90121
Αριθμός τεύχους
8461
Χρονική Περίοδος
ΕΤΟΣ ΚΑ
Ημερομηνία Έκδοσης
7/11/1905
Αριθμός Σελίδων
4
Πρωτότυπο Αρχείο
Οδηγίες
Κλικάρετε πάνω στην αριστερή εικόνα για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες.
Κείμενο εφημερίδας
Δεν είναι διαθέσιμο το αρχείο pdf.
Κείμενο εφημερίδας
Σύνολο σελίδων:
ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ
ΓΡ&ΦΕΙΑ: ΟΛΟΣ ΣΤΑΔΙΟΥ 43 -ΤΗΑΕΦ. ΑΡΙΘ. 140 | ΕΤΟΣΚΑ'. ΑΡΙΘΜΟΣ 8461 | ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΙ Β. ΓΑΒΡΙΗΑΪΑΚΣ αΒΗΝΑΙ, ΔΕΥΤΕΡΑ 7 ΝΟΕΚΙΒΡΙΟΥ 1905 | 5ΕΚΑΣΤΟΝ ΦΥΛΛΟΝ ΛΕΙΊΤΑ5
ΕΜΜΐΛΕΪΡΑΦΗΜΑΤΑ, ΤΜΕΦΩβΐΐΐΑΛΗΑΟΓΡΑΦΙΕΪ, ΑΡΘΡΑ
ΖηΤΙΤΕ βπθ ΤθΥΣ ΕφΗ Μ Ε ΡΙΔΟΠ Ο Α ΑΣ
τΗ» "ΑΚΡΟΠΟΛΙΝ
ΠΑΡΑΓΓΕΙΛΕΤΕ ΤΟΥΣ
ΝΑ ΣΑΣ ΤΗΝ ΦΕΡΟΥΝ
ΣΤΑ ΣΠΗΤΙΑΣΑΣ
"Π ΤΑ ΕΜΠΟΡΙΚΑ
ΤΟ ΑΠΟΛΟΠΟΝ
ΓΗΣ^ΚΡΟΠΟΛΕΩΣ,
Γών
7 Νοεμβριού
ν 33 Μαοτνρων των <ν κοί τού όΛίοΐί Λαζήρου τού Γαληιίιώτον. Οί μέ·< Μσρτυρες ηβληταν επί Διθ- ιλητιανθΰ έν Ιτει 290 μ. Χ., ών ~ρο- πέμπτον Λουδοβίκου, ή γ·νική βαθντάτη -:ρΟσοχή ανέλαβε τόν σννταρακτικόν τύπον τή; άγωνία;. Ποίον μέλος, διεν- νοοϋντο άνησυχαστικώ; άΊΐαντες,τίς ρνθ- μός, όιτοία με/.φδία, θά ηδύνατο νά εκφράση την μέθην δλων έκείνων των μύρων, τόν σπαραγμόν των χρνσοδλή- των παθών, τού; πτερνγισμούς των τρι- χαπτοκοσμήτων έρώτων, την λ;πόθ.>μον
χαυνότητα των ββλθυδίνων έκστάσεων ;
τέχνην, κροσήλθε ?έ αύτιβούλως
των διωντών καί παρρησία ό·
·»ολογήϊ»ς τό δνομα τοδ Ίησοϋ Χρι-
ίτοϋ ίβτάλη είς τό μαρτύριον. Όμοίως
δέ κα'ι οί λοιποί παρουσιασθέντες έμα-
βτιγώθησαν καί τί'λος άπεκεφαλίσθησαν
έςω τής πόλεως Μελιτινής τής Μέγα·
λης Άρμενίας.
Ό ίέ £σ:ος Λάζαρος χατήγετο άπό
τα πιρίνωρα τής Μβγνησίας τή; Ανα¬
τολή;, ήΆμασε δέ έν ίτιι 1030 μ. Χ.
Άπ'ο τή; γεννήσιώ; τού δέ άόμη εφά¬
νησαν διάφορα σημεΐα παράδοξβ, τα ό-
πθ?* προεμήνυθν την μετά ταυτα προ-
κ'-πήν τού. Άπό τή; μιχρας τού δέ ή·
λιχίας Ιδειξε την πρός τα; άρετάς ον¬
τέν1 προθυμίαν καί μάλιστα πρός την
φιλίνθρωπίαν καί την έ)εημοσύνην, ό·
κου ιω; ου άνδρωθή έμοίρασεν είς τού;
πτωχούς όλην τον την πατρικήν χληρο-
νομίαν. Κατόπιν έπιποθώ·* τΐν μονήρη
βίον, μετέβη καί έπροσκύνησε τού; Ά-
νίους Τ^πους κβί είσιλΟών είς την
Μΐνήο τοϋ Άγίθυ Σάδβα, Ιγε·νε μονα-
χοί. Γενόμενος δέ μέγας κα'ι τιερΐβΐη-
τας, ίί'λ,κυσε τ'ΐν σεβασμόν τοδ Βασιλέως
Κωνσταντίνου τοΰ Μονομάχον, ήξιώθή
κοί ^ροφητίχοθ χαρίσματος καί προ-
τα μι7.λθντβ. Άφ^Ο ϊε ή φήμη
ιθκ κατέστη μεγά'η,· συνίβρεθ'ν πβλλο
πρό; αύπν /ίρν ωφελεία; κ»ί κατήρ¬
τισε στρατ'όν ο) ην μαθητών, οί όποϊοι
γενίμενο: μοναχοϊ έμειναν πλησίον τού
εω; τού θανατον «ΰτοδ, δτε χηϊεύσαν-
τες τ'ο ά'γι;ν τού λείψανον, έντίμω; καί
«ύν.αδώ:, μέ δοξολογίας χαί,,άρώματα,
άπε·)τ,σα^ρ:σΐν έντϊς πολυτίμου λάρνα*
κος, ένθα θαΰματα έτέλει παντοία είς
μετά'πίστεως προστρέχοντας.
-Ο ΒΡΙΑΜΒΟΣ
ΤΟΥ ΣΑΜΑΡΑ
ΖΗΤΩ ΟΙ_ΕΛΛΗΝΕΣΙ...
^ΡΘΡΟΝΤΟΥ ΠΟΛΥΤϊΠΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΟΥ ΒΒΑΣ
ΤΙΜΕβΟΝ
ΓΕΝΕΥΗ, 1)14 Νοεμβριού. —Μίαν
πρωίαν «ΰρισκω έν τώ γραφείφ μου μι-
κρίν πβραλληλίγραμμον τεμάχιον χάρ¬
του ϊφ' ού δια λιπτοτάτων στοιχιίων
διιγράφετο τό όνθμα τοϋ Σπύρου Σ«μα¬
ρα. Έσπευσα είς τό ξενοδοχείον έν ώ
ίιέέλνεν, άλλά ίέν τόν εύρον έκεΤ. Έ-
θιώρησ» άτυχίαν μου την ίνβντιότητα
εκείνην, ές η; έν τούτοις άνΐκυψι μί«
των λβμπροτίρων εύφροβυνων μου. Ή
μιτά τοϋ παλαιοΰ πβ;ο·κο0 συντρόφθυ
μθυ συνά»τησις !μελ).ε νά τ·λ«αθτ( υπό
τάς ίρίματικωτιρας των κεριστάσεων.
Την επομένην έσπίβαν έ&ίδετο ή Μ»δ-
μοβζέλ Μπελ'ιλ, τό νέον μιλίδρϊμά τού.
Το κολοσσιαΤον οΓενουήνσιον Πολυθέα-
μα» ην κατάμεστον ν.έσμθϋ. Ό,τι έκλε·
κτότερον είχεν ή όλδιοτάτη πόλις είς
άριστ&κρ«ίβν, ιίς επιστήμην, είς γράμ-
ματβ, είς τίχνβς, είς πλοθτο» ».>νεσω-
ριύετο έκεΐ την τϊΒνηγυρικήν εκείνην
έσπέρ&ν. Αί θαυμάσιαι πατρίκιαι τής
Λιγουρικής πρωτευθύσης,αί ·ίρουο·αι ό-
νόματα σπινθηροίολοϋντα ζωηρώς έν τί,
ίστορία τής Ιταλίας καΐ τής Εύρώπης
όλ—ς, ιτβριτάσσοντο ήγιμονικώς έν τοίς
♦)ίωρ«ίοις κα'ι τοΤς πρώτοις έϊωλίοις έκ-
τυλ(?σουβαι επ! των μελανοτάτων κο-
μών,τών άλβ6>στρίνων κόλπων καί βρα-
χιόνων, καί των σηρΐχών ίσθΓ,των, τού;
πολυτελεστάτους οίκογενειβκούς αδα-
μαντβς. Ή κομψότης, ή καλλονή κ«ί
ό ηλοθτός των απετέλουν «Ιδός τι προ-
κατοιρκτιν.οϋ καί προπαρασ/ευαστοιοϋ
Οι«ματος διά τό συνωστιζόμενον πλήθος
όηβρ συνίρρευσεν οόχ'ι μόνον έκ τής Γε-
νούης κβ! των μβγικων Ριδιερών της,
άλλά- καί έκ των πρωτευουσών τής Λομ-
6«ρίίίς κϊΊ τοϋ Πί3·μθντίου, δ ά
μ
ι τή; παρθίνικήί γοητείας των
πρώτων άρμονΐκών πτερυγισμών τοθ Ιρ
γσυ τοθ' Έλληνος καλλιτέχνου. Κ«ί τό
πλήθος έκ,ιϊνο άπιτελεΓτο κατά μίγι-
στον μιρος έκ των έςο·/ωτέρων πρόσω-
πικοτήτων τής Άνω κ*ί Κεντρικής Ι¬
ταλίας.
°Οτ«ν ή ουλοί» άνειτετάσθη, κα'ι ά-
πέναντι τή; συγχρόνου ά/,ράτου πολυτε¬
λείας ήτις επλήροι» την άχ»νή «ΓΟουσαν
ί;ειλίχίη επί τής λευκοχρόοο σκηνής
οΆον τό λικνιστικβν βέλγητρόν τής θω-
«ΐυτικής άρωμ»τώ!ους καί έρωτοτρόπου
>δή τής περιδαλλουσης την έκεΤ ά-
τρυβηλτ,ν Δϋλήν το3
διά τή; μουσ·χή; ράδδου ζωήν εί; τον
όνιιρώίη έκεϊν&ν κόσμον, «νοήν είς τούς
φαντασμαγορικού; βύτοθ ήρωας;
Άλλ' είς τούς πρώτον; περιπαθεΐς
στεναγμού; τή; όρ·/ήστρ*ς είς τα; άμέ-
σους έποίχολουΟησάσας αύτούς ήδυπαθεΐς
κοί τρυφερωτάτας μολπάί,ό καταθλιβτι-
ν.ός έφιάλτης τή;άμφ:6ολίας εξηφανίσθη,
κατελύθη το κράτος τής ανησυχίας, καί
όλαι έκιίναι αί υπό τή; άδημονία; συ-
στρεφόμεναι ψυχαί κατεκλίθησαν άν»-
παυτικώς επί των μαλθαχών καί άρω-
μααωδών στρωμνών των κλινών καί των
ρόδων, άτινα εξετοξεύοντο έκ των χορ-
δώ» των βαρβίτων, καί τοδ κοιλώμα-
τος των ούλών τή; όρχήστρας, κα'ι ά-
νέβλυζον έκ τώ* φοιν.σσόντων χειλέων
των χονιοπάστων τής βχη»ής Σειρή-
νων.
ΟΊ παντί; συνιίχον την πνοήν των
δπως μή ταραχθη δι' αυτής τό λε-
κτιπίλεπτον όνειρον, ίκως μή εξέλθη
μετ* αυτή; ή κατακυλοδσα την καρδίαν
άρρητος μαγεία.
Άλλ' οίαν ι όςύφωνο; άνετόνισε τό
πλήρες γλυκυτάτης δυνά/εως έξβίσιον
άσμα : 8ί. Ιο Γ βΐηο ! ! ου τινος οί με·
λωδικοί έΧιγμοί άνεπάλλοντο διηνεκώς
μι.α ΐ.λείινος καθ* ίκάστην ν-·3ν άνί-
τάσιν αίβθηματική; ίσχΰος καί μείζονίς"
είς εκάστην τρυφεράν χαθίζηϊΐν περι-
παθείας, ώς έλαστική σφαίρα άλλεπαλ-
ληλως σφενδονιζομίνη πρός τα ΰ'ψη,δλη
ή ίερά έκείνη σιγή μειετράπη είς έ
ξελλον άλαλαγμόν χαί έχ παντός ση¬
μείον τή; κοσμοδριθοδς αιθούσης άνε·
πέμποντο σφοδρώς,έπιμόνως, έπευφημίαι
άκατάπανστοι, έκφυλλιζόμινα: εί; ω¬
ρυγμούς καί χπροκροτήματα παταγώδη,
ταράσσοντα τρομε^ώ; την φωτόπληστον
ατμόσφαιραν ώς γδοδποι καταπληκτικοί
μαινομένον πόντον.
Παρασνρόμενος υπό τή; ένθουσιώ-
δούς έκείνης τρικνμίας δέν ηδυνάμην νά
σογχρατηθώ. Κατελήφθην υπό ακατα¬
μαχήτου επιθυμίας δπως προσπελάσω
χατά την ένδοξωτεραν εκείνην των
στιγμών τοδ βίον τον, τόν παιδικόν φί
λον, δστις μετά τόσον μακρόν χωρισμόν
έρρίφθη υπό τή; τύχης πλησίον μου, ίνα
καταγάγη τόν λαμπρότερον των θρί¬
αμβον τού, δπως θλίψω την χείρα τον,
δπως τω έχφράσω την αγάπην καί τόν
θαυμασμόν μόν.
Την στιγμήν εκείνην ακριβώς προ-
σήρχετο δπως μέ χαιρετίση ό "Δραμις,
ό περϊφημος διερμηνεύ; τής δημοτικής
ημών Μούσης, ό πιστός Άχάτας τοδ
λαμπροδ Διδασκάλου, ό ακολουθήσαν
αυτόν είς Γένουαν, δπως εΰρη την ευ¬
δαιμονίαν έ* τη* δόξη εκείνον.
— Ποδ είνε ; τόν ηρώτησα.
■— Είς την σκηνήν, θίλετε νά τόν
ίδητε ; Άγωμεν έκεϊ.
— Άλλά... αυτήν την στιγμήν !....
— Δέν τόν γνωρίζετβ λοιπόν ; Δέν
έμάθατε πόσον εύχαριστείται δταν βλέπη
Έλληνας ; Φαντασθήτε ίπειτα δταν
πρόκειται διά σας !... ^
Διεσκελίσαμεν την στενήν τής σκη·
νής είσοδον καί έρρίφθημεν είς τούς
σκολιούς μαιάνδρους τώΥπαρασκηνίων.
Καθ'εκαστον βήμα διεστανρούμεθα μετά
φενακοφόρων ενπατριδών έξερχομένων
έκ ταπεινών Οαλαμίσκων καί διηγκωνί-
ζομεν πολυτελεΤς κομήσσας καί βαρω-
νίβας, κατερχομένας ΰγράς καί κονιορ-
τώδεις κλίμακας καί άνταλλασσούσας
είς άγοραίαν Γενονηνσίαν διάλεκτον ά-
ποστροφάς καί φράσεις φρικωδώς δια-
πληκτιζομένας πρός την μεγαλοπρέ¬
πειαν των έσθήτων χαί την άριστο/.ρα-
τΐΑΟτητα των χομμώσεων.
Έν μίσφ τοδ παραδόξον εκείνον ή-
γεμονικώς χαπηλικοϋ σννωστισμοδ, ά-
πώλεσα τόν Άραμιν. Εΰτυν,ώς την
στιγμήν εκείνην διήρχετο μία θαυμασία
μαρκησία, γνήσιον τέκνον τής λαϊκω-
τάτης συνοικίας Π ο ρ τ ο ρ ία ς, «·
μερίμνως σύρουσα επί τού γλοιώδου; δά¬
πεδον τό μετάξινον κράσπεδον τή; δα-
μασκοποικίλτον περιβολής καί άπλή-
στως δάκνουσα άπεξηραμέναν τεμάχιον
φαιόχρου άρτον.
— Ποίον ζητείτε ; ηρώτησε, βλέ¬
πουσα την αμηχανίαν είς ήν περιέπεσα
επί τη άπωλεία τοδ "Αραμι.
— Τόν Διδάσκαλον !
— 'Δ ! τόν Διδάσκαλον !..?
Τό πρόσωπον της άνέλαβεν έκφρασιν
υπερτάτης εύλαβείας. Κατέθηκε τό ύ-
πόλειμμα τοΒ λιτοτάτου δείπνον της «ν
τώ κόλπφ της διά μιϊ; σχισμής τοδ
άδαμαντοσπάρτου περικορμίθΐί χ«ί μοί έ-
νενσε νά την άκολονθήσω.
Έςετελέσαμεν οντ« διαφόρους έλιγ·
μούς, άλλ' είς
— Περίεργον ! είπεν έπανερχομένη
είς τι μέρος έ; ου επανειλημμένας δι-
ήλθομεν. Πρό όλίγου τόν είδον έ5ώ.
Τί Ιγεινε άρα γε ;...Τί ίγεινε !
Αίφνης άφίνει άναφώνησ'.ν θρίαμβον :
— ΕοεοΙο ! μοί είπε.
Ό Σπνρο; Σαμάρας ευρίσκετο ενώ¬
πιον μόν γαλήνιος, ψυχρό;, άτάραχος,
σχεδόν ταπειν'ος έν δλη τη μεγάλη δόξη
τής έσπ{ρ»ς έν.είνης.
Άγνοώ εάν μέ ανεγνώρισεν ^ μ' έ-
μάντευσεν εϊίοποηθείς παρά «Β "Αραμι
δτι τόν άνεζήτουν έν τη σκηνη. Είχε
διαρρεύσει τοσοδτος χρΐνος άπ'ο τοΰ
χωρισμοδ μας.
— Ένθνμείσαι ; τόν έρωτω μετα
την άδελφικήν περίπτνξίν μας.
— Όλα !...
— Καί τόν Σουρήν μας !
— Διάβολε ! Ποίος δύναται νά λη¬
σμονήση τόν Σουρήν !...
Είχομεν τάσα νά είπωμεν. Άλλά
πανταχόθεν άντήχει έπιμόνως, έπικλη-
τιχώς ή λέξις <Δδάσκαλε> Ι...
— Βλέπεις δέν μέ αφίνον» ήσυχον,
μοί είπε μετ* εΐλικρινεστάτη; θλίψιω;.
Λοιπόν εί; τό τέλος Ι.,.θα σέ άναμένω
ή* θ' άναμένης είς τόν διάδρομον."
Μόλις άφηρπάγη ό Δ ι δ ά σ Χ α·
λ ο ς, εί; χολοσσός μελανείμων, μέ
άτελευτήτους λευκούς μύσταχας έπιλέ-
χτη; τή; Αύτοκρατορική; φρουρά;, δι-
ερχόμενος παρ' εμέ «τη καί μοί ετει-
νε μετά θίρμοτάτης εγκαρδιότητος την
εύρυτάτην χείρα τού.
ΤΗτον ό Βαρώνος φόν Κλίβερ Γεν.
Πράξενος τής Ρωσσίας.
— Ο'β8ΐ ο>ι*ΓΐηΛΐιΙ ! 0*681 βχςιιίβ !
Ο β$( ηΐϊ^ηίΓΐίμιο ! έπεφώνει διατορως
καί άκαταπονήτως.
Καί μετά την λήξιν των ένθθυσιωδών
αναφωνήσεών τού :
— Σ5; συγχαίρω έξ δλης καρδίας !
μοί είπεν.
—Άλλά δέν ύϊάρχει λόγος Ι είπα
μειδιών. Ουιε μίαν νόταν προσέθηκα
είς τό Ιργον.
—'Αφετε τούς άκκισμούς ! υπέλαβεν
ό εξαλλο; θαυμαστή; τοδ Σπύρου Σα¬
μάρα. 'Εννοώ την ύπερηφάνειάν σας !
Είνε συμπολίτης σας !.....
ΤΩ Ι Πατρίς ! "Οποίας γλοκντάτας
Ίκανοποιήσίΐς παρέχεις είς τα τέκνα
σον !...
Έν τή αιθούση ό ένθθυσιασμός έμαί-
νετο. Αί έπευφημίαι καί τα χειροχροτή-
ματα άνήχθησαν είς σφοδράτητα λαίλα-
πος καί ό - **·-*··*«λ»* ■+»—τ»ι*Κ·το ν·
»Λ4ί)(;·χ είς την λήξιν έκαστον οί'τματος,
είς εκάστη; δυωδια; τό τέρμα,δωδεκάδας
δλας έμφανίσεων πρό τοδ φρενιτιώδονς
κοινθδ. Καί ήτο δικαιοτάτη δλη έκείνη
ή άδιάχοπος παραφορά. Είχέ τι τό έκτά-
κτω;, τό άσυνήθως γοητευτιχόν, τό θαυ¬
μάσιον έχείνο μουσικόν άριστθνργημα,
ένω μετ* ανξούσης πάντοτε περΐπαθειας
χαί τρυφερότητος αί φριχιάσεις «ών τε-
τραχόρδων άνετοξεύοντο ώ; άργυρα δ*
νειρα πρός τού; ουρανόν; τοδ αίσθήμα-
τος καί τα μεταλλικά δάκρυα τής άρπας
χατέπιπτον ώ; άδαμάντινοι σταγόνες επί
χρυσών έΧασμάτων.
Ή τελική ύποδοχή ανήχθη είς δψος
άληθοϋς άποθεώσεω; !....
'Υπό τοιαύτας δεινώς συγκινητικάς
περιστάσιις, εθεώρησα, δτι θά ήτον ά-
δννατθς ή συνάντησις τοδ Σαμάρα είς
ο μέρος μοί είχεν ύποδείξει. Τόν έφαν-
ταζόμην χαταπεπλανημένον υπό τής
δόξης τού, άνάρπαστον υπό των συνα-
δέλφων χαί των θαυμαστών τού. Καί
έβημάτιζον άνά τόν διάδρομον μάλλον
όπως ένωτίζωμαι των ένθουσιωδών σχο-
λΐων τοδ άπερχομένου πλήθους ή δπως
σνναντηθώ μετά τοδ λαμπροδ καλλιτέ¬
χνου μας.
Ή κατάπληξις χαί ή εΰδαιμονία μόν
υπήρξαν ζωηρόταται, δταν μίαν στιγμήν
κατά τόν άναβρασμόν ενός των χυμάτων
τοδ χομψΐδ συρφετοΰ, τόν είδον ενώπιον
μόν, μετά τοθ άχωρίστον σύντροφον τον
'Δραμι.....
Διήλθομεν όντως όμοΰ μέγα μέρος
τής ν^κτός τή; έπακολονθησάσης τόν
λαμπρότερον των θριάμδων τού, σννδια-
λεγόμενοι περ: των Αθηνών καί τής
Ελλάδος, ένω άνά τα διασκεδαστιχά
κέντρα τής Γενούης, έτελοΰντ» επί μα¬
κρόν υπό των Ίταλών φίλων χαί συν-
τρόφων τον έπίμθνοι, άλλά μάταιχι άνι-
χνβύσει; πρός ανακάλυψιν τον.
Όταν εξήλθομεν έκ τοδ άριστοχρα-
τΐχοδ ζυθοπωλείον «Γαμβρίνος» ένθα, έν
ίδιαιτέρφ δωματίφ διίρρενσαν πλείσται
ώραι έν γαληνί·; μαχαριότητι, ή βροχή
κατέπιπτε ραγδαία.
Προσεχάλεσα έν οχημα.
— Όχι ! είπεν ό Σαμάρας. Νά πε·
ριπατήσωμεν ολίγον.
Ή παράβολος αδτη έπιθνμία τοδ μον-
σικο3 "Αναχτος τής νυκτός έκείνη;,
μοί ΰπενεθύμισεν δμοιον ηρωισμόν ετέ¬
ρου Ήγεμόνο; : Τοδ Βασιλέως των
'Ελλήνων. Κατά μίαν των έκ Γενούης
διελεύσεών τού, ένώ έτελείτο ή είς την
ξηράν άπβίασίς τον, ή βροχή
ζετο κρουνηδόν.
δπως
Ό Πρόξενος ειχε μεριμνήσει
ή είς τόν σιδηρόδρομον σταθμόν βασι¬
λική μετάβασις γίνη δι' όχημάτων.
Άλλ' ό Βασιλεύς Γεώργιος, άτάραχο;
πάντοτε καί ακράδαντος δέν ηθέλησε νά
διαρρήξη την συνήθειαν Τού καί υπό
τόν τρομερόν κατακλυσμόν διήνυσε χαί
την φοράν εκείνην πεζός τό άπό τής
άποδάθρα; μέχρι τοΰ Σταθμοδ ούχι βρα-
χύ διάστημα.
—Εδόθη «ότε κανέν Ιργον σου είς
την Κ^ρκυραν ; ηρώτησα μίαν στιγμήν
τόν Σαμάραν όν μάτην άπεπειρώμην νά
έξασφαλίσω έκ τοδ σφοδροδ όμδρου δι'
ενός μικροδ άλεξιδροχίου.
— Ναί Ι μοί απήντησε γελώγ.'Αλλά
κώς Ι Έρπασαν έκεϊ μίαν ημέραν την
Μά μοί», αληθή μάρτιιρα, την
καΐ την παρέστησαν άνευ τή; αδείας
μόν. Δέν μέ έμελλε διά τα δικαιώματα!
Άλλ' ή ύπόληψ'ς μόν ώς μουσικοϋ κα-
τεξηντελίζετο οΰτως είς την πατρίδα
μόν !...
— Δέν Ιλαίες άμυντικόν τι μέτρον ;
—Άπετάθην είς τόν Τρικούπην !
Τί τρομερός άνθρωπος 1 Μοί ειπε :
«Δέ* ύπάρχει νόμος, ατυχώς, άπαγο-
ρεύων την τοιαύτην λεηλαείαν.Άλλά...
είς αύτην την περίστασιν θά την άπα-
γορεύσω !..» Καί την απηγόρευσε1...
Την επομένην ό Πρόξενος τή; Ελ¬
λάδος έκ μέρους έαντοδ καί τή; έν Γε·
νούη έλληνικής κοινότητος προσκαλεί
τόν Σπΰρον Σαμάραν είς πανηγυρικόν
συμπόσιον καί τόν ηρώτησε τίνων έκ
των συναδέλφων καί φίλων τού θά επε¬
θύμει την παρουσίαν έν τη έορτασ'μφ
έκείνη περιστάσει.
— Ουδενός Ι απήντησεν ό πατριωτι-
κώτατος καλλιτέχνης. θά θ.ωρήσω
πληρεστάτην την ευδαιμονίαν μου, εάν
άπβλαύσω τής τοιαύτης μεγάλη; τιμή;
μεθ' 'Ελλήνων, καί μόνον Έλλήνων.
Ούτω; ά'μα τω τέρματι τής δευτέρα;
παραστάσεως τον θριαμβεύσαντο; έλλη-
νιχοϋ άριστοτεγ,νήματος, ό Σπύρος Σα¬
μάρας, «ποχρούσας άμειλίκτως τούς α¬
καταμαχήτου; πειρασμούς, δι' ών προ¬
σεπάθησε νά προσελκύση την παρουσίαν
τού είς έτερον δείπνον διοργάνωθεν υπέρ
αντοδ, ΰπ' «ύτοΰ τοϋ διευθυντού τή; όρ-
χήστρας καί των λοιπών θηλέων καί
αρρενων έκτελεστών τοδ μελοδράματός
τθν, ή διαβόητος διά την χαλλονήν χαί
χάριν της άοιδός Λίνα Καβαλλιίρη, με¬
τέβη μετά τοδ "Αραμι εί; τό πολυτελέ;
εστιατόριον τοδ θεάτρου «Οβτΐο Ρβΐίοο»
ίνθα διετάχθη υπό των σνμπολιτών τού
πλονσιώτατον πρός τιμήν τού δείκνον.
Καθ' δλον τό διάστημα τή; έστιάΐεω;
επεκράτει ή ίγχαρδιωτέρα των άγαλ-
λιάσεων έν μεσφ των ένθουσιωδεστίρων
πατριωτιχών έχδηλώσεων. Άλλ' ή συγ-
χίνησι; υπήρξε μεγίστη, δταν κατά τα
έπιδόρπια υπό τόν κρότον των έκπωμα -
τζομενων φιαλών τοδ χαμπανίτου ό
Πρόξενο; τής Ελλάδος χ. Εύστάθιο;
Χρονόπονλο; ηγέρθη όπως προπί/ι υπέρ
τοδ έκλεκτοτέρου των χαλλιτεχνιχών
τέκνων τής πατρίδος μβς.
<Βλέπω την συγκίνησιν άμώ·», χύ- ριοι, είπεν ό έν Γενούη άντιιιροσωπο; τοδ ημέτερον Κράτου;, κα'ι ουδόλως έκ- πλήττομαι. Πολν ήττον πρέπει νά έκ- πλήτσεσθε- ΰμείς, εάν σνγκινώμαι έν τη πανδήμφ αύτη στιγμη, έν η άποπειρώ* ■ ^* - ·*··εφ^ινεΐ—ρ—ρ^τιΜΜΜεΜ··^ε|~·εΠπ«>Μ·ι »■ ■■·■!— 'ί^ί^^ρ*?*"~
τή; προσαγορΐύσεως ενός έξόχου συμ¬
πολίτου ημών έκ μέρους τής άβανάτου
έκείνης δυνάμεως τής ανθρωπότητος,
ήτις καλείται 'Ελληνισμος. Ή προβα-
γορενσις αυτή προσήκει απολύτως σή¬
μερον είς τόν γόητ« χαλλιτέχνην, δστις
τιμ? ημάς ήδη διά τής παρονσία; τον,
καί όστις αποτελεί τόν μόνον μέχρι τούδε
έλλείψαντα κρίκον τής χρυσής άλύσσου,
ήτις σννδέει την αρχαίαν Ελλάδι μετά
τής νέας.
«Είδετε αυτόν χατά τάς ημέρας ταύ¬
τας άννψοδντα τόν πνρσόν τής 'Ελλη-
νιχή; τέχνης νιχηφόρως έν τη χώρα
ταύτη έξ ής άνεπέμφθη χατά τούς νεω-
τέρονς χρόνονς τό πρώτον, ζωηροτάτη
ή φλόξ τής άρμονίας. Εάν ό Κολωνός
άπιχει τοσούτον των Βερσαλλιών, τό
μινύρισμα τής άηδόνος τυγχάνει έπίσης
ήδύ, είτε άναδόεται ένα των χλωρών
βάττων τή; 'Αττιχής γής, είτε άνα-
θρώσκει έκ των άρωματωδών άλσών
άτινα περιβάλλουσι τα άρχιτελτονικά
είδνλλια των χελτικών έπαύλεων. Εί-
δετε διά ποίας μαγιχής δυνάμεως κα¬
τώρθωσε νά μεταβάλη είς Άπολλώ-
νιον χλαμυδα τον Καστελ' «νόν μαν-
δναν χαί είς θύρσον Δ ι ο ν ό ■· τΗ Άρρα·
γώνιον ξίφος Ι Είδ*τε π'νος λε¬
πτοτάτη; τέχνης ήδννήδ^ ^^κατασπεί·
ρη επί τοϋ μνροβλήτον ^ι'ρβόρον τον
Γαλατικοδ δεκάτον όγδόου αιώνος τα
7α τοδ 'Υμηττοδ καί τα φύκη τοθ Ίο·
νίου. Είδετε μετά πάσης εύλαβείας επε¬
τέλεσε τό αΐθέριον έργον τοδ νά έκ-
τυλίξη τόν ιερόν τής Γλανχώπιδος πέ¬
πλον υπέρ τό ήδνπαθώς βάρβαρον συμ-
φυρμα των τριχώχών πίλων, των λευ-
κων φενακών των έστιγμένων λενκοτή-
των, των κονιοπάστων κομών, των
τριχαπτοβλήτων έρώτων, των φωτινών
ρυαχίων των χαλυδδίνων άστερίσκων
χαί τΰν αδαμαντίνων πορπών.
Είδετε διά τινος απαραμίλλου δεξιό-
τητος χατίσχνσε νά σνλλάβη τούς θείονς
ηχονς τού; θεσπεσίως θροοδντα; άνά τα
χιανόκρανα τοδ Ίκτίνον χαί τάς πίτεις
τοδ Κρονίου, νά έγχλείση αύτούς είς ά-
ναβρντήριον έκ Σεβρείον πορσελανης χα{
τούς έχτοξεύση ώ; άρμονικούς πίδαχας
είς τόν Αύσώνειον αιθέρα. Καί είπον ά
πάντες οί καταγοητενθέντες έκ τοδ θαυ
μασίου τούτου έγχειρήματος. Ιδού μία
μονσική, ήτις ένω φαίνεται άποστάζονσα
έκ μύρων καλλεντηρίων χαί ένέχει τό ά
ρωμο τοδ Ίωνικοδ θύμον! Ιδού έν μελ·
λωδικόν άριστούργημα, όπερ λιποθυμοΰν
μαλθακώς υπό την Λοντηκείαν ήδνπά-
θειαν, άναζωογονείται εόθίως υπό τής
'Αττικής δρόσον. Τιμή καί δόξα, χύριοι,
εί; τόν έπιτελέσαντα τό γλυκύτατον
θαΰμα. Τιμή καί δόξα είς τόν άναλα-
βόντα νά διασπείρη άνά τόν Έσπέρειον
κόσμον την απαράμιλλον γοητείαν τή;
λεπτοτάτη; Έλληνικής άρμονίας».
Είς τάς λέξεις ταύτα; τάς συνεχώς
καλνπτομένας υπό ίσχνρών έπευφημιών
απήντησεν Ό πανηγνριζόμενος καλλιτέ
χνη; έκφράζων την πρό; την 'Ελλάδα
φράσεων χολαχευτίχωτάτων, πάντων
I-
πικροτούντων, εξήρε τόν χαραχτήρα κ«ι
τα αίσθήματα τοδ Πρόξενον, άνέτεινε
διά φωνή; χαταχτητιχωτάτη; έν ιω»
συγχινητιχωτέρων δημοτιχών άτμάτων
μας, άποσπάσας δάκρυα πατριωτικής
εύφροσύνης έκ των όεθαλμών πάντων
των παρακαθημένων.
Είχεν ήδη έπέλθει ή πρωίε. Ό Σκ.
Σαμάρας ώφειλε ν' αναχωρήση μετά τι¬
νάς στιγμάς διά Παρισίους. Περιεπτύ-
χθη καί ήσπάσθη μετ* έκτάκτου συγκι-
νήσιως άταντας τού; τοσούτον εγκαρ¬
δίου χαί τιμητιχώς δεξιωθέντας αυτόν
συμπολίτας τού χαί έφώνησεν άπερχό-
μ;νος : «Ζήτω ή 'Έλλάςο.
Καί ή γλυκυτάτη αυτή άναφώνησις
άντήχησε παταγωδώς έξελθϊδσΐ έκ τ·0
στήθους ίλων των παρισταμίνων ώ; ί-
ξαλλος κραυγή νίκης.
Διότι βρίίμδος τής Ελλάδος, ήν ό
θρίαμδος τοδ Σαμάρα.
ΤΙΜΕδΟΝ
ΞΥ ΒΟΥΛΕΥΤΟΥ
ΚΑΙ ΑΣΤ^ΝΟΜΟΓ
70 ΕΏ&Ι20ΔΙ0Ν Τ07 ^- Λ. ΑΔΖ ΑΡ07
ΒΟΥΛΕΥΤΟΥ ,ΣΠΕΤΣίΙΝ
ΚΑΙ ΤΟΥ *· γΤΙΑΚΡΟΠΟΥΑΟΥ
&ΣΤΥΜΟΜΟΥ ΦΑΛΗΡΟΥ
'Ανηγγείλαμεν προχθές τό περιεργέ·
τατο γεγονός ότι ό ά σ τ υ ν ό μ ο ς τοϋ
Πειραιώς επροκάλεσε τόν β ο υ λ ε υ·
την Σπεταών χ. 'Δνϊρεαν Λαζάρου
είς μονομαχίαν καί έσχολιάσαμεν ώς ί·
πρεπεν αύτό.
"Ηδη προβαίνομεν καί «ίς τάς λεπτο¬
μερείας τοδ επεισοδιον, ά·ο0 μάλιστα
εδημοσιεύθη έπιστολή των μαρτύρων τοβ
κ. Μακροπούλου, αξιωματικών καί αυ¬
τών, έκ των οποίων ό έτερος είνε κα'ι
αϋτος άστυνόμος!
Διά τής έπιστολής των μάλιστα αυ¬
τή; συμδαίνει κα'ι αύτό τό πρωτοφανές
είς τα χρονιχά των μονομαχιών, βτι οί
μάρτυρες ύβρίζονν χυϊαίως τόν βονλει/·
την χ. Α. Λαζίρου.
Όλον τό παράδοξον επεισόδιον προ¬
ήλθεν ώ; εξής:
ευγνωμοσύνην καί αφοσίωσιν τον έν μέσω
Ινθουσιωδών έπενφημ'.ών. 'Δμέσω; δέ
είτα ό τρυφερώτατος έρμηνευτής των
περιπαθών λαΐκών μελωδιών τή; πά:
τρίδος μας Άραμίς, άφοδ έν εύγλωττο
τάτη προπόσει έςύμνησε την έν Γενού'
"Ελληνικήν Κοινότητα ήν άπεκάλεσε
«μικράν» μέν τό δέμας, άλλά γίγαντα
κετηκρωτηρίασαν,
η_..Γ_, ... μρ μ μς, γίγαντα
χατερράκωσαν Ι έν ιψ πβτριωτιιτμώ της, καί άφοδ δια
α; ό κ. Δ. Λαζάρου σννδειπνοθσε μετά
τριών φίλων τον εί; £ν εστιατόριον τοβ
Νέον Φαλήρου. Ό ι αν κατά τό μεταξν
προσήλθε καί ό άστυνόμος τοθ Φαλήρου
χ. Μακρόπουλος καί πήγαιν· νά καθΐση
είς ξεχωριστό τρβπέζι. 'Επειδή δέ ήτο
•νωστό; χαί είς τόν χ. Α. Λ«ζάρου καί
είς τούς φίλον; χον, προσεκλήθη νά
σιιμπαραχαθήση είς την αυτήν τράπεζαν'.
Κατά τό δείπνον άνοιξεν ή αίωνία
περί πόλεμον συζήτησις. 'Εγίνιτο δέ ε3-
φημος λόγος περί αξιωματικών τοδ
στρατοδ. Έκ τούτον λαβών αφορμήν ό
κ. Μακρόπονλος ίπλεξε τό εγκώμιον
τοδ διευθυντού τής αστυνομίαν χ. ΙΙα-
πούλκ.
'Επειδή δέ επέμενε πολύ είς τόν πα¬
νηγυρικήν αυτόν, προβαίνων μέχρι τοδ
νά έξάρη αύτό τό παράστημά τον, ό χ.
Α. Λαζάρον παρετήρησε τα εξής:
— Καί έγώ έχω άτθύσει πολλά κα·
λά περί τοδ χ. Παπούλα, άλλά δέν μοδ
άρίσει πολύ τό ρεκλαμάρισμα των α¬
ξιωματικών.
Ή παρατήρησις αυτή έξηρέ·ιεε τόν
κ. Μακροπονλον, δστις έν όργν^ έρώ
τησε:
— Νομίζετε λοιπόν, ίτι αΰτά δσα
είπα είνε ρεκλάμες;
Ό κ. Α. Λαζάρου τοδ ίδωσι τάς
δεονσας καθησνχαστικάς έξηγήσεις καί
τό επεισόδιον έληξεν.
Όταν μετά εν τέταρτον τή; ώρας ό
κ, ΜαΛρόπονλος, έπανερχόμενος είς την
σνζήτησιν, είπε, συνοδεύων τούς λόγους
τον μετά χειρονθμίας:
— Κ«Ί αύτός έδώ ποΒ λέγει, δτι ρε
κλαμάρω τούς άξιωματικούςΐ
Τό α ύ τ ό ς άπετείνετο είς τόν χ.
Α. Λαζάρον, όστις δικαίως άγανακτή-
σας τοδ λέγει:
— ΟΊ λόγοι σας μέ έχπλήττονν μετ*
τάς έξηγήσεις ποδ σάς ίδωσα χαί δύνα-
σθε, νομιζω, νά τούς άναχαλέσετε.
Άλλ' επί τη άρνήσκ τοθ χ. Μακρο·
πούλοιι ό χ. Α. Λαζάρου τοθ απήντησε:
—« Τότε έπιτρέψατέ μου νά σας εί¬
πω, δτι είσθε άνάγωγος. Καί 8τι δέν
φίρεσθε εύπρεπώς. Ένψ σά; έπροσκβ-
λέσαμεν νά σάς φιλοξενήσωμεν, μά; ν-
βρίζετε.
Καί εσηκώθη δια να αναχωρήση.
Άλλ' ό κ. Μακρόπουλος τοθ λέγει
άμέσω; άπειλητικώς:
— Δι' δλα αύτά βά μοβ δώση^ς λί-
γον. ,
Ό κ. Α. Λαζάρον τοδ αντβπηντησε··
οχι βεβαίως άβρώς, οπόταν ό κ. Μα-
χρόπονλος έκαμε νά βγάλη .πιστόλι. ^
'Δλλά ό χ. Δ. Λαζάρον, αποσπα-
σας την ράβδον τοδ ένός^έχ των φίλων
τον σννδαιτημόνων, τοδ ειπε:
— Μήπως νομίζεις, δτι θά σκοτωσ^ς
Εύτυχώς οί φίλοι τοβ Χ. Α. Λαζ
ρον έπενδδησαν καί διελύθησαν οίτω τα
δύο στρατόπεδα την νύκτα εκείνην. Τό
στρατόπεδόν των άοπλων καί τό τού ώ
πλισμένου άστυνόμον.
Την έπιοδσαν ό κ. Μακρόπονλος ε
σΐειλε τονς μάρτνράς τον είς την κατοι¬
κίαν τοδ κ. Δ. Λαζάρον, μή εΰρόνΐε
δέ αυτόν ούτοι άφησαν τα έπισκεπτήρι
των. Κατά τύχην ομως ο κ. Δ. Λαζα
ρου συνήντησε τό εσπέρας είς Πειρβι
τόν έτερον των μαρτύρων κ. Κ. Λνμ
πέρην, δστις τοδ ανήγγειλε τόν σκοπό1
τής επισκέψεως τω».
*Οτ«ν ο χ. Α. Λαζάρον, άκούσας,
περιωρίσθη νά τοδ «ΐπη.
— Τί; Ό πελάτη; σα; γνριύει καί
ρέστ»; Ονχ ήττον οϋριον θά σας άπιιν-
τήσω.
Καί πραγματικώς την επαύριον ό χ.
ίονλεντής Σπετσϋ*, μεταβάς είς τό
Υπουργείον των Στρατιωτικών, χα-
τήγγελε την παράδοξον πρόκλησιν είς
μονομαχίαν άβτννομου εναντίον ^ουλιν·
τοθ.
Σήμερον δέ πρόκειται νά χ«τ«γγι(λΐ(|
.αι τούς δύο μάρτνράς τοδ κ. Μακρο·
πούλον, έκ των οποίων ό έτερος, ώς εί-
ομεν, είνε άστυνόμ·;.
οΤΠβ
ΛΟΓΟΔΟΤΩΝ
Δ!. Τέ. £ΘΚΣΚΑ 7(
Η ΧΘΕΣΙΝΗ ΤΟΥ ΙΑΚΕΔΟΜΙΚΗ ΔΙΑΛΕΞΙΣ
ΕΙΣ ΤΟ ΔΗΜ )Τ1Κ0 ΘΕ4ΤΡ0
Έν μέσω κόσμον πληροθντο; άσφν-
χτικώ; την πλατΐίαν, τα θεωρεία χ«ί
ήν έζέδ^αν τον Δημοτ. θεατρον, έκαμε
χθές τό απόγευμα την πρώτην εφέτος
διάλεξιν τον Ό Πρόεδρος τοδ α'Ελληνι-
σμοδ» καί καθηγητής τοδ Πανεπιστη¬
μίου κ. Καζάζης.
Ό κδσμος είχε σνγκεντρωθή έχεΐ
πολυ πρό τή; ώρΐσμένη; ώρα;, παρή-
ναν δέ άρκετοί έχ των επισήμων, με¬
τ αξύ των οποίων ό Πρωθυπονργός χ.
"'άλλης, ό ΔήμαρχΦς χ. Μερκονρης,
πολλοί άνώτεροι καί χατώτεροι άξιω·
ματιχοί καί άρκετοί πολιτενταί.
Ή στρατιωτική οργάνωσις
Ό κ. Καζάζη; έν μέσω χειρβκρο·
τημάτων κατέλαβε τό βήμα.
— Οί ποικίλοι έχθροί, άρχετει το3
λόγον τον, οί έπιβονλευόμενοι τό Ιθνος
ημών γίνονται άπό ημέραις είς ημέραν
θρασύτεροι. Διά νά καταπολεμήσωμεν
τούτους, πρέπει ώς πρώτον ημών μέ-
λημα νά έχωμεν την στρατιωτικήν η¬
μών σΰνταξ'ν. "Ανευ στρατοδ πρόκει-
ται νάάμφισ6ητη9ή ήΰτόϊτάσις ημών καί
ώς "Εθνους καί ώ; Κράτους. Καί πόσ*
δέν ήκουσα έν Εΰρώπη εναντίον ημών,
Ινεκα τί|ς άσυνταξίας μας τής στρατιω-
τικής. ΠολλοΓ μοδ είπον :
«Διά τής άδρανεια,ς σας ταύτης άπο-
δεικνύετε. δτι δέν είσθε άπόγονοι των
σουν πάντες.»
Είνε άληθές, ίτι άπί τινος χρόνβ*
ήρξάμεθα ενεργείας τινός, άλλ' αυτή
πρέπει νά έπιταθη, οφείλομεν νά άρθω ·
μέν υπεράνω παντός άτομικοδ καί ίδιο-
τελοδς συμφέροντος χάριν τού γενικοδ.
Πολλοί μο3 είπον προσίτι. «Δέν έβα-
ρύνθης τού; λόγονς ; Δέν βείδεσει τή;
ζωή; σου ; "Αφες τα πράγματα νά βα-
δίζονν τόν δρόμον των.» Όχι, τούς ά*
πήντηνα, δέν πρέπει νά άπίλπιζώμεβα,
πρέπει πάντες νά έργατθώμεν.
Έκ τΐ)ς ίδέας τής υπέρ τοδ δίκαιον
ημών συνηγορίας έμπνεόμενος μετέβην
πρό ίτονς χαί πάλιν είς Ευρώπην, δπως
σννεχίσω τάς ενεργείας μόν.
Ή έν Λονδίνω συνδιάακεψις
Κατά την εποχήν εκείνην συνήρχετο
έν Λονδίνν τό Βαλκανικών Κομιτατθν,
•ίς τό ιποίον έλαβον μέρος πολλοί "Αγ¬
γλοι, Γάλλοι καί Ιταλοί βουλενταί,
σχοποδντες νά έπιζητήσωσι την εφαρ¬
μογήν τή; Βερολινειο» Συνθήκης.'Αλλ'
ήθελον νά πνριορίσωσι τάς ενεργείας
αυτών μόνον έν Μακεδονία καί 'Δρμε-
νία. Είς την συνδιάσκεψιν ταύτην έκλή-
θην υπό τοδ πρόεδρον Στήβενσον δπως
λάβω μέρος καί έγώ. Έστάλη τότε τη-
λεγράφημα έκ Παρισίων διά τοδ οποίον
ελέγετο, δτι εάν λάβη μέρος είς την
σννδιάσκεψιν ό Καζάζης πολλοί βουλευ-
ταί Γάλλοι καί Ιταλοί θά άποσυρθώσιν.
Άλλά τό τέχνχσμα τουτο δέν έιιέτυχεν.
Είς την συνδιάσκεψιν εκείνην ήθελον
τίνες νά όμιλήσωσι κατά τοϋ Σονλτάνου
καί δχι κατά των Βουλγάρων.Ό Πρεσ-
σενσέ έφερεν είς τό μέσον την Μακε-
δθνίαν χαί την Άρμινίαν, ομιλών δέ
περί τής πρώτης ηννόει μόνον Βουλ¬
γάρους.
Ό ρήτωρ άναγινώσχει χατόπΐν τβν
λόγον τόν οποίον εξεφώνησεν είς την
σΐνδιάσχεψιν ίκΐί/ην. Διά τούτον χν·
ρΐως ΰπεστήριξεν, ό'τι ή «ίρήνιυσι; τής
Μαχεδονίας πρέπει νά ανατεθή είς άν-
τιπροσώπους των μιχρών εύρωπειίκών
Κρατών ώ; μή εχόντων, ώ; άλλοι δλέ-
ψει; καί συμφέροντα επί τή; Μακεδο-
νία;.«Ωσαύτως έξηχολοΰθησε» ό κ.Κ«·
ζάζη;,κατά την έιιοχήν εκείνην επεσχέ-
φθην καί τού; Παρισίους ένθα ώ; γνω¬
στόν ιδρύθη Φιλελληνιχό; Σύνίεσμο;
άπό έξβχοντας Γάλλον;. Έν Λονδίνφ
δέν ηδυνήθην νά Ίδρυσω παρόμοιον Σύν-
δεσμον έ*νεκα τοδ άκαταλλήλον τή; έ-
ποχής καί ένεκα τοδ θανατον τοδ στρα¬
τηγόν* Δίλχε, όστις θά άπετέλει τόν
πυρήνα.
Έπίσης χαί έν Γενενη ιδρύθη, χ«τά
τό έτος έκείνο, μικρό; Φιλελληνικός
Σύνδεσμος άπό τού; έςοχωΐέρου; φιλονς
τής (Ελλάδος.
Κ,αζάξης καί Γαριβάλδης
Έν Ρωμη ένθα ωσαύτως μετέβην
κατά την εποχήν εκείνην συνηντήθην
μετά τοδ Γαριδάλδη, δστις εί; την μετ'
έμοδ συνδιάλεξιν μυριάκις ετόνισεν, Οτι
πρέπει νά έργασθώμεν, νά προπαρα-
σχευασθώμεν στρατιωτικώς, νά άνασυν-
ταχθώμεν, εάν θέλωμεν νά ληφθώμεν
ύπ' όψει. Ή Ελλάς, μοί είπεν, «δρα-
νοΰσα λαμδάνει μεγάλην ευθύνην Ιναντι
τής Ίστορίας. Το Πεδεμόνΐιον α; είνε
τό παράδειγμ« αυτή;.
Ακολούθως ό κ. Καζάζης κάμνει λό¬
γον περί τής Μαχεδονίας, ώς άποτελον
μένης χ«1 Ιστορικώς χαί έθνολογικώς
υπό των δύο Βιλαετίων, τοβ τοδ Μονα-
στηρίου χαί τοΰ τή; θεσσαλονίκης. Είς
τα δύο ταυτα Βιλαετιβ ό Ελληνικάς
πληθυσμός ΰπερτεριΤ. Τό Βιλαέτιον
Κοσουφοπεδίον κατοικείται ώς επί τό
πλείστον υπό Σέρδων, Σλαύων (Μακε¬
δόνων όμιλονντων Έλληνοσλαυϊκό» ί-
δίωμι) Βονλγάρων, Τούρκων καί έλ«·
χίστων χιλιάδων Έλλήνων.
Τοδ Βιλεκτίου τούτον κεριλαμβχνο·
μένου έν τη Μακεδονία, ό πλ^θνσμός
ημών μειοδται καί ή Μακεδονία παρί-
σταται ώς Βονλγκρική. Ιδού βατενικόν
σχίδιιν.
Περκτων τόν λόγ·ν τον ο κ. Καζάζης
υπό τα ένθουσιώδη χειροκροτήμκτα τοδ
ακροατήριον ετόνισε καί πάλιν την ά"
νάγχην τής στρατιωτική; ανασυντάξεως
ήτις έν τη σειραί των διαλίςιών τον θά
αποτελέση προσεχώς θέμα ιδιαίτερον.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΜΑΣ
ΤΟΠΑΛΑΤΙ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΕΔΟΥΑΡΔΟΥ
ΚΑΙ Η ΣΤΑΦΙΑΑ ΜΑΣ
'Από τό «ΝταΤλυ Μαίηλ» π«ραλ«μ- ·
βάνομεν διάφοραι άγνωστα άνέκδβτα και
έπεισόδια τοθ Βασιλέως μας, τα όποία
εδημοσίευσεν επ* ιΰχειρΐα (ής είς Λον¬
δίνον επισκέψεως τού.
«'Αγαπα τού; άπλητάς διότι άθλη·
τής είνε χαί ό ίδιος. Ο λαός τού γνω-
ρίζει τοδτο, δέν γνωρίζουν δμως οί
πολλοί, δτι ίλαίε μέρος είς άθλητικούς
αγώνας υπό "τό ψιυδώνυμον Γεώργιος
Παπαδοπονλος. Μίαν φοράν ολίγον
I-
λειψε νά άνοΑΐλυφθή. Ή έπιτυχία τού
ήτο τόσον συνεχής ώστε ήρέθιζε τούς
άλλους. Όλίγον έλειψι νά πιασθοδν είς
χείρας. Έδίησε νά επέμβη ή άστννομί»·
δπως τόν άπομακρύνη.
ΒκσιλεΤς οί δποίοι ψάχνουν υπό τθύς
ϋ των σιδηροδρόμων είνε σπά-
νιον ίίε—α. Τοδτο βμως έπραξεν ό Βα¬
σιλεύς τής Ελλάδος δτκν κχ'ποτε έτα-
ξιίδευεν άπό Φραγχφούρτην είς Παρι¬
σίους. Μία χνρία είχε μαζύ της ίνα
καναρίνι έντός κλωδοδ. Τό χαναρίνι
εδρχπέτευσε χαί έτρΰπωνιν υπό τόν
χαναπί. Ό Βασιλεύς—έταξείδενεν ίν·
κόγνιτο—·τό συνέλ«6εν έκεΐ χάτω έξα-
πλωθείς όλόχληρος ίνα τό κατορθώση.
Ή άνταμοιδή τον ήτο νά ακούση άπό
. Τ—Γ
κβρδος ό ...
Ό Γεώργιος Ιχαιζε χάκοΐε τόν
Ροδζβελτ. Είδει (νκ μεθνσμένον κτν·
πώντα κτηνωδώς Ινα παιδί. Δέν τό*
παρέδωχεν είς την αστυνομίαν, άλλέ
τόν έσνγύρισΐν ό ίδιος μέ μεριχές γρον-
θιές.
Ήτο τό καλλίτερον βντιαλχοολικ·»
μάθημα τό οποίον έδωκε ποτέ.
«Μ
Σταφίδα '.
Αύτό είνε τό πδν δια την Έλλάϊα.
Άν Ιζη ό Όμηρος αυτήν θά έξύμνεΐ
σήμερον.
Διότι αυτή φέρει ταραχάς χαί έπανα-
στάσεις, αυτή ειμπορεί νέ φέρη τον
πλούτον χαί την πείναν.
Ό Όδνσσεύς θά ήτο ο πλάνη; τής
σταφίδος ίεραπόστολος, ό οποίος υχ β-
γύριζε τόν κόσμον νά την φέρη όσον
μαχράν ηδύνατο.
"Ω θά έγράφετο ώραίο ρ'μίν?π διά
την σταφίδα χαί τάς περιπετείας της
χατά τό ΰπόδε.γμα τής Έπο«οιΐ«ς τοβ
"Ομήρου.
Ό τερατώδης «Πολύφημο;» τοβ
ρομάντσου θά ήτο, ή Ξίνη φορολογία.
ΙΛΛΙ
Τώρα ό Βασιλεύς τή; Ελλάδος θά
| «ίς τό άνάχτορθν τοδ Έδονάρδο»
ίνα φαγητόν.
