους περί τοϋ
Ίησοΰ Χριστοΰ. Ό Άπολλώς
συνηντήθη είς τήν "Εφεσον μέ
τόν Άκύλαν καί τήν Πρίσκιλ¬
λαν. "Ελαβε πολυτίμους πλη¬
ροφορίας καϊ πληρεστέραν κστ
τετοπίσθη άπό αύτούς περί τοΰ
Κυρίου. Ό Άπολλώς θέλει νά
μεταβρ καί πρός Κόρινθον. Τό
θαυμάσιον ζεΰγος τοΰ δίδει
συστατικάς επιστολάς πρός
τοθς Χριστιανούς τής Κορν-
θου. ■Ανεχώρησεν. "Εφθασεν
εκεί ό Άπολλώς πολύ συνετέ-
λεσε είς τό νά ενισχυθή ή
έκκλησία τής ΚορΙνθου, άφοϋ
έστράφη κατά των άντιδρών-
των ΊουδαΙων.
"Ας παρακολουθήσωμεν τώ-
μα καί πάλιν τόν Παϋλον. Έξ
Άντιοχεας μετά πορείαν δυ-
ι/χερή επισκεφθείς καΐ πάλιν
την Γαλατίαν καί ΦρυγΙαν αφί¬
κετο είς "Εφεσον. "Ο,τι ύπέ-
σχετο ό Παΰλος έξετέλει. "Η¬
το δέ ή "Εφεσος ή πρώτη είς
άκμήν έξ όλων των Μικρασια¬
τικήν πόλεων. "Ητο έφάμιλλος
ιής Ρώμης, Άλεξανδρε άς, Άν
τιοχείας κ,'αϊ τής Κορίνθου.
"Ητο πόλις έμπορικωτάτη κέν¬
τρον διαμετακομιστικόν, πλου-
σΐα καί πολυάνθρωπος. "Ητο
τό κέντρον τοΰ Έλληνικοΰ
πολιτισμοϋ. Ύπερήφανος διά
τά θέατρά της, τό στάδιον, τά
γυμνάσια, τούς μεγαλοπρε-
πεϊς καί άζιοθαυμάστους να-
ονς. "Εν άπό τα έπτά θανματα
τοΰ τότε γνωστοΰ κόσμου ήτο
καί ό περιώνυμος ναός τής Έ-
φεσ,ας Άρτέμιδος. "Ητο κέν¬
τρον τουρισμοΰ ή "Εφεσος.
Χιλιάδες οί επισκέπται κατ' 6-
τος. Τό 356 π.Χ. κάποιος δο-
ξομανής καί άσημος Έφέσιος,
ό Ήρόστρατος εκαψε τόν να¬
όν, διά νά δοξασθή· Αφου δέν
εΐμαι Ικανός νά πράξω καλόν
τι, θά κανσω τόν ναόν νά άφή-
σω δόξαν άγήραΤον. Καί όντως
διότι περισσότερον έμνημο-
νεύθη άνά τούς αΐώνας ό
έμπρηστής τοΰ πεπ τ ω κ ό τ ο ς
τούτον μεγαλείον, άπό τόν
άρχιτέκτονά του. ΟΙ φιλότιμοι
'Εφέσιοι τόν άνοικοδαμοϋν.
Λομπρότερος καί μεγαλοπρε¬
πέστερος άνεγείρεται καί έπι-
σκιάζει τόν Παρθενωνα των
Αθηνών.
Τότε τήν εκκλησίαν τής Έ-
φέσου τήν απετέλουν μόνον
δώδεκα μέλη. Πρώτος χριστι-
ανός τής 'Εφέσου ό 'Επαίνε-
τος. Ή συγκέντρωσις άρχεται.
ΟΙ πρωτοι χριστιανοί διδάσκον-
ται υπό τοϋ Αποστόλου των
εθνών. Έν Έφέσω πολυάριθ-
μοι υπήρχον Εβραϊοι. ΟΙ άρ-
χοντες τοΰ τόπου τούς εΐχαν
έκχωρήσει πολλά πρ ο ν ό μ ι α.
Επί τρείς μήνας ό Παΰλος έ-
κήρυττεν είς τήν Ίουδαϊκήν
Συναγωγήν. Τό άποτέλεσμα
άνάξιον λόγου. Οί Ίουδαϊοι
τόν άπεμάκρυναν. Τότε κατέ¬
φυγεν είς κάποιαν σχολήν ε¬
νός διδασκάλου, δστιο ήσχο-
λτ.ίτο περί την φιλοσοφίσν. Ό-
νομάζετο Τΰραννος. Είς την
Σχολήν αυτήν έδΐδασκεν επί
δύο έτη. Τό άπόγευμα έκή-
ρυττεν είς τούς Ίουδα,ους,
"Ελληνας Χριστιανούς καί Έ-
θνικούς. Την προηαν ειργάζετο
είς τήν οΐκίαν των όμοτέχνων
τοΰ Άκύλα καί Πρισκίλλας. Δέν
ήθελε νά έπιβαρϋνπ ουδένα.
Την εσπέραν έπεσκέπτετο
κατ' οΤκον, τοΰς μή δυναμέ-
νους νά παρακολουθήσουν τό
κήρυγμα, τούς άσθενεϊς, τούς
πάσχοντος τούς έθεράπευεν.
Πολλοί παρεπιδημοΰντες έ-
μποοοι παρηκολοϋβουν τό κή-
ρυγμά τού. Ό κυχλος των πι-
στευσάντων ηύρυνετο. Άπό
τάς Κολοσσάς ό Έπαφράς γί-
νεται Χριστιανός. Ή Λαοδί-
κεια, ή Ίεράπολις γίνονται
χριστιανικαί παροικίαι
Ε1ΙΕΙΣΟΔΙΑ ΕΝ ΕΦΕΣΩ
Εις τήν "Εφεσον ή μαγεΐα
ήτο πάρα πολύ διαδεδομένη.
Άρχιερεϋς τής πόλεως ήτο ό
Ιούλιος Σκευας. Αυτός είχεν
έπτά υίούς. Αϋτοί εχαρακτήρι¬
σαν τόν Παϋλον ώς μάγον. Η¬
θέλησαν καί αύτοί είς τό όνο-
μα τοΰ Ίησοΰ νά θεραπε-ύσονν
άσθενεΐς. Έπεκαλέσθησαν ή-
(Συνέχεια είς τΛν 6ην σελ ί 6ο)
Β'
Άρκετά παρέμεινεν ό Παϋ-
λος είς την Γαλατίαν. Ή ωρα
τής αναχωρήσεως του εΤναι
έγγΰς. Άπέρχεται. ΜεταβαΙ-
νει είς την Μυσ'αν. Χκέπτεται
νά βαδΐστι πρός την Βιθυνίαν.
—«εδιάζει νά επισκεφθή Ισως
την Προϋσαν καί την Νκομιή-
δειαν. Τό σχέδιον τού καί πά¬
λιν δεν πραγματοποιεϊταΗ. Τό
"Αγιον Πνεϋμα τόν καθοδη-
γεΐ νά πορευθή δυτικώς ποό;
την Τρωάδα, άφοΰ διήνυσε
δρόμον υπερχιλιων χιλιομέ-
τρων. Αυτή είναι ή μακρά ό¬
δός άπό Άντιοχεΐας τής Συ-
ρΐας εως έδώ.
Αφίκετο Παθλος καί είς τήν
Τρωάδα. θέλει έδώ νά παρα-
με,νρ μέ σκοπόν νά οργανω¬
θή τήν Μ. Ασίαν. ΚαΙ πάλιν
τό σχέδιον του άνατρέπεται.
'Όραμα εΤδε καί απεφάσισε νά
μεταβή είς τήν Εύρωπα ϊ κ ή ν
Έλλάδα, είς την Μητρόπολιν
των άποΐκων Έλλήνων Ίώνων,
Αΐολέων καί Δωριέων. Ή συν-
οδεΐα αϋξάνει. Είς την συνο-
δειαν τού προστίθεται είς Ια-
τρός, ό Λουκδς, δ συγγραφεύς
των Πράξεων των Άγίοιν Άπο
στόλων. Τό δραμα τόν έκαμε
νά εγκαταλείψη την Τρωάδα.
Έμβάντες είς πλοίον οί περ:-
οδεΰοντες πλέουν πρός τήν Σαμο-
θράκην καί δι' αυτής πρός
την Νεάπολιν, τόπος πρός τήν
σημερινήν Καθάλλαν καί τέ-
λος φθάνει είς τοΰς Οιλίπ-
πους. Είς τούς Φιλΐππους άρ-
χ,ζει μέ πάθος τό κήρογμά
τού. "Ιδρυσεν εκκλησίαν. Ή
πρώτη Εύρωπαΐα, ή όηοία ή-
σπάσθη τόν Χριστιανισμόν εί¬
ναι ή Λυδσ ή Πορφυρόπολις.
Συνεχίζει τό ταξίδιόν του
πρός Θεσσαλονίκην, πρός Βερ
ροιαν καί πρός Αθήνας. Είς
τάς Αθήνας κηρ-ύττει άπό τοΰ
Άρεθυ Πάγου «τήν Θεοΰ Δύ¬
ναμιν καί θεοΰ Σοφίαν, τόν
"Αγνωστον θεόν...». Προσωπι-
κότητες άσπάζονται τό κήρυ-
γμά του καί γίνονται Χριστι¬
ανοί. Ό Διονύσιος ό Άρειοπαγί-
της καί ή Δάμαρις. Άεικίνητος
ό Παΰλος προχώρει πρός τήν
Κόρινθον. Είς την ΚόρινΘον ε¬
πί 18 μήνας έποίησε τάς δια-
τοιβάς τού.
Οί συνοδοι του αύξάνουν.
Ό Άκύλας καί^ ή ΙΙρίσκιλλα εν
θαυμάσιον ζευγος, τό οποίον
παρέσχε φιλόξενον στενήν
*;Ις τόν Παϋλον κατά την άφι-
ζίν του είς Κόρινθον, τόν συν
όοεύουν. Ό Άκύλας ήτο σκη-
νοποιός. Όμότεχνος πρός τόν
Απόστολον. "Εζων έκ τής τέ-
χνης αυτής.
Άπό τήν Κόρινθον διά των
Κεχρεών ό Παΰλος απέπλευ¬
σεν πρός Συρίαν. Μετ1 ολίγον
χρόνον προπίορμίσθη είς τόν
λιμένα τής Έφέσου. Κηρύττει
είς τήν συναγωγήν των Ίου-
•αΐων. Τό κήρυγμά τού έτε-
πεικονίζεται μία Γυναΐκα στεφανι»
μένη νά κρατή είς τό χερι της τόν
Σταύρον μέ τήν λαβήν (σύμβο
λον τής Α'ιο)νίας ζωής) είς τό &κ
λο ίνα σκήπτρον μέ τό άνθος τοΰ
Λοιτοΰ (Σύμ6ο?.α τής Μυήσειος)
Είναι ή θεά "Ισις μέ τρείς δια
ψορετικάς έννοίας:
α) τήν Γυναΐκα, 6) την Γήϊνη< φύσιν, γ) τήν οΰράνιον καί αόρα¬ τον φύσιν (ούσιαστικόν στοιχείον των ψυχήν καί των πνευμάτων). Τό σύμβολον πού άντιστοιχεϊ είς την "Ισιδα μέσα είς τήν Γένεσιν εΓναι ή ΕΤΑ. "Αλ.λο παράδειγμα: "Εν πρόσωπον ποίι διαβραματί- ζει μεγάλον ρόλον είς τήν ίστο ρίαν τοΰ ΑΔΑΜ καί τής ΕΤΑΣ είναι τό ΦΙΔΙ. Ή γεΎεσις τό άποκαλρϊ *ΝΑ ΧΑΣ». Τί εσήμαινε ομίος τό φίδι εις τούς Λρχαίους ναούς; Τά μυστήρια των Ίνδιών, τής Αιγυπτου καί τής "Ελλάδος ά - παντοΰν μέ μίαν φϋ>νήν.
Τύ φίδι δαγκάνον τήν ουράν
του (σχήμα κύκλον) σημαίνει τήν
Παγκόσμιον ζωήν.
Είς βαθυτέραν άκύμη έννοιαν
οημαίνρι την δύναμιν πού Βέτ<« είς κίνησιν την £θ)ήν, αιτίαν τής παγκοσμίου ελξεοις. Οί "Ελληνες τήν όνομάζουν πό θον η "Εουι»α. 'Τπόλοιπον άπύ ταίς παλαιάς φι- &ολατοείας των Σεληνιακών θρη πκειών, είς τάς θεότητας τής 'Ελ τ.αδος; παραμένει άκόμη κατά τήν πεοίοδον τοΰ Χουσοϋ αιώνος ή ά- νάιινησίς τού. Τό χουσελεφάντινον άγαλμα ιιις θεάς Αθήνας παρουσιάζει -νά φίδι ίίπισθεν τής άσπίδος είς τά πόδια τής θεδς. Διά την αρχαίαν ?πιστΐ)μην τό ιίπίοηντον Σύμπαν δέν ήτο ή >ε.
κρα Ολη πού διέπεται άαό Μηχανι
κούς Νόιιους, άλλά εν ζιοντανόν
Σύνολον ποοικισμένον μέ νούν ψυ
χήν καί θέλησιν.
ΣΜΥΡΝΑΊ'ΚΑ ΣΗΜΕΙΟΜΑΤΑ
Ο "ΦΙΛΟΚΑΛΟΣ ΣΜΥΡΝΑΙΟΣ.,
Β'
Τακτική βννεργάτιδα τοΰ «Φιλό-
καλον Σ μυρναίου ήταν ή Σ απ -
φώ Λεοντιάς. Ή Λεοντιάς γεννή-
θηκε στήν Κων)πολη στά 1832.
"Αν καί είχε ύπανδρευθεϊ τόν Κω-
στή Καλβοκορέση, κράτησε ώς ό-
νομά της τό βαφτιστικό της Σαπ-
φώ καί τα όνομα τοΰ πατέρα της
Λεοντίου Κληρίδη. Μαζί μέ τόν
πατέρα της, μαθητή τοΰ θεοφίλου
Κάϊρη, ΐδρυσε τα πρώτα έλληνι-
κά σχολεϊ(ΐ στήν Κύπρο καί στά
Δωδεκάνησα καί διετέλεσε, άργό-
τερα βιενθύντρια παρθεναγωγείου
στή Σάμο καί στήν Κο>ν)πολη.
Στά 1867 ήλθε στή Σμύρνη καί
διηύθννε άρχικά τό Ιδιωτικό παρ-
θεναγιυγεΐο τοϋ Μεθοδίου Άρώ-
νη κι άργότερα, ώς τό 1877, τό
παρθεναγωγεϊο τής Άγίας Φωτει¬
νής.
Τοΰ κ. κ. Χρ. Χ. Σ0ΛΟΜ0ΝΙΔΗ
Ι χαρίσματα είς άπαντας
καί χρνσοφόρον μοίραν
νά καθιδρύθη έμπροσθεν
είς τήν εκάστου θύραν.
Στά 1857 πέθανε στό Παρίσι ό
έθνικός ποιητής των Γάλλων καί
φλογερός φιλέλλην Βερανζέρος
(1780 - 1857). Πολλά ποιήματα
τού άπηχοϋσαν τίς φιλελεύθερες
σκέψεις του κι άποτελοΰσαν ΰμνο
τής άγωνιζομένης γιά την ελευθε¬
ρία της πατρίδα μας. Τα «Ψαρά»,
τό «Φανταστικό ταξίδι» καί άΛλα,
πού ϊγραψε τα χρόνια τής 'Ελλη-
νικής 'Επανάστασης, ήσαν «πλή¬
ρη διαπύρου φιλελληνισμοΰ».
Τό θάνατο τοΰ Βεραντζέρου
θρήνησε καί ό Σμυρναϊος ποιητής
Ιωάννης Καρασούτσας μ' Ινα ό-
κτάστιχο, ποΰ δημοσίευσε στό «Φι-
λόκαλο Σμυρναίο»:
Ή Λεοντιάς, μέ τίς βαθύτατες
παιδαγωγικές της γνώσεις επέτυ¬
χε νά δώσει σημαντική πρόοδο
στήν πνευματική αναπτύξη των
κοριτσιων ττ]ς Σμύρνης. Καί τό
συγγραφικό της εργο υπήρξε ση-
μαντικό. Παρέφρασε τούς «Πέρ-
σες» τοΰ Αίσχΰλου, μεταγλώτιοσε
σέ όμοικατάληκτους στίχους τήν
«'Εσβήρ» τοϋ Ρακίνα, εγραψε ί-
στοοίες ήθικές γιά παιδία, τήν
«Κοραβιακή Χρηστομάθεια», μελέ-
τη «περί πολιτισμοϋ» καί πολλά
άλλα. Στό «Φιλόκαλο Σμυρναϊο»
δημοσιεύει ποιήματα, ΰλα σέ άπται
στη καθαρεύοιισα πού έπικρατοϋσε
τήν έποχή έκείνη κι ήταν ή «ά-
χώριστη συνοδός» των 'Ελλήνων'
ποιητών. Στό τεΰχος τοΰ Δεκέμ¬
βριον 1958 άποχαιρετά, μέ πολν-
στιχο ποίημά της, τό «έκπνέον ?-
τος». ΆποσποΓ'με μερικούς στί¬
χους:
Ή ν»ξ τήν μεσονύκτιον
στεφάνην άνεδεϊτο,
καί πράξις καταννσσουσα
έν ταύττι έτελεϊτο
είς γήν κ' είς ουρανόν.
Επί τής γής έξέπνεεν
ό γηραιός μας Χρόνος
τέκος πεντηκοστόγδοον
τοΰ λήγοντος αιώνος
καί πένθιμον φανόν
στύν νεκρικόν του κράδδατον
εχοντε, άνημμένον
οί δνθρωποι μέ όφθαλμόν,
σχεδόν δακρυβρεγμένον,
μνημόσυνον έλάλουν.
Τοϋ τεθνεώτος φίλου των
τα προτερήματά του
περίλ.υποι διέγραφον
καί τα δωρήματά του
είς μνήμην άνεκάλουν.
Κ' έμπίκρως τόν έμέμφοντο,
διότι τάς φροντίδας
καί τάς επιθυμίας των
καί τάς χρυσάς ελπίδας
δέν εστεψε μέ δνθη
καλλίχροα, τονς προσφιλεΐς
ήλλοίίοσε σκοπονς των
καί άν είς χόρτον τρνφερόν
έπάτησεν ό ποΰς των,
καί τουτο έξηράνθη!
Καί ό Θεός, προσέθετον
δικαίω ς νά τόν κρίνη,
τό Νέον δ' "Ετος πρός ημάς,
καλόν νά διευθύνη,
νά μδς παρηγορήση,
ημέρα του δυσάρεστος
νά μή μάς ανατείλη
ή εύτυχί' άπ' αύριον
μέ μειδιώντα χείλη
δλους νά χαιρετίση.
Καί φέρον είς τάς χείρας του
γλυκοπροΰντα βίον,
καί κάνιστρα άνάπλεα
άγαπητών βραβείων,
Μοΰσαι πενθήσατε καί "Ερως.
'Τποκριταί Ίησουϊται
καί σεϊς, ώ τύραννοι, χαρήτε.
Απέθανεν ό Βερανζέρος!
'Εσίγησεν ή λύρα ήτις
τοΰς δυστυχεϊς έπαρηγόρει.
θεόν τού ό πτωχάς τεχνίτης
έφέστιον τόν εθεώρει.
Κι' ό έκδότης τοΰ «Φιλόκαλου
Σ μυρναίου» δημοσίευε ποιήματα
του. Ό Κοντόπουλος είχε άσχολη-
θεϊ συστηματικά στά Γράμματα,
παρέφρασε σέ στίχους τόν «Οίδί-
ποδα Τύραννο», πού παίχτηκε στό
«θέατρο Σμύρνης» άπό μαθητές
τής Εύαγγελικής Σχολής, κι ϊγρα-
•ψε πολλές μελέτες καί πραγματεΐ-
ες, άνάμεσα στίς οποίες ξεχωρίζει
ή μελέτη του «Ό "Ομηρος καί ή
έλληνική ποίησις». 'Τπήρξε άκόμη
συνεργάτης των σμυρναϊκών περι-
οδικών «'Όμηρος» καί «Άναγνω-
στήριον Σμύρνης» κι εξέδωκε τό
πρΛτο σατιρικό φύλλο στή Σμύρ¬
νη, τήν «Τέρψι». Τέλος ύπίΐρξε
καθηγητής τής Εύαγγελικής Σχο¬
λής. Στό ποίημα του «Ή κρίσις
των στίχιον μου», πού δημοσίευσε
στό «Φιλόκαλο Σμυρναίο», δια-
κρίνει κανείς τή σατιρική διαθέση
τοΰ ποιητή:
Κατήντησα μισάνθριοπος,
τή άληθεια πλέον,
είς οποίον παρουσίασα < κανένα στίχον νέον νά κρίνη πώς τόν βρίσκει, ό μέν μοΰ εΐπε νά Ιδή, οπόταν εύκαιρήση, ό δέ μοΰ εΐπε πώς καιρόν δέν εχει νά μετρήση των στίχων μου τό μήκος. ΤΩ φρίκη! "Αλλος τόλμησε νά είπη πώς τα μέτρα ώς παντοπώλου ή οκά, πού είναι άπό πέτρα, εΐν' έλαφρά καί κοΰφα. Κ' είς τελευταίας (σώσον με, θεέ, άπό βασάνων!) μέ τοΰ καλάμου τήν αΐχμήν τούς στίχους μου πιάνων άσπλάγχνως έτυράννει. Είς περιττεύει «δάκτυλος» έδώ, νά λείψη πρέπει, μοί εΐπε, άλλος «ποϋς» έκεί τό 6ήμα δέν διέπει καλώς, καί νά τόν κόψω. Δέν ξεύρει τόν «πυρρίχιον>
στίχος δ τελευταΐος,
κι έξέρχεται τής τροχιδς
ό έτερος «τροχαϊος>,
σταμάτησσν καί τούτον,
καί έπ' αυτών τόν μέλανα
ξωμόν σου τούτον σπεϊσαι,
«σπονδείοι» μελανείμονες
στόν τάφον δλους πεϊσαι
νά κατεβοϋν άθρόοι!
ΧΡΗΣΤ. Σ. ΣΟΛΟΜΟΝΙΔΗΣ
Πνευματικά προβλήμα τα τής 'Εποχής μας
Η ΚΑΛΑΙ ΕΡΓΕΙΑ
ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ ΠΡΟΙΩΠΙΚΟΤΗΤΟΣ
"Οταν ό Μικϋσής ωδήγησε
(ΣυνέχΕΐα είς την 6ην ο
τόν
Δ'
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ
ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ ΜΟΡΦΩΣΕΩΣ
ΤΟΤ ΧΑΡΑΚΤΗΡΟΣ
Περί των μέσχον τής ήθικής μορ
φώσειος δέν θά έπεκταθώ είς λε¬
πτομερείας, άλλά θά περιορισθή
έν γενικαίς γραμμαίς είς οσα άπό
ανθρωπίνης πλευράς, συντελοΰν
πρός τόν σκοπόν αυτόν.
"Οπιυς ό άθλητής δέν ημπορεί
νά άθλήση, εάν δέν υποβληθή είς
(ϊσκησιν, ετσι καί είς τοΰς ήθικούς
αγώνας άπαιτεΐται άσκησις, διά νά
άντιπαλαίση τις μέ τα πάθη καί
τάς κακάς παρορμήσεις, καί τάς
άντιξοότητας τής ζωής.
Τα δεινά τής ζ(οής ένισχύουν τό
ψυχικόν σθένος καί τήν υπομονήν
καί ώς έκ τούτου τα παθήματα τής
ζωής είναι δυνατόν νά γίνουν πη-
γή τοΰ ίσχυροΰ χαρακτήρος, όπως
αντιθέτως άποθηριώνουν ταυς κα-
κοΰς χαρακτήρας.
Σπουδαίον στοιχείον πρός ενί¬
σχυσιν τοϋ χαρακτήρος είναι ή ά-
κρίβεια καί ή τάξις είς τήν ζωήν.
χωρίς τάξιν ολόκληρον τό Σύμπαν
θά κατέρρεε.
Ή αποφύγη κακών συνανα-
στροφών, π ϋποβολή είς ωρι¬
σμένας κακουχ,ας καί ή συνε-
χής μελέτη δχι βεβαίως μό¬
νον εφημερίδων, περιοδικων
καί βιβλΐων έπαγγελματικοΰ
περιεχομένου, άλλά ή μελέτη
βΐιβλίων πού κεντρΐζουν δι* ύ-
Τοϋ συνερ γάτον μας κ. Ε. ΛΙΒΕΡΙΑΔΟΤ
φηλάς σκέψεις καί έμπνεουν
την αγάπην πρός τα άγαθόν.
Ή πνευματική τροφη τής
ψυχης ένέχει μεγάλην σημα¬
σίαν, διότι ή διά τής μελέτης
έπαφή μας μέ εύγενεϊς καί
περόχους προσωπικότητας ένι-
σχΰει την θέλησιν καί παρέ-
χει πρότυπον πρός μΐμησιν.
Τό κέντρον τοΰ θάρους είς
είς την διαμόρφωσιν τοΰ χα¬
ρακτήρος κατέχει ή θροσκευ-
τική πίστις. Χωρίς θεόν δέν ύ-
πά,ρχει ήθική Γ,ωή καί άν ύπάρ
χρ είς ωρισμένα άτομα, απο¬
τελεί εξαίρεσιν.
Ή προσευχή είναι τό δρα-
στικόν δπλον άντιμετωπίοεως
των πειραιομών καί των μεγά-
λων δοκιμασιβν τής ζωής καί
πηγή δυνάμεως, φωτισμοϋ, θάρ
ρους, ύπομονής καί παραμυ-
θΐας.
Αιώνιον πιθότυπον προσευ-
χής καί ποιητικοϋ κάλλους μάς
παρέχουν οί ύπεροχοι φαλμοϊ
τοϋ βασιλέως Δαυίδ πού είναι
βιβλίον θείον μαζύ καί ανθρώ¬
πινον. Είναι θείον, διότι φε-
ρει την σφραγίδα τής θεοπνευ
στΐας καί ανθρώπινον διότι ά-
ναφέρεται είς περιστάσεις πού
άντιμετωπιζει κάβε άνβρωπος
είς τήν ζωήν τού. Ή καθημε-
ρινή μελέτη τής Άγίας Γρα-
φής, ή άγάπη πρός τήν Έκκλη
οίαν καί ή συμμετοχΛ είς την
(Συνέχεια είς την 6ην σελ.)
ΟΙ ΘΕΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Τής κ. ΑΝΤΙΑΣ ΠΑΝΤΟΤΛΗ — ΒΑΛΤΕΤΣΙΩΤΗ
Κάποια 6αριά — κάποια βουβά σύννεφα
μάς πλακώνουν μέ (ίουρκωμένες τίς θιοριές κ<ιί μ' ΰψες θολω- (μένες! ΚαΙ θά ξεσπάσουν κλάμματα π' άπο καιρό φουσκώνουν! Καί θά χυθοϋν νεοοποντές οάματοκυλισμρνες! Καί θά χυθοϋν νεροσυομές δακρυοφουσκωμένρς Νά πνίξουν ολε-ς τίς χαρές τίς Απολησμονιάοες! Κι' επάνω άπύ τα λείψανα οί ένθυμήσεις θλιμμένες θά τριγυρνοΰν σ&ν κόρακας μ' όλόμανρες κατάρρς!... Νάτ' ή μαυοίλα άρχεται! Νάτα τα νέφη φτάνουν Τού φθινοπώρου τρεχει εμπρός ή κρύα άνατριχίλα! Κα[ — τρέμουν ολοι! Λχνίζουνε! καί τή θιοριά των χάνουν Καί σέρνουνται Είλοι καταγής μέ τα χλιομά τα φύλλα. Δέν είναι τοΰ χειμών' αύτά — τα μαΰρα χελιδόνια Πού μάς μιλοϋν τήνπαγοίνιά — τή νεκρά — τό σκοτάδι — Δέν είναι ξιοτικές σκιές άπό τα καταχθύνια — Πού άνέθηκαν στούς ούοανούς — καί άπό τόν μαύρον "Λδη... ΤΩ — ναί! δέν είναι σύννεφα έκεΐνα πού προβαίνουν Σάν πρόσωπα προφητικά καί προχωροΰν βαριά Ώσάν ούράνια άγάλματα — που μάρμαρα δέ μένουν Μπρός στής γλυκειδς Πατρίδας των την τόση θυστυχιά. Είναι... τοΰ Όλύμπου οί Θεοί!! καί οί δόξες τής ΙΙεντέλης Είναι οί Τιτάνες τ' ουρανόν! Τοΰ Διός είναι ή γενιά — Ποΰ τοΰς κατέβασε στή — γή — σέ μάς — ό Πραξιτέλης Καί πάλι ξαναμίσεψαν! καί πδνε μακρυά! Ναί! είναι οί άθάνατες οί δόξες τής Ελλάδος! Των κόσμων των Όμηρικών τ' άτράχα,ντα καμάρια! Είναι οί διπλοπερήφανες ·ψυχές τής Ίλιάδος! Των Τρωϊκών των τραγουδιών τα θεϊα παλληκαρια! Ποΰ νά πηγαίνουν — δρα γε — καί τόσον ώργισμένοι! Μές τ' ούρανοΰ την έρημιά προβαίνουν καί άναδεύουν Γϊγάντινοι! Θεύρατοι! βαρείς καί 6ου6αμένοι! Σδν άνδριάντες χάλκινοι πού |αναζ(»ντανεύουν! Άρματα πέρα έκεϊ δαοιά πολεμικά κυλοΰνε Ό θώρακας της "Αρείας θεάς άστράφτει πάλι Μέ τής Μεδούσης τίς ματιές τίς φονικές Βροντοΰν Άσπίδες! δόρατα σπαθιά μέ ταραχή μεγάλη! Στό χέρι άνάβουν τοϋ Διός τ' άστροπελέκια λαΰρα Καί δ αητός τού τα πλατιά φτερά χτυπδ, κι' όρμάει έμπρός! Καί ό Άργυρότοξος θεός μέσ' άπό νέφη μαΰρα Πετιέται κατακόκκινος κι' ό "Αρης τρομεράς! Ζεΰ! δυνατέ πατέρα μου! Φωνάξει μιά ιμ·χή ψηλά άπ' τα προπύλαια έκεί τοΰ Παρθενώνος Ζεΰ! δυνατέ πατέρα μου! ακου με τή φτωχή! Καί μέ τ' άοτροπελέκια σου κάψε με σύ καί μόνος! Πατέρα πολυλάτρευτε! νεκροξενητεμένε ! Πώς μαφησες τόσο καιρύ μέσα στήν καταφρόνια! Άλλοίμονο καί τρισαλλοί! πατέρα δοξασμένε! Γιά δές πώς μέ κατάντησαν τα ξέν' αύτά τα χρόνια! *Ω μεγαλόχαροι θεοί! καμάρια προτεινά μου! Δήτε τούς άγιους σας ναούς καί τα χρυσά παλάτια Μές στή φτωχιά πατρίδα σας καί μές στήν έρημιά μου Σκελετωμένα μάρμαρα πώς κοίτονται κομμάτια! (Συνεχίζεται) ΕΠΙΙΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ Γιά τό Βιβλίο τοΰ χ. Γ. ΣΓΟΥ ΡΙΔΗ ΤΑ "ΑΠΑΝΤΑ,, ΠΕΡΑΜΙΩΝ ΚΥΖΙΚΗΝΩΝ Ί Προί την Έποποιίαν τού Έλληνοϊτηλικοϋ πολέμου Ι Τα «"Απαντα» ή Πανδώρα ή Πανδέκτης. "Ετσι νομίξιο ποέπει νά χαρακτηρισθή, (Ίναλογικά, τό νέο (>ι()λίο τού κ. Γεώργου Σγου-
ρίδη, ποΰ κυκλοφύρησε τελευταία
μέ τόν τίτλο «Ή ΙΙέραμος τής
Κυζίκου Αθήναι 1968». Γιατί πε-
ριλαμθάνει — καί τί δέν περιλαμ-
Οάνει — υλα τα γραπτά καί άγρα
φα στοιχεΐα πού άφοροΰν την «χά
μένη Πατρίδα» τού. Δηλαδή τα
«άπαντα» της, σάν νά λέμε. Ά¬
πό τή τοπογραφία καί την ίστο-
οία της, πάνοι στή χερσόνησο τής
Κυζίκου ποΰ είναι στή θάλασσα
τοϋ Μαρμαρά, ώς τή κατάσταση
στήν όποία δρισκόταν δταν έγκα-
ταλείφθηκε τό 1922. Τό πληθυσμό
της, τίς δουλειές τού, τή κοινοτι-
κή διοίκηση μέ τούς Κανονισμούς,
τούς Κώδικες καί τίς σφοαγϊδες,
τίς Έκκλησίες της, τα σχολιϊα
της καί τα Σωματεία της, καί ά-
κόμη τόν τρόπο πού ζοΰσαν οί κά
τοικοί της τίς ένδυμασίες τους,
τα ήθη καί εθιμα, τα φαγητά τους
τίς Γιορτές καί τα πανηγύρια, μέ
τα τραγούδια τιον, τίς εύχές καί
τίς κατάρες τους, τό γλωσσάριύ
τους κλπ., ώς τα γνιομικά. καί τίς
παροιμίες τους. Καί μέ πολλές ά-
ναμνηστικές φωτογραφίες κ«ί σχε
διάσματα.
Μέ ίίλα αύτά δίνει μιά όλοκλη-
ριομένη είκύνα τής Πατρίδος τού,
σάν πραγματικός «Γιφιερωμένος»
σ' αυτήν, Οπως γράφεται καί στόν
πρόλογο, γιά νά τή θυμοϋνται «οί
έρχόμενες γενεές» δπως λέγει καί
ό ϊδιος, χαρακτηρίζοντας τύ 6ι -
Ολίο τού σάν «Ίερό Χρέος».
| Δια6άζοντας τό 6ι6λίο αύτύ δέν
ξέρε-ι κανείς τί νά πριοτοχαρή. Τό
πλούσιο, καλοφροντισμένο καί πά
ραστατικό περιεχόμενύ τον, τίς
ζιοηρές περιγραφές καί χαρκκτη-
ριστικές πληροφορίες, τα ίστορι-
κά τού στοιχεϊα, τό λαογραφικό
τού ΰλικό, τή ζωντάνια τής άφη-
γήσεος γιά τή ξοή, τα !ίθη καί
εθιμα, η μήπιυς τή στριυτή καί υ-
μορφη γλίϋσσα μέ την όποία γρά-
(ρονται ολα αϋτά, πού δέν έ'χρι νά
ζηλέψη τίποτε άπό οίοδήποτε α,λ-
λο λογοτέχνημα. Μέ τό τρόπο αύ-
τό καί μέ τίς καλογραμμένες νο-
σταλγικές άναμνήσεις τού (σελ.
327 κια ΰξής) κατορθώνει ό συγ
γραφεΰς νά άναπαραστήση όλύκλη
ρη τή ζοή τής πατρίδος τού καί
νά την παρουσιάζη άνάγλυφη στύν
άναγνώστη, ετσι ποϋ νά νομίζη κα
νείς ότι εχει μπρός στά μάτια τού
| μιά ταινία ντοκυμαντέρ τής ξηλε-
μένης Πατρίδος τού.
Ι Τό βιθλίο αΰτό δίκαια 6ρα6εΰ-
θηκε άπό την «"Ενωσιν Σμυρναί-
, ιον». Θά μποροϋσε νά τό 6ραΓ>εΰ-
ση καί ή "Οργάνωσις «'Κθνική
Μνημοσύνη» αν έγράφετο προγραμ
ματισμένο γι' αύτη, πού σκοπός
της είναι νά περισώση τό θησαυ-
ρύ ποϋ είχεν ό προσφυγικός 'Ελ-
ληνισμός σέ δλες τίς εκδηλώσει^
τού, οταν ξοΰσε στίς ΐδιιατερες
ΙΙατοίδες τού, στή Μ. 'Λσία, τόν
ΓΙύντο καί τή Θοάκη, πρίν νά ξε-
ριζ(οθή άπ' αύτές τό 1922.
Μέ αΰτό τό ίΊι6λίο δίνεται, κα-
τά κάποιο τρόπο, έ'να νπόόειγμα
γιά οποίον επιθνμεΐ νά γράψη γιά
τίς «χαμένες Πατοίδες» καί μέ
σκοπό νά πε'ρισοθή «π' αΰτές ίί,τι
είναι δυνατόν κια γιά όποιοδήποτε
στοιχείο τους. "Ενα άπό τα στοι¬
χεϊα αϋτά είναι ψυσικά καί ό τρό
πος τής Κοινοτικής τού διοικήσε-
ος μέ τίς Δημογεροντίες, μέ τούς
Κανονισμούς τους, μέ τίς Έκκλη
σίες καί τα σχολεϊα τους, μέ την
ήορμη ζιι)ή τους καί μέ την άπό-
δοση ποϋ είχαν στίς δουλειές τους,
τίς όποιασδήποτε δουλειές τους καί
άκόμη καί στίς πνευματικάς, κοι-
νοινικρς, οίκονομικές, πατριιοτικές
κλπ. έπιδιώξεις τους.
2 έ μιά προκήρυξη πού είχε δή
μοσιεύσει ή "Οργάνωσις «'Εθνική
Μνημοσΰνη» γιά νά γριιφοϋν τε -
τοια (Ίιβλία, είναι περίεργο πώς
ί>έν άνταποκρίθηκε κανενας.
"I-
σ(υς γιατί τα θέματα ποϋ έδωκε
ήταν γενικά γιά τό προσφυγικό
'Ελληνισμό καί οχι είδικά γιά κά-
θε "'χαμένη Πατρίδα», αν καί δέν
άποκλειόταν οΓιτε αύτό. Νά τώρα,
πού έχομε ενα δεΐγμα γιά τό σκο¬
πό αΰτό μέ τό 6ι6λίο τοΰ κ. Γ.
Σγονρίδη, πού πρέπει νά τό δια-
ίΐάσουν ολοι δσοι έπιθυμοΰν νά
γράψουν είτε γενικά, είτε είδικά,
γιά θέματα πού άφοροΰν τίς «χα-
μένρς πατρίδες» τους, Ιστοι καί
άν δέν μπορέσουν νά περιλά6ουν
τόσα πολλά ΰσα σχετικά άναφε-
ρονται στό 6ι6λίο αΰτό. Γιατί άρ
κετά στοιχεϊα τής ξωής τοΰ Προσ
φυγικοϋ Έλληνισμοΰ ήταν κοινά
καί στό ίδιο σάν νά ποΰμε καλοΰ-
πι. "Οπως ήταν π.χ. ή Κοινοτική
διοίκηση, ή 'Εκκλησιαστική έπιστα
σία, οί προσπάθειες γιά τα σχο¬
λεϊα καί τα προγράμματά τους, οί
κοινωνικάς συνήθειες τα οίκονομι-
κά τους θιιΰμ^τα καί τα γενικά
λαογραφικά το>ις, κατά τό πλεϊ -
στον.
Άλλά είναι ενδιαφέρον νά γί¬
νουν γνοιστές οί τυχόν παραλλα -
γές, οί αγνιοστες λεπτομέρειες, τα
πρίοτύτυπα, τα περίεργα καί φυσι-
κά τα ίστοοικά στοιχεϊα καί τα τυ
χον κε,ιμήλια καί μνημεΐα, δποις
καί ή Ίδιαίτερη κοινιονική ξιοή, μέ
τα εθιμά της, ποϋ εδινε ξεχιοριστό
χρώμα σέ κάθε Κοινότητα Τ) πεοι
φέρεια, μικρή ή μεγάλη. "Ολα
αΰτά πρέπει νά γράφωνται γιά νά
μένουν στίς έπόμενες γενεές κια
νά μή λησμονοΰνται. Άλλά άκύμη
καί γιατί χρειάζονται γιά την ί -
στορική ένότητα τής Φυλής καί
γιά τό μέλλον τοΰ "Εθνους».
ΑΡ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ
Τόν ανθρωπο Ιτσι τόν κατήντησε ή χρηματαπληστία
άπό Χριστό νά περιπέση στήν είδωλολατρεία.
Δέν σκέπτεται γιά την ψυχή μόνον γιά τό σώμα
Τό σώμα στόν τάφο θά μπή στά μάτια θά πέση χωμα
Νά λοιπόν άνθρωΛε η ματαιοδοΐία
πού ζητδς χρημάτων αποκτήση μέ κάθε άνομία
Δέν ξεύρεις τί ζητάς οίίτε τό τί κάνης
οσο καί ά ζήσης κάποτε θ' άποθάνης.
Ποϋ θ' αφήσης τότε τα χρήματα, τα κτήματα
άντί σέ παλάτια θά κατοικής στά μνήματα.
Δέν θδχης χρήματα, άπολαύσεις καί χαρές
σκωλήκων θά προσφέρης αφθονες τροφές. ,
Χιλιάδες άνθρώπους άδίκησες μόνον γιά τό χρήμα
ποτέ σου δέν έσκέφθηκες πώς θδμπης μέσ' τό μνήμα.
Άνθρωπε, πώς σ' έ'κανε ό διάβολος σοΰ πήρε τύ μυαλό
καί δέν έσκέφτηκες καλά τό ξήτημα αύτό.
Στόν "Αδη μετάνοια δέν υφίσταται δέν ΰΐτάρχει πιά
πέρασε δ χρόνος είναι πλέον άργά
θά ύποφέρης στήν άπέραντο ζωή
διότι οΰτε καν έσκέφτηκες την περίπτωσι αύτη
Δέν ϊνθυμήθηκες τόν πλούσιο τόν αμυαλο '
πού Ιβλεπε τόν Λάζαρο μέσα στό Παράδεισο
Αΰτό; εύφραίνετο στά άνθη, στίς δροσιές
ν,ι' ό πλούσιος έκαίετο σέ άσβεστες φοίτιές.
Τόν 'ΑΟραάμ παρακαλεΐ τόν Λάζαρο νά πέμψη
μέ μιά σταγόνα νερό την γλώσσα τού νά βρέξη.
Χάσμα ύπάρχει στή μέση δέν μπορεί ναλθή
σταγόνα νερό στή γλ.ώσσα νά στάξη γιά νά δς>οσισθή.
Αύτά δέν συλλογδσαι οΰτε μιά στιγμή
σ&ν τί κακό θά σ' εύρη στήν άλλη την ζοιή.
Καί πέφτεις άπερίσκεπτα στήν ΰλη μέ τα μοΰτρα
Ίδέα δέν σοΰ πέρασε ότι θά γίνης χώμα, μία χούφτα.
Τί τό ό'((ελος άν κέρόισες δλον τόν κόσμο αύτό
κι' εχασες την ψυχή σου, κέρδος δέν εχεις οϊίτε καί μικρό.
Μιά μερά θδχης άντίδικο τάν Δίκαιο Κριτή
"Οχι σέ τούτη, άλλά στήν δλλη την αοή.
'Εκεΐ λοΜΐόν στή φοβερή την κρίσι
ή γλώσσα σου δέν μπορεϊ ψεύματα νά μιλήση.
'Εκεϊ δέν ύπάρχουν μεβϊτρς ρεζι λίκια.
'Εκεϊ ναι Δίκαιος Κριτής καί θά σέ κρίνη δίκαια
Γιά δσα Ιπραξες θά πάρης τό μισθύ σου
είτε την άγαλλίασι, είτε τό (ΐάσανύ σου.
Άνάλογα μέ τα έ'ργα σου θάναι ή άμοιβή σου
θά κλαΐς ή θά γελδς στήν ούράνια ζωή σου.
Αύτά κάτσε καί σκέψου τα καί 6άλτα στό μυαλό σου
κι' αν άπομακρύνθηκες επέστρεψε στό Χριστύ σου.
Πατέρας είναι καλός κι' δλο τόν κύσμο άγαπά
τόν παιδεύει, δμως δέν τόν τύραννα
Θέλει νά έπιστρέψης στό δρόμο τόν δικό τού
νά πιστέψης άκράδαντα στό Εύαγγέλιό τού.
Ιερεύς Στυλιανός Σταυρόπουλος οίκονόμος
ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΛΕΞΗ ΣΤΟΝ "ΠΛΡΝΑΣΣΟ.,
ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ Α. ΣΟΦΡΑ
Καί άπό τότε ότι θωρώ καί σ' ότι σταματήσω —
τό κουρασμένο 6ήμα μου πικρής ζωής διαβάτης —
σάν μάνα θά τ' άγκαλιαστώ καί θά. τό άγαπήσο) —
γιατ' είναι μές τα μάτια μου δσο νά ξεψυχήσω —
ή ΐκττερνή ματιά της.
Τελευταϊο πεντάστιχο άπό τό ποίημα — Ή ΰστερνή ματιά της—
τοΰ Κωστή Παλαμδ.
Μέ την εΰκαιρία τοΰ έορτασμοΰ
Ό άλησμόνητος με γάλος Πύντιος
ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΙΚΟΑΑΊΔΗΣ
Τού συνεργάτου μας κ. Γ. ΗΛ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗ
τής «Παγκοσμίου Ημέρας τής Μη
τέρας» πού ή ΜΑΝΑ είναι τό πιό
πολύτιμο καί σεπτότερο πλάσμα
στό κόσμο, ή μελετηρά καί εύπα-
ρουσίαστη καλλιτέχνις κ. Ελένη
Σοφρα, 'έδωσε διέλεξη στό Φιλο-
λογικό Σ ΰλ.λογο «Παρνασσός»
την Ιΐην τρέχοντος μηνός καί ώ-
ρα 11.30' π.μ. μέ θέμα — Ή μη-
τέρα στή ζωή μας» — 'Επρολόγι-
σε ό παλαίμαχος πρόεδρος τοϋ
Την 11.5.1969 κ<χί ίόραν 10 π. μ. έν τί) Ίερώ Ναώ Προφήτου Ήλιοϋ ΙΙαγκρατίου, έτελέσθη μνη μόσυνον υπό των οίκείων τού, επί τή συμπληρώσει διετίας άπό τοΰ θανάτου τού, υπέρ αναπαύσεως τής ψυχής τοϋ πολυαγαπημένου μας καί αλησμονήτου συμπατριώτου μας τέιυς υπουργόν ΣΤΑΤΡΟΤ ΑΝΤ. ΝΙΚΟΛΑΤΔΗ. Παρέστη¬ σαν ή οικογένιαι τού έκλιπόντος καί πλήθος κόσμου, ιδία δέ Πον- τιακοΰ κόσμου, διότι σάν ΙΙόντιος έκτιιιάτο ίδιαξόντως, άπό δλους τοϋς π'.όσφυγας καί ιδιαιτέρως ά¬ πό τούς Ποντίους, τύν οποίον ε¬ θεώρουν οί ΙΙόντιοι ώς Εθνικόν τοιν Αρχηγόν καί προστάτη των προσφυγικών ξητημάτων. Ό ΛΕ¬ ΩΝΙΔΑΣ ΙΑΣΩΝΙΔΗΣ καί ό ΣΤΑΤΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ ήσαν, είναι καί θά είναι πάντοτε μέσα στίς ψυχές δλων των προσ φΰγιον, ιδιαιτέρως δέ των ΙΙοντί- ων, οί δποίοι τούς θεωροϋν Πά - τριάρχας των Ποντίων, καί είναι ύπερήφανοι δλοι οί Πόντιοι διότι τούς έτίμησαν, διότι ό Σ ΤΑΤ - ΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ ήτο ποαγματι έθνική Μορφή κ(ά ε·τερ μάτισε τόν δημόσιον 6ίον τού επί κεφαλής πάντοτε έθνικων άγώνοίν {Ίρχισε μέ ορμήν κοί έτερμάτισε μρ γαλήνην. 'Τπήρξεν κατ' εξο¬ χήν πνευματική μορφή. Καί ή πνευματικύτη; καί τό πνεΰμα τόυ ήσαν <'ι.-ΐαράμιλλα. 'ϊπάρχουν λόγοι τοο, όπως ό χκιρετισμύς πρός τόν Δημιουργόν τής Μεγάλης Ελλάδος τόν 'ΕΊ- θνάοχην μας ΕΛΕΤΘΕΡΙΟΝ ΒΕ ΧΙΖΕΛΟΝ. 'Τπήρξεν πάντοτρ ό δίκαιος ύ- ποστηρικτής των προσφυγικών ξη τημάτων καί ό ίμνενστής κ>ς ήταν ή άπαγγελία της. Μέ
παραστατικότητα μέ ζέση καί ξο)ν
τάνια, έχρϋ>μάτισε Λποσπάσματιι
διαφόρων ποιημάτων σχετικά μέ
τό θέμα τής ημέρας. ΟΙ θαυμάσι
οί έκεΐνοι στϊχοι κυλοΰσαν ερρυ -
θμα, προσωδιακά καί εΰχάριστα.
Νιώσαμε 6αθιά στή ψυχή μας ά-
ναγάλλκιση καί συγκινηθή. Τελι-
·:ά, τό 6ιαλεκτό άκροατήριο που
έτίμτ,σε μέ την παρουσία τού την
όμιλήιρια, δίκαια την χειοοκρότη-
σ·: θι; μά καί παρατεταμή'α.
'Λθήνα 13.5.69
Χαρ. Πετρύπουλο;
ματιστής, τής καταργήσειος τής
παράγκας, καί έστεγάσθησαν οί
περισσότεροι παραγκοΰχοι τής Έλ
λάδος, διά των συνεχών συνεδρι-
άσειον δλο^ν των προσφυγικών όρ-
γανώσεων, μέσα στά γοαφεία τοϋ
αξιότιμον καί ίκλεκτοΰ φίλον μας
κ. Σοκράτη ΣΐΛ'ανίδη διενθνντοϋ
τής εφημερίδος μας «Προσφυγικός
Κόσμος», άκούραστος καί αύτός έ-
βοήθιισε τό επίπονον έργον σου
κια εστέγασες οΰκ ολίγους.
Καί δχι μόνον τουτο, κατέστη ό
αληθής ήγέτης δλων των προσψύ
γιυν καί είσαι άκόμη τό ϊνδίΐλμα
καί τό καμάρι τοΰ προσφνγικοΰ κό
σμόν.
"Ησουν ό λνοικύς μας ποιητής
των Ποντίων καί πάντοτε έχομεν
μπροστά μας τούς ώραίους καί εΰ
γενικούς Λογους υπέρ των Ποντί¬
ων καί γενικά των προσφύγων.
"Ολόκληρον τό εθνος περιβάλ-
λει μέ τιμήν την μνήμην σου. Καί
ημείς οί νεώτεροι Πόντιοι, είμεθα
νπερήφανοι, εΰγνώμονες καί εΰλα-
(Ίρϊς καί νποκλινύμεθα μέ βαθυτά¬
την συγκίνησιν ενώπιον τοΰ τά¬
φον σου καί διαβεβαιούμεν, άλη-
σμύνητε κ(ΐ( άξέχαστε Σταΰρο, ό¬
τι θά σ>ινρχ!ζ(ΐ)με τό άθόρυβον έρ¬
γον σου, έκτελοΰντες κατά γράμ-
μα τάς ύποθήκας σου, τάς οποί¬
ας μδς άφησες, νά σΐ'μπονοϋμε,
νά 6οηθοΰμε καί νά δημιο>ιργοϋ^ιε
πάντοτε, ιδικόν μας πολιτισμόν,
τάν ϊκρΐνον πού μας παοαδώσατε.
Α'κονία άς είναι ή μνήμη σου.
Γ. ΓΡΗΓΟΡΙΛΛΗΣ
Έκεΐνοι ποϋ φρΰγοΐ'ν
ΓίΩΡΓιΟΙ Ιΐί,Φ^ΠΟΥΛΟί
Καί δλλος παλαιάς συνεργάτης
τής εφημερίδος μας, ό Γρώογιος
Στεφόπουλος, έξρμέτηησε τοϋ
ζήν.
Άπό τα ανωτέρα στελέχη τής
Έθνακής Τραπέζης, είχε πρό πολ
λών έτών, εξέλθη τής υπηρεσίας
συνταξιοδοτηθείς.
Διεκρίνετο διά την βαθείαν τού
κατάρτισιν, την γενικήν, άλλ' Ι¬
δία την οικονομικήν, ώς διαπιστοΰ
ται άπό δημοσιευθείσας μελέτας
καί αρθρα τού, την έντιμότητα, τό
άμεμπτον τον ήθος, τάς άνθρωπι-
στιν.άς τού αρχάς καί την κοινω¬
νικήν τού συναντίληψιν.
Ή εφημερίς μας διαβιΒάξει τα
είλικρινή της σνλλνπητήρια είς
την βαρυπενθοΰσαν ο'ινογρνειάν
τού.
ύπεύθυνοι ουΜφώνως τύ
1090)1938
ΙδιθκττΊτης — Διευθυνττδς
ΣΟΚΡ. ΣΙΝΑΝΙΔΗΧ
Κατοκία Ναύαρχον Βότση 55
μς Τυπογροφειοι.
ΓΑΒΡΙΗΛ ΓΑΒΡΙΗΛ1ΔΗΣ
Σπαρτάκου 12
0 ΜΥΡΩΣ ΣΤΑΓΑΚΗΣ
— Ό Ποωτος Κρητικός στρα τιώτης πού σκοτώθηκε στήν Τρε-
μπεσίνα τό 1940.
Ιστορικόν Πολεμικόν διήγημα Τοΰ κ. Ιωάν. Λ. Βερνάρδου
ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΣΤΕΓΑΣΕΠΣ
Τί θεία ύμορφιά στό Ήράκλειο
τίς ήμέρες έκεϊνες πού τό 43 Συν
ταγμα εφενγε γιά τύ Μέτιυπο!
. Ό ούρανός ήτανε γελαστύς καί
ή θάλασσα γαληνεμένη. Ό Γιού-
χτας, τα δυό Άοράκια, τύ Καριι-
κοβαϋνι, ό ΙΙροφήτης Λιδς κολυ-
μπούσανε στόν ήλιο, καί άνάμεσα
στά φουντωτά δένδρα τοϋ Μα -
σταμπδ ιΐυσοΰσε άνάλαφρο, μυρο)
μένο άεράκι.
Ιΐέρα στό βάθος τοΰ όρίξοντα ό
κάΐασπρος Ψηλορείτης ΰψο)νε τίς
χιονισμένες κορφές τού στή γαλά-
Χ.Μ άπεραντ(ΐ·σΰνη τ' ούρανοΰ, δυ
νατύς, ,ι· γολοποεπος σάν τίς ψυ¬
χές των παιδιών τής Κρήτης, πού
έτοιμάςονταν νά δώσουν τό αΐμα
τους γιά την άγαπημένη μας Λευ
τεριά.
Τα δασωμένα βουναλάκια πού
κυκλώνουνε τό Ήράκλειο άπ' την
'Επισκοπή, τοϋς Σταμνιούς, τούς
Άποστύλους, τα Πεζά, ώς τή Ρογ
διά, πού χώνει τή (ίραχώδη μντη
της στή θάλασσα, είχανε μιά θο>-
ρ α τόσο άρμονικιά, ομορφη, ε'ιρη
νεμε'νη, ποϋ άν δέν εβλεπες κάθε
Τ'Ίγο τϊ' δολοφονικά άεροπλάνα
των Ίτολών πάνο)θέ τονς θά ξε-
χνιιϋσες πώ; πρίν λίγες ήμέρες
άρχισ" ('■ Γ.ύλεμος.
Κι' άπό τα γύρο) χιοριά ερχόν-
τοι σ>ιν στύ Ήράκλειο μαίί μέ
ιοίις ίφέδ(>οιις κάτι λ^βενκγεροι
(>ρακάόρς κρατώντας τή μαγκοΰρα
στύ χέρι, τύ τρίχινο ταγάρι στύν
ωμο μέ κουλούρια γιά τα κοπέλια
τους. Ί'.ςιχόντουσαν κοντά καί μαυ
οομαντιλοΰσες μανάδες, χαροκα -
μένες μέ την περήφανη κορμοστα-
σιά τής άντρεκομένης, τής σκλη -
ρής γυναίκας πού ξερει νά δίνη
τύ αίμα τής καρδίας της, άγόγγυ
στα κι' άδιάκοπα γιά την Πατρί¬
δα!
Άνέβγαλτα, σεμνά, λιοκαμένα
παλληκαρια. τής Κρήτης εφταναν
άπό τα δροσύλουστα χοιριά τους
ομάδι - όμάδι κουρασμένα, γεμα-
τα σκόνες, καί κυκλοφορούσανε ά
νήσυχα, Οιαστικά στήν Πλατειά
Στράτα, στίς Τρείς Καμάρες,
βτύ Μπεντενάκι καί στό μεγάλο
θπύμο .τού πάει γιά τίς Ρουσσες,
>:οΐ'βεντιάζοντ(ΐς, σταματώντας έ
δώ κοιί ίκεϊ ά χαιοετίσουνε κανέ¬
ν α γνωστύ τους ή νά χαζέψουνε
τή μεγύλη κίνησι στοϋς δρόμους
τοϋ Ηρακλείου, δπου τα στρατιω-
τικά αΰτοκίνητα τρέχανε φορτωμέ-
νιι λογής - λογής ΰλικά...
Δυό χωριατόπουλα στριμώχνον-
ταν μέσα στή κοσμοπλημμύρα τής
Πόρτας των Χανίων καί δπου βλέ
πανε στρατιώτη τόν ριοτοΰσανε
δείχνοντας τα χαρτιά τονς. Ό ε-
νας πήγαινε μπροστά πιό θαρρε-
τός, καί ό ά'λλος τόν άκλουθοϋσε
κρατώντας τον άπό τό χέρι σάν
κουζοΐ'λύπαιδο. Ζαλισμένοι κι' οί
δυύ κυττάζανε δεξιά κι' άριστερά,
ξαφνιάξονταν άπ' τίς φωνές τοΰ '
κόσμου, τραβιόντουσαν κάθε τόσο
νά περάσουν τ' αύτοκίνητα καί δ- .
λο προχωροΰσανε γιά την ΙΙλατεϊα
Νικηφόρου Φοικδ, πού τούς εϊχανε '
— ...Άπόστασα Μανωλιό, ελε- ,
γε κάθε τόσο αΰτύς πού άκολου-
θοϋσε, σεονοντας τα κοΐ'οασμένα |
πύδια τού στό πλακόστροπο τοΰ
δρόμου.
— ...Έδω ναι ή πλατέα, καλό-
τυχε Μύρω... λίγο άκόμη τσαί φτά ,
σαμε. ]
— ... Τσαί μή ξεχνδς, Μανωλιό .
κεϊνο δα πού σοΰπα... |
—... Ναί, ναί — έ'κανε δ πρώ- ι
, , , , ι
τος — αγκομαχωντας να περάση
τό πλήθος ποϋ σκιμάτησε γιά νά
κάμη τόπο σ' ενα πελώοιο καμιό-
νι — ναί... στόν Ίδιο λύχο.
— ...Μά τσ' "Λγιους Δέκα Μα-
νωλιό...
—... Ναί, μά τσ' "Αγιους Δέ¬
κα. ι
Ό Μανώλης τοΰ Χαιρέτη κι' ό
Μΰρως δ Σταγάκης άπ' την Ά-
γιά Βαρβάρα τα 6ολέψανε καλά.
Καταταχθήκανε στόν ϊδιο λόχο,
βρήκανε 'κεί κι' αλλους πατριώ -
τες, ντυθήκανε στό χακί την "δια
'μέρα, φάγανε περίφημα τή ζε-
στή φασουλάδα τους, καί τό βρα
δάκι έκοιμηθήκανε στό ϊδιο άντί-
ο/ηνο κάτω άπό τύ πΐ'κνό λιοστνί-
σι τοΰ Μασταμπά.
Σννεχίζεται
'Τό εσπέρας τής παρελάση;
Τετάρτης συνήλθε τό Κεντρι¬
κόν Συμβούλιον Στεγάσεως υ¬
πο τήν προεδ,ρίαν τοΰ κ. Άντ.
Μέξη Γενικοΰ Γρα;ι.ματέως τοΰ
ύπιυργείου Κοινωνικών Ύπηρε
σιών τή συμμ,ετοχή Τών κ.κ.
Καραμ,πελοπούλου νομ,ικοΰ συμ
βούλου, Παυλίίη Παπαθανασί-
ου, Χαρατσοπούλου, δίδος. Κα-
λαμ,πόκα Λ) ντών Τοΰ Εδίου ύ-
κννργείου καί τοΰ πρόσφυγος
έκπροσώπου κ. Σο>κρ. Σινανίβη
καί έλαβε τάς κάτωθι άποφά-
"Εγκρισι; τοΰ 6751 κ^ηχ.
Διχγρχμ,μ. Συν) σμοΰ Τουρκο-
όουνίων.
"Εγκρισις τής συμπληρώσεοκ
έλλειπό-Λων κτηιμχτολογικών
στοιχείον; είς τα ύπ' αριθ. 3α
κχί 46 Ο.Τ.* Συν) σμοΰ Τουρκο
οουνίων.
"Εγκρισις τής συμ,πληρώσεως
τής οίκοπειδοποιήσεως τοο Ο.Τ.
6ΟΑ Συν) σμοΰ Νικαίας πρός.
Νομιμοποίησιν άνωμάλων άγορα
'Ένας έκλί,κΤός %ν®ρο)Γ.οζ άργο -εθ,χίνϊΐ ...
•"Ε«*χ ϊχίρογο -ταλέντο σβύνει σιγά σ:γά μέσα στΐ] ληαμονιά:
Ο ΘΑϋΑΣΗΣ Ο ΑΠΑΡΤΗΣ
Ο ΣΜΥΡΝΑΙΟΣ ΓΑΥΠΤΗΣ
Τή; συνεργάτιοός μας Κάς; Νικ. Κ. Γιαννακίοου
ΚραΤώ σ:ά χέρια μου έ'να ώ-
ρζ'.δτζτο 6;βλίο «αύζοβιογραφι-
3ΐό άφήγημα» πού είχε τήν καλω
αύνην νά μ-οΰ δώση νά διαβάσω
φιλτά,'η μου Κυρία έκ, Σμύρνης.
ΐ'ό βιβλίο αύτο είναι ενός μ-εγά
λου καλλιτέχνη πού δυστυχώς
ορίσκεται αυτή τή στιγμή στό
κρεββάτι τοΰ πόνου: Ο ΘΛΝΛ
ΣίΙΣ Ο ΑΠΑΡΓΗΣ, δ Σμυρναΐ
ος γλύπΤης πίύ φιλοτέχνηχ ιιέ
τόαη λεπτότητκ Τό "Αγχλμα
-ού Μαρ^υρικοϋ ΧΡΤΣΟΣΤΟ-
ΜΟΓ ΣΜΐΡ,ΜΙΣ καί πού βρί-
τκε.αι σιχηιμένο στά προπύλαια
τής Νέας 2;,ο.υρ;ης, γιά νά μα;
θυμ,ί^ε: 'ήν Σμ,ύρνη μας. Ό άν
θρω,τος αΰΤός, 6 άφτ!αατος καλ-
λ-τέχ/ης, πού δπου γυρίσης >ά
άίής, ολεπεις άριστουργή'μ.ατά
τοο, ό ανθρωπος χύΤός ίργοπζ-
θαίνει χωρίς κχ,ιμία μέριμνα,
χωρίς καμ,μ,ίχ ύλική ύπο-σ:ήρι-
ς'η 7,^ το φιλό'σιτίργο γιά δλους
Κρά:ος μχς. Δέν τοΰ ^β
κε μέχρι σ ιγ·ο.ής ή
ν.ου επρεπε νά τοϋ δοθή έφ' ο-
σ^ν ό Άπάρ,της υπήρξε λύ&εντί
% στή τέχντ^καί ·σ":ό πνεΰμα καί
ινχθηγη,:ής τοΰ ΙΙολυτεχνείου
Άθη/ών /αί παραθέτω κα..ωΤέ
ρω ■>'!> οιολογιχό του σηιμ.έίω;).χ
γ:α κ'ίνιυς π;ΰ ΐέν τόν γνωρί-
1ου/ν:
^Ό θανάσης Άπάρ:ης γεν-
Λήθηχε 3Τή Σαύρνη τό 1899 Με
Γά τ-ί γυ;ινασιχκές σπουδές τού
έγ/.χΓα3:άθηι/.ε στό Ιΐαρίσι γιχ
νΐ σπο>5άση γλυπ'Τ·κή. Φοί ησε
στήν ΆΛο:ά:η Σχολή Καλών
Τεχ/ών, στήν Άκχδηιμία Ζου-
Χ:%) κχ'. "Τήν ΆκΛΪη,,χία τής
Γκράν — Σωμιέρ, πλαϊ στόν
Γιΐ7:ουρ/ΐέλ, δ δποΐος τδν /αρα-
Αΐ-ήρ ^ ώς Τόν αν:ιπρ:σί0ΓΤ3υτι
/Λ τυπο -(<ι ά.ο/αίων Έλλήνιον Λυπτών. Εξέθεσε έπανε:/. νως εργα τιυ σ:ό ΙΙαρΙσ;. Άπό τ>) 1940 εξελέγη κχθηγηιΐη;
Γή; Σ/ιλής Καλών Τεχνών. "Ε
χει τ:;χγ,Ηή μέ τ& Γχλλικά παιρά
σηιμα 'ή; Λεγεώ/ος τής Τιμή;
/.αί .ου Φοίν.κος τής 'Αχαίη'ΐί
άς καί το Έλληνικό παρχστ,ι;ιο
τοΰ Ταςιάρ·χ--υ τοΰ Φοίνικος.
Έχ/άτως δέ έτ:μήθη μέ το/ ιιο
ναδικόν Τίτλον ,οΰ ϊντεπιστέλ-
λοντο; μέλοος τής Άκχϊημ,ίας».
