47600

Αριθμός τεύχους

381

Χρονική Περίοδος

01/04 - 30/06 1937

Ημερομηνία Έκδοσης

10/4/1936

Αριθμός Σελίδων

4

Πρωτότυπο Αρχείο

Οδηγίες

Κλικάρετε πάνω στην αριστερή εικόνα για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες.

Κείμενο εφημερίδας

Δεν είναι διαθέσιμο το αρχείο pdf.

Κείμενο εφημερίδας
    Σύνολο σελίδων:
    ΚΡΗ
    ΝΕΑ
    ΑΠΟΓΕΥΜΑΠΑΡΑΣ)ΤΗΧ
    Ρ^ΠΓΡΙΝΜ ΠΟΛΙΤ'ΚΜ & Κ Ρ Ο 7 (Τ)|ΛΓΛΓνθΓΡΟ«ν» λ ρ χ ρ μ
    #» · .·.·/.ν.·.·.·.·.·.·.·.* .%·.·.·.·.·.·.·.·.·.· ν.·.·.· ν.·. ,\·.\% .· ν.·.·. ν.ν.·.·.«·.·.%·.ν.%%%%·.·.^*ν.ν.%%·.·.·.·.·.·.·.·.%·.·.·.·■ ν. ι # ι * * ι. 111 ■«ϊ ι«11 · ϊ 111««»· 111111»ι · ■ · · ··
    ; ΕΤΟΣ ΕΚΑΟΣ. Α". ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 38ι ξ Α1ΕΥ8ΤΙΤΗΣ ΙΛΙΟΙΤΝΤΒΣ ^ ΝΙΚΟΣ Χ ΚΑΤΕΧΆΚΗΣ ? ΓΡλΦ^Μ ΠΛΟ>: Αΐ'. πτ
    V
    - γυπγτρ. 25 «,νΓΐϊνΐτην ξ αρ ΤΗΛ 700 β
    '··.ν.ν.ν.·Λ·. .·. .ν.·.· ν.ν.ν.ν.ν.ν.ν.ν.ν.ν /. .*.. ·. ι ·. ϊ -μ ι * »■. ·. ·. ·. ι; % . ι ι 11 ·. ^ ι ι 11 ι ·. ·- *.: ϊ α ϊ : ·. * * ι»: ι ^ ι»11 "*
    ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ
    Πρό ενός ?τους...
    Έσκόρπιζαν τούς ήχους των οί κώδωνες των Έκκλη-
    σών είς την άνοιςιάτικην ατμόσφαιραν,καλοΰντες χούςχρι
    φήανούς νά θρηνήσουν χον θάνατον τοΰ ΥΙοϋ τής Παρ-
    θεΎου. Έκείνη ή Μεγάλη Παρασκευή, μέ τόν ήρεμον
    ουρανόν» άν ύ.τήρξε διά τούς δλλους—ώς συνήθως— κο
    θεικόν γεγονός, δι* ημάς δμως υπήρξεν ήμέρα ψυχικής
    συντριβής.
    Άςμή λησμονώμεν.,,Τό βαρύ πένθος των Τριών
    Ήρώω.' έβίρυνε τα στή&π μας. Οί γονεϊς μας. οί συγ-
    γένοϊς μας, οί δμοΐδεά ιαι μας—όλόκληρος ή ύγιής Ελ¬
    λάς—έδικάζοντο είς τό έν Σούδα καί είς τα άπανταχοϋ
    "(•κτακτα Στρατοδικεΐα. Αυριον δέν άπεκλείετο ν" ακού¬
    σωμεν πάλιν δα νέα αΐματα Ήρώων Εβαψαν τα χώμα
    τα. τα όποΐα δβαψαν άλλοτε πάλιν, έκχυνόμενα έκ των
    πολεμικών τραυμάΐων... Καί ΰσΐερα, οίαν τα Ίε·
    ροεξετασΐικά Δικαστήρια τής σκοπιμόιητ,ος θά είχον πε-
    ρατώσει χήν έξαπόλυσιν τής καταιγίδος των, αί φυλακαί
    δέν θά έ/,ώρουν πλέον τούς καταδίκους, αί οέ χήραι κα|
    ϊά όρφανά των δέν θά είχον οΰΐε δάκρυα πλέον, άλλ"
    οΰΐε καί άρτον!... Ημείς δεν θά ήμεθα έπίσης ελεύθερον
    "Ελληνες, άλλ* άνυπόληπτοι εΗωτ,ες τοΰ άντιββνιζελικοΰ
    Κράτονς...Ή Ελλάς θά εϊχε μεταβληθή είς μίαν άπέραν
    τον κόλασιν...
    Έτσι έσκεπτόμε&α τότε—-πρό ενός ετους ώσάν σήμε¬
    ρον—καί αί σκέψεις αυταί μάς δπίεζον ώς πέπλος άσφυ·
    κτικός. Άνεπνέαμεν, άλλ' ό άήρ μα; έβιΐρυνεν. "£βλέπ«-
    μεν άλλ' ουδέν άντελαμβανόμεθα. 'Εκινουμεθα, άλλά δέν
    εζούσαμεν. Καί ό κάθε άργός πένθιμος ήχος των κωδώ-
    νων, έσπάρασσ& την ψυχήν μας...
    Την επομένην θά ήτο Πάσχα. Άνάστασι !..Τί εΐ-
    ρωνία./Οχι Ανάστασις, άλλά Τάφος. Ημείς είχαμεν ψυ-
    χικώς σταματήσει μόνον είς την Μεγάλην Παρασκευήν
    —ιήν αλησμόνητον εκείνην Μεγάλην Παριχσκεμυν...
    Παρήλθεν εκτοτβ £ν εΐος. Καί ίδού σήμερον καλοΰν
    ται οί πιστοί νά θρηνήσουν την ταφήν τοΰ ξανθοΰ Ναζω
    ραΐου. Οί κώδωνες των 'ζκκλησιών, μέ τού; πενθίμους
    των ήχους, δμιλοϋν καί πάλιν είς την ψυχήν μσς. Άν διά
    τούς δλλους ή σημερινή ήμέρα, είναι ήμέρα μόνον θεά
    ματος. δι* ήμά; δμως εχει βαθυτέραν ψυχικήν επίδρασιν.
    Τό στήθός μας πιέζει άκόμη ή μεγάλη άπώλεια καί
    μάς φαίνεται πώς τό σημερινόν πένθος είναι
    περισσότερον πένθος διά τόν θάνατον τοΰ
    νεωιέρου "Ελληνος Μεσσίου. Τί; Δέν υπήρξε τοιούτος;
    Ό έλληνικός λαός δέν ΐόν ύτεδέχθη επανειλημμένας θρι·
    αμββυτήν μετά βοΐων καί κλάδων; Καί ό Έλληνικός δχ-
    λος, δέν τόν κατεδίωξεν ουχί άπαξ, διά σφαιρών καί
    σφαιριδίων; Δέν τόν έΐϊεβουλβύ&ησιτν οί ΦαρισαΙοι ιοθ
    παλαιοκομματισμοΰ καί οί έκμεταλλευόμενοι την Έλλάδα
    Τελώναι; Κηί δβν κατεδικάσθη είς θάνατον, Οΐό την βο
    ήν τοΰ έιβροχινήτου πλήθους των μαινομένων Γραικύ-
    λων; Δεν εφερε καρτερικώς τόν σταύρον τής έξορίας τού
    μέχρι τοΰ Γολγοίίά των Παρισίων; Καί άπ' έχεΐ, ποτιζό-
    μενος μέ ιό δξος καί την χολήν των ένχύπων σπόγγων
    των πραιτωοιανών τής φτιυλοκραιίας, ποσάκις δέν ώγέ-
    κραξε διά ιών πράξβών τού: — Άφβς αύ«οΙς!...
    Πρό τοΰ τέλους Τού δέν εφρόντισε φιλοστόργως διά
    χήν Έλλάδα, ή δποία —φεθ!—· πάσας δέν τόν έπότ,ισε πι-
    κρίας; Καί οί οιαπερασακοί Τού όφθ«λμοί, οί έξιχνιάζον
    τες τ« άμφίβολα σκόΐη ιοΰ μέλλονΐος, δέν άνβκαλυψαν
    τόν Ιωάννην έν τφ προσώπφ ιοΰ Βασιλέως;
    Κ«ίέΛήλ&3 τό τέλος. 'ίΐ άιβνκτος "Α^ί?οηος άπέκο·
    ψβ τό νήμα τής ζωής, μή καμφϋεΐσα πρό τής Ελληνικάς
    ίκεσίας.Πβνθοΰμεν χήν μεγάλην απώλειαν καί οί κώδωνες
    πρός χάοιν μας θρηνοΰν σήιΐερον, ώ, καί πρό έΈους.
    Άλλ'όποίαά,χίθ8σις!...'Ενφ ιό ε πανχοδ έβΛβπαμβν
    ώ; αίώνια τα έρείπια χοΰ Έλληνικοΰ οΐκοδομήμαχος, σή¬
    μερον άντιθέιως είς χάς καρδίας μας άνθβΐ ή ελπίς. Ναί!
    Αναμένομεν ιήν "Εθνικήν ΆνάσΕασιν καί θά χήν έυρτβ-
    σωμεν συμ^λικώς αυριον. Δ1·" αυτήν άς έργασθωμβν καί
    5ς έντβίνωμεν τάς δυνάμει μας...
    ΣΓΥΛ. ΦιΟΐΆΚΗΙ
    Κρΐ-ΕΙΣ
    _~_~_ννν/νννννννν«νννννν
    ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ
    ΕΠΙΤΑΦΙΟΙΒΡΒΗΟΙΟΕΟΝ
    ΙΣ ΔΩΣΟΥΝ ΤΩ Ι1ΑΡΑΔΕ1ΓΜΑ
    II
    Ή εύφυής «Ίδη» έθιξεν έν ενδιαφέρον ζήτημα.
    'Κμέμφθη δηλαδή τού; βχό'τας την πρωτοβουλίαν '
    καί τούς συνεισφέροντας εί; τόν έρανον υπέρ άνεγέρ- ί
    β«ως άνβριάντος έν Ηρακλείω τού Ελευθερίου Β*
    ν«ζελου. Ή «.Τδη» θά επεθύμει άντί ανεγέρσεως άν-
    οριάντος τα συλλεγίντα χρήματα νά διατεθούν ^ύπέρ
    των άπόρων, Α έν θέλομεν νά υπενθυμίσωμεν είς τόν
    έπικαιρογράφον τής «Ιδής» ότι «ούκ έπ' άρτω μό¬
    νον ζήσεται ό άνθρωπον»—καΐ οί άποροι, παοα τάς
    υλικάς ανάγκας τού σαρκίου, οί άνθρωπο» έχουν νά
    ίκανοποιήβουν καί *Κλαςάνάγ«α<, — ανάγκας βυναι- σθημάτων, ίδεολογίας, έκφμάσβως εύγνωμοσύνης. Είς τά« τελευταίας ανάγκας ταύτης καταλέγεταί καί έκείνη τής ανεγέρσεως ανδριάνΐος τβύ Ελευθερίου Βενιζέλου—-πρός παραδειγματισμόν των μέλλουσαν γενεών. Αλλοίμονον άν έσκέπτετό τις τόσον περιβ- ρισμένως, όσον ηθέλησε νά σκεφθή, ή Ο*Ιβη». Ό ω φελιμισμός υπό την ηοταποτέραν το>» μορφήν θά β
    κυριάρχει είς τόν κόσμον αυτόν. 'Αλλ' επί τέλους
    διατί δεν δίδουν έν προκειμένω οί όμοϊβεάται τής
    Ο"Ιβης» τό παράδειγμα; Καί διατί αί χινλιάδες »1
    βυλλεγείσαι διά την ανέγερσιν τοΰ Ν*2σ*ου των
    *Ί£ξ, βέν βιατίθενται τέ» ταχύτερον υπέρ Φιλανθρα»
    πικού ακοπού; Ερωτώμεν χωοίς ν" αναμένομεν *
    «άντησιν.
    11 ΠΑΙΔΙΚΑΙ ΕΛΟ