Τί;
Σοδπ« άπό σταφίδες.
Αύτό θά αρχίση νέαν μόδαν ;
Προφανώ;.
Ιδού τί είπεν ό ίατρός Λάκιγ είς τό»
βασιλέβ πρό τινος.
«Ή σταφίς δίνκται νά καρικενθζ
χκτά πολλονς χαί διαφόρους τρόπον;,
έπωφελώς καί διά την ΰγείε,ν χαί την
τσέπην. Κάνετε την σταφίδα σούπαν δ¬
πως γίνεται είς την Γερμανίαν. Κάνετέ
την ψωμί όπως την κάμνουν οί Όλλαν·
δ·ί.
Ζνμωμένη μέ άλενρι χαθίσταται τρο-
φή θρεπτιχωτάτη.
Οί εργάται δέν θά εΰρίσκονν καλλί·
τερο φαγί χαί θρεπτικώτερο.
Μονον αί Κορινθικχαί, αί ίλληνικχί
σταφίδίς ίχονν αύτάς τάς ίδ'.ότητας». -
4 Γά ιδία είπε χαί Ό μέγας ίατρός
Γκάλ, ό οποίος 6'λο χαί «ταφιδες <ρώ· γει. Καϊ έξακολθυθεΐ τό άγγλιχό μεγάλο φύλλο μαζί μέ τάς άλλας εφημερίδας τής Μεγάλης Βρεττανίας νά τονίζονν τής σταφίδος τής έλληνικής τόν υμνον. ΚΛΟΙΊΑΙ Χθές κατά τό μεσονύκτιον ένω ή στρατιωτική περίπολος διήρχετο τοδ κήπον τον θηϊΐίου, παρετήρησε δύο ά· τομ« φέροντα μετά προφνλάξεων χάτι τι, τό οποίον είς την πρόσκλησιν τής περιπόλον έσπευσαν νά ρίψουν χίΐω καί νά έξαφανισθοδν. Ή περίπολος πλησιάσασα παρετή" ρησεν δτι τό έγχκταλειφθέν ήτο έ*ν* βαρέλι ρέγγες πρυερχόμενον έκ κλοπής. Τό βαρέλι μετεφέρθη είς την άην* νομίαν καί άναμένει τώρα τόν κάτοχον τον. ινν» Ή μαυλίίτρια Δέσποινα Γιαννοκουτ λον κίτήγγειλεν είς την άστννθμίιχ· χθέ; δτι ή ΰπηρέτριά της Κατίνα τής άφη>·« 200 δρ. είς χαρτονομίσμ«τ«.
ΓΡ&ΦΕΙΑ: ΟΛΟΣ ΣΤΑΔΙΟΥ 43 -ΤΗΑΕΦ. ΑΡΙΘ. 140 | ΕΤΟΣΚΑ'. ΑΡΙΘΜΟΣ 8461 | ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΙ Β. ΓΑΒΡΙΗΑΪΑΚΣ αΒΗΝΑΙ, ΔΕΥΤΕΡΑ 7 ΝΟΕΚΙΒΡΙΟΥ 1905 | 5ΕΚΑΣΤΟΝ ΦΥΛΛΟΝ ΛΕΙΊΤΑ5
ΕΜΜΐΛΕΪΡΑΦΗΜΑΤΑ, ΤΜΕΦΩβΐΐΐΑΛΗΑΟΓΡΑΦΙΕΪ, ΑΡΘΡΑ
ΖηΤΙΤΕ βπθ ΤθΥΣ ΕφΗ Μ Ε ΡΙΔΟΠ Ο Α ΑΣ
τΗ» "ΑΚΡΟΠΟΛΙΝ
ΠΑΡΑΓΓΕΙΛΕΤΕ ΤΟΥΣ
ΝΑ ΣΑΣ ΤΗΝ ΦΕΡΟΥΝ
ΣΤΑ ΣΠΗΤΙΑΣΑΣ
"Π ΤΑ ΕΜΠΟΡΙΚΑ
ΤΟ ΑΠΟΛΟΠΟΝ
ΓΗΣ^ΚΡΟΠΟΛΕΩΣ,
Γών
7 Νοεμβριού
ν 33 Μαοτνρων των <ν κοί τού όΛίοΐί Λαζήρου τού Γαληιίιώτον. Οί μέ·< Μσρτυρες ηβληταν επί Διθ- ιλητιανθΰ έν Ιτει 290 μ. Χ., ών ~ρο- πέμπτον Λουδοβίκου, ή γ·νική βαθντάτη -:ρΟσοχή ανέλαβε τόν σννταρακτικόν τύπον τή; άγωνία;. Ποίον μέλος, διεν- νοοϋντο άνησυχαστικώ; άΊΐαντες,τίς ρνθ- μός, όιτοία με/.φδία, θά ηδύνατο νά εκφράση την μέθην δλων έκείνων των μύρων, τόν σπαραγμόν των χρνσοδλή- των παθών, τού; πτερνγισμούς των τρι- χαπτοκοσμήτων έρώτων, την λ;πόθ.>μον
χαυνότητα των ββλθυδίνων έκστάσεων ;
τέχνην, κροσήλθε ?έ αύτιβούλως
των διωντών καί παρρησία ό·
·»ολογήϊ»ς τό δνομα τοδ Ίησοϋ Χρι-
ίτοϋ ίβτάλη είς τό μαρτύριον. Όμοίως
δέ κα'ι οί λοιποί παρουσιασθέντες έμα-
βτιγώθησαν καί τί'λος άπεκεφαλίσθησαν
έςω τής πόλεως Μελιτινής τής Μέγα·
λης Άρμενίας.
Ό ίέ £σ:ος Λάζαρος χατήγετο άπό
τα πιρίνωρα τής Μβγνησίας τή; Ανα¬
τολή;, ήΆμασε δέ έν ίτιι 1030 μ. Χ.
Άπ'ο τή; γεννήσιώ; τού δέ άόμη εφά¬
νησαν διάφορα σημεΐα παράδοξβ, τα ό-
πθ?* προεμήνυθν την μετά ταυτα προ-
κ'-πήν τού. Άπό τή; μιχρας τού δέ ή·
λιχίας Ιδειξε την πρός τα; άρετάς ον¬
τέν1 προθυμίαν καί μάλιστα πρός την
φιλίνθρωπίαν καί την έ)εημοσύνην, ό·
κου ιω; ου άνδρωθή έμοίρασεν είς τού;
πτωχούς όλην τον την πατρικήν χληρο-
νομίαν. Κατόπιν έπιποθώ·* τΐν μονήρη
βίον, μετέβη καί έπροσκύνησε τού; Ά-
νίους Τ^πους κβί είσιλΟών είς την
Μΐνήο τοϋ Άγίθυ Σάδβα, Ιγε·νε μονα-
χοί. Γενόμενος δέ μέγας κα'ι τιερΐβΐη-
τας, ίί'λ,κυσε τ'ΐν σεβασμόν τοδ Βασιλέως
Κωνσταντίνου τοΰ Μονομάχον, ήξιώθή
κοί ^ροφητίχοθ χαρίσματος καί προ-
τα μι7.λθντβ. Άφ^Ο ϊε ή φήμη
ιθκ κατέστη μεγά'η,· συνίβρεθ'ν πβλλο
πρό; αύπν /ίρν ωφελεία; κ»ί κατήρ¬
τισε στρατ'όν ο) ην μαθητών, οί όποϊοι
γενίμενο: μοναχοϊ έμειναν πλησίον τού
εω; τού θανατον «ΰτοδ, δτε χηϊεύσαν-
τες τ'ο ά'γι;ν τού λείψανον, έντίμω; καί
«ύν.αδώ:, μέ δοξολογίας χαί,,άρώματα,
άπε·)τ,σα^ρ:σΐν έντϊς πολυτίμου λάρνα*
κος, ένθα θαΰματα έτέλει παντοία είς
μετά'πίστεως προστρέχοντας.
-Ο ΒΡΙΑΜΒΟΣ
ΤΟΥ ΣΑΜΑΡΑ
ΖΗΤΩ ΟΙ_ΕΛΛΗΝΕΣΙ...
^ΡΘΡΟΝΤΟΥ ΠΟΛΥΤϊΠΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΟΥ ΒΒΑΣ
ΤΙΜΕβΟΝ
ΓΕΝΕΥΗ, 1)14 Νοεμβριού. —Μίαν
πρωίαν «ΰρισκω έν τώ γραφείφ μου μι-
κρίν πβραλληλίγραμμον τεμάχιον χάρ¬
του ϊφ' ού δια λιπτοτάτων στοιχιίων
διιγράφετο τό όνθμα τοϋ Σπύρου Σ«μα¬
ρα. Έσπευσα είς τό ξενοδοχείον έν ώ
ίιέέλνεν, άλλά ίέν τόν εύρον έκεΤ. Έ-
θιώρησ» άτυχίαν μου την ίνβντιότητα
εκείνην, ές η; έν τούτοις άνΐκυψι μί«
των λβμπροτίρων εύφροβυνων μου. Ή
μιτά τοϋ παλαιοΰ πβ;ο·κο0 συντρόφθυ
μθυ συνά»τησις !μελ).ε νά τ·λ«αθτ( υπό
τάς ίρίματικωτιρας των κεριστάσεων.
Την επομένην έσπίβαν έ&ίδετο ή Μ»δ-
μοβζέλ Μπελ'ιλ, τό νέον μιλίδρϊμά τού.
Το κολοσσιαΤον οΓενουήνσιον Πολυθέα-
μα» ην κατάμεστον ν.έσμθϋ. Ό,τι έκλε·
κτότερον είχεν ή όλδιοτάτη πόλις είς
άριστ&κρ«ίβν, ιίς επιστήμην, είς γράμ-
ματβ, είς τίχνβς, είς πλοθτο» ».>νεσω-
ριύετο έκεΐ την τϊΒνηγυρικήν εκείνην
έσπέρ&ν. Αί θαυμάσιαι πατρίκιαι τής
Λιγουρικής πρωτευθύσης,αί ·ίρουο·αι ό-
νόματα σπινθηροίολοϋντα ζωηρώς έν τί,
ίστορία τής Ιταλίας καΐ τής Εύρώπης
όλ—ς, ιτβριτάσσοντο ήγιμονικώς έν τοίς
♦)ίωρ«ίοις κα'ι τοΤς πρώτοις έϊωλίοις έκ-
τυλ(?σουβαι επ! των μελανοτάτων κο-
μών,τών άλβ6>στρίνων κόλπων καί βρα-
χιόνων, καί των σηρΐχών ίσθΓ,των, τού;
πολυτελεστάτους οίκογενειβκούς αδα-
μαντβς. Ή κομψότης, ή καλλονή κ«ί
ό ηλοθτός των απετέλουν «Ιδός τι προ-
κατοιρκτιν.οϋ καί προπαρασ/ευαστοιοϋ
Οι«ματος διά τό συνωστιζόμενον πλήθος
όηβρ συνίρρευσεν οόχ'ι μόνον έκ τής Γε-
νούης κβ! των μβγικων Ριδιερών της,
άλλά- καί έκ των πρωτευουσών τής Λομ-
6«ρίίίς κϊΊ τοϋ Πί3·μθντίου, δ ά
μ
ι τή; παρθίνικήί γοητείας των
πρώτων άρμονΐκών πτερυγισμών τοθ Ιρ
γσυ τοθ' Έλληνος καλλιτέχνου. Κ«ί τό
πλήθος έκ,ιϊνο άπιτελεΓτο κατά μίγι-
στον μιρος έκ των έςο·/ωτέρων πρόσω-
πικοτήτων τής Άνω κ*ί Κεντρικής Ι¬
ταλίας.
°Οτ«ν ή ουλοί» άνειτετάσθη, κα'ι ά-
πέναντι τή; συγχρόνου ά/,ράτου πολυτε¬
λείας ήτις επλήροι» την άχ»νή «ΓΟουσαν
ί;ειλίχίη επί τής λευκοχρόοο σκηνής
οΆον τό λικνιστικβν βέλγητρόν τής θω-
«ΐυτικής άρωμ»τώ!ους καί έρωτοτρόπου
>δή τής περιδαλλουσης την έκεΤ ά-
τρυβηλτ,ν Δϋλήν το3
διά τή; μουσ·χή; ράδδου ζωήν εί; τον
όνιιρώίη έκεϊν&ν κόσμον, «νοήν είς τούς
φαντασμαγορικού; βύτοθ ήρωας;
Άλλ' είς τούς πρώτον; περιπαθεΐς
στεναγμού; τή; όρ·/ήστρ*ς είς τα; άμέ-
σους έποίχολουΟησάσας αύτούς ήδυπαθεΐς
κοί τρυφερωτάτας μολπάί,ό καταθλιβτι-
ν.ός έφιάλτης τή;άμφ:6ολίας εξηφανίσθη,
κατελύθη το κράτος τής ανησυχίας, καί
όλαι έκιίναι αί υπό τή; άδημονία; συ-
στρεφόμεναι ψυχαί κατεκλίθησαν άν»-
παυτικώς επί των μαλθαχών καί άρω-
μααωδών στρωμνών των κλινών καί των
ρόδων, άτινα εξετοξεύοντο έκ των χορ-
δώ» των βαρβίτων, καί τοδ κοιλώμα-
τος των ούλών τή; όρχήστρας, κα'ι ά-
νέβλυζον έκ τώ* φοιν.σσόντων χειλέων
των χονιοπάστων τής βχη»ής Σειρή-
νων.
ΟΊ παντί; συνιίχον την πνοήν των
δπως μή ταραχθη δι' αυτής τό λε-
κτιπίλεπτον όνειρον, ίκως μή εξέλθη
μετ* αυτή; ή κατακυλοδσα την καρδίαν
άρρητος μαγεία.
Άλλ' οίαν ι όςύφωνο; άνετόνισε τό
πλήρες γλυκυτάτης δυνά/εως έξβίσιον
άσμα : 8ί. Ιο Γ βΐηο ! ! ου τινος οί με·
λωδικοί έΧιγμοί άνεπάλλοντο διηνεκώς
μι.α ΐ.λείινος καθ* ίκάστην ν-·3ν άνί-
τάσιν αίβθηματική; ίσχΰος καί μείζονίς"
είς εκάστην τρυφεράν χαθίζηϊΐν περι-
παθείας, ώς έλαστική σφαίρα άλλεπαλ-
ληλως σφενδονιζομίνη πρός τα ΰ'ψη,δλη
ή ίερά έκείνη σιγή μειετράπη είς έ
ξελλον άλαλαγμόν χαί έχ παντός ση¬
μείον τή; κοσμοδριθοδς αιθούσης άνε·
πέμποντο σφοδρώς,έπιμόνως, έπευφημίαι
άκατάπανστοι, έκφυλλιζόμινα: εί; ω¬
ρυγμούς καί χπροκροτήματα παταγώδη,
ταράσσοντα τρομε^ώ; την φωτόπληστον
ατμόσφαιραν ώς γδοδποι καταπληκτικοί
μαινομένον πόντον.
Παρασνρόμενος υπό τή; ένθουσιώ-
δούς έκείνης τρικνμίας δέν ηδυνάμην νά
σογχρατηθώ. Κατελήφθην υπό ακατα¬
μαχήτου επιθυμίας δπως προσπελάσω
χατά την ένδοξωτεραν εκείνην των
στιγμών τοδ βίον τον, τόν παιδικόν φί
λον, δστις μετά τόσον μακρόν χωρισμόν
έρρίφθη υπό τή; τύχης πλησίον μου, ίνα
καταγάγη τόν λαμπρότερον των θρί¬
αμβον τού, δπως θλίψω την χείρα τον,
δπως τω έχφράσω την αγάπην καί τόν
θαυμασμόν μόν.
Την στιγμήν εκείνην ακριβώς προ-
σήρχετο δπως μέ χαιρετίση ό "Δραμις,
ό περϊφημος διερμηνεύ; τής δημοτικής
ημών Μούσης, ό πιστός Άχάτας τοδ
λαμπροδ Διδασκάλου, ό ακολουθήσαν
αυτόν είς Γένουαν, δπως εΰρη την ευ¬
δαιμονίαν έ* τη* δόξη εκείνον.
— Ποδ είνε ; τόν ηρώτησα.
■— Είς την σκηνήν, θίλετε νά τόν
ίδητε ; Άγωμεν έκεϊ.
— Άλλά... αυτήν την στιγμήν !....
— Δέν τόν γνωρίζετβ λοιπόν ; Δέν
έμάθατε πόσον εύχαριστείται δταν βλέπη
Έλληνας ; Φαντασθήτε ίπειτα δταν
πρόκειται διά σας !... ^
Διεσκελίσαμεν την στενήν τής σκη·
νής είσοδον καί έρρίφθημεν είς τούς
σκολιούς μαιάνδρους τώΥπαρασκηνίων.
Καθ'εκαστον βήμα διεστανρούμεθα μετά
φενακοφόρων ενπατριδών έξερχομένων
έκ ταπεινών Οαλαμίσκων καί διηγκωνί-
ζομεν πολυτελεΤς κομήσσας καί βαρω-
νίβας, κατερχομένας ΰγράς καί κονιορ-
τώδεις κλίμακας καί άνταλλασσούσας
είς άγοραίαν Γενονηνσίαν διάλεκτον ά-
ποστροφάς καί φράσεις φρικωδώς δια-
πληκτιζομένας πρός την μεγαλοπρέ¬
πειαν των έσθήτων χαί την άριστο/.ρα-
τΐΑΟτητα των χομμώσεων.
Έν μίσφ τοδ παραδόξον εκείνον ή-
γεμονικώς χαπηλικοϋ σννωστισμοδ, ά-
πώλεσα τόν Άραμιν. Εΰτυν,ώς την
στιγμήν εκείνην διήρχετο μία θαυμασία
μαρκησία, γνήσιον τέκνον τής λαϊκω-
τάτης συνοικίας Π ο ρ τ ο ρ ία ς, «·
μερίμνως σύρουσα επί τού γλοιώδου; δά¬
πεδον τό μετάξινον κράσπεδον τή; δα-
μασκοποικίλτον περιβολής καί άπλή-
στως δάκνουσα άπεξηραμέναν τεμάχιον
φαιόχρου άρτον.
— Ποίον ζητείτε ; ηρώτησε, βλέ¬
πουσα την αμηχανίαν είς ήν περιέπεσα
επί τη άπωλεία τοδ "Αραμι.
— Τόν Διδάσκαλον !
— 'Δ ! τόν Διδάσκαλον !..?
Τό πρόσωπον της άνέλαβεν έκφρασιν
υπερτάτης εύλαβείας. Κατέθηκε τό ύ-
πόλειμμα τοΒ λιτοτάτου δείπνον της «ν
τώ κόλπφ της διά μιϊ; σχισμής τοδ
άδαμαντοσπάρτου περικορμίθΐί χ«ί μοί έ-
νενσε νά την άκολονθήσω.
Έςετελέσαμεν οντ« διαφόρους έλιγ·
μούς, άλλ' είς
— Περίεργον ! είπεν έπανερχομένη
είς τι μέρος έ; ου επανειλημμένας δι-
ήλθομεν. Πρό όλίγου τόν είδον έ5ώ.
Τί Ιγεινε άρα γε ;...Τί ίγεινε !
Αίφνης άφίνει άναφώνησ'.ν θρίαμβον :
— ΕοεοΙο ! μοί είπε.
Ό Σπνρο; Σαμάρας ευρίσκετο ενώ¬
πιον μόν γαλήνιος, ψυχρό;, άτάραχος,
σχεδόν ταπειν'ος έν δλη τη μεγάλη δόξη
τής έσπ{ρ»ς έν.είνης.
Άγνοώ εάν μέ ανεγνώρισεν ^ μ' έ-
μάντευσεν εϊίοποηθείς παρά «Β "Αραμι
δτι τόν άνεζήτουν έν τη σκηνη. Είχε
διαρρεύσει τοσοδτος χρΐνος άπ'ο τοΰ
χωρισμοδ μας.
— Ένθνμείσαι ; τόν έρωτω μετα
την άδελφικήν περίπτνξίν μας.
— Όλα !...
— Καί τόν Σουρήν μας !
— Διάβολε ! Ποίος δύναται νά λη¬
σμονήση τόν Σουρήν !...
Είχομεν τάσα νά είπωμεν. Άλλά
πανταχόθεν άντήχει έπιμόνως, έπικλη-
τιχώς ή λέξις <Δδάσκαλε> Ι...
— Βλέπεις δέν μέ αφίνον» ήσυχον,
μοί είπε μετ* εΐλικρινεστάτη; θλίψιω;.
Λοιπόν εί; τό τέλος Ι.,.θα σέ άναμένω
ή* θ' άναμένης είς τόν διάδρομον."
Μόλις άφηρπάγη ό Δ ι δ ά σ Χ α·
λ ο ς, εί; χολοσσός μελανείμων, μέ
άτελευτήτους λευκούς μύσταχας έπιλέ-
χτη; τή; Αύτοκρατορική; φρουρά;, δι-
ερχόμενος παρ' εμέ «τη καί μοί ετει-
νε μετά θίρμοτάτης εγκαρδιότητος την
εύρυτάτην χείρα τού.
ΤΗτον ό Βαρώνος φόν Κλίβερ Γεν.
Πράξενος τής Ρωσσίας.
— Ο'β8ΐ ο>ι*ΓΐηΛΐιΙ ! 0*681 βχςιιίβ !
Ο β$( ηΐϊ^ηίΓΐίμιο ! έπεφώνει διατορως
καί άκαταπονήτως.
Καί μετά την λήξιν των ένθθυσιωδών
αναφωνήσεών τού :
— Σ5; συγχαίρω έξ δλης καρδίας !
μοί είπεν.
—Άλλά δέν ύϊάρχει λόγος Ι είπα
μειδιών. Ουιε μίαν νόταν προσέθηκα
είς τό Ιργον.
—'Αφετε τούς άκκισμούς ! υπέλαβεν
ό εξαλλο; θαυμαστή; τοδ Σπύρου Σα¬
μάρα. 'Εννοώ την ύπερηφάνειάν σας !
Είνε συμπολίτης σας !.....
ΤΩ Ι Πατρίς ! "Οποίας γλοκντάτας
Ίκανοποιήσίΐς παρέχεις είς τα τέκνα
σον !...
Έν τή αιθούση ό ένθθυσιασμός έμαί-
νετο. Αί έπευφημίαι καί τα χειροχροτή-
ματα άνήχθησαν είς σφοδράτητα λαίλα-
πος καί ό - **·-*··*«λ»* ■+»—τ»ι*Κ·το ν·
»Λ4ί)(;·χ είς την λήξιν έκαστον οί'τματος,
είς εκάστη; δυωδια; τό τέρμα,δωδεκάδας
δλας έμφανίσεων πρό τοδ φρενιτιώδονς
κοινθδ. Καί ήτο δικαιοτάτη δλη έκείνη
ή άδιάχοπος παραφορά. Είχέ τι τό έκτά-
κτω;, τό άσυνήθως γοητευτιχόν, τό θαυ¬
μάσιον έχείνο μουσικόν άριστθνργημα,
ένω μετ* ανξούσης πάντοτε περΐπαθειας
χαί τρυφερότητος αί φριχιάσεις «ών τε-
τραχόρδων άνετοξεύοντο ώ; άργυρα δ*
νειρα πρός τού; ουρανόν; τοδ αίσθήμα-
τος καί τα μεταλλικά δάκρυα τής άρπας
χατέπιπτον ώ; άδαμάντινοι σταγόνες επί
χρυσών έΧασμάτων.
Ή τελική ύποδοχή ανήχθη είς δψος
άληθοϋς άποθεώσεω; !....
'Υπό τοιαύτας δεινώς συγκινητικάς
περιστάσιις, εθεώρησα, δτι θά ήτον ά-
δννατθς ή συνάντησις τοδ Σαμάρα είς
ο μέρος μοί είχεν ύποδείξει. Τόν έφαν-
ταζόμην χαταπεπλανημένον υπό τής
δόξης τού, άνάρπαστον υπό των συνα-
δέλφων χαί των θαυμαστών τού. Καί
έβημάτιζον άνά τόν διάδρομον μάλλον
όπως ένωτίζωμαι των ένθουσιωδών σχο-
λΐων τοδ άπερχομένου πλήθους ή δπως
σνναντηθώ μετά τοδ λαμπροδ καλλιτέ¬
χνου μας.
Ή κατάπληξις χαί ή εΰδαιμονία μόν
υπήρξαν ζωηρόταται, δταν μίαν στιγμήν
κατά τόν άναβρασμόν ενός των χυμάτων
τοδ χομψΐδ συρφετοΰ, τόν είδον ενώπιον
μόν, μετά τοθ άχωρίστον σύντροφον τον
'Δραμι.....
Διήλθομεν όντως όμοΰ μέγα μέρος
τής ν^κτός τή; έπακολονθησάσης τόν
λαμπρότερον των θριάμδων τού, σννδια-
λεγόμενοι περ: των Αθηνών καί τής
Ελλάδος, ένω άνά τα διασκεδαστιχά
κέντρα τής Γενούης, έτελοΰντ» επί μα¬
κρόν υπό των Ίταλών φίλων χαί συν-
τρόφων τον έπίμθνοι, άλλά μάταιχι άνι-
χνβύσει; πρός ανακάλυψιν τον.
Όταν εξήλθομεν έκ τοδ άριστοχρα-
τΐχοδ ζυθοπωλείον «Γαμβρίνος» ένθα, έν
ίδιαιτέρφ δωματίφ διίρρενσαν πλείσται
ώραι έν γαληνί·; μαχαριότητι, ή βροχή
κατέπιπτε ραγδαία.
Προσεχάλεσα έν οχημα.
— Όχι ! είπεν ό Σαμάρας. Νά πε·
ριπατήσωμεν ολίγον.
Ή παράβολος αδτη έπιθνμία τοδ μον-
σικο3 "Αναχτος τής νυκτός έκείνη;,
μοί ΰπενεθύμισεν δμοιον ηρωισμόν ετέ¬
ρου Ήγεμόνο; : Τοδ Βασιλέως των
'Ελλήνων. Κατά μίαν των έκ Γενούης
διελεύσεών τού, ένώ έτελείτο ή είς την
ξηράν άπβίασίς τον, ή βροχή
ζετο κρουνηδόν.
δπως
Ό Πρόξενος ειχε μεριμνήσει
ή είς τόν σιδηρόδρομον σταθμόν βασι¬
λική μετάβασις γίνη δι' όχημάτων.
Άλλ' ό Βασιλεύς Γεώργιος, άτάραχο;
πάντοτε καί ακράδαντος δέν ηθέλησε νά
διαρρήξη την συνήθειαν Τού καί υπό
τόν τρομερόν κατακλυσμόν διήνυσε χαί
την φοράν εκείνην πεζός τό άπό τής
άποδάθρα; μέχρι τοΰ Σταθμοδ ούχι βρα-
χύ διάστημα.
—Εδόθη «ότε κανέν Ιργον σου είς
την Κ^ρκυραν ; ηρώτησα μίαν στιγμήν
τόν Σαμάραν όν μάτην άπεπειρώμην νά
έξασφαλίσω έκ τοδ σφοδροδ όμδρου δι'
ενός μικροδ άλεξιδροχίου.
— Ναί Ι μοί απήντησε γελώγ.'Αλλά
κώς Ι Έρπασαν έκεϊ μίαν ημέραν την
Μά μοί», αληθή μάρτιιρα, την
καΐ την παρέστησαν άνευ τή; αδείας
μόν. Δέν μέ έμελλε διά τα δικαιώματα!
Άλλ' ή ύπόληψ'ς μόν ώς μουσικοϋ κα-
τεξηντελίζετο οΰτως είς την πατρίδα
μόν !...
— Δέν Ιλαίες άμυντικόν τι μέτρον ;
—Άπετάθην είς τόν Τρικούπην !
Τί τρομερός άνθρωπος 1 Μοί ειπε :
«Δέ* ύπάρχει νόμος, ατυχώς, άπαγο-
ρεύων την τοιαύτην λεηλαείαν.Άλλά...
είς αύτην την περίστασιν θά την άπα-
γορεύσω !..» Καί την απηγόρευσε1...
Την επομένην ό Πρόξενος τή; Ελ¬
λάδος έκ μέρους έαντοδ καί τή; έν Γε·
νούη έλληνικής κοινότητος προσκαλεί
τόν Σπΰρον Σαμάραν είς πανηγυρικόν
συμπόσιον καί τόν ηρώτησε τίνων έκ
των συναδέλφων καί φίλων τού θά επε¬
θύμει την παρουσίαν έν τη έορτασ'μφ
έκείνη περιστάσει.
— Ουδενός Ι απήντησεν ό πατριωτι-
κώτατος καλλιτέχνης. θά θ.ωρήσω
πληρεστάτην την ευδαιμονίαν μου, εάν
άπβλαύσω τής τοιαύτης μεγάλη; τιμή;
μεθ' 'Ελλήνων, καί μόνον Έλλήνων.
Ούτω; ά'μα τω τέρματι τής δευτέρα;
παραστάσεως τον θριαμβεύσαντο; έλλη-
νιχοϋ άριστοτεγ,νήματος, ό Σπύρος Σα¬
μάρας, «ποχρούσας άμειλίκτως τούς α¬
καταμαχήτου; πειρασμούς, δι' ών προ¬
σεπάθησε νά προσελκύση την παρουσίαν
τού είς έτερον δείπνον διοργάνωθεν υπέρ
αντοδ, ΰπ' «ύτοΰ τοϋ διευθυντού τή; όρ-
χήστρας καί των λοιπών θηλέων καί
αρρενων έκτελεστών τοδ μελοδράματός
τθν, ή διαβόητος διά την χαλλονήν χαί
χάριν της άοιδός Λίνα Καβαλλιίρη, με¬
τέβη μετά τοδ "Αραμι εί; τό πολυτελέ;
εστιατόριον τοδ θεάτρου «Οβτΐο Ρβΐίοο»
ίνθα διετάχθη υπό των σνμπολιτών τού
πλονσιώτατον πρός τιμήν τού δείκνον.
Καθ' δλον τό διάστημα τή; έστιάΐεω;
επεκράτει ή ίγχαρδιωτέρα των άγαλ-
λιάσεων έν μεσφ των ένθουσιωδεστίρων
πατριωτιχών έχδηλώσεων. Άλλ' ή συγ-
χίνησι; υπήρξε μεγίστη, δταν κατά τα
έπιδόρπια υπό τόν κρότον των έκπωμα -
τζομενων φιαλών τοδ χαμπανίτου ό
Πρόξενο; τής Ελλάδος χ. Εύστάθιο;
Χρονόπονλο; ηγέρθη όπως προπί/ι υπέρ
τοδ έκλεκτοτέρου των χαλλιτεχνιχών
τέκνων τής πατρίδος μβς.
<Βλέπω την συγκίνησιν άμώ·», χύ- ριοι, είπεν ό έν Γενούη άντιιιροσωπο; τοδ ημέτερον Κράτου;, κα'ι ουδόλως έκ- πλήττομαι. Πολν ήττον πρέπει νά έκ- πλήτσεσθε- ΰμείς, εάν σνγκινώμαι έν τη πανδήμφ αύτη στιγμη, έν η άποπειρώ* ■ ^* - ·*··εφ^ινεΐ—ρ—ρ^τιΜΜΜεΜ··^ε|~·εΠπ«>Μ·ι »■ ■■·■!— 'ί^ί^^ρ*?*"~
τή; προσαγορΐύσεως ενός έξόχου συμ¬
πολίτου ημών έκ μέρους τής άβανάτου
έκείνης δυνάμεως τής ανθρωπότητος,
ήτις καλείται 'Ελληνισμος. Ή προβα-
γορενσις αυτή προσήκει απολύτως σή¬
μερον είς τόν γόητ« χαλλιτέχνην, δστις
τιμ? ημάς ήδη διά τής παρονσία; τον,
καί όστις αποτελεί τόν μόνον μέχρι τούδε
έλλείψαντα κρίκον τής χρυσής άλύσσου,
ήτις σννδέει την αρχαίαν Ελλάδι μετά
τής νέας.
«Είδετε αυτόν χατά τάς ημέρας ταύ¬
τας άννψοδντα τόν πνρσόν τής 'Ελλη-
νιχή; τέχνης νιχηφόρως έν τη χώρα
ταύτη έξ ής άνεπέμφθη χατά τούς νεω-
τέρονς χρόνονς τό πρώτον, ζωηροτάτη
ή φλόξ τής άρμονίας. Εάν ό Κολωνός
άπιχει τοσούτον των Βερσαλλιών, τό
μινύρισμα τής άηδόνος τυγχάνει έπίσης
ήδύ, είτε άναδόεται ένα των χλωρών
βάττων τή; 'Αττιχής γής, είτε άνα-
θρώσκει έκ των άρωματωδών άλσών
άτινα περιβάλλουσι τα άρχιτελτονικά
είδνλλια των χελτικών έπαύλεων. Εί-
δετε διά ποίας μαγιχής δυνάμεως κα¬
τώρθωσε νά μεταβάλη είς Άπολλώ-
νιον χλαμυδα τον Καστελ' «νόν μαν-
δναν χαί είς θύρσον Δ ι ο ν ό ■· τΗ Άρρα·
γώνιον ξίφος Ι Είδ*τε π'νος λε¬
πτοτάτη; τέχνης ήδννήδ^ ^^κατασπεί·
ρη επί τοϋ μνροβλήτον ^ι'ρβόρον τον
Γαλατικοδ δεκάτον όγδόου αιώνος τα
7α τοδ 'Υμηττοδ καί τα φύκη τοθ Ίο·
νίου. Είδετε μετά πάσης εύλαβείας επε¬
τέλεσε τό αΐθέριον έργον τοδ νά έκ-
τυλίξη τόν ιερόν τής Γλανχώπιδος πέ¬
πλον υπέρ τό ήδνπαθώς βάρβαρον συμ-
φυρμα των τριχώχών πίλων, των λευ-
κων φενακών των έστιγμένων λενκοτή-
των, των κονιοπάστων κομών, των
τριχαπτοβλήτων έρώτων, των φωτινών
ρυαχίων των χαλυδδίνων άστερίσκων
χαί τΰν αδαμαντίνων πορπών.
Είδετε διά τινος απαραμίλλου δεξιό-
τητος χατίσχνσε νά σνλλάβη τούς θείονς
ηχονς τού; θεσπεσίως θροοδντα; άνά τα
χιανόκρανα τοδ Ίκτίνον χαί τάς πίτεις
τοδ Κρονίου, νά έγχλείση αύτούς είς ά-
ναβρντήριον έκ Σεβρείον πορσελανης χα{
τούς έχτοξεύση ώ; άρμονικούς πίδαχας
είς τόν Αύσώνειον αιθέρα. Καί είπον ά
πάντες οί καταγοητενθέντες έκ τοδ θαυ
μασίου τούτου έγχειρήματος. Ιδού μία
μονσική, ήτις ένω φαίνεται άποστάζονσα
έκ μύρων καλλεντηρίων χαί ένέχει τό ά
ρωμο τοδ Ίωνικοδ θύμον! Ιδού έν μελ·
λωδικόν άριστούργημα, όπερ λιποθυμοΰν
μαλθακώς υπό την Λοντηκείαν ήδνπά-
θειαν, άναζωογονείται εόθίως υπό τής
'Αττικής δρόσον. Τιμή καί δόξα, χύριοι,
εί; τόν έπιτελέσαντα τό γλυκύτατον
θαΰμα. Τιμή καί δόξα είς τόν άναλα-
βόντα νά διασπείρη άνά τόν Έσπέρειον
κόσμον την απαράμιλλον γοητείαν τή;
λεπτοτάτη; Έλληνικής άρμονίας».
Είς τάς λέξεις ταύτα; τάς συνεχώς
καλνπτομένας υπό ίσχνρών έπευφημιών
απήντησεν Ό πανηγνριζόμενος καλλιτέ
χνη; έκφράζων την πρό; την 'Ελλάδα
φράσεων χολαχευτίχωτάτων, πάντων
I-
πικροτούντων, εξήρε τόν χαραχτήρα κ«ι
τα αίσθήματα τοδ Πρόξενον, άνέτεινε
διά φωνή; χαταχτητιχωτάτη; έν ιω»
συγχινητιχωτέρων δημοτιχών άτμάτων
μας, άποσπάσας δάκρυα πατριωτικής
εύφροσύνης έκ των όεθαλμών πάντων
των παρακαθημένων.
Είχεν ήδη έπέλθει ή πρωίε. Ό Σκ.
Σαμάρας ώφειλε ν' αναχωρήση μετά τι¬
νάς στιγμάς διά Παρισίους. Περιεπτύ-
χθη καί ήσπάσθη μετ* έκτάκτου συγκι-
νήσιως άταντας τού; τοσούτον εγκαρ¬
δίου χαί τιμητιχώς δεξιωθέντας αυτόν
συμπολίτας τού χαί έφώνησεν άπερχό-
μ;νος : «Ζήτω ή 'Έλλάςο.
Καί ή γλυκυτάτη αυτή άναφώνησις
άντήχησε παταγωδώς έξελθϊδσΐ έκ τ·0
στήθους ίλων των παρισταμίνων ώ; ί-
ξαλλος κραυγή νίκης.
Διότι βρίίμδος τής Ελλάδος, ήν ό
θρίαμδος τοδ Σαμάρα.
ΤΙΜΕδΟΝ
ΞΥ ΒΟΥΛΕΥΤΟΥ
ΚΑΙ ΑΣΤ^ΝΟΜΟΓ
70 ΕΏ&Ι20ΔΙ0Ν Τ07 ^- Λ. ΑΔΖ ΑΡ07
ΒΟΥΛΕΥΤΟΥ ,ΣΠΕΤΣίΙΝ
ΚΑΙ ΤΟΥ *· γΤΙΑΚΡΟΠΟΥΑΟΥ
&ΣΤΥΜΟΜΟΥ ΦΑΛΗΡΟΥ
'Ανηγγείλαμεν προχθές τό περιεργέ·
τατο γεγονός ότι ό ά σ τ υ ν ό μ ο ς τοϋ
Πειραιώς επροκάλεσε τόν β ο υ λ ε υ·
την Σπεταών χ. 'Δνϊρεαν Λαζάρου
είς μονομαχίαν καί έσχολιάσαμεν ώς ί·
πρεπεν αύτό.
"Ηδη προβαίνομεν καί «ίς τάς λεπτο¬
μερείας τοδ επεισοδιον, ά·ο0 μάλιστα
εδημοσιεύθη έπιστολή των μαρτύρων τοβ
κ. Μακροπούλου, αξιωματικών καί αυ¬
τών, έκ των οποίων ό έτερος είνε κα'ι
αϋτος άστυνόμος!
Διά τής έπιστολής των μάλιστα αυ¬
τή; συμδαίνει κα'ι αύτό τό πρωτοφανές
είς τα χρονιχά των μονομαχιών, βτι οί
μάρτυρες ύβρίζονν χυϊαίως τόν βονλει/·
την χ. Α. Λαζίρου.
Όλον τό παράδοξον επεισόδιον προ¬
ήλθεν ώ; εξής:
ευγνωμοσύνην καί αφοσίωσιν τον έν μέσω
Ινθουσιωδών έπενφημ'.ών. 'Δμέσω; δέ
είτα ό τρυφερώτατος έρμηνευτής των
περιπαθών λαΐκών μελωδιών τή; πά:
τρίδος μας Άραμίς, άφοδ έν εύγλωττο
τάτη προπόσει έςύμνησε την έν Γενού'
"Ελληνικήν Κοινότητα ήν άπεκάλεσε
«μικράν» μέν τό δέμας, άλλά γίγαντα
κετηκρωτηρίασαν,
η_..Γ_, ... μρ μ μς, γίγαντα
χατερράκωσαν Ι έν ιψ πβτριωτιιτμώ της, καί άφοδ δια
α; ό κ. Δ. Λαζάρου σννδειπνοθσε μετά
τριών φίλων τον εί; £ν εστιατόριον τοβ
Νέον Φαλήρου. Ό ι αν κατά τό μεταξν
προσήλθε καί ό άστυνόμος τοθ Φαλήρου
χ. Μακρόπουλος καί πήγαιν· νά καθΐση
είς ξεχωριστό τρβπέζι. 'Επειδή δέ ήτο
•νωστό; χαί είς τόν χ. Α. Λ«ζάρου καί
είς τούς φίλον; χον, προσεκλήθη νά
σιιμπαραχαθήση είς την αυτήν τράπεζαν'.
Κατά τό δείπνον άνοιξεν ή αίωνία
περί πόλεμον συζήτησις. 'Εγίνιτο δέ ε3-
φημος λόγος περί αξιωματικών τοδ
στρατοδ. Έκ τούτον λαβών αφορμήν ό
κ. Μακρόπονλος ίπλεξε τό εγκώμιον
τοδ διευθυντού τής αστυνομίαν χ. ΙΙα-
πούλκ.
'Επειδή δέ επέμενε πολύ είς τόν πα¬
νηγυρικήν αυτόν, προβαίνων μέχρι τοδ
νά έξάρη αύτό τό παράστημά τον, ό χ.
Α. Λαζάρον παρετήρησε τα εξής:
— Καί έγώ έχω άτθύσει πολλά κα·
λά περί τοδ χ. Παπούλα, άλλά δέν μοδ
άρίσει πολύ τό ρεκλαμάρισμα των α¬
ξιωματικών.
Ή παρατήρησις αυτή έξηρέ·ιεε τόν
κ. Μακροπονλον, δστις έν όργν^ έρώ
τησε:
— Νομίζετε λοιπόν, ίτι αΰτά δσα
είπα είνε ρεκλάμες;
Ό κ. Α. Λαζάρου τοδ ίδωσι τάς
δεονσας καθησνχαστικάς έξηγήσεις καί
τό επεισόδιον έληξεν.
Όταν μετά εν τέταρτον τή; ώρας ό
κ, ΜαΛρόπονλος, έπανερχόμενος είς την
σνζήτησιν, είπε, συνοδεύων τούς λόγους
τον μετά χειρονθμίας:
— Κ«Ί αύτός έδώ ποΒ λέγει, δτι ρε
κλαμάρω τούς άξιωματικούςΐ
Τό α ύ τ ό ς άπετείνετο είς τόν χ.
Α. Λαζάρον, όστις δικαίως άγανακτή-
σας τοδ λέγει:
— ΟΊ λόγοι σας μέ έχπλήττονν μετ*
τάς έξηγήσεις ποδ σάς ίδωσα χαί δύνα-
σθε, νομιζω, νά τούς άναχαλέσετε.
Άλλ' επί τη άρνήσκ τοθ χ. Μακρο·
πούλοιι ό χ. Α. Λαζάρου τοθ απήντησε:
—« Τότε έπιτρέψατέ μου νά σας εί¬
πω, δτι είσθε άνάγωγος. Καί 8τι δέν
φίρεσθε εύπρεπώς. Ένψ σά; έπροσκβ-
λέσαμεν νά σάς φιλοξενήσωμεν, μά; ν-
βρίζετε.
Καί εσηκώθη δια να αναχωρήση.
Άλλ' ό κ. Μακρόπουλος τοθ λέγει
άμέσω; άπειλητικώς:
— Δι' δλα αύτά βά μοβ δώση^ς λί-
γον. ,
Ό κ. Α. Λαζάρον τοδ αντβπηντησε··
οχι βεβαίως άβρώς, οπόταν ό κ. Μα-
χρόπονλος έκαμε νά βγάλη .πιστόλι. ^
'Δλλά ό χ. Δ. Λαζάρον, αποσπα-
σας την ράβδον τοδ ένός^έχ των φίλων
τον σννδαιτημόνων, τοδ ειπε:
— Μήπως νομίζεις, δτι θά σκοτωσ^ς
Εύτυχώς οί φίλοι τοβ Χ. Α. Λαζ
ρον έπενδδησαν καί διελύθησαν οίτω τα
δύο στρατόπεδα την νύκτα εκείνην. Τό
στρατόπεδόν των άοπλων καί τό τού ώ
πλισμένου άστυνόμον.
Την έπιοδσαν ό κ. Μακρόπονλος ε
σΐειλε τονς μάρτνράς τον είς την κατοι¬
κίαν τοδ κ. Δ. Λαζάρον, μή εΰρόνΐε
δέ αυτόν ούτοι άφησαν τα έπισκεπτήρι
των. Κατά τύχην ομως ο κ. Δ. Λαζα
ρου συνήντησε τό εσπέρας είς Πειρβι
τόν έτερον των μαρτύρων κ. Κ. Λνμ
πέρην, δστις τοδ ανήγγειλε τόν σκοπό1
τής επισκέψεως τω».
*Οτ«ν ο χ. Α. Λαζάρον, άκούσας,
περιωρίσθη νά τοδ «ΐπη.
— Τί; Ό πελάτη; σα; γνριύει καί
ρέστ»; Ονχ ήττον οϋριον θά σας άπιιν-
τήσω.
Καί πραγματικώς την επαύριον ό χ.
ίονλεντής Σπετσϋ*, μεταβάς είς τό
Υπουργείον των Στρατιωτικών, χα-
τήγγελε την παράδοξον πρόκλησιν είς
μονομαχίαν άβτννομου εναντίον ^ουλιν·
τοθ.
Σήμερον δέ πρόκειται νά χ«τ«γγι(λΐ(|
.αι τούς δύο μάρτνράς τοδ κ. Μακρο·
πούλον, έκ των οποίων ό έτερος, ώς εί-
ομεν, είνε άστυνόμ·;.
οΤΠβ
ΛΟΓΟΔΟΤΩΝ
Δ!. Τέ. £ΘΚΣΚΑ 7(
Η ΧΘΕΣΙΝΗ ΤΟΥ ΙΑΚΕΔΟΜΙΚΗ ΔΙΑΛΕΞΙΣ
ΕΙΣ ΤΟ ΔΗΜ )Τ1Κ0 ΘΕ4ΤΡ0
Έν μέσω κόσμον πληροθντο; άσφν-
χτικώ; την πλατΐίαν, τα θεωρεία χ«ί
ήν έζέδ^αν τον Δημοτ. θεατρον, έκαμε
χθές τό απόγευμα την πρώτην εφέτος
διάλεξιν τον Ό Πρόεδρος τοδ α'Ελληνι-
σμοδ» καί καθηγητής τοδ Πανεπιστη¬
μίου κ. Καζάζης.
Ό κδσμος είχε σνγκεντρωθή έχεΐ
πολυ πρό τή; ώρΐσμένη; ώρα;, παρή-
ναν δέ άρκετοί έχ των επισήμων, με¬
τ αξύ των οποίων ό Πρωθυπονργός χ.
"'άλλης, ό ΔήμαρχΦς χ. Μερκονρης,
πολλοί άνώτεροι καί χατώτεροι άξιω·
ματιχοί καί άρκετοί πολιτενταί.
Ή στρατιωτική οργάνωσις
Ό κ. Καζάζη; έν μέσω χειρβκρο·
τημάτων κατέλαβε τό βήμα.
— Οί ποικίλοι έχθροί, άρχετει το3
λόγον τον, οί έπιβονλευόμενοι τό Ιθνος
ημών γίνονται άπό ημέραις είς ημέραν
θρασύτεροι. Διά νά καταπολεμήσωμεν
τούτους, πρέπει ώς πρώτον ημών μέ-
λημα νά έχωμεν την στρατιωτικήν η¬
μών σΰνταξ'ν. "Ανευ στρατοδ πρόκει-
ται νάάμφισ6ητη9ή ήΰτόϊτάσις ημών καί
ώς "Εθνους καί ώ; Κράτους. Καί πόσ*
δέν ήκουσα έν Εΰρώπη εναντίον ημών,
Ινεκα τί|ς άσυνταξίας μας τής στρατιω-
τικής. ΠολλοΓ μοδ είπον :
«Διά τής άδρανεια,ς σας ταύτης άπο-
δεικνύετε. δτι δέν είσθε άπόγονοι των
σουν πάντες.»
Είνε άληθές, ίτι άπί τινος χρόνβ*
ήρξάμεθα ενεργείας τινός, άλλ' αυτή
πρέπει νά έπιταθη, οφείλομεν νά άρθω ·
μέν υπεράνω παντός άτομικοδ καί ίδιο-
τελοδς συμφέροντος χάριν τού γενικοδ.
Πολλοί μο3 είπον προσίτι. «Δέν έβα-
ρύνθης τού; λόγονς ; Δέν βείδεσει τή;
ζωή; σου ; "Αφες τα πράγματα νά βα-
δίζονν τόν δρόμον των.» Όχι, τούς ά*
πήντηνα, δέν πρέπει νά άπίλπιζώμεβα,
πρέπει πάντες νά έργατθώμεν.
Έκ τΐ)ς ίδέας τής υπέρ τοδ δίκαιον
ημών συνηγορίας έμπνεόμενος μετέβην
πρό ίτονς χαί πάλιν είς Ευρώπην, δπως
σννεχίσω τάς ενεργείας μόν.
Ή έν Λονδίνω συνδιάακεψις
Κατά την εποχήν εκείνην συνήρχετο
έν Λονδίνν τό Βαλκανικών Κομιτατθν,
•ίς τό ιποίον έλαβον μέρος πολλοί "Αγ¬
γλοι, Γάλλοι καί Ιταλοί βουλενταί,
σχοποδντες νά έπιζητήσωσι την εφαρ¬
μογήν τή; Βερολινειο» Συνθήκης.'Αλλ'
ήθελον νά πνριορίσωσι τάς ενεργείας
αυτών μόνον έν Μακεδονία καί 'Δρμε-
νία. Είς την συνδιάσκεψιν ταύτην έκλή-
θην υπό τοδ πρόεδρον Στήβενσον δπως
λάβω μέρος καί έγώ. Έστάλη τότε τη-
λεγράφημα έκ Παρισίων διά τοδ οποίον
ελέγετο, δτι εάν λάβη μέρος είς την
σννδιάσκεψιν ό Καζάζης πολλοί βουλευ-
ταί Γάλλοι καί Ιταλοί θά άποσυρθώσιν.
Άλλά τό τέχνχσμα τουτο δέν έιιέτυχεν.
Είς την συνδιάσκεψιν εκείνην ήθελον
τίνες νά όμιλήσωσι κατά τοϋ Σονλτάνου
καί δχι κατά των Βουλγάρων.Ό Πρεσ-
σενσέ έφερεν είς τό μέσον την Μακε-
δθνίαν χαί την Άρμινίαν, ομιλών δέ
περί τής πρώτης ηννόει μόνον Βουλ¬
γάρους.
Ό ρήτωρ άναγινώσχει χατόπΐν τβν
λόγον τόν οποίον εξεφώνησεν είς την
σΐνδιάσχεψιν ίκΐί/ην. Διά τούτον χν·
ρΐως ΰπεστήριξεν, ό'τι ή «ίρήνιυσι; τής
Μαχεδονίας πρέπει νά ανατεθή είς άν-
τιπροσώπους των μιχρών εύρωπειίκών
Κρατών ώ; μή εχόντων, ώ; άλλοι δλέ-
ψει; καί συμφέροντα επί τή; Μακεδο-
νία;.«Ωσαύτως έξηχολοΰθησε» ό κ.Κ«·
ζάζη;,κατά την έιιοχήν εκείνην επεσχέ-
φθην καί τού; Παρισίους ένθα ώ; γνω¬
στόν ιδρύθη Φιλελληνιχό; Σύνίεσμο;
άπό έξβχοντας Γάλλον;. Έν Λονδίνφ
δέν ηδυνήθην νά Ίδρυσω παρόμοιον Σύν-
δεσμον έ*νεκα τοδ άκαταλλήλον τή; έ-
ποχής καί ένεκα τοδ θανατον τοδ στρα¬
τηγόν* Δίλχε, όστις θά άπετέλει τόν
πυρήνα.
Έπίσης χαί έν Γενενη ιδρύθη, χ«τά
τό έτος έκείνο, μικρό; Φιλελληνικός
Σύνδεσμος άπό τού; έςοχωΐέρου; φιλονς
τής (Ελλάδος.
Κ,αζάξης καί Γαριβάλδης
Έν Ρωμη ένθα ωσαύτως μετέβην
κατά την εποχήν εκείνην συνηντήθην
μετά τοδ Γαριδάλδη, δστις εί; την μετ'
έμοδ συνδιάλεξιν μυριάκις ετόνισεν, Οτι
πρέπει νά έργασθώμεν, νά προπαρα-
σχευασθώμεν στρατιωτικώς, νά άνασυν-
ταχθώμεν, εάν θέλωμεν νά ληφθώμεν
ύπ' όψει. Ή Ελλάς, μοί είπεν, «δρα-
νοΰσα λαμδάνει μεγάλην ευθύνην Ιναντι
τής Ίστορίας. Το Πεδεμόνΐιον α; είνε
τό παράδειγμ« αυτή;.
Ακολούθως ό κ. Καζάζης κάμνει λό¬
γον περί τής Μαχεδονίας, ώς άποτελον
μένης χ«1 Ιστορικώς χαί έθνολογικώς
υπό των δύο Βιλαετίων, τοβ τοδ Μονα-
στηρίου χαί τοΰ τή; θεσσαλονίκης. Είς
τα δύο ταυτα Βιλαετιβ ό Ελληνικάς
πληθυσμός ΰπερτεριΤ. Τό Βιλαέτιον
Κοσουφοπεδίον κατοικείται ώς επί τό
πλείστον υπό Σέρδων, Σλαύων (Μακε¬
δόνων όμιλονντων Έλληνοσλαυϊκό» ί-
δίωμι) Βονλγάρων, Τούρκων καί έλ«·
χίστων χιλιάδων Έλλήνων.
Τοδ Βιλεκτίου τούτον κεριλαμβχνο·
μένου έν τη Μακεδονία, ό πλ^θνσμός
ημών μειοδται καί ή Μακεδονία παρί-
σταται ώς Βονλγκρική. Ιδού βατενικόν
σχίδιιν.
Περκτων τόν λόγ·ν τον ο κ. Καζάζης
υπό τα ένθουσιώδη χειροκροτήμκτα τοδ
ακροατήριον ετόνισε καί πάλιν την ά"
νάγχην τής στρατιωτική; ανασυντάξεως
ήτις έν τη σειραί των διαλίςιών τον θά
αποτελέση προσεχώς θέμα ιδιαίτερον.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΜΑΣ
ΤΟΠΑΛΑΤΙ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΕΔΟΥΑΡΔΟΥ
ΚΑΙ Η ΣΤΑΦΙΑΑ ΜΑΣ
'Από τό «ΝταΤλυ Μαίηλ» π«ραλ«μ- ·
βάνομεν διάφοραι άγνωστα άνέκδβτα και
έπεισόδια τοθ Βασιλέως μας, τα όποία
εδημοσίευσεν επ* ιΰχειρΐα (ής είς Λον¬
δίνον επισκέψεως τού.
«'Αγαπα τού; άπλητάς διότι άθλη·
τής είνε χαί ό ίδιος. Ο λαός τού γνω-
ρίζει τοδτο, δέν γνωρίζουν δμως οί
πολλοί, δτι ίλαίε μέρος είς άθλητικούς
αγώνας υπό "τό ψιυδώνυμον Γεώργιος
Παπαδοπονλος. Μίαν φοράν ολίγον
I-
λειψε νά άνοΑΐλυφθή. Ή έπιτυχία τού
ήτο τόσον συνεχής ώστε ήρέθιζε τούς
άλλους. Όλίγον έλειψι νά πιασθοδν είς
χείρας. Έδίησε νά επέμβη ή άστννομί»·
δπως τόν άπομακρύνη.
ΒκσιλεΤς οί δποίοι ψάχνουν υπό τθύς
ϋ των σιδηροδρόμων είνε σπά-
νιον ίίε—α. Τοδτο βμως έπραξεν ό Βα¬
σιλεύς τής Ελλάδος δτκν κχ'ποτε έτα-
ξιίδευεν άπό Φραγχφούρτην είς Παρι¬
σίους. Μία χνρία είχε μαζύ της ίνα
καναρίνι έντός κλωδοδ. Τό χαναρίνι
εδρχπέτευσε χαί έτρΰπωνιν υπό τόν
χαναπί. Ό Βασιλεύς—έταξείδενεν ίν·
κόγνιτο—·τό συνέλ«6εν έκεΐ χάτω έξα-
πλωθείς όλόχληρος ίνα τό κατορθώση.
