42471
Αριθμός τεύχους
105
Χρονική Περίοδος
2/5 - 29/6 1935
Ημερομηνία Έκδοσης
2/5/1935
Αριθμός Σελίδων
4
Πρωτότυπο Αρχείο
Οδηγίες
Κλικάρετε πάνω στην αριστερή εικόνα για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες.
Κείμενο εφημερίδας
Δεν είναι διαθέσιμο το αρχείο pdf.
Κείμενο εφημερίδας
Σύνολο σελίδων:
ΙΛΙΟΚΤΗΤΗΣ
ΝΙΚΟΣ ΚΑΤΕΧΑΚΗΣ
ΛΙΕΥΘΥΝΤΗΣ
ΚΑΘΗΜ1ΡΙΝΗ ΪΣΠΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΙΛΗΣΕΟΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΕΚΛΙΛΟΜΕΝΙΙ ΕΝ ΗΡΑΚΛΕΙΩ ΚΡΗΤΗΣ
ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ Γ'. ΑΡ. ΦΥΛΛκΥ ΙΟΓι
2 ϋΐοιΐου
'Εσπέρ* Πέμπτης
ΙΤΑΦΕΊΑ-ΤΥΠΟΓΡΛΦΕΙΑ ΨΑΡΟΜΗΛΙΓΚΩΝ 1»
ι*< πάιτοτε την χώ βαν αύ ήν, τής οποίος χούς χατοΐκονς πά" ποία ανωτέρα Δύναμις έτΐροίχισβ μέ προ Μόντα Λλη'&ως έξαιρετικά, μι Ι^ρσσόντα ίκανά νά την καθι- χούν κοσμοκράτειραν, μία ιτις. πρός τόν εμφύλιον σπα |>μΟι, -τρός την αιωνίαν δι
{ιν, ή όηοία ανχνά έξουδε
ρωνε>' απολύτως τα μεγάλα
ρό.ιτα, καθίστα τούς ήρω-
βμούς ααΐ τάς ύπερόχοις έ
νίκας έξορμήσεις καί τα με·
;λα πνευματικά κατορθώμα
Άχϋησια καί ώθει την χώ
9ν αυτήν είς τό χεΐλος τής
Ηααου. Άπό τοΰ παναρχαί
άκόμη μνθου, δ δηοϊος
Ρερε τούς άδελ ρούς Έτεο-
%ήν χαί Πολύν είπη ν έρίζον
■ς κηί διαπληκτιζομέΐ'ονς
τού; κό 'ηονς τής μητρός
μέχρι τοϋ εμφύλιον
χαοαγμοϋ, ό οποίος έξέοχι-
τήν Έλλάόα, πρίν ή άκό-
κοτσρθώο}; νά άηαλλα
ής ΤονρκΐΗτίς δουλείας καί
ερΐώοχι την ανεξαρτησίαν
Ιις, ή Ελληνιπή ίστσρία τρι
"ιν δλοκλήρων χιλιετιών είνε
άτελε-ίΜΓος σειρά ίαωχε
Ιικών διεν^ξεων, έμφυ.ΐίων
Ιολέμων, άγώιων άΐίρων
καί καταστρεπτικών. Υπό
^τ)ν Ατεγκτον ηίεαιν τής σκλη
αυτής μοίρας, στραΐοί
ίηνικοί, οί όποίοι είχον
^ανματονργήσβι είς τόν Λνω
ι κατά των πραγματικήν άν-
,ιπάλων, άλληλοεμάχοντο ό-
ΐν έπέατρεφον είς την 11α-
ηόλιις ήγη&εΊαάι των
νίκων άγώνων, κατεξεοχί-
οντο είς έμφνλίους σπαραγ
ούς, τ) <οες καί έθνικοί Άν οί;, των οποίων τα όνόματα ινην έτίμηοεν ή ίστσρία, διέπρατ- ρν ά/1ηι9κ7 κατά τοΰ Έθνονς αχουργήματα. 'Δλλ' ό Έλληνικός Λαός, ονόμσς όλων των άρε άλλά καί ό'λων των κα- &ν των προγόνων τον, δι- |ο#άνεται σήμερον ότι αί κόσμιοι οννϋήκαι μετε· ή&ηααν, ότι αί άνάγκαι έηοχ^ς έπιβάλλοιν συν- ισμόν καΐ ένωσιν ό'λων '£θνικών Δννάμεων, δ ι ΰπά τίς σημερινάς συνθή- ΙςτάΈθνη έκεΐνα δύναν γι μόνα νά ζήαουν, χά όποϊα κτοβν ιήν συνείδησιν χής ρότητός των, παραμΐρίζουν ; εσωτερικάς των διενέξεις | |>> ανασυγνροτοΰνΐαι είς ένα
' όλον ίνιαϊον καί άδιάσπα- !
ι" Καί διά τής Ιπιταγής
ι την οποίαν βλέπουν διά- '
1 «ίς ιήν Ελληνικήν άΐ-
κιοον, όσοι ΐχονν δφ&αλ
ίδιάνά βλέπουν ΗαΙ ώια
ι *ά άπούουν, δ ΈλΧννι-
ζητεί σήμερον την
χαμπήν είς την
I-
βντοΰ τόπον τού, την
**ιψιν των έμφυλίαν
*Μν, αί οποίαι μάς ξε-
1 ώς σήμερον καί την
μιάς νέας Έλλά
ίποία άπό την μα
*« ιστορίαν της νά δια-
«»κοί νβ σεβασθή τάς
■«5 έχϊίνας μόνον, αί ό-
«ΐσιοηοιούν την άκα-
τής φυλής ένάτηχα,
• καταδικάζονν τόν
πόλεμον, αί οποίαι
τούς Έλληνας μετα-
) φωντ) τού Έ-
θι<_ι.·ς π·" . . ύψοϋται μέγα· λάφα^', ι*ι>οχος, έπιτακτι-
κή, δια νί ΐ ΐομνήοχι τάς λη-
& :ο ύποχρεώσεις
>,ν φωνήν αύ.ήν
άπό -ό ■- < ■ ι ι ής αδελφής τού Κίμ- νόν 'ΕίηινΙκης, δταν, άπαν γ,, -ϊ >'; τόν μεγάλον
—'ε^ι ' η,. '-/ρονΐα τόν κατά
ά* ι ·>ν Σπαοτιατών
υν λέγει μέ σκΐη-
ιίαν: «Θαυμτστά
τφ όν 11 γ ·>ι-, Περίκλεις, καί
άξισ ^ ΐί ι, ■ ,;." όσα διέποα-
ξας · ι. < - Λολλονς καί ά γα&ον ·':· Χΐαας ημίν πολί¬ τας, ΛβΛί ι ι * ουχί Ηατά Μή- δων ή χ~- . Φοινίκων, ώς δ έμός ΟΛ'. Κΐμοο-, άλλά ξύμμαχο- -ι ί ξυγγενή πόλιν, «αταο·τ^ε:5ώΐ£ΐος». Άκσύσατε τή μ π.ί>*νν 'ίτήν τον Ένιαί-
ου ' Ε&ναι +ηό τοΰ στόμα-
τοςτοϋκ ς · .»ς τού Θρααν-
βού} ά ι νίκον, πατά τούς
{<Βν Άθηναίων γ ι ; μβς την μετα- δίδίΐ 6 ϊι ■ ;Λγ είς τα «Έλ- ληιο'.ύ > τ ι .Γλεάκοιΐσς δέ ό
των μν·ιΐ& ·, 'αυξ μάλ' εϋ-
φω ο; ών, •ιπιαισΐ'ωπησάμ&νος
έλεξεν Ά»ο|*ς πολϊται' τί
ήμ&ς ί!;βλαύ':·ί,· τί ά/ιοκτεϊ·
ναι βούλεοΰ· Μετεσχήχαμεν
ύμϊν καί ίίρ ♦» των σεμνοτά-
των η :< θνο. ι καί έορτών των καλλιρ καί ουγχοοεν χαΐ παΐ βνμφπτηταΐ γΐγενψ μεθα καί σν ΐρατιώται καί ηολλά αβϋ· ΰι ίν κεκινδυνεύ- καμεν καί κη γήν καί κατά ύΛλα,ιαν ύΐί., τής Ηοινής άμ φοτέβων οαιΐ Ίας καί ελευ¬ θερίας Ι7^ιΛ ·>«ών πατρώ
ών ηοϊ μτ,χα > » κσί αυγγε
νείας «οί κ??^< ΐίας καί έται- ρίας (ιτάντω-,· , ο τούτων πολ λοί ΗθΐνΑ>νο'*'>4ν άλλήλοις)
αΐδούμβνοι παΐ ^εόνς καί άν¬
θρωπον; ηαυοέμεθα άμαο-
τάνονπί είς ί-τν Πατρίδα...
Έξόι· ό' ήαΐν «ι εΐρήνη ηο-
Χιΐεύ?ρ$Λΐ, οδ%κ (οί τριά;<ον τα) χύν πΑ%·%οον αΐ'αχιστον παΐ χαλεπώταιον αι/ί άνοσιώτα· τον ηπι (χ&ιστον ΘεοΙς καί ος 7»όλεμον τ5:,Ιν πρς αλλήλους τιαρέχοναιν. { Άλλ έ'ν γε /.έ*τοι έ Ίοταο&ε ι Οτι χαί των νυν ύφ* ημών άπο&α'όντων ού μόνον ύ μεϊς άλλά καί ημείς εστίν ονς πολλά καταδανο. ύσαμει». Άκονσαιε την Ιδίαν φωνήν δύο χιλιάδας έττ; άονότερα ά- η0 τό στόμα τοϋ Μανάλη Τομπάζη πρός τονς άλίηλο οφαζομένονς ύηδ χά όμμιτα των Τούρκων Κρντιπούς των Σφακιων χαϊ τοΰ Μυλοποτά¬ μου, άπό τό ατάμα τού Ρώμα πρός τού, άναλίσκοντας τάς πολυτίμους όννάμεις τού "Ε ' θνους καί διαμαχομένους κα- 'τάτό 1825 δηλααχηγούς, !άκούσατέ την άπό τό οτόμα τοΰ Κολοκοτ^ώνη, ιοΰ Μαυ ρομιχάλη, τοΰ Λόντου «αί Ι των άλλων, ό'ταν απεφάσισαν , τό ίδιον έτος νά ουμφιλιω θοδν, άαούοαχέ την άπό τό στόμα τσΰ Καποδιατοίον πρός τόν παρεκτρεπόμενον Μιαού λην. Άχούαατέ την συνεχώς μέχρι των ημερών μας είς κά θε έμ ρύΧιον σπαραγμόν, είς «άθε «αίσχιστον καί χαΐεπώ τατον καί άνοσιώτατον καί έχθιστον θεοϊς καί* ά θρώ ποις» εμφύλιον πόλεμον. * * Διότι πάντοτε, άκόμη «αί κατά τάς χειρθτέρας οιιγμάς, άκόμη καί ό'ταν ·&ολώνουν την ατμόσφαιραν αί .άπόπνοί αι τοΰ φανατισμόν καί τοΰ μί αους, άκόμη καΐ δταν φαΐνε ται νά μή ύαιάρχπ πλέον καμ μία ελπίς διά την αποτροπήν τής τελικής καταστροτρτϊς, ή ίηιταγή τού Έθνους, ζητού»· τος νά απαλλαγή τής δουλείας, τοΰ διχσσμοΰ καί νά άνακτή ΠΟ ΐήί-,ένόίίίτά χον, «ύρίσ>ίβι
τόι» τρόπον νά εκδηλωθή.
Καί είνε «τυφλοΐ χά %' ώτα
χον τε νούν τα τ' όμματα»
όσοι δέν άΜθύουν την μέγα
λην αυτήν φωνήν τού Έ
θνους, όσοι καθ* Φ» σιιγμήν
πρόκειται νά λάβουν κρισί
μους άποφάσεις δέν ομμμορ
φούνται πρός την έπιταγή»»
της, υπηρετούντες, πραγματι
κώς, τό "Εθνος των, τό δποΐ
όν μόνον ηνωμένον δύναται
νά ζήσ».
ΙΤΒ ΚΑΗ?ΙΛ ΒΡΑΗ
ΤΑΑιίΒΗ
. °»ν λεΐπονν αί σελίδες
*"ο την ιστορίαν μας.
»Οη Γην"ά· ακριβώς των
εβ0"(!»ν έμφυλίων άγώ-
καί τα πάθη
«βς πάντας, είς
τάς Οποίας
ν[0ί α{ Ιεβ
0 ·νιοΐον Έθνος
Όλ'Ίκ.-. ;■> τ, )ύσις σήμερον
είνε λον/.υυδισμ* η καί προσινο-
τυμένη ιά ίορτό: μά της, πανη-
γυρίζει τή αίγαλ >ιέρα της ίορ-
τή σήμϊν'0 εΙνί ϊ(^ «διηνθησμρ-
νο Πιί'ΐχ"» ?; Μΐγτάλιΐ έοριή
των Ρο^(ι>ν.'
Τα Ρ'-δα και τΊ Τριαντάφυλ-
λα, πού .Ίπάν(.)Α)ΐι<τάφλογισμένα (ίύτά πίίθ'ΐπαίδια τής «κοινής μάννας ι~< ·'■, 'ΐνθοβολοΰνβ μέ δΰναμ· ■ '·'»: " ■αΐ'ι νοιώθυυν σήμερί πνεϋμα τής δροσιό . ι απάνω τους σάν δΐίόσ.ίί. σδν πνοή, σάν ά- ρωμα, σάν δυνααις πού τα δυνα μώνβι και τα θίθγβυει. Τελο'νται γύρω των μυστή- οια τόοα τολλά, τ<1σα μυστιχά, τόσα άν.ΐα καί Ολ( τάληπτα ποΰ εμείς δκν τα βλίπσιΐΕν καί ^ δέν τα κατ«λα|ίαΙνομεν·τ—αί ένώσεις των 2ΐΐϊθθ(ι ,'ίϊ.ων λθΊιλουδιών. Ή ΡΓ&<ι/ή χωνόχρους καί καμηι»λο«τουδονσα δεκαπταέτις παρθένυς ?π1στοέ*ίΐ άπό τούς αγρούς κπτιΐφορταμένϊΐ άπό κά- θε εΐδος λυνλουδιών. Ή έοδοπάρίΐρς καί νεαοά παρθένος γυρνίΐ σιό σπίτι της μέ τα ίγριθλονλονδα στό χέρι της πού τα ?χ·ι η ίμιι στεφάνι. Πόσα "νϊΐροι, πόσες νοσταλ- γίες πόοε, :.-.κ %ς χρυσόφτρρες δέν πεοιλ.>>. ' Ί"ο? °, στί'
φανος, πο' δ·άδιάρρη·
κνος δβτα. :.-· 'ί; λενκόφτε·
ρες ψυχ^ί δέν έ3-' ϊάνισε, πόσα
χαμένα 6ν«»βα »»·■" νοσταλγίβς
δέν άνιπτέοωσε;
Όλες οί νέες σήμεθο βυθί-
ζουν τό βλέμμα τους μέοα στά
δένδρα πέρα στή χλόη, προσ:ια
θοϋν νά διακρίνουν τό φίλο
τους ερχόμενο .
Είνε εύτυχισμέη ί) καρδιά
πού δέν έμάοανε ό Έρωτας.
ινιέσα στή ρεμβοοδη ε'κστασι ή
ροδαλή και καμπυλοφρυδοΰσα
νέα, νοιώθει ή έρωτευμένη της
καρδιά νά λικνίζϊ) τη φαντασίαν
της πού νοιάιθει άκούσια την έ-
ράσμια μορφή τού φίλου της
νά τής έξομολογήται τό ευγενώς
αΐοθημά τού.
Θυμάται μιά περασμένη Πρω
τομαγιά σ' Ινα χωριό μακρυά,
σ' ένα κήπο πού μιά ^ έλαφρά
εύωδία έσκορπίζετο άπό τα πο·
λύχρωμα ρόδα τβΰ κήπου «ι' ά¬
πό τό Γιούκτα πέρα έρχότανε
ε'να άεράκι δροσρρό καί μυρωμέ-
νο. Οί άνεμώνες τα χαμαίμηλα,
οί παπαροΰνες, δλα τα άγοιο-
λούλουδα Ιστόλιζα τα χωράφια.
Συλλέγουσα τα "τριανιάφυλλα
μαζί μέ τό φίλο της ήκουσε στε
ναγμούς, μιά Ιρωτική έκμυστή-
ρευσι. 'Η τρυφερά χειραψία δι-
εδέχθη δ τρυφερός εναγκαλι-
σμός καί ή δυπαθής πϊρίπτυξις.
Δέν είν' ό βίος Μάϊοι
αΐώνιος δίν είνε...
Πόσα συναισθήματα καί 8
νειρα δέν διεγείρει στΐς σφρι-
γοΰσες άπό Ιρωτα καρδιές ή
πρώτη τού Μαΐου. Πόσους πό-
θους καί λακτάρες δέν συμβολί-
ζουν τα πολύχρωμα τού άγροΰ
λουλούδια...
Άλήθεια τέσσαρα πράγματα
πάντοτβ ταιργιαστά συμβαδΐζουν
ίίνθη, κάλλη, "Ερως, χαί ζιοή,
ΜΙΑ_ΓΙ46ΜΗ
ΤΟΥ ΒΑΑΑΜΑ
1 ΠΛ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΙΔΙ,
Τό «Λ/βιάλο Παιδ!» χον ίίώ-
ατα Παρορίτη τό &εωρώ άζιό-
Ιθ)ον, ωραίον και σπουδαίον £ρ-
γον. Έξιστορήται είς αΰιο δ,πο
των 7ΐρώχων τής τριαχονταΐτονς
ήλιχίας τον δνιϊρων και ηαρα'
κρονοεων μέχρι ιοϋ τραγικον
ούτον Οανάτου ό βίος χαΐ ή π<~[ λιτεία έιδς άνϋρώπον. Ιίϊνε <5 Άλέξης δ δάοκαλος, «Λονλενε μί π &ος, στή δονλιιχ βρίοχην- τας τη μεγαΐείτερην Λπόλαψή τον ττού δϊν μηοροΰοε νά τοθ τηιί δώαγ] οΰιε δ χαφενές, ονα τα οαλιαρί"μαχα με χον; ον%(ο· ριανίνς, όντε ή πρίφα όντε τ ό ρετσοίίτο. Ή δονλιιά αύτη τοιί ζωογονονοε χαριζο*ιάζ τον ττ)ν περηφάιεια γιά τό ϊργυ τ υ. Μι* χρό, χαταφρονε,ι ένο τό ίργο τον μά χαι πόοο μέγα) ο γιά 8πον; χατάλαβαί>ον%ε...» Τόν Άλέζη
διίχαιεν δ ηδ&οζ νά μάϋ]], νά
χαταλάβ]]. Καϊ ηταν όλος Αηο
ρ'.α χαί ερώτησις. Άλλά μαζν
καΐ δλος αφελεία Πράγμα _ηοΧν
επικίνδυνον }>ιά τοΰς ζωντας νέ-
οω των μιχροπονήρων χαϊ των
παντός εϊδονς χαι μεγέ&ου; χοΐ'
,ωνιχών έγχλημαη(ύν. ΈφιΧοδό-
ζησε νά ίφήπτ} τό χωρία τού νά
ζή^Ί) είς χην άτμιοφαϊραν τής
τιρωτενονοη:, είς την δηοΐαν
τόν προοείλχυϊν χιμαιριχά Ιδεώ-
δή Μέδουσχι προομειδιώσαι είς
Ιχείνον ώ,· "Εραιχες. Ό ΆΧί-
ξης ήτο δειλός' δχι απλώς δειλός,
ώς ονιή&αις λέγομει·, άλλά τύ·
>ιος, ΰηόδειγμα ηλονοιωτάτα>ν
μϊϊετών είς τοΰς ψνχολόγονς
χαι τσϋς ψνχιάτρονςιής νόσον τ)
τής διαϋέοεως ή δηοία 1*.λή&η
νη αυτών δειλία. Άνίχανος νά
χαταλάβΐ] ευθύς ίξ άρχης τί τρέ-
χει. Και δπωοδήποτε άνίκανος
νά προσαρμοσθή πρός την ηραγ·
τηια, νά σνμβιβαο&}}.
Αν ήτο τις μεγαλοφνής. ή δ δ.
σνμβίβαοτος ανιός, ϋά χατεφρυ'
νεϊιο, θά έλαχχίζεχοί &ά
βοΧεΧχο. Άλλ" ^γο,
ρον, ώ? οί ηρωες των ίχ τής κα
ϋημερινής πραγματιχής ζα>ής
άντλον,τωΐ' την ΐ<),ηνίτό>ν μνϋι-
οτορηιιάταιν, άρίαχων ΐιΐαϋίσε-
ωτ·, Λ/Αά μέσης δίανοητικύιη·
τος ανΰρωπος. Άνχ'ι νά τελεία)
θβ είς την χαρμανιόλαν άπό χέ-
Οΐ δημίον, ώς δ Σορΐλ τοϋ
Στέταλ, επέρανε τόν ^ίον τού
ανχοχτόνο- μέοα είς αίαν έχχλη
οίαν χαχά την ίβδομάδα των Πα-
&ών, πρό χον Έστανραιμένου,
ψυχοπαΰής, φρενόπληχτος, χά-
ϋώς δ«ν ίνϋυμονμαι πλίον ποί¬
ον άπό χά πρόσωπα τοϋ «πειρα-
ματιχοϋ μυ$ιστορήματο;>, τυν
οποίον την οηιιαίαν είχεν νψώ-
οει δ Ζολα. Ίίλας, δχι άπασον
εί; χτ)ν χέχνηιχών ώς Παρορίτης
ανγγραφέωνείχονο-(ράφων των
άπαιοίων χαί ζοφερών άηόψεων
τής άι&ρωπίνηζ φναεοις χαί χοι-
νωιίας.
Όλόχληρον τό Εργον χον Πά·
ρορίτη («.Άπό τη ζωη χον δει-
λινον» «Οί νεκροί τής ζωής*
«Στό "Αλμπονρο* κλπ ) ζωγρα-
φίζουν χά χοπάδια των άποχλή·
ρων καί τόί σιεΐρας των επιτη¬
δείων. Ό σνγγραφινς άκολου-
ϋεΐ την ορμήν τής καρδίας τού,
ίχφράζων «έν τάξει χαι μεγέ&ει»
δ,τι γ>α>ρίίεί, δ,τι άναννωρίίί»
ώς ά"Κήΰειαν. 'Λιαηαρισια τάς
Ιντυπώσας τάς οποίας χρα,τεΐ ή
φαντασίο: τού. Αιηγημαχογράφος
ΆςΊος χής τέχιης είνε δμοϋ χριτι-
χός χαϊ ποιηχής χής ζωής, πότε
ζωηροτέρα ίαιδειχννόμενος είς
τό χρίνειν, πότι ιΐς τό πλάτχει,ν.
Παρουσιάζη τάς βλίψεις τού «αί
σχέψεις μϊ τσ' ιόημα τής τέχνης.
Θέλγει Χύϊ ανγχηεΐ, κάμνει νά
οχέητεχαί τις όιανοίνει ττ)ν ηη»
ν»)ν των λεγομένων χαλλα.σϋψι-
κων σνιαιοϋημάιων ώς σιννρα-
φινς μΐ τχλατυτέρας άξιώοα;,
χαί εΰρνχέρους δρίζοντας. Δεξιός
τεχιΐτης μίγ,ρι τής Ιντελείας. Τό
ίργον χον παρουσιάζει άχολου-
ϋίαν, άξιοσέβαστον ώς δ χαρα-
χτήρ τιμίου άι&ρώπου' ή χέχνη
χον χό χαϋιοια άξιαγάπητον. 'Η
γλωοσα κοί τό ϋφος, δύο πράγ¬
ματα σχεδόν συνώννμα, εΊουλεΰ
ϋησαν ίλαξιν&ησαν μί γνώσιν
χαί /ιε πίστιν, μέ λαχωνιχήν άχρι
βολογίαν, όμοΰ μϊ πει&αρ αν
χαι μϊ ανεξχρχηαίαν, παραδειγ-
μητιχά ΟΙ σχορπιοΐ τονς δποί-
ονζ μα> έπιδειχ>ύ]>] μας προζε-
νοΰν άνατριχίλαν.
Γ
Η ΜΟΥίΙΚΗ ΤΟΥ ΛΗΜΟΥ
Γενιχή παρατήρησις. Δεν «Ι"
>■« δυνατόν νά ίξενρεύβ ίνα χον
δύλιον Ιχ τοϋ Αημο:ιχοΰ προϋ·
πολογισμον διά την αντικατά¬
στασιν τώ»- &&λίων πβπαλαιωμί-
νων οτολών των μουσιχών τής
φιλαρμο,ιχής μας; Τώρα μάλι-
σια με την Ιπερχομένην ϋερινήν
περίοδον; ΕΙμε&α βεβαιοί διι δ
κ. Δήμαρχος ΉρΛχλείον, έν τ//
νίνικωτβρα μερίμνη χον &ά εν¬
διαφερθή διά την άξιοπρεπή εμ¬
φάνισιν τοϋ μουθίχον σώματος
τό οποίον δλλωαιε παρονσιάζι·
ται τόσον ύρχίως υνγχοοτημί·
νόν μονοικώς.
ΖΑΧ. Λ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ
ΟΟΩΝ::::::::::::::::::::::::::
ΟΠΡΩΤΟΣΜΑΣΒΑΣΙΛ1ΑΣ
Κά'τι για τόν "Οθωνα θά^ ήταν
ί|ω άπό τόν προοριομό τού αν δέν
ϋιΐεν ίξαιρετιχη θέση οίον πατέ-
ρα τον, καϊ οτόν ανηψιύ τού. Οί
τρείς ίσιιμμένοι είνε ουγγεηΐς
και γιά τόν άδιάλλακτο άντιρεαλι-
ομό τους.
Σύμφωνα μ' αΰτό οί τ^είς έ- ι
οτεμμένοι έπρεπε νά οΐ/ναντηθοΰν ι
χάΐω άπό τόν τίτλο: Β ΡΩΜ.ιΝ-
ΤΙΝΗ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ.
ΔΙν εΓχα οΊχαίωμα νά τονς
χωρίσοα! Τονς κράΐησα πε;(σσότε- Ι
ρο μαζϊ έπεισή σ' αΰτό μόν τό ίρ-
γο άφιέρωσα λίγες σιλίδεί γιά τό
Μόναχο, ΐό πεοιβάλλον των τριών
ρωμαντικών.
ΖΑΧ. Δ. ΜΑΤ1ΑΝΤΩΝΙ0Τ
Στά 1833,-25 Ίανουαρίου
—ό βασιλεύς Όθων ήλθε στό
Ναύπλιο.
Τό Ναύπλιο τόν δέχτηκε,
την ιδία ζωή την ιδία τύχη
I-
χουν, τόν ΐδιο δρόμο τό ϊδιο
μονοπάτι τραβοΰν.
Πόσα δνειρα, πόσοι πόθοι,
πόσες ύπάρξεις δέν χάνονται μέ
την ανατολή κάθε νέου Μαΐου
καί πάλι πόσες πού δέν έχάθη·
καν παντελώς δέν ϊτράβηξαν στό
βίο τους συμφορές καί θλίψεις
πού εΊσι έπβησαν άπό τό κύκλο
των εύτυχών;
"Ας χαροϋμε σήμερο, ά'ς γλεν-
τίσωμεν, γιατί ποίος ξέρει τόν
δλλο Μάϊο πώς θά είμεθα λοι-
πόν:
«Αρίψαχι πάλιν ίρααχαΐ
ενδαίμονες ναρκίσσους...»
