46216

;| ■ΡΑΚλΕΙΙΜ Ι
ί ΑΠΟΓΕΥΜΑΖ·ΜΑΤ·τ£
ΚΡΗΤΙΚΑ ΝΕΑ« . ,
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΣΠΕΡΙΝΗ ΒΠΟΛΙΤΙΚΗ :Α Κ Ρ Ω|Σ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΩΝ Α Ρ Χ Ω Ν ΕΦΗΜΕΡΙΣ *'Μ*Μ™ι*Χ!Ι'η1ί
Ι ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ Δ'. Αρ. ΦΥΛΛΟΥ 370 :: Δ1ΕΤΒΤΙΤΗΣ ΙϋΟΧΤΗΤΒΣ ΝΙΚΟΣ Χ· ΚΑΤΕΧΑΚΗΣ ? ΓΡΑΦΕΙΑ ΟΔΟΣ ΑΠΟΥ ΤΙΤΟΥ Π ΤΥΠΟΓΡΑΦΚΙΑ ΟΔΟΣ 25 ΑΥΓθΥΣΤθΥ ;
ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩΜΕΝ ΗΜΕΙΣ ΤΟ ΕΡΓΟΝ ΤΟΥ
Εάν ή Παλαιστίνη ύπήρ
£εν ή εύλογημέντι Χώρα τής
Γής, ή Κρήτη υπήρξεν ή εύ
λογημένη χώρα τής Ελλά¬
δος.
Εάν τόν λαόν τοϋ'ΐσραήλ
ι'ξέλεξεν ό Θεός ινα άποκα-
λυφθχ) καί έξυψώστ) τόν Κό¬
σμον, είς τόν κρητικόν λαόν
έλαχεν άνέκαθεν τό βαρύ
έργον τής έξυγιάνσεως καί
μεγαλύνσεως τής Ελλάδος.
Είς την άρχαιότητα εστει-
λε τβν'Επιμενίδην είς "Αθή¬
νας, όστις την άπί,λλαξί-ν
άπό τό κυλώνριον αγος. Είς
τού; τελευτΐϊίους χρόνονς έ-
ξαπέλυσε τόν Έλευθέριον
Εενιζέλον ό οποίος άιήλ-
λοξε ιήν *£λλάδα άπό τό ά
γος; τοΰ πΐϊλαιηκομιιατ.ισιιοϋ
καί την ωδήγησεν είς την εκ
πληρώσιν των εί) νίκων π.--
πρωμρνων — ό όποΐ -ς την
μόττΡ·/?>.εν άπο άαημιν *ϋρυ>
πο'ίκήν γωνίαν κ; Κράτος
μί-1 ίιτχύν καί ύπολογίαιμον
Ή άπό τοΰ 190*1 συν-
τελεσθεΐσα μεταμόρφωσις
τής Ελλάδος όφείλρται είς
την ΐί*ρήτην πρωτίσΓω^. "Ο
χι μόνον διόπ ό "Ε?Λην Μ?σ
οίας υπήρξε ΚρηΓ, άλλ' άκό-
μη διότι οί πιστόιεροΐ «αί
περισσότερον ενθερμοι ότίκ-
δοί τού υπήρξαν Κρήτες.
Τό κίνημα τής Θεσσαλονί·
κη; είς την Κρήτην έθεμε-
λιώθη καί άπό την Κρήτην
έξεπορεύθη. Ή Κρητη έν
πάσι] περιΐΐιώσδΐ υπήρξεν ή
πρωτοπορείιχ παντός έθνι-
κθΰ αγώνος.
Κσί τώρσ;
Τώρα πού ό χαίνων Τα-
φο:, καγχάζων άπό ικανο¬
ποίησιν καί σαρκασμόν, πρό
κείται νά ύποδεχθο είς τας
παγεράς άγκάλας τού την
Σορόν τοϋ Δημιουργόϋ,ποία
θά είναι ή Τύχη τής Κρή¬
της^
Θ' αποτελέση ό θάνατος
τοΰ Ελευθερίου Βενιζέλου
καί θάνατον Ιδικόν της;
Δεν ήμποροΰμεν |ούδέν
κάν}νά σκεφθώμεν 'τοιοϋτό
; καΐ χθες {έτονίσθη
Ή Κρήτη όφείλει ήνω·
μένη έν μία καρδιά καί έν
μιά ψυχή, νά παρουσιάζη
καί είς τό μέλλον τό άδιάσπα
στον μέτωπον τό οποίον πα-
ρουσίασε μέχρι σήμερον.
Διότι οί καιροί είναι πονη-
ροί καί οί έσωτερικοί έχθροί
τοϋ "Εθνους έλλοχεύουν διά
νά μεταβάλουν τό κράτος
είς^Νεκροταφεΐον.'!
, όπαδοί τοϋ "Ελευθερίου βε¬
νιζέλου. Θά είμεθα περισσό-
, τερον ύπερήφανοι άν συνε¬
χίσωμεν τό έργον τού, θέτον-
τες υπέρ άνω δλων τα συμ-
φέροντα τής Πατρίδος.
Μετά τόν θάνατον τοΰ
Διδασκάλου, ώς Άπόστολοι
ημείς έμπεποτισμένοι τα νά
ματα εής πολιτικής τού, ο¬
φείλομεν νάκηρύξωμεν είς
πρός στιγμήν διακοπέντα
άγώνα. Καί είς παν βήμα
της νά έμπνέεται καί νά κα
τευθύνεται άπό τόν φωτο-
βδλον^τύμβον τοϋ Μεγάλου
Υίοϋ της.
Είναι σκληρός ϊ,σως καί
άχαρις ό αγών, Άλλ" άς μή
δειλιάσωμεν. |£ΐς πάσαν δύ¬
σκολον στιγμήν άς στρέφω-
μεν τό βλέμμα καί την διά·
άπό τής σΐήλης αΰΐής, ή
Κρήτη πρέπει καί πάλιν νά
έξ ακολουθήση κατέχουσα τα
πρωτεΐα είς πατάν πατριω¬
τικήν κίνησιν—συνεχίζου¬
σα την παράδοσιν, την ο¬
ποίαν μας έκληροδότησεν ό
Μέγας Νεκρός.
ι Είς την ποΐαπΟΓ,ητ,α των
α'ισθημάτων των πρίπει ν"
άντιτάξωμεν τόν πατριωτι¬
σμόν μας καί εί; την προ-
κλητικότητά των την περι-
φρόνητιν.
Είμεθα ύπβρήφανοι διόπ
ύτήρξαμίν πατριώται καί
την Έλλάδα χής Είρήνης
τό Ευαγγέλιον, νάέπιβίλω·
μέν τοΰ πατριωτισμοΰ τό
Φί>ς διά τοΰ, ύποίου θά
διαλυθή τό σκότ,ος τοϋ κομ-
ματισμοΰ.
Ή Κρήτη όφείλει νά συ¬
νεχίση, Α; πρωτοπόρος τόν
νοιαν πρός τούς Ε?ρούς τό
πους των Χανίων, έκεΐ δ
που θ' άναπαύεται χό πτώ
μα τοϋ πολιτικοΰ 'Ολυμ
πιονίκου.
Άς άντλώμεν Από την
ζωήν τού διδάγματσ. "Ας
άναλογιζώμε&α πόσας πά
γίδας διέφυγεν Έκεΐνος είς
τούς αγώνας τού, πόσους
τριβόλους ύπερεπήδησε, πό
σους άκανθώδεις δρόμουί
διήνυσε, πόσας άτραπούς
μετ.έβαλρν^ είς λεωφόρους,
πόαους ,Νέσχορας κατέβα
λεν είς την ίΐαλαίστραν τής
πολιτικάς.
Άπό ΐό παράδειγμά τού
άς τονούμβθα. Άπό «ήν .
στορίαν τΊΐς δράσεώς τού
άς αντλώμεν θάρρος. "Ας ά
ποτελϋ δι* ημάς φώς πάρη
γορίας καί ένδυναμώσεως,
δ Τάφος τού. Καί Ιερόν
προσκύνημα,ύχι διά δάκρυα
καί αΐσθηματολογίας, άλλά
δι* άναβαπτισμόν σθένους,
διά την διαμόρφωσιν χαρά
κτήρος, δια την απόκτησιν
πατριωτικήν συνειδήσεως.
Ό τάφος τού άς άποτβλέ
οη δ>' ήμά; δ,τι ό Ναός τοϋ
Σολωμώντος διά τούς Ίου
δαίου^, δ, τ, ι ή Μέκκα διά
τούς Μωαμεθανούς.
Τα Χανιά άπό χθές άπέ
βησαν ή Ίεράπόλΐ- ΐής "Ελ
λάδος. ή δποία είς τό μέλ
λον θά δέχβϊαι τό πλήθος
των εύσρβών προοκυνητών.
Άλλ' αύώΰποβάλλειδχι
.μόνον την Ποωΐ'ύονσαν
ιής Κρήτης, αλλά »αί *>λο
κλήρον την Μεγαλόννησον
είς βαρυτάτην υποχρέωσιν»
Την. υποχρέωσιν να κρατή
ση ύψηλά την δάδα τΙ)ς
πρωτοπορείας, συνεχίζουσα
τό ?ργον τοϋ Τέκνον της.
Καί είμεθα βεβαιοί δή
θά συμββ αύτ,ό. Οί Κρήτες
καί πάλιν θά έξακολον&ή
σουν νά είναι σωτήρες έν
χαλεπαίς ημέραις καί οί φω
τεινοί δδηγοΐ έν ημέραις έλ-
ληνικής εύτυχίας.
•
"Ενα άΐτό τα πεοησόΐερον
χαο«κτηριστικά άνέπδοτα τοΰ
Ελευθερίου Β«νιζ λου, τό Ο¬
ποίον, δέν ενεγράφη άχόμη καί
ιΐναι γνωστόν μόνον είς ολί¬
γους διπλωματικούς καί παλη
ούς δημοσιογράφους είνε «αί
τό εξής:
'Ω; γνωστόν, δ Βενιζέλος τάς
μεγαλυτέρας τού έ«ιτυχίας τάς
είχεν ιϊ; ιήν έ^ωΐϊρικήν «ολιτι·
χήν, ή ό/ιοία ήτο τό «φόρΐι»
τού 'Εχρϊ, είς τό έξωτεριχόν,
ίξβτιμάτο ίδιαιιέρως και Ικιτλη
κτικά, οχ^δόν άνεξήγητα.^ Οί
ξίνοι πολιτικοί καί ί>ιπλτ)μάται
τόν Ικτιμοϋσαν, άλλά καί τόν
έφοΐοΰντο συγχρόως. Ή γοη-
τε!α τού, ή Ιπιχειρηματολογΐα
ιου, ή εύγλωτΐα |του, τούς κσα
γήνευΕ. Καί είχε συνόψει φιλί-
ας μέ δλους τού; μεγάλους ξέ-
νοι,ς πολιτικού; καί διπλωμά·
τος τής Ιποχίίς τού.
Είς τάς διρθνεΐς διασκέψβις
ή παοουσία τού ήΓ° περισσότε
ρον αίσθητή άπό τού; ποα>θΐ)-
πουογοΰς καί άντι«ροοώπους
πολλών μϊγαλυτέρων άπό την
Έλλίδα κοαταίν, δκόμη χσί
άπό τούς δντιποοοοίίπους μ«ρι-
κών μιγάλων Αυνάμεων.
