42476

ΚΡΗΤΊΚΑ
ΙΔΙϋΚΤΗΤΗ.
ΜΙΚΟΣ ΚΑΤΕΧΑΚΗΣ
ή ί Ε Υ 9 Υ Ν Τ Η Σ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΣΠΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ — ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΚΗ ΚΛΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΙΙ ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΕΚΔΙΔΟΜΕΝΗ ΕΝ ΗΡΑΚΛΕΙΩ ΚΡΗΤΗΣ
ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ Γ'. ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 10#
3 Μαΐου 1935 Έσπέρα Ηνρασκευής
ΓΡΑΦΕΙΑ-ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΑ ΨΑΡΟΜΗΛΙΓΚΩΝ 19
ΤΟ ΝΕΡΟ Μ ΑΣ
"Ολοι οί κάτοικοι τής
πόλροος ζοΰν υπο τό πέλμα
μιάς τρομεράς άρβώστεια:,
τοΰ τύφου. 'Λπό την άρρώ-
στεια αύτη, νομίζαμε ο?ιθΐ
μας οχ ι θά άπαλασσότον,
ή πόλις μας δπας διά παν¬
τός μετά την τοποθέτησιν
τοΰ νέου δ*κτύου υδρεύσε¬
ως καί την διοχέτευσιν των
υδάτων τής πηγής Μηλια-
ρά είς αΰτό.
Ήπα.ήθημεν δμως οί-
κτρότατα τοιαϋτα πιστεύον¬
τες καί ούτω άπό διμήνου
αλλεπάλληλα κρούσματα ση-
μειώνονται καί νέοι, διότι
δυστυχώς την άπό 15—27
έτών ηλικίαν προσβάλρι, κα
Οημερινώς αποθνήσκουν.Τό
επίσημον κράτος, πρός τι¬
μήν τού, επέδειξε εξαιρετι¬
κόν ενδιαφέρον διά .τούς
κατοίκους τής πόλςώς μας,
απέστειλε δφθονα έμβόλια,
κατήρτισεν 5 συνεργεία έμ-
βολιασμοΰ των κατοίκων
καί έλαβε καί άλλα σύντο-
να μέτρα ούτως ώστε κα¬
τορθωθή καί ύπεχώρησεν
ολίγον ή Θανατηφόρος ός>μή
τοΰ τύφου.
Άλλά πάντων δλων προ-
έχει πώς θά αποφευχθή έν
τώ μέλ?νοντι παρομοία έπι-
δημία; Άλλά τοΐτο όσον
άφορά τόν τΰφο είναι άδύ-
ναχο..Σύμφωνα μέ τάς ά-
νακοινώσεις τοΰ κ. Νομιά-
τρου, τό νερό μολύνεται ά¬
πό τάς /,ηγάς καί έρχεται
μολυσμέυο είς την δεξαμε¬
νήν!
Διατρέχομεν καί ενα
αλλο ϊσως μεγαλύτερο κίν-
άπό τό νερό. 'Όλοι
μεχά ενα χρονικό διάστημα
θά γίνωμε στομεχικοί κι'
| αύτό γιατί τό νερό αύτό ε-
|χει σκηρότητα 35 βαθμούς
τό οποίον σημαίνει δτι τό
νέ ό πού μάς διοχέτευοαν
είς την πόλιν μας εχει την
ανωτάτην βαθμίδα τής άκα
ταλληλότητος...
Τώρα πώς τό υπουργείον
κατόπιν αναλύσεως τοΰ ΰ-
δατρς εδεχθη την διοχέτευ¬
σιν τοιαύτης ποιότητος ΰ·
δατος είς την πόλιν, είναι
άγνωστον.
Δηλαδή διεθέσαμεν οί
Δημόται τοϋ Ηρακλείου
περί τα 5Ο.ΟΟΟΟΟ0 καί δ-
χι μόνον δέν άπέκτησαν νε¬
ρό κατάλληλο πρός πόσιν
άλλά καί άκριβοπλήρωσαν
τόσον τόν άμεσον θάνατόν
μας τόν τύφον, όσον καί
τόν εμμεσον τάς στομαχικάς
παΟήσεις.ΆληδΊνά υξίζει ε¬
να μεγάλο εύγε σέ κείνους
πού παντοιοτρόπως εφρό¬
ντισαν καί έκατόρθωσαν νά
ακριβοπληρώαουν οί συμπο¬
λίται μας τόν θάνατον,.
Πρέππ νομίζομεν, σύμ¬
πας ό επιστημονικάς κόσμος
νά ήγηθή σταυροφορίας διά
νά κατωρθώθη τουλάχιστον
νά ληφθούν τοιαΰτα μέτρ ι
έμποδίζοντα μίαν νέαν επι-
δημίαν τοϋ τύφου. "Οσον
άφορά δέ τό άκατά?Ληλον
τού ύδατος, λόγω τής σκλη
ρότητός τού, τί μέλλει γενε-
σθαι, άγνωστον, διότι είναι
αδύνατον πρός τό παρόν ό
Δήμος μας νά επιβαρυνθή
μενέϊ τεραστία ποσά κα-|
τασκευής νέου Ύδραγω-
ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΓΝΩΜΑΙ
ΤΟ ΔΙΚΑΙΟΝ ΑΙΤΗΜΑ
Οί αγρόται Πεδιάδος ζητούν < ά τοϋς δοθούν δύο θέσεις είς τόν επίσημον Κυβερνητικόν συνδυασμόν. Τό «ί'τημά των είναι απολύιως δίκαιον καί λογικόν καί είμεθα βεβαιοί ότι θά τό επιτύχουν Έπαρχία τόσον π»ρ*γωγ'·κή όσον ή ΗεοΊάδα, μέ τόσον πληθυ ιμόν κ»ί άναλόγους ανάγκας, δέν είναι δυνατόν νά θεωρή ότι έκπροσωπεΐται πλήρως είς τό Εθνικόν Κοινοβούλιον δι* ενός αντιπρόσωπον, Δεδομένου ότι είς τάς προσεχείς εκλογάς, κατά την ληφθείσαν ύ πό τής Κυβερνήσεως απόφασιν, δέν θά έπιτρέπονται αί διαγραφαί είς τα ψηφοδέλτια, την δικαίαν αυτήν αίτησιν τής μεγαλυτέρας επαρχίας τοΰ Νομού πρέπει ν ά την λάβουν ύπ' όψιν των όλοι οί πολιτευταί τοΰ τόπου. ΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΟΒΕΝ Μάς Ικανοποιεϊ πλήρως τ ό ανακοινωθέν τού ανώτερον Διοικητον Χωροφνλαχής Κρή της. Διά τό πρώτον τ Ον μέ¬ ρος, τό άφορόν τάς διαδό¬ σεις, καιά τάς οποίας άπό τούς άποτασσομένονς χωροφύ λακας χρατεΐται ό Ιματιαμός καί ή ύπόδυσις, είμεθα υπο χρεωμένοι νά δηλώσωμεν ότι οϋ'τε ήχούσαμεν φήμην τοι¬ αύτην οϋτε, &ν την ήχούαμεν, θά ΐήν έπιοτεύαμεν. Τό Κρά τος είναι πάντοιε χράτος καί οέβεται τόν εαυτόν τού. Άλ¬ λά τό δεύτερον μέρος τού α¬ νακοινωθέντος, διαβεβαΐοϋν ότι 200 καί πλέον Κρήτες προσελήφ&ηααν μετά τό κί- νημα είς την Χωροφυλακήν, ίκανοποιεΐ την Κρητιχήν ψν χήν, Διότι άποδεικνύει ότι άδίκως ίφοβή&ηαάν τίνες ότι μετά τό κΐνημα, είς τό ό ποίον μοιραίως εϋρέ&η περι· πλεγμένη κ.1 ή Κρήτη, οί Κρήτες θά είχον μεισνεκτι πή ν θέσιν έναντι των άλλων Έλλήνων. Η ΑΣΘΕΝΕΐΑΊΟ1ί_κ. ΑΠΟΣΚΙΤΗ Ό Κρητιχός Λαός ήκουσε μέ συμπάθειαν την ασθένειαν τού Γενιχοϋ Διοιχητοϋ η. Ά- ποσχίτης. Κατά τό διάοτημα καθ' δ διεν&ύνει χά πράγμα- τα τής Νήσου επέδειξε, άχι μόνον πολιχιχότητα, άλλά καί είλικρΐνή αγάπην πρός τόν Λαόν τής Νήσου. Καί είς την ινρύτηια τής αντιλήψε¬ ως τού κ. 'Λποσκίτη, είς τό πνεΰμα τού τό φιλελεύθερον καί την εύθνκρισίαν τού, ό- φείλεται κατά τό σημαντικώ¬ π~Όθθ'όν τό ότι ή Κρή τη όέν έδ ΐκίμασε αχληιοτέ- ρας ιάς συνεπείας τού κινή« ματος Ευχόμεθα ειλικρινώς διά την υγείαν τοϋ κ.' Απο- σκίτη, άπό την ένεργητ·.- χότητα τοϋ όποίου ή Κρήτη άναμένει την έπίλν,ιιν πολ· λών Ιχκρεμών ζητημάιων της. ΤΑ '*ιϊίιΜ ΕΓΓιΐ Τί γίνεται ,*<. τί Αιμενιχά έ'ρν»; Νομίζομεν δα οί διοι χοϋντες τόν τόπον ποέπει νά ένεργήσουν παρά τή χνβερ νήαει διά την εξεύρεσιν τοϋ απαιτούμενον ποαοϋ διά την αποπεράτωσιν των, λαμβανο- μέν όν ύπ' 8ψιν ό'τι έ ιτός τοϋ δτι τάμηχανήματα χαϊ αίέγχα ταατόσεις τής έταιρείας,άξίας ίκατομμυρίων χαταστοέφον· τα* χαϊ έχατοτάδες &νεργοι ΰ-ά εϋροον εργασίαν. "Αλλωατε πλησιάζει ό χαι- ρός των σταφνλών χαϊ τής σιαφίδας χαϊ κατόπιν αυντο νισμοϋ τής εργασίας ϊσως νά χατασχΐνάζετο μέχρι τότε κιμμία προβλήτα διά τό πΐεύριαμα των πλοίων. Τί γνώμην ε'χονν γι' αύιό οί άομάδιοι; ΤΑΣΊΝΗΑΝΟΜΕΘΑ Μάς ονγχινεΐ ειλικρινώς ή έξαιρετιχή ύπόδοχή την ό πό [αν έπεφύλααοε είς τό χθε αι^όν πρώτον μας μετά την έ ηανέκδοαιν φύλλον τό & γα γνωστιχόν κοινόν τής πόλεως Ήσν/ιπάθεια αυτή τ$, Κοι νής Γψώμης μας Ιπιφορτίζϊΐ με ύποχρεώσεις. Τάς αντιλαμ βανόμεΰ·α. Καί θά χαιαβάλω μέν πασάν προσπάθειαν διά νά δειχϋ-ώμεν άγτά^ιοί των. Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ^ΤΥΦΟΥ Πάντοτε τό Ήράτ-λειοι·, Ί)ά παρισσότερθ' καΐά την θιρινι,ν εποχήν, ιιαστίζεται υπό τής τρο- μακτικής επιδημίας τ> ΰ τύφον,
πάντοτε έλαμβάνονΐο τα |.άναγ-
καιοΰντα μέΐρα πρός ιντιμετώ-
πισιν τής νόσον άλλά πάντοιε
ή νόσος ηκολούθει την φυσιο
λογικήν της πορείαν καί μάς...
έγκαιέλειπεν μόνη της.
Μό>·η της διότι τα εκάστοτε
λαμβανό,ενα μέτρ ι* ή'αν άνί-
οχυρα καί άσθενέιττατα κχί ά
νίκανα νά καταπολέμησίν την
έπιδημίαν.
Σήμερον ή Ιλ τής νόσου δη-
μιονογη>''»·ίσα κατάστασις*, τα
σημιωθένκι Οανατηφόρα κρού¬
σματα ή πορεί'ΐ αυτής πρός
π·νδημί«ν "(ούτό τούλα'χιστον
φοβεΐιαι ό κοσμος) δη'ΐιουργοΰν
άπειλητικότατον κίνδυνον ή ά-
ποφυγή τοϋ όποίου άπαιιεΐ
συντόνους καί συγχρονισμένους
ενεργείας διά τής κατά τριήμε¬
ρον τουλάχιστον μικροβιολογι-
κής έξετάσεως των υδάτων κλπ.
Ό κ. Δήμαρχος Ηρακλείου έ-
δημοσίευσε, πρό ήιιερών καθη-
συχαστικήν ανακοίνωσιν. Πι¬
στεύομεν είς τό ενδιαφέρον τοΰ
Δήμου καί τοΰ ΎγιειονομικοΟ
Κεντρον Ηρακλείου άΛλά το
κοινόν έ,ιιθυμεΐ νά πληοοφο-
ρήιαι συνεχώς διά τα λαμβανό¬
μενα μέτρα καί την εξέλιξιν τής
έπαοάτου έπιδημικής νόσου. Ό
κίνδυνος είναι αμείλικτος καί
σΐυγνός.
ΟΓΞΕΝΟΙ
ΔΙΑ ΤίΝ ΤΟΠΟΗ ΜΑΣ
Έξ άφοομής τής δημοσιευ-
θείσης πληροφορίας ότι 'διετέθη-
σαν 20 έκατομμύοια διά τα έρ-
ό Ά
ρόλον
Μ Α Η Δ Ε Σ
"λ ό Μάης είναι ό μήνας
των ρρώιων, πρέπει τότε νά πά
ραδεχτοϋμρ πώ; οί έρωτες έφέ
τος είναι πολύ Θεομοί. 1 οΰτο
αλλωστε βι βαιώθΐ|κε πά ηγυρι
κώς άπό τίς τέσσερις πιστολιές
πού έ'ίΐεσαν στό Μασταμπά το
βράδυ τής Τρίτης, τί'ς ώρ?ς πού
ύ Άπρίλη-, κι' ό Μιίης είχανε
την άποχαιρετιστήριο συν 'ντη
πή τοις μέσα στό θερμόν έναν
καλισμό τής Νοτιάς.