Ι. ΡΙΑΝ02
αύΐό καί τόν" ε"ρριξε μϊτά τρι-
άντα χρόνια.
Μόλις βγήκεν άπό τή 6άρκα
καί πάτησε στό εδαφος τοϋ
Ναυπλίου ό νεαρός βασιλεύς γλύ
στρησε. Ή λεπτθμέρεια είναι
βεβαιωμένη. "Εχομε τή μαρτυ-
ρία τοϋ Μαρίνου Βρετοΰ, οίον
οποίον τό βεβαίωσεν ό Γάλλος
έκεΐνος στρατιώτης τού γαλλι-
«οΰ άηοσπάσματος τοΰ παρα-
ταγμένου σΐήν προκυμαία, πού
κράΐησε τό βασιλέα καί τόν
έμπόδισε νά πέση. Έλσχιστοι
τό πρόσεξαν μρσα στήν Ιερή έ-
κείνη τρέλλα. Ποίος όπό τούς
καπετάνιους, άπό τούς σακατε-
μένους τού αγώνος, άπό τα γυ-
ναικόπαιδα τής γής τής σπαρ-
μένης μβ τό άλάτι τοΰ Ίμπρα-
ήμη, ποίος άπ' αυτού; πού εί-
χαν περάσει δυό νύχτες στά ύ·
ψώματα τού Ναυπλίου πϊριμέ-
νοντας, μποροϋσε νά δχτ) δυσά-
ρεστο προαίσθημα σέ τέιοια ευ¬
τυχία; «Μόλις πάτησε τό πόίι
ιου στή γή, γλύστρησε καί κα·
θώ; ^τρεξα νά χον βαστά,ξω, εί¬
πεν δ στρατιώτας στό Μαρϊνο
Βρετό, έπεσε χάμω τό τονφέ-
κι μου καί τό κοντάκι τού Ιγινε
δυό κομμάτ^α». Άσχολεΐτ·»»
τάχα τό πεπρωμένο σέ -
ζωγραφική; Καί τού είναι
ραίτητο νά κάμη άπό την άβχ·11
Ινα μικρό σχεδίασμα τού ί
κου έτοιμάζβι; Οί
Η ΕΠΙΝΕ1ΣΙΣ ΜΑΣ
Άπδ σήμερον χά < Κρητιχά Νία» ι?ά έχδίδονται ώς χα&ημε· ρινί) απογευματιναί ΙφημερΙς διά την πληρεστέραν Ινημέρωσιν χοΰ αναγνωστιχοϋ κοίνον. Άνέχα&εν τα *Κρψιχα Νία» Ινδιεφίρϋηααν διά την επίλυσιν των τοπιχών ζητημάτων χαι ίν τή ίπανεχδόοει των δίν &ά παν· οουν ίνδιαφερόμενα διά τα προ· βλήματα τής Μεγαλονήαον. Καί σιηρίζονται σήμερον β/ς τήνύποατήριξιν τοϋ ϊναγνΐύστιχον των χοινοΰ. ΑΠΑΞ ΔΙΑ ΠΑΗΤΟΣ Αί είς ϋθ,ην στήλην δημοσιευό- μεναι «νακοινώσεις τοΰ 1}ομιατρόν κ. 'ΑΙιγιζάχη είναι κατηγορηματι- καί είς τό,ό'τι αί τελευταίαι άνα- λΰαει; (υπέδειξαν τό ύδωρ τοϋ ΰ· δραγωγιίου μας τελείως άηοστει- ρωμϊνον. Αΰτό βεβαίως είνε εΰχά- ριοΐον. Άλλά ό κίνδυνος τοΰ τό- φου παραμένει πάντοτε" καί είς ο'ι'αν περίοδον ά'ααταλοΰν τα προ ληπτικά μέτρα, δέν ίυνάμι&α κα· Θόλου νά είμεθα βεβαιοί ότι με¬ τ ά μερικάς ημέρας δέν θά οημει- ωθοΰν κροΰσματα. Αΰτό είναι τ· ζήτημα: πώς θά {εφύγωμεν ίίπαξ δια παντός αυτήν την απειλήν. θεΐς κι' οί προληπτικοί τα ξβ- ρουν αύιάΙ Ότι όμως τό μικρό έκεΐνο γλύστρ,ημα ξαναφάνηκε πολλές φορίς στήν πολιτική τοΰ Όθωνος είναι βεβαιωμένο. Γλύστρημα ήταν ότι δέν άν- τιστάθηκε στήν άπερίσκεπτη I- πιμονή τής βαυαρικής αύλής νά θέλη νά ίδωσι) καλά καί σώνϊΐ βαυαρικό χαρακτήςα στά έλλη- νικά πράγματα. Γλύστρημα δτι δέχτηκε συνθικέσιο μυστικό, συμφωνημένο μεταξύ αύτοΰ καΐ τοϋ παΐέρα τον, χωρ%^ νά πάρχι εϊδηση ό ελληνικάς λαός, ένώ είναι γνωσιό ποία ΰπερβολική εύαισθησία έ'χουν οί λαοί στά οίκογενειακά τοΰ βασιληά των καί πρό παντός σ' έκεΐνα πού άφοροϋν τή συνέχεια τής βα- σιλείας. Γλύστρημα νά διατη- θήση ώς τα 1843 τούς Βαυα- ρούς, Ινφ ή Ελλάς τούς είχεν άντιπαθήσβι. Γλύστρημα νά ξα- ναφέρη τόν Άομανσπέγ πρω- θυπουργό, δταν δλος δ λαός πι· ρίμενε τό τέλος τής αντιβασιλεί- ας, ή δποία μέσα στά λίγα νομο θετικά καλά της εΤχε κάμει άρ- κετές χοντρές απεοισκεψΐΈς σάν τή δίκη τού Κολοκοτρώντι, ν,αϊ είχαν καναντήσει, κατά τή φθά¬ ση τού Τρικούπη, οί ξΐνοι ουμ· βουλοι «γι>οϊοι και εύΗαταφοό-
νητοι». Ι Λ·«τρημο να 4νϊχθ·Β
καιιαρί><'« τής αίιλής, .-ίθυ τόν Ιαιόοιςε νά βλέπη. Γλύστρημα - . τού μπροστά .ΐαν -λν Κ' Ό '-'·ός Ηί· και «ί'
ΝΙΚΟΣ ΚΑΤΕΧΑΚΗΣ
ΛΙΕΥΘΥΝΤΗΣ
ΚΑΘΗΜ1ΡΙΝΗ ΪΣΠΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΙΛΗΣΕΟΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΕΚΛΙΛΟΜΕΝΙΙ ΕΝ ΗΡΑΚΛΕΙΩ ΚΡΗΤΗΣ
ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ Γ'. ΑΡ. ΦΥΛΛκΥ ΙΟΓι
2 ϋΐοιΐου
'Εσπέρ* Πέμπτης
ΙΤΑΦΕΊΑ-ΤΥΠΟΓΡΛΦΕΙΑ ΨΑΡΟΜΗΛΙΓΚΩΝ 1»
ι*< πάιτοτε την χώ βαν αύ ήν, τής οποίος χούς χατοΐκονς πά" ποία ανωτέρα Δύναμις έτΐροίχισβ μέ προ Μόντα Λλη'&ως έξαιρετικά, μι Ι^ρσσόντα ίκανά νά την καθι- χούν κοσμοκράτειραν, μία ιτις. πρός τόν εμφύλιον σπα |>μΟι, -τρός την αιωνίαν δι
{ιν, ή όηοία ανχνά έξουδε
ρωνε>' απολύτως τα μεγάλα
ρό.ιτα, καθίστα τούς ήρω-
βμούς ααΐ τάς ύπερόχοις έ
νίκας έξορμήσεις καί τα με·
;λα πνευματικά κατορθώμα
Άχϋησια καί ώθει την χώ
9ν αυτήν είς τό χεΐλος τής
Ηααου. Άπό τοΰ παναρχαί
άκόμη μνθου, δ δηοϊος
Ρερε τούς άδελ ρούς Έτεο-
%ήν χαί Πολύν είπη ν έρίζον
■ς κηί διαπληκτιζομέΐ'ονς
τού; κό 'ηονς τής μητρός
μέχρι τοϋ εμφύλιον
χαοαγμοϋ, ό οποίος έξέοχι-
τήν Έλλάόα, πρίν ή άκό-
κοτσρθώο}; νά άηαλλα
ής ΤονρκΐΗτίς δουλείας καί
ερΐώοχι την ανεξαρτησίαν
Ιις, ή Ελληνιπή ίστσρία τρι
"ιν δλοκλήρων χιλιετιών είνε
άτελε-ίΜΓος σειρά ίαωχε
Ιικών διεν^ξεων, έμφυ.ΐίων
Ιολέμων, άγώιων άΐίρων
καί καταστρεπτικών. Υπό
^τ)ν Ατεγκτον ηίεαιν τής σκλη
αυτής μοίρας, στραΐοί
ίηνικοί, οί όποίοι είχον
^ανματονργήσβι είς τόν Λνω
ι κατά των πραγματικήν άν-
,ιπάλων, άλληλοεμάχοντο ό-
ΐν έπέατρεφον είς την 11α-
ηόλιις ήγη&εΊαάι των
νίκων άγώνων, κατεξεοχί-
οντο είς έμφνλίους σπαραγ
ούς, τ) <οες καί έθνικοί Άν οί;, των οποίων τα όνόματα ινην έτίμηοεν ή ίστσρία, διέπρατ- ρν ά/1ηι9κ7 κατά τοΰ Έθνονς αχουργήματα. 'Δλλ' ό Έλληνικός Λαός, ονόμσς όλων των άρε άλλά καί ό'λων των κα- &ν των προγόνων τον, δι- |ο#άνεται σήμερον ότι αί κόσμιοι οννϋήκαι μετε· ή&ηααν, ότι αί άνάγκαι έηοχ^ς έπιβάλλοιν συν- ισμόν καΐ ένωσιν ό'λων '£θνικών Δννάμεων, δ ι ΰπά τίς σημερινάς συνθή- ΙςτάΈθνη έκεΐνα δύναν γι μόνα νά ζήαουν, χά όποϊα κτοβν ιήν συνείδησιν χής ρότητός των, παραμΐρίζουν ; εσωτερικάς των διενέξεις | |>> ανασυγνροτοΰνΐαι είς ένα
' όλον ίνιαϊον καί άδιάσπα- !
ι" Καί διά τής Ιπιταγής
ι την οποίαν βλέπουν διά- '
1 «ίς ιήν Ελληνικήν άΐ-
κιοον, όσοι ΐχονν δφ&αλ
ίδιάνά βλέπουν ΗαΙ ώια
ι *ά άπούουν, δ ΈλΧννι-
ζητεί σήμερον την
χαμπήν είς την
I-
βντοΰ τόπον τού, την
**ιψιν των έμφυλίαν
*Μν, αί οποίαι μάς ξε-
1 ώς σήμερον καί την
μιάς νέας Έλλά
ίποία άπό την μα
*« ιστορίαν της νά δια-
«»κοί νβ σεβασθή τάς
■«5 έχϊίνας μόνον, αί ό-
«ΐσιοηοιούν την άκα-
τής φυλής ένάτηχα,
• καταδικάζονν τόν
πόλεμον, αί οποίαι
τούς Έλληνας μετα-
) φωντ) τού Έ-
θι<_ι.·ς π·" . . ύψοϋται μέγα· λάφα^', ι*ι>οχος, έπιτακτι-
κή, δια νί ΐ ΐομνήοχι τάς λη-
& :ο ύποχρεώσεις
>,ν φωνήν αύ.ήν
άπό -ό ■- < ■ ι ι ής αδελφής τού Κίμ- νόν 'ΕίηινΙκης, δταν, άπαν γ,, -ϊ >'; τόν μεγάλον
—'ε^ι ' η,. '-/ρονΐα τόν κατά
ά* ι ·>ν Σπαοτιατών
υν λέγει μέ σκΐη-
ιίαν: «Θαυμτστά
τφ όν 11 γ ·>ι-, Περίκλεις, καί
άξισ ^ ΐί ι, ■ ,;." όσα διέποα-
ξας · ι. < - Λολλονς καί ά γα&ον ·':· Χΐαας ημίν πολί¬ τας, ΛβΛί ι ι * ουχί Ηατά Μή- δων ή χ~- . Φοινίκων, ώς δ έμός ΟΛ'. Κΐμοο-, άλλά ξύμμαχο- -ι ί ξυγγενή πόλιν, «αταο·τ^ε:5ώΐ£ΐος». Άκσύσατε τή μ π.ί>*νν 'ίτήν τον Ένιαί-
ου ' Ε&ναι +ηό τοΰ στόμα-
τοςτοϋκ ς · .»ς τού Θρααν-
βού} ά ι νίκον, πατά τούς
{<Βν Άθηναίων γ ι ; μβς την μετα- δίδίΐ 6 ϊι ■ ;Λγ είς τα «Έλ- ληιο'.ύ > τ ι .Γλεάκοιΐσς δέ ό
των μν·ιΐ& ·, 'αυξ μάλ' εϋ-
φω ο; ών, •ιπιαισΐ'ωπησάμ&νος
έλεξεν Ά»ο|*ς πολϊται' τί
ήμ&ς ί!;βλαύ':·ί,· τί ά/ιοκτεϊ·
ναι βούλεοΰ· Μετεσχήχαμεν
ύμϊν καί ίίρ ♦» των σεμνοτά-
των η :< θνο. ι καί έορτών των καλλιρ καί ουγχοοεν χαΐ παΐ βνμφπτηταΐ γΐγενψ μεθα καί σν ΐρατιώται καί ηολλά αβϋ· ΰι ίν κεκινδυνεύ- καμεν καί κη γήν καί κατά ύΛλα,ιαν ύΐί., τής Ηοινής άμ φοτέβων οαιΐ Ίας καί ελευ¬ θερίας Ι7^ιΛ ·>«ών πατρώ
ών ηοϊ μτ,χα > » κσί αυγγε
νείας «οί κ??^< ΐίας καί έται- ρίας (ιτάντω-,· , ο τούτων πολ λοί ΗθΐνΑ>νο'*'>4ν άλλήλοις)
αΐδούμβνοι παΐ ^εόνς καί άν¬
θρωπον; ηαυοέμεθα άμαο-
τάνονπί είς ί-τν Πατρίδα...
Έξόι· ό' ήαΐν «ι εΐρήνη ηο-
Χιΐεύ?ρ$Λΐ, οδ%κ (οί τριά;<ον τα) χύν πΑ%·%οον αΐ'αχιστον παΐ χαλεπώταιον αι/ί άνοσιώτα· τον ηπι (χ&ιστον ΘεοΙς καί ος 7»όλεμον τ5:,Ιν πρς αλλήλους τιαρέχοναιν. { Άλλ έ'ν γε /.έ*τοι έ Ίοταο&ε ι Οτι χαί των νυν ύφ* ημών άπο&α'όντων ού μόνον ύ μεϊς άλλά καί ημείς εστίν ονς πολλά καταδανο. ύσαμει». Άκονσαιε την Ιδίαν φωνήν δύο χιλιάδας έττ; άονότερα ά- η0 τό στόμα τοϋ Μανάλη Τομπάζη πρός τονς άλίηλο οφαζομένονς ύηδ χά όμμιτα των Τούρκων Κρντιπούς των Σφακιων χαϊ τοΰ Μυλοποτά¬ μου, άπό τό ατάμα τού Ρώμα πρός τού, άναλίσκοντας τάς πολυτίμους όννάμεις τού "Ε ' θνους καί διαμαχομένους κα- 'τάτό 1825 δηλααχηγούς, !άκούσατέ την άπό τό οτόμα τοΰ Κολοκοτ^ώνη, ιοΰ Μαυ ρομιχάλη, τοΰ Λόντου «αί Ι των άλλων, ό'ταν απεφάσισαν , τό ίδιον έτος νά ουμφιλιω θοδν, άαούοαχέ την άπό τό στόμα τσΰ Καποδιατοίον πρός τόν παρεκτρεπόμενον Μιαού λην. Άχούαατέ την συνεχώς μέχρι των ημερών μας είς κά θε έμ ρύΧιον σπαραγμόν, είς «άθε «αίσχιστον καί χαΐεπώ τατον καί άνοσιώτατον καί έχθιστον θεοϊς καί* ά θρώ ποις» εμφύλιον πόλεμον. * * Διότι πάντοτε, άκόμη «αί κατά τάς χειρθτέρας οιιγμάς, άκόμη καί ό'ταν ·&ολώνουν την ατμόσφαιραν αί .άπόπνοί αι τοΰ φανατισμόν καί τοΰ μί αους, άκόμη καΐ δταν φαΐνε ται νά μή ύαιάρχπ πλέον καμ μία ελπίς διά την αποτροπήν τής τελικής καταστροτρτϊς, ή ίηιταγή τού Έθνους, ζητού»· τος νά απαλλαγή τής δουλείας, τοΰ διχσσμοΰ καί νά άνακτή ΠΟ ΐήί-,ένόίίίτά χον, «ύρίσ>ίβι
τόι» τρόπον νά εκδηλωθή.
Καί είνε «τυφλοΐ χά %' ώτα
χον τε νούν τα τ' όμματα»
όσοι δέν άΜθύουν την μέγα
λην αυτήν φωνήν τού Έ
θνους, όσοι καθ* Φ» σιιγμήν
πρόκειται νά λάβουν κρισί
μους άποφάσεις δέν ομμμορ
φούνται πρός την έπιταγή»»
της, υπηρετούντες, πραγματι
κώς, τό "Εθνος των, τό δποΐ
όν μόνον ηνωμένον δύναται
νά ζήσ».
ΙΤΒ ΚΑΗ?ΙΛ ΒΡΑΗ
ΤΑΑιίΒΗ
. °»ν λεΐπονν αί σελίδες
*"ο την ιστορίαν μας.
»Οη Γην"ά· ακριβώς των
εβ0"(!»ν έμφυλίων άγώ-
καί τα πάθη
«βς πάντας, είς
τάς Οποίας
ν[0ί α{ Ιεβ
0 ·νιοΐον Έθνος
Όλ'Ίκ.-. ;■> τ, )ύσις σήμερον
είνε λον/.υυδισμ* η καί προσινο-
τυμένη ιά ίορτό: μά της, πανη-
γυρίζει τή αίγαλ >ιέρα της ίορ-
τή σήμϊν'0 εΙνί ϊ(^ «διηνθησμρ-
νο Πιί'ΐχ"» ?; Μΐγτάλιΐ έοριή
των Ρο^(ι>ν.'
Τα Ρ'-δα και τΊ Τριαντάφυλ-
λα, πού .Ίπάν(.)Α)ΐι<τάφλογισμένα (ίύτά πίίθ'ΐπαίδια τής «κοινής μάννας ι~< ·'■, 'ΐνθοβολοΰνβ μέ δΰναμ· ■ '·'»: " ■αΐ'ι νοιώθυυν σήμερί πνεϋμα τής δροσιό . ι απάνω τους σάν δΐίόσ.ίί. σδν πνοή, σάν ά- ρωμα, σάν δυνααις πού τα δυνα μώνβι και τα θίθγβυει. Τελο'νται γύρω των μυστή- οια τόοα τολλά, τ<1σα μυστιχά, τόσα άν.ΐα καί Ολ( τάληπτα ποΰ εμείς δκν τα βλίπσιΐΕν καί ^ δέν τα κατ«λα|ίαΙνομεν·τ—αί ένώσεις των 2ΐΐϊθθ(ι ,'ίϊ.ων λθΊιλουδιών. Ή ΡΓ&<ι/ή χωνόχρους καί καμηι»λο«τουδονσα δεκαπταέτις παρθένυς ?π1στοέ*ίΐ άπό τούς αγρούς κπτιΐφορταμένϊΐ άπό κά- θε εΐδος λυνλουδιών. Ή έοδοπάρίΐρς καί νεαοά παρθένος γυρνίΐ σιό σπίτι της μέ τα ίγριθλονλονδα στό χέρι της πού τα ?χ·ι η ίμιι στεφάνι. Πόσα "νϊΐροι, πόσες νοσταλ- γίες πόοε, :.-.κ %ς χρυσόφτρρες δέν πεοιλ.>>. ' Ί"ο? °, στί'
φανος, πο' δ·άδιάρρη·
κνος δβτα. :.-· 'ί; λενκόφτε·
ρες ψυχ^ί δέν έ3-' ϊάνισε, πόσα
χαμένα 6ν«»βα »»·■" νοσταλγίβς
δέν άνιπτέοωσε;
Όλες οί νέες σήμεθο βυθί-
ζουν τό βλέμμα τους μέοα στά
δένδρα πέρα στή χλόη, προσ:ια
θοϋν νά διακρίνουν τό φίλο
τους ερχόμενο .
Είνε εύτυχισμέη ί) καρδιά
πού δέν έμάοανε ό Έρωτας.
ινιέσα στή ρεμβοοδη ε'κστασι ή
ροδαλή και καμπυλοφρυδοΰσα
νέα, νοιώθει ή έρωτευμένη της
καρδιά νά λικνίζϊ) τη φαντασίαν
της πού νοιάιθει άκούσια την έ-
ράσμια μορφή τού φίλου της
νά τής έξομολογήται τό ευγενώς
αΐοθημά τού.
Θυμάται μιά περασμένη Πρω
τομαγιά σ' Ινα χωριό μακρυά,
σ' ένα κήπο πού μιά ^ έλαφρά
εύωδία έσκορπίζετο άπό τα πο·
λύχρωμα ρόδα τβΰ κήπου «ι' ά¬
πό τό Γιούκτα πέρα έρχότανε
ε'να άεράκι δροσρρό καί μυρωμέ-
νο. Οί άνεμώνες τα χαμαίμηλα,
οί παπαροΰνες, δλα τα άγοιο-
λούλουδα Ιστόλιζα τα χωράφια.
Συλλέγουσα τα "τριανιάφυλλα
μαζί μέ τό φίλο της ήκουσε στε
ναγμούς, μιά Ιρωτική έκμυστή-
ρευσι. 'Η τρυφερά χειραψία δι-
εδέχθη δ τρυφερός εναγκαλι-
σμός καί ή δυπαθής πϊρίπτυξις.
Δέν είν' ό βίος Μάϊοι
αΐώνιος δίν είνε...
Πόσα συναισθήματα καί 8
νειρα δέν διεγείρει στΐς σφρι-
γοΰσες άπό Ιρωτα καρδιές ή
πρώτη τού Μαΐου. Πόσους πό-
θους καί λακτάρες δέν συμβολί-
ζουν τα πολύχρωμα τού άγροΰ
λουλούδια...
Άλήθεια τέσσαρα πράγματα
πάντοτβ ταιργιαστά συμβαδΐζουν
ίίνθη, κάλλη, "Ερως, χαί ζιοή,
ΜΙΑ_ΓΙ46ΜΗ
ΤΟΥ ΒΑΑΑΜΑ
1 ΠΛ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΙΔΙ,
Τό «Λ/βιάλο Παιδ!» χον ίίώ-
ατα Παρορίτη τό &εωρώ άζιό-
Ιθ)ον, ωραίον και σπουδαίον £ρ-
γον. Έξιστορήται είς αΰιο δ,πο
των 7ΐρώχων τής τριαχονταΐτονς
ήλιχίας τον δνιϊρων και ηαρα'
κρονοεων μέχρι ιοϋ τραγικον
ούτον Οανάτου ό βίος χαΐ ή π<~[ λιτεία έιδς άνϋρώπον. Ιίϊνε <5 Άλέξης δ δάοκαλος, «Λονλενε μί π &ος, στή δονλιιχ βρίοχην- τας τη μεγαΐείτερην Λπόλαψή τον ττού δϊν μηοροΰοε νά τοθ τηιί δώαγ] οΰιε δ χαφενές, ονα τα οαλιαρί"μαχα με χον; ον%(ο· ριανίνς, όντε ή πρίφα όντε τ ό ρετσοίίτο. Ή δονλιιά αύτη τοιί ζωογονονοε χαριζο*ιάζ τον ττ)ν περηφάιεια γιά τό ϊργυ τ υ. Μι* χρό, χαταφρονε,ι ένο τό ίργο τον μά χαι πόοο μέγα) ο γιά 8πον; χατάλαβαί>ον%ε...» Τόν Άλέζη
διίχαιεν δ ηδ&οζ νά μάϋ]], νά
χαταλάβ]]. Καϊ ηταν όλος Αηο
ρ'.α χαί ερώτησις. Άλλά μαζν
καΐ δλος αφελεία Πράγμα _ηοΧν
επικίνδυνον }>ιά τοΰς ζωντας νέ-
οω των μιχροπονήρων χαϊ των
παντός εϊδονς χαι μεγέ&ου; χοΐ'
,ωνιχών έγχλημαη(ύν. ΈφιΧοδό-
ζησε νά ίφήπτ} τό χωρία τού νά
ζή^Ί) είς χην άτμιοφαϊραν τής
τιρωτενονοη:, είς την δηοΐαν
τόν προοείλχυϊν χιμαιριχά Ιδεώ-
δή Μέδουσχι προομειδιώσαι είς
Ιχείνον ώ,· "Εραιχες. Ό ΆΧί-
ξης ήτο δειλός' δχι απλώς δειλός,
ώς ονιή&αις λέγομει·, άλλά τύ·
>ιος, ΰηόδειγμα ηλονοιωτάτα>ν
μϊϊετών είς τοΰς ψνχολόγονς
χαι τσϋς ψνχιάτρονςιής νόσον τ)
τής διαϋέοεως ή δηοία 1*.λή&η
νη αυτών δειλία. Άνίχανος νά
χαταλάβΐ] ευθύς ίξ άρχης τί τρέ-
χει. Και δπωοδήποτε άνίκανος
νά προσαρμοσθή πρός την ηραγ·
τηια, νά σνμβιβαο&}}.
Αν ήτο τις μεγαλοφνής. ή δ δ.
σνμβίβαοτος ανιός, ϋά χατεφρυ'
νεϊιο, θά έλαχχίζεχοί &ά
βοΧεΧχο. Άλλ" ^γο,
ρον, ώ? οί ηρωες των ίχ τής κα
ϋημερινής πραγματιχής ζα>ής
άντλον,τωΐ' την ΐ<),ηνίτό>ν μνϋι-
οτορηιιάταιν, άρίαχων ΐιΐαϋίσε-
ωτ·, Λ/Αά μέσης δίανοητικύιη·
τος ανΰρωπος. Άνχ'ι νά τελεία)
θβ είς την χαρμανιόλαν άπό χέ-
Οΐ δημίον, ώς δ Σορΐλ τοϋ
Στέταλ, επέρανε τόν ^ίον τού
ανχοχτόνο- μέοα είς αίαν έχχλη
οίαν χαχά την ίβδομάδα των Πα-
&ών, πρό χον Έστανραιμένου,
ψυχοπαΰής, φρενόπληχτος, χά-
ϋώς δ«ν ίνϋυμονμαι πλίον ποί¬
ον άπό χά πρόσωπα τοϋ «πειρα-
ματιχοϋ μυ$ιστορήματο;>, τυν
οποίον την οηιιαίαν είχεν νψώ-
οει δ Ζολα. Ίίλας, δχι άπασον
εί; χτ)ν χέχνηιχών ώς Παρορίτης
ανγγραφέωνείχονο-(ράφων των
άπαιοίων χαί ζοφερών άηόψεων
τής άι&ρωπίνηζ φναεοις χαί χοι-
νωιίας.