Πώς κιτώρθωνε νά έπιβάλ·
λεται; Πόός κατέλαβΒ την εξαι¬
ρετικήν θέ^ιν, πού κατεΐχε;
Πώς επέτυχε τάς παοαχοιοή-
σεις, ικιύ ιΤχεν επιτύχη ΰ.τέο
τής χώρας τού ποοά τάς λυσ·
σαλέας άντιδοάσϊΐς μικοών χαί
μβγάλων ξέναιν άντιπάλων καί
έχθοών καί άντιζήλων γειτο
ν ών; Β β ιίως τόν εϊχΕ β ηθή-
οει καί ή τοτρ στςατιαιτική δύ¬
ναμις τής Ελλάδος καί αί νίκαι
ΑΠΩ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗΝ ΔΡΑΣΙΝ ΤΟΥ
Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΕΚΕΡΔΙΖΕ ΠΑΝΤΟΤΕ
ΤΟ ΜΚΙΗΙΙ 1Κ ΕΗΙΙΥΙΙΗΙΙΥ
Τού Έλληνικού στρατοΰ, χϊ·
θώ; καί ί| βτίζηλος στρατηγιχή
θέσις τή; χώοας μις «1{ την
Έγγύ: Ανατολήν κ <ί ϊίς τα Βιλκάνια. Άλλ' οοι άνεγνώοι- ίαν τότε δ τι τα Ιπιτευχθένΐα ώφ^λήΐϋΐτα ή 'αν πάρα πολύ μεγάλι, ήτχν δυσανάλογα προ- φανώς, πρός τόν παράγοντα καί τάς δυνάμεις πού άνιι- προσάπευβν ο Ββνιζέλος. Κ<ιί διά τού; πολλούί·, άκόμη καί τού; ί ττοοικού; τής Ιποχής, παραμένει μυστήριον ή Ιξαιοε- τική", ή μαγι*ή σχϊδόν Ιπίδρα- σις τοϋ Βενιζέλου §πί τώ' ξένων πολιτικών καί διπλωματών «αί ό τρόπος. μέ τόν ό τοΐιν κατώφ· θωνε νά άΐτρσ.Ίά άπό ΐόν καθέ- να Ιξ αυτών, κάτι ύ,ιέο τής χώ ■ πας τού. Τό χατωτίοω <5μβι; αύιΐεντι- κβν καί ίστοοικόν γεγονός, ση- κώνει, Ιν μίρβι δστω, τόνπέ ιλον τοΰ μυστηβίου χαί ΐΐιιρέχει μίαν ΙξήΎησιν τοΰ τρόπον, μέ τόν ό- ποίον Ηΐνγάζίϊο ό Β νιζίλος ιίς τό εξωτερικόν καί την «>ισμπτον
θέλησίν τού, την οποίαν τίποτε
δέ·- ί^ο ί<ανόν νά την λυγίση ή νά την σπάση. Ήτο ή ίποχή τής διασκίψ ω; είοτίνηΓ/ μετά τόν παγκόσμιον πόλεμον- Κατά τάς αρχάς τού 1919 ό Β:νιζέλος ΙπίχεΙρησι νβ Ι πείση τού; συμμάχσυς νά π«ρ«· χωρτίσουν ϊΐ; την Έλλάδα καί τα Δοοδεκάνησα, τα όιτοϊα ήο- νεϊτο νά Ιγκαταλείψι ή Ίίαλία" Ό Λ·5ϋ) Τζώιτζ, ϊχίβν πεπο 9η σιν εί; την ί^ανέτητι, την ίδ- γλβττίαν καί ιδίως είς την γο ητείαν τοΰ Β;νιζέλου, τοΰ συνί- σΐηοϊ νά εχιδιώ;Β ιιίαν ΐ^ια.τέ ρον συνεννόησιν μέ ιήν *Ι:αλίαν καί νά ιδή ιδιαιτέρως τόν τόΐι ύΐιουογόν τ·ν 'Βξωτβρικών τής Ιταλίας Σοννίνβ. Ό Σιννΐνο δμω;, Ιίων ασφα¬ λώς πικράν πείραν ττις γοητϊί- άς τού άϊτό α^λας συναντήσβις κ ιί άλλας συνενοήσβις μέ τόν Β-νιζέλον, άπέφευγβ νά τόν «υ ναντήσΐ), μέ διάφορα ποοσχή ματα. Ό Λ'ϋ> 1ζώ«τζ καί ό
Ούΐλσων, πρίν νά λά"0 >υν δοι-
•ΐιχάς άποφάσβις, έπέμειναν νά
Πι?αγματοΐοποιηθ·δ ή συνάντη-
σις Ββνιζέλου—Σοννϊνο.
Ό Σοννϊνο έν τώ μΐίαξύ
παρέοτη άνάγκη νά μ«αβϋ άηό
ΐό Παρίσι, δπου ευρίσκετο εί;
την Ρώμην. Ό Ββνιζέλος, μέ
τ ί ν πεποίθησιν δΐι ίχεΐ θά »όν
ίΰ^ισχεν ϊύκολώΐβοα καί δΧιγώ-
τεοον άπησχολημένον, ατρφ'ίσι
σε καί κατήΐθβ άτό τό Π τρίσ!
μέχοι Ρώμης, Ιΐτου εζήτησε άπό
τόν Σοννϊνο μέσον τοϋ τότε
ποπσβίυτοΰ μα; βν Ρωμη Λάμ¬
πρου Κορομηλά, ^Ιδιαιτέραν συν
νάντησιν.
Ό Σοννϊνο, δμως, είς τα έ·
πανειληαμΐίνα διαβήμιια τ ου
Κοοομηλίΐ, άπαντοΰσε με ύπεχ
φυγάς κ<ιΙ άνσβ)λάς. Έ τί τέ λου; ό Ββνιζέλος ίχασε την ύ πομονήν καί (ΐπεφάσισε νά με· ταβ·5 (Ί: την Κονσούλταν —τό ύπουογϊΐον των Έξωκρικών τής Ιταλίας ίστβγάζετο άχόμη τότβ εί; τό ποώην παιικόν μέ¬ γαρον τής «Κο σούλτα »—καί νά «ναγγελθβ άπροόΐττως είς τόν Σαννϊνο. Ό πονηοός Ίτα λθίβοαΐ >ς ηολιτιχος καί διπλω
μάτης, θέλων νά κάμη «δν
Βινιζέλον νά άπαυδήσιι χαί
ποΊ« α/ΐοτρυγήν μβναλυτέρου
τ :υ Ιξίυτελισμοΰ νά τόν Ιξαναγ
*γΌ} νά φύγη δΛοαίΤθΓ, είδ"
ποίηΐί ίιίτοϋ γρημματέως τον
ότι ιΐνιι άπησχολημένο; χαί βτι
«τι^ανίν νά ηίοισκε καοδν»
νά τόν δεχβχί τό απόγκυμτ ·1ς
τό σπίτι τού. Ό Βενιζίλος επήγε
κηΐ τό ά.τόγίυμα εί; τό οπίτι
τοΰ Σ^ννινο, δκνυ 6 θυοωοός
τοΰ ιίιτεν Οί ι & Σοννΐνο είνε Α-
διάθετος δτι θά τϊν *δέχ«το ««ι
θανόν> την έτομένην ιΐς τό €·
$
ΤΑ «ΚΡΗΤΙΚΑ ΝΕΑ»
Είς ανάμνησιν τού αποβιώσαντος Άρχηγού
των Φιλελευθέρας, θά έκδώσουν γενικώς διά
τούς θαυμαστάς καί όπαδ^ονς τού Έλ. Βενιζέ¬
λου μίαν πολύχρωμον άναμνηβτικήν είχόνα
τ όν άπό τελευταίαν φοτογραφίαν το^. "Οοοι
θέλετε νά Αποκτήσετε την μοναδικήν αυτήν
φωτογραφίαν κρατήσατε τα «Ι4.ρητικά Νέβ»
από τής προσεχούς λευτέρας έωςτό Σάββατον
Την επομένην τό ποα'ι είς τό
Π ιλάτσο ΜΐΓαρμχεο(«ι, δηον ή
το τόΐϊ ή ϊλλυν.κή πριοβίΐα, εϊ-
χε γ νρι εΐ3ική σι'σ ιβψ.ς μεπξΰ
τοθ Β νιζέλου, τού Κθ0ομηλ£
χαί τού τέτε συμβούλου τή$ αοε
σβείας, νυν πρεββουτοΰ μας έν
Λονδίνω κ. Σιμοπούλου. Κατά
την διάρκειαν τής συσκέψ;ως «Ι
χαν ποοοέλο'η, χαί ·αΕριχοι <5τό τού, τότε ίν Ρώμϋ Έλληνας δή μοσιιγοάφους. Ό Κορομηλά; ή/εβνίζβτο ά- κόμη νά πβίση τόν Βενιζέλον ότι ή άξιοποέπειά τού Ας Πρα)- θυπουργοΰ, τοΰ ί/τέβιΐλλε νά χρήιι άμέεΝοβ είς σίους χαί νά Αναφέοη τάς ΰηε* χφυγάς χαί τάς «οοοβολάς κου τού Ιχαμεν δ Σοννϊνο, εΊς τόν Λέϋ) Τζώρτζ χαί ιίς τόν Ονίλ σα>ν, χορΐς νά χάμη χαί τ»ν»
τελευταίαν, μαιαΐαν προφανΔς
αΐτόηειοαν συναντήσΐβς τοθ *Ι·
ταλοϋ νκονργον.
Ό Βίνιζίλος δμβς είχεν δλ-
λον τρόηον τοΰ οχέκιβοθα. χαϊ
τοΰ έογάζεσθαι χαί αντελαμβ4'
νΐτο άλλθιώτιχα τα καθήκοντά
τού ώ; ίκποοσώπου τής Ελλά¬
δος, Ινδιαφιρόμενος ηιοισοότ»
ρσν άπό χάθε προοωχιχήν αξιο
πρίπβιαν καί ΰκβοάνεα καθ· α>
τομικοΰ ίγαιΐομοΰ, διά τό ΑΐΝί
τέλισμα, διά τό εθνικόν κίοοος.
Καί ΰ^«οα Λπό κολλήν συλ¬
λογήν χαί σιωπήν, μέ οχυμμένθ
τό χεφάλι, 1σηχώθτ)χι χαί »Ιη·τ
άποφασισιιχά.
-θα «ά»!
Καί έκήγβ. Καί μ·τά ω^βς
άναμυνήν, συνέλαββν Ικί ιέ·
λους «όν Σο*νϊνο ■ξερχΑμινον
τοΰ γραφεΐου τού. Ό Σοτνΐτο
ή'αγκάοβη νά ιόν ηαραλι(|)|)
μαζί τού βτί) οντοχίνητο, ν«
κανι σπ(<» τού χαί νά φΛνΐμβζϋ. Άηοιέλίβματτις τοιαυττκ Ι»· μονής τοΰ Βενιζέλου ίιΐο «4 ποολειανθτ*ΐ τό Ιδοφος χαί Λ μετά τόν Σοννϊνο ύβουργός «&ν Εξωτερικών τής Ίιαλιας Τιτ>
τόνι νά ύ-τογοάψο την ηεοίφτ,-
μόν συμφββνίαν Τιττόνι—Βε»»·
ζέλου τού 1919, 4 διοία ·1χ·
ηο·οαρττ)θ$' είς τί>ν ^Συνβ^ΜΤΐτ
των Σϊβοών καί ·ιά τής Αχοίας
ή' Ελλάς ίξηοφάλιζί την Χβΐο
χήν των Δ»δεκανήσε»ν.

*£ά6€αταν
«ΚΡΗΉΚΑ ΝΕΑ»
Άηξάσης ήδη τής 3ης
τριμηνίας, παρακαλού¬
μεν τόύς κ. κ. συνδρο¬
μητάς μας δαιως μάς ά-
ποστείλωσιν τάς συνδρο¬
μάς των, διότι άντιμε-
τωπίζομεν καθημερινώς
την §κοοσιν τής εφημε¬
ρίδος μας.
Σημ. Κ. Ν. ^ Τα ταχυ-
ΪΊμομΐΜα τέλη βπιβαούνουν
την Διεύθυνσιν τής έφημε-
μβρίδος μας.
ΘΕΑΜΑΤΑ
ϊτ)μβοον τό μεγαλειώδ>ς Κι-
νηματονοαφικό ©αΰμα.
"ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ
μέ την ζωήν, τα θαύματα, τό
μυστήριον, την αταύαωσιν καί
την άνά·τασιν τού Χριστοϋ.
ΙίΝΙΝΜΙ
Ι.ΤΖΕ1ΛΙΙΙΣ
(ΓΕΝΙ ΤΖΑΜΙ)
ΤΕΛΕΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗ
ΥΛΙΚΑ ΑΡΙΣΤΑ
ΤΙΜΑΙ ΕΦΘΗΝΑΙ
ΜΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ ΑΡΚΕΙ
ΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟΝ ΛΜΣΤΟΥΡΙΗΜΛ *
Ι11ΑΓΕ ΗΠΜ-
ΕΝ ΣΟΣΕ ΤΗΝ
.ΡΜΑΝΙΑΝ
ΤβΙΝιΙΑΜΐΤΗΙίίΡΜλΝΙΑΙ^
Απο
ΧΘΕΣ
ΟΤΙ
8Α£η&Μ»1
ϋΙΟΤΟΙΗΚ
ΕθΣ ΣΗΜΕΡΟΝ
37
5 Ό νεκρός
δι-
μέ
■ *. >
Α.ΕΑΕΥΙΕΡΑΚΗΣ
ΙΑΤΡ1Σ - ΟΑ80ΑΙΠΣ
Αέχβται καθ* εκάστην
&π· τούδε είς τό Φαο-
μακβΐον
·. ΓΕΩΡΤΙΑΑβΥ
Πλατεΐα Στράια
»ί
;■■;' '
*
II
ΖΗΤΕΙΤΑ} τό ΰπέοοχον σι-
γαοέττον της ' Κεοτνοβιομηχβνί'-
>ας ΤΣΙΛΙΒΗ άριστον. ΤοιγάΌ,ο
Ιΐαίρρό, Λοωματικό, νλυκόπυοτο
;
'Αγ Μύο.νος
δθ>. 3000 διά τόν
α Χβν Λβιαντίστου Ε—
ΛΕΥβΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
ό Γβαι,ογΐ'ΐβς- Συν^ταιρισμός
. Μ,ύοωνος δθ& 1000.