    π Χ «Ι
    Τό θέρος πληβιαζβι
    καί μετ* ολίγον Θ' άνακι
    νηθή κ«ί πάλιν τό ζήτημα
    των ««.ιδικών έξοχών—
    τΛν έξυχών όπου τα «τω
    %& «»Λιά θά άναπνεύσουν
    καθαρόν άέρα καί θ' άνα
    ζωογονηθούν. Διά τό Ή
    ρακλειον, ώς γνωστόν αί
    παιδικαί έξοχαί είναι βχε
    δόν ανύπαρκτον πρ&γ»*.α.
    Πρό έτών έλειτούργησε
    «ροχείρως^ούχί άξί* λό-
    γου «*ιδι*ή έξοχή εις
    ΚοκκίνηΧάνι. Άλλ'έκτο
    τε άφ* ής ή Έρίτιμος κυ·
    ρία σνρατηγού Κατεχά-
    κη, έσχε την πρωτοβου¬
    λίαν να ίδρύοη έξ ίδΐων
    παιδικήν εξοχήν είς Πό
    ρον, τα διάφορα έπίσημα
    ίδρυματα ώ; καί τό ·*ρά
    τος, ήδιαφόρησαν διά
    την λειτουργίαν παιβικών
    έξοχών Ηρακλειον. "Η
    8η, ότε τό θέρος προαεγ
    γίζει έπιβάλλεται νά μή
    έπαναηαυθώμεν καί πάλιν
    είς την πρωτοβουλίαν τής
    κ. Μ»ατεχάκη, άλλά πρέ-
    πει νά εκδηλωθή πανταχό
    θιν κίνητις ύηέρ των π αι
    δικών έξοχ—ν, των όπο4
    ών τα άγαθά, περιττεύει
    ' ν* εξάρωμεν.
    ΜΐΥΠΒΣΕΙΣ ΙΛΙ ΣΚΕΨΕΙΣ._
    ΙΝ,ΜΒΡΙΕΣ
    Ό θεός φαΐνεται ηώ: μα;
    καταοάοΐηκΐ «αί βάλθηκΒ νά
    μά; ξ«χά·ϊ. Τό χϊΐρότβοο δέ
    είναι διι οέν μά; ξεκάνβι μι3
    καί καλή νά ήσυϊάσωμβ, άλΐά
    μάς ξΐκάνει μέ τό αταγονόμβ
    τοο, γιά νά «αιδιυώμαοτβ^ «β-
    Οΐσσότβ^ο. Σάν νά μή ςρτανουν
    Βηλαδή τα τόσα δλλα δεινά που
    δχουν ίίΐιπρσει εναντίον ολοκλή¬
    ρου <ής άνθοωτότητος τα τε¬ λευταία χοόνια, ϊχομβν τώοα μ «Ι τίς άνομ^ίις. Όλόχληοο; δ χειμώνος πβϋ«σΒ καί δέ« Ιβιίβξβ .1<ίθά βύο τρβΐς φοοέ; καί αΰ ιες μβ «Ο ατανιό. Ή ΥΠ βιψά »ιιί νερό δ?ν δπάρχβι. Σέ μερι- χιΐ χωρία καθαυιζουν 1(1 ηιάα μέ φασκομτιλιές, γιά ν α κάνουν ι ί<,ονομί« νεροΰ. Σέ ίίλλα, δί¬ δουν στά ζώα τό νες.ό μέ τό μέτοο. Οδτε τό γνιομιχό· «Ράβ δο$ Ιν γων(« ά;ρα βοέχβι» τό πιατεύει κια ό χόσμος. Που νά βέξη. Ό Θίός νά βάλη τό χέρι ν, νά μή ηιάσουνϊ κ«ί τίποιε ί πνρκβ'ές αέ μέρτ) «ού δέν ΰ· ι πάρχει θάλαασα, γιαιί δέν ξέ ρα> τί Λ* γίν(). Ά .λοίμονο όέ
    αν π&αχ} και καμμιά έπιδημίχ
    λύσσης, όπως χαι σιό παρελ¬
    θόν.
    | Έν τφ μίταξί', σέ διάφορα
    χωρία ιάχουν ρίξίΐ σέ λιτανειες.
    | "Οίαν ε^βι κανένα; τό ζόρι θυ-
    μάται «όν 030 *ι»', άδιάφοοο
    δτι σέ ΐια ΟΒυτευ,όλε,ίΐο μπορβΐ
    πάλι νά τόν βίίζϋ Μέ τόν χβιρό-
    ιβοο τρΟΛθ. Ό β(ίός δμω; μάς
    Ι ξέοβι απόξω καί άνακατωτά καί
    ' γΓ αύτο κάχου κόί(«ου, χιηοΐς
    τή κμωθία της άνομβριας, μάς
    ίίρωνΐΐΰίίϋΐι «αί άπό πάνιο. β νέ
    πβι δ()λαδή πρός στιγμή χανέ·
    να; τόν ούφ^νό νά γίιίζη μαΰ·
    ΰ<ι σύννεψ.ΐ καί νομίζει $ τι ή λιτανίε; πιάαΐνε τό/το καί δτι έ Εθΐμάζβκιι νά βΰέξτ] μέ τα στα- μνιά. Αδΐή 8μα»ς ή μαυριλα τού υΐι,ιανοΰ ξίσπάει σέ λίγο σέ δύο τρβΐς ψυχάλες, πού μοιά- ζουν σάν δάκρυα πού χύνβι δ ούρανός, λές καί μά; λυηάΐαι καί αύΐό; γιά τα χάλια μας. , "Ο-τοος όέν δ.τάρχει κα*6 χω· | ρίς τό χαλό .ου, («λ χαί μέσα Πένθος καί καΐήφβια έ/τιχριι ■ : Τίϊ οήμερον καθ" δταντόχοι στβκώνυμσν πλήριομα διά την θαναΐικήν καταδίκην τοΰ 'Γπβρ τιίιου των θεών ίπί τοΰ άτιμω- τικοΰ ξΰλιυ τού Σίαυρού, ήΐ· λοωΰιαιφόβφ πάσα ή χτίσις θε ωρούοα Σϋ έν £ταυρφ κρβμάμε νόν, Χριστβ, δ τ|νιο, βσχυτίζβιο καί τής γή; τα Οβμβλια συνΒ«α· ράττβτο' τα πάντα συνέπααχον, τφ τα πά τα κτίσαντι, δ ζωης και θιΐναταυ κύριος δια νβχριο- σίμου άχολουθίας έν τάι»Φ κη δεύβται. 'Ιίιτκάφιος θρήνο» ψίλ λβιαι κρός τόν Μεγάλον τής αν θρωπό«η(0$ μάρτυρα καί ϋύβ^· γίτην. Ή τοιαύίη νεκρώσιιιο; άκο- λουΰα 6έν ε.ίνβ ή πρώιη επί τής γής γνιηστή, χαθ' δ«ι Λλείστο1 θεοί των αρχαίων λαών, μάλι· στα των Έλλήνων, βίχον εορτάς θρηνώδει; μετά θρησκευτικών σμάτων των διοιων ό χαρα- χιήρ ήτο θλιβιοος, τό μβν διό¬ τι ο! θ«υί οί αΐιιοι τής άναβλα στήοιως και «ής τροπής των ώ- ρών τού Ι'ίους, είχον τελετάς δ χι μόνον φαι&ρας καί Ιλαρας, άλλάκ*» σλιβεοάς κα'θρηνΐχά-,, τό δέ, διόιι ή ανορωιίνη ψυχη αΐοθάνβται την άναγκτιν 6»ιοιβ να έκραγΰ βϊς όάκρυα κ αί άνα ζητεί οί*υβεν αφορμάς θρήνων Οιο «αί δ^θώς Αέγβ» ό Λου«Βΐ(ί· τίος δτι «Ι; τα &$Λα δάοη χαί «άς έρημίιΐς έμαθον υί ά*6ΐ}ν)' ποι νά έχΐτέμπωσι 6κί 'ή; αν ριγγο; τούί γλυκείς θρήνους. Οϊ θεοί ι! ινβς έθρϋνοΰντο διά τοιούτων άσμάτοον ήσαν συ νήοω; ώ)αϊοι νεανία» οί ότκ,ΐιι άκοθνήσκουσιν είς τό ά»θος «ής ήλικίαξ, ώς καρπό; άηοκοπεί; ίπό τόν μίσχον,^ώ; στάχυς θβρι σί>ΕΪς πό > τή; ω^ας ώ; λ. χ. ό
    Αιόνυοος. "Αόιονις. "Αττνς, Λ'-
    νος ΔιτυΙρση; καί Βϋώρμος
    *. & κ.
    ΓΠΟ ΤΟΥ «. Ι. ΡΙΑΝΟΥ
    Ό Ιηοαϋς χοΐσΐυς έγέ^βτυ
    σαπήο θεός δπως καί ό °Οσιοις
    καί δ "Α ι τις χαί ό Μιθοας λβ·
    γβ τις; ώ, έ κείνοι έηβφάνη Ιπί
    τή; Υήί. ώ, βκιίνοι εηετέλβσαν
    Β^γον παγκόσμιον. &, ό Άδωνις
    ό "# ιοις «^Ι /Α της απέθανε
    καί ανιος βιαιον θάνατον, καί
    ώ; έ<εΐνοι< άνεκλήση πάλιν εί; την ζωήν, ώ; ΒΧίϊνιη, ΐΐροετύιτω αβ καί Αΰίος διά τής Έαυιοΰ μοίρχς καί την μοίραν των αν- ώ των, οί ό,τοΐοι Ιμκλλον νά μ τή; λατρειας ανιοϋ καί νά τβλώσι την .μνήμην την μνατιχών αύιυυ περιπέτειαν. Ό; έκίΐνοι, ηοοώρισβ, ποοπα ρασχβύασβ «α» χα.έαιηΐε βυβαια «ήν σωτηρίαν των μκτβχοντων τού πάθου, αντοϋ. Γαΰια καί τα πΜρα/ΐλτί ηα ούναταΐ τις νά λέγη «αί να γοαψΒ λιμβινων «00 δφσο/Ιμών μόνον τα, ίξω τεοΐΑα, των ΰυτιακϊΐών όμοιό· τη τας, άλλά παοαβλέ.τα)» τάς ούσιώιειςχαί τάς οποίας 8χΒ· τ) καί το ηαθο; τοΰ ^ Ό ΖαγθΕϋ; Διό/υους Ι|ϊο θεός ό όίίθΐο; άπβίνησκε και άνιοιαϊθ έκ πβ^ιτοοπη; «ό δ ποίος κα«ασι^ΐφιίΐιιι βςαφινΐ- ζβταΐ ίγ<αιαλϋΐ,τει την ζωην καί κατόπιν άναγεννάι ιι>. Ή
    φαΐοοα άνάμνησις τής ζωή,
    ΐοΰΆ)ώ/ιόα; και <οΰ π^^ώ^ου αΰιοΰ ίίανάΐου, τής ίπανό)ου είς (ΰ φώ.;, ίτίνβτο χατά τάς Ιιυτά, αί όποΐοι έηλοϋντο »τβ- ' ο οδικώ; πυός τιμήν «ου, γνω¬ σταί μέ τό δ<ομα €*Α^ώνιιΐ». Ή Ιίθτή αυιη διή^κβι επί θύο ημέρας έκ των Οποίων ή ποώ τη έ^αλιΐιο «Ιμφιΐνισμός» μνη- μονβυουσα την °Λ6ου κατάβϊ σιν τού Άΐώνιΐο;, καί μετά δοικοιίων μένη, ή δέ δευτέρα ελέγετο <εΰ ρισις» καί ήτο ή Ανάστασις τοδ νεανίοι» χαρμόιυνο; αδ:η, καί στή γβνική σημβϋινή καιακοαυ- γή γιά «ίί άνομβίίρς, ύΛάρχει μιά καΐηγοοία άνθοώίΐων, πού βΐναι ίνϋουσιασμινοι μέ ·ή κα- τάσταση αύ.ή καίδοξάζουν τόν θον πού πίρασαν καί -αύτοι μιά φοοα ίνα χκιμώνιΐ μέ λ'γώ- τβοβς κακουχίβς. Καί οί ίίνθυ»· «οί αντοΐ όέγ είναι λιγοι. Εΐικιΐ δυστυχίας πιλλοί. Είναι ίκι-Ινοι ο! δπυΐοι π»ρνά"νβ τίς μαύρκ: νύχ«ες τοΰ χβιμώνα στ ό υ,ται- θβυ καί σιΐς σπηλιές, σέ διάφο- ρες τρώγλβ; πού πλημμυριζουν κ ίθε τόσο άηό τή β(?οχή «^ π^ύ τ < ροΰχα τους Λέν βΐναι «ο «ε άοκβτά για νά «ούς ζ«σΐάνονν χαί πού βλέπουν ήλόχληοη την οΐκογένειά τονς νά τοέμΒ σύγ· κοομη από τό χοϋο κα τή β^ο· χή κα( δέ» είναι σε θέση νά τί; βοηθήσουν καί πού μβοικοί άιό αυτού; ιτεθαίνουν ά«ό ψιίξη. Είναι έκεϊνοι οί ότοΐοι χάθε φορά πού β^έπουνβ επβοχόμενο τόν χειμώνα, δΐϊοωΐώνται 5ν β ι έ ά βάλ ο*, "ύαινβ δηαοή χ ίί γι' α& τοΰ; μιά φοοα ίνα χϊΐμδα. Μήπιος «ού; «Ιχΐ κάνει και ά· λη ςρορά°, Ή ^νομβ^ίβς βέβ <ια ϊχ·>«ν
