90243

ΕΦΗΜΕΡΙΣ
ΙΙΟΛΙΤΙΚΗ, ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ
ΚΑΙ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
10Σ ΤΖΩΡΤΖ, ΑΡΙΘ. 9
(καρά τγ κλατιία Κοίνιγγος)
Σ71ΪΙΡ0ΗΗ
ΑΘΗΝίϊΝ:
Έτησία . . . Δραχ. 5.—
Έξαμηνιοία . . „ 3.—
ΕΠΑΡΧΙΑΝ :
Εττ,σία ... „ 6.—
Κςαμηνιαια . . „ 3.—
ΚΞΙΠΈΓ1Κ0Τ:
Έτηαία . . . Φρ. Χρ. 8._.
Έξαμγ,νιαία . . „ 4.—
ΑΙ ΣΓλΔΡΟΜΑΙ
χρχονται την Ι^ν εκάστου
ΠΡΟΠΛΗΡΩΤΕΑΙ
ΕΤΟΣ Γ'·
ΕΚΔΙΔΟΜΕΝΑ "
ΑΠΑΞ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ
ΑΝ ΑΘΗΝΑΙΣ
ΑΙ ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ
ΑΠΕΓΘΓΝΟΝΤΑΙ ΠΡΟ2 ΤΗΝ ΔΙΕΓΘΓΝ21»
ΤΩΝ «ΛΕΤΚΩΝ ΟΡΕΩΝ,,
ΤΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ
δέν έπιστρέφονται
ΤΙΜΑΙ
ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΩΝ
Εν γ^ Δ' σελίδι δ στίχος λεπ. 30
η η *■ η η η η ^^
ΙΑΙ&ΊΤΈΡΑΙ ΣΥΜΦΩΝΙΑΙ
διά διαρκεΐς διατριβάς
καί
ΑΓΓ ΕΛΙΑΣ
ΚΡΗΤΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΡΚΓΟΡΕΙΤΕ !
ΑΡΙΘΜΟΣ \2
ΤΕΤΑΡΤΗ 4 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΓ 1896
II
ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΕΝ ΚΡΗΤΗ ΕΚΛΟΓΑΙ
ι χίνδυνοι μέγιατοι άπ·ιλο6αι νά καταοτρέ-
ς, λ δημιουργηθέν, καί δή όπως εδημιουργήθη,
'.< .<:ίτ( καθιστως, νά άνατρέψιοσι δ' έκεΐ. διά ; ή μάλλον μίταδάλωσιν Ικεί τό παν βΐς καί πάλιν κυλαιιν Ό είς των κινδύνω ν »:ων ε'νε άμεσος καί επισπεύδεται όπ' αύτη; τ?,ς Ιόλης καθ" έκαστην διά των όποκινοομένων άνεν- 6:«ί ύπ'αύτής κρύφα καί άναφανδόν έν ταίς πόλε¬ ή; νήσου ταραχών καί άγρίιβν έΐειθέσβων, τάς ΐοιας χα,τατολμώσιν έν αόταίς άπό τοό άσ'ία- τα δίποοχ αυτής κτήνη Ταυτα, μηδεμίαν συναίσθησιν άν'ίρωπισμοΰ ή καταστε¬ ί»* γΦνικής ϊχοντα, έξϊρεθίζε·. άδιαπαόστως αυτή ή τουρκική κυθϊ^νη-κ; δ'.' επισήμων ι, έαικής πρακτύρων. Μυρία πχρεμδϊλλουσα όμματα είς συνομολόγησιν τού π5ρ·.δοί)του τάντ&ς Ιγχωρίου δανείου, Ζπως πρό πάντων ί'ΐνηίιώσι νά οίκονομτ,Οώσιν οί χωρικοί Μου- ^άνοι χαί έξέλθωσιν βΐς τα χωρία, οΰτω ■β α·[τ5 αϋτούς καϊ φέρη αυτή πρός τό επιδ-.ωκό- Ρ^νον ναυάγιον τού διομολ&γηθίντος νέου πολι- Κυματι,ς, βπιμένει 4λπίζοι>σα έκ τής ευσονβιδή-
τοο χιί χί,ιστ'.ανικίίς των Δονάμεων συμφωνίας !
οΐι £έν θέλει δονη&ή ή Κρήτη νά α'οτονομηθή,
Ιοτω χβιί τ6σφ γλίσχρως καί άνεπιρκώς, καί άπο-
ϊΐλ'5 ούτω δυσαρμονίαν πρός την διοίκησιν των
αλλων τού χροφ^τοσώστοΐ) κράτοος χωρών καί
ό χαί δυσάρεστον πρόκηται παράδειγμ,α· Μύ>
μετά τόσας τελος άναδολάς έξ αυτής καί
ΐπάτησαν τό Ιδαφος τής νήσου αί δύο
*ολο6ρόλητοι οργβνιατικαΐ έπιτροπαί, καί ε'ίθΰς
τέ ζαρχάδνχ ϊγίΐνΛν πάλιν άρκοόδες καί άνβατα-
τώθησαν, διότι, λέγουΐιν, εξεπυροοκρότησβν £ν
δκλον ϊξω των Χανίων ϊσως ψΐυδώς ή *αΙ κατά
τάχην, ή ό«' αυτών τούτιύν καί ουχί υπό Χρι-
οτιανών, ίσταξ· δηλ. «Ις τό πηγάδι ή οόρά τοδ
1*ϊδάροο, αφοό ου μόνον Ιζ« *«ί πίριζ τής *6-
λ·»ς δίδουν χαί καίρνοον αί ενοχλοι συστασεις
ω άχρείκν τοΰΐ«εν <>ντ*βν, άλλά χαί έντός αυτής
, ού μόνον έν ταίς οδοίς κ»1
πλ'ηείαις αυτής, άλλά κ»ί Ιν τ·ή αόλή αοτοΰ τοδ
διοικητικοϋ μίγάρου. 'Αλλ' Βί'πομβν πολλάκις,
ότι θέλει ή χοηά κ*ί παίζει ό "ίέρος, οί καλοθε-
ληταί μ,ας δυνατοί καί οί' ιότών ή αυτής ύψηλό-
της, ή Πύλη.
Ό 1:600·; δέ καί ό ούχ ήττον δίΐνός κίνδονος,
2ί.κΐμ£3υς μέν αυ:ός, άίψχτϋς, άλλ' ΰποολος καί
καταστρεπτικός εχθράς, Ιγχβιται. έν αυτοίς τοίς
απλάγχνοις τ&ΰ χριστιανικαί» σΐθ'.χείου. Τούτον
τ&ν έχθοον, τοϋ:ον πρό πχντ»ι)ν τόν κίνδυνον δέον
νά'φοδ?)τ;αι καί τρέμη πάς αληθής Κρής καί πα-
τ;ιώτη; ό'^ΤΛς Ιν αύ:^ ε>»λην. Ούτος είνϊ ή έξ
άθλίιον Ιδιοτελειών διαίρεσις ή σονδαυλιζομένη
όπ' εκελώ^ τού κοινοΰ έχθροϋ οργίνων. "Ηδη
πρόχϊ-.τα·. να διεςαχθώσι β&!)λϊοιΐΑθ.Ι έχλογαί, 6
δέ τοσαίκα καί τοι,αότα υποστάς καί πάλιν λαός
άνάγκη όπερτάτη νά σταθμίση καλώς καί έμδρι-
θώς την μ.ϊ·(άλΤ|ν, την ύψίσιην τοδ πράγματος
επιρροήν Ιπί τοΰ προσΕχοος καί τόσω πάντοθεν
έιιιΛουλευομ,ϊνου α'οτοϋ μΐλλοντος. "Αν οί β^ϋλϊο-
ταί τής ληξάσης σονόδο» δέν έδϊΐκνόονΐο, τό πολο
αότών, άν ούχι άλλο τόσω ψοφοδεεις' αν οί Ιμπο-
ρο6ουλεο:αί πρό πάντων ή')«λον σταθμίσϊΐ την
βαρύτητα, την όρθότητα καί την μ,ίτριότητα πρός
τούτοις τοΰ έν είδει επιστολάς πρός αύτοΰς στα-
λ4ντος έκΐίνοο εντέυθεν ιόποιινήματος καί δέν «τα
ί'χαμνον 6άλασσα», τό μέν έκ πείσματος, διά τί
νά έπεμδαίνωσιν οίλλοι Ιςωδεν είς ταίς δθΰλίΐαϊς
των!, τό δ« έξ ευτελοός χαραχτήρος, δέν ήθ.Χον
αύτοι ούτοι έκθρέψει καί αύξήσει την Μΐταπολ.