Όλόχληρον τό Εργον χον Πά·
ρορίτη («.Άπό τη ζωη χον δει-
λινον» «Οί νεκροί τής ζωής*
«Στό "Αλμπονρο* κλπ ) ζωγρα-
φίζουν χά χοπάδια των άποχλή·
ρων καί τόί σιεΐρας των επιτη¬
δείων. Ό σνγγραφινς άκολου-
ϋεΐ την ορμήν τής καρδίας τού,
ίχφράζων «έν τάξει χαι μεγέ&ει»
δ,τι γ>α>ρίίεί, δ,τι άναννωρίίί»
ώς ά"Κήΰειαν. 'Λιαηαρισια τάς
Ιντυπώσας τάς οποίας χρα,τεΐ ή
φαντασίο: τού. Αιηγημαχογράφος
ΆςΊος χής τέχιης είνε δμοϋ χριτι-
χός χαϊ ποιηχής χής ζωής, πότε
ζωηροτέρα ίαιδειχννόμενος είς
τό χρίνειν, πότι ιΐς τό πλάτχει,ν.
Παρουσιάζη τάς βλίψεις τού «αί
σχέψεις μϊ τσ' ιόημα τής τέχνης.
Θέλγει Χύϊ ανγχηεΐ, κάμνει νά
οχέητεχαί τις όιανοίνει ττ)ν ηη»
ν»)ν των λεγομένων χαλλα.σϋψι-
κων σνιαιοϋημάιων ώς σιννρα-
φινς μΐ τχλατυτέρας άξιώοα;,
χαί εΰρνχέρους δρίζοντας. Δεξιός
τεχιΐτης μίγ,ρι τής Ιντελείας. Τό
ίργον χον παρουσιάζει άχολου-
ϋίαν, άξιοσέβαστον ώς δ χαρα-
χτήρ τιμίου άι&ρώπου' ή χέχνη
χον χό χαϋιοια άξιαγάπητον. 'Η
γλωοσα κοί τό ϋφος, δύο πράγ¬
ματα σχεδόν συνώννμα, εΊουλεΰ
ϋησαν ίλαξιν&ησαν μί γνώσιν
χαί /ιε πίστιν, μέ λαχωνιχήν άχρι
βολογίαν, όμοΰ μϊ πει&αρ αν
χαι μϊ ανεξχρχηαίαν, παραδειγ-
μητιχά ΟΙ σχορπιοΐ τονς δποί-
ονζ μα> έπιδειχ>ύ]>] μας προζε-
νοΰν άνατριχίλαν.
Γ
Η ΜΟΥίΙΚΗ ΤΟΥ ΛΗΜΟΥ
Γενιχή παρατήρησις. Δεν «Ι"
>■« δυνατόν νά ίξενρεύβ ίνα χον
δύλιον Ιχ τοϋ Αημο:ιχοΰ προϋ·
πολογισμον διά την αντικατά¬
στασιν τώ»- &&λίων πβπαλαιωμί-
νων οτολών των μουσιχών τής
φιλαρμο,ιχής μας; Τώρα μάλι-
σια με την Ιπερχομένην ϋερινήν
περίοδον; ΕΙμε&α βεβαιοί διι δ
κ. Δήμαρχος ΉρΛχλείον, έν τ//
νίνικωτβρα μερίμνη χον &ά εν¬
διαφερθή διά την άξιοπρεπή εμ¬
φάνισιν τοϋ μουθίχον σώματος
τό οποίον δλλωαιε παρονσιάζι·
ται τόσον ύρχίως υνγχοοτημί·
νόν μονοικώς.
ΖΑΧ. Λ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ
ΟΟΩΝ::::::::::::::::::::::::::
ΟΠΡΩΤΟΣΜΑΣΒΑΣΙΛ1ΑΣ
Κά'τι για τόν "Οθωνα θά^ ήταν
ί|ω άπό τόν προοριομό τού αν δέν
ϋιΐεν ίξαιρετιχη θέση οίον πατέ-
ρα τον, καϊ οτόν ανηψιύ τού. Οί
τρείς ίσιιμμένοι είνε ουγγεηΐς
και γιά τόν άδιάλλακτο άντιρεαλι-
ομό τους.
Σύμφωνα μ' αΰτό οί τ^είς έ- ι
οτεμμένοι έπρεπε νά οΐ/ναντηθοΰν ι
χάΐω άπό τόν τίτλο: Β ΡΩΜ.ιΝ-
ΤΙΝΗ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ.
ΔΙν εΓχα οΊχαίωμα νά τονς
χωρίσοα! Τονς κράΐησα πε;(σσότε- Ι
ρο μαζϊ έπεισή σ' αΰτό μόν τό ίρ-
γο άφιέρωσα λίγες σιλίδεί γιά τό
Μόναχο, ΐό πεοιβάλλον των τριών
ρωμαντικών.
ΖΑΧ. Δ. ΜΑΤ1ΑΝΤΩΝΙ0Τ
Στά 1833,-25 Ίανουαρίου
—ό βασιλεύς Όθων ήλθε στό
Ναύπλιο.
Τό Ναύπλιο τόν δέχτηκε,
την ιδία ζωή την ιδία τύχη
I-
χουν, τόν ΐδιο δρόμο τό ϊδιο
μονοπάτι τραβοΰν.
Πόσα δνειρα, πόσοι πόθοι,
πόσες ύπάρξεις δέν χάνονται μέ
την ανατολή κάθε νέου Μαΐου
καί πάλι πόσες πού δέν έχάθη·
καν παντελώς δέν ϊτράβηξαν στό
βίο τους συμφορές καί θλίψεις
πού εΊσι έπβησαν άπό τό κύκλο
των εύτυχών;
"Ας χαροϋμε σήμερο, ά'ς γλεν-
τίσωμεν, γιατί ποίος ξέρει τόν
δλλο Μάϊο πώς θά είμεθα λοι-
πόν:
«Αρίψαχι πάλιν ίρααχαΐ
ενδαίμονες ναρκίσσους...»
Ι. ΡΙΑΝ02
αύΐό καί τόν" ε"ρριξε μϊτά τρι-
άντα χρόνια.
Μόλις βγήκεν άπό τή 6άρκα
καί πάτησε στό εδαφος τοϋ
Ναυπλίου ό νεαρός βασιλεύς γλύ
στρησε. Ή λεπτθμέρεια είναι
βεβαιωμένη. "Εχομε τή μαρτυ-
ρία τοϋ Μαρίνου Βρετοΰ, οίον
οποίον τό βεβαίωσεν ό Γάλλος
έκεΐνος στρατιώτης τού γαλλι-
«οΰ άηοσπάσματος τοΰ παρα-
ταγμένου σΐήν προκυμαία, πού
κράΐησε τό βασιλέα καί τόν
έμπόδισε νά πέση. Έλσχιστοι
τό πρόσεξαν μρσα στήν Ιερή έ-
κείνη τρέλλα. Ποίος όπό τούς
καπετάνιους, άπό τούς σακατε-
μένους τού αγώνος, άπό τα γυ-
ναικόπαιδα τής γής τής σπαρ-
μένης μβ τό άλάτι τοΰ Ίμπρα-
ήμη, ποίος άπ' αυτού; πού εί-
χαν περάσει δυό νύχτες στά ύ·
ψώματα τού Ναυπλίου πϊριμέ-
νοντας, μποροϋσε νά δχτ) δυσά-
ρεστο προαίσθημα σέ τέιοια ευ¬
τυχία; «Μόλις πάτησε τό πόίι
ιου στή γή, γλύστρησε καί κα·
θώ; ^τρεξα νά χον βαστά,ξω, εί¬
πεν δ στρατιώτας στό Μαρϊνο
Βρετό, έπεσε χάμω τό τονφέ-
κι μου καί τό κοντάκι τού Ιγινε
δυό κομμάτ^α». Άσχολεΐτ·»»
τάχα τό πεπρωμένο σέ -
ζωγραφική; Καί τού είναι
ραίτητο νά κάμη άπό την άβχ·11
Ινα μικρό σχεδίασμα τού ί
κου έτοιμάζβι; Οί
Η ΕΠΙΝΕ1ΣΙΣ ΜΑΣ
Άπδ σήμερον χά < Κρητιχά Νία» ι?ά έχδίδονται ώς χα&ημε· ρινί) απογευματιναί ΙφημερΙς διά την πληρεστέραν Ινημέρωσιν χοΰ αναγνωστιχοϋ κοίνον. Άνέχα&εν τα *Κρψιχα Νία» Ινδιεφίρϋηααν διά την επίλυσιν των τοπιχών ζητημάτων χαι ίν τή ίπανεχδόοει των δίν &ά παν· οουν ίνδιαφερόμενα διά τα προ· βλήματα τής Μεγαλονήαον. Καί σιηρίζονται σήμερον β/ς τήνύποατήριξιν τοϋ ϊναγνΐύστιχον των χοινοΰ. ΑΠΑΞ ΔΙΑ ΠΑΗΤΟΣ Αί είς ϋθ,ην στήλην δημοσιευό- μεναι «νακοινώσεις τοΰ 1}ομιατρόν κ. 'ΑΙιγιζάχη είναι κατηγορηματι- καί είς τό,ό'τι αί τελευταίαι άνα- λΰαει; (υπέδειξαν τό ύδωρ τοϋ ΰ· δραγωγιίου μας τελείως άηοστει- ρωμϊνον. Αΰτό βεβαίως είνε εΰχά- ριοΐον. Άλλά ό κίνδυνος τοΰ τό- φου παραμένει πάντοτε" καί είς ο'ι'αν περίοδον ά'ααταλοΰν τα προ ληπτικά μέτρα, δέν ίυνάμι&α κα· Θόλου νά είμεθα βεβαιοί ότι με¬ τ ά μερικάς ημέρας δέν θά οημει- ωθοΰν κροΰσματα. Αΰτό είναι τ· ζήτημα: πώς θά {εφύγωμεν ίίπαξ δια παντός αυτήν την απειλήν. θεΐς κι' οί προληπτικοί τα ξβ- ρουν αύιάΙ Ότι όμως τό μικρό έκεΐνο γλύστρ,ημα ξαναφάνηκε πολλές φορίς στήν πολιτική τοΰ Όθωνος είναι βεβαιωμένο. Γλύστρημα ήταν ότι δέν άν- τιστάθηκε στήν άπερίσκεπτη I- πιμονή τής βαυαρικής αύλής νά θέλη νά ίδωσι) καλά καί σώνϊΐ βαυαρικό χαρακτήςα στά έλλη- νικά πράγματα. Γλύστρημα δτι δέχτηκε συνθικέσιο μυστικό, συμφωνημένο μεταξύ αύτοΰ καΐ τοϋ παΐέρα τον, χωρ%^ νά πάρχι εϊδηση ό ελληνικάς λαός, ένώ είναι γνωσιό ποία ΰπερβολική εύαισθησία έ'χουν οί λαοί στά οίκογενειακά τοΰ βασιληά των καί πρό παντός σ' έκεΐνα πού άφοροϋν τή συνέχεια τής βα- σιλείας. Γλύστρημα νά διατη- θήση ώς τα 1843 τούς Βαυα- ρούς, Ινφ ή Ελλάς τούς είχεν άντιπαθήσβι. Γλύστρημα νά ξα- ναφέρη τόν Άομανσπέγ πρω- θυπουργό, δταν δλος δ λαός πι· ρίμενε τό τέλος τής αντιβασιλεί- ας, ή δποία μέσα στά λίγα νομο θετικά καλά της εΤχε κάμει άρ- κετές χοντρές απεοισκεψΐΈς σάν τή δίκη τού Κολοκοτρώντι, ν,αϊ είχαν καναντήσει, κατά τή φθά¬ ση τού Τρικούπη, οί ξΐνοι ουμ· βουλοι «γι>οϊοι και εύΗαταφοό-
νητοι». Ι Λ·«τρημο να 4νϊχθ·Β
καιιαρί><'« τής αίιλής, .-ίθυ τόν Ιαιόοιςε νά βλέπη. Γλύστρημα - . τού μπροστά .ΐαν -λν Κ' Ό '-'·ός Ηί· και «ί'
Πέμπτη 2 Μαϊου 1935
«ΚΡΠΤΪΚΑ ΝΕ Α»
Σελίς
ΚΩΣΤΛ ΠΑΡΟΡΙΤΗ
Τ© ΜΕΓ ΑΛΟ
ΠΑΙΔΙ
ΔΙΑΛΕΧΤΟ ΙΌΜΑΝΤΖΟ
Τό ρομάντζο μοιι οϋτό, θά
προσκρούστ; οτήν τυφλή «αί χά»
θυστερημένη άντίληνη κα' *α
ττροχαίέοΐ] ξάφηαομα Ό τύηος
μας δέν είναι άκόμα παρασκευα-
σμένΐς γιά ίργα ηον ίρχονται νά
αημάνουνε τό Βαγγέλιο χιίποιον
καινουρίου χθσμου. Σ' έναν τόηο
ό'πον βασιλεύει ή άναρχΐα των ι'-
όείόν, «ώς ή ίική μόν ριδ»ρένι«
πειθαρχία χάτω άπό έναν αλίγι-
οτο γλωοσικό κοί ίδεολογιχό νάμο.
ϊτώς ν Λ μή> {"φνί^τΐ;
ΚΩΣΤΑΣ^ΠΑΡΟΡΙΤΗΣ
Ό κόομος, ττοΰ είναι μαζεμί-
νΐς ατδ στενδ μουράγιο, ίρχίςει
ν' άντ,συχ^,
; —Μην έτταθε τΙγ.ρτλ τό πα·
πόρΐ; λίει Ινας.
— Κουνή^ου άτιό τή θέ-η
σου, άϊερφέ, προοθέτίΐ άλλος.
Ό) οί «εριμένουνε τό παττί&ι,
τιού θά 'ρθ;) άπό τόν ΙΙεραί»
κ»ί θα φέρη τόν ύποψήφιο γιί
ιΐ,ς έκλογίς.
—Μά τί ανθρωπος είναι; ρω-
τάει Ινας.
— Μ* θέλει καί ρώττ,μο ; Γιά
άναιτέαο θρήακοςί θά π?| πως
ΐΐναικαλίς άνθρωπον τού ξη-
γ.ει χάττοιος.
Κι' άλήϋεια κεΐνο ττο"; κάνει
τή μεγαλήτίρη ένιύΓ.ωστ] καί
χαρίζει πρακαταδολικά στόν &■
πςψήφιο την εμπιοτοσύ-η των
συμπατριωτών τού, δέν είνε τό¬
σο ςδτε τό μεγάλο τού τόνομχ,
οϋτε τα πλούτια τού, ο&τε ή
κοινωνική τού θέση. Στή συ,εί-
δ/]ση των άπλοϊκων έκείνων ά.*-
θ^ώπων, κιϊνο ποΰ τού; κάνει
την πιό μεγάλη ένχύπιοοη καί
Λάνει τόν ύποψήφιο νά λχμπη
οάν αατρα στόν ούρανό, είναι ή
εύλάβεια τού. ΕΙ-αι ή πρώ.η
φορά ποϋρχεται στόν τόπο. ΟΙ
προγονοί τού χαταγίτανε βεβαία
άπό αυτόν τόν τάπο μά αύτός
δέν ϊτυχε, δέ βρί,κε π&τέ την
εύκαιρΐα νά τόν έττιυκεφτή. Πρό)
τη <γορά τώραθά τόν έπιακεφτή. θίλ(ΐ, λ γί; ήμέρες πρί* τίς έ *)ογέ(, να. γνωρίση τ4ν τόττο, τού; αυμπατριώτε; τού, νά τοϋ; σφίξη τό χέρι, νά τ<:ύ; κάνη γνω ότε; τί» !5έε; τού. Μά πώ; ϊρ χεται, πά); φΐανει; Ινα; άλλο; στή Βέοη τού, θάμπαινιε ο' 1><χ παπόρι καί θίρχότανί. Αυτό; ϊμ· χιται οάν 2νας ΐτροοκυνητής. Έρχεται φορτωμέν^ς 5ωρα γιά τή/ έκκληκα. Είκόνε;, χαντή- λι», οτολέ^ χρ·)σέ; για τού; Γ>α
πάδε; χαί χίλ'.α άλλα πράμμαΐα,
πού βεβαιώνουνε τή μεγάλη τ
εολάβεια καί τοθ δημιουργοϋνε
προκαταβ λικχ μίαν εύ'θϊκη ά
τμοσφαΐρα.
Τδ τΐΛήθο^, ποο εί/αι μαζεμέ
νο οτδ μουράγιο, άρχίζει ν* στε
νοχωριέτχι. "Ολ';! γυρζου,ε' τα
ματιατ'.υς, κατασχοπε;ουνε άπό
μ*'ρυά τό πέλαγο μήηιυς καί
φανή ποΛενά κανένα οηαάδι.
Το παιδί, ποί' εϊνϋ τοποθειημέ-
νο πά ω σιό Άα ρο γιά νά κα
τασΊοπεύΐί] τό/ ^Λ^$'>, κουρίατη
κε νί κοιταξί).
Κάκοτε, μακρηά, ίνάμεσα
οτ^ύς 5υο βράχ υ;, κου ακημα
τΐζουνε 2να στενί, φαίνεται νί
ΰψώ.ετϊΐ ^Ινα μικρό συννεφάκι
καπνές,
Τό παιδί ξεκολλάει άπο τό
παλιο κανάνι τοθ κάατρου, ϊ
ηου άκουμποθαε, κι' άρχίζει ν:
κ«τε5α!·.η τίς οκάλες.
ΑΥΡΙΟΝ ή ο·νέχεια
Η «ΤΙΊ51ΗΙ10Η ίΗΟΣ
ΕΜΠΟΡΟΥ ΤΟΥ ΘΑΝΛΤΟΥ
ΙΕΡ ΜΠΑΖΙΛ ΖΑΧΑΡΙΦ
Πρό δγδοήχοντ.α έτΓον, είς τή'
γραφικήν έκκληοίαν τής Πανα¬
γίας, είς τα Μοθγλα ιής Μι¬
κράς 'Ασ άς, εγίνετο βχπχισις.
Μ(α ήλικιωμένη γα-αΐκα ίλ?*-
τοθαε προσεκτικά εις χν,ν *γχα-
λιά της τό νεογέννητον έγγονίν
της, ,ΐΜριβτοιχιζομέ η *πο Β-
λοι/ς τοΰ; ουγγενείς της. ^ <>*»
πΐωχιχά καί άν εζούσαν οί Κλ-
ληνες, είς τα όρεινα έκεΐνα 64
θη τής Μικρά; Άοίας, δ»ν' 4-
ατεροθσαν καθόλου τή< ορθόδο¬ ξον έκκληοίαν άπό την συνήθη της μεγαλοπρέπειαν. Καί τό 6?έ- φος έκεΐνο πού είχεν Ιδτ^ τ4 φδς τοθ ηλίου μόλις πρό ίύο ημε¬ ρών, επήλθεν είς την κοιναννίαν των χριστιανών με £λην την με¬ γαλοπρέπειαν χαΐ ΙτΕΐατ,μότητα Καμμιά παραλειψΐί είς τό τυ πιχόν τής ίχκλησίας, καμμιά εύχή ολιγώτερα. Ή γιαγιά. ε¬ νώπιον τγ)ς κολυμβήθρχς, πχρέ- δωκ« τ4 δρίφος εί; τόν ΠαΓ.δ— Δανιήλ χαί έκεΐνο; τό ίβχπτισε ίί; τό δνομα τοθ Πατρός καί τοθ ΥίοΟ κ*1 τοθ Άγ'-ευ Πνεύματ-,;, άφοθ τώ έμύρωσε με τό. Άγιον Μύρον. Έτιβ.ίή ή« δ ίτρώτο; ι,Βς τής {,ίκογενεΐας, κα:α την Έλ- Χηνικί,ν ουνήθΐιαν, Ιπρεπε νά πάρη τ6 δνομα τοθ τΐάππου τού: Ζ*χαρί*ς. Κ*1 χοντα είς «ύτά καΓτ4 δνομα τοθ πατρό; τού; '<χσίλιυς. Κατόπιν, εί; τό λϊ,ξιαρχιχό/ * -11 τί)ς Κοινίτητο; έγράφη -ικί, διά νά μπορί) χ»· «ϊ; κ»1. μ&τ* έχατό Ιη νά^ πλη- ροφόρ^-ίΐΐ' άμίαι»ζ, δτι ό Ζ·»χ« β'.ας Ι' 7,%χάρωφ, υιό; τοθ 1 Ζ»χ4ρ»φ **■■ τής νομίμοο ρ«ζύίο- τού Ελέ¬ νη;, γενντ,ΗεΙς την Ρ "ΗκθϋβριΌυ 1849 εί; την Κοινόττ^α Μού- γλων, έβχπτΐοθη ε'.ς τ*ς Η Ο κτωβρίου 1849 συμφώνως κρ4; τού; χανόνας ττ)ς Όρ»οδίξ«.υ Έχχληιΐοκ. Τ* Υ« " ό Άσίας έγεννάτο ^να χπό τα μ?- γαλείτερα χαί ί χυρότερα επι χ,ειρΥ/μαΐικά πνεύματα Εύρώπη; ' Άπλδ; είχε γεννι,θή 1>α
"Ελλην άκόμη καί τίαοτε πε¬
ρισσότερον, θά έμεγάλωε ιί;
την χοιτίδα αυτήν τοθ άρχαιο-
τατου έλ/η-ικοϋ πο'ι πμοθ, έ
κεΐ ϊπου άνάμεσα άπό τα; ά-
θλίας χαλύβχ; ύψώνοντϊΐ κίονες
άρχαίων ναών χαί άηλώνονται
έρείπια θίίΐρων /.αί μημείω/
"Ιοω; να μή ίδιδε πρναοχην καί
να μή έννοοθσε τί μεγαλεΐα έ-
κεΐν» τής άρχαιότητο; άλλά θά
άφιερώνετο ασφαλώς, μέ την έ-
ττιμίλειαν καί την έργαηκίτητα
πού χαρακτηοίζει τού; Έλλη
νας τή; Μκίά; Άαί»;, εί; τό
έπάγγ:λμχ τού ώ; έργάτης, ώ;
ταπητουργός, ώς ϊμπ-,ρο;.
θα κατή^χεΐο !αω; χάποτβ
εί; τόν πρώτον γειτο.ικ4ν λιμέ
να, θά έταξ.βίυε όϊ κανίνα άπό
χά νηοιά ποΰ άποτελοθν γέφυ
ραν μεταξϋ τή; Ευρώπας καί
τής Άοία; καί άν είχε πνε'μ*
έϊτιχε'.ρηματικ'-ν θά Ιιρθανε μέ
χρι τής Κμήτη; ή τό πολύ μέχρι
τή; τότε ελευθέρα; Ελλάδος,
όπου πρό μι3; γενεάς οί ίμοε-
θνεΐ; τού ιΙχ%' άπνσείοη τόν
τουρκικόν ζυγόν.
Άλλ' (Λ Ζιχάρωφφ άνήκον
εί; άνήουχον οικογένειαν. Ό
πατέρας τοθ μιχροθ Ζαχάρωφ
είχεν έλθη άπο βορρα, από την
Κωνστανιιν&ύ.ιολιν. Τότε ώ/ο-
μάζονΤ3 άκόμη Ζχχαρ'.ου.
Κατά τό έιος όμως 1821, κα-
τά την ελληνικήν επανάστασιν,
είχεν αρχίση ό φοβεοός διω-
γμός κατά των Έλλήνων. Μέ
τ-ΐς πρώτας πληροφορίας περί
τής έξεγέοσεο)ς των Έλλήνων.
Μέ τάς πρώτας πληροφορίας πε¬
ρί τής εξεγέρσεως των Έλλήνων
οί Τοϋρκοι τής'ΚϋΐΛΤαντινουπό-
λεως έξεμάνησαν. ΊΙ πρΓθτεύου-
σι» τού τουρχικοϋ κράτους ήτο
άπό τού; βυζαντινόύς χρόνους
καί -Όίοτεϋουσα των Έλλήνων,
Ί τής παλαιάς Ελλάδος
ιίσαν τησοι Έλληνες συγ-
χητρωμένοι είς ιό αύιό μέρος
ςτάς οχθαςτυϋΒοσπόρου.
ΑΓΡΙΟΝ ή συνίχεια
ΚΑΣΤΡΙΝΑ
II
μεγάλη εβδομάδα
είς τό ' Ηράκλειον
Μεγαλοπρεπεστάττι ?γεινεν ε¬
φέτος ή πομπή των επιταφίων
των νπών τής πόλεως, τή συν-
δρομή καί των δεσποινίδιον
πού τούς άνθοστόλισαν. Έπί-
σης κόσμος πολύς συνέρρευσεν
καί είς την τϊλειήν τής Άνα-
οτάσεως τοΰ μεσον'κτ!ου τοϋ
Μεγάλυυ Σιιββιίιου Είς όλας
δέ τάς ΆκολουοίΉς τής Μεγάλης
εβδομάδος, πηοετηρήθη άπ' δ
λρς τίς έκκλησίες καλο; καταρ-
τισμος των χοοωδιών ποϋ έψαλ
λάν τα κατονυχτικά βυζαντινά
τροπιίρια
Τα μττθυλντόκ ποΰ
πληθύνωνται...
Τελευταίως στό Ήράκλειο οί
κυνόφιλοι δείχνουν έξαιρεΐική
προτίμησι πρός τα ιιπουλντώκ,
κι' έτσι τα σκυλιά «ντά γερμα-
νίκης ράτσας ποϋ άνή-ίθυν στόν
τύπο τού «'ΕΟνικοϋ σκύλου» θά
λέγαμε, τής πητρίδος τοϋ Φ·'^
ρεο τείνουν νά καΐαλαβουν ,τήν
πλειοψτιφίαν μρτπΗύ των., συν-
κε-νών των... λΐ'κόικυλων, Χαρ-
τσ(ί)ηδων κλπ Είνε δέ καί κά·
πως ε'πιθρτικώτερπ (κοθώς καί
κυνικώΐεο« . ) των «'λλων. ΓΓ
αΰτό καλά 'νε νά λάβη Π Άστυ-
νομίκ μας τα μετρα της, γιατί
καλοκαίρι μποίνει, κι' ή Λυσ-
σα... ποίος Εέρϊΐ;/ά'ν βρίσκετιη ..
πρό των πυλών...
καί ή
πρωτομαγια
ΙΙ>ραοα·καί πάνε καί τα έ-
φετεινά... ά θεστήρια. Ό κό-
σμσς έ.τιασε τ θρυλιν.ό μαγιό-
ξυλ", καί .. ά'ευ μεΐαβάσειός
τού είς τούς ^γ^ ύ-> ή"»η ^έ βα
δίζομεν πιά πρός την εποχήν
των κ ιιηιάτων, τα ύποΐα εηαι
τιίιρα «ΐίί ιδώ, καίΐώ; στήν Α
θήα, δεινά μέαα στήν πόλη,
ληγ(ι) τής άτφΐιλιοστθώσεοις
των κενΐρΐκ * ν όδών το'" Κά
στρου μας. Ή πνρά'δα τή; ά-
σφάλτου (ΐΰξάνει ώς γνωστόν τή
θερμοκραπία, καί ή μόνη σω
ττιρία άπό τό βασανισ ήριο αύ-
τό τής Οε·οινή; ζέοτης είνε ή
μετάβασις είς την έξ< χήν, δι" τί,ν οποίαν «ρχισαν πιά νά σκέ- πτωνται οί. . ί>υνιίμίνθι! ..