— Θέλ(ι) νά ορ φιλήσο), είπεν
δ Μάης. Τώρ« πού χωριζόμαστε
πρέπη νά φιληθυΰμε, άγΐίπη
μου.
Ή «αγάπη μου» ήταν
πρίλης, πού έπαιζδ τόν
τού «βασανακίου». Άλλ' «"τος
άρνήθηκε.
— Δέν θέλω! άπάντησε καί
ασφαλώς εΐχε. τό λόγο ΐοθ νάρ
νηβεϊ τό το άπτιομα. Όλα τα
ποάγματα είς αυτόν τόν κόσμον
έ/(ουν τόν λόγον των, έκτός των
ψΐριών.. καί των αλόγων. Ι
Ί'όΐε δ Μάης συνοφρυώθη,ιε,
άμόλυσε. ενα σύννεφο σκόνης
καί τςιάβηξε: τό κουμιοΰρι τού.
Τέσσερις πιστολιές έπεσαν καί
τέσσερις πκπαρυϋνες ιϊνθισαν.
Τίς μαζέψανε. καί τίς ηήραεν
στό νουοχομεΐο.
Τό παλαιόν άσμα επέμενε-
ότι πρέπει νά ττίίμε μέ «βήμα
ΐπχύ» γιά «νά τόν προύπαντή
σωμε παιδία, στήν έξοχή»— τό
Μάη. Τώρα τόν βοίσκουμε σία
εναγή ίδρύματα. Στό Νοσοκο
μεΐ>, όπως ρ'ίπαμρ. Ή, άκόμη,
συναντοΰμε νεαρούς κ·ά δροσε
ρούς άπογιίνους τού, . στό βρε
φοκ(ΐμΡ(ο. Συναντίϊται έπίοης
Ι» ίΐφ&θίΐ'ψ «αί (ττα κΐΐομικά
σαλόν'ια, όπου πάντοτε θά β^ητρ
κυρίες καί δεσποινίδες π μ ό Ο υ
μες νά σάς χαρίσουν τ.ούς Μάη
δες πού τ.,ύς ,περισσεύουν. Αύ
τοί πάλ(ν ϊΐνε' Μάηδες πού όδη
γοΰν στό Γηροκομεΐο.
Ό κ. Ν.
ΜΪΚί
III
ΜΙΙ
ΠΟΙΗΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΛΛΓΤΕΙΝΕ!
ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΣΟΤΙΙΑ
γα δδοπριίας Κρήτης, Αθηνά
ος έπιοκεφθείς προσφάτως την
νήσθι' μας, δίιδει είς Ά9ηνοϊ·
κήν σι νάδελφον τάς έντυπώσεις
τού άπότάς άνάτθς διαφόρους έ
τιαρχίας τής νήσου περιοδίίας
τού
Μόνον οσοι ετυχε νά περιηγη
θοϋν, λέγει, δ/.όκληρον ιην Κοή
την—και δυστυχώς αύτοι είνε έ
λάχιστοι— αύτοι μόνον ήαπο οϋν
νΐ περιγράψουν είς ποίιτν κατά¬
στασιν ευρίσκονται σήμερον πολ
λαί επαρχίαι τής Κρήτης. Ή α¬
πομόνωσις τής Βιάνου κοτΐ τού
Λασηθίου είνε κάτι τό άληθώς
τραγικον καί διά νά φθάση κα
νείς είς τα πε·.>κτσότερα χωρία
των εΊαοχιών αυτών ποέπει: α)
νά τό έπιτρέπχ) ό καιρός, β) νά
έ/,ουν ο ϊδιος καί τό ζώον τού
εξαιρετικήν άντοχήν, γ) >ά πλη¬
ρώση δεκαπλ ισ α των όσων ΰα
έπλήρωνε άν έφθανεν είς τα μέ
ρη αύτά δ τροχός.
Καί τό έκπλητικώτερον είνε
ότι τα μέρη αύτά είνε τα γονι-
μώτερα τής Ελλάδος. Άρκεΐ
νά σημειωθή βτι είς τό Λασήθι
ύπάρχουν μηλεαι αί οποίαι πα-
ράγουν ετησίως εκάστη 1000 ο¬
κάδας μήλων, καρυαί, αί Οποίαι
παράγουν 400 οκάδας ξηρών
καρυδιών εκάστη καί έκτάσεις
των οποίων ή απόδοσις είνε 5.
000 οκάδες πατάτες κατά στρέμ-
μα.
Τα «ερισσότερα δμως άπό τα
προϊόντα «ύτά δίδονται τροφή
είς τούς χοίρους, ελλείψει δρό-
μων διά την μεταφοράν είς τόν
πλησιέστερον λ^ένα τού Άγίου
Νικολάου.
Ευνόητον, συνεπώς, ποία ή ά-
ξία τής άποφασισθείσης επι-
σπεύσεως τής δδοποιΐας είς την
Κρήτην.
Στό χριχτικό φθΐ(3ΐαΐ(:εϊο τής
«Σωτηρίας» των Αθηνών
πι^ρνοθνε την ή*'ΐ»χ¥| κΓ'1 πό
νεμένη ζωή τού αρρώστου
καί μερΐλά ταλέντ<ι τής Έλ- λι δος πού άξιζαν καλλίτερη τύχη. Ποιητές, ζωγράφοι, μουσικοί, θεατρικοί οι,γγρα· φεϊς. Άθηναϊος συνάδε/φος ϊκανε μιά μικρήν έρίυνα μίαα σ' αύ τούς, άπό την οποίαι άπο- αποΰμε μερικά, τα πιό χαρα- κτηριστικά κομματια. "Ενα ή δυό τραγουδ,,α, π ύ δημοσιεΰΐηκαν σέ μίαν έφημ^- ρί ~« μοϋ θύμισαν Ι'να λαμπρό φιλο, σΐ'νάδελφο καί ποιητή, | τόν^Κώστι Καλανιζή. Έδώ καί λίγα χρόνια ίίλθε γεμάτος δρμ·ή καί ένΩΌυσιοσμό γιά τή ζωή ά«ό ενα χωριό τής Τριφυλίας. Έγκαταστάθηκε δρι- στικά στήν ΆΟήνα κι' έκαμε την πρώιη τού έμφάνισι στούς φιλ"λογικούς κύκλους μέ τό ψευδώνυμο Κώστας Ρωμάντσας κι'^υστεοα μέ τό πραγμαΐικό ο- νομά τού. Ή έμφάνισι τοΰ Κα- λαντζή έκίν)|σε ευθύς έξ άρχής ιό ενδιαφέρον των λογοιεχνών αας Δέ θά λησμονήσω ποτέ τό πολύ κολακευπχό παρουοίασμα πού τού εΐχε κάμει σέ μιά τού έ τιφυλλίοα δ άσύγκριτος κριτι- κός μας κ. Κ. Δημαράς. Μά δ γρμάτος ένθουσιασμούς καϊ ό'νειρα Κιιλανΐξίτς κττ-ϊτή'θίΐ ;<6 σ^ληρά. "Η μθΐρα—άιικη ΐτολίές φορές—θέλησε νά τόν όίξτ) μέσα στή «Σωτχιρία», στό σανατύριο άπό ιό οποίον πέρα¬ σαν ό'/£ΐ λίγοι λογοτέχνες καί άπό τα πονεμένα κρεββάΐια τοϋ όποίου άκούσΐηκαν οί πιό σπα- ραχτικοί έναρθροι λόγοι... Ήταν3κοντά δειλινό πού μ' άφησαν νά μπώ. Μιίλις πάτησα τό πόδι ιιου, δέν ξέρω γιατί ά- μέσως μοΰ ήρθαν στό νού οί στΐχοι ενός άλλου νέου ποιητή: Σ π ιτάχια σά ϊΐνχες χαρδιες «ί' διοι ίχιϊ μέαα ζοΰνε μοιάζουν πάν δνειρι &εών χλωμά χαι ταραγμένα... ΒρήΛα τόν Καλανιζή σ* Ινα άπόμερο μέρος κ'ΐθισμένο. Ή ήμέρα ήΐαν καθαρή καί δ ήλι- ος δέν είχε άκόμη β ισιλέψει( 'Απολάμβανε τή θαλπωρή τοϋ χειμωνιάτικου ηλίου. Μοΰ μιλοΰσε γιά τα δνειοα πού εΐχε πλά εί. Τό ίίφος τού κουρασμένο καί τό πρόσωπό ιου τσακισμένο άπ' την άρρώστειη. Μοΰ έλεγε ότι εχει έτοιμους τούς «Άρμονικούς Ρυθμούς>,
καθώς καί μιά μονογραφία γν«
τόν ίσΐορικό Άμβρόοιο Φραν-
τζή. Ό έν9ουσιασμός δέν τον
εΐχει άφήσει..
Μοΰ μιλοΰσε γιά τό Ινα, γιά
τό άλλο, γιά ενα σωρό άλλ'»
πράγμαΐα νι/ί γύρω μου σά νά
χοροπηδούσαν οί σκιές τόσων
άλλων λογοτεχνών κιί ποιηιών
πού πέρασαν άπό έκεΐ μέσα...
Γιατί άπ' την «Σωΐηρία» πέρα-
σιιν, άλή&εια, άρκετοί. Ξεχύθη-
καν άπό έκεΐ μέσα σέ φόρμα
τραγουδιοΰ ή πρόζας, οί πιό πο.
(Ή ου/έχεια εί; την 4η* αιλίδα)
ΖΑΧ. Λ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ
ΟΠΡΩΤΟΣΜΑΣΒΑΣΙΛΙΛΣ
Ή 11 Όκτωβρίου εφταιε χά¬
ρις στήν ίπερισκεψ α κου είχεν
ο βασιλϊύς νά περιοδεύση, δχι
μ>νον αύτ^ς, άλλά μέ τη βασί-
/Ίσσα Άφηκαν ιήν πρωτεύουσα
χω^Ις β»3ΐλική σκιά για νά πάνε
νά κατακτήσου^ 2να λαό, οέ κά-
Θε πόλη τοϋ όποίου είχε δημι¬
ουργηθή κι' ϊνας Έπαμεινώννας
Δεληγεώργης κι' 1<ας Πανος Κο- ρωναίος. Για να εξελιχθή ώς έ- /.εϊ τό Οθωνιν.ό δράμα δέν άρ- κοΰσαν ασφαλώς οί ραϊιουργίες των Δυνάμίοαν πού ίίχα τυ?£- ξει τό θρόνο τού. Έπρ-πε ά βοηθήση κι' 4 ϊδιος ό βαΐ.ιλεύς. Ή έττ μονή άπά τό Ινα μέρος, τό άναηοφάτιαΐο ά.τ,ό-το άλλο, σχη μάτιζαν τό χαρακτήρα τυθ θερ μοΰ αυτού ιδεολόγου κι' αύτά τα δυό τον έρριψαν. Ό "Οθων ή μμ Ινα γερμανινό μυαλό προικισμένο μέ την ίδιό- τητα να άποουνθέτη ένα ζήτημα δγάζοντας άπ' αύιό καί τίς ίλαχι στες βιδίτσες καί άπλώνοντας τα χίλια κομμάτια τού στό τραπέζι, χωρίς δμως πλέον νά μ-τορη νά τα ξαναβάλη ατή θέσι των καί νά ξαναφτ'άση τό σύνολο. Έτσι ιΓχε κάμει προσεκτικώΐαΐες Λ- νατομΕες σ' !λα τα ζητήματι ποιι τοθ ΰπίβαλαν οί ύπουργοί τού. ΆφοΟ δμως τάκοψε αί χ[- λια κομμάτια, έμειναν τα περισ σότερα κομματιασμίνα, είτε διό¬ τι πέρασιν ο καιρός, είτε διότι έτοιμαζόταν νά τα όποδιαιρίοη άκόμη σ' £λλα τόσα κομμάιια ώστ« νά βρή την άλήθεια, ή ό- ποία γιά λόγους πολιτικής σκο πιμότητος είχε γίν«ι πλέον πε ριττή. Μίσα σέ υπουργούς τουρ κομάχους, σέ άνθρώπους τής ε¬ νεργείας, καί—άφοΟ ήααν "Ελλη νες—της αννθέοιως, κραχοΰσβ τό λεπιδάκι τοθ άνατόμ υ κα'. τό μικροσκόπιο. Ή λεπτολογία τού ήταν άπίστευτη. Τα διατάγματα πού τοθ ύπίβχλαν οί υπουργοί"* τού γινόνταν ατό γραφιΐο τοι» «παρασκεαάσματα>,δπως λέγουν
οί γιατροί. "Ως ν* μελετηθή 2ν«
διάταγμα, ίπάληωνε καί ή κατά
σΐαση πού τό εΐχε προκαλέση
κα'ι οί εύχαιρίες ϊφευγαν χωρίς
να ξαναγορίσουν. Πολυλεπ-τολο
γία καί άναποφάσιστο είνε ίνα
πράμμα. Γιά τό άνατοφάσιστο
τοθ βασιλέως άρκεΐ ή μαοτυρία
δυίί Έλλή-ωνσαν τό Μαυροκορ
δΛτο καί αάν τόν Πήλικα. "Ο-
ταν ό Μαυροκορίάτος στά 41
εκλήθη να αναλάβη την πρωθυ
πουργία καί έβαλε τόν ίρο νά
καταργηθή τό βαυαρικό άνακτο
βούλιο Τ2θ βασιλέως—κρΛγμα
πού έπρεπε νά εΓχΐ γίνει πολύ
προτήτερα—δέν πήγαινεν ή 6πό
Θέσις ουτε μπρός ουχε πίοω, Ό
βαοιλιύ; τό άτιοφάσιζε καί δέν
τό άποφάαιζε. Ό Μαυροκορδά
τος κρεμόταν μιτέωρος μεταξύ
τοθ σπιτιοθ τού καί τοΰ παλα
τιοθ ήμέρες όλόκληοες. «Την έ-
πιοθσαν είς την δευτέραν συν»
δρίαοιν—γράφιι δ ΜαυροκορδΛ
τος—ή μεγαλειότης τού δέν επί
τρεψε την ανάγνωσιν των πρα
κτικών, άλλά τα έκράτησε δια
νά τα αναγνώση έν ήαυχία καί
νά τα υπογράψη, Τό αύτό ϊπρα
ξε καί είς την τρίτην καί είς
την τετάρτην καί είς την πέμ
πτ,ην συνεδρίασιν, καθ* &ς έσυζη
τήθηααν τα σημαντικώτιρα των
άφορώντων έκαστην των γραμ
ματειών, δλα δέ αύτα έμειναν
θαμμένα, μ' δλον δτι καθ' έκά
οτην μίς ΐλεγιν ότι την άκόλου
θον θέλομεν τα έχβι.