Ό Άπάρ-ης υπήρξε επί σειράν
έτΰ,ν Καθηγητής τών Καλών
Γεχνών τοΰ ΙΙολυτεχνείου Αθη
νώ/, αύ'δς δ χόπο; τ^ δ4ν !-
πρεπε ν* τοΰ άνχγνωρισΒεΐ καί
νά Τ5ΰ 5οθή έν ζωή ή πρέπουσα
σύνταξις; "Ενχς τέτοιος α·9ρω-
πος, μέ τδ3θ ταλέντο, Καθηγη-
τής -ου 1Ιν.υΤεχνείου μας χαΐ
'εΐι;ι.ημένος αέ τόυχ παράσγ,μα
/χ είναι πζραγχωνισμίνος σήχε
ρα σ-ίς πιχρές ϋέρες τής ίροώ
ΐτειας τί'ο! Ό Καλλιτέχνης αύ
:ος '^ϊ Τό —άνιο -χλέντο πά-
σχΐΐ άπϊ άΛ,νηΐία ί ανθρΐοτος
7.ύΤός ποΰ 4π" τα χεράχια οό
ΐγήκχν Α?'.σ:οοργήμ.χτα, δ άν-
Ορωιος αύτός ποϋ Ιγρχψε τό ύ-
,.έρ-χι αύτό διδλίο «ΑΠΟ ΤΗΝ
ΝΑΤΟΛΙΙ ΣΤΗ ΔΓΣΗ» πού
θαυμ-άζω αυτή τή στιγμή τχ γρα
φ^ε/ά Τ5Ό, ό ανθο<»πος αύτός -:ό -ο αυαλδ τνο επαιρνε γί- λ'.ες ςίΐροφές την ώρα, δ &νθρω- πος αΐ>τός χργιπεθχίνει μέστή
λησμ,ονίά! ϋά'αν κρίμα, ό πε-
ρίφημος Άπάρτης, ό γλύιπΤης
πού πχραση<μ<οφορήθη,κε γιά τ Μ ν τέχνη τού νά σβύση χωρίς νά χπολαύση τούς καρπούς τών τό σων κοπων τού! θά παρακχλούσαμε, δλοι οί Σμ/ορνηοί συιμ,πχτριώτες τού καί δλοι οί χγαπητοί τού φίλοι, πού δρίσκονται κοντά στόν πόνο τού :ούς άρμοιΰίους τής Κυβερνήσε¬ ως μχς πού τόσον επαξίως άν Γι- προσωπεύει την 'Ελλάδα μ,χς,νά [Ιεριμνήσουν γιά τόν δ,τυχο αΰ- Γ6ν άλλά σπουδαίον κα.λλιτέχνη πού ζεΐ ^ώρχ ή σκέψις τού μέσα στδ σκ·οτά5ι, καί νά τοΰ δοΰή έν ζωή ή άναγκαία σύνΓαξίϊ τού ποϋ θά γλυκάνη καί θά άνα κουφίση τόν πόνο τής άνίατης άρρώστειας τοό. Θά προτείναμε δέ δπως ή Έθνική μας Κυδέρ νησίς διαΤάξη την αγοράν δια τό Κρά.τος >μερικών έξχιρέΤων
έ'ργ/ων τού πού βρίσκοντχι οτδ
ΐίργασ'τήρι&ν τού, Όΐδς Σωκρα
Γους "148, Καλλιθέα, καί τα δποϊ
α τοπιί)ετούιμενα καΤχλλήλο»ς
θα άποτελέσου-/ λαμ-π,ρά κχλλι-
τεχνικά μνημιείχ πρός τιμήν τή;
Έλλ43ας μας καί τής Σμύρνης
,ι-ας καί πρός ανάπτυξιν τού καλ
λιτεννικοΰ αίσθή,ματο; τοΰ λαοΰ
μας κχί 3ι-2ασκαλίαν τών μελ
λόνςων κα,λλι,τεννών μας.
Οί Κχλλιτέχναι — Καθν/ν>,
ΐΆ κ.κ. Νάκης καί Βχσιλείου,
Καθηγγ,>:αί τοΰ Αμερικανικόν)
Κολλεγίου οί δποίοι Εκαμαν δια
λέξει; γιά τόν ΑΙΙΑΡΤΗ, μπο
ριΰν νά μιλήαουν γιά την άξίχ
ου. Τα Ιργα τ,ο ΛΙΙΛΡΤΗ ^ι
λοϋν μόνα τους γι' αύΤόν κΓ εί-
μαι βεβαία <πώ; οί άραόδιοι .ής ϊνοοερνήσεώ; μχς θά μεριμνή- σουν γ:ά την -Ληι.\ τοΰ ΘΛ- ΝΛΣΙΙ ΑΤ1ΛΡΤΗ καί άγςρά τών ξργων τού, πού ολη τή ζο>·Ί
την ά?:έρωσε στή τί·/νη. Κι' έ-
]ΐ:ϊς οί σομ,πατριώτες τού θά ε'.-
μχσιε εύγνώμονες στό φιλόστΐρ
γο Κράτ^ς μας χαί στήν Έθνι-
χή μχς Κυβέρνηση.
Ν. ΓΙΑΝΝΛΚΐΔΟΓ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΡ. ΚΑΚΠΟΥΡΟΓΛΟΥ
ΧειοοΓς/γος
τής Όρθοπεδι
«ής Α ΙινΐΗής Πανεπιστημίου
Α
Δέχεται κα^' έχάστην 6- β
πλήν Σάββατον είς τό Ια¬
τρείον τού Σεμιτέλυν 4
τηλέφ. 785.894
Π λ. Μαβίλη Άΰί)ναι Τ.611
ΓΡΑΦΙΚΑΙ ΤΕΧΝΑΙ
Γςαφιχή ΎΧη
Ι. ΣΙΑ Ε ΑΙ Α ΔΗ Σ
Βύνσηζ 14
Τηλ. 316 385
Ο Α·ΡΟΛΙ£ΙΟΛΟΓΟΧ
Α ΓΡΗΓΌΡιΑΔΗΣ
Δ/^εται Βηλαρβ 7
Πλοτ Άγίου Κονστοντΐνου
(Όμόνίΐα) 9 - : καί Α ■ · μ μ
Τηλ. 525.387
"Εγκρισις προτλυρώσεο>ς τέ¬
ως κοινοχρήστου διόβου είς τάς
ΙνοποΐΥ/θείσας ύπ' αριθ. 17 καί
18 ίδιοκτησίας τοΰ Ο.Τ. 5ί Ν.
Ίωνίας.
Άνάκλγρις τής ύ.τ' αριθ. 24)
4223)66 'Υπουογ. Άποφάσειος
κατόπιν τής ύπΤάριθ. 135:3) 68
αποφάσεως τ^ν Σ. 'Επικρατεί-
χς.
Προσκύρωσις τινών είς τάς
ύπ' αριθ. 3, 4, 5 χαί 10 Ιοιο-
κτησίχς τοΰ Ο.Τ. 85 Συν) σμοϋ
Ν. Κυ·5ωΛών.
Πρϊσκύρωσις λιορίοος είς τάς
ύπ' αριθ. 3 κχί 4 ίοιοκτησίας
χ^ Ο.Τ. 11 Συν) σμοΰ Νι-
καίας.
Διαχωρισμός τοΰ ύπ' αριθ.
186Α Ο.Τ. Συν) σμοΰ Νικαίας
είς ούο γήπεδα.
Σχετικώς μέ αίΤουμένας προσ
κυρώσεις είς τα Ο.Τ. 56 καί
120 Συν) σμοΰ Νικαίας.
"Εγκρισις συμπληρωιματικής
πιστώσεω; δραχ. 182.242 3ου
Σ.ΙΙ. 8 τετραο)ρόφων πολυκατοι
κιών κλπ. είς Συν) σμ,όν Ταύ-
ρου. Έργολαβία Ν. Κοτζαμά-
"Εγκρισις συμπληρωμ.ατικής
πισΤώσεως οραχ. 822.959,40
1ου Σ.ΙΙ. πολυκατοικιών Δουρ
Ό, έργολαδία Ι. Σιγάλα.
Ανάκλησις τοΰ άπό 15.8.58
Β. Δ) τος «περί αρσεως έκΤάσε-
ως έκ τής άναδασωτέα; περιο
χής 'Υμηττοΰ».
"Αρσις έκ τής έπιτάξεως ε¬
νός γηπέδου εκτάσεως 175 ιλ2
ώς καί καΤαβολή άποζημιώσε
ως έκ οραχμών εί'κοσι έ'ς χιλιά
δών έξακοσίων πεντήκοντα πέν
τε (26.655).
"Αρσις έκ τής άπαλ) σεως ε¬
νός οίκρπίδου Ι-ιβαδοΟ 135.00
μ2 Τοΰ Συν) σμοΰ Τουρκοβουνί-
ων.
Πχρχχώρησις τοΰ ύπ' αριθ.
6) 35 οίκ. τοΰ Συν) σμοΰ Τουρ
κοβουνίων έμ,βχ5ο·ΰ 150,00 μι2,
συμ,φώνως πρός τα Ν. Δ) τχ
4176)61 κχί 4546)66.
Τροποποίησιν ύπ' αριθ. Δ6Β)
24620)08 άναγνωρια<Τικής α¬ ποφάσεως τοΰ πρόσφυγος Η.Ε. Καλαϊτζιάν ΌννΙκ τοΰ 'Αγκόπ. Άναγνώρισις οιχαιούχων στε γαστικής άποκχταστάσεως προσ φύγων έκ Ρο>σίας.
"Εγκρισις πιστώσεων διά κα
:χβολήν έξόΰων κινήσεως είς
είσηγηιτά; καί γρα,χματεΐ.; ή¬
τοι:
α) Δραχ. 1.162.50 Ν. Σ.
Στεγ. Καόάλας άπό Ίουν. —
Δεκεμβριού 1968
β) Δραχ. 1.000 Ν.Σ. Στεν.
Χανίων 1) 10)67 εως 31.12.68
γ) Δρχχ. 28200 Ν.Σ. θεσσα
λονίκης 1.10.67 έ'ως 31.12.68.
"Εγκρισις πιστώσεων διά
την επιστροφήν άχρεω-στήτως
καταβληθέ'^ων ήτοι:
α)_ ΙΙοσόν δρχγ. 2.100_§?;
την '0ρφχν55ου Σοφίαν.
3) Ποσόν δραχ. 5.795 εί;
τούς Μαμάκου Βασιλικήν καί
Μχμάκου Αντώνιον.
γ) Ποσόν οραχ. 15.050 είς
τούς θεοπίστην, 'Λνυΐύλαν καί
Εύαγγ-λίαν Γαβριηλίοου ή Χχ
τζηγχβριήλογλου.
Έγκριαις συ.ι,πληρωματι/.ής
πισΓώσεως δραχ. 4.20Ο διά την
άποχέκυσιν -ου 4ου -ς,ιή ιατος
Οίκ. Δουργουτίου.
"Εγκρισις πιστώσεω; οραν.
17.000 διά τήν υπό τής ΔΕΗ
μετατόπισιν ίστών καίκαλωϊΊ'αη'
:κ τοΰ γηπέϊου άνεγέρσ-ως 290
τζρπψ>Ύ. κατοικιών ΑΙ'ΛΠΕ-
ΤΣϋΝΑΣ.
Ε Ν Δ Υ Ε Σθ Ε
ιί, τήν
ΠΝΕΧΗ ΜΟΔΑ
τοθ κ.
ΚΩΝ. ΜΑΛΛΙΑΡΙΔΗ
Πορπκολούθηοις '
τ'"ς ε'ξ'λ ξεως
τη-
ΒΟΥΛΗΣ 41
"Εγκ,ρισις ιηρμα
πιστώσεως δρχ. 481.250 ξιΐ
την δλοκλήριοσιν τοΰ προγρί^
ματος ά.ποκαταστάσε<ος ύπο 5>
σμ-ενείς κχί άνθ'ογιεινάς Λν.
θήκχς διαόιουσών έν ΞανΗη
προσφυγικών οίκογενειών.
6. Αναμόρφωσις προϋπολς-
γισμοΰ ^χρήσεως 1969.
κατασταθίντας πρόσφυγας Λ3.
Έγκρισις δριστικής παρανω
ρήσεως δι»|ΐερισ]ΐ4των είς 4πο.
μο3ιότητο; Η. Ε.
Διαγραφή έκ τών σ:εγαίτ:.
κων προγρχμιμάτων τού πρϊ-
σφυγος ΚοΤώφ Μ.
"Εγκρισις άμοιβχίχς χλλαγη;
ο) των τών προσφύγων Ντοο!
ζιάν Ηχχάν καί Καρύ5α Μα·
γόαληνής.
"Εγκρισις διαγραφής τιμή,π
τος χρήσεως τής. Τατεβοσιϊν
Χρυσής καί τοϋ ίτίπχλατς Θ.
Έγκρισις μεΤχοι&άσεω; στεγ.
δικαιωμάτων κλπ. τής ί'ιχγ,.
τζιάν Α. είς τήν θυγατέρχ τ,,".
Χριστίκ.
"Εγκρισις μεατροπής μορφάς
στεγάσεο^ς τοΰ πρόσφυγος ]{;(.
ρακασιάν Ζενόπ άπό δριστι-,φ
παραχώρησιν εις ίσόβιον οϊκη-
σιν.
"Εγκρισις άλλαγή; μορφ^.
στεγάσεως άπό ο)τΧ πολ)κι,:,ν
είς μεμονωμένας κατοικία; χαΐ
έγ-/.ρισις_ διενεργείας δη^ιοαί-
ων μειοϊοτικών δ) «μών πρ6;
αποκατάστασιν προσφύγων άρ*
μοδιότητο; Η.Ε.
Τροποποίησιν γνωμοδοτήαε.
ως περί Δημοπρασίας είς Σέρ.
"Εγκρισις ^ δι" άπ' εύθείας
5ιχπρχγι.ιχτεύσεο)ν ί"{ορα.^ 4χ[
/ήΤων είς διαφόρους περιοχάς
:ής χώρας.
Άναγνώρισις ώς δικαιούγων
στεγάσεως έξ οικογενείας
προσφύγων Η.Ε. καί διαθίσι;
είς τούτους Ισαρίθμ,ων κενών
δ) των είς ΚΑΡΕΑΝ.
Περί τοΰ υπό έκδοσιν Λε·ο-
κώμ.αΤος, έμ,φανίσεως τοθ |ρ-
γου τής τεως Δ) >σεως Δ6.
Περί άναγνωρί-σεως δικαιού
χων στεγάσεοος είς Γεροντιχήν
Στέγην τοΰ πρόσφυγος Καγιά
οη ΛημΥ/τρίου καί τής 3υζύ-
γου αύτοΰ κχί παραχοιρήσεω;
αύτο1ς τοΰ ύπ' αριθ. 36 διαμε
ρίσματος^-ής Στέγης Ύπεοη-
λίκων Ρέ'/τη.
. 'Επανεξέτασις πΐριπτώϊειο;
Καατάνια "Αννα; τρωγλο5ύιΤΛ
Ηρακλείου.
Κρίσις ΐτεγαστικοΰ δικχιώ-
ματος.
α. Ιωάννου Ροβιθάκη τρω-
γλ(ι)δύτου Ήρακλΐίου. β. Μ:-
χχήλ Πχπαδάκη. γ. "Αννα;
Κεφαλάκη.
"Ενταξις είς σΓεγασΤιχόν φο
ρέχ.
α. Τε-σ·σάρο)ν δικαιούχων στε
γάσεως παραπηγμ,χτούγων Ν.
Ίωνίας—Βόλου.
6. Ενός δικαιούχου στεγά¬
σεως παραπηγμαΤούχου Χίου.
γ. Περιπτώαεως δΐικχιοΰγιον
στεγάσεως Συν) σμοΰ «ΑΞί-
ΟΣ» θεσ) νίκης.
Περί έγκρίσεως χρήσεως ε¬
κτάσεως είς θέ-ί,ν «ΘΓΝΙ»
Έρμιονίδος υπό τοΰ Οίκοϊοιιι
κου Συν) σμοΰ «Η ΘΓΜΕΛΙΚ
Μετχφορά ύποθήκης επί ί·
χινήΤου Δημ. Δχνοπούλου, έκ
Ματίου, είς Μερτικέϊκα Ξνλο-
κάστρου, Νομ,οΰ Κορινθίχς.
ΜίΤατροπή ύποθηΓ/ης επί α¬
κινήτου Παρασκευή; χήρα;
Παναγ. Πολυζ(ογοπούλου, ν.χ-
τοίκου Καρδαμ,ά Ήλέία;.
Μετχτροπή ύποθή'/.ης επί ά-
χινήΤου Παναγ. Δουβή, κχτο:
%Ύ) Μεγαλουπόλεως.
Χορήγησι; στεγχστι/.ή; ά-
ρωγής εί; Πχναγιώτην Μπο·;
λιότην, κάΤοικον Κυρίνη; Λ^-
σβου, επί έγγρχφή δευτέρα; '■>-
ποθήκης.
Περί άρσεως έκ τής έπιβλτ,
θείσης-δυνάμει τή; ύπ' άρι"·
Υ. 1555) 6205) ί) ΣΕΠ. 1067
αποφάσεως απαλλοτριώσεως εν
τή πΞθ'.ογή Έρ ο,ιανθεία; Ά-
γαΐα;, έ/τάσεως μέτρων .στ'·
2.032.
ΟΡΓΛΝΤΣΜΟΣ ΧΕΙΡΟΤΕ-
ΧΝΙΛΣ ΘΛ ΙΔΡΥΗ1Ι
ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΪΤΙΡΟΝ
Τπό τής Κυπρια/.ής Κ.)-
δερνήσεως, έ ^3ιαφερομένη;
κατ' αρχήν διά τήν σύσΤχσιν
ΐΐθικοΰ Όργαχσμοΰ αναπτύ¬
ξας τής χειροτ·εχνίχς έν τή
Μεγαλονήσιο,ν απεστάλησαν
είς Αθήνας οί χ,χ. Γ. Χάτζη-
ανχστασίου κχί Α. Πχπακυρι-
ακοΰ, οίκονομ,ολόγοι των γρχ-
("ρείιον πρ3γρχμματ:σμοΰ .ώ/
♦■'Υ-Ο'οργε'ΐίων , Πις}'Υ^"ΐνί<χ: καί Έμ,πορίου ή; Κύπρου, ίι· τ:στοίχω:, προκειμίνΐυ νά !«- λίτήσουν συναφώς τήν οργά¬ νωσιν, διοικητικόν διάρθρπ- σιν, την λειτουργίαν τών ύπτ:- ρεσιών καί τού; στόχους δρά¬ σεώς τοΰ Έθν.κοΰ Όργαν.- ομ-οΰ Ελληνικάς Χειροτε- χνίας. Οί Κύπριοι χπεσΤαλιιένοι, - πιστρέφοντες είς την νή^ν τι·)ν, θά ύποβάλουν άρ;ιοδί<ο; εκ&-σιν επί των πορισμάτων τής μελέΤης των, ώς καί προτάσεις διά τήν ίδρυσιν έν Κύπριο Όργχνισμ,οΰ Χ«ιροτε- χνίχς._______________ Δ Γ ΕΡΓΟΣΤΑ-ΙΑ αυσχευών Τηλεοράσεως κχί τηλεπικο.- νωνιακοΰ ύλικοΰ. Ή γνωστή παγκοσμίως κασσιτετεροκίλ- λησις τοΰ Άγγλικοΰ 'Εργο- στασίου «Μουλτικορ Σόλντερς Λ.τ.δ.» Ζητήσατε τιμάς χαΐ προσπέκτους άπό την Γεν. Αντιπροσωπείαν. ΦΩΤΗΣ Σ. ΟϊΆΚΕΡΟΓΛΟΥ, Θησ: ως 7, Δ' δροφος. Αθήναι 125. Τηλ. 226.024.
Τής κ. ΑΝΤΙΑΣ ΠΑΝΤΟΤΛΗ — ΒΑΛΤΕΤΣΙΩΤΗ
Κάποια 6αριά — κάποια βουβά σύννεφα
μάς πλακώνουν μέ (ίουρκωμένες τίς θιοριές κ<ιί μ' ΰψες θολω- (μένες! ΚαΙ θά ξεσπάσουν κλάμματα π' άπο καιρό φουσκώνουν! Καί θά χυθοϋν νεοοποντές οάματοκυλισμρνες! Καί θά χυθοϋν νεροσυομές δακρυοφουσκωμένρς Νά πνίξουν ολε-ς τίς χαρές τίς Απολησμονιάοες! Κι' επάνω άπύ τα λείψανα οί ένθυμήσεις θλιμμένες θά τριγυρνοΰν σ&ν κόρακας μ' όλόμανρες κατάρρς!... Νάτ' ή μαυοίλα άρχεται! Νάτα τα νέφη φτάνουν Τού φθινοπώρου τρεχει εμπρός ή κρύα άνατριχίλα! Κα[ — τρέμουν ολοι! Λχνίζουνε! καί τή θιοριά των χάνουν Καί σέρνουνται Είλοι καταγής μέ τα χλιομά τα φύλλα. Δέν είναι τοΰ χειμών' αύτά — τα μαΰρα χελιδόνια Πού μάς μιλοϋν τήνπαγοίνιά — τή νεκρά — τό σκοτάδι — Δέν είναι ξιοτικές σκιές άπό τα καταχθύνια — Πού άνέθηκαν στούς ούοανούς — καί άπό τόν μαύρον "Λδη... ΤΩ — ναί! δέν είναι σύννεφα έκεΐνα πού προβαίνουν Σάν πρόσωπα προφητικά καί προχωροΰν βαριά Ώσάν ούράνια άγάλματα — που μάρμαρα δέ μένουν Μπρός στής γλυκειδς Πατρίδας των την τόση θυστυχιά. Είναι... τοΰ Όλύμπου οί Θεοί!! καί οί δόξες τής ΙΙεντέλης Είναι οί Τιτάνες τ' ουρανόν! Τοΰ Διός είναι ή γενιά — Ποΰ τοΰς κατέβασε στή — γή — σέ μάς — ό Πραξιτέλης Καί πάλι ξαναμίσεψαν! καί πδνε μακρυά! Ναί! είναι οί άθάνατες οί δόξες τής Ελλάδος! Των κόσμων των Όμηρικών τ' άτράχα,ντα καμάρια! Είναι οί διπλοπερήφανες ·ψυχές τής Ίλιάδος! Των Τρωϊκών των τραγουδιών τα θεϊα παλληκαρια! Ποΰ νά πηγαίνουν — δρα γε — καί τόσον ώργισμένοι! Μές τ' ούρανοΰ την έρημιά προβαίνουν καί άναδεύουν Γϊγάντινοι! Θεύρατοι! βαρείς καί 6ου6αμένοι! Σδν άνδριάντες χάλκινοι πού |αναζ(»ντανεύουν! Άρματα πέρα έκεϊ δαοιά πολεμικά κυλοΰνε Ό θώρακας της "Αρείας θεάς άστράφτει πάλι Μέ τής Μεδούσης τίς ματιές τίς φονικές Βροντοΰν Άσπίδες! δόρατα σπαθιά μέ ταραχή μεγάλη! Στό χέρι άνάβουν τοϋ Διός τ' άστροπελέκια λαΰρα Καί δ αητός τού τα πλατιά φτερά χτυπδ, κι' όρμάει έμπρός! Καί ό Άργυρότοξος θεός μέσ' άπό νέφη μαΰρα Πετιέται κατακόκκινος κι' ό "Αρης τρομεράς! Ζεΰ! δυνατέ πατέρα μου! Φωνάξει μιά ιμ·χή ψηλά άπ' τα προπύλαια έκεί τοΰ Παρθενώνος Ζεΰ! δυνατέ πατέρα μου! ακου με τή φτωχή! Καί μέ τ' άοτροπελέκια σου κάψε με σύ καί μόνος! Πατέρα πολυλάτρευτε! νεκροξενητεμένε ! Πώς μαφησες τόσο καιρύ μέσα στήν καταφρόνια! Άλλοίμονο καί τρισαλλοί! πατέρα δοξασμένε! Γιά δές πώς μέ κατάντησαν τα ξέν' αύτά τα χρόνια! *Ω μεγαλόχαροι θεοί! καμάρια προτεινά μου! Δήτε τούς άγιους σας ναούς καί τα χρυσά παλάτια Μές στή φτωχιά πατρίδα σας καί μές στήν έρημιά μου Σκελετωμένα μάρμαρα πώς κοίτονται κομμάτια! (Συνεχίζεται) ΕΠΙΙΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ Γιά τό Βιβλίο τοΰ χ. Γ. ΣΓΟΥ ΡΙΔΗ ΤΑ "ΑΠΑΝΤΑ,, ΠΕΡΑΜΙΩΝ ΚΥΖΙΚΗΝΩΝ Ί Προί την Έποποιίαν τού Έλληνοϊτηλικοϋ πολέμου Ι Τα «"Απαντα» ή Πανδώρα ή Πανδέκτης. "Ετσι νομίξιο ποέπει νά χαρακτηρισθή, (Ίναλογικά, τό νέο (>ι()λίο τού κ. Γεώργου Σγου-
ρίδη, ποΰ κυκλοφύρησε τελευταία
μέ τόν τίτλο «Ή ΙΙέραμος τής
Κυζίκου Αθήναι 1968». Γιατί πε-
ριλαμθάνει — καί τί δέν περιλαμ-
Οάνει — υλα τα γραπτά καί άγρα
φα στοιχεΐα πού άφοροΰν την «χά
μένη Πατρίδα» τού. Δηλαδή τα
«άπαντα» της, σάν νά λέμε. Ά¬
πό τή τοπογραφία καί την ίστο-
οία της, πάνοι στή χερσόνησο τής
Κυζίκου ποΰ είναι στή θάλασσα
τοϋ Μαρμαρά, ώς τή κατάσταση
στήν όποία δρισκόταν δταν έγκα-
ταλείφθηκε τό 1922. Τό πληθυσμό
της, τίς δουλειές τού, τή κοινοτι-
κή διοίκηση μέ τούς Κανονισμούς,
τούς Κώδικες καί τίς σφοαγϊδες,
τίς Έκκλησίες της, τα σχολιϊα
της καί τα Σωματεία της, καί ά-
κόμη τόν τρόπο πού ζοΰσαν οί κά
τοικοί της τίς ένδυμασίες τους,
τα ήθη καί εθιμα, τα φαγητά τους
τίς Γιορτές καί τα πανηγύρια, μέ
τα τραγούδια τιον, τίς εύχές καί
τίς κατάρες τους, τό γλωσσάριύ
τους κλπ., ώς τα γνιομικά. καί τίς
παροιμίες τους. Καί μέ πολλές ά-
ναμνηστικές φωτογραφίες κ«ί σχε
διάσματα.
Μέ ίίλα αύτά δίνει μιά όλοκλη-
ριομένη είκύνα τής Πατρίδος τού,
σάν πραγματικός «Γιφιερωμένος»
σ' αυτήν, Οπως γράφεται καί στόν
πρόλογο, γιά νά τή θυμοϋνται «οί
έρχόμενες γενεές» δπως λέγει καί
ό ϊδιος, χαρακτηρίζοντας τύ 6ι -
Ολίο τού σάν «Ίερό Χρέος».
| Δια6άζοντας τό 6ι6λίο αύτύ δέν
ξέρε-ι κανείς τί νά πριοτοχαρή. Τό
πλούσιο, καλοφροντισμένο καί πά
ραστατικό περιεχόμενύ τον, τίς
ζιοηρές περιγραφές καί χαρκκτη-
ριστικές πληροφορίες, τα ίστορι-
κά τού στοιχεϊα, τό λαογραφικό
τού ΰλικό, τή ζωντάνια τής άφη-
γήσεος γιά τή ξοή, τα !ίθη καί
εθιμα, η μήπιυς τή στριυτή καί υ-
μορφη γλίϋσσα μέ την όποία γρά-
(ρονται ολα αϋτά, πού δέν έ'χρι νά
ζηλέψη τίποτε άπό οίοδήποτε α,λ-
λο λογοτέχνημα. Μέ τό τρόπο αύ-
τό καί μέ τίς καλογραμμένες νο-
σταλγικές άναμνήσεις τού (σελ.
327 κια ΰξής) κατορθώνει ό συγ
γραφεΰς νά άναπαραστήση όλύκλη
ρη τή ζοή τής πατρίδος τού καί
νά την παρουσιάζη άνάγλυφη στύν
άναγνώστη, ετσι ποϋ νά νομίζη κα
νείς ότι εχει μπρός στά μάτια τού
| μιά ταινία ντοκυμαντέρ τής ξηλε-
μένης Πατρίδος τού.
Ι Τό βιθλίο αΰτό δίκαια 6ρα6εΰ-
θηκε άπό την «"Ενωσιν Σμυρναί-
, ιον». Θά μποροϋσε νά τό 6ραΓ>εΰ-
ση καί ή "Οργάνωσις «'Κθνική
Μνημοσύνη» αν έγράφετο προγραμ
ματισμένο γι' αύτη, πού σκοπός
της είναι νά περισώση τό θησαυ-
ρύ ποϋ είχεν ό προσφυγικός 'Ελ-
ληνισμός σέ δλες τίς εκδηλώσει^
τού, οταν ξοΰσε στίς ΐδιιατερες
ΙΙατοίδες τού, στή Μ. 'Λσία, τόν
ΓΙύντο καί τή Θοάκη, πρίν νά ξε-
ριζ(οθή άπ' αύτές τό 1922.
Μέ αΰτό τό ίΊι6λίο δίνεται, κα-
τά κάποιο τρόπο, έ'να νπόόειγμα
γιά οποίον επιθνμεΐ νά γράψη γιά
τίς «χαμένες Πατοίδες» καί μέ
σκοπό νά πε'ρισοθή «π' αΰτές ίί,τι
είναι δυνατόν κια γιά όποιοδήποτε
στοιχείο τους. "Ενα άπό τα στοι¬
χεϊα αϋτά είναι ψυσικά καί ό τρό
πος τής Κοινοτικής τού διοικήσε-
ος μέ τίς Δημογεροντίες, μέ τούς
Κανονισμούς τους, μέ τίς Έκκλη
σίες καί τα σχολεϊα τους, μέ την
ήορμη ζιι)ή τους καί μέ την άπό-
δοση ποϋ είχαν στίς δουλειές τους,
τίς όποιασδήποτε δουλειές τους καί
άκόμη καί στίς πνευματικάς, κοι-
νοινικρς, οίκονομικές, πατριιοτικές
κλπ. έπιδιώξεις τους.
2 έ μιά προκήρυξη πού είχε δή
μοσιεύσει ή "Οργάνωσις «'Εθνική
Μνημοσΰνη» γιά νά γριιφοϋν τε -
τοια (Ίιβλία, είναι περίεργο πώς
ί>έν άνταποκρίθηκε κανενας.
"I-
σ(υς γιατί τα θέματα ποϋ έδωκε
ήταν γενικά γιά τό προσφυγικό
'Ελληνισμό καί οχι είδικά γιά κά-
θε "'χαμένη Πατρίδα», αν καί δέν
άποκλειόταν οΓιτε αύτό. Νά τώρα,
πού έχομε ενα δεΐγμα γιά τό σκο¬
πό αΰτό μέ τό 6ι6λίο τοΰ κ. Γ.
Σγονρίδη, πού πρέπει νά τό δια-
ίΐάσουν ολοι δσοι έπιθυμοΰν νά
γράψουν είτε γενικά, είτε είδικά,
γιά θέματα πού άφοροΰν τίς «χα-
μένρς πατρίδες» τους, Ιστοι καί
άν δέν μπορέσουν νά περιλά6ουν
τόσα πολλά ΰσα σχετικά άναφε-
ρονται στό 6ι6λίο αΰτό. Γιατί άρ
κετά στοιχεϊα τής ξωής τοΰ Προσ
φυγικοϋ Έλληνισμοΰ ήταν κοινά
καί στό ίδιο σάν νά ποΰμε καλοΰ-
πι. "Οπως ήταν π.χ. ή Κοινοτική
διοίκηση, ή 'Εκκλησιαστική έπιστα
σία, οί προσπάθειες γιά τα σχο¬
λεϊα καί τα προγράμματά τους, οί
κοινωνικάς συνήθειες τα οίκονομι-
κά τους θιιΰμ^τα καί τα γενικά
λαογραφικά το>ις, κατά τό πλεϊ -
στον.
Άλλά είναι ενδιαφέρον νά γί¬
νουν γνοιστές οί τυχόν παραλλα -
γές, οί αγνιοστες λεπτομέρειες, τα
πρίοτύτυπα, τα περίεργα καί φυσι-
κά τα ίστοοικά στοιχεϊα καί τα τυ
χον κε,ιμήλια καί μνημεΐα, δποις
καί ή Ίδιαίτερη κοινιονική ξιοή, μέ
τα εθιμά της, ποϋ εδινε ξεχιοριστό
χρώμα σέ κάθε Κοινότητα Τ) πεοι
φέρεια, μικρή ή μεγάλη. "Ολα
αΰτά πρέπει νά γράφωνται γιά νά
μένουν στίς έπόμενες γενεές κια
νά μή λησμονοΰνται. Άλλά άκύμη
καί γιατί χρειάζονται γιά την ί -
στορική ένότητα τής Φυλής καί
γιά τό μέλλον τοΰ "Εθνους».
ΑΡ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ
Τόν ανθρωπο Ιτσι τόν κατήντησε ή χρηματαπληστία
άπό Χριστό νά περιπέση στήν είδωλολατρεία.
Δέν σκέπτεται γιά την ψυχή μόνον γιά τό σώμα
Τό σώμα στόν τάφο θά μπή στά μάτια θά πέση χωμα
Νά λοιπόν άνθρωΛε η ματαιοδοΐία
πού ζητδς χρημάτων αποκτήση μέ κάθε άνομία
Δέν ξεύρεις τί ζητάς οίίτε τό τί κάνης
οσο καί ά ζήσης κάποτε θ' άποθάνης.
Ποϋ θ' αφήσης τότε τα χρήματα, τα κτήματα
άντί σέ παλάτια θά κατοικής στά μνήματα.
Δέν θδχης χρήματα, άπολαύσεις καί χαρές
σκωλήκων θά προσφέρης αφθονες τροφές. ,
Χιλιάδες άνθρώπους άδίκησες μόνον γιά τό χρήμα
ποτέ σου δέν έσκέφθηκες πώς θδμπης μέσ' τό μνήμα.
Άνθρωπε, πώς σ' έ'κανε ό διάβολος σοΰ πήρε τύ μυαλό
καί δέν έσκέφτηκες καλά τό ξήτημα αύτό.
Στόν "Αδη μετάνοια δέν υφίσταται δέν ΰΐτάρχει πιά
πέρασε δ χρόνος είναι πλέον άργά
θά ύποφέρης στήν άπέραντο ζωή
διότι οΰτε καν έσκέφτηκες την περίπτωσι αύτη
Δέν ϊνθυμήθηκες τόν πλούσιο τόν αμυαλο '
πού Ιβλεπε τόν Λάζαρο μέσα στό Παράδεισο
Αΰτό; εύφραίνετο στά άνθη, στίς δροσιές
ν,ι' ό πλούσιος έκαίετο σέ άσβεστες φοίτιές.
Τόν 'ΑΟραάμ παρακαλεΐ τόν Λάζαρο νά πέμψη
μέ μιά σταγόνα νερό την γλώσσα τού νά βρέξη.
Χάσμα ύπάρχει στή μέση δέν μπορεί ναλθή
σταγόνα νερό στή γλ.ώσσα νά στάξη γιά νά δς>οσισθή.
Αύτά δέν συλλογδσαι οΰτε μιά στιγμή
σ&ν τί κακό θά σ' εύρη στήν άλλη την ζοιή.
Καί πέφτεις άπερίσκεπτα στήν ΰλη μέ τα μοΰτρα
Ίδέα δέν σοΰ πέρασε ότι θά γίνης χώμα, μία χούφτα.
Τί τό ό'((ελος άν κέρόισες δλον τόν κόσμο αύτό
κι' εχασες την ψυχή σου, κέρδος δέν εχεις οϊίτε καί μικρό.
Μιά μερά θδχης άντίδικο τάν Δίκαιο Κριτή
"Οχι σέ τούτη, άλλά στήν δλλη την αοή.
'Εκεΐ λοΜΐόν στή φοβερή την κρίσι
ή γλώσσα σου δέν μπορεϊ ψεύματα νά μιλήση.
'Εκεϊ δέν ύπάρχουν μεβϊτρς ρεζι λίκια.
'Εκεϊ ναι Δίκαιος Κριτής καί θά σέ κρίνη δίκαια
Γιά δσα Ιπραξες θά πάρης τό μισθύ σου
είτε την άγαλλίασι, είτε τό (ΐάσανύ σου.
Άνάλογα μέ τα έ'ργα σου θάναι ή άμοιβή σου
θά κλαΐς ή θά γελδς στήν ούράνια ζωή σου.
Αύτά κάτσε καί σκέψου τα καί 6άλτα στό μυαλό σου
κι' αν άπομακρύνθηκες επέστρεψε στό Χριστύ σου.
Πατέρας είναι καλός κι' δλο τόν κύσμο άγαπά
τόν παιδεύει, δμως δέν τόν τύραννα
Θέλει νά έπιστρέψης στό δρόμο τόν δικό τού
νά πιστέψης άκράδαντα στό Εύαγγέλιό τού.
Ιερεύς Στυλιανός Σταυρόπουλος οίκονόμος
ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΛΕΞΗ ΣΤΟΝ "ΠΛΡΝΑΣΣΟ.,
ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ Α. ΣΟΦΡΑ
Καί άπό τότε ότι θωρώ καί σ' ότι σταματήσω —
τό κουρασμένο 6ήμα μου πικρής ζωής διαβάτης —
σάν μάνα θά τ' άγκαλιαστώ καί θά. τό άγαπήσο) —
γιατ' είναι μές τα μάτια μου δσο νά ξεψυχήσω —
ή ΐκττερνή ματιά της.
Τελευταϊο πεντάστιχο άπό τό ποίημα — Ή ΰστερνή ματιά της—
τοΰ Κωστή Παλαμδ.
Μέ την εΰκαιρία τοΰ έορτασμοΰ
Ό άλησμόνητος με γάλος Πύντιος
ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΙΚΟΑΑΊΔΗΣ
Τού συνεργάτου μας κ. Γ. ΗΛ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗ
τής «Παγκοσμίου Ημέρας τής Μη
τέρας» πού ή ΜΑΝΑ είναι τό πιό
πολύτιμο καί σεπτότερο πλάσμα
στό κόσμο, ή μελετηρά καί εύπα-
ρουσίαστη καλλιτέχνις κ. Ελένη
Σοφρα, 'έδωσε διέλεξη στό Φιλο-
λογικό Σ ΰλ.λογο «Παρνασσός»
την Ιΐην τρέχοντος μηνός καί ώ-
ρα 11.30' π.μ. μέ θέμα — Ή μη-
τέρα στή ζωή μας» — 'Επρολόγι-
σε ό παλαίμαχος πρόεδρος τοϋ
Την 11.5.1969 κ<χί ίόραν 10 π. μ. έν τί) Ίερώ Ναώ Προφήτου Ήλιοϋ ΙΙαγκρατίου, έτελέσθη μνη μόσυνον υπό των οίκείων τού, επί τή συμπληρώσει διετίας άπό τοΰ θανάτου τού, υπέρ αναπαύσεως τής ψυχής τοϋ πολυαγαπημένου μας καί αλησμονήτου συμπατριώτου μας τέιυς υπουργόν ΣΤΑΤΡΟΤ ΑΝΤ. ΝΙΚΟΛΑΤΔΗ. Παρέστη¬ σαν ή οικογένιαι τού έκλιπόντος καί πλήθος κόσμου, ιδία δέ Πον- τιακοΰ κόσμου, διότι σάν ΙΙόντιος έκτιιιάτο ίδιαξόντως, άπό δλους τοϋς π'.όσφυγας καί ιδιαιτέρως ά¬ πό τούς Ποντίους, τύν οποίον ε¬ θεώρουν οί ΙΙόντιοι ώς Εθνικόν τοιν Αρχηγόν καί προστάτη των προσφυγικών ξητημάτων. Ό ΛΕ¬ ΩΝΙΔΑΣ ΙΑΣΩΝΙΔΗΣ καί ό ΣΤΑΤΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ ήσαν, είναι καί θά είναι πάντοτε μέσα στίς ψυχές δλων των προσ φΰγιον, ιδιαιτέρως δέ των ΙΙοντί- ων, οί δποίοι τούς θεωροϋν Πά - τριάρχας των Ποντίων, καί είναι ύπερήφανοι δλοι οί Πόντιοι διότι τούς έτίμησαν, διότι ό Σ ΤΑΤ - ΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ ήτο ποαγματι έθνική Μορφή κ(ά ε·τερ μάτισε τόν δημόσιον 6ίον τού επί κεφαλής πάντοτε έθνικων άγώνοίν {Ίρχισε μέ ορμήν κοί έτερμάτισε μρ γαλήνην. 'Τπήρξεν κατ' εξο¬ χήν πνευματική μορφή. Καί ή πνευματικύτη; καί τό πνεΰμα τόυ ήσαν <'ι.-ΐαράμιλλα. 'ϊπάρχουν λόγοι τοο, όπως ό χκιρετισμύς πρός τόν Δημιουργόν τής Μεγάλης Ελλάδος τόν 'ΕΊ- θνάοχην μας ΕΛΕΤΘΕΡΙΟΝ ΒΕ ΧΙΖΕΛΟΝ. 'Τπήρξεν πάντοτρ ό δίκαιος ύ- ποστηρικτής των προσφυγικών ξη τημάτων καί ό ίμνενστής κ>ς ήταν ή άπαγγελία της. Μέ
παραστατικότητα μέ ζέση καί ξο)ν
τάνια, έχρϋ>μάτισε Λποσπάσματιι
διαφόρων ποιημάτων σχετικά μέ
τό θέμα τής ημέρας. ΟΙ θαυμάσι
οί έκεΐνοι στϊχοι κυλοΰσαν ερρυ -
θμα, προσωδιακά καί εΰχάριστα.
Νιώσαμε 6αθιά στή ψυχή μας ά-
ναγάλλκιση καί συγκινηθή. Τελι-
·:ά, τό 6ιαλεκτό άκροατήριο που
έτίμτ,σε μέ την παρουσία τού την
όμιλήιρια, δίκαια την χειοοκρότη-
σ·: θι; μά καί παρατεταμή'α.
'Λθήνα 13.5.69
Χαρ. Πετρύπουλο;
ματιστής, τής καταργήσειος τής
παράγκας, καί έστεγάσθησαν οί
περισσότεροι παραγκοΰχοι τής Έλ
λάδος, διά των συνεχών συνεδρι-
άσειον δλο^ν των προσφυγικών όρ-
γανώσεων, μέσα στά γοαφεία τοϋ
αξιότιμον καί ίκλεκτοΰ φίλον μας
κ. Σοκράτη ΣΐΛ'ανίδη διενθνντοϋ
τής εφημερίδος μας «Προσφυγικός
Κόσμος», άκούραστος καί αύτός έ-
βοήθιισε τό επίπονον έργον σου
κια εστέγασες οΰκ ολίγους.
Καί δχι μόνον τουτο, κατέστη ό
αληθής ήγέτης δλων των προσψύ
γιυν καί είσαι άκόμη τό ϊνδίΐλμα
καί τό καμάρι τοΰ προσφνγικοΰ κό
σμόν.
"Ησουν ό λνοικύς μας ποιητής
των Ποντίων καί πάντοτε έχομεν
μπροστά μας τούς ώραίους καί εΰ
γενικούς Λογους υπέρ των Ποντί¬
ων καί γενικά των προσφύγων.
"Ολόκληρον τό εθνος περιβάλ-
λει μέ τιμήν την μνήμην σου. Καί
ημείς οί νεώτεροι Πόντιοι, είμεθα
νπερήφανοι, εΰγνώμονες καί εΰλα-
(Ίρϊς καί νποκλινύμεθα μέ βαθυτά¬
την συγκίνησιν ενώπιον τοΰ τά¬
φον σου καί διαβεβαιούμεν, άλη-
σμύνητε κ(ΐ( άξέχαστε Σταΰρο, ό¬
τι θά σ>ινρχ!ζ(ΐ)με τό άθόρυβον έρ¬
γον σου, έκτελοΰντες κατά γράμ-
μα τάς ύποθήκας σου, τάς οποί¬
ας μδς άφησες, νά σΐ'μπονοϋμε,
νά 6οηθοΰμε καί νά δημιο>ιργοϋ^ιε
πάντοτε, ιδικόν μας πολιτισμόν,
τάν ϊκρΐνον πού μας παοαδώσατε.
Α'κονία άς είναι ή μνήμη σου.
Γ. ΓΡΗΓΟΡΙΛΛΗΣ
Έκεΐνοι ποϋ φρΰγοΐ'ν
ΓίΩΡΓιΟΙ Ιΐί,Φ^ΠΟΥΛΟί
Καί δλλος παλαιάς συνεργάτης
τής εφημερίδος μας, ό Γρώογιος
Στεφόπουλος, έξρμέτηησε τοϋ
ζήν.
Άπό τα ανωτέρα στελέχη τής
Έθνακής Τραπέζης, είχε πρό πολ
λών έτών, εξέλθη τής υπηρεσίας
συνταξιοδοτηθείς.
Διεκρίνετο διά την βαθείαν τού
κατάρτισιν, την γενικήν, άλλ' Ι¬
δία την οικονομικήν, ώς διαπιστοΰ
ται άπό δημοσιευθείσας μελέτας
καί αρθρα τού, την έντιμότητα, τό
άμεμπτον τον ήθος, τάς άνθρωπι-
στιν.άς τού αρχάς καί την κοινω¬
νικήν τού συναντίληψιν.
Ή εφημερίς μας διαβιΒάξει τα
είλικρινή της σνλλνπητήρια είς
την βαρυπενθοΰσαν ο'ινογρνειάν
τού.
ύπεύθυνοι ουΜφώνως τύ
1090)1938
ΙδιθκττΊτης — Διευθυνττδς
ΣΟΚΡ. ΣΙΝΑΝΙΔΗΧ
Κατοκία Ναύαρχον Βότση 55
μς Τυπογροφειοι.
ΓΑΒΡΙΗΛ ΓΑΒΡΙΗΛ1ΔΗΣ
Σπαρτάκου 12
0 ΜΥΡΩΣ ΣΤΑΓΑΚΗΣ
— Ό Ποωτος Κρητικός στρα τιώτης πού σκοτώθηκε στήν Τρε-
μπεσίνα τό 1940.
Ιστορικόν Πολεμικόν διήγημα Τοΰ κ. Ιωάν. Λ. Βερνάρδου
ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΣΤΕΓΑΣΕΠΣ
Τί θεία ύμορφιά στό Ήράκλειο
τίς ήμέρες έκεϊνες πού τό 43 Συν
ταγμα εφενγε γιά τύ Μέτιυπο!
. Ό ούρανός ήτανε γελαστύς καί
ή θάλασσα γαληνεμένη. Ό Γιού-
χτας, τα δυό Άοράκια, τύ Καριι-
κοβαϋνι, ό ΙΙροφήτης Λιδς κολυ-
μπούσανε στόν ήλιο, καί άνάμεσα
στά φουντωτά δένδρα τοϋ Μα -
σταμπδ ιΐυσοΰσε άνάλαφρο, μυρο)
μένο άεράκι.
Ιΐέρα στό βάθος τοΰ όρίξοντα ό
κάΐασπρος Ψηλορείτης ΰψο)νε τίς
χιονισμένες κορφές τού στή γαλά-
Χ.Μ άπεραντ(ΐ·σΰνη τ' ούρανοΰ, δυ
νατύς, ,ι· γολοποεπος σάν τίς ψυ¬
χές των παιδιών τής Κρήτης, πού
έτοιμάςονταν νά δώσουν τό αΐμα
τους γιά την άγαπημένη μας Λευ
τεριά.
Τα δασωμένα βουναλάκια πού
κυκλώνουνε τό Ήράκλειο άπ' την
'Επισκοπή, τοϋς Σταμνιούς, τούς
Άποστύλους, τα Πεζά, ώς τή Ρογ
διά, πού χώνει τή (ίραχώδη μντη
της στή θάλασσα, είχανε μιά θο>-
ρ α τόσο άρμονικιά, ομορφη, ε'ιρη
νεμε'νη, ποϋ άν δέν εβλεπες κάθε
Τ'Ίγο τϊ' δολοφονικά άεροπλάνα
των Ίτολών πάνο)θέ τονς θά ξε-
χνιιϋσες πώ; πρίν λίγες ήμέρες
άρχισ" ('■ Γ.ύλεμος.
Κι' άπό τα γύρο) χιοριά ερχόν-
τοι σ>ιν στύ Ήράκλειο μαίί μέ
ιοίις ίφέδ(>οιις κάτι λ^βενκγεροι
(>ρακάόρς κρατώντας τή μαγκοΰρα
στύ χέρι, τύ τρίχινο ταγάρι στύν
ωμο μέ κουλούρια γιά τα κοπέλια
τους. Ί'.ςιχόντουσαν κοντά καί μαυ
οομαντιλοΰσες μανάδες, χαροκα -
μένες μέ την περήφανη κορμοστα-
σιά τής άντρεκομένης, τής σκλη -
ρής γυναίκας πού ξερει νά δίνη
τύ αίμα τής καρδίας της, άγόγγυ
στα κι' άδιάκοπα γιά την Πατρί¬
δα!
Άνέβγαλτα, σεμνά, λιοκαμένα
παλληκαρια. τής Κρήτης εφταναν
άπό τα δροσύλουστα χοιριά τους
ομάδι - όμάδι κουρασμένα, γεμα-
τα σκόνες, καί κυκλοφορούσανε ά
νήσυχα, Οιαστικά στήν Πλατειά
Στράτα, στίς Τρείς Καμάρες,
βτύ Μπεντενάκι καί στό μεγάλο
θπύμο .τού πάει γιά τίς Ρουσσες,
>:οΐ'βεντιάζοντ(ΐς, σταματώντας έ
δώ κοιί ίκεϊ ά χαιοετίσουνε κανέ¬
ν α γνωστύ τους ή νά χαζέψουνε
τή μεγύλη κίνησι στοϋς δρόμους
τοϋ Ηρακλείου, δπου τα στρατιω-
τικά αΰτοκίνητα τρέχανε φορτωμέ-
νιι λογής - λογής ΰλικά...
Δυό χωριατόπουλα στριμώχνον-
ταν μέσα στή κοσμοπλημμύρα τής
Πόρτας των Χανίων καί δπου βλέ
πανε στρατιώτη τόν ριοτοΰσανε
δείχνοντας τα χαρτιά τονς. Ό ε-
νας πήγαινε μπροστά πιό θαρρε-
τός, καί ό ά'λλος τόν άκλουθοϋσε
κρατώντας τον άπό τό χέρι σάν
κουζοΐ'λύπαιδο. Ζαλισμένοι κι' οί
δυύ κυττάζανε δεξιά κι' άριστερά,
ξαφνιάξονταν άπ' τίς φωνές τοΰ '
κόσμου, τραβιόντουσαν κάθε τόσο
νά περάσουν τ' αύτοκίνητα καί δ- .
λο προχωροΰσανε γιά την ΙΙλατεϊα
Νικηφόρου Φοικδ, πού τούς εϊχανε '
— ...Άπόστασα Μανωλιό, ελε- ,
γε κάθε τόσο αΰτύς πού άκολου-
θοϋσε, σεονοντας τα κοΐ'οασμένα |
πύδια τού στό πλακόστροπο τοΰ
δρόμου.
— ...Έδω ναι ή πλατέα, καλό-
τυχε Μύρω... λίγο άκόμη τσαί φτά ,
σαμε. ]
— ... Τσαί μή ξεχνδς, Μανωλιό .
κεϊνο δα πού σοΰπα... |
—... Ναί, ναί — έ'κανε δ πρώ- ι
, , , , ι
τος — αγκομαχωντας να περάση
τό πλήθος ποϋ σκιμάτησε γιά νά
κάμη τόπο σ' ενα πελώοιο καμιό-
νι — ναί... στόν Ίδιο λύχο.
— ...Μά τσ' "Λγιους Δέκα Μα-
νωλιό...
—... Ναί, μά τσ' "Αγιους Δέ¬
κα. ι
Ό Μανώλης τοΰ Χαιρέτη κι' ό
Μΰρως δ Σταγάκης άπ' την Ά-
γιά Βαρβάρα τα 6ολέψανε καλά.
Καταταχθήκανε στόν ϊδιο λόχο,
βρήκανε 'κεί κι' αλλους πατριώ -
τες, ντυθήκανε στό χακί την "δια
'μέρα, φάγανε περίφημα τή ζε-
στή φασουλάδα τους, καί τό βρα
δάκι έκοιμηθήκανε στό ϊδιο άντί-
ο/ηνο κάτω άπό τύ πΐ'κνό λιοστνί-
σι τοΰ Μασταμπά.
Σννεχίζεται
'Τό εσπέρας τής παρελάση;
Τετάρτης συνήλθε τό Κεντρι¬
κόν Συμβούλιον Στεγάσεως υ¬
πο τήν προεδ,ρίαν τοΰ κ. Άντ.
Μέξη Γενικοΰ Γρα;ι.ματέως τοΰ
ύπιυργείου Κοινωνικών Ύπηρε
σιών τή συμμ,ετοχή Τών κ.κ.
Καραμ,πελοπούλου νομ,ικοΰ συμ
βούλου, Παυλίίη Παπαθανασί-
ου, Χαρατσοπούλου, δίδος. Κα-
λαμ,πόκα Λ) ντών Τοΰ Εδίου ύ-
κννργείου καί τοΰ πρόσφυγος
έκπροσώπου κ. Σο>κρ. Σινανίβη
καί έλαβε τάς κάτωθι άποφά-
"Εγκρισι; τοΰ 6751 κ^ηχ.
Διχγρχμ,μ. Συν) σμοΰ Τουρκο-
όουνίων.
"Εγκρισις τής συμπληρώσεοκ
έλλειπό-Λων κτηιμχτολογικών
στοιχείον; είς τα ύπ' αριθ. 3α
κχί 46 Ο.Τ.* Συν) σμοΰ Τουρκο
οουνίων.
"Εγκρισις τής συμ,πληρώσεως
τής οίκοπειδοποιήσεως τοο Ο.Τ.
6ΟΑ Συν) σμοΰ Νικαίας πρός.
Νομιμοποίησιν άνωμάλων άγορα
'Ένας έκλί,κΤός %ν®ρο)Γ.οζ άργο -εθ,χίνϊΐ ...
•"Ε«*χ ϊχίρογο -ταλέντο σβύνει σιγά σ:γά μέσα στΐ] ληαμονιά:
Ο ΘΑϋΑΣΗΣ Ο ΑΠΑΡΤΗΣ
Ο ΣΜΥΡΝΑΙΟΣ ΓΑΥΠΤΗΣ
Τή; συνεργάτιοός μας Κάς; Νικ. Κ. Γιαννακίοου
ΚραΤώ σ:ά χέρια μου έ'να ώ-
ρζ'.δτζτο 6;βλίο «αύζοβιογραφι-
3ΐό άφήγημα» πού είχε τήν καλω
αύνην νά μ-οΰ δώση νά διαβάσω
φιλτά,'η μου Κυρία έκ, Σμύρνης.
ΐ'ό βιβλίο αύτο είναι ενός μ-εγά
λου καλλιτέχνη πού δυστυχώς
ορίσκεται αυτή τή στιγμή στό
κρεββάτι τοΰ πόνου: Ο ΘΛΝΛ
ΣίΙΣ Ο ΑΠΑΡΓΗΣ, δ Σμυρναΐ
ος γλύπΤης πίύ φιλοτέχνηχ ιιέ
τόαη λεπτότητκ Τό "Αγχλμα
-ού Μαρ^υρικοϋ ΧΡΤΣΟΣΤΟ-
ΜΟΓ ΣΜΐΡ,ΜΙΣ καί πού βρί-
τκε.αι σιχηιμένο στά προπύλαια
τής Νέας 2;,ο.υρ;ης, γιά νά μα;
θυμ,ί^ε: 'ήν Σμ,ύρνη μας. Ό άν
θρω,τος αΰΤός, 6 άφτ!αατος καλ-
λ-τέχ/ης, πού δπου γυρίσης >ά
άίής, ολεπεις άριστουργή'μ.ατά
τοο, ό ανθρωπος χύΤός ίργοπζ-
θαίνει χωρίς κχ,ιμία μέριμνα,
χωρίς καμ,μ,ίχ ύλική ύπο-σ:ήρι-
ς'η 7,^ το φιλό'σιτίργο γιά δλους
Κρά:ος μχς. Δέν τοΰ ^β
κε μέχρι σ ιγ·ο.ής ή
ν.ου επρεπε νά τοϋ δοθή έφ' ο-
σ^ν ό Άπάρ,της υπήρξε λύ&εντί
% στή τέχντ^καί ·σ":ό πνεΰμα καί
ινχθηγη,:ής τοΰ ΙΙολυτεχνείου
Άθη/ών /αί παραθέτω κα..ωΤέ
ρω ■>'!> οιολογιχό του σηιμ.έίω;).χ
γ:α κ'ίνιυς π;ΰ ΐέν τόν γνωρί-
1ου/ν:
^Ό θανάσης Άπάρ:ης γεν-
Λήθηχε 3Τή Σαύρνη τό 1899 Με
Γά τ-ί γυ;ινασιχκές σπουδές τού
έγ/.χΓα3:άθηι/.ε στό Ιΐαρίσι γιχ
νΐ σπο>5άση γλυπ'Τ·κή. Φοί ησε
στήν ΆΛο:ά:η Σχολή Καλών
Τεχ/ών, στήν Άκχδηιμία Ζου-
Χ:%) κχ'. "Τήν ΆκΛΪη,,χία τής
Γκράν — Σωμιέρ, πλαϊ στόν
Γιΐ7:ουρ/ΐέλ, δ δποΐος τδν /αρα-
Αΐ-ήρ ^ ώς Τόν αν:ιπρ:σί0ΓΤ3υτι
/Λ τυπο -(<ι ά.ο/αίων Έλλήνιον Λυπτών. Εξέθεσε έπανε:/. νως εργα τιυ σ:ό ΙΙαρΙσ;. Άπό τ>) 1940 εξελέγη κχθηγηιΐη;
Γή; Σ/ιλής Καλών Τεχνών. "Ε
χει τ:;χγ,Ηή μέ τ& Γχλλικά παιρά
σηιμα 'ή; Λεγεώ/ος τής Τιμή;
/.αί .ου Φοίν.κος τής 'Αχαίη'ΐί
άς καί το Έλληνικό παρχστ,ι;ιο
τοΰ Ταςιάρ·χ--υ τοΰ Φοίνικος.
Έχ/άτως δέ έτ:μήθη μέ το/ ιιο
ναδικόν Τίτλον ,οΰ ϊντεπιστέλ-
λοντο; μέλοος τής Άκχϊημ,ίας».
Ό Άπάρ-ης υπήρξε επί σειράν
έτΰ,ν Καθηγητής τών Καλών
Γεχνών τοΰ ΙΙολυτεχνείου Αθη
νώ/, αύ'δς δ χόπο; τ^ δ4ν !-
πρεπε ν* τοΰ άνχγνωρισΒεΐ καί
νά Τ5ΰ 5οθή έν ζωή ή πρέπουσα
σύνταξις; "Ενχς τέτοιος α·9ρω-
πος, μέ τδ3θ ταλέντο, Καθηγη-
τής -ου 1Ιν.υΤεχνείου μας χαΐ
'εΐι;ι.ημένος αέ τόυχ παράσγ,μα
/χ είναι πζραγχωνισμίνος σήχε
ρα σ-ίς πιχρές ϋέρες τής ίροώ
ΐτειας τί'ο! Ό Καλλιτέχνης αύ
:ος '^ϊ Τό —άνιο -χλέντο πά-
σχΐΐ άπϊ άΛ,νηΐία ί ανθρΐοτος
7.ύΤός ποΰ 4π" τα χεράχια οό
ΐγήκχν Α?'.σ:οοργήμ.χτα, δ άν-
Ορωιος αύτός ποϋ Ιγρχψε τό ύ-
,.έρ-χι αύτό διδλίο «ΑΠΟ ΤΗΝ
ΝΑΤΟΛΙΙ ΣΤΗ ΔΓΣΗ» πού
θαυμ-άζω αυτή τή στιγμή τχ γρα
φ^ε/ά Τ5Ό, ό ανθο<»πος αύτός -:ό -ο αυαλδ τνο επαιρνε γί- λ'.ες ςίΐροφές την ώρα, δ &νθρω- πος αΐ>τός χργιπεθχίνει μέστή
λησμ,ονίά! ϋά'αν κρίμα, ό πε-
ρίφημος Άπάρτης, ό γλύιπΤης
πού πχραση<μ<οφορήθη,κε γιά τ Μ ν τέχνη τού νά σβύση χωρίς νά χπολαύση τούς καρπούς τών τό σων κοπων τού! θά παρακχλούσαμε, δλοι οί Σμ/ορνηοί συιμ,πχτριώτες τού καί δλοι οί χγαπητοί τού φίλοι, πού δρίσκονται κοντά στόν πόνο τού :ούς άρμοιΰίους τής Κυβερνήσε¬ ως μχς πού τόσον επαξίως άν Γι- προσωπεύει την 'Ελλάδα μ,χς,νά [Ιεριμνήσουν γιά τόν δ,τυχο αΰ- Γ6ν άλλά σπουδαίον κα.λλιτέχνη πού ζεΐ ^ώρχ ή σκέψις τού μέσα στδ σκ·οτά5ι, καί νά τοΰ δοΰή έν ζωή ή άναγκαία σύνΓαξίϊ τού ποϋ θά γλυκάνη καί θά άνα κουφίση τόν πόνο τής άνίατης άρρώστειας τοό. Θά προτείναμε δέ δπως ή Έθνική μας Κυδέρ νησίς διαΤάξη την αγοράν δια τό Κρά.τος >μερικών έξχιρέΤων
έ'ργ/ων τού πού βρίσκοντχι οτδ
ΐίργασ'τήρι&ν τού, Όΐδς Σωκρα
Γους "148, Καλλιθέα, καί τα δποϊ
α τοπιί)ετούιμενα καΤχλλήλο»ς
θα άποτελέσου-/ λαμ-π,ρά κχλλι-
τεχνικά μνημιείχ πρός τιμήν τή;
Έλλ43ας μας καί τής Σμύρνης
,ι-ας καί πρός ανάπτυξιν τού καλ
λιτεννικοΰ αίσθή,ματο; τοΰ λαοΰ
μας κχί 3ι-2ασκαλίαν τών μελ
λόνςων κα,λλι,τεννών μας.
Οί Κχλλιτέχναι — Καθν/ν>,
ΐΆ κ.κ. Νάκης καί Βχσιλείου,
Καθηγγ,>:αί τοΰ Αμερικανικόν)
Κολλεγίου οί δποίοι Εκαμαν δια
λέξει; γιά τόν ΑΙΙΑΡΤΗ, μπο
ριΰν νά μιλήαουν γιά την άξίχ
ου. Τα Ιργα τ,ο ΛΙΙΛΡΤΗ ^ι
λοϋν μόνα τους γι' αύΤόν κΓ εί-
μαι βεβαία <πώ; οί άραόδιοι .ής ϊνοοερνήσεώ; μχς θά μεριμνή- σουν γ:ά την -Ληι.\ τοΰ ΘΛ- ΝΛΣΙΙ ΑΤ1ΛΡΤΗ καί άγςρά τών ξργων τού, πού ολη τή ζο>·Ί
την ά?:έρωσε στή τί·/νη. Κι' έ-
]ΐ:ϊς οί σομ,πατριώτες τού θά ε'.-
μχσιε εύγνώμονες στό φιλόστΐρ
γο Κράτ^ς μας χαί στήν Έθνι-
χή μχς Κυβέρνηση.
Ν. ΓΙΑΝΝΛΚΐΔΟΓ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΡ. ΚΑΚΠΟΥΡΟΓΛΟΥ
ΧειοοΓς/γος
τής Όρθοπεδι
«ής Α ΙινΐΗής Πανεπιστημίου
Α
Δέχεται κα^' έχάστην 6- β
πλήν Σάββατον είς τό Ια¬
τρείον τού Σεμιτέλυν 4
τηλέφ. 785.894
Π λ. Μαβίλη Άΰί)ναι Τ.611
ΓΡΑΦΙΚΑΙ ΤΕΧΝΑΙ
Γςαφιχή ΎΧη
Ι. ΣΙΑ Ε ΑΙ Α ΔΗ Σ
Βύνσηζ 14
Τηλ. 316 385
Ο Α·ΡΟΛΙ£ΙΟΛΟΓΟΧ
Α ΓΡΗΓΌΡιΑΔΗΣ
Δ/^εται Βηλαρβ 7
Πλοτ Άγίου Κονστοντΐνου
(Όμόνίΐα) 9 - : καί Α ■ · μ μ
Τηλ. 525.387
"Εγκρισις προτλυρώσεο>ς τέ¬
ως κοινοχρήστου διόβου είς τάς
ΙνοποΐΥ/θείσας ύπ' αριθ. 17 καί
18 ίδιοκτησίας τοΰ Ο.Τ. 5ί Ν.
Ίωνίας.
Άνάκλγρις τής ύ.τ' αριθ. 24)
4223)66 'Υπουογ. Άποφάσειος
κατόπιν τής ύπΤάριθ. 135:3) 68
αποφάσεως τ^ν Σ. 'Επικρατεί-
χς.
Προσκύρωσις τινών είς τάς
ύπ' αριθ. 3, 4, 5 χαί 10 Ιοιο-
κτησίχς τοΰ Ο.Τ. 85 Συν) σμοϋ
Ν. Κυ·5ωΛών.
Πρϊσκύρωσις λιορίοος είς τάς
ύπ' αριθ. 3 κχί 4 ίοιοκτησίας
χ^ Ο.Τ. 11 Συν) σμοΰ Νι-
καίας.
Διαχωρισμός τοΰ ύπ' αριθ.
186Α Ο.Τ. Συν) σμοΰ Νικαίας
είς ούο γήπεδα.
Σχετικώς μέ αίΤουμένας προσ
κυρώσεις είς τα Ο.Τ. 56 καί
120 Συν) σμοΰ Νικαίας.