επιτροπήν, άλλ' ήθελον αοΐοί οότοι έμφρόνως μέν,
άλλ' εόσταθώ; τό μ3ταπολιτει>τικόν περάνει έρ¬
γον, πρός δ κορίως ώρΐσθϊ,οαν κα·. δκβρ πάντες
άνέμ,ίνον χαί ούχι δ,τι εκάθηντο έκει καί έφαμ-
πρικάριζον πρός όίρρητον 6υμΤ|δίαν των ά·(<χδικών καί ενδόμυχον έπΐχαιρεκακ'.αν των Καραθεοδιβρί- δων. Δέν χρειάζϊϊαι πολλή γνώσις, αν δ'δαλβ τοι¬ αύτην έκ τόσω φρικτών παθΓιμάτιον ό λαός, να βπιτάξη διά τής οτάσίως κ*ί τή; ψήφου τού είς τούς βοολεοτοεμπόρους, είς τους φιλοδοξίας τα- πεινάς, άνηθίχοος ΙδιωφιλεΙας τρέφοντας, νά κά- μω3ΐ τόπον ·1ς τοΰς πρ4ο·>«. ααί ταπίΐνοός τή καρ-
δί* καί γνηιίοος πατριώτας* νά δ^οντοφΛνήστ;},
άλλ' έν απολύτω τάξ.ι καί άξιοπρ»πεί^ ώς αλλος
ΈΚιοοινίων μυσΓ^οίων αυτος λβιτθορΐδς τό β
ροσήμιντον έχϊίνο: «Έχας βίοηλοι,» τόΐον είς
τούς μή έμπορεοομένοος τα δσια καί «ρά τ?|ς
Πατρίδος ΈλβοσΙνιβ- τόπον είς τοδς άναδειχσέν-
τας έν τή νέα φχσ3ΐ, έν τοίς νέοις άγώσι κ*ε ααμ.-
φορβιίς της Πατρίδος αληθείς έλληνας πιτοιώτας.
ΕΖνβ «τσίγν»3τοι ούτοι, δέ ν είνε παραδοΰχοι μ,Ν
άλλ' έδοκ'.μάοθη.-
μ μ
σαν ώς χρασός βν χωνϊοτηρίιρ ώς θομόσοφοι,
τοί καί βιθύνοβς;. Τόπον λοιπόν εΐπέ, λαέ τληαο-
είς τού; έμπόρου; τούς τα ι:άνϊ* έμϊο-
;, διότι νόν, δ-.α των νέιον έχλογών σο»,
ρ πίντ(ΐ»ν αγών. Στάθμισον κϊ'. σκ»ρθητι κχ-
λώ;...... Άνάγκη βϊδαιότατα όμοφροσόνης τιλΙ
συμιτνοίας, α,λλ' οοχί καί επιβικϊΐας πρό; κχπή-
λους κ*'. εϋτελϊίς καί ψοφοδϊβϊς. Τοις φρονίμοις
καί κιρπϊρα· άλλως -/ε'.ρότβρα των Καρα-
καί τΛν άλλιον άφεόχτω; ληψόμ-.9α.
ΟΙ ΕΙΣ ίίΡΗΤΗΜ ΚΑΤΕΛΘ0ίίΤΒ2
ΑΞΙΩϋ^ΤΙΚΟΙ
Μδτας-ύ των άλλΐόν καΐίχηιιολ-θϊΐών άς έν*α-
ρονόμενος αυταρέσχυ»; άπήγγειλβν ό κ. ποωβα-
ποοργός κατά την πρώ:η» ήμϊραν τη;
επί τού Κ.ρητικοΰ ζητήμχτο;, δτβ
την περίφημ,ο» πολιτικήν τού κατα τό ζήτη{ΐ*
τουτο πιαίνοιαν ενεχχ τή; «ποία; κχί άπολ-^θη
ή μΐγολόνησο; είναι, καί ή εξής. Δ'.δων πολιτικά.
παραγγέλμ'ΐτα, δτινοι έφιρμοζόμενα. θά άποτρέ-
φβ>3ΐ την Έλλάδα πάση; έ9νιχής βλέψϊως, λ4γ&&
ότι δέν «ίνβ είοίτι ίκανή αυτή νά καταπολέμησιν
ολόκληρον την Ευρώπην. Συμπληρών δέ τουτο
αΐσθητότερον διά τής χχρα3τάσεα>ς των νχοτιχών)
δΐ)νάμϊο·ν τής χώρας, «ς εντελώς μηδαμινών, δέν
παρ4Κδΐ'|>· νά δώτς, υ»; εΐιτε, πολιτικόν δίοαγμ*
τΐρϊς τόν κ. Ρα»μχνον διχχιολογήσαντ» την είς
Κρήτην κίθοδον των άξιωμιτικών, οός ά «,
Πρωϋοπιΰργός κττεδίυ»ξΐ προιπαθήια; ώ; ηΐπζ
να μή ένθχρρύνη τό αΐιθημι τούτο είς τόν στρΛ-
τόν, κ*?1 τής έθνική; οοντάξεω; τοό όπο(οα τάοοι*
ίμϊρίμνητεν, άς χαί είς την κοινωνίαν.
Είν* περιττόν νά έ;ηγήιωμ»ν, ότι τουτο -ζτο
£ν ο*ντμ* τής χ*χ*ρ»γμένη; πολιτικής το4 *.
ΙΙρ<*θοκοοριοά, τής

ΛΕΥΚΑ ΟΡΗ
ματος δηλαδή άπ' άρχής μέχρ1- τέλους τοδ Κρη-
ιιχοό αγώνος, πρός τούτον καί μόνον τόν σκοπόν
«αί οδχΐ έκ μεγίστης εδλαβε,ίας πρός τόν Στρατόν,
δν πολυ πρίν ?έν εόλβ6ή€η ειμή είς ακοποός ποτα-
Βθύς αυτόν παρωθών, οίπε διότι εγνώριζεν, όπερ
Λβί —«0)>Χοϊ Ιπανολαμβάνθυσι, ότι ή Κρήτη Ιέν £χει
ανάγκην άνδρών μαχητδν. μή σκεπτόμενοι ομα·.ς
δτι οί οξιαμαιικοί έπιζητοόσι την άνάριην ϊτρα-
*ϊικοΰ σχολείου 14 ου πάντοτε έίανέρχηνται πολύ
ηθικάς ανώτεροι. ώς τοδτο άνομολο·ίοόσι πάντες
οί μέγρι τοόξε κατέχοντες εις Κρήτην κοτά δια¬
φόρους επαναοτάσεις ώς καί ότι οοναισίάνοντβι
Λείποτε την Ικπλήρασιν τοδ προοριαμοδ των, νά
«Ίΐϋνισί,ώσι πρός άπελεο6έρυ σιν τώνδούλων άδελ-
φβν, ίνευ τοϋ ότ.οίου ΐϊβριητ, ή οπαρςΊς αδτών.
Τόν προορισμόν ομο ς τούτον Ινέοφ ?4ν ελπίζουσιν
δτι ίά εκπληρώσωσι μένοντες εις τάς τσξεις των
«αί άλλως διατασσέμενοι, ίά τόν πράττοσιν αδτο-
6ούλίίς, ύποδεικνυοντες συνσμα είς τοός αρμοδίοος
τό χαλκόν τα ν 8π3ρ άν Ιξαλολοο6ήσ«ίοι παρα-
μίλοδντες, Ιά. μετανοήοο σι ταχέως. Τούτο δ* ?τι
ίτασΐγΌΐνέοτερον κατέδειξεν ή τελευταία
των ίςΊΐι-ματιχών οΤτινες οκοπόν βιΰοίος χ
οδχΐ την επιτυχίαν τ<Χν βΐτηεεισών μερικών τρο- ποποιήσεων, σλλά την βίλτίασιν τοό στρατεόμα- τος καΐ την επίτευξιν τοό έίνικοΰ αυτού προορι¬ σμόν. Έν ολί·,οις δέ τίλος ή παροοαία σύτών επί τοδ τόπου συνετέϊεσεν είς τό νά αναζ(£«ορ<ι>6(ΐσι.
ΟΙαί αικφιγχΐώσιν οί δεεμοί μβταξό τοο έλευ(έροο
«ράτους καί τής Κρήτης, οΐτινες είχον χαλοφα>6·7Ί
Ινε*« τής υποδουλώσει. ς αυτής κατά τό ]8ι-9
ϊ·5"' «.νό·/1^ τής τίτβ Κι>ί<ερνή*οίωί ώς *?1 τής άφιλοτ.ίίτριξος κοΐ άντεθνικϊ,ς «οριΐας τής νόν, 14 ής Σοΐ(ομ(α έ7ΐικίν?ι>νος εγεννήθη κ»τ» τού έ-
λίϋί'έροΐ) Κρσίοος έκ οΐ)ΐχΐ!σεα.ς Κοδερνήίβως
καί "ϊί-νΰος. Την τοιαύτην ιμας Ευθυμίαν 8ιέ·
λυοεν ή πορουοία τ&ν άξωματινών, ώς άντιπρο-
τ&τ.ΐΐι τού Ιίνοις. Διότι Εέν είνε όλως περιττή ή
τ.οιρουατα τί,ν άξοματικαιν 1ν Κρήτ^, ί-ς φλτ,α-
ρβδοΐ τινβί, διίτι ό ζ.ίΙιγ,ΐί Ιβν άϊΐαιιεϊ μέν «.ν
Ρραχίί,νος, σλλά χοί σύνταξιν κοί -(νώσεις σλλας,
άς τοτέχοοσιν οί βξιο ματιν.οί «αί άς άναινιορί-
ζοοσι πσρά. τΐ,ν ιν«»·μην τού κ. ΙΤρο £ο5τοορ·(ου αό-
τοι οδτοι οί Κρήτες, άφοδ παραχ«·'(.ώσιν θόιοΐς
-τάς ορχηκΐοις. άς τζυνέ&η ?.α·:ά τό Ι8ί6.