•Ο προσωρινάς ραοιοφ.
Σταθμός Πειραιώς
1 > Ελληνικάς ραδισφ ονινός
σιαθμ'"; μεταδιδη καί μουσική.
Την έβίΊομάδα μΓίλιστα τιϋ Πά
σχη μετέδωσεν καί τα <Πάί>η
κατά Ματθαίου Δυστυχώς <ί περισαότεροι κάτοχοι ρ ιδιοφώ· νων στο Ήράκλειο παραπο- νοΰνται ότι δέν παίρνουν απο¬ λύτως τί^οτε. Έπειδή αύτο δύ¬ ναται νά συ βιίνχι καί ο' άλλα διαμεβίσματα τής Έλλ ίδος, > α
λόν θά είνε να λάβουν ύπ' δ
ψιν οί ίΐιευθυνονιες τόν σ αθ-
μον τα Τίαράπονα αύτά των ε
παρχιών. Ό στκθμός ά'λ! ωστε
δέν συ>εσιήί)η γιά ν' ακούεται
μανάχα άπό την "Αθηνά, άλλά
(π'ολα ιά μέρη τής Ελλάδος,
ώς μέλλων μπλιστ ί νά έξυτη-
ρεΐήηΐκαί τό ΐΐρ ε^λογΐκόνρργο
τής Κυβερνήσεως.
Σταράτα
Φρά:.αε μέ χάγνελα τό υπό-
στεγο τοϋ Τεφτε^ιάρ Τζαμί, στό
Κένρο, γιά νά μή μπαότυν τή
νύχτα οί άλήτες.
—Οί άστεγοι αύιηί κοιμό-
ντουσανκιίθε βρ ίδυ στρωμα-
τσά^α σιί; πλάκες ιοϋ ίποστέ
γ ιυ, μή εχοντας π< ϋ αλλοΰ νά κλ νοντ··ς τό κεφάλ.ι. —Έκεΐ ά ριαν καί τα π ιλι,ο κούοελά τους τή μερά. Καί τή νυχτα, βρωμι 'ριδες καί κυνικυί καθώς είνε έκ ιναν καί καί ιί. άλ.λες τους χρεϊι;εκεΐ. Τελευταία είχε πολυβρωμίσρι ό τόπος Κα'ι καλά κάνανε καί τί,ν ιιαντρώσι- νε. Θά λείι|ιη εισί ενα άγος, όπ' τί,ν καπνία ΐής ιτόλεω;, χά )ΐς είς την θαυμαστήν άντίλΐιψιι τής τάςεως υ Λ άτ α δ νέος άΐυχκητ φυλα κης κ. Ποδύτ <<,. Κ ΟΙΝ Ω ΜΙΚ Α: ΑΡΡΑΒΩΝΕΣ Ριρίχα ΜαΧΙιωτάχη Κώα. Άνταινακά»»)ς Ράπτης "Εδοοαν αμοιβαίαν ΰπόβχεοιν γάμου. Θε(,μά αυγχαρητήαα. ΠΕΝΘΗ Απέθανε «αί έκΐ)4ίΰθη πρό ή- μίρών τίς τό ανθος τής ήλικίας τού ό ' ΓΕΩΡΓΙΟΣ Κ. ΦΡΟΥΖΗΣ έτών 19 Υιός τι ν αγαπητόν φίλον κ Κ. Φκουξή Νέος ίηί'οξος, μέ πολ'άς ελπίδας διά τό Α<ϊλλον: Άλλα δο- οΐκχώς τό δρεπάνι τοΰ χάρου τού- κοψε τή ζωή πάνω οτόν άνθό τής νϊΐ<5τΐ;ς τού, Την κηΟΕΐ'αν τού παρηκολούθη¬ σαν πλήθη κόσμου, ό'Αο τα σχοΐεϊα καΐϊτέθηοαν καί Π η'οί στέφαναι. Την «κληρώς τρωθεΐσαν οικογένει¬ αν τού ουΐλνπουμεθο θερμώς. Απέθανε έπίσης προχθές ό ά- είμνηατος ψίλος μας Κ. Α Φωτακη έτων 25 ΥΙος τοΰ έμπορον κ. Φωτακη. Κι' αυτόν πανω στά νειάτα τό δβεπάνι τοΰ χορόν χονχοψε τη ζωή. Τονς Γΐκείους τού συλλυπού¬ μεθα Οερμο>;.
Τα μυθιστορήματα
των «Ι4ρητικών
Τί ?Κρητικ( Νέα» έπηνε.ι'ι·
δομένα είς Καθι,μερ νή βρα5>
νή Ιΐρημερϊς ττροσιρέρουν στούς
ίναγνώστες τού, κοντά στήν
σώφρονα άρθρογραφία τους
καί την έξακριβωμένη εΐιδησεο-
γραφία καί τρρπνή ΰλη. Έκτός
:ότ,>φ,λ λογικό άριστουργημα
τοΰ άλησμόνήτου Κώστα ΙΙπρο
ρίΐη: «Μέγα/ο παιδί» γιά το ό
ποίον ηαραίιέτουμε- την κρίση
τοϋ Παλαμάστήι' πρώιη σελκδα,
σιό φύλ?ο αυτό ό κουρασμένος
τό βρά'δυ άπό τή δηυλίιά τής
μ''ρα, διαβασιή μα; θά βρή
κι' άλλα τΓσΐερα άνι/γνώσματα,
είς τ ι όπ<ΐ < μέ εύχαυίστηση θ , έντρυφήσχ). Ί^άξιι· ι ου «Μ^γά- λου ΙΙαιδιοϋ» »Τ ν ε «δ Όί)ω» τού α· ναοικοΰ μας οίσθηματι κου Παπαντωνίου, ά:ΐΓΓ νά (.ύξήσουν τή μηνιαία κατοβολή ξί/ις ηλεκτρικόν ρεύματο; των άνα/νωστών τονς τα άστυ ομι κά μ ; μυθιστορήματα, τό ,'ΐε- ζό ποίημα «Ρωμαΐος καί Ιον- λιέτΐα» καί ή βιογραψία τού μυ- θτηριώδους άνθρωπον τής Εύ ρώπη: Ζαχάρωφ. ΟΜΙλΟΗ ΚΙΗΗΜ. ΑΠΟΛΛΩΝ σήμερον ό όπεορειικός Ρω ι- σικός ΚολοισΊς. ΟΛΟαΛΓΟΣΤΩΝ ΚΟΖΑΚΟΗ Μέ πρωταγωνιστάς τον γόητα Ίσπανό τενόςο ΖΟΖΕ ΜΟΧΙ- ΚΑ καί την μεσουρανοϋσαν δυ- άδ« τοΰ κινηματογραφικοΰστερ- ρεώματος ΜΟΝΑ ΜΑΡΙΣ καί ΡΟΖΙΤΑ ΜΟΝΕΝΟ. Ένα πραγματικό άριστούργη- μα μέ θαυμασία ύπόθεσι γλυ- κές μπαλλαίίάϊκες καί τραγού· δια, κα'ι ώραίου; χορούς. ΛΙΑΝ ΠΡΟΣΕΧΗ Τα χείλη μου προδίδουν—Άγάπαμε αυτή τή νύχτα—Κατεργαριά στή Κα- τεργαριά. κτλ. κτλ. ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: Δευτέρα — Τε- τάρτη—Πέμπτη—Σσββατο είς τάς 6 1)2 μ. μ. Απογευματιναί. ΟΕΑΤΡΟΝ ΠΟΥΛΑΚΑΚΗ ΣΗΜΕΡΟΝ ΕΡΩΣ η ΗΒΙΚΗ ΜέτήνΓΚΡΕΤΑΜΟΣΧΑΙ Μ την ΚΑΜΙΛΛ.Η ΧΟΡΝ καί τούς ΧΟΜΟΛΚΑ καί ΡΗΜΑΝ Σκηνοθεσία ΓΚΕΟΡΓΚ ΓΙΑ- ΚΟΜΠΥ. Ένας Κινηματογραφικός κο· λοσσός: Ένας ΰμνος στήν γ,,ναικεΐα κιρδιά καί άφοσίωσι, ό Γολ- γοθάς μκχς ψυχής πού προσφρ- ρει θυσία μιίΐαιηδυσιυχώς, την άγνόΐητά τη; γιά την σαηηρία καί την ευτυχία τού μονάκρι- βου παιδιοΰ της. —'Ωστόσο οί άλήτρς ύποχ^ε- ώνοντοι τώρα ν ά ζητήσουν α/, λοΰλυχτεοκό κατ'·φύγιο. ■—Θεός ξέρει ποιό τό,το η>>ι
9ά μαγαρ(σονν.
η ΚΛΓΑΙΜΚΤΙΚΑ Β»·»1"
ΤΟΥ ΛΛΔΕΝΠΙ! '
Ο ΑΜΒΡαΐΙϋΣ ΤΟΥ ΙΚΟΤΟΥϊ
««Μ.*,·, Λν/γνννννννγννΐννννν^ι·^^
Ό Άλλεν Πι'γκερτ' ^ ' '!?'
φογύριζκ τίς τα δ«*τ«> τον
εν λεπτόν τεμάχιον μ ν >" ϊ ^
τονίου.
Ήτο ?ν Ιπισκετ
τας μυπτηριώδρις
ίίνΟρωΛος τοϋ σκότ' ς
—Καί «ύτίι ίΐν. ϊ '· ·'>■
πρίΐγμα πού ανη'ρέ"" · " <Λ τόπον τής δολοφονί " Χάλ Πρέστον ό "ΐ>"
διασήμ°υ άστυνομΐ'
διδάσκαλόν τού.
Επεκράτησε σιΊ>τ
Ηγον.
—Άλλ' εάν παοετι'κτ - , ι·
πρ μετ' ολίγον ό 11
ρις τόν βοηθόν τού ί *
τον δγκλημα ΐτού ■■ *■» < πιΐρόμοιον τρόπον .·<■. ρ είς τόν τόπον τοΰ ε, < ιίος ευρίσκεται τό ΐοιο " τή· οίον —Ακριβώς ά ϊ»|>ι, ι ό
Χάλλ.
—Θα ήθελα νά -·»ι ι ι;
λρπτομρρΡ'<; αύίθϋ τ< ι ματος, εΐιρν ό Π'γκε ·· »· '"ίό τον ί'όιον άιτυνόμ·" ι ι >ς
έ'καμε τάς πρώτη. ν ι ί>ιο>·ι;.
—Νά τοϋ τΐ|' ι ε.·
σως;
Ναί.
— Καί ό Χάλλ εΗι',' μ«
τηλεφωνή ■{). έ<ϊ' ό .Ή'·;μι- κο. διηυί*ύνθτ] εί, ι ι <ι εί ζέ· ραν άπο ό.του έ'λ<< >ρ ι ε ι <■'· ηα- λαια φύλλα ι ής Ν ι .'ί,.ΐΛης Έπιθεωρήσεω, ' * '- γι.ι»*, ενός περιθΐικοΐ ι«οϋ είς τό δπι ίον ρδι, δ- λα τα έγ<"λήμα α τί)» (*4 τ"ς έπ' αυτών παραΐηρν" * ·<ι.ι·νο- (ΐίας. "Οπως ένεΠυΐ' ερ- των, έγ-ιλήματι« ,· τύ· «ου ε'χον^ γίνε ίμέ- νως εί. τό Σιχο ιοιως είς τα καταγ.όγια εκεΤνι εις όποΐα άηύ την μανίαν τής ριεργεία; μετέβαινον κυρίαι πριστοκρατίίχς. Ή ιδία πάν τι τρ κάρχα Γ< ςίσκειο είς τόν τόπον τής (δι φονίας κιί ποοφ<τνώς δ λι' τοΰ Ιγκλ.'ματος ησ ή ληητ Π,ίντοτρ τό ΐ'ΰμα άπρ μνούΐο των «οσμημάΐων η ( χρημάτων τα όποΐα εφερε μ τού. Παο' όλας τάς έριύνας Π άστυνομία δε'ν ρΤ/γ κατ· θώσρι νά άνεύρη τη κοσμήμα , τα όποΤα ρληστεύοντο, ινα ί, τιΰιών οδηγηθή είς τί,ν άνε'>(,
σιν τού δολοφόνου ό οποίος η
χε καί τό θράσος νά άφίνη -
τού καί τό έπισκεπ,τήριόν
Ό "Αλ/εν Πίγκερτων ί'|να ,
τί,ν πίπαν τού καί ήρχισε -,
φυλλομεΐρά ιό αστυνομικόν ..ι. .
ό
ριθιχν.
'Υπήοχε εί; Ι ν έ; αύιών
μΐίνέτη ικριβώς επί των ίγ
μάτων τοϋ «''νί)ρώπο'
σκότους».
Αί παρατηρήσεις τού ττι. ,
δικοί" σχετικώς μέ τα «λλε-ι ι
ληλα ργκλήματα ού(ά ήσαν ί
διαφέρουσαι.
Κίχε παριτηοηθΓΐ ότι 8λ.« -
Οι'μιττ τοϋ τςομρροΰ κπι ν
στηριώδους δολοφόνου έιρο·.
όν ι ο μέ σφαίραν περιστρόη
είς τό αύτί τού θι'ματο .
Όΐι τα πεσισσότερα των ί1
μά ών ήιαν γυναΐκες αί όΊτ<η< εξήρχοντο φορτωμέναι μ ε ι^· τιμα κοσμήματα. Καί δα τέλος ϋλα τα εγ. ματα εγίνοντο εις τό σκότος. Ό "Αλλεν Πίγχερτοιν η, σπάθησε νά έξάγιι σιιμιτρρ'ίο. κι άιό τάς παρατηρήσεις τού Περιοδικόν. (ΑΥΡΙΟΝ ή συνί'χεκ. ΓΌΥΤΛΙΑΜ '.....'~ ::::::::::::::::ΙΟΥΛΙΕΤΤΑ "Ενα γλυκό, " - '< ιιι ·ο πρωί, πρίν χουσίση ό >·'""*. τι- ιΐιέγε-ς
των σπιτιών στή ^οί'^ι», —την
πόλη μέ '.ί, υμοο Γ - **^ ι«ίς γυ-
ναίκες κσί τα "ηαστά
λουλούδια—ϊίχ· -.όηχρς
σάλπιγγες των κτι^ικων
Σέ λίγο, τύγενϊ'ς, άατιιί, έρ·
γιΐτικοί, γυναΐ^ες ««νδ- λαοΰ καί
παιδία, ξι-χύθν-ρ,ι οτ.ιϋ. στε-
νοΰς, λιθόστ(>-ιΐτ '·.
Οί άοχόνΐισσε. χ
ποϋλε:, πε,ί Ο, τές νά
μάθουνε τα ν ι -τ^υβαλλαν
στά παράθυο1 · ιούς έ-
ξώοτες.
Οί σάλπιγ ικόηχες
μιικρουλές'σ /- ι ν κη·
ρύκων, μέ τίς σημαΐ-
ο λες, όποΐ) β -τντημέ-
νο τό οίκόσημο ϊο· Βαρθυλη-
μ ίου ντέ λι-1* λ«, .«ρίγκηπα
τής Βρρώνα;) ·Μ<ηη·ΐαν, άφοΰ ξεσήκωσαν 5λο »νν πληθνσμό στό πόδι. Οί >,·, Λρυ<;ς. χω^ί- σανε: Ό ενα; ,»>,■« στή μάν ά
κρη τής πλατιί^; κ·* ^ άλλος
οτήνάλλη.Ά -| ι, ■,-. ? λίθινα
έ ώλια, ξεοίπλ ι .» καθένας
τους κι' άπί, γαμηνή]
σφραγισμένη (.. ->, - ,,ν·αή βοΐ)α
τού πρίγκητ.. «««! Λιάβασαν,
μέ τ ή δκπ· ', »: ' ς φωνή,
στό συγ^εν -. ,Ο,.ς, Χή
ίΐιαταγή τού
_ ν χρ
τής ήσυχίας, *<>« ,ΐΓίύνειε τή
φωτία τής κ ιτιιν»μένης σας
λυσσας, β.φ,ι τος "τό άισάλι
των σπαοΐΜ» <·,,ς σ;" άδελφι ό αίμα. "Αν δέ θέλ ΐ? νι α,Ις β ισα- νίσω σκλη.- -■· - τΛ 8πλ« σιις. Βρηκατί Ί>,οΐ)ΐ,η την εχθρά,
ύχωρΐζη Λ·.ν »^ς ντικές οί-
κογένειες, γιά τ1 άφίνετε τίς ε'ι-
ρηνικρς σας '■■· --- νς ΧαΊ να
σφάζρπίΐε · τ. ούς.
Άπο 'δώ κ, . [. ΐρός, δποιο;
κηλιδώση τό ιη^θΐ τού σέ ά-
δελφικό αίμα, ΙΚι τι»ιωρτ|θ·ή μέ
ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΕΡΐΊ
θάνατο.
Ό άρχοντας Μοντένκι Χ'>ί »
«ρχοντα, Κιιπουλέτι, πού .ι
την παράλογην έ'χθρα τονς, τη
ράξανε κι' ( ίματοκυλίσαν* νο
σες φορέ; τή Βερι'ινα, ίιά >''■
σουν τ ύ, τίτλους τού; κηί 3"
κλειστοϋν στά άνήλια ό
τοϋ φρουρίου, άν ξ
άφορμή δ ίίνας στο ν άλλον.
Όαοιος αλλος μονομοχι'ι
γιά υΐΐθιαοήποτε 'φορμη,
την αδεία μου, Πά Ο
Μόλις τέλειωσε ή άνάν»"1 '
τής διαττγής, ήχησαν νιν
σάλπιγγες καί οί κήρυκες «)>
τα στενά σοκάκια, νά την
βάσουν σ' όλα τάσταυροδίΐόΐ'11·
άστε νά μή μείνη
στή Βερώα, πού νά μην
ακούση.
Ό κύσμος άρχισε ν'
την πλατεΐα, σχολιάζοντες τ,
διαταγή.
—"Ας τ' άκοΰν οί καυγιπζΐ
δέ , εΐπε μιά κουτσή γρηβ. Χ"'(
πώντας μέ τό δεκανίκι '"ς τ<· λιθόστρωτο, — "Ετσι θά λείψωμε αι·· >
σκοτωμούς καί τίς λα/τ>«ι*-ι
αφεντάδες μο>·! εΐπε μι-' Τ'
χουλή κοκκινομαλλοΰσα Ί
κα τοΰ λαιιΰ, κυττάζοντα, !'
πονηρύ χ ιμόγρλοίυό άρϊονιιΐ'
πουλα, πού είχαν σταύή ' !'
τΠ?·
—"Ακομσες τί λέει ή «ν<κ· -ι κοκκινομαλλοΰσα, φίλρ "α' κοΰτιε; είπε ιό ενα ά(?Χ"ντ' πουλο 0·ιό σύντροφιί το·, )(*'1 νοντας πονηρά τό μάτι. —"Ε!... ΆψοΓ ^ οί γνναΐκρς μέ τή μάς μ άς περισσεύει·, μπόλιο, άπάντησε γ Μερκούτιος. Κρέμασε λοι»όν ^ ■ σπαθί σο' στό καρφί ν" Χί' μάσω υι έγώ τό ρικό μ1*1 ε'τσι θά γίνχι τό κέφι τής καί τοϋ πρίγκηπα. ΑΥΡΙΟΝ 1
«ΚΡΠΤΪΚΑ ΝΕ Α»
Σελίς
ΚΩΣΤΛ ΠΑΡΟΡΙΤΗ
Τ© ΜΕΓ ΑΛΟ
ΠΑΙΔΙ
ΔΙΑΛΕΧΤΟ ΙΌΜΑΝΤΖΟ
Τό ρομάντζο μοιι οϋτό, θά
προσκρούστ; οτήν τυφλή «αί χά»
θυστερημένη άντίληνη κα' *α
ττροχαίέοΐ] ξάφηαομα Ό τύηος
μας δέν είναι άκόμα παρασκευα-
σμένΐς γιά ίργα ηον ίρχονται νά
αημάνουνε τό Βαγγέλιο χιίποιον
καινουρίου χθσμου. Σ' έναν τόηο
ό'πον βασιλεύει ή άναρχΐα των ι'-
όείόν, «ώς ή ίική μόν ριδ»ρένι«
πειθαρχία χάτω άπό έναν αλίγι-
οτο γλωοσικό κοί ίδεολογιχό νάμο.
ϊτώς ν Λ μή> {"φνί^τΐ;
ΚΩΣΤΑΣ^ΠΑΡΟΡΙΤΗΣ
Ό κόομος, ττοΰ είναι μαζεμί-
νΐς ατδ στενδ μουράγιο, ίρχίςει
ν' άντ,συχ^,
; —Μην έτταθε τΙγ.ρτλ τό πα·
πόρΐ; λίει Ινας.
— Κουνή^ου άτιό τή θέ-η
σου, άϊερφέ, προοθέτίΐ άλλος.
Ό) οί «εριμένουνε τό παττί&ι,
τιού θά 'ρθ;) άπό τόν ΙΙεραί»
κ»ί θα φέρη τόν ύποψήφιο γιί
ιΐ,ς έκλογίς.
—Μά τί ανθρωπος είναι; ρω-
τάει Ινας.
— Μ* θέλει καί ρώττ,μο ; Γιά
άναιτέαο θρήακοςί θά π?| πως
ΐΐναικαλίς άνθρωπον τού ξη-
γ.ει χάττοιος.
Κι' άλήϋεια κεΐνο ττο"; κάνει
τή μεγαλήτίρη ένιύΓ.ωστ] καί
χαρίζει πρακαταδολικά στόν &■
πςψήφιο την εμπιοτοσύ-η των
συμπατριωτών τού, δέν είνε τό¬
σο ςδτε τό μεγάλο τού τόνομχ,
οϋτε τα πλούτια τού, ο&τε ή
κοινωνική τού θέση. Στή συ,εί-
δ/]ση των άπλοϊκων έκείνων ά.*-
θ^ώπων, κιϊνο ποΰ τού; κάνει
την πιό μεγάλη ένχύπιοοη καί
Λάνει τόν ύποψήφιο νά λχμπη
οάν αατρα στόν ούρανό, είναι ή
εύλάβεια τού. ΕΙ-αι ή πρώ.η
φορά ποϋρχεται στόν τόπο. ΟΙ
προγονοί τού χαταγίτανε βεβαία
άπό αυτόν τόν τάπο μά αύτός
δέν ϊτυχε, δέ βρί,κε π&τέ την
εύκαιρΐα νά τόν έττιυκεφτή. Πρό)
τη <γορά τώραθά τόν έπιακεφτή. θίλ(ΐ, λ γί; ήμέρες πρί* τίς έ *)ογέ(, να. γνωρίση τ4ν τόττο, τού; αυμπατριώτε; τού, νά τοϋ; σφίξη τό χέρι, νά τ<:ύ; κάνη γνω ότε; τί» !5έε; τού. Μά πώ; ϊρ χεται, πά); φΐανει; Ινα; άλλο; στή Βέοη τού, θάμπαινιε ο' 1><χ παπόρι καί θίρχότανί. Αυτό; ϊμ· χιται οάν 2νας ΐτροοκυνητής. Έρχεται φορτωμέν^ς 5ωρα γιά τή/ έκκληκα. Είκόνε;, χαντή- λι», οτολέ^ χρ·)σέ; για τού; Γ>α
πάδε; χαί χίλ'.α άλλα πράμμαΐα,
πού βεβαιώνουνε τή μεγάλη τ
εολάβεια καί τοθ δημιουργοϋνε
προκαταβ λικχ μίαν εύ'θϊκη ά
τμοσφαΐρα.
Τδ τΐΛήθο^, ποο εί/αι μαζεμέ
νο οτδ μουράγιο, άρχίζει ν* στε
νοχωριέτχι. "Ολ';! γυρζου,ε' τα
ματιατ'.υς, κατασχοπε;ουνε άπό
μ*'ρυά τό πέλαγο μήηιυς καί
φανή ποΛενά κανένα οηαάδι.
Το παιδί, ποί' εϊνϋ τοποθειημέ-
νο πά ω σιό Άα ρο γιά νά κα
τασΊοπεύΐί] τό/ ^Λ^$'>, κουρίατη
κε νί κοιταξί).
Κάκοτε, μακρηά, ίνάμεσα
οτ^ύς 5υο βράχ υ;, κου ακημα
τΐζουνε 2να στενί, φαίνεται νί
ΰψώ.ετϊΐ ^Ινα μικρό συννεφάκι
καπνές,
Τό παιδί ξεκολλάει άπο τό
παλιο κανάνι τοθ κάατρου, ϊ
ηου άκουμποθαε, κι' άρχίζει ν:
κ«τε5α!·.η τίς οκάλες.
ΑΥΡΙΟΝ ή ο·νέχεια
Η «ΤΙΊ51ΗΙ10Η ίΗΟΣ
ΕΜΠΟΡΟΥ ΤΟΥ ΘΑΝΛΤΟΥ
ΙΕΡ ΜΠΑΖΙΛ ΖΑΧΑΡΙΦ
Πρό δγδοήχοντ.α έτΓον, είς τή'
γραφικήν έκκληοίαν τής Πανα¬
γίας, είς τα Μοθγλα ιής Μι¬
κράς 'Ασ άς, εγίνετο βχπχισις.
Μ(α ήλικιωμένη γα-αΐκα ίλ?*-
τοθαε προσεκτικά εις χν,ν *γχα-
λιά της τό νεογέννητον έγγονίν
της, ,ΐΜριβτοιχιζομέ η *πο Β-
λοι/ς τοΰ; ουγγενείς της. ^ <>*»
πΐωχιχά καί άν εζούσαν οί Κλ-
ληνες, είς τα όρεινα έκεΐνα 64
θη τής Μικρά; Άοίας, δ»ν' 4-
ατεροθσαν καθόλου τή< ορθόδο¬ ξον έκκληοίαν άπό την συνήθη της μεγαλοπρέπειαν. Καί τό 6?έ- φος έκεΐνο πού είχεν Ιδτ^ τ4 φδς τοθ ηλίου μόλις πρό ίύο ημε¬ ρών, επήλθεν είς την κοιναννίαν των χριστιανών με £λην την με¬ γαλοπρέπειαν χαΐ ΙτΕΐατ,μότητα Καμμιά παραλειψΐί είς τό τυ πιχόν τής ίχκλησίας, καμμιά εύχή ολιγώτερα. Ή γιαγιά. ε¬ νώπιον τγ)ς κολυμβήθρχς, πχρέ- δωκ« τ4 δρίφος εί; τόν ΠαΓ.δ— Δανιήλ χαί έκεΐνο; τό ίβχπτισε ίί; τό δνομα τοθ Πατρός καί τοθ ΥίοΟ κ*1 τοθ Άγ'-ευ Πνεύματ-,;, άφοθ τώ έμύρωσε με τό. Άγιον Μύρον. Έτιβ.ίή ή« δ ίτρώτο; ι,Βς τής {,ίκογενεΐας, κα:α την Έλ- Χηνικί,ν ουνήθΐιαν, Ιπρεπε νά πάρη τ6 δνομα τοθ τΐάππου τού: Ζ*χαρί*ς. Κ*1 χοντα είς «ύτά καΓτ4 δνομα τοθ πατρό; τού; '<χσίλιυς. Κατόπιν, εί; τό λϊ,ξιαρχιχό/ * -11 τί)ς Κοινίτητο; έγράφη -ικί, διά νά μπορί) χ»· «ϊ; κ»1. μ&τ* έχατό Ιη νά^ πλη- ροφόρ^-ίΐΐ' άμίαι»ζ, δτι ό Ζ·»χ« β'.ας Ι' 7,%χάρωφ, υιό; τοθ 1 Ζ»χ4ρ»φ **■■ τής νομίμοο ρ«ζύίο- τού Ελέ¬ νη;, γενντ,ΗεΙς την Ρ "ΗκθϋβριΌυ 1849 εί; την Κοινόττ^α Μού- γλων, έβχπτΐοθη ε'.ς τ*ς Η Ο κτωβρίου 1849 συμφώνως κρ4; τού; χανόνας ττ)ς Όρ»οδίξ«.υ Έχχληιΐοκ. Τ* Υ« " ό Άσίας έγεννάτο ^να χπό τα μ?- γαλείτερα χαί ί χυρότερα επι χ,ειρΥ/μαΐικά πνεύματα Εύρώπη; ' Άπλδ; είχε γεννι,θή 1>α
"Ελλην άκόμη καί τίαοτε πε¬
ρισσότερον, θά έμεγάλωε ιί;
την χοιτίδα αυτήν τοθ άρχαιο-
τατου έλ/η-ικοϋ πο'ι πμοθ, έ
κεΐ ϊπου άνάμεσα άπό τα; ά-
θλίας χαλύβχ; ύψώνοντϊΐ κίονες
άρχαίων ναών χαί άηλώνονται
έρείπια θίίΐρων /.αί μημείω/
"Ιοω; να μή ίδιδε πρναοχην καί
να μή έννοοθσε τί μεγαλεΐα έ-
κεΐν» τής άρχαιότητο; άλλά θά
άφιερώνετο ασφαλώς, μέ την έ-
ττιμίλειαν καί την έργαηκίτητα
πού χαρακτηοίζει τού; Έλλη
νας τή; Μκίά; Άαί»;, εί; τό
έπάγγ:λμχ τού ώ; έργάτης, ώ;
ταπητουργός, ώς ϊμπ-,ρο;.