"Εγκρισις συμπληρωιματικής
πιστώσεω; δραχ. 182.242 3ου
Σ.ΙΙ. 8 τετραο)ρόφων πολυκατοι
κιών κλπ. είς Συν) σμ,όν Ταύ-
ρου. Έργολαβία Ν. Κοτζαμά-
"Εγκρισις συμπληρωμ.ατικής
πισΤώσεως οραχ. 822.959,40
1ου Σ.ΙΙ. πολυκατοικιών Δουρ
Ό, έργολαδία Ι. Σιγάλα.
Ανάκλησις τοΰ άπό 15.8.58
Β. Δ) τος «περί αρσεως έκΤάσε-
ως έκ τής άναδασωτέα; περιο
χής 'Υμηττοΰ».
"Αρσις έκ τής έπιτάξεως ε¬
νός γηπέδου εκτάσεως 175 ιλ2
ώς καί καΤαβολή άποζημιώσε
ως έκ οραχμών εί'κοσι έ'ς χιλιά
δών έξακοσίων πεντήκοντα πέν
τε (26.655).
"Αρσις έκ τής άπαλ) σεως ε¬
νός οίκρπίδου Ι-ιβαδοΟ 135.00
μ2 Τοΰ Συν) σμοΰ Τουρκοβουνί-
ων.
Πχρχχώρησις τοΰ ύπ' αριθ.
6) 35 οίκ. τοΰ Συν) σμοΰ Τουρ
κοβουνίων έμ,βχ5ο·ΰ 150,00 μι2,
συμ,φώνως πρός τα Ν. Δ) τχ
4176)61 κχί 4546)66.
Τροποποίησιν ύπ' αριθ. Δ6Β)
24620)08 άναγνωρια<Τικής α¬ ποφάσεως τοΰ πρόσφυγος Η.Ε. Καλαϊτζιάν ΌννΙκ τοΰ 'Αγκόπ. Άναγνώρισις οιχαιούχων στε γαστικής άποκχταστάσεως προσ φύγων έκ Ρο>σίας.
"Εγκρισις πιστώσεων διά κα
:χβολήν έξόΰων κινήσεως είς
είσηγηιτά; καί γρα,χματεΐ.; ή¬
τοι:
α) Δραχ. 1.162.50 Ν. Σ.
Στεγ. Καόάλας άπό Ίουν. —
Δεκεμβριού 1968
β) Δραχ. 1.000 Ν.Σ. Στεν.
Χανίων 1) 10)67 εως 31.12.68
γ) Δρχχ. 28200 Ν.Σ. θεσσα
λονίκης 1.10.67 έ'ως 31.12.68.
"Εγκρισις πιστώσεων διά
την επιστροφήν άχρεω-στήτως
καταβληθέ'^ων ήτοι:
α)_ ΙΙοσόν δρχγ. 2.100_§?;
την '0ρφχν55ου Σοφίαν.
3) Ποσόν δραχ. 5.795 εί;
τούς Μαμάκου Βασιλικήν καί
Μχμάκου Αντώνιον.
γ) Ποσόν οραχ. 15.050 είς
τούς θεοπίστην, 'Λνυΐύλαν καί
Εύαγγ-λίαν Γαβριηλίοου ή Χχ
τζηγχβριήλογλου.
Έγκριαις συ.ι,πληρωματι/.ής
πισΓώσεως δραχ. 4.20Ο διά την
άποχέκυσιν -ου 4ου -ς,ιή ιατος
Οίκ. Δουργουτίου.
"Εγκρισις πιστώσεω; οραν.
17.000 διά τήν υπό τής ΔΕΗ
μετατόπισιν ίστών καίκαλωϊΊ'αη'
:κ τοΰ γηπέϊου άνεγέρσ-ως 290
τζρπψ>Ύ. κατοικιών ΑΙ'ΛΠΕ-
ΤΣϋΝΑΣ.
Ε Ν Δ Υ Ε Σθ Ε
ιί, τήν
ΠΝΕΧΗ ΜΟΔΑ
τοθ κ.
ΚΩΝ. ΜΑΛΛΙΑΡΙΔΗ
Πορπκολούθηοις '
τ'"ς ε'ξ'λ ξεως
τη-
ΒΟΥΛΗΣ 41
"Εγκ,ρισις ιηρμα
πιστώσεως δρχ. 481.250 ξιΐ
την δλοκλήριοσιν τοΰ προγρί^
ματος ά.ποκαταστάσε<ος ύπο 5>
σμ-ενείς κχί άνθ'ογιεινάς Λν.
θήκχς διαόιουσών έν ΞανΗη
προσφυγικών οίκογενειών.
6. Αναμόρφωσις προϋπολς-
γισμοΰ ^χρήσεως 1969.
κατασταθίντας πρόσφυγας Λ3.
Έγκρισις δριστικής παρανω
ρήσεως δι»|ΐερισ]ΐ4των είς 4πο.
μο3ιότητο; Η. Ε.
Διαγραφή έκ τών σ:εγαίτ:.
κων προγρχμιμάτων τού πρϊ-
σφυγος ΚοΤώφ Μ.
"Εγκρισις άμοιβχίχς χλλαγη;
ο) των τών προσφύγων Ντοο!
ζιάν Ηχχάν καί Καρύ5α Μα·
γόαληνής.
"Εγκρισις διαγραφής τιμή,π
τος χρήσεως τής. Τατεβοσιϊν
Χρυσής καί τοϋ ίτίπχλατς Θ.
Έγκρισις μεΤχοι&άσεω; στεγ.
δικαιωμάτων κλπ. τής ί'ιχγ,.
τζιάν Α. είς τήν θυγατέρχ τ,,".
Χριστίκ.
"Εγκρισις μεατροπής μορφάς
στεγάσεο^ς τοΰ πρόσφυγος ]{;(.
ρακασιάν Ζενόπ άπό δριστι-,φ
παραχώρησιν εις ίσόβιον οϊκη-
σιν.
"Εγκρισις άλλαγή; μορφ^.
στεγάσεως άπό ο)τΧ πολ)κι,:,ν
είς μεμονωμένας κατοικία; χαΐ
έγ-/.ρισις_ διενεργείας δη^ιοαί-
ων μειοϊοτικών δ) «μών πρ6;
αποκατάστασιν προσφύγων άρ*
μοδιότητο; Η.Ε.
Τροποποίησιν γνωμοδοτήαε.
ως περί Δημοπρασίας είς Σέρ.
"Εγκρισις ^ δι" άπ' εύθείας
5ιχπρχγι.ιχτεύσεο)ν ί"{ορα.^ 4χ[
/ήΤων είς διαφόρους περιοχάς
:ής χώρας.
Άναγνώρισις ώς δικαιούγων
στεγάσεως έξ οικογενείας
προσφύγων Η.Ε. καί διαθίσι;
είς τούτους Ισαρίθμ,ων κενών
δ) των είς ΚΑΡΕΑΝ.
Περί τοΰ υπό έκδοσιν Λε·ο-
κώμ.αΤος, έμ,φανίσεως τοθ |ρ-
γου τής τεως Δ) >σεως Δ6.
Περί άναγνωρί-σεως δικαιού
χων στεγάσεοος είς Γεροντιχήν
Στέγην τοΰ πρόσφυγος Καγιά
οη ΛημΥ/τρίου καί τής 3υζύ-
γου αύτοΰ κχί παραχοιρήσεω;
αύτο1ς τοΰ ύπ' αριθ. 36 διαμε
ρίσματος^-ής Στέγης Ύπεοη-
λίκων Ρέ'/τη.
. 'Επανεξέτασις πΐριπτώϊειο;
Καατάνια "Αννα; τρωγλο5ύιΤΛ
Ηρακλείου.
Κρίσις ΐτεγαστικοΰ δικχιώ-
ματος.
α. Ιωάννου Ροβιθάκη τρω-
γλ(ι)δύτου Ήρακλΐίου. β. Μ:-
χχήλ Πχπαδάκη. γ. "Αννα;
Κεφαλάκη.
"Ενταξις είς σΓεγασΤιχόν φο
ρέχ.
α. Τε-σ·σάρο)ν δικαιούχων στε
γάσεως παραπηγμ,χτούγων Ν.
Ίωνίας—Βόλου.
6. Ενός δικαιούχου στεγά¬
σεως παραπηγμαΤούχου Χίου.
γ. Περιπτώαεως δΐικχιοΰγιον
στεγάσεως Συν) σμοΰ «ΑΞί-
ΟΣ» θεσ) νίκης.
Περί έγκρίσεως χρήσεως ε¬
κτάσεως είς θέ-ί,ν «ΘΓΝΙ»
Έρμιονίδος υπό τοΰ Οίκοϊοιιι
κου Συν) σμοΰ «Η ΘΓΜΕΛΙΚ
Μετχφορά ύποθήκης επί ί·
χινήΤου Δημ. Δχνοπούλου, έκ
Ματίου, είς Μερτικέϊκα Ξνλο-
κάστρου, Νομ,οΰ Κορινθίχς.
ΜίΤατροπή ύποθηΓ/ης επί α¬
κινήτου Παρασκευή; χήρα;
Παναγ. Πολυζ(ογοπούλου, ν.χ-
τοίκου Καρδαμ,ά Ήλέία;.
Μετχτροπή ύποθή'/.ης επί ά-
χινήΤου Παναγ. Δουβή, κχτο:
%Ύ) Μεγαλουπόλεως.
Χορήγησι; στεγχστι/.ή; ά-
ρωγής εί; Πχναγιώτην Μπο·;
λιότην, κάΤοικον Κυρίνη; Λ^-
σβου, επί έγγρχφή δευτέρα; '■>-
ποθήκης.
Περί άρσεως έκ τής έπιβλτ,
θείσης-δυνάμει τή; ύπ' άρι"·
Υ. 1555) 6205) ί) ΣΕΠ. 1067
αποφάσεως απαλλοτριώσεως εν
τή πΞθ'.ογή Έρ ο,ιανθεία; Ά-
γαΐα;, έ/τάσεως μέτρων .στ'·
2.032.
ΟΡΓΛΝΤΣΜΟΣ ΧΕΙΡΟΤΕ-
ΧΝΙΛΣ ΘΛ ΙΔΡΥΗ1Ι
ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΪΤΙΡΟΝ
Τπό τής Κυπρια/.ής Κ.)-
δερνήσεως, έ ^3ιαφερομένη;
κατ' αρχήν διά τήν σύσΤχσιν
ΐΐθικοΰ Όργαχσμοΰ αναπτύ¬
ξας τής χειροτ·εχνίχς έν τή
Μεγαλονήσιο,ν απεστάλησαν
είς Αθήνας οί χ,χ. Γ. Χάτζη-
ανχστασίου κχί Α. Πχπακυρι-
ακοΰ, οίκονομ,ολόγοι των γρχ-
("ρείιον πρ3γρχμματ:σμοΰ .ώ/
♦■'Υ-Ο'οργε'ΐίων , Πις}'Υ^"ΐνί<χ: καί Έμ,πορίου ή; Κύπρου, ίι· τ:στοίχω:, προκειμίνΐυ νά !«- λίτήσουν συναφώς τήν οργά¬ νωσιν, διοικητικόν διάρθρπ- σιν, την λειτουργίαν τών ύπτ:- ρεσιών καί τού; στόχους δρά¬ σεώς τοΰ Έθν.κοΰ Όργαν.- ομ-οΰ Ελληνικάς Χειροτε- χνίας. Οί Κύπριοι χπεσΤαλιιένοι, - πιστρέφοντες είς την νή^ν τι·)ν, θά ύποβάλουν άρ;ιοδί<ο; εκ&-σιν επί των πορισμάτων τής μελέΤης των, ώς καί προτάσεις διά τήν ίδρυσιν έν Κύπριο Όργχνισμ,οΰ Χ«ιροτε- χνίχς._______________ Δ Γ ΕΡΓΟΣΤΑ-ΙΑ αυσχευών Τηλεοράσεως κχί τηλεπικο.- νωνιακοΰ ύλικοΰ. Ή γνωστή παγκοσμίως κασσιτετεροκίλ- λησις τοΰ Άγγλικοΰ 'Εργο- στασίου «Μουλτικορ Σόλντερς Λ.τ.δ.» Ζητήσατε τιμάς χαΐ προσπέκτους άπό την Γεν. Αντιπροσωπείαν. ΦΩΤΗΣ Σ. ΟϊΆΚΕΡΟΓΛΟΥ, Θησ: ως 7, Δ' δροφος. Αθήναι 125. Τηλ. 226.024.
ΑΝΟΝΥΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΓΕΝΙΚΟΝ ΑΣΦΑΛΕΙΩΝ Ο "ΦΟΊΝΙΞ,,
_______ ΓΕΝΙΚΟΣ ΙΣΟΛΟΠΣΜΟΣ τής 31ης Δεκεμβριού 1968
1968
ΙΙιι/ιον
1!'67
ΚτΦ'" ,
3.058 476.—
34 847 133.-
1.303.863.-
7.520.733.-
ν,/ϊ,,ν ιΐποοβέοπς
1Β0.Ϊ14.— 2.908 362.- 316.631,55 1.047.231,45
ο^^'90 1.098.995,90
!>55 480,80 144 756,10 853.332.30 245 663.60
4 275 531.— 4.087.295.-
,•5.237.373,20 1 038 157.Ρ0 2 945.464,20 1.141.830,80
Μεσα
ίίίίΐον άηοοβέσπς
ν,',γολον Α
Π. Χρίώγρ'φα
ν,Ίνο).ον Β'
Ι[[ Άπαιτήσεκ: Μ ικροπρόθεσμοι
(ΐχκι είσΓτρϊΐκτεα
ς ήιτφαλιομένους
772 487.45
Η54 641,45 417.846 —
772.222,45
277.891,45
494 331 -
39.356 254.ί'Ο
173 122 557,70
6 207.300.-
179.329 857,70
3.756.360.—
20.010 075.—
10.449 789,85
120.844.941,70
6.2Ο7.3ΟΟ -
■Ρνΐ'ΐτοθηχ" το.ιοχ ,εωλι·τιχ(ΐ Οανεια (Λοιπαί
ίιοπκς /Κ|"λ«ιοιι πέραν τού ετοι.ς) 34.098.389,75
ι „ πιιιρνη χίίίίίΟΐΌΐς π«ίο(ι τη Ε ι) ν.
Λ, "(ΤΙ. Γ ι (τ » ι (
Γοα.τεη Μγ'-πτου
Σΰνολιιν Ι"
μι Ά-ΐ<ιιτήσε·ΐί Γρομμηιιιι _ 1 237.884 - 59.102.708,75 5.801.265 — 77 214 381,20 1.539 887,70 1 450 600,10 1.971 1Γ6 20 834.519.10 ΛηνΛίνοιι είς Ξ.Ν. 4 689 034 - κα Τοχο/οεωλιιτικα Δάνεια (Το "χοχρ·:ώλ»οια μέχρι 31)12)6'3 καί λοιπαί δόίίεις χεφ"λ. έντός τής έπομ χρήσει.».) 6 22ο.354,20 Διινειβ ρΙ: προσωπικόν •ΑντΗ«Τ«λιστΓΐί - Τρεχοι-μενοι Λογνσμοι ή,,,φοροι )ογορι«σμοί είς Ξ Ν. ί Κί Άπαιτι'ισΗς διάφοραι "ΕΕοδιι επομένης χρήσει,). Σύνολον Δ' γ Ακιθέσιμον Τημρΐον Τραπεζ'ΐι Τ(Ηΐπι'ΐι >«■" Αντιιπ ικριται έξωτβρικοιι
Σύνολον Ε'
5 837 285,55
353.942 —
105.917 435,05
1.081 699,60
16.803.019,35
10.643 142,Μ)
28 527.861,73
127.052.241.70
1.091.752.—
17 758.434 —
28 672.558,40
1.237.884.-
48 700 628,40
4.049 504 -
5^.457 707,85
1.231 906,20
2.599 889,60
4.281.285.-
502 943,80
4.742 178 —
5.858 879,25
6.401 210.05
328 484.—
83 453 987,75
946.615,50
6 808.190.—
7 704.ΠΟ -
15.458.975,50
Γενικόν Σύνολον (Α Β Γ Δ Ε)
412.234 118,18
285.175 623,20
Ι. Κεφάλαια
Μετοχικήν Κεφάλαιον (Μετοχαί 361,905 Χ 105)
Διαφορά εκδόσεως μετοχών υπέρ τό αρτιον
Τακτικόν άποβεματικόν
"Εκτακτον άποϋεματικόν
ΕΙδικόν άποβεματ, άναπροσαρμογάν ενεργητικόν
δυνάμει Α.Ν. 148)1967
"Υπόλοιπον κβρδών είς νέον
Σύνολον Α'
II.
Προβλέψβις δι* ένδεχομένας ύποτιμήσεις
ενεργητικόν καί ύποχρεώσϊΐς
Σύνολον Β'
1968
38 ΟΟΟ 00). -
11.2ΟΟ.ΟΟΟ —
2 5ΟΟΟΧ).—
49.588.337,90
163.836,65
101.452.174,55
1 200.000 —
1.2ΟΟ.ΟΟΟ.—
ΠΑΘΗΤΙΚΟΝ
1967
1Ο.5ΟΟ.ΟΟΟ.-
2.92Ο.ΟΟΟ. -
9.230.000 —
1 350.000 -
162.197, Ρ.5
24.162,197,85
1.2ΟΟ.ΟΟΡ.-
1.2Ο3.ΟΟΟ.—
III.
Λογαριασμοί άποθεμκτικών έταιρίας
Μαθηματικόν άπόθεμα Κλάδου Ζω"]ς 118.5^9.603 —
Άπόθεμα κινδΰνο^ν έν Ισχΰί
Κλ,άδου Πυρός
» Μεταφορών
» Σκαφών (Ε.Ν.Κ.)
» Αύτοκινήτων
» Προσωπικών άτυ/ημάτων
» Άοτικής ευθυνής
• Εργατικών
Άποθέματα έκκρεμών ζημιών :
Κλάδου Ζωής
» Πυρός
Μεταφορών
Σχαφών (Ε.Ν.Κ.)
Αϋτοχινήτων
Προσωπικών άΐυχημάτων
Άστικής ευθυνής
Εργατικών
Άπόθεμα δι' ίκ,κρρμεΐς Ζΐ]μία Πιιρός
— Άναλήψεοιν έσίΐ)τερικοΟ
Άπόθεμα δι' έ<<κρεμή ληξιτρόθεσμα κϊφηλαια Κλάβου Ζωής Απόθεμα δι" έκκρεμεΐς έξαγο^άς Κλάδου Ζωής Σύνολον Γ' 99 778.527.^0 Διά- προτάσ*ις δια τό τρίτον Δι ϋλιστήριον ΑΙΕΪΚΡΙΙΕΙί Κ1Ι ΠΜΛΐΙΚΙΖ ι ' - 6.209.420.90 6 339.912,90 1.493.407,60 1.358.385,35 1.020.855,60 - 17 311,401,60 13.454.860,15 1.405.300,20 1.238.770 — 231.552,«Ο 106.041. - 34.878,40 27 688.817,10 37.176.-22.535.145,40 1 .216.000.- 1.020.000.- 3. 545.685.- 3.286.164.- 300.677.- 380.2( 0. — 788.170 — Τι1.752.— 31 .641.300.- 23.375.·ίδΟ.'- 693.629. - 521.339.- 113 156.— 61.093.— 22.484.— 38.321.101. 10.720. -28 .736.418. - — 2.657. - 936.000.- 81.ΟΟΟ.- Η.ΊΟ-).— 184.811 521.10 IV· Λογαριασμόν άποθεμάτων άντααφαλιστθν 64 728 1)53,50 Σύνολον Δ' 64 728.955,50 Λ 'Υποχ^εώσεις Βραχιΐπρόθεσμοι 'Αντασφαλισίαί — ΤρβχοιΊμενοι Λογαριασμόν 3.463 643,90 Διαφοροι λογαριασμοί τίς Ξ.Ν. 22.488.044,95 Άσφαλιστικαΐ εταιρίαι 910 880,70 Άντεκχ<ι>ρηταί Λονδίνου είς Ξ.Ν. 1.171.195.—
'Κλληνικόν Λημόσιον 4 84'( 7'Ι9 —
Λάνεια έπ' ένε,χι'ρο» χρεωγράφων 4 664.307 —
'Υποχρεωσεις διάφορθι 16 390 215,60
Κρατήσεις υπέρ Τρίτων 928 312,85
Μερίσματα Πληρωτεα
Παρελϋουσών χρήσεων
Χρήσεως Λ
151.131 748,30
59.696 402,70
5') 6%.402,70
10 360.62!»,05
9.868.637,35
1.«89.918,55
1.140 ΜετοχικοΟ Κεφαλαιου νομίμως έγκριθεϊααν και δημοσιευθείσαν 2 Ή έκ τής
αυτής οίτίας διαφορά άναπροοαρμογής τής άξΐας χρεω>ράφων τινών κατεχομένων υπό τής Έταιρείσς έμφανίζεται εν τω Παθητικω ίΐς τό «Ειδικόν "Απο
θεματικόν Άναπροσαρμογής Ένεργητικοΰ δυνάμει ΐοΰ Α.Ν. 148)1967. 3. Έκ των χρεωγρΑφω^ τοιαθτα άξίσς κτήσεως Δρχ. 73 85>,8ι>9 εύρίοκονΐαι είς
άοφαλιοτικήν τοποθέτησιν.
Ανάλυσις Άιτοτελεσμάτων Κλάδων 31)12)1968
ΚΛΑΔΟΥ ΖΩΗΣ
ΠΙΣΤΩΣΙΣ
1967
ΧΡΕϋΣΙΣ
Άντασφάλιυ"τοα
Προμήθειαι
Έξοδα παραγοιγής
Ζν.αι πληοωθ/ΐόηι 2.027.500 - 1 760 000.-
Ηεΐον : 'Αναλογία άντασ^ραλιστϋ.ν 61Ο.ΟΟΟ.— 1.Ί87.50Ο.- 387.880.-
1968
0.135.369,50
5.758.247.—
1 810,212.-
8.756.054,70
3.373,483.-
1.339.300,80
1 362.120.-
Έίονοοαΐ 7.612.774.- 5 815.640.-
Μϋον ■ Άνπλογία άντασφαλιστων 3.383 960.- 4.228.814,- 2 195.470.- 3 620.170.-
Ληξιπρόθεσμα κεφάλαια 2 7Ο2Ϊ8Ι.— 5.514.200 —
Ϊ!ΐον·Άναλογίαάντασφα>ιστών 1.355 ΟΟΟ.- 1347.581.- 3.958.360 - 1.555.840-
Άϋόθεμα δι' έχχρεμεϊς ξημ,'ας 2.498.500 - 1.76Ο.ΟΟΟ -
Μεϊον: Άναλονία άντοαφαλιατών 1.382.500.- 1.216.000.- 740 ΟΟΟ - 1.Ο2Ο.ΟΟΟ.-
6.1Κ0.-
236.ΟΟΟ.-
81 ΟΟΟ.—
'ΑπόΟεμα δι' έκκρειιεΐς έξαγοράς
Άπόθεμα δι' έκκρεμή ληξιπρόθ. κβφάλαια ------------
Μαθηματ,χον άπόθβμά ' 171.514 511— 148.942 774,60
Υίας* άνταηφαλι'στιΤιν *" °" 52.954.908. —118 559.603.- 49 164.246,70 99.778 527,90
Διάφορα άρτίου μαθηματικοϋ
όποθέματος
Λνΐασφαλιστικοί ΐόκοι
2 212 391.- 2.098 056,70
' 28 811.- 2.241.202- 94.155,40 2.192.212,10
β(ς «Κίρδη καί Ζημίας»
φ
Προμήθειαι,
Έχητώσρις
_Εξοδα παρπγωγής
%«ι πληρ(,)»Ρϊο»ίΐ
ΐϊ'ιον 'Αναλογία άντασφαλιστων
146 926 528,50
2 569 805,30
Τ49.496.333.80
33.921 704.50
13.759.407.-
3 097 269.—
!)82 147.—
123.108.703,50
2.737.120.35
1968 1967
37 316 220.— 32 459.607.-
313 975.—37.630.195 - 226 215.—32 695 822 —
Άσφάλιστρα
λικαιώματα
Άντ«σφαλιστικαί προμήθειαι 2.882.668,20
Άπόθεμα δι' έκκρεμεΐς ζημίας
Προηγουμένης χρήσεως 1.020.000 —
Άπόθεμα δι' βκκρεμή ληξιπρόθεσμα
Κεφάλαια—Προηγοι μένης χρήσεως 81.0(0 —
Μαθηματικόν άπόθεμα έταιρίας
Προηγουμένης χρήσεως 99.778 527,90
Πρόσοδοι έξ άσφαλιστικής
2.087.260,30
990 ΟΟΟ -
185.000. —
83.792 926.-
τοποθετήσεως
Λοιπαί Πρόσοδοι
7 656.824,70 5 706.256,55
447.118.- 8 103.942,70 398 564.— 6 104.320,5-
125 845 828,851
ΚΛΑΛΟΥ ΠΥΡΟΣ
33 684 338.— 'Λσφπλισΐρα
149.496.333,80
125 845.828,8
11.042.614.-
9.857.235,50
14.877.252,90
40.232.-
965.981.—
9.857.23,
5 446005,50 5 596 608,50 4 534 935.— 5 272,300,50
ίι' έ
έοΐρεμεΐς ζημίας
ί άλ
εμπ ίι έοΐρεμεΐς ζημίας
ιον: Αναλογία άντασφαλιστών
μα διά κρδι'.νους εν Ιοχι'-ί
6 307.885- 5.793 109.-
2.76?,·Μ0 — 3.545 685.- 2.51-6.945 — 3.286,164.-
είς «Κέρδη καί Ζημίαθ)
ίιαι
.«ι «ληοωθεϊσαι
ιον αναλογια άντασφαλιστών
10.727.381.90
6,209.420,90
67 112.241,90
17 919.926 -
85.032.167,90
1968
15.063.922.-
4 511.017,50
269.982.—
6.336.912,90
Δικαιώματα
Άντασφολιστικαί προμήθειαι
Διάφορα εαοβα χλάδου
Άπόθεμα Αι' έκκρεμεΐς ζημίας
Πέ ή
48.874.457.- Γ Ο 450.952.-
7.576.957.—56,45!.414.— 7 870.362.-58 321,314 -
μ
Προΐ|γουμένη- χρή
Άπόθεμα διά κινδύνους έ"ν [σν,ύϊ
Προηγουμένης χρήσεως
18.945.123.50
9.553,50
3.286,164 -
6.339.912.90
17.798 607.-
2.590.201 -
4 763.9ΓΛ70
64 466.181,30
19 007.901,40
83.474 082,70
ΚΛΑΔΟΥ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ
1967
85 032 167,90
12 753.103,20
12 621 103 -
4.089.678.—
238.487.-
8.647 451.- 1 959.930,90 9 812 115 - 2.940.993,2
¥ θμρϊς ζημίας
«νπλογία άνΐασφαλισΐών
διά κινδιίνους έν Ισχι'α
3 456 530— 7.963.585.-
3,155 853.- 3ΟΟ.677 - 7.583.385.- 180.200.-
"«τα
)ΡΟόμΓνα ε1ς «Κέρβη καί Ζημίας»
1 493.407.90
23.598 937 —
3.400.563,85
1.358.385.35
21.628.846,55
1,952 345.-
83.474,082.70
1967
Άσφαλιστς,α
Λικαιώματα
Άντασφαλιστικαί προμήθϊΐαι
'ΑπόΟεμα δι' έχκρεμςΐς ζημίας
Προηγοιιμβνης χρήσεως
Άπόθεμη διά κινδύνους έν Ισχύϊ
Προηγουμένης χρήσεως
1968
18 470.211,50 15 872.995 —
1.917.483.-20.387.694,50 1.616 532,25 17.489.527,25
4 873.221.-
380.200.—
1 358 385,35
4 421.966.-
489 947 -
1.179.751,30
26.999.500,85 23.581.191,55
Έλληνική Νουτική Κοινοπρσξία - Κλάδου Σκσψών (Εργασίαι ΈξωτερικοΟ)
«Ιιΐ,
ον
5 185.862 —
12 289.969.—
733.956,30
1.888 096,-
άντασταλισιων
4.071 328 - 1.114.534.- 942.307.— 945.789-
5 656.425.— Άοφάλιστρα (άναλογία έταιρίας)
Άντασφαλιστικαί προμήθειαι
Διάφορα εσοδα Κλάδου
2 576 676.-
1.788.506-- 788.170.-
319.91»·-
249.167.— 70.752.-
διά χινδιΊνους έν Ιιτχύι
'Κίνα είς «Κερδη καί Ζημίας»
,
1.020,855,60
15 947.484,90
223,70
15.947.708.60
6.672.966.-
1.173 338.-
7 846.304.-
Άπόθεμα δι" έκκριμεΐς ζημίας
Προηγουμένης χρήσεως
26 999.500,85
14.842.108.-
726 364.-
308.484,60
70 752 -
23.581,191,55
7 263.274 —
202.880. -
380.15').-
15 947.708 60 7.846.104 —
(ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 4ην ΣΓ5ΛΙΔΑ)
Διευκρινίσεις καί συμπληρώσεις
σχετικά μέ την ύποβολή προτάσε-
ων, γιά την ιδρύση τρίτου διυλι-
στηρίου πετρελαίου στήν Έλλάδα,
δίδονται άπό την 'Τπηρεσία Πε-
τρελαιοειδών τού ύπουργείου Συν-
τονισμοΰ. Συγκεκριμένα άναφέρον
ται κατιοτέρω οί συμπληρώσεις
στό κείμενο τής 20ής Μαίου 1969
«Είς τα προϊόντα περί ών ή πα-
ράγραφος 3 τής προσκλήσεως πε-
ριλαμβάνονται τα ύγραέρια καί ή
δσφαλτος. Διά τα προϊόντα δμος
ταύτα δέν θά ίσχύουν αί διατάξεις
τής παρ. 8 περί τρόπου καθορι-
σμοΰ τιμών.
Επί τής παρ. 4, 'ότι άρκεϊ διά
τής προτάσεως νά παρέχεται ή δι
α6ε6αίωσις ότι κύριος προμηθευ-
τής τού άργοΰ πετρελαίου είναι
μία των μεγάλον έταιριών άργοϋ
πετρελαίου, μή απαιτουμένης καί
τής καχονομασίας τής έταιρίας τ«ύ
της. Κατά την κατάρτισιν τής σχε
τικής συμβάσεως θά άναφερθή ό
προμηθευτής καί θά παρασχεθή ή
Ικανοποιητική διά τό Δημόσιον δι-
ασφάλισις περί τής υπό τού προμη
θευτοϋ τούτου άναληψειος τής προ
μηθείας. '
Επί τής παρ. 5, ότι άρκεί ή δι-
α6ε6αίο:>σις ότι ό προμηθευτής τού
άργοΰ πετρελαίου εχει την ίκανό-
τητα νά προμηθευθή άπαντας τούς
τύπους άργοϋ πετρελαίου τούς άνα
φερομένους είς την παράγραφον
ταύτην.
Επί τής αυτής παρ. 5, ότι οί
προτείνοντες δύνανται νά προτεί-
νουν καί ετέρους τύπους άργοϋ πε
τρελαίου καθορίξοντες καί τάς τι¬
μάς των. Έν τή περιπτώσει ταύ¬
τη θά πρέπει συγχρόνιος νά δηλώ-
σουν εάν καί κατά ποίον ποσοστόν
θά άναλάβουν την υποχρέωσιν νά
έφοδιάξουν διά τούτου άργοϋ πε¬
τρελαίου τό τρίτον διυλιστήριον,
ώς καί διά ποίοιν έτέριον τύποον
άργών πετρελαίιον θά άναλάδουν
την ύποχρέί,οσιν νά έφοδιάξουν τό
τρίτον διυλιστήοιον έν περιπτώσει
άδυναμίας, έξ ανωτέρας 6ίας, έκ-
πληρώσεοις τής κατά τα ανωτέρω
ΰποχρεώσεο)ς.
Επί τής παρ. 7, ότι ό ναϋλος
μεταφοράς τοΰ άργοΰ πετρελαίου
καθορίζεται σταθεράς δι' έκαστον
λιμένα φορτώσείος επί τή βάσει
τής σήμερον ίσχυούσης κλίμακος
Σ ΚΑΛ καί τής σημερινής ίσοτιμί-
ας τής λίρας=2.40 δολλάρια, καί
ότι είς την άναπροσαρμογήν τοΰ
ναύλου, περί ής τό τελευταίον έ-
δάφιον τής ανωτέρω παραγράφου
περιλαμβάνονται καί τα τέλη λιμέ¬
νος φορτώσεως ώς καί τα άσφάλι¬
στρα έκ κινδύνονν πολέμου πλοίου
καί πληρώματος καί αί ^κτακτοι
παροχαί είς πληρώματα λόγφ πο-
λεμικών ζωνών.
Επί τής παρ. 8, δτι είς τόν κα¬
θορισμόν τής τιμής των προΐόντων
τοΰ βιϋλιστηρίου, δέν θά λαμβάνε-
ται ΰπ' όψιν ό ναΰλος μεταφοράς
των καταναλωθέντων έν τω διυλι-
στηρίφ καυσίμων καί δτι αί δεδηλο
μέναι τιμαί καί ό ναΰλος θά άνα-
φέρωνται είς λιμένα ΡΑΣΤΑΝΟΤ
ΡΑ.
Πάντως, οί προτείνοντες δύναν¬
ται νά ύποβάλουν έτερον τρόπον
καθορισμοϋ των τιμών των προΐ¬
όντων τού διϋλιστηρίου. Ή πρότα
σις δέον νά είναι σαφής καί πλή-
ρης καί νά μή γίνεται δι' άναφο-
ράς ή παραπομπήν είς έτέραν σύμ-
βκσιν.
Επί τής παρ. 10 (β), δτι ή τι-
μή τοΰ άργοΰ πετρελαίου τού Δη¬
μοσίου θά προσδιορίζεταα επί τή
βάσει τού μάλλον προσομοιάζον-
τος τύπου, προσαρμοζομένης μέ 6ά
σιν τάς άποδόσεις είς ετοιμα προϊ¬
όντα, ώς αύται προκύπτουν έκ των
άποτελεσμάτων έργαστηριακής ά-
ναλύσεοις καί δτι ή τιμή αυτή θά
προσαυ|άνεται κατά τούς ναύλους
μεταφοράς τοΰ άργοΰ πετρελαίου,
ώς ούτοι καθορίξονται υπό τής πα¬
ραγράφου 7.
Επί τής παρ. 12 (β) δτι ή *ερί
ής πρόκειται επιχείρησις δέν θά
τυγχάνη εύμενεστέρας, άλλά καί
ούχι δυσμενεστέρας μεταχειρίσεως,
έκείνης τής οποίας τυγχάνουν έτε¬
ραι δμοιαι έπιχειρήσεις.
Επί τής παρ. 15, ότι τό περί
οδ ή παράγραφος αυτή δάνειον, θά
άνέρχεται κατ' ελάχιστον όριον είς
ποσοστόν 30% τοΰ συνόλου των έ-
πενδύσεων καί δέν θά δύναται, έν
πάση περιπτώσει, νά είναι κατώ-
τερον των 150.000.000 δολλαρίων.
Είς τό τελευταίον έδάφιον τοϋ
άρθρου 15 προστίθεται ή φράσις
«"·...... έκτός εάν αί βιομηχανίαι
αύται περιλαμβάνωνται είς τάς συγ
κεκριμένας έπενδύσεις περί ών ή¬
θελεν επέλθη συμφωνία, ώς έν
τοίς Ανωτέρω όρίζεται».
Είς τό δεύτερον έδάφιον τής πά
ραγρ. 18α ή λέξις «εύλόγου» νο-
εϊται χρονικώς.
Είς την παρ. 19 προστίθενται
τρίτον καί τέταρτον έδάφια, έχον
τα ούτω:
Δέν άποκλείεται έπίσης παράλλη
λος έπένδυσις άφορώσα αύτοτε-
λεΐς θερμικάς μονάδας παραγωγής
ήλεκτρικής ενεργείας, άποσκοπού-
σης κυρίως είς την κάλυψιν των
άναγκών τοΰ διϋλιστηρίου καί των
έγκαταστάσεων των τυχόν συμφω-
νηθησομένων προσθέτων ΐπενδύσε-
(ον.
Καί έν προκειμένω έφαρμόζον-
ται αύτουσίως πάσαι αί διατά|εις
τοΰ έδαφίου (α) τής παραγράφου
12 καί τοϋ προηγουμένου έδαφίου
τής παρούσης παραγράφου.
Πάσαι αί διατάξεις τοΰ έδαφίου
(α) τής παρ. 12, ώς καί τοΰ δευ¬
τέρου έδαφίου τής παρούσης πα-
Παρεχόμεναι άίΐό τό Τπουργεί ον ΣυντονισμοΟ
ραγράφου, άναφερομένης είς την
παραγωγήν ήλεκτρικής ενεργείας,
έφαρμόξονται καί επί των αναφε¬
ρόμενον έν αύταϊς έγκαταστάσεων
των τυχόν συμφωνηθησομένων
προσθέτων έπενδύσεων.
Ή εννοια τής διά τής παρ. 24
προσκλήσεως πρός υποβολήν προ-
τάσεων μέ βελτιωμένους δρους, εί¬
ναι δτι ή βελτίωσις των δρων τής
προσκλήσεως δύναται νά προκύπτη
έκ τοΰ συνόλου τής προτάσεως.
Τό παρόν κείμενον Αποτελεί ά-
ναπόσπαστον τμήμα τής Λπό 20
Μαίου 1969 Προσκλήσεως πρός υ¬
ποβολήν προτάσεων διά την ίδρυ¬
σιν έν Ελλάδι Τρίτου διϋλιστηρί¬
ου πετρελαίου.
Διά χήν σύνδεσιν ΕΕρΊτ/νι.κοϋ' καί Άτλαντΐ'κο0
αναζητειταϊΙαΤασσια οδοσ
εισ τα βορεια του καναδα
ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ— Περί -ά
μέσα Ιουλίου θά αναχωρήση
έκ τοΰ ενταύθα λιμένος ειδικώς
διαακευααθέν πετρελαωφόρον
εις παγοΟραυϊΗκόν, μέ άντικει
μενικόν σκοπόν νά καταστήση
αγμχτ^άχητα τύ παλα·όν δνει
ρ^ τής εξευρέσεως θαλασσίας
έμπορικής όδοΰ 6ορείως τοΰ Κα
νχδά, συνδεούσης τόν Ατλαντι¬
κόν μέ τόν Ειρηνικόν. Την προ
σπάθειαν χρτ/μ*τοδοτοΰν πολλαί
εταιρείαι πετρελαίων, μέ τγ)ν έλ
πίδα νά άνοίξουν "ήν οδόν διά
την μεταφοράν πετρελαίων καΤ'
ευθείαν έξ Άλάσκας πρό Άνα
τολικήν Αμερικήν κ*ΐ Δυ·τικήν
Ευρώπην. Άν ή άπόπειρα επι
τύχη, τό'^ε θά δημιουργηθή νέα
θοίλασσία έμπορική ό5ός, συνΤο
μεύουσα την απόστασιν Λονβί-
νου — Τόκιο άπό 14.000 είς
8.ΟΟΟ ,μίλλια. Άλλά καί άνεξαρ
τήτως τής επιτυχίας τοΰ πειρά
μχτος, τό έξ«ρευνηΓΤικόν θαλάσ
σιον έγχείρημα ένέχίΐ μ,εγίστην
τεχνολογικήν, ώκεατνογραφικήν
■/.αί γενικα>Τέραν αξίαν, χαρακτη
ριζάμενον διά τόν λόγον αύΤόν
ώς τό τολμηρόΤερον τ}α.λάσσιον
ταξίδι άνα.ζηΤήσεων από τής έ-
ποχής τοΰ Κολό·χβου. Ή δλη
προσπαθεία ώνομάσθη «Έγχεί¬
ρημα βορειοδυτικοΰ διαύλου».
Εύρωπαΐοι πλβηγοί έπιχειρο&ν
αΐώνας τώρα, «/ά άνεύ.ρουν Ινα
πέρχσμ,α βορείως Τοΰ Καναδά,
τό όκοϊο^ νά έπιτρέπη την σύν¬
δεσιν τοΰ Ατλαντικόν μέ "'όν
ΕίρηνικέτΑ Μεταξΰ των πρώτων
πλοηγών, συγκα,ταλέγετο ό
Τζών Κάμποτ, ό δποϊος τόν 15
ον αίώνα, επεχείρησε νά πλεύ-
ση κατά μήκος των 6ομείω^ α-
κΓών τού Κανα<δα. Ώς δμως συ νέβη καί μ,έ τού; δ,λλους τολμη- ρούς θα/λασσοπόρους τής έποχής έξερευνητικόν έ γχείρημ,α έκείνης, ό ΚιΑμ,ποτ απέτυχεν, έ ξανχγκνχσθεϊς είς ύποχώρησιν έ νώπιον των βιαίων θαλαασών, τής πυκνής δμίχλης καί τ0ο α- δια,πδράσ^ου πάγου. Τό 1906 ό Νορδηγός έξερευνητής Ρόναλντ 'Άμ,ουντσεν έπέΓυχε διά πρώτην φοράν, νά διασχίση την οορεία-ν άκτήν τοΰ Κανα-δά, ά«έ δυσμάς πρός ανατολάς, έπιβαίνων ενός πρωτογόνου παγοθιραυσ^Ίκοΰ. "ϋΐβςτοτε τό χΛξίδι κατά μϊμαζ των βορείων άκτών τοΰ Κανα- ο& επανελήφθη πολλάς φοράς, άλλ' οί κίν<5υνοι ήσαν τόσον πολ λοί, ωστε ούδ^μία έΤαιρεία άπε φάσιζε νά δρόμολογήση έμπορι κά σκάφη είς την γραμμήν αύ- Τήν· Γό σκάφος τό οποίον θά δια- πλεύση τήν περιοχήν, όνομάζε- ται «ΜΛνχάιτταν» καί έχει διοο- σκευασθή ειδικώς διά την προ¬ σπάθειαν αυτήν. Άν ή προσπά θεια έπιτύχη τότε τό μή%ος Τής δδοΰ μεταφοράς πετρδλαιοειδών άπό Άλάσκας είς Νέαν Τόρικην θά μειωθή άπό 15.000 είς 4. 500 μίλλια, ή δέ διάρκεια τοθ ταξιδίου δέν θά ύπερβαίνη τάς 35 ημέρας. Τό «Μανχάτταν» έσχίδιάσθη καΤά τρόπον, ώστε νά διέρχε·Ται άπό στρώμΛτα πά-γου, πάχους μέχρι 30 μέτρων. Ή καρίρ/α τού π,λοίθΊ εχει κχΐασκευχσΰή κατα τρόπον ώστε νά ώθή τό «Μαν¬ χάτταν» άνωθεν ~ό6 στρώματος πάγου, τό 6ποΙον έν συνεχεία θρυ^ματίζει λόγω τοΰ μεγάλου βάρόυς τού. Τό «Μανχά,τταν» θά άκολουθοΰν μικρότιερα πετρελαι οφάρα, έμφορτα πεΤρελαιοειδών. ΕΙδικόν θύλακα προστασίας άπό τόν πάγον έχουιν καί οί δύο έ*λι- κες τοΰ σκάφους. ΠΙΣΤΩΣΕΙΣ 55 ΕΚΑΤΟΜ. ΔΟΑΛΑΡΙΩΝ ΑΠΟ ΤΡΑΠΕΖΑΣΐΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΑΑΑΔΑ Ό ύπο»ργ6ς τοΰ Συντονισμο0 κ. Ν. Μχκαρέζος εδέχθη είς συ νεργασίαν τόν επιστρέψαντα έχ Ζυρίχης — Βασιλΐίας διοικη¬ τήν τής Τραπέζης τής Έλλά δος κ. Δ. Γαλάνην. Ό κ. Γαλάνης κατ' έντολήν τής Κυβερνήσεως διεξήγαγβν είς τήν τραπεζικήν αγοράν Ζυ¬ ρίχης διχπραγιμα—ύσεις, α?Τινες κατέληξαν είς συ·μφ<ονίαν παρο χής τρχπεζιικών πιστώσε ω ν πρό; τήν Τράπεζαν τής 'Ελλά- δο; 34 έίκατοίμμυρίω·ν δολλαρί¬ ων εί; έλβετικά φράγκα, διαρ- κεία; πέντε κατά προσέγγισιν έτών είς ελεύθερον συνάλλαγμα Αμέσου καϊ ελευθέρας χρησιμο- ποιήσεω;. Τό έπιτϊκιον συνεφοο νήδη είς 6,75% ετησίως ανευ έ τέρας προμ,ηθείας. Ό κ·. Γα-λάνης πχρέστη, με- τά τοΰ ύποι?ιοικηΠ"οΟ κ. θάνου, είς την έΤησίαν γενικήν συνέ¬ λευσιν τώ"; μετόχων τής Τραπέ ζης Διεθνών Διακανονισμών, δ που είχεν ενδιαφερούσης έπα- φά; μετά τών δίοιικηίΐών των Κεντρικήν Τραπεζών των χω- ρών - μελών την έν λόγω Τρα¬ πέζης, κχθώς έπίσης μετά τοΰ προέζρου τοΰ Εύρωπαϊκοΰ Τα- μείου, ώ; καί εκπροσωπών τοϋ Δ-.εθνοϋς Νομισματικοΰ Τχμεί- ου. Ό κ. ύπουργός ένημερώθη όπό τοΰ κ. διοικητοΰ επί τώγ « πόψεων αί οποίαι έπικρχτοΰ"; είς τούς ίθύνοντας διεθνεΐς οίκο νομ,ικοϋ; κύχλους, καθ' δσοτ^ρω, δ κ. ύπουργός ανεκοί¬
νωσε την σύναψιν συμφωνίας
τραπεζιικοΰ δανείου μάρκος Γρ
μχνίας 66 έκΛτομμυρΕων τής
Βούρττεμπεργκίσε Λαντεσκομ-
μουναλμπάν'Γι Γκιροζεν^ρά λ ε
Στουτ-|ίκά;ρντ πρός την ΔΕΗ,
διχρκ-είας δώδεκα έΤών, μέ επι
τόικιον 7.30% καί μέ έναρξιν
πληρωμής χρεολυτικών δόσβων
μετά τό 5κτον δτος άπό τής χο¬
ρηγήσεως τοΰ δανείου.
Ή χορήγησις των ανωτέρω
δανείων καί πκϊτώσεων, συνολι
κου ΰψους δολλαρίΐιχν 50 έκατ.
θέλει πραγματοποιηθή μέχρι τέ
λους τοΰ προσεχούς μηνός.
Ό ύπουργός κ. Μακ*ρέζος έ
τόνισε τήν σημασ>ίαν τών ώς ά-
νω δανείων διά την περαιτέρω
ενίσχυσιν τοΰ ίσοζυγίου μας έ-
ςωΤερικών πλτ/ρωμών, καθώς έ
πίσης καί τούς λίαν εύνοϊκούς δ
ρο^ς, οίτινες δεικνύουν τήν έμπι
σΤοσύνην μεγάλωγ τραιΐεζικών
δργανιΰμών πρός τήιν οικονομι¬
κήν καί νομ,ισματικήν σταθερό-
τητα καί τό οικονομικόν έ^λ
τής χώρας μας.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΙΣ ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΝ
Φέοεται είς γν&οιν ι ών Άξιοτ. Διοιχήσεων Άνω-
ννμων Έταιρειών ηαΐ Έταιρει&ν Περιωοιβμένης Εΰ·
ΰύγης δτι δι' αποφάσεως τοΰ κ. ΎπονργσΟ Εμπόριον
ύη' αριθ. 66378)4126 τής 16)12)65, δημοσιβυ-
θείσης είς τό ύη' αριθ. 960)23-12-65 Φ.Ε.Κ.
(Δελτίον Άνωνύμων Έταΐβειών), δρίζεται ότι δύναν¬
ται νά συνεχίσωθι δημοσιεύονσαι εγκύρως τάς Προ-
σπλήαεις χ&ν Γεν. Σννελεύοεων καί «ούς Ίσολογι-
σμούς των διά τής οΐκονομικής μας εφημερίδος «ΟΙ·
Κ0Ν0Μ0Α0ΓΙΚΗ- ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΣ Κ0ΣΜ0Σ»,
ώς εγένετο μβχρι ΐούσ'ε διά τής «0ΙΚ0Ν0Μ0Α0ΓΙ-
ΚΗΣ» πρό τής ουγχωνεύσβώς της.
_______ ΓΕΝΙΚΟΣ ΙΣΟΛΟΠΣΜΟΣ τής 31ης Δεκεμβριού 1968
1968
ΙΙιι/ιον
1!'67
ΚτΦ'" ,
3.058 476.—
34 847 133.-
1.303.863.-
7.520.733.-
ν,/ϊ,,ν ιΐποοβέοπς
1Β0.Ϊ14.— 2.908 362.- 316.631,55 1.047.231,45
ο^^'90 1.098.995,90
!>55 480,80 144 756,10 853.332.30 245 663.60
4 275 531.— 4.087.295.-
,•5.237.373,20 1 038 157.Ρ0 2 945.464,20 1.141.830,80
Μεσα
ίίίίΐον άηοοβέσπς
ν,',γολον Α
Π. Χρίώγρ'φα
ν,Ίνο).ον Β'
Ι[[ Άπαιτήσεκ: Μ ικροπρόθεσμοι
(ΐχκι είσΓτρϊΐκτεα
ς ήιτφαλιομένους
772 487.45
Η54 641,45 417.846 —
772.222,45
277.891,45
494 331 -
39.356 254.ί'Ο
173 122 557,70
6 207.300.-
179.329 857,70
3.756.360.—
20.010 075.—
10.449 789,85
120.844.941,70
6.2Ο7.3ΟΟ -
■Ρνΐ'ΐτοθηχ" το.ιοχ ,εωλι·τιχ(ΐ Οανεια (Λοιπαί
ίιοπκς /Κ|"λ«ιοιι πέραν τού ετοι.ς) 34.098.389,75
ι „ πιιιρνη χίίίίίΟΐΌΐς π«ίο(ι τη Ε ι) ν.
Λ, "(ΤΙ. Γ ι (τ » ι (
Γοα.τεη Μγ'-πτου
Σΰνολιιν Ι"
μι Ά-ΐ<ιιτήσε·ΐί Γρομμηιιιι _ 1 237.884 - 59.102.708,75 5.801.265 — 77 214 381,20 1.539 887,70 1 450 600,10 1.971 1Γ6 20 834.519.10 ΛηνΛίνοιι είς Ξ.Ν. 4 689 034 - κα Τοχο/οεωλιιτικα Δάνεια (Το "χοχρ·:ώλ»οια μέχρι 31)12)6'3 καί λοιπαί δόίίεις χεφ"λ. έντός τής έπομ χρήσει.».) 6 22ο.354,20 Διινειβ ρΙ: προσωπικόν •ΑντΗ«Τ«λιστΓΐί - Τρεχοι-μενοι Λογνσμοι ή,,,φοροι )ογορι«σμοί είς Ξ Ν. ί Κί Άπαιτι'ισΗς διάφοραι "ΕΕοδιι επομένης χρήσει,). Σύνολον Δ' γ Ακιθέσιμον Τημρΐον Τραπεζ'ΐι Τ(Ηΐπι'ΐι >«■" Αντιιπ ικριται έξωτβρικοιι
Σύνολον Ε'
5 837 285,55
353.942 —
105.917 435,05
1.081 699,60
16.803.019,35
10.643 142,Μ)
28 527.861,73
127.052.241.70
1.091.752.—
17 758.434 —
28 672.558,40
1.237.884.-
48 700 628,40
4.049 504 -
5^.457 707,85
1.231 906,20
2.599 889,60
4.281.285.-
502 943,80
4.742 178 —
5.858 879,25
6.401 210.05
328 484.—
83 453 987,75
946.615,50
6 808.190.—
7 704.ΠΟ -
15.458.975,50
Γενικόν Σύνολον (Α Β Γ Δ Ε)
412.234 118,18
285.175 623,20
Ι. Κεφάλαια
Μετοχικήν Κεφάλαιον (Μετοχαί 361,905 Χ 105)
Διαφορά εκδόσεως μετοχών υπέρ τό αρτιον
Τακτικόν άποβεματικόν
"Εκτακτον άποϋεματικόν
ΕΙδικόν άποβεματ, άναπροσαρμογάν ενεργητικόν
δυνάμει Α.Ν. 148)1967
"Υπόλοιπον κβρδών είς νέον
Σύνολον Α'
II.
Προβλέψβις δι* ένδεχομένας ύποτιμήσεις
ενεργητικόν καί ύποχρεώσϊΐς
Σύνολον Β'
1968
38 ΟΟΟ 00). -
11.2ΟΟ.ΟΟΟ —
2 5ΟΟΟΧ).—
49.588.337,90
163.836,65
101.452.174,55
1 200.000 —
1.2ΟΟ.ΟΟΟ.—
ΠΑΘΗΤΙΚΟΝ
1967
1Ο.5ΟΟ.ΟΟΟ.-
2.92Ο.ΟΟΟ. -
9.230.000 —
1 350.000 -
162.197, Ρ.5
24.162,197,85
1.2ΟΟ.ΟΟΡ.-
1.2Ο3.ΟΟΟ.—
III.
Λογαριασμοί άποθεμκτικών έταιρίας
Μαθηματικόν άπόθεμα Κλάδου Ζω"]ς 118.5^9.603 —
Άπόθεμα κινδΰνο^ν έν Ισχΰί
Κλ,άδου Πυρός
» Μεταφορών
» Σκαφών (Ε.Ν.Κ.)
» Αύτοκινήτων
» Προσωπικών άτυ/ημάτων
» Άοτικής ευθυνής
• Εργατικών
Άποθέματα έκκρεμών ζημιών :
Κλάδου Ζωής
» Πυρός
Μεταφορών
Σχαφών (Ε.Ν.Κ.)
Αϋτοχινήτων
Προσωπικών άΐυχημάτων
Άστικής ευθυνής
Εργατικών
Άπόθεμα δι' ίκ,κρρμεΐς Ζΐ]μία Πιιρός
— Άναλήψεοιν έσίΐ)τερικοΟ
Άπόθεμα δι' έ<<κρεμή ληξιτρόθεσμα κϊφηλαια Κλάβου Ζωής Απόθεμα δι" έκκρεμεΐς έξαγο^άς Κλάδου Ζωής Σύνολον Γ' 99 778.527.^0 Διά- προτάσ*ις δια τό τρίτον Δι ϋλιστήριον ΑΙΕΪΚΡΙΙΕΙί Κ1Ι ΠΜΛΐΙΚΙΖ ι ' - 6.209.420.90 6 339.912,90 1.493.407,60 1.358.385,35 1.020.855,60 - 17 311,401,60 13.454.860,15 1.405.300,20 1.238.770 — 231.552,«Ο 106.041. - 34.878,40 27 688.817,10 37.176.-22.535.145,40 1 .216.000.- 1.020.000.- 3. 545.685.- 3.286.164.- 300.677.- 380.2( 0. — 788.170 — Τι1.752.— 31 .641.300.- 23.375.·ίδΟ.'- 693.629. - 521.339.- 113 156.— 61.093.— 22.484.— 38.321.101. 10.720. -28 .736.418. - — 2.657. - 936.000.- 81.ΟΟΟ.- Η.ΊΟ-).— 184.811 521.10 IV· Λογαριασμόν άποθεμάτων άντααφαλιστθν 64 728 1)53,50 Σύνολον Δ' 64 728.955,50 Λ 'Υποχ^εώσεις Βραχιΐπρόθεσμοι 'Αντασφαλισίαί — ΤρβχοιΊμενοι Λογαριασμόν 3.463 643,90 Διαφοροι λογαριασμοί τίς Ξ.Ν. 22.488.044,95 Άσφαλιστικαΐ εταιρίαι 910 880,70 Άντεκχ<ι>ρηταί Λονδίνου είς Ξ.Ν. 1.171.195.—
'Κλληνικόν Λημόσιον 4 84'( 7'Ι9 —
Λάνεια έπ' ένε,χι'ρο» χρεωγράφων 4 664.307 —
'Υποχρεωσεις διάφορθι 16 390 215,60
Κρατήσεις υπέρ Τρίτων 928 312,85
Μερίσματα Πληρωτεα
Παρελϋουσών χρήσεων
Χρήσεως Λ
151.131 748,30
59.696 402,70
5') 6%.402,70
10 360.62!»,05
9.868.637,35
1.«89.918,55
1.140 ΜετοχικοΟ Κεφαλαιου νομίμως έγκριθεϊααν και δημοσιευθείσαν 2 Ή έκ τής
αυτής οίτίας διαφορά άναπροοαρμογής τής άξΐας χρεω>ράφων τινών κατεχομένων υπό τής Έταιρείσς έμφανίζεται εν τω Παθητικω ίΐς τό «Ειδικόν "Απο
θεματικόν Άναπροσαρμογής Ένεργητικοΰ δυνάμει ΐοΰ Α.Ν. 148)1967. 3. Έκ των χρεωγρΑφω^ τοιαθτα άξίσς κτήσεως Δρχ. 73 85>,8ι>9 εύρίοκονΐαι είς
άοφαλιοτικήν τοποθέτησιν.
Ανάλυσις Άιτοτελεσμάτων Κλάδων 31)12)1968
ΚΛΑΔΟΥ ΖΩΗΣ
ΠΙΣΤΩΣΙΣ
1967
ΧΡΕϋΣΙΣ
Άντασφάλιυ"τοα
Προμήθειαι
Έξοδα παραγοιγής
Ζν.αι πληοωθ/ΐόηι 2.027.500 - 1 760 000.-
Ηεΐον : 'Αναλογία άντασ^ραλιστϋ.ν 61Ο.ΟΟΟ.— 1.Ί87.50Ο.- 387.880.-
1968
0.135.369,50
5.758.247.—
1 810,212.-
8.756.054,70
3.373,483.-
1.339.300,80
1 362.120.-
Έίονοοαΐ 7.612.774.- 5 815.640.-
Μϋον ■ Άνπλογία άντασφαλιστων 3.383 960.- 4.228.814,- 2 195.470.- 3 620.170.-
Ληξιπρόθεσμα κεφάλαια 2 7Ο2Ϊ8Ι.— 5.514.200 —
Ϊ!ΐον·Άναλογίαάντασφα>ιστών 1.355 ΟΟΟ.- 1347.581.- 3.958.360 - 1.555.840-
Άϋόθεμα δι' έχχρεμεϊς ξημ,'ας 2.498.500 - 1.76Ο.ΟΟΟ -
Μεϊον: Άναλονία άντοαφαλιατών 1.382.500.- 1.216.000.- 740 ΟΟΟ - 1.Ο2Ο.ΟΟΟ.-
6.1Κ0.-
236.ΟΟΟ.-
81 ΟΟΟ.—
'ΑπόΟεμα δι' έκκρειιεΐς έξαγοράς
Άπόθεμα δι' έκκρεμή ληξιπρόθ. κβφάλαια ------------
Μαθηματ,χον άπόθβμά ' 171.514 511— 148.942 774,60
Υίας* άνταηφαλι'στιΤιν *" °" 52.954.908. —118 559.603.- 49 164.246,70 99.778 527,90
Διάφορα άρτίου μαθηματικοϋ
όποθέματος
Λνΐασφαλιστικοί ΐόκοι
2 212 391.- 2.098 056,70
' 28 811.- 2.241.202- 94.155,40 2.192.212,10
β(ς «Κίρδη καί Ζημίας»
φ
Προμήθειαι,
Έχητώσρις
_Εξοδα παρπγωγής
%«ι πληρ(,)»Ρϊο»ίΐ
ΐϊ'ιον 'Αναλογία άντασφαλιστων
146 926 528,50
2 569 805,30
Τ49.496.333.80
33.921 704.50
13.759.407.-
3 097 269.—
!)82 147.—
123.108.703,50
2.737.120.35
1968 1967
37 316 220.— 32 459.607.-
313 975.—37.630.195 - 226 215.—32 695 822 —
Άσφάλιστρα
λικαιώματα
Άντ«σφαλιστικαί προμήθειαι 2.882.668,20
Άπόθεμα δι' έκκρεμεΐς ζημίας
Προηγουμένης χρήσεως 1.020.000 —
Άπόθεμα δι' βκκρεμή ληξιπρόθεσμα
Κεφάλαια—Προηγοι μένης χρήσεως 81.0(0 —
Μαθηματικόν άπόθεμα έταιρίας
Προηγουμένης χρήσεως 99.778 527,90
Πρόσοδοι έξ άσφαλιστικής
2.087.260,30
990 ΟΟΟ -
185.000. —
83.792 926.-
τοποθετήσεως
Λοιπαί Πρόσοδοι
7 656.824,70 5 706.256,55
447.118.- 8 103.942,70 398 564.— 6 104.320,5-
125 845 828,851
ΚΛΑΛΟΥ ΠΥΡΟΣ
33 684 338.— 'Λσφπλισΐρα
149.496.333,80
125 845.828,8
11.042.614.-
9.857.235,50
14.877.252,90
40.232.-
965.981.—
9.857.23,
5 446005,50 5 596 608,50 4 534 935.— 5 272,300,50
ίι' έ
έοΐρεμεΐς ζημίας
ί άλ
εμπ ίι έοΐρεμεΐς ζημίας
ιον: Αναλογία άντασφαλιστών
μα διά κρδι'.νους εν Ιοχι'-ί
6 307.885- 5.793 109.-
2.76?,·Μ0 — 3.545 685.- 2.51-6.945 — 3.286,164.-
είς «Κέρδη καί Ζημίαθ)
ίιαι
.«ι «ληοωθεϊσαι
ιον αναλογια άντασφαλιστών
10.727.381.90
6,209.420,90
67 112.241,90
17 919.926 -
85.032.167,90
1968
15.063.922.-
4 511.017,50
269.982.—
6.336.912,90
Δικαιώματα
Άντασφολιστικαί προμήθειαι
Διάφορα εαοβα χλάδου
Άπόθεμα Αι' έκκρεμεΐς ζημίας
Πέ ή
48.874.457.- Γ Ο 450.952.-
7.576.957.—56,45!.414.— 7 870.362.-58 321,314 -
μ
Προΐ|γουμένη- χρή
Άπόθεμα διά κινδύνους έ"ν [σν,ύϊ
Προηγουμένης χρήσεως
18.945.123.50
9.553,50
3.286,164 -
6.339.912.90
17.798 607.-
2.590.201 -
4 763.9ΓΛ70
64 466.181,30
19 007.901,40
83.474 082,70
ΚΛΑΔΟΥ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ
1967
85 032 167,90
12 753.103,20
12 621 103 -
4.089.678.—
238.487.-
8.647 451.- 1 959.930,90 9 812 115 - 2.940.993,2
¥ θμρϊς ζημίας
«νπλογία άνΐασφαλισΐών
διά κινδιίνους έν Ισχι'α
3 456 530— 7.963.585.-
3,155 853.- 3ΟΟ.677 - 7.583.385.- 180.200.-
"«τα
)ΡΟόμΓνα ε1ς «Κέρβη καί Ζημίας»
1 493.407.90
23.598 937 —
3.400.563,85
1.358.385.35
21.628.846,55
1,952 345.-
83.474,082.70
1967
Άσφαλιστς,α
Λικαιώματα
Άντασφαλιστικαί προμήθϊΐαι
'ΑπόΟεμα δι' έχκρεμςΐς ζημίας
Προηγοιιμβνης χρήσεως
Άπόθεμη διά κινδύνους έν Ισχύϊ
Προηγουμένης χρήσεως
1968
18 470.211,50 15 872.995 —
1.917.483.-20.387.694,50 1.616 532,25 17.489.527,25
4 873.221.-
380.200.—
1 358 385,35
4 421.966.-
489 947 -
1.179.751,30
26.999.500,85 23.581.191,55
Έλληνική Νουτική Κοινοπρσξία - Κλάδου Σκσψών (Εργασίαι ΈξωτερικοΟ)
«Ιιΐ,
ον
5 185.862 —
12 289.969.—
733.956,30
1.888 096,-
άντασταλισιων
4.071 328 - 1.114.534.- 942.307.— 945.789-
5 656.425.— Άοφάλιστρα (άναλογία έταιρίας)
Άντασφαλιστικαί προμήθειαι
Διάφορα εσοδα Κλάδου
2 576 676.-
1.788.506-- 788.170.-
319.91»·-
249.167.— 70.752.-
διά χινδιΊνους έν Ιιτχύι
'Κίνα είς «Κερδη καί Ζημίας»
,
1.020,855,60
15 947.484,90
223,70
15.947.708.60
6.672.966.-
1.173 338.-
7 846.304.-
Άπόθεμα δι" έκκριμεΐς ζημίας
Προηγουμένης χρήσεως
26 999.500,85
14.842.108.-
726 364.-
308.484,60
70 752 -
23.581,191,55
7 263.274 —
202.880. -
380.15').-
15 947.708 60 7.846.104 —
(ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 4ην ΣΓ5ΛΙΔΑ)
Διευκρινίσεις καί συμπληρώσεις
σχετικά μέ την ύποβολή προτάσε-
ων, γιά την ιδρύση τρίτου διυλι-
στηρίου πετρελαίου στήν Έλλάδα,
δίδονται άπό την 'Τπηρεσία Πε-
τρελαιοειδών τού ύπουργείου Συν-
τονισμοΰ. Συγκεκριμένα άναφέρον
ται κατιοτέρω οί συμπληρώσεις
στό κείμενο τής 20ής Μαίου 1969
«Είς τα προϊόντα περί ών ή πα-
ράγραφος 3 τής προσκλήσεως πε-
ριλαμβάνονται τα ύγραέρια καί ή
δσφαλτος. Διά τα προϊόντα δμος
ταύτα δέν θά ίσχύουν αί διατάξεις
τής παρ. 8 περί τρόπου καθορι-
σμοΰ τιμών.