Ή άνταμοιδή τον ήτο νά ακούση άπό
. Τ—Γ
κβρδος ό ...
Ό Γεώργιος Ιχαιζε χάκοΐε τόν
Ροδζβελτ. Είδει (νκ μεθνσμένον κτν·
πώντα κτηνωδώς Ινα παιδί. Δέν τό*
παρέδωχεν είς την αστυνομίαν, άλλέ
τόν έσνγύρισΐν ό ίδιος μέ μεριχές γρον-
θιές.
Ήτο τό καλλίτερον βντιαλχοολικ·»
μάθημα τό οποίον έδωκε ποτέ.
«Μ
Σταφίδα '.
Αύτό είνε τό πδν δια την Έλλάϊα.
Άν Ιζη ό Όμηρος αυτήν θά έξύμνεΐ
σήμερον.
Διότι αυτή φέρει ταραχάς χαί έπανα-
στάσεις, αυτή ειμπορεί νέ φέρη τον
πλούτον χαί την πείναν.
Ό Όδνσσεύς θά ήτο ο πλάνη; τής
σταφίδος ίεραπόστολος, ό οποίος υχ β-
γύριζε τόν κόσμον νά την φέρη όσον
μαχράν ηδύνατο.
"Ω θά έγράφετο ώραίο ρ'μίν?π διά
την σταφίδα χαί τάς περιπετείας της
χατά τό ΰπόδε.γμα τής Έπο«οιΐ«ς τοβ
"Ομήρου.
Ό τερατώδης «Πολύφημο;» τοβ
ρομάντσου θά ήτο, ή Ξίνη φορολογία.
ΙΛΛΙ
Τώρα ό Βασιλεύς τή; Ελλάδος θά
| «ίς τό άνάχτορθν τοδ Έδονάρδο»
ίνα φαγητόν.
Τί;
Σοδπ« άπό σταφίδες.
Αύτό θά αρχίση νέαν μόδαν ;
Προφανώ;.
Ιδού τί είπεν ό ίατρός Λάκιγ είς τό»
βασιλέβ πρό τινος.
«Ή σταφίς δίνκται νά καρικενθζ
χκτά πολλονς χαί διαφόρους τρόπον;,
έπωφελώς καί διά την ΰγείε,ν χαί την
τσέπην. Κάνετε την σταφίδα σούπαν δ¬
πως γίνεται είς την Γερμανίαν. Κάνετέ
την ψωμί όπως την κάμνουν οί Όλλαν·
δ·ί.
Ζνμωμένη μέ άλενρι χαθίσταται τρο-
φή θρεπτιχωτάτη.
Οί εργάται δέν θά εΰρίσκονν καλλί·
τερο φαγί χαί θρεπτικώτερο.
Μονον αί Κορινθικχαί, αί ίλληνικχί
σταφίδίς ίχονν αύτάς τάς ίδ'.ότητας». -
4 Γά ιδία είπε χαί Ό μέγας ίατρός
Γκάλ, ό οποίος 6'λο χαί «ταφιδες <ρώ· γει. Καϊ έξακολθυθεΐ τό άγγλιχό μεγάλο φύλλο μαζί μέ τάς άλλας εφημερίδας τής Μεγάλης Βρεττανίας νά τονίζονν τής σταφίδος τής έλληνικής τόν υμνον. ΚΛΟΙΊΑΙ Χθές κατά τό μεσονύκτιον ένω ή στρατιωτική περίπολος διήρχετο τοδ κήπον τον θηϊΐίου, παρετήρησε δύο ά· τομ« φέροντα μετά προφνλάξεων χάτι τι, τό οποίον είς την πρόσκλησιν τής περιπόλον έσπευσαν νά ρίψουν χίΐω καί νά έξαφανισθοδν. Ή περίπολος πλησιάσασα παρετή" ρησεν δτι τό έγχκταλειφθέν ήτο έ*ν* βαρέλι ρέγγες πρυερχόμενον έκ κλοπής. Τό βαρέλι μετεφέρθη είς την άην* νομίαν καί άναμένει τώρα τόν κάτοχον τον. ινν» Ή μαυλίίτρια Δέσποινα Γιαννοκουτ λον κίτήγγειλεν είς την άστννθμίιχ· χθέ; δτι ή ΰπηρέτριά της Κατίνα τής άφη>·« 200 δρ. είς χαρτονομίσμ«τ«.
λΝΟΙ
.«λΚΕΑΟΝΙΑΝ
ι'οβ άνταποΜρ*τ·ΰ ι,ιας)
ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΝ, 25 Όχτω-
€ρ£ου.—Άπερίγραπτος. ε?νε ή σύγ¬
χυσις, άνέκφραστος δέ ή θδύνη ή
κατέχουσα πολλους των άνά τα
μέρη ταθτα Βλαχοφώνων Έλλή-
νων,ενεκα τής δκιαονιώδους κ»ί ά-
«ιστε'ίτου μανίας, ήν ή ρουμανική
πολιτική άναπτύσσει δπω; άντΐ
πάσης θυσίας δημιουργήση ρουμα¬
νικον στοιχείον χαί συνεπώ; διικ-
διχήστ] ημέραν τίνα έθνικί: δικαιώ-
μ,ατα επί τής χώρας ταύτης. "Ε-
χει άναγραρή ήδη χ*τά κόρον,
άλλ' είνε άνάγκη νά έπαναλάβωμεν
άπαξ ετι, δτι άν υπάρχουσι σήμε¬
ρον έν Μαχεδονία έπαδοί τίνες τής
ρουμανικής ίδεας, οί τοιούτοι δέν
άγονιαι ποσώς έξ βίσθήματος έ-
ΟνικοΟ, τό οποίον λείτΐει εντελώς,
άλλ' ίχ συμφεροντολογιχών ύπολο-
γισμών. Οΰτω άλλοι αέν τούτων
όνομάζουσιν Ιαυτους Ροιψάνους δι¬
ότι μιοθοδοτοθντβι, άλλοι διότι ά-
«οροι χκί. εχοντις πολλά τέκν«
πέμπουσιν αύτϊι είς τα ρουμκνικά
συσσίτια Οπως τρέ?ωντ.άι κ«ΐ ενδύ¬
ωνται δωρεάν, άλλοι διό~ί έχουσιν
υί&βς ή *)υγ«τέρ*ς, άδελφούς ή α¬
δελφάς διδασκάλους είς τα ρουμα-
νικά σχολίΐα καί ούτω κοιθεξήί.
Άφότου ίμως τα οργανα της ρου-
μανικής προπαγάνδας «ρβσεπάθη-
σαν νά χρωμβτίσωσι ζωηρότερον
τοί>ς τοιούτους ρουμανιττάς, άναγ-
κάζοντις «ύτοίις νά δηλο»0ώσι Ρου-
μάνοι έν αη άπογραφτ], νά έκχλη-
σιάζωνται είς την ένταθβα ρουμα¬
νικον εκκλησίαν καί νά άγιάζων-
ται δπό Ρουμάνων Ιερέων, ή αγα¬
νάκτησις αυτών εκορυφώθη, οξεΐαι
δέ έριδες καί διατιληκτισμοί οίχο-
γενϊΐ«χοί λυμαίνβνται τάς οΙχί«ς
έχιίνων, οίτινες έκ τή"ς άνάγχης
πορισμοθ των πρός το ζήν έτυχον
φρονούντες τα των Ρουμάνων. ϊίοί
άπεκήρυξαν τούς έαυτών πατέρας
κ«ί έγκατέλικον την πατρικήν έ-
■τί«ν, άδελφοϊ άπεχωρίσθησαν των
τΐΦελφών, διδάσκαλοι ή διδασχά-
Ιισβαι παρητησαν τάς θέσεις των
άπολέσαντες τ ούς έαυτών μισθοΰς,
τέλος είς τοσοθτον μίσους χαί ί-
χθροπραξιας έξίχοντο οί μέν πρός
τούς δέ, ώστε ο! ιδ «ρρονοθντες έχ
των Βλαχοφώνων Έλλήνων 1% 5-
> ,ΙβΙ
κτως έννοοθσι νά κατ«διώξα>σι
Τίάντα ξένον έπιδουλευόμενον τδ ά-
ληθές συμφέρον καί την ησυχίαν
τοθ τόπου.
Οί δέ έν Ρουμανία έγκατεστη-
μένοι Βλαχόφωνοι Έλληνες τί γί-
νονται ; Ά ! «ερΐ αυτών των δυ-
στυχών μ/) έρωτάτε. Ε?νε άλτ,ΟεΓ;
υάρτυρεί, ύφιστάμενο·. τα ιτάνδίΐν»
έκ μίρους τής Ρουμανικής κυβερνή¬
σεως, υποχινουμένης κ«τά τ^ πλεί¬
στον υπό των ένταθθα όργάνων τής
Ρουμανιχής προπαγάνδας. Τελευ¬
ταίως εγνώσθη, ίτι ίνα έξχναγκα-
σθώιιν οί ένταθθα συγγενεΐς των
έν Ρουμανία ποριζομένων τ» πρές
τό ζήν Βλαχοφώνων Έλλήνων νά
δηλωθώσι Ρουμάνοι έν ττ] άπο-
γραφί) καί νά έκκλησιάζωνταιΡου-
μανιστί, δύο άπόττολοι τοθ Ρουμα-
νισμοθ έξεπέμφθησαν ίντεθθεν είς
Ρουμανίαν, έντεταλμένοι νά έζα-
•ϊκήσωσι πασάν πίεσιν χάριν τοθ
φχτ«χθονίου τούτου σκοποθ. "Οτκν
ϋ εθρίσχουσιν αντίστασιν, έξορί-
ζουσι τοΰς έναντιουμένους χαί χκ-
ταστρέφουσι τάς περιουσίας αυτών.
"Ολα θά περάσούν, γράφει είς φι-
λότιμος καί φιλόπατρις νέος έχ
Ρουμανίοκ, άλλ' ημείς ο! έδώΈλ-
ληνες μνχράν της πατρίδος εδρι-
σχομενοι περισσότερον άναστενάζο-
μεν άναζογιζόμενοι, ίτι ουδέν δυ¬
νάμεθα νά πράξωμεν χαί ήναγχα-
σμένοι νά υποφέρωμεν τα π άντ»,
σιωπώντες. Τίς οίδε ποίας σπαρα-
ξιχαρδίους σκηνάς εχομεν εισέτι νά
ίδωμεν κατόπιν της σ«τανιχη< ταύ¬ της αποστολάς κ»ί πόσοι των έν- ταθ^α θά εύρεθώ«ιν είς την λυπη- ράν θέσιν νά στερηθώσι των πρός τό ζ^ν, ίνα μή έχτελεσ»σι την περί άπαρνήσεως τοθ έθνισμοθ χαθ' υπερτάτην ανάγκην δοδησομένην «ύτοΐς έχ Ρουμανίας διαταγήν. Ίδούε?ς ποίον σημε!βν ώθησε τα πράγματα ή μιαρά χ «ι διεστραμμέ- νη αί3τη πολιτική τής Ρουμανιχής κυβερνήσεως ή έπιζητοθσα θιίματα, Γν« χορεση τάς άνοήτβυς άρπαχτι- κάς αυτής έρέζεις. Σήμερον το χατά των Ρουμάνων μϊσος είνε α¬ κατάσχετον, άν δέ ίξακολουθήσΥ) ή έκτάκτως αίσχρά αυτή τακτιχή των, φο£ο0μ«ι, ίτι Θ« έπαχολου- θήσωσιν άγνώστων διαστάσεων καί συνεπειών έμφύλιοι σπαραγμοί,τών οποίων δέν θά φέρωμεν βεβαίως η¬ μείς την ευθύνην. Άς μας άρήσουν ησύχους, διά νά μή τοΰς ένοχλή- σωμεν. Τί ζητοθσιν έΐϊΐ ξένης γής, 6που ουδείς τοΰ; εκάλεσεν ; ΈτιΙ τέλους άς πάθωσιν δ,τι πάθωσ:ν οί έν Ρουμανία άδελφοί μας, άλλ' έν Μακεδονία τουλάχιστον είμεθα κό- ριοι τοθ έδάφους καϊ θά κατασυν- τρίψωμεν ώς όφιν πά ντα άχρεϊον σφετεριστήν των βωμών καί ί- στιών μας. ^^ ΖΠΗ___ ΟΙ ΠΟΛΪΤΕΤΤΑΪ ΜΑΣ Οί «1{«ιροί» «ι- τΛν ρφρ των Ίίλλήν*)ν 5η {•αγωγών καί την φα-ριαστικήν μορ- φίιν κα» §αοπά* θείαν τΧν έλλην»· κων κοιΐ(,ιάτων». (Τό τηλίγράοημα τοΰ Άθη- νϊϊχοϋ ΠρακτορεΐΌυ) Άλλλ συγχ:οω; >α! πλέχουν τό εγ¬
κώμιον τον Βχβιλίως των Έλλήν<βν οί «Τάϊμς», Γσως δέ «ύτό νά έπίκρανε πι· ριβσ<τ«ρο τοΐ/ς πΐιραχθίντβς ίττβ ·Λ τηλε- γρόφημϊ, ταρά τό βρισίοι των 'Βλλήννν πολιτιχών. Νά σ$ς ιίπώ ; Μοϋ ίρχ«τ«ι μ(α ίδέα. "Οτι 6 Βασιλίΰί θ'» εχάρισε» ίί< τ4ν οιιυθυντ^ν των «Τάίμ«» ούο βάζα. Μκορίί κ«1 ν« τούδωχί τλ Μβ("·όιτανροΐ ΙίαΙ αύτόί, άς νά ήτο "βλλην πρωθυκουρ- γ·ί, τα γύρι««· εγινι ϊιτϊ φιλι' λην«< μι- οέλληνα; κ«1 εβριτε τοΰς "Βλληνας^πολι- τικοΰ,·, η!<( ιΐκε τρΐλ/,ού;. Δηλαδή δέ τοΰί ιΓπεν «συνξΐδήτβυί, δέν τοΰί ί?*ϊν άφιλοτίμου;, 6(ν τοΰ; (ίπε οί'λοΰ,-, αϋ/ο- χίλ«χ»ς, Κκΐλαβ-άγάοε; $ιτακ τοΐ»ς λένε αί "Ελληνίς δημοσΐογράφοΐ, χωρισμένοι ιϊ δυβ στβατόιτιδ* χαί βρίζοντ«< τοίις μισοίκ άη5 το ϊνα χ»! τοϋ; άλλον; μισοίκ άπ' τό άλλσ, χά! ί/ο»Τ5ί μιΐό δίκνι.0 οί άπό ο<5 χαί άλλο μι«λ οί «πό χ*ϊ, χχΐ «νβ μ«· γάλο δ(χΐ]ο καί οί δυί> μαζύ.
Ο' «Κα'ροί» τού Λονδίνβυ ε/,ουν «οί χ ο
πβΰ τοΰς βρ'ζουν, δ·.οτι τοΰί λέγουν μο¬
νον τρελλοϋί χ«ι βιαιοπ«6είς. Το παραξε-
«οντάχιασ«ν σΐήν ιΰγε'νεια αΰτοΐ οί "Αγ¬
γλοι οημοσ·ο··ίά«ο!. *Η ϊπρ»** νά βρίσοον
ή επρΐπι νά βουβΐθοίν.
ινν%
"Αν οί πολιτικοί τής Έλλάδοι; ·ζβ«ν
οχι μίγαλοφυιίί, άλλά ίκλώς
όγι ΐαλιαι>.ζοντ<< δίοφχώς πβρΐ τρ(α?, άλλαι Βιίχνοντες την φρ τω» κιιρ:«ρχονβαν πάσης χομματιχή; ν| άτβμιχής φιλοοοζιΐς, άν ήσαν απλώς μό¬ νον νοιχοχυραϊοι κβτριώτκ, οποιβδήποτι κ«Ι άν ή"τ» ή πολιτιχή τού Βασιλέως μαζ, ίσκ ΐγχώμια χαί «ν τού Ικλιχαν οί «Τάϊμς» δέν Οά (Ιχκν χα;«.μ(αν σχίίΐν μέ την πολιτικήν τής Ελλάδος. Θ« ίλιβά- νιζαν τβν βασΐ/ία μας Οηι*ς α' ινα «λλο ϊβ»ος λιβανίζου» τϊν Έδουάρδον ττϊς Άγ- γλία<, το ιίδωλον τοθ άγγλιχοϋ λαοΰ, τόν αγ«7τώμ!νον άιτ4 τοΰ? Άγγλουί ίιτως τβν Γεώργιον Α' ά—ό τοΰς "Βλλγ|ναί, άλλοι δι*υ*>ΰνοντα ή μ.βτα6άλλο»τα την κολττι-
χήν τής Αγγλία; ίσον μκβρώ ίγώ «ά μΐ-
τ«6άλω την κίνησιν τή; Γή< «ιρί τον Ηλιον. Αΰτό βά πή συντανματικός βχσι- λιΰ; στ ήν Άγγλί». "Οπου θέλει δέ Οέλιι βοισι/εΰ; χάνει πολεμο ο Τσάμπερλαιν, οηλαδή τό Κοινοβούλιον, τό οπρΐβν οί ν Οα έθβσίαζεν ίνα στρατιώτην "Αγγλον χαί 'ά» ο Έδουάρδος άηειλονσε νβ πιτάξη το στέμμβ τού. ■ ' σιίν αντίγραφον τοί Άγγλικοβ «βλ«τεό- ματβς ίψ&άν*ρΐ ν« κ«ριμένοι*με ίλα «π' τό ββσΐΑ-τ,ά, νά μϊς φτα(ν) α' ο*Α« 6 βα- βιλτ)«ς, οχι ίαΐκιος, γιοττί πρέπίΐ νά πε- ριμένουμι ό'λα άπ' τό β«σιλγ]3, πρέπι: νά ταίτ)—διά την ίστορίαν τουλάχιστον— ο βασιλίδος, γτατΐ δέν ϊχουΐΛϊ πολιτικοΰς, γιατΐ «ύτοί ποΰ Ινουμε, μολις τοΰ; π«- ραϊώβουμι ίλβς τας ·ξθυσίας στ« χ«ργ?«, πάν ι χ αί πίπτουν λιποίυμ-οι, λιγωμένοι στα κόδια τοϋ βρίνου σχθ€οντ«ς ώς την μέβη ίταν τοος μιλιϊ 6 κ. Π«χ«δι«μ«ν- ΤΓ5ττοι.λος, τρίβοντες τή μύτη τους ώ< τ6 πάτω[ΑΛ ίταν χαταοί/4Γαι νά τού; «τ«νι- ζ^ 6 κ. Θών. ν\ Βρήτε πουβενά «ξιε7ΐ*ίνου< τοιχ'Έλλη- νο»; πολιτικοϋς. Άξιοϊοιυμάίτου;. Πατριώ- -α;. Ό/« δημαγωγούί. Βρη^ε Ιν«ν κοδ νά μή ««νάζγι 5τ«ν ίΐνι άντίττολιτίυόμε- ν<κ ότι '(·» ίλα φΐ»ί<ι ο βαβιληα; χιϊ «ναν άπο αΰτοΰς ποΰ νά μή τ6ν δέρνν) χά! 4 τελΐυταΐο; παραμάγειρος των Άνοιχτό- ρ«ν 5τ«ν γίνγι συμπολιτιυόμενς, ήγοον 'Τιΐουργό; έρχόμινο; νά έφ*ρ[/.όση τ6 χο- λίτευμα, νά μή επιτρέψη »ά διειιθιίνν) τέ; Τιίχας τοΰ κοάτου; ό Β«σιλ»ύ;. "Αν π ότε Ιχαμε 6 Βατΐλεΰ; χατείχρηατν των πρίνο|Α(ων τού Ι "Αν ποτε >) Βχσι-
>ιΰς ή^έλη-τι νά ίπωοιληίη τής ποταΐτό-
ττ|το<, τη; ταΐτιινότητο;, των πολιτικών π·ΰ ϊά τεν άφιναν, τόν 13χ«λέ«, νά τοΰς ίι«βρή.ξ·η χαί τοΰς ιδιαιτέρους των γραμμα- τ«ί;, άν διν επέμενε Αύτος, ο Βχσίλιΰς, ν<> μένη πάντοτι ( ιτυνταγματιχώτβρο;
Βκσΐλιυς τοΰ χοσμου ίλοι».
ννν
Τοΰς «Τ8χ(Μ κάντοτ» «ϋτοΰ; »οΰ; κο-
λιτιχοος. 'Αλ' ΤΗκενήντν τ έ σ-
σ^ρειώςτά έ»»νήντα * « τ « |
Άπο δρ«ν »6«ζ«» τ6ν ΌΟωνα ν« ΰχ«-
ΤΡ*ΊΤ1 τ^ν ιίιυτιλισμον τοΰ Οβένου τού
χ «Ι τον Ιβνους τού, γιβτί δέν ήσαν ίκ«·
ν·) νέ τον έμκο$(«ουν νά χάμντ) άνοησίβς
έ*1 «νοησιών, ίω; {ταν εβγαζαν ί|ς τον
εξώστην των Άναχτοριβν τΰν Βθ'.ιλέα
ίια νά «!τ?ι ίτι Οά «»ά.ψν, πυρκαϊά. «(< την Ανατολήν, ένω .Γςκύραν ί.. « μέ- σ« των δέν «ϊχαν την άξι,ίν >>ϋδέ ίνος νκίβ-
τ·« της ασφαλείας χ«1 έ>ώ ιίςιυρ·» «ύτό
ϊετιλνβν τβν μίλλοντ» βαβιλέα ιϊς μίαν
βιβκίαν χαταντρβφήν, γιατϊ ποτϊ δέν εί¬
χον την «Μλοπατρίαν νά 6^ΐΑογήσ.»ν β,τι
διά {*ί«ν (ί.όνο» φοράν μΐτοροΰσι νά τοΰς
κ(ίμ|) νέ χά τού ν την δημυτιχοτ'ητά τού;.
Νέ Ιλίγί ποτ* 6 Δηλιγιάννης; βτι δέν
ιΐμβστ· γιά πολεμβ ' Αυτή/ την 4»οη-
σίαν μ6ψο* ίνα; Τβι«ούκη< μπ·ρο»·« τα τή* χ«ίμγ|. Κ«Ι γι' «ϋτ· μιίνο; αύτ^ I- λβιιτεν άπο την '—οβιχήν εκείνην συνε¬ δρίασιν, ίττοο ίλοι οί 'Άλλοις βουλιυταΐ Ιχλ«ιγ*ν έκό ίιράν συγκίνησιν ιίς μίαν (ττιγμήν ά«ιριγε«*«ου τρίλλβ;, ή 6πο/α δέν έόιραιτιύθη ουτ» οταν 6 ένίρό; 1- φΑασιν ιίς την Λιμίαν, γιατϊ χαί τίτ» <Λ Τϊιοι ποΑιτιχοΙ ιΰρισκον, ίτι δΐν τοίι; ο»φτ|«» *) Βχστλΐΰ; νά λεηλατήσουν την Κωνστ·: ηινούπολιν χ«1 γι' αύτϊ Γ·σ*κ έ- λεηλβτοΰσαν τα κατειστιίμβΓα τοΰ Μαλ- τνινιώπ), γιά νά τϊνι βιο «αλβτί τή» £λλην ήμέρα μέ φράκο χαί νά ιδρονν, {τι «πβ τάς συνιπίίας τόυη; τρέλλα; μόνον ίνα; μποροοσΐ νά μας σώση Ι Ό Βα»ιλ«ΰ; Ι <νν» Θέλει; νέ γί»ν]ς μεγάλο; άνβρωπορ —ήν Έλλάδβ ; Νά 6γγ|< βουλίοτήί, ύιτουργο; τΐρ»θυπουργ»<, «>ωστήρ«; ; Εύχολο χράγ-
μα. Γίνι προβωΐτιχό; έχβρος τού,.. Βασι-
ληά Ι Γίν* δηλ«8ή Λιβίδηί, Ράλλης, Δΐ)-
λιγιάννη{. Φρουρό; χίιτοιων Οεσμών ποΰ
ύιτονομιύιι πάντα 6 Βασιλιύ;. Καί τώρ«·
τώρα χά! δ Διάδοχος. Κ«! «πό χΗς χ«1
λ πρίγκηψ Γίώργιος. Μονον Ιτσι γ(νι~ι
μέγα; η«λιτικ·ς —ήν "Ελλάίβ. ΙΙενον
«ν
*Τ« είνε σήυκρα πρω9υ«ουογ*< ό κ. Ρ*λ λης. "Οπως μΐιορώ νά ε?μ«ι «ύριο έ/ω, « «•στηί'σω ίλους τοΰς λογους τού *&»« «•λιτιχοΰς χ«Ι τοΰί ίί«£& στδν κύριον 'Βλ- λη,ιχον λαόν. *Αν δέν τούς «ϊπώ *ϊώ» ·« τοόί κ% ο χ. Κολτάτοος. Κ«ί «ά γίνη πρωβυπουργε'ς. Καϊ θά πάη <*τβ ταλάτι... Κ«ί βά μπ^ είς τό άλάτι... ννν Τόν «άντοτε άδικούμενον ούτω Β«σιλε«, άπό την άμάβειαν χαί άνιχανότητκ πβλι- τικών ποϋ δέν ήμπόρεσαν νά άν«6οϋν άπό τδν ίσον πολιτικόν δρόμον, ίιμνει τβ παγ¬ κόσμιον φύλλον, χρίνον Αύτβν ώς Β·σιλε« 53υντ«γμ*τικβν χαΓάποδίδον την ευθύνην ό'λυν των κακο|Μΐρ<ών μα; β'έχείνονς ποΰ »νήχ€ΐ, βτοϋί Συνταγματικοϋς εκάστοτε Κυβερνήτβς, είς τάς Βουλάς καί τα κομ>-
"Αν δ Βασιλεύς ήτο Μονάρχηί άπολυ-
τος, άν τδν προυπολογισμόν τοϋ Κράτ(3ΐκ
Βεν τόν Ιτρωγε τό Κορδόνι, ο"τ«ν τόν αο-
π«ζε «π' την *Ε3λγ;άι, άλλά τόν έσπατα-
λοϋσε & Βασιλεύς, τοτε θά η'το δπεύίι»·
νος είς όΆα ή Μεγαλειοτης Τού. Μά ή
Μεγαλειοτης Τού δέν παίρνει οΐίτε την
εύτελή γιά ενα Βασιλέα έπιχορήνηοΊ-ν «»
δέν τό έγχρίν») 6 πρωθυπουργόν ο *λη·
βινός των 4Ελλήνων Αύτοχράτωρ. Ό πριο·
θυ«ουργ&ς, δ οποίος φταίει γιατί οέν ί-
χοιιμε στρατο, γιατί δέν ίχοι;··» στόλο,
γιβτί ?έν ϊχουμε τίποτε, γιατί ώ; Κρά-
ιος δεν (ϊΐρύνοομε είς τίποτε, μας περι-
βρονοίν, μας βρίζουν, μας συχ*ίνοντ«ι.
ννν
Μας καχβφ«ίνετ«ι πθϋ μας τό λέγουν.
Τώρα μας τό λέγουν οί «Τάϊμς», θχ ϊ-
πρεπε οηλαδή υί α Τάϊμς» νά σκεπτωνται
άπω; ή «Εσπερινή», 6*πως έγώ, νά θαυ-
μάζουν μονον τόν Πα&9ενώνο( χά! νά φρο-
νοδν χ λ! νά ομιλοΰν πάντοτε περί τή;
'σ»ροοπ(ας των λυών τής Άνατολής, 8-
πα»< άν έγροίφοντο άπό κοΐνένα φοιτητήν τοδ Έλληνικοϋ Πανεπιστημίου, στελνοντα παλμοΰ; έκ τής καρδίας τού είς τα παλ- ληχοίρια τοΰ Θερίσου. Άμ' οέν μποροΰν νά ζαλίζ»νται αί Άγνλίαι μέ έ9νάρι« ά· Βΐε'ρβωτα, 6'ΐτως είμεθα εμείς. Καί οί «Τάϊμς» είνε ή "κέψίς τής Αγγλίας.Την σκέψιν δέ αύτη· δέν την κχμνομεν να (ττφοΐι»γι κρός ημάς μέ την σοββροτητά μ«ς. &ϊ μίς έσάρνίαζε δέ πιθανόν άν τό παριλ- βό« μεγαλείον τής Χώρβς χον ντροκιάζο- μεν οεν την ϊχαμνε νά μβς λυπαται, νά μακ λυκάτα; άιτό συμπάθειαν, άπό φιλελ¬ ληνισμόν, των δκοίων οεν είμεθα άξΐ")(. Άλλά ιτρϊν άττό έμάς οί "Αγγλοι άν«- ποΰν την 'Αγγλ'βν, δπως, οί Γάλλοι την Γαλλίαν, οί Ρώσσοι την Ρωσσίαν. Μόνον οί "Ελληνες δέν άγαπώμεν την Β'νλάδα. Διότι άν την άγαποΰσαμεν οέν Βά επερι¬ μέναμεν νά μας λυπ»ΰντ*<, άλλά θ* επα- σχίζϊμε να μδς σέβωνται, γινόμβνοι 'χα- νοΐ, δΊον όλ'γοι χαι άν εϊμ-.ία νά διεχδι- ήσωμεν τα δίχαιά μ*ς, τα "*»"*?« δέν θά ©ίν«με >ά μας πάρουν /ωί!< μεγάλας οαίβς. Άλλά τοιούτοι δέν ιίμεθαι, οά'τε δυίτυχώί τείνομεν νά γίνωμεν είς τ& μίλ- λον, «ότι εξακολουθούμεν νά μένωμεν οί άοιόρίΐωτοι φαχίραι, οί ψύλαχες των άρ- χβίων μχρμάρων, οί όνειροπόλοι έγωϊΐταΐ, «ί φανταζόμενοι, ότι ό πρ^ς την άρνοι.'αν δόξαν τής Χώρας αύτη; θαυμασμός τοϋ κο- σ|ΐ-υ ολου, Οά εμποδ(σν) τόν θαυμασμόν, τόν οποίον θά έμπνεύσγι ή ττροοοος άλ)<ον λαώ', οί 6πο?οι, πρχχτιχώτεροι ημών, φτειίνουν την ίβτοβίαν των διά τό μέλ- λνν, εϋτυχέττιρθι Γσω; διά τοντο, ίκ δέν εχβυν τοιαύτην είς το παρελθόν, δ:ά νά χοιμώντ«ι υπό τάς δαίφνας της ώς υπό Μανδοαγο'ραν.,.. Τιμ. Π ΦΑΡΜΛΚΕΓΤΠΑ 157 433 28Λ1Α ϋίΒΠΡΙ^Ε! ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ Άνεγνώσατί ποτ« τοΰ Τζσκάϊ ενα έρ¬ γον τό οποίον άρχίζει μέ σελίδας Θανάτου αί οποίαι σα; χάρνουν νά ριγητβ άπό την δύναμιν την περιγραφιχήν, μέ την όποιαν δ Οίγγρο; συγγραβεΰς παριστόί τδν θάνα¬ τον, μέ όΆον αύτοι» τό παντοδΰνιχιιιν μίγ*· λείον, με βλην την άδ«;Λαντί»γ|ν κ«! άνοι- Κΐίραβνα άπονιά;, σημα8<ύ;ι ϊν« βκίχι καί άοχίζει νί θερίζτ) ε>α έ'ν«, διά τό τ»α·
γιχώτεοον, κ·2 τό θλιδιρώτερον χά! στα-
ραξεχαρδιώτερον, έκαστον τήι- οΐκογενεία;
μέλο; χαί μή στοιματώντα, πβρά ό'ταν
τελειώσγι τό απαίσιον έργον χο», παρά
ό'ταν αφήση τό σπίτι έχεϊνο, τό οποίον
έζήλευσι καί χ*τά τοΰ δποίΌυ ειήρυξε πό¬
λεμον άμβ'λιχτον οευ ! πόλεμον ιίς τον ο¬
ποίον άντ<σΓ«€ΐν ί-;·.μ(«» δέν δ6ν«ται ου¬ δείς νά τω ΐταρατά;η, νά τό παραδέρνουν οί ανεμοι, έρημον χ«! νά μή ακούεται έν αύτω χαμμία φωνή πλέον, διατί -. > μόνον
ο», τό όποϊιν άφη^ε ζωντανόν, ετσΐ, διά
νά χαταστήσΐί) έ,-ΤΛΐσιώτερον διά τοΰςίνθρώ-
πους χαί δ'α-τχεδαστιχώχερον δι' εαυτόν τό
χαταραμένοντου ίργον, δεν εδρίσκει καΊένα
νά τού έ«φράσιτ| τΐν πίίνον, Ιιίτι ίλοι ϊΐτο-
βεύγουν τό θανατοχτυπημένονέχίΐνο μέρος,
άλλα μενει,έχείμάσα πεΐίλκιτον,βχρυπεν&ε;
χαί σι»ντ«-3ΐμμένον, ώ; μία τριγϊ:ή μο?-
φή, σχιαζομένη εισέτι άπό τα άχοα των
μΐλανών τού θανάτου κτερίγων, μηδέν
λέγουσα, μίνουσα μβζΰ μέ την πέρ·ξ αυ¬
τή; χαί έντβ; βύτής δημιουργηθείσαν έίη-
μίαν, άθύουσ« μόνον ταχτ:χά, μερικών
χ»ράχων τάς χαχά; προειοοποιηττ,ρ.'ου;
χεαυγά;.,.
Όσοτ άνεγνώτβ— τά< βελίδβς τβύτβ;, γ»ωρίζ«τε τί σημ«ίνΐι τοΰ Θανάτοι» ή χε:- ή χαί δ«οΐ δ«ν νά; «νεγνώσατε ( ^ μ τρομακτικόν, τό οποίαν καφουσιάζει μία τειαΜτΐ) κβτάστβσΐς. ^/ σήμερον πολλά ϊσ*ί; τοι- « >>πίτια, χά! εί; Ιν παρόμοιον ΐέλο-
μ»/ να «5ς δδηγήσωμεν.
Δ.«γ( νά άποΙνΐ|σχΓυν τδ εν λατόπιν
τού άλλοο τα έ/νέ« τέκνα το« Πέοχι«< , Αυτό διηρωτώντο πρό πολλοϋ οί χά- ^-ηχνι μ»«ς τ«ν έφννιΐοτέρων χαί περιεβ- γοτέ»*»» κ·λε*»ν των ΊΙνωμένων Πολι- τειών. Ποία μνντική αίτία είήπλωνεν κ!^ι¬ δίως τα μιχρά τουφίρά όντα, τα δποία ήσαν τό χβ(λ '-·. τής γειτο-νιάς, των δποίων τό γέλοιο άντήχει ώς «ργ^ράηχο; χειμπά- Κ ϊταν ίλ* μαζΰ χβριτωμένα όπως ηταν ϊβγαινβν νά παίζουν «ί< την αύλήν το5 ϊ τ*»ν, κβ(« ε^τία τα έξήπλωνί πε- ν ^ Ψή ή νεκρ», Άπίθβνε χρώτ>) μία μιχρ« χόοη τοϋ
Πέρχινς, εω« «ννί« έτών, χωρίς άφαρμήν,
ίχβι όπως έξήλθιν άπό τό σπίτι. Μία
ζείλη τής ήλθεν είς την γωνίαν τοδ δρο-
μου, 2νας πίνος, μ (α λιποίυμί» και ίλλο
τίποτε.
Τήνμετέ*<»ερ·ν είς τε σιτ(χ* ιτείβμμε'νην. Δυστύχημα τού νυμβαίνει. Άλ.Λ μετά την μ-κβάν Όχτ«6ίαν, τό ίϊιο «πίβα»« χ«1 ό άοελφός της ί θ<ομ&, νθΰίλχ κβΐ & Τζών χ*1 & Άλφρεδος κ«1 5λ« είς την γρ«μμήν τα μιχρά άθέλίΚβ, μέχρι τοΰ τελευταίου μιχροΰ τό «ποίον ζαλισίέν είς τόν δρόμον ηδυνήθη νά τρέξη είς τής μήτρος τού την άγχβλιά χ*1 επάνω είς τό στήβό; της τό χρ»σβμ«λλο βγγελβίδι νε άναοώ— την τελευταίαν τού Βναττνοήν, Τό μυστήριον ήτο ββ·ΰ χαί Κυχνόν ικότο; ηεοιεχί,,νητί τοΰ; Ια^άτοα; έ-ίεί- νους τοΰς *ίψ,Λ(οος κ»ί άνεξηγήτβος χαί μ'αν ημέραν ένψ δ χόσμο* βλος τοίκ ' συ¬ νεζήτει, έχυκλβ^ρησε μί« λέξι; οοδιρά. άοχάλβψς χατ«λήσσουσ« «Κ ή «ί ΐΑΐα ά ;/.ία αληθής βτά χαί μίτ· ο Δ Ι 'ΐς χαΓ«*λήυσουσ«, Ας βροντίρά ώς κεραυνος. Α·υ- έοηλωσαν οί ίατροί. Αΰτό 4ξη- κθίδωσαν ίτ«ν τα σπλάγχν* των μΐκβών Δηλητήοιθνί Άπο δηΑητήρ,ον ίλα τέ π«ιίιά, έννέα τόν αιρ»ίμ4^ έπήγ*ν π«ρα περοι τό ϊν χα- τοιτιν τού «Λλου χ«1 άνακβώονται τώρα προώβω; είς το μβνβχιχόν κοιμητήριον τής ιγ»λ:<ικ υπό τάς *«ν»ίμοος βκιάς -.Τ»ν κυπαρίσσων. Μ* Μίά τοιβύτη άκοκά'λυψις δέν μένει /ω- ρίς συνεπείας. 'Κβοθη τό γεγονός βτι έννεα ϊ»τ« 11 · λειψ*ν άπό την γήν, ϊπρεπε τώρα νά έ- ξκχριβω'ιή ποίθ(, Λ<*ς χ«1 διβΐτί, έοηλη- τηρίασε τάς ά9(βοτερ«< ύπάρξεις α! ·ΐτοϊαι ΰπαρχουν είς τβν κόσμον, κ«1 «ί ίποΐβι χαλοΰνται μ·χρά παιδία. 1 II άνάχριιις επελήβίη της ύκοθέσεως άρχήσβσα φ^σιχΰς έξετάζουσ» «πό τό σπίτι χαί δή ά«ό τοΰς γονεϊς. Ή μη- τίρ», ή Κυρίχ Πέρχινς εοωσεν άμέ«α>ς
«λην ίπως τεθϊ) ή «ρχή ε«1 τα Γχνη.
— Μέ έρίοτϊτε, είΐΐε «ίίος έδολοφο-
νησε τα π«ιδιά μου ,
Έκεί, μιιδιώσα είς την θύρ«ν τής ά-
πένκντι οϊχίοις, ή Μαρία Μπρίίϊαν, είνε έ-
χείν·/) ή 6ποί« μέ άπικλήρωσεν «πό τα
παιδία μου. Αύτη τ« ίδηλητηρίασε καϊ
ιδού ή απόδειξις. ,
Κ«! ταϋτ* λέγουσα ή χι>ρί« Πέοχινς
παίουσίασε μερικάς έττκτΓθλάς, ώς 6πο-
γρχφήν εχούσας τα άρχιχά γραμμαί* Μ.Μ.
είς τάς οποίας ηδύνατο χ«ν«!ς νά «ν«-
γνώση λέξίΐς μεβτάς μίσους χατά τή;
ΙΙέρχενς χαί τοϋ συζύγου της χαί απειλάς,
ό'π θά τοΰς εχαιχηθ^.
Ένεργοθσει *πι τη βάσει της χβταγγι-
λί«< ταύτης ή άνάκρισις κα! ή είσοιγγελιχή άρ^ή χά! ένισχοθεΐσ* άπό τό γίγονός, ίτι τα παιδία έσΰχνβζον ι!; τής Μπράΐκν την οικίαν χ»! ό'τι χίποτε άσθενή 5ντ« τα πε· ο·.ε*οιήθη χχί τα έποτισε μέ δροτιστικά, δέν άργει νά συλλάδη χ«1 ν* την έν«- γάγη ώς απαισίαν φαρμΛχεύτριίν είς δίκην. ; Γχνος τρόμου ή' δειλίκς, ούδεμία συναίβθητις, χατέχει την όπόδιχον φμύτρΐαν ενώπιον τοΰ διχαίτηρίου, ό'που των διχατ-τών καί των ένόρχων χ«! έκ«τοντά?Ί>ν άκροατών όρίαλμοί είνε στη-
ριγμένοι έπ' αυτής.
Σχ-5όν μ.-·διώία έγείρεται δια νά άπο-
γηθ^, έ,ω ψίθυοοϊ περιφρονήβεω^ έξέο-
χοντ«ι άπο τα <ττοματα ίλων σχεδον των παριο-ταμένων, έχφροίζοντες την συναίσθη¬ σιν, (τι μία μέγαιρα <6ρίσχετο ενώπιον των, μέ πεπωρωμένην καί άπολιίωμένην καρδίαν, ή ότοί* δεν ησθάνετο οΰ'τε 'χν0< τύψεως συνειδήσεως. Κ»ί μέ ήοεμίαν χαί ταχύτητα αξιοθαύ¬ μαστον ή Μχτηγορουμένη Μαβία, με ό- φθαλμοΰ; ΐια'.διχώς άφιλιίς, έχφωνεί την άπολογίϊν της. — ΝαίΙ έγνώοιζε τα πκιδ?« χ»ί τα πεοιποιείτο. Να^ δτ«ν ήσθένησεν ή Ό- χταβΐα, την επεσκέφθη χαί τής ίδωχεν άναψυχτιχόν. Άλλά διατί νά την φονεύση; διατί »ά δηΑητηριάτγ) αυτήν χαί τα «λ- λα παιδία ; Τί συμφέρον ιίχε ; Όχι, αί επιστολαί έχείναι αί άνώνυμο* δεν ήσαν ίδιχαί τη;. Διατί νά τα; Ιγρα<ρε; Τίνα λό¬ γον εί/ε : Όχΐ, δέν εγνώριζε τίποτε πεοΐ οηΑτη»<Μΐ^ υ α ϊ χη ποτέ. Άλλά ναί. Τώο« ένβυμιεϊ- το, ότι χάποτε μία γυναίχ· τή; ι!:;» νχ χριτήσγι £»ί αχύλλον διά νά τόν βαρμκ- χώσγι, Είδε τότε τό δηλητήοιον. Ήτο Ί- ποπράσινο χά! ι?χε μίαν μυρωδιάν ακό:- δου Ναί, ένθυμεϊτο ποία ήτο ή γυναϊχβ έχεΐνη, ή δποία έδηλητηρίασε τόν βχύλ- λον. "ΙΙτο... ή κυρία Πέρχινς Ι ΐννΛ Ή κυοί* Πέρχιν; ίΐροσήνβγβ τα; έκι- στολνς τάς όΐΐοίας ελάμβανε χ«! τάς δποία; ύπέθετε/ ώς προερχομένας έχ μέροα; τής Μ«οί«< Μά γφ ή μί« : Μοϋ εχλιψε; τό/ άνορα δ οποίος ήτε ίδΐχός μου χ»ί τόν πήρβ( ιύ· Θά αί χτυ- ;τήτω χατάχαρδα. θά σε άφήσω χ<»ρί; παιδία σέ χ«1 αυτόν, θά τό κάμω ,^χα! ξέοε το.» "Βνοαοεν ή δλλη. «ΊΙ ήαέοα έγγίζει. Περίμενε » · Κ«1 διηγεϊτο ή Πέρχιν; δ*τι χαθημβρι- ■-'Τις δ τ«χυτοο"ϋΐο; τή εοεοεν από μίαν τοι¬ αύτην έπιττολήν χ«1 οί άχροαταί άνετοί- χιαζον άχΐ/ϋϊντ»;, φανταζόμενοι τονς παλ¬ μοΰ; μιας μητοό;, την ανησυχίαν, όν τοόμον, τή< <;-ίνο/ωρί«ν, μιδ; μητρός, ί) όποία χαϊηαερινώ; ήχουεν ώ; άιήχ'η- σιν χολοΐιε'·1; τό χρούσΐμον τοΰ ώδιονος τής οΐχίΐς της, χά! εβλιπε ώ; φάο-μα τό^ -α/ιιίρο'μ ι τή; δίδει επιστολήν πεθ'ένουσϊν , 'ς Φοβεράς απειλάς. Ί?«α»τάζθϊ ν μητίραν άνοίγουταν τίς άγχάλας της, Υν« προστατεύση τα άΐ-ί άγνωιΐτον χείρα απειλούμενον μέ *ά· ν«τβν τέχνα της, ϊν« τα ιτρββτπτεΰογι χ«ΐ άδυναοϋσβν νΐ πράξη τουτο άφοϋ άττέίνη- σχον σόμφωνα μϊ τάς άπειλά; τή; άντι- ζήλου ητ:,6πούλω; χαί μυστιχά χατειργά- ζετο τόν θάνατον. Καί δάχουα συμπαβείας ^νύνοντο, χαί «ραί έξεφωνοϋντο χατά -ή; ίπβισίοκ βχρ- μβχευτρία;. Κα! ή οίχη τής Μαρία; έζηχολοόΦει χ«1 ίλ(·»ν οί ό»Οαλ(ΐοΙ ήτένιζον την μορ¬ φήν της χαί δ*λ*ιν τα ώτ« χροσεϊχον την ίξίΑ'Εΐ». ΊΙ Μαρία ωμίλησε χοιΐ βάλιν, «λλά την φοράν ταύτην δχι άπολογουμένη, άλλά μέ φωνήν, τυγκιχινημένη, χατη- γερονσα. Κατηγοροΰσα την μητέρα την ιδία», την χατ*γγΕ(λασαν «ύτήν άς φαρμαχεύ- νριβν τώ; τέχνων της, Φαρμΐχεύτοια ήτο ή μήτηρ. Καί 'ΐ] Μαρία άπεδείχνινε. Μία κατόπιν τή; είλλης, 4ν«λ»τική, ά- σφιλής, ί;ήρχετο ή φοδιρά απόδειξις. Ή χυρία Πέοκιν; ίδηλητηρίασε τα τέ- χνχ τη.-, όΊότι ήίίλε νά βασανίση τόν σύ- ζ·γόν της. Διότι τόν 6πωπτιΰ(το, ίτι 51ν την ή· γάπα πλέον, ότι ΐπρατίμει μίειν άλλην. Καί έσχόπιυσε νά δηλητηριάση χαί τόν Γ5ι·ν «βοϋ πρώτον τόν έπότισ· βχθμηδον μέ τόν άςρητον πόνον τή; ίχλε<ψιως των τέχνων τού, τοΰ έ»β; κκτόπιν τβΰ άλλου. Άλλά π^ός τ( νά εξακολουθήση τβς ά- ποοείξεις της ή Μοφίβ, άφοϋ ήδη σωΜα- σμένη χΛτά γής, ενώπιον τοδ διχαττη- ρίίΐ», ποΐρτΛίΐροϋσα υπό τό βάρας των ά- νααιριοεητήτω» άποδείξεων, ίχιίνη; την όποιαν ιτροώριζεν ώ; {χταχτον ϊίΐμά της, ή χυρία Πίρχινς ωμθλόγει, σφαδοίζουοχ ιυ- μολόγει τα πείντοι ;... Ρουτλάνδος ΤΙΟΛ. Τ. Η ΛΑΙΔΐΤΖΕΗΓ (ΑΘΗΝΑΙΚΗΜΤΘΙΣΙΌΡΙΑ ΤΟΓ 1845-55] ΑΙ ΔΤΟ ΑΝΤΙΖΗΛΟΙ ΆναΠημοσίευσις είς τούς αΚαιρους» αρξαμένη άπό 16 Όκτο>6ρίου 19ΟΣ5
ΠΕΡΛΙ ΨΙΣ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΟΤΜΕΚΩ»
Λαίίη Τζίννι» (κομησσα θ«τό·
κη) πιρίφημος διά τή» κβλλονήν καΐ
τους Ιρωτάς της (1845—55) έν Αθή¬
ναις, άγζπχί έμμανώς τόν ωραίον Άθη·
ναίον Φίλιππον Πιττχκάν, Ή Δθύκισσί
ττ}ς Πλβκεντίας στέλλει τον τ»μ(αν της
Ν. Οΐκονόμου νά προσκαλίίΐ!) τον Πιτ-
ταχόν παρ' έΐκτ·^ έξ άντιζηλίας κρός
χψ Λαίίη . . . . ]
(Σϋ*ίχε·« έκ τοΰ
— Καλέ τι ειν' κύτά ι
ό Άνχνίας.' Σύ έγινες κίτρινος «άν
τό λε[7.όνι [Αθ'νον που £κουΐ7ες τό ονο-
[λο£ τνις.Δέν ντρέπειτζ·, Φίλ'.ππε; ΙΙάει.
σ' έσενχ είκοτιδύο ετών πιχι.^ί να
εΓιίαΊ έρο)τευ[/.ένος υ.έ ι/.ιά γρΥΐά νχ-
οχννχ πίντζ έτών; Νά οεύτ·/) είνε
γιά «ν*· κύτταξέ τν)ν ττιν κχϋ|λέννι
πο>ς <ΐέ βλέττει. Βχζω σχοΐχ-ψχ ιαο σ' εχει έρωτευΟ/5. Κύτταζε ! . . μά κ,ύτταζε λοιπόν ! . . . Ό Φίλιππος έμε',δίασβ βεβιασμέ- νω{ καί έ'στρίψε τα βλέ[Α[Λ« έκ. νεου ■ /Λ. ιτρδς την βάν^. Έκείννι, καΟ/ιΐΑεννι πλαγίας, εί¬ χεν Ί{δ'η ββίθι/,ηιίάν στρέψει τό κ«- ΰ'.ιψ.χ ϊύλ τοιουτοτρόπως, ώστε νά είνκι ίνκντι τού Φιλίππου λχ νά μη άνβΕγκάζεται νά ιτρέφ·/] πρός αυτόν την κεφκλνίν. — Έ, μά λο'.πον, άνέκρκζεν ό ύ- ό θβ αύτη χγ ρ πλέον ίέν εννοεϊ νά κρύψγι άπό κα- νένοε ότι £"ος άρέσεις· στρέψε καΐ σύ τό κάθ'.ιτμ.ά <του τιόρα. — Ά, οχι, Λουκ*· αύτό 5έν θά τό κάμω ποτε. — Φίλε μου, κ*ταλα·[Λβίχνε'.ς ότι είτα-, άκόμη παιδ*ί ; Μίκ ώραι* κορη στρέφει τό μέτωπον πρός επίθεσιν, καί σύ στρέφεις τα νώτα- μ.ά επί τέ- λονς βίύτό ποθ χ.άμνεις είς την γλώσ¬ σαν τοΰ στρατόν» λέγετα:ι άνανδρίκ 1 Έλα-, ϊχ ! . . . στρέψε γ ό κ,άθισΐΑ»: ρ.όνος σου, γιατΐ θά μέ άνκγγ.άσ·/ις νά σέ σηκ,ώσω όλόκλνιρον μ,έ τό κά- Οισμα κ,αί νά νά σέ στρέψω έγώ. Τό άθλητικόν άνάστηιικ τοΰ ύπο- λοχαγοΰ ?}τον έπαρκές δπως πρ«γμ«- τοποιησ·*ιΜ-ΐ;ην απειλήν τοώτΥΐν ό ίέ ^λι«Μ^^ιαί ευ'^υμ,υς %χραοίτ·όα Ύ*>υ
"Κνεκεν πληθώοας δλης ά-
νιβάλλομεν δι'αυριον την Ώη-
μθσίευσιν των γνωμών των
Ήπόρΐιΐνι δι* την ύποτίμησιν
τού φράγκου·
θά εί·.ί5ε πρός τουτο μ,εγαλειτέριζν
ίιτχύν είς τα ίσχυρά νεθρά τού.
Ό Φίλιππος -έο'οκ.ίρ.αιτε ν' άντιττίί
ίιά τελευταίαν φοράν.
— Σέ παρακ,αλώ, έψέλλιιε, (αυ)
θέλγις νά μ.έ κάμγις πάλιν άντ'.κείμε-
νον περιεργείχς μ.έ τούς έ'^ωτάς μου.
£νχ λάθος χθές, κκί τό έπλη-
ρωσκ βλέπεις πολύ άκριβχ. Θέλεις
σημερον τνιν Γίιαν ώραν μάλιστα νά
γίνη άλλο σκάνδαλον; Σέ βεβαιώ,
Λουκ.δί, δτι δέν άντέχω πλέον είς τχ
τοϋ κ,όιτμου. Πώς νά σοΰ
το πω ; οεν εΐ|/.χι γω γι «υτχις ταίς
δουλειαΐς.
— ΙίχΧ άν λοιπόν σοθ έ"λεγ*:, ότι
έγώ άγαπώ την μεγάλην τί θά ελε-
νες ;
τ- Μά νά -ου είπ& Λουκ*' εάν
την άγχπΐΖς :νλ τέ άγ«πδ]! %>,' αΰτνι,
— Τό ζεύρω · άλλά 5έν προ'κειταΊ
οΥ αΰτό. Έ/.ν σοθ Ιλεγα 3τ» η {Λΐκρή
σέ άγαπφ ; |_
, — Έλχ. «φηιτε τα άττεϊ'«. Αύτη
ίίλθί έ(ϊώ άπό τιον Σμ.ύρνν|ν, κ,κθως
λέγουν τουλάχιστον, μέ προΐκ»:, διά
νά πάργι (Λ,εγάλο ά'νοι/.οτ. Ό τηχτέριχς
μοί» δυστυχίας ίέν ρ.οθ άφησί τέτοιαν
κλϊΐρονθ|Λί«ν. τ ι -
— 'Ο π«τέρα·ς σου δμ,ως σέ
κατάλληλον ^ιά κλϊΐρονομίαν...
— 03<ρ1 ά*φησ« τ' «ύτά, Λουκδί, σέ παρακ,αλίν αν ίέν Ϋίξβυρ* δτι μ." άγαπδς,'θά έ!λεγ« πώς μέ περιποάζεκ,. — Μά ίιάβολε ! σέ περιπαί£ο>
έγο>· πολύ καλά· κ,ύτταξε ομως' σέ
περιπαίζει κι' αύτη ι^έ κίνδυνον νά
προκαλέση την προσοχήν τοϋ
καί να κάμγι ενα σκάνδαλον είς
της;
Ό Φίλιππος έστράφη έκ περιερ¬
γείας πρός τ^ιν έν-'τι νεάνιδα.
Θά ελεγέ τις δτι. άπδ τής πρώτνις
φοράς δπου την παρετηρνσε, ρ-έχρ·. τίίς
τ*λ;οτα'ας ταύτης, οέν είνεν άπο-
συρ·/ι τχ ρλεμ.υ.ατα της απ αυτού.
ρισεν ούτος, παρατηρών αύττιν ώτε-
νως.
— Τα ^λε-τϊ»ς ; έπέρικνεν ό ύπο-
λοχεγός" ϊλα, 5έν > ττζίρνί·. πλέον
άνχβολ'/ς τύ πράγΐλα. Στρέψε την
σου γρηγορα.
