44335

Αριθμός τεύχους

288

Χρονική Περίοδος

ΕΤΟΣ Γ

Ημερομηνία Έκδοσης

11/12/1935

Αριθμός Σελίδων

4

Πρωτότυπο Αρχείο

Οδηγίες

Κλικάρετε πάνω στην αριστερή εικόνα για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες.

Κείμενο εφημερίδας

Δεν είναι διαθέσιμο το αρχείο pdf.

Κείμενο εφημερίδας
    Σύνολο σελίδων:
    ιι,δα.
    ΚΑΘΗΜΕΡ1ΝΗ ΕΣΠΕΡΙΝΗ ΠΟΛ.ΤΙΚΗ Α Κ Ρ Ω Σ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΑΡΧΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΣ
    ΗΡίίΠΙΙ»
    ΑΠΟΓΕΥΜΑ Τ
    II
    ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1936
    Κ1ΟΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ Δ'. ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 288
    ΑΙΕΤ8Τ1ΤΗΣΙ1ΙΟΙΤΗΤΒΣ ΝΙΚΟΣ Χ- ΚΑΤΕΧΑΚΗΣ | ΓΡΑΦΕΙΑ ΟΛΟΣ ΑΠΟΥ ΤΙΤΟΥ | ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΛ ΟΛΟΣ 25 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
    ™Π^ω;τΟΥΜΐΜ.ΤΗ^.Δ0Σ
    ως πρός εσωτερικήν είρήνευσιν τής χώρας. Διά την μέγα
    λην μάζαν τοΰ Λαοΰ, ή όποία έργάζεται καί μοχθή, ή
    συμφιλίωσις θά αποβή έπωφελής, πράγμα τό οποίον καί ό
    κ. Βενιζέλοςζηοεΐ. Ή ούσία ένπροκειμένω είνε δτι ό δλλο
    τε πρωθυπουργός καί δημιουργός τή; Μεγάλης Ελλάδος
    των πέντε Θίΐλασσών κΐχί δύο Ήπείρων, άποδεχόμενος τό
    τετελεσμένον, οιαγράφει σαφώς καί μέ πειστικότητα τάς
    προυποθέσεις, Ιντος των οποίων θά έξί;λιχθ,ι ή μελλοντική
    κατάστασις τής Ελλάδος. Αί γνωμαι τοϋ Μεγάλου Κρ,]-
    τόο, τοΰ διαπρεπεστέρου "Ελληνος διπλωμάτου, είνε ίκα-
    ναί νά πείσουν πάντας τούς δυσπιστοΰντας καί αμφίβολον
    τας περί τής αληθείας των λεγομένων. Μ^λιστα καθ* ήν
    στιγμήν υφίσταται σήμερον, ή άγαθή διάθεσις, άσχέτως,
    ώς είπομεν καί χθές, κομματικήν άποχρώσεως. Καί περί
    μέν των γενικών συνθηκών ίσοπολιτΕίίχς καί άνεπηρεάστου
    έξοισκήσεω: τής άνωτά ής έξουσίας δέν είνε δυνατόν νά
    γίνη μεγάλη συζήτησις, διότι τουτο αποτελεί δχι μόνον γε
    νίκην επιθυμίαν, άλλα κατά τάς μάλλον έγκύοους ιΛδήσεις
    αποτελεί απόφασιν αύτοΰ τούτου τοϋ κ. Βενιζέλου καί
    τοΰ Άνακτος είλημμένην πρό πάσης άΊλης υποδείξεως ΐοϋ
    πρώτου. "Οσον δ' άφορφ τάς άλλας συνθήκας, τάς οποί¬
    ας καί οί λοιποί πολιτικοί, τόσον τής τέως Κυβερνήσεως
    δσον καί τοΰ «χαλιβδύνου/Εθνάρχου» καί τοΰ κ. βενιζέλου
    καθήκον προπαντός έχουσι πάντες νά στηρίξωσι τάς προ¬
    σπαθείας τής παρούσης Κυβερνήσεως δπως άποκαθάρη
    την άπρέπειαν δλων των μολυσμάτων τοΰ κότρου τοϋ
    Αύγείον, καί την αγαθήν τοΰ Βασι/ έως προσπάθειαν δ¬
    πως παραμείνη Βασιλεύς των Ίλλήνοον δλων, άνευ οίασδή
    ποτε διακρίσεως έκ μέρους τού, άλλά ούδεμιδς προσπαθεί¬
    ας των σήμερον έπιζητούντων την διαλλογήν δπως παρα-
    μείνωσιν είς τάς παλαιάς έπάλξεις τής κομματικήςέμπαθεί
    άς τοΰ μίσους καί τής αδιαλλαξίας, τής μοχθηράς κακίας
    κοπάση ό Ι
    υα έκ τοΰ
    ; έρμηνείας άρχόν
    ου·
    τό μεταξύ Έλλήνων μϊσος, νά
    ήσυχάσΐ] ό δύσμοιρος τόπος. Τό 'Ίοανικόν αύτό πρέπει νά
    απο|3^ πλέον συνείδησιν διά τούς αξίους τού όνόμπτος πό
    Λΐτικους άνδρας των νεωτέςων χρόνον τή. Ελλάδος,
    τσικ φιλοδοξοΰντας νά όδηγήσουν τΑν Λαόν, νά τόν κατευ
    Θυνουν είς πρακτικός έπιδιώξεις κολυιέρου μέλλοντος. Μά
    λισταδεεφ δσον εδόθη ή αμνηστία πρέπει νά ριφθη πέ-
    πλθί ληθης είς τα παρπλθόντα, άλλά τόν πί-πλον τούτον
    επφαλλεται πρωτίστως νά σύρουν έκεΐνοι των οποίων αί
    -'■* " παρελθόντος πρέπει νά σκεπασΐνοϋν υπό λή-
    ταπρατισμός καί μεγαλυτκρα γεννσιόφρων εξαρσις.
    Παρελθόν είκοσαετοΰς δυστυχίας άποθλιώσεως ρίπτε
    χαι σήμερον είς την θάλασσαν τής λήθης. Έναπόκειται ή¬
    δη ρίς έκείνους, οΐτινες κατά τό παρελθόν χοΰτο εδρασαν
    νά βοηθήσουν είς τόν πονπσμόν τοϋ παρελθόντο;, είτε
    είς την μίαν είτε είς την άλλην κομματικήν δμάοα καί
    ίδεολογικήν παράταξιν άνήκουσι, διότι τοιουτοτρόπως θά
    εΰρωσι πρό αυτών συνηνωμένον τόν Ελληνικόν Λαόν διά
    τάς τύχας τοΰ όποίου θά εχουν νά μεριμνήσουσι, καί Θά
    προαγάγωσι τα κοινά τοΰ τόπου συμφίροντα. Ή πλήρης
    αποκατάστασις τής ζητουμένης καίποθουμένης όμα?ωΐηΐος
    είς την χώραν, είνε ή συμφιλίωσις δλων των Έλλήνων, καί
    διότι έπιθυμώμεν εΐλικρινδτ καί διακαώς νά εύοδοίΐοΰν
    αί πρός την κατεύθυνσιν ταύτην προσπάθειαι τοΰ τ,ε βασι¬
    λέως καί κ. Βενιζέλου μέ την συνεργασίαν δλων των πολι¬
    τικών τής χώρας, είς οιανδήποτε έκ των άντιμάχων παρα-
    χάξεων καί άν άνήκον εως τώρα. Διότι πρ&πει νά γνωρί¬
    σωμεν δλοι άνεξαιρέτως καλώς δτι κανένα εθνος, φυλή ή
    γένος, άκόμη δέ καί οίκογένεια μέ έλάχιστα μέλη, δέν δύ-
    νατσι δχι μόνον νά προοδεύση, δχι μόνον νά προκΰψΏ
    καί να ευημερήση, άλλ' οΰτε κδν καί νά υφίσταται δταν
    δεινώς κατασπαράσσεται, καί συνεχώς άλληλομισεΐται ά¬
    πό τό φθενερόν τής κακίας μϊσος, καί διαιωνίζει την φθο
    ροποιά διχόνοιαν.ΠλΕΪστα δύναται νά μάςάπαριθμήσηι,αρα
    δείγματα ή ίστορία, μόνον ή Έλλΐ)νική ίστορία των πατέροον
    μαο,όί άποϊοι οσάκις συνηνωμένοι καί άδελφωμένοι ήσαν,με-
    γάλα καί θαυμαστά £ργα έπιτόλουν, Ό Συγκρητισμδς τί
    άλλο ήΐο παράμία ένωποίησιςδλωντώνΚρητικώνδυνάμεων
    ίνα άποκρούσωσιν άπό κοινοΰ ϊόν έπερχόμενον εχθρόν κα-
    τά τής προσφιλοΰς αυτών ΜΗΤΡΙΔΟΣ. Ή νέα έθνική
    Κυβέρνησις υπό τόν κ. Κωνσταντίνον Λεμερτζη μδς ΰπό-
    σχεται δτι θά πραγματοποιηθή δλα τα δνειρα των Έλλή·
    νων τής συναδελφώσεω; καί τής πολυποθήΐου καί νοστολ
    γοΰς συμφιλιώσεως, θά ένσπείρη καί πάλιν την άγάπη '
    μεταξύ των Έλλήνων, «αί θά αποκαταστήση άναμφιλέ·
    κτωςτό δίκαιον είς την εμπρέπουσα ν θέσιν τού, έκεΐ άπ >
    δπου ή «κοσμογονία» τοΰ στρατηγοΰ τοΰ Σι,ρυμόνος κ.
    Κονδυλη καί τοΰ Ήθικοΰ ρυθμοΰ>, τό και,ηκρήμνισαν.
    Ημείς πιστεύομεν ακραδάντως είς την επιτύχη έκβασιν τής
    ίερδς προσπαθείας τής παρούση , Κυβερνήσεως, διότι ου-
    νηγορεϊ υπέρ αύτη:, καί την ύποστηρίζει ό ίίμερόλήπτος,
    ώς απεδείχθη έκ των άποφάσεών τού Βασιλεύς, δσιις κοΐ
    ετέθη υπεράνω των κομμάτων, ώς βασιλεύς των Έλλήνων
    μόνον, καί 6 κ. βενιζέλος έπιζητιΐ, συμβουλεύίΐ καί έπιδιώ
    κει παντί σθένει, πάση θυσία ι ό συμφιλιωτικόν καί άνορ-
    θωτικόν πρόγραμμα, τοΰ όποίου έφαρμόζει κατά γράμμα
    ό επανελθών είς τόν θρόνον τού βασιλεύς Γεώργιος. "Ο.
    τα ν υπό τοιαύτας προυποθέσεις έκκινήσομεν &ά ευρεθώμεν
    μίαν ημέραν είςΐήν μεγάλην Λεωφόρον τήςπροόδου, τής
    εύδαιμονίας καί τής χαράς, συναδελφωμένοι ώς "Έλληνας
    πονοΰντες τόν τόπον καί δγαπώντες την Πατρίδα.
    Σ™Κ»ιΚριι
    ΕΙ!
    8ΛΙΓΔΙ ΛΕΞΕΙΣ
    Π'ρέχσμεν ολίγα.- βιογραφικάς λέξεις διά τόν σημερινόν
    πρωθυπουργόν κ Κων(ΐίνον Δεμεοτζή Οντος εγεννήθη τόν
    Νοέμβριον τού 1876, διανύει δ 59 έΐας τής ήλικίας τού.
    Άναγοοίνϋ'εΙί διδάκχω > τής Νσμική; Σχσλής, κατά τό 1896
    σννεπλήβωσβ τάς οπουδάς τον επί τεΐβαετ/τ.ν είς τό Πανεαι··
    ατήμιον νού Μονάχον Έπισιρέψας είς Ά&ήνας, εγένετο ύφη
    γηιής τού Ρωμαΐκσΰ Δικαίου είς κό —ανεπιστήμιον, διδάξας
    επί δύο έτη καί άσ*ών ταύτσχοόνως τό Λικηγοο'κον έηάγγελ
    μα Άπό <ο 1910 εισήλθεν εί την πολιτικήν, καΐ εξελέγη βουλευτής ΆχχΐΗοβοιωτιίας έν ιφ συνδνασμφτών φιλελευθέ- ρων, εξελέγη δ' έαίσης ηΐηοεξούαιος τής δευτέρας Άναΰβω· θηχικής Βονίή κπ«ά τό αύτό έτος, καί έαανεξβλέγη είς τάς εκλογάς τού 1912% γενόμενος εΐνηγηιής τού πθΓϋΛθλονισμθΰ χών έσόδων τού Αράτους, τό έιόμενον έΐος ίδημοσίίνσε δίτο- μόν μελέτην επί των «Οίκοκσμικών τού Κοάτουί». Τβ 9α Νοβμββίου 1913 ανέλαβε τό ύπουογείθ' των Λαυακών έν %ϋ Κνβε νήσει κ Ελευθερίου Βενιζέλου, διαδεχθβίς τόν πα- ραιτηθέντα Νικόλαον Σΐράτσν Παοηιή&η τβ 9π Ν^εαβρίσυ τού 1914, άποσ'ΐασθβίς έκτοτε τού κομαατος των φιλελευ θέρων Την 21 Άηοιλίου 1917 μετέτχε ΐή.' σχηματισί εί- σης Κυβερνήσεως Αλεξάνδρου Ζαΐμη, ώς ύηουογδι χών Ναν τικών καί προσωρινώ; των Στρατιωτικά>ν Άκολουθήσας ίδ αν
    πολιτικήν, σννέπηξε τό πρσοδευτικόν χομμα, έν σνπράξει
    πλείστων πολιτευομένων Μβΐά χήν ησραίιηα^ν χον Πρόεδρον^
    τής Δημοκρατίας Παύλον Κουντονριώϊον, υπεδείχθη παρ'
    όλων ιω·* κομμάτων ώς ύαοψήφι,οί Πρόεδρον τής Δηαοαρα·
    χίας, χατά την δίεξαχ&εΐσαν εκλογήν χϋ 1926. Εξελέγη
    είτα βουλενττΚ, κατά τάς έκλογά; τής 7ης Νοεμβριού 1926.
    Ό Κωνσταντίνος Δεμεριζης έδημοσίιυσε ηλείατας μελέτας είς
    είδικά περιοδικά, καί ιδιαιτέρως «πβίί ά'ανκαστικής διαδο-
    χής παρά Ροομαίοις καί ταΐ» νεώτεραι, νομοθεσίαι·,» (1907)
    χαϊ «περί ευθυνής τού Κράτονς, επί χών ιταοανόμαον ηρ.ιξε
    ών καί παρα/είψεων χών ύπαλλήλα»» (1903) Έδημ^σιο·
    γ άφησεν έηίοης, έκδόσας ίδιον δημοσιογραφικόν δργανον
    τόν «'—μΓρήσιον Τηλέγραφον».
    παρατάξβις καί ιΐς δύι στρττό-
    πείια έΈυιμα νά συμτλακώσιν μέ
    την πρ ότην εύκαιρία; Τό πρό·
    γοχμμα τοΰ λαϊ υΰ κόμματος
    άνέ-ιαθεν ΰτής»ξ>·ν τοιούτον Δ ν
    ύπάρχ6ι καμμΐα άμφιβολιπ η 6ι
    σιί»Υ4ΐΟΓ, « Λράγμυια όμιλοϋοι
    μόν ' τι ν, ή πρόσφατος «αι 6/
    γύς Ιστοοια άν<ιφων«ΐ «ήμ«ΐί>
    οί Λίίϊ'.ο'ι ύπήοξ ΐμεν ή αϊώχ τού
    διχ'ίσμον, τής καασιοοφής και
    τής χακοΛαιμονιας>.
    Άλλ'- δνα πρέπει οήαεοον νά
    λησμονηθσΰν νά τοφ )ϋν δταξ
    δια παντός καί νά χυιτ ιξαιμεν
    μόνον ί>ιά την Έλλάδ',ι, νά δώ
    σωμεν νέα τοοΐΐήν των ποανμά*
    των. ΙΙο ϋΐισΐω, δαως πο^πει