Επί τής παρ. 4, 'ότι άρκεϊ διά
τής προτάσεως νά παρέχεται ή δι
α6ε6αίωσις ότι κύριος προμηθευ-
τής τού άργοΰ πετρελαίου είναι
μία των μεγάλον έταιριών άργοϋ
πετρελαίου, μή απαιτουμένης καί
τής καχονομασίας τής έταιρίας τ«ύ
της. Κατά την κατάρτισιν τής σχε
τικής συμβάσεως θά άναφερθή ό
προμηθευτής καί θά παρασχεθή ή
Ικανοποιητική διά τό Δημόσιον δι-
ασφάλισις περί τής υπό τού προμη
θευτοϋ τούτου άναληψειος τής προ
μηθείας. '
Επί τής παρ. 5, ότι άρκεί ή δι-
α6ε6αίο:>σις ότι ό προμηθευτής τού
άργοΰ πετρελαίου εχει την ίκανό-
τητα νά προμηθευθή άπαντας τούς
τύπους άργοϋ πετρελαίου τούς άνα
φερομένους είς την παράγραφον
ταύτην.
Επί τής αυτής παρ. 5, ότι οί
προτείνοντες δύνανται νά προτεί-
νουν καί ετέρους τύπους άργοϋ πε
τρελαίου καθορίξοντες καί τάς τι¬
μάς των. Έν τή περιπτώσει ταύ¬
τη θά πρέπει συγχρόνιος νά δηλώ-
σουν εάν καί κατά ποίον ποσοστόν
θά άναλάβουν την υποχρέωσιν νά
έφοδιάξουν διά τούτου άργοϋ πε¬
τρελαίου τό τρίτον διυλιστήριον,
ώς καί διά ποίοιν έτέριον τύποον
άργών πετρελαίιον θά άναλάδουν
την ύποχρέί,οσιν νά έφοδιάξουν τό
τρίτον διυλιστήοιον έν περιπτώσει
άδυναμίας, έξ ανωτέρας 6ίας, έκ-
πληρώσεοις τής κατά τα ανωτέρω
ΰποχρεώσεο)ς.
Επί τής παρ. 7, ότι ό ναϋλος
μεταφοράς τοΰ άργοΰ πετρελαίου
καθορίζεται σταθεράς δι' έκαστον
λιμένα φορτώσείος επί τή βάσει
τής σήμερον ίσχυούσης κλίμακος
Σ ΚΑΛ καί τής σημερινής ίσοτιμί-
ας τής λίρας=2.40 δολλάρια, καί
ότι είς την άναπροσαρμογήν τοΰ
ναύλου, περί ής τό τελευταίον έ-
δάφιον τής ανωτέρω παραγράφου
περιλαμβάνονται καί τα τέλη λιμέ¬
νος φορτώσεως ώς καί τα άσφάλι¬
στρα έκ κινδύνονν πολέμου πλοίου
καί πληρώματος καί αί ^κτακτοι
παροχαί είς πληρώματα λόγφ πο-
λεμικών ζωνών.
Επί τής παρ. 8, δτι είς τόν κα¬
θορισμόν τής τιμής των προΐόντων
τοΰ βιϋλιστηρίου, δέν θά λαμβάνε-
ται ΰπ' όψιν ό ναΰλος μεταφοράς
των καταναλωθέντων έν τω διυλι-
στηρίφ καυσίμων καί δτι αί δεδηλο
μέναι τιμαί καί ό ναΰλος θά άνα-
φέρωνται είς λιμένα ΡΑΣΤΑΝΟΤ
ΡΑ.
Πάντως, οί προτείνοντες δύναν¬
ται νά ύποβάλουν έτερον τρόπον
καθορισμοϋ των τιμών των προΐ¬
όντων τού διϋλιστηρίου. Ή πρότα
σις δέον νά είναι σαφής καί πλή-
ρης καί νά μή γίνεται δι' άναφο-
ράς ή παραπομπήν είς έτέραν σύμ-
βκσιν.
Επί τής παρ. 10 (β), δτι ή τι-
μή τοΰ άργοΰ πετρελαίου τού Δη¬
μοσίου θά προσδιορίζεταα επί τή
βάσει τού μάλλον προσομοιάζον-
τος τύπου, προσαρμοζομένης μέ 6ά
σιν τάς άποδόσεις είς ετοιμα προϊ¬
όντα, ώς αύται προκύπτουν έκ των
άποτελεσμάτων έργαστηριακής ά-
ναλύσεοις καί δτι ή τιμή αυτή θά
προσαυ|άνεται κατά τούς ναύλους
μεταφοράς τοΰ άργοΰ πετρελαίου,
ώς ούτοι καθορίξονται υπό τής πα¬
ραγράφου 7.
Επί τής παρ. 12 (β) δτι ή *ερί
ής πρόκειται επιχείρησις δέν θά
τυγχάνη εύμενεστέρας, άλλά καί
ούχι δυσμενεστέρας μεταχειρίσεως,
έκείνης τής οποίας τυγχάνουν έτε¬
ραι δμοιαι έπιχειρήσεις.
Επί τής παρ. 15, ότι τό περί
οδ ή παράγραφος αυτή δάνειον, θά
άνέρχεται κατ' ελάχιστον όριον είς
ποσοστόν 30% τοΰ συνόλου των έ-
πενδύσεων καί δέν θά δύναται, έν
πάση περιπτώσει, νά είναι κατώ-
τερον των 150.000.000 δολλαρίων.
Είς τό τελευταίον έδάφιον τοϋ
άρθρου 15 προστίθεται ή φράσις
«"·...... έκτός εάν αί βιομηχανίαι
αύται περιλαμβάνωνται είς τάς συγ
κεκριμένας έπενδύσεις περί ών ή¬
θελεν επέλθη συμφωνία, ώς έν
τοίς Ανωτέρω όρίζεται».
Είς τό δεύτερον έδάφιον τής πά
ραγρ. 18α ή λέξις «εύλόγου» νο-
εϊται χρονικώς.
Είς την παρ. 19 προστίθενται
τρίτον καί τέταρτον έδάφια, έχον
τα ούτω:
Δέν άποκλείεται έπίσης παράλλη
λος έπένδυσις άφορώσα αύτοτε-
λεΐς θερμικάς μονάδας παραγωγής
ήλεκτρικής ενεργείας, άποσκοπού-
σης κυρίως είς την κάλυψιν των
άναγκών τοΰ διϋλιστηρίου καί των
έγκαταστάσεων των τυχόν συμφω-
νηθησομένων προσθέτων ΐπενδύσε-
(ον.
Καί έν προκειμένω έφαρμόζον-
ται αύτουσίως πάσαι αί διατά|εις
τοΰ έδαφίου (α) τής παραγράφου
12 καί τοϋ προηγουμένου έδαφίου
τής παρούσης παραγράφου.
Πάσαι αί διατάξεις τοΰ έδαφίου
(α) τής παρ. 12, ώς καί τοΰ δευ¬
τέρου έδαφίου τής παρούσης πα-
Παρεχόμεναι άίΐό τό Τπουργεί ον ΣυντονισμοΟ
ραγράφου, άναφερομένης είς την
παραγωγήν ήλεκτρικής ενεργείας,
έφαρμόξονται καί επί των αναφε¬
ρόμενον έν αύταϊς έγκαταστάσεων
των τυχόν συμφωνηθησομένων
προσθέτων έπενδύσεων.
Ή εννοια τής διά τής παρ. 24
προσκλήσεως πρός υποβολήν προ-
τάσεων μέ βελτιωμένους δρους, εί¬
ναι δτι ή βελτίωσις των δρων τής
προσκλήσεως δύναται νά προκύπτη
έκ τοΰ συνόλου τής προτάσεως.
Τό παρόν κείμενον Αποτελεί ά-
ναπόσπαστον τμήμα τής Λπό 20
Μαίου 1969 Προσκλήσεως πρός υ¬
ποβολήν προτάσεων διά την ίδρυ¬
σιν έν Ελλάδι Τρίτου διϋλιστηρί¬
ου πετρελαίου.
Διά χήν σύνδεσιν ΕΕρΊτ/νι.κοϋ' καί Άτλαντΐ'κο0
αναζητειταϊΙαΤασσια οδοσ
εισ τα βορεια του καναδα
ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ— Περί -ά
μέσα Ιουλίου θά αναχωρήση
έκ τοΰ ενταύθα λιμένος ειδικώς
διαακευααθέν πετρελαωφόρον
εις παγοΟραυϊΗκόν, μέ άντικει
μενικόν σκοπόν νά καταστήση
αγμχτ^άχητα τύ παλα·όν δνει
ρ^ τής εξευρέσεως θαλασσίας
έμπορικής όδοΰ 6ορείως τοΰ Κα
νχδά, συνδεούσης τόν Ατλαντι¬
κόν μέ τόν Ειρηνικόν. Την προ
σπάθειαν χρτ/μ*τοδοτοΰν πολλαί
εταιρείαι πετρελαίων, μέ τγ)ν έλ
πίδα νά άνοίξουν "ήν οδόν διά
την μεταφοράν πετρελαίων καΤ'
ευθείαν έξ Άλάσκας πρό Άνα
τολικήν Αμερικήν κ*ΐ Δυ·τικήν
Ευρώπην. Άν ή άπόπειρα επι
τύχη, τό'^ε θά δημιουργηθή νέα
θοίλασσία έμπορική ό5ός, συνΤο
μεύουσα την απόστασιν Λονβί-
νου — Τόκιο άπό 14.000 είς
8.ΟΟΟ ,μίλλια. Άλλά καί άνεξαρ
τήτως τής επιτυχίας τοΰ πειρά
μχτος, τό έξ«ρευνηΓΤικόν θαλάσ
σιον έγχείρημα ένέχίΐ μ,εγίστην
τεχνολογικήν, ώκεατνογραφικήν
■/.αί γενικα>Τέραν αξίαν, χαρακτη
ριζάμενον διά τόν λόγον αύΤόν
ώς τό τολμηρόΤερον τ}α.λάσσιον
ταξίδι άνα.ζηΤήσεων από τής έ-
ποχής τοΰ Κολό·χβου. Ή δλη
προσπαθεία ώνομάσθη «Έγχεί¬
ρημα βορειοδυτικοΰ διαύλου».
Εύρωπαΐοι πλβηγοί έπιχειρο&ν
αΐώνας τώρα, «/ά άνεύ.ρουν Ινα
πέρχσμ,α βορείως Τοΰ Καναδά,
τό όκοϊο^ νά έπιτρέπη την σύν¬
δεσιν τοΰ Ατλαντικόν μέ "'όν
ΕίρηνικέτΑ Μεταξΰ των πρώτων
πλοηγών, συγκα,ταλέγετο ό
Τζών Κάμποτ, ό δποϊος τόν 15
ον αίώνα, επεχείρησε νά πλεύ-
ση κατά μήκος των 6ομείω^ α-
κΓών τού Κανα<δα. Ώς δμως συ νέβη καί μ,έ τού; δ,λλους τολμη- ρούς θα/λασσοπόρους τής έποχής έξερευνητικόν έ γχείρημ,α έκείνης, ό ΚιΑμ,ποτ απέτυχεν, έ ξανχγκνχσθεϊς είς ύποχώρησιν έ νώπιον των βιαίων θαλαασών, τής πυκνής δμίχλης καί τ0ο α- δια,πδράσ^ου πάγου. Τό 1906 ό Νορδηγός έξερευνητής Ρόναλντ 'Άμ,ουντσεν έπέΓυχε διά πρώτην φοράν, νά διασχίση την οορεία-ν άκτήν τοΰ Κανα-δά, ά«έ δυσμάς πρός ανατολάς, έπιβαίνων ενός πρωτογόνου παγοθιραυσ^Ίκοΰ. "ϋΐβςτοτε τό χΛξίδι κατά μϊμαζ των βορείων άκτών τοΰ Κανα- ο& επανελήφθη πολλάς φοράς, άλλ' οί κίν<5υνοι ήσαν τόσον πολ λοί, ωστε ούδ^μία έΤαιρεία άπε φάσιζε νά δρόμολογήση έμπορι κά σκάφη είς την γραμμήν αύ- Τήν· Γό σκάφος τό οποίον θά δια- πλεύση τήν περιοχήν, όνομάζε- ται «ΜΛνχάιτταν» καί έχει διοο- σκευασθή ειδικώς διά την προ¬ σπάθειαν αυτήν. Άν ή προσπά θεια έπιτύχη τότε τό μή%ος Τής δδοΰ μεταφοράς πετρδλαιοειδών άπό Άλάσκας είς Νέαν Τόρικην θά μειωθή άπό 15.000 είς 4. 500 μίλλια, ή δέ διάρκεια τοθ ταξιδίου δέν θά ύπερβαίνη τάς 35 ημέρας. Τό «Μανχάτταν» έσχίδιάσθη καΤά τρόπον, ώστε νά διέρχε·Ται άπό στρώμΛτα πά-γου, πάχους μέχρι 30 μέτρων. Ή καρίρ/α τού π,λοίθΊ εχει κχΐασκευχσΰή κατα τρόπον ώστε νά ώθή τό «Μαν¬ χάτταν» άνωθεν ~ό6 στρώματος πάγου, τό 6ποΙον έν συνεχεία θρυ^ματίζει λόγω τοΰ μεγάλου βάρόυς τού. Τό «Μανχά,τταν» θά άκολουθοΰν μικρότιερα πετρελαι οφάρα, έμφορτα πεΤρελαιοειδών. ΕΙδικόν θύλακα προστασίας άπό τόν πάγον έχουιν καί οί δύο έ*λι- κες τοΰ σκάφους. ΠΙΣΤΩΣΕΙΣ 55 ΕΚΑΤΟΜ. ΔΟΑΛΑΡΙΩΝ ΑΠΟ ΤΡΑΠΕΖΑΣΐΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΑΑΑΔΑ Ό ύπο»ργ6ς τοΰ Συντονισμο0 κ. Ν. Μχκαρέζος εδέχθη είς συ νεργασίαν τόν επιστρέψαντα έχ Ζυρίχης — Βασιλΐίας διοικη¬ τήν τής Τραπέζης τής Έλλά δος κ. Δ. Γαλάνην. Ό κ. Γαλάνης κατ' έντολήν τής Κυβερνήσεως διεξήγαγβν είς τήν τραπεζικήν αγοράν Ζυ¬ ρίχης διχπραγιμα—ύσεις, α?Τινες κατέληξαν είς συ·μφ<ονίαν παρο χής τρχπεζιικών πιστώσε ω ν πρό; τήν Τράπεζαν τής 'Ελλά- δο; 34 έίκατοίμμυρίω·ν δολλαρί¬ ων εί; έλβετικά φράγκα, διαρ- κεία; πέντε κατά προσέγγισιν έτών είς ελεύθερον συνάλλαγμα Αμέσου καϊ ελευθέρας χρησιμο- ποιήσεω;. Τό έπιτϊκιον συνεφοο νήδη είς 6,75% ετησίως ανευ έ τέρας προμ,ηθείας. Ό κ·. Γα-λάνης πχρέστη, με- τά τοΰ ύποι?ιοικηΠ"οΟ κ. θάνου, είς την έΤησίαν γενικήν συνέ¬ λευσιν τώ"; μετόχων τής Τραπέ ζης Διεθνών Διακανονισμών, δ που είχεν ενδιαφερούσης έπα- φά; μετά τών δίοιικηίΐών των Κεντρικήν Τραπεζών των χω- ρών - μελών την έν λόγω Τρα¬ πέζης, κχθώς έπίσης μετά τοΰ προέζρου τοΰ Εύρωπαϊκοΰ Τα- μείου, ώ; καί εκπροσωπών τοϋ Δ-.εθνοϋς Νομισματικοΰ Τχμεί- ου. Ό κ. ύπουργός ένημερώθη όπό τοΰ κ. διοικητοΰ επί τώγ « πόψεων αί οποίαι έπικρχτοΰ"; είς τούς ίθύνοντας διεθνεΐς οίκο νομ,ικοϋ; κύχλους, καθ' δσοτ^ρω, δ κ. ύπουργός ανεκοί¬
νωσε την σύναψιν συμφωνίας
τραπεζιικοΰ δανείου μάρκος Γρ
μχνίας 66 έκΛτομμυρΕων τής
Βούρττεμπεργκίσε Λαντεσκομ-
μουναλμπάν'Γι Γκιροζεν^ρά λ ε
Στουτ-|ίκά;ρντ πρός την ΔΕΗ,
διχρκ-είας δώδεκα έΤών, μέ επι
τόικιον 7.30% καί μέ έναρξιν
πληρωμής χρεολυτικών δόσβων
μετά τό 5κτον δτος άπό τής χο¬
ρηγήσεως τοΰ δανείου.
Ή χορήγησις των ανωτέρω
δανείων καί πκϊτώσεων, συνολι
κου ΰψους δολλαρίΐιχν 50 έκατ.
θέλει πραγματοποιηθή μέχρι τέ
λους τοΰ προσεχούς μηνός.
Ό ύπουργός κ. Μακ*ρέζος έ
τόνισε τήν σημασ>ίαν τών ώς ά-
νω δανείων διά την περαιτέρω
ενίσχυσιν τοΰ ίσοζυγίου μας έ-
ςωΤερικών πλτ/ρωμών, καθώς έ
πίσης καί τούς λίαν εύνοϊκούς δ
ρο^ς, οίτινες δεικνύουν τήν έμπι
σΤοσύνην μεγάλωγ τραιΐεζικών
δργανιΰμών πρός τήιν οικονομι¬
κήν καί νομ,ισματικήν σταθερό-
τητα καί τό οικονομικόν έ^λ
τής χώρας μας.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΙΣ ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΝ
Φέοεται είς γν&οιν ι ών Άξιοτ. Διοιχήσεων Άνω-
ννμων Έταιρειών ηαΐ Έταιρει&ν Περιωοιβμένης Εΰ·
ΰύγης δτι δι' αποφάσεως τοΰ κ. ΎπονργσΟ Εμπόριον
ύη' αριθ. 66378)4126 τής 16)12)65, δημοσιβυ-
θείσης είς τό ύη' αριθ. 960)23-12-65 Φ.Ε.Κ.
(Δελτίον Άνωνύμων Έταΐβειών), δρίζεται ότι δύναν¬
ται νά συνεχίσωθι δημοσιεύονσαι εγκύρως τάς Προ-
σπλήαεις χ&ν Γεν. Σννελεύοεων καί «ούς Ίσολογι-
σμούς των διά τής οΐκονομικής μας εφημερίδος «ΟΙ·
Κ0Ν0Μ0Α0ΓΙΚΗ- ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΣ Κ0ΣΜ0Σ»,
ώς εγένετο μβχρι ΐούσ'ε διά τής «0ΙΚ0Ν0Μ0Α0ΓΙ-
ΚΗΣ» πρό τής ουγχωνεύσβώς της.
ΠΡΟΠΘΕΙΤΑΙ Η ΜΕΛΕΤΗ ΔΙΑ ΤΟ
ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΝ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΚΡΕΑΤΟΣ
ΤΡΙΚΑΛΑ- Μέ ταχύτατον
ρυθμόν προχώρει ή έκπόνησις
τής μηχανολογικής μελέτης καί
των άρχΐ<τεικ.τοινικώ{ι/ σχεδίων ■•ου βιομ,ηχανικοΰ συγκροτήιμ^- τος πού θά άνεγείρη ή Βιομη- χανία Κρέατος Α.Ε., είς την περιοχήν Μεγάλων Καλυδίων. "Οπως ανεκοίνωσεν δ διευ¬ θύνων σύμβουλος Τής έταιρείας κ. Στπ. Μα,κρής, περί τό τέλος "Ιουλίου ή τάς αρχάς Αύγού- στου θά αρχίση ή εκτέλεσις των έργων ύποδομή; (ξρόμοι, κανά καί έγκατχσ,τάσεις θά καλύψουν 300 στ,ρέμ,μχτχ. Τό δλον "Ερ- λια, άποχετεύσεις) . Αί κτιρ·.α γον θά αποπερατωθή είς 20 μή¬ νας. Συγκεκριμένως, ό κ. Μακρής ανεκοίνωσεν δτι τό εργοστάσι¬ ον θά περιλαμβάνη: Τμήμα πά ραλαβής ζώων. Σφαγεΐον τρι- πλής γρχμ,μή; δυναμικότη^ος 300 βοοειϊών, 250 αίγοπροβά- των χαί 70 χοίρων την ώραν. Τμήμα ί>ποπριϊόντων, διά την
παραγωγήν χίματχλεύρου. Τ·, ή
μα προσυσκευχσίας ^ρέτΛου κρέ
ατο; διά τας Ανάγκας ξενοδο-
χείων, έστια,τορίων κλπ. καθώς
έπίσης καί τμήμα προσυτΛευα-
σίας φρέσκου κρέατος, είς 6ά-
μη καΤάλληλα διά'τήν κάλυψιν
των αναγκών καταστημαΤων τοο
φίμοιν λιανικώς πωλήσεως. Τμΐ)
;ια άλλαντοποιΐας ΰψηλής ποι6-
τητο;. Συγκρότημα ψυκΤικών
Οχλά;ιων διά την κατάλληλον
καΤάψυξιν των κρεάτϋ)ν καί διά
την προετοιμασίαν αυτών πρδ;
αποβολήν είς διαφόρους άγο-
ράς. Τ|ΐ·ήμ.χ ένστχυλΐσ|ΐένης κ τη
νοτροφίχς διά την έκτροφήν
12.000—20.000 μάσχων. Κχί,
το σπουδαιότερον δλων αυτών,
Ίΐήιιχ άναπχραγίογής βοοειδών
ποϋ θχ λειτουργή έν στενή συ
νεργχσία μέ τούς προοδευτικάς
πχρχγωγούς.
Μέ τό τ|ΐη<ιχ χύτό άναπχοα γιογής, μέσα είς μίαν δεααετί- αν. είς την περιοχήν Τρικάλων θά άνα-πτυγθη κΤηνοτροψ'.χ βο οειθ&ν 14.000 περίπου Βηλυ- κών ζώων δι' άνχπαραγιογή; καί 1Ο.ΟΟΟ ζ(όων διά σφαγήν. Έπιπροσθέ'ως, θά επιτευχ¬ θή 3ύο τινά: Έςοικονό|ΐησις συναλλάγμα- τος 50.000.000 δολλχρίων, α* προθποθέσεις άριθμ,η-τι/ής πρ?- όοου άπό τόν Ιν3έκχΤον χρόνον. Ζωϊκόν κεφάλαιον μέ την γιί) ρχν μέ ηύςηαένον κατά 36.000 000 — 40.000.000 οολλ. μέ την έπιπρόσ&ετον εξασφάλισιν χ,χΤχνχλώσίως δηαητριακών, 3ιχ την συνΤήρησιν τοΰ ζωϊ- κ ου αύτ ου κ ε φχ λ α ί ου. (ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 3ης ΣΕΛΙΔΟΣ) Κλάδου Αύτοκινήτων 426,375,80 11.144.919,30 240 319.- 9,091.391.- 1.136 260.- Άντασφάλιστρα 1.109 705.— Προμήΰειαι 10.718.543,£0 8.842.072 — Έκπτώσεις "Εξοδα παραγωγής Ζημίαι πληρωθεΐσαι 17.004.464,70 ΜεΙον άναλογία άντασφαλιστών Άπόθεμα δι" έκκρεμεΐς ζημίας ΜεΙον άναλογία άντασφαλιστών 862.491.- 862.029.- 14 946.534,85 543.045,10 16.461.419,60 157.158.-14.789.426,85 34.104.300.— 25.400.700.- 2.463.000.—31.641.300.— 2.0Π.450 -23.375 250.— Άπόθεμα διά κινδύνους έν Ισχύϊ Μεταφερόμενα είς «Κέρδη καί Ζημίας» 17.311.401,60 78.805.005,50 7.236 030,65 13 454.860,15 62.435.448'— 5 928 656.- Άσφάλιστρα Δνκοκόματα Α ντασφαλιστικτιί προμήθειαι Άπόθεμα δι" έκκρεμεΐς ζημίας Προηγουμένης χρήσεωε Άπόθεμα διά κινδύνουε έν Ισχύϊ ΙΙροηγουλέιης χρήσεως 44.388.209.— 34.4'-ί)643.— 4 434 '!2Ο - 4$ 822.529.— 1 44^.763.-37 945,406.— 388.397.- 301.872 — 23 375 250.— 18 640.050. - 13 454.860.15 II 476.776.- Άντασφάλιστρα, ΠρομήΘειαι "Εξοδα τταραγωγής Ζημίαι ττληρωθεΐσαι Μείον άναλογία άντασφσλιοτών Άπόθεμα δι' έκκρεμεΐς ζημίας 827.576,— Μεϊον άναλογία άντασφαλιστών 133,947.— 86.041.036,1^ 68 364 104.— ' ΚΛΑΔΟΥ Προσωπικών ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ 952.740.— 824.2^4.— Άοφάλιστρι 86.011 Λ36,15 68.364 104.— 648.425.— 164.768.- 38.655.- 137.390,50 1 015.718.— 22?.982,50 1.016 989 - 483.657.— 260 380.— 756 609.— Άπόθεμα διά κινδθνους έν Ιοχύϊ Μεταφερόμενα είς «Κέρδη καί Ζημίας» Άνταοφάλιστρα Άοφάλιοτρα (λόγω άκυρώσεων) Δικαιώματα (λόγω άκυρώσεων) 693.629,- 1 405.300.20 3.711.371,70 3.475 070,30 7.186.442.— 201.318.- 609 571.- 88 332 — 521.2 9.- 1.238.770,- 4.579.552,50 1.368,472,— 6 448.024,50 ΚΛΑΔΟΥ ΑΣΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ Άσφάλιοτρα Δικαιώματα Δικσιώματα Άνταοφαλιστικτί προμήθειαι Άπίθεμα δι' έκκρεμεΐς ζημίας Προηγουμένης χρήσεοος Άποθεμα διά κινδύνουνς έν ισχύϊ Προηγουμένης χρήσεως 465 932.— 3 921.1(51.— 524 886.- -1990 878.- 461 286.— 4.382.447.- 4^5.555 - 53Ι.2Ϊ9 - 1.230.77...- 1 ] 360 233,50 511,593 - 7. {86.442.- 869.189— 86 083.50 Προμήθειαι "Εξοδα παρανωγης Ζημίαι πληρωθεϊσαι 288.014.— Μεϊον άναλογία άνταοφαλιοτών 275.292.— Άπόθεμα δι' έκκρεμεΐς ζημίας 2.238.190.— Μέΐον άναλογία άντασφαλιστών 2.125.034,— 180.361. - 46 999.- 3 0ί3.825,60 12.722 — 2.974 294 - 3.077 5Τ7·— 113.156.— 3.014.444.- Άτιόθεμα διά κινδύνους έν ισχύϊ Μίταφερόμενα είς «Κέρδη καί Ζημίας» Άντασφάλιοτρα Προμήθειαι "Εξοδα παρανωγης Ζημίαι πληρωθεϊσαι Μεϊον άναλογία άντασφαλιστθν 213 552,80 768.108,80 210.710,20 955.272,50 165.064.- 59 531,ίΟ 63.093.— 106.041.— 1.349 002,10 825.089,10 735 195.- 54 υ 14,- Άνταοφάλιστρα (λόγω άκυρώσεων) Προμηθιιαι (λό φ άκυρώσεων) 'ΈίΌδα παρα ωγής (λό·> ω όκυρώσεων)
Άντασφαλιοτικαί προμηθεπι
'Λπόθεμα δι' έκκρεμεϊ: ζημίας
Προηγουμένης χρήσεως
Άπόθεμα διά κιν&ύνους εν Ισχύϊ
Προηγουμένης χρήο ως
789 2Ο'·.—
30 476.—
ΐ|ϋ6 041.—
6.448.024,50
265.105.-
915 070.-
251.958.-
144 050.—
18.299.-
109.143.-
470 466.20
978.819 - 2.174 091.20 '
ΚΛΑΔΟΥ 'Κργοτικών ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ
15.569.—
8.748 -
218.344.—
20.659.-
7.018.—
6.851.-
31 867,—
22.108.—
231.269 —
107.385 -
5 781 —
9.759.-
Άπόθεμα δι' έκκρεμεΐς ζημίας 96.884.—
Μεϊον άναλογία άντασφαλιστών 74.40λ—
89 330.-
22.484.- 69.610.—
Άπόθεμα διά κινδύνους έν ισχύϊ
Μεταφερόμενα αίς «Κέρδη καί Ζημίας»
Προμήθειαι
Ζημίαι ττληρωθεϊαι
Μϊταφερόμενα είς «Κέρδη καί Ζημίας»
34 878,40
310.204,40
209.621.60
519.826.-
411,090 -
160631,-
571.721.-
Άσφάλιστρα
Δικαιώμοτα
Άντασφα'ιστικαί πραμήθειαι
Άπόθεμα δι" έκκρεμεΐς ζημίας
Προηγουμένης χρήσεως
Άττοθεμα ιπσ κινδύν υ: (ν Ισχύϊ
ΠροηγΓυμέιης χρήοεως
305.543.-
54.586 -
9)78 819.—
Ι
360.129. -
102 801 -
19 720.—
37.17ιΐ -
324.211.—
58.146 —
2 174.091,20
382.357.-
117.668.—
33.949.—
37.747.--
519 826.—
Κλάδου Χσλόζης
1968 1967
361 520.— 93.369 - Άσφάλιστρα (Άνολήψ κ)
428 003.- —' "" '
93.369 -
775.973.-
789.523.—
166 931.—
19 6 8
956.454,—
Μετοφερόμενα είς ·Κέρδη χαί Ζημίας»
571.721 -
1 !) Ο 7
789.926.—
789 926.-
80 416.-
955.454.- 870.342 — ϊ
Κλάδου Πιστώσεων
1968 1967
Μεταφερόμενα είς 'Κέρδη καί Ζημίας»
Ανάλυσις Λογαριασμοΰ Άποτελέσματα Χρήσεως
1968 1967
Μικτά κέρδη μεταφερόμενα :
Έκ τοΰ Κλάδου Ζωής 2.569.805,30 2.737.120,35
» » » Πυρός 17.919.926.— 19.007.901,40
» » » Μεταφοράν 3.400.563,85 1.952.345-
» » » Σκαψων 223,70 1.173 338.—
» » » Αύτοκινήτων 7.236.030,65 5.920.656.-
» » Προσ. Άτυχ) των 3.475.070,30 1.868 472.-
» » » Άστικής Ευθυνής 210.710.20 825.089,10
» » » Έργατ, Άτυχ)των 209.621.60 160.631,—
Χαλάζης 166.931.—
250X0) -
Άσφάλιοτρα
ζης
Πιστώσεων
— 35.188,882.60 250.000. - 3».9Ο3.552,85
Μεϊον: Ζημία Κλάδου Χαλάζης
ΜεΤον: Άποοβέσεις παγίων στοιχείον
620.921,50
80.416.—
33.823.136,85
484.008,20
"Εξοδα Διοικήσεως
Γενικά ε'ξοδα
"Κξοδα παραγωγής
Μισθοδοσίαι
Νομισματικαί διαφοραί
"Εξοδα χρηματοδοτήσεως
Φόροι Λημοσίου
Διάφοροι Ιξοδα
Ζημίαι Διάφοροι
34.567.961,10 33.339.128,65
1.319.897,90 1.112.378.10
5.211.696,50 5.016 318,80
1.773.157,20 1.912.491,70
19.783.000.— 21.469.869.-
- 915.988,45
518.871.- 769.689.-
873.951.- 641.316,5ο
10.963,35 120.332 20
94.897,60 29 586.485,05 643 918,80 32.602 302,55
4 981.476,05 73^,826,10
Πλέον διάφορα Εσοδα καί κέρδη :
Έκ χρεωγράφων μή αφορόντων την
σσφαλιστικήν τοποθέτησιν τοΰ
Κλάδου Ζωης 1526.476,10 1.725 309.20
ΙΙιοτωτικοί τόκοι 1.786.442,45 1.745.217 -
Λοιπά έΌοδα 1.077.698,65 4 390 617,20 1.190.973.60 4 ί6'.499.80
Κέρδη πρός ΛιανΌμήν
Υπόλοιπον κερδ55ν τιαρελθοόοης χρήσεως 1τ32.197,85
Α.Ν. 148)1937 μεταφορά ιΓς Κεφάλαιον - 27.954,45
Κέρδη χρήοεως
956 454.— 870.342.-
1968 1967
25ΟΧΟ).-
140.353,95
134.233,40
9.372,093,25 5.398 125,90
9.5ι 6 326,65 5 538 679,85
Διονομή Κερδών
Είς τακτικόν άποθεμπτικέν
Είς μέριομα χρήσεως
Είς ποοοστά Διοικητικοΰ Συμβουλίου
Είς ϊκτσκτον άιτοθεματικόν
Είς πρόβλεψιν φόρου
Υπόλοιπον μετπφερόμεν ,ν είς νέον
1.959.975 —
3 619.0,0.-
263.000 —
2 500.00 λ -
990.^6^.-
163.836,65
1.130.(^00.--
2 030 000. -
189.000.-
1.350 000.-
707.482. -
162.197,85
9 5()6.32«,'!ό 5.538 679,05
9.372.093.25 5 393.325,90ί
"Εν Αθήναις τη 25η Άπριλί υ 1969
Ό Πρόεδρος τοΰ Διοικ. Συμβουλίοο
Καθηγητής ΣΓΡΑΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΔΗΣ
Ό Προϊστάμενος τού Λογιθτηρίου
Διευθυντής
ΠΛΝΑΙ'.ΩΓΗί: ΚΟΥΒΕΣΗΣ
Ό Γενικάς Διευθυντής
ΓΚΩΡΓ. Π. ΒΟΓΙΑΤΖΑΚΗ!
ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟΝ ΕΑΕΓΧΟΥ
ΟΡΚΩΤΟΥ ΛΟΠΣΤΟΥ
Πρός τούς κ. κ. Μετόχους τής Άνων. Έλλ. Έτοιρίας Γενικών Άσφαλειών «Ο ΦΟΙΝΙΞ»
< Ήλέγξαμεν τόν ανωτέρω Ισολογισμόν τής Άνων. "Κλλην. Έταιρ Γεν. Άσφαλ «Ο ΦΟΙΝΙΞ- -ή 3ΐης Δε-εμβρίου 19 8 ?£οΚα.1 τ " ° ' £ λ έ ο μ ο τ α έκ των εργασιών αυτής τα προκυψανΐα κατά την λήξασαν την 31ην ΛεκΓμβρίου 1968 έταιρικήν χρήσιν. ι ι·· ι ι ε·ι ι- Κατά τόν διενεργηθέντα Ιλενχον έφηρμόσθησαν αί διατάξεις τοϋ αρθρου 37 τοΰ Κ Λδικ μέν-υ Ν. 2190 περί Άνων Έταιρ Λνστών^οΰυθοϊμ^^^ διαδ,κα ,ίσ,, έν τω πλαισίω τώ, 0η6 τοΰ Σώμ«ος Όρ««τ5ν· "Ετηρήθησαν τα υπό τής κειμένης νΓμοθεσίας προβλεπόμενα βιβλία καί στοιχεΐα άτινα ετέθησαν είς την διάθεσιν μσ α - ^ -ίΓ διενέΡΥειαν το° έλέγχου καί παρεσχέθησαν ήμϊ · αί πληροφορίαι καί έπ^ξηγήσεις τάς όττο'ας έζητήσαμεν Δεν επήλθεν τροποποίησις είς την μέθοδον άπογραφής (ν σχέσει πρχ την προη/ουμίνην χρήσιν. Σημειοΰμεν δτι, κστά παγίαν τακτικήν τής ·Εταιρίας, τα άποτελέσματίί έκάστης χρηοεω ■ έκ των είς χήν ·Ετ»ιρίαν («■ χωρησεων άσφαλιστικών εργασιών ϋπΛ των ουμβατικων άντασφιλιστών έξωΐερικοϋ κ .ταχ^ρίζονΐαι είς την άυίσω έιομένη»/ χρήσιν, καθ ην όλοκληροΰται ή έκκαθάρισις τ Λ ν -σχετικών λογσριασμόν. _ Ό άνωτέοω Ίσολογισμός καί οί συνοδεύουααι αυτόν ά»αλΓ·σεις άτοτελεομάτων χρήσρο-ς, κηί διαιΐέσεως κρη^ Γ,ν προκιί.-ττοι.ν εκ των ως ανω βιβλιων και στοιχείον, άπεικονίζουν δρ, βήσρι των κείμενον διατάίέών κα'ί παοαδε«Γνμένι,>ν >ογισηχ".ν .«>/*·ν
ομοιομορφων πρός χο,ί; τής ^ προηγουμένης χρήσεως, την οικονομικήν κατάστασιν τής ι'ιμρτέςιαο "'ιίταιοί.ίς, ώ" εί/εν ηδτη κ·ΐΓ.ι
την άψ Δεκεμβριού 1968 ως καί τό άποτελέσματα τα προκύψηντα κατά την λήΐασαν την ήμερομΐ)νί(ΐν τ,ιΰε^ν χοΓ|σιν.
Έν ΆΟι'ιναις τ[| 2Γ^ Μ(ιΐου 190'»
Ό Όρκωτός Λογιστής
ΙΩΑΝ. Μ. ΚΑΜΠΑΛ9ΥΡΙΙΣ
Γιγανπαΐο; τραυ'.α:ί'/ς
Κ.Ο. Κ.
Η ΕΥΡΟΟΠ'ΚΗ Ε
ΠΑΡΙΣΙ.— Είς τραυματισμέ
•/όν γίγαν,τα μετέτρεψε την Εύ
ρωπαϊκήν Κοινήν 'Αχορζγ ή
διεθνής οίκονο]ΐι.κή κρίσις. Πα-
ρά ταυτα, οί π.ρωΤοστα"Τοϋνίτες
διά την εύρωπαϊκήν πολιτικήν
ένοποίησιν, υπό την ήγεσίαν Τοΰ
κ. Ζάν Μοννέ, Ιχουν ή5η την
πεποίθησιν δτι τό κατανεχθέν
καΤά τής Ε.Ο.Κ. πιλήγμα είναι
δυν*Τόν νά δημιουργήση τάς
προνποιθέσεις άνχθερμΟΛ/σείος
των διχδικασ'.ών, αί δποΐαι θά
δδηγήσουν μ,ακροπροθέσμως εί;
έ'να γνήσιον πολιτικόν συντοινι-
σμόν. Πέραν ΊούΎθΌ, φρονούν 8
τι εχει άπο5ειχτ)ή πλέαν δτι ή
εύρωπαϊκή ένοποίησις δέν απο¬
τελεί απλώς μ,ία,ν ίδεαλιστικήν
επιδίωξιν, άλλ' Ινα. πραχτιΐκόν
θέμ,α επειγούσης άνάγκης, εάν
έπιδιώκε^αι ή εύρωπαϊκ-ή —καί
κατά προέκΤ(χισιιν ή παγκόσμιον
θό
ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ
Κατά τάς ά,πόψεις τοΰ κ. Μόν
νέ, τό πραγματικόν δίδαγμα ά¬
πό την κρίσιν τοΰ Νοεμβριού,
είναι δτι τα νομ,ι<7μ,ατικά προοΊ^ι ματα δύνανται νά άντιμεΤωπι- σθοθν μόνον διά πολιτικών γει ρισμ,ών - μέσων. Άτολαϊ οίκονομι καί κουνόττ/τες, ώς παραμένει εισέτι ή Κοινή Άγορά, ουδέπο¬ τε &ά είναι επαρκώς. Μεγαλύτε ρα-. οίχ·ονομι.καί κρίσεις θά δύ- νχνΤαι νά καταστρέψουν ^6 άνε- γειρόμΐναν οικονομικόν οίκοδό- μ,ημα πχρά τής Κοινής Άγορά; Οδτω, καί αύτά άκόμη Τά περι ωρισμένα έπι.τεύγματα, πού νέ- χρι τοΰθε έση'Λείωσεν ή Κ,οινή ^Αό, ποφουσιάζονται ακρ«)ί ρ έφ' δσον άγ"/οιεΓται το πό λιηκόν στοιχείον. Ή χπουσία τής πολιτικής συ νεργχσίας πρίν άπό την κρίσιν, κατά την διάρκειαν τη; καί με τά ταύτην, υπήρξεν έκπληκ^ι- κή. Κ,αί τα ϊξ μέλη τή; Κοινό- τητος ένεφανίσθτ]σαν βαθέως δι ηρτ/;χένα. Αί ?ύο μ,εγαλύτ-εραι χώραι ευρέθησαν παγιδευμ,έναι ή ]ΐί% ενανΤι τής αλλη:, εί; έ'να κρίσιμον πόλεμον νεύρων επί τής νομισμαΤικής ίσοτιμίας. 6 δ ποίος ύποκρόπτει βαθείας πολι- τικ.άς καί ψυχολογικάς περιπλο κάς. Αί «λύσ'ει;» τά; δποίας έ- πρότεινον ή Βόννη καί τό Πα- ρίσι χπέβλεψαν είς τδ νά άποφύ γη έκαΤέρα των πλευρών Τήν ετχβολήν τής άξίας χώ> έθνικών
της ναιχόν νά είναι τε
λίίω; διαφορετικόν. Τό σύνολον
τών συναλλαγμ,χτικών χποθ<εμά Των τής Δυτικής Γερμανίας,τή; Γαλλία;, τής Ιταλίας κχί τών χωρών τής Μπενελούξ ύπερβχί- νει τά 18 δισεκαομμύρια δολλά ρια. Τοιουτοτρόπως, αί χώραι αύται ηνωμεναι θά ή3ύναντο νά σχημχτίσουν τήν μεγχλυΤέρχν νομ,ιομχτικήν δύναμιν τοΰ κό- σμ,ου. Πχρά ταΰτχ, αί έν λόνω χώραι, πχρχμ,ένουσαι μχκράν μιάς τοιαύτης συνεργασίας. ου¬ δέν δφελο; άίπ6κόιμισ*ν. Καθ' δ ληγ -ήν διάρκειαν τής κρίσεως ή άνωτάτη άρχή τήβ Κοινότη¬ τος ήτο — κχτά τά λεγόμενχ § ■/6ς (%ξιωμ.χτούχου τχύτη; —ώς *|να γαυ,γίζον σκυλί πού -φέγν. ηρο-?ροπάΒην δπισβεν ενός συν ε ώ ^ένου τραίνου»». Δέν άποΤελ·εΐ απλώς Ιδεχλιστι κή/ επιδίωξιν * <3ε βχθέα ΐχνη. Ή Δυ·τική Γερ- [Αανία, μέ περισσοτέραν αύΤοπε- ποίθηισΐν άπό πρίν, θά ηδύνατο νά είναι εφεξής, ολιγότερον ά¬ πό 5,τι προηγουμένως, ή συνεί- οησι; τής Κοινή; 'Λγοράς καί δ ύπέρμαχος τής Ήνωμένης Εύ ρώπης. Είς την εξέλιξιν ταύΤην συνέβαλεν άινα,μφιβόλω; ή άπί- στευτος άγγλογερμχνική φιλονει κια, έξ αίτ£ας τής αρνήσεως τής Βόννης δπως ύπερτιμήοη τό μάρκον. Τουτο, ασφαλώς προ εκάλεσεν, έκ πχραλλήλου, τή,ν μείωσιν τοΰ άρχικοΰ ένθουσια- σμοΰ τής Γερμ,ανία; διά την εισ οοχήν τής Βρεττανίας είς τήν Ε.Ο.Κ. Άφ' ετέρου, ή Γαλλία, φαίνεται δτι είσέρχεται είς μίαν περίοδον πραγμχ πού δέν'04 ΙχηΊΕ επίδρασιν επί τής Ε.Ο.Κ. £ ,' νχν οικονομικόν μηχανικόν *' Ό κ. Μοννέ καί δλλοι κλ,,, κρχται έλπίζουν τ)5η δτι το ί?0 κομισβέν έκ τή; κρίσεως δίίΐ μα θά προκαλέση άπό βαρυσν^αντχ κά άπο.τελέσμαΤχ. Είς νότχ — δχ ωδήγει πρός αίΜν την κατεύτ>/·«ιν. 'ΕπισημαίνΙ.
τχι δέ σχετικώς, ή εξασθενή^,
τής θέσεως τοΰ στρχτηγ0ο Νη
Γκώλ καί ή άπώλεια τής π;3..
ο>; τοί5 γαλλ'.κοϋ λχοθ, 8τ( ή Υ(ϊ
ρχ εχει την ίκανότητχ να 5-,.
ορχμχτίση Ινχ άπομονωτιν.λν ^
λον έντός τή- Εΰρώπης. ·
ΟΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΔΙΑ ΤΑΣ
ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑΣ ΜΕΤΑΡ
ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ
Τό θέμ,α τής μελετώμεν1»/; δι
χρρυθμ,ίσεως τοΰ δλου άσφαλιστι
κου θέιμ,ατος, συνεζητήθη υπό
τής διοικήσ. τοΰ ΣΕΒ μετά τοΰ
ύπουργοΰ Κοινωνικών 'Τπηρεσ·.
ών κ. Α. Πάτρα ,,κχτά Τήν τογ-
κροτηθεΐσχν εΐδικήν σύσκεψιν
κ-α,τά την οποίαν εδόθη ή εύκα'
ρία είς τούς έκπροσώπους Τής
βιομηχανία; νά συζητήσουν τάς
έν προκεΐιμένω άπόψεις των.
ΚχΤά την έν λόγω συζή' ησιν
έπεση,χάνθη ή άνάγκη δπως λη
φθή μέριμ,νχ Σνα περιορισΒοΰν τα
βάρη τής οίκονομίας έκ κοινωνι
κων εισφορών καί αντιμετωπι¬
σθούν αί υπέρ τρίτων έπιβχρύν-
σεις, υπό τό πνεΰιμα τής άνάγκης
νά εξασφαλισθή συναγωνιστικό-
της τής έλληνικής παραγωγή;
άποΙΤελοΰσα πρόδηλον προΰπόδε-
σιν περαιτέρω δρχατηριοποιήσε-
ώς της.
Ό κ. ύπουργός ήκουσε τάς ά
πόψεις τών έκιπροσο')π(ι)ν "Όν Σ
Ε.Β. μ,ετά τών δποίοιν τονεζήτη
σε έν συνεχεία είς γενικάς γοχμ
μάς τάς ιχελετωμένα; οιαρρυ&ιί
σει; τής άσφχλιστικής νομοθεσί
χ; κχί τ ά; ένβεχομένα; έπιπΤώ
σεις της επί τή- .
πχραγωγή;.
Σχετικόν μέ τά; ά-πόψει; τού
σηαείωιμ,χ θά υποβάλη ό ΣΕΒ
άρμ,οοίως.
Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΣΤΑΣΙΣ
Τά αιτια πού προεκίσΛν
την πατχγώίη ταύτην άποτυγί-
αγ τώγ 'έξ είς την μεγάλην δοκι
μχσίχγ είναι προφανή. Τό γεγο
■/ός 8Τι δ ά;χεσος έγωκεντρισμ,δ;
ΤιΤ>ν Γερμ.αγών καί τώγ Γάλλων
δννεκρούσθη, κα^έστησβ μέν
την συνεργασίαν δύσκολον, άλ-
λά ούχι ϊ-δύναπΌν, έφ' δσον αί
συ·/θήκαι θ» ήσαν κ^λι^τςραι.
Άλλ' δμως έμβσολάβτρεν ά¬
πό μ,ακροΰ χρόνου ή πολιτική
Τής κυβερινήσεως τοΰ στρατηγοΰ
ΝΤέ Γκώλ, ή δποία άπηξίωσε^
ϊήν Ε.Ο.Κ. (ΐ,εγχλυί'έρχς σημα*
9ίας, άπό έγ ά,πλο^ν πρακτορεί¬
ον, διά τήγ εξομάλυνσιν των έ-
μπορικων σχέσεων. "Ηδη, δμως
ού3έν μ,έλος τής γαλλικής κυ¬
βερνήσεως θά ηδύνατο καί να
διχνοηθή απλώς να άλλάξη τήν
στάσιν τή; χώρας τού Ινα-Λι τής
Ε.Ο.Κ., καθιστώσα την Γαλλί-"
%Ί Εχέτ»δα ταύΤη;. Ταυτοχρό¬
νως-, τ* %λλ% μέλη τής Ε.Ο.Κ.
Τΐροεξοφλοΰγ ίκ των προτέρο)ν
τήιν προοπτικήγ να Ιπι'τευχθή
δ,-;ιδήπ>Τ|, μ,^σω των μηγαν^
5μ/ών τής Κοινότητος, λόγω τής
στάσεως τ0ο ^ρ^γ^^ Ντέ
Γκώλ τότε.
Άναιμφιβόλως, ή κρίσις άφη-
ΚΙΙΙΔΟΤΕΙΤΑΙ Η ΕΞΑΓΩΓΗ
ΤΗΣ ΙΙΡΩΤΜΟΤ ΤΟΜΑΤΑΣ
Ή Επιτραπή Συντονισμοΰ ΟΊ-
κονομικής Πολιτικίίς, αποσκοπού¬
σα είς την επέκτασιν τής καλλιερ-
γείας προίμου τομάτας, καταλλή-
λου πρός έ|«γο)γήν ενέκρινε, τήν
στήοιξιν των κατα6αλλομένων είς
τοΰ; ππρα,γωγοΰς κατωτάτιον τί¬
μιον, αί οποίαι κ(ΐθορίζονται εκά¬
στοτε διά κοινής αποφάσεως τών
(ιπουργών Γεωργίας καί Έμπορίου.
Πρός τούτο απεφασίσθη άπό τού¬
δε δπιος, επί τής έξαχθησομένης
κατά την άνοιξιν τοϋ 1970 ποσό¬
τητος προίμου τομάτας, καταβλη-
θή είς τοϋς φορείς τής έξαγτογής,
διά δαπάνας τυποποιήσεος καί δι-
αλογής, ενίσχυσις μέχρι 2 δρχ.
κατά μικτοδαρές έξαχθησόμενον
κιλόν τομάτας, έφ'.όσον οί έξαγω-
γεϊς καταβάλουν είς τοΰς παραγο)-
γοϋς τάς καθοριξομένας αρμοδίως
κατωτάτας τιμάς στηρίξεως τοΰ
προϊόντος.
Ή σχετική κρατική δαπάνη ύπο-
λογίξεται νά ανέλθη είς 5 όκ.
δραχμάς. ό
Ο ΒΡΕΤΑΝΝΟΣ ΝΑ1ΑΡΧΟΣ
ΤΖΩΝ ΣΚΟΤΛΑΝΤ ΕΙΣ Α¬
ΘΗΝΑΣ
Αφιχθη είς Αθήνας ό ναύαρ-
χος Τζών Σκότλαντ, περιφερεια-
κός διευθυντής Πηλήσετιιν τοΰ 6ρε
■ταννικοϋ συγκροτήματος ναυπηγεί-
ων «Άππερ Κλάύντ Σήπγιαρντς»
τό οποίον ιδρύθη πρό έ'τους περί¬
που άπό πέντεέκ τών γνωστοτεριον
νοιυπηγείων τής Βρεταννίας καί ά
πασχολεΐ προσωπικόν έκ 13.000 ά¬
τομον, προκειμένον νά παραστή είς
τα έγκαίνια τής εκθέσεως «ΙΙοσει-
δώνεια 1969» είς τό Ζάππειον, είς
τήν οποίαν τό συγκοότημα «"Απ¬
περ Κλάϋντ» μετέχει δι' ε'ιδικοΰ
περιπτέρου.
Ώς γνοστόν, είς τό περίπτερον
τοθ «"Αππερ Κλάϋντ» θά εκτεθή
καί τό ώραιότερον ίιπεριοκεάνειον
χοΰ κόσμου «Κουήν 'Ελίξαμπεθ 2»,
ί»πό μορφήν... κινηματογραφικής
ταινίας, ή όποία περιγράφει τήν
κατασκευήν τού κηί τάς λεπτομε¬
ρείας τής καταπληκτικώς έσωτερι-
κης διακοσμήσεώς τού.
Ο ΛΛΟΤΛ'Σ ΕΞΟ1ΙΛΙΖΕΙ ΤΕ-
ΧΝΙΚΗΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΝ
Ό Ορεχαννικός νηογ ν ώ μ ο ν
Λλήυδ'ς Ρέτζιστερ δφ Σήππινγκ,
Ανεκοίνιοσεν ίίτι θά χρηματοδοτή-
ση τήν δημιουργίαν 6ι6λιοθήκης
είς τήν υπό ίδρυσιν Σχολήν Ν·<η'- πηγικής τοΰ Εθνικον Μετσοβείου Πολυτεχνείου. Την κοσμητείαν τής Σχολής πρόκειται νά αναλάβη ό καθηγηνής κ. Β. Φρανγκονλης, μέ- λος της Έλληνικής Έθνικής Έπι- τροπής τοΰ Λλόνδ'ς Ρέτζιεστερ δφ Σήππινγκ. Ό κ. Α· Γκρόβερ, πρόεί)ρος τοδ Λλόϋδ'ς Ρέτξιστερ, έδήλο>σεν 0Χΐ
τικίυς είς τό Λονδίνον:
• «Μέ μεγάλην χαράν, δραττόμε-
Βα της εΰκαιρίας νά βοηθήσωμεν
τήν νέαν αυτήν Σχολήν καί νά
ίιαδραματίσιομεν κάποιον ρόλον
είς τ ήν ανάπτυξιν τής μελέτης τής
ναυπηγικής είς την Έλλάδα. Νο-
μίζ(ι) 8τι είναι έπιτνχής συγκυρία
τό δτι ή έναρξις τής λειτουργίας
της Σχολής θά γίνη κατά την δι
άρκειαν τοΰ έ'τους τής Ελληνικάς
Έμπορικής Ναυτιλίας καί θεωρώ
τόν εαυτόν μου ευτυχή, διότι ό
Λλόϋδ'ς Ρέτζιστερ, ένισχύεται οί]
μανιικιος άπό ΐθνικάς έπιτροπά;,
αί οποίαι εχουν συσταθίί είς 6ε'
καεπτό. χώρας. Ή 'Ελληνική Έθνι
κή 'Επιτροπή, συσταθιίσα τό 1960
ήτο, ή ένδεκάτη κατά σειράν οή'
μερον δέ άποτελείται άπό 18 £.
ξεχούσας προσωπικότητας τής Έ),
ληνικής Ληιτιλίας καί τοϋ άσφα),!
στικοΰ κόσμου, υπό την προεδρίαν
τού καθηγητοΰ κ. Στρατή Άνδρε-
ΛΟη, πρόεδρον τής Ενώσεως Έ),,
λήνων 'Εφοπλιστών.
Ή σύνδεσις τοΰ Λλόϋδ'ς Ρέχζ,
στερ με την Έλλάδα, χρονολογεϊ-
ται άπό ογδοήκοντα καί πλέον ε·
τόη1. Τό 1888 εγκατεστάθη ε!5
τόν Πειραια ενας μή άποκλειστιχός
έπιθεορητής τοΰ Λόυδ'ς κοί είχο-
οί ετη αργότερον ό διάδοχός τον
ετοποθετήθη ώς άποκλειστιχός ε·
πιθεωρητής τοΰ Νηογνώμονος.
ΛΩΡΕΑ ΕΘΝΙΚΙΙΝ ΣΤΟΛΩΝ
ΚΙΣ ΣΤΛΛΟΓΟΝ
Κατ' απόφασιν ιής διοικήσεως
τού Εθνικον "Οργανισμόν 'Κλληνα-
κής Χειροτεχνίας, έδωρήθησον Φβτό
τοϋχυΐ- ιΐς τό εύδοκίμως δβώντα
έν Καναδά Σύλλογον Άποδήμων
'ίΐπειρωτών, πέντε έθνικαί στολαί
αύθεντικής λαϊκής τέχνης, πρός έ·
πίδεις'ν «.ϋτΛν κατά τάς όογανοιι-
μένας εκάστοτε, υπό τής έν λόγφ
όργανώσεο^ς, πατριοιτικάς έκδηλώ-
σεις, έκθέσεις κ.δ.
ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΙΣ ΕΚΙΙΑΙ
ΔΕΤΤΙΚΩΝ ΕΚΔΡΟΜΩΝ
"Εντονος υπήρξεν, ώς άνεχοινώ
θη, ή δραστηριότης τής 'Τπηρεσί
άς Τεχνικής Βοηθείας τοΰ υπουρ
γείου Συντονισμοΰ κατά τύν πα·
ρελθόντα Μάϊον. Χαρακτηριστιχόν
δέ τής στροφής των Νρογραμμά-
των Τεχνικής Βοηθείας είς νέους
τομείς, ήτο καί ή είδική οίκονομι-
κή ενίσχυσις διά τήν εκτέλεσιν
μορφοτικΛν έκδρομών είς τό έξω
τερικόν, υπό τελειοφοίταιν σπονδα
στών διάττορον τμημάτιον τών ά-
νιοτάτιον σχολήν.
Έξ άλλον, κατά τόν αυτόν μή-
να έχορηγήθησην 24 ύποτροττίαι
διά μεταπτνχιακάς σπουδάς είς τό
εξωτερικόν, επί θεμάτιον ψνχια-
τρικής, μετ«μοσχεύσεο)ς όργάνιον,
αΐμοδοσίας, πηριισιτολογίας, άκτινο
δολίας τροφών, έλεγχον άναπαρο
γο>γής ζώο)ν, κατασκευής χωματί
νων φραγμάτιον, έμπορίας γεωρ-
γικών προϊόντων περιφερειαχοϋ
προγραμματισμοΰ κλπ. Τέλος, με
τεκλήθησαν εκ τοΰ έξιυτερικοΰ .ιή
τ^ έμπειρογν ομονες δισο/όριον 6γ-
θνον οργανισμόν διά νά προοιμ-
ρουν τάς υπηρεσίας τιον είς τι»
Πρόγραμμα Άναπτνξειος 'Ανιιτο
λικής Κρήτης τό Ίνστιτοϋτον Δα
σικών Έρευνών, τό Πρόγρομμα
Ποοστασίας 'Τγείας, τό Πρόγραμ
μα άξιοποιήσεος των νδατίνον
πόριον κ«ί τό Κέντρον Κοινιονι-
κών Επιστήμων.
ΟΙ ΕΜΠΟΡΟΙ ΙΙΕΙΡΑΙ ΩΣ
ΔΙΑ ΤΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΝ
«Ό έμ,πορικός κόσ^ος θα επι
5ιώξη δπως ή ποινιχοποίησι;
τών φορολογικών ύποθέσεων γί-
νεται κατόπιν διχπιστώσεως δο
λίχς προαιρέσεως». ΤοΟΤο ετόνι¬
σεν ό πρόεδρο; τοΰ 'Εμ,πίριχοΟ
Συλλόγου Πειρχιώ; %. Δ. Κούμ;
κχτχ την χθεσινήν ταχτιχήν <η νεδρίασιν τοΰ 3ιοικτϊΤικοΰ η$·_ οοΑίον αύτοΰ, δμιλών επί τοϋ φορολογικοΰ θέμ,χΤο;. Κατά την ιδίαν συνεδρίασιν άνεπτύ/θηίαν ά θέματα τής μ,ισθώσεως των κχ-χστημάτων, τοΰ ώρχρίνυ ερ¬ γασίας καί τής ΝαυΤικής Έ6δβ, μά5ος, ώς έξειλίχθησχν προσφέ τω; κχί εγένετο ένημέρωσις ΊΆ συαβουλίου επί τώΥ ένεργειΐδν τής διοικήσεως έπ' αυτών. ΙΙΡΟΩΘΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑ ΔΙΑ ΤΗΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΝ ΧΗΜΙΚΩΝ ΕΙΣ ΜΕΣΌΛ0ΓΠ] τ0ο άτι>3πλοίου «Όρούν
θχσαν τα πρώΤα
Διά
Τ*» 81-.........Γ.. .. Γ....
νήιμ,ατα τοΰ βιομηχανικου συγ-
κροτήματος τής Α.Σ. Χημικήν,
προϊόντων «Μεσολόγγι». "Ηδ?7
' ώς ανεκοινώθη, περατοΟνΤίΐι *Ι
, εργασίαι δια,μορφώσεως τής πι
. ριοχής είς τήν οποίαν θά άνε-
ι γερ&οΰν αί βιομηχανικαΐ μιονί
δες, τ0 δέ έργον τής συ' ,.
λογήσεως των μηχχνημάτων
Ι τής πρώτη; ,μ,ονάίος κχθαρυ-
μοΰ κχί συσκευχσίας άλατος χρ
χίζει έντός τοΰ Αύγούστου, ^·
σΤε νά καταστή δυνατή ή "*"
ρχγιογή μ,χγειρικοΰ καί έπιτρα
πεζίου άλατος πρό τοΰ τ^λουί
τοϋ τρέχοντος έ'τους. "Οσον 4
φορα τά ϊργχ κχτασ-Λευής 1>'>'>
άλικών, ταυτα προγιαροΰ'/ 'Α
γοργόν ρυθμόν υπό την επίβλε¬
ψιν είδικεομένων είς τοιαύτχ;
φύσεως ϊργα ΙταλοίλββΤικοΟ 'Λ·
κοΐ),
ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΝ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΚΡΕΑΤΟΣ
ΤΡΙΚΑΛΑ- Μέ ταχύτατον
ρυθμόν προχώρει ή έκπόνησις
τής μηχανολογικής μελέτης καί
των άρχΐ<τεικ.τοινικώ{ι/ σχεδίων ■•ου βιομ,ηχανικοΰ συγκροτήιμ^- τος πού θά άνεγείρη ή Βιομη- χανία Κρέατος Α.Ε., είς την περιοχήν Μεγάλων Καλυδίων. "Οπως ανεκοίνωσεν δ διευ¬ θύνων σύμβουλος Τής έταιρείας κ. Στπ. Μα,κρής, περί τό τέλος "Ιουλίου ή τάς αρχάς Αύγού- στου θά αρχίση ή εκτέλεσις των έργων ύποδομή; (ξρόμοι, κανά καί έγκατχσ,τάσεις θά καλύψουν 300 στ,ρέμ,μχτχ. Τό δλον "Ερ- λια, άποχετεύσεις) . Αί κτιρ·.α γον θά αποπερατωθή είς 20 μή¬ νας. Συγκεκριμένως, ό κ. Μακρής ανεκοίνωσεν δτι τό εργοστάσι¬ ον θά περιλαμβάνη: Τμήμα πά ραλαβής ζώων. Σφαγεΐον τρι- πλής γρχμ,μή; δυναμικότη^ος 300 βοοειϊών, 250 αίγοπροβά- των χαί 70 χοίρων την ώραν. Τμήμα ί>ποπριϊόντων, διά την
παραγωγήν χίματχλεύρου. Τ·, ή
μα προσυσκευχσίας ^ρέτΛου κρέ
ατο; διά τας Ανάγκας ξενοδο-
χείων, έστια,τορίων κλπ. καθώς
έπίσης καί τμήμα προσυτΛευα-
σίας φρέσκου κρέατος, είς 6ά-
μη καΤάλληλα διά'τήν κάλυψιν
των αναγκών καταστημαΤων τοο
φίμοιν λιανικώς πωλήσεως. Τμΐ)
;ια άλλαντοποιΐας ΰψηλής ποι6-
τητο;. Συγκρότημα ψυκΤικών
Οχλά;ιων διά την κατάλληλον
καΤάψυξιν των κρεάτϋ)ν καί διά
την προετοιμασίαν αυτών πρδ;
αποβολήν είς διαφόρους άγο-
ράς. Τ|ΐ·ήμ.χ ένστχυλΐσ|ΐένης κ τη
νοτροφίχς διά την έκτροφήν
12.000—20.000 μάσχων. Κχί,
το σπουδαιότερον δλων αυτών,
Ίΐήιιχ άναπχραγίογής βοοειδών
ποϋ θχ λειτουργή έν στενή συ
νεργχσία μέ τούς προοδευτικάς
πχρχγωγούς.