;
,«« ΒΑΡΒΛΓΑΚΕΝΑ.-Γνωσΐο
ΐϊονοϋιιβν >δπ -ίί: τό 'Εργοστά
-γ/ΐοί Γ. Μπαλαμούϊσου «ύοίσκαν
«τατ Β(ΐοέλ»α'ξύλινα κατάλληλα
?8ιβ νοαοιάΊωί -ναΐ σιδηοά διά
. Τιμαί ηροσιταΐ.
»4
ρη μόνον ·τό Κουρείον τού
,κ. Άρηάπ 'Αμποαχαμιάν,Πα-
* Ψ^άί
"Αναλαμβάνη νά γίντ]
εομηνεύς χαί μέ Ιοωΐα:
—Τί συμβαίνβι φίλτατβ
αυτόν τόν γέρο ποοδότη;
—Είνε Γεομανός;
—Βέρος Γεομανός καί άμβτ,α-
νόητος λάτρης τού Γεομανικού
μβγαλείου. Έχει χαταδιχααθ'ϋ
άπό τό στοατοδικεΐον δίς μέχοι {
τούδε επί ΰποοΊτλψ'ΐ Γερμανών
χατασκόπων.
"Οταν εμείναμε μόνοι τού
ΙΊεινα φιλιχά τό χέρι καί τοϋ
βίπα γεομανικά'
—Δ^ν εΐχα καμμιά άμφιβο
λία δτι ενας Γεομανός Ιτσι θά
εφέρετο, εΌτω χαί άν τού έβα-
ζαν τό μαχαΐοι σιό λαιμό-
—ΕΙσαι... είσαι λοιπόν, Γερ-
μανός;
—Βέρος Γεςμανός
—Καί πώς εύοέθης εδώ; Κα·
τάσκοπος μήπως;
—"Οχι Ένα άτύχημα τοϋ
αΒθοπλάνου μου. Ηναγκάσθην
νά προσγβια)θώ καί εδώ κοντά
σας.
—Τό «Βθοπλάνον;
—Τό είκουψα μέσα είς ενα
μικοόν δάσοι:, δπου δέν ύπάοχει
ελπίς νά τό εύρουν
. —Τό σπίτι μου εΐνβ είς την
Ι διάθεσιν σου δι' όβον καιρόν
θέλεις. Άλλά πώς θά φύνχχ.;
—Είς αύιό θέλω νά μέ βοη¬
θήση καί μπορεΐς νά τό κα
τάφέοης.
—"Αν μποοώ μέ όλην μου
την ψυχή. Αέν σε οώτηοα δμως
τό όνομά σου καί τό βα·μό
σου.
—Αοχαγός Ριχτχόφεν.
Ό γέρων τα έχασε. "Εγινβ
πελιδνός. Δέν ήμποροϋσε νά
άοθοώσυ λέξιν.
Τόν έί)ώΐτευσα βϊς τόν ώμον
καί τόν καθησύχααα. Τα μάτια
τού επλημμύρισαν άπό δάκουα.
Είς μίαν στιγμήν μέ ήοώτησε:
—Έού,*.. Ιαύ δ Ριχτχίφβν,
Έσύ δ δαίμβνας τοΰ αέρος, ε-
πεσες;
Ι" —Πάντας, γερο μου, οί
Γάλλοι δέν μέ έ'υ,οιξαν. "Επ.αθ·
βλάβην τό άεροπλΐνον μου...
. —Καί θά τό διοοθώσης;
' —Άν μέ βοηθήσΉς έού, βε¬
βαία θά τό διοοβώσω χαί θά
φύγω πάλιν διά τό γβρμανικον
μί.ωπον.
—Μιά ζωή χοεεστώ. Την
δίδω ευχαρίστως στήν Γερμα-
νί» άν την χβΒΐάξβται.
Έκείνη τή στιγμή ά'νοιξϊ ή
ηόφια καί είσήλθβ μιά χοπέλλα
Ιως 20 ετών ώοαιοτάτη ξανθή.
μέ άμυγδαλωτά κοάσινα μάτια.
Κοομοστασιά νεραιδας καί πςό·
σωττο άγγελικό. Εχαιρέτησε μέ
καλωσύνη. 'Ιΐταν ή χόρη τοϋ
γέοου, ό οποίος έσπευσε νά
μου την συστήσΐ).
—Είνε ή κόοη >ιου ή Ίντα.
Τής έ'δωτα τό χέρι μου καί
εψιθύοϊσα τα τυπιχά λόγια.
—Χαίοαι πολύ, δβσποινίς.
—'θ ίίύριος; Ό μπαμπάς,
βλέπετβ, δέν μοΰ βΐττβ τό όνομά
σας'. .
(Άκ·λ·υθβΙ)
τού Βεηζέλον ίψατιβτέ&η είς
τόν Ναόν τής ΆγΙας Μαγδαλι-
Όλος δ χόσμος Θά
ής ς μ
άπό έκβϊ /ιά νά δώα η τόν 9στα
ό ί λή
το άσπασμό είς
τον Άρχηγό,
η
τον προσφιλή
* *
*
Συγκινητική
ύπήϋξβ καί ή χθεσινή βίς "Αγιον
ό Δέ ή
δψι παςουοίαζε χβέ; τό ^
ράκλειο τα πεβΐσσότερα καταστή
μαια ήιαν χλησιά, κι' δ πβοισ
ό β
μα ή ,
σότερος κόσμος μκτίβη στά Χά
νιάγιά νάπαθακολουθήΓΰτήν κη
δβΐα τοϋ Βενιζέλου. Όσιόσο
καί οί εναπομείναντες εδώ δέν
φάνησαν νά χυχλοφονοϋ^. Ά
πόδειξις πώ; ολοι πενθοΰν βα·
θβιά.
ΤΟ ΜΤ8ΙΗ.Ρ8ΜΑ ΜΑΣ
ΪΗΟ ΕΛΙΙΒΜΙΙΤί
Μηνίί έπιμνημόσυνος Δέησις, ή!
δποίηι έγινε καθ'ήν ώοα και εις Σκηνοί
τα Χανιά έκηδεύετο δ Βινιζίλος.
Πβρί τούς δύ) χιλιάδας συμπο
λΐται εν κατανύ|ι παοηπολούθη-
σαν την δέησιν καί τούς εκφωνη
θέντας συγΧινητιχούς λόγους.
4- *
όδύνης χαί σπαραγμόν
ά η
Ό κύριος Ντελαβαλ ίλαδε τ«
μέτρα τού. «Είναι προτιμότερα
οκίφτηκε, να τ<ίχω χαλβ μέ την παιδαγωγό». Κι' ϊτοι, τής *Ι· πε ίνα αωρδ ένδιαφέροντα πρα γματα γιά τοδς έρυθροδίρμους κ<ιΙ τή χώρα τους. Ή Ναδίνα θύμωαβ1 χωρίς 8μω; νά τό δ.Ιξη. Ό Ευστάθιος καί ή Σάδη δρίοκονταν στδν έξώστη, ή^υ- χη. Ή μίς Μπρίνοον ήξαι- ρε καλά τούς αντρίς καί τίς εοαίστ<Τ]ΐές τους χορδες. Είχεν λ ό Εά ί είς τα λ'αιιά >αι"ά την κηδεία άναχαλύψει δτι 6 Ε&ατά^ιος^ «ί
τού Έϋνάριον ΎπβλογΙο&ηααν χ£ μίαν υπερηφάνεια πού ή
οί αυρρεύααντε: υπέρ τούς 50 νέα την κθλά>ι8υε Στά πρίγευ
* *
Πολλοί
εξ Ικείνων πού μ6τέβησαν είς
Χανιά §πέσ«οεΨαν σήμερον την
μεσημβρίαν καί άφηγοθνιαι μά-
λιστα είς τού; παραμείναντος
τάς συγχινητικάς σκηνάς κατά
την τέλβσιν τής Κηδείας. Καί
σ'δλους ούίθύςβΐναι έ<δηλα ά χόμη τα σημεΪΛ τής (νυνατής συγκινήσβως πού ένοιωσαν. 'ΚΡΗΤΙΚΑ ΚΕΑ,, ΑΙΙδΙΕ.ΜΛΤΙΙΙΗ ΣΥΝΔΡΟΜΑΙ Ε:ΪΤΕΡΙΚΟΥ· Λίραι «γ. 2 ρ εξαμήνου Κείμΐνκ κκκογβγραμε- νοι καί άηβ τάς διίβ «ψεις επιστολαί «νυηέ- ίέν δημοβιεύ- βνται 4 ΑΤΜΟΚΙΝΗΤΟΝ Βαφεΐον καί Καθαριστήοιον τού Τθι*ο«. ράχη ι'νε τό μόνον δΐιου έργά ζεται μέ επιμελημένην εογαπΐαν, χπι είνε καί συμφέρον μας νά { ΠΩΛΕΙΤΑΙ Μοιέρ είς άοί- στην Κατάστασιν (Πληροφορίαι παρ' ημίν). ΕΝΟ1ΚΙΑΖΕΤΑΙ οίκία άπο τελουμένη Ικ 10 δωματίων τβ λείοος άνακΐΛΐνισθβΐαα, ή^εκτρο- φότιστον. 1 ΜΑΟΥΡΟΠΟΑ1ΤΗ1 ΤΕΧΝΙΚΙΝ ΓΡΑΦΕΙΙΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ » *1γ -ΙΝΙΜΕΝΤ Έλαιουργικαί Έγκατ)σεις κ«ί Άλευρόμυλοι Ζ Παπαδογιωργάκις 2υδά Χ-ιροχί·ητον Κ. Μανουσάκης Κασναμονίισα » Μ Παπαδραχβίχης Βοθβάρο » Μ. Ψιλάκη* Κοστημονίτσα >
Λαμπράκις Στεφανάκης Βώνη »
Η. Σμυονια>τ<ίκης Βουτουφοϋ >
Ε Ββοιγάκης Πάοτυρα »
Ε. Σμυρνά<ις > Πλή^ης 'Κλακ υο
Ε Σμαογι«ννά<ις Αποστόλλυι > »
Γ. Καπβτετνβίκι: Μόχος > » »
Α. Χ'Κω·ταντίνβυ ΐεφέλι Ένχντάοταβις Άλευοομύλου
Γ Πβιοείκις Μαοναοικάρι Πι>βγιο»τ(σση; Άλβυηόμ.
Π1ΤΡΕΛΑ1ΟΜΜΧΑΝΑΙ
Τίινιδάκης—Χαλ*ιυιδ(ί>ις Βαγιωνιά Πετςιβλαιο-
μηχαναί ξηβάς 25 ΗΡ
χιλΐίίδίί Ή ηομηη ήτο, μενά- μα τόν ρώτηοΐ μέ θεατρική
λίίώδΐ^ς και συ/χιν^τική αηό ( τέχνη, γιά την μελλοντική τους
ηανχον δέ Ιραίνετο δ >εχρός μέ ι 5ιασκέδασι στέ Γκόλντ ΐτάμ. ♦
"Εχεΐνος είπε:
—Οί Ιβαγενΐϊς θά τρίξουν
νά ο*; ύποδεχθοθε μΐς Μττρόν
σον. Θά σας δια'σχ«δάαοι»με
αρίστα χ αί, άφοθ έιτιαχΐφθοθ
με τα χίντρα του(, την λίαχη
χαί τα καμπαρέ θά κατεδοθμε
οτχ μεταλλεϊα.
—'ΩραΙα! τί λές, Ναδίνα;
—Δ4.ν έπιοκέφθηχα ποτέ με
ταλλεΐα. "Εχετε άνίλκυοιήρα'
—ΜάΊιστα Ινα πχλαιοθ συ
στήματος. Ξαίριτε φθάνουμε
έξαχόσια πόδ χ χά ω άπδ τή γί1.
— Έχω την έντύπωοι πώς
ή χα,τάοτασις έ**Χ δΐν θα εί
ναι τ03θ έξω ρρβνιχή δοο ο.»νή
Ηιβς την περιγβίφουν, ιίτιε έ
οΐβ Έδίυά{/δος. βά
βέβχια καποιο μικρό ξεν.
—Πβς δχι, δ,τι «έλετε οπί
ρχει σήμερα στο Γκίλντ 2τάμπ.
Έ Ναδίνα χρεμόταν ατα χεί
λη τοϋ Νιελαβάλ. Μέ πόαη
προσοχή τόν π^ραχολουθοϋαεΐ
Πίαο διίφερι άπ.ό τόν Ευστάθιο!