"Οσον δ' ίφο^4 δχι ήϊ0 οπατσλη άνδρών ή
διβκινΕόνευσις αύτάν τουτο είνε άνσζιον νά σο-
ζητηΐή, διέτι είνε ιιρΐοις άν6ρι! τλπ άοχολουμένοο
είς τα οΐκονομ·.κά καΐ δατις ΙιιειΙή ίκβΐ ψεοΕάς
ΐήν Ιφορμιζει, ϊοώ Ιέλει σλη'ιϊις ά την προλάδγ,
λησμον&ν Ετι έκ τοιο.ύτης στ.ατσλης τα Ιθνη άπο-
«ομ'.ζοοοι πάντβτβ πολό πβρισοβτερον
ΚΡΗΤΙΚΑ
(Τοδ έκ Χανίων άνταποχριτοδ μα;).
1 /ΐΒχειιβρίου 1896.
Οί εν Κων)π6λει πρέ^δεις των Μεγάλων Δονά-
μεων ετηλεγράφησε είς τούς άφιχίέντας Ινταόδα
διχαστικούς άντιπροσάπους βύτιΐιν δπως μή άν«·
γνϋίρίοωσι τον οί?(ΐ μανόν ΙπΙτροιτον,Ναζΐμ βέην,ώς
ίτρόείρον τής διορ^ανωτικης τίόν δικαστήριον έπι-
τροπής, οδδ' ώς μέλος αδτής. καθότι έ διοριομός
βδΐοό εγένετο έν άγνοί^ »δτ<&ν· παρατιίλωνται δέ νά προ&ώαιν είς τδ ϊρ*(ον αδτών καί δνεο έπι- «ρόποο οθωμανοδ. Κατά πβράχλησιν τοδ κ. Σκαλ- «σοόνη οί χριστιανοΐ δικη^ίροι ύπδχώρησαν προσ- ερχόμενοι είς τα κατβρτισθέντα προσωρινά δικα- στήρια καί ούτω ή'ρθη τό πρδ πολλοδ όφιστάμβ- νον ίικαιοστάσιον Ιν τψ τέπφ, δι' όπερ καί τίνες ι©ν προ4ένων ένταδδα κΛτεφίροντο σφοδρώς κ«&* ημών. Ό πρό πολλοΰ (5φιχ6ίίς ένταδδα Σαβδβντίν ίΐασσάς άίβοτίλη «π' εδθείίς υπό τ65 ΓϊΧδίιτ,' δπως, καβά ββδαιοδται, επιφέρη συνβννοοόμενος «αί μετά τοΰ ατρ-ατιιοτΐκοΰ διοικητοδ Ίμ6ρ»1μ πασσά οιανδήποτε ήθελον δυνηθή αντίδρασιν εΐςτήν τακτοποίησιν τώνπρατμάτο νναί πρός αογκράτησιν δοον τό δυνατόν τοδ παλαιοό /αδεστώτος τοδ ένι- σχίοντος τοός εντοπίους ^έηδες Τνα άν6ίστανται μέγρις έο^άτον εις την *α:ά των χριστιανών τά)ην μειέρχονιαι δέ ίδουν σκβϋωρίαν οπο,ς ίνοχοποιήσα:σι τοός χριστιβνούς ώς Ιν παρ*- δίί'ιματι εις τον συμδάντοι προχθεσινόν φόνον οίομανοδ τινος χοροφύλανος έν Μολοποτσμω. Έμίν ά·αΙόν.ί κσ)οι;μέοο, δν τίνα χαΐά βε- ίαιοδται, έιρόνευοεν ό όΖύνϊς αϋτιδ διά ν.)η- ρονομηαϊ,ν διοφοράν χαί δι' ην ζρό ποΗοδ είχον Ιλθβι εις διαπληκτισμούς κοί έ'ριδος μότοιΓό των. Τόν αό'.ον τοδτον οδ?ε!ς ίτοραΕέχεχαι ώς φολεη- κεν, κβίύτι, οί δόω οδτοι άδελφοί έφ σονεξιάδι- ζ&ν Ινοτλοι, τ&ς νά φονευί,γ/ ό είς καί ό αλ>ος νά
μείνη βίπρόο6λητος είς τόπον μίμακρυιμένον καΐ
απόκεντρον; άνέίοφα δέ νά μείωσιν τφ φονευ
ίέντι τότε βαλάντιον, τό ώρολό·('.ον ν.αΐ τό μαρΐί-
νιον μετά τοδ λοικοΰ έΐτλισμοδ τού ; έΆθίΐτβι δτι,
ίον όπό χριστιανών έφονεύετο ούτος, έ έπλισμ,ός
τοο δέν ήθελεν άφεθή οδ'ώ, 7Τ|-οκειμ*νου μάλιστα
ίΐερί οπλου Μίρτίνη. Τόν νεκρόν μετέφερον βΐ;
την πόλιν Ρε6ίμνης Ινία Ικλείσ67.σαν πάντα τα
καταστήμοτα των οτ,ο μανών· προ'ττεμψαν δέ τόν
νεκρόν 2ιά μίγολοτΐρείοός κηξείσς την ώραν
τής οποίας πβνικες έπεκράτησεν έν τή πόλει, μή
τυχόν προδώοιν είς προμεμελετημένο:ς κατά των
χριστιανών σφβιάς τάς όϊτοίβς οί φανατικοί (5έτ(5ες
καΐ ά·(άδ€ς μετά τοϋ δχλου ουσκεπτίμ=νοι σκεύω·
ριΐσι πρό τιολλοΰ χρόνου, δπας ιπέλίττ] δ,τι μοι¬
ραίως είνε δυνατόν. * . . ,
ΕΞΩΤΕΡίΚΑ
ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑΤα
■— τ<Ό.τά τ.ηλδ·,·&ά^τ^ΐΑ Ι·λ Βιέννης πρός τόν- παρισινόν «Χρόνον» λέγει, 8τ». είς τοός δΐίΐλιτμα- τικούς κό»λοος τής αυστριακής πρωτευούσης ϊφι- οτώσι πολό την προσοχήν είς τα συμ,δαίνοντα έν Μακεδοίί(, &Γου οί Σέ(,6οι ν.αί οί Τλληνες παλαί- ουσιν» ζι^ηρότστα Ιπί τοδ ζηττ,μβτος των έπιοκο- πικάν έΕρών. ΦοΙνε'.βΊ ?έ Ζ'Λ είς τό 'ΥποορΊείον α&ν Ι?<ι)ίεριπΙν τής Κιένντ,ς έίορυδήθηοαν τ.ολό Ι* της εΗήοβΐιΐί, ότι ο Γαοιλεύς τής Σερ6ίας καί ό ήγεμο^ν τοϋ Μβορο^ιονίοο ζ^οηατί'Υ.ύς άπευθύν- (ίησαν πρός τόν Τσάρον, παρβκβλοδντες αυτόν νά επέμβη πθρά τ$ Ώύ)χγ.>1 παρά τώ ΦαναρΕι·) υπέρ
τ&ν Σέρ6οιν τοϋ βιλοιετίί,ο τοδ ΚοσΐοφΓ.πεόίΐΌ.
Διαταγαί ύ>ς έκ τούτου έστοίληοαν είς τ· νπρεσοευ-
την τής Αυστρίας 4ν Κιονηταντινουπίνλει ίνα ϊτΛμ-
6ΐ(] όπερ των Έλλήνων.
-— Κατά τηλεγραφικάς έκ Κων)πάλε<.!ς πλη¬ ροφορίας, συνήλθον προχ(ές οί αύτόθι πρέαδϊΐς των Με^άλιον Δυνομεοιν, όπως βυσκεφθώσι ΤΓίρί τοδ Κρητικού ζητήματος. Έκ των πληροφιριών δμως τάς έποίας ϊλαδον παρά των έν Κρήττβ προζένων Ιοχήμάτιααν την πεποιίη'Ίν ότι δ έν τή νήσω άΓοσταλεΐς εσχάτως όπό της Πύλης ταδρΐΌς πασοόίς μυρία παρεμζάλ- 6ει προσκόμματα είς την πρόοδον των εργασιών των επιτροπήν, «αί κοιτέλχι£αν' είς την υποβολήν έντόνων παραπόνων πρός την Πύλην διά την δια- γωγήν ταύτην τοδ ο3πεοτο)μένου της. ΒΙΕΝΝΗ, 1 Δεκεμβριού. - Αί Γοιααιχαΐ Εφτ,μ?ρίδες Ι£ακολου(οϋοιν όποστηρίζοοοαι τα δί¬ καια των Σέρ6ων χαί ΙπιτιίΙμεναι κατά τοΰ Πα- τριάρχοο, όστις Ιδαικε μακράς Ιξηγήσίΐς είς την Πόλην περΐ τοϋ έκκλγ,σιαατικοϋ ζητήματος των ΠΑΡΙΣΙΟΙ, 1 Δίκεμδρίου. — Βεδαιοδται δή ο Ιν Πετροοπόλει Ιΐροσζευτής τής Γαλλίας κίμης Μοντεμπέλλος υπέβαλεν εΙ« "την γαλλικήν χυδβ'Λησιν σχέϊτονπβρΐ πολιτικάς μίΧλ'ον Ινερ- γοδ Ιν τ1;) Ανατολή, έπίξεργαιδέν έν τή <·,, αρχιγραμματεί* κατά την έν Πβτροοπόλει διβί _' βήν τοδ κ. Νβλίδωφ: ΒΙΕΝΝΗ, αδθημερόν. Μερίς τιςτοό τόποο ιςϊ. νίσταται κατά τής άπαύστικς αύξοόσης έπιχρ4τ/. σβαις τής Ρωαοίας έν Ανατολή. ' ΒΙΙΝΝΗ, 1 Δεκεμβριού. Αί σερβικαι Ι*, ρίδες έξακολουΟοδΉ την β·αιοπα6ή πολίμιχτν ι διά τό Ιν Μακεδονία Ικκλησιαστικόν ζήτημι ΠΑΡΙΣΙΟΙ, 2 Λίχβμβμοο. - Ό 'Ύζή^; των Εξωτερικών κ· 'Αννοτώ εδήλωσεν ότι οί Κ Κων)πόλει π,οβο* τες έν πλήρει ό| ΒΙΕΝΝΗ, αυθημερόν.—Ό ένΚϋ>ν)πόλίι
βευτής τί)ς Ρωσσίας χ. Νϊλίδιυφ
σονέντ-ίθζιν μβτά τοδ χόμητος ____
ύπουργοϋ των Εξωτερικών. Σφ,ΐϊρον μ?τα μη
βρίαν θέλει δίχβγ) αδτόν «ις Ιδιαιτέραν
ό αΰτοκράτωρ Φραγκΐσκος Ίωϋήφ.