Μέ τό τ|ΐη<ιχ χύτό άναπχοα γιογής, μέσα είς μίαν δεααετί- αν. είς την περιοχήν Τρικάλων θά άνα-πτυγθη κΤηνοτροψ'.χ βο οειθ&ν 14.000 περίπου Βηλυ- κών ζώων δι' άνχπαραγιογή; καί 1Ο.ΟΟΟ ζ(όων διά σφαγήν. Έπιπροσθέ'ως, θά επιτευχ¬ θή 3ύο τινά: Έςοικονό|ΐησις συναλλάγμα- τος 50.000.000 δολλχρίων, α* προθποθέσεις άριθμ,η-τι/ής πρ?- όοου άπό τόν Ιν3έκχΤον χρόνον. Ζωϊκόν κεφάλαιον μέ την γιί) ρχν μέ ηύςηαένον κατά 36.000 000 — 40.000.000 οολλ. μέ την έπιπρόσ&ετον εξασφάλισιν χ,χΤχνχλώσίως δηαητριακών, 3ιχ την συνΤήρησιν τοΰ ζωϊ- κ ου αύτ ου κ ε φχ λ α ί ου. (ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 3ης ΣΕΛΙΔΟΣ) Κλάδου Αύτοκινήτων 426,375,80 11.144.919,30 240 319.- 9,091.391.- 1.136 260.- Άντασφάλιστρα 1.109 705.— Προμήΰειαι 10.718.543,£0 8.842.072 — Έκπτώσεις "Εξοδα παραγωγής Ζημίαι πληρωθεΐσαι 17.004.464,70 ΜεΙον άναλογία άντασφαλιστών Άπόθεμα δι" έκκρεμεΐς ζημίας ΜεΙον άναλογία άντασφαλιστών 862.491.- 862.029.- 14 946.534,85 543.045,10 16.461.419,60 157.158.-14.789.426,85 34.104.300.— 25.400.700.- 2.463.000.—31.641.300.— 2.0Π.450 -23.375 250.— Άπόθεμα διά κινδύνους έν Ισχύϊ Μεταφερόμενα είς «Κέρδη καί Ζημίας» 17.311.401,60 78.805.005,50 7.236 030,65 13 454.860,15 62.435.448'— 5 928 656.- Άσφάλιστρα Δνκοκόματα Α ντασφαλιστικτιί προμήθειαι Άπόθεμα δι" έκκρεμεΐς ζημίας Προηγουμένης χρήσεωε Άπόθεμα διά κινδύνουε έν Ισχύϊ ΙΙροηγουλέιης χρήσεως 44.388.209.— 34.4'-ί)643.— 4 434 '!2Ο - 4$ 822.529.— 1 44^.763.-37 945,406.— 388.397.- 301.872 — 23 375 250.— 18 640.050. - 13 454.860.15 II 476.776.- Άντασφάλιστρα, ΠρομήΘειαι "Εξοδα τταραγωγής Ζημίαι ττληρωθεΐσαι Μείον άναλογία άντασφσλιοτών Άπόθεμα δι' έκκρεμεΐς ζημίας 827.576,— Μεϊον άναλογία άντασφαλιστών 133,947.— 86.041.036,1^ 68 364 104.— ' ΚΛΑΔΟΥ Προσωπικών ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ 952.740.— 824.2^4.— Άοφάλιστρι 86.011 Λ36,15 68.364 104.— 648.425.— 164.768.- 38.655.- 137.390,50 1 015.718.— 22?.982,50 1.016 989 - 483.657.— 260 380.— 756 609.— Άπόθεμα διά κινδθνους έν Ιοχύϊ Μεταφερόμενα είς «Κέρδη καί Ζημίας» Άνταοφάλιστρα Άοφάλιοτρα (λόγω άκυρώσεων) Δικαιώματα (λόγω άκυρώσεων) 693.629,- 1 405.300.20 3.711.371,70 3.475 070,30 7.186.442.— 201.318.- 609 571.- 88 332 — 521.2 9.- 1.238.770,- 4.579.552,50 1.368,472,— 6 448.024,50 ΚΛΑΔΟΥ ΑΣΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ Άσφάλιοτρα Δικαιώματα Δικσιώματα Άνταοφαλιστικτί προμήθειαι Άπίθεμα δι' έκκρεμεΐς ζημίας Προηγουμένης χρήσεοος Άποθεμα διά κινδύνουνς έν ισχύϊ Προηγουμένης χρήσεως 465 932.— 3 921.1(51.— 524 886.- -1990 878.- 461 286.— 4.382.447.- 4^5.555 - 53Ι.2Ϊ9 - 1.230.77...- 1 ] 360 233,50 511,593 - 7. {86.442.- 869.189— 86 083.50 Προμήθειαι "Εξοδα παρανωγης Ζημίαι πληρωθεϊσαι 288.014.— Μεϊον άναλογία άνταοφαλιοτών 275.292.— Άπόθεμα δι' έκκρεμεΐς ζημίας 2.238.190.— Μέΐον άναλογία άντασφαλιστών 2.125.034,— 180.361. - 46 999.- 3 0ί3.825,60 12.722 — 2.974 294 - 3.077 5Τ7·— 113.156.— 3.014.444.- Άτιόθεμα διά κινδύνους έν ισχύϊ Μίταφερόμενα είς «Κέρδη καί Ζημίας» Άντασφάλιοτρα Προμήθειαι "Εξοδα παρανωγης Ζημίαι πληρωθεϊσαι Μεϊον άναλογία άντασφαλιστθν 213 552,80 768.108,80 210.710,20 955.272,50 165.064.- 59 531,ίΟ 63.093.— 106.041.— 1.349 002,10 825.089,10 735 195.- 54 υ 14,- Άνταοφάλιστρα (λόγω άκυρώσεων) Προμηθιιαι (λό φ άκυρώσεων) 'ΈίΌδα παρα ωγής (λό·> ω όκυρώσεων)
Άντασφαλιοτικαί προμηθεπι
'Λπόθεμα δι' έκκρεμεϊ: ζημίας
Προηγουμένης χρήσεως
Άπόθεμα διά κιν&ύνους εν Ισχύϊ
Προηγουμένης χρήο ως
789 2Ο'·.—
30 476.—
ΐ|ϋ6 041.—
6.448.024,50
265.105.-
915 070.-
251.958.-
144 050.—
18.299.-
109.143.-
470 466.20
978.819 - 2.174 091.20 '
ΚΛΑΔΟΥ 'Κργοτικών ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ
15.569.—
8.748 -
218.344.—
20.659.-
7.018.—
6.851.-
31 867,—
22.108.—
231.269 —
107.385 -
5 781 —
9.759.-
Άπόθεμα δι' έκκρεμεΐς ζημίας 96.884.—
Μεϊον άναλογία άντασφαλιστών 74.40λ—
89 330.-
22.484.- 69.610.—
Άπόθεμα διά κινδύνους έν ισχύϊ
Μεταφερόμενα αίς «Κέρδη καί Ζημίας»
Προμήθειαι
Ζημίαι ττληρωθεϊαι
Μϊταφερόμενα είς «Κέρδη καί Ζημίας»
34 878,40
310.204,40
209.621.60
519.826.-
411,090 -
160631,-
571.721.-
Άσφάλιστρα
Δικαιώμοτα
Άντασφα'ιστικαί πραμήθειαι
Άπόθεμα δι" έκκρεμεΐς ζημίας
Προηγουμένης χρήσεως
Άττοθεμα ιπσ κινδύν υ: (ν Ισχύϊ
ΠροηγΓυμέιης χρήοεως
305.543.-
54.586 -
9)78 819.—
Ι
360.129. -
102 801 -
19 720.—
37.17ιΐ -
324.211.—
58.146 —
2 174.091,20
382.357.-
117.668.—
33.949.—
37.747.--
519 826.—
Κλάδου Χσλόζης
1968 1967
361 520.— 93.369 - Άσφάλιστρα (Άνολήψ κ)
428 003.- —' "" '
93.369 -
775.973.-
789.523.—
166 931.—
19 6 8
956.454,—
Μετοφερόμενα είς ·Κέρδη χαί Ζημίας»
571.721 -
1 !) Ο 7
789.926.—
789 926.-
80 416.-
955.454.- 870.342 — ϊ
Κλάδου Πιστώσεων
1968 1967
Μεταφερόμενα είς 'Κέρδη καί Ζημίας»
Ανάλυσις Λογαριασμοΰ Άποτελέσματα Χρήσεως
1968 1967
Μικτά κέρδη μεταφερόμενα :
Έκ τοΰ Κλάδου Ζωής 2.569.805,30 2.737.120,35
» » » Πυρός 17.919.926.— 19.007.901,40
» » » Μεταφοράν 3.400.563,85 1.952.345-
» » » Σκαψων 223,70 1.173 338.—
» » » Αύτοκινήτων 7.236.030,65 5.920.656.-
» » Προσ. Άτυχ) των 3.475.070,30 1.868 472.-
» » » Άστικής Ευθυνής 210.710.20 825.089,10
» » » Έργατ, Άτυχ)των 209.621.60 160.631,—
Χαλάζης 166.931.—
250X0) -
Άσφάλιοτρα
ζης
Πιστώσεων
— 35.188,882.60 250.000. - 3».9Ο3.552,85
Μεϊον: Ζημία Κλάδου Χαλάζης
ΜεΤον: Άποοβέσεις παγίων στοιχείον
620.921,50
80.416.—
33.823.136,85
484.008,20
"Εξοδα Διοικήσεως
Γενικά ε'ξοδα
"Κξοδα παραγωγής
Μισθοδοσίαι
Νομισματικαί διαφοραί
"Εξοδα χρηματοδοτήσεως
Φόροι Λημοσίου
Διάφοροι Ιξοδα
Ζημίαι Διάφοροι
34.567.961,10 33.339.128,65
1.319.897,90 1.112.378.10
5.211.696,50 5.016 318,80
1.773.157,20 1.912.491,70
19.783.000.— 21.469.869.-
- 915.988,45
518.871.- 769.689.-
873.951.- 641.316,5ο
10.963,35 120.332 20
94.897,60 29 586.485,05 643 918,80 32.602 302,55
4 981.476,05 73^,826,10
Πλέον διάφορα Εσοδα καί κέρδη :
Έκ χρεωγράφων μή αφορόντων την
σσφαλιστικήν τοποθέτησιν τοΰ
Κλάδου Ζωης 1526.476,10 1.725 309.20
ΙΙιοτωτικοί τόκοι 1.786.442,45 1.745.217 -
Λοιπά έΌοδα 1.077.698,65 4 390 617,20 1.190.973.60 4 ί6'.499.80
Κέρδη πρός ΛιανΌμήν
Υπόλοιπον κερδ55ν τιαρελθοόοης χρήσεως 1τ32.197,85
Α.Ν. 148)1937 μεταφορά ιΓς Κεφάλαιον - 27.954,45
Κέρδη χρήοεως
956 454.— 870.342.-
1968 1967
25ΟΧΟ).-
140.353,95
134.233,40
9.372,093,25 5.398 125,90
9.5ι 6 326,65 5 538 679,85
Διονομή Κερδών
Είς τακτικόν άποθεμπτικέν
Είς μέριομα χρήσεως
Είς ποοοστά Διοικητικοΰ Συμβουλίου
Είς ϊκτσκτον άιτοθεματικόν
Είς πρόβλεψιν φόρου
Υπόλοιπον μετπφερόμεν ,ν είς νέον
1.959.975 —
3 619.0,0.-
263.000 —
2 500.00 λ -
990.^6^.-
163.836,65
1.130.(^00.--
2 030 000. -
189.000.-
1.350 000.-
707.482. -
162.197,85
9 5()6.32«,'!ό 5.538 679,05
9.372.093.25 5 393.325,90ί
"Εν Αθήναις τη 25η Άπριλί υ 1969
Ό Πρόεδρος τοΰ Διοικ. Συμβουλίοο
Καθηγητής ΣΓΡΑΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΔΗΣ
Ό Προϊστάμενος τού Λογιθτηρίου
Διευθυντής
ΠΛΝΑΙ'.ΩΓΗί: ΚΟΥΒΕΣΗΣ
Ό Γενικάς Διευθυντής
ΓΚΩΡΓ. Π. ΒΟΓΙΑΤΖΑΚΗ!
ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟΝ ΕΑΕΓΧΟΥ
ΟΡΚΩΤΟΥ ΛΟΠΣΤΟΥ
Πρός τούς κ. κ. Μετόχους τής Άνων. Έλλ. Έτοιρίας Γενικών Άσφαλειών «Ο ΦΟΙΝΙΞ»
< Ήλέγξαμεν τόν ανωτέρω Ισολογισμόν τής Άνων. "Κλλην. Έταιρ Γεν. Άσφαλ «Ο ΦΟΙΝΙΞ- -ή 3ΐης Δε-εμβρίου 19 8 ?£οΚα.1 τ " ° ' £ λ έ ο μ ο τ α έκ των εργασιών αυτής τα προκυψανΐα κατά την λήξασαν την 31ην ΛεκΓμβρίου 1968 έταιρικήν χρήσιν. ι ι·· ι ι ε·ι ι- Κατά τόν διενεργηθέντα Ιλενχον έφηρμόσθησαν αί διατάξεις τοϋ αρθρου 37 τοΰ Κ Λδικ μέν-υ Ν. 2190 περί Άνων Έταιρ Λνστών^οΰυθοϊμ^^^ διαδ,κα ,ίσ,, έν τω πλαισίω τώ, 0η6 τοΰ Σώμ«ος Όρ««τ5ν· "Ετηρήθησαν τα υπό τής κειμένης νΓμοθεσίας προβλεπόμενα βιβλία καί στοιχεΐα άτινα ετέθησαν είς την διάθεσιν μσ α - ^ -ίΓ διενέΡΥειαν το° έλέγχου καί παρεσχέθησαν ήμϊ · αί πληροφορίαι καί έπ^ξηγήσεις τάς όττο'ας έζητήσαμεν Δεν επήλθεν τροποποίησις είς την μέθοδον άπογραφής (ν σχέσει πρχ την προη/ουμίνην χρήσιν. Σημειοΰμεν δτι, κστά παγίαν τακτικήν τής ·Εταιρίας, τα άποτελέσματίί έκάστης χρηοεω ■ έκ των είς χήν ·Ετ»ιρίαν («■ χωρησεων άσφαλιστικών εργασιών ϋπΛ των ουμβατικων άντασφιλιστών έξωΐερικοϋ κ .ταχ^ρίζονΐαι είς την άυίσω έιομένη»/ χρήσιν, καθ ην όλοκληροΰται ή έκκαθάρισις τ Λ ν -σχετικών λογσριασμόν. _ Ό άνωτέοω Ίσολογισμός καί οί συνοδεύουααι αυτόν ά»αλΓ·σεις άτοτελεομάτων χρήσρο-ς, κηί διαιΐέσεως κρη^ Γ,ν προκιί.-ττοι.ν εκ των ως ανω βιβλιων και στοιχείον, άπεικονίζουν δρ, βήσρι των κείμενον διατάίέών κα'ί παοαδε«Γνμένι,>ν >ογισηχ".ν .«>/*·ν
ομοιομορφων πρός χο,ί; τής ^ προηγουμένης χρήσεως, την οικονομικήν κατάστασιν τής ι'ιμρτέςιαο "'ιίταιοί.ίς, ώ" εί/εν ηδτη κ·ΐΓ.ι
την άψ Δεκεμβριού 1968 ως καί τό άποτελέσματα τα προκύψηντα κατά την λήΐασαν την ήμερομΐ)νί(ΐν τ,ιΰε^ν χοΓ|σιν.
Έν ΆΟι'ιναις τ[| 2Γ^ Μ(ιΐου 190'»
Ό Όρκωτός Λογιστής
ΙΩΑΝ. Μ. ΚΑΜΠΑΛ9ΥΡΙΙΣ
Γιγανπαΐο; τραυ'.α:ί'/ς
Κ.Ο. Κ.
Η ΕΥΡΟΟΠ'ΚΗ Ε
ΠΑΡΙΣΙ.— Είς τραυματισμέ
•/όν γίγαν,τα μετέτρεψε την Εύ
ρωπαϊκήν Κοινήν 'Αχορζγ ή
διεθνής οίκονο]ΐι.κή κρίσις. Πα-
ρά ταυτα, οί π.ρωΤοστα"Τοϋνίτες
διά την εύρωπαϊκήν πολιτικήν
ένοποίησιν, υπό την ήγεσίαν Τοΰ
κ. Ζάν Μοννέ, Ιχουν ή5η την
πεποίθησιν δτι τό κατανεχθέν
καΤά τής Ε.Ο.Κ. πιλήγμα είναι
δυν*Τόν νά δημιουργήση τάς
προνποιθέσεις άνχθερμΟΛ/σείος
των διχδικασ'.ών, αί δποΐαι θά
δδηγήσουν μ,ακροπροθέσμως εί;
έ'να γνήσιον πολιτικόν συντοινι-
σμόν. Πέραν ΊούΎθΌ, φρονούν 8
τι εχει άπο5ειχτ)ή πλέαν δτι ή
εύρωπαϊκή ένοποίησις δέν απο¬
τελεί απλώς μ,ία,ν ίδεαλιστικήν
επιδίωξιν, άλλ' Ινα. πραχτιΐκόν
θέμ,α επειγούσης άνάγκης, εάν
έπιδιώκε^αι ή εύρωπαϊκ-ή —καί
κατά προέκΤ(χισιιν ή παγκόσμιον
θό
ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ
Κατά τάς ά,πόψεις τοΰ κ. Μόν
νέ, τό πραγματικόν δίδαγμα ά¬
πό την κρίσιν τοΰ Νοεμβριού,
είναι δτι τα νομ,ι<7μ,ατικά προοΊ^ι ματα δύνανται νά άντιμεΤωπι- σθοθν μόνον διά πολιτικών γει ρισμ,ών - μέσων. Άτολαϊ οίκονομι καί κουνόττ/τες, ώς παραμένει εισέτι ή Κοινή Άγορά, ουδέπο¬ τε &ά είναι επαρκώς. Μεγαλύτε ρα-. οίχ·ονομι.καί κρίσεις θά δύ- νχνΤαι νά καταστρέψουν ^6 άνε- γειρόμΐναν οικονομικόν οίκοδό- μ,ημα πχρά τής Κοινής Άγορά; Οδτω, καί αύτά άκόμη Τά περι ωρισμένα έπι.τεύγματα, πού νέ- χρι τοΰθε έση'Λείωσεν ή Κ,οινή ^Αό, ποφουσιάζονται ακρ«)ί ρ έφ' δσον άγ"/οιεΓται το πό λιηκόν στοιχείον. Ή χπουσία τής πολιτικής συ νεργχσίας πρίν άπό την κρίσιν, κατά την διάρκειαν τη; καί με τά ταύτην, υπήρξεν έκπληκ^ι- κή. Κ,αί τα ϊξ μέλη τή; Κοινό- τητος ένεφανίσθτ]σαν βαθέως δι ηρτ/;χένα. Αί ?ύο μ,εγαλύτ-εραι χώραι ευρέθησαν παγιδευμ,έναι ή ]ΐί% ενανΤι τής αλλη:, εί; έ'να κρίσιμον πόλεμον νεύρων επί τής νομισμαΤικής ίσοτιμίας. 6 δ ποίος ύποκρόπτει βαθείας πολι- τικ.άς καί ψυχολογικάς περιπλο κάς. Αί «λύσ'ει;» τά; δποίας έ- πρότεινον ή Βόννη καί τό Πα- ρίσι χπέβλεψαν είς τδ νά άποφύ γη έκαΤέρα των πλευρών Τήν ετχβολήν τής άξίας χώ> έθνικών
της ναιχόν νά είναι τε
λίίω; διαφορετικόν. Τό σύνολον
τών συναλλαγμ,χτικών χποθ<εμά Των τής Δυτικής Γερμανίας,τή; Γαλλία;, τής Ιταλίας κχί τών χωρών τής Μπενελούξ ύπερβχί- νει τά 18 δισεκαομμύρια δολλά ρια. Τοιουτοτρόπως, αί χώραι αύται ηνωμεναι θά ή3ύναντο νά σχημχτίσουν τήν μεγχλυΤέρχν νομ,ιομχτικήν δύναμιν τοΰ κό- σμ,ου. Πχρά ταΰτχ, αί έν λόνω χώραι, πχρχμ,ένουσαι μχκράν μιάς τοιαύτης συνεργασίας. ου¬ δέν δφελο; άίπ6κόιμισ*ν. Καθ' δ ληγ -ήν διάρκειαν τής κρίσεως ή άνωτάτη άρχή τήβ Κοινότη¬ τος ήτο — κχτά τά λεγόμενχ § ■/6ς (%ξιωμ.χτούχου τχύτη; —ώς *|να γαυ,γίζον σκυλί πού -φέγν. ηρο-?ροπάΒην δπισβεν ενός συν ε ώ ^ένου τραίνου»». Δέν άποΤελ·εΐ απλώς Ιδεχλιστι κή/ επιδίωξιν * <3ε βχθέα ΐχνη. Ή Δυ·τική Γερ- [Αανία, μέ περισσοτέραν αύΤοπε- ποίθηισΐν άπό πρίν, θά ηδύνατο νά είναι εφεξής, ολιγότερον ά¬ πό 5,τι προηγουμένως, ή συνεί- οησι; τής Κοινή; 'Λγοράς καί δ ύπέρμαχος τής Ήνωμένης Εύ ρώπης. Είς την εξέλιξιν ταύΤην συνέβαλεν άινα,μφιβόλω; ή άπί- στευτος άγγλογερμχνική φιλονει κια, έξ αίτ£ας τής αρνήσεως τής Βόννης δπως ύπερτιμήοη τό μάρκον. Τουτο, ασφαλώς προ εκάλεσεν, έκ πχραλλήλου, τή,ν μείωσιν τοΰ άρχικοΰ ένθουσια- σμοΰ τής Γερμ,ανία; διά την εισ οοχήν τής Βρεττανίας είς τήν Ε.Ο.Κ. Άφ' ετέρου, ή Γαλλία, φαίνεται δτι είσέρχεται είς μίαν περίοδον πραγμχ πού δέν'04 ΙχηΊΕ επίδρασιν επί τής Ε.Ο.Κ. £ ,' νχν οικονομικόν μηχανικόν *' Ό κ. Μοννέ καί δλλοι κλ,,, κρχται έλπίζουν τ)5η δτι το ί?0 κομισβέν έκ τή; κρίσεως δίίΐ μα θά προκαλέση άπό βαρυσν^αντχ κά άπο.τελέσμαΤχ. Είς νότχ — δχ ωδήγει πρός αίΜν την κατεύτ>/·«ιν. 'ΕπισημαίνΙ.
τχι δέ σχετικώς, ή εξασθενή^,
τής θέσεως τοΰ στρχτηγ0ο Νη
Γκώλ καί ή άπώλεια τής π;3..
ο>; τοί5 γαλλ'.κοϋ λχοθ, 8τ( ή Υ(ϊ
ρχ εχει την ίκανότητχ να 5-,.
ορχμχτίση Ινχ άπομονωτιν.λν ^
λον έντός τή- Εΰρώπης. ·
ΟΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΔΙΑ ΤΑΣ
ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑΣ ΜΕΤΑΡ
ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ
Τό θέμ,α τής μελετώμεν1»/; δι
χρρυθμ,ίσεως τοΰ δλου άσφαλιστι
κου θέιμ,ατος, συνεζητήθη υπό
τής διοικήσ. τοΰ ΣΕΒ μετά τοΰ
ύπουργοΰ Κοινωνικών 'Τπηρεσ·.
ών κ. Α. Πάτρα ,,κχτά Τήν τογ-
κροτηθεΐσχν εΐδικήν σύσκεψιν
κ-α,τά την οποίαν εδόθη ή εύκα'
ρία είς τούς έκπροσώπους Τής
βιομηχανία; νά συζητήσουν τάς
έν προκεΐιμένω άπόψεις των.
ΚχΤά την έν λόγω συζή' ησιν
έπεση,χάνθη ή άνάγκη δπως λη
φθή μέριμ,νχ Σνα περιορισΒοΰν τα
βάρη τής οίκονομίας έκ κοινωνι
κων εισφορών καί αντιμετωπι¬
σθούν αί υπέρ τρίτων έπιβχρύν-
σεις, υπό τό πνεΰιμα τής άνάγκης
νά εξασφαλισθή συναγωνιστικό-
της τής έλληνικής παραγωγή;
άποΙΤελοΰσα πρόδηλον προΰπόδε-
σιν περαιτέρω δρχατηριοποιήσε-
ώς της.
Ό κ. ύπουργός ήκουσε τάς ά
πόψεις τών έκιπροσο')π(ι)ν "Όν Σ
Ε.Β. μ,ετά τών δποίοιν τονεζήτη
σε έν συνεχεία είς γενικάς γοχμ
μάς τάς ιχελετωμένα; οιαρρυ&ιί
σει; τής άσφχλιστικής νομοθεσί
χ; κχί τ ά; ένβεχομένα; έπιπΤώ
σεις της επί τή- .
πχραγωγή;.
Σχετικόν μέ τά; ά-πόψει; τού
σηαείωιμ,χ θά υποβάλη ό ΣΕΒ
άρμ,οοίως.
Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΣΤΑΣΙΣ
Τά αιτια πού προεκίσΛν
την πατχγώίη ταύτην άποτυγί-
αγ τώγ 'έξ είς την μεγάλην δοκι
μχσίχγ είναι προφανή. Τό γεγο
■/ός 8Τι δ ά;χεσος έγωκεντρισμ,δ;
ΤιΤ>ν Γερμ.αγών καί τώγ Γάλλων
δννεκρούσθη, κα^έστησβ μέν
την συνεργασίαν δύσκολον, άλ-
λά ούχι ϊ-δύναπΌν, έφ' δσον αί
συ·/θήκαι θ» ήσαν κ^λι^τςραι.
Άλλ' δμως έμβσολάβτρεν ά¬
πό μ,ακροΰ χρόνου ή πολιτική
Τής κυβερινήσεως τοΰ στρατηγοΰ
ΝΤέ Γκώλ, ή δποία άπηξίωσε^
ϊήν Ε.Ο.Κ. (ΐ,εγχλυί'έρχς σημα*
9ίας, άπό έγ ά,πλο^ν πρακτορεί¬
ον, διά τήγ εξομάλυνσιν των έ-
μπορικων σχέσεων. "Ηδη, δμως
ού3έν μ,έλος τής γαλλικής κυ¬
βερνήσεως θά ηδύνατο καί να
διχνοηθή απλώς να άλλάξη τήν
στάσιν τή; χώρας τού Ινα-Λι τής
Ε.Ο.Κ., καθιστώσα την Γαλλί-"
%Ί Εχέτ»δα ταύΤη;. Ταυτοχρό¬
νως-, τ* %λλ% μέλη τής Ε.Ο.Κ.
Τΐροεξοφλοΰγ ίκ των προτέρο)ν
τήιν προοπτικήγ να Ιπι'τευχθή
δ,-;ιδήπ>Τ|, μ,^σω των μηγαν^
5μ/ών τής Κοινότητος, λόγω τής
στάσεως τ0ο ^ρ^γ^^ Ντέ
Γκώλ τότε.
Άναιμφιβόλως, ή κρίσις άφη-
ΚΙΙΙΔΟΤΕΙΤΑΙ Η ΕΞΑΓΩΓΗ
ΤΗΣ ΙΙΡΩΤΜΟΤ ΤΟΜΑΤΑΣ
Ή Επιτραπή Συντονισμοΰ ΟΊ-
κονομικής Πολιτικίίς, αποσκοπού¬
σα είς την επέκτασιν τής καλλιερ-
γείας προίμου τομάτας, καταλλή-
λου πρός έ|«γο)γήν ενέκρινε, τήν
στήοιξιν των κατα6αλλομένων είς
τοΰ; ππρα,γωγοΰς κατωτάτιον τί¬
μιον, αί οποίαι κ(ΐθορίζονται εκά¬
στοτε διά κοινής αποφάσεως τών
(ιπουργών Γεωργίας καί Έμπορίου.
Πρός τούτο απεφασίσθη άπό τού¬
δε δπιος, επί τής έξαχθησομένης
κατά την άνοιξιν τοϋ 1970 ποσό¬
τητος προίμου τομάτας, καταβλη-
θή είς τοϋς φορείς τής έξαγτογής,
διά δαπάνας τυποποιήσεος καί δι-
αλογής, ενίσχυσις μέχρι 2 δρχ.
κατά μικτοδαρές έξαχθησόμενον
κιλόν τομάτας, έφ'.όσον οί έξαγω-
γεϊς καταβάλουν είς τοΰς παραγο)-
γοϋς τάς καθοριξομένας αρμοδίως
κατωτάτας τιμάς στηρίξεως τοΰ
προϊόντος.
Ή σχετική κρατική δαπάνη ύπο-
λογίξεται νά ανέλθη είς 5 όκ.
δραχμάς. ό
Ο ΒΡΕΤΑΝΝΟΣ ΝΑ1ΑΡΧΟΣ
ΤΖΩΝ ΣΚΟΤΛΑΝΤ ΕΙΣ Α¬
ΘΗΝΑΣ
Αφιχθη είς Αθήνας ό ναύαρ-
χος Τζών Σκότλαντ, περιφερεια-
κός διευθυντής Πηλήσετιιν τοΰ 6ρε
■ταννικοϋ συγκροτήματος ναυπηγεί-
ων «Άππερ Κλάύντ Σήπγιαρντς»
τό οποίον ιδρύθη πρό έ'τους περί¬
που άπό πέντεέκ τών γνωστοτεριον
νοιυπηγείων τής Βρεταννίας καί ά
πασχολεΐ προσωπικόν έκ 13.000 ά¬
τομον, προκειμένον νά παραστή είς
τα έγκαίνια τής εκθέσεως «ΙΙοσει-
δώνεια 1969» είς τό Ζάππειον, είς
τήν οποίαν τό συγκοότημα «"Απ¬
περ Κλάϋντ» μετέχει δι' ε'ιδικοΰ
περιπτέρου.
Ώς γνοστόν, είς τό περίπτερον
τοθ «"Αππερ Κλάϋντ» θά εκτεθή
καί τό ώραιότερον ίιπεριοκεάνειον
χοΰ κόσμου «Κουήν 'Ελίξαμπεθ 2»,
ί»πό μορφήν... κινηματογραφικής
ταινίας, ή όποία περιγράφει τήν
κατασκευήν τού κηί τάς λεπτομε¬
ρείας τής καταπληκτικώς έσωτερι-
κης διακοσμήσεώς τού.
Ο ΛΛΟΤΛ'Σ ΕΞΟ1ΙΛΙΖΕΙ ΤΕ-
ΧΝΙΚΗΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΝ
Ό Ορεχαννικός νηογ ν ώ μ ο ν
Λλήυδ'ς Ρέτζιστερ δφ Σήππινγκ,
Ανεκοίνιοσεν ίίτι θά χρηματοδοτή-
ση τήν δημιουργίαν 6ι6λιοθήκης
είς τήν υπό ίδρυσιν Σχολήν Ν·<η'- πηγικής τοΰ Εθνικον Μετσοβείου Πολυτεχνείου. Την κοσμητείαν τής Σχολής πρόκειται νά αναλάβη ό καθηγηνής κ. Β. Φρανγκονλης, μέ- λος της Έλληνικής Έθνικής Έπι- τροπής τοΰ Λλόνδ'ς Ρέτζιεστερ δφ Σήππινγκ. Ό κ. Α· Γκρόβερ, πρόεί)ρος τοδ Λλόϋδ'ς Ρέτξιστερ, έδήλο>σεν 0Χΐ
τικίυς είς τό Λονδίνον:
• «Μέ μεγάλην χαράν, δραττόμε-
Βα της εΰκαιρίας νά βοηθήσωμεν
τήν νέαν αυτήν Σχολήν καί νά
ίιαδραματίσιομεν κάποιον ρόλον
είς τ ήν ανάπτυξιν τής μελέτης τής
ναυπηγικής είς την Έλλάδα. Νο-
μίζ(ι) 8τι είναι έπιτνχής συγκυρία
τό δτι ή έναρξις τής λειτουργίας
της Σχολής θά γίνη κατά την δι
άρκειαν τοΰ έ'τους τής Ελληνικάς
Έμπορικής Ναυτιλίας καί θεωρώ
τόν εαυτόν μου ευτυχή, διότι ό
Λλόϋδ'ς Ρέτζιστερ, ένισχύεται οί]
μανιικιος άπό ΐθνικάς έπιτροπά;,
αί οποίαι εχουν συσταθίί είς 6ε'
καεπτό. χώρας. Ή 'Ελληνική Έθνι
κή 'Επιτροπή, συσταθιίσα τό 1960
ήτο, ή ένδεκάτη κατά σειράν οή'
μερον δέ άποτελείται άπό 18 £.
ξεχούσας προσωπικότητας τής Έ),
ληνικής Ληιτιλίας καί τοϋ άσφα),!
στικοΰ κόσμου, υπό την προεδρίαν
τού καθηγητοΰ κ. Στρατή Άνδρε-
ΛΟη, πρόεδρον τής Ενώσεως Έ),,
λήνων 'Εφοπλιστών.
Ή σύνδεσις τοΰ Λλόϋδ'ς Ρέχζ,
στερ με την Έλλάδα, χρονολογεϊ-
ται άπό ογδοήκοντα καί πλέον ε·
τόη1. Τό 1888 εγκατεστάθη ε!5
τόν Πειραια ενας μή άποκλειστιχός
έπιθεορητής τοΰ Λόυδ'ς κοί είχο-
οί ετη αργότερον ό διάδοχός τον
ετοποθετήθη ώς άποκλειστιχός ε·
πιθεωρητής τοΰ Νηογνώμονος.
ΛΩΡΕΑ ΕΘΝΙΚΙΙΝ ΣΤΟΛΩΝ
ΚΙΣ ΣΤΛΛΟΓΟΝ
Κατ' απόφασιν ιής διοικήσεως
τού Εθνικον "Οργανισμόν 'Κλληνα-
κής Χειροτεχνίας, έδωρήθησον Φβτό
τοϋχυΐ- ιΐς τό εύδοκίμως δβώντα
έν Καναδά Σύλλογον Άποδήμων
'ίΐπειρωτών, πέντε έθνικαί στολαί
αύθεντικής λαϊκής τέχνης, πρός έ·
πίδεις'ν «.ϋτΛν κατά τάς όογανοιι-
μένας εκάστοτε, υπό τής έν λόγφ
όργανώσεο^ς, πατριοιτικάς έκδηλώ-
σεις, έκθέσεις κ.δ.
ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΙΣ ΕΚΙΙΑΙ
ΔΕΤΤΙΚΩΝ ΕΚΔΡΟΜΩΝ
"Εντονος υπήρξεν, ώς άνεχοινώ
θη, ή δραστηριότης τής 'Τπηρεσί
άς Τεχνικής Βοηθείας τοΰ υπουρ
γείου Συντονισμοΰ κατά τύν πα·
ρελθόντα Μάϊον. Χαρακτηριστιχόν
δέ τής στροφής των Νρογραμμά-
των Τεχνικής Βοηθείας είς νέους
τομείς, ήτο καί ή είδική οίκονομι-
κή ενίσχυσις διά τήν εκτέλεσιν
μορφοτικΛν έκδρομών είς τό έξω
τερικόν, υπό τελειοφοίταιν σπονδα
στών διάττορον τμημάτιον τών ά-
νιοτάτιον σχολήν.
Έξ άλλον, κατά τόν αυτόν μή-
να έχορηγήθησην 24 ύποτροττίαι
διά μεταπτνχιακάς σπουδάς είς τό
εξωτερικόν, επί θεμάτιον ψνχια-
τρικής, μετ«μοσχεύσεο)ς όργάνιον,
αΐμοδοσίας, πηριισιτολογίας, άκτινο
δολίας τροφών, έλεγχον άναπαρο
γο>γής ζώο)ν, κατασκευής χωματί
νων φραγμάτιον, έμπορίας γεωρ-
γικών προϊόντων περιφερειαχοϋ
προγραμματισμοΰ κλπ. Τέλος, με
τεκλήθησαν εκ τοΰ έξιυτερικοΰ .ιή
τ^ έμπειρογν ομονες δισο/όριον 6γ-
θνον οργανισμόν διά νά προοιμ-
ρουν τάς υπηρεσίας τιον είς τι»
Πρόγραμμα Άναπτνξειος 'Ανιιτο
λικής Κρήτης τό Ίνστιτοϋτον Δα
σικών Έρευνών, τό Πρόγρομμα
Ποοστασίας 'Τγείας, τό Πρόγραμ
μα άξιοποιήσεος των νδατίνον
πόριον κ«ί τό Κέντρον Κοινιονι-
κών Επιστήμων.
ΟΙ ΕΜΠΟΡΟΙ ΙΙΕΙΡΑΙ ΩΣ
ΔΙΑ ΤΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΝ
«Ό έμ,πορικός κόσ^ος θα επι
5ιώξη δπως ή ποινιχοποίησι;
τών φορολογικών ύποθέσεων γί-
νεται κατόπιν διχπιστώσεως δο
λίχς προαιρέσεως». ΤοΟΤο ετόνι¬
σεν ό πρόεδρο; τοΰ 'Εμ,πίριχοΟ
Συλλόγου Πειρχιώ; %. Δ. Κούμ;
κχτχ την χθεσινήν ταχτιχήν <η νεδρίασιν τοΰ 3ιοικτϊΤικοΰ η$·_ οοΑίον αύτοΰ, δμιλών επί τοϋ φορολογικοΰ θέμ,χΤο;. Κατά την ιδίαν συνεδρίασιν άνεπτύ/θηίαν ά θέματα τής μ,ισθώσεως των κχ-χστημάτων, τοΰ ώρχρίνυ ερ¬ γασίας καί τής ΝαυΤικής Έ6δβ, μά5ος, ώς έξειλίχθησχν προσφέ τω; κχί εγένετο ένημέρωσις ΊΆ συαβουλίου επί τώΥ ένεργειΐδν τής διοικήσεως έπ' αυτών. ΙΙΡΟΩΘΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑ ΔΙΑ ΤΗΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΝ ΧΗΜΙΚΩΝ ΕΙΣ ΜΕΣΌΛ0ΓΠ] τ0ο άτι>3πλοίου «Όρούν
θχσαν τα πρώΤα
Διά
Τ*» 81-.........Γ.. .. Γ....
νήιμ,ατα τοΰ βιομηχανικου συγ-
κροτήματος τής Α.Σ. Χημικήν,
προϊόντων «Μεσολόγγι». "Ηδ?7
' ώς ανεκοινώθη, περατοΟνΤίΐι *Ι
, εργασίαι δια,μορφώσεως τής πι
. ριοχής είς τήν οποίαν θά άνε-
ι γερ&οΰν αί βιομηχανικαΐ μιονί
δες, τ0 δέ έργον τής συ' ,.
λογήσεως των μηχχνημάτων
Ι τής πρώτη; ,μ,ονάίος κχθαρυ-
μοΰ κχί συσκευχσίας άλατος χρ
χίζει έντός τοΰ Αύγούστου, ^·
σΤε νά καταστή δυνατή ή "*"
ρχγιογή μ,χγειρικοΰ καί έπιτρα
πεζίου άλατος πρό τοΰ τ^λουί
τοϋ τρέχοντος έ'τους. "Οσον 4
φορα τά ϊργχ κχτασ-Λευής 1>'>'>
άλικών, ταυτα προγιαροΰ'/ 'Α
γοργόν ρυθμόν υπό την επίβλε¬
ψιν είδικεομένων είς τοιαύτχ;
φύσεως ϊργα ΙταλοίλββΤικοΟ 'Λ·
κοΐ),
Ι£- ΠΛΟΚϋΣ
ΘΗΖΑΥΡΟΙ ΤΟΥ ΚΙΑΤΙΠΟΓΛΟ
Από το άΐνστοΰργημα τρν 2ΤΒΦΑΝΟΤ ΞΕΝΟΤ:
- "Ο ΛΓΑΈΟΛΟΣ ΓΕΗΝ ΤΟΤΡΚΪΑ»
206ον
.» με Βεζύρη μου, αν
λύγια μου,
ΧΌ πράμα δεν ε1ναι τόσο εΰ"
νομίξεις.
ιέ βεδαίοιν-
— Μ«
Γ
, Λώς «ά Λοής κ«ιί θά μοί· φί-
νί'' ,.; τ« Σςνρλα καί τή κόοη
ρτ)ζ «ι** < Τ"!1 "Αλλο χθές κπ.ί άλλο σήμερα • ΤΙ* . __ __ ._ ^— —- ^ν4Μ. ·& Ι **- ^* ^ Βίζίβτι μο·'· νΐ(|ΐρ/.(ΐ; '**«? σπιτι τής στίς <( λό- Ί-η' Γ|-Γ*«.νε? ιτυοϊκό νάτοεχε μή- Γ'- τό οιί)(ΐ!1 κιιί (ϊσχετα μ' (ΐϋτό, παιδία της ιΐλιι «ΐ'τά> τί·ν
ώ
πτώμιιτος. Μά όπως
ώίάνΜθ* ΧΓ" ° Αλης πυυ εαυ
?βτπ«; μέ Τϊοχαντ.ίρηδες στά
Ταταθλα, ή παληόγρηα οι-τε άπο
,ό μαχηλό της δέ πέρασε. Οΰτε
«οί .τ).ηοίη°ε ""βόλου στήν Έγ -
η Ποεββεία, εξω άπό τήν
;τ«ρ'ί<ρ'λ«γ«ν κρυμμένοι ίίλη ννχτα ό Καραγκούνης καί ό (ΐή Σ.ιάγος, άν κηί όπως πι- «,), θά εμ"θε πώς έκεΐ είχαν χουβκλιΊσει μ«ί' ί*ε το *τΆνα ^5 μιλ,οοδίνας κοί τα παιδία της. "Ο¬ ίον λοιπόν Βεϊύρη μου, δέν μπο- οίοιιμε νά τή δάλ.ουμε στό χέρι, βτό κθίβ'Ι'» Υ'' (ι''τ'1ν 24<ορο, πο- ).ΐι δύσκολα θά τό πετύχουμε τώ¬ ρα .τού σίγονοα θά ώργιίνιοσε μέ Λιό ξεχάθαοο μυαλύ την «μιινά τη:. Ξέρεις πιό καλά άπ' έμένα τί Σατανάς είναι! -Τή ξέρ<" μ-τΐίέ τζάνεμ', μά φιι νά τή δροϋμε. "Οσο μένει έλεύτερη είναι έπικίνδυνη. Δέν ϊ- Ζι,ι καμμιά άμφιδολία, πώς θά νά πλησιάσπ τόν Ίγγλεζο Ιίρεσβεία. Σκέψου, ίίτι αν δέ τίς χαλοΰσες τίς γυναίκες κ(ιί αν 6έν (ίπεμάκρυνες άπό κοντά σου τ' ά- γορια, θά είχες ολα αύτά τα .ται- διά τής Σφΰρλας στήν έξουπία συυ σήμερα... Κι' άν ϋστερα Λ- πό την άποκάλυ^'η καί την όμολυ- γίο. τού έγκλήματός τους, τους ίι- ποσχόσουνη πώς θά τους χ&,οίσης τη ζωή, θά τ«Ί εκανες !ίρν((νά σου καί θά τα ε'πειθϊς ·ώ; ^.,,πος αοι πού Τ' ('ίρπαξες άπό την ΙΙρεσδεία ηταν ν' άποφύγης τά μπλεξίμαχα μά καί νά τοΰς σώσης τή ζωή. Ά ςού λοιπόν θά τά επειθες γιά τίς καλές σου :ιροθέσεις ,'ΐπένινΓΪ τους, θά τούς ζητοΰσες νά αή σέ άποκαλύψονν σέ καμμιά περι;..· ■>-
ση. Νά μή λέγανε δηλαδή. πώς
^ ά ς από τί1
μά πώς ϋστερα άπό την άποτέ -
Έλτϊή, μπορεϊ άκόμα καί τόν Γ-
ίιο τό Μουτττή, γιά νά ρίξη σέ μέ¬
ν» τό καχοί'ργημά της.
Ό Μαίάρ Πασάς, κούνησε τύ
κεηάλ» τον κ«ί ιιουοαοΰρισε, πίαω
ιϊ,-ώ τα δόντια τού.
— Λάθος.
Ό Βειΰοης τ°ν άκουσε:
— Πιό είναι τύ λάθος:, μπρέ Ί-
ομαήλ;
— "Ητανε μεγάλο λάθος Βεζύ-
ρη μου, νά κρεμάσης τίς κόρες
τη;. Βιάστηχες νά τίς χαλάσης.
θόπηε,-κ νά επιανες καί τή μάνα
χαί νά τίς ιροΰρκιξες ίίλες μαζί...
"Ως τα τότε, ωσπου νά πιάσης τή
Σφΰρλα, θά κρατοΰσες τίς κόρες
της, γιά νά χρησιμοποιήσας την
όμολογία τους, στήν περίπτωσι ποΰ
ποοτοΰ τή Κάλουμε στό χέρι θά έ-
ΐϊΐχπροϋσε ή παληόγρηα νά ένο-
χοχοιήση έσίνα. Τώρα μέ τό χαλα-
αμό χους, επαιξες τό δικό της παι-
χνίδΐ κι' ίχανες τή θέσι σου πιό
ϊΰσκολη.
Ό Δαλπατάν εσκυψε. τό κεφά-
).ι τού χαί βνθίστηκε <τέ σκέψεις. Ξατρνικά τό υι|ΐ(ι)σε άπότομα, κοί μ*6 γιά λίγο τό Μαζάρ Πασά καί $!πε: — Έχομε δμως τα άγόρια Ί- σμαήλ. Αύτά ξοϋνε καί... — Αΰτά Βεζΰρη μου ξοΰνε, τόν δΐΜοψε ό Μαζάρ, μά δέν τα ε- ΖΕΐ; ιτιά στήν έξουσία σου καί δέν 'ίρω 5ν θά δεχθοΰν νά κατηγο- θήσοκν τή μάνα το»ις, ένο> είναι
ίολίι πιθανόν, ν' άποκαλύψουνε
"'»; χρεμασες τίς άδεοφές τους.
Καί τα ένδεχόμενο αύτό θά τό
ίχμεταλλευθτί μιά χαρά ή Σφύρλα
ϊω νά στηρίξη την κατηγορία της
ίναντίον σου. θά πή πώς κρέμασες
τί> χόοες της γιά νά τούς κλεί-
"ΐ; τό στόμα καί νά καλύψγις ε-
'«_ την ένοχή σου. Είναι καί κάτι
«ρ,ο Βεζίρη μου πού δέ πρέπει νά
'»ξεχνας. "Ως την ωρα, κανένας
*ν Ιέοει, καί ο6τε φαντάζεται,
"»; έσΰ άπήγαγες άπό την 'Εγ-
1*ίζιχη Ποεοβεία, τα παιδία τής
φυρλ Τό μόνο ποΰ ξέρουν
πώς μαξί τους έξαφανίστη-
| "■«! οί δυό Καβάσηδες τής
Πρεσβείας, πού δέν πρόκειται νά
"»'; 6ρο6ν μιά καί τώρα ταζιδεύ-
ν λύ
τοίι σπιτιοΰ τους, ήρθανε
κατ' ευθείαν σ' έσένα, ζητώντας
την προσταοία σου. θά τούς ελε-
γες, ότι αν τ' άνακαλύπτανε καμ¬
μιά φορά, έσύ θά ίσχυριξόσουνα,
ϋτι δέν είχες ίδέα, ότι τό σκάσανε
άπό την ΙΙρεσβεία, ότι δέν ήξε-
ςε,ς τίποτα γιά τό πτώμα πού 6ρέ
βηκε στό σπίτι τους καί πώς τά
■/οάτησες, σάν φίλος τού πατέρα
τους, άπό ψιλανθρωπία. θά τούς
ίητοΰσες λ ά τα 6ε6αιώσουν αύτά
καί νά ποϋνε, γιά βικαιολογία τους
πώς σοΰ κρΰψανε την άλήθεια, ά¬
πό φόδο, μήπως τά παραδώσης ξα
νά στόν 'Ελτξή.
ϋτό μεταξύ, θά φροντΐζαμε νά
δάλουμε ετό χέρι τή Σφύρλα καί
τή μικρή της κόρη. "Αν τό πετυ-
χαιναμε αύτό, μονάχιι τότε γιά σι
γουριά γ ου. θά χαλοΰσες τις γυ-
'.ιιικες, εκτός άπό τή μικρή πού θά
την εκλεινες στό χαρέμι ουυ καί
θα τού(ΐκ>'ες τ' άγόρια. "Ετσι 6ε
ξύρη μου, ιύ πράγματα θά τακτο-
Λοιώνταν μιά χαρά καί δέν θά δι-
κτρεχες τούς κινδύνους πού σέ κυ
νλώνουν σήμερα.
— Καί γιατί μπρέ Ισμαήλ μοΰ
τά λές τώρα αύτά! Δέν ήσουνα
μπροστά, δταν πρόσταξα τόν Ά-
λή νά κρεμάση τίς γυναΐκες;
— Ήμουνα βεξύρη μου, μά έσύ
δέν επαιρνες άπό λόγια... 2 έ ύ-
χε πνίξει ή άγανάκτηοη καί φο6ύ·
μουνα μή ξεσπάοη πάνω μου ή δρ
γή σου...
■Ό Δαλπατάν, εσκυψε τά κεφαλι
τού καί μουρμούρισε:
— Βάϊ πώς εχω μπλέξει!
Ό Μαζάρ ΐιρυσπάθησε. να τον
παρηγορήση:
— θά ξρμπλέξης 6ε£;ύρη μου,
μή χάνης τό κουράγιο σοτ».
— θά ξεμπλέξίο... Μά Λιης, 6-
ταν έσύ άντί νά μου φέρης τη
Σφύρλα, μοΰ φέρνεις τύ κατα-
κλυσμό;
(Συνεχίζεται)
ΑΙ ενδοξοι έθνικαΐ αντκ—όχκις των Σουρμενιτών
|«ν "■«!
πολύ
Ίσταν-
μκρ1α από Την Ίσταν
Ιοι''·· καί πού είναι λογικό νά σκε-
('»»' πάς έξαγοράσθηκαν καί
/ . . Ί τά παιοιά τής
·">· Αν ομως θελήσυς νά χρησι-
δυό μικρά άγόρια
^Τ"!," της, Θ' άποκαλυ^θή
,'!ιν ""«"ίροιν παιδιών της καί γιά
τό στόμα, κρέμα-
Τί? ννναίκες καί τούρκεϋ'ες
'··■ Καί μιά τέτοια άπο-
. "ο έχη οχι μονάχα γιά
^ μα χαί γιά τό Δολβέτι, τρο-
,„/" ^"ολόγιστες Γσοις, συνέ-
Η Κιονρκαδήν ήτανε Μι-
';■ 'Εγγλέξα... θά πιστέψουν
Ή Έγγλέξι-
είναι έγγλέζικο εδα-
.τοι'Γ. ??',τό Χ(αε"άτησες... Καί
ίί-'ο δ Μενί!ι?·ος Βεξύρης
^ Ί'μανικής Αΰτοκρατορίας...
{^ σ:ιο''6α;ο κεφάλι τοΰ Δο-
77 ,"««(ί« άπό τό Πατισάχ !!
-5<η -5"0 ΙΙασα? <"'νεχισε·: ν"> πως σε πικραίνοι Βεζύ
1 ("ι το προτιμώ, άπό τοΰ
Τ0 ΧεΐΓιόΙι σον> χαρφοιμένο
ι στήν πόρτα
Γιά νά μή ν —
,Τα ποάματα ως αυτού καί
Τ1
ΟΊ
Υι· ,
'·«.,
η,
«Τι
"ιιιΑ
Την
άνακατεύ-
άιιαγιογή άπύ τ(
των παιδιών τής Σφϋρ-
Ρπ καμμιά περίπτω-
"ής τώρα Βεξύρη μου
ν .'δ'° λ07°· ?έν θά
να Χθΐσιμοποιήσης κ αί
ς ΣΦυΡλ«ς. Μιά χα-
Ο ΘΡΥΑΙΚΟΣ ΚΙΟΣΕ - ΠΑΠΑΖ
Τού συνεργάτου μας κ. ΛΕΛΜ. Π. ΚΑΖΑΝΤΖΗ (ΜΑΚΡΛΝΟΓ)
ςς σου "ι1"· τΛ
Μιλορδίνας καί νιά
άπο
την Έγγλέζιχη
ΕΙΣ ΤΟΝ
«ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΝ ΚΟΣΜΟΝ»
Προσεχώς
δημοσιεύεται τό νέον "Εργον
τού Δημ. Κουτσογιαννοπούλου
Η ΜΟΤΣΙΚΗ & ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙ
ΚΗ ΚΙΝΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟΝ
ΠΟΝΤΟΝ
(Έτη 1900 — 1920)
ΠΡΟΛΟΓΟΣ:
"Εχων ΰπ' όψιν ότι ουδείς έκ
των διανοουμένων Ποντίιυν επε¬
χείρησε νά άσχοληθή ποτέ μέ την
Μουσικήν καί Καλλιτεχνικον Κί -
νησιν είς τόν Πόντον, Γσως διότι
?διδε είς τό ίστόρημα τής ιδιαιτέ¬
ρας μ«ς Πατρίδος μεγαλυτέραν
σημασίαν, έπιχειρώ διά τής πενι-
χράς γραφίδος μου νά παρουσιά¬
ση σκιαγράφημα τής Μουσικής
καί Καλλιτεχνικής κινήσεο>ς είς
τόν Πόντον, Ιδίιος κατά τά τελευ¬
ταία ετη.
Είς τό παρόν σκιαγράφημα πολ
λάκις άναφέρεται τό ό'νομα τού
συγγραφέος τού παρόντος πονή -
ματος, ώς μουσικοΰ είς τάς πό -
λεις: Άμισοΰ, Τραπεζοΰντος, Ρι-
ζοΰντος καί Βατούμ.
Είς τό Άρχεϊον αυτού εύρισκον
ται άποκόμματα έι^ημερίδων, τής
έποχής έκείνης (1914—1920) διά
φορες φο>τογρ«ορίρς ώς καί διάφο-
ρα Προγράμματα Συναυλιών, Έ
ορτών καί θεατρικών Παραστάσε-
ων. Τό «Άρχεϊον» τοϋ συγγραφέ-
ως είναι είς την διάθεσιν παντός
επιθυμούντας νά τό επισκεφθή.
Ή παροΰσα έ'στω καί πενιχρά
έπισκόπησις τής Μουσικής καί Καλ
λιτεχνικής κινήσεοις είς τόν Πόν¬
τον ήτο άναγκαία, διότι θά είναι
όδηγός είς τόν μέλλοντα μελετη-
τήν καί διότι ή Κίνησις αυτή κα¬
τά τό χρονικόν έκεϊνο διάστημα,
ήτο άξιόλογος άπό πάσης από¬
ψεως.
Ό συγγραφεύς
ΣΗΜ. Άπό τής προσεχούς Κυ-
ριακης άρχεται ή δημοσίευσις τοΰ
νέου εργου τοΰ Δημ. Κουτσογιαν¬
νοπούλου, ή Μουσική καί Καλλι -
τεχνική κίνησις είς τόν Πόντον
(1900 — 1920).
ΖΗΤΕΙΤΑΙ μικρός γνωρίζων
χρήσιν πο5ηλάτου. Πληροορο
ρί'αι είς τά γραφεΐα μας, Νί
κης 25, τηλ.229.708.
ΖΗΤΕΙΤΑΙ νέος δακτυλογρά-
φος μόνον δι' απογευματινάς
ώρας. Πληροφορίαι είς τά
γραφεΐα μας, Νίκης 25, τηλ.
229.708._________________
ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΟΙΚΟΠΕΔΟ ΕΙΣ
ΔΡΟΣΙΑ ΠΕΤΚΟΦΤΤΟΣ
ΚΑΙ ΕΙΣ ΑΡΙΣΤΗΝ ΘΕ¬
ΣΙΝ. ΤΗΛΕΦ. 960.444.
Ιΐον
Ουδείς ποτέ είς την Ιστορίαν
τοΰ Πόντου ?γραψε τοιαύτην ε¬
θνικήν δράσιν. Οί άγώνες τού εί¬
χον σημαντικόν αντίκτυπον καί με¬
γάλην ευεργετικήν επίδρασιν επί
επικρατούσης την εποχήν εκείνην
τραγικής καταστάσεως των Χρι¬
στιανών είς όλην την περιοχήν τής
Γενικής Διοικήσεως Τραπεζοΰντος.
Όπως είς τά Σούρμενα, ούτοι
καί είς άλλας περιοχάς τής Τρα¬
πεζοΰντος θά υπήρχον ασφαλώς
κακοί Τοΰρκοι, οίτινες κατεδυνά-
στευον καί κατετυράννουν τούς
Χριστιανούς των περιφερειών των.
"Ηδη μέ τά γεγονός τής όμαδι-
κής φυλακίσείος των άγάδων των
Σουρμένων, τό οποίον διεδόθη
παντοΰ τά πράγματα ήλλαξαν τε¬
λείως.Οί τύρρανοι αύτοι, άναλογυ-
ζόμενοι τό πάθημα των όμοφύλων
τ(ον, δέν έτόλμων νά κακοποιήσουν
τούς Χριστιανούς καί νά φέρωνται
σκληρώς καί άγρίοος πρός αύτούς.
Παντοΰ οί Χριστιανοί ανεθάρρη¬
σαν, έγιναν τολμηρότεροι δέν ύπε'-
κυπτον ευκόλως είς την βίαν καί
είς τάς απειλάς των Τούρκων" ού¬
τως ή ζωή των κατέστη πλέον ή-
συχος, πλέον ελευθέρα.
Οί Τραπεξούντιοι ιδίως, οΐτινες
Ίδίοις όμμασιν ϊβλεπαν τούς αγώ¬
νας τού, τάς ενεργείας τού τάς ε¬
νεργείας τού παρά τω Γενικώ Δι-
οικητή διά κάθε ζήτημα, τάς (ε¬
νεργείας) επιτυχίας τού είς τάς
έπιδιώξεις τού άπεθαύμαζον τόν
ανδρα, ομοιον τοΰ όποίου δέν άνέ-
δειξεν ό ΙΙόντος.
Οί εκάστοτε καϋμακάμηδες (ε-
παρχοι) διεδέχοντο ό είς τόν άλ¬
λον. Οί ταλαίπωροι ένόμιζον ότι
έστέλλοντο είς τα Σούρμενα διά
νά κυβερνήσουν τόν τόπον. Δέν
εγνώριζον ίίμως ότι άλλος κυβερνή-
της υπήρχεν έκεϊ. Μέ εν νεΰμα τοϋ
Κιοσέ - ΙΙαπάξ πρός τόν Βαλήν ά-
πεμακρΰνοντο ώς άνίκανοι καί ά-
νάξιοι, οσάκις έτόλμοιν νά διαφω-
νήσοιιν μέ την γνώμην τού, ή έ-
πρόδαλλον άρνησιν έκτελέσεοις κα-
θδήκοντός τοιν ή λήψεως μέτρον
άφορώντον την ασφάλειαν των πά
τριωτών τού.
ΙΙαραλλήλως πρός την εθνικήν
τού δράσιν ό Κιοσέ-ΙΙαπάξ εφρόν¬
τισε διά την ίδρυσιν είς τά χωρία
Ναών διά την έκτέλΓ.-τ.ν των θρη-
σκευτικών καθηκόντιυν τίόν Χριστι¬
ανών καί σχολείων διά την μόρ-
φιοσιν των τέκνον των.
Επί τής έποχής τού ή παιδεία
είς τά Σούρμενα δέν ήτο άνεπτυγ
μένη ώς θά ίπρεπε, διότι προεϊχε
τό ξήτημα τής ασφαλείας τής ζω-
ής, τιμής καί περουσίας των Χρι¬
στιανών, τό οποίον κυριολεκτικώς
έβασάνιξεν αυτόν καί τούς συνερ-
γάτας τού επί μακράν σειράν έ-
τών, ώσπου κατώρθωσεν έν τέλει
νά άποτινάξη τόν ζυγόν των Τούρ
κ<ον καί νά δώση την ελευθερίαν είς τούς πατριώτας τού καί τους συνεργάτας τού. "Οταν έγήρασε δέν ηδύνατο, λό- γοι τής μεγάλης αποστάσεως τού νά κατέλθη πεζή είς την αγοράν Χουρμουρκιάντων διά νά μετάσχη είς τάς συνεδριάσεις τής ϋποδιοι- κήσεοις. Ήγόρασε λοιπόν ενα γαϊ- δουράκι καί καθήμενος έπ' αύτοΰ άνέδαινε καί κατέβαινε είς την α¬ γοράν, συνοδευόμενος πάντοτε άπό τόν έγγονόν τού τόν άείμνηστον Πέτρον ΙΙαπαδόπουλον, όστις έ- χειροτονήθη ιερεύς. Καί δταν πλέον αί δυνάμεις τού τόν έγκατέλειψαν καί ηήτύχησε νά ίδη συντελεσθέν τό Ιργον τού παρητήθη τής Άρχιερατικής "Επι¬ τροπείας. Καθ' υπόδειξιν δέ αύ¬ τοΰ καί των πατριοπών τού, ώς τοΰ μόνου ικανόν καί καταλλήλου διωρίσθη Άρχιερατικός 'Επίτρο- πος Σουρμένων δ επί θυγατρί γαμ 6ρός τού Παπά-Γεώργης Κων- σταντινίδης, όστις επί 40ετίαν καί πλέον διεκυβέρνησε τά πράγματα τής Κοινότητος άναδειχθείς καί αύ¬ τάς μέγας έθνικός καί θρησκευτι¬ κάς ήγέτης των Χριστιανών των Σουρμένων. Ή πολιτεία καί τού¬ του είναι άξία έξάρσεοος καί θαυ¬ μασμόν. Ό θρυλικός Κιοσέ Παπάζ καί μετά την παράίτησίν τού έξακολου θεϊ νά είναι 6 Ιθννων νοΰς των Κοινοτικών πραγμάτων των Σορρ- μένον, καθοδηγών τούς πάντας καί τά πάντα καί φρουρών ώς κόρην όφθαλμοΰ την μέ σκληρούς αγώ¬ νας τού κτηθεϊσαν ελευθέραν ζιοήν των πατριωτών τού , πατάσσων σκληρώς πασάν εχθρικήν κίνησιν των Τούρκων. ΙΙολλά μοχθήσας καί πολλά ά- γωνισάμενος υπέρ τής ασφαλείας των πατριωτών τού έξεμέτρησε τό ζήν έν ετει 1895 είς ηλικίαν 77 έτών. Ή κηδεία τού εγένετο μεγαλο- πρεπεστάτη παρηκολούθουν αυτήν άπαντες οί Ίερεϊς των Σουρμένων, οί πατριώται τού έξ ολων των χω¬ ρίων, οί αγάδες καί πολύ πλήθος Τούρκων. Τόν επικήδειον εξεφώνησεν ό Διευθυντής τοϋ Σχολαρχείου άεί- μνηστος Σταύρος Σ. Σπανίδης, εξάρας την δράσιν τοΰ άνδρός. Μία άνεψιά τού, δί, θυγάτηρ τής άδεφής τού έκ Κοινωνήσης μό- λις έπρόλαβεν είς την κηδείαν. Τό φέρερον ήτο τοποθετημένον είς τά χεΐλος τοΰ τάφον, Ετοιμον νά τό δεχθή ή μαύρη γή. Άσθμαίνουσα διέσχισε τό πλή¬ θος καί πλησιάσασα είς τόν τάφον, έκάθησε πλησίον είς τό φέρετρον καί ήρχισε νά μοιρολογή Τόν θεί¬ ον της.· "Ενα μοιρολόγι - ποίημα, άριστούργημα, τόσον υπέροχον, ώ- στε θά ένόμιξε κανείς ότι κάποιος ποιητής τό συνέταξε, τόσον συγκι¬ νητικόν, ωστε έκαμε τούς πάντας νά δακρύσουν πολλήν ώραν μοιρο- λογονσε, καί τί δέν εΐπε όλην την δρασιν τον την έξέθεσεν είς τό ποί ημα αύτό. Μεγίστη τιμή άρμόζει είς τόν Κ-ι οσέ - Παπάξ, είς τούς αξίους σνν- εργάτας τού καί είς πάντας τούς αλλους τούς άγωνισαμένους καί ό- πωσδήποτε συμβαλόντας είς την έ- πιτυχή έκβασιν τοΰ αγώνος τού ε¬ ναντίον τής τυραννίας καί είς την εμπέδωσιν τής τάξεως καί ήσυχίας εί ςτά Σούρμενα. ΤΕΛΟΣ ΗΙΑ ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΟΝΤΙΩΝ "ΑΡΓΟΝΑΥΤΑΙ ΚΟΜΝΗΝΟΙ,, ΕΙΣ ΠΑΝΑΓΙΑΝ ΣΟΥΜΕΛΑ ΚΑΙ ΑΓΙΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟΝ ΠΕΡΙΣΤΕΡΕΩΤΑ Ό Σύλλογος Ποντίων «,Αργο- ναται «Κομνηνοί» Αθηνών στίς 31 τού περασμένου μήνα, γιά την ψυ- χαγιογίαν των μελών τού, προγραμ μάτισε, καί πραγματοηοίησε. μίαν άξέχαστη, καί πλούσια σέ έντυπώ- σεις καί άναμνήσεις, έκδρομή, στήν Παναγία Σονμελά, στά ύψώματα τής Καστανιάς Βεροίας, καί την Νέαν Μονήν τοϋ Αγ. Γεώργιον Πε-ριστερεώτα, είς τόν Ποντιακόν συνοικισμόν Ροδοχωρίου Ναούσης. Όσους καί οσβς εύνόησεν ή θεά τνχη, γιά πολλά χρόνια θά θυμοϋν- ται τίς εύχάριστες ώρες πού περά- σανε σ' δλη τή διαδρομή, διασκε- δάζοντες μέ άφηγήβεις ποικίλων ά- νεκδότο)ν, Ιστορικών γεγονότων, τραγουδιών κλπ. ώστε εΐμαι ύπερ- 6έ6αιος ότι σέ περίπτωσι προγραμ- ματισμοΰ καί δλλοιν έκδρομών, πρώτοι καί καλύτεροι αύτοι οί ϊ- διοι, θά σπενσουν καί πάλιν νά βη- λώσουν την συμμετοχήν τους. Άλλ' ήταν μήπως δυνατόν νά μην ήσαν χαρούμβνοι καί κεφάτβι οί τυχεροί έκδρομεΐς, καί νά Ενοι- ωσαν κουρασι, οταν διασχίζοντας τούς ντυμένους στό πράσινο άπό όργιώδη βλάστησι, κάμπους καί 6ουνά τής Μακεδονίας μας, Εβλε¬ πον καί άκουγαν, την ποικιλία καί χαρή των χρταμάτων, την ούράνια μελιυδία των λογής λογής πουλιών μέ γλυκόφιονες συναυλίες στά χρυ- σοπράσινα φύλλα των δένδρων; ΤΗταν δυνατόν νά μην ήσαν κατε- γοητενμένβι, δταν στήν ώραία Πα- ραλία τής Κατερίνης (την άλλοτε Βριομερόσκαλα, καί σήμερα Καλλι- I θέα - δνομα καί πράγμα) δπου πε- 1 ράσανε μία εύχάριστη βραδνά, καί 'έφαγαν (τρεσκότατα ψάρια (μπαρ μπούνια - τσιποΰρες κλπ.) πού στήν Αθηνά οΰτε στόν ίίπνο τους θά εγένοντο; Τό άποκορύφωμα δμως τής εΰ- θυμίας καί τής χαράς υπερέβη κά¬ θε φαντασίαν δταν την Κυριακή, μέ νοσταλγία (γιά τά ψάρια βε¬ βαία), άφησαν την Παραλία καί φτάσανε στήν όλόδροση Καστανιά, καί άπήλαυσαν ενα νήδυμον ύπνον είς τούς Ξενώνας τής Παναγίας Σ ουμελά, άπ' οπου την δλλη μερά, τοΰ Άγίου Πνεύματος, μετά την θεία λειτουργία, ξεκίνησαν καί ε¬ πεσκέφθησαν, τόν όλόλαμπρον Να¬ όν τής Νέας Μονης τοΰ Αγ. Γε¬ ώργιον Περιστερεώτα, τόν οποίον άνήγειραν οί κάτοικοι τοΰ συνοικι σμοϋ Ροδοχιορίου Ναούσης (Μεγ. Γεύματος), μέ ψνχικόν σνναγερ- μόν, μέ τά χουσά τους χέρι«, σέ Άιπό τας άληομΛνήτους πατρί δας ΝΙ ΚθΤΓθΛΙΣ Τού συνεργάτου μας κ. ΠΑΝΤΕΛΗ ΦΟΥΡΝΙΑΔΗ ΰψωμα ('Τψόμ. 780 περίπον) πού δεσπόξει δλη τής περιοχϊίς, πού καί αύτοί πρόσφυγες, θύματα τής Μι- κρασιατικής σνμφοράς, έγκατέλει- ■ψαν τό χωριό τους, την Γαλλίανα, δπως ελέγετο, τοΰ Πόντου, την γήν των Κομνηνών καί Διγενή, καί έγκατεστάθησαν έδώ στήν μεγάλη μας πατρίδα, την 'Ελλάδα. Ή ύποδοχή την οποίαν έπεφύλα- ξαν, οί καλοκάγαθοι αύτοι Άκρϊ- ται, κάτοικοι τοΰ Ροδοχωρίου, μέ κωδωνοκρουσίες, μέ άδολο χαμόγε- καί μέ χαρά ξωγραφισμένη στήν εΰγενικιά τους φυσιογνωμία, ήταν ανώτερη πάσης περιγραφής. Ό Πρόεδρος τοϋ Διοικητικόν Συμβουλιον, τής Εύξείνου Λέσχης θεσ)νίκης κ. Χαράλ. Κιαγχίδης, ό κ.αί Πρόεδρος έπίσης τής έπι- τροπής άνιστορήσεως τής Νέας Μονής τοΰ Αγ. Γεώργιον Περι- στερεώτα, μέ τόν λόγον τόν οποί¬ ον εξεφώνησε, συνεκίνησε δλους, μέχρι δακρύων. Γοητευμένοι οί έκ- δοομείς, άπό την άπεραντωσύνη τής θέας δπου εστήθη ό Ναός τοϋ Άγίου Γεωργίου καί μεταρσιωμέ- νοι πρός στιγμήν, ένόμιζαν δτι δέν ήσαν κάτοικοι τής γής, άλλά κά- ποιου άλλου άμόλυντου οΰρανίου Πλανήτου. Στόν κ. Χαράλ. Κιαγχίδην, την υπό την Προεδρίαν τού Επιτρο¬ πήν, καί στούς κατοίκους τοΰ ω¬ ραίον αύτοΰ συνοικισμοΰ, μέ τά εΰ- γευστα καί φημισμένα κεράσια, ποΰ τόν τόπο τους, άπό ζούγκλα άλλοτε μετέτρεψαν είς έπίγειο Πα- ράδεισο, άξίζει θανμασμός καί κά¬ θε επαινος ιδία δέ διά την σύλ¬ ληψιν τής φαεινής ίδέας άνιοτο- ρήσεως τ|ς άλλοτε είς τόν Πόντον Μονής τοδ Άγιον Γεώργιον Περι¬ στερεώτα, έργον μνημειώδες, καί υψίστης 'Εθνικής σημασίας, πού θά θυμίζει επί αίώνας στούς μετα- γενεστέρους, δτι οί πρόγονοί τους, γεννηθήκανε καί κατοικούσανε άλ¬ λοτε έκεϊ στόν μακρυνόν Ελληνι¬ κόν Πόντον, καί δτι ξεριζωθήκανε άπό τίς έκεϊ έστίες τους διότι καί την εποχήν εκείνην, στούς ίσχυρούς τής γής, πού ξέρουν ν' άπονέμουν Ό Πρόεδρος τοΰ Συλλόγου Ποντίων «Άργοναΰται Κομνηνοί» κ Ιωάννης Χ. Παπαδόπουλος, οί κατενθουσιασμένοι έκδρομεΐς καί ό γράφων, έκφράζουν τάς απείρους ευχαριστίας τους, στόν κ. Χαράλ. Κιαγχίδην, τά μέλη τής υπό την Προεδρίαν τού 'Επιτροπής καί τούς εύγενεϊς, νέους Άκρίτας, κατοί¬ κους τοΰ Ροδοχωρίου, γιά την ςρι- Άρχαία ίστορική πόλις εις τά μεσόγεια τοΰ Πόντου καί ά- ερα τού γνωατοΰ άπό την Ι ρίαν Λΰκου ποΤαμοΰ (Π λογίτ. Γρηγορίου Νύσσης 46). (Ίστορία) . Αί γνωμαι των άρχαίων καί νεωτέρων Ζστοριο γράφων διίστα-/ται ώς ποός τήν άρχικήν τοποθεσίαν τής πόλεως. Μετά τόν θάνατον τοΰ Μεγά- λου Αλεξάνδρου είς την Βαβυ- λών* τό έτος 323 π.χ. καί τον φόνον τοθ Μιθριδάτου ^οΰ Α', πού ήτο ύκρΰϊτος Εδρυτής τού Β α σιλείου τού Πόντου, άιπο τ^ν διά δοχον τοθ Μεγάλου Αλεξάνδ¬ ρου, ό κυριώτερος ίδρυτής τοθ Βααιλείου τοθ Πόντου, %πό τό Ι τος 123 — 66 Π.Χ. ήτο δ Έλ- ληνομαθιΐς κχί μεγαλοπράγμων ΜιθριιδάΤης δ ΣΤ' ποΰ ελέγετο 'Ευπάτωρ. Χ) Τίόντος Μόμμς εί; τό «'!■· ^τοάρ ΡαμαΙν» Τόμος 6 σελ. 138) άναφέρΐΐ δτι δ Ρωμαΐος στροίττ/γός Πομπήϊος κατά την εκστρατείαν είς Πόντον πρός κζθνπόταξΐγ των μερών έκείνο)ν εί* την Ρωμ,αϊκήν Αύτοκρατορ'- αν, χχζέψιρζ μεγάλην νίκην κα τά τοΰ Μι,θιδράΤου κοντά εις τλν Λύαον ποταμόν καί είς τςν τό¬ πον αυτόν, πρός ανάμνησιν τής μεγάλης νίκης Ικτισε πόλιν πού ■ή·/ ώνόμ-χσε Νικόπολιν, είς 5ί τήν σβλύδα 166 λέγει ^ μ^τά την Γδρυαίν της έγκατέττησεν είς αυτήν τούς αναπήρους, "'γί. ροντας καί ίρν.ετο>ζ ύπηρέτας.