Ι'Ακολουθιΐ)

ΣεΥις £;
Παοασκε-υή 3 Μαΐου 1935
«ΚΡΠΤΙΚΛ ΝΕΑ»
ΚΩΣΤΑ ΠΑΡΟΡΙΤΗ '
ΤΟ ΜΡΓΑΛΟ
ΠΑΙΔΙ
2ον
— Φάνηκε, φάνηκε φωνάζει,
ένφ τρέχει σ« νά τό κυνηγόν
λανένας μή λογαριάζοντας άν
τα γυμά τού πόδια, πού προ-
βάλλουνε κάτω άπό τό σκισμέ-
νο τού παντε/όνι, σκιζουνιαι
πάνω στά μυτερά χαλίκια τού
δρόμου, πού παει άπό τό λιμε-
ναρχεΐο ώς τό μουράγιο.
Οί βαρκάρΐ δες πηδοΰνε μέσα
σιίς βάρκες καί τα κουπιά πού
είναι πεοασμένα άπό τό πρωΐ
οΐους σκαρμούί, άρχίζου« νά
χτυποΰνε την ή εμη έπΐ|.άνεια
τής θαλάσσας.
— Έπΐ'έλου.-.
—"Εκα-. β ό Θεός.
Ό καπειάν Κωσταντής, φρε-
σκοξουρισμένος, μέ την πλατιά
βράκα τουκαί τό μιικρύ κόκκινο
ζουνκρι, πού είναι περασμένο
χίλιες βόλτες γύρω στή μέση
τον, πιάνει τη λαγουδέρα ένφ
οί κουπάοες άρχίζουνε νά λά
μνουνε ρυΗμικά. Είναι ί,μεγάλη
βάςκα πού προορίζεται νά πα¬
ραλάβη τόν ύποψήφιο. Ή μα-
κριά σημαία της, /αί)ώ δέ φυ
σάει διόλου άγέρας, άχκυυμπάει
οέρνυται μέσα·σιό νερό. Μέσα
στή βάρκα αύτη, πού θάχτ^ τή
μιγάλη τιμή νά πιάση πρώΐη
στό παπόρι, μπαίνουε (ί στε-
ν ότερτ ι ψίλοι τοϋ ύποψήφιου,
οί κομματάρχες τού, τ,, ού βιά-
ζουνκιι μίαν ώρα άρχήτερα
νά τού οφίξουνε τό χέρι.
Καθώς οί βάρ-ιες βγαίνουνε
δλες από ι ο λιμάνι έ'να άλαφρο
άγεράκι άρχίζει νά σκορπίζη κά
πι.ιες ■ νατρι/,ίλες οτό γαλανό
καθι,έφτη ιής θαλάσσας. Οί
οημαΐες πού κρεμουνται πάνω
στ'άψηλά κατάριια των καικιών
πού είναι, αραγμένα μέσα στό
λιμένι, όρχίζου.ε νά κολπώνουν
ται, νά άναδει'ουνται, νά παίρ-
ΔΙΑΛΕΧΤΟ ΡΟΜΑΝΤΖΟ
νουνί ζωή.
Τό παπόρι πέρασε τόν κπ'βο.
Τώρ ι φαίνβται σάν Ινα μαϋοο
σημάδι. Οί άνθρώποι σχηματί
ζουνε μιά μεγάλη γυρλάντα γύ¬
ρω στό μοτράγιο.
—-Μή σπρώχνετε, θά πέσου-
με στή θάλασσα.
—Χαλάλι τι υ κι αύτό.
Ή συζητήση δίνει καί παίρ-
νει, Καθέ>ας προσπιτθιΐ νά πλα
σ.' μέ τή φαντασία τού μιά ξε-
χωριστή είχόνα τού ύποψή ιιου.
Μόνο οί άντίΒετοι έχουνε τρυ
πώσει στά μ(ΐγαζιά τής άγορά.,
δσα είναι φιλικά τους,καί στοΰς
καφρνέδες. Αύτοι προσποιυϊνται
τούς άδιαφόρους, παίζουε τάβλι
ή ρ .υφάνβ τύ ναργιλέ τ,ους ξέ
γν α τοι καί κάποτε άλλ ζοοντ
μβταξύ τους κ ί κανένα λόγο κο-
ροΐδευτικό για τούς άντιθετοι ς
Μιΐ κι αύτοι σΐό (1«θι ς τή. ψ.'-
ν_ής τι υς νιώθουνε μιά ζήλειο
κ' ρ'να φόβο πώς οί δ.«ι ί τού
ύΛ'ΐψήφιοι μπορίΐ νά χάσουνε
την έκλογή. Μά καί μέ όλη τή
ζήλεια π< ύ τοι'ς κάνει ν ά λιωιου νέ, κι αύτοι δέν μπορ>ΰ·νε ν'
άρνΐ|·'θϋνε ηώς αυτή ή πράξη
', τι>ϋ ΰποψήφι υ, ούτά τα πλ(ύ
σία ί^ώρο στήν εκκλησιά, ηιύ
λένβ πώς φ>ρνει μαζί τ·>ν, είναι
χάτι πού δεί,νει έαν ανθρωπο
ξεχωριστό, θρήσκο, πον στή συ·
νείδη >ή τονς, καθώς είναι κι
αύτοι θρή. κοι, βαραίνει πολύ
Κ' είναι πυύ βρίσκθ-,νται ύπο-
Κ· ε<ομέν<Ί στούς άλλ,ους, ή έσω- σε καί δώσαε τό λόγο τοος, α λιώς πολύ θα τό πεθυμούσανε κι αύτοι νά βρισκόντανε, αυτή τή στιγμή έξω ήτο μουράνιο, παρά νά κάθουνίαι άθε,λα μέσα Οι6 βρώμικο καφενέ καί νά παί ζουνε σκαμπίλι ή τάβλι. (ικολουθε,ΐ) Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΛΗΣ ΖΩΗ ΕΝΟΣ ΕΜΠΟΡΟΥ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΣΕΡ ΜΠΑΖΙΛ ΖΑΧΑΡΩΦ 2ον Πουθΐνά τής πάλαι*; Ελλά¬ δος δέν εζούσαν χίσοι Έλληνες συγκεντρωμένοι εί; τό αύ ό μέ ρος δπως είς τάς δχθας τοθ Βο- σπόρου. Έζοθοαν δμως εντελώς χωρι- στ,α άπό τοΰς Τοΰρκου; είς ίδι αιτίρας συνοικίας Τοθτοκαθίαΐα ευκολωτέραν την λεηλασίαν καί την σφαγήν. Κ&Ι £.0τω ώθούμενος υπό τοθ φαναπσσμοθ καί τής λύησης, £ τουρκικός δχλος, έπέδραμε πιχνο πλος κατά των Έλληνικών συν- οικιών, «ί:ίβαλεν είς τ5 Πατρι¬ αρχείον, κατεβ.βασε τον Πχτρι- άρχην Γρηγόριον άπό τι "Α,'ΐον Βήμα καί τον ίκρέμαοε, ένδεδιι- μένον την αρχιερατικήν τού στο- λήν, ιίς την Πύλην των Πχτρι- αρχείων. Κατόπιν ίαυρε τί πτώ- μά τού είς (άς όδούς καί τέλος το έρριψεν είς την θάλασσαν. Τό πρώττν τοθτο κακοόργημα εχρησίμευσεν ώ; αόνθημα διά τόν γενικόν κατα των Έλλήνων διωγμόν. Αί Έλληνικα! έχκλη- σίαι έουλήθησαν, ίλεηλατήθη- σαν καί έπυρπολήθηααν, ή δέ έ- ποικολουθήοασα σφαγή υπήρξεν ή φοβερωτέρα άπό Βόας είχον γίνη εΊος τότε. Έκατοντάδις πλουσίων Ιμτό- ρων Έλλήνων εφονεύθησαν. Είς την Οπαιθρον χώρκν, δπου έπε- ξετάθηοαν «ί οφ*γαί, οί "Ελλη- νΐς ημπορούσαν νά καταφεύγουν ιίς τα βουνά καί νά ένισχύουν τους επαναστάτας. Διά τούς Έλληνας δμως τής Κωνσταντι¬ νουπόλεως δέν ΰπήρχι οΰδεμία ελπίς καί κανένας τρόπος άντι- στάσεως. Ή κατάστασίς των έ- χειροτέρευσεν άκόμη περισσότε¬ ρον δταν ό τελευταΐος προστά- της των, δ Πρεοβευτής τής Ρωο- σίας, άπειληθείς καί ό ϊδτος 6πό τοθ τουρκικοθ δχλου, ηναγκάσθη νά διακόψη τάς σχέσιις μέ την Υψηλήν Πύλην καί νά εγκατα¬ λείψη τό τουρκικόν ίίαφος. Οί ιύπορώτιροι ϊών Έλλήνων προσεπάθουν τότε νά δραπε εύ- σουν.|Νά τραποθν είς τό εσωτε¬ ρικόν ίσήμαΐ'-εν αύτοκτονίαν. Μία όδός ^σωτηρίας άπέμενε: ή φυγ<^ πρό; την Μαύρην θάλασ- 3<χν, πρός την Όμόδοξον Ρωσ¬ σίαν. Καί οί Ζαχαρίου κατώρθωσαν δι* τοθ μίσου τούτου νά οώσουν την ζιΰ/,ν των. Εί; την Όδησ· οόν 5μω; δπ,&υ απεβιβάσθησαν ώ; πράσφυγε; δίν ήτο εϋκολον νά εγκατασταθώσι. Πολλοί Έλ λη·-ες τότε δ.ά νά μή προ5ίδουν την καταγωγτ,ν των ϊσπεοσαν νά προσθϊσ-υ ρωίσικήν κατάλη ξιν είς τα όνοματα των. Καί ο(5- τω ή κλαασΐΑή έλληνική κατά- ληξι; «α;» τοθ Ζαχαριά άντικα- τεστάδη ά.τά την τραχεΖαν ρωα σικήν «ωφφ», μέ δοο φΐ", επί τό μεγ^λοπρεπέστερον. Ή μεταβάλη αΰιη καί ή φ^γή είς Ρωσσίαν ?3υοκεν αφορμήν νά διαδ.θζ ό" μοθοςδτι ί Ζαχαρίας Βασι'είου Ζαχάρωφ, δ κατότιν Σέρ Μπϊζιλ Ζαχάρωφ, κατήγε¬ το πατρίθεν έκ Ρω33ω/. Ουδέν ψευδέατιρον τούτου. Ο πατήρ τού καΓώ; καί ή μήτηρ τού ή¬ σαν άληθινοΐ Έλληνις. Οί Ζα- χάρωφφ ήσαν-καί έμειναν Έλ- ληνες. (ΑΥΡΙΟΝ ή ουνίχεια) ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΝΕΑ Ό άγώ; κυπέλλου μ»ταξύ των μικτων Αθηνών καί Θεσσαλονί¬ κης δ οποίος θά τελεσθή είς την Μακεδονικήν πρωτεύουσαν την Κυριακήν τοθ θωμά θά είναι έκ των σπουδαιοτέρας, 5ν ίχι δ σπουδαιοτέρας, των ημερών «ύ των. Ή Άθηναϊχή δμάς καταρτι ζομένη άπό τόν μόνιμον πλέον ίχλέκτωρά της χ. Διμερτζήν Ιντός τδν ημερών, θ' άναχωρή οη διά θεσσαλονίκην την έοπέ ραν τής προσιχοθς Παραοχιυής. ΚΑΣΤΡΙΝΑ "Οχι ό τύφος, λοιπόν: Γίνεΐαι πολύς λό/ος τελευ¬ ταίως για τόν τύφι). Καί δι¬ καίω;. Καί κρούσματ ι πολλά Ιχουν σημπθ)ί)εΐ κ<ιι μερικοί θάναιοι. Τι θα λέγατβ δμο>ς,
δν σά; βρβιιώναμρ, πώς στό
διάστημα τής έπιιδηαίας, δ καρ-
χϊνος καί δχι ό τύφος έχει ση-
μειώσει πεςισσόΐερα κρ< ύσμ ι ια; Αύτό τού/άχιστι·ν βγαίνει ΐπό τα βιβλία τοι Ληξιαρχείου. Κατά τούς μήνες Φεβρουάριο — Άπρίλιο σχιμειώθηκαν δέκα τρείς θαναΐοι άπό καρ>ΐ ο ) αί
πέντε άπό τύφο. Τό αυμπέ
ρασμ(ί είναι... μηί)?ν' Δι^τι κα
νας δέν ξέρει άπο ποΰ προέρχε
ται ό καρ,ΐος καί πώς πρεπει
νά πολρμηθή.
Θρησκευτικόν αΐσθημα'
'Αηό τής προσεχούς Κυρια-
κης τού Θωμά 5 τρέχοντος είς
τόν ιερόν Ναόν τού Αγ. Τίτου
την ακολουθίαν ιής θε'πς λει-
τουργίας 9ά ψάλλχ) ή μικτή χο-
ρωδία ή ό/τοία εξετέλεσε καί
την ακολουθίαν τής Μ. Τρίιτις
καί Μ Παρασκευης. ('ίίτω είς
την εξύψωσιν τού θρησκευτικόν
μας αϊσθήμοτος θά συντείνη τα
μέγιστα ό σχηματισμός τής χο
οωδίας αυτής ή όκοία έξυψώνει
την πνευματική ζωή τοΰ τόπου
μας.
Ό Προβατίδης
Τό καλοκαΐρι μπήκε γιά κα-
Λα περισοόΐερο όμως κ»' άπό
την ά> υπόψορη ζεΓτη πι·ΰ μ «ς
τδΛειξε κι' ό Πρ,ηβ 'τίι'ιη;
μέ τό ώ^αΐν) παγωτό τού
μάς ?δωοε να καταλάβωμε ότι
μας άφησε πιά ό χειμώνος. Τό
παγωτό τού καΐαπκευαζεται μέ
έα μηχανήιιατα άρτΐ'ίφιχθέντα
άξιζι-ι κάθε νποστήριίις τό κα-
ΐάστημά τ<ιυ; γιατί πάν τα έχλε κια πράγματα προσφέρει ήτο νοινό μας. Τα «Κρη ικά Ν α» έσημρίω- _ν χί)ές μιά πρώτης ιάΕεως Ι^δοτικήν επιτυχίαν καί ιιι ά κυκλοςρορία Ιξοιρετική Ποΰ χρωοΐείται ι.ύτπ; Στήν άνάγκη πού ηίσθάνεται τό άναγνοοστι- κό κοινό, μιάς εφημερίδας σο βαρής απογευματινάς πού μέτό άρΐιοεΤδηαεο/ραφι/ό τη; δίκτυο να έηαερώσει τού; σνμπολίτα, στά νέιι της ημέρας. Αύτό ά/ρι βώς κάνουν τα «Κρητικτ Νέσ>
πού θά καταβάλοιν κάθε προ
σ άθεια ν' άνταπ κπιθοΰν στίς
απαιτιπσεις των αναγνωστών
τους .
κοινωνικα:
Τλ ΚΛΤΑΠΛΗΚΤΙΚλ ΚΑΤΟΡΒΟΜΑΤΑ
ΤΟΥ ΛΛΛΕΝ ΠΙΓΚΕΡΤΩΝ
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ
2ον
ΓΑΜΟΙ.—Ό κ Δημήτριος
Βε,ργετάκης Διευθυντής τής συ-
ναδέλφου «Ν. Γενεά,> κα'ι ή δίς
Μαρία Τσιβιδακη ετέλεσαν την
παρελθούσαν ^ευτέριιν τούς γά-
μους των. Π«ράνυμφος παρέ
σΐηδ συνάδελφος Διευθυντής καί
πολιτευιής κ. Μιχ. Μαρνελάκης.
Συγχαίροντες τούς νεονύμ
φους εύ/.όμεθα αυτοίς βίον μα
κρόν καί ευτυχή.
— Είς τό χωρίον Άνώπολις
έγιναν ποοχθές < ϊ γάμοι τού φίλου κ. Γ. Βισι/άκη μετά τής καλλιμόρφου δίδος Εύαγ. Για μαλάκη. Τούς νυμφιχούς στεφάνους άν τήλλαξεν ή δίς Άρ. Γιανακάκη. Θερμά συγχαρητήρια. — Ό κ. Σάββας Σ. Βασιλειά δης καί ή δίς Στάσα Δ. Λογαρια στάκη ετέλεσαν τούς γάμους των την παρελθούσαν Δευτέραν Πά ράνι μφος .παρέστη δ κ. Β'ΐσίλειος Μημΐ'ράκης τέως ύ- I πουργός Γενικύς Διοικηιής Κρή !της. — Έτελέσθησ.ιν πυοχθές οί γάμοι τού κ. Γεωργίου Φοίτάκη μίτά τής δίδος Ελένη; Έμμ. Παπυράκη Παρανυμφος παρέ στη ή κ Φωφώ Ξενάκη, θϊρμά σιγχαρητήρια | ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΙΣ. -Ανεχώ¬ ρησε χθές δι' Αθήνας δ κ. Θεό- δωρος Δουκουμετζίδης παραγγε- λιοδόχος μετά τής κυρίας νού, Έχ,ώθη ίίαπαυτικώτρρα είς την πολυθρόναν τού καί έντός όλίγου έχιίθιι πίσω άπό τού; πυ· νούς ναπνούς τής πίπας τού. —Κΰριε "Αλλεν. —Έδώ εί*αι Χάλλ. —Ό χ. αστυν όμος εΐν« έδώ. — "Ας έλθη Χάλλ,είπεν ό Πίγ κερτων έγειριπτενος. — ύριε Πιγ>εριων, εΐ;ιεν ό
άσιυνόμος προγωρών ^ρος τόν
άστυνι μικόν. Ήαεΐς πλέον άδυ
νατοϋμενιά προχωο 'σωμεν είς
ούτήν την υπόθεσιν καί την έμ-
πιστευόμεθ.ι είς σας.
Ό αστυνομικός άπέφυγρ νά
άπαντή χ)
—·|·'λείπατρ, εξακολουθή 'εν
ό άστυνόκος κοί ι ιηγήθι,ν έν ο¬
λίγο ς εις τόν· κ. Πρ στον την
υπόθεσιν, είς τον όποΐι ν να
έ ιό άν Ευρεθέν έπι-
σκεπτήριον.
—'Ωραΐα Θΐι ήθελα δμως
είπεν ό ΠίγκΓρτων νά μάς διη
γηθήτε ά'λην μίαν φ"Ρ'ν ϋ,ν
υπόθεσιν λεπτομερώς.
— Ευχαρίστως.
—Κ θή'Ηρ, προσέθεσεν δ
Χάλλ κ"ί μετ' ό'ίγον ό αστυν ό¬
μος ήρχισε^
—τΗτο η έ τπέρα τής 14ης τοΰ
κηνό; είς τό θέατροι «Κολούμ
πια» τής Ρ,.τ αονστρήτ. Ή
πλατεΐ ι Κ"ί τί θεωρε'α είχον
γεμίσκ ναί ή π/ράστασις ήρ¬
χισε κανονικώς.
Είς τό θεωρεΐο όπου εγένετο
, τό δράαη, τό ύ.τ' αριθμόν 7.
! εισήλθε ευθύς μετά την έναρξιν
τής ΐταραστ σ ως τό ζεϋγος
Μ άλμπ ρυ τοΓ γνωιτοϋ πλου-
σίου εμπόρου τής Μπρότγ υαίη
δ δποΐος εΤχε- κοατήσει τό 9-εω-
ρείον αύτο τηλεφωνικώς άπό
τής μεσημβρ,ας.
ΑΠΟΛΛΩΝ
ΟΜΙΛΩΝ ΚΙΝΗΜ.
Σήμερον δ όπερρετικός Ρωσ-
σικός Κολοσσές.
ΟΛΟΧΑΓΟΣΤΟΝ ΚΟΖΑΚΩΝ
Μέ πρωτιιγων ιστάς τόν γόητα
Ίσπανό τενόρο ΖΟΖΕ ΜΟΧΙ-
ΚΑ καί την μεσουρανοΰσαν δυ-
άδα τού κινηματογραφικοΰ στερ-
ρεώμ.ίΐος ΜΟΝΑ ΜΑΡΙΣ καί
ΡΟΖ1ΤΑ ΜΟΝΕΝΟ.
Ένα πραγματικό άριστοΰργη-
μα μέ θαυμασία ύπόθεσι γλυ-
κές μπαλλαλ.άίκες καί ΐραγού·
δια, κα'ι ώραίους γορούς
ΛΙΑΝ ΠΡΟΣΕΧΩΣ: Τα χείλη
μου προδίδουν—Άγά.ααμε αυτή
τή νύχΐα—Κατεργαριά στή Κα-
τεργαριά. κτλ. κτλ.
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: Δευτέρα — Τε-
τάοτη — Πέμπτη — Σάββατο είς
τάς 6 1)2 μ. μ. Απογευματιναί.
ΘΕΑΤΡΟΝ ΠΟΥΛΑΚΑΚΗ
ΣΗΜΕΡΟΝ
ΕΡΩΣ και ΗΟΙΚΗ
Μέ την Γκρέτη Μοσχάιμ την
Καμίλλη Χόρν καί τούς Χομόλκα
καί Ρημαν. Σκηνοθεσία Γκεοργ
Γιάκομπυ.
ΠΑΓΩΤΑ
Κ Α Ι
ΓΛΥΚΑ
Σ Τ Ο Υ
ΠΡΟΒΑΤΙΔΗ
ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ
ΤΩΝ ΚΥΡΙΟΝ ΚΑΙΔΕΣΠΟΙΝΙΔΟΝ ΕΙΝΑΙ
Νά έπισκεφθώσιν τό παρά τό Κέντρον Καλλιτεχνι¬
κόν Πιλοποιεΐον
ΑΘΗΝΑΪΚΟΝ
Υπό την φημισμένην Καλλιτέχνιδα ποιλοποιόν δίδα
ΒΑΓΓΕΛΑ ΣΚΑΡΒΕΛΗ ένθα αφίχθησαν ά>θο-
να καί παντός γούστου διά την Καλοκαιρινήν Σαι¬
ζόν Γυνανκεϊα Καπέλλα, αί δέ τιμαί αυτών είνε μι-
κρότεραι των Αθηνών λόγω Καταναλώσεως.
—ιά τής επισκέψεως Σας θά πεισθήτε
1-10
Είς τό δε,ξιά αυτο^' θεωρείον
δΊιου ευρίσκετο δ δολι φόνος δ< ν εισήλθε καείςκαθ' όλην τι>
Λιιίρκπαν τής πρώτης πράξεως
της παραστάσεω:, άν *ίαΙ κοτ ι
την (δήλωσιν τής διευθυνσιω.
τού θεάτρου τό θεωρείον τοντο
είχεν έπιση άγορασθή άπό κ -
ποίον Ντα'βιΐ Τέλο υ.
"Οπως κατέθεσεν δ κύριο;
Μπάλμπ<·ρυ, δ σύζυγος τού θΰ- ματος, ό μυστηριώ.δης ά θρω- πος τού γειτονικοΰ θεωρρ,ου ει¬ σήλθεν είς αύτό μύλις- μετά τί,ν Ιναρξιν^της Λευτέρας πρ.ξεοκ. Μάλιστα (δέ ·>πω. προσέθεσε δέ,·
κατώρθωσε νά δι «κρίνη τό πρό¬
σω τόν τού είς τό ήμίφως τοΰ
ίΐεωρίί >υ ώστε νά μή δύναται
νά μάς δώσχ) ούδ^μίαν θετικήν
πληροφιο.αν, έκ τής οποίας νά
κατωρθώσωμεν νά δ^ηγηθ με/
ίϊν τάς ερεύνας μας,
Δέν παρήλθον ή ολίγα λεπτ'ι
άπό την είσοδον εί- τό θεωρεΐ
όν τοϋ μυστη ιώδους δολο-
φόν υ, δπόΐε ή νυρίι Μπάλμπο-
ρυ ησθάνθη ώ. κιτέλΓσκ ί σΰ-
ζυγος της νά άνασύρΓται ολίγον
το έκ βελούδου παραπέτασιια
τό οποίον έχώριζε- τό ήιιισι σχε-
(δόν τού θεωρείον των άπό το
διπλανόν τού.
Ό σΰζυγος δέν έδωκε σημ.-
σίιν είς την παςατήοησιν χΓ,ς
συζύ/ου τού, ή δπο'.α έν τούτοις
μετεκινηθη καί έαυρε τό κάθι-
σμά της ό'ίγον περισσόιε^ον
τίς τό εςω μέρος τοϋ θεωρείου.
Εύ ύ, αμέσω; ιί, ξηρός κα^
μάλλον έλαφρό. κρότος ηκού¬
σθη καί κατάπληκιος δ κύριος
Μπάλ'ΐπορυ εβλεπε τί,ν ^υνιχϊ-
κα τού νά σωριάζετ α είς τό πά-
τωμα μέ μίαν κηλί.δα αΐμα^ος
είς τόν γυμνόν λαιαόν.
(Αυριον ή συνέχεια)
ΓΟΥΙΛΙΑΜ ΣΑΙΚΣΠΗΡ
ΡΩΜΑΪΟΣ &:::::::::::::::
::::::::::::::::ΙΟΥΛΙΕΤΤΑ
2ον
—Κι' οίκου 'δώ, κυρά, είπε
6 Μπεμπόλιο, στήν παχουλή γυ
ναίκα τοΰ λαοϋ, πού άπυμακρυ
νόταν λίγο ντροπιασμένη, άαα
δ; θάχωμε πια τι» σπαθιά μας,
•δάρθωμε νά μάς δώσης νά φο-
ρέσωμε άπό έ'να παληό φουστά-
νι σου..
Ή χοκκινομαλοϋ. α γέλασε νά
ζιάρικα καί τάχυνε τό βήαα.
—"Αφισε τ' άσ.ιΐα Μΐτεμπό-
λιο: άσΐειευόμαστε για πράγμα-
τ ι πού δέ στέκει.
—Λέν άστειεύομαι κ(ΐθόλου
Άφοΰ δ πρίγκηηας θά τιμωρή-
ση μέ θάνατο ίπηιον μονομα-
χήση, έσύ κι'έγώ τουλάχιστον,
γιά νά μή βρεθοΰμε στί,ν άνάγ¬
κη νά παραβοΰμε τή διαταγή
πρεπει νά κρεμάσωμε τα σπα·
θιά μας καί νά τ' άφίσωμε να,
σ/ίθυρΐ"σουν,
—Έγώ, Μπεμπόλιο, γρήγο·
ρα θά,.
— ..θα σουβλίσης κανένα, πού
θά σοΰ γίνη φόρτωμα. Κι' έγώ
τό ιΊιοΙ
—"Εχομε, βλέπεις, κι' οί δυό
μας τό κακό έλάττωμα νά μή
σηκώνομε προσβολΓς. 'ΟΘεοβά-
λδος, νά ποΰμε, μοϋ φαίνεται
πώς δέ θ' άργήση νά χωνέψη
στά βρωμερά τού ϊντερα, μιά
δυό σπιθαμές άπό τ' άΐσάλι τοΰ
σπαθιοϋ μου. Είναι ανεψιός τοΰ
Καπουλέτι κι' έπειδή ξέρει πώς
εΐμαστε παιδικοίφιλοι μέ τό Ρω
μαΐο, τόν γυιό τοΰ Μοντέγκι,
μέ τριγυρίζει άπό καιρό. Άλή-
θεια: Τόν είδεςκα&όλου τό Ρω-
μαΐο άπό προχθές;
■—Νάΐος! Δέν τόν βλέπϊΐς,
πού έχει άκουμπήσει στή γο>νιά
τού παλατιού; Τόν εΐν'.α, στήν ϊ-
στάση, άπό την ώρα πού άνέβη-
καν οί κήρυκες στά λιθινα έδώ
λια. Φαίνβται σκεφηκός.
—-Φώναξε τού νά μιλήσωμε
λιγάκι. ΕΙμαι περίεργος νά Ιδώ
πώς ^τοΰ φάνηκε ή διαταγή.
—Έ! ΡωμαΜ φώναξβ ό Μβρ
κούτιος.
ΥΜΝΟΣ ΣΊΟΝ ΕΡΩΤΑ
Ό Ρωμαΐος δμως δέν ήκου¬
σε, ή προ-ίμησε ν' αποφύγη τή
συζητήση, γιατί Ά >χισε νά βα-
δίζη πρός την άντίθετΤ) διεύ
θυνση, μ' έ'να βήμα άργό, άκα-
νόνιστο, βήμα άφιιρημένου.
—Άφισέ τον, είπε δ Μπε-
μπόλιο.'Εχει άλλυΰ τό νού τού.
—Παράξ-νος άνθρωπος! Ξέ·
ρεις, πώς πολλ ς φοςιές συλλογί ■
στηκ", πώς δ Ρωμαΐος, άν δέν
ήταν άπό τόσο άρχο»τική γενιά
θ(ϊ αν καλ^ς γιά τροβαδοΓρος;
—Χά! Χά! γέλασΓ δ Μπεμπι'·
λιο. Φαντασου τόν Ρωμαΐο, τρο-
βαιιοΰρο: κουρελιάρη, μέ μιά
κιθάρα στόν ώμο!
— Μπα, θά τού πήγανε! "Ε-
τσι πΐ'ύ είναι δμορ({θς, καλοδε·
μένος, μέ τα λιγωμένα τού μά
τια καί τή μελωδική τού τή φω·
νή, θά ξελόγιαζε δλες τίς πυρ-
γοδέσποινες τοϋ κόσμου. Αύτός
φ λε Μπεμπόλιο, περνάει άπο
τούς δρόμους «αί ίεκρεμιοΐνΐαι
δλες οί γυναΐ/,ες άπό τα παρά-
θυρα. Μά δέν τ5 άρέιουν φαί-
νεται οί έρωτικές περιπέτειες.
Είναι άλλόκοτος: Γυρνάει τίς
νύχτες μονάχος καί χαζεύει τό
φεγγάρι καί τ' άσΐέρκι. Τοΰ ά- .
ρέσει ή μοναξιά. Είναι ίκανός
νά στέκεται ώρες όλόκληρες νά
θαυμάζη Ινα λουλουδάκι. Νά,
τώρα, στοιχηματίζω πώς θά τρα
βήξτΐ γιά τό άλσος μέ τίς συκο-
μουριές. Έκεΐ βραδυοξημερώνβ-
ται.
—Πάμε καί μεΐς 4ς έκεΐ;
—Μπράβο παρέ«, πού την
8χω! Άνιί νά μοΰ προτείνης νά
πάμε ώς τό καπηλιό τοΰ €"Ασ·
πρου πετεινου» νά πιοΰμε έ'να
δυό κοϋπες παληό Κυπραίϊκο
κρασί, νά ποΰμε κανένα τραγου-
δάκι παΐ νά παίξωμβ καμμιά δε-
καριά φλουριά στά κότσια, μοί
λές νά πίμε στήν έρημιά. "Ε.
φίλε Μπεμπόλιο, ή άρχισες νά
γερνάς, ή Λλλαξες κεφάλι.
(άκολουθίΐ)

Γιμή φύλλον δρ 1
«ΚΡΗΤΙΚΑ ΝΕΑ»
Σελίς 3η
ΥϋΟΤΙΣΜΟΣ ΟΡΑΙΟΩΑΟΕΙΑ ΚΑΙ... ΤΕΜΠΕΑΙΑ ΠΡΟΠΟΑΕΜΙΚΝ
Ο ΤΖΕΝΤΛΕΜΑΝ ΤΗΣ ΧΟΕΣ & ΤΉΣ ΣΗΜΕΡΟΝ
Εκατόν ?ιη καί Λ'έον π ι-
ρήλθον «'πό τόν θάνατον τοϋ
μ,γάλθϋ ϊσίι>; Άγγλου ανθισιο-
ριογθ'φο^ Ούάλτερ Σκώτ ν.η
8μθ>; άκόμη καί σήαεςιο/ τα
μνθιστοοήματά ι<·υ είνε ιΐ.,ν»ι οιδ«γμ'ίίων. Άνοίξατε αίφνης ιθ ί(ίΥον Ι0υ «Ίβανόη;» καί ί»ά {κίΐλιΐ'ίήΐε άπό την τϊρασ ίαν Λ τίί'εσιν μεταξύ τής αντιλήψε¬ ως τοθ Σκώτ π (/ι ιών άνθοω- «ίνων αξιών κιί ίκείνης τής 0||μΐρΐνή{ γενεά,. Έκιΐνο δέ τό όόιοΐον θα προξενήοτ) Λκίμιι μεγαλυτέραν εντύπωσιν »ίνε ή Ιδιαιτέρα κ 1 άκριβολόγος άντί- λτ,ψι, ·>Ίν δποίαν εΐί,εν ό μ,εγας
ουγγςίιφεϋς διά όν «τζέντελ-
μον>. Είς αύτό δ Σκώτ ήκίλοΰ-
βηοί μίαν παράοοοιν εντελώς ιύ
ρωΐταϊχήν ή μάλλον εύνΐωπ(»ϊ<,ι· αοιαΐικήν, ή-ι: ίνάγεται ι?ς την 4)ΐομακρυσμέν»|ν εποχήν τού Ό μήοου. ϋαςάδοσι; ή δ~« ία έ'χβι τε¬ λείως ίξαιιανισθή καί τής δπυί- Ν Ε;ΕΛΙ£]ΩΝ ΕΙΔΟΝ Ή εξέλιξις των είδών—ζώ¬ ον καϊ φυτών — καθορίζεται, βνμφώνως μέ την τελ>υταίως
διατυπωθεϊσαν θεωρίαν τοϋ
Γίθ;ιανοΰ βιολόγον δόκορο;
Βηίιμαν. άπό δύο ξεχωςιιστός
ουαί·«ς, 'άς δποί ς όνομάζει
ιοηερμοχόπλασμα» καί Ισωμα-
τοπλασμιι». Τό πρώτον—τό
οπεομαΐοπλαιμα—είνε κληρυ
νομικόν καί χαθοθ'ζει την μορ¬
φήν χ»ί τάς Ιδιότητος τού σω-
ματοπλάσμιιτος, δηλαδή έχεΐνο
πού ιιάς έμφανίζεται ώς θώμα
Λρατόν καί άατόν. Έν τούτοις
ομως ό σοφός Γερμανός λέγει
ίίιι δλα τα ειδή υφίσταντο· με
ταβολάς είς τοιαύτην κλίμακα,
('όοτί είνε αδύνατον νά γνωρίοω
μίν τό ίδιον σί·μα όταν εύρί
τίς την τελείαν διπμόρ
τ υ. Πρός ιΐκόοειςιν τής
'νθότητος των έπισΐη<ιο> ιχών
τού άπόψρων ό δόκτωρ Βά'ι'
σμιιν μάς πορουσιάζει τό «ήλιό
ψαρον», Το οποίον, διως φαί
νεται είναι ?να άπό τα πλέον
χπ>((θγα δημιουργήματα τής ί
ξίλίξπος των είδών; δε,>ομέ*ου
δτι ή ππονδΐ'λινή τού στήλη έχει
σμιχοινθ'ή δυσιιναλόγιος πρός
την χεςμιλήν τού. Τό είδος αύτό
τού Ιχθΰος παρουσιάζη κσί μίαν
καταπληκτικήν ίναλλαγήν χρω
μάτων, ή -όποία έναλ?αγή εχε.1
ίίλην την ποιχιλίαν Τ'"ν χρωμά
των τής ίριδος. Τό «ήλιόψαρον>
ευρίσκεται κνρίω; ιίς τάς θπλάσ
σ«ις των τοοπικών καί ϊσοις οί
έΊτιχρατούσαι ίκεΐ εΙΑιχαί συν
Θήχαι συνετέλεσαν είς την κατ'
οΐ'ΐόν τ ν τρόπον διαΐιόρφωοίν
τού Έννοιΐται δτι καί ή ν έιι
θεωρία άναμένει την έππλήθε,υ
οίν της.
ΛΟΝΔΙΝΟΝ.-Ή Μίςς Άλις
Μπρ'.ιζις, "ΑμεριχανΙς πρωτα
Ηλήτρια, κατέρριψε τό παγχό
ομιον ρεχορ ΰπτίας κολυμβήσεω;
άπό άποστάσιως 150 ΰαρδών μέ
χρόνον Γ 50" 8)10. Ό Τζών
Χίγκινς εσημείωσε νίαν επίδοσιν
«π'. αποστάσεως 500 μίτρω»
προοθίας χολνμδήσεως, έπιτυ
χών 7' 28".
ΑΛΛΑΣΣΟΥΝ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΚΑΙ ΑΙ ΙΔΕΑΙ
άς ί| '<νάμνηπις μά; μεταφέρη είς ΐ< ύς παλαιούς καιοούς- των άληθών Ιτποτώ»·, οίτκες φαί- νεΐαι δτι δ ν υπήρξαν ειμή είς την φαντασίαν των ποιητάΐν καί των αυγγραφέων... Κατά την ί,ρωϊκήν ΕΛοχί.ν, καί μάλιβτα είς δλας τάς έχ» χ"γ, ή πς,ώτη ύποχρέωσις το· «ιζένιελμΐιν» ί)τιι νά μάχεται στ'μφίόναις πρός δλους τού, 1<τ· ποΐι.ούς κχνοισμούς. Έν καιρφ *·1{)ήνης ?[χβ τό μοναοιχόν καθήκον νά προιτο- ν/,ται καθημερινώς διά ιόν πό- λϊμον. Ή .·!<,/εμική αυτή έν«ι- οχόληπι συνεπληρούτο διά τΓ,ς κοινωνΐ/·ή; δρά εως ό*ου τί φροντίς τής Ισόιηιο- ώφειλε ν ι ίναρμο. ίζετκΐ μέ τα πυλιτικά, κοινωνικά μμ λοιπά προνόμια των οποίων εχαιρε κ·ιθι 1ππό· ιΐ|ς χάνις εί; τού; προγόνους τού ή χ·'υις 11, τα μιγάλα ήροιϊ- κά τού κατορθώματα. Ή ούγ- χυσι. των προσωπικών τού συμ φερόιΐων μέ έκεΐ.α τής κοινό- ιητος 'ά; μή λησμονο'"μεν δτι όμιλοΓμεν διά μίαν εποχήν δ- π<"·υ τό χράτος, συμφώνως πρός την μοντερνιιν Εννια ν ιής λέ ξεως, ^έν ύχήρ-εν είμή ώς μία φανταστικήν εΐκών, κ ιί δ.ιου ή πραγματικότης έξεδηλώνετο διά μιάς ϊντιλήψεω; περ >οιω ίας
Κ'·β* ολοκληρίαν ύποταγμένη.
ιίς τόν ιίρχτ)γό) ή σΰ/χισις λοι
πόν των συμφερόντων έπέιρε
π?ν »{ς τόι· τζ··ντρλμαν μ«ζί μέ
τί,ν συνήθειαν τού ν<ί διοική καί ν' αναλαμβάνη ίύθύνΐς, ν' άιοΛιδιι ιί την κοινωνίαν όσιι (ΐδτη τού έδιδίν ύ τό μορφήν διαφόρων ,-ιρονομίων. Οί «τ- ό.τοι» ετοιζιιν, περιτ¬ τον ΐοο)ς νά τονισθή τουτο, ση. μαντικόν ρόλον εί; την ζωήν ε¬ νός εύ/ενο ς, άνατεθραμμΕνουδι* ενα βί ν δκου ή μ ίχη δφη<·£ την θέ<ην της ιίς ιήν πλήρη ά- Λράνειαν. ΆΛράνπα είς την Ιν· νοια τής μ·ι παρ'ΐγωγής διότι ό εύγενίς διήρχετο τόν καιρόν τού είς τό κυνήγιον, είς τοί-ς α¬ γώνας, είς τάς έκδρομάς, είς τα Τιιξί'Ίΐα. ϋΊ. κιιλοί τρόποι εθεωρούντο κατά την εποχήν τού ίπποιι ομού, ή όποία άνάγεται δχι ιίς τόν Μεσαίωνα, δλλά είς μίαν εποχήν ά«όμη πλέον αρχαίαν, είς την Περσίαν, καΐ είς όλην την "Ασιατικήν Ανατολήν, ώς μία τέχνη ύπακούουσα είς κα νόνας και νόμους ωρισμένους. Διά νάλ'ΐβωμεν μίαν ιδέαν άρ χετά άόοιστον άλλως τε, τής «χειροπιαοτής» σημ<ισίις των τρόπων είς την ζωήν ενός εύγε ν«·ΰς, πρέιει νά Ινθυμηί)ώμεν ό,τι μάς ι^ιηγοΰνται έί»ί τού θε ματος αυτού οί ταξιδιώται οΐτι νες διέτρεξαν μερικά μέρη τής Άνοΐολής. Είς τούς Άρ<ιβας εύγενίΐς, ιί; ^τούς φεουδάρχας τή; Κίνας, είς τού; Ίάπωνας ά τας, ύ-τορχει όλόκληρος κλίμαξ των «εύγενών διασκϊδά σεων». "Βν δλλο κεφάλαιον ένδιαφέ ρον, έπίσης έξαιρετικής πημασί άς εί; τόν βίον ενός εύγενοΰς είνε έκεΐνο τοΰ καλοΰ γοΰστου. Είς τάς σημερινάς δημοκρατίας μας δτιου τα δημοψηψίσματα είνε ό ύπέρτατος νόμος, όοτις κανονίζη την τύχην των λαών, τό γοΰοτον διέρχετιιι τρομεράν κρίσιν. Γό προνάν αύτό μα κράς πείρας, τό τέκνον αύτό τοΰ προνόμιον καί τής όχνη ρίας, ή συνισταμένη αύτη τής πλέον ραφιναρισμέχης εύαισθη οίας, τής λογικής χ αί τής καλλι τεννιχής σκέψεως, άπεΐέλει ενα μέρος πραγματικώς άναπόσ.τα στον τής ζωής τού παλαίον καθε σιώτο',, ώστε αί νεώτεραι γε νεαι είνε αδύνατον νά τό έννοή σουν καί νομίζουν ότι τ) λα τρεία τυΰ γούστου οφείλη νά ΟΙ ΜΑΥΡΟΙ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗΝ Απάνθρωποι διωγμοί καί φρικαλεότητες των ?^ευκών είς βάρος των νέγρων.—Τους κηρύσσουν ένόχους καί τούς θανατώνουν. Εάν εί; την δΐμιοχρατίαν των Ι δμοσπόνδων Ήνωμένων Πολι- ι τειών τής Βορείου 'λμερικής υ¬ πάρχη ενός νόμο; πού τι.ρεΐται μέ Ορησκενιικήν εύλιίβειαν, έν ά τιθέσει πρός την γενικήν κα- ταρράκωαιν τού πνεΰματος χαί τής θυσίας των άλλων νόμων, αύιός δ νόμος »ίνε τοΰ Λύντς. Οί «πολιτισμένον λευχοί πό Αί τα ι τής Β'>ρειυ<ιμεριχανιχής ΌμοσπονΜας τρέχουν νά έκτε- λέσουν, δ καίττΐς χατά δύναμιν, τα πρός τόν νόμον τοΰ Λύντς χαθήκονκά των, κυρίως δτ·<ν πρόκειΐαι περί των δυστυχών μαύοων, τού; δποίονςτό ■ μερι- χκνικόν σύνταγμα θεωρεΐ «Τ- σους» πρός τούς λευκούς. Άπό αΐώνων δλοκλήρων ίχει κληρονομηθή. είς την σκέψιν των λευκών Αμερικανόν, δΐι οί μαΰροι είναι κατωτέρας συνομο ταξίας άνί'οώπινα ϊϊδη των δ- ποίων κι'αύτή άκόμη ή ζωή δέν έ'χει καμμίαν αξίαν. Σέ μερικάς πι>λιτϊί«ς άπαγο
ρεύεται κάθε έπαφή μεταξύ μαύ
ρων χαί λενκών. 'Υ.ισρχουν δ'χι
μόνον Ιδιαίτεραι συνοικίαι μαύ¬
ρων, άλλά καφενεΐα, έητι,τόρια
κινηματογράοροι, τράμ χοί σέ ά-
μαξοστοιχίες προοκολλώντας κ<.' ?« ή δύο βιιγόνια προοριζόμενα (Ιδικώς διά τού; ι.ιιύγου;. Ό έ¬ ρως μαύρων πρός λευκάς γυν πΐ- κας άπαγι.ρεΰεται καί δ μαΰρος πού θά αιορ'ΐθή έχων σχέσεις μέ . ενκήν γυνιΪΜα Θανυτώιεΐαι ε¬ πί τόπου τ) καλλίτερον λυντσά- ρεται άπό τ ό μαινόμενον πλή θος των λευκών Καί συνήθως ή χατηγορία αυτή είναι έχείνη πού χρησιμεύει ώς άφορμή διά τα λυντσάρισμα. Τό βά βαρον αύΐό χαί άχατα νοητόν μϊσος των λευχών πρός τούς μαύρονς τελευταίως (Ιχε τρομακτικάς εκδηλώσει;. ΟΙ άτυ χεΐς Νέγροι των Νοτίων Πολι- τειών ύπίστησαν τόσας επιθέσει; ώστε ηναγκάσθησαν, πρό χον ά- μέσου χινδύνου τής ζωής των, νά έγχαταλείψουν τα χωρία κα'ι τίς πόλεις των. Ή άναχώρησις αυτή Ελαβε μορφήν έξόδου. ΔΥΣΤΥΧΚΙΣ ΥΙΙΑΡΞΕΙΣ Ό μαΰρο; πληθυσμός των νοτίων Πολιτειών, τρομοκρατή μένος &λο τάς κτηνώ "εις έχρή- ξεις τού λυνισορίσματο;, κυρίαι; μετά την έτποοχιμασίαν, υπό τού κτ'βερνήιου τής Καλλιςρορ- νίας, των ιελευαιίων κατακριουρ γήσεων των μαύρων, ζητεί κα- ταφύγιον είς τάς .ιολιτείας δπου 6 εναντίον των διογμού,δέν είνε τόσον άπηνής. Ή άτμοσφοιρα ιΐχε τόσον θολωμένη, τα κρού· σματα τοΰ «Λύντς» τόσον συ- χνά, ώστε ο! άτυχεΐς Νέγροι δέν τολμοΐν νά παραμείνουν είς τί,ν πατρίδα των. 'Αρκιΐ να σημειωθή κ««ί τό Λ πλούστερον άτύχημα σέ μίαν λευ χ ήν γυναΐκα—αδιάφορον άν τό άτύχημα αύτό ^έν έπροξενήθη άπό μαύρον—διά ν ι στραφοΰν δλοι οί λευχοί, συν γυναιξί καί τέκνοις, εναντίον των δυοτυχι- σμένων αυτών ύπάρξεων. Μς τάς φυλακάς τοΰ Σκόϊσ- μπορο χρατοϋνται άπ«"> δ1 ο έτ «ν
έπτά μ·ΰροι κατηγορούμενοι έ-
πι βιιΐσμφ δύο λευχών γυναι-
κών, Ποία τόχη περιμένη τούς
άτυχεΐς αύτυύς Νέγρους, εναν¬
τίον των οποίων δέν απεδείχθη
ά-ίόμη τίποτε τό συγχεκριμένον:
Μ έ χ ο ι σήμερον τετράκις Λνε
βλήθη ή δίκη των μαύρων, έλ
λείψιι έστω κα'ι στοιχειωδών έν
δείξβων τής ένυχής των,
Κατά την τελευταίαν δίκην
6 χί'βερνήΐης "τής Άλαμπάμας
ηρνήθη ν' αποστείλη φρουράν
διά την προστασίαν ιών μ αι ρων
κατηγορουμένων, δταν θ.ι μετε-
φέρονιο άπό των ({.υλικών »1ς
τό "δικαστήριον.
Ή άρνησις τοϋ κνβερνήΐου
βαοίζειαι εί; τό γεγονός δτι κα
τα την τρίτην δίκην τό πλήθος
εξεδήλωσε δπθέΌεις λυντσαρί
σματος των μαύρων καί έπειδή
δέν θέλει νά φέρχι εις σύγκρου
σιν την φρουράν μ έ τού; κατοί
κους δέν έννοίΐ νά προστατεύση
την ζωήν των Νέγρων.
έξαφανισθχ) χίϊ αυτή μαζί μέ
τος άλλας άπηρχαιωμένας παρα
δόσεις. "Ίσως έκ πρώτης δψεως
οί νεώτεροι νά Ιχουν δίκαιον,
διότι δέν τούς μένει χαιρός νά
σκεφθοΐν δτι ή ζωή δέν είνε
μόνον ταχύτης καί οίσθησια
σμός.
Τέλος, άλλος κύριος χπρακτίρ
τής εύγενείας ήτο η άγάπη
πρός την οικογενειακήν ζωήν.
Είς την εποχήν μας οί άνθρα)
ποι ζοΰν μέσα είς γυάλινα σπί
τια.
Όλα είναι γνωστά, δλα είνε
δημοσία, δλα καΐαντοΰν λεία
τοϋ ρεπόρτερ καί τού κινηματο
γράφου. "Αλλοτε, δ τζέντλεμαν
άπέκρυπτε την ζωήν τού. Σήμε
ρον αί ιδέαι αύται θεωροΰνται
γελοΐαι. Καί μόνον μεριχοί ό. εί
ρο.ιόλοι μιάς Ιξευγενιπμένης κοι
νωνίας παραμένουν αΐ.-ονίως ά-
διόυθωτοι.
Η ΑΙΑΔΟΧΟΣ ΤΟΥ ΛΟΤΑ ΤΖΩΡΤΖ
Τόν Αί 05 Τζορτζ είς τή ν πο¬
λιτικήν κ-,νίατραν ττ]ς Μεγάλης
Βρεττανίας Θά τόν διαδεχθή καί
μάλιοτα επαξίως ή άειχίνηιος,
ίρμητική χαΐ χειμϊρρώϊης εί;
τού; λόγου; τής κόρη; τιι» μ!ς
Μιγχαν Λοϋδ Τζώρτζ. Ή κίρ/}
τοθ ΟύαλλοΟ πολι;ευι&ΰ είνε ή-
λιχιας τριάχοντα ηίντε ίτών καί
είνε «βουλευτίν» είς την Βου¬
λήν των Κοινοτήτων, δπου δια-
κρΐ.εταιδιά την ρητοριχήν της
δεινόΐητ* χαΐ την θετιχίτητα
των κοιν&βουλευτι*©ν τη; ΐττιχιι-
ρηματων. Ή μις Μίγκαν Λοϋδ
Τζώρ.ζ εΙ>ε μέλος τής Βουλής
τ&ν Κοινοτήτων άπό όκταετΐας
χαΐ φυσικά ϊχει άποχτήσιι άρχε-
τήν χοινο6ου>ευτικήν πείραν,
ώστε να Ιχη βασίμους ελπίδας
χαΐ δια την επιτυχίαν της είς
τα; νίας εκλογάς. Είνε βεβαία
περιττον νά σημειωθή δ τι ή μΐ;
Μίγχαν Δί05 Τζώρτζ παΐζιι
οΐτουδΐΐον ρόλον είς την πολιτι¬
κήν κίνησιν τβν γυνχικών τί)ς
Αγγλία; καί είς την είχόνα μας
φαίνεται την στιγμήν, καιά την
όποιαν ίκφωνεΤ λόγον είς την
σογκέντριοσιν κίποιας γυναικεί*
άς πολιτικής οργανώσεως.
Ο ΙΑΤΡΟΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ Ν. ΗΗΓΑΚΗΣ
Επί μακράν σειράν έτών
διατίλέσας βοηβός τοΰ Νο
σοκομείου Προσφύγων Α¬
θηνών καί τού καθηγητού
τή; «Ιδικής Νοσολογί«ς τοΰ
Πανεπιστημίου Αθηνών *.
Άν. Ι. Άραβαντινθύ
ίκίΐαιδευθϊίς ?ν >η διαγνω-
στικχϊ χαί θεραπευιικρ τής
Έσωτερικής Παβολογίαςδέ-
χεται καθ* έκαστην έν τώ
φαρμοκείψ κ. Θωμά Γεωρ-
γιάδη Πλατειά Στράτα
•Αριθ. Τηλεφ. 2—31
ΕΝΔΙΦΕΡΟΥΣΑ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ
Τό Ήλεκτιοτεχνικόν Κατάστημα
ΤΟ κ. ΑΝΡΗΟΥ ΠΟΛΥΔΩΡΟΠΟΥΑΟΥ
Τέρμα όδοϋ Κατεχάκη (Πλατύ Σοκκάκι) καί Ιναντι
καταστήματος Μάρκου Ανδρεαδάκη.
ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ
Την εκτέλεσιν πάσης φύσεως Ήλεκτροτεχνικής ερ¬
γασίας υπό λ£·ν εύνοϊκούς καί σνμφεροντας δρους.
ΗΤΟΙ*
Εκτελεί δι* εΐδικόϋ συνεργείου τεχνικώς κατηρτισμέ-
νου ήλβκτριιΛς έγκαταστάσεις φωτισμοΰ καί κινήσε¬
ως διαθέτβντά καλυτέρα ύλικά.
ΕΓΚΤΗΣΙΣ ΚΑΙ ΡΕΚΑΑΜΑ - ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ
ΠΑΟΥΣΙΑΙ ΑΦΙΞΕΙ! ΚΑΣΜΗΡΙΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΓΓΑΙΚΟΝ
ΚΟΥΣΤΟΥΜΙΑ ΕΤΟΙΜΑ ΚΑΙ ΕΠΙ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΕΙΣ ΤΟ ΕΜΠΟΡΟΡΡΑΦΕΙΟΝ
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΑΣΤΡΙΝΑΚΗ - ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΤΡΑΤΑ
ίΜΜΑΝΟΧΗΛ
ΝΑΤΖΑΠΕΤΑΚΗ
ΒΑΛΙΔΕ. ΤΖΑΜΙ
ΗΡΑΚΛίΐΟΝΚΡΗΤΗΣ
ΛΑ Α
ΊΔΜ
ι
Δριο.Τμλεφ 190
ΑΡΜΑκ^ντικμ^.

Παρασ/ΐευή 3 Μαΐου 1935
«ΚΡΗΤΙΚΑ ΝΕΑ»
ΝΕΩΤΕΡΑΙ ΕΙΔΗΣ
ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ ΑΙΚΗΣ ΤΗΣ ΣΟΥΑΑΣ
ΤΙ ΚΑΤΑΘΕΤΕΙ Ο ΜΑΡΤΥΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ
ΝΟΜΑΡΧΗΣ ΡΕθΥΜΝΟΥ ι ΣΗΦΑΚΑΣ
ΧΑΝΙΑ τηλ)κώς. —
Γίνεται ή έπανάληψις τής
συνεδριάσεως καί πρώτος
όλων καλείται ό μάρτυς
κατηγορίας εναντίον των
στασιαστών Ρεθύμνης κ.
Σήφακας Νομάρχης.
Άναφέρει κατ' αρχάς
πώς έπληροφορηθη τό κί-
νημα. καί Ί έγβι ότι τού τό
έγνωστοποίηααν πρώτον
άπό την Γιν κήν Διοίκη¬
σιν.
Κατόπιν τής είδοποι-
ήσεως ταύτη», ό κ. Σήφα
κάς λέγει ότι έγΐνε σύ
σκέψις είς την Νομαρχί
αν μεταξύ των διαφόρων
ύπενυθύνων διά την τήρη
σιν τής τάξεως καί ιδίως
πώς θά ήμπόδιζον την
τυχόν απόπειραν καταλή-
ψεως τοΰ τηλεγραφείου
κατόπιν προσθέτει τ&ς
κατελήφθη αργότερον τό
τηλεγραφεϊον καί'4ή Νο
μαρχία. Κοτόπιν λέγει
ότι την ημέραν τής έκρή
ξεως τοΰ κινήματος έ
πληροφορήθη την προσ
χοόρησιν τοΰ κ. ΤΜηλιαρά
καί τ<>>ν οίλλων αξιωματι¬
κών, εϊπε είς αύτούς ότι
κακώς έπραξαν.
ΚατόπινΛσχετικής έρω
τήσεως τοΰ κ. Προέδρου
πωςέπληροφορήθη τα δι-
ατρέξαντα ό *. Σήφγκας
λέγει δτι δέν ήσκήθη 6£α
κατά των ύπαλλήλων καί
ότι όλαι αί υπηρεσίαι
ειργάζοντο κανονικώς καί
ότι κατ' αρχάς δέν παρου
σιάσθησο.ν ένοπλοι κα'ι ό-
τ* τό τάγμα δέν ήτο είς
θέσιν νάάντιμετωπίση μί
αν Βενιζελικήν επανά¬
στασιν.
Έπίσης άνέφερε νιαί άλ
λας συνεννοήσεις τού με-
τά τοΰ διοικητού τή
Χωροφυλακης όσον άφο·
ρά την τήρησιν τής τα
ξεως.
Έν συνεχεία αναφέρει
πώς εγτνε ή έξάπλ<οσις της είδήσεως καί τέλος ύ- περασπίζει όλου- άνεξαι ρέτως τούς κατηγορουμέ νους τούς όποίους δέν Οεωρεΐ μεμυημένους, ώς καί τούς στρατιωτικούς καί πολιτικούς ύπαλλή- λους. 'Γό παρελθόν—λέγει - •ι άς εδίδαξεν ότι είς πα¬ ρομοίας περιστάσεις γί- νονται λεηλασίαικ*ί διαρ παγαί καί 'έπομένως Πι καιολθγεΐται ή παραμο- νή των άρχών. Κατόπιν αναφέρει ότι τα άεροπλά- να. διήλθον μακρόθεν τής Ρερύμνης καί έ'τσι δέν έρρίφθησαν . εφημερίδας διά νά πληροφορήση ό λαός τής Ρεθύμνης καί τα γεγονότα των Αθη¬ νών. Εξαίρει κατόπιν την στάσιν ωρισμένων ά ξεω^ατιχών ϊτινες κατά την διάρκειαν τής έπανα- στάσεως τόν άπεκάλουν Νομάρχην. Ι"ροαθέτ<ον ΰπερασπί- ζει τόν Δήμαρχον ιΐετυ χάκην ότι δέν φαντάζεται νά προέβη είς επαναστα¬ τικαί ενεργείας- Καταθέ τει άκολο Οως δε'ίφορ* έλαφρυντικά στοιχεϊα υ πέρ τοΰ Μαραγκουδάκη διευθυντού Τηλεγραφε,ί- ου Ρεθύμννης. Διά τόν Φουντουλάκην, Μ,αλο μενόπουλον λέγει ότι έ- μεινε απολύτως αύιιφω- νος διά την εφαρμογήν τοΰ στρατιωτικοΰ νόμοο καί ότι αί -ροχηρύξεις τούτου δέν έξεσ-'ίζοντο όπως εί; τα Χανιά καί τό Ήράκλειο. Ακολούθως έξ&τάζετοι ό μάρτυς Τζαγκ»ρά«ης ΰπομοίραρχος ό οποίος κατοθέτει έλαφρυντικά υ¬ πέρ τοΰ Κορωνάκη καί χ Διά τόν δημοσιογρά- φον κ. ι σάκωνα λέγει ότι ενήργησε άπό ίδιοτέλειαν. 'ΙΙ δίκη συνεχΐζβτνι. ΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝ. ΣΤΑΦΥΑΩΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ ΣΤΑΦΥΑΟΠΑΡΑΊΙ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΚΑί ΤΗΣίΠΕΛΟΠΟΝΗΣΟΥ Κα&'& πληροφορούμεθα, ηρωτοβουλία τοϋ Έ&νιχοϋ Συνδέσμον 'Αμιτελοχτημόνων τής Ελλάδος αυγχαλεϊται διά την 5ην Μαΐον έ έ. ημέραν Κυριαχ ν τοϋ Θωμά χαϊ ώ- 4αν 10 π μ. έν ΑΙγίω καί έν τή αΐ&ούοτ) τής έχεΐ Δή- μαρχίας ειδικόν σταφνλιχόν συνέδριον. Θέματα τού συνεδριον τού- τοο εί ε: 1) Ή αυαιημαπχωτέρα οργάνωσις των ιχαραγωγών έπιτραπεζίων οταφυλών των έπαρχ.ών ΑΙγια!είας, Κοοιν- θίας χαΐ 'Αχαΐας έν αυμπρά ξει μετά των αταφυλοπαρα- γωγών Ηρακλείου χαϊ Χά νίων Κρήτης, Χαλχίδος, Τυρ βάνου κλπ. ,|2) Ή βελτίωσις τής ατα- φυλοπαραγωγή; άπό απόψε¬ ως ποιότητος χαϊ παραγωγι κου κόστονς. 3) Ή προπαγάνδα πρός αύξησιν τής έν τώ εσωτερι¬ κώ καταναλώσεως των νω ηών οταφυλών. 4) Ή βάσει των μέχρι τοϋ δέ ποριομάτων τής πείρας ύ- πόδειξις των ένδεδειγμένων ληπιέων νομο&ειικων μέτρων διά τόν αϋ^τηρότερον Μ εγχον των αυσ ιευαζομένω ■ καί δία την άλΐοδαπήν προοριξομέ νων νωπών οταφυλών, ιήν εύ&ηνοτέραν καϊ ταχυτέραν μεταφοράν «αί έν γένει την διάθεσιν ιίιτων. Προοεκλή&ηπμν δπωζ τι- μήαονν τό οννέδριο > τουτο ό
κ Πρόεδρας τής Κυβερνήσε¬
ως Π. Τααλδάοης ώς παιαγό
μενος επ τή; άμπελουργιπω
τάτης Κορι θία<:(, ό κ. Ύ ποσΰγδς τής Γεω^ίας Ι Θεο- τόπΐΐς, ό Νοαάρχης Άχαϊα-, ώς καί ή Άνροιική Τραπέζα τής Ελλάδος, ό Αύιόνομος Σταφιδικός 'Όργανισμός, οί δήμαρχοι ΑΐγΙου, Πατρ&ν καί Κορίνβο ·, αί βταφυλο παραγωγιχαϊ χοινότητες παϊ οί τυπικοΐ ούνδεσμοι 'Λμπε λοκτημόνων ΑΙγιαλείας, Ά¬ χαΐας ΗΐΙ Κορίΐθίας, αί γεωρ γικαΐ περιφέρειαι καί τα γε ωργ.κά έπιμελητήρια Άχαΐ ς 'ΑργολιδθΗ.οοιν3·ίας καί Ή ραχλείον Κρήτης, αί άννα φεϊς όργανώβεις, οί ένδιαφε ρόμενοι οιαφνλοεξαγωγεΐ; χαΐ ό έπαρχιαχός Τύηος. ΕΙΣ ΠΟΡΟΝ ΑΝΕΚΑΛΥΦΘΗΣΑΝ ΣΑΡΚΟΦΑΓΟΣ ΥΣΤΕΡΟΜΙΝΟΤΚΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΚΑΙ ΠΕΝΤΕ ΜΙΚΡΑ ΑΓΓΕΙΑ (ϊυνίχ^α έκ τής 1ης σελίδος) νεμ'νε- «ραυγές. Ποίος δέ θΐ) μάτ"ΐ την ύπέροχη «ύτή Μα ρία Πολυδούρτ), πιύ πέραοεοά'ν πυρωμένο μετεωρον άκ' τόν φι- λολογικόν όοίζοντα τού τόπου μας; α , » , Ποίος άγνοεΐ ότι τα ωραιο¬ τέρα ποιήματα— σωστά λυρικά ξεχειλίσμαια —τα έ'γραψε ή ύ πέροχη κόρη μέσ' στή «Σωτη ρία»: 'Άνοίί»;! Ό »;λίθς χρυσαφιοΰ (πλημμνρα Μάγια, μνρα πα>τοΰ καί σ'άγαπώ, "έ χαρ-
(χερώ
Βραδννεις χι' νποψιάζομαι,
ζηλΐναι, δέ ααν τιήρα
δλης αον τής ψνχής τό ϋψ
(οανρόΐ...
Ποία γυναΐκα τραγούδησε
οτήν Έλλάιΐα τούλάχιστο, τόσον
ΰπέροχα; Νομίζω πώς ή ψυχή
της πλανιέται άκόμη κάτου μέ-
σα έκεΐ στό σανατόριο..,
"Αλλος ποιητής πού έζησε
καιρό στή «Σωτηρίαΐ καί τοΰ
Οποίον άκόμη τ) αναμνηση δια·
τηρεΐτοι ζωντανή, ήταν ό Ιω¬
σήφ Ραφτόπουλος, ό περίφη-
μος (ιύτός ποιητής τής
«"I-
τσας».
Κά ιοιος μοΰ σφύοιξε στό ού-
τί ότι οτό κρεββάτι πού παλει'-
εί τώρα ό Καλαντζής έκλεισε τα
μάΊια τού σία 1927 ό μακαρί-
της συνάδελφος καί μεταφρα-
στής τού Ταγκόρ Κώστας Τρι-
κογλίδης.
Άλλά ύπα'ρχουν κα2 τώρα
στό σανατόριο έ^τός «π' τόν
Καλαντζή καί άλλοι. Ό Κώστας
Περιβολιώτης, πού έδτιμοσίε,υ-
σε ώς τώρα τίς συλλογές «Ποι-
ημάτων Άνθοδέσμη» καί «Έ-
σπερινό ξεκίνημα».
Ύπκρχουν άκόμη καί ζω-
γρ φοι, ύπάρχουν καί μουσι-
κοί, υπήρξαν δέ καί θεατρικοί
συγγριιφεΐς μεταξύ των άρρώ-
στων τής 'Σωτηρία.».
Ζωγράφος είνε ό Παπαδό-
πουλοςπού έζωγράφηε όλα τα
γύρω τοπία. Θόατρκ'ός συγγρα¬
φεύς ήταν δ Ανδρέας Ζ <χό· πουλος, πού πέθανε εδώ καί τρία χρόνια. Καί ή τραγική φιλολογική Ό έκ τού Πόρου Μαιθαΐος Μποριτ-ίχις καλλιεργών τόν εκεΐ εύοισ/όμενον αγρόν τού, ιύρέί)η τροχθές πρό μιας μαρ,κκί ής πλαίός την οποίαν σιη ήνττι "ιν είς ολίγο< βάδος ά ό τής έ ιφα ιεία. τού ενδάφους 'ΚκκαΟαρί- σας την π ά κ α άτό τα κκλύ- πτυντα αύ ήν χώμαοα ίπετίστω- σεν ότι ευρίσκετο πρό «άρχαίων» εύ Τ)μ ίτων κίΊ έυ ιευσεν ι ά εί- δηποιήση σχετικώς τάς αρχάς Ή ύ,τηρεσία τού ρχαιολογι νού μας Μ··υσείου μριυβά α επί τόπου εξήτασε τό εί5ρη·ια καί προέβη εί επιτότιον έρευναν Έξαυιής δ.είΐπτώθη ότι πρό κε,ιται ΛΓρΐ σ ιρχοφα'γου ύ περο μιναιϊκής έ/το/ή^ ιή; έπο/,ής δηλ. τής παρα/μής τοΰΜινα'ΪΌϋ πολιτι,σμοΰ. Είς την σαρκοφάγον εύρέθη-)αν κ<χί πέντε μικρά άγ- γεΐα τή: ούΐή. ίρονολογικής πρ- ριόδου. Πάτα τα εύρη ιατα πε ρισυν λέγηιαν χαί μετεφέρθη- οαν είς τό Μουσείον. ΑΙ ΑΝΑΣΚΑΦΪ1ΪΚΑΛΟΧΩΡΙΟΥ Έν τφ μεταξύ καί υπό την ά,ιεσον προσωπικήν επίβλεψιν τού εφόρου άρχαιοιήτων Κρή¬ της κ. Μαρινάΐου, συνε/ίζηται αί άνασ ί.'φαί ι-ίς τό Μινω ι'- κον σπήλαιον τοϋ Αρκαλοχωρι- ου. Μέ/ρι τοΰοε έχουν άνενρε- θεΐ ιίς ιό έν λόγω σπήλαιον πε- ρίτούς 100 χάλκινοι ιδίως άλλά καί χρυσοΐ διπλοί πελέκι ις κα- θώς έπίαη; και σπαθιά. Κατά· την πιθανωΐέραν εκδο¬ χήν, πρΟΛειται περϊ ένθ€ έκ ιων πολλών σπηλαίων Μινω ι κης θρησκπας, ιιφιερωμένον εί; τούς ύποχδονιους θιούς, τα δέ εξ αύΐ ΰ εύρήματα είναι άνα- βήματα πρίς τούς θεούς. Τ υ σπήλαιον είχεν άποτειρα- θεΐ πρό έτών νά άνασκάψη ό κ. Χατζιδάκις, άλλά ή καιασκευή τού σπηλαίου προέβ.ιλε δυσκο- λίας είς την εξερεύνησιν καί αί εργασίαι εγ»ατελείφθησαν. 1Ιέ· ρισυ δμως, χάρις είς νέα τυχαία εύρήμαΐα παίδων των χωρι- κων πέριξ τοΓ' σ/τηλαίου, τούτο επανήλθε έκ τής άφανείας κα'ι ή.ιχισαν εκ νέου αί εργασίαι τής έ ε,ρευί ήσεώ; τού. ΥΣΤΑΤΗ ΏΡΛ ΑΫΡΪθίΓΊΪΡΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ ΑΙ ΑΠΟΛΟΓΙΑΙ ΤΟΗ ΠϋΛίΤΙΚΟΝ ΑΡΧΗΓ1ΪΚ ΑΘΗΝΑΙ 3 — 5—35 (τοϋ άνταποκριτοϋ μας).—2ν. νεχιζομενων των συνεδριών τοϋ Ναυτοδικείου τοΰ Ναυ- στάθμου, έ ιρματίσθησαν την πρωΐαν τής σήμερον αί ό. πο?.ογίσι δλων των κατηγορουμένων, αξιωματικών τοΰ Ναυτικοΰ. Έπίσης είς τό "κτακτον στρατοδικείον των Άθηνώ, συνεχίζονται αί άπολογίαι των κατηγορουμένων. Έλπίζε. ται (5τι έντος τής αυριον, Σάββατον, Οά περατω&Όΰν οί άπολογίαι των δικαζομένων πολιτικών όρχηγών. ΕΪΣΤΗΝΠΟΑΙΝΚΑΡΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡ. ΑΡΜΕΝΕΑΙ ΑΘΗΝΑΙ 3 —Κ ( ρ Κατά ση4»·ερινά τ'ηλβ- γραφήματα έξ Άγκυρας είς την πόλιν Καρς της Χουρκιν.ης Άρμενίοτς, κεΐμενην επί τοΰ όμαΐνύ |ΐ.ου ποταμού πλησίον τοΰ Βατοόμ, εγένετο ίσχυρά σειαμική <3όνη«'-ς, καταστ,οέψα«α σχεδόν έξ' ολοκλήρου την πόλιν κα'ι τα πέριξ χωρία. Τα θύματατοο άνέρχονται είς ούς νβκρούς ναί πεντ*«ο σίους τρα.υματίας. ΊΙ ««». λις καί ή περιφέρεια ηι. ρουσιάζουν δψιν τραγι. κήν. Οί κάτοικοι άλλόφρο- νες έγκαταλείπουν την σε!·σμόπληκτον περιοχήν. 'ΙΙ^ Κυβέρνησις έσπευαε νά αποστείλη τάς πρώτας βοηθείας. ΗΑΡΑΤΕΙΝΕΤΑΙ ΕΠΙ ΕΙΚΟΣΑΗΜίΡΟΝ ΕΙΣΕΤΙ II ΠΡΟΒΕΙΜΙΑ ΕΚΚΑ8ΑΡΙΙΕΡΙ ΑΘΗΝΑΙ 3)5)35- {Τοϋ ιν αποχριτον μα ).— Καϋ·' & ανεκοινώθη έχ Κυβερνήτι ής πηγβς, έλήφΰη όριατική άπό φααίς ό'πως τό ε'ογο · τ/?,· έκ- χα&αρίσεως τώ; Δημοσ'ων ν· π-,βεσιων παραχα&ή έιιΐ εί Ηθΰαήμερον εΐαέτι. Ή αχετιχ) απόφασις έλή- α>θκ7 διότι έχ^ίϋη 8τι οί αχε-
τιχαΐ προ&εσμίνι δέν ήοαν έ
παρχεΐς διότι την δικαίαν χαι
άμερόληητον δ.εκπεραίωαιν
τής υποθέσεως.
ΝΕΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ
ΒΑ ΠΗΟΥΗ_|μΠΕΤΑ_ΤΑΣ ΕΚΛΟΓΑΙ
Λ ΘΗΝΑΙ ,ϊ- 5 - 35 — 'Αηε
φαοίαθη νηο τής Κνβρριήαιως
δτιως μη γίνουν μέχρι τώι
έχλογών νέαι όιοριαμοι νπαλλή-
λων. Αί οναπΐηρώοεις ιών έκ
τή, εκκαθαρίσεως κειών ϋά γί
νούν μετά την διιΐίργίΐαν των
Μογών.
ΣΥΑΛΗΨΕΙΣ
ΚΡΥΠΤΟΜΕΝΟΝ__ΣΤΑΣΙΑΣΤΟΝ
ΑΘ-ΗΝά 3—5 3δ.— Καΐ,1
τηλεγρήφηαα εκ Σερρών οί» ε
λι'ιφΰηστιν ι ήμρρον κρυπιόμενοι
ί'ξω ζή πόλεως οί φνγάύες στα-
οιαοιαΐ θεοχ. Αΐπυξεβάνης, '/,
Χηλ\.ΟΊ.ονϊος, θωιιάς Χηλχώ.
πουλος, Ραφαηλ Μνρικίδηζ, Ε.
Λότσς, Μερ. Σ όερ'.πονλος χοΐ
Ηλ. Ά; ριανίδης. Οΐχοι συνεΐ'
λήφϋηοαν υπό άηοσπάσμαιος ίχ
των χαιαδιωχόιτων τονς διαφν
γό>τας είς ιά δρη σταοιαοιάς
ληοτάς.
11>ιϊσΐοι 1 των συλληφθέν¬
των εχονν καζαδικασθί] από τα
στρατοδιχεΐα ερήιιην.
ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΝ
ΛΡΧΙΖΕΙ
II
Ι.
ΛΙΚΑΣΙΜΟΙ_ΓΟΥ ΜΑ (Οϊ
Αί άγρονομικαι δικάσιμοι τοΰ
μηνός Μαίου είς τόν Νομόν Η¬
ρακλείου ωρίσθησαν ώς εξής;
ΑΓΡΟΝΟΜΕΙΟΝ ΒΙΑΝΝΟΥ
Είς άνω Βιάννον την 28ην,
είς Πεϋκον την 6ην, ι'ις Καλά-
μιον την 7ην, είς "Αγιον Βασί¬
λειον την 8ην καί είς Άμυρά
την 9ην.
ΑΓΡΟΝΟινιΕΙΟΝ ΜΟΙΡΩΝ
Είς Πόμπηα την Οην, είς Βα
πλικά Άνώγεια την 7ην, είς
Πλάτανον την 8ην, είς Μοίρες
την 9ην, εί; Άγίους Δέ'κα την
ΙΟην, είς Γέργερην την 27ην
καί είς τό Ζ «ρόν την 28ην.
ΑΓΡΟΝ. ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙΟΥ
Είς Γαλίπα την 6ην, είς Άρ-
παοάδοση τής «Σωτηρίας» ου·
νεχιζεται άλλοίμονο Καίοίσπα-
ρα/τικές κραυγές ηέ μονφές τρ«-
γικών τραγουδιών θά πλημμυ-
ρίζουν διαρκώς την γι'ρω της
άρρωστημένη άτμόσφαιρα...
ΠΑΝ. ΣΠΑΛ.
καλυ/ώοι την Την, είς ΙΙατσ δα·
ρον τή 8ην, είς Ίνι την 9ην,
είς Παρτηρα ιι,ν ΙΟην, είς Κα
στελλκοί/ ιή 28ην, είς Σχοι·
νια την 29ην κα'ι ιϊ: Τεφέλι την
30ην.
ΔΙΚΑΣΙΜΟΙ ΑΓΡΟΝΟΜ.
ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
Την ΙΟι,ν είς Φορτέτσαν, την
Ιΐην είς βίς Κανλί Καστέλλι
κι/ί Άγιον Συλλα, την Ιδην είς
Γωνιές, την 17ην είς Μάραθον,
την^ΐδην είς Ρογδια, την 20ήν
είς Ηράκλειον καί την 24χν είς
Τύλισσον.
ΠΟΤΕ ΑΡΧίΖΟΥΝ
ΑΙ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ_ΠΡΒΤ)ΜΑΤΟΣ
Πληροφοοονμεϋα δ·ι την Κυ¬
ριακην πρόχΐΐτχι ,'ά συναντη-
&ονν είς φύιχόν ποδοοφαιριχόν
άγώνα αί δμάδες τοϋ Ο. Φ
II
και Ήρακλή.
Ό α^ών όντος &ά είναι και
ό τελευταΐος φιλιχός Λγύ)ν λαμ·
βαιομένου δπ' δ'ψιν διι την με·
ταηροαεχή Κυριακην άρχεται τό
πρωτά&λημα τής πόλεως 1935
—1936.
ΔΗΑΟΣΕΙΣ ΤΟΥ >
Ν ΠίίΙΪ ΤΗΣ ΑΗΠΙΙΙΤΕΥΣΕΟ!
ΑΘΗΝΑΙ 3-5-35 (τού άν
τιυτοκριτοΰ μας) -Ό κ. , Πάγ¬
καλος προέβη σήμερον ιί; δηλο')
σεις καθορ σας την στά αν των
αντιπολιτευομένων κομμάτων
είς τας προσεχεΐς βουλευτικάς
εκλογάς.
Ό κ. Πάγκαλος διεσαφήνι-
σε ότι ή στάσις των κομμάτων
τούτων θά εξαρτηθή άπό την
στάσιν καί τάς ενεργείας τής
Κυβερνήσεως επί παντός ζητή-
ματος.σχετιζομένου μέ τος προ-
θεσμίας καί τούς όρους υπό
τούς όποίους θά διεξαχθοϋν αί
εκλογαί.
ΑΙ ΤΙΜ_™_ΛιΤΜ.
ΣταφΙδες Σουλτανίναι δρ. 10 12
» ελεμϊ , γ. β
* τα^ΐα » 6 β 5
"Ελαια 5 βαϋμών » 23 20
* χοινά > 22,40
Πυρηνέλαια » ΐβ'__
Δέσηολα » ^.β
Ή άνορά ήουχος με Ελαχί¬
στας μόνον πράξεις επί Οταφ(
δών, ελαια * ·
Άπό τής 8ης μέ/ρι τής 30Γ|ς
Σεπτεμβρίου άνοίγει είς Θεσσα·
λανίκην ή Δ' Διεθνής Έμπορα-
βιομηχανική έκθεσ.ς. Κατά τόν
κανονισμόν τής εκθέσεως, τε¬
λευταία προθΐΐσμία ίιποβολής
α'ιτή ΐιων συμμετοχής δρίζεΐαι
ή 10η Αυγούστου 1935 μεΐά
τ^παρέλευσιν τής οποίας, ηί
α'κήσρις θά γίνςνται τόΐΡ μόνον
άποδεκιαί έφ' όσον υπάρχίΐ
χώρος διαθέαιμος.
ΑΙ ΠΑΡΑΧΩΡΟΥΜΕΝΑΙ
ΘΕΣΕ|Σ]
Αι θέτεις ..ΐτινες παραχωροΰν
ται εί, τού5 έκθέτας είναι δια¬
φόρων χαοιγορ ών.
<·)Θέιιις ένιύς των περιπιέ ρων έκθέσ. ως. β) Θέσεις έν τος των ύποστέ- γων. γ) Θέσεις έν τώ έλευθέρφ χώ- ρω. Ή έκτασις των θέσεων τούτων παςαχωρεΐται κατά τε· τραγωνικόν μέτρον. Αί τιμαί των διαμ^ρισμάτων διά τα Έλληνικά προίόντα είνε εί, τα διαμερίσματα έντός των περιπτέρων κατά τεΐραγ. μέτρον 20 ι βραχ. είς τα διαμερίσματα των ύποστέγων κατά τ. μ. 150 δρ. καί είς τόν ελεύθερον χώ· ρσν 100 δρ. διά τέ τα προιόν τα τού έξωτερικού οί τιμαί των διαμρρισμάτων των περιπτέρων είναι λίραι Αγγλίας 0,14,0,τών ύποσιέγω_ν λίραΆγγλίας 0,10,0 των τού έλ?υθέρου χώρου λίραι Αγγλίας 0,7,0. _Δι' ομαδικάς συμμετοχάς Κρα των, περιφερειών, οργανισμόν διαφόρων καίόμάδων έκθετών, δύναται νά γίνη Ιδιαιτέρα συμ· φωνία ώς πρός τό καταβλητέον ενοίκιον χώροΐ).