    νά κλείση δ Τσαλό* .'ροκονδυλι·
    κ ής τΰπος τό στόμα τού και νά
    παύστ] ν ά άναμοχλεύη τα πα-
    ρελθόντ", νά όνομάζει "Ελληνας
    καί μή Διό:ι δέν είνε ποιέ δυ¬
    νατόν ν ά σιη>φι)ιωθοΰμεν "Ας
    ΝΑΣΚΟΥΝΤΕΣ
    «ΠΕΓΝΩΣΜΕΝΗ ΠΡΟ
    ΣΠΑΘΕΙΑ
    Οί παλαιοημεοολογϊται τοϋ
    νομοϋ μας, καο' υπόδειξιν πάν¬
    τως (ής κεντριχής δογιινώσεώ;
    τω«, κι^οΰνται καί ^ά'.ιν προ
    κα/θΰ^τες θόρκβον γύρο άτ>
    τό ή,.ερ"λονι<·«ον ζή > μιχ Ά-
    λΐ|θώς οί ά θυ,ωποι ιιύιοι 'έν
    θά είνε διανοηΐικώς έν τάξει.
    Διότι άνθρωΛθΐ ι>ϊ ολκϊ >ι Ιμμέ-
    νουσιν άδιορθώτως »ίς λελανθα-
    σμένας και πεπαλαιομένας δντι-
    ληψεις άποδειχνύουσι μόνον
    την σχολαστιχόΐητα των. Τη
    οοΰσι τούς ξηοού; καί ■ΐχρήσιους
    τύπους καί ιήν ούαίαν έγκανα
    λείπυυσι.
    ϊΥΜΦΙΛΙΩΣΐΣ
    ι Άν ιγνώσιαι, διά Ιπιστο-
    λών ΐιον ι<ά- ερωτούν μ χςιι Λθίου ση ιειου ιέλος πάντων ιί άπόιθωτοι λαΐκοί θα Ιςοιθοϋν τα- ιτναγματα μέχοι πότβ θά τούς "βλληνα;, ·1ς Ό διαβόητος Κρανιωτάκη;; έπαθε παράκρουαιν! , Είχε παθει βδβα^ω* πρό πολλοΰ, άλλά τα συμπτώ- ματ»ακόμη δέν είχον εκδηλωθή τόσον «μφανώς. Μάς ηπείλησεν άλλοτε ότι θά μάς καταστήση εύνού- χους καί ότι Ο % μετέβαλε την Έλλάδα &ΐ;'χαρίμι όπου αύτός καί οί περί αυτόν καί οί υπέρ αυτόν μή «Λνοΰχοι, θά ώργίαζον καί θά άκολάβταινον. Μάς ηπείλησεν ότι Θά μάς κάμη νά έχωμεν στόμα καί γλώσσαν νάμήν έχωμεν καί ότι μόνον αύτός καί οί ύπ' αυτόν ανθρωπόυ,ορφοι χοϊροι θά ριχον προβο σκίδα ελευθέραν διά ν' άναιύρουν έκ των κοπρώνων καί των όχετών τούς βμωμερωτέρους βορβόρους λέ ξεων....Μ«ς ηπείλησεν ότι...Άλλά πρός τί νά έπα- ναλαμβάνωμεν πράγματα γνωστά ; ! Τίποτε επί τέλους δέν έγινεν άπ' αύτά πού βπέ· σεισεν επί τής κεφαλής μας ή μοναδική έχ«δνα την οποίαν μέχρι σήμερον εγέννησεν ή σεμνή Κρήτη. Τό μόνον, τό πλέον άνέλπιστον τό οποίον έγινεν Ι είναι ή ύπουργοποίησΐς τού Κρανΐωτάκη. Άλλά καί ή συμφορά αυτή ήτο παροδική. Σήμερον ό δια βόητος Άρχιευνουχιστής έπατνήλθε καί πάλιν είς τό γραφείον τής κιτρίνης εφημερίδος τού καί έ*εί μέσα είς ώρας έγκεφβλικών παροξυσμών γράφει... Είναι αληθές ότι δέν μάς άπειλεΐ πλέον μέ εύνου χισμούς, μέ κύψιμον γλώσσης, μέ τετραποδοποίη σιν. Άρκεϊται να συλλέγη τα χυδαιότερα γλωσιικά άνθη πού φύονται είς τούς ύπόπτους καί βρωμερούς κήπους των χαμαιτυπεΐων καί δι' αυτών νά στολίζη όλους ημάς καί τού; τέως φίληυς τού κ»ί την σημε¬ ρινήν |*υ6έρνησιν καί πρό παντός τόν 'Ελευθέριον Βενιζέλον !...Είναι λοιπόν κρϊμα. νά χαθή τοιαύτη ίκανότης μοναδικοΰ καί πρωτοτύπου άνδρας. Άν αί έταίραι καί οί ν.ένχιδοι είχον Ηανεπιστήμιον, ό διαβόητος Μ ρανιωτάκης θά έπρ&π& νά καταλάβη είς αύτό την έδραν τήΐ.,.καλής συμπε^ιφοράς. Ύβρίζ«ι λοιπόν ό.....—δέν ήυ,ποροθμεν νά χρη- σιμοποιήσωμ«ν ανθρώπινον έπώνυ-ι-ον διά τοιαύτην γλοιώδη ύπαρξιν-, ύβρίςβι χ^ίπόν καί ήμά; καί τούς τέως φίλου; τού καί το σύμπ ^ν. Ηρ ιχθέςόμω; δβν ήρκίσΗη μόνον βΐς αύτό. Άφ<>0 βι6* καί άποεϊ
    δέ πώς, είτε ύδρ£ς«ι εϊ:ε δέν ύ@ρ£ζει, ή έξουσία δι'
    αυτόν *»ί τ·»ύς συν οιύ-ϊω ήι»> ό ε--->ον «»ί πάαε, μάς
    ηπείλησαν ότ^ ί)α κι^ηί}^ β'.ιίως Χϊ> «,ύτό; κ*ί ή *λί*α
    τού κ^ί ό Άρχηγός τού —-ό πασ(γνωβϊί»ς Γεώργιος
    1*.ονδύ*.ης—καί θ' αν ιτ^έψυυν τή, ΛΛθεστηκυϊκν τα
    ξι·, διά νά συνεχίσουν το έργον τής διακοπείσης
    «κοσμογον£ας», Εάν ένοήΐί,μεν λοιπόν καλώς, μά;
    ά.πίΐ>.είό αρθρογ^άφος τού «ΧΟπου» μέ έπ»νάστ*σιν
    υπό την άρχηγίαν τοΰ τέως ' %.ντιβ*α£λέως, τέως
    Ηρωθυηουργοΰ, τέως Δημοκράτου, τέως Μεγάλον
    ΟΟΙΑΚΟΣΤΡΟΦΟΣ
    Ή Ελλάς ό^όπληιθος φλ·?
    γβται άπό νήν Ιτιθυμ.αν νά εί·
    σιλθο άιοφασισιικώς χαί τα¬
    χέως είς «ήν δΐ ν τής «ναού/
    >Όοτήσεως καί τής άνορθώίε»ις
    μέ κυβ ονήιην τόν άοισων πό
    λιΐι ρν οίακοστρόφον των νεω·
    ϊέ,νων χρόνυν, ό δτοϊος εχϊ. τ |ν
    άλύγισΐον -<αί σιδηράν δύίαμη, διά νά εηαναφέ^ τό έ σθέν κοάίος ιίς >ήν κανονικήν
    τροχιάν τού χιί νά επιβάλλη την
    άπ<οεσ3ίΐ3^ν τάξιν καί έιανα φερτι τα άρθαρτα σΓοιχεΐα τα όποΐι είνε άαολύω; άναγχαΐα διά την πολιτΐΗήν ζΐϊήν τού τό¬ που μας. Αύτος έκε,ΐνος σ^γκεν τοώίβι πρόσω ιτικώς σήμερον τή' όμτισίόσύνη^ κ=ιΙ την εκϊι- μ<)σιν τή; μιγαλυ.έοας «λε,ιονό- τού Ελληνικόν Δοιοϋ. Ναπολέοντος, τέως...τέως... Αί λοιπόν! Ό δρόμ&ς είναι έλεύ3ερος! "Α, τολμήσουν επί τέλους καί μάλιστα το συντομώτερο» διά ν' άπολαύσωμεν την κ«»μι.ωδίαν πού Οά μάς «»- ροασιάσουν καί διά ν' άπα'λλα'γώμεν οριστικώς «λ* αυτών. 'Αλλ' ώ; φαίνεται ϊΐέν θά φανώμιν τυχηροί. Αί απειλαί Θά παραμείνουν μόνον απειλαί, δπα>.-, κυί
    όλαι αί άλλαι όσαι μέχρι σί ιλβρον μάς έξϊτόσΐυσιν ό
    παρ' έλπίδα Ύφυπουργός...
    Αί απειλαί θά παραμείν ίν>ν μόνον απειλαί χαϊ- η
    Χώρα θά εξακολουθήση τόν δρόμον επί :οΰ οποίον
    βαδίζει σήμερον. Οί φωνασκούντε«, δέν π-εόκειταε νά
    μάς άπασχολήσουν. Είχον μίαν δύναμιν, τήν ϊχ»·
    σ«.ν. Καλά έπαθαν. Αί φωναί των είναι φωναί άπ,ο
    γνώοβως καί ή άπόγνωσις προκαλεί πλήρη βύγχυσ^ν,
    ή δέ πλήρης σύγχυσις αί',οει τόν χαταλογιαμόν οίαο
    ποτε πράξεοις. Οί φωνασκοΰντες λοιπόν καί οί ά$χνι< γοί των καί οί όπαδοί των είναι άκαταλ^γιστοι κλι θά τούς αφήσωμεν άνενονλήτους νά λαμβάνουν τό κ* θημερινόν λου ρόν των έντός τού πελάγους των γλο*-· ωοών καί βρωμερών ϋβρεων. Ή Χώρα θά προχω ρήση τόν δρόμον της—τόν δρόμον ό οποίος μετ* ολίγον θά φέρη είς εκλογάς «αί την άνοοόν μας είς την Αρχήν. Λύτή είναι ή εξέλιξις την οποίαν θά έχουν τα πράγματα—ή μοιραία εξέλιξις, ή ρυθμιζομένη απο ακρίβειαν μαθηματικήν. "Ωστε άς τό χα>νεύσου* οί
    λικνιζόμενοι άπό τα ώραϊα δνειρα τής επανόδου είς
    'τήν *·ΐξουσίαν καί οί απειλούντες Γήν καί Ουρανόν
    μέ κινήματα καί δικτατορέας. .
    Θά έλθωμεν λοιπόν συντόμως εί; την '^ρχήν
    ημείς οί «ήττημένοι» τής 1ης Μαρτέθυ, ημείς οί
    όποίοι—κατά τούς τέως Κυ£ερνητικούς—δέν ΰπήρ-
    χαμεν πλέον, ό"χι διά νά έγκαθιδρύσωμεν Β»νιζ*λ«-
    κόν Κράτος, δχι διά νά έχδίκηθώμεν όσα αΐβχη
    έΐϊράχθησαν είς βάρος μας, δχι διάνά εύν>>υχίβωμεν·
    οΰτβ διάνά κλείσωμεν στόματχ καί νά πνίξωμεν λαι
    μούς. Οά έλθωμεν είς την Αρχήν μετ' ολίγον δια
    νά έπαναφέρωμιν τόν τόπον είς τόν δρόμον τού
    Θίοΰ, διά ν' άνοινιοδΌμήσωμεν ό,τι ό αήβικός ρυθ·
    μός» «αί ή ««οβμογονία» κατεδάφισαν, άλλά καί Ι$ιά
    νά έπχν<»ρθώιω.*.εν όσχ δ'.επράχθησκν είς βάρος τι¬ μίων άνθρώπων χα.ϊ βιοπαλαιστών φίλων μας -ίκα- νών ύηαλλήλων κ*ί μοναδικών αξιωματικών. - "Ας μή ναμισθή όμως ότι θά έπαναλάβωμεν την παλαιάν αθλίαν ταττιχήν, όϊ»ν αφίναμεν τόν κίτρινον τύπον νά οργιάζη καί όταν σπουδαίας θέσεις είχαμεν άναθέσϊΐ — καλήτ^πίστει — εί; ανικάνους καί υπό πιους άνθρώπου;, έκ των οποίων προήλθον οί σημε ρινοί φωναακούντες. Τό Κράτος τό οποίον θ* ανα- δημιουργήσωμεν Ο ά ·ί»αι Α4.ράτος είς τό οποίον οί άσυνάρτητοι έγωπαθεϊς δέν θά γίνωνται οικτάτορες* οΰΐε χυδαίοι παρά^ρονες ύφυπουργοί. Καί τό Κρη¬ τός τουτο θά παραδώσωμεν μέ ύπερηφάνειαν έδραΐον είς γενεάν γενεών. ΣΤΥΛ ΦΙΟΡΑΚΗΣ ΒΑΣΥΣΗΜΑΝΤΟ ΤΟΥ κ. ΒΕΝΙΖΕλ ΔΗΛ IV ΕΙ ΙΣ ΗΝ 4ΗΝ ΣΕΛΙΛΑ
    11 Δεκεμβριού 1985
    —Α ΜεΚΑ»
    ΡλΜΟΦΙΜΑ ΧΕΑ
    Τ ό πρώτον στρατιωτικόν νο-
    σοκομεΐ ·ν πού έφοδιάσθη μέ
    ραδιόφωνον διά νά άνακουφΐζχ)
    καί.νά ^ΐίΐαγΓαγΌ τούς τραυμα
    τΐας χαΓτούς άσθβνεΐς είναι τό
    τού Μόνς τοϋ Βελγίου. Ή εγ¬
    κατάστασις τοχρβιλεται είς τή" Υβν
    ν«*ιοδωρίαν τοϋ κοινοϋ, τή ιρω-
    τοβουλία μιας εφημερίδος.
    Τι λέν αί έδώ έφημβρίδβς μας;
    βά μποροθσαν νά άναλιψουν
    μιά παρομοίαν πρωτοβουλίαν
    διά »ά 8φοβιασ»Β Λ κόλασις της
    _ηΙνας Λόγχας μέ δνα οαδιο
    Ι ΔΕΙΑΙΝΑΙ ΣΚΕΨΕΩΣ-
    φωνοι;
    Ή εφημερίς «ής Φραγκουρτης
    δημοσιβυει την ιστορίαν^ ενός γι
    γαντιαίου γβρμανιχοϋ ΰδροπλά
    νού 10 τόννων, τό οποίον &παθε
    ««άν ντί μοτβρ» δχαχ, λέν οί άε
    ροποοοι δνφ πβτθΰσβν άνωθεν
    τοΰ Ήκεανοϋ, χαί προσβθαλασ
    ■ 'βώθτιίν άναμονχί βοηθειών.
    Χάρις είς τό Ράδιο κατώρθω
    σβ νά τεθϋ βίς επικοινωνίαν μέ
    την πλησιέστερον αεροκοριιήν
    βάσιν, χαί Ιπειδή ό χαιρός ήω
    θαυμάσιοςτό πλήροομα δέν βΐχβ
    χαμμία ε^τνΆοοσι τοΰ κινδύνου,
    δκτός τη; πείνας. Τότβ 6 πιλό
    «ος Ινβθνμή'θη διι 2να Ζβπελιν
    δΊτρεπβ νά περάση άπ' έκεΐ. Έ
    ζήτησε νά τεθή εί; ραδιοεπιχοι
    νωνίαν μέ αύτό καί τοΰ ανεκοί¬
    νωσε: «θέλομεν ψηιό γουρουνί-
    σιο, πατάΐβς, τέσσαρας μποτΐλιες
    νερό χαφε χαί γάλα. Βαλτέ τα
    δλα σβ Ινα χαλάθι καί ρίψβτέ
    τα μέ Ινα σχοινί. Καί ώ τοΰ
    θαύματος τό Ζέπελιν πέρασε
    κοί τούς έρριψε δτι εζήτησαν.
    Πολλαί σταθμοί ευρίσκονται
    σήμερον υπό κατασκευήν βχτός
    «αΰ Ελληνικόν. Εί; την Γερ¬
    μανίαν κατασχενάζεται είς τό
    ° Στόλη—Πομερανία. Είς την
    Αΰστρίαν δ σταθυό; Βιέννης
    II
    5 Κρΐ, 6 οποίος θά βγκαταστα·
    θ^ εί; τό ύπουργ«ΐον Έθνιχής
    "Αμύνης. Είς Βραζιλίαν είς τό
    ^Ριον ΊανέΙοον. Είς Αίγυπτον
    ->ί νέοι μικράς δυνάμεως εΐνβ υ¬
    πό κατασκευήν εί; Κάϊρον καί
    Άλεξ)8ρ8ΐαν καί τέλο; είς Πάλαι
    στίνην είς τα πβρίχωρατήςΐϊγίας
    πόλεως άποπερατώθησαν τα κιί
    ρια δκου θά άνυψοοθή δ σταθ
    μός20Κ. Κ
    Είς την Ρωσσίαν είναι δ τόπο;
    πού 6χβι διαδοθή περισσότερον
    «ό αλεξίπτωτον. Είς διαφόρους
    ίπιδεξιώτατε; άσχήσεις των άλβ
    ξιοοωτιστών οΰτοι περιέγραψαν
    τάς βντυπώσβι; των κατά την
    πτώσιν; χάρις είς έ"να μικθόφω
    νόν καί Ινα πομπδ βραχέων χυ
    μαΐων ίφηρμοσμένον Ιπί τοθ
    στήθους.
    Ραδιόφΐλας
    ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ
    Διά τούς Γεωργικούς
    Συνεταιριομούς καϊ Ά μ
    πελοκτηματίας τη ς Νή
    βο> Κρήτης.
    Κατόπιν αδείας «ών Κυββρ
    νήσεων Ελλάδος καί Ιταλίας
    είδικώς παρασχεθείσης ή ·Ρα
    φινερ/σ Τάλως», ίχόμησβ καΐ
    Ιναπόθήκευσε είς «άς έν Ή
    ρακλείφ αποθήκας «ής φορ·
    «ίον θείον «ού γνωστοϋ καί
    άνέκαθεν χρησιμσπσιουμένον
    Ιν £ρι,·ο τύηου ΦΔΟΡΙΣΤΕ
    ΔΑ ΠΡΙΜΑ αρίστης ποιόιη
    «ο< έκ 1500 τόννων περίπον. Ή αδεία ου* τη παρεσχέθη εί· ΑΊκώς είς την <Τάλως> πρός
    κάλυψιν μέρονς «Αν ίν Ίτα
    λία χρημά«ων τής έκ πωλήσε*
    ως έλαιολάδων,
    Ή Ραωινερία ηαρ όλον ό-
    •ι εΐχε συμφερούσας προσφο
    ρά( πρός διάθεσιν ολόκληρον
    «ού φσρτίον είς Πβλοηόννηαον ,
    Ιπροτίμησε νά Ικφορνώσα «ού
    «ο Ιν Ηρακλείω διότι είς ήν
    περίπτωσιν αί πρός «ήν "Ιτα¬
    λίαν έφοομοζόμβναι κυ*>ώσεΐς
    1{ακολόυθήσοιιν μέχρι Μαρ·
    «ίον, όπερ ουδόλως άπσκλειι-
    «αι, ή Κρι,τη θά έμενεν Ανευ
    θείον.
    Παρακαλούνται όθεν Οί
    Γετορνικοί συνεταιρισμοί, οί
    αμπελοκτηματιαι, οί μεταπω-
    ληταί καί οί λοιποί ένδιαφε-
    ρόμενσι όπως Ιν«ός προθεσμί·
    άς μηνός άπό σήμερον προ
    βούν είς «ήν προμήθειαν ά
    νανχαισνσης αυτοίς ποσότητος
    καθ" όσον ηέραν «ής προθε*
    σμία; ταύτης ή έταιρεία θέλει
    μεταφσρτώσει εντεύθεν διά
    «ήν παλαιάν Έλλάσα «ό «υ
    χον Λλβόναομα.
    Ή «ιμή πωλήσεων κανονι-
    σθι^σεναι ΙηΙ «ή βάσει «ών έ-
    πισήμα,ν τιμολογίων τής Τρα
    ηίζης τής "Ελλάδος πλέον
    έξόδων Τελωνισμού καί άσφα
    λίσιακ καί ίνός μιχρού ποσο¬
    στόν πρός μερικήν «ούλάχιστον
    κάλυψιν των γενίκων έξόδων
    καί «όκων τής Έΐαιρίας καθ'
    ίσον αυτή μή άσκούσα συστη-
    Μανικώς «ό εμπόριον τοϋ θβί
    •ν οτ)δέ επιθυμούσα νά εκμε¬
    ταλλευθή «ήν περίστασιν τής
    4ΐεΛΗ«λ«ΐσΐ«ΜΟ«Ι|«θ{ «ΜλΐΙ
    ΘΗΡΙΟΗ ΑΙΜΑΤΟΣ
    Τό τβοαιώδβς χτΐ βίχονιχό
    ίϊδοολο της «ολιτικής διαμάχης
    μέ τό συχαμβοΛ, άσχημάιητο
    ρύγχος τού ρούφιξε καί πάλι
    ποοχθές στό χωοιό τοΰ Κρου-
    σώνο; ίϊφθονο άχνιστό αΐαα,
    γΐά νά τό ξ?οάση ΰσιεοα σιϊν
    πβοάσει λιγη ώοα στά άποκάθια
    τής λησμονιάς, δχρηστο χωρίς
    καμμιά ζωΐκή άξία.
    Λιγη ω^α πέρασε οΰΐΒ κάν
    λβπτά η δευτερόλεπτα.
    Τόσο έχοβιάστηκε χρονικό διά
    στημα γιάνάχορέση τό θηοίο τα
    βάςβαρα Ινστικτα τού, νά χορ-
    τάσα τή δεϊψα τού στό άχνιστό
    αϊμα (χθώων ύτάρξβοον, νά χύ·
    ση άπό τα αύλάχια τοϋ ανθρω¬
    πίνου σώματος τό άψύ καί γάρ-
    γαρο κόκκινο νερό.
    Γιαιί εΊσι μόνο είνε δυνατό
    νά εύχαριστηθβ,νά ίκανοποιηθΐ
    τό θηρίο τής πολιτικάς δια¬
    χης, μ' δλες τίς άνήθκες Ι-
    Λεεινέ; καί συχαμε^έ; δ^έξβις
    τού, μέ τίς κτηνώ5ικ«ς οομές
    τό χαρακτηριζει.
    Τό βλέπετβ, γιά μιά στιγμίι
    «Χ8ΐ πού Ομιλεί μπροστά στούς
    ?1 τυχους πανηγυρισιάς καί γλεν-
    τιστάς τής παρέας νά δρμα μέ
    πρωτοφανή δομή λεαίνης, νο
    ξβσχίζχ) μβ τα άγκυλωτά δόντια
    τίς σάρχες, τί; ζωντανές καί θερ
    μβς σαρχβς, τοϋ θηράματός τού,
    πού τόσο καιοό παραμόνβυβ
    χαιροφυλακτοϋσβ νά τό φέρη
    α' αύΐΌ τό σημβϊο. "Επειτα πέ·
    φτει άναίσθητο άποχαυνωμένο.
    Γβμάτη ή κοιλιά τού άπό ζοον-
    τανές οάρχες, τό μαϋρο κι" άπαί
    σιο ?ογο τού, τό εχει άποτβλειώ
    σει μ' δλβς τίς λεπτομερείς,
    πού τοΰ δρίζβι τό βάρβαρο καί
    μουζίκικο ίνστικτό τού.
    Δέν τό βαοαίνει πειά τίποτε.
    Ό σνγχωριανός τού, δ πλα-
    γιανός τού γβίτονας, δ παραστά
    της τού στΐς δύσκολες ύποθέ
    σβις, δ βοηθός τοΰ πόνου τοκ,
    δ συναντηλή ττωρ, δέν ύπάρχει
    πειά στή ζοοή, έπέταξε στίς ού
    ράνιβς σφαΐρβς τοΰ αγνώστου,
    στί; ζώνβς τοΰ νοητοΰ βασιλεί-
    ου, σιίς αίώνιες μονε;, τοϋ άδή
    λου κράΐους, έκεΐ πού χαί Ιμεΐς
    μιά μερά άργά η σύντομα ^χο·
    μβ προοριστεΐ νά πάμβ.
    Τό θηρίο αύτό οέν ή?>»έσθη
    μόνο στο φόνο τοΰ ενός, όεν
    ήτο αρκετό τό α!μα
    νογιαννάκηι άλλά δζήτβι νά χϋ
    χι' ά'λλο. Έτπαυμάτισε σοβαρώς
    καί ίλαφοώ; κι' ά'λλους άπό την
    ΐόια παρέα:
    Καί Ιδού, Ιγλέντιζαν οί Φιλε-
    λβύθεροι πολΐιες τοΰ χωρίου
    Κρουσώνος στό σπίτη τού προέ-
    δρου—πρόκβιται περΐ τοΰ πρώην
    πρόεδρον τοϋ χωρίου γιατΐ ή
    πολιτιχή τοΰ ήίΗκοΰ ρυθμοΰ
    έβ^λβ χέρι καί σκΰ, α!ρβ«
    τούς δρχονΐας δλων των κοι-
    νοτήτων γιά νά Ιδρύση τό πρρί-
    φημο κράΐο; τοΰ Άντιβελιζελι-
    σμοΰ, καί τό δποϊον ευτυχως
    δέν ήμπόρβσβ νά τό επιτύχη,
    γιά λόγους δνεξαρτήτους τή;
    θελήσεως καί τή; ίιτιΐτυμΐΌ.;
    τού.—
    Ό αποθηριωμέο; χομμαιάρ-
    χης καί άρχιμουζίκος — τίτλος
    πού τοΰ πηγαίνει πάρα πολύ—
    ηθέλησε νά ίπιβάλη τάς κομμα-
    τικάς τού επιθυμίας χαί σέ ςένο
    χύκλο, σέ ξένο περιβάλλο, βχτός
    τής δικαιοδοσίας τού, κοί τής
    αρμοδιόιηιος τού.
    Άντί μιας παρατηρήσας, άν
    τί νά δμιλη-ιυ σάν «νθρωπος
    κι" όίν μή είνε χι" δλας—αμφι¬
    βαλλομεν πολΰ—ήρχισε νά φν-
    τβύχι σφαΐρες, νά ανοίγη τρύ-
    πες σέ σκρκβς, άπ' δπου ήρχι¬
    σαν πηγέ; νά ρέουν καί νά πο-
    τΐζουν τό πολυβαμμένο χώμα
    τή; δυσμοίρου τής νήσου μας.
    "Εχβΐβ καμμιά ςρορά τύχει σέ
    σκηνή νά τιμωρ^ άδελφός την
    άδβλφή, τι χαί δ έρωμένο; άκό·
    μη μέ τόν Ιθικό τού νόμο, μέ
    τό πβρίφημο Άλβανίτιχο «άοτβ
    ντούα ο{!> τή παραοτρατημένη
    άδελφή, την άπιστΐσασα σύζυγο
    την άπαρνηθεΐσα Ιρωμένη;
    Θ ι υίίΐτίρετε τό δργο των.
    Μιά τέτυια περίπου αποστόλη
    Ινόμιζε πώ; έκτελοϋσε χαί δ δρά
    στής τόόν Ιγχλημάτων δ Τζου·
    λιας στό χ^ριό Κρουσώνα
    1. ΡΙΑΝ02)
    Μ.1ΡΑΧΜΩΙΠ5
    ΚΑΣΤΡΙΝΑ
    τοΰ Άντω
    Την ξέοετε;
    Πί·)χθέ; την Κυριακήν «ΐτα-
    με πώ, τ-ανε νοτιά, καί άιό τις
    χαταρ ιαένβς, ίξ άπ' πά Δέν
    φ ιντάζομαι να μή την αντελή¬
    φθη κανίνας; "Έ! τώρα νά οάς
    πώ συμβαίνει καμμιά φορά νά
    μή μπορεΐ χανείς άπό τού; Κα-
    στρινούς νά την γνωρίση γιατί
    βεβαία λίγε; φορές τό χρόνο μά;
    Έν τούτοις δμω; στά εξοχιχά
    χέντρα ήταν ρχετοί γλβντζέδες
    έννοΒΪται δμως, ότι οΐ περισσό·
    τεροι διβσχέδαζαν ϊΐ; χά οΙ»ο-
    γενειακά δκμερΐσματα άιτοφεύ-
    γοντας ου" ιω την ενόχλησιν της.
    Θές δέν θές
    Προχθές ήταν ή §ορΐή τήί
    "Αγίας Άννας ποάγμα, πού
    βρήχαν την εύκαιρία νά έοριά-
    σουν χαί ή Άννοΰλες, ή Άννί-
    κες ή Άννες, χαί ή Άννέτες
    δπως συνηθίζουν νά τίς λ?ν στή
    Μακεδονία.Έ;αίρ6σινέ<αμεόπως ?καθα τ*ι κυρά Άννίκα γιατί λέβι θέλησε χι' αυτή ν' ακολου¬ θήση, τού; μή έορτάζοντας, πού τό παράχαμαν τώοα τελευταία μέ τό νά σοΰ λένβ—δήθεν, δέν έορτάζφ ου τε δέχομαι έπισκέψεις διότι κτλ. Συνήθβια βλέπετε πού καθιε- ρώθη σκοπίμως γιά νά γλυτώνχ] χανείς τα Βξοδα. Άλλά τί; πε ρισότβρες φορές.άποτυχαίνβι για τί σέ βάζουν μέ τό ζόρε οί φίλοι σου νά άδιάσ|];... τίς τσέπε; σου. *♦* Τό Μουσείον Κ ι* Ινα καινούργιο Πολλέ» φορέ, τυχαίνρι κανείς νά χάση την άκριβή διεύθυνσιν ενός μ ρους πού Ιμβινρ γιϊ μ:ά νύχτα μόνο, χι' αύτό ασφαλώς μόνο στΐς Μβγαλουκόλεις συμ βαίνει. Στό Ήηάκλειο δμως, ' εί^αι τρ-μεριν νά συαβΐίνΒ ^"« | τέ οιο πράγμιΐ Καί ίν τούτοις ι την δ «α θε χθές κάποιος πού την ' έ ιομένη τό άηόγευμα δέν μπο- ροΰσε νά βοί τό ξβνοδοχίΐ . ποΰ ίμεινε. Τό φινάλβ ή.ο νά τόν πάρουν μυρωδιά τα λαγοονικά ττϊς 'ΑστυνομΙας μας, χαί νά τόν χρίνουν γιά υποπτο. ♦ * Τό Κάφενείον Αθηνοΐκόν Έσπευσμένως τό Μουσεΐο τής πόλβώς μας χατεδαφίζείαι, μησέ χαί τή Κυριακή χαλά χαλά δεν άργοΰν οί Ιργάΐβς. "Οσο χι' &ι έφωνάζανβ οί Κ ασ τρ ι ν οί δέν είσηϋθύστηκαν οί ςρωνές χαί πή* γαν σία χαμένα οί ένέρ/βιές τού; πού κάνανε γιά τή διατη- ρησί τού. Καλόν ήω νά ε'μβνβ τό πά- λαώ κτίριο καί νά εχρησιμο¬ ποιείτο γιά κάποια δλλη άνάγχη, ώ; λόν/ου χάρι ώς Γυμνάσιο, ώ; Β.βλιοθήχη ή υίαδήκοτε 3λ- λη άνάγκη τή; πόλεώ; μας... ♦ Ή Μουσκή Μετά μεγάλης μα; χαράς πλη¬ ροφορούμεθα δτι δ κ. Φρουζής πρώην διευθυντής τοΰ χαφε- νείου «Εθνικόν» πρόκειται έν- τό; δλίγου νά αναλάβη την διρύ θυνσιν τοΰ «Άθηνι ϊ .ου» Γι' αΰτό γίνονται δλες οί σχετιχές πρόΐταρασκευές γιά νά παρουσκ» ζή Ινα καφ-νεΐαν μέ δλα τα απαραίτητον Θ) αποβή ενα άπό τα καλυτέρα κέντρα τής πόλεώς μας, γιατί εΐνβ γνωστή ή ένεργε τιχόΐης τοΰ χ. Φρουτζή. Ή Κα ΔΩΡΑ ΙΕΡΩΛΗΜΟΥ μοδίατα Γυναικείον φοιιεμά μάχων αφιχθείσα έξ Αθηνών άναλ μβάνει πάσαν καλλιτε χνικήν εργασίαν είς την οί χίαν τγ/$ παρά τή κ οδόν Βίαν νόν. Μία επίσκεψις άρκεί. 1—8 ΑΝΤΙ ΜΕΙΟΑΟΥ ΒΟΡΟΗΟΦ Τανώσατί τόν οργανισμόν σας μέ τα Τή Κυριακή έξβτέλεσβ στΐς Τρείς Καμάοες ί) Μουσιχή τοΰ Δημου μας δτό την διβύθυνσι τοΰ καλοΰ χαί έέκτου μουσιχοδι- δασκάλου κ. Ιωαν. Δελιβασλη άρκετά ώοαία κομματάκια. Γιά τα δποΐα άρκετά εΰμΒνή σχόλια Ιγιναν μεταξύ των φιλομούσων χαί μουσικομαθών τής πόλεώς μας. Τέτοιοι βεβαία Μονσικοδι- δασκάλοι, μέ τέτοια όρεξι καί §πιθι>μΙ"α τού; άξ'ζει ?να μεγάλο
    ευγεγιά τίς καλές προσπάθβιβς
    πού έπιθυμοΰν νά δβιξουν στό
    κοινό.
    ΤΥΠΟΙΣ «ΚΡΗΤΙΚΑ ΝΕΑ»
    Ι-ΟΝΟΟ
    Ι7αρασχευάζονται μέ εί
    διχούΐ άδένας καί δι' αν
    τό τ» αποτίλίσμτα είναι
    άμεσα καί ή εύίξία κα ||
    ταφανής. '—γκεκριμένα ν ^
    πό τοΰ Μνωτάτον Υγει 1
    ονομικού Συμβάν
    II
    όν.
    Γβνικοί Άντιπρόσωποι:
    Α. Β. Κολοκνθά;
    χαί Ι. Γ. Βαγενάς
    Ανκούργον 7 Τηλ. 23
    450.—ΑΘΗΝΑΙ.