"Ο Φίλ·.ππος βδίττασεν, άλλ' ήρω-
χ_1ρ τοΰ Άνανία τεθεϊσα έ—ί
τοϋ έρεισινώτου τοϋ καΟί»α«το< έστρε¬ ψεν αύτό χατάμέτωπον Γ^ς νς-'-ΉοΌς. Είς την θέαν "-ής στβοφ·?« ταύ-γις έκείννι δέν ηδυνήθη να καταστείλη έν μειδίαμα, τό όποΤον ^ιά .ά κούψη, εκυψε καί έψιθύρισεν ολίγας λέξεις είς την άδελφην τνις. Κατόπιν έϊτράφνιιταν αμφότεραι ή πρεσβυτέρα προΓΓ όλωσε τούς λους μαύρουί οφθαλμούς της πρός τόν «πολοχαγόν Ό Φίλ'.ππος κατέουθοος ί[δη,ήναγ- κάβτθνι νά παρατηρτΐ διαρκώς ττιν ν»ά- νιο«. — Έγώ σοΰ προλέγο), ίτ·. αύτην την νέαν θά τνιν άγαπησνις, είπεν ό Άνανίας κύτττων πρός τό ούς τού. — Είται περίεργος άνθρωπος ! α¬ πήντησεν ό Φίλιππος στρεφο'αενος α¬ ποτόμως πρός κύτόν. Διατί έπιι/.ενε'.ς ετσι ; — Ειι/.κι περισσότερον ειλικρινός, ταρά περίεργος καί θά σου είπω τό διατί. Ιδού λοιπόν διότι άγαπω την άδελφην της, καΐ διότι άγαπώ καί — Δέν <τϊ ί»»νοω χαθολου), Λουκ.*. — Θά σου ε έξηγηθώ Ά- ----- χ_/*λ. ^ ';ν «<ι, ΐ| ν ι^ΐκΐβ ΐΛν<&'' υ/ν · *» γκπώ την *δελφην τν;; κ,αΐ θέλω νά- συ . /τ» ό,λλην διά νά έργολα- βοΰρ.εν μ,αζ'3 — Ωραίον αύτό ! 'άνέκραξβν ό Φί¬ λιππος γελών. — Καί δεύτερον διότι άγαπώ ιέ. — Καί θέλεις νά πάρω την οίλλην δ·.ά την προΤκ,ά της ; — "Οχι. τόσον διά τουτο, όσον διά νά πάρης αύτην, προσιοπικ,ώς αύτνιν, προπάντων νά τηνάγαπησ·/)ς.Έν- νοεϊς τί θέλω νά ο*οϋ είπω,Φίλιππε ; θέλω ναγ«ιηό~; αυτήν διά νά παύ- σγις πλέον νά συλλογίζεσβι τί|ν κον- τέο-σαν. —- Έγώ δέν «τυλλογίζωμοη την χοντέσσαν. — Αύτά νά μίι τα λές είς έμέ>
έγώ είδα τόν ηλ-.ο προτητερ' άπό βέ,
Ι καΐ έπέρασα άπό την Ηλικίαν σου.
Είς ττιν νιλικίαν σου άγαχοΰν χωρίς
νά ήζεύρουν γιατί. Καταλαρ-δάνεις ;
«κουσέ γ.' έ(*έ καί δέν θά χάσης, Φί-
λιππε. Χθές έκίνησες τίιν προσοχήν
τνίς κοντέσσα-ς καί δταν σέ ίδ·?| δέν
είνε απίθανον νά σέ αγαπήση καί
αύτν,. ΕΓσα-. νέος ώραΤος, είνε γρν»ά
ποΰ ίίτον ώραια. /
Είς τούς Οφθαλμούς τοθ Φιλίππου
άνέλαψε ρ.ία' άστραπν), -'η όποία δέν
διέλαθε τόν ύπολοχαγόν.
— ΤΑ, κατεργάρο ! έζγικολουθησεν
οίτος τύπτων έλχφρίδς την ώμοπλά-
την τοϋ νεανίου. Σάν νά σοϋ καλά-
ρετε ποϋ σοϋ είπα δτι τ) κοντέσσβ:
ήμποοεϊ νά σέ αγαπήση. Λοιπόν σο3
τό λέγω, εάν 5έν τό γνωρίζης· ή
καρδ',ά τ7Α κυρας αυτής είνε σάν τόν
κα-φενέ τοϋ μπάρμπα ΚοσμΛ· νά, ό
μπάρμπα Κοσμαζ, κύτταξέ τον !.. ?,
λοιπόν ·ή καρδιά της ηι/.ποροϋσε νά;
τοϋ καταστρέψη τόν καφενέ τού.
"Ο,τι δέν τοΰκαυ,ε ώς τώρα ό θεοδω-
ράκης, θά τό κανε -τι καρόιά τ* γυ¬
ναίκας αύτίίς καί στόν Κοσμ* καί
ο ν ^)εοοο)ρΛ^'ίΟ ·
Ό Φίλιππος είς τίιν έ«ιτν)δεί«ν
ταύτην παρέκβασιν τοθ υπολοχαγοδ
έξεροάγ'Λ είς γέλωτας.
Ό Άνανίας έζηκολούθ·/ισε ·.
— Λοιπόν έπιμ-ένβις νά άγαπ^Ες
αύτην την διαβολογυναΤκοί ;
(άκολουθε!)
III
ΙΙίίΜ|_ιίΙΟ.Ι1|ί)υυΐίι Ι| Μ Ο |Ι Ιί1ι|ι1 ι .* -* ** ^ -* — — —
ΤΑ ΣΚΟΤΗ
Έ Ο ΕΚΑΤΟΗΤΡΙΟϊΧΟΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ
<ι (Συχ έκ το-'ϊ χ) Οί όφθαλμοΐ τού ίερέως έηεααν κ*τά πρώτον έ«ί τού περ'.εχομέ'^ου των είδήσεων. Μί* παράγραφος σημειωμε- νη Πιά «αχείας μελάνης Πιε- λάβνί Σελίς Τ. —Α¬ νακοίνωσις υψί¬ στης βοβαρότη- τος καί βπου- δαιό-ίητοί, έ- βτάλη ημίν έκ Παλαιβτ ί ν η ς, άφορωσα άνα- καλύψεις τινάς γενομένας έν Ι- ερουσαλήμ,ύπό τού πράκτο- ρος τής Παλαι- βτηνίου έται- ρίας των 'Ανα- σκαφών κυρίου Κυρίλου Χάν- 6η καί τού Ιίυ- ρίου ΣμοΰΧΗερ τού περιφήμου Γερμανού ίστο- ρικου. •Ο Ρίπ(.»ν ή'νο-.ξβ τυχαίως την εββόμην βελίο» τής έφη- μερ^δοβ, όπου συνήθως «ϊδη- μ«>·»!εύοντο τα έξωτβρικά τη-
λεγραφήματα καί άνέγνωσε
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ
Σχετικώς πρός τα κότω&ι εΐ-
δησεοΑογικώς άναφερόμενα, δη¬
λούμεν δτι δημοσιεύομεν ταυτα
άνευ αχολίων. Ουδέν είνε εΐαέχι
ωρισμένα: γνήσιον ,τρί τής αλη¬
θείας ήν τό «ατωτέρτ» Άρθρον δια-
λαμβάνει. Θέλοντες νά έξαχριβώ-
σωμεν την είδησιν έν δλαις αυτής
ταίς λεπτομερείας, άηεοτε'ιλπμέν
τόν ιίρχισυντάκτην μας είς την
Ανατολήν, ό δέ ήμέτϊρος διευ-
θνντης σννεννοεϊται επί τούτω
άη' ενθείας μετά τοΰ κ. Πρωθυ¬
πουργόν χαι τοΰ Σεβασμιώτατον
άρχιοπισκόπου ιής Κανταβριγία^.
"Εκτακτον παράρτημα τοΰ « Ή-
μερηοίου Σνρμαιος» θά δημο-
ΒΪγτάς 2 μ.μ. σήμερον.
ναμφισβητήτως'ΙουβοιΓκοΙ
δχι ΧριστιανικοΙ ώς άποδει-
χνύει καί ή άρχιτεκτονική κ«1
τα έμβλήΐΑατοι. Οί τάφοι ηβοιν
Ήρωδιακής έποχής.
Συνίσταντακι από σύνολον
άκανόνιστον έκ δύο δωμάτων.
ΊΙ εΐσοδος είνε φραγμένη.
Τα δώματα είνε βεολαμμένα.
'Έντός ενός των δωμάτων
ευρέθη ύάλινον δοχείον περι¬
έχον μαυρωπήν σκόνην.Αυτή
άνελόθη υπό το3 Γάλλον χη-
μικοΰ Κωνττ. Άλλάρ, όστις
απέδειξεν δτι ήσαν λείψανα
χημικών ούσιών έκ των ό·
ποίων τώ καιρώ έκείνω κατε-
βκευάζοντο άρώμ«τα.
'Κντός τοΰ δευτέρου δώ-
ματος ευρέθη λίθινος ρ
φάγος* καί επί τής πλακός
τοΰ ααρκοφάγου τούτου ευ¬
ρέθη είς καλήν κατάστασιν,
έκτός δύο γραμμ-άτων ή επο-
μ.ένη έλληνική έηιγραφή :
εγωιωσηφοακοαριμαθειαςλαβω
ντθσωματουιησουτουβκον·**
ριταποτουμνημειοκοπουτοιτρωτ
ονεκειτοεντωτοπωτουτωεγ.ικρυψχ
όπερ άναγινωσκόμενον, κ%ί
προστιθεμένων των δύο -έλ·
λειπόντων γρβμμάτων, λέγει
ΕΚ ΙΙΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ
'Από τριών μηνών------,„.»
ειδικόν φιρμ,ανίου, παρχχω
ρηθίντος ύηό τί^ς τουρκι..^ς
Κυβερνήτιως, ή *Έτοιιρί<χ των 'ΑνοτΊΚΐφών τής ^«λαι- βΈίνΐΛς ένεργεΕ χοιαυχας επί τού έρήμου μέρους τού όπι¬ σθεν τήςτβαρά την Ίερουσα- λήμ. πόλεως ·:ής Δαμασκού. ρ Το μέρος ακριβώς τούτο, ως γνωρίζουβςν οί άρχαιολό- γθ6, πρό τίνων έτών έχαρα- κτηρίαθη ώς ό τόπος τού Γολγοθά «αί τοΰ Άγίου Τά¬ φον». Μεγίλη βυζ-^τησις εγέ¬ νετο τότ- καί ηολλ* υπέρ κοιΐ κατά τής γνώμης ταύτης έλ4- χθηοαν. Πρό δέκα ημερών ό κυριος Κάμολος Χάνδη ό πεπαιδευ- μένος καί βαβαρός "Αγγλος ίρευνητής έκαμε νέαν άνακά λυψιν ή όποία πιθανώς νά έχη μεγάλην επιρροήν επί των χριστιανικών λοιών. . Κατά τοις ανοιβκαφάς, σύ Ι σχημα ΐάφ<ι·ν ανεκαλύφθη α¬ ναγόμενον είς τεαβαράκοντοι η πϊντήκοντα ϊτη πρό Χ,ρι «τού, κ«τά ιή> εκτίμησιν τ·*< «. Χάνβη. Οί τοίφοι εΗ* 1 «Έγώ Ιωσήφ ό άπό μ^Οείας λαβών τό σώμα τού Ίησού τού άπό ~ιΤαζαρέτ άπό τού μνημείου όπου τό πρώ¬ τον έκειτο, έν τφ τόπω τούτω ένέκρυψα». Έντός τής "οιρχοφάγου «- η*ίΡΧεν ελαχίστη ποσότης χώ- |ΐκΐίτο?, τό ΟτιοΕον δ'ϊναται ν* βΓνε ή δχι τό χώμα είς* δ μ,ε- ταβάλλεται ή ανθρωπίνη αάρξ καί τα ο^ταΐ καί τό οποίον ό κ. ΧάνΠη έτοποθέτηαεν έντός Ποχείου όπερ ςτφράγιβε καί ■»ι-ε··ί^; όδηγίας. * ('Ακολουβεΐ) Δύο εύέληιδες νέοτ τής Άθηναικης ■κοινίιΐνίας καταλέγονται άπό προχθές γ' · τίιν χοοείαν της ωραίας των φνΐ- σιοδιφών έπτσττίμης, οί χ. χ. Νικόλ. Ι. Λά63ας καϊ Ανδρέας Δ. Μαυρθ- πούλης, άναγορευθέ%τες άριστοϋχοι βδάκτορες των φνσικών έπιθ"τημών. Σφί· γομεν τό χέρι των συυ.παθών νέων, εύχόυ.ενοι , ο"άφνας χαί ίΐς τ6 πραντΛκόν τ^ν στάδιον. Β. Μ. Ή εταιρίαι των ~*δηρο- βρόμων' Αττι«ής άπό ΙΟ Ι¥ο· εμ-βρίο > έ.ί. τίθησιν είς χρΑ"
σιν τό χειοερινόν δρομολό¬
γιον τής γ^αμμής ϋηφισσ£«ς,
έχον ούτω:
ΈςΆβηνΟν: «.μ. 6, 8, 10, ϋ.501,
καί μ.|*. 2, 4, 6, 8.
Έ» ΚΓ,?(ββί«ς *. υ.. 7.10·, 9.10-%
ϋ.ΙΟ1, *»·«..,». 1.20', 3.ΐσ, 5.10',
7.10/ 9.10·.
Κυριβκάς χαί εορτάς κρββτίίεντβι;
Έξ Αθηνών: 3 μ.μ.
Έκ Κη·ισσί«<: Ί.ΙΟ' μ.μ. Λα'ίκαί άμαξοστοιχίαι γραμι* μής Κηφισίας κατά ηάβαν Τε¬ τάρτην. Λ αί κ αί άμαξοσ-τοιχίαιγραμ- μής Λαυρίου κατά πάσαν Πέμπτην καί Κυριακήν. Αθήναι, 6 Νφεμβρίου 1905. (Έκ τοθ γροφ«ίου) ΖΗΤΕΙΤΑΙ ς γραφείον τοΰ κ. Χ. Α. Ι»άν· λη «αί Σά. Τ ΜθυσΛν >|Τ·
.«λΚΕΑΟΝΙΑΝ
ι'οβ άνταποΜρ*τ·ΰ ι,ιας)
ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΝ, 25 Όχτω-
€ρ£ου.—Άπερίγραπτος. ε?νε ή σύγ¬
χυσις, άνέκφραστος δέ ή θδύνη ή
κατέχουσα πολλους των άνά τα
μέρη ταθτα Βλαχοφώνων Έλλή-
νων,ενεκα τής δκιαονιώδους κ»ί ά-
«ιστε'ίτου μανίας, ήν ή ρουμανική
πολιτική άναπτύσσει δπω; άντΐ
πάσης θυσίας δημιουργήση ρουμα¬
νικον στοιχείον χαί συνεπώ; διικ-
διχήστ] ημέραν τίνα έθνικί: δικαιώ-
μ,ατα επί τής χώρας ταύτης. "Ε-
χει άναγραρή ήδη χ*τά κόρον,
άλλ' είνε άνάγκη νά έπαναλάβωμεν
άπαξ ετι, δτι άν υπάρχουσι σήμε¬
ρον έν Μαχεδονία έπαδοί τίνες τής
ρουμανικής ίδεας, οί τοιούτοι δέν
άγονιαι ποσώς έξ βίσθήματος έ-
ΟνικοΟ, τό οποίον λείτΐει εντελώς,
άλλ' ίχ συμφεροντολογιχών ύπολο-
γισμών. Οΰτω άλλοι αέν τούτων
όνομάζουσιν Ιαυτους Ροιψάνους δι¬
ότι μιοθοδοτοθντβι, άλλοι διότι ά-
«οροι χκί. εχοντις πολλά τέκν«
πέμπουσιν αύτϊι είς τα ρουμκνικά
συσσίτια Οπως τρέ?ωντ.άι κ«ΐ ενδύ¬
ωνται δωρεάν, άλλοι διό~ί έχουσιν
υί&βς ή *)υγ«τέρ*ς, άδελφούς ή α¬
δελφάς διδασκάλους είς τα ρουμα-
νικά σχολίΐα καί ούτω κοιθεξήί.
Άφότου ίμως τα οργανα της ρου-
μανικής προπαγάνδας «ρβσεπάθη-
σαν νά χρωμβτίσωσι ζωηρότερον
τοί>ς τοιούτους ρουμανιττάς, άναγ-
κάζοντις «ύτοίις νά δηλο»0ώσι Ρου-
μάνοι έν αη άπογραφτ], νά έκχλη-
σιάζωνται είς την ένταθβα ρουμα¬
νικον εκκλησίαν καί νά άγιάζων-
ται δπό Ρουμάνων Ιερέων, ή αγα¬
νάκτησις αυτών εκορυφώθη, οξεΐαι
δέ έριδες καί διατιληκτισμοί οίχο-
γενϊΐ«χοί λυμαίνβνται τάς οΙχί«ς
έχιίνων, οίτινες έκ τή"ς άνάγχης
πορισμοθ των πρός το ζήν έτυχον
φρονούντες τα των Ρουμάνων. ϊίοί
άπεκήρυξαν τούς έαυτών πατέρας
κ«ί έγκατέλικον την πατρικήν έ-
■τί«ν, άδελφοϊ άπεχωρίσθησαν των
τΐΦελφών, διδάσκαλοι ή διδασχά-
Ιισβαι παρητησαν τάς θέσεις των
άπολέσαντες τ ούς έαυτών μισθοΰς,
τέλος είς τοσοθτον μίσους χαί ί-
χθροπραξιας έξίχοντο οί μέν πρός
τούς δέ, ώστε ο! ιδ «ρρονοθντες έχ
των Βλαχοφώνων Έλλήνων 1% 5-
> ,ΙβΙ
κτως έννοοθσι νά κατ«διώξα>σι
Τίάντα ξένον έπιδουλευόμενον τδ ά-
ληθές συμφέρον καί την ησυχίαν
τοθ τόπου.
Οί δέ έν Ρουμανία έγκατεστη-
μένοι Βλαχόφωνοι Έλληνες τί γί-
νονται ; Ά ! «ερΐ αυτών των δυ-
στυχών μ/) έρωτάτε. Ε?νε άλτ,ΟεΓ;
υάρτυρεί, ύφιστάμενο·. τα ιτάνδίΐν»
έκ μίρους τής Ρουμανικής κυβερνή¬
σεως, υποχινουμένης κ«τά τ^ πλεί¬
στον υπό των ένταθθα όργάνων τής
Ρουμανιχής προπαγάνδας. Τελευ¬
ταίως εγνώσθη, ίτι ίνα έξχναγκα-
σθώιιν οί ένταθθα συγγενεΐς των
έν Ρουμανία ποριζομένων τ» πρές
τό ζήν Βλαχοφώνων Έλλήνων νά
δηλωθώσι Ρουμάνοι έν ττ] άπο-
γραφί) καί νά έκκλησιάζωνταιΡου-
μανιστί, δύο άπόττολοι τοθ Ρουμα-
νισμοθ έξεπέμφθησαν ίντεθθεν είς
Ρουμανίαν, έντεταλμένοι νά έζα-
•ϊκήσωσι πασάν πίεσιν χάριν τοθ
φχτ«χθονίου τούτου σκοποθ. "Οτκν
ϋ εθρίσχουσιν αντίστασιν, έξορί-
ζουσι τοΰς έναντιουμένους χαί χκ-
ταστρέφουσι τάς περιουσίας αυτών.
"Ολα θά περάσούν, γράφει είς φι-
λότιμος καί φιλόπατρις νέος έχ
Ρουμανίοκ, άλλ' ημείς ο! έδώΈλ-
ληνες μνχράν της πατρίδος εδρι-
σχομενοι περισσότερον άναστενάζο-
μεν άναζογιζόμενοι, ίτι ουδέν δυ¬
νάμεθα νά πράξωμεν χαί ήναγχα-
σμένοι νά υποφέρωμεν τα π άντ»,
σιωπώντες. Τίς οίδε ποίας σπαρα-
ξιχαρδίους σκηνάς εχομεν εισέτι νά
ίδωμεν κατόπιν της σ«τανιχη< ταύ¬ της αποστολάς κ»ί πόσοι των έν- ταθ^α θά εύρεθώ«ιν είς την λυπη- ράν θέσιν νά στερηθώσι των πρός τό ζ^ν, ίνα μή έχτελεσ»σι την περί άπαρνήσεως τοθ έθνισμοθ χαθ' υπερτάτην ανάγκην δοδησομένην «ύτοΐς έχ Ρουμανίας διαταγήν. Ίδούε?ς ποίον σημε!βν ώθησε τα πράγματα ή μιαρά χ «ι διεστραμμέ- νη αί3τη πολιτική τής Ρουμανιχής κυβερνήσεως ή έπιζητοθσα θιίματα, Γν« χορεση τάς άνοήτβυς άρπαχτι- κάς αυτής έρέζεις. Σήμερον το χατά των Ρουμάνων μϊσος είνε α¬ κατάσχετον, άν δέ ίξακολουθήσΥ) ή έκτάκτως αίσχρά αυτή τακτιχή των, φο£ο0μ«ι, ίτι Θ« έπαχολου- θήσωσιν άγνώστων διαστάσεων καί συνεπειών έμφύλιοι σπαραγμοί,τών οποίων δέν θά φέρωμεν βεβαίως η¬ μείς την ευθύνην. Άς μας άρήσουν ησύχους, διά νά μή τοΰς ένοχλή- σωμεν. Τί ζητοθσιν έΐϊΐ ξένης γής, 6που ουδείς τοΰ; εκάλεσεν ; ΈτιΙ τέλους άς πάθωσιν δ,τι πάθωσ:ν οί έν Ρουμανία άδελφοί μας, άλλ' έν Μακεδονία τουλάχιστον είμεθα κό- ριοι τοθ έδάφους καϊ θά κατασυν- τρίψωμεν ώς όφιν πά ντα άχρεϊον σφετεριστήν των βωμών καί ί- στιών μας. ^^ ΖΠΗ___ ΟΙ ΠΟΛΪΤΕΤΤΑΪ ΜΑΣ Οί «1{«ιροί» «ι- τΛν ρφρ των Ίίλλήν*)ν 5η {•αγωγών καί την φα-ριαστικήν μορ- φίιν κα» §αοπά* θείαν τΧν έλλην»· κων κοιΐ(,ιάτων». (Τό τηλίγράοημα τοΰ Άθη- νϊϊχοϋ ΠρακτορεΐΌυ) Άλλλ συγχ:οω; >α! πλέχουν τό εγ¬
κώμιον τον Βχβιλίως των Έλλήν<βν οί «Τάϊμς», Γσως δέ «ύτό νά έπίκρανε πι· ριβσ<τ«ρο τοΐ/ς πΐιραχθίντβς ίττβ ·Λ τηλε- γρόφημϊ, ταρά τό βρισίοι των 'Βλλήννν πολιτιχών. Νά σ$ς ιίπώ ; Μοϋ ίρχ«τ«ι μ(α ίδέα. "Οτι 6 Βασιλίΰί θ'» εχάρισε» ίί< τ4ν οιιυθυντ^ν των «Τάίμ«» ούο βάζα. Μκορίί κ«1 ν« τούδωχί τλ Μβ("·όιτανροΐ ΙίαΙ αύτόί, άς νά ήτο "βλλην πρωθυκουρ- γ·ί, τα γύρι««· εγινι ϊιτϊ φιλι' λην«< μι- οέλληνα; κ«1 εβριτε τοΰς "Βλληνας^πολι- τικοΰ,·, η!<( ιΐκε τρΐλ/,ού;. Δηλαδή δέ τοΰί ιΓπεν «συνξΐδήτβυί, δέν τοΰί ί?*ϊν άφιλοτίμου;, 6(ν τοΰ; (ίπε οί'λοΰ,-, αϋ/ο- χίλ«χ»ς, Κκΐλαβ-άγάοε; $ιτακ τοΐ»ς λένε αί "Ελληνίς δημοσΐογράφοΐ, χωρισμένοι ιϊ δυβ στβατόιτιδ* χαί βρίζοντ«< τοίις μισοίκ άη5 το ϊνα χ»! τοϋ; άλλον; μισοίκ άπ' τό άλλσ, χά! ί/ο»Τ5ί μιΐό δίκνι.0 οί άπό ο<5 χαί άλλο μι«λ οί «πό χ*ϊ, χχΐ «νβ μ«· γάλο δ(χΐ]ο καί οί δυί> μαζύ.
Ο' «Κα'ροί» τού Λονδίνβυ ε/,ουν «οί χ ο
πβΰ τοΰς βρ'ζουν, δ·.οτι τοΰί λέγουν μο¬
νον τρελλοϋί χ«ι βιαιοπ«6είς. Το παραξε-
«οντάχιασ«ν σΐήν ιΰγε'νεια αΰτοΐ οί "Αγ¬
γλοι οημοσ·ο··ίά«ο!. *Η ϊπρ»** νά βρίσοον
ή επρΐπι νά βουβΐθοίν.
ινν%
"Αν οί πολιτικοί τής Έλλάδοι; ·ζβ«ν
οχι μίγαλοφυιίί, άλλά ίκλώς
όγι ΐαλιαι>.ζοντ<< δίοφχώς πβρΐ τρ(α?, άλλαι Βιίχνοντες την φρ τω» κιιρ:«ρχονβαν πάσης χομματιχή; ν| άτβμιχής φιλοοοζιΐς, άν ήσαν απλώς μό¬ νον νοιχοχυραϊοι κβτριώτκ, οποιβδήποτι κ«Ι άν ή"τ» ή πολιτιχή τού Βασιλέως μαζ, ίσκ ΐγχώμια χαί «ν τού Ικλιχαν οί «Τάϊμς» δέν Οά (Ιχκν χα;«.μ(αν σχίίΐν μέ την πολιτικήν τής Ελλάδος. Θ« ίλιβά- νιζαν τβν βασΐ/ία μας Οηι*ς α' ινα «λλο ϊβ»ος λιβανίζου» τϊν Έδουάρδον ττϊς Άγ- γλία<, το ιίδωλον τοθ άγγλιχοϋ λαοΰ, τόν αγ«7τώμ!νον άιτ4 τοΰ? Άγγλουί ίιτως τβν Γεώργιον Α' ά—ό τοΰς "Βλλγ|ναί, άλλοι δι*υ*>ΰνοντα ή μ.βτα6άλλο»τα την κολττι-
χήν τής Αγγλία; ίσον μκβρώ ίγώ «ά μΐ-
τ«6άλω την κίνησιν τή; Γή< «ιρί τον Ηλιον. Αΰτό βά πή συντανματικός βχσι- λιΰ; στ ήν Άγγλί». "Οπου θέλει δέ Οέλιι βοισι/εΰ; χάνει πολεμο ο Τσάμπερλαιν, οηλαδή τό Κοινοβούλιον, τό οπρΐβν οί ν Οα έθβσίαζεν ίνα στρατιώτην "Αγγλον χαί 'ά» ο Έδουάρδος άηειλονσε νβ πιτάξη το στέμμβ τού. ■ ' σιίν αντίγραφον τοί Άγγλικοβ «βλ«τεό- ματβς ίψ&άν*ρΐ ν« κ«ριμένοι*με ίλα «π' τό ββσΐΑ-τ,ά, νά μϊς φτα(ν) α' ο*Α« 6 βα- βιλτ)«ς, οχι ίαΐκιος, γιοττί πρέπίΐ νά πε- ριμένουμι ό'λα άπ' τό β«σιλγ]3, πρέπι: νά ταίτ)—διά την ίστορίαν τουλάχιστον— ο βασιλίδος, γτατΐ δέν ϊχουΐΛϊ πολιτικοΰς, γιατΐ «ύτοί ποΰ Ινουμε, μολις τοΰ; π«- ραϊώβουμι ίλβς τας ·ξθυσίας στ« χ«ργ?«, πάν ι χ αί πίπτουν λιποίυμ-οι, λιγωμένοι στα κόδια τοϋ βρίνου σχθ€οντ«ς ώς την μέβη ίταν τοος μιλιϊ 6 κ. Π«χ«δι«μ«ν- ΤΓ5ττοι.λος, τρίβοντες τή μύτη τους ώ< τ6 πάτω[ΑΛ ίταν χαταοί/4Γαι νά τού; «τ«νι- ζ^ 6 κ. Θών. ν\ Βρήτε πουβενά «ξιε7ΐ*ίνου< τοιχ'Έλλη- νο»; πολιτικοϋς. Άξιοϊοιυμάίτου;. Πατριώ- -α;. Ό/« δημαγωγούί. Βρη^ε Ιν«ν κοδ νά μή ««νάζγι 5τ«ν ίΐνι άντίττολιτίυόμε- ν<κ ότι '(·» ίλα φΐ»ί<ι ο βαβιληα; χιϊ «ναν άπο αΰτοΰς ποΰ νά μή τ6ν δέρνν) χά! 4 τελΐυταΐο; παραμάγειρος των Άνοιχτό- ρ«ν 5τ«ν γίνγι συμπολιτιυόμενς, ήγοον 'Τιΐουργό; έρχόμινο; νά έφ*ρ[/.όση τ6 χο- λίτευμα, νά μή επιτρέψη »ά διειιθιίνν) τέ; Τιίχας τοΰ κοάτου; ό Β«σιλ»ύ;. "Αν π ότε Ιχαμε 6 Βατΐλεΰ; χατείχρηατν των πρίνο|Α(ων τού Ι "Αν ποτε >) Βχσι-
>ιΰς ή^έλη-τι νά ίπωοιληίη τής ποταΐτό-
ττ|το<, τη; ταΐτιινότητο;, των πολιτικών π·ΰ ϊά τεν άφιναν, τόν 13χ«λέ«, νά τοΰς ίι«βρή.ξ·η χαί τοΰς ιδιαιτέρους των γραμμα- τ«ί;, άν διν επέμενε Αύτος, ο Βχσίλιΰς, ν<> μένη πάντοτι ( ιτυνταγματιχώτβρο;
Βκσΐλιυς τοΰ χοσμου ίλοι».
ννν
Τοΰς «Τ8χ(Μ κάντοτ» «ϋτοΰ; »οΰ; κο-
λιτιχοος. 'Αλ' ΤΗκενήντν τ έ σ-
σ^ρειώςτά έ»»νήντα * « τ « |
Άπο δρ«ν »6«ζ«» τ6ν ΌΟωνα ν« ΰχ«-
ΤΡ*ΊΤ1 τ^ν ιίιυτιλισμον τοΰ Οβένου τού
χ «Ι τον Ιβνους τού, γιβτί δέν ήσαν ίκ«·
ν·) νέ τον έμκο$(«ουν νά χάμντ) άνοησίβς
έ*1 «νοησιών, ίω; {ταν εβγαζαν ί|ς τον
εξώστην των Άναχτοριβν τΰν Βθ'.ιλέα
ίια νά «!τ?ι ίτι Οά «»ά.ψν, πυρκαϊά. «(< την Ανατολήν, ένω .Γςκύραν ί.. « μέ- σ« των δέν «ϊχαν την άξι,ίν >>ϋδέ ίνος νκίβ-
τ·« της ασφαλείας χ«1 έ>ώ ιίςιυρ·» «ύτό
ϊετιλνβν τβν μίλλοντ» βαβιλέα ιϊς μίαν
βιβκίαν χαταντρβφήν, γιατϊ ποτϊ δέν εί¬
χον την «Μλοπατρίαν νά 6^ΐΑογήσ.»ν β,τι
διά {*ί«ν (ί.όνο» φοράν μΐτοροΰσι νά τοΰς
κ(ίμ|) νέ χά τού ν την δημυτιχοτ'ητά τού;.
Νέ Ιλίγί ποτ* 6 Δηλιγιάννης; βτι δέν
ιΐμβστ· γιά πολεμβ ' Αυτή/ την 4»οη-
σίαν μ6ψο* ίνα; Τβι«ούκη< μπ·ρο»·« τα τή* χ«ίμγ|. Κ«Ι γι' «ϋτ· μιίνο; αύτ^ I- λβιιτεν άπο την '—οβιχήν εκείνην συνε¬ δρίασιν, ίττοο ίλοι οί 'Άλλοις βουλιυταΐ Ιχλ«ιγ*ν έκό ίιράν συγκίνησιν ιίς μίαν (ττιγμήν ά«ιριγε«*«ου τρίλλβ;, ή 6πο/α δέν έόιραιτιύθη ουτ» οταν 6 ένίρό; 1- φΑασιν ιίς την Λιμίαν, γιατϊ χαί τίτ» <Λ Τϊιοι ποΑιτιχοΙ ιΰρισκον, ίτι δΐν τοίι; ο»φτ|«» *) Βχστλΐΰ; νά λεηλατήσουν την Κωνστ·: ηινούπολιν χ«1 γι' αύτϊ Γ·σ*κ έ- λεηλβτοΰσαν τα κατειστιίμβΓα τοΰ Μαλ- τνινιώπ), γιά νά τϊνι βιο «αλβτί τή» £λλην ήμέρα μέ φράκο χαί νά ιδρονν, {τι «πβ τάς συνιπίίας τόυη; τρέλλα; μόνον ίνα; μποροοσΐ νά μας σώση Ι Ό Βα»ιλ«ΰ; Ι <νν» Θέλει; νέ γί»ν]ς μεγάλο; άνβρωπορ —ήν Έλλάδβ ; Νά 6γγ|< βουλίοτήί, ύιτουργο; τΐρ»θυπουργ»<, «>ωστήρ«; ; Εύχολο χράγ-
μα. Γίνι προβωΐτιχό; έχβρος τού,.. Βασι-
ληά Ι Γίν* δηλ«8ή Λιβίδηί, Ράλλης, Δΐ)-
λιγιάννη{. Φρουρό; χίιτοιων Οεσμών ποΰ
ύιτονομιύιι πάντα 6 Βασιλιύ;. Καί τώρ«·
τώρα χά! δ Διάδοχος. Κ«! «πό χΗς χ«1
λ πρίγκηψ Γίώργιος. Μονον Ιτσι γ(νι~ι
μέγα; η«λιτικ·ς —ήν "Ελλάίβ. ΙΙενον
«ν
*Τ« είνε σήυκρα πρω9υ«ουογ*< ό κ. Ρ*λ λης. "Οπως μΐιορώ νά ε?μ«ι «ύριο έ/ω, « «•στηί'σω ίλους τοΰς λογους τού *&»« «•λιτιχοΰς χ«Ι τοΰί ίί«£& στδν κύριον 'Βλ- λη,ιχον λαόν. *Αν δέν τούς «ϊπώ *ϊώ» ·« τοόί κ% ο χ. Κολτάτοος. Κ«ί «ά γίνη πρωβυπουργε'ς. Καϊ θά πάη <*τβ ταλάτι... Κ«ί βά μπ^ είς τό άλάτι... ννν Τόν «άντοτε άδικούμενον ούτω Β«σιλε«, άπό την άμάβειαν χαί άνιχανότητκ πβλι- τικών ποϋ δέν ήμπόρεσαν νά άν«6οϋν άπό τδν ίσον πολιτικόν δρόμον, ίιμνει τβ παγ¬ κόσμιον φύλλον, χρίνον Αύτβν ώς Β·σιλε« 53υντ«γμ*τικβν χαΓάποδίδον την ευθύνην ό'λυν των κακο|Μΐρ<ών μα; β'έχείνονς ποΰ »νήχ€ΐ, βτοϋί Συνταγματικοϋς εκάστοτε Κυβερνήτβς, είς τάς Βουλάς καί τα κομ>-
"Αν δ Βασιλεύς ήτο Μονάρχηί άπολυ-
τος, άν τδν προυπολογισμόν τοϋ Κράτ(3ΐκ
Βεν τόν Ιτρωγε τό Κορδόνι, ο"τ«ν τόν αο-
π«ζε «π' την *Ε3λγ;άι, άλλά τόν έσπατα-
λοϋσε & Βασιλεύς, τοτε θά η'το δπεύίι»·
νος είς όΆα ή Μεγαλειοτης Τού. Μά ή
Μεγαλειοτης Τού δέν παίρνει οΐίτε την
εύτελή γιά ενα Βασιλέα έπιχορήνηοΊ-ν «»
δέν τό έγχρίν») 6 πρωθυπουργόν ο *λη·
βινός των 4Ελλήνων Αύτοχράτωρ. Ό πριο·
θυ«ουργ&ς, δ οποίος φταίει γιατί οέν ί-
χοιιμε στρατο, γιατί δέν ίχοι;··» στόλο,
γιβτί ?έν ϊχουμε τίποτε, γιατί ώ; Κρά-
ιος δεν (ϊΐρύνοομε είς τίποτε, μας περι-
βρονοίν, μας βρίζουν, μας συχ*ίνοντ«ι.
ννν
Μας καχβφ«ίνετ«ι πθϋ μας τό λέγουν.
Τώρα μας τό λέγουν οί «Τάϊμς», θχ ϊ-
πρεπε οηλαδή υί α Τάϊμς» νά σκεπτωνται
άπω; ή «Εσπερινή», 6*πως έγώ, νά θαυ-
μάζουν μονον τόν Πα&9ενώνο( χά! νά φρο-
νοδν χ λ! νά ομιλοΰν πάντοτε περί τή;
'σ»ροοπ(ας των λυών τής Άνατολής, 8-
πα»< άν έγροίφοντο άπό κοΐνένα φοιτητήν τοδ Έλληνικοϋ Πανεπιστημίου, στελνοντα παλμοΰ; έκ τής καρδίας τού είς τα παλ- ληχοίρια τοΰ Θερίσου. Άμ' οέν μποροΰν νά ζαλίζ»νται αί Άγνλίαι μέ έ9νάρι« ά· Βΐε'ρβωτα, 6'ΐτως είμεθα εμείς. Καί οί «Τάϊμς» είνε ή "κέψίς τής Αγγλίας.Την σκέψιν δέ αύτη· δέν την κχμνομεν να (ττφοΐι»γι κρός ημάς μέ την σοββροτητά μ«ς. &ϊ μίς έσάρνίαζε δέ πιθανόν άν τό παριλ- βό« μεγαλείον τής Χώρβς χον ντροκιάζο- μεν οεν την ϊχαμνε νά μβς λυπαται, νά μακ λυκάτα; άιτό συμπάθειαν, άπό φιλελ¬ ληνισμόν, των δκοίων οεν είμεθα άξΐ")(. Άλλά ιτρϊν άττό έμάς οί "Αγγλοι άν«- ποΰν την 'Αγγλ'βν, δπως, οί Γάλλοι την Γαλλίαν, οί Ρώσσοι την Ρωσσίαν. Μόνον οί "Ελληνες δέν άγαπώμεν την Β'νλάδα. Διότι άν την άγαποΰσαμεν οέν Βά επερι¬ μέναμεν νά μας λυπ»ΰντ*<, άλλά θ* επα- σχίζϊμε να μδς σέβωνται, γινόμβνοι 'χα- νοΐ, δΊον όλ'γοι χαι άν εϊμ-.ία νά διεχδι- ήσωμεν τα δίχαιά μ*ς, τα "*»"*?« δέν θά ©ίν«με >ά μας πάρουν /ωί!< μεγάλας οαίβς. Άλλά τοιούτοι δέν ιίμεθαι, οά'τε δυίτυχώί τείνομεν νά γίνωμεν είς τ& μίλ- λον, «ότι εξακολουθούμεν νά μένωμεν οί άοιόρίΐωτοι φαχίραι, οί ψύλαχες των άρ- χβίων μχρμάρων, οί όνειροπόλοι έγωϊΐταΐ, «ί φανταζόμενοι, ότι ό πρ^ς την άρνοι.'αν δόξαν τής Χώρας αύτη; θαυμασμός τοϋ κο- σ|ΐ-υ ολου, Οά εμποδ(σν) τόν θαυμασμόν, τόν οποίον θά έμπνεύσγι ή ττροοοος άλ)<ον λαώ', οί 6πο?οι, πρχχτιχώτεροι ημών, φτειίνουν την ίβτοβίαν των διά τό μέλ- λνν, εϋτυχέττιρθι Γσω; διά τοντο, ίκ δέν εχβυν τοιαύτην είς το παρελθόν, δ:ά νά χοιμώντ«ι υπό τάς δαίφνας της ώς υπό Μανδοαγο'ραν.,.. Τιμ. Π ΦΑΡΜΛΚΕΓΤΠΑ 157 433 28Λ1Α ϋίΒΠΡΙ^Ε! ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ Άνεγνώσατί ποτ« τοΰ Τζσκάϊ ενα έρ¬ γον τό οποίον άρχίζει μέ σελίδας Θανάτου αί οποίαι σα; χάρνουν νά ριγητβ άπό την δύναμιν την περιγραφιχήν, μέ την όποιαν δ Οίγγρο; συγγραβεΰς παριστόί τδν θάνα¬ τον, μέ όΆον αύτοι» τό παντοδΰνιχιιιν μίγ*· λείον, με βλην την άδ«;Λαντί»γ|ν κ«! άνοι- Κΐίραβνα άπονιά;, σημα8<ύ;ι ϊν« βκίχι καί άοχίζει νί θερίζτ) ε>α έ'ν«, διά τό τ»α·
γιχώτεοον, κ·2 τό θλιδιρώτερον χά! στα-
ραξεχαρδιώτερον, έκαστον τήι- οΐκογενεία;
μέλο; χαί μή στοιματώντα, πβρά ό'ταν
τελειώσγι τό απαίσιον έργον χο», παρά
ό'ταν αφήση τό σπίτι έχεϊνο, τό οποίον
έζήλευσι καί χ*τά τοΰ δποίΌυ ειήρυξε πό¬
λεμον άμβ'λιχτον οευ ! πόλεμον ιίς τον ο¬
ποίον άντ<σΓ«€ΐν ί-;·.μ(«» δέν δ6ν«ται ου¬ δείς νά τω ΐταρατά;η, νά τό παραδέρνουν οί ανεμοι, έρημον χ«! νά μή ακούεται έν αύτω χαμμία φωνή πλέον, διατί -. > μόνον
ο», τό όποϊιν άφη^ε ζωντανόν, ετσΐ, διά
νά χαταστήσΐί) έ,-ΤΛΐσιώτερον διά τοΰςίνθρώ-
πους χαί δ'α-τχεδαστιχώχερον δι' εαυτόν τό
χαταραμένοντου ίργον, δεν εδρίσκει καΊένα
νά τού έ«φράσιτ| τΐν πίίνον, Ιιίτι ίλοι ϊΐτο-
βεύγουν τό θανατοχτυπημένονέχίΐνο μέρος,
άλλα μενει,έχείμάσα πεΐίλκιτον,βχρυπεν&ε;
χαί σι»ντ«-3ΐμμένον, ώ; μία τριγϊ:ή μο?-
φή, σχιαζομένη εισέτι άπό τα άχοα των
μΐλανών τού θανάτου κτερίγων, μηδέν
λέγουσα, μίνουσα μβζΰ μέ την πέρ·ξ αυ¬
τή; χαί έντβ; βύτής δημιουργηθείσαν έίη-
μίαν, άθύουσ« μόνον ταχτ:χά, μερικών
χ»ράχων τάς χαχά; προειοοποιηττ,ρ.'ου;
χεαυγά;.,.
Όσοτ άνεγνώτβ— τά< βελίδβς τβύτβ;, γ»ωρίζ«τε τί σημ«ίνΐι τοΰ Θανάτοι» ή χε:- ή χαί δ«οΐ δ«ν νά; «νεγνώσατε ( ^ μ τρομακτικόν, τό οποίαν καφουσιάζει μία τειαΜτΐ) κβτάστβσΐς. ^/ σήμερον πολλά ϊσ*ί; τοι- « >>πίτια, χά! εί; Ιν παρόμοιον ΐέλο-
μ»/ να «5ς δδηγήσωμεν.
Δ.«γ( νά άποΙνΐ|σχΓυν τδ εν λατόπιν
τού άλλοο τα έ/νέ« τέκνα το« Πέοχι«< , Αυτό διηρωτώντο πρό πολλοϋ οί χά- ^-ηχνι μ»«ς τ«ν έφννιΐοτέρων χαί περιεβ- γοτέ»*»» κ·λε*»ν των ΊΙνωμένων Πολι- τειών. Ποία μνντική αίτία είήπλωνεν κ!^ι¬ δίως τα μιχρά τουφίρά όντα, τα δποία ήσαν τό χβ(λ '-·. τής γειτο-νιάς, των δποίων τό γέλοιο άντήχει ώς «ργ^ράηχο; χειμπά- Κ ϊταν ίλ* μαζΰ χβριτωμένα όπως ηταν ϊβγαινβν νά παίζουν «ί< την αύλήν το5 ϊ τ*»ν, κβ(« ε^τία τα έξήπλωνί πε- ν ^ Ψή ή νεκρ», Άπίθβνε χρώτ>) μία μιχρ« χόοη τοϋ
Πέρχινς, εω« «ννί« έτών, χωρίς άφαρμήν,
ίχβι όπως έξήλθιν άπό τό σπίτι. Μία
ζείλη τής ήλθεν είς την γωνίαν τοδ δρο-
μου, 2νας πίνος, μ (α λιποίυμί» και ίλλο
τίποτε.
Τήνμετέ*<»ερ·ν είς τε σιτ(χ* ιτείβμμε'νην. Δυστύχημα τού νυμβαίνει. Άλ.Λ μετά την μ-κβάν Όχτ«6ίαν, τό ίϊιο «πίβα»« χ«1 ό άοελφός της ί θ<ομ&, νθΰίλχ κβΐ & Τζών χ*1 & Άλφρεδος κ«1 5λ« είς την γρ«μμήν τα μιχρά άθέλίΚβ, μέχρι τοΰ τελευταίου μιχροΰ τό «ποίον ζαλισίέν είς τόν δρόμον ηδυνήθη νά τρέξη είς τής μήτρος τού την άγχβλιά χ*1 επάνω είς τό στήβό; της τό χρ»σβμ«λλο βγγελβίδι νε άναοώ— την τελευταίαν τού Βναττνοήν, Τό μυστήριον ήτο ββ·ΰ χαί Κυχνόν ικότο; ηεοιεχί,,νητί τοΰ; Ια^άτοα; έ-ίεί- νους τοΰς *ίψ,Λ(οος κ»ί άνεξηγήτβος χαί μ'αν ημέραν ένψ δ χόσμο* βλος τοίκ ' συ¬ νεζήτει, έχυκλβ^ρησε μί« λέξι; οοδιρά. άοχάλβψς χατ«λήσσουσ« «Κ ή «ί ΐΑΐα ά ;/.ία αληθής βτά χαί μίτ· ο Δ Ι 'ΐς χαΓ«*λήυσουσ«, Ας βροντίρά ώς κεραυνος. Α·υ- έοηλωσαν οί ίατροί. Αΰτό 4ξη- κθίδωσαν ίτ«ν τα σπλάγχν* των μΐκβών Δηλητήοιθνί Άπο δηΑητήρ,ον ίλα τέ π«ιίιά, έννέα τόν αιρ»ίμ4^ έπήγ*ν π«ρα περοι τό ϊν χα- τοιτιν τού «Λλου χ«1 άνακβώονται τώρα προώβω; είς το μβνβχιχόν κοιμητήριον τής ιγ»λ:<ικ υπό τάς *«ν»ίμοος βκιάς -.Τ»ν κυπαρίσσων. Μ* Μίά τοιβύτη άκοκά'λυψις δέν μένει /ω- ρίς συνεπείας. 'Κβοθη τό γεγονός βτι έννεα ϊ»τ« 11 · λειψ*ν άπό την γήν, ϊπρεπε τώρα νά έ- ξκχριβω'ιή ποίθ(, Λ<*ς χ«1 διβΐτί, έοηλη- τηρίασε τάς ά9(βοτερ«< ύπάρξεις α! ·ΐτοϊαι ΰπαρχουν είς τβν κόσμον, κ«1 «ί ίποΐβι χαλοΰνται μ·χρά παιδία. 1 II άνάχριιις επελήβίη της ύκοθέσεως άρχήσβσα φ^σιχΰς έξετάζουσ» «πό τό σπίτι χαί δή ά«ό τοΰς γονεϊς. Ή μη- τίρ», ή Κυρίχ Πέρχινς εοωσεν άμέ«α>ς
«λην ίπως τεθϊ) ή «ρχή ε«1 τα Γχνη.
— Μέ έρίοτϊτε, είΐΐε «ίίος έδολοφο-
νησε τα π«ιδιά μου ,
Έκεί, μιιδιώσα είς την θύρ«ν τής ά-
πένκντι οϊχίοις, ή Μαρία Μπρίίϊαν, είνε έ-
χείν·/) ή 6ποί« μέ άπικλήρωσεν «πό τα
παιδία μου. Αύτη τ« ίδηλητηρίασε καϊ
ιδού ή απόδειξις. ,
Κ«! ταϋτ* λέγουσα ή χι>ρί« Πέοχινς
παίουσίασε μερικάς έττκτΓθλάς, ώς 6πο-
γρχφήν εχούσας τα άρχιχά γραμμαί* Μ.Μ.
είς τάς οποίας ηδύνατο χ«ν«!ς νά «ν«-
γνώση λέξίΐς μεβτάς μίσους χατά τή;
ΙΙέρχενς χαί τοϋ συζύγου της χαί απειλάς,
ό'π θά τοΰς εχαιχηθ^.
Ένεργοθσει *πι τη βάσει της χβταγγι-
λί«< ταύτης ή άνάκρισις κα! ή είσοιγγελιχή άρ^ή χά! ένισχοθεΐσ* άπό τό γίγονός, ίτι τα παιδία έσΰχνβζον ι!; τής Μπράΐκν την οικίαν χ»! ό'τι χίποτε άσθενή 5ντ« τα πε· ο·.ε*οιήθη χχί τα έποτισε μέ δροτιστικά, δέν άργει νά συλλάδη χ«1 ν* την έν«- γάγη ώς απαισίαν φαρμΛχεύτριίν είς δίκην. ; Γχνος τρόμου ή' δειλίκς, ούδεμία συναίβθητις, χατέχει την όπόδιχον φμύτρΐαν ενώπιον τοΰ διχαίτηρίου, ό'που των διχατ-τών καί των ένόρχων χ«! έκ«τοντά?Ί>ν άκροατών όρίαλμοί είνε στη-
ριγμένοι έπ' αυτής.
Σχ-5όν μ.-·διώία έγείρεται δια νά άπο-
γηθ^, έ,ω ψίθυοοϊ περιφρονήβεω^ έξέο-
χοντ«ι άπο τα <ττοματα ίλων σχεδον των παριο-ταμένων, έχφροίζοντες την συναίσθη¬ σιν, (τι μία μέγαιρα <6ρίσχετο ενώπιον των, μέ πεπωρωμένην καί άπολιίωμένην καρδίαν, ή ότοί* δεν ησθάνετο οΰ'τε 'χν0< τύψεως συνειδήσεως. Κ»ί μέ ήοεμίαν χαί ταχύτητα αξιοθαύ¬ μαστον ή Μχτηγορουμένη Μαβία, με ό- φθαλμοΰ; ΐια'.διχώς άφιλιίς, έχφωνεί την άπολογίϊν της. — ΝαίΙ έγνώοιζε τα πκιδ?« χ»ί τα πεοιποιείτο. Να^ δτ«ν ήσθένησεν ή Ό- χταβΐα, την επεσκέφθη χαί τής ίδωχεν άναψυχτιχόν. Άλλά διατί νά την φονεύση; διατί »ά δηΑητηριάτγ) αυτήν χαί τα «λ- λα παιδία ; Τί συμφέρον ιίχε ; Όχι, αί επιστολαί έχείναι αί άνώνυμο* δεν ήσαν ίδιχαί τη;. Διατί νά τα; Ιγρα<ρε; Τίνα λό¬ γον εί/ε : Όχΐ, δέν εγνώριζε τίποτε πεοΐ οηΑτη»<Μΐ^ υ α ϊ χη ποτέ. Άλλά ναί. Τώο« ένβυμιεϊ- το, ότι χάποτε μία γυναίχ· τή; ι!:;» νχ χριτήσγι £»ί αχύλλον διά νά τόν βαρμκ- χώσγι, Είδε τότε τό δηλητήοιον. Ήτο Ί- ποπράσινο χά! ι?χε μίαν μυρωδιάν ακό:- δου Ναί, ένθυμεϊτο ποία ήτο ή γυναϊχβ έχεΐνη, ή δποία έδηλητηρίασε τόν βχύλ- λον. "ΙΙτο... ή κυρία Πέρχινς Ι ΐννΛ Ή κυοί* Πέρχιν; ίΐροσήνβγβ τα; έκι- στολνς τάς όΐΐοίας ελάμβανε χ«! τάς δποία; ύπέθετε/ ώς προερχομένας έχ μέροα; τής Μ«οί«< Μά γφ ή μί« : Μοϋ εχλιψε; τό/ άνορα δ οποίος ήτε ίδΐχός μου χ»ί τόν πήρβ( ιύ· Θά αί χτυ- ;τήτω χατάχαρδα. θά σε άφήσω χ<»ρί; παιδία σέ χ«1 αυτόν, θά τό κάμω ,^χα! ξέοε το.» "Βνοαοεν ή δλλη. «ΊΙ ήαέοα έγγίζει. Περίμενε » · Κ«1 διηγεϊτο ή Πέρχιν; δ*τι χαθημβρι- ■-'Τις δ τ«χυτοο"ϋΐο; τή εοεοεν από μίαν τοι¬ αύτην έπιττολήν χ«1 οί άχροαταί άνετοί- χιαζον άχΐ/ϋϊντ»;, φανταζόμενοι τονς παλ¬ μοΰ; μιας μητοό;, την ανησυχίαν, όν τοόμον, τή< <;-ίνο/ωρί«ν, μιδ; μητρός, ί) όποία χαϊηαερινώ; ήχουεν ώ; άιήχ'η- σιν χολοΐιε'·1; τό χρούσΐμον τοΰ ώδιονος τής οΐχίΐς της, χά! εβλιπε ώ; φάο-μα τό^ -α/ιιίρο'μ ι τή; δίδει επιστολήν πεθ'ένουσϊν , 'ς Φοβεράς απειλάς. Ί?«α»τάζθϊ ν μητίραν άνοίγουταν τίς άγχάλας της, Υν« προστατεύση τα άΐ-ί άγνωιΐτον χείρα απειλούμενον μέ *ά· ν«τβν τέχνα της, ϊν« τα ιτρββτπτεΰογι χ«ΐ άδυναοϋσβν νΐ πράξη τουτο άφοϋ άττέίνη- σχον σόμφωνα μϊ τάς άπειλά; τή; άντι- ζήλου ητ:,6πούλω; χαί μυστιχά χατειργά- ζετο τόν θάνατον. Καί δάχουα συμπαβείας ^νύνοντο, χαί «ραί έξεφωνοϋντο χατά -ή; ίπβισίοκ βχρ- μβχευτρία;. Κα! ή οίχη τής Μαρία; έζηχολοόΦει χ«1 ίλ(·»ν οί ό»Οαλ(ΐοΙ ήτένιζον την μορ¬ φήν της χαί δ*λ*ιν τα ώτ« χροσεϊχον την ίξίΑ'Εΐ». ΊΙ Μαρία ωμίλησε χοιΐ βάλιν, «λλά την φοράν ταύτην δχι άπολογουμένη, άλλά μέ φωνήν, τυγκιχινημένη, χατη- γερονσα. Κατηγοροΰσα την μητέρα την ιδία», την χατ*γγΕ(λασαν «ύτήν άς φαρμαχεύ- νριβν τώ; τέχνων της, Φαρμΐχεύτοια ήτο ή μήτηρ. Καί 'ΐ] Μαρία άπεδείχνινε. Μία κατόπιν τή; είλλης, 4ν«λ»τική, ά- σφιλής, ί;ήρχετο ή φοδιρά απόδειξις. Ή χυρία Πέοκιν; ίδηλητηρίασε τα τέ- χνχ τη.-, όΊότι ήίίλε νά βασανίση τόν σύ- ζ·γόν της. Διότι τόν 6πωπτιΰ(το, ίτι 51ν την ή· γάπα πλέον, ότι ΐπρατίμει μίειν άλλην. Καί έσχόπιυσε νά δηλητηριάση χαί τόν Γ5ι·ν «βοϋ πρώτον τόν έπότισ· βχθμηδον μέ τόν άςρητον πόνον τή; ίχλε<ψιως των τέχνων τού, τοΰ έ»β; κκτόπιν τβΰ άλλου. Άλλά π^ός τ( νά εξακολουθήση τβς ά- ποοείξεις της ή Μοφίβ, άφοϋ ήδη σωΜα- σμένη χΛτά γής, ενώπιον τοδ διχαττη- ρίίΐ», ποΐρτΛίΐροϋσα υπό τό βάρας των ά- νααιριοεητήτω» άποδείξεων, ίχιίνη; την όποιαν ιτροώριζεν ώ; {χταχτον ϊίΐμά της, ή χυρία Πίρχινς ωμθλόγει, σφαδοίζουοχ ιυ- μολόγει τα πείντοι ;... Ρουτλάνδος ΤΙΟΛ. Τ. Η ΛΑΙΔΐΤΖΕΗΓ (ΑΘΗΝΑΙΚΗΜΤΘΙΣΙΌΡΙΑ ΤΟΓ 1845-55] ΑΙ ΔΤΟ ΑΝΤΙΖΗΛΟΙ ΆναΠημοσίευσις είς τούς αΚαιρους» αρξαμένη άπό 16 Όκτο>6ρίου 19ΟΣ5
ΠΕΡΛΙ ΨΙΣ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΟΤΜΕΚΩ»
Λαίίη Τζίννι» (κομησσα θ«τό·
κη) πιρίφημος διά τή» κβλλονήν καΐ
τους Ιρωτάς της (1845—55) έν Αθή¬
ναις, άγζπχί έμμανώς τόν ωραίον Άθη·
ναίον Φίλιππον Πιττχκάν, Ή Δθύκισσί
ττ}ς Πλβκεντίας στέλλει τον τ»μ(αν της
Ν. Οΐκονόμου νά προσκαλίίΐ!) τον Πιτ-
ταχόν παρ' έΐκτ·^ έξ άντιζηλίας κρός
χψ Λαίίη . . . . ]
(Σϋ*ίχε·« έκ τοΰ
— Καλέ τι ειν' κύτά ι
ό Άνχνίας.' Σύ έγινες κίτρινος «άν
τό λε[7.όνι [Αθ'νον που £κουΐ7ες τό ονο-
[λο£ τνις.Δέν ντρέπειτζ·, Φίλ'.ππε; ΙΙάει.