Σχεφτίτχν τόν ιρόπο μέ τόν
οποίον θά εξησφάλιζε ίνα εύ-
χα.ριστο άπόγευμα. Θϊ Ιυχυρι
ζόταν βτι θά πήγαΐι»ε ν' άνα
παυθή καί θα ξαηλωνόταο μόνον
γιά νά ξεγε->ά3η την μΐς Μπλέν
κεναοπ "Ρ,πειτα θά περνοθσε
τα δυό διαμιρ.σμοιτίί
τδν έξώα ,η Ό κύριος Ν ί«
ποο θά κοίβ.ντιαιζ! με
τίν τιαΐέρα της κ»1 τό/ κύ
ριο Μπρόνσον, θά την ά»τιλα
δχνόταν καί Κάδριαχε κάποια
πρόφααι γ.ά νά την άνταμώαη
Ι Ή Ναδίνα αλλαξΐ γλήγορα
τουαλίττα, ΐήοε έ'/α β βλίο χαί
πίρχαε αιή σάλα, άπό χεΐ
βγήχε στόν έξώατη Κάθησε α'
ίνα φωτίιγ καί ϋρχιοε νά δια
βάζη. Ξαφνικά ή πόρτα άοι
ξι ιαΐφάνηκε δ κύριος Νιελαβάλ.
Ξχπλώθηχε οτή ψίΗινη πολυ
θρόνα, σιμά της,
• —Τδξερα πώ; θ* οά, ίθρι
|σχα έδΛ, »1ιτ«. Δέν κα-ϊθΑα-
βα(ν« γιχτΐ μου «ραΐνεται τόσο
ή έργαθία
φώτιο-τη, μβ νερό χτλ
Πληοοφι»θί'»ι «ααά τώ χ, Ι
Χαλκιαδάκη, Γβνί ΐϋυ
ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ
ιιΒΙΟ"
ΠΕΤΡΕΜΑΙΜΗΧΑΝΑΙ
ΝΤΟΓΤΣ
ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΪ
ΜΑΣ
ΕΤΟΥΣ 1935
ώς
ΣΑΒΒΑΤΟΝ
ΕΣΠΕΡΑΣ
ΤΟ ΑΤΜΟΠΑΙΙΙΗ
ΨΑΡΡΑ
ΚΑΤ' ΕΥΘΕΙΑΝ
ΠΕΙΡΑΙΑ
ΒΟΛΟΝ
ι
Έγκ.
»
ΝΕΟΝ Καλλιτεχνικόν §ργα
σΐήριον Διακοβμήσεων καΐκσο
νκζών Κλ. Στεογίου Γεν!
Πρακτορείον
Άκτοπλοΐας
Ι.Γ.ΑΜ
0ΛΡΑΠΑΕΥΡ1!
ΤΡΑΠΕΖΙΗΗί ΕΑΑ1111
Καπνας
ΗΡ
'.' < ΧΡΩΠΕΙ £αταπβα#ν*ικόν φάρμακον των ρενματικών πό ν»ν, των νβυβαλγιεβν, όσφυαλγιών λ μηχ ξηβ Ίωά,ννης Λάριο; Ρέθυμνον Πετθόλ ιιομηχιναϊ τύαθυ 10 Κ. ϊχνθουδάχης παί Σία Ήο«ί ι^ιον θαλάσσης 110 ΗΡ. 1921—1935.—15 έτων πεΐζα! *Άνω τών1§Θ εγκα ταοτέβΜ»ν έν Κρήτη! 2ητήσατέ μας πλήρη πίναχα αύ-.άΐ.'.'! Διαρκής έκθεσις Μηχανημάτων . , Κνίείχνν,ται έπίσης κατα των χειμέλΐΜν (χΐονί* ·τ«Μν( καί άνακουφίζει τούς έκ τής Ηοηώαεως ηένβνς καί ένοχλήσεις. Πωλβΐΐαι ε(ί δΧα χά φαρμαχεΐα τής πόλεως καί το· Νομο§ μας. ϊ 0101ΑΓΑΠΑΤΕ ΤΗΝ ΚΟΜΨΟΤΗΤΑ ^ Καί «ν ύ/ιίί.» αι; , έπισχεφθείτε την κυρίαν ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ ΚΑΤΙΝΑ Κ9ΥΤΣ0ΠΑΝΝΗ«ΗΑΠΥΡΑΚΗ ΟΙΚΙΧΖγ;ΤΑΙ Οίάα ά 1 έκ 15 δωμαήων καινον^γή; ΓρλΕκιροφ«ιιοτος ί ΓΠλιιΟοφορϊ.« παι/ ήμΐ-) ΤΥΠΟΙΣ «ΚΡΗΤ. ΝΕΑ' ΝΙΚ. ΜΑΤΖΑΠΕΤΑΚΗΣ ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΟΣ- ΑΦΡΟΑΙΣΙΟΛΟΓΟΣ Επί πενταετίαν εσωτερικάς ίατοάς^1_; Ν ο σο κο μ ε ί ο υ Άνδρέου καθ" Ικάσιην έν τώ'ΐατοείφ τού άπό τήί ί "^ «. μ. χαί δ—9 μ. α. θδός ΝίχοΉοίου, πάοοδος ·Χ£ΐ<ι:ν Όγλοϋ, (τέως οί ιία Νυστι-ράκη). δλων των νέων -3ΕοαπευΤΐχ»ν Θβοαπκία ι^κΊ διααβςμΐας· Ιβη Έκδρρμή Τού Συλλόγου ό «Πανάγιος Τάφος» Άναχώρησις 3η Απριλίου 1936. 3η»ύοα%* νά έγγραφήτε διότι λόγφ πληθώςας ίηΐφιββον συμπληβώνονναι οί καΐάλογοι καί πολ¬ λοί θά μβίνσυν έξω. Ζητήσατε τό επίσημον πρόγραμμα Χαί πάσα αληροφσρία παοά τού Γεν. Άντιπρο αώπου Κρήτης. Κοοψο. Παιεράχη Όδός Έβανς 1 7 ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΕΙ: χ-,, λην. ί.αχόίϊϊα>τ.ν
ε
1
|( ιθχθΐλβπίθέβμυυς ανδρών, _ _
1 τα όρθοπΐδΐΑά ειδή, μέ τιμάς πολύ ήλαττω·
4 μενας.
« Μιά επίβχιψις άρ«εϊ γιά νά πεισθήτε
1 Μην κμελή«·τε τή* υγείαν βχς.
^ Τρέξχτε όλαι **1 δλε; εί; την κ. Κατίνα Κου
5 τσαγιαννη ή αιπιαί«η, όΐό;'γ. /{
^ πλεύρω; καΐαιτή«.ατος Λεμπιδάκη.

Τιμή φύλλον 1 &θβχμτ
•ΚρΗΤΙκα Ν Ε Α»
Σελίς 8β
ΑΠΟ ΤΟ- ΖΟΗ ΤΟΪ ΕΙΑΙι1ΠΜΤη? ΡΒΜΐΡϊην ιικ
ΓΝΟΡΙΜΙΑ ΒΕΝΙΖΕΑ0Υ&ΠΛΑ2ΤΗΡΑ ΣΤΟΥΣ ΚΑΠΝΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΧΛΑΛΟΗΤΗΣ ΜΑΧΗΣ
Ή Σμύρνη; λοι«6ν ήτο σχέ
δόνέοημρς. Έζοΰσβ δμως ταβ Ι
ωραιοτέρας καί βυγκινητιχωΐς!
ρας .στιγμάς τοΰ β(ου της. !
*ίϊτο—-αλλοίμονον, ποοσκαί- '
οως μόνίίνν-ή Γ,ύνοουμένη τής !
τύχη:, άφου ή μπγβυτική άκτή Ι
της Ιπαιζε τόν ρόλον <»?; εύλο ΥΠμένης άηοβάχίριχς είς την ό ποίαν δποβιβάζοντο αδιαλεί¬ πτως χαταφθάνονΐες έκ τή; ε¬ λευθέρας Ελλάδος, διά των πλοίων, ΙλβυθΕρωταί χαί έκδι- κηταί. _ , „ * ςιαφνου, ενα πρωΐ θεάτχι τό αύτοχίνητο τοΰ άοχιστοατη- γου καταφθάνον άπά τό μέτω¬ πον. Ύστεοα άλλο άλλου στοα- τηγοΰ καί κατόπιν δλλο. Άχιστοά"τηγος, έπιτΕλάοχης διοικήται "σωμάτιον *καί άΧλοι μβγάλοι βαθμΓ φίοοι είϊανήλθον είς την Σμύρνην όλως άποοό- ηταις, καΐ δλοι συνεκεντρώθη¬ σαν στό στρατηγβΐον χωοίς νά Ιπικοινωνήσουν μέ χανέναν. Άνησυχία; Καμμιά. Ποίος νά άνησνχήση χα'ι γιατί νά άνησυ- χήβϋί καί έηιστεύαμβ τότε δλοι άδιάθΈΐστα δΐι δ άρχων τής φυ· λής τοϋ νέου Ίσραήλ, δ 'Ελευθ. Βενιζίλος, δ Ιξαγαγών ήμα: 1χ τής νέας Γής Έρήμου έκ τή; δουλείας, δηλονότι εΐχε συνά ψει ώς ό βιβλικύ, Μβιϋσής, δια· θήκ·;ν μετά τοΰ υψίστου διά νά δδηγήβτι η"μά"; άσφολδς είς την Γήν Χαναάν, είς την "Ανω Ίε ρουσαλήμ εις τ*ν αΐτό^ρυφον π'χλμόν πάσης έλληνιχής χαο δία·:. Ποίος λοιηόν νά άνησυχήσχι; Κ·ιί γιατί νά άνησυϊτίτη,; ΙΙερί την μεσημβρίαν ιτερί- που, είχαμε σχεδόν λησμονήσει την «πρόοπτον σύνοδον των στοατηγών * Ις την Σμύρνην. Καί καθ ώ; ήτο θέρος καί ή έποχή τοϋ ζωογονοΰντος κατά την άνοιξιν, την Σμύρνην μπά τη εΐχε πεοάσει, είς την συνή· θως κοσμοβριθή προκυμαίαν τής Σμύρνη; πολλοί ολίγοι υ¬ πήρχον την μεσημβρίαν εκείνην περιπατηταί. Άλλά «αί αύτοι οί ολίγοι, οΰ(8 κάν έποόσεξαν δτι Ινα μιχοό καί κάιασποο σάν κύκνος βαποράκι ήλθε, κα τέπλβυσε ή^έμα καί ίφουντάρι οε άθόουβα σέ ενα μακουνό άπό τή προκυμαία σημεΐο τοϋ λιμένος. —Θαταν κανένα Ιγγλέζιχο Γιώτ. ΜερΐΜθί δμως πού ήταν πε- ρίεργοι, παοβτήοησαν δτι άπό την άποβάθρα των πιοατώνων άπεσπάσθη μιά άτιιάχατος ή δποία εΊιλευσβν όλοταχώς χαί Ιπκεύρισε τό ναφιχθέν άσποο καραβάκι. Όσο κι' άν ήτο ^τοΰτυ άραγ· μένο μακρυά άπό την παοαλία, πάλιν οί "ολίγοι πβοίεογοι είδαν, ότι ή πλευοίβασα άτμάκατος εΐχε 3—4 επιβάτας μέ φορέμα· τα χαχί καί μέ χουσές έπαομίδες, οί ο/τοΐοι άνέβηκαν μετά σπου- δής την χλίμακα τοϋ μικοοΰ καοϋβιοϋ πού ήΐαν άαπρο οάν κύκνος. Τινά συμβαίνη ά"ι}άγ?; "Αοχισαν αί συζηιήσβις καί αί είκασίαι. Μβριχοί ηθέλησαν νά μποϋν σέ χαΐχια χαί πλη- σιάζοντας τό μυστηοιώδβί πλοΐ- ον νά λύσσυν την άπορίαν των. Άτμάκάτοι δμως τού λιμε- ναρχείου πεοιπολοΰσαι κατά μήχος τής παραλ(ας άπηγόοβυ- σαν πάσαν έκτός τοϋ λιμένος κίνησιν των χαΐκιών Κ<ϊιι συμβαίνει. Καί τό χά τι αύιό δέν εβρά¬ δυνε νά γνωσθή· Όλίγην ώ}αν μετά τόν χατά- πλούν τοΰ μυστηοιώδου μικοοΰ ατμοπλοίου εψιθυρίζβτο από στόματος είς στόμα μεταξύ τοΰ βαθύτατα συγκεκινημένου Έλ- ληνικοϋ Λαοϋ τής Σμύρνης ότι τό μιχρό βαπορ,άχι ήτο ή θαλα- μηγός «Νάρκιβσος» τής δεσποι¬ νίδος Σκυλίτστ] καί δτι μόνος επιβάτας αυτής ήτο 6 Ποωθυ- πουργός τής Ελλάδος Έλβυθέ- ΤΟΤΕΚΤ»ΚΤΟΪΙϊΝΕΡίΑΤίϊΜΑΣκ.ΚΑΤΐ οιος Ββνιζέλος έλθών εν η μυστικότητι είς την "Ιωνικήν πρωτβύουσαν ίνα συναντηθί μβτά των ήγητόρων τού στοα- τβύματος χαί κανονίση μβτ' αυ¬ τών τάς λβπτομεοβίας τής επι¬ κειμένης είσοδον των Έλληνί¬ κων στραΐβυμάιων είς την πό¬ λιν των έθ νίκων μας ό χείραν την.... Κωνσταντινούπολιν!!! Καίτοι τό βύφοόσυνον ΙκβΙνο άγγβλμα ήτο σχβδόν άδέσποτον καί μάλιστα άπό τοιις έπισή μους διεψίύδετο, έν τούτοις δια- δοθέν άχαριαίως άνά πά» ση¬ μείον τής εύτυχοϋς Σμύρνης συνετέλβσεν ώατβ έντός ολίγων λεπτών νά σταματήση ή συνή* θης ζωή της. Καί σπίτια καί καταστήματι καί καφενεΐα καί έογοστάσια καί έργαστήοια ίχλβισαν ίμίσως δλα. Αί άγοραίτης ήρημώθησαν Τα Μηβτιστένια της τα πολύβοα καί πολυθόρυβα ενβκοοόθησαν καί όλόκληρος ο πλη·υσμός τής πόλεως» συν γυναιξί καί τέκνοις βξεχύθηχε άπό τούς μαχαλάδβς στήν «πέοαντη προκυμαία μέ μιά βουβή λαχτάρα στά σιήθη. (^—Νά αντικρύση, άχό μαχρυά έστω, Εκείνον! * · * Άς μή τό εϊίΐΌ χανεΐς, δτι οί ψυχαί δέν έπικοινοονούν παλλα. κις άιτ' εύθείας χαβΐς την μϊ. σολάβησιν τής δλτις. Ή ίηιθνμία'τον (>0ΧυΥον ΙΟυ
"Εθ»ους τ)το νά μίι γνωσθή ή
είς Σμύρνην άφιξΙς τβυ Νά μή
ακουσθή ή παραμι-ρά προδότις
κουγή ή δποία ή νύνατο νά έκ
σπάση είς κοινήν Ικανήν νά
δονήση τόν ούοάνιον βόλον χαί
ή όποία δμως ήμιτοροΰσι ν« ?χη
δυσαρέστους διά την εθνικήν Α
πόθεσιν συνεπβίπς.