ΛΟΝΔΙΝΟΝ, 2 Δβρίοο.—Είς τα «Ί
Νέα» τηλβ-ϊρο φούσιν έν Κ ών) πόλει, ζτι
ΐίνβται περ: προσδ'.ορισμοϋ χώρας ήν (Α' ...11Λ.
λάβη ή Ροισσία. Αυτή Ισεται ουχί όλίν,ληροςί
Εορειοζυτιχή -(ίκνία μετα^ό Ποσπόρου καί Εόςίί.
>υυ άλλά Ιτιτβηις μεταςΰ Δέρκου καί Εγλϊιοοχ-
τερέ δηλαδή ενδεκϊ μίλια μακράν Κων)πόλ8κ«ς,
Είς τάς κα&ημβρινάς οονεδρ-.άσεις των -ρέσβεων
τηρειται μβ·(άλη μοστιχότης.
ΛΟΝΔΙΝΟΝ, αυ&τ,μερόν.—Τό ατμόπλοιον Ιί.
λιίρ τοό Γερμανικόν ^1ο^'(I ϊναοά^ησϊν ε1.; τδ
άκρωτήριον χής Ίσπανίας. Ου νιδϊβι καί 200
έπιδάται έπνίγησαν
ΒΕΡΟΛΙΝΟΝ, αδοημίρέν. -Ό ΜοοΓ.άτ 6ιΐο:'
τοδ Σουλτάνου έδραπέτευοεν. Έκ Κωνοταντινοο·
πόλεως τηλε-ίραφοόαιν είς τόν «Χρόνον» τοΰ Λον
δίνου, δτι ό Σοολτάνος Ι^ώρι^β χαί ο·.βι·κ6ρχΐ3εν
εβδομήκοντα άνωτέροος ύπαλλήλους έχ τοδ όποο;-
7ίίου τής Άστυνομίας.
ΒΙΕΝΝΗ 2
ής τής Αυστρίας έν Κ)πίλ·ι
τόν Σουλτάνον ίπως εφαρμόση τάς μχρροΐμί
σίΐς ταχέως χαί πρό τής έπΊνό,δου το·3 Νίλίδωφ
3ΐς Κ)πολιν.
'ίί Γαλλία χαί ή Ρωσσία σονβφίβνηιβν ν» μ;·
τέλθωσι βίαν κατά ττ,ς Ιΐόλης. Οοδϊμία Λύναμι:
Οελϊΐ ύποστ,,ρίξει αϋΐήν.
Ή ΓοφατζανΙν. Ιφημίρΐςτοδ πρί"[χηπος Μ·ρ·
τζέσκη έν Ιΐβτρουπίλϊΐ ύίΐοστηρ'ζβι τ6 ΙΙατρια,ο-
χείον χαί δκφράζει φο^οος έκ των ένδε*^|ΐΑνΐιΐν
οονεπειών τοό Σεο6'.κο»ϊ σχίσμιτος. Αί Ι(ρ()(«ρί·
δϊς «Νοδόστη» κχ!. «Σδέτ» όίτοστηοίζοοοι αή|ΐ5·
ρον δι σρθριον οφοδρων τοός Σέρδους.
ΑΙΝΚΕΙΟΝ, 2 Δεχίμορίοο.—Ό οιά5ο·/ο;
τής Αυστρίας Ιφθασιν άρτίαις ένταό6α."θά δ'.έλΐι;
τήν χειμίρινήν περίοδον έν Κορσιχή.
ΚΩΝ)ΠΟΑΙΣ 2 ΔίχιμδρΙοα.—Πάσαι αί «ρο-
τίοεις αί -[ενίμεναι κρός τόν σκοπόν τ?(ς άναδιορ-
Ί&νώνεως τής Του,οχίας απέτυχον. ΊΙ δϋσκοα^ίι
τού δημοιίου ταμβΐου αδ;άνβι άπα,ύστως.
ΒΙΕΝΝΗ 2 Δ57.-:μ?>ρίου. Ό κ. Νίλίοωφ Κ
σονταξειδεύστ] μετ* τοδ βασιλέα;ς τής Σβρδίΐ!
βΐς Βελ'.γράδιον. Εκείθεν ΘΙλβι μεταδί] είς Κων·
αταντινούΐτολιν.
ΛΟΝΔΙΝΟΝ, 3 Δεκεμβριού.—Τα "ΊΙμι?ν
αΐα Χρονιχά,, χαί δ «Ήμερήσιος Τηλέγραίρο;»
βδ^αιοδσιν δτι λίαν προσεχώς 6ελ« επιδοθή ιΐ;
τόν Σουλτάνον τελβσΐγρβφον Ιχ μέρους τής Άϊ·
Ί,λίας, Γαλλίας χαί ΡωοαΙας.
ΒΕΛΙΓΡΑΔΙΟΝ, 3 Δίκβμδριοο —Ό ριζο·
σταστιχός τύπος διακηρύττει ότι ή φιλία τής Ρω'-
οίας βίνβ χρήσιμος είς την Σερβίαν, άλλά προσ-
ΘΙτβι δτι αί φιΧιχαΙ σχέσεις μίτά τής Αυβτρίαί
βινβ άπαραίτητοι.
ΠΑΡΙΣΙΟΙ, 3 Δίχιμβρίου.—Κοχλοφορ»ΐ τ
φήμτ) οτ». 6 έν Λονδίν<>) πρβσδίοτής τής Γβλλίΐί
βαρδ>νο< δέ Κοορβίλ ύπέδαλβ την ϊίαραίτηοίν νη>

ΛΕΥΚ Α ΟΡΗ
8
Τό «Φιγβ.ρώ» ΙλχΙζιι ότι ή φήμη α5τη (ιέλβι Βια-
ψ£0-ϊ6ή επισήμως.
ΒΕΡΟΛΙΝΟΝ, 3 Δβχίμβρίοο —'11 *°6*Ρνη-
ο« ϊχ31 τήν απόφασιν νά ζητήση παρά τού κοι-
νββοολίοο τήν ανανέωσιν τού ποροβολικοό.
ΛΟΝΔΙΝΟΝ, 3 Δεκεμβριού. Άπέλλβται έκ
Ρομδάης ότι ή πα,νώλης έξαπλοΰται, καί Ιπιφέρει
εολλοός βανάτους καί μεταξο των ΕυρωπαΙων.
ΒΙΕΝΝΗ, 3 Δ)βρ·ου. — Έκ τής σονεντεό-
ξβ,ος τού πρβοβευτοό Νίλ'.δωφ μετά τού κόμητος
Γολουχόφσχη επήλθε πλήρης συμφωνία μεταξο
ιών ϊόκ> τούτων Δυνάμεων ώς κρός τα μέτρα τα
λτ,φ'ηΤ'μενα κατά τής Πύλης. Απεφασίσθη όπως
ο Νίλίδωφ επιδώση πρός τόν Σουλτα'νον τελεσί¬
γραφον. Μϊτά την Αόστρί'χν ίστερξβ καί ή Ιτα¬
λία. 'Αναμένβται ήδη ή απάντησις τής Γεομανίας.
Άναγινώ—α»μ«ν «ίςτήν «Νέ^ν'Ηΐ'ε'ραν» τής Τβργϊ-
β—5 τα Ιςής :
«Πρέπει νά λάβωμεν τ» πράγματα ώς Ιχοοσιν,
οδχί ώς 6ά ήτον εύκταίον νά είχον, νά έννοήσω-
}«ν δ' δτι ό έλληνισμός βόρίσκίτχι ενώπιον άλη-
6οός αονασπιαμοδ πάντων των λοιπών γενών τής
βιλχανιχής χερσονήσοο, ών ίππθεν διαφαίνονται
επφοοβί Ιιχυρότερβ-ΐ. Μ·'ν τοιαύτη οτιγμή επίκαι¬
ρον φαίνεται έκ πρώτης 2ψ;ως τό διά-πελμα, όπερ
α«ηό6ονεν ό βασιλεύς τ&»ν Έλλήνων είς τόν πρω¬
θυπουργόν, έπιτάσσων τήν ίδρυσιν μονίμοο στρα-
τοπέόοο πρός έκγόμνατν των στρατιωτών,τήν πρόσ¬
κλησιν δωδβκακισχιλ'.ιον έφέορων,καΐ τόν καταρτι¬
σμόν επιτροπήν έξ αξιωματικών πρόί εκλογήν νέοο
δζλοο.
II
έφαρμογή των μετροιν τούτων άνατίθε-
χαι είς την κυβέρνησιν ο βασιλεύς άρκε'ιται β~ε-
ραρτυρών ότι: «δ επί πολδ τού κυρ'.οο τοο προο-
ρισμοό παρεχτραιιβίς στ&ατές αΐσθάνειαι την άνοίγ
κτ,ν νά ««αμπΧγΊτ) -*~ ασ·/&——· αξίας τής άποστ,ο-
ύ^ τοο.» Δοιτοχώς αί προηγη&βΐααι τώ διαα^δλ.--
κατος πβ&ιστάοεις καβ.ιτώσ·. δήλον δτι πρόκειται
ββρΐ τβχνάαματος τής κατ' οίκον πολιτικής, είς
δ λυπηρόν εϊνβ δτι προτέφερε τό κ'ρος τού 6ν4-
ειατός τ»,ο ό βασιλεύς. Ίνα προ6ι€ασ6τ, είς *δ-
νοβόμινος έπροδιίίάσ&ητϊν ίίνίο άπολότί/θ άνάγ-
*ης κ«1 ;ν μέιη χρευ>»οπία εκατοντάοες άξιωμα-
τιχών των λε·(ομένΐ'>ν τϊχνικών οπλιι>ν, ο1- δ άςΐιιΐ-
(ΐατιχοί τοό πεζιχοϋ τ^ό ίππικοό, τής χωροφολα-
%ΐα «ιστβόσαντες δτι όκ5τιμή()ησαν άδίκυβε «φγ,-
ϊήθιτ,οαν έν σαματι έκ τής Στρατιωτικάς Λέσχης,
ής «ρόεδρος βΐνί ό διάοοχος.
Ή δι-ϊυ,ιρτόρησις αυτή δέν ήί,'έτβι κατά τύπον
«ήν «βιθαρχίαν, άηβτέλβ·. Ζμως ρΓθηυηοϊ&ΐηβηίο
βατά την κορίαν τής λέ|«ως Ινν&ιιν χ«1 έμαρτό-
ρει έχιχίνοονον διάθεσιν πνβυμάτων, ής τα αυμ-
πτάμαΐα όπίφαίνοντο άπό πολλοό. Ή όποχώρτι-
ρτρις ενώπιον χιλίο^ν σον*σπι->6έντων αξιωματι¬
κών 6ά ήτον βμέτρο-ς ταπεινωτική. Έπενοήθη
λοιχΐν τό οτρατιοπίδον καί ή π(Λσκ>ησις των δύο
■ζλιχιών, όπως άποκαταστβδη διά νέ'ων προδώα-
ομών ή διατσραχίίϊσα ίσορροπία.
Ό χ. Δηλιγιαννης άνήτ;ειλεν ηδη Ιν τί Βοι>-
λ·§ βϊΐ «τα νέα μέτρα σκοπούσι τήν πληρώσιν των
χενιΰν έν τ·ς στρατιωτική οργανώαϊΐ». Ή ιτρώτη,
^"φυσιχή ερώτησις είνε πώς καί πόθεν θά βαρβ-
€<μι τα χρήματα ; Ό προϋπολογΐ'-μέί, δν όπβ- 6 ό πριβτόοπί,υριός, 6ά είνβ ύό «τά ρρι, ην Ιδίαν τοο όμολο·(ίαν, «εάν δέν καταλίπχ) μ.·- ρέν ίλλειμμα», νόν δέ προστΐ&εται δαπάνη 2-3 υ έ Ιλλμ* μμ, τουλάχιστον, έκατομμορίων, τουτέστιν είς τ6 Ιλλειμμα. Ή ά^ίωσις τής άντιπολιτεόσεως, βπ»ς ό &τβ$ νέος προϋπολογισμός μιτ' η6ς·ημέν.·»ν έσό- δων χαΐ ήλβττωμένων έζοδων, απεκρούσθη, έδή- λ*»σβ δ' ό κρωθοποοργός δτι είς τα έκταχτα μίίρΐ ϋ Ιϊβρχέσ^ ίι' έκτάκτων πιατώίβιον. Κβτά «6- βον θά χαταστί'μ(ίλλον έτοιμοπέλίμος η Έλλάί είν* Ιτι προβληματικόν. Βέβαιον είνε άπό τούδε μονον δτι δέν θά καταστή μάλλον φερέγγυος καί ότι ή οΐκονομική θέσις θά επιδεινωθή έπιφόβως. Ή Εΰρώπη δέν έπλανήθη ώς πρός τόν χαρα- κτήρα τού βασ<λικοό διαγγέλματος, όπερ ύπεβί- βααεν είς ςήν κατηγορίαν των συνήθων κομματι- κων βχρέ3ϊβητ,8, καί τα άνακχοβούλια δέν έτα- ράχθησαν. Κατάπληξις δμως καί ά6υμία κατέβαλΒ τοός δανεητάς τής Ελλάδος, οΐτινες ήλπιζον μέχρις εσχάτων ή βασιλική αΰτοβουλ'.α, εάν ήσ- κε'ιτ,ο, Οά ήσκεΐτο χαχά πρώτον λόγον όπερ τής πίστεως καί τής τιμής τού Κράτους μεθ' ής συν- δέεται άνα· υσπάστιυς καί τό μέλλον τού Έλλη- νισμοό. Μεγαλοο-γίς έθνική πολιτική υέν θεμε- λιούται επί τής άθειήσεως των στοιχειωδών κα¬ νόνων τής δημοσίας καί τής ίδιωτικής ήθικής, άπό Νοδάρας δ' είς Νοβαραν θά μετέπιτττε τό Πεδεμόντιον, εάν πρϊν ή αποδοθή είς τον άγώνα όπερ τής ίταλικής άνβξαρτγρίας κιί ένότητος, έστηνε τήν «τοαομαχικήν πυροβολαρχίαν» κατ' οίκον. θά βόρεθώσι γερμανικά φύλλα ψοθιρίζοντα δτ: εΤνε κλοπιμαία τα χρήματα ίϊ:ινα προκειται νά διατελώσιν είς πυροτεχνήματα καί δτι, πρίν συνο- μολογηθ1^ δ συμβιβασμος, δέν δικα'.ούμ»6α νά δια¬ θέσωμεν όπερ άλλων σκοπών προσόδοος όποθη- κεαθείσας ήδη πρός άιφάλϊΐαν τοΰ δημοσίου χρέους. 'Αλλά καί »ιλλ(ϋς /] δμολογία ότι «ό έλ- ληνιτός στρατός παρεξετραπη επί πολύ τού προο- ρισμοΰ τού» ουδέν Ιχει τό τιμητικήν. ΌλιγωρίΛ τριών δεκάδίον έτών δέν ίπανυρθυΰται διά τίς ύπογραφής ενός διαγγέλμιτος. τοιαδΐαι δέ σπασ- μωδικαί ενέργειαι, ύπαγορευόμεναι υπό των άναγ- κών τής στιγμάς, υπό τής έπιθομίας νά παρέλθη δνβυ οκανδάλοιν μία Σόνο'ΐος καί νά έπιτελϊίθή ανβυ ιτροσκομματων Ιν ταξείδιον, φέρουσι κακόν άντί καλοϋ καί άμαοροΰιιν ΐ':ι μάλλον γόητρον, άμαορωθβν φεΰ ! ήδη εις βαθμόν απίστευτον. Χιον άπ&ΕϋΧΐί.ύοοΐίν χ^ι^ς'&"-Χ;ϋς οτ.ι υπο τόν γε- στόλη δ' αυτή επιβάλλει Ινδελεχή εργασίαν πρός άνόρίΐωσιν τής δεμοσίας πίστ3ως καί κοσμιωτέραν διαρρύθμισιν τής πολιτβίας. Τό διάγγελμα, άφο& έξοπηρετήση τα ρουιφελογικά σομφ'ροντα ενός όιτουο·(είου, ενός κ<ίμματος, 6ά ληομονηθή καί τδ ελληνικόν πρ6βλημα (Λ εξακολουθή.ν{] όν ώς καί πρότερον δεινόν καί πλήρες κινδύνων.» — Έκ των τελεοτοίων Ιν τή Βουλή δηλώσεων τού κ. ΙΙρωΟοποοργού π?ρί τού συμ^ιδασμοϋ άπβ- δεικνύεται δτι οί δμ&λοιιούχοι εζήτησαν νά έλ¬ θουν 3'ις σονίννόησιν πρός τήν Κυβέρνησιν επί νέων όλως βάσεο>ν, Λ'. οποίαι κατά τό πλ=1ιτον
ταοτίζονται φαίνεται μέ τάς γνώμας τής Κυβερ¬
νήσεως.
Γάς προτάσβις των δανε'.στών ·κομίζ5ΐ ώς λέ-
γεται ό κ. Γεωργιάδης· έκ των δια^ϊθαιώτεων δέ
τάς οποίας ό κ. ΙΙρωδυπου,ν^ς δίδει πρός τοός
φίλοος τού 3ουλεοτας τό ζήτημα τού Συμζιβα-
σμοϋ, τ ό ν οποίον Ιπισ^εόδει καί ή κρισιμότης τής
έν τ·^ Άνατίλή καταστάσβυις, Οά λι>6·?ί πρό τής
νέζς αυνόδοο της Βουλής
— Ό όπουργός των Στρατιωτικών διά προχ¬
θεσινάς διαταγής τού άνεκάλεΐί τήν προηγουμέ¬
νην αϋτο·3 διαταγήν ό·.' ής ζιβ-^'^■5ον^ο ό'πως
μεταζωσιν είς τα σώματα αυτών οί έν τφ ήτ.οορ-
γείψ καί τψ φρουραρχείψ καιώ'βρο'. άςιομα-.ικοί
ζ ί
οϋ. ίχπικοΰ «αί
λώεντα εκείνον ουρανόν ή οίφοοντις παιδική ήλικί*
π*ρατείνεται όπερ τό δέον, ή έπΛνένχεται. μέλις
ο'.χομένη· άλλ' οί μή θέλοντες ου:» ν' άπατώσιν,
ουΐε ν' άπανΐώνται οφίίλουσι νά μή αποκρύψωσι^
δτι διά τού Δ'.αγγέλματος δ βασιλεύς παρενέδκ),
δπιος σώση όπουργεΐον κινδυνεόον καί έπ'.&άλν)
έν κρίοει, ής οοδαρωτέραν δέν Ειήνοί τό Ι'θνος
άπό τής άόλώσβως, κυδβρνήτην, δν άπέπίμψί πρό
πενταίτίας <Ός άνεπαρχί). Άπό τοϋδδ όπέχϊΐ αύτός τήν επί τή έκοάσει τής κρίσεως εό%ν/|ν καί οί αοντα'ΐματικοί τύποι παρηγκονίίόησαν. Θέλει νά έπαναφέρ/ι τόν στρατόν είς τόν προορισμόν τού χαί άναθέτει τήν εφαρμογήν τού μέτροο εις τόν πρωθυπουργόν, όστις έπανέ'^εοε τοός άνδυπολ.- χα"ϊοος εις τό βουλίοτήριυν Ι Κρίνει αναγκαίαν τήν προσκλησιν ήλικιών, καί διά νά είνβ βέβαιος δτι ή βυσία δέν Ο' άποδ^ άνωφελής, έπικαλείται τόν νούν καί τα φώτα τού όο·(α/ΐοτοΰ τής Ιΐί'^τρα- τεύσεως τοό 18^5 ! Τα πρώτα σπέρματα τής έν τφ ατρατφ άπει- 6ε(ας ερρίφθησαν διά τού ρΓοηαηοί8.ηΐθΐαΙ;ο τί^ς Λαρίοσης, θα έπληροόντο δ' απλώς οί αίώνιοι νό- μοι τής δικαιοσύνης εάν ό φίλαρχοτ, όστις τόΐϊ δέν ΛΛίδβιλίασϊν οδδ'1ν«*»Ηον τ&3Τ(; κακουρ^ίας, άνετρέπετο διά ρΓοηυηοϊίΐΐιιβηΙο έν Ά6ήναις. 'Αλλά καί αλλοι δίκαιον δα ήΐον νά λά&ωσι τα άντίποινα. Έκ τής Στρατιωτικάς Λέσχης έρρίφθη- σαν κατά των γραφείων τής «Άκροπόλβνιις» οί άξιαιματικοί. εις οθς ύψηλή θέλησις ύπέδί-.ςίν δτι «Ιπρεπε νά δοθή Ιν μάθημα» καί εκ τής Στρα- τιιοτικής Λέιχης προήλθεν ή προσδλητική διαμαρ- τόρησις, ήν μόλις κατώρθωσβ ν' άνακόψ·;; τό ο·.άγ- ■ϊδλμα "Ισως κριθ·;) άμέτρως ε'ιλικρινής ή γλώσ- σα αοτ-ΐ}. Άλλ' ή έποχή των κατά συνθήκην ψευ- δών παρήλθ3ν άνβπΐ3τρεπ:ί. Πρίν ή καταστή ά'ξιος εής άποστολής τοο ό στρατός 3ννε άνάγκη νά κατα¬ στή *41* τής αποστολάς της ή βασ-.λιία, ή απο¬ όπό τού ο.:ο· ρ (βίου των Στριχ. τιωτικών έπιτροπή ήτις θά ορίση τόν τόπον οποο Οά ιδρύθη τό μόνιμον στρατόπεδόν καί θά καταρ- τίσγ] τα σχετικά σχέδια- 'Η επιτραπή Οά Ιχη 'ίπ' ίψ.ν τη; κα' τήν σχε¬ τικήν έκθεσιν ήν πέρυν.ν όπββΆϊν ό χ/ϊ-,υ,-χΐάρ- χης κ. Δρκσινός διατα//;ε'ς δπ.^ς έπι·'-'ίΐορησγ) τόν παμά τάς Θ^δας χώρον απού είχον γϊίνη κατά. τό 1880 τα μεγάλα στρατιωτικά γομ/άσια Αιά τής εκθέσεως τού ό κ Α;,ον.νός άνλφέρει, ότι ουδέν ιχνος άπομένϋ =κ :ών Ζ:·ι. τ) ·'>μνά3ΐα
λων οχε
— Το όπορ( ρ
*λίθ!> τοο πρός τάς 3:ραπι.).ικις '. ·χάς άπαγο-
ρεύει τήν χορήγησιν ά,£ΐών είς ιοΰς άςιΐι.μ'.τι-
κούς, διατάσσει δέ τήν άνάκλτρ·.ν των νχ/ίι μέ-
χρι τούδε δοθεισών.
— Τό όπουργϊϊον ι«>/ Οίκ';νομ!,νιών δι' έ','κο-
κλίθΰ τοο πρός τίς διαφόρους 'Αρχ»; έ<ρ··σ:^. τήν προσοχήν αοτοϋ επί τ?,ς ϊ7.:=λέ·;ε.·ι>ς τού πέ^03ΐ
ψίΐφηθέντος νόμου κατάτίν όΐιΐιον χούς καί Ιπί
τρί ς μόνον ημέρας καταδικΐϊ^,αίνους επί λαθρεμ-
πορία δύναται ή Ά'τονομία νά !;ορίζ·{], ώς πράΐ- '
τε ιδία το'ς λο'ποδύτας.
— ίνατά τηλεγραφικήν εΐθΓριν έκ Κων)πό-
λεω«, ό πρεσδίοτής τής Ελλάδος κ. Ν. Μαυρο-
κορδάτος έπαροοσιάι&η προχ6βς μ. μ. ενώπιον
τού Σουλτάν&υ, όστις τόν Ικράτησε παρ' εαυ-ώ
συνδιαλίγόμϊνος Ιπί μίαν καί πλέον ώραν.
Κατά τάς εκείθεν δ·.αδιοασ(ίείσας πληροφορ άς
τό άνηκδίμενον τής σονδιαλέζ3ως περ'.εοτράφη είς
τα άναφοέντα Ικκλησιαστικά ζητήματα Σ-ρδων
καί Γουμούνων επί των οποίων ό κ. Μαοροκορ-
δάτος έδωκε μακράς έςηγήιεις «Ις τόν Σοολτα-,
νόν, άναπΐύί'ϊς τα άπαράγραπτα δικα-.ώματα τής
Έλληνικής έκκληιίας άπέναντι των άδικαιολογή-
των αυτών άξιώσεων.
Έπίσί)ς φαίνεται ο:ι δ κ. Μαι>ροκορδά:ος εδω
κεν έξ ρήσεις, περί των άναγγελθεισών ένταύδΛ
στρατιωτικών προπαρασκευήν των οποίων πα^έ-
στησε δεόντως τόν ειρηνικόν χαρακτήρα. · Χ
— Τό ζήτημα όπερ διήγε ρον οί Ροομοόνο»-
έν Κωνσταντινουπόλει άξιοΰντες την σύστασιν
Ιξαρχίις καί τήν "δρασιν έκκλησίας (ίλ*χικ?(; Ιν
Κίι)νσ:αντινουπόλει μένει είς τό αότό παντοτε ση¬
μείον κατά τάς χθεσινάς εύρωπχίκάς εΐδήσβις.
Έν τή δήθεν έκκλησία των οέν Ιπιτρέπιται ή τέ*-.
λεσις ίερΰπραξιών, δ δέ άποατΐτης "
νει κατάκλέιστος.

ΛΕΤΚΑ ΟΡΗ
Μόνον ή Ρουμουνιχή 'Ανεξαρτησία, αξιοί ότι
ο Σουλτάνος δ-.έταζε την σύστασ-.ν έπισκοπής βλα-
χικής έν Μοναστηρίιρ καί έπεκϋρωσε την εκλογήν
τοό 'ΑνΟίαου ώ; έπισκόπου. Προσθέτει δέ ότι δ
κατάπτυσΐο; Απόστολος Μαργαρίτης έπαρασημο-
φορήθη υπό τού Σουλτάνθυ διά Μετζιδιέ' ά.
τάξεως.
ΒΟΤΛΗ
αν 19 Νοεμβριού 1890
(συνέχεια ϊδί προηγούμενον φύλλον)
Πρωθιοπουργός. Μεχρι των σφαγών προσεπαθή-
σαμεν δ·.ά των ένεργειών μας νά καταπνι-'ή ή
Ιπανάστασις καί νά δοθή ή συνθήκη τής Χαλέ-
πας. Μβτά την δ'άπραςιν ομ,'ο; των σφχίών τα
πράγματα. μίΐεόλήθησαν. Προσπαθή :*μ»ν ν' άιτο-
κχήσγι ό Κρηΐιχός λαό; προνομια όσον τό δυνα¬
τόν «ερισσότερα. Ή γνώμη το·) πΐοί τή; αύτονο-
μίας είνε πα·αιά, άπό τού 186^ <κε ό Ναπολέων 6 Γ. τψ Ι'λΐγίν ότι δέν δύναται νά πράςη τι υπέρ τής ενώσεως τής Κρήτης, διότι εύρισκεν άνν'δρα· αιν, άλλά εάν εδέχετο αυτονομίαν Οά ενήργε·. όπως δοθή. Εάν δέ τ'ι 18(38 ή Κρήνη ήτο αυτόνομος, πρό τοδ 1886 Ο» ήτο ελευθέρα. Η 'πτοιΐα δέν 6ά φέρη τού; Ιιχορισμού; ου; Ιφερεν ή Αντιπο¬ λίτευσις δταν κ,,ίνη ημάς. Διατί τα πλοΐα δέν Ιβτνλησαν είς Κρήτην ; Λυποϋμαι ότι δέ > δύνα¬
μαι ν' άπαντήσω. διότι άν άπαντήσω θ% δλάψω
τα συμφέρον :α τού ελληνισμόν. Είς ποίον σημείον
εύρωμεν τόν στόλον ; Τα τρία θωρηχτά είχον
έλλίίψΐ'.ς. Δέν ί'./ΟΊ δύναμιν ατεοράν δ ι ην προ-
αεβοκώχεν ές αυτών. Ενθυμούμαι 5τβ λυπηρόν
ουμδϊδήκός μ^ ηνάγκασε νά πλεύ-ϊιυ ό'.' ενός
πλ-;ίου το·3 στόλοο, ό'χι πολεμι-ν,οΰ, ό κοδερνή:ης
τοό πλοίου, μο. ε'πε νά προσέςω διότι δέν είχον
«Λλυύς οί λίδητες. Δέν πρέπει νά λέγβτε πράγ-
ματι μή 3υμζ·5-ΐζό~μ;ν3 μ» τ~~Κνι*Λι '·.?:-------
Μετά τού ο έςετάζων την ομοφωνίαν των Δΐ-
νάμεων λέγει δ:ι ό Σουλτάνο; Ιχει αρκετήν νοη-
μοσύνην διά νά Ιννοήση ότι οταν αί Δυνάμεις
δέν είνε σύμφ.Λνο·. αυτής θά μένη έν Κΰρώπη.
Διά τόν λόγον τού "Αγγλου πρωθυπουργόν εν τω
αγγλικώ Κοινοβουλίω πρέπει νά θλ'.δώμεν ΐττιντβς
διότι έν τή κ^αταιοτάτη Ιχείνη χώρα τοιαύτην
Ιχουν περί ημών γνώμην. Δέν δύναται νά εισέλθη
τις είς την ιστορίαν τού κρητικού δρά/ατος. Ού
δ « μ ό θ ε ν ή λ π ι ζ ο μ ε ν βοηθεία ν^ ο υ-
τβπροτροπήν, ο'ότε συναίνεσιννά
προδώμεν είς μέτρα παράτολμ,α.
"Αν διε^αλεύετο ή »1ρήνη Ιγώ δέν κρίνω τούτο
ε&τυχές σομδίθίΐκός διά τάς τύχας τού Ελληνι¬
σμόν Έγώ τό Αρίνιο ώς δυσ:ύχημα. "Ο:αν έ'χω
ευθύνην άπέναντι τ&ϋ Ιθνοος καί τής ίοτορίας δέν
δύναμαι νά δ'.ακ'.νδυνεύ^ω τάς τύχας τοΰ Έλλη-
νιομοΰ. Λέν δυ/άμεθα νά δεχθώμεν τεμάχιον οιτοΰ
καί νά προιόλέΐτωμϊν είτα τάς λοιπάς ύποδού·
λοος ελληνικάς επαρχίας είς χείρας ξένων. Τ^Οτο
αποτελεί δι" ήμΊ, απειλήν φοδερόίς ευθυνής. Υπό
τοιαύτας δ' έντυπώσεις εόρέθί) βουλευτάς νά μάς
αποδώση τό ε'γκλημα τοΰ Άνταλκίδα. Καΐ άν
τί» τ5ΐ3Λράξαμΐν δέν δύναται έκεΐνο νά παρααληβή
πρός τό ϋμ.ίτερον είνε δέ «κατάλληλον το παρα-
δειγμ,α. Εντεύθεν ά'ρχϊται ό ρήτωρ είρωνευόμε-
νος τόν κ. Ρωμάνον, τον κ Καίρην καΐ τόν θίο-
τόχην Ομιλών περί τοΰ προγράμματος τού τελευ-
ταίοο χαί λέγων δτι ίχει τό άνάστημα υψηλόν,
άλλ' δ βραχίων τού δέν είνε άρκετά Ισχυράς διά,
τό βάρος της έξουσίας. Ερχόμενος δέ είς τόν έπί-
λογον τοό λόγου τού λέγει, δτι ουδέν αυμυεδηκός
δύναται νά παραλύση τούς δεσμούς τής Κρήτης
μΦτά τής "Ελλάδος. Έν δαω ή Ελλάς υπάρχη
ώς Κράτος ανεξάρτητον ή Κρήτη θά οτεναζϊ) διά
την Έλλαδ* καί ή Ελλάς θά ατενάζτ] διά την
Κρήτην. Είτα αφορμήν λαμδανων έχ τοδ χ. Ρω-
μάνο» λέγει τίνα περί στρατοΊ Ιίαίριον τό φρό-
νημά τού καί τάν πατ,Ήΐοτισμ,όν τού. Κατακρίνει
τούς μΐταδάντας είς Κρήτην, διότι ή Κρήτη ζέν
είχεν ανάγκην άνδριΐιν. Καί τελε'ώ^ι μέ την έλ-
πίδι είς τόν Θιόν όπέο τοΰ μΐλλοντος το·3 Ιλλη-
νισμού' λύεται ή συ^δρίαιις περί την 8 1)2 ώ
ραν μ. μ
ν τήί 20 Νοέμβριον 1896
Περί 2>ραν 4/20' ή Βουλή εΰρίσκ-:τα·. έν άπαρ-
τία. Ό κ. Τσαμαδός λαμδάνιον τόν λόγον επί το·3
ζη-ήματο; τϊ,ζ άργίας των εί; Κρήΐί]·> κατελθ&ν-
των ά'ΐ'οματιχών κατακνίνίΐ των υπουργόν των
Στρατιωτικών, διότι δέν κατέθηνε τή; Ικθεσιν τοΰ
— (Δέν υπάρχει- τοιαύτη έκθεσις, λέγει ό κ.
Μϊλ'.σσηνύς). ΙΙώ; ανευ εκθέσεως τού Άρχηγείοο
τού μάνου δυναμένου νά κ>ίν/) την πρά;ιν των α¬
ξιωματικών ί'ντελώί πε-.θαρχιχήν, έτ:&η·5αν βίς
αργίαν, οί άςιιοματικοί. Την άϊτόφχσιν τοΰ Τποι>-
ργείου οπω: τοΰς Μτβ είς αρνίαν, ευρίσκη εντε¬
λώς άδιχαιολόγητον, άφο-3 μάλητα εγένετο τούτο
ανευ εκθέσεως τής άμΐσο·) προΐτ:αμ,;νης άρχής.
Συνισ'<$ δέ εις τόν κ. Τΐουργόν να έ.ταναφέρη τού; έν λόγφ άξιωματικο'}; είς τας τάξεις των. Ό κ. Σαύλίντς. ' ρχίζβι νά (ίφηγεΊται πώς έ'γε-νεν ή άναχώ,οησις των είς Ινρητην αξιωματι¬ κών Άναφέρει την άπαγορϊυτικήν εγκύκλιον τοδ Τπουργείου. την αναχώρησιν των 13 είς Κρήτην την χα:αδίω;ίν τ λ ν διά τ ο Ο κ. Δημητριάδου καί ότι ηπείλησαν αυτόν, την διαταγήν τού οπουρ- γϊίοο είς Κρήτην σταλί'ισαν, ό'πω; έπανέλθουν είς τάς τα;··.; των, την επιστροφήν των, την δίκην των καί άθώ οιίν τω^, καί καταλήγει είς την άπό- φατ.ν τοΰ π?'.Θαρχ'.κοΰ συμδουλ'.ου, δπως τ,θώσιν έη:;. άνυχοταξία «Ις άργ.^ν οΐζΐ προσκαίρου παύ¬ σεως. 'Αναφέρει δέ σχετικόν άρθρον τοϋ ατρατι- ωτικοϋ οργανισμόν δυνίμ,ϊΐ τοΰ όποίοα τοός βθε- ■τττ-'ί<-τνΓ-ΐΤϊν~~ΐϊν^οΰ-;'*?]ίρ^ Ψ.Ό. τή* υπολή¬ ψεως τού στρατόδ." % " Ό κ Κρίτσας παρα«αλ:;. τόν υπουργόν των Στρατιωτικών νά δώτ(| τά.στο·.χεΙα τοΰ έγκλήμχ- το; δ-.ά τό οποίον ετιμωρήθη3αν Ό Ισχ>>ρισμ4ς
τού δέν δύναται νά δικα'.ολογήση την ενέργειαν
αυτού πρός τιμωρίαν των, δ·.ότι ά; αύτο! έ:ιμ'Λρή-
θτραν επί άνυποταξία, δ-.ατί ίτ'μωρήθηιαν, χαΐ οί
κ. κ. Γραδ-ί.νη-, Μάνος χ^Ι αλλν., οί όποίο·. μ?τέ-
δηιαν αργότερον εί; Κρήτην καΐ δέν άν:ϊΐ:ηιαν
κατά τοΰ ταγμτάρχου κ Δημητριάδου· ; ΙΙοΰ ευ¬
ρέθη ή άνυποταξία δ'.' αηούς ; Συνιστά να τούς
Ιπαναφέργ; εί; τάς τάξει; των. Ό κ. Βαλέτας
παρακαλ-ϊ να κα:ατδΟοΰν πάντα τα Ιγγραφα τα
σχετικά μέ την υπόθεσιν των ά;·.ωματικών δι' ής
άποδειχνύβται ό:ι δ'χι μόνον δέ; Ίν:έκηιαν κιτά
τοΰ κ. Δημητριάδου, άλλ' οίδε ώμίληιαν καν
πρό; αυτόν. Ο κ. Τσϊμαΰός δευτερολογών Ι;ϊτά-
ζει τάς σχετικάς νομ'.κάς διχτάξεις λέγων 5τι ό χ.
όπουργός δέν ετήρησεν τόν νόμον τιμΐϋρήιιις τούς
άςιωματικούς Ο κ. Στάης έξ-.στορών λεπτομϊ-
ρώ; τό έπιισόδιον τή; «Κίσση;» έν ·Αντ·.χί>βή>οις
δπου ευρίσκετο τότε καί άφηγεϊται τί ιυνέδη μ»,
ταξύ των έθβλοντών καΐ των επί τή; «Κίιιη;»
έξελθόντων άςιωματικών χαί ατρατιωτώ;. Λέγει
δ,τι ήκουσε λεγόμενον χϊ^,ναφϊρΐι τα; δ·.«*γ4ς,
ά; Ιλεγον δτι είχον, οί - τής «Κίισης» ά;ιω.
ματικοί. δηλαδή άντί πά-η*; θυσίας να έμπο^ίιοον
τούς άξιωματικούς ν' άναχωρήιουν βίς Κρήτην,
2νεκα δέ τούτου ήπειλήθησαν δεινά'
Πώς γνωρίζετε σεϊς τάς διαταγάς ι3; «Ιχεν ό
κ. Δημητριάδη*, ερωτ^ ό χ. πρω6υπ>ΐ>ργός; Τάς
ήκουσα άπό τούς έν Κίσση» άξιωματιχούς. Σμό-
λεντς. Σ*ς βεδαιώ χ. βουλευτά δτι δέν είχον δο¬
θή τοιαύται διαταγαί.
Έγώ δέν λέγω δτι τάς είχον, Ιγώ λ*γω ότι «-
χουσα λεγόμενον δτι είχον αύτάς. Πόθεν τό ήκού-
σατε;
— Άπ6 τού; μετά τοί χ. ..., ,..„„, ^νιβ|1,
κου;. (Πρΐι»Οι>τουργός). Δέν «?νι θάνατόν να «ί»0»
δτι είχον τοιαύτας διαταγάς.
—'Από την πόλιν Ιρχομαι καΐατήν χορβήχινί.
λ* λέγει δ χ Στάης εν μέιψ τής ήυμηδίΐς τής
αντιπολιτεύσεως καί τής όργή; τοδ χ. πρωθθΜοι.
γού δσπς θυμωμένο; έλέγχει τόν κ. Στίην. 'β.
ζακολουθεϊ. διαλϊχτνκή έιτί τοΰ άντικ«ιμ4νοο 4£.
τοδ συζήτησις χαταλήγοντος τοΰ χυρίοο ΣτατιιΙς
τό ότι έκ των διαταγήν τής Κυδιρνήσε»; έχΧί5.
οίσθη ή Ιλλην·.χή ιημα'ιχ Καταλήγει δέ βρή
ζητών νά κατατεθή ή ϊκα,εΐ'.ς τοΰ χ Δ·
διά νά γνωσθή ή αλήθειΐ. Ή 13βι>λή
Εΐσέρχ»:*·. μ«ά τούτο εί; την Ι.,..,,,,,,
διάταξιν κΐί λαμδάνει τόν λόγον επί τοΰ Κρη¬
τικού ζητήμιτος δ κ. Φ.λίρετο;. Λίγκ ότι ί
Κυόόρνησ'.ς 11 ε'χ* σομρέρον, νά χλείΐή Γί;
θύρας τού 'ίθ'.νοδουλίο», δια ν4 σιγήη) τ0
βήμα έ.τΐ τ Λ; εβ/ιχΏν 'ίΐτοθέΐίίβν.
την λήξιν τής ταχτιχής Σϊ»65ο» ή
καθ" ο» χιόνον» άνηουχίαι μεγάλαι
έν τ-5 "Ανατολή Έ;ίτά:«ι είτα -,.^Γ,,^
είς τό θέμα την άγόρεοσιν τοΰ κ Σχοοζέ «ι!
τάς δηλώσεις αυτού δτι έξετέλε» τό καθήκον
τού. Καί ό Ίούδις χαΐ δ Έφιάλτη;, τό χ»9ή.
κον των ερρόνουν δτι ϊ<τρΐττον. Ό χ Μΐλιβ- σηνός θέλει νί τόν διακόψη, άλλ' δ άγορε·ί»ν δέν τώ έ.τ'.τρέπει τούτο, κιί «ίς παρατήρησιν τοΰ διακόπτοντος ότι λέγει άναχριδείας : — ΨοχολογΛ λέγει, δ κ Φιλάρ·τος επί τ»ν μορφΑν ι*;. Άνα-ίΐρόμίνος είτα «ις την χθε¬ σινήν αγόρευσιν τοΰ^κ. Ράλλη μετά τοβ άκοίο» ούδεμί» πολ·.τική σχέπς τόν συν5ί«ι λέγει, ότι ή άϊόρευσί? τού ήτο οειρα οιπ·ίΐμάτ<·ν κατά τής Κυδ ρν^ϊω;, τα δποία έτερον τό αίμαεΐς την κί-ραλήν τοδ Πρόεδρον αίτ7ίς, όστις άνήλ- θε τό βήμα διά ν' άπαντήσιο μετ* των δύοάπα- ραιτήτων σύντροφον το», τού υψ ηλοό το» πίλβί καί τοό μανδ ηλίου του.Καί άν^λθώι «Ις τδ ^ή{·,!» ·ίπ*ν ότι. ην.θομ*ν'~ν4 συζητήιωμεν |ΐέ ΐά άκούσματα των οδ'δν. ΚβΙ Λώ; να ηοζητήσ»- μεν 5νει> τώ* εγγράφων, τα δποΐ* έχράτηΜ»
«ο:ός δι* έαοΐόν χα'. χατηγορεί ήα9ς διότι ϊνεβ
φώ:<ον εόρπχόμΐθα έν τφ σκότει. Μι:ά μι¬ χ,άν δέ ϊρευναν τής παρ«λθούιης πολίτη^; τοΰ κ. Δηλιγιάννη εΐσέρχϊτιι «Ις την ο?ΐ3»«» τοΰ κρητικοΰ ζητήματος χαί άναφέρει τλς >·
πτομερε'.ας ακοϋ προχχλών τόν χ [Ιρνθοχηρ-
γόν νλ δ-.αψΐύση κιί κϋ*ίαν Ι; ο?α>ν> εΐ«ν.
ή Κυδίρνηιις κιτά τό Κρητιχό» ίή-
όλ·.γβρία·> χαί άπρονοηιίαν άσΰγγνε»σ:β».
Λμηϊί χχί τού; Ιρινοι; δπέσ τα*/ Κοη-
τώ;. δ·.ό:ι ή «Πιιοία» «ι; τι; ζητούιχ; 1>τβΐ;
εφηϋ35·δις έ.τϊθϊίχνοε τόν ΙΙιινιχόν ν6μον. Ή
Κυδέρνΐ|ΐ·.ς χιτεγίνετο «Ις χιρού; χ*1 διΐι»»-
δχσει;. Ήρχϊίτο «ις την σύμδχσιν τής Χιλέ»
πας. Έξέιρϋζΐν εύχαρητήι·* «ϊός τας Δο«-
μίΐς, ώΐΐί ή:» ύχοχρ«ι·μ^η πιό; ακά; δ<* τα παραχωρηθέν:» προνόμ·.* ·1ς τοό; Άπ»ιτ«"ι:αι λέγει μεγίιτη πιοΐοχή ? Χον. Ίσυ»; είνε χΐ'.ρό; ν'άπΐκρκ , «ολιτικής δ κ. Πριββϊ.το-ίργύς. θιομίζ>·
την σοηχτικότητχ τή; πλίΐο·|»/|φ!Λς. "Ας
άλλον αρχηγόν Ι Ό,ι/λών δέ καί *φ?1 τώ» *ι-
ιής χ<4?»; κιτιλήγει αονΐίτώ. »* έϊκιίρι*; χερί τοδ |ΐέλΧοντος, διέτι δ έλλην.κό; λχό; Θ1 αχρώι^) *1ι «ρδϊεΐχον, δπ»? η*ίίλ« οφίλει έφεξϊις Λ; τα ·βνιχ4 «Ί»' φ'ροντα· χιτέρχεται τοδ 6ήμ»το; δ κ ΦιλίρΦίβί τόν δ'.αδέχχται δέ δ κ. Καραΐΐνος. Έκιται αονέχει». Γ«»ργΙοο Στΐοριΐνοδ