σ' έσενχ είκοτιδύο ετών πιχι.^ί να
εΓιίαΊ έρο)τευ[/.ένος υ.έ ι/.ιά γρΥΐά νχ-
οχννχ πίντζ έτών; Νά οεύτ·/) είνε
γιά «ν*· κύτταξέ τν)ν ττιν κχϋ|λέννι
πο>ς <ΐέ βλέττει. Βχζω σχοΐχ-ψχ ιαο σ' εχει έρωτευΟ/5. Κύτταζε ! . . μά κ,ύτταζε λοιπόν ! . . . Ό Φίλιππος έμε',δίασβ βεβιασμέ- νω{ καί έ'στρίψε τα βλέ[Α[Λ« έκ. νεου ■ /Λ. ιτρδς την βάν^. Έκείννι, καΟ/ιΐΑεννι πλαγίας, εί¬ χεν Ί{δ'η ββίθι/,ηιίάν στρέψει τό κ«- ΰ'.ιψ.χ ϊύλ τοιουτοτρόπως, ώστε νά είνκι ίνκντι τού Φιλίππου λχ νά μη άνβΕγκάζεται νά ιτρέφ·/] πρός αυτόν την κεφκλνίν. — Έ, μά λο'.πον, άνέκρκζεν ό ύ- ό θβ αύτη χγ ρ πλέον ίέν εννοεϊ νά κρύψγι άπό κα- νένοε ότι £"ος άρέσεις· στρέψε καΐ σύ τό κάθ'.ιτμ.ά <του τιόρα. — Ά, οχι, Λουκ*· αύτό 5έν θά τό κάμω ποτε. — Φίλε μου, κ*ταλα·[Λβίχνε'.ς ότι είτα-, άκόμη παιδ*ί ; Μίκ ώραι* κορη στρέφει τό μέτωπον πρός επίθεσιν, καί σύ στρέφεις τα νώτα- μ.ά επί τέ- λονς βίύτό ποθ χ.άμνεις είς την γλώσ¬ σαν τοΰ στρατόν» λέγετα:ι άνανδρίκ 1 Έλα-, ϊχ ! . . . στρέψε γ ό κ,άθισΐΑ»: ρ.όνος σου, γιατΐ θά μέ άνκγγ.άσ·/ις νά σέ σηκ,ώσω όλόκλνιρον μ,έ τό κά- Οισμα κ,αί νά νά σέ στρέψω έγώ. Τό άθλητικόν άνάστηιικ τοΰ ύπο- λοχαγοΰ ?}τον έπαρκές δπως πρ«γμ«- τοποιησ·*ιΜ-ΐ;ην απειλήν τοώτΥΐν ό ίέ ^λι«Μ^^ιαί ευ'^υμ,υς %χραοίτ·όα Ύ*>υ
"Κνεκεν πληθώοας δλης ά-
νιβάλλομεν δι'αυριον την Ώη-
μθσίευσιν των γνωμών των
Ήπόρΐιΐνι δι* την ύποτίμησιν
τού φράγκου·
θά εί·.ί5ε πρός τουτο μ,εγαλειτέριζν
ίιτχύν είς τα ίσχυρά νεθρά τού.
Ό Φίλιππος -έο'οκ.ίρ.αιτε ν' άντιττίί
ίιά τελευταίαν φοράν.
— Σέ παρακ,αλώ, έψέλλιιε, (αυ)
θέλγις νά μ.έ κάμγις πάλιν άντ'.κείμε-
νον περιεργείχς μ.έ τούς έ'^ωτάς μου.
£νχ λάθος χθές, κκί τό έπλη-
ρωσκ βλέπεις πολύ άκριβχ. Θέλεις
σημερον τνιν Γίιαν ώραν μάλιστα νά
γίνη άλλο σκάνδαλον; Σέ βεβαιώ,
Λουκ.δί, δτι δέν άντέχω πλέον είς τχ
τοϋ κ,όιτμου. Πώς νά σοΰ
το πω ; οεν εΐ|/.χι γω γι «υτχις ταίς
δουλειαΐς.
— ΙίχΧ άν λοιπόν σοθ έ"λεγ*:, ότι
έγώ άγαπώ την μεγάλην τί θά ελε-
νες ;
τ- Μά νά -ου είπ& Λουκ*' εάν
την άγχπΐΖς :νλ τέ άγ«πδ]! %>,' αΰτνι,
— Τό ζεύρω · άλλά 5έν προ'κειταΊ
οΥ αΰτό. Έ/.ν σοθ Ιλεγα 3τ» η {Λΐκρή
σέ άγαπφ ; |_
, — Έλχ. «φηιτε τα άττεϊ'«. Αύτη
ίίλθί έ(ϊώ άπό τιον Σμ.ύρνν|ν, κ,κθως
λέγουν τουλάχιστον, μέ προΐκ»:, διά
νά πάργι (Λ,εγάλο ά'νοι/.οτ. Ό τηχτέριχς
μοί» δυστυχίας ίέν ρ.οθ άφησί τέτοιαν
κλϊΐρονθ|Λί«ν. τ ι -
— 'Ο π«τέρα·ς σου δμ,ως σέ
κατάλληλον ^ιά κλϊΐρονομίαν...
— 03<ρ1 ά*φησ« τ' «ύτά, Λουκδί, σέ παρακ,αλίν αν ίέν Ϋίξβυρ* δτι μ." άγαπδς,'θά έ!λεγ« πώς μέ περιποάζεκ,. — Μά ίιάβολε ! σέ περιπαί£ο>
έγο>· πολύ καλά· κ,ύτταξε ομως' σέ
περιπαίζει κι' αύτη ι^έ κίνδυνον νά
προκαλέση την προσοχήν τοϋ
καί να κάμγι ενα σκάνδαλον είς
της;
Ό Φίλιππος έστράφη έκ περιερ¬
γείας πρός τ^ιν έν-'τι νεάνιδα.
Θά ελεγέ τις δτι. άπδ τής πρώτνις
φοράς δπου την παρετηρνσε, ρ-έχρ·. τίίς
τ*λ;οτα'ας ταύτης, οέν είνεν άπο-
συρ·/ι τχ ρλεμ.υ.ατα της απ αυτού.
ρισεν ούτος, παρατηρών αύττιν ώτε-
νως.
— Τα ^λε-τϊ»ς ; έπέρικνεν ό ύπο-
λοχεγός" ϊλα, 5έν > ττζίρνί·. πλέον
άνχβολ'/ς τύ πράγΐλα. Στρέψε την
σου γρηγορα.
"Ο Φίλ·.ππος βδίττασεν, άλλ' ήρω-
χ_1ρ τοΰ Άνανία τεθεϊσα έ—ί
τοϋ έρεισινώτου τοϋ καΟί»α«το< έστρε¬ ψεν αύτό χατάμέτωπον Γ^ς νς-'-ΉοΌς. Είς την θέαν "-ής στβοφ·?« ταύ-γις έκείννι δέν ηδυνήθη να καταστείλη έν μειδίαμα, τό όποΤον ^ιά .ά κούψη, εκυψε καί έψιθύρισεν ολίγας λέξεις είς την άδελφην τνις. Κατόπιν έϊτράφνιιταν αμφότεραι ή πρεσβυτέρα προΓΓ όλωσε τούς λους μαύρουί οφθαλμούς της πρός τόν «πολοχαγόν Ό Φίλ'.ππος κατέουθοος ί[δη,ήναγ- κάβτθνι νά παρατηρτΐ διαρκώς ττιν ν»ά- νιο«. — Έγώ σοΰ προλέγο), ίτ·. αύτην την νέαν θά τνιν άγαπησνις, είπεν ό Άνανίας κύτττων πρός τό ούς τού. — Είται περίεργος άνθρωπος ! α¬ πήντησεν ό Φίλιππος στρεφο'αενος α¬ ποτόμως πρός κύτόν. Διατί έπιι/.ενε'.ς ετσι ; — Ειι/.κι περισσότερον ειλικρινός, ταρά περίεργος καί θά σου είπω τό διατί. Ιδού λοιπόν διότι άγαπω την άδελφην της, καΐ διότι άγαπώ καί — Δέν <τϊ ί»»νοω χαθολου), Λουκ.*. — Θά σου ε έξηγηθώ Ά- ----- χ_/*λ. ^ ';ν «<ι, ΐ| ν ι^ΐκΐβ ΐΛν<&'' υ/ν · *» γκπώ την *δελφην τν;; κ,αΐ θέλω νά- συ . /τ» ό,λλην διά νά έργολα- βοΰρ.εν μ,αζ'3 — Ωραίον αύτό ! 'άνέκραξβν ό Φί¬ λιππος γελών. — Καί δεύτερον διότι άγαπώ ιέ. — Καί θέλεις νά πάρω την οίλλην δ·.ά την προΤκ,ά της ; — "Οχι. τόσον διά τουτο, όσον διά νά πάρης αύτην, προσιοπικ,ώς αύτνιν, προπάντων νά τηνάγαπησ·/)ς.Έν- νοεϊς τί θέλω νά ο*οϋ είπω,Φίλιππε ; θέλω ναγ«ιηό~; αυτήν διά νά παύ- σγις πλέον νά συλλογίζεσβι τί|ν κον- τέο-σαν. —- Έγώ δέν «τυλλογίζωμοη την χοντέσσαν. — Αύτά νά μίι τα λές είς έμέ>
έγώ είδα τόν ηλ-.ο προτητερ' άπό βέ,
Ι καΐ έπέρασα άπό την Ηλικίαν σου.
Είς ττιν νιλικίαν σου άγαχοΰν χωρίς
νά ήζεύρουν γιατί. Καταλαρ-δάνεις ;
«κουσέ γ.' έ(*έ καί δέν θά χάσης, Φί-
λιππε. Χθές έκίνησες τίιν προσοχήν
τνίς κοντέσσα-ς καί δταν σέ ίδ·?| δέν
είνε απίθανον νά σέ αγαπήση καί
αύτν,. ΕΓσα-. νέος ώραΤος, είνε γρν»ά
ποΰ ίίτον ώραια. /
Είς τούς Οφθαλμούς τοθ Φιλίππου
άνέλαψε ρ.ία' άστραπν), -'η όποία δέν
διέλαθε τόν ύπολοχαγόν.
— ΤΑ, κατεργάρο ! έζγικολουθησεν
οίτος τύπτων έλχφρίδς την ώμοπλά-
την τοϋ νεανίου. Σάν νά σοϋ καλά-
ρετε ποϋ σοϋ είπα δτι τ) κοντέσσβ:
ήμποοεϊ νά σέ αγαπήση. Λοιπόν σο3
τό λέγω, εάν 5έν τό γνωρίζης· ή
καρδ',ά τ7Α κυρας αυτής είνε σάν τόν
κα-φενέ τοϋ μπάρμπα ΚοσμΛ· νά, ό
μπάρμπα Κοσμαζ, κύτταξέ τον !.. ?,
λοιπόν ·ή καρδιά της ηι/.ποροϋσε νά;
τοϋ καταστρέψη τόν καφενέ τού.
"Ο,τι δέν τοΰκαυ,ε ώς τώρα ό θεοδω-
ράκης, θά τό κανε -τι καρόιά τ* γυ¬
ναίκας αύτίίς καί στόν Κοσμ* καί
ο ν ^)εοοο)ρΛ^'ίΟ ·
Ό Φίλιππος είς τίιν έ«ιτν)δεί«ν
ταύτην παρέκβασιν τοθ υπολοχαγοδ
έξεροάγ'Λ είς γέλωτας.
Ό Άνανίας έζηκολούθ·/ισε ·.
— Λοιπόν έπιμ-ένβις νά άγαπ^Ες
αύτην την διαβολογυναΤκοί ;
(άκολουθε!)
III
ΙΙίίΜ|_ιίΙΟ.Ι1|ί)υυΐίι Ι| Μ Ο |Ι Ιί1ι|ι1 ι .* -* ** ^ -* — — —
ΤΑ ΣΚΟΤΗ
Έ Ο ΕΚΑΤΟΗΤΡΙΟϊΧΟΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ
<ι (Συχ έκ το-'ϊ χ) Οί όφθαλμοΐ τού ίερέως έηεααν κ*τά πρώτον έ«ί τού περ'.εχομέ'^ου των είδήσεων. Μί* παράγραφος σημειωμε- νη Πιά «αχείας μελάνης Πιε- λάβνί Σελίς Τ. —Α¬ νακοίνωσις υψί¬ στης βοβαρότη- τος καί βπου- δαιό-ίητοί, έ- βτάλη ημίν έκ Παλαιβτ ί ν η ς, άφορωσα άνα- καλύψεις τινάς γενομένας έν Ι- ερουσαλήμ,ύπό τού πράκτο- ρος τής Παλαι- βτηνίου έται- ρίας των 'Ανα- σκαφών κυρίου Κυρίλου Χάν- 6η καί τού Ιίυ- ρίου ΣμοΰΧΗερ τού περιφήμου Γερμανού ίστο- ρικου. •Ο Ρίπ(.»ν ή'νο-.ξβ τυχαίως την εββόμην βελίο» τής έφη- μερ^δοβ, όπου συνήθως «ϊδη- μ«>·»!εύοντο τα έξωτβρικά τη-
λεγραφήματα καί άνέγνωσε
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ
Σχετικώς πρός τα κότω&ι εΐ-
δησεοΑογικώς άναφερόμενα, δη¬
λούμεν δτι δημοσιεύομεν ταυτα
άνευ αχολίων. Ουδέν είνε εΐαέχι
ωρισμένα: γνήσιον ,τρί τής αλη¬
θείας ήν τό «ατωτέρτ» Άρθρον δια-
λαμβάνει. Θέλοντες νά έξαχριβώ-
σωμεν την είδησιν έν δλαις αυτής
ταίς λεπτομερείας, άηεοτε'ιλπμέν
τόν ιίρχισυντάκτην μας είς την
Ανατολήν, ό δέ ήμέτϊρος διευ-
θνντης σννεννοεϊται επί τούτω
άη' ενθείας μετά τοΰ κ. Πρωθυ¬
πουργόν χαι τοΰ Σεβασμιώτατον
άρχιοπισκόπου ιής Κανταβριγία^.
"Εκτακτον παράρτημα τοΰ « Ή-
μερηοίου Σνρμαιος» θά δημο-
ΒΪγτάς 2 μ.μ. σήμερον.
ναμφισβητήτως'ΙουβοιΓκοΙ
δχι ΧριστιανικοΙ ώς άποδει-
χνύει καί ή άρχιτεκτονική κ«1
τα έμβλήΐΑατοι. Οί τάφοι ηβοιν
Ήρωδιακής έποχής.
Συνίσταντακι από σύνολον
άκανόνιστον έκ δύο δωμάτων.
ΊΙ εΐσοδος είνε φραγμένη.
Τα δώματα είνε βεολαμμένα.
'Έντός ενός των δωμάτων
ευρέθη ύάλινον δοχείον περι¬
έχον μαυρωπήν σκόνην.Αυτή
άνελόθη υπό το3 Γάλλον χη-
μικοΰ Κωνττ. Άλλάρ, όστις
απέδειξεν δτι ήσαν λείψανα
χημικών ούσιών έκ των ό·
ποίων τώ καιρώ έκείνω κατε-
βκευάζοντο άρώμ«τα.
'Κντός τοΰ δευτέρου δώ-
ματος ευρέθη λίθινος ρ
φάγος* καί επί τής πλακός
τοΰ ααρκοφάγου τούτου ευ¬
ρέθη είς καλήν κατάστασιν,
έκτός δύο γραμμ-άτων ή επο-
μ.ένη έλληνική έηιγραφή :
εγωιωσηφοακοαριμαθειαςλαβω
ντθσωματουιησουτουβκον·**
ριταποτουμνημειοκοπουτοιτρωτ
ονεκειτοεντωτοπωτουτωεγ.ικρυψχ
όπερ άναγινωσκόμενον, κ%ί
προστιθεμένων των δύο -έλ·
λειπόντων γρβμμάτων, λέγει
ΕΚ ΙΙΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ
'Από τριών μηνών------,„.»
ειδικόν φιρμ,ανίου, παρχχω
ρηθίντος ύηό τί^ς τουρκι..^ς
Κυβερνήτιως, ή *Έτοιιρί<χ των 'ΑνοτΊΚΐφών τής ^«λαι- βΈίνΐΛς ένεργεΕ χοιαυχας επί τού έρήμου μέρους τού όπι¬ σθεν τήςτβαρά την Ίερουσα- λήμ. πόλεως ·:ής Δαμασκού. ρ Το μέρος ακριβώς τούτο, ως γνωρίζουβςν οί άρχαιολό- γθ6, πρό τίνων έτών έχαρα- κτηρίαθη ώς ό τόπος τού Γολγοθά «αί τοΰ Άγίου Τά¬ φον». Μεγίλη βυζ-^τησις εγέ¬ νετο τότ- καί ηολλ* υπέρ κοιΐ κατά τής γνώμης ταύτης έλ4- χθηοαν. Πρό δέκα ημερών ό κυριος Κάμολος Χάνδη ό πεπαιδευ- μένος καί βαβαρός "Αγγλος ίρευνητής έκαμε νέαν άνακά λυψιν ή όποία πιθανώς νά έχη μεγάλην επιρροήν επί των χριστιανικών λοιών. . Κατά τοις ανοιβκαφάς, σύ Ι σχημα ΐάφ<ι·ν ανεκαλύφθη α¬ ναγόμενον είς τεαβαράκοντοι η πϊντήκοντα ϊτη πρό Χ,ρι «τού, κ«τά ιή> εκτίμησιν τ·*< «. Χάνβη. Οί τοίφοι εΗ* 1 «Έγώ Ιωσήφ ό άπό μ^Οείας λαβών τό σώμα τού Ίησού τού άπό ~ιΤαζαρέτ άπό τού μνημείου όπου τό πρώ¬ τον έκειτο, έν τφ τόπω τούτω ένέκρυψα». Έντός τής "οιρχοφάγου «- η*ίΡΧεν ελαχίστη ποσότης χώ- |ΐκΐίτο?, τό ΟτιοΕον δ'ϊναται ν* βΓνε ή δχι τό χώμα είς* δ μ,ε- ταβάλλεται ή ανθρωπίνη αάρξ καί τα ο^ταΐ καί τό οποίον ό κ. ΧάνΠη έτοποθέτηαεν έντός Ποχείου όπερ ςτφράγιβε καί ■»ι-ε··ί^; όδηγίας. * ('Ακολουβεΐ) Δύο εύέληιδες νέοτ τής Άθηναικης ■κοινίιΐνίας καταλέγονται άπό προχθές γ' · τίιν χοοείαν της ωραίας των φνΐ- σιοδιφών έπτσττίμης, οί χ. χ. Νικόλ. Ι. Λά63ας καϊ Ανδρέας Δ. Μαυρθ- πούλης, άναγορευθέ%τες άριστοϋχοι βδάκτορες των φνσικών έπιθ"τημών. Σφί· γομεν τό χέρι των συυ.παθών νέων, εύχόυ.ενοι , ο"άφνας χαί ίΐς τ6 πραντΛκόν τ^ν στάδιον. Β. Μ. Ή εταιρίαι των ~*δηρο- βρόμων' Αττι«ής άπό ΙΟ Ι¥ο· εμ-βρίο > έ.ί. τίθησιν είς χρΑ"
σιν τό χειοερινόν δρομολό¬
γιον τής γ^αμμής ϋηφισσ£«ς,
έχον ούτω:
ΈςΆβηνΟν: «.μ. 6, 8, 10, ϋ.501,
καί μ.|*. 2, 4, 6, 8.
Έ» ΚΓ,?(ββί«ς *. υ.. 7.10·, 9.10-%
ϋ.ΙΟ1, *»·«..,». 1.20', 3.ΐσ, 5.10',
7.10/ 9.10·.
Κυριβκάς χαί εορτάς κρββτίίεντβι;
Έξ Αθηνών: 3 μ.μ.
Έκ Κη·ισσί«<: Ί.ΙΟ' μ.μ. Λα'ίκαί άμαξοστοιχίαι γραμι* μής Κηφισίας κατά ηάβαν Τε¬ τάρτην. Λ αί κ αί άμαξοσ-τοιχίαιγραμ- μής Λαυρίου κατά πάσαν Πέμπτην καί Κυριακήν. Αθήναι, 6 Νφεμβρίου 1905. (Έκ τοθ γροφ«ίου) ΖΗΤΕΙΤΑΙ ς γραφείον τοΰ κ. Χ. Α. Ι»άν· λη «αί Σά. Τ ΜθυσΛν >|Τ·
ΛΚΡΟΤΤΟΛΙΣ
ΟΡΟΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΝ
Α_ΡΟΠΟΛΙΣ 7 Νοεμ6ρ|βϋ
ΑΘΗΗΠΙΙ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
3ΤΚΓΙΑ ΛΜβ-
ΕΞλΜΗΝΟΙ > 9-
ΜΗΗΙΑΙλ » 150
ΕΠΑΡΧΙΩΝ
ΔΡ. 19 80
· 9 90
> |.6Ο
ΕΞΑΙΗΜ
ΜΗΝ Ι ΑΙ Α
ΕΞΠΤΕΡΙΚΟΎ
Φράγ. χρ. 40
• ΡωμηβΟ* κα! τοβ
«Ηβιοϋτκου' Α.Ο.Α.Ο. Φρ. χρ. 41>
Λιά την Αϊγνπτον ι,ι*τα
τοΰ «Ι'ω>ιηοί7» καί τοβ
—φιοοΊκοΰ Α.Ο.Α.Ο. Φρ. χρ. 40
Α·ώ ΚρΛτην, Κνπρον καί
Σά|ΐον .....·» %Β
πά «Ρω{ΐιιοΟ» »«ι1 ι·0
Α.Ο.Δ.Ο. ....»» 31.
4ΕΥΪΕΡ» 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
ΟΓΑΊΤΛΝΟΣ Ιωτικα?£ΙΑαρυγγκα
ΜΕΔΕΤΗ ΨΥΧΟΛΟΠΚΗ
ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΝΙΟΛΟΓΙΚΞ
(Συνέχειχ έκ τοθ χθίσινοθ)
■— Δέν λανθάνει τής διανοίας υμών,
χυριοι, δτι διά τής χολοσσβ-ας έ«ιχιι·
ρήσεως είς την οποίαν έρρίφθημεν ήδη,
δέν πρόχειτβι απλώς νά χρημβιισθώμεν,
άλλά χαί νά γίνωμεν ώφΛΐμοι είς το
Έβνος. «Έρδ' άγβθόν!» Ίοοϊ τ& βά-
θος τής έπιχειρήσεώ; μας, ιδού ή ΰψη-
λοτέρα ιδία ταύτης, ήτις χά! ώθησε τον
συλλαβόντα αυτήν, αυτόν δστις μας
I-
χαμε την τιμήν νά μας προτίμησις είς
;ήν άπαρχήν τής έπιχειρήσεως !
Ό Γβϊτάνος στενοχωρημένος, χατα-
κόχχινος, περιδαλλόμενος μέ βλέμματα
Λ - ·
ΔΗΜΗΤΡ.Σ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ
' Υφηγητής Πανεπιστημίου
Όπισθεν Οουλής,διαατιχύρω-
βις Βουλής καί Μουσών, 14
Ειδικώς ϊχπ«ιοιυ8»1< έν Βΐίννγι τα ανω¬ τέρω νονοσήματα έν τ«Γ< κλινικαϊς των καθηγητων 8ΐοβΓΐ£·3«ΙΐΓοιΙβΓ, ΡοΤίΙζοτ υτίΐδπΐ.^ΐιίΐβοη, θεραπεύει τοΰς έξώτι- χΐν, λαρυγγιχών χαΐ ρινιχών νοσΤ|μείτων ποίβχοντ«<. ,Ωρα έπισχίψεως 9—12 χαί 3—5 Γ0ϋΟΓ0Μ170ϋΟΓ92 . ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΑΟΙ τέως οιιβΓ αβ οΐϊηϊσ,ηβ τής έν Παρισίοις κλινιχη'ς τθ3 κβθηγητθθ χ. Ρβυνβΐ. Είϊικός νοσημάτων Λάρυγγος, Ρό αύ Τιλήνη ?3 ημερών.—7·Αν. ηλ. δρ. >.44.— Αύ*. ώρ. 4 λ.47. —.
Πιΰλθυ Κων (λ έ" ως
ΘΕΑΜΑΤΑ
Βασιλικόν. Άργει.
Δημοτικόν. Ό «Μιχρίς υν»Λ·
Δημοτικόν (Πειραιώς). Ή ««-
ράστασις τής «Κοραλι'ας χαί Σα> «μα·
ταιώθη άπαγορείσαντος τοθ δήμαρχον
Πειραιώς τή» παράστασιν της.
ΕΙΔΙΚΟΝ
ΘΕΡ Α ΠΕΥΤ ΗΡΙΟΝ
'ΑφροΠιπίων,6βρ|ε.«τ{κων κπί
γυναικολογικον νοσημ^των
ΔΙΕΥΘΥΝΟΜΕΝΟΝ
ιό τοΰ υφηγητοΰ τής Συφάιδολο-
νέας
IV
τφ 'Ε&ν. ΠανβπιοτημΙφ
Ι. Σ. ΦΑΡΑΝΤΑΤΟΥ
χόχχινος, περιδαλλόμενος μέ βλέμμβτα ν^ιίίκος «9^«τ<αν Ααρυ·) θαυμασμόν ε'χ μίρους 8λων των σννεταί- Ι ·»"»»., ϊ*«ν6«, Λαιμού. ρων, έζήλενν έχ*»νην την στιγμήν την ί ,»111"^1*^" *.·/« τηϊ,Π>
γάταν τον Εενοδον.ίου τί» .Λ»—«..~-. » Οαο»οΙ«.— η»λ» α-ι- ν.....
Μέλουςττϊς ΣυφαιδολογτνήςΈταιρία
κοΛ τής Ο'ύρολογικής των Παρισίων
ΘΕΡΑΠΕΙΑ τής (&εννο0»ο·α«: χαΐ
τ&ν έττιπλοχών αυτής (Κικιτϊτκ, Προ~«·
τίτκ, Στενώματ*, Πυελονεοβΐττ*) διά των
«ελεοτ«ίων μιθίοων, ά< χαθιέρωσαν ο( χ*- Ιηγητβί Κοΐηωηπ, βο^οη, Ρϊο~τ. ΘΕΡΑΠΕΙΑ τής όνφτλΐδος χ«1 των ίχιηλοχ&ν «ΰτής δ<«6ι6«ιουμ»νη {(ά τή; μιχ^βιχοιπκή< «ξ«τβίβίω< Τ4υ «ϊματος(μ*(1. δοΐι&υιΐιηη—ΙΙοίηααηη χ»ί ΜβΙοΙνηίΙιοΙΤ. ΘΕΡΑΠΕΙΑ της ανικανοτητος τε- (« χ»! βεβαία διά της άναγνωρισθΐίσης το» καθηγητού ΊΥιΐίϊα.— Η»γπ- ΘΕΡΑΠΒΙΔ ττη <Η«ρ*Μ*<*ς (μίβοδος τού χαβηγΐ|τ«5 τής γιιναιχολβγίβί Βί<Λβ1θΙ) τΛς ότά&ως «ών έμμήνων, τίις ένδο· τρνηοο* (6γρβ, κότβι). νοιΐηράτων τοβ. ΘΕΡΑΠΕΙΑ των όέρματος. Δέχεται 9—12 χαί »—β. όδος Άγιον Μάρκον 296 (οΊτισβεν τί , , .. -......·■<· ·ί· »·'ΐι*ην την γάτα» τον ξενοδοχείον την ευρισκομένην χάτω άπό τό τραπιζι χαί μή ένοχλου- μένηνάπο τόσας έχδηλώσεις θαυμασμόν*. Ό ρήτωρ μετά μ «.""«ν διακοπήν, κα¬ τάλληλον διά την εντύπωσιν χαί διά το 6ρϊ'ξ;μο τον λάρυγγος μέ ίνα άκόμη πθ- —·- έξηχολούθησε μέ ε'νθοκισιασμόν " Φαντάζομαι, χύριοι, 'τίν άνθρω¬ πον ϊ5τόν, · όποΤι·ε Ο·.- είνε, οταν ϋπθ- τασσων ώ, άρχαίος 8*ος είο^|ν θέλη¬ σίν τον τα σιωπηλά ίίδατα τής Στυμ- φαλίας, τα βποΤα επί τόβονς αίώνας έ- φύλαττεν έχει ζηλοτύπως, δέν ενθυμοΰ- μαι ποίος Οεβς θά τί μεταφέρη ίιά των ίρόμων τ'ύς όποίους ήμιΐς θά άνοίξ' μέν είς χοιλάδας καί άγρους χαί χή πους καί χώμας καί πόλεις, τρέχοντα τα ίίδατβ οΰτά, κύριοι, νά βρέξουν την ξηράν γήν, δίδοντα είς αύτην ζωήν καί βλάστησιν, δροσίζ^τα δέ άνθρώπων λά- ρνγγας χαί άρνίων χαί πτηνών, θά είνε τότε μέγας φιλάνθρωπος χαί 5χι χοινός επιχειρηματίας Ι Ό μπεχρορήτωρ διεκόπη διά νά χά ΐΐι7) άλλο ποτήρι. -τ Είς Ογρίαν τον" άνθρωπον αυτόν* χαί υπέρ ενοδώβεως τής μεγάλης άπο στολής τον πίνω τό ποτήριον τουτο. Ό Γαΐτάνος ηθέλησε νά άκβ,ντ1,,,. Ήβελε κακώς νά μετριοίοχι τον κρός αυτόν ε'κδηλούμ«'·'ν τοιοθτεν θαυμασμο.· όμολογών, 8τι βέν ήτο τόσον σπουδαίον ό',τι έκαμεν.Άλλά μόλις κατώρθωσε νά ξίροκαταπιΫ] τρεΤς φιρβϊς, νά βήςτι άλ λβις τόσαις χαί νά ίίπτ) : — Εύχαριστώ. Τα μεσάννχτ* οί έταΤροι άνέόηκαν στήν Άθήνα μβ τΌ τελενταϊο τραΤνθ. Οί έννν)ά ήσβν στονχί. Ό δε'κατος ήτο ο Γβϊτάνος. ωκηβε παρά την ΠλατΐΤΐν Όμονοίβς.—"Οδόν 'Αγίοιι Κωνσταντ! ου 10Δ. υί/ιςι γ. γ, «δ μίνο 4 «Γγλ,κβ< ^ Λοιπον... Ζητν-,—τε. ,,ν Χριβτόοουλον Πιταρά 40—Κολοκοτρώνη— 40 Μονος «ύτλί μ«ορ,ϊ Ιί..τροπ.«ρογ·δ·,β ψβ χ«1 τό π«ό άγαρμκο και χειροΥρπκ'αγ' 'ν'οιΙΓτΤ' Έμ Ό γυναικολόγος ίατρος χαί χειροϋρ γος τοΰ Βρεφοχθμείον Αθηνών χ. Ι Γεωργιάδης δέχετβι άπότής 2—5 μ. μ ώρας, όδ'ος θεμιστοχλέους 46. [ων · »*#ί-Ι ι ΙΙΙΠ Ι Π ι; 0ΥΡ01Τ01ΗΤΙΚΏΜ ΟΡΓΑΝΟΝ »τα - - ' . Ό ίατρόί Γ. ΘΡ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ είδικός των νοβημάτων νε- φρών, κύστεως, ούρήθρας. προστάτου ΜΕΤΩΚΗΣΕ ηαρά την πλατείαν Κάνιγγος, 68ός 'Ακαδημίας ΤΗ ΠΑΙΔίΓΓΠΚΗ ΡΟ Ο Λ Ο — 'ΙΙ είοαγωγή τού προβολέως φωτεινών είκόνων έν τοίς ΟΡΦέΑΝΟΤΡΟΦΕΗΜΙ ΧΑΤΖΗΚΟΧΤΑ "ΜΕΓΑ ,ΕΠΙΠΑΟΠΟΙΕΙΟΝ Τ» μέγιστον τοθτο τ«3ν έν Ελλάδι Ιργοστασίων έπίπλων λειτουργεΐ" άπό ίνός <βη ίτοας μονον Ο·» λ)σμόν Ιθύ "Ορφανοτροφείον» ίιπο την Ιιεύθυνσιν τοϋ γνωστόν καλλιτέχνου χ. Λ. Πολυχρόν*} τού ίν Παρισίο.ς έ«ί μακρόν έξαβ—ηΦέντος. Πασάν την ξυλείαν ώς χαί άλλα διά- «ορα άντικίίμενα χρήσιμα δι' £*ι*λ« « κατάστημα προμηθεδεται κατ' ευ¬ θείαν έξ Εύρώηης χαί εΓνβ κάντα ίξβιρετιχής ποιότητος. Δύο εΰρύταται αίθονσαι είνε πλήρεις «τοίμων στερεωτάτων κα2 καλλιτεχνΐ- χωτάτων έπίπλων, έχτελεΐ'ται δέ καί 'ίαίήποτι παραγγελια μετ* ίδΊαζούσης εκριβείβς κβ! τε'χνΐκ. Αί τιμαί είνε ώριβμ.έναι, τ-ό δέ μικρόν· κέρβος εονε υ¬ πέρ των όρφανων. Ίϊιαίτερον τμημα έ«ιηλθβτρω- ίας ταπετσαρίας ύχο άριστον τε* Πας Ιχων ανάγκην ίπίπλων άδικεΤ ηΐν εάν δέν επισκεφθή τβ λβμπροτ οίτο καί τιλανθρ«ακι^ν κατάβτημβ. ΜΜ ΜΗΘΙΝΗ 'Ακο τής 1ης Σεχτεμβρίον .^ν·™ λιιτουργοθν είς την οδόν 'Ερμοϋ αριθ. 56 νέον χρυσοχοείον, των κ. χ. Θωμά Τεαμπούλα καί Στεφ. Μάρχθν. Ό πλοθτος των κοσμι^μάτων χαί βλων έν γένει των είδών ττ|ς χρυσο/οίας μέ τα "^κοΓα είνε γεμάται δλαι αί προθήκαι ,ί αί βιτρίναι τοθ νε'ου αντοθ χαταστή- , /τος, τό παρουσιάζον ώς μίαν άληθι- »ή' >ωγραφιάν. Οί δι*υθι»ν-τ·1 «Λ χά
ταστήματος τούτου είνε γνωσταί διά
ιήν 5ίιό επιστημονικάς άπίψτως έπίδο·
σιν είς την τέχνη» των, καθ* ίσον ό μέν
χ. Τσαμπούλας επί 5αιτίαν όλάκληρον
ίσκούδασε την άδαμαντοδετίαν *"ν Γερ-
,νία, ο δέ χ. Μάρκου επί 8αετ(αν την
χρυσοχοΐαν είς διάοορα εΰρωπ<ιίκά χρν- •οχοεΐα. Αί έργανίαι δέ αί οποίαι «κτε- λοθνται έν τω καταστήματι των, είνε τόσον λεπταί χ?ί είς τόσον άνεχιδί'χτονς «υναγωνισμον τιμάς «ωλοίΤνται τα ε'ν αυτώ ποιχίλα ιΐδη τής χρναοχοίας, ώστΐ κϊς ό θέλων νά προμηθευθή οιονδήποτε Ιντω χαί τό τελειότερον είς λεπτότητα χόσμημα ίίν είνε άνάγχη νά κροσφίΰγν είς την Ευρώπην, δπως γίνεται ή?η ■λλ' ιΓς τό νέον αύτο αθηναϊκον κατά ετημα, τό όποιΌν είνί Ιν άπό έχ«Γνα ποΰ παρόμοιον ίεν ίχει νά έπιδείξιο ή έλλη- »ική πρωτεύουσα. σχολεεοις τής μέαης Ικπαι- δεύσεως. . Μία αίτησις τού* διδ«χτιχο3 προσωπι- χοθ τοϋ 6ου έν *Αθήναις ΈλληνιχοΒ Σχολείον, πρός τό ύπουργεΤον τής Παι- Ι'ίείας χαί μί» ^ειτριωτιχή απόφασις τοϋ χ. επί τής Παιδείας νπουργοδ Λ. Καλ- λιβρονα, ήρχεσν* νά φέρωσιν είς «ως ε'ν των άρίστων μέτρων πρός κατανόη- σιν τής καθόλον σχολικής διδασκαλίαν. Ό προοδευτικάς επί τής Παιδείας χ. ΰ- πουργί,ς, ό τοσούτον ενδιαφέρον δει- κνύων Οπερ τής διαδόσεως ιδία τής λαϊ· χής έχπαιδεύσεως, καί τής μετατροπής τοθ έχπαιδευτιχοθ μας συστήματος επί τό πραχτιχώτερον, αρίστα προσαρμοζο- μένοι» *ρός τάς ανάγκας τοϊ σημερινον χθινωνιχοθ βίον, επεσκέφθη προ ημε¬ ρών τό παρ' ημίν θαυμασίως λειτουρ- γο5ν υπο την ίϋύθυνσιν τοδ χ. Βιχέλα 'Εχπαιδευτικόν Μουσείον, τό διινάμενον νά συγχριδί) πρός τα χαλλίτερβι των Εΰρωποϊκών μουσείων, χαϊ αντελήφθη ίδίοις όμμασι τα τής χρητιμότητος τοθ πρ«6ολεως φωτ«ινών είχό·»ων, ώς αρί¬ στου μέσον πρός εμπέδωσιν των θεώ* ρητιχών γνώσεων τής σπουδαζονΐης ν£0· λαίας. Ή διά φωτεινών είχόνω» *»ρ< τιχή διατύκωοΊς των ίιδασκεμένων με- ρών ε'χ τή< ίσ.Γ,ίας, φυσιχών μαθημά- των, γεωγρ«φίας, ΐερών κτλ. ένε'χει ύ· ψίστην πατριωτικήν χαί «αιδαγωγΐκήν σημασίαν. Ή ζωη^ά άναπαράσΐασις των ελληνικήν μαχών χαί νανμετχιών, τιϋν- διαφόρων πειραμάτων τής ουνικής, άτι- I να ελλείψει των ά^αγχαιουντων όργάνων 'ΖΙ; είνε δυνατόν νά εκτελεσθώσιν έν τοίς ήμετέροις σχολείοις, χαί λοιπών σπβυδαιοτάτων θεμάτων, προσελχύονβιν άμεσον το ένδιαφί,,ον τοθ μαβητοθ επί ς ϊιδαβχομένης ΐίλης. _< Ό πρβδολεύ,·, όν ένέχρΐΜν ο χ. ΰ- Γ. Δ. ΠΟΡΤΟΛΟΓ Δρομολόγιοντουάτμοπλοίου «'Αγιος Ιωάννης» ΆναχωρήΛεις έκ Π«οα»ώ< ϊ-χαβτην Τετάρτην ώρα 9 π. μ. Διά Λουτράχιον, "^β,,, Γβλ(χ. ξβίδιον, Βιτρυνίτσαν, Πάτρας, Κκλληνην, Ζάκυνθον, Λη- ξούρ(ον χαί 'Δργοστόλιον. Επάνοδος δια τώ» ιδιων προσεγγίσεων, εις Πειρα!» Παρασκευήν ώρα 3 μ. μ. 'Εκϊστον Σάββατον ώρα 9 π. μ. Διά Λουτράχΐον, 'ίτεαν, Γαλ·ξεί διον, Βιτρυνίτσαν, Πάτρας Ίθαχην, Σάμην, Αγ. Εύφη # μ|«ν, Φισχάρδον, Λει/κάδα ΙΙρέβεζαν, Βόνιτσαν, Κόίτραι ναν «οί Καρβασαραν Έπβνιίος διά των ίίίων προσεγγίσιων εις Πειραια Τρίτην ώρ. 3 μμ. ( Εχ τής Διευθύνσεως) ΤΜΕΓΤΑΙΑΐΡΑ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΝ ΤΟΥ ΤΑ λΗΦΘΗΙΟΜΕΝα Μ Ε ΤΡ Α % ΔΔΡΥΓΠΚΔΙ Ιί ΡΙΚΙΚΛΙ ♦ Α ♦ Μ 707 'Αναλυθέν άπό τους καθη γητάς τής Χημείας κ.χ. Χρη στομάνον, Ααμβεργην κα Κομνηνόν καί ευρεθέν άρι στον, έλαφρότατον καί ύγιει- νοτοκτον, πωλείται είς στάμνες καθαρώτατβς κ αί έσφραγισμέ νες υπό τοθ ΐΠίου V. Χαλκο κονδυλη. Πληροφορίαι καΐ παραγγε¬ λίαι δίδονται είς τό αΠριγ- κηπικόν Ζαχαροηλαστεϊονΐ» τού κ. Α. Θεοοώρου, όδός Χτοιοίου 3Ο, άντικρύ τής θίκίοις Καραπάνου. Τό καταλληλότερον, τό ευ· γενίβτερον δώρον, ή επτάκις βρ«·όευθεϊσ« ΚΟΛΩΝΙΑ ΧΤΡΑΚΟΥ Ξ ΟΚΑ ΑΡΑΖ· 1Ο Όδός ΌφΟαλμ.ι;«τρείου 1Ο ^ Ό ύφηγητής τής ^αρυγγολογί»^, φ Α ώτολο/ία; κ«ί ρΐνολογία; έν τω Έ- φ α Θνιχω Πανεπιΐτημίω κ. α ♦ ΕΜΜ. ΚΥΤΑΡΙΟΛΟΣ $ παρά την οδόν Σταδίου (ΐπουοάτας είδιχΰς επί τοτραετίαν τοΰς ανωτέρω χλάοουν εν ταϊ? οι«- σημοτϊραις κλ(νιχαί< ::αΙ νοσοχο- , ..Όϊ; Βιέννης, Παρισίων, Βίρολί- νού, Λονδίνου καί Βρυξελλων, έφαρ- ΐΑΟζβι τάς νιωτάτας καϊ ριζικαί; κ«· λουμένα; Θεραπευτιχάς μίθόοους. Έγνιιρήσεΐί «ναίμακτοι χαί όλω; φ άνώουνοι. ^ν φ "Ωραι επισκέψεως 9-41 χά! 4-5 1)2 φ (Τοβ . β βρίου—Ώ; βάς έγραψα έγ- καίρω;, προ/.θές έστάλη είς την Όθωμανικήν Κυβέρνησιν τό περιλάλητον τελεσίγραφον των Δυνάμεων, αι' οδ άμ«- τακλήτως προσκαλοθσι τ-.^ν Όθωμ. Κυβέρνησιν νά «ιαρα- ββϊ··)·^ τ!ϊν οικονομικόν έν λΊακεδονέα έλεγχον, όν «ϊί Δυνάμεις θεωρούσι,ν άπαρκί· τητον πρός βελτίωσιν τής κα¬ ταστάσεως τής άτυχούς επαρ¬ χίας». Έν τω" τελεσιγράφω τούτω γνωρίζεται είς την 'ΟΟ. Κυβέρνησιν ότι αί Δυ- νάμς'.^ ρητίΐ, άπεφάσΐα^ν νά έπενίγκωσιν έν ΜακβδΌνέα καί τνς εξής γενικωτέρας με Η πΙΪΟΠΕΙΡΑ Γ0? ΙίΒΓΡΜΓΟΓ ΜίΜ ΠΟΣ ΑΚΡΙΒΩϋ ΕΓΕΝΕΤΟ ΜΕΡΙΚΑΙ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑΙ (Το6 άνταποχριτοδ μ«ς) :—Εύωνία ΆποοχοΧοπονΙου. Σ3Τθν ΑΗΔ0Ν0Π07Λ0Υ & ΦΑΚΟΠΟΥΑΟΥ Τ«-ΑΙΟΛΟΤ-ί'» Ευρίσκετε τα καλλίτερα, αγ- γλικα κασμήρια. ΑΝΛΓΚΑΙΗΗΑΟΙΙΣ Τού καταοτήματος 'Αποι· κιακώς Καρακώστα καί Γιαννάκου Δηλούμεν τ^ πολυπληθεί* ημών πε¬ λατείαν ότι το επί τής ό5ο3 Σωχράτονς αριθ. 33 παντοπωλεΤον Γ. Καρακώστα ούδημίαν Ιχει σχέσιν πρός τό ημέτερον έιιΙ τής ό^οθ Κλεισθίνους αριθ. 0. Τβ9τα πρός γνώσιν τής πελατειας ;μ««, 'ινα μή έζαπαταται οϋτη. Μεθ' υπολήψεως Καρακώβτας καί Γιαννακός ΑβκττκΑ βι^λ(α Άαο^.ύΧοηούΙίον. Δ·οακτ*κά Όργσνα Ά/ίοβχοΧοχσύΙΙον. Πΐϊ^ιήρια Γίρ[ι. καί φελάνια Ιψ άποΦ. ν πιιότίφΐον μίγα τυπώνον 70X90. Κε4Τ0 Ο! ΕΛΟΖΕΙΣ ΠΥΡΕΤΟΙ ΑΙΚΕΡ ΑΡΝΟΤ ■ΕΟΝ ΑΝΤΙΠΥΡΕΤΙΚΟΜ ΦΑΡΜΑΚΟΝ Τό Λιχέβ Άρνοϋ, τβ θαυμάσιον καί ά- πε-ελ«σματιχώτατον τουτο φάρμακον χατά των διαλιιπ^ντων έλωδών πυβετών χ: οιουδήποτε εν γένιι πυρετβϋ, π»ρασχευα· ζόμινον κατά την μίθοδον τοϋ μεγάλοα ΡαβΙβΟΓ έκ της βπληνόΐ ζψον μή ίπιδε- χτικοϋ τοΰ ϊλώοους μιάσματος, ΐίσήχθη εσχάτως ιί( άκαντα τα νοσοχομεϊοι τή; Έσπερίας. Ιϊανταχοΰ δπον εγένοντο ΐτει- ράματα κατεδέχθησαν αί «ναμοιοβήτη-οι καιΐ ΐΐλεσ«ρραχ. 3.50 τό φιαλίδιον.
Γενικίς ά.τΐπροσωττοί ίν Έλλοίο·. χαί
Ανατολή: Άντάρ Σ. Ζ»«ίμι, 6δος Βιίσ-
αχς 7.
μεις
Α' ΠροσκαλεΙΓται ή Ό Γ).
Κυβέρνησις νά παραδεχθή την
επαύξησιν (.:ΐί~ίΐέΰ) των αξιω¬
ματικών τής εύρωπαϊκή; χω
ροφυλακής έν Μακ&δονίοΐί ώς
κ»Ι των άνδρων τού έν λόγω
στρατιωτικόν βώματος.
Β' Περ'ορισμός των στρα-
ωτοκ(5ν δυνάμεων τήςΤουρ-
κίακς έν τήπολ^παθεϊ έποιρχία.
ΓΆιαχβίρισις απάντων των
έβόδων τή« Μακεδονίας υπό
των εξ έλεγκτών.
Δ' Αύβτηρά οργάνωσις τής
δημοτκκής υπηρεσίας όλων
των κλάδων κτΐ έξάρτησις
τούτων έκ των έλεγκτών κτλ.
Πληρθφθρούμάι, ότι ή ό-
μοφωνία των Δυνάμεων δέν
διεβπάσθη καί ότι καθωρίσθη
τό σχέδιον τής νβκυτικής επι
δεέξδίθί, ής ή άρχηγία παρα
χωρηθήσαται τώ Αυστριβκώ
ναυάρχω.
•II
συγκέντρωσις των πλοί
ών γενησεται έν Πειραιεί.
Πρός τούτοις μ.ανθάνο> την
όλως περίεργον είδησιν ότι ή
Βουλγαρία εμπιστευτικάς α¬
νεκοίνωσεν είς τάς Δυνάμεις
ότι ε'νε είς θέσιν κατά ξηράν
να προβή είς τα κατάλληλα
βήματακ .ιατά τής Τουρ¬
κίαν, συμπράττουσα μετάτών
Μ. Δυνάμβων είς τα άναγκα-
στικά μέτρα χάριν τής πραγ
ματώσεως τοϋ σχεδίου τού
έν λΐχκεδονία θίκονομικοϋ
'&Ολέγχαυ. Ίσως ο άς φ'/·,<ή πβ^άδοξος ή είδησις αυτή, την ήρύαθην όμως άπό αρί¬ στην πηγήν. Έπικρατεί ή γνώμη ότι ή Τουρκί* Οάύπεχώρει είς τό ζήτημ» τού έλέγ^ου, εάν, ώς σάς έγραψα πρό ημερών, έξ- ευρίσκβτο ταχέως άρμόδιος μεγίστάν πρός αντικατάστα¬ σιν τού Τβφήκ Πασά, δοθέν¬ τος ότι ό Μουνήρ Πασάς δέν άπολβιύει των συμηαθειών των Μ. Αυνάμβων. 'ΙΕν τού¬ τοις αύτός φέρετ«ι άκόμη ώς επίδοξος δί-'"»οχος τού Τε- 'ρήκ Πασά έν ή περιπτώσει... άποχωρήσει ούτος. ΧΟές ω¬ σαύτως διεδιβάαθη είς την ΌΟ. Κυβέρνησιν τό κείμενον τού κανθνισμού τοΰ έφαομο- οΊηιιμένου έλεγχον. »>·^;ΗυΛ1£, 4 ΐνοεμ-
βρίοο. — Αύθεντικαί «ιληρο-
φορίαι αγγέλλουσα, ότι καθ*
δν χρόνον εγένετο ή επίθεσις
κατά τοθ ΑΙητροπολέτου Πε-
λαγωνείας κ. ΊωακεΙμ. υπό
τής τρομεράς συμμορίας τού
Ναούμ ό γενναΙΌς ίεράρχης
δέν ευρίσκετο καθ" οδόν άλλ'
έν τω οΐκω τοθ χωρίου ίνθα
έφιλοξενείτο . Έν προηγου-
μένη μου έπιστολή" έγραφον,
ότι ό άμαξηλάτης τού Μη·
τροπολίτου καί ό λακές τού
εφονεύθησαν υπό τΛν λησταν-
ταρτών Βουλγάρων των πε-
ρικυκλωσάντων τόν οίκον ό-
που κατέλυτϊν ό αγιος Πελα-
γωνείας.Νεώτεραι όμως πλη¬
ροφορίαι άγγέλλουσιν ότι οί
δύο σανοΒοϊ τού λΐητροπο-
λίτου εφονεύθησαν συνεπεία
τής έπικρατησάσης συγχύσεως
κατά την άφιξιν τού τουρκικοά
στρατού, ουχί υπό των όπα-
βών τού Ναούμ, άλλ' ύπ' αυ¬
τής τής στρατιωτικάς δυνά-
μως τού ΤΜοναστηρίου. Βε¬
βαιούται δέ, ότι εντελώς κα¬
τεστράφη ή βουλγαρική συμ-
μορία τού Ναούμ, ήτις έλυ-
μαίνετο τα πέριξ τού Μονα-
στηρίου άπό τριετίας άνενό·
χλητος σ/εβόν.
Η ΔΗΘΕΝ
ΠΔΤΡΙΔΡΧΙΚΗ ΚΡΙΣΙΣ
ΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΟΠΛΗΞΙΑΙ
ΜΟΝΑΑΙΚΗαΚΑΙΡΙΑ
ΝΤ0ΠΔΛ1.Ι0
ΑΑΕΑΦΩΝ ΜΑΡΑΓΚ0Γ
ΗΙΔ0Σ ΕΡΒΙΟΪ—τ
Διαλνθμ«νης ττ]ς Έταΐρίας
φοΐ ΜοιροιγκοΟ, πάντα
Κή ΰά
Άδελ-
τα έν τω
,... .,, „ .,.»,»-> » >». »- «ο^ ϋΐοιραγκοθ, πάντα τα έν τω
ιιονργος, π<Λς χρήσιν τοδ 6ο» Ελλι,- Καταστήματι Οπάρχοντ* χοσμήματα, ά- νιχοα ΣχοΑείου προέρ.-ετ«, έχ τβνκ.- ί^^ χρ.α37 4ργΒρδ «?£, τρβ- ««,ματω, Σνα,δερ τής Λε,φ{εκ *βί ,^ης χαί αίθου,ών, ά]γυρ« χ,Ι Ιπηρ- λειτο^γεΐ ·ε»μ««»κ, Λ. πετρ.λ«<οο ^^, πωληθή«ντ1: ^αν.χώς η Η τιμή δ* αύτοδ «νέρχετε» είς 65 ^Γ ."_«-._«. -?- - «-·· -■ χολείου, προέρετ ταστημάτων Σνάιδερ ττ}ς λειτο«ργ»ϊ βεημασί*κ 5< πτραλ Ή τιμή )* αΰτοθ «νέρχετβι είς ϊρβχμάς. Χαι«ιτίζοντ:ς μετά χαρας ιίί μέτρον τουτο τθβ χ. ΰΛθυργεΤ, το οκ«7θν άνε· γνωρισαν 5λοι οί κ«ι9<χγωγ·1 τοθ κό¬ σμον, ίϊία ί« οί Άμερικανβί, «λοιιτ(· σαντες ολ« τα οχολεΤά των διά κρο- », εΰχβμιθβ νά ΐία-αεν ταχέως &Ί«· ίιίομίνην την ί3»ιν ταύτην ε;ς ϋλα τα σχολεΓα τοΰ Κρά~9υς. πέζης καϊ αίθουαών, άργυρα καί έ ·χυρ<ύμί*α$ πωληθήσοντα: λιανικώς ., κειί χονδρικώς είς τιμάς] ανεπιδέκτους συναγωνισμοθ. Τής μονβϊικής ταύτης εΰκαιρίας δύ¬ νανται νά επωφιληθώσι χαί ο! χρυσο- χόοι Αθηνών χαί ίχαρχιών. Πωλοθνται -ν.»; τα «χελετά χαί λοιπά ίπιπλα τοθ χαταστήμβτος. ΆοελφοΙ Ιϋαραγκού ΕΙΪΙΟΙΓίϊίΡΪΟΜΕΙ Δ. Χ- ΤΕΡΙΟΠϋΥΛΟΥ ΟΔΟΣ ΣΤΑΔΙΟΥ, ΓΟΜΙΑ ΑΡΙΑΚΕΙΟΥ εί; Ευρίσκεται είς μεγάλας χάρτης τυπογραφικον μέγεθος καί ποιότητα διά διοακτι ββλία χαί ττεριοοικα έν γένει, Έΐτίσης χάρτης έξωφύλλων παντός εΓδΌυς. Χάρτης πβρ'.~υλήξ«ως βιδΐί- ων χαϊ ταχυίρομικών ϊεμάΐων. Χάρτης λευκός χρήσιμος διά παν κατάσ;ΐί]μα πρ^ς π«ριτύληξιν των έμπορευμάτων κλπ. κλπ. ΒΙΛΙΠΠΡΑΠΑΙ ,ΑΗΔΟΝΟΠΟΥΑΟΥ 4ΦΔΚ0Π0ΥΔ0Υ Ευρίσκετε τ» καλλίτερα άγ- γλικά κασμήρια. Ό Κλέβε πού κλέβκι... «αι- δά , --μπορικός Οίχο< «ν Λονδίνω •νοίγε» πιστώσεις άνοικτάς είς χατβστή'- >»τα ·ερί·. 'Αι«€υ·υντ·ον:
Α. Β. Κω Ρ. νν. ΜΑΡΤΓΝ
15 Ιίιιΐο ΝΟλν ρ0Γΐ
ίοπιΐοπ ν/.