Δίων δ Κάσιος είς τήν ίστορί
7.x Λε. λέγει δ"·- είς τδν τόπον
^που ίχχιΐΐ. την πόλιν δ Πομπή
ϊος μετά την νίκην αύτοθ καιχά
τού Μιθ:5ράΤου, έγκοαέστηστ
τού; Τρα'>μ,α·:ίας, ύπερήλικας
■'.χί πολλού; έθελο·/τάς ά,πό τά
περίχωρα, ή δέ όνομασία τής π-"·1
λε<ο; όφείλεται είς τήν επιρρο¬ ήν, πού είχεν δ Έλλη·νικός πλτ; θυσμός είς εκείνην την έπονήν. Είς τό σόγγραμμα «Αζί Μινέο Πχρί 1878, Φοντασιόν ντέ Νικ-.. πόλ» (σελίς 388) άναφέρε-·α· Ι "·. δ Πομπήϊος 25ρυσε πόλιν εί.: τόν τόπον τή; νίκης, ποΰ τήν ώ νόμασε Νικόπσλιν. Ό Πλύνιος εί; τό «Ίστονάρ Να-το^ρέχ» (χ ^ελ. 4) κατατα^ σει τήν Νικόπολιν μεταξύ τώ" κυριωτέρων πόλεων τής Μικρά; Άσίας. Ό Στράβων εί; τό βιβλίον 1Β σελίς 533 άναφϊρει αυτήν ώ; καλώς κχτοικουμένην. Ό 'Εζέν Μπούρ (Κ.Ι. Γκραμ. μέ 5189) τοποθετεΐ τήν ίδρυσιν τής πόλεως είς την Άδριανήν (σημερινόν Ά^ιρές) ύ,ποατηρί ζει δέ την άποψιν Του εί; την κάτωθι έλλειπή επιγραφήν, πού άνεΐρεν έκεϊ κατά τή>ν περιήγη
σιν του άνά τόν Πόντον.
ΠΕΡΑΚΑΣ ΑΤΑ ΤΑΔΩΤΑ
ΤΗ ΛΑΜΠΡΩ Β0ΤΛΗ ΚΑ-
ΠΩ ΤΙΚΤΩ ΔΗΜΩ ΑΑΡΙΑ
ΝΗΣ ΝΙΚΟΠΟΑΕΩΣ ΤΗΣ Ω-
ΚΟΡΟΝ ΚΑΤΡΟΠΟΛΕΣ.
Ό Προκόπιος πάλιν είς τό
κεφάλαιον (περί οίκοδομών σ.
252 έκδοσις Βάννης) λέγει: «Ό
Πομπήϊος δΤαν ένίκησε τόν Μι
θριδάΤην Ικτισεν την Κολωνί-
αν» (σημερινόν Κοϊλάχισαρ)
καί παρακάί-ω είς την σελίβα
253—254 άναφέρει δτι « εί;
την ΝΐΛίΛπολιν 8που έμαρτύρη
σαν οί 45 χριστιανοί, κχτά
τούς διωγμούς τοΰ Διοκλητια-
νοϋ, ανηγέρθη μονασ^ήριον έπ'
ονόματι αύΤών καί ίερός ναός
τοΰ Άγίου Γεωργίου».
Ό "Αγγλος συγγραφεύς Ράμ
σεϋ (Στάτιουμ Μέντικα) σελ.
26, τοποθετεϊ την ίδρυσιν τής
πόλεως είς τ0 άλλοτε Άρμενι-
κόν χωρίον Πίουρκ.
Έκ των νεωτέρων συγγρα-
φέων δ Σάββα; Ιωαννίδης (Ί
στορία Τραπεζοΰνΐο;) άναφέρει
δτι, δταν δ ΠομΛήιος έ.νίκησϊ
Τόν Μιθριδά^ην είς την άρισ^ε
ράν δχθην τοΰ ποταμοΰ Λύκου,
εί; τό ίδιον μέρος ίκτισε τήν
Νικόποιλιν, ή δποία επί τής έ-
ποχή; των Βυζαντινήν μεΤε-
φέρ&η εί; την σημερινήν Τοπο
θ&σίαν κοντά είς τού; πρόποδα;
τοΰ φυσικοΰ φρουρίου ποΰ ελέ¬
γετο Άκράπολι;.
Παρά τά; άλληλοσυγκρουο-
μένας γνώμα; των διαφόρων ί
στορικών ή μάλλον πιθανώΤερα
έκτίσθη εί; την αριστεράν πλευ
είναι δτι ή άρχα-ία Νικόπολι;
έ%Τίσθη είς την αριστεράν πλευ
ράν τοΰ Λΰκου ποναιμοΰ είς ά-
πόίτασιν 6 χΐιλ. άπό τήν σηιμε-
ρινήν τοποθεσίαν καί εί; αγνω
στον χρόνον μ.ετε>φέρθη διά
στρχτιωτικού; λόγους εί; Τήν
σημερινήν τοτιοθεισίαν.
Τό γεγονό; τ0οτο προκύπτει
έκ τοΰ δτι τά τείχη καί τό φρού
ριον μέ τόν δκτάγιονον πύργον
επάνω εί; τόν γρανιτώδη λό-
φον ΰψους 800 ;ιέτρων, πού
δεΛΐόζει εί; την πε,ριοχήν ίκεί
νην, έκτίσηθσχν υπό Τών Ρω-
μαίων καί έτΐΐσκΐυάσθη'σαν υ¬
πό τοΰ ΑυΓ'οκράταρος Ίουστι
νιανοΰ τό Ιτο; 527—565 (Προ
κόπιο; περί οίκοδσμων 111 ο-
253).
Ό "Αγγλος συγγραφεύς Ράμ
σεϋ είς τό σύγγραμμα «Δή Ί-
οτορ[ικ,άρ Τζεογραφί δφ Άζια
Μινόρ 1890» άναφέρει δτι, ή
τοποθεσία α&Τη άπετέλει κεν¬
τρικήν πόλιν τοΰ 21ου θέματος
Κολωνίας, σπουδχίαν στρχτηγι
κήν θέσιν κ·αί προχωρημένον
ισχυρόν φρούριον (Μαυρόκα;
τρον δπω; τό ώνό»ιαζαν) τοΰ
έλληνικοΰ πολιτισμοΰ είς τα ά-
^ολί-Λοί τύνορχ τίς Βυζαν'Ί-
νής Αύτοκρατορίας,_
Ή Ν-κόπολις λόγω τής τοι¬
αύτης προνομιοΰχου θέσεως, έ
κυριεύθη υπό τών Τούρκων τό
?Τος 1473 ήτοι 20 ίίΤη μετά Ην
δλωσιν τής Κων) λεως καί Ϊ3
2τη μετά την πτώσιν τή; Τρα¬
πεζοΰντος, 8τ*ν δ Τοΰρκος
ραττηγό; Όνουλούκ Β«λή ά:
ξεστράΤει»σε κατά τοΰ άρχοντος
τής Κα·ρ*μα·νίας καί Μεγάλης
Άρμενία; Ούζούν Χασάν, γαμ¬
βρό» τοΰ Δαυίδ Κομνηνοϋ κα!
ένίκησε αυτόν εί; τό Τερτζάν
περιφερείας 'Ερζι^ζάν.
Ή πόλις ώνομάαθη υπό τών
Τούρκων Καρά Χισάρ — σαρ
κί (Άνχτολικόν μαύρον φρού¬
ριον) %χί Σεμπίν Καρί γισάϋ
λόγω τών μ_ετχλλευμάτων στυ
πτηρίχς πού ήσαν ϊφβονα είς
τήιν περιοχήν έιχείνην.
Ή Νι<κόπολι; ήτο 2δρα Νο- μχρχία; καί Μητροπόλεως, ύ πό Τήν δικαιοδοσίαν τής όποί- α; ύη-ή^οντο 96 έλληνικαϊ Κοι νότητες μέ 40.00*0 πληθυσμόν καί 115 έκ·κλησ(χς. 138 σχο- λείχ κχί 6000 μαθητάς, *πετέ λει δέ σπουδαίον κέντρον 8ια- μετχκομιστικοΰ έμπορικοΰ καί εϊσαγωγι.κοΰ Ιμ,πορίου, πού δικ- ξήγετο διά τοΰ λιμένος Κερ*- σοϋντος μέ τήν δποίχν συνδέε- το δι' άμχξιτής δδοΰ. Κχτά τόν Α' Παγκόσμιον πό λεμον Τήν 2 Ίόνλίο» 1915 Ι- ςερράγη ή έπανάσταοις των Άρ μ,εναΐων εναντίον τή; τουρκική; κυβερνήσεω;. Οί Τοΰρκοι έπυρπόληααν τά; συνοικίας των Άρμεναίων άλ' ή πυρκαϊά έπεξετάθη εί; δλην τήν πόλιν καί έντό; ολίγων ώ- ρών καταστήματα, δικαστήριον έκκλησίαι, τεμένη, σχολεϊα καί χιλιάοΈ; οικίαι Ιγιναν πχρανά λωμχ πυρό; διεσώθησαν δέ μό νόν μία χκραία συνοικία τών τούρχω^ καί μιχ των Έλλήνων, δπου συνεκεντρώθησαν βλο; ό έλιληνΐΓλός πληθυ-σιμός τή; πό¬ λεως. Οί' Αρμεναΐοι τότε ήνχγκά- σθηισχν νά συγκ-εντρω&οΰν επά¬ νω είς τό φρούριον, δπου μεΤά 1 δεκαοκτχήμερον άπεγνωσμί"- νον άγώνα, ήναγκάσιθησαν τελι κά νά άφήσουν γυναικόπαιδχ καί γέροντας επάνω είς τό φρού ριον, οί δέ ύιπόλοιποι άνδρε; έν καιρώ νυκτός έ^ράπησαν είς φυ. γήν, δπότε ίλλοι μέν έκ^τών Τούρκων άνέβηκαν είς τόν κα- λέ καί κατέσφαιξχν άγρίωί τά γυναικόπαιδα, ώΐοι δέ έ—&τέ- θησαν καΤά τών διχφυγόντων, οί πλεΐστοι τών οποίων έξοντώ- θη·σαν κχί οδτω 6000 άρμεναϊ- οι χπωλέσθησαν καί έλάχιστοι διεσώθηισαν κρυ«Τόμΐνοι είς τά πέριξ βουνά. Περί τά τέλη τοΰ 1916 αρ- χισχν οί ίιωγμοί καί αί έκτο- πίσει; των 'Ελλήνων τής περι φερείχς Ν'κοπάλεως, κατά τού; οποίος άθώοι άνθρωποι εδρον οικτρόν θάνατον άπό τάς κα- κουχίχ;, τάς στε,ρήσεις, τάς τχ- λαιπωρία; καί την πείναν. Κατά την άνχκωχήν τοΰ 1928 έπανήιλθον εί; τά μέρη των, άλ¬ λά δταν επεκράτησε τό κίνττ/μα τοΰ Κεμάλ έπεδεινώθη καί πά¬ λιν ή κατάστασις των χριστια¬ νών ϊως δτου υπεγράφη ή Συν θήκη Λωζάνης, περί Άνταλ- λαγή; τών πληίθ>υσμών τήν 30
Ίανουαρίου 1923, δπότε 8σοι
κχτώρθωσχν νά έπιζήσουν έγκα
τέλειψχν βωμ,ούς κχί έ-στίχ; καί
κολοσσιχίας περιουσίας καί κα
τέφυγον εί; Έλλάδα καί έγκα¬
τεστάθησαν είς διάφορα μέρη
ρη τής χώρας.
Π. ΦΟΎΡΝΙΑΔΗΣ
ΜΕΘΕΟΡΤΙΑ
λόφρονα φιλοξενίαν καί τάς έπι-
δαψιλευθείσας τιμάς, καί εδχονται
άλόψυχα οποις σέ σύντομο χρονικό
διάστημα, μέ τήν συμπαράσταση
τών άπανταχοϋ Ποντίον, καί όλον
τών 'Ελλήνοιν, ίδουν όλοκληρούμε-
νον τό άξιον μιμήσεως καί θαυμα-
σμοϋ δημιούργημά τον. 'Εμπρός
λοιπόν καί μην ξεχνάμε «τά πάντα
δύναται νά έπιτελέση ή ανθρωπί¬
νη θέλησις, καλώς διευθυνομένη».
Ίσ. Μανροματίδης
ΕΚΑΕΚΤΟΙ ΓΑΝΟΙ
Τό εσπέρας τής παρελθούσης
Κυριακής ετελέσθησαν είς τόν Ι¬
ερόν ναόν τοΰ Άγίου Ελευθερίου
Γκύξη οί γάμοι τοΰ κ. Άντωνίου
Χριστοδουλίδη μετά τής θελκτικω
τάτης θυγατρός τοΰ Διευθυντού
τοΰ Ταμείου Γενικών 'Εσόδων κ.
Δανιήλ δίδος Άννης. Τήν τελε¬
τήν τών γάμων παρηκολούθησαν
οί συγγενεϊς καί φίλοι αμφοτέρων
των οίκογενειών ώς καί άρκετά έ-
κλεκτά μέλη τής Άθηναϊκής Κοι-
νωνίας.
Ή εφημερίς μας εδχεται είς τά
ταιριαστό ζεΰγος βίον ανέφελον,
συγχαίρει δέ τόν κ. Δανιήλ διά
την ευτυχίαν των τέκνων τού.
Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΗΕ ΠΙΡΕΛ-
ΛΙ -
"Ενα έκχτομμύριον κ-αί πλέ¬
ον τ$,μάχιχ έλασηικών κχί ί&ρο-
6χλάμων θά κατχίκευάση ή Πι
ρέλλι — Ελλάς τό 1970. Τό
πρόγρχμ,μα παρ>αγωγής περιλαμ
βάνει: 649.ΟΟΟ έλα-ικ.0, παν¬
τός τύπου, 400.000 άεροθχλά-
μων παντός τύπου.
ΖΗΤΕΙΤΑΙ: διπλωματοθχος φαρ
μσχοποιός πρόσφυξ διά λει¬
τουργίαν έπικερόοθς Φαρμα-
κεΐου είς 'ΕπβρχΙαν. Πληροφο¬
ρίαι είς τά Γραφεΐα μας.
(Συνέχεια έκ τΛς 1ης οβλ.)
τα πάλιν καί μάλιστα εφέτος,
συγκεκριμένα τόν περασμένο
μήνα, δπάτε συμπληρώθηκαν
πενήντχ χρόνια άπό τότε.
Καί δμως,φοβοΰμαι, εχω τήν
έντύπωση, πώς αυτή ή ^μχΧή
ρωση μιάς δλόαληρης πεντη«ον
ταετίας άπό τοΰ γεγονότος έκεί
νού μέ τήν τεραστία Ιστορική
σημασία τού πέρασε σχεδόγ ά-
παρατήρητη' φάνηκε σάν νά
τήν Ιχη λησμονήση τό Ιθνος.
Μιά συγκεντρώση στήν "Ενω
σιν Σμυρναίων, μια αλλη στήν
'Ιδστίχ Νέας Σμύρνης, λίγα άρ
θρα στίς προσψυγικές έφημερί-
δες ήσαν δλα κι' δλά1 έκδηλώ-
σεις, πού φάνηκ*ν κΓ αύτές με
μονωμένες, περιθωριακές στή
σύγχροντ) ζωή τοΰ "Εθνους μας,
περιορισμένες μάλλον μβταξύ
ορισμένην εκπροσωπών, τής πχ
λαιότερης κατά τ0 πλβΐ<—όν προσφυγικής γενεάς, άπό τούς περισσότερον πρωφανώς φανα-τι κοος νοσταλγούς καί μνήμονες τα>ν περχσμένων.
Τό σωστό είναι νά προστε-
θοΰν καί κάποιβς ίστορικές, σχε
τικ«ς, έπιορι/λλίδες σ' Ινα έδδο
μχδιαίο περιοδικό τών Αθηνών
Δέν μποροΰν δμως νά- θίωρη-
θοΰν δπωςδ"ή<ποτε άρκετά, αύτά καί μόνον. Τό φχινόμενο Ιχει ασφαλώς υΐς έξηγήσεις καί τίς δικαιολο γίες τού" άλλά άς μην έκΤαθοΰ ιε α' αύτό' πρόκειται πλέον γιά Ινα θέμα, κοινωνικό, έθνικό καί πνευμχτικό πολύτίλ&νρο πμ>
χρειάζεται ασφαλώς μίαν ίδια!
νερη καί περισσότερον έμπβρι-
στχτωμιένη μελέτη. Άς άρικ&σ-
Τοΰμ* επί τοΰ παρόντος νά, έπι-
σημάνουμε τό γεγονός' καί άς
τό έπισημάνουμε μέ τήν άποψη
κχί την έλπίδα, πώ; έστω καί
ή άπλή διαπιστωθη τού, ένδε-
χομένως/ θά παρωθήση σέ έπι-
κοδομητικούς διαλογισμούς καί
τούς άρμοιδιάτερους άπό τούς έ-
θνικούς μας παράγοντες, άλλά
χαί τό πλατύτερον κοινόν καί
ημών των προσφύγων είδικότε
ρχ καί των πανελλήνιον γενικό
:ερχ, δλων έκείνων, οί όποΐοι
μέ συναίσθηση ευθυνής, σ' δ-
ποια θέση κι' άν βρίσκονται, ά-
γωνιοΰν γιά την ύπόσταση καί
Τό μέλλον τοΰ "Εθνους μας.
Καί άπό τής πλευρας μάλι-
στα αυτής, χρήσιμο είναι, να
σημειωθοΰν γιά Τό ούσιαστικό
νόημά τους καί νά έξαρθοΰν, σά
βαθυστόχαστο καί έναγώνιο ή-
θικό καί έί)νικό δίδαγμα2 δσ*
μάς είπεν δ σΤρατηγός Δημ. Τ.
Νάτης Μπότσαρης τό βράδυ τής
15ης Μαίου στήν αίθουσα τ·?)ς
Ενώσεως Σμυρναίων κχτά τή
«ΙΙΙΙΙΙΙΙΜΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΗΙΗΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΗΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΜΙΙΙΙΙΙΗΙΗΙΗΙΐυΐΙΙΙΙΐΗ
ΣΤΟΝ ΣΤΕΛΙΟ ΣΠΕΡΑΝΓΣΑ
συγκεντρώση ακριβώς, έξ φρ
μ ής τής συμπληρώσεως μι&ς
πεντηκονταετϊχς άπό τής ήμεοσ
μηνϊας τής άποβάσεως των Έλ-
ληνικών άπελευιθερωτικών στρ*
τευμάτων στήν προχυμαία της
Σμύρνης.
«"Ας Ιχωμεν την έλπίδα μας
είς τό θεό' «συν Αθηνά καί
χείρα κίν«ι». ΠοΤέ δέν εΤναι
άργά' ποτέ δέν ενίκησεν ή ά-δι-
κία. Άρκεΐ, έκεΐνος πού εχει
δίκιο νά μην δχη μόνον μυαλό,
άλλά νά Ιχη καί καρδιά! καί
συνέχεια καί συνεπεία κ«1 το
αίσθημα τής άγάπης, τής αλ¬
ληλεγγύης καί τί)ς δμονοίας»
Υπήρξεν πραγματικά, Ιστορι
κά, επιβεβλημένον, ώραίος καί
βεβαιότα/τα τολμηρός, δ διασκε
λισμός τοΰ Έλλη,νικοΟ "Εθνους
κατά τό Μάϊο τοθ 1919 προ«
τήν άλλη άκτή τοθ ΑΙγαίοι».
"Αν έπηικολούθησιε ή συντριπ-Π
κή πτώση, τοθΐτο δέν &Α «Ρειτβι
νά αποδοθή σέ Ιλαττωματικά-
τηαα τής 'ϊδέας. Δέν ή^αν 4το
πή ή Ί6έα, οδτε λείπανε οί δι»
νάμεις γιά τήν πραγμάτωσις
της. "Βλϊΐψεν ή «ίσ^ΐϊ σ* α»Τήν.
Την μόλεψαν καί κατ*ατρέψά~
νε τήν στιλπνότητχ τί)ς αΓγλης
της, ποΤαπές κατοκ&ράτητες, ί-
νάρμοστ,α πάθη καί μίση ά«ό-
μη. Οί Γδιες χθαμαλότητες που
λίγο Ιλειψεν νά καταστρέψουν
καί τό Ιρ-^ο τοθ Μεγάλου Α¬
γώνος τ^ς Άνίξαρτηοιας κα^α
τό 1821..
Άλλά καί πάλιν κάτι άνάλο-
γο τελΐ'κα συνέβη καί στή νεώ-
τερη πβρίπτωση. Παρά τόν 5λβ-
θρο μβ^α τήν κατάρρβυση Το0
φθινοπώρου τοϋ 1922 ή 'Ελλά¬
δα δέν χάθηικε.
Δέν χαθηκε καί κλβίνει άναμ
φισβήτητα ιι,έσα της δυνάμεις
για καινούργιες λάμψεις.
Αύτό εΓνχι τδ «μέγιστον μά-
θημα» καί γιά τούς σημερινούς
καί γιά τούς αύριανούς ελληνες
άπό τα- περιστατικά τής ί
*ς 1919 — 1922.
Τά μεγάλα ?ργα καί γ
άτομα πρόοαιται, «Γτβ γιά Ιθνη,
άξιώνουν πίστη άπόλυτη, άνιδιο
τέλη, άνυστ&ρόβουλη, στήν Ί¬
δέα πού τά έμψυ-χώνβι' δξαροη
πάνω ά·πό τά έκάστοτε ταπεινλ.
Άξιώνουν «αρετήν καί τόλ¬
μην» καΤά- τό 8ιδχκΤμκότ*το
στΐχο ου Κάλβου.
Κχί τουτο είναι" τοθτο είναι
πού δχει σημασία ν4 τό παρ«-
δεχτοΰμε:
Μας ελειψεν ώς Έθνότη»;,
σ' έκείνους τούς κρισίμους καί
κορυφαίους καιρούς γιά Τόν
Ελληνισμόν, ή Άρετή.
ΝΙΚΟΣ Ε. ΜΗΛ1ΩΡΗΣ
Τοθ χρόνου ή ροή. κυλδ άστσμάτητα.
"Ολα μέσα σ' αυτή χάνονται κα! σβύνουν
κι δοα μέ κόπον ό ανθρωττος ύψώνει
γκρεμίζονται,
Καί μήτε ίχνη. δέν άφήνουν.
ΠολλοΙ δοξάστηκσν στό διάβα τής ζωής.
μέ άναιμικά, κι' άσήμαντα ίργα.
Γεύτηκαν
καρττούς, πού δέν ίθρεψεν ή προσφορά τους
κι' δοσ, ποτέ. οΰτε κδν όνειρεύτηκαν.
Μά δταν τού χρόνου τό πλήρωμα Εφτασε,
καί τής ζωής κόβει ή Κλωθώ τό νήμα,
μέ τό χροσό ψαλλίδι, ή άνάμνησί τους σβεΐ
ξεχνιοΰνται εύτυς σά μποΰνε μέσ' στό μνήμα.
Μά έσύ.
Σττεράντσα
πού ή Αίολική υου Χύρα
μέ πάθος κι' Ιμπνευσι
τή ττατρίδα ϋμνησε,
καί στών παιδιών μας τή ψυχή, βρήκβ σωστά
τόν δρόμον, καί τού καλοϋ τόν τΐόθο ξύπνησε,
σκύψε κι' Ιδές.
Στή κόθε μερά πού τιερνα.
τό ?ργο σου, 6λο καί πιό βαθειά ριζώνει
Δίντρο. π^ύ οθτ' ό χρόνος δέν τό μάρανκ
Κι' ώ θσμο!
Νέοι φυτρώνουν κλωνοι.
Διαμάντι είναι ττολύτιμο, καί λάμπει φωτεινό
Διαμάντι. ,ιού ό χρόνος, δέν τό ψθείρει
μα τό στιλβώνει.
Πηγή άστείρευτη,
Δροοιά χσρίζει. σ' δοους
γέρ·οπυνε σ' αυτή.
Τρέχει. κι' άτιλώνει
άπλώνε,..
Κι' δσοι άνήμττοροι, εύΐύς νά μυηθοθν
Στή Γέχνη
νά δραοκελίσουν τά Ιερά τβμένη
κι' ώδιάφοροι, ή άρνητές στό 6ργο σου Εμειναν,
τώρα, άδίστακτσ σιμώνουν μαγεμίνοι.
Ίσως τό σωμα σου
δπως λές
στοθ χρόνου τή φθορά
ν' άντιοταθή δέ μττόρεσε
καί έ'λυωσε οτή γή
Μά μένει ή εύγενική, κι' όλόφωτη μορφή σου
Σύμβολο.
Κσϊ τό τιτάνειο ^ργο σου, πνευματική πηγή.
ΜΑΙΡΗ ΜΠΟΥΣΜΙ1ΟΥΡΕΛΛΗ
ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΡΑΒΙΑ
Σαλπάρουν τώ καράβια νύχτα μερά
δφοβα οτίς μεγαλοφουρτοθνες καί στόν άγριαγέρα
ό Κσπετάνιος έ'χει κανονίση τή ρότα τού
φωνάζει τόν τρίτον καί παραδίδπ τήν ρόδα του.
Ό Μηχανικός ό πρώτος ξεκουράζεται
παρέδωσε στόν δεύτερον χαΐ άναπαύεται
διότι οί μανοθβρες ώς πού νά βγοθν 6ξω άιΐ' τό λιμάνι
τόν «ούρασαν πολύ τόν ϋκαναν ρεμάλι.
Οί καμαρωτοι τρέχουν δλοι &νω κάτω
κι ό μάγειρος έτοιμάζει άπό ?να καλό πιοτό
οί ναΰτες τιαλεύουν μέ τα παλαμάρια στήν κουβέρτα
καί ναυτοξυλουργός ξύνει κσρφώνβι δίχως κουβέντα,
ΟΙ καδένες τών άγκυρών τοΰ καραβιοΰ μαζευτήκανε
είναι έ'τοιμες στό πρώτο πόρτο νά ςαναμολύσουνε
δλοι σάν σέ κυψέλη στό καράβι δουλεύουνε σκληρά
πότε βάψιμο πότε Λλμπουρο δλοι μέ κ«λή κορδιά
Οί μηχανές κανονικά άκούγοντσι πως τιάνε
ό έλικας στριφογυρνδ μέ τέμπο 'στόν λεβάντε
καϊ ή σημαία μας ξαπλώνεται σ" δλη τήν ύδρόγβιο κυματιστή
τήν σέβονται καί τά κόματα διότ' «Τνε Έλληνική.
Μόνον ή Έλλάδα μας γεννά τούς καλύιερους ναυτικούς
Μάλτα γιόκ δέν άκούστηκε ποτέ άπ' αύτούς
τή; θαλάσσας την άλμύρα καί τ' άγέρι τίχχομε 'στό πετσί μας
γι'αύτό τα ναυτοπούλια μας χρυσώνουν την τιμήν μας.
ΓΕΩΡΓ. ΔΑΡΑΚΗΣ
Σπάρτης 32 — ΧαϊΒάρι
ΘΗΖΑΥΡΟΙ ΤΟΥ ΚΙΑΤΙΠΟΓΛΟ
Από το άΐνστοΰργημα τρν 2ΤΒΦΑΝΟΤ ΞΕΝΟΤ:
- "Ο ΛΓΑΈΟΛΟΣ ΓΕΗΝ ΤΟΤΡΚΪΑ»
206ον
.» με Βεζύρη μου, αν
λύγια μου,
ΧΌ πράμα δεν ε1ναι τόσο εΰ"
νομίξεις.
ιέ βεδαίοιν-
— Μ«
Γ
, Λώς «ά Λοής κ«ιί θά μοί· φί-
νί'' ,.; τ« Σςνρλα καί τή κόοη
ρτ)ζ «ι** < Τ"!1 "Αλλο χθές κπ.ί άλλο σήμερα • ΤΙ* . __ __ ._ ^— —- ^ν4Μ. ·& Ι **- ^* ^ Βίζίβτι μο·'· νΐ(|ΐρ/.(ΐ; '**«? σπιτι τής στίς <( λό- Ί-η' Γ|-Γ*«.νε? ιτυοϊκό νάτοεχε μή- Γ'- τό οιί)(ΐ!1 κιιί (ϊσχετα μ' (ΐϋτό, παιδία της ιΐλιι «ΐ'τά> τί·ν
ώ
πτώμιιτος. Μά όπως
ώίάνΜθ* ΧΓ" ° Αλης πυυ εαυ
?βτπ«; μέ Τϊοχαντ.ίρηδες στά
Ταταθλα, ή παληόγρηα οι-τε άπο
,ό μαχηλό της δέ πέρασε. Οΰτε
«οί .τ).ηοίη°ε ""βόλου στήν Έγ -
η Ποεββεία, εξω άπό τήν
;τ«ρ'ί<ρ'λ«γ«ν κρυμμένοι ίίλη ννχτα ό Καραγκούνης καί ό (ΐή Σ.ιάγος, άν κηί όπως πι- «,), θά εμ"θε πώς έκεΐ είχαν χουβκλιΊσει μ«ί' ί*ε το *τΆνα ^5 μιλ,οοδίνας κοί τα παιδία της. "Ο¬ ίον λοιπόν Βεϊύρη μου, δέν μπο- οίοιιμε νά τή δάλ.ουμε στό χέρι, βτό κθίβ'Ι'» Υ'' (ι''τ'1ν 24<ορο, πο- ).ΐι δύσκολα θά τό πετύχουμε τώ¬ ρα .τού σίγονοα θά ώργιίνιοσε μέ Λιό ξεχάθαοο μυαλύ την «μιινά τη:. Ξέρεις πιό καλά άπ' έμένα τί Σατανάς είναι! -Τή ξέρ<" μ-τΐίέ τζάνεμ', μά φιι νά τή δροϋμε. "Οσο μένει έλεύτερη είναι έπικίνδυνη. Δέν ϊ- Ζι,ι καμμιά άμφιδολία, πώς θά νά πλησιάσπ τόν Ίγγλεζο Ιίρεσβεία. Σκέψου, ίίτι αν δέ τίς χαλοΰσες τίς γυναίκες κ(ιί αν 6έν (ίπεμάκρυνες άπό κοντά σου τ' ά- γορια, θά είχες ολα αύτά τα .ται- διά τής Σφΰρλας στήν έξουπία συυ σήμερα... Κι' άν ϋστερα Λ- πό την άποκάλυ^'η καί την όμολυ- γίο. τού έγκλήματός τους, τους ίι- ποσχόσουνη πώς θά τους χ&,οίσης τη ζωή, θά τ«Ί εκανες !ίρν((νά σου καί θά τα ε'πειθϊς ·ώ; ^.,,πος αοι πού Τ' ('ίρπαξες άπό την ΙΙρεσδεία ηταν ν' άποφύγης τά μπλεξίμαχα μά καί νά τοΰς σώσης τή ζωή. Ά ςού λοιπόν θά τά επειθες γιά τίς καλές σου :ιροθέσεις ,'ΐπένινΓΪ τους, θά τούς ζητοΰσες νά αή σέ άποκαλύψονν σέ καμμιά περι;..· ■>-
ση. Νά μή λέγανε δηλαδή. πώς
^ ά ς από τί1
μά πώς ϋστερα άπό την άποτέ -
Έλτϊή, μπορεϊ άκόμα καί τόν Γ-
ίιο τό Μουτττή, γιά νά ρίξη σέ μέ¬
ν» τό καχοί'ργημά της.
Ό Μαίάρ Πασάς, κούνησε τύ
κεηάλ» τον κ«ί ιιουοαοΰρισε, πίαω
ιϊ,-ώ τα δόντια τού.
— Λάθος.
Ό Βειΰοης τ°ν άκουσε:
— Πιό είναι τύ λάθος:, μπρέ Ί-
ομαήλ;
— "Ητανε μεγάλο λάθος Βεζύ-
ρη μου, νά κρεμάσης τίς κόρες
τη;. Βιάστηχες νά τίς χαλάσης.
θόπηε,-κ νά επιανες καί τή μάνα
χαί νά τίς ιροΰρκιξες ίίλες μαζί...
"Ως τα τότε, ωσπου νά πιάσης τή
Σφΰρλα, θά κρατοΰσες τίς κόρες
της, γιά νά χρησιμοποιήσας την
όμολογία τους, στήν περίπτωσι ποΰ
ποοτοΰ τή Κάλουμε στό χέρι θά έ-
ΐϊΐχπροϋσε ή παληόγρηα νά ένο-
χοχοιήση έσίνα. Τώρα μέ τό χαλα-
αμό χους, επαιξες τό δικό της παι-
χνίδΐ κι' ίχανες τή θέσι σου πιό
ϊΰσκολη.
Ό Δαλπατάν εσκυψε. τό κεφά-
).ι τού χαί βνθίστηκε <τέ σκέψεις. Ξατρνικά τό υι|ΐ(ι)σε άπότομα, κοί μ*6 γιά λίγο τό Μαζάρ Πασά καί $!πε: — Έχομε δμως τα άγόρια Ί- σμαήλ. Αύτά ξοϋνε καί... — Αΰτά Βεζΰρη μου ξοΰνε, τόν δΐΜοψε ό Μαζάρ, μά δέν τα ε- ΖΕΐ; ιτιά στήν έξουσία σου καί δέν 'ίρω 5ν θά δεχθοΰν νά κατηγο- θήσοκν τή μάνα το»ις, ένο> είναι
ίολίι πιθανόν, ν' άποκαλύψουνε
"'»; χρεμασες τίς άδεοφές τους.
Καί τα ένδεχόμενο αύτό θά τό
ίχμεταλλευθτί μιά χαρά ή Σφύρλα
ϊω νά στηρίξη την κατηγορία της
ίναντίον σου. θά πή πώς κρέμασες
τί> χόοες της γιά νά τούς κλεί-
"ΐ; τό στόμα καί νά καλύψγις ε-
'«_ την ένοχή σου. Είναι καί κάτι
«ρ,ο Βεζίρη μου πού δέ πρέπει νά
'»ξεχνας. "Ως την ωρα, κανένας
*ν Ιέοει, καί ο6τε φαντάζεται,
"»; έσΰ άπήγαγες άπό την 'Εγ-
1*ίζιχη Ποεοβεία, τα παιδία τής
φυρλ Τό μόνο ποΰ ξέρουν
πώς μαξί τους έξαφανίστη-
| "■«! οί δυό Καβάσηδες τής
Πρεσβείας, πού δέν πρόκειται νά
"»'; 6ρο6ν μιά καί τώρα ταζιδεύ-
ν λύ
τοίι σπιτιοΰ τους, ήρθανε
κατ' ευθείαν σ' έσένα, ζητώντας
την προσταοία σου. θά τούς ελε-
γες, ότι αν τ' άνακαλύπτανε καμ¬
μιά φορά, έσύ θά ίσχυριξόσουνα,
ϋτι δέν είχες ίδέα, ότι τό σκάσανε
άπό την ΙΙρεσβεία, ότι δέν ήξε-
ςε,ς τίποτα γιά τό πτώμα πού 6ρέ
βηκε στό σπίτι τους καί πώς τά
■/οάτησες, σάν φίλος τού πατέρα
τους, άπό ψιλανθρωπία. θά τούς
ίητοΰσες λ ά τα 6ε6αιώσουν αύτά
καί νά ποϋνε, γιά βικαιολογία τους
πώς σοΰ κρΰψανε την άλήθεια, ά¬
πό φόδο, μήπως τά παραδώσης ξα
νά στόν 'Ελτξή.
ϋτό μεταξύ, θά φροντΐζαμε νά
δάλουμε ετό χέρι τή Σφύρλα καί
τή μικρή της κόρη. "Αν τό πετυ-
χαιναμε αύτό, μονάχιι τότε γιά σι
γουριά γ ου. θά χαλοΰσες τις γυ-
'.ιιικες, εκτός άπό τή μικρή πού θά
την εκλεινες στό χαρέμι ουυ καί
θα τού(ΐκ>'ες τ' άγόρια. "Ετσι 6ε
ξύρη μου, ιύ πράγματα θά τακτο-
Λοιώνταν μιά χαρά καί δέν θά δι-
κτρεχες τούς κινδύνους πού σέ κυ
νλώνουν σήμερα.
— Καί γιατί μπρέ Ισμαήλ μοΰ
τά λές τώρα αύτά! Δέν ήσουνα
μπροστά, δταν πρόσταξα τόν Ά-
λή νά κρεμάση τίς γυναΐκες;
— Ήμουνα βεξύρη μου, μά έσύ
δέν επαιρνες άπό λόγια... 2 έ ύ-
χε πνίξει ή άγανάκτηοη καί φο6ύ·
μουνα μή ξεσπάοη πάνω μου ή δρ
γή σου...
■Ό Δαλπατάν, εσκυψε τά κεφαλι
τού καί μουρμούρισε:
— Βάϊ πώς εχω μπλέξει!
Ό Μαζάρ ΐιρυσπάθησε. να τον
παρηγορήση:
— θά ξρμπλέξης 6ε£;ύρη μου,
μή χάνης τό κουράγιο σοτ».
— θά ξεμπλέξίο... Μά Λιης, 6-
ταν έσύ άντί νά μου φέρης τη
Σφύρλα, μοΰ φέρνεις τύ κατα-
κλυσμό;
(Συνεχίζεται)
ΑΙ ενδοξοι έθνικαΐ αντκ—όχκις των Σουρμενιτών
|«ν "■«!
πολύ
Ίσταν-
μκρ1α από Την Ίσταν
Ιοι''·· καί πού είναι λογικό νά σκε-
('»»' πάς έξαγοράσθηκαν καί
/ . . Ί τά παιοιά τής
·">· Αν ομως θελήσυς νά χρησι-
δυό μικρά άγόρια
^Τ"!," της, Θ' άποκαλυ^θή
,'!ιν ""«"ίροιν παιδιών της καί γιά
τό στόμα, κρέμα-
Τί? ννναίκες καί τούρκεϋ'ες
'··■ Καί μιά τέτοια άπο-
. "ο έχη οχι μονάχα γιά
^ μα χαί γιά τό Δολβέτι, τρο-
,„/" ^"ολόγιστες Γσοις, συνέ-
Η Κιονρκαδήν ήτανε Μι-
';■ 'Εγγλέξα... θά πιστέψουν
Ή Έγγλέξι-
είναι έγγλέζικο εδα-
.τοι'Γ. ??',τό Χ(αε"άτησες... Καί
ίί-'ο δ Μενί!ι?·ος Βεξύρης
^ Ί'μανικής Αΰτοκρατορίας...
{^ σ:ιο''6α;ο κεφάλι τοΰ Δο-
77 ,"««(ί« άπό τό Πατισάχ !!
-5<η -5"0 ΙΙασα? <"'νεχισε·: ν"> πως σε πικραίνοι Βεζύ
1 ("ι το προτιμώ, άπό τοΰ
Τ0 ΧεΐΓιόΙι σον> χαρφοιμένο
ι στήν πόρτα
Γιά νά μή ν —
,Τα ποάματα ως αυτού καί
Τ1
ΟΊ
Υι· ,
'·«.,
η,
«Τι
"ιιιΑ
Την
άνακατεύ-
άιιαγιογή άπύ τ(
των παιδιών τής Σφϋρ-
Ρπ καμμιά περίπτω-
"ής τώρα Βεξύρη μου
ν .'δ'° λ07°· ?έν θά
να Χθΐσιμοποιήσης κ αί
ς ΣΦυΡλ«ς. Μιά χα-
Ο ΘΡΥΑΙΚΟΣ ΚΙΟΣΕ - ΠΑΠΑΖ
Τού συνεργάτου μας κ. ΛΕΛΜ. Π. ΚΑΖΑΝΤΖΗ (ΜΑΚΡΛΝΟΓ)
ςς σου "ι1"· τΛ
Μιλορδίνας καί νιά
άπο
την Έγγλέζιχη
ΕΙΣ ΤΟΝ
«ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΝ ΚΟΣΜΟΝ»
Προσεχώς
δημοσιεύεται τό νέον "Εργον
τού Δημ. Κουτσογιαννοπούλου
Η ΜΟΤΣΙΚΗ & ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙ
ΚΗ ΚΙΝΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟΝ
ΠΟΝΤΟΝ
(Έτη 1900 — 1920)
ΠΡΟΛΟΓΟΣ:
"Εχων ΰπ' όψιν ότι ουδείς έκ
των διανοουμένων Ποντίιυν επε¬
χείρησε νά άσχοληθή ποτέ μέ την
Μουσικήν καί Καλλιτεχνικον Κί -
νησιν είς τόν Πόντον, Γσως διότι
?διδε είς τό ίστόρημα τής ιδιαιτέ¬
ρας μ«ς Πατρίδος μεγαλυτέραν
σημασίαν, έπιχειρώ διά τής πενι-
χράς γραφίδος μου νά παρουσιά¬
ση σκιαγράφημα τής Μουσικής
καί Καλλιτεχνικής κινήσεο>ς είς
τόν Πόντον, Ιδίιος κατά τά τελευ¬
ταία ετη.
Είς τό παρόν σκιαγράφημα πολ
λάκις άναφέρεται τό ό'νομα τού
συγγραφέος τού παρόντος πονή -
ματος, ώς μουσικοΰ είς τάς πό -
λεις: Άμισοΰ, Τραπεζοΰντος, Ρι-
ζοΰντος καί Βατούμ.
Είς τό Άρχεϊον αυτού εύρισκον
ται άποκόμματα έι^ημερίδων, τής
έποχής έκείνης (1914—1920) διά
φορες φο>τογρ«ορίρς ώς καί διάφο-
ρα Προγράμματα Συναυλιών, Έ
ορτών καί θεατρικών Παραστάσε-
ων. Τό «Άρχεϊον» τοϋ συγγραφέ-
ως είναι είς την διάθεσιν παντός
επιθυμούντας νά τό επισκεφθή.
Ή παροΰσα έ'στω καί πενιχρά
έπισκόπησις τής Μουσικής καί Καλ
λιτεχνικής κινήσεοις είς τόν Πόν¬
τον ήτο άναγκαία, διότι θά είναι
όδηγός είς τόν μέλλοντα μελετη-
τήν καί διότι ή Κίνησις αυτή κα¬
τά τό χρονικόν έκεϊνο διάστημα,
ήτο άξιόλογος άπό πάσης από¬
ψεως.
Ό συγγραφεύς
ΣΗΜ. Άπό τής προσεχούς Κυ-
ριακης άρχεται ή δημοσίευσις τοΰ
νέου εργου τοΰ Δημ. Κουτσογιαν¬
νοπούλου, ή Μουσική καί Καλλι -
τεχνική κίνησις είς τόν Πόντον
(1900 — 1920).
ΖΗΤΕΙΤΑΙ μικρός γνωρίζων
χρήσιν πο5ηλάτου. Πληροορο
ρί'αι είς τά γραφεΐα μας, Νί
κης 25, τηλ.229.708.
ΖΗΤΕΙΤΑΙ νέος δακτυλογρά-
φος μόνον δι' απογευματινάς
ώρας. Πληροφορίαι είς τά
γραφεΐα μας, Νίκης 25, τηλ.
229.708._________________
ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΟΙΚΟΠΕΔΟ ΕΙΣ
ΔΡΟΣΙΑ ΠΕΤΚΟΦΤΤΟΣ
ΚΑΙ ΕΙΣ ΑΡΙΣΤΗΝ ΘΕ¬
ΣΙΝ. ΤΗΛΕΦ. 960.444.
Ιΐον
Ουδείς ποτέ είς την Ιστορίαν
τοΰ Πόντου ?γραψε τοιαύτην ε¬
θνικήν δράσιν. Οί άγώνες τού εί¬
χον σημαντικόν αντίκτυπον καί με¬
γάλην ευεργετικήν επίδρασιν επί
επικρατούσης την εποχήν εκείνην
τραγικής καταστάσεως των Χρι¬
στιανών είς όλην την περιοχήν τής
Γενικής Διοικήσεως Τραπεζοΰντος.
Όπως είς τά Σούρμενα, ούτοι
καί είς άλλας περιοχάς τής Τρα¬
πεζοΰντος θά υπήρχον ασφαλώς
κακοί Τοΰρκοι, οίτινες κατεδυνά-
στευον καί κατετυράννουν τούς
Χριστιανούς των περιφερειών των.
"Ηδη μέ τά γεγονός τής όμαδι-
κής φυλακίσείος των άγάδων των
Σουρμένων, τό οποίον διεδόθη
παντοΰ τά πράγματα ήλλαξαν τε¬
λείως.Οί τύρρανοι αύτοι, άναλογυ-
ζόμενοι τό πάθημα των όμοφύλων
τ(ον, δέν έτόλμων νά κακοποιήσουν
τούς Χριστιανούς καί νά φέρωνται
σκληρώς καί άγρίοος πρός αύτούς.
Παντοΰ οί Χριστιανοί ανεθάρρη¬
σαν, έγιναν τολμηρότεροι δέν ύπε'-
κυπτον ευκόλως είς την βίαν καί
είς τάς απειλάς των Τούρκων" ού¬
τως ή ζωή των κατέστη πλέον ή-
συχος, πλέον ελευθέρα.
Οί Τραπεξούντιοι ιδίως, οΐτινες
Ίδίοις όμμασιν ϊβλεπαν τούς αγώ¬
νας τού, τάς ενεργείας τού τάς ε¬
νεργείας τού παρά τω Γενικώ Δι-
οικητή διά κάθε ζήτημα, τάς (ε¬
νεργείας) επιτυχίας τού είς τάς
έπιδιώξεις τού άπεθαύμαζον τόν
ανδρα, ομοιον τοΰ όποίου δέν άνέ-
δειξεν ό ΙΙόντος.
Οί εκάστοτε καϋμακάμηδες (ε-
παρχοι) διεδέχοντο ό είς τόν άλ¬
λον. Οί ταλαίπωροι ένόμιζον ότι
έστέλλοντο είς τα Σούρμενα διά
νά κυβερνήσουν τόν τόπον. Δέν
εγνώριζον ίίμως ότι άλλος κυβερνή-
της υπήρχεν έκεϊ. Μέ εν νεΰμα τοϋ
Κιοσέ - ΙΙαπάξ πρός τόν Βαλήν ά-
πεμακρΰνοντο ώς άνίκανοι καί ά-
νάξιοι, οσάκις έτόλμοιν νά διαφω-
νήσοιιν μέ την γνώμην τού, ή έ-
πρόδαλλον άρνησιν έκτελέσεοις κα-
θδήκοντός τοιν ή λήψεως μέτρον
άφορώντον την ασφάλειαν των πά
τριωτών τού.
ΙΙαραλλήλως πρός την εθνικήν
τού δράσιν ό Κιοσέ-ΙΙαπάξ εφρόν¬
τισε διά την ίδρυσιν είς τά χωρία
Ναών διά την έκτέλΓ.-τ.ν των θρη-
σκευτικών καθηκόντιυν τίόν Χριστι¬
ανών καί σχολείων διά την μόρ-
φιοσιν των τέκνον των.
Επί τής έποχής τού ή παιδεία
είς τά Σούρμενα δέν ήτο άνεπτυγ
μένη ώς θά ίπρεπε, διότι προεϊχε
τό ξήτημα τής ασφαλείας τής ζω-
ής, τιμής καί περουσίας των Χρι¬
στιανών, τό οποίον κυριολεκτικώς
έβασάνιξεν αυτόν καί τούς συνερ-
γάτας τού επί μακράν σειράν έ-
τών, ώσπου κατώρθωσεν έν τέλει
νά άποτινάξη τόν ζυγόν των Τούρ
κ<ον καί νά δώση την ελευθερίαν είς τούς πατριώτας τού καί τους συνεργάτας τού. "Οταν έγήρασε δέν ηδύνατο, λό- γοι τής μεγάλης αποστάσεως τού νά κατέλθη πεζή είς την αγοράν Χουρμουρκιάντων διά νά μετάσχη είς τάς συνεδριάσεις τής ϋποδιοι- κήσεοις. Ήγόρασε λοιπόν ενα γαϊ- δουράκι καί καθήμενος έπ' αύτοΰ άνέδαινε καί κατέβαινε είς την α¬ γοράν, συνοδευόμενος πάντοτε άπό τόν έγγονόν τού τόν άείμνηστον Πέτρον ΙΙαπαδόπουλον, όστις έ- χειροτονήθη ιερεύς. Καί δταν πλέον αί δυνάμεις τού τόν έγκατέλειψαν καί ηήτύχησε νά ίδη συντελεσθέν τό Ιργον τού παρητήθη τής Άρχιερατικής "Επι¬ τροπείας. Καθ' υπόδειξιν δέ αύ¬ τοΰ καί των πατριοπών τού, ώς τοΰ μόνου ικανόν καί καταλλήλου διωρίσθη Άρχιερατικός 'Επίτρο- πος Σουρμένων δ επί θυγατρί γαμ 6ρός τού Παπά-Γεώργης Κων- σταντινίδης, όστις επί 40ετίαν καί πλέον διεκυβέρνησε τά πράγματα τής Κοινότητος άναδειχθείς καί αύ¬ τάς μέγας έθνικός καί θρησκευτι¬ κάς ήγέτης των Χριστιανών των Σουρμένων. Ή πολιτεία καί τού¬ του είναι άξία έξάρσεοος καί θαυ¬ μασμόν. Ό θρυλικός Κιοσέ Παπάζ καί μετά την παράίτησίν τού έξακολου θεϊ νά είναι 6 Ιθννων νοΰς των Κοινοτικών πραγμάτων των Σορρ- μένον, καθοδηγών τούς πάντας καί τά πάντα καί φρουρών ώς κόρην όφθαλμοΰ την μέ σκληρούς αγώ¬ νας τού κτηθεϊσαν ελευθέραν ζιοήν των πατριωτών τού , πατάσσων σκληρώς πασάν εχθρικήν κίνησιν των Τούρκων. ΙΙολλά μοχθήσας καί πολλά ά- γωνισάμενος υπέρ τής ασφαλείας των πατριωτών τού έξεμέτρησε τό ζήν έν ετει 1895 είς ηλικίαν 77 έτών. Ή κηδεία τού εγένετο μεγαλο- πρεπεστάτη παρηκολούθουν αυτήν άπαντες οί Ίερεϊς των Σουρμένων, οί πατριώται τού έξ ολων των χω¬ ρίων, οί αγάδες καί πολύ πλήθος Τούρκων. Τόν επικήδειον εξεφώνησεν ό Διευθυντής τοϋ Σχολαρχείου άεί- μνηστος Σταύρος Σ. Σπανίδης, εξάρας την δράσιν τοΰ άνδρός. Μία άνεψιά τού, δί, θυγάτηρ τής άδεφής τού έκ Κοινωνήσης μό- λις έπρόλαβεν είς την κηδείαν. Τό φέρερον ήτο τοποθετημένον είς τά χεΐλος τοΰ τάφον, Ετοιμον νά τό δεχθή ή μαύρη γή. Άσθμαίνουσα διέσχισε τό πλή¬ θος καί πλησιάσασα είς τόν τάφον, έκάθησε πλησίον είς τό φέρετρον καί ήρχισε νά μοιρολογή Τόν θεί¬ ον της.· "Ενα μοιρολόγι - ποίημα, άριστούργημα, τόσον υπέροχον, ώ- στε θά ένόμιξε κανείς ότι κάποιος ποιητής τό συνέταξε, τόσον συγκι¬ νητικόν, ωστε έκαμε τούς πάντας νά δακρύσουν πολλήν ώραν μοιρο- λογονσε, καί τί δέν εΐπε όλην την δρασιν τον την έξέθεσεν είς τό ποί ημα αύτό. Μεγίστη τιμή άρμόζει είς τόν Κ-ι οσέ - Παπάξ, είς τούς αξίους σνν- εργάτας τού καί είς πάντας τούς αλλους τούς άγωνισαμένους καί ό- πωσδήποτε συμβαλόντας είς την έ- πιτυχή έκβασιν τοΰ αγώνος τού ε¬ ναντίον τής τυραννίας καί είς την εμπέδωσιν τής τάξεως καί ήσυχίας εί ςτά Σούρμενα. ΤΕΛΟΣ ΗΙΑ ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΟΝΤΙΩΝ "ΑΡΓΟΝΑΥΤΑΙ ΚΟΜΝΗΝΟΙ,, ΕΙΣ ΠΑΝΑΓΙΑΝ ΣΟΥΜΕΛΑ ΚΑΙ ΑΓΙΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟΝ ΠΕΡΙΣΤΕΡΕΩΤΑ Ό Σύλλογος Ποντίων «,Αργο- ναται «Κομνηνοί» Αθηνών στίς 31 τού περασμένου μήνα, γιά την ψυ- χαγιογίαν των μελών τού, προγραμ μάτισε, καί πραγματοηοίησε. μίαν άξέχαστη, καί πλούσια σέ έντυπώ- σεις καί άναμνήσεις, έκδρομή, στήν Παναγία Σονμελά, στά ύψώματα τής Καστανιάς Βεροίας, καί την Νέαν Μονήν τοϋ Αγ. Γεώργιον Πε-ριστερεώτα, είς τόν Ποντιακόν συνοικισμόν Ροδοχωρίου Ναούσης. Όσους καί οσβς εύνόησεν ή θεά τνχη, γιά πολλά χρόνια θά θυμοϋν- ται τίς εύχάριστες ώρες πού περά- σανε σ' δλη τή διαδρομή, διασκε- δάζοντες μέ άφηγήβεις ποικίλων ά- νεκδότο)ν, Ιστορικών γεγονότων, τραγουδιών κλπ. ώστε εΐμαι ύπερ- 6έ6αιος ότι σέ περίπτωσι προγραμ- ματισμοΰ καί δλλοιν έκδρομών, πρώτοι καί καλύτεροι αύτοι οί ϊ- διοι, θά σπενσουν καί πάλιν νά βη- λώσουν την συμμετοχήν τους. Άλλ' ήταν μήπως δυνατόν νά μην ήσαν χαρούμβνοι καί κεφάτβι οί τυχεροί έκδρομεΐς, καί νά Ενοι- ωσαν κουρασι, οταν διασχίζοντας τούς ντυμένους στό πράσινο άπό όργιώδη βλάστησι, κάμπους καί 6ουνά τής Μακεδονίας μας, Εβλε¬ πον καί άκουγαν, την ποικιλία καί χαρή των χρταμάτων, την ούράνια μελιυδία των λογής λογής πουλιών μέ γλυκόφιονες συναυλίες στά χρυ- σοπράσινα φύλλα των δένδρων; ΤΗταν δυνατόν νά μην ήσαν κατε- γοητενμένβι, δταν στήν ώραία Πα- ραλία τής Κατερίνης (την άλλοτε Βριομερόσκαλα, καί σήμερα Καλλι- I θέα - δνομα καί πράγμα) δπου πε- 1 ράσανε μία εύχάριστη βραδνά, καί 'έφαγαν (τρεσκότατα ψάρια (μπαρ μπούνια - τσιποΰρες κλπ.) πού στήν Αθηνά οΰτε στόν ίίπνο τους θά εγένοντο; Τό άποκορύφωμα δμως τής εΰ- θυμίας καί τής χαράς υπερέβη κά¬ θε φαντασίαν δταν την Κυριακή, μέ νοσταλγία (γιά τά ψάρια βε¬ βαία), άφησαν την Παραλία καί φτάσανε στήν όλόδροση Καστανιά, καί άπήλαυσαν ενα νήδυμον ύπνον είς τούς Ξενώνας τής Παναγίας Σ ουμελά, άπ' οπου την δλλη μερά, τοΰ Άγίου Πνεύματος, μετά την θεία λειτουργία, ξεκίνησαν καί ε¬ πεσκέφθησαν, τόν όλόλαμπρον Να¬ όν τής Νέας Μονης τοΰ Αγ. Γε¬ ώργιον Περιστερεώτα, τόν οποίον άνήγειραν οί κάτοικοι τοΰ συνοικι σμοϋ Ροδοχιορίου Ναούσης (Μεγ. Γεύματος), μέ ψνχικόν σνναγερ- μόν, μέ τά χουσά τους χέρι«, σέ Άιπό τας άληομΛνήτους πατρί δας ΝΙ ΚθΤΓθΛΙΣ Τού συνεργάτου μας κ. ΠΑΝΤΕΛΗ ΦΟΥΡΝΙΑΔΗ ΰψωμα ('Τψόμ. 780 περίπον) πού δεσπόξει δλη τής περιοχϊίς, πού καί αύτοί πρόσφυγες, θύματα τής Μι- κρασιατικής σνμφοράς, έγκατέλει- ■ψαν τό χωριό τους, την Γαλλίανα, δπως ελέγετο, τοΰ Πόντου, την γήν των Κομνηνών καί Διγενή, καί έγκατεστάθησαν έδώ στήν μεγάλη μας πατρίδα, την 'Ελλάδα. Ή ύποδοχή την οποίαν έπεφύλα- ξαν, οί καλοκάγαθοι αύτοι Άκρϊ- ται, κάτοικοι τοΰ Ροδοχωρίου, μέ κωδωνοκρουσίες, μέ άδολο χαμόγε- καί μέ χαρά ξωγραφισμένη στήν εΰγενικιά τους φυσιογνωμία, ήταν ανώτερη πάσης περιγραφής. Ό Πρόεδρος τοϋ Διοικητικόν Συμβουλιον, τής Εύξείνου Λέσχης θεσ)νίκης κ. Χαράλ. Κιαγχίδης, ό κ.αί Πρόεδρος έπίσης τής έπι- τροπής άνιστορήσεως τής Νέας Μονής τοΰ Αγ. Γεώργιον Περι- στερεώτα, μέ τόν λόγον τόν οποί¬ ον εξεφώνησε, συνεκίνησε δλους, μέχρι δακρύων. Γοητευμένοι οί έκ- δοομείς, άπό την άπεραντωσύνη τής θέας δπου εστήθη ό Ναός τοϋ Άγίου Γεωργίου καί μεταρσιωμέ- νοι πρός στιγμήν, ένόμιζαν δτι δέν ήσαν κάτοικοι τής γής, άλλά κά- ποιου άλλου άμόλυντου οΰρανίου Πλανήτου. Στόν κ. Χαράλ. Κιαγχίδην, την υπό την Προεδρίαν τού Επιτρο¬ πήν, καί στούς κατοίκους τοΰ ω¬ ραίον αύτοΰ συνοικισμοΰ, μέ τά εΰ- γευστα καί φημισμένα κεράσια, ποΰ τόν τόπο τους, άπό ζούγκλα άλλοτε μετέτρεψαν είς έπίγειο Πα- ράδεισο, άξίζει θανμασμός καί κά¬ θε επαινος ιδία δέ διά την σύλ¬ ληψιν τής φαεινής ίδέας άνιοτο- ρήσεως τ|ς άλλοτε είς τόν Πόντον Μονής τοδ Άγιον Γεώργιον Περι¬ στερεώτα, έργον μνημειώδες, καί υψίστης 'Εθνικής σημασίας, πού θά θυμίζει επί αίώνας στούς μετα- γενεστέρους, δτι οί πρόγονοί τους, γεννηθήκανε καί κατοικούσανε άλ¬ λοτε έκεϊ στόν μακρυνόν Ελληνι¬ κόν Πόντον, καί δτι ξεριζωθήκανε άπό τίς έκεϊ έστίες τους διότι καί την εποχήν εκείνην, στούς ίσχυρούς τής γής, πού ξέρουν ν' άπονέμουν Ό Πρόεδρος τοΰ Συλλόγου Ποντίων «Άργοναΰται Κομνηνοί» κ Ιωάννης Χ. Παπαδόπουλος, οί κατενθουσιασμένοι έκδρομεΐς καί ό γράφων, έκφράζουν τάς απείρους ευχαριστίας τους, στόν κ. Χαράλ. Κιαγχίδην, τά μέλη τής υπό την Προεδρίαν τού 'Επιτροπής καί τούς εύγενεϊς, νέους Άκρίτας, κατοί¬ κους τοΰ Ροδοχωρίου, γιά την ςρι- Άρχαία ίστορική πόλις εις τά μεσόγεια τοΰ Πόντου καί ά- ερα τού γνωατοΰ άπό την Ι ρίαν Λΰκου ποΤαμοΰ (Π λογίτ. Γρηγορίου Νύσσης 46). (Ίστορία) . Αί γνωμαι των άρχαίων καί νεωτέρων Ζστοριο γράφων διίστα-/ται ώς ποός τήν άρχικήν τοποθεσίαν τής πόλεως. Μετά τόν θάνατον τοΰ Μεγά- λου Αλεξάνδρου είς την Βαβυ- λών* τό έτος 323 π.χ. καί τον φόνον τοθ Μιθριδάτου ^οΰ Α', πού ήτο ύκρΰϊτος Εδρυτής τού Β α σιλείου τού Πόντου, άιπο τ^ν διά δοχον τοθ Μεγάλου Αλεξάνδ¬ ρου, ό κυριώτερος ίδρυτής τοθ Βααιλείου τοθ Πόντου, %πό τό Ι τος 123 — 66 Π.Χ. ήτο δ Έλ- ληνομαθιΐς κχί μεγαλοπράγμων ΜιθριιδάΤης δ ΣΤ' ποΰ ελέγετο 'Ευπάτωρ. Χ) Τίόντος Μόμμς εί; τό «'!■· ^τοάρ ΡαμαΙν» Τόμος 6 σελ. 138) άναφέρΐΐ δτι δ Ρωμαΐος στροίττ/γός Πομπήϊος κατά την εκστρατείαν είς Πόντον πρός κζθνπόταξΐγ των μερών έκείνο)ν εί* την Ρωμ,αϊκήν Αύτοκρατορ'- αν, χχζέψιρζ μεγάλην νίκην κα τά τοΰ Μι,θιδράΤου κοντά εις τλν Λύαον ποταμόν καί είς τςν τό¬ πον αυτόν, πρός ανάμνησιν τής μεγάλης νίκης Ικτισε πόλιν πού ■ή·/ ώνόμ-χσε Νικόπολιν, είς 5ί τήν σβλύδα 166 λέγει ^ μ^τά την Γδρυαίν της έγκατέττησεν είς αυτήν τούς αναπήρους, "'γί. ροντας καί ίρν.ετο>ζ ύπηρέτας.