    Φαρμακείον κ
    6η καί κ./επβσά"κη
    καινουργή Ηλ εκ
    φ κβιμΐνη 6» %β Χά
    νίων—ΙΙόρτα.
    ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΝ
    ΞΥΛΟΥΡΠΚΗΣ
    ΜΙΟΪ
    Τό νέον Στιλβωτήοιον
    Πέτρου Παστρέκίνη άνα-
    λαμβάνει πάσης φύσεως
    αλλαγήν χραμάτων είς'
    δερμάτινα καί Καστόρι- |
    να υποδήματα άντί 15
    δραχμών. |
    Στίλβωμα ύποδημά-
    των 1.ΚΟ.___________|
    οθή είς «ήν είσπραξιν «ών ύπ'
    αυτής δαααντιΦίν%ων άνευ πε
    ριθωρίου κέρδσνς. < Έν Ήοακλβίω τ0 5 Δεκεμ βρίου 1938. , (Έμ «ού γραφείον τής *Ρα Γάλως. ΕΚΤΕλΟΥΗΤΑΙ ΟΑΝΤΟΣ ΕΙΛΟΥΣ Κ0ΪΦ1ΜΑΤΑ ΕΙΣ ΤΙΜΑΣ ΜΙΧ»! ϋίΙΙΙΙΙ ΑΡΓΟΚΤΥΠλ ΗΚΑΡΔΙΑΜΟΥίϋίΐί Περνώ καλά. Στ ήν ήλιχία πού εΐμαι ϊέν πρέπει νά ηαραα<3νιέμαι Δεν αγάΐτηοα παρά μ?ν£χ;α μια γυναΐχα, τή δική μου τί], οκοίχς ήίαν άπό τίς σπάνιες :μό εί Σελίς 2 ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ νννννννννννν/νν»νννννν<νν»ννν/νννννι ΑΝΑΧΩΡΗ-ίΐΙΣ— •Ανε¬ χώρησεν ποοχθέ; οι' Αθήνας δ κ Μιχαήλ 'Αλΐκιώΐης. ΒΑΠΤΙ2ΕΙΣ. - Την Παρελ θοΰσανΚυριακήν είς τόπροάστει- όν Πόρος ή κ. Μ <ρ(να Μιχ. Ντίρλα άνεδέξατο τής Κολυμβτί θρα τό χαρι» ·>μένο άγομάχι
    τοΰ χ. Έμμ. Μ τ ■ά ονομάσασα
    Νικόλαος—Πλαστήρας.
    Ιχω υ,λΑ^λ πιά συγγεντ] α' αυτή
    τή γή. Τα δυό τβλΐυταϊα μου ξχ
    δέλφια Σελιμαν Λέχτε.φελντα έ
    πέθαναν κι' αθ:ά. Ιμαι μ^νος
    ΕΙμαι 78 χρο·©, περνώ μι» τ*ρυ
    χη ζ'«ή, διαβ^ζω, κοιμίμαι, κα.1
    άναπολω Τώρα λοικίν'που σδς
    εξέθεσα μιρικά Ιπό τό παρελθόν
    μου 1>χομαι χύριε ατό θέμα τή;
    συναντήσεως μας Ό φίλος μου
    Ά/.φιερίνι μέ χΛχίαχηα* 1ήι.*ρο
    ή; κατασταβ>ως. Ξαίρω δ:ι στή
    Νέοι 'Γόρχηχατ.ΐΛτήσατε ιή< χιρ διά μια; διαε<ατομμυριούχοι> φί
    ροντας τό λαμπρο δνομί μου. Ό
    φίλος μου, μοί} εξέθεσε έπίση; δ
    λα τα σχέδια τοθ ανιδιοτεΛθΟ;
    -ιχεδίου τού γιά τή μεγάλη ίδέα
    3*ίρω δ τ: τό κ^,λλ τ«ρο> μιοθ'
    γιά νά φΗασετε στό σκ-;πό σα^
    είναι νά α&ς προμηθεύσω ΐό δ·
    πλον πού σ3; λείπει, δηλλδή ίνα .
    τΐτλο. θ*ιω λοιπίν τό δικό μου
    στή διαθεοί σα;. Δέν ίχω παιδί.
    Ηα γίνεται σεΐς Κι* ίστι προο
    φέρω χι' έ (ώ χάτι ατή συνεργα
    σία τοθ φΐλου μου. Μή νομίαεΐε
    5τι ζητώ τίποτε εί; άνταλλαγμα.
    'Όχι. Τοθτο μόνο. Νί φέρκε τι
    μίως χαί ενδόξου» τδ/θμα μου χαί
    ά βοηθήαετε τόν κέμητα Άλφι
    ερίνι νά πραγματοποιηθή τδνειρό
    τού.
    * *
    Ήταν Ιντιχα ή ω?π κ' άφήοα
    με τόν πρίγχηΐτα Σελιμ^ν. Ό
    ΆλφιερΕνΐ περαοε τθ χέρι τού στό
    διχό μου καί εΐπε:
    —Β'έπετΐ, θά είναι πολύ κα¬
    λά... Σε 66ο ή^έρες δ δκηγόρο,
    τού θα λα·ονίαη τα χαρτια. Ό νό
    τού έπιτ(.έπει να σ&ς υ(3αε
    τήση. Ό ύχ» ος θά περάση άπό τα
    τού στά δΐκά σου. βά ένερ
    δπως καί στό Παρίσι χ-ια
    δ τίιλος καί ή νέ α υος
    α τό γρτ^γορώτε' ο. Καί
    , δ έφτ,,ιΐριος ιή, Πρεσ
    βείας θά θέση τα δοο ίάχιυλά
    πάνω στην μηχανή τής ίερο
    τε-νεατίας χαί θα γίνη χαί ό γά
    Τί &?& είναι;.. "Εντεχα
    χ(.σι.. "Αν θέλΐτε νά μέ ου ν
    ΐροφίψιτε, θχ οα, πίω νά πε
    ραοτομ· Λΐγο την ώρα μα; κ ο ντα
    ο! μια γυναικα ' Ετσι θα βγ&Ομε
    πό ν χι' απ' τίς σοβαρέ; ουζη
    χήα»ις.
    Ένα παληό ταξΐ περνοθσε Ό
    'Αλφΐιρίνι ιο ^ώ^αςε κ> Ι μ«; ώ
    δτ,γηοε σιοι) Μπελα Σ £τα»λ, χον
    τα οτη Ν*« Άγορά.
    —Δ»ν θά γνω^ίζεςε τό Μΐτέλα
    Σνίτσελ. ΤΗταν χάπο ε διτααηι
    σιής τού άρχιοΌυκος ϋτεφ*ν—Γε
    ωργίου. Ήτ*ν εύνοουμβνος της
    Άρχιδουκίοη., χαί έκμετοΐΛλευό
    τα· ε τα πά»τα για νά φουοχώ η
    τό παρτοφολι τού. Στα 1»18 πού
    δλοι ύ. δοθκες χατεστραφησαιν αύ
    τος πούλησε χαί τα τεΛΐιιτ^ΐα έ-
    πιπλάκια τοθ μιγάρου κ' ίρτιασε
    ίνα καμιαρέ δΐι&υ διασχΐδ^ζ(ι κα
    νεί; ύηίροχα . ιγά, αιγά θα χερ-
    διοη ίόθΛ «ου θι έξλγοράβη χαί
    τό τεράατιο μέγαρο τοθ 'Αρχι
    ος.
    —Μά πρό όλίγου.. μοθ μιλέσα
    τε γιά μιά γυναϊκα ή όποι«... θά
    σας ήτο ϊσως άγαπητή είς τό πα·
    ϋΛθόν γιά νά τή θυμόααστε χαί
    "Α,ναΕΉΛίληΜούβχα... Μιά
    Βιεννέζα ή μάλλον μιχ ΚορινΟΙα
    τοθ Κλαγκενφουρτ.
    Είναι χορευτρκχ ι&ρα ατ,οθ Μΐιέ
    λα ΣνΙτοιλ. Είναι πολύ χαριτω
    μεννι.
    Φΐάσαμι. Την πόρΐα σχέπαζαν
    > μεγαλες χουριίνες Χ'.τρΐνες.
    δΐλβχζβ ΧΑν·1( οέ διάφο
    ρες γλώσοες.
    (ΆχολουθεΧ)
    Τα ρ
    ΰ νά τού; ζήση
    ΑΡΡΑΒΩΝΕΣ - Προχθέ;
    έσπέϋαν εί; Άρχαναις δ κ, Γε-
    ώργιοςΜ ιουνάκης Ιμπορος χαί
    ή ό)νίς Ίι.λένη Ν. Δ^ακά«η 8-
    δωσαν αμοιβαίαν υπόσχεσιν γά-
    μου.
    ΠΩΛΕΙΤΑΙ χοροελλιαστιχή
    μηχινή ίν χαλη τιαταστάσει.
    Ιΐληθ'φορίαι πας.ά τό Ζ?ν(θ
    Κέντρον.
    εϊΕιΠηγεΓ
    Ό κ Ζαναρίοις 4. Τιτάνης
    κονρεύς κ->τέθβσεν είς την
    χοινόιηια Πυρνοϋς Μαλεβν-
    ζΐον δραχμάς 2 650 εί: ανή-
    μην τής αλησμονήτου ανζύγον
    τού Παρασκενσύλα;. Γιτάκη
    «ό γίνος Σίαματάκη.
    ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ
    Διά δσους οίκοδομαΰν Σαντορι-
    νιό θη ·αϊ*ή Γή ψιλοχοσ-οινι-
    σμέη στοΰ Βαρδιιβά
    Λιμένα Ηρακλείου.
    ΚΑΡΒΟΥΝΑ «αλά πρρ(φημα
    των Σφακίων θά βρήτε στό
    χαΐκι π«>ύ βρίσχεται στό λιμάνι.
    ΠΩΛΟΥΚΤΑΙ φυτόρ-α Σουλ
    »»ι·ι άυιστης ποιΟΓηιος παρά
    τοΰ κ. Γεωργίου Βαρδ βότ παρά
    τόν λιμένα.
    ΔΗΛΩΣΙΣ
    Φέροο είς γνώσιν «ού άξιο
    ΐίμου οίνου ό«ι διαλυθέντος
    τού σννεται>ισμσύ ύιό «ήν
    έπωννμ αν.
    Πρακτορείον Έφημε
    ρίδων Έταιρίας Έλλην ι
    κου Τυπυυ, καί Καπνοπω
    λείον
    Λαμπρόηουλος Μακρυ
    μίχαλος άπό τή Ι ής Δεκεμ
    βρίου 193ό έχασιθς των άνω
    αννίταΐρων έργιζεται είς τό
    έ£ή« δι* άιθϋΐκάν καί μόνον
    λογαριασμόν ι ου.
    Ιωάννης Μακρυμίχαλος
    ΤΗ ΜΥΑΛΛΛ ΣΟΥ
    ΜΕΗΡΕ ΜΟΥ
    Ε Ι Μ Ε ΕΠΗΜΩ
    ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ^ ΗΠ1 ΤΟ ΚΕΨΗΛΙ ΣΟΥ!
    ΠΕΡΙΟΔΗΥΟΝΤΒΣ
    ΠΑΡΑΓ1ΓΩΙ
    Διά τήνάσφαλιστικήν
    'Έταιρεία
    ΕΘΝΙΚΗ ΖΟΗ- ΚΑΛΗ ΠΙΣΤΙΣ
    λΐισθός καί ποσοστά
    ίκανοποιητικά
    Πληροφορίαι παρά τφ χ.
    Γ. ΘΑΛΑΣΣΙΝΩ
    1821.—-55 6,
    ΒρΙοχιααι οτή χρνοη »}λιχ/α αον
    κάμει χανείς τίς μεγαλείτερες χρέλΐες!
    4& Ιογαριάζεις χΐποχε! Σκίψου δμοις
    ηώς χ^ν άπερισχεψία οον Ινδέχεχαι
    νά την πληρώση πολϋ άχριβά Μοί
    νά μεχανοήσης πιχρά. Γΐ αύτό (χ*
    ίτόντα, στ»)ν τσίπ^ σου ίνα κουτΙ
    "ΜΠΕΜΠΕΚΕΣ,,. Σχ^ν^Μο
    ηον εΐσαι, δεν ξέρεις την ώρα πον
    θά σον χρειαο&οΰν.../ Άν θελήση
    Ιχύνη χη στιγμή νά αγορόσπς, ίν4έ·
    χεται νά μη βρής "ΜΠΕΜΠ&
    ΚΕΣ,, χαί νά χρησιμοποιήσας κββ'
    άνάγχην άλΑα κοινά προφνΛαχπκσ·
    μέ τα δποϊα δμως δΐν εϊηαι χελΐΙθΧ
    έξησψαλισμένος. Με χΐς'"ΜΠ&
    ΜΠΕΚΕΣ,, ΐχεις την βεβαιδνμθ
    διι ηροστατϊΰίΐς άπολύχίος τή
    β» σου, διότι δεν οπάζουν
    Γί' αύτό Ιχε ηάντα μάζνοο
    ΗθντΙφ- ΜΠΕΜΠΕΚΕΣ.,'

