90188
Αριθμός τεύχους
9743
Χρονική Περίοδος
ΠΕΡ. Γ' ΕΤΟΣ Ι'
Ημερομηνία Έκδοσης
28/3/1905
Αριθμός Σελίδων
4
Πρωτότυπο Αρχείο
Οδηγίες
Κλικάρετε πάνω στην αριστερή εικόνα για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες.
Κείμενο εφημερίδας
Δεν είναι διαθέσιμο το αρχείο pdf.
Κείμενο εφημερίδας
Σύνολο σελίδων:
ΚΓΟ3Β 1'. Περίοδος Γ'. Άριθμός φύΧλθυ
ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Κ ΑΙ ΤΩΝ ΕΙΔΗ2ΕΩΝ
: ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΚΟΥΧΟΥλλΚΟΣ
ΤΙΜΗ ΕΚΑΣΤΟΥ ΦΥΑΛΟΥ ΑΕΤΤΤΑ 6
ΓΡΑΦΕΙΑ ·νΟ_ΟΣ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΑΡΙΘ. "7
ΠΠΣ ΕΩΡΤΛΣ8Η
ΙΕΘΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΕΙΣ Μ ΚΡΗΤΜ
Ι
ΠΑΝΤΑΧΟΥ ΖΗΤΩΚΡΑΥΓΑΙΥΠΕΡΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ
ΣΥΝΑΝΤΗΣΙΣ ΤΩΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΧΑΝΙΩΝ ΜΕ ΤΟΪΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΑΣ
01 ΑΡΧΗΓΟΙ ΤΩΗ ΕΠΜΙΑΣΤΑΤϋ ΑΓΟΡΕΐΟΝΤΕΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΗΘΗ
ΕΙΣΙ ΤΑ-------„-—.
ΧΑΝΙΑ 25 Μαριου.
Με-γ,αλοπρβπώς έωρτάσθη καθ" όλην την
Ι^'ή ^ίϊθνΐϊ,ή έορτ^. Ή πόλις των Χα-
^σήμαιοβτολιστος απΌ πρωίας παρουσιά-
^ι κάτι τΌ Ι κτακτον. Είς δλα τα δημό-
»ι« καί ίδιωτικά κοταστήματα κνματίζει ή
ΛβνέΧϊυχος σημαία άπο τίς προηγουμένης
ημέρας. Καί έδώ δπως και είς τα λοιπά
τής νήσου ή έλληνική σημαία κυμα-
ύ-ερήφανος και ή έθνική έορτή πα-
ι]ζεται μεγαλοπρεπέστατα. ΆπΌ τής
χς κωδωνοκρουσίαι δηλθΰσι τΌ χαρμό-
..... τής ημέρας. Κοσμος πολύς !χ«ι συρ-
ρση είς τΌν ΚαθεδρικΌν ναΌν, οπου μΐτ'
Ιλίγον ψάλλεται ή δοξολογίβ χοροστβ-
■Λντος τοΰ έπισκόπου Χανίων Νικηφόρου.
Περί την 9 1)2 κατέφθασαν είς τΌν Κα-
το ΰπονργικΌν συμβουλιον, ο
ναόν
δήμαρχος, ό νομάρχης καϊ οί λοιποί έπίση-
υ.οΊ έν μεγάλη στολτ> Κατ'» την τελετήν
δεν παρέστη ο πρίγκηψ Γεώργιος.
Ευθύς ώς έψάλη τΌ πολυχρόνιον ό ίπΐ
των Έσωτερικών σΰμβουλος κ. Κριάρης, ί-
ζητωκραδγασε υπέρ τής Ενώσεως, ένθου-
αιωδέστατα έντΌς τοΰ ναού".
Μετά το πέρας τής δοξολογίας "μετέβη¬
σαν πάντες οί έν τφ ναφ είς τη δημαρχίαν
ήτις ήτο σημριοστόλιστος. Ό δήμαρχος
Χανίων κ. Σκαμνάκης ΰπεδέχετο πάντας
ένθουσιωίδς έντος τόΰ δημαρχικοΰ κατα-
στήμ,ατος.
ΦίϊΓΑΓΩΓΗΣΙΣ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ
Την εσπέραν ή πόλις παρουσιάζει θέαμα
εξόχως ωραίον. Ιϊάντ* τα ' δημοσία κατα¬
στήματι ήσαν φωταγωγημίνα διά πολυχρώ-
μων φανών.
Η ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ
1
ΕΙΣ ΤΟ ΧΩΡΙΟΝ ΠΑΝΑΓΙΑ
Μετ» περισσής μεγαλοπρεπείας έωρτά-
σθη κβί υπο των έπαναστατών τοΰ θερίσου
τ, 'Εδνική έορτή είς το χωρίον Πανβγιά
21)2 περίπου ώρας μακράν τής πόλεως
χ;ίμ«νον.
Πολύς κόσμος έκ Χανίων καί των πέριζ
χωρίων πεζή καί Ιφιππος |άπο τής πρωίας
ανεχώρησε μεταβαίνων είς τΌ χωρίον τουτο,
ί»« σ^νεορτά^η^1 μετά των έπαναστατών την
'Είνιχήν εορτήν. ΆπΌ τής 6ης πρωϊνής
ωρΐςμΐχρι τής 11ης ό κόσμος διαρκώς έξ-
ήρχιτο τής πόλεως καί Ισπευδεν έκεΤ δπου
ί'χον χατέλθει οί επαναστάται χάριν τής έ-
ίνοιή'ς εορτής.
Μία διαρκής σειρά έ-ίππων καί πεζών
ϊΐρετηΐεϊτο είς την οδόν την άγουσαν πρός
ιήν Παναγίαν. "Ασματα έθνικά Ιψαλλον
ΐίί' Ολον αΰτο το διάστημα οί μεταδαίνον-
πς είς τί όρεινον χωρίον.
ΠλΡΕΜΠΟΔΙΣΙΣ ΛΠΟ ΧΟΡΟΦΥλλΚλΣ
Την κίνησιν ταύτην πρός την Παναγίαν
ιβρ/,κολούθησα καί έγώ άπΌ τής ^πρωίας
μύ χολλών έξελθόντων συγχρόνως* έκ τής
«λεως. Πρΐν ή φθάσωμεν είς τΌ χωρίον
Μοιφνΐες ήμίσΐ-.αν περίπου ώραν μακράν
τί|ς πόλεως παρετηρήσαμεν όμάδα χωροφυ-
λάχων οίτινες κατεΤχον μίαν στενωπον δι*
ής επρόκειτο νά διίλθωμεν. Ή πρωτοπορεία
ΐχλησίασεν, άλλ' ήτο αδύνατον νά διέλθη
χαί βαδίση πρός το όρίΐνΌν χωρίον, ό'που οί
ΐχανχστάται.
— Δέν θά σας επιτρέψωμεν νά περάσητβ
ΐεώναζον οί χωροςόλακες. Πρέπει να έπα-
«λθετε είς την πίλιν.
Ό κίσμος ώς έκ τούτου ευρέθη είς δύ-
ϊκολον θέσιν. ΟΊ -/ωροφύλακες ήμπόδιζον
την διέλευσιν τού, διότι πιθανώς έφοδοΰντο
δτι οί πλεΤστθ'. των έξερχομένων θά συνη-
νοΰντο μέ τούς επαναστάτας.
Έν τω μεταξΰ ό'μως καταφθάνουν καί
όλλοι έκ τής πόλεως και οθτως ό άριθμος
βΰτβς ηυξήθη μεγάλως. Είς την πρωτοπο¬
ρείαν έσπευσαν τίτε μερικοί Ιφιπποι, οί ό-
ποιοι έξεδίασαν σχεϊβν την δίοδον. ΟΊ χω-
ροφύλακες ηναγκάσθησαν νά άποσυρθοϋν καί
ό κόσμος διήρχετο έλευθέρως, μεταβαίνων
ιίς τΌ στροτίπεδον των επανβστατών.
Ο κ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΥΠΟΔΕΧΟΜΕΝΟΣ
Πορεία 2 1)2 περίπου ώρών ήρκεσε νά
Τ0άσω μετά τής συνοϊείας μου είς τΌ όρει-
»Όν χωρίον, το όποΓον εΤνε εκτισμένον είς
βραχώδες μέρος. Είνε μικρόν το χωρίον
αΰτ,Ό κατοικεϊται δέ άπο 150 μόλις ψυχάς.
Οί άπλοΐκοί χάτοικοι αΰτοΰ είνε είς άκρον
•ιλόξενοι καί φαίνονται κατενθουσιασμένοι
** τής παρουσίβς των έπαν»στατών καί
το3 απΌ την πόλιν έκδραμόντος πλήθους.
Άρεοί πυροβολισμο! άντήχουν είς τα
ιίριξ όρη. ΤΌ χωρίον ήτο κατάμεστον κό-
'"·0«. ΤΌ θέαμα ήτο εξόχως συγκινητικόν.
»'ί την είσοδον το3 χωρίου Γστατο ό κ.
Βεν.ζίλος ύποδεχόμενος τα πλήθη,
υγκνην
Γστατο ό κ.
πολλοί
Ινηγκαλίζοντο καί ήσπάζοντο αυτόν.
Αλλαχού τού χωρίου οί επαναστάται
συναντώμενοι μετά συγγβνών καί «ρίλων πε-
ριεπτΰσσοντο αλλήλους κοΛ έδάκρυον έξ έν-
θουσιασμοί καί συγκινήσεως.
Μβταξύ των έπαναστατών υπήρχον πολ¬
λοί γέροντες έξ εκείνον οΐτινες διεδραμά-
τισβν σπουδαίον πρόσωπον κατά τάς διαφό¬
ρους έπαναστάσεις τής Κρήτης.
Πάντες ζητωκραυγάζουσιν υπέρ τής ενώ¬
σεως τής Κρήτης μετά τής μητρΌς "Ελ¬
λάδος.
ΕΝΤΟΣ3 ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ
'Εφόσον επροχώρει τις «Ίς τΌ κέντρον
τού χωρίου επί τοσούτον ή διέλευσις καθί-
στατο δυσκολωτέρα. Φαντασθής εν μικρΌν
χωρίον μέ στενοϋς δρομίσκους έντος το3 ό-
ποίου παρευρίσκοντο επαναστάται μετα
των λοιπών συνηγμένων έκ τής πόλεως
καί των λοιπων πέριξ χωρίων'τετρακισχί-
λιοι περίπου. Πανταχοϋ' κυματίζβι ή έλλη-
νική σημαία. Οί έξελθόνεες των Χανίων
έφερον μεθ' Ιαυτών τέσσαρας μεγάλας ση-
μαίας πλήν των μικρών τοιούτων έκ των
οποίων έκαστος σχεδΌν πολίτης Ιφερε μίαν
μεθ' έαϋτοΰ. Οί επαναστάται έπίσης Ιφερον
μίαν ελληνικήν σημαίαν επί τής οποίας υ¬
πήρχον «' Χ*ξ«ις ελευθερία ή θάνατος.
"Αλλη σημαία των κατοίκων τής Παναγίας
έκυμάτιζβ μεταξύ των λοιπών. Ούτως 6ξ εν
δλφ κυαν6λευκοι ήπλωνον τάς πτυχάς
αυτών ΰπερηφάνως είς την στέγην μιας οι¬
κίας κειμένης κάτωθεν ακριβώς τής έκκλη-
σίας τού χωρίου, πλήν τής πληθΰος των
μικρών σημαιών. Οί πιιροβολισμϊί των έ¬
παναστατών ριπτόμενοι άραιά άραια έπαυ,α-
νουν τΌν ενθουσιασμόν το3 έδώ συνηγμένου
πλήθους.
Η ΔΟ-ΟΑΟΠΑ
Ή ώρα είνε 11 1)2 π. μ. Ό κόσμος
σπεύδει είς την μικράν εκκλησίαν 8που την
ώραν αύτην ψάλλεται κατανυκτικωτάτη δο-
ξολογία. Έλάχιστοι κατορθώνουν να εισ¬
έλθουν έντος τοΰ ναού ένφ οί πλεΐστοι συσ·
σωρεύονται είς τΌν περίβολον αΰτοΰ καί τα
πέριξ. Ή δοξολογία υπήρξεν είς άκρον συγ-
κινητικήΥ
Ό ιερεύς ηυχήθη υπέρ τής Βασιλικής
Οικογενείας, τής εύοδώσεως τοΰ κινήμα-
τος καί τής ενώσεως.
Κατόπιν έψάλη ό πολυχρονισμος τοΰ
Βασιλέως υπο καλλιφώνων ψαλτών.
Μετά το πέρας τούτου ούςανομήκεις καϊ
έκκωφαντικαί ζητωκραυγαΐ ά»τήχησαν είς
τον άέρα υπέρ τής ενώσεως.
Νέοι πυροδολισμοΐ έρρίφθησαν ΰπΌ των
έπαναστατών συντελοΰντες είς την μεγα¬
λοπρέπειαν τής έθνικής ταύτης εορτής.
Ό κόσμος έπαναλαμβάνει τάς ζητωκραυ-
γάς τού υπέρ τής ενώσεως καί εδχεται
συγχρόνως Οπερ των άρχηγων τοΰ κΐνή-
ματος. '
Ή δοξολογία έντος τοΰ μικροΰ ναισκου
ίληξε περί την μεσημβρίαν.
ΑΓΟΡΕΥΣΕΙ! ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΩΝ ΤΟΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΓΩΝ
ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ ΤΟΥ *· ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗ
1'ρωτος μετά το πέρας τής δοξολογίας
ό κ. Παπαγιαννάκης διά των
εξής περίπου τον κ. Βενιζέλον '·
— Χαίρω, διότι καί πάλιν ή «ολΐί των
Χανίων «/.δηλοί την πρός τόν κ. Βενιζέλον,
τον δπίρμανον τής ΙΟνικήί Ίδέας, άοοιΐ(ωβ(ν
της, διά την οποίαν και αίμα καί περιουσίαι
και τα πάντα εθυσιάσθησαν. Υπέρ τής Ίδέας
ταύτης συνηγοοιΐ *» κ. Βενιζέλος πβρ' 8λας
τάς κατ' αΰτόυ συκοφαντικάς οΊαώοσιις δια¬
φόρων αύλοκολάκων.
Περαίνων τάς ολίγας λέζεις τού ο χ.
Παπαγιαννάχης κατέληξεν είς ζητωχραυ-
γάς υπέρ τής ενώσεως.
Βροντωδεις ζητωχραυγαΐ άπΌ μύρια στό-
ματα συγχρόνως εκάλυψαν τάς τελευταίας
λέξεις τοΰ κ. Παπαγιαννάκη. Πανδαιμό¬
νιον επηκολούθησεν επί τίνα λεπτά, μετά
σχετικήν δέ ησυχίαν ωμίλησεν ό κ. Βενι¬
ζέλος διά των εξής :
Ο ΑΟΓΟΣ ΤΟΥ χ· ΒΕΝΙΖΕΑΟΤ
Φίλοι συμπολίται,
Χαίρω διότι κ«ΐ πάλιν ο! κάτοικοι των Χα¬
νίων συντρίχουσι τοί»ς επαναστάτας τοΰ Θι-
ρίσον». Την συνδρομήν ταύτην ή πόλις Ιδειξε
και βταν Οπιγράφϊτό άναοορα έκ μέρους δια-
κικρΐμένων ^ουλιοτώ» π»ος την Κυβέρνησιν
τοΰ τόπου, ίτίως Ιπιτρίπεται δ έπισιτΓσαΑς*
των έν Θίρίσω, βταν συνήρχετο ί'ις συλλα¬
λητήριον ΰπΐρ' τ?>ς ίνώϊ«ω«, καβ' ήν ημέραν
εξήρχοντο τα εΰρωπαΐκά στρατιύματα, Ιν τω
καΐεδρικφ ναώ κ αι ολίγον ΰστιρον είς την
Ιστορικήν βέσιν τοΰ Προφήτου Ήλί« καί τί-
λος διά τής «ημιρινής πανηγυρικής παρου-
σίας τού. *Η ένΐάρρυνσι; δΐ *3τη την οποίαν
μας ϊδωσιν ή πόλις των Χανίων συνετέλεσαν
ώστι τό κίνημα νά έπίκταί^ και πέραν τοΰ
τμήμ»τος των Χανίων. ΣυλλαΛητήριον ΐλαβι
χώραν είς Ρέθυμνον κατά τΌ οποίον δυστυχώς
εσημειώθη ξινική επέμβασις καί τουτο ηκο¬
λούθησεν ϊτβρον τοΰ Ηρακλείου, ε'ις τΌ ο¬
ποίον τΌν λόγον είχεν δκ. Σφακιανάκης. Τοΰ
άνδρός τούτου δεν εΤμαι ο ά,ρμοδιος νά πλέξω
τό εγκώμιον, διότι μΐ συνϊίιι προσωπική
πρός τούτον φιλία. *Η συνδρομή τοΰ κ. Σφα¬
κιανάκη θά είνε δι* ημάς άνυπολίγιστος. Είνε
δ» γιγονός άξιοσημιίωτον, δτι ο κ. Σφακιανά¬
κης κατέρχεται είς την μάχιμον πολιτικήν
μετά επταετή, δυνατβίς τις «ιπιΐν, Ιξηναγ-
κασμένην άποχήν άπΌ ταύτης. "Ορθώς δέ διέ-
κρινεν ο κ. Σφακιανάκης την διπλήν υπό¬
στασιν τοΰ υίοΰ τοΰ Βασιλέως των Έλλήνων
Ιν Κρήτΐ(ΐ. Ό "Υπατος 'Αρμοστής έν τ·^ νήσω
εχ*ι καθήκοντα πρός τάς Μ. Δυνάμεις των
οποίων εΐνί έντολοδΐχος άφ' ίνός καί πρός την
Έλλάδα άφ' ετέρου. Ούχ' ·}ττον δμως εις
την σύγκρουσιν των καίηκόντων έν τγ^ δποί^
διατελεί ούτος, οί Κρήτες δΐν ευρισκόμεθα
καί Ιχομιν καθήκον νά διαθέσωμΐν καί'οίον-
δήποτβ τρόπον τβ καθ* εαυτούς, ζητοΰττες
έπομένως καί την μετά τής φιλοστόργου μη¬
τρός μ-άς ένωσιν.
Διότι διεμαρτυρήθην άνέκαθεν καί διαμαο-
τύρομαι κατά τής αντιλήψεως ότι ΐν άτομον
δύναται νά είνε ο μόνος άντιπρόσωπος τή;
Έθνική; Ίδέας *ν Κρήτνι. Οί Κρήτες Ιχυσαν
τόσον αΐμα, Ιχασαν περιουσίας καί τόσους τέ-
λος πάντων αγώνας Ικαμαν επί ίνα καί πλέον
αϊώνα υπέρ τής οριστικής των άποκαταστά-
σεως, ώστι δικαιωματικώ; νά άποκτήσωσι
τίτλου; έθνισμοΰ καί νά μή παρίσταται άνά-
γκη νά έκπροσωπεϊται ούτος διά μύνου τοΰ
έθνικοϋ άντιπροσώπου έν Κρήτη. "Αλλως τ»
δέν είνε ορθόν ί'νας λαός, ϊνιχ "Εθνος νά ίμπι-
στίύεται την τύχην τού είς μίαν οικογένειαν.
Είνε γνωστόν, 8τι τα πρώτα πολιτεύματα, τα
δποΐα Ιδρύθησαν έν "Ελλάδι διαρκουσης τής
'Ελληνικής έπαναστάσίως, υπήρξαν «Ίς άκρον
δημοκρατικά. Όταν οί πολιτικοί τής "Ελ¬
λάδος άνδρις εσκέφθησαν, πολιτικώτατα, κατ'
εμέ, Οτι ή άπΐλευθερωθίϊσα γωνία πρέπιι νά
αποκτήση θρόνον τΌ Ιπραξαν, διά νά συμδο-
λίζίται απέναντι των ύποδούλων άδιλφών ή
ένδτη; τοΰ "Εθνους ί'ις τόν θρόνον τούτον καί
ί'ις το πρόσωπον τοΰ Βασιλέως των "Ελλή¬
νων, ν' άναμιμνήσΛωντνι οί ΰπόοουλοι τόν
τελευταίον αυτοκράτορα των "Βλλήνων Κων¬
σταντίνον τόν Παλαιολίγον.
Μάς κατηγοροΰν ομως ότι τΌ κίνημά μας
ίΤνε άκαιρον. Διατί λοιπόν «καιρόν. Δέν π^έ
κει ομως νά λησμονήτ* ότι ό'τΐ πρΌ έπταΐτίας
«δεχόμεθα τΌν υϊόν τοΰ Βασιλέως των "Ελ-
λήνων τέν έδιχόμϊθα ώς άρραβώνα τής ενώ¬
σεως τής Κρήτης μβτά τής "Ελλάδος. Δυστυ¬
χώς ομως ή μνηστεία επί πολΰ παρετάθη, οίΐ-
τως ωστε ή κατάστασις διά τή; καθ* έκαστον
μάλιστα ϊτο; διδομένη; υποσχέσεως πίρί προ¬
σεχούς τοΰ ζητήματο; λύσεως νά καταστή ά-
φάρητος. "Άλλως τ» μεταξΰ τοΰ κομιστοΰ
τοΰ άρραβώνος κΤαί τής μνηστευθείσης ένε-
φυλλοχώρησαν πολιτικαί παριξηγήσβι; έπαυ-
ξάνουσαι την δυσφορίαν. Ίσχυρίζονται άλλοι
άφ' ετέρου ότι τό κίνημα δΐν συμφέρει β'ις το
"Εβνο;, άφοΰ δπάρχουσιν άλλα φλέγοντα ζη-
τήματα,τό Μακεδονικόν τό Άλδανικόν καί
δέν ήξβύρω τί άλλο. Άλλ' επί τοΰ προκειμέ-
νου δέν πρέπει νάπαρκβλίπιται τό γε^ονός
8τι ή Κρήτη έκράτησε διά τοΰ αγώνος της
φλέγον το Κρητικόν ζήτημα επί Ινα καί
πλέον α'ιώνα μόλις κατορθώσασα νά απαλ¬
λαγή επί τέλου; τοΰ Τουρκικοΰ ζυγοΰ, ένω
τό Μακεδονικόν ζήτημα μόλις άπΌ πενταετία;
απασχολίϊ την Εΰρωπαϊκήν διπλωματίαν.
Έπομένως είνε δίκαιον ή Κρήτη μετά τό-
σου; ^αγώνας^ τη; νά αναμείνη την οριστικήν
τη; αποκατάστασιν μβτάτήν διακανάνισιν τού
μόλις^ανακινηθέντϊς Μακ*?ονικοΰ ζητήματος;
Άλλα Θά_ ε'ιπήτε είνε δυνατόν νά έκέιασθώσιν
αί ποοστάτιδε; Δυνάμει;, δπως έςαναγκασθώ-
σι *·? χορήγησιν εις ήμϊς την μ«νά τής
Έλλαοο; ίνωσιν ; Ουδέποτε διεννοήθην τοι-
οΰτίν τι. Φρονώ 8μω; ίτι, 8ταν σύσσωμο; ή
Κρήτη παραστή συμμεριζομένη τΌ κΐνημά
μα; διά τοιούτου έμφχντικοΰ τρ4που, δΐν δύ¬
ναται η νά «ξαναγκασθή ή θ ι κ ώ ; όπως
μα; παράσχη την ποθητήν λύσιν. Καί δΐν
άμφιβάλλω ότι καί σεΐ; φίλοι συμπολίται, 0-
ταν καί πάλιν σδ; καλέσωμεν να μα; ίνθαο-
ρύνητε καθ* οιονδήποτε τρόπον, δέν θά διττα-
σητε νά πράξητ» τΌν πάν...
— Μάλιστα Ι Μάλιστα.
Χάριν τής έθνικής ίδέας.
— Ζήτω ή Ένωσις Ι
— Ζήτω ό Βασιλεύς νών Έλλήνων Γε¬
ώργιος 1
— Ζήτωσαν αί προστάτιδες Δυνάμεις !
ΑΟΓΟΣ ΤΟΥ κ. ΜΑΝΟΎ
Μετά τον κ. Βενιζέλον ωμίλησεν 1 γενι-
κος γραμματεύς τοΰ προσωρινοΰ προεδρείου
κ. Κ. Μανος ώς εξής.
Άγαπητοί συμπολίται,
Ή σημερινλ ήμίρα δι* εμέ εΤνι μία 4πΌ
τα; μάλλον «υτυχίΐς ήμέρα; τή; ζωή; μοί».
'Εγώ δ την γέννησιν μέν έλεύθίρο; "Ελλην,
την καρδίαν δέ Κρή; αισθάνομαι σήμερον δι¬
πλήν χαράν Ολην την χαράν την οποίαν αϊ-
σθάνιται ή φιλόστοργος μήτηρ "Ελλάς, Ολην
την χαράν την οποίαν έκδηλώνει ή ήρωϊκή
Κρήτη! Βλέπω δ* Οτι καί ύμεϊς άψηφοΰντ»;
την ρομφαίαν τή; θέμιδος τή; καταρρ«ούσης
ήγ*μονική; άρμοστεία; πολυπληθίϊ; κκι μετ*
ένθουσιασμοΰ προσήλθιτ* ένταΰθα ΐν« συνεοβ-
τάσητε μιθ' ημών των ολίγων δήθιν καί «-
κινδύνων έπαναστατών τοΰ Θιρίσου την εθνι¬
κήν εορτήν.
Έπωβϊλοΰμαι τής ευκαιρίαν, την οποίαν
μοΰ παρέχετε διά ν* διαμαρτυρηθώ εντόνως
Εναντίον των κακοβούλων Εηλώσιων, αϊτινβ;
μωρώ; ίξίλιξαν έμ» διά νά μοΰ άποδώβουν
φρ«έ"ΐς άντικίΐμένας προ; τα &θνικά Ίδανικά.
Εΰτυχώ; Χ»ν προκειται σήμίρον νά περάσω
είς έξετάσεις έθνισμοΰ, ούδ έπιτρέπιται *Ί;
την μίϊριοφροσύνην μου νά δμιλήσω περί τή;
δράσίώ; μου; γεγονότα άτινα *Τν» γνωστά
καί εί; την Κρήτην καί > εις την ' Ελλάδα
καί »Ί; αυτήν άκίμη την Ευρώπην.
'Αλλ' εκϊϊνοι οΐτινες προσκολλώνται ώς
δστρακα «Ίς την έκφίύγουσαν αΰτοΰ; εξου¬
σίαν δβείλουϊΐν ϊσω; άκόμη νά δώσωσι τοι-
αύτα; έξετάσεις έθνισμοΰ. Δι' έμ« «Ιν« έντ«-
λώ; περιτταί.
Εις απάντησιν των βλασφημιών τούτων
σας προτείνω ίπως βροντοφωνήσητ» μετ'
.ου
— Ζήτω μία μ«γάλη, Ελευθέρα καί *-
διαίρετος Ελλάς.
— Ζήτω ή Ένωσις 1
Βροντώϊεις ζητωκραυγαΐ υπέρ τής ενώ¬
σεως εκάλυψαν τάς τελευταίας λέξεις τοΰ
κ. Μάνου.
Λ.ΟΓΟΣ3 ΤΟΥ κ
Κατόπιν ό κ. Κωνστ. Φούμης ωμίλησε
διά των εξής περίπου :
Ό γηραιός πρωθυπουργος τή; 'Ελλάδο; κ·
©ιόδ. Π. Δηλιγιάννης εβροντοφώνησίν άλλο¬
τε άπΌ τοΰ βήματο; τή; Έλληνική; Βουλής
Οτι 4ν Οσω ή Κρήτη μένει ίιπΌ την δουλίίαν
ή "Ελλάς θά στενάζγ) διά την Κρήτην καί ή
Κρήτη διά την 'Ελλάδα. Καί πραγματι αί ά-
μοιοαΐοι ούτοι στεναγμοί έξιδηλώθησαν πλ«ι-
στάκι; διά των γενομένων ίπαναττάσεων, τα;
οποίας συνεμκρίζϊτο ή έλϊυθέρα γωνία τοΰ
Ελληνισμόν. Καί τού; στεναγμου; τή; Κρή¬
τη; έςεδήλου δ έξανιστάμ«νο; ΚρητικΌ; λαΌ;
δπΐρ τή; ένώσεω; καί τή5 έθνικής αΰτοΰ ά-
ποκαταστάσεως, συνιμιρΐζιτο δέ αυτού; ή
δημοσία γνώμη έν Ελλάδι εκάστοτε.
Τί δέ άλλο πράττουν σήμερον οί έν Θερίσω
παρά έπιδιώκουν την εθνικήν αυτών αποκα¬
τάστασιν καί στενάζουν καί διαμαρτύρονται
κατά τοΰ μεταβατικοΰ καθεστώτο; τή; Κρή¬
τη; τΌ οποίον παρβτάθη επί μακρόν χωρί; νά
παρέχη έλπίδα; δριστική; λύσεως;
Ευτυχώς ή φωνή ημών των έν Θερίσω πα-
ρέσυρε την κοινήν γνώμην τοΰ έλευθέρου «λ-
ληνικοΰ Βασιλΐίου υπέρ ημών καί τουτο κα-
ταφαίν«ται έναργέστατα έκ τοΰ έλληνικοΰ
τύπου, Οστις ύπερήσπισε τό ζήτημα ημών.
Ή ίπανάστασις ημών «ΐν« έπανάστασις Ί-
δεών, πρέπει δί Ό έλληνικΌς λαός νά βρ
φωνήσνι πρός την ελληνικήν Κυβέρνησιν, ή¬
τις μέχρι τής σήμερον μένει άπαθής Οεατής,
νά λάβη αυτή ένεργόν μέρος πρός διευθέτησιν
τοΰ Κρητιχοΰ ζητήματος. Τό περίιργον εις
την περίστασιν ταύτην εΐν», ότι, ένω δ λαό;
σύμπας ασπάζεται τό κίνημα ημών, οί ηγέ¬
ται αύτοΰ 8χι μόνον δέν πείθονται, άλλά καί
προσπαθούσι νά παρασύρωσι τόν λαόν, 8πω;
άπόσχη τοΰ κινήματο; τούτου.
Περαίνων τον λόγον τού ό κ. Φούμης
εζητωκραΰγασεν υπέρ τής ενώσεως τής
Κρήτης μετά τής Ελλάδος.
Άτελεΰτητα ζήτω ήκοόσθησαν μετά το
πέρας τοΰ λόγου τοΰ κ. Φοΰμη υπέρ τής
ενώσεως.
ΣΎΜΠΥΡΟΚΡΟΤΗΣΙΣ
ΟΙ άραιά ριπτόμενοι πυροδολισμοΐ μετά
το πέρας των λόγων ηυξήθησαν ίν μίσω
των «ρρενιτιωδών ζητωκραυγών υπέρ τής
ενώσεως. Επί πέντε λεπτά τής ώρας διαρ-
κείς πυροβολισμοϊ έρρίπτοντο είς τον άίρα
υπο των έπαναστατών. Άληθές πανδαιμό¬
νιον έπεκράτησεν επί τίνα λεπτά τής ώρας
εκ των φωνών των ζητωκραυγών καϊ των
πυροδολισμών.
Κατόπιν επήλθε σχετ'.κή ήσυχία και οί
ιδιοκτητησ-διευθυητησ: ΓΡΗΓΟΡΙΟΣΕΥΙΤΡΑΤΙΑΔΗ Σ
ΤΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΔΕΝ ΑΠΟΔΙΔΟΝΤΑΙ
—ε——————————.—.—μ.—___ _
=——--——-———5—β!■^————.—-!__=_
ΠΑΡΑΚΟΑΟΥΘΕΙΤΕ
ΤΑΣ 1Ϊ0 ΝΕΑΣ ΘΑΥΜΑΣΙΑΣ ΕΠΊΦΥΑΑΙΔΑΣ ΗΑϊ!
ΤΑ ΔΡΑΜΔΤΔ ΤΗΣ "Π-ΤΡ07Π0ΑΕ52..
•'ΓΠΠ ΤΙ
■ Ι Μ
..
ΙΠΔΝΙΩΙ ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΕΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕ
ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ
επαναστάται μετά των πολιτών εσκορπίσθη¬
σαν είς τας διαφόρους οικίας τοϋ χωρίου.
Η ΕΠΑΝΟΔΟΣ ΕΙΣ ΧλΝΙλ
Ευθύς κατά την 1 1)2 μ. μ. ήρχισαν οί
έξελθόντες άπΌ τα Χανιά νά έπανέρχωνται
είς την πόλιν. Ή αυτή κίνησις τής πρωίας
παρατηρεΤται είς την άπο τό χωρίον μέχρι
τής πόλεως άγουσαν οδόν. Πάντες ό'μως οί
έξελθόντες τής πόλεως συνεκεντρώθησαν είς
τό χωρίον Μουρνιές διά νά έπαν έλθουν έν
σώματι είς Χανιά. Μ.χρι τής 4ης μ. μ. ώ¬
ρας είχον «τυγκεντρωθή πάντες είς το χω¬
ρίον Μουρνιές. Ή έκκίνησις έγένεντο προ·
πορευομένων των σημαιών. Ηκολούθουν οί
πεζοί την δέ όπισθοπορείαν απετέλουν οί
Ιφιπποι. Τό συλλαλητήριον παρηκολούθουν
καί έγώ ευρισκόμενος είς τΌ τέλος των έ-
φίππων ένεκα τού μεγάλου συνωστισμοΰ.
ΈνΟοσσιασμΌς μέγας καί ζητωκραυγαΐ υ¬
πέρ τής Ενώσεως καί των έν θερίσω α¬
κούονται. Οί διαδηλωταΐ κατά την αυτήν
τάξιν έφθασαν είς την πόλιν. Έδώ αί ζητω¬
κραυγαΐ έπιτείνονται. Ουδέν αλλο άκούει
τις 0 ίν «ζήτω τΌ θέρισον» ! «Ζήτω ή
Ένωσις» 1 Καθ* οδΌν άπΌ Μο,ιρνιες μέχρι
Χανίων ήκοΰοντο κατά διαλείμματα κρότοι
δμοιοι μέ κρότους πυτολίου. Ήσ*ν βαρε-
λόττα τα όποΤα έφερον μεθ' έαυτών οί δια—
δηλωταί. "Ολίγον κατωτέρω τοΰ χωρίου
Μουργιές ηκούσθη μι'α όμοβροντΐα. Είς των
διαδηλωτών είχεν επί τοΰ δνου τού φορτω-
μένα βαρελόττα, τα όποΐα τυχαίως έξεπυρ-
σοκρότησαν καί Ικαψαν τΌν άναβάτην ολί¬
γον είς τάς χείρας καί τα ένδΰματα.
ΕΙΣ ΤΟ ΣΥΝΤΡΙΒΑΝΙ
Κατόπιν συνεννοήσεως δλοι οί διαδηλω-
τα'ι πεζοί καί Ιφιπποι κατηυθόνθησαν είς
την πλατεΤαν τού Σιντριδανίου κειμένην ά¬
νωθεν τής προκυμαίας. Ή πλατεΤα ΰπερε-
πληρώθη κόσμου, όστις υπελογίζετο είς δύο
περίπου χιλιάδας. ΈκεΤ έν μέσφ τοϋ συν-
ηγμένου τούτου πλήθους ό κ. Παπαγιαννά-
κης ωμίλησεν ώς εξής περίπου.
ΆγαηητοΙ συμπολίται,
ΑΊσθάνομαι χαράν διότι άντιπροσωπΐύω τόν
λαόν τή; πόλεως προθύμως συν έλθοντα ινα
συνδράμη τοΰς έκλεχτοΰ; πολίτας τοΰ Θιρί¬
σου, τοΰςθυσιάσαντας τα πάντα υπέρ τής Ιδέας
τή; ένώσεω;. Ή σημερινή συνάντησι; ΰπήρ-
ξι συμβόλαιον έθνική; συνεογασία; «Ίς την ε¬
νίσχυσιν τή; Ιερα; ταύτη; ιδέας δφ' ής έμφο-
ρεϊται ό Κρητικός λαός.
Ή ένωσις άπαριθμεϊ όλοχαυτώματα, ή ϊ-
νωσις άπαιτεΐ θυσίας καί αΐμα είς τα όποϊα
καυχώμιθα, ότι ΐιπεβλήθησαν οί πρόγονεΐ μας
ΤΟΣΟΝ ΕΠΙΚΑΙΡΔ
•ν
καί από ημάς άπαιτ«ϊ φρόνημα καί θυσίας.'Η
μ«ΐς δέν θέλομεν ΐμίμίτρα ούτ» μ«ταρρυθμί-
σιις, αλλα μονον την ένωσιν.
— Ζήτω ή ένωσις!
— Ζήτωωω.
...'Εδώσατε ύπόσγισιν Οτι πάση ίυσία θά
ύποστηρίξετϊ τοϋς έκλεκτους πολίτας τοΰ θ«.
ρίσοι», την οποίαν πρέπει νά ενθυμείσθε διότι
είνε ίεοά καί δΐν είνε ορθόν νά παίζη τις μέ
τα ίερα τού. Μή πτοεϊσθε πρό έκ«ί'νων οί &-
ποϊοι ως πρόνοαμμά των ίχουσι νά διαστρί-
φουν την αληθειαν χραυγάσατε δέ καί πάλιν
ζήτω η ϊνωϊΐς καί διαλυθήτ» ήσύνως.1
— Ζήτω ή ένωσις 1 Λ ·*
— Ζήτω δ Έλληνισμίς.
— Ζήτω αί προστάτιδες Δυνάμεις.
— Ζήτωωω!
Κρότοι βαρελόττων ήκούσθησαν μετά τΌ
πέρας τού λόγου τοΰ κ. Παπαγιαννάκη.
Ό λαος κατόπιν μετέβη πρός την Νο¬
μαρχίαν, όπίθίν διελύθη ησύχως.
ΤΌ ί,μισυ των έπαναστατών έμεινεν έν
Θερίσω πρός φρούρησιν τοΰ έπαναστατικοΰ
τούτου πυρήνος. Οί επαναστάται έκριναν
καλόν νά μή έρημώσουν τελείως το χω¬
ρίον, το οποίον έφοβοδντο δτι θά κατελάμ-
δανον οί χωροφύλακες.
Καί έδώ)ή έθνικη έορτή έωρτάσθη μεγα-
λοπρεπέστατα. Μετά τΌ πέρας τής δοξολο¬
γίας οί επαναστάται έρριψαν πολλοΰς πυρο-
δολισμοΰς είς τον άερα. Την εσπέραν έ-
πανήλθον είς θίρισον οί άρχηγοί αυτών
κ. κ. Βενιζέλος, Φούμης καί Μανος μετά
των έπαναστατών τούς όποίους είχον μεθ'
έαυτών κατά την μετάβασιν των είς τΌ
χωρίον Παναγΐά.
Η ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΑΣΑ ΤΑΞΙΣ
Μεγάλη τάξις επεκράτησαν είς Πανα¬
γίαν καθ1 δ'λην την ημέραν. Οΰϊέν επεισό¬
διον αξιον λόγου εσημειώθη. Πάντες, και
οί επαναστάται καί οί πολίται έμειναν κα-
τενθουσιασμένοι έκ τής τάξεως.
Την πρωίαν μετέβη είς ΊταλΌ; Καρα-
βινιέρος καί εζήτησεν απΌ τούς άρχηγούς
των έπαναστατών νά επιτραπή είς τινάς
χωροφύλακας ή εντος τοϋ χωρίου είσοδος
πρός επίβλεψιν τής τάξεως. Οί επαναστά¬
ται απήντησαν ό'τι αύτοι είνε είς θέσιν νέ
έπιτηρήσουν καί φυλάξουν την τάξιν, έπο-
μίνως δέν είνε δυνατόν νά εισέλθουν είς τ«
χωρίον Ινοπλοι χωροφύλακίς.
Εάν ΘΙλουν νά εισέλθουν άοτΐλοι χωρο¬
φύλακες χάριν περιεργείας είς το χωρίον
ευχαρίστως θά επετρέπετο είς τούτους.
ΑΛΛΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΙ
ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟΝ ΕΙΣ ΣΗΤΕΙΑΝ
Επισήμως εγνώσθη ένταΰθα ότι εγένετο
είς Σητείαν ειρηνικόν συλλαλητήριον είς το
όποΤ:ν συνέρρευσε πλήθος πολύ κόσμου έκ
των πέριξ μερών. Λόγοι πατριωτικοί έξε-
φωνήθησαν καί τέλος άνεγνώσθη ψήφισμα
υπέρ τής ενώσεως γενόμενον διά βοής δε¬
κτόν. Μετά το πίρας τοΰ συλλαλητηρίου
διβλΰθη ησύχως τΌ πλήθος.
Έπίσης είς τον δήμον Άγίων Παρασκιών
Ιξωθεν τοΰ Ηρακλείου συνεκροτήθη πάν¬
δημον συλλαλητήριον, είς το ΐποΤον έλαβον
μέρος καί όπαδοί τοΰ κ. Μιχελιδάκη. Είς
το συλλαλητήριον τουτο παρέστη καί ό κ.
Γίαμαλάκης μέ αλλους τινάς άρχηγοΰς επί
τούτω μεταβάντος έξ Ηρακλείου.
Κατά τούς έκφωνηθέντας λόγους ό λαος
ήσπάσθη το κίνημα των έν Θερίσω έπανα¬
στατών. Ψήφισμα καί έδώ άνεγνώσθη υπέρ
τής ενώσεως γενόμενον ένθουσιωδώς δεκτόν.
ΤΌ πλήθος μετά ταυτα διελύθη ησύχως.
Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΟΝ
Ή Κυβέρνησις άσχολεΐται ήδη δζως
φρουρήστ) επαρκώς τα διάφορα τμήματα
πρός διεξαγωγήν των επαναληπτικόν έκλο-
γών.
Ώς προηγουμένως σας έτηλεγράφησα
καί Ιγραψα πολλοί ύποψήφιοι εζήτησαν δι'
αίΐήσεώς των την φρούρησιν των τμημάτων
υπο Εΰρωπαίων στρατιωτών διά νά μή μα-
ταΐώϊθυν έκ νέου οί επαναστάται τάς εκλο¬
γάς.
Πράγματι απεφασίσθη ή φρούρησις των
διαφόρων τμημάτων ύπΌ στρατιωτών Εύ-
ρωπαίων, οίίτω δέ θεωρεΤται εξησφαλισμένη
ή ενεργεια των έπαναληπτικών έκλογών.
Η ΕΝΙΣΧΥΣΙΣ ΤΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ
Ώς εξής ένισχύθησαν τα έκλογικά τμή¬
ματα ό'που θά διενεργτςθοθν αί έπαναληπτι-
καί εκλογαί. ΤΌ τμήμαΓεωργιουπόλεως θά
φυλάξουν 20 Ρώσσοι, οί όποΐοι θά μεταβοΰν
έκεΤέκ Ρεθύμνης.
ΤΌ είς Καλύβες τμήμα θά φυλάξουν 30
"Αγγλοι στρατιώται εκ των εσχάτως με-
ταφερθέντων είς Χανία.
ΤΌ τμήμα Κοντομαρί θά φυλάξουν 25
Ρώσσοι στρατιώται οίτινες θά μεταβοΰν έ-
κεΐ έξ Άλικιανοΰ.
ΤΌ τγήμα Άλικιανοΰ θά φυλάξουν 35
Ρώσσοι στρατιώται μετά τοΰ έκεΤ εΰρισκο-
μένου σώματος τής χωροφυλακής.
ΕΜΦΑΝΙΣΙΣ ΕΠΑΝλΣΤΑΤΩΝ
Τηλεγραφικώς ανηγγέλθη ένταΰθα δτι
σώμα ένόπλων έπαναστατών έξ 60 άνδρών
υπο την άρχηγίαν τοΰ κ. Μακράκη τέως
βουλευτού ενεφανίσθη είς τΌ χωρίον Άνώ-
γεια. ΤΌ σώμα τουτο άναχωρεΤ κατά τΌ
τηλεγράφημα έξ Ανωγείων μεταβαΤνον είς
την επαρχίαν Μαλεβυζίου, πρΌς προσηλν
τισμον καί άλλων μεταξυ των έπαναστα¬
τών. Εκείθεν Οά μεταβοΰν είς Άρχάνες.
ΣΥΛΛΗΨΙΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΩΗ
Μόλις εγνώσθη ότι χωροφύλακες συνέλα-
βον 13 επαναστάτας είς Κάνδανον τοΰ Σε-
λίνου απεφάσισαν άντεκδικούμενοι νά συλ-
λάδουν χωροφύλακας. Χθές εγνώσθη δτι οί
επαναστάται συνέλαβον είς Πελεκάνον τοδ
Σελίνου καί ήχμαλώτισαν 7 χωροφύλακας
καί τον ενωμοτάρχην τοΰ σταθμοΰ. Οί επα¬
ναστάται ζητοΰν ήδη νά άνταλλάξουν τούς
συλληφθέντες χωροφύλακας μέ τούς συλλη-
φθέντας είς Κάνδανον υπο τής χωροφυλα¬
κής 13 επαναστάτας.
ΖΩΝΗ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ
Ελήφθη όριστική απόφασις υπο των διε*·
θνών στρατευμάτων, όπως έμποδίσουν τοι
έπισιτισμΌν είς τούς επαναστάτας τοΰ Θ*-
ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Κ ΑΙ ΤΩΝ ΕΙΔΗ2ΕΩΝ
: ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΚΟΥΧΟΥλλΚΟΣ
ΤΙΜΗ ΕΚΑΣΤΟΥ ΦΥΑΛΟΥ ΑΕΤΤΤΑ 6
ΓΡΑΦΕΙΑ ·νΟ_ΟΣ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΑΡΙΘ. "7
ΠΠΣ ΕΩΡΤΛΣ8Η
ΙΕΘΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΕΙΣ Μ ΚΡΗΤΜ
Ι
ΠΑΝΤΑΧΟΥ ΖΗΤΩΚΡΑΥΓΑΙΥΠΕΡΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ
ΣΥΝΑΝΤΗΣΙΣ ΤΩΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΧΑΝΙΩΝ ΜΕ ΤΟΪΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΑΣ
01 ΑΡΧΗΓΟΙ ΤΩΗ ΕΠΜΙΑΣΤΑΤϋ ΑΓΟΡΕΐΟΝΤΕΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΗΘΗ
ΕΙΣΙ ΤΑ-------„-—.
ΧΑΝΙΑ 25 Μαριου.
Με-γ,αλοπρβπώς έωρτάσθη καθ" όλην την
Ι^'ή ^ίϊθνΐϊ,ή έορτ^. Ή πόλις των Χα-
^σήμαιοβτολιστος απΌ πρωίας παρουσιά-
^ι κάτι τΌ Ι κτακτον. Είς δλα τα δημό-
»ι« καί ίδιωτικά κοταστήματα κνματίζει ή
ΛβνέΧϊυχος σημαία άπο τίς προηγουμένης
ημέρας. Καί έδώ δπως και είς τα λοιπά
τής νήσου ή έλληνική σημαία κυμα-
ύ-ερήφανος και ή έθνική έορτή πα-
ι]ζεται μεγαλοπρεπέστατα. ΆπΌ τής
χς κωδωνοκρουσίαι δηλθΰσι τΌ χαρμό-
..... τής ημέρας. Κοσμος πολύς !χ«ι συρ-
ρση είς τΌν ΚαθεδρικΌν ναΌν, οπου μΐτ'
Ιλίγον ψάλλεται ή δοξολογίβ χοροστβ-
■Λντος τοΰ έπισκόπου Χανίων Νικηφόρου.
Περί την 9 1)2 κατέφθασαν είς τΌν Κα-
το ΰπονργικΌν συμβουλιον, ο
ναόν
δήμαρχος, ό νομάρχης καϊ οί λοιποί έπίση-
υ.οΊ έν μεγάλη στολτ> Κατ'» την τελετήν
δεν παρέστη ο πρίγκηψ Γεώργιος.
Ευθύς ώς έψάλη τΌ πολυχρόνιον ό ίπΐ
των Έσωτερικών σΰμβουλος κ. Κριάρης, ί-
ζητωκραδγασε υπέρ τής Ενώσεως, ένθου-
αιωδέστατα έντΌς τοΰ ναού".
Μετά το πέρας τής δοξολογίας "μετέβη¬
σαν πάντες οί έν τφ ναφ είς τη δημαρχίαν
ήτις ήτο σημριοστόλιστος. Ό δήμαρχος
Χανίων κ. Σκαμνάκης ΰπεδέχετο πάντας
ένθουσιωίδς έντος τόΰ δημαρχικοΰ κατα-
στήμ,ατος.
ΦίϊΓΑΓΩΓΗΣΙΣ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ
Την εσπέραν ή πόλις παρουσιάζει θέαμα
εξόχως ωραίον. Ιϊάντ* τα ' δημοσία κατα¬
στήματι ήσαν φωταγωγημίνα διά πολυχρώ-
μων φανών.
Η ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ
1
ΕΙΣ ΤΟ ΧΩΡΙΟΝ ΠΑΝΑΓΙΑ
Μετ» περισσής μεγαλοπρεπείας έωρτά-
σθη κβί υπο των έπαναστατών τοΰ θερίσου
τ, 'Εδνική έορτή είς το χωρίον Πανβγιά
21)2 περίπου ώρας μακράν τής πόλεως
χ;ίμ«νον.
