90091
Αριθμός τεύχους
4656
Χρονική Περίοδος
ΠΕΡ. Β' ΕΤΟΣ 17
Ημερομηνία Έκδοσης
8/12/1906
Αριθμός Σελίδων
4
Πρωτότυπο Αρχείο
Οδηγίες
Κλικάρετε πάνω στην αριστερή εικόνα για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες.
Κείμενο εφημερίδας
Δεν είναι διαθέσιμο το αρχείο pdf.
Κείμενο εφημερίδας
Σύνολο σελίδων:
τ
ΒΤΟΣ Ι7ον. Τ— ΡΙΡΑΟΣ Β' ΑΡΙΘ. 465Β
Σ2ΥΙ0ΆΡΡΜΑΙ ΠΡΟΠΛΗΡΛΤΒΔΙ
»
Έν 'ΜλΙύ», ·£χηβία άΰ. 30 Έξάμη,οι Δρ. 15
Έν ιφ Έξωτΐβΐχφ » Φρ. 40 » Φρ. 20
Έν Ρωααίί καί ΠιροΙ* ■ ΡονβΧ. 16 » ΡβνΒ. 7 1)2
ΟίδιμΙα ξγγραψη συνδρο/<τΐτών ν/νεται δνιυ προπΐηρωμή: Τα ]*η &ηΐιοο*ει/ό|/ενα χηρόγραψα δέν έπιόΊρέφοντατ ΑΘΗΝΑΙ, ΓΡΑΦΕΙΛ ΟΛΟΣ ΣΤΑΔΙΟΥ 17 &°ιθ. τηλ. 410 ιδρυτησ ΣΠ. Μ.ΣΙΜΟΪ Παραΰκευΐιΰ Δεκέμβριον (21 Δεκέμβριον 1900) Γ' β,ΧΙδ, δ ΣζΙχοι Ιι*τί 60, Ιν τβ Α' 60 Χϊ ' Χ ί ΣτΙχος δρ. 1.— —«ά διαρχεΊς άγγεΧΙας χαΐ διαφημΙθΜΐς Ιδιαίτεραι συμφωνίαι ^α βνβ βϊνβ «παραδβκτοι (ΤΟΥ ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙΟΝ Ο'1ίϊΎΟΓ·'ίθΟ*ΪΠ χρηματιχά ίμβάομα*α κΐα. ___________ -------- _ . _-----.. „-----. Εφημερίς ,,ΠΑΤΡΙΣ" Αθηναι ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΘΝ.ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΗ Λ,ΛΧΕ,Ρ,ΙτΗΣΙχ*ΡΑΑ^ηί.ΠΑί1« ΗΧθΕΣΙΝΗ ΣΥΖΗΤΗΣΙΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΕΝ ΤΗ ΒΟΥΛΗ ΛΠΟΤΗΝ_ΒΟΥΛΗΝ Ή χθε,σινή σννεδρίασις τής Βουλής η¬ μών, δπως ήρχισε καί δπως ήνοιξεν ή συ¬ ζήτησις, Οά ήτο προωρισμένη νά καταλάβη μίαν έςαίρετον, σελίδα έν τη ίστ-ορί* τοϋ Κο:νοίονλίοο μας, άν μή είς τΌ τέλος έξε- τροχιάζετο κατά τρόπον ύπβνθνμίζοντα την κοινήν παροιμίαν τής άγελάδος, ή όποία μετ» τΌ πέρας τοΰ άυ.ίλγμχτος ίι' ενός λα- χτίσματος ανέτρεψε τΌ άγγεΤον είς το ο¬ ποίον είχεν ένβποτεθτ] ϊλον τΌ γάλα. Έν τούτοις δέν θά παρίλθιο χαΐ δέν «ρέπει νά πβρέλθη άπαρατήρητος καΐ ά- σχολί«στος ή χθεβινή σννεδρίασις, ή άφιε- ρωβίΤσα είς συζήτησιν εξωτερικών ζητημά· των χαΐ κατά την οποίαν τοσβν'τα καί το¬ ιούτον ένδιαφέροντβ ζητήματα έθίχθησαν. Πβρέ Λ σύνηθες τα ΘεωρεΤα χθές ήσαν «λήρη παρ' όλον τον βροχερον καιρόν. ΤΌ όκοΐον άποδεικνύει δτ: ήρχισαν νά σνγκι- «3ν τΌ κοίνον καΐτά έςωτερικά ζητήματα. Πλίΐρεςητο έπίσης χαίτΌ θεωρείον των χυ- ρών, δπως καΐ τΌ διπλωματικόν. Τή» συζήτησιν ήνοιξε πρώτος ό σεμνάς χαΐ άδρος χαΐ χοινοβουλευτικώτατος ές Οΐ- 'ύλου πολιτευτής καί άρχηγος τής ετέρας των μερίδων τής "Αντιπολιτεύσεως χ. Κν- ριβκοΰλης Μαυρομιχάλης. Έν ώ δέ το β£|ΐα τής συζητήσεως ήτο μόνον τβ Κρητι- «νζήτημα, ό χ. Μαυροιν.χάλης ίθιξβ καΐ τβ Ρωμουνιχον χαΐ το Βουλγαρικόν, μο- "'τι τα έπ' αυτών σχετικά Ιγγραφα δέν .. έξωτερικής πολιτική; τής Ελλάδος, τΌ στρατιωτικόν δηλονότι ζή- διότι μόνον διά κατάλληλον στρα- ίργανώσεως, είπεν, ή Ελλάς θά ^ νά λύη ίιπέρ αυτής άπαντα τα πα· Ρϊααιβζόμενα ζητήματα. ΤΌν κ. Κ. Μαυρομιχάλην διεδέχθη είς »βήμα ό πολύπειρος καΐ ε'ιδικΌς είς τα ί'ςωτερικά ζητήματα, ό κ. Στέφ. Δραγού- ό άρχηγΌς των τριτοκομμιτών, ό καΐ ϊροκαλέσας την προκειμένην συζήτησιν διά προηγουμένης επερωτήσεως. Τί είπεν ό κ. Δραγούμης καί κώς έξή- καί τα τρία ταυτα σημεΤα τής έςω- .ής πολιτικής τής.Κνβερνήσεως, καθ1 « χρόνον έσχόλαζεν ή Βονλή, βλέπονν οί αναγνώσται τής }« Πατρίδος» έ» τη οΐκεία :ι τώ» πρακτικών τής Βουλής· Μόνον γενικήν εντύπωσιν τής Βουλής καΐ τοΰ «Κβοαΐηρίον οφείλομεν ώδε νά σημειώσωμεν ή όποία υπήρξεν όμολογονμένως Ιξό- χος ύπΌ πάσαν έποψιν. Ό χ. Δραγούμης χΐριΐνε χθές ομιλών την εντύπωσιν πολι- τικοϋ ανδρΌς διεθνονς περιωπής καί ουχί ^νήβους πολιτικής άγωγής ώς πρός τούς τρόπους τοΰ κοινοδςνλεντικώς όμιλεΤν. Καί *ίρΐ τοΰ Κρητικού καΐ περΐ τοΰ Ρωμοννι- *οδ καΐ περΐ τοΰ Βονλγαρικοΰ ζητήμαΐος * χ· Δραγούμης ωμίλησεν οχι ώς ήγέτης «μματος, άλλ' ώς Έλλην πολιτεντής, ««νειϊώς κάλλιστα τάς έκ των λόγων αύ¬ τοι συνεπείας ώς άφωίΐωμένος έργάτης ίών συμφερόντων τής Πατρίδος τον. Έ- τήησεν έκεΤ δπον Ιπρεχε νά έπαινέση την Κ^ίριησιν καΐ την ήλεγξεν ίπου ενόμισεν αξίαν έλεγχον, άλλά κατά τρόπον ύ- τήν κοινοβονλεντικήν 'εύπρέ- μεγάλων Κοινοβονλίων. ΤΗτο μελε- χαθ' δλα ό 'κ- Δραγούμης μέχρι δν ελαχίστων λεπτομερειών. Αί ό- ίμως ηδύναντο καΐ νά λείψονν διά νά "ϊτβστήσονν τόν λόγον έπαγωγότερον. Π»ρ' όλον έν τούτοις τΌ μειονέκτημα τουτο τΌ όποΤον παρακολονθεΐ ούχι σπανίως τΌν χ. Δραγούμην «γορεύοντα, ή αγόρευσις ή- χούσθη μετά προσοχής καί ήξίώθτ) τής γε- νι^ή< έπιδοχιμασίας άπο μέρους τής Βουλής. Επί τοιούτου έδάφους τόσον καταλλή¬ λως υπο τοΰ κ. Δραγούμη παρασκευασθέν «ί» έβάδισεν ο πρωθνπονργος κ. Γ. θεο- ιό*ης πρός το βήμα,άπΌ τοΰ όποίου έξήρθη £1ί χρίσείς καΐ άναχοινώσεις λίαν ένϊιαφε- Ρ^σας. Λέγομεν ότι Ιζήρϋη κατά την χυ- Ρ!«ν σημασίαν τής λέξεως ό χ. Πρωθυ- «ουργος. Διότι^ εθιξε καΐ τα τρία έςωτερικά μετά χΐρινοίας καί προσοχής,έν- . ής νπ)ί τοΰ άξιώματος ύπΌ τοΰ δ¬ ιον περιδάλλεται, άλλά καΐ μετά θάρ- "ί πολιτικοΰ άντβξίθν πρός |τάς παραδο- °*ις καί την φιλοτιμίαν τοΰ έλληνικοΰ λαοΰ ου προίσταται ώς χνίδρνήτης. Δέν έχομεν **μμίαν αμφιβολίαν ότι αί δηλώσεις τον κ. Πρωθυπουργόν, αί αναφέρομεν»; ιδίως είς *ό ΜακεδονικΌν ζήτημ» χαΐ αίτινες τηλε¬ γραφικώς διεβιβάσθησαν χθές την νύκτα *!ς το ΐςωτερικον, θά προξενήσονν αγαθήν *4Ϊ παρήγορον εντύπωσιν είς άπαν το Ιςω Ελληνικόν καΐ τους φίλονς. Όλην ο'μωί αύτην την ωραίαν εντύπω¬ σιν ήλθε διά νά την μιιώση είς το τε'λος ή συνήθης ύπερέντασις των νεΰρων τοΰ κ. Δ. Ράλλη. Νομίζει κανεΐς ότι κατόπιν των Ζεφύρων, οί όποΤοι Ιπνεον μέχρι τής στιγ- μής «χείνης,'ένέοκηψέ διά μι5ς ή θ υ ε λ- λ α, το μόνον χαρακτήριζον γνώρΐσ,^,α τοΰ άλλως καλοΰ χάγαθοϊί κβτά βάθος κ. Δ. Ράλλη, καί τ.ο μόνον μέσον, διά τοΐ> όποιου
νομίζει ότι δύναται νά τρέψη είς άτακτον
φυγήν τοθς άντιπάλους αΰτοΰ, |άλλά καΐ
ΐ μόνος λόγος διά τον όποΤον ούχι σπανίως
προτροπάϊην τον έγκαταλείπουν κατ! οί φί-
λοι τού Ι
δ»
Όμολογητέον δμως ό'τι ό κ. Δ. Ράλλη;
υπήρξε συνβπής πρΌς εαυτόν, ώς γνήσιος
γόνος το5 «ύμεΓαβολου Άττικοΰ ορίζοντος.
Πέρυσι λ. χ., καθ* όσον ενθυμούμεθα καΐ
δυνάμεθα νά το βεβαιώσωμεν έξ ιδίας αν¬
τιλήψεως, ό κ. Δ. Ράλλης ήτο άδιαλλα-
χτος πολέμιος τής έν Κρήτη Πολιτείας
τοΰ Πρίγκηπος ΓεωργΓου, είς την ενέρ¬
γειαν τοΰ όποίου άπ-:διδε τότε καΐ την έκ
τής Άρχής πτώσί,ν τοι». Καπέλλα πολλά
καΐ άνεκδιήγητα έφθέγγετο τό*ε δ ανήρ !
Εφέτος ό κ. Ράλλης παρουσιάσθη χθές ο
μόνος ΰποστηριχτής των δικαίων τοΰ τέως
'ΑρμοσϊοΟ τής Κρήτης. Πίρυιι παρ' ο¬
λίγον άντιδβσιλικος, εφέτος λίαν φιλοδα-
σιλκός 1
Παρ' ολίγον μάλιστα ν* τον ακούσωμεν
χθές καΐ συνήγορον φιλίας μετά των Ρω-
μούνων, ό μετά τιΐν οποίων συμβιβασμός ε¬
κρίθη καΐ υπο τοΰ κ. Δραγούμη καί υπο τοΰ
Χ. θεοτόκη ώς σχεδον άδίνατος. "Ολίγον
ίλειψε ν' ακούσωμεν χαΐ τουτο άπο των
χειλέων τοΰ κ. Ράλλη.
5ΐς το τίλος, της οποίας την αηδίαν
μασαν ανευ λόγου, 8σοι προηγουμένως εί¬
χον λάδει τόσα τερπνά όρεκτικά !
ν Έν τούτοις δέν εμειώθη ή σημασία των
δηλώσνων τοΰ κ. Πρωθυπουργοΰ επί τής
έξωτεριχής ημών πολιτικής, περΐ τής ο¬
ποίας δυνάμεθα, κατόπιν ,τών λεχθέντων,
νά είμεθα πολύ ήσυχοι, εφ' όσον μέ τούς
λόγους τοΰ κ. Γ. Θεοτόκη συμδαδίζουν καΐ
τα πράγματα, ή περΐ των οποίων πίστις
κταται ατυχώς κατά την πειραματικήν μέ¬
θοδον τοΰ Αποστόλου θωμά !
ΒΝΤΥΠΛΒΒΙΣ3
ΑΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΙ
Ό ί,κατΛυ-μυριοϋχοςκ. Κάρνεζη, δστις
άποσυρθεΐς των εργασιών έπαγγέλλεται
τόν φιλάνθρωπον, τόν φτλόσοφον καΛ
τδν διδάόκαλον τής κοινωνίας,συνέπεσε
νά διατυπώση έν σχέσει μί; τάς μεγά¬
λας κληρονομίας τιχν γνώμην, την ο¬
ποίαν ό υποφαινόμενος πρό μηνών διε¬
τύπωσεν επί τκΧ ε1δή(σει. ότι ό κ. Ύ-
πονργός των ΟΙκονομακών σκέπτεται νά
φορολογηση τάς ■κ'ληρονομίας. Άν ύ-
πηρχε καϊ είς την Έλλάδα Νόμος περί
πνευματικής ίδιοκτηαίας θά έσκεπτό-
μην νά έγείρω άγωγην κατά τοϋ κ.
Κάρνεζη διά τόν σφετβρισμόν αυτόν τού
προιόντος της φατάς ούσ"ίας τού έγκε-
φάλου μόν. Έπειδη δμως τοιούτος νό¬
μος δεν ύπάρχει. άρκοϋμαι είς τίιν Ικα¬
νοποίησιν έκ της Ιδέας δτι ευρέθη κάτι,
τό οποίον νά μοϋ σφετερισθ^ί ό ύπβρε-
κατομμυριοΰχος, μετά τοϋ Οποίον δέν
εΐχα δλθη είς γνωριμίαν.
Ό κ. Κάρνεζη εξέφρασαν επί πλέον
την γνώμην, δτι τό ήμισυ τουλάχιστον
τής περιουσίας των άποθνησκόντων
πρέπει νά πβριέρχετατ είς τό Κράτος,
τοΰ όποίου είνε πολίται. Είς την γνώ¬
μην τού δμως ταύτην δέν θά εύρη πολ-
λθυς συμφώνους. Τα Κρήτα δχουν φρον-
τίσει ηδη νά κρατοθν τό ποσοστόν των
έκ πάσης περιουσίας κατά την διάρ¬
κειαν τοϋ σχηματισμόν αυτής. Τό
χρημα είτε κυκλοφορούν είτε συγκεν-
τρουμενον είςΐεν ταμείον διέρχεται διά
πολλών διυλιστηρίων τοϋ Κράτους, είς
τα όποΐα άφίνει αρκετόν μέρος. "Επειτα
ποίος ό σκοπός της όυγκεντρώσεως είς
£ν Κράτος των περιουΰιών των πολι-
των τού, δταν δέν ύπάρχει ό τρόπος
της αποδόσεως τοϋ χρηματος πάλιν είς
τους πολίτας. Τό κακόν, τό οποίον ευ¬
ρίσκουν οί κοινωνιολόγοι είς την συγ¬
κέντρωσιν τού χρήματος είς ολί^ ^λ χεί¬
ρας ογκούται δταν δεχθώμεν τό Κράτος
μόνον συγκεντρώνον είς τα Ταμεΐά τού
πδσαν περιουσίαν.
Είς τό ζητημα αύτό. νομίζω, την καλ¬
λιτέραν μέχρι τούδε γνώμην δχει δώσει
ό Άμερικανός Οΰίλς, δσης έμελέτησε
τούτο έν σχέβει μέ τόν ελεύθερον γάμον,
τού όποίου είνε ύπέρμαχος. Θέλει τό
Κράτος άναλαμδάνον τίιν ανατροφήν
των τέκνων αμα τ^ γεννήσει των, δε-
δομένου δτι ό θεΰμός τοϋ ελεύθερον γά-
μου προυποθέτεχ άρνησιν υποχρεώσεων
ώς πρός τα τέκνα. ΑΙ περιουσίαι πάν¬
των των πολιτών μετά τόν θάνατόν των
περιέρχονται είς τό Κράτος, άλλά διά
ν' άποτκλέοΌυν κεφάλαιον άνιϊκον έξ
σου βΐς πάντα τα υπό τοϋ Κράτους
άνατοεφόμενα παιδία, τα όποΐα, μόλις
ΰυμπληρώσουν τό 18ον £τος τής Λλι-
χίας των, άφίνονται ελευθέρα είς τόν
άγώνα της ζωης μέ έφόδιον" τό άναλο-
γοϋν είς έκαυτον έκ των χρηιιάτων, τα
όποΐα τό Κράτος εΐύι,πραξεν έκ κληρο-
νόμων. Τοιουτοτρόπως Α διανου.τΐ τού
χρΛματος γίνεται 4κρι6οδικαία και έκα¬
στος δ,νθρωπος έξερχόμενος είς την κοι¬
νωνίαν ιίχει τα αύτά μέ τούς συναγωνι-
στάς τού έφόδια.
Τό σχέδιον αύτό δχει βεβαίως τόν χρω-
ματισμόν ούτοπίας. Άλλά μήπως αί
ούτοπία,ι δέν ευρίσκουν πολλάκις εφαρ¬
μογήν είς την ζωήν ,
ΕΠΙΚΑΙΡΑ
ΗΜΕΤΑΖΚΕΥΗ
Ή πλειοψηφια της 'Επιτρο-
πης πρός μελέτην διά την μετα-
σκευην των &ωρηχτών απεφάνθη
υπέρ της δαπάνης 7 1)2 έχατομ*
μυρίων διά τδν έξοπλισμον αντών
καί την εν γένει ανανέωσιν τοϋ ύ-
λιχοϋ των, προσθέσασα, ώς λέγε-
ται, ότι διά τής δαπάνης ταύτης τα
ΰωρηχτάμας θά γίνουν Ισόμαχα
των νέων τουρκικών τοιούτων.
Επί τοΰ ζητήματος τούτου έγρά-
ψαμεν έπανειλημμένως. Άνεφέρα-
μέν πρδς τούτοις ααψή γνωμοδότη¬
σιν τον Αγγλικόν Ναυαρχείου, άπεφάσ/ίε την αποστολήν τοΰ Μοννήρ πασ-
κα&' #ν τα μενάλα πολειιικά ακάφη «2 εϊο/Βουκουρέστιον, «τις ώς εφάνη έκ
καϋ·* ί)ν τα μεγάλα πολεμικά οκάφη
ιε,ΐά#ά£θδον όχταετίας μέν περι-
;τίας δέ μεταβάλλονται είς αχρη-
ατον υλικόν.
Κατόπιν τούτου, νομίζομεν δτι
σοβαρωτέρα πρέπει νά γίνβ σκέψις
πριν ι) άποφασισ&ϊ} δαπάνη τόσον
μεγάλη δι εργασίαν, ήτις είνε Γσως
περιττή. Με ποσόν 7 1)2 έχατομ-
μυρίων δ στόλος μας δύναται νά έξ-
οικονομήαη άλλας μεγαλειτέρας α¬
νάγκας τον, των οποίων ή πλήρω-
σις άναγκαστικώς ■&' άναβλη&ϊ) έπ'
άόριστον, χωρΐς νά εΐμβΰα καί βε¬
βαιοί δτι θα εχωμεν άξιόμαχα θω-
ρηκτά.
Πουφ Ι
Δέν μας ίχρειάδη καβόλοο μαντΐκή
δύναμις διά νά γράψωμεν άπΌ ημερών δτι
το νομοσχέδιον περΐ προσόντων των ΰπαλ-
λήλων Θά κατέληγεν είς έ'να πούφ. Καί τα
πράγματα δέν μας διέψευσεν. Ή έπιτροπή
έπανειλημμένως κληθεΐσα είς συνεδρίασιν
διάνά>άον) γνώσιν των τροποποιήσεων,
ά'ς έμελέτησαν οί είσηγηταΐ, δέν *-ροσήλθε,
καΐ οί τεσσαρες έκ των αποτελούντων αυτήν
συναντηθέντες απεφάσισαν νά καταθέσουν
την εντολήν των, ήν ανέλαβον πβρά τής
Βουλής.
Τό νομοσχέδιον έν τούτοις, ώς Ιχεΐ, είνε
ώς νά μή είνε. "Εχει ανάγκην μεταβολής
όίρίην, πολλών τροποποιήσεων καΐ πολ¬
λών προσθηκών διά ν' αποκτήση κάποιαν
σοβαράτητα έν τω συνόλω τού.
Τί θά κάμη τώρα ή Βουλή είνε άγνω»
στον. Πάντως τίποτε καλόν δέν θά προέλθη
οΰτε διά τούς δπαλλήλους, οϊίτε διά την υ¬
πηρεσίαν.
ΟΙ ΤΑΡΤΟΥΦΟΙ
Χαριτωμένη και ύπιρτβρτουβΐκή' ή
διαφήμισις παρά ιηί βοολγαρικήί Κυβερνή¬
σεως π&ρΐ Νόμων δήθιν, τοΰς οποίους θά θε·
ίη κατά των λαϊκών έξεγίρσεων κοιΐ των
βαρβαροτήτων των ά,ναλογων μέ τάς τελευ¬
ταίας άνθελληνικάί.
Αί Δυνάμεις θά συγκινηθοΰν καΐ πάλιν άπό
την δρμήν, την οποίαι δεικνύει ή Βουλγαρία
πρός την πρόοδον ^και τόν πολιτισμόν και
χίποιο; καγχιλάριος θά ευρεθτ] διά νά πλέςγι
τον πανηγυρικόν της.
"II
βουλγαρική Κυβέρνησις είνε πράγματι
έπινοητικωτάτη, Κάμνει νομους κατά των
βκρβαροτήτων καϊ των καταιτατήσεων ξένη< περιουσίας τώρα, ποΰ δεν εμιινε πλέον τί- ποτε ελληνικόν έν τΐ^ ΊΙγβιχονίοί, χωρΐς νά καταπατηθ^. Ι Πρώτης τάξεως τροιτολογίαν υπέβαλεν είς την Βουλήν έν σχέσει μέ τΌ τελωνεια¬ κόν δασμολόγιον ό διαπρεπής έκ Πατρών βονλευτής κ. Γούναρης προτείνας την σύ¬ στασιν επιτροπής πρός μελέτην τής γενι κης αναθεωρήσεως τοΰ δασμολογιον, Ή έπιτροπή αίίτη προδαίνονσα είς την όσον ενεστιν έμπεριστατωμένην μελέτην δλων των κλάδων τής έγχωρίου παραγω- γής ιδία τής βιομηχανίας και των συνθηκών αυτής θά συλλέξη το άναγκαΤον υλικόν πρός μόρφωσιν των ένδεικνυομένων σνμπερασμά- των καί θά νποδείςη την έν άρμονία πρός νομων Δεν ύπάρχει ουδένα όμφιβολία ότι ή τροπολογία αυτή τοΰ έκ Πατρών διαπρε- πθΰς πολιτεντον θά τύχη τής έγΧρί(,ίως σύσσωμον τής Βονλής καθ" όσον διά ταύ¬ της θερατεύονται ό'λα τα κακά τα όποΤα ανακύπτωσιν εκάστοτε έκ τής λειτουργίας τον μεταδαλλομένον νομοσνεδίου Ο ΜΟΥΝΗΡ 1ΤΑΣΣΑΣ ΕΙΣ ΤΟ ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙΟΝ ΡΩΜ0ΥΝ0ΤΟΥΡ]ΟΚΗ_ ΡΣΕΓΓ/ΙΙΣ Ό έν Κωνσταντινουπόλει άνταποκρι- τής τής Βελγικής άνεξαρτησίας' έπιστέλ- λει τα εξής ένδιαφέροντα : «Ή αποστόλη τοΰ Μουνήρ πασσ? είς Βουκουρέστιον είνε συνεπεία των φιλικω- τάτων διαβεβαιώσεων ά'ς ή όθωμανική Κυ¬ βέρνησις έλαβεν εσχάτως καρά των κυ¬ ρίων Στούρτζα, πρώην προέδρου τής Ρω- μουνικ<|ς κυβερνήσεως τοΰ κόμματος των φιλελίϋθ='ρων, καΐ Καλενδέρου διευθυντοΰ των κττιμάτων έν Ρωμουνία. Των διαδε- βαιώσεων τούτων θεωρηθεισών πρός στιγ¬ μήν ώς θυρών άνοιγεισών παρά τη Τουρ- κία πρός επίτευξιν σταθεράς πολιτικής συνεννοήσεως, ό Σουλτάνος συμφωνών ώς πρΌς τουτο μετά τοΰ μεγάλον» Βεζύρου Φε- ρίτ-πασσϊ, όστις είνε κεκηρυγμένος υπέρ στενής τρορκορρωμουνικής συνεννοήσεως, σα ειο/Βουκουρέστιον, ήτις ώς τοΰ>«ερΙ την παρουσίαν τον έν* τ
εφάνη
πρωτευ
— Ή ίντολίι τοθ Μοννΐιρ
Ό έν Παρισίοις όθωμανΌς πρεσί1 ευτής,
όστις πρό τίνων μηνών εγένετο ένθουσιω-
δώς δεκτος παρά τοΰ ΰπουργείου Κάντα-
κουζηνοΰ-Λαχωβάρη, ήτο έπιφορτισμένος,
ώς βεόαιοΰται, ν' αναγνωρίση τα φιλικά |
α'.σθήματα,τά έκφρασθέντα υπο τ6ΰ Στούρ-'
τζα, όστις, καίπερ άρχηγος ο'ΐν σήμερον
τοΰ φιλελεύθερον κόμματος έν τϊ| Άντιπο-
λιτεύσει, ωμίλει έν ονόματι τής Ρωμοι»-
νίας. Ήτο έπίσης έπιφορτισμένος νά δώση
απάντησιν καΐ, κατα τα λεγόμεν'α άπΌ τής
παρελθούσης Παρασκευής, 24 Νοεμ£ρίου,
ημέρας τής έπανίδου τού έκ Βοίικονρεστίον
έ;επλήρωσεν αρίστα το ίργον τού. 'β ο-
θωμανιχή Κυβέρνησις Ιχει ήδη την πεποί¬
θησιν ότι ουδέποτε ή Ρωμουνία θά ένωθτ,
μετά των έχθρών τής Τουρκίας χαί £τι
τουναντίον μάλιστα θά έξασκήσν;, πίεσιν
μ«τά το μάλλον ή ήττον φιλικήν έπ' έκεί-
νων οίτινες θά έδείκνυον έπιθετιχάς διαθέ-
σεις, Ίνα τούς αναγκάση νά μή ταράττωσι
την ειρήνην. Έν άλλαις λέξεσιν, ήλθον
είς τελείαν συνεννόησιν χεοϊ τής βαλκανι-
ΑΥΡΙΟΝ
κής πολιτικής καΐ τΌ πραγμα ε/ει σημα¬
σίαν διά τό όθωμανικον Κράτος, διότι'εΐνε
σχεδΌν βέβαιον «τι ή Βουλγαρία δέν θά' έ-'
π τεθή ποτέ έφ' όσον δέν είνε τελείως ήσυ-
χος έν τί) γραμμϊ) τοΰ Δουνάβεως δ'στις
άποτελεΤ ολα τα βαρεία σύνορά της. Άροτ,
δέν θά εύρισκε την έπιθυμητήν ησυχίαν ά·
πόλυτον εάν ή πρός πόλεμον έπιθυμία της
π;οσέκρουε πρός διαθέσεις άμετακλήτως
εΐρηνιχάς έκ μέρους τής ρωμουνικής Κυ·
βερνήσεως. '
— *Η Βαλκανικη
Διά τον λόγον τοΰτον ή Πύλη είνε εΰχα-
ριστημένη καΐ δέν άποκρύπτουσιν έν Κων-
σταντινουπόλει τήνεύχαρίστησιν ταύτην απο
τής επάνοδον τοΰ Μοννήρ πασά. '
— ΤΙ £ηιθνσή<ρ ήγειρε πρόηοαιν υπέρ τής ύγείας τοΰ προαφι- Χοΰς τού Ιδελφοΰ χαΐ φΐίου αΰτοκράΐο- ρος τής ΡωοοΙας Νικόλαον, ο ό-οως ^γε χ&Ις την δνομαστιχήν τού εορτήν. (Τηλ. Πρ.ΆΘ.) ΤΟ ΝΟΙΒΟΣΧΕΔΙΟ1ΠΕΡΙΙΤΡΟΣΟΝΤΟΝ Κατόπιν -.ής χθεσινής ματαιώσεως τής συνεδριάσεως τής έπιτροπής επί τού Νομο¬ σχεδίου περί προσόντων των νπαλλήλων, οί συνελθόντες άνέθηκαν είς τον πρόεδρον τή<·" έπιτροπής κ. Νέγρην νά καταθέση την εντολήν καί νά παρακαλέση την κυβέρνη¬ σιν ν' άναγρίψϊ) το Νομοσχέδιον ώς !χ«ι' είς την Ημερησίαν Διάταξιν. νέ. χθρική στάσις τοΰ πρεο» . .. . ....... είνε άπεΐλητΐκά καΐ έπικΐνϊυνθ'- Ι δτι ό ευρισκόμενος γαλλικος στρατΌς είς την ' ται δτι αδται δέν είνε δυνατόν νά περιορισθοΰν Ι αρίας· 2χι μόνον διετηρήθη ή ιοια καο Ολην _ ο εκάστη «... άνατο- τελώς, ή ενός μέν ·Α_,.
ΒΤΟΣ Ι7ον. Τ— ΡΙΡΑΟΣ Β' ΑΡΙΘ. 465Β
Σ2ΥΙ0ΆΡΡΜΑΙ ΠΡΟΠΛΗΡΛΤΒΔΙ
»
Έν 'ΜλΙύ», ·£χηβία άΰ. 30 Έξάμη,οι Δρ. 15
Έν ιφ Έξωτΐβΐχφ » Φρ. 40 » Φρ. 20
Έν Ρωααίί καί ΠιροΙ* ■ ΡονβΧ. 16 » ΡβνΒ. 7 1)2
ΟίδιμΙα ξγγραψη συνδρο/<τΐτών ν/νεται δνιυ προπΐηρωμή: Τα ]*η &ηΐιοο*ει/ό|/ενα χηρόγραψα δέν έπιόΊρέφοντατ ΑΘΗΝΑΙ, ΓΡΑΦΕΙΛ ΟΛΟΣ ΣΤΑΔΙΟΥ 17 &°ιθ. τηλ. 410 ιδρυτησ ΣΠ. Μ.ΣΙΜΟΪ Παραΰκευΐιΰ Δεκέμβριον (21 Δεκέμβριον 1900) Γ' β,ΧΙδ, δ ΣζΙχοι Ιι*τί 60, Ιν τβ Α' 60 Χϊ ' Χ ί ΣτΙχος δρ. 1.— —«ά διαρχεΊς άγγεΧΙας χαΐ διαφημΙθΜΐς Ιδιαίτεραι συμφωνίαι ^α βνβ βϊνβ «παραδβκτοι (ΤΟΥ ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙΟΝ Ο'1ίϊΎΟΓ·'ίθΟ*ΪΠ χρηματιχά ίμβάομα*α κΐα. ___________ -------- _ . _-----.. „-----. Εφημερίς ,,ΠΑΤΡΙΣ" Αθηναι ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΘΝ.ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΗ Λ,ΛΧΕ,Ρ,ΙτΗΣΙχ*ΡΑΑ^ηί.ΠΑί1« ΗΧθΕΣΙΝΗ ΣΥΖΗΤΗΣΙΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΕΝ ΤΗ ΒΟΥΛΗ ΛΠΟΤΗΝ_ΒΟΥΛΗΝ Ή χθε,σινή σννεδρίασις τής Βουλής η¬ μών, δπως ήρχισε καί δπως ήνοιξεν ή συ¬ ζήτησις, Οά ήτο προωρισμένη νά καταλάβη μίαν έςαίρετον, σελίδα έν τη ίστ-ορί* τοϋ Κο:νοίονλίοο μας, άν μή είς τΌ τέλος έξε- τροχιάζετο κατά τρόπον ύπβνθνμίζοντα την κοινήν παροιμίαν τής άγελάδος, ή όποία μετ» τΌ πέρας τοΰ άυ.ίλγμχτος ίι' ενός λα- χτίσματος ανέτρεψε τΌ άγγεΤον είς το ο¬ ποίον είχεν ένβποτεθτ] ϊλον τΌ γάλα. Έν τούτοις δέν θά παρίλθιο χαΐ δέν «ρέπει νά πβρέλθη άπαρατήρητος καΐ ά- σχολί«στος ή χθεβινή σννεδρίασις, ή άφιε- ρωβίΤσα είς συζήτησιν εξωτερικών ζητημά· των χαΐ κατά την οποίαν τοσβν'τα καί το¬ ιούτον ένδιαφέροντβ ζητήματα έθίχθησαν. Πβρέ Λ σύνηθες τα ΘεωρεΤα χθές ήσαν «λήρη παρ' όλον τον βροχερον καιρόν. ΤΌ όκοΐον άποδεικνύει δτ: ήρχισαν νά σνγκι- «3ν τΌ κοίνον καΐτά έςωτερικά ζητήματα. Πλίΐρεςητο έπίσης χαίτΌ θεωρείον των χυ- ρών, δπως καΐ τΌ διπλωματικόν. Τή» συζήτησιν ήνοιξε πρώτος ό σεμνάς χαΐ άδρος χαΐ χοινοβουλευτικώτατος ές Οΐ- 'ύλου πολιτευτής καί άρχηγος τής ετέρας των μερίδων τής "Αντιπολιτεύσεως χ. Κν- ριβκοΰλης Μαυρομιχάλης. Έν ώ δέ το β£|ΐα τής συζητήσεως ήτο μόνον τβ Κρητι- «νζήτημα, ό χ. Μαυροιν.χάλης ίθιξβ καΐ τβ Ρωμουνιχον χαΐ το Βουλγαρικόν, μο- "'τι τα έπ' αυτών σχετικά Ιγγραφα δέν .. έξωτερικής πολιτική; τής Ελλάδος, τΌ στρατιωτικόν δηλονότι ζή- διότι μόνον διά κατάλληλον στρα- ίργανώσεως, είπεν, ή Ελλάς θά ^ νά λύη ίιπέρ αυτής άπαντα τα πα· Ρϊααιβζόμενα ζητήματα. ΤΌν κ. Κ. Μαυρομιχάλην διεδέχθη είς »βήμα ό πολύπειρος καΐ ε'ιδικΌς είς τα ί'ςωτερικά ζητήματα, ό κ. Στέφ. Δραγού- ό άρχηγΌς των τριτοκομμιτών, ό καΐ ϊροκαλέσας την προκειμένην συζήτησιν διά προηγουμένης επερωτήσεως. Τί είπεν ό κ. Δραγούμης καί κώς έξή- καί τα τρία ταυτα σημεΤα τής έςω- .ής πολιτικής τής.Κνβερνήσεως, καθ1 « χρόνον έσχόλαζεν ή Βονλή, βλέπονν οί αναγνώσται τής }« Πατρίδος» έ» τη οΐκεία :ι τώ» πρακτικών τής Βουλής· Μόνον γενικήν εντύπωσιν τής Βουλής καΐ τοΰ «Κβοαΐηρίον οφείλομεν ώδε νά σημειώσωμεν ή όποία υπήρξεν όμολογονμένως Ιξό- χος ύπΌ πάσαν έποψιν. Ό χ. Δραγούμης χΐριΐνε χθές ομιλών την εντύπωσιν πολι- τικοϋ ανδρΌς διεθνονς περιωπής καί ουχί ^νήβους πολιτικής άγωγής ώς πρός τούς τρόπους τοΰ κοινοδςνλεντικώς όμιλεΤν. Καί *ίρΐ τοΰ Κρητικού καΐ περΐ τοΰ Ρωμοννι- *οδ καΐ περΐ τοΰ Βονλγαρικοΰ ζητήμαΐος * χ· Δραγούμης ωμίλησεν οχι ώς ήγέτης «μματος, άλλ' ώς Έλλην πολιτεντής, ««νειϊώς κάλλιστα τάς έκ των λόγων αύ¬ τοι συνεπείας ώς άφωίΐωμένος έργάτης ίών συμφερόντων τής Πατρίδος τον. Έ- τήησεν έκεΤ δπον Ιπρεχε νά έπαινέση την Κ^ίριησιν καΐ την ήλεγξεν ίπου ενόμισεν αξίαν έλεγχον, άλλά κατά τρόπον ύ- τήν κοινοβονλεντικήν 'εύπρέ- μεγάλων Κοινοβονλίων. ΤΗτο μελε- χαθ' δλα ό 'κ- Δραγούμης μέχρι δν ελαχίστων λεπτομερειών. Αί ό- ίμως ηδύναντο καΐ νά λείψονν διά νά "ϊτβστήσονν τόν λόγον έπαγωγότερον. Π»ρ' όλον έν τούτοις τΌ μειονέκτημα τουτο τΌ όποΤον παρακολονθεΐ ούχι σπανίως τΌν χ. Δραγούμην «γορεύοντα, ή αγόρευσις ή- χούσθη μετά προσοχής καί ήξίώθτ) τής γε- νι^ή< έπιδοχιμασίας άπο μέρους τής Βουλής. Επί τοιούτου έδάφους τόσον καταλλή¬ λως υπο τοΰ κ. Δραγούμη παρασκευασθέν «ί» έβάδισεν ο πρωθνπονργος κ. Γ. θεο- ιό*ης πρός το βήμα,άπΌ τοΰ όποίου έξήρθη £1ί χρίσείς καΐ άναχοινώσεις λίαν ένϊιαφε- Ρ^σας. Λέγομεν ότι Ιζήρϋη κατά την χυ- Ρ!«ν σημασίαν τής λέξεως ό χ. Πρωθυ- «ουργος. Διότι^ εθιξε καΐ τα τρία έςωτερικά μετά χΐρινοίας καί προσοχής,έν- . ής νπ)ί τοΰ άξιώματος ύπΌ τοΰ δ¬ ιον περιδάλλεται, άλλά καΐ μετά θάρ- "ί πολιτικοΰ άντβξίθν πρός |τάς παραδο- °*ις καί την φιλοτιμίαν τοΰ έλληνικοΰ λαοΰ ου προίσταται ώς χνίδρνήτης. Δέν έχομεν **μμίαν αμφιβολίαν ότι αί δηλώσεις τον κ. Πρωθυπουργόν, αί αναφέρομεν»; ιδίως είς *ό ΜακεδονικΌν ζήτημ» χαΐ αίτινες τηλε¬ γραφικώς διεβιβάσθησαν χθές την νύκτα *!ς το ΐςωτερικον, θά προξενήσονν αγαθήν *4Ϊ παρήγορον εντύπωσιν είς άπαν το Ιςω Ελληνικόν καΐ τους φίλονς. Όλην ο'μωί αύτην την ωραίαν εντύπω¬ σιν ήλθε διά νά την μιιώση είς το τε'λος ή συνήθης ύπερέντασις των νεΰρων τοΰ κ. Δ. Ράλλη. Νομίζει κανεΐς ότι κατόπιν των Ζεφύρων, οί όποΤοι Ιπνεον μέχρι τής στιγ- μής «χείνης,'ένέοκηψέ διά μι5ς ή θ υ ε λ- λ α, το μόνον χαρακτήριζον γνώρΐσ,^,α τοΰ άλλως καλοΰ χάγαθοϊί κβτά βάθος κ. Δ. Ράλλη, καί τ.ο μόνον μέσον, διά τοΐ> όποιου
νομίζει ότι δύναται νά τρέψη είς άτακτον
φυγήν τοθς άντιπάλους αΰτοΰ, |άλλά καΐ
ΐ μόνος λόγος διά τον όποΤον ούχι σπανίως
προτροπάϊην τον έγκαταλείπουν κατ! οί φί-
λοι τού Ι
δ»
Όμολογητέον δμως ό'τι ό κ. Δ. Ράλλη;
υπήρξε συνβπής πρΌς εαυτόν, ώς γνήσιος
γόνος το5 «ύμεΓαβολου Άττικοΰ ορίζοντος.