'Από τίνων ημερών ε*ξη·«τίσθη έχ
τής παρά την οδόν Φειδίοι» οικίας τού,
ό μόλις προ 25 ημερών έλβών έ» Κρή¬
της Π. Τσιμπαχάχης έτών 14.
Καθώς δέ έίηχρίβωσεν ή άστυνομία,δ
Κρής αύτος, έλθών ένταθθα έγνωρίσθη
μεθ' ενός Ι. Κλέβ*, όστις χαί θεών¬
ται ώς αίτία τής εξαφανίσεώς το».
Ι_αΙ δύο άκόμη
ΈχίσηΈ χ·έ« κατρουσιασβεΐς είς την
αστυνομίαν ό επί τής όδο3 Λένορμειν
χατοιχών Βενέτης Φαρβντατος, ανέφε¬
ρεν, 6'τι ό δεχατετραετής υιός τού Χρή-
στο<, εζηγβγίβθη άπό π^οχθές έκ τής οικίας τον μετά τοΰ σννομιλήκον τβι» χ«ϊ γείτονος τον Κωνσταντίον Δ. Πά- ΠΑΝΔΘΗΝΑΙΑ Κατ^ηημ. ψιλίκων κ«1 μ,,Λ·ςωτων ΐ1βΛν ηο^^,^ ί. Σ0ΦΙΔΝ0Π0ΥΔ0Υ 4 Κ. -ΤΡΔΤΗΓ0Π0ΥΔ0Υ «Τ* βρίου. ΠροχΟές ήγγέλθη αί» Ο^νΐ^κώς ότι ό Μητροπολί· της Γρεβενών κ» Άγαθάγγε λος ΐ4*λ^ών νά μεταβή είς τό ήμίωρον τής εκκλησιαστικήν τού εδρο»ς απέχον ορθόδοξον τι χωρίον συνελήφθη υπό των ^θωμανικών άρχών και ώ^ κοινάς έγκληματίας άπήχθη είς Γρ^δένά. Σφοδραί δι»τ μαρτυρίαι έατάληααν ενταιθθα παρα -Γ.ύ ορθονίόξου πληθυ- σμου τής ανωτέρω πόλεως, τό Πατριαρχείον μας δέ ε¬ ποιήσατο ε'ντονο διαβήμι-τα παρά οοϊς άρμοδίοι^. 'ΙΙ Οέ 'ίΐς τού ·Αγ. Γρεβενών, συ- νεη^ίο; πολλών λόγων τέ- στη άφόρητος έν τή έπαρχία ταύτη, δέν Οά ήτο φρονήσεως χργο'/ εάν άπεμακρύνετο ε¬ κείθεν «φού τοιαύτη άλλως να ή έ^ιμονή τής Πύλης ; "I- σως αποφύγωμεν νέχς δοβ- χερ^ί^ς κ*1 την δημιουργίαν νίέων /αλεπών πραγμάτων διά την Εκκλησίαν. (Τοθ άνταΐΌκριτοΟ »/ας) ΚΩΝ)ΠΟΑΙΣ, 3 Νοεμ' βρίου.—Φαντασιωδώςέτηλε· γραφήθη εντεύθεν καί δημο¬ σιευθή εις τίνα Έΰρωπαϊκά καί 'Αττικά φύλλα ότι έξερ ράγη πατριαρχεκή κρίσις συ- νεπεία ασημάντου επειαοΟ£ου 'νχφυέντος κατά τίνα συνε¬ δρίαν τής Ίεράς _υνόδου. 'Από τής θλεβεράς επο>
των άλησμηνήτων ο κ τ ώ ή
θέσις τού ΙΙ-Λ'ϊριάρχου ουδα¬
μώς έκλονίσθη οΰΐε ^,Γνε δυ¬
νατόν νά κλονισθή δχι μονον
διότι διερχόμεθα δεινας πε-
ριστάσείς άλλα καί διότι Ιω·
'/κε£μ, ό Γ' είνε ακριβώς ό
Πατριάρχης όστις επρεπε νυν
να ήτο επί κεφ£-λ-2}ς, τού Γ έ
νους καί τής 'Έκκλησίας,
Βαβαίως υπάρχουσι πολλοΐ
οί ποθοθ.τες την πατριαρχι¬
κήν κρίσιν συνεπεία κο;.-.ματε-
κών καί προσωπικών λόγων*
ό αίώνιος αευσεβής πόθος»,
των άείποτε δυσηρεστημένων.
Δυνάμεθα όμως νά βροντο-
φων-]ε^ >εν, ότι ό ΙΤατριάρ-
χης ευρίσκεται είς τό ίίψος
τής άποστολής τ^υ έχων νά
παλαίση κατχ διαφόρων έχ-
θρών, εσωτερικώ ν. εξωτερι¬
κών καί άλλων, οί όηοίοι τα
πάντα μηχανώντνι 'ινα δημι-
ουργώσι πράγματ», μόνον
διά νά δυσχεραίνωσι τό έρ¬
γον ΊωακίΙμ Γ'. Ό έν τοίς
ππριχσκηνίοις αγών βεβαίως
Π έ ν έπαυσεν, έξακολουθεί ό-
Ι».ο>ς ή ψυχή τού Γένους' μετ'
άφοσιώσεωςένατενίζουααπρός
την σεπτήν τής έκκλησίας η¬
μών κορυφήν. Αυτή ή λύσσα
των Ρουμάνων κατά τού προ-
σώ-ου τ^ύ Πατριάρχου μαρ-
τυρεϊ την εθνικήν εργασίαν
τής /%.. ΚΙαναγιότητος.
μου έίΐωσοθν μίρους ιππαΛατδ,"
τίσσβρις ά'γνωστοι χαί μΐτεμφιε-
σμένοι διέταξαν τουρχιστΐ τόν ά-
μαζαλάτην νά σταματήση πυρο6ο·
λήο-αντες πεντάχις κατ' ϊπβνάλη-
ψιν εναντίον τού.
Ό ήνίοχος ίμάστισιν—άν καί
έταπολαίως τϊληγωμένος—χαί οί-
τω δ.'Αβδ'οϋραχμάν διέφυγε προ-
φανή Θάνατον, 5ι<$τι οί δολορόνοι επετεθησαν εναντίον τού οΊά γεν; τεκίων. 'Αναχώρησις των βραστώνοιοχ Πειραια.—Είνε Βθύλγαρθΐ Ό Άβδουραχαάν, κατόπιν τού¬ του επέστρεψεν είς τό Γιλδίζ καί διηγήθη τό γεγονός ε!ς την υπη¬ ρεσίαν, ήτις είδοποίησε πάραυτα την αστυνομίαν. Ή άστυνομία προέβη είς πλεί¬ στας συλλήψεις πρό παντός Βουλ¬ γάρων, διότι &1 χαταδόται έβεβαί- ωσαν, δτι οί τέσσαρες αγνωστοι ήσαν Βούλγαροι κομιτατζήδες. Φαίνεται ίμω; δτι θά διαφυγουν οί καχοθργοι, διότι ΰΐΐάρχει ή πληροφορίχ, δτι οί δρασται έπέ6Ύ|- σαν τη; «Μυκάλης» τοθ Τζών, δπωζ ελθωσιν εί; τόν Πειραια. Ή συγκίνησις, ώ; έκ τοθ γεγο- νότο;, εί; τού; έπιτήαους κιίκλους τή; Χωνσταν^ινοΌΓθλεως είνε με¬ γίστη. Τηλεγράφημ-* πρός τό τουρ¬ κικόν προξενείον Πειραιώς Δέν ε?νι αιχετον «ρβς τό άνω-' χίρω γεγονός κοιΐ μακροσκελές κρυ- κτογρ«^>ικον τηλίγράρημα ληρθέν·
έκ Κωνσταντινουπόλεως χθές είς
τό Ιν Πειραιεί Τουρκικόν Προξε¬
νείον.
Κατά τό τηλεγράφημα διετάχθη
& Τοθρκος Πράξενο;, δπω; παρα-
καλέσγ) την αστυνομικον αρχήν
καί ποιήση έρευναν Ιπϊ των κατα-
πλεόντων έκ Κωνσταντινουπόλεως
άτμοπλοίων, διότι ύποτίθεται δτι
οί δρασται ερχονται εί; τόν Πει-
Ρα'·α
ΤΟ ΧΘΕΣΙΝΟΝ
ΜΕΤΑΑΑΕΥΤΙΚ. ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ
ΤΟ ΊΕΤΑΛΛΕΙΟΝ ΕΡΜΙΟΝΗΣ
ΟΙ ΔΡΑΣΤΑΙ Β07ΑΓΑΡ0Ι
ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ΕιΤΙΒΑΤίΙΝ
ΓΑΝΤΙΑ
εκτοχ
3.9
ΤΟ
χτοϊ Β.ΚΑΣΔΟΝΗ
ΔΥΣΤΓΧΗΜΑ
Χθές χατά την δεκάτην χαί ήμί-
σειαν κ. μ. ένω ό έργάτης Ιω. Θω¬
μάς, εί-γάζετο είς την έναντι τοϋ σι-
δηροδρομικοθ σταθμόν Όμονοίας άνε-
γίΐρομΐνην οικοδομήν, έτρανματίσθη είς
τίν ώμον έχ μιας δοχοδ, ήτις Ιπεσε
χατά τύχην έπ' αυτού*.
_ ΗΘΕΑΕ ΝΑ ΦΟΝί,ΐΣΗ
ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟΝ ΤΟΥ
ευσε γ .ίς είς τον λιμένα
Πειραιώς τό αύστριακόν ατμόπλοιον
τοθ Λοϋδ, οδ έπέοκινον πλίϊ<χτοι έπιίάται έκ Κων)πόλεω<. Οί έπι- ίάται ούτοι καί μάλιστα 6 ομογε- νής κ. Γεώργ. Μπίργος μας έπλη- ροφόρησε τό κάτωθι γεγονός, 5περ συνετάραξε τοΰς ύψηλούς χέκλους τής πόλεω; κ«ΐ δή τοΰς εμπίστους τοθ Σουλτάνον. Επίθεσις κατά τοθ Άβδου ρα;:χ» 3 Ή χθές την 10 1)2 π. μ. έν τω υπουργείω των Εξωτερικών τα Μεταλλευτικον συμβούλιον. Κατ' αρχάς ό εισαγγελεύς των έφετών χ. Καρατζας έκαμε μακράν είσήγησιν επί τοθ ζητή- μχτος τοδ μεταλλείθν Έρμιόνης. Μετά την είσήγησιν τό συμβούλιον ένε'χρινε την παρτχώρησιν τοΰ μεταλλείθν αότοϋ είς άνώννμον Ελληνικήν έταιρίαν ευθύς ώς κ-ιρωθ/) τό χαταστατιχον αυτής, έχ- διδομε'νου τοδ σχετικοίί διατάγματος. Τ- με'λη τοΰ συμβουλιον υπέγραψαν καί τό ακόλουθον πραχτιχόν. αΤό συμβούλιον άναβάλλε: νά απο¬ φανθή επί τής αϊτήσεως περί μεταβιβά' σεως των μεταλλείων Κόφτη χαί θίθ- ίωριχ*.ά){η πρός την «νώνυμον έταιρίαν Μεταλλεία Έρμιόνης μέχρι τής εκδό¬ σεως τοΰ Β. Δ. περί έγκρίσεως τον χ«- ταστατιχοϋ αυτής. Κατόπιν τα συμβούλιον προέβη είς τάς έςής παρ»χωρή?εις μεταλλείω». Είς τόν Παντοϋφλαν, Σιμόπουλον χαί λοιποΰς σιδήρου είς τα Άμπελάχια, (ίς τους κληρονόμους Ρίφιου γύψου έν Ζα¬ κύνθω, Δ. Τσαγχάρην χαί λοιπούς χαλ¬ κόν" έν .Ξυνιάδι, είς τόν Ν. Ζητοννιατην χαλχΐΰ έν Ξυνιάδι, Φ. Πάγχαλον χαί Δελαγραμμάτην σίδηρον έν Δρυοπίδι τής Κύθνθυ. Είς τονς δήμους Λιλαντίων χαί Διρ- φύων εγένοντο αί εξής παραχωρήσεις : Εις τους κληρονόμους Ζυμβρζκάκη γαι- ανθράκων, είς τους Άλ. Άθβ'νασούλαν λευκολίθον, Γ. Αντώνιον σίδηρον θ. Δημαραν χαλκόν καί Θ. Δημαραν λευ- κολΐθΐυ, άδελφούς Μεταξα σίδηρον διά 9999 στρέμματα, Γ. 'Αντωνίου κ*ί Ν»- κ&σίαν σιδήρου, Γαζέπην σίδηρον καϊ Γαζέπην καί Μωραϊτί«ην σιδήροιι, Νόελ καί Τσάτσον σίδηρον, χαί 'Δλ. Οίκονο- μου καϊ Ν. Γχαναν σίδηρον. Εγένοντο δεκταί αί άκαλλαγαί τον Θχνοπούλον άπό μεταλλείου έν Κρω- πία, Σοφίας Δοσίον έν Πάρω χαϊ Κο- λουί'τον έν τώ δήμω Φαλάρων' ενε¬ κρίθη ή μίσθωαις ίιβφορων μεταλλείων έν Σ·ρίφω ϋη) τοΰ Δεχΐ^λλα. Επί τν}ς «ϊτήσιως των «δ«λ·ών Φαρδούλη διά το ;ι«τ«λλεΤον έν Κυθή- ' ; εγίνετο δεκτόν νά π«ρ«χωρηθ?ί έκ¬ τασις 12 χιλ. στρεμ. ώς έχϊντων προ¬ ηγουμένας αίτήσεις τής τού Δεσποζίτον. *Έχειδή όμως οί «δελ·οί Φαρδούλη διά νεωτέρας αίτήφεως εζήτησαν νέ «...ΐύρηθοϋ'ν ώς «υνιδιοχτήται χαί πρόσο»· κσ άλλα καρά ίκεΤνα τα όποϊα δ>ά προ-
ηγουμέιων αιτήσεων είχον ζητήσει, τό
Συμβο6λι*ν άνί6 ~> ε νά «ποφασίσίΐ χ«ί
επί τοϋ τελευταίον τούτου ζητήματος είς
-Λ- συνεδρίασιν τής προσεχοθς Κν-
Χήές συνελήφθη ό Αριστείδης Τρι'μ-
παλης ίιίτι χδές την νύκτα ίκαιροφυ-
λάκτει ώπλισμε'νος μέ μάχαιραν κβ'ι
ράχαλον ε!< την οίον Περαιώς χαϊ I- ξωθεν τ'.; οΐτθπωλετου τοδ Σι Παπά* μιχάλη νά δθλοφον'ϊή τον άϊελφόν τού Δημήτριον χαί τόν αυγγεντ* τού Σ. Πε- τράχην ίνεχεν οϊχβγενιιαχών λόγων. Ό( Τρίμπαλης, είρήσβω έν παρβδω, *}τθ είς έσγ,άτην χραινάλν μέθης. ρα;:.χ» 3«. Ή μ βτική αποστόλη. — Οί μετημφιεσμένοι Ό Ά^ουραχμάν «χσσας είς των ΐδιαΜίρων συμίοιίλων τοθ Πα- τισάχ, κατ' αύτάς ί!χε λάδει λίαν ένεργόν μέρος είς τάς διαπραγμα- •τειίο-εις μιτά των έν Κων)πόλει πρεσβεων προκειμένου περι τοθ Μα- χεδονικοί; έλεγχον. Έπιφορτιζόμενος όθεν μέ μυστι¬ κάς τοιαύτας αποστολάς, εξήρχετο πρό παντός νύκτωρ ένεργών συντό-, νω; καί ^-στι^ίως τάς άνατιθεμέ- , νας «ύτψ εργασίας. Ούτω την 12 νυκτερινήν ώραν της παρελθούσης Τετάρτης ανεχώ¬ ρησε των άναχτόρων τοθ Γιλδίζ καί ίβαινε πρός τό μέρος τοθ Βαλουκλή Ιψ άμάξης. Είς την «αμπήν Ιμως τ·0 έρή- ΝΑΥΑΓΙΟΝ ΤΟΪ ΠΑΡΑ ΤΗΝτ7 ΔΙΑΣ0.ΣΙΣ ΤΗ! ν; ■ν* •ορ
ΟΡΟΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΝ
Α_ΡΟΠΟΛΙΣ 7 Νοεμ6ρ|βϋ
ΑΘΗΗΠΙΙ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
3ΤΚΓΙΑ ΛΜβ-
ΕΞλΜΗΝΟΙ > 9-
ΜΗΗΙΑΙλ » 150
ΕΠΑΡΧΙΩΝ
ΔΡ. 19 80
· 9 90
> |.6Ο
ΕΞΑΙΗΜ
ΜΗΝ Ι ΑΙ Α
ΕΞΠΤΕΡΙΚΟΎ
Φράγ. χρ. 40
• ΡωμηβΟ* κα! τοβ
«Ηβιοϋτκου' Α.Ο.Α.Ο. Φρ. χρ. 41>
Λιά την Αϊγνπτον ι,ι*τα
τοΰ «Ι'ω>ιηοί7» καί τοβ
—φιοοΊκοΰ Α.Ο.Α.Ο. Φρ. χρ. 40
Α·ώ ΚρΛτην, Κνπρον καί
Σά|ΐον .....·» %Β
πά «Ρω{ΐιιοΟ» »«ι1 ι·0
Α.Ο.Δ.Ο. ....»» 31.
4ΕΥΪΕΡ» 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
ΟΓΑΊΤΛΝΟΣ Ιωτικα?£ΙΑαρυγγκα
ΜΕΔΕΤΗ ΨΥΧΟΛΟΠΚΗ
ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΝΙΟΛΟΓΙΚΞ
(Συνέχειχ έκ τοθ χθίσινοθ)
■— Δέν λανθάνει τής διανοίας υμών,
χυριοι, δτι διά τής χολοσσβ-ας έ«ιχιι·
ρήσεως είς την οποίαν έρρίφθημεν ήδη,
δέν πρόχειτβι απλώς νά χρημβιισθώμεν,
άλλά χαί νά γίνωμεν ώφΛΐμοι είς το
Έβνος. «Έρδ' άγβθόν!» Ίοοϊ τ& βά-
θος τής έπιχειρήσεώ; μας, ιδού ή ΰψη-
λοτέρα ιδία ταύτης, ήτις χά! ώθησε τον
συλλαβόντα αυτήν, αυτόν δστις μας
I-
χαμε την τιμήν νά μας προτίμησις είς
;ήν άπαρχήν τής έπιχειρήσεως !
Ό Γβϊτάνος στενοχωρημένος, χατα-
κόχχινος, περιδαλλόμενος μέ βλέμματα
Λ - ·
ΔΗΜΗΤΡ.Σ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ
' Υφηγητής Πανεπιστημίου
Όπισθεν Οουλής,διαατιχύρω-
βις Βουλής καί Μουσών, 14
Ειδικώς ϊχπ«ιοιυ8»1< έν Βΐίννγι τα ανω¬ τέρω νονοσήματα έν τ«Γ< κλινικαϊς των καθηγητων 8ΐοβΓΐ£·3«ΙΐΓοιΙβΓ, ΡοΤίΙζοτ υτίΐδπΐ.^ΐιίΐβοη, θεραπεύει τοΰς έξώτι- χΐν, λαρυγγιχών χαΐ ρινιχών νοσΤ|μείτων ποίβχοντ«<. ,Ωρα έπισχίψεως 9—12 χαί 3—5 Γ0ϋΟΓ0Μ170ϋΟΓ92 . ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΑΟΙ τέως οιιβΓ αβ οΐϊηϊσ,ηβ τής έν Παρισίοις κλινιχη'ς τθ3 κβθηγητθθ χ. Ρβυνβΐ. Είϊικός νοσημάτων Λάρυγγος, Ρό αύ Τιλήνη ?3 ημερών.—7·Αν. ηλ. δρ. >.44.— Αύ*. ώρ. 4 λ.47. —.
Πιΰλθυ Κων (λ έ" ως
ΘΕΑΜΑΤΑ
Βασιλικόν. Άργει.
Δημοτικόν. Ό «Μιχρίς υν»Λ·
Δημοτικόν (Πειραιώς). Ή ««-
ράστασις τής «Κοραλι'ας χαί Σα> «μα·
ταιώθη άπαγορείσαντος τοθ δήμαρχον
Πειραιώς τή» παράστασιν της.
ΕΙΔΙΚΟΝ
ΘΕΡ Α ΠΕΥΤ ΗΡΙΟΝ
'ΑφροΠιπίων,6βρ|ε.«τ{κων κπί
γυναικολογικον νοσημ^των
ΔΙΕΥΘΥΝΟΜΕΝΟΝ
ιό τοΰ υφηγητοΰ τής Συφάιδολο-
νέας
IV
τφ 'Ε&ν. ΠανβπιοτημΙφ
Ι. Σ. ΦΑΡΑΝΤΑΤΟΥ
χόχχινος, περιδαλλόμενος μέ βλέμμβτα ν^ιίίκος «9^«τ<αν Ααρυ·) θαυμασμόν ε'χ μίρους 8λων των σννεταί- Ι ·»"»»., ϊ*«ν6«, Λαιμού. ρων, έζήλενν έχ*»νην την στιγμήν την ί ,»111"^1*^" *.·/« τηϊ,Π>
γάταν τον Εενοδον.ίου τί» .Λ»—«..~-. » Οαο»οΙ«.— η»λ» α-ι- ν.....
Μέλουςττϊς ΣυφαιδολογτνήςΈταιρία
κοΛ τής Ο'ύρολογικής των Παρισίων
ΘΕΡΑΠΕΙΑ τής (&εννο0»ο·α«: χαΐ
τ&ν έττιπλοχών αυτής (Κικιτϊτκ, Προ~«·
τίτκ, Στενώματ*, Πυελονεοβΐττ*) διά των
«ελεοτ«ίων μιθίοων, ά< χαθιέρωσαν ο( χ*- Ιηγητβί Κοΐηωηπ, βο^οη, Ρϊο~τ. ΘΕΡΑΠΕΙΑ τής όνφτλΐδος χ«1 των ίχιηλοχ&ν «ΰτής δ<«6ι6«ιουμ»νη {(ά τή; μιχ^βιχοιπκή< «ξ«τβίβίω< Τ4υ «ϊματος(μ*(1. δοΐι&υιΐιηη—ΙΙοίηααηη χ»ί ΜβΙοΙνηίΙιοΙΤ. ΘΕΡΑΠΕΙΑ της ανικανοτητος τε- (« χ»! βεβαία διά της άναγνωρισθΐίσης το» καθηγητού ΊΥιΐίϊα.— Η»γπ- ΘΕΡΑΠΒΙΔ ττη <Η«ρ*Μ*<*ς (μίβοδος τού χαβηγΐ|τ«5 τής γιιναιχολβγίβί Βί<Λβ1θΙ) τΛς ότά&ως «ών έμμήνων, τίις ένδο· τρνηοο* (6γρβ, κότβι). νοιΐηράτων τοβ. ΘΕΡΑΠΕΙΑ των όέρματος. Δέχεται 9—12 χαί »—β. όδος Άγιον Μάρκον 296 (οΊτισβεν τί , , .. -......·■<· ·ί· »·'ΐι*ην την γάτα» τον ξενοδοχείον την ευρισκομένην χάτω άπό τό τραπιζι χαί μή ένοχλου- μένηνάπο τόσας έχδηλώσεις θαυμασμόν*. Ό ρήτωρ μετά μ «.""«ν διακοπήν, κα¬ τάλληλον διά την εντύπωσιν χαί διά το 6ρϊ'ξ;μο τον λάρυγγος μέ ίνα άκόμη πθ- —·- έξηχολούθησε μέ ε'νθοκισιασμόν " Φαντάζομαι, χύριοι, 'τίν άνθρω¬ πον ϊ5τόν, · όποΤι·ε Ο·.- είνε, οταν ϋπθ- τασσων ώ, άρχαίος 8*ος είο^|ν θέλη¬ σίν τον τα σιωπηλά ίίδατα τής Στυμ- φαλίας, τα βποΤα επί τόβονς αίώνας έ- φύλαττεν έχει ζηλοτύπως, δέν ενθυμοΰ- μαι ποίος Οεβς θά τί μεταφέρη ίιά των ίρόμων τ'ύς όποίους ήμιΐς θά άνοίξ' μέν είς χοιλάδας καί άγρους χαί χή πους καί χώμας καί πόλεις, τρέχοντα τα ίίδατβ οΰτά, κύριοι, νά βρέξουν την ξηράν γήν, δίδοντα είς αύτην ζωήν καί βλάστησιν, δροσίζ^τα δέ άνθρώπων λά- ρνγγας χαί άρνίων χαί πτηνών, θά είνε τότε μέγας φιλάνθρωπος χαί 5χι χοινός επιχειρηματίας Ι Ό μπεχρορήτωρ διεκόπη διά νά χά ΐΐι7) άλλο ποτήρι. -τ Είς Ογρίαν τον" άνθρωπον αυτόν* χαί υπέρ ενοδώβεως τής μεγάλης άπο στολής τον πίνω τό ποτήριον τουτο. Ό Γαΐτάνος ηθέλησε νά άκβ,ντ1,,,. Ήβελε κακώς νά μετριοίοχι τον κρός αυτόν ε'κδηλούμ«'·'ν τοιοθτεν θαυμασμο.· όμολογών, 8τι βέν ήτο τόσον σπουδαίον ό',τι έκαμεν.Άλλά μόλις κατώρθωσε νά ξίροκαταπιΫ] τρεΤς φιρβϊς, νά βήςτι άλ λβις τόσαις χαί νά ίίπτ) : — Εύχαριστώ. Τα μεσάννχτ* οί έταΤροι άνέόηκαν στήν Άθήνα μβ τΌ τελενταϊο τραΤνθ. Οί έννν)ά ήσβν στονχί. Ό δε'κατος ήτο ο Γβϊτάνος. ωκηβε παρά την ΠλατΐΤΐν Όμονοίβς.—"Οδόν 'Αγίοιι Κωνσταντ! ου 10Δ. υί/ιςι γ. γ, «δ μίνο 4 «Γγλ,κβ< ^ Λοιπον... Ζητν-,—τε. ,,ν Χριβτόοουλον Πιταρά 40—Κολοκοτρώνη— 40 Μονος «ύτλί μ«ορ,ϊ Ιί..τροπ.«ρογ·δ·,β ψβ χ«1 τό π«ό άγαρμκο και χειροΥρπκ'αγ' 'ν'οιΙΓτΤ' Έμ Ό γυναικολόγος ίατρος χαί χειροϋρ γος τοΰ Βρεφοχθμείον Αθηνών χ. Ι Γεωργιάδης δέχετβι άπότής 2—5 μ. μ ώρας, όδ'ος θεμιστοχλέους 46. [ων · »*#ί-Ι ι ΙΙΙΠ Ι Π ι; 0ΥΡ01Τ01ΗΤΙΚΏΜ ΟΡΓΑΝΟΝ »τα - - ' . Ό ίατρόί Γ. ΘΡ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ είδικός των νοβημάτων νε- φρών, κύστεως, ούρήθρας. προστάτου ΜΕΤΩΚΗΣΕ ηαρά την πλατείαν Κάνιγγος, 68ός 'Ακαδημίας ΤΗ ΠΑΙΔίΓΓΠΚΗ ΡΟ Ο Λ Ο — 'ΙΙ είοαγωγή τού προβολέως φωτεινών είκόνων έν τοίς ΟΡΦέΑΝΟΤΡΟΦΕΗΜΙ ΧΑΤΖΗΚΟΧΤΑ "ΜΕΓΑ ,ΕΠΙΠΑΟΠΟΙΕΙΟΝ Τ» μέγιστον τοθτο τ«3ν έν Ελλάδι Ιργοστασίων έπίπλων λειτουργεΐ" άπό ίνός <βη ίτοας μονον Ο·» λ)σμόν Ιθύ "Ορφανοτροφείον» ίιπο την Ιιεύθυνσιν τοϋ γνωστόν καλλιτέχνου χ. Λ. Πολυχρόν*} τού ίν Παρισίο.ς έ«ί μακρόν έξαβ—ηΦέντος. Πασάν την ξυλείαν ώς χαί άλλα διά- «ορα άντικίίμενα χρήσιμα δι' £*ι*λ« « κατάστημα προμηθεδεται κατ' ευ¬ θείαν έξ Εύρώηης χαί εΓνβ κάντα ίξβιρετιχής ποιότητος. Δύο εΰρύταται αίθονσαι είνε πλήρεις «τοίμων στερεωτάτων κα2 καλλιτεχνΐ- χωτάτων έπίπλων, έχτελεΐ'ται δέ καί 'ίαίήποτι παραγγελια μετ* ίδΊαζούσης εκριβείβς κβ! τε'χνΐκ. Αί τιμαί είνε ώριβμ.έναι, τ-ό δέ μικρόν· κέρβος εονε υ¬ πέρ των όρφανων. Ίϊιαίτερον τμημα έ«ιηλθβτρω- ίας ταπετσαρίας ύχο άριστον τε* Πας Ιχων ανάγκην ίπίπλων άδικεΤ ηΐν εάν δέν επισκεφθή τβ λβμπροτ οίτο καί τιλανθρ«ακι^ν κατάβτημβ. ΜΜ ΜΗΘΙΝΗ 'Ακο τής 1ης Σεχτεμβρίον .^ν·™ λιιτουργοθν είς την οδόν 'Ερμοϋ αριθ. 56 νέον χρυσοχοείον, των κ. χ. Θωμά Τεαμπούλα καί Στεφ. Μάρχθν. Ό πλοθτος των κοσμι^μάτων χαί βλων έν γένει των είδών ττ|ς χρυσο/οίας μέ τα "^κοΓα είνε γεμάται δλαι αί προθήκαι ,ί αί βιτρίναι τοθ νε'ου αντοθ χαταστή- , /τος, τό παρουσιάζον ώς μίαν άληθι- »ή' >ωγραφιάν. Οί δι*υθι»ν-τ·1 «Λ χά
ταστήματος τούτου είνε γνωσταί διά
ιήν 5ίιό επιστημονικάς άπίψτως έπίδο·
σιν είς την τέχνη» των, καθ* ίσον ό μέν
χ. Τσαμπούλας επί 5αιτίαν όλάκληρον
ίσκούδασε την άδαμαντοδετίαν *"ν Γερ-
,νία, ο δέ χ. Μάρκου επί 8αετ(αν την
χρυσοχοΐαν είς διάοορα εΰρωπ<ιίκά χρν- •οχοεΐα. Αί έργανίαι δέ αί οποίαι «κτε- λοθνται έν τω καταστήματι των, είνε τόσον λεπταί χ?ί είς τόσον άνεχιδί'χτονς «υναγωνισμον τιμάς «ωλοίΤνται τα ε'ν αυτώ ποιχίλα ιΐδη τής χρναοχοίας, ώστΐ κϊς ό θέλων νά προμηθευθή οιονδήποτε Ιντω χαί τό τελειότερον είς λεπτότητα χόσμημα ίίν είνε άνάγχη νά κροσφίΰγν είς την Ευρώπην, δπως γίνεται ή?η ■λλ' ιΓς τό νέον αύτο αθηναϊκον κατά ετημα, τό όποιΌν είνί Ιν άπό έχ«Γνα ποΰ παρόμοιον ίεν ίχει νά έπιδείξιο ή έλλη- »ική πρωτεύουσα. σχολεεοις τής μέαης Ικπαι- δεύσεως. . Μία αίτησις τού* διδ«χτιχο3 προσωπι- χοθ τοϋ 6ου έν *Αθήναις ΈλληνιχοΒ Σχολείον, πρός τό ύπουργεΤον τής Παι- Ι'ίείας χαί μί» ^ειτριωτιχή απόφασις τοϋ χ. επί τής Παιδείας νπουργοδ Λ. Καλ- λιβρονα, ήρχεσν* νά φέρωσιν είς «ως ε'ν των άρίστων μέτρων πρός κατανόη- σιν τής καθόλον σχολικής διδασκαλίαν. Ό προοδευτικάς επί τής Παιδείας χ. ΰ- πουργί,ς, ό τοσούτον ενδιαφέρον δει- κνύων Οπερ τής διαδόσεως ιδία τής λαϊ· χής έχπαιδεύσεως, καί τής μετατροπής τοθ έχπαιδευτιχοθ μας συστήματος επί τό πραχτιχώτερον, αρίστα προσαρμοζο- μένοι» *ρός τάς ανάγκας τοϊ σημερινον χθινωνιχοθ βίον, επεσκέφθη προ ημε¬ ρών τό παρ' ημίν θαυμασίως λειτουρ- γο5ν υπο την ίϋύθυνσιν τοδ χ. Βιχέλα 'Εχπαιδευτικόν Μουσείον, τό διινάμενον νά συγχριδί) πρός τα χαλλίτερβι των Εΰρωποϊκών μουσείων, χαϊ αντελήφθη ίδίοις όμμασι τα τής χρητιμότητος τοθ πρ«6ολεως φωτ«ινών είχό·»ων, ώς αρί¬ στου μέσον πρός εμπέδωσιν των θεώ* ρητιχών γνώσεων τής σπουδαζονΐης ν£0· λαίας. Ή διά φωτεινών είχόνω» *»ρ< τιχή διατύκωοΊς των ίιδασκεμένων με- ρών ε'χ τή< ίσ.Γ,ίας, φυσιχών μαθημά- των, γεωγρ«φίας, ΐερών κτλ. ένε'χει ύ· ψίστην πατριωτικήν χαί «αιδαγωγΐκήν σημασίαν. Ή ζωη^ά άναπαράσΐασις των ελληνικήν μαχών χαί νανμετχιών, τιϋν- διαφόρων πειραμάτων τής ουνικής, άτι- I να ελλείψει των ά^αγχαιουντων όργάνων 'ΖΙ; είνε δυνατόν νά εκτελεσθώσιν έν τοίς ήμετέροις σχολείοις, χαί λοιπών σπβυδαιοτάτων θεμάτων, προσελχύονβιν άμεσον το ένδιαφί,,ον τοθ μαβητοθ επί ς ϊιδαβχομένης ΐίλης. _< Ό πρβδολεύ,·, όν ένέχρΐΜν ο χ. ΰ- Γ. Δ. ΠΟΡΤΟΛΟΓ Δρομολόγιοντουάτμοπλοίου «'Αγιος Ιωάννης» ΆναχωρήΛεις έκ Π«οα»ώ< ϊ-χαβτην Τετάρτην ώρα 9 π. μ. Διά Λουτράχιον, "^β,,, Γβλ(χ. ξβίδιον, Βιτρυνίτσαν, Πάτρας, Κκλληνην, Ζάκυνθον, Λη- ξούρ(ον χαί 'Δργοστόλιον. Επάνοδος δια τώ» ιδιων προσεγγίσεων, εις Πειρα!» Παρασκευήν ώρα 3 μ. μ. 'Εκϊστον Σάββατον ώρα 9 π. μ. Διά Λουτράχΐον, 'ίτεαν, Γαλ·ξεί διον, Βιτρυνίτσαν, Πάτρας Ίθαχην, Σάμην, Αγ. Εύφη # μ|«ν, Φισχάρδον, Λει/κάδα ΙΙρέβεζαν, Βόνιτσαν, Κόίτραι ναν «οί Καρβασαραν Έπβνιίος διά των ίίίων προσεγγίσιων εις Πειραια Τρίτην ώρ. 3 μμ. ( Εχ τής Διευθύνσεως) ΤΜΕΓΤΑΙΑΐΡΑ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΝ ΤΟΥ ΤΑ λΗΦΘΗΙΟΜΕΝα Μ Ε ΤΡ Α % ΔΔΡΥΓΠΚΔΙ Ιί ΡΙΚΙΚΛΙ ♦ Α ♦ Μ 707 'Αναλυθέν άπό τους καθη γητάς τής Χημείας κ.χ. Χρη στομάνον, Ααμβεργην κα Κομνηνόν καί ευρεθέν άρι στον, έλαφρότατον καί ύγιει- νοτοκτον, πωλείται είς στάμνες καθαρώτατβς κ αί έσφραγισμέ νες υπό τοθ ΐΠίου V. Χαλκο κονδυλη. Πληροφορίαι καΐ παραγγε¬ λίαι δίδονται είς τό αΠριγ- κηπικόν Ζαχαροηλαστεϊονΐ» τού κ. Α. Θεοοώρου, όδός Χτοιοίου 3Ο, άντικρύ τής θίκίοις Καραπάνου. Τό καταλληλότερον, τό ευ· γενίβτερον δώρον, ή επτάκις βρ«·όευθεϊσ« ΚΟΛΩΝΙΑ ΧΤΡΑΚΟΥ Ξ ΟΚΑ ΑΡΑΖ· 1Ο Όδός ΌφΟαλμ.ι;«τρείου 1Ο ^ Ό ύφηγητής τής ^αρυγγολογί»^, φ Α ώτολο/ία; κ«ί ρΐνολογία; έν τω Έ- φ α Θνιχω Πανεπιΐτημίω κ. α ♦ ΕΜΜ. ΚΥΤΑΡΙΟΛΟΣ $ παρά την οδόν Σταδίου (ΐπουοάτας είδιχΰς επί τοτραετίαν τοΰς ανωτέρω χλάοουν εν ταϊ? οι«- σημοτϊραις κλ(νιχαί< ::αΙ νοσοχο- , ..Όϊ; Βιέννης, Παρισίων, Βίρολί- νού, Λονδίνου καί Βρυξελλων, έφαρ- ΐΑΟζβι τάς νιωτάτας καϊ ριζικαί; κ«· λουμένα; Θεραπευτιχάς μίθόοους. Έγνιιρήσεΐί «ναίμακτοι χαί όλω; φ άνώουνοι. ^ν φ "Ωραι επισκέψεως 9-41 χά! 4-5 1)2 φ (Τοβ . β βρίου—Ώ; βάς έγραψα έγ- καίρω;, προ/.θές έστάλη είς την Όθωμανικήν Κυβέρνησιν τό περιλάλητον τελεσίγραφον των Δυνάμεων, αι' οδ άμ«- τακλήτως προσκαλοθσι τ-.^ν Όθωμ. Κυβέρνησιν νά «ιαρα- ββϊ··)·^ τ!ϊν οικονομικόν έν λΊακεδονέα έλεγχον, όν «ϊί Δυνάμεις θεωρούσι,ν άπαρκί· τητον πρός βελτίωσιν τής κα¬ ταστάσεως τής άτυχούς επαρ¬ χίας». Έν τω" τελεσιγράφω τούτω γνωρίζεται είς την 'ΟΟ. Κυβέρνησιν ότι αί Δυ- νάμς'.^ ρητίΐ, άπεφάσΐα^ν νά έπενίγκωσιν έν ΜακβδΌνέα καί τνς εξής γενικωτέρας με Η πΙΪΟΠΕΙΡΑ Γ0? ΙίΒΓΡΜΓΟΓ ΜίΜ ΠΟΣ ΑΚΡΙΒΩϋ ΕΓΕΝΕΤΟ ΜΕΡΙΚΑΙ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑΙ (Το6 άνταποχριτοδ μ«ς) :—Εύωνία ΆποοχοΧοπονΙου. Σ3Τθν ΑΗΔ0Ν0Π07Λ0Υ & ΦΑΚΟΠΟΥΑΟΥ Τ«-ΑΙΟΛΟΤ-ί'» Ευρίσκετε τα καλλίτερα, αγ- γλικα κασμήρια. ΑΝΛΓΚΑΙΗΗΑΟΙΙΣ Τού καταοτήματος 'Αποι· κιακώς Καρακώστα καί Γιαννάκου Δηλούμεν τ^ πολυπληθεί* ημών πε¬ λατείαν ότι το επί τής ό5ο3 Σωχράτονς αριθ. 33 παντοπωλεΤον Γ. Καρακώστα ούδημίαν Ιχει σχέσιν πρός τό ημέτερον έιιΙ τής ό^οθ Κλεισθίνους αριθ. 0. Τβ9τα πρός γνώσιν τής πελατειας ;μ««, 'ινα μή έζαπαταται οϋτη. Μεθ' υπολήψεως Καρακώβτας καί Γιαννακός ΑβκττκΑ βι^λ(α Άαο^.ύΧοηούΙίον. Δ·οακτ*κά Όργσνα Ά/ίοβχοΧοχσύΙΙον. Πΐϊ^ιήρια Γίρ[ι. καί φελάνια Ιψ άποΦ. ν πιιότίφΐον μίγα τυπώνον 70X90. Κε4Τ0 Ο! ΕΛΟΖΕΙΣ ΠΥΡΕΤΟΙ ΑΙΚΕΡ ΑΡΝΟΤ ■ΕΟΝ ΑΝΤΙΠΥΡΕΤΙΚΟΜ ΦΑΡΜΑΚΟΝ Τό Λιχέβ Άρνοϋ, τβ θαυμάσιον καί ά- πε-ελ«σματιχώτατον τουτο φάρμακον χατά των διαλιιπ^ντων έλωδών πυβετών χ: οιουδήποτε εν γένιι πυρετβϋ, π»ρασχευα· ζόμινον κατά την μίθοδον τοϋ μεγάλοα ΡαβΙβΟΓ έκ της βπληνόΐ ζψον μή ίπιδε- χτικοϋ τοΰ ϊλώοους μιάσματος, ΐίσήχθη εσχάτως ιί( άκαντα τα νοσοχομεϊοι τή; Έσπερίας. Ιϊανταχοΰ δπον εγένοντο ΐτει- ράματα κατεδέχθησαν αί «ναμοιοβήτη-οι καιΐ ΐΐλεσ«ρραχ. 3.50 τό φιαλίδιον.
Γενικίς ά.τΐπροσωττοί ίν Έλλοίο·. χαί
Ανατολή: Άντάρ Σ. Ζ»«ίμι, 6δος Βιίσ-
αχς 7.
μεις
Α' ΠροσκαλεΙΓται ή Ό Γ).
Κυβέρνησις νά παραδεχθή την
επαύξησιν (.:ΐί~ίΐέΰ) των αξιω¬
ματικών τής εύρωπαϊκή; χω
ροφυλακής έν Μακ&δονίοΐί ώς
κ»Ι των άνδρων τού έν λόγω
στρατιωτικόν βώματος.
Β' Περ'ορισμός των στρα-
ωτοκ(5ν δυνάμεων τήςΤουρ-
κίακς έν τήπολ^παθεϊ έποιρχία.
ΓΆιαχβίρισις απάντων των
έβόδων τή« Μακεδονίας υπό
των εξ έλεγκτών.
Δ' Αύβτηρά οργάνωσις τής
δημοτκκής υπηρεσίας όλων
των κλάδων κτΐ έξάρτησις
τούτων έκ των έλεγκτών κτλ.
Πληρθφθρούμάι, ότι ή ό-
μοφωνία των Δυνάμεων δέν
διεβπάσθη καί ότι καθωρίσθη
τό σχέδιον τής νβκυτικής επι
δεέξδίθί, ής ή άρχηγία παρα
χωρηθήσαται τώ Αυστριβκώ
ναυάρχω.
•II
συγκέντρωσις των πλοί
ών γενησεται έν Πειραιεί.
Πρός τούτοις μ.ανθάνο> την
όλως περίεργον είδησιν ότι ή
Βουλγαρία εμπιστευτικάς α¬
νεκοίνωσεν είς τάς Δυνάμεις
ότι ε'νε είς θέσιν κατά ξηράν
να προβή είς τα κατάλληλα
βήματακ .ιατά τής Τουρ¬
κίαν, συμπράττουσα μετάτών
Μ. Δυνάμβων είς τα άναγκα-
στικά μέτρα χάριν τής πραγ
ματώσεως τοϋ σχεδίου τού
έν λΐχκεδονία θίκονομικοϋ
'&Ολέγχαυ. Ίσως ο άς φ'/·,<ή πβ^άδοξος ή είδησις αυτή, την ήρύαθην όμως άπό αρί¬ στην πηγήν. Έπικρατεί ή γνώμη ότι ή Τουρκί* Οάύπεχώρει είς τό ζήτημ» τού έλέγ^ου, εάν, ώς σάς έγραψα πρό ημερών, έξ- ευρίσκβτο ταχέως άρμόδιος μεγίστάν πρός αντικατάστα¬ σιν τού Τβφήκ Πασά, δοθέν¬ τος ότι ό Μουνήρ Πασάς δέν άπολβιύει των συμηαθειών των Μ. Αυνάμβων. 'ΙΕν τού¬ τοις αύτός φέρετ«ι άκόμη ώς επίδοξος δί-'"»οχος τού Τε- 'ρήκ Πασά έν ή περιπτώσει... άποχωρήσει ούτος. ΧΟές ω¬ σαύτως διεδιβάαθη είς την ΌΟ. Κυβέρνησιν τό κείμενον τού κανθνισμού τοΰ έφαομο- οΊηιιμένου έλεγχον. »>·^;ΗυΛ1£, 4 ΐνοεμ-
βρίοο. — Αύθεντικαί «ιληρο-
φορίαι αγγέλλουσα, ότι καθ*
δν χρόνον εγένετο ή επίθεσις
κατά τοθ ΑΙητροπολέτου Πε-
λαγωνείας κ. ΊωακεΙμ. υπό
τής τρομεράς συμμορίας τού
Ναούμ ό γενναΙΌς ίεράρχης
δέν ευρίσκετο καθ" οδόν άλλ'
έν τω οΐκω τοθ χωρίου ίνθα
έφιλοξενείτο . Έν προηγου-
μένη μου έπιστολή" έγραφον,
ότι ό άμαξηλάτης τού Μη·
τροπολίτου καί ό λακές τού
εφονεύθησαν υπό τΛν λησταν-
ταρτών Βουλγάρων των πε-
ρικυκλωσάντων τόν οίκον ό-
που κατέλυτϊν ό αγιος Πελα-
γωνείας.Νεώτεραι όμως πλη¬
ροφορίαι άγγέλλουσιν ότι οί
δύο σανοΒοϊ τού λΐητροπο-
λίτου εφονεύθησαν συνεπεία
τής έπικρατησάσης συγχύσεως
κατά την άφιξιν τού τουρκικοά
στρατού, ουχί υπό των όπα-
βών τού Ναούμ, άλλ' ύπ' αυ¬
τής τής στρατιωτικάς δυνά-
μως τού ΤΜοναστηρίου. Βε¬
βαιούται δέ, ότι εντελώς κα¬
τεστράφη ή βουλγαρική συμ-
μορία τού Ναούμ, ήτις έλυ-
μαίνετο τα πέριξ τού Μονα-
στηρίου άπό τριετίας άνενό·
χλητος σ/εβόν.
Η ΔΗΘΕΝ
ΠΔΤΡΙΔΡΧΙΚΗ ΚΡΙΣΙΣ
ΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΟΠΛΗΞΙΑΙ
ΜΟΝΑΑΙΚΗαΚΑΙΡΙΑ
ΝΤ0ΠΔΛ1.Ι0
ΑΑΕΑΦΩΝ ΜΑΡΑΓΚ0Γ
ΗΙΔ0Σ ΕΡΒΙΟΪ—τ
Διαλνθμ«νης ττ]ς Έταΐρίας
φοΐ ΜοιροιγκοΟ, πάντα
Κή ΰά
Άδελ-
τα έν τω
,... .,, „ .,.»,»-> » >». »- «ο^ ϋΐοιραγκοθ, πάντα τα έν τω
ιιονργος, π<Λς χρήσιν τοδ 6ο» Ελλι,- Καταστήματι Οπάρχοντ* χοσμήματα, ά- νιχοα ΣχοΑείου προέρ.-ετ«, έχ τβνκ.- ί^^ χρ.α37 4ργΒρδ «?£, τρβ- ««,ματω, Σνα,δερ τής Λε,φ{εκ *βί ,^ης χαί αίθου,ών, ά]γυρ« χ,Ι Ιπηρ- λειτο^γεΐ ·ε»μ««»κ, Λ. πετρ.λ«<οο ^^, πωληθή«ντ1: ^αν.χώς η Η τιμή δ* αύτοδ «νέρχετε» είς 65 ^Γ ."_«-._«. -?- - «-·· -■ χολείου, προέρετ ταστημάτων Σνάιδερ ττ}ς λειτο«ργ»ϊ βεημασί*κ 5< πτραλ Ή τιμή )* αΰτοθ «νέρχετβι είς ϊρβχμάς. Χαι«ιτίζοντ:ς μετά χαρας ιίί μέτρον τουτο τθβ χ. ΰΛθυργεΤ, το οκ«7θν άνε· γνωρισαν 5λοι οί κ«ι9<χγωγ·1 τοθ κό¬ σμον, ίϊία ί« οί Άμερικανβί, «λοιιτ(· σαντες ολ« τα οχολεΤά των διά κρο- », εΰχβμιθβ νά ΐία-αεν ταχέως &Ί«· ίιίομίνην την ί3»ιν ταύτην ε;ς ϋλα τα σχολεΓα τοΰ Κρά~9υς. πέζης καϊ αίθουαών, άργυρα καί έ ·χυρ<ύμί*α$ πωληθήσοντα: λιανικώς ., κειί χονδρικώς είς τιμάς] ανεπιδέκτους συναγωνισμοθ. Τής μονβϊικής ταύτης εΰκαιρίας δύ¬ νανται νά επωφιληθώσι χαί ο! χρυσο- χόοι Αθηνών χαί ίχαρχιών. Πωλοθνται -ν.»; τα «χελετά χαί λοιπά ίπιπλα τοθ χαταστήμβτος. ΆοελφοΙ Ιϋαραγκού ΕΙΪΙΟΙΓίϊίΡΪΟΜΕΙ Δ. Χ- ΤΕΡΙΟΠϋΥΛΟΥ ΟΔΟΣ ΣΤΑΔΙΟΥ, ΓΟΜΙΑ ΑΡΙΑΚΕΙΟΥ εί; Ευρίσκεται είς μεγάλας χάρτης τυπογραφικον μέγεθος καί ποιότητα διά διοακτι ββλία χαί ττεριοοικα έν γένει, Έΐτίσης χάρτης έξωφύλλων παντός εΓδΌυς. Χάρτης πβρ'.~υλήξ«ως βιδΐί- ων χαϊ ταχυίρομικών ϊεμάΐων. Χάρτης λευκός χρήσιμος διά παν κατάσ;ΐί]μα πρ^ς π«ριτύληξιν των έμπορευμάτων κλπ. κλπ. ΒΙΛΙΠΠΡΑΠΑΙ ,ΑΗΔΟΝΟΠΟΥΑΟΥ 4ΦΔΚ0Π0ΥΔ0Υ Ευρίσκετε τ» καλλίτερα άγ- γλικά κασμήρια. Ό Κλέβε πού κλέβκι... «αι- δά , --μπορικός Οίχο< «ν Λονδίνω •νοίγε» πιστώσεις άνοικτάς είς χατβστή'- >»τα ·ερί·. 'Αι«€υ·υντ·ον:
Α. Β. Κω Ρ. νν. ΜΑΡΤΓΝ
15 Ιίιιΐο ΝΟλν ρ0Γΐ
ίοπιΐοπ ν/.
'Από τίνων ημερών ε*ξη·«τίσθη έχ
τής παρά την οδόν Φειδίοι» οικίας τού,
ό μόλις προ 25 ημερών έλβών έ» Κρή¬
της Π. Τσιμπαχάχης έτών 14.
Καθώς δέ έίηχρίβωσεν ή άστυνομία,δ
Κρής αύτος, έλθών ένταθθα έγνωρίσθη
μεθ' ενός Ι. Κλέβ*, όστις χαί θεών¬
ται ώς αίτία τής εξαφανίσεώς το».
Ι_αΙ δύο άκόμη
ΈχίσηΈ χ·έ« κατρουσιασβεΐς είς την
αστυνομίαν ό επί τής όδο3 Λένορμειν
χατοιχών Βενέτης Φαρβντατος, ανέφε¬
ρεν, 6'τι ό δεχατετραετής υιός τού Χρή-
στο<, εζηγβγίβθη άπό π^οχθές έκ τής οικίας τον μετά τοΰ σννομιλήκον τβι» χ«ϊ γείτονος τον Κωνσταντίον Δ. Πά- ΠΑΝΔΘΗΝΑΙΑ Κατ^ηημ. ψιλίκων κ«1 μ,,Λ·ςωτων ΐ1βΛν ηο^^,^ ί. Σ0ΦΙΔΝ0Π0ΥΔ0Υ 4 Κ. -ΤΡΔΤΗΓ0Π0ΥΔ0Υ «Τ* βρίου. ΠροχΟές ήγγέλθη αί» Ο^νΐ^κώς ότι ό Μητροπολί· της Γρεβενών κ» Άγαθάγγε λος ΐ4*λ^ών νά μεταβή είς τό ήμίωρον τής εκκλησιαστικήν τού εδρο»ς απέχον ορθόδοξον τι χωρίον συνελήφθη υπό των ^θωμανικών άρχών και ώ^ κοινάς έγκληματίας άπήχθη είς Γρ^δένά. Σφοδραί δι»τ μαρτυρίαι έατάληααν ενταιθθα παρα -Γ.ύ ορθονίόξου πληθυ- σμου τής ανωτέρω πόλεως, τό Πατριαρχείον μας δέ ε¬ ποιήσατο ε'ντονο διαβήμι-τα παρά οοϊς άρμοδίοι^. 'ΙΙ Οέ 'ίΐς τού ·Αγ. Γρεβενών, συ- νεη^ίο; πολλών λόγων τέ- στη άφόρητος έν τή έπαρχία ταύτη, δέν Οά ήτο φρονήσεως χργο'/ εάν άπεμακρύνετο ε¬ κείθεν «φού τοιαύτη άλλως να ή έ^ιμονή τής Πύλης ; "I- σως αποφύγωμεν νέχς δοβ- χερ^ί^ς κ*1 την δημιουργίαν νίέων /αλεπών πραγμάτων διά την Εκκλησίαν. (Τοθ άνταΐΌκριτοΟ »/ας) ΚΩΝ)ΠΟΑΙΣ, 3 Νοεμ' βρίου.—Φαντασιωδώςέτηλε· γραφήθη εντεύθεν καί δημο¬ σιευθή εις τίνα Έΰρωπαϊκά καί 'Αττικά φύλλα ότι έξερ ράγη πατριαρχεκή κρίσις συ- νεπεία ασημάντου επειαοΟ£ου 'νχφυέντος κατά τίνα συνε¬ δρίαν τής Ίεράς _υνόδου. 'Από τής θλεβεράς επο>
των άλησμηνήτων ο κ τ ώ ή
θέσις τού ΙΙ-Λ'ϊριάρχου ουδα¬
μώς έκλονίσθη οΰΐε ^,Γνε δυ¬
νατόν νά κλονισθή δχι μονον
διότι διερχόμεθα δεινας πε-
ριστάσείς άλλα καί διότι Ιω·
'/κε£μ, ό Γ' είνε ακριβώς ό
Πατριάρχης όστις επρεπε νυν
να ήτο επί κεφ£-λ-2}ς, τού Γ έ
νους καί τής 'Έκκλησίας,
Βαβαίως υπάρχουσι πολλοΐ
οί ποθοθ.τες την πατριαρχι¬
κήν κρίσιν συνεπεία κο;.-.ματε-
κών καί προσωπικών λόγων*
ό αίώνιος αευσεβής πόθος»,
των άείποτε δυσηρεστημένων.
Δυνάμεθα όμως νά βροντο-
φων-]ε^ >εν, ότι ό ΙΤατριάρ-
χης ευρίσκεται είς τό ίίψος
τής άποστολής τ^υ έχων νά
παλαίση κατχ διαφόρων έχ-
θρών, εσωτερικώ ν. εξωτερι¬
κών καί άλλων, οί όηοίοι τα
πάντα μηχανώντνι 'ινα δημι-
ουργώσι πράγματ», μόνον
διά νά δυσχεραίνωσι τό έρ¬
γον ΊωακίΙμ Γ'. Ό έν τοίς
ππριχσκηνίοις αγών βεβαίως
Π έ ν έπαυσεν, έξακολουθεί ό-
Ι».ο>ς ή ψυχή τού Γένους' μετ'
άφοσιώσεωςένατενίζουααπρός
την σεπτήν τής έκκλησίας η¬
μών κορυφήν. Αυτή ή λύσσα
των Ρουμάνων κατά τού προ-
σώ-ου τ^ύ Πατριάρχου μαρ-
τυρεϊ την εθνικήν εργασίαν
τής /%.. ΚΙαναγιότητος.
μου έίΐωσοθν μίρους ιππαΛατδ,"
τίσσβρις ά'γνωστοι χαί μΐτεμφιε-
σμένοι διέταξαν τουρχιστΐ τόν ά-
μαζαλάτην νά σταματήση πυρο6ο·
λήο-αντες πεντάχις κατ' ϊπβνάλη-
ψιν εναντίον τού.
Ό ήνίοχος ίμάστισιν—άν καί
έταπολαίως τϊληγωμένος—χαί οί-
τω δ.'Αβδ'οϋραχμάν διέφυγε προ-
φανή Θάνατον, 5ι<$τι οί δολορόνοι επετεθησαν εναντίον τού οΊά γεν; τεκίων. 'Αναχώρησις των βραστώνοιοχ Πειραια.—Είνε Βθύλγαρθΐ Ό Άβδουραχαάν, κατόπιν τού¬ του επέστρεψεν είς τό Γιλδίζ καί διηγήθη τό γεγονός ε!ς την υπη¬ ρεσίαν, ήτις είδοποίησε πάραυτα την αστυνομίαν. Ή άστυνομία προέβη είς πλεί¬ στας συλλήψεις πρό παντός Βουλ¬ γάρων, διότι &1 χαταδόται έβεβαί- ωσαν, δτι οί τέσσαρες αγνωστοι ήσαν Βούλγαροι κομιτατζήδες. Φαίνεται ίμω; δτι θά διαφυγουν οί καχοθργοι, διότι ΰΐΐάρχει ή πληροφορίχ, δτι οί δρασται έπέ6Ύ|- σαν τη; «Μυκάλης» τοθ Τζών, δπωζ ελθωσιν εί; τόν Πειραια. Ή συγκίνησις, ώ; έκ τοθ γεγο- νότο;, εί; τού; έπιτήαους κιίκλους τή; Χωνσταν^ινοΌΓθλεως είνε με¬ γίστη. Τηλεγράφημ-* πρός τό τουρ¬ κικόν προξενείον Πειραιώς Δέν ε?νι αιχετον «ρβς τό άνω-' χίρω γεγονός κοιΐ μακροσκελές κρυ- κτογρ«^>ικον τηλίγράρημα ληρθέν·
έκ Κωνσταντινουπόλεως χθές είς
τό Ιν Πειραιεί Τουρκικόν Προξε¬
νείον.
Κατά τό τηλεγράφημα διετάχθη
& Τοθρκος Πράξενο;, δπω; παρα-
καλέσγ) την αστυνομικον αρχήν
καί ποιήση έρευναν Ιπϊ των κατα-
πλεόντων έκ Κωνσταντινουπόλεως
άτμοπλοίων, διότι ύποτίθεται δτι
οί δρασται ερχονται εί; τόν Πει-
Ρα'·α
ΤΟ ΧΘΕΣΙΝΟΝ
ΜΕΤΑΑΑΕΥΤΙΚ. ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ
ΤΟ ΊΕΤΑΛΛΕΙΟΝ ΕΡΜΙΟΝΗΣ
ΟΙ ΔΡΑΣΤΑΙ Β07ΑΓΑΡ0Ι
ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ΕιΤΙΒΑΤίΙΝ
ΓΑΝΤΙΑ
εκτοχ
3.9
ΤΟ
χτοϊ Β.ΚΑΣΔΟΝΗ
ΔΥΣΤΓΧΗΜΑ
Χθές χατά την δεκάτην χαί ήμί-
σειαν κ. μ. ένω ό έργάτης Ιω. Θω¬
μάς, εί-γάζετο είς την έναντι τοϋ σι-
δηροδρομικοθ σταθμόν Όμονοίας άνε-
γίΐρομΐνην οικοδομήν, έτρανματίσθη είς
τίν ώμον έχ μιας δοχοδ, ήτις Ιπεσε
χατά τύχην έπ' αυτού*.
_ ΗΘΕΑΕ ΝΑ ΦΟΝί,ΐΣΗ
ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟΝ ΤΟΥ
ευσε γ .ίς είς τον λιμένα
Πειραιώς τό αύστριακόν ατμόπλοιον
τοθ Λοϋδ, οδ έπέοκινον πλίϊ<χτοι έπιίάται έκ Κων)πόλεω<. Οί έπι- ίάται ούτοι καί μάλιστα 6 ομογε- νής κ. Γεώργ. Μπίργος μας έπλη- ροφόρησε τό κάτωθι γεγονός, 5περ συνετάραξε τοΰς ύψηλούς χέκλους τής πόλεω; κ«ΐ δή τοΰς εμπίστους τοθ Σουλτάνον. Επίθεσις κατά τοθ Άβδου ρα;:χ» 3 Ή χθές την 10 1)2 π. μ. έν τω υπουργείω των Εξωτερικών τα Μεταλλευτικον συμβούλιον. Κατ' αρχάς ό εισαγγελεύς των έφετών χ. Καρατζας έκαμε μακράν είσήγησιν επί τοθ ζητή- μχτος τοδ μεταλλείθν Έρμιόνης. Μετά την είσήγησιν τό συμβούλιον ένε'χρινε την παρτχώρησιν τοΰ μεταλλείθν αότοϋ είς άνώννμον Ελληνικήν έταιρίαν ευθύς ώς κ-ιρωθ/) τό χαταστατιχον αυτής, έχ- διδομε'νου τοδ σχετικοίί διατάγματος. Τ- με'λη τοΰ συμβουλιον υπέγραψαν καί τό ακόλουθον πραχτιχόν. αΤό συμβούλιον άναβάλλε: νά απο¬ φανθή επί τής αϊτήσεως περί μεταβιβά' σεως των μεταλλείων Κόφτη χαί θίθ- ίωριχ*.ά){η πρός την «νώνυμον έταιρίαν Μεταλλεία Έρμιόνης μέχρι τής εκδό¬ σεως τοΰ Β. Δ. περί έγκρίσεως τον χ«- ταστατιχοϋ αυτής. Κατόπιν τα συμβούλιον προέβη είς τάς έςής παρ»χωρή?εις μεταλλείω». Είς τόν Παντοϋφλαν, Σιμόπουλον χαί λοιποΰς σιδήρου είς τα Άμπελάχια, (ίς τους κληρονόμους Ρίφιου γύψου έν Ζα¬ κύνθω, Δ. Τσαγχάρην χαί λοιπούς χαλ¬ κόν" έν .Ξυνιάδι, είς τόν Ν. Ζητοννιατην χαλχΐΰ έν Ξυνιάδι, Φ. Πάγχαλον χαί Δελαγραμμάτην σίδηρον έν Δρυοπίδι τής Κύθνθυ. Είς τονς δήμους Λιλαντίων χαί Διρ- φύων εγένοντο αί εξής παραχωρήσεις : Εις τους κληρονόμους Ζυμβρζκάκη γαι- ανθράκων, είς τους Άλ. Άθβ'νασούλαν λευκολίθον, Γ. Αντώνιον σίδηρον θ. Δημαραν χαλκόν καί Θ. Δημαραν λευ- κολΐθΐυ, άδελφούς Μεταξα σίδηρον διά 9999 στρέμματα, Γ. 'Αντωνίου κ*ί Ν»- κ&σίαν σιδήρου, Γαζέπην σίδηρον καϊ Γαζέπην καί Μωραϊτί«ην σιδήροιι, Νόελ καί Τσάτσον σίδηρον, χαί 'Δλ. Οίκονο- μου καϊ Ν. Γχαναν σίδηρον. Εγένοντο δεκταί αί άκαλλαγαί τον Θχνοπούλον άπό μεταλλείου έν Κρω- πία, Σοφίας Δοσίον έν Πάρω χαϊ Κο- λουί'τον έν τώ δήμω Φαλάρων' ενε¬ κρίθη ή μίσθωαις ίιβφορων μεταλλείων έν Σ·ρίφω ϋη) τοΰ Δεχΐ^λλα. Επί τν}ς «ϊτήσιως των «δ«λ·ών Φαρδούλη διά το ;ι«τ«λλεΤον έν Κυθή- ' ; εγίνετο δεκτόν νά π«ρ«χωρηθ?ί έκ¬ τασις 12 χιλ. στρεμ. ώς έχϊντων προ¬ ηγουμένας αίτήσεις τής τού Δεσποζίτον. *Έχειδή όμως οί «δελ·οί Φαρδούλη διά νεωτέρας αίτήφεως εζήτησαν νέ «...ΐύρηθοϋ'ν ώς «υνιδιοχτήται χαί πρόσο»· κσ άλλα καρά ίκεΤνα τα όποϊα δ>ά προ-
ηγουμέιων αιτήσεων είχον ζητήσει, τό
Συμβο6λι*ν άνί6 ~> ε νά «ποφασίσίΐ χ«ί
επί τοϋ τελευταίον τούτου ζητήματος είς
-Λ- συνεδρίασιν τής προσεχοθς Κν-
Χήές συνελήφθη ό Αριστείδης Τρι'μ-
παλης ίιίτι χδές την νύκτα ίκαιροφυ-
λάκτει ώπλισμε'νος μέ μάχαιραν κβ'ι
ράχαλον ε!< την οίον Περαιώς χαϊ I- ξωθεν τ'.; οΐτθπωλετου τοδ Σι Παπά* μιχάλη νά δθλοφον'ϊή τον άϊελφόν τού Δημήτριον χαί τόν αυγγεντ* τού Σ. Πε- τράχην ίνεχεν οϊχβγενιιαχών λόγων. Ό( Τρίμπαλης, είρήσβω έν παρβδω, *}τθ είς έσγ,άτην χραινάλν μέθης. ρα;:.χ» 3«. Ή μ βτική αποστόλη. — Οί μετημφιεσμένοι Ό Ά^ουραχμάν «χσσας είς των ΐδιαΜίρων συμίοιίλων τοθ Πα- τισάχ, κατ' αύτάς ί!χε λάδει λίαν ένεργόν μέρος είς τάς διαπραγμα- •τειίο-εις μιτά των έν Κων)πόλει πρεσβεων προκειμένου περι τοθ Μα- χεδονικοί; έλεγχον. Έπιφορτιζόμενος όθεν μέ μυστι¬ κάς τοιαύτας αποστολάς, εξήρχετο πρό παντός νύκτωρ ένεργών συντό-, νω; καί ^-στι^ίως τάς άνατιθεμέ- , νας «ύτψ εργασίας. Ούτω την 12 νυκτερινήν ώραν της παρελθούσης Τετάρτης ανεχώ¬ ρησε των άναχτόρων τοθ Γιλδίζ καί ίβαινε πρός τό μέρος τοθ Βαλουκλή Ιψ άμάξης. Είς την «αμπήν Ιμως τ·0 έρή- ΝΑΥΑΓΙΟΝ ΤΟΪ ΠΑΡΑ ΤΗΝτ7 ΔΙΑΣ0.ΣΙΣ ΤΗ! ν; ■ν* •ορ
ΑΚΡθήθΛΙΣ 7 Νοεμβριού 1905
$» ««Ι 'ϊπηρεν εκείθεν κατ.υβονό,ιενον | «Ν.κόλαος Β'» έ·1· & ««««ε κάποκ,ς |
*3 - ' "Απόστολος Λ;..κας. ?
Το γεγονός γνωσθίν βνητ.-,,η-ΐ «υς
Πειραιεί*, ΰποθίσ*νΐο·ί> ότι πρίκειται
περ'ι νολέρ^, όνε/.θώ) ϊμως ό ΰγειονί
.... ·_· ..·.-.- !.,..«·μ'«·ιιι ηΐι ή ά-
^•Γς τόν Πειραια.
'*, Παρά τ«ς άκτβς ίμως τί|ς Μαλάγβί,
«ο ΐίλοϊον κατελή··η υπο ·βλ«»9βτα·
καί κατόπιν πολυώρου ηάλης
η
; Εΰτυχώς το πλήρωμα εσώθη όλοκλη-
!(Κν, κβθώς κ«ί ο! επιδαίνοντες *<*ί διά λίμδων ϊφθασαν είς τίνα έκεΐ ποι> λιμε-
(,νΐίκον.
ι}- Μεταξύ των έπιβαινάντων ήτο καί ή
ι· κυρία τού πλοιάρχου καί ή κυρ!^ "Αν-
Ι να Γένριξεν μετα τής θυγατρός. της
?Ελίζας, σύζυγος τοΰ αποθανόντος προ¬
ξένου τής Ρωσσίας «ν Πειραΐιΐ.
] Τό «'Αθήναιθν» ήτο ήσφαλισμένον
είς την Αγγλικήν άΓ?αλιστικήν έται-
ρίβν «Λοϋδ» άντί 6.000 λιρών.
^ΥΣΤΡΙΑΚΟΣ
ΚΛΠ 1ΤΑΛΙΚΟΣ ΣΤΟΛΟΣ
ΕΝ" ΠΕΙΡΑΙΕΙ
Την πρωίαν τής προσεχούς Τετάρτη;
καταπλέουν είς τόν Ί Μ·λ Π« :>αιώς
τα βύστριακά εΰϊρομα «'Αγιος ;ώρ-
γιος» καΐ ίΣταγκίμπερο υπό την διοί·
κτ,—ν ίιιτονο.· .;«.
"Ομοίως την προσέχη Παρ»σκ«υήν
αναμένονται κβί τρία ϊταλικ» πολεμι-
κά, τα όποΐα μετά των Λ'.λων τολε|η-
κών των Δυνάμιων θά καιευθυνθοϋ'ν
ιΐς τα τουρκιχ' παράλια διά την ν«^τι-
κήν επίδειξιν «ν ή Τουρκία ϊξ·κολουζ~.
αρνουμένη διά τβ ζήτημα το3 Έλέγχου
έν Μακεδονια
Η ΣΥΜΒΑΣΙΣ
ΜΕΤΑ
ΥΠΟΧηΡΗΙΐΣΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ
μος
«V
αύτοϋ
Ι
έπιστοποίηίεν,
έκ
ότι ο α-
Ε1-
ΑΙ 7.0ΕΙΝΑΙ Γ10ΠΑΙ
] ΤΟ]Μ Ι- ΕΙΡ ΑΙ Α.
Αύθεν-ικοχΐ πληροφορίαι β
οθν, δτι αί μεταζϋ Αΐγνπΐου καί
ημετέρα; Κυβερνήσεως διεξαγόμε-
ναι δια πραγμάτευσις διά την ά-
νανέωιιν ιή; εμπορικήν συνθ/]λης.
ββίνουσιν όμοιλώτατα κ»ί ευρί¬
σκονται άς το τέρμα οθιών. Έλ·
Τίίζίται όϊ ϊτι κατά τάς πρώτας
ημέρας τής προσεχούς Συνόδου τή;
Βουλής θά ύτίθδληθϊ) ·ϊο νομοσχέ¬
διον ιο χυροθν την άνκνίουμίνην
εμπορικήν συνθήκην.
Κατά τάς αύτάς πληροφορίας ή
Αίγυπιιακή Κυβέρνησις ΟπΕχώοη-
σεν είς αό ζήττ;ι.α τής φορολογίί1:
ιοθ είσοτγομένου έλλην, κκπνοθ
είς Αίγυπτον. Καί οΰ'.^ τΐώ? δεν
θίγεαο'ΐ ιο κτχθεστώ;. 'Αν-ί τού¬
του βμω; ή Αίγυτίΐιαχή Κυβέρνη¬
σις ζητεί άλλα άντοιλλάγματα άτ·.
την ήμετέ^.ν Κυβέρνησιν, είς τα
οποία αυτή δεν ς^?ει χ«μμίαν άν-
τίίρησιν ώς εί; την εξάσκησιν ο-
στηρα; έπιβλέψίως επί των λει-
τουργςύντων έλλην. χαρτ.οπ&.ικτεί-
ων κοιί τοθ διενεργουμένου λ»θρεμ-
Ίΐορίου χασί;. ι, -
ν στιγμήν χί:·, ό Π. Καλούίτ,',
δ:'..'7.'"° α'ί* παραλιαν.ήν ό:όν Άγίου
Σπυρίϊωνος -ν> πλησιάζει ό δ:άστ;.":
,.Μποδΰτη; Ι. Τ;ι*μτ ρύλΧι-- καί διά
ενός γΐιρετισμοΰ τοϋ άφαιρίϊ το χρημα-
τοφυλ^κιίν τού με 2 Ιίρας κγ.1 28 δρα-
χμάς. Τουτο ό'μως άντιληφθείς ό Κα-
λοόϊης νχισε νά τον καταδιώκ·^ καΐ
διά των φωνων τού έκάλει τοΰ; διερχο-
Ινους νά ' λάβωσι τϊν απαίσιον το3-
τθν λωποδΰτην μετά πάροδον 3έ ολίγων
λεπτών ό λωποδί-ης συλλαμ6βνεται καί
όδηγεΤται είς τβ αστυνομικον καταστή-
μα Ινθα άντί -. ' χρημ*το·υλακείου ί-
λαδεν είς την ράχιν τού οΰκ' ολίγα . . .
ά^τρητα.
Έπίσης ό Χρ. Γεωργίου τέως ύπάλ-
λγ,,.ος τοΰ κ. Μ.,^υνια μεταβάς χ&ές
είς το ' '.κθρικόν κίτάστημα των άϊίλ.
Σβίδοποΰλων έξηπάτησε τούτους καί
παρέλαβε διάλθγαριασμ'ον τοΟκ.Μαμου-
να ίνα σάκκον ζρ·*·χάρεως τοΒτον δέ πα-
ραλαίών μ€--'7ερεν είς την ο'...ίϊν τού,
άλ/.Λ έν τω μετ&ίϋ μαθών το'ύτθ ο κ.
Μομουνα; έσπευσε μεθ' ενός άΐτυφΰΧα
Ικος καί συνί". Ιίν τον ζ>κχ*ρολωποδύ
την όν καί ωδήγησαν είς την
μίαν.
οϊμΙπα^
Ε.Ι35 ΠΧΡΓΟΝ
ΣΥίΚΕΨΙΣ ΤαΝ ΓΟΝΕΟΝ ΤΩΝ «ΪΑΘΗΤΟΝ
ΩΡΑ 5Μ1ΡΩΙΜ
Ο ΑΠΟΕΑΟΠ Τί>Ν §
ΜΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑ ίΗΣΤΟΪΡΚΙΑΣ ΕΠΙΔΕΙΞΙΝ
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ Τ£Α)ΜΑΤΑ «ΑΚΡΟΠΟΛΕ,Σ
ΓΪ*Ί:ΟΑ1ΝΟ, β Νοεμβριού. —Οί στόλοι των Δυ-
νάμεων, οΐτινες θα έ^γήβουν την κατά τής Τουρκίας ν*>-
τικήν έη^ίΐξιν, άπέπλ<ιυααν κατευθυνπμενοι είς Π::?«ι* ο- που θά ευρίσκωνται την «^-3χή Τετάρτην. Ή Γερμανία δέν συμμετέχει δια πλοίου τής επιδείξεως. Έκ Πειραιώς θά διευθυνθθύν είς -: ς νήσους. Οί έν Ι^ωνσταντινουπόλ-ι διερμηνιϊς των πρεσβειών^ τί".-; Ρωσσίας κ»ί Αυστοίας,ώί λέγεται θά ο ;αχωρή*ωαι μέ όΠη γίας των πρβσβευτών καί θά έπιθώσι των πολεμικών, συνεννοώντ μ·*τα τώνναυάρχων περί τού τρόπου, κ θά ενεργηθή λυσιτελώς ή έττ£ο*ιξις. , ς καθ1 όν ΕΠΙΤΥΧ1Α20 ΕΤΟΙΙ ΪΎΡΘΝ ΔΜΤΙΒΔΕΝΟΡΡΟΙΔΚΟΝ Έστεμμίίνον υπό Ι7Ό 3 έπιτυχ'-ών ν·· ΦΥΛΑΚΙ2ΙΣΤΟΥΔΙΜΟΥΤΗΣ ηΚΡΟΛΐΝΟ~ν,6 Νοεμβριού. —Ό Βασιλεύς τής ρ βίας Πατρός έφυλάκισε τόν Διάδοχον, διότι αυνεπλάκη ρ.*τά τού παιδαγωγοΰ Λιβεσαέρ, τόν οποίον έκτύπηβε. Ο ΦΕΧΗΙΪΙ ΑΣΥΛΛΗΠΤΟΣ ΒΕΡΟΛΙΝΟΝ, β Νοεμβριού.—Ό διευθυντής τής έν Κωναταντινουπόλει άστυνομίας «1>εχήμ πασσάς παραμένει
εισέτι Ισύλληπτος.
ΠΕΙΡΑΙΑ
ΤΡΑιΙϋΤΙΙΙΟΙ ΕΙ!
Συμπλακέντες την 7Λεσινήν νύκτα ο
Σ. Κ&σ:μάτης καί Έμμ. Τζώρτζης
"Δγγλος ΰπήκ'^'ί άλληλετραυματίσϊη·
«αν. Σοβαρώτερος είνε ό π»ρά την ώ-
μιπλάχην τραυματΐΓΛος τοϋ Τζώρ ζή,
ϊστις ό.3ηγήθη είς τό Ζάννειον Νογί-
κομείον.
*Χ.Ό έτερος έπιπολαίως πληγείς συνε¬
λήφθη κ»ί άπεΐτάλη είς την Ξϊσαγγε-
λίαν.
Η ΟΗ ΤΟΝ ΑΡ«ΕΚ!ΟΝ
Ή δίκη των παριπεμφθε'ντων Ινώπ',ον
τοΰ Κακουργιοδικείου Άο^'ίων,ωρίσθη
διά την 3 Δεκεμβριού. Ή ϋκη θά δι-
τοΰ Κακουργιθδικιίου
(Ίδ'.βίτ. τηλ. «Ά'·οοηόλεωί»)
ΠΥΡΓΟΣ, 6 Νοεμβριού. — Πλεΐ¬
στοι γονιΐς ρυν«>.θ:ντες «ίς την αίθου¬
σαν Ις «Άν«πλά»εο.. > συνεσκέίθη-
σ«ν «πί τοϋ ζητήμβτος τής βιβλιοκαπη-
λε,ίας. Πολλοί κρίνοντες άφόρητον την
κατ*ϊτ«σιν έ-ρότειναν νά τ. τωΐι ν'
άποστ-.Λωσι τα ^·,να των είς τ* σχο^-
7,εΐ«. Κοτόιτιν έν σώματι μετέβησαν είς
την Νομαρχίαν καί παρεκάλεσαν τόν
νομ^,ίχην νά ίιαδιβά-τη έκ μι'ρους αυτών
διαμαρτυρίαν.
Ό Νομάρχης κ. Λεωτσϊκος έξελ-
θών είς τόν εξώστην διεβιδασεν <'; *ϋ- τους ϊτι &ά συστήση τα παράπονά των είς την Κυβέρνησιν. ΑΙ ΕΠΑΝΑΑΗΠΤΙΚΑΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΥΠΑΞ10ΒΙΑΤΙΚ0Ν Τό υπουργείον των Στρατιωτικών δι" ε·;·λυκλίου πρός τάς ο ;«τιωτι:·.άς αρχάς τοθ Κράτους ανήγγειλεν ότι αί έπαναληπτικαί έξετάσΐις τ,ων ΰπαςιω- μα·;...ών θά ένηργηθοίν την 19 τρίχ. ΟΔΗΓΟΣ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ Νέαι έκδόσεις "Ό,τι ίπ«ριμίν·το, *■/.<'>ο καί ίγεινε
χθές μέ την Κυρίαν δέ μέ, μέλει.
Δ χιλιάδες φυλλάδια τοϋ Α' άριθμοϋ
θησίιν ολα έν Αθήναις καί έν
ρ Κ*ί τ<: ήξιζε, διότι είνε διδλίο πρώνης τ-'^εως μέ θαυμάσιον έςώφι>λ-
λον κα'ι εκτύπωσιν πρωτοφανώς καλλι-
τεχνικήν. Σήμερον τό Β' φυλ.,άδιόν 5
λεητά £$. ΙΙαρζκύλουθήσατε' το ό'λοι.
Γοητευτικώτερον βιβλίον δεν εξεδόθη ά-
■ δες, γάντια, πορτοφόλια,π; ο-
σόψια, σάκες οχολείου, καλα-
Οάκ:*, ζώνες γυν^.ικείες, πο-
ί>(.έί, πάραμάνας, καδένε<-, κο- λώνια. 3,2Ο 'ι οκά, ποθδρες, σαπούνια, άρώματα, πεδικές κοθκλες διαφόρων &ίδώ<» καΐ σχεδίων καΐ χΛ:άδες ι,ίδιον παιδικά παίν"·* τ**ύ έργοστα- αίου τού, πλείστα δέ άλλα ειδή πωλούμενα χονδρικώς καί λ. ,.νικώς. Όδός Αίόλ^υ 8Ε». Σι^3 ΤΣΟΚΑ ή εύθηνία. Διά χον 8αυμο:--υργοϋ τούτου χ ου (περιίχοντος ώς δρώνα συστ«·;ι:·:. τάς ένώσεις ψευοαργόρου καΐ μολυοοου έν ..κουαομω με-.:. οτυ~τικών βαμμάτωι καΐ μικρων ποσοτήτων ναρχωτιχών έ:.νυ* λισμάτων,) θίραηεΰεται άνευ Οτγοτοο—η;, ή ό ξ ε ϊ ν καΐ χ ο ο ν ι ω «ά τ Τ βλε- νό:;οια άνορών κα'ι γυναικών καϊ ήλευ- κόρροια, Έπιτυ)Ρ,ίαι ΙΟΟ έ«ί τοίς 1ΟΟ ΒΙοιχό; Ιατρός και έφευρέτης οέ/ον-αι δωρ£«ν Αν ιω φαρμακείω τούς τ:*σχοηας χα'. πααχούσα<. ΊΙ φιάΑΥ) ορ. 5,50. Είς τάς επαρχίας ιτ{/λεται αντ) οραχ. 7 κ«Ί ι'ις το έςω- • 'ίί φρ. χρ. 10. «Βέγα Βασιλικόν Φαρμα- κείον Νικ. Βίΐκταλο- πούλου Γωνϊα Σόλωνος-Ίπτΐοκράτονς (Άποφιύγίτι τας ΗΑΕΚΤΡ0Τ1ΒΙΙ *Ε Ρ Γ Ο 2Τ_Α Σ1 β ΠΑΝΑΓ. ΚΟΥΡΑΒΕΛΟΥ Κ—Όδός ΙΙραξττέλουί—β Τό Ήλεκτρ&τεχνικβν έργθστά»Τΐθν τοϋ- κ. Ιΐαν ■,·. Κονραδέλθ1» μεταφιρθεν άπο τής 1ης -':πτεμ6ρϊου εκ τϊ|ς όδοθ Αθήνας είς την όδβν ΠραζιτΟ.ους άρ. 5, ί:νς;λ«μ6άνει ό'λα τά εϊδη των ήλε- κτροτεχνικών εγων. Εκτελεί έγκατα- στβσεις ηλεκτρικόν φω^;σ;Λθν 8λων των γνωστ£< συστημάτων. Έγκα-, ταστάσεις ήλοκτρικών άναβατή- ρων (»δοοηεβΗΓ8) ήλοκτρικών άν- τλιών, κωΠώνων, τηλέφωνον κλπ. Πιστοποιητικά ίκανότητος κ αί ακρι¬ βείας τερί την· εκτέλεσιν, ό'λων σχεδόν των έν Αθήναις κ. κ. Μηχανικόν καί Άρχιτεκτόνων. "Απ«ιΐ«ι αί ήλεκτβικαι εγκαταίτά- σιις τοΰ Ρλΐ&οο Ηοΐβΐ εγένοντο υπό τού εργοστάσιον Κουραβέ- λου. Μακρά κ»ί πολυετής εγγύησις διά πασάν έγκβτ^-Λσιν. Τιμαί ενεπίδικτοι γ ςΐγωνισμθΒ. Κ-ΌΡ η Πραξιτέλους—« ΔΙΕΤΘΤΝΤΑΙΚΑΙΙΛΙΟΚΤΗΤΑΙ ΣΑΡΑΝΤΗΣ ΚΑΙ ΚΩΝΣΤΑΜΝΟΣ ΑΔΕΑΦΟΙ Γ. ΙΠΟΜΠΟΥ 38 ϋΙΑΜΕΝ08ΐ. ΡΐΤΤβΒϋΚΟ ΡΑ. μιγαλειτέρ^......_____ —,---. ούνανται νά εϋρίσκωσι και βαγητά άμέμιττου Ελληνικάς μαγερικής Χαΐ καθαριό¬ τητος: Ή προθυμία καί πε,ρ'.κοίησις των ίϊιοκτητών είνε γνωσιή ώστε πάντες οί προσ*ρχόμενοι νά μίνωσι τελείνς εΰχαριστημιίνοι. Ο ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ ΚΥΛΙΟΗΕΝ0Σ_Ε1Σ ΤΟ ΑΙΜΑ Φόνοι, τραυματισμοί, δυατυ^.ήματαα, τ. · τοκτονίαι (Ννκτίρινά τηΓ.^ωνιτιιατα) 1) Ό Γεώργιος Νικολάου είς την ο¬ δόν Πλούτωνος έτριιυμοΐτΐσβη ϊιά μ»- χαίρας θαν»σίμως ύκό αγνώστου. Ό τραυματίας έν κακχ| κβτβστιίσει μιτι- φίρθη είς τό Ζάννειον νοσοκομεΤον. 2) Ό Σ^ζκιοινάι-.ης ίτραυμάτισε βι ■ βαρως τόν Κ. Δημητρβκόπουλον, κατε- νεγχών δΰο τραύμβτα διά μ«χ»ίρ«ς είς ■ν'ιν μηρόν, ε'τιρον είς τόν λαιμόν. 3) Ό Χ. Φ*ρ«'ας ίφόνευσε διά μ«· χβίρβς τόν Ν. Κωστί*ν, κατενεγκών ν.α-.' αυτού δΰο τραύ/ατα έ'ν είς την ίρι- στιράν ώυ,οπλάτην καί δύο ΐτερα ιίς άλλα μ^ρη τοΰ οώματός τού. 4) Ό Γ. Κρι)ώνης έτρβυμάτισε θανασ'μως τ:ν θ. Ζηλιβάνον διά μα- χβίρβί άκονιιψΛί τον έριστερόν «υτοϋ πόδα νοί τό ώτίον τού. 5) Ό Λ. Άρχολικδς Ινεκβ άγνώ- σΐων λόγων απεπειράθη νά αυτοκτο¬ νήση τραυματισθείς ιίς διάεορ» μι"ρη Ό σώματός τού διά μ»χαίρας. Ή κα· '· τού είνε άπελττιστική. Χρήστος Βασιλειάδης έν ■"ής ευρισκόμενος είς τό 'τοκτονησε διά μβχαίρβς άφορα μέρη το3 σώ· δίτροχον άμά- ■ ϊδόναν τραυ- "Ίβτισεν την Ι & ΤΟ ΕΝ ΘΕ_ΣΑΛΙΑ ΤΣ^ΛΙΚΙ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΧΟΥ Έγράψαμεν ΐκ αών θεσσαλικών έ- «ημιρίδων παραλαβόντες ότι ή Α. Υ. ό Δ ά*.~γ·)ς, ίπιθυμών νά συνδεθί; στε- νώτερον μέ τού; 6ε«σαλικους τ.ληθυσ· σμτ,ύς, ήγ:ρασε τό μέγα τσι·λί·*ιον π«ρ« την Άγυτάν, ι- »ερίφημον Πολυ- ί«,3ρι άντί 15,000 λιρών άκό τόν ΐδ·.ο· κτήτην αύτοθ Χ^σ*ν·έΓ-ν3ην. Άλλ' ό ταγματάρχηί κ. Μοσχ-βά- κης έδημοσίευσε κατ' ο.ύν»ς δήλωσιν δτι ο Χασάν έφένδη; διά τής βί«ς κατ- έλ«6ε μέρΡί τοθ κτήι,Αατος τού, κ»ί £τι προσεχώς θά έξωσθή διά τής νομίμου όϊοθ. Ό κ. Μοσχοβάκης πβρουσιασ· θι'ις εις τό Άνάκτορον τοΰ Διαδοχου Ικαμε γνωστάς τάς νομίμους ένστάσεις περί τής κυριότητος τοϋ έ» λόγωκ^.ς>
μβτος.
Ό; «ϋίνιται δι καί ή είδησις των
βεσσαλικών εφημερίδων δεν ήτο αλη¬
θής, διότι οί άντιπρόσωποι τοθ Διαδό-
χοι» οΰδεμία» εντολήν έλαβον περί άγο-
ρα« τοδ κτήματος.
(Ίδι«ίτΐρον τηλεγρ. ο'Ακρβπίλεως»)
ΠΥΡ1Ό-, 6 Νοί|Λδρίου. —Έντ^ς
τής πόλεως έστχμειώθη 2ν κροθσμα εύ-
λογίβς, προσβληθείσης τής θαγατρ'ος τοθ
•Αντ. Κρητικοδ. ΊΙ προσβληθεΐσα ά-
πεμονώ' ] καταλλήλως.
ΠΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΜΗΘΕΥΘΗΤΕ
τα χειμερινά σ«ς ένδύματα, ό'σοι θέλετε
νά ένδύισθε κομψά, εύθηνά καί με γοθ-
στο καλλιτεχνικόν, επισκεφθήτε τό
νέον ΐμπορορραπτι- '-.ν κατάστ-μ,α Άν·
δρέου Μπίστη, προμηθευτού
τής Αυλής τού Βασιλέως,
γωνία 13ών Σταδίου καί ΠαρΘεναγω-
γείου (πρώην Βχριετέ) ίΛβ παρελήφθη
πλουσιωτάτη σολλογή ύφασμάτων έκ
των κς.,>λιτίρων έργοστασίων 'Αγ·
γλίάς κ«1 Γαλλίας.
Τιμαί άσυναγώνιστοι καί διά κάθε
βαλάντιον. Ενδυμασίαι ά πό 90 δραχμάς
καί άνω.
Πού πωλείτοΜ ή ΐΑΣΠΙΣ»
Η ΑΣΠΙΣ τοθ χη^ικθθ Ο»ιιί6»1 είνε
ΰπέροχος. Προλαμβάνει ασφαλώς την
μετάδοσΐν τής Συφιλίδθς, τής
Βλενορροίας, των 'Έλκών.
Πωλιΐΐβι είς τα εξής φαρμακείω.
Άποβήκη ·οιρμακε(ο'.) «Πανας» Αίτίλου
82, Πυλαρι/οϋ (Ομονοΐα), Έλευβ«ρο«ού·
λου (!>δ. Σταδίου), Πάτρα» Βινετσανο-
πβύλου, Βόλος 'Ανκγνωστοπούλου, Τρίκ-
καλα 'ΛστιριάοΌυ, Καρδΐτόα καί Λά-
ριστΐα Κοραθάνος, Ζάκυνθος Ίθακησιο;,
Πυργος Κωνσταντινίοης, Άγρίνιον Φι-
λΐππιάοης.
Ό Σαμποάκος, κάτωθεν Άρσα-
κίίου, δέν ρεκλαμ,άρει, άλλά ένδ'ίει
τ6ν κόσμον αρίστα, πραγμα'πκώς
καί μέ 60 μόνον δρ«χ. Δηλαδη
οίκονομικώτίροι άπ' βλα' τα" μέρη
τοθ Ο
μη
— "Οποίος περάσγι άπ'ο την δοόν Α1(ί-
λου αδύνατον ν.< μή θαυμάση τό ΰπ' αριθ, 100 Χρυσ&/οιϊον τοϋ κ. 'Αλεξάνδρου Ζαράρι ο ιτ. Άποτελίί μοναδιχήν «.;χ£ρε- σΐ/· έργάζιαα·. /ωρΙ< καμμιά ρεκλάμβ, ά- κρ·.6ώ; ' ίτι δέν ίχιι άνάγχην' *ρικλάμ«ί ενχ τέτοιο χατάστημα. Τ! βίλ.τϊ καί δέν βρίσχετβ; Κοσμήματα, πολυτίμου; λίθους, ώρο.,ογικ; Καΐ ενουν οΆ« τόσην χάριν χαΐ γονβτο, ώΐΤΕ νά γίνωνται άνάρπαστα χ αί μίλιστοι |·ί αυτή τή «ρθήνεια, τόν εξβοτβ- λιβμόν ε'μ'τορεϊ νά 'πγι χανεΐ; των τίμιον, ώς (χ τοϋ ϊκπίίμοϋ τού ν;ρυαοΰ, διότι είνε 4 μόνος ο όποϊθί έλαβεν ΰπ' Ζψιν τόν έ<· πεσμΐιν το3 ν/^,υιοϋ χαϊ έκανόν,σε ^ιμά^ απιστεύτως εύβηνάς.Άγοράζονται καί ιτω- λοϋνται Ι.άβ:- κοσμήαατα χαΐ πολύτιμοι λ.")οι είς παάς συγχαταβκτιχάς. Τα ένδύματά σας Τίλειον έμπορ^ραπτικόν κατάστη·'.ϊ Γεωργίου Κβράμπελα, όδός Αθήνας 46. Πληθώρα συλλογής έμΐΕθρβυμάτων διά κάθε τ-'ξ:ν. Πληθώρ·» έπανωφορίων. Δο¬ κιμάσατέ. Τιμαί εΰμορφαι. — Βερνίκια ύποδημάτων είδικά Κ. Γ. Κθ' '/ροπού- λου Ύ Κϋριπίοου '?'. Παρά τούς ά,γίους Θεοδώιαους. — Ό είδικός δερματολό- γος ίατρός κ. Δ. Μοντεσάν- τος δέχεται 1Ο—12 π.μ. καί 3—δ* μ.μ. όδός Φειδίου 8. — Συνιστώμεν είς τούς Οέ· λοντ«ς νά ψωνίσουν πραγμα¬ τικώς εύθηνά καί νά ευρίσκουν τ&νΌτοχρόνως άπαντα σχεδόν τα ειδή των, τα ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ των κ.κ. Σοφιανοπούλου καί Στρατηγοπούλου, .τό μεγα¬ λειτέρον έκ των άθηναίκών καταστημάτων. Νοσήματα στομαχικά Κατόπιν πολυετούς πείρας, την ?" ποίαν άχε'"..ησεν είς τάς διαφόρους κλ,« νικά< τής Εύρώπη'ς ό παρ' ήμΤν γνω- στος στομαχολόγος ίατρβς κ. Γ. Καλαμπούαης, ό-χοληθβίς ειδι¬ κώς είς τα Νοσήματα τού Στο' μάχου, κ:.ήρτισε κλινικήν έν τη ό- ποία έφαρμέζει 8λως νέας μιθόϊους πρός άκριβή διάγνωσιν καΐ αποτελεσματικήν θεραπείαν των παθήσεων τοθ Στθμάνου. Κατ'··.·.«! έν τί οδώ Νικηφόρου β (δευτέρα άριστερα πάροδος όδοϋ Ά- γίου Κωνσταντίνον, μετά τό Βασιλικόν θέατρον) καί ϊ<χεται 9 — 11 π. μ. καί 2-4 μ. μ. Νοσήματα ούρητικών όρ· γάνων Ό ούρολόγος χιιρουργβ; καί δβηγητής τοϋ Έίνικοΰ Πανεπιστημίου κ. Βαρίολο- μοιίο; Γχίζης Βίχεται άποχλειστικώ; ούρη- τικοϋς» πάσχοντα;, ήτοι μο*νον τοϋς πά¬ σχοντα; νοσήματα τής Ούροδόχοι/ κίτ- ό*τε«>ς (οξείας κ«1 χρονίας κοστίτιδας δια-
οόροο φύσιιος, λίθοιις κυοτικοΐκ, νΐοπλά-
σματα ή δγχους τής χύστεω; κτλ.), των
Νεφρών (νιφρίτιδα; διαφόρου φύσεως,
ψκμμιάσιις κ αί λιθιάσεις των νεφΐών κλ.),
τοΰ προστάτου άοένο;(προστατ{τιδκςδια<ρόρου φύσεως, ύπερτροιρίαν γεροντικήν τοΰ προ¬ στάτου άδένος χλπ.), χαΐ τής ΟΪΓρήθρας (ούριβρίτιδας διαφοράν ούσΐω;, στινώσης τής οΰρήθρχς κλπ.) Ό κ. Γκίζης δια νέας χειροιιργιχήί μεΜδοΐ) 9κραπιΰιι καί την ούρακράτειαν των τε παίδων κα) έφήδων, την γεννητικήν άνιπάρκειαν κτλ. 8-10 η. μ. καΐ 3-5 μ. μ. (8 &δο; Πιναχωτών 8). —"Απαντες επισκεφθήτε τό κατάστημκ τού κ. Γεωργίου Τβοκά διά νά εΰρητε ό,τι εί- δος ζητήσητε, ε^μορφον, στε- ρεόν καβ»φθηνόν. Είς πλουσίαν συλλογήν υποκάμισα, φωκόλ, μανικέτια» κομβία, φανέλβς, έσώβρακα» κάλτβες μάλλινες καί βαμβακερές, γελεκοφάνε- λα, μανδήλιν, λαιμοΠέτες, όμβρέλες, σαλάκι»* κτένιοχ, τσαΐβάρες, τιράντες» «ριλαρ- μόνικες, μπαατούνι^, κοραέ- ΙϋίΙΤΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ Η,,ΖΩΟΔΟΧΟΣΠΗΓΗ,, Γ. ΚΑΡΪΟΦΥΛΛΗΑΙ Ι. ΤΑΡΣΟΥΛΗ (Παρά τ φό Πβδίον ·τοΟ 'Αρεως—Λγο>-
'Λλεξάνδρας άρ. 14)
Τμήμα παθολογικον. Διευ¬
θύνη): ό ύφηγητής τής είδικής νοσολο-
γίας καί νεν-ιπαθολογίβς κ. Γ. Κ«-
ουοφύλλης. Δέχεται πάσχοντας νο-
σή;...;» παθολογικά είς α' 6' κα'ι γ' θέ·
αεις επί πληρωμϊ] άναλόγφ.
Πληροφορίαι έ* βύττ3 τγ] Κλινικγ, ·Αβ'ι
π: ι τω ίατρώ κ. Γ. Καρυοφύλλχι όδός
Χαλκοκονδύλη αριθ. 20.
ό
ο κ. ΓΕΩΡ. ΜΑΓΓΟΣ- εμποροραπτησ
6; ΟΛΟΣ ΙΈΩΡΠΟΥ ΣΤΔΥΡΟΥ-6
πρός ευκολίαν ιΓ,ς όλονέν αϋξανομέντ,; πελατεΐας τού ε'ισήγα-
γεν έΤέτος καΐ τον νεωτ'ρισμχν των ίτοίμων έ-ανιαφθ-
ρίιον καί άδιαβρόχων έξ άρίστων Αγγλικών καί Γαλλικών &■
•ασμάτων. Καλαιαθησία,μόδα, τιμαί,υλικόν, εΰ·
συνειδησίοΐ. είνε τά μόν α έφ&οια τοθ καταστήματος τούτου.
ΤΑΠΕΤΣΑΡΙΑ
ΛΕΩΝ. ΤΣΑΟΥΣΑΚΟΥ
3β-ΟΑΟΧ ΑΓΙΟΤ ΑΧ.-ΡΒΧΓΤ' - 38
("Οπισθεν τού ίεροΰ τής Χρυσοοηηλαιωτίσσης)
ναικολογικόν καβ μαιευτικον.
Διευθύνων Ό κ. Ι. Τοχριούλης,
χειρουργός-γυνοιικολόγος, έ»ω χειρουρ·
γοϋσιν οί διασ^μότεροι των έν Αθήναι;
χειρουργών κ. κ. Ζαίμΐ)ς, Τσάκωνας,
Γερουλανος κλπ.
Πληροφορίαι έν ττ] Κλινικτ, καί πβρά
τω κ. Ι. Ταρσβόλ/) όδός Τοσίτσ* 15.
Ι
II
1 (». Ο
Κασμήρια δι* ένδύματα
-το ΟΗΙΌ ΑΟΟ
Τά ε,τοιμα ηαλτά βας
-χο ΟΗΪΟΑαΟ
Τάς έτοίμους ένδυμασίας κύΙ
τα παλτα παίδων
-χο ΟΗΙΟ ΑΟΟ
Φανέλλες, καακοραέδες
γιά κάθε σώμα
Μόνον είς τό έργΐσ:άσιον ταπετσαρία τοϋ κ. Λε^ν. Τσαοκσάκου εΐ»ρίσκ«τε
ολα τ« αχετικα εΐϊη κομψά, ςτερεα κα1. είς τιμάς ανεπιδέκτους συνβγωνισμοϋ
ΑΪΕΟΝΕΣ ΙΙΡΚΤΟΡΕΙΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕ3ίΙ
ΔΙ' ΑΜΕΡΙΚΗΝ, ΑΥΣΤΡΑΑΙ&Ν ΚΑΙ ΑΦΡΙΚΗΝ
Έ(δομαδιοΐίαι άναχωρήσεις έκ Πειραιώς δια γνωβτών πρώτης τάξεως άτμα-
πλοίων. Ταχύτης.—'Ασφαλής άποδίδασις έπιδατων καΐ εΰθηνί*. — Σπεύσατε.
Διά πάσαν πληροφορίαν απευθυντέον είς τούς κ. κ.
Τ. Δ ΡΑΛΛΗΝ Α. 33ΙΑ-
Έν Αθήναις» Όδ'ος Μουσΰν, 7. (Πχρά την Πλατείαν τοθ Συντάγματος
Ε
ΤΑ ΝΕΑ ΕΚ ΒΕΛΙΤΣΗΣ
ΕΚΛΕΚΤΑ ΚΑΠΝΑ
ΗΒΕΑΙΤΣΑ ΜΟΝΟΝ
ΐτογ ΦΥΤΛΝΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΙΓΛΡ2ΤΤΛ
ΙθΕΤΑΑΙΟΥΐο
ΤΑ ΧΡΥΣΑΦΙΚΑ
ΚΑΙ ΚΟΣΜΗΜΑΤΑΣΑΣ
Δ ηλ αί ή τά μοναδικα δια τό γοΰστο
δακτυλίοια, καρφίτσεί, κοιδέ-
νες* τά θαυμασία ωρολόγια, τού;
πολυτελεΤς δίσκους κα'ι 2λα τά ειδή
τής χρυσοχοίας τά ευρίσκετε είς τ'ο
μέγα επί τής οδοθΑίολου 46 χρυσοχο¬
εΐον τοθ κ. Τουλού-:».
Ό «λοίΐτος των χρι»»«οιχών τοι» τού¬
των μέ το πασίγνωστον ί::λΛΐτεχνικό»
γοϋστο τοθ κ. 'Αθ. Τουλούπα κα-
•ζίστησαν πλέον το ανωτέρω κβτάστημα
έκτός συζητήσεως.
Συνιστδτ'-! λοιπον άηβ δ>ην την κα¬
λήν τάξιν. Όδός Αίόλου 4β.
ΕΚΤΑΚΤΟΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑ
Όδός
Τό χρυσοχοεΐον καί'δδαμαντοιιωλείο»
των άϊίλφών Τ. Μουτββκούλων πλουτι-
σθέν διά τλουσΐωτάτης συλλογής «δα·
μαντίνων, χρυσών %ύ άργυρών κοσμη-
μάτων, ώρολογίων παντός «78ους καϊ
χρήσεως μέ έπιτρακέζια σκ&ύη έκ λε»-
ι "> μέταλλον καί έπαργυρωμένα, κβτα-
σκευάζει έπίσης μέ τό τέλειον εργοστά¬
σιον τού ά'καντα τά κοσμήματα κβί έκ-
κλησιαβτικά σκεΰη μέ εργασίαν Ικτα-
κτον. Έπΐσκευάζιι έπίσης παντός είδους
ωρολόγια με διετή έγγΰτ?ιν καϊ άγορεί-
ζει ί.ςτφορ» κοσμήματα κ«1 πολυτίμους
λίθους.
Μί« επίσκεψις άρκεί
Μ ΣΤΟΥ11Α1ΑΙΙΑΊ1
θέλετε γοίλ* πρίβειον «γνότβτον ; θέ·
λετί γεοβτικωτΐΐους λοοκουμάδεί αί ριζά-
λευρον καΐ μέλι τοϋ 'Τμηττοΰ ; θίλιτι
μττουγάτσβν καΐ τσουρέκια Κων)ΐτολίτιχα ;
θί'λετε γλυ>-.ύσΐΜΐτ« με γνήτιβν βρέβκον
βούτυρον ; θέλετε τέλος γταοδρτιβ, καίμά·
κια καΐ Εύρωπκΐκά Μπισκου! αρίστη; ποι¬
ότητος ; Επισκεφθήτε το επί τής οοοϊ
Εύαγγελιστιίας άρ:ϊ. δ (πβρά τή» Μητρί-
πόλιν) Γαλαιτοπίολεϊον των κ.κ. 'Λοϊλ-
οών Παΐτοιδο'γ.ιχννη, είς το οποίον 6« εΰ·
ρετ* 5,τι ζητή»?| ή ο&εΕί< σ«;. "Ακρα κπ- δαριάτης καί μαναΒική πιοιποίησις, τέ μόν* συστατιχά. τον ανωτέρω καταστή- ματος. ΣΤΟΥ ΑΗΔ0Ν0Π0ΥΑΟΥ & ΦΑΚ0Π0ΥΑ0Υ Ευρίσκετε τ α καλλίτερα αγ* γλικά κασμήρια. -χο ά: τβες γιά κάθε πόδι ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΙΓΦΙΑΙ4ΙΚΛ__βΕΡΙΛΤΙΚ« Ο ΙίΤΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔ. Ε. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ειδικώς επί τριετίαν έν Ηαρισίοις καϊ Βιέννη είς τά νοσήματα ταυτα ασχοληθείς ©ΕΡΑΠΗΥΕΙ την σύφΐλΐν ασφαλώς καΐ ταχέως, την βλεννόροιαν δια νέας μεθό- δου, τα 'έλκη καί ιά δβρματικά νοσήματα. Δέχεται: 9—1» Π.μ., 3-Β μ.μ. ?23 Όδός'Αθην»^ «3 Ή εΐσοδος όδός Θεμιδος Ι.Ο. 11111-0-11.111.0 ΣΥΦΙΑΙΑΙΚΑ (Σύφιλιν, βλεννόρροιαν,Ελ- κη, ατενώματα κλπ. κ*ί τ«ς τούτων έπιπλοκάς-κυστίτιδας κλπ.) ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ Θερΐπεύονται έν τή νέα τε¬ λεία συφιλιδολογικη χλινική ΤΟΥ ΕΙ ΔΙ ΚΟΥ ΣΥΦΙΛΙΛΟΛΟΓΟΥ ΣΠΥΡ. Π. ΚΟΙΤΑΚΗ 3-'Αγ. Κωνσταντίνου-3 ' (Πλβτεΐα Όμονοίας) Ρ ραι έπ:σκέψ!&)ν 9-11 π. μ. 4-6 μ. μ. Τά; λοιπάς ώρας ίπΐ συνεντεύξει ΟΡΑΝϋΕ ίΟΤΕΚΙΕ ϋΕ ΟΑΡΙΤΑυΧ ξαταηϋΰ ΙέξαΙβτηεηΙ ρατ 1( ΗαηΙ Οοανβνηειηεηί ά( ΗβΓπΙΐθΜΓβ. Ι,α ^ΙβΓίβ άβ ΟαρίΙαιιχ Τοΐβη ΐΐηροΓΐαπΙβ, αητοΗβέβ ρβχ 1ο Ιι&ατ Οου.- -------" ■ ρ&Γ & ρπ>ρΓΪέιί (9ι&1β ά'Ει&ΐ,
νεΓηεπιειιί ά'Εΐατ & Η«—Βου", βΐ
ί Ι ΙΙ
οοηΐίεηι
ββ,οοο βΙΙΙ·ι·,
α·π·
45 άοίνεπί
ΙοΙ·γΙ· »1 ρΙυ· ύ
10,800.000
*νβθ
οβρΙΙειΙ
600,000
ΜβΓς$ ου ΡγΟ8. 750,000
ΙΙοΙ Μ
Μ|Γ«
«ίοιι ί·
«■κ»
β ίοιι 4.
1« Μ
ΗΙΠ»
ΙοΙι Κ
Μ·Η·
ΙΟΙ Μ
Μιη·
1
2
οο——· |γο· Ιοΐποηΐ
«π ο·· Ιβ ρΐιι· ΗβυΓ«ιικ ρβτ
Ι· ΝοιινβΙΙ· 6Γ·παβ ΙοΙοΊο
ά· ΟπρΙΙβυχ, κ·Γ·η1Ι· ρ»Γ
ΙΈΙ«1 α· Η·—ϋουΓ(. — Μαίβ
βΠ 10113 0Ε9 :
-Λ30ΟΟΟΟ
1 «ΙΙ' 2ΟΟΟΟΟ
1ΟΟΟΟΟ
βοοοο
κοο»ο
4ΚΟΟΟ
40000
3ΒΟΟΟ
3ΟΟΟΟ
βοοοο
18000
1ΟΟΟΟ
ΚΟΟΟ
3ΟΟΟ
%οοο
1ΟΟΟ
3ΟΟ
* ιβο
15453 ·*„: 200, 1Μ, 111,
100, 78, 45, 21.
Νοχα ηηιανςηοηί ιχρηαΛικηΐ
ίηούτί νηι /οί! σκί Ια
ά> Ηαη&οΗΥξ αί 5οιιι Ια
Ιαηοι ά( ΙΈΙαί (ί ςαί Ια ΙοΙί ιοηί
ξαταηΐίι ρατ Ι'ΕΐαΙ. Νοηι ρΗοηι
ΜΐΜ
φ Ιοΐι αι
«* ΙΙ.Π*
1
11
31
8»
1«| Μ
ΜΐΓ«Ι
ΙΟΙΙ Μ
ΜΐΓΟΙ
Ιοιι ί·
ΜιΠΙ
ΙθΙΐ ι
Μ·ηι
1577
ΗΐΓΜ
ΙοΙ· Μ
ΗΐΓΟΙ
ΙοΙι Μ
ΜΐΓΟΙ
ρ
οατηραητ αίίι Ιο·
ΐ€νίΐ αν(ί άα ΙοΙίτία ρννυίι$, ού
!&Υ€ΐ( η'ιιί ραι
ά· 1·ΙΙο
■! Ι·· 8
Γ-ΠΑΝ03 ΕΠ ΟΒ
ά· ο·Η· ΙοΙ·γΙ·
πι·ηΙ·Γ· ηυο τ.ου· Ι«·
ρτ)—·· «χΐΓΠθΓάΙππΐΓ··
οηΐ άδβΐϋλπ ·νοο ·Ογ·1< •π γ οΐαβπβ· ·Ηθοβ··Ιν··. Ινβ ΕοΙ ρΓίηαίρ&1 άβ Ια ρΓετπΐέτβ οΐ833β ρβαΐ ΓΠοπΙβΓ επ οα5 Ιβ ρΐιιβ ΙιεαΓειιχ ενεπΐ: & Μεγο3 βο,οοο, άαηβ 1» δβεοηάβ οΐεΐδβε Μ,ιγοβ &5.οοο, ΐηοητβ 03Γ13 1α ΐΓθίδίέπιβ & Μ&ΓΟ3 βο,οοο, άαη5 Ια ςτι&Ιπέΐηβ & Μακβ 65,000, άβ.π3 Ια ςίηςιιίά τηε & Μ&Γ03 γο,οοο, άβηβ 1α βίχίέτηβ 4 Μεγο5 βο,οοο, εί άειηβ Ια δορΐίέτηβ λ ένεηι. Μ&γοβ βοο,οοο, ηιαΐβ επ ιοιιΐ εω & 300,000 ποο,οοο. Μ·γο βΐα Ι,λ ηιαίδοη θε οοιτΐΓΠβΓοε ηοηιτηίβ επ ρϊβά 1η- νΐΐε ρατΐα ρΓέβειιΙε ΓοβρεοΙιιειΐίεηκΜΐΙ Α β'ίηΐβ- Γ6856Γ άαηβ οεΐιε Οηηά· Ιο1·γΙ« υ» ε·ρ11·υχ. ^3 ρετβοηηεβ άάΒΐΓαητ όοηηετ άββ οΓάΐ-εδ δοηΐ ρπέεβ ά'ν ωοιιΙβΓ 1β3 τηοηΐααΐβ ΓββρεςΙίΐΒ εη'ΒΙΙΙβΙ» α« Β^ηα,ιι· ά· Ργ·πο·, ου αε ιοιιΐ ρανβ βιΐΓορέεη, οα 1ε ρΐυ.8 ςοπιΐηοαί βετβ ά'εα- νογεΓ ΓίΓ£εηι ραΓ ηι·ηά·1 α· ροεΐ· τίοΐιΗΐ Βοηβ άε ροβΐε ίτειηςαίίΐε. Ροαι Ιβ τίτ&^β άε Ια ρΓεηιίβΓβ / ΜΙΙΐΙ οηξίηαΐ (ηΐίίτ...../τι. 7,60 1 ίΙαηΐ-ύιΙΙΗ οιϊξίηαΐ.....» 3,75 1 ςηατί αί ϋΙΙιί οτϊ£ΪηαΙ. . . > 1,00
Ι,ε ρτίχ άβδ τηΐΐετ.3 άεβ οΐ£ΐ35ε8 βηινβηΐββ βΐ
3υδ5ί Ια ίίϊεΙη^ιιΗοη άε τοιιβ Ιεβ ρήχ εί άαΐεδ
άεβ ΐίΓαςεβ, εηίΐη ίοαβ Ιββ άε(αϊΐ3 οη ρεηι νοϊτ
Οΐιαςνιη Γεεβντα εηΐτβ 383 τηαΐηβ 1β§ ΜΗ·ΐε>
οΓΐβΐπ»υκ ροαΓνηβ άεβ αηαεδ ά'Ετατ, εί βη
τηέπιε ΐειηρβ 1ε ρΐπη οτΤΌΙβΙ· ά·· 1Ιγ·κ«·, ού
Γοη νεΐτα ιου.51ε8 τΐβΐαϋδ ηεοεεβίΐίΓεβ. Όβ 3ΐιϊΐβ
βρΓβδ 1ε τίτα^ε εΐααςτιε ίηΐέΓεδβέ τεοενΓΒ. Ια Η-
Λε οίΕίοϊεΙΙε άεβ ρΐίηιεδ ΙίΓέεβ ροαΓνυβ άβ3 β.Γ-
ηιε5 ά'ϋίειΐ. 1« "·!«—·ηΐ β«· Ιο1· ·· Ι«γ· ■«.
Ιοπ Ιβ ρΙ·η ρτο—ρΙ«—·πΙ, ·ου· Ιπ |»Γ·η1Ι· ά·
Γ ΕΙ» Ι. ίβ· ρτΐχ ·οηΙ ρ>ν»ΐ9ΐβ·«π Μοππ·Ιβ »ΙΙβ·
—«ηοΐβ. Επ ο£ΐ3 φΐβ, οοηΐΓε ηοΐτβ αΙΙεηιε, Ιβ
ρΐαη (Ιεβ ιϊΓα^εβ ηε εοηνΐεΐιηβ ρ&8 α υ.α <1εβ ιηΙέΓεκδέβ, ηοιιβ 5οιηπχ63 Ιιϊεη ρτόΐ3 α ρΓεη- άΓε ΓεΐοιΐΓ αν&ηι 1ε ιΐΓαββ 1ε3 τοϋΐεΐβ ςτιϊ ηβ ϋοηνίεηηεηι ροδ εί α ΓεδΐϊΐΐΐεΓ Ιβ ηιοηϊ&ηί Γβςα. Νοαβ ρποη3 άβ Τοίεη νοαΙοΪΓ ηοαβ εη- νονεΓ Ιεβ οηΐΓεΒ 1ε ρΐαβ ρι·ο—ρΐβ—βη* ροδβίοΐβ, ηιαίβ επ ΐοατ. οεΐ3 αν&ηΐ 1ο ΝΏΥΕΙτΙΒΗΕ Ε Ν Τ Ι Ν Λ Ο1· α· Β·ηςιι«, ΗΑΜΒθυηθ νϋΐβ ΙϊτοΓβ, ΑΠβηια^ηβ. Ιο ρΙ·η οίτΙοίβΙ άβ· ΐΐΓασοβ «»1 ·ηνονί ΤΕ ΤΑ ΚΑΠΝΑ ΤΣΑΚΑ-ΟΔΟΣ ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ 17 ΠΑΡΑΤΗΝ Ν. ΑΓΟΡΑΝ
$» ««Ι 'ϊπηρεν εκείθεν κατ.υβονό,ιενον | «Ν.κόλαος Β'» έ·1· & ««««ε κάποκ,ς |
*3 - ' "Απόστολος Λ;..κας. ?
Το γεγονός γνωσθίν βνητ.-,,η-ΐ «υς
Πειραιεί*, ΰποθίσ*νΐο·ί> ότι πρίκειται
περ'ι νολέρ^, όνε/.θώ) ϊμως ό ΰγειονί
.... ·_· ..·.-.- !.,..«·μ'«·ιιι ηΐι ή ά-
^•Γς τόν Πειραια.
'*, Παρά τ«ς άκτβς ίμως τί|ς Μαλάγβί,
«ο ΐίλοϊον κατελή··η υπο ·βλ«»9βτα·
καί κατόπιν πολυώρου ηάλης
η
; Εΰτυχώς το πλήρωμα εσώθη όλοκλη-
!(Κν, κβθώς κ«ί ο! επιδαίνοντες *<*ί διά λίμδων ϊφθασαν είς τίνα έκεΐ ποι> λιμε-
(,νΐίκον.
ι}- Μεταξύ των έπιβαινάντων ήτο καί ή
ι· κυρία τού πλοιάρχου καί ή κυρ!^ "Αν-
Ι να Γένριξεν μετα τής θυγατρός. της
?Ελίζας, σύζυγος τοΰ αποθανόντος προ¬
ξένου τής Ρωσσίας «ν Πειραΐιΐ.
] Τό «'Αθήναιθν» ήτο ήσφαλισμένον
είς την Αγγλικήν άΓ?αλιστικήν έται-
ρίβν «Λοϋδ» άντί 6.000 λιρών.
^ΥΣΤΡΙΑΚΟΣ
ΚΛΠ 1ΤΑΛΙΚΟΣ ΣΤΟΛΟΣ
ΕΝ" ΠΕΙΡΑΙΕΙ
Την πρωίαν τής προσεχούς Τετάρτη;
καταπλέουν είς τόν Ί Μ·λ Π« :>αιώς
τα βύστριακά εΰϊρομα «'Αγιος ;ώρ-
γιος» καΐ ίΣταγκίμπερο υπό την διοί·
κτ,—ν ίιιτονο.· .;«.
"Ομοίως την προσέχη Παρ»σκ«υήν
αναμένονται κβί τρία ϊταλικ» πολεμι-
κά, τα όποΐα μετά των Λ'.λων τολε|η-
κών των Δυνάμιων θά καιευθυνθοϋ'ν
ιΐς τα τουρκιχ' παράλια διά την ν«^τι-
κήν επίδειξιν «ν ή Τουρκία ϊξ·κολουζ~.
αρνουμένη διά τβ ζήτημα το3 Έλέγχου
έν Μακεδονια
Η ΣΥΜΒΑΣΙΣ
ΜΕΤΑ
ΥΠΟΧηΡΗΙΐΣΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ
μος
«V
αύτοϋ
Ι
έπιστοποίηίεν,
έκ
ότι ο α-
Ε1-
ΑΙ 7.0ΕΙΝΑΙ Γ10ΠΑΙ
] ΤΟ]Μ Ι- ΕΙΡ ΑΙ Α.
Αύθεν-ικοχΐ πληροφορίαι β
οθν, δτι αί μεταζϋ Αΐγνπΐου καί
ημετέρα; Κυβερνήσεως διεξαγόμε-
ναι δια πραγμάτευσις διά την ά-
νανέωιιν ιή; εμπορικήν συνθ/]λης.
ββίνουσιν όμοιλώτατα κ»ί ευρί¬
σκονται άς το τέρμα οθιών. Έλ·
Τίίζίται όϊ ϊτι κατά τάς πρώτας
ημέρας τής προσεχούς Συνόδου τή;
Βουλής θά ύτίθδληθϊ) ·ϊο νομοσχέ¬
διον ιο χυροθν την άνκνίουμίνην
εμπορικήν συνθήκην.
Κατά τάς αύτάς πληροφορίας ή
Αίγυπιιακή Κυβέρνησις ΟπΕχώοη-
σεν είς αό ζήττ;ι.α τής φορολογίί1:
ιοθ είσοτγομένου έλλην, κκπνοθ
είς Αίγυπτον. Καί οΰ'.^ τΐώ? δεν
θίγεαο'ΐ ιο κτχθεστώ;. 'Αν-ί τού¬
του βμω; ή Αίγυτίΐιαχή Κυβέρνη¬
σις ζητεί άλλα άντοιλλάγματα άτ·.
την ήμετέ^.ν Κυβέρνησιν, είς τα
οποία αυτή δεν ς^?ει χ«μμίαν άν-
τίίρησιν ώς εί; την εξάσκησιν ο-
στηρα; έπιβλέψίως επί των λει-
τουργςύντων έλλην. χαρτ.οπ&.ικτεί-
ων κοιί τοθ διενεργουμένου λ»θρεμ-
Ίΐορίου χασί;. ι, -
ν στιγμήν χί:·, ό Π. Καλούίτ,',
δ:'..'7.'"° α'ί* παραλιαν.ήν ό:όν Άγίου
Σπυρίϊωνος -ν> πλησιάζει ό δ:άστ;.":
,.Μποδΰτη; Ι. Τ;ι*μτ ρύλΧι-- καί διά
ενός γΐιρετισμοΰ τοϋ άφαιρίϊ το χρημα-
τοφυλ^κιίν τού με 2 Ιίρας κγ.1 28 δρα-
χμάς. Τουτο ό'μως άντιληφθείς ό Κα-
λοόϊης νχισε νά τον καταδιώκ·^ καΐ
διά των φωνων τού έκάλει τοΰ; διερχο-
Ινους νά ' λάβωσι τϊν απαίσιον το3-
τθν λωποδΰτην μετά πάροδον 3έ ολίγων
λεπτών ό λωποδί-ης συλλαμ6βνεται καί
όδηγεΤται είς τβ αστυνομικον καταστή-
μα Ινθα άντί -. ' χρημ*το·υλακείου ί-
λαδεν είς την ράχιν τού οΰκ' ολίγα . . .
ά^τρητα.
Έπίσης ό Χρ. Γεωργίου τέως ύπάλ-
λγ,,.ος τοΰ κ. Μ.,^υνια μεταβάς χ&ές
είς το ' '.κθρικόν κίτάστημα των άϊίλ.
Σβίδοποΰλων έξηπάτησε τούτους καί
παρέλαβε διάλθγαριασμ'ον τοΟκ.Μαμου-
να ίνα σάκκον ζρ·*·χάρεως τοΒτον δέ πα-
ραλαίών μ€--'7ερεν είς την ο'...ίϊν τού,
άλ/.Λ έν τω μετ&ίϋ μαθών το'ύτθ ο κ.
Μομουνα; έσπευσε μεθ' ενός άΐτυφΰΧα
Ικος καί συνί". Ιίν τον ζ>κχ*ρολωποδύ
την όν καί ωδήγησαν είς την
μίαν.
οϊμΙπα^
Ε.Ι35 ΠΧΡΓΟΝ
ΣΥίΚΕΨΙΣ ΤαΝ ΓΟΝΕΟΝ ΤΩΝ «ΪΑΘΗΤΟΝ
ΩΡΑ 5Μ1ΡΩΙΜ
Ο ΑΠΟΕΑΟΠ Τί>Ν §
ΜΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑ ίΗΣΤΟΪΡΚΙΑΣ ΕΠΙΔΕΙΞΙΝ
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ Τ£Α)ΜΑΤΑ «ΑΚΡΟΠΟΛΕ,Σ
ΓΪ*Ί:ΟΑ1ΝΟ, β Νοεμβριού. —Οί στόλοι των Δυ-
νάμεων, οΐτινες θα έ^γήβουν την κατά τής Τουρκίας ν*>-
τικήν έη^ίΐξιν, άπέπλ<ιυααν κατευθυνπμενοι είς Π::?«ι* ο- που θά ευρίσκωνται την «^-3χή Τετάρτην. Ή Γερμανία δέν συμμετέχει δια πλοίου τής επιδείξεως. Έκ Πειραιώς θά διευθυνθθύν είς -: ς νήσους. Οί έν Ι^ωνσταντινουπόλ-ι διερμηνιϊς των πρεσβειών^ τί".-; Ρωσσίας κ»ί Αυστοίας,ώί λέγεται θά ο ;αχωρή*ωαι μέ όΠη γίας των πρβσβευτών καί θά έπιθώσι των πολεμικών, συνεννοώντ μ·*τα τώνναυάρχων περί τού τρόπου, κ θά ενεργηθή λυσιτελώς ή έττ£ο*ιξις. , ς καθ1 όν ΕΠΙΤΥΧ1Α20 ΕΤΟΙΙ ΪΎΡΘΝ ΔΜΤΙΒΔΕΝΟΡΡΟΙΔΚΟΝ Έστεμμίίνον υπό Ι7Ό 3 έπιτυχ'-ών ν·· ΦΥΛΑΚΙ2ΙΣΤΟΥΔΙΜΟΥΤΗΣ ηΚΡΟΛΐΝΟ~ν,6 Νοεμβριού. —Ό Βασιλεύς τής ρ βίας Πατρός έφυλάκισε τόν Διάδοχον, διότι αυνεπλάκη ρ.*τά τού παιδαγωγοΰ Λιβεσαέρ, τόν οποίον έκτύπηβε. Ο ΦΕΧΗΙΪΙ ΑΣΥΛΛΗΠΤΟΣ ΒΕΡΟΛΙΝΟΝ, β Νοεμβριού.—Ό διευθυντής τής έν Κωναταντινουπόλει άστυνομίας «1>εχήμ πασσάς παραμένει
εισέτι Ισύλληπτος.
ΠΕΙΡΑΙΑ
ΤΡΑιΙϋΤΙΙΙΟΙ ΕΙ!
Συμπλακέντες την 7Λεσινήν νύκτα ο
Σ. Κ&σ:μάτης καί Έμμ. Τζώρτζης
"Δγγλος ΰπήκ'^'ί άλληλετραυματίσϊη·
«αν. Σοβαρώτερος είνε ό π»ρά την ώ-
μιπλάχην τραυματΐΓΛος τοϋ Τζώρ ζή,
ϊστις ό.3ηγήθη είς τό Ζάννειον Νογί-
κομείον.
*Χ.Ό έτερος έπιπολαίως πληγείς συνε¬
λήφθη κ»ί άπεΐτάλη είς την Ξϊσαγγε-
λίαν.
Η ΟΗ ΤΟΝ ΑΡ«ΕΚ!ΟΝ
Ή δίκη των παριπεμφθε'ντων Ινώπ',ον
τοΰ Κακουργιοδικείου Άο^'ίων,ωρίσθη
διά την 3 Δεκεμβριού. Ή ϋκη θά δι-
τοΰ Κακουργιθδικιίου
(Ίδ'.βίτ. τηλ. «Ά'·οοηόλεωί»)
ΠΥΡΓΟΣ, 6 Νοεμβριού. — Πλεΐ¬
στοι γονιΐς ρυν«>.θ:ντες «ίς την αίθου¬
σαν Ις «Άν«πλά»εο.. > συνεσκέίθη-
σ«ν «πί τοϋ ζητήμβτος τής βιβλιοκαπη-
λε,ίας. Πολλοί κρίνοντες άφόρητον την
κατ*ϊτ«σιν έ-ρότειναν νά τ. τωΐι ν'
άποστ-.Λωσι τα ^·,να των είς τ* σχο^-
7,εΐ«. Κοτόιτιν έν σώματι μετέβησαν είς
την Νομαρχίαν καί παρεκάλεσαν τόν
νομ^,ίχην νά ίιαδιβά-τη έκ μι'ρους αυτών
διαμαρτυρίαν.
Ό Νομάρχης κ. Λεωτσϊκος έξελ-
θών είς τόν εξώστην διεβιδασεν <'; *ϋ- τους ϊτι &ά συστήση τα παράπονά των είς την Κυβέρνησιν. ΑΙ ΕΠΑΝΑΑΗΠΤΙΚΑΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΥΠΑΞ10ΒΙΑΤΙΚ0Ν Τό υπουργείον των Στρατιωτικών δι" ε·;·λυκλίου πρός τάς ο ;«τιωτι:·.άς αρχάς τοθ Κράτους ανήγγειλεν ότι αί έπαναληπτικαί έξετάσΐις τ,ων ΰπαςιω- μα·;...ών θά ένηργηθοίν την 19 τρίχ. ΟΔΗΓΟΣ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ Νέαι έκδόσεις "Ό,τι ίπ«ριμίν·το, *■/.<'>ο καί ίγεινε
χθές μέ την Κυρίαν δέ μέ, μέλει.
Δ χιλιάδες φυλλάδια τοϋ Α' άριθμοϋ
θησίιν ολα έν Αθήναις καί έν
ρ Κ*ί τ<: ήξιζε, διότι είνε διδλίο πρώνης τ-'^εως μέ θαυμάσιον έςώφι>λ-
λον κα'ι εκτύπωσιν πρωτοφανώς καλλι-
τεχνικήν. Σήμερον τό Β' φυλ.,άδιόν 5
λεητά £$. ΙΙαρζκύλουθήσατε' το ό'λοι.
Γοητευτικώτερον βιβλίον δεν εξεδόθη ά-
■ δες, γάντια, πορτοφόλια,π; ο-
σόψια, σάκες οχολείου, καλα-
Οάκ:*, ζώνες γυν^.ικείες, πο-
ί>(.έί, πάραμάνας, καδένε<-, κο- λώνια. 3,2Ο 'ι οκά, ποθδρες, σαπούνια, άρώματα, πεδικές κοθκλες διαφόρων &ίδώ<» καΐ σχεδίων καΐ χΛ:άδες ι,ίδιον παιδικά παίν"·* τ**ύ έργοστα- αίου τού, πλείστα δέ άλλα ειδή πωλούμενα χονδρικώς καί λ. ,.νικώς. Όδός Αίόλ^υ 8Ε». Σι^3 ΤΣΟΚΑ ή εύθηνία. Διά χον 8αυμο:--υργοϋ τούτου χ ου (περιίχοντος ώς δρώνα συστ«·;ι:·:. τάς ένώσεις ψευοαργόρου καΐ μολυοοου έν ..κουαομω με-.:. οτυ~τικών βαμμάτωι καΐ μικρων ποσοτήτων ναρχωτιχών έ:.νυ* λισμάτων,) θίραηεΰεται άνευ Οτγοτοο—η;, ή ό ξ ε ϊ ν καΐ χ ο ο ν ι ω «ά τ Τ βλε- νό:;οια άνορών κα'ι γυναικών καϊ ήλευ- κόρροια, Έπιτυ)Ρ,ίαι ΙΟΟ έ«ί τοίς 1ΟΟ ΒΙοιχό; Ιατρός και έφευρέτης οέ/ον-αι δωρ£«ν Αν ιω φαρμακείω τούς τ:*σχοηας χα'. πααχούσα<. ΊΙ φιάΑΥ) ορ. 5,50. Είς τάς επαρχίας ιτ{/λεται αντ) οραχ. 7 κ«Ί ι'ις το έςω- • 'ίί φρ. χρ. 10. «Βέγα Βασιλικόν Φαρμα- κείον Νικ. Βίΐκταλο- πούλου Γωνϊα Σόλωνος-Ίπτΐοκράτονς (Άποφιύγίτι τας ΗΑΕΚΤΡ0Τ1ΒΙΙ *Ε Ρ Γ Ο 2Τ_Α Σ1 β ΠΑΝΑΓ. ΚΟΥΡΑΒΕΛΟΥ Κ—Όδός ΙΙραξττέλουί—β Τό Ήλεκτρ&τεχνικβν έργθστά»Τΐθν τοϋ- κ. Ιΐαν ■,·. Κονραδέλθ1» μεταφιρθεν άπο τής 1ης -':πτεμ6ρϊου εκ τϊ|ς όδοθ Αθήνας είς την όδβν ΠραζιτΟ.ους άρ. 5, ί:νς;λ«μ6άνει ό'λα τά εϊδη των ήλε- κτροτεχνικών εγων. Εκτελεί έγκατα- στβσεις ηλεκτρικόν φω^;σ;Λθν 8λων των γνωστ£< συστημάτων. Έγκα-, ταστάσεις ήλοκτρικών άναβατή- ρων (»δοοηεβΗΓ8) ήλοκτρικών άν- τλιών, κωΠώνων, τηλέφωνον κλπ. Πιστοποιητικά ίκανότητος κ αί ακρι¬ βείας τερί την· εκτέλεσιν, ό'λων σχεδόν των έν Αθήναις κ. κ. Μηχανικόν καί Άρχιτεκτόνων. "Απ«ιΐ«ι αί ήλεκτβικαι εγκαταίτά- σιις τοΰ Ρλΐ&οο Ηοΐβΐ εγένοντο υπό τού εργοστάσιον Κουραβέ- λου. Μακρά κ»ί πολυετής εγγύησις διά πασάν έγκβτ^-Λσιν. Τιμαί ενεπίδικτοι γ ςΐγωνισμθΒ. Κ-ΌΡ η Πραξιτέλους—« ΔΙΕΤΘΤΝΤΑΙΚΑΙΙΛΙΟΚΤΗΤΑΙ ΣΑΡΑΝΤΗΣ ΚΑΙ ΚΩΝΣΤΑΜΝΟΣ ΑΔΕΑΦΟΙ Γ. ΙΠΟΜΠΟΥ 38 ϋΙΑΜΕΝ08ΐ. ΡΐΤΤβΒϋΚΟ ΡΑ. μιγαλειτέρ^......_____ —,---. ούνανται νά εϋρίσκωσι και βαγητά άμέμιττου Ελληνικάς μαγερικής Χαΐ καθαριό¬ τητος: Ή προθυμία καί πε,ρ'.κοίησις των ίϊιοκτητών είνε γνωσιή ώστε πάντες οί προσ*ρχόμενοι νά μίνωσι τελείνς εΰχαριστημιίνοι. Ο ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ ΚΥΛΙΟΗΕΝ0Σ_Ε1Σ ΤΟ ΑΙΜΑ Φόνοι, τραυματισμοί, δυατυ^.ήματαα, τ. · τοκτονίαι (Ννκτίρινά τηΓ.^ωνιτιιατα) 1) Ό Γεώργιος Νικολάου είς την ο¬ δόν Πλούτωνος έτριιυμοΐτΐσβη ϊιά μ»- χαίρας θαν»σίμως ύκό αγνώστου. Ό τραυματίας έν κακχ| κβτβστιίσει μιτι- φίρθη είς τό Ζάννειον νοσοκομεΤον. 2) Ό Σ^ζκιοινάι-.ης ίτραυμάτισε βι ■ βαρως τόν Κ. Δημητρβκόπουλον, κατε- νεγχών δΰο τραύμβτα διά μ«χ»ίρ«ς είς ■ν'ιν μηρόν, ε'τιρον είς τόν λαιμόν. 3) Ό Χ. Φ*ρ«'ας ίφόνευσε διά μ«· χβίρβς τόν Ν. Κωστί*ν, κατενεγκών ν.α-.' αυτού δΰο τραύ/ατα έ'ν είς την ίρι- στιράν ώυ,οπλάτην καί δύο ΐτερα ιίς άλλα μ^ρη τοΰ οώματός τού. 4) Ό Γ. Κρι)ώνης έτρβυμάτισε θανασ'μως τ:ν θ. Ζηλιβάνον διά μα- χβίρβί άκονιιψΛί τον έριστερόν «υτοϋ πόδα νοί τό ώτίον τού. 5) Ό Λ. Άρχολικδς Ινεκβ άγνώ- σΐων λόγων απεπειράθη νά αυτοκτο¬ νήση τραυματισθείς ιίς διάεορ» μι"ρη Ό σώματός τού διά μ»χαίρας. Ή κα· '· τού είνε άπελττιστική. Χρήστος Βασιλειάδης έν ■"ής ευρισκόμενος είς τό 'τοκτονησε διά μβχαίρβς άφορα μέρη το3 σώ· δίτροχον άμά- ■ ϊδόναν τραυ- "Ίβτισεν την Ι & ΤΟ ΕΝ ΘΕ_ΣΑΛΙΑ ΤΣ^ΛΙΚΙ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΧΟΥ Έγράψαμεν ΐκ αών θεσσαλικών έ- «ημιρίδων παραλαβόντες ότι ή Α. Υ. ό Δ ά*.~γ·)ς, ίπιθυμών νά συνδεθί; στε- νώτερον μέ τού; 6ε«σαλικους τ.ληθυσ· σμτ,ύς, ήγ:ρασε τό μέγα τσι·λί·*ιον π«ρ« την Άγυτάν, ι- »ερίφημον Πολυ- ί«,3ρι άντί 15,000 λιρών άκό τόν ΐδ·.ο· κτήτην αύτοθ Χ^σ*ν·έΓ-ν3ην. Άλλ' ό ταγματάρχηί κ. Μοσχ-βά- κης έδημοσίευσε κατ' ο.ύν»ς δήλωσιν δτι ο Χασάν έφένδη; διά τής βί«ς κατ- έλ«6ε μέρΡί τοθ κτήι,Αατος τού, κ»ί £τι προσεχώς θά έξωσθή διά τής νομίμου όϊοθ. Ό κ. Μοσχοβάκης πβρουσιασ· θι'ις εις τό Άνάκτορον τοΰ Διαδοχου Ικαμε γνωστάς τάς νομίμους ένστάσεις περί τής κυριότητος τοϋ έ» λόγωκ^.ς>
μβτος.
Ό; «ϋίνιται δι καί ή είδησις των
βεσσαλικών εφημερίδων δεν ήτο αλη¬
θής, διότι οί άντιπρόσωποι τοθ Διαδό-
χοι» οΰδεμία» εντολήν έλαβον περί άγο-
ρα« τοδ κτήματος.
(Ίδι«ίτΐρον τηλεγρ. ο'Ακρβπίλεως»)
ΠΥΡ1Ό-, 6 Νοί|Λδρίου. —Έντ^ς
τής πόλεως έστχμειώθη 2ν κροθσμα εύ-
λογίβς, προσβληθείσης τής θαγατρ'ος τοθ
•Αντ. Κρητικοδ. ΊΙ προσβληθεΐσα ά-
πεμονώ' ] καταλλήλως.
ΠΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΜΗΘΕΥΘΗΤΕ
τα χειμερινά σ«ς ένδύματα, ό'σοι θέλετε
νά ένδύισθε κομψά, εύθηνά καί με γοθ-
στο καλλιτεχνικόν, επισκεφθήτε τό
νέον ΐμπορορραπτι- '-.ν κατάστ-μ,α Άν·
δρέου Μπίστη, προμηθευτού
τής Αυλής τού Βασιλέως,
γωνία 13ών Σταδίου καί ΠαρΘεναγω-
γείου (πρώην Βχριετέ) ίΛβ παρελήφθη
πλουσιωτάτη σολλογή ύφασμάτων έκ
των κς.,>λιτίρων έργοστασίων 'Αγ·
γλίάς κ«1 Γαλλίας.
Τιμαί άσυναγώνιστοι καί διά κάθε
βαλάντιον. Ενδυμασίαι ά πό 90 δραχμάς
καί άνω.
Πού πωλείτοΜ ή ΐΑΣΠΙΣ»
Η ΑΣΠΙΣ τοθ χη^ικθθ Ο»ιιί6»1 είνε
ΰπέροχος. Προλαμβάνει ασφαλώς την
μετάδοσΐν τής Συφιλίδθς, τής
Βλενορροίας, των 'Έλκών.
Πωλιΐΐβι είς τα εξής φαρμακείω.
Άποβήκη ·οιρμακε(ο'.) «Πανας» Αίτίλου
82, Πυλαρι/οϋ (Ομονοΐα), Έλευβ«ρο«ού·
λου (!>δ. Σταδίου), Πάτρα» Βινετσανο-
πβύλου, Βόλος 'Ανκγνωστοπούλου, Τρίκ-
καλα 'ΛστιριάοΌυ, Καρδΐτόα καί Λά-
ριστΐα Κοραθάνος, Ζάκυνθος Ίθακησιο;,
Πυργος Κωνσταντινίοης, Άγρίνιον Φι-
λΐππιάοης.
Ό Σαμποάκος, κάτωθεν Άρσα-
κίίου, δέν ρεκλαμ,άρει, άλλά ένδ'ίει
τ6ν κόσμον αρίστα, πραγμα'πκώς
καί μέ 60 μόνον δρ«χ. Δηλαδη
οίκονομικώτίροι άπ' βλα' τα" μέρη
τοθ Ο
μη
— "Οποίος περάσγι άπ'ο την δοόν Α1(ί-
λου αδύνατον ν.< μή θαυμάση τό ΰπ' αριθ, 100 Χρυσ&/οιϊον τοϋ κ. 'Αλεξάνδρου Ζαράρι ο ιτ. Άποτελίί μοναδιχήν «.;χ£ρε- σΐ/· έργάζιαα·. /ωρΙ< καμμιά ρεκλάμβ, ά- κρ·.6ώ; ' ίτι δέν ίχιι άνάγχην' *ρικλάμ«ί ενχ τέτοιο χατάστημα. Τ! βίλ.τϊ καί δέν βρίσχετβ; Κοσμήματα, πολυτίμου; λίθους, ώρο.,ογικ; Καΐ ενουν οΆ« τόσην χάριν χαΐ γονβτο, ώΐΤΕ νά γίνωνται άνάρπαστα χ αί μίλιστοι |·ί αυτή τή «ρθήνεια, τόν εξβοτβ- λιβμόν ε'μ'τορεϊ νά 'πγι χανεΐ; των τίμιον, ώς (χ τοϋ ϊκπίίμοϋ τού ν;ρυαοΰ, διότι είνε 4 μόνος ο όποϊθί έλαβεν ΰπ' Ζψιν τόν έ<· πεσμΐιν το3 ν/^,υιοϋ χαϊ έκανόν,σε ^ιμά^ απιστεύτως εύβηνάς.Άγοράζονται καί ιτω- λοϋνται Ι.άβ:- κοσμήαατα χαΐ πολύτιμοι λ.")οι είς παάς συγχαταβκτιχάς. Τα ένδύματά σας Τίλειον έμπορ^ραπτικόν κατάστη·'.ϊ Γεωργίου Κβράμπελα, όδός Αθήνας 46. Πληθώρα συλλογής έμΐΕθρβυμάτων διά κάθε τ-'ξ:ν. Πληθώρ·» έπανωφορίων. Δο¬ κιμάσατέ. Τιμαί εΰμορφαι. — Βερνίκια ύποδημάτων είδικά Κ. Γ. Κθ' '/ροπού- λου Ύ Κϋριπίοου '?'. Παρά τούς ά,γίους Θεοδώιαους. — Ό είδικός δερματολό- γος ίατρός κ. Δ. Μοντεσάν- τος δέχεται 1Ο—12 π.μ. καί 3—δ* μ.μ. όδός Φειδίου 8. — Συνιστώμεν είς τούς Οέ· λοντ«ς νά ψωνίσουν πραγμα¬ τικώς εύθηνά καί νά ευρίσκουν τ&νΌτοχρόνως άπαντα σχεδόν τα ειδή των, τα ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ των κ.κ. Σοφιανοπούλου καί Στρατηγοπούλου, .τό μεγα¬ λειτέρον έκ των άθηναίκών καταστημάτων. Νοσήματα στομαχικά Κατόπιν πολυετούς πείρας, την ?" ποίαν άχε'"..ησεν είς τάς διαφόρους κλ,« νικά< τής Εύρώπη'ς ό παρ' ήμΤν γνω- στος στομαχολόγος ίατρβς κ. Γ. Καλαμπούαης, ό-χοληθβίς ειδι¬ κώς είς τα Νοσήματα τού Στο' μάχου, κ:.ήρτισε κλινικήν έν τη ό- ποία έφαρμέζει 8λως νέας μιθόϊους πρός άκριβή διάγνωσιν καΐ αποτελεσματικήν θεραπείαν των παθήσεων τοθ Στθμάνου. Κατ'··.·.«! έν τί οδώ Νικηφόρου β (δευτέρα άριστερα πάροδος όδοϋ Ά- γίου Κωνσταντίνον, μετά τό Βασιλικόν θέατρον) καί ϊ<χεται 9 — 11 π. μ. καί 2-4 μ. μ. Νοσήματα ούρητικών όρ· γάνων Ό ούρολόγος χιιρουργβ; καί δβηγητής τοϋ Έίνικοΰ Πανεπιστημίου κ. Βαρίολο- μοιίο; Γχίζης Βίχεται άποχλειστικώ; ούρη- τικοϋς» πάσχοντα;, ήτοι μο*νον τοϋς πά¬ σχοντα; νοσήματα τής Ούροδόχοι/ κίτ- ό*τε«>ς (οξείας κ«1 χρονίας κοστίτιδας δια-
οόροο φύσιιος, λίθοιις κυοτικοΐκ, νΐοπλά-
σματα ή δγχους τής χύστεω; κτλ.), των
Νεφρών (νιφρίτιδα; διαφόρου φύσεως,
ψκμμιάσιις κ αί λιθιάσεις των νεφΐών κλ.),
τοΰ προστάτου άοένο;(προστατ{τιδκςδια<ρόρου φύσεως, ύπερτροιρίαν γεροντικήν τοΰ προ¬ στάτου άδένος χλπ.), χαΐ τής ΟΪΓρήθρας (ούριβρίτιδας διαφοράν ούσΐω;, στινώσης τής οΰρήθρχς κλπ.) Ό κ. Γκίζης δια νέας χειροιιργιχήί μεΜδοΐ) 9κραπιΰιι καί την ούρακράτειαν των τε παίδων κα) έφήδων, την γεννητικήν άνιπάρκειαν κτλ. 8-10 η. μ. καΐ 3-5 μ. μ. (8 &δο; Πιναχωτών 8). —"Απαντες επισκεφθήτε τό κατάστημκ τού κ. Γεωργίου Τβοκά διά νά εΰρητε ό,τι εί- δος ζητήσητε, ε^μορφον, στε- ρεόν καβ»φθηνόν. Είς πλουσίαν συλλογήν υποκάμισα, φωκόλ, μανικέτια» κομβία, φανέλβς, έσώβρακα» κάλτβες μάλλινες καί βαμβακερές, γελεκοφάνε- λα, μανδήλιν, λαιμοΠέτες, όμβρέλες, σαλάκι»* κτένιοχ, τσαΐβάρες, τιράντες» «ριλαρ- μόνικες, μπαατούνι^, κοραέ- ΙϋίΙΤΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ Η,,ΖΩΟΔΟΧΟΣΠΗΓΗ,, Γ. ΚΑΡΪΟΦΥΛΛΗΑΙ Ι. ΤΑΡΣΟΥΛΗ (Παρά τ φό Πβδίον ·τοΟ 'Αρεως—Λγο>-
'Λλεξάνδρας άρ. 14)
Τμήμα παθολογικον. Διευ¬
θύνη): ό ύφηγητής τής είδικής νοσολο-
γίας καί νεν-ιπαθολογίβς κ. Γ. Κ«-
ουοφύλλης. Δέχεται πάσχοντας νο-
σή;...;» παθολογικά είς α' 6' κα'ι γ' θέ·
αεις επί πληρωμϊ] άναλόγφ.
Πληροφορίαι έ* βύττ3 τγ] Κλινικγ, ·Αβ'ι
π: ι τω ίατρώ κ. Γ. Καρυοφύλλχι όδός
Χαλκοκονδύλη αριθ. 20.
ό
ο κ. ΓΕΩΡ. ΜΑΓΓΟΣ- εμποροραπτησ
6; ΟΛΟΣ ΙΈΩΡΠΟΥ ΣΤΔΥΡΟΥ-6
πρός ευκολίαν ιΓ,ς όλονέν αϋξανομέντ,; πελατεΐας τού ε'ισήγα-
γεν έΤέτος καΐ τον νεωτ'ρισμχν των ίτοίμων έ-ανιαφθ-
ρίιον καί άδιαβρόχων έξ άρίστων Αγγλικών καί Γαλλικών &■
•ασμάτων. Καλαιαθησία,μόδα, τιμαί,υλικόν, εΰ·
συνειδησίοΐ. είνε τά μόν α έφ&οια τοθ καταστήματος τούτου.
ΤΑΠΕΤΣΑΡΙΑ
ΛΕΩΝ. ΤΣΑΟΥΣΑΚΟΥ
3β-ΟΑΟΧ ΑΓΙΟΤ ΑΧ.-ΡΒΧΓΤ' - 38
("Οπισθεν τού ίεροΰ τής Χρυσοοηηλαιωτίσσης)
ναικολογικόν καβ μαιευτικον.
Διευθύνων Ό κ. Ι. Τοχριούλης,
χειρουργός-γυνοιικολόγος, έ»ω χειρουρ·
γοϋσιν οί διασ^μότεροι των έν Αθήναι;
χειρουργών κ. κ. Ζαίμΐ)ς, Τσάκωνας,
Γερουλανος κλπ.
Πληροφορίαι έν ττ] Κλινικτ, καί πβρά
τω κ. Ι. Ταρσβόλ/) όδός Τοσίτσ* 15.
Ι
II
1 (». Ο
Κασμήρια δι* ένδύματα
-το ΟΗΙΌ ΑΟΟ
Τά ε,τοιμα ηαλτά βας
-χο ΟΗΪΟΑαΟ
Τάς έτοίμους ένδυμασίας κύΙ
τα παλτα παίδων
-χο ΟΗΙΟ ΑΟΟ
Φανέλλες, καακοραέδες
γιά κάθε σώμα
Μόνον είς τό έργΐσ:άσιον ταπετσαρία τοϋ κ. Λε^ν. Τσαοκσάκου εΐ»ρίσκ«τε
ολα τ« αχετικα εΐϊη κομψά, ςτερεα κα1. είς τιμάς ανεπιδέκτους συνβγωνισμοϋ
ΑΪΕΟΝΕΣ ΙΙΡΚΤΟΡΕΙΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕ3ίΙ
ΔΙ' ΑΜΕΡΙΚΗΝ, ΑΥΣΤΡΑΑΙ&Ν ΚΑΙ ΑΦΡΙΚΗΝ
Έ(δομαδιοΐίαι άναχωρήσεις έκ Πειραιώς δια γνωβτών πρώτης τάξεως άτμα-
πλοίων. Ταχύτης.—'Ασφαλής άποδίδασις έπιδατων καΐ εΰθηνί*. — Σπεύσατε.
Διά πάσαν πληροφορίαν απευθυντέον είς τούς κ. κ.
Τ. Δ ΡΑΛΛΗΝ Α. 33ΙΑ-
Έν Αθήναις» Όδ'ος Μουσΰν, 7. (Πχρά την Πλατείαν τοθ Συντάγματος
Ε
ΤΑ ΝΕΑ ΕΚ ΒΕΛΙΤΣΗΣ
ΕΚΛΕΚΤΑ ΚΑΠΝΑ
ΗΒΕΑΙΤΣΑ ΜΟΝΟΝ
ΐτογ ΦΥΤΛΝΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΙΓΛΡ2ΤΤΛ
ΙθΕΤΑΑΙΟΥΐο
ΤΑ ΧΡΥΣΑΦΙΚΑ
ΚΑΙ ΚΟΣΜΗΜΑΤΑΣΑΣ
Δ ηλ αί ή τά μοναδικα δια τό γοΰστο
δακτυλίοια, καρφίτσεί, κοιδέ-
νες* τά θαυμασία ωρολόγια, τού;
πολυτελεΤς δίσκους κα'ι 2λα τά ειδή
τής χρυσοχοίας τά ευρίσκετε είς τ'ο
μέγα επί τής οδοθΑίολου 46 χρυσοχο¬
εΐον τοθ κ. Τουλού-:».
Ό «λοίΐτος των χρι»»«οιχών τοι» τού¬
των μέ το πασίγνωστον ί::λΛΐτεχνικό»
γοϋστο τοθ κ. 'Αθ. Τουλούπα κα-
•ζίστησαν πλέον το ανωτέρω κβτάστημα
έκτός συζητήσεως.
Συνιστδτ'-! λοιπον άηβ δ>ην την κα¬
λήν τάξιν. Όδός Αίόλου 4β.
ΕΚΤΑΚΤΟΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑ
Όδός
Τό χρυσοχοεΐον καί'δδαμαντοιιωλείο»
των άϊίλφών Τ. Μουτββκούλων πλουτι-
σθέν διά τλουσΐωτάτης συλλογής «δα·
μαντίνων, χρυσών %ύ άργυρών κοσμη-
μάτων, ώρολογίων παντός «78ους καϊ
χρήσεως μέ έπιτρακέζια σκ&ύη έκ λε»-
ι "> μέταλλον καί έπαργυρωμένα, κβτα-
σκευάζει έπίσης μέ τό τέλειον εργοστά¬
σιον τού ά'καντα τά κοσμήματα κβί έκ-
κλησιαβτικά σκεΰη μέ εργασίαν Ικτα-
κτον. Έπΐσκευάζιι έπίσης παντός είδους
ωρολόγια με διετή έγγΰτ?ιν καϊ άγορεί-
ζει ί.ςτφορ» κοσμήματα κ«1 πολυτίμους
λίθους.
Μί« επίσκεψις άρκεί
Μ ΣΤΟΥ11Α1ΑΙΙΑΊ1
θέλετε γοίλ* πρίβειον «γνότβτον ; θέ·
λετί γεοβτικωτΐΐους λοοκουμάδεί αί ριζά-
λευρον καΐ μέλι τοϋ 'Τμηττοΰ ; θίλιτι
μττουγάτσβν καΐ τσουρέκια Κων)ΐτολίτιχα ;
θί'λετε γλυ>-.ύσΐΜΐτ« με γνήτιβν βρέβκον
βούτυρον ; θέλετε τέλος γταοδρτιβ, καίμά·
κια καΐ Εύρωπκΐκά Μπισκου! αρίστη; ποι¬
ότητος ; Επισκεφθήτε το επί τής οοοϊ
Εύαγγελιστιίας άρ:ϊ. δ (πβρά τή» Μητρί-
πόλιν) Γαλαιτοπίολεϊον των κ.κ. 'Λοϊλ-
οών Παΐτοιδο'γ.ιχννη, είς το οποίον 6« εΰ·
ρετ* 5,τι ζητή»?| ή ο&εΕί< σ«;. "Ακρα κπ- δαριάτης καί μαναΒική πιοιποίησις, τέ μόν* συστατιχά. τον ανωτέρω καταστή- ματος. ΣΤΟΥ ΑΗΔ0Ν0Π0ΥΑΟΥ & ΦΑΚ0Π0ΥΑ0Υ Ευρίσκετε τ α καλλίτερα αγ* γλικά κασμήρια. -χο ά: τβες γιά κάθε πόδι ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΙΓΦΙΑΙ4ΙΚΛ__βΕΡΙΛΤΙΚ« Ο ΙίΤΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔ. Ε. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ειδικώς επί τριετίαν έν Ηαρισίοις καϊ Βιέννη είς τά νοσήματα ταυτα ασχοληθείς ©ΕΡΑΠΗΥΕΙ την σύφΐλΐν ασφαλώς καΐ ταχέως, την βλεννόροιαν δια νέας μεθό- δου, τα 'έλκη καί ιά δβρματικά νοσήματα. Δέχεται: 9—1» Π.μ., 3-Β μ.μ. ?23 Όδός'Αθην»^ «3 Ή εΐσοδος όδός Θεμιδος Ι.Ο. 11111-0-11.111.0 ΣΥΦΙΑΙΑΙΚΑ (Σύφιλιν, βλεννόρροιαν,Ελ- κη, ατενώματα κλπ. κ*ί τ«ς τούτων έπιπλοκάς-κυστίτιδας κλπ.) ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ Θερΐπεύονται έν τή νέα τε¬ λεία συφιλιδολογικη χλινική ΤΟΥ ΕΙ ΔΙ ΚΟΥ ΣΥΦΙΛΙΛΟΛΟΓΟΥ ΣΠΥΡ. Π. ΚΟΙΤΑΚΗ 3-'Αγ. Κωνσταντίνου-3 ' (Πλβτεΐα Όμονοίας) Ρ ραι έπ:σκέψ!&)ν 9-11 π. μ. 4-6 μ. μ. Τά; λοιπάς ώρας ίπΐ συνεντεύξει ΟΡΑΝϋΕ ίΟΤΕΚΙΕ ϋΕ ΟΑΡΙΤΑυΧ ξαταηϋΰ ΙέξαΙβτηεηΙ ρατ 1( ΗαηΙ Οοανβνηειηεηί ά( ΗβΓπΙΐθΜΓβ. Ι,α ^ΙβΓίβ άβ ΟαρίΙαιιχ Τοΐβη ΐΐηροΓΐαπΙβ, αητοΗβέβ ρβχ 1ο Ιι&ατ Οου.- -------" ■ ρ&Γ & ρπ>ρΓΪέιί (9ι&1β ά'Ει&ΐ,
νεΓηεπιειιί ά'Εΐατ & Η«—Βου", βΐ
ί Ι ΙΙ
οοηΐίεηι
ββ,οοο βΙΙΙ·ι·,
α·π·
45 άοίνεπί
ΙοΙ·γΙ· »1 ρΙυ· ύ
10,800.000
*νβθ
οβρΙΙειΙ
600,000
ΜβΓς$ ου ΡγΟ8. 750,000
ΙΙοΙ Μ
Μ|Γ«
«ίοιι ί·
«■κ»
β ίοιι 4.
1« Μ
ΗΙΠ»
ΙοΙι Κ
Μ·Η·
ΙΟΙ Μ
Μιη·
1
2
οο——· |γο· Ιοΐποηΐ
«π ο·· Ιβ ρΐιι· ΗβυΓ«ιικ ρβτ
Ι· ΝοιινβΙΙ· 6Γ·παβ ΙοΙοΊο
ά· ΟπρΙΙβυχ, κ·Γ·η1Ι· ρ»Γ
ΙΈΙ«1 α· Η·—ϋουΓ(. — Μαίβ
βΠ 10113 0Ε9 :
-Λ30ΟΟΟΟ
1 «ΙΙ' 2ΟΟΟΟΟ
1ΟΟΟΟΟ
βοοοο
κοο»ο
4ΚΟΟΟ
40000
3ΒΟΟΟ
3ΟΟΟΟ
βοοοο
18000
1ΟΟΟΟ
ΚΟΟΟ
3ΟΟΟ
%οοο
1ΟΟΟ
3ΟΟ
* ιβο
15453 ·*„: 200, 1Μ, 111,
100, 78, 45, 21.
Νοχα ηηιανςηοηί ιχρηαΛικηΐ
ίηούτί νηι /οί! σκί Ια
ά> Ηαη&οΗΥξ αί 5οιιι Ια
Ιαηοι ά( ΙΈΙαί (ί ςαί Ια ΙοΙί ιοηί
ξαταηΐίι ρατ Ι'ΕΐαΙ. Νοηι ρΗοηι
ΜΐΜ
φ Ιοΐι αι
«* ΙΙ.Π*
1
11
31
8»
1«| Μ
ΜΐΓ«Ι
ΙΟΙΙ Μ
ΜΐΓΟΙ
Ιοιι ί·
ΜιΠΙ
ΙθΙΐ ι
Μ·ηι
1577
ΗΐΓΜ
ΙοΙ· Μ
ΗΐΓΟΙ
ΙοΙι Μ
ΜΐΓΟΙ
ρ
οατηραητ αίίι Ιο·
ΐ€νίΐ αν(ί άα ΙοΙίτία ρννυίι$, ού
!&Υ€ΐ( η'ιιί ραι
ά· 1·ΙΙο
■! Ι·· 8
Γ-ΠΑΝ03 ΕΠ ΟΒ
ά· ο·Η· ΙοΙ·γΙ·
πι·ηΙ·Γ· ηυο τ.ου· Ι«·
ρτ)—·· «χΐΓΠθΓάΙππΐΓ··
οηΐ άδβΐϋλπ ·νοο ·Ογ·1< •π γ οΐαβπβ· ·Ηθοβ··Ιν··. Ινβ ΕοΙ ρΓίηαίρ&1 άβ Ια ρΓετπΐέτβ οΐ833β ρβαΐ ΓΠοπΙβΓ επ οα5 Ιβ ρΐιιβ ΙιεαΓειιχ ενεπΐ: & Μεγο3 βο,οοο, άαηβ 1» δβεοηάβ οΐεΐδβε Μ,ιγοβ &5.οοο, ΐηοητβ 03Γ13 1α ΐΓθίδίέπιβ & Μ&ΓΟ3 βο,οοο, άαη5 Ια ςτι&Ιπέΐηβ & Μακβ 65,000, άβ.π3 Ια ςίηςιιίά τηε & Μ&Γ03 γο,οοο, άβηβ 1α βίχίέτηβ 4 Μεγο5 βο,οοο, εί άειηβ Ια δορΐίέτηβ λ ένεηι. Μ&γοβ βοο,οοο, ηιαΐβ επ ιοιιΐ εω & 300,000 ποο,οοο. Μ·γο βΐα Ι,λ ηιαίδοη θε οοιτΐΓΠβΓοε ηοηιτηίβ επ ρϊβά 1η- νΐΐε ρατΐα ρΓέβειιΙε ΓοβρεοΙιιειΐίεηκΜΐΙ Α β'ίηΐβ- Γ6856Γ άαηβ οεΐιε Οηηά· Ιο1·γΙ« υ» ε·ρ11·υχ. ^3 ρετβοηηεβ άάΒΐΓαητ όοηηετ άββ οΓάΐ-εδ δοηΐ ρπέεβ ά'ν ωοιιΙβΓ 1β3 τηοηΐααΐβ ΓββρεςΙίΐΒ εη'ΒΙΙΙβΙ» α« Β^ηα,ιι· ά· Ργ·πο·, ου αε ιοιιΐ ρανβ βιΐΓορέεη, οα 1ε ρΐυ.8 ςοπιΐηοαί βετβ ά'εα- νογεΓ ΓίΓ£εηι ραΓ ηι·ηά·1 α· ροεΐ· τίοΐιΗΐ Βοηβ άε ροβΐε ίτειηςαίίΐε. Ροαι Ιβ τίτ&^β άε Ια ρΓεηιίβΓβ / ΜΙΙΐΙ οηξίηαΐ (ηΐίίτ...../τι. 7,60 1 ίΙαηΐ-ύιΙΙΗ οιϊξίηαΐ.....» 3,75 1 ςηατί αί ϋΙΙιί οτϊ£ΪηαΙ. . . > 1,00
Ι,ε ρτίχ άβδ τηΐΐετ.3 άεβ οΐ£ΐ35ε8 βηινβηΐββ βΐ
3υδ5ί Ια ίίϊεΙη^ιιΗοη άε τοιιβ Ιεβ ρήχ εί άαΐεδ
άεβ ΐίΓαςεβ, εηίΐη ίοαβ Ιββ άε(αϊΐ3 οη ρεηι νοϊτ
Οΐιαςνιη Γεεβντα εηΐτβ 383 τηαΐηβ 1β§ ΜΗ·ΐε>
οΓΐβΐπ»υκ ροαΓνηβ άεβ αηαεδ ά'Ετατ, εί βη
τηέπιε ΐειηρβ 1ε ρΐπη οτΤΌΙβΙ· ά·· 1Ιγ·κ«·, ού
Γοη νεΐτα ιου.51ε8 τΐβΐαϋδ ηεοεεβίΐίΓεβ. Όβ 3ΐιϊΐβ
βρΓβδ 1ε τίτα^ε εΐααςτιε ίηΐέΓεδβέ τεοενΓΒ. Ια Η-
Λε οίΕίοϊεΙΙε άεβ ρΐίηιεδ ΙίΓέεβ ροαΓνυβ άβ3 β.Γ-
ηιε5 ά'ϋίειΐ. 1« "·!«—·ηΐ β«· Ιο1· ·· Ι«γ· ■«.
Ιοπ Ιβ ρΙ·η ρτο—ρΙ«—·πΙ, ·ου· Ιπ |»Γ·η1Ι· ά·
Γ ΕΙ» Ι. ίβ· ρτΐχ ·οηΙ ρ>ν»ΐ9ΐβ·«π Μοππ·Ιβ »ΙΙβ·
—«ηοΐβ. Επ ο£ΐ3 φΐβ, οοηΐΓε ηοΐτβ αΙΙεηιε, Ιβ
ρΐαη (Ιεβ ιϊΓα^εβ ηε εοηνΐεΐιηβ ρ&8 α υ.α <1εβ ιηΙέΓεκδέβ, ηοιιβ 5οιηπχ63 Ιιϊεη ρτόΐ3 α ρΓεη- άΓε ΓεΐοιΐΓ αν&ηι 1ε ιΐΓαββ 1ε3 τοϋΐεΐβ ςτιϊ ηβ ϋοηνίεηηεηι ροδ εί α ΓεδΐϊΐΐΐεΓ Ιβ ηιοηϊ&ηί Γβςα. Νοαβ ρποη3 άβ Τοίεη νοαΙοΪΓ ηοαβ εη- νονεΓ Ιεβ οηΐΓεΒ 1ε ρΐαβ ρι·ο—ρΐβ—βη* ροδβίοΐβ, ηιαίβ επ ΐοατ. οεΐ3 αν&ηΐ 1ο ΝΏΥΕΙτΙΒΗΕ Ε Ν Τ Ι Ν Λ Ο1· α· Β·ηςιι«, ΗΑΜΒθυηθ νϋΐβ ΙϊτοΓβ, ΑΠβηια^ηβ. Ιο ρΙ·η οίτΙοίβΙ άβ· ΐΐΓασοβ «»1 ·ηνονί ΤΕ ΤΑ ΚΑΠΝΑ ΤΣΑΚΑ-ΟΔΟΣ ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ 17 ΠΑΡΑΤΗΝ Ν. ΑΓΟΡΑΝ