Έ! λοιπόν κΛποια μυστηδιώ-
δης χαί άνεξήγητος δύναμις μβ
τέδωσιν είς τάς ψυχάς δλων την
άνέχφραστον αυτήν ίπιθυμία
Έκείνου.
Καί διά τουτο ένόμιζες δτι
δέν ύπήοχε φωνή μέσα στά στή
θτι των χιλιάδων Σμυρναίοον
κου συνέρρευσαν άπό πάσαν
γωνίαν τή; Σμύρνης ιίς την ά-
κτήν εύλαβεϊς ποοσχυνηταΐ τοΰ
Έθνικοϋ Ηγέτου.
ΕΙχαν μονάχα ίλοι, ώαβς δ·
λόκληοβς, τα ύγρά μάτια των
καοφωμένα στό ώοαΐο καράβι
τό οποίον άνύποπτο άπό τό
βουβό δοάμα πού έπα<ζ*το γύ ρω τού. έλικνίζετο άιαλά βπάνω στά άκύμαντα νβρά τοΰ λιμα- νιοΰ. . Άογότεοα έμάθαμε πως δτι την ιδία ώοα, τριχυμία βσπά· ραζβ καί Έκείνου τ> σιήθη.
—Κάθβ τόσο άφινβ τή συζή-
τησί τού μέ τού; πολεμικον; η·
γήτοοας χαί δτρεχβ ο' ίνα φιλι*
στρίνι γιά νά άνηχούσΌ διά μέ-
σου αύτοΰ τό ώίΐοΐο καί ουγκ.*
νηΐικό 9ΐ<ΐνη τής προκυμαίας. ΈχεχοΐνανΗΐ διθι βονβά, σία» πηλα χαί σεμνά χαί μόνον μέ τα μάτια τής ψυχής τού, μέ τόν λαόν πού ήλευθέρωσ·. Τό βοάδυ δταν πλέον ένύ· χτωσε. Ό €Νάρκισσος> άνέ-
σπασε τάς άγκυρας τού ((ουχα
χαί άθόρυβα δπως πρό δ^ίγωτ
ώοών τας έηόντισβ καί αογά,
μεαγχοΛΐκά χωρίς φώτα Λφινβ
τό λιμάνι τής Σμύρνης.
"Εφβυγβν εΰτυχής διότι ήτο
βέβ ιιος δτι σέ λίγο χσιοό θά
έταξεΐδευι γιά κιΐΐΐοιο άλλο λι¬
μάνι πιό ώραι ο, πιό νοσιαλγι·
κό, πιό...
Άλλοίμονο 8μ~ς. Δέν έποό-
φθασε'
"Οίαν ή δσκοη σιλονέττα τοΰ
«Ναρ·ίσσου» ?σβυσε μίσα στό
σκοταδι ττ)ς νύκτα; ^λησδιόλου
οί προσχυνηταί τής προχυμα(ας
ι (|οχισον άΐτοχωροΰντες μέ τή
χαροιά Ειληφοωμέ»Τ|.
11 κι' άν δέν τόν είδαν Έκεΐ
νονΐ
Τοίς ήτο αρκετόν δτι ή πνοή
Τού διβχύθη μέοα στις Ίωνΐνές
αΰ^βς σάν θβ'ίκό θυμίαμα- Σ.
(ΆχολουΘιί)
Ο ΒΕΗ1ΖΕΛ
ΗΦΙ
Β
ΤΕ
Δ
ΑΝ
Σ1ΕΝΑΠΕΒΑΝΕΝ
ΙΑ ΤΟΥ Βλ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ
_ "Πούχασε ηιά, φιωχη ΈΧΧα-
δα! Ιΐάψε νά αχη&οχοτιιέοιά,
χχένισε Χίγο χά άνανατα δπό
την ίξαΙΧη ΑηβΧηιαία μαΐλιά
αον χαί πνϊξε χονς Χυγμούς
«ου. Πάψι, χΛϋμένη 'ΕΧΧάδα,
τό μοΐρολοΊ. ΘΊ έΧληιιχοΙ α19έ·
(ρ(ς είνε γιμίιιοι Αηο τό ϋρψο
■'σου χι' δ τόπος <5λά«ίρος ανητα- ράζειαι &πό τβύς γόους αον. Ό βενιζέλος δέν ηέ&ανι! Άν·Γίΐί λ/γο τα βνυρχωμένα • μάτια οας, βνίϊοκε χά Θαμηά " αηό τό χΐ&μα βΐέμμαιά οας σιό γαΧΛζίθ 5.ηειοο χον ουρανόν χαί Θά τόν δήτι νά φιιρουγίζίΐ η κ · ι λι δΧος μαγίία, δΧος δάμβος Ι- ηάνω άηό χήν ΈΧΧάδα χον. θα • χον δηχε «' εψα γοητενΐιχό οοα μα, οί μιά ονβάνια Αηο&έοοαη, μέ κεϊ»ο τό γ^αμάγίΧο ηον δέν Ιχίΐ «ό ταϊρ» «όν, μί χιΧνα τα ηάμφαηα μάχια, νά μης «γχβ- Χίάζβ ηάΧι "Αονζ αχοργικά, νά μάς η§οοτατ?νΐ~ι, νά μάς Χέγη Χό- νια &(ϊκά, νά μί; διηγήιαι τό ίξαχιχδ παραμΰθι τί?ς μιχρον τσιχης ΈΧΧάίος τήί ΜεΧοΰνας παν ίγινε Θεβιό, πον την ε«αμε δβριό,ιΑνιός, δ γίγας, ό !}>αοας,
δ ήμίδεϋς
Σ<Βηα*ιε χαί δέν ηέ&ανε Άνοϊζχι Χίγο χά χΐαμμένα μά· ηα οας, κσί θά τόν δήτε. Γβντώ Οτε Χίγο τ* αύπά αας ηον χά ζά λιβϊν ό βόμβος των νότον χαί ι&νχοκειων χαί ι?Ί τόν άχον σ«τί."ίΤά χείλη χον ηον {■ν τέ ί'Λιο ϊ»5α3'/έίΙιο ηον ξί κσί δ υιός τον Θεόν, ηάντα θά μά; ^λυχαίνουν νήν χαρδιά 0ά μας λέγη, καί #ιί μας Χέγ]) χαί χύειοομό δεν ι?' «3^ουν τα πα^άμύΰια τον .. Λ'αί ϋ/ι*αι δ λ(ΐ χά ηαρσμύ&ιη τού όη ή Εί λάδα χον. Κιιί ϋ& αι ι; λη'κιά τον ίνα άαταμάτηχο, γΧνχό, ού ρά,νιο τ&αγονδί. Θα ον*χοοψενιι ΐκϊ" ψηλά, τόν χιλό ϋεδ χής Έ.λ λβίδας, θά τόν γιμΐζΰ καί αύ τόν μέ ΐ3 μέΧι τήζ ΑΧηβμόνψηζ ψωνής τον, τήί φωνής ηον ηΧά νζψε χβί γοήχενοε τόν χόσμο δλον χαί θά τόν παραχαλ^ νά μδ; δ(ν/; εΐρήνη χαί Αγάηη. Τα φιερονγΐομαια τής ψνχής χον χαί τό ΑσηροβόΧημα των ηάμφωχαν ματιών τον ηάντα θά ονντροφινονν την ΰίμοιρη ΈΧΧάδα στόν άνάντη δρόμο της. Ή ηεΧώρια διάνοιά χον θά κν ριαοχί} οτήν Έιληηχή ηάση κι'δνούςτής έΧΧηνιιής πατρί δ άς (7« αι πάντα οιμά χον. Μην χΧαϊχε ηιά! Ρ^τηοτε τόν έανιά οας &» πέ9αν« δ Ββνι ζέΧος καί θά δήχι τι ΑχφΉοιση θά πά'ρίτβ. Θα σάς Αηοκ^^ή: —ΟΙ ήμί&εοι πεθαίνοκν; Όχι, δίν Λ8ί>αι"νονν! Γι' αντό
δέν πέθανε χι' έ Ζ>ενιζέλος. ΟΊ
οΰρανοί τού εαιηοαν ψηΧά, ηολυ
ψηΧά, οιά αΐ&έρια, ί*αν δΐόχρν
αο θρόνο καϊ τόν ηήραν έχιϊ.
Μά αν τος ϋ θά μάς Ιβχάογι
ποτί. "Οηας «αί ημείς αυτόν,
θά £οδμε μέ τή Φνμηοη χον, μέ
την άνάμνηση χον τεραστίου έρ
γον χον ηον είνε οΚάχιρΐ] η
ΈΧΧάδα, μί την Ανάμνηοη χον
9άμβονί χης διανοίας χον, μέ
την ανάμνηοη χον χαμογίΧον
χον ηον ηιαν τό «ιό γλνχό χαμό
γεΧο χής γής..·
Φχσ>χϊ 'ΕΜάΙα, ηαψι νά
οπαράσσεσακ. Σήπωοε Χίγο ψη
Χά τό άναμαΑλιαομί'νο ά^τό τονς
δδνραον; κεφάΧι αον, β$$,ε μέ
Χίγο δροσερό νερό τό φλογιομίνο
ΐιέτωπό οου *ΐ Αχένισε χό /ί«νι
ζελο νεκρό 2β ηρόοωπό τον,
πού (5ιΐτ>;ρεΓ αΉόμι την τριαν
τα«?υλ-1ϊ»ια τού ϋνριά, θά Ιδής
άνήγΧνφη τη διαβεβαίωοη:
—Το ητεϊιια μου χα'ι ή ψυ
χτ μου θά εϊν« πάντα στήν Έλ
λάία.
Κ αι τότε, ιϊμαι βέβαιος, ή
ΈΚΧάδα όΧάχερη, μά μέ μιά
φεθ'τί, μέ μιά χσ^Ο.ά, θά ψιΰν
ρΐββ ώ{ άλλη ΰεομήχωρ:
—Ώ.' γλνκυ μόν £*σρ, γΐνκν
χατόν μόν τέκνον...
Α. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ
=33=
ΕΙΑΟΠΟΙΗΣΙΣ
'£,ΐιστήμονες *£άν θέλετε ν' άησχτήοετε μία
θαυιιασία βιβλιοθήχη, μέ κομψά καί βτερεά βιβΐιο
βιβλία.
Επισκεφθήτε τό καλλιτεχνικόν βιβλιο
δετείον.·
ΣΙΊ ΜΕΙΗΙΙΙΟΙ
Κάχω Τ*ομιτζΙδιχα, παρά τα
Γραφεϊα.