Δίων δ Κάσιος είς τήν ίστορί
7.x Λε. λέγει δ"·- είς τδν τόπον
^που ίχχιΐΐ. την πόλιν δ Πομπή
ϊος μετά την νίκην αύτοθ καιχά
τού Μιθ:5ράΤου, έγκοαέστηστ
τού; Τρα'>μ,α·:ίας, ύπερήλικας
■'.χί πολλού; έθελο·/τάς ά,πό τά
περίχωρα, ή δέ όνομασία τής π-"·1
λε<ο; όφείλεται είς τήν επιρρο¬ ήν, πού είχεν δ Έλλη·νικός πλτ; θυσμός είς εκείνην την έπονήν. Είς τό σόγγραμμα «Αζί Μινέο Πχρί 1878, Φοντασιόν ντέ Νικ-.. πόλ» (σελίς 388) άναφέρε-·α· Ι "·. δ Πομπήϊος 25ρυσε πόλιν εί.: τόν τόπον τή; νίκης, ποΰ τήν ώ νόμασε Νικόπσλιν. Ό Πλύνιος εί; τό «Ίστονάρ Να-το^ρέχ» (χ ^ελ. 4) κατατα^ σει τήν Νικόπολιν μεταξύ τώ" κυριωτέρων πόλεων τής Μικρά; Άσίας. Ό Στράβων εί; τό βιβλίον 1Β σελίς 533 άναφϊρει αυτήν ώ; καλώς κχτοικουμένην. Ό 'Εζέν Μπούρ (Κ.Ι. Γκραμ. μέ 5189) τοποθετεΐ τήν ίδρυσιν τής πόλεως είς την Άδριανήν (σημερινόν Ά^ιρές) ύ,ποατηρί ζει δέ την άποψιν Του εί; την κάτωθι έλλειπή επιγραφήν, πού άνεΐρεν έκεϊ κατά τή>ν περιήγη
σιν του άνά τόν Πόντον.
ΠΕΡΑΚΑΣ ΑΤΑ ΤΑΔΩΤΑ
ΤΗ ΛΑΜΠΡΩ Β0ΤΛΗ ΚΑ-
ΠΩ ΤΙΚΤΩ ΔΗΜΩ ΑΑΡΙΑ
ΝΗΣ ΝΙΚΟΠΟΑΕΩΣ ΤΗΣ Ω-
ΚΟΡΟΝ ΚΑΤΡΟΠΟΛΕΣ.
Ό Προκόπιος πάλιν είς τό
κεφάλαιον (περί οίκοδομών σ.
252 έκδοσις Βάννης) λέγει: «Ό
Πομπήϊος δΤαν ένίκησε τόν Μι
θριδάΤην Ικτισεν την Κολωνί-
αν» (σημερινόν Κοϊλάχισαρ)
καί παρακάί-ω είς την σελίβα
253—254 άναφέρει δτι « εί;
την ΝΐΛίΛπολιν 8που έμαρτύρη
σαν οί 45 χριστιανοί, κχτά
τούς διωγμούς τοΰ Διοκλητια-
νοϋ, ανηγέρθη μονασ^ήριον έπ'
ονόματι αύΤών καί ίερός ναός
τοΰ Άγίου Γεωργίου».
Ό "Αγγλος συγγραφεύς Ράμ
σεϋ (Στάτιουμ Μέντικα) σελ.
26, τοποθετεϊ την ίδρυσιν τής
πόλεως είς τ0 άλλοτε Άρμενι-
κόν χωρίον Πίουρκ.
Έκ των νεωτέρων συγγρα-
φέων δ Σάββα; Ιωαννίδης (Ί
στορία Τραπεζοΰνΐο;) άναφέρει
δτι, δταν δ ΠομΛήιος έ.νίκησϊ
Τόν Μιθριδά^ην είς την άρισ^ε
ράν δχθην τοΰ ποταμοΰ Λύκου,
εί; τό ίδιον μέρος ίκτισε τήν
Νικόποιλιν, ή δποία επί τής έ-
ποχή; των Βυζαντινήν μεΤε-
φέρ&η εί; την σημερινήν Τοπο
θ&σίαν κοντά είς τού; πρόποδα;
τοΰ φυσικοΰ φρουρίου ποΰ ελέ¬
γετο Άκράπολι;.
Παρά τά; άλληλοσυγκρουο-
μένας γνώμα; των διαφόρων ί
στορικών ή μάλλον πιθανώΤερα
έκτίσθη εί; την αριστεράν πλευ
είναι δτι ή άρχα-ία Νικόπολι;
έ%Τίσθη είς την αριστεράν πλευ
ράν τοΰ Λΰκου ποναιμοΰ είς ά-
πόίτασιν 6 χΐιλ. άπό τήν σηιμε-
ρινήν τοποθεσίαν καί εί; αγνω
στον χρόνον μ.ετε>φέρθη διά
στρχτιωτικού; λόγους εί; Τήν
σημερινήν τοτιοθεισίαν.
Τό γεγονό; τ0οτο προκύπτει
έκ τοΰ δτι τά τείχη καί τό φρού
ριον μέ τόν δκτάγιονον πύργον
επάνω εί; τόν γρανιτώδη λό-
φον ΰψους 800 ;ιέτρων, πού
δεΛΐόζει εί; την πε,ριοχήν ίκεί
νην, έκτίσηθσχν υπό Τών Ρω-
μαίων καί έτΐΐσκΐυάσθη'σαν υ¬
πό τοΰ ΑυΓ'οκράταρος Ίουστι
νιανοΰ τό Ιτο; 527—565 (Προ
κόπιο; περί οίκοδσμων 111 ο-
253).
Ό "Αγγλος συγγραφεύς Ράμ
σεϋ είς τό σύγγραμμα «Δή Ί-
οτορ[ικ,άρ Τζεογραφί δφ Άζια
Μινόρ 1890» άναφέρει δτι, ή
τοποθεσία α&Τη άπετέλει κεν¬
τρικήν πόλιν τοΰ 21ου θέματος
Κολωνίας, σπουδχίαν στρχτηγι
κήν θέσιν κ·αί προχωρημένον
ισχυρόν φρούριον (Μαυρόκα;
τρον δπω; τό ώνό»ιαζαν) τοΰ
έλληνικοΰ πολιτισμοΰ είς τα ά-
^ολί-Λοί τύνορχ τίς Βυζαν'Ί-
νής Αύτοκρατορίας,_
Ή Ν-κόπολις λόγω τής τοι¬
αύτης προνομιοΰχου θέσεως, έ
κυριεύθη υπό τών Τούρκων τό
?Τος 1473 ήτοι 20 ίίΤη μετά Ην
δλωσιν τής Κων) λεως καί Ϊ3
2τη μετά την πτώσιν τή; Τρα¬
πεζοΰντος, 8τ*ν δ Τοΰρκος
ραττηγό; Όνουλούκ Β«λή ά:
ξεστράΤει»σε κατά τοΰ άρχοντος
τής Κα·ρ*μα·νίας καί Μεγάλης
Άρμενία; Ούζούν Χασάν, γαμ¬
βρό» τοΰ Δαυίδ Κομνηνοϋ κα!
ένίκησε αυτόν εί; τό Τερτζάν
περιφερείας 'Ερζι^ζάν.
Ή πόλις ώνομάαθη υπό τών
Τούρκων Καρά Χισάρ — σαρ
κί (Άνχτολικόν μαύρον φρού¬
ριον) %χί Σεμπίν Καρί γισάϋ
λόγω τών μ_ετχλλευμάτων στυ
πτηρίχς πού ήσαν ϊφβονα είς
τήιν περιοχήν έιχείνην.
Ή Νι<κόπολι; ήτο 2δρα Νο- μχρχία; καί Μητροπόλεως, ύ πό Τήν δικαιοδοσίαν τής όποί- α; ύη-ή^οντο 96 έλληνικαϊ Κοι νότητες μέ 40.00*0 πληθυσμόν καί 115 έκ·κλησ(χς. 138 σχο- λείχ κχί 6000 μαθητάς, *πετέ λει δέ σπουδαίον κέντρον 8ια- μετχκομιστικοΰ έμπορικοΰ καί εϊσαγωγι.κοΰ Ιμ,πορίου, πού δικ- ξήγετο διά τοΰ λιμένος Κερ*- σοϋντος μέ τήν δποίχν συνδέε- το δι' άμχξιτής δδοΰ. Κχτά τόν Α' Παγκόσμιον πό λεμον Τήν 2 Ίόνλίο» 1915 Ι- ςερράγη ή έπανάσταοις των Άρ μ,εναΐων εναντίον τή; τουρκική; κυβερνήσεω;. Οί Τοΰρκοι έπυρπόληααν τά; συνοικίας των Άρμεναίων άλ' ή πυρκαϊά έπεξετάθη εί; δλην τήν πόλιν καί έντό; ολίγων ώ- ρών καταστήματα, δικαστήριον έκκλησίαι, τεμένη, σχολεϊα καί χιλιάοΈ; οικίαι Ιγιναν πχρανά λωμχ πυρό; διεσώθησαν δέ μό νόν μία χκραία συνοικία τών τούρχω^ καί μιχ των Έλλήνων, δπου συνεκεντρώθησαν βλο; ό έλιληνΐΓλός πληθυ-σιμός τή; πό¬ λεως. Οί' Αρμεναΐοι τότε ήνχγκά- σθηισχν νά συγκ-εντρω&οΰν επά¬ νω είς τό φρούριον, δπου μεΤά 1 δεκαοκτχήμερον άπεγνωσμί"- νον άγώνα, ήναγκάσιθησαν τελι κά νά άφήσουν γυναικόπαιδχ καί γέροντας επάνω είς τό φρού ριον, οί δέ ύιπόλοιποι άνδρε; έν καιρώ νυκτός έ^ράπησαν είς φυ. γήν, δπότε ίλλοι μέν έκ^τών Τούρκων άνέβηκαν είς τόν κα- λέ καί κατέσφαιξχν άγρίωί τά γυναικόπαιδα, ώΐοι δέ έ—&τέ- θησαν καΤά τών διχφυγόντων, οί πλεΐστοι τών οποίων έξοντώ- θη·σαν κχί οδτω 6000 άρμεναϊ- οι χπωλέσθησαν καί έλάχιστοι διεσώθηισαν κρυ«Τόμΐνοι είς τά πέριξ βουνά. Περί τά τέλη τοΰ 1916 αρ- χισχν οί ίιωγμοί καί αί έκτο- πίσει; των 'Ελλήνων τής περι φερείχς Ν'κοπάλεως, κατά τού; οποίος άθώοι άνθρωποι εδρον οικτρόν θάνατον άπό τάς κα- κουχίχ;, τάς στε,ρήσεις, τάς τχ- λαιπωρία; καί την πείναν. Κατά την άνχκωχήν τοΰ 1928 έπανήιλθον εί; τά μέρη των, άλ¬ λά δταν επεκράτησε τό κίνττ/μα τοΰ Κεμάλ έπεδεινώθη καί πά¬ λιν ή κατάστασις των χριστια¬ νών ϊως δτου υπεγράφη ή Συν θήκη Λωζάνης, περί Άνταλ- λαγή; τών πληίθ>υσμών τήν 30
Ίανουαρίου 1923, δπότε 8σοι
κχτώρθωσχν νά έπιζήσουν έγκα
τέλειψχν βωμ,ούς κχί έ-στίχ; καί
κολοσσιχίας περιουσίας καί κα
τέφυγον εί; Έλλάδα καί έγκα¬
τεστάθησαν είς διάφορα μέρη
ρη τής χώρας.
Π. ΦΟΎΡΝΙΑΔΗΣ
ΜΕΘΕΟΡΤΙΑ
λόφρονα φιλοξενίαν καί τάς έπι-
δαψιλευθείσας τιμάς, καί εδχονται
άλόψυχα οποις σέ σύντομο χρονικό
διάστημα, μέ τήν συμπαράσταση
τών άπανταχοϋ Ποντίον, καί όλον
τών 'Ελλήνοιν, ίδουν όλοκληρούμε-
νον τό άξιον μιμήσεως καί θαυμα-
σμοϋ δημιούργημά τον. 'Εμπρός
λοιπόν καί μην ξεχνάμε «τά πάντα
δύναται νά έπιτελέση ή ανθρωπί¬
νη θέλησις, καλώς διευθυνομένη».
Ίσ. Μανροματίδης
ΕΚΑΕΚΤΟΙ ΓΑΝΟΙ
Τό εσπέρας τής παρελθούσης
Κυριακής ετελέσθησαν είς τόν Ι¬
ερόν ναόν τοΰ Άγίου Ελευθερίου
Γκύξη οί γάμοι τοΰ κ. Άντωνίου
Χριστοδουλίδη μετά τής θελκτικω
τάτης θυγατρός τοΰ Διευθυντού
τοΰ Ταμείου Γενικών 'Εσόδων κ.
Δανιήλ δίδος Άννης. Τήν τελε¬
τήν τών γάμων παρηκολούθησαν
οί συγγενεϊς καί φίλοι αμφοτέρων
των οίκογενειών ώς καί άρκετά έ-
κλεκτά μέλη τής Άθηναϊκής Κοι-
νωνίας.
Ή εφημερίς μας εδχεται είς τά
ταιριαστό ζεΰγος βίον ανέφελον,
συγχαίρει δέ τόν κ. Δανιήλ διά
την ευτυχίαν των τέκνων τού.
Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΗΕ ΠΙΡΕΛ-
ΛΙ -
"Ενα έκχτομμύριον κ-αί πλέ¬
ον τ$,μάχιχ έλασηικών κχί ί&ρο-
6χλάμων θά κατχίκευάση ή Πι
ρέλλι — Ελλάς τό 1970. Τό
πρόγρχμ,μα παρ>αγωγής περιλαμ
βάνει: 649.ΟΟΟ έλα-ικ.0, παν¬
τός τύπου, 400.000 άεροθχλά-
μων παντός τύπου.
ΖΗΤΕΙΤΑΙ: διπλωματοθχος φαρ
μσχοποιός πρόσφυξ διά λει¬
τουργίαν έπικερόοθς Φαρμα-
κεΐου είς 'ΕπβρχΙαν. Πληροφο¬
ρίαι είς τά Γραφεΐα μας.
(Συνέχεια έκ τΛς 1ης οβλ.)
τα πάλιν καί μάλιστα εφέτος,
συγκεκριμένα τόν περασμένο
μήνα, δπάτε συμπληρώθηκαν
πενήντχ χρόνια άπό τότε.
Καί δμως,φοβοΰμαι, εχω τήν
έντύπωση, πώς αυτή ή ^μχΧή
ρωση μιάς δλόαληρης πεντη«ον
ταετίας άπό τοΰ γεγονότος έκεί
νού μέ τήν τεραστία Ιστορική
σημασία τού πέρασε σχεδόγ ά-
παρατήρητη' φάνηκε σάν νά
τήν Ιχη λησμονήση τό Ιθνος.
Μιά συγκεντρώση στήν "Ενω
σιν Σμυρναίων, μια αλλη στήν
'Ιδστίχ Νέας Σμύρνης, λίγα άρ
θρα στίς προσψυγικές έφημερί-
δες ήσαν δλα κι' δλά1 έκδηλώ-
σεις, πού φάνηκ*ν κΓ αύτές με
μονωμένες, περιθωριακές στή
σύγχροντ) ζωή τοΰ "Εθνους μας,
περιορισμένες μάλλον μβταξύ
ορισμένην εκπροσωπών, τής πχ
λαιότερης κατά τ0 πλβΐ<—όν προσφυγικής γενεάς, άπό τούς περισσότερον πρωφανώς φανα-τι κοος νοσταλγούς καί μνήμονες τα>ν περχσμένων.
Τό σωστό είναι νά προστε-
θοΰν καί κάποιβς ίστορικές, σχε
τικ«ς, έπιορι/λλίδες σ' Ινα έδδο
μχδιαίο περιοδικό τών Αθηνών
Δέν μποροΰν δμως νά- θίωρη-
θοΰν δπωςδ"ή<ποτε άρκετά, αύτά καί μόνον. Τό φχινόμενο Ιχει ασφαλώς υΐς έξηγήσεις καί τίς δικαιολο γίες τού" άλλά άς μην έκΤαθοΰ ιε α' αύτό' πρόκειται πλέον γιά Ινα θέμα, κοινωνικό, έθνικό καί πνευμχτικό πολύτίλ&νρο πμ>
χρειάζεται ασφαλώς μίαν ίδια!
νερη καί περισσότερον έμπβρι-
στχτωμιένη μελέτη. Άς άρικ&σ-
Τοΰμ* επί τοΰ παρόντος νά, έπι-
σημάνουμε τό γεγονός' καί άς
τό έπισημάνουμε μέ τήν άποψη
κχί την έλπίδα, πώ; έστω καί
ή άπλή διαπιστωθη τού, ένδε-
χομένως/ θά παρωθήση σέ έπι-
κοδομητικούς διαλογισμούς καί
τούς άρμοιδιάτερους άπό τούς έ-
θνικούς μας παράγοντες, άλλά
χαί τό πλατύτερον κοινόν καί
ημών των προσφύγων είδικότε
ρχ καί των πανελλήνιον γενικό
:ερχ, δλων έκείνων, οί όποΐοι
μέ συναίσθηση ευθυνής, σ' δ-
ποια θέση κι' άν βρίσκονται, ά-
γωνιοΰν γιά την ύπόσταση καί
Τό μέλλον τοΰ "Εθνους μας.
Καί άπό τής πλευρας μάλι-
στα αυτής, χρήσιμο είναι, να
σημειωθοΰν γιά Τό ούσιαστικό
νόημά τους καί νά έξαρθοΰν, σά
βαθυστόχαστο καί έναγώνιο ή-
θικό καί έί)νικό δίδαγμα2 δσ*
μάς είπεν δ σΤρατηγός Δημ. Τ.
Νάτης Μπότσαρης τό βράδυ τής
15ης Μαίου στήν αίθουσα τ·?)ς
Ενώσεως Σμυρναίων κχτά τή
«ΙΙΙΙΙΙΙΙΜΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΗΙΗΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΗΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΜΙΙΙΙΙΙΗΙΗΙΗΙΐυΐΙΙΙΙΐΗ
ΣΤΟΝ ΣΤΕΛΙΟ ΣΠΕΡΑΝΓΣΑ
συγκεντρώση ακριβώς, έξ φρ
μ ής τής συμπληρώσεως μι&ς
πεντηκονταετϊχς άπό τής ήμεοσ
μηνϊας τής άποβάσεως των Έλ-
ληνικών άπελευιθερωτικών στρ*
τευμάτων στήν προχυμαία της
Σμύρνης.
«"Ας Ιχωμεν την έλπίδα μας
είς τό θεό' «συν Αθηνά καί
χείρα κίν«ι». ΠοΤέ δέν εΤναι
άργά' ποτέ δέν ενίκησεν ή ά-δι-
κία. Άρκεΐ, έκεΐνος πού εχει
δίκιο νά μην δχη μόνον μυαλό,
άλλά νά Ιχη καί καρδιά! καί
συνέχεια καί συνεπεία κ«1 το
αίσθημα τής άγάπης, τής αλ¬
ληλεγγύης καί τί)ς δμονοίας»
Υπήρξεν πραγματικά, Ιστορι
κά, επιβεβλημένον, ώραίος καί
βεβαιότα/τα τολμηρός, δ διασκε
λισμός τοΰ Έλλη,νικοΟ "Εθνους
κατά τό Μάϊο τοθ 1919 προ«
τήν άλλη άκτή τοθ ΑΙγαίοι».
"Αν έπηικολούθησιε ή συντριπ-Π
κή πτώση, τοθΐτο δέν &Α «Ρειτβι
νά αποδοθή σέ Ιλαττωματικά-
τηαα τής 'ϊδέας. Δέν ή^αν 4το
πή ή Ί6έα, οδτε λείπανε οί δι»
νάμεις γιά τήν πραγμάτωσις
της. "Βλϊΐψεν ή «ίσ^ΐϊ σ* α»Τήν.
Την μόλεψαν καί κατ*ατρέψά~
νε τήν στιλπνότητχ τί)ς αΓγλης
της, ποΤαπές κατοκ&ράτητες, ί-
νάρμοστ,α πάθη καί μίση ά«ό-
μη. Οί Γδιες χθαμαλότητες που
λίγο Ιλειψεν νά καταστρέψουν
καί τό Ιρ-^ο τοθ Μεγάλου Α¬
γώνος τ^ς Άνίξαρτηοιας κα^α
τό 1821..
Άλλά καί πάλιν κάτι άνάλο-
γο τελΐ'κα συνέβη καί στή νεώ-
τερη πβρίπτωση. Παρά τόν 5λβ-
θρο μβ^α τήν κατάρρβυση Το0
φθινοπώρου τοϋ 1922 ή 'Ελλά¬
δα δέν χάθηικε.
Δέν χαθηκε καί κλβίνει άναμ
φισβήτητα ιι,έσα της δυνάμεις
για καινούργιες λάμψεις.
Αύτό εΓνχι τδ «μέγιστον μά-
θημα» καί γιά τούς σημερινούς
καί γιά τούς αύριανούς ελληνες
άπό τα- περιστατικά τής ί
*ς 1919 — 1922.
Τά μεγάλα ?ργα καί γ
άτομα πρόοαιται, «Γτβ γιά Ιθνη,
άξιώνουν πίστη άπόλυτη, άνιδιο
τέλη, άνυστ&ρόβουλη, στήν Ί¬
δέα πού τά έμψυ-χώνβι' δξαροη
πάνω ά·πό τά έκάστοτε ταπεινλ.
Άξιώνουν «αρετήν καί τόλ¬
μην» καΤά- τό 8ιδχκΤμκότ*το
στΐχο ου Κάλβου.
Κχί τουτο είναι" τοθτο είναι
πού δχει σημασία ν4 τό παρ«-
δεχτοΰμε:
Μας ελειψεν ώς Έθνότη»;,
σ' έκείνους τούς κρισίμους καί
κορυφαίους καιρούς γιά Τόν
Ελληνισμόν, ή Άρετή.
ΝΙΚΟΣ Ε. ΜΗΛ1ΩΡΗΣ
Τοθ χρόνου ή ροή. κυλδ άστσμάτητα.
"Ολα μέσα σ' αυτή χάνονται κα! σβύνουν
κι δοα μέ κόπον ό ανθρωττος ύψώνει
γκρεμίζονται,
Καί μήτε ίχνη. δέν άφήνουν.
ΠολλοΙ δοξάστηκσν στό διάβα τής ζωής.
μέ άναιμικά, κι' άσήμαντα ίργα.
Γεύτηκαν
καρττούς, πού δέν ίθρεψεν ή προσφορά τους
κι' δοσ, ποτέ. οΰτε κδν όνειρεύτηκαν.
Μά δταν τού χρόνου τό πλήρωμα Εφτασε,
καί τής ζωής κόβει ή Κλωθώ τό νήμα,
μέ τό χροσό ψαλλίδι, ή άνάμνησί τους σβεΐ
ξεχνιοΰνται εύτυς σά μποΰνε μέσ' στό μνήμα.
Μά έσύ.
Σττεράντσα
πού ή Αίολική υου Χύρα
μέ πάθος κι' Ιμπνευσι
τή ττατρίδα ϋμνησε,
καί στών παιδιών μας τή ψυχή, βρήκβ σωστά
τόν δρόμον, καί τού καλοϋ τόν τΐόθο ξύπνησε,
σκύψε κι' Ιδές.
Στή κόθε μερά πού τιερνα.
τό ?ργο σου, 6λο καί πιό βαθειά ριζώνει
Δίντρο. π^ύ οθτ' ό χρόνος δέν τό μάρανκ
Κι' ώ θσμο!
Νέοι φυτρώνουν κλωνοι.
Διαμάντι είναι ττολύτιμο, καί λάμπει φωτεινό
Διαμάντι. ,ιού ό χρόνος, δέν τό ψθείρει
μα τό στιλβώνει.
Πηγή άστείρευτη,
Δροοιά χσρίζει. σ' δοους
γέρ·οπυνε σ' αυτή.
Τρέχει. κι' άτιλώνει
άπλώνε,..
Κι' δσοι άνήμττοροι, εύΐύς νά μυηθοθν
Στή Γέχνη
νά δραοκελίσουν τά Ιερά τβμένη
κι' ώδιάφοροι, ή άρνητές στό 6ργο σου Εμειναν,
τώρα, άδίστακτσ σιμώνουν μαγεμίνοι.
Ίσως τό σωμα σου
δπως λές
στοθ χρόνου τή φθορά
ν' άντιοταθή δέ μττόρεσε
καί έ'λυωσε οτή γή
Μά μένει ή εύγενική, κι' όλόφωτη μορφή σου
Σύμβολο.
Κσϊ τό τιτάνειο ^ργο σου, πνευματική πηγή.
ΜΑΙΡΗ ΜΠΟΥΣΜΙ1ΟΥΡΕΛΛΗ
ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΡΑΒΙΑ
Σαλπάρουν τώ καράβια νύχτα μερά
δφοβα οτίς μεγαλοφουρτοθνες καί στόν άγριαγέρα
ό Κσπετάνιος έ'χει κανονίση τή ρότα τού
φωνάζει τόν τρίτον καί παραδίδπ τήν ρόδα του.
Ό Μηχανικός ό πρώτος ξεκουράζεται
παρέδωσε στόν δεύτερον χαΐ άναπαύεται
διότι οί μανοθβρες ώς πού νά βγοθν 6ξω άιΐ' τό λιμάνι
τόν «ούρασαν πολύ τόν ϋκαναν ρεμάλι.
Οί καμαρωτοι τρέχουν δλοι &νω κάτω
κι ό μάγειρος έτοιμάζει άπό ?να καλό πιοτό
οί ναΰτες τιαλεύουν μέ τα παλαμάρια στήν κουβέρτα
καί ναυτοξυλουργός ξύνει κσρφώνβι δίχως κουβέντα,
ΟΙ καδένες τών άγκυρών τοΰ καραβιοΰ μαζευτήκανε
είναι έ'τοιμες στό πρώτο πόρτο νά ςαναμολύσουνε
δλοι σάν σέ κυψέλη στό καράβι δουλεύουνε σκληρά
πότε βάψιμο πότε Λλμπουρο δλοι μέ κ«λή κορδιά
Οί μηχανές κανονικά άκούγοντσι πως τιάνε
ό έλικας στριφογυρνδ μέ τέμπο 'στόν λεβάντε
καϊ ή σημαία μας ξαπλώνεται σ" δλη τήν ύδρόγβιο κυματιστή
τήν σέβονται καί τά κόματα διότ' «Τνε Έλληνική.
Μόνον ή Έλλάδα μας γεννά τούς καλύιερους ναυτικούς
Μάλτα γιόκ δέν άκούστηκε ποτέ άπ' αύτούς
τή; θαλάσσας την άλμύρα καί τ' άγέρι τίχχομε 'στό πετσί μας
γι'αύτό τα ναυτοπούλια μας χρυσώνουν την τιμήν μας.
ΓΕΩΡΓ. ΔΑΡΑΚΗΣ
Σπάρτης 32 — ΧαϊΒάρι
Η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ ΠΡΟίΩΠΙΚΟΤΗΤΟΣ
(ΣΐΛ/έχεια έκ τής 1ης σελΐδος)
μυστπριοκΓϊν ζωήν αυτής καΐ
είς την θείαν λατρείαν, δχι βε¬
βαίως μηχανικως καΐ άπό α¬
πλήν συνήθειαν, δπως συμ-
βαΐνει δυστυχίας μέ τούς πολ-
λους, ή έπαφή μέ την φύ-
καΐ Λ συναναστροφΓΐ μέ εύγε-
νεϊς ψυχάς ένιοχθουν την πΙ-
στιν πρός χον Θεόν κ,αΐ λόγω
τού στενοΰ συνδέσμου Θρπ-
σκεΐας καΐ Ήθικπς προάγεται
ή ήθική ζωη καΐ έπισχΰεται δ
χαρακτηρ.
Ι
Η ΘΕ ΙΑ ΧΑΡΙΣ ΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝ
ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΕΟΣ
Ή καλλιέργεια καΐ ή τελει-
οποΐηοις τής ηροσωπικόττττος
δεν είναι μόνον έργον τοθ
ανθρωπίνου μόχθου καί πόνου.
Ό γεωργός βεβαίως θά ν—'Ρ-
γήση την γήν, θά σύρη τό ά-
ροτοον, θα σπείρπ, άλλά είς
ουδέν θά ώφελήοουν οί μό-
χθοι τοϋ γεωρνοϋ, αν δεν έμ-
φανιοθοϋν άνωθεν τώ νέφη καΐ
αί βροχαί. "Αλλωστε Λ προοω-
πικότπς δέν ανηκει είς τα φυ-
σικής τάξεως πράγματα. ποθ εί¬
ναι δυνατόν νά διαμορφωθοΰν
καί άναπτχχχθοϋν μονον μέ
μέσα έζωτερικά. Ή πνευματι-
κη μας ύπαρξις τέλει υπό την
άμεσον έζάρτηοΐν τού θεοΰ.
Ή καλλιέργεια αυτής χωρΐς
την επενέργειαν τής χάριτος
άποβαίνει αγονος προοπαθεια
Λ περιοριζεται είς μίαν έζω-
τερικην διαικόομηοιν. Χαρα-
κτηριστικδς είναι ό λόγος τοθ
Χριοτοΰ είς την επί τοϋ "0-
ρου Όμιλίαν, οί άναφερόμε-
νοι είς την ανθρωπίνην προσ¬
πάθειαν, 6πως θεμελιώαη την
πνευματικήν οικοδομήν τής
ψυχής επί άσφαλους κ.α! σχλο·
νήτου θεμελΐου, οΐκειοποιου-
μένη την θείαν χάριν: «Πας
οΰς, δστις άκούει μοί τοϋς λό-
γους τούτους καί ποιεί αύτούς,
όμοιώσω αυτόν άνδρΐ φρονι-
μω, όστις ώκοδόμησε την οΐ-
κίαν αύτοϋ επί την πέτραν
καί κατέβη ή θροχή καί ήλθον
οί ποταμοΐ καί επνευσαν οί ά-
νεμοι καί —ροσέπεσεν τή οΐ-
κΐς» έκεΐνη καί ούκ έπεσε' τε-
θΐιμελίωτο γάρ επί την πέτραν
καί πάς ό άκούων μου τοϋς λό-
γους τούτους καί μη ποιών αύ
τούς όμθιωθήσεται άνδοΐ μω-
ρώ, όστις ώκοΰόμησε την οΐκι-
αν αυτού επί την άμμον καί
κατέβη ή θροχή καί ήλθον οί
ποταμοΐ καί επνευσαν οί άνε-
μοι καί προσέκοψαν τή οΐκία
έκεΐνη, καί έπεσε, καί ήν ή
πτώσις αυτής μεγάλη». «Ματθ.
Ζ ■ 24 - 28).
Υπό την επενέργειαν της
χάριτος τοΰ Θεοϋ ό άνθρωπον
ευρίσκει την ίσορροπίαν τού
είς την μεγάλην πάλην που
κάμνει μεταξύ τής ήθιικής τού
ελευθερίας καί τής φυσικής ά-
ναγακιότητος, μεταξΰ τοΰ άγα-
θοϋ καί τοϋ κακοϋ, τής άγά
πης κα! τοΰ μίσους.
"θταν ή θελήση τοΰ ανθρώ-
πυο έναρμονιζεται μέ τό θεί¬
ον θέλημα, τόχε παράγεται
ό άγλαός καρπός , Λ χριστια-
νικη προσωπικότης. Την θέλη
σιν τοϋ άνθρώπου ή Άγία Γρά¬
φη άποκαλεϊ καρδίαν καί αυτή
αποτελεί τόν πυρήνα τής προ-
σωπιικότητος.
__________(Συνεχίζεται)
ΝΕΟΣ ΔΙΕΓΘΥΝΤΗΣ ΝΟΜΪ-
ΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΕΙΣ
ΤΗΝ ΕιΣΣΟ ΠΑΠΠΑΣ
Ό κ. Βασίλειος Ζηρίνης, σύ;ι
βουλο; τού δμ,ίλου των ε.αιρει-
ών 'ΈσσοΙΙάιτπας καί ύπεύθυνος
διά την διοικητήν ^οργάνω¬
σιν Τών νομ,ικών καί έτέρων συ-
ναφών ύπιορεσιών αυτών άπεχώ
ρησεν έκ τής θέσεώς τού. μετχ-
τεθε1ς είς τόν "Οργανισμόν Φυ-
σ-.κοΰ Άερίου τής "Εσσο Γιοΰ-
ροπ Ίνκ. εί; την Χάγην τής
"Ολλανδίας. Άπό τής 1ης Ίου¬
νίου, τα καθήκοντα τοθ διευθυν¬
τού τής νομικής υπηρεσίας τοϋ
δμ,ίλου τών έταιρειών "Εσσο
Πάππας άνέλαβεν ό κ. Γειόργι-
ο; ΦουνΤεδά·κης, άσκών 4πό τοΰ
ϊτους 1966 τα καθήκοντα τοΰ
ύπίδιευθυντοϋ αυτής.
«Άπό την εκθέση των Μεγάλων Φυσΐογ> ωοιών»
Γρσμμότων κα! Τεχνών»
ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΛΙΟΓΛΟΥ
Στήν αϊθουσα τοϋ «ΓΚιρνασ-
θεσησοϋ» στήν Άθήνα, έγινε
λ εκθέση «Μεγάλων Φυσιογνω
μιών Γραμμάτων καί Τεχνων»,
ή όποία έκλεισε ήδη μέ με-
γαλη έπιτυχία.
Ή εκθέση αυτή έδωσε στό
κοινό των Αθηνών, νά γνω-
ρΐση τόν μενάλο Μακεδόνα
γλύπτη τής νέας γενεάς κ. Κώ-
στα Παλιόγλου, ΣερραΤον ό
οποίος συγκαταλέγονταν με¬
ταξΰ των «αεγάλον α-νσιογνιο-
μιών καί Τεχνών».
Ο ΜΟΥΣΗΣ
■ Σονέχεισ. έκ της 1ης σελίδος)
λαόν τού είς την είσοδον της Γής
Χαναάν, τό έργον τού εΐχε ίκπλη
Ό κ. Παλιόγλου έχει φιλο-
τεχνήση πολές προτομές κα·
θηγητών τοϋ Πανεπιστημίου,
άκαδημαικών, καί τώρα έτελε-
ωσε την προτομή τοϋ Άκαδη-
ΊΙ λατρεία τοϋ Νίοναδικοΰ θεοϋ
είχε. θεμελιιυθή είς την Γήν.
Τί) δνομα τοΰ αιώνιον θά λάμπη
μέ φλογοθόλα γράμματα είς την
συνείδησιν τοΰ Ίσραήλ άνά τούς
αΐώνας καί είς ολόκληρον την άν
θριοπότητα.
'ί) Μούσης ποΰ ό θεός τού ήτο
ιΐ) καθαρόν πνείμα (ή κατ' εξο¬
χήν άρσενική άρχή) έκήρυξε τόν '
πόλεμον είς την θείαν φύσιν (την |
οη?.»ικήν αρχήν, την ΕΤΑΝ, την |
αίονίκν Γυναίκπ, ποϋ ζή είς την
ψυχήν τής Γης καί είς την καρ¬
δίαν τοΰ άνθρώπου.
"Επρεπε νά πολεμήση δίχως Λ-
-νάπαυσιν, νά την ΰποτάξη, ν&
την δαμάση μέ την ρομφαίαν τής
τιμωρίας.
Ό Ιησούς έξύψιοσε καί Λροσήλ
«υοε την Γυναΐκα μέ την δύναμιν
τής συγγνώμης καί τής άγάπης
και τόν (ροινικα τής νίκης, διά της
θυσίας επί τοΰ Στανροΰ ΰστερα
(ΐπό πολλούς α'ιώνας ποΰ ήλθε νά
συμπληρώση τό έργον τοθ Μωϋσέ-
ως διά τής λ.νιτρώσειος καί τής Ά
ναστάσειος.
μαικοϋ Χτράτη Μυριθήλη. Στήν
Θεσοαλονΐκη ήρθε σέ έπαφή
μέ καλλιτέχνες καί λογοτέ-
χνες καΐ πρόκειται νά φιλο-
τεχνήση προτομή γνωοτοϋ ποι
ήτου πού άπέφυγε νά άναφέ-
ρη τό όνομά τού. Τα έργα τοΰ
κ. Κώστα Παλιόγλου τα δια««ρΙ-
νει πλαστικότητα, άρμονΙ'α καί
μέτρο.
'Εκπομπή άπό τόν Ραδιοφΐϋ-
νικό Σταθμό Μακεδονίας — Λ'
πρόγραιμμα 13-6-1969.
Μνημόσυνο γιά τα 30 χρόνια άπό τθ Οάνατό Τού
και τα 100 χρόνια άπό τή γέννησί Τού
' ΤΟ 1°22>
ΕΛΕΤΘΕΡΑ Η ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΒΕΡΤΚΟΚΚΩΝ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΤΣΤΡΙΑΝ
"Επετράπη ή είσαγωγή είς την
Αΰστρίαν δερυκόκκιον έλλ.ηνικής
ποοελεύσε(ος μέχρι τής 30ής Ίου-
νίοΐ' 1969, ελευθέριος καί ανευ πο-
σοτικών περιορισμών. Τούτο άνεκοί
νωσε τό εμπορικόν τμήμα τής έν
Αθήναις αΰστριακής πρεσβείας.
ιιΠΛΑΣΤΙΚΑ» Α.Ε.
Σαλσμινίας 17 (Πάρο?. Π. Ρά^λη 20) Αθήνας
ΙΣΟΛΟΠΣΜΟΣ 31 Δεκεμβριού 1963 (Έιος 17ον)
ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΝ
1968
152.773,65
1967
152.773,65
Πάγιον
Γήπεδα
Κτίρισ 3.237.381,70 ' 1 986 159,10
Μεϊον άποσβέσεις 681.846,60 2.555.535.10 681 846,60 1.304.312,50
Μηχανήματα κσί
έγκαταοτάσεις 25.116.702,50 13.937.930,10
Μεΐον άποσβέσ, 5.444.372,55 19.672.329.95 5.444.372,55 8.493.557,55
Μέσα μεταφορδς 146.318.60
Μεϊον άποσβέσεις 50,767.-
"Επιττλα καί οκεύη 463.945.—
Μεΐον απόσβεσις 62 010,30
Όδός 'Εργοστασίου 42.028.-
Μεϊον άποσβέσεις 6.055.
Δαπάναι Ιδρύσεως
καί οργανώσεως 1.085,036,45
Μεΐον άποσβέσεις 508.845,55
95.551,60
401,934,70
35.973.-
146.318,60
50.767.—
282 529.—
62,010,30
30.277.-
6.055.-
1.090.471,45
576.190,90 508.845,55
95.551,6(5
220.518,70
24 222.—
581 625 90
Διαφοραί άπογρ. καί άπβιτ.
υπό έκκαθ. είς πολυετή
άποοβ.
Άποθέματα
Πρώται Ολαι 648.541,10
'Υλικά κατεργσσ. 189.441,29
Ύκικά δι*φορα 71.323,30
Άνταλλακτικά έ-
ξαρτήματα 13.770.—
Εϊδη συσκευασίας 19.386.—
'Έτοιμα προιόντα 1.671.465,80
Πρώται ύλαι κα!
ήμιετ. ΐτροϊόν. πρός
κατεργασίαν 97.783.60
Βοηθητικά όλικά —
Πρώται ϋλαι παρά
τρίτοις —
Πιοτώσεις έξωτερικοθ —
Άπαιτήσεις
Πελάται "Αθηνών 3.128.878,85
» Έπαρχιων 664.682.—
Συν)καί είσπρακτέαι 20.889.—
Συν) καί επ ενε¬
χύρω 7.896.165.—
Προμηθ. ίοατερ. 37.378,—
» έξωτερικοθ 29.070,70
Άνοικτοί λ)σμοΐ 1.535,245,60
Τράπεζαι 1.980.—
Φόροι Δημοσ. καί Κρ.
υπέρ τρίτων 377.282.—
Διάμεσοι λογ)σμοϊ 433.832.—
Γραμμάτια παρά τρί¬
τοις πρός εΐσπρ. —
Προσωπικόν —
Διάφοροι —
Χμεώγραφα είς εγγύησιν
Προσωρινοί λογ)ομοϊ —
Προβλεψ. άβαρίπι Α' ϋλΰν
πρός είσπραξιν —
3.517.684,90
27.007.973,80
10.872.561,90
327.550.—
20 823,20
1.528.451.40
282.718,40
878.839,50
2.711.711,09 1.749.052,80 4.787.435,30
5.114.969,60
128,348,50
4.288.192,90
78.467 —
Μέτοχοι
3.249.-
25.895.—
232.478.35
100.000. -
1.721.107 —
28.924.-
- 14.125.403,15 3 600.000.-15.321.631,35
Διαθέσιμα
Ταμείον 577.841,35
Καταθέυεις 5.445.—
Τίτλοι ρευοτοποιήσ. 10.003.—
Λογ)σμός Άποτελεσμάτων
Ζημία πορ. χρήσ. 371.532,45
• χρήσ. 1967 3.091.071,05
1.513.919,55
602,60
593.280,35 ΙΟΧΟλ- 1.524.522 15
371.532,45
3 091.071,05
3.462.603,50
Μεϊον κέρδος χρή
σεως 1968 31.197,09 3.431.406,41
Σύνολον "Ενεργητικόν 47.869.780,80
Λογ)σμός Τάξεως Χρεωσ, 10.243.—
3.462.603,50
35 968.754,20
Κεφάλαια
1968
ΠΑΘΗΤΙΚΟΝ
1967
Μετοχ Κεφάλ. 10.000.000. —10.000.000, — 1Ο.Ο00.ΟΟΟ. — 1Ο.0ΟΟ.ΟΟΟ.—
'Υποχρεώσεις
Πελάται Αθηνών
(Προκ)λαί) 1.782,739,— -
Πελάται Έπαρχιων
(Προκ)λαι) 23.154.— —
Προμηθευται 403.930,50 683.412,20
Γρσμμ. πλημωτ. 9.999.351,90 7.015.171.70
Τράπεζαι
20,126,418.—
Φόροι Δημοσ, καί
κρατ. υπέρ τρίτωνΐ,339.458,50
Άνοικτοί λ)σμοί 4.088.547,90
Διάμεσοι λογ)ομοΐ 106.181.—
Διάφοροι —
Προσωρινοί λογ)σμοί —
Χρηματ. ήγγυημ. διά
δικαιογράφων —
Χρηματοδοτήσεις
διάφοροι —
ΙΙιστωταί διάφοροι —
4άνεια ΕΤΒΑ
456.038.-
612.130.90
344.085,20
3.754.506,90
6.339.956,25
602.564,70
37.869.780,80 6.160.857,85 25.968.754,20
Σύνολον Παθητικοΰ
47.869.780,80
35 968 754,20
Αογ)σμός Τάξεως ΙΙιστωπκο' 10 243.—
Ανάλυσις Άποτελεσμάτων Χρήσεως 1968
ΧΡΕΩΣΙΣ
1968
Ζημία παρελθ. χρήσεως
Δαπάναι
Γενικά έξοδα
Διοικήσεως 1,839.257,—
"Εξοδα Διαθέσ. 1.196.697,80
"Εξοδα χρηματοδ. 1.249.815,80
Άμοιβαί Προσωπικού —
Άμοιβαί Τρίτων —
3.462.603,50
1967
371.532,45
312.059,70
429 ?02,80
932.640.-
1.145 999,50
Φόροι-Τέλη—Είσφοραί - 4 285.770,60 1.025.539,80 3.846.441,80
7.748.374,10
Ό Πρόεδρος τοθ Διόικ. Συμβουλίου
ΑΛΚΗΣ ΠΑΡΑΣΧΗΣ
1908
Μικτόν Κερδος
Έκ πωλη3. έΐοίμων
προιόντων 4.245.931,34
Μεϊον Ζημία £κ ττωλή-
σεως ττρώτων ϋλών —
ΠΙΣΤΩΣΙΣ
1967
2.341.794,33
1.586.4:4.05
4 24ϊ> 931,31
71,0^6,35 4.316.907.69
Διάφορα
Ζημία πσρελθ
χρήσεων 3.452.603,50
Κέρδη χρήσ. 1968 31.197,09
755.370,75
735,370.75
Ζημία είς μεταφ. 3.431 406,41 3.431.405.41
3 462.406,41
4.217.974,25
Έν "Αθήναις τη 25 Απριλίου 19 9
Ό Γενικός Διευθυντής
ΠΑΝ. ΠΑΝΑΠΩΤΟΥ
7.741,374,10
4.217.974,25
*Ο Προιστάμ€νος Αογιστηοίου
ΓΕΩΡ. ΠΙΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ
ΕΛΛΑΔΟΣ ΧΡΥίΟΣΤΟΜΟΣ ΠΑΠΑΔ0Π0ΥΛΟΣ
(1868 -1968)
Τοϋ κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ Ι. ΝΕΑΜΟΜΙΤΑΚΗ, Δικηγόρου
Νομικοϋ Συμδούλου τής Ί. Άρχιεπισκοπής Αθηνών
15ον
Γύρισε σπίτι άπερίγραπτα
θλιμ,μένη καί έκεΐ, στήν αγκα-
λιά τής μάννας, αρχισε νά
κλαίη. Τή; μάννας της χτ. πα-
ρηγοριτιν.ά λόγια δέν βοηθοθ-
σαν σέ τίποτχ.
Κα'ι δταν- τέλος, ήλθε τό μ,ε
ση ο.έρ> κα'ι καΤέφ6ασε στό σπί¬
τι γ&λαστός καί δ «θυμ,ωμέ-
νος» Χρυσόστομος γιά νά επι¬
σκεφθή τούς δικούς τουι ή μη·
τέρα τού τόν πλησίασε καί τον
ρώτησε:
— - ΤΙ σοΰ Εκανε, παιδί μουν
ή Κατίνα μας; Δέν την έχαι-
ρέτησΐς καί κλαίει.
Τότε έκεΐνο;, μέ τό μειδίαμα
ποΰ δέν τού έλειπε, άπάντησε:
— Μητέρα, έγώ Εεύρω δΤι ή
Κατίνα είναι χ-οελφή μου. Ό
κόσ,ιος τ0 ξεύρε·.;
— Ένώ αυτή την αύστηρή
Τακτική, στον ίδιωτικό του Ζίο,
κρατοΰσε γιά νά μην οίδη ά-
φορμή σκανδάλου, δ ϊδιος σ^ά
ίερατικά Του 2ργα πχρεΐχε τόν
Γύπο καί τον ύπογραμ.;ιδ 'θΰ
άφωσιω ιένου κληρικοθ.
1 'ίΐς Σχολά'-'ης δέν παρέ-
λειψε ποτέ νά πχρίστατχι κχ-
τά την τέλεσι τής θείας Αει-
Τουργίας, άλλοτε σάν εύλχβι-
κός λειτουργός καί άλλοτε
,πρώτος μέσα στούς στοίγους
"ών καθηγητών καί των μαθη-
τών, καί αύΤό γιά νά ίκχνο-
ποιή δύο ^ν.οπού^,. Πρώτα-πρώ-
τα την έσωτερική το^ φιλακό-
λουθη έπιθυμ,ία καί βαθύτχτη
εύσέβεια καΐ υ3Τ£ρα γιά νά δ£-
νη· τό ζωντανό παράξειγμα
σΤοΰς νέους μαθητά; γιά Τήν
άγάπη πρός την Έκκλησία.
Τόση ήτα> ή άγάπη τού κα'ι
ή άφοσίωσίς του στά ίερατικά
Του κχθήΐκοντα- ωστε δέν πα¬
ρέλειπε γιά κανένα λόγο. Τήν
ήμ^ρα τής γιορτής Τ«ίς Αγ.
ΐΐροδρόμου, σ^ά 1907 λειτουρ-
,γο&σε στή Μονή τών Ταξιαρ-
,χών οτά ΊεροσολυιμΧν ένώ <5ί- πλα, δ πατέρα; τού — έφημέ- ριος τοΰ Άγίου "Ιωάννου Τοΰ ΓΤ.ροδρόαου στή Μάδυτο, — /α ροπάλ^υε. ΤοΤε, στά μ,ισά Τής 'θείας Λειτουργίας/ είδοποιήθη- κε πώς δ γέροντας έπαυσε πιά νά ζή /αί νά τυραννιέται ά-πό την ψο6ερ·ί} καΤα5ίκη τής άρ- ρώστειας του. Ό Χρυσόστομος έσπευσε τότε νά προσκυνήση τό ί«ρό πατρικό λείψανο καί χωρίς αλλη άνάπαυλα επέ¬ στρεψε στήν Έκκλησία, γιά νά συνεχίση τό ϊργο του καί δεη- θή «όπερ αναπαύσεως τής ψυ¬ χής τοΰ οούλου τοϋ θεοΰ Ά- νέσΤη ίερέως». Στή νέα τού αποστόλη τοϋ λάρχ, δ Χρυσόστομ0; ά- νχδείχθηχε παιδαγωγός &ρι- στος. Χωρίς τούς φοβεροΰς θυ- μούςς πού διώχνουν Τόν μαΊ>ητή
από τόν διδάσκαλο, ξένος πρός
κάθΐ νευρική έκξήλωσι πού
I-
ξαφανίζει ή 4δυναΤίζει τή/
παιδαγΐογι,κή ούναμι καί μέ
μάνο σχοπό την μετάϊοσι πρός
τούς μαθητάς τής Σχολής ή-
ί)ους έκ%λησιχ—ικοΰ καί κοι-
νιονικοΰ, — πού πρέπει νά βρί
σκεται στήν σωσΤή έκπαίδευ-
σι στήν πρώΤη θέσ-.ν — κ.αί
γνωσεων- προσπχθοΰσε νά δι¬
δάσκη τό πρέπη, άλλοτε μέ τα
λόγια καί αλλοΤε μέ τό παοά-
5
Ο ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΣΜΥΡΝΗΣ
Υπό τοϋ έζαιρετικοΰ οον&ργάτο υ μας Δρος κ Δ *^ΙίίΙΝΗ
Η ΑΓΙΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΤΗ ΣΜΥΡΝΗ
— 203 —
7.— Τ' ΑΓΙΑΣΜΑ ΤΣίΙ ΕΚΚ ΛΗΣΙΑΣ
ΤΣΗ
Τ' "Αγιασμα τσή έκκλησιδς ή-
κι'
Τό
ΚΓ ΟΙ ΠΑΠΑΔΕΣ
άπ-
πη-
μ
Κάθ·ε Απόγευμα, μετά τόν
Εσπερινό, παίρονΤας ίψ^
άπό τίς στ^μειούμενες στή ζ
τοΰ Οίκοτροφείου καί τής Σγο
λής άτχςίες, άνέπΤ'>σσε κάθε
τόσο μέ άπλότητα, άλλά κκ'.
μ,έ παρασταΤικότητα ενα θέαα-
άλλοτε σχετικό μέ ττ%]ν πειθαρ¬
χίαν αλλοτε μέ την έκκλησια-
στική ■'ίξι καί αλλοτε μέ δ,-
Τιδήποτε άλλο.
ΚάποΤε ώρισεν δπως οί μα¬
θηταί κατά την θεία Λειτουρ-
γ£α μ,ετέχουν, πόΤε δ Ινα; καί
πότε δ αλλος, τής υπηρεσίας
τού Ίεροΰ Ναού, κρατοΰν δέ
καΤά^ την ώρα τής Μεγάλης
Είσόξου αύτοι τα έξαπτέρυγα
καί τόν Σταυρό.
"Ενα πρωί- δμ(ο:, καΤά την
ώρα τής θείας Λειτουργίαν Τοΰ
άνέφερχν δΤι δ -ιχθητής'διά-
κονος Μελέτιος Μεταξάκης (δ
μετέπειΤα Κιτίου. Αθηνών
Οίκουμ,ενικός ΠαΤριάρχηςκαίΆ
λεξανδρείας) ήρν^Πο νά ύπα-
κούση στήν διαταγή νά κρατή-
.ση τί ν Σταυρό.
(Συνεχίξεται)
Η ΕΦΕΣΟΣ ΚΑΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΒΑΜΠΝ ΠΑΥΑΟΣ
(Συνέχεια 6< τΛς Ι ής σε/ ) μέραν τινά τό δνο·μα τού Ίη- οοθ καί είπον επί τοΰς δχον- τας τα πνεύματα τα πονηρά, «όρκΐζομ,εν υμάς τόν Ίηοοϋν. δν ό Παΰλος κηρύσσει...», ά- ποκριθέν δέ: τό πνεϋμα τό πο¬ νηρόν είπε: «Τόν Ίηβοϋν γι- γνώσκω καί τόν Παϋλον έπί- σταμαι Ομείς δέ τίνες έστέ»; Ό άνθρωπος, ό οίτοΐος εΐχε τδ πονηρόν πνεΰμα ηγέρθη καί επετέθη κατ' αυτών καί ά- φοΰ διέσχισε τα Ιμάτιά των τούς έπληξεν «ωστε γυμνούς καί τετραυματισμενους έκιφυ- γείν έκ τοΰ οϊκου έκεΐνουχ». Τό επεισόδιον αύτό εγένετο γνωστόν είς δλους τος κατοί- χους της Έφέσου. Μεγάλη ή έντύπιοσις. Τό ίβτεισόδιον αύτό ηνάγκασε τος άοχολουιμένους περί την μαγείαν Χριστιανούς, νά σχΐσουν πάσαν σημείωσιν ή βιβλίον, ποϋ άνΐφέρετο είς την μαγείαν. Έζωμολογήθη- σαν είς τόν Παϋλον. Μετά την έζομολόγησιν βιβλΐα μεγίστης άζιας, άναφερόμενα είς την μαγείαν παρεδόθησαν είς τος φλόγας. Άπό τούδε καί έζής ένισχύ- εται τό άποστολικύν εΌγον χοΰ Παύλου. Τό δεύτερον επεισόδιον, τύ οποίον συνέβη είς την "Εφε- σον είς βάρος τοϋ Παύλου καί των συνεργών τού είναι τό α¬ κόλουθον. Πολιοϋχος τής πόλεως Έφέ- σου εθεωρείτο ή ψευδης θεό "Αρτεμις. Ό ναός της ήτο με- γαλοπρεπέστατος. Οί Έφέσιοι καί δπου άλλοϋ υπήρχαν έθνι- κοΐ Ιδιαζόντως αυτόν έτίμων. Μεγαλοπρεπεϊς τελεταί καί συνεχείς συνεκέντρωνον δηει- ρα πληθη έθνικών έκ των ά- πανταχοϋ. Μεγίστη έορτή έτε- λεϊτο την «ην τού μηνός θαρ- γηλιώνος, Λ πό α συνέπιπτε κατά Μάϊον. Έτελοϋντο τα Θαργηλια δηλ. τα γεννέθλια τοΰ "Απόλλωνος καί τής Άρτέ- μιδος. Τελ.ετάρχης ήτο ό Ιε¬ ρεύς τής Άρτέμιδος Άσιάρχης καλ.οΰμενος. Τό είδΜλ.ολητρικόν εμπόριον ευρίσκετο είς την δόζαν τού κατ' αύτην την πε¬ ρίοδον των έορτών. Ναϊσκοι καίάγαλνάτια έξ άργυοου π αλλων μετάλλων επώλουν οί κατασκευασταΐ καί έθησαύρι- ζον. Τό κΛρυγμα τοϋ Παύλου τήν όλην αυτήν εΐδωλολατρι- κην κνησιν την άνέτρεπε. Έ- βλάπτοντο, δπως λέγομεν σή¬ μερον, τα οίκονομικά των συμ ίρέροντα «&τών. Μ ε γ α λ ύ τ ε- ρος κατασκευαστής Λτο Δη¬ μήτριος 6 άργυροκόπος. Αύ- τός ήτο μέγας έργοδότης είς τος τεχνΐτας της πόλεως. Βλέ- πων την καταστροφήν έσπευ¬ σε καί συνεκέντρωσεν ολους τούς τεχνΐτας. Είς τήν συγκέν¬ τρωσιν υπέδειξε τόν κίνδυνον των οΐκονομικών των συμφε- ρόντων έκ τού κηρύγματος τού Πΐλύλοι1. Λέγει Δημήτριος ΛΣυν,εργάται έκ τοϋ καθημε¬ ρινού κηρύγματος δέν κινίυ- νεθει μόνον ή έργασΐα μας, άλλά καί αύτό «τό τής μεγά- λης Θεδς Άρτέμιδος Ιερόν είς ουδέν λογισθήσεται, μέλλειν τε καί καθαιρεθήναι την με- γαλειότητα αυτής, ήν δλη ή Άσία καί ο'ικουμένη σεδετοιι». Οί άκροαταί έφανατίσθησαν μέ τάς π αραινέσεις αύτάς τοΰ Δημητρίου καί ήρχισαν νά κραυ- γάζουν ΰστερικώς: «Μεγάλη ή "Αρτεμις 'Εφίσίιον!». Ό λαός κατηυθύνθη είς άτελεΐωτον δι¬ αδήλωσιν πρός ιό θέατρον τής πόλεο)ς καί κατέκλ ν σ α ν τουτο. Καθ" οδόν δύο συνερ- γθυς τοϋ Παύλου τόν Γάιον καί τόν Άρίσταρχον έκ Μακε- δονιας τό πλήθος τοΰς ώπήγα- γε. Μόλις έπληροφορήθη του¬ το ό Παϋλος έσπευσε νά μετα θή πρός τό θέατρον. Τόν ήμ πόδισαν οί πιστοί, διότι έφο- βήθησαν μήπως φονευθή υπό το μανιακοΰ πλήθους. Όχλο- κρβτΐα επεκράτει είς τό Θέα¬ τρον.ΑΙ αρχαί παρηκολούθουν τάς κινήσεις των διαδηλωτών. Πρός στιγμήν έπεμβαίνει ό γραμματεύς τής πόλεος. Ό ό'- χλος ήσυχάζει. ιΔιά νά κατα- πραθνη την εξέγερσιν είπεν: «Άνδρες Έφέσιοι, τίς γάρ ανθρο>πος δς ού γιγνώσκει την
'Εφεσιαν πόλιν νεωχόρον οΰ-
σαν τής θεδς Άρΐέμιδος καί
τοΰ Διοπετοΰς; όναντιροή τ ο> ς
οϋν δντων τούτων δέον εστίν
Ομάς κατεσταλμένους ύπάρ-
χειν κοΐ μηδέν προπετές
πρόΐσσεΐν Ήγάγετε νάρ τούς
ύνδρνς, τούτους οϋτε Ιεροσύ-
λους, οΐ'τε Λληστρημοΰντας την
θέαν ΰμίον>.
"Ακολούθως προέτρεψε τόν
Δημήτριον νά καταγγείλη εάν
έχη τι είς τάς νομίμους αρ¬
χάς, διότι άλλως κινδυνεύει
νά κατηγορηθή ώς στασια-
οιής.
Άφοΰ είπε ταυτα ό γραμμα
τεύς, ή συγκέντρωσις διελύ¬
θη.
Τα έπεισοδια αύτά μαρτυ-
ροθν την γόνιμον δράσιν τού
Παόλου. "θταν την πρώτην <ρο ράν διήλθεν έξ 'Εφέσου ό Παϋλος, ουδείς Χριστιανός ύ πήρχε. Κατά την δευτέραν ε¬ πίσκεψιν τού, έκτός τοΰ Άκύ- λα καί τής Ποιβκίλλης, εύρε δώδεκα περΐπου Χριστιανούς καί αύτούς δχι εντελώς. Κα¬ τά την τρίτην, ύστερον από τρ α έτη. κινδυνεύει τό είδω- λολατρ,κόν εμπόριον τής πό¬ λεως. Διαδΐδει τόν Χριστιανι¬ σμόν ό Παϋλος καί είς τάς α¬ νωτέρας καί άνωτάτας τάζεις τής πόλεως, τούτο καταφαΐνε- ται έκ τής στάσεως των κυβερ νώντων, τοϋ γραμματέως. Ή διάδοσ:ς, λοιπόν, τού Χρι ατιανίσμοϋ υπό τού Παύλου, υπήρξεν ευρεΐα καί άστραπι- αΐα ού μόνον έν Έφέσω. άλ¬ λά καΐ έν 6λρ τρ Ασία. ,Χ. ΕΜΜ. ΠΑΠΑΛΟΠΟΥΛΟΣ τανε μέσ' στόν αΰλόγυρο την άριστερή μεριά τση. γάδι αύτό, στήν άρχή τό 'χανε σκεπιισμένο μ' εν« καπάκι άλαμα- ρίνα μέ λουκέτο, πού τό κλειδί του τό 'κρατοΰσ' δ κα'ντηναλάφτης (κα'ντηλανάφτης). Καί δίπλα του, στήν <Έί)οεηη», είχανε χτίσει ενα πςΌΓκυνητάρι μικρό μ' ενα τε - ■ιςαγονικό κού(ρ· >μα μέσα, ίίσο για
νά χωράη ή είκόα δρθια άκου'-
μπιστή κ' ή κούπα τό κα'ντήλι
τση. Κ' ήκλοϋσε μ' ενα τζαμέ-
νιο πο-.τάκι. Μά, οί παπάδες τσή
ίκκλϊΐσάς ήθέλανε νά νοικοκυρέ -
ψουνε τ "Αγιασμα. Κι' άφοΰ ή-
αατϊέι,'ανε άπτόν κόσμο παράδες,
ήγκηΓμνήσανε τό προσκυνητάρι κ'
ήχτίοονρ τρογύρ' άπτό πηγάδι έ'-
ν<. άνάλογο καμαράκι. Τοΰ 'κάνα- νε όυο πορτες μέ καγκελοσίδερα, ποΰ ' μιά ήάνοιε μέσ' στόν αύλό- γυρο κ' ή όιλλη στό σοκάκι. Δυά - ίρ.α σκαλοπατάκια γιά νά κατί - ίαίνης μέσα, κι' ενα χτιστό ράψι μα.' ιιιρενιο οπου ήακου'μπήσ.^νε τήν εϊ/όνα, τό κα'ντήλι τση κ' ί¬ να ν.ο νχό μπρουτζένιο σαιΐ"άν γιά τα κεριά ποΰ θά ν' ήάναΓ>' ό
κί'σαοί; γο ήερχού'νιανε νά πρ)
οχονήση Οί δνό πύρ:ες ι'χ,ι.'ε'
λουκίτο, κα τό καμαράκι ητα.'ε
ά'οιχτό τσί Κν·ρκικάδες κ«ί τ»ί
σ>.ολάδ( ς μόνο. Κ' ήπαραίΐη
σκοιί'ντανε ή κα'ντηναλάφταινο.
Στή σκόλη τσ' "Αγιας Κατεοί-
νας τό καμοιράκι ΐ)φεγγο6ολοϋσ'
άπτ' Λναμμένα κεοιά ποΰ τό οαμν
τάνι ήτανε ορορτιομένο, γιατί τα
κορίτσια πιά ήερχού'ντοστε ν' ά-
νάψουνε ενη κερί στήν παγιά 'φτή
εϊκόνα καί νά τηνέ προσκυνήβουνε.