    δυιάοεστϊ; συνέΛ^νβ;. Ή καχου-
    χίβς δμιη; τού χβιμώνα ηον επι-
    δ^οθν πιΰ δμ>Ό ι καί κιό αΐσθη
    «ά στή φτωχολο/ία. Ιχουν πιό
    δυσά^εσΐες ουνέΑβΐϊ;. "Η φΐα>
    χολογιά τόν πληρώνει πολνι ά*
    οιβά «όν κάθβ χειμώνα. "Α;
    «ίναι καί αΰ(ό μιά παρη/οοίυ
    σΐή σημβοινή καιαιιοαιιγη γιά
    τόν καιρ^. Ή ζηαιβ; πού θά
    βρ 6 κ ι θε ν άς διι θά Εχη
    άπό «ήν βφβτεινή άνομ
    βίία, ποέπβι. να γίνουν ύταφεο
    «έ; μέ μΐΜύόιβρο πάνο, δβΰομέ
    νού 5;) Α (ημ'β; αύϊέ; 4/τιστοι
    χούν σέ Ινα δρϊΛο;, τ6 μόνο β
    φβλος μιά"; άλης κατηγο^ίι; «ν
    θρώτβν, γιά τού; δ λ οί ούς ή μαύ
    ρβ; νυχιες τοΰ χειμΰνα δέ^ ή;α
    νβ φ?ιο; γι' αυτού; τόσο σκο
    «εινές.
    συνοδευομένη μβτ' ό^χήσειον
    καί βύωχιών. 'Ακό των άχτδ'
    τή; Συρίας μέχρι τής Άττικής
    καί τής ΑΙγύπιου αί γυναΐκβς
    έκλαιον τόν νβκρόν μέ λυγιιοϊ';
    χαί σπαρακιικάς κραυγάς, Ι/τει- |
    τα δέ έχαιρέΐιζον μέ χαρωπάς ,
    φωνος τον άνιστάμενον θβόν. |
    Την πρώτην ημέραν ώ; πένβι- ι
    μόν προσβφέρβτο πβνθιμοι θυ-
    σίαΐ προ τοΰ τάφου τού Άδώ-
    νιβος, τόν οποίον έσιόλιζον μέ
    άνθη. Πλησίον τής νβχρικης
    τοΰ νυμφιου κλίνης ευρίσκοντο
    πάται α! ίόώΐιμοι θβριναί · «ώ¬
    ραι οϊίΐνβς έφερον το επί των
    κλάδων «ών ββνθρων, πρ >ς 6έ
    έντος αογυρών καλιιθισχων χό^
    τα και άνθη πεφυιβυμίναι έν εί¬
    δει χήΊτυυ.
    'Ωοαύιως χαρ* αύιφ έιοπο-
    θίΤυνν ο έφήαβρα φυτα τα δ-
    πυϊα β!χον άναπτυχΰτΐ ταχέως
    καί Ιμιραίνονιο Ιντός μι«ροϋ
    χρόνου, δπιος ή β^ίχεΐα ζωή ί
    χΕ(νου. τι.ν δ/ιοΐον εθρήνουν,
    χρνσαΐ μυρο'ήιαι κληθείς ^υ·
    ρΐου αύρου. ΧΑ,οάζουσαι σκιά-
    δϋς Τ) (αν κακιοκευασμένα* βρί-
    θουσα μαλαχοΰ άννίθου. Αί
    γυναΐκις αί οποίαι έλάτρβυον
    αΰιον Ιιυ/τον (ά σιή^η σ<ενά· ζ'^υ^αιι την δέ ΐτ,ιωΐαν δια ν ή ό^όσο; Ιΐτικιαΐν ίφι-ρον ιό δμοί- ωαι τοΰ Άίώ/ΐόϋ, είς τα έ*ι τοΰ αίγιιιλοΰ κύμιτα κιΐ Ενοί¬ κιον αύτό πουσβυχόμεναι είς τονθέόνΐΓερίτή; έιτανόουυτου.Μί γυμνον τό στήθας την κομην Αυτήν, ί*λιιυ» έκβ «λλουσα πά Ο ΐιεΐυιγμένας πενθ.μου; κοαυ- «ρ >ς αυτόν την έ;ής λυγηρ»ν
    ώ)ήν.
    "Α ίέρχβσαι, ώ φ.λβ "Α >ωνι,
    ό μόνος καθώ; λίγο υ αι ν έξ δ-
    λων των ήμε,θεων διαΐριβϋν Ιν
    τι «ϋ γ^) καί «φ ά*$ο πράγμι
    τό οποίον οΰ(β δ Άγαμέμνων
    χ«τώρτ>α>7βν, οδιβ δ ΑιΊα; δ μβ
    γας δ ά^ύΐαοτο; έχβΐ^ος τ|;α>;
    οδ:β δ *Ε<ταΐιί δ πο« των εί ο κ πα.δοον τής Έ οΰίβ ι Π^'9'Χ^ο;, ον.β δ ρ )ς (Νίθίίόλβ^ο.) Βτινβλθά' έκ τής Τροία:, ου .ε υί προγε νέσιεροι ί^ισϊοι «ών έν "Αργει { Πβλασγην Έξιλάσΐη&ι τώρ-. ' μβνον Ιίος νά εύθϋμήστ]; πά λιν. Καί τώθ3 ί|*.88ς, ώ *Α>ω
    ί νι, κα< ίτ-ί^ιν 3(«' έλθη,, φίλο; βίς ήαά οά ίλθο;» (Θ.οχοίτου Είδυλ. Ζί.). Ώ ιαύτίθς πίνθιμο; κιί θρη νώδης ηιο δ γοβρός «Αΐλινον» ιό» δ υϊόν ΐψ ιλλον χατά την έ ιριήν τού Λ'νου, γυναϊ<Ες χαί 1 χ^αι έν πομπϊί θρηνοθίαι καί χλαίο,υσ η τόν θάνατον τοθ θε ου «τύπ.ονιο. Τό «ίνθιμον τοΰ το ά μ ι είχεν αρχήν καΐ τέλος τό έπιφώνημα. «Αί Λ νβ>, έν
    τφ δποΐφ ίθρη'ϊΐτοή τύχη τοΰ
    Λινου. Οί <3νί)ρωποι Λέν εθρή¬ νουν πραγματικώς τόν Λίνον άλ λά την έκμάζουσαν ώ^ν τοΰ Ε τους, τό ϊαρ τό ποθεινόν όν το κάλλος καταστρέφουσι τα θβρι νά καύματα. Ήδυνάμε&α νά άναφέρωμ?ν πλβΐστι τούτω» παραδείγματι» έ* «ών δ-ΐοίια/ νά φα.νβια· διι πλεΐστοι θβοί απέθανον χα'ι Ιτά , ίλλοι Ιγεννδντο άκέ' ή σ»1· θνηαχον χαί πίλι· (Ιναφέοοντο είς την ζωήν. Ό θάναιος δέ τούΐων ί&νηνιΐ ο δ/ΐό των άν- θυώ ιων οί5Αι μόνο διά Οακο,ί)- ων ποπειών κοί χραιγών, &λλα καί δι' έπιΐαφίων φμναν δπως ή ημετέρα Ι-χληοια ψιλλβΐ την ν»υώ>(μον ακολουθίαν 1)<οι την ταςρήν τού Κυρίον, ή δ νθΐα 15} ξατο νά θεβαοφτυ. «αί νά κυονο λογεϊται άπό τυΰ 1(7 μ. Χ. ι-1· ώνος, διόθβν άναψενονταΐ κιιΐ «ά ποβτα ϊίνη των βγΜωΐίίοτ» 4· ίΐιταφ ου θ^ήνου. 11λεΐσ«οι κοιηταί «μνογυά· φοι άόόκιμοι καί άοέΕιθΐ ποιη· «ιιι κατα τόν εαυτόν ζήλον χά. μάθησιν δστ'χαΛΑΟβησ.ν <αΰτα( διά τουτο ύπά(/χυυοΐν ίγκώμια άσύμμετρσ, άχαλαιοθηΐα χαΐ παράτονα κυί άνευ Ιοωΐίρικου συν«βμοΰ, ουιβ Φθάσβις χαί ρή. σεις καί ίννοίας δ^ουσιν ι(λημ- μένας έκ των ά ίοου γρατρ'όν ω>
    πράττουσιν οί όό·αμοι ιή, ί»λη.
    οίας ποιηταί. Άλλά ύιό τήί
    φιντασίας ουνβιιθηντο, 4 όηοια
    πολλάκις ώς άχαλΐνωιος (μ·»·
    βαίνει τα δοΐιί τής Λοιηιιχής
    αδείας χαί προχαλεϊ άΐ|Α(αν Μαΐ
    κόρον. Τα τοιαύια καί υπο των
    δοχιμοοτέοιον ψ ιλιών δνσ«όλας
    ψαλλόμβνα «ουξβνοισι δυσαο<- σκβιαν ϊνα μή «ίια>μ«ν χαί γέλα>
    τα «ολλά»ις 4, έ*ί παρ<ΐδε4γμα τι ή 10η στραφή τής Β' στά¬ σεως «Ίνα καί το χ·ιϊ^ι σώμκθα συν ανΐαΐ ». της Α.' Ο«ί.>:α>, 6 λοότι»;
    χος τή; 46 στοοςρή. «Ό
    τή, ώ; κοιτόι.» οέ» φί^οει χ
    σμτριίαν; 1>φ άν διουβα»θΗ γί
    νβιαΐ ου.ω «'ϋ κριτής έν χο4·
    σει> «ό αύιό δύναταί τις νά
    παραίηοήση καί δια «όν στΐχον
    τής 39 σ<ο >φής «Θϋ^ται £ Α·
    μνό,β Ενθα άντ! ΊναπαΙαιον
    έχομεν δα ιτυλον ίνώ Ε ιρειτε χά
    τα τό άνιπιιιστκόν μέτρον Ινα
    τονισθή ή τριτη σνλλαβή «Θϋ-
    ϊταί», Ενΐβΰοκν ποοεοχΐται ή
    Ι χασμω5ία καί διά τουτο οί
    • ψάλται παραλβ'.πουοι τόν στι-
    χον αύΐόν. Είνβ ά/το5εδαιγμένοτ·
    διι τα έγκώαια δέν είναι Ι^γον
    «ου ιυλσθανλήιου βίοδοόοου
    Στουδίτου ώ; ηοεσβώανιη πολ
    λοί.
    Ή άνθαιοτίνη ΛδυναμΙα Δ-
    γαπφ ηάνΐοτε νά άκοδισο εί;
    την Θϋόιηίιΐ την όποιαν λαΐροΰει
    δλας τάς άτβλϊΐς ϊδιότητας χον
    άν »ρώπου' τού κανόνος τούτου
    βεβαία», δέν ϊΐυχεν ΙξεοαΙσεως
    καί ή θ>5(ΐ|ς ιής α/ΐ'ΐς Τυιάδος
    ουδέ δ ΐθέΤΐΥ 'ς καί Ιδρυτής 9η
    δμωνύμου θοηικβίας.
    Πϋ; δμτος ό Ιν νι >οιχαΤς Α*«ο
    λουθίαις καί έ.ιιταφιοι, ΰμνοις
    ήΐυνήθη νά καταβάλη δλθνς
    τούς αοχαίους ββον; τας έϋοτά;
    καί χά θοηνώδη έ.τιτάφνα αν ·
    των άσματα χαί νά κυριαρχίση
    ίφ ά άΊης τής άνθ#ωπότηιος;
    Ί )ού τό άνεξιχνίασιον μυστή-
    Οΐον. Ό Σταυο,ιχός θάνατο;
    ενός μόνον ΥΙοϋ τοδ 0<ου Ινέ· κρωσβ χαί ήφάνισβ ιτάντας τονς δλλους θβού., μβτέβαλλβν την δχνιν τοΰ χόσμου. διοτ· την δι· δασκαλιαν τον ίοτηοι|«ν 1»» γθίνιτώβον; σιν^οβάου 1κ* χά· γ; β ζώαιις άλτιθκία.: «'Εγά» είμΐ ή ι ό^ός χαί ή άλήθεια *αΙ ή ζοτή'» 1 (Ίομπ·. »^'· β»