Δικτ)γσ?ι*ά
£ίνε τό άρχαιό τερον καί ιό μόνον τελεισ
ποιημένον βιβλιοδετείΌν έν Κρτ}%η. Ό
που δίδονται δλουτούτύποΰ δεσίματα,έφά1
μιλλα των Γαλλικών καί Γερμανικήν, μέ ποικιλίαν, δέ
Χρωματιστών ί,'ύρωπαϊχών πανιών
ΕπΙσης Συσκευάζσνται κομψόταται καί στερεαί
σφραγϊδες άπθ κάον τσονκ.
Επισκεφθήτε αας διά νά πεισθήτε.
Τιμαί άνευ συναγωνισμού.
ΤΣΙΜΕΝΤΟΣΩΛΗΝΕΣ
Ν. Α. ΧΑΤΖΙΔΑΚΗ
ΟΙ μόνσι κατάλληλοι δι' ύδρεύβεις.
Όααι Κσινότητε: θέλουαι νά μεταφέρωσι είς ΐά
χωρία τον νερό μέ τόν καλλίτερον καί οικονομικαί
τερον τρόπον δέν έχονν παοά νά επισκεφθούν τ*
εργοστάσιον Χατζιδάκη όπσυ θά ε0ρβυν ό,τι τούς
χρειάζεται: Τσιμενιένιους σωΐήνες εσωτερικάς δια
μέτρσυ 0,10 Ιξωιερικώς σχήματος δκΐαγβνον, οί
δποΐοι είναι οί άνβτεροί όλων. ·ά έχωοΊ νερό κα
θαρό, δροσερό, ύγιεινό. βά έξσδεύσωσιν 41ίγα καί
θά ήσυχάσονν μιΐ φοοά γιά πάντα.
Οί σιδερένιοι σωλήνε; φράαουν καί φ§*1§ο·
νται μέ την σκσυριά διά τούτο τονι βγάζουν καί
βάζονν τσιμεντένισνς.
Διά νά ηοτΐζονν λαχανοκήπονβ, πεοιβόλια καί
άμπίΐια είναι έπίση; οί καταλληλότιροι.
Έκτός των σωλήνων δι* ύδρεύσεις, καταβκευά
ζ·ι καί δχβτούς διαφόρων διαμέτρων άπό αύτοος,
έκτός «ο* Δήμον Ηρακλείου 4 οποίος πρό π·λλ*ν
έχων τού; μεταχειρίζεται είς βύρβίαν κλίμβκα
καί πολλαί Κοινότητος μβτεχειρίσθησαν πρός άποχέ
τενσιν καί έξνγίανσιν τ*ν χωρίων των.
ό «Οοιβς βθτος, γ,ο->
«τθιχΐζει '» ϊ&ιθ βηυς «οί
Είνε» όϊ λ·μητή»<ς ΤϋΝΟ$ΚΑΜ »<.ο λ·0μΐν ηού χβ»ις (ις την νεον ρϊβιν τώ ·οιηλοβ'ριμμι«ο συρυβ» ΐη( Τυχόν ταν σημοντικήν ο,αιρορόν βΐς ι·ν τού Τό €4ιηλβθΓ|Μμμί/Ο βϋομθ» των νΐων αυτών λαμητήρων αυξώνΐι «Αν ΟτικΊν αηόδοοιν κα<οηληιιτικ6 ηόντβτι να οός ΔΗΜ. Ι. ΠΑΥΡΙΑΝΑΚΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΕΝ ΜΟΙΡΑΙΣ .Αναλαμβάνη την δι- «ξαγωγήν ·5κοθ4αεων ε¬ νώπιον των ΔιχαστηρΙων Μοιρω* χ«1 Ήραχλΐίου Ι ΕΝΟΙΚΙΑΖΚΤΑΙ δωμάτιον εύρύχωοον. Πληοοφοοίαι παρ' ήμϊν. ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ— Καπνοφυτά ϊΐοιμα γιά φύτευμα πληοοφο ρίαι Κατάστημα ύποδημάτων άδβλφών Γιαννακάκη Καμαράχ Ζητείται Πβριβολάοης πί πειοααένος διά νά Αναλάβη π»οι βόλι 5 στρεμμάτσον μέ νερό χαί έδαφος εξαιρετικόν ιΐ<8 έηί ι νοικιάση είτε σιμισαχό. Πληοβ φορίαι παρ' ημίν. ΕΝΑΝΤΙ Ήλεκ*ρικο« έ«γσ στασίσυ πωλοβνται Καπνοφν- τα έτοιμοπαβάόΌτα. Πληροφορίαι παρά *β Α"ι»υ θίνσβι των «Κρτ/τικών Νέ ών». -ΔΕΚΑΛΟΥΜΕΝ-Μ6 ΤΟ ΑΙΠΛΟΠΡΙΜΜΕΝΟ ΑΠΩΛΕΣΘΗ Ππλτα ανή" χουσα είς τόν Νικόλαον Δοο- μουλάχην τί Καλοβρέζο καί κα- θαχολεΐται ό ιΰρών δκως την παραδώση είς τα γραφιΐα· μας καί άμοκρθήΌιται δντΐ δρ. 300· ΠΩΑΟΪΝΤΑΙ Είς καλήν τι- μίΐν κΐοίκου 200 κοό|ατα μαξΐ μέ τό βοσκότοπο. Πληοοφ, #'.αι η Φπ τφ κ. Βασ. Βιρα'χλα Παν- τοηώλην Νίω Άτσαλ?νιω. ΝΕΟΣ «ογαοθεΐς τΓαΙ ΙΟΐτΧαν ως θεριχαστής είς Έλληνικά καί ξένα ατμόπλοια ίχων εΰρείας γνώσβις μηχανών ζητεί Ανάλογον θέσιν ΐίςίογοστάσιον Πληροφο- ρ/αι *1 -λ Β ΜΗΧ4ΝΙΚΟΣ άναλαμβΐνει διτκυθύνινς έπι- σχευάς παντός τύχου γραφομη χκνών μέ τιμάς έξαιοβτιχάς. Ιΐληροφοοίαι γοαφβϊθν Γ. Ν. Παντουβάκη, ύ'.τισθεν Άγροτι- χΐΐς ΤοαΛέζης. ΝΑΟΣ μέ ετρίστας συστάσεις καί γνώαεΐς χυμνασιακάς εβ· ρισκόμενσς καί έργ«ζ·μ·νος ήδη «κ> Δικηγορικόν ραφεί¬
ον τού χ. Έμμ. Λουλακάκη,
ζητεί ιδιωτικήν τινά Θέσιν πά
0ά τινι γραφΐί'ω, κατάετιημα
κλπ. μέ συγιαταβατικήν μη¬
νιαίαν πληρωμήν.
ίΜΜΑΝΟΧΗΛ
ΜΑΤΖΑΠΕΤΑΚΗ
ΒΑΛΙΔ£ ΤΖΑΜΙ
ΗΡΑΚΛίΙΟΝ'ΚΡΗΤΗΣ
ΛΑ Α
ΊΔΜ
Δριθ.Τμλιϊφ 190

ΝΕΩΤΕΡΑΙ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΑΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ & ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑΤΑ
Ο11Λ
Λ
ΙΗΓ
ΙΠΙ
ΟΝ ΤΙ
ΟΝ
ΕΣ
Ι
ΦΙΑΕΛΕΥ
ΝΤ
ΕΡϊ
ΟΥ ΕΙΦΟΝ
Η
ι.
Ι
ΙΔΗ ΜΙΕΙΑ
[ΟΥ ΥΠΟ ΤΟΥ
ΦΟΥΑΗ ΙΑΤΑ
Κατωτέρω Δημοσιεύο¬
μεν τόν εκφωνηθέντα λό
γον υπό τού άρχ γού
των Φιλελευθέρας κ.
Σοφούλη έν μέσω βα-
θείας κατ»νύξεωςείς τόν
Ναόν τής Τρΐμάρτυρος
κατά την χθεσινήν μέγα
λειώδη τελετήν τής κη·
δείας τού Μεγάλου άρ ·
χηγοΰ είς Χανιά
Τόν λόγον δημοσιεύο
μέν βήμερον διότιλόγω
τής καθυσιερήσεως των
τηλεγραφημάτων μ * «,
μετεοόθηχθέςάργά περί
την βηνάπογευματινήν.
«Μέσα βίς, τάς τόσας σκληράς
περιπετείας πού εδοκιμάσαμεν
κατά τό πρόσφατον παρελθόν
μδς συνβϊχε μόνον ί, Ιλπίς καί
ή παρηγορία ότι σύντομα θα
μάς έχάριζβς την εύκαιρΐα νά σέ
πβριστοιχίσωμεν καί πάλιν §ν
πνβύματι άγάπης καί άφοσιώ
σβως καί νά άντλήσωμεν ά πό
τα χρυσά ηου λόγια πού άνέδι-
δεν ή άστείρευτος πηγή τοΰ
ΰερμουργοΰ πκτριωτισμοϋ σου
νά "ϊντλήοωμΒν νέαν τής ψυχής
καί τοΰ πνεύμανος τόνωσιν.
'Αλλά τα χείλη σου έσφράγι-
σεν πλέον τΊ α'ιωνία σιωπή. Καί
ή σκληοά, η άδυσώπητος μοϊοα
Ιπβφύλαξβν είς ήμα; τό θλιβεράν
μέγα καθήκον να κλίνωμεν εΰ
λαβως τό γόνυ πρό τής οίπτή;
σοροϋ Σου συνΐβτριμμένχι, κα-
τάαληκτοι πρό τοΰ μεγέθους
της συμφοράς «*αΙ περιδεείς διά
τό τρομακτικόν κενόν τό δ τοΐον
δημιουργεΐ είς τό δθνος δ θάνα
τος Σου.
Δέν θρηνοΰμεν μόνον ημείς
οί παλαιοί φίλοι, οί όκαδοί καί
συνεογάται Σου, ο! συνδεόμενοι
μαζί Σου δι* άρρήκτων δβσμών
σφυρηλατηθέντων έν μέσω έν
δόξαν ΰπβοανθοώπων κατορ
θωμάτων άλλά καί έν μέσω
θλιβεοών περιπέτειαν.
Άλλά καί τής Ελλάδος δλης
ή ψυχή καί 6 νοϋς φέρβται την
στιγμήν ταύτην πρός τό Σβατόν
σκήνωμά Σου ώς ποός Έθνι
Μόν ποοσκύντιμα, ή δέ φωνή
της άπηχίϊ ώς ενα^ θρήνος καί
σπαραγμός άπέραντος.