    Σβιΐ; 3
    «ΜΡΗΤΙΚΑ ΜπΚΑ»
    . ι
    Ί αλιχή εφημερίς, θέλουσα
    ί'άιοδΡιΕχ) τόν τρόπον κατά
    τό" (5 τ ΐον εδημιουργήθη ?) α[
    ίιοπική αύ:οκρατος>ία άποτβ
    λουμίνη, καί<ώ; λε-γη άπό ενα ( «νονθύλευμα λαών ε εεοογενών *αί ύποδουλωμένων τρόπον τινά ίΐ; τί|νΆ»ι1ς Άμπέμπα, δημο- ιιεύει ιό έξη; χαρακτηριστιχον ίπΗΐσόδιο τή. Ιιοκή, τοΰ Μενε Μ*: Κατά τό 1896 δ Μενελίκ εί- ) -. πιρά τό πλευρόν τού ώς συμ ϊ,ουλον ε*να Ρώσσον ονόματι Λε- οντηβφ, Ινα τυχοδιώ<η>', όστις
    εί; ανταμοιβήν των ύπ ιρρσιών
    τού 8λαββ παοά τοΰ Νεγκιύς
    την αδειαν νά χαταχτήστι δλον
    τ τ Ε αφος, π<ιύ, έξετρίνρτο έκεΐ θεν των συνόρων, Ιδ *φο; ιό δ τνοΐο/ Ιπειτα συμπερΐίλήφθη είς τ^ν αύτοκρ'κτορίυν. "Ενας Ρόδησο: στρατην «ς, ό Κρά ίνωφ, πού Ιγνώ^ι κ καλά τόν ΐυχοδιώκτην, εΎραψί περί πΰ'θΰ: «Τό παρελθόν τού Λ?ον- τη"εφ ήτ» πολύ σκοτβινόν. Είχεν ίκδιωχθή "«πό την σχολήν Εππι- χοίί ;οϋ Νιχολίίϊβφσ* διά μίαν ΰπόθ.,σιν πού δέν τόν έτιμοΰσβ χαθόλου. Άογοτεθα δμως κα τώ^θωσε νά ηα λθρ, είς Ινα συν τϊγμα καί νά λαβ^ τόν β<&μόν τοΰ ύτολοχαγοΰ. 'Αλλά καί ά πό §-<εΐ εξεδιώχθη άπο τό πειθιρχι κόν συμβούλιον». Ό Λεοντήεφ απεσύρθη είς 8- νο( μικρόν κτήμα πού ιίχε-ν εί; τό ΙΤΔΡΑΣ1ΣΤΟΝΤΥΧΟΔΙΩΚΤΟΝ ΠΩΣ ΕΔΗΜΙΟΥΡΓΗΟΗ Η ΑΟΗΣΣΥΝΙΑΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΛ ΜΙΑΜΥΟΙΣΤΟΡΗΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΠΕΪΕΙΑ Χαοκώρ. τΗιυ ώραΐος άνδρας, ψηλός καί ρωμα/ιέο:, Ιξυ/ΐνος *αί τολμηρόν. Έοιάβιζε πολύ καί ηθέλησε ν' ακολουθήση τα ΐχνη των έξερευνητών πού έπή- γαν βίς τα βίι+η τής *Ασίας. "Ε πειτα έγνώρισβ τόν Έλισήεφ καί τόν έ'πεκτε νά μεταβαΰν μ α ζι είς την Άβηοσυνίαν διά νά την καταίΐήσουν εΐρηνκός "Η σ?λε δμυος νά Ιχη καί την ύ το- σ'ήοιξνν ΐή; κυβ'ρνήαβώ; το*· Μίαν ήαέραν Λθιπόν παρουσιά¬ σθη είς τα χειμβρινά άναπταν «αί έζήίησε ακρόασιν άκι τόν Τσιίρον, διά μίαν πολύ ενδ.αφβ ρουσαν υπόθεσιν. Τό σχέδιον τού έτροκίλβσε το ενδιαφέρον τοθ Τσάοου, δφοΰ μ'άλισια ανελάμβανεν δ λας τάς ευθύνας δ Λβοντήεφ Τού πιΐρεχωοήθηταν άμ?σως τα μέσα πΐύ εζητούσε καί τοΰ ύ.τεαχέθηοαν τριακοσίας χιλιά δας όλω.» των τύ/ιων Μπ«ρνιάν καίμερικά 1<ατοαμύριαφυ(ϊΐγγίων τα δ ιόϊ ι επ >ό*ειΐο νά πωλήση
    εί; τόν Μίνελίκ.
    Ό Λ>υνιήβφ μέ τόν Έλισήεφ
    ί αυνοίίευόμβνοι άπό
    δύο γιγίΐντιαίους κοζάκους ΐοΰ
    Κουμπάν. Τό ταξίδι Ιιήγρ καλά
    εως το Χ χ^ ιρ. Έ «εί δμως ό
    Έλισήεφ δέν ήικοοουσε πλέον
    ν' ανεχθή τόν σύντροφον τού
    «ού είχεν ενΰ άπαίσιο/ χαρα
    «ήοα. Ή άνηίΚκότης καί ή
    άτιμΐΛ τού έξιδηλώθησαν κατά
    τρόπον έ^αίσχυντον. ΕΗ συμπε-
    ριφορά τού ά,-ΐένιντι των !θα
    γβνών ί| ο τόσον σκληρά πού
    έτροκαΊοϋσδ την άγανάΛτησι.
    Ειΐβιτα ίκύ μίαν βιαία/ σκη¬
    νήν δ Έλΐσήεφ τόν §γκ«τέλειψ8
    καί Ιπέσΐρεψον εί; την Ευρώ¬
    πην.
    Ό ΛΕθνιήβφ μέ τούς δύο
    κοζάκυυς «αί μβρικούς Ίθα-
    γβνεΐί, έπροχώρησε διά την
    Άντίς Άμπέμπα, παρουσιάσθη
    δέ πρό τού ΜΒνβλίκ ολίγον ποό
    τής ί<ρήξεως τού πολέμου μέ την Ιταλίαν τοΰ 1896. Ένας άρχαίο,- Άβισσυ.ός προφήΐης. είχ^ν ιίπιή: «Ό αύίϋ κράτωρ τοΰ Β ) >ρα καί 6 Νεγ-
    κούς τής νίθιοπίας θ« έ'χουν
    μίιΐν ψυχήν καί μίαν καρδίαν».
    "Ίσως δ Μενελίκ ένε,θυμήθη τα
    παοάξενα έκεΐνη λόγια οίαν ι.!
    δβ τόν ξανθόν καί ωραίον Λ^ον
    τίίϋφ πού τοΰ ώαίληΉ τόν Νεν
    κου. τού Β >ροά*. Ό Μβ^κλίκ ϋ
    πεδέχθη τόν τυχοδιώκτην μέ ά
    γάΐτην, τόν ή <ουσε μέ προσοχήν : καί έστειλε πρβσβευτο; μέ δώρα | εϊ', τόν Τσάρον. Ή οωσσική κυ βέθνησις έσπ:8υσε ν* άνταποδώ ού την φιλοφοόνηαιν καί έσϊει λεν είς την Αΐθιοπίαν μίαν ύγει ονοαικήν αποστολήν. ! Είς την άβησσυνιακήν πρω τεύουσαν Ιδρύθη οϋπο μία ρωσ σκή παροικία, πού είχεν ώς κέντρον εν;* νοσικομεΐον καί έ' να χειρουργεΐον §κσΐρατίίας. Ό Μενελικ έπεσκεπτετο συχνά τό χβιρουογεΐ ιν εκκνο, ότου με τεφέροντο όλοι οί τραυματίαι τοΰ πολέμου. Μαζί μέ τόν Νεγ κούς τίοχετο πάντοτε Ινας νεα ρός άξιωματικός, πού είχε μ;ί- νει είς την Ρωσσίαν καί εχρησί¬ μευεν ώ; δι ομη^ύ . Κ«' δταν ώμιλοΰσβ πρός %6ν Μενε^ΪΛ εσ<έ ζ τό στόιια τού ε', ένδδ ξ·ν σμοΰ. Πολύ δργότεΰ'» δ *ύ ορ έκαλοΰσε τα μέλη τής ύγριονομικής άποσΐθΛης εί; ιό || παλάιι όπου προσεφίρ-ϊθ χηοϊ. ΚάΊθ'β δ ιλϋν" διά τόν αιν ό Μβνελίκ είπεν είς τούς Ρω είς την αρχήν Εά ί τάξεως οω^ Ι ^είτα δμω: μ| ΙΕηηάτησβ χα μέ εΛίΐσβ ά κρατήτω τόν πό λεμον μβ^τοΰς Ίΐ«Α,ου;. Μοδ α. φπγήθη 3ιι πρό εκατόν Ιιών Ι νας μεγάλος πολβμισιής πού τόν έλεγον Να/τολΙοντα Ικαμε πό¬ λεμον μέ τόν ιδικόν σας αύΐο κράτορα Οί πολεμισται σας ά πεσύροντοχωρίς νά πολεμήσουν. Ήλθβ δ χειμώνος καί οί φράγ χοι ήρχισαν νά ύποφέρουν άπο τό κρύο καί την πείναν, Τότε οί Ιδκοί σας τούς έπβτέθησ-ΐν καί τού; ένίκησαν'. »Έγώ τοΰ Βλεγα, δΐι είς την πατρίδοι μας δέν χιονίζβι καί δ Λβοντήδφ μοΰ άπαντοϋσε δ (ι οΐ Ιταλοί θά πάθουν άπό την ρου» ι»λ . Αύΐ χ<χ διά νά πιέτει νά τα φέ μ (ζι τού;, |*ως τρ δ-ιω; δέν συνε,-έλε σαν είς τί-οΐβ καί οί εχθροί Ινικήί^ησ ιν μόνον άπό τα δπλα μις » ΐ τόν «όλεκον δ Μ'ν<*»ϊ ?κ('εσε τόν ί,ύμΡ υλόν τΓυ κ>
    τοϋ *.*Λε νά το£ ζητήση β.
    θέ/.βι. Πρι'ς μΒγά! ·,ν «υ ? »τλΐ
    ί>ν τί κουσέ τόν Ρίΐσαον νά τι >
    )έγει 8η ίπιθυμεΐ νά τού βώοο
    τ όν τίτλον τού κόι,ητος. Ό αύ
    τοκράιωο άέν εχΐΐάλαββ Φνσι
    *ά τί έοήμηνε αύιό, χαΐ {Κζτν
    <, ΛεοντήΐΓ τοϋ Ιξήνγ^εν ί ι ι ιό ('ρχείνΐ ·'ά ■βέηπ τή1 δ« νραφήν τοι ό.άτΐΒθβν ένί-ς Ι>