    «ΚΡΗΤΙΚΑ ΝΕΑ*
    ϊ
    ϊ
    ΔΙΛΤΙΟΝ
    ΔΙΑ ΤΑ ΔΩΡΑ
    ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ
    Μέ 15 ελιία της Ι
    φηιιβρ'δος μας καΐ 2 ή
    5 Αοαχμπς λιμβάνβται
    χρήσιμ ι δώοα
    ΤΙ α*ο»βώ: θά λ«μ-
    β ίνβτ ιι δημοσιεύομεν
    είς άλλην στήλην.
    ΘΕΑΜΑΤΑ
    ΠΟΥΛΑΚΑΚΗ
    Την Κυριακήν Μιά ΝΥΧΤΑ
    ΕΡΩΤΟΣ μέ την διάσημο σο·
    ποανο της Μβταοπόλιταιν τής
    Νέας'Υόοκής Γκρεϊί Μούο
    Την Π#μ«ι»ιν. ΜΑΖΟΥΡΚΑ
    μέ την Μόλα Νέ
    ■> ν >
    Γλ
    ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
    ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΙΣ:
    ά(π Μέ&ΕάΟΝΙί
    Πέμπ<ην π μ Ρέθυ- μ'όν,Χανιά, Πβιααΐά, Πάτρας, Κέρχυσαν Βο,ινδήσιον. 4(π ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΪΙα ασκευήν μ μ. _βρ σόννηάσν, Άγιον Νι¬ κόλαον, Παχ. "Αμμον, Σητείαν. ά)π ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑ Σάββατον μ μ κατ' ευθείαν διά Πειραια1, Βόλον, θεσσαλονίκην. ά(Λ ΝΙΚΟΛΑΟΣ Λ. Σάββατον μ μ Ρέθο μνον* Χανιά,Πειραια1. Πράκτοι/. 'Ακτοπλοΐας Ι. Γ, Παοαηλβύςως Τραπέζης τής Ελλάδος ΝΙον τηλέφωνον 5—40 .7 ΝΕΟΝ ΡΑΦΕΙΟΝ Ι.ΤΖΕΔΛΚΗΣ (ΓΕΝΙ ΤΖΑΜΙ) ΤΕΛΕΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΥΛΙΚΑ ΑΡΙΣΤΑ ΤΙΜΑΙ ΕΦΘΗΝΑΙ ■ΙΗΙΗΙΕΙΒ ΑΡΚ) ννν/ν ΛΟΧΑΓΕ ΡΙΧΤΧΟ- ΦίΝ ΣΟΣΕ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑΝ Α ΠΟ ΧΘΕΣ ΟΤΙ III ΟΛΕΟΙΜΕΝ ΑΚίϊΟΗΙΙ Εωσ σημερον —Όλόκληοος καί παοακαλώ ά μοϋ δώσετΕ συγχεκοιμένην απάντησιν. —Μά δ ν 3 έίΤβσε φλεγόμε νοςΐ —Κάνετβ λάί> »ς. Ό/ιως βλέ-
    πετε ζώ. Κατευθύνατέ μβ.
    —Ζήιω δ κουοσάοος μας!
    —"Αφιβε τούς Ινθουσιαομούς
    καί λέγε μου «ου ευοΐσκεσθβ άκ
    οιβώς.
    —Στοέψβ πηδάλιον ολίγον
    δβξιά καί πρόσβχβ Ι0ύ; ηρυβο-
    λβΐς «τού θά σέ ύποδβχθοΰν.
    Τετράκις θά άνάψουν καί θά
    σβύσουν.
    "Έκλβισα τόν πομπόν καί πβ·
    τώ σύμφωνα πο,ι,ς τάς όδηγίας.
    Έοβυνώ τα «έρις. Τίποτε. Έξα
    κολουθώ την πτήσιν μου συμ¬
    φώνως πρός τάς ύποδβίξεΐί τής
    βασεως· "ΚπΙ τ?λανς βλέποβ προ-
    βολεΐς. Άναβυσβύνουν αυνθη·
    ματικά. Προχωοώ. Το φώς εί¬
    νε άΛλετον. Πλησιάζη καί χα-
    τβοχομιιι είς χαμηλόν ί)ψος. Οϊ
    Λου0ολι.ϊ; μέ λουζουν μέ φώς.
    Είνΐ ή γνώριμος βασι; άΐτ' όπου
    άπΒγειώθην πρό τριών ημερών.
    Άγρυπνοΰν 8λοι κ(«ί είνε «υγ·
    κεντοωμένοι είς τό αεροδρόμιον.
    Έλίσσυμαι Ιπί άο^βτην ώ^αν υ
    πιοάνω τοΰ άεροόρομιου. Άπο
    τον ενθουσιασμόν των έξέχασαν
    να άνάψουν φωτία δια να μοΰ
    δάσουν κατεύθυνσιν άνέμου.
    Επί τβλους άνιιλαμβίνοντιΐι
    τι ζηιώ. Κατβοχομαι- Μόλις έ
    σταμά.ησβτό «οοπλάνον ιιου
    μέ Λεριβκυόίλωσαν δλοι μέ ζη<ω χοαυγας χαί άλαλαγμού,. Συνεκινήί)τ|ν μέχοι θακρύιον άπο τάς Ικόηλώσβις. 'Θ Χαίν- τε,ο με ένηγκαλισθη καί μέ ή· σπαζβτυ, δφ τα μάΐια τού επ μμύθΛθαν άπο όάχρυα. Ό διοι ...μήίχαίοί λι-ΐποΊ άξιωμαΐι- κοΐ μέ πβοιβκύΛλωσαν καί μβ έ- θοίχευαν. Δέν εγνώριζον π ώς να βχδηλώσου» την χ*ς ν των. Ό όιυκητή; 6έν ήου.νατο να ...φοάση την χαοαν τού καί τον ενθουσιασμόν τού, διότι μέ ί βλβπςν σώον καί άβληβή. ΙΙιρέ ταιξι τού; άξιωματικυύ; καί τού; άνδρας καί ήρχισε νά μέ έξυ- μνϋ ώς παράδειγμα αύτοθυ- οίας, ώς μοναδικόν ή^αια τή; γβομανικής άεροηορίας» Άπήν- ντησα εί; τού; κολακίυτικούς τού λόγους συγκεκινημένος. Έ· νφ ωμΐλουν ήιθάνθην μίαν §· λαφοάν ζάλην και παοβκάλεσα τόν διοικητήν νά μέ συνοοε,ύσϋ ιω; τό χατάλυμά μου διά νά Κοιμηθώ. "Έπεοα «αί έκοιμή θην άμίσοος. Κέίη σαν λήθαο- γος μοΰ έσφάλισε τα βλέφαοα, Έξΰ/ινησα την επομένην άογά «αί «ϊδα δίπλα εις το κρεββάτι μου πολλάς γβρμανικάς ίφι,με Οΐοας, άνοι/μενας είς τΰόπ;ον ώατβ μόλις Ιξυπνοϋοα νά ηέ σουν τα βλέμματά μου έ λ" αύ των. "Εγραφυν πβάγμίτι χαια πληκτιχά ποάγμυΐα. (ΆκολουθιΙ) ~ΕΚΔΟΣΒΙΣ: ' Μβ" π'λουσίαν ύλην καί πολυτελκσΐάτη εΐκονσ- γρ φησιν βχυκλοφοοησε το ΰα' αοιθαόν 32 τβϋχος τοΰ μηνηί ου αθηνά Γκοϋ πεοιοβικοΰ «Οί κογενιιαχή Ζιοή>. Τό έξώφυλ
    λον πλουσίως διΐΗοσμημένον ςρβ |
    οει την ιίπόνα τοϋ νυμφίυυ" τό !
    τβϋχος αύιό ηεοιέχρι Ιξιιιρετι, ι
    κώς ενδιαφέρουσαν ύλην διά τα
    πάθη τοΰ Χοισιοΰ.
    ΓΚΑΡΑΖ.— Αύτοκινήτων
    Νικολάου Πβΐοάιι. Αριθ. Νέου
    Τηλεφ 440,
    είναι για την παρουσιαζοιιέ-
    νην κίνησιν σήμι>ρον σ' δλες
    τίς έκκλησ ες. Ό κόσμος μέ
    την σειρά πέ^νβι δλβ* τίς ίκκλη·
    σίρς γιά νά πβρασΒ απ' τόν έπι-
    τάφιο ·α ή αν ό^ιως εύιύχη-
    μα άν'δλος αύίός ό «οσμ· ς πού
    θά συνωστηθΉ ότου, Ιπιταφί-
    ούς έκτελοΰσβ μέ πε^ισσότερη
    είλοΐβεια τό καθήκον τού.
    *
    • *
    _τό περασ>ένο
    φύλλο μας μιλήααμβ γιά τό ρο-
    λόγι τού Κο)δα>νοσϊαο(ου Άγίου
    >1ηνά. Σήμερα έχομε νά «ρο-
    σθβσωμεν, δπ παρουσιάζη δύο
    τρείς μέρες μερικές άνωμαλίβς
    σΐήν άκρίβειατηςλΒΐτουρ ,ίας τού
    *ατά τάς πρωϊνάς άοας. Δέν
    ξέρομεν πού δφείλεται άλλά πάν
    ταίς νομίζομεν πώς πρέπει νά
    δοθϋ ηερισσοτέρα «ροσοχή
    στή ταχτοποίηση τής κανονικής
    τού λβιτουργΊας.
    Άπόπροχθές
    Βγηκτε-οιησαμΐν ιί; τα νθ<« φίΐα μας αύτόματο τηλέφωνον τοϋ δπυιου ό άριθμ<νς είναι 7— 00. Τουτο κρίνομκν σκόπιμον νά γνωρίσωμεν είς τούς ανα¬ γνώστας μας καθ" δα δέν «νέ Ι γράφη ό άριθμό; τού άκόμη | είς τόν συμπληρωματιχόν_κατά λαγυν των συνδρομητών της έ ταιρρίαι < Στό Καστρο ΕύρίσΗεται ϋηο χθέ; ομάς "ϋλληνίδων Προσ^οαίνων. Ή άφιξις των Προσχοπίνων Ιχει καί τον ούσιώδη σκοπόν τής δι- αδόσΐ:ως τοϋ Προσκοπισαοΰ καί είς τάς γυναίκας τηΐ ηόλεώ; μα;, ηοάίμ>ι ποϋ 3ά έΛΐδιώςη
    κ«1 ή άρχηγ(^ τής ομάδος διά
    σχετικόν όιαλέξίως. 'Ωσΰόσο ό·
    μιος δ σκοπός αύϊύς «οέηβι νά
    τύχΐ) τής πλήρους ύΛθστηοίξε·
    ως των ίθυνόντω», ίορυομένη;
    τοιαύτης ομάδος καί έδώ.
    ΓΕΟΡΓ. ΕΜΜ!!»
    ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΣ
    ΔΠΛΩΙνΙΑΤΟΥΧΟΣ ΕΘΝΙΚΟΥ
    ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
    γ επί τής άδο3 ' ργρη
    (Άραστά) παραπλεύρως 'Υελοπωλείου κ.
    Πρατικάκη «Έρμεΐον»
    Θά οέχεται 9 — 1 π. μ. καί 3—7 μ.μ.
    ΟΓΙΓΤΕ
    σπίτια σ«εοεά. πολυτελεΐή κ'μ
    μωην
    «Τεχνικόν Βοηθόν κ Ί Κωτκάκηκ εργολάβον μηχα
    νικού>
    Όδός Γραμβούοη; ά
    χη πέϋανι πολύ νέα.
    Κανιις πατέ δέν ιϊπ« ατή Να
    δίν* πώ; ή μψίρα της ή«ν
    τοιγγάνα.
    —Κάθε Σάββχίο' έξακολοιί-
    θησε, τής απίθίτα λουλούδι*
    στέν τΐφο της βίαν ιί>αο« οιύ
    κτί)μα μ*ς. Άλλά δέν μπορώ
    νά κατΛλαδω κοιδ σ*οπό ί/ε'
    να δαζΐ, κανιΐς λουλούδια πά
    νω άπω τα κορμιά ϊών άνθρώ
    πων, δΐαν τό πνεθμα ςο-ις είνε
    τ03ο μαχρυά. Δέν ιΐ/αιίςσι; "Ε
    πβιτα άνβρωτιέμαι γιά «:4 οκοπά
    6ριακίμ*β« σΐή ζιοή, ^ταν ιό
    κάθε τι μίς βιταγορεύετΛΐ·, έξα
    χολούθηαε χ«1 θώαιασε
    — Καί τ'- ο
    ρώτηοί έκ*ίνος.
    Γιά μιά σιιγμή 4«ερ[·3χ«3ε
    αΐή νέ-« ό θϋνβοτβλμίνος τ6πος
    τοθ πατέίας τη; «ου τόν είχβ
    κληροναμήσιι "Ετ,σι β/ίέφτηχε
    πώ δέν ή:αν φρίνιμο ν" ανοίξη
    την χαρδτ», να έξομολογηβί) σχ·
    δόν ο" ?,α ξίνο. Γι' αύίό γέ
    λαοε πικρδχολα καί Ιοχυρί
    ατηκε πώς 6<να αύτά ήιαν νέ» νιχές της ίηες. "ίί νΐα ήΐ«ν μίγβλος πειρα αμός γ<ά τόν Μπαγι*ρ Ντελα δ*λ. Ή τιροχλητιχότη; ττ(ς ή «ν ΐόση πού άκόμη λίγο Ηά επιοφε λεΓτο *πό τ ο σκοτάδι κ»1 τή μοναξιά. Άλλά ό νέος ήεαν ίπχυ ραΰ χ-χραχςήρος χιί 5εν άρησε τόν ίαυΐο τ <υ νά τΐϊρ*συρθή. Είχεν αποφαοίοΕΐ νά μιινη φ( λος τη; καί θίμινε τίτοιος. "Αλλαξβ λοΐΓΕθν όμιλΐα. Τΐ]ς μθηοε γι* τή σκληρή ζιοή, την τραχεια στή χώρα έκεί νη, γι» τους καλούς χ«ρ<»''τή ε τώ/ μες*λλωρύχωΐ γ;1 τί ΚΡΗΤΙΚλ ΗΕΑ. ΚΙΟίίΐΜϋΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΣΥΝΛΡΟΜΑΙ δρ. 3ι δξ«μ. Λίρ«ι άν. 2 εξαμήνου Ι " 10 Κείμβν» γγρμ να καί άπο τ«< δΰβ ϊ επιστολαί άνυηό- δέν δημββιεύ- ονται ΠΙΟΙΡΛ«ϋθ! 1 ΧΑΤΖΙΙϋΩΣΤΑΣ — Όδής Λογίου — ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ι νννννννννννννννννννννννννννννν·νν ΑΦ1ΞΕΙΣ—Άφίχίίησαν χίές διά τοϋ ατμόπλοιον «Χίος» οί κ, κ. Δημ. Σΐβψανιδης, ( Νικ. Κθ«σσαδάκη; Βουλβυτή;, Κ. ΠολυχοονάΗτις Βουλευτή; Ι, Φ^αγΛ«δ-ί*η; ΰϋυλβκτής, Α. 2τβφανίδης φο'τητής Ίατοι*ϋς Έ«ίατις άφίχθηοαν οί «. „, Άν». ΜΛαμ«ού*η; Ιφεοοο; Ά*)ϊάν:, Ζ ιχ.' Πιτσάκης παοιιγ- γελωδόχος, Ν. Βουκικλάκη; φσ'τητής ι κ Νίαβόλβω;, Γ. Κα λΒμτ|Ηϊ(}ίί)(ης. Α. Πυβουλιίκτις Ν Δβληγι «ννάκης, Χ. Σ μίοιζά «η-, ΊαΓρός, Νικ, '_λιά<η;, Ε, χαί έΗψά τους, τούς νόμουί τους, Έκείνη τή στιγ|ΐή 6 οέρ Έ Λουίρδος ξχφ*ιχοχηχί άηο την άΐτουσία τής κίρη; «υ καΙ: τοί) μηχαχκ.Ο ΣηχώΘηχε λοιηίν άπο τή θΐσι τού &ναχ»τβύοντας ακόμη τα χαρν.ά κχΐ ρώιτ,σε την μ!ς Μπλίνκεν=οπ. —ΙΙοΟ ι[>«ι ή ΝΛδίν»;