Είναι τόσον βαθειά ή όδύνη
τής ψυχής μου άιτο τό άνέλπι-
στον αύτό κτύπημα ώ οί! άντί
έγκωμίων μόνον θβρμά δάκρυα
Ιχω νά χύσα> επι τοΰ τα φού
2ου. Άλλά ποΰ δ άξιος έγκωμι-
αοτής τοιαύτης δόξης καί εύλα-
βείας. Δέν «ηάρχει δ εν§εος
ρήτωρ δ δυνάμενος εύκόλος νά
ανοίξη το χβίλος πρός εααινόν
Σου Ημείς δττως δέν εχωμεν
τάς ψυχος Λέν εχωμεν καί τα
στόματα Ιαάξια πρός τόν όγκον
των ύηβρανθρώπβν χατορβα)-
μάτων
Είχοσιπενταριίιι χ*ί πλέον σΐ'
νεπληρώ^η άφ* ότου ενεφτνί
σθης τό πρώτον είς τόν Έλλη
νικόν λαόν όχι ώ; άρχηγός κόμ
ματος άλλά ώ; ίδέα, ώ; σύμβο¬
λον, ώς αναμενόμενος άναμορ-
φωτής καί έμψυχωτής τής Ελ¬
λάδος,
Έντ,ός τού διαρρεύσαντος τού
τού χρονικοΰ διαα<ήματος δέν ύπάρχει ήμέρα ή όποία νά μή σημειοϋται έν τή μνήμχ) ημών δι* ενός γενναίου υπέρ τής Έλ λάδος βουλεύμ'ατός 1ου. Ενρρς χάος τότε καί Ιδημιούρ γησες κράτος. Κατέσΐησας τόν νόμον άληθώς βασιλέα πάντων. Τόΐε δέ μόνον κατά την πρώ¬ την εκείνην περίοδον τής κυββρ νήσεώς Σου έλάμπρυνε καί έ θέςμαινε την Έλλάδα ό ήλιος τής εύνομίας καί τής δικαιοσύ· νης. Την ζηλευτήν εκείνην διοί¬ κησιν Σου θά άναπολί ό Έλλη νικός λ'ΐός ώς ενα απολεσθβντα παράδεισον. 'Αλλά πάντα ταυτα ίκανά νά ίξασφαλίσουν είς οιονδήποτε πολιτικόν ήγέτην πρρίβλε.ιτον θέσιν έν τή ίστοβί·}; ήσαν διά Σέ άαλοΰν προοΐμιον καί ποοπα οασκευή διά την πανελλήνιον ένωσιν τής οποίας ή πραγμάτω σις ά/ΐεΐέλει τό κύριον τή; ζωής περιεχόμενον. Ή φλογβρά καί βαθεΐα πίστις Σου πρός Σέ αυτόν καί την Έλλάδα ένέπνευσι καί είς τόν διστάζοντα Ελληνικόν λαόν την πίστιν πρός τάς ιδίας αΰτοΰ δυ¬ νάμεις. Κ«ί συνετελέσθη τότε ώς διά μαγείας τό νέον "Ελληνικόν θαΰ μα. Καί Ινανθοωπίσας την ιδέ¬ αν τής αίωνίας Ελλάδος χαιώρ θιοσας βίς διάστημα βραχύτβ· οον μιίς δεχαετίας δδηγών τό 'Έθνος άπό σταθμοϋ είς σιαθ- μόν βί; όλον τόν άνήφορον τής δόξης, κατώρθωσας νά «ραγμα τώσης δΐι άπ' αίώνων Ιπ/,θει τό γένος ώ; άνέφικτον όνειρον. Με την ακλόνητον πίστιν Σου, την άλύγιστον θέλησιν έμπνευΐ μένου προφήτου καθωδήγησας τό εθνος είς τό τέρμα των ίστο ρικών αύΐοΰ πεπρωμίναον. Ά- φού έρρύθμισας τό πρώτον την μικράν Έλλάδα άναζωογονή· σας τα ναρκωμένα μέλη αυτής, εδημιούργησε^ την μείζονα '£λ λάδα, Ιμεγαλούργησες την μέγα λην Έλλάδα. Είς Σέ Ιπεφύλα ξεν ή άγαθή μοΐρα τής Έλλά δος νά δώστις σάρκτι καί όστά είς την πανελλήνιον ιδέαν την οποίαν εί; μάτην ώ ,ιειοβύθησαν οί Ινδοξότεοοι τής αρχαίοις Έλ λάδος άνδρΕ; καί ύπέ) ή; τόσαι γενεά! ήγωνΐσθησαν καί έθυσιά σθησαν. Έκ των χειρών Σου έλαβεν ή μι ρά »αί ταπίΐνή Ελλάς την θέσιν κιΐί ψήφον μεγάλης δυνάμε ς. Άλλά καί κατά τάς σχληράς περιπετείας αί όπυΐοί επηκολού¬ θησαν την ύπερένδοξον εκείνην εποχήν ύπομείνας αγογγύστως πάσαν πιχρίαν έφανέρωσας ά κεραΕαν καί θερμήν την αγά¬ πην Σου πρός την πατρίδά μέ ψυχήν άθιχτον άπό τάς επηρεί¬ ας των καιρών «αί τάς χαταδρο- μάς τής τύχης. Καί άπέδειξας δτι δπάρχει καί τ-β άιυχία δόξα καί τή συμφορά μεγαλεΐα. Θά μείνη, είς αίώνα τόν ά-αν τα δοξασμένον τό ονομά Σου διά τούς έθνιχού; Σου θριάμ- βους άλλ'ούδέν ήττον καί διά τού; βΐρηνιχού; αγώνας διότι έμόχθησας να διακόσμησιν τό κολοσσιαΐον εθνικόν οίκοδόμη- μα τό οποίον ήγειρας καί νά θδηγήσης την Έλλάδα είς την νέαν αυτήν ιστορικήν αποστο¬ λήν την εκπολιτιστικήν. Εις ολους τού; νλάδους τή; "ΕΟνιχής ημών ζωή, Ιθεσα; άσφαϊ,η τα θεμέλια τής αναδη¬ μιουργίαν τής χώρας. Σΰ ΰκήρ- ξας 9 νοϋι, ή ψυχή Ηαί ό δφθαλ μός τής Ελλάδος. Ό Ίδεαλισμδς Σου συνίιυ>ιζιμενο; πρός μία»
αξιοθαύμαστον ποοκτι ήν οί
σθησιν έπίτρεψβν ώατε να χαλ
λΐ8ι»γηθώσιν δχ παραλλήλου τα
ανωτέρα τ ϋ "Εθνους ήθικά
άγαι>ά, α ια δέ χ«2 ή ύλιχή
πρόοδος αυτού.
Μία δλ<'κλήρος μργάλη πβρίο δος τής Έλληνική; Ίστορίας θά φέρτα τό ΰνοιιά Σου, ώ; βποχή Βενιζέλου. Διότι επί είκοσιπεν- ταετίαν εκράτησα; είΰ τάς χε.1 ρας Σου ούιήν την ζωήν :'λο κληρου τοϋ "Εθνους. Πάσα κίνησις πρό; ΐά πρόσω, πάσα πρόοδος καί προσπαθεία πρός δημιουργίαν πολιπσμοΰ ςρέρρι την σφρ«γΙ5α την Ιδικήν Σ,ιυ, είς δλο τό ζήτημα τής (ωής μας εχ,ει άποτυπβεσει μέ ά νεξαλειττ,τους χαρακτήρας την σκέψιν 22 >υ και όλην την φλογε
ράν φιλοδοξίαν τή; Ρράσεώί
Σι)υ. Άπό την ψίχήν Σου ώ;
άπό αιώνιον πομπόν ΙΕεχύνετο
μία διηνεκής δόνησις πρός την
Ελληνικήν ζωήν.
Ένα νέον άληθως πβριβχόμε
νόν εδά)κάς χαί είς την Μέγα
λην Ιδέαν. Έμόχθησας νά σν(
κθοτήιυ; την ΠατρΙδα είς μέγ«
καί ισχυρόν Κρβιος όσον ουδέ
ποτε «λλοτε κιτά την μακραίω
να αυτής ιστορίαν. 'Υινήρχβν ή
•Ελλάς άλλ' Ιπόθησας μ'αν μ?
γάλην "Ελλιίδα ίίχι ώ; άτλήν
θ ματοφύλ,αχα μιά: νεκρά; πά
λαιά; δόξης, άλλά ώ; ζωντανόν
παράγοντα χαϊ ζώσαν δύναμιν,
8(1 ώ, αφετηρίαν νίο3' > «τ ο·τή
σβων άλλά ώ. φιιώ^ιην <>ί)μι
ουργίας νέου π(ΐλιτισμον.
Αύ.ήν την δκΐθή ην Σ ιυ κα-
λούμεθα νά έκτελέσωμιν καί
ημείς δλοι ιί Φιλελεύθβροι, με
γάλοι καί μικροί, ηνωμένοι είς
μίαν ^άδιάσπαστον φάλαγγα
Πρό ημών άνοΐγονιαι νέοι δοί-
ζοντες δυσχερών άλλά κ«ί εύγε
νών άγώνον άπό τούς όποίους
κανϊίς Φιλβλεύ θέρος δέν πρέηε%
νά λείψη, κανείς ίέ/ όφείλει νά
λιιτοταχιήβη- Τό Λάβσρον τή;
πίστεω; ημών πρός Σέ τόν
απαράμιλλον, τόν άληβμόνητον
Αρχηγόν μας θά μάς χοησιμεύ
ση καί ώς σημαίκ των νέων πό
λιτικών μας αγών ών πρός δημι
ουργΐαν ενός ύγιεστέρου καί
πνευματικού καί ήθικοϋ πολι
τιτισμοΐ'.
Μέ τόν θάνατόν Σου χλειει
μ'ια μεγάλη σελίς τής Έλληνι
κης Ίστορίας. "Ενα δάφνινον
στέφανον τόν οποίον άΐτοθέτει
Ιπ' αυτής δ Ελληνικάς λαός μέ
την απολογίαν ότι ουδείς άλλος
έκ τώ» κιβερνησάντων την χώ
ραν ήγάπησετήν Έλλάδα (Ίλι
κρινέστερον κ«ί μεγαλοφυέστε-
ρον ΐοϋ Ελευθερίου Βενιζέλου.
εγπήρξης άληθώ; μέγας διότι
τό μϊγπλπον Σου, την δόξαν
Σου, Ιζήτησας μόνον είς τό με
γιΐλεΐον, τις δόξας τής Πατρί¬
δος.
Μίταξΰ των ύλιγίστοον άθα
νάττον τή; παγκοσμίου ίοιορίας
οί δποΐοι τιμώνται είς την μνή
μην τή; άνθοωτότητος ά; ά
ναμορφωταί Ιθ ών, ώ; δημιουρ
γοί μ>γάΑοΛν κρι ών, ώ^ π«τέ
ρβς τής Ι ίας αυτών Παϊρίδο,
|ν τοίς πι.ώιοΐζ θά μηαο»εύί
ται τό 8 ομ<ί Σ >υ Ιφ' Γσ ·ν υ
πάοχτι ίττορία.
Κ ιί διέ,ί τό γιγά»τΐΓν |'ργί»ν
Σ'ΐυ θά θανμάζβται Ιΐσι μάλλον
χαϊ θα ίμκνέΰ καί θά φωτίζη,
ή ήίτική λάμψς, ή ή Η*ή δύνιι
μις της ψυχής * ου.
Ή ΈλλΛς·ή «,.ή, ήίδανικη,