    ί Μβνελκ εγέλυθ! ι
    η καρδΐυ ' τού καί εΌαβυο
    νΐ τόν ύ
    Την επο,ιένην δκόμης «υνέ
    φα·/β μέν τόν Ν3γχού;, Λρί1,
    τόν οποίον διετύπωσε πολλά π< ράπονα. -Μέ έκίμιΐτε ιιόμητα Μβγο λειότατε, τοΰ Λπε, καίΐδέν μοΰ έδώσατβ κομητβίαν. "Οίαν Ινα βιαλεύς παραχωρεΐ είς §<αν ΰ «ή>.οόν τού τδν τίτλον το3 χό
    μητος τοΰ δίδβι χαί μίαν 8κτα·
    σιν, άπό την οποίαν νάδύ^ατο
    νά ',ν άξιοπο8τ.ώς. Σεΐς δμω ι,
    μόν έδώσατι μόνον «όν Τίτλον
    Ό ΜενελΙκ δμα>; δίν εΐχ-1
    χτήαατα νά τού δώοο. διότι ά-
    νήχον 6Ϊ4 τοίις Ράς. Ό τυχοδιώ
    τό έ/νφ ιζβν αύιό χαί έζή
    Γί/τό τΐν αύωχραίταοα την
    ν νά^ατ-χκτίΐσΐ) ιήν «ερι^
    φιιαν τού )μο Μποΐέγχ·), «ν
    ρισι,οαένην Ικβίθίν των πννό
    Οίον Ό Νβγ-ίού; Εδέχθη.
    |Τά γνωστά καί όνομαστά έν Ήρακλείφ διά την
    Ιγεΰσιν καί άγνότητά των:
    Σ ΣΠΕΣ1ΛΛΙΤΕ Α
    Ο Ι
    Κ Κ
    ΟΛΑΤΑ
    ίί
    Μ
    Παρελήφθησαν καί πωλοϋνται είς τα κάιωθι Κα
    τ&.στήματα: κ. Έμμ. Μεθυμάκη Κέντρον,
    Κατάστημα τροφίμων Άκρόπολις, Κατάστημα
    ρομίμων Βύρων
    Ζίί ι α.
    ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΙΣ
    Ί έςιομεν είς γνώσιν ΐοΰ ιτγ-
    βαστοϋ Κοινοΰ Ηρακλείου όΐι,
    έχοντες συνείδησιν τδ)ν ατ'ίΐΐή-
    σκων παντός Πελάτου, την δ-
    κριβειαν τής ζωής, καθώ; παί τό
    «λ τή καταναλώσει τό κέρδο1>,
    προσφερόμεθα ευχαρίστως να
    ίκανοποιήσωμεν άπολΰιως τάς
    άΐταιτήσεις όλω ν, από από¬
    ψεως κομψότητος, ποιότητος
    ι '-αί τιμής, κάμνοντες έηί πλέον
    Ι είς Υμάς και πραγματικήν ?κ
    πτώσιν 10ο)ο διά την πιιραγγε-
    λίβν χαί επισκευήν των Υ-
    ΠΟΔΗΜΑΤΩΝ «ΣΑΝ · ΡΙ-
    ΒΑΛ».
    Υποδήματα, ήτοι: Άνδριχά
    Ιτοιμα μονόσολα όρ. 220 άνδρι
    χά Ιτυιμα δίσολα δρ. 270
    Τα επί πσραγγελία δρ. 25
    επί πλέον Γυναι-εϊα μόνον έηί
    παραγγελία δρ. 270
    Μία επίσκεψις σας άρχεΐ διά
    να πεισθήτε.
    Νίκος Χατζηαντωνίου
    δδός "Εβανς (Κ. Πόρτα)
    ΡΑΔΙΟΦΩΝΑ
    Ι "Εάν θέλετε αλουαΐιν εσοδείαν καϊ καλήν ηοιότηχα
    'σταφίδος
    ΠΡΟΤΙΜΑΤΕ
    ΚΤΗΜΑΤΙΑΙ
    ΤΑ ΓΝΗΣΙΑ Α ΜΕ ΡΙ Κ Α ΝΙΚ Α
    ΛΙΠΑΣΜΛΤΑ
    ΑΜΜΩΦΩ Σ
    Άπεδείχθη^αν καί εφέτος τα άποδοτικώ-
    Ιτερα καί εύθυνότερα όλω ν.
    ) '^ποφεύγετε τάς άπομιμήσεις.
    ΔΕΧΟΜΕΘΑ Κ&1 ΔΕΛΤΙΑ ΣΟΥΜ_ Σ
    Π- Σ· ΠΡΓΙΚΑΚΗΣ
    Κέρδη 1Ο.1ΟΟΟ
    ΟΟΟ δ
    1ΜΜΜ_1
    Τό πλέον μοδέρνο
    τιαιγνίδι
    "Αλογα - Τζόκιΰ
    -:ες καί κέοδη επί τόπον
    υ ό νόν μέ μίαν δραχμτ|ν.
    Δβλτία ηωλσΰνται σ* δλα ||
    τα πβρίηΐερα χαί «Ις τα Κα
    ΐαστήματα Ν-; 'Αλικκδϊ·)
    χονδρικώς καί λιανικώς.
    Προσέξατε δτισθεν τοΰ
    ,ελτίου τόν άρι). Διπλα,μ.
    ε'.ύρεσιτεχνίας 547&· τοΰ
    Κρητός εφευρέτου Ν. Παγ¬
    κάλου.
    ΆποχΚειστικόΐης δι" ο·
    -λην την Κρήτην.
    Ν. Αουλθύδηβ
    Τηλ. 94.
    ΑΜΗΕΑΟΚΤΗΜΟ1ΕΣ
    Ή η Ι ο ν ο Ι α καί έ κ λ ε κ τ ή έαοδβία ΰποβιβά',ει τό κόατος ; τού
    πρΐόντος, σώίβι -όν παοανωνόν δταν ή τ ι μ έ ς εϊ>αι χαμηλΐςχαΐ τόν τλου
    χίζει διαν οί τιμες είναι ύψηλότιοες.
    Τό λϊηασ<*α είναι ΙΊ»ος έκ των απ >υδαιοτέααιν συντελεστήν τήςπαΐήί Ιοο
    δεΐας Είναι δέ ητοΐγηβοτον ηΙέο·> δα τα Όογίχνικά
    ίΤΑΥΡΟΧ
    χόρι είς ΐά ά ν ν ά σνσιαιιχά των καί τα έν γένει ηλεονε τήματα αύΐών
    Ηδονν σιά άμπέλια πλσύσιες, έκλεκ τ έ ς καί αννεχιΐς έ α ο
    ^ ε ι ε ς.
    /Ιίταίνονΐβς μέ τα Ό ρ γ
    ΤΑΥΡΟΣ
    α ν ιη ά Αιηάαματα
    Θά βλέπβτε τα άμπέλια «τας νά χίνων
    τσι κίΓθβ χαά'ο καί καλλίτερα, .τειό
    ιϋρωατα κιί πειό γεννηματάρικα, τούτο
    δέ διά" τ-* λιπάσματα ταύτα, ώς όρ γ α ν ι η ά, διοοθώνουν, πλι
    ,ΐξονν καί δυναμώνουν ΐά ίξηνιΐημΐνα χαΐ άδρανή Ιίάφη (δηοο; καί
    ή ζαυϊ ήκοπΰΐά), ιΐ; τα όαοΐα άφή^ουν, χαόνο μΐ τα χθόνο, έ'να μεγάΧο
    άπά&εμα πολνιίμα>ν όρνανικών ούαιών,
    !μ λιπάσματα «ΤΑ ΥΡΟΣ» ε<ουν καί άΉα πλεονεντήαΐτη. Άντέ<ουν είς τή εποχήν ξηρασίας. Δέν Λαρασύ^ονται ά/τό τα πολλά νερά άλλά μένουν πάνιοτε χοντά σιά βιζίδια καί τα τροφοδοτοΰν συνεχ&ς άφ° δΐου άρχίσ*) ή κυκλο ψοί.ί·! των νυμών μέχοις ότου ώοιμάση τελείως τό σταφύι. Μέ τα λιπάσμιτα « Γ Ά ΥΡΟΣ» ή ΐϋΤθθίΓΐΒ χσί πρ-πη νά λ'.τταίν-τε όΐ'ίν «ο διιν «ου ένορί ερα, ίι,ά ν» κάμνετε Μηχόατν >) ώ-'ετ* >έ και φθπ>'όιΐ;>'ΐ ήιΐϊθ'ΐαί ·>θιη(
    ΙΧροτιμήσατβ, λοιιο , τα ίί^ώδη Ό(ί/ανικα ΛιΐάθίΑ ιτ(ΐΤΑΥΐτ*ΟΣ
    'Αρκιΐ μιά χαί μό/η φορά νά τα χοη·>ιμοττ.»ιή.τηιβ ?<ιά νά <ϋ<>(.ηφ9η(β την αξίαν
    ιω ν χ 'ί νά γίνετε θαυμ^σταί των, δΐτως έγιναν καί δαοι τα ε/.οησιμοπ >ίησαν μέχρι
    καί '^Γ έλαιόδβνδρα, ώ; καί
    α&; ποσμ
    ΑΝΩΤΕΡΑΟΛΟ,Ν
    ΓΕΝ ΚΟΣ ΑΝΤιΠΡΟΣΩΠΟΣ
    Ι3ΜΜΑΝ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ
    ίρ .
    Τα λιπάσμ ιτα «ΤΛΥΡθΣ» είναι
    δι* δλα Ιν γένει τα
    Α,παιτήσατε έπΐμόνω; άπό τόν Συνεταιρισμόν σας νά
    τί λίπάσματα «ΤΑΥΡΟΣ* επί πιατώσει
    Οί μή άνΐί <ονΐες εί. Γεωαγ Σσνεταιοισμού; δέον νά αποτείνωνται άπ* είς την ΑΓΡΟΤίΚΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑΝ, ή δποΐα χαρηγβΐ πιστώσβις διά λιπάσματα * ΤΑΥΡΟΣ». Άντιπρόσωποι ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΔΗΣ & Φ^ΔΓΚΟΥΛΗΣ ΗΡΑ ΚΑΕΙ0Ν—ΚΡΗ1ΗΣ
    «ΚΡΗΤ1ΚΑ "ΒίΙΙ |
    ΝΕΩΤΕΡΑΙ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΑΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ 6 ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑΤΑ Γ
    ΠΡΕΙ
    ΜΙ
    ίΙ 1Α ΣΤΑΜΑ
    Ι1ΑΜΕΣ
    ΗΣΟΪΜ ΑΙ 1103