θα κατή^χεΐο !αω; χάποτβ
εί; τόν πρώτον γειτο.ικ4ν λιμέ
να, θά έταξ.βίυε όϊ κανίνα άπό
χά νηοιά ποΰ άποτελοθν γέφυ
ραν μεταξϋ τή; Ευρώπας καί
τής Άοία; καί άν είχε πνε'μ*
έϊτιχε'.ρηματικ'-ν θά Ιιρθανε μέ
χρι τής Κμήτη; ή τό πολύ μέχρι
τή; τότε ελευθέρα; Ελλάδος,
όπου πρό μι3; γενεάς οί ίμοε-
θνεΐ; τού ιΙχ%' άπνσείοη τόν
τουρκικόν ζυγόν.
Άλλ' (Λ Ζιχάρωφφ άνήκον
εί; άνήουχον οικογένειαν. Ό
πατέρας τοθ μιχροθ Ζαχάρωφ
είχεν έλθη άπο βορρα, από την
Κωνστανιιν&ύ.ιολιν. Τότε ώ/ο-
μάζονΤ3 άκόμη Ζχχαρ'.ου.
Κατά τό έιος όμως 1821, κα-
τά την ελληνικήν επανάστασιν,
είχεν αρχίση ό φοβεοός διω-
γμός κατά των Έλλήνων. Μέ
τ-ΐς πρώτας πληροφορίας περί
τής έξεγέοσεο)ς των Έλλήνων.
Μέ τάς πρώτας πληροφορίας πε¬
ρί τής εξεγέρσεως των Έλλήνων
οί Τοϋρκοι τής'ΚϋΐΛΤαντινουπό-
λεως έξεμάνησαν. ΊΙ πρΓθτεύου-
σι» τού τουρχικοϋ κράτους ήτο
άπό τού; βυζαντινόύς χρόνους
καί -Όίοτεϋουσα των Έλλήνων,
Ί τής παλαιάς Ελλάδος
ιίσαν τησοι Έλληνες συγ-
χητρωμένοι είς ιό αύιό μέρος
ςτάς οχθαςτυϋΒοσπόρου.
ΑΓΡΙΟΝ ή συνίχεια
ΚΑΣΤΡΙΝΑ
II
μεγάλη εβδομάδα
είς τό ' Ηράκλειον
Μεγαλοπρεπεστάττι ?γεινεν ε¬
φέτος ή πομπή των επιταφίων
των νπών τής πόλεως, τή συν-
δρομή καί των δεσποινίδιον
πού τούς άνθοστόλισαν. Έπί-
σης κόσμος πολύς συνέρρευσεν
καί είς την τϊλειήν τής Άνα-
οτάσεως τοΰ μεσον'κτ!ου τοϋ
Μεγάλυυ Σιιββιίιου Είς όλας
δέ τάς ΆκολουοίΉς τής Μεγάλης
εβδομάδος, πηοετηρήθη άπ' δ
λρς τίς έκκλησίες καλο; καταρ-
τισμος των χοοωδιών ποϋ έψαλ
λάν τα κατονυχτικά βυζαντινά
τροπιίρια
Τα μττθυλντόκ ποΰ
πληθύνωνται...
Τελευταίως στό Ήράκλειο οί
κυνόφιλοι δείχνουν έξαιρεΐική
προτίμησι πρός τα ιιπουλντώκ,
κι' έτσι τα σκυλιά «ντά γερμα-
νίκης ράτσας ποϋ άνή-ίθυν στόν
τύπο τού «'ΕΟνικοϋ σκύλου» θά
λέγαμε, τής πητρίδος τοϋ Φ·'^
ρεο τείνουν νά καΐαλαβουν ,τήν
πλειοψτιφίαν μρτπΗύ των., συν-
κε-νών των... λΐ'κόικυλων, Χαρ-
τσ(ί)ηδων κλπ Είνε δέ καί κά·
πως ε'πιθρτικώτερπ (κοθώς καί
κυνικώΐεο« . ) των «'λλων. ΓΓ
αΰτό καλά 'νε νά λάβη Π Άστυ-
νομίκ μας τα μετρα της, γιατί
καλοκαίρι μποίνει, κι' ή Λυσ-
σα... ποίος Εέρϊΐ;/ά'ν βρίσκετιη ..
πρό των πυλών...
καί ή
πρωτομαγια
ΙΙ>ραοα·καί πάνε καί τα έ-
φετεινά... ά θεστήρια. Ό κό-
σμσς έ.τιασε τ θρυλιν.ό μαγιό-
ξυλ", καί .. ά'ευ μεΐαβάσειός
τού είς τούς ^γ^ ύ-> ή"»η ^έ βα
δίζομεν πιά πρός την εποχήν
των κ ιιηιάτων, τα ύποΐα εηαι
τιίιρα «ΐίί ιδώ, καίΐώ; στήν Α
θήα, δεινά μέαα στήν πόλη,
ληγ(ι) τής άτφΐιλιοστθώσεοις
των κενΐρΐκ * ν όδών το'" Κά
στρου μας. Ή πνρά'δα τή; ά-
σφάλτου (ΐΰξάνει ώς γνωστόν τή
θερμοκραπία, καί ή μόνη σω
ττιρία άπό τό βασανισ ήριο αύ-
τό τής Οε·οινή; ζέοτης είνε ή
μετάβασις είς την έξ< χήν, δι" τί,ν οποίαν «ρχισαν πιά νά σκέ- πτωνται οί. . ί>υνιίμίνθι! ..
•Ο προσωρινάς ραοιοφ.
Σταθμός Πειραιώς
1 > Ελληνικάς ραδισφ ονινός
σιαθμ'"; μεταδιδη καί μουσική.
Την έβίΊομάδα μΓίλιστα τιϋ Πά
σχη μετέδωσεν καί τα <Πάί>η
κατά Ματθαίου Δυστυχώς <ί περισαότεροι κάτοχοι ρ ιδιοφώ· νων στο Ήράκλειο παραπο- νοΰνται ότι δέν παίρνουν απο¬ λύτως τί^οτε. Έπειδή αύτο δύ¬ ναται νά συ βιίνχι καί ο' άλλα διαμεβίσματα τής Έλλ ίδος, > α
λόν θά είνε να λάβουν ύπ' δ
ψιν οί ίΐιευθυνονιες τόν σ αθ-
μον τα Τίαράπονα αύτά των ε
παρχιών. Ό στκθμός ά'λ! ωστε
δέν συ>εσιήί)η γιά ν' ακούεται
μανάχα άπό την "Αθηνά, άλλά
(π'ολα ιά μέρη τής Ελλάδος,
ώς μέλλων μπλιστ ί νά έξυτη-
ρεΐήηΐκαί τό ΐΐρ ε^λογΐκόνρργο
τής Κυβερνήσεως.
Σταράτα
Φρά:.αε μέ χάγνελα τό υπό-
στεγο τοϋ Τεφτε^ιάρ Τζαμί, στό
Κένρο, γιά νά μή μπαότυν τή
νύχτα οί άλήτες.
—Οί άστεγοι αύιηί κοιμό-
ντουσανκιίθε βρ ίδυ στρωμα-
τσά^α σιί; πλάκες ιοϋ ίποστέ
γ ιυ, μή εχοντας π< ϋ αλλοΰ νά κλ νοντ··ς τό κεφάλ.ι. —Έκεΐ ά ριαν καί τα π ιλι,ο κούοελά τους τή μερά. Καί τή νυχτα, βρωμι 'ριδες καί κυνικυί καθώς είνε έκ ιναν καί καί ιί. άλ.λες τους χρεϊι;εκεΐ. Τελευταία είχε πολυβρωμίσρι ό τόπος Κα'ι καλά κάνανε καί τί,ν ιιαντρώσι- νε. Θά λείι|ιη εισί ενα άγος, όπ' τί,ν καπνία ΐής ιτόλεω;, χά )ΐς είς την θαυμαστήν άντίλΐιψιι τής τάςεως υ Λ άτ α δ νέος άΐυχκητ φυλα κης κ. Ποδύτ <<,. Κ ΟΙΝ Ω ΜΙΚ Α: ΑΡΡΑΒΩΝΕΣ Ριρίχα ΜαΧΙιωτάχη Κώα. Άνταινακά»»)ς Ράπτης "Εδοοαν αμοιβαίαν ΰπόβχεοιν γάμου. Θε(,μά αυγχαρητήαα. ΠΕΝΘΗ Απέθανε «αί έκΐ)4ίΰθη πρό ή- μίρών τίς τό ανθος τής ήλικίας τού ό ' ΓΕΩΡΓΙΟΣ Κ. ΦΡΟΥΖΗΣ έτών 19 Υιός τι ν αγαπητόν φίλον κ Κ. Φκουξή Νέος ίηί'οξος, μέ πολ'άς ελπίδας διά τό Α<ϊλλον: Άλλα δο- οΐκχώς τό δρεπάνι τοΰ χάρου τού- κοψε τή ζωή πάνω οτόν άνθό τής νϊΐ<5τΐ;ς τού, Την κηΟΕΐ'αν τού παρηκολούθη¬ σαν πλήθη κόσμου, ό'Αο τα σχοΐεϊα καΐϊτέθηοαν καί Π η'οί στέφαναι. Την «κληρώς τρωθεΐσαν οικογένει¬ αν τού ουΐλνπουμεθο θερμώς. Απέθανε έπίσης προχθές ό ά- είμνηατος ψίλος μας Κ. Α Φωτακη έτων 25 ΥΙος τοΰ έμπορον κ. Φωτακη. Κι' αυτόν πανω στά νειάτα τό δβεπάνι τοΰ χορόν χονχοψε τη ζωή. Τονς Γΐκείους τού συλλυπού¬ μεθα Οερμο>;.
Τα μυθιστορήματα
των «Ι4ρητικών
Τί ?Κρητικ( Νέα» έπηνε.ι'ι·
δομένα είς Καθι,μερ νή βρα5>
νή Ιΐρημερϊς ττροσιρέρουν στούς
ίναγνώστες τού, κοντά στήν
σώφρονα άρθρογραφία τους
καί την έξακριβωμένη εΐιδησεο-
γραφία καί τρρπνή ΰλη. Έκτός
:ότ,>φ,λ λογικό άριστουργημα
τοΰ άλησμόνήτου Κώστα ΙΙπρο
ρίΐη: «Μέγα/ο παιδί» γιά το ό
ποίον ηαραίιέτουμε- την κρίση
τοϋ Παλαμάστήι' πρώιη σελκδα,
σιό φύλ?ο αυτό ό κουρασμένος
τό βρά'δυ άπό τή δηυλίιά τής
μ''ρα, διαβασιή μα; θά βρή
κι' άλλα τΓσΐερα άνι/γνώσματα,
είς τ ι όπ<ΐ < μέ εύχαυίστηση θ , έντρυφήσχ). Ί^άξιι· ι ου «Μ^γά- λου ΙΙαιδιοϋ» »Τ ν ε «δ Όί)ω» τού α· ναοικοΰ μας οίσθηματι κου Παπαντωνίου, ά:ΐΓΓ νά (.ύξήσουν τή μηνιαία κατοβολή ξί/ις ηλεκτρικόν ρεύματο; των άνα/νωστών τονς τα άστυ ομι κά μ ; μυθιστορήματα, τό ,'ΐε- ζό ποίημα «Ρωμαΐος καί Ιον- λιέτΐα» καί ή βιογραψία τού μυ- θτηριώδους άνθρωπον τής Εύ ρώπη: Ζαχάρωφ. ΟΜΙλΟΗ ΚΙΗΗΜ. ΑΠΟΛΛΩΝ σήμερον ό όπεορειικός Ρω ι- σικός ΚολοισΊς. ΟΛΟαΛΓΟΣΤΩΝ ΚΟΖΑΚΟΗ Μέ πρωταγωνιστάς τον γόητα Ίσπανό τενόςο ΖΟΖΕ ΜΟΧΙ- ΚΑ καί την μεσουρανοϋσαν δυ- άδ« τοΰ κινηματογραφικοΰστερ- ρεώματος ΜΟΝΑ ΜΑΡΙΣ καί ΡΟΖΙΤΑ ΜΟΝΕΝΟ. Ένα πραγματικό άριστούργη- μα μέ θαυμασία ύπόθεσι γλυ- κές μπαλλαίίάϊκες καί τραγού· δια, κα'ι ώραίου; χορούς. ΛΙΑΝ ΠΡΟΣΕΧΗ Τα χείλη μου προδίδουν—Άγάπαμε αυτή τή νύχτα—Κατεργαριά στή Κα- τεργαριά. κτλ. κτλ. ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: Δευτέρα — Τε- τάρτη—Πέμπτη—Σσββατο είς τάς 6 1)2 μ. μ. Απογευματιναί. ΟΕΑΤΡΟΝ ΠΟΥΛΑΚΑΚΗ ΣΗΜΕΡΟΝ ΕΡΩΣ η ΗΒΙΚΗ ΜέτήνΓΚΡΕΤΑΜΟΣΧΑΙ Μ την ΚΑΜΙΛΛ.Η ΧΟΡΝ καί τούς ΧΟΜΟΛΚΑ καί ΡΗΜΑΝ Σκηνοθεσία ΓΚΕΟΡΓΚ ΓΙΑ- ΚΟΜΠΥ. Ένας Κινηματογραφικός κο· λοσσός: Ένας ΰμνος στήν γ,,ναικεΐα κιρδιά καί άφοσίωσι, ό Γολ- γοθάς μκχς ψυχής πού προσφρ- ρει θυσία μιίΐαιηδυσιυχώς, την άγνόΐητά τη; γιά την σαηηρία καί την ευτυχία τού μονάκρι- βου παιδιοΰ της. —'Ωστόσο οί άλήτρς ύποχ^ε- ώνοντοι τώρα ν ά ζητήσουν α/, λοΰλυχτεοκό κατ'·φύγιο. ■—Θεός ξέρει ποιό τό,το η>>ι
9ά μαγαρ(σονν.
η ΚΛΓΑΙΜΚΤΙΚΑ Β»·»1"
ΤΟΥ ΛΛΔΕΝΠΙ! '
Ο ΑΜΒΡαΐΙϋΣ ΤΟΥ ΙΚΟΤΟΥϊ
««Μ.*,·, Λν/γνννννννγννΐννννν^ι·^^
Ό Άλλεν Πι'γκερτ' ^ ' '!?'
φογύριζκ τίς τα δ«*τ«> τον
εν λεπτόν τεμάχιον μ ν >" ϊ ^
τονίου.
Ήτο ?ν Ιπισκετ
τας μυπτηριώδρις
ίίνΟρωΛος τοϋ σκότ' ς
—Καί «ύτίι ίΐν. ϊ '· ·'>■
πρίΐγμα πού ανη'ρέ"" · " <Λ τόπον τής δολοφονί " Χάλ Πρέστον ό "ΐ>"
διασήμ°υ άστυνομΐ'
διδάσκαλόν τού.
Επεκράτησε σιΊ>τ
Ηγον.
—Άλλ' εάν παοετι'κτ - , ι·
πρ μετ' ολίγον ό 11
ρις τόν βοηθόν τού ί *
τον δγκλημα ΐτού ■■ *■» < πιΐρόμοιον τρόπον .·<■. ρ είς τόν τόπον τοΰ ε, < ιίος ευρίσκεται τό ΐοιο " τή· οίον —Ακριβώς ά ϊ»|>ι, ι ό
Χάλλ.
—Θα ήθελα νά -·»ι ι ι;
λρπτομρρΡ'<; αύίθϋ τ< ι ματος, εΐιρν ό Π'γκε ·· »· '"ίό τον ί'όιον άιτυνόμ·" ι ι >ς
έ'καμε τάς πρώτη. ν ι ί>ιο>·ι;.
—Νά τοϋ τΐ|' ι ε.·
σως;
Ναί.
— Καί ό Χάλλ εΗι',' μ«
τηλεφωνή ■{). έ<ϊ' ό .Ή'·;μι- κο. διηυί*ύνθτ] εί, ι ι <ι εί ζέ· ραν άπο ό.του έ'λ<< >ρ ι ε ι <■'· ηα- λαια φύλλα ι ής Ν ι .'ί,.ΐΛης Έπιθεωρήσεω, ' * '- γι.ι»*, ενός περιθΐικοΐ ι«οϋ είς τό δπι ίον ρδι, δ- λα τα έγ<"λήμα α τί)» (*4 τ"ς έπ' αυτών παραΐηρν" * ·<ι.ι·νο- (ΐίας. "Οπως ένεΠυΐ' ερ- των, έγ-ιλήματι« ,· τύ· «ου ε'χον^ γίνε ίμέ- νως εί. τό Σιχο ιοιως είς τα καταγ.όγια εκεΤνι εις όποΐα άηύ την μανίαν τής ριεργεία; μετέβαινον κυρίαι πριστοκρατίίχς. Ή ιδία πάν τι τρ κάρχα Γ< ςίσκειο είς τόν τόπον τής (δι φονίας κιί ποοφ<τνώς δ λι' τοΰ Ιγκλ.'ματος ησ ή ληητ Π,ίντοτρ τό ΐ'ΰμα άπρ μνούΐο των «οσμημάΐων η ( χρημάτων τα όποΐα εφερε μ τού. Παο' όλας τάς έριύνας Π άστυνομία δε'ν ρΤ/γ κατ· θώσρι νά άνεύρη τη κοσμήμα , τα όποΤα ρληστεύοντο, ινα ί, τιΰιών οδηγηθή είς τί,ν άνε'>(,
σιν τού δολοφόνου ό οποίος η
χε καί τό θράσος νά άφίνη -
τού καί τό έπισκεπ,τήριόν
Ό "Αλ/εν Πίγκερτων ί'|να ,
τί,ν πίπαν τού καί ήρχισε -,
φυλλομεΐρά ιό αστυνομικόν ..ι. .
ό
ριθιχν.
'Υπήοχε εί; Ι ν έ; αύιών
μΐίνέτη ικριβώς επί των ίγ
μάτων τοϋ «''νί)ρώπο'
σκότους».
Αί παρατηρήσεις τού ττι. ,
δικοί" σχετικώς μέ τα «λλε-ι ι
ληλα ργκλήματα ού(ά ήσαν ί
διαφέρουσαι.
Κίχε παριτηοηθΓΐ ότι 8λ.« -
Οι'μιττ τοϋ τςομρροΰ κπι ν
στηριώδους δολοφόνου έιρο·.
όν ι ο μέ σφαίραν περιστρόη
είς τό αύτί τού θι'ματο .
Όΐι τα πεσισσότερα των ί1
μά ών ήιαν γυναΐκες αί όΊτ<η< εξήρχοντο φορτωμέναι μ ε ι^· τιμα κοσμήματα. Καί δα τέλος ϋλα τα εγ. ματα εγίνοντο εις τό σκότος. Ό "Αλλεν Πίγχερτοιν η, σπάθησε νά έξάγιι σιιμιτρρ'ίο. κι άιό τάς παρατηρήσεις τού Περιοδικόν. (ΑΥΡΙΟΝ ή συνί'χεκ. ΓΌΥΤΛΙΑΜ '.....'~ ::::::::::::::::ΙΟΥΛΙΕΤΤΑ "Ενα γλυκό, " - '< ιιι ·ο πρωί, πρίν χουσίση ό >·'""*. τι- ιΐιέγε-ς
των σπιτιών στή ^οί'^ι», —την
πόλη μέ '.ί, υμοο Γ - **^ ι«ίς γυ-
ναίκες κσί τα "ηαστά
λουλούδια—ϊίχ· -.όηχρς
σάλπιγγες των κτι^ικων
Σέ λίγο, τύγενϊ'ς, άατιιί, έρ·
γιΐτικοί, γυναΐ^ες ««νδ- λαοΰ καί
παιδία, ξι-χύθν-ρ,ι οτ.ιϋ. στε-
νοΰς, λιθόστ(>-ιΐτ '·.
Οί άοχόνΐισσε. χ
ποϋλε:, πε,ί Ο, τές νά
μάθουνε τα ν ι -τ^υβαλλαν
στά παράθυο1 · ιούς έ-
ξώοτες.
Οί σάλπιγ ικόηχες
μιικρουλές'σ /- ι ν κη·
ρύκων, μέ τίς σημαΐ-
ο λες, όποΐ) β -τντημέ-
νο τό οίκόσημο ϊο· Βαρθυλη-
μ ίου ντέ λι-1* λ«, .«ρίγκηπα
τής Βρρώνα;) ·Μ<ηη·ΐαν, άφοΰ ξεσήκωσαν 5λο »νν πληθνσμό στό πόδι. Οί >,·, Λρυ<;ς. χω^ί- σανε: Ό ενα; ,»>,■« στή μάν ά
κρη τής πλατιί^; κ·* ^ άλλος
οτήνάλλη.Ά -| ι, ■,-. ? λίθινα
έ ώλια, ξεοίπλ ι .» καθένας
τους κι' άπί, γαμηνή]
σφραγισμένη (.. ->, - ,,ν·αή βοΐ)α
τού πρίγκητ.. «««! Λιάβασαν,
μέ τ ή δκπ· ', »: ' ς φωνή,
στό συγ^εν -. ,Ο,.ς, Χή
ίΐιαταγή τού
_ ν χρ
τής ήσυχίας, *<>« ,ΐΓίύνειε τή
φωτία τής κ ιτιιν»μένης σας
λυσσας, β.φ,ι τος "τό άισάλι
των σπαοΐΜ» <·,,ς σ;" άδελφι ό αίμα. "Αν δέ θέλ ΐ? νι α,Ις β ισα- νίσω σκλη.- -■· - τΛ 8πλ« σιις. Βρηκατί Ί>,οΐ)ΐ,η την εχθρά,
ύχωρΐζη Λ·.ν »^ς ντικές οί-
κογένειες, γιά τ1 άφίνετε τίς ε'ι-
ρηνικρς σας '■■· --- νς ΧαΊ να
σφάζρπίΐε · τ. ούς.
Άπο 'δώ κ, . [. ΐρός, δποιο;
κηλιδώση τό ιη^θΐ τού σέ ά-
δελφικό αίμα, ΙΚι τι»ιωρτ|θ·ή μέ
ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΕΡΐΊ
θάνατο.
Ό άρχοντας Μοντένκι Χ'>ί »
«ρχοντα, Κιιπουλέτι, πού .ι
την παράλογην έ'χθρα τονς, τη
ράξανε κι' ( ίματοκυλίσαν* νο
σες φορέ; τή Βερι'ινα, ίιά >''■
σουν τ ύ, τίτλους τού; κηί 3"
κλειστοϋν στά άνήλια ό
τοϋ φρουρίου, άν ξ
άφορμή δ ίίνας στο ν άλλον.
Όαοιος αλλος μονομοχι'ι
γιά υΐΐθιαοήποτε 'φορμη,
την αδεία μου, Πά Ο
Μόλις τέλειωσε ή άνάν»"1 '
τής διαττγής, ήχησαν νιν
σάλπιγγες καί οί κήρυκες «)>
τα στενά σοκάκια, νά την
βάσουν σ' όλα τάσταυροδίΐόΐ'11·
άστε νά μή μείνη
στή Βερώα, πού νά μην
ακούση.
Ό κύσμος άρχισε ν'
την πλατεΐα, σχολιάζοντες τ,
διαταγή.
—"Ας τ' άκοΰν οί καυγιπζΐ
δέ , εΐπε μιά κουτσή γρηβ. Χ"'(
πώντας μέ τό δεκανίκι '"ς τ<· λιθόστρωτο, — "Ετσι θά λείψωμε αι·· >
σκοτωμούς καί τίς λα/τ>«ι*-ι
αφεντάδες μο>·! εΐπε μι-' Τ'
χουλή κοκκινομαλλοΰσα Ί
κα τοΰ λαιιΰ, κυττάζοντα, !'
πονηρύ χ ιμόγρλοίυό άρϊονιιΐ'
πουλα, πού είχαν σταύή ' !'
τΠ?·
—"Ακομσες τί λέει ή «ν<κ· -ι κοκκινομαλλοΰσα, φίλρ "α' κοΰτιε; είπε ιό ενα ά(?Χ"ντ' πουλο 0·ιό σύντροφιί το·, )(*'1 νοντας πονηρά τό μάτι. —"Ε!... ΆψοΓ ^ οί γνναΐκρς μέ τή μάς μ άς περισσεύει·, μπόλιο, άπάντησε γ Μερκούτιος. Κρέμασε λοι»όν ^ ■ σπαθί σο' στό καρφί ν" Χί' μάσω υι έγώ τό ρικό μ1*1 ε'τσι θά γίνχι τό κέφι τής καί τοϋ πρίγκηπα. ΑΥΡΙΟΝ 1
Ι ιμή φύλλον δρ
«ΚΡΙΙΤΙΚΑ ΝΕ Α»
1Ίλίς3η
ΠΑΡ'ΑΟΗ' 6ΜΙΑ ΦΑΝΛΙ», ΑΜΑΜΕΣΑΣΤΑ «Μ. Μ ΙϋΙΙί
ΜΠΕΡΝΑΡΕΖ: ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΠΟΛΙΣ ΤΟΥΒΟΥΔΑ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΥΣΤΙΚΙΣΤΙΚΗΝ ΩΡΟΣΑΟΚΙΑΝ ΕΝΟΣ ΘΑΥΜΑΤΟΣ
Προκριμένου ν ά γρπψη Χά-
νείς γιά τάς Ιν.^ί,ος, ι'νε ΐσως
επιβεβλημένον^1 αρχίση άπό τό
Μπενσρρς, τί,ν !ερ>ν πόλιν των
βραχμάνων κ<Λ των ψα>
την Λούρδην των "Ι διών.