Πολύς κόσμος έκ Χανίων καί των πέριζ
χωρίων πεζή καί Ιφιππος |άπο τής πρωίας
ανεχώρησε μεταβαίνων είς τΌ χωρίον τουτο,
ί»« σ^νεορτά^η^1 μετά των έπαναστατών την
'Είνιχήν εορτήν. ΆπΌ τής 6ης πρωϊνής
ωρΐςμΐχρι τής 11ης ό κόσμος διαρκώς έξ-
ήρχιτο τής πόλεως καί Ισπευδεν έκεΤ δπου
ί'χον χατέλθει οί επαναστάται χάριν τής έ-
ίνοιή'ς εορτής.
Μία διαρκής σειρά έ-ίππων καί πεζών
ϊΐρετηΐεϊτο είς την οδόν την άγουσαν πρός
ιήν Παναγίαν. "Ασματα έθνικά Ιψαλλον
ΐίί' Ολον αΰτο το διάστημα οί μεταδαίνον-
πς είς τί όρεινον χωρίον.
ΠλΡΕΜΠΟΔΙΣΙΣ ΛΠΟ ΧΟΡΟΦΥλλΚλΣ
Την κίνησιν ταύτην πρός την Παναγίαν
ιβρ/,κολούθησα καί έγώ άπΌ τής ^πρωίας
μύ χολλών έξελθόντων συγχρόνως* έκ τής
«λεως. Πρΐν ή φθάσωμεν είς τΌ χωρίον
Μοιφνΐες ήμίσΐ-.αν περίπου ώραν μακράν
τί|ς πόλεως παρετηρήσαμεν όμάδα χωροφυ-
λάχων οίτινες κατεΤχον μίαν στενωπον δι*
ής επρόκειτο νά διίλθωμεν. Ή πρωτοπορεία
ΐχλησίασεν, άλλ' ήτο αδύνατον νά διέλθη
χαί βαδίση πρός το όρίΐνΌν χωρίον, ό'που οί
ΐχανχστάται.
— Δέν θά σας επιτρέψωμεν νά περάσητβ
ΐεώναζον οί χωροςόλακες. Πρέπει να έπα-
«λθετε είς την πίλιν.
Ό κίσμος ώς έκ τούτου ευρέθη είς δύ-
ϊκολον θέσιν. ΟΊ -/ωροφύλακες ήμπόδιζον
την διέλευσιν τού, διότι πιθανώς έφοδοΰντο
δτι οί πλεΤστθ'. των έξερχομένων θά συνη-
νοΰντο μέ τούς επαναστάτας.
Έν τω μεταξΰ ό'μως καταφθάνουν καί
όλλοι έκ τής πόλεως και οθτως ό άριθμος
βΰτβς ηυξήθη μεγάλως. Είς την πρωτοπο¬
ρείαν έσπευσαν τίτε μερικοί Ιφιπποι, οί ό-
ποιοι έξεδίασαν σχεϊβν την δίοδον. ΟΊ χω-
ροφύλακες ηναγκάσθησαν νά άποσυρθοϋν καί
ό κόσμος διήρχετο έλευθέρως, μεταβαίνων
ιίς τΌ στροτίπεδον των επανβστατών.
Ο κ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΥΠΟΔΕΧΟΜΕΝΟΣ
Πορεία 2 1)2 περίπου ώρών ήρκεσε νά
Τ0άσω μετά τής συνοϊείας μου είς τΌ όρει-
»Όν χωρίον, το όποΓον εΤνε εκτισμένον είς
βραχώδες μέρος. Είνε μικρόν το χωρίον
αΰτ,Ό κατοικεϊται δέ άπο 150 μόλις ψυχάς.
Οί άπλοΐκοί χάτοικοι αΰτοΰ είνε είς άκρον
•ιλόξενοι καί φαίνονται κατενθουσιασμένοι
** τής παρουσίβς των έπαν»στατών καί
το3 απΌ την πόλιν έκδραμόντος πλήθους.
Άρεοί πυροβολισμο! άντήχουν είς τα
ιίριξ όρη. ΤΌ χωρίον ήτο κατάμεστον κό-
'"·0«. ΤΌ θέαμα ήτο εξόχως συγκινητικόν.
»'ί την είσοδον το3 χωρίου Γστατο ό κ.
Βεν.ζίλος ύποδεχόμενος τα πλήθη,
υγκνην
Γστατο ό κ.
πολλοί
Ινηγκαλίζοντο καί ήσπάζοντο αυτόν.
Αλλαχού τού χωρίου οί επαναστάται
συναντώμενοι μετά συγγβνών καί «ρίλων πε-
ριεπτΰσσοντο αλλήλους κοΛ έδάκρυον έξ έν-
θουσιασμοί καί συγκινήσεως.
Μβταξύ των έπαναστατών υπήρχον πολ¬
λοί γέροντες έξ εκείνον οΐτινες διεδραμά-
τισβν σπουδαίον πρόσωπον κατά τάς διαφό¬
ρους έπαναστάσεις τής Κρήτης.
Πάντες ζητωκραυγάζουσιν υπέρ τής ενώ¬
σεως τής Κρήτης μετά τής μητρΌς "Ελ¬
λάδος.
ΕΝΤΟΣ3 ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ
'Εφόσον επροχώρει τις «Ίς τΌ κέντρον
τού χωρίου επί τοσούτον ή διέλευσις καθί-
στατο δυσκολωτέρα. Φαντασθής εν μικρΌν
χωρίον μέ στενοϋς δρομίσκους έντος το3 ό-
ποίου παρευρίσκοντο επαναστάται μετα
των λοιπών συνηγμένων έκ τής πόλεως
καί των λοιπων πέριξ χωρίων'τετρακισχί-
λιοι περίπου. Πανταχοϋ' κυματίζβι ή έλλη-
νική σημαία. Οί έξελθόνεες των Χανίων
έφερον μεθ' Ιαυτών τέσσαρας μεγάλας ση-
μαίας πλήν των μικρών τοιούτων έκ των
οποίων έκαστος σχεδΌν πολίτης Ιφερε μίαν
μεθ' έαϋτοΰ. Οί επαναστάται έπίσης Ιφερον
μίαν ελληνικήν σημαίαν επί τής οποίας υ¬
πήρχον «' Χ*ξ«ις ελευθερία ή θάνατος.
"Αλλη σημαία των κατοίκων τής Παναγίας
έκυμάτιζβ μεταξύ των λοιπών. Ούτως 6ξ εν
δλφ κυαν6λευκοι ήπλωνον τάς πτυχάς
αυτών ΰπερηφάνως είς την στέγην μιας οι¬
κίας κειμένης κάτωθεν ακριβώς τής έκκλη-
σίας τού χωρίου, πλήν τής πληθΰος των
μικρών σημαιών. Οί πιιροβολισμϊί των έ¬
παναστατών ριπτόμενοι άραιά άραια έπαυ,α-
νουν τΌν ενθουσιασμόν το3 έδώ συνηγμένου
πλήθους.
Η ΔΟ-ΟΑΟΠΑ
Ή ώρα είνε 11 1)2 π. μ. Ό κόσμος
σπεύδει είς την μικράν εκκλησίαν 8που την
ώραν αύτην ψάλλεται κατανυκτικωτάτη δο-
ξολογία. Έλάχιστοι κατορθώνουν να εισ¬
έλθουν έντος τοΰ ναού ένφ οί πλεΐστοι συσ·
σωρεύονται είς τΌν περίβολον αΰτοΰ καί τα
πέριξ. Ή δοξολογία υπήρξεν είς άκρον συγ-
κινητικήΥ
Ό ιερεύς ηυχήθη υπέρ τής Βασιλικής
Οικογενείας, τής εύοδώσεως τοΰ κινήμα-
τος καί τής ενώσεως.
Κατόπιν έψάλη ό πολυχρονισμος τοΰ
Βασιλέως υπο καλλιφώνων ψαλτών.
Μετά το πέρας τούτου ούςανομήκεις καϊ
έκκωφαντικαί ζητωκραυγαΐ ά»τήχησαν είς
τον άέρα υπέρ τής ενώσεως.
Νέοι πυροδολισμοΐ έρρίφθησαν ΰπΌ των
έπαναστατών συντελοΰντες είς την μεγα¬
λοπρέπειαν τής έθνικής ταύτης εορτής.
Ό κόσμος έπαναλαμβάνει τάς ζητωκραυ-
γάς τού υπέρ τής ενώσεως καί εδχεται
συγχρόνως Οπερ των άρχηγων τοΰ κΐνή-
ματος. '
Ή δοξολογία έντος τοΰ μικροΰ ναισκου
ίληξε περί την μεσημβρίαν.
ΑΓΟΡΕΥΣΕΙ! ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΩΝ ΤΟΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΓΩΝ
ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ ΤΟΥ *· ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗ
1'ρωτος μετά το πέρας τής δοξολογίας
ό κ. Παπαγιαννάκης διά των
εξής περίπου τον κ. Βενιζέλον '·
— Χαίρω, διότι καί πάλιν ή «ολΐί των
Χανίων «/.δηλοί την πρός τόν κ. Βενιζέλον,
τον δπίρμανον τής ΙΟνικήί Ίδέας, άοοιΐ(ωβ(ν
της, διά την οποίαν και αίμα καί περιουσίαι
και τα πάντα εθυσιάσθησαν. Υπέρ τής Ίδέας
ταύτης συνηγοοιΐ *» κ. Βενιζέλος πβρ' 8λας
τάς κατ' αΰτόυ συκοφαντικάς οΊαώοσιις δια¬
φόρων αύλοκολάκων.
Περαίνων τάς ολίγας λέζεις τού ο χ.
Παπαγιαννάχης κατέληξεν είς ζητωχραυ-
γάς υπέρ τής ενώσεως.
Βροντωδεις ζητωχραυγαΐ άπΌ μύρια στό-
ματα συγχρόνως εκάλυψαν τάς τελευταίας
λέξεις τοΰ κ. Παπαγιαννάκη. Πανδαιμό¬
νιον επηκολούθησεν επί τίνα λεπτά, μετά
σχετικήν δέ ησυχίαν ωμίλησεν ό κ. Βενι¬
ζέλος διά των εξής :
Ο ΑΟΓΟΣ ΤΟΥ χ· ΒΕΝΙΖΕΑΟΤ
Φίλοι συμπολίται,
Χαίρω διότι κ«ΐ πάλιν ο! κάτοικοι των Χα¬
νίων συντρίχουσι τοί»ς επαναστάτας τοΰ Θι-
ρίσον». Την συνδρομήν ταύτην ή πόλις Ιδειξε
και βταν Οπιγράφϊτό άναοορα έκ μέρους δια-
κικρΐμένων ^ουλιοτώ» π»ος την Κυβέρνησιν
τοΰ τόπου, ίτίως Ιπιτρίπεται δ έπισιτΓσαΑς*
των έν Θίρίσω, βταν συνήρχετο ί'ις συλλα¬
λητήριον ΰπΐρ' τ?>ς ίνώϊ«ω«, καβ' ήν ημέραν
εξήρχοντο τα εΰρωπαΐκά στρατιύματα, Ιν τω
καΐεδρικφ ναώ κ αι ολίγον ΰστιρον είς την
Ιστορικήν βέσιν τοΰ Προφήτου Ήλί« καί τί-
λος διά τής «ημιρινής πανηγυρικής παρου-
σίας τού. *Η ένΐάρρυνσι; δΐ *3τη την οποίαν
μας ϊδωσιν ή πόλις των Χανίων συνετέλεσαν
ώστι τό κίνημα νά έπίκταί^ και πέραν τοΰ
τμήμ»τος των Χανίων. ΣυλλαΛητήριον ΐλαβι
χώραν είς Ρέθυμνον κατά τΌ οποίον δυστυχώς
εσημειώθη ξινική επέμβασις καί τουτο ηκο¬
λούθησεν ϊτβρον τοΰ Ηρακλείου, ε'ις τΌ ο¬
ποίον τΌν λόγον είχεν δκ. Σφακιανάκης. Τοΰ
άνδρός τούτου δεν εΤμαι ο ά,ρμοδιος νά πλέξω
τό εγκώμιον, διότι μΐ συνϊίιι προσωπική
πρός τούτον φιλία. *Η συνδρομή τοΰ κ. Σφα¬
κιανάκη θά είνε δι* ημάς άνυπολίγιστος. Είνε
δ» γιγονός άξιοσημιίωτον, δτι ο κ. Σφακιανά¬
κης κατέρχεται είς την μάχιμον πολιτικήν
μετά επταετή, δυνατβίς τις «ιπιΐν, Ιξηναγ-
κασμένην άποχήν άπΌ ταύτης. "Ορθώς δέ διέ-
κρινεν ο κ. Σφακιανάκης την διπλήν υπό¬
στασιν τοΰ υίοΰ τοΰ Βασιλέως των Έλλήνων
Ιν Κρήτΐ(ΐ. Ό "Υπατος 'Αρμοστής έν τ·^ νήσω
εχ*ι καθήκοντα πρός τάς Μ. Δυνάμεις των
οποίων εΐνί έντολοδΐχος άφ' ίνός καί πρός την
Έλλάδα άφ' ετέρου. Ούχ' ·}ττον δμως εις
την σύγκρουσιν των καίηκόντων έν τγ^ δποί^
διατελεί ούτος, οί Κρήτες δΐν ευρισκόμεθα
καί Ιχομιν καθήκον νά διαθέσωμΐν καί'οίον-
δήποτβ τρόπον τβ καθ* εαυτούς, ζητοΰττες
έπομένως καί την μετά τής φιλοστόργου μη¬
τρός μ-άς ένωσιν.
Διότι διεμαρτυρήθην άνέκαθεν καί διαμαο-
τύρομαι κατά τής αντιλήψεως ότι ΐν άτομον
δύναται νά είνε ο μόνος άντιπρόσωπος τή;
Έθνική; Ίδέας *ν Κρήτνι. Οί Κρήτες Ιχυσαν
τόσον αΐμα, Ιχασαν περιουσίας καί τόσους τέ-
λος πάντων αγώνας Ικαμαν επί ίνα καί πλέον
αϊώνα υπέρ τής οριστικής των άποκαταστά-
σεως, ώστι δικαιωματικώ; νά άποκτήσωσι
τίτλου; έθνισμοΰ καί νά μή παρίσταται άνά-
γκη νά έκπροσωπεϊται ούτος διά μύνου τοΰ
έθνικοϋ άντιπροσώπου έν Κρήτη. "Αλλως τ»
δέν είνε ορθόν ί'νας λαός, ϊνιχ "Εθνος νά ίμπι-
στίύεται την τύχην τού είς μίαν οικογένειαν.
Είνε γνωστόν, 8τι τα πρώτα πολιτεύματα, τα
δποΐα Ιδρύθησαν έν "Ελλάδι διαρκουσης τής
'Ελληνικής έπαναστάσίως, υπήρξαν «Ίς άκρον
δημοκρατικά. Όταν οί πολιτικοί τής "Ελ¬
λάδος άνδρις εσκέφθησαν, πολιτικώτατα, κατ'
εμέ, Οτι ή άπΐλευθερωθίϊσα γωνία πρέπιι νά
αποκτήση θρόνον τΌ Ιπραξαν, διά νά συμδο-
λίζίται απέναντι των ύποδούλων άδιλφών ή
ένδτη; τοΰ "Εθνους ί'ις τόν θρόνον τούτον καί
ί'ις το πρόσωπον τοΰ Βασιλέως των "Ελλή¬
νων, ν' άναμιμνήσΛωντνι οί ΰπόοουλοι τόν
τελευταίον αυτοκράτορα των "Βλλήνων Κων¬
σταντίνον τόν Παλαιολίγον.
Μάς κατηγοροΰν ομως ότι τΌ κίνημά μας
ίΤνε άκαιρον. Διατί λοιπόν «καιρόν. Δέν π^έ
κει ομως νά λησμονήτ* ότι ό'τΐ πρΌ έπταΐτίας
«δεχόμεθα τΌν υϊόν τοΰ Βασιλέως των "Ελ-
λήνων τέν έδιχόμϊθα ώς άρραβώνα τής ενώ¬
σεως τής Κρήτης μβτά τής "Ελλάδος. Δυστυ¬
χώς ομως ή μνηστεία επί πολΰ παρετάθη, οίΐ-
τως ωστε ή κατάστασις διά τή; καθ* έκαστον
μάλιστα ϊτο; διδομένη; υποσχέσεως πίρί προ¬
σεχούς τοΰ ζητήματο; λύσεως νά καταστή ά-
φάρητος. "Άλλως τ» μεταξΰ τοΰ κομιστοΰ
τοΰ άρραβώνος κΤαί τής μνηστευθείσης ένε-
φυλλοχώρησαν πολιτικαί παριξηγήσβι; έπαυ-
ξάνουσαι την δυσφορίαν. Ίσχυρίζονται άλλοι
άφ' ετέρου ότι τό κίνημα δΐν συμφέρει β'ις το
"Εβνο;, άφοΰ δπάρχουσιν άλλα φλέγοντα ζη-
τήματα,τό Μακεδονικόν τό Άλδανικόν καί
δέν ήξβύρω τί άλλο. Άλλ' επί τοΰ προκειμέ-
νου δέν πρέπει νάπαρκβλίπιται τό γε^ονός
8τι ή Κρήτη έκράτησε διά τοΰ αγώνος της
φλέγον το Κρητικόν ζήτημα επί Ινα καί
πλέον α'ιώνα μόλις κατορθώσασα νά απαλ¬
λαγή επί τέλου; τοΰ Τουρκικοΰ ζυγοΰ, ένω
τό Μακεδονικόν ζήτημα μόλις άπΌ πενταετία;
απασχολίϊ την Εΰρωπαϊκήν διπλωματίαν.
Έπομένως είνε δίκαιον ή Κρήτη μετά τό-
σου; ^αγώνας^ τη; νά αναμείνη την οριστικήν
τη; αποκατάστασιν μβτάτήν διακανάνισιν τού
μόλις^ανακινηθέντϊς Μακ*?ονικοΰ ζητήματος;
Άλλα Θά_ ε'ιπήτε είνε δυνατόν νά έκέιασθώσιν
αί ποοστάτιδε; Δυνάμει;, δπως έςαναγκασθώ-
σι *·? χορήγησιν εις ήμϊς την μ«νά τής
Έλλαοο; ίνωσιν ; Ουδέποτε διεννοήθην τοι-
οΰτίν τι. Φρονώ 8μω; ίτι, 8ταν σύσσωμο; ή
Κρήτη παραστή συμμεριζομένη τΌ κΐνημά
μα; διά τοιούτου έμφχντικοΰ τρ4που, δΐν δύ¬
ναται η νά «ξαναγκασθή ή θ ι κ ώ ; όπως
μα; παράσχη την ποθητήν λύσιν. Καί δΐν
άμφιβάλλω ότι καί σεΐ; φίλοι συμπολίται, 0-
ταν καί πάλιν σδ; καλέσωμεν να μα; ίνθαο-
ρύνητε καθ* οιονδήποτε τρόπον, δέν θά διττα-
σητε νά πράξητ» τΌν πάν...
— Μάλιστα Ι Μάλιστα.
Χάριν τής έθνικής ίδέας.
— Ζήτω ή Ένωσις Ι
— Ζήτω ό Βασιλεύς νών Έλλήνων Γε¬
ώργιος 1
— Ζήτωσαν αί προστάτιδες Δυνάμεις !
ΑΟΓΟΣ ΤΟΥ κ. ΜΑΝΟΎ
Μετά τον κ. Βενιζέλον ωμίλησεν 1 γενι-
κος γραμματεύς τοΰ προσωρινοΰ προεδρείου
κ. Κ. Μανος ώς εξής.
Άγαπητοί συμπολίται,
Ή σημερινλ ήμίρα δι* εμέ εΤνι μία 4πΌ
τα; μάλλον «υτυχίΐς ήμέρα; τή; ζωή; μοί».
'Εγώ δ την γέννησιν μέν έλεύθίρο; "Ελλην,
την καρδίαν δέ Κρή; αισθάνομαι σήμερον δι¬
πλήν χαράν Ολην την χαράν την οποίαν αϊ-
σθάνιται ή φιλόστοργος μήτηρ "Ελλάς, Ολην
την χαράν την οποίαν έκδηλώνει ή ήρωϊκή
Κρήτη! Βλέπω δ* Οτι καί ύμεϊς άψηφοΰντ»;
την ρομφαίαν τή; θέμιδος τή; καταρρ«ούσης
ήγ*μονική; άρμοστεία; πολυπληθίϊ; κκι μετ*
ένθουσιασμοΰ προσήλθιτ* ένταΰθα ΐν« συνεοβ-
τάσητε μιθ' ημών των ολίγων δήθιν καί «-
κινδύνων έπαναστατών τοΰ Θιρίσου την εθνι¬
κήν εορτήν.
Έπωβϊλοΰμαι τής ευκαιρίαν, την οποίαν
μοΰ παρέχετε διά ν* διαμαρτυρηθώ εντόνως
Εναντίον των κακοβούλων Εηλώσιων, αϊτινβ;
μωρώ; ίξίλιξαν έμ» διά νά μοΰ άποδώβουν
φρ«έ"ΐς άντικίΐμένας προ; τα &θνικά Ίδανικά.
Εΰτυχώ; Χ»ν προκειται σήμίρον νά περάσω
είς έξετάσεις έθνισμοΰ, ούδ έπιτρέπιται *Ί;
την μίϊριοφροσύνην μου νά δμιλήσω περί τή;
δράσίώ; μου; γεγονότα άτινα *Τν» γνωστά
καί εί; την Κρήτην καί > εις την ' Ελλάδα
καί »Ί; αυτήν άκίμη την Ευρώπην.
'Αλλ' εκϊϊνοι οΐτινες προσκολλώνται ώς
δστρακα «Ίς την έκφίύγουσαν αΰτοΰ; εξου¬
σίαν δβείλουϊΐν ϊσω; άκόμη νά δώσωσι τοι-
αύτα; έξετάσεις έθνισμοΰ. Δι' έμ« «Ιν« έντ«-
λώ; περιτταί.
Εις απάντησιν των βλασφημιών τούτων
σας προτείνω ίπως βροντοφωνήσητ» μετ'
.ου
— Ζήτω μία μ«γάλη, Ελευθέρα καί *-
διαίρετος Ελλάς.
— Ζήτω ή Ένωσις 1
Βροντώϊεις ζητωκραυγαΐ υπέρ τής ενώ¬
σεως εκάλυψαν τάς τελευταίας λέξεις τοΰ
κ. Μάνου.
Λ.ΟΓΟΣ3 ΤΟΥ κ
Κατόπιν ό κ. Κωνστ. Φούμης ωμίλησε
διά των εξής περίπου :
Ό γηραιός πρωθυπουργος τή; 'Ελλάδο; κ·
©ιόδ. Π. Δηλιγιάννης εβροντοφώνησίν άλλο¬
τε άπΌ τοΰ βήματο; τή; Έλληνική; Βουλής
Οτι 4ν Οσω ή Κρήτη μένει ίιπΌ την δουλίίαν
ή "Ελλάς θά στενάζγ) διά την Κρήτην καί ή
Κρήτη διά την 'Ελλάδα. Καί πραγματι αί ά-
μοιοαΐοι ούτοι στεναγμοί έξιδηλώθησαν πλ«ι-
στάκι; διά των γενομένων ίπαναττάσεων, τα;
οποίας συνεμκρίζϊτο ή έλϊυθέρα γωνία τοΰ
Ελληνισμόν. Καί τού; στεναγμου; τή; Κρή¬
τη; έςεδήλου δ έξανιστάμ«νο; ΚρητικΌ; λαΌ;
δπΐρ τή; ένώσεω; καί τή5 έθνικής αΰτοΰ ά-
ποκαταστάσεως, συνιμιρΐζιτο δέ αυτού; ή
δημοσία γνώμη έν Ελλάδι εκάστοτε.
Τί δέ άλλο πράττουν σήμερον οί έν Θερίσω
παρά έπιδιώκουν την εθνικήν αυτών αποκα¬
τάστασιν καί στενάζουν καί διαμαρτύρονται
κατά τοΰ μεταβατικοΰ καθεστώτο; τή; Κρή¬
τη; τΌ οποίον παρβτάθη επί μακρόν χωρί; νά
παρέχη έλπίδα; δριστική; λύσεως;
Ευτυχώς ή φωνή ημών των έν Θερίσω πα-
ρέσυρε την κοινήν γνώμην τοΰ έλευθέρου «λ-
ληνικοΰ Βασιλΐίου υπέρ ημών καί τουτο κα-
ταφαίν«ται έναργέστατα έκ τοΰ έλληνικοΰ
τύπου, Οστις ύπερήσπισε τό ζήτημα ημών.
Ή ίπανάστασις ημών «ΐν« έπανάστασις Ί-
δεών, πρέπει δί Ό έλληνικΌς λαός νά βρ
φωνήσνι πρός την ελληνικήν Κυβέρνησιν, ή¬
τις μέχρι τής σήμερον μένει άπαθής Οεατής,
νά λάβη αυτή ένεργόν μέρος πρός διευθέτησιν
τοΰ Κρητιχοΰ ζητήματος. Τό περίιργον εις
την περίστασιν ταύτην εΐν», ότι, ένω δ λαό;
σύμπας ασπάζεται τό κίνημα ημών, οί ηγέ¬
ται αύτοΰ 8χι μόνον δέν πείθονται, άλλά καί
προσπαθούσι νά παρασύρωσι τόν λαόν, 8πω;
άπόσχη τοΰ κινήματο; τούτου.
Περαίνων τον λόγον τού ό κ. Φούμης
εζητωκραΰγασεν υπέρ τής ενώσεως τής
Κρήτης μετά τής Ελλάδος.
Άτελεΰτητα ζήτω ήκοόσθησαν μετά το
πέρας τοΰ λόγου τοΰ κ. Φοΰμη υπέρ τής
ενώσεως.
ΣΎΜΠΥΡΟΚΡΟΤΗΣΙΣ
ΟΙ άραιά ριπτόμενοι πυροδολισμοΐ μετά
το πέρας των λόγων ηυξήθησαν ίν μίσω
των «ρρενιτιωδών ζητωκραυγών υπέρ τής
ενώσεως. Επί πέντε λεπτά τής ώρας διαρ-
κείς πυροβολισμοϊ έρρίπτοντο είς τον άίρα
υπο των έπαναστατών. Άληθές πανδαιμό¬
νιον έπεκράτησεν επί τίνα λεπτά τής ώρας
εκ των φωνών των ζητωκραυγών καϊ των
πυροδολισμών.
Κατόπιν επήλθε σχετ'.κή ήσυχία και οί
ιδιοκτητησ-διευθυητησ: ΓΡΗΓΟΡΙΟΣΕΥΙΤΡΑΤΙΑΔΗ Σ
ΤΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΔΕΝ ΑΠΟΔΙΔΟΝΤΑΙ
—ε——————————.—.—μ.—___ _
=——--——-———5—β!■^————.—-!__=_
ΠΑΡΑΚΟΑΟΥΘΕΙΤΕ
ΤΑΣ 1Ϊ0 ΝΕΑΣ ΘΑΥΜΑΣΙΑΣ ΕΠΊΦΥΑΑΙΔΑΣ ΗΑϊ!
ΤΑ ΔΡΑΜΔΤΔ ΤΗΣ "Π-ΤΡ07Π0ΑΕ52..
•'ΓΠΠ ΤΙ
■ Ι Μ
..
ΙΠΔΝΙΩΙ ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΕΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕ
ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ
επαναστάται μετά των πολιτών εσκορπίσθη¬
σαν είς τας διαφόρους οικίας τοϋ χωρίου.
Η ΕΠΑΝΟΔΟΣ ΕΙΣ ΧλΝΙλ
Ευθύς κατά την 1 1)2 μ. μ. ήρχισαν οί
έξελθόντες άπΌ τα Χανιά νά έπανέρχωνται
είς την πόλιν. Ή αυτή κίνησις τής πρωίας
παρατηρεΤται είς την άπο τό χωρίον μέχρι
τής πόλεως άγουσαν οδόν. Πάντες ό'μως οί
έξελθόντες τής πόλεως συνεκεντρώθησαν είς
τό χωρίον Μουρνιές διά νά έπαν έλθουν έν
σώματι είς Χανιά. Μ.χρι τής 4ης μ. μ. ώ¬
ρας είχον «τυγκεντρωθή πάντες είς το χω¬
ρίον Μουρνιές. Ή έκκίνησις έγένεντο προ·
πορευομένων των σημαιών. Ηκολούθουν οί
πεζοί την δέ όπισθοπορείαν απετέλουν οί
Ιφιπποι. Τό συλλαλητήριον παρηκολούθουν
καί έγώ ευρισκόμενος είς τΌ τέλος των έ-
φίππων ένεκα τού μεγάλου συνωστισμοΰ.
ΈνΟοσσιασμΌς μέγας καί ζητωκραυγαΐ υ¬
πέρ τής Ενώσεως καί των έν θερίσω α¬
κούονται. Οί διαδηλωταΐ κατά την αυτήν
τάξιν έφθασαν είς την πόλιν. Έδώ αί ζητω¬
κραυγαΐ έπιτείνονται. Ουδέν αλλο άκούει
τις 0 ίν «ζήτω τΌ θέρισον» ! «Ζήτω ή
Ένωσις» 1 Καθ* οδΌν άπΌ Μο,ιρνιες μέχρι
Χανίων ήκοΰοντο κατά διαλείμματα κρότοι
δμοιοι μέ κρότους πυτολίου. Ήσ*ν βαρε-
λόττα τα όποΤα έφερον μεθ' έαυτών οί δια—
δηλωταί. "Ολίγον κατωτέρω τοΰ χωρίου
Μουργιές ηκούσθη μι'α όμοβροντΐα. Είς των
διαδηλωτών είχεν επί τοΰ δνου τού φορτω-
μένα βαρελόττα, τα όποΐα τυχαίως έξεπυρ-
σοκρότησαν καί Ικαψαν τΌν άναβάτην ολί¬
γον είς τάς χείρας καί τα ένδΰματα.
ΕΙΣ ΤΟ ΣΥΝΤΡΙΒΑΝΙ
Κατόπιν συνεννοήσεως δλοι οί διαδηλω-
τα'ι πεζοί καί Ιφιπποι κατηυθόνθησαν είς
την πλατεΤαν τού Σιντριδανίου κειμένην ά¬
νωθεν τής προκυμαίας. Ή πλατεΤα ΰπερε-
πληρώθη κόσμου, όστις υπελογίζετο είς δύο
περίπου χιλιάδας. ΈκεΤ έν μέσφ τοϋ συν-
ηγμένου τούτου πλήθους ό κ. Παπαγιαννά-
κης ωμίλησεν ώς εξής περίπου.
ΆγαηητοΙ συμπολίται,
ΑΊσθάνομαι χαράν διότι άντιπροσωπΐύω τόν
λαόν τή; πόλεως προθύμως συν έλθοντα ινα
συνδράμη τοΰς έκλεχτοΰ; πολίτας τοΰ Θιρί¬
σου, τοΰςθυσιάσαντας τα πάντα υπέρ τής Ιδέας
τή; ένώσεω;. Ή σημερινή συνάντησι; ΰπήρ-
ξι συμβόλαιον έθνική; συνεογασία; «Ίς την ε¬
νίσχυσιν τή; Ιερα; ταύτη; ιδέας δφ' ής έμφο-
ρεϊται ό Κρητικός λαός.
Ή ένωσις άπαριθμεϊ όλοχαυτώματα, ή ϊ-
νωσις άπαιτεΐ θυσίας καί αΐμα είς τα όποϊα
καυχώμιθα, ότι ΐιπεβλήθησαν οί πρόγονεΐ μας
ΤΟΣΟΝ ΕΠΙΚΑΙΡΔ
•ν
καί από ημάς άπαιτ«ϊ φρόνημα καί θυσίας.'Η
μ«ΐς δέν θέλομεν ΐμίμίτρα ούτ» μ«ταρρυθμί-
σιις, αλλα μονον την ένωσιν.
— Ζήτω ή ένωσις!
— Ζήτωωω.
...'Εδώσατε ύπόσγισιν Οτι πάση ίυσία θά
ύποστηρίξετϊ τοϋς έκλεκτους πολίτας τοΰ θ«.
ρίσοι», την οποίαν πρέπει νά ενθυμείσθε διότι
είνε ίεοά καί δΐν είνε ορθόν νά παίζη τις μέ
τα ίερα τού. Μή πτοεϊσθε πρό έκ«ί'νων οί &-
ποϊοι ως πρόνοαμμά των ίχουσι νά διαστρί-
φουν την αληθειαν χραυγάσατε δέ καί πάλιν
ζήτω η ϊνωϊΐς καί διαλυθήτ» ήσύνως.1
— Ζήτω ή ένωσις 1 Λ ·*
— Ζήτω δ Έλληνισμίς.
— Ζήτω αί προστάτιδες Δυνάμεις.
— Ζήτωωω!
Κρότοι βαρελόττων ήκούσθησαν μετά τΌ
πέρας τού λόγου τοΰ κ. Παπαγιαννάκη.
Ό λαος κατόπιν μετέβη πρός την Νο¬
μαρχίαν, όπίθίν διελύθη ησύχως.
ΤΌ ί,μισυ των έπαναστατών έμεινεν έν
Θερίσω πρός φρούρησιν τοΰ έπαναστατικοΰ
τούτου πυρήνος. Οί επαναστάται έκριναν
καλόν νά μή έρημώσουν τελείως το χω¬
ρίον, το οποίον έφοβοδντο δτι θά κατελάμ-
δανον οί χωροφύλακες.
Καί έδώ)ή έθνικη έορτή έωρτάσθη μεγα-
λοπρεπέστατα. Μετά τΌ πέρας τής δοξολο¬
γίας οί επαναστάται έρριψαν πολλοΰς πυρο-
δολισμοΰς είς τον άερα. Την εσπέραν έ-
πανήλθον είς θίρισον οί άρχηγοί αυτών
κ. κ. Βενιζέλος, Φούμης καί Μανος μετά
των έπαναστατών τούς όποίους είχον μεθ'
έαυτών κατά την μετάβασιν των είς τΌ
χωρίον Παναγΐά.
Η ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΑΣΑ ΤΑΞΙΣ
Μεγάλη τάξις επεκράτησαν είς Πανα¬
γίαν καθ1 δ'λην την ημέραν. Οΰϊέν επεισό¬
διον αξιον λόγου εσημειώθη. Πάντες, και
οί επαναστάται καί οί πολίται έμειναν κα-
τενθουσιασμένοι έκ τής τάξεως.
Την πρωίαν μετέβη είς ΊταλΌ; Καρα-
βινιέρος καί εζήτησεν απΌ τούς άρχηγούς
των έπαναστατών νά επιτραπή είς τινάς
χωροφύλακας ή εντος τοϋ χωρίου είσοδος
πρός επίβλεψιν τής τάξεως. Οί επαναστά¬
ται απήντησαν ό'τι αύτοι είνε είς θέσιν νέ
έπιτηρήσουν καί φυλάξουν την τάξιν, έπο-
μίνως δέν είνε δυνατόν νά εισέλθουν είς τ«
χωρίον Ινοπλοι χωροφύλακίς.
Εάν ΘΙλουν νά εισέλθουν άοτΐλοι χωρο¬
φύλακες χάριν περιεργείας είς το χωρίον
ευχαρίστως θά επετρέπετο είς τούτους.
ΑΛΛΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΙ
ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟΝ ΕΙΣ ΣΗΤΕΙΑΝ
Επισήμως εγνώσθη ένταΰθα ότι εγένετο
είς Σητείαν ειρηνικόν συλλαλητήριον είς το
όποΤ:ν συνέρρευσε πλήθος πολύ κόσμου έκ
των πέριξ μερών. Λόγοι πατριωτικοί έξε-
φωνήθησαν καί τέλος άνεγνώσθη ψήφισμα
υπέρ τής ενώσεως γενόμενον διά βοής δε¬
κτόν. Μετά το πίρας τοΰ συλλαλητηρίου
διβλΰθη ησύχως τΌ πλήθος.
Έπίσης είς τον δήμον Άγίων Παρασκιών
Ιξωθεν τοΰ Ηρακλείου συνεκροτήθη πάν¬
δημον συλλαλητήριον, είς το ΐποΤον έλαβον
μέρος καί όπαδοί τοΰ κ. Μιχελιδάκη. Είς
το συλλαλητήριον τουτο παρέστη καί ό κ.
Γίαμαλάκης μέ αλλους τινάς άρχηγοΰς επί
τούτω μεταβάντος έξ Ηρακλείου.
Κατά τούς έκφωνηθέντας λόγους ό λαος
ήσπάσθη το κίνημα των έν Θερίσω έπανα¬
στατών. Ψήφισμα καί έδώ άνεγνώσθη υπέρ
τής ενώσεως γενόμενον ένθουσιωδώς δεκτόν.
ΤΌ πλήθος μετά ταυτα διελύθη ησύχως.
Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΟΝ
Ή Κυβέρνησις άσχολεΐται ήδη δζως
φρουρήστ) επαρκώς τα διάφορα τμήματα
πρός διεξαγωγήν των επαναληπτικόν έκλο-
γών.
Ώς προηγουμένως σας έτηλεγράφησα
καί Ιγραψα πολλοί ύποψήφιοι εζήτησαν δι'
αίΐήσεώς των την φρούρησιν των τμημάτων
υπο Εΰρωπαίων στρατιωτών διά νά μή μα-
ταΐώϊθυν έκ νέου οί επαναστάται τάς εκλο¬
γάς.
Πράγματι απεφασίσθη ή φρούρησις των
διαφόρων τμημάτων ύπΌ στρατιωτών Εύ-
ρωπαίων, οίίτω δέ θεωρεΤται εξησφαλισμένη
ή ενεργεια των έπαναληπτικών έκλογών.
Η ΕΝΙΣΧΥΣΙΣ ΤΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ
Ώς εξής ένισχύθησαν τα έκλογικά τμή¬
ματα ό'που θά διενεργτςθοθν αί έπαναληπτι-
καί εκλογαί. ΤΌ τμήμαΓεωργιουπόλεως θά
φυλάξουν 20 Ρώσσοι, οί όποΐοι θά μεταβοΰν
έκεΤέκ Ρεθύμνης.
ΤΌ είς Καλύβες τμήμα θά φυλάξουν 30
"Αγγλοι στρατιώται εκ των εσχάτως με-
ταφερθέντων είς Χανία.
ΤΌ τμήμα Κοντομαρί θά φυλάξουν 25
Ρώσσοι στρατιώται οίτινες θά μεταβοΰν έ-
κεΐ έξ Άλικιανοΰ.
ΤΌ τγήμα Άλικιανοΰ θά φυλάξουν 35
Ρώσσοι στρατιώται μετά τοΰ έκεΤ εΰρισκο-
μένου σώματος τής χωροφυλακής.
ΕΜΦΑΝΙΣΙΣ ΕΠΑΝλΣΤΑΤΩΝ
Τηλεγραφικώς ανηγγέλθη ένταΰθα δτι
σώμα ένόπλων έπαναστατών έξ 60 άνδρών
υπο την άρχηγίαν τοΰ κ. Μακράκη τέως
βουλευτού ενεφανίσθη είς τΌ χωρίον Άνώ-
γεια. ΤΌ σώμα τουτο άναχωρεΤ κατά τΌ
τηλεγράφημα έξ Ανωγείων μεταβαΤνον είς
την επαρχίαν Μαλεβυζίου, πρΌς προσηλν
τισμον καί άλλων μεταξυ των έπαναστα¬
τών. Εκείθεν Οά μεταβοΰν είς Άρχάνες.
ΣΥΛΛΗΨΙΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΩΗ
Μόλις εγνώσθη ότι χωροφύλακες συνέλα-
βον 13 επαναστάτας είς Κάνδανον τοΰ Σε-
λίνου απεφάσισαν άντεκδικούμενοι νά συλ-
λάδουν χωροφύλακας. Χθές εγνώσθη δτι οί
επαναστάται συνέλαβον είς Πελεκάνον τοδ
Σελίνου καί ήχμαλώτισαν 7 χωροφύλακας
καί τον ενωμοτάρχην τοΰ σταθμοΰ. Οί επα¬
ναστάται ζητοΰν ήδη νά άνταλλάξουν τούς
συλληφθέντες χωροφύλακας μέ τούς συλλη-
φθέντας είς Κάνδανον υπο τής χωροφυλα¬
κής 13 επαναστάτας.
ΖΩΝΗ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ
Ελήφθη όριστική απόφασις υπο των διε*·
θνών στρατευμάτων, όπως έμποδίσουν τοι
έπισιτισμΌν είς τούς επαναστάτας τοΰ Θ*-
Ρίσου ίίά ζώνης άτοχλί'.σμοϋ. Τα βΐετθντ]
—ρατεύματα ά-εφίσισαννζ κατ«λά6ο:'ν δι-
άφορα έπίκβιρα σημεΐα σκτττϊθΰντα να ίντθ-
πίσουν τΌ κίνημα τοΰ θερίσ»/.
ΕΠΙΘΕΣΙΣ ΚλΤΑ &ΗΑΙΟΣΙΟΓΡΑΦΟΤ (
Έπΐυτολή ληφθεΓσα ές Ηρακλείου άνα-
βέρει, 8τι την προπαρελθούσαν νύκτα ίύο
αγνωστοι επετεθησαν κατά τοθ διευθυντού
τής έν Ηρακλείω εκδιδομένης εφημερίδος
«Ν. Ελευθερία» κ. Δρακοπουλου κβί έχτύ-
πησαν : αΰτΌν διά ράδδων σοβαρώς.
Ή επίθεσις αυτή άποδίϊεται είς πολιτι-
χους λόγους κατά την ληφθείσαν επιστολήν
(ο ίνομα τού" ενός έκ των δραστών έγνώ-
τθη, επίκειται δέ ή σύλληψίς τού.
Β- ΜΔΝΤΔΔΔΚΗΣ
ΤΑΕΕΙΔΙΩΤΙΚαΙ ΓπΒΕΙΩΣΕΙΙ
Β Ι
Ν Η
Ή αΰστριακή «ρωτεύοιισα είνε 4πό Τβϊ
πόλεις έκΐίνας, αί οποίαι προχωροΰν μΐ δλιγω-
τίραν τα/ύτητβ, άλ)ά κατ' ά,σφβλέϊτίρον
τεόπον. Δέν πβροοσιάζει τα γ»γ*ντι«Ια ϊλμβ-
Τ« 1% προοδον) το3 Βερολίνον. Πλησιέστερη
πρός την ανατολήν ϊχει κάτι άπο την ανατο¬
λικήν νωχίλίΐαν. Τό βλέπιι κανιΐς ιί< την μορφήν των κατοίκων τη;, »ίί την μορφήν τής πόλεως. Μιτά άποχωρΐ'ίϋ.βν διιτη α** ■ύτήν ϊνας ταξεισιώτηί δεν «ά βρή" «.βγάλας ϊιαψοράς.Κι' ό'μως ή πρόοδθί »7ν. σημβντΐκή. Πρό δύο έτών οί δρόμοι τήί πόλεως δίν ησ«ν ήλιχτροφώτιστοι τό?α τό Ιργον συνετελέσθη καί κ«τ« τον ΊδΊάζοντα βιεννέζικον τρόπον, τελεία, πλουσιοπάοοχα. Απόδειξις άκόμη τα ήλεκτριχβ τράμ. Τβ *κ«μ« άλλοτε;άλλά κ«- τά τόν τελιιότιρον τρόπον. Τορα άλλο τερά¬ στιον ϊργον ήρχισε, το οποίον 64^ χβίΐβσβη Ιτη νά ΐελειώίν) χαΐ τό οποίον βά στοιχίση τιράστιον ποσόν,—«Ικοσι ΐκατοαμύριβ. ( 'Η στρωσις τώ; όδών αί ίσφαλτον. Αργά άλλά πληρουτχ* μ,ία Ιλλιιψΐς άπο τ«ϊ σπουδαιοτέ¬ ρας τής κατά το πλείστον χαλοιριμοστοωμένης πόλεως. Ό άναδαίνων είς Βιεννβΐον λεωφο- ριΐρν πβέπιι νά ίχγ) χαλχα Ιντερα. Καλλίτε¬ ρα νά διαδάση πο(ημ« είς την κ«9«ρ«ύουσ«ν. -*- *ΑιΑ τα μοναδικά θεαματα ή βιιννζία Κυ- ριακή. Δϊν ϊχει άνοικτά κατβ-ττήμοττα, δέν ϊχει εργασίαν, δεν Ιχιι οΚτ» Ιφημβρίδας *- *όμη. Όλη ή πόλις έκστρ«τεύ»ι διά τόν έ- ■λεύβεοβν Ιίρ», στάς όμορβοτάτας έξοχάς τοϋ βίνερέαλδ. 'Η μιγαλητΐρα κίνητΐί βτο Πράτερ, το γυμνόν ΐκόμηΠράτερ, μΐ το!>ς σκίλετοίις των
ύψωμ.ένο«ς ιίς τον ουρανόν ώ; δύσι-
ύ ώ Κί δώ ά
οενοΐων ύψωμές ιίς ρ ;
κατομμύρια καταοτιών. Κίνησις ποδών, άμα-
ξών, πθοηλάτων δλων των ί'ιδών κ«ί έφιυρέ-
σεων, τραμ., σιδηοοδράμων. Δύο ώρας περί-
πατος εις τό μοναδικόν αύτ» ιήρκο χ— βλέ-
πει χανείς ίλο τό πανίραμα τής παλαιάς γιρ-
μανικής πόλεως. Πιρίπα'ος αί άμάζι εις τό
Πράτεο, ιΐνε 2,τι ««ρομβία αμαζοδρομία παρ'
?}μΤν εις τό Παλ^ό Φάληρο, «!ν* τίλος Ινα
^εγονος, το οποίον στοιχίζει ίττάνω-κάτω ίσον
ιαΐ α! ο'ικονομίαι τοΰ κ. Δηλιγιάνν^.
30—40 δί
Κατά μήκος τή; μεγάλη; ρχ
|Ί< παράταξιν τα χρωματιστά καβίσματα των ζυθοπωλιίων, τ« όποΐκ μ.έχρις ωρ«ς μ* Γθΰ; ποιχίλου; χρω[χατιιμούς των ϊχβυν ϋ· ε ι ν ανθέων είς τό τιράστιον πχρκο. ΑΙ 4ο- Κήστραι πολυάριθμοι ώς κ αί -ά ζυθοπωλιϊα παίζουν, άλλά πβό κενών χαθισμάτων. Ά- κβμη ν' αρχΓσγι ή χρ<χΐή ρΊιννβί* ζωή τοΰ δπαίίρου. Κι' αν «ρωτίζγι δ ήλιο;, κι* άν χα- Μΐογιλφ 6 οάρανός—λίγο μονάχα. 'Η Ρ?οχή Ιέν ειργεΐ. Πολλαί χιλιάδες πιριπατητ ·ν την υποοέ^ονται /.ωρΐς ομπρέλλβν καΐ μέ «· «άδειαν. "Αλλως τε χωρίς ^ροχήν δίν μπο- •θυν νά ζήσουν έδώ οί άνίρωποι· μοιάζοκν κιό πολϋ μΐ τα δίνδρα' τα χρώματα τοΰ κοοσώπου των μαοτυροϋν χομόν ύγιίας. *Η Ικπληζις ποϋ αΐσθάνεται κανεϊς πρό των χρω- (ΐάτων τον πρόσωπον μιχς Βιΐνναία; φιρΐι ΐό έρώτημα : —Ποΰ βρίσκΐται «ΰτή ήλιπτότης τής έπι- ίιρμίδος, ή έκφραστική λευκότηί, τ» τριαν- ταφυλλένια χρώματα; Είνε έπιδερμΐς αυτή η ΐΤνί ή άψρόχρεαα τοΰ αμιλάνζ» των, τα χα- μόγελα τή; αύγής, τα διαμάντια τής 5ρο- σιδς ; Ποΰ άλλοΰ, π«ρ& εί; την δίαιταν, την α¬ νατροφήν, τόν δπαίβριον βίον. Δέν ήξεύρω τάς συνηθείας τής πόλιως, άλλ' ύποθέτω, £τι βή- αιρα Κυριακή στά βπίτια θά ί|κινα.ν μόνον τα Ιπιπλα. ΠροϊΦΐλής διασκέδασΐϊ των Βκννέζων την Κυριακην αί εί.·—;Οδρομ(αί. Τό βίαμα τής 4- ξόοου στο Πράτερ βρχδυ-βράδυ άπό τα ά- οαιότιρα. Νομΐζιι κβνιΐς, ότι δημιουργιΐται έκεΐ ενας πληθυσμο; μιας μ»γαλοπόλβως 4- ρήμου καΐ άποστεΛλεται νά την κ«ταλά6>),
νά την κατβιχήσγι, νά την έμψυχώσ·^. Βρ«-
ίυάζίΐ καΐ τα κΰματα τοί πλήθους χύνονται
ώς χιίμαρροι στήν απέραντον πόλιν. Είνε ή
&ρα ποΰ άρχίζίι ή Όπερα («Κάρμβν» άπόψε
καΐ θέσις δέν ύπάρνει) το «Όφμπουργκ-τιά-
τιρϊ ("Εδδα Γκάμπλερ τοΰ "Ιψιν καί αγών
Ιλ' ίδρεσιν ι'ισιτηρίου.) "Επειτα 5λα τα 5λλα
Ιέαταα {ως τα πολυάριθμα «Βαρκτέ», οπου
το θέαμα συνδυάζεται αέ τό δβΐπνον, επιιτα
τα καφφιστιατίρια, τα ζυθοπωλιΐα, τα κον-
τσέρτα, τα μουσικοπλημμυρισμένα τέλος ώς
ήάμμος τής θαλάσσης μουσιχόκιντρα. Πιο
κλουσιοπάροχα καί καλλιτιχνικώτεριχ άμφι-
βάλλιι κανεΐς' αν ζή δλλη μιγαλόπολις. Τό
χοήμα φεύγει ?χι μόνον άπό τάς χείρας των
πλουτοκρατικών τάξίων, άλλ' άπό τα Ιυλά-
χια ολων.
€0 άστος μΐ την οίκογίνβιά τοι» τρώγβι
νιά μιά βραδειά {.τι άλλοΰ θά ηρκιι νά ζήτ/)
βλλος άστός δύο έβδομάδας. Κι' <τ«ν λέε'ι κανιϊς τρώγιι στή Βιέννα, σηααίνιι—ίπο- λαμδάνιι. Τό φαγητόν είνε κι' αυτό μουΐική· καλλίτυα δΐν δύναται νά καθορισθΐΐ, νομίζω. Κύριβ Μβυρογίν^, μί συγχωριΐτε, άλλά είσθε ^έ Καββΐνιΐον κατάμεστον, ζυνοπωλεΤον το Ιϊιο, θέατρον σοβαρόν η Βαριετέ ίπως το Κο- λοσσαϊον ή τό τον Ρόναχιρ, τ> οποίον δεν
λησμονΐϊ ποτε ν* έπισκεπτετβι καΐ ο βασι¬
λεύς Γεώργιος, οιερχόμενος έντεϋίεν,—έπί~ί.
ΒίσίρχισΙε, οϋτε θέσις κενή. Φαγοπβτι, ζ«-
•οποσία καί ήσυχία έκκλησίβς. Μιά «κυνή
0περ6«ίνουο·« το πι«ν(»ιμο άρκιϊ νά προσελ-
κύσγ) την γ»νιχήν προσοχήν. Ή μόνη ϊνδει-
ξτς, ίτι δπάρχουν ίνθρωποι έκιΐ μέσα »Τνε 6
γΛως ροδαλοϋ στόματοί ή ο λογαριασμός των
γκαφσονιών. Τόν πρώτον δύνβτται νά τ·ν <η»- βτήση κανεις, τόν δεύτερον σΐς τόν άπιύ- χβμβι. -«- Κίδιι το νέον σχέδιον σπΓτιβ, συνοικίαι ολοκλήρους, ρίχνει παλ^ά σπίτια Ίδιοκτητών, •Ι όποίοι {χούν ψήνον καϊ είνε συμπολίται »* έδώ δημαρχου, νέαι συνοικίαι προβάλλον,ν Μί νία πυργόσπιστα ύψοϋνται. Ό δήμαοχος {. Λουέγχεο οαίνίται, ?τι ιις τό έΕωοαϊστι- ίν τού ί^γον «υ^6ουλιΰιτ»ι τό σ^ςίοιον τής πόλεως κ«1 &χι τον Ικλογικόν κατάλογον. Καί ένω κτίζεται ή πόλις περπατοδν οί διαβάται, διότι χανίΐς έργολάδος δέν έφαντάσθη ν* τοΰς καταλάβγι τα Λίζοδρόμια, κατάληψις ή 6ποία τότον άνιχγκαίιχ θά ή"το έδώ, διότι τα πεζο- δρόμι* τής Βιέννη; είνε βατά μόνον εί; τίς άθηναϊκΐς κατσΐ'κες. Κύριε Τσάμη, παρακα- λ» τρ(« ζει—ίριοι πβποοτσια άχόμη καί μέ τό πρώτον ταχυδρομειον, ·*- ΜΙ την άνοιξιν δρχισε' το Ινοιγμ» των χαλλιτεχνιχών έχθέσεων Τ· άνθομυγδαλένιο ποογραμμα τής Σετσ«σιόν ετοιχοκολλήθη άπό τα πρώτα. Γλήγωρβ τό δΐϊδέχθησαν τα των ίλλων έκίέσιων. Ο,τι ειργάσθησαν ολόκλη¬ ρον χειμώνα οί ζωγρά(ροι ΐλκυιι τώρ« την κοινήν προσοχήν καί τα άρθρ* τοΰ τύ«οι>, τα
οποϊ« εΤν» 90 τοίς ο)ο δλιγώτιρα άτνό τα ϊκτε-
θιιμένα Ιργ«. Φβίνβται, ίτι οποίος κρατιϊ
χαϊ μιά πΐννα έδώ οέν γίνιται χαί χριτικβί.
"Αλλη Ιχθε«; χινοΰϊ* ζωηρόν Ινδιαβέρον εΤ-
ν» ή των Αύτοκινήτων. Την καλλιτέραν αυ¬
τών ϊχθίΐιν την βλέπιι χανει; είς τού; δρό-
μους τής ιτόλιως.
·»-
Ή Όπίοβ θ« στολισθή («Α δύο νέβ άγ*λ-
μβτβ—ιρβνούς. Δί προκαταρκτικαί έργαιία»
πρό; τουτο ϊχουν άρχίοτ-β. Τό ίνα θά είνε τού
Λόν Ζουάν, τό άλλο τβν" Ζ(γχ<ρρι3. Λύνατβι νά θεωρηθή ως γϊγονός, <ΤΙ δέν 8« Τβ ά χανιΐς διαοβντης. *Η συνοικί* τοΰ Ιοο «ρο«ιτε?ου τής πόλε¬ ως ήμέρα μέ την ήαέραν λαμβάνιι νέαν δψιν. Τό πααμέγιστβν νοσοκομείον τής πόλεω; ήρ¬ χισε άνπκοδομούμενον κατά τμή;ο.ατα, μέλ¬ λει δΐ νά καταστή τό πρώτον εί; τό εΐδο; τοο. •Εψη<ρ['ι5η7«ν 30 Ικατομμύρια δια την άνοικοδόμησίν τού, απεφασίσθη δέ νά κτισθή κ«1 πάλιν έντός τής πόλεως διά την ευκολίαν των σπουδαστών και διά νά είνε συγκςντρλ- μένα ίλ« τα Ίνστιτοΰτα τής Ίατρικής Σχο- λής, έξ άλλου δέ πρός ευκολίαν των πολιτών κατά τάς επισκέψεις των ασθενών συγγενών των, διότι την Β'.έννην μόνον τό Λονδίνον &- περβαίνει εί; την έκτασιν. Τό έμβαδόν της, μΐ τάς τελευταία; έπεκτάσεις κ«Ί προσθήχα; χα'. των περιχώοων τη; χαταλαμβχνει το έμ- βα5όν των τοιών μεγίστων Γερμανικών πόλε- «ν. ΚΓ ίαοι; οί χάτοιχοί τη; χχνουν χβι περίπατονί εΗ γ«νβϊχε; δεν πίνουν ξύδι διά ν* άδυνατίσουν, άλλά όψϊίλουν τή» πλ«<ΐτιχ4τη- τ« των σωμάτων των στ* πόδια χαΐ στόν ά« έρχ τοΰ Πράτιρ χαί τοΰ Βίνΐρξιζλδ. Ό καθημερινόν ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΟΑΟΓΩΝ Η ΧΘΕΣΙΝΗ ΕΚΔΡΟΜΗ_ΕΙΣ ΕΑΕΤΣΙΝΑ ΟΜΙΑΙΑΙ ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΡΕΙΠΙΩΝ ΤΑ ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ Μιας ώρας σιϊηροϊρομικον ταξε'δι.Άλλά διά ποίας ανοίξεως, -αντ,γυριοΰ, χρω;ο.άτ«ν, όνείρ.ων ! Έξω άναδρόζει χι* ή ζωί) β* γί|, σ' ούρανβ σέ κΰμα. Μία χριστιανική άσπρη Κυριακή χυνουσα είς τοΰς σταθμούς τοΰ τραίνοιι τους χωρία» τες καθαρίοκς, μία μακαρία έλληνική το3 'Ανθεστηριώνος ήμίρ», χιονισμέν* ά—ό την άνθησιν όπωροφόρα δένϊ.οχ, πίλάγη πρβσινάϊζς, ρυάκια μαργαριτων λευκήν ε¬ πάνω ιις τούς βγρούς, ελαιόδενδρα κβ- λοϋντα είς τον ίσ/.ιον των όμίλ<υς εύδύ- μους, λόοοι γιγίντιοι, βο'Λβ «ο» ή διχφά- νεια τοΰ χυανοΰ αέρος τα ίχ«[»νεν ςίνειρα, κοπαίάχια ττκιρτΜντα, βλάστησιν «αντοϋ, άνθισμι χαντοΰ, χνμος π«ντ»5, ώ ήλυσίων ιτοΰ αί κροσεκάλει ν« άπο το τραινο, να τωλιτθ^ς, νά νά μηδενισθ^ς, νά -γίντής ϊηομο» ζον τ) τί}ς τρελλ^ς «ετ«λούδ«ς τρελλβς *ι#- νηγος—δ'λα αΐτά έν Θ«οτάττ3 άρμβνία άνα- κατωμένα ΰιτεξχθησαν τοΰς ξίνοι»ς τοΰ Σ<»- νεδρίου ταίειδεύοντας χθες είς τί)» "Ελευ¬ σιν*. Ό σιϊηρόϊρομος τρέχων νβν*ντκτ«ι χάν ποι» μέ τό μακρόν φίϊι ττ}ς Ίερας Όϊ»ϊ. Κοιμώντκι οί ντεφανωμένθι προσκννητιί, τα ϊχνη τής Ίερας μόλις μαντεύονται, τα έρείπια τίς Ελευσίνος >.ρ*τοϋν ά/,ίμη κλει¬
δωμένον το μυστήριον της.
Βιδλία δλων των γλώσσαν άνοίγονται
μέσα είς το τραΤνον ϊιά νά συλλάβθίΐν την
χαμένην ίιεύθυντιν ενός ίρομίσκου, την ψυ¬
χήν ενός λίθοι», ενός λιμανιοϋ την ιστο¬
ρίαν, ενός βουνοΰ ΤΟ παλαιόν όνομα. Άλλ'
αυτά έν τούτοις τα χρυσωμένα άχο τόν ή¬
λιον σίδ=ρα τής γραμμάς, έπ'ι των οποίων
όλισβαΐνοτ το τραΓνον ίφερε την σοφίαν, την
ίρευναν, τα βι6λία καί τάς σχαπάνζς ήτο
χθες ή Ίερά Όϊός.
Τό βανόνι είς τό όποΤον εύρισλόμεθα ήτο
γεματον απΌ σοφους, άπ'ο μέτωχα σφραγι·
σμίνα μέ την υπομονήν, μαχίμ.ίνα γενναίως
πρός δλα τα σκότη καί ολους τους άφανι-
σμούς.
"Οταν εφάνησαν τα πρώτα ονειρώίη πα-
ράλι* τής Ελευσίνος, οταν εφάνη ίνα σ*αθί
θαλάσσης είσδΰ'ον είς την γήν καί έπρίδα-
λεν ή πρώτη Σαλαμινία ακτή, οί άνθρωποι
εκεΤνοι ανετινάχθησαν, ώρδώθησαν, Ιδλεψαν
ί<ά των παραθύρων πρός τα έκεΤ, κβϊ I- μετναν σιωπηλοΐ ώϊάν νά ηκούον το μενε- ξεδένιον κϋμα ίιηγοΰμενον. Αί σιωπηλαί αύται σκηναι, αύται αί ριγηλα! στιγμαί είνε αί πλέον μεγάλαι τελεταί τοϋ Άρ- χαιθλογικοϋ Συνεδρίου. Χ Το πρώτον τρ*Τνον φ&άνει είς Έλευ- σΤνα. Έκεΐ 8λαι αί μορφα'ι, ό παπας, Ο ξενοίόχος, ό σταθμάρχης, τα ςι«;όλ»τα παι¬ δία, αί γυναΤχες μέ τάς κιτρίνας μανοήλας των περιμένουν. Οί έπιβάται κατείαίνουν κα'ι τραδοΰν κατ' ευθείαν πρός τα έρείπια. — Δεν μποροΰμϊ νά πάρωμδ άμάςι; Έ- ρωτ$ ό Μχοννά. — Είνε μόλις δϊ'κα λεπτά, άπαντό^ ό Χ. Σώχος είς τΌν μεγάλον διδάϊχχλον. Ξε/.ιν:3ν ο'λοι πεζοί ϊιά τής ωραίας ό- μαλής όδοΰ, είς την οποίαν ό'μιλοι γυναικό¬ παιδων σωριασμένοι επί πλινθίνων χαλα- σμ,ατων, πβρακολουθοΰν την κάθοδον αών ξένων. Καθώς οί ξίνοι έδάϊιζον άργά, ηλ^^ τό ίεΰτερον τραΐνον, μετά ϊέκα λεπτα το τρίτον καί έχύθη είς την ΈλευσΤνα τριπλά- σιος πληθυσμος έπισκεπτών. "Ηδη ό χ. Δαίρπφελδ είχεν άνα6ή επί των έρειπίων των προπυλαίων κοιί έςήγει τάς αρχαιότη¬ τάς πρός δμιλον Γερμανών, δταν εφάνη έρ · χόμενος πεζ^ έν παμπληθεΓ συνοδεία ό Δΐ- άδοχος, φίρων την μεγάλην Τού «τολήν. Ό χ. ΔαΤρπφίλί χατελθών τοϋ βήματος, έχαιρ!τη?ε τον Πρόεδρον τού Συνεδρίου. Ό Διάδοχος παρέμεινεν έ/.εΤ καί δ κ. Δαΐρπ- •ελο εξηκολούθησεν ομιλών. Χ 'ΑΧλ' Ιπειδή Ά ακροατήριον ειχε γίνει ί}δη τολυπληθές καί πολυποί/.ιλον, ήτο α- νάγκη νά διαιρεθί ήδη είς εθνικότητος καί ήέξήγησιςτών αρχαιοτήτων νά γΕνηείς διαφόρους γλώσσας. Ό κ. ΔαΤρπφελδ επ«- ράτωσε την έρμηνείαν των προπυλαίων και απεσύρθη πρός τα ένδότερα των έρειπίων παραλαδων μετ'αυτοϋ τούς Γερμανομ«Θε?ς. ΤΌν ηκολούθησε καΐ ό Διάδοχος. Εκλήθη 8« είς τα προπύλαια ο κ. Φίλιος, όσ¬ τις παρεκλήθη νά ομιλήση έλληνιστί. Τοθτθ (δωκεν αφορμήν καί είς μικρόν επεισόδιον. Ό κ. Φίλιος ήρχισεν ομιλών πρός το ελ¬ ληνικόν τού ακροατήριον, άλλά μετά δέ λεπτά, (θάσας δ κ. Πρότανις τον λεσε νά ομιλήση γαλλιστι, ?πε·.ϊη είς Λ ακροατήριον έκεϊνο ήσαν γά"λλοι φιλίίχαιθ', »ά αναλάβη δέ την έλληνιστί ερμηνείαν ό κ. Σκιάς. Ό κ. Φίλιος, ίδιόρρυθ^ος πάν- τοτε άπήντητεν είς τΌν χ. Πρύτανι». — Μά «ύιά επριπε νά μο3 τα ποϋν οί αρμόδιον ί; *?χής. ΠρΌ όλτγου ήρχ··»α νά μιλώ ίλληνικά, τώρα θ' άρχίίω πάλιν τα Π1β8ΐ1»Π168 Οί ΐηθίίίθϋΓΒ 1 — Έχετε δίκαιον, είπεν ό κ. Πρύτανις, άλλ* Ιχομεν τοιαύτην υποχρέωσιν πρός τούς Γάλλους επισκέπτας. ΤΌ κλήθος ίγέλασε πολδ. Είς έκ των π3ρ«στ«μ.ϊνων Γάλλων γνωρίζω» ολίγα ίλ- ληνικά, ήννόητε τί συμίΐίνει χαί ειπε. — "Οχι, άς μιλήση το χ. Φίλιος έλλη- νιχά. — Έλληνικά ! Έλληνιχά 1 Ήκούσθη- σαν φωναί. — Μή βιάζετθε κύριοι, είπεν ο χ. Φί- λιθς, κατ' ούσία» ή πρότασις τοδ κ. πρυτά- νεως είνε σωστή. Φιλοξενούμεν ζένους κβί ή έλληνική φιλοςενία δέν πρέπε» νά κάμη 44ι*·ϊΙ. Άς τα τελετώσωμ,εν λοιπΌν έδώ έλ¬ ληνιστί κβί «αραπέρα ποΰ θά παμε ν' άρ- χίσωμ.εν γαλλι»τί. Πράγματι μόλις επροχώρησεν είς ίλλο μέρος ήρχισεν ό χ. Φίλιος ομιλών Γαλλι- ίτί. Επηκολούθησε δέ έξηγήσβς πάσας τάς αρχαιότητάς τής Ελευσίνος * Γαλλ^στί επί δυόμισυ ολοκλήρους Δ?λ^ κατά συνέχειαν ομιλών χωρίς να πάρη άναπνοήν, απαντών είς όλας τάς έρωτήσεις, έκτεινό|Αενο; είς εΰρείας ίςηγήσεις περί τοϋ άρχτίου Έλευ- σινίου κόσμθυ. Οί ξένκ είχον σδη χαί τΌν ηκολούθουν βήμα πρβς Έστενοχωροϋντο δέ όίάκις τον ! κανεις έκ τοϋ κύχλου. — Μάς λέγει τόσα πρβγματβ «γνωττα, έλεγον οί ξένοι «ρχαιολίγοι κΛΪτοϋ κάμνουν κάτι έρωτήσεις ασημάντους! Ό γηραιός Έλλην άρχαιολόγος μέ τί}ν Μωσαϊκήν γενειάϊα είνε, ώς γνωστιν,ό εν¬ εργήσας τάς ανασκαφάς τή; Ελευσίνος καί ή όμιλία τοι» ειχε πολυ ενδιαφέρον. Έ;υ- πηρέτησε δέ χθές τάς απαιτήση τής έλ ληνικής ·ιλο;ενίας ώς πιστΌς στρατιώτας. ΤΌ ελληνικόν ακροατήριον το παρέλαβεν ό κ. Σκιάς λεπτομερέστατα έπεςηγών τα έ- ρείπια. Είς άλλο μέρος ωμίλει ό κ. Δαϊρπ- φελδ. ΤρεΤς γλώσσαι έλάλο^ν επί των κα- ταχρασίνων των πνιγμ-:νων είς αγρίαν βλάστησιν έρειπίων. Χ Το περιεργότερον των θεατμ.άτων ήτο ή περιπλάνησις ίτ'ι των μαρμαρίνων συντριμ- μάτων τοΰ «ρχαίου νχοΰ, ενός μαύρου νέ- Φθυς. ΤΗτο ό Μητροπολίτας ά/.ολουθούμενος «πό τέσσαρας ίερεΓς. Τόν ήκολούθίΐ χαί ό κ. Λαμπάκης, εφαίνετο δέ τΌ μαύρον σύμ- πλεγμα ώς ιδιαίτερον περιφερόμενον τμήμα τής χριστιανικής άρχαιολογίας, ή ώς έπί- μονος προσπάθιια τοϋ ράσο οπω; έννοήση το μυστήριον τής άρχ*ί«ς έλληνικής βρη- σκείας. Ή χρίστιανΐκή εκκλησία επάτει είς την σκόνην των αρχαίον άγίων, επί τής σκιάς μητροπολιτών καί ίερέω» τοϋ Έλευσινίου ναού. "Ω ατωνία ζωή Ι Άλλ' ό Σεβασμιώ- τατος Μητροπολίτης ουδέν άλλο ήτο την στιγμήν εκείνην ή έπισκέπτης. Καί δή ά- ξιος έπισκέπτης. Έκράτίΐ άρχαιολογικον Γερμανικόν βιβλίον, διότι είνε γερμ,ανο- μ,αθής, καί περιειργάζετο μόνος τού τάς αρχαιότητάς. 'Ητο ο μόνος ποϋ δεν είχεν όϊηγόν. Έντος τοϋ Μουσείου δψωσε τον δάκτυλον μόλις εισήλθε χαί είπε πρός τούς άκολουθοΰντ»ς ΊερεΤς, δεικνύων άνάγλυφον. — Ιδού ο δ?ις τοϋ Τριπτολέμοι». Χ Διά μακρών ωμίλησαν %« ατ τρείς λα- λούμεναι γλώσσαι έπίτών έρειπίων τοΰ Τε- λεστηρίου. ΈννοεΤται δτι 45ρχισαν άπο τ*ο 8 Ι ν, τΌ τρομερόν «δέν γνωρίζομεν», είς τΌ οποίον κατεδίκασε την αρχαιολογικήν επιστήμην ή άγρία μυστικότης των Έλευσιν!**» μυστη- ρίων ή τηρηθεΤσα ΰπΌ των άρχαίων. 'Η με- γάλη Μασσωνία τής αρχαιότητος δέ» μϊς άφησε τίποτε φανερόν καί μαντεύσιμον έ- κτος μόνον των λάμψεων των τελετών της. Έν τούτοις εδόθησαν πολλαί έξηγήσεις ΰπΌ τώ» όμιλητών. — Διαμαρτύρομαι μί όλην μου "την δ6- νβμιν ^ίπεν ό κ. Φίλιος πρός τούς £Γάλ· λους άρχαιολόγους κατά τής ίδέας ϊτι ή αρχή των Έλευσινίων μυστηρίων μετεδάθη είς τη» Έλλάδα έξ Αιγυπτου. Ή θρησκεία αυτή ^ προήλθε» Ικ των ττ]ί Έλλάδςς καί τουτο εί»ε σαφές. Έν Έλλάίι ΰπήρχε τ'ο έθιμον νά | συνέρχωνται 3όο ή1 τρείς έλληνι**^ οικογέ¬ νειαι τ] μάλλον χρία γενή καί νά άποτελώτι κύχλονάίιάρρηχτον,είς τον όποΤον ουδείς ξ«- νος επετρέπετο νά ιίτέλθη. Ό χύχλος ού¬ τος είχε τάς ιδιαιτέρας τού τελετάς. ^Ε¬ πέκτασις δέ αθτοϋ είνε προφανώς τα Έ- λευσίνια μυστήρια. Χ Περί την 4ην μ. μ. χίλιαι φιάλατ 8ρο«- ράς μπύρας εσκορπίσθησαν υπο τοϋ συνε- δρίοι» επί των έρειπίων. Φοιτηταί κυρίως είχον άναλάβει το πρόχειρον τρατάρ'.σμα. ΟΊ ξένοι Ιπινον ευχαριστούντες θερμώς. Έ- νας ΓερμαίΌς έτρά6η;ε το ποτήρί τού κρα- τών ένω Ιπινε, τΌ καπέλλο τού είς τα χί'ρι», ενώπιον τοΰ χεραστοΰ. Κάποιος μΐ μποτΰλια καΐ ποτήρι επλησίασε τΌν κ. Φίλιον. — Κύριε Φίλιε ίνα «οτηράκι »« ρετε. ΜιλεΤτε δύο ώρες. — Είνε μπύρα ; Ηρώτησε» § ». λιος. — Μάλιστα. — Δέν τή θ;λω. Είς το ζήτημ» Ιμεινα Έλλην. Έγώ έ'ως δτοκ νά πεθάνο θά πίνω ρετσίνα. — Μά δεν ΰπάρχει δυστυχώς ρετσί»·. — "Ας μην υπάρχη 1 Είς ξένος άρχαιολόγος έννοήσας τί ίλέ· γετο ηρώτησε ΐί.ιτ' άπορίας «Όν κ. Φίλιθ» : —■ "Ωττε ϊϊν πίνίτε μπύρα ; — Έσκούίασα είς την χώραν τής μπυ- | ρας, είς την Γερμανίαν, καί δνιως δέν I- γεινα μπυρθπότης. Μέ συγχωρεΓτΐ μάλΐίτ» άν σάς είπω καί αυτό. Έ/.ϊΤνοι ποϋ πίνου» μπύρα ϊέν ξ-ρουν τ! Ιστι γοΰστο ! Ό διάλογος αύτος ί<τν.ΐρ'.<η μίαν στιγ- μ.ήν φαιϊρότητα καί κατόπιν επανελήφθη ή διδασκαλία. Οί ξένοι εισήλθον εΚ τβ Μοιτ σεΤον. ΈλεΤ δέ ϊγεΐνε μακρά δτδασκαλία επί τοϋ περιφήμου μεγάλου αναγλύφου, επί τής συμπληρώσεως τοϋ όποίου ό κ. Φίλιος άνέφερε τάς γνώμας των άλλων άρχαιολό- γω* τής Ελλάδος κοά τάς Ιδικάς τού. Χ Ώραία πεπλοφόρος ξένη συναντξσασα έντος τοΰ Μουσείου χωρικήν τής Ελευσί¬ νος έξήταζε μέ πολλήν περιέργειαν τα κεν- τήμβτα τοϋ άπλοΰ χωρ·.κο·3 της ένδύματος. — Τί λ«ει ; Ήρωτήίαμεν την χωρικήν. — Λιίει πώς τής άρει Χ Δέν ήςεόρομεν πόσοι τ}σ7ν οί μεμο—*ένοι είς'τά Έλευσίνια άρχαΤοι "Ελλτ/νβς, άΧλ'οί μεμιυημίΐοι !στω α«Ί ά-λώς είς τα έρείπια τής Έλε.σΤνος ήσαν είς την χθεσινήν ίκ- δρομήν ολΐγκττοί. Δηλαδή δεν ^σαν άλλοι άπΌ τούς άρχϊιολόγιυς ααί έ*να τ) δύο έπι- σκέπτί;. Διά τουτο χ*τ μερικοΐ ξένοι μ«- γάλοι μέν, άλλά μή ά?χ^ιολ6γο«, έμειναν χωρΐς ξεναγίν. Τάς χαθαρδ; β?χ*ιολογτ- γικάς όμιλίας λόγου χάριν δέν τας παρη¬ κολούθησε» δ Μ-οννά. 'Ηθελε» <ν* άλλον σύντροφον, δ δποΤος κάτι νά ξέρη χλΙ καπως νά τα πή χατ' άλλον τρόκον, άπ?Λύσΐερο: χαΊ λιανα μέ ΰ?ος *ο«8έντας. Τοιούτος δέν ευρέθη. "Αλλος δν«λος Γε??.ίνών εχάρς την έμ- πνευσμιένην έρ·/ην<{ίν τοϋ *. Σά δδηγήσαντος αΰτοΰς πχντοϋ *«ι έρ εαντος. Ό «ρχαιθΧέγος χβί «άνιός μ*ς όμιλητής δέν ΰιτάρχκ ά;Λ^·Λολί*, δτΐ κχί είς γλώτσαν μή (Ελληνικήν εί« δ, τ» κβί την στιγ,μην ποϋ όμιλεΤ ίλληντκά. Τάς %>Ιρας
αύτάς χατεκόπη δπο5εχίμ«νος ξίνους χαί
συνομιλών. Ο"τε ψύλλο; είς τον χόρ^ον
άρχαιολίγου νά μην είνε κανείςΐ
Χ
Διατί οί Έλευσίν.οΐ μ5ς Ισηρησαν χθές
τ9}ς τρίτας, την όποιαν κα: τζς ΈλευσΤνος
αί παρθίνίΐ χοο&ύουν κϊλά όπως χαί των
Μεγάρων ; Έαν ήτο μιίνον έλλειψις τή*ς
χθές πά« καλά, εάν δμως έγκβτίλείφθη τΌ
έθιμον, το πραγμα είνε κΐχωβ χειρΐτερον.
Χ
Κάποιος πλητ-.άαας επί των έρειπίων
τΌν Α:ά;ο/ον τοΰ βΤ—ε :
— Ν« }ε>ου ζήσης χίλια χρόνιβ 1
Χ
Ή Ύψηλότης τού άν·χώρη— μί τβ πρώ¬
τον τραΤνον είς τάς 5 1)2 μ. μ. Είς τον
σχαθ/ίν κάποιος χωρι/,ος τοϋ προσέφβρβ (·
κεντημένην τσότρα κρα^ιοϋ νά πιτ;. Ό Δι¬
άδοχος επήρε μειδιών την τσότρα κβϊ έρρό-
οησε' :^
Γεια
Την πρωίαν θά ομιλήση δ «ντ«πρ4σωπος
τίς Γαλλικής Κυβερνήσεως χ. Κολλΐνων
περΐ μιας ληκύθου Άττικίίς εύρισκομένης
είς τΌ Μουσείον τοϋ Λούδρου.
Ωσαύτως θά ϊμιλήσουν την πρωίαν καί
οί χ.χ. Βαλστάϊν, Φίλιος καί Ζβρζένσεν
περί των έν 'Ολυμπί* άρχαιοτήτων χ«ι τοϋ
Παρθενώνος.
ΤΌ άπάγευμα δέ θά δμιλήσουν οί χ.χ.
Έρμπέ», Μχαλανος, Φροθίνγαμ χαί Ρί»*ι
περϊ τοϋ Παρθενώνος, τοθ Έρεχβείοκ χαί
τοΰ έν Βερώνη Ρωυ,αΤκοϋ θεάτρου.
Είς τό Άνατολικόν
Την πρωίαν οί χ.κ. ΛισσΌρ, Β*»κδν«Λ-
λος καί Τσούντας περί διαφόρων άντικειμέ-
νων άφορώντων τάς εργασίας των τμημά-
ιων των.
ΤΌ Λ·κ'ο^»ν·α επί των αυτών οί χ. *.
Δαΐρπεφελδ, Έδβνς χαί Μοντέλιο.
Είς τό Νομισματικόν
Την μέν πρωίαν θά ομιλή«οι»ν οί *.*
Κολλιμπέρ, Β*χκόνσελος, Λάμπρος, 7α-
Λαμπέρτ περί διαφόρων επιγραφήν καί νο-
μισμάτων Λατινικών καί Έλληνικών.
ΤΌ άπόγειιμα οί *.κ. Μ3τχά·υ Χάρΐϊ«·ν,
Κεραμόπουλος, χ«1 Αποστολίδης επί τοΰ
αύτοΰ θέματος. ___
Η ΑΑΜΠΑΔγΙΦΟΡΙΑ
ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
Κατά την πρ.?ηλωΟεΤο·ίν έν τώ προγράμ-
ματι τής εορτής τής 25 Μαρτίου ή λαμπα-
ΐφορΐα τβν φοιτητών θέλει γίνη .±
Εις ταύτττν θέλουσι λάδει μίρος ο! ^
τβί, οί «■πουδαστ*! των έμποριχ'ώ» Τ''^
οί διδασκαλισταΐ καί οί μαθηταί τι]
τέρων τά;εων καί τ«» Γυμνασίων>
β μ. μ.—Συγκέντρωσις των ·*,.
τώ» σπου$β»τών των έμποραων ^ *''
των ίιδ«τκαλιστ<1ν καί των μαβητώ''^ ανωτέρων τείξεων των Γυμνασίω* {, ^ νεπιστημίί». 9 μ. μ. Έκκλησις ΙπΌ τή, 0,_, τοΰ διευθυντού τοΰ ΆκαδημαΐκοΒ ρ," β-τηρίου ήγβυμέ»ης τής «ηρ«{«ς τοδ ΐΤ'* πιστημίου καί τής Μουσικής »κ τίΐς £, "* λικής πλευρας τοΰ Πανεπιστημίου χ ^ τάβαστς 5χα των οδών Κοραή, 2Τ',?· Πλατείας Σκντάγμβτβς, Έρμοϋ, ^ί'ΐ" Πλατείας Όμονοίας καί Αθήνας 1Ο 1)9 μ. μ. Είς το Δημαρχείον ίνθα κβτά τή» ,,Λ ρα» ταύτη» γίνεται ή δεξίωσις τδ» {,,!! μων ξέναι», 8που θέλουσι καη διά- '' ροτεχνήμβτα, θέλουσι ψαλή διάφορ«β ύπΌ τής χορωϊίας τώ» φοιτητών Χβ;( λυσι*. Σημ. Οί επιθυμούντες νά α τής Λαμπβδηψορίβς οβειλοι»σ« ,. επί τοϋ «τήθοος αυτώ» τό ΰπΌ τής πής δολέ» ση>« τοϋ Έθντκίϋ Πζ·,
μίου.
Αθήναι τη 28 Μ*ρτίου 1905
Ν € Ο Τ € Ρ Α
Τα τρία τραΤνα ανεχώρησαν άπΌ την Έ-
λευσΤνα τό ίνα μετά τα άλλο φίροντα τούς
άρχαιολόγους χορτασμένο^ς άπό μάρμαρα,
κοι'ι τον άλλον κόσμον φαιδρον, άναγβννημέ-
νον άπΌ τΌν καθχρΌν άερα, μερικούς δέ και
βεβαρημένους ολίγον,διότι τΌ είχον τσούξει.
"Ωρισμένως δσοι παρηκολούθησαν την χθε¬
σινήν εκδρομήν, άπήλαοσαν. ΤΗτο άνθισμα
γγ}ς καί * Ελλην ικών ψϋχών.
Ή δεξίωσις είς τάς Χχολάς
Μετά πάσης μεγαλοπρεπεία^ εγένοντο
δεκτά είς τα; διαφόρους ενταύθα Άρχαιο-
λογικάς Σχολάς τα ταχτικά καί πρόσεδρα
μέλη τοϋ Διεθνοΰς 'Αρχαιολογιχοϋ Συνε¬
δρίου. Οί Διευθυνταί των 'Αρχαιολογιχών
Σχολών χ. χ. Δατραφελύ, Όλλων, "Ερ-
μανς, Έρμπίντεν καί Μποζάκέντ χοιτέβα-
λον πάσαν προσπάθειαν, ώστε ή έν ταΤς
Σχολαΐς αυτών δεξίωσις νά είνε όσον τΌ δυ¬
νατόν μεγαλοπρεπής.
Τα μέλη τοΰ Συνεδρίου, έν έπισήαω πε-
ριβολη ήρχισαν προσερχομενα είς τάς δια¬
φόρους 'Δρχαιολογικάς Σχολάς την 9 1)2
μ. μ.
Περισσότερον Ιμειναν είς την Γαλλικήν
αρχαιολογικήν Σχολήν. Είς τάς σχολάς,
δπου μετέβησαν καί μέλη 'ΥποοργικοΰΣιτμ-
βουλίου,προσενέροντο άν«ψυκτικά.Ή δε*ίω-
«ις των μελών είς τάς Σχολάς παρετάθη
μέχρι τοϋ μεσο/υχτίοο.
Αί άνακοινώαεις είς τ«
ματα.— Ή, παράστασις
Άντιγόνης
Την 9 π. μ. θά σογκεντρωβοϋν 8λα τα
μέλη τοϋ Άρχαιολβγικοϋ Συνεδρίου, την
δέ 10—12 Οά γίνουν διάφοροι άνβκοινώσεις
είς τΌ πρώτον, δεύτερον χαΐ Ικτον τμήμα.
Την 2 μ. μ. θά δοθή έν τ» ΠαναθηναΐκΛ
Σταδίφ πρ>ς τιμήν των μελών τοΰ Συνε¬
δριον ή π«ράστα«ς ττ]ς «Άντιγονης» «πΌ
τής Έτβιρίας των 'Αρχβίων Δρ«μάτων.
ΤΌ τμί)μα τουτο θά συνεδριάση δ'ις την
πρωίαν 10—12 καΐ την εσπέραν 5—7
02 ΙίΜΙΙ ΤΗ: ΛΓΓΑΙ,-
ΛΙΑΣ35ΑΑΙΑ, »Τ »Ι*ρ·
τ£ου(Άθηναεκόν Πρακτορείον).
Ή βασιλική θαλαμηγός ή φέ-
ρο-υσα τόν βασιλία χαί την βασί-
λισβαν τής Αγγλίας, έξελθουσ*
τού λιρ.ίτος, ί뻀ε τή·» πρός τό
Πόρτ-Μχών διεύθυνσιν.
ΑΝΑΚΤΟΡΙΚΑ
Έν τοΓς Άναχτόροις τού Βασιλέως «ρο-
εγευμάτισε χθβς μετά των τίκνων τού ή
Δ. Β. Τ. ό Διάδοχος παρά Τη Βασιλίσση.
"Η Α. Μ. ή Βχσίλισσα συνοδευομένη
δπΌ τής επί τώ» Τιμών Κ«ρίας δεσποινί¬
δος Βχλτατζή κατήλθί την 3 1)2 μ. μ.
εις Πειραια καΐ έπεσκίφθη το Ρωτπκϊν
Νοσοκομείον.
Ή πρΓγχήπτσσα 'Αλίκη μβτβ ΉΙς σε-
πτής Μήτρος Αυτής πριγκηπίσσης Βιχτω-
ρίας το3 Ββττίΐιίεργ %ϊλ τοθ «φτγκηπος
Άνίρίου εξήλθον μ. μ. είς περίπχτον έφ'
άαά;ης επί τής λεωφόρο1; Συγγροϋ καί
'Ακροπόλεως.
Ε ΑΜΰΡΒΣΐΓτΟΤ -Ιλ-ΟΓ^Τ
"Ολίγον πρΌ τβϊ μεσβνυχϊίβϊ τής
χατήλθεν είς Πειραια ή Α. Τ. ό Δ
καί επι6η τής «βλκμ^γοϋ (Σε/ητηρίας»,
ήτις την 2 π. μ. ί;ίπλει»»ε τοΰ λιμένος
ν.ατε»θυνοιι.ϊνη διά τής διώρυγος είς Κερχυ-
ρβν, ό'χου «ά γθβσφ χ«ρί το μυονύχΐιον
τής σήμερον.
Ο - ΜΑΝΟΣ
ΠΑΡ' ΟΛΙΓΟΝ ΕΦ3ΝΕΥΕΤΟ
Β*ΟΝΚΓΘΗ Ο ΙΠΠΟΣ ΤΟΓ
Ό ΰπίλαρχος χ. Μανος έςήλθε χ#ές το
άπόγευμ» ίφιππος πρΌς τάς φυλακάς Συγ-
γροθ. Καθ" ί)ν στιγμήν δμως έφθανεν είς
τας φυλ«/.άς όδηγών τΌ» Γππον τού πλη¬
σίον των γρχμμώ» διήλθε μετά μεγάλας
ταχϋτητος τΌ τραΤνον. Ό Γππος άφηνί«σε
καί ύπερπηδήσας το συρμάττνο» πλέγμα
των γραμμών Ιπεσεν επί τής ήλεκτραγω-
γοΰ γραμμής, δπου εφονεύθη έχ τής επι¬
δράσεως τοϋ ήλεκτρικοΰ ρβύματος. Ό άν«-
δάτης κ*θ' ί^ν στιγμήν ό Γππος ύπερεπή-
8ησε το συρμάτινον πλέγμ,α, Ιχβσε την ΐ-
«ορροπίαν τού καί Ιπεσε κατ' ευτυχή σύμ¬
πτωσιν έκτος τής γραμμής μωλωπισθείς
μόνον. Ό κ. Μανος μετά ταυτα μετέβη είς
τάς φυλακάς Συγγροϋ καί έκεΤθεν δι* άμά-
ξης, προσκληθείσης έξ Αθηνών είς την
οικίαν τοι».
Ό φονευθείς Γππος ήτο άπΌ τους καλλί¬
τερος τής Ελλάδος.
*« .ΙΑ ΤΗΝ ΗΑΛ,Γ ?!Ν
ΤΟΥ ΛΗΣΤΟΥ ΧΚΑΦΙΔΑ
'Τπε^λήθη είς τΌ ύπουργβΤον των Έτ«-
τερικών ή γνωμοϊότησις τής Έπιτροπής,
ήτις κατά νομόν είνε αρμοδία νά καθορίση
την πληρωτέαν άμοιδήν είς ίχαβτο» των
συντελεσάντων είς την αποτελεσματικήν
κβτάδϊΐςιν καί σύλληψιν τού έπιχεκηρυγ-
μ^ου ληστού Π. Σκαφίδα.
Ή έπιτροπή άποτβλουμ«νη άπΌ τον Νο¬
μάρχην Άττικής, τον Μοίραρχον Άττικής
καί χον Εΐσαγγελέα τώ» Πρωτοδιχων έγνω-
μοϊότησεν όπως έκ των δραχ. ^00 αΓτι-
νβς διετέθησαν ώς άμοιδή διά την κατά-
δειςιν δοθώσι 1) δραχ. 300 είς τΌν ανώ¬
τερον έπόπτην των μεταίϊττχών αποσπα¬
σμάτων τοϋ Νομοΰ Φΐιώτιδος κ«τά την
11 Αύγούστοι» 1904, δστις χατεδειξεν απο¬
τελεσματικώς τΌ μέρος είς δ ύπεχρύτ-
κτετο ο Παναγ. ΣκαΦίδβς έν Αθήναις
2) δραχ. 175 είς τον ανθυπολοχβγΌν Μ.
Μιχάλον τοθ 2ου τάγματος των Εύζώνων
»«( 3) ϊρβχ. 125 είς τέν λοχιοτν τοΰ 2ο«
Συντάγματος τοΰ ΠεζικοΰΧρ. Καλαπτσήν
διότι αμφότεροι συνετέλεσαν είς την ανακά¬
λυψιν τοδ ΰπΌ τοθ Έπόπτου καταδειχθέντος
μέρους. 'Ε* των δρ. 1000 «Γτινες ωρίσθη¬
σαν ώς άμοιδή διά την σύλληψιν τοΰ Σκα-
•ίδα προτείνει νά δοθώσι 1) δραχ. 500 είς
τΌν άνθυπολοχαγΌν Μ. Μιχάλον δστις πρώ-
τος συνέλαβε τόν ληστήν προκινδυνεΰσβς,
2) δρ. 200 είς τ*ν λοχίαν Χρ. Καλαπ-
τοήν, 3) δρ. 150 είς τΌν λοχίαν τοϋ 2ου *ι>-
ροδολικοϋ Συντάγμβτος θ. Γουλόπουλον
καί 4) άνά δρ. 50 είς τούς θεδϊ. Άσημα-
χάπουλον, βτρβτιώτην τοϋ 2οο τάγματος
των Εύζώνων, Άν. Βεργηνάδην καί Ηλ.
Κατράκον άστυφύλοικας λόγω τής συνδρο-
μής, 9μ παρέσχον είς την σύλληψιν.
Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ
ΤΗ3 ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΝ ΓΑΛΛΙΑ
ΠΑΡΙΣΙΟΙ, ΤΜ,^
(Αθηναϊκον Πρακτορείον).-
Βουλή, κατόπιν ζωηΐ
συζητήσεως, εψήφισε,
φων 3-4*«ϊ κατ« ^32, ·
γον δ'.·» τ6 νομοβχέβιοτ
ν»»νίζο» τόν χ«*ρι·>μόν Έ«χ
βτ!*ς καί Κράοους. Αιά ψή,
Πέ 333 κατά 211» ή ΐ1ίιΑ
ά«ιεφά·Κ4ε κατόπιν τα προβί; ι
μίεβως είς την ««τ/ άρθρον «,
«υτού.
βουαη
Ό προσίίρινΌς χρόιδρος τής
Τσαρλαμ-ϊς έόκάλεσε τούς χ.χ. β
είς σ^νίϊρίασιν σημ<ρον την 10 χ.μ. την συν«!ρίασιν ταύτην Θά υποβληθ, καθυστερο^μΐνκι ίκθέσεις των Τμ.ΐ]μί», επί των 9ιαφορών έκλβγών χαί ά ·» ο! μή όρχισθίντες ίτι ΤΟ ΤΑΜΕΙΟΝ ΤΑ* Π0ΔΙΤΙΚΟΚ_ΥΠ-ΔΛϊ Η ΧΘΕΣΙΝΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ Συνήλθον χ*ές την 3ην ώρχν μ.μ. ή αϊβούση τε)ς Νθ|Μκής σχολής «λέη 200 μετίχων τοϋ ταμείου τώ» Πό! ύπαλλήλων,μεταςυ των οποίων -ολλβί ρειοπΛγΤτ», Έφέται, Έλεγχτακ τοδ Σ ίρίου, τν.ημΛΤάρχ« κ*ί λοιποί ύχάλλ. Ύχο τή» «ροεδρεία» τ*0 «ρεσ(ηέοο« μβτόχων ή συνέλειιστς προέβη είςιήιί κλογήν τοδ όριστικοϋ αυτής Προείριί» ■Α Ιτος 1905 χαί γενομένης δι λέγηβαν ό μέ» χ. Γ. Δουζίνας ^ */ήφων 108, Πρό'ϊρος τής Συνιλεκβκ κ. Άζόστ. Καραπανχγιώτης άντιπρ διά ψήφων 107, ο χ. Δ. Φζρχντάτο; Δΐτι γόρος Α'. Γραμμίτεύς διά ψήφ«ν 108 ό Νικόλ. Ζής δημοδιδάτχαλος διά 107 έπιλαχόντων των χ. χ. Α. ρ Γ. Γιαννοπούλου καί θ. Μπατ.οχί/* "Ετειτβ εγίνετο δι'άνζστάσεως ήβχλογή ·ί» Έλβγχτών πρός έςέλεγξιν τής δχρ τοϋ 1904 *αί έςελέγησκν οί κ. χ. Χ. Ειρ· ίούνης, Εϋθ. Μαργίλος χ*τ Ν. Ζο^οΛ»; Είτα ό Πρόεδρος τοϋ ΣυμβοΑίθϊ ίκθεσιν των πεπραγμ,ένων τοϋ Διοιχΐ|ίΐ< Συμβουλιον.Κατόπιν Οπείλήθησϊν χιμ!» φόρων μετόχων διάφοραι τροτάσεις τρ:; ή γραφήν έν τοΤς πρακτ·.κοΤς κβί αυτών κατά την συνεδρίαν τοϋ Άϊ:'«ι καί ελύθη ή νυνε^ρίΛ την 6 1)2 μ.|». » ΟΙ ΚΑΤΔΔΙΚΟΙ ΤΩΝΦΥΛΑΚΩΝΤΟΥΚΡΑΤΟΪί Έν τί αΈφημ. τής Κυίερ»ήσεω;>
μοσιεύθη «ίνα; έμφαίνων τοΰς έν ταίς !*■
•όροις φυλακαΤς τοϋ Κράτους ΰκΛρτίΐιεβ
κατά την 1 Φίβρουΐρίοι» κατζδίκοο;, »'ϊ
όλικος άριθμος άνίρχϊται είς 5,609. *&
τούτων είνε κοτταδίδικασμίνοι, 4101^
6ια δεσμα, 1413 είς πρόσχαιρχ
1509 εί; είρκτήν καί 935 είς
σιν 2—5 έτών. Έκ των ·»λοκώ»
Ιχουσαι τΌν μεγαλείτερον αριθμόν τδ
ταδίκων είνε αί φυλακαί Αίγίνης )ΐϊ
μιν 424, Παλ. Στρατώνος 366,
μηδίου299, Πύλου 276, Συγγροϋ
Πύργου 263, Τρικκάλων 257 καί
θου 242. Κ*τά τον μήνα "Ιανουάριον «*
δίωσχν έν τβ?ς διαφόροις ·υλακΐΐ"ς 8 '
8λφ κβτάδικοι, ών 3 έκ οΐίματκ·τε(»ί '
έ* γρίππης καί 1 (χ νο»ήμΛνος ή
ΑΗαΣΤΑΙΙΟΣ ΦΕΖΗΣ
Έμειναν Ικπληκ,τοι 8σοι τ|χβυσ«ν, ίβ
δευτέρα έκδοτιχή δύναμις, ή «ΐρ
πβσίγνωστον δνομ», ο 'Αναστάσιος
προσφιλής άδίλφΌς το3 κ. Γεωρ. Φέί1!»
πέθανε. Άπλο3ν κρυολόγημα ίγει« ¥
ρεΓ« νόσος κ«ί κατέβαλε τΌν νεαρόν «'ϊ
ροΰν ίδιοκτήτην τοϋ καταορτήμβτος τή;
δοΰ Αίόλοι», άπΌ τΌ όποΤον έσκορπίσθη
0ος βιβλίω». Πλεΐστοι έκ τής
των γραμμάτων καΐ τής επιστήμας
κολούθησαν την κηδείαν τοΒ άτυχοΰς
μηχάνου, ή μόρφωσις, ή εύγενεια, ή
χειρηματιχότης τοδ δποίοι> ^το «ι
στος, έδ-·-/ί>η ϊΐ ή οίκογϊνειά τ^"
διά την νκληράν
—ρατεύματα ά-εφίσισαννζ κατ«λά6ο:'ν δι-
άφορα έπίκβιρα σημεΐα σκτττϊθΰντα να ίντθ-
πίσουν τΌ κίνημα τοΰ θερίσ»/.
ΕΠΙΘΕΣΙΣ ΚλΤΑ &ΗΑΙΟΣΙΟΓΡΑΦΟΤ (
Έπΐυτολή ληφθεΓσα ές Ηρακλείου άνα-
βέρει, 8τι την προπαρελθούσαν νύκτα ίύο
αγνωστοι επετεθησαν κατά τοθ διευθυντού
τής έν Ηρακλείω εκδιδομένης εφημερίδος
«Ν. Ελευθερία» κ. Δρακοπουλου κβί έχτύ-
πησαν : αΰτΌν διά ράδδων σοβαρώς.
Ή επίθεσις αυτή άποδίϊεται είς πολιτι-
χους λόγους κατά την ληφθείσαν επιστολήν
(ο ίνομα τού" ενός έκ των δραστών έγνώ-
τθη, επίκειται δέ ή σύλληψίς τού.
Β- ΜΔΝΤΔΔΔΚΗΣ
ΤΑΕΕΙΔΙΩΤΙΚαΙ ΓπΒΕΙΩΣΕΙΙ
Β Ι
Ν Η
Ή αΰστριακή «ρωτεύοιισα είνε 4πό Τβϊ
πόλεις έκΐίνας, αί οποίαι προχωροΰν μΐ δλιγω-
τίραν τα/ύτητβ, άλ)ά κατ' ά,σφβλέϊτίρον
τεόπον. Δέν πβροοσιάζει τα γ»γ*ντι«Ια ϊλμβ-
Τ« 1% προοδον) το3 Βερολίνον. Πλησιέστερη
πρός την ανατολήν ϊχει κάτι άπο την ανατο¬
λικήν νωχίλίΐαν. Τό βλέπιι κανιΐς ιί< την μορφήν των κατοίκων τη;, »ίί την μορφήν τής πόλεως. Μιτά άποχωρΐ'ίϋ.βν διιτη α** ■ύτήν ϊνας ταξεισιώτηί δεν «ά βρή" «.βγάλας ϊιαψοράς.Κι' ό'μως ή πρόοδθί »7ν. σημβντΐκή. Πρό δύο έτών οί δρόμοι τήί πόλεως δίν ησ«ν ήλιχτροφώτιστοι τό?α τό Ιργον συνετελέσθη καί κ«τ« τον ΊδΊάζοντα βιεννέζικον τρόπον, τελεία, πλουσιοπάοοχα. Απόδειξις άκόμη τα ήλεκτριχβ τράμ. Τβ *κ«μ« άλλοτε;άλλά κ«- τά τόν τελιιότιρον τρόπον. Τορα άλλο τερά¬ στιον ϊργον ήρχισε, το οποίον 64^ χβίΐβσβη Ιτη νά ΐελειώίν) χαΐ τό οποίον βά στοιχίση τιράστιον ποσόν,—«Ικοσι ΐκατοαμύριβ. ( 'Η στρωσις τώ; όδών αί ίσφαλτον. Αργά άλλά πληρουτχ* μ,ία Ιλλιιψΐς άπο τ«ϊ σπουδαιοτέ¬ ρας τής κατά το πλείστον χαλοιριμοστοωμένης πόλεως. Ό άναδαίνων είς Βιεννβΐον λεωφο- ριΐρν πβέπιι νά ίχγ) χαλχα Ιντερα. Καλλίτε¬ ρα νά διαδάση πο(ημ« είς την κ«9«ρ«ύουσ«ν. -*- *ΑιΑ τα μοναδικά θεαματα ή βιιννζία Κυ- ριακή. Δϊν ϊχει άνοικτά κατβ-ττήμοττα, δέν ϊχει εργασίαν, δεν Ιχιι οΚτ» Ιφημβρίδας *- *όμη. Όλη ή πόλις έκστρ«τεύ»ι διά τόν έ- ■λεύβεοβν Ιίρ», στάς όμορβοτάτας έξοχάς τοϋ βίνερέαλδ. 'Η μιγαλητΐρα κίνητΐί βτο Πράτερ, το γυμνόν ΐκόμηΠράτερ, μΐ το!>ς σκίλετοίις των
ύψωμ.ένο«ς ιίς τον ουρανόν ώ; δύσι-
ύ ώ Κί δώ ά
οενοΐων ύψωμές ιίς ρ ;
κατομμύρια καταοτιών. Κίνησις ποδών, άμα-
ξών, πθοηλάτων δλων των ί'ιδών κ«ί έφιυρέ-
σεων, τραμ., σιδηοοδράμων. Δύο ώρας περί-
πατος εις τό μοναδικόν αύτ» ιήρκο χ— βλέ-
πει χανείς ίλο τό πανίραμα τής παλαιάς γιρ-
μανικής πόλεως. Πιρίπα'ος αί άμάζι εις τό
Πράτεο, ιΐνε 2,τι ««ρομβία αμαζοδρομία παρ'
?}μΤν εις τό Παλ^ό Φάληρο, «!ν* τίλος Ινα
^εγονος, το οποίον στοιχίζει ίττάνω-κάτω ίσον
ιαΐ α! ο'ικονομίαι τοΰ κ. Δηλιγιάνν^.
30—40 δί
Κατά μήκος τή; μεγάλη; ρχ
|Ί< παράταξιν τα χρωματιστά καβίσματα των ζυθοπωλιίων, τ« όποΐκ μ.έχρις ωρ«ς μ* Γθΰ; ποιχίλου; χρω[χατιιμούς των ϊχβυν ϋ· ε ι ν ανθέων είς τό τιράστιον πχρκο. ΑΙ 4ο- Κήστραι πολυάριθμοι ώς κ αί -ά ζυθοπωλιϊα παίζουν, άλλά πβό κενών χαθισμάτων. Ά- κβμη ν' αρχΓσγι ή χρ<χΐή ρΊιννβί* ζωή τοΰ δπαίίρου. Κι' αν «ρωτίζγι δ ήλιο;, κι* άν χα- Μΐογιλφ 6 οάρανός—λίγο μονάχα. 'Η Ρ?οχή Ιέν ειργεΐ. Πολλαί χιλιάδες πιριπατητ ·ν την υποοέ^ονται /.ωρΐς ομπρέλλβν καΐ μέ «· «άδειαν. "Αλλως τε χωρίς ^ροχήν δίν μπο- •θυν νά ζήσουν έδώ οί άνίρωποι· μοιάζοκν κιό πολϋ μΐ τα δίνδρα' τα χρώματα τοΰ κοοσώπου των μαοτυροϋν χομόν ύγιίας. *Η Ικπληζις ποϋ αΐσθάνεται κανεϊς πρό των χρω- (ΐάτων τον πρόσωπον μιχς Βιΐνναία; φιρΐι ΐό έρώτημα : —Ποΰ βρίσκΐται «ΰτή ήλιπτότης τής έπι- ίιρμίδος, ή έκφραστική λευκότηί, τ» τριαν- ταφυλλένια χρώματα; Είνε έπιδερμΐς αυτή η ΐΤνί ή άψρόχρεαα τοΰ αμιλάνζ» των, τα χα- μόγελα τή; αύγής, τα διαμάντια τής 5ρο- σιδς ; Ποΰ άλλοΰ, π«ρ& εί; την δίαιταν, την α¬ νατροφήν, τόν δπαίβριον βίον. Δέν ήξεύρω τάς συνηθείας τής πόλιως, άλλ' ύποθέτω, £τι βή- αιρα Κυριακή στά βπίτια θά ί|κινα.ν μόνον τα Ιπιπλα. ΠροϊΦΐλής διασκέδασΐϊ των Βκννέζων την Κυριακην αί εί.·—;Οδρομ(αί. Τό βίαμα τής 4- ξόοου στο Πράτερ βρχδυ-βράδυ άπό τα ά- οαιότιρα. Νομΐζιι κβνιΐς, ότι δημιουργιΐται έκεΐ ενας πληθυσμο; μιας μ»γαλοπόλβως 4- ρήμου καΐ άποστεΛλεται νά την κ«ταλά6>),
νά την κατβιχήσγι, νά την έμψυχώσ·^. Βρ«-
ίυάζίΐ καΐ τα κΰματα τοί πλήθους χύνονται
ώς χιίμαρροι στήν απέραντον πόλιν. Είνε ή
&ρα ποΰ άρχίζίι ή Όπερα («Κάρμβν» άπόψε
καΐ θέσις δέν ύπάρνει) το «Όφμπουργκ-τιά-
τιρϊ ("Εδδα Γκάμπλερ τοΰ "Ιψιν καί αγών
Ιλ' ίδρεσιν ι'ισιτηρίου.) "Επειτα 5λα τα 5λλα
Ιέαταα {ως τα πολυάριθμα «Βαρκτέ», οπου
το θέαμα συνδυάζεται αέ τό δβΐπνον, επιιτα
τα καφφιστιατίρια, τα ζυθοπωλιΐα, τα κον-
τσέρτα, τα μουσικοπλημμυρισμένα τέλος ώς
ήάμμος τής θαλάσσης μουσιχόκιντρα. Πιο
κλουσιοπάροχα καί καλλιτιχνικώτεριχ άμφι-
βάλλιι κανεΐς' αν ζή δλλη μιγαλόπολις. Τό
χοήμα φεύγει ?χι μόνον άπό τάς χείρας των
πλουτοκρατικών τάξίων, άλλ' άπό τα Ιυλά-
χια ολων.
€0 άστος μΐ την οίκογίνβιά τοι» τρώγβι
νιά μιά βραδειά {.τι άλλοΰ θά ηρκιι νά ζήτ/)
βλλος άστός δύο έβδομάδας. Κι' <τ«ν λέε'ι κανιϊς τρώγιι στή Βιέννα, σηααίνιι—ίπο- λαμδάνιι. Τό φαγητόν είνε κι' αυτό μουΐική· καλλίτυα δΐν δύναται νά καθορισθΐΐ, νομίζω. Κύριβ Μβυρογίν^, μί συγχωριΐτε, άλλά είσθε ^έ Καββΐνιΐον κατάμεστον, ζυνοπωλεΤον το Ιϊιο, θέατρον σοβαρόν η Βαριετέ ίπως το Κο- λοσσαϊον ή τό τον Ρόναχιρ, τ> οποίον δεν
λησμονΐϊ ποτε ν* έπισκεπτετβι καΐ ο βασι¬
λεύς Γεώργιος, οιερχόμενος έντεϋίεν,—έπί~ί.
ΒίσίρχισΙε, οϋτε θέσις κενή. Φαγοπβτι, ζ«-
•οποσία καί ήσυχία έκκλησίβς. Μιά «κυνή
0περ6«ίνουο·« το πι«ν(»ιμο άρκιϊ νά προσελ-
κύσγ) την γ»νιχήν προσοχήν. Ή μόνη ϊνδει-
ξτς, ίτι δπάρχουν ίνθρωποι έκιΐ μέσα »Τνε 6
γΛως ροδαλοϋ στόματοί ή ο λογαριασμός των
γκαφσονιών. Τόν πρώτον δύνβτται νά τ·ν <η»- βτήση κανεις, τόν δεύτερον σΐς τόν άπιύ- χβμβι. -«- Κίδιι το νέον σχέδιον σπΓτιβ, συνοικίαι ολοκλήρους, ρίχνει παλ^ά σπίτια Ίδιοκτητών, •Ι όποίοι {χούν ψήνον καϊ είνε συμπολίται »* έδώ δημαρχου, νέαι συνοικίαι προβάλλον,ν Μί νία πυργόσπιστα ύψοϋνται. Ό δήμαοχος {. Λουέγχεο οαίνίται, ?τι ιις τό έΕωοαϊστι- ίν τού ί^γον «υ^6ουλιΰιτ»ι τό σ^ςίοιον τής πόλεως κ«1 &χι τον Ικλογικόν κατάλογον. Καί ένω κτίζεται ή πόλις περπατοδν οί διαβάται, διότι χανίΐς έργολάδος δέν έφαντάσθη ν* τοΰς καταλάβγι τα Λίζοδρόμια, κατάληψις ή 6ποία τότον άνιχγκαίιχ θά ή"το έδώ, διότι τα πεζο- δρόμι* τής Βιέννη; είνε βατά μόνον εί; τίς άθηναϊκΐς κατσΐ'κες. Κύριε Τσάμη, παρακα- λ» τρ(« ζει—ίριοι πβποοτσια άχόμη καί μέ τό πρώτον ταχυδρομειον, ·*- ΜΙ την άνοιξιν δρχισε' το Ινοιγμ» των χαλλιτεχνιχών έχθέσεων Τ· άνθομυγδαλένιο ποογραμμα τής Σετσ«σιόν ετοιχοκολλήθη άπό τα πρώτα. Γλήγωρβ τό δΐϊδέχθησαν τα των ίλλων έκίέσιων. Ο,τι ειργάσθησαν ολόκλη¬ ρον χειμώνα οί ζωγρά(ροι ΐλκυιι τώρ« την κοινήν προσοχήν καί τα άρθρ* τοΰ τύ«οι>, τα
οποϊ« εΤν» 90 τοίς ο)ο δλιγώτιρα άτνό τα ϊκτε-
θιιμένα Ιργ«. Φβίνβται, ίτι οποίος κρατιϊ
χαϊ μιά πΐννα έδώ οέν γίνιται χαί χριτικβί.
"Αλλη Ιχθε«; χινοΰϊ* ζωηρόν Ινδιαβέρον εΤ-
ν» ή των Αύτοκινήτων. Την καλλιτέραν αυ¬
τών ϊχθίΐιν την βλέπιι χανει; είς τού; δρό-
μους τής ιτόλιως.
·»-
Ή Όπίοβ θ« στολισθή («Α δύο νέβ άγ*λ-
μβτβ—ιρβνούς. Δί προκαταρκτικαί έργαιία»
πρό; τουτο ϊχουν άρχίοτ-β. Τό ίνα θά είνε τού
Λόν Ζουάν, τό άλλο τβν" Ζ(γχ<ρρι3. Λύνατβι νά θεωρηθή ως γϊγονός, <ΤΙ δέν 8« Τβ ά χανιΐς διαοβντης. *Η συνοικί* τοΰ Ιοο «ρο«ιτε?ου τής πόλε¬ ως ήμέρα μέ την ήαέραν λαμβάνιι νέαν δψιν. Τό πααμέγιστβν νοσοκομείον τής πόλεω; ήρ¬ χισε άνπκοδομούμενον κατά τμή;ο.ατα, μέλ¬ λει δΐ νά καταστή τό πρώτον εί; τό εΐδο; τοο. •Εψη<ρ['ι5η7«ν 30 Ικατομμύρια δια την άνοικοδόμησίν τού, απεφασίσθη δέ νά κτισθή κ«1 πάλιν έντός τής πόλεως διά την ευκολίαν των σπουδαστών και διά νά είνε συγκςντρλ- μένα ίλ« τα Ίνστιτοΰτα τής Ίατρικής Σχο- λής, έξ άλλου δέ πρός ευκολίαν των πολιτών κατά τάς επισκέψεις των ασθενών συγγενών των, διότι την Β'.έννην μόνον τό Λονδίνον &- περβαίνει εί; την έκτασιν. Τό έμβαδόν της, μΐ τάς τελευταία; έπεκτάσεις κ«Ί προσθήχα; χα'. των περιχώοων τη; χαταλαμβχνει το έμ- βα5όν των τοιών μεγίστων Γερμανικών πόλε- «ν. ΚΓ ίαοι; οί χάτοιχοί τη; χχνουν χβι περίπατονί εΗ γ«νβϊχε; δεν πίνουν ξύδι διά ν* άδυνατίσουν, άλλά όψϊίλουν τή» πλ«<ΐτιχ4τη- τ« των σωμάτων των στ* πόδια χαΐ στόν ά« έρχ τοΰ Πράτιρ χαί τοΰ Βίνΐρξιζλδ. Ό καθημερινόν ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΟΑΟΓΩΝ Η ΧΘΕΣΙΝΗ ΕΚΔΡΟΜΗ_ΕΙΣ ΕΑΕΤΣΙΝΑ ΟΜΙΑΙΑΙ ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΡΕΙΠΙΩΝ ΤΑ ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ Μιας ώρας σιϊηροϊρομικον ταξε'δι.Άλλά διά ποίας ανοίξεως, -αντ,γυριοΰ, χρω;ο.άτ«ν, όνείρ.ων ! Έξω άναδρόζει χι* ή ζωί) β* γί|, σ' ούρανβ σέ κΰμα. Μία χριστιανική άσπρη Κυριακή χυνουσα είς τοΰς σταθμούς τοΰ τραίνοιι τους χωρία» τες καθαρίοκς, μία μακαρία έλληνική το3 'Ανθεστηριώνος ήμίρ», χιονισμέν* ά—ό την άνθησιν όπωροφόρα δένϊ.οχ, πίλάγη πρβσινάϊζς, ρυάκια μαργαριτων λευκήν ε¬ πάνω ιις τούς βγρούς, ελαιόδενδρα κβ- λοϋντα είς τον ίσ/.ιον των όμίλ<υς εύδύ- μους, λόοοι γιγίντιοι, βο'Λβ «ο» ή διχφά- νεια τοΰ χυανοΰ αέρος τα ίχ«[»νεν ςίνειρα, κοπαίάχια ττκιρτΜντα, βλάστησιν «αντοϋ, άνθισμι χαντοΰ, χνμος π«ντ»5, ώ ήλυσίων ιτοΰ αί κροσεκάλει ν« άπο το τραινο, να τωλιτθ^ς, νά νά μηδενισθ^ς, νά -γίντής ϊηομο» ζον τ) τί}ς τρελλ^ς «ετ«λούδ«ς τρελλβς *ι#- νηγος—δ'λα αΐτά έν Θ«οτάττ3 άρμβνία άνα- κατωμένα ΰιτεξχθησαν τοΰς ξίνοι»ς τοΰ Σ<»- νεδρίου ταίειδεύοντας χθες είς τί)» "Ελευ¬ σιν*. Ό σιϊηρόϊρομος τρέχων νβν*ντκτ«ι χάν ποι» μέ τό μακρόν φίϊι ττ}ς Ίερας Όϊ»ϊ. Κοιμώντκι οί ντεφανωμένθι προσκννητιί, τα ϊχνη τής Ίερας μόλις μαντεύονται, τα έρείπια τίς Ελευσίνος >.ρ*τοϋν ά/,ίμη κλει¬
δωμένον το μυστήριον της.
Βιδλία δλων των γλώσσαν άνοίγονται
μέσα είς το τραΤνον ϊιά νά συλλάβθίΐν την
χαμένην ίιεύθυντιν ενός ίρομίσκου, την ψυ¬
χήν ενός λίθοι», ενός λιμανιοϋ την ιστο¬
ρίαν, ενός βουνοΰ ΤΟ παλαιόν όνομα. Άλλ'
αυτά έν τούτοις τα χρυσωμένα άχο τόν ή¬
λιον σίδ=ρα τής γραμμάς, έπ'ι των οποίων
όλισβαΐνοτ το τραΓνον ίφερε την σοφίαν, την
ίρευναν, τα βι6λία καί τάς σχαπάνζς ήτο
χθες ή Ίερά Όϊός.
Τό βανόνι είς τό όποΤον εύρισλόμεθα ήτο
γεματον απΌ σοφους, άπ'ο μέτωχα σφραγι·
σμίνα μέ την υπομονήν, μαχίμ.ίνα γενναίως
πρός δλα τα σκότη καί ολους τους άφανι-
σμούς.
"Οταν εφάνησαν τα πρώτα ονειρώίη πα-
ράλι* τής Ελευσίνος, οταν εφάνη ίνα σ*αθί
θαλάσσης είσδΰ'ον είς την γήν καί έπρίδα-
λεν ή πρώτη Σαλαμινία ακτή, οί άνθρωποι
εκεΤνοι ανετινάχθησαν, ώρδώθησαν, Ιδλεψαν
ί<ά των παραθύρων πρός τα έκεΤ, κβϊ I- μετναν σιωπηλοΐ ώϊάν νά ηκούον το μενε- ξεδένιον κϋμα ίιηγοΰμενον. Αί σιωπηλαί αύται σκηναι, αύται αί ριγηλα! στιγμαί είνε αί πλέον μεγάλαι τελεταί τοϋ Άρ- χαιθλογικοϋ Συνεδρίου. Χ Το πρώτον τρ*Τνον φ&άνει είς Έλευ- σΤνα. Έκεΐ 8λαι αί μορφα'ι, ό παπας, Ο ξενοίόχος, ό σταθμάρχης, τα ςι«;όλ»τα παι¬ δία, αί γυναΤχες μέ τάς κιτρίνας μανοήλας των περιμένουν. Οί έπιβάται κατείαίνουν κα'ι τραδοΰν κατ' ευθείαν πρός τα έρείπια. — Δεν μποροΰμϊ νά πάρωμδ άμάςι; Έ- ρωτ$ ό Μχοννά. — Είνε μόλις δϊ'κα λεπτά, άπαντό^ ό Χ. Σώχος είς τΌν μεγάλον διδάϊχχλον. Ξε/.ιν:3ν ο'λοι πεζοί ϊιά τής ωραίας ό- μαλής όδοΰ, είς την οποίαν ό'μιλοι γυναικό¬ παιδων σωριασμένοι επί πλινθίνων χαλα- σμ,ατων, πβρακολουθοΰν την κάθοδον αών ξένων. Καθώς οί ξίνοι έδάϊιζον άργά, ηλ^^ τό ίεΰτερον τραΐνον, μετά ϊέκα λεπτα το τρίτον καί έχύθη είς την ΈλευσΤνα τριπλά- σιος πληθυσμος έπισκεπτών. "Ηδη ό χ. Δαίρπφελδ είχεν άνα6ή επί των έρειπίων των προπυλαίων κοιί έςήγει τάς αρχαιότη¬ τάς πρός δμιλον Γερμανών, δταν εφάνη έρ · χόμενος πεζ^ έν παμπληθεΓ συνοδεία ό Δΐ- άδοχος, φίρων την μεγάλην Τού «τολήν. Ό χ. ΔαΤρπφίλί χατελθών τοϋ βήματος, έχαιρ!τη?ε τον Πρόεδρον τού Συνεδρίου. Ό Διάδοχος παρέμεινεν έ/.εΤ καί δ κ. Δαΐρπ- •ελο εξηκολούθησεν ομιλών. Χ 'ΑΧλ' Ιπειδή Ά ακροατήριον ειχε γίνει ί}δη τολυπληθές καί πολυποί/.ιλον, ήτο α- νάγκη νά διαιρεθί ήδη είς εθνικότητος καί ήέξήγησιςτών αρχαιοτήτων νά γΕνηείς διαφόρους γλώσσας. Ό κ. ΔαΤρπφελδ επ«- ράτωσε την έρμηνείαν των προπυλαίων και απεσύρθη πρός τα ένδότερα των έρειπίων παραλαδων μετ'αυτοϋ τούς Γερμανομ«Θε?ς. ΤΌν ηκολούθησε καΐ ό Διάδοχος. Εκλήθη 8« είς τα προπύλαια ο κ. Φίλιος, όσ¬ τις παρεκλήθη νά ομιλήση έλληνιστί. Τοθτθ (δωκεν αφορμήν καί είς μικρόν επεισόδιον. Ό κ. Φίλιος ήρχισεν ομιλών πρός το ελ¬ ληνικόν τού ακροατήριον, άλλά μετά δέ λεπτά, (θάσας δ κ. Πρότανις τον λεσε νά ομιλήση γαλλιστι, ?πε·.ϊη είς Λ ακροατήριον έκεϊνο ήσαν γά"λλοι φιλίίχαιθ', »ά αναλάβη δέ την έλληνιστί ερμηνείαν ό κ. Σκιάς. Ό κ. Φίλιος, ίδιόρρυθ^ος πάν- τοτε άπήντητεν είς τΌν χ. Πρύτανι». — Μά «ύιά επριπε νά μο3 τα ποϋν οί αρμόδιον ί; *?χής. ΠρΌ όλτγου ήρχ··»α νά μιλώ ίλληνικά, τώρα θ' άρχίίω πάλιν τα Π1β8ΐ1»Π168 Οί ΐηθίίίθϋΓΒ 1 — Έχετε δίκαιον, είπεν ό κ. Πρύτανις, άλλ* Ιχομεν τοιαύτην υποχρέωσιν πρός τούς Γάλλους επισκέπτας. ΤΌ κλήθος ίγέλασε πολδ. Είς έκ των π3ρ«στ«μ.ϊνων Γάλλων γνωρίζω» ολίγα ίλ- ληνικά, ήννόητε τί συμίΐίνει χαί ειπε. — "Οχι, άς μιλήση το χ. Φίλιος έλλη- νιχά. — Έλληνικά ! Έλληνιχά 1 Ήκούσθη- σαν φωναί. — Μή βιάζετθε κύριοι, είπεν ο χ. Φί- λιθς, κατ' ούσία» ή πρότασις τοδ κ. πρυτά- νεως είνε σωστή. Φιλοξενούμεν ζένους κβί ή έλληνική φιλοςενία δέν πρέπε» νά κάμη 44ι*·ϊΙ. Άς τα τελετώσωμ,εν λοιπΌν έδώ έλ¬ ληνιστί κβί «αραπέρα ποΰ θά παμε ν' άρ- χίσωμ.εν γαλλι»τί. Πράγματι μόλις επροχώρησεν είς ίλλο μέρος ήρχισεν ό χ. Φίλιος ομιλών Γαλλι- ίτί. Επηκολούθησε δέ έξηγήσβς πάσας τάς αρχαιότητάς τής Ελευσίνος * Γαλλ^στί επί δυόμισυ ολοκλήρους Δ?λ^ κατά συνέχειαν ομιλών χωρίς να πάρη άναπνοήν, απαντών είς όλας τάς έρωτήσεις, έκτεινό|Αενο; είς εΰρείας ίςηγήσεις περί τοϋ άρχτίου Έλευ- σινίου κόσμθυ. Οί ξένκ είχον σδη χαί τΌν ηκολούθουν βήμα πρβς Έστενοχωροϋντο δέ όίάκις τον ! κανεις έκ τοϋ κύχλου. — Μάς λέγει τόσα πρβγματβ «γνωττα, έλεγον οί ξένοι «ρχαιολίγοι κΛΪτοϋ κάμνουν κάτι έρωτήσεις ασημάντους! Ό γηραιός Έλλην άρχαιολόγος μέ τί}ν Μωσαϊκήν γενειάϊα είνε, ώς γνωστιν,ό εν¬ εργήσας τάς ανασκαφάς τή; Ελευσίνος καί ή όμιλία τοι» ειχε πολυ ενδιαφέρον. Έ;υ- πηρέτησε δέ χθές τάς απαιτήση τής έλ ληνικής ·ιλο;ενίας ώς πιστΌς στρατιώτας. ΤΌ ελληνικόν ακροατήριον το παρέλαβεν ό κ. Σκιάς λεπτομερέστατα έπεςηγών τα έ- ρείπια. Είς άλλο μέρος ωμίλει ό κ. Δαϊρπ- φελδ. ΤρεΤς γλώσσαι έλάλο^ν επί των κα- ταχρασίνων των πνιγμ-:νων είς αγρίαν βλάστησιν έρειπίων. Χ Το περιεργότερον των θεατμ.άτων ήτο ή περιπλάνησις ίτ'ι των μαρμαρίνων συντριμ- μάτων τοΰ «ρχαίου νχοΰ, ενός μαύρου νέ- Φθυς. ΤΗτο ό Μητροπολίτας ά/.ολουθούμενος «πό τέσσαρας ίερεΓς. Τόν ήκολούθίΐ χαί ό κ. Λαμπάκης, εφαίνετο δέ τΌ μαύρον σύμ- πλεγμα ώς ιδιαίτερον περιφερόμενον τμήμα τής χριστιανικής άρχαιολογίας, ή ώς έπί- μονος προσπάθιια τοϋ ράσο οπω; έννοήση το μυστήριον τής άρχ*ί«ς έλληνικής βρη- σκείας. Ή χρίστιανΐκή εκκλησία επάτει είς την σκόνην των αρχαίον άγίων, επί τής σκιάς μητροπολιτών καί ίερέω» τοϋ Έλευσινίου ναού. "Ω ατωνία ζωή Ι Άλλ' ό Σεβασμιώ- τατος Μητροπολίτης ουδέν άλλο ήτο την στιγμήν εκείνην ή έπισκέπτης. Καί δή ά- ξιος έπισκέπτης. Έκράτίΐ άρχαιολογικον Γερμανικόν βιβλίον, διότι είνε γερμ,ανο- μ,αθής, καί περιειργάζετο μόνος τού τάς αρχαιότητάς. 'Ητο ο μόνος ποϋ δεν είχεν όϊηγόν. Έντος τοϋ Μουσείου δψωσε τον δάκτυλον μόλις εισήλθε χαί είπε πρός τούς άκολουθοΰντ»ς ΊερεΤς, δεικνύων άνάγλυφον. — Ιδού ο δ?ις τοϋ Τριπτολέμοι». Χ Διά μακρών ωμίλησαν %« ατ τρείς λα- λούμεναι γλώσσαι έπίτών έρειπίων τοΰ Τε- λεστηρίου. ΈννοεΤται δτι 45ρχισαν άπο τ*ο 8 Ι ν, τΌ τρομερόν «δέν γνωρίζομεν», είς τΌ οποίον κατεδίκασε την αρχαιολογικήν επιστήμην ή άγρία μυστικότης των Έλευσιν!**» μυστη- ρίων ή τηρηθεΤσα ΰπΌ των άρχαίων. 'Η με- γάλη Μασσωνία τής αρχαιότητος δέ» μϊς άφησε τίποτε φανερόν καί μαντεύσιμον έ- κτος μόνον των λάμψεων των τελετών της. Έν τούτοις εδόθησαν πολλαί έξηγήσεις ΰπΌ τώ» όμιλητών. — Διαμαρτύρομαι μί όλην μου "την δ6- νβμιν ^ίπεν ό κ. Φίλιος πρός τούς £Γάλ· λους άρχαιολόγους κατά τής ίδέας ϊτι ή αρχή των Έλευσινίων μυστηρίων μετεδάθη είς τη» Έλλάδα έξ Αιγυπτου. Ή θρησκεία αυτή ^ προήλθε» Ικ των ττ]ί Έλλάδςς καί τουτο εί»ε σαφές. Έν Έλλάίι ΰπήρχε τ'ο έθιμον νά | συνέρχωνται 3όο ή1 τρείς έλληνι**^ οικογέ¬ νειαι τ] μάλλον χρία γενή καί νά άποτελώτι κύχλονάίιάρρηχτον,είς τον όποΤον ουδείς ξ«- νος επετρέπετο νά ιίτέλθη. Ό χύχλος ού¬ τος είχε τάς ιδιαιτέρας τού τελετάς. ^Ε¬ πέκτασις δέ αθτοϋ είνε προφανώς τα Έ- λευσίνια μυστήρια. Χ Περί την 4ην μ. μ. χίλιαι φιάλατ 8ρο«- ράς μπύρας εσκορπίσθησαν υπο τοϋ συνε- δρίοι» επί των έρειπίων. Φοιτηταί κυρίως είχον άναλάβει το πρόχειρον τρατάρ'.σμα. ΟΊ ξένοι Ιπινον ευχαριστούντες θερμώς. Έ- νας ΓερμαίΌς έτρά6η;ε το ποτήρί τού κρα- τών ένω Ιπινε, τΌ καπέλλο τού είς τα χί'ρι», ενώπιον τοΰ χεραστοΰ. Κάποιος μΐ μποτΰλια καΐ ποτήρι επλησίασε τΌν κ. Φίλιον. — Κύριε Φίλιε ίνα «οτηράκι »« ρετε. ΜιλεΤτε δύο ώρες. — Είνε μπύρα ; Ηρώτησε» § ». λιος. — Μάλιστα. — Δέν τή θ;λω. Είς το ζήτημ» Ιμεινα Έλλην. Έγώ έ'ως δτοκ νά πεθάνο θά πίνω ρετσίνα. — Μά δεν ΰπάρχει δυστυχώς ρετσί»·. — "Ας μην υπάρχη 1 Είς ξένος άρχαιολόγος έννοήσας τί ίλέ· γετο ηρώτησε ΐί.ιτ' άπορίας «Όν κ. Φίλιθ» : —■ "Ωττε ϊϊν πίνίτε μπύρα ; — Έσκούίασα είς την χώραν τής μπυ- | ρας, είς την Γερμανίαν, καί δνιως δέν I- γεινα μπυρθπότης. Μέ συγχωρεΓτΐ μάλΐίτ» άν σάς είπω καί αυτό. Έ/.ϊΤνοι ποϋ πίνου» μπύρα ϊέν ξ-ρουν τ! Ιστι γοΰστο ! Ό διάλογος αύτος ί<τν.ΐρ'.<η μίαν στιγ- μ.ήν φαιϊρότητα καί κατόπιν επανελήφθη ή διδασκαλία. Οί ξένοι εισήλθον εΚ τβ Μοιτ σεΤον. ΈλεΤ δέ ϊγεΐνε μακρά δτδασκαλία επί τοϋ περιφήμου μεγάλου αναγλύφου, επί τής συμπληρώσεως τοϋ όποίου ό κ. Φίλιος άνέφερε τάς γνώμας των άλλων άρχαιολό- γω* τής Ελλάδος κοά τάς Ιδικάς τού. Χ Ώραία πεπλοφόρος ξένη συναντξσασα έντος τοΰ Μουσείου χωρικήν τής Ελευσί¬ νος έξήταζε μέ πολλήν περιέργειαν τα κεν- τήμβτα τοϋ άπλοΰ χωρ·.κο·3 της ένδύματος. — Τί λ«ει ; Ήρωτήίαμεν την χωρικήν. — Λιίει πώς τής άρει Χ Δέν ήςεόρομεν πόσοι τ}σ7ν οί μεμο—*ένοι είς'τά Έλευσίνια άρχαΤοι "Ελλτ/νβς, άΧλ'οί μεμιυημίΐοι !στω α«Ί ά-λώς είς τα έρείπια τής Έλε.σΤνος ήσαν είς την χθεσινήν ίκ- δρομήν ολΐγκττοί. Δηλαδή δεν ^σαν άλλοι άπΌ τούς άρχϊιολόγιυς ααί έ*να τ) δύο έπι- σκέπτί;. Διά τουτο χ*τ μερικοΐ ξένοι μ«- γάλοι μέν, άλλά μή ά?χ^ιολ6γο«, έμειναν χωρΐς ξεναγίν. Τάς χαθαρδ; β?χ*ιολογτ- γικάς όμιλίας λόγου χάριν δέν τας παρη¬ κολούθησε» δ Μ-οννά. 'Ηθελε» <ν* άλλον σύντροφον, δ δποΤος κάτι νά ξέρη χλΙ καπως νά τα πή χατ' άλλον τρόκον, άπ?Λύσΐερο: χαΊ λιανα μέ ΰ?ος *ο«8έντας. Τοιούτος δέν ευρέθη. "Αλλος δν«λος Γε??.ίνών εχάρς την έμ- πνευσμιένην έρ·/ην<{ίν τοϋ *. Σά δδηγήσαντος αΰτοΰς πχντοϋ *«ι έρ εαντος. Ό «ρχαιθΧέγος χβί «άνιός μ*ς όμιλητής δέν ΰιτάρχκ ά;Λ^·Λολί*, δτΐ κχί είς γλώτσαν μή (Ελληνικήν εί« δ, τ» κβί την στιγ,μην ποϋ όμιλεΤ ίλληντκά. Τάς %>Ιρας
αύτάς χατεκόπη δπο5εχίμ«νος ξίνους χαί
συνομιλών. Ο"τε ψύλλο; είς τον χόρ^ον
άρχαιολίγου νά μην είνε κανείςΐ
Χ
Διατί οί Έλευσίν.οΐ μ5ς Ισηρησαν χθές
τ9}ς τρίτας, την όποιαν κα: τζς ΈλευσΤνος
αί παρθίνίΐ χοο&ύουν κϊλά όπως χαί των
Μεγάρων ; Έαν ήτο μιίνον έλλειψις τή*ς
χθές πά« καλά, εάν δμως έγκβτίλείφθη τΌ
έθιμον, το πραγμα είνε κΐχωβ χειρΐτερον.
Χ
Κάποιος πλητ-.άαας επί των έρειπίων
τΌν Α:ά;ο/ον τοΰ βΤ—ε :
— Ν« }ε>ου ζήσης χίλια χρόνιβ 1
Χ
Ή Ύψηλότης τού άν·χώρη— μί τβ πρώ¬
τον τραΤνον είς τάς 5 1)2 μ. μ. Είς τον
σχαθ/ίν κάποιος χωρι/,ος τοϋ προσέφβρβ (·
κεντημένην τσότρα κρα^ιοϋ νά πιτ;. Ό Δι¬
άδοχος επήρε μειδιών την τσότρα κβϊ έρρό-
οησε' :^
Γεια
Την πρωίαν θά ομιλήση δ «ντ«πρ4σωπος
τίς Γαλλικής Κυβερνήσεως χ. Κολλΐνων
περΐ μιας ληκύθου Άττικίίς εύρισκομένης
είς τΌ Μουσείον τοϋ Λούδρου.
Ωσαύτως θά ϊμιλήσουν την πρωίαν καί
οί χ.χ. Βαλστάϊν, Φίλιος καί Ζβρζένσεν
περί των έν 'Ολυμπί* άρχαιοτήτων χ«ι τοϋ
Παρθενώνος.
ΤΌ άπάγευμα δέ θά δμιλήσουν οί χ.χ.
Έρμπέ», Μχαλανος, Φροθίνγαμ χαί Ρί»*ι
περϊ τοϋ Παρθενώνος, τοθ Έρεχβείοκ χαί
τοΰ έν Βερώνη Ρωυ,αΤκοϋ θεάτρου.
Είς τό Άνατολικόν
Την πρωίαν οί χ.κ. ΛισσΌρ, Β*»κδν«Λ-
λος καί Τσούντας περί διαφόρων άντικειμέ-
νων άφορώντων τάς εργασίας των τμημά-
ιων των.
ΤΌ Λ·κ'ο^»ν·α επί των αυτών οί χ. *.
Δαΐρπεφελδ, Έδβνς χαί Μοντέλιο.
Είς τό Νομισματικόν
Την μέν πρωίαν θά ομιλή«οι»ν οί *.*
Κολλιμπέρ, Β*χκόνσελος, Λάμπρος, 7α-
Λαμπέρτ περί διαφόρων επιγραφήν καί νο-
μισμάτων Λατινικών καί Έλληνικών.
ΤΌ άπόγειιμα οί *.κ. Μ3τχά·υ Χάρΐϊ«·ν,
Κεραμόπουλος, χ«1 Αποστολίδης επί τοΰ
αύτοΰ θέματος. ___
Η ΑΑΜΠΑΔγΙΦΟΡΙΑ
ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
Κατά την πρ.?ηλωΟεΤο·ίν έν τώ προγράμ-
ματι τής εορτής τής 25 Μαρτίου ή λαμπα-
ΐφορΐα τβν φοιτητών θέλει γίνη .±
Εις ταύτττν θέλουσι λάδει μίρος ο! ^
τβί, οί «■πουδαστ*! των έμποριχ'ώ» Τ''^
οί διδασκαλισταΐ καί οί μαθηταί τι]
τέρων τά;εων καί τ«» Γυμνασίων>
β μ. μ.—Συγκέντρωσις των ·*,.
τώ» σπου$β»τών των έμποραων ^ *''
των ίιδ«τκαλιστ<1ν καί των μαβητώ''^ ανωτέρων τείξεων των Γυμνασίω* {, ^ νεπιστημίί». 9 μ. μ. Έκκλησις ΙπΌ τή, 0,_, τοΰ διευθυντού τοΰ ΆκαδημαΐκοΒ ρ," β-τηρίου ήγβυμέ»ης τής «ηρ«{«ς τοδ ΐΤ'* πιστημίου καί τής Μουσικής »κ τίΐς £, "* λικής πλευρας τοΰ Πανεπιστημίου χ ^ τάβαστς 5χα των οδών Κοραή, 2Τ',?· Πλατείας Σκντάγμβτβς, Έρμοϋ, ^ί'ΐ" Πλατείας Όμονοίας καί Αθήνας 1Ο 1)9 μ. μ. Είς το Δημαρχείον ίνθα κβτά τή» ,,Λ ρα» ταύτη» γίνεται ή δεξίωσις τδ» {,,!! μων ξέναι», 8που θέλουσι καη διά- '' ροτεχνήμβτα, θέλουσι ψαλή διάφορ«β ύπΌ τής χορωϊίας τώ» φοιτητών Χβ;( λυσι*. Σημ. Οί επιθυμούντες νά α τής Λαμπβδηψορίβς οβειλοι»σ« ,. επί τοϋ «τήθοος αυτώ» τό ΰπΌ τής πής δολέ» ση>« τοϋ Έθντκίϋ Πζ·,
μίου.
Αθήναι τη 28 Μ*ρτίου 1905
Ν € Ο Τ € Ρ Α
Τα τρία τραΤνα ανεχώρησαν άπΌ την Έ-
λευσΤνα τό ίνα μετά τα άλλο φίροντα τούς
άρχαιολόγους χορτασμένο^ς άπό μάρμαρα,
κοι'ι τον άλλον κόσμον φαιδρον, άναγβννημέ-
νον άπΌ τΌν καθχρΌν άερα, μερικούς δέ και
βεβαρημένους ολίγον,διότι τΌ είχον τσούξει.
"Ωρισμένως δσοι παρηκολούθησαν την χθε¬
σινήν εκδρομήν, άπήλαοσαν. ΤΗτο άνθισμα
γγ}ς καί * Ελλην ικών ψϋχών.
Ή δεξίωσις είς τάς Χχολάς
Μετά πάσης μεγαλοπρεπεία^ εγένοντο
δεκτά είς τα; διαφόρους ενταύθα Άρχαιο-
λογικάς Σχολάς τα ταχτικά καί πρόσεδρα
μέλη τοϋ Διεθνοΰς 'Αρχαιολογιχοϋ Συνε¬
δρίου. Οί Διευθυνταί των 'Αρχαιολογιχών
Σχολών χ. χ. Δατραφελύ, Όλλων, "Ερ-
μανς, Έρμπίντεν καί Μποζάκέντ χοιτέβα-
λον πάσαν προσπάθειαν, ώστε ή έν ταΤς
Σχολαΐς αυτών δεξίωσις νά είνε όσον τΌ δυ¬
νατόν μεγαλοπρεπής.
Τα μέλη τοΰ Συνεδρίου, έν έπισήαω πε-
ριβολη ήρχισαν προσερχομενα είς τάς δια¬
φόρους 'Δρχαιολογικάς Σχολάς την 9 1)2
μ. μ.
Περισσότερον Ιμειναν είς την Γαλλικήν
αρχαιολογικήν Σχολήν. Είς τάς σχολάς,
δπου μετέβησαν καί μέλη 'ΥποοργικοΰΣιτμ-
βουλίου,προσενέροντο άν«ψυκτικά.Ή δε*ίω-
«ις των μελών είς τάς Σχολάς παρετάθη
μέχρι τοϋ μεσο/υχτίοο.
Αί άνακοινώαεις είς τ«
ματα.— Ή, παράστασις
Άντιγόνης
Την 9 π. μ. θά σογκεντρωβοϋν 8λα τα
μέλη τοϋ Άρχαιολβγικοϋ Συνεδρίου, την
δέ 10—12 Οά γίνουν διάφοροι άνβκοινώσεις
είς τΌ πρώτον, δεύτερον χαΐ Ικτον τμήμα.
Την 2 μ. μ. θά δοθή έν τ» ΠαναθηναΐκΛ
Σταδίφ πρ>ς τιμήν των μελών τοΰ Συνε¬
δριον ή π«ράστα«ς ττ]ς «Άντιγονης» «πΌ
τής Έτβιρίας των 'Αρχβίων Δρ«μάτων.
ΤΌ τμί)μα τουτο θά συνεδριάση δ'ις την
πρωίαν 10—12 καΐ την εσπέραν 5—7
02 ΙίΜΙΙ ΤΗ: ΛΓΓΑΙ,-
ΛΙΑΣ35ΑΑΙΑ, »Τ »Ι*ρ·
τ£ου(Άθηναεκόν Πρακτορείον).
Ή βασιλική θαλαμηγός ή φέ-
ρο-υσα τόν βασιλία χαί την βασί-
λισβαν τής Αγγλίας, έξελθουσ*
τού λιρ.ίτος, ί뻀ε τή·» πρός τό
Πόρτ-Μχών διεύθυνσιν.
ΑΝΑΚΤΟΡΙΚΑ
Έν τοΓς Άναχτόροις τού Βασιλέως «ρο-
εγευμάτισε χθβς μετά των τίκνων τού ή
Δ. Β. Τ. ό Διάδοχος παρά Τη Βασιλίσση.
"Η Α. Μ. ή Βχσίλισσα συνοδευομένη
δπΌ τής επί τώ» Τιμών Κ«ρίας δεσποινί¬
δος Βχλτατζή κατήλθί την 3 1)2 μ. μ.
εις Πειραια καΐ έπεσκίφθη το Ρωτπκϊν
Νοσοκομείον.
Ή πρΓγχήπτσσα 'Αλίκη μβτβ ΉΙς σε-
πτής Μήτρος Αυτής πριγκηπίσσης Βιχτω-
ρίας το3 Ββττίΐιίεργ %ϊλ τοθ «φτγκηπος
Άνίρίου εξήλθον μ. μ. είς περίπχτον έφ'
άαά;ης επί τής λεωφόρο1; Συγγροϋ καί
'Ακροπόλεως.
Ε ΑΜΰΡΒΣΐΓτΟΤ -Ιλ-ΟΓ^Τ
"Ολίγον πρΌ τβϊ μεσβνυχϊίβϊ τής
χατήλθεν είς Πειραια ή Α. Τ. ό Δ
καί επι6η τής «βλκμ^γοϋ (Σε/ητηρίας»,
ήτις την 2 π. μ. ί;ίπλει»»ε τοΰ λιμένος
ν.ατε»θυνοιι.ϊνη διά τής διώρυγος είς Κερχυ-
ρβν, ό'χου «ά γθβσφ χ«ρί το μυονύχΐιον
τής σήμερον.
Ο - ΜΑΝΟΣ
ΠΑΡ' ΟΛΙΓΟΝ ΕΦ3ΝΕΥΕΤΟ
Β*ΟΝΚΓΘΗ Ο ΙΠΠΟΣ ΤΟΓ
Ό ΰπίλαρχος χ. Μανος έςήλθε χ#ές το
άπόγευμ» ίφιππος πρΌς τάς φυλακάς Συγ-
γροθ. Καθ" ί)ν στιγμήν δμως έφθανεν είς
τας φυλ«/.άς όδηγών τΌ» Γππον τού πλη¬
σίον των γρχμμώ» διήλθε μετά μεγάλας
ταχϋτητος τΌ τραΤνον. Ό Γππος άφηνί«σε
καί ύπερπηδήσας το συρμάττνο» πλέγμα
των γραμμών Ιπεσεν επί τής ήλεκτραγω-
γοΰ γραμμής, δπου εφονεύθη έχ τής επι¬
δράσεως τοϋ ήλεκτρικοΰ ρβύματος. Ό άν«-
δάτης κ*θ' ί^ν στιγμήν ό Γππος ύπερεπή-
8ησε το συρμάτινον πλέγμ,α, Ιχβσε την ΐ-
«ορροπίαν τού καί Ιπεσε κατ' ευτυχή σύμ¬
πτωσιν έκτος τής γραμμής μωλωπισθείς
μόνον. Ό κ. Μανος μετά ταυτα μετέβη είς
τάς φυλακάς Συγγροϋ καί έκεΤθεν δι* άμά-
ξης, προσκληθείσης έξ Αθηνών είς την
οικίαν τοι».
Ό φονευθείς Γππος ήτο άπΌ τους καλλί¬
τερος τής Ελλάδος.
*« .ΙΑ ΤΗΝ ΗΑΛ,Γ ?!Ν
ΤΟΥ ΛΗΣΤΟΥ ΧΚΑΦΙΔΑ
'Τπε^λήθη είς τΌ ύπουργβΤον των Έτ«-
τερικών ή γνωμοϊότησις τής Έπιτροπής,
ήτις κατά νομόν είνε αρμοδία νά καθορίση
την πληρωτέαν άμοιδήν είς ίχαβτο» των
συντελεσάντων είς την αποτελεσματικήν
κβτάδϊΐςιν καί σύλληψιν τού έπιχεκηρυγ-
μ^ου ληστού Π. Σκαφίδα.
Ή έπιτροπή άποτβλουμ«νη άπΌ τον Νο¬
μάρχην Άττικής, τον Μοίραρχον Άττικής
καί χον Εΐσαγγελέα τώ» Πρωτοδιχων έγνω-
μοϊότησεν όπως έκ των δραχ. ^00 αΓτι-
νβς διετέθησαν ώς άμοιδή διά την κατά-
δειςιν δοθώσι 1) δραχ. 300 είς τΌν ανώ¬
τερον έπόπτην των μεταίϊττχών αποσπα¬
σμάτων τοϋ Νομοΰ Φΐιώτιδος κ«τά την
11 Αύγούστοι» 1904, δστις χατεδειξεν απο¬
τελεσματικώς τΌ μέρος είς δ ύπεχρύτ-
κτετο ο Παναγ. ΣκαΦίδβς έν Αθήναις
2) δραχ. 175 είς τον ανθυπολοχβγΌν Μ.
Μιχάλον τοθ 2ου τάγματος των Εύζώνων
»«( 3) ϊρβχ. 125 είς τέν λοχιοτν τοΰ 2ο«
Συντάγματος τοΰ ΠεζικοΰΧρ. Καλαπτσήν
διότι αμφότεροι συνετέλεσαν είς την ανακά¬
λυψιν τοδ ΰπΌ τοθ Έπόπτου καταδειχθέντος
μέρους. 'Ε* των δρ. 1000 «Γτινες ωρίσθη¬
σαν ώς άμοιδή διά την σύλληψιν τοΰ Σκα-
•ίδα προτείνει νά δοθώσι 1) δραχ. 500 είς
τΌν άνθυπολοχαγΌν Μ. Μιχάλον δστις πρώ-
τος συνέλαβε τόν ληστήν προκινδυνεΰσβς,
2) δρ. 200 είς τ*ν λοχίαν Χρ. Καλαπ-
τοήν, 3) δρ. 150 είς τΌν λοχίαν τοϋ 2ου *ι>-
ροδολικοϋ Συντάγμβτος θ. Γουλόπουλον
καί 4) άνά δρ. 50 είς τούς θεδϊ. Άσημα-
χάπουλον, βτρβτιώτην τοϋ 2οο τάγματος
των Εύζώνων, Άν. Βεργηνάδην καί Ηλ.
Κατράκον άστυφύλοικας λόγω τής συνδρο-
μής, 9μ παρέσχον είς την σύλληψιν.
Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ
ΤΗ3 ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΝ ΓΑΛΛΙΑ
ΠΑΡΙΣΙΟΙ, ΤΜ,^
(Αθηναϊκον Πρακτορείον).-
Βουλή, κατόπιν ζωηΐ
συζητήσεως, εψήφισε,
φων 3-4*«ϊ κατ« ^32, ·
γον δ'.·» τ6 νομοβχέβιοτ
ν»»νίζο» τόν χ«*ρι·>μόν Έ«χ
βτ!*ς καί Κράοους. Αιά ψή,
Πέ 333 κατά 211» ή ΐ1ίιΑ
ά«ιεφά·Κ4ε κατόπιν τα προβί; ι
μίεβως είς την ««τ/ άρθρον «,
«υτού.
βουαη
Ό προσίίρινΌς χρόιδρος τής
Τσαρλαμ-ϊς έόκάλεσε τούς χ.χ. β
είς σ^νίϊρίασιν σημ<ρον την 10 χ.μ. την συν«!ρίασιν ταύτην Θά υποβληθ, καθυστερο^μΐνκι ίκθέσεις των Τμ.ΐ]μί», επί των 9ιαφορών έκλβγών χαί ά ·» ο! μή όρχισθίντες ίτι ΤΟ ΤΑΜΕΙΟΝ ΤΑ* Π0ΔΙΤΙΚΟΚ_ΥΠ-ΔΛϊ Η ΧΘΕΣΙΝΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ Συνήλθον χ*ές την 3ην ώρχν μ.μ. ή αϊβούση τε)ς Νθ|Μκής σχολής «λέη 200 μετίχων τοϋ ταμείου τώ» Πό! ύπαλλήλων,μεταςυ των οποίων -ολλβί ρειοπΛγΤτ», Έφέται, Έλεγχτακ τοδ Σ ίρίου, τν.ημΛΤάρχ« κ*ί λοιποί ύχάλλ. Ύχο τή» «ροεδρεία» τ*0 «ρεσ(ηέοο« μβτόχων ή συνέλειιστς προέβη είςιήιί κλογήν τοδ όριστικοϋ αυτής Προείριί» ■Α Ιτος 1905 χαί γενομένης δι λέγηβαν ό μέ» χ. Γ. Δουζίνας ^ */ήφων 108, Πρό'ϊρος τής Συνιλεκβκ κ. Άζόστ. Καραπανχγιώτης άντιπρ διά ψήφων 107, ο χ. Δ. Φζρχντάτο; Δΐτι γόρος Α'. Γραμμίτεύς διά ψήφ«ν 108 ό Νικόλ. Ζής δημοδιδάτχαλος διά 107 έπιλαχόντων των χ. χ. Α. ρ Γ. Γιαννοπούλου καί θ. Μπατ.οχί/* "Ετειτβ εγίνετο δι'άνζστάσεως ήβχλογή ·ί» Έλβγχτών πρός έςέλεγξιν τής δχρ τοϋ 1904 *αί έςελέγησκν οί κ. χ. Χ. Ειρ· ίούνης, Εϋθ. Μαργίλος χ*τ Ν. Ζο^οΛ»; Είτα ό Πρόεδρος τοϋ ΣυμβοΑίθϊ ίκθεσιν των πεπραγμ,ένων τοϋ Διοιχΐ|ίΐ< Συμβουλιον.Κατόπιν Οπείλήθησϊν χιμ!» φόρων μετόχων διάφοραι τροτάσεις τρ:; ή γραφήν έν τοΤς πρακτ·.κοΤς κβί αυτών κατά την συνεδρίαν τοϋ Άϊ:'«ι καί ελύθη ή νυνε^ρίΛ την 6 1)2 μ.|». » ΟΙ ΚΑΤΔΔΙΚΟΙ ΤΩΝΦΥΛΑΚΩΝΤΟΥΚΡΑΤΟΪί Έν τί αΈφημ. τής Κυίερ»ήσεω;>
μοσιεύθη «ίνα; έμφαίνων τοΰς έν ταίς !*■
•όροις φυλακαΤς τοϋ Κράτους ΰκΛρτίΐιεβ
κατά την 1 Φίβρουΐρίοι» κατζδίκοο;, »'ϊ
όλικος άριθμος άνίρχϊται είς 5,609. *&
τούτων είνε κοτταδίδικασμίνοι, 4101^
6ια δεσμα, 1413 είς πρόσχαιρχ
1509 εί; είρκτήν καί 935 είς
σιν 2—5 έτών. Έκ των ·»λοκώ»
Ιχουσαι τΌν μεγαλείτερον αριθμόν τδ
ταδίκων είνε αί φυλακαί Αίγίνης )ΐϊ
μιν 424, Παλ. Στρατώνος 366,
μηδίου299, Πύλου 276, Συγγροϋ
Πύργου 263, Τρικκάλων 257 καί
θου 242. Κ*τά τον μήνα "Ιανουάριον «*
δίωσχν έν τβ?ς διαφόροις ·υλακΐΐ"ς 8 '
8λφ κβτάδικοι, ών 3 έκ οΐίματκ·τε(»ί '
έ* γρίππης καί 1 (χ νο»ήμΛνος ή
ΑΗαΣΤΑΙΙΟΣ ΦΕΖΗΣ
Έμειναν Ικπληκ,τοι 8σοι τ|χβυσ«ν, ίβ
δευτέρα έκδοτιχή δύναμις, ή «ΐρ
πβσίγνωστον δνομ», ο 'Αναστάσιος
προσφιλής άδίλφΌς το3 κ. Γεωρ. Φέί1!»
πέθανε. Άπλο3ν κρυολόγημα ίγει« ¥
ρεΓ« νόσος κ«ί κατέβαλε τΌν νεαρόν «'ϊ
ροΰν ίδιοκτήτην τοϋ καταορτήμβτος τή;
δοΰ Αίόλοι», άπΌ τΌ όποΤον έσκορπίσθη
0ος βιβλίω». Πλεΐστοι έκ τής
των γραμμάτων καΐ τής επιστήμας
κολούθησαν την κηδείαν τοΒ άτυχοΰς
μηχάνου, ή μόρφωσις, ή εύγενεια, ή
χειρηματιχότης τοδ δποίοι> ^το «ι
στος, έδ-·-/ί>η ϊΐ ή οίκογϊνειά τ^"
διά την νκληράν
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΩΡΑ
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ
ΕΙΣΙ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗΝ
ΑΝΔΡΕΙ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΪΙ ΙΤΡΛΤΟΥ
ΕΙΣ) ΤΗΝ ΚΑΝΔΑΝΟΝ
—«Λ
Η ΑΙΕΣΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΚΑΟΓΩΝ
ΤΗΛΕΓΡΑΦ. ΑΠ ΕΥΘΕΙΑΓ ΕΚ ΧΑΝΙΩΝ
ΤΟΥ ΑΠΕΠ«Ν0, ΣΥΝΤαΚΤΟΥ ηλ!
Η ΜΕΕΑΓΩΓΗ
ΤΟΝ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟΝ ΕΚΛΟΓΉΝ
ΑΙΕΞΗΧθΗΣΑΝ ΕΜ ΗΣΥΧΙΑ
ΤΗλΕΓΡΑΦΗΜλ ΑΠ' ΕΥΘΕΙΑΣ ΕΚ ΧΜΙΩΙ
ΑΠΒΧΤΑΛΜ. ΣΥΝΤΑΚΤΟΥ Μλ£
, "ΧΑΝΙΑ, 27 ρ
Κατα τα είδήσεις τάς έκ των
Βιαφορωε έκλογικών τμημάτων,
είς τα οποίαι αιενηργήθησαν ε-
«αναληπχικαί εκλογαί, ήαυχία
ηλήρης επεκράτηαεν, οΰδαμού
ΦιαΛαραχθείσης τής τάξεως.
Ε- ΜΑΝΤΑΔΑΚΗΣ
ΓΑΛΛΟΙ Κ ΑΙ ΙΤΑΛΟΙ
ΕΙΣ ΤΡ ΣΕΑΙΝΟΝ
»Π' ΕΥΘΕΙΑΣ ΕΚ ΧλΝΙΟΙ
ΤΟΥ ΛΠΒΠΆΛΜ.. ΪΤΜΤΑΚΤΟΥ ΜΛΧ
ΧΑΝΙΑ, *Τ Μάρτιον.—
Σήμερον άπέπλευσε κκτευθυνό-
μ,ενον είς Παληόχωραν τού Χε-
λίνου ϊν αγγλικόν καταορομι-
Ιιόν, τού όποίου έπέβηααν βθ
βτρατιώται Γάλλοι καΐ Ιταλοί.
Οί ξένοι ού-οι στρατιώται έκ
Πα)ηοχώρας^ θά μεταβούν είς
Κάνθανον, όπως παραλάβουν
«αι μεταφέρουν εις Χανία τούς
επαναστάτας τούς συλληφθέντος
ΙκεΙ υπό τ*}ς Χωροφυλακής.
Β ΜλϊϊΤΔΔΔ—Β£
ΔΙΑΤΙ
1£ΕΤΑΒΑΙΝΕΙ_0 ΣΤΡΑΤΟΣ
ΑΠΕΙλΕΙΤΜ ΣΥΓΚΡΟΥΣΙΣ
, ΤΒΑΕΓΡλΦΗΙΜ λΠ' ΕΤΘΕΐλΙ ΕΚ «.ΜΟΙ
ΑΠΕΓΓΑΛΜΒΝΟΤ ΪΤΝΤΑΚΤΟΤ Μ«Χ
ΑΙ
ΘΑ ΕΠΕΜΒΟΪΝ ΕΝΕΡΓΩΣ
ΧλΡΙΗ ΤΗ2_ΓΕΚΙΕΗ2 Ε!Πϋϊ
Ι6ΙΙΠΕΙΌΙ ΤΗ»ΕΓΜ«ΗΚ» ΤΟΤ ·ΗΡΙΠ>
ΚϊβΕΙΑΣ ΕΚ ΧΑΝΙΩΝ
ής νήσου, πρόιφορον είνε νά 4-
]ετασθή μςτά καλής πίστεως ή
δημιουργηθείσα κατάστασις κα¬
τόπιν ελπέΰων όκταετών καί τής
απογοητεύσεως είς ην έρρίφθτΐ-
ο»ν οί Κρήτες. Καί εάν ή πα-
ροΰβα στιγμή φαίνεται ώς «ίακώς
εκλεγείσα διά την εκζήτηαιν με·
ταρρυθμίσεως τοσούτον ριζικής
όσον είνε ή Ενωσις τής Κρήτης
μετά τής Ελλάδος, πρέπει του¬
λάχιστον νά υπάρξη ή ειλικρί¬
νειάν καί αναγνωρισθή ότι είς
ταύτην θά καταλήξωσιν καί τού¬
το θά είνε διά τούς επαναστάτας
μία δικαία ίκανοποίησις, ήτις
θά συνεπιφέρη καί την πραγμα¬
τοποίησιν δικαίων τινών έπει-
γουβών μ.εταρρυθμίσεων«
ΧΑΝΙΑ, 3*7 Μάρτιον. Οί
ΓάΤλοι κοΛ Ιταλοί ατράτ ώται
οί άναχωρήβαντες διά τού Άγ-
γλικοθ κοιτααρομικοο μετ*β«ί-
'νουν εις Κάνβανον κατόπιν απο¬
φάσεως την όποιαν ϊλαβον οί
πρόξενοι πληροφορηθέντες δτι
Εκατόν πεντήκοντα επαναστάται
ύίιο τούς Μάνον κ*1 Φούμην
Εταβαίνουν έκεϊ, ΐν* άπελευ-
ρώαουν τούς βυλληφθέντας
ό τί,ς χωροφυλάκής ομόφρο¬
νας των.
Ε ΜΑΝΤΑΔΑΚΗΣ
Η ΠΤΛΗ
ΤΟ ΚΡΗΤΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ
■»*-* τν,λεγράφημ* τού Πρα¬
κτορείον Ρόυτερ ίΐ ΙΙύλη α-
ηηύθυνε πρός τούς εν Παρισί¬
οις, Λονδίνω, Ι*ώμΐΰ καΐ Πε-
«οονκόλε» αντιπροαώπους αυ-
τΛς εγκύκλιον διακοίνωσιν σχετι¬
κήν πρός τό ένΚρήτη έπανα
βτατικόν κίνημα. Ή ΙΙύλη έκ-
•Φράζει την Ιλπίδα ότι αι Δυνά¬
μεις θα τηρήσωβι τό βΐβΐπ ρο καί
φ 4ποκαταστήσωαι την τάξιν έν
νήσω. Είνε ήβη γνωστόν ότι,
■^ τούς έπισήμους κύκλους τής
»ώμης, ή γνώμη είνε έλάχιατ»
5νονς πρός τό κίνημα.
ΧΑΝΙΑ, 27 ΙΙαατίου. Αί
Δυνάμεις άνεκοίνωσαν διά των
προξένων των ότι θά έπέμβουν
ένεργώς πρός επαναφοράν τής
τής τάξεως» διότι ή ανακίνησις
τού Κρητικού ζητήματος δύνα¬
ται νά Εχη επικίνδυνον αντίκτυ¬
πον επί των έν γένει άνατολικών
έκκρεμών ύποθέσεων.
Β- Μ.ΑΝΤΑΑΑΚΗΣ
ΣΥΙΥΙΠΛΟΚΗ
ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΜΥΡΩΝΑ
Β ΗΙΗΟΠΑ ΕΙΣ ΑΑ1ΣΙΑΝ0Ν
ΤΗΑΕΓΡλΦΗΜ ΑΠ' ΕΥΘΕΙΑΤ ΕΚ ΧΙβ
ΑΙΊΕΙΤαΛΙΕΗΟΤ ΣΥΝΤΜΤΟΪ ΒΑΣ
ΧΑΝΙΑ, 27 Μάρτιον. Εις
τόν Άλικιανόν εψήφισαν βΟΟ
ψηφοφόροι, χωρΐς νά έπιχειρή-
ση τις νά τούς εμποδίση.
Είς τόν "Αγιον Μύρωνα» πρω¬
τεύουσαν τοθ Μαλεβυζίον τού
νομού Ηρακλείου συνέβη αυμ-
πλοκη μεταξύ έπαν&στοιτών καί
των άντιφρονούντων.
Ή αιίματοχυσία απεσοβήθη
χάρις είς την επέμβασιν των συ·
νετωτίρων.
ΜΑΙϊΤΔΑΑΚΗΕ
Η ΣιλΜτΨΙΣ
ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΜΑΛΙΝΑΡΕΤΟΥ
ΖΖΒ2Χ. ΕΓΕΙΝΕΤΟ
ΧΑΝΙΑ, 27 Μαρτίου. (Τοθ άπε-
σταλμένου σ·υντάκτου μας).^Χ6"Ις σας
έτηλεγράφησα τεερΐ τ·})<; συλλήψβως τοθ υιοθ τοθ φρουράρχου τοϋ Θζρίσου Μαλιντρέτου. Περί τοθ γεγονότος τούτου εγνώσθησαν αί έζϊ)ς λεπτομέ¬ ρειαι. Ό Νικόλαος Μαλιντρέτος £νο- κλος χατήλθεν έκ θερίσου είς τό χω¬ ρίον Φουρνε άγνωστον διά τίνα πραγ¬ ματικώς λόγον. Οί χα>ρο<ρύΛακες πληροφορηθέντες την εμφάνισιν τού ϊσπευσαν καί τόν περιεκύκλωσαν δια· τάξαντες αυτόν συγχρόνου νά παρβ- 5οθ~,. Ό Μαλιντρέτος μιή εύρίσκων διέξοδον ηναγκάσθη νά παραδοθγ) καί δέσμιος ωδηγήθη είς τάς ένταθθα φυ¬ λακάς. ________Ε· ΜΑΝΤΑΔΑΚΗΣ ΝΕΟΝ ΑΡΘΡΟΝ ΤΟΐ,,ΙΡΟΝΟΓ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ Ό «Χρόνος» των Παρισίων έξετά- ζων έν κυρίψ άρθρφ την έν Κρήτΐβ κατάστασιν καταλήγει ώς εξής : "1ν* ασφαλισθή ή ήαυχία αβτη ΟΙ ΕΝ ΠΕΙΡΑΙΕΙ ΚΡΗΤΕΣ ΑΙ ΜΥΣΤΙΚΑΙ ΤΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΙ Καθ' όλην την ημέραν χθες διεξήγοντο συνεννοήαεις μεταξύ των εν Πειραιεί Κρητών. Είς τί ΐπεριεβτρέφοντο αί συ- νεννοήσεις αυται δέν έμάθομεν. Έμάθομςνόμως ότι ό πρόεΠρος των έν Πειραιεί* Κρητών κ. Λουκάκης επεβκίφθη διαφό¬ ρους έπισήμους Κρήτας—άπό τούς όποίους ώς γνωστόν πολλοΐ ευρίσκονται έν Πειραιεί—καί σενωμίληαε μετ* αυτών επί ώρας ολοκλήρους. ΕΙΣ ΜΕΓΑΣ ΟΠΑΑΡΧΗΓΟΣ Μεταξύ αυτών ήτο καί είς μέ¬ γας Κρής όπλαρχηγός παραμέ¬ νων άπό πολλού είς Πειραια ε'νεκα λόγων άνεξαρτήτων τής θελήσ&ώςτου καίόόποϊος βαρύνει τόσον εν Κρήτη ώστεκαΐ πρόκαί μετάτό κίνημα των ένθερίσω τώ εζητήθη κατ' επανάληψιν ή γνώ μη υπό των άρχηγών τής έπανα- στάσεως κ. κ. Βενιζέλου, 4*έ>ού-
μη καί Μάνου.
ΠΕΡΙ ΤΙΝΟΣ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ
Καθά ήδυνήθημ&ν Ολως ιδι¬
αιτέρως νά πληροφορηθώμεν αί
β^νεννοήσ&ις αυται απέβλεπον
είς την εξεύρεσιν τρόπου πρός
βοήθειαν των έπαναβτατών έκ
μέρους καί τής ελευθέρας Ελ¬
λάδος ήτοι των Αθηνών καί
τού Πειραιώς, κοιθείσης ταύ¬
της απαραιτήτου πρός πραγμά¬
τωσιν τού ακοπου των έπανα-
στατών, οΐτινες ^μένοντες μόνοι
είνε αμφίβολον αν Θά δυνηθούν
νά φέρουν είς πέρας τόν άγώνα
υπέρ τής 'Ένώαεως.
Κατα «άς «.ύτάς πληροφορίας
μας κατά τας βιεξαχθείαας συ-
νεννοήσεις απεφασίσθη Οπως
συγκροτηθούν ενταύθα καί έν
Πειραιεί συλλαλητήρΐϊ, ώς έ-
ηίσης καί νά ένιβχυθούν δ«ά παν¬
τός τρόπου οί επαναστάται απο¬
στελλομένων αυτοίς πάντων των
αναγκαιούντος είς τοιαύτας πε-
(κατάαεις.
ΕΠΙΚΕΙΤΑΙ ΝΑΪΜΑΧΙΑ
ΛΟΝΔΙΝΟΝ 27 Μαρτίου.
(ΆΟηναΐκόνΙΙρακτορεϊον).Άγ-
γέλ).ουαι> έκ Σιγγαπόρης ότι ό
ρω^αικός βτόλος διήλθε χθές έ-
κ&ϊθεν διευθυνόμενος έν ταχε£α
πορείκ βορειαναΐολικώς. Είς
τό στ&νό άνεφάνηβαν κατά τόν
όρθρον πλείστα Ίαπωνικά κχ-
ταδρομικά. Ηιστευουσιν ότι δυ¬
νατόν νά λάβη χώραν ναομαχία.
ΗΜΑΧΗΤΟΐΤΣΙΝΤΣΙΑΠΟΤ
Ή ρωσσική Πρεσβεία ανεκοίνωσε
χθες τα έζη-ς : ,
Ό Αίνιεβιτς τηλεγρχφιί ποός
τόν Αυτοκράτορα άπό τής ίϊβ
Μάρτιον :
'ΙΙ παρχ τό Τβιντβΐαπού μά-
χη τοΰ αποσπάσματός μ»ς» αρ·
ξαμένη την 25ί Μαρτίου, δ:^ρ-
κεσ&ν επί ΠωΠικΐωρον. Ό^ εχ-
θρός υπέστη αημαντικάς απω¬
λείας υπό τού πυρός τού πυρο-
βολινοθ καί τού τουφεκισμού
μας. Εφονεύθησαν ό λοχαγός
πρίγκηψ Μασάλοκι καί τέσσα-
ρες Κοζάκοι. Ετραυματίσθη¬
σαν ό ύπολοχαγός Χάρτμαν καί
ό λοχαγός Τσιρβίνσκη· άμ,φό-
τεροι παραμείναντες είς τάς τά-
ξεις καί 34 Κοζάκοι.
Την 23 Μαρ-.ίου οί πρόσκο-
ποί μας άπώθησαν μετά τουφε-
κισμόν τούς προσκόπους των
Ίαπώνων μέχρι Τα'ίπουλίν.Τήν
24 τό πεζικόν μας έκτοπίααν
τούς Ίάπωνας κατέλαβε τό χω¬
ρίον Κουγιονσί. Οί Ίάπωνες ώ-
π'.αθοχώρησαν έσπ^υσμένως πρό
τού άποσπάσματός μας·
ΑΣΤΓΝΟΜΙΚΑ
Είς την πλατείαν τή*ς Όμονοίας ό Θ.
Δενδρινός νυμπλακείς ένεκα άφορμής α¬
γνώστου μετά τοΰ Σ. ΔενδρινοΟ έτραυμά-
τισεν αυτόν δι' ίγχβιριδίου είς την κεφαλήν.
— Είς τΌ θησεϊον ένψ ό Ι. Κυχρος
ν/το έ'τοιμος νά επιτεθή χαχά Ι. Πιχούλη
συνελήφθη υπο τή*ς περιπάλου.
— Ό Ι. Κατζόρης ένφ προσεπάθει νά
κατέλθη τοϋ τραίνου τής Κηφισσιας Ιχασε
την ίσορροπίαν τού καί έτραυματίίθη σο¬
βαρώς είς διαφοραί μ«ρη τοΰ νώματός. τού.
ΦΟΒΕΡΟΝ ΔΤΣΤΤΧΗΜΑ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑΝ
ΜΑΔΡΙΤΙΙ, 27 Μαρτίου.
«^Αθηναϊκον Ηρακτορ&ϊον). Τό
εγειρόμ&νον κτίριον είς την δε¬
ξαμενήν κατέρρευσε κατοχθάψαν
πλέον των τετρακοσίων έργατών.
'ΙΙ άμέσως διοργανωθεΐσχ ύπη-
ρ&αίιχ τής διασώσβως ανέσυρε
μέχρι τούδε ογδοήκοντα ούο
πτώμ«-:α. Ό έργατικός πληθυ-
βμός έν μεγάλω ερεθιαμώ δια-
δηλοί θορυβωοώς την αγανά¬
κτησίν τού άποδίδων την κατα¬
στροφήν είς την Ελλειψιν έπαρ-
κών ηροφυλακτικών μέτρων.
Ο ΓΟΪΑΙΕΑΙΣ
ΕΙΣΤΗΝΚΕΡΚΥΡΑΝ
ΝΕΏΤΕΡΑΙ ΕΙΑΗΣΕΙΣ
ΚΕΡΚΥΡΑ, »Τ Μαρτίου.
(Τηλεγράφημ* τού «Σκρίπ»)—
Σήμερον διά τού ιταλικού άφί-
κοντο έκ Πατρών ά επί των Ε¬
ξωτερικών υπουργός κ. Σκου-
ζές, ο κ. Ράτιμπορ πρ&σβευτής
τής Γερμανίας έν Αθήναις οι¬
κογενειακώς. Ό έξωραϊσμός
των κεντρ'.κών όοών τής πόλεως
συν&πληρώθη. ^Ωραίον θέαμα
παρουσιάζει ή όδός ΛΙθυράγια
ό άγουαο είς την πόλιν τού * Α-
γ£ου Νικολάου.
Αί δέ πλατείαι είνε σημα'.ο-
ατόλιατοι διά Θυρεών Γβρ-
μανικών καί Έλληνικών χρωμά-
των φέρουσι δέ επάνω τό άρχι-
κόν ψηφίον τού όνόματος τού
Γουλιέλμου. Την 11 τής νυ¬
κτός άναμένεται ό Βασιλεύς.
Εγνώσθη ότι ό Γουλιέλμος Οά
δεχθή μόνον τάν νομάρχην, τόν
δήμαρχον, τόν λιμεν αρχήν, τόν
ύγειονόμον καί πιθανώς τόν
φρούραρχον άνεπισήμως,
Ο ΔΙΑΔΟΧΟΣ ΕΙΣ ΚΕΡΚΎΡΑΝ
Μέ τό τραΓνο ττ)ς 12 1)2 μ. (χ.
τής χΘΙς χατήλθεν είς Πειραια ή Α.
Υ. ό Διάδοχος προκειμένου, ώς γνω¬
στόν, ν' αναχωρήση είς Κέρκυραν, 8-
π&χ; παρασττ^ κατά την άφιξιν τοθ
Κάϊζερ. Είς την Β. Αποβάθραν ανέ¬
μενεν ή Βασ. άτμάκατο; Δάγμ,αρ.
Ή Α. Υ. ίπιβιδασθεΐς τής Δάγμ,αρ
διεπεραιώθη είς «Σφακτηρίαν», ήτις
εΐχε διαταχθτ^ νά είνε ετοίμη άπό τής
μεσημβρίας.
Ή «Σφακτηρία» άπηρε τοθ λιμέ¬
νος Πειραιώς περί την 4 π. μ. τΫ}ς
σήμερον.
Την Α. Β. 'Υψηλότητα συνώ·
δευον δλοιοί ύπασπιτταΐ ΑότοΟ.
Είς τόν Πειραια έδεξιώθησαν αυ¬
τόν δ λιμενάρχης χ. Βλαχο'πουλος
καί δ άστυνόμος κ. "'
ΦΟΝΟΣ
ΒΟΥΛΓΑΡΟΥ ΚΟΜΙΤΑΤΖΗ
ΠΛΗΣΙΟΝ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Πρό τίνων ημερών, ένφ με·
τέβαινεν είς τό διωρον άπό τής
Θεσσαλονίκης απέχον χωρίον
Άϊβάτι ό κομιτατζής Χατζή-
Άντώνης έβλήθη υπό τριών
σφαιρών καί εφονεύθη. *Ο φο¬
νευθείς εχρησίμευεν ώς όοηγός
πάντων των ληστανταρτών» κομι¬
τατζηδων, οί όποϊοι μεταβαί-
νουν εκ Κιλκιαίου είς την λίμνην
τού Άγίου Βλι
συμπ'αοκη
ΤΟΓΡΚΩΝ ΚΑΙ ΒΟΪΑΓΑΡΏΝ
Έν τή κώμη Μπίσφενα τής
επαρχίας Πρεσπών ό βτρατός
πληροφορηθείς ότι υπήρχον
Βούλγαρον κομιτατζήδες έσ¬
πευσε καί τούς περιεκύκλωσε.
Οί Βούλγαροι έκαμαν έφοδον
χαί εξήλθον, άλλ' οί στρατιώται
πυροβολήσαντες εφόνευσαν τόν
αρχηγόν των.
Επ'αυτου ανευρέθησαν οπλον
λΐάνλιχερ καί δύο βόμβαι, έπί-
σης καί έγγραφα τού Κομιτάτου
τα όποϊα οί Τούρκοι στρατιώ¬
ται παρέδωκαν είς τάς αρχάς
Κ<αατορίας. Ό Βούλγαρος άρ- χισυμμορίτης παρελήφθη υπό τώτ βχιαματικών καί ετάφη είς τό χωρίον Άπόσχεπτος. Ο ΤΗΣ «7ΣΤ02 Χθές τήτ νύκτα είς το ΜεταξουργεΤον ένδ ό Γ. Άλεξανϊράχης διήρχετο οίον τινά έτραυμ,ατίσθη ύπ' αγνώστου διά βούγια είς τ^ν αριστεράν μηρόν. Ό τραυματίας μετεφέρθη είς τον Σταθμόν των Α' Βοη- Οε.ών, ή δέ άστυνομία ένεργεΐ άνακρίσεις πρός ανακάλυψιν καΓ σύλληψιν το» δράστου. ΔΩΡΕΑ ΥΠΕΡ ΤΗΣ 'ΠΟΛΥΚΑΙΝΙΚΗΣ, Ό εν 'Οίησστ^ τίς Ρωίσίας έφημέριο*3 τή*ς Έλλην. Έ·Ακλησί*ς αίδευιμώτατος πρωθιερ«ύς κ.Άγγελος Πεφάνης,Κεφαλλήν δι* επιστολάς τού ι:ρος την άντιπρόεϊρον τής Έφορείας των Κυρίων κ. Ίωάνναν Κορδέλλα έδωρήσοιτο τ^ αΠολυκλίνΐΑϊ) 'Α- βηνών» πρός μνήμην τ^ς συζύγοκ τού δύο χιλιάδϊΐς δραχμάς._______-" γΠΕΤΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΙΖΏΟΤΙΑΣ Κατά γνωμοδότησιν το3 Ίατροτυνεδρίθ!; διά Βα&ιλικοΰ Διατάγματος ΐάπηγορεύθη ή έν. Μικράς Άσίας καί Συρίας είσαγωγή εΤς Έλλάδα βοών, ϊίρμάτων καί των έκ βοών ζωικών οΰσιων, στίατος, τριχών, κε- ράτων αστυν καί όνύχων. ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ Χθές την 11 ην μ. μ. είς την οδόν 'Δκα- δημίας εγένετο συμπλοχή μεταξθ δυο όμά- δων άποτελουμένων έξ Άνϊρίων. Οί λόγοι τής συμπλοκϊ}ς άνάγονται είς προηγουμένας αφορμάς. Κατ' αυτήν ετραυματίσθη διά μα¬ χαίρας σοβαρώς είς την ώμοπλάτην ό Κ. Στελλιίπουλος υπο τοΰ Ανδρ. Μακαρόνα. Ή άστυνομία σπ»ΰσασα επί τόποιι συνέλαδε δύο έκ των συμπλακέντων. "ΟΙΚΪΟΝΟΜΙΚΗ ΕΛΛΑΣ,, Είς το χθεσινον φύλλον (17ον το3 Γ' I- τους) δημοσιεύονται : Ή Ελλάς καί ό «κ των ξένων πόρο^ (υπο Α.Ν. Παναγιωτί- δου),—Στατιστική τής παραγωγΐ|ς των δη- μητριακών έν Ελλάδι.—ΑΙ τράπεζαι.— Ή παγκίσμιος χρηματαγορά.—Ή Τρά- πεζα τή*ς Ρωσσίας καί τα πολεμικά Ιξοϊα. —Το άλάτι (τέλος ττ{ς μελετης το3 κ. Κ. Στανινοπούλον).— Οί/,ονομικαΐ, έμπορικβί καί χρηματισταί είδήσεις κτλ. το"σκριπ,; ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ Ή συναολία τρύ Πειραϊκον Υπο *ληρεστάτης ίτΕΐτυχίας εστέφθη ή χθβσινή πρώτη συναυλία τού" Όδείοι» τοϋ Πειραϊκοΰ Συνδέσμου. Ό συρρεύσας έν αύτη κόσμος ιδία έχ τοϋ ώραίου φΰλου ήτο αρκετάς, άποθαυμά- σας μέν τον διακεκριμένον καλλιτέχνην Χ. Γκρέκ ό'στ·.ς εξετέλεσε διάφοβα τεμάχια έ«ίί τοδ κλειδοκυμδάλου, άλλα καί ήλεκτρι- σθεϊς άπο τόν νεαρόν άοιδον κ. Λάζαρο» Κριεζήν 8στις Ιψαλε την ωραίαν ρωμάν-? τζαν τοϋ Σεράο, άναδειχθεΐς πολύ ύπέρτε- ρος πολλών έξ έπαγγέλματος καλλιτεχνών. 'Ειΐίσης ίρεσεν ή δεσποινΐς Μπροΰσκου, ά- ναδειχθεΐσα καί αύτη άγνωστον διαμαντάκι τοϋ Πειραιώς γιά την άπαλήν άλλά γλυ¬ κείαν φωνήν της. Όσον άφορα την δεσποι- νίδκ Μαρίαν Χβύπη έκτελέσασαν διαφόρους συνθέσεις επί χλειδοκυμβάλου δέν λέγομεν τίποτε διότι ή καλλιτέχνις αδτη καί άλλοτι μας Ιδωσε δείγματα τ9)ς ΐδιοφυίας της. Τνχαϊον δυστύχημα Έπανβρχέμενος χθες έκ Κοκκινιας Ιν- ταΰθα διά σούστας ό Σπύρ. 'Λντωνιάίης, άγνωστον πώς κατέπεσεν έξ αυτής καί πα- ρασυρθίΐς υπο των ίππων ετραυματίσθη σο-ι δαρώς είς διάφορα μέρη τοΰ σώματός τού, ι¬ δίως δέ είς τον δεξιάν πόδα όστις φαίνεται εΰρεθείς υπο τους τροχούς κκτίΐυνετρίβη. ΤΟ •'ΣΚΡ.Π,, ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΛΕΒΑΑΕΙΑ Ό «Όρφεύς» (Τοΰ άνταποκριτοϋ μας). Γήν 25 Μάρ¬ τιον ετελέσθησαν τα έγκαίνια τοϋ αρτισύ¬ στατο» μουσικοϋ συλλογου τής πόλεώς μας «Όρφεύς», είς τα όποΐα προσήλθον έκτος των μελων καί συνδρομητών καί άλλα έπί- λεκτα μέλη τής κοινωνίας μας ώς καί δη- μοτικοί σύμβουλοι μετά το3 δημάρχου. Μετά την τέλεσιν τοϋ άγιασμοϋ προσεφέρ¬ θησαν άναψυκτικά, ό δέ κ. Μπουγιουκλϊ}ς χρθσφωίήσοις συνεχάρη τούς ίδρυτάς καί ηΰχήθη υπέρ τής εΰοδώσεως τού σύλλογον. Ό ίήμαρχός μας Χ. Γρυπονησιώτης, ) όχο'ος ώς πρώτην δόσιν συνδρομάς προσέ- φερε δρ. 30, α^-αχάρη τα μέλη καί υπε¬ σχέθη δτι μετά την ίκγύμνασιν των μελών, 0« εγγράψη είς τον δημοτικόν προϋπολο-- γισμόν πίστωσιν 4000 δρ. ίπως άγορα- σθοϋν χνευστά όργανα καί σχηματισθή ούτω Φιλαρμονική Μουσική τοϋ Δήμου Λεβαδέων. Ή ΰπόσχ?σις αυτή τοϋ κ. Γρυ- πονησιώτη ένεθουσίασε τούς παρισταμενους. ΓΑΡΓΑΛΙΑΝΟΙ Ή 'Εθνική έορττ) (Τοϋ άνταποκριτοϋ μας). Έν πάση επι¬ σημότητι καί μεγαλοπρεπεία έωρτάσθη σήμερον ή 'Εθνική έορτή έν τΐ| ^ ημετέρα πόλει. Πρός τουτο ό δήμαρχος χ. Άρ. 'Α-| ναγνωστόπουλος εξέδοτο πρόγραμμα, καθ* ο προσεκλήθησαν καί συμμετέσχον τϊ|ς έορτϊ}ς πάντες οί πολιτικοί καί στρατιωτικοί ΰπάλ- ληλοι καί δημοτικοί σύμδουλοι ώς χαί οί διδάσκαλοι χαί διδασχάλισσαι των ενταύθα σχολείων. Μετά την δοξολογίαν, άπο τής εξέδρας τοϋ Δήμου εξεφώνησε Λν πανηγυρικόν τής ημέρας κατ' εντολήν τοϋ Δημάρχου, ό Σχολάρχης κ. Δ. "Αναγνωστόπουλος, τοϋ όποίου ό λογος διεκρίνετο διά τό καλλιεπές τοϋ υφους, τον πλούτον των ίίτορικών γνώ- σεων καί κατ' εξοχήν διά τάς βαθείας αύτοι) φιλοσοφικάς έννοίας. Κατά το εσπέρας έ- κάησαν άφθονα πυροτεχνήματα δαπ«ν«ις; τοϋ Δήμου χαί έν μέσφ πολυπληθοΰς ά- κροατηρίου ωμίλησεν ό χ. Διον. Δημάκης, φοιτητής τής νομικής, νέος πολλής μορ-( φώσεως. ΘΗΒΑΙ Ζήχημα σπουδαιότατον (Τοΰ άνταποκριτοϋ μας). Το ζήτημα τής υδρεύσεως των Αθηνών άπο έτών άπασχο- λοΰν τούς άρμοδίους φαίνεται δτι διά μίαν άκόμη φοράν ετέθη ήδη επί τάπητος. ΈπΙ' τη εΰκαιρία ταΰτις καί «πειδή καί άλλοτεϊ εγίνετο λόγος περί τής υδρεύσεως δια τω»( υδάτων τοϋ Μέλανος ποταμοϋ άντ! 25 μο-( νόν εκατομμυρίων καί 2χι 60 των προδ-( πολογ^σθέντων διά την μεταφοράν των ύδά-. ΕΠΙΦΥΛΑΙΣ ΤΟΥ .,ΣΚΡΙΠ,, — 2 — ΤΟΕΓΚΛΗΜΛ ΪΚΑΜΕΡΣΪ ΠΑΡΚ ΰ κ ο *. κ. γοηιι |^ παράθνροντης μΐς Μπουτ·ρβοτ! Μί* άνακάλυψις — Μο3 εΤνε &1ι«—ρον αν «ά μπΐτε, είπεν «βτη είς τόν «στυνομικόν πράκτορα, άλλά Ιεν έ*ι·υμ<3 νά δώσω τα κλίΐοιά στήν γυ- νπΐχα βύτήν. ΜΙ τί διχαίωμα «ύτή %ί μιτ^ ·τ· εκίτι μας, *χν άγνπΐ^ΐ ; Μοΰ ΐφβ,νη, ότι τ2»οτ>«« νά μ,βορμΛνρίζη κίτι σ&ν νά λεγε :
€μιά γεροντοκόρη, ή δι»ο(α Ιίλει «άντβ νά
χε4νη ιταντοϋ την μ,ύτη της».
Τβ ρλίμαα το Οποίον μοϋ Ιρβιψεν ο α·το-
•Λαξ έιΐε6εβ»ίωσε τήν.ίδίβν την οποίαν κα¬
λώς ηννόησα.
— Ή κυρά Ιχει δίκαιον, ίδ<}λωσεν ούτος, Καί απομακρυνθείς χωρις τσιριμίνιις, κατήλ- Οι την κλίμακα, ή οποία ωδήγει είς το ύπό- γ«ιον. Μετ* ολίγον άκολουβούμενος μΐ την κατά το λίγειν της νοικοκυράν, εξηφανίσθη έντος τοΰσπιτιου. Επερίμενα «π' ϊξω. Ήιθανίμην ίτι του¬ το ί[το τί καθήκίν μου. ΟΙ διαδάτβι έστέ- κοντο μίαν στιγμήν διά νά μέ άναννωρ(σουν πριν περάσουν τΐν δρέμο τους, άλλα δέν τό ιννοοΰσα νά τό κουνήσω άπό την βίσιν μου. Μόν ήτο ίλως ϊιολου αδύνατον νά Ιμπω στο σπίτι μου διά νά μή παραλείψω τάς οΐκιακάς μου φροντίδας 'Ηβίλ* προ τούτου νά β(6«ι- ωθώ, έξ αύτοψίας, ίτι ή νέα γυναΐκα την 6- κοίβν ΐΤχα ίδτ^ νά μπαίνη άηο την ποβτα αύ¬ την, τό μεσονύκτιον, εύαίσκετο είς καλήν υγείαν καί ίτι ή άργοποοΐα της τοδ νά α¬ νοίξη τα παράβυρα ωφείλετο αποκλειστικώς είς οχνηρίαν μιϊς κοινής γυναικός. Μοΰ &- γρ«ιάσθη έν τούτοις διά νά μείνω είς την ·έ- σιν αον» τής κατασκοπΐίας, κίποια δ<«ις 6πο- μονη·ς καί ουχί ολίγο» βάρρος. Διίρρεοσαν πολλαί «τιγμαί «·βχρ« <του είδον νά «νο(|0·ν τα παρβήυρίφυλλοι τβ3 τρίτοι» ιτβτώματος. Κατόπιν, μετά διάστημα χρονικόν ι*ακεοτερον άκίμη ήνοίχβη ίνα των ιτβραθύβων το» δευ¬ τέρου δπ6 τοϋ άστυφύλακος, όστις ηρκίσβη είς το νά μου ρίψη ταχείαν μ«τιάν κβΐ εξη¬ φανίσθη άμέσως, Έν τώ μ*τ«ξ?» τούτ<ί, τβίβ ή Τέσββρβ 0 εστάθησαν στό ««ζοδρομιον, καί, προαισθανομένη ότι το πλήίος δΐν θά παρέ¬ λειπε νά νυμπυκνωθ^, ηρχισα νά ιύρίσκω ί¬ τι έπλήρωνα ολίγον ακριδα τ^ν ένάρετόν μου επιμονήν, ίταν η πόοτοι της εισοδου ήνοίχβη βιαίως και διεκρίναμεν το τρομαγμένον πρό¬ σωπον της νοικοκυρας ή 6πο(α ιτριμ* κ«6' ίλα τη; τα μέλη. — Ε7ν» πεθαμένη, Ικραύγαζε, άπέβανενΐ Βοηθεία! Τόν ΙολοαονονΙ Κ«ί Οά ίλιγιν άχό- μη πιρισβέ·τ*εα εάν 6 άστυβύλαξ ΪΙν την τρβδοΰσιν είς το Ινϊον τής οικίας μΐ !«χ μουρμούρισμα το οποίον Ιμο<·ζ» πρ»< μίαν καταπνιγεΐσαν Βλασφημίαν. Εϊχι την διάθεσιν νά μοδ κλείσγι την π»ρ- τα στήν μ,ύτην, άλλά έχύίηκα τκχυτέρκ άστρ«πής και ευρέθην είς τβ Ινδον τού —ι- τιοΰ πριν προονάσγι νά μ* κρ«τή»γι, χ«1 ^τον ίΰτύχημα διότι η νοιχοκυεά, «ώϊριάβασ* στήν στιγμήν, Ιπΐσεν «Ίφνιδΐως σαν μολύβι «1ς το παεκέτο το3 δ»«δρόμ.ου. Ό άστυιρόλβξ δίν ^το βεβαίως &κο ΙκιΝους τοος ο—(ούς είνε καλόν κβνιις νά Ιχτι κοντέ, τού είς τάς κοισίμους στιγμάς. Δ»ν ηξ.ο* τι νά κάμη εις την —ρ(—ασιν •.ύτήν, χε* η»κ<εΤη ν« βλέπη εμέ ένιργο3««ν. Ή γ»νοιίκ« ε!χ« λι—4υιι·*)««, κ·* I- χεειάσΐη νά την τρ«βήξ<ι> Λίγον άπω-
τέεω τοδ χον*·**!·*». Π«βά τΊρ· 1~θυμ(«ν
τού νά τής ·αν& χ«ή«ιμ««, θτ«ν !··««« είς
το επίπεδον τής μιχρίτ είΜσηί, άντελ-ήιρθην
•έβμβ τοσβδτον β·»χ«λ<ον 4βτε 5εν ήδι> '
νά
κατά
θην νά συγχοατηθώ καί
γής ή πτωχη νοικοκυρά.
Είς τό ήμίσχοτος, διότι το δωμάτιον δίν
έφωτίζιτο παρά άπο την θύραν ποΰ έστεκί-
μουνα, Ικειτο χαμαΐ τό σώμα μιά« γυναικός
σκεπασμένον χατά τό ήμισυ άπο ίνα άνβπο-
δογυρισμένον ίπιπλον. Δέν διέχρινε χανιις πα¬
ρά τα μισβφόρια καί τοϊις βραχίονας έκτει-
νεμένους σταυροειδώς* άλλά επί τ^ θέφ των
παγωμένων μελών τηί, 4|το «3κολον νά εν¬
νοηθή τις βτι ή γυναΐχν ήτο νεκρά.
Ήσβανίμην την χαρδιά νά μου φ«ύγτ| χαί
θά κατέληγιχ κ«1 έγώ νά 2"Ιο9ο11·ή'Γ(<> *"ν
δίν έπάγωνα άπο την σκέψιν ?τι ήμην έκεΐ,
μονη, μΐ Ιναν ίνθρω—ν 6 οποίος δίν εϊχ* 8-
<ρος πολίι Ιξυπνον. Κβτέβαλ» λοιπον προσπά¬ θειαν διά νά ζίτινάξω την δειλίαν μου χκΐ στραοιΐσα πρός τον «.στυφύλαχα ο οποίος έ- δ(στ«ζε μεταξύ τής νοιχυρδς χ«1 τοδ πτώμα- τες, έχρ«ύγασ« ζωηρώς : Έ ίλ ηρ ρ, βίλε μ·υ, ετ? Ιργον. Ή γυ- ναϊχ* «ύςή »ίνε «εθβμένη, άλλά τούτη ζή έ ά ά ή μη, η ζωντβνή. Φέρε μο» Ύρηγωρβ (Μά —άμνβ νιρο άπο την χουζίνα, αν μπΦβ^ς, χ«1 χατο- ίά ή Ρή· ^ *τ 1γβίνιΐίνά ζητήι< *ήν Ρ°ή··* ^ βπο'βς Ιχιις ανάγκην. 'Βγώ ·ά μ»ίν«* χοντά ·' «ύττν την γνν«Ικ« β«ά νά την ββηβήσω νά συνίλΐη. Είνε γ»βή, χβΐ το πρϊγν··: δίν θ'βρ- Τή'Ώ έδώ χβτίμονη, υ.1 τό... ηρ- ΤήΏ —-θά {ΐε χ,ιβιν ουτ<χ ,Αλλά τόν διέχοψα μέ ϋοος χατα·ρονη- τικόν. — Αΰτό νά άκούγΐται πώς θά μίίνω Ι Δι¬ ατί ίχι; Έξ α'ιτίοις αυτοδ τοΰ πτώματος ; "Ας με προστάτευαν άπέναντι των ζώντων καί ξεύρ<ο καλά νά προστατευθή άπέναντι των άποβαμένων Ι Τό πρόσωπον τοδ άστυφύλαχος Ιλεώε φιλύ- ποπτον ίκφρασιν. —■ Πηγβίνιτε μάλλον νά βρήτε μίνη σ*ς το νερό, έοώναξιν ούτος χαί σάν πατε έχεί, οωνάξετε από τό παράθυρον νά κάμουν ν£λθη & άναχριτής κ«1 ίνας ύποιλληλος τής δημοσίας ασφαλείας. Δεν τό χουνάω άπό τό δωμάτιον ■ύτό άν δίν ϊλθΌ ό ίνας ή 6 ίλλος. Έμειδίασα μΐ μιά δπιρβολικήν προφύλαξιν. άλλά *ατά τόν «μετάβλητον χβνόνα τον ο¬ ποίον ηκολούθουν τοδ νά μή συζητώ ποτ» μι ίναν άνθπωπον, έχτός εάν εΤχα μικράν τίνα έλπίδα νϊ τόν κερδίσω μΐ τό μέρος μου. έξε- τέλΐσα τάς παο«γγ»λίας τού, 8σω χαί αν δ- πήρξϊ δι* εμέ οχληρόν νά άφήσω, Ιστω χαί ποός στιγμήν τόν τόπον τοδ μυστηρίου χ«1 τής δυστυχίας. __ Άνίβα γρήγωρα στό δεύτερον πάτωμα, μοδ εφώναξε καθ' ην στιγμήν διεσκέλιζεν τό σώιι.» τής νοιχοκυρδς τεντωμένον μπροστά στην πορτα, χ·ί φωνάγτε τους αύτό ποδ Ι τ χιτε νά τοΰ; ε'ιπήτε, διότι αν άνοίξουμ* την πορτα βλος ο δοομος θά 'μπη μέσα. 'ΐ^λώ διισκέλισκ τάς βκθαίδας τής κλίμας ι Ε7υ« πάντοτε διάπυρον ποίον νά διατρέξ» τό σπίτι, άλλά ποτέ δέν εΐχβ λάβιι π^οςΐ τουτο την παρ«μιχροτέρε:ν ένθάρρυνσιν απ*| τάς δ*σποιν(δα« βάν Μπίρνιιμ. Μιτ' ολίγο», εΐιρέθην είς τό δωμάτιον τοδ δευτέρου πκτώ-1 ματος, τό οποίον ιβλεπε στόν δρόμον χαί το3| όποίου ή πορτα ή"ταν δρΐάνοιχτη. "Ανοιξοι Ά παράθυρον χαΐ ε'ιδα, δτι τε πλήΐος είχε ^ δή όγκωθη είς σημείον νά καταλάβη τό μισυ τοδ ισογείου. — Ένα άστυφύλικκ Ι έχρκύγασα δι* 8. λων μου των δυνάμεων, φωναξατ* ίνκ άστυ^' φύλακα 1 Συνέβη ίνα δυστύχημα κ«1 ό ά^ στυνομικός ποάχτιορ, 6 οποίος είνε μέσκ στό, σπίτι ζητεί ν« πδτε νά βρήτε τόν «ναχριτήν χαί ίναν ύπάλληλον τής δημοσίας άιφαλιίαςϊ «Ποίος επληγώθη ; — Είνε άνδρας ; —■ ΕΤνε γυναΐκα ; έφώναζαν δύο-τριΐς ·ωνα(ί 'Ανοίξβτ* την ΐτ4ρτ«ν Ι» έκαμαν μεριχοί β? λοι. 'Αλλ* ή θέ« ενός χαμινίο», τό «ποίον |3| χύθη μπροστά β* Ιναν άστυφύλαχα, μοδ ή κεσε διά νά πΐΐσβώ, «τι ή ζητηβιίσα ·υ^ μή δέν θά έβράδυνεν. 'Απΐσύρθην λοΐπόν τβϊ παρβθύροι» χοιι ήρχισβ νά παρβτηρώ ί^ι*! μου γιά νά βρώ νιρόν. (Άκολουθεΐ) ΟΝ ϋΕΜΑΝΏΒ ς»ΐββ οοανβΓη»(1ο ίΓ»η·
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ
ΕΙΣΙ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗΝ
ΑΝΔΡΕΙ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΪΙ ΙΤΡΛΤΟΥ
ΕΙΣ) ΤΗΝ ΚΑΝΔΑΝΟΝ
—«Λ
Η ΑΙΕΣΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΚΑΟΓΩΝ
ΤΗΛΕΓΡΑΦ. ΑΠ ΕΥΘΕΙΑΓ ΕΚ ΧΑΝΙΩΝ
ΤΟΥ ΑΠΕΠ«Ν0, ΣΥΝΤαΚΤΟΥ ηλ!
Η ΜΕΕΑΓΩΓΗ
ΤΟΝ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟΝ ΕΚΛΟΓΉΝ
ΑΙΕΞΗΧθΗΣΑΝ ΕΜ ΗΣΥΧΙΑ
ΤΗλΕΓΡΑΦΗΜλ ΑΠ' ΕΥΘΕΙΑΣ ΕΚ ΧΜΙΩΙ
ΑΠΒΧΤΑΛΜ. ΣΥΝΤΑΚΤΟΥ Μλ£
, "ΧΑΝΙΑ, 27 ρ
Κατα τα είδήσεις τάς έκ των
Βιαφορωε έκλογικών τμημάτων,
είς τα οποίαι αιενηργήθησαν ε-
«αναληπχικαί εκλογαί, ήαυχία
ηλήρης επεκράτηαεν, οΰδαμού
ΦιαΛαραχθείσης τής τάξεως.
Ε- ΜΑΝΤΑΔΑΚΗΣ
ΓΑΛΛΟΙ Κ ΑΙ ΙΤΑΛΟΙ
ΕΙΣ ΤΡ ΣΕΑΙΝΟΝ
»Π' ΕΥΘΕΙΑΣ ΕΚ ΧλΝΙΟΙ
ΤΟΥ ΛΠΒΠΆΛΜ.. ΪΤΜΤΑΚΤΟΥ ΜΛΧ
ΧΑΝΙΑ, *Τ Μάρτιον.—
Σήμερον άπέπλευσε κκτευθυνό-
μ,ενον είς Παληόχωραν τού Χε-
λίνου ϊν αγγλικόν καταορομι-
Ιιόν, τού όποίου έπέβηααν βθ
βτρατιώται Γάλλοι καΐ Ιταλοί.
Οί ξένοι ού-οι στρατιώται έκ
Πα)ηοχώρας^ θά μεταβούν είς
Κάνθανον, όπως παραλάβουν
«αι μεταφέρουν εις Χανία τούς
επαναστάτας τούς συλληφθέντος
ΙκεΙ υπό τ*}ς Χωροφυλακής.
Β ΜλϊϊΤΔΔΔ—Β£
ΔΙΑΤΙ
1£ΕΤΑΒΑΙΝΕΙ_0 ΣΤΡΑΤΟΣ
ΑΠΕΙλΕΙΤΜ ΣΥΓΚΡΟΥΣΙΣ
, ΤΒΑΕΓΡλΦΗΙΜ λΠ' ΕΤΘΕΐλΙ ΕΚ «.ΜΟΙ
ΑΠΕΓΓΑΛΜΒΝΟΤ ΪΤΝΤΑΚΤΟΤ Μ«Χ
ΑΙ
ΘΑ ΕΠΕΜΒΟΪΝ ΕΝΕΡΓΩΣ
ΧλΡΙΗ ΤΗ2_ΓΕΚΙΕΗ2 Ε!Πϋϊ
Ι6ΙΙΠΕΙΌΙ ΤΗ»ΕΓΜ«ΗΚ» ΤΟΤ ·ΗΡΙΠ>
ΚϊβΕΙΑΣ ΕΚ ΧΑΝΙΩΝ
ής νήσου, πρόιφορον είνε νά 4-
]ετασθή μςτά καλής πίστεως ή
δημιουργηθείσα κατάστασις κα¬
τόπιν ελπέΰων όκταετών καί τής
απογοητεύσεως είς ην έρρίφθτΐ-
ο»ν οί Κρήτες. Καί εάν ή πα-
ροΰβα στιγμή φαίνεται ώς «ίακώς
εκλεγείσα διά την εκζήτηαιν με·
ταρρυθμίσεως τοσούτον ριζικής
όσον είνε ή Ενωσις τής Κρήτης
μετά τής Ελλάδος, πρέπει του¬
λάχιστον νά υπάρξη ή ειλικρί¬
νειάν καί αναγνωρισθή ότι είς
ταύτην θά καταλήξωσιν καί τού¬
το θά είνε διά τούς επαναστάτας
μία δικαία ίκανοποίησις, ήτις
θά συνεπιφέρη καί την πραγμα¬
τοποίησιν δικαίων τινών έπει-
γουβών μ.εταρρυθμίσεων«
ΧΑΝΙΑ, 3*7 Μάρτιον. Οί
ΓάΤλοι κοΛ Ιταλοί ατράτ ώται
οί άναχωρήβαντες διά τού Άγ-
γλικοθ κοιτααρομικοο μετ*β«ί-
'νουν εις Κάνβανον κατόπιν απο¬
φάσεως την όποιαν ϊλαβον οί
πρόξενοι πληροφορηθέντες δτι
Εκατόν πεντήκοντα επαναστάται
ύίιο τούς Μάνον κ*1 Φούμην
Εταβαίνουν έκεϊ, ΐν* άπελευ-
ρώαουν τούς βυλληφθέντας
ό τί,ς χωροφυλάκής ομόφρο¬
νας των.
Ε ΜΑΝΤΑΔΑΚΗΣ
Η ΠΤΛΗ
ΤΟ ΚΡΗΤΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ
■»*-* τν,λεγράφημ* τού Πρα¬
κτορείον Ρόυτερ ίΐ ΙΙύλη α-
ηηύθυνε πρός τούς εν Παρισί¬
οις, Λονδίνω, Ι*ώμΐΰ καΐ Πε-
«οονκόλε» αντιπροαώπους αυ-
τΛς εγκύκλιον διακοίνωσιν σχετι¬
κήν πρός τό ένΚρήτη έπανα
βτατικόν κίνημα. Ή ΙΙύλη έκ-
•Φράζει την Ιλπίδα ότι αι Δυνά¬
μεις θα τηρήσωβι τό βΐβΐπ ρο καί
φ 4ποκαταστήσωαι την τάξιν έν
νήσω. Είνε ήβη γνωστόν ότι,
■^ τούς έπισήμους κύκλους τής
»ώμης, ή γνώμη είνε έλάχιατ»
5νονς πρός τό κίνημα.
ΧΑΝΙΑ, 27 ΙΙαατίου. Αί
Δυνάμεις άνεκοίνωσαν διά των
προξένων των ότι θά έπέμβουν
ένεργώς πρός επαναφοράν τής
τής τάξεως» διότι ή ανακίνησις
τού Κρητικού ζητήματος δύνα¬
ται νά Εχη επικίνδυνον αντίκτυ¬
πον επί των έν γένει άνατολικών
έκκρεμών ύποθέσεων.
Β- Μ.ΑΝΤΑΑΑΚΗΣ
ΣΥΙΥΙΠΛΟΚΗ
ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΜΥΡΩΝΑ
Β ΗΙΗΟΠΑ ΕΙΣ ΑΑ1ΣΙΑΝ0Ν
ΤΗΑΕΓΡλΦΗΜ ΑΠ' ΕΥΘΕΙΑΤ ΕΚ ΧΙβ
ΑΙΊΕΙΤαΛΙΕΗΟΤ ΣΥΝΤΜΤΟΪ ΒΑΣ
ΧΑΝΙΑ, 27 Μάρτιον. Εις
τόν Άλικιανόν εψήφισαν βΟΟ
ψηφοφόροι, χωρΐς νά έπιχειρή-
ση τις νά τούς εμποδίση.
Είς τόν "Αγιον Μύρωνα» πρω¬
τεύουσαν τοθ Μαλεβυζίον τού
νομού Ηρακλείου συνέβη αυμ-
πλοκη μεταξύ έπαν&στοιτών καί
των άντιφρονούντων.
Ή αιίματοχυσία απεσοβήθη
χάρις είς την επέμβασιν των συ·
νετωτίρων.
ΜΑΙϊΤΔΑΑΚΗΕ
Η ΣιλΜτΨΙΣ
ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΜΑΛΙΝΑΡΕΤΟΥ
ΖΖΒ2Χ. ΕΓΕΙΝΕΤΟ
ΧΑΝΙΑ, 27 Μαρτίου. (Τοθ άπε-
σταλμένου σ·υντάκτου μας).^Χ6"Ις σας
έτηλεγράφησα τεερΐ τ·})<; συλλήψβως τοθ υιοθ τοθ φρουράρχου τοϋ Θζρίσου Μαλιντρέτου. Περί τοθ γεγονότος τούτου εγνώσθησαν αί έζϊ)ς λεπτομέ¬ ρειαι. Ό Νικόλαος Μαλιντρέτος £νο- κλος χατήλθεν έκ θερίσου είς τό χω¬ ρίον Φουρνε άγνωστον διά τίνα πραγ¬ ματικώς λόγον. Οί χα>ρο<ρύΛακες πληροφορηθέντες την εμφάνισιν τού ϊσπευσαν καί τόν περιεκύκλωσαν δια· τάξαντες αυτόν συγχρόνου νά παρβ- 5οθ~,. Ό Μαλιντρέτος μιή εύρίσκων διέξοδον ηναγκάσθη νά παραδοθγ) καί δέσμιος ωδηγήθη είς τάς ένταθθα φυ¬ λακάς. ________Ε· ΜΑΝΤΑΔΑΚΗΣ ΝΕΟΝ ΑΡΘΡΟΝ ΤΟΐ,,ΙΡΟΝΟΓ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ Ό «Χρόνος» των Παρισίων έξετά- ζων έν κυρίψ άρθρφ την έν Κρήτΐβ κατάστασιν καταλήγει ώς εξής : "1ν* ασφαλισθή ή ήαυχία αβτη ΟΙ ΕΝ ΠΕΙΡΑΙΕΙ ΚΡΗΤΕΣ ΑΙ ΜΥΣΤΙΚΑΙ ΤΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΙ Καθ' όλην την ημέραν χθες διεξήγοντο συνεννοήαεις μεταξύ των εν Πειραιεί Κρητών. Είς τί ΐπεριεβτρέφοντο αί συ- νεννοήσεις αυται δέν έμάθομεν. Έμάθομςνόμως ότι ό πρόεΠρος των έν Πειραιεί* Κρητών κ. Λουκάκης επεβκίφθη διαφό¬ ρους έπισήμους Κρήτας—άπό τούς όποίους ώς γνωστόν πολλοΐ ευρίσκονται έν Πειραιεί—καί σενωμίληαε μετ* αυτών επί ώρας ολοκλήρους. ΕΙΣ ΜΕΓΑΣ ΟΠΑΑΡΧΗΓΟΣ Μεταξύ αυτών ήτο καί είς μέ¬ γας Κρής όπλαρχηγός παραμέ¬ νων άπό πολλού είς Πειραια ε'νεκα λόγων άνεξαρτήτων τής θελήσ&ώςτου καίόόποϊος βαρύνει τόσον εν Κρήτη ώστεκαΐ πρόκαί μετάτό κίνημα των ένθερίσω τώ εζητήθη κατ' επανάληψιν ή γνώ μη υπό των άρχηγών τής έπανα- στάσεως κ. κ. Βενιζέλου, 4*έ>ού-
μη καί Μάνου.
ΠΕΡΙ ΤΙΝΟΣ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ
Καθά ήδυνήθημ&ν Ολως ιδι¬
αιτέρως νά πληροφορηθώμεν αί
β^νεννοήσ&ις αυται απέβλεπον
είς την εξεύρεσιν τρόπου πρός
βοήθειαν των έπαναβτατών έκ
μέρους καί τής ελευθέρας Ελ¬
λάδος ήτοι των Αθηνών καί
τού Πειραιώς, κοιθείσης ταύ¬
της απαραιτήτου πρός πραγμά¬
τωσιν τού ακοπου των έπανα-
στατών, οΐτινες ^μένοντες μόνοι
είνε αμφίβολον αν Θά δυνηθούν
νά φέρουν είς πέρας τόν άγώνα
υπέρ τής 'Ένώαεως.
Κατα «άς «.ύτάς πληροφορίας
μας κατά τας βιεξαχθείαας συ-
νεννοήσεις απεφασίσθη Οπως
συγκροτηθούν ενταύθα καί έν
Πειραιεί συλλαλητήρΐϊ, ώς έ-
ηίσης καί νά ένιβχυθούν δ«ά παν¬
τός τρόπου οί επαναστάται απο¬
στελλομένων αυτοίς πάντων των
αναγκαιούντος είς τοιαύτας πε-
(κατάαεις.
ΕΠΙΚΕΙΤΑΙ ΝΑΪΜΑΧΙΑ
ΛΟΝΔΙΝΟΝ 27 Μαρτίου.
(ΆΟηναΐκόνΙΙρακτορεϊον).Άγ-
γέλ).ουαι> έκ Σιγγαπόρης ότι ό
ρω^αικός βτόλος διήλθε χθές έ-
κ&ϊθεν διευθυνόμενος έν ταχε£α
πορείκ βορειαναΐολικώς. Είς
τό στ&νό άνεφάνηβαν κατά τόν
όρθρον πλείστα Ίαπωνικά κχ-
ταδρομικά. Ηιστευουσιν ότι δυ¬
νατόν νά λάβη χώραν ναομαχία.
ΗΜΑΧΗΤΟΐΤΣΙΝΤΣΙΑΠΟΤ
Ή ρωσσική Πρεσβεία ανεκοίνωσε
χθες τα έζη-ς : ,
Ό Αίνιεβιτς τηλεγρχφιί ποός
τόν Αυτοκράτορα άπό τής ίϊβ
Μάρτιον :
'ΙΙ παρχ τό Τβιντβΐαπού μά-
χη τοΰ αποσπάσματός μ»ς» αρ·
ξαμένη την 25ί Μαρτίου, δ:^ρ-
κεσ&ν επί ΠωΠικΐωρον. Ό^ εχ-
θρός υπέστη αημαντικάς απω¬
λείας υπό τού πυρός τού πυρο-
βολινοθ καί τού τουφεκισμού
μας. Εφονεύθησαν ό λοχαγός
πρίγκηψ Μασάλοκι καί τέσσα-
ρες Κοζάκοι. Ετραυματίσθη¬
σαν ό ύπολοχαγός Χάρτμαν καί
ό λοχαγός Τσιρβίνσκη· άμ,φό-
τεροι παραμείναντες είς τάς τά-
ξεις καί 34 Κοζάκοι.
Την 23 Μαρ-.ίου οί πρόσκο-
ποί μας άπώθησαν μετά τουφε-
κισμόν τούς προσκόπους των
Ίαπώνων μέχρι Τα'ίπουλίν.Τήν
24 τό πεζικόν μας έκτοπίααν
τούς Ίάπωνας κατέλαβε τό χω¬
ρίον Κουγιονσί. Οί Ίάπωνες ώ-
π'.αθοχώρησαν έσπ^υσμένως πρό
τού άποσπάσματός μας·
ΑΣΤΓΝΟΜΙΚΑ
Είς την πλατείαν τή*ς Όμονοίας ό Θ.
Δενδρινός νυμπλακείς ένεκα άφορμής α¬
γνώστου μετά τοΰ Σ. ΔενδρινοΟ έτραυμά-
τισεν αυτόν δι' ίγχβιριδίου είς την κεφαλήν.
— Είς τΌ θησεϊον ένψ ό Ι. Κυχρος
ν/το έ'τοιμος νά επιτεθή χαχά Ι. Πιχούλη
συνελήφθη υπο τή*ς περιπάλου.
— Ό Ι. Κατζόρης ένφ προσεπάθει νά
κατέλθη τοϋ τραίνου τής Κηφισσιας Ιχασε
την ίσορροπίαν τού καί έτραυματίίθη σο¬
βαρώς είς διαφοραί μ«ρη τοΰ νώματός. τού.
ΦΟΒΕΡΟΝ ΔΤΣΤΤΧΗΜΑ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑΝ
ΜΑΔΡΙΤΙΙ, 27 Μαρτίου.
«^Αθηναϊκον Ηρακτορ&ϊον). Τό
εγειρόμ&νον κτίριον είς την δε¬
ξαμενήν κατέρρευσε κατοχθάψαν
πλέον των τετρακοσίων έργατών.
'ΙΙ άμέσως διοργανωθεΐσχ ύπη-
ρ&αίιχ τής διασώσβως ανέσυρε
μέχρι τούδε ογδοήκοντα ούο
πτώμ«-:α. Ό έργατικός πληθυ-
βμός έν μεγάλω ερεθιαμώ δια-
δηλοί θορυβωοώς την αγανά¬
κτησίν τού άποδίδων την κατα¬
στροφήν είς την Ελλειψιν έπαρ-
κών ηροφυλακτικών μέτρων.
Ο ΓΟΪΑΙΕΑΙΣ
ΕΙΣΤΗΝΚΕΡΚΥΡΑΝ
ΝΕΏΤΕΡΑΙ ΕΙΑΗΣΕΙΣ
ΚΕΡΚΥΡΑ, »Τ Μαρτίου.
(Τηλεγράφημ* τού «Σκρίπ»)—
Σήμερον διά τού ιταλικού άφί-
κοντο έκ Πατρών ά επί των Ε¬
ξωτερικών υπουργός κ. Σκου-
ζές, ο κ. Ράτιμπορ πρ&σβευτής
τής Γερμανίας έν Αθήναις οι¬
κογενειακώς. Ό έξωραϊσμός
των κεντρ'.κών όοών τής πόλεως
συν&πληρώθη. ^Ωραίον θέαμα
παρουσιάζει ή όδός ΛΙθυράγια
ό άγουαο είς την πόλιν τού * Α-
γ£ου Νικολάου.
Αί δέ πλατείαι είνε σημα'.ο-
ατόλιατοι διά Θυρεών Γβρ-
μανικών καί Έλληνικών χρωμά-
των φέρουσι δέ επάνω τό άρχι-
κόν ψηφίον τού όνόματος τού
Γουλιέλμου. Την 11 τής νυ¬
κτός άναμένεται ό Βασιλεύς.
Εγνώσθη ότι ό Γουλιέλμος Οά
δεχθή μόνον τάν νομάρχην, τόν
δήμαρχον, τόν λιμεν αρχήν, τόν
ύγειονόμον καί πιθανώς τόν
φρούραρχον άνεπισήμως,
Ο ΔΙΑΔΟΧΟΣ ΕΙΣ ΚΕΡΚΎΡΑΝ
Μέ τό τραΓνο ττ)ς 12 1)2 μ. (χ.
τής χΘΙς χατήλθεν είς Πειραια ή Α.
Υ. ό Διάδοχος προκειμένου, ώς γνω¬
στόν, ν' αναχωρήση είς Κέρκυραν, 8-
π&χ; παρασττ^ κατά την άφιξιν τοθ
Κάϊζερ. Είς την Β. Αποβάθραν ανέ¬
μενεν ή Βασ. άτμάκατο; Δάγμ,αρ.
Ή Α. Υ. ίπιβιδασθεΐς τής Δάγμ,αρ
διεπεραιώθη είς «Σφακτηρίαν», ήτις
εΐχε διαταχθτ^ νά είνε ετοίμη άπό τής
μεσημβρίας.
Ή «Σφακτηρία» άπηρε τοθ λιμέ¬
νος Πειραιώς περί την 4 π. μ. τΫ}ς
σήμερον.
Την Α. Β. 'Υψηλότητα συνώ·
δευον δλοιοί ύπασπιτταΐ ΑότοΟ.
Είς τόν Πειραια έδεξιώθησαν αυ¬
τόν δ λιμενάρχης χ. Βλαχο'πουλος
καί δ άστυνόμος κ. "'
ΦΟΝΟΣ
ΒΟΥΛΓΑΡΟΥ ΚΟΜΙΤΑΤΖΗ
ΠΛΗΣΙΟΝ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Πρό τίνων ημερών, ένφ με·
τέβαινεν είς τό διωρον άπό τής
Θεσσαλονίκης απέχον χωρίον
Άϊβάτι ό κομιτατζής Χατζή-
Άντώνης έβλήθη υπό τριών
σφαιρών καί εφονεύθη. *Ο φο¬
νευθείς εχρησίμευεν ώς όοηγός
πάντων των ληστανταρτών» κομι¬
τατζηδων, οί όποϊοι μεταβαί-
νουν εκ Κιλκιαίου είς την λίμνην
τού Άγίου Βλι
συμπ'αοκη
ΤΟΓΡΚΩΝ ΚΑΙ ΒΟΪΑΓΑΡΏΝ
Έν τή κώμη Μπίσφενα τής
επαρχίας Πρεσπών ό βτρατός
πληροφορηθείς ότι υπήρχον
Βούλγαρον κομιτατζήδες έσ¬
πευσε καί τούς περιεκύκλωσε.
Οί Βούλγαροι έκαμαν έφοδον
χαί εξήλθον, άλλ' οί στρατιώται
πυροβολήσαντες εφόνευσαν τόν
αρχηγόν των.
Επ'αυτου ανευρέθησαν οπλον
λΐάνλιχερ καί δύο βόμβαι, έπί-
σης καί έγγραφα τού Κομιτάτου
τα όποϊα οί Τούρκοι στρατιώ¬
ται παρέδωκαν είς τάς αρχάς
Κ<αατορίας. Ό Βούλγαρος άρ- χισυμμορίτης παρελήφθη υπό τώτ βχιαματικών καί ετάφη είς τό χωρίον Άπόσχεπτος. Ο ΤΗΣ «7ΣΤ02 Χθές τήτ νύκτα είς το ΜεταξουργεΤον ένδ ό Γ. Άλεξανϊράχης διήρχετο οίον τινά έτραυμ,ατίσθη ύπ' αγνώστου διά βούγια είς τ^ν αριστεράν μηρόν. Ό τραυματίας μετεφέρθη είς τον Σταθμόν των Α' Βοη- Οε.ών, ή δέ άστυνομία ένεργεΐ άνακρίσεις πρός ανακάλυψιν καΓ σύλληψιν το» δράστου. ΔΩΡΕΑ ΥΠΕΡ ΤΗΣ 'ΠΟΛΥΚΑΙΝΙΚΗΣ, Ό εν 'Οίησστ^ τίς Ρωίσίας έφημέριο*3 τή*ς Έλλην. Έ·Ακλησί*ς αίδευιμώτατος πρωθιερ«ύς κ.Άγγελος Πεφάνης,Κεφαλλήν δι* επιστολάς τού ι:ρος την άντιπρόεϊρον τής Έφορείας των Κυρίων κ. Ίωάνναν Κορδέλλα έδωρήσοιτο τ^ αΠολυκλίνΐΑϊ) 'Α- βηνών» πρός μνήμην τ^ς συζύγοκ τού δύο χιλιάδϊΐς δραχμάς._______-" γΠΕΤΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΙΖΏΟΤΙΑΣ Κατά γνωμοδότησιν το3 Ίατροτυνεδρίθ!; διά Βα&ιλικοΰ Διατάγματος ΐάπηγορεύθη ή έν. Μικράς Άσίας καί Συρίας είσαγωγή εΤς Έλλάδα βοών, ϊίρμάτων καί των έκ βοών ζωικών οΰσιων, στίατος, τριχών, κε- ράτων αστυν καί όνύχων. ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ Χθές την 11 ην μ. μ. είς την οδόν 'Δκα- δημίας εγένετο συμπλοχή μεταξθ δυο όμά- δων άποτελουμένων έξ Άνϊρίων. Οί λόγοι τής συμπλοκϊ}ς άνάγονται είς προηγουμένας αφορμάς. Κατ' αυτήν ετραυματίσθη διά μα¬ χαίρας σοβαρώς είς την ώμοπλάτην ό Κ. Στελλιίπουλος υπο τοΰ Ανδρ. Μακαρόνα. Ή άστυνομία σπ»ΰσασα επί τόποιι συνέλαδε δύο έκ των συμπλακέντων. "ΟΙΚΪΟΝΟΜΙΚΗ ΕΛΛΑΣ,, Είς το χθεσινον φύλλον (17ον το3 Γ' I- τους) δημοσιεύονται : Ή Ελλάς καί ό «κ των ξένων πόρο^ (υπο Α.Ν. Παναγιωτί- δου),—Στατιστική τής παραγωγΐ|ς των δη- μητριακών έν Ελλάδι.—ΑΙ τράπεζαι.— Ή παγκίσμιος χρηματαγορά.—Ή Τρά- πεζα τή*ς Ρωσσίας καί τα πολεμικά Ιξοϊα. —Το άλάτι (τέλος ττ{ς μελετης το3 κ. Κ. Στανινοπούλον).— Οί/,ονομικαΐ, έμπορικβί καί χρηματισταί είδήσεις κτλ. το"σκριπ,; ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ Ή συναολία τρύ Πειραϊκον Υπο *ληρεστάτης ίτΕΐτυχίας εστέφθη ή χθβσινή πρώτη συναυλία τού" Όδείοι» τοϋ Πειραϊκοΰ Συνδέσμου. Ό συρρεύσας έν αύτη κόσμος ιδία έχ τοϋ ώραίου φΰλου ήτο αρκετάς, άποθαυμά- σας μέν τον διακεκριμένον καλλιτέχνην Χ. Γκρέκ ό'στ·.ς εξετέλεσε διάφοβα τεμάχια έ«ίί τοδ κλειδοκυμδάλου, άλλα καί ήλεκτρι- σθεϊς άπο τόν νεαρόν άοιδον κ. Λάζαρο» Κριεζήν 8στις Ιψαλε την ωραίαν ρωμάν-? τζαν τοϋ Σεράο, άναδειχθεΐς πολύ ύπέρτε- ρος πολλών έξ έπαγγέλματος καλλιτεχνών. 'Ειΐίσης ίρεσεν ή δεσποινΐς Μπροΰσκου, ά- ναδειχθεΐσα καί αύτη άγνωστον διαμαντάκι τοϋ Πειραιώς γιά την άπαλήν άλλά γλυ¬ κείαν φωνήν της. Όσον άφορα την δεσποι- νίδκ Μαρίαν Χβύπη έκτελέσασαν διαφόρους συνθέσεις επί χλειδοκυμβάλου δέν λέγομεν τίποτε διότι ή καλλιτέχνις αδτη καί άλλοτι μας Ιδωσε δείγματα τ9)ς ΐδιοφυίας της. Τνχαϊον δυστύχημα Έπανβρχέμενος χθες έκ Κοκκινιας Ιν- ταΰθα διά σούστας ό Σπύρ. 'Λντωνιάίης, άγνωστον πώς κατέπεσεν έξ αυτής καί πα- ρασυρθίΐς υπο των ίππων ετραυματίσθη σο-ι δαρώς είς διάφορα μέρη τοΰ σώματός τού, ι¬ δίως δέ είς τον δεξιάν πόδα όστις φαίνεται εΰρεθείς υπο τους τροχούς κκτίΐυνετρίβη. ΤΟ •'ΣΚΡ.Π,, ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΛΕΒΑΑΕΙΑ Ό «Όρφεύς» (Τοΰ άνταποκριτοϋ μας). Γήν 25 Μάρ¬ τιον ετελέσθησαν τα έγκαίνια τοϋ αρτισύ¬ στατο» μουσικοϋ συλλογου τής πόλεώς μας «Όρφεύς», είς τα όποΐα προσήλθον έκτος των μελων καί συνδρομητών καί άλλα έπί- λεκτα μέλη τής κοινωνίας μας ώς καί δη- μοτικοί σύμβουλοι μετά το3 δημάρχου. Μετά την τέλεσιν τοϋ άγιασμοϋ προσεφέρ¬ θησαν άναψυκτικά, ό δέ κ. Μπουγιουκλϊ}ς χρθσφωίήσοις συνεχάρη τούς ίδρυτάς καί ηΰχήθη υπέρ τής εΰοδώσεως τού σύλλογον. Ό ίήμαρχός μας Χ. Γρυπονησιώτης, ) όχο'ος ώς πρώτην δόσιν συνδρομάς προσέ- φερε δρ. 30, α^-αχάρη τα μέλη καί υπε¬ σχέθη δτι μετά την ίκγύμνασιν των μελών, 0« εγγράψη είς τον δημοτικόν προϋπολο-- γισμόν πίστωσιν 4000 δρ. ίπως άγορα- σθοϋν χνευστά όργανα καί σχηματισθή ούτω Φιλαρμονική Μουσική τοϋ Δήμου Λεβαδέων. Ή ΰπόσχ?σις αυτή τοϋ κ. Γρυ- πονησιώτη ένεθουσίασε τούς παρισταμενους. ΓΑΡΓΑΛΙΑΝΟΙ Ή 'Εθνική έορττ) (Τοϋ άνταποκριτοϋ μας). Έν πάση επι¬ σημότητι καί μεγαλοπρεπεία έωρτάσθη σήμερον ή 'Εθνική έορτή έν τΐ| ^ ημετέρα πόλει. Πρός τουτο ό δήμαρχος χ. Άρ. 'Α-| ναγνωστόπουλος εξέδοτο πρόγραμμα, καθ* ο προσεκλήθησαν καί συμμετέσχον τϊ|ς έορτϊ}ς πάντες οί πολιτικοί καί στρατιωτικοί ΰπάλ- ληλοι καί δημοτικοί σύμδουλοι ώς χαί οί διδάσκαλοι χαί διδασχάλισσαι των ενταύθα σχολείων. Μετά την δοξολογίαν, άπο τής εξέδρας τοϋ Δήμου εξεφώνησε Λν πανηγυρικόν τής ημέρας κατ' εντολήν τοϋ Δημάρχου, ό Σχολάρχης κ. Δ. "Αναγνωστόπουλος, τοϋ όποίου ό λογος διεκρίνετο διά τό καλλιεπές τοϋ υφους, τον πλούτον των ίίτορικών γνώ- σεων καί κατ' εξοχήν διά τάς βαθείας αύτοι) φιλοσοφικάς έννοίας. Κατά το εσπέρας έ- κάησαν άφθονα πυροτεχνήματα δαπ«ν«ις; τοϋ Δήμου χαί έν μέσφ πολυπληθοΰς ά- κροατηρίου ωμίλησεν ό χ. Διον. Δημάκης, φοιτητής τής νομικής, νέος πολλής μορ-( φώσεως. ΘΗΒΑΙ Ζήχημα σπουδαιότατον (Τοΰ άνταποκριτοϋ μας). Το ζήτημα τής υδρεύσεως των Αθηνών άπο έτών άπασχο- λοΰν τούς άρμοδίους φαίνεται δτι διά μίαν άκόμη φοράν ετέθη ήδη επί τάπητος. ΈπΙ' τη εΰκαιρία ταΰτις καί «πειδή καί άλλοτεϊ εγίνετο λόγος περί τής υδρεύσεως δια τω»( υδάτων τοϋ Μέλανος ποταμοϋ άντ! 25 μο-( νόν εκατομμυρίων καί 2χι 60 των προδ-( πολογ^σθέντων διά την μεταφοράν των ύδά-. ΕΠΙΦΥΛΑΙΣ ΤΟΥ .,ΣΚΡΙΠ,, — 2 — ΤΟΕΓΚΛΗΜΛ ΪΚΑΜΕΡΣΪ ΠΑΡΚ ΰ κ ο *. κ. γοηιι |^ παράθνροντης μΐς Μπουτ·ρβοτ! Μί* άνακάλυψις — Μο3 εΤνε &1ι«—ρον αν «ά μπΐτε, είπεν «βτη είς τόν «στυνομικόν πράκτορα, άλλά Ιεν έ*ι·υμ<3 νά δώσω τα κλίΐοιά στήν γυ- νπΐχα βύτήν. ΜΙ τί διχαίωμα «ύτή %ί μιτ^ ·τ· εκίτι μας, *χν άγνπΐ^ΐ ; Μοΰ ΐφβ,νη, ότι τ2»οτ>«« νά μ,βορμΛνρίζη κίτι σ&ν νά λεγε :
€μιά γεροντοκόρη, ή δι»ο(α Ιίλει «άντβ νά
χε4νη ιταντοϋ την μ,ύτη της».
Τβ ρλίμαα το Οποίον μοϋ Ιρβιψεν ο α·το-
•Λαξ έιΐε6εβ»ίωσε τήν.ίδίβν την οποίαν κα¬
λώς ηννόησα.
— Ή κυρά Ιχει δίκαιον, ίδ<}λωσεν ούτος, Καί απομακρυνθείς χωρις τσιριμίνιις, κατήλ- Οι την κλίμακα, ή οποία ωδήγει είς το ύπό- γ«ιον. Μετ* ολίγον άκολουβούμενος μΐ την κατά το λίγειν της νοικοκυράν, εξηφανίσθη έντος τοΰσπιτιου. Επερίμενα «π' ϊξω. Ήιθανίμην ίτι του¬ το ί[το τί καθήκίν μου. ΟΙ διαδάτβι έστέ- κοντο μίαν στιγμήν διά νά μέ άναννωρ(σουν πριν περάσουν τΐν δρέμο τους, άλλα δέν τό ιννοοΰσα νά τό κουνήσω άπό την βίσιν μου. Μόν ήτο ίλως ϊιολου αδύνατον νά Ιμπω στο σπίτι μου διά νά μή παραλείψω τάς οΐκιακάς μου φροντίδας 'Ηβίλ* προ τούτου νά β(6«ι- ωθώ, έξ αύτοψίας, ίτι ή νέα γυναΐκα την 6- κοίβν ΐΤχα ίδτ^ νά μπαίνη άηο την ποβτα αύ¬ την, τό μεσονύκτιον, εύαίσκετο είς καλήν υγείαν καί ίτι ή άργοποοΐα της τοδ νά α¬ νοίξη τα παράβυρα ωφείλετο αποκλειστικώς είς οχνηρίαν μιϊς κοινής γυναικός. Μοΰ &- γρ«ιάσθη έν τούτοις διά νά μείνω είς την ·έ- σιν αον» τής κατασκοπΐίας, κίποια δ<«ις 6πο- μονη·ς καί ουχί ολίγο» βάρρος. Διίρρεοσαν πολλαί «τιγμαί «·βχρ« <του είδον νά «νο(|0·ν τα παρβήυρίφυλλοι τβ3 τρίτοι» ιτβτώματος. Κατόπιν, μετά διάστημα χρονικόν ι*ακεοτερον άκίμη ήνοίχβη ίνα των ιτβραθύβων το» δευ¬ τέρου δπ6 τοϋ άστυφύλακος, όστις ηρκίσβη είς το νά μου ρίψη ταχείαν μ«τιάν κβΐ εξη¬ φανίσθη άμέσως, Έν τώ μ*τ«ξ?» τούτ<ί, τβίβ ή Τέσββρβ 0 εστάθησαν στό ««ζοδρομιον, καί, προαισθανομένη ότι το πλήίος δΐν θά παρέ¬ λειπε νά νυμπυκνωθ^, ηρχισα νά ιύρίσκω ί¬ τι έπλήρωνα ολίγον ακριδα τ^ν ένάρετόν μου επιμονήν, ίταν η πόοτοι της εισοδου ήνοίχβη βιαίως και διεκρίναμεν το τρομαγμένον πρό¬ σωπον της νοικοκυρας ή 6πο(α ιτριμ* κ«6' ίλα τη; τα μέλη. — Ε7ν» πεθαμένη, Ικραύγαζε, άπέβανενΐ Βοηθεία! Τόν ΙολοαονονΙ Κ«ί Οά ίλιγιν άχό- μη πιρισβέ·τ*εα εάν 6 άστυβύλαξ ΪΙν την τρβδοΰσιν είς το Ινϊον τής οικίας μΐ !«χ μουρμούρισμα το οποίον Ιμο<·ζ» πρ»< μίαν καταπνιγεΐσαν Βλασφημίαν. Εϊχι την διάθεσιν νά μοδ κλείσγι την π»ρ- τα στήν μ,ύτην, άλλά έχύίηκα τκχυτέρκ άστρ«πής και ευρέθην είς τβ Ινδον τού —ι- τιοΰ πριν προονάσγι νά μ* κρ«τή»γι, χ«1 ^τον ίΰτύχημα διότι η νοιχοκυεά, «ώϊριάβασ* στήν στιγμήν, Ιπΐσεν «Ίφνιδΐως σαν μολύβι «1ς το παεκέτο το3 δ»«δρόμ.ου. Ό άστυιρόλβξ δίν ^το βεβαίως &κο ΙκιΝους τοος ο—(ούς είνε καλόν κβνιις νά Ιχτι κοντέ, τού είς τάς κοισίμους στιγμάς. Δ»ν ηξ.ο* τι νά κάμη εις την —ρ(—ασιν •.ύτήν, χε* η»κ<εΤη ν« βλέπη εμέ ένιργο3««ν. Ή γ»νοιίκ« ε!χ« λι—4υιι·*)««, κ·* I- χεειάσΐη νά την τρ«βήξ<ι> Λίγον άπω-
τέεω τοδ χον*·**!·*». Π«βά τΊρ· 1~θυμ(«ν
τού νά τής ·αν& χ«ή«ιμ««, θτ«ν !··««« είς
το επίπεδον τής μιχρίτ είΜσηί, άντελ-ήιρθην
•έβμβ τοσβδτον β·»χ«λ<ον 4βτε 5εν ήδι> '
νά
κατά
θην νά συγχοατηθώ καί
γής ή πτωχη νοικοκυρά.
Είς τό ήμίσχοτος, διότι το δωμάτιον δίν
έφωτίζιτο παρά άπο την θύραν ποΰ έστεκί-
μουνα, Ικειτο χαμαΐ τό σώμα μιά« γυναικός
σκεπασμένον χατά τό ήμισυ άπο ίνα άνβπο-
δογυρισμένον ίπιπλον. Δέν διέχρινε χανιις πα¬
ρά τα μισβφόρια καί τοϊις βραχίονας έκτει-
νεμένους σταυροειδώς* άλλά επί τ^ θέφ των
παγωμένων μελών τηί, 4|το «3κολον νά εν¬
νοηθή τις βτι ή γυναΐχν ήτο νεκρά.
Ήσβανίμην την χαρδιά νά μου φ«ύγτ| χαί
θά κατέληγιχ κ«1 έγώ νά 2"Ιο9ο11·ή'Γ(<> *"ν
δίν έπάγωνα άπο την σκέψιν ?τι ήμην έκεΐ,
μονη, μΐ Ιναν ίνθρω—ν 6 οποίος δίν εϊχ* 8-
<ρος πολίι Ιξυπνον. Κβτέβαλ» λοιπον προσπά¬ θειαν διά νά ζίτινάξω την δειλίαν μου χκΐ στραοιΐσα πρός τον «.στυφύλαχα ο οποίος έ- δ(στ«ζε μεταξύ τής νοιχυρδς χ«1 τοδ πτώμα- τες, έχρ«ύγασ« ζωηρώς : Έ ίλ ηρ ρ, βίλε μ·υ, ετ? Ιργον. Ή γυ- ναϊχ* «ύςή »ίνε «εθβμένη, άλλά τούτη ζή έ ά ά ή μη, η ζωντβνή. Φέρε μο» Ύρηγωρβ (Μά —άμνβ νιρο άπο την χουζίνα, αν μπΦβ^ς, χ«1 χατο- ίά ή Ρή· ^ *τ 1γβίνιΐίνά ζητήι< *ήν Ρ°ή··* ^ βπο'βς Ιχιις ανάγκην. 'Βγώ ·ά μ»ίν«* χοντά ·' «ύττν την γνν«Ικ« β«ά νά την ββηβήσω νά συνίλΐη. Είνε γ»βή, χβΐ το πρϊγν··: δίν θ'βρ- Τή'Ώ έδώ χβτίμονη, υ.1 τό... ηρ- ΤήΏ —-θά {ΐε χ,ιβιν ουτ<χ ,Αλλά τόν διέχοψα μέ ϋοος χατα·ρονη- τικόν. — Αΰτό νά άκούγΐται πώς θά μίίνω Ι Δι¬ ατί ίχι; Έξ α'ιτίοις αυτοδ τοΰ πτώματος ; "Ας με προστάτευαν άπέναντι των ζώντων καί ξεύρ<ο καλά νά προστατευθή άπέναντι των άποβαμένων Ι Τό πρόσωπον τοδ άστυφύλαχος Ιλεώε φιλύ- ποπτον ίκφρασιν. —■ Πηγβίνιτε μάλλον νά βρήτε μίνη σ*ς το νερό, έοώναξιν ούτος χαί σάν πατε έχεί, οωνάξετε από τό παράθυρον νά κάμουν ν£λθη & άναχριτής κ«1 ίνας ύποιλληλος τής δημοσίας ασφαλείας. Δεν τό χουνάω άπό τό δωμάτιον ■ύτό άν δίν ϊλθΌ ό ίνας ή 6 ίλλος. Έμειδίασα μΐ μιά δπιρβολικήν προφύλαξιν. άλλά *ατά τόν «μετάβλητον χβνόνα τον ο¬ ποίον ηκολούθουν τοδ νά μή συζητώ ποτ» μι ίναν άνθπωπον, έχτός εάν εΤχα μικράν τίνα έλπίδα νϊ τόν κερδίσω μΐ τό μέρος μου. έξε- τέλΐσα τάς παο«γγ»λίας τού, 8σω χαί αν δ- πήρξϊ δι* εμέ οχληρόν νά άφήσω, Ιστω χαί ποός στιγμήν τόν τόπον τοδ μυστηρίου χ«1 τής δυστυχίας. __ Άνίβα γρήγωρα στό δεύτερον πάτωμα, μοδ εφώναξε καθ' ην στιγμήν διεσκέλιζεν τό σώιι.» τής νοιχοκυρδς τεντωμένον μπροστά στην πορτα, χ·ί φωνάγτε τους αύτό ποδ Ι τ χιτε νά τοΰ; ε'ιπήτε, διότι αν άνοίξουμ* την πορτα βλος ο δοομος θά 'μπη μέσα. 'ΐ^λώ διισκέλισκ τάς βκθαίδας τής κλίμας ι Ε7υ« πάντοτε διάπυρον ποίον νά διατρέξ» τό σπίτι, άλλά ποτέ δέν εΐχβ λάβιι π^οςΐ τουτο την παρ«μιχροτέρε:ν ένθάρρυνσιν απ*| τάς δ*σποιν(δα« βάν Μπίρνιιμ. Μιτ' ολίγο», εΐιρέθην είς τό δωμάτιον τοδ δευτέρου πκτώ-1 ματος, τό οποίον ιβλεπε στόν δρόμον χαί το3| όποίου ή πορτα ή"ταν δρΐάνοιχτη. "Ανοιξοι Ά παράθυρον χαΐ ε'ιδα, δτι τε πλήΐος είχε ^ δή όγκωθη είς σημείον νά καταλάβη τό μισυ τοδ ισογείου. — Ένα άστυφύλικκ Ι έχρκύγασα δι* 8. λων μου των δυνάμεων, φωναξατ* ίνκ άστυ^' φύλακα 1 Συνέβη ίνα δυστύχημα κ«1 ό ά^ στυνομικός ποάχτιορ, 6 οποίος είνε μέσκ στό, σπίτι ζητεί ν« πδτε νά βρήτε τόν «ναχριτήν χαί ίναν ύπάλληλον τής δημοσίας άιφαλιίαςϊ «Ποίος επληγώθη ; — Είνε άνδρας ; —■ ΕΤνε γυναΐκα ; έφώναζαν δύο-τριΐς ·ωνα(ί 'Ανοίξβτ* την ΐτ4ρτ«ν Ι» έκαμαν μεριχοί β? λοι. 'Αλλ* ή θέ« ενός χαμινίο», τό «ποίον |3| χύθη μπροστά β* Ιναν άστυφύλαχα, μοδ ή κεσε διά νά πΐΐσβώ, «τι ή ζητηβιίσα ·υ^ μή δέν θά έβράδυνεν. 'Απΐσύρθην λοΐπόν τβϊ παρβθύροι» χοιι ήρχισβ νά παρβτηρώ ί^ι*! μου γιά νά βρώ νιρόν. (Άκολουθεΐ) ΟΝ ϋΕΜΑΝΏΒ ς»ΐββ οοανβΓη»(1ο ίΓ»η·
ο —α.ιι»ο»
[Έθνχκδν 'Αστε0.ο0κοη(Λον]
Γ ΘιρμοκρασΓα έν Αθήναις χ·ές *$ 8 *. υ..
44.1.Ή μεγίστη 19,0 καΐ ή ελαχίστη 10.4
Ρ'όρανός μετρίω; νεφελώδη;. "Ανεμοι μετα-
Βλητικοί έπικρατέστεροι Ν- ασθενει;, θάλασ-
βα σχεδδν γαϊηνιαία. ΎγρβίΙβ έν "Αθήναις
μετρία (53).
ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟΝ
" Ταχυδρομειον αναχωρεί σήμερον Α*υτέ*ραν
«Ίς Κρήτην, Αίγυπτον (Πανταλέοντος) 10
«.υ..
ι ΔΙΑΛΕ3ΕΙ53. ΕΊ; τόν σύλλογον ή «Έ-
θνιχή Γλωσσα» δ κ. Στέφανος Ραμας δ συγ¬
γραφεύς τού νεου βιβλίου «Τα παληα καί τα
ΪΚκινούρια» έκαμε ποοχθές διάλεξιν διά τδ
οΰσιαστικδν ζήτημ,α τής δημοτικής γλώσσης,
■διά την θέσιν τη; είς τό σχολείον, διά την
εκπαίδευσιν των παιδιών της Ελλάδος καί
«την μόρφωσιν τοΰ λαοϋ.
, *Η δμΊλ(« τοΰ έλληνος συγγραφεύς, μβστή
«ΐς έπιχειρήυ,ατα, φωτεινή, δυνατή είχεν ά-
ληθώς "νεοελ'λην.κής σημασίας εύρύτητα καί
ε,Τνε ευχάριστον ό'τι ηκούσθη είς ακροατήριον
το δποϊον άπήρτιζε διάφορα στοιχεΐα τής Ά-
θηναϊχή; κοινωνίας. 'Ο όμιλητή; δπενθύμισε
την έρμηνείαν τή; υποχρεωτική; έκπαιδεύσε-
ως την οποίαν έδωκε ξένος «οφός. «Πώς Οά
μάθουν ό'τον τό δυνατόν περισσότεροι πολίται
νά σκέπτωνται». Ή ί-αιλία τού έστρχφη είς
αΰτό μέ ιδίαν οιαυγή μέ παοατήρη-ϊΐν επι των
έλληνικών πραγμάτων. Έχειροκροτήθη ζωη-
ρότατα.
ΘΕΑΤΡΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΥΛΙΑ1
— Ό πολύς καί πίοιβάητο; καταττάς κ.
• Χρ. Κονιτσιώτης δ καλλιτέχνης διευθυντης
τοϋ ξυλίνου θιάϊου αφίκετο ιτρο^βές ενταύθα
μετά οκτάμηνον Οριααβευτικήν απουσίαν _εις
τό έξωΤ3?·.χόν. Ζήτηαα ό';Αως είνε αν δ 8η-
μοφιλή; μ'ας άνδρίΐκελλοπαίκτη; μείνγι έδώ
τό καλοκαϊρι διότι όιθρόβι αί αίτήσεις τω
«ττέλλονται άπό τό εξωτερικόν δπως μετα&γι
έκε: καί σκορπίίγι τό γέλοιο είς τοΰ; θαυμα¬
στάς τού όαογενίϊς. ?
ΔΙΙΜΟΤΙΚΟΝ. Προετοιμάζονται «η Κορη
τοΰ Άίχιτυμπανιττοΰ» «ή Δάνα Ζουαννίτα»
καί «ήΜαίκώτ» έκ των γνωστών, καί «αί
δύο μικραί προβατίνα» αί τόσον δημοτικαί
καταιτ3σαι π'ροπέιυσ-.ν έν Φαλήρω, «δ ΐταλίμ
παίς» καί «δ διαβόλεΰ;» μέ την γοργην καί
θβλκτικήν μουσικήν τοΰ Παρία,καθώς καί τό
βίαΐλατικώτατον, «Σηαειωματάριον τοϋ
Δ'.αβόλου» δ'περ έιταίχθη επί 6 συνεχεϊ; φο¬
ράς είς τό θέατρον «Άναγέννησις» εις Παρι¬
σίους.
των Στυμβαλίας, σηαειοΰμεν ενταύθα ότι
Άγγλος μηχανικΌς επί μακράν σειράν έ-
τών έργασθείς είς τα Ιργα τής Κωπαίδος
καί μελετήσας τό ζήτημα τουτο υπο πά¬
σας αϋτοϋ' τάς έπόψεις έκαμε προτά-
σεις πρός την Κυβέρνησιν έξ όνίμα-
τος τή*ς Αγγλικη^ έταιρίας, αί οποίαι ο-
μω; δέν εφάνησαν πε'ιθουσαι έκ τοϋ φ;6ου
ύπάρςεω; χ.«τα5οθρώ ν είς τάς γειτονικάς λί-
μνας, διά των οποίων Οά εξηφανίζετο τΌ ύ¬
δωρ καί έπομένως ο"έν θά Ιρρεε διά τής
έτοιμον) σ^ραγγος πρός την θάλασσαν, Γνα
γίνηται ο!ίτω ή απαιτουμένη πτώσις πρός
σχηματισμόν ήλεν.τρικής δυνάμεως διά την
ίίψωσιν των ΰίάτων. Ιδού ομως δ'τι σήμε¬
ρον ή έπελθοϋ'σα ιτληαμύρο: διαλύει τθύς
φ£6ους τούτους, όφου" αμφότεραι αί γειτονι-
κ«; λίμναι είνε ΰπερπλήρεις υδάτων το3
Μέλανος, τα όποια άφθονώτατο: ρέουν διά
τής σήραγγος πρός την θάλασσαν, χωρίς
νά χΰνωνται είς ·Λ«τ«64θρας. Νομίζομεν
ότι τό ζήτημα, τίσον άλλως ενδιαφέρον,
πρέπει να έςετασθή πληρέστερθν ήδη υπο
ί/.ανών μηχαν.ν.ών.
ΚΛΟΠΗ
ΕΙΣ ΤΟ ΛΙΜΕΝΑΡΧΕΙΟΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Περί την 9ην τής παρελθούσης νυκτός
εγένετο διάρρηξις είς τΌ χρηματοκιδώτιον
τοϋ Λιμεναρχείου Πειραιώς.
Οί δράσται ήσαν οί ναθται Α. Δεμίγος
καί Γ. Λεκος, οίτινες μετά την πράξιν
των έπιδιδασθέντες λέμδου εγένοντο «φαν-
τοι. Άγνοεΐται εισέτι τό ποσόν των ν.λα-
πέντων χρημάτων.
Τό Λιμεναρχείον ε'.δοποίησε τα διάφορ»
τμήματα τής αστυνομίας ώς καί την διεύ¬
θυνσιν ίνα σπεΐσωσιν είς την σύλληψιν
αΰτοίλ______________*__________ _
Τό αρχαιό'τερον έν 'Α&ήναις ονφιλιδιχδν
και γυναικολογικον ΙΑΤΡΕΙΟΝ
Κείται επί τής όδοΰ Θεάτρου αριθ. 2 όπι¬
σθεν τοϋ Βαρδακείοΐί.
Ό εΐδιχός Ιατοός χον
ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Β. ΠΑΝΑΣ
Ύφηγητής τής συφιλιδολογίας έν τω 'Εθνι-
κω Πανεπιστημίω, συγγραφεύς των νόσων
τή; Αφροδίτης, τή; άνδρικής άνικανότη-
τητο;, τοΰ αύνανισμοΰ καί τή; θεραπεία;
τή; στειρώσεως.
Δέχεται καθ* εκάστην τούς πάσχοντας καί
πασχούσας άπο 8—12 π. μ.
Αί άπε'.ροπληθίΤς σ^γγραφαί τοο και ή
ί'ικοσιπεντββτής πεΤρά τού προσδίδουσι την
αύθίντίαν τής γνώμης τού είς ταύτην την
εΐδικότητα.
ΔΙΚΛΣΤΙΚΗ
ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ
ΔΕΥΤΕΡΑ 28 ΜαρτΙου 1905
εφΓτεΤοη
Αϊριον Τρίτην 10 π μ. Θέλουσι συζητηθή
ενώπιον τοΰ 'Εφετείου αί έξη; δποθέσεις.
ΤΝΗΜαΑ' ΕΜΠΟΡΙΚλΙ
16 Γ. Κιτριλάκης—Θ. Παγκάλου κλπ.
39 Β. Πιερράκος—Γ. Χάμπα.
54 Ν. Μαντζαβίνο;—Γ. Πολυγένους.
57 Βρούαμ—έτ. «Βοκοτοπούλου υ!ο(».
63 Δ. Καλιματσιώτη;—Ιτ. Ο'ινοποιίας καί
Γεωργική; Βιομη/ανίας.
70 Ν. Συνοδινός κλπ!—Συνδ, Έλληνική;
'Ατμπλ.
2 Σ. Δεσπόζιτο;—Μ. Βίγλη.
92 άδ. Μαρίνου—Κ. Νεβοιί^η κλπ.
104 Νεμέτ Δερβί; βέη; κλπ.—Ιω. Ζωγρά-
φου κλπ.
135 Γ. Γαλάτη-υίώνΜ. Ζερβουδάκη καί Σία.
6 Α. Πράπα—Π. Χριστοπούλου κλπ.
7 Γ. Πολυγένης—Γ. Κατελούζου.
8 Συνδ. Πτωχ. Μουζάκη—Κλήρον. Βα-
φειαδάκη.
141 Ν. Φιορέντης—Γ. Λιάτη.
2 Χ. Παπαχοήστου—Ε. Φούκα.
8 Μ. Κρεπέν—Δ. Καραχασακή.
9 Ι. Καρελα; κλπ,—Γ.Βογλη.
150 Εύ. Κελπερή;—Σ. Νικολαΐδου.
1 Ρετυινόπουλος-Βιομη/ανική; Τραπέζης
3 Ν. Γεωργιάδης-Ν.Κανακάρη;
4 Κ. Βαϊλιάν-Φ. Σταλουνης.
6 Σύνδ. Πτω/. Λελούδα-ετ, οΠετρίτση
καί Ζερβουδάκη».
7 Ν. έλλ. άτμοπλ.-έτ. «Νικολαΐδου υιός»
8 Θ. Κατσα;-Ε. Τσιροπινά.
9 Α. Παπαναϊτασόπουλος-ίτ·. αΚουϊμτζέ-
στη καί Μπαρμπέταα.
160 Θ. Λάαποο;-Ν. Δρόϊου.
1 Ι. Νεροΰτσος-Σ. Βχθη.
2 Π. Σαλακούρη; κλπ.-Ε. Γεωργαντχ
3 Ε. Γιαννακάκη.-έτ. Βαλαα; καί υίός
5 Κ. Φλώκο;-Ε. Αύλωνίτου
6 Ε. 'Ελνοίδερ-'ΕρΐΑ. Ττέου
7 Έτ. Μπχρμορ Λίμιτβτ-Ν. Τσαμ/τουνάρα
8 » » β »
9 Έτ,Βαλμας καί Γλυνός»-Ε. Γιαννακάκη
170 » » ■> β
1 Β Β » »
2 Εύ. Ρασογιάννης — Κ. Άγαβοκλέου;
κλπ.
4 Φανή Μ»ϊδϊ κλπ.—-'Ετ. άδίλφών Παπα-
δάμ.
5 Γ. Σιβιτανίδη;—Μ. Νικολάου
6 Άσφαλιστ. εΕτ. «Ρωβσία»—2. Μπαλ-
τατζή
7 Δ. Βουρτάκη;—Β. Καρακώστα κλπ.
8 Γ. Παπαθανασίου—Κ. Σίδβρη κλπ.
184 Βικέντ. Βασάλα; —, Αθαν! Ο'ικονομο-
πουλου
5 Ζαχ. Φυτίλης—Κ. Θεοδωρίδου
6 Στ. Βουτυρα;—'Ετ. δΙ-Μαγιέε καί Σία
7 Στ. Γεωργίου—Σ. Παπαθιοδώρου κλπ,
8 Εΰ. Κοτσαρα—Ι. Τσαούση
9 Ι, Γκάτση;—Β. Κόρακα κλπ.
190 Γ. Δολόγλου—'Εθν. Τραπέζης
1 Μ. Τσιλιμ,ίγκρας κλπ.—Γ. Βαλμά κλπ.
2 εΕτ. «Χρηστοφής πατήρ καί υίός—Φ.
Φίδώρα.
3 Χρ. Γάσπαρης—Γ. Μιρτζανάκη
4 Γ. Τερζάκης—έτ. 4θωμ. συναλλαγων καί
αξιών.
5 Δ. Καλαθάκης—Άπ. Λίου
6 Κ. Καζαμ'ας—Δ. Καλαμάκη
7 Άν. Μεντζόπουλο;—Α. ΚαπρουλόΙ
9 'Ελ. Δαικαλάκη κλπ.—Ι. Γκρίζα
200 Ζαβ. Τσίλικα;—Γ. Αβέρωφ
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΝ
(όημοαιεν&εϊααι άποφάαεις)
1123 'Ε.Τρ.-Σύνδ.πτωχ.Καλημέρη κλπ.έρ.δρ.
4»»» -α » » »
5»·» » » » »
6»»» » » ρ»
7 » » » » »
8 » » » η ο
9 » » » » »
1130 Χ. Κουνλιμπίνη—Π. Κοντογιάννη πρ.
1 Ν, Μαστορόπουλος—Σ.Κ λιοπούλου δρ.
2 Βιομηχ. Τραπέζα— Α. Πρεζάνη πρ.
3 Α. Μπογιαντζή;—Τραπ. "Αθηνών πρ.
4 Α. Λυκιαροοπούλου (αϊτ.)Ί>ρ.
5 Εύ. Σ. Λούμου » δρ.
6 εΕτ. «Γεωργή /αί Νικολετόπουλος»—·
Γ. Ποριώτου κλπ. δο. πρ.
7 Γ. Φ-οτόπουλος—Μ. Παναγιώτου πρ
8 Δήμος Άθηναίων—Γ. Σκαρλάτου
9 Α. Νέστωρ—Α. Πανάγου πρ.
1140 Σ. Φ'.λιππίδης—Α. Λουκοπούλου πρ.
1 Μ. Μπιτζιάνης—Γ.Πλατανιώτου δρ.πρ.
2 Μ. Κατερινίτσα—Γ. Μήτρου πρ.
3 Γ. Γκογκόπουλος—Ο'ικ. 'Εφόρου
τικάς πρ.
4 Σ. Βιλλιώτης—Μ. Μυλωνχ κλπ. δρ.
5 Α. Κιμουλάκης—Σ. Κορδαντωνοπούλου
κλπ. πρ.
6 Έτ. αΥίοί Ι. Τσάτσου».
7 Ι. Τσάτσος Θίο; δρ.
8 Εύ. Τσάκωνας—Ν. Κουρουπιώτου δρ.
9 Ειρ. χ. Μπουρίτη (έπικ. διασκεμμ.) δρ.
1150 'Ελένη σ. Ν. Μαμούνη (έπικ. διεσ-
κεμμ. δρ
1 Άντ. Θεοδώρου—τής συζύγου το» πρ.
2 Ι. Πατρίκιος— » » δρ.
3 Ι. Σαντοριναΐος—· » » »
4 Μ. καί Χαπαγγελή—Π. Βλάχοι» πρ. δρ.
5 Ι. Θανόπουλος—Σ. Φινοπούλου πρ.
6 Ζ. Παπαλαζάρου—Π. Ντούντα πρ.
Άτ-
7 Άθ. καϊ Εύ·. Κούρτης—Κληοον. Γ.
Κούρτη
8 «τ. Κονταρΐτος και Κανελλίπουλος—Α.
Ζάππα
9 Π. Καλιούρας κλπ.—Δήμου "Αθηναίων
1160 Έρ· Δουζίνα—Κ. Μαυρογιάννη
ε1γ¥νοδΤκεϊα
Α' ΒΟΡΕΙΟΝ Τρίτη 3 μ.μ,. Πρωτοείσακτοι
καί μετ* απόδειξιν.
ΠΟ1ΝΙΚΓ~ΔΙΚΑΣΤΗΡ1Λ
ΠΛΗΠΙΠΙΕΛΕΙΟΔΙΚΕΙΟΝ Τρίτη 9 π, μ.
ΠΤΑΙΣΙίΙΑΤΟΔΙΚΕΙΟΗ » ■» » »
Μ ε φώς ηλεκτρικόν εύρισκον·
τες την Χρονί α ν Βλεννόρ-
ρ ο ι α ν έντός τής ούρήθρας θε-
ραπεύομεν δι' έργαλείων, ουχί
φαρμάκων. Λίέ* μέθοοΌς ΟάβΓ
εΓ Κοΐΐιηαη
ΛΑΜΠΡΟΣ ΧΑΡΑΜΗΣ
Ε'ιδ'.χό; Οΰρολόγο;
Δηλαδή οΰρητικών παθών (Κύ-
οτεως, Νεφρων, λίθων Κύστεως
κ. τ. λ.) ύφηγητής Πανεπιστημίου (έξέ
τάσις κύβτεως μέ ηλεκτρικόν φώς.
Σταθμός Λαυρείου, είς τδ μέσον δεξιά α¬
κριβώς 18Δ.
ΕΪΧΑΡΙΣΤΗΡΙΑ
Ό υποφαινόμενος έργαζόμενος έν ρ
είς το εργοστάσιον τοϋ κ. Διμιτρίνου γνω-
στός είς δ'λους τοΰς όμοεθνε?ς ώς Επι-
ληπτικός παλαιος πάσχων δύο-τρεΐς πα-
ροξυσμους την ημέραν, άφ' ής ημέρας με·
τεχειρίσθην την θεραπείαν τού ΐατροϋ κ.
ΐίραποηούλου και την όντως θαυμα-
τουργόν Πραποπουλίνην τού άπηλ-
λάγην τελείως τής φοβεράς ταύτης νόσου.
Μετ* έθνικής δέ ΰπερηφανείας άνακράζω
ότι όλόκληρος ή Ελλάς πρίπει νά καυ¬
χάται διά την ύπαρξιν τοιούτου έπιστήμονος,
διότι έγώ έν Καιρώ προσέτρεξα καί είς
Αγγλους διακεκριμένους ΐατρους καί
είς Γερμανούς καί είςΓάλλους κλπ.
άλλ* ουδείς μέ άνυκούφισεν οόδ' έπ' ελάχι¬
στον. Ό κ. Πραπόπουλος ό'μως μέ Ισωσεν'
άπό τής πρώτης ημέρας πού ή"ρ·
χιαα την θεραπείαν έγενύμην εν¬
τελώς καλά* την ΰπερχειλίσασαν δέ ευ¬
γνωμοσύνην μθ'.» ν.ατέστησα γνωστήν καί είς
τον έν Καίρφ διευθυντήν τοϋ αΧρόνου» κ.
Κωνσταντινίδην, όστις καί πράγματι διεκή-
ρκξε διά τής εφημερίδος τού την επιστημο¬
νικήν αξίαν τοΰ κ. ΙΙραποπούλου («Χρίνος»
Καίρου Φ«6ρ. 1905). Προτρέπω όθεν τους
πάσχοντας νά τρέξωσι πρός θεραπείαν των
και την οποίαν θά είΐρωσι μόνον είς τον έ-
ξχώτερο^ Νευρολόγον το3 κίσΐΑου κ.
ΠΡΑΠΟΜΟΓΛΟΝ.
Ό ευγνωμονών
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΟΥΛΑΣ
Ιργάτη; των καπνεργ. Διμιτρίνου εν Καιρώ
*ΙΙ κόρη μου άφ' ής εποχής ή'ρχισε
την θεραπείαν της διά τής ΗροπθΓ.θυ-
λίνης εγένετο εντελώς καλά* δέν
Ιχει ουδένα παροξυσμόν τσβτο δύ¬
ναμαι νά πιστοποιήίω είς πάντας.
'Ο ευγνωμονών πατήρ
Ν. ΠΟΛΙΤΗΣ
Καδίκιοϊ Κωνσταντινουπόλεως
ΣΗΜ. Ή Πραποπουλίνη κατέ¬
στη πλέον το μόνον φάρμακον κατά τής
Έπιληψίας' Πιότΐ ουδέν άλλθ φάρ¬
μακον Ιχει την ίδιότητα νά παύη
τους Έπιληπτικούς παροξυσμοΰς δ,μα τή
ενάρξει τής θεραπείας, ένεκεν τούτου ό
κ. ΠΡΑΠΟΠΟΥΛΟΣ εγένετο γνωστος καί
είς τα έκ,ΐος τής Ελλάδος έπιστημονικά
κέντρα.
'Η Πραποπουλίνη συνιστατϊΐ και
κατά τή; Ύβΐ&ροεπιληψίας, Νευ-
ρααθενείας, 'Αυπνίας, Όνειρώ-
ξεων καί πάση; ύπεροΊεγέραεως τοϋ
εγκέφαλον.
Πάσα πληροφθρία δίδεται παρά
τοϋ εφευρέτου ΐατροϋ έν τφ ΗΛΕΚΤΡΟ-
ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΩ τού όδίς Περικλέ-
θυς 4β (πλησίον Ρόμδης) Ινθα καί δέ-
χεται έπισκέψεις τάς ώρας 10-12 %. μ.
καί 4-5 1)2 μ. μ.
"υΤΝΙΠΟΡΟΡΡΑΤΙΤΙΚΟΙ ΟΙΚθί
ΑΗ&ΟΝΟΠΟΥΑΟΥ
ός Σταδίου 4β Ζ (Κτίριον Άρ
σακείου)
Λαμδάνει την τιμήν νά γνωρίση τοΤς πε-
λάταις αυτού ότι παρέλαβε πλήρη την συλ¬
λογήν των έοφινδν καί θερινών ΰφασμάτων.
Ή έφετεινή συλλογή είνε άπαράμιλλος
είς γοϋστο καί ποιότητος.
ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
— Δ,οντις ΙνώΛΐον τής Νομική; Σχολήί
τας νενομισμένας επί διδακτορία έξετάσεις οί
κκ. Σπύρος Σούρλα; έξ Ηπείρου καί "Αγγε-
λος Μπακόπουλος ίχ, Τριπόλεως άνηγορεύθη-
σαν διδάκτορες.
— Ή Ίατρός κ. Άνθή Ηα-
αιλειάδου άοκηθεϊσα επί πολυ
έν Παρισίοις ειδικώς είς τα γυ-
ναικολογικα νοβήματα καί μαι¬
ευτικον οέχεται τάς πασχούαας
καθ* εκάστην άπό 9—4 μ. μ. έν
τή οίχία της όδός Μαυρομιχά-
λη 44.
— Τό μέγα ωρολογοποιείον
ΣεργιάΠου φίρει έξ "Ελβετίας
τα έξοχώτερα των ώρολογίων
ΜοοΓίβ-Ραΐβηι αΐΝΒΚΤΑ», τα όποϊα
τώρα μεταχειρίζονται Ολαι αί
σιδηροδρομικαΐ καί ήλεκτρικαΐ
εταιρίαι Εύρώπης καί Άμερι-
κής. Διά την άντοχήν καί ακρί¬
βειαν ό κ. Σεργιάδης οάς παρέ-
χει οιανδήποτε εγγύησιν ζητή-
σετε. Διά δέ την ώραιότητα Πύ-
νασθε νά κρίνετε μόνοι αας» ρί¬
πτοντες εν βλέμμα επί τής πλου¬
σιωτάτης βυλλογής τής εκτεθει-
μένης είς την μόστρ-χν τού κα-
τ.αστήματος εν τή οδώ Γεωρ¬
γίου Σταύρου (στενόν Έθνικής
Τραπέζης) όπου τό μέγα ωρο¬
λόγιον. Αί τιμαί άπό δραχμάς
»8 μέχρι δοαχμών ΤΟ αναλό¬
γως τής πολυτελείας εκάστου.
Πάντες λοιπόν ωρολόγια Ίν-
βίκτιχ τού ΙΜώρις,τά ό ποία ποτέ
δέν πληρώνουν φόρον είς τους
διορθωτάς.
— Παρά τω κ. Παρ. Παρασκειοοπούλω,
διευθυντίτ) τοϋ Πρακτορείου "Εφημερίδων
πωλοϋνται Ααϊκά Μηνιαία δραχ. 15
διά τό έϊωτερι/.ον, φρ. χρ. 13 διά τό έξω-
τερικίν' ή δίχρωμος Μεγάλη έκ-
δοσις των λΐηνιαίων περιέχουσα δέ
πρός τοΤς άλλοις καί όλον το τυπικόν τΌ
ΰπΌ τής Μεγ.ημών Έκκλησίας καθιερωθέν.
Άδετα δρ. 53. δεδεμένα 65. Εξωτερι¬
κόν δρ. 45 δεδεμένα 50. Δ. Φλογαίτου
"Επίμετρον τής δευτέρας εκδόσεως των
Δικαατικών Νόμων περιλαμβάνον
διαφόρους τροποπο.ήσεις καί την Ικτστε
Ιω; σήμερον δικαστικήν νομολογίαν δραχ.
3.50. Όλόκληρος ή σειρά Κωδίκων
θ. Φλογαϊτου δρ. 75. "Απαντα άποστέλ-
λοντσι όλεύθερα ταχδδρομικων «λων.
— Αί'ΑΟήναι δέν εϊδαν ώραιοτέραν,κομψο-
τέραν καί καλαισήητικοτίραν συλλογήν β/_η-
μάτων καί στολισμάτων γυναικίίων πίλων
άπό την τής κ. Κατίνας Γ. Λογοθέτου επί ό-
κταετίαν οιευθυντρίας τού καταστήματος τής
κ. Ο'ικονομου δδό; Άμβλίας 1 ιιλατεΐα Μη-
τροπδλεως. Κομψότατα σχέδια έλκυστικί-
τατοι καί πρωνοφανιϊς χοωματισμοΐ καλαί·
σθησία τέλος βροντοφωνοϋσα !
Εΐν» άληθές 8τι την ωραίαν οΰτήν συλλο¬
γήν πρός στολισμόν τής γυναικΐΕας κεφαλής
έκόμισιν έκ Παρισίων ή κ. Λογοθέτου άλλ'
αμφιβαλλομεν αν καΐ εί; τδ Πορίσι αυτδ
ημπορεί νά εΰ'ρϊ) κανιί, τόσα εΰμορφα κα¬
πέλλα ποΰ νά δυσκολίύεταί τις ποϊο» νά προ·
τιμήτν·, καί ποοϊν ν» άπορρίψη.
— Τό επί τής όΠοΟ Αιόλου
αριθ. 89 εμπορικόν Καταστή-
μα τσοχών καί καβμηρίων των κ.
κ. 'Ανδρεοπούλου Κακαρά καί
Σία είδοποεί την πολυπληθή πε¬
λατείαν τού, ότι ήρξατο τής πα-
ραιλαβής των είδών τής έαρινής
περιόδου.
ΤΟ ΡΕΚΟΡ
Τού πλούτου, είς σχήματα, (»-
λικά καί καλαΐβθησίαν Οά έχη εφέ¬
τος το καί άλλως τε πασίγνωστον επί τής
όδοΰ Έρμοϋ 118 κατάστημα
ΓΥΝΑΙΚΕΙΩΝ ΠΙΛΩΝ
τοΰ κ. ΙΩΑΝΝ. ΛΑΖΑΡΗ. Εκόμισεν
εσχάτως διά την έιχρΐνήν περίοδον
πλήθος πρωτοφανών Λΐοντέλων. καί ά-
ρίστων υλικών τοΰ τελευταίου συρμοΰ,
προμηθευθείς βΰτά έκ Παρισίων.
ΤΌ ανωτέρω Κοτάστημα διακρινόμενον
πάντοτε διά την καλαισθηαίαν τού
συγκεντρώνει καθ* εκάστην την έκλεκχο-
τέραν Αθηναϊκήν πελατείαιν.
ΚΑΙ ΑΑΑ0
ητοο&ατα, τελεία ζητεί θέσιν παρ'
οίκογενεία έν ταίς επαρχίαις ή έν τψ έξω-
τερικφ. Πληροφορίαι παρ' ημίν.
Πρός ευκολίαν τοΰ κεντρικοΰ καταστή-
ματος καί τής πελατείας τού ί'δρυσεν επί
τής όδοϋ Περικλϊους ΰπ' αριθ. 44 παράρ-
τημ«, είς το όποΤον θά γίνωνται διλο:ι αί έ-
πιδιορθώσεις και μετασκευαί καπέλλων υπο
την επίβλεψιν πάντοτε τοΰ κ. ϊ· Αα-
Ι^Λρή. Είς τα ανωτέρω καταστήματα κατα-
σκευάζονται και Σύρματα Καπέλ-
λων τα όποΐα πωλοϋνται χονδρικώς
καί λιανικώς.
"Ωστε δι«νέα Καπέλλα καί έ π ι-
διορθώσεις, μόνον είς τα καταστήματα
τοΰ κ. Ι.Λαζαρ'ή πρέπειν* άπει»θύνεσθε.
ΤΑ ΒΡΕΦΗ ΤΟ ΑΓΑΠΟΤΝ
Εάν τδ βρεφος σας Βεν τρεφεται, ΒεΊ> εχβ* Βρβξιν, Βερ χων*ύει κα&ς καϊ οί
τον__οί 67Γοίοι δέ» αΰξάνονν—χεφοτερεύουν την κατάστασιν τον, τότβ δώσ·«τ« τού
50ΟΤΤ'5 ΕΜυΐ-5ΙΟΝ.
Γοθτο βΐναι θαυμάσιον ώί τροψή καϊ φάρμακον Βια τα -αΐοία
«αι τό νήνιον θά κατ£υχαριστηθ$ δτβ το0 δο0>}. Ή μήτηρ
ταέω? θα % νόσον ταχέως τταρηΚθο ντά ένο^Κήματα τβθ
ταχέως θά % νόσον ταχέως τταρηΚθο ντά ένοχΧήματα τβθ
βρεφους της ώς 4άν νέα ζωη καϊ αϊμα ήΧΧαζαν την ουστνχιαι,
καϊ Χύνην εις άναβλύζουσαν ΰη/ιείαν καί ευτυχίαν. ίβ
νήπιον θά ήνε εις τό ϊξφ^πάντοτε ξτιμον Βιά την τροώή*
τον, θά την δρ&γεται, θά τρίφεται θ' αύξάν$ καϊ θά κό0ρ
τα Χευκά Βοντάκια τού χωρϊς την παραμικράν ενόχλησιν
ή πόνον. Το Ιατρικον Σκώτ σχηματίζ(ΐ ηι§ σάρκα,
-παχαίνει τό νψτιον, κα,ΧΧιτερεύβι την ιτίψιν τού Καϊ (νόν
ναμώνει όλον τού το σώμα.
ΤΟ ΙΑΤΡΙΚΟΝ ΣΚΩΤ
είνε αηανητον είς δλα τά παιΒία' τάμεταμορφώνει δέ τανβ«·
ίΐς ενρώστους καϊ τελείους τύπους ίτ/ιείας. θ' άναηνωρϊιητι^
,„....... τό'Ιατρ<κό.νΣ«ώτ άπό τό ξάνθον τύλιγμα τή* φιάλη% Μ τή» φιάληί. *αΐ Τ ώ? *νω. 30 Πωλΐΐται €ΐβ δλα τα φαρμακοπωΧιΐα. ΔΑΧΕΙΟΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΕΒΝΙΚΟΪ ΙΤΟΛΟΥ ΤΗΣ Ι Γραμμάτια Σσχυοντ» Πεά τάς τρείς Οπολειπομένας κληρώσεως τού 19ΟΚ«- ήτοι τής 3)1β Απριλίου, τής 3)1β Ιουλίου καΐ ) 1» Όκτωβρίου. Μέχρι 20 γραμματίωνπρός Δραχ. 3.— Εκαστον! άπό 21—100 » » » 2.85 » » 101 καί ανω » » » 2.80 »' ΠΑΡΑ ΤΗ ΕΘΜ ΤΡΑΠΕΖΗ ΤΗΣ ΕΑΛΑΔΟΣ ΚαΙ ΤΟΙΣ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΙτΙΑΣΙΝ ΑΥΤΗΣ ΣΟΚΟΛΑΤΑ ΝΗΣΤΗΣΙΜΟΣ ΠΑΥΛΙΔΟΥ •II πλέον θρεπτικωτέρα κ»1 οικονομικωτέρα τροφή. ΤΡΕΞΑΤΕ Είς τό επί τής όοοθ Χόλωνος άρ. 39 ΕΠΙΠΛΟΠΟΙΕΙΟΝΝ. ΛΕΧΟΥ Είς τΌ ανωτέρω έπιπλοποιεΤον ευρίσκετε καλλΐτεχνικώτατα Ιπιπλα δι* αιθούσας, τραπεζαρίας κλ*. είς τιμάς απιστεύτως *ύ· θηνάς. "Ολοι λοιπΌν τρέξατε είς τΌ ανωτέρω έ¬ πιπλοποιεΤον πρίν έξαντληθουν. 39 — Σόλωνος — 39 ΕΙΝΕ Η 0Μ0Ι0ΠΑΘΗΤ1ΚΗ ΙΑΤΡ1ΚΗ ΘΕΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΝ ΑΠΗΛπΐΣΜΕΝηΝ ΑΣΘΕΝΠΝ θεραττενοντα» άσβαλώ; δια τού θΐιοιο παθητικόν καί Ήλεκτροιιοιοπαθητικου Ίατρΐλθυ συστήματο; τα δξέα καί ^ρόνια νο σήματα τής ρινός, το« στόαιχτος, τοΰ λάρυγ- γος, (λαρυγγΐτις σοφιλιδικη), των πνιυμόνων (αίμόπτυβις) των ^ο4γχων, χοόνιος κατάορους, άσθμα, (δοογχΐτις ·»ών παίδων) τή; καρδίας, τοϋ ηπατος, τοΰ στο(*άχου, των ούροποιητι, κων όργάνων, νεφρϊτις, κυστΐτις, ρλενάρροιβι, σπερματόοροια, τή; μήτρας (λευκόροοια, αί- (λορραγία) τοΰ νΐυοικοϋ συστήματος, (κιφβ- λαλγία, χοιοάδι;, πυρετοί, χρόνιοι ριυματι- σμοί) των έντέρων (διάρροιαι) τα; αίμοροιδα;, τοΰ δέρματος, (εκζίμα) την σ ύ β ι λ ιν οξείαν καί χρονίαν κατά το σώστημα τοΰ ε;όχου δ- μοιοπκθηττκοΰ Γερμανοΰ Πουλμαν κα τίιν ανδρικήν άνικανότπτα. 01 ΑΠΗΑΠΙΣηΐΕΝΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙ! Δύνανται νά βπιτύχωσιν ασφαλή κα'ι άνιτον Τάσιν, καί είς τάς διινοτάτας των περιστά- σεων βπουδαιοτάτην ανακούφισιν παρά τοΰ ειδικόν* Ιατρόν ΧΡ· ΨΤΛΛΑ έν Εΰρώπη άσχοληθέντο; *'ις την Όμοιοπαβη τικήν θ»ραπ*υτικήν, ήν α! στατιστικαί άπο- διικνύουσι καθημερινώς άποτελεσματικωτάτην άναντιρρήτως. Χορηγοΰνται δ' όλως ε'ιδικά φά· ααχα τοΰ συοτήματος τούτου, άτινα δ Γδιος ιατοό; κομίζιι έξ Εύοώπης παοασχευασμένα. ΔΒΧΒΤΑΙ έν τώ γοαφιίω τού όδός Ευρι¬ πίδου 40 πλησίον Νέας Άγορϊς καθ" εκάστην κατά τάς ώρας 10—12 και 2—δ. Τοΰς από¬ ρους δωρεάν. Οί έκ των έπαρχιών καί τοΰ εξωτερικόν ασθενει;, άς άπευθύνωντοι δι" άλ- ληλογραφία; πρδς τδν ιατρόν επι τ^ βιβαία έλπίδι άνακτήσεως τή; δγε(ας των. Διά τούς κ. κ. ίεραϊς καί επι. τρόπους των ναών. ΧΡΥΣΟπΟΙΚΙΛΤΗΡΙΟΝ ΗΛΙΑ Γ· ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΤΗΣ Β. ΑΥλΗΣ Αθήναι δοός Έ?!ιο5 άρ. 157· Έν τω τελίίω είς το εΤδος τουτο καλλιτ»· •/νικω 'Εργοστασίω κατασκευάζονται μιτέ λεπτοτάτη; τέχνης,' άπαντα τα διά τοΰ; ναοΰς Άρχιερίίς, εν γενιι διά τον Κλήρον χρυτοποί- κιλτα ίργα, ήτοι. Έπιτάφ'.τκ -/·ρυαοκέντητοι παντός μεγέθους, σχιοίου κ»ί τι;»·ής, εχθΜ·—ς άπό 100 δραχ.. μέχρι δραχ. 5,000, Σημα!« ίιρών ναών, Μίτραι Άρχκρατιχαί, Έτπγονά- ια, 'Επιτρα/ήλιβ, Έπιμάνικα, Σταυροί παντός μεγέθου; καί «χήαατος. Κατασκευά- ζονται ωσαύτως έν ε'ιδικω ταήματι μετ* ιδία- ζούσης καί πιρισσήί φιλοκ,αλία; κιντήματ· Διπλωματικών στολών ολων των έθναίν, καί πασά καλΧιτιχνική Ιργαβία άναγομίνη είς τε ε,ΐδος τουτο. Ευρίσκονται δΐ καί πωλοννται παρ' αύτω Σταφίς χρυσοέοαντις, Σιπιτά, Γαλόνια χρυσα, διάφορα Έγκόλπια, Πατιρι'. τβε;, Δικηροτρίκηοα καί «5ν/ρήσιμον τοΐ< Ναοΐ; καί τω Κληρω. Άναλααζχνονται χαΐ αποστολαί διά το 'Εξωτιριχόν. ΙΙαρίχονται δέ αρκεταί ευκολίαι ώ; πρός την πληρωμήν μέ τιμάς«λίαν συμφερούσας. 'Απλή 4π(σκι|ι>
ύναται νχ βεβαιώσ'») τα πάντα
Λϊέος Ιντιμος καί δραστήριος μέ «ρί-
στας συστάσεις ζητεί εργασίαν ένταΰθα ή έν
τω έςωτερικω γνωρίζων την μαγειρικήν.
ΤΗΛΕΦΩΝΑ
Τά παγκοσμίου φήμης ΤΗΛΕΦΩΝΑ των
έν Στοκχόλμη (Σοιιηδίϊς) κ.κ. ^. Μ. Εγϊοβ-
ιοη καί Οίβ διά την τελείαν αυτών άκουστι-
κήν κ«ι θαυμαστήν κΐομψντητα εισί τά κ«-
ταλληλότερα διά Τραπίζας, Έταιρίας,
ΓραφεΤα κτλ.
Ό ηχος αυτών εινβ γλυκύ; και ευχάρι¬
στος, τοποθετοϋνται οί ευκόλως έ*1 τρβ-
πέζης, τοίχου, κτλ.
Μεγάλη παρακαταθήκη εν Άθήνϊ-.ς, έξ
ής έπωλήθησαν ήδη άνω των 100 τίμαχίο».
Άπευθονθή.τε πρός τϊν κύριον
1ά
ρ
Γεν. αντιπρόσωπον έν 'ΕΙλάδί χαΐ
Ι1λατ«?α Μητροπόλεως
Αθήναι αριθ. τηλ. 247
ΑΠΩΑΈΧΘΙ1 χρυσουν ω¬
ρολόγιον γυναικείον μικρόν με·
ταξί» των οβών 'Αγχέσμου κ*
Σκουφά. ΙΙαρακαλιΐτας ό εν*
ρών αύτό νά τό φέρη είς τα γρ»"
φεΐ» μας κ αί άμβιφόήσεταιάδρό·
τατ* καθ* ότι τυγχάνει ΐ
νειακή άνάμνηβις.
ΕΠΙΦΎΛΛΙΣ ΤΟΥ ,,ΣΚΡΙΠ"
— 2 —
ΤΑ ΔΡΔΜΛΤΔ
ίΤΗΣΠΕΤΡΟΪϋΟΑΕΩΣ
ΜΕΓΑ ΙτΐΥΟΙΣΤΟΡΗΒΙΑ, ΤΟΥ ΚΡΕΣΤΟΦΣΚΤ
ΠαλαιαΙ άμαρτίαι
/.—-Τό κάνιστρο μέ τά λονλούδια
«Εγεννήθη την 2 Μαΐου, αδάπτιστον.»
Τα νράμματα τοΰ δελτίου τούτου ήσαν πρδς
τα άριστερά γ;ρμένα, διά νά μή διακρίνεται
Ι γραφικός χαρακτήρ τοΰ γρχψαντος. 'Ες δ*-
λων τούτων έσχημάτιζε χανιίς την υπόθεσιν
2τι δέν ήτο η φτώχβια ή όποία ηνάγκασε
> ϊήν μητέρα νά άπαλλαγϊ) τοΰ τέκνου της.
Ένεπιστεύθησαν τό παιδάκι προσωρινώς είς
την θαλαμηπόλον ή όποία καί.τδ άπεκο/.ισεν.
Οί σύζυγοι ευρέθησαν καί πάλιν δ είς πλη¬
σίον -ου άλλου" επηκολούθησε σιωπή, διότι
κβί οί δύο είχαν νά σκεφθοΰν.
! 'Η π9Γτχ»ζ;ισσα πβώτη διέκοψι την σιωιτήν.
— Τί σκέπτεται να κάμη; μ' αΰτδ τδ '
παιδί ;Νοαίζω πώς πρέπει νά τό δηλώσωμεν.
— Λιν ενοομί να κάνουμε καμμιά δή-
λωιι.. ,__πρέπιι μόνον...
Έοώ δ πρίγκηψ έσταμάτησε αποτόμως και
εσκέφθη.
— Τί πρεπει νά κάμωμεν ; έπέμβινεν ή
πριγκήπισσα.
— Πρέπει νά εξηγηθώμεν μεταζύ μας, α¬
πήντησεν δ πρίγκηψ καταβάλλων πρό; τουτο
προσπάθειαν. "Εχομεν ενα νόμιμον υίδν, κλη¬
ρονόμον τοΰ ΰνόματό; μου, τδν πρίγκηπα
Βλαδίμηρον Σΐντούρσκυ* δέν έπιθυμώ έπο-
μένω; δπως άνατραφώσι καί άλλα ^παιδία στδ
σπίτι μου. Μ* έννθϊΐς ;
Ή πριγκήπισα έκαμεν έπιβεβαιωτικόν κ{-
νηαα τής κεφαλής.
— "Β/.ί'.ς όρεξιν νά κάμης Ινα ταζεϊδι
στδ έξωτερικό'ν ; ηρώτησεν δ πρίγκηψ.
— Εΰχχρίστω;....6ά σχί»θώ.
— Σκεφθήτε το. "Οσο για την τύχην αΰ-
τοΰ τοΰ παιδιοΰ, μή σε μέλλει, π^οτέθεσεν
έξερχόμενο;, θά κάμω γι' αΰτό ?τι πρίπιι νά
κάμω.
II
•Ιΐμή.ηρ
'Αφοΰ περαϊ» ίνα γίο
δό ποΰ όΰ
της ττίλεωί,
ά Ιν*
κατάκοπο, τδ άμάξ» έμπήκε σένα δλιγοσύ-
χναστο ορομάκι καί έστέθηκε μπροστά «' ίνα
ξύλινο μικρδ σπίτι.
Ή νέα γυνβϊκα επήδησε ταχέως άπε τδ
άμάξι, έπλήρωσ» τδν άμαξηλάτην, χωρΐ; πα-
ζάρια καί άφοΰ έρριψε γύρω της βλέ'μμα άνή-
συ'χον, ώς νά έφοδεϊτο καμμίαν καταδίωξιν,
έχαθη «Ίς την αΰλή τοΰ σπιτιοΰ. "Επέρασε
την αύλή* επάνω στής σανίδε; τή; βαλμίνες
γιά την λάσπη κα έκτύπησε σΐ μιά «όρτα
φέρουσαν την έξη; επιγραφήν γερμανιστί :
«Φράου Στέγγελ, μάμμ.ος». Μ(γ. γυναΐκα κα-
θαρώτατα ντυμένη, τύ«ου γερμανικόν, η"λ·*
χαί άνοιξε.
— Κοιμαται ; Μπορω ν« ε'ισέλθω ; ηρώ¬
τησεν ή νεοβλθοΰσα μ.4 φωνήν χαμηλήν.
— Εΐμαι ίύχαριστημίνη ποΰ γ^ύρισες τίσω
γλήγωρα, ·Τν· πολύ ανήσυχος απήντησεν η
Γερμανίς.
Ή νέα γυναίκα «Ίσήλθι μ<Λ« προφυλά- ξεων εί; τδ δωμάτιον τής άσίινονς. Ή άσθενή; έσηκώίηκε μΐ κόπον στα μα- ξιλάρια τη; καί ήτένισε την νέ«ν γυναϊκα μ,ε τοΰς ώραίου; καί ϊκ··αστικού; μαύρους οφθαλμούς της. — ΔΙ λοιπήν, Ν«*άσα, εΤ*« μιτβ ^ογ- κινήσεως, τδ Ιδωχβ; -— Μάλιστα. βλα' Ινίΐναν καλά Ι Τό κράτησαν ·, ήοώτηιε μετ* άγίίνΓαί — *ΪΊϊθβίτω «τι ΐό χβ^φ' οΐν π(- Νατάσα άποτόμω;. — Εΰλογημένον τδ ϊνομα τοΰ Θεοΰ 1 εί¬ πεν ή άσθενή; καί χονδρά δάκρυα έπλημιχύ- ρησα* τςΰ; οφθαλμού; της. —· Γιατί κλαίετε ; "Ολα τβλείωσαν καλά, είπεν ή Νατχσα θέλουσα νά την παρηγο- ή ΐ Άλ)α τά λίγια της αύτά φαινόντουσαν πώς ήσαν ψεύτικα χαί έπρόδιδον αδιαφορίαν, άχό- μη καί κακεντρέχειαν. — Κλαίω άπδ χαράν, εΤμαι σχεδδν βΰτυ- χής, έλπίζω νά την ξαναέλέπω στδ σπίτι τους, «πδ μακράν, σάν παιδί ξένο, καί αύτδ άξίζει περισσότερον άπδ τοΰ ν« μή την βλέπω καθόλου. Ή Νατάσα ήκουε τά; έκμ.υστηρεύσει; ταύτας μί στενοχωρίαν καί αδιαφορίαν... — Τί τρέχ,ει βτδ σπίτι ; ηρώτησεν ή ά- σίενής. — Δίν τρέχει τίποτε, 8λα είνε ήσυχα, ά- πικοίθη ή Νατάσα μΐ ολίγον δισταγμόν,διότι κατα βάθος, δέν έσκέπτετο τίποτ* άπδ αύτά. Μην άνησυχεϊτε, προσέθεσε, μέ α ήν βοή¬ θειαν τοΰ Θιοΰ, δλα θά διορθωθοΰν. Ή άσθε- νής εκίνησε την κεφαλήν, «Ί; σημείον άμφι- δολίας. ·— νΕχω αγωνίαν, Νατάια, βΤπεν. ανα- στενάξατα· αΐσθάνομαι πως ε^κ,αι καταδικα- ί γιά την δυττυχίαν... τδ παιδί μου ε Μ».ιον μήνα, κακδ σημάδι. τ4 τα λ<νι ή κ/ικογ,υνδϊκ.ς· 9« Ίδή>
τε, δλα θά παν καλά___ είπεν ή Νατάσα,
άφηρημένη, ώ; άνθρωπος σκεπτίμενος κάτι
άλλο.
ιΗ άσθενής ϊβαλε τδ χεφάλι της στά χί-
ρια της^καί κατόπιν έκαμε ενα μορφασμό/ ώς
διά νά άποδιώξη μίαν Ιδέαν άνωφελή.
— Είνε άνωφιλές νά τδ σχέπτωμα,ι, άνε-
στέναξε, διέπραξα ενα σφάλμα, οφείλω νά
ΰποστώ τά; συνεπεία; τού Άλλ" άλήθεια,
γιατί δέν έρχεται νά μέ Ίδ^, γιατί δέν μ,οΰ
γράφει ;
—· ΠΛανδν να ρίΐη σήμερα.
— Τί περιμένει 'γιά νά λθη. ΕΤμαι δώ
τρείς^ μέρε;, τοΰ έγράψατε, ηρώτησε μέ
ζωηράν ανησυχίαν.
^ "Ενόμιζε^ πώς ή Νατάσα μποροΰίε νά τής
δώσγ) μιά απάντησιν καί νά διασκεδάση τά;
αμφιβολίας τη;.
^—Εΐμαι βεβαίκ πώ; θά ρθη ΰστερ* άπδ
τα σημερινά, εβεβαίωσεν ή Νατάσα. '
— ιΟ Θίδς νά σ' ακούση Ι άπεκρίθη ή
άσθενής· εΐμαι καταίλιμμένη ποΰ δέν τδν
βλέπω . . . εΤμαι τρελλή . . . Πώς τδν άγά-
πησα τόσο . . . αιφνιδίως . . . δ'λα τά έλη-
σμόνηΐα, τδν έξίχαια . , γιατί ; δέν ξέρω
θϊίτϊ έγώ.
Νομίζεις. Νατάσα, πώς 0ά λθγι ;
— 'Ω Ι είνε βέβαιον πώς θά λθβ, 0α το
Ίδητε, κάμίτε υπομονήν.
^ Άλλ' η άσθενής ματαίω; επερίμενα 8).ην
την ημέραν ήτο άνήσυχοι καί ή' αγωνίβ της
έπεβάρυνε την άτθένΐιάν της.
Τέλος, τδ βράδ», Ιλαβεν ίνα γράμμ*.
III
Ότιμαομένΐ)
•Επωφελουμένη τής γενικής συγχύσιοκ^
μία άπδ τάς τρείς Χάριτα; έμάζευσε τδ μπι-
λιέτο, χαθ' δν χρόνον άπεκόμιζον την λιπο-
θυμήσασαν πριγκήπισσαν* τδ άνέγνωσε τβ-
χέως. Τδ ΰκοκίτρινον πρόσωπον τη; εξέ¬
φρασε έκπληξιν καί χαοάν :
η—Άριστούργημα," άριστούογηαα, Ιλιγεν
αυτή ΰψοΰια τοΰς οφθαλμούς εις τδν ουρανόν.
— Τί «υνέβη ; την ηρώτησεν αί άδιλ·
φαί της.
— Θά σ*; τδ ιΤπω άργότίρα. ι
Καί αοησ* νά. πέση τδ γράμμ.» χαί είΐΜ
μέ ΰφος καταφρονητιχόν :
— Μαμά, δέν υ.ποροΰμ« να μείνουμι ·*
αΰτδ τδ σπίτι,
"Εφυγαν άμέσως. Ίδοΰ τδ περιε-/όα6νο»
τής έπιστολής ;
«Έψεύσθην λέγουσα βτι μετέβαινον νέ
Γδω την Τζίνην εάν εχετε καιρόν, προειδο-
ποιήτατε την Σιπονίνην, διά νά άποφύγω τή»
έπί-ί/.εψίν των άποκρύψατε την άπουΐίίΐ
μου . .
(Άκολΐυθι!)
[Έθνχκδν 'Αστε0.ο0κοη(Λον]
Γ ΘιρμοκρασΓα έν Αθήναις χ·ές *$ 8 *. υ..
44.1.Ή μεγίστη 19,0 καΐ ή ελαχίστη 10.4
Ρ'όρανός μετρίω; νεφελώδη;. "Ανεμοι μετα-
Βλητικοί έπικρατέστεροι Ν- ασθενει;, θάλασ-
βα σχεδδν γαϊηνιαία. ΎγρβίΙβ έν "Αθήναις
μετρία (53).
ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟΝ
" Ταχυδρομειον αναχωρεί σήμερον Α*υτέ*ραν
«Ίς Κρήτην, Αίγυπτον (Πανταλέοντος) 10
«.υ..
ι ΔΙΑΛΕ3ΕΙ53. ΕΊ; τόν σύλλογον ή «Έ-
θνιχή Γλωσσα» δ κ. Στέφανος Ραμας δ συγ¬
γραφεύς τού νεου βιβλίου «Τα παληα καί τα
ΪΚκινούρια» έκαμε ποοχθές διάλεξιν διά τδ
οΰσιαστικδν ζήτημ,α τής δημοτικής γλώσσης,
■διά την θέσιν τη; είς τό σχολείον, διά την
εκπαίδευσιν των παιδιών της Ελλάδος καί
«την μόρφωσιν τοΰ λαοϋ.
, *Η δμΊλ(« τοΰ έλληνος συγγραφεύς, μβστή
«ΐς έπιχειρήυ,ατα, φωτεινή, δυνατή είχεν ά-
ληθώς "νεοελ'λην.κής σημασίας εύρύτητα καί
ε,Τνε ευχάριστον ό'τι ηκούσθη είς ακροατήριον
το δποϊον άπήρτιζε διάφορα στοιχεΐα τής Ά-
θηναϊχή; κοινωνίας. 'Ο όμιλητή; δπενθύμισε
την έρμηνείαν τή; υποχρεωτική; έκπαιδεύσε-
ως την οποίαν έδωκε ξένος «οφός. «Πώς Οά
μάθουν ό'τον τό δυνατόν περισσότεροι πολίται
νά σκέπτωνται». Ή ί-αιλία τού έστρχφη είς
αΰτό μέ ιδίαν οιαυγή μέ παοατήρη-ϊΐν επι των
έλληνικών πραγμάτων. Έχειροκροτήθη ζωη-
ρότατα.
ΘΕΑΤΡΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΥΛΙΑ1
— Ό πολύς καί πίοιβάητο; καταττάς κ.
• Χρ. Κονιτσιώτης δ καλλιτέχνης διευθυντης
τοϋ ξυλίνου θιάϊου αφίκετο ιτρο^βές ενταύθα
μετά οκτάμηνον Οριααβευτικήν απουσίαν _εις
τό έξωΤ3?·.χόν. Ζήτηαα ό';Αως είνε αν δ 8η-
μοφιλή; μ'ας άνδρίΐκελλοπαίκτη; μείνγι έδώ
τό καλοκαϊρι διότι όιθρόβι αί αίτήσεις τω
«ττέλλονται άπό τό εξωτερικόν δπως μετα&γι
έκε: καί σκορπίίγι τό γέλοιο είς τοΰ; θαυμα¬
στάς τού όαογενίϊς. ?
ΔΙΙΜΟΤΙΚΟΝ. Προετοιμάζονται «η Κορη
τοΰ Άίχιτυμπανιττοΰ» «ή Δάνα Ζουαννίτα»
καί «ήΜαίκώτ» έκ των γνωστών, καί «αί
δύο μικραί προβατίνα» αί τόσον δημοτικαί
καταιτ3σαι π'ροπέιυσ-.ν έν Φαλήρω, «δ ΐταλίμ
παίς» καί «δ διαβόλεΰ;» μέ την γοργην καί
θβλκτικήν μουσικήν τοΰ Παρία,καθώς καί τό
βίαΐλατικώτατον, «Σηαειωματάριον τοϋ
Δ'.αβόλου» δ'περ έιταίχθη επί 6 συνεχεϊ; φο¬
ράς είς τό θέατρον «Άναγέννησις» εις Παρι¬
σίους.
των Στυμβαλίας, σηαειοΰμεν ενταύθα ότι
Άγγλος μηχανικΌς επί μακράν σειράν έ-
τών έργασθείς είς τα Ιργα τής Κωπαίδος
καί μελετήσας τό ζήτημα τουτο υπο πά¬
σας αϋτοϋ' τάς έπόψεις έκαμε προτά-
σεις πρός την Κυβέρνησιν έξ όνίμα-
τος τή*ς Αγγλικη^ έταιρίας, αί οποίαι ο-
μω; δέν εφάνησαν πε'ιθουσαι έκ τοϋ φ;6ου
ύπάρςεω; χ.«τα5οθρώ ν είς τάς γειτονικάς λί-
μνας, διά των οποίων Οά εξηφανίζετο τΌ ύ¬
δωρ καί έπομένως ο"έν θά Ιρρεε διά τής
έτοιμον) σ^ραγγος πρός την θάλασσαν, Γνα
γίνηται ο!ίτω ή απαιτουμένη πτώσις πρός
σχηματισμόν ήλεν.τρικής δυνάμεως διά την
ίίψωσιν των ΰίάτων. Ιδού ομως δ'τι σήμε¬
ρον ή έπελθοϋ'σα ιτληαμύρο: διαλύει τθύς
φ£6ους τούτους, όφου" αμφότεραι αί γειτονι-
κ«; λίμναι είνε ΰπερπλήρεις υδάτων το3
Μέλανος, τα όποια άφθονώτατο: ρέουν διά
τής σήραγγος πρός την θάλασσαν, χωρίς
νά χΰνωνται είς ·Λ«τ«64θρας. Νομίζομεν
ότι τό ζήτημα, τίσον άλλως ενδιαφέρον,
πρέπει να έςετασθή πληρέστερθν ήδη υπο
ί/.ανών μηχαν.ν.ών.
ΚΛΟΠΗ
ΕΙΣ ΤΟ ΛΙΜΕΝΑΡΧΕΙΟΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Περί την 9ην τής παρελθούσης νυκτός
εγένετο διάρρηξις είς τΌ χρηματοκιδώτιον
τοϋ Λιμεναρχείου Πειραιώς.
Οί δράσται ήσαν οί ναθται Α. Δεμίγος
καί Γ. Λεκος, οίτινες μετά την πράξιν
των έπιδιδασθέντες λέμδου εγένοντο «φαν-
τοι. Άγνοεΐται εισέτι τό ποσόν των ν.λα-
πέντων χρημάτων.
Τό Λιμεναρχείον ε'.δοποίησε τα διάφορ»
τμήματα τής αστυνομίας ώς καί την διεύ¬
θυνσιν ίνα σπεΐσωσιν είς την σύλληψιν
αΰτοίλ______________*__________ _
Τό αρχαιό'τερον έν 'Α&ήναις ονφιλιδιχδν
και γυναικολογικον ΙΑΤΡΕΙΟΝ
Κείται επί τής όδοΰ Θεάτρου αριθ. 2 όπι¬
σθεν τοϋ Βαρδακείοΐί.
Ό εΐδιχός Ιατοός χον
ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Β. ΠΑΝΑΣ
Ύφηγητής τής συφιλιδολογίας έν τω 'Εθνι-
κω Πανεπιστημίω, συγγραφεύς των νόσων
τή; Αφροδίτης, τή; άνδρικής άνικανότη-
τητο;, τοΰ αύνανισμοΰ καί τή; θεραπεία;
τή; στειρώσεως.
Δέχεται καθ* εκάστην τούς πάσχοντας καί
πασχούσας άπο 8—12 π. μ.
Αί άπε'.ροπληθίΤς σ^γγραφαί τοο και ή
ί'ικοσιπεντββτής πεΤρά τού προσδίδουσι την
αύθίντίαν τής γνώμης τού είς ταύτην την
εΐδικότητα.
ΔΙΚΛΣΤΙΚΗ
ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ
ΔΕΥΤΕΡΑ 28 ΜαρτΙου 1905
εφΓτεΤοη
Αϊριον Τρίτην 10 π μ. Θέλουσι συζητηθή
ενώπιον τοΰ 'Εφετείου αί έξη; δποθέσεις.
ΤΝΗΜαΑ' ΕΜΠΟΡΙΚλΙ
16 Γ. Κιτριλάκης—Θ. Παγκάλου κλπ.
39 Β. Πιερράκος—Γ. Χάμπα.
54 Ν. Μαντζαβίνο;—Γ. Πολυγένους.
57 Βρούαμ—έτ. «Βοκοτοπούλου υ!ο(».
63 Δ. Καλιματσιώτη;—Ιτ. Ο'ινοποιίας καί
Γεωργική; Βιομη/ανίας.
70 Ν. Συνοδινός κλπ!—Συνδ, Έλληνική;
'Ατμπλ.
2 Σ. Δεσπόζιτο;—Μ. Βίγλη.
92 άδ. Μαρίνου—Κ. Νεβοιί^η κλπ.
104 Νεμέτ Δερβί; βέη; κλπ.—Ιω. Ζωγρά-
φου κλπ.
135 Γ. Γαλάτη-υίώνΜ. Ζερβουδάκη καί Σία.
6 Α. Πράπα—Π. Χριστοπούλου κλπ.
7 Γ. Πολυγένης—Γ. Κατελούζου.
8 Συνδ. Πτωχ. Μουζάκη—Κλήρον. Βα-
φειαδάκη.
141 Ν. Φιορέντης—Γ. Λιάτη.
2 Χ. Παπαχοήστου—Ε. Φούκα.
8 Μ. Κρεπέν—Δ. Καραχασακή.
9 Ι. Καρελα; κλπ,—Γ.Βογλη.
150 Εύ. Κελπερή;—Σ. Νικολαΐδου.
1 Ρετυινόπουλος-Βιομη/ανική; Τραπέζης
3 Ν. Γεωργιάδης-Ν.Κανακάρη;
4 Κ. Βαϊλιάν-Φ. Σταλουνης.
6 Σύνδ. Πτω/. Λελούδα-ετ, οΠετρίτση
καί Ζερβουδάκη».
7 Ν. έλλ. άτμοπλ.-έτ. «Νικολαΐδου υιός»
8 Θ. Κατσα;-Ε. Τσιροπινά.
9 Α. Παπαναϊτασόπουλος-ίτ·. αΚουϊμτζέ-
στη καί Μπαρμπέταα.
160 Θ. Λάαποο;-Ν. Δρόϊου.
1 Ι. Νεροΰτσος-Σ. Βχθη.
2 Π. Σαλακούρη; κλπ.-Ε. Γεωργαντχ
3 Ε. Γιαννακάκη.-έτ. Βαλαα; καί υίός
5 Κ. Φλώκο;-Ε. Αύλωνίτου
6 Ε. 'Ελνοίδερ-'ΕρΐΑ. Ττέου
7 Έτ. Μπχρμορ Λίμιτβτ-Ν. Τσαμ/τουνάρα
8 » » β »
9 Έτ,Βαλμας καί Γλυνός»-Ε. Γιαννακάκη
170 » » ■> β
1 Β Β » »
2 Εύ. Ρασογιάννης — Κ. Άγαβοκλέου;
κλπ.
4 Φανή Μ»ϊδϊ κλπ.—-'Ετ. άδίλφών Παπα-
δάμ.
5 Γ. Σιβιτανίδη;—Μ. Νικολάου
6 Άσφαλιστ. εΕτ. «Ρωβσία»—2. Μπαλ-
τατζή
7 Δ. Βουρτάκη;—Β. Καρακώστα κλπ.
8 Γ. Παπαθανασίου—Κ. Σίδβρη κλπ.
184 Βικέντ. Βασάλα; —, Αθαν! Ο'ικονομο-
πουλου
5 Ζαχ. Φυτίλης—Κ. Θεοδωρίδου
6 Στ. Βουτυρα;—'Ετ. δΙ-Μαγιέε καί Σία
7 Στ. Γεωργίου—Σ. Παπαθιοδώρου κλπ,
8 Εΰ. Κοτσαρα—Ι. Τσαούση
9 Ι, Γκάτση;—Β. Κόρακα κλπ.
190 Γ. Δολόγλου—'Εθν. Τραπέζης
1 Μ. Τσιλιμ,ίγκρας κλπ.—Γ. Βαλμά κλπ.
2 εΕτ. «Χρηστοφής πατήρ καί υίός—Φ.
Φίδώρα.
3 Χρ. Γάσπαρης—Γ. Μιρτζανάκη
4 Γ. Τερζάκης—έτ. 4θωμ. συναλλαγων καί
αξιών.
5 Δ. Καλαθάκης—Άπ. Λίου
6 Κ. Καζαμ'ας—Δ. Καλαμάκη
7 Άν. Μεντζόπουλο;—Α. ΚαπρουλόΙ
9 'Ελ. Δαικαλάκη κλπ.—Ι. Γκρίζα
200 Ζαβ. Τσίλικα;—Γ. Αβέρωφ
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΝ
(όημοαιεν&εϊααι άποφάαεις)
1123 'Ε.Τρ.-Σύνδ.πτωχ.Καλημέρη κλπ.έρ.δρ.
4»»» -α » » »
5»·» » » » »
6»»» » » ρ»
7 » » » » »
8 » » » η ο
9 » » » » »
1130 Χ. Κουνλιμπίνη—Π. Κοντογιάννη πρ.
1 Ν, Μαστορόπουλος—Σ.Κ λιοπούλου δρ.
2 Βιομηχ. Τραπέζα— Α. Πρεζάνη πρ.
3 Α. Μπογιαντζή;—Τραπ. "Αθηνών πρ.
4 Α. Λυκιαροοπούλου (αϊτ.)Ί>ρ.
5 Εύ. Σ. Λούμου » δρ.
6 εΕτ. «Γεωργή /αί Νικολετόπουλος»—·
Γ. Ποριώτου κλπ. δο. πρ.
7 Γ. Φ-οτόπουλος—Μ. Παναγιώτου πρ
8 Δήμος Άθηναίων—Γ. Σκαρλάτου
9 Α. Νέστωρ—Α. Πανάγου πρ.
1140 Σ. Φ'.λιππίδης—Α. Λουκοπούλου πρ.
1 Μ. Μπιτζιάνης—Γ.Πλατανιώτου δρ.πρ.
2 Μ. Κατερινίτσα—Γ. Μήτρου πρ.
3 Γ. Γκογκόπουλος—Ο'ικ. 'Εφόρου
τικάς πρ.
4 Σ. Βιλλιώτης—Μ. Μυλωνχ κλπ. δρ.
5 Α. Κιμουλάκης—Σ. Κορδαντωνοπούλου
κλπ. πρ.
6 Έτ. αΥίοί Ι. Τσάτσου».
7 Ι. Τσάτσος Θίο; δρ.
8 Εύ. Τσάκωνας—Ν. Κουρουπιώτου δρ.
9 Ειρ. χ. Μπουρίτη (έπικ. διασκεμμ.) δρ.
1150 'Ελένη σ. Ν. Μαμούνη (έπικ. διεσ-
κεμμ. δρ
1 Άντ. Θεοδώρου—τής συζύγου το» πρ.
2 Ι. Πατρίκιος— » » δρ.
3 Ι. Σαντοριναΐος—· » » »
4 Μ. καί Χαπαγγελή—Π. Βλάχοι» πρ. δρ.
5 Ι. Θανόπουλος—Σ. Φινοπούλου πρ.
6 Ζ. Παπαλαζάρου—Π. Ντούντα πρ.
Άτ-
7 Άθ. καϊ Εύ·. Κούρτης—Κληοον. Γ.
Κούρτη
8 «τ. Κονταρΐτος και Κανελλίπουλος—Α.
Ζάππα
9 Π. Καλιούρας κλπ.—Δήμου "Αθηναίων
1160 Έρ· Δουζίνα—Κ. Μαυρογιάννη
ε1γ¥νοδΤκεϊα
Α' ΒΟΡΕΙΟΝ Τρίτη 3 μ.μ,. Πρωτοείσακτοι
καί μετ* απόδειξιν.
ΠΟ1ΝΙΚΓ~ΔΙΚΑΣΤΗΡ1Λ
ΠΛΗΠΙΠΙΕΛΕΙΟΔΙΚΕΙΟΝ Τρίτη 9 π, μ.
ΠΤΑΙΣΙίΙΑΤΟΔΙΚΕΙΟΗ » ■» » »
Μ ε φώς ηλεκτρικόν εύρισκον·
τες την Χρονί α ν Βλεννόρ-
ρ ο ι α ν έντός τής ούρήθρας θε-
ραπεύομεν δι' έργαλείων, ουχί
φαρμάκων. Λίέ* μέθοοΌς ΟάβΓ
εΓ Κοΐΐιηαη
ΛΑΜΠΡΟΣ ΧΑΡΑΜΗΣ
Ε'ιδ'.χό; Οΰρολόγο;
Δηλαδή οΰρητικών παθών (Κύ-
οτεως, Νεφρων, λίθων Κύστεως
κ. τ. λ.) ύφηγητής Πανεπιστημίου (έξέ
τάσις κύβτεως μέ ηλεκτρικόν φώς.
Σταθμός Λαυρείου, είς τδ μέσον δεξιά α¬
κριβώς 18Δ.
ΕΪΧΑΡΙΣΤΗΡΙΑ
Ό υποφαινόμενος έργαζόμενος έν ρ
είς το εργοστάσιον τοϋ κ. Διμιτρίνου γνω-
στός είς δ'λους τοΰς όμοεθνε?ς ώς Επι-
ληπτικός παλαιος πάσχων δύο-τρεΐς πα-
ροξυσμους την ημέραν, άφ' ής ημέρας με·
τεχειρίσθην την θεραπείαν τού ΐατροϋ κ.
ΐίραποηούλου και την όντως θαυμα-
τουργόν Πραποπουλίνην τού άπηλ-
λάγην τελείως τής φοβεράς ταύτης νόσου.
Μετ* έθνικής δέ ΰπερηφανείας άνακράζω
ότι όλόκληρος ή Ελλάς πρίπει νά καυ¬
χάται διά την ύπαρξιν τοιούτου έπιστήμονος,
διότι έγώ έν Καιρώ προσέτρεξα καί είς
Αγγλους διακεκριμένους ΐατρους καί
είς Γερμανούς καί είςΓάλλους κλπ.
άλλ* ουδείς μέ άνυκούφισεν οόδ' έπ' ελάχι¬
στον. Ό κ. Πραπόπουλος ό'μως μέ Ισωσεν'
άπό τής πρώτης ημέρας πού ή"ρ·
χιαα την θεραπείαν έγενύμην εν¬
τελώς καλά* την ΰπερχειλίσασαν δέ ευ¬
γνωμοσύνην μθ'.» ν.ατέστησα γνωστήν καί είς
τον έν Καίρφ διευθυντήν τοϋ αΧρόνου» κ.
Κωνσταντινίδην, όστις καί πράγματι διεκή-
ρκξε διά τής εφημερίδος τού την επιστημο¬
νικήν αξίαν τοΰ κ. ΙΙραποπούλου («Χρίνος»
Καίρου Φ«6ρ. 1905). Προτρέπω όθεν τους
πάσχοντας νά τρέξωσι πρός θεραπείαν των
και την οποίαν θά είΐρωσι μόνον είς τον έ-
ξχώτερο^ Νευρολόγον το3 κίσΐΑου κ.
ΠΡΑΠΟΜΟΓΛΟΝ.
Ό ευγνωμονών
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΟΥΛΑΣ
Ιργάτη; των καπνεργ. Διμιτρίνου εν Καιρώ
*ΙΙ κόρη μου άφ' ής εποχής ή'ρχισε
την θεραπείαν της διά τής ΗροπθΓ.θυ-
λίνης εγένετο εντελώς καλά* δέν
Ιχει ουδένα παροξυσμόν τσβτο δύ¬
ναμαι νά πιστοποιήίω είς πάντας.
'Ο ευγνωμονών πατήρ
Ν. ΠΟΛΙΤΗΣ
Καδίκιοϊ Κωνσταντινουπόλεως
ΣΗΜ. Ή Πραποπουλίνη κατέ¬
στη πλέον το μόνον φάρμακον κατά τής
Έπιληψίας' Πιότΐ ουδέν άλλθ φάρ¬
μακον Ιχει την ίδιότητα νά παύη
τους Έπιληπτικούς παροξυσμοΰς δ,μα τή
ενάρξει τής θεραπείας, ένεκεν τούτου ό
κ. ΠΡΑΠΟΠΟΥΛΟΣ εγένετο γνωστος καί
είς τα έκ,ΐος τής Ελλάδος έπιστημονικά
κέντρα.
'Η Πραποπουλίνη συνιστατϊΐ και
κατά τή; Ύβΐ&ροεπιληψίας, Νευ-
ρααθενείας, 'Αυπνίας, Όνειρώ-
ξεων καί πάση; ύπεροΊεγέραεως τοϋ
εγκέφαλον.
Πάσα πληροφθρία δίδεται παρά
τοϋ εφευρέτου ΐατροϋ έν τφ ΗΛΕΚΤΡΟ-
ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΩ τού όδίς Περικλέ-
θυς 4β (πλησίον Ρόμδης) Ινθα καί δέ-
χεται έπισκέψεις τάς ώρας 10-12 %. μ.
καί 4-5 1)2 μ. μ.
"υΤΝΙΠΟΡΟΡΡΑΤΙΤΙΚΟΙ ΟΙΚθί
ΑΗ&ΟΝΟΠΟΥΑΟΥ
ός Σταδίου 4β Ζ (Κτίριον Άρ
σακείου)
Λαμδάνει την τιμήν νά γνωρίση τοΤς πε-
λάταις αυτού ότι παρέλαβε πλήρη την συλ¬
λογήν των έοφινδν καί θερινών ΰφασμάτων.
Ή έφετεινή συλλογή είνε άπαράμιλλος
είς γοϋστο καί ποιότητος.
ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
— Δ,οντις ΙνώΛΐον τής Νομική; Σχολήί
τας νενομισμένας επί διδακτορία έξετάσεις οί
κκ. Σπύρος Σούρλα; έξ Ηπείρου καί "Αγγε-
λος Μπακόπουλος ίχ, Τριπόλεως άνηγορεύθη-
σαν διδάκτορες.
— Ή Ίατρός κ. Άνθή Ηα-
αιλειάδου άοκηθεϊσα επί πολυ
έν Παρισίοις ειδικώς είς τα γυ-
ναικολογικα νοβήματα καί μαι¬
ευτικον οέχεται τάς πασχούαας
καθ* εκάστην άπό 9—4 μ. μ. έν
τή οίχία της όδός Μαυρομιχά-
λη 44.
— Τό μέγα ωρολογοποιείον
ΣεργιάΠου φίρει έξ "Ελβετίας
τα έξοχώτερα των ώρολογίων
ΜοοΓίβ-Ραΐβηι αΐΝΒΚΤΑ», τα όποϊα
τώρα μεταχειρίζονται Ολαι αί
σιδηροδρομικαΐ καί ήλεκτρικαΐ
εταιρίαι Εύρώπης καί Άμερι-
κής. Διά την άντοχήν καί ακρί¬
βειαν ό κ. Σεργιάδης οάς παρέ-
χει οιανδήποτε εγγύησιν ζητή-
σετε. Διά δέ την ώραιότητα Πύ-
νασθε νά κρίνετε μόνοι αας» ρί¬
πτοντες εν βλέμμα επί τής πλου¬
σιωτάτης βυλλογής τής εκτεθει-
μένης είς την μόστρ-χν τού κα-
τ.αστήματος εν τή οδώ Γεωρ¬
γίου Σταύρου (στενόν Έθνικής
Τραπέζης) όπου τό μέγα ωρο¬
λόγιον. Αί τιμαί άπό δραχμάς
»8 μέχρι δοαχμών ΤΟ αναλό¬
γως τής πολυτελείας εκάστου.
Πάντες λοιπόν ωρολόγια Ίν-
βίκτιχ τού ΙΜώρις,τά ό ποία ποτέ
δέν πληρώνουν φόρον είς τους
διορθωτάς.
— Παρά τω κ. Παρ. Παρασκειοοπούλω,
διευθυντίτ) τοϋ Πρακτορείου "Εφημερίδων
πωλοϋνται Ααϊκά Μηνιαία δραχ. 15
διά τό έϊωτερι/.ον, φρ. χρ. 13 διά τό έξω-
τερικίν' ή δίχρωμος Μεγάλη έκ-
δοσις των λΐηνιαίων περιέχουσα δέ
πρός τοΤς άλλοις καί όλον το τυπικόν τΌ
ΰπΌ τής Μεγ.ημών Έκκλησίας καθιερωθέν.
Άδετα δρ. 53. δεδεμένα 65. Εξωτερι¬
κόν δρ. 45 δεδεμένα 50. Δ. Φλογαίτου
"Επίμετρον τής δευτέρας εκδόσεως των
Δικαατικών Νόμων περιλαμβάνον
διαφόρους τροποπο.ήσεις καί την Ικτστε
Ιω; σήμερον δικαστικήν νομολογίαν δραχ.
3.50. Όλόκληρος ή σειρά Κωδίκων
θ. Φλογαϊτου δρ. 75. "Απαντα άποστέλ-
λοντσι όλεύθερα ταχδδρομικων «λων.
— Αί'ΑΟήναι δέν εϊδαν ώραιοτέραν,κομψο-
τέραν καί καλαισήητικοτίραν συλλογήν β/_η-
μάτων καί στολισμάτων γυναικίίων πίλων
άπό την τής κ. Κατίνας Γ. Λογοθέτου επί ό-
κταετίαν οιευθυντρίας τού καταστήματος τής
κ. Ο'ικονομου δδό; Άμβλίας 1 ιιλατεΐα Μη-
τροπδλεως. Κομψότατα σχέδια έλκυστικί-
τατοι καί πρωνοφανιϊς χοωματισμοΐ καλαί·
σθησία τέλος βροντοφωνοϋσα !
Εΐν» άληθές 8τι την ωραίαν οΰτήν συλλο¬
γήν πρός στολισμόν τής γυναικΐΕας κεφαλής
έκόμισιν έκ Παρισίων ή κ. Λογοθέτου άλλ'
αμφιβαλλομεν αν καΐ εί; τδ Πορίσι αυτδ
ημπορεί νά εΰ'ρϊ) κανιί, τόσα εΰμορφα κα¬
πέλλα ποΰ νά δυσκολίύεταί τις ποϊο» νά προ·
τιμήτν·, καί ποοϊν ν» άπορρίψη.
— Τό επί τής όΠοΟ Αιόλου
αριθ. 89 εμπορικόν Καταστή-
μα τσοχών καί καβμηρίων των κ.
κ. 'Ανδρεοπούλου Κακαρά καί
Σία είδοποεί την πολυπληθή πε¬
λατείαν τού, ότι ήρξατο τής πα-
ραιλαβής των είδών τής έαρινής
περιόδου.
ΤΟ ΡΕΚΟΡ
Τού πλούτου, είς σχήματα, (»-
λικά καί καλαΐβθησίαν Οά έχη εφέ¬
τος το καί άλλως τε πασίγνωστον επί τής
όδοΰ Έρμοϋ 118 κατάστημα
ΓΥΝΑΙΚΕΙΩΝ ΠΙΛΩΝ
τοΰ κ. ΙΩΑΝΝ. ΛΑΖΑΡΗ. Εκόμισεν
εσχάτως διά την έιχρΐνήν περίοδον
πλήθος πρωτοφανών Λΐοντέλων. καί ά-
ρίστων υλικών τοΰ τελευταίου συρμοΰ,
προμηθευθείς βΰτά έκ Παρισίων.
ΤΌ ανωτέρω Κοτάστημα διακρινόμενον
πάντοτε διά την καλαισθηαίαν τού
συγκεντρώνει καθ* εκάστην την έκλεκχο-
τέραν Αθηναϊκήν πελατείαιν.
ΚΑΙ ΑΑΑ0
ητοο&ατα, τελεία ζητεί θέσιν παρ'
οίκογενεία έν ταίς επαρχίαις ή έν τψ έξω-
τερικφ. Πληροφορίαι παρ' ημίν.
Πρός ευκολίαν τοΰ κεντρικοΰ καταστή-
ματος καί τής πελατείας τού ί'δρυσεν επί
τής όδοϋ Περικλϊους ΰπ' αριθ. 44 παράρ-
τημ«, είς το όποΤον θά γίνωνται διλο:ι αί έ-
πιδιορθώσεις και μετασκευαί καπέλλων υπο
την επίβλεψιν πάντοτε τοΰ κ. ϊ· Αα-
Ι^Λρή. Είς τα ανωτέρω καταστήματα κατα-
σκευάζονται και Σύρματα Καπέλ-
λων τα όποΐα πωλοϋνται χονδρικώς
καί λιανικώς.
"Ωστε δι«νέα Καπέλλα καί έ π ι-
διορθώσεις, μόνον είς τα καταστήματα
τοΰ κ. Ι.Λαζαρ'ή πρέπειν* άπει»θύνεσθε.
ΤΑ ΒΡΕΦΗ ΤΟ ΑΓΑΠΟΤΝ
Εάν τδ βρεφος σας Βεν τρεφεται, ΒεΊ> εχβ* Βρβξιν, Βερ χων*ύει κα&ς καϊ οί
τον__οί 67Γοίοι δέ» αΰξάνονν—χεφοτερεύουν την κατάστασιν τον, τότβ δώσ·«τ« τού
50ΟΤΤ'5 ΕΜυΐ-5ΙΟΝ.
Γοθτο βΐναι θαυμάσιον ώί τροψή καϊ φάρμακον Βια τα -αΐοία
«αι τό νήνιον θά κατ£υχαριστηθ$ δτβ το0 δο0>}. Ή μήτηρ
ταέω? θα % νόσον ταχέως τταρηΚθο ντά ένο^Κήματα τβθ
ταχέως θά % νόσον ταχέως τταρηΚθο ντά ένοχΧήματα τβθ
βρεφους της ώς 4άν νέα ζωη καϊ αϊμα ήΧΧαζαν την ουστνχιαι,
καϊ Χύνην εις άναβλύζουσαν ΰη/ιείαν καί ευτυχίαν. ίβ
νήπιον θά ήνε εις τό ϊξφ^πάντοτε ξτιμον Βιά την τροώή*
τον, θά την δρ&γεται, θά τρίφεται θ' αύξάν$ καϊ θά κό0ρ
τα Χευκά Βοντάκια τού χωρϊς την παραμικράν ενόχλησιν
ή πόνον. Το Ιατρικον Σκώτ σχηματίζ(ΐ ηι§ σάρκα,
-παχαίνει τό νψτιον, κα,ΧΧιτερεύβι την ιτίψιν τού Καϊ (νόν
ναμώνει όλον τού το σώμα.
ΤΟ ΙΑΤΡΙΚΟΝ ΣΚΩΤ
είνε αηανητον είς δλα τά παιΒία' τάμεταμορφώνει δέ τανβ«·
ίΐς ενρώστους καϊ τελείους τύπους ίτ/ιείας. θ' άναηνωρϊιητι^
,„....... τό'Ιατρ<κό.νΣ«ώτ άπό τό ξάνθον τύλιγμα τή* φιάλη% Μ τή» φιάληί. *αΐ Τ ώ? *νω. 30 Πωλΐΐται €ΐβ δλα τα φαρμακοπωΧιΐα. ΔΑΧΕΙΟΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΕΒΝΙΚΟΪ ΙΤΟΛΟΥ ΤΗΣ Ι Γραμμάτια Σσχυοντ» Πεά τάς τρείς Οπολειπομένας κληρώσεως τού 19ΟΚ«- ήτοι τής 3)1β Απριλίου, τής 3)1β Ιουλίου καΐ ) 1» Όκτωβρίου. Μέχρι 20 γραμματίωνπρός Δραχ. 3.— Εκαστον! άπό 21—100 » » » 2.85 » » 101 καί ανω » » » 2.80 »' ΠΑΡΑ ΤΗ ΕΘΜ ΤΡΑΠΕΖΗ ΤΗΣ ΕΑΛΑΔΟΣ ΚαΙ ΤΟΙΣ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΙτΙΑΣΙΝ ΑΥΤΗΣ ΣΟΚΟΛΑΤΑ ΝΗΣΤΗΣΙΜΟΣ ΠΑΥΛΙΔΟΥ •II πλέον θρεπτικωτέρα κ»1 οικονομικωτέρα τροφή. ΤΡΕΞΑΤΕ Είς τό επί τής όοοθ Χόλωνος άρ. 39 ΕΠΙΠΛΟΠΟΙΕΙΟΝΝ. ΛΕΧΟΥ Είς τΌ ανωτέρω έπιπλοποιεΤον ευρίσκετε καλλΐτεχνικώτατα Ιπιπλα δι* αιθούσας, τραπεζαρίας κλ*. είς τιμάς απιστεύτως *ύ· θηνάς. "Ολοι λοιπΌν τρέξατε είς τΌ ανωτέρω έ¬ πιπλοποιεΤον πρίν έξαντληθουν. 39 — Σόλωνος — 39 ΕΙΝΕ Η 0Μ0Ι0ΠΑΘΗΤ1ΚΗ ΙΑΤΡ1ΚΗ ΘΕΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΝ ΑΠΗΛπΐΣΜΕΝηΝ ΑΣΘΕΝΠΝ θεραττενοντα» άσβαλώ; δια τού θΐιοιο παθητικόν καί Ήλεκτροιιοιοπαθητικου Ίατρΐλθυ συστήματο; τα δξέα καί ^ρόνια νο σήματα τής ρινός, το« στόαιχτος, τοΰ λάρυγ- γος, (λαρυγγΐτις σοφιλιδικη), των πνιυμόνων (αίμόπτυβις) των ^ο4γχων, χοόνιος κατάορους, άσθμα, (δοογχΐτις ·»ών παίδων) τή; καρδίας, τοϋ ηπατος, τοΰ στο(*άχου, των ούροποιητι, κων όργάνων, νεφρϊτις, κυστΐτις, ρλενάρροιβι, σπερματόοροια, τή; μήτρας (λευκόροοια, αί- (λορραγία) τοΰ νΐυοικοϋ συστήματος, (κιφβ- λαλγία, χοιοάδι;, πυρετοί, χρόνιοι ριυματι- σμοί) των έντέρων (διάρροιαι) τα; αίμοροιδα;, τοΰ δέρματος, (εκζίμα) την σ ύ β ι λ ιν οξείαν καί χρονίαν κατά το σώστημα τοΰ ε;όχου δ- μοιοπκθηττκοΰ Γερμανοΰ Πουλμαν κα τίιν ανδρικήν άνικανότπτα. 01 ΑΠΗΑΠΙΣηΐΕΝΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙ! Δύνανται νά βπιτύχωσιν ασφαλή κα'ι άνιτον Τάσιν, καί είς τάς διινοτάτας των περιστά- σεων βπουδαιοτάτην ανακούφισιν παρά τοΰ ειδικόν* Ιατρόν ΧΡ· ΨΤΛΛΑ έν Εΰρώπη άσχοληθέντο; *'ις την Όμοιοπαβη τικήν θ»ραπ*υτικήν, ήν α! στατιστικαί άπο- διικνύουσι καθημερινώς άποτελεσματικωτάτην άναντιρρήτως. Χορηγοΰνται δ' όλως ε'ιδικά φά· ααχα τοΰ συοτήματος τούτου, άτινα δ Γδιος ιατοό; κομίζιι έξ Εύοώπης παοασχευασμένα. ΔΒΧΒΤΑΙ έν τώ γοαφιίω τού όδός Ευρι¬ πίδου 40 πλησίον Νέας Άγορϊς καθ" εκάστην κατά τάς ώρας 10—12 και 2—δ. Τοΰς από¬ ρους δωρεάν. Οί έκ των έπαρχιών καί τοΰ εξωτερικόν ασθενει;, άς άπευθύνωντοι δι" άλ- ληλογραφία; πρδς τδν ιατρόν επι τ^ βιβαία έλπίδι άνακτήσεως τή; δγε(ας των. Διά τούς κ. κ. ίεραϊς καί επι. τρόπους των ναών. ΧΡΥΣΟπΟΙΚΙΛΤΗΡΙΟΝ ΗΛΙΑ Γ· ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΤΗΣ Β. ΑΥλΗΣ Αθήναι δοός Έ?!ιο5 άρ. 157· Έν τω τελίίω είς το εΤδος τουτο καλλιτ»· •/νικω 'Εργοστασίω κατασκευάζονται μιτέ λεπτοτάτη; τέχνης,' άπαντα τα διά τοΰ; ναοΰς Άρχιερίίς, εν γενιι διά τον Κλήρον χρυτοποί- κιλτα ίργα, ήτοι. Έπιτάφ'.τκ -/·ρυαοκέντητοι παντός μεγέθους, σχιοίου κ»ί τι;»·ής, εχθΜ·—ς άπό 100 δραχ.. μέχρι δραχ. 5,000, Σημα!« ίιρών ναών, Μίτραι Άρχκρατιχαί, Έτπγονά- ια, 'Επιτρα/ήλιβ, Έπιμάνικα, Σταυροί παντός μεγέθου; καί «χήαατος. Κατασκευά- ζονται ωσαύτως έν ε'ιδικω ταήματι μετ* ιδία- ζούσης καί πιρισσήί φιλοκ,αλία; κιντήματ· Διπλωματικών στολών ολων των έθναίν, καί πασά καλΧιτιχνική Ιργαβία άναγομίνη είς τε ε,ΐδος τουτο. Ευρίσκονται δΐ καί πωλοννται παρ' αύτω Σταφίς χρυσοέοαντις, Σιπιτά, Γαλόνια χρυσα, διάφορα Έγκόλπια, Πατιρι'. τβε;, Δικηροτρίκηοα καί «5ν/ρήσιμον τοΐ< Ναοΐ; καί τω Κληρω. Άναλααζχνονται χαΐ αποστολαί διά το 'Εξωτιριχόν. ΙΙαρίχονται δέ αρκεταί ευκολίαι ώ; πρός την πληρωμήν μέ τιμάς«λίαν συμφερούσας. 'Απλή 4π(σκι|ι>
ύναται νχ βεβαιώσ'») τα πάντα
Λϊέος Ιντιμος καί δραστήριος μέ «ρί-
στας συστάσεις ζητεί εργασίαν ένταΰθα ή έν
τω έςωτερικω γνωρίζων την μαγειρικήν.
ΤΗΛΕΦΩΝΑ
Τά παγκοσμίου φήμης ΤΗΛΕΦΩΝΑ των
έν Στοκχόλμη (Σοιιηδίϊς) κ.κ. ^. Μ. Εγϊοβ-
ιοη καί Οίβ διά την τελείαν αυτών άκουστι-
κήν κ«ι θαυμαστήν κΐομψντητα εισί τά κ«-
ταλληλότερα διά Τραπίζας, Έταιρίας,
ΓραφεΤα κτλ.
Ό ηχος αυτών εινβ γλυκύ; και ευχάρι¬
στος, τοποθετοϋνται οί ευκόλως έ*1 τρβ-
πέζης, τοίχου, κτλ.
Μεγάλη παρακαταθήκη εν Άθήνϊ-.ς, έξ
ής έπωλήθησαν ήδη άνω των 100 τίμαχίο».
Άπευθονθή.τε πρός τϊν κύριον
1ά
ρ
Γεν. αντιπρόσωπον έν 'ΕΙλάδί χαΐ
Ι1λατ«?α Μητροπόλεως
Αθήναι αριθ. τηλ. 247
ΑΠΩΑΈΧΘΙ1 χρυσουν ω¬
ρολόγιον γυναικείον μικρόν με·
ταξί» των οβών 'Αγχέσμου κ*
Σκουφά. ΙΙαρακαλιΐτας ό εν*
ρών αύτό νά τό φέρη είς τα γρ»"
φεΐ» μας κ αί άμβιφόήσεταιάδρό·
τατ* καθ* ότι τυγχάνει ΐ
νειακή άνάμνηβις.
ΕΠΙΦΎΛΛΙΣ ΤΟΥ ,,ΣΚΡΙΠ"
— 2 —
ΤΑ ΔΡΔΜΛΤΔ
ίΤΗΣΠΕΤΡΟΪϋΟΑΕΩΣ
ΜΕΓΑ ΙτΐΥΟΙΣΤΟΡΗΒΙΑ, ΤΟΥ ΚΡΕΣΤΟΦΣΚΤ
ΠαλαιαΙ άμαρτίαι
/.—-Τό κάνιστρο μέ τά λονλούδια
«Εγεννήθη την 2 Μαΐου, αδάπτιστον.»
Τα νράμματα τοΰ δελτίου τούτου ήσαν πρδς
τα άριστερά γ;ρμένα, διά νά μή διακρίνεται
Ι γραφικός χαρακτήρ τοΰ γρχψαντος. 'Ες δ*-
λων τούτων έσχημάτιζε χανιίς την υπόθεσιν
2τι δέν ήτο η φτώχβια ή όποία ηνάγκασε
> ϊήν μητέρα νά άπαλλαγϊ) τοΰ τέκνου της.
Ένεπιστεύθησαν τό παιδάκι προσωρινώς είς
την θαλαμηπόλον ή όποία καί.τδ άπεκο/.ισεν.
Οί σύζυγοι ευρέθησαν καί πάλιν δ είς πλη¬
σίον -ου άλλου" επηκολούθησε σιωπή, διότι
κβί οί δύο είχαν νά σκεφθοΰν.
! 'Η π9Γτχ»ζ;ισσα πβώτη διέκοψι την σιωιτήν.
— Τί σκέπτεται να κάμη; μ' αΰτδ τδ '
παιδί ;Νοαίζω πώς πρέπει νά τό δηλώσωμεν.
— Λιν ενοομί να κάνουμε καμμιά δή-
λωιι.. ,__πρέπιι μόνον...
Έοώ δ πρίγκηψ έσταμάτησε αποτόμως και
εσκέφθη.
— Τί πρεπει νά κάμωμεν ; έπέμβινεν ή
πριγκήπισσα.
— Πρέπει νά εξηγηθώμεν μεταζύ μας, α¬
πήντησεν δ πρίγκηψ καταβάλλων πρό; τουτο
προσπάθειαν. "Εχομεν ενα νόμιμον υίδν, κλη¬
ρονόμον τοΰ ΰνόματό; μου, τδν πρίγκηπα
Βλαδίμηρον Σΐντούρσκυ* δέν έπιθυμώ έπο-
μένω; δπως άνατραφώσι καί άλλα ^παιδία στδ
σπίτι μου. Μ* έννθϊΐς ;
Ή πριγκήπισα έκαμεν έπιβεβαιωτικόν κ{-
νηαα τής κεφαλής.
— "Β/.ί'.ς όρεξιν νά κάμης Ινα ταζεϊδι
στδ έξωτερικό'ν ; ηρώτησεν δ πρίγκηψ.
— Εΰχχρίστω;....6ά σχί»θώ.
— Σκεφθήτε το. "Οσο για την τύχην αΰ-
τοΰ τοΰ παιδιοΰ, μή σε μέλλει, π^οτέθεσεν
έξερχόμενο;, θά κάμω γι' αΰτό ?τι πρίπιι νά
κάμω.
II
•Ιΐμή.ηρ
'Αφοΰ περαϊ» ίνα γίο
δό ποΰ όΰ
της ττίλεωί,
ά Ιν*
κατάκοπο, τδ άμάξ» έμπήκε σένα δλιγοσύ-
χναστο ορομάκι καί έστέθηκε μπροστά «' ίνα
ξύλινο μικρδ σπίτι.
Ή νέα γυνβϊκα επήδησε ταχέως άπε τδ
άμάξι, έπλήρωσ» τδν άμαξηλάτην, χωρΐ; πα-
ζάρια καί άφοΰ έρριψε γύρω της βλέ'μμα άνή-
συ'χον, ώς νά έφοδεϊτο καμμίαν καταδίωξιν,
έχαθη «Ίς την αΰλή τοΰ σπιτιοΰ. "Επέρασε
την αύλή* επάνω στής σανίδε; τή; βαλμίνες
γιά την λάσπη κα έκτύπησε σΐ μιά «όρτα
φέρουσαν την έξη; επιγραφήν γερμανιστί :
«Φράου Στέγγελ, μάμμ.ος». Μ(γ. γυναΐκα κα-
θαρώτατα ντυμένη, τύ«ου γερμανικόν, η"λ·*
χαί άνοιξε.
— Κοιμαται ; Μπορω ν« ε'ισέλθω ; ηρώ¬
τησεν ή νεοβλθοΰσα μ.4 φωνήν χαμηλήν.
— Εΐμαι ίύχαριστημίνη ποΰ γ^ύρισες τίσω
γλήγωρα, ·Τν· πολύ ανήσυχος απήντησεν η
Γερμανίς.
Ή νέα γυναίκα «Ίσήλθι μ<Λ« προφυλά- ξεων εί; τδ δωμάτιον τής άσίινονς. Ή άσθενή; έσηκώίηκε μΐ κόπον στα μα- ξιλάρια τη; καί ήτένισε την νέ«ν γυναϊκα μ,ε τοΰς ώραίου; καί ϊκ··αστικού; μαύρους οφθαλμούς της. — ΔΙ λοιπήν, Ν«*άσα, εΤ*« μιτβ ^ογ- κινήσεως, τδ Ιδωχβ; -— Μάλιστα. βλα' Ινίΐναν καλά Ι Τό κράτησαν ·, ήοώτηιε μετ* άγίίνΓαί — *ΪΊϊθβίτω «τι ΐό χβ^φ' οΐν π(- Νατάσα άποτόμω;. — Εΰλογημένον τδ ϊνομα τοΰ Θεοΰ 1 εί¬ πεν ή άσθενή; καί χονδρά δάκρυα έπλημιχύ- ρησα* τςΰ; οφθαλμού; της. —· Γιατί κλαίετε ; "Ολα τβλείωσαν καλά, είπεν ή Νατχσα θέλουσα νά την παρηγο- ή ΐ Άλ)α τά λίγια της αύτά φαινόντουσαν πώς ήσαν ψεύτικα χαί έπρόδιδον αδιαφορίαν, άχό- μη καί κακεντρέχειαν. — Κλαίω άπδ χαράν, εΤμαι σχεδδν βΰτυ- χής, έλπίζω νά την ξαναέλέπω στδ σπίτι τους, «πδ μακράν, σάν παιδί ξένο, καί αύτδ άξίζει περισσότερον άπδ τοΰ ν« μή την βλέπω καθόλου. Ή Νατάσα ήκουε τά; έκμ.υστηρεύσει; ταύτας μί στενοχωρίαν καί αδιαφορίαν... — Τί τρέχ,ει βτδ σπίτι ; ηρώτησεν ή ά- σίενής. — Δίν τρέχει τίποτε, 8λα είνε ήσυχα, ά- πικοίθη ή Νατάσα μΐ ολίγον δισταγμόν,διότι κατα βάθος, δέν έσκέπτετο τίποτ* άπδ αύτά. Μην άνησυχεϊτε, προσέθεσε, μέ α ήν βοή¬ θειαν τοΰ Θιοΰ, δλα θά διορθωθοΰν. Ή άσθε- νής εκίνησε την κεφαλήν, «Ί; σημείον άμφι- δολίας. ·— νΕχω αγωνίαν, Νατάια, βΤπεν. ανα- στενάξατα· αΐσθάνομαι πως ε^κ,αι καταδικα- ί γιά την δυττυχίαν... τδ παιδί μου ε Μ».ιον μήνα, κακδ σημάδι. τ4 τα λ<νι ή κ/ικογ,υνδϊκ.ς· 9« Ίδή>
τε, δλα θά παν καλά___ είπεν ή Νατάσα,
άφηρημένη, ώ; άνθρωπος σκεπτίμενος κάτι
άλλο.
ιΗ άσθενής ϊβαλε τδ χεφάλι της στά χί-
ρια της^καί κατόπιν έκαμε ενα μορφασμό/ ώς
διά νά άποδιώξη μίαν Ιδέαν άνωφελή.
— Είνε άνωφιλές νά τδ σχέπτωμα,ι, άνε-
στέναξε, διέπραξα ενα σφάλμα, οφείλω νά
ΰποστώ τά; συνεπεία; τού Άλλ" άλήθεια,
γιατί δέν έρχεται νά μέ Ίδ^, γιατί δέν μ,οΰ
γράφει ;
—· ΠΛανδν να ρίΐη σήμερα.
— Τί περιμένει 'γιά νά λθη. ΕΤμαι δώ
τρείς^ μέρε;, τοΰ έγράψατε, ηρώτησε μέ
ζωηράν ανησυχίαν.
^ "Ενόμιζε^ πώς ή Νατάσα μποροΰίε νά τής
δώσγ) μιά απάντησιν καί νά διασκεδάση τά;
αμφιβολίας τη;.
^—Εΐμαι βεβαίκ πώ; θά ρθη ΰστερ* άπδ
τα σημερινά, εβεβαίωσεν ή Νατάσα. '
— ιΟ Θίδς νά σ' ακούση Ι άπεκρίθη ή
άσθενής· εΐμαι καταίλιμμένη ποΰ δέν τδν
βλέπω . . . εΤμαι τρελλή . . . Πώς τδν άγά-
πησα τόσο . . . αιφνιδίως . . . δ'λα τά έλη-
σμόνηΐα, τδν έξίχαια . , γιατί ; δέν ξέρω
θϊίτϊ έγώ.
Νομίζεις. Νατάσα, πώς 0ά λθγι ;
— 'Ω Ι είνε βέβαιον πώς θά λθβ, 0α το
Ίδητε, κάμίτε υπομονήν.
^ Άλλ' η άσθενής ματαίω; επερίμενα 8).ην
την ημέραν ήτο άνήσυχοι καί ή' αγωνίβ της
έπεβάρυνε την άτθένΐιάν της.
Τέλος, τδ βράδ», Ιλαβεν ίνα γράμμ*.
III
Ότιμαομένΐ)
•Επωφελουμένη τής γενικής συγχύσιοκ^
μία άπδ τάς τρείς Χάριτα; έμάζευσε τδ μπι-
λιέτο, χαθ' δν χρόνον άπεκόμιζον την λιπο-
θυμήσασαν πριγκήπισσαν* τδ άνέγνωσε τβ-
χέως. Τδ ΰκοκίτρινον πρόσωπον τη; εξέ¬
φρασε έκπληξιν καί χαοάν :
η—Άριστούργημα," άριστούογηαα, Ιλιγεν
αυτή ΰψοΰια τοΰς οφθαλμούς εις τδν ουρανόν.
— Τί «υνέβη ; την ηρώτησεν αί άδιλ·
φαί της.
— Θά σ*; τδ ιΤπω άργότίρα. ι
Καί αοησ* νά. πέση τδ γράμμ.» χαί είΐΜ
μέ ΰφος καταφρονητιχόν :
— Μαμά, δέν υ.ποροΰμ« να μείνουμι ·*
αΰτδ τδ σπίτι,
"Εφυγαν άμέσως. Ίδοΰ τδ περιε-/όα6νο»
τής έπιστολής ;
«Έψεύσθην λέγουσα βτι μετέβαινον νέ
Γδω την Τζίνην εάν εχετε καιρόν, προειδο-
ποιήτατε την Σιπονίνην, διά νά άποφύγω τή»
έπί-ί/.εψίν των άποκρύψατε την άπουΐίίΐ
μου . .
(Άκολΐυθι!)