ή αίωνία Ελλάς. ϊύ'Χογίΐ «αί <*ά εύλυγό έσαιί τη •'ίομ'ί Σου «αί διά τής φωνής των ζώντοον να^ διά τής φωνή; των νεκρών. Τό χώμα τό δ.τυϊον θα σχε μϊτ' ολίγον την φθαριήν ύλην θά άτοβη ιερόν τοϋ 'Έθνους προσκύνημα. Καί μία άόρατος φωνή, την δτοίαν ά ναδίδουν δλοι οί έ'νδοΕοι τί'φοι, θά μάς διδάσκο πάντοτε την φιλοπατρίαν καί την αύΐαηάθ νησϊν, θά μά; δδηγή ιΐς την δ δόν τοΰ καθή «όντος καί 6ά πά ροτρύνο εις τα μ«γάλα καί εύγΐ- ΠΡΟΚΗΡΥΞΙΣ ΔΙΟΠγΑΣΙΑΣ Έκιίθβΐαι είς φανεράν Ι παναληπτικήν τελειωτικήν μειοδοτικήν δημοπρασίαν ή πρσμήθίΐα βίς τό Πανάνειθν Λημσακόν Νοαο*ομΒΪοΨ Ή ραπλβίυν των άναγχαιονντων κάτωθι *ΙΛ Λψ κατά τό οί*. ίτ·ς 1036-37 ήτοι ά»· 1 ·ΑΛίιλου 1936 μέχρι 31 Μαρτ ου 1037 1) τού αναγκαιούντος άο «όν 2) τού αναγκαιούντος κ·ί «τος. 3) των είδΑν Παψ*οηη Αβίου. 4) των είδών λαχανσπω λ«ί·υ. δ) «ών είδΛν γαλακτσπω Αείου. 6) των είδών ΊχΦνοηη Αείου 7) των άνανκαιονντοον καυ βσξάλων καί ξυλανθρακων. Έ Δημοπρασία ενεργηθή «■ται έν τφ Δτίμοχιχφ Κα ταβτήματι Ηρακλείου καί έ τ··πιον τού Άδελφά.ου την αβοσιχή Δβνΐέραν 30ήν Μαο «ίου 1936 καί ώραν 10 — 12 η. μ Οί 0001 βυγγοαφής υπο χρβώσεων είσίν κατατβθίΐμμέ τοι είς τό Γραφείον τού Δήμον εί: την διάθεσιν *ν βουλομένων νά λάβωσιν γν& «ιν. Ήοάκλειον ι§ 28 Μαρ «ίου 1936 Ό ΖΓρόβδβος τού Άσείίφάτον ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΕΙΣ ΚΑΣΤΕΛΛΙ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΥ Πρωτοβουλίοι τοΰ προέδρου τής Κοινότητος καί πολλών φι · λβλευθέρων τοϋ χωρίου Κιιστελ λίου Καινουρίου έτελέσθη προ- χβές έπιμνημόσυνος δέησις υ¬ πέρ, τοΰ έχλίποντος τοϋ πολυ ι κλαύστου άρχηγοΰ μας Έλευ· θερίου Βενιζέλου. ' Ό κατωτέρω λόγος εξεφωνή· θη υπό τού Πβοέδρου τή; Κοι¬ νότητος. Πρό 8 ημερών οί Τηλέγρα- φοι των ϋαρισίων Ιξίπεμψαν τό ποιό σκληρό μήνυμα γιά την Έλλάδα γιά τόν Ιλληνισμό, μά ποιό σκληρό καί ποιό άπαίσιο γιά την Κρήτη τό Μβγάλο της Τέκνο, τό άχριβό της Καμάρ» έ Ελευθέριος Βενιζίλβς—Απέ¬ θανε! Ό Ελευθέριος Βενιζίλος δέν υ.τάοχβι πλέον Αυτός ό Τιτάν! αύτος ό Γίγας, αύτός δ Ήμι- θβος δεν μΐτόριοε να άντιστα- θχί στοΰ άδισωπήτου χάρου τό δρεπάνι Αύτός που άντίκρυσε βτήν άνκιμη ζαή τού χιλιάδες τουρκικιιΐς σφαΐραις στά Κρητι- κά βουνά, κανονιαΐς στό Ά- κρωτήρι έλλην ικιαϊ; σφτίραις στ ήν Λυών δτβ ϊγυριζε κομι- στής μια; Συνβήιης πον μεγά- λωνε την Έλλάδα, άλλαι; έλλη- νικιαΐ; σφαίραι; στού; δρόμου; των Άθηνβν. Άιτέθανι! Ένώ όλοι μας ένομίζαμβ δτι ήταν άλεςίσφαιρος' Ήταν άθά- νατος! καί έ,ιρεπβ νά είνε γιά την δνσμοιρη Έλλάδα τού, γιά την δτοίαν άπό νβόΐηΐός τού μέ 8 ημερών ίυγάζΐίθ γιαντήν ΗΡΟΧ1ΡΥ:ΙΣ_ΑΙΙΤΟΝΙ!ΜΙΥ Τό "Υπουργείον Ναυτικών προεκήρυξεν διαγωνισμόν διά την κατάταξιν ναυτών Α'. τϊχνι των των κάτωθι εΐδικοτήτων. Λϊβητ,οποιών, σιδηρουργών, έ φηρμοστών, τορνευτών, χυτών. χαλκουργών, ήλεκτροτϊχνιτών, ξυλουργών, λεμβουργών, χρωμα τιστών, Μτισιων, ομοίως δέ ναυ- τών, Α'. πυρομαχιν.ών, νιιρκών, τορπιλών, άσυρμάτου. Ή ύκοχρέωσις υπηρεσίας ών Οά άναλάβασι οί χαταταχθηβό μενοι τυγχάνει άπό 2—5 Ιτέβν ΤΌ αίτήσει των. Οί βουλόμενοι δέον νά ύχο βάλλουν τα άπαιτούμβνα πιστο- ποιητιχά των μέοω τής Λιμενι- κής Άρχϊίς. ΕΙΙΜΚΙΜΙΣΥΝΟΣ 1Ε«!Ι! Επι φ λυαηρώ άγγέλματι τοϋ βανάτου αειμνήστου Έθνάρ χου Ιτϊλβσθη προχθές έπιμνη· μόσυνος δέη-τις είς τόν Ιερόν ναόν τοΰ Άγίου Γιωργίου Πή γαίδάκιι ύιίρ αναπαύσεως τής ή γιά τό Μεγαλείον της, γιά ν« την κάμη δπως ό 'Πιος Ιλεγβ Σϊ βαοτίιν είς τού; φίλους της καί τρομεράν είς τού; έχθρούς της Κανέν» μυαλό δέν θά μπο ρέση νά Ιξυμνήση τόν Έλϊυβέ Οίον Βενιζέλον δΊιως τοΰ Ίξίζβι. Μόνον ή άλιΐνθαστος Ίστορία θά μπορέαχι, μόνον 'ίσως αΰιή νά άφυρώση Τόμους δλοκλή ρους καί μέ χρυσά γράμματα θά γράψη τούς άγο^νας ΤΟυ Ιπί 5,0 χρόνια άχατ"βλητον ποοσπά θείαν τού γιά την Έλλάδα τού. ΉμεΙ; δέ οήαερον με δά- κρυα άς άναπέμψωμΐν τάς ευχάς μας π^ό; τόν ύψιστον δπω, ή γή τού είνε έλαφρά ή δέ ψυχή τού ταχθή μβτά των άγίων γιατι και αύιός ώ; μάρ τυς ή ;νάσθη διά την πίστην, ι διά την ΙΙατρίδα. 1 ΑΙιονία Ίυυ ή μνήμη ής Καιά ταύτην εξεφώνησε Ιμ πνευσμένον ίπικήοιιον λέγον ο ■χ. Άπόστ. Κ^τσιοτάχης κατά την διάρκβιαν τοϋ θιοίου οί πά ρΐυρισκόμενοι άνΐλύθησαν είς λυγμούς καί θεςιμά δάκρυα. Κατόπιν διενεργήύη Ιρανος καί τα περισυλλβγέντα χρήματα άπεσΐά/ίησαν διά την ανέγερσιν τοΰ άνδριάντο; τού Μϊγάλου Έθνάρχου, Ιν Ήρακλβίφ. Έπίσης απεφασίσθη καί άπε στάλη έκ μέρους των Φιλελευθέ ρωνΠηγαΐδακίωνσυλλυπητήριον ττιλεγράφημα πρός την οΐκο- γενειαν τοΰ έκλιπόντος 'Αρχη · γοΰ. ΥΣΤΑΤΗ ΩΡΑ ΧΙΔΙΑ&ΕΣΣΤΕΦΑΝΩΚΕΡΡΙΦΙΗΣΑΝ III ΤΗΗ 01Κ ΑΜ ΤΟΥ ΒΕΗ ΖΕΛΟΥ ΙΣΥΡΡΕΥ^ΑΣ ΚΟΙΜΟΙΑΪΕΜΥΚΤΕΡΕΥΣΕΙΙ .Ξ081 ΤΗΣ ΘΙΚΙλΙΙΚΜΠΟΗΤΟΣ λΡΧΗΓΘΥ ΑΘΗΝΑΙ 28·—3 -36 (τοΰ άνταποκριιοϋ μας).— Ιυγκινητικαί σκηναί εσημειώθησαν χθες εξωθί τής μέγα λης οικίας τοΰ "Ελευθερίου βενιζέλου./&πό τής πρωΐας. Χιλιάδες κόσμου ειχαν συγκ&ντρωθή· Είς την αύλήν τής οίκίας τοΰ Ελευθερίου Β&νιξέλου έρρίφθησαν χιλιάδες στέφανοι ώς εσχατος φόρος εύγνω μοσύνηςπρός τόν έκλιπόντα Αρχηγόν. Αί χιλιάδες τοϋ συρρεύσαντος πλήθους παρέμειναν §ξωθι τής οίκίας μέχριτων πρωϊνών ώρώνόλοφυρόμε ναι διά την απώλειαν τοΰ προσφιλοΰ; Άρχηγοϋ. Ο ΟΑΪΑΤΟΣΤΟΥ ΕΛΕΥ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΓΙΝΠΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΝ ΛΙΣΟΗΤΟΣ ΙΣΙΗ ΘΟΛΟΠΑΙΟ ΕΙΡΟΠΙΐΙΟΣ ΘΡΙΖΙΙ ΑΘΗΝ 1.1 «β-» - 36 (τοβ άντχποκριτο» μβς^-— Ό θάνατος τού 'Ελβυ'ιερίου Βενιζέλου γ£· νεται άκόμη οίσθητότερος σήμερον, όηοτε · Κύ- ρωποϊ/ός όρίζων θολοΰται επικινδύνως. Ό Ηολι τικός ε^όσμος τής Ελλάδος οίσθάνεται ετι περισσό τερον τό κενόν τής άπωλεια, τουΒ><(ζ&ληυ νατάτάς σημερινάς Βυσμενΐϊ; «υνθή*ας κ»ί τ^ς απειλάςμίάς επικειμένης παγκοσμίηυ σ>ρράξεω , ήτις κατ* τούς
έκφραζ »μένοα,- φόβους πρόκειται να πρ*γματοποι< ηθή· __ _______^^ ΗΣ ΓΑ Ι Υ ΙΑΡΙΙΙ 1Σ ΥΝ ΙΙΔΛΚΣΕΙΙΘΙΑΙΙΥΙΕ Ο Ι ι ι ΡΑΤΕΥΜΑ ΑΘΗΝΜ 28—3-36 ((βΡ άν αποκβιτο· ,αβί( -Τα έ* τού Έξωΐεο*κβν τηλενοαφ>}»ατα άνπψέ ·ντ, ότι τ) καΓάίΐ'ΐ
σις ώ; έξβλίχθη έβχάχω; είναι λίακ κρ«'σι<ιος Εξβδ·ήΙώ&η β αν οί φοβσι ότι τα Γ.ιλλικ ι σιοαιιάβ*κι πρόκεκαι νά εί· αβάίουν ΐΐζ την «ϊριοχήν τή; Ρηψαν'.αζ κΐιοιιν τή; άπθ«ί ψΐως ύ «ό τή, Γβραιν α; ιω» γενοιιΐνω > π}θΐά<ίων «αί τής έπιμονής τη; καθ" ή'» δέν δέχεται νά ύποχαίήαη. ΟΙ £ύβωπαϊκοΙ πολιτικαί κιίκλοι σχολιάζουκ την έξέλι* ξιν τής καταστάσεως καί έκφβάζΐυ» τού. ΜΙους φάβους δα άπιιλείται αοβ ιρώ; ή ΙΐΛγιίσμιος Ειρήνη. ΟΛΟΚΛ ΤΟΝ ΖΕ Ο ΕΓΙΝΕΝ Κ Ρ Μ 9Σ ΟΞΕΝΟΣ ΤΥΙ1 ΑΝΑΤΟΣΤ ΙΥΣΔΙΑΕ 1ΥΕ.ΒΕΝ Σ ΛΟΥ ΜΑΣ ΑΘΗΝΑΙ 28-3—36 (τού άνταηοκριτθ» μας).— Όλόκληρος ό Εύρωπ»ϊ«ός Τύπος άφιερώ νει μακροσιελή άρθρα διά τόν θάνατον τού Βενι· ζέλου. Ό ' · γγλικός καί Γαλ>ΐνό; τύπος είς ιδιαι¬
τέρας τα ν έκδόσεκ, τονίζουν ότι ό θανατος τ·ύ Με¬
γάλου '.*ρχηγού έγινεν είς στιγμάς λίαν κρισίμους
διά την Παγκόσμιον Ειρήνην, καί είς τ4,ν δυσχο-
λοτέραν καμπήν ήν διέρχεται σήμερον «λόκληοος
ή ύώ
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ
ΤΗΝΕΜΦΑΝΙΣΙΝ
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΣΑΕΙΣΤ
ΙΑΑΝΑ
Σ ΕΙΣ Β
ΑΛ
Υλ
ΕΗΙ
Ν
ΑΘΗΝΑΙ 28—3-36 (χον (Ενταιοκριτσύ μας( — '
σθτ) σήμερον έκ μ(.$ου: τού
II
Αιιι*ο5 Γραφείον τού κ. /7οα·
θνπονργβύ #«ι ή Κυβέιινηης π^όκειται νά μή έμφανισθ!
ενώπιον <ή; ΒονΙή; άναβίΐακχ οϋιο την η^οι%χ< σύγκλι¬ σιν ταύτης συμ<ιβτΙχ«υσα οϋίω είς τό "Κθι-ΐ'.όν π νθος. 'Β «ν δ τής Βουίή; δέ* Ιγνώα9·η αίτε θΐ λίββ χώ ;αν. 10ΡΕΑΙ 'β Δικηγορικος- Σύλλογος Ή· ρακλείου «Ι; εκτέλεσιν ληφθεί- σης αποφάσεως τού Συμβουλι¬ ον συσσιτΐοον δραχ. (2 000) ι^ς μνήμην χοΰ μβγάλου νεκροΰ 'Κλευθ. βενιζέλου πρός παρο¬ χήν τροφής καιά την ημέραν τής κηδίίας τού εις τοΰς φυλα- κισμένους? Γηροχομεΐον χ αί πτωχού; τή; πόλεως. Έΐϊίσης διά τόν αυτόν σκο¬ πόν καί ίιέρας Α?πχ (1 000) ύ«έρ τού Β^εφθΗομείου Ή^α- κλείου. Σ Δ ΤΙ ΝΕΧΙΖ ΝΕ[Κ ΣΤΛΦΙ Α :ο II ΑίΟΜ ΕΚΑΙΗΘΗ ί Η ΗΜ «! ΑΡΗ Υ Α 10) ΧΑΝΙΑ 2«-3—Ιι36.—(Τού άν)τοϊ μα;) — Κα«' δλην την νύχτα τής χόες χιλιάδες ε« τοϋ συρρεύσαντος πλήρους παρίμ''ΐνιιν ^ίγρυπνοι. 'Από των πρωϊνών Αρων τής σημε >ον ό κόομο; Ιξηχολούβη
σεν ποοσ8ρχόμ8νο^ εί. τόν Ναόν τή; Άγ'ια;- Μαγδαληνϋς Ολοί
}(αί ό νεκρός τοΰ Βενιζέλου δίδων ιόν τιλευτο^ ιν άαπι^μον >1;
την οϊίΐτήν πορόν τού
Τα λ· ι<όν πρθσκύ'ημ'ΐ ΟΊ ουν χ η^^ κα.Ί' ?! ην την ηιιί. ΐ}ν Διά την κ/φήν τού Μ»γι λ >υ Άι,χην ν >^ ΪΥ'Ο» ίίπ ηι'Μι η^ί< θά γίντ) οιδ η.