    —"ίίμεινΐ στόν 4ξ'ί»3ΐη μέ τον
    κύριο Ντ,ιλαβχλ. Μα ξίσιαζα
    νά πάω οιμά της, μήπως θυμώση
    Ό αίρ Έδίυ.ρϊο; αχυΗρώ
    πάσι.
    Για,τΙ νά Βαμώ3η; ρώιησε
    μέ θυμό.
    —Αυπαθμαι πολ6, ·4λλ5 εΐμαι
    6ποχρΐωμίνΥ] νά ο*; πω πώ, δ
    χκρυχτήρας τή; Ν*ξί άς 5λα
    ξί αημανπχα. ΦΛντασΟήτι πώς
    μ'.δ*χ « η*ρ*τήρη3ΐ γιαϊί δίν
    την άφήνω ποτέ μ'νη
    „ Όμθίωςϋφίχθησιινυί κ, χ. Χά
    1 τζιδάκης Ιΐοωτϋβίίιης Πατρών
    Στούρου ίαμβΐΐΓ<·ός, Χ- Καμη4 , νης φοαητίις, Β Μίίμα}άκτις . Βουλβυτής, 1. Ανεμογιάννη,, Ι Άφίχβη έ ιίστΐί δ κ, Μιιχ- ι Μ τή μβτά της χυοία; τού Πο«α Ρ υ«ις τής '^ { ΚΐΝίΙΣΙΣ.— ί πόλεώς μας εξ Αθηνών μβταβαί- να>ν εϊ;β Σητείαν ό χ. Δήμα;
    Δημητρίηυ φοιτητής τής Όίον-
    ιιατοικής.
    ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟΝ. - Οί
    τρόφιμοι κοΐ τό ποοσαυΐΛχον
    τοΰ Γηοθχομβίου εύχαο^θ'οΰ»
    θεομώς τον κ Κ. Φ,ίθυζήν διι'ι
    έχλιίκΐόν χαί άψθονα φιγηόν
    Τ5 ότυΐ >ν ιτ^θιΐέφϋθβν άντί έιη
    οίυυ μντ)(ΐοσΰνου είς μνήυην
    ταΰ άλησμο ήτου ιί ΰ τού 1ώο
    γυυ,
    ΑΤΜΟϋΙΝΗΓΟΝ φ
    καί Καθαριστήςιιον τοϋ Γθ"<ο«· θάκη. ίΐνβ τό μόνον δαου §|ΐγ(1 ζβται μέ έπιμελημβνην έπγΐΛθίαν, καί είνε χαί συμφέρον μας νά ν) θ ΖΗΤΕΙ Γ ΑΙ τό ϋηέ<>οχον οι·
    έ Κ
    φ ή βμηχ
    άς ΓΣΙΛΙΒΗ άΊοιστον. ΐσιγάοο
    Ιλαφρο, 'ϊοωμιιτικό, γλϋκό.τιοίθ.
    ΕΛΕΝΑ
    ΝΕΟΝ ·'<αλλιτβΖ«κάν βτήοιον 4ιβ»·.σμτ>σειον
    ν»ζα»ν ΚΧ, Σιεργίου Γβνί
    Τζαμί,
    ΖΗΓΕΙΤΑ1 μιχΟόΐ δπαλ
    λτ)λος διά τό καιάοχηΐΛΖ κ Ά
    Θαν Άδαμάκου τ53άς 1836
    (έναντι 'Αλκιώ»ί}( Πληοο-
    θορίαι ηιρά τφ Ιδίφ,
    ΕΝΟΚΙΑΖΒΤΑΙ είς *ήν
    Πλατείαν Αγ. Δημητρίου (Βα
    ί>ίλ ζ<δικα( μαγαζείον κατάλ¬ ληλον διά η&αα* έργιαίαν *Δ άνωθεν αύ',οϋ μι^ροχαΐΌΐκία αποτελούμενη έκ ίύο εύίνιά των δωματ'ω*, μ :γειο(ου κιΐ άφ^δευτηρίον «ίς τιμάς εϋκαι βίας ΠΙηφθφοιιίαΐ παοά τ// Μ<β κτητρίβ κ Αλεξ. Σκορίυλι/ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ 'Θ η Μν^ων ΣαμαρΚ'ϊχιΚ (ίδοπυιεΐ τούς πολυπλΐ}θιϊ$ φίλους τού ότι άηέχιηοβ* καί δεύιερον αύ«ο<ίνητον. Παβαχαλ&ί δέιούισυς δπακ τόν Ί ί , %η Ι« «βόί ίΜΐκίαβι ο?*»» **α κατάλληλον >)ιά ϊενο«3οχίϊ
    °" 4 ξενοδοχείον,μκτα
    Πληοοφσρ'αι
    ΠΟΥΚΑΜΙΣΑ ϊ
    ΕΤΟΙΜΑ ΧΑΙ ΕΠΙ
    ,ί,
    Για όλα τα γούβτα καί γι* Ολα
    ΑβΗΗΑ'ΓΚΟΗ
    Στράτα
    Νέες μ*γάλεςπαραλ*βές 4πό ύ.-
    φ*σματα, γραβάτες κάλτσες κλπ,
    'Αηο «ημερον λανβάρεταΐ καΐ τό
    νεβν Σπορτ πουκάμιοα «ΜΟΙ*-
    ΛΙΝΚ» ηού θ» αφίση εποχήν.
    Τι γ1) φΰλλου οααχααή 1
    «ΚρΗΤΙκα Ν Ε Α»
    κίνησις
    ΜΙΑ (ΗΝ»
    Έκ μέρονς τής §κ.
    Καλλιγιάνη ελάβομεν Ηαί δή
    μοσιεύομεν την κάτωθι επιστο¬
    λήν σχετικώς μί τις
    Σδ
    ΑΠΟΤΗΝ ΖθΗΝ ΤΟΥ ΕΞ2 ΚθΙΜΟ.ν.
    "Αξιότιμβ κύριβ Διευθύνη·,
    Αιάβασα στό χθβσινο φύλλο .
    Σας γ-ό σημείωμα γιά ιίς
    «Κρητικέί Σβλίδε,». ±ίϊ; «ύχα-
    ριστόΐ γιά τα φΐλΐχά Σ »ς λυγισ.
    Δβν ιιπυρώ νά μή συγκινηθιο
    σάν βλέπω πώς ύπάρχουν άν-
    θροακοι πού έχτιμοϋν κάθβ '
    πρθσπάθβια καί καιαλαβαίνουν '
    την χρτισιμότητα Ινός πβριοδι· '
    κου σάν τίς Κ. Σ. Ναί τό συ-
    σΐΒΪνουν. < Τό ηεριοδιχό τουτο πρέκβι νά σταθί). Όχι γιατί είναι διχό μόν, άλλά γιατί χρειάζβται. Νο μίζω «ώς χΓ Ιχβΐνοι πού δέν βνδκιφέρονται γιά την λογοτβ- ,χνία τού τόπον, δφβίλουν νά «ό υποστηρίξουν, Όιαν γράφουν, δΐιαις λ. χ. ό χ. Στέφανος Δάφνης σ' ρ.να νράμμα τού «Είναι Ινα περιο- , βικό πού τι μ ά την Κρήτη καί γενιχώτερα τή λογοτεχνία μας» ' οέν χαθορίζει πρόσωηα, άλλά μιλΐϊ γενικά. Καί δέν μπορώ νά μή στβ- νοχωρεθώ σάν βλεποο νά γυρί- ζουν τό πβριοδικό «νθρωποι μορφοομένοι καί άνεξάοτητοι οΐ- ιιονομικά); χωρ1; καμμιά δικαιο λογία. Στήν έπαρχία, ή ?»δοσις ενός περιοδικόν μέ τίς ιΐπαιτήσεις των Κ Σ. κοστίζει πολύ περισ- σότβρο άη' δτι θ« κόσηζβ, στήν "Αθηνά, νά ποϋμβ, κου ίπίρ- , χθυν περισσότβρα «ά μέσα. | Γιά τουτο, νομ'ζω «ώς δέν ηρέ**» κανείς νά λνπηθί τίς 80 δραχμάς πού είναι ή χρονιάτικη συνδυομή τού γιαιί δσο χι' άν είναι τολμηρή ή πραιτο{· ιυλία μόν δέν θά μπορώ βεβαία, «άντσ, νά τό ίχΜδψ Λπο την κβέπη μου. Νά λέμε την άλή- θίΐη. Ότο γιά τυΛογραφκά λά- θη έλπίζω στά έηόμενα τεύκη ν ά λίίΛουν. Μέ τιμή , βάλβ.α Καλΐιγιάννη • ?■ < -————*. 4ΡΤΕ2ΚΕΣ ΒΑΕΛΚΣ Θά εϋ- ρητι μόνον στό Κουρείον τού •ι. Άγκόιτ Μμποαχααιάν,/Ια- λι}ά Ψαράδικα. ΠΩΛΟΓΝΤΑΙ είς καλήν τι¬ μήν πβρίπου 200 πρόβατα μαζί Μ τό βοσκότόπα. ΠληρθφΓρ'.α ι καρά τφ κ. Βασ. Βαράκλα Παν- τθπώλτιν Νέφ Άτσαλένιφ. ΗΙΟΡΑ ΤΩΝ ΜΟΓΓΟΛΟΙΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΙΣΟΣ ΠΡΟΕΛΘΗ ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΚΑΤΙΣΤΡΕΠΤΚΟΣΙΑΠΟΝΟΡΟΣΣΙΙΟΣ Άπό την ιστορίαν ιίνε γνω¬ στόν δτι οί Μογγόλοι εχουν λαμ ποότατον «αοελθόν. Κατά τόν 13ον αίώνα καί υπό την ήγεσίαν τοΰ μεγάλον Μογγόλου κατα- χτητοΰ Τσιγκΐς Χάν (τό μογγο- λιχόν δνομα τού Γεγγΐς Χάν), προήλασαν καί έφθασαν μέχρις αυτής τής καρδίας τής Εύρώ- πης, εις την Πολωνίαν χαί έπ( δύο αίώνας διετήρησαν α¬ μείωτον την οτρατιωτικήν των δύναμιν. Ακολούθως, δμως χα- τέρρευσεν αΰ ιι ελλείψει ι <ανών στρατιωτικών άρχηγών. Σήμβρον ή θρυλιχή πολεμική ίκανοτης των Μογγάλων, απο¬ τελεί μεμακρυσμένην μάλλον α¬ νάμνησιν καί διατηρίΐται μόνον εί; τινάς πατρειά,·, αί οποίαι δέν Επαυσαν ν* άγωνίζωνται εναντίον τή; κινεζιχής χυριαρ, χίας. Άλλ' δχεΐνο κυριως, αού σχοτώνει την μιγγολκ,ήν φυλήν, είνε ή θρησκεία: δ λαμαϊσμόε δ οποίος έρημώνει όλην την Κεντρικήν Ασίαν. Ημπορεί κα· νείς νά εΐνβ βέβαιο; ότι άν μιά οΐκογένβια 8χυ τέσσαρα ή πέντε παιδία, τρία έξ αυτών τούλίχι στον θά γίνουν λάμα, δηλαδή ίερωμένοι δποχρεωμένοι νά μή νυμφευθοΰν. Ό άριθμος τ(δν λάμα τοϋ μογ γολικοϋ λαοϊ άνέρχεται είς τρο μακτικόν αριθμόν ηαί δέν παύει νά ύψοΰται. "Υφίστανται, έν τοσούτω οί πραγμαπκοί καί άμιγεϊς μογγό¬ λοι. Είνε ώραΐοι, άθλητικοΐ τύ «οί, στιβαροί χαί ύπΒρήφανοι. Τα χαρακτηρισΐικά' των προσο· μοιάζουν τα χαραχτηριστικά με ρικών έρυθροδέρμων τής Βο· ρείου Άμβρικής. "Εχουν τό ί¬ διον πεπλατυσμένον σχεδόν τβ- τραγωνιχόν πρόσωπον τα μήλα των παρειών έπίσης έξωγκο>μέ- (
    να, τα Ϊ3ια διαπεραστικά βλέμ-
    ματα, την ί (αν έπιδερμίδα. χαλ
    χόχρουν 'ΐπό τόν καπνόν πού
    συσσωρεύιτυΐ κάΐω άπό την οί
    χογβνειαχήν σχηνήν άπό τόν ή
    λίαν, τον ά'νβμον «αί τάς άιοτό |
    μους μεταβολάς τοϋ καιρόν". "Ι
    ι σως χαί οί έρυθρόδερμοι νά εί
    νέ μογγόλοι, οί όποΐοι ϊΐς άκα-
    θόρισιον χρόνον διηλθον.τον Ββ
    ρίγγβιον πορθμόν. Ι
    Τίποτβ δέν άντιχρούβι την ύ
    πόθβσιν αυτήν, η όποία μόνη έ
    ξηγβΐ την περίεργον δμοιόίίΐτα
    μεταζύ Μογγόλ.βν κ-χί Ί'δών.
    ΈΛίσπςχαΙοί Έσκιιιώοι δμοιά"
    ζουν κάπως μέ τούς Μογγόλους.
    Άλλά χαί τουτο δέν πρέπβ. νά
    μάς παραξβνϊύοΰ, διά τον άπλού
    στατον λόγον, δα καί οίτοι ά
    ποΐβλοΰν μβμακρυσμένον χλά
    δόν της ίμογγολιχής φυλής.
    Οί Μογγόλοι, μοναδικήν σχβ
    δόν τροφήν εχονΐίς τό γαλα,
    φθάνουν είς βαθύτατον γηρας.
    Κρέας τρώγουν, άλλά σπανιώ
    «ατα χαί δι' αΰτό δέν βϊνβ χυ-
    νηγοΐ,έξ άνάγκης βινιι κννηγοί
    διά ν" άθλοΰνται χαί νά πβρ-
    νοΰν την ώραν των. Κυνηγοΰν
    ίδία>ί, την άντιλόιτην χαί αύίήν
    ίφικκοι.
    Ό Μογγόλος καί τό δλογόν
    τού βΐνε τόσον άχώριστοι ώιτε
    νά ήμηορή νά πή χανείς δτι^ ■*·