Μά τό πιότεοο ήερχού'ντοστε γιά
τ' άγιασαένο νερό τοΰ πηγαδιοΰ έ
πειδής ήπιστεύανε, πώς, αμάν ή-
πίνανε μιά γουγιά κ' ήίίρέχανε λί-
γο τήν κορφή τοΰ κεφαγιοΰ τος,
θάν'ήδάξανε γρήγορα στέφανο. "Ο
σα, λοιπόν, κορίτσια δέν ήφορού-
σανε σκουψί οί'τες καπέλλο, λ' εί
χανε μόνε τα α^.γΐ'Ί. τως δε'ΐενα
όπίσο) μέ μιά φαρ·")ειά κορδέλλα
φιόγκο, αύτά η6ρέχανε λίγο τό
δάχτυλ.ό Τοις κ' ήπ./<ταλεί6ανε τήν κορφή τος. "Ολγ. παλι, πού αύτά 'τανε σε πιό μ;γα' ήλικία, ήφο - ςούσανε σκουφι εί τις καπέλλο, ε¬ πειδής δέ·,· ηβο,σκον'ντανε Ικεϊ κατρέφτης γιά 'ν' τό ξαναβάλου- νε, δέ τό '6/ά£ανε, παρά μέ το 6ρεμένο δάχτυλο ,Ί ;> ηαλείβανε
τρογύοο τό κοί'ΐε/χ το;. πού 'τα¬
νε τό ίΛιο.
Τό κ«μ«ράκι αύτό τ' Άγιασμά-
του, τότες ποΰ ήχτιζού'ντανε ή και
νοΰργια μαρμαρο'ντνμένη έκκλη-
σιά, ήφρόντισε κ«ί τό 'μηρμαρο-
στόλισρ ό παπο - Μήλιος γιά λ ά
τσή ταιριαζη.
Ό καλός αύτός πααδ-; ε(χε άρ
χινέψη νά κάνη τα καθήκοντα τοΰ
λειτουργοΰ στή πιγ>·Ί .ή μπα..· ·γ-
κένια έκκλησιά πρ'ν ι'πτό 1875 κ'
είχε δώκει ούλο τό ιίνα .υ στήν
καινούργια, ,-ταρακΐλοοθώντας τό
χτίσιμο κα? σαύλκ.μα -ιοί ·ί*ίριο"
τση άπό κο'ντά. ΊΙγε,νήθηκε
στήν Τρΐαντάρω τσή Ν ;ίι ^ς, για-
τίΐυτό καϊ τονε 'λε'-χτ -:παπα -
Ντήνιο». Τονε 'λέαε άκομης καί
«-παπ'-Άντώνη» αέ τ' ι"νοΗά του,
ένώ «Μήλιος» ι'ι-,χν.· το παοάνομά
ΜΗΔΕΝ Η ΕΙΣΦΟΡΑ
ΛΙΑ ΤΟ ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΟΝ
ΕΙΣ ΕΟΚ ΕΛΑΙΟΛΑΑΟΝ
Άμετά(»λητα παοέμειναν καί διά
τήν τρέχουσαν έθδομάδα (23—29
Ίουνίου) τα ίη|ιη των άντισταθμι-
στικών εισφορών επί τοΰ είσαγο-
μένου είς^ τήν ΕΟΚ έλαιολάδου.
Ουτιο, ή έν λόγο.) είσφορά διά φυ¬
σικόν παοθένον έλαιόλαδον, προερ
χόμενον έκ χιορών τής Κοινότη¬
τος, εξηκολουθεί νά είναι μηδενι-
σμένη, ΐνώ διά τό προερχόμενον
έκ τρίτον χορών, διετηρήθη είς
τό ΰψος τών 95,20 δολλαρίοιν κα¬
τά τόννον.
ΙΙερί προσκλήσεως των αχ
Τής 'Ανωνύμ,ου Έταιρία
«Βιομηχανία Πλαστικών "Γ
λών ΠΛΑΐΣΤΙΚΑ Α.Ε.» εί;
τακ,τικήν Γενικήν Σέλ
σιν,
Τλών ΠΑαΙτικα' Α.Ε.
Συμφώνως τώ Κχτχστατικώ
καί τή Αποφάσει τ^ΰ Διοικητι-
κοθ Συμβουλίου τής Έταιρία;
καλοΰνται οί κ.κ. ΜέΤογοι τής
έν Αθήναις έίρευούσης Άνωνύ
μ-ου Βιομ,ηχανική; Έταιρίας
ΙΙΛΑΣΤΙΚΑ Α.Κ'ΐως^ρ'ο-
σέλθουν είς τα έν'αθθα καί επί
τής δδοΰ Σαλαμ,ινίας (πάροδο;
II.
Ράλλη) 17 γραφεΐα τής Έ
5, ^ γΐν Αθγούσ
ημέραν Δευτέραν κχί ί)
ραν 6 μ.μ., πρ6ς αυγκράττΜΐν
;<1; 7ψ(*1 Τ*χτιΧΐς Γενικής λυνελευσεω; τής δποίας θέμα- τα έσονται τα χΑ,τοΛι: 1. Υποβάλη κ3ιΙ ϊγτιρισις Ί- λ?Τ^°0 ^ 31 Δβί ου 1968 και των έπ' αύτο0 έκ- θέσεων τοΰ ΔιοικηΓΤιχοΟ Συμβοι» λίου ■/.%[ των Ιλεγκτών. 2. Απαλλαγή ζι> Διοικητι-
κου Συμ,βουίου καί των ίλεγ-
κτων άπό πάσης ευθυνής Αποζη
3. Έκλογή τακτικών καί ά-
ναπληρωμ,ατικων εΛεγκτων διίι
Τήν έταιρικήν χρήσιν 1969 καί
καθιρισμδς τής λμοιβής αυτών.
_4. Εγκρισις άμ,οιβής μελών
τοθ Διοικτ/τΐικοΰ Συμβουλίου
5ια Ττ,ν γρήσ-ν 1968.
5. Αύξησις Κεφαλαίου καί
ότνε^ική τροποποίησις τοθ αρ-
Οοου τόπ Καταστατ·.κοΰ.
ναις τή 2α Ίουν'ου
Συμβούλιον
Τό
τού. Μικρός μέ τσοί γανιοί χου εί¬
χε ερχει άπτή Νΐί|·ιι < ή γν,,Π(ι. σταθήκανε κο'ντά στήν "Αν,ια Κα¬ τερίνα. Άπό πά κ) 'οι, νά πααίνη στήν έκ τοΓ· ντύν'ται παπαό,Γ'./ι καί νύ οηχώνη τα ξεφτεοια. Κ'-· χί. νολτ- ποΛή καί τονέ '.τ^ι,νο ι> .'ιρατιΗά/'-.ης
νά ψαίλνη στή λειτουργιά κα νά
κρατάη ιό <ί_',ν . Σ , ήιΐΓν,·; ,. κρατάη τό «Ισον». Σάν ήμεγάλοι- σε, ήλεε τόν «Άπόστολο» καί σάν ένηκε πιά παλληκαράκι, ήχΕΐοο- τονήθηκε διάκος στήν ιδία έν.κλη- σιά. Κι' άπό διάκος, παπάς, πού 'τανε τ' δνειρό του. Κι' ήλειτουρ- γοΰσ' αυτού ό'ισαμε λίγα χρόνια πρίν άπτήν Καταστροφή τσή Σμΐο νης. "Ηψαιλν' ώραϊα κι' ε{,. λαβικά μά ήτανε καί δραστήοιο-, Καί γιά οΰλ' αΰτά ό κόσμος τονε άγιιποΰσε καί τονέ 'σεβοΰ'ντανε. 'Εξόν ποΰ ήφρόντισε νά όμοο- φήνη τό "Αγκϊσμα, ήενέργησε νά γενή γλήγορα τό υ,αρμαρένιο τρμ' πλο τσή καινούργιας έκκλησιας, τα ε'ξι μαρμαρρνια σκαλοπάτκι τση σ' ούλο τό μάκρος τσή φά- τσας τοΰ χτίριου καί νά μποΰνε οί μαρμαοένιες κολ.ώνες στσί μ{- γάλες καμαροτές πορτες, πού οΰλ' αύτά εϊχανε καθνστερήσει. Μά κι' αλλοι καλοί παπάδες ή. περάσανε άπτήν "Αγια Κιιτροίνα ν' ήκάνανε τα καθήκοντα τοΰ λει- τονργοΰ οσαμ' τα γεράματά τοις. "Οπως ό .ι.'τα-Χαροκ.όπος πού 'χρ την πλατή λγο γνοτή κι' ■> πό .ο-
Γρηγόρης ό Όλύμπιος πού 'χε γί·
νρι καί άρχιμαν-τρίτης. Ό γιός
τον παπά - Χαοοκοποΐ' ό Ληιιη -
τρός, ΰστρρις ιχπτην Κ(ΐτ(ΐστ(.ιοιΓη
ασή Σμιονης ποΰ 'χρ ΐοχ: οτήν
Άθήνα, ήσποι>δασε γιατρός στό
Πανεπιστήμιο κι' είχε γένει ρνας
άπτσοί καλοί φυματιολ.όγοι. Ήπε-
θανε ομος νιορίς.
Στήν Καταστροαή τσή Σμύο-
νης, ήτανε ό παπα-Ίερόθεος, άρ-
χιμαντρίτης, αΗιος κι' αύτό;, πού
στήν ϊδια έκκλησιά ήαρχίνεψε ά¬
πό διακάκι. Ό παπά - Γεράσιμος
καί παπα-Γιάννης, οίκονόμοι, ό πα-
πα-Δοιρόθρος, ό παπα-ΙΙαρθρνη;
καί ό δκικο-Μιχάλιις.
(Συνεχίξεται)
ΠΑΡΟΡΑΜΑΤΑ.
Στήν νπ' αριθ. 199 συνέχεια
τοΰ ίστοοήματός μας καί στό υπό
ήμρρομ. 1 Ίουνίου 1969, σ. 2 <ΐίιλ- λο τσή εφημερίδας μας «ΙΙροσφυγ. Κόσμος» διορθώνομε καί σνιυι/ι- ρώνομε τα εξής: Ό Μανέας, πού 'τανε γνωστάς μέ τα ονομα «Πέτρος» είχε γλν- κειά φιονή καί κανείς δέν ή'μπο- ροΰσε νά τονε φτάξη στά στρκττά τετερίσματά τον (τρεμονλαάσμα- τα). Στό 1919, φενγρι άπτήν "Α¬ για Κατερίνα πού 'τανε δεξιός ψάλ.της καί πααίνρι στόν "Αη-Δη· μήτρη δρξιός |'άλτης κι' αντοΰ. Τοΰ αρεσε πολύ ή «πολυφιονιχή εκ κλησιαστική μουσική» τοΰ Σακελ- λαρίδη κ' εΐχε κλίνει τώρα ο«"λη του τήν ψαλτικιά τέχνη σ' £- τούτη. Τηνέ 'χε άρχινέψει καί στήν "Αγια Κατερίνα μά στόν "Α- η Δημήτρη τηνέ 'χε πιά σνστη- ματοποιήσει. Ό "Αης Δημήτρης ήτανε πιό μικρό χτίριο άπτήν Ά- για Κατιρίνα, μά ήτανε κι' αύτο μαρμαροχτισμένο καί μέ καλ.ή α- κουστική. Κι' ό κόσμος τσή ένο- ρίας του τηνέ δρχτηκε τή μονσι- κή αύτη μ' ένθουσιασμό. Ό Πε - τρος είχε όργανώσει «πολυφιονιχό χορό» μέ παιδάρια ποΰ τα 'χε δι- δάξει τετραφωνία. Καί μέσ' στό χορό αΰτύνανε ήψαίλνανε οί δνό κόρες τού κι' ό γιύς του, ποΰ 8- στρρις ήγένηκε κι' αύτάς καλός ψάλτης. "Ητανε μερακλής στή δονγειά του κ' ήαγαποΰσε τό τέ- λειο. Δέν τοΰ άρεσε, ένώ ό χορός του ήψαιλνε τόσο ώραϊα πολυφω- νικά, οί παπάδες γιά ό διάκος νά ψαίλνοννε υστερις σέ αλλο τόνο. Βεβαία αύτοι δέν ήτανε συνηθι- σμρνοι στήν καινοΰς>για αυτή ψαλ-
τική. Γιαταυτό ήσννεννοήθηχε μ«-
τα μέ τσοί παπιιδες και ιροπάν-
τιος μρ τό διάκο καί τώς ήδει|ε
σέ τί τόνο θά ψ ι'λνουνε. Καί διά
κος ήτανε τότες ό Πλάτων ό Στο.
ματάκης, Άλατσατιανός ποϋ ή-
στόλιξί κι' αύτάς τή λειτοΐ'ογιά
μέ την ώραία φιονή τού, αμάν
ήστεκού'νταν' ό'μπρός στήν ώ-
ύαία ΙΙύλη κ' ήψαιλνε. Κ' ίτοι ή
λειτουργιά είχε «?να.» μουσικάχοώ
μα, πράμα ποΰ δέ σνμβαίνει πάν
τα σέ έκκλησιές πού 'χουνε «πό -
Ι
Ή φήμη τοΰ Πέτρου είχε ξε-
περάσει τή Σμύρνη. Καί στήν Κιι-
ταστροφή πού 'χε ερχει στήν Ά¬
θήνα, τονε πήρε προιοψαλτη ό
"Αγιος Λουκάς ποΰ βριηκεται στήν
όδό ΙΙατησίίον, κ' ΰστερις ή «Ζιοο
δόχος ΙΙηγή στήν όδό Άκαδημί-
ας. Στή Σμύρνη ίίτρεχι' ό κόσμος
νά τονέ ακούση.
Μά κι' έδίϋ στήν Άθήνα, τό ϊδιο.
Κ' ήδημιούργησε έδώ δικιά του
«Ψαλτική Σχολ.ή» άπ' δπου ηΤ>γα-
νε σπουδαϊοι ψάλτηδοι. Ήδίδιισκε
καί «.Βυζαντινή μονοφωνική» καί
τήν «Πολυφο)νή».
"Αμ(ΐν ήφυε ό Πέτρος άπιή"ι'
"Αγια Κατερίνα, τή θέση του τη¬
νέ πήρε ό Δημητρός ό Κοντάρης
κι' αύτός καλός πού ήψαιλνε ώ -
σαμ' τήν Καταστροφή τσή Σμύρ¬
νης.
Δρ ΔΗΜ. Ι. ΑΡΧΙΓΕΝΗΣ
ΑΙ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑΙ
ΑΠΑΛΛΑΓΑΙ ΞΕΝΟΔΟΛΕΙΩΝ
Τήν γνώμην τοϋ νομικοΰ του
σύμβουλον, εζήτησε τό υπουργείον
Εμπόριον, σχετικός μρ τό εάν ά-
παλλάσσονται παντός φόρου, τε-
λονς ή εΐσφοράς υπέρ τοΰ Δημοσί¬
ου ή τρίτον καί αί ξενοδοχειακαί
ε πιχει ρήσεις, αί υφιστάμεναι σήμε
ρον ώς προσωπικάς ή ώς όμόρρν-
θμοι εταιρείαι, αί οποίαι πρόκειται
νά μετατραποΰν ή νά συγχωνε»1-
θοΰν είς άνιονύμους έταιρείας ή
Ε.
II.
Ε. μεχρι καί τής 30ής Ιουλί¬
ου τρέχοντος ετους.
(ΣΐΛ/έχεια έκ τής 1ης σελΐδος)
μυστπριοκΓϊν ζωήν αυτής καΐ
είς την θείαν λατρείαν, δχι βε¬
βαίως μηχανικως καΐ άπό α¬
πλήν συνήθειαν, δπως συμ-
βαΐνει δυστυχίας μέ τούς πολ-
λους, ή έπαφή μέ την φύ-
καΐ Λ συναναστροφΓΐ μέ εύγε-
νεϊς ψυχάς ένιοχθουν την πΙ-
στιν πρός χον Θεόν κ,αΐ λόγω
τού στενοΰ συνδέσμου Θρπ-
σκεΐας καΐ Ήθικπς προάγεται
ή ήθική ζωη καΐ έπισχΰεται δ
χαρακτηρ.
Ι
Η ΘΕ ΙΑ ΧΑΡΙΣ ΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝ
ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΕΟΣ
Ή καλλιέργεια καΐ ή τελει-
οποΐηοις τής ηροσωπικόττττος
δεν είναι μόνον έργον τοθ
ανθρωπίνου μόχθου καί πόνου.
Ό γεωργός βεβαίως θά ν—'Ρ-
γήση την γήν, θά σύρη τό ά-
ροτοον, θα σπείρπ, άλλά είς
ουδέν θά ώφελήοουν οί μό-
χθοι τοϋ γεωρνοϋ, αν δεν έμ-
φανιοθοϋν άνωθεν τώ νέφη καΐ
αί βροχαί. "Αλλωστε Λ προοω-
πικότπς δέν ανηκει είς τα φυ-
σικής τάξεως πράγματα. ποθ εί¬
ναι δυνατόν νά διαμορφωθοΰν
καί άναπτχχχθοϋν μονον μέ
μέσα έζωτερικά. Ή πνευματι-
κη μας ύπαρξις τέλει υπό την
άμεσον έζάρτηοΐν τού θεοΰ.
Ή καλλιέργεια αυτής χωρΐς
την επενέργειαν τής χάριτος
άποβαίνει αγονος προοπαθεια
Λ περιοριζεται είς μίαν έζω-
τερικην διαικόομηοιν. Χαρα-
κτηριστικδς είναι ό λόγος τοθ
Χριοτοΰ είς την επί τοϋ "0-
ρου Όμιλίαν, οί άναφερόμε-
νοι είς την ανθρωπίνην προσ¬
πάθειαν, 6πως θεμελιώαη την
πνευματικήν οικοδομήν τής
ψυχής επί άσφαλους κ.α! σχλο·
νήτου θεμελΐου, οΐκειοποιου-
μένη την θείαν χάριν: «Πας
οΰς, δστις άκούει μοί τοϋς λό-
γους τούτους καί ποιεί αύτούς,
όμοιώσω αυτόν άνδρΐ φρονι-
μω, όστις ώκοδόμησε την οΐ-
κίαν αύτοϋ επί την πέτραν
καί κατέβη ή θροχή καί ήλθον
οί ποταμοΐ καί επνευσαν οί ά-
νεμοι καί —ροσέπεσεν τή οΐ-
κΐς» έκεΐνη καί ούκ έπεσε' τε-
θΐιμελίωτο γάρ επί την πέτραν
καί πάς ό άκούων μου τοϋς λό-
γους τούτους καί μη ποιών αύ
τούς όμθιωθήσεται άνδοΐ μω-
ρώ, όστις ώκοΰόμησε την οΐκι-
αν αυτού επί την άμμον καί
κατέβη ή θροχή καί ήλθον οί
ποταμοΐ καί επνευσαν οί άνε-
μοι καί προσέκοψαν τή οΐκία
έκεΐνη, καί έπεσε, καί ήν ή
πτώσις αυτής μεγάλη». «Ματθ.
Ζ ■ 24 - 28).
Υπό την επενέργειαν της
χάριτος τοΰ Θεοϋ ό άνθρωπον
ευρίσκει την ίσορροπίαν τού
είς την μεγάλην πάλην που
κάμνει μεταξύ τής ήθιικής τού
ελευθερίας καί τής φυσικής ά-
ναγακιότητος, μεταξΰ τοΰ άγα-
θοϋ καί τοϋ κακοϋ, τής άγά
πης κα! τοΰ μίσους.
"θταν ή θελήση τοΰ ανθρώ-
πυο έναρμονιζεται μέ τό θεί¬
ον θέλημα, τόχε παράγεται
ό άγλαός καρπός , Λ χριστια-
νικη προσωπικότης. Την θέλη
σιν τοϋ άνθρώπου ή Άγία Γρά¬
φη άποκαλεϊ καρδίαν καί αυτή
αποτελεί τόν πυρήνα τής προ-
σωπιικότητος.
__________(Συνεχίζεται)
ΝΕΟΣ ΔΙΕΓΘΥΝΤΗΣ ΝΟΜΪ-
ΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΕΙΣ
ΤΗΝ ΕιΣΣΟ ΠΑΠΠΑΣ
Ό κ. Βασίλειος Ζηρίνης, σύ;ι
βουλο; τού δμ,ίλου των ε.αιρει-
ών 'ΈσσοΙΙάιτπας καί ύπεύθυνος
διά την διοικητήν ^οργάνω¬
σιν Τών νομ,ικών καί έτέρων συ-
ναφών ύπιορεσιών αυτών άπεχώ
ρησεν έκ τής θέσεώς τού. μετχ-
τεθε1ς είς τόν "Οργανισμόν Φυ-
σ-.κοΰ Άερίου τής "Εσσο Γιοΰ-
ροπ Ίνκ. εί; την Χάγην τής
"Ολλανδίας. Άπό τής 1ης Ίου¬
νίου, τα καθήκοντα τοθ διευθυν¬
τού τής νομικής υπηρεσίας τοϋ
δμ,ίλου τών έταιρειών "Εσσο
Πάππας άνέλαβεν ό κ. Γειόργι-
ο; ΦουνΤεδά·κης, άσκών 4πό τοΰ
ϊτους 1966 τα καθήκοντα τοΰ
ύπίδιευθυντοϋ αυτής.
«Άπό την εκθέση των Μεγάλων Φυσΐογ> ωοιών»
Γρσμμότων κα! Τεχνών»
ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΛΙΟΓΛΟΥ
Στήν αϊθουσα τοϋ «ΓΚιρνασ-
θεσησοϋ» στήν Άθήνα, έγινε
λ εκθέση «Μεγάλων Φυσιογνω
μιών Γραμμάτων καί Τεχνων»,
ή όποία έκλεισε ήδη μέ με-
γαλη έπιτυχία.
Ή εκθέση αυτή έδωσε στό
κοινό των Αθηνών, νά γνω-
ρΐση τόν μενάλο Μακεδόνα
γλύπτη τής νέας γενεάς κ. Κώ-
στα Παλιόγλου, ΣερραΤον ό
οποίος συγκαταλέγονταν με¬
ταξΰ των «αεγάλον α-νσιογνιο-
μιών καί Τεχνών».
Ο ΜΟΥΣΗΣ
■ Σονέχεισ. έκ της 1ης σελίδος)
λαόν τού είς την είσοδον της Γής
Χαναάν, τό έργον τού εΐχε ίκπλη
Ό κ. Παλιόγλου έχει φιλο-
τεχνήση πολές προτομές κα·
θηγητών τοϋ Πανεπιστημίου,
άκαδημαικών, καί τώρα έτελε-
ωσε την προτομή τοϋ Άκαδη-
ΊΙ λατρεία τοϋ Νίοναδικοΰ θεοϋ
είχε. θεμελιιυθή είς την Γήν.
Τί) δνομα τοΰ αιώνιον θά λάμπη
μέ φλογοθόλα γράμματα είς την
συνείδησιν τοΰ Ίσραήλ άνά τούς
αΐώνας καί είς ολόκληρον την άν
θριοπότητα.
'ί) Μούσης ποΰ ό θεός τού ήτο
ιΐ) καθαρόν πνείμα (ή κατ' εξο¬
χήν άρσενική άρχή) έκήρυξε τόν '
πόλεμον είς την θείαν φύσιν (την |
οη?.»ικήν αρχήν, την ΕΤΑΝ, την |
αίονίκν Γυναίκπ, ποϋ ζή είς την
ψυχήν τής Γης καί είς την καρ¬
δίαν τοΰ άνθρώπου.
"Επρεπε νά πολεμήση δίχως Λ-
-νάπαυσιν, νά την ΰποτάξη, ν&
την δαμάση μέ την ρομφαίαν τής
τιμωρίας.
Ό Ιησούς έξύψιοσε καί Λροσήλ
«υοε την Γυναΐκα μέ την δύναμιν
τής συγγνώμης καί τής άγάπης
και τόν (ροινικα τής νίκης, διά της
θυσίας επί τοΰ Στανροΰ ΰστερα
(ΐπό πολλούς α'ιώνας ποΰ ήλθε νά
συμπληρώση τό έργον τοθ Μωϋσέ-
ως διά τής λ.νιτρώσειος καί τής Ά
ναστάσειος.
μαικοϋ Χτράτη Μυριθήλη. Στήν
Θεσοαλονΐκη ήρθε σέ έπαφή
μέ καλλιτέχνες καί λογοτέ-
χνες καΐ πρόκειται νά φιλο-
τεχνήση προτομή γνωοτοϋ ποι
ήτου πού άπέφυγε νά άναφέ-
ρη τό όνομά τού. Τα έργα τοΰ
κ. Κώστα Παλιόγλου τα δια««ρΙ-
νει πλαστικότητα, άρμονΙ'α καί
μέτρο.
'Εκπομπή άπό τόν Ραδιοφΐϋ-
νικό Σταθμό Μακεδονίας — Λ'
πρόγραιμμα 13-6-1969.
Μνημόσυνο γιά τα 30 χρόνια άπό τθ Οάνατό Τού
και τα 100 χρόνια άπό τή γέννησί Τού
' ΤΟ 1°22>
ΕΛΕΤΘΕΡΑ Η ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΒΕΡΤΚΟΚΚΩΝ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΤΣΤΡΙΑΝ
"Επετράπη ή είσαγωγή είς την
Αΰστρίαν δερυκόκκιον έλλ.ηνικής
ποοελεύσε(ος μέχρι τής 30ής Ίου-
νίοΐ' 1969, ελευθέριος καί ανευ πο-
σοτικών περιορισμών. Τούτο άνεκοί
νωσε τό εμπορικόν τμήμα τής έν
Αθήναις αΰστριακής πρεσβείας.
ιιΠΛΑΣΤΙΚΑ» Α.Ε.
Σαλσμινίας 17 (Πάρο?. Π. Ρά^λη 20) Αθήνας
ΙΣΟΛΟΠΣΜΟΣ 31 Δεκεμβριού 1963 (Έιος 17ον)
ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΝ
1968
152.773,65
1967
152.773,65
Πάγιον
Γήπεδα
Κτίρισ 3.237.381,70 ' 1 986 159,10
Μεϊον άποσβέσεις 681.846,60 2.555.535.10 681 846,60 1.304.312,50
Μηχανήματα κσί
έγκαταοτάσεις 25.116.702,50 13.937.930,10
Μεΐον άποσβέσ, 5.444.372,55 19.672.329.95 5.444.372,55 8.493.557,55
Μέσα μεταφορδς 146.318.60
Μεϊον άποσβέσεις 50,767.-
"Επιττλα καί οκεύη 463.945.—
Μεΐον απόσβεσις 62 010,30
Όδός 'Εργοστασίου 42.028.-
Μεϊον άποσβέσεις 6.055.
Δαπάναι Ιδρύσεως
καί οργανώσεως 1.085,036,45
Μεΐον άποσβέσεις 508.845,55
95.551,60
401,934,70
35.973.-
146.318,60
50.767.—
282 529.—
62,010,30
30.277.-
6.055.-
1.090.471,45
576.190,90 508.845,55
95.551,6(5
220.518,70
24 222.—
581 625 90
Διαφοραί άπογρ. καί άπβιτ.
υπό έκκαθ. είς πολυετή
άποοβ.
Άποθέματα
Πρώται Ολαι 648.541,10
'Υλικά κατεργσσ. 189.441,29
Ύκικά δι*φορα 71.323,30
Άνταλλακτικά έ-
ξαρτήματα 13.770.—
Εϊδη συσκευασίας 19.386.—
'Έτοιμα προιόντα 1.671.465,80
Πρώται ύλαι κα!
ήμιετ. ΐτροϊόν. πρός
κατεργασίαν 97.783.60
Βοηθητικά όλικά —
Πρώται ϋλαι παρά
τρίτοις —
Πιοτώσεις έξωτερικοθ —
Άπαιτήσεις
Πελάται "Αθηνών 3.128.878,85
» Έπαρχιων 664.682.—
Συν)καί είσπρακτέαι 20.889.—
Συν) καί επ ενε¬
χύρω 7.896.165.—
Προμηθ. ίοατερ. 37.378,—
» έξωτερικοθ 29.070,70
Άνοικτοί λ)σμοΐ 1.535,245,60
Τράπεζαι 1.980.—
Φόροι Δημοσ. καί Κρ.
υπέρ τρίτων 377.282.—
Διάμεσοι λογ)σμοϊ 433.832.—
Γραμμάτια παρά τρί¬
τοις πρός εΐσπρ. —
Προσωπικόν —
Διάφοροι —
Χμεώγραφα είς εγγύησιν
Προσωρινοί λογ)ομοϊ —
Προβλεψ. άβαρίπι Α' ϋλΰν
πρός είσπραξιν —
3.517.684,90
27.007.973,80
10.872.561,90
327.550.—
20 823,20
1.528.451.40
282.718,40
878.839,50
2.711.711,09 1.749.052,80 4.787.435,30
5.114.969,60
128,348,50
4.288.192,90
78.467 —
Μέτοχοι
3.249.-
25.895.—
232.478.35
100.000. -
1.721.107 —
28.924.-
- 14.125.403,15 3 600.000.-15.321.631,35
Διαθέσιμα
Ταμείον 577.841,35
Καταθέυεις 5.445.—
Τίτλοι ρευοτοποιήσ. 10.003.—
Λογ)σμός Άποτελεσμάτων
Ζημία πορ. χρήσ. 371.532,45
• χρήσ. 1967 3.091.071,05
1.513.919,55
602,60
593.280,35 ΙΟΧΟλ- 1.524.522 15
371.532,45
3 091.071,05
3.462.603,50
Μεϊον κέρδος χρή
σεως 1968 31.197,09 3.431.406,41
Σύνολον "Ενεργητικόν 47.869.780,80
Λογ)σμός Τάξεως Χρεωσ, 10.243.—
3.462.603,50
35 968.754,20
Κεφάλαια
1968
ΠΑΘΗΤΙΚΟΝ
1967
Μετοχ Κεφάλ. 10.000.000. —10.000.000, — 1Ο.Ο00.ΟΟΟ. — 1Ο.0ΟΟ.ΟΟΟ.—
'Υποχρεώσεις
Πελάται Αθηνών
(Προκ)λαί) 1.782,739,— -
Πελάται Έπαρχιων
(Προκ)λαι) 23.154.— —
Προμηθευται 403.930,50 683.412,20
Γρσμμ. πλημωτ. 9.999.351,90 7.015.171.70
Τράπεζαι
20,126,418.—
Φόροι Δημοσ, καί
κρατ. υπέρ τρίτωνΐ,339.458,50
Άνοικτοί λ)σμοί 4.088.547,90
Διάμεσοι λογ)ομοΐ 106.181.—
Διάφοροι —
Προσωρινοί λογ)σμοί —
Χρηματ. ήγγυημ. διά
δικαιογράφων —
Χρηματοδοτήσεις
διάφοροι —
ΙΙιστωταί διάφοροι —
4άνεια ΕΤΒΑ
456.038.-
612.130.90
344.085,20
3.754.506,90
6.339.956,25
602.564,70
37.869.780,80 6.160.857,85 25.968.754,20
Σύνολον Παθητικοΰ
47.869.780,80
35 968 754,20
Αογ)σμός Τάξεως ΙΙιστωπκο' 10 243.—
Ανάλυσις Άποτελεσμάτων Χρήσεως 1968
ΧΡΕΩΣΙΣ
1968
Ζημία παρελθ. χρήσεως
Δαπάναι
Γενικά έξοδα
Διοικήσεως 1,839.257,—
"Εξοδα Διαθέσ. 1.196.697,80
"Εξοδα χρηματοδ. 1.249.815,80
Άμοιβαί Προσωπικού —
Άμοιβαί Τρίτων —
3.462.603,50
1967
371.532,45
312.059,70
429 ?02,80
932.640.-
1.145 999,50
Φόροι-Τέλη—Είσφοραί - 4 285.770,60 1.025.539,80 3.846.441,80
7.748.374,10
Ό Πρόεδρος τοθ Διόικ. Συμβουλίου
ΑΛΚΗΣ ΠΑΡΑΣΧΗΣ
1908
Μικτόν Κερδος
Έκ πωλη3. έΐοίμων
προιόντων 4.245.931,34
Μεϊον Ζημία £κ ττωλή-
σεως ττρώτων ϋλών —
ΠΙΣΤΩΣΙΣ
1967
2.341.794,33
1.586.4:4.05
4 24ϊ> 931,31
71,0^6,35 4.316.907.69
Διάφορα
Ζημία πσρελθ
χρήσεων 3.452.603,50
Κέρδη χρήσ. 1968 31.197,09
755.370,75
735,370.75
Ζημία είς μεταφ. 3.431 406,41 3.431.405.41
3 462.406,41
4.217.974,25
Έν "Αθήναις τη 25 Απριλίου 19 9
Ό Γενικός Διευθυντής
ΠΑΝ. ΠΑΝΑΠΩΤΟΥ
7.741,374,10
4.217.974,25
*Ο Προιστάμ€νος Αογιστηοίου
ΓΕΩΡ. ΠΙΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ
ΕΛΛΑΔΟΣ ΧΡΥίΟΣΤΟΜΟΣ ΠΑΠΑΔ0Π0ΥΛΟΣ
(1868 -1968)
Τοϋ κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ Ι. ΝΕΑΜΟΜΙΤΑΚΗ, Δικηγόρου
Νομικοϋ Συμδούλου τής Ί. Άρχιεπισκοπής Αθηνών
15ον
Γύρισε σπίτι άπερίγραπτα
θλιμ,μένη καί έκεΐ, στήν αγκα-
λιά τής μάννας, αρχισε νά
κλαίη. Τή; μάννας της χτ. πα-
ρηγοριτιν.ά λόγια δέν βοηθοθ-
σαν σέ τίποτχ.
Κα'ι δταν- τέλος, ήλθε τό μ,ε
ση ο.έρ> κα'ι καΤέφ6ασε στό σπί¬
τι γ&λαστός καί δ «θυμ,ωμέ-
νος» Χρυσόστομος γιά νά επι¬
σκεφθή τούς δικούς τουι ή μη·
τέρα τού τόν πλησίασε καί τον
ρώτησε:
— - ΤΙ σοΰ Εκανε, παιδί μουν
ή Κατίνα μας; Δέν την έχαι-
ρέτησΐς καί κλαίει.
Τότε έκεΐνο;, μέ τό μειδίαμα
ποΰ δέν τού έλειπε, άπάντησε:
— Μητέρα, έγώ Εεύρω δΤι ή
Κατίνα είναι χ-οελφή μου. Ό
κόσ,ιος τ0 ξεύρε·.;
— Ένώ αυτή την αύστηρή
Τακτική, στον ίδιωτικό του Ζίο,
κρατοΰσε γιά νά μην οίδη ά-
φορμή σκανδάλου, δ ϊδιος σ^ά
ίερατικά Του 2ργα πχρεΐχε τόν
Γύπο καί τον ύπογραμ.;ιδ 'θΰ
άφωσιω ιένου κληρικοθ.
1 'ίΐς Σχολά'-'ης δέν παρέ-
λειψε ποτέ νά πχρίστατχι κχ-
τά την τέλεσι τής θείας Αει-
Τουργίας, άλλοτε σάν εύλχβι-
κός λειτουργός καί άλλοτε
,πρώτος μέσα στούς στοίγους
"ών καθηγητών καί των μαθη-
τών, καί αύΤό γιά νά ίκχνο-
ποιή δύο ^ν.οπού^,. Πρώτα-πρώ-
τα την έσωτερική το^ φιλακό-
λουθη έπιθυμ,ία καί βαθύτχτη
εύσέβεια καΐ υ3Τ£ρα γιά νά δ£-
νη· τό ζωντανό παράξειγμα
σΤοΰς νέους μαθητά; γιά Τήν
άγάπη πρός την Έκκλησία.
Τόση ήτα> ή άγάπη τού κα'ι
ή άφοσίωσίς του στά ίερατικά
Του κχθήΐκοντα- ωστε δέν πα¬
ρέλειπε γιά κανένα λόγο. Τήν
ήμ^ρα τής γιορτής Τ«ίς Αγ.
ΐΐροδρόμου, σ^ά 1907 λειτουρ-
,γο&σε στή Μονή τών Ταξιαρ-
,χών οτά ΊεροσολυιμΧν ένώ <5ί- πλα, δ πατέρα; τού — έφημέ- ριος τοΰ Άγίου "Ιωάννου Τοΰ ΓΤ.ροδρόαου στή Μάδυτο, — /α ροπάλ^υε. ΤοΤε, στά μ,ισά Τής 'θείας Λειτουργίας/ είδοποιήθη- κε πώς δ γέροντας έπαυσε πιά νά ζή /αί νά τυραννιέται ά-πό την ψο6ερ·ί} καΤα5ίκη τής άρ- ρώστειας του. Ό Χρυσόστομος έσπευσε τότε νά προσκυνήση τό ί«ρό πατρικό λείψανο καί χωρίς αλλη άνάπαυλα επέ¬ στρεψε στήν Έκκλησία, γιά νά συνεχίση τό ϊργο του καί δεη- θή «όπερ αναπαύσεως τής ψυ¬ χής τοΰ οούλου τοϋ θεοΰ Ά- νέσΤη ίερέως». Στή νέα τού αποστόλη τοϋ λάρχ, δ Χρυσόστομ0; ά- νχδείχθηχε παιδαγωγός &ρι- στος. Χωρίς τούς φοβεροΰς θυ- μούςς πού διώχνουν Τόν μαΊ>ητή
από τόν διδάσκαλο, ξένος πρός
κάθΐ νευρική έκξήλωσι πού
I-
ξαφανίζει ή 4δυναΤίζει τή/
παιδαγΐογι,κή ούναμι καί μέ
μάνο σχοπό την μετάϊοσι πρός
τούς μαθητάς τής Σχολής ή-
ί)ους έκ%λησιχ—ικοΰ καί κοι-
νιονικοΰ, — πού πρέπει νά βρί
σκεται στήν σωσΤή έκπαίδευ-
σι στήν πρώΤη θέσ-.ν — κ.αί
γνωσεων- προσπχθοΰσε νά δι¬
δάσκη τό πρέπη, άλλοτε μέ τα
λόγια καί αλλοΤε μέ τό παοά-
5
Ο ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΣΜΥΡΝΗΣ
Υπό τοϋ έζαιρετικοΰ οον&ργάτο υ μας Δρος κ Δ *^ΙίίΙΝΗ
Η ΑΓΙΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΤΗ ΣΜΥΡΝΗ
— 203 —
7.— Τ' ΑΓΙΑΣΜΑ ΤΣίΙ ΕΚΚ ΛΗΣΙΑΣ
ΤΣΗ
Τ' "Αγιασμα τσή έκκλησιδς ή-
κι'
Τό
ΚΓ ΟΙ ΠΑΠΑΔΕΣ
άπ-
πη-
μ
Κάθ·ε Απόγευμα, μετά τόν
Εσπερινό, παίρονΤας ίψ^
άπό τίς στ^μειούμενες στή ζ
τοΰ Οίκοτροφείου καί τής Σγο
λής άτχςίες, άνέπΤ'>σσε κάθε
τόσο μέ άπλότητα, άλλά κκ'.
μ,έ παρασταΤικότητα ενα θέαα-
άλλοτε σχετικό μέ ττ%]ν πειθαρ¬
χίαν αλλοτε μέ την έκκλησια-
στική ■'ίξι καί αλλοτε μέ δ,-
Τιδήποτε άλλο.
ΚάποΤε ώρισεν δπως οί μα¬
θηταί κατά την θεία Λειτουρ-
γ£α μ,ετέχουν, πόΤε δ Ινα; καί
πότε δ αλλος, τής υπηρεσίας
τού Ίεροΰ Ναού, κρατοΰν δέ
καΤά^ την ώρα τής Μεγάλης
Είσόξου αύτοι τα έξαπτέρυγα
καί τόν Σταυρό.
"Ενα πρωί- δμ(ο:, καΤά την
ώρα τής θείας Λειτουργίαν Τοΰ
άνέφερχν δΤι δ -ιχθητής'διά-
κονος Μελέτιος Μεταξάκης (δ
μετέπειΤα Κιτίου. Αθηνών
Οίκουμ,ενικός ΠαΤριάρχηςκαίΆ
λεξανδρείας) ήρν^Πο νά ύπα-
κούση στήν διαταγή νά κρατή-
.ση τί ν Σταυρό.
(Συνεχίξεται)
Η ΕΦΕΣΟΣ ΚΑΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΒΑΜΠΝ ΠΑΥΑΟΣ
(Συνέχεια 6< τΛς Ι ής σε/ ) μέραν τινά τό δνο·μα τού Ίη- οοθ καί είπον επί τοΰς δχον- τας τα πνεύματα τα πονηρά, «όρκΐζομ,εν υμάς τόν Ίηοοϋν. δν ό Παΰλος κηρύσσει...», ά- ποκριθέν δέ: τό πνεϋμα τό πο¬ νηρόν είπε: «Τόν Ίηβοϋν γι- γνώσκω καί τόν Παϋλον έπί- σταμαι Ομείς δέ τίνες έστέ»; Ό άνθρωπος, ό οίτοΐος εΐχε τδ πονηρόν πνεΰμα ηγέρθη καί επετέθη κατ' αυτών καί ά- φοΰ διέσχισε τα Ιμάτιά των τούς έπληξεν «ωστε γυμνούς καί τετραυματισμενους έκιφυ- γείν έκ τοΰ οϊκου έκεΐνουχ». Τό επεισόδιον αύτό εγένετο γνωστόν είς δλους τος κατοί- χους της Έφέσου. Μεγάλη ή έντύπιοσις. Τό ίβτεισόδιον αύτό ηνάγκασε τος άοχολουιμένους περί την μαγείαν Χριστιανούς, νά σχΐσουν πάσαν σημείωσιν ή βιβλίον, ποϋ άνΐφέρετο είς την μαγείαν. Έζωμολογήθη- σαν είς τόν Παϋλον. Μετά την έζομολόγησιν βιβλΐα μεγίστης άζιας, άναφερόμενα είς την μαγείαν παρεδόθησαν είς τος φλόγας. Άπό τούδε καί έζής ένισχύ- εται τό άποστολικύν εΌγον χοΰ Παύλου. Τό δεύτερον επεισόδιον, τύ οποίον συνέβη είς την "Εφε- σον είς βάρος τοϋ Παύλου καί των συνεργών τού είναι τό α¬ κόλουθον. Πολιοϋχος τής πόλεως Έφέ- σου εθεωρείτο ή ψευδης θεό "Αρτεμις. Ό ναός της ήτο με- γαλοπρεπέστατος. Οί Έφέσιοι καί δπου άλλοϋ υπήρχαν έθνι- κοΐ Ιδιαζόντως αυτόν έτίμων. Μεγαλοπρεπεϊς τελεταί καί συνεχείς συνεκέντρωνον δηει- ρα πληθη έθνικών έκ των ά- πανταχοϋ. Μεγίστη έορτή έτε- λεϊτο την «ην τού μηνός θαρ- γηλιώνος, Λ πό α συνέπιπτε κατά Μάϊον. Έτελοϋντο τα Θαργηλια δηλ. τα γεννέθλια τοΰ "Απόλλωνος καί τής Άρτέ- μιδος. Τελ.ετάρχης ήτο ό Ιε¬ ρεύς τής Άρτέμιδος Άσιάρχης καλ.οΰμενος. Τό είδΜλ.ολητρικόν εμπόριον ευρίσκετο είς την δόζαν τού κατ' αύτην την πε¬ ρίοδον των έορτών. Ναϊσκοι καίάγαλνάτια έξ άργυοου π αλλων μετάλλων επώλουν οί κατασκευασταΐ καί έθησαύρι- ζον. Τό κΛρυγμα τοϋ Παύλου τήν όλην αυτήν εΐδωλολατρι- κην κνησιν την άνέτρεπε. Έ- βλάπτοντο, δπως λέγομεν σή¬ μερον, τα οίκονομικά των συμ ίρέροντα «&τών. Μ ε γ α λ ύ τ ε- ρος κατασκευαστής Λτο Δη¬ μήτριος 6 άργυροκόπος. Αύ- τός ήτο μέγας έργοδότης είς τος τεχνΐτας της πόλεως. Βλέ- πων την καταστροφήν έσπευ¬ σε καί συνεκέντρωσεν ολους τούς τεχνΐτας. Είς τήν συγκέν¬ τρωσιν υπέδειξε τόν κίνδυνον των οΐκονομικών των συμφε- ρόντων έκ τού κηρύγματος τού Πΐλύλοι1. Λέγει Δημήτριος ΛΣυν,εργάται έκ τοϋ καθημε¬ ρινού κηρύγματος δέν κινίυ- νεθει μόνον ή έργασΐα μας, άλλά καί αύτό «τό τής μεγά- λης Θεδς Άρτέμιδος Ιερόν είς ουδέν λογισθήσεται, μέλλειν τε καί καθαιρεθήναι την με- γαλειότητα αυτής, ήν δλη ή Άσία καί ο'ικουμένη σεδετοιι». Οί άκροαταί έφανατίσθησαν μέ τάς π αραινέσεις αύτάς τοΰ Δημητρίου καί ήρχισαν νά κραυ- γάζουν ΰστερικώς: «Μεγάλη ή "Αρτεμις 'Εφίσίιον!». Ό λαός κατηυθύνθη είς άτελεΐωτον δι¬ αδήλωσιν πρός ιό θέατρον τής πόλεο)ς καί κατέκλ ν σ α ν τουτο. Καθ" οδόν δύο συνερ- γθυς τοϋ Παύλου τόν Γάιον καί τόν Άρίσταρχον έκ Μακε- δονιας τό πλήθος τοΰς ώπήγα- γε. Μόλις έπληροφορήθη του¬ το ό Παϋλος έσπευσε νά μετα θή πρός τό θέατρον. Τόν ήμ πόδισαν οί πιστοί, διότι έφο- βήθησαν μήπως φονευθή υπό το μανιακοΰ πλήθους. Όχλο- κρβτΐα επεκράτει είς τό Θέα¬ τρον.ΑΙ αρχαί παρηκολούθουν τάς κινήσεις των διαδηλωτών. Πρός στιγμήν έπεμβαίνει ό γραμματεύς τής πόλεος. Ό ό'- χλος ήσυχάζει. ιΔιά νά κατα- πραθνη την εξέγερσιν είπεν: «Άνδρες Έφέσιοι, τίς γάρ ανθρο>πος δς ού γιγνώσκει την
'Εφεσιαν πόλιν νεωχόρον οΰ-
σαν τής θεδς Άρΐέμιδος καί
τοΰ Διοπετοΰς; όναντιροή τ ο> ς
οϋν δντων τούτων δέον εστίν
Ομάς κατεσταλμένους ύπάρ-
χειν κοΐ μηδέν προπετές
πρόΐσσεΐν Ήγάγετε νάρ τούς
ύνδρνς, τούτους οϋτε Ιεροσύ-
λους, οΐ'τε Λληστρημοΰντας την
θέαν ΰμίον>.
"Ακολούθως προέτρεψε τόν
Δημήτριον νά καταγγείλη εάν
έχη τι είς τάς νομίμους αρ¬
χάς, διότι άλλως κινδυνεύει
νά κατηγορηθή ώς στασια-
οιής.
Άφοΰ είπε ταυτα ό γραμμα
τεύς, ή συγκέντρωσις διελύ¬
θη.
Τα έπεισοδια αύτά μαρτυ-
ροθν την γόνιμον δράσιν τού
Παόλου. "θταν την πρώτην <ρο ράν διήλθεν έξ 'Εφέσου ό Παϋλος, ουδείς Χριστιανός ύ πήρχε. Κατά την δευτέραν ε¬ πίσκεψιν τού, έκτός τοΰ Άκύ- λα καί τής Ποιβκίλλης, εύρε δώδεκα περΐπου Χριστιανούς καί αύτούς δχι εντελώς. Κα¬ τά την τρίτην, ύστερον από τρ α έτη. κινδυνεύει τό είδω- λολατρ,κόν εμπόριον τής πό¬ λεως. Διαδΐδει τόν Χριστιανι¬ σμόν ό Παϋλος καί είς τάς α¬ νωτέρας καί άνωτάτας τάζεις τής πόλεως, τούτο καταφαΐνε- ται έκ τής στάσεως των κυβερ νώντων, τοϋ γραμματέως. Ή διάδοσ:ς, λοιπόν, τού Χρι ατιανίσμοϋ υπό τού Παύλου, υπήρξεν ευρεΐα καί άστραπι- αΐα ού μόνον έν Έφέσω. άλ¬ λά καΐ έν 6λρ τρ Ασία. ,Χ. ΕΜΜ. ΠΑΠΑΛΟΠΟΥΛΟΣ τανε μέσ' στόν αΰλόγυρο την άριστερή μεριά τση. γάδι αύτό, στήν άρχή τό 'χανε σκεπιισμένο μ' εν« καπάκι άλαμα- ρίνα μέ λουκέτο, πού τό κλειδί του τό 'κρατοΰσ' δ κα'ντηναλάφτης (κα'ντηλανάφτης). Καί δίπλα του, στήν <Έί)οεηη», είχανε χτίσει ενα πςΌΓκυνητάρι μικρό μ' ενα τε - ■ιςαγονικό κού(ρ· >μα μέσα, ίίσο για
νά χωράη ή είκόα δρθια άκου'-
μπιστή κ' ή κούπα τό κα'ντήλι
τση. Κ' ήκλοϋσε μ' ενα τζαμέ-
νιο πο-.τάκι. Μά, οί παπάδες τσή
ίκκλϊΐσάς ήθέλανε νά νοικοκυρέ -
ψουνε τ "Αγιασμα. Κι' άφοΰ ή-
αατϊέι,'ανε άπτόν κόσμο παράδες,
ήγκηΓμνήσανε τό προσκυνητάρι κ'
ήχτίοονρ τρογύρ' άπτό πηγάδι έ'-
ν<. άνάλογο καμαράκι. Τοΰ 'κάνα- νε όυο πορτες μέ καγκελοσίδερα, ποΰ ' μιά ήάνοιε μέσ' στόν αύλό- γυρο κ' ή όιλλη στό σοκάκι. Δυά - ίρ.α σκαλοπατάκια γιά νά κατί - ίαίνης μέσα, κι' ενα χτιστό ράψι μα.' ιιιρενιο οπου ήακου'μπήσ.^νε τήν εϊ/όνα, τό κα'ντήλι τση κ' ί¬ να ν.ο νχό μπρουτζένιο σαιΐ"άν γιά τα κεριά ποΰ θά ν' ήάναΓ>' ό
κί'σαοί; γο ήερχού'νιανε νά πρ)
οχονήση Οί δνό πύρ:ες ι'χ,ι.'ε'
λουκίτο, κα τό καμαράκι ητα.'ε
ά'οιχτό τσί Κν·ρκικάδες κ«ί τ»ί
σ>.ολάδ( ς μόνο. Κ' ήπαραίΐη
σκοιί'ντανε ή κα'ντηναλάφταινο.
Στή σκόλη τσ' "Αγιας Κατεοί-
νας τό καμοιράκι ΐ)φεγγο6ολοϋσ'
άπτ' Λναμμένα κεοιά ποΰ τό οαμν
τάνι ήτανε ορορτιομένο, γιατί τα
κορίτσια πιά ήερχού'ντοστε ν' ά-
νάψουνε ενη κερί στήν παγιά 'φτή
εϊκόνα καί νά τηνέ προσκυνήβουνε.
Μά τό πιότεοο ήερχού'ντοστε γιά
τ' άγιασαένο νερό τοΰ πηγαδιοΰ έ
πειδής ήπιστεύανε, πώς, αμάν ή-
πίνανε μιά γουγιά κ' ήίίρέχανε λί-
γο τήν κορφή τοΰ κεφαγιοΰ τος,
θάν'ήδάξανε γρήγορα στέφανο. "Ο
σα, λοιπόν, κορίτσια δέν ήφορού-
σανε σκουψί οί'τες καπέλλο, λ' εί
χανε μόνε τα α^.γΐ'Ί. τως δε'ΐενα
όπίσο) μέ μιά φαρ·")ειά κορδέλλα
φιόγκο, αύτά η6ρέχανε λίγο τό
δάχτυλ.ό Τοις κ' ήπ./<ταλεί6ανε τήν κορφή τος. "Ολγ. παλι, πού αύτά 'τανε σε πιό μ;γα' ήλικία, ήφο - ςούσανε σκουφι εί τις καπέλλο, ε¬ πειδής δέ·,· ηβο,σκον'ντανε Ικεϊ κατρέφτης γιά 'ν' τό ξαναβάλου- νε, δέ τό '6/ά£ανε, παρά μέ το 6ρεμένο δάχτυλο ,Ί ;> ηαλείβανε
τρογύοο τό κοί'ΐε/χ το;. πού 'τα¬
νε τό ίΛιο.
Τό κ«μ«ράκι αύτό τ' Άγιασμά-
του, τότες ποΰ ήχτιζού'ντανε ή και
νοΰργια μαρμαρο'ντνμένη έκκλη-
σιά, ήφρόντισε κ«ί τό 'μηρμαρο-
στόλισρ ό παπο - Μήλιος γιά λ ά
τσή ταιριαζη.
Ό καλός αύτός πααδ-; ε(χε άρ
χινέψη νά κάνη τα καθήκοντα τοΰ
λειτουργοΰ στή πιγ>·Ί .ή μπα..· ·γ-
κένια έκκλησιά πρ'ν ι'πτό 1875 κ'
είχε δώκει ούλο τό ιίνα .υ στήν
καινούργια, ,-ταρακΐλοοθώντας τό
χτίσιμο κα? σαύλκ.μα -ιοί ·ί*ίριο"
τση άπό κο'ντά. ΊΙγε,νήθηκε
στήν Τρΐαντάρω τσή Ν ;ίι ^ς, για-
τίΐυτό καϊ τονε 'λε'-χτ -:παπα -
Ντήνιο». Τονε 'λέαε άκομης καί
«-παπ'-Άντώνη» αέ τ' ι"νοΗά του,
ένώ «Μήλιος» ι'ι-,χν.· το παοάνομά
ΜΗΔΕΝ Η ΕΙΣΦΟΡΑ
ΛΙΑ ΤΟ ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΟΝ
ΕΙΣ ΕΟΚ ΕΛΑΙΟΛΑΑΟΝ
Άμετά(»λητα παοέμειναν καί διά
τήν τρέχουσαν έθδομάδα (23—29
Ίουνίου) τα ίη|ιη των άντισταθμι-
στικών εισφορών επί τοΰ είσαγο-
μένου είς^ τήν ΕΟΚ έλαιολάδου.
Ουτιο, ή έν λόγο.) είσφορά διά φυ¬
σικόν παοθένον έλαιόλαδον, προερ
χόμενον έκ χιορών τής Κοινότη¬
τος, εξηκολουθεί νά είναι μηδενι-
σμένη, ΐνώ διά τό προερχόμενον
έκ τρίτον χορών, διετηρήθη είς
τό ΰψος τών 95,20 δολλαρίοιν κα¬
τά τόννον.
ΙΙερί προσκλήσεως των αχ
Τής 'Ανωνύμ,ου Έταιρία
«Βιομηχανία Πλαστικών "Γ
λών ΠΛΑΐΣΤΙΚΑ Α.Ε.» εί;
τακ,τικήν Γενικήν Σέλ
σιν,
Τλών ΠΑαΙτικα' Α.Ε.
Συμφώνως τώ Κχτχστατικώ
καί τή Αποφάσει τ^ΰ Διοικητι-
κοθ Συμβουλίου τής Έταιρία;
καλοΰνται οί κ.κ. ΜέΤογοι τής
έν Αθήναις έίρευούσης Άνωνύ
μ-ου Βιομ,ηχανική; Έταιρίας
ΙΙΛΑΣΤΙΚΑ Α.Κ'ΐως^ρ'ο-
σέλθουν είς τα έν'αθθα καί επί
τής δδοΰ Σαλαμ,ινίας (πάροδο;
II.
Ράλλη) 17 γραφεΐα τής Έ
5, ^ γΐν Αθγούσ
ημέραν Δευτέραν κχί ί)
ραν 6 μ.μ., πρ6ς αυγκράττΜΐν
;<1; 7ψ(*1 Τ*χτιΧΐς Γενικής λυνελευσεω; τής δποίας θέμα- τα έσονται τα χΑ,τοΛι: 1. Υποβάλη κ3ιΙ ϊγτιρισις Ί- λ?Τ^°0 ^ 31 Δβί ου 1968 και των έπ' αύτο0 έκ- θέσεων τοΰ ΔιοικηΓΤιχοΟ Συμβοι» λίου ■/.%[ των Ιλεγκτών. 2. Απαλλαγή ζι> Διοικητι-
κου Συμ,βουίου καί των ίλεγ-
κτων άπό πάσης ευθυνής Αποζη
3. Έκλογή τακτικών καί ά-
ναπληρωμ,ατικων εΛεγκτων διίι
Τήν έταιρικήν χρήσιν 1969 καί
καθιρισμδς τής λμοιβής αυτών.
_4. Εγκρισις άμ,οιβής μελών
τοθ Διοικτ/τΐικοΰ Συμβουλίου
5ια Ττ,ν γρήσ-ν 1968.
5. Αύξησις Κεφαλαίου καί
ότνε^ική τροποποίησις τοθ αρ-
Οοου τόπ Καταστατ·.κοΰ.
ναις τή 2α Ίουν'ου
Συμβούλιον
Τό
τού. Μικρός μέ τσοί γανιοί χου εί¬
χε ερχει άπτή Νΐί|·ιι < ή γν,,Π(ι. σταθήκανε κο'ντά στήν "Αν,ια Κα¬ τερίνα. Άπό πά κ) 'οι, νά πααίνη στήν έκ τοΓ· ντύν'ται παπαό,Γ'./ι καί νύ οηχώνη τα ξεφτεοια. Κ'-· χί. νολτ- ποΛή καί τονέ '.τ^ι,νο ι> .'ιρατιΗά/'-.ης
νά ψαίλνη στή λειτουργιά κα νά
κρατάη ιό <ί_',ν . Σ , ήιΐΓν,·; ,. κρατάη τό «Ισον». Σάν ήμεγάλοι- σε, ήλεε τόν «Άπόστολο» καί σάν ένηκε πιά παλληκαράκι, ήχΕΐοο- τονήθηκε διάκος στήν ιδία έν.κλη- σιά. Κι' άπό διάκος, παπάς, πού 'τανε τ' δνειρό του. Κι' ήλειτουρ- γοΰσ' αυτού ό'ισαμε λίγα χρόνια πρίν άπτήν Καταστροφή τσή Σμΐο νης. "Ηψαιλν' ώραϊα κι' ε{,. λαβικά μά ήτανε καί δραστήοιο-, Καί γιά οΰλ' αΰτά ό κόσμος τονε άγιιποΰσε καί τονέ 'σεβοΰ'ντανε. 'Εξόν ποΰ ήφρόντισε νά όμοο- φήνη τό "Αγκϊσμα, ήενέργησε νά γενή γλήγορα τό υ,αρμαρένιο τρμ' πλο τσή καινούργιας έκκλησιας, τα ε'ξι μαρμαρρνια σκαλοπάτκι τση σ' ούλο τό μάκρος τσή φά- τσας τοΰ χτίριου καί νά μποΰνε οί μαρμαοένιες κολ.ώνες στσί μ{- γάλες καμαροτές πορτες, πού οΰλ' αύτά εϊχανε καθνστερήσει. Μά κι' αλλοι καλοί παπάδες ή. περάσανε άπτήν "Αγια Κιιτροίνα ν' ήκάνανε τα καθήκοντα τοΰ λει- τονργοΰ οσαμ' τα γεράματά τοις. "Οπως ό .ι.'τα-Χαροκ.όπος πού 'χρ την πλατή λγο γνοτή κι' ■> πό .ο-
Γρηγόρης ό Όλύμπιος πού 'χε γί·
νρι καί άρχιμαν-τρίτης. Ό γιός
τον παπά - Χαοοκοποΐ' ό Ληιιη -
τρός, ΰστρρις ιχπτην Κ(ΐτ(ΐστ(.ιοιΓη
ασή Σμιονης ποΰ 'χρ ΐοχ: οτήν
Άθήνα, ήσποι>δασε γιατρός στό
Πανεπιστήμιο κι' είχε γένει ρνας
άπτσοί καλοί φυματιολ.όγοι. Ήπε-
θανε ομος νιορίς.
Στήν Καταστροαή τσή Σμύο-
νης, ήτανε ό παπα-Ίερόθεος, άρ-
χιμαντρίτης, αΗιος κι' αύτό;, πού
στήν ϊδια έκκλησιά ήαρχίνεψε ά¬
πό διακάκι. Ό παπά - Γεράσιμος
καί παπα-Γιάννης, οίκονόμοι, ό πα-
πα-Δοιρόθρος, ό παπα-ΙΙαρθρνη;
καί ό δκικο-Μιχάλιις.
(Συνεχίξεται)
ΠΑΡΟΡΑΜΑΤΑ.
Στήν νπ' αριθ. 199 συνέχεια
τοΰ ίστοοήματός μας καί στό υπό
ήμρρομ. 1 Ίουνίου 1969, σ. 2 <ΐίιλ- λο τσή εφημερίδας μας «ΙΙροσφυγ. Κόσμος» διορθώνομε καί σνιυι/ι- ρώνομε τα εξής: Ό Μανέας, πού 'τανε γνωστάς μέ τα ονομα «Πέτρος» είχε γλν- κειά φιονή καί κανείς δέν ή'μπο- ροΰσε νά τονε φτάξη στά στρκττά τετερίσματά τον (τρεμονλαάσμα- τα). Στό 1919, φενγρι άπτήν "Α¬ για Κατερίνα πού 'τανε δεξιός ψάλ.της καί πααίνρι στόν "Αη-Δη· μήτρη δρξιός |'άλτης κι' αντοΰ. Τοΰ αρεσε πολύ ή «πολυφιονιχή εκ κλησιαστική μουσική» τοΰ Σακελ- λαρίδη κ' εΐχε κλίνει τώρα ο«"λη του τήν ψαλτικιά τέχνη σ' £- τούτη. Τηνέ 'χε άρχινέψει καί στήν "Αγια Κατερίνα μά στόν "Α- η Δημήτρη τηνέ 'χε πιά σνστη- ματοποιήσει. Ό "Αης Δημήτρης ήτανε πιό μικρό χτίριο άπτήν Ά- για Κατιρίνα, μά ήτανε κι' αύτο μαρμαροχτισμένο καί μέ καλ.ή α- κουστική. Κι' ό κόσμος τσή ένο- ρίας του τηνέ δρχτηκε τή μονσι- κή αύτη μ' ένθουσιασμό. Ό Πε - τρος είχε όργανώσει «πολυφιονιχό χορό» μέ παιδάρια ποΰ τα 'χε δι- δάξει τετραφωνία. Καί μέσ' στό χορό αΰτύνανε ήψαίλνανε οί δνό κόρες τού κι' ό γιύς του, ποΰ 8- στρρις ήγένηκε κι' αύτάς καλός ψάλτης. "Ητανε μερακλής στή δονγειά του κ' ήαγαποΰσε τό τέ- λειο. Δέν τοΰ άρεσε, ένώ ό χορός του ήψαιλνε τόσο ώραϊα πολυφω- νικά, οί παπάδες γιά ό διάκος νά ψαίλνοννε υστερις σέ αλλο τόνο. Βεβαία αύτοι δέν ήτανε συνηθι- σμρνοι στήν καινοΰς>για αυτή ψαλ-
τική. Γιαταυτό ήσννεννοήθηχε μ«-
τα μέ τσοί παπιιδες και ιροπάν-
τιος μρ τό διάκο καί τώς ήδει|ε
σέ τί τόνο θά ψ ι'λνουνε. Καί διά
κος ήτανε τότες ό Πλάτων ό Στο.
ματάκης, Άλατσατιανός ποϋ ή-
στόλιξί κι' αύτάς τή λειτοΐ'ογιά
μέ την ώραία φιονή τού, αμάν
ήστεκού'νταν' ό'μπρός στήν ώ-
ύαία ΙΙύλη κ' ήψαιλνε. Κ' ίτοι ή
λειτουργιά είχε «?να.» μουσικάχοώ
μα, πράμα ποΰ δέ σνμβαίνει πάν
τα σέ έκκλησιές πού 'χουνε «πό -
Ι
Ή φήμη τοΰ Πέτρου είχε ξε-
περάσει τή Σμύρνη. Καί στήν Κιι-
ταστροφή πού 'χε ερχει στήν Ά¬
θήνα, τονε πήρε προιοψαλτη ό
"Αγιος Λουκάς ποΰ βριηκεται στήν
όδό ΙΙατησίίον, κ' ΰστερις ή «Ζιοο
δόχος ΙΙηγή στήν όδό Άκαδημί-
ας. Στή Σμύρνη ίίτρεχι' ό κόσμος
νά τονέ ακούση.
Μά κι' έδίϋ στήν Άθήνα, τό ϊδιο.
Κ' ήδημιούργησε έδώ δικιά του
«Ψαλτική Σχολ.ή» άπ' δπου ηΤ>γα-
νε σπουδαϊοι ψάλτηδοι. Ήδίδιισκε
καί «.Βυζαντινή μονοφωνική» καί
τήν «Πολυφο)νή».
"Αμ(ΐν ήφυε ό Πέτρος άπιή"ι'
"Αγια Κατερίνα, τή θέση του τη¬
νέ πήρε ό Δημητρός ό Κοντάρης
κι' αύτός καλός πού ήψαιλνε ώ -
σαμ' τήν Καταστροφή τσή Σμύρ¬
νης.
Δρ ΔΗΜ. Ι. ΑΡΧΙΓΕΝΗΣ
ΑΙ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑΙ
ΑΠΑΛΛΑΓΑΙ ΞΕΝΟΔΟΛΕΙΩΝ
Τήν γνώμην τοϋ νομικοΰ του
σύμβουλον, εζήτησε τό υπουργείον
Εμπόριον, σχετικός μρ τό εάν ά-
παλλάσσονται παντός φόρου, τε-
λονς ή εΐσφοράς υπέρ τοΰ Δημοσί¬
ου ή τρίτον καί αί ξενοδοχειακαί
ε πιχει ρήσεις, αί υφιστάμεναι σήμε
ρον ώς προσωπικάς ή ώς όμόρρν-
θμοι εταιρείαι, αί οποίαι πρόκειται
νά μετατραποΰν ή νά συγχωνε»1-
θοΰν είς άνιονύμους έταιρείας ή
Ε.
II.
Ε. μεχρι καί τής 30ής Ιουλί¬
ου τρέχοντος ετους.