90248
Αριθμός τεύχους
6623
Χρονική Περίοδος
ΕΤΟΣ ΚΓ
Ημερομηνία Έκδοσης
24/9/1909
Αριθμός Σελίδων
2
Πρωτότυπο Αρχείο
Οδηγίες
Κλικάρετε πάνω στην αριστερή εικόνα για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες.
Κείμενο εφημερίδας
Δεν είναι διαθέσιμο το αρχείο pdf.
Κείμενο εφημερίδας
Σύνολο σελίδων:
—ρ*χ.
Α
4Ο
λϋι.έ· την μίαν φοράν δημοσί¬
οις «Τγιλιέε>ν»«μΦβνοΟνται κατ' άχοκ·χήν.
1ΟΟΟ
ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ
Σελίς Α' ό βτίχος Δραχ. 3
Αεητ. β©
ΜΓ* ^Δια τά< τέραν τής μιας εττήλης Ιηι*.·ετιεύ»εις"γίνετ«ι ελάττωσις** τ* τιμΑν. •'ΙΓΛ —-. —, * ^-—ι 9 Κ)ΛΕΜΟΣ ΣΤΌ Ι ΐΔΐοκτΗΤΗΣ Β ΓρΡΙΗΛΙΔΗΧ Ι Κ λ·«τ* τό φύλλον λ««τ« Κ _ΠΕΤΣΟΚΟΒΟΥΝΤΑ| ΗΤΤΑΤΩΝ ιΤΙΟ ΤΟΪΣ ΜΑΥΡΟΥΣ 9 -όλεμος είς τό νών. — ΙΊολυάριθμοι ν«ροΙ τος στρατηγοθ.— *π| ή των Ίαπα- τραυματίαι.—Θάνα- δ εκέθεοις των Μ,α άπό τάς πληγάς <ς 7οχε*>ίας βΐναι «ΤΑ-* αΐώνων δΐ££α-
όμιχζ Ιψ Άφρικπ πΐιμος χατά των Μα<5ρα>ν τοδ Ρίφ. Έ
χη Κυβέρνησις ήνν,,ίοθη πέρυσιν νά αποστείλη οτρατεύ-
ματα ιΐς την Μαλίλαν δηχ καφνποχάξν τ«« ψνΧάς τοΰ Μαρό-
χον, Λλλ' ή πρώτη αντί, Ικστρατϊία απέτυχεν.
Οί Μανροι ίηέφιρον {φροψ είς τούς 7«ΐα*ο«1β. Δνο ατρα-
τηγοΐ χαΐ χίλιοι στρατιω« ξη1σαν εις τήν μάχψ χ^ς Μαλίλας.
II
Ιαπανιχη χνβέρνηο^ -αρ· ί^ας Τβς διαμαρτυρίας τού λαοϋ
ϋΤν ε*0*1*™5 ^«Κ» Ιπικουρ/ας κα2 «ρό τίνων ηώ
κατώρθωσε νά χπταλάβ^ χ ηιριώννμρν βρος Κουρον^οβ
έκτοπ&ΐη Ιχι7Α*ν »οίκ? Αί*——τ----- * '
ά·οϋ ύπέστησαν μεγάλας απωλείας.
Τό πυροδολικόν βπαιξε θαυμάσιον
ρόλον είς την μάχην, οί δέ Ίσπανοι
επέδειξαν Ιξοχον ήρωϊσμο'ν. ^^ ?