    (ΑΙ ΚΛΤλΔ
    λΜΗΗΣΤΙΑ ΕΙΣ ΤΟΙΣ ΙΑΤΑΔ
    λΜΗ
    Σ (ΑΙ ΟΙ ΕΠ Ο
    ΙΣΤΙΑ ΔΙΑ ΤΟΥΣ 111
    ΕΝΟΥΣ ΔΙΑ
    (ΟΥΣ ΕΡΓΑΤΙ
    ΤΙΙΛ Φ
    Ό
    ΙΣ
    11ΣΜ0Ι
    ΑΔΙΚΟΥΪ
    ΙΜΑΤΑ
    ΑΞΕίΣ
    Παοά πεντήκοντα^ ίδιωχι-
    δν {.«αλλήλων υπεγράφη χαί
    απεστάλη πρός χον κ. Πρόεδρον
    τίς Κυβερνήσεως καί τού; χ. μ.
    Υηβυργούς Διχοιοσύνης χαί Έ-
    σωτβοικων χδ κάτωθι «πόμνημα:
    «Οί ύπογβγραμμένοι Ίδιωτι-
    χοί Ύηάλληλοι, χάτοιχοι τοΰ
    ϋραχλβΐου Κρήτης, βρμηνεύον
    τβς έν προχειμένω «ήν ομόθυ¬
    μον γνώμην χτ",ς ΰπαλληλιχης
    «άξβοας χί|ς πόλεως σπεύδομεν νά
    εκφράσωμεν Υμίν χά αίσθήμα-
    χα απογοητεύσεως άμα χαί ά-
    γανακχηΌβως, «τίνα εγέννησεν
    ήμΐν ή άναγγελία χοΰ γ?γονόχος,
    δ« από χοδ μέτρου τής γβν.ντίς
    άμνησχίας βξχιρέθησαν οί πρ<4γ |»αχι άθώοι. οί άδίχως καΐαδι- Μασθένχες είς διαφόρους ηοινάς φυλαχ(σεως κοί έξορίας, εργάται ΰπάλλτιλοι καί πτωχοί χωριχοι, 8ι<5τι είχον τό ψυχικόν σθένος καί τοιαύτην πίστιν επί τοϋ δι χαίου των αγώνων των ΰποδΐί- στέρων χοινωνιχών τάξεων πρός ίκίτβυξιν χαλυτέρων δρων διαβι- ώσβως,. ώστκ μβτά θέρρους νά ύπερασπισθώσι χά ζωτικά συμφέ ροντα χ !]ς μεγάλης πλβιοψηφίας ΐοβ πληθυσμόν τής χώρας, ήτις έν <ν> τα μέγιστα εΐσφέοβ' είς την
    Εθνικήν ΟΙχονομΙον ουδενός
    χαίρβι 8ικαι.ώμαχος
    Δβν αμφιβαλλομεν δέ, ότι καί
    'Υμεΐς Θά δχητβ ήδη σχημα,ΙσΒΐ
    προσωπικήν Αντίληψιν περΐ τής
    χβιρίσχτΐς αΛηχήσεως, η"ν ?σχ«
    ααθα χϋ Κοινΐ Γνώμα Λ. βςα(ρβ·
    βιςτών θυμάχων των οϊκονομι·
    «ών καί πολιτικών αγώνων των
    ίργαζομένων τοίξβοον' τοΰ Λαοΰ
    Λκό τού μέτρον τΐ}ς άμνησχίας.
    Παρακαλούμεν, δθεν δπως έ-
    «ανορθώσήϊβ την αδικίαν διά
    τής άμέσου χορηγήσεως γενικής
    άμνηστίας είς τούς πολιτικούς
    καταδίκους εργάτας, ύπαλλήλους
    χαί πτωχούς χωρικούς.
    Επί τί εΰκαιρία πορακαλοΰ-
    μεν δπως ή παοοΰσα κυβέρνη¬
    σις ανταποκριθή είς τάς Λα'ι'-
    κάς εκδηλώσει; περί εύρύνσεως
    τοϋ πλαιοίου των ελευθεριών
    των πολιτών χαί τής καταργή"-
    σβως δλων άνελευθέρων μέτρων,
    δι* ών έδεσμεύθησαν αί εργα¬
    ζόμεναι τάξεις επι των διχτατο-
    οικών Κυβεονήσεων τής τελευ¬
    ταίας δεκαετίαν
    Μετά τοΰ προσηκόντως σεβα-
    σμοΰ.
    Οί αϊϊονντβς Ίδιωτικοί Ύ-
    πάλληλοι.
    Γ. Ι Μαρκάκης, Δ. Μήτρας,
    Δ. Καραντώνη;, Ν. Σουναΐζί-
    δης, Ζ. Διαχάχης, Γ. Χανιωτά¬
    κη;, Ι. Σπυριδάκης, Ε. Ζωφο·
    ριανάχης, Α. Μήτρας, Γ. Κανά·
    χης, Κ. Γιαννακάχης, Κ. Κοκ-
    κάλης, Σ. Μαυρογιάννης, Ε.
    Καρέλλης, Μ. Σ,αλοϋατρος, Κ.
    Παναγης, Μ. Μαοδοσιάν, Σ.
    Έδαλιάν, Κ. Κογχολακης, Μ.
    Αρχοντάκης, Ι. Μελισσώτης,
    Μ. Δημάκης, Ν. Άδαμάκης, Κ.
    "Α*ι βαλιώτης, Ι. Μιχαηλίδης, Μ.
    Κουνβλάχης, Κ. Αποστολίδης,
    Δ. Κβχαγιαδάκης, Γ Σβρβετό-
    πουλος, Ε. Στεφανάκης, Άντ.
    Βαρδάκης, Π. Καμηλάκης.
    Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ
    ΒΟΗΘΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ
    Υπό τής ίργαΐικής βοηθεί¬
    ας Κρήτης ?ξβδόθη τ} κάτωθι
    προκήρυξις πρός τόν λαόν τοϋ
    Ηρακλείου:
    ΆγαπητοΙ Συμπολίται.
    Παρά τάς Ιπαγγβλίας τοΰ "Α-
    ναχτος καΓτής πρώτης Κνββρ-
    νήιβώς τού των «ιτροσωπιχοτή
    των» περί άποχαταστάσεως «δ-
    μαλοϋ πολιτιχοΰ β [ου» «ψυχι
    χής ένότητος» πβρί λήθης είς
    τό παρελθόν κ.λ.π.» 3500 πό
    λιτικοΐ κατάδιχοι χα'ι §ξόριστοι
    σαπίζουν καί μαραΐνονται στίς
    φυλαχές χαί τα ξερθνήσια τοΰ
    ΑΙγαωυ καί τοϋ Λιβυκοΰ πελ.ά-
    γους. "Αλλοι 1000 χαταδιωκό-
    μενοι διά τα πολιτικά των φρο-
    νήματα Ιχουν υποβληθή είς αΰ·
    τοεξορίαν.
    Οί ά'νθρωποι αύτοι, Ιργ αες,
    ύπάλληλοι, διανοούαενοι, άπο
    τα εκλεκτότερα χαί ΰγιέστερα
    στοιχεΐα τοΰ Λαοΰ, ηγωνίσθη-
    σαν μέ άνυϊΐέρβλητογ θάρρος
    καί άφθαστον ηρωϊσμόν, ποώτοι
    μεταξύ των πρώιων, η; τόν
    άγώνα υπέρ των Λαϊκών δικαί-
    ων καί ελευθεριών *η ηιστεύ·
    σαντες εί; τάς ύποσχέσεις των
    κυβερνώντας περί «ελευθέρας
    εκδηλώσεως τού φρονήμαιος τοΰ
    λαοΰ» εξέφρασαν άτλώς την
    γνώμην των.
    Αυΐό βΐναι τό έ'γχλημά των!
    Άπό τό άλλο μέρο; άμνη·
    στβύονται οί κοινοί δολοφόνοι
    Λουκίδηδες καί Σάσαλοι καί
    μία σπεΐρα δλόκληρος Χαφιέδων
    σπιοΰνων καί χακοποιδν, που
    διέπραξαν άφανΐάο'τονς άσχημί
    άς είς βάρος τιμίων χοί φιλή
    σύχων πολιτών καΐά τό διάσΐη
    μα τής τυραννιχής περίοδον τοΰ
    κορυφογοάμμου Κονδυλη καί
    «ραηγουμένο; μέχρι τΓ)ς 1η;
    Μαρτίου 1935.
    Άμνηστεύονϊαι οί δθλοφι>νοι
    καί δέν Λμνηστίύο^ται τ« θΰμα
    χά των!
    Το 1)3 πε,ίίίπου των ιΐμνη
    στευθένιων δη·Όκραιι<ών άξ,ω ματιχών εκτοαίζονται Οί φοιτη τέ. έ/ϊίσης κ ιί καθημβρινά «ολ λοί άθώοι καί άνύποπτοι πολί¬ ται δηιιοχρατικοί, άγροτιστέ>,
    κομμουνισιες.
    Καί (ϊς την πόλιν μυς, την
    12ην τρέχοντος δέκα άθώοι Ιρ
    γαΐαι σύρονται είς (.(«ην γιά
    πςοϊςιν πού ίνάγεται στά γ·γο
    νόχα τήν4ην Αΰγονσιου, ποΰ
    άμνηστεύθησϊν.
    Άγαπητοί συμπολίται,
    Εΐνβ δλοφάνεοο διι τα μέτρα
    αύτά είνε άντίθετα πρός τα Ι-
    ξαγγελθέντοι καί προσχρούουν
    πρός τό λαιχό αΐοθημα καί τή
    δαόθυμο έπιθυμία δλοχ/Ιή^ουΐοι
    Έλληνικοΰ ΛμοΪ·, δπως χορηγή
    θίί Γενιχή πολιτιχή 4μνηστΙα.
    Ή σωτηοία των άνθρώπω»
    αυτών, πού προέρχονται άπο
    μα; χαί γιά μάς ήγωνίσθησ »ν,
    από μ«, Ιξαριαΐαι '
    "Ας ενώσουμε την φωνήν μαι
    μέ την πο,εμένη φωνή των θυ
    μαΐων τής τρομο-ρατίας χαί μρ
    ψηφίσματο, τηλεγραφιχές δια
    μαρτυοίρς καί όμαδιχέ; παρουσια
    σεις στούς «ομοδίους ιϊ, δπαι
    ϊήΌουμε:
    Νά σταματή*σουν αί διώξεις
    καί §κτοπ(σεις.
    Νά «ιαμαιτίσουν αί έχιθΛίσΒΐς
    των άμνηστευθέντων δημοκρατι
    κων άξιαι ματιχών.
    ΝΛ χοοηγηθβ 'χμέο'αις Γβιική
    πολιτική άμνηατια ?ί; δλους
    τού; χαϊαδίχον;, Ιξορίσιους καϊ
    χαιαδιωκομένους διά χά πολιτι-
    κά ιων φρονή*ματα πολίτας (Δή
    μοκρατικού;, Άγροΐισ,ές, Κο·
    μουνι,στέί) χαϊ νά Ιπεκταθί ή
    (ίμνηστείη διά χά γεγονότι τή
    4ης Αύγοΰστου καί ϊΙ; τοίις δικίχ
    ζομένους ττίς 15η; χορχοντος §ρ
    γάΐας ιής πβλεώς μα;.
    ΚΙΙΙ ΗΙΗΙΜ
    ΔΥΣΧΕΡΗΣΒΕ1
    ΙΕΙΪ ΜλΒΗΤΡΐαΝ ΕΙΣ ΤΟ ΚΑΊ
    ΣΤΟΝ ΕΜΠΟΛΕΜΟΗ ΕΙΣ ΑΒΗΣΣ.ΝΙΑΝ
    ΑΙ ΔΙΑιΊΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ Ο Μ Α Α Ο Σ
    ΛΗΑΟΣΕΙΣ ΤΟΥ ..ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
    ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΗΕΣΤΑΑΜΕΝΟΗ
    ΤΟΥ ΙΗΜΕΡΗΪ10Υ ΚΗΡΥΚΟΣ)
    ΒΑΡΥίΙΜΑΐΤΟί ΑΟΓΟΣ
    Τ8Υ ^ ΕΑΕΜ ΕΙΣ ΒϋϊΑΗΝ ΙίΟΙΜΟΤ
    ΑΘΗΝΑΙ 11-12-35 (,οθ
    ΑνιααθΜβιτοβ μος).— Τηλβνοσ.
    φοθν Ικ Λονδίνον 9τι Ματά την
    χθβσινήν συνεΑοΙαην της Βον
    λΏ{ ιδν Εοινοιήτων ηατά τον
    μακρον τον λόγον δ χ. "£8βν έ>
    |}τΐλα)0βν 3η συν^Ιζονϊαι αί βυ
    ζηιήσβις τού μβ*Λ τοδ Γΐίλλοιι
    ΠονβνκουογοΟ 1,. Λα$άλ διά
    ίΐμ βΐοτινιιιήν διευθέτησιν τΐ,ς Ί
    ταλοαιβιοιτΐΝί); διαφοοδ;·
    'Ελπίζ» δέ αυται Θά καταλή·
    ξουν >1ς βδνοϊκόν δ
    Η ΠΑΡΑΧΟΡΗΘΗ
    1 ΤΙΓΡΑΙΑ |Πΐν: ΙΤΑΛΟΥ.
    ΑΘΗΝΑΙ 11-12-35 (τού
    άνιαηοκριτοΰ μας) —- Άγγέλλβ
    χαι 8χ Παρισίων δτι αί συζητή¬
    ση μεταξν τοΰ Γάλλον Πρω-
    θνκονργοΰ ,κί Λαβάλ καί τοϋ
    "Αγγλου άντιποοσώπου παρά
    χΰ Κ. Τ. Ε. διά την εξομάλυν¬
    σιν »ής Μταλοαιθιοπιχής Διαφο
    ράς Ιξακολουθοΰν.
    Μεχρι τής σΐιγμής δέν άνκ-
    «οινώθησαν είσέΐι αί λεπτομέ-
    ρε·αι των προχάσβων αί ΰποβλη
    θιΐσαι πρός τούς «μπολέμους.
    Φημολονιϊιαι δτι θά προταθίΐ
    τ, καραχώοησις είς τού; Ίϊαλούς
    Λλοχλήρου τής ηβριοχήί Τι-
    γοαΐας.
    ΑΘΗΝΑΙ 11—12—35—
    άνχαποχριτον μας.)—Νϊώτερθ
    χηλεγραφήματα εκ Καΐοου άνα"
    ψίρονν δτι αί διαδηλώσεις δ«α-
    νελήφθησαν χαί χΟές μέχρι. τηϊ
    2™« «θωινής ώρας μέ την αΰ'
    ^Χασι * «λα χά μέτρα
    ς ΑΙ ^αι ου
    4στυνομ1α ^
    11
    γισμόν δρκετών θυιια
    θαυμαχιών
    «^ϊ5 Φ"η^ς Λλγ1νωθΒΐβ δι.»
    σφαίρας Είςτόσνηθος μετεφέρ-
    ν^. Ης χό Νοσοκομβίον ή δέ
    χαχάστσσις τού ήτις, Ιθεωρεϊτο
    κρίσιμος εβελιιώθη. Α! ιτύΐπί
    πληροφορίαι «ναφέρονν ΰ>ι ό
    αθΧΙΥ0» των ΈΟνικιστόόν κ«1
    προεδρο; τής Ούάφντχι, εκάλε¬
    σεν δλους τούς άρχηγοΰς των
    πολιτικών κομμάτων ϊνα δν σώ
    ματι παρουσιασθοϋν ενώπιον
    τοΰ Βασιλέως Φουάτ καί ζητή-
    σωσι παρ' αϋτοΰ εφαρμογήν
    τού συνιάγματο; τοϋ 1923 Έ-
    πίσης δηως ΰπογαάψη την χατά
    χό 1930 προταΟίΊσαν αυνθήκΐι
    φιλΐας μεχά χής Αγγλίας.
    Την πρόσκλησιν ταύτην άπβ
    δέχθησαν οί δρχηγαί των κομ¬
    μάτων οϊιινϊς Ιζήϊησαν νά γί¬
    νουν δβκτοί καρά τού Β ισιλέως
    εί; Ακρόασιν.
    ΑΝΕΙΟΡΗΣΙΝ
    ΔΙΑ Γ£ΜΕΪΗ>ί ΟΙ
    ΑΘΗΝΑΙ 11— 12-35 (.ου
    ανταποχριτοΰ μας ) Τηλβγραφή-
    ματα ίκ Παρισίων αγγέλλουν
    διι χθέ, τό εσπέρας ανεχώρη¬
    σαν έκ Παρισίων οί χ. χ. Αι*·
    βαλ χαί Χόαρ χατευθυνόμβνοι
    ιίς Γβνεύην διά νά παράσχουν
    βίς την συνεδρίασιν της Ιπιτρο-
    πής των 18 ηΊις δχλήθη διά νά
    συνέλθη την 17ην τρβχονχος.
    Καθ9 όϊ ανεκοινώθησαν ολο·
    «οί τής συσκέψεως είναι νά ευ¬
    ρίσκονται ε?ς επαφήν ίνα εί;
    περίπτωσιν καθ* ην κατέληγον
    είς αποτέλβσμα αί προσπάθειαι
    τής Γαλλίας χαί Αγγλίας συμ-
    βάλλουσι είς την Ιξαμάλυνσιν
    τυχόν νά προκύψιυν διαφόρων.
    ΕΞΕΓΕΡΣΙΣ 1ΒΗΙ1ΡΙΩΙ ΙΑΐΡΟΥ
    ΑΘΗΝΑΙ 11—12-35 (χοϋ
    άνταποΗριτοΟ μας).— Καθ5 ά
    αγγέλλεται Ιξ Άλρξανδρείας, σή
    μβρον ?γέτρτο δεκτός ΰ«ό τοΰ
    Βασιλέως Φουάϊ ό Ιν Καί^φ
    Αγγλος ·Αρμοστής. Ή συνο-
    μιλία τούτων πβριεσιράφη γύ·
    ςα> δπδ την σοβοΰσαν κατάστα¬
    σιν.
    Αί Αίγύπχιαι μαθήτριαι συνε-
    ΗΟότησαν νέ. θορυβώθη διαδή
    νά Ι-ίμβη διά νά διαλύση
    ύιος τούτου ή Κυβέρνησις διέ¬
    ταξεν δπως χλρΐου ή οχολή θη¬
    λέων, καί μβρικών αρρενων <ιί χρι τής 11 τρέχοντος. ΑΙΣΙΕΡΗ! ΗΟΕΣΙΣΙΤΑΛίΝΑΟΗΣΣΥΝΟΝ ΑΘΗΝνΙ Π—12—25 (τοϋ ανταποχριτοΰ μας). Σημερινά νεώτερα τηλβγραφή"ματα έκ τοΰ 'Αβηβουνι >χοΰ μ«ιώπου δναφέ
    ρουν 8ιι ή εκϊΐ κατάστασις ήρ¬
    χισεν παραμένουσα χαί πάλιν
    στάσιμος Μικραί άψιμαχίαι
    λαμβιίνουν χώραν, παιά άραιά
    διαστήματα, γ{, τόν βόρπον τη
    μέα τοϋ μΡίώιου.
    Τόσον οί Ιταλοί &<3ον κ«ί οί Άβησσυνηί ευρίσκονται πρό σοβαρών δυσχβρειών ώ; πρός την προμήθειαν τροφίμων. Οί μέν Ίιαλοί δφ' β ός λό/ψ τ ου άκοκλεισμοΰ 8ν ΰπέατησαν έ* των Άβησσυνών, καί χής ελλείψεως άφ' ετέρου μΕταφορι- χών μέσων δέν δύνανιαι νά τροφοδοτήσουν μέ τρόφιμα χούς ΐ Έξ' δλλου οί λόγοι των δυ- οχερειών αΐτινες παρουσιάσθη· σαν εί; τού; Άβησσυνούς όφεί· λονται είς τήνκαχήνδιοργάνωοιν τής Έπιμελητείας των. Διότι Ινφ είς τα μετόπισθε;ν 8που εστρατολογήθη δ «>ρεν πλη6υ·
    σμός, τα περισεύματα άχρησιεύον
    ταιχαίδ στρατοςστερΕΪΕαι τα απα
    ραίτητα. ΌΆβιισαυνός ίΰτοχρά
    τωρ διάνάάντιμετωπίση χήνχατά
    στασινδιώοισενδιά πρώΐηνφοράν
    Γενικόν Έπιμελητην μέ διχτατο
    ριχά δικαιώματα. ΟΓτος θέλει
    διοργανώσει την διανομή των
    τροφίμων χαθ* 8ον τό Κρ ίτος.
    ΠΑΡΙ-ΙΟΙ, 8
    Ό «ίχηγό; χ(7η'
    )ΐβ Λ<<θΓκ(ίλρο.· χαχά συνάνηαΐν μα;, 3ιπος δι ι θ ι^λο των σΐΐ|λ(Τιν τιιΰ Κηονχο,» τάς θε» μά ινχαοιστΐας τού πρ^ς τον «ροπφυγιχύν κόσμον Λ ότή >ς
    Λαραμήει π<Κτοτ8 «ι ιτός γ! ι ίιν ηολιτΐπήν τοθ κόμματος χών ΦΛελι υθέρων. Ό χ. Βίνιζέλος μοΰ έξίφρΐσε τόν Ινθουσιασμόν τού χαί την ουγιιΐνησΐν τού διά την πίστιν την οποίαν ρΊτιδεικνύουν πρός χό χόμμα των Φ.λελουθέρων ιϊ ψηφοΰντε; δλας τα» δκυξεις καί δλου; τού; προΐπ^αχισμυύ; τούς Λη,οίους ΰπέσχηιαν χιιά τοί>·.
    τελβυιαίους μήνας.
    Ό *. ΒΕνιζβλος έξέφ,ιααεν έν
    σονβχε'α την 2πίδα χαί την τύ¬
    χην ίϊπως αποχαθισΐαμένη; όιο
    νούπφ τή; ο ιαλυιητος καί τού
    χανονικοθ ρυαμ >ΰ τής πολιτι-
    ^Ζ ζωϊίς τής χώ^ας, ίδουν οί
    πρόσφυγες καλλ'ΐέρας ημέρας.
    Ό^ιλών κατόπιν ό άρίηγός
    χών φ.λβλευθέρων περί τής γε¬
    νικής πολιτικής χαταστιίσβω; ε¬
    ξεδήλωσε την, χαράν τού δια την
    ύ,τό χοϋ συνόλου τοΰ λαοΰ άιιο
    δοκιμασίαν των αδιάλλακτων
    χαί ίχαραχιήοισε την τοιαύτην
    Λποδ «κιιιαηιίαν των Ιμπρησιών
    τηίγαλήνής τής χώρας ώ;
    γον εθνικόν.
    Άναφερόμενος εΐτίσης εί, την
    προχθεσινήν συνομιλ'.αν μας έ
    πανέλαββ την γνίόμην τού διι
    βΤνε άιύνατος ή αναθεώρηΐις
    τοΰ Συντίίγμαιος υπό τής παρού
    σης βουλής.
    Υπό χό αύτό ίΐνεΰμα έτηλε
    γράψησαν εΊτανηλβιμμβνω* καί
    Λ(?ό; τάς κνββρ^ήσεις των οί έν
    Άθή'/αις ξένοι ί'ρεσ-Ιευταί δια-
    πισιοθντις την ευεργετικήν επί¬
    δρασιν την οποίαν εσί«ν ?ν
    'ΐ-λλάδι ή νέα πολιτική κιο:
    θυνσις τοϋ κ. Βενιζέλου.
    ΑΛ. ΘΕΟΔΟΣΟΠΟΥΛΟΣ
    Ο ΜΕΓΑΣ ΕΟΝΑΡΙΙ
    ΑΠ0Α0Κ1ΜΑΖΕ1 ΤΗΝ
    ΥΣΤΑΤΗ ΩΡΑ
    Σ
    Ξ!Αϋ
    ΤΟΥ
    ΠΡΟΣ ΤΟΝ "ΗΜΕΡΗΣ. ΚΗΡΥΚΑ.,
    ΑΘΗΝΑΙ 11—12—35 (τού άνταπσκρκού μα<(.— Είς τόν ά/ιεσταλμένον τού «Ήμερηίίου Κήρυκος» κ Θεοϊοσό' ηουΐον ό κ. Έλ Βενιζέλος ηροίβη εί* βαρυσημάντους δηλώ ΐεις επί τής καταστάσεως Ό κ Ββνιζέλος έκτός των δηλώσεώ- τού, διά των ότοίων 'γκρίνει την ^^κτικην τού ΒασιΙέως, ανεκοίνωσε «ί; τόν κ. Θεοδοοό/τουΙον ότι άποδοκιμάζβι την στάσιν τού φιλικού πά ρά αυτόν τύπον, άλλά αί περιστάσεις καί αί αη μβριναί συν θ^και, ά, διέρχβται ή Ελλάς α«αιτούν ομόνοιαν λΠΕΣΤΑΛΜΕΝΟΣ "ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΚΗΡΥΚΟΣ,, ΣΥΝΗΜΤΗ8Η ΜΕ ΑΝΔΡΕΑΝ ΚΑΙ ΝΙΚΟΛΛΟΝ ΔΙΑΨΕΥΔΟΥΝ Ο]Π_Ε!ΜΑΙ ΑΔΙΑΛΛΑΚΤΟΙ ΑΘΗΝΑΙ, 11—12-35. (Τού Ανχαηοχρηοϋ μας) — Ό έν ρσίοίς ενρισχόμενι ς /1«υθυνΓήί τ»;ς σ«»τά{8α»ς τ»)ς ΙφηαιρΙδος <Ή/αρήαιος Κηρυξ» κ. ΑΙ. ΘεοΑοσόιονλος οννη*τή&η χθές μίΐά ιω»· 'ΕΧλήνων Πβίγχήπων Νικόλαον καί'Ανδρέου. Ό κ. Θεοδοοόπουίος ίαχε μικράν συνομ.λίαν μετά ΐΰν άννα Ιΐριγκήκοον αχΐΐΐκ&ς μέ την έν 'ί?λλά·Ί κατάσΐασίν. '&ραοτη&ένχει ΰπ αυτόν νχιχΐΗω , υϊ ΠρΙγχητΐΒς, μέ χά δναγραρ^μενα υπο των φι λικων πρός αΰτίύς ίφηαεριδαο*, χαθ' α ου αι «ϊ>'β άδιάΐλακτσι,
    Λι(η·ευσαν κατηγ^ρημαιι^ώΐαια την ώ; &νω ΐϊδησι*·, καί δή πά-
    κώς Ηάχιοτα, δ &διάλΙακτος Βασιλίδος ΐΰπος &η ιδίδει ίΙ< αΰτοίις ΑδιαΙΙαξίαν, ί»ω ονιοι ϋυμφαανονν πλήρως με τάς ενεργείας τοϋ Βασιλέως, ΑΘΗΝΑΙ 11 —12—35 (ΐου ανταποχριτοΰ μα.).— ΕΙδήσβις έκ Λονδίνου άγγένλουν δ:ι έπα νελήφθησανσήμερον πάλιν, δευ- χέρα ήμέρα, αί συνΒδριόσεις τής διασκέψεως περιορισμόν χών ι ξοπλισμών. Είς την σημερινή , βλαβον μί^ος αί ί -*»·.*1.*" .....■·- ' ■ " " ™ ™ "' - 1, II , ■ , κιτροπαί των ίμπ?ιρογνωμόνων θϊηνβς ουνεζήτηΐαν Ι/τί 1% ποι οτική,έλαττώσεωςτώνεξοπλισμών Είς τό ζήτημα τουτο τής ποιο ι τιχής Ιλαττώσεως δέν συναντοΰν καμμίαν δυσχέρειαν, ένφ άντι θέτω; είς τό ζήιηαα τή; ποσο τιχής ελαττώσεως παρουσιάζον ΐαιμβνάλα' χβχνικαί ^υακοΜαι Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ιΑΕΜΕΡΤΖΗ ΔΙΑ ΤΙ ΖΗΤΙΜΛ ΤΙΣ ΕΙΙΙίΙΙΕΑΕΥΣΕΙΣ ΑΘΗΝΑΙ II —12—35 (:οΰ άνταποκριτοϋ μα:) Κατόπιν τοΰ δημιου·ίγηθέντος θορνβου σχετικώς μί1 την πορείαν τής Κυ· β-ρνήαεως, δ ποωθυηουργός χ. Λβμρρτζής Ιττεδίωξρν σήμϊθθν συ¬ νάντησιν μέ δλους τυύς τί ιλιτικονς άοχηγού; των κομμάτων σχη- ματίαας οΰ.θ) γνώμην στ ιθεράν πλέον τοϋ προγράμμαΐος δτερ ν νά ακολουθΐίσΉ Εναντι της στάσεως τής Εθνοσυνελεύσει*);* Ο ΠΗΝΕΙΟΙΠΟΤΑΜΟΣ ΘΕΣΣΑΔΙΑΣ ΕΙ1ΛΙΜΥΡΗΣΕΝ. ΤΑ ΥΔΑΤΑ ΤΟΥ ΠΛΕΙΣΤΑ ΧΩΡΙΑ ΚαΤΕΚΛΥΣΑΝ ΚΑΙ ΚΑΤΕΣΤΡΕτΑΝ ΑΘΗΝΑΙ 11—12—35 («ού Ανταποκριταί! μις) — Τη· λεγραφήμοκα ληφθέντα είς τό υπουργείον Έαωΐείιχώ» άγγέΧ λουν δα λόγω των παω;ο<ριχ>ώί> βραχών αί οποίαι έ'πεσαν
    εί, Μακεδσνία» καί Θεσσαλίαν έπλημ<ιύρησεν ό ποχαμδς Πη· νειόςχαΐ κατέκΐνσε διά τώ** υδάτων τού την πκδιάδα τής Θεσ σαλίις, μ°$' δρμ<|; εΐιέ$>οβν είς πΐεΐσΐα χωρία τή,- Έιιαρ-
    έξηΗίίβώ&ησαν θύμΐκα μίχβι τής οΊΐγμής, άλλά δέν
    άιοχλεΐιται καί ΰ/τασξις τοιούτων
    Ή κυβέρνησις άβ<χ τ β λ Ίψη τώ* Ανωιί ιω; τηλβγραφη μαΐων έσπευσε νά αποστείλη σΐβατό»· καί νά π χνίιχτι πάσαν δυνατήν βοήθειαν είς τού; «λ»; ιμνραπΐήκΐον; κοτοίκσνς «ής περια>;ρ8ίχς ταύτης
    Ι »Ι ΕΙΝΑΙ
    ίΩΚ
    1ΥΣ
    1Η ΕΚ
    1Ρ0ΥΣ Ν
    Ι
    ΑΘΗΝ1 11—12—35,—(Τού δντ.αιονιριτοΰ μας).— Έν συ
    νεχε'α »ών δηλώσίών τού πρός ιόν χ. Θ οδοσόπουλον ό Άρχη-
    γος τοΰ χόμματος των Φιίνελευθέηων κ Ί'λευθ. Β;νιζέλος εδήλω¬
    σεν δτι χρίνει ώ: ένΐρλώ; 3ΐκοιον τό μέΐςον τής Ικτυπίσβως
    των αξιωματικών ιί; διαφόρους νπσους. Ό «. Β3νιζέλος προσέθβ
    σ·, δ ι τδ μέτρον τ>ΰ5θν ελήρθη κακώς ύπ> τής σηιΐερινής Κυ¬
    βερνήσεως κατόπιν χειρίσϊων ε'ισηγ'ισβων.
    ΜΕΓΑΛΑΙ
    ΑΙ ΖΗΜΙΑΙ
    ΕΙΣ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ
    ΕΙΣ ΠΟΛΛΑ ΕΚΑΤΟΝ.
    ΑΘΗΝΑΙ, 11 — 12—35 (Γοϋ ά.ιαποχριτοδ μ<α).— Έκ τής Μαχεδονι*ής ηρωχενούαηΐ τηλεγραφοϋ* 5*ι, μβν-άλαι καί καταχίν- σμιαΐα» πλημμυραι Ινέαπηψαν χατά την κλίυιαίαν ίβδομάδα ιίς όΐόπληρον την ΜαΗαόονίαν. Έχζάοβις μεγάλαι χατεχλύαβηοαν ύηό Χών υδάτων χαί εί; τα ηεριααόχερα χωρία χητεσιράφηοαν Ιξ δλοχλήρον αί ο!*ίαι συαηαρασύραοαι χιλ ηολλά ά*&ρώπι*<χ θιίμα- τα. Ή Κτψοτροφία ύπέντη οοβ ιραοχήχΛς ζημίαι, ποΐμνια ηαρε σύρθησαν υπό των υδάτων χαί αί ζημίαι Ιν γένει «Γνβ άνυπο· 7 Ολόλ ή" Μαχίδονία β"χει βο9ια&ή σβ βα^υ πί»θβί *<Α