Πέρυσι λ. χ., καθ* όσον ενθυμούμεθα καΐ
δυνάμεθα νά το βεβαιώσωμεν έξ ιδίας αν¬
τιλήψεως, ό κ. Δ. Ράλλης ήτο άδιαλλα-
χτος πολέμιος τής έν Κρήτη Πολιτείας
τοΰ Πρίγκηπος ΓεωργΓου, είς την ενέρ¬
γειαν τοΰ όποίου άπ-:διδε τότε καΐ την έκ
τής Άρχής πτώσί,ν τοι». Καπέλλα πολλά
καΐ άνεκδιήγητα έφθέγγετο τό*ε δ ανήρ !
Εφέτος ό κ. Ράλλης παρουσιάσθη χθές ο
μόνος ΰποστηριχτής των δικαίων τοΰ τέως
'ΑρμοσϊοΟ τής Κρήτης. Πίρυιι παρ' ο¬
λίγον άντιδβσιλικος, εφέτος λίαν φιλοδα-
σιλκός 1
Παρ' ολίγον μάλιστα ν* τον ακούσωμεν
χθές καΐ συνήγορον φιλίας μετά των Ρω-
μούνων, ό μετά τιΐν οποίων συμβιβασμός ε¬
κρίθη καΐ υπο τοΰ κ. Δραγούμη καί υπο τοΰ
Χ. θεοτόκη ώς σχεδον άδίνατος. "Ολίγον
ίλειψε ν' ακούσωμεν χαΐ τουτο άπο των
χειλέων τοΰ κ. Ράλλη.
5ΐς το τίλος, της οποίας την αηδίαν
μασαν ανευ λόγου, 8σοι προηγουμένως εί¬
χον λάδει τόσα τερπνά όρεκτικά !
ν Έν τούτοις δέν εμειώθη ή σημασία των
δηλώσνων τοΰ κ. Πρωθυπουργοΰ επί τής
έξωτεριχής ημών πολιτικής, περΐ τής ο¬
ποίας δυνάμεθα, κατόπιν ,τών λεχθέντων,
νά είμεθα πολύ ήσυχοι, εφ' όσον μέ τούς
λόγους τοΰ κ. Γ. Θεοτόκη συμδαδίζουν καΐ
τα πράγματα, ή περΐ των οποίων πίστις
κταται ατυχώς κατά την πειραματικήν μέ¬
θοδον τοΰ Αποστόλου θωμά !
ΒΝΤΥΠΛΒΒΙΣ3
ΑΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΙ
Ό ί,κατΛυ-μυριοϋχοςκ. Κάρνεζη, δστις
άποσυρθεΐς των εργασιών έπαγγέλλεται
τόν φιλάνθρωπον, τόν φτλόσοφον καΛ
τδν διδάόκαλον τής κοινωνίας,συνέπεσε
νά διατυπώση έν σχέσει μί; τάς μεγά¬
λας κληρονομίας τιχν γνώμην, την ο¬
ποίαν ό υποφαινόμενος πρό μηνών διε¬
τύπωσεν επί τκΧ ε1δή(σει. ότι ό κ. Ύ-
πονργός των ΟΙκονομακών σκέπτεται νά
φορολογηση τάς ■κ'ληρονομίας. Άν ύ-
πηρχε καϊ είς την Έλλάδα Νόμος περί
πνευματικής ίδιοκτηαίας θά έσκεπτό-
μην νά έγείρω άγωγην κατά τοϋ κ.
Κάρνεζη διά τόν σφετβρισμόν αυτόν τού
προιόντος της φατάς ούσ"ίας τού έγκε-
φάλου μόν. Έπειδη δμως τοιούτος νό¬
μος δεν ύπάρχει. άρκοϋμαι είς τίιν Ικα¬
νοποίησιν έκ της Ιδέας δτι ευρέθη κάτι,
τό οποίον νά μοϋ σφετερισθ^ί ό ύπβρε-
κατομμυριοΰχος, μετά τοϋ Οποίον δέν
εΐχα δλθη είς γνωριμίαν.
Ό κ. Κάρνεζη εξέφρασαν επί πλέον
την γνώμην, δτι τό ήμισυ τουλάχιστον
τής περιουσίας των άποθνησκόντων
πρέπει νά πβριέρχετατ είς τό Κράτος,
τοΰ όποίου είνε πολίται. Είς την γνώ¬
μην τού δμως ταύτην δέν θά εύρη πολ-
λθυς συμφώνους. Τα Κρήτα δχουν φρον-
τίσει ηδη νά κρατοθν τό ποσοστόν των
έκ πάσης περιουσίας κατά την διάρ¬
κειαν τοϋ σχηματισμόν αυτής. Τό
χρημα είτε κυκλοφορούν είτε συγκεν-
τρουμενον είςΐεν ταμείον διέρχεται διά
πολλών διυλιστηρίων τοϋ Κράτους, είς
τα όποΐα άφίνει αρκετόν μέρος. "Επειτα
ποίος ό σκοπός της όυγκεντρώσεως είς
£ν Κράτος των περιουΰιών των πολι-
των τού, δταν δέν ύπάρχει ό τρόπος
της αποδόσεως τοϋ χρηματος πάλιν είς
τους πολίτας. Τό κακόν, τό οποίον ευ¬
ρίσκουν οί κοινωνιολόγοι είς την συγ¬
κέντρωσιν τού χρήματος είς ολί^ ^λ χεί¬
ρας ογκούται δταν δεχθώμεν τό Κράτος
μόνον συγκεντρώνον είς τα Ταμεΐά τού
πδσαν περιουσίαν.
Είς τό ζητημα αύτό. νομίζω, την καλ¬
λιτέραν μέχρι τούδε γνώμην δχει δώσει
ό Άμερικανός Οΰίλς, δσης έμελέτησε
τούτο έν σχέβει μέ τόν ελεύθερον γάμον,
τού όποίου είνε ύπέρμαχος. Θέλει τό
Κράτος άναλαμδάνον τίιν ανατροφήν
των τέκνων αμα τ^ γεννήσει των, δε-
δομένου δτι ό θεΰμός τοϋ ελεύθερον γά-
μου προυποθέτεχ άρνησιν υποχρεώσεων
ώς πρός τα τέκνα. ΑΙ περιουσίαι πάν¬
των των πολιτών μετά τόν θάνατόν των
περιέρχονται είς τό Κράτος, άλλά διά
ν' άποτκλέοΌυν κεφάλαιον άνιϊκον έξ
σου βΐς πάντα τα υπό τοϋ Κράτους
άνατοεφόμενα παιδία, τα όποΐα, μόλις
ΰυμπληρώσουν τό 18ον £τος τής Λλι-
χίας των, άφίνονται ελευθέρα είς τόν
άγώνα της ζωης μέ έφόδιον" τό άναλο-
γοϋν είς έκαυτον έκ των χρηιιάτων, τα
όποΐα τό Κράτος εΐύι,πραξεν έκ κληρο-
νόμων. Τοιουτοτρόπως Α διανου.τΐ τού
χρΛματος γίνεται 4κρι6οδικαία και έκα¬
στος δ,νθρωπος έξερχόμενος είς την κοι¬
νωνίαν ιίχει τα αύτά μέ τούς συναγωνι-
στάς τού έφόδια.
Τό σχέδιον αύτό δχει βεβαίως τόν χρω-
ματισμόν ούτοπίας. Άλλά μήπως αί
ούτοπία,ι δέν ευρίσκουν πολλάκις εφαρ¬
μογήν είς την ζωήν ,
ΕΠΙΚΑΙΡΑ
ΗΜΕΤΑΖΚΕΥΗ
Ή πλειοψηφια της 'Επιτρο-
πης πρός μελέτην διά την μετα-
σκευην των &ωρηχτών απεφάνθη
υπέρ της δαπάνης 7 1)2 έχατομ*
μυρίων διά τδν έξοπλισμον αντών
καί την εν γένει ανανέωσιν τοϋ ύ-
λιχοϋ των, προσθέσασα, ώς λέγε-
ται, ότι διά τής δαπάνης ταύτης τα
ΰωρηχτάμας θά γίνουν Ισόμαχα
των νέων τουρκικών τοιούτων.
Επί τοΰ ζητήματος τούτου έγρά-
ψαμεν έπανειλημμένως. Άνεφέρα-
μέν πρδς τούτοις ααψή γνωμοδότη¬
σιν τον Αγγλικόν Ναυαρχείου, άπεφάσ/ίε την αποστολήν τοΰ Μοννήρ πασ-
κα&' #ν τα μενάλα πολειιικά ακάφη «2 εϊο/Βουκουρέστιον, «τις ώς εφάνη έκ
καϋ·* ί)ν τα μεγάλα πολεμικά οκάφη
ιε,ΐά#ά£θδον όχταετίας μέν περι-
;τίας δέ μεταβάλλονται είς αχρη-
ατον υλικόν.
Κατόπιν τούτου, νομίζομεν δτι
σοβαρωτέρα πρέπει νά γίνβ σκέψις
πριν ι) άποφασισ&ϊ} δαπάνη τόσον
μεγάλη δι εργασίαν, ήτις είνε Γσως
περιττή. Με ποσόν 7 1)2 έχατομ-
μυρίων δ στόλος μας δύναται νά έξ-
οικονομήαη άλλας μεγαλειτέρας α¬
νάγκας τον, των οποίων ή πλήρω-
σις άναγκαστικώς ■&' άναβλη&ϊ) έπ'
άόριστον, χωρΐς νά εΐμβΰα καί βε¬
βαιοί δτι θα εχωμεν άξιόμαχα θω-
ρηκτά.
Πουφ Ι
Δέν μας ίχρειάδη καβόλοο μαντΐκή
δύναμις διά νά γράψωμεν άπΌ ημερών δτι
το νομοσχέδιον περΐ προσόντων των ΰπαλ-
λήλων Θά κατέληγεν είς έ'να πούφ. Καί τα
πράγματα δέν μας διέψευσεν. Ή έπιτροπή
έπανειλημμένως κληθεΐσα είς συνεδρίασιν
διάνά>άον) γνώσιν των τροποποιήσεων,
ά'ς έμελέτησαν οί είσηγηταΐ, δέν *-ροσήλθε,
καΐ οί τεσσαρες έκ των αποτελούντων αυτήν
συναντηθέντες απεφάσισαν νά καταθέσουν
την εντολήν των, ήν ανέλαβον πβρά τής
Βουλής.
Τό νομοσχέδιον έν τούτοις, ώς Ιχεΐ, είνε
ώς νά μή είνε. "Εχει ανάγκην μεταβολής
όίρίην, πολλών τροποποιήσεων καΐ πολ¬
λών προσθηκών διά ν' αποκτήση κάποιαν
σοβαράτητα έν τω συνόλω τού.
Τί θά κάμη τώρα ή Βουλή είνε άγνω»
στον. Πάντως τίποτε καλόν δέν θά προέλθη
οΰτε διά τούς δπαλλήλους, οϊίτε διά την υ¬
πηρεσίαν.
ΟΙ ΤΑΡΤΟΥΦΟΙ
Χαριτωμένη και ύπιρτβρτουβΐκή' ή
διαφήμισις παρά ιηί βοολγαρικήί Κυβερνή¬
σεως π&ρΐ Νόμων δήθιν, τοΰς οποίους θά θε·
ίη κατά των λαϊκών έξεγίρσεων κοιΐ των
βαρβαροτήτων των ά,ναλογων μέ τάς τελευ¬
ταίας άνθελληνικάί.
Αί Δυνάμεις θά συγκινηθοΰν καΐ πάλιν άπό
την δρμήν, την οποίαι δεικνύει ή Βουλγαρία
πρός την πρόοδον ^και τόν πολιτισμόν και
χίποιο; καγχιλάριος θά ευρεθτ] διά νά πλέςγι
τον πανηγυρικόν της.
"II
βουλγαρική Κυβέρνησις είνε πράγματι
έπινοητικωτάτη, Κάμνει νομους κατά των
βκρβαροτήτων καϊ των καταιτατήσεων ξένη< περιουσίας τώρα, ποΰ δεν εμιινε πλέον τί- ποτε ελληνικόν έν τΐ^ ΊΙγβιχονίοί, χωρΐς νά καταπατηθ^. Ι Πρώτης τάξεως τροιτολογίαν υπέβαλεν είς την Βουλήν έν σχέσει μέ τΌ τελωνεια¬ κόν δασμολόγιον ό διαπρεπής έκ Πατρών βονλευτής κ. Γούναρης προτείνας την σύ¬ στασιν επιτροπής πρός μελέτην τής γενι κης αναθεωρήσεως τοΰ δασμολογιον, Ή έπιτροπή αίίτη προδαίνονσα είς την όσον ενεστιν έμπεριστατωμένην μελέτην δλων των κλάδων τής έγχωρίου παραγω- γής ιδία τής βιομηχανίας και των συνθηκών αυτής θά συλλέξη το άναγκαΤον υλικόν πρός μόρφωσιν των ένδεικνυομένων σνμπερασμά- των καί θά νποδείςη την έν άρμονία πρός νομων Δεν ύπάρχει ουδένα όμφιβολία ότι ή τροπολογία αυτή τοΰ έκ Πατρών διαπρε- πθΰς πολιτεντον θά τύχη τής έγΧρί(,ίως σύσσωμον τής Βονλής καθ" όσον διά ταύ¬ της θερατεύονται ό'λα τα κακά τα όποΤα ανακύπτωσιν εκάστοτε έκ τής λειτουργίας τον μεταδαλλομένον νομοσνεδίου Ο ΜΟΥΝΗΡ 1ΤΑΣΣΑΣ ΕΙΣ ΤΟ ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙΟΝ ΡΩΜ0ΥΝ0ΤΟΥΡ]ΟΚΗ_ ΡΣΕΓΓ/ΙΙΣ Ό έν Κωνσταντινουπόλει άνταποκρι- τής τής Βελγικής άνεξαρτησίας' έπιστέλ- λει τα εξής ένδιαφέροντα : «Ή αποστόλη τοΰ Μουνήρ πασσ? είς Βουκουρέστιον είνε συνεπεία των φιλικω- τάτων διαβεβαιώσεων ά'ς ή όθωμανική Κυ¬ βέρνησις έλαβεν εσχάτως καρά των κυ¬ ρίων Στούρτζα, πρώην προέδρου τής Ρω- μουνικ<|ς κυβερνήσεως τοΰ κόμματος των φιλελίϋθ='ρων, καΐ Καλενδέρου διευθυντοΰ των κττιμάτων έν Ρωμουνία. Των διαδε- βαιώσεων τούτων θεωρηθεισών πρός στιγ¬ μήν ώς θυρών άνοιγεισών παρά τη Τουρ- κία πρός επίτευξιν σταθεράς πολιτικής συνεννοήσεως, ό Σουλτάνος συμφωνών ώς πρΌς τουτο μετά τοΰ μεγάλον» Βεζύρου Φε- ρίτ-πασσϊ, όστις είνε κεκηρυγμένος υπέρ στενής τρορκορρωμουνικής συνεννοήσεως, σα ειο/Βουκουρέστιον, ήτις ώς τοΰ>«ερΙ την παρουσίαν τον έν* τ
εφάνη
πρωτευ
— Ή ίντολίι τοθ Μοννΐιρ
Ό έν Παρισίοις όθωμανΌς πρεσί1 ευτής,
όστις πρό τίνων μηνών εγένετο ένθουσιω-
δώς δεκτος παρά τοΰ ΰπουργείου Κάντα-
κουζηνοΰ-Λαχωβάρη, ήτο έπιφορτισμένος,
ώς βεόαιοΰται, ν' αναγνωρίση τα φιλικά |
α'.σθήματα,τά έκφρασθέντα υπο τ6ΰ Στούρ-'
τζα, όστις, καίπερ άρχηγος ο'ΐν σήμερον
τοΰ φιλελεύθερον κόμματος έν τϊ| Άντιπο-
λιτεύσει, ωμίλει έν ονόματι τής Ρωμοι»-
νίας. Ήτο έπίσης έπιφορτισμένος νά δώση
απάντησιν καΐ, κατα τα λεγόμεν'α άπΌ τής
παρελθούσης Παρασκευής, 24 Νοεμ£ρίου,
ημέρας τής έπανίδου τού έκ Βοίικονρεστίον
έ;επλήρωσεν αρίστα το ίργον τού. 'β ο-
θωμανιχή Κυβέρνησις Ιχει ήδη την πεποί¬
θησιν ότι ουδέποτε ή Ρωμουνία θά ένωθτ,
μετά των έχθρών τής Τουρκίας χαί £τι
τουναντίον μάλιστα θά έξασκήσν;, πίεσιν
μ«τά το μάλλον ή ήττον φιλικήν έπ' έκεί-
νων οίτινες θά έδείκνυον έπιθετιχάς διαθέ-
σεις, Ίνα τούς αναγκάση νά μή ταράττωσι
την ειρήνην. Έν άλλαις λέξεσιν, ήλθον
είς τελείαν συνεννόησιν χεοϊ τής βαλκανι-
ΑΥΡΙΟΝ
κής πολιτικής καΐ τΌ πραγμα ε/ει σημα¬
σίαν διά τό όθωμανικον Κράτος, διότι'εΐνε
σχεδΌν βέβαιον «τι ή Βουλγαρία δέν θά' έ-'
π τεθή ποτέ έφ' όσον δέν είνε τελείως ήσυ-
χος έν τί) γραμμϊ) τοΰ Δουνάβεως δ'στις
άποτελεΤ ολα τα βαρεία σύνορά της. Άροτ,
δέν θά εύρισκε την έπιθυμητήν ησυχίαν ά·
πόλυτον εάν ή πρός πόλεμον έπιθυμία της
π;οσέκρουε πρός διαθέσεις άμετακλήτως
εΐρηνιχάς έκ μέρους τής ρωμουνικής Κυ·
βερνήσεως. '
— *Η Βαλκανικη
Διά τον λόγον τοΰτον ή Πύλη είνε εΰχα-
ριστημένη καΐ δέν άποκρύπτουσιν έν Κων-
σταντινουπόλει τήνεύχαρίστησιν ταύτην απο
τής επάνοδον τοΰ Μοννήρ πασά. '
— ΤΙ £ηιθνσή<ρ ήγειρε πρόηοαιν υπέρ τής ύγείας τοΰ προαφι- Χοΰς τού Ιδελφοΰ χαΐ φΐίου αΰτοκράΐο- ρος τής ΡωοοΙας Νικόλαον, ο ό-οως ^γε χ&Ις την δνομαστιχήν τού εορτήν. (Τηλ. Πρ.ΆΘ.) ΤΟ ΝΟΙΒΟΣΧΕΔΙΟ1ΠΕΡΙΙΤΡΟΣΟΝΤΟΝ Κατόπιν -.ής χθεσινής ματαιώσεως τής συνεδριάσεως τής έπιτροπής επί τού Νομο¬ σχεδίου περί προσόντων των νπαλλήλων, οί συνελθόντες άνέθηκαν είς τον πρόεδρον τή<·" έπιτροπής κ. Νέγρην νά καταθέση την εντολήν καί νά παρακαλέση την κυβέρνη¬ σιν ν' άναγρίψϊ) το Νομοσχέδιον ώς !χ«ι' είς την Ημερησίαν Διάταξιν. νέ. χθρική στάσις τοΰ πρεο» . .. . ....... είνε άπεΐλητΐκά καΐ έπικΐνϊυνθ'- Ι δτι ό ευρισκόμενος γαλλικος στρατΌς είς την ' ται δτι αδται δέν είνε δυνατόν νά περιορισθοΰν Ι αρίας· 2χι μόνον διετηρήθη ή ιοια καο Ολην _ ο εκάστη «... άνατο- τελώς, ή ενός μέν ·Α_,.
άεκιμβρΐον 1906
ρ^ρ^··
Η ΒΟΥΛΗ
Η ΧΘΈΣΙΝΗ ΜΑΚΡΑ ΣΤΖΗΤΗΣΙΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ
ΟΙ ΑΟΓΟ: ΤΩΝ κ.κ.
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ
ΔΗΔΟΣΕΙΣ ΤΟΥ *· ΠΡΟΘΓΠΟΓΡΓΟΓ
!> την αϊγίδ α τθΰέπιτρέπουσι περί τούτω -ν αμφιβολίαν. Τοιαύ
είρήνης. Έν 1$ ""Ι ίτ0 *> °*σί5 ^ Ελλάδος άπέναντΐ τήι
Την 5 ακριβώς πιρατοΰταΐ ή άνάγνωσΐς τοΰ
καταλόγου καί ή Βουλή ευρίσκεται έν άπαρ-
τία παρόντων 110 βουλευτών.
Άναγινώσκονται καί έπιχυροΰνταΐ τα πρα-
χτικά -τής προηγουμένης συνεδριάσεως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ. Αποφάσει Ιϊής Βοολήί άρ¬
χεται ή συζήτησις επί τοΰ Κρητικού ζητή-
νης, το οποίον ετέθη ΰχό
κραταιού βασιλέως τής
συμβουλίω τούτω ένόμισε λέγει δ'τι πρέπει
νά διατυπώση τα ϊικαιώματα τα ό«Τα έχο¬
μεν ώς μή αποκατασταθείς λαός.
Κατά την περιοδείαν μοί» εκείνην δποι»
η συζήτησις ίπΐ τοϋ Κρητΐχοΰ ζητή-· "■">·" ..,»...,.«—»,,—.---..■,.-·.--
καί πρώτος Ιχει τόν λόγον δ βουλευ- | συνήντησα καί συνωμίλησα^ προς^ πθλλθυς
'ιτύλου κ. Κ. Μαυρομΐχάλης. ι μεγάλους άνδρας, πάντες οΰτοι ειλικρινώς
τής Ο'ιτύ
Ο ΛΟΓΟ32
Τ0Ϊ* Κ- ΜΑΤΡΟΜΙΧΑΑΗ
Ό χ. ΜΑΤΡΟΜΙΧΑΛΗΣ ερχόμενος
ΐθΰ λόγου τού λέγει δ'τι είνε ύποχρεωμένος
νά ομιλήση περί των εξωτερικών ζητημά¬
των τής Χώρας έν σχέσει πρός τα ίσωτε-
βικά ταύτης πράγμχτα. ΑΊ δέ επερω¬
τήσεως τθϋ κ. έξ Άττικής ποτιτβυτοθ έχου¬
σιν ώς συνέχειαν συμπεράσματβ.
Προχωρών δ κ. Μαυρομιχάλης "καί εί-
σερχόμενος είς την εξέτασιν τοϋ Κρητικού"
ζητήματος λέγει ότι ή λύσις ήτις εδόθη
υπο· τοϋ Βασιλέως καί τδν Δυνάυεων τί)
ουναινέσει των Δυνάμεων ήτο έπωφελής είς
το Έθνος. Τουτο άλλως τε άποίεικνύεται
%α έχ τδν τελευταίων λόγων τοΰ υπουρ»
γοδ τδν Έξωτερικδν τη*ς Ιταλίας κ. Τιτ-
τόνι.Τουτο άποϊεικνύει ή αποστόλη κρατί-
στου πολίτου καί πολιτευτοΰ Έλληνος ώς
σρμβστοθ τή*ς Ελληνικάς νήσου χαΐ ή ό»
μοί α αποστόλη Έλλήνων αξιωματικών ώς
επί κεφαλής τής χωροφυλακην.
Όσον άφορα την έξωτερικήν πολιτικήν
-αρατηρεΤ έπίσης δ'τι έκεΤνα τα δποΤα ϊιε-
πράχθησαν έν 'Δνατολικ-ή {Ρωμτλία και δή
έν Αγχιάλω άνβιρουσι πασάν ιδέαν διε-
θνους συμδολοίαυ, απέναντι δέ τού" τοιούτου
δέν άμφΐδάλλειστί ή Κυβέρνησις διεμαρτυ¬
ρήθη.
Άλλά, λέγει, διά τδν διαμαρτυριδν
■τούτων τί έπέτυχεν ; Έγώ πιστεύω δ'τι ο¬
λίγα πράγματα επέτυχε, διά νά μή είπω
ουδέν. Διατί ; Τουτο έν προκειμένω θά έ-
ξετάσω.
Έξακολουθδν δ κ. Μαυρομιχάλης ομι¬
λεί* περί τοϋ διεθνοϋς Συνεδριον ττ}ς είρή·
μοί εΙπ:ν, 6τι αναγνωρίζουσι τα δίκαια η¬
μών, τα όποΐα ο'μως, Γνα εμπραγμάτως γί¬
νουν δεκτά πρέπει νά όργανώσωμεν στρα¬
τόν, καί έφ* δ'σον τουτο δέν πράττομεν ή
φωνή ημών θά είνε άσθενής καί τα δίκαια
ημών θά παροραθώσιν.
Ιδού τα πορΕσμα τής τοιαύτης μελέτης.
ΠρΔτονμέλημα ημών πρέπει νά είνε ή στρα-
τιωτική οργάνωσις τής χώρας έστω καί διά
δανείον άκόμη, ή δι παραγγελία των ο πλώ ν
Μάνλιχερ-Σνάουερ καί ή χατασχευή των
4 άντιτορπιλλιχών είνε ή πρώτη βάσις τή;
τοιαύτης παρασκευήν. 'Αλλά παραλλή¬
λως πρός τάς μεγάλας προμηθείας πρέπει
νά φροντίσωμεν ταυτοχρόνως καί περί στρα¬
τιωτικάς οργανώσεως. "Οφείλομεν λοιπόν
συντόμως νά όργανώσωμεν το Κράτος η¬
μών δημιουργοθντες στρατόν καί έφεδρείας,
έν άνάγκη δέ ήθέλομεν παραδεχθή τάςγνώ-
μας τοϋ διακεκριμένου έχ Τυρνάδου βου¬
λευτού", έλαττοΰντες την θητείαν, Γνα ούτω
κατορθωθή μεγαλειτέρα προσέλευσις κλη¬
ρωτών υπο τα ο'πλα.
Καί αφοΰ έξητάσαμεν τα έξωτερικά ημών
πράγματα άς έλθωμεν είς τα έσωτεριχά.
Ημείς, βεβαίως ουδέποτε είμεθα όπαδοΐ
των πομπωδών προγραμμάτων. "Εχομεν α¬
νάγκην νομοθετικής εργασίας σοβαράς καί
μεμελετημένης. 'Πθελομεν μάλιστα ίπι-
διώξει την έπιστημονικωτέραν διαρρύθμισιν
των έσωτερικών πραγμάτων. Έχομεν α¬
νάγκην τής διαρρυθμίσεως τής υπηρεσίας
τθΰ υπουργείον των Οΐκονομικών, Ίνα μή
ευρισκόμεθα προ των τεχνασμάτων των ί-
σοζυγίων καί των περισσευμάτων.
Έχομεν ανάγκην διοικήσεως χρηστής,
έ*ν θέλωμεν νά καταστήσωμεν τηνΈλλάδα
άνταξίαν τής μεγάλης «αυτής άποστολής.
ι (Χειροκροτήματα).
λόγον.
ΣΤ. ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ; Δέν
ανακοίνωσιν τίνα ό χ. Πρόεδρος τής Κυ6ιρ
νήσεως ;
Γ. ΘΕΟΤΟΚΗΣ. "Οχι. ' Έΐίΐγυλάσσομαΐ
ν* άπαντήσω.
Σ. ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ. Έν ι
^. ΜΐαιυιΐϋΐΐΛ έμ τη επερώτησε ι ήν
υπέβαλον είς την Βουλήν πρό ίκ«νών ηδη η¬
μερών συνηνοΰτο θέματα τρί* ή τέσσαρα ίψ'
ών έζητεϊτο απάντησις παρά τής Κυβερνή-
βεως. ΣύνΒεσμος !διος μ,εταξΰ πάντων των
θεμάτων τούτων δέν «αίνεται δτι ύπήρχε κκί
6ά ήτο ϊσως άδικαιολόγητον τ« θέμα τό Κιιη*
ιικόν νά είσαχθή ενταύθα διά τής αΰτ**· ΐ»«-
ρωτήσεως μετά των άλλων θεμάτΜν,
έπλάττετο χοΐνός (.εσμός έκ τής οιω
*«*. /όγω όρθ^νσΰνης χαί λόγω σθένου; έν
ι ρ θελή"σε« ΚΐΛ λόγω δεξιότητος έν τή &ΐα£εΐ·
ρ σει^ Ις ών εγγράφων εχομεν καΐ έ£ ϊσων ϊ-
ζ»θεν ήδυνήθημεν νά γνωρίσωμεν, οφείλομεν
άίναντιρρήτως ν* αποτείνωμεν έγκρισιν είς την
Κυβέρνησιν διά τόν τρόπον, μεθ' οί διεξήγανε
■Λ ζήτημα έπιτυχονσα την «Ισ(*ν ΧιΐΊιν, ην
πάντες γνωρίζομεν* Έν τώ είδιχω τούτω θε
δέν
σιωπης
_, - , - ι— · — --ι, σ
Κυβερνήσεως και της παρ«λε£ψιως ^ [.
νακοινωσ,ως δια Βασιλτκοί ΔιατάΤ14.ατος πρός
την Βουλήν Πάντα ταυτα * «ίέ "
την Βουλήν.
τοιαΰτα ώστι
χοινωνία τοδ
9 · .ί .*
V
' Γ"·-·· · ·ι<» υΗνΛης. εΐτ. κρός αναγγελίαν, επίσημον καί πανηγυρι¬ κήν τετελεσμένης λύσεως, είτε πρός χην πληροφοριών, βεβ«άσεων, «Λκρίνοντο πρός την Τϊροσδοκίαν μονην τοΰ Έ&ν«κ. Ό χ. «ερνήσεως κ«τί9ηχ1ν 4νΜ—, ^ η^ ή χί βρβΛύτητα μάλιστα, έ'νεχκ τον υπουργόν των ματι ϊΐερΐ ου νά μνημονεύσωμεν καί Πρ9' συνήθως έν τοιούτοι* ζητή- , - -.- ■ - -·. "■•1*1 (ΐασι δέν γίνιται ο3τι —4ΊΗ νά γίνβται λί- γος όρε(λ·(*Ο ν)1> μνημονεύ«ωμεν τή; ο?ά-
Βασιλέως Γιωργίου, £ ύ
ω 34
γος
σιω< *ρος την γνώμην των £!»υ.4ούΧων Αύτοΰ έ- γνώρΐσεν έγχ«(ε*τζ Κατά την ίκρηξιν τής οιι- νοτατης κ^ίβεως, Αύτός άοχηγός τής Βασιλι¬ κή Οικογενείας νά υποτάξη τό αίΌΡηρα α'ίτ'οΰ ίό πρός τόν Υϊόν είς τ^ς οπαΫοοεύσεΐί των έθνιχών άξιώ****·» καί Στέμμειτν; καί των ίίναγοριύσεις των οϋτω ώς αρμον'α —" 'Υπουργών έ1 τοϋ ή καί τινας ημέρας, διά λόγους βεβκΐω; ίχοντας ί>
ζίαν, καθόσον ΰπέδειξιν, ενόμισεν δτι δέν έπβ-
τρέπί.το ήρτημένη; οίσης της όπβτίσίω;, Α
καταθέσ7) τα ϊγγραφα επί της Ρωμοονικτ,; 6
—..αί-------*......
-^θέσεως εχομεν τό παράπονον δτι δέν άπίν
•τησε, και ,„, φό6ος δτι έχ. ^ ^
«ν εχομεν ωρισμένον κύκλον περιορίζοντα ή
«Μβουλίας των 4·Λο»τώντων, έ?' ώ νομίζω
' «* . —·ί-»·«οντων, ε» ώ νομ,ίζω
■τι ϊδει νά «ποτελή ίηά.^, είς τάς πλη
^,θρίας τ«ς δοβ.ί~ς 6πό τής Κυβερνήσεως",
θίλω προχωρήσέι είς την συζή-
ρς
Ούχ ήττον
·~σιν έχθέτων
ματων τούτονν ήν
όσας εί δ
ρχ ή
ενός εκάστου των ζητη
Ιχω γνώμην καί προκαλών
λέ εί ύ
μ ονν ήν Ιχω γνώμην καί προκαλών
όσας είνε δυνατόν ■>« προκαλέσω επί τοιούτων
6εμα.τ'α>ν άπαντήσιις
1 απανιήσεις.
·— Τ6 Κρητικόν ζήτημα
"Αν ■
ν είς το Βουλγαρικόν καί τδ Ρωμοννιχόν
Λ τό ερχόμενον ενταύθα ηδυνάμεθα νά
ώσωμεν ήνωμένην την συζή θ*
ρχμ ηάμεθα νά
άφιε^ιώσωμεν ήνωμένην την συζήτησιν, καθ*
ίίβν όπισθεν αύτοΰ κίΐται τό ζήτημα, 5περ
ίδωκεν αφορμήν είς γένεσιν άλλων ζητημάτων,
τό Κρητικόν, ώς είπον, δέν ΰπάρχει & αΰ-
τος σύνδεσμο.
«τε ότε
εσμος, χαΐ πρέιτίΐ νά προσέχωμεν, ώ-
ομιλούμεν περί αυτού νά μή συνΒυά-
ζωμεν τα τής υποθέσεως τής Κρητιχής πρό;
τάς άλλας ϋποθίσεις, μεθ' ών άληθώς|ύπό την
■Έλληνικήνεποψιν ουδεμίαν εχει σχέσιν. Άλ-
λ« γεγονο,, οποίον ή λύσις τοΰ Κρητικού
ζητήματος, είπον, ηδη, $τι ΙΊτρβπί νά «ίνε
ίνηγγελμένον είς την Βουλήν, καί τοιαύτιης
άναγγελίας μή γβνομένης εγκαίρως, είδομεν
τό παράδοζον τουτο, δτι έψηΐρίσαμιν νόμον
~ιρΙ άποστολήί άξιωματιΐαΐν ι'ις την Κρήτην,
άνιυ οΰδεμΐας έξηγήσεως τοΰ λόγου δι' ίν
η
δι' ίν
ή ξμΐΐν ιις την Κ
ιυ οΰδεμΐας έξηγήσεως τοΰ λόγου, ί
τουτο έμελλε νά πραχθ^. Ή άλληλουχία των
άπο διετίας συμβαινίνίων εί; την Κρήτην, έν
•ηί γεννηθβίβν) έκιϊ έκτάκτω περΐπλοκ^ χα-
θίστα πρόδηλον, 6*τι έμελλε νά προσκρούσωμεν
είς κρίσιν, δι' η; τα άπο'ίελέβματα πάντε;
άνηβυχοΰμΐν. Βύτυχώς καθ' ήν ώραν ακριβώς
πρθΐχροΰομεν είς το «διέξοδον, ό-ριίλομιν νά
Ομολογήσωμεν ημάς ,*ΰτρ/εί<, ίίτι ή Κυ6έρ- νη?ις ή διέπουσα τα δημόαια σήμερον ήρθη τί; τ6 ίίψος τής άνατιβίΐμένης αύτ^ έντολής, δυνατοΰ επίτευξις μιτα- ... .,, καταστάσεως έν Κρήτη, ήτις βεβαίως αποτελεί μέγα βήμα πρός τόν σκοπόν τόν Φι¬ λικόν, 8ν πάντες ήμεί<; π·>βδριίν χίχΐ έπιδΐιί)·
κομεν. Έπιτεύ^ί^ πϊνηγυριχή άναγνώρισις
τον άδι«~έ»ϊου Κρήτης χάί Ελλάδος, «νε-
γν*»ρ(σ*)η ο σόνδεσμος τής 'Βλλάοος μετά τής
Κρήτης 'χα*ά τρόπον θετικόν χαί εδόθησαν
μαρταρ'τκ τής άναγνωρίσιω; ταύτης.
Η Κρήτη δτε κατέλαβον αυτήν αί Αυνά-
μεις εγένετο πολιτιία ιιΐετίνομΌς δπό την
παοστασίαν αΰτων,ϊηλωβασών δτι χατέχουσιν
αυτήν ώς παρακαταθήκην μέλλουσαν δι* ου
τοίΐϊου ήθελον ύποδείξει νά διοικήται αδτη ώ;
εΐδός τι έδάφους ούδετέρου, Ιπερ οδτε εί;
την Τουρκίαν δλλως ή' διά τής ψιλής έπι-
χυοιαρχίας έμελλε νά συν£έητ«(, άνευ ούδε-
μιας άναμίξιως τής Τουρχίας είς την διοίκη¬
σιν ουτε ουδένα δεσμόν η σχέσιν μετά τής
•Ελλάδος ηδύνατο νά ϊχγι άλλως ή μόνον έ-
χείνην ήν αί Δυνάμεις ηξίωσαν νά οηλώσγι ή
Ελλάς δτι ήθελεν αποδεχθή. Διότι είνε βε¬
βαίως γνωστόν δτι ώς εισήλθον αί Δυνάμει;
είς την Κρήτην άπήτη«αν ρητήν ΰιτό τής
Ελλάδος δήλωσιν δοθείσαν διά διακοινώσεως
χοΐνοποιηθείσης είς τάς Δυνάμεις ίίττ ήθιλεν
άναγνωρίσει την κατάστασιν εκείνην ήν αί Δυ¬
νάμεις εμελλον νά πλάσωσι, καϊ ήτο πάντη
άγνωστον έκ των προτέρων είς την Ελληνι¬
κήν Κυβέρνησιν. Τουτο δέ έπράχθη χαί τοι¬
αύτη δήλωσις εδόθη δεσμεύουσα την Ελλη¬
νικήν Κυβερνησιν είς την οποίαν ιδίως επέ¬
μενον τινές των Δυνάμεων νά περιορισθή είς
τυόπον ωστε νά μή είνε ένόχλησις έν μιδ ου-
σ/ερεία είς τα πράγματα τα Κρητικά.
Αί Δυνάμεις οίίτω χαταρτία«ααΐ τα ποάγ-
μχτα< τής Κρήτης, έξέλεξρν ανώτατον Άρ- μοστήν έν τή Νήσω τόν Τί'ίον τον Βασιλέως Γεωργίου, άποβλίψασαι εί; την οικογένειαν, χαί έχλέξασαι έχ τής «ίχογενείας Υϊόν όστις τ/) άδε^α τον Βασιλέως μετέβη νά εκτελέση την είς Αυτόν άνατεθβιμένην υπό των Δυ- νάμεων εντολήν. Κα1,, ο Υιός ό οϋτω μετα¬ βάς είς την Κρήτην ώς Υιός τοΰ Βασιλέως Γιωργίου καί ούχι τ05 Βασιλέως τής Ελλά¬ δος, ούτω εγένετο Χβι ουτως ελέχθη, ό Υιός Βασιλέως Γ «ο,ργίου ευχαριστών τα; Δυ- τοΰ ργ χρ ς ^"< "ν «"/ «ριστιί ού'τε ώς Πρίγκηψ τής Ελλάδος, δέ- /*,'- έΛ6-?έπετο νά ιύχαοιστήσγ) οατ» ωςβα ,αιλ·
μουνική προπαγάνδα διατρέοεταΐ ώς γνωστόν
υπό είδικών κονδυλίων τοΰ Ρωμουνικόν προϋ¬
πολογισμόν των λεγομένων «δτι διατηρονσι
σχολεία καί έχχλησίας υπέρ τής μή απωλείας
τής Ρωμουνικής γλώσσης». Ή πλάνη ή πιρί |
τάς διαθέσιι; τάς έν Ρωμουνία κρατούσας είνε
παλαιά και αυτή την μίαν μετά την άλλην
πλείονας των δύο Κυβερνήσεων ήγαγεν είς
την σκέψιν ότι ήτο δυνατόν διά συνεννοησειν
νά φθάσωμεν είς χανονΐσμόν των σχέσιων ημών
μετά των Ρωμούνων τοιούτων ωστε άνευ
βλάβης των συμφερόντιον ημών έν ταίς επαρ¬
χίαις νά είνε δυνατόν νά παραχωρήσωμεν χαΐ
βις τάς παραλόγους ταύτας Ρωμουνιχάς άξιώ-
σει;.
Είς τουτο οφείλεται τό γεγονός τής έν
Άμπατζία συνεντεύξεως, δπως έν αυτή τή
συνεντεύξει ήν πρό ολίγου έμνημονευσα 6 κ.