ίν έπρόβΛασεν ή Ισπανία νά άπο
τελευταίας νί·
λέγει ό ιιολεμι
Ν
Μ τη*ς χβρας ,
είς τό Μαρόκον
ή
ρ γ μ
ίνταποκριτής τοϋ «Νταϊλυ-Μαιλϊ]
Η ΗΤΤΑ ΤΟΝ ΙΣΠΑΝΩΝ
Νεώτεραι πληροφορίαι λέγουν
το πΰρ ήρχισεν είς
δρους
των
ς
χοριΧ
ων
12ου νέα καταστρεπτική ηττα έπέ
νέον πένΐος είς την Ισπανίαν
ισχυρόν σωμα Ισπανικοϋ στρατο'
«ρησεν άπο τό Ζελουάν, πόλυ
ιάν νοτιονατολικως τη*ς Μελίλας
οποίαν οί Ίσπανοί έκυρίευσαν
,ν ημερών χ*ί έπροχωρησαν προ, Ωί Μβ0ροι οιηϋνυνβν τα 4
^ωχερικον, Ισχυρα δύναμις °μ<·>< εναντίον τοΰ σωματος τοϋ στρατηγοϋ ρν&ν τοΰ =».· επετέθη εναντίον βικάριο. Ό στρατηγος ούτος άπέ- Ίσ**νικοϋ τούτου σωμβτος. Ησπασε ί(5ο τλας Χβτα των έ Ιεσις απεκρούσθη κ«ί οί Ι»π«νοίθ|αβων έν^ τ4 σΰμΛ το- χώρησαν έν τάξει. Κβτα την μα-χολούθει νά προχωρτ). ^ οτρατηγος Διέζ Βακαριο, τρβ-ς( Οί Μαϋροι κατ'"άρχάς υπεχώρη- ;»ματικο κα 30 ανδρες εφονεύθη-9 ν> λβ6όντβς 2μως ένισχύ«ις βνβ.
, 280 9. ετραυμάτισεν. σχηματισθή ταν και έκαιροφυλάκτισαν
Κύριος σαοπος τη"ς προελβσεως των,ή, Χβτάχλγ)λον στιγμι)ν $πως έχιτ,_
■κανών ·ίτονα ανιχνευίουν τας θέ-)ουν εναντίον τοϋ κυρίου σώματος των
ς των Μβιίρων *αί προ πάντων ο-·ΐ-.βνδν. Μολις το Ίσπανικον σωμα
ς πεισβοϋν «ερ τής στάσεως των(πχηα(βσε £.ις τάς οχβρ,(βς του Μι-
ιοοριαν ·υων αί οποίαι μέχρι ση-^ν έγενικεύθη ή επίθεσις.
ρον είχον μείνει άμέτοχοι είς τον Μετά λυσσώδη μάχην ή ταξιαρχί»
ωνα. ί ΐοϋ Βικάριο έ'λαδε την διαταγήν νά
Τ4 Ίσπανικον τουτο σωμα η*το βρ-ηκχωρηη,. "Ηρχισεν ηδη νά εκτελή
,ιτά ισχυράν και είχον ληφθή" όλαι αι.λ πρόσταγμα καί οί λόχοι τού *έν-
Ικαιτουμεναι προφυλάξεις. Ή χωρα;ρου είχον άνασυνταχθτί μέ ίλον " το
|ι»ς είνε δρεινή και δίδει ευκαιρίαν^οίρ^ πΰρ τδν Μαύρων, οί οποΤοι
; έκπλήξεις. |σαν επί τοΰ ίρους Χάργκαν, ίτε ό
Το γεγονος ίτι οί Ρίφς δέν έδίστα- ·τραΤγ,γ4ς Βακάριο πίπτει βληθείς
ν νά έπιτεθοϋν εναντίον μιας τόσον πο α?α(ρο,ς 6·ις τήν κ6?βλή·ν. Την
|νυ·3ς ίυνάμεως Ισπανικοϋ οτρατοϋ ρχηγ(βν τϊ)ς ταξιαρχίας ανέλαβε τό-
Ιίοδεικνυει ίτι οί Μαϋροι δέν θα κα- | ·0 Τοδάρ.
ευκόλως.
'Η έκστρατεία ήρχισε τίν
φ«ν οί Μαϋροι επετεθησαν κατά των
ίάτων μιος έταιρείας μεταλλείαν
Ιτηχόντωνΐδ μίλλια τής Μιλίλας καΐ
ίνευσαν τοΰς εργάτας.
Ή αδεία ατ]ς εκμεταλλεύσεως ε^
Τοβάρ.
Οί Μαΰροι βλέποντες τον στραχιι-
ιν νά πίπτη εγένοντο τολμηρότεροι,
( ταχέως ηναγκάσθησαν νά παΰ-
υν το πΰρ πιεσθέντες υπό τοΰ πυρο-
ικοϋ των Ίσπανων.
Ί)1 Ίσπανοί υπεχώρησαν τέλος ά¬
ν κατώρθωσαν να έξακριβώσουν την
Λ .ύποψηφίου είς τον~ θρόνον τοