90126
Αριθμός τεύχους
Χρονική Περίοδος
Ημερομηνία Έκδοσης
Αριθμός Σελίδων
Οδηγίες
Κλικάρετε πάνω στην αριστερή εικόνα για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες.
Κείμενο εφημερίδας
Δεν είναι διαθέσιμο το αρχείο pdf.
ΓΡΑΦΕΙΑ: ΟΛΟΣ ΠΑΛΙΟΥ 43 -ΤΗΛΕΦ. ΑΡΙΘ. 14ΐ | ΕΤΟΣ ΚΑ'. ΑΡΙ8Η0Σ 8447 | ΙΑ10ΚΤΗΤΗΣ Β. ΓΛΒΡΣΗΑΣΑΗΣ ΛΘΗΝΑΙ, ΔΕΥΤΕΡΑ 24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1905 5 ΕΚΑΙΤΟ^ΦΥΑΑΟΝ ΑΕΠΤΑ5
ΕΙΑΗΣΕΙΣ, ΤΗΑΕΓΡΑΦΗΜΑΤΑΓΤΗΑΕΦβΜΜΑΤΑ, ΑΑΑΗΑΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΪΜ""
ΤΑΠΜΤΕΡΑ
ΠΕΡΙΕΡΓΔ ΤΙΓΝΟΜΙΚΑ ΠΕΙΡΙαΤα
Πλΐϋ
υ
ΝΕΑ ΕΜΦΑΝΙΣΙΣ ΤΟΥ ΜΑΝ0ΑΕΣΚΟΪ
ΤΒ :ΙτΗΤ ΤΠΥ ΙΙΙγΊΙΙ. ΓίίΝμεΐιν πτ τη» ιιιιιιϊπι-—
ΝΕΑΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ Κ^βΕΟΤΟΚΗ ΔΙΑ ΤΑ ΚΡΗΤΙΚΑ
ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΗΜΟΦΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ΡΟΥΜ. ΥΠΟΥΡΓΟΝ
Α! απιργιδ: εκ ηιΐΜ .οδ.τ.π ι:λγλ-:λσιζ
ΝΕΑΑΗΛίΙΙΙΪ
ΤΟΥ ΛΜΗΓΟΥ ΤΗΣ ΜΤΙΠΟΛΥΤΕΪΣΕΟΣ κ.
ΘΕΟΤΟΗΗ ΠΡΟΣ ΚΡΗΤΑ ΒΟΥΛΕΥΤΗΝ
Τόν κ. θεοχόκην επεσκέ¬
φθη χθές, ώς επληροφορήθη¬
μεν, ό βουλευτής τού νομού
Χανίων κ.Άλέξανδρος Κων-
βταντουλάκης. Είς τούτον ό
κ. 'Αρχηγός τής Άντιπολι-
τεύβεως εύηρεβτήθη ν' απαν¬
τήση τα έξήίί
1) "Οτι τό κίνημ* τοθ €>ε-
ρίσου έκείνος έξ άρχής# τό έ-
κακοχαρακτήρισε, τό άπεδο-
κίμασε καί έξακολουθ&ϊ νά
τό άποοΌκιμάζη. 'Κπικινου·
νωδέατερον υπό εθνικήν ίπο-
ψ-.ν καί άνεπιτυχέατεοον κί-
νημα οίον τό τοθ Θερίβου
δέν έγεινεν εισέτι ουτε είνε
δυνατόν ποτβ νά γίνη. ΈκεΕ-
νος καθαρά καί ξάατερα ειηε
την γνώμην τού.
2) "Οτι ή Κρητική Βαυλη
έπραξεν άριβτα έργααθείόα ό-
πως'είργάσθη, Ο ά διέπραττα
δέ μέγιστον, άβυγνωβτον καί
άνεπανόρθωτον οφάλμα άν
αυτή ήσπάζετθ τό Οεριοιανον
κίνημα καί
τ») "Οτι «ιβ·τευει, δτι δεν
είνε δυνατόν αί Δυνάμεις νά
θέαωαιν υπό πραγματικόν Ε¬
λεγχον τόν πρίγκηπα Γεώρ·
γιον έν Κή
ΧΘΕΣΙΝΑΊ
ΤΗΛΕΓΡΑΦΙΚΑΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
10! ίίΕΝΑΊΤίΠΓΑΙΤΙΙΡίΙΟΤ
Ό Βασιλεύς Γεώργιος είς
Παρισίους
, ΠΑΡΙΣΙΟΙ, 23 Όκτωβρίου.— Ό
Βασιλεύς Γεώργιος διήλθε την χθεσινήν
ημέραν είς περιπάτους έντός τής πό¬
λεως καί είς τινάς έπισκιψεις.
||Τό Έλληνορρουμ-κνικόν
ζήτημ»
-^ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙΟΝ, 23 Όκτω-
; βρίου. — Ήμιεπίσημος δήλωσις δία-
ψεύδει δτι ή Έλληνορρονμανική δ-.αφορά
θά λυθή υπό. τοδ έν Χάγη δικαστήριον
των διαιτησιών.
Ταραχαί έν Άρμενί*
ΚΩΝ)ΠΟΛΙΣ, 23 Όκτωβρίου. —-
Νέαι ταραχαί σημειούνται έν "Αρμένιοι.
Οί Κοϋρδοι έπυρπόλησαν το χωρίον 'Δλ-
&»ρχα» πλησίον τοδ Μοΰχ.
Αί ελευθερία» τί,ς Φιλλαν
Πίας
ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΙΚ, 23 "Οκτώβριον.
— Βείαιοϋτβι, δτι δ Τσάρος απεφάσισε
νά παραχωρήση τάς έλευθερίβς καί τάς
μιταρρυθμίσεις, τάς οποίας ζητθθ'ν οί
Φίλλβνδοί.
Ή χθεαινή ν,μίρα έν Ρωβοί»
ήουχος
ΠΑΡΙΣΙΟΙ, 23 Όκτωβρίου.—Τα
έκ Ρωσσίας νυκτερινά τηλεγραφήματα
άνβφέρουν, ότι ή χθεσινή ήμέρα νπήρ·
ξεν εντελώς ή'»υχος καθ' άπασαν την
ΕΙΣ
ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ_ΚΑΙ ΦΟΝΟΙ
ΚΑΤΑ3Υ01ΣΙΣ 2ΙΓΓΟΦΟΡΤΗΓΩΝ
ΑΦΗΓΗΣΙΣ ΠΑΟΙ&ΡΧΟΥ
Κατέπλευσε χθές είς τόν λιμένα
Πειραιώς τό φορτηγόν ατμόπλοιον «Βα¬
σίλειος Κοζαδΐνος» προερχόμενον έκ
ΤαΊ7«ν'οκ καί κομίζον 1.000.000 πε-
ρίπου οκάδας σίτθυ είς παραλαβήν δια¬
φόρων σιτεμπόρων.
Ό πρώτος πλοίαρχος τοΰ σκάφονς
κ. Γεράσιμος Μαυρομμάτης μας επλη
ροφόρησε τα εξής περί τής έν γένει κα¬
ταστάσεως είς τούς λιμένος Τβϊγανίον
καί Ροστοδίου, οΐτινες ενδιαφέρον τα
μάλιστα τό Πειραϊκόν εμπόριον, ώ; έκ
των μεγίστων συναλλαγών των σιτεμ-
πόρων τή; ημετέρα; άγορϊς μέν τής
έκεϊ.
Αληθής !*.άχη είς τό ϊ»αβτό
βίον.— Χιορός πτωμ,ίτων.
— Χφαγαιί Εβραίων
Είς τό Ροστόβιον αί ταραχαί !τί?^ι
σαν όπωΐδήποτε νά έκραγώτ:, διόιι <
έργατικός πληίυσμός τής πόλεως ταύ
της, άεννάως ΐργαζόμενος δέν Ιχει και¬
ρόν να σκέπτεται περί πολιτική;, άλ¬
λως τε ύπάρχει καί κάιι,οια χρημχτικί
εύεξία.
Πρό ημερών δμως πολλαί χιλιάδε
χωρικών χαί έπαναστχτών χατεχλυσα
τό Ροστίβ'.ον ζητοθντες άρτον χαί μίί
φωνάς καί υβρείς κατά τοδ καθεστώτο
ΜΑΡΑΘΟΝΕΙΟΣΔΡΟΜ3Σ
ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΤΑ ΟΗΟΜΑΤΑ__Τ£Ι ΗΙΚΗΤ3Η
Χθές τΌ όπόγειιμο όχτώ εΰσταλεΐς
νίοι άθληταί τοδ «Πειραϊκοδ Συνδέ-
ομού» ανεχώρησαν την 2 μ. μ. ϊιατρέ-
■ ξαντες τΌ διάστημα άπΌ Λεύκες-Έλευ-
σΐνος κ«ί τάνάπβλιν, ήτοι έν ίλω 42
χιλιόμετρον
Πρώτος ίκ των διαγωνιζομένων άφί·
κιτο είς το τιρμοτ, δπερ είχεν ορισθή
παρά τΌ πρώτον Γυμναστήριον τοδ Πει-
ροΐκθυ" Συνδέσμου, ο Διαμαντής Κάν-
τζιας διατρέξας την απόστασιν είς 3
ώρας,καί 15'. Δεύτερος ό Χ. Τσατ'σα-
νΤ·ος είς 3 καί 25' χαί τρίτος οί Ιω.
Κάντζιας καί Δ. Μάντζος.
Τούς ϊιαγωνιζομένους ηκολούθουν 10
περ(*ου ποδηλάται υπό τόν ποϊηλατο <
Ζιίάσκαλον κ. 'Δ»*. Λιακπουλον καί
πολλαί άμβξβι,'
καί παρεχτροπάς διέτρεχον τάς
διαρπάζοντε;.
Οί εργάται τοΰ λιμένος Ροστοβίοο
άν καί προσκληθέντε; πολλάκις νά σ,ιν
τείνουν εις την απεργίαν, ίέν ήθίλησα·
νά συντρέχουν καί εντεύθεν ηρ.ςατο τρο·
μερα'συμπλοκήΐμεταξύ των καί μέ ό',τ
χαί άν εύρισκον- πρόχειρον έκτυπώντο
παρά ΐήν παραλίαν καί πολλοί
λουόμενοι είς την θάλασσαν.
Τελος ϊπελθοθσα ή άστκνομική άρχή
καί οί Κοζάκοι δίΐ'λυιαν τα πλήθη
λογχίζοντες έκβεν κάκεΤθεν.
Σημειωτέον, δτι μέ τθΰς άπεργού
είχον ένωθή* κ»Ί οί ΰπάλληλοι τώ* σι«
δηροϊρόμων, των Τραπεζών καί τώ
άλλων κατχστημάίων.
Πτώματα άναρίθμητα εγέμισαν τα
όδοΰς καί τό αίμα Ιτρεχε ποταμηϊόν
Τή*« ταραχάς έπωφεληθέντες πολλο
άπεργοί έλεηλάτησαν τάς οικίας τώ
'Είραίων, ά»οϊ3 προηγουμίνως ίφόν«Μ·
σαν τούς έντός κατοιχοθντας, άνεξαρ·
τήτως φύλου και ήλιχίας.
Τα έν Τα'έγανίω.— "Ελλειψις
γαιανθράκων. —Στάσις τού
έμπορίου. — Βόθχβμ* δΰθ
μποκριζών.
Ή !«ΰτή χαί χειροτέρα χατάστασι
είς το Ταϊγάνιον. ΑΊ συμπλοκαί μόνθ
ένιργθΰνται αύτόθι κατά τρόπον μ(μο
νωμένον καί ούχι γενικόν, μεταξϋ στρα
τοθ καί των έ^αναστατών.
ΑΊ διαρπαγαι, λεηλασίαι χα'ι £λα τι
ίχτροπα, είς τα όιιοϊα ό μανισμένος κα
πειναλέος ιΡωσσικΌς'_όχλος προβαίνει
είνε αδύνατον νά πιριγραψώτ:.
Την όλην αθλίαν κατάστασιν
ξάνει καί ή διακοπή των συγχοινωνιών
συνεπεία τής μή ληξάσης άπεργίας τώ·
σιδηροδρομιχών Οπαλλήλων.
Έτερον γεγονος σημαντικόν 'διά τή
πόλιν είναι, ότι περί τάς 15.000 έρ
γάται των χυτηρίων, σιδηροοργείων χά
άλλων βιομηχανικών έργοστασίων, ή
ναγκάσθησαν νά διακόψωσι τάς έργασία
των ελλείψει γαιανθράχων.
Έχτός £θεν των άνυπολογίστων ζή
μιών, άπο εμπορικάς άπόψίω;, οί λι-
μοχτονοΐΐντες ούτοι εργάται θά συνενω
θώσι, χατά φυσικόν λόγον, με τούς ά
περγοϋί, όπως έφαρμόνωσι τον κατ' αΰ
τούς πραγματικόν νόμον.
Περί τα 10 «ίΐέτι Έλληνικά φορ-
τηγά άτμόπλοια προσπαθοθν νά φορτώ-
σοον σίτον διά των Μπαριζών, αΐτινες
δέν δύνανται νά έργασθώσι συντόνω;,
ελλείψει έργατών.
Δύο των έν λόγ^ Μπαριζών ευρισκό¬
μεναι παρά την Ράίαν ΰπερφορτωμέναι
σιτοιο, έ'νεκα τή*ς μεγάλης θαλασσοτα-
ραχίίς έ6.θίσθησ«ν με τ^ «-εριεχόμενθν
φορτίον, χωρΐς νά Ϊυντ)θδ3ν τα ναυλο·
χοθντα άτμόπλοι* νά ηροσ?έρο«ν καμ-
μ'αν θ
ΑΙ λΡ&ΗΙΙΜ
ΤΩΝ ΨΓΧΩΝ
ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΙΚΑ ΒΗΜΑΤΑ
ΤΗΪ -ΚΕ^ΕΩ-
ΕΗΑΙΑΦΕΡΟΜΤΤΠΕΙΡΑΜ&ΤΑ
Είς την Γαλλίαν^
είς ταγματάρχης, όστις από
πολλού άοχολείταιι είς τόν
υπνωτισμόν καί «ινευμοιτι-
σμόν,κατορθώβας νά φέρη είς
φώς θαυμασία άποτελέσματα
ψυχολογικα δια των πειρα-
4*_^**_---.-----^ * , Τ.....Ι ι ■-
ιι σημερον την προαοχην
ημρ η ρχή
τού έπιστημονικοΰ κόβμου.
Ορόκειται περί τής άπο-
δείξεως την οποίαν τα πειρά-
ματά τού παρουβιάζουν, ότι
ή ψυχή άποοημεί καί πλα¬
νάται.
Ό ταιγματάρχης ύπνώτιαε
πρόσωπα διάφορα καί έπέ-
βαλεν είς αϋτά την πίστιν ότι
είνε κατά δέκα, κατά ,τριά-
κοντα κατά πεντήκοντα έτη
νεώτεραι η όσον πραγματικώς
ήσαν. Μίαν φοράν έρριψεν
είς ύπνωτιατικόν ύπνον μίαν
γυναϊκα 32$ έτών την οποίαν
έκαμε νά πιατεύο$ ότι ήτο
14 έτών. Ή γυνή ήρ/,ισε νά
ομιλή καί νά φέρηται όπως
όταν ήτο είς την ηλικίαν ε¬
κείνην. Βαθμηδόν ύπεβίβαζε
την ηλικίαν της μέχρι τής
παιδικής 6πότε ήρχισε νά
ομιλή ώς πραγματικό κορι-
ταάκι πενταιετές. Τό περίερ¬
γον δέ είνε ότι την μετέβαλεν
είς άνδρν, όχι άνευ κόπου
όμως.
Τό κατώρθωσεν όμως καί
ή γυνή μέ βαθείαν φωνήν αν¬
δρικήν είπεν, ότι όνομάζεταιι
Ιωάννης Βουρδέν, δτι ν,το
γεωργός καί ότι κατήγετο «πό
ό^ τάδε χωριό, διηγήθη δέ
Πιάφορα έπεισόΠια, τού βίου
τού. ΙΙράγματι έρ&υνών γε¬
νομένων άπ&δείρ.Οη ότι ό χω*
ρικός ούτος υπήρχεν, ότι τα
Πιηγηθέντα έπεισόδια ήσαν α¬
ληθή, καί ότι ή ύπνωτιαθείσα
γυνή ουδέποτε τΰν (■"./,$. γνΙ*~
ρίοει.
ΕΙ'/ρόμοια Πϊίράματα έξ«·
κολουθεί νά κάμνη ό Γάλλος
ταγματάρχης κατ'αβεικνύοντα
δτι ή ψυχή δύναται πραγματι
νά άποδημή καί νά είσέρχη-
ται είς τό σώμ» καί την διά¬
νοιαν άλλων άνθρώπων.
ΜΙΑ ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΔΩΡΕΑ
Μ ΤΗΝ Α. 7. ΤΟΙΙ ΔΙΑΔΟΧΟΝ
ΤΟΥ ΕΔΔΗΝΙΚ0Υ 0ΡΟΝΟΥ
ΤΟ ΞΙΦΟΣ ΤΟΥ ΚΐΙΝπΝΟΥ
Τά γραφέντα έν χθεσινη εφημερίδι
περί τή; πολυτίμου δωρεα; τοϋ ξίφους
τοδ αύτοκράτορος Κομνηνοδ πρός την
Δ. Υ. τόν Διάδοχον τού Έλληνικοδ
θρόνον, μ5; ηνάγκασαν έκ δημοσιογρα¬
φικόν καθήκοντος νά έρευνήσωμεν καί
εύρωμεν την αληθή ιστορίαν τοΰ ξίφονς,
τό οποίον δέ< άνήκεν είς τόν στρατηλά-
την Κολοκοτρώνην άλλά είς τόν πρω-
τεξάδελφόν τού Ιωάννην Κολοκοτρώνην
ή Δασκώλλιαν τονρκιστί (έκπορθητήν
φρουρίων).
Δέν τΌ έπροσέφερεν είς την Α. Υ.
τόν Διάδοχον ό Γεώργιος Κολοκοτρώ¬
νης, άλλά ό κ. Ιωάννης Κολοκοτρώ¬
νης λοχαγός τοϋ πεζικοΰ καί ύπασπι-
στή; τοϋ έν Ναυπλίω έδρεύοντος 11ου
πιζικοδ συντάγματος, πρψην βουλευτής,
ό όποΤος ώ; γνωστόν κατά τόν πόλεμον
τοϋ 1897 άνήκεν είς την ταξιαρχίαν
τοδ στρατηγοδ κ. Σμολένσκη έν Ριβε-
νίφ μαχόμενος είς την πρώτην γραμμήν
ώς γνήσιος άπόγονος των Κολοκοτρω.
ναίων, επληγώθη είς την βο^δωνΐκήν
χώρκν, ή δέ σφαΐρα εξήλθεν έκ των ό¬
πισθεν.
Ό αληθής ίστορίοΐ τού ξί¬
φους
Παρά προσώπου παρακολουθούντος
τά ίστορ'.κά κ«ί γνωρίζοντος την αληθή
ιστορίαν τοϋ δωρηθέντος πολυτίμου ξί
φού; έμάθομεν τά έςής.
Τό πολύτιμον τουτο ξίφος ε!νε
πάλα, τής οποίας ή λάβη καί ό κο·
λεός εισίν έκ χρυσοδ κά>λιστα κατειρ-
γασμένου, ή πάλα αύτη είς τό άνω μέ·
ρος τής παρεια; φίρει έγκαύστως την
εΐκόνα τής θεοτόκου χρατούσης είς χεΤ
ρας τόν Ίησοϋν Χριστόν μήκους 6 έκα
τοστών περΐπου' κάτωθεν δέ διά Βυζαν-
τινών Γραμμάτων τάς λέςεις «Μήτηρ
θεοδ»" επί δέ τή; ετέρας τά άρχικά
γράμματα ΔΛ. ΚΟΜ. δηλ. 'Αλέξιος
Κομνηνός.
Κ«ί είς τό μέσον τό ρητόν «Δίκασον
κΰριε τούς άδικοδντάς με καί πολέ,Αηοο»
τού; πολειι.ον'ντάς με».
Περιήλθε δέ έκ κληρονομίας πρός
τον κ. Ιωάννην Β. Κολοκοτρώνην τού
όπασπιστοδ Γι«ννάχη Κολοκοτρώνη ή
Δασκώλλια,πρωτοεξαδέλβου τοΰ θιοδώ-
ρου Κολοκοτρώνη καί αδελφόν των ή·
ρώων Κωνστάκη Κολοκοτρώνη καί Γε-
ωργακλή Κολοκοτρώνη, των οποίων τά
κβτω^θώματα ή λαϊκή μθΰσα διά ήρωϊ·
κων ασμάτων έξύμνησεν.
Ό Δ. 'Τψηλάντης μελετών την ε¬
ξέγερσιν τοί Έδνθυς άκΌ «Ο Ίστρου,
?γρα?« πρός χον θ. Κολοκοτρώνην 8-
πως τώ ίπεμψε τΐν έξάδελφόν τού Γι«ν·
νούκην Κολοχοτρώνην, μόνον άξιον νά
στρατολογήσιο καί πειθίρχίβτν, το στρά-
τειιμα.
Ό Γιαννάκη; Κολοκοτρώνης μετέβη
είς την Μολδαυίαν, διωρίσθη χιλίαρχος,
αί προσενεχθεΤσαι όπ' αί»το3 υπηρεσίαι
καί ό τρόπος μεθ' θδ το ίργον έξεπλή-
ρωσεν υπήρξε τοιούτος, ώστε ό πρίγκηψ
δέν ηδύνατο χάλλβν ν' άμείψτ) ή περι-
βάλλωναΰτον διά τη*< σπάθης ί)ν αφήρε¬
σεν ώς άνάξιον νέ τή* φίρχ) άπο τόν
προίότην Βλαίιμη^'σχον, όστις ότε εισ·
ήλθεν είςΒθϋΛθυρίοτιον την αφήρεσεν έκ
των άνακτόρων τοθ ήγεμόνος.
Το ίιρόν αΰτό Μ,ειμήλιον, μαρτύριον
τβν (νΒίξων σεΧίϊΐβν τίϊς ίστοριας τής
Ελληνικάς Λύτοκ;ατορίας μετά πάρο¬
δον α'ιώνων έπίπρωτο νά χρησΐμεύσΊ))
κατά των βαρβάρω».
Μέ την μίχαιριεναυτήν τ7| 27 ΜαΓοι»
1821 ό Γιαννάκης Κολοκοτρώνης μετ*
εύαρίθμων είς Νοτΐίτον τής Βλαχίας
έμάχετο νικηφόρος μ,έχρι νυκτός έναν
τίον ολοκλήρου τουρκικήν στρατιας.
Ή μάχαιρα αυτή είνε τοθ ενδόξου
αύτοκράτορος Αλεξίου Κομνηνοδ, ό ο¬
ποίος την μάχαιραν ταύτην κραδαίνων
έν τοίς θεσσαλικοΐς πεδίοις Ισωζε τό
Κράτος έκ των εκάστοτε έπερχομε'νων
έχθρών.
Τί μάς είπεν ό κ.
ώ
Χθές τΌ εσπέρας κατωρθώσαμεν μετά
χόπου νά συναντήσωμεν τον λοχαγΌν
τοϋ πεζικοθ κ. Ιωάν. Β. Κολοκοτρω
νην, άπο τον οποίον μετά κόπου κατωρ
θωσαμεν ν' άποσπάσωμεν τάς εξής ολί¬
γας λέςεις :
-— Μάλιστα, προσεφέρον προχθές είς
την Δ. Υ. τόν Διάδοχον το ξίφος τοδ
Αύτοκράτορος Αλεξίου Κομνηνοϋ, διότι
ένόμιζον, δτι τουτο άνήχεν είς τόν μέλ·
λοντα Βασιλέα το3 Έλληνικοΰ Θρόνου.
Μας προσέθεσε δέ, Ότι τό ξίφος τουτο
προήλθε έκ κληρονομίας τοΰ πάππου τού
Γιαννούκη Κολοκοτρώνη.
ΤΟ ΝΕΟΝ ΒΑΥΜΑ
ΤΟΓ ΚΟ-ΜΟΥ
2ΦΑΙΡΑ_ΕΗΑΕΡΙ0Σ
ΕΙΚΟΣΙΠΕΝΤΕ ΧΙΛ. ΑΤΟΝΙΑ
ΕΝΤΟΣ3 ΑΥΤΗΣ)
Διά την ϊκίεσιν- τοΒ ^Δγίου Λουδο¬
βίκου τή; Άμερικής ειχε κατασκευασή
μία έναέριος σφαΓρα. ίίτ/ς τοΰ λοιποΒ θά
θίωρήται άληθές θκ^;^ τοΰ κόσμου, χαί
ή όποία μεταφέρεται τώρα επί τής νή
σθϊ Κόνεϋ παρά την Νεαν Υόρκην.
Κατά τάς περιγραφάς αί οποίαι δί¬
δονται, το άριστούργημα τουτο τής άρ
χιτεκτονικής, δ'ταν περατωθί) θά !χη
ΰψος 265 με'τρων καί θά είνε ό ίίπατος
των «νιφιλθςϋστών», όπως όνομάζουσι
τάς υψηλάς οίκοδομάς οί 'Δμερικανοί.
Ή καθ* αύτο σ»αΤρα θά κατασκευασθή
κατά τοιούτον τρόπον ώστε νά δύναται
νά περιλαμβά·^ έντός 25,000 άτομα.
Εις την βάσιν τής θ'ικοδομής ,θά ύ
πάρχη σιδηροδρομικός σταθμβς τοθ ό-
ποίου τό πλατφόρμ .θα ϊχχι μήκος πλέον
των 100 μέτρων, καί έκ τού κέντρου
τοθ όποίου θά λειτουργοθν όκτώ άνελ-
κίΐστήρες έκαστος των οποίων 6ά δύνα¬
ται νά 7.εριλά6() 60 άτομα καί θά με¬
ταφέρη ταυτα είς την κορυφήν τής οϊκο-
δομής ητίς ουδέν άλλο θά είνε η μία
σφκρα. Ή ταχύτης τοΰ άνελκυστήρος
θά είνε τοιαύτη ώστε είς κάθε λεπτόν θά
π(ρντ| 128 μέτρα. Περί την σφαίραν θά
υπάρχη εύρύτατον πλατφόρμ τοιούτων
διαστάσεων, ώττε νά κατασκευασθή έπ'
αύτοϋ Ίπποίρόμιον δυνάμενον νά περι
λάβη 5000 θεατάς.
Τό θέατρον τουτο θά είνε θαϋμα θαυ-
μάτων.
Τό άμφιθέατρον τούτου θά πιριλαμ
βάνη τρείς σειράς θεωρείων υπεράνω
των οποίων εϋρύς χώρας διά περίπατον
των καπνιστών, διά την ορχήστραν καί
δι' αίθουσαν χοροϋ.
Επί πλέον π«ρί την σφαίραν μία κι
νητή μηχανική γέφυρα βραδε'ως θά με
τακινήται, ινα παρουσιάζη είς τούς επί
άνακλίντρων έξηπλωμίνους θεατάς τΌ
μαγυτικόν πανόρομα τό οποίον παροϋ
σιάζει ό λιμήν, ό ώκεανος καί ό όρίζων.
Όποιαν σκηνήν τώρα θά παριστα το
άριστούργτ]μα τουτο δταν ήλεκτροφωτα-
γωγήται κατά τάς θιρινάς νύκτας, έκα¬
στος δύναται νά φαντασθη, «λλ' ό'χι καί
νά περιγράψη.
Η ΥΠΟΘΕΣΙΣ
ΤΟΥΑΑΣΚΑΑΟΥΤΑΓΚΟΠΟΥΑΟΥ
ΤΙ ΑΠΕΔΕΙΞΕΝ Η ΝΕΚΡΟΨΙΑ
Είχομεν άναγράψιι τα περί τής υπο¬
θέσεως τοΰ δημοδιδασκάλου κ. Ταγκο-
πούλου χαί των διαδοθέντα», ότι ό μι-
κρΌς μαθητής τού Γ. Στανιώτης απέ¬
θανεν ^έκ κτυπήματος, προξενηθίντος
παρ' «ύτ^δ έν παραφορα. Την ύπόνοιαν
καί τάς διαδόσεις επηκολούθησαν άνα
κρίσεις των γειτόνων καΐ τής μητρός,
ήτις κατεκόπτετο λέγουσα ότι ό Γεώρ¬
γιος της δέν έκτιιπήθη.
Όπως έξαχριβώσωμεν την αλήθειαν,
κινούμενοι δέ καί εκ περιεργείας, παρε-
χαλέσαμεν τού; διαταχθέντας ίατρούς
δια την αύτοψίαν χαί μας έπίτρεψαν νά
παρασταθώμεν.
'Υπερνικώντες την αηδίαν καί τΌ α¬
ποτρόπαιον πριόνισμα τοϋ χρανίοι· έμε£-
ναμεν μίχρι τέλο.ς, αντελήφθημεν ίέ
καί έπιστοποιήθημεν, ότι ό αποθανών
μαθητής οϋίέν έςωτεριχΌν χάταγμα έφε¬
ρεν, ού μόνον είς την κεφαλήν, άλλ' είς
ουδέν τον σώματος μίρος, "λήν ενός
έξογκώματος κάτωθεν τθ3 τρβχήλοο
προελθόντο; έξ έχδορίου έπιτεθέντος έπ'
αύτοϋ, υπο τοΰ θεραπεύοντος ίατροΰ κ.
Έπίσης ή αύτοψία απέδειξεν, δτι ο
μικρός μαθητής απέθανε συνεπεία φυμα·
τιώϊους μηνιγγίτιδος μετ* έπιπλοκών
έρυσιπίλατος.
Απεδείχθη δέ τουτο, διότι άνοιχθεΤσα
ή ίερά μήνιγξ ευρέθη περιέχουσα φυμά-
τια.
Έπομένω; πασά ΰπόνοια ίρθη πιρί
τθ3 δημοδιδασκάλου καί ό κόσμος ήσύ·
*/ασεν. ^^^^^^^^^
Τ0 ΧΘΕΣΙΝΟΝ
ΜΕΤΑΑΕΥΤΙΚΟΙ[ΣΥΜΒΟΥΑΙΟΝ
ΤΙ Ε ΓΕΝ Ε Τ Ο
ΑΝΑΒΟΛΗ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΣ.
ΤΟΥ ΜΕΓ&ΑΑΕΙΟΥ ΕΡΜΙΟΝΗΣ
Χθές την 9 1)2 πρωϊνήν ώραν συν*
ήλθεν είς τΌ υπουργείον των Έσωτερι-
κων τΌ ΜεταλλευτιχΌν Συμβούλιον.
Κατ' αρχάς τής συνεδριάσεως Ι) αβε τΌν
λόγον ό όπουργός "των Έΐωτερικών χ.
Μαυρομιχάλης όστις ανέπτυξεν επί μα¬
κρον τίνι τρόπω πρέπει νά 'γίνωνται αί
παραχωρήσεις των μεταλλείων. Δηλϊϊή
αί παραχωρήσεις πρέπει νά γίνωνται
επί τής προτεραιότητος έχάστης α'.τή-
σεως, χαίρει δέ διότι είδεν ό'τι[ή γνώμη
εγίνετο άσπαστή ύφ* ο'λων των μελών
τοΰ Συμβουλίου καί κατά τάς παρελ¬
θούσης συνεδριάσει;,
Μετά ταυτα απεφασίσθη 8πως συζη-
τηθώσιν ολίγα; ύπολεΐφθεΤσαι αίτήσεις
καί μετά ταυτα τΌ ζήτημα τοϋ μεταλ-
λείου Έρμιάνης περί τοθ όποίου υπε¬
βλήθη ή σχιτική έκθεσις υπό τοϋ κ.
Λιακοπούλθυ.
Παρεχωρήθηιην τα εξής μεταλλεΤα.
Είς τού; Σταματέλους, Παπαγεωρ¬
γίου, Ι. Δερίγκου, Γ. Ζερκιώτου καί
λοιπού; μεταλλεΐον σιδήρου κείμενον είς
τον δήμον Πλαταιών.
Είς τον Δ. Ρίφιον μεταλλειον γύψου
κείμενον έν τώ δήμφ Ζακυνθίων.
Είς τόν κ. Δεσποζιτθν καί λοιπού;
μεταλλεΤον σιδήρου,κείμενον έν τω δήμω
Π.τϊμίων έν Κυθήροις.
Είς τΌν Δ. Μάτσαν μεταλλεΤον σι·
δήρου κείμενον ίΐί "Κύθηρα.
Είς Τσιτσιλ.άν κ»ί λοιπούς μεταλ¬
σιδήρου.
λεΤον σιδήρου έν Κυθήροις.
Μετά ταυτα ενεκρίθη ή παραίτησις
τοϋ κ, θανοπούλου άπό μεταλλεΤόν τι
έν Σαλαμίνι παραχωρηθέν άλλοτε.
Έν τω μεταξύ ό πρεσβευτής τής
Ρωσσίας κ. Μουράβιεφ προσελθών είς
τό υπουργείον απησχόλησε το Συμβού¬
λιον επί μίαν ώραν συνδιαλεχθείς επί
μίαν ώραν μετά τοδ χ. Πρωθυπουργόν*.
Έπειδή ϊ χρόνος παρήλθε τη απο¬
φάσει τοδ Συμβουλίου ανεβλήθη διά την
προσέχη Κυριακήν ή συζήτησις επί τού
μεταλλείου Έρμιόνης.
ΕΙΣ ΤΑΚΤΙΚΗΝ ΑΝΑΚΡΙΣΙΝ
Ό κ. Εισαγγελεύς ύποβαλών τούς
συλληφθέντες Χζραλαμπίδην καί λοι·
πούς είς άνάκρισιν,παρέπεμψε την υπό¬
θεσιν είς τόν άνακριτήν κ. Βρέστ όπως
ενεργήση τακτικάς άνακρίσεις.
Ό κ. Βρέστ Ο' αρχίση σήμερον τα¬
κτικών άνακρίσεων.
ΜΑΝΩΛΕΣΚΟΣ
ΤΑ ΚΕΒΤ8ΡΑΤΟΤΑΡΣΚΑΕΠΓΟΤ
ΠΑΙΡΝΕΙ ΠΡΟΣΕΧΩΣ
ΜΙΑΝ ΕΟΤΟΜΜΥΡΙΟΥΧΟΝ
Τον ενθυμείσθε, δέν αμφιβαλλομεν, ώ
αναγνώσται τής «'Δκροπόλεως» τΌν
Μανωλέσκου ή άλλως πρίγκηπα Λαχω-
βάρη, τοθ όποίου τα άπομνη^.ονεύματα
τώ* κλεφτολογημάτων τού, δημοσιευθέν¬
τα διά τώ/ στηλών |μας, άνεγνώϊθησαν
μετά τόση; άπληστίας.
Ό Μανωλέσκου λοιπΌν ίγεινε τίμιος
καί έν τή τιμιότητι τοί βίου τοι» συνέ-
γραψε νέαν σειράν κεφαλαίων ήτθΐίνέαν
σιιράν άπομνημονευμάτων, τα όκοΐα πε·
ριγράφουν τα παθήματα αύτοθ. Την σει¬
ράν ταύτην θά δημοσιεύσωμεν προσεχώς
διά τούς αναγνώστας μας.
Μεταξύ άλλων ό διαβόητος Μανωλέ-
σκου περιγράφει τον τρόπον κατά τΌν
όποΤον, όπως αποφύγη την είρκτήν,
προσίποιεΐτο τΌν τρελλΌν μέχρι τοιούτου
β*θ,.*οϋ' ώστε να έξαπατήσϊΐ τού; κορυ-
φα:ους των Έ)6ετών καί Γερμανών έ-
πιστημόνων.
α'Ωρειλον, γράφει, να έξομοιώσω τάς
εσωτερικάς σκέψεις μου μέ τό εξωτερι¬
κόν τοϋ προσώπου, καθ" ήν στιγμήν το3
έ—ιστήμονος ή τοΰ δικαοτοϋ τα όμματα
ήσαν τΐροσηλωμένα επί των ιδικών μου.
Αί μεγάλαι προσπάθειαι καί ή αυτοθί-
λησίς μου συνετάλουν εί_ς τΌ νά καΐορ-
θώνω τουτο καί νά μή άφήνω νά κατα-
νοηθη ή άπάτη μου».
Το ΐίΐρίίρ-χ ;ν είνε, ότι είς τΌ τέλος
των νίων άπομνημονευμάτων τού, 8που
άναφέρίΐ την πενίαν είς την οποίαν ή
τιμιότης «ν ίφερε, προσθέτει καΐ τας
λέξεις:
— ΠοΤος τώρα δύναται να μέ σώσγν,
άπο την ανάγκην καί την περιφρόνησιν;
Ή έκκλησις αίίτη είσηκούσθη άπο
την θυγατέρα Παρισινοϋ έχατομμυριού·
χου, ήτις τω προσφέρει καί »τροΤκα καί
δεξιάν.
Τοιουτοτρόπως, τΌ όνειρον τοΒ Μανω·
λέσκοο ν« χεταστξ έκατομμυριοδχος
προγματοποιιΤΐαι.
Οί γάμοι τελοΰνται προσεχώς.
Ο ΠΡΩΗΝ ΒΟΥΛΕΪΤΗΣ
«· Γ· ΦΙΛΑΡΕΤΟΣ
ΕΙ! ΕΝ» ΣΑΖΠΝΙΚΟ ΙΑΝΑΤΟΡΙΟ
ΑΙ ΣΥΗΒΝΤΕΥΕΚΒ
ΠΟΥ ΕΑΑΒΟΒΕ|ι__«Ι(ΙΕΤ· ΑΥΤΟΥ
ΝΕ Α ΙΑΤΡΙΚΙΙ
ΑΕΡΑΣ
ΗΛΙΟΣ
ΝΕΡΟ
Σήμερον δημοσιεύομεν την τελευ¬
ταίαν περί φυσικοθεραπείας συνέντευξιν
μ«ς μετά «δ κ. Γ. Φιλαρέτου.
Έοττ,α μ,ικροβίων
Τ: συμπέραΐμά μοί» είνε, δτι προ
πολλών αίώνωνή ανθρωπότης ζητεί την
θεραπείαν άπο την παθολογίαν, ότι ή
ΰγιεινή είνε κλάδος τής ίατρική; έπι-
στήμης άλλά παρημελημένος κ*ί υπό
των ιατρών έν τη έφαρμογί), καί υπό
τής Πολιτείας γβνικώτερον. Ίχτροί κα'ι
πάσχοντες συναντώται κατά πρώτον
όταν επέλθη τΌ ,κακΌν, ένίοτε μάλιστα
8ταν είνε ό χ,αιρος τής προσκλήσεως
τοϋ ίερέως.
Έν αύτη τη χλεινη πρωτευούση είς
τΌ μοναδικόν κέντρον τής άναψ,ιχής των
Άθηναίων καί των επισκεπτομίνων την
πρωτεύουσαν τοδ Έλληνισμοϋ,καλλιερ-
γοΰνται παρά την άκτήν τοϋ Φαλήρου
ύπ' αΰτοί τοϋ Δημοσίου έργοστάσια μι-
κροβίων διά τοΰ σχηματίση ου έλών
μόνον καί μόνον δηως είσπράττεται
πενττ]κοντάλεπτον κατά κάρρον ά'μμου
ύπΌ τάς ρίνας άρχόντων μικρών τε με·
γάλων καί μεγίστων, διατηροϋνται τα
σφαγεΤα πρός άπερίγραπτον αισχος ύπ'
αύτοΰς τούς πρόποδας το3 Παρθενώνος.
Τα δενδρύλια τοϋ Τμηττοδ παραϊί-
δονται βορά είς τάς αίγας χάριν έκα-
τοντάδων τινών δραχμδν καταβροχθιζο-
μένων ύπΌ των κομματικήν παρχ-
ίίτων καί είτα άχοροΰμ.ιν διότι οί πυ·
ριτο'ι κατ^μαστίζουσι τού; πάντας,διατί
ό ούρανΌς δέν βρέχει.
Φάρμακ* καί ίατροί
ΟΊ ίατροί φορτώνουσι τού; άσθενεΤς
διά συνταγών καί φαρμόκων. Ή πα-
θολογία διά πειραμάτων δ'.αγινώσκουσα
την νόσον ένίοτε μέν θεραπεύει, άλλ'
ούχι σπανίως τα φάρμακα, ή πόσις με·
ταλλικών υδάτων καί των τοιούτων
προκαλοΰ'σιν άλλας νόσους. Ή θεοαι·
πεΐα οσάκις γίνεται είνε έφήμερος, βε-
βιασμένη.
Ή θιωρία τοΒ Λίμαν συνίσταται είς
τό δτι σχεδον πάσαι αί νοσο: έχουσιν ώς
αφορμήν την δυσαιμίαν, αΰ'τη δέ προέρ-
χεται έκ τής βλαβερας τροφής χαί πό-
σεως, έχ τής χειρίστης διαίτης ί'νικα
τοϋ καπνίσματος καί των άλχοολικών
ποτών, έκ τής εϊσπνοής μεμολυσμένου
αέρος έντΌς άνθυγιεινών δωμχτίων, έκ
τής νοσογόνου ίνδυμασίας. Πάντα ταυτα
συνήθω; άπολήγουσιν είς γενικήν νευ-
ρΑσθένειαν εκδηλουμένην παντοιοτρό-
πως. Ή σωματιχή νόσος συνεκάγεται
την νοσηράν κατάστασιν τού πνεύματος.
Οί πβθολόγοι, κατά την γνώμην των
ητι; φοβουμαι δ'τι δέν είνε εσφαλμένη,
πολλαπλασιάζουσι τούς άσθονεΤς έκ των
οποίων τινάς μέν θερακεύουσι καί τού¬
τους εφημέρως— θά ηδυνάμην νά προ-
σθέσω το ανάλογον καράδειγμα τής
πληθώρα; των δικών τό μέν ένεκα τοθ
πόθου των δικηγόρων τΌ δέ ίνεκα τή;
ατελείας των νόμων καί τής κακίστης
λειτουργίας τής Δικαιοσύνης, ούτω δ'
έπέρχεται ή άνίατος δυσαμία έν τη Πο·
λιτεία καί ή γάγραινα των όργάνων αυ¬
τής, ήτις βεβαίως δέν θίραπΐύεται διά
των έμπλάστρων η διά των νομοθιτικών
καταποτίων τού Πίνχ.
Τί θεραπευει ό Λάμαν
Την σημαντικήν 8»«ιμίαν {χει ώς
κύριον σκοπΌν ό Λάμαν ότι όφείλει νά
θεραπεύη ό ίατρΌς, ούχι διά φαρμάκων,
ουχί διά μιταλλιχών υδάτων, άλλά διά
τής έξυγιάνσεως τοδ α?ματος επί άσφ»-
λών βάσεων. Τουτο φρονεί ότι έπιτυγ-
χάνει διά τής κατά τΌ δυνατόν έπανόδου
τοδ άνθρώπου είς φυσικόν βίον, εκ τοδ
όποίου, επί άνυπολογΐστω ζημία τού τε-
ρατωδώς άπεμακρύνθτ].
Τα μέσα είς ά καταφεύγει είνε οπω;
είπομεν ή χρή'<« το" αέρος, τού ηλίου
καί τοδ ύδατος μεθοδικώς. Ή βελτίω¬
σις τής ενδυμασίαι, ή δέουσ* τροφή καί
ή κατάλληλος πόσις, ή γαμναστική καί
έν γένει ό φυσικάς βίος, ή καταδίκη τής
ΰπερδολικής κοπώσεως κυρίως έ'νεκα τή;
δίψης τοθ χρυσοδ κατά την γνώμην μου
ή έ'νεκα δοξομανΐας. Ή αύστηρά απα¬
γόρευσις τής^αντασιώδους έκ τή; νικο-
τιανή; ευχαριστήσεως, τής οίνοποσία;
καί ιδίως τής ζυθοποσίας.
Ή είς ν6Ϊ5$οα ΗίΓ3Βΐι επί εξ έβίομά-
δας θεραπεία χρησιμευει πρό; υπόδειξιν
τοϋ τρόπου δι* ου όφείλει ό ά'νθρωπος
νά διάγη εφαρμόζων καί κατ' οίκον παν
8,τι είνε δυνατόν, διότι βεβαίως ολα είνε
αδύνατον.
Ή φυσικοθεραπ&ία καί οί άρ-
χαϊοι
Διά τή; ·υσικοθεραπείας ταύτης ένι-
σχύεται ή σωματική εύεξια καί πνευμα-
τική Ογ«ί«. Περί τούτου ούδεμία δύνα¬
ται νΑ γ»ίνη σπουδαί* αντίρρησις. Τουτο
άλλως τε εβεβαιώβη διά των γενομένων
στατιστικήν παρατηρήσιων. Δέν
έκ τούτων ίτι καί οί φυσικοθεραπευόμι-
νοι ουδέποτε άσθενοθσι ή άποθνήσχουσιν.
Εκπλήξεως δμως άξιον είνε ότι πά¬
σαι αί ιδέαι αύται,αΐτινες φαίνθντ#ινέαι,
είνε λίαν παλαιά!, παλαιόταται κα'ι μά·
λιστα εξόχως 'Ελληνικαί' δύναται τις
μετά λόγου νά επαναλάβη τό οί «ίώνες
άντιγράφουσιν αλλήλους.
Τα Ιργα τοΰ Ίπποκράτους καί ιδίως
τΌ περί άέρων, υδάτων, τόπων, δπερ έν
ετει 1800 εξέδωκεν έν Παρισίοις έν τ$
θαυμ»σία έκείνη έκδόσει ό άιίμνηστθς
Κοραής, τα ίργα -ίοϋ Άριστοτέλους
καί τού Πλουτάρχου, τα όποΐα φαίνθν»
ται μέν συμβθυλευθέντες οί νεώτερθι ί·
δρυταί τή; φυσικοθεραπβίας, άλλά ί'σιας
χωρίς νά ίμδαθύνωσιν £σον Ιδει, μαρ¬
τυρούσιν, Βτι ή άγωγή των άρχαίων
Έλλήνων, μάλιστα δέ των Σπαρτιατών,
πρωτίστως έβασίζετο είς την άερολου-
σίαν, την ήλιολθυσίαν, την ψυχρολου-
σίαν κ*ί είς την γυμναστικήν, πάντα
δέ ταυτα έν μιθοίω κατά τού; φυσικόν;
κανόνας.
Παραβάλλετε την ύγιεινοτάτην ενδυ¬
μασίαν των άρχαίων Έλλήνων καί ^τήν
χαριεστάτη» των Άθηναίων πρός την
των συγχρόνων, συγκρίνατε τόν τρόπον
δι1 ο& ήϊη έρμητικώς πάντες καΐ πάσαι
κλείουσι τό σώμα αυτών άποφεύγοντες
την επικοινωνίαν τοϋ αέρος χαί τοϋ η¬
λίου, παρχτηρήσατε την άποστροφήν τώ»
πλείστων πρός την ψυχρολουσίαν, συγ-
χρίνατε λέγω τούς σημερινούς Έλληνας
μέ τούς ζώντας κατά την εποχήν τοδ
Σωκράτους καί τοδ Περικλέους κχί Οέ-
λετε "διι όποία ύπάρχει απόστασις μι-
ταξύ ημών καί έχείνων, ού; χαυχώμενοι
άποκαλοϋμεν προγόνουςΙ Τοτε-δέν θέ-
λετε έχπλαγή καί περί τής αποστάσεως
ήτις δπάρχει μεταξύ τοδ πνεύματος έ-
κείνων καί ημών καίπερ ζώντων υπό τό»
βύτί,ν θαυμάσιον ουρανόν, 8στις έκτός
των ίστορικών παραδόσεων είνε μοναδι-
κος είς την ύφήλιον σύμπασαν.
ιννι
Αυτή είνε εν γενικαΤς γραμμαΤς ή
νέα θεραπεία ήτις ήρχισε νά κατακτ^
όσηΐΛί'ραι {δαφος έν Βύρώπη καί δή εν
Γερμανία. Ό κ. Γ. Φιλάρετος δστις Ι·
σχε την καλωσύνην νά μϊ; δώση τάς
όσας άνεγράψαμεν περί τή; Οεραπείας
ταύτης πληροφορίας είνε είς των έν-
θουσιωδεστέρων θιασωτών τή; θεραπείας
ταύτη;, τή; οποίας τα ύγιεινά άποτε-
λίσματα άποδΐικνύει φίρων παράϊειγμα
τον εαυτόν τού.
Μ ΕΚΤΥΠΗΘΗ
Ο ΑΣΤΓΦΓΛΑΞ
Η λΙΙ0Β3ΡΙλ ΕΝΟΣ ΧΑΣΙΣΟΪΤΟΤΟΥ
4 ΠΗΑΧΑ1ΡΙΕΣ ΧΩΡΙΣ ΑΙΤΙλ
Χθές ή άστυνομία χατώρθωτε ν« ·ϊ«-
κριβώση τάς περιστάσεις υπό τάς οποίας
ίτραυματίσθη Οανασίμως χθέ; είς την
οδόν Ψαρομηλίγκου, ό άστνφύλαξ Ιω¬
άννου.
Έντός τής ύπ' αριθ. 20 οικίας τ»]ς
ανωτέρω όδοϋ, 8που κάθηται ή Άΐήμιω
Κανέλλη καί Σία, συνδιεσκέδαζε μετ1
άλλων κατά την πρώτην καί ήυ,ίσειαν
μεταμεσονυκτιον ό αχασισοπότης κχί
έπικίνδυνος», κατά τα άστυνομικά βι-
βλίϊ, Β. Στεφάνου.
Ό; Ρωμηο'ι όμως δέν μποροΰσαν
παρά νά άλληλοφαγωθοϋν έκει μέσ«.
Πρίν δμως αρχίση ή συμπλοκή μία άκο
τάς γυναΤκας, αί οποίαι ήσαν έντός,
Χρυσοδλα Μαυροβουνιώτου όνομαζομένη,
εξήλθε καί ήρχισε νά φωνάζη ζητούσα
βοήθειαν.
Είς τάς φωνάς της ϊτρεξεν ο φρουρός
άστυφΰλαξ Χαράλαμπος Ιωάννου, διά
ά ιδή τί συμβαίνει.
Μολις δμως ηθέλησε νά εισέλθη
έντός τής οικίας, ό Στεφάνου, σύρα; την
μάχαιραν τον, τοδ έπιτίθιται καί τοδ
την β'^θίζει τετράκις είς τΌ σώμα, τραυ.-
ματίσας αυτόν θανασΐμως είς τό στή-
θος, την ώμοπλάτην, την δεξιάν χείρα
καί το χεΤλος.
Είς τα κτυπήματ* ό άστυφύλαξ άνε-
τράπη καί κατέπεσεν έμπροσθεν τής
θύρας, ένω ό δράσΐης πατήσας επί τοδ
θύματός τού ίρρίν^ έξω τής οικίας καί
εξηφανίσθη είς τα σκοτεινά σοκάκια τής
συνοικίας έχεΤ, μή^ συλληφθείς άκομη
μέχρι τής στιγμής ταύτης.
ΤΟΖΥΓΙΣΜΑΤΟιΤρΤΟΥ
ΥΠ0ΜΝΞΜΑ ΤΡΝΑΡΤΟΠΟΙΜ
Κατά την τελευταίαν συνέλευσιν τώ»
άρτοποιών συνεζητήθη διά μακρών τΌ
ζήτημα τής πωλήσεως τοδ άρτου διά
ζνγίσματος. Άφοδ αντηλλάγησαν πολ¬
λαί γνωμαι, απεφασίσθη νά συνταχθή
υπό τοϋ διοικητ. συμβουλίου των άρτο¬
ποιών ύπόμνημα, τΌ οποίον νά υποβλη¬
θή είς την Βουλήν καί την Κυβέρνησιν.
Διά τοϋ ΰπομνήματος αυτού θά ζητήται
ή καθιέρωσις τοϋ ζυγίου τοϋ άρτου διά
νόμον, κατά τό έπικρατοϋν έν 'Ειττ*·
νήσω σύστημα.
Ορος πληρώσιν τής
τής, Γεν. Παθολογίας
Την προσέχη Τρίτην θά προσκληθώ-
σιν οί καθηγηταί τής/Ιατρικής Σχολή;
ίνα έκλίξωσι τόν κατάλληλον διά την
είραν τής Γεν. Παθολογίας' ύποψήφιος
διά την έδραν ταύτην είνε καί ό ϊιαπρι·
πής καθηγητάς τής Γένουας κ. Λιδιερ-
ράτος, ς'στις τιμ^ί πράγματι την Ελ¬
λάδι».
ι
ΙΔΕ Β. ΣΕΛΙΔΔ
ΛΑΚΠΝΙΚΑ
ΑΘΗΝΑΙ, 23 Όχτωβρίου.
Εζήτησε τό Θίρισον νά
τεθή υπό κηδεμονίαν ή Κρή¬
την Αΰτ,ό ΐσχυρίζονται πάν¬
τες οί μή φίλοι τού Θίρί-
βου. Άλν Ιψ' δβον 64ν ύ-
ηάρχουν άπταΐ άποδείξεις
τοιούτου έθνικού έγκλήμα-
τος, φύλλον εθνικόν ώς ή «Ά-
Μρόπολις», όφείλει νά είνε έ-
«ηφυλακτι,κόν.
Κατά τοσούτο μάλλον, ·»*-
Φόσον έλπίζομε.ν,ητι ό Βασι¬
λεύς εάν Πέν. δυνηθή νά επα¬
νέλθη μέ έγγυτέραν την Κρή
την πρός την Έλλάδα, άλλά
δέ* θά επανέλθη κ»ί μέ απώ¬
τερον την Κρήτην άηό την
άδ Ι
Έχεμεν λη'ττείαν, κύριοι Ράλλη χαί
Μβυρομκχοτ'η» εχομεν ληστάς είς την
ΊΙλιΙαν ϊοκιμάζοντας νά συλλάβθυν ία-
τρούς, ίχ^μεν ληστάς ««ραβχευάζοντας
εκστρατείας Ι
Κοντεύουμε νά γίνουμε Ισπανία, δ-
ηοι» ·ίς την Άνδαλοοσίαν ντάλα |»«ση-
μιρι λησταί έπιτί^ενται εναντίον διβδ*-
τών τιΰς όποίους λφβτεύθυν καί γίνθν-
ται ίπειτα άφαντθ!.
Καλή είνε, κύριοι, ή πλειεψηφία,
άλλά καλόν είνε «ά ΐνθυμήσθ* και επί
ίλίγα λεπτά τής ημίρας ο'τι κ υ 6 « ρ-
ν 5 τ ι.
Αυτά τα μιταλλεΤα τής Έρμιένης
εάν διά τούς άληθιναΰ; κυρίους των
«ιν« μίΐβλλιΓα χαλχθ3, διά τούς ψευ-
δοχυρίους των δ'μως θά'είνε ϊσως με¬
τ αλλεΤα λάσπης.
Διότι, άφοϋ ίρριψχν εν άφθονία λά-
σπην κατά των το" μησάντων μέ τον
παραν των να αγοράσουν £να πρδγμα
ποϋ ήτο γιά πθΰλημα, δέν ώχνησαν
νά περιλάβουν είς την άκτΐνα τής λα-
σποβολίας κ«ί τον διαπρεπε'στατον νο
μομαθή μ άς χ. Ν. Δημητρακόπουλθν
χαΐ νά τόν «αραστήσουν δτι μέ έ'να εί-
χοσιπεντάριχθ τό άσπρο τής σήμερον τό
μεταβάλλει είς μαθρο τής αύριον, άρχεΐ
«ά λάβη χαϊ δεύτερο είκοσιπεντάρικο.
Καί «ι μέν ΰπολήψεις τοιούτων άν-
4ών, ώ< >ί «ϋ κ. Ν. Δημητρακο-
ι.$οόλου, δέν θίγονται υπό τοιούτων έπι-
ίίσιων, άλλ' είνε λυπηρόν τΰπος «-
)ΐών σςβαρότητα νά χαταφεύγη είς τοι¬
ούτους πολεμους κρός πρωτότυπον συμ¬
μετοχήν είς την αξίαν των μεταλλιίων
διά τής μεθόδου άστιιων ϋβρεων χαί
τραγικών έρωτημβτικδν.
... '. χ·'Ρ»··«ί«ί
ά*ο χόμματα, χειρα··σιας «πό έπιρροάς,
άπό χλίκα;, άπό ποδογΰρους, άπό έξου-
σίας, άπό ίδιθτελείας, «πό βυντροφιές
χαΐ συνωμοσίες χαί παρεες, μας ίρχον-
ται άπό την Ιατρικήν Σχολήν.
Προκειμενου περί τής £δρ«ς τής Γε-
νικής Παθολογίβς εύτυχδς απερρίφθη-
σαν διά χραταιας πλειοψηφίας ίλβι «ί
θραβεΤαι μηίενιχότητες κα'ι άνώνυμοι
στρογγυλότητες ή1 γωνιότητις, επιπλέ-
θιιν δέ μετ*ξά αυτών δύβ ονόματι*, τα
όποΐα δέν πρβκειτατ νά άρι»σθβ&ν, άλλά
νά ϊώαουν δύναμιν είς τέ Πανεπιστή·
μιθν.
Κα! αύτά είνε τό τοβ Λιβιερράτου,
καθηγητού είς την Ιατρικήν Σχολήν
τής Γενοΰης, χαί τό τοθ χ. Α.
στομάνου, ίατροθ καί χλινιχοΰ τοθ
αγγελισμοΰ".
Καθ* ημάς, καϊ οί δύο είνε
τοι.Διά δέ τούς γνωρίζοντας αυτού;,είνε
έκ των προτέρων ένδεδειγμένον καί ποία
ϊΐρα είς εκάτερον πρέπει νά δοθ^.
Είς τόν κ. Λ β'εράτον πρέπει νά δοθή
ή διαδοχή τής Κλινιχής τοθ Καραμή-
τσα. Είι, τβν έξοχώτερον των κλινικων
μβς διά την παρελθούσαν γενεάν πρέπει
νά ορισθή διάδοχος ό τόσον τιμήσας είς
την ξίνην τό ελληνικόν όνομ», ώβτε με-
τβξθ τόσων Ίταλών παθολόγων, νά δο¬
θή είς ο·ΰτον ή δάφνη τής καβηγεσίας.
Ή ίέ ϊΐρβ τής γενικής παθολογίας
πρέπει νά δοθή είς τόν κ. Α. Χρηστο-
μάνον δστΓς, άν δέν είνε διωρισμίνος
καθηγητής, είνε δμως λειτουργών τοι¬
ούτος, άφοϋ' τό ακροατήριον τού είς τόν
Εύαγγελισμίν πλημμιιρεΐ άπό φοιτητάς
δ.ψώντ*ς την πειραματιχήν χαΐ κλινικήν
Όσον άφορα τό κάθημα ΐοθ χ. Φου-
βτάνου, θελήσβντος νά χαίξ^ι ρόλον βα-
τρά/χοιι ά πό τάς βτήλχς τής α'Εστ^ας»
κ«ί νά «ντεκεξε'λθ'ο κατά τοθ Λίβιερά-
του, διότι, ώς λέγει, δεν τβν πή*ρ« χαμ-
—άρι ένα πιριοδικ» ποΰ έκίίδιι είς την
Σύρον, Ι! τί νά γίν-ι^, ο'λα είς τόν κό¬
σμον αυτόν είνε πεκερασμι'να, νά *οϋ ή
φήμη τθθ χ. Λιβιεράτον, περ'ι των «ρ-
γασιΰν τοθ όποίθυ Ιχομεν κατάλογον ο¬
λόκληρον είς τό γραφειον μας, δέν έ¬
φθασε μίχρι τοθ σβντακτικοϋ γρ··ιίβυ
τοΰ χ. Φουστάνθΐι.
Τό μισό τό Μοναΐΐο είνε κλκστό, δι"
έλλειψιν... έκιντατωνΐ άν είνε οίχονο-
μία αύτη, είνε κακή οίκονομία. Διότι
άλλο άπό Μονσεια δέν έχομεν νά δεί-
ςωμεν!
Έ·θάσ»με νά ίδοΙΤμε τα αΰγά χά! μέ ·
χρι 35 λεπτών τό ζευγάρι!... άλλά τής
ημέρας σοθ" λένε! άν είνε καί «Ο μηνός,
τύχη σουΐ
Είς το ΒερολΓνο, είς τό Λονδΐνο μπο-
ρεΐ νά τα ευρετε χαΐ 10 χα'ι 8 καί 6
λεπτά τό ίνα. 'Είώ 17 χαΐ 1)21 Καΐ
έχει ό θίός άκόμη!.
Αυταί «Ι άμαρτωλαΐ έξετάβ-ει; των
ΰπαξτωματικω'ν θά ήθίλομεν νά τελειώ*
σουν μέ καμμίαν παραδειγματιχήν ποι¬
νήν, μέχρι ξυλώμβτος γαλοιίων, των
έξιταστων οί όχοϊοι θά εύρεθοϋν παρα-
βαται τοΰ πρός την συνείδησιν των κα·
Οήκοντθΐ. Διότι μά την αλήθειαν, νά
«κεπάζωνται ή νά άφίνωνται άτιμώρητα
έγκλήματα χαρακτήρος χαί τιμής είνε
χά" τι ακατανόητον.
Τό ρωσσιχόν ίθνος, τό οποίον συντ«-
ράσσεται ή'ϊη άπό εσωτερικήν υπέρ ελευ¬
θερίας εξέγερσιν, παρε'χει είς τόν κό¬
σμον χ«ϊ τοθτο τό μοναδικόν παράδειγμα
ο'τι 6λοι οί έχλεκτοί άχι μόνον πνευμα¬
τικώς άλλά καΐ ύλικως, ίλοι οί άριστο-
κράτει — πρίγκηπες καΐ κόμητες χά!
αλλοι τιτλοϋχοι έπίσημοΐ—εχτός χής ό-
λιγ*ρίθμου χλίχας των μεγάλον δουκών
μεΐίχουν τοδ κινήματος, μάλλον β
το'ι τό εδημιούργησαν, άιτό δεκάδων έτώ;
εργαζόμεναι παντοιοτρόπως. Ό Τολ-
στόϊ, ό Κριπότχιν, ό Τρουμπένσκο'ι χαΐ
τόσοι άλλοι έπισημότατοι έν τΐτλοιςΒ,ΜΪ
πλούτω, καθηγηταί Πανεπιστημίων,φ···
τηταί, παιδία ιών αρισιοκρατών—αύτοι
έτοίμαααν τό χίνημα, τό όπ&ΤΌν ένεχολ-
πώθησαν οί εργάται χαί ,δ λαός. Καί
τώρα &ά άρχέσουν αί κατά νόσεις καρά-
χωρούμιναι «λευΑερίβι »ίς τ«ν νεάζθντα,
τόν ό,ιμητικώΐατθν, τόν άκάθικτθν αυτόν
λαόν; Άπό ημέρας, είς ημέραν ο άγαθός
Τσάρος •■ίνιται άφειδέστερος'νύνταγμα,
αμνησιεία, χαθολιχή ψΐ)φβε>ορ(α. 'Αλλ'
ίδωμεν τί λέγει ό λαός τβι».
Ο περί Παρ.σίων βμιλήσις ήμΤν τό¬
σον έν&θυσιωδώς, ώς »ί|ς κατ' εξοχήν
πόλεως τής χαρας καί φ·»δρβτ»)τβς, μας
έξήγηίε μέ δύο λέ·εις τό *ραγμ«:
— Ζητήσατε την γυναΓκα.
'Η γυνή είνε ποθ σκορπίζει την ευ¬
θυμίαν καί την -χαράν. Καΐ ή γυνή έκει
είνε παντοϋ ίγκαθιδρνμένν;, είς ίλβς τάς
υπηρεσίας, είς δλα τα έπαγγέλματβ,
παντοθ. Κβί είνε έ ίγγελος τής χαρας
χαί (ύτυχιας ή γυναΓκα, ή «ποία μόνον
στό Παρίσι αίσθάνεται την θέσιν της,
την ύπαρξιν της.
^ Το περίφημο ΙΙοντικονήσι, ή ζ«ντανή
αυτή άκουαρέλλα τής Κερκύρας, πα-
ρήκμασε κ»ί ίχβσε την δόξαν τοι» άφ'
δτοκ—ώς μας ιιπον—ή έπιτροπί] ενός
ναού, ούτινος είνε ίδιβκτησία ή «ν1)σος
τοθ Όδυοσίως», παρέδωσεν αυτό είς
έ'νΛ ίίιώτην, ό οποίος τβ έρήμαξε κυ¬
ριολεκτικώς.
Καί οί γκλήνιοι χαι άνβκτιχθ! Κεβ-
κυραΓο: δέν εξεγείρονται διά την κατα¬
στροφήν αυτήν.
Πολλάκις έγράφη, άλλά τίποτε δέν
ίγινεν άκόμη. δι* *■« ήλεκτρικά ώρηϊο·
για, τα όποΓ» τυμ.-ανΐβΓα άπ'ΐ' ετώΓ ή*δΐ)
πρόχεινται -παράϊειγμα τής άφροντισίας
των αρμοδίων. Τώρα μέ τάς έτοιμασΐας
διά τούς Όλι,μπιαχ<.υς Αγώνας νομί- ζομε-, ίτι ή 'Ετϊιν.ιτή β» φροντίσιο νά άρη αΰτο τβ πάνδημον σκάνδαλον των Αθηνών. Ή Βουλή δέν σογκοιλεΐται είς τκχτιχήν Σύνοδον, διότι άπουσιά- ζει, λέγεται, β Βασιλείς. Άλλ' ο Άντιβασιλίΰς έξασχεϊ, άν £έν άπα- ίώμεθα, τ5λην την Βασιλιχήν ί- ξουσίαν. Καί έ π εί δή συμ&αίνει 'Αν- τιββσιλεΰς νά είνε δ Διάδοχος ΐοθ θρόνου, ή 'Αντιδασιλϋ'κ δέν εχει μόνον έννοιαν πολιτικης «νάγκης, » καθιερώθτ) μόνον ώς τοιαύτη υπο τοθ Συνχάγματος, άλλϊ ένέ ■ χιι χαι τιαιδαγωγιχήν Ιβως σημα¬ ίαν, διά νά Ιν*<τκη"Μ ι*< βλ& τα βασιλικα καθ ή κοντα καΐ δικβιώμ^- τα δ μίλλων ϋασιλεί;ς της χώρας. Καΐ δταν ή Κυβέρνησις φρονή, ο'τι έπειδή άπουσιάζει δ Βασιλεύς πρέπει νά άνα6/νηθή ή σιίγχλη?ΐζ ΐή( Βουλής, καϊ ένψ δλαι αί Βου¬ λαί τοθ χόσαουθά έργάζίιΐνται, μό¬ νον ή !δική μ,α κηφηνο-Βουλή θά άργη' ύπΓθετομεν, 5τι τοθτο τό φρονεί μέ τ&ν φόβον μήπως έκραγη ύπουργιχή κρίσις χ«ΐ λείπη δ Βα¬ σιλεύς. Άλλ' ακριβώς ή έζουσία ι · Ι ' τη< ΆντιβασΊλείας ούσα έξουσία Β α σ ι λ 11 α ς, περιλνμβάνει καΐ τό ενδεχόμενον της Οπουργικής κρίσεως, τί δέ Έθνος οχι μόνον έννοεϊ τ« ταζίίδια τοθ Βασιλέως νά μην έμποο!ίβυν την λειτουργίαν τής πολιιειακής μηχοινής, άλλ' ίχιι καϊ την ηθικήν περιέργειαν νά αντιληφθή τή δρασιν τοΰ Διαδό- χου κατά μίαν ύπουργικήν κρίσιν. Άλλ' εάν ή 'Αντιβασιλεία είνε περιωρισμένη καϊ ύπ6 χηδεμονίαν, έλαττωμίνη καΐ θπο περιορισμους, τότε αί διάφοροι Συντβγματικαΐ Κϋδίρνήσεις δέν πρέπει ν.': άναλαμ- βάνωσιν εί, το μέλλο, την ευθύνην των βασιλική. ·,αξειδίων, διότι βε¬ βαίως ίΐη μεγάλν, ιύθύνη νά άφί- νουν τον τόπ&ν ό»ι μόνον Υα>ρΐς
Βκσιλέα, άλλο; καϊ χωρϊ. Βουλήν.
Έχτος εάν είς τάς χεφαλάς των
πολιτευτών μας εφύτρωσε χανέν
καινόν δαιμόνιον, βτε είνε περιττά
χαί αύτη και ΈχεΤνος.
' 'ί'ίΊιίϋ.'ίΙ,ΙιΙ ΑΝΟΙΞΙΣ
Όλα τα άοτρα τή; βκβτεινής, τή; βα-
ίιίβς, ιή« μελανωτάτης νυκτός μαζή χαΐ
χωριστά, καί* όλας τας «τελευτήτους της
•ίινοπωρινής <υχτόί ώρας, έσκέπασαν μέ διαμάντια την γήν... Χιλιεχατομμϋρ;» σταγοντοίων άίαμοιντί- νη; διαυγίΐΌί, είς έκ>«τεν των οποίων χ«-
τοκτρίζιτο ο κε,βαρο; χ»1 μαϋρος ούρανόί
έφιλοτεχνησβν τα άπαστράπτοντ* τ% δρέ-
σοι» στέμματα, μέ τέ «ποία τώ βργιάζβν
ώχροροδινον φίινοπωρινόν τριαντάφυλλον
έστεφάνοισε τό μέτωπον τού τό ΰκερήοα-
νον. Καΐ έφορϊϊαν μπριλλιαντίνια δβχτο-
λίοια τα δαχτυλοιιΒή των χρυσανθίμων
πέταλα. Καΐ πιριοεραια σελαγ(ζ«ντα έστό-
λισαν τα στήβη τα διάπλατ» τοΰ πάρχοο.
Καΐ τέ) φο'.νιχοιιδή τ.·ριι6λή8ησαν την
λνμπροστολον άπό άδαμαντας πρασίνην
περιβολήν των. Καΐ τα χορ«λλια έσύσμι-
ξκν τα χοοαλένιοι άνβη των μέ τούς μι-
χροϋς τή; δροσου άοάμκντα;. Καΐ τέ. ρό-
δινα χαι ύπορροδινα καΐ ββθορρόδιν* χαΐ
ερυθρά, άπλα η πυχνοπέταλα γεράνικ, ε¬
φορτώθησαν άπό πολύτιμον; σταγόνας χ«1
ΰϊΐερηϊκχνειίβησαν πολϊ», λιιίμαργοι δέ χαι
/αϋνοι οί μενεξέοε;, μέ τό βρδάνοιχτον
καΐ περισσώς 6π·ρήφανον έκ μετριβρροβύ-
νηί κιτρινΐζον τοΰ άνίους των κέντρον, έρ-
ρίφησαν 8ι' ϊλη; τή; νοκτο; ι
οροοου τό άγντΐτερον νέχταρ.
ΚκΙ το πλέξιμο των μυρίων
«αί τον '>-
χχι τού
—Κίτρίνου
σπίνοιι ή βΛΐίβ^ο; βηιαΜια χαί τή; τε«ο-
πυγ(δ<κ τό (*·»βτονον «τμχ, όΆβ μαζί ιιϊ των χιλιάδων «κουργιτών τόν σάλ·γον τ«* $«|*««<ώδγ) »εΗ ·»ότρ·λλον, τόν ά·ι»άρ:·,- τον ω; ή ανθρωπίνη ζωή, [ΐυρία'. γΐί εώτόμκτοι — ήγ·ιρ«» τή< μητρός ψύιιως την /ΐπτόοϊρμον χ»ι ν>-
βαλ^ν '/ίίγΛ χαί ίζ«ΐΐ»ηβι το» «»ΐΓ»ο.'
ίλον.
Βγήχι & ήλιθί χά! ϊπα:ξ«ν μυείϊΐ ί-
χτί»ί; ?ου, σ*ερπισίΐί(ΐ«ι επάνω «ί< ιτβ- γόνβς οροσου, είς ηίτ*Λβ λτπτιπιλίπ-ηον «.νΐεων, ι!< λε(·( χ«1 ΐτιλπνά; έπι»ι»ί:α« σκ«ρτα(κστών ΐχ ζωής χαΐ δυνάμιω; φιί - λων, ίιτάνω εΙ< τψ πόα< τ« τρί/ινα χβί αίχμηρέ φυλ>ίδι« χβ; έ/ρωματίιθΓ,ααν τί
πάν τα μέ οως χβί ί·ϊωπιυ9τ,ι*ν δι* αυτών
τα 8»ιιρ« χΐΐ αί βιλοδοζίαι μυρ'.ίίω» χα-
λύκων χ«ί έίίρμάνίη 4 ϊρω; τή; μυλο/ο^-
ίη« χά! τοδ ρβδου, ή' τής μικοάς χβί /ου-
σ-,ϋφιις πΐΓαλούδας μέ τής βανί/.λια<; τα ίλειθΐώί άρωμ«ττατμέν« άνΦύΑλΐα' χα'ι ή* χούβθη *> βάμβος τή; μυ'γ«« χαΐ ττ: μ«-
λίι—ς, ή ·κο(« ίηρό6·/« πίιω άπο μίαν
άχιϊνα, χΐιΐ έχβΐρίτισίν ή ζωή νίαν ζωήν,
ψυ'λλχ νία χαΐ χλ»ϊ(σχους νεογίννήτου;,
τής νυχτός τής ιδίας ?ργι« γίννετησίοιι
πβραγωγής άτ«λ«υτήτου....
"Εμειναν πίαω οί νιχρβί. "Εμΐιν· πίσω
ο μαρασμος' έχάμβίη, &π€κ«ψ#— Ή ζωή
(νέ ώρβί· χ«1 νέ«.
η^ ή Φιίβις άηό άριομα. Σκχοι
μιχροσχοιτιχοϊ πιριέχοντες βίΊίρια £<α:« διερραγησβν ή' εξητμίοβηΐαν. Είνε θυμία¬ μα τής <ρύ.5·ω; πρός την ζωήν, ά/»ό< κβϊ άδβλον. Ούδ«μ(« δύ»«μ« άλλη ήίυ.ήνη νά τό —:ραγάγγ|, οΰτε χρβιστήρ νά τδ -^ βατ» ίμκνευσις νά το ζω^γο- *ήσίΤ» , , Είς άτμοΰς αβκλλή ι»τοϋ< «χαβησαν πρβί τό άπειρον χαί στιλπνότητεί τής δρόσου φωταύγιιαι τής «δαμαντίνης «ρύιεώ; η κ«1 άρώματ* ίιια, ύχϊίήλια κ«» χ*- λαδήματα πτηνών χτιλΐύτητα. Έζαχολουθιϊ άναρριχιβμΐνον το γιαιιμί, χ«1 ή μίνα ή λιπτοιρυής να συζίυγνύτι μβζί τοο τβ ιΰαίσίτιτα άνβη της. Ή άμ- πίλ(όα ίριαμίίύιι αχόμη χά! τί ύΐτιρή· φανον δι* την ΐύωδίαν τού φλυσχοννι δέν επι ρί*ιι να διίλίϊ) τις «Λητίον τού /ω- ρΐς νά τον ύκοδιίξ>) την εύγινή άρωματώ-
οη καταγωγήν τού.
Φύοις άγρ(« χαΐ ή'μιρο; ίχουράΐβη άχο-
λαετκίνβυσκ. ΈκορίβΦη άπό τα ιρ'λήματα
το» φωτός χαΐ τοΰ αέρος, έγχυμονοννα
δ» πρός διαιώνισιν την ζωήν, ΙΊττ«τ«ι ύ-
κολογίζουσα τάς ίτελητητους τής ήδονής
σττγμάς της.
Βέ^ιι δμως χαΐ δροσίζίΐ »ήν μητέρα
γήν χ«( Λβρίχιι νέον στάδιον Γωής το
ιρό τοδ ρύ«κ«{, ή δέ ζ«ή ή -:λ«»ομένη
μίχρι τοΰοε επί των βύλλω» χαΐ (ών πε-
τάλλων καΐ ·9άνουσα ίως των χορυφώ< των οίνδφΜν, ήδη ήρχιβε χ«τερχομ«νη, λ«»θάνουσ«, χρυπτβμϊνη, ζητούσα χαί αύτη ανάπαυσιν, διότι κλησιάζιι ή Τό διαλαλοϋν πάλιν τα χελαδη'ματα των τρε/λών πουλιών, ποθ "ηρχιββν σιν», σιγά διά ν« μιταδάλλοον την γαλήνην είς (ιό- ρυβον μόνον χ«1 μονον ίνα έχ τοϋ ΐορύβου τής ζωή< επέλβγι ή νυχτερινή γαλήνη πάλιν. Έχουράσίη δ ζευγίτης χκμβτίζων την γη». Έλυσ* τό άροτρον, άττίζΐυζι τόν 'ί-π- πον τού, πΐρισυνέλλιξι τα μανάρια τού χαΐ τα; αίγας τού. Όλοι μαζί, βχρΰβυμο: 1< τοϋ χαμάτου της ημέρας σημιιώνουν τ ό ^μά των είς την άγροτιχήν οδόν. Σύρι: ό *Ις τί* άλλον. Ό βνο< κρ—τ«Η«« «.μ.- βολίζων, ώς ίκΧ χ·εφ«λής την χβτάοτασ.ν τοΰ σώμ,ατθς, οΊΐ*ρ δκυβΰνκ. Έχττροσω- ποδν την στιγμήν ταύτην δλης τής <ρύ- σ«·ς την έχνευρ'.βθιισαν κατάστασιν. Καΐ ό ή'λιος, άψαϋ έοίλησι διΐ. -.ΐλευ- ταΐαν φοράν χ»τ» την ήμέρκν ταύτην ό'τα ητβ δυνατόν περισσότερα άντιχίίμινα, ί'σ« Ιβλεπβ άνβ<], ό'τ» φύλλα ήσαν έστρ»μ- μένα πρός αυτόν, ίσα έπρόοβα^εν (ϊ; την τρβλλήν τής δύσιως βίαν τού, ήρχ"*· ν^ ρβυργί χ»1 νά διαστρώννι μέ πλακός μιτκλλιχάς άπαστρβπτούβας χ»λχοϋ λείου καΐ όρειχάλχου σττλπνοϋ χ «ι μαλάγματος καΐαροϋ άνγϋρου καΐ χρυσοΰ τοϋ οϋρανοϋ ιή» άχραν, χαλκεύων καΐ βυοσοδομών παλάτ'.α( £ποιι 6ά >ναπαυΟ7| άπό τα μέ
την φύσιν χειΐ άπό τό ζημέρωμα άτιλευ
τητά τού ί
Σιγή βαθεΐα.
Μέσα (ϊς ι ά πυκνά φυλλώματα τοΰ
άλσους σχηματίζίται βαθυπράηιγος, σχο-
τιινός, άοώτιστος χαΐ την ήμίρα άχόαη,
έ'νας άπό φύλλ» θόλος.
Κάτω ή γή τή< όλοπρασίνης αυτής σχιας είνε ντριομένη άπό ζηο», χίτρινα κ«1 μαραμενα — τί μαραμένα — νεχρά φύλλκ. Σύριται επάνω τό ψυχρόν σώαα τής άτρίχου «αυρας ένασμενιζομίνης ίίς σχιρτηματα επί των πτωμάΐων τούτων. Είς τό βάθος χά! είς τόν πράσινον ΤΓ.ϊ/ον τό» οποίον «χηματίζουν χλαόίσχοι έπωνύ- (Α,οο χ«1 [[λιγούστρου λάμποον των πυγο- λαμπίοων α( λαμπυρίζουοαι οΰραΐ.' Όλαι άπό μέσα άποπνέοον την βαθείαν τής δγρασίας καΐ τής μοό/λα; άπόπνοιαν, 'ΙττοΙ άράχνης άτελεύτητοι σονίχουν τα ζωντανά φύλλα των κλάδων μέ τα μαρα- μένα επί τής γής χαΐ όλισβαίνΐ'. τό βήμα επί τοΰ ΰγρον τοΰ σάποιου, τοΰ γλοιώ^ους έδάοουι,. Σ^λίγχαροι άνά χιλιάδας βυζιί- νουν άπό τα φύλλα την ζωήν χαΐ νωχί- λώς καΐ «παίώς χατολισθβίνςυν άπό μί- σχβν είς μίσχον ζητονντες νέα Οΰματα. Έχιϊ είς ττ βάΐος μοί εφάνη, ότι ιίία τα λευχά τού γένεια, τό δρεπάνι τού το βανατηφόρο, τα μάτια τΛ γυαλ'.σμί·. ησβάνίην την ψοχράν πνοήν του' ήχουα- τόν βαθΰν, βαθύτατον τού ϊτήίοας τού άνασασμόν, ό οποίος ϊχ«μ» ολα τα ζί?ά φύλλα ν« τρίζου». Τόν ιίδα μέ την λΚ-.α'- γιδώδη μορφήν τού νά διανοίγη ακΰς >λά-
δούς των «ρυλλωμάτιον, νά ζητϊ) νά ττί-
ρά«ν|, νά σύργι πίσω τού ίλο τό ν«κρο6α-
σίλιιόν τού.... τόν χΐ'μώνα.
Μ ου εφάνη, άλλά ϊχ«μ« λάϊος...
Την επομένην ό Γδΐος ήλιος, ή Ιδία
ζωή, ή αύτη χαρά, οί «ύτοί γάμβι, τέ
Γδια τριλλά παιγνίδια ζωής χ«1 ηλίου,
βέλουν άνβιξι στήν Κηφισσιά...
ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΑΑΟΝΗ
Τα θαυμασία υποδήματα τοθ χ. Γε-
ωρίάίθκ—ούτινος τβ κατάστημα στιλί-
ζει β;.ηθώς την ό8ον Σταδίου—«ξη-βφά·
λισαν <5ϊη είς τας κομψάς ΆτΟΙδας μας την υγείαν των νεύρων καΐ την ψυχι¬ κήν γαλήνην κα! ηρεμίαν, άνευ τής ο¬ ποίας αδύνατον νά υπάρξη ν,α,,λονή. Τό ΖαχαροπλαστεΤον ή «Μεγάλη Βρεττανίας Ιναντι τοθ υπουργείου των Οικονομικήν, συμφώνως τη έκπτώσει τοθ συναλλάγματος ύπεδίδασεν ά'ϊταντα τα εΐϊτ) τη*ς Ζαχαροπλαστικτ}ς διά την εορτήν τοθ βγίου Δημητρίοι», ήτοι φον- τάν πτΐ ·οϋρ κλπ. —ρός ϊρ. 5 κατ' ό·*αν. Ή όιβίτθννσις Ο ΠΡΩΤΟΣ ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΟΣ —Β*. Όι*ολογητών Άή βτ» βαβανΐβήρς» Άνά«τ«τ"» ϊνειναν αί έπ»ρχί«[ Οτ«ν ί- β'ίίΐιν «ί πρώται ε?8·»]»«|ί των διχπε*- /Ίΐνΐβν δ·ι»ών »γ»λη(*ίτων χβτά ι ώ» πρ3κΐΛυνητών των ιίχ.ο.ω' χΐΓ ηλ*^ν «Ι; ΤΓ,ν μνήμην των άνίρώπω/ τοΰ Ρίίρωνος χαί τοΰ ΔιοχΛητια·ού «/ &ι