Ζαΐμης, ύπουργός τίτε ών, άναγράφει. «Ή
συνάντησις έν Άμπατζία είχε τουτο τό κα¬
κόν δτι ένώ τα πάντα έξ Ελλάδος εγένοντο
μεαά πάσης τής είλΐχρινιίας καί ταύτης δι-
ερμηνεϋς υπήρξεν αύτός δ Βασιλεύς τής "Ελ¬
λάδος, έν τούτοις έν Ρωμουνία διεσπάρη ή ι¬
δία δτι εγένοντο πρός τόν Βασιλέα Κάρολον αί
παραχωοήσεις έκεϊναι, αί οποίαι ού'τε εγέ¬
νοντο ού'τε ήτο δυνατόν νά έχτελεσθώσι χαι
έκ τούτου άντΐ κέρδου< προέχυψε ζημία. ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ. Έν Ρωμουνία ; ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ. Έν Μαχεδονία, διότι έχεϊ είνε δ πόλεμος. '0 έν Ρωμουνία είνε μι- κρός. Έθνικός πόλεμος είνε των Ρωμούνων κ*τά των Έλλήνων έν ΜαχεδονΙα καί ΊΙ- π»(ριο. Έν Ρωμουνία είνε βαρβίρων πό- λΐμος. ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ. Έν Μακεδονία είνε άνύπαρκτοΐ οί Ρωμοννοΐ. ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ. Τό γνωρίζω καί τό εΪΛον, άλλάπολεμοδσι. Καί τα άποτελέσματα ταντα άποδεικνυονν ποσόν σβαλερόν ήτο τό έπιχει- ρηθέν έν'Αμπατζία' άλλά ταυτα άνήκουσιν είς τό παρελθόν. Λέγονται μονον διά την έκτί' μησιν τής θέσεως ημών άπένατι των σημερι- νών αΐτημάτων των Ρωμούνων. Έξ οσων ελέχθησαν καί θέλουσι λεχθή θέ¬ λει αποδεχθή ότι τα άσυμβίβαστα είνε πάν¬ τως άίυμβίβαστα χαί δ'τι ούδεμίι παραχώρη- σι^ είνε δυνατή πρός αΰτοΰς χαΐ αν πρόκει- ται άκόμη νά άπολέσωμεν έν Ρωμουνία δλα τα τΐμαλφή έχείνα σημφέροντα, άτινα εχομεν ίχτεθιιμένα έχεί. ΛΑΝΑΙΆΣ. Δέν μένει πλέον τίποτε. ΔΡΛΓΟΥΜΙΙΣ. Μένουσι πολλά. Οί Ρω- μθΰνοι φαίνονται άγωνιζόμεοθΐ υπέρ τής ε¬ λευθερίας. Έν τω τεύχΐι τού ύττουργείου των Εξωτερικών τής Ρωμουνίας ό ύπουργός λέ- λει δτι «τό σύνθημα τής Ρωμουνίας ήτο χαΐ Ι~ται πάντοτε ελευθερία έν τή γλώσαΥ), έν ιά θ^ησχεύματι, ίιίτης τελεία μεταξϋ πάν- ■ΐΙΙίτ ΤΤ" Τ~~"ηιιίί ■Γειι^ιμ ΤΙΤγι ι'ιιι* ι!......' είνε τοιαύτη ωστε ουδείς δύναται νά έγγίσγι αυτήν. Αντιθέτως δβστυχώς πρός την θέσιν τής Ελλάδος, ήτις πανταχόθεν είνε εις πχν- τας προσιτή. Καί αν τυχόν δπάρχη έν Ευρωπγι διάθεσις επεμβάσεως πρός αναστήλωσιν των έν τή συν- θήκγι τοΰ Βερολίνου άναγεγραμμένων, κατα- πατηθέντων δέ πέρα καί πέρα υπό τής βουλ- - τ? Ρ.....'____ !!., ..Ίπ^νΐιΐ Τθόπθν. γαρικής Κυβερνήσεως, δέν εδρίσκω τρόπον, δέν δύναμαι νά Φαντασθω ποία θά είνε έκιίνη ή Δύναμις, ήτις θέλει άποοασίσει νά ε'ισούση επί τοΰ βουλγαρικόν έδάφους καί επιβάλη την θέλησιν αύτήί, δταν είνε βέβαιον δτι έκ τούτου καί μονου δλον τό Άν.τολικόν ζήτημα θέλει άνακ.νηθη καί «λ«ΐ αί Ευρωπαϊκαι Δυ¬ νάμεις θέλουσιν ίλθη είς ρήξιν αί μέν πρός τάς δέ. Τής Ελλάδος τα ζητηματ συννότατα δι* άποκλεκτμών, δι α μέν πρό. ,χτα λύονται απειλών έ- τισμον.» "Υπό ταυτα καλυπτεται άξίωσις έκχωρή- σεως έλληνιχών σχολείον χαΐ έχχλησιών πρός διαχαχαλίαν χά) λειτουργίαν ΡωμουνιοτΙ, χει- ροτονίας ίερέων Ρωμούνων πρός διευκόλυνσιν τοΰ προσηλυτϊστΐκοΰ σκοποΰ, παραχωρήσεως έπισκοπής, χαΐ διά τάς αξιώσεις ταύτας ή Ρωμουνιχή Κυβέρνησ-ς διαμαρτυρομένη χατά τής, 'Ελληνιχής ετόλμησε νά είπη πρός τόν -ίστε υπουργόν των Έξωτεοιχών «ποιήσωμεν χρήσιν το9 χυριαρχικοΰ ημών διχσιώματος κατά τάς «περιστάσεΐς, έν αίς χατ' ανάγ¬ κην λογίζεται ύφ* ημών καΐ δ τροπος καθ' ό'ν όλάχληροι οί Ρωμοννοι δυνηθήσονται νά τύχωσΐν όργανισμών όπως προσεύχωντκι Ρωμουνιστί.» Αί αξιώσεις αδται διατυποΰνται έντονώτς- ρον έν άλλω μέρει τής Ρωμουνιχ. Βίβλου. — Έπίλογος Αί «ριλίχαΐ σχέσει; μετά τή; Ελλάδος έξ- αρτηθήσονται έκ τον αποτελέσματος, δπερ ή Έλλην. Κυβέρνησις θέλει έπιτύχει δπό τον 'βλληνικοδ λαοΰ και τον Έλληνος Πα- Πατριάρχοϋ. Ίδοΰ αί αξιώσεις των Ρωμιύνων άπένχντι τή; Ελλάδος χαΐ δ άντιλαμββνόαενος ταύ¬ τας εν* λόγον ϊχει νά έλπίζη δτι είνε δυνατόν άνευ ΰποχωρήσεων νά επιτύχη έπανάληψιντών ίνέσκρν μετά τής Ρωμουνίας. Δέν άπόχειται εις την Έλλάδα νά άπευρυνθή πρός την προ- βαλοΰσαν αυτήν χαΐ έζχναγχάσασαν είς δια¬ κοπήν των σχέσεων νά ζητήση την επανάλη¬ ψιν αυτών. ΝΕΓΡΗΣ. Έπιτρέπετε ; Νομίζετε δτι δ χ. Ζαίμης έσκέοθη ποτέ δτι όφείλει ή Ελ¬ λάς νά προβή είς τοιαύτας προτάσεις ; ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ. Δέν είπον δτι δτι 6 κ. Ζα(μης έσχέαιθη αΰτό' έγώ είπον άλλα, άτινα. ανέγνωσα. Ταυτα συντομώτατα ένόμισα δτι ήτο απαραίτητον νά λεχθώσΐν ενταύθα, διότι τουτο επεβάλλετο, νά Ιχωμεν δηλώσεις έν- ταΰθα εάν οχι άπό τοΰ Βασιλικόν στόματος τουλάχιστον άπό τον πρωθυπουργικοΰ. 'Αλλά δυστυχως ό χ. Πρόεδρος τής Κυβερνήσεως δίν ενόμισεν ότι ώφειλε πριν λάβω τόν λόγον νά απαντήση είς τό ειδικόν περί τούτου έρώ- τηαά μου. Απήντησεν επί τον Κρητικόν διά χαταθέ- σεως εγγράφων, επί τοΰ Βουλγυριχοΰ δι' αρ¬ νήσεως χαταθίσϊως εγγράφων καί περΐστολής τοΰ χύκλου έντός τού όκοίου ηδυνάμεθα νά χΐνηθώμεν, άλλά δί< απήντησεν επί τον Ρω- μουνΐχοϋ. , ΤΟ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ ΠερΙ τής Βουλγαριχής υποθέσεως εχομεν λόγω των πολλών άγγίλιών καΐ τής πολλής ί πολΰ στενά τα δρια τα όποία 6ιαγρά»οντα: πολυπραγμοσύνης τής Ρωμουνιχής Ιδίως Κυ- · είς ήμϊς χαί θέλω ' ' - βερνήσεως επί τού θέματος τούτου. ' α- ·■'--* -<;-· —■ _ Πρός τοϋς^ 1-^οντας γνο>μας ομοίας έχιίνης
την οποίαν ανέγνωσα πρός υμάς, δύναται
παραχολουθων τα πράγματα έν Μακεδονία χαό
μή άφίνων νά διαιρεύγωσΐν δλαι έκεϊναι αίί
κατά λεπτομέρειαν έκδηλώσεις των εύεργετών
:ής κινήσεως τής προπαγάνδας έχείνης,
τό κέντρον αυτής εχει έν Βουκουρεστίω,
των τοιαύτην εχόντων
ήτις
νά είπγι περί τούτων, _
γνώμην περί τοθ θέματος, δτι άμβλυωΥτουβί
ποό; τό βώς. Τό ποόγραμμα τό · Ρωμουνικόν
είνε ποόγραμμα δυστυ-χώς άπό τον 1870 πε-
ρίπου άπό 36έτώ έθό δΰ ά
γ χ 70 ε
ρίπου^ άπό 36^έτών έχθρότητος διηνεχοΰς κατά
των Έλληνικών συμοερόντων έν ταίς επαρ¬
χίαις ταίς Έλληνΐχαϊς τής ομόρου έπικοατείβς-
ήτο πρόγραμμα έχθρότητος καί κατ' αυτής
τής ενώσεως τής θϊσσαλία; χαί εξηκολουθεί
χαί ,ίν αυτή τή Θεσσαλία νά έμφανίζεται ώς
πρόγραμμα έχθρικής δΐαθέσεως, οταν μετά την
εισβολήν την Τουρκικήν όπεβάλλετο ενταύθα
άναΦθοά λέγουσα οτ; τα Τρίκκαλα χαί οέν
προσπαθήσει να μή ϋπερ-
κατ' ουδέν την γραμμήν την οποίαν εχά¬
ραξεν ό χ. Πρόεδρος τής Κυβερνήσεως.
Διότι αντιθέτως πρός έχείνα τα όποια ή¬
κουσα πρό ολίγου λεχθέντα εντέυθεν έκ στό¬
ματος τον κ. Βουλευτού Ο'ιτύλου φρονώ δτι
πέναντι τής
τούτω.
Βουλγαριχής έν τώ
είχεν
ζητήματ
Δέν γ*ωρ£ζω ζήτημα δυσχερέστερον έχείιου
τό οποίον διαπραγματεύεται ταύτην την ('όραν
ή Κυβέρνησις, δυσχερέστερον κατά την ώραν
ταύτην, δσον δέν ήτο δυνατόν νά εμφανισθή
έν τοίς προηγούμενον χρόνοις. Καί άν δια
τό ζήτημα τουτο άπωλέσθησαν μήνες χαί
μετά την απώλειαν αυτών Βίε κατωρθώθη νο
δοθή ή προσήχουσα λύσις, πάλιν εάν ή γενο
μένη έργασία είνε ή προσήκουτα δέν θελίμί·
έλέγξει την Κυβέρνησιν ταύτην ή άλλην δια·
δεχθησομένην αυτήν,'ΙΙ θέσις τής Βουλγαρίας
...μβάσεων πραγματοποΐουμένων ένίοτε. Τής
Βουλγαρίας τα ζητήματα, λόγω τής εύτυχοΰς
θέσεως είς ην έπέτρεψεν ο Θιό< νά ένοικι- σθή είνε δυσ/ερέιϊτατον. • Καί δχι μόνον ή Ελλάς, άλλά δύναμις διαθέτουσα δυνάμεις είναι αδύνατον την ώραν ταύτην νά επέμβη πρός πίεσιν καί επίτευξιν τώ; άποτελεσμάτων έχείνων, τα δ«οϊα αξιοί ή δΐχαιοαύνη. Είναι άληθώς άδικον νά είπγι τις δτι όφεί- λει ευθύνας ή Κυβέρνησις, διότι έντός 4 ή 5 μηνών δέν εγνώσθη δτι παρεβιάσθη τό ζήτημα τό άναχηρυχθέν δπό τής Έλληνικής Κυβερ- ήσεως μετά τα άνοσιουργήματα τάβουλγαριχά. Κατά τό 1891 Οπουργοΰντος τοΰ έντίμου έκ Μεσολογγίου βουλευτού εγεννήθη δμοιον ζήτημα δπό πολΰ ολιγώτερον καχους δρους καί σχείόν ϊτος κατηναλώθη μέχρις δτου τύ¬ χωμεν επιτύχη την λύσιν τον ζητήματος. Καί έν τή διαδονή., ήτις επήλθεν είς τό υπουρ¬ γείον των Εξωτερικών ή λύσις συνεχισθείσης τής έογασίας τοϋ προηγούμενον ύπουργείο» επετεύχθη Οπό μεγάλης Δυνάμεως τής Ελ¬ λάδος ή όποία ίάνηνέχθη πρός αυτήν σκο- πούσης επί τοΰ θέματος, δπως Βυ'ηθώσι νά έπενεχθώσι τα Αγαθά άποτελέσματα όπερ τον έλληνΐχοΰ στοιχείου. Καί τό αγαθόν άπ'οτέ- λεσμα επετεύχθη καί τα κλεισμίνα σχολεΐα ήνοίχθησαν καί τό άρθρον 10 τοΰ νόμου πα- ρεμερίσθη χαί ελάβομεν υπόσχεσιν, ότι θέλει ανακληθή ή' τροποποιηθή, άλλ* άφοδ ή Ελ¬ λάς έπολιτεύθη ού'τως, ώστε ουδέ κ αί άκούη- τοα ή άνάμιξίς της είς τοιαύτην εργασίαν. "Υπό -τοιούτους δρους χείρονας ευρίσκεται ή οημε- ρινή Κνβέρνηοις χαί δστις χατανοεϊ ποία ή θέσις τού, εάν διεδέ/ετο αύτην, έκεϊνος πρέ-ι'κπαγορευσιι πεΐ νά δμθλογήο~, ίτι δέν δπάρχει άφορμή Ι Ένταΰθα ά ζητήσωμεν ευθύνας παρά τής Κυβερνήσεως Α """ εύγε έχ τής δεξιας). Ό χ. ΠρωθΐΜ»ουργός Εέν ήξεύρομεν τί είχε ά άναχοινώση και εάν είχέ τι τό ιταρήγορον, τό παρέχον ελπίδας. Άλλ' ο κ. Πρωθυπουρ- 'ός γινώσχεί βεβαίως έξ έπιχοινωνίας πρός ,ένους, 8τι δέν έπιτρέπεται νά ομιλήση. Καί διά τουτο είμεθα ΰπόχρ,εοι νά αφήσωμεν αυ¬ τόν σιωπώντα χαί νά μή έρευνήσωμεν τί έ¬ πράχθη πρός άνόρθωσιν τον διχαίου χαί των ιυνθηκών, τί έπραχθη πρός έχτέλεσιν ρητής ποσχέσεως τοΰ 1832 περί μεταρρυθμίσεως τοδ άρθρου 10 τοΰ έχπαιδευτιχοΰ νόμου τής Βουλγαρίας περί άποζηαιώσεων, τάς οποίας (% ζητήσει ή Ελλάς «αρά τής Βουλγαρίας ιά τάς ζημίας των Ίδίων αυτής πολιτών. — Τα δργ-ια Δέν ήξεύρω, εάν δέν ύπερβαίνω τα έσχαμ· ένα έχφέρων χοίσεις πεοί "" " "' πιωτερα ---'—- --■ ------- τοιούτων ζητημάτων άς αφήσωμεν αύτά. ρισχόμεθα είς οικονομικάς στενοχωρίας δ καί αν ύπάρχνι περίσσευμ* 5,000,000 τουτο δέν είνε σταθεροΰ προϋπολογισμοθ. Αί οίκο. νομικαί στενοχωρίαι είνε μεγάλαι άλλά *οΑί, μεγαλειτέρας διήλθενή'Ελλάς χωρίς ουδέν των καθηκόντων της νά παραλείψη ποτέ. "Εχί τρία Ιτη έτρίβομεν 75,000 Κρητών γεοβν των γυναικών χαΐ παιδίων δαπανώντες έχ μι. κροτέρου προϋπολογισμόν καί |?'*νειζιί(ΐ.ι,0( •χρήματα. Έν Ελλάδι συνωκίσαμεν δαη·ά»«ς δημοσίαις τοΰς Καμαρινϊίους. β-Έν Ελλάδι καί έν ι'όρα άνάγκης έδ«. τόν κρίσις των πραγμάτων έχ μέροος τήςβΈλλάδος περί των έν Βουλγαρία τελε- θέντων. Άλλά νομίζω, ότι τα έχεί γενόμενα είνε ίαντα, ώστε είνε αδύνατον δχι είς *Έλλη· οΐαν α, άλλ' είς άνθρωπον συναισθανόμινον τα χα- ήκοντα, τα δποία έπιβάλλονται είς αυτόν πρός τοΰς όμοίους τού, πρό παντός λοιπόν είς Ελληνα νά σιωπήσν] χαί νά μή δώσϊ) χαρα- ,τήρα άνοιχθείσης τής Βουλής, είς τα άνο- ιθυργήμχτα τα συντελεσθέντα. Καί τα άνο¬ σιουργήματα ταυτα είνε τόσον μεγάλα χαί 'ίυσπερίγραπτα, ώστε είμαι άνίχανος έγώ νά ίώσω τόν χαρακτήρα αυτών. Καί διά τουτο έ- τόλμησα νά παοαλάβω αυτόν άπό δημοσιεύ* ματα μεγάλου "Αγγλου, ό οποίος είνε μέν ά- ληθές, δτι δσα εγραψε διά νά περ'γράψη τάς σφαγάς τάς έν Βουλγαρία τάς είς τοΰς Τούρ- κους άποδοθιίσας. άλλ' είνε βέβαιον, 8τι αν 1γράφοντο ταύτην την ώραν- ή εάν εζη έκεϊ- ος, ό οποίος είς τοσούτον ηθικόν ίίψος, ώ¬ στε νά μή χρύπτη τάς γνώμας χαί νά μή υπο- — |·»<ΤΛ*Λ · »»· *Τ·»ϊ·»1 #ΑΑ Ι Τ·Μ·««1 #-λ ΜίίτΑ·*,·· β* *>#>Γΐ «...
πανήσαμεν διά δημόσιον ίργον γ
ρόορομον τής Πελοποννησου 3,000,000). Έ*
Ελλάδι ήγοράσαμεν έν <ό?α στενοχωρία; τ4 Στ«©ανο6ί/<εια κτήματα δαπινή—ντες ϊ 000 έκ δανείου διά τόν λόγον τής έν σιω; τής έσωτερικής ο'ικθνομίας χαί λαγής των θεσσαλών διά τής δουλοπαροιχίας. Έν Ελλάδι οσάχις τοιαύται περιστάσεις: έ»». Φανίσθησαν. ούε' ό έλάχιστος οισταγμ,ός ε¬ πήλθε ποΰ θά εϋρεθώσι τα χρήματα καί ή Κυβέρνησις, ϊχουσα την θέσιν ή< ϊχει ά«4- ναντι έκείνων ■πρός οθς ϊχει τό δικαίωμη ν« άποτείνεται χαΐ νά αξιοί έν τοιαύταις δρους ολιγώτερον αΰστηοους έξ έκείνων, όποίους δυστυ/ώς βλέπομεν είς τίνα; συινβί. σεις νά ζητήση νά ιυνέλθωσιν ούτοι χαί α«ο- τελέσωσιν 'ίορυμα, τό οποίον θέλει έπιλ—φ^ τής οίκονομικής άνκπτύξεως των Άγχςαλι- τών καί των άλλων Ρωμνιλιωτων Ιντός τή; Ελλάδος — Τ6 Μακεδοντκδν Τα δύο ζητήματα περί ών έπραγματεύ- θην, διότι τό Κρητικόν θεωρώ Ιξω τής συζη¬ τήσεως ταύτης, είνε χαθαρά έξανβήμβ,τοι τή; Μαχεδονικής νόσου. Έν τω Μαχεδονιχω ζητήματι πρέιτει ν« εχωμεν πρό όφθαλμΔν ίτι ταύτην την ώραν ι¬ δίως άπαιτει'ται μεγάλη περίσχεψΐς χαί πολλή εύλάβεια πρός τάς ίξ-ωθεν οιοομίνας συμβου¬ λάς. Καί δέν άμφΐβάλλω ότι περί αυτών ορ¬ θώς έσκίβθη ή Κυβέρνησις. Άλλ' ένδείχνυτ« δτι τοιαύτην τηρονντες στάσιν πρός τού; σνιμβολεύοντας ημάς ουδέν πρέπει νά παρα¬ λείψωμεν έξ έχείνων άτινα θά φωτισωσιν έν παντί θέματι, ένω παρβτηρείται άνεπαρχέ; »ώς χαί έξ έχείνων άτινα λιγόμενα χατά τόν προβήχοντα τρόπον καί άποδεικνυόμινα δύ¬ νανται νά πείσωαιν δτι δέν είνε «ά^τοτε τβ δίχαιον έχεΐ, οπόθεν άρύοντχι τάς ηερί αυτών ίιπαγοριύσεις οί μεγάλοι. Δραγούμης άναγινώσχει σχετικά βγγραφα περιέχοντα τα λεχθέντα δπό '.'θΰ νέου υπουργόν των Εξωτερικών τής Αύστρ»ουγγρία< καί τοΰ κόμητος Γολουχόβ- σκη. — Κατ' εμέ, ώς ϊχει ή Βουλγαρική δρά¬ σις έν Μαχεοονία ουδεμίαν παρέχει έλπίδκ χαλαρώσεως, χαί ένόσω τοιαύτη Ιτκο των Βουλγάρων παράγεται τρομακρατική κατά¬ στασις, άπορώ τίνβς λόγοι παρέχουσι τό Οάρ- ρος νά ζητήσγι τις «αρά τής Έλληνΐκής Κυ¬ βερνήσεως, νά ζητήστ» παρά τής Ελλάδος καί των Έλλήνων ν* άπόσχωσιν έκεϊνοι μέν της οράσεως, ημείς οέ καί ή Ελλάς τής βοηθείας δσαχις ΰπάρχει πρός τουτο προθυμία καί ή Έλληνική Κυβέρνησις νά Φροντίση διά χη- ρύγματος ειρηνικόν νά άπβθαρρύνν) τοΰς ού¬ τως ά*'ωνΐζομένους. Κα λέγω, άπένοτντι το»*Λτης τρομοχοαττ- κής πολεμιχής καταστάσεως κατά τίνα τρόπον είνε δυνατόν οί έν Μααεοονία ·πλη^ϋσμοΙνα είς την πολιτικήν τό αΐσθημα τον άν ρωπισμοΰ ήθελεν έπαναλάβτ| δσα θέλω έπα* αλάβει ταύτην την ώραν (εύγε εύγε). Αί χαχουργίαι αυται Ισχον άποτελέσματα, τα όποία οφείλομεν ν' αντιμετωπίσαμεν. Ό έλληνικός πληθυσμός τής Άνατολΐκής 'ωμυλίας δταν Ιγΐνεν αύτόνομος έπαρχία ήτο 20 χιλιάδας, δταν δέ έξερράγησανο! 8ιωγ· χοί εμειώθη είς 80 χιλιάδας χαί χατά ταύτην -ήν ώραν Ιιως θά φθάση είς 60,000. — Ή «ερίθαλψις των «ροο*ψνγων Ό Έλληνιχός πληθυσμός άποδειχνύεται έκ ών πράξεων τούτων, δτι είνε προωρισμένος είς απώλειαν, χαί δ,τι μέχρι πρό μΐχροΰ ήλπί- ζομεν, δτι ηδυνάμεθα νά τόν Βιατηρήσωμεν. Είνε ήδη προωρισμένος είς απώλειαν. Τό μόνον δπερ δυνάμεθα νά προαδοκώμεν, Ινε δ τρόπος καθ* 8ν θε)εί συγχωνευθή, αλλ' Ι τι δέν έπιτρέπε^αι πλέον είς την Έλλάδα >ά έλπίζη επάνοδον των Έλλήνων έχείνων,
;οΰτο δέν έπιτρέπεται νά διαμφισβητήστ) τις.
II
πολιτιχή «α τής Ελλάδος πρέπει νά
προσαρμοσθή πρός την έξωτερικήν ϊποΦιν
χαί πρός τάς περιστάσεις παραλαμβάνουσα τα
πράγματα βπω; ερχονται χαί στρέιρουσα τό
βλέμμα πρός τοΰς άπελαυνομένους νά εξετάση
"ατά τίνα τρόπον δύναται νά γίνγι ή χαλη
βήσις αύτοΰ ^εΐτε πρός έντόπισιν αλλαχού
είτε έν Ελλάδι.
Ό Πρόεδρος τής Κυβερνήσεως γινώσκει
έξ άνακοινώσεως ότι ορονώ συμφέρον δπως οί
εκείθεν έξερχόμενοι καταστή δυνατόν νά βοη-
Οηθώσιν έγκαθιδρυόμενοι είς /ώραν γεωργι-
χήν προσομοίαν έκιίνη;, έξ ή; άπελαύνον-
ται. Τό έγχείρημα είνε δυσχερίς· όίτε έλθόντε;
έκ τής δουλεία; άποτροπιάζονταΐ είς την ιδέαν
νά όνομασθώσιν έκ νέου ραγιάδες ψοβοννται
τοΰ; κινδύνους τού έντοπισμον επί έδαφου;
σαλευομένου.
Διά τούτο νομίζω δτΐ είς την Ελληνικήν
Βιυλήν χχί την Κυβέρνησιν έπιβάλλεται ποό-
νοΐα πεοί διατηρήσεως των προσφύγων οΐτι¬
νες ενταύθα ελθόντες ουδέν άξιονσιν, χαί ή
Ελλάς όφιίλει νά δώση πρός αύτοΰς εργα¬
σίαν καί εγκατάστασιν, νά δώση υπηρεσίας
έν τώ στρατω, νά δώση την Ελληνικήν ίθπι-
γένεΐαν. Θά είνε μεγίστη παράβλεψις άλλά
χαί πράξις τυφλή, εάν δέν σπεύσωμεν τό τα¬
χύτερον νά ρυθμίσωμεν τα χατά τοΰς πρόσ¬
φυγας τούτους, τοΰς όποίους έν Ελλάδι πε·
ρΐϊάλπομεν. Ώμίλησα οϋτω διόη ήκουσα
λεγόμενον δτι αί οικονομικαί στενοχωρίαι
καθιστώσιν βραδύτερον την μέριμναν.
Β. ΒΟΥΔΟΥΡΗΣ. Άφ' ου ο κ. 'Υπουρ-
γός των Οικονομίκόν εδήλωσεν δτι εχομεν
πϊρίσσευμα 5,000,000.
τίνωΤϋπΤων καί διά τίνων ιθοααν* νά άντεπε-
ξέλθωσι χατά τής τρομοκρατίαν ;
'ΙΓ εβλλάς πρός τάς συμβουλάς, είπον, ότι
πρέπει νά δείχνη εύλαβής ούοέ'» παραλείπουσϊ.
τό συντείνον πρός πίστωσιν των διαφόρων δι¬
καίω/ χαί τής δικαιοσύνην των Έλλήνων έν
Μακεδονία.
Σήμερον γνωρίζει ή Ελλάς ιτοϊον είνε τό
διάγραμμα καί τό πρόγραμμα Των μεταρρυθ-
μίσεων καί γνωρίζιι ποίον είνε τό τελευταίον
κεφάλαιον τοΰ προγράμματος τούτου, ή ε'ι-
σαγωγή διοιχητιχοΰ χαθεστωτος μτ^ερρυθμι-
σμένον έν Μαχεδονία.
Πάντα ταυτα υπευθυνωσ ιτρέπει νά αποδε¬
χθή ή Ελλάς πάντοτε υπό τόν δρον δτι ήθελε
προηγηθή ή έξ»σ<ράλισις τού ειρηνικόν λ<χον, όστις ηναγκάσθη άντί νά χρύπτεται ίνα ίχτ) τα δπλα είς χείρας δχως άμύνεται κατά νών έπιθέσεων. "Οταν πρός την Έλλάδα λίγΜίσι παραδε- χθήτε τάς μεταρρυθμίσεις οέν είναι οίχαιος ο. Ιλεγχος δτι ή Έλλά δυσπιστεΐ, διότι τα γε¬ νόμενα ήδη πολλάκις παρ' δλας τάς ύποχω- ρήσεις τής Ελλάδος, παρ' δλην την ττροθυ- μίαν αυτής νά βοηθήση τάς Δυνάμει. διέ· ψ ύά ϊ θ ή Έ αύτην ούτω μ ής βηήη μ ψευσαν αύτάς. Καί ϊχει χαθήχον ή Έλ.λάς νά δυσπιστή, νά είπη πρός τοΰς συμ6ουλεύ«ν- τας αυτήν, ό'λα αύτά τα άναγνωρίζω ώς ώ<ι%>
λιμα, άλλ' άσοαλίσετε την τάξιν, «όσετε εγ¬
γύησιν. Δέν είναι δυνατόν νά άξιώση τις παρά;
τοΰ χινδυνεύοντος νά άφοπ/ισθή αύτός πρώ¬
τος" ό έπιτιθέμε^ος ίχιΐ την δποχρέο<σιν νά καταθέση τα δπλα, χαί βταν οΰτ·ς είτε έχου- σίως, είτε άναγχαζόμενος καταθέση τα δπλα ή έχλ(π-τ) εντελώς, αί Δυνάμεις έχουσι τό δικαίωμα νά άξιώσωσι παρά τής Ελλάδος νά συμβουλεύση δπως οί χινδυ*»ύοντες άφοπλι· σθωσι. Ταυτα ειπών δέν ήθέλησα νά χ«χ(σω τί- ποτε, άλλ' ήθέλησα μόνον τάς γνώμας, ανς έγώ προσωπιχώς έχω επί τού Οέματθϊ νά έξ- αγγείλω, ϊχω δμως την πεποίθησιν ότι δπό· τούτων πάντων, ώς έξετέθηβα,ν, ένεπνίθτο πάσαι αί πρός τοΰς ξένους απαντήσει; τής ελ- λην.κής Κυβερνήσεως χαί ί/ω την €εβαιότη» τα δτι δπως έν τοίς άλλοις ζητήμασι χαί ι¬ δία* τώ Κρητικω ή βύμπνοια τού Σ-;έμματος χαί τής Κυβερνήσεως έβάδισαν την ύ οδόν πρός τ« ορθά, 2>τως έλπίζω δτι
καί έν τούτω τω ζητήματι ή αυτή ομοφω-
νία θά παραγάγη υπέρ των ιύιργετων τής έλ-
ληνικής Κυβεονήσεως Δύναμιν, ή δποία θά
επιτρέψη είς ημάς νά ελπίσωμεν χρίσσονα την
έκβασιν τής πεεαιτέρω έκτιτλ(ξεως τοΰ Μι-
χεδονικοθ ζητήματος.
'Υπήοξα λίαν εύμενής πρός την πολιτείαν
τής Έλληνικής Κυβερνήσεως καί ύπήρξ».
κατά καθήκον εΰμενής, άλλά θά μοί επι¬
τρέψη η Κυβέρνησις είς τό τέλος τοΰ λόγοο
μου ν« δποβάλω χαί παράπονον 3τι δίν έ¬
νόμισε πρέπον περί των ζητημάτων τού¬
των των τριών των τελευταίαν νά συμβου-
λεύιη είς τόν Βασιλέα ή άπόντος αυτόν Γις
τόν 'Αντιβασιλέα νά λάβη τόν λόγον έν τή
Βουλή.
Επί τοιούτων ζητημάτων, έβνικώς ζβιτι-
κωτατων, περιστοιχισμένων υπό κινδύνων, ών
όμοιον; καί κατ' αριθμόν καί κατά δύναμιν δ-
λίγα πολιτΐκά «,αινόμενα έχουσι δίν ήτο επι¬
τετραμμένον νά μή ακουσθή ενταύθα ή Βασι¬
λική βωνή, διότι ή Βασιλική ?ωνή διά των
αντιπροσώπων τον Έθνους διασπειρομένων διά
τής έπικοινωνίας των άντιπροσώπων τοΰ Έ¬
θνους είς τό έσωτεριχόν χς-ί εξωτερικόν ηίΐλι
γεννήσιι εΰχάριστα άποτελέσματα.
("Ιδε ουνέχειαν
____ εντή_'
— Τα
ΣΤ.
περί
Πωλεΐται
ιυ Συγγροΰ έκ
Πληροφορίβι
4·500
Λεω?ο-
ρ^ρ^··
Η ΒΟΥΛΗ
Η ΧΘΈΣΙΝΗ ΜΑΚΡΑ ΣΤΖΗΤΗΣΙΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ
ΟΙ ΑΟΓΟ: ΤΩΝ κ.κ.
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ
ΔΗΔΟΣΕΙΣ ΤΟΥ *· ΠΡΟΘΓΠΟΓΡΓΟΓ
!> την αϊγίδ α τθΰέπιτρέπουσι περί τούτω -ν αμφιβολίαν. Τοιαύ
είρήνης. Έν 1$ ""Ι ίτ0 *> °*σί5 ^ Ελλάδος άπέναντΐ τήι
Την 5 ακριβώς πιρατοΰταΐ ή άνάγνωσΐς τοΰ
καταλόγου καί ή Βουλή ευρίσκεται έν άπαρ-
τία παρόντων 110 βουλευτών.
Άναγινώσκονται καί έπιχυροΰνταΐ τα πρα-
χτικά -τής προηγουμένης συνεδριάσεως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ. Αποφάσει Ιϊής Βοολήί άρ¬
χεται ή συζήτησις επί τοΰ Κρητικού ζητή-
νης, το οποίον ετέθη ΰχό
κραταιού βασιλέως τής
συμβουλίω τούτω ένόμισε λέγει δ'τι πρέπει
νά διατυπώση τα ϊικαιώματα τα ό«Τα έχο¬
μεν ώς μή αποκατασταθείς λαός.
Κατά την περιοδείαν μοί» εκείνην δποι»
η συζήτησις ίπΐ τοϋ Κρητΐχοΰ ζητή-· "■">·" ..,»...,.«—»,,—.---..■,.-·.--
καί πρώτος Ιχει τόν λόγον δ βουλευ- | συνήντησα καί συνωμίλησα^ προς^ πθλλθυς
'ιτύλου κ. Κ. Μαυρομΐχάλης. ι μεγάλους άνδρας, πάντες οΰτοι ειλικρινώς
τής Ο'ιτύ
Ο ΛΟΓΟ32
Τ0Ϊ* Κ- ΜΑΤΡΟΜΙΧΑΑΗ
Ό χ. ΜΑΤΡΟΜΙΧΑΛΗΣ ερχόμενος
ΐθΰ λόγου τού λέγει δ'τι είνε ύποχρεωμένος
νά ομιλήση περί των εξωτερικών ζητημά¬
των τής Χώρας έν σχέσει πρός τα ίσωτε-
βικά ταύτης πράγμχτα. ΑΊ δέ επερω¬
τήσεως τθϋ κ. έξ Άττικής ποτιτβυτοθ έχου¬
σιν ώς συνέχειαν συμπεράσματβ.
Προχωρών δ κ. Μαυρομιχάλης "καί εί-
σερχόμενος είς την εξέτασιν τοϋ Κρητικού"
ζητήματος λέγει ότι ή λύσις ήτις εδόθη
υπο· τοϋ Βασιλέως καί τδν Δυνάυεων τί)
ουναινέσει των Δυνάμεων ήτο έπωφελής είς
το Έθνος. Τουτο άλλως τε άποίεικνύεται
%α έχ τδν τελευταίων λόγων τοΰ υπουρ»
γοδ τδν Έξωτερικδν τη*ς Ιταλίας κ. Τιτ-
τόνι.Τουτο άποϊεικνύει ή αποστόλη κρατί-
στου πολίτου καί πολιτευτοΰ Έλληνος ώς
σρμβστοθ τή*ς Ελληνικάς νήσου χαΐ ή ό»
μοί α αποστόλη Έλλήνων αξιωματικών ώς
επί κεφαλής τής χωροφυλακην.
Όσον άφορα την έξωτερικήν πολιτικήν
-αρατηρεΤ έπίσης δ'τι έκεΤνα τα δποΤα ϊιε-
πράχθησαν έν 'Δνατολικ-ή {Ρωμτλία και δή
έν Αγχιάλω άνβιρουσι πασάν ιδέαν διε-
θνους συμδολοίαυ, απέναντι δέ τού" τοιούτου
δέν άμφΐδάλλειστί ή Κυβέρνησις διεμαρτυ¬
ρήθη.
Άλλά, λέγει, διά τδν διαμαρτυριδν
■τούτων τί έπέτυχεν ; Έγώ πιστεύω δ'τι ο¬
λίγα πράγματα επέτυχε, διά νά μή είπω
ουδέν. Διατί ; Τουτο έν προκειμένω θά έ-
ξετάσω.
Έξακολουθδν δ κ. Μαυρομιχάλης ομι¬
λεί* περί τοϋ διεθνοϋς Συνεδριον ττ}ς είρή·
μοί εΙπ:ν, 6τι αναγνωρίζουσι τα δίκαια η¬
μών, τα όποΐα ο'μως, Γνα εμπραγμάτως γί¬
νουν δεκτά πρέπει νά όργανώσωμεν στρα¬
τόν, καί έφ* δ'σον τουτο δέν πράττομεν ή
φωνή ημών θά είνε άσθενής καί τα δίκαια
ημών θά παροραθώσιν.
Ιδού τα πορΕσμα τής τοιαύτης μελέτης.
ΠρΔτονμέλημα ημών πρέπει νά είνε ή στρα-
τιωτική οργάνωσις τής χώρας έστω καί διά
δανείον άκόμη, ή δι παραγγελία των ο πλώ ν
Μάνλιχερ-Σνάουερ καί ή χατασχευή των
4 άντιτορπιλλιχών είνε ή πρώτη βάσις τή;
τοιαύτης παρασκευήν. 'Αλλά παραλλή¬
λως πρός τάς μεγάλας προμηθείας πρέπει
νά φροντίσωμεν ταυτοχρόνως καί περί στρα¬
τιωτικάς οργανώσεως. "Οφείλομεν λοιπόν
συντόμως νά όργανώσωμεν το Κράτος η¬
μών δημιουργοθντες στρατόν καί έφεδρείας,
έν άνάγκη δέ ήθέλομεν παραδεχθή τάςγνώ-
μας τοϋ διακεκριμένου έχ Τυρνάδου βου¬
λευτού", έλαττοΰντες την θητείαν, Γνα ούτω
κατορθωθή μεγαλειτέρα προσέλευσις κλη¬
ρωτών υπο τα ο'πλα.
Καί αφοΰ έξητάσαμεν τα έξωτερικά ημών
πράγματα άς έλθωμεν είς τα έσωτεριχά.
Ημείς, βεβαίως ουδέποτε είμεθα όπαδοΐ
των πομπωδών προγραμμάτων. "Εχομεν α¬
νάγκην νομοθετικής εργασίας σοβαράς καί
μεμελετημένης. 'Πθελομεν μάλιστα ίπι-
διώξει την έπιστημονικωτέραν διαρρύθμισιν
των έσωτερικών πραγμάτων. Έχομεν α¬
νάγκην τής διαρρυθμίσεως τής υπηρεσίας
τθΰ υπουργείον των Οΐκονομικών, Ίνα μή
ευρισκόμεθα προ των τεχνασμάτων των ί-
σοζυγίων καί των περισσευμάτων.
Έχομεν ανάγκην διοικήσεως χρηστής,
έ*ν θέλωμεν νά καταστήσωμεν τηνΈλλάδα
άνταξίαν τής μεγάλης «αυτής άποστολής.
ι (Χειροκροτήματα).
λόγον.
ΣΤ. ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ; Δέν
ανακοίνωσιν τίνα ό χ. Πρόεδρος τής Κυ6ιρ
νήσεως ;
Γ. ΘΕΟΤΟΚΗΣ. "Οχι. ' Έΐίΐγυλάσσομαΐ
ν* άπαντήσω.
Σ. ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ. Έν ι
^. ΜΐαιυιΐϋΐΐΛ έμ τη επερώτησε ι ήν
υπέβαλον είς την Βουλήν πρό ίκ«νών ηδη η¬
μερών συνηνοΰτο θέματα τρί* ή τέσσαρα ίψ'
ών έζητεϊτο απάντησις παρά τής Κυβερνή-
βεως. ΣύνΒεσμος !διος μ,εταξΰ πάντων των
θεμάτων τούτων δέν «αίνεται δτι ύπήρχε κκί
6ά ήτο ϊσως άδικαιολόγητον τ« θέμα τό Κιιη*
ιικόν νά είσαχθή ενταύθα διά τής αΰτ**· ΐ»«-
ρωτήσεως μετά των άλλων θεμάτΜν,
έπλάττετο χοΐνός (.εσμός έκ τής οιω
*«*. /όγω όρθ^νσΰνης χαί λόγω σθένου; έν
ι ρ θελή"σε« ΚΐΛ λόγω δεξιότητος έν τή &ΐα£εΐ·
ρ σει^ Ις ών εγγράφων εχομεν καΐ έ£ ϊσων ϊ-
ζ»θεν ήδυνήθημεν νά γνωρίσωμεν, οφείλομεν
άίναντιρρήτως ν* αποτείνωμεν έγκρισιν είς την
Κυβέρνησιν διά τόν τρόπον, μεθ' οί διεξήγανε
■Λ ζήτημα έπιτυχονσα την «Ισ(*ν ΧιΐΊιν, ην
πάντες γνωρίζομεν* Έν τώ είδιχω τούτω θε
δέν
σιωπης
_, - , - ι— · — --ι, σ
Κυβερνήσεως και της παρ«λε£ψιως ^ [.
νακοινωσ,ως δια Βασιλτκοί ΔιατάΤ14.ατος πρός
την Βουλήν Πάντα ταυτα * «ίέ "
την Βουλήν.
τοιαΰτα ώστι
χοινωνία τοδ
9 · .ί .*
V
' Γ"·-·· · ·ι<» υΗνΛης. εΐτ. κρός αναγγελίαν, επίσημον καί πανηγυρι¬ κήν τετελεσμένης λύσεως, είτε πρός χην πληροφοριών, βεβ«άσεων, «Λκρίνοντο πρός την Τϊροσδοκίαν μονην τοΰ Έ&ν«κ. Ό χ. «ερνήσεως κ«τί9ηχ1ν 4νΜ—, ^ η^ ή χί βρβΛύτητα μάλιστα, έ'νεχκ τον υπουργόν των ματι ϊΐερΐ ου νά μνημονεύσωμεν καί Πρ9' συνήθως έν τοιούτοι* ζητή- , - -.- ■ - -·. "■•1*1 (ΐασι δέν γίνιται ο3τι —4ΊΗ νά γίνβται λί- γος όρε(λ·(*Ο ν)1> μνημονεύ«ωμεν τή; ο?ά-
Βασιλέως Γιωργίου, £ ύ
ω 34
γος
σιω< *ρος την γνώμην των £!»υ.4ούΧων Αύτοΰ έ- γνώρΐσεν έγχ«(ε*τζ Κατά την ίκρηξιν τής οιι- νοτατης κ^ίβεως, Αύτός άοχηγός τής Βασιλι¬ κή Οικογενείας νά υποτάξη τό αίΌΡηρα α'ίτ'οΰ ίό πρός τόν Υϊόν είς τ^ς οπαΫοοεύσεΐί των έθνιχών άξιώ****·» καί Στέμμειτν; καί των ίίναγοριύσεις των οϋτω ώς αρμον'α —" 'Υπουργών έ1 τοϋ ή καί τινας ημέρας, διά λόγους βεβκΐω; ίχοντας ί>
ζίαν, καθόσον ΰπέδειξιν, ενόμισεν δτι δέν έπβ-
τρέπί.το ήρτημένη; οίσης της όπβτίσίω;, Α
καταθέσ7) τα ϊγγραφα επί της Ρωμοονικτ,; 6
—..αί-------*......
-^θέσεως εχομεν τό παράπονον δτι δέν άπίν
•τησε, και ,„, φό6ος δτι έχ. ^ ^
«ν εχομεν ωρισμένον κύκλον περιορίζοντα ή
«Μβουλίας των 4·Λο»τώντων, έ?' ώ νομίζω
' «* . —·ί-»·«οντων, ε» ώ νομ,ίζω
■τι ϊδει νά «ποτελή ίηά.^, είς τάς πλη
^,θρίας τ«ς δοβ.ί~ς 6πό τής Κυβερνήσεως",
θίλω προχωρήσέι είς την συζή-
ρς
Ούχ ήττον
·~σιν έχθέτων
ματων τούτονν ήν
όσας εί δ
ρχ ή
ενός εκάστου των ζητη
Ιχω γνώμην καί προκαλών
λέ εί ύ
μ ονν ήν Ιχω γνώμην καί προκαλών
όσας είνε δυνατόν ■>« προκαλέσω επί τοιούτων
6εμα.τ'α>ν άπαντήσιις
1 απανιήσεις.
·— Τ6 Κρητικόν ζήτημα
"Αν ■
ν είς το Βουλγαρικόν καί τδ Ρωμοννιχόν
Λ τό ερχόμενον ενταύθα ηδυνάμεθα νά
ώσωμεν ήνωμένην την συζή θ*
ρχμ ηάμεθα νά
άφιε^ιώσωμεν ήνωμένην την συζήτησιν, καθ*
ίίβν όπισθεν αύτοΰ κίΐται τό ζήτημα, 5περ
ίδωκεν αφορμήν είς γένεσιν άλλων ζητημάτων,
τό Κρητικόν, ώς είπον, δέν ΰπάρχει & αΰ-
τος σύνδεσμο.
«τε ότε
εσμος, χαΐ πρέιτίΐ νά προσέχωμεν, ώ-
ομιλούμεν περί αυτού νά μή συνΒυά-
ζωμεν τα τής υποθέσεως τής Κρητιχής πρό;
τάς άλλας ϋποθίσεις, μεθ' ών άληθώς|ύπό την
■Έλληνικήνεποψιν ουδεμίαν εχει σχέσιν. Άλ-
λ« γεγονο,, οποίον ή λύσις τοΰ Κρητικού
ζητήματος, είπον, ηδη, $τι ΙΊτρβπί νά «ίνε
ίνηγγελμένον είς την Βουλήν, καί τοιαύτιης
άναγγελίας μή γβνομένης εγκαίρως, είδομεν
τό παράδοζον τουτο, δτι έψηΐρίσαμιν νόμον
~ιρΙ άποστολήί άξιωματιΐαΐν ι'ις την Κρήτην,
άνιυ οΰδεμΐας έξηγήσεως τοΰ λόγου δι' ίν
η
δι' ίν
ή ξμΐΐν ιις την Κ
ιυ οΰδεμΐας έξηγήσεως τοΰ λόγου, ί
τουτο έμελλε νά πραχθ^. Ή άλληλουχία των
άπο διετίας συμβαινίνίων εί; την Κρήτην, έν
•ηί γεννηθβίβν) έκιϊ έκτάκτω περΐπλοκ^ χα-
θίστα πρόδηλον, 6*τι έμελλε νά προσκρούσωμεν
είς κρίσιν, δι' η; τα άπο'ίελέβματα πάντε;
άνηβυχοΰμΐν. Βύτυχώς καθ' ήν ώραν ακριβώς
πρθΐχροΰομεν είς το «διέξοδον, ό-ριίλομιν νά
Ομολογήσωμεν ημάς ,*ΰτρ/εί<, ίίτι ή Κυ6έρ- νη?ις ή διέπουσα τα δημόαια σήμερον ήρθη τί; τ6 ίίψος τής άνατιβίΐμένης αύτ^ έντολής, δυνατοΰ επίτευξις μιτα- ... .,, καταστάσεως έν Κρήτη, ήτις βεβαίως αποτελεί μέγα βήμα πρός τόν σκοπόν τόν Φι¬ λικόν, 8ν πάντες ήμεί<; π·>βδριίν χίχΐ έπιδΐιί)·
κομεν. Έπιτεύ^ί^ πϊνηγυριχή άναγνώρισις
τον άδι«~έ»ϊου Κρήτης χάί Ελλάδος, «νε-
γν*»ρ(σ*)η ο σόνδεσμος τής 'Βλλάοος μετά τής
Κρήτης 'χα*ά τρόπον θετικόν χαί εδόθησαν
μαρταρ'τκ τής άναγνωρίσιω; ταύτης.
Η Κρήτη δτε κατέλαβον αυτήν αί Αυνά-
μεις εγένετο πολιτιία ιιΐετίνομΌς δπό την
παοστασίαν αΰτων,ϊηλωβασών δτι χατέχουσιν
αυτήν ώς παρακαταθήκην μέλλουσαν δι* ου
τοίΐϊου ήθελον ύποδείξει νά διοικήται αδτη ώ;
εΐδός τι έδάφους ούδετέρου, Ιπερ οδτε εί;
την Τουρκίαν δλλως ή' διά τής ψιλής έπι-
χυοιαρχίας έμελλε νά συν£έητ«(, άνευ ούδε-
μιας άναμίξιως τής Τουρχίας είς την διοίκη¬
σιν ουτε ουδένα δεσμόν η σχέσιν μετά τής
•Ελλάδος ηδύνατο νά ϊχγι άλλως ή μόνον έ-
χείνην ήν αί Δυνάμεις ηξίωσαν νά οηλώσγι ή
Ελλάς δτι ήθελεν αποδεχθή. Διότι είνε βε¬
βαίως γνωστόν δτι ώς εισήλθον αί Δυνάμει;
είς την Κρήτην άπήτη«αν ρητήν ΰιτό τής
Ελλάδος δήλωσιν δοθείσαν διά διακοινώσεως
χοΐνοποιηθείσης είς τάς Δυνάμεις ίίττ ήθιλεν
άναγνωρίσει την κατάστασιν εκείνην ήν αί Δυ¬
νάμεις εμελλον νά πλάσωσι, καϊ ήτο πάντη
άγνωστον έκ των προτέρων είς την Ελληνι¬
κήν Κυβέρνησιν. Τουτο δέ έπράχθη χαί τοι¬
αύτη δήλωσις εδόθη δεσμεύουσα την Ελλη¬
νικήν Κυβερνησιν είς την οποίαν ιδίως επέ¬
μενον τινές των Δυνάμεων νά περιορισθή είς
τυόπον ωστε νά μή είνε ένόχλησις έν μιδ ου-
σ/ερεία είς τα πράγματα τα Κρητικά.
Αί Δυνάμεις οίίτω χαταρτία«ααΐ τα ποάγ-
μχτα< τής Κρήτης, έξέλεξρν ανώτατον Άρ- μοστήν έν τή Νήσω τόν Τί'ίον τον Βασιλέως Γεωργίου, άποβλίψασαι εί; την οικογένειαν, χαί έχλέξασαι έχ τής «ίχογενείας Υϊόν όστις τ/) άδε^α τον Βασιλέως μετέβη νά εκτελέση την είς Αυτόν άνατεθβιμένην υπό των Δυ- νάμεων εντολήν. Κα1,, ο Υιός ό οϋτω μετα¬ βάς είς την Κρήτην ώς Υιός τοΰ Βασιλέως Γιωργίου καί ούχι τ05 Βασιλέως τής Ελλά¬ δος, ούτω εγένετο Χβι ουτως ελέχθη, ό Υιός Βασιλέως Γ «ο,ργίου ευχαριστών τα; Δυ- τοΰ ργ χρ ς ^"< "ν «"/ «ριστιί ού'τε ώς Πρίγκηψ τής Ελλάδος, δέ- /*,'- έΛ6-?έπετο νά ιύχαοιστήσγ) οατ» ωςβα ,αιλ·
μουνική προπαγάνδα διατρέοεταΐ ώς γνωστόν
υπό είδικών κονδυλίων τοΰ Ρωμουνικόν προϋ¬
πολογισμόν των λεγομένων «δτι διατηρονσι
σχολεία καί έχχλησίας υπέρ τής μή απωλείας
τής Ρωμουνικής γλώσσης». Ή πλάνη ή πιρί |
τάς διαθέσιι; τάς έν Ρωμουνία κρατούσας είνε
παλαιά και αυτή την μίαν μετά την άλλην
πλείονας των δύο Κυβερνήσεων ήγαγεν είς
την σκέψιν ότι ήτο δυνατόν διά συνεννοησειν
νά φθάσωμεν είς χανονΐσμόν των σχέσιων ημών
μετά των Ρωμούνων τοιούτων ωστε άνευ
βλάβης των συμφερόντιον ημών έν ταίς επαρ¬
χίαις νά είνε δυνατόν νά παραχωρήσωμεν χαΐ
βις τάς παραλόγους ταύτας Ρωμουνιχάς άξιώ-
σει;.
Είς τουτο οφείλεται τό γεγονός τής έν
Άμπατζία συνεντεύξεως, δπως έν αυτή τή
συνεντεύξει ήν πρό ολίγου έμνημονευσα 6 κ.
Ζαΐμης, ύπουργός τίτε ών, άναγράφει. «Ή
συνάντησις έν Άμπατζία είχε τουτο τό κα¬
κόν δτι ένώ τα πάντα έξ Ελλάδος εγένοντο
μεαά πάσης τής είλΐχρινιίας καί ταύτης δι-
ερμηνεϋς υπήρξεν αύτός δ Βασιλεύς τής "Ελ¬
λάδος, έν τούτοις έν Ρωμουνία διεσπάρη ή ι¬
δία δτι εγένοντο πρός τόν Βασιλέα Κάρολον αί
παραχωοήσεις έκεϊναι, αί οποίαι ού'τε εγέ¬
νοντο ού'τε ήτο δυνατόν νά έχτελεσθώσι χαι
έκ τούτου άντΐ κέρδου< προέχυψε ζημία. ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ. Έν Ρωμουνία ; ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ. Έν Μαχεδονία, διότι έχεϊ είνε δ πόλεμος. '0 έν Ρωμουνία είνε μι- κρός. Έθνικός πόλεμος είνε των Ρωμούνων κ*τά των Έλλήνων έν ΜαχεδονΙα καί ΊΙ- π»(ριο. Έν Ρωμουνία είνε βαρβίρων πό- λΐμος. ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ. Έν Μακεδονία είνε άνύπαρκτοΐ οί Ρωμοννοΐ. ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ. Τό γνωρίζω καί τό εΪΛον, άλλάπολεμοδσι. Καί τα άποτελέσματα ταντα άποδεικνυονν ποσόν σβαλερόν ήτο τό έπιχει- ρηθέν έν'Αμπατζία' άλλά ταυτα άνήκουσιν είς τό παρελθόν. Λέγονται μονον διά την έκτί' μησιν τής θέσεως ημών άπένατι των σημερι- νών αΐτημάτων των Ρωμούνων. Έξ οσων ελέχθησαν καί θέλουσι λεχθή θέ¬ λει αποδεχθή ότι τα άσυμβίβαστα είνε πάν¬ τως άίυμβίβαστα χαί δ'τι ούδεμίι παραχώρη- σι^ είνε δυνατή πρός αΰτοΰς χαΐ αν πρόκει- ται άκόμη νά άπολέσωμεν έν Ρωμουνία δλα τα τΐμαλφή έχείνα σημφέροντα, άτινα εχομεν ίχτεθιιμένα έχεί. ΛΑΝΑΙΆΣ. Δέν μένει πλέον τίποτε. ΔΡΛΓΟΥΜΙΙΣ. Μένουσι πολλά. Οί Ρω- μθΰνοι φαίνονται άγωνιζόμεοθΐ υπέρ τής ε¬ λευθερίας. Έν τω τεύχΐι τού ύττουργείου των Εξωτερικών τής Ρωμουνίας ό ύπουργός λέ- λει δτι «τό σύνθημα τής Ρωμουνίας ήτο χαΐ Ι~ται πάντοτε ελευθερία έν τή γλώσαΥ), έν ιά θ^ησχεύματι, ίιίτης τελεία μεταξϋ πάν- ■ΐΙΙίτ ΤΤ" Τ~~"ηιιίί ■Γειι^ιμ ΤΙΤγι ι'ιιι* ι!......' είνε τοιαύτη ωστε ουδείς δύναται νά έγγίσγι αυτήν. Αντιθέτως δβστυχώς πρός την θέσιν τής Ελλάδος, ήτις πανταχόθεν είνε εις πχν- τας προσιτή. Καί αν τυχόν δπάρχη έν Ευρωπγι διάθεσις επεμβάσεως πρός αναστήλωσιν των έν τή συν- θήκγι τοΰ Βερολίνου άναγεγραμμένων, κατα- πατηθέντων δέ πέρα καί πέρα υπό τής βουλ- - τ? Ρ.....'____ !!., ..Ίπ^νΐιΐ Τθόπθν. γαρικής Κυβερνήσεως, δέν εδρίσκω τρόπον, δέν δύναμαι νά Φαντασθω ποία θά είνε έκιίνη ή Δύναμις, ήτις θέλει άποοασίσει νά ε'ισούση επί τοΰ βουλγαρικόν έδάφους καί επιβάλη την θέλησιν αύτήί, δταν είνε βέβαιον δτι έκ τούτου καί μονου δλον τό Άν.τολικόν ζήτημα θέλει άνακ.νηθη καί «λ«ΐ αί Ευρωπαϊκαι Δυ¬ νάμεις θέλουσιν ίλθη είς ρήξιν αί μέν πρός τάς δέ. Τής Ελλάδος τα ζητηματ συννότατα δι* άποκλεκτμών, δι α μέν πρό. ,χτα λύονται απειλών έ- τισμον.» "Υπό ταυτα καλυπτεται άξίωσις έκχωρή- σεως έλληνιχών σχολείον χαΐ έχχλησιών πρός διαχαχαλίαν χά) λειτουργίαν ΡωμουνιοτΙ, χει- ροτονίας ίερέων Ρωμούνων πρός διευκόλυνσιν τοΰ προσηλυτϊστΐκοΰ σκοποΰ, παραχωρήσεως έπισκοπής, χαΐ διά τάς αξιώσεις ταύτας ή Ρωμουνιχή Κυβέρνησ-ς διαμαρτυρομένη χατά τής, 'Ελληνιχής ετόλμησε νά είπη πρός τόν -ίστε υπουργόν των Έξωτεοιχών «ποιήσωμεν χρήσιν το9 χυριαρχικοΰ ημών διχσιώματος κατά τάς «περιστάσεΐς, έν αίς χατ' ανάγ¬ κην λογίζεται ύφ* ημών καΐ δ τροπος καθ' ό'ν όλάχληροι οί Ρωμοννοι δυνηθήσονται νά τύχωσΐν όργανισμών όπως προσεύχωντκι Ρωμουνιστί.» Αί αξιώσεις αδται διατυποΰνται έντονώτς- ρον έν άλλω μέρει τής Ρωμουνιχ. Βίβλου. — Έπίλογος Αί «ριλίχαΐ σχέσει; μετά τή; Ελλάδος έξ- αρτηθήσονται έκ τον αποτελέσματος, δπερ ή Έλλην. Κυβέρνησις θέλει έπιτύχει δπό τον 'βλληνικοδ λαοΰ και τον Έλληνος Πα- Πατριάρχοϋ. Ίδοΰ αί αξιώσεις των Ρωμιύνων άπένχντι τή; Ελλάδος χαΐ δ άντιλαμββνόαενος ταύ¬ τας εν* λόγον ϊχει νά έλπίζη δτι είνε δυνατόν άνευ ΰποχωρήσεων νά επιτύχη έπανάληψιντών ίνέσκρν μετά τής Ρωμουνίας. Δέν άπόχειται εις την Έλλάδα νά άπευρυνθή πρός την προ- βαλοΰσαν αυτήν χαΐ έζχναγχάσασαν είς δια¬ κοπήν των σχέσεων νά ζητήση την επανάλη¬ ψιν αυτών. ΝΕΓΡΗΣ. Έπιτρέπετε ; Νομίζετε δτι δ χ. Ζαίμης έσκέοθη ποτέ δτι όφείλει ή Ελ¬ λάς νά προβή είς τοιαύτας προτάσεις ; ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ. Δέν είπον δτι δτι 6 κ. Ζα(μης έσχέαιθη αΰτό' έγώ είπον άλλα, άτινα. ανέγνωσα. Ταυτα συντομώτατα ένόμισα δτι ήτο απαραίτητον νά λεχθώσΐν ενταύθα, διότι τουτο επεβάλλετο, νά Ιχωμεν δηλώσεις έν- ταΰθα εάν οχι άπό τοΰ Βασιλικόν στόματος τουλάχιστον άπό τον πρωθυπουργικοΰ. 'Αλλά δυστυχως ό χ. Πρόεδρος τής Κυβερνήσεως δίν ενόμισεν ότι ώφειλε πριν λάβω τόν λόγον νά απαντήση είς τό ειδικόν περί τούτου έρώ- τηαά μου. Απήντησεν επί τον Κρητικόν διά χαταθέ- σεως εγγράφων, επί τοΰ Βουλγυριχοΰ δι' αρ¬ νήσεως χαταθίσϊως εγγράφων καί περΐστολής τοΰ χύκλου έντός τού όκοίου ηδυνάμεθα νά χΐνηθώμεν, άλλά δί< απήντησεν επί τον Ρω- μουνΐχοϋ. , ΤΟ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ ΠερΙ τής Βουλγαριχής υποθέσεως εχομεν λόγω των πολλών άγγίλιών καΐ τής πολλής ί πολΰ στενά τα δρια τα όποία 6ιαγρά»οντα: πολυπραγμοσύνης τής Ρωμουνιχής Ιδίως Κυ- · είς ήμϊς χαί θέλω ' ' - βερνήσεως επί τού θέματος τούτου. ' α- ·■'--* -<;-· —■ _ Πρός τοϋς^ 1-^οντας γνο>μας ομοίας έχιίνης
την οποίαν ανέγνωσα πρός υμάς, δύναται
παραχολουθων τα πράγματα έν Μακεδονία χαό
μή άφίνων νά διαιρεύγωσΐν δλαι έκεϊναι αίί
κατά λεπτομέρειαν έκδηλώσεις των εύεργετών
:ής κινήσεως τής προπαγάνδας έχείνης,
τό κέντρον αυτής εχει έν Βουκουρεστίω,
των τοιαύτην εχόντων
ήτις
νά είπγι περί τούτων, _
γνώμην περί τοθ θέματος, δτι άμβλυωΥτουβί
ποό; τό βώς. Τό ποόγραμμα τό · Ρωμουνικόν
είνε ποόγραμμα δυστυ-χώς άπό τον 1870 πε-
ρίπου άπό 36έτώ έθό δΰ ά
γ χ 70 ε
ρίπου^ άπό 36^έτών έχθρότητος διηνεχοΰς κατά
των Έλληνικών συμοερόντων έν ταίς επαρ¬
χίαις ταίς Έλληνΐχαϊς τής ομόρου έπικοατείβς-
ήτο πρόγραμμα έχθρότητος καί κατ' αυτής
τής ενώσεως τής θϊσσαλία; χαί εξηκολουθεί
χαί ,ίν αυτή τή Θεσσαλία νά έμφανίζεται ώς
πρόγραμμα έχθρικής δΐαθέσεως, οταν μετά την
εισβολήν την Τουρκικήν όπεβάλλετο ενταύθα
άναΦθοά λέγουσα οτ; τα Τρίκκαλα χαί οέν
προσπαθήσει να μή ϋπερ-
κατ' ουδέν την γραμμήν την οποίαν εχά¬
ραξεν ό χ. Πρόεδρος τής Κυβερνήσεως.
Διότι αντιθέτως πρός έχείνα τα όποια ή¬
κουσα πρό ολίγου λεχθέντα εντέυθεν έκ στό¬
ματος τον κ. Βουλευτού Ο'ιτύλου φρονώ δτι
πέναντι τής
τούτω.
Βουλγαριχής έν τώ
είχεν
ζητήματ
Δέν γ*ωρ£ζω ζήτημα δυσχερέστερον έχείιου
τό οποίον διαπραγματεύεται ταύτην την ('όραν
ή Κυβέρνησις, δυσχερέστερον κατά την ώραν
ταύτην, δσον δέν ήτο δυνατόν νά εμφανισθή
έν τοίς προηγούμενον χρόνοις. Καί άν δια
τό ζήτημα τουτο άπωλέσθησαν μήνες χαί
μετά την απώλειαν αυτών Βίε κατωρθώθη νο
δοθή ή προσήχουσα λύσις, πάλιν εάν ή γενο
μένη έργασία είνε ή προσήκουτα δέν θελίμί·
έλέγξει την Κυβέρνησιν ταύτην ή άλλην δια·
δεχθησομένην αυτήν,'ΙΙ θέσις τής Βουλγαρίας
...μβάσεων πραγματοποΐουμένων ένίοτε. Τής
Βουλγαρίας τα ζητήματα, λόγω τής εύτυχοΰς
θέσεως είς ην έπέτρεψεν ο Θιό< νά ένοικι- σθή είνε δυσ/ερέιϊτατον. • Καί δχι μόνον ή Ελλάς, άλλά δύναμις διαθέτουσα δυνάμεις είναι αδύνατον την ώραν ταύτην νά επέμβη πρός πίεσιν καί επίτευξιν τώ; άποτελεσμάτων έχείνων, τα δ«οϊα αξιοί ή δΐχαιοαύνη. Είναι άληθώς άδικον νά είπγι τις δτι όφεί- λει ευθύνας ή Κυβέρνησις, διότι έντός 4 ή 5 μηνών δέν εγνώσθη δτι παρεβιάσθη τό ζήτημα τό άναχηρυχθέν δπό τής Έλληνικής Κυβερ- ήσεως μετά τα άνοσιουργήματα τάβουλγαριχά. Κατά τό 1891 Οπουργοΰντος τοΰ έντίμου έκ Μεσολογγίου βουλευτού εγεννήθη δμοιον ζήτημα δπό πολΰ ολιγώτερον καχους δρους καί σχείόν ϊτος κατηναλώθη μέχρις δτου τύ¬ χωμεν επιτύχη την λύσιν τον ζητήματος. Καί έν τή διαδονή., ήτις επήλθεν είς τό υπουρ¬ γείον των Εξωτερικών ή λύσις συνεχισθείσης τής έογασίας τοϋ προηγούμενον ύπουργείο» επετεύχθη Οπό μεγάλης Δυνάμεως τής Ελ¬ λάδος ή όποία ίάνηνέχθη πρός αυτήν σκο- πούσης επί τοΰ θέματος, δπως Βυ'ηθώσι νά έπενεχθώσι τα Αγαθά άποτελέσματα όπερ τον έλληνΐχοΰ στοιχείου. Καί τό αγαθόν άπ'οτέ- λεσμα επετεύχθη καί τα κλεισμίνα σχολεΐα ήνοίχθησαν καί τό άρθρον 10 τοΰ νόμου πα- ρεμερίσθη χαί ελάβομεν υπόσχεσιν, ότι θέλει ανακληθή ή' τροποποιηθή, άλλ* άφοδ ή Ελ¬ λάς έπολιτεύθη ού'τως, ώστε ουδέ κ αί άκούη- τοα ή άνάμιξίς της είς τοιαύτην εργασίαν. "Υπό -τοιούτους δρους χείρονας ευρίσκεται ή οημε- ρινή Κνβέρνηοις χαί δστις χατανοεϊ ποία ή θέσις τού, εάν διεδέ/ετο αύτην, έκεϊνος πρέ-ι'κπαγορευσιι πεΐ νά δμθλογήο~, ίτι δέν δπάρχει άφορμή Ι Ένταΰθα ά ζητήσωμεν ευθύνας παρά τής Κυβερνήσεως Α """ εύγε έχ τής δεξιας). Ό χ. ΠρωθΐΜ»ουργός Εέν ήξεύρομεν τί είχε ά άναχοινώση και εάν είχέ τι τό ιταρήγορον, τό παρέχον ελπίδας. Άλλ' ο κ. Πρωθυπουρ- 'ός γινώσχεί βεβαίως έξ έπιχοινωνίας πρός ,ένους, 8τι δέν έπιτρέπεται νά ομιλήση. Καί διά τουτο είμεθα ΰπόχρ,εοι νά αφήσωμεν αυ¬ τόν σιωπώντα χαί νά μή έρευνήσωμεν τί έ¬ πράχθη πρός άνόρθωσιν τον διχαίου χαί των ιυνθηκών, τί έπραχθη πρός έχτέλεσιν ρητής ποσχέσεως τοΰ 1832 περί μεταρρυθμίσεως τοδ άρθρου 10 τοΰ έχπαιδευτιχοΰ νόμου τής Βουλγαρίας περί άποζηαιώσεων, τάς οποίας (% ζητήσει ή Ελλάς «αρά τής Βουλγαρίας ιά τάς ζημίας των Ίδίων αυτής πολιτών. — Τα δργ-ια Δέν ήξεύρω, εάν δέν ύπερβαίνω τα έσχαμ· ένα έχφέρων χοίσεις πεοί "" " "' πιωτερα ---'—- --■ ------- τοιούτων ζητημάτων άς αφήσωμεν αύτά. ρισχόμεθα είς οικονομικάς στενοχωρίας δ καί αν ύπάρχνι περίσσευμ* 5,000,000 τουτο δέν είνε σταθεροΰ προϋπολογισμοθ. Αί οίκο. νομικαί στενοχωρίαι είνε μεγάλαι άλλά *οΑί, μεγαλειτέρας διήλθενή'Ελλάς χωρίς ουδέν των καθηκόντων της νά παραλείψη ποτέ. "Εχί τρία Ιτη έτρίβομεν 75,000 Κρητών γεοβν των γυναικών χαΐ παιδίων δαπανώντες έχ μι. κροτέρου προϋπολογισμόν καί |?'*νειζιί(ΐ.ι,0( •χρήματα. Έν Ελλάδι συνωκίσαμεν δαη·ά»«ς δημοσίαις τοΰς Καμαρινϊίους. β-Έν Ελλάδι καί έν ι'όρα άνάγκης έδ«. τόν κρίσις των πραγμάτων έχ μέροος τήςβΈλλάδος περί των έν Βουλγαρία τελε- θέντων. Άλλά νομίζω, ότι τα έχεί γενόμενα είνε ίαντα, ώστε είνε αδύνατον δχι είς *Έλλη· οΐαν α, άλλ' είς άνθρωπον συναισθανόμινον τα χα- ήκοντα, τα δποία έπιβάλλονται είς αυτόν πρός τοΰς όμοίους τού, πρό παντός λοιπόν είς Ελληνα νά σιωπήσν] χαί νά μή δώσϊ) χαρα- ,τήρα άνοιχθείσης τής Βουλής, είς τα άνο- ιθυργήμχτα τα συντελεσθέντα. Καί τα άνο¬ σιουργήματα ταυτα είνε τόσον μεγάλα χαί 'ίυσπερίγραπτα, ώστε είμαι άνίχανος έγώ νά ίώσω τόν χαρακτήρα αυτών. Καί διά τουτο έ- τόλμησα νά παοαλάβω αυτόν άπό δημοσιεύ* ματα μεγάλου "Αγγλου, ό οποίος είνε μέν ά- ληθές, δτι δσα εγραψε διά νά περ'γράψη τάς σφαγάς τάς έν Βουλγαρία τάς είς τοΰς Τούρ- κους άποδοθιίσας. άλλ' είνε βέβαιον, 8τι αν 1γράφοντο ταύτην την ώραν- ή εάν εζη έκεϊ- ος, ό οποίος είς τοσούτον ηθικόν ίίψος, ώ¬ στε νά μή χρύπτη τάς γνώμας χαί νά μή υπο- — |·»<ΤΛ*Λ · »»· *Τ·»ϊ·»1 #ΑΑ Ι Τ·Μ·««1 #-λ ΜίίτΑ·*,·· β* *>#>Γΐ «...
πανήσαμεν διά δημόσιον ίργον γ
ρόορομον τής Πελοποννησου 3,000,000). Έ*
Ελλάδι ήγοράσαμεν έν <ό?α στενοχωρία; τ4 Στ«©ανο6ί/<εια κτήματα δαπινή—ντες ϊ 000 έκ δανείου διά τόν λόγον τής έν σιω; τής έσωτερικής ο'ικθνομίας χαί λαγής των θεσσαλών διά τής δουλοπαροιχίας. Έν Ελλάδι οσάχις τοιαύται περιστάσεις: έ»». Φανίσθησαν. ούε' ό έλάχιστος οισταγμ,ός ε¬ πήλθε ποΰ θά εϋρεθώσι τα χρήματα καί ή Κυβέρνησις, ϊχουσα την θέσιν ή< ϊχει ά«4- ναντι έκείνων ■πρός οθς ϊχει τό δικαίωμη ν« άποτείνεται χαΐ νά αξιοί έν τοιαύταις δρους ολιγώτερον αΰστηοους έξ έκείνων, όποίους δυστυ/ώς βλέπομεν είς τίνα; συινβί. σεις νά ζητήση νά ιυνέλθωσιν ούτοι χαί α«ο- τελέσωσιν 'ίορυμα, τό οποίον θέλει έπιλ—φ^ τής οίκονομικής άνκπτύξεως των Άγχςαλι- τών καί των άλλων Ρωμνιλιωτων Ιντός τή; Ελλάδος — Τ6 Μακεδοντκδν Τα δύο ζητήματα περί ών έπραγματεύ- θην, διότι τό Κρητικόν θεωρώ Ιξω τής συζη¬ τήσεως ταύτης, είνε χαθαρά έξανβήμβ,τοι τή; Μαχεδονικής νόσου. Έν τω Μαχεδονιχω ζητήματι πρέιτει ν« εχωμεν πρό όφθαλμΔν ίτι ταύτην την ώραν ι¬ δίως άπαιτει'ται μεγάλη περίσχεψΐς χαί πολλή εύλάβεια πρός τάς ίξ-ωθεν οιοομίνας συμβου¬ λάς. Καί δέν άμφΐβάλλω ότι περί αυτών ορ¬ θώς έσκίβθη ή Κυβέρνησις. Άλλ' ένδείχνυτ« δτι τοιαύτην τηρονντες στάσιν πρός τού; σνιμβολεύοντας ημάς ουδέν πρέπει νά παρα¬ λείψωμεν έξ έχείνων άτινα θά φωτισωσιν έν παντί θέματι, ένω παρβτηρείται άνεπαρχέ; »ώς χαί έξ έχείνων άτινα λιγόμενα χατά τόν προβήχοντα τρόπον καί άποδεικνυόμινα δύ¬ νανται νά πείσωαιν δτι δέν είνε «ά^τοτε τβ δίχαιον έχεΐ, οπόθεν άρύοντχι τάς ηερί αυτών ίιπαγοριύσεις οί μεγάλοι. Δραγούμης άναγινώσχει σχετικά βγγραφα περιέχοντα τα λεχθέντα δπό '.'θΰ νέου υπουργόν των Εξωτερικών τής Αύστρ»ουγγρία< καί τοΰ κόμητος Γολουχόβ- σκη. — Κατ' εμέ, ώς ϊχει ή Βουλγαρική δρά¬ σις έν Μαχεοονία ουδεμίαν παρέχει έλπίδκ χαλαρώσεως, χαί ένόσω τοιαύτη Ιτκο των Βουλγάρων παράγεται τρομακρατική κατά¬ στασις, άπορώ τίνβς λόγοι παρέχουσι τό Οάρ- ρος νά ζητήσγι τις «αρά τής Έλληνΐκής Κυ¬ βερνήσεως, νά ζητήστ» παρά τής Ελλάδος καί των Έλλήνων ν* άπόσχωσιν έκεϊνοι μέν της οράσεως, ημείς οέ καί ή Ελλάς τής βοηθείας δσαχις ΰπάρχει πρός τουτο προθυμία καί ή Έλληνική Κυβέρνησις νά Φροντίση διά χη- ρύγματος ειρηνικόν νά άπβθαρρύνν) τοΰς ού¬ τως ά*'ωνΐζομένους. Κα λέγω, άπένοτντι το»*Λτης τρομοχοαττ- κής πολεμιχής καταστάσεως κατά τίνα τρόπον είνε δυνατόν οί έν Μααεοονία ·πλη^ϋσμοΙνα είς την πολιτικήν τό αΐσθημα τον άν ρωπισμοΰ ήθελεν έπαναλάβτ| δσα θέλω έπα* αλάβει ταύτην την ώραν (εύγε εύγε). Αί χαχουργίαι αυται Ισχον άποτελέσματα, τα όποία οφείλομεν ν' αντιμετωπίσαμεν. Ό έλληνικός πληθυσμός τής Άνατολΐκής 'ωμυλίας δταν Ιγΐνεν αύτόνομος έπαρχία ήτο 20 χιλιάδας, δταν δέ έξερράγησανο! 8ιωγ· χοί εμειώθη είς 80 χιλιάδας χαί χατά ταύτην -ήν ώραν Ιιως θά φθάση είς 60,000. — Ή «ερίθαλψις των «ροο*ψνγων Ό Έλληνιχός πληθυσμός άποδειχνύεται έκ ών πράξεων τούτων, δτι είνε προωρισμένος είς απώλειαν, χαί δ,τι μέχρι πρό μΐχροΰ ήλπί- ζομεν, δτι ηδυνάμεθα νά τόν Βιατηρήσωμεν. Είνε ήδη προωρισμένος είς απώλειαν. Τό μόνον δπερ δυνάμεθα νά προαδοκώμεν, Ινε δ τρόπος καθ* 8ν θε)εί συγχωνευθή, αλλ' Ι τι δέν έπιτρέπε^αι πλέον είς την Έλλάδα >ά έλπίζη επάνοδον των Έλλήνων έχείνων,
;οΰτο δέν έπιτρέπεται νά διαμφισβητήστ) τις.
II
πολιτιχή «α τής Ελλάδος πρέπει νά
προσαρμοσθή πρός την έξωτερικήν ϊποΦιν
χαί πρός τάς περιστάσεις παραλαμβάνουσα τα
πράγματα βπω; ερχονται χαί στρέιρουσα τό
βλέμμα πρός τοΰς άπελαυνομένους νά εξετάση
"ατά τίνα τρόπον δύναται νά γίνγι ή χαλη
βήσις αύτοΰ ^εΐτε πρός έντόπισιν αλλαχού
είτε έν Ελλάδι.
Ό Πρόεδρος τής Κυβερνήσεως γινώσκει
έξ άνακοινώσεως ότι ορονώ συμφέρον δπως οί
εκείθεν έξερχόμενοι καταστή δυνατόν νά βοη-
Οηθώσιν έγκαθιδρυόμενοι είς /ώραν γεωργι-
χήν προσομοίαν έκιίνη;, έξ ή; άπελαύνον-
ται. Τό έγχείρημα είνε δυσχερίς· όίτε έλθόντε;
έκ τής δουλεία; άποτροπιάζονταΐ είς την ιδέαν
νά όνομασθώσιν έκ νέου ραγιάδες ψοβοννται
τοΰ; κινδύνους τού έντοπισμον επί έδαφου;
σαλευομένου.
Διά τούτο νομίζω δτΐ είς την Ελληνικήν
Βιυλήν χχί την Κυβέρνησιν έπιβάλλεται ποό-
νοΐα πεοί διατηρήσεως των προσφύγων οΐτι¬
νες ενταύθα ελθόντες ουδέν άξιονσιν, χαί ή
Ελλάς όφιίλει νά δώση πρός αύτοΰς εργα¬
σίαν καί εγκατάστασιν, νά δώση υπηρεσίας
έν τώ στρατω, νά δώση την Ελληνικήν ίθπι-
γένεΐαν. Θά είνε μεγίστη παράβλεψις άλλά
χαί πράξις τυφλή, εάν δέν σπεύσωμεν τό τα¬
χύτερον νά ρυθμίσωμεν τα χατά τοΰς πρόσ¬
φυγας τούτους, τοΰς όποίους έν Ελλάδι πε·
ρΐϊάλπομεν. Ώμίλησα οϋτω διόη ήκουσα
λεγόμενον δτι αί οικονομικαί στενοχωρίαι
καθιστώσιν βραδύτερον την μέριμναν.
Β. ΒΟΥΔΟΥΡΗΣ. Άφ' ου ο κ. 'Υπουρ-
γός των Οικονομίκόν εδήλωσεν δτι εχομεν
πϊρίσσευμα 5,000,000.
τίνωΤϋπΤων καί διά τίνων ιθοααν* νά άντεπε-
ξέλθωσι χατά τής τρομοκρατίαν ;
'ΙΓ εβλλάς πρός τάς συμβουλάς, είπον, ότι
πρέπει νά δείχνη εύλαβής ούοέ'» παραλείπουσϊ.
τό συντείνον πρός πίστωσιν των διαφόρων δι¬
καίω/ χαί τής δικαιοσύνην των Έλλήνων έν
Μακεδονία.
Σήμερον γνωρίζει ή Ελλάς ιτοϊον είνε τό
διάγραμμα καί τό πρόγραμμα Των μεταρρυθ-
μίσεων καί γνωρίζιι ποίον είνε τό τελευταίον
κεφάλαιον τοΰ προγράμματος τούτου, ή ε'ι-
σαγωγή διοιχητιχοΰ χαθεστωτος μτ^ερρυθμι-
σμένον έν Μαχεδονία.
Πάντα ταυτα υπευθυνωσ ιτρέπει νά αποδε¬
χθή ή Ελλάς πάντοτε υπό τόν δρον δτι ήθελε
προηγηθή ή έξ»σ<ράλισις τού ειρηνικόν λ<χον, όστις ηναγκάσθη άντί νά χρύπτεται ίνα ίχτ) τα δπλα είς χείρας δχως άμύνεται κατά νών έπιθέσεων. "Οταν πρός την Έλλάδα λίγΜίσι παραδε- χθήτε τάς μεταρρυθμίσεις οέν είναι οίχαιος ο. Ιλεγχος δτι ή Έλλά δυσπιστεΐ, διότι τα γε¬ νόμενα ήδη πολλάκις παρ' δλας τάς ύποχω- ρήσεις τής Ελλάδος, παρ' δλην την ττροθυ- μίαν αυτής νά βοηθήση τάς Δυνάμει. διέ· ψ ύά ϊ θ ή Έ αύτην ούτω μ ής βηήη μ ψευσαν αύτάς. Καί ϊχει χαθήχον ή Έλ.λάς νά δυσπιστή, νά είπη πρός τοΰς συμ6ουλεύ«ν- τας αυτήν, ό'λα αύτά τα άναγνωρίζω ώς ώ<ι%>
λιμα, άλλ' άσοαλίσετε την τάξιν, «όσετε εγ¬
γύησιν. Δέν είναι δυνατόν νά άξιώση τις παρά;
τοΰ χινδυνεύοντος νά άφοπ/ισθή αύτός πρώ¬
τος" ό έπιτιθέμε^ος ίχιΐ την δποχρέο<σιν νά καταθέση τα δπλα, χαί βταν οΰτ·ς είτε έχου- σίως, είτε άναγχαζόμενος καταθέση τα δπλα ή έχλ(π-τ) εντελώς, αί Δυνάμεις έχουσι τό δικαίωμα νά άξιώσωσι παρά τής Ελλάδος νά συμβουλεύση δπως οί χινδυ*»ύοντες άφοπλι· σθωσι. Ταυτα ειπών δέν ήθέλησα νά χ«χ(σω τί- ποτε, άλλ' ήθέλησα μόνον τάς γνώμας, ανς έγώ προσωπιχώς έχω επί τού Οέματθϊ νά έξ- αγγείλω, ϊχω δμως την πεποίθησιν ότι δπό· τούτων πάντων, ώς έξετέθηβα,ν, ένεπνίθτο πάσαι αί πρός τοΰς ξένους απαντήσει; τής ελ- λην.κής Κυβερνήσεως χαί ί/ω την €εβαιότη» τα δτι δπως έν τοίς άλλοις ζητήμασι χαί ι¬ δία* τώ Κρητικω ή βύμπνοια τού Σ-;έμματος χαί τής Κυβερνήσεως έβάδισαν την ύ οδόν πρός τ« ορθά, 2>τως έλπίζω δτι
καί έν τούτω τω ζητήματι ή αυτή ομοφω-
νία θά παραγάγη υπέρ των ιύιργετων τής έλ-
ληνικής Κυβεονήσεως Δύναμιν, ή δποία θά
επιτρέψη είς ημάς νά ελπίσωμεν χρίσσονα την
έκβασιν τής πεεαιτέρω έκτιτλ(ξεως τοΰ Μι-
χεδονικοθ ζητήματος.
'Υπήοξα λίαν εύμενής πρός την πολιτείαν
τής Έλληνικής Κυβερνήσεως καί ύπήρξ».
κατά καθήκον εΰμενής, άλλά θά μοί επι¬
τρέψη η Κυβέρνησις είς τό τέλος τοΰ λόγοο
μου ν« δποβάλω χαί παράπονον 3τι δίν έ¬
νόμισε πρέπον περί των ζητημάτων τού¬
των των τριών των τελευταίαν νά συμβου-
λεύιη είς τόν Βασιλέα ή άπόντος αυτόν Γις
τόν 'Αντιβασιλέα νά λάβη τόν λόγον έν τή
Βουλή.
Επί τοιούτων ζητημάτων, έβνικώς ζβιτι-
κωτατων, περιστοιχισμένων υπό κινδύνων, ών
όμοιον; καί κατ' αριθμόν καί κατά δύναμιν δ-
λίγα πολιτΐκά «,αινόμενα έχουσι δίν ήτο επι¬
τετραμμένον νά μή ακουσθή ενταύθα ή Βασι¬
λική βωνή, διότι ή Βασιλική ?ωνή διά των
αντιπροσώπων τον Έθνους διασπειρομένων διά
τής έπικοινωνίας των άντιπροσώπων τοΰ Έ¬
θνους είς τό έσωτεριχόν χς-ί εξωτερικόν ηίΐλι
γεννήσιι εΰχάριστα άποτελέσματα.
("Ιδε ουνέχειαν
____ εντή_'
— Τα
ΣΤ.
περί
Πωλεΐται
ιυ Συγγροΰ έκ
Πληροφορίβι
4·500
Λεω?ο-
$ Δβκ»μβρΙου 1$0&.
ΓΕΠΡ. Μ. ΖΧιΓΡΑΦΟ*
ΥΠΕΥΦΥΝΟΧ ΧΥΝΤΑΚΤΗΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΓΗ § ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
ΣελΛνη 7 ημερών
'Ανετ.ήλ". δρκ 7 λΤΠΤ-ώσκ £β« 4 λ. 42
Ποταπίου τοθ ό οίον
ΤΑΧΓΔΡΟΜΒΙΟΝ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΙΙ 8 Λ)βρ(ου. — Είς Δβιρδα-
νε*λλια, Κων)πολιν, θράκην, Βουλγαρίαν,Ρω-
μβυνΐαν, καΐ Ρωσσίαν (Ρωσσικόν) 10 π. α.
Ε«; Κρήτην καΐ Σικελίαν (Φλίρΐο) 11 «. μ.
Εδς Ηεοσαλονίκην καΐ Σερβίαν (Τζών) 5
μ. Είς Κρήτην (Ποΐνελλήνιος) 7 μ,, μ:
ΣΙΙΜ. Καΐ σήμερον ή οι« ιήν Εύρώπηι
«:ι>«τημ,έ'νη άλληλογραφία Θ* γίνη *—-'- '
ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗΝ
- 10 ΑΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
ηθώς «μβρςκΛ
«ρωτοτυ-ωτατον χα1 χ*
νθχωτα,ον σατυρ,κΌν φύλλον :
Ο ,,ΗΕΟΣ ΡΔΜΠΔΓΔΣ
8 άλ λί
ΔΜΠΔΓΔΣ
8 μεγάλαι σελίίες μετά 40 γελοιογρα-
ων »κ&νων κ«ι τερκνοτάττ* ΰ'λης '
ΠΡΟΣ ΓΗΙ1ΣΙΗ1ΟΥ ΚΟΙΝΟΪ
ΠΑΡΕΛΑΒΕ
καί την δευτέραν προμήϋειαν
- Ιίόχςον υπό πάσαν εποψιν
ΚΑΣΜΗΡΙΩΝ
ώ; κ«ί ΟΗΑΡ Γ Α Ο Ο Ν «ο 5Ε0ΑΝ
8ΕΑΤΡ»
III
ΙΫΙΙΤΑ1ΑΙ
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ. «ΣοαρΙ ντε Γχ<χ. λά» ώρα 0 1)4 μ., μ. Λίαν προσεχώς α( 4 ττράξίΐςτοί «Φάουστ».Εΐσοδος δρ. 1. Τα παι¬ δία τό ήμισυ. &0ΙΜΙΚΗ Κινησισ — θαυμασία Κασμήοια Άγγλικά Όλό- μαλλα, πολί> ϊΰ'μ,ορφα καί στερεά, νία ολα,
I-
φεραν οί εμποροι ύοοισμάτων ΙΙαπαγεωρ-
γίου|χχι Χαμπράκος, δδδς Σταδίου 43, !·
ναντι Άρσαχείου.
— *Τ6 μέγα κατάστημα είοών
πολυτελείας των κ.κ. Αδλ
■*·*ρρά παρέλαβε νέαν^θαυνμ,α-
βίαν καΐ πλουσίαν συλλογήν π»ι-
γνιδίων·
— ΘΕΡΜΑΝΣΙΝ οΐκονοιι,κίιν καί
νγ»ε»νην θά εΰρητε αικνθννόΐιενοι είς
«Ο εργοστάσιον βΕΡΜΑΣΤΡαΝ των
κ. κ. άδβλφών ΠΕΤΙΌΠΟνΑΩΝ προ-
{ΐηθτ.ντΔν της Β. ΑύλΛς όδός Προά¬
στειον 34—3β.
— Καπέλλα σκληράΆγγλικά, τα νέα σχί-
δια μι ποιοτητα εξαιρετικήν άνιυ γόμ,ας.
Τα ννωστά καπέλλα Μπορσαλίνο μ« τιμάς
τής οδόν Α'ιόλου.
Έγχώρια με 3.45 κα'. μέχρι οραχ. 10 τής
Α' ποιότητος καί παίδων.
Κούκοικ άνορών βε σχέοια. διπλα εΰρωκαϊ-
χΛζ δρ. 3 έκαστος.
Κούκους έγχωριΌυς είς σχίδια διάβορα άπο
ϊραχ. 2 καί άνω.
Ενδυμασίαι ιταίδων Βιέννης είς σχέΈια
νεώτατα. Μπβρτες καί παλτά άγγλικά ώς καί
επί παραγγίλία έγχώρια.
140 όδός Α'ιόλου. Βασίλειον
— Α.νακαινισθέν τελείως τό κα«
τάβτημα τού μ. Χ,ρήστου _ΐπη-
λιοπούλου όδός Έρμού ϊ»Τ
ραπλε,υρ—ς καταοτηματος προ¬
σέθεσεν ολα τα ύφάσματα τής ε-
πιπλώσεως, μονοκόμμ-ατα χα-
λι* Γαλλίας, ΰφάσματα επί-
πλων, τάπητος τού πήχεως άγ-
γλικούς, μεταξωτά φορέματα
οιά προΐκας ώς καί όλόμαλλα.
— ΑΙ κυρίαι κοΛ δεσποινίδεί ϊ'/οοσι γοη-
τευθί «ίτος μϊ τα νέα παλτά καί ννκίρτες
τοΰ Μικρόν ΟΙκου των κ. κ. Παπακνρια-
•χοπονλον καί Τρτανταφνλλον χαΐ τό
•πράγμα είνε πολΰ λογικόν, διότι καϊ α! τιμαί
πάντων των είδών τής πολυτελείας ι?νε λο-
γικαΐ, καΐ αί ιτοιό'τητΐί ΰτυέρο/οι. Κυρίως τα
γουναρΐκά τού Μικροΰ ΟΕχου είνε θαυμασία
και τουτο οβιίλεται είς την έπισταμένην πι-
ριοδείαν τοΰ κ. Δ. Παπακυριακοποιίλοι» άνά
τβ μεγαλείτερα κέντρα της Εύρώπης.
— Τ6 τελειοτερον άρτοποιε?ον των *Α.ΐ)·η.
νών, ήτο, είνε καί θά είνε, τό Βαό'ι4ΛΚΟν
άρτοποιεϊον των κ. κ. Γερακάκη κΑΐ Τσίτα,
καθόσον παράγει τ6ν ύγιιινότιρον χαΐ καθα
ρώτερον άρτον. Όδός Σταδίου παραπλεύρω.
Χρυσικοπούλου.
V
' — "Ανοιξις έν μέόφ χειμώνος, δύνα¬
ται άξιολογα νά ονομασθή) τό πασίγνωστον άν-
βοπωλιΐον το5 κ. Ντ껣ενάκη, ιτρωτότύπον
διάτάάειθαλή καί ίύωοιάζοντα ουτά χα'ιάνθη,
άτινα ώς έν σμιχρώ πβφαοΐίσω φιλοξινονσι τα
χαλλΐκίλαδα άηοόνΐχ καί χαναρ(νΐα, τα δποΐοι
α»απτύσσονται μονον είς τον μέγαν κήπον τον
χ. Ξενάκη.
Πρός γνώσιν της τιμώοης με πελα-
τείας καί πρός αποφυγήν πάσης περΐ
Ιμοϋ ψευδΌϋς σνστάσεως, άναγχάζο-
μαι νά δηλώαω χ] ίξιοτίμω πύατεία.
μοο δτι ουδέν ήδη £χω ονγεταιρικδ* χά ·
τάστημα, χα&' δαον ήνίωξα αποκλειστι¬
κώς Μικόν μόν, Ιν τ[] δδφ 'Α&ηναίδος
άρ. 3, άπέψαντι των χαταστημάτων Ά-
χρφον, δπερ φίρει μόνον χδ Ιδικόν μόν
δνομα καί δπερ ΙπλουχΙσ&η τελείως δι'
απάντων των εΐδων της πολυτελείας, είς
τα δποΐα θά ζητήσω διά τής μεγάλης
καταναλώσεως δπως πορισ&ώ ελάχιστον
κίρδος
Μετά πολλής υπολήψεως
Λεωνίδας Στεργίου
"Εμπορος ε'οών πολυτελίίϊς, &δο; 'ΑΟη-
ν»(8ο; 3. Έναντι Κ)μάτων Άκριβου.
Η ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΑ ΕΝ ΤΗ ΧΡΤΣΟΧΟΙΑ
ΜΑΡΚΟΓ & ΤΣΑΜΠΟΓΑΑ
Τελευταία Ωρα
ΑΙ ΣΧΕΣΕΙΣ
ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΡΩΜΟΥΝΙΑΣ-ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ
ΑΙ ΧΘΕΣΙΝΑΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΝ ΤΗ ΒΟΥΛΗ
ΑΙ ΤΙΜΑΙ
χανονιθ&Γσαι με ελάχιστον χέρδος
είνε Ιχτδς παντός ανναγωνισμον
72-ΑΙ0Α0Ϊ-72
Κατόπιν των εύβαρβών δη-
λώβεων τού κ. ΠρωΟυπουργοΟ
έν τή Βουλή είς τούς πολιτι-
κούς κύκλους γενική ιδία έπι-
κρατεϊ ότι ή μ,εοά τής Ρωμου-
νίας Πιαθρυλληθείσα έπ' εσχά¬
των βυνεννόηαις δέον ν* θεω¬
ρηθή ώς ναυαγήααοα. Άλλά
καί ώς πρός τό Βουλγαρικόν
ζήτημα αί αυταί προολέψεις ύ·
πάρχουν κατόπιν των όσιον ελέ¬
χθησαν καί {»πό τοθ κ. Δρ«
γούμη καί υπό τού χ. Θεοτόκη
«Φρονούσι δέ «ολλοί, καί δι-
καίως ότι ό κ. Δραγούμης ομι¬
λήσας περί των δύο ζητημάτων
ώς ωμίλησεν,ειχε σχετικάς πλη¬
ροφορίας, καθ' άς τα γενόμενα
πρός συμβιβασμόν οιαβήματα
Πέν επέτυχον, ουτε εινεί δυνα¬
τόν να επιτύχωσι πρός τόπαρόν.
ΗΑΕΚΤΡΟ-
ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΟΝ
Χ. ΠΡΑΠΟΠΟΥΛΟΥ
"Δοτ» Αφιχθέντος έκ Οαο%<ΙΙε·ν Τό μόνον «ν ΊτΊινρικά 1Τ«υραλν/αι 'Αθά ΤΑ ΝΕΩΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΕΜΠΟΡΟΝΑΥΤΩΝ Η ΧΘΕΣΙΝΗ ΣΥΝΕΛΕΥΖΙΣ ΟΙ ΑΤΜΟΠΛΟΊΈΟΙ ΕΝΩΠΙΟΝ Τ07 *. 0ΕΟΤΟΚΗ ΥΠΟΒΟΛΗ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΟΣ "Ονκοι οιάαιοβοι Ρενματισμοί ϊϊΐμόρροϊσες . Ύευρο - στομαχο · Ι β*ίμ««κα και καρδιακά | —«ταβοτικά αήματ*. ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ ΤΕΑΕΙ&Ι *α «Αν Νεβν ·Ηλει«οιχΛν Μηχανηιιάτβν, 'Αηί ν«ν Ραϊτγκεν και τοθ ΉλεχτοΐΝθΟ Μααβαζ. *Β ΈηιΙηψία διά τής Ζ7ραετοπονλίι>«*
καΐ ή ΣΰφΛΐί διά τής 'Δντ«ηφιΧιδίνη(,
Ιδιαιτέρα και σύντομος &$ραπεΙα Άνικα·
νο—τος καΐ '£κσπ«£ματώσ·«ει>.
Αεχεται εηισχΜ|ι«ις τας Αοας 10—11 «■ μ. 4—6 1)1
«.μ.—0401 ΠΙΡΙΚΑΕΟΤΙ ΙΡ.4Ι (Πλησίον ~* *
«3,000
δραχμαί κα! άτομική έργασία ζητοθνται
πρός συνεταΐριβμον είς άξιοπρεπεστάτην
Βιομηχανικήν επιχείρησιν λίαν έχικερδη*
καΐ άΐφαλεοτοτην.
Πληροφορίαι είς το Λογιστήριον τ^ς
Πατρίίος».
ΑΣΦΑΑΗ2 ΘΕΡΑΠΕΙΑ
ΤΗΣ ΑΡΘΡΙΤΙΔΟΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΡΕΤΜΑΤΙΣΜΩΝ
Έπΐτογχάνει τις μονον διά ττ)ς χρήσεως τή*ς ίείοκιμαυμένης ΙΜΐπεραζΙν ΜΐΠή
(ΡίρόΓβ^ίηβ Μϊίΐγ) ίιαλυοΰσης το έν τι^ άργανισμφ πλεονβζον θύρικόν όξύ.
Το φάρμακον τουτο άδλαδές καΐ είγευστον είνε γνωστόν είς πάντας τοίς έν *ΝΚλ·
λάοι ίατρους, πωλείται δέ είς άπαντα τα φαρμακείω, τής Ελλάδος.
Χρήσις.— Πλήν είίιχής τοϋ ίατροϋ' συμβουλάς λβμίάνει τις τετράκις έ'ως εξάκις
τής ημέρας άνά μίαν ϊόσιν ρίπτων τΌ φάρμακον έντός ποτηρίου ύδατος ό'ποιι καί διαλύε-
τ«ι. Έετος τθθ κυτίου ευρίσκεται ίο^εΐον έξ άλο^μΐνί'οιι, τό όποΤον πληρούμενβν Ιι«
φαρμάχου είνε ακριβώς ίσον πρός μίαν ϊόσιν αΰτοϋ.
Όμ,οίως «πιχυγ/άνετε την άσφαλή Οεραπε£αν των αίμορροι-
6<ον διά ττ*(ς χρήσεως των θαυαβσίων δυροβίΐοίτβ Μίΐΐγ (υπόθετα ΛΙιδή) »ί- μοστα,'βικα καΐ στυπτικά ενταυτώ, έμποδίζοντα την ροήν τού αιματος καί άυρρέοντα τας αίμορροΤδας. Χρήσις.— Πλήν είίιχτ)ς συμβουλάς ΐατροϋ ΐν ίως 9ύο ύπίθετα την ημέραν ολίγα λεπτά προ τής άποπατήσεως. ΠΡΟΣΟΧΗ Δήλωσις Έλλην. 'Κταιρίας οΐ¬ νων καί θίνοπνίοά μ Δϊάφοροΐ μικβοπβντοκώλαι καί τίνες Ιλλοι κίρίοβκοΛδι, μ.ί) ίυνηθίη»* νά επι ■ τύχωσί πβρά τή*ς Έλληνικής Έτ«ιρί*< Οΐνων κα'ι Οίνοπνβυμάτων, 6πως χορηγηθη είς αΰτοϋς ή πώλησις ΐο3 πρός φωτισμόν, ϋέρμανσιν χ. λ, η. μετουαιωμένου οί νοπνεύματος% πωλο&'ίΐν ώς τ«ιοϋτον το άκάθαρτον καμινέτο, είς τό όποΐον,οπως έςαπατήσωσι τ» Λθΐν^ν, δίδουσι διά βαφή*ς άχόχρωσίν προσομοιβζουσαν πρός την τοδ καθβροΕΪ μέτοΐίσιωμένοιι. Έν τούτοις ή £τιΐΐ'ί« έφΐστρ χα'ι πά¬ λιν την προσοχήν τοθ κοινοδ είς την εκ¬ λογήν τ-ιϋ πρός φωτισμόν οΐνοπνεύματος, ϊντίρ ϋον να μή είνε χΛμηλών ββθμών /αί άκάθαρτον. Τό άκάθαρτον κάμινίίύ 3ίν ίίίιι φωτισμόν ίπαρχη'. Πρός τουτο συνιστώμεν ίπως οί πεομη- υίμενοι 9ΐνΟΛνϊ»μ·« Λρβς φωτισμόν 4 Κατόπιν τής έπιμονής των άποοχόντων των εργασιών ναυ- τεργατ—ν, τό ζήτημα κατέληξε χΟές είς την τελείαν διακοπήν τής άκτοπλοΐΤας των διά δια¬ φόρους λιμένας προωρισμένων χνμοκλοίων, μή δυνηθέντων νά ίποπλεύυωσιν έκ τού λιμένος Πειραιώς, ελλείψει πληρωμά- των. Η ΧΘΕΣΙΝΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ ΔΗΛΩΣΙΣ ΣΥΝΑΕΣΜΟΥΒΕΡΜΑΣΤΟΝΟ,ΣΤΕΦΕΝΣΟΝ' Καθίστατβι γνωστήν δτι ό ήμέτερος Συν· ϊεσμος *οβώς δέν <τυμμίρ|ζ«τβι τα -,ερί απεργίας είς βάρος 'τοι» ίημοσιευέμενα έκ μέρους τρ (των, ουδεμίαν εχόντων μέ τον Σόνίίσμον σχέσιν. Έν Πειραιεί ττ, $ Δεκεμβριού 1906. *Ό_ Πρόεδρος Δ. ΠονοΑς γ ο^ ΟΛ ΡΕΡΤΟΝΑΤΕΡΕΓΕΒΒΟΒΙΝ ΕΓΧΕΙΡΗΣΕΩΣ ___. εντός ΤΡΙΩΝ ΜΗΝΩΝ. Θεραηεύεται τελείως καΐ α¬ σφαλώς Η ΕΝΤΕΡΟΚΗΑΗ (Κατέβααμα-απάαιμον) ΕΝ ΤΡ ΒΕΡΑΠΕΥΤΙΚΠ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤα ΠΕΜΠΤΩΝΟΤΧΟΣ ΣΙΔΗΡΟΣ ΤΟΤ ΡΟΜΠΕΝ Είς πάντας γνωστόν είνε δτι ό σίδηρος είνε φάρμακον λίαν άποτελεσματικΌν κατά τή*ς χλωρώσεως, άναιμίας καί πάσης έν γένει έξασθ&νήσεως τοϋ' όργανι- σμοΰ. Καθ' & ομως φάρμακον δύσπεκτον καθ* αΰτό ίιισκόλως ηδύνατο νά χωνευθη παρά των έξησθενημΐνων στόμαχον. Διά τού θαυμαστοθ όντως συνδυασμοϋ' τής πεητώνης μετά τού σιβήρου έξέλιπε καί τΌ μικρόν τουτο εμπόριον, αρα τό ΓΌρΙοηβΙο άο Γογ Ποΐιίη, συνενοΤ έν αύτφ την ίδιότητα τοΰ' ευ ηέπτου καί δραατικού φαρμάκοιι κατά των άνωθι άναφερομένων άσθενειών λαμβανόμενον κατά σταγόνας χατά την διάρ¬ κειαν τοδ φαγητον*. ^ο^οΝ κοβιν Κατά των καρΠιακω* παθήσεων, ά ένδείκνυται ή έσωτερική χρήσις τού ίωδίου, συνιστάμενον άπό ΐώοιον πεπτώνην. Πωλείται είς άπαντα τα φαρμακχία τής Ελλάδος. παιτθσι ίέ την βείαίωβην ότι τουτο είνε 95-96 βαθμών, κατάλληλον διά τάς άΝω χρήσεις, ■**: ζητώσί νά ·ίίνετ«ι ενώπιον των τό γραδάρισμα. Πα^κΛίλθϊΙμίν ίί τοδς Λ; κ. Λ«τ«ν«λ«- τάς, δχως ϊια τα τυχόν τταράχονα των άκευθΰνωνται είς τ/ ΓραφεΥα τίίςΈταιρίας, ό5Ός Πανεπιστημίου (στοα Πεσμαζόγλου). ΪΙ3ΡΟ130ΧΙ- Οΐνόχνευμα ήγγνημένον παρά τής Έ- ταιρΐας, «ωλεϊτΛΐ μ4νον είς την κίντρικήν αποθήκην, 11ος Όφθαλμΐατριίοΐ) αριθ, Ί. Καΐ είς τα παραρτήματα: Όίός Σόλωνος άρ. 96» %άί Ίκποκρά- τθίΐς 16, (ουνοικία Νΐαπόλίως). Ό?ός Κολοκοτρώντ) καΐ Ρόμίης (συνοΙ κια Καλαμιώτο»). Όδος Μεγάλβυ Άλϊξάνίρου κα! Κολω- νοθ (συνοικία Μετ«;ουργε(οιο). '. Όδ'ος Κυδαθηναίων αριθ. 17, («ονοχί* Πλάκας). Όοος Πειραιώς αριθ. 17. Όϊος Άγι'ων 'Αναργύρων άριθμός 5. (ΠλατεΤα Ψυρρ%). Όδος θέσπιδος και Τρΐπόδων (ι»ι*ν6ΐ- κια Πλάκβς). Όδος ΈρμοΟ αριθ. 206 (Μοναστηράκι) Όδος Χαλκοκονδύλη. Έν ΠειραιεΤ Κεντρική άποθήκη βδβς Παρθεναγωγείου αριθ. 3. Την 1Ο π. μ. τής χΟές συνήλ¬ θον έν τή οικίαι τού Προέδρου των καΐ πάλιν οί ναυτεργάται, πρός τού; όποίους ό Πρόεδρος άνίγνωβε τό υπό των άτμοπλο'έ- κων υηογραφέν πρωτόκολλον, δι' ου, ώς καΐ χθές έγράφομεν, άπεδέχθννο ου?οι την αύξησιν τ^ςμιβθοδοσίας των άπλών ναυ- των έκ δρ.:;:; είς «:;, των ά- θαίν κΐ βιντζιέρηδων των έκ δρ.:;:; εί ποθηκαρίων καΐ βιντζιέρηδων ναυτών έξ βθ *ίς ΪΌ καί των κλήν άπό ί#Ο είς 1ΟΟ Συνέλευσιν ναυτέργχίαΛΤ}Ρ·^ θησαν ομοφώνως νά δεχθώσι τάς αϋξ^σκις ταύτας, έπΐμένοντες, ε:ς τ3 διά ΐο* υπομνήματός των ζ»]τηθένϊα, καί Ιβήλωσαν έν τέ- >·*6 ότι καί εάν γίνωσιν άηοΠεκτά
ταύτα, Ο*ν θά επαναλάβωσι τάς
«ργασίας των, &ν μή προηγου¬
μένως δ*ν απολυθώσιν οί άθε-
ΐήβανίε*} την πβρί απεργίαν από¬
φασιν τοθ 3ΒυνΟέσμου των καΐ
έργασθέντες έν τοίς*τμοπλοίοις.
των καΐ ναυκλήρων καΐ άνε.«οί-
νωσαν εις αύτους τάς γενομένας
αυξησεις καί ότι ούτοι είς απάν¬
τησιν απήργηοαν έξελθόντες τώ^»
πλοίων των.
•Εν-τέλει δ6α τοθ ύπομνχμα-
τος οί κ. κ. Διευθυνταί παοα-
καλοθσι -ίήν Κυβέρνησιν νά 86α-
^ξΓι τον Διευθυντήν τοθ ΒαΛ.
Ναυσταθμου, να αποστείλη ά-
Υηματα έκ ναυτών τού Ο. Ι¥αυ-
τικου, ινα έξ αυτών καταρτι-
αθώσι πληρώματα διά τα πλοίχ
«αί βυνηθώσι ταυτα νά εκτελώβι
τα δρομολόγιά των, ίπαναλα^
οανομένης ούτω τής συγκοινω-
νιας χ^ς οποίας ή διακοπή είνε
ολεθρία δι» τό εμπόριον καί
δια το "Εθνος ολόκληρον καΐ
να λάβη μίτρα δραστήρια πρός
τήρησιν τής τάξεως, δηλούντες,
ότι εν εναντία περιπτώσει «ναγ-
καζονταιι να απολύσωσι τα ?:λη-
Ρωμ*^,τών ατμοπλοίου ·ίΐ
θα δέσωσι ταυτα.
•Ι ·»«· ε> ά»»»1— __*ε»^-βε>»·_-1—________
Τό ύπόμνημα τούτο ύπογρα*
φέν υπο πάντων των Διευθυν¬
τήν, βπέϊίωσε χθές την εσπέραν
η εκλεγΛίσα τρ.μελής έπιτροπή
αποτελούμεν», υπό των κ.κ.«Ι·α-
χαροπούλου,Τζών Μάκ Δουάλ
καί Κ.ατσιμ.αντή, είς τόν επί των
Εσωτερικώς υπουργόν κ. Κα-
λογερόπουλον, έν τφ Οουλευ-
τηρίω, τοθ κ. Θεοτόκη απου¬
σιάζοντος κατά την ώραν εκείνην.
Η,,ΜΕΝ1Α"ΤΟΤΒυΕ80υΐΝ
■ Ή καλλιτέρα βαφή τριχών.
| Διαρκής, άβλαβεστάτη καΐ μή
έπιδρώσα επί τού δέρματος.
•Αποδίδει άκινδυνως την νεό·
τητα.
ΦΑΡΜ4ΚΕΙΑ 1. χβί Π· ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΑΟΥ
Ψιλϊλλίινων β—Σόλωνος 108
ΑΙ ΣΪΣΚΒΪβΙΣΙΡ£ΑΤΜ0ΠΑ01·ΚίΗ | ΑΙ ΑΠΟΦΑΗιΤΊγηγΤυβεριΙΗΣΕΩΣ
Περί την ΙΟην π.μ- χθέ$ συ¬
νήλθον έν τώ Πρακτορδ'ωΤΓ^ών
οί ΠιοΙφοροι άτμοπλο'έκοΐ οί ό-
ποϊοι επί μακρόν αυνβσκέφθησαν
επί τού φλέγοντος ξη-εήματος
τ^ς άπβργίας καΐ περί τ_ν μί-
τρων τα όποία πρέπει νά λη¬
φθώσι πρός καταπολέμησιν των
εκάστοτε τΐρο6αλλοιι.ίνων άξιώ-
σεων, των έν τοίς ατμοΛλοίοξ
ύύ
σεων, των έν τος μξ
ύπήρεΐθύντων.
Έ έλ άάααν όπως έν
μέρους
οπου
ΔΩΡΟ
ΑΙΑ 1Ο ΧΡΟΝΙΛ
ΑΔΙΑΒΡΟΧΑ
'ΠΑΛΑΣΚΑ
ΔΡΑΧΜΑΣ
ΜΙΑΒΡΟΧΑ Ι ΜΠΕΡΤΚ5!
41 — ΟΔΟΣ2 ΓΕΡΑΝΙΟΥ —. 11
ΧωρΙς ό πάσχων νά κάμη δια¬
κοπήν εργασίας η δίαιταν είς
τό φαγητόν.
ΖΗΤΗΣΑΤΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ
•Έκ των Έπαρχιών δέον να
(αωκλείεται ίίθλεπτον γραμ
ματοοημον.
ς: ΙΩΣΗΦ ΣΕΚΙΝΟΙ
ιτου ΑΝΔΡΕΟΠΟΥΑΟΥ & ΔΟΜΕΝΙΚΙΩΤΟΥ
(ΠΡΛ,ΗΝ ΊΠΛ.Α.ΣΤΑ.Έ'Λ.)
Όδός Βνδϋης 1« (Παρά τό στενήν τοΰ ζαχαροπλαστείον Παυλίδου)
ΙΙαλτεσού, Παλτά Άγγλικά είς διάφορα βχήματα καΐ χρω-
ματισμούς μέ δηαχ. 4Εδ. "Ομοια μέ έκεϊνα ποθ άγοράζετε στάς
μεγάλας βι-ίρίνας μέ τα ήλεχτρικα φώτα άντί 6Ο, βΚ, 7Ο δρ.
Έκτελοΰνται ενδυμασίαι επί παραγγελίας. Έφαρμογή καΐ έρ·
γασία άπαράμιλλος καΐ ήγγυημένη.
Άποστέλλονται δείγματα. Οί επιθυμούντες έκ των έπαρχιών νά παραγ-
γείλωσι μας άποστέλλοιοσι δύο μέτρα μόνον, τό μή*κος καΐ την περιφέρειαν τοΰ στή-
θους κβΐ ίύο δραχμάς επί πλέον διά ταχυδρομαά τέλη.
ΕΜΠΟΡΙΚΗ
ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ ΑΤΗΟΙ[ΑΟ_Ι"ΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ
ΕΒΔΟΙΥΙλΔΙΑΙΑ ΓΡΑΙΒΜΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΒΑΡΜΗΣ
Άτμό-λοια «Μπόρις» καί «Βουλ¬
γαρία».
ψ 'Αναχώρησις έκ ΙΙκιραιώς
εκάστην Παρασκευήν, ώραν 3 μ.μ.
ΔΙΑ
Χιον, Σμύρνην, ■ Μιτυλήνην,
Χσεσμέ, Δαρδανέλλια, Κων
σταντινούπολιν, Πύργον κα-
Βάρναν.
Πρακτορείον Πειραιώς
Πλατεϊα Καραϊσνάκη (Τζελέπη)
ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΣ
♦Η ΗΛΕΚΤΡΟΔΥΝΑΜΙΚΙΙ ζώνη
ΒΟΡΣΟΔΙ των Παρισίων α¬
πεδείχθη ότι είνε ή καταλληλο-
τάτη διά την Ιθεραπείαν τής
ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΟ-..
Πωλείται έν τώ
ΟΕΡΑΠΕΥΤΙΚΩ
ΙΝΣΤΙΤΟΥΤα ΑΘΗΝΩΝ
(ΟΔ.ΟΣ3 ΓΕΡΑΝΙΟΥ
II)
ΑΚΡΑ ΕΧΕΜΥΘΕΙΑ
Έν τέλει απεφάσισαν .^..^, .,
περιπτώσει άρνήσβωε] έκ μέρους
των ναυτερν*^—ν4 νά απολυθώ¬
σιν άπαντα τα πληρώμ.(α'4α των
άτμ,οπλοίων καί νά θέσωσι ταθ-
τα έν τφ λιμένι Πειραιώς.
Ωσαύτως αΛε^άσίσαν νά άνα-
κοινώαωσι τας άποφάβεΐς Κων
ταύτας είς την Κυβέρνησιν, ζ"η·
τούντες την συνδρομήν της, ό-
πωςμή διακοπή ή συγκοινωνίχ
τής άτμοπλοί'ας.
Περί την μεσημβρίαν έγνώ·
οθη είς τάς άτμοπλοϊκας Δι&υ-
θύνσεις ή απόφασις των ναυτερ-
γαιών, ή άπορρίπτουσα τάς δι-
Πομένας αυξήσεις, ειδοποιηθη
Γίέ πάραυτα είς Αθήνας ό διευ¬
θύνων Σύμβουλος τής Πανελ-
ληνίου κ.*!'αχαρόπουλος,όστις
κ»1 μετέβη πρός συνάντησιν τού
κ. Πρωθυπουργόν έντΛ υπουρ
γείω των Στρατιωτικών καί τω
ανεκοίνωσε τα συμβαίνοντα,ζη*
τήσας παρ'αυτού την συνδρο¬
μήν τής Κυβερνήσεως.
Ό κ. Θεοτόκης παρεκάλεσ»
τόν κ. ·Ι·αχαρόπουλον να υπο¬
βάλωσιν αί άτμοπλοϊκαί άτ-ϊΕ.-
ρίαι ύπόμνημα. Ίνα επί τή βά¬
σει τούτου ληφθώσι τα κατάλ-
ληλα είς την περίστασιν μέτρα.
ΕΤΕΡΑ ΣΥΣΚΕΨΙΣ_ΤΟΙ_ΑΤΙ«0ΠΑ0Ί ΚΩΝ
Κατελθών την ίϊ μ., μ. ώραν
1 Πειραια ό κ. ·Ι·αχαρόίτου·
Λ«ιί, εκάλεσεν έν τώ Πρακτο·
ρείω τής Πανελληνίου τοΰς ετέ¬
ρους Διευθυντάς, είς ούς κατέ¬
στησε γνωστά τα ανωτέρω.
Μετά ταύτα συνετάχθη υπό·
μνημα «ρός την Κυβέρνησιν,
δια τού όπΐ.έοο οί Διευθυνταί
γνωβτοποιουσιν είς αυτήν, ότι
συμμορφούμενοι μέ την παρά¬
κλησιν τού κ. Θεοτόκη, ηΰξη-
σαν τάς μισθοδοσίας των τε ναυ-
Ό κ. Καλογβρόπουλος ίί*Η -
λωσενείς τους κ.κ. Διευθυντάς
ότι ό επί των Ναυτικών ύπουρ-
γός κ. Τρικούπης. διέταξε τόν
Διευθυντήν τού ~ίαυστάθμου κ.
Βουοούρην νά αποστείλη σήμε¬
ρον είς Πειραια 13θ'ναύτας
«ου Π. Λί. οΐτινες θά διανεμ.η-
θώαιν είς τα διάφορα άτμό-
πλοια, έπαναλαμβανομένης ο>-
?<* ΐί55 διακοπείσης αυγκοινω- νίας, *'*ί5αύτως ό κ. ύηουργός τούς δίββεβα'ωσεν, ότι ελήφθη¬ σαν άπαντα τα κατάλληλ* |«.έ- τρα, πρός τήρησιν τής τάξεως καΐ τίρόληψΐ1/ ένβεχομένων βκη· νών. _________ ΤΑ ΑίΙΟΠΑΕΐΣΑΙΙΤΑ ΑΤΜΟΠΛΟΙΑ 'Έν τω λιμένι τής γείτονος ναυλοχούαι περί τα είκοσιν ό- κτώ άνμόπλοια διαφόρων έται- ριών. Τό μόνον ά«οπλεΰσ(χν χθές υιά Κ)πολιν ατμόπλοιον «Πέλωψ» τού Νεωρίου όΣύρου άπέπλευσε μ.έ διπλάσιον αριθ¬ μόν αξιωματικών, οΰς παρέλα^ βεν έξ έτέρων σκαφών τής αυτής έταιρίας κ*ί μέ ενα ναύκληρον. Ωσαύτως άπέπλευσαν^ καί τίνα: μικρά ατμόπλοιον τα όποία πα¬ ρέλαβον ώς ναύτας δύο λεμβού- χους έκαστον. Δέν ηδυνήθησαν νά άνοίχωρή- αωσ,; τα άτμόπλοια « Ίωνία» τής Ηανελληνίου διά Πάτρας-Τε'.θ- γ&ατην, «Άργολίς» τής ΙΙανελ-' ληνίου διά Βόλον, «Θράκη» τής αυτής έταιρίας, οιά τής ο¬ ποίας άποστέλλονται έκ Τεργέ- ατης διά τούς λιμένας τοΰ Κΰ· ξ&ίνου 1ΟΟΟ σάκκοι ζακχάρε¬ ως,^ χάριν τώνέορτών, καί πολ- λά άλλα έμπορεύματα, «Μυκά- λη» τού Τζών Γ»ιά Σΰρον, α '*£λλάς» τού Γουδή διά Βό¬ λον, «Ποσειδών» τού Τζών διά —ίΰρον, α 'Έρμούπολις» διά Κέοκυραν καί πολλά άλλα. ΜΕΤΑΡΡΪβΜΙίΕΙί ΕΙΣ ΤΟ ΛΑΧΕΙΟΝ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΤΟΛΟΥ Κ' άσφαλεϊς χθεσινάς πλη¬ ροφορίας έπικρατεϊ σκέψις έν τώ υπουργείω των Οίκονομι- κων όπως έπενεχθώσιν άπό τού -,νβ. V __'_____*·__ .·'.< Ι τ»Λ^ *
ΓΕΠΡ. Μ. ΖΧιΓΡΑΦΟ*
ΥΠΕΥΦΥΝΟΧ ΧΥΝΤΑΚΤΗΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΓΗ § ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
ΣελΛνη 7 ημερών
'Ανετ.ήλ". δρκ 7 λΤΠΤ-ώσκ £β« 4 λ. 42
Ποταπίου τοθ ό οίον
ΤΑΧΓΔΡΟΜΒΙΟΝ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΙΙ 8 Λ)βρ(ου. — Είς Δβιρδα-
νε*λλια, Κων)πολιν, θράκην, Βουλγαρίαν,Ρω-
μβυνΐαν, καΐ Ρωσσίαν (Ρωσσικόν) 10 π. α.
Ε«; Κρήτην καΐ Σικελίαν (Φλίρΐο) 11 «. μ.
Εδς Ηεοσαλονίκην καΐ Σερβίαν (Τζών) 5
μ. Είς Κρήτην (Ποΐνελλήνιος) 7 μ,, μ:
ΣΙΙΜ. Καΐ σήμερον ή οι« ιήν Εύρώπηι
«:ι>«τημ,έ'νη άλληλογραφία Θ* γίνη *—-'- '
ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗΝ
- 10 ΑΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
ηθώς «μβρςκΛ
«ρωτοτυ-ωτατον χα1 χ*
νθχωτα,ον σατυρ,κΌν φύλλον :
Ο ,,ΗΕΟΣ ΡΔΜΠΔΓΔΣ
8 άλ λί
ΔΜΠΔΓΔΣ
8 μεγάλαι σελίίες μετά 40 γελοιογρα-
ων »κ&νων κ«ι τερκνοτάττ* ΰ'λης '
ΠΡΟΣ ΓΗΙ1ΣΙΗ1ΟΥ ΚΟΙΝΟΪ
ΠΑΡΕΛΑΒΕ
καί την δευτέραν προμήϋειαν
- Ιίόχςον υπό πάσαν εποψιν
ΚΑΣΜΗΡΙΩΝ
ώ; κ«ί ΟΗΑΡ Γ Α Ο Ο Ν «ο 5Ε0ΑΝ
8ΕΑΤΡ»
III
ΙΫΙΙΤΑ1ΑΙ
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ. «ΣοαρΙ ντε Γχ<χ. λά» ώρα 0 1)4 μ., μ. Λίαν προσεχώς α( 4 ττράξίΐςτοί «Φάουστ».Εΐσοδος δρ. 1. Τα παι¬ δία τό ήμισυ. &0ΙΜΙΚΗ Κινησισ — θαυμασία Κασμήοια Άγγλικά Όλό- μαλλα, πολί> ϊΰ'μ,ορφα καί στερεά, νία ολα,
I-
φεραν οί εμποροι ύοοισμάτων ΙΙαπαγεωρ-
γίου|χχι Χαμπράκος, δδδς Σταδίου 43, !·
ναντι Άρσαχείου.
— *Τ6 μέγα κατάστημα είοών
πολυτελείας των κ.κ. Αδλ
■*·*ρρά παρέλαβε νέαν^θαυνμ,α-
βίαν καΐ πλουσίαν συλλογήν π»ι-
γνιδίων·
— ΘΕΡΜΑΝΣΙΝ οΐκονοιι,κίιν καί
νγ»ε»νην θά εΰρητε αικνθννόΐιενοι είς
«Ο εργοστάσιον βΕΡΜΑΣΤΡαΝ των
κ. κ. άδβλφών ΠΕΤΙΌΠΟνΑΩΝ προ-
{ΐηθτ.ντΔν της Β. ΑύλΛς όδός Προά¬
στειον 34—3β.
— Καπέλλα σκληράΆγγλικά, τα νέα σχί-
δια μι ποιοτητα εξαιρετικήν άνιυ γόμ,ας.
Τα ννωστά καπέλλα Μπορσαλίνο μ« τιμάς
τής οδόν Α'ιόλου.
Έγχώρια με 3.45 κα'. μέχρι οραχ. 10 τής
Α' ποιότητος καί παίδων.
Κούκοικ άνορών βε σχέοια. διπλα εΰρωκαϊ-
χΛζ δρ. 3 έκαστος.
Κούκους έγχωριΌυς είς σχίδια διάβορα άπο
ϊραχ. 2 καί άνω.
Ενδυμασίαι ιταίδων Βιέννης είς σχέΈια
νεώτατα. Μπβρτες καί παλτά άγγλικά ώς καί
επί παραγγίλία έγχώρια.
140 όδός Α'ιόλου. Βασίλειον
— Α.νακαινισθέν τελείως τό κα«
τάβτημα τού μ. Χ,ρήστου _ΐπη-
λιοπούλου όδός Έρμού ϊ»Τ
ραπλε,υρ—ς καταοτηματος προ¬
σέθεσεν ολα τα ύφάσματα τής ε-
πιπλώσεως, μονοκόμμ-ατα χα-
λι* Γαλλίας, ΰφάσματα επί-
πλων, τάπητος τού πήχεως άγ-
γλικούς, μεταξωτά φορέματα
οιά προΐκας ώς καί όλόμαλλα.
— ΑΙ κυρίαι κοΛ δεσποινίδεί ϊ'/οοσι γοη-
τευθί «ίτος μϊ τα νέα παλτά καί ννκίρτες
τοΰ Μικρόν ΟΙκου των κ. κ. Παπακνρια-
•χοπονλον καί Τρτανταφνλλον χαΐ τό
•πράγμα είνε πολΰ λογικόν, διότι καϊ α! τιμαί
πάντων των είδών τής πολυτελείας ι?νε λο-
γικαΐ, καΐ αί ιτοιό'τητΐί ΰτυέρο/οι. Κυρίως τα
γουναρΐκά τού Μικροΰ ΟΕχου είνε θαυμασία
και τουτο οβιίλεται είς την έπισταμένην πι-
ριοδείαν τοΰ κ. Δ. Παπακυριακοποιίλοι» άνά
τβ μεγαλείτερα κέντρα της Εύρώπης.
— Τ6 τελειοτερον άρτοποιε?ον των *Α.ΐ)·η.
νών, ήτο, είνε καί θά είνε, τό Βαό'ι4ΛΚΟν
άρτοποιεϊον των κ. κ. Γερακάκη κΑΐ Τσίτα,
καθόσον παράγει τ6ν ύγιιινότιρον χαΐ καθα
ρώτερον άρτον. Όδός Σταδίου παραπλεύρω.
Χρυσικοπούλου.
V
' — "Ανοιξις έν μέόφ χειμώνος, δύνα¬
ται άξιολογα νά ονομασθή) τό πασίγνωστον άν-
βοπωλιΐον το5 κ. Ντ껣ενάκη, ιτρωτότύπον
διάτάάειθαλή καί ίύωοιάζοντα ουτά χα'ιάνθη,
άτινα ώς έν σμιχρώ πβφαοΐίσω φιλοξινονσι τα
χαλλΐκίλαδα άηοόνΐχ καί χαναρ(νΐα, τα δποΐοι
α»απτύσσονται μονον είς τον μέγαν κήπον τον
χ. Ξενάκη.
Πρός γνώσιν της τιμώοης με πελα-
τείας καί πρός αποφυγήν πάσης περΐ
Ιμοϋ ψευδΌϋς σνστάσεως, άναγχάζο-
μαι νά δηλώαω χ] ίξιοτίμω πύατεία.
μοο δτι ουδέν ήδη £χω ονγεταιρικδ* χά ·
τάστημα, χα&' δαον ήνίωξα αποκλειστι¬
κώς Μικόν μόν, Ιν τ[] δδφ 'Α&ηναίδος
άρ. 3, άπέψαντι των χαταστημάτων Ά-
χρφον, δπερ φίρει μόνον χδ Ιδικόν μόν
δνομα καί δπερ ΙπλουχΙσ&η τελείως δι'
απάντων των εΐδων της πολυτελείας, είς
τα δποΐα θά ζητήσω διά τής μεγάλης
καταναλώσεως δπως πορισ&ώ ελάχιστον
κίρδος
Μετά πολλής υπολήψεως
Λεωνίδας Στεργίου
"Εμπορος ε'οών πολυτελίίϊς, &δο; 'ΑΟη-
ν»(8ο; 3. Έναντι Κ)μάτων Άκριβου.
Η ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΑ ΕΝ ΤΗ ΧΡΤΣΟΧΟΙΑ
ΜΑΡΚΟΓ & ΤΣΑΜΠΟΓΑΑ
Τελευταία Ωρα
ΑΙ ΣΧΕΣΕΙΣ
ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΡΩΜΟΥΝΙΑΣ-ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ
ΑΙ ΧΘΕΣΙΝΑΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΝ ΤΗ ΒΟΥΛΗ
ΑΙ ΤΙΜΑΙ
χανονιθ&Γσαι με ελάχιστον χέρδος
είνε Ιχτδς παντός ανναγωνισμον
72-ΑΙ0Α0Ϊ-72
Κατόπιν των εύβαρβών δη-
λώβεων τού κ. ΠρωΟυπουργοΟ
έν τή Βουλή είς τούς πολιτι-
κούς κύκλους γενική ιδία έπι-
κρατεϊ ότι ή μ,εοά τής Ρωμου-
νίας Πιαθρυλληθείσα έπ' εσχά¬
των βυνεννόηαις δέον ν* θεω¬
ρηθή ώς ναυαγήααοα. Άλλά
καί ώς πρός τό Βουλγαρικόν
ζήτημα αί αυταί προολέψεις ύ·
πάρχουν κατόπιν των όσιον ελέ¬
χθησαν καί {»πό τοθ κ. Δρ«
γούμη καί υπό τού χ. Θεοτόκη
«Φρονούσι δέ «ολλοί, καί δι-
καίως ότι ό κ. Δραγούμης ομι¬
λήσας περί των δύο ζητημάτων
ώς ωμίλησεν,ειχε σχετικάς πλη¬
ροφορίας, καθ' άς τα γενόμενα
πρός συμβιβασμόν οιαβήματα
Πέν επέτυχον, ουτε εινεί δυνα¬
τόν να επιτύχωσι πρός τόπαρόν.
ΗΑΕΚΤΡΟ-
ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΟΝ
Χ. ΠΡΑΠΟΠΟΥΛΟΥ
"Δοτ» Αφιχθέντος έκ Οαο%<ΙΙε·ν Τό μόνον «ν ΊτΊινρικά 1Τ«υραλν/αι 'Αθά ΤΑ ΝΕΩΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΕΜΠΟΡΟΝΑΥΤΩΝ Η ΧΘΕΣΙΝΗ ΣΥΝΕΛΕΥΖΙΣ ΟΙ ΑΤΜΟΠΛΟΊΈΟΙ ΕΝΩΠΙΟΝ Τ07 *. 0ΕΟΤΟΚΗ ΥΠΟΒΟΛΗ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΟΣ "Ονκοι οιάαιοβοι Ρενματισμοί ϊϊΐμόρροϊσες . Ύευρο - στομαχο · Ι β*ίμ««κα και καρδιακά | —«ταβοτικά αήματ*. ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ ΤΕΑΕΙ&Ι *α «Αν Νεβν ·Ηλει«οιχΛν Μηχανηιιάτβν, 'Αηί ν«ν Ραϊτγκεν και τοθ ΉλεχτοΐΝθΟ Μααβαζ. *Β ΈηιΙηψία διά τής Ζ7ραετοπονλίι>«*
καΐ ή ΣΰφΛΐί διά τής 'Δντ«ηφιΧιδίνη(,
Ιδιαιτέρα και σύντομος &$ραπεΙα Άνικα·
νο—τος καΐ '£κσπ«£ματώσ·«ει>.
Αεχεται εηισχΜ|ι«ις τας Αοας 10—11 «■ μ. 4—6 1)1
«.μ.—0401 ΠΙΡΙΚΑΕΟΤΙ ΙΡ.4Ι (Πλησίον ~* *
«3,000
δραχμαί κα! άτομική έργασία ζητοθνται
πρός συνεταΐριβμον είς άξιοπρεπεστάτην
Βιομηχανικήν επιχείρησιν λίαν έχικερδη*
καΐ άΐφαλεοτοτην.
Πληροφορίαι είς το Λογιστήριον τ^ς
Πατρίίος».
ΑΣΦΑΑΗ2 ΘΕΡΑΠΕΙΑ
ΤΗΣ ΑΡΘΡΙΤΙΔΟΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΡΕΤΜΑΤΙΣΜΩΝ
Έπΐτογχάνει τις μονον διά ττ)ς χρήσεως τή*ς ίείοκιμαυμένης ΙΜΐπεραζΙν ΜΐΠή
(ΡίρόΓβ^ίηβ Μϊίΐγ) ίιαλυοΰσης το έν τι^ άργανισμφ πλεονβζον θύρικόν όξύ.
Το φάρμακον τουτο άδλαδές καΐ είγευστον είνε γνωστόν είς πάντας τοίς έν *ΝΚλ·
λάοι ίατρους, πωλείται δέ είς άπαντα τα φαρμακείω, τής Ελλάδος.
Χρήσις.— Πλήν είίιχής τοϋ ίατροϋ' συμβουλάς λβμίάνει τις τετράκις έ'ως εξάκις
τής ημέρας άνά μίαν ϊόσιν ρίπτων τΌ φάρμακον έντός ποτηρίου ύδατος ό'ποιι καί διαλύε-
τ«ι. Έετος τθθ κυτίου ευρίσκεται ίο^εΐον έξ άλο^μΐνί'οιι, τό όποΤον πληρούμενβν Ιι«
φαρμάχου είνε ακριβώς ίσον πρός μίαν ϊόσιν αΰτοϋ.
Όμ,οίως «πιχυγ/άνετε την άσφαλή Οεραπε£αν των αίμορροι-
6<ον διά ττ*(ς χρήσεως των θαυαβσίων δυροβίΐοίτβ Μίΐΐγ (υπόθετα ΛΙιδή) »ί- μοστα,'βικα καΐ στυπτικά ενταυτώ, έμποδίζοντα την ροήν τού αιματος καί άυρρέοντα τας αίμορροΤδας. Χρήσις.— Πλήν είίιχτ)ς συμβουλάς ΐατροϋ ΐν ίως 9ύο ύπίθετα την ημέραν ολίγα λεπτά προ τής άποπατήσεως. ΠΡΟΣΟΧΗ Δήλωσις Έλλην. 'Κταιρίας οΐ¬ νων καί θίνοπνίοά μ Δϊάφοροΐ μικβοπβντοκώλαι καί τίνες Ιλλοι κίρίοβκοΛδι, μ.ί) ίυνηθίη»* νά επι ■ τύχωσί πβρά τή*ς Έλληνικής Έτ«ιρί*< Οΐνων κα'ι Οίνοπνβυμάτων, 6πως χορηγηθη είς αΰτοϋς ή πώλησις ΐο3 πρός φωτισμόν, ϋέρμανσιν χ. λ, η. μετουαιωμένου οί νοπνεύματος% πωλο&'ίΐν ώς τ«ιοϋτον το άκάθαρτον καμινέτο, είς τό όποΐον,οπως έςαπατήσωσι τ» Λθΐν^ν, δίδουσι διά βαφή*ς άχόχρωσίν προσομοιβζουσαν πρός την τοδ καθβροΕΪ μέτοΐίσιωμένοιι. Έν τούτοις ή £τιΐΐ'ί« έφΐστρ χα'ι πά¬ λιν την προσοχήν τοθ κοινοδ είς την εκ¬ λογήν τ-ιϋ πρός φωτισμόν οΐνοπνεύματος, ϊντίρ ϋον να μή είνε χΛμηλών ββθμών /αί άκάθαρτον. Τό άκάθαρτον κάμινίίύ 3ίν ίίίιι φωτισμόν ίπαρχη'. Πρός τουτο συνιστώμεν ίπως οί πεομη- υίμενοι 9ΐνΟΛνϊ»μ·« Λρβς φωτισμόν 4 Κατόπιν τής έπιμονής των άποοχόντων των εργασιών ναυ- τεργατ—ν, τό ζήτημα κατέληξε χΟές είς την τελείαν διακοπήν τής άκτοπλοΐΤας των διά δια¬ φόρους λιμένας προωρισμένων χνμοκλοίων, μή δυνηθέντων νά ίποπλεύυωσιν έκ τού λιμένος Πειραιώς, ελλείψει πληρωμά- των. Η ΧΘΕΣΙΝΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ ΔΗΛΩΣΙΣ ΣΥΝΑΕΣΜΟΥΒΕΡΜΑΣΤΟΝΟ,ΣΤΕΦΕΝΣΟΝ' Καθίστατβι γνωστήν δτι ό ήμέτερος Συν· ϊεσμος *οβώς δέν <τυμμίρ|ζ«τβι τα -,ερί απεργίας είς βάρος 'τοι» ίημοσιευέμενα έκ μέρους τρ (των, ουδεμίαν εχόντων μέ τον Σόνίίσμον σχέσιν. Έν Πειραιεί ττ, $ Δεκεμβριού 1906. *Ό_ Πρόεδρος Δ. ΠονοΑς γ ο^ ΟΛ ΡΕΡΤΟΝΑΤΕΡΕΓΕΒΒΟΒΙΝ ΕΓΧΕΙΡΗΣΕΩΣ ___. εντός ΤΡΙΩΝ ΜΗΝΩΝ. Θεραηεύεται τελείως καΐ α¬ σφαλώς Η ΕΝΤΕΡΟΚΗΑΗ (Κατέβααμα-απάαιμον) ΕΝ ΤΡ ΒΕΡΑΠΕΥΤΙΚΠ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤα ΠΕΜΠΤΩΝΟΤΧΟΣ ΣΙΔΗΡΟΣ ΤΟΤ ΡΟΜΠΕΝ Είς πάντας γνωστόν είνε δτι ό σίδηρος είνε φάρμακον λίαν άποτελεσματικΌν κατά τή*ς χλωρώσεως, άναιμίας καί πάσης έν γένει έξασθ&νήσεως τοϋ' όργανι- σμοΰ. Καθ' & ομως φάρμακον δύσπεκτον καθ* αΰτό ίιισκόλως ηδύνατο νά χωνευθη παρά των έξησθενημΐνων στόμαχον. Διά τού θαυμαστοθ όντως συνδυασμοϋ' τής πεητώνης μετά τού σιβήρου έξέλιπε καί τΌ μικρόν τουτο εμπόριον, αρα τό ΓΌρΙοηβΙο άο Γογ Ποΐιίη, συνενοΤ έν αύτφ την ίδιότητα τοΰ' ευ ηέπτου καί δραατικού φαρμάκοιι κατά των άνωθι άναφερομένων άσθενειών λαμβανόμενον κατά σταγόνας χατά την διάρ¬ κειαν τοδ φαγητον*. ^ο^οΝ κοβιν Κατά των καρΠιακω* παθήσεων, ά ένδείκνυται ή έσωτερική χρήσις τού ίωδίου, συνιστάμενον άπό ΐώοιον πεπτώνην. Πωλείται είς άπαντα τα φαρμακχία τής Ελλάδος. παιτθσι ίέ την βείαίωβην ότι τουτο είνε 95-96 βαθμών, κατάλληλον διά τάς άΝω χρήσεις, ■**: ζητώσί νά ·ίίνετ«ι ενώπιον των τό γραδάρισμα. Πα^κΛίλθϊΙμίν ίί τοδς Λ; κ. Λ«τ«ν«λ«- τάς, δχως ϊια τα τυχόν τταράχονα των άκευθΰνωνται είς τ/ ΓραφεΥα τίίςΈταιρίας, ό5Ός Πανεπιστημίου (στοα Πεσμαζόγλου). ΪΙ3ΡΟ130ΧΙ- Οΐνόχνευμα ήγγνημένον παρά τής Έ- ταιρΐας, «ωλεϊτΛΐ μ4νον είς την κίντρικήν αποθήκην, 11ος Όφθαλμΐατριίοΐ) αριθ, Ί. Καΐ είς τα παραρτήματα: Όίός Σόλωνος άρ. 96» %άί Ίκποκρά- τθίΐς 16, (ουνοικία Νΐαπόλίως). Ό?ός Κολοκοτρώντ) καΐ Ρόμίης (συνοΙ κια Καλαμιώτο»). Όδος Μεγάλβυ Άλϊξάνίρου κα! Κολω- νοθ (συνοικία Μετ«;ουργε(οιο). '. Όδ'ος Κυδαθηναίων αριθ. 17, («ονοχί* Πλάκας). Όοος Πειραιώς αριθ. 17. Όϊος Άγι'ων 'Αναργύρων άριθμός 5. (ΠλατεΤα Ψυρρ%). Όδος θέσπιδος και Τρΐπόδων (ι»ι*ν6ΐ- κια Πλάκβς). Όδος ΈρμοΟ αριθ. 206 (Μοναστηράκι) Όδος Χαλκοκονδύλη. Έν ΠειραιεΤ Κεντρική άποθήκη βδβς Παρθεναγωγείου αριθ. 3. Την 1Ο π. μ. τής χΟές συνήλ¬ θον έν τή οικίαι τού Προέδρου των καΐ πάλιν οί ναυτεργάται, πρός τού; όποίους ό Πρόεδρος άνίγνωβε τό υπό των άτμοπλο'έ- κων υηογραφέν πρωτόκολλον, δι' ου, ώς καΐ χθές έγράφομεν, άπεδέχθννο ου?οι την αύξησιν τ^ςμιβθοδοσίας των άπλών ναυ- των έκ δρ.:;:; είς «:;, των ά- θαίν κΐ βιντζιέρηδων των έκ δρ.:;:; εί ποθηκαρίων καΐ βιντζιέρηδων ναυτών έξ βθ *ίς ΪΌ καί των κλήν άπό ί#Ο είς 1ΟΟ Συνέλευσιν ναυτέργχίαΛΤ}Ρ·^ θησαν ομοφώνως νά δεχθώσι τάς αϋξ^σκις ταύτας, έπΐμένοντες, ε:ς τ3 διά ΐο* υπομνήματός των ζ»]τηθένϊα, καί Ιβήλωσαν έν τέ- >·*6 ότι καί εάν γίνωσιν άηοΠεκτά
ταύτα, Ο*ν θά επαναλάβωσι τάς
«ργασίας των, &ν μή προηγου¬
μένως δ*ν απολυθώσιν οί άθε-
ΐήβανίε*} την πβρί απεργίαν από¬
φασιν τοθ 3ΒυνΟέσμου των καΐ
έργασθέντες έν τοίς*τμοπλοίοις.
των καΐ ναυκλήρων καΐ άνε.«οί-
νωσαν εις αύτους τάς γενομένας
αυξησεις καί ότι ούτοι είς απάν¬
τησιν απήργηοαν έξελθόντες τώ^»
πλοίων των.
•Εν-τέλει δ6α τοθ ύπομνχμα-
τος οί κ. κ. Διευθυνταί παοα-
καλοθσι -ίήν Κυβέρνησιν νά 86α-
^ξΓι τον Διευθυντήν τοθ ΒαΛ.
Ναυσταθμου, να αποστείλη ά-
Υηματα έκ ναυτών τού Ο. Ι¥αυ-
τικου, ινα έξ αυτών καταρτι-
αθώσι πληρώματα διά τα πλοίχ
«αί βυνηθώσι ταυτα νά εκτελώβι
τα δρομολόγιά των, ίπαναλα^
οανομένης ούτω τής συγκοινω-
νιας χ^ς οποίας ή διακοπή είνε
ολεθρία δι» τό εμπόριον καί
δια το "Εθνος ολόκληρον καΐ
να λάβη μίτρα δραστήρια πρός
τήρησιν τής τάξεως, δηλούντες,
ότι εν εναντία περιπτώσει «ναγ-
καζονταιι να απολύσωσι τα ?:λη-
Ρωμ*^,τών ατμοπλοίου ·ίΐ
θα δέσωσι ταυτα.
•Ι ·»«· ε> ά»»»1— __*ε»^-βε>»·_-1—________
Τό ύπόμνημα τούτο ύπογρα*
φέν υπο πάντων των Διευθυν¬
τήν, βπέϊίωσε χθές την εσπέραν
η εκλεγΛίσα τρ.μελής έπιτροπή
αποτελούμεν», υπό των κ.κ.«Ι·α-
χαροπούλου,Τζών Μάκ Δουάλ
καί Κ.ατσιμ.αντή, είς τόν επί των
Εσωτερικώς υπουργόν κ. Κα-
λογερόπουλον, έν τφ Οουλευ-
τηρίω, τοθ κ. Θεοτόκη απου¬
σιάζοντος κατά την ώραν εκείνην.
Η,,ΜΕΝ1Α"ΤΟΤΒυΕ80υΐΝ
■ Ή καλλιτέρα βαφή τριχών.
| Διαρκής, άβλαβεστάτη καΐ μή
έπιδρώσα επί τού δέρματος.
•Αποδίδει άκινδυνως την νεό·
τητα.
ΦΑΡΜ4ΚΕΙΑ 1. χβί Π· ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΑΟΥ
Ψιλϊλλίινων β—Σόλωνος 108
ΑΙ ΣΪΣΚΒΪβΙΣΙΡ£ΑΤΜ0ΠΑ01·ΚίΗ | ΑΙ ΑΠΟΦΑΗιΤΊγηγΤυβεριΙΗΣΕΩΣ
Περί την ΙΟην π.μ- χθέ$ συ¬
νήλθον έν τώ Πρακτορδ'ωΤΓ^ών
οί ΠιοΙφοροι άτμοπλο'έκοΐ οί ό-
ποϊοι επί μακρόν αυνβσκέφθησαν
επί τού φλέγοντος ξη-εήματος
τ^ς άπβργίας καΐ περί τ_ν μί-
τρων τα όποία πρέπει νά λη¬
φθώσι πρός καταπολέμησιν των
εκάστοτε τΐρο6αλλοιι.ίνων άξιώ-
σεων, των έν τοίς ατμοΛλοίοξ
ύύ
σεων, των έν τος μξ
ύπήρεΐθύντων.
Έ έλ άάααν όπως έν
μέρους
οπου
ΔΩΡΟ
ΑΙΑ 1Ο ΧΡΟΝΙΛ
ΑΔΙΑΒΡΟΧΑ
'ΠΑΛΑΣΚΑ
ΔΡΑΧΜΑΣ
ΜΙΑΒΡΟΧΑ Ι ΜΠΕΡΤΚ5!
41 — ΟΔΟΣ2 ΓΕΡΑΝΙΟΥ —. 11
ΧωρΙς ό πάσχων νά κάμη δια¬
κοπήν εργασίας η δίαιταν είς
τό φαγητόν.
ΖΗΤΗΣΑΤΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ
•Έκ των Έπαρχιών δέον να
(αωκλείεται ίίθλεπτον γραμ
ματοοημον.
ς: ΙΩΣΗΦ ΣΕΚΙΝΟΙ
ιτου ΑΝΔΡΕΟΠΟΥΑΟΥ & ΔΟΜΕΝΙΚΙΩΤΟΥ
(ΠΡΛ,ΗΝ ΊΠΛ.Α.ΣΤΑ.Έ'Λ.)
Όδός Βνδϋης 1« (Παρά τό στενήν τοΰ ζαχαροπλαστείον Παυλίδου)
ΙΙαλτεσού, Παλτά Άγγλικά είς διάφορα βχήματα καΐ χρω-
ματισμούς μέ δηαχ. 4Εδ. "Ομοια μέ έκεϊνα ποθ άγοράζετε στάς
μεγάλας βι-ίρίνας μέ τα ήλεχτρικα φώτα άντί 6Ο, βΚ, 7Ο δρ.
Έκτελοΰνται ενδυμασίαι επί παραγγελίας. Έφαρμογή καΐ έρ·
γασία άπαράμιλλος καΐ ήγγυημένη.
Άποστέλλονται δείγματα. Οί επιθυμούντες έκ των έπαρχιών νά παραγ-
γείλωσι μας άποστέλλοιοσι δύο μέτρα μόνον, τό μή*κος καΐ την περιφέρειαν τοΰ στή-
θους κβΐ ίύο δραχμάς επί πλέον διά ταχυδρομαά τέλη.
ΕΜΠΟΡΙΚΗ
ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ ΑΤΗΟΙ[ΑΟ_Ι"ΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ
ΕΒΔΟΙΥΙλΔΙΑΙΑ ΓΡΑΙΒΜΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΒΑΡΜΗΣ
Άτμό-λοια «Μπόρις» καί «Βουλ¬
γαρία».
ψ 'Αναχώρησις έκ ΙΙκιραιώς
εκάστην Παρασκευήν, ώραν 3 μ.μ.
ΔΙΑ
Χιον, Σμύρνην, ■ Μιτυλήνην,
Χσεσμέ, Δαρδανέλλια, Κων
σταντινούπολιν, Πύργον κα-
Βάρναν.
Πρακτορείον Πειραιώς
Πλατεϊα Καραϊσνάκη (Τζελέπη)
ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΣ
♦Η ΗΛΕΚΤΡΟΔΥΝΑΜΙΚΙΙ ζώνη
ΒΟΡΣΟΔΙ των Παρισίων α¬
πεδείχθη ότι είνε ή καταλληλο-
τάτη διά την Ιθεραπείαν τής
ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΟ-..
Πωλείται έν τώ
ΟΕΡΑΠΕΥΤΙΚΩ
ΙΝΣΤΙΤΟΥΤα ΑΘΗΝΩΝ
(ΟΔ.ΟΣ3 ΓΕΡΑΝΙΟΥ
II)
ΑΚΡΑ ΕΧΕΜΥΘΕΙΑ
Έν τέλει απεφάσισαν .^..^, .,
περιπτώσει άρνήσβωε] έκ μέρους
των ναυτερν*^—ν4 νά απολυθώ¬
σιν άπαντα τα πληρώμ.(α'4α των
άτμ,οπλοίων καί νά θέσωσι ταθ-
τα έν τφ λιμένι Πειραιώς.
Ωσαύτως αΛε^άσίσαν νά άνα-
κοινώαωσι τας άποφάβεΐς Κων
ταύτας είς την Κυβέρνησιν, ζ"η·
τούντες την συνδρομήν της, ό-
πωςμή διακοπή ή συγκοινωνίχ
τής άτμοπλοί'ας.
Περί την μεσημβρίαν έγνώ·
οθη είς τάς άτμοπλοϊκας Δι&υ-
θύνσεις ή απόφασις των ναυτερ-
γαιών, ή άπορρίπτουσα τάς δι-
Πομένας αυξήσεις, ειδοποιηθη
Γίέ πάραυτα είς Αθήνας ό διευ¬
θύνων Σύμβουλος τής Πανελ-
ληνίου κ.*!'αχαρόπουλος,όστις
κ»1 μετέβη πρός συνάντησιν τού
κ. Πρωθυπουργόν έντΛ υπουρ
γείω των Στρατιωτικών καί τω
ανεκοίνωσε τα συμβαίνοντα,ζη*
τήσας παρ'αυτού την συνδρο¬
μήν τής Κυβερνήσεως.
Ό κ. Θεοτόκης παρεκάλεσ»
τόν κ. ·Ι·αχαρόπουλον να υπο¬
βάλωσιν αί άτμοπλοϊκαί άτ-ϊΕ.-
ρίαι ύπόμνημα. Ίνα επί τή βά¬
σει τούτου ληφθώσι τα κατάλ-
ληλα είς την περίστασιν μέτρα.
ΕΤΕΡΑ ΣΥΣΚΕΨΙΣ_ΤΟΙ_ΑΤΙ«0ΠΑ0Ί ΚΩΝ
Κατελθών την ίϊ μ., μ. ώραν
1 Πειραια ό κ. ·Ι·αχαρόίτου·
Λ«ιί, εκάλεσεν έν τώ Πρακτο·
ρείω τής Πανελληνίου τοΰς ετέ¬
ρους Διευθυντάς, είς ούς κατέ¬
στησε γνωστά τα ανωτέρω.
Μετά ταύτα συνετάχθη υπό·
μνημα «ρός την Κυβέρνησιν,
δια τού όπΐ.έοο οί Διευθυνταί
γνωβτοποιουσιν είς αυτήν, ότι
συμμορφούμενοι μέ την παρά¬
κλησιν τού κ. Θεοτόκη, ηΰξη-
σαν τάς μισθοδοσίας των τε ναυ-
Ό κ. Καλογβρόπουλος ίί*Η -
λωσενείς τους κ.κ. Διευθυντάς
ότι ό επί των Ναυτικών ύπουρ-
γός κ. Τρικούπης. διέταξε τόν
Διευθυντήν τού ~ίαυστάθμου κ.
Βουοούρην νά αποστείλη σήμε¬
ρον είς Πειραια 13θ'ναύτας
«ου Π. Λί. οΐτινες θά διανεμ.η-
θώαιν είς τα διάφορα άτμό-
πλοια, έπαναλαμβανομένης ο>-
?<* ΐί55 διακοπείσης αυγκοινω- νίας, *'*ί5αύτως ό κ. ύηουργός τούς δίββεβα'ωσεν, ότι ελήφθη¬ σαν άπαντα τα κατάλληλ* |«.έ- τρα, πρός τήρησιν τής τάξεως καΐ τίρόληψΐ1/ ένβεχομένων βκη· νών. _________ ΤΑ ΑίΙΟΠΑΕΐΣΑΙΙΤΑ ΑΤΜΟΠΛΟΙΑ 'Έν τω λιμένι τής γείτονος ναυλοχούαι περί τα είκοσιν ό- κτώ άνμόπλοια διαφόρων έται- ριών. Τό μόνον ά«οπλεΰσ(χν χθές υιά Κ)πολιν ατμόπλοιον «Πέλωψ» τού Νεωρίου όΣύρου άπέπλευσε μ.έ διπλάσιον αριθ¬ μόν αξιωματικών, οΰς παρέλα^ βεν έξ έτέρων σκαφών τής αυτής έταιρίας κ*ί μέ ενα ναύκληρον. Ωσαύτως άπέπλευσαν^ καί τίνα: μικρά ατμόπλοιον τα όποία πα¬ ρέλαβον ώς ναύτας δύο λεμβού- χους έκαστον. Δέν ηδυνήθησαν νά άνοίχωρή- αωσ,; τα άτμόπλοια « Ίωνία» τής Ηανελληνίου διά Πάτρας-Τε'.θ- γ&ατην, «Άργολίς» τής ΙΙανελ-' ληνίου διά Βόλον, «Θράκη» τής αυτής έταιρίας, οιά τής ο¬ ποίας άποστέλλονται έκ Τεργέ- ατης διά τούς λιμένας τοΰ Κΰ· ξ&ίνου 1ΟΟΟ σάκκοι ζακχάρε¬ ως,^ χάριν τώνέορτών, καί πολ- λά άλλα έμπορεύματα, «Μυκά- λη» τού Τζών Γ»ιά Σΰρον, α '*£λλάς» τού Γουδή διά Βό¬ λον, «Ποσειδών» τού Τζών διά —ίΰρον, α 'Έρμούπολις» διά Κέοκυραν καί πολλά άλλα. ΜΕΤΑΡΡΪβΜΙίΕΙί ΕΙΣ ΤΟ ΛΑΧΕΙΟΝ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΤΟΛΟΥ Κ' άσφαλεϊς χθεσινάς πλη¬ ροφορίας έπικρατεϊ σκέψις έν τώ υπουργείω των Οίκονομι- κων όπως έπενεχθώσιν άπό τού -,νβ. V __'_____*·__ .·'.< Ι τ»Λ^ *
ΧΡΗΙΒΑΤΙΣΤΐΚΟΗ ΑΕΑΤΙΟΗ
ΓΡΑΦΕΙΟΝ Ι. Ι- ΪΛΙΝΕΤΤ.Α.
Αθηναι, 7 ΑεχεμβρΙου 1906
Ήνοποιημένον 107.25
Όμ.Μελιγαλδ 106.75
ΐαχ.Έ5».Τρ. 488.—
Νέβι Λ«χβιθφ. 99.50
,,. 37όΟ.—
» Κρήτης 138.—
■ *Δ9ηνών 152.—
Άνατολής 150.—
Ινιΐχ.Λ. Ποοβ. 300.—
Τι?. Πειραιώς. 308 50
» ©«σσαλίας. 165.75
» Πβλοπον 101.50
ΪΙανιλληνίου.. 176.—
•Πλεχτριχής 93.25
Μβταλ.Λαυρ.. 102. —
ΠυρΕτιοοποΐίίου 91 40
Ι,ΟΝΒΙΙΕδ
ΰοηβοΐβ... 86.5)16
Ηβΐΐέη. 1881 52.75
Μοηοροΐβ... 52.1)4
Ιεηιβ......... 40.1)4
Ρ ΑΚ18
Ββΐίΐβίηηο. 95.12.50
Β»η.<ΓΑίΐιδη 139.50 <1βΡ6ΓΡ6ΐ94. 50 Τ1ιβ83»1.153.— .. 147.50 Αημοσ. "Εργων 67. Μίταλλεϊοι... 88.— Έν.Σταβ.Έτ. 281.— Ίδρυτ. τίτλοι. 53.— Εΐβοΐποίιέ... [ί&ηπιιπι..... 87.— 96.— .2 5 Β»Κ.Β»Ιθ......—.— ΣΥΝΑΛΛΑΙ ΜΑ Βΐκοσάβραγ. 21.70.— Λονδίνον «ψ 27.50. — Παρισίων » » τελ. «ρ. Μάρκα ...... Κορώνα!... Λ£βα Αγγλ. Λίρα Τουρ*. Ρούβ... 109.— 108.1)2 134.1)4 114.1)4 27.45 24.80 2.75 — προσεχούς έτους ταρρυθμίσεις είς τού Στόλου. ΙΙρωτίατως τό υπουργείον αρκεταί με- τα Ααχ&ίον σκοπ&ί να αυξήση τόν αριθμόν τής κληρώσεως από τεσσάρων είς εξ έτησίας, κατα διμηνίαν1 ε¬ κάστην. 'Έπίσης θά προαδιορίση τόν αριθμόν των πωληθησομένων λαχνών ούτως ώστε να έξαντλεΕ- ταβ όλόκληρος ό οριζομένας ά- ριθμός είς εκάστην κλήρωσιν. ΑΥΞΗΣΙΣ ΤΟΝ ΚΕΡΔΟΝ ΈκεΕνο όμως τό οποίον κυ- ρίως άπασχολεί σήμερον τόν τε κ. Υπουργόν επί των Οικονο- μικών καί τόν αρμόδιον τμημα- τάρχην κ. Κοφινάν είνε η αύ¬ ξησις των κερδών δια τής ελατ¬ τώσεως τού κέοδους τού πρω- τού άριθμοΰ. Ούτω ό κεροίζων τού λοιπού τόν πρώτον αριθμόν τού |Λα- χείου δέν θά λαμβάνει 1ΟΟ χιλιάδας, άλ'λα μόνον ΚΟ, |ο δβύτεμος 3Ο, ό τρίτθς «Ο, ο τέταρτος 1Ο, Πύο ;άνά Κ, τέσ- σαρες άνά ί%, πέντε ανά «, οεκα άνα χιλίας δραχμάς καί (οί λοι¬ ποί άνά 1ΟΟ καί 8Ο. Η ΑΦΙΞΙΣ ΤΟΝ ΔΝΤΙΤΟΡΠΙΛΛΙΚΟΝ Κατά χθεσινόν τηλεγράφημα τον πλώ· τάρχου κ· Κανελλοποΰλον καϊ τον Κνβερ- νήτον τής «Δάςης» κ. Πινότση τό άντι- τορπιλλικόν παρελήφΘη υπό τής ,έπιτροπής άναπετάσαν την ελληνικήν σημαίαν. Ή «Θύελλα» άναχωρήσασα έξ Άλγε- ρίον κατέπλευσεν είς Βιζίρτην, οπόθεν θά κ*τΛπλβύση είς Πειραια τό Σάββατον ή1 την Κυριακήν. ΛΝΤΙΣΤΑΙΙΣ ΤΩΝ ΔΥΝΛΜΕΩΝ μΙΑ. ΤΗΝ ΣΥΜΒΑΣΙΝ Β&ΑΑΔΟΣ ΕΑΙ ΚΡΗΤΗΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΗλΕΓΡΑΦΗΗΙλΤλ ΤΗΣ ,,ΠΑΤΡΙΑΟΣ. ΒΙΈΝΝΗ, 7 Δεκεμβριού. — Κατα τηλεγράφημα έκ Λον- δέναυ αί Δυνάμεις, λέγε,ται ότι θ' άντιστώσιν είς την κύρωσιν τής υπό τής Κρητικής Βουλής ψηφισθεϊσης γνωατής έμπορικής ΔΕν ^ "# όν }* ^ν^. λ^λ ^^ λ ^ ^— — ^& ^_ * σεμβάσεως τής τής Ελλάδος. Κρήτης μβτά σβα>5 πρός παρεμπόδισιν §οψ^ας, 'Εί-
ληνιχής ίνεργεΐας ίν ΜακέδονΙα ?«>
αδύνατον νοί ίπιηυχθβ διά τής βίας, δτι
ήτο Αδύνατον νά ίποθέση χις' Ινφ την
μβθόριον γραμμήν δϊν δύναται νά Ιπιχη~
ρήοη ή Τουρχία ίχόυσα εΐκοαιπενταπλα-
αίας δυνάμεις υμών, ήτο Αδύνατον νά
υποτεθή δ>< ή1 Ελλάς /«
κουστρατοϋ.
Οί νεκροί καί οί τρκυματίαι
είνε πολλοί αμφοτέρωθεν.
». ναυτ«κ4ς ρ
κοντα ταύτα φρονώ δ« εχβ«
συνείϊησΐν, έθί δέ
α
πλήρη
έκτεθέντα δι παρ'
είς την ο«ν{
ϊ;?«τ ρ ρ
τούτων !χω πλήρη την
^ ϊ έ
Αλλ
Η ΒΟΥΛΗ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ Β ΣΕΛΙΔΟΣ
— Τ6 Β. Διάγγελι,ια
'ΒπΙ τοιούτων θεμάτων ή γνώμη των ήγε-
μόνων, γνιόαη κ«ΐ των Κυβερνήσεων αυτών
•πρβκαλεί την προσοχήν καί των Ίδιωτών χα'ι
των επισήμων. Κα: ούΐίΐς οιέψεοσε έκ;ίνα ά¬
τινα έξετοξεόθησαν κατά των Έλλήνων κϊ.1
έκτοςεΰονται άπαύστως καιά των δικαίων κ*1
των συμΦερόλτων αυτών, οέν δα ίΐ/,ον την δύ-
'ναμιν την οποίαν ήθελον εχει λάγοι Βασιλι-
κοϊ εντεύθεν Λχουόμενοι καί εντέυθεν διαβι-
βαζόμ,ενοι «Ίς τα ιτέρατα τής οίχουμένης, είς
τβΰ; "Ελληνας τοΰ έσωτϊρικοδ, &'ις τοΰς έν
δ'.ασπορα, ϊ'ις τοΰς "Ελληνας ιθΰς δούλους
■ή'Οελαν έμπνεύσεΐ θάρρος, ηθίλον ήσυ/άσει ά-
νησυνία; καΐ ήθελον οώσίΐ αί τοιαύται άνα-
κοινώσεις την δύναμιν εί; αύτοΰς νά έξακο-
λουθήϊωσι τό έργον τής π&ρισυλλογης καί
δποστηρίξεως των έθνικων οι/.αίων'είς δέ ΐοΰς
ξένους ή^εΛε περωθήσει τα ιτράγματα μάλι-
στα μετα την περιοδείαν αύτοΰ ομιλών ό Βα¬
σιλεύς ή ό άντιβασιλεύς, ήθελον παραστήσει
τα πράγματα τα δποϊα αύτό τό δικαίμι δει¬
κνύει 3-ι ποίπει νά προστατευβώαι.
α πιρί άσύλου. περί διατροβής, πΐρΐ πε
ριθάλψεως, περϊ εγκαταστάσεως έν τη ιδία
αυτής χωρ*.
Ή άνοσιοοργία τοσούτον μακράν τής Βουλ¬
γαρίας έξέπεμψε τα άποτελέσματα αυτής, ώ¬
στε μόνον έκεϊνοι οΐτινες δέν έχουσι συναί¬
σθησιν των δ'.καίων καί τοΰ άνβρωπισμοδ ή$ύ-
ναντθ ου τω νά -χαρακτηρίζωσι τό ζήτημα των
σφαγών έν Βουλγαρία. (Έπιδοκΐμασΐαι καί
■χειοοκροτήματα).
"Αν και σύμβωνοι πρός τοΰς Νόμους τού
άνθρωπιτμοΰ ήσαν αί αξιώσεις α! Ρουμανιχαί,
λέγει ό βασιλεύς Κάρολος, λησμονών ότι αί
αξιώσεις αί διατυπωθίϊσαι καί μή γενόμεναι
δεκταί υπό των έν Κων)»όλει καί έν Αθή¬
ναις Κυβερνητών, ήσαν άξιώίεις σ^ϊτίρισμοΰ
οιχα'ων, διά τόν άνηθικώτατο·» των λόγων,
υπό Κράτους ούδε έ'να δμογενή Ι/οντος έν
Μακεδονία χαί ζητούντος νά σοετϊρισίτ), ν»
Ειααν9:ίργι τάς συνειοήσεις καί σφετερΐσθ-ϊ) κλη-
ρδνομιχά οιχαιώματα λαοΰ άοιασπάστως συν¬
δεδεμένον έν ένί σώματι καί μιφ ψυχη μετ»
των Κουτσοβλάχων.
ΟΡΑ 4Η ΠΡΩΊ'ΝΗ
ΙΝΕΑΙ ΒΟΥλΓΔΡΙΚΛΙ ΣΤΙΙΟΡΙΑΙ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΝ
ΒΙΈΝΝΗ, 4η πρωϊνή.—
Κ τηλεγράφημα έκ Θεσσα¬
λονίκης, αί συμμορίαι των
Βούλγαρον κομιτατζηδων ηυ¬
ξήθησαν εσχάτως είς β*9μόν
λίαν επικίνδυνον. Ιδίως είς^τήν
περιφέρειαν των Βοδενών κα¬
θημερινώς άνακαλύπτοντιχι πο·
λεμεφόδια < καί βόμβαι προο¬ ριζόμενα κατά ί^του Έλληνι- σμού έν Μακεδονία. ΑΙΧΜΑΑΩΤΙΣΙΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ! ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ ριχΤ;ς δηλώσεως, καθόσον οί ήγεμόνίς των αντιπάλων πρός ημάς έν τω ζητήματι χαι έν ρήξει (ΑίΟ' ημών έν τω ζητήματι Κρατών καί οί δύο ωμίλησαν. Ωμίλησεν δ ίίς πρίν γένη-.αι ή έναρξις της συνοδου -ιύτης, ωμίλησεν ί» έτερος 2—3 η¬ μέρας μετά την έναρξιν αυτής, άλλ' ήτο -ίρη διεσπαρμένον τό διάγγελμ.0 αυτών άπαντα- χον, διότι εΐ/ε ιταραδοθεΐ καΙ έν περιλήψει τυπωθ/, 'χΐ αν δέν εϊ/ι τό οιάγγελμο τουτο άναγγελ6ϊ) Ί5ια·.τέρως, ϊκ των προτέρων Ιγι- νώσκομεν τί ήθελεν είπη ό ήγεμών Κάρολος περι "Ελλάδος, τί περϊ τή; θέσεως τής Ρω- μουνίαί άπέναντι τής Ελλάδος χαί τα λβγό- μενα οίίτω δέν πρςπει οΰδ' επί στιγμήν ν^ μένωσιν άνευ απαντήσεως. Εάν έπιμένω εις αύτά, τουτο ιτροτίίνω διότι νοαίζω ό'-ι την απάντησιν ποέπει ν* δώσωμβν την εσπέραν ταύτην. Ενταύθα δ κ. Δραγούα,ης άναγινώίκει τό Αιάγγελμα τοΰ τε Φερδινάνδου καί Καρόλου. — Πε^ί Έλλάϊος δέν λέγίται λέξις καί ότι τουτο εγένϊτο έπίτηοες, φαίνεται έ* τοΰ λόγου τοΰ ϋπουργοΰ των Έξοιτερικών. Ταυτα έβεβαίωίαν οί ούο Ήγεμόνες. Είνε, λέγει δ Βούλγαρο; ήγεμών, λυπτ,ρά τα τελεσθέντα, είνε λέγει ό Βούλγαρος ήγε~ μών ζήτηαα έσωτ*ριχ.ής τάξεως. Άλλά δέν είνε δυνα:ον νά χαοακτηοιαθη λυπηρόν έπϊΐ- «όδιον, συστηματικώς Ειωγμός δλοχλήροο λαοΰ, τταραχολουθούμενος υπό παντός ε?5ου; κακουργιών καί δέν δύνανται τοιαΰτα έπεισό- δια εκσφενδονίζονΤ'χ μακράν τής Βουλγαρίας όλοχΛήρους πληθυσμόν; άστέγων, άνευ τρο- φής, ά·ευ ένουμάτων, μετά απώλειαν, μετά λήίτευοιν ολοκλήρου τή. πί3ΐουσία; των, δέν είνε δυνοιτό* τοιαύτα έπεΐσόο.α, τοιαΰτα Ιχ&ντοι άποτελίσματα νά -χαραχτηριοθώιιν, ώς εχοντα έσοτβριχον χαρακτήρα. Έπεισόδια, δ:ινα •κέμπουυι μακράν των δρίων των Βουλγαρικόν είς τή' Έλλαδα, μή εχουίαν, δυσιυ/ώς τό δικαίωμχ νά προστα¬ τεύση νομίμως τοΰς έντ»ϊ>()α καχοφυγόντας,
όλόχληρον λαόν, άστεγον και άνέστιον χαί
άναγχάζγι -την Ελληνικήν κυβέρνησιν .νά με·
^ρ εχΐινα, τα δποΓα
ήπείλησε καί έξίτέλίσβν ή Ρωμθυνΐχή Κυ-
βάρνηιις διά τοϋ Ρωμουνιχοΰ ?/λου δ'τε έπε·
τίθετο κιχτά των Ιργατών, των έντίμων καί
προβιβαζόντων τα Ρωμουνιχά συμυε'ροντα χαί
έξεδίωχεν αύτοΰς άπό τοΰ Ρωμουνιχοΰ 4δά-
βου; χαταστρέφων τάς περιουσίας χαι δ'.αοθεί-
ρων τα; ο'ιχογίνείας.
Έν όσω τοιαύται ήχπτα πρός τόν άνθρω-
πισμόν συνάδουσαι πράξεις διαπράττονται έν
τη χώρα έχείνβ είνε αδύνατον νά ελπίσωμεν
ποτέ παρά τή; Ελλάδος, δτι είνε πρόθυμος
είς σύναψιν έχ νέου οιλιχών σχέσεων.
Έν ίσω τα τΐλούμενα έν Βουλγαρία δέν
ανορΟω'Ιίσ: χαί οέν μεταρρυθμΐαθώσιν αί
πρό« τό Έλληνιχόν στοιχείον έν Βουλγαρία
σχέίεΐί, ίΐναι αδύνατον ή Βουλγαρία νά συν-
τιλέση 8πως τα έν Μαχεοονία πράγματα λά¬
βωσι γχραχτήρα ήπιώτατον καί έν τοιαύτη πε¬
ριπτώσει είναι αδύνατον και τών|Μίγάλων Δυ-
νάμεων αί συμβουλαί νά εΰρωσι πρόχειρον την
ΰποοοχήν. (Χίΐοοκροτήματα έχ δεξιών).
Ό χ. ΝΕΓΡΗΣ ανερχομενος το βήμα ό-
περαμυνεται τή; πολιτιχή; τοΰ κ. Ζαίμη.
— ΤΙ εΐ««ν ό κ. ΡωΜΛνος
Ό χ. Ρωμανο; λέγει ότι άνήλθϊ τό βήμα
'ινα ποιήσηται σύστασιν ποός την Κυβέρνησιν
περι έγχαταστάσεωί των έ* Βουλγαρία; προ¬
σφύγων.
Ιΐρίν ό'μω;, λέγει, ΰπορτηρίξγ) τουτο ζητεί
νά τώ επιτραπή νά εΤπγ) δρΊ δέν ήτο άνάγχη
Βασιλιχοϋ Λόγου', διότι ή Έλληνιχή Κυβέρ¬
νησις δέν ευρίσκετο »Ί; την θέσιν την οποίαν
εΰρίσχθ'το αί Κυβερνήσει; τή; Σόβιας χ^'.
τοΰ Βουχουρεΐτίου, διότι έχεϊίαι Ιπρεπε διά
των Β. Δ'.αγγβλμάτων νά διχαιολογήσωσι τ»
άδιχαΐολογητχ.
Εξακολουθών δ κ. Ρωμανο; τονίζίΐ την α¬
νάγκην τή; λήψεω; μέτρων υπέρ τοΰ έν Βθολ-
γαρία Έλληνΐσμοΰ' διίτι δ βίο; των Έλλή¬
νων έν Βουλγαρία είναι άβίωτο; εάν δέν θε-
λήσωσι νά ΰποτα-χ9ώ«ιν *Ί; τάς έχβιάσιις τή;
Βουλγαρία;.
Συνιστά έπίσης την περίθαλψΐϊ των προσ-
ούγων ί>; λίαν έπιίγουσαν.
ΒΙΈΝΝΗ, 4η πρωϊνή.—
Κ,ατά τηλεγράφημα έκ Θεσσα¬
λονίκης, είς Στρωμνιτσαν εΐ·
κοσιέννέα κομιτατζήδες, απο·
τελούντες 'συμμρρίαν, κύκλω
Οέντες υπό τού ό
πλων των. Ή άλληλογραφ(οτ
των κατεσχέθη. Έκ των εγγρά¬
φων δέ τούτων όδηγηθείσαι αί
τουρκικαί αρχαί προέβηιαν είς
«ολλλάς
%οΰ Ελληνισμόν, διότι Ιάν ... .
τοιαύτη μεγαΧειτέρα εντασις τψ Ενεργείας
ία μέρους των πολ,εμίων τοΰ 'ΕλΧψι-
ομον, ήδέλομεν Απεχδυ&ϊ] πάσης εν&ύ-
»ής δμολογονντες δτι δεν ηδυνάμεθα
πλέον τοΰ ή&ιχοϋ τούτου χύρους νά κά¬
μωμεν χρήσιν ΐνα παρεμποδίσωμεν την
βοήθειαν, την χορηγουμένην κατά καθή¬
κον εϊς τάς δμάδας ταύτας. ('Εηιδοκι*
μααίαι ίκ δεξιών). 'Ενόμιζα δτι είχον
καθήκον ΐνα την εΐλικρινή ταύτην γλώσ¬
σαν δμιλήσω χαί δψείλω νά δμολογήσω
δτι ή" γλώασα αϋχη ϊινχε τής δεούσης
νποδοχής, Ιθεώοησα δέ δτι είχον καθή¬
κον ΐνα είς τάς Μβγ^Αας Δυνάμεις άνα-
κ'οινώσω ή&Όαν πληροφορίαν προερχο¬
μένην Ιχ Μαχεδονίας έκ- της οποίας ηδύ¬
νατο ν' Α,ποδειχΰϋ δτι οί φύβοι μου
δνστυχώς έπραγματοποιοΰντο χα δεν
κρύπτω, κύριοι, δτι Αφ' ής ημέρας ή
Ινέργεια ή 'Ελληνική ίχαλαρώθη επήλ¬
θεν ίκίϊνο το δφρΐρν Ιγώ πρρέβλβπα, Ι'ν-
'χασις είς τάς ίνεργείας των πολεμίων τοϋ
'ΕλΧηνιομοϋ. Είς τάς Δυνάμει παρέ-
αχησα δτι ή κατάσχατις αυτή είνε δυνατόν
νά εξακολουθήση καί δτι Άν πράγματι
κρύπτουσι την ίτχιθυμίαν των δπως
εΰεργειήσωαι την Μαχεδονίαν ώφειλον νά
λάβωσι δραατήρια μέχρα.
"Εχω δ»* Ιλπίδος δτι τουτο δύναται νά
χατορθω&ή, μή κατανοουιχένου δμως
τούτο» δς μή αίτια&ώσιν ημάς δ ά τα Ιν
ΜακέδονΙα σνμβηαόμενα, διότι ταυτα
ίν τοιαύτη περιπτώσει θά είνε άποτέλε-
σμα Αμύνης φυΐής, ή άποία απόφασιν
εχει ΐνα μή νποχύπΐβ είς τάς Αγριότητος
των πολ*μίων της. (Ζωηρά χειροχροτή-
ματα Ικ δεξιών).
Αυτή είνε ή* πολιτιχή, κύβΐοι. ^ μ»·
εϊ,ω
«5 α
εξ
δέ* ~ε ή έλλειψις βτι
τιωτικών δννάμεων, ή ό«·ίβ Μ™™1 *«
την λύσιν ήτις θα δοθή διότι δ**
άλλά κβ·
νέ, δπως β-
βλίπω
μ/νϊΐ·»» ·— - -ιι ^ - ,
υπήρχον στρατιωτικαι οι»«μ«ς
„-— °-6α(ως' τής Βλλαοο< ν. Χ^^νν;;ΐένΡχ καί βτρατος δυνάμενος ταχέως .»«, θή έ6 δ«ν ύπάρχει βτρ«ος έ τοΰ ότίθίου έχων πάντοτε αγρ *«1 ΤΡ^ημα υψηλόν, ψηλοϋ ,ρονή,.ατος δεν Ι αν &<^η ί ί6ί«■ &οτ· τηρίζεΐ ταίτα απλώς ώς «βερ «ν. 9ιότι νά υπάρχη ρους ^-ρατούς 6πο« ϊχ«ε έκτώ',χ.α1ϊώδεκ« ά εμ¬ είς τούς νιώτέ* αδύνατον να ύπο- οκτω'/·^^ ««*νβ»^«·· γ-·ι-^- ( » , θέσητε, ότι ύπάρχει υψηλόν φρονημβ εις τον στρατόν, ίταν Ιχη την συνείδησιν, β« ο β- πλισμός αύτοΰ είνε ατελής, ένω δ δ«λ«ι>5«
τον αντίπαλον τού είνε τοσοντον τελειος,
ώστε θά τόν καταστήση ίν αδνναμ(α ν;»
κάμη χρήσιν τον οπλισμόν, τόν δποΤον αν-
Λς Ιχ«' πρέπει λοιπόν «>1 τα δύο ταυτα
νά συντρέχωσι· πρέπει υψηλόν φρόνημα κβ|
ε·όδ-α νά ίνννπάρχωσιν είς τόν στρατόν και
νίθήκον ίχει ή Ελλάς, ίνα επιδιώξη την
ταχίστην βτρβτιωτικήν βύνταξίν της, διότι
άνεν στρατιωτικής σνντάξεως ονδίποτε θα
έχωμεν τό δικαίωμα νά πιστεύσωμεν, δτι η
Ελλάς θά θεωρηθή ώς παράγων σπονδαΤος
" Σημειώσατί δέ ότι ΐνόσφ δέν θβ<*ρεΤτβι παράγων τοιούτος, αί συμπάθειαι βί ώ μ ίνα όπι¬ ΔΗΛΩΣΕΪΧ ΤΟΥ - ΘΕΟΤΟΚΗ Γ. ΘΕΟΤΟΚΗΣ (ΙΙρωθυπουργός). Ό- μολογώ χάριτος, κύριοι, πρός τούς κ. βουλευτάς, οί όποΐοι βλοβον τόν λόγον την εσπέραν ταύτην. Και όμολογώ είς αύτούς χάριτος ούχι δια ςτδν πρός την Κυβέρνησιν έν τφ λύσει τοϋ Κρητικού ζητήμοτος Ο,πονεμηθέντα δπαινον, άλλά όιά τόν τρόπον μέ τόν οποίον διεξηγα- γον την συζΛτηθιν τούτην. Όφείλω νά όμολογήσω δτι αί άγορεύσεις αυτών, η αγόρευσις Ιδίως τού άξιοτίμου έξ Άττι- κης Βουλευτού έτίμηθαν ού μόνον τούς άγορεύααντας άλλά καί τό ελληνικόν βήμα, έξ ου η αγόρευσις αυτή άπηγ- γέλθη. Είνε ευχάριστον κύριοι δτι έν τ^, * Ελληνική Βουλαί ύπάρχουσιν δ,νδρες δυνόμενοι νά χειρισθώοΊν έξωτερικά ζη¬ τήματα καθ* όν τρόπον διεχειρίσθησαν ταυτα οί πρό έμοΐί άγορεύθαντες. ΟΙ κύριοι ούτοι ΐισχολΛθηόαν περι τρία Ιδίως ζητήματα. "Ηρξαντο της συζητή¬ σεως αυτών άπό τοϋ Κρητικού ζητ,ή- ματος. __........._ ΤΟ ΚΡΗΤΙΚς^Γ Και περϊ τού ζητήματος τούτου πολ- τϊά πιστεύω. κύριοι δτι 6εν ε'χω άνάγ- μλν Ί'να είπιο. Τ^ ι νεργκία τού Βασιλέως ίώ τ^. πρωτοβουλΐα κραταιού Λγε- μεγάλης Δυνάμεως χ-ξί ευμε- νεϊ διαθέίει των τεσσάρων προστατίεων Δυνάμεων εδόθη είς τό Κρητικόν ζήτη- μα λύσις, Λ όποία τής ενώσεως ούσης 6χά τό παρόν αδύνατον δέν δύναται ή νά θεωρηθή ώς άποτελέσασα βήμα πρός την ποθητίιν λύσιν τοϋ ζητήματος. Ή έκλογή τοϋ 'Τπάτου Άρμοΰτού έκ μέ¬ ρους τής Α. Μ. τοΰ Βασιλέως των Έλ¬ λήνων Λ Διοίκησις τής Χωροφνλακής των Έλλήνων αξιωματικών Λ έν τω μέλλοντι διοίκησις τής πολιτοφνλακής υπό Έλλήνων αξιωματικών δέν άποτε- λούθι, κύριοι. τουτο βήμα πρός την ρτ- ζικήν λύσιν τοϋ ζητήματος; Κα'ι ύπάρ¬ χει τις ό αμφιβάλλων ότι ΰωφρονούντων των Κρητών—καί πεοϊ τής σωφροβύνης αυτών δυνάμεθα νά ε,μεθα έκ^τών προ¬ τέρων βεβαιοί—δτι έξακολουθοϋντος τοϋ Ύπάτου Άρμοΰτοΰ την πορείαν την ο¬ ποίαν μέχρι τοϋδε ηκολούθησε καί ήτις μεγάλως τιμζί αυτόν, σωφρονούσης της Έλληνικής Κυβερνήσεως καΐ έννοούσης δτχ τα ζητήματα δέν λύονται -άντοτε ριζικώς άλλα βαθμηδόν είς την ριζικήν λύσιν δύναταί τις να φθάση,· δεν φ βάλλω, άτ» τοίίτον ΐιένου Λ «ουητη "λί'ΐΐις το») ζητή»ιατος δέν άϊΐένϊΐ «ολύ. Καΐ 6τ» δέν άπένε» «ολΐτ Λ ήιιέρα κατά την οποίαν έντος τοθ περιβόλου τούτου ©ά τοΐτς ίκ ΚρΑτηζ άντιτϊοοβώπονς ("Εύγε, ευ ^ε ·χειοοκροτή[Λΐιτα έχ τής δεζιδς καί των Θ:ωοίίων). ΈπΙτφ έλπίδι ταύτχι κύρτθΐ, δεν δύνα¬ μαι ν'άποκρύιΐ/ω ότι θεωςιώ την μεγαλει¬ τέρον ευτυχίαν τού πολιτικόν μου (στα¬ δίου ότι Λ τύχη μέ ηύνόησεν σθεν τοϋ Βασιλέως Ιστάμενος •καΐ έγό) πρός τίιν λΌϋΊν ταύτην την ο¬ ποίον άπαν τό Ελληνικόν έπεδοκίμα- σεν. Έρχομαι τώρα, κύριοι, είς τα, δύο ί!.τερα ζητήματα, τα όποΐα την ί,σπέραν ταύτην συνεζητήθηόαν, είς τό Ρωμου- νικδν άφ' ύνος- βΐς τό Βουλγαρικόν ά(^* ετέρου. ' ΤΟ ΡΟ-ΟΓΝΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ ! "ι Και ώς πρός τό Ρωμουνχκόν παρα- καλώ τόν αξιότιμον έξ 'Λττικιϊς §ουλευ- την ίνα πιστεύση, δτι Λ "Ελληνικη Κυ¬ βέρνησις ουδέν διάβημα Εκαμε καί ου¬ δεμίαν πρωτοβουλίαν δλαββνόπως επέλ¬ θη συνεννόησις μεταξύ Ρωμουνίας καί "Ελλάδος ('Επιδοχιμασίαι έκ διξιών), και δ6ν έπραξε τοϋιρ ούτε ηδύνατο να τό ποάξη, διότι ουδείς ό αμφιβάλλων, ϋτι η ρήξις μεταξύ Ρωμουνίας καϊ "Ελλάδος δέν προήλθεν έκ πταίσματος τίϊς 'Ελλα-1 δος, μη προελθοϋΰης δέ της ρήξεως έκ πταίίματος τής "Ελλάδος αδύνατον είνε νά ύποθέθητε Οτι Λ "Ελλάς ήτο δυνα¬ τόν τό ποώτθν ρήμα νά κάμη πρός <συνεννόηόΊν μετά τής Ρωμουνίας. Άλλ' ανεξαρτήτως τοΰ ζητήματος τούτου ύπάρ&ει τι θεμελνδδες ζήτημα τό χωρίζον Ρωμουνίαν καί "Ελλάδα καί τό ζήτημα τούτο ίν τινι Συνεδριάσει τής παρελθούσης Συνόδου διετύπωσα ακρι¬ βώς ενώπιον τής Βουλής. Είπον δτι οί δύο λόγοι διά τοΰς ό- ποίούς Λ Ρωμουνία ένόμιζεν δτι ώφειλε τοιαύτην πρός την 'Ελλάδα νά μετέλ¬ θη πολιτικήν, οί δύο λόγοι ο όι/νιό'τά- μενοι τό μέν είς την δράσιν των Μακε- όονικών δμάδων, τό δέ είς τάς ενεργείας τού Πατοιαρχείου δέν ηδύνατο νά δι- καιολογήσωσι ρήξιν υ,εταξύ Ελλάδος και Ρωμουνίας. διότι ή "Ελλάς δέν η¬ δύνατο νά θεωρηθή οϋτε ύπεύτΛ/νος δια τάς ενεργείας των Μακεδονικών ύμάδων οϋτε ύπεύθννος διά την ενέργειαν τοϋ Πατριαρχου. 'Επομένο>ς έπεζήτει ή
Ροιμουνΐα 6ταν έπεδίωκε ρτιίϊιν μετά
τής Ελλάδος πρότασιν, και εζήτει πρός
ενίσχυσιν πολιτικής τήνόποίαν ήκολου-
Οηΰεν επι §λά6η τού "Ελληνισμόν.
ΤΑ ΕΑΛΗΗΟΜΑΚΕΑΟΜΙΚΐΓ ΣΩΙΐΙΑΤΑ
Άλλά, χύριοι, άσχολούμενος περΐ των
λόγον οΐτινες προεκάλεσαν την ρήξιν,
ϊίγομαι κατ' ανάγκην είς τό ζήτημα τής
Ιξετάσεως των Ιν Μακεδονία δμάδων
καί τής δράσεώς των δμάδων τούτων.
Κα ίπιβάλλεται ή ίξέτασις τοϋ ζητήμα¬
τος τούτου διότι δέν δυνάμεθα ν' αρνη¬
θώμεν δτι τή ενεργεια των πολεμίων
τοΰ 'Ελληνισμου κατωρθώθη νά πι¬
στευθή ίν Ευρώπη ότι ή αϊιΐα τής κατα¬
στάσεως, ίν {] διατελεί ή Μακεδονία
όφίίλβται είς τάς ίνεργείας των 'Ελληνο-
μαχεδονικών δμάδων,κατωρθώθη νάλη-
ομονηί}ή τό παρελθόν, κατωρθώθη κα-
κουργήματα, λεηλασίαι, εμ/τρησμοϊ ίπ
εξ όλόκληρα ϊχη τελούμενα ανευ Αντι¬
δράσεως νά Χηομονηθ&σι χαϊ νά ΰεω-
ρηθώσιν ώς ύπεύθυνοι τής χαταοτάαιω:
ίχεΐνοι, οί δποΐοι Αφοΰ ΰπέστηααν επί
έξαετίαν δλόχληροι α'πανχα τα μαρχνρια
ήγέρθηααν ε.ιί τέλους ημέραν τίνα
χαϊ ιϊπον : Καιρός τα μαρτύρια
ταυτα νά παύσωσι. (Χειοοχρίτήιιατα κα
ίπιδοχιμασίαι Ικ δεξιών). 'Ελησμονήθη
δτι ή κατάστασις αυτή ήρξατο Από τό
1897, ίξηκολούθηοε δέ μέχρι τοΰ 1904
καϊ τό "Ελληνικόν στοιχείον Ιζήχει
προστασίαν πανταχόθε», Ιζήτει όπως
ά» αγνωρισθβ είς αΰχό τό δικαίωμα *ά
ζήαη χαϊ ν' Αναπτυχθή είρηνιχώς,εζήτει
ΐνα ΰπερααττίσωσιν αυτό κατά των άγοιο-
χήιων αί <5π6ΐαι κατ' αυτού διετιράτ- δχι τονχο. Άλλά τότε ίσίγων δλοι ό μόνον έσίγων, άλί' είχον κατορθώση νά ηεισθώαιν δτι Αντιδράσεως μή υπαρχού¬ σης ίν ΜακέδονΙα, ή Μακεδονία > νατοί-
κεΐταί υπό Βουλγάρων, δτι ή" Μαχεδονία
ΐΐν» Βουλγαρική καϊ μόνον δταν τ^ς
αμ«5ν»;ς ίπιβληθείαης, εφάνη ή" δύναμις
το5 Ελληνισμόν, μοί όν τότε άνεγνώρι-
ααν δτιΐν Μαχεΐονία ΰπάρχουν "Ελλη-
νες. Καϊ άνεγνώρισαν χαί κίίτι τι ηλειό-
τερον δτι ή πλ&ιονοψηφΐα των ίν Μακ*-
δονία οΐχούντων «Τι β Έλληνιχή. Καϊ
λέγω ανίγνώρισαν διότι ει*ς τ6ν ίό*νον
τούτον τιρέπει νά ίΆΐζητηθη ή στάσις
τής χνςίας Ρωμουνίας χαί χυρίας Βοΐ'λ-
γαρίας.
Άλλά δυσ:νχώς, κύριοι, τής αμύνης
άναπτυχθείσης επήλθε χαλάρωσις των
ένεργειών έκ μίρους έκείνων, οίτινες έν
δέν εύρον ενώπιον αυτών ή
πληθνσμούς ένόμιζαν δτι ηδύναντο ανΐν κίν¬
δυνον την πολιτικήν ταύτην νά μετέλθωσι
χαί τής χαλαρώσεως ταύτης έπελθούσης
ίθεωρήθημεν ημείς, εθεωρήθη δηλαδή τό
Ελληνικόν στοιχείον ώς νπεύθννον τής κα¬
ταστάσεως εν ϊ) ή Μακεδονία ευρίσκεται
καί εθεωρήθη μέχρι τινός ή Ελλάς ϋπεύθν
νος διότι δέν κατώρθωσε διά τής δυνάμεώς
της ί'να εμποδίση την βοήθειαν ή οποία ές
Ελλάδος δπετίθετο δτι εδίδετο είς τόν
Μακεδονικόν άγώνα.
Καί όφιίλω νά όμολογήσω, κύριοι, ό'τι
αί ιδέαι αύται έιράτουν καί κρατοϋσιν ούχι
μόνον παρά τοίς λαοΤς έν Εύρώπη, παρά
τη κοινί) γνώμη έν Ενρώπη άλλά κβϊ παρά
ταϊς κνδερνήσεσι. Όφείλω νά όμολογήσω
ο·:ι 4σά*ις παρίστατο ζήτημα Ελληνικόν
είς την λύσιν την οποίαν είμεθα ήναγκα-
σμένοι Ί'να έπιζητήσωμεν των Μεγάλων
Δυνάμεων την 2άρωγήν|ενρίσ*όμεν πάντοτε
εναντίον ημών τό έπιχείρημα δτι ΰποδοη-
θοΰντες ιάς Μβκεδονικάς όμάδβς συντρέχο-
μέν Γνα τηρηθη έκεΤ κατάστασις τής οποίας
ή εύθύνη ώφειλε νά μας έπιβαρύντ).
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΤΒΕΡΝΚΙΕΟΙ
Άτιέναντί τοιαύτης καταστάσεως
εθεώρησα δτι καθήκον είχον δπως με-
τέλθω πολιτικήν εϊλικριή καί καθαράν.
Ένόμισα δτι είχον καθήκον ΐνα χατα-
δβίξω δτι δράσις 'ΕΧΧηνικής χν,
μουνιχφ καϊ τφ ΒουΧγαρικφ.
Περιτιδν ΐνα είπω ίΐς υμάς τί έπρα¬
ξεν ή Κυβέρνησις, δταν τα αυμβάντα τής
'Ανατολικής Ρωμνλίας Αηέδειξαν ποϊαι
είνε αί διαθέσεις τ,ώνΒουλγάρω» Αηέναντι
τής Ελλάδος χαϊ εδωσαν κατ' εμέ τρα-
νήν την Απόδειξιν τής ίνεργείας των
Βουλγάρων ίν Μαχεδο%ία διότι Ιάν
τοιαύτη υπήρξεν ή ίνέργεια Ιν Κράτει
δπου ή Κυβέρνησις ηδύνατο νά Ιπιβληθ],
φανταοθήχε, ποία θά είνε ή ίτέργεια ίν
τόπω, δπου ή Αρχή εϊνε Ανίσχυρος δπως
ή Έλληνιχή.
"Οταν τα λνπηρά ταυτα αυμβάντα
συνέβησαν έπραξεν ή χνβίρνηαις ίχεΐνο
τδ οποίον οιαδήποτε 'ΕΧΧηνιχή κυβέρ¬
νησις ήθβΧε πρά£}. Ποία χά Αποτελί-
τής ίνεψγεΐας χαύιης δ άξιότιμος
• « · *
οίΐαι ίυστύχώς μφ
πρός τούςδυνβτθύς άποτείΐοντβι.
Έίλ
βουλευτής ίξ ϋίτύλου είπεν δτι ή κυβέρ-
πίλθγο
Ας ενεργήσωμεν λοιπδν Γ» α γίνωμεν
Δύναμις καί τθίίτο πράττοντες διά σα>-
φρόιον πολιτιχής, διά πολιτιχής ή δποϊα
καθήκον ίχει πάντοτε νά μή λησμονή ότι
τα μικρά κράτη έχουσι συμφέρον ΐνα δια-
Οέηωσι πρός έανιά ευμενώς τοίς μβγά-
λονς τής γήζ, μετερχόμενοι, λέγω, την
πολιτ.κήν την σώφρονα, ήτις υπό των
περιστάσβων έπι/ίάλλβται,'ώς ίχομιν την
πεποίθησιν δτι δπως ίπετνχαμεν τί,ν λύ¬
σιν Ικανοποιοΰσαν μικρόν τι τονς ηδ&ουζ
τής Ελλάδος κοΧ τοϋ ΈλΧ^νισμοϋ Ιν χφ
Κρητικφ ζητήματι ϋά Ιπέλΰη καί Ιν
τοίς «ιέροις μενάλοις ί»/τ»5μαο» λύοις, ή¬
τις θά ίκα»Όπο»}ση τάς άχταιτήσεις όλο-
κΧήρου χον Ελληνισμόν (ζωηράκαΐ πα-
ρατίταμ£»·α χειροχροτήματα).
Ο ΛΟΓΟΧ ΤΟΤ κ ΡΑΛΔΗ
ΡΑΛΛΗΣ. θά έπεθιιμουν κύριοι
ευρίσκομην είς τήνβύχάοισταν θέσιν νά συγ
χαρώ τον κ. Πρόεδρον τής Κυβερνήσεως
διά τάς επιτυχίας αύτοΰ έν τφ Κρη-
τιν.ψ ζητήματι. Καί άκρι6ως δπως εΰκο-
λυνθώ είς τό ζήτημα τουτο έζήτησα
άμέσως χατά ^τήν διατάπωϊΐν τής έ-
περωτήσεως το3 τιϋμπολίτου μου την κατά-
θεσιν των σχετικών εγγράφων. "Ανεζήτη-
σα {δέ έν αύτβΐ; την δρασιν τής'4Κυ6ερνή-
σεως, άλλ' ουδεμίαν τοιαύτην εύρον. Διότι
βεβαίως ή νότα τής 10 Ιουλίου δέν άπο-
δεικνύει την δράσιν Κυβερνήσεως δταν εις
κέραμος έχί τής κεφαλής ημών καί επί
την κεφαλήν των Κρητών, κατηγγέλθη δέ
παρά τής Κυβερνήσεως καί παρ' δλων των
όργάνων αυτής ώς άποτελοΰσα τελείαν ί-
ξασθένησιν ' τής *αρίχω·ηθείσης άστυνο-
μίας τής Κρήτης κατά τό παρελθόν. Δέν
Ιχετε η νά βεβαιωθεΤτε άπό την νόταν τής
10 Ιουλίου. Έξ αύτοΰ άρχομαι νά ένωθώ
μετ* αύτοΰ είς τόν Ιπαιν'ον τού* οποίου
I-
πλεςε υπέρ τοΰ Πρωθυπουργόν καί τής
Κυβερνήσεως. Υπήρξε μάλλον ειλικρινός
ουδέ άντεποιήθη την νόταν" τής 1 Αύγού-
στου απέδωκε δέ τα τοΰ Καίσαρος τω Καί-
σ«ρι %α είπεν ότι τό έπιτευχθέν 'τη 1
Αύγουστον έφείλεται είς την πρωτοβουλίαν
τοΰ Βασιλέως όφείλετζι είς την πρωτο¬
βουλίαν μεγάλου Ήγεμό>ος συνδεόμενον
με τόν οικον τον Βασιλέως τής Ελλάδος,
άλλά δέν άντεποιήθη ό Πρέϊδρος τής Κυ¬
βερνήσεως κοί κατά τοϊτο έπαινώ την ειλι¬
κρίνειάν τον.
Καί «νατερει τα τής παραιτήσεως το.3
Πρίγκηπβς ήν δέν έξήγγε-.λεν εγκαίρως ή'
Κυβέρνησις. Πώς, λέγει, παρήλθον αί 40
ημέραι χωρίς νά σκεφθή ή Κνβέρνησις δτι
την επαγγελίαν τής παραιτήσεως τοΰ πρίγ-
κηπος Γεώργιον ώφειλε νά σπεύση νάπρα·"-
ματοποιήση ; ■
— Ή δνόμένετα τον
"Αν ή πολιτεία αυτόν προνκάλεββ καί έ·
ξήψε την δνσμ.ΐνειαν των Δννάμεων, δέν
εχομεν^ ήδη |νά τό κρίνωμεν, άλλ' έκεϊνο
διά τό όποΤον δυνάμεθα νά πβραπονεθώμεν
πρός την Κυβέρνησιν είνε οπ ήμέλησε μί-
(χρι τοα σημείον, ώστε ν« β?ή-> «ΐό γότ;-
τρον τής Έλληνικής Δνναστείας νι %»-
Εΐμβι εντνχής δυνάμενος νά βεβαιώσω
καί άμολογήσ» ότι πάσαι βί πλημμέλειαι
τής πολιτείας τής Κυβερνήσεως δέν επέτυ¬
χον είς τό νά χαταστρέψιοσι τα δικαιώματα
των Κρητών, τα δικαιώματα τον Έλληνι- .
σμον', τούς π*ότ)ονς αυτών κα! τούς κδθονς
ημών.
Κατόπιν ό κ. Γάλλης ομιλεί διά μα¬
κρών περί των έζοπλισμών.
—ΔεντεοολογΙα τοθ κ- θεοτόκη.
ΘΕΟΤΟΚΗΣ. Δνστνχώς ή συζήτησις
ήτις τόσον ενπρεπής μέχρι τινός διεξήχθη
δέν επηκολούθησε τοιαύτη μίχρι τέλους.
ΡΑΛΛΙΙΣ. Δέν όμ'.λεΤτε όπως πρίπει,
νά ανακαλέσητε.
ΠΟΛΛΟΙ έ* τής άριστερας. Πρέπει νά
άνακαλέσητε. (θδρι)4ος).
ΘΕΟΤΟΚΗΣ. Εάν την νομίζβτ· την
φράσι,ν ώς προσδλητικήν τότε άνα/.αλώ ταύ¬
την διότι δέν έπιθνμώ νά είσέλθα ,είς άν-
τεγ*λήσεις. (Θορν6ο<). · Τό Ελληνικόν βλον λέγει άνεγνώρισε την επιτυχίαν τής Κυβερνήσεως έν τώ Κρη¬ τική» ζητήματι ή άναγνώρισις δ* αυτή απο¬ τελεί τό καλλίτερον δίπλωμα τιμής διά την Κυβέρνησιν. 'Δναβερόμενος είτα ό κ. θεοτάκης είς την κατηγορίαν τοΰ' %. Ράλλη περί τής έγ- καταλείψεως τής στρατιωτικής'όργανώσεως τής χώρας λέγει, ότι έξακολουΟεΤ νά έχη την γνώμην, δτι ή Ελλάς μετά παρέλευσιν δύο έτών χάρις είς τα μίτρβ τής Κυβερνή¬ σεως Οί είνε τελείως ωργανωμένη στρα- τιωτικώς. Εξακολουθών ΰποστηρίζϊΐ £τι ή Κυβέρ¬ νησις ώφειλε νά διαμαρτυρηθή διά την νό¬ ταν τής 10 Ιουλίου. Ονδ' ήτο άνάγκη, λέ¬ γει, νά δώση ή Κυβέρνησις τήν' 'π&ρβγγε- λί«ν είς Λν πρίγκήπα *ά ευρεθή άντιμίτω- πος των Δννάμεων. Ό κ- ΣΤΑΗΣ, λέγει δτι ή μετριοφρο- σύνη τον κ. Πρόεδρον *τ]ς Κυβερνήσεως 3βν εχει ό'ρια. Λέγει τινά κατόπιν ό κ. Ράλλης καί λυ- ,ετ*ί ή βννεδρίαο',ς πιρί ώραν ^ 11%!/·· V··
ΓΡΑΦΕΙΟΝ Ι. Ι- ΪΛΙΝΕΤΤ.Α.
Αθηναι, 7 ΑεχεμβρΙου 1906
Ήνοποιημένον 107.25
Όμ.Μελιγαλδ 106.75
ΐαχ.Έ5».Τρ. 488.—
Νέβι Λ«χβιθφ. 99.50
,,. 37όΟ.—
» Κρήτης 138.—
■ *Δ9ηνών 152.—
Άνατολής 150.—
Ινιΐχ.Λ. Ποοβ. 300.—
Τι?. Πειραιώς. 308 50
» ©«σσαλίας. 165.75
» Πβλοπον 101.50
ΪΙανιλληνίου.. 176.—
•Πλεχτριχής 93.25
Μβταλ.Λαυρ.. 102. —
ΠυρΕτιοοποΐίίου 91 40
Ι,ΟΝΒΙΙΕδ
ΰοηβοΐβ... 86.5)16
Ηβΐΐέη. 1881 52.75
Μοηοροΐβ... 52.1)4
Ιεηιβ......... 40.1)4
Ρ ΑΚ18
Ββΐίΐβίηηο. 95.12.50
Β»η.<ΓΑίΐιδη 139.50 <1βΡ6ΓΡ6ΐ94. 50 Τ1ιβ83»1.153.— .. 147.50 Αημοσ. "Εργων 67. Μίταλλεϊοι... 88.— Έν.Σταβ.Έτ. 281.— Ίδρυτ. τίτλοι. 53.— Εΐβοΐποίιέ... [ί&ηπιιπι..... 87.— 96.— .2 5 Β»Κ.Β»Ιθ......—.— ΣΥΝΑΛΛΑΙ ΜΑ Βΐκοσάβραγ. 21.70.— Λονδίνον «ψ 27.50. — Παρισίων » » τελ. «ρ. Μάρκα ...... Κορώνα!... Λ£βα Αγγλ. Λίρα Τουρ*. Ρούβ... 109.— 108.1)2 134.1)4 114.1)4 27.45 24.80 2.75 — προσεχούς έτους ταρρυθμίσεις είς τού Στόλου. ΙΙρωτίατως τό υπουργείον αρκεταί με- τα Ααχ&ίον σκοπ&ί να αυξήση τόν αριθμόν τής κληρώσεως από τεσσάρων είς εξ έτησίας, κατα διμηνίαν1 ε¬ κάστην. 'Έπίσης θά προαδιορίση τόν αριθμόν των πωληθησομένων λαχνών ούτως ώστε να έξαντλεΕ- ταβ όλόκληρος ό οριζομένας ά- ριθμός είς εκάστην κλήρωσιν. ΑΥΞΗΣΙΣ ΤΟΝ ΚΕΡΔΟΝ ΈκεΕνο όμως τό οποίον κυ- ρίως άπασχολεί σήμερον τόν τε κ. Υπουργόν επί των Οικονο- μικών καί τόν αρμόδιον τμημα- τάρχην κ. Κοφινάν είνε η αύ¬ ξησις των κερδών δια τής ελατ¬ τώσεως τού κέοδους τού πρω- τού άριθμοΰ. Ούτω ό κεροίζων τού λοιπού τόν πρώτον αριθμόν τού |Λα- χείου δέν θά λαμβάνει 1ΟΟ χιλιάδας, άλ'λα μόνον ΚΟ, |ο δβύτεμος 3Ο, ό τρίτθς «Ο, ο τέταρτος 1Ο, Πύο ;άνά Κ, τέσ- σαρες άνά ί%, πέντε ανά «, οεκα άνα χιλίας δραχμάς καί (οί λοι¬ ποί άνά 1ΟΟ καί 8Ο. Η ΑΦΙΞΙΣ ΤΟΝ ΔΝΤΙΤΟΡΠΙΛΛΙΚΟΝ Κατά χθεσινόν τηλεγράφημα τον πλώ· τάρχου κ· Κανελλοποΰλον καϊ τον Κνβερ- νήτον τής «Δάςης» κ. Πινότση τό άντι- τορπιλλικόν παρελήφΘη υπό τής ,έπιτροπής άναπετάσαν την ελληνικήν σημαίαν. Ή «Θύελλα» άναχωρήσασα έξ Άλγε- ρίον κατέπλευσεν είς Βιζίρτην, οπόθεν θά κ*τΛπλβύση είς Πειραια τό Σάββατον ή1 την Κυριακήν. ΛΝΤΙΣΤΑΙΙΣ ΤΩΝ ΔΥΝΛΜΕΩΝ μΙΑ. ΤΗΝ ΣΥΜΒΑΣΙΝ Β&ΑΑΔΟΣ ΕΑΙ ΚΡΗΤΗΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΗλΕΓΡΑΦΗΗΙλΤλ ΤΗΣ ,,ΠΑΤΡΙΑΟΣ. ΒΙΈΝΝΗ, 7 Δεκεμβριού. — Κατα τηλεγράφημα έκ Λον- δέναυ αί Δυνάμεις, λέγε,ται ότι θ' άντιστώσιν είς την κύρωσιν τής υπό τής Κρητικής Βουλής ψηφισθεϊσης γνωατής έμπορικής ΔΕν ^ "# όν }* ^ν^. λ^λ ^^ λ ^ ^— — ^& ^_ * σεμβάσεως τής τής Ελλάδος. Κρήτης μβτά σβα>5 πρός παρεμπόδισιν §οψ^ας, 'Εί-
ληνιχής ίνεργεΐας ίν ΜακέδονΙα ?«>
αδύνατον νοί ίπιηυχθβ διά τής βίας, δτι
ήτο Αδύνατον νά ίποθέση χις' Ινφ την
μβθόριον γραμμήν δϊν δύναται νά Ιπιχη~
ρήοη ή Τουρχία ίχόυσα εΐκοαιπενταπλα-
αίας δυνάμεις υμών, ήτο Αδύνατον νά
υποτεθή δ>< ή1 Ελλάς /«
κουστρατοϋ.
Οί νεκροί καί οί τρκυματίαι
είνε πολλοί αμφοτέρωθεν.
». ναυτ«κ4ς ρ
κοντα ταύτα φρονώ δ« εχβ«
συνείϊησΐν, έθί δέ
α
πλήρη
έκτεθέντα δι παρ'
είς την ο«ν{
ϊ;?«τ ρ ρ
τούτων !χω πλήρη την
^ ϊ έ
Αλλ
Η ΒΟΥΛΗ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ Β ΣΕΛΙΔΟΣ
— Τ6 Β. Διάγγελι,ια
'ΒπΙ τοιούτων θεμάτων ή γνώμη των ήγε-
μόνων, γνιόαη κ«ΐ των Κυβερνήσεων αυτών
•πρβκαλεί την προσοχήν καί των Ίδιωτών χα'ι
των επισήμων. Κα: ούΐίΐς οιέψεοσε έκ;ίνα ά¬
τινα έξετοξεόθησαν κατά των Έλλήνων κϊ.1
έκτοςεΰονται άπαύστως καιά των δικαίων κ*1
των συμΦερόλτων αυτών, οέν δα ίΐ/,ον την δύ-
'ναμιν την οποίαν ήθελον εχει λάγοι Βασιλι-
κοϊ εντεύθεν Λχουόμενοι καί εντέυθεν διαβι-
βαζόμ,ενοι «Ίς τα ιτέρατα τής οίχουμένης, είς
τβΰ; "Ελληνας τοΰ έσωτϊρικοδ, &'ις τοΰς έν
δ'.ασπορα, ϊ'ις τοΰς "Ελληνας ιθΰς δούλους
■ή'Οελαν έμπνεύσεΐ θάρρος, ηθίλον ήσυ/άσει ά-
νησυνία; καΐ ήθελον οώσίΐ αί τοιαύται άνα-
κοινώσεις την δύναμιν εί; αύτοΰς νά έξακο-
λουθήϊωσι τό έργον τής π&ρισυλλογης καί
δποστηρίξεως των έθνικων οι/.αίων'είς δέ ΐοΰς
ξένους ή^εΛε περωθήσει τα ιτράγματα μάλι-
στα μετα την περιοδείαν αύτοΰ ομιλών ό Βα¬
σιλεύς ή ό άντιβασιλεύς, ήθελον παραστήσει
τα πράγματα τα δποϊα αύτό τό δικαίμι δει¬
κνύει 3-ι ποίπει νά προστατευβώαι.
α πιρί άσύλου. περί διατροβής, πΐρΐ πε
ριθάλψεως, περϊ εγκαταστάσεως έν τη ιδία
αυτής χωρ*.
Ή άνοσιοοργία τοσούτον μακράν τής Βουλ¬
γαρίας έξέπεμψε τα άποτελέσματα αυτής, ώ¬
στε μόνον έκεϊνοι οΐτινες δέν έχουσι συναί¬
σθησιν των δ'.καίων καί τοΰ άνβρωπισμοδ ή$ύ-
ναντθ ου τω νά -χαρακτηρίζωσι τό ζήτημα των
σφαγών έν Βουλγαρία. (Έπιδοκΐμασΐαι καί
■χειοοκροτήματα).
"Αν και σύμβωνοι πρός τοΰς Νόμους τού
άνθρωπιτμοΰ ήσαν αί αξιώσεις α! Ρουμανιχαί,
λέγει ό βασιλεύς Κάρολος, λησμονών ότι αί
αξιώσεις αί διατυπωθίϊσαι καί μή γενόμεναι
δεκταί υπό των έν Κων)»όλει καί έν Αθή¬
ναις Κυβερνητών, ήσαν άξιώίεις σ^ϊτίρισμοΰ
οιχα'ων, διά τόν άνηθικώτατο·» των λόγων,
υπό Κράτους ούδε έ'να δμογενή Ι/οντος έν
Μακεδονία χαί ζητούντος νά σοετϊρισίτ), ν»
Ειααν9:ίργι τάς συνειοήσεις καί σφετερΐσθ-ϊ) κλη-
ρδνομιχά οιχαιώματα λαοΰ άοιασπάστως συν¬
δεδεμένον έν ένί σώματι καί μιφ ψυχη μετ»
των Κουτσοβλάχων.
ΟΡΑ 4Η ΠΡΩΊ'ΝΗ
ΙΝΕΑΙ ΒΟΥλΓΔΡΙΚΛΙ ΣΤΙΙΟΡΙΑΙ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΝ
ΒΙΈΝΝΗ, 4η πρωϊνή.—
Κ τηλεγράφημα έκ Θεσσα¬
λονίκης, αί συμμορίαι των
Βούλγαρον κομιτατζηδων ηυ¬
ξήθησαν εσχάτως είς β*9μόν
λίαν επικίνδυνον. Ιδίως είς^τήν
περιφέρειαν των Βοδενών κα¬
θημερινώς άνακαλύπτοντιχι πο·
λεμεφόδια < καί βόμβαι προο¬ ριζόμενα κατά ί^του Έλληνι- σμού έν Μακεδονία. ΑΙΧΜΑΑΩΤΙΣΙΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ! ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ ριχΤ;ς δηλώσεως, καθόσον οί ήγεμόνίς των αντιπάλων πρός ημάς έν τω ζητήματι χαι έν ρήξει (ΑίΟ' ημών έν τω ζητήματι Κρατών καί οί δύο ωμίλησαν. Ωμίλησεν δ ίίς πρίν γένη-.αι ή έναρξις της συνοδου -ιύτης, ωμίλησεν ί» έτερος 2—3 η¬ μέρας μετά την έναρξιν αυτής, άλλ' ήτο -ίρη διεσπαρμένον τό διάγγελμ.0 αυτών άπαντα- χον, διότι εΐ/ε ιταραδοθεΐ καΙ έν περιλήψει τυπωθ/, 'χΐ αν δέν εϊ/ι τό οιάγγελμο τουτο άναγγελ6ϊ) Ί5ια·.τέρως, ϊκ των προτέρων Ιγι- νώσκομεν τί ήθελεν είπη ό ήγεμών Κάρολος περι "Ελλάδος, τί περϊ τή; θέσεως τής Ρω- μουνίαί άπέναντι τής Ελλάδος χαί τα λβγό- μενα οίίτω δέν πρςπει οΰδ' επί στιγμήν ν^ μένωσιν άνευ απαντήσεως. Εάν έπιμένω εις αύτά, τουτο ιτροτίίνω διότι νοαίζω ό'-ι την απάντησιν ποέπει ν* δώσωμβν την εσπέραν ταύτην. Ενταύθα δ κ. Δραγούα,ης άναγινώίκει τό Αιάγγελμα τοΰ τε Φερδινάνδου καί Καρόλου. — Πε^ί Έλλάϊος δέν λέγίται λέξις καί ότι τουτο εγένϊτο έπίτηοες, φαίνεται έ* τοΰ λόγου τοΰ ϋπουργοΰ των Έξοιτερικών. Ταυτα έβεβαίωίαν οί ούο Ήγεμόνες. Είνε, λέγει δ Βούλγαρο; ήγεμών, λυπτ,ρά τα τελεσθέντα, είνε λέγει ό Βούλγαρος ήγε~ μών ζήτηαα έσωτ*ριχ.ής τάξεως. Άλλά δέν είνε δυνα:ον νά χαοακτηοιαθη λυπηρόν έπϊΐ- «όδιον, συστηματικώς Ειωγμός δλοχλήροο λαοΰ, τταραχολουθούμενος υπό παντός ε?5ου; κακουργιών καί δέν δύνανται τοιαΰτα έπεισό- δια εκσφενδονίζονΤ'χ μακράν τής Βουλγαρίας όλοχΛήρους πληθυσμόν; άστέγων, άνευ τρο- φής, ά·ευ ένουμάτων, μετά απώλειαν, μετά λήίτευοιν ολοκλήρου τή. πί3ΐουσία; των, δέν είνε δυνοιτό* τοιαύτα έπεΐσόο.α, τοιαΰτα Ιχ&ντοι άποτελίσματα νά -χαραχτηριοθώιιν, ώς εχοντα έσοτβριχον χαρακτήρα. Έπεισόδια, δ:ινα •κέμπουυι μακράν των δρίων των Βουλγαρικόν είς τή' Έλλαδα, μή εχουίαν, δυσιυ/ώς τό δικαίωμχ νά προστα¬ τεύση νομίμως τοΰς έντ»ϊ>()α καχοφυγόντας,
όλόχληρον λαόν, άστεγον και άνέστιον χαί
άναγχάζγι -την Ελληνικήν κυβέρνησιν .νά με·
^ρ εχΐινα, τα δποΓα
ήπείλησε καί έξίτέλίσβν ή Ρωμθυνΐχή Κυ-
βάρνηιις διά τοϋ Ρωμουνιχοΰ ?/λου δ'τε έπε·
τίθετο κιχτά των Ιργατών, των έντίμων καί
προβιβαζόντων τα Ρωμουνιχά συμυε'ροντα χαί
έξεδίωχεν αύτοΰς άπό τοΰ Ρωμουνιχοΰ 4δά-
βου; χαταστρέφων τάς περιουσίας χαι δ'.αοθεί-
ρων τα; ο'ιχογίνείας.
Έν όσω τοιαύται ήχπτα πρός τόν άνθρω-
πισμόν συνάδουσαι πράξεις διαπράττονται έν
τη χώρα έχείνβ είνε αδύνατον νά ελπίσωμεν
ποτέ παρά τή; Ελλάδος, δτι είνε πρόθυμος
είς σύναψιν έχ νέου οιλιχών σχέσεων.
Έν ίσω τα τΐλούμενα έν Βουλγαρία δέν
ανορΟω'Ιίσ: χαί οέν μεταρρυθμΐαθώσιν αί
πρό« τό Έλληνιχόν στοιχείον έν Βουλγαρία
σχέίεΐί, ίΐναι αδύνατον ή Βουλγαρία νά συν-
τιλέση 8πως τα έν Μαχεοονία πράγματα λά¬
βωσι γχραχτήρα ήπιώτατον καί έν τοιαύτη πε¬
ριπτώσει είναι αδύνατον και τών|Μίγάλων Δυ-
νάμεων αί συμβουλαί νά εΰρωσι πρόχειρον την
ΰποοοχήν. (Χίΐοοκροτήματα έχ δεξιών).
Ό χ. ΝΕΓΡΗΣ ανερχομενος το βήμα ό-
περαμυνεται τή; πολιτιχή; τοΰ κ. Ζαίμη.
— ΤΙ εΐ««ν ό κ. ΡωΜΛνος
Ό χ. Ρωμανο; λέγει ότι άνήλθϊ τό βήμα
'ινα ποιήσηται σύστασιν ποός την Κυβέρνησιν
περι έγχαταστάσεωί των έ* Βουλγαρία; προ¬
σφύγων.
Ιΐρίν ό'μω;, λέγει, ΰπορτηρίξγ) τουτο ζητεί
νά τώ επιτραπή νά εΤπγ) δρΊ δέν ήτο άνάγχη
Βασιλιχοϋ Λόγου', διότι ή Έλληνιχή Κυβέρ¬
νησις δέν ευρίσκετο »Ί; την θέσιν την οποίαν
εΰρίσχθ'το αί Κυβερνήσει; τή; Σόβιας χ^'.
τοΰ Βουχουρεΐτίου, διότι έχεϊίαι Ιπρεπε διά
των Β. Δ'.αγγβλμάτων νά διχαιολογήσωσι τ»
άδιχαΐολογητχ.
Εξακολουθών δ κ. Ρωμανο; τονίζίΐ την α¬
νάγκην τή; λήψεω; μέτρων υπέρ τοΰ έν Βθολ-
γαρία Έλληνΐσμοΰ' διίτι δ βίο; των Έλλή¬
νων έν Βουλγαρία είναι άβίωτο; εάν δέν θε-
λήσωσι νά ΰποτα-χ9ώ«ιν *Ί; τάς έχβιάσιις τή;
Βουλγαρία;.
Συνιστά έπίσης την περίθαλψΐϊ των προσ-
ούγων ί>; λίαν έπιίγουσαν.
ΒΙΈΝΝΗ, 4η πρωϊνή.—
Κ,ατά τηλεγράφημα έκ Θεσσα¬
λονίκης, είς Στρωμνιτσαν εΐ·
κοσιέννέα κομιτατζήδες, απο·
τελούντες 'συμμρρίαν, κύκλω
Οέντες υπό τού ό
πλων των. Ή άλληλογραφ(οτ
των κατεσχέθη. Έκ των εγγρά¬
φων δέ τούτων όδηγηθείσαι αί
τουρκικαί αρχαί προέβηιαν είς
«ολλλάς
%οΰ Ελληνισμόν, διότι Ιάν ... .
τοιαύτη μεγαΧειτέρα εντασις τψ Ενεργείας
ία μέρους των πολ,εμίων τοΰ 'ΕλΧψι-
ομον, ήδέλομεν Απεχδυ&ϊ] πάσης εν&ύ-
»ής δμολογονντες δτι δεν ηδυνάμεθα
πλέον τοΰ ή&ιχοϋ τούτου χύρους νά κά¬
μωμεν χρήσιν ΐνα παρεμποδίσωμεν την
βοήθειαν, την χορηγουμένην κατά καθή¬
κον εϊς τάς δμάδας ταύτας. ('Εηιδοκι*
μααίαι ίκ δεξιών). 'Ενόμιζα δτι είχον
καθήκον ΐνα την εΐλικρινή ταύτην γλώσ¬
σαν δμιλήσω χαί δψείλω νά δμολογήσω
δτι ή" γλώασα αϋχη ϊινχε τής δεούσης
νποδοχής, Ιθεώοησα δέ δτι είχον καθή¬
κον ΐνα είς τάς Μβγ^Αας Δυνάμεις άνα-
κ'οινώσω ή&Όαν πληροφορίαν προερχο¬
μένην Ιχ Μαχεδονίας έκ- της οποίας ηδύ¬
νατο ν' Α,ποδειχΰϋ δτι οί φύβοι μου
δνστυχώς έπραγματοποιοΰντο χα δεν
κρύπτω, κύριοι, δτι Αφ' ής ημέρας ή
Ινέργεια ή 'Ελληνική ίχαλαρώθη επήλ¬
θεν ίκίϊνο το δφρΐρν Ιγώ πρρέβλβπα, Ι'ν-
'χασις είς τάς ίνεργείας των πολεμίων τοϋ
'ΕλΧηνιομοϋ. Είς τάς Δυνάμει παρέ-
αχησα δτι ή κατάσχατις αυτή είνε δυνατόν
νά εξακολουθήση καί δτι Άν πράγματι
κρύπτουσι την ίτχιθυμίαν των δπως
εΰεργειήσωαι την Μαχεδονίαν ώφειλον νά
λάβωσι δραατήρια μέχρα.
"Εχω δ»* Ιλπίδος δτι τουτο δύναται νά
χατορθω&ή, μή κατανοουιχένου δμως
τούτο» δς μή αίτια&ώσιν ημάς δ ά τα Ιν
ΜακέδονΙα σνμβηαόμενα, διότι ταυτα
ίν τοιαύτη περιπτώσει θά είνε άποτέλε-
σμα Αμύνης φυΐής, ή άποία απόφασιν
εχει ΐνα μή νποχύπΐβ είς τάς Αγριότητος
των πολ*μίων της. (Ζωηρά χειροχροτή-
ματα Ικ δεξιών).
Αυτή είνε ή* πολιτιχή, κύβΐοι. ^ μ»·
εϊ,ω
«5 α
εξ
δέ* ~ε ή έλλειψις βτι
τιωτικών δννάμεων, ή ό«·ίβ Μ™™1 *«
την λύσιν ήτις θα δοθή διότι δ**
άλλά κβ·
νέ, δπως β-
βλίπω
μ/νϊΐ·»» ·— - -ιι ^ - ,
υπήρχον στρατιωτικαι οι»«μ«ς
„-— °-6α(ως' τής Βλλαοο< ν. Χ^^νν;;ΐένΡχ καί βτρατος δυνάμενος ταχέως .»«, θή έ6 δ«ν ύπάρχει βτρ«ος έ τοΰ ότίθίου έχων πάντοτε αγρ *«1 ΤΡ^ημα υψηλόν, ψηλοϋ ,ρονή,.ατος δεν Ι αν &<^η ί ί6ί«■ &οτ· τηρίζεΐ ταίτα απλώς ώς «βερ «ν. 9ιότι νά υπάρχη ρους ^-ρατούς 6πο« ϊχ«ε έκτώ',χ.α1ϊώδεκ« ά εμ¬ είς τούς νιώτέ* αδύνατον να ύπο- οκτω'/·^^ ««*νβ»^«·· γ-·ι-^- ( » , θέσητε, ότι ύπάρχει υψηλόν φρονημβ εις τον στρατόν, ίταν Ιχη την συνείδησιν, β« ο β- πλισμός αύτοΰ είνε ατελής, ένω δ δ«λ«ι>5«
τον αντίπαλον τού είνε τοσοντον τελειος,
ώστε θά τόν καταστήση ίν αδνναμ(α ν;»
κάμη χρήσιν τον οπλισμόν, τόν δποΤον αν-
Λς Ιχ«' πρέπει λοιπόν «>1 τα δύο ταυτα
νά συντρέχωσι· πρέπει υψηλόν φρόνημα κβ|
ε·όδ-α νά ίνννπάρχωσιν είς τόν στρατόν και
νίθήκον ίχει ή Ελλάς, ίνα επιδιώξη την
ταχίστην βτρβτιωτικήν βύνταξίν της, διότι
άνεν στρατιωτικής σνντάξεως ονδίποτε θα
έχωμεν τό δικαίωμα νά πιστεύσωμεν, δτι η
Ελλάς θά θεωρηθή ώς παράγων σπονδαΤος
" Σημειώσατί δέ ότι ΐνόσφ δέν θβ<*ρεΤτβι παράγων τοιούτος, αί συμπάθειαι βί ώ μ ίνα όπι¬ ΔΗΛΩΣΕΪΧ ΤΟΥ - ΘΕΟΤΟΚΗ Γ. ΘΕΟΤΟΚΗΣ (ΙΙρωθυπουργός). Ό- μολογώ χάριτος, κύριοι, πρός τούς κ. βουλευτάς, οί όποΐοι βλοβον τόν λόγον την εσπέραν ταύτην. Και όμολογώ είς αύτούς χάριτος ούχι δια ςτδν πρός την Κυβέρνησιν έν τφ λύσει τοϋ Κρητικού ζητήμοτος Ο,πονεμηθέντα δπαινον, άλλά όιά τόν τρόπον μέ τόν οποίον διεξηγα- γον την συζΛτηθιν τούτην. Όφείλω νά όμολογήσω δτι αί άγορεύσεις αυτών, η αγόρευσις Ιδίως τού άξιοτίμου έξ Άττι- κης Βουλευτού έτίμηθαν ού μόνον τούς άγορεύααντας άλλά καί τό ελληνικόν βήμα, έξ ου η αγόρευσις αυτή άπηγ- γέλθη. Είνε ευχάριστον κύριοι δτι έν τ^, * Ελληνική Βουλαί ύπάρχουσιν δ,νδρες δυνόμενοι νά χειρισθώοΊν έξωτερικά ζη¬ τήματα καθ* όν τρόπον διεχειρίσθησαν ταυτα οί πρό έμοΐί άγορεύθαντες. ΟΙ κύριοι ούτοι ΐισχολΛθηόαν περι τρία Ιδίως ζητήματα. "Ηρξαντο της συζητή¬ σεως αυτών άπό τοϋ Κρητικού ζητ,ή- ματος. __........._ ΤΟ ΚΡΗΤΙΚς^Γ Και περϊ τού ζητήματος τούτου πολ- τϊά πιστεύω. κύριοι δτι 6εν ε'χω άνάγ- μλν Ί'να είπιο. Τ^ ι νεργκία τού Βασιλέως ίώ τ^. πρωτοβουλΐα κραταιού Λγε- μεγάλης Δυνάμεως χ-ξί ευμε- νεϊ διαθέίει των τεσσάρων προστατίεων Δυνάμεων εδόθη είς τό Κρητικόν ζήτη- μα λύσις, Λ όποία τής ενώσεως ούσης 6χά τό παρόν αδύνατον δέν δύναται ή νά θεωρηθή ώς άποτελέσασα βήμα πρός την ποθητίιν λύσιν τοϋ ζητήματος. Ή έκλογή τοϋ 'Τπάτου Άρμοΰτού έκ μέ¬ ρους τής Α. Μ. τοΰ Βασιλέως των Έλ¬ λήνων Λ Διοίκησις τής Χωροφνλακής των Έλλήνων αξιωματικών Λ έν τω μέλλοντι διοίκησις τής πολιτοφνλακής υπό Έλλήνων αξιωματικών δέν άποτε- λούθι, κύριοι. τουτο βήμα πρός την ρτ- ζικήν λύσιν τοϋ ζητήματος; Κα'ι ύπάρ¬ χει τις ό αμφιβάλλων ότι ΰωφρονούντων των Κρητών—καί πεοϊ τής σωφροβύνης αυτών δυνάμεθα νά ε,μεθα έκ^τών προ¬ τέρων βεβαιοί—δτι έξακολουθοϋντος τοϋ Ύπάτου Άρμοΰτοΰ την πορείαν την ο¬ ποίαν μέχρι τοϋδε ηκολούθησε καί ήτις μεγάλως τιμζί αυτόν, σωφρονούσης της Έλληνικής Κυβερνήσεως καΐ έννοούσης δτχ τα ζητήματα δέν λύονται -άντοτε ριζικώς άλλα βαθμηδόν είς την ριζικήν λύσιν δύναταί τις να φθάση,· δεν φ βάλλω, άτ» τοίίτον ΐιένου Λ «ουητη "λί'ΐΐις το») ζητή»ιατος δέν άϊΐένϊΐ «ολύ. Καΐ 6τ» δέν άπένε» «ολΐτ Λ ήιιέρα κατά την οποίαν έντος τοθ περιβόλου τούτου ©ά τοΐτς ίκ ΚρΑτηζ άντιτϊοοβώπονς ("Εύγε, ευ ^ε ·χειοοκροτή[Λΐιτα έχ τής δεζιδς καί των Θ:ωοίίων). ΈπΙτφ έλπίδι ταύτχι κύρτθΐ, δεν δύνα¬ μαι ν'άποκρύιΐ/ω ότι θεωςιώ την μεγαλει¬ τέρον ευτυχίαν τού πολιτικόν μου (στα¬ δίου ότι Λ τύχη μέ ηύνόησεν σθεν τοϋ Βασιλέως Ιστάμενος •καΐ έγό) πρός τίιν λΌϋΊν ταύτην την ο¬ ποίον άπαν τό Ελληνικόν έπεδοκίμα- σεν. Έρχομαι τώρα, κύριοι, είς τα, δύο ί!.τερα ζητήματα, τα όποΐα την ί,σπέραν ταύτην συνεζητήθηόαν, είς τό Ρωμου- νικδν άφ' ύνος- βΐς τό Βουλγαρικόν ά(^* ετέρου. ' ΤΟ ΡΟ-ΟΓΝΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ ! "ι Και ώς πρός τό Ρωμουνχκόν παρα- καλώ τόν αξιότιμον έξ 'Λττικιϊς §ουλευ- την ίνα πιστεύση, δτι Λ "Ελληνικη Κυ¬ βέρνησις ουδέν διάβημα Εκαμε καί ου¬ δεμίαν πρωτοβουλίαν δλαββνόπως επέλ¬ θη συνεννόησις μεταξύ Ρωμουνίας καί "Ελλάδος ('Επιδοχιμασίαι έκ διξιών), και δ6ν έπραξε τοϋιρ ούτε ηδύνατο να τό ποάξη, διότι ουδείς ό αμφιβάλλων, ϋτι η ρήξις μεταξύ Ρωμουνίας καϊ "Ελλάδος δέν προήλθεν έκ πταίσματος τίϊς 'Ελλα-1 δος, μη προελθοϋΰης δέ της ρήξεως έκ πταίίματος τής "Ελλάδος αδύνατον είνε νά ύποθέθητε Οτι Λ "Ελλάς ήτο δυνα¬ τόν τό ποώτθν ρήμα νά κάμη πρός <συνεννόηόΊν μετά τής Ρωμουνίας. Άλλ' ανεξαρτήτως τοΰ ζητήματος τούτου ύπάρ&ει τι θεμελνδδες ζήτημα τό χωρίζον Ρωμουνίαν καί "Ελλάδα καί τό ζήτημα τούτο ίν τινι Συνεδριάσει τής παρελθούσης Συνόδου διετύπωσα ακρι¬ βώς ενώπιον τής Βουλής. Είπον δτι οί δύο λόγοι διά τοΰς ό- ποίούς Λ Ρωμουνία ένόμιζεν δτι ώφειλε τοιαύτην πρός την 'Ελλάδα νά μετέλ¬ θη πολιτικήν, οί δύο λόγοι ο όι/νιό'τά- μενοι τό μέν είς την δράσιν των Μακε- όονικών δμάδων, τό δέ είς τάς ενεργείας τού Πατοιαρχείου δέν ηδύνατο νά δι- καιολογήσωσι ρήξιν υ,εταξύ Ελλάδος και Ρωμουνίας. διότι ή "Ελλάς δέν η¬ δύνατο νά θεωρηθή οϋτε ύπεύτΛ/νος δια τάς ενεργείας των Μακεδονικών ύμάδων οϋτε ύπεύθννος διά την ενέργειαν τοϋ Πατριαρχου. 'Επομένο>ς έπεζήτει ή
Ροιμουνΐα 6ταν έπεδίωκε ρτιίϊιν μετά
τής Ελλάδος πρότασιν, και εζήτει πρός
ενίσχυσιν πολιτικής τήνόποίαν ήκολου-
Οηΰεν επι §λά6η τού "Ελληνισμόν.
ΤΑ ΕΑΛΗΗΟΜΑΚΕΑΟΜΙΚΐΓ ΣΩΙΐΙΑΤΑ
Άλλά, χύριοι, άσχολούμενος περΐ των
λόγον οΐτινες προεκάλεσαν την ρήξιν,
ϊίγομαι κατ' ανάγκην είς τό ζήτημα τής
Ιξετάσεως των Ιν Μακεδονία δμάδων
καί τής δράσεώς των δμάδων τούτων.
Κα ίπιβάλλεται ή ίξέτασις τοϋ ζητήμα¬
τος τούτου διότι δέν δυνάμεθα ν' αρνη¬
θώμεν δτι τή ενεργεια των πολεμίων
τοΰ 'Ελληνισμου κατωρθώθη νά πι¬
στευθή ίν Ευρώπη ότι ή αϊιΐα τής κατα¬
στάσεως, ίν {] διατελεί ή Μακεδονία
όφίίλβται είς τάς ίνεργείας των 'Ελληνο-
μαχεδονικών δμάδων,κατωρθώθη νάλη-
ομονηί}ή τό παρελθόν, κατωρθώθη κα-
κουργήματα, λεηλασίαι, εμ/τρησμοϊ ίπ
εξ όλόκληρα ϊχη τελούμενα ανευ Αντι¬
δράσεως νά Χηομονηθ&σι χαϊ νά ΰεω-
ρηθώσιν ώς ύπεύθυνοι τής χαταοτάαιω:
ίχεΐνοι, οί δποΐοι Αφοΰ ΰπέστηααν επί
έξαετίαν δλόχληροι α'πανχα τα μαρχνρια
ήγέρθηααν ε.ιί τέλους ημέραν τίνα
χαϊ ιϊπον : Καιρός τα μαρτύρια
ταυτα νά παύσωσι. (Χειοοχρίτήιιατα κα
ίπιδοχιμασίαι Ικ δεξιών). 'Ελησμονήθη
δτι ή κατάστασις αυτή ήρξατο Από τό
1897, ίξηκολούθηοε δέ μέχρι τοΰ 1904
καϊ τό "Ελληνικόν στοιχείον Ιζήχει
προστασίαν πανταχόθε», Ιζήτει όπως
ά» αγνωρισθβ είς αΰχό τό δικαίωμα *ά
ζήαη χαϊ ν' Αναπτυχθή είρηνιχώς,εζήτει
ΐνα ΰπερααττίσωσιν αυτό κατά των άγοιο-
χήιων αί <5π6ΐαι κατ' αυτού διετιράτ- δχι τονχο. Άλλά τότε ίσίγων δλοι ό μόνον έσίγων, άλί' είχον κατορθώση νά ηεισθώαιν δτι Αντιδράσεως μή υπαρχού¬ σης ίν ΜακέδονΙα, ή Μακεδονία > νατοί-
κεΐταί υπό Βουλγάρων, δτι ή" Μαχεδονία
ΐΐν» Βουλγαρική καϊ μόνον δταν τ^ς
αμ«5ν»;ς ίπιβληθείαης, εφάνη ή" δύναμις
το5 Ελληνισμόν, μοί όν τότε άνεγνώρι-
ααν δτιΐν Μαχεΐονία ΰπάρχουν "Ελλη-
νες. Καϊ άνεγνώρισαν χαί κίίτι τι ηλειό-
τερον δτι ή πλ&ιονοψηφΐα των ίν Μακ*-
δονία οΐχούντων «Τι β Έλληνιχή. Καϊ
λέγω ανίγνώρισαν διότι ει*ς τ6ν ίό*νον
τούτον τιρέπει νά ίΆΐζητηθη ή στάσις
τής χνςίας Ρωμουνίας χαί χυρίας Βοΐ'λ-
γαρίας.
Άλλά δυσ:νχώς, κύριοι, τής αμύνης
άναπτυχθείσης επήλθε χαλάρωσις των
ένεργειών έκ μίρους έκείνων, οίτινες έν
δέν εύρον ενώπιον αυτών ή
πληθνσμούς ένόμιζαν δτι ηδύναντο ανΐν κίν¬
δυνον την πολιτικήν ταύτην νά μετέλθωσι
χαί τής χαλαρώσεως ταύτης έπελθούσης
ίθεωρήθημεν ημείς, εθεωρήθη δηλαδή τό
Ελληνικόν στοιχείον ώς νπεύθννον τής κα¬
ταστάσεως εν ϊ) ή Μακεδονία ευρίσκεται
καί εθεωρήθη μέχρι τινός ή Ελλάς ϋπεύθν
νος διότι δέν κατώρθωσε διά τής δυνάμεώς
της ί'να εμποδίση την βοήθειαν ή οποία ές
Ελλάδος δπετίθετο δτι εδίδετο είς τόν
Μακεδονικόν άγώνα.
Καί όφιίλω νά όμολογήσω, κύριοι, ό'τι
αί ιδέαι αύται έιράτουν καί κρατοϋσιν ούχι
μόνον παρά τοίς λαοΤς έν Εύρώπη, παρά
τη κοινί) γνώμη έν Ενρώπη άλλά κβϊ παρά
ταϊς κνδερνήσεσι. Όφείλω νά όμολογήσω
ο·:ι 4σά*ις παρίστατο ζήτημα Ελληνικόν
είς την λύσιν την οποίαν είμεθα ήναγκα-
σμένοι Ί'να έπιζητήσωμεν των Μεγάλων
Δυνάμεων την 2άρωγήν|ενρίσ*όμεν πάντοτε
εναντίον ημών τό έπιχείρημα δτι ΰποδοη-
θοΰντες ιάς Μβκεδονικάς όμάδβς συντρέχο-
μέν Γνα τηρηθη έκεΤ κατάστασις τής οποίας
ή εύθύνη ώφειλε νά μας έπιβαρύντ).
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΤΒΕΡΝΚΙΕΟΙ
Άτιέναντί τοιαύτης καταστάσεως
εθεώρησα δτι καθήκον είχον δπως με-
τέλθω πολιτικήν εϊλικριή καί καθαράν.
Ένόμισα δτι είχον καθήκον ΐνα χατα-
δβίξω δτι δράσις 'ΕΧΧηνικής χν,
μουνιχφ καϊ τφ ΒουΧγαρικφ.
Περιτιδν ΐνα είπω ίΐς υμάς τί έπρα¬
ξεν ή Κυβέρνησις, δταν τα αυμβάντα τής
'Ανατολικής Ρωμνλίας Αηέδειξαν ποϊαι
είνε αί διαθέσεις τ,ώνΒουλγάρω» Αηέναντι
τής Ελλάδος χαϊ εδωσαν κατ' εμέ τρα-
νήν την Απόδειξιν τής ίνεργείας των
Βουλγάρων ίν Μαχεδο%ία διότι Ιάν
τοιαύτη υπήρξεν ή ίνέργεια Ιν Κράτει
δπου ή Κυβέρνησις ηδύνατο νά Ιπιβληθ],
φανταοθήχε, ποία θά είνε ή ίτέργεια ίν
τόπω, δπου ή Αρχή εϊνε Ανίσχυρος δπως
ή Έλληνιχή.
"Οταν τα λνπηρά ταυτα αυμβάντα
συνέβησαν έπραξεν ή χνβίρνηαις ίχεΐνο
τδ οποίον οιαδήποτε 'ΕΧΧηνιχή κυβέρ¬
νησις ήθβΧε πρά£}. Ποία χά Αποτελί-
τής ίνεψγεΐας χαύιης δ άξιότιμος
• « · *
οίΐαι ίυστύχώς μφ
πρός τούςδυνβτθύς άποτείΐοντβι.
Έίλ
βουλευτής ίξ ϋίτύλου είπεν δτι ή κυβέρ-
πίλθγο
Ας ενεργήσωμεν λοιπδν Γ» α γίνωμεν
Δύναμις καί τθίίτο πράττοντες διά σα>-
φρόιον πολιτιχής, διά πολιτιχής ή δποϊα
καθήκον ίχει πάντοτε νά μή λησμονή ότι
τα μικρά κράτη έχουσι συμφέρον ΐνα δια-
Οέηωσι πρός έανιά ευμενώς τοίς μβγά-
λονς τής γήζ, μετερχόμενοι, λέγω, την
πολιτ.κήν την σώφρονα, ήτις υπό των
περιστάσβων έπι/ίάλλβται,'ώς ίχομιν την
πεποίθησιν δτι δπως ίπετνχαμεν τί,ν λύ¬
σιν Ικανοποιοΰσαν μικρόν τι τονς ηδ&ουζ
τής Ελλάδος κοΧ τοϋ ΈλΧ^νισμοϋ Ιν χφ
Κρητικφ ζητήματι ϋά Ιπέλΰη καί Ιν
τοίς «ιέροις μενάλοις ί»/τ»5μαο» λύοις, ή¬
τις θά ίκα»Όπο»}ση τάς άχταιτήσεις όλο-
κΧήρου χον Ελληνισμόν (ζωηράκαΐ πα-
ρατίταμ£»·α χειροχροτήματα).
Ο ΛΟΓΟΧ ΤΟΤ κ ΡΑΛΔΗ
ΡΑΛΛΗΣ. θά έπεθιιμουν κύριοι
ευρίσκομην είς τήνβύχάοισταν θέσιν νά συγ
χαρώ τον κ. Πρόεδρον τής Κυβερνήσεως
διά τάς επιτυχίας αύτοΰ έν τφ Κρη-
τιν.ψ ζητήματι. Καί άκρι6ως δπως εΰκο-
λυνθώ είς τό ζήτημα τουτο έζήτησα
άμέσως χατά ^τήν διατάπωϊΐν τής έ-
περωτήσεως το3 τιϋμπολίτου μου την κατά-
θεσιν των σχετικών εγγράφων. "Ανεζήτη-
σα {δέ έν αύτβΐ; την δρασιν τής'4Κυ6ερνή-
σεως, άλλ' ουδεμίαν τοιαύτην εύρον. Διότι
βεβαίως ή νότα τής 10 Ιουλίου δέν άπο-
δεικνύει την δράσιν Κυβερνήσεως δταν εις
κέραμος έχί τής κεφαλής ημών καί επί
την κεφαλήν των Κρητών, κατηγγέλθη δέ
παρά τής Κυβερνήσεως καί παρ' δλων των
όργάνων αυτής ώς άποτελοΰσα τελείαν ί-
ξασθένησιν ' τής *αρίχω·ηθείσης άστυνο-
μίας τής Κρήτης κατά τό παρελθόν. Δέν
Ιχετε η νά βεβαιωθεΤτε άπό την νόταν τής
10 Ιουλίου. Έξ αύτοΰ άρχομαι νά ένωθώ
μετ* αύτοΰ είς τόν Ιπαιν'ον τού* οποίου
I-
πλεςε υπέρ τοΰ Πρωθυπουργόν καί τής
Κυβερνήσεως. Υπήρξε μάλλον ειλικρινός
ουδέ άντεποιήθη την νόταν" τής 1 Αύγού-
στου απέδωκε δέ τα τοΰ Καίσαρος τω Καί-
σ«ρι %α είπεν ότι τό έπιτευχθέν 'τη 1
Αύγουστον έφείλεται είς την πρωτοβουλίαν
τοΰ Βασιλέως όφείλετζι είς την πρωτο¬
βουλίαν μεγάλου Ήγεμό>ος συνδεόμενον
με τόν οικον τον Βασιλέως τής Ελλάδος,
άλλά δέν άντεποιήθη ό Πρέϊδρος τής Κυ¬
βερνήσεως κοί κατά τοϊτο έπαινώ την ειλι¬
κρίνειάν τον.
Καί «νατερει τα τής παραιτήσεως το.3
Πρίγκηπβς ήν δέν έξήγγε-.λεν εγκαίρως ή'
Κυβέρνησις. Πώς, λέγει, παρήλθον αί 40
ημέραι χωρίς νά σκεφθή ή Κνβέρνησις δτι
την επαγγελίαν τής παραιτήσεως τοΰ πρίγ-
κηπος Γεώργιον ώφειλε νά σπεύση νάπρα·"-
ματοποιήση ; ■
— Ή δνόμένετα τον
"Αν ή πολιτεία αυτόν προνκάλεββ καί έ·
ξήψε την δνσμ.ΐνειαν των Δννάμεων, δέν
εχομεν^ ήδη |νά τό κρίνωμεν, άλλ' έκεϊνο
διά τό όποΤον δυνάμεθα νά πβραπονεθώμεν
πρός την Κυβέρνησιν είνε οπ ήμέλησε μί-
(χρι τοα σημείον, ώστε ν« β?ή-> «ΐό γότ;-
τρον τής Έλληνικής Δνναστείας νι %»-
Εΐμβι εντνχής δυνάμενος νά βεβαιώσω
καί άμολογήσ» ότι πάσαι βί πλημμέλειαι
τής πολιτείας τής Κυβερνήσεως δέν επέτυ¬
χον είς τό νά χαταστρέψιοσι τα δικαιώματα
των Κρητών, τα δικαιώματα τον Έλληνι- .
σμον', τούς π*ότ)ονς αυτών κα! τούς κδθονς
ημών.
Κατόπιν ό κ. Γάλλης ομιλεί διά μα¬
κρών περί των έζοπλισμών.
—ΔεντεοολογΙα τοθ κ- θεοτόκη.
ΘΕΟΤΟΚΗΣ. Δνστνχώς ή συζήτησις
ήτις τόσον ενπρεπής μέχρι τινός διεξήχθη
δέν επηκολούθησε τοιαύτη μίχρι τέλους.
ΡΑΛΛΙΙΣ. Δέν όμ'.λεΤτε όπως πρίπει,
νά ανακαλέσητε.
ΠΟΛΛΟΙ έ* τής άριστερας. Πρέπει νά
άνακαλέσητε. (θδρι)4ος).
ΘΕΟΤΟΚΗΣ. Εάν την νομίζβτ· την
φράσι,ν ώς προσδλητικήν τότε άνα/.αλώ ταύ¬
την διότι δέν έπιθνμώ νά είσέλθα ,είς άν-
τεγ*λήσεις. (Θορν6ο<). · Τό Ελληνικόν βλον λέγει άνεγνώρισε την επιτυχίαν τής Κυβερνήσεως έν τώ Κρη¬ τική» ζητήματι ή άναγνώρισις δ* αυτή απο¬ τελεί τό καλλίτερον δίπλωμα τιμής διά την Κυβέρνησιν. 'Δναβερόμενος είτα ό κ. θεοτάκης είς την κατηγορίαν τοΰ' %. Ράλλη περί τής έγ- καταλείψεως τής στρατιωτικής'όργανώσεως τής χώρας λέγει, ότι έξακολουΟεΤ νά έχη την γνώμην, δτι ή Ελλάς μετά παρέλευσιν δύο έτών χάρις είς τα μίτρβ τής Κυβερνή¬ σεως Οί είνε τελείως ωργανωμένη στρα- τιωτικώς. Εξακολουθών ΰποστηρίζϊΐ £τι ή Κυβέρ¬ νησις ώφειλε νά διαμαρτυρηθή διά την νό¬ ταν τής 10 Ιουλίου. Ονδ' ήτο άνάγκη, λέ¬ γει, νά δώση ή Κυβέρνησις τήν' 'π&ρβγγε- λί«ν είς Λν πρίγκήπα *ά ευρεθή άντιμίτω- πος των Δννάμεων. Ό κ- ΣΤΑΗΣ, λέγει δτι ή μετριοφρο- σύνη τον κ. Πρόεδρον *τ]ς Κυβερνήσεως 3βν εχει ό'ρια. Λέγει τινά κατόπιν ό κ. Ράλλης καί λυ- ,ετ*ί ή βννεδρίαο',ς πιρί ώραν ^ 11%!/·· V··