    ποτβλυΰν εν και μόνον δ·-. "Ο·
    ταν δ ξένος βλέπβι τόν Μογγό-
    λον νά χρέχη Ιφ.Λπος, νομιζ-ι
    ηώ; βλέπει «αποων χένταυρον-
    Καί τούτο άληθεύει τόσον διά
    «όν άΊ>δρα, δοον καΐ διά την
    γυναϊ<α. Άλλά καί τα σπόρ δέν ίίνιΐι κάτι το άγνωστον είς την Μογ γολίαν. Είς την περίεργον αυ¬ τήν χώραν γεννώνται δνομα στοί παλαισΐαί. Καϊ οί παληισταΐ αύτοι άνήχουν είς τα;, ά/νοτέρας πά τρβιάς των Μογγόλοον, Μείνας '5λΟ τάς οποίας άναδηχνύονται οί χαλλίτεροι Μογγόλοι οτρατι ώται. Αύτοι δχουν δλην την ύπερη φάνειιιν τής φνλής των τη, δ ποίας καί διετήρησαν τα χαοα κτηρΐ'ΐτιχά την λιτότητα, την άν τοχην, την γενναιότητα, την πϊΐ θαρχίαν. "Ο θάνατος δέν τούς τρομηζβι άφ· < υ άλ ωσΐβ τόν θεωροΰν μίαν ά λήν ιιετάβησιν άπό ιοΰ ενός είς Ινα ά»λον χόσ μόν. Αΰτοί είνε οί Μογγόλοι, βΐς την «ώραν των οποίων ύιτάρχει δ φοβ,,ς νά διεξαχθή ?νας των φοβερωτέρων πολέμω ν. ΔΝΕΚΔΟΤΑ-· = ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΚΚΒΙΝΟΥ Δέν θά γίνουμε τιοτέ ηροοότες τής Πκτρι,οος. "Οταν ό Ββνιζίλϋν Ιγινϊ Πρό- βδρος τής ίπαναστατιχτ); συνβ* λεΰη«αις ·ιτ|ν έκανάοτασι τού 1897 χαί μερικοί άντιχςό ωΛθ» «ής άνατθλικτΐς Κρήτηι. 4 τκ,νχ- θΐ σαν νκρρ τή. κίιτονομιας της νήσου χ Ι 6ν ύτέρ τής 4- νώσ^ο)-μέ «ή Έ -κά να, δ ββνι- ζβλο, σηκωθή ε δ γισμένυς χαί οτ φώι —Δέν θέλω νά υέ κατηγορή¬ ση ή ίοτορία ώ; »ι/υοόιην. Για· Τι Λθιό δ^,λο 3',ι|μ μιτορηΐ κα· νείς νά δώση «Ις ΐΜεΐνον ηο« Οά άκεδέχετο «ην αυτονομίαν; Λησμονείτε λοιπόν διι γιά χάρι μας ή μηταοα μας^η ι ρίς ύ«έ· σΐη τόν Ατυχτι ιιόλε'μυν; Έλη- σμονήσατε λοιπόν ός βαρειάς θυσίας είς τάς ότοΐα. ην.τ) ύΐί· βλήθη διά νά μδ, β ηθή πάν- τοτε; 2>ήμιρο> πού < ΰιη χάμ- πτΕται υπό τό βαρος σχληράς δοκιμααΐας, θά φι ώμ·ν Αμεϊς τόσον χαμερπεΐς ωστβ νά την παραδώσωμΐν, νά ^τήν λη<μο· νήοωμεν, νά (ήν έγκ(ΐτα*βίψω· μβν; Όχΐ! Οΰιβ Ιγώ, οδιε ·ί ούντροφυί μου οτο Ά·οωτήρι δέν θέλωμεν νά γίνώιιβν προ· δόται. Αφίνομεν κΐς.σάς τότ τ,ιμητιχόν ιοΰτον τίτλον. Καί έχέρδισί τό ζήτημα. ΔΗΜ. Ι. ΗΑΥΡΙΑΝΑΚΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΕΝ ΜΟΙΡΑΙΣ .Αναλαμβάνη την 8ι· εξαγωγήν όποθέσειον ε¬ νώπιον των Δικαστηρίων Μοιρβν καί Ηρακλείου ΠΡΟΓΡΑΜ. ΑΝΑΠΛΕΙ.ΤΗΡΙΑ.ιΜΟΥ 1 Ηρακλέους Γιγουρτάχη χά χοΐχυν Κανλί* Καστέλλι Τεμένους. Καιά Μιχαήλ ΓΊγ°ΐ'ρΓάΐ7, ά ι αμάν τή Γιγουρχάχη χατοίχαν τέως ΚινλΙ ΚασιίλΑΐ Τεμένους καί νυν κατοίκαιν έν ταίς φνλα^αΐι Καλαμίον «3< Γεωργ. Έμμ Γιγονρτάχη χατοΐκον Ηρακλει¬ ον. Τα έπισηιύαει μου έιεΐέοΰη την 8 Μιρτίου 1930 ενώπιον τού Σνμβ)φον ΉραχλεΙον Με νελάον 11ο^ΐΎάηη δ δι,ά τού ν πό χρονθΑονίαι- 10 'ίανοναρΐον 193€ ηρογράμμαιος μόν πλβι- σιηριασμοΰ ηροχηρνχ&εΐς Α*αγ χαστιχός ηλααιηριααμος των άκινήτων χτημάτων τώ* δφει· | λεζ&ν μόν Μιχαήλ καί Διαμαν- ' τή Γΐ)/ουρτά«»? τ®ν έν ιφ ώ; 5νω πρανρά/*ματ< μόν πλίΐσ·π ριασμών πιριγραψομίψοον χά χβχνρώϋησαν δέ Ιη' ονόματι χον τίλενταίον πλειοδότου Γεωργ. Γιγονρχάχη άν:Ι δραχ. 12630. | 'Εηβιδη χαζχοι παρελθούσης ι τ^ς πρός χατάάιαιν τοϋ οιηςιάαμαχας ηρο&εομΐας άη.έσχ?. ' 6 χρίχο; των χα&' ών τδ /χαράν όπως καταθίση είς τό έν Ήρα- χλβίφ Δημόσιον Ταμείον τό δπερ ίδει νά χατέέ'ίτί ΙχπΙεν οτηρΐαομα τώ λόγφ δ« τοδτο β« όν νά ίπαναΐηφ&ϊΐ δ νίνόμβνος ηΐεισιηριαομύς είς βάρος τοδ- ίον. Διά ταύτα χαί πρό; είσπρα¬ ξιν χον τχοαοθ τούτον των Λραχ- 12630 μιτά των &λ6 σήμιρ,ον χόχααι καί Ιξόδων αϋχοΰ 1».τί· Θηαι ής δημόσιον αναγκαστικόν λε<στηρ«ασμ ^ν αΰι?<ς ΐά χάτίθ- θι ηεριγραφόμενα άχίνηχα χτή ματα χείμενα έν τ# Μΐ>/αατι>τ^
    περιφβρεία ΚανΙΙ Καστέλλι Τε·
    μέ*υνι χον Εϊρηνοδκχείου 'Ηρα
    χΐείον άνήκονΐα δέ χατά τα
    6)24 αυτών ίΐς νούς όν υ πρώ¬
    τον; των *αθ* ών τό ηαρόν ήτοι
    1) *£ντός τοϋ χα>ρ(ον ΚανλΊ
    Καστέλλι καί ιίς σννοιχΐαν με
    σοχωρία υΐκόΐϊ,αδον ανορ. κιι)
    μα(Η Έμμ. Νικολουδάκη, Έμμ.
    Μοβχολάχη χαί όρόμφ έχιάσε
    Ο]; χερΐ/χον 500 μέχρων. 2) Είς
    θέσιν Αααή&ι &μηβλος εϊδονς
    σουλτανί ίχτάαζως 4 Ιργαχ&ν
    αυνορ. χχήμααι Κ'οναχ. Φρέ
    σχον, Μιχ, Τριβιζάχη, ΣχνΚ.
    ΚαΚονάκη. 3) Είς θέσιν Ρνάχι
    Άμπελον λιάιιπη έκτάοκος 2 έρ
    γαιών σννορ. χχήμααι Μιχ. Ά
    νωγειανάχη, ΠανΙ, Άνωγειανά
    χη καί δρόμω Λγραχι-κφ, 4) ΕΙ;
    θέσιν Λΐμνες ά/ρόν ίχιάσεως 5
    ίΐουζουρίοον ηίριηον αυνο§. χτή
    μαοι Ιωάν. Ξυίά*η, Ά »τ. Κα
    λονάχη, Πινιβλ. Πανχουβίρη,
    Γεωργ. Μαρΐνμιανά*η 5) ΙΛί,·
    θέσιν ϋσωμΊΥερύ α;ριάδα ίκχά
    οεως 5 μονζουρΐαιν ηερίηου αν
    νόν. χτήμαοι *ΑΙί. Βανλελ&χΐ],
    Στυλ. Μαρΐυ/ιιανάχ»; χηΐ Σιαύ
    ρο; Ανδρ ,υκάιης Είς βάσιν
    Κούρμηα άμπελον λιάτιχη έ»
    χάβ«ος 2 ^γ «των βυνορ. ~χήμα
    αι Ιωάν Καραγιάννη Νιχύίίον
    Κιαγιαόάχη χα'ι δρόμφ
    Ό ηΧειιχηρκιαμκ χών ιϊ<ω %χημαΐων γενήαειαι την 28 Τον νίου 1930 ημέραν Κνριακήν χαί ώραν 10—12 π. μ. έ-ώπιον τού Σναβολ ιιογράφου ΉρααίεΙ όν 3/βν«λ Ηολιχάχη καί έν τφ ίν ΉρακλιΙφ ΙηΙ τήί Ζδοΰ Εν γενΐλθϋ γραφίίφ αύιοΰ δτβ καί ένθα καλώ χονς ηΧαοδοιήοαν τας. Έν ΉραχΜφ τρ 8]] Άηρι λίου 1930 Ό ηΐηρεξοναιος Λιχηγόρος τοϋ Ιηια7ΗύοΌντος Νικόλαος Σΐειακίκης Π Ρ 0ί> ΊΓλ ΕΙ ΣΤ Κ ΡΙΑ ϊ Μ Ο
    V
    Ό Αιχαστι.«ός κλητήρ τοΰ
    ΠραατοδιχΕίαυΈραΜλείου Γεώρ-
    γ*β; Πβτρομιχβλάκη; έν Ήρα·
    κλβιω κατοιχοβδιρβύοντος.
    Αυνάμει καί πυό; ίκτέλβσιν
    τής να' αριθμόν 585 τού 1935
    αποφάσεως τού ΕΙρηνοδικιίου
    Π ιρυ,ιώς νομίμως ηκριβεβλη·
    μένη; τόν ίκτελεστήριον τύ^ον
    (<αί ΐπί τδ βάσει ταύτης ίτιδο- θίΐσης ύτο χρονολογ;αν 4 Νο- βμβίίου 1935 έκκαγής μετά τής παρ'ΐηόΊας ταύτης παραγγελίας ύτ'"· χ^ο«Όληγ(>ΐΐ 2 Μ ιοτίθυ 1.
    936 ιοΰ Σιυλιανοΰ Μαυράκη'
    ώ, πΛηρβξουτίου δικηγόρον τοϋ
    Μιχαήλ. Κυρχοριάν νατοίκου
    Πειραιώς, καιεσχον άναγκ'χοτι
    κώ. κοτά την ϋπ' αριθμόν 357
    τής 14 Αύγυύστου 1935 ίχθβσβ
    ώ, μου καταστάσεως κιντιτών,
    ήίθι: έ<αΐόν δέκα δκάδβς Σχοι- νια^ιαφόοων ποιοτήτων. 2) 42 Κυιία πλήρη λουκουμίων βά- ρου; εκάστου κυβωτΐου οκάδων τριών, ήοι δ^άδε, 126 3) έ/ττά κυιία ιιπισχόιαβογοστααιου Άλ φα Πβιραιώς βάρους δχάδες »ΐ· κοσιπερίποι 4)42 δωδεκάδβς Ββρ νίκια βρνοστασίου Μηνβύρα. 5) τρείς οκάδες Γαούφαλα, 1<ατόν Ι; πιάτα II ιρσβλάνη; 6) Ινα ήμικρύαταλον μήχους Ιίΰ πλά- τους 0.50 Ι «α τ. ραγισμένον. 7) τρία χυύσταλλα Ι.ός μέτρον μή κους χαί πλάτους , 0.55 έκατο- στόβν. 8) εΐκοσι οκάδες λΐΐβάνΐ) άνή- κοντα είς τόν Γϋώοιον Κυνι^ι ράκη κατοικου ,, Μριρών «αί πρός εί ΐηραξΐ' δρ ιχμώ'ν 5390 μεΐον των δ^αχμών 1800 Νατα βληθέντων χαί τονς τοχους χαί Ιξοδα μέχρι ίξοφλήσίους ώς χαί τα έ'ξο3>ι έκτΕλέσεως χαί Οτι δ
    πλίΐστηριασμός των ανωτέρα»
    .κινητών γβνήαρται την, 30 'Α
    πριλίον 1936 ήιιένα Πεμπτην
    χαί ώρα 10—12 λ, μ ενώπιον
    τοΰ Συμβολαιυγράφου Μοιρών
    Κα>ν)νου Τσβΐρανάχη καί έν τφ
    έν Μοίραις δτ|μοσιφ αντοΰ γρπι
    φείω Ινθα καί 8 τε καλοννται ο(
    ίτλειοδοτήσοντΒ;,
    Άρμόδιος δικαστιχός κλτ,τήρ
    ίνΕργησάτω τα νόμιμα.
    /Εν Ηρακλείω τί 4 'Α*β4(
    ου 1936
    Ό διχασ«κός κλητήρ
    /Ζ ά
    ΠΩΛΟΥΝΤλΙ σπίίριχά δλων
    «ών βΐοών εί, «ν βμ«ορομανάβι·
    χο χ. Έμμαν. Παπσοακτι Κα·
    μαρβκι
    ΚΑΣΜΗΡΙΑ ΑΓΓΛΙΚΑ
    ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
    ΚΑΛΟΚΛΙΡΙΝΑ ΚΑΙ ΝΤΕΜΙ ΣΑΙΖΟΝ
    ΜΕΓΑΛΑΙ ΓΓΑΡΑΛΑΒΑΙ
    ΡΕΜΠΟΥΠΛΙΚΕΣ
    ΤΣΙΜΕΝΤΟΣΩΛΗΝΕΣ
    Ν. Α. ΧΑΤΖΙΔΑΚΗ
    Οί μόνοι κατάλληλοι δι' ρ
    "Οααι Κοινότητβ,- Θέλουσι νά μεταφέρωσι είς «ά
    χωρία τω» νβοό μέ τόν καλλίερον καί οίκονομικώ
    ιερόν τρόπον δέ κ έχουν ηαοά νά επισκεφθούν τό
    εργοστάσιον Χατζιδάκη όπου θά εύοσνν, ό,τι το·ς
    χβ'ΐάζβται: Τσιμεντένισυς αωίήνες έσωτεοικ^ς δια
    μέτρον Ο,ΙΟ έξωχρικώς σΐήματοβ όχτανώνβν, οί
    όποίοι είναι οί άνώτεοοι όλων. βά έχωσι νερό κα
    θαρό, δοσσερό, ύγιεινό. θ& έξοδβύαωαιν ύΧΙψα καί
    θά ήσυχάσοο·· μιά φορά γιά πάντα
    Οί σιδβοένιθί αωΐήνβς φαάβονν καί φθείοο-
    νται μέ την σκονοιά διά τούτο τοβς βγάζονν καί
    βάζονν «σιμεντένιον;.
    Διά νά πστίζαον λαχανοκήπονς, περιβόλια κα)
    άμηέλια είναι έπίσΐ}; οί καιαλληλότεροι.
    'Εκτός των σωλήνων δι* ύδοιύσβις, κατασχευά
    ζει καί δχετού; διαφόρων δ'αμέτρων άπέ αύιούς,
    έκτός τού Δήι*ου Ηρακλείου δ οποίος πρό ηολλΛψ
    έτών τούς μειαχειρίίεται είς ούρεϊαν κλίμοκα
    καί ηολλαί Κοινότητες μετεχειοί*θηβαν πρός άποχέ
    τευσιν ,καί έξυγίαγσιν των χωρίων των.
    ϊ
    ΚΑΛΤΣΕΣΓΡΑΒΛΤΕΣ
    ΕΙΣΜΕΓΑΛΗΣΥΛΛΟΓΗ
    ΕΙΜΕΘΑ ΦΘΗΝΟΤΕΡΟΙ ΟΛΟΝ
    ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΓΡ Λ ||(|-| '1Ι|ΙΜΝΙ
    ΙΠΑΝΤΟυΐΔΟΥΣ:
    Οίκιών
    Καταιτημάτων
    Έργοστασίων
    ςλύκτια πόλεων
    Μελέται καί Εκτελέσεως
    Προμήθειαι όλων των 'ίΐλεκτριχών εΐοών καί
    Μηχανημάτωνΐ
    ΕΙΣΤΟΗΑΕΚΤΡΟΤΕΚΝΙΚΟΝΚΑΤΙΣΤΗΜΑ
    ΚΟΣΤΛ Μ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ Η ΚΑΠΗΗ
    •Οδός «1821» Χε'ι'τάν ΌγλοΟ
    Αριθ Τηλ, 54»
    «ΠΕΑ»
    ΝΕΩΤΕΡΑΙ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΑΙ ΡΙΑΗΙΡ.ΙΣ&ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑΪΑ
    II
    ΧΘΕΣΙΝΑΙ ΒΑΡΥΣΗΗΑΗΤΑΙ1ΙΑΟΣΕΙΣ ΦΑΑΜΤΕΗ ΕΙΣ ΓΕΐΕΥ!
    Η ΓΑΛΛΙΑ ΙΟΕΙΑΕΙΝΑ ΕΙΣΟΑΛΗ ΕΙΣ ΤΗΙΙ ΠΕΡΙΟΧΗΝ ΤΟΥ ΣΑΑ
    ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟΙΙ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΓΑΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΚΒΣ
    Η ΟΥΛΕΤΕΡΟΤΗΣ ΑΡΓΕΝΤΙΗΗΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗΝ ΤΩΝ ΚΥΡΩΣΕΟΗ
    ΥΣΤΑΤΗ ΩΡΑ
    ΤΙ ΛΕΓΟΥΝ Ι
    ΑΠΕΙΛΑΙ ΤΗ2_[ΑλλΙΑ2
    ΑΘΗΝΑΙ 10-4—36 («ο*»
    ανταποκριταί μας(, — Τα έκ
    Γενέυης τΈΐύΐερα τηλεγοαφή
    ματα άναφέοουν ότι κατά
    την χθεσινήν συνεδρίασιν τής
    'Επαοοηή των 13 υύδβμία
    σοβαρά απόφασις ελήφθη διά
    «ήν επιβολήν των κνρώσεων
    «ών π«ΐρ·λαία>ν.
    Κατά την διάρκειαν τής
    συνεδριάσεως άνεννώσθησαν
    κατ' αρχήν, ή ϊγγοαφσς δια-
    μαρ'υοία τού Άβησαννοϋ
    Λύτοκράτοοος διά τούς &ηαν
    , θβώπους βο^βαβδισμ ύς των
    Ίτολικών άεοοπλάι ών, καί
    κατόπιν ή έννοαφος απάντη¬
    σις τού Ιταλού ύπουι>νού
    των έξωτει ικάν ν. Σονβιτς,
    διαψεύδοντος <ά διαδιδό/ιενα των έν|Αόγφ βσμβαοδισμών. Μετά ταύτα ή συνεδρίασις πεβιεστράιρη πεσι τό ΓαλΙο· γερμανικόν ζήτημα. Ό ΰηουογός των εξωτερι¬ κών τής ΓαλΙΙσς κ Φλαντέν λαβών τόν λόνον είπεν μετα ξύ των άλλον διά τό Δ οκά β- νο. «Εάν ή Γβρμανία επ χει- βήβο νά προβ0 είς όχυρωματι κάς έγκατασΐάσεις επί τής Ρηνανίας, ή Γαλλία θά εί*· βάλρ άνευ ούδεμιάς προειόΌ ποιήσεως είς τό Σάαρ». ΧΑΤηΠΤΑΑΙΑΣ ΑΘΗΝΑΙ 10—4-36 (τοΰ άνταποκριτοϋ αας) ΚίΟ' ά" αγ¬ γέλλεται έκ Ρώμης οί πολιτιχοί χύκλοι χ<( δ τύτιος σχολιάζουν δυσιιβνώς τάς δηλώσεις τοΰ Έν τεν εηί τού Ίταλοαιθιοπιχοΰ' ζή τήματος, καταφερομένη δριμύ ταΐα κατ' αυτού. Ή έφηΊερίς «Τριμπούνα» §· πίσημον όργανον τοϋ φασισμοΰ γράφει «Δέν άναγνωρίζωμεν είς την Αγγλία τό δικ.ιίωμα νά κρίνη τάς άποικιαχάς μας πρά ξεις. Διότι πώς ηυτη ή δποία 8 χ»ι μίαν μακράν άποικιακήν ι¬ στορίαν γεμάτην βανδαλισμούς χαι άπανθρω.τίας Ερχεται σήμε¬ ρον κατηγοροϋσα ημάς οί οΐτινες Εχομεν σκοπούς ούχι κατακτιτικούς άλλά ίκπολιτι- στικού;.Γ.^λλη Εφημερίς κατα φέρεται δριμύτατα χατά τής επι τροπή τ©ν 13 «αί 18 λέγουσα ότι δέν άποτελοΰν τίποτα άλλο παρά μεμονομένα διαστήρια 1- «ειρβαζόμενα έξ ϊδίων συμφέρον τοον. ΛΝΙΚΟΙΙΟΟΕΙ ΜΠ1ΝΙΟΑΙΙΙ ΑΘΗΝΑΙ 10-4-36 (τοϋ άνταποκοιτού μας( — Αγγέλλεται έκ Ρωμη1: δ" ό βτρατάοχης Μπανιόλιο διά τελευταίσυ ανακοινωθέντος άναφέρει ότι τα Ίιαλικά , ατοατεύματα διέκοψαν τάς ' πβοελάσεις των στρατοπεδβύ- σαντα μβχαζύ ΚομπΑκαΙ Κο· ράν. ΕΙ; την καταλυψθεϊσαν πό λιν ΆλατζΙ έχει έ>κατασταί>0
    Ίταλική φοονβά, είς τάι λοι¬
    πάς δέ πόλεις ήρχισεν ήδη ι}
    στραικοτικι) δ·σρνάνωσις.
    Έν σννεχε α τού άνακοινω
    θένΐος τού νοάρει καί τόν ά-
    πολογισμόν των άπωλειών ίη
    των μαχών των 5 τελευταί*
    ών ημερών. Κατ' αύιόν εφο¬
    νεύθησαν δξιωματιχσί 21
    καί ετραυματίσθησαν 86,
    στρατιώται εφονεύθησαν 49
    καί ίτοανματίι&ηααν 269.
    Παο' δλον όιι αί Άβ»σσυνι
    αχαί απώλειαι δέν έξηκοιβώ
    θησαν απολύτως έν τούτοις
    άναφέοει νεκ?ούς Άβηοον
    νού- 689 καί αίχμαλώτσνς
    500.
    Η 2Ι0Π8 ΤΟΥ ΗΕΓΚ0Υ2
    Αθήναι 10—4—36 (τού άν
    ταποκριτοΰ μας),—Τηλβγραφοϋν
    έκ Ρώμης ότι τα Ίταλικά στοα
    τεύματα έξακολουθϋΰν τάς προε
    λάσεις είς Γκοντάο καί νοτιοδυ
    τικώς τής Νταγκαμπούρ.
    Εϊς τα ανακοινωθέντα τού
    ό ,στρ'ΐτάρχης Μιαντόλιο, άνα
    φέοει δτι ουδέν νεώτερον έννώ
    σθη πβρί των έΎεογειών τοθ Νβγ
    •κ ύς ο5ΐε χάν πληροφορία περ'ι
    τούτου, ΰπάρχει κατά τάς τβλευ
    ταΐας ήιιέ;}ας.
    8Ι1ΙΠΡ8Ι»! ΤΙΣ ΑΡΓΕΙ»
    ΑΘΗΝΑΙ 10—4-36 (τοϋ
    , άνταποκριτοΰ μας) Είδήσεις ίκ
    ' Ρίο Ίανέϊοον άγγελλουν δτι ή
    Άργεντινή Δημοκρατία ώς ά-
    πΒφάσισβν δέν θά συμμετάσχη
    (Ις την εφαρμογήν των Κυρώ
    σεων των Πετρελιΐίων *ατά τής
    Ιταλίας. Ή απόφασις ηΰιτ^β1
    προκάλεσε βαθβία αίσθησιν ίϊς
    τού; πολιτικοΰς κύκλους τής Ρώ
    μης τ) δέ Ίιαλιχή Κυβέρνησις
    συνβχάρβι διά τηλϊγραφήματο;
    της την Κυβέρνησιν τής Άογεν
    ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΑ^ΜΕΤΑΑΑΙΑ
    ΑΘΗΝΑΙ 10—4-36 (τοϋ άν
    τοποχριτοϋ μαί) —α! έ« Ρώμης
    είδήσεις άναφίρουν ότι κατ'1 ά
    πόφασιν τί)ς Ίιαλικης Κτβεςνή
    σεως θά κασκευασθοϋν άναμνη
    στικά μβτάλλια τοΰ άφρικανι<<οΰ πολέμου τα δποϊα θά άπονεμη θοΰν είς τούς λαβόντας μέοος εί αυτόν. ΑΘΗΝΑΙ 1Ο-4-3Ο (τού άνταποΧρΐΐ. μας).— Όλόκλτ,ρος ό Άθηναϊκός τύπος άναγρα ' πληροφορίας έκ Θεσσαλονίκης καθ* ήν Βούλγβ1 έπισκεφθέντες χθές την ΜακεοΌνικήν «ρωτεύ συνεζήτουν θορυβωδώς διά την κατάληψιν ζοντε; ότι λίαν συντόμως ή Θεσβαλονίκη θά θη είς την κατοχή τουβ. Αί πληροφορίαι αυται έπροξένηβαν βαθε(«ν σ&ησιν *ΐ<, την κοινήν γνώμην ήτις σχολιαζει τ6 τος τούτο. ΝΙΣΠΑΝΙΧΙΙΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ ΑΘΗΝΑΙ 10—4—36 (τοθ Άν^τβθμας.—Νεβίτεια Γηλεγρα φηματα έ< Μαδρίτης τής Ίσπα νίας άνϊφέρουν ίΐι βσχημάτηαί χθές Κυ6ίρντ]-3ΐν 6 χ. Μαρτινέζ Μπίριο χατανεΐμας καί τα Τ πουργεία. ΛΙίΥΒΤΙΑΚ» ΣΥΗΦΕΡΟΝΤΑ ΑΘΗΝΑΙ 10-4—36 (τού άνχαποχοιιον μας) — Κα·^ & άγγίΐλεκα έκ Ρωμη; ή Ί α λ<κή Κυβέρνησις απέστειλεν &ΫΥ(ΐαφο* εί; τήν^Αΐίγυπτιακήν διαβββαιών ταύτην ότι θά σε βασθ# τα πικιιώματά ςτης επί των Αίννπτιακών συνό- ρων «ί.· Ά&ηασυνΙαν, καί ότι έ«ει τ·^ί καλλιτέρας διαι?έσεις διά την σύναψιν βίρήνηί μετ9 αυτής. Δ ΜΙΙ ΑΙΛΚΟΙΙΙΩΣΙί ΤΟΥ ΥΗ1ΥΡΓΕΙΙΥ ΙΙΙΙ ΙΚΗΠΗΗιΙΠΗΙΙΜΙΙΗΗΐηΐυΐ Παθβ<λήθηαβν νά δημοσιβύ· σομβν ΐό κάτωθι δελτίον πλη- ροφοοιών των Κυνηνιοκών Νβτον ύ.αό χρονολογίαν 2-4-36 αποσταλέν πρός τόν ν. Εύάγ- γελον 2ΐαυριανίόην όπερ έχει οδΐω. ΔΕΛΤΙΟΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ Τπν Ιΐην κ. μ της 1 Άΐτοι λίου ίπιτροηη έκ των Β ιυλευ- τών κ. μ. Γ Παοαβάνΐη καί Ν. Δοούγ»α "Α^νους,—Κιασ- σαδ<ί«η Άγγιλιδάκη καί Πολυ¬ χρονάκη Κρήτης,—-Μαυοομιχά"- λη Δικίονιας.—Γόνακα Τσκ>ώ
    νη «αί Β. Στεφ'ΐνοτοΰλον Πύρ¬
    γου, Σ<οινά «αί Ο1κονομο<τού λου Μεσσηνίας χαΐ Ιιεροον 14 Β ιυλιυτ&ν Αθηνών χιΐΐ ΙΙβι- 0<ιΐώς, έ>»ιροσωΐτούντων καί
    πολλούς συναβέλφους των τής
    Νοτίου Ελλάδος,' παρουιιάσ
    θησαν βΐς τόν Κύριον Υπουρ
    γόν τή; Γβαογ(ας μβτά τοΰ Δι
    βυθυντοΰ των «Κυνηγετκών
    Νέων» κ. Α- Πβΐ(ΐουνά<η καί τβν μβλλϋν τοΰ Κ. 2. Ο· *· χ· Π. Σοββίβη καί Λ. Μάνιζαοη διά τό ζήτημα τής Ιαοινης δή* ρας. Ο! χ. χ. Πβιρουνάκης καί ΣαβΡίΛης βί(ΐηγήί»ησαν είς κ. Μπενά-ην αειστικώτατα τό ζή*- τημα τοΰ'θ χαί χατέρο>ψιν ?ν
    πρός 1' Λ Γ'«νΐα τα βπιχειρήμα-
    τα τοΰ μ ΎκουογοΟ συζητήσαν
    τρς έΐιΐ μίαν καί πλέον ώοαν.
    Πλήν ό χ. 'Υπουογός εφάνη
    άνένδοτος καί Κίΐτέληξι νά τονί-
    ΟΟ, δταν άπβγυμνώθη ίπιχειρη
    μαΐων, διι «9αι προτιμή^ νά
    παραιτηθή, «αρά νά υποκύψη,
    βίς πίεσιν τοϋ υπουργικον Συμ¬
    βουλιον...... Ι
    Πρό τής άδικον «Ίιμοντΐς καί
    άκαιιψίας τοϋ κ. Ύΐτουργοΰ ό
    κ Πιιρουνάκη; τόν παρεκάλεσε
    νά λύση ευμενώς τουλάχιστον
    τό ζήΈημα των ύδροβίαϊν. Ό κ.
    ΰπουργός επείσθη τέλος, νά
    μελ«τήαη τό ζή τημα τουτο.
    Ι Οί κ. χ. βουλβυταί ζωηβότα-
    {τα ένίσχυσαν τούς είσηγητάς
    ' χαί ιτροα6πάΊ»ησαν—πλήν μα
    Ι ταίως νά επιτύχουν μίαν εν όϊ
    ! χήν νηοχώρησιν τοϋ χ. Υπουρ
    ' γοΰ. Δυστυχώς δ χ. Μιενάκηί,
    Ι/τ»ιρίασμένος ί<τό τού; κνΆλους , τού των άριστο<ραΐβν καί των Φιουδαρχών—Ιτόνισβν παρου- I σία δλων δτι τόν δπβισαν οί χ.κ. Άναστάσιος Μβταξά;—δ γνω στός τέως Γβρουσιαστής καί δ Αύλάρχης κ. Μβρχάτης, νά ΪΛΐ μβίνη είς την άρνησιν τού Κ ιτότιι» τούτου ή έπιτροτή απεχώρησε χατηγανακτισμένη καί ανέθεσεν εί; τόν κ. Πβιρου νάκην νά συνΐάξϋ σχίΛιον Νο μοθβτικής τροΐτθ/τοΐτοιή'σεω;, τό οποίον ύπογραφόμβνον τ^ με ρ(μν|] τού, καρά πάντων των χ. κ. βουλευτών Πιλαάς Έλ λάδο;, νά χαταΐεθ'ό (Ις την Β >υ
    λήν 5ια ενάρξει των εργασιών
    τη;, καί νά επιτευχθή ιξουσιο
    δόιησις τοΰ Κοινοβουλίου, «κι
    νά «ατωρθωθό νά επιτραπή τό
    κυνήγιον των τρυγβνων Ιστω
    καί ίιτΐ 20ήμερον. Ι
    ΟΙ ΕΠΙΤΑΦΙΟΙ ΤΗ! ΠΟΑΕΟΣ ΜΑΣ
    Ο ΣΠΑΙΣΙΙΟ! ΤΗ ΥΝ 1ΕΣΙ11Δ0Ν
    'Οπμ; χαί «άθβ χρόνο 6 οτο
    λιβμός των {πΐταφίων των Έκ
    Μλ<)3ΐΑν τής Πόλεώς μας ά-ε τίθη ίίς την εόγενή φρονιίδα άχλεχτβν Δεσπιινΐδων. Ου τω τόν Ιπιτάφιον τού Μη τοοιτολιτικοΰ Ν <οδ τού- 'Αγίου Μ«|ν«[ σ<ολ(ζουν αί δίδβς Βαγγέ λβ Ι—αοιονιτάκτ), άδελφαί Κατίνα «αί Άδαμαντία Τσατσαρωνάκη Μαρίνα Παυλί θου χαί Τβρψιχόρη Χατζοπού λον. Όρισιιένος ο Ιαιτάφΐος όντος θά δχϊΐ τα πρβΐϊΐα δπο; ξά βοραϊος καί ό|έπι τάφιος τού Αγ. Τίτον τόν δποΐ όν στολίζουν οί δίδες Φ ηαώ Άγγβλάκη άδβλφαΐ Σ β ιστή Ελένη Σκουλα Ελένη βθάχη Μαρίκα Τυλιανάκη, Χαιζηβι- σιλείου, Ζαΐια Μαλαγαρδή, καί Ελευθερία Άθανασιάδου. Έπίσης ώοαΐος καί δ Έπιτά φΐο; τοϋ Άγίου Αημητρίου πσΰ μέ έξαιρετιχή φροτίδσ τόν στο λίζουν αί Δίδρς Αοϋλα Αδάμη, Άδελφαί ΓεωργΙα «αί Μαρίκα Νικολουδάκ»), ΡιρΙκα ΔελιβοσΙ λ—, ΕίαγγελΙα Πυοομάλλτι, Πό Ή Διεύθυνσις διά την Έλ λο'βα της «Άσφ'ΐλιστιχής Έται ρβίας Ζυής ίν Βιέννη 6 Φοΐνιξ» είς απάντησιν των εσχάτως ξέ νων δημοσιβύσεων ίί; ένίας ? φηαεοίτας άναφω^ικώς μέ (ήν θέσιν των ή κρ «λισμί ών της έν Έλλάδι,*παραθέιΐι τό κατωτέρω Εγγραφον τού ά ιιοδΐου ύτουρ· γυίου, δια τοϋ δαοΐον χιθβται τέρμα εί; περαιτέρω συζήτησις; ΕΑΣΙΛΕΠΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑ ΔΟΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ ΕΘΝ» ΚΗΣΟ1ΚΟΝ0ΜΙΣ Τμήμα Άναιν. Έιαιρβιών •Αριθ. ΙΙςωτ. 35197 Έν Αθήναις τή 6 "Απριλίου 1936 Ό ΰπουργό; ττΐ; 'ΚΟνικής ΟΙκονομίας. Πιστοΐτοιβΐ δή, ώ; βμφαΐνε ται έκ των ίν τ Λ παρ* ί)μΐν άρ χβίων τ>ιρουμένων φαχέλων τϋς
    αύατριακής Άσφαλιστικής Έ
    ταιρείιΐς κλάδου ζωής
    «Ό Φ.κνιξ Άσφηισηκίι Έ
    ταιρείιΖοής έν Βιέννη»:
    1) Ή Έταιρβία αυτή ϊχα
    πΐ) Σκορδύλη χαί ή δίς Ειρήνη
    Κορνάρου.
    Μέ εξαιρετικήν χείρι σΐολ ζεται
    ίπίσης χαί δ Έιιτάφιο; τί)ς
    Άγίας ΤριάδΟ; άτό τας Δίδας
    "Αννα Γαλενιανού, Ι|ίίτσας Άν
    δοεαδάκη Μ τρίκας Κωνσταντι
    νίδου, 'Αγνβλ'Λς Μινιάτη χαί
    Μερικάς ίΙαΐΌ)μ8νά4η.
    ανακηισ"
    Λόγω τής βφετΒΐντίς άνομ
    βρίας "ήοχισβ ί^δη νά γ£νί·
    ται κιιταφΊνή; ή λειψυδριά η
    τις φανΐοζόμβθα βά Ιξβλιχ
    θΰ είς τρομακτικόν αφοΰ σή
    μερον οί πηγαι Αστρακών αποδί
    δονν μόλις 7 λίτρας νερό.
    "Ο Δημος λαμβάνβι πάν μί-
    ΐ?ου δπως άντιμετοοπίβη την
    κατάστασιν. Εύίΐαχβμβθα πρό
    προμηθείας ύ3ρομέτρα)ν καί
    σωλήνων γενικώς σςοληνώσεως
    τοΰ.ύδραγωγβίου ώστϊ νά εξασ¬
    φαλισθή Ιπάρχεια.
    "—ως διου δμως συντβλε-
    σθοϋν τα ανωτέρω ίνδβίκνυΐαι
    δπως ίΐτοςρβύγίκιι ιτδσα άδι·
    χαιολίγητος σηατάλη ύδατος Ι-
    καστος δέ πολίτης δέον νά γί-
    νβται φρουρός τού ίί^ατος καί
    νά χαταγγέλϊΐ πάιαν άδικαιολό-
    γητον κατανάλωσιν.
    Πρός πρόληψιν παράπονον
    εΐδοαοιοΰμίν διι οίοσδήποτε κα
    καιαθε'σπ την νόμιαον βγγυησ'.ν
    διά την λειΐοι-ργίιιν πύΐή; Ιν
    Ελλάδι.
    2) "Εχη ύτ.βάΐτ, τα ύ.«τό
    τού δίθρου 24 ν0Γ> κωδικοηοι-
    ημένου Νόμου 1023 «τβοίΐδι-
    ιητικής .«Λΐχειρήοεω; άσφαλί-
    σεως όριζόαίνα στοιχίΐ ι ίν αχί
    σρι πρός τάς ίν Έλλα'η ?ργ ι
    οίας τη; χαί 3) |χ*ι κατοθέσιι
    τό συμφΓΟντ»; τφ Λ^θρφ 11
    τού προμνησθέντος Νόμου 1023
    ίί ιισυ των εΐτπραχθέντων άβφ χ
    λίστρων ιΐ; άσφαλισΐικήν το
    «οθέτησιν, ώ; τουτο έξάγβται
    Ικ των σχβπκών έγγοάφβν της
    Εταιρίαι; χαί των πιστοποιή
    σβων τής Έθνική; Τραπίζης
    καί τοΰ Ύποθηχοφυλακβίον Ά
    θηνών.
    Τή οϊιήσει τοΰ νομίμου διά
    την 'Ελλάδα άντιπροσώτου τής
    έν λόγφ Έταιρείι.ς ίνδίδιτα. τό
    παρόν.
    ΕΠ. Έντολή Υπουργόν
    Ό Δΐϊυ«είυνιής
    Ν. ΛΕΚΚΑΣ (Τ. Σ.)
    γγά κατασπαταλών τό νέ
    ρό εί( ποτίσμαια άμπιλιώι* ή
    καθ' οιονδήποτε ά1ον τρό
    πον θά στερήται τή; ύϊρβύοεως
    αύ&ωρβί χαί άμιΐακλήτω;.
    "Ωιαύιοος ίΐίοποιοΰμίν §τι
    παΰαδοθέντος τοϋ β?ός κατα-
    Ρρεκιτΐρος βίς τό Κ?ατΐ4ον
    Πυροσβιστβΐον μένομεν μέδ/α
    μόνον χατϊβ^εχτήρα μετά τόν
    δπυϊον χαταβρίχομ»,ν καί ταυ¬
    τοχρόνως ΰδρβύΌμεν τ ϊ σφαγεΐα
    τό "Ορφανοτροφείον τό Νοσο-
    κομιϊον κλπ.
    Συνβπός μίχρι προμηθείας
    νέου χαταβ,ί,χτϋοος δι" δν προβ
    χηρύχ&η }) η δημοπρασία.
    ΘΙ συνδημόΐαι μα; δέον νά
    Ικανοποιούντο ι μέ χό γβνόμβνον
    Ιλλίΐπές κατάβρΐγμα.
    Ό Αήμαρχος Ήραχλβίου
    —ηνά; Γεωργιάδης
    ΤΑ ΕΤΚΟΜΙΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΙΕΡΟΝ
    ΝΑΟΝ ΤΟΥ ΑΠΟΥ ΤΙΤΙΥ
    Σήμιρον Μ. Παραοχειφ «Ις
    τδν Ι«ρ. Ναόν τοθ Άγίου Τίτου
    τί διευΘ6σΐι τοθ ΐτρωτοψάλϊου
    χ. Ι^άν Β^υτοινδ, Η« ψΛλί1 ^
    τρίτη στάσις των έγχωμίων είς
    τριφωνίαν 6τό τδν χ.χ. θ 2χορ-
    δθ ΜαθιουίάχηΝ. Βχρδί
    *Ρ<Χά*η> Μ. Μελια
    Ε. Νιώτοϋ,
    Π. Π«ερά*η.
    ,.
    ΣΥΝΑΝΤΗΣΙ
    ΑΙΑ ΕΙΗΜΕ
    ΔΙΑ ΔΙΑΦΟΡ
    1
    ΑΘΗΝΑΙ 10—4 —36 (τοϋ άνταποκριτοΰ αας) —-ή
    εγένετο δεκτός εις ακρόασιν υπό τού Βισιλίω, ό ύτοιιογός
    Στρατια»;ικών χαί άντιπρόΈδρος της Κυββρνησεω; χ. Μηοϊά·
    Ή συνομιλία τούτων πβριεσιοάφη γύρω άιό ϊά ΐ.τΐμαχα Ιξη^
    κά ζτιτήματα.
    Ό κ. Μείαξά; ένημέρωσεν τόν Βασιλέα έ,τϊ των γενομίνΐβι
    συζητησεοον κατά Γήν σύσκεψιν των πολιτικών αρχηγόΐν
    ληφθέντων δποφάσεων §αί τή; άχολουθητέας ?ξσ>τίθΐκτ|ς
    ή
    «1ΙΑΛΑΙΚΤΟ
    ΠΡΟΕΤΟ ΜΙΖ
    ΑΘΗΝΑΙ 10-4 -36 («>"■ (ϊντιχτοκριτοΰ ιια;) — Οί 4
    λακτοι Λντιββνιζελικοί εξ«<ολουθ )ϋν τάς δια^όιΐϊΐς των εί; οος τοΰ Κ/μματο; τώ· Φνλίλευθέρων. Εκυκλοφόρησαν ση πληοοφορίαι καθ'α, ι,ύ -«ι Ι'οιμ ζ>υν τρομοκραϊΐχβς
    σεις κατά τή/ προσέχη σύγκλησιν τής Βουλης.
    Οί α^ιά'λλακΓοι λαϊ<οί ά νοβλέιτουν διά τοΰ τράιτου τουιον «ι δημιουργήσουν δυσαβνή άταόσραιραν έ.τι'ΐΐώΐιΐνίβ; την ^ σιν τής έ^λογη; τοϋ κ. Σιφούί) ώς πίοέ^οου τή; Βουλής. . ΑΘΗΛΙ^Ι 1Ο-4 -3β (το* άντ)κρ.τούμ«ί),- Τα ε« Γενέυης τηλεγραφήματα άναφίροθν ότι ό» τιπρόιωπος τής'ΙτχΧίχς »ίς «ήν «.. Γ. «. κ. '4λο( τζι οιεβ'.βααε* χθές άπόφισιν τή-, Κυβιρνησεώ, ιο» καθ η* «α^σταματήιη ή πρ>έλασΐϊ τοΰ ΊτίλιχοΟ
    στρατού ειςΆβηιαυνίαν.
    ΥΗΕΓ
    ΑΦ»
    ΣΥΜΦΟΝΙΑ
    ΕΛΛΗΝ
    ΕΤΡΕΛΑ
    Ι3ΪΜΑΝ
    ΚΚΑΙΪΙ
    ΑΘΗΝ1Ε 1Ο-4-36 («ού άντα«οχρ«««
    .).—-«.γνωσθή σήμερον έ* τού υηιυργιίου Έ"*1
    κης Οικονομία; όπ υπεγράφη μ»,»ξ. Έλλάοο; «»ι
    αντιπροσωπων Ρουμανίας Έλληνορουμανιχή _Β«*»
    φ»νία δια την εισαγωγήν έκ Ρίυχχνίας
    πετοελαίου κ»ί σίτου.
    Δ1ΑΤΑΓΗ
    ΟΑΟΚΛ
    ΤΙ
    ΙΡΟ
    ΥΡΓΕΙΟΥ
    1ΘΗΤΕΙΑΑ
    ΤΟΜ
    ΣΤΡΑΤΙΟΤΙΙΙΟ
    ΛΤΟΥΣΦΟΙΤΗΤΙ
    μ.ας).-χό υπΐ»υργεϊον
    *^ 'ί* *« νι-ο,υργειαν τώ* Στρατ;ωβι*ι5>* εί»6
    ΓΓ ν*^«λ&»ν διανχγήν τού διά τήςόιτ'ϊίας οί ·»ο'
    τηταΐ «α υπηρ,,ούν εις τό έξη* όλόκληρο/ θη«.»'·
    ςαταπ&αχν πιθχνόιητα τό ύηουργεϊον ήχ»»ί »ί(
    την απόφασιν ταύτη» κατόπιν τ*ϊ βαν,πνΛουιί
    «.περγίας των Φ ιιτητών είς —
    Μ
    ΕΑΕΤΑΤΕ ΑΛΛΑ
    Π ΤΗΣ ΚΟΣΜ
    ξή<η? ; κττίπιν