Οί Άγγλοι, με τίιν ά _.„
μιλλον κπτακτιτικι',ν ττον τέχνην,
κατώρθωσαν ν ά ίΞαγγλίσουν «
κολνιως τάς έπτά επαρχίας πον
ήποιελοΓν τίιν υπέρ· ντον Αΰτο-
κ.ρατορίαν. Διά τό Μπε'.αρρς 8
μο>ς 'έν συνε'βη αύτό. Καί τοΰ
το, εηειδή, πι^,' όλα ΐά μέαα
πού^«»^ηυν οί "Αγγλοι διά
την ίίΐίτειΛιν των κατπκτηηκών
τη.ν^ίτκοπών, πορ' δλ<ιυς τούς σιδηρόδρομον;, τα άερ<π?<ίνα, ντον άσι'ρματον >-αί την πρακτι-
^κήν εφαρμογήν δλων των νεω-
Λτίρων ?(|ευρέσε(ον, τίπο'ε <νέν Οίατώρθωσαν ν ά κάμουν διά νά (_μεταβάλουν την νοοτροπίαν των Ί»δών, κου ηα^,αμένουν πα'ντο τ^ εΰκολος λεία τής θρησκείας των, εί) ολοι εί; -ιόν ενθουσια¬ σμόν οΓ ί'να νέον εϊδωλι»ν. Σι- δηρόδικ μοί, θέατρα, (ίενοπλα- νο, ογολιΐι, νοσοκομρΓα, δημο¬ σία τάξις, είνε ώραιότατα πς,άγ ματ", τα όττοΐα ί μορφωμινοι Ίνίόοί δι'χοντί/ι ευχαρίστως καί τα χρησιμοπο.οΰν, διότι τούς ά¬ ν οβιβάζουν είς τό α3τό επίπεδον μέ τ«ιύς Εύρωπαίονς, τούς ό- ίθίους έν τούτοις ά^τοστρέσ;ον- τοι. Οί 'ίδιοι ό'μίος συντελεστο/ τοϋ συγχρόνου πολιτισμοΰ δέν συγχινουν καθόλου τούς πτω χοΰς, πού θά παρομείνουν πάν- τοΐϊ κλεισμένοι είς ε'ναν ιδικόν τους' κόσμον, πιστοί είς τού; θεούς τ «ν, τάς παραδόσεις κ αί κατ' ουδένα λόγον *Ην έννοιιΰν ν·} ξεχολλήσονν. Τό Μπεναρές είνε ή μεγαλει- τέρα καί πειθτικωτέρα απόδειξις τής νοοτροπίσς αυτής. Εύρίσ/ε ΐ«ι μεΐαζ-ν τού Δρλχϊ νοΐ της Κιιλ>αύτας( δύο πόλ.ι ών τ.οΰ έ
χούν υποστή όλην την επίδρασιν
τοΰ Γνρωπαΐκοΰ πολιτισιιοθ,
κοί Γκκος τίποτε άπό την ζωήν
των δέν κατώρθωσε νά είοδύση
άκόμη μέσα πς τα τείχη της. Οί
κάτοικοι τοΰ Μπεναρέ , οί χί-
λΐοι ναι>ί πού ςριλοξΕνοϋν δέκα
χιλιάδες εΐδωλα, οί ροσκυνηταί
πού μεκιβάνουν έν.εϊ άπό ολ·< τα μέρη των Ίνδιών, ?έν μετρ- βλήθι,σον άπό αιώνων. "Ένα άττό τα ?; ίεςά μέρη τώ.· *1»δι- ών, τό ίερώτεροι δλων, διότι ίί- ποιος πεθαίνει ίκεϊ άιοκ·α ά- μέσως την Νιρβάναν, τό Μπε¬ ναρές Ιμεινρν ακριβώς όπως ήτο πρό τριών -/ΐλιάδων έιών. Είνε ή άρχαιοτέρα .-ΐόλις τού κόσμου, είςτήν όΐτοίανργε» νήθη όΒοΰδας Πρ«γ ιπΐικο'ι δρόιοι δέν ύ- πάρχου» είς τό Μπεναοές, άλλά μοί όν μονοπάτια. ή τό π<>λύ,
ητενα σοκάκισ, ϊί. τα όποΐα οί
ίΗαβάιαι περνοϋν κ.αιά μονάδιις.
Οΰ.ε δημοσίακτι'οκι νπάρχουν,
ϋΰτε κκφενεΐ'ΐ, αυτε ζ-εν<>δ.ιχεΤα
Μόιον ναοί, κα'θε μεγεθους κι-ί
ρυθμόν, μόνον άγάλματα κ»!
εΐδωλα, δλων των εί νόν, δλων
τώνθιοϊήΐων, άλλα άπειληη-
κ»', πελ.ώρια, μέ πρόσω ια συνω
φρυωμένα καί άκλα μικρ» σκο-
πικ(ί, γελαστά ή εδ/άριστα. Έ
πειτα εΐ«ε καί άγάλματα ζώων
μέ ανθρώπινον κεφάλι, τρομα-
κτικ· ί εϊκόνες, ^ρακ<Λ·τρς καί φοβίοαί θεότητρς, ό α στργα- ζόμενα εί; ηολντρλεστάτα: πα· γόδας, κτισθείσας άπό βαθυ- πλούτους μαχαραγιάδρς, η είς !ρειπ<ομένους ναούς, τ« υς δΐτοί- ούς κανιϊς <δρν σκέπτεται νά επι- διορι)(όο~ ή νά κοτεδαφιο]], ά- φοΰ οίίτε· τό ένα ο υ τε τό ά'λλο επιτροπείαι. Κκί όλι» ΐιΰτά ε'νπι συγκεντρωμρ'να είς ?να χώρον άνρπαρχέστατον διά νά ««τοι- κήσουν τριάντα χιλιάίες μόνι- μοι κάΐοιχοι κοί ρ'να έ^ατομμύ ρι°' ττροσκτινητχί. πού μένοκν πιίντοτε άστργοι καί ργκαΗίσταν- τη ι είς τι) μέσον τού δρόμοΐ1. Ή ίίμόσφαιρα είνρ πνιγηρά είς την ιεράν πόλιν τοΰ Βράχμα καί τοΰ Βούδδα, δΐτου οί άνθρω π<ιι πεοιφέρονται μισόγυμνοι και πέντε χιλιάδες άγελάδες κυ κλοφοροϋν ελευθεραι είς τούς δρόμους τελριως «νενόχλητοι, έχουσαι τό δικαίωμα νά σταμα- ιήσοχιν την κυκλοφοοίπν. Καί (ί πίθηκοι, ϊεροί και αύ.οί, έ- νοχλοΓ·/ διαρκώς τού; δκ/βάτ«ς, άνορριχώνται είς την στέγην των ναών, έρωτεύονται καΐ κά- μνοΐ'ν την άα ιαραγωγήν τού εϊδοΐ'ς δημόσιον Οεαμ'». Ή άΐμό ,φαιρι είνε πνιγη¬ ρά. ΈΛώ πλησίον, είς τάς οχθ ις τοϊ· Γάγγου, καίουν τούς νέ κρούς. Λιαςικιος εγείρονται με- γάλοι στηροί ά ιό ξύλα, τοποθε- τοΰνται επάνω (Ί νεκ.ροΐ καί ή φωτία άναλαμβάνει νά μεταβά- λχ) τι» πάντα είς τέφραν. Τα πτώματα μεταφέρονται είς πρό- χειρα φορεΐα, τυλιγμένα είς έ'να σινδόνι καί δεμέια καλά. Κανείς δέν κλαίει. Ή διαΉχασία τής άποτεφρτόσρως ενός πτώμαιο; είνε άπλονστιίτη, τύντομος, στρρονμένη οίασδι)ΐτοτρ ουγκι- νήσεοις διά τού; ίίΤαγενι-ΐς. ΚάίτοτεΓνα κεφάλι, ίνα χέ ρι ή ένα'πόδι κρρμεται ηπο την κορ φήν τής πυράς, εξω ά-τ ό τάς φλόγας. Κανείς ϊ)έν ένδια· ί(·ές»ετ«ι 'Χιά τόν νεχρόν. Με την σειράν των, θϊι καοΰν δλη τα μρλΐ| τοϋ σώματος. Καί'η ά παισία όσμή τοΰ καιομένου κοέ ατος λάιιει πνιγηράν την άτμό- σφτίΐοαν άπό τόν περίεργον αύ- ρ "ι£νος άλλος ?;αγνι<ηιός άκό¬ πρριρργόίρρος γίνεΐ,αι είς τα ρ τοϋ Γαγγου. Ά ιό τό πρωΐ έ'ως το βράδΐ', άνθρω,τοι πάσης τ ιξεως καί ήλικίας λού- ονται εί: τα νερά τοΰ ίεροί; πο- ταμον. Γυναΐκρς κατά τό π?εΐ στον, ώοαϊαι αί περισσότεραι, άδιαφοροΰσαι διά την ΙαιΛει-ιν τής γυμνόιΐ|Τ''ς των, ήλικκομέ ναΐ ποΰ δέΐ' φοβοϋνται νά δρί- ξ,ιυν ενα πώμα πκλώριον, πλα- δαρόν, ρυτιδοιμένον, ά^δρ-:. παιδία, νεογνά, δλοι λιιΰονται διά νά καθαρίσονν τό σώμα καί την ψυχήν, είς τόν καθημβ- ρινόν καθαρμ.ιν. Προτοΰ πέσουν είς τί» νρρό παραΐηροΰν τόν ήλιον. Έιειτα βρέχουν τα πόδια τού., τα χέπ'ΐ το πρόσωπον, το στήθος καί τέλος όλον τό σώ ια. Καί κάΐε λούιιμον συνοδει'εται άπό άιρ- λειώτους προσευχάς. Οί Ίν οί είνε πρχκτικοί ά>·
Πρωποτ: Καθαοίζουν ταύτοχρό
νως τό σώ ι<ι καί την ψυχήν. Καί κανεις δέν έντρέπεται διά την γυμνπτητά τού. Έλ,ρϊ ίίπου ευρίΛκεται ό Βράχιιας, ό Ιί.· σνοϋ καί, πρό παντός, ό Ό>με
ρός Σίβα:, δέν ύ.-ιαρχει έντρο-
πή. Κανείς <>έν σκέπτετώι νά
ιδή άν ή δι,τλανή τ·ιυ είνε ώ;α ρ-
φη ή ά 'χημη. Ό Γιίγγης κατα-
σιγάζπ τάς σαρκικ 'ς όοέξρις,
ίξιτγνίζρι τα .τάνΐα, άποτα'αί-
οει, ωίττε τα νερά είς άπόστίσιν
ολίγων μρτρων γίνοντοι πότιαα.
Καί κανείς (δέν σκέττεταΐ ν' α¬
ποφύγη ιόν δι πλάναι- τού, είς
οιανδήποτε κιινωνικήν τάξιν
και άν άνήκχ), ή έ'σκο καί άν
ή»·ε προσβεβλημένο; άπό την
τρομρρωτέραν μρτα^οηκήν ά-
οθ νειαν. "Οιι καταργοΰι'τ 11
είς τόν Γάγγην, πού άντιπροσω-
πεύει την θεό;ΐ)τα καί ε ιομέ-
νως έξαγ>·ιζρι τα πάντα.
Κατά χιλιάδας οί π ιΐκται
κ<ιτακλύζουν τούς δρόμους καί τούς ναού-, έπιδε.κνύςντες φοβρ ρά, πλη/άς, κομμένα χέρια κ·ιί π(5δ α. στΐ/εΓΪλώσεις κα'ι άλλα μαριύρια εί; τα ό τυΐα ύιο,ίάλ- λονιαι, δι < ν* άίτοσπάσουν την έλεημοού··ην τοΰ διαβάτου. Ό συνωηισμύς έ|ΐπρός είς τάς πά γόδας καί τα εϊόωλα είε άπι ο εντος. Σ τρώχ»Όνται, φωνά ζουν, χειρονομοϊν κοί γρονθο κοτούνται κάποτεδιΊ νά πλησι άσουν γρηγ<»ρώτερα είς ιό εϊ δωλον, νά τό άστασθοΰν, νά τού προσ<ρέρουν λουλού ηα, ρύ ζι καί νερό ΐοϋ Γάνγη Μερικ'ΐί κάμουν τάμ ιτα: Γυ ναΐκες γιιμνιίινονται τελείω., παιδία ποδοπατοΰνται άπό τα πλήθιι, γέροι πού μό/ΐς κρα τοΰνται είς τα πσδια των, άν θρωπο. μεθυσμένοι άπύ τον ή¬ λιον καί τόν θρησκευτικόν φα νατισμόν, άορωστοι, παραμορ φωμέν.ιι, προσβληθένιες άπύ έλίφαντίασιν, συνωθούνται διαρ κώς καί περιμένουν έ'να 9αΰμα πού δέν γίνεται ποτέ. Έκρΐ σιιιά, φακϊραι πού κά δονται επάνω ε'ς τα καρφιά ή βαδΊ'ζουν είς άναμιιένα κάρβου να, ά^ιοι άνθρωποι πού <5κινη τοποίησαν διά παντός εν« χέρι, έ'να πό V ή το κεφάλι, πρός χά ριν ενός θεοΰ. Πλαιόδιοι πωλη ταί άγαλιΐάτων, λουλουδιών, φαγοσίμων καί φρούτων, πού προσφέρουν τα εϊδη των μέ φωνάς καί μετατειρίζονται χίλια δυό μέσα διά νά έλκύσουν πελα τείαν. Καί όλα αύιά γίνονται ιιέσ ι είς τούς ναού:, έ ώ οί & λοι προσεύχονται. Άιίσΐευτοι, άπερίγραπτοι εϊ- κόνες τού τρομεροϋ θεοΰ Σίβα, στολιζουν κατ "τ χιλιάδας όλόκλη ρον το Μπεναρρς. Είς κάθε. πόρ την, είς κάί)ε σπίτι, >ίς κάθε τοΐ
χον καί χάί)ε γωνίαν, κατά έκα
τοντ'ίδας είς κάθε δρόμον καί
κάθε ναόν, κατά χιλιάδας είς
ΐόν Γάγγην, παντοΰ, συναντά
Ί«ινείς άσεμνα σύμβολα πού
προκ'ΐλοΰν την κατάπληχιν των
Εύρωπαίων.
Αύτη είνε ή ζωή τοΰ Μπβνα
οέ;, τής παναρχαίας αυτής πό
λεως πού την βρέχει ό ίερός
Γάγγης, ό ποταμός πού παρασύ
ρει τόσους νεκρούς, τόσους
θρύλους καί τόσας προσευχάς
<αί τα ιιεταφέρει όλα είς τον άχανη 'Ωκεπνόν... ΑΡΧΛΛΝΤΟ ΦΡΑΚΑΡΟΛΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΚΑΛΛ1ΤΕΧΝΙΚΑ ΝΕΑ ΑΙΑ ΤΗΣ ΠΝΑΣΤΙΚΗΣΙΙΡΑΙΑ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΣΟΜΑΤΑ Ό Σκανδιναυός έκδότης Άλ- βέρτος Μποννιρ, της Στοκχόλ- μης, έπρόιρινε την ίδρυσιν ρνός μεγιίλου διεθνοϋς φιλολογικοϋ βραβείον. Τό σχέδιον τού συ· νίστατι/ι είς τό έ;ής: ίώδεκα έκ- δόται των δώδεκα κυριωτέρων εύςωπαϊκών κρατών θά ύπο- βάλλουν τα καλυτέρα έρ>α των
ιΐζ ιδώδεκα έλλανοδίκας. Έκα¬
στος έξ αυτών θά ΐκλέξγι εν μυ-
θιστόρημα τό οποίον Οα σιαλη
είς μίαν ιπιτροπήν, έδριύουσαν
έν Σουηδ.'α. Είς τό καλύιιρον
έργον θά ά.ιονέμεται βροβιΐον
3ϋ0Λ00 φράνκο)ν. 'Επίσης -ό
βραβευόμενον έργον θά μετα-
φράζεται είς τάς κυριωτέρας
γλοίσσας τοΰ κόσμου καί όεύτυχής
συγγραφεύς τοΰ άρισιοαργήμα-
τος θά ?χη τοιουτοτρόπως έκ
των προτέρων ρξησφαλισμένον
κέρδο; εν έκατθμμύριον φράγ-
κων.
Εφέτος συμπληρούται έκα
τονταετία άπό τής ιδρύσεως
τού Πρακτορείον Χαβάς. Πράγ-
ματι τφ 1835, ό τς-απεζίτης
καί συνδιευβυνιής τής «Εφημε¬
ρίδος τής Γαλλία;ι, Κάρολος
Χαβάς συνέλοβε την ιδέαν νά
ίδρύοϊ) είς τό Παρίσι τό ίόμώ-
νυμον πρακτορείον είδήσεων Ικ
τού έξωτερικού Τό σχέδιον έση-
μείιβσε μεγάλην έπιιυ/,ίσν άπό
τής πρώτης στιγμής καί τό
πρακτορείον απέκτησε ταχύτατα
μέγα κύρος. Ό Χαβάς εφρόντι¬
σε νά έγκαταστήητΐ τα γραφεΐα
τού ακριβώς άπέναντι τοΰ τα-
χυδρομικοϋ μεγαρον «διά νά
μή χάντ) ουτε μίαν στιγμήν».
Ό τηλεγραφος καί τό τηλέφω¬
νον επέτρίψαν είς τό πρακτο¬
ρείον νά έπεκτείντι την δράσιν
τού είς ολόκληρον τόν κόσμον.
Έξ άφορμής τής πωλήσεως
τής βιβλιοθήκης τοΰ Λουΐ Μπαρ
τού, ή όποία έγινε πρό ημερών
εις τό Παρίσι, προεκλήθη ένδι-
αφέρονσα συζήτησις περί τής
μόδας των πολνυτελών έκδόσεων.
Ό ννωστός λόγιος Φιλίπ 'Α-
μιγκέ κατακρίνει την γενικευθεΐ-
σαν εσχάτως συνήθειαν ττιύΐην,
ή όποία κατά τή/ γνώμην τού
ζημιώνει τόσον τού; συγγρπ
Όλόκληρος ή Γιρμανία γυ-
μνάζεται' "Οσοι έτυχε να δάλςυν
Ι η(.ΐΰ'·:_—πραιί τό ραδιόγωνόν τ&υς
' είς λειτουργίαν, Θά ήκουσαν ί
λους τιύς γεριιανικοΰ; οταθμούς
νά δίδουν παραγγέλματα γυμνα-
ατ,ικήί. Τό τρίτον Ράϊχ, μετοξΰ
αλλων Σδανικων τού, ίχει νά κά
μη ίλην την Γει μανίαν νά γυ-
μνάζιταΐ.
Έχιΐ ϊμω{ ποΰ (ντείχειπερισ¬
σότερον την ττροστΐάθιιάν της ι)
*υ?υτάτη έργάνασις τί); Φυσι-
χήί Άιωγής έν.Γερμανία, είναι
ή γυμναοτική των γυναιχω·.
Ιΐράς αυτήν την κατεύθυνσιν
ίπΐτίλοθνται θαύματ». Ίδρύον-
ται παντοθ οργανώσεΐί, οί οποί¬
αι τιτλοφοροθνται «Δύναμις διά
τής χ»ρας>. Αί όργαώοεις αΰ
τΐ«ι άπςσν.&ποθν είς την προποι
γάδαν τής γυμνχστικής τ&ν
γυναίχων ίλιον των κο^ωνικων
τάξεων.
Ή γυμναστική γΐνεται κατά
μικρά τμήματα όχ.ώ ή δεκαέξη
γυναικών-
Τά μικρά τμτ'ματα απεδείχθη
σαν σκοπιμώτερα, διότι αί γυ
μνκζόμεναι όκτώ ή δεκαίξη ·|υ
ναΐκις μαζί λομβϊνουν την εύ
καιρίαν νά συναψουν φιλικήν
γνωριμίαν καί νά ουνδιθοθν πό
>ύ οτινώτερον τταρ' δσον θά
ουνίβαινεν άν ί άριΰμος των με
λ&ν τοθ κάτε τμήματος ήταν
μεγαλείτερος.
Ή συναψις στΐνων γνωριμιών
των γυμνβζομέναιν ίχει το&τοΐτό
καλόν άποτέλεσμχ ίτι τα μέλη
ευρίσκουν ιύχαρίστηίΐν νά σπεύ
δουν είς τό γυμναοιήριον. Έκ-
τό; τής χαρί; ίκ τής γυμνχοτι
κης είναι καί ή χαρα τής ουναν
τηοεως φιλΐκών προοώπων. "Ετοι
τα, τμήματα τής οργανώσεως
ί Δύναμις διά τής χαρδς» ·ξελ£σ
σονται είς μικράς ||γιιναικε(ας λέ
σχα;, δπου μιχ γυναίκα μτορεϊ
νά περχοη εύχάριστα τάς διαθε-
φεΐ; όσον καί την πνευματικήν
κίνησιν. «Ένας συγγα'ΐφεύς λε'-
γει ό Άμιγκέ, ό οποίος δεχεται
ό.τως τό έργον τού εκδοθή μό¬
νον είς πολυτελή έκδοσιν, είναι
χαταδικασμένος είς θάνατον. Αί
Ιδέαι τού θά άπτοηθοΰν καί ου¬
δεμίαν Θά ασκήση επίδρασιν>.
σίμου; ώρας της.
♦ *
*
Είς τάς λέσχας αυτάς ουχνά-
ζιυν τόσον αί εργαζόμεναι έξω
τοθ σπιτιοΰ γυναΐκες δακτυλο·
γράφοι, πωλήτριαι, διάφοροι 6·
πάλληλοι, έργάτριαι, δσον καί
γιιναΐκες πού άσχολοθνται ιίς τα
οίχιαχά.
Καί διά τάς ϊύο κατηγορίας
γυναινών, τάς ίξω καί μΐοα τού
σπιτιοθ, τα γυναικεΐα αύτά γυ
μναστήρια άποδεικνύονται σιοτή
ρια. Αί γυμναστικαί άβ/ήςιεις,
οί ρυθμικοί χοροί, αί διάφοροΐ
παιδιαΐ, δχι μόνον βελτιώνουν καί
ώμορφαινουν τάς γραμμάς τοθ
σώματος, άλλά έττιδροθν είς την
ψυχικήν διάθεσιν των γυναικων.
Τύποι μελαγχολικ&Ι καί δυσαρε
στημένοι άπό τόν τρόπον τής
ζωης των ευρίσκουν την εύκαιρΐ
αν νά παίξουν χαί νά χαροθν.
'ΕννοεΙΐαι δτι λαμβίνεΐαι
φροντίς διά νά είνε ευχάριστος ή
διαμονή των γυναικων είς τα γυ-
| μναστήρια. θαυμασία λουτρά, ά-
ναπαυτικά άποδοτή^ια καί ίύχα
ριοτος ιχίΒουΐα παραμονάς μΐτά
τάς άσκήσεις συμπληρώ νθι>ν τό
γυμναστήριον.
Άν κρίνη δέ κανείς άπδ τό
γεγονος δπ Γίλή")ος γυναικων,
ιδίως των εργαζομένων, σπεύ
δουν ευθύς ώς εύκαιρήσουν νά
μεταβοΰν είς τα. γυμναατήριά
των, ώς έττίσης άπό τό γεγονός
?τι τα γυναικεΐα αύίά γυμναατη
ρια—λέσχες πληί-ύ/ονται ιίς δλην
την Γερμανίαν, αυμπεραίνει δ τι
ή προσπχθίΐα στίφεται ό πό με
γάλης επιτυχίας.
"Εμβλημα των '3ργα^ώοεων
«Δύναμ'ς διά τής χαράς» ιίνε
νά γυμνάζωνται ϊλαι αί Γίρμα-
νίδες. Δι9 αύτοϋ τοθ τρόπου επι
διώ<ειαι ή δημργ γ ρα; καί περιβαόιερόν ρωμαλέας γερμανικής γενεόί;. Τα άνένδοτο Ό Μπαλζάκ, χωρί; νά είναι μισογύνης, δέν εΐχε μεγάλην ι¬ δέαν διά την κρίσιν των γνναι- κων. Μί«ν ημέραν ό εκδότης τού τοϋ είπε: — Ή γυναίκα μόν θά σάς έπισκεφθτ] κΰ,ιΐον. Θέλει νά σάς ζητήση μίαν γνώμην. -τΔέν θά την δεχθώ. —Διατί, κύριε Μπαλζάκ; Θά σ«ς ζητήση μί«ν φιλικήν συμ¬ βουλήν. —Ακριβώς δι' αύτό. Κανρ- νας άνθρακος δεν βρήκε τόν τρόπον νά δώ"ϊΐ φιλικήν συμ¬ βουλήν είς γυναίκα, όντε καί είς την ιδικήν τού άκόμη... ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΟΛΗΤΙΚΑ ΝΕΑ Την 4ην καί δψ τρο3εχο5ς μηνός Μαΐου θα τελεσθούν έν Κύπρψ οί κατ' έτος ίιοργανούμΐ νοι Παγκύπριοι άθλητικοΐ άγω νΐς. Οί άγώνες οο:οι αναμένονται μέ εξαιρετικόν ενδιαφέρον, διότι έκ των άποιελεαμάτων των θά κριθοθν καί οί μέλλοντες νά ένι οχύοουν την Εθνικήν μας δμά δα Έλληνες πρωταθληταί τής Κύπρου. ΛΙ ΣΥΝ1Ρ0ΜΛΙ ΤΩΝ «ΚΡΗΤΙΚΟΝ ΧΕΩΝ» Έσωτερικού: Έτησία δρ, 300 Έξάμηνος δρ. 150 Έξωτερικού: Έτησία 1 Λίρα ΝΜΑΝΟΧΗΛ ΑΤΖΑΠΕ,ΤΑΚΗ ΒΑΛΙΔΜ ΤΖΑΜΙ ΜΡΑΚΛίίΟΝ'ΚΡΗΤΗΣ Λ Α Α ΊΔΜ ι Αριο.Τμλεφ 190 ΘΕΑΤΡΟΝ ΠΟΥΛΑΚΑΚΗ - ΕΡΩΣ ΚΑΙ ΗΟΙΚΗ
«ΚΡΙΙΤΙΚΑ ΝΕ Α»
1Ίλίς3η
ΠΑΡ'ΑΟΗ' 6ΜΙΑ ΦΑΝΛΙ», ΑΜΑΜΕΣΑΣΤΑ «Μ. Μ ΙϋΙΙί
ΜΠΕΡΝΑΡΕΖ: ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΠΟΛΙΣ ΤΟΥΒΟΥΔΑ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΥΣΤΙΚΙΣΤΙΚΗΝ ΩΡΟΣΑΟΚΙΑΝ ΕΝΟΣ ΘΑΥΜΑΤΟΣ
Προκριμένου ν ά γρπψη Χά-
νείς γιά τάς Ιν.^ί,ος, ι'νε ΐσως
επιβεβλημένον^1 αρχίση άπό τό
Μπενσρρς, τί,ν !ερ>ν πόλιν των
βραχμάνων κ<Λ των ψα>
την Λούρδην των "Ι διών.
Οί Άγγλοι, με τίιν ά _.„
μιλλον κπτακτιτικι',ν ττον τέχνην,
κατώρθωσαν ν ά ίΞαγγλίσουν «
κολνιως τάς έπτά επαρχίας πον
ήποιελοΓν τίιν υπέρ· ντον Αΰτο-
κ.ρατορίαν. Διά τό Μπε'.αρρς 8
μο>ς 'έν συνε'βη αύτό. Καί τοΰ
το, εηειδή, πι^,' όλα ΐά μέαα
πού^«»^ηυν οί "Αγγλοι διά
την ίίΐίτειΛιν των κατπκτηηκών
τη.ν^ίτκοπών, πορ' δλ<ιυς τούς σιδηρόδρομον;, τα άερ<π?<ίνα, ντον άσι'ρματον >-αί την πρακτι-
^κήν εφαρμογήν δλων των νεω-
Λτίρων ?(|ευρέσε(ον, τίπο'ε <νέν Οίατώρθωσαν ν ά κάμουν διά νά (_μεταβάλουν την νοοτροπίαν των Ί»δών, κου ηα^,αμένουν πα'ντο τ^ εΰκολος λεία τής θρησκείας των, εί) ολοι εί; -ιόν ενθουσια¬ σμόν οΓ ί'να νέον εϊδωλι»ν. Σι- δηρόδικ μοί, θέατρα, (ίενοπλα- νο, ογολιΐι, νοσοκομρΓα, δημο¬ σία τάξις, είνε ώραιότατα πς,άγ ματ", τα όττοΐα ί μορφωμινοι Ίνίόοί δι'χοντί/ι ευχαρίστως καί τα χρησιμοπο.οΰν, διότι τούς ά¬ ν οβιβάζουν είς τό α3τό επίπεδον μέ τ«ιύς Εύρωπαίονς, τούς ό- ίθίους έν τούτοις ά^τοστρέσ;ον- τοι. Οί 'ίδιοι ό'μίος συντελεστο/ τοϋ συγχρόνου πολιτισμοΰ δέν συγχινουν καθόλου τούς πτω χοΰς, πού θά παρομείνουν πάν- τοΐϊ κλεισμένοι είς ε'ναν ιδικόν τους' κόσμον, πιστοί είς τού; θεούς τ «ν, τάς παραδόσεις κ αί κατ' ουδένα λόγον *Ην έννοιιΰν ν·} ξεχολλήσονν. Τό Μπεναρές είνε ή μεγαλει- τέρα καί πειθτικωτέρα απόδειξις τής νοοτροπίσς αυτής. Εύρίσ/ε ΐ«ι μεΐαζ-ν τού Δρλχϊ νοΐ της Κιιλ>αύτας( δύο πόλ.ι ών τ.οΰ έ
χούν υποστή όλην την επίδρασιν
τοΰ Γνρωπαΐκοΰ πολιτισιιοθ,
κοί Γκκος τίποτε άπό την ζωήν
των δέν κατώρθωσε νά είοδύση
άκόμη μέσα πς τα τείχη της. Οί
κάτοικοι τοΰ Μπεναρέ , οί χί-
λΐοι ναι>ί πού ςριλοξΕνοϋν δέκα
χιλιάδες εΐδωλα, οί ροσκυνηταί
πού μεκιβάνουν έν.εϊ άπό ολ·< τα μέρη των Ίνδιών, ?έν μετρ- βλήθι,σον άπό αιώνων. "Ένα άττό τα ?; ίεςά μέρη τώ.· *1»δι- ών, τό ίερώτεροι δλων, διότι ίί- ποιος πεθαίνει ίκεϊ άιοκ·α ά- μέσως την Νιρβάναν, τό Μπε¬ ναρές Ιμεινρν ακριβώς όπως ήτο πρό τριών -/ΐλιάδων έιών. Είνε ή άρχαιοτέρα .-ΐόλις τού κόσμου, είςτήν όΐτοίανργε» νήθη όΒοΰδας Πρ«γ ιπΐικο'ι δρόιοι δέν ύ- πάρχου» είς τό Μπεναοές, άλλά μοί όν μονοπάτια. ή τό π<>λύ,
ητενα σοκάκισ, ϊί. τα όποΐα οί
ίΗαβάιαι περνοϋν κ.αιά μονάδιις.
Οΰ.ε δημοσίακτι'οκι νπάρχουν,
ϋΰτε κκφενεΐ'ΐ, αυτε ζ-εν<>δ.ιχεΤα
Μόιον ναοί, κα'θε μεγεθους κι-ί
ρυθμόν, μόνον άγάλματα κ»!
εΐδωλα, δλων των εί νόν, δλων
τώνθιοϊήΐων, άλλα άπειληη-
κ»', πελ.ώρια, μέ πρόσω ια συνω
φρυωμένα καί άκλα μικρ» σκο-
πικ(ί, γελαστά ή εδ/άριστα. Έ
πειτα εΐ«ε καί άγάλματα ζώων
μέ ανθρώπινον κεφάλι, τρομα-
κτικ· ί εϊκόνες, ^ρακ<Λ·τρς καί φοβίοαί θεότητρς, ό α στργα- ζόμενα εί; ηολντρλεστάτα: πα· γόδας, κτισθείσας άπό βαθυ- πλούτους μαχαραγιάδρς, η είς !ρειπ<ομένους ναούς, τ« υς δΐτοί- ούς κανιϊς <δρν σκέπτεται νά επι- διορι)(όο~ ή νά κοτεδαφιο]], ά- φοΰ οίίτε· τό ένα ο υ τε τό ά'λλο επιτροπείαι. Κκί όλι» ΐιΰτά ε'νπι συγκεντρωμρ'να είς ?να χώρον άνρπαρχέστατον διά νά ««τοι- κήσουν τριάντα χιλιάίες μόνι- μοι κάΐοιχοι κοί ρ'να έ^ατομμύ ρι°' ττροσκτινητχί. πού μένοκν πιίντοτε άστργοι καί ργκαΗίσταν- τη ι είς τι) μέσον τού δρόμοΐ1. Ή ίίμόσφαιρα είνρ πνιγηρά είς την ιεράν πόλιν τοΰ Βράχμα καί τοΰ Βούδδα, δΐτου οί άνθρω π<ιι πεοιφέρονται μισόγυμνοι και πέντε χιλιάδες άγελάδες κυ κλοφοροϋν ελευθεραι είς τούς δρόμους τελριως «νενόχλητοι, έχουσαι τό δικαίωμα νά σταμα- ιήσοχιν την κυκλοφοοίπν. Καί (ί πίθηκοι, ϊεροί και αύ.οί, έ- νοχλοΓ·/ διαρκώς τού; δκ/βάτ«ς, άνορριχώνται είς την στέγην των ναών, έρωτεύονται καΐ κά- μνοΐ'ν την άα ιαραγωγήν τού εϊδοΐ'ς δημόσιον Οεαμ'». Ή άΐμό ,φαιρι είνε πνιγη¬ ρά. ΈΛώ πλησίον, είς τάς οχθ ις τοϊ· Γάγγου, καίουν τούς νέ κρούς. Λιαςικιος εγείρονται με- γάλοι στηροί ά ιό ξύλα, τοποθε- τοΰνται επάνω (Ί νεκ.ροΐ καί ή φωτία άναλαμβάνει νά μεταβά- λχ) τι» πάντα είς τέφραν. Τα πτώματα μεταφέρονται είς πρό- χειρα φορεΐα, τυλιγμένα είς έ'να σινδόνι καί δεμέια καλά. Κανείς δέν κλαίει. Ή διαΉχασία τής άποτεφρτόσρως ενός πτώμαιο; είνε άπλονστιίτη, τύντομος, στρρονμένη οίασδι)ΐτοτρ ουγκι- νήσεοις διά τού; ίίΤαγενι-ΐς. ΚάίτοτεΓνα κεφάλι, ίνα χέ ρι ή ένα'πόδι κρρμεται ηπο την κορ φήν τής πυράς, εξω ά-τ ό τάς φλόγας. Κανείς ϊ)έν ένδια· ί(·ές»ετ«ι 'Χιά τόν νεχρόν. Με την σειράν των, θϊι καοΰν δλη τα μρλΐ| τοϋ σώματος. Καί'η ά παισία όσμή τοΰ καιομένου κοέ ατος λάιιει πνιγηράν την άτμό- σφτίΐοαν άπό τόν περίεργον αύ- ρ "ι£νος άλλος ?;αγνι<ηιός άκό¬ πρριρργόίρρος γίνεΐ,αι είς τα ρ τοϋ Γαγγου. Ά ιό τό πρωΐ έ'ως το βράδΐ', άνθρω,τοι πάσης τ ιξεως καί ήλικίας λού- ονται εί: τα νερά τοΰ ίεροί; πο- ταμον. Γυναΐκρς κατά τό π?εΐ στον, ώοαϊαι αί περισσότεραι, άδιαφοροΰσαι διά την ΙαιΛει-ιν τής γυμνόιΐ|Τ''ς των, ήλικκομέ ναΐ ποΰ δέΐ' φοβοϋνται νά δρί- ξ,ιυν ενα πώμα πκλώριον, πλα- δαρόν, ρυτιδοιμένον, ά^δρ-:. παιδία, νεογνά, δλοι λιιΰονται διά νά καθαρίσονν τό σώμα καί την ψυχήν, είς τόν καθημβ- ρινόν καθαρμ.ιν. Προτοΰ πέσουν είς τί» νρρό παραΐηροΰν τόν ήλιον. Έιειτα βρέχουν τα πόδια τού., τα χέπ'ΐ το πρόσωπον, το στήθος καί τέλος όλον τό σώ ια. Καί κάΐε λούιιμον συνοδει'εται άπό άιρ- λειώτους προσευχάς. Οί Ίν οί είνε πρχκτικοί ά>·
Πρωποτ: Καθαοίζουν ταύτοχρό
νως τό σώ ι<ι καί την ψυχήν. Καί κανεις δέν έντρέπεται διά την γυμνπτητά τού. Έλ,ρϊ ίίπου ευρίΛκεται ό Βράχιιας, ό Ιί.· σνοϋ καί, πρό παντός, ό Ό>με
ρός Σίβα:, δέν ύ.-ιαρχει έντρο-
πή. Κανείς <>έν σκέπτετώι νά
ιδή άν ή δι,τλανή τ·ιυ είνε ώ;α ρ-
φη ή ά 'χημη. Ό Γιίγγης κατα-
σιγάζπ τάς σαρκικ 'ς όοέξρις,
ίξιτγνίζρι τα .τάνΐα, άποτα'αί-
οει, ωίττε τα νερά είς άπόστίσιν
ολίγων μρτρων γίνοντοι πότιαα.
Καί κανείς (δέν σκέττεταΐ ν' α¬
ποφύγη ιόν δι πλάναι- τού, είς
οιανδήποτε κιινωνικήν τάξιν
και άν άνήκχ), ή έ'σκο καί άν
ή»·ε προσβεβλημένο; άπό την
τρομρρωτέραν μρτα^οηκήν ά-
οθ νειαν. "Οιι καταργοΰι'τ 11
είς τόν Γάγγην, πού άντιπροσω-
πεύει την θεό;ΐ)τα καί ε ιομέ-
νως έξαγ>·ιζρι τα πάντα.
Κατά χιλιάδας οί π ιΐκται
κ<ιτακλύζουν τούς δρόμους καί τούς ναού-, έπιδε.κνύςντες φοβρ ρά, πλη/άς, κομμένα χέρια κ·ιί π(5δ α. στΐ/εΓΪλώσεις κα'ι άλλα μαριύρια εί; τα ό τυΐα ύιο,ίάλ- λονιαι, δι < ν* άίτοσπάσουν την έλεημοού··ην τοΰ διαβάτου. Ό συνωηισμύς έ|ΐπρός είς τάς πά γόδας καί τα εϊόωλα είε άπι ο εντος. Σ τρώχ»Όνται, φωνά ζουν, χειρονομοϊν κοί γρονθο κοτούνται κάποτεδιΊ νά πλησι άσουν γρηγ<»ρώτερα είς ιό εϊ δωλον, νά τό άστασθοΰν, νά τού προσ<ρέρουν λουλού ηα, ρύ ζι καί νερό ΐοϋ Γάνγη Μερικ'ΐί κάμουν τάμ ιτα: Γυ ναΐκες γιιμνιίινονται τελείω., παιδία ποδοπατοΰνται άπό τα πλήθιι, γέροι πού μό/ΐς κρα τοΰνται είς τα πσδια των, άν θρωπο. μεθυσμένοι άπύ τον ή¬ λιον καί τόν θρησκευτικόν φα νατισμόν, άορωστοι, παραμορ φωμέν.ιι, προσβληθένιες άπύ έλίφαντίασιν, συνωθούνται διαρ κώς καί περιμένουν έ'να 9αΰμα πού δέν γίνεται ποτέ. Έκρΐ σιιιά, φακϊραι πού κά δονται επάνω ε'ς τα καρφιά ή βαδΊ'ζουν είς άναμιιένα κάρβου να, ά^ιοι άνθρωποι πού <5κινη τοποίησαν διά παντός εν« χέρι, έ'να πό V ή το κεφάλι, πρός χά ριν ενός θεοΰ. Πλαιόδιοι πωλη ταί άγαλιΐάτων, λουλουδιών, φαγοσίμων καί φρούτων, πού προσφέρουν τα εϊδη των μέ φωνάς καί μετατειρίζονται χίλια δυό μέσα διά νά έλκύσουν πελα τείαν. Καί όλα αύιά γίνονται ιιέσ ι είς τούς ναού:, έ ώ οί & λοι προσεύχονται. Άιίσΐευτοι, άπερίγραπτοι εϊ- κόνες τού τρομεροϋ θεοΰ Σίβα, στολιζουν κατ "τ χιλιάδας όλόκλη ρον το Μπεναρρς. Είς κάθε. πόρ την, είς κάί)ε σπίτι, >ίς κάθε τοΐ
χον καί χάί)ε γωνίαν, κατά έκα
τοντ'ίδας είς κάθε δρόμον καί
κάθε ναόν, κατά χιλιάδας είς
ΐόν Γάγγην, παντοΰ, συναντά
Ί«ινείς άσεμνα σύμβολα πού
προκ'ΐλοΰν την κατάπληχιν των
Εύρωπαίων.
Αύτη είνε ή ζωή τοΰ Μπβνα
οέ;, τής παναρχαίας αυτής πό
λεως πού την βρέχει ό ίερός
Γάγγης, ό ποταμός πού παρασύ
ρει τόσους νεκρούς, τόσους
θρύλους καί τόσας προσευχάς
<αί τα ιιεταφέρει όλα είς τον άχανη 'Ωκεπνόν... ΑΡΧΛΛΝΤΟ ΦΡΑΚΑΡΟΛΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΚΑΛΛ1ΤΕΧΝΙΚΑ ΝΕΑ ΑΙΑ ΤΗΣ ΠΝΑΣΤΙΚΗΣΙΙΡΑΙΑ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΣΟΜΑΤΑ Ό Σκανδιναυός έκδότης Άλ- βέρτος Μποννιρ, της Στοκχόλ- μης, έπρόιρινε την ίδρυσιν ρνός μεγιίλου διεθνοϋς φιλολογικοϋ βραβείον. Τό σχέδιον τού συ· νίστατι/ι είς τό έ;ής: ίώδεκα έκ- δόται των δώδεκα κυριωτέρων εύςωπαϊκών κρατών θά ύπο- βάλλουν τα καλυτέρα έρ>α των
ιΐζ ιδώδεκα έλλανοδίκας. Έκα¬
στος έξ αυτών θά ΐκλέξγι εν μυ-
θιστόρημα τό οποίον Οα σιαλη
είς μίαν ιπιτροπήν, έδριύουσαν
έν Σουηδ.'α. Είς τό καλύιιρον
έργον θά ά.ιονέμεται βροβιΐον
3ϋ0Λ00 φράνκο)ν. 'Επίσης -ό
βραβευόμενον έργον θά μετα-
φράζεται είς τάς κυριωτέρας
γλοίσσας τοΰ κόσμου καί όεύτυχής
συγγραφεύς τοΰ άρισιοαργήμα-
τος θά ?χη τοιουτοτρόπως έκ
των προτέρων ρξησφαλισμένον
κέρδο; εν έκατθμμύριον φράγ-
κων.
Εφέτος συμπληρούται έκα
τονταετία άπό τής ιδρύσεως
τού Πρακτορείον Χαβάς. Πράγ-
ματι τφ 1835, ό τς-απεζίτης
καί συνδιευβυνιής τής «Εφημε¬
ρίδος τής Γαλλία;ι, Κάρολος
Χαβάς συνέλοβε την ιδέαν νά
ίδρύοϊ) είς τό Παρίσι τό ίόμώ-
νυμον πρακτορείον είδήσεων Ικ
τού έξωτερικού Τό σχέδιον έση-
μείιβσε μεγάλην έπιιυ/,ίσν άπό
τής πρώτης στιγμής καί τό
πρακτορείον απέκτησε ταχύτατα
μέγα κύρος. Ό Χαβάς εφρόντι¬
σε νά έγκαταστήητΐ τα γραφεΐα
τού ακριβώς άπέναντι τοΰ τα-
χυδρομικοϋ μεγαρον «διά νά
μή χάντ) ουτε μίαν στιγμήν».
Ό τηλεγραφος καί τό τηλέφω¬
νον επέτρίψαν είς τό πρακτο¬
ρείον νά έπεκτείντι την δράσιν
τού είς ολόκληρον τόν κόσμον.
Έξ άφορμής τής πωλήσεως
τής βιβλιοθήκης τοΰ Λουΐ Μπαρ
τού, ή όποία έγινε πρό ημερών
εις τό Παρίσι, προεκλήθη ένδι-
αφέρονσα συζήτησις περί τής
μόδας των πολνυτελών έκδόσεων.
Ό ννωστός λόγιος Φιλίπ 'Α-
μιγκέ κατακρίνει την γενικευθεΐ-
σαν εσχάτως συνήθειαν ττιύΐην,
ή όποία κατά τή/ γνώμην τού
ζημιώνει τόσον τού; συγγρπ
Όλόκληρος ή Γιρμανία γυ-
μνάζεται' "Οσοι έτυχε να δάλςυν
Ι η(.ΐΰ'·:_—πραιί τό ραδιόγωνόν τ&υς
' είς λειτουργίαν, Θά ήκουσαν ί
λους τιύς γεριιανικοΰ; οταθμούς
νά δίδουν παραγγέλματα γυμνα-
ατ,ικήί. Τό τρίτον Ράϊχ, μετοξΰ
αλλων Σδανικων τού, ίχει νά κά
μη ίλην την Γει μανίαν νά γυ-
μνάζιταΐ.
Έχιΐ ϊμω{ ποΰ (ντείχειπερισ¬
σότερον την ττροστΐάθιιάν της ι)
*υ?υτάτη έργάνασις τί); Φυσι-
χήί Άιωγής έν.Γερμανία, είναι
ή γυμναοτική των γυναιχω·.
Ιΐράς αυτήν την κατεύθυνσιν
ίπΐτίλοθνται θαύματ». Ίδρύον-
ται παντοθ οργανώσεΐί, οί οποί¬
αι τιτλοφοροθνται «Δύναμις διά
τής χ»ρας>. Αί όργαώοεις αΰ
τΐ«ι άπςσν.&ποθν είς την προποι
γάδαν τής γυμνχστικής τ&ν
γυναίχων ίλιον των κο^ωνικων
τάξεων.
Ή γυμναστική γΐνεται κατά
μικρά τμήματα όχ.ώ ή δεκαέξη
γυναικών-
Τά μικρά τμτ'ματα απεδείχθη
σαν σκοπιμώτερα, διότι αί γυ
μνκζόμεναι όκτώ ή δεκαίξη ·|υ
ναΐκις μαζί λομβϊνουν την εύ
καιρίαν νά συναψουν φιλικήν
γνωριμίαν καί νά ουνδιθοθν πό
>ύ οτινώτερον τταρ' δσον θά
ουνίβαινεν άν ί άριΰμος των με
λ&ν τοθ κάτε τμήματος ήταν
μεγαλείτερος.
Ή συναψις στΐνων γνωριμιών
των γυμνβζομέναιν ίχει το&τοΐτό
καλόν άποτέλεσμχ ίτι τα μέλη
ευρίσκουν ιύχαρίστηίΐν νά σπεύ
δουν είς τό γυμναοιήριον. Έκ-
τό; τής χαρί; ίκ τής γυμνχοτι
κης είναι καί ή χαρα τής ουναν
τηοεως φιλΐκών προοώπων. "Ετοι
τα, τμήματα τής οργανώσεως
ί Δύναμις διά τής χαρδς» ·ξελ£σ
σονται είς μικράς ||γιιναικε(ας λέ
σχα;, δπου μιχ γυναίκα μτορεϊ
νά περχοη εύχάριστα τάς διαθε-
φεΐ; όσον καί την πνευματικήν
κίνησιν. «Ένας συγγα'ΐφεύς λε'-
γει ό Άμιγκέ, ό οποίος δεχεται
ό.τως τό έργον τού εκδοθή μό¬
νον είς πολυτελή έκδοσιν, είναι
χαταδικασμένος είς θάνατον. Αί
Ιδέαι τού θά άπτοηθοΰν καί ου¬
δεμίαν Θά ασκήση επίδρασιν>.
σίμου; ώρας της.
♦ *
*
Είς τάς λέσχας αυτάς ουχνά-
ζιυν τόσον αί εργαζόμεναι έξω
τοθ σπιτιοΰ γυναΐκες δακτυλο·
γράφοι, πωλήτριαι, διάφοροι 6·
πάλληλοι, έργάτριαι, δσον καί
γιιναΐκες πού άσχολοθνται ιίς τα
οίχιαχά.
Καί διά τάς ϊύο κατηγορίας
γυναινών, τάς ίξω καί μΐοα τού
σπιτιοθ, τα γυναικεΐα αύτά γυ
μναστήρια άποδεικνύονται σιοτή
ρια. Αί γυμναστικαί άβ/ήςιεις,
οί ρυθμικοί χοροί, αί διάφοροΐ
παιδιαΐ, δχι μόνον βελτιώνουν καί
ώμορφαινουν τάς γραμμάς τοθ
σώματος, άλλά έττιδροθν είς την
ψυχικήν διάθεσιν των γυναικων.
Τύποι μελαγχολικ&Ι καί δυσαρε
στημένοι άπό τόν τρόπον τής
ζωης των ευρίσκουν την εύκαιρΐ
αν νά παίξουν χαί νά χαροθν.
'ΕννοεΙΐαι δτι λαμβίνεΐαι
φροντίς διά νά είνε ευχάριστος ή
διαμονή των γυναικων είς τα γυ-
| μναστήρια. θαυμασία λουτρά, ά-
ναπαυτικά άποδοτή^ια καί ίύχα
ριοτος ιχίΒουΐα παραμονάς μΐτά
τάς άσκήσεις συμπληρώ νθι>ν τό
γυμναστήριον.
Άν κρίνη δέ κανείς άπδ τό
γεγονος δπ Γίλή")ος γυναικων,
ιδίως των εργαζομένων, σπεύ
δουν ευθύς ώς εύκαιρήσουν νά
μεταβοΰν είς τα. γυμναατήριά
των, ώς έττίσης άπό τό γεγονός
?τι τα γυναικεΐα αύίά γυμναατη
ρια—λέσχες πληί-ύ/ονται ιίς δλην
την Γερμανίαν, αυμπεραίνει δ τι
ή προσπχθίΐα στίφεται ό πό με
γάλης επιτυχίας.
"Εμβλημα των '3ργα^ώοεων
«Δύναμ'ς διά τής χαράς» ιίνε
νά γυμνάζωνται ϊλαι αί Γίρμα-
νίδες. Δι9 αύτοϋ τοθ τρόπου επι
διώ<ειαι ή δημργ γ ρα; καί περιβαόιερόν ρωμαλέας γερμανικής γενεόί;. Τα άνένδοτο Ό Μπαλζάκ, χωρί; νά είναι μισογύνης, δέν εΐχε μεγάλην ι¬ δέαν διά την κρίσιν των γνναι- κων. Μί«ν ημέραν ό εκδότης τού τοϋ είπε: — Ή γυναίκα μόν θά σάς έπισκεφθτ] κΰ,ιΐον. Θέλει νά σάς ζητήση μίαν γνώμην. -τΔέν θά την δεχθώ. —Διατί, κύριε Μπαλζάκ; Θά σ«ς ζητήση μί«ν φιλικήν συμ¬ βουλήν. —Ακριβώς δι' αύτό. Κανρ- νας άνθρακος δεν βρήκε τόν τρόπον νά δώ"ϊΐ φιλικήν συμ¬ βουλήν είς γυναίκα, όντε καί είς την ιδικήν τού άκόμη... ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΟΛΗΤΙΚΑ ΝΕΑ Την 4ην καί δψ τρο3εχο5ς μηνός Μαΐου θα τελεσθούν έν Κύπρψ οί κατ' έτος ίιοργανούμΐ νοι Παγκύπριοι άθλητικοΐ άγω νΐς. Οί άγώνες οο:οι αναμένονται μέ εξαιρετικόν ενδιαφέρον, διότι έκ των άποιελεαμάτων των θά κριθοθν καί οί μέλλοντες νά ένι οχύοουν την Εθνικήν μας δμά δα Έλληνες πρωταθληταί τής Κύπρου. ΛΙ ΣΥΝ1Ρ0ΜΛΙ ΤΩΝ «ΚΡΗΤΙΚΟΝ ΧΕΩΝ» Έσωτερικού: Έτησία δρ, 300 Έξάμηνος δρ. 150 Έξωτερικού: Έτησία 1 Λίρα ΝΜΑΝΟΧΗΛ ΑΤΖΑΠΕ,ΤΑΚΗ ΒΑΛΙΔΜ ΤΖΑΜΙ ΜΡΑΚΛίίΟΝ'ΚΡΗΤΗΣ Λ Α Α ΊΔΜ ι Αριο.Τμλεφ 190 ΘΕΑΤΡΟΝ ΠΟΥΛΑΚΑΚΗ - ΕΡΩΣ ΚΑΙ ΗΟΙΚΗ
Πρμπτη 2 Μαιου ΐ935
«ΚΡΙΙΤΙΙΪΛ ΝΕ Α»
Άρ φύλλου 105
ΝΕΩΤΕΡΑΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ Κ ΑΙ ΤΗΑΕΓΡΑ^ΜΑΤΑ
Η ΡΠΙΔΗΜΙΑ ΤΟΥ ΤΥΦΟΥ
0 ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ ΕΝΕΡΓΕΙΤΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΩΣ
ΤΙ ΑΠΕΔΕΙΞΑΝ ΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΙ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ
Κοθ' ί |ΐ άς ανεκοίνω¬
σεν ό Νομ.ί*τρας ν.. _-.
Άλιγιζάκης, μέ·/ρ'.· τ?,ς
στιγμ.ήΐ έ'χουν Ώηλωθΐί
τΐαιρά τ<Τ·ν ί^τρο>ν της «ό
7εαις έ'.ατόν τ^ιάνοντ'·/
κρούσματα κοιλιακού τ 6-
φου. Είναι εν τούτοις β:·
ν*»ιον ότι έκτός τούτων
ύπάρχουν κ αί άλλα κρού
σματα τα όπτ,ί» ύπολο-
γίζονται περί τα πεντή¬
κοντα, μή δηλωθέντα είς
την υπηρεσίαν τού κ. Νο-
μιάτρου διά διαφόρους
λόγους.
Γενικώς ή ασθενει» έμ.-
φανίζετνι υπό μορφήν ή-
ηίαν κ»ί ολίγοι σχετικώς
εσημειώθησαν θάνατοι.
Τούτο όφείλεται άφ'ένός
είς τα ληφθέντα μέτρα
τοΰ έμβολιασμού κ<αί τής χλωριάσεως τοΰ ύδατος, άφ' ετέρου όμως λ»ι είς . εν* άλλον «-'ρΟΜΐον» έμ- 6 ,λιισμόν τόν οποίον ΰ ( φίατ*ντ*ι οί Ίϊρακ'λβι- , <όται λόγω ~7,« Γ>ι*ρκ'»ΰ.·:
: ·». λύνσεως τοΰ "?ϊ^το;
άτό ρΐι-^ΐ, κν.Ι άβΐίί,νίΐς
άποικίας μικροβίων.
ΤΑ ΣΥΚΕΡΓΕΙΑ_ΕΙΙΙΐαΑΙΑΣΜΒΥ
Διά τόν εμβολιασμόν
των κατοίκων λειτουρ-
γοΰν καθημερινώς κ*ί
κ*θ' όλην την διάρκειαν
τ*ις ημέρας τα κάτωθι
συνεργεϊα. 3 ) Είς τό Δή
μοτικόν Νοσοκομείον οί
ί-χτροί -/. κ. Βασ^λείου
«αί Δρακόπουλος 2)
Είς τό Λ*ϊ/όν ιατρείον
οί ίοιτροί κ. κ. Στ. Ά-
λιγιζάκης Νομίατρος «αί
Β. Γουναλάκις 3) Εις
Άτααλένιο* Μετόχι, ό
π '> βμβο>.ΐ'ίζοντ-/ΐ ν»ί
οί πλησίον συνοικισμόν
Άγίου Ιωάννου, «*>*>ρ
«ΚΡΙΙΤΙΙΪΛ ΝΕ Α»
Άρ φύλλου 105
ΝΕΩΤΕΡΑΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ Κ ΑΙ ΤΗΑΕΓΡΑ^ΜΑΤΑ
Η ΡΠΙΔΗΜΙΑ ΤΟΥ ΤΥΦΟΥ
0 ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ ΕΝΕΡΓΕΙΤΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΩΣ
ΤΙ ΑΠΕΔΕΙΞΑΝ ΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΙ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ
Κοθ' ί |ΐ άς ανεκοίνω¬
σεν ό Νομ.ί*τρας ν.. _-.
Άλιγιζάκης, μέ·/ρ'.· τ?,ς
στιγμ.ήΐ έ'χουν Ώηλωθΐί
τΐαιρά τ<Τ·ν ί^τρο>ν της «ό
7εαις έ'.ατόν τ^ιάνοντ'·/
κρούσματα κοιλιακού τ 6-
φου. Είναι εν τούτοις β:·
ν*»ιον ότι έκτός τούτων
ύπάρχουν κ αί άλλα κρού
σματα τα όπτ,ί» ύπολο-
γίζονται περί τα πεντή¬
κοντα, μή δηλωθέντα είς
την υπηρεσίαν τού κ. Νο-
μιάτρου διά διαφόρους
λόγους.
Γενικώς ή ασθενει» έμ.-
φανίζετνι υπό μορφήν ή-
ηίαν κ»ί ολίγοι σχετικώς
εσημειώθησαν θάνατοι.
Τούτο όφείλεται άφ'ένός
είς τα ληφθέντα μέτρα
τοΰ έμβολιασμού κ<αί τής χλωριάσεως τοΰ ύδατος, άφ' ετέρου όμως λ»ι είς . εν* άλλον «-'ρΟΜΐον» έμ- 6 ,λιισμόν τόν οποίον ΰ ( φίατ*ντ*ι οί Ίϊρακ'λβι- , <όται λόγω ~7,« Γ>ι*ρκ'»ΰ.·:
: ·». λύνσεως τοΰ "?ϊ^το;
άτό ρΐι-^ΐ, κν.Ι άβΐίί,νίΐς
άποικίας μικροβίων.
ΤΑ ΣΥΚΕΡΓΕΙΑ_ΕΙΙΙΐαΑΙΑΣΜΒΥ
Διά τόν εμβολιασμόν
των κατοίκων λειτουρ-
γοΰν καθημερινώς κ*ί
κ*θ' όλην την διάρκειαν
τ*ις ημέρας τα κάτωθι
συνεργεϊα. 3 ) Είς τό Δή
μοτικόν Νοσοκομείον οί
ί-χτροί -/. κ. Βασ^λείου
«αί Δρακόπουλος 2)
Είς τό Λ*ϊ/όν ιατρείον
οί ίοιτροί κ. κ. Στ. Ά-
λιγιζάκης Νομίατρος «αί
Β. Γουναλάκις 3) Εις
Άτααλένιο* Μετόχι, ό
π '> βμβο>.ΐ'ίζοντ-/ΐ ν»ί
οί πλησίον συνοικισμόν
Άγίου Ιωάννου, «*>*>ρ
ΑΙΕΦΥΓΟΜΕΝ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟΝ
τι~>ν
Ι Γ.ίρίί ΪΙ'Ί'Ί'ϊφυγι <·«>«, ό
ι ί'»τρός χ. Χρ. Βυθ'όλ
, ν*ς -4) Εις τόν <'όρον,
μ. όν ο ν τό πριΑΐ, ο ιοιτρό:
Ι μ. Η·λί.σ5ρίο> 55) Είς
την Χρυσ'ΐπηγήν, μόνον
μετά μεσημβρίαν, ό ί*'
τρός κ. ΒελισοφΐΌυ.
Μέχρι σήμερον έχουν
έμβολιασθεί υπό των ανω
Ιίρατικών συνιργείων πε
ρί τούς ΙΟ.ΟΟΟκάτοι
κοι. Σημειωτέον έν τού¬
τοις ότι πλείστοι ά'λλοι
έΎεβολιάαΟησαν υπό των
ίδιωτικών των ιατρών ή'
επροτίμησαν δι» την π ο
των άλλας συ·
κατα.πότια ή'
στάλες
Ιίατν την
ιατρικήν κύκλω·., δίϊφΛ
•/ομ.ί.ν πλέον τύν άμεσον
κίνδυνον, χάρις ακριβώς"
€Ϊςτ» ληφθέντα μετρ-*.
Κ*τά τάς νεωτέρας έϊε-
τάσβις τοΰ ύδατος, λη-
φθέντων δειγμάτων άπό
την δεξαμενήν κ'ίί άπό οί
άφορα σημ εϊα έντός τής
πόλε<·ις, απεδείχθη ότι
τό ΰ*λωρ τοΰ ύδραγωγεί
ου είναι τελείως άποστει
ριομ.ένον.
"Οσον διά τ<ϊ παρατηρη
θέντα έσχάτο>; κρούσμα-
τ», ταυτα όφείλονται είς
μικρόβια τα όποία ε¬
δέχθη ό όργ»νισμ.ός πρό
τής διά χλωρίου άποστει
ρώσ·ώς χ»ίκ»Ο' όλον τό
μετ*ξύ οιάστημα ή νόσος
διήρχετο τό ύπολανθΆ
νόν στάδιον της έπωάσεως
ΟΙ ΠΕΔίΑ&ΙΤΑΙ ΑΠΑΙΤΟΥΝ
&ΥΟ ΟΕΣΕΙΣ ΕΙΠΟΝ|Υ1 ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΝ
ΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΙ ΤΟΥ ι ΜΑΡΝΕΛΑΚΗ
Τό ζήτημι τής εκπροσωπή-
βεω: των πεδιαδιτών είς τόν
επίσημον Κυβερνητικόν αυν-
δναομόν διά δύο ύποψηφίων,
ΐΐσή ίθεν άπό χθές είς άποφα
αιατΐΗΐ)ν φάσιν.
Πο'υπλη&εϊς έπιτροηαϊ
καΐ χάτοικοι ϊών χωρίων ιτ}ς
άδικονμένης Έ ΐαρχίας, Άλ
λοι έ'φι,πποι «αϊ άλλοι δι' αν
χοκιιήτων εΐοήλ&ον εις ιό
Ηράκλειον χθές «αί παρου¬
σιάσθησαν είς τόν ΠοΙιτεν
την κ Μ. Μαονελάκην, διευ¬
θυντήν τηίς συνάδελφον «"Ι¬
δη», Οατις έχει αναλάβη την
ποωτοβονλΐαν τοϋ αχετιποϋ
αγώνος. ΑΙ έηιτοοηαϊ διεβε-
βαίωααν τόν κ. ΛΓαρνελάκίίν
ότι όλόκληροί ή επαρχίαι Πε¬
διάδος τόν εΰγνωμονεΐ διά
την εύγενή «αί άνίδιοτελήί
τον ηβω'θβονλίαν «αί1 ό'ΐι (ν-
ρία ιεται ποάΰνμος πΐβά τό
πλευρόν τού νά άγωνιοϋ'ή δια
την άπόχ ησ^ν τοΰ διχνΐον
της
Είνε σχεδό>> βέβαιον δτι
κατόπιν τής στάσεως αυτή,
των Πεδιαδιτών οΐτινες αύα
α.ομθί έτάχ& ηο-ν παρά τό
πλενράι' τοϋ κ Μαο,νελάχη, ό
δίκαιος ά; ών τούιου εί
σέρχεται πλέον είς τό στάδιον
της Λραγαατοποι^σεΛχ:, διό:ι
είνε άδύναΓθν τό επίσημον
Ηόμμα να παραβλέψυ την φω
νήν τής άδιπουμ(ης επαρχί¬
ας.
Διά την έκπροοώπησιν τής
έπαρχίυς των είς τόν ουνδυα
σμόν ζητοϋν τή·> ΰ/ιοοτήρ.^ιί1
τοΰ κ. Μαρνελάκη χαί οί ψη
φοφάροι Μονοφατσίου.
ΑΙ ΕΙΣΠΡΑΞΕΙΠΟΥ ΜΑΡΤΙΟΥ
Είς τό Γενικόν Λονισΐήριον
συνεκεντςώθησαν Απο όλα τα
ταμεΐα τού κράττνς τα γιλοιε-
λέσιιατα των ιίσπρα'ξεων τοϋ
μηνός Μαριίου τής οίκονομικής
χρήσεως 1934—όδ
Καθ' ά ανεκοινώθη, τα άπο-
τελέσματα των εΐσπράξεων τού
μηνός τούτου υπήρξαν ίχανο-
ποιητικ.'ί, μή ύπολειφθέντα πα¬
ρά ελάχιστον των ιϊσπραξεων
τοΰ αυτού μηνός τοΰ παρελθόν-
τος έ'τους.
Πλήοωςίκανοποΐι,τικά έπίσης
υπήρξαν νσ'ι τα άποτελέσματα
ολοκλήρου τής οίκονομικής χοή
σεως.
ΑΙ ΑΔΕΙΑΙ
ΤΗΣ ΚΑΑΑΙΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΠΝΟΥ
77ρός τάς αστυνομικάς αρχάς
τοΰ Κρίτους απεστάλη ί)χνχλι
ος τοϋ υπουργείον των ΟΙχοιομι
κων διά τήί οποίας ίντέΧΧονται
δηως εζασχονν αυστηρόν ίΊ,εγ-
χον κατά την παροχήν <5<3£ΐ<δν
χαλΑίερνίίας χαπνοϋ Ι* μέρους
των προέδρων χοινοτήιων. "Α
δειαι χαλλιεργείας δέον νά πά
ρέχωνται μόνον είς τονς άρχγι
γούς οΐχογενειων κα&' όσον ου
τοι είνε χαί οί ύπιύ&ννοι διά τα
ληφθέντα Ικ ι»;ς Άγροτιχής Τρα
πίζης χαλλιεργηχιχά δάνεια, ή
όποία Άλλως χινδννεύα νά 6πο
μεγάλας ζημίας.^
II
ΑΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
ΗΕΟΥ Ι¥ΣΤΗΜΑΤΟΪ ΠΕΡΙ0ΡΙΣΜ11Η
Ή "Ειωσις τ&ν Έμποριχών
χαι Βιομηχαιιχών Έπιμεληιη
ρίων τής Ελλάδος άπλ;ΐ5*?υιε
ηρός ιό υπουργείον Έ&,ικής
Ο1κονομ·ας ϊγ, ρηψον, όιΊ ιον
δποίου προιείιεί ώριομ(>α μΐιρα
διά την εφαρμογήν ιοΰ νέον ου
οτήματοζ περιοριομιυν. Οΰιωζ ή
"Ενωσις των Ειιιιιληημίιην ά
ιαφέοει ότι πρός τόν σκοπόν τοΰ
τον ΰο λητουργήοουν παρ' ούιή
α) Κεντριχή Ε ί ροπη 11?$ι< ρι
σαών Εϊσαγω· ής, β) Κατριχή
^Ειιτροηή Κ>ιιαιομής χατά 'Δ'
πιμελητήυι/, γ) 'Αιωιάτη 'Ανα
ϋεωρητιχή Έπιτροπή χα δ) Έ
πιτροπή Κατανομήν πρώιων ΰ·
λών τής βιομηχανίας.
Τό υπουργείον Έ&νιχήζ Οϊχο
νομιας ϋά. λάβη προσεχώς άπο
φάοεις ίπί των ανωτέρω, προ
κειμένου τό νέον ούστημα περιο
ρισμών »ά λειιονργήσιι άπό τής
1ης πρ^αεχρΰς Ιούλιον.
ΤΛ ΑΙΤΙΛ ΤΟΥ ΠΡΟΧΟΕΣΙΝΘΥ ΔΡΑΜΛΤΟΣ
ΤΙ ΕΞΗΚΡ1Β0ΣΑΝ ΑΓ ΑΝΑΚΡΙΣΕΙΣ
Κατά τα πορΐαμητα τδ,ν διε '
ξιχ^ιια&ν άιαχρ'ϊπεων ν αί τα
ονμπιράσιιατα τα όποϊα ουνή·
■(βι,σαν ες' ένΐύιης ύΊίξοχ&είσης
υπό ονντάχτου μας, τα σί'τια
τον προχ&εοινοΰ αϊμαιη^οϋ δρά
μητο. τον Μησιαμηα ίχονν ώς
εξής:
Ό Νιχ Κου-ά<ης πρϊν ή
ΐλϋη «ι* σχέοειζ μί ι ήν Άθηιά
Καπελ&κη, Λχεν τοιαν .άς με
άλλην ιριΊφιμον τον αυτόν < ϊ*ου
δι ομοζομένην Βέρα. ΙΙψό καιρόν
ό ΚονΛάχις ιΙ(ί π< νΐήσει ίνα·
μιχρόν χτήμα τον εις Κάτω
Βαρβάοους δηό οχηυ κατήγετο,
άντί πο3'.ν 15 000 περίπον δραχ
μών, τάζ οποίας χαϊ χοτεαηατΰι-
ληοε μετά τής Βέρας. 'Αφ(,ν τα
χρή,ΐΜζα ϊφαγώ&ησαν ή Βέρα
τόν έγκατέλεΐ'ρε μίΐπβ,ίοα είς
Ρέ&υανον. Κατόπιν τούτου δ
Κονχάχης προηε>ολή'&ΐ] ιί; χή
Άΰη·αγ την οποίαν ίηολι6ρ»η
σνστημ,πιχώς με την ποόιααιν
περΚγάμου. Αυτή δμως δέ ν Ι-
πιίθετο χά! αυιό ήτο άφ ριιή
διαρχών τζροοτριβών μκταξν
των.
ΙΙροχΰί-ς ό Κηνχά"ΐς με τΑ'
Άΰηιαν μετέβησαν είς Μα¬
σταμπά διά να ίορτάοονν
τόν ΛΙάη. Έχεϊ ό Κου
χάχης ίδιίγβη άπαιτηΐιχώτεροί
παρά ποτέ, πιέζων παντυΐο'ρό
η<ος την Αϋ·η}(1 νά δεχϋή την
πρότασιν τον πρίίγμα τό οποίον
έχείνη όέ,' εδέχετο χαι προηγή
&η ενιοιος διαϊογική σνζή:ησις
μεταξύ των, ή όποία εϊχε την
γνωστήν εχβασιν δοΜντος τελι-
χώς τον λόγον είς τό πευίστρι-
φ>ν.
ΑΙΑΤΑΓΗ ΤΗΣ
V
ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ ΚΡΗΤΗΣ
ΣΥΝΤΑΙΙΟΑΟΤΗΣΙΣ
ΤΟΝΑΥΤΐΚΙΝΙΙΤΙΣΤΟΝ
Κατ' ανακοίνωσιν έκ τής Γε
νίκης Συνομοσπονδίας Έπαγγελ
ματιών Αύτοκινητιστών τής
Ελλάδος, τό διάταγμα περί συν
ταξιοδοτήσεως δημοσιεύεται έν
τος των ημερών είς την Έφημε
οίδα τής Κυβερνήσεως.
ΙΙνρά τοΰ ενταύθα
43ου Συντάγμ.ατος
εκοινοποιήθη ή κάτωθι
Ματοιγή τής ν Μεραρ·
χ'ας Κρήτης:
Έπείγουσα Αιαταγή
' Λ παγορεύομ.εν
Αυστηρώς την άνο.γρα-
φήν είς τ,όν τύπον είτε άρ-
θρογραιφικώς είτε είδησε-
ογροτφικώς των κάτωθι]
ζητημάτων.
1) Πάν ότι άφορα ά
νακίνησιν Πολιτειακοΰ ζή
τήματο .
2) Πασ^ν επίθεσιν κα¬
τά πίσης ξένης έπικρα-
τε'-νς.
3) ΚΙάβαν έπί/ρισιν
τοΰ έργου τής Κυβερνή¬
σεως οιά τόν τρόπον εκ¬
καθαρίσεως τοΰ Στρα-
τεύματος, τοΰ Ναυτικού
καί έν γένει των Αημ.ο
σίων ύπηοεσκον.
4) Πάσαν επίκρισιν ή'
καί έπαινον επί των άπο·
φάσεων των Χτρατοδι-
κείιον.
£>) Πάσ?ν δημοσίευσιν
δηλώσεων ή συνεντεΰξεω»
Βενιζέλου.
β) Πάν Βημ.οσίευμ.α
θίγον ή ύπονομεύον τό
Εθνικόν Νόμισμα καί
την οικονομικήν πολιτι¬
κήν τού Κράτους.
7) Πάν οημοσίευμα
αναφερόμενον είς Στρατι
ωτικάς ή Ναυτικάς παρα
σκευάς καί προμηθείας ύ
λικού.
Οί παραβάται τής πα¬
ρούσης ώς καί πάσης πρός
γενεστέρας έκδοβείση
Δ)γής μου σχετικώς μέ
την λογοκριαίαν τοΰ τύ"
που, θά διώκονται καί
θά τιμ.«οροΰνται κατά τάς
δ ατάξίΐς τού οΐρθρου
ΙΟ τοΰ Νόμου Ο£*3.
«-ερί καταστάσεως πολι-
ορκίας».
Η π*ροΰσα μου κοι-
νοποιηθήτω διά τού έν
Κρήτη έκδιδομένου κβί
κυκλοφορούντος τύπου.
Χ*νΐΓ> τή 33-4 — 35
Ό Χτρατιωτ'.κός Αιοι·
κητή; Κρήτης
Π.ΔΕΑΕΣ ύπ)τηγο;
ΧίΡΗίΗΣΙΣ ΙΙΣΤΟΣΕΟΝ
Τό υπουργείον Συγκο.ν ωνίας
εχορήγησε πίστωσιν εκ δραχ.
2.δΟΟ.(Ό0
.V-
την εργολαβίαν
κατ σκευήί τής όδοΰ Σπήλι-Ά-
γί >ς Γαλήνη. καθ' υπέρβασιν
τώ« ιιέ/.ρι σήμερον διατεδεισών
πιστώσεων.
Όμηίως καθ' ύπέρβ.ισιν πί¬
στωσιν έκ δρα. 1.50Ό.00Ο διά
την εργολαβίαν καταοκευής 6
δοΰ Βουκοίιών — Κανδίνου__
Παλ (ΐοχώρος.
"Ομοίως καθ1 ύπέρβισιν πί¬
στωσιν έκ δς>αχ 5.000000 έξ ών
είς -/ρήσιν 1935—36 δρ. 3.ΚΧ).
000 είς οέ την χρήσιν 1936—
87 δρ. 2.000000 δια την έργο-
λαβ αν καιασλΐυός δδοΰ ΙΙα-
χείας "Αμμου—Σ',τκας,
Όιιοίως πίστοισιν έκ δ^αν
300,000 8ι· εκτέλεσιν σειρών
χοινοιικών έ'ργων.
ΥΣΤΑΤΗ ΟΡΑ
Η ΕΑΛΗΗΙΚΗ ΑΝΤΙΠΡΟΙΩΙΕΙΑ
ΕΙΣ ΤΗΝΔ!ΑΣΚΕ]«ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙΟΥ
ΔΕΝ 8Α ΙΠΙΗι ΤΣΑΑΔΑΡΗΣ
ΑΘΗΝΑΙ 2-5—35—(Τοϋ άνταηοκιιτοϋ μας).— Είχεν
Λ, οφα ισ·«ί αρχικώς ότι, τής ' Ε Ιληνικής άντ£Λ;οσωπείας
είς ττ)ν Βαλχανιφ Συνδιάαχίψιν τοϋ Βουκουρέστιον ϋ-ά ή
>-εΪΓι> αύιοΛροσώ/ΐως δ πρύεδρος τή; Κνβε&νήοεως η. Τσαλ-
'Εν τούτοις, κα&' & άνεκοινώ&η σήμερον έχ Κυβερνήτι-
κης πην,ςδέν 'ΛήφΗ είοέτι όιιοτιχή αΛΟφααΐζ επί τού¬
του, δεδομένο > δτιΐόνφ τδ' Ικικειμένων έκΐο/ώ» ή έ»ιαΰ·
9·α -ταοουαίχ τοΰ η. Ταχλδάρη κρίνεται άναγχαία.
ΑΊβΠΠΙΪΙΑΙ ΤΩΝ ΑΡΧΗΓΟΝ
ΥΠΟΛΟΠΖΕΤΑΙϊΙΑΠΟΦΑΣΐΣΤΗΗ ΔΕΥΤΕΡΑΝ
ΑΘΗΝΑΙ 2-5 — 35 (τού άνταποκριτοΰ
μας). - Περατωθείσης χΟές τής άποδεικτίκής 5ια-
δικνσίας, μετά την εξέτασιν καί των τϊλευταίων μαρ¬
τύρων τής ύπερασπίσεω;, άρχονται από σήμ.ερον αί
άπολογίαι των κατηγορουμένων. '(Υπολογίςεται ότι
έντός τ?4ς σήμερον Οά άρχίσουν άπολογούμενοι οί
πολιτικοί άρχηγοί. Ή όλη διαδικασία ύπολογίζε-
ται ότι θά έχη τελειώση την Δευτέραν" όπότε θά έκ
δοθή καί ή απόφασις.
ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ
ΚΡΙΣΙΣ ΕΙΠΙ£ ΑΙΓΥΠΤΟΝ
ΠΑΡΗΤΗθΗΊΜίΥΒΕΡΝΗΣΙΣ
ΑΘΗΝΑΙ τϋ 2-5-35
(τοϋ άνταποχριτοΰ μας) —
Σημερινά τηλεγραφήματα
έξ 'ΑΙεξανδρείας καί Κάϊρον
άγγέλλονν δτι ή Αΐγυηιιαχή
Κυβέρνησις παρητή&η. Ό βα
σιλεύς Φονάι προήλθεν #δη
είςουνεννοήσει; μετά των πό
λιτιχων άρχηγών τή; χώρας
δια τόν καταρτισμόν ιής νέας
Κυβερνήσεως
ΣΥΝΗΛΘΕ Η ΟΑΟΜΕΛΕΙΑ
ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥ ΣΥΜΕΟΥΛΙΟΥ
ΑΘΙΙΝ—Ι 2 —Κ—35
(τού άνταποκριτού μα ).
Σήμ.ερΓν την πρωίαν
συνήλθε εις τό υπουργεί¬
ον των Στρατιωτικών ή
όλομέ,εια τοΰ Στρατιω
τικοΰσυμβουλίου. Κατά
την συνεδρίασιν αύτην,
θά τεθοΰν ύπ' όψιν των
μελών α,ί σχετικαί έκθέ
σεις το»ν σωμάτων στρα
τοΰ προκειμένου νά λη-
φθούν άποφάσδΐς διά την
εκκαθάρισιν ιίς τό στρά-
τευμα.
Η ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΕΙΣ ΟΛΗΝ
ΤΗΝ ΕΛΛΑΑΑ^ΡΤΑΣΟΗ ΗΣΥΧΩΣ
ΛΘΙΙΝΑΙ2-Κ-35
(τοΰ ανταποκριτοΰ μας).
" Ή πρωτομαγιά έοοτά
«θη χθές ησύχως είς ' τάς
Αθήνας :μή σημειωθεί-
σης θύδεμΐαίς εκδηλώ¬
σεως.
Έπίσης τηλεγραφήμα¬
τα των αρχών έκ των έ
««ρχιών βεβαιούν ότι
πανταχού τής «Ελλάδος,
η πρωτομαγιά έορτάσθη
ανευ •υδεμιάί -«ρ»ν€]
μου εκδηλώσεως
ς γας τίνν[ς
χυπελλον Μελμ^ουρυ 5
ένίκηοε τ4ν Ρόντζερς
Στάμμερς μι 8)6, 6)0.
Η ΧΟΡΗΓΗΣΙΣ
ΕΚΛΟΓΙΚΟΠΙΑΟΝ
^ός τοίς ΐαμ.'ας ιοϋ Κρά·
τους απεστάλη υπό τον ΰπ νο
γείυυ των ηΙχονομιχών ή χάτω
ϋι τηΐεγραφιχή δια;«}»}:
«Έπιχειμένων των Βονλεντι
κων ίχλογών παρακαλούμεν δ·
παίς χορηγήηηκ είς Τ(ς Διοιχη
τιχάς Αρχάς τούς άημάρχους
χαί τονς Προέδρους Κοινοτή
των τα άιαγκαιηνι τα άντίτνπα
εκλο) ιχών χαταλό) ών χαι των
παραρτημάχων- αυτών άνευ χά
ταβολής άντιτίμου».
ΕΚΧΑΗΣΙΑΣΤΙΚΑ
Ειί ταΐ, έορταϊ; τοΰ Πάσχι/
ό Σεβασμιώΐατος Μηΐροπολίτης
Κρήτη; κ. Τιμόοεος τυνεχάρη
την Α. Θειοτάτην Πααγιό;ητα
ΐον Οικουμενικόν Πά ριάρχην
Κυρίον Φώπον διά τοΰ ε/ιομε.-
νου τηλεγραφήματος:
Παναγιώτατον Οικουμενικόν
Πατριάρχην Κυρίον Φώτιον,
Κωνσταντινούπολιν
Ό έκ νεκρών άναστάς Κύριος
κρατύνει ύμειεράν Σεπτήν Πα-
ναγιότητα.
Κρήτης Τιμόί>εος
'Η Α. Θίΐθίάτη Παναγιότης
Ίΐιήντησεν ώς ακολούθως:
Μητροπολίτην Κρήτης Τιμό-
θεόν.
Ηράκλειον
Ευχαριστούντες ένθέρμως έπι-
καλούμεθα εύλογίαν Άναστάν-
τος έργων ποιμαντορίας νμετέ-
ρας ίερότητος.
Πατριάρχης Φώτιος
Υπό των δργάνων τής άσΐυ-
νομίας συνελήφθησαν αι Δέσποι
να Κοτσαρίδη καί Παρ. Χατζη
κωσταντίνου διότι επώλουν φύλ-
λα καπνοΰ.
Έπ' αυτών καχεσχέθησαν «ε·
οί τα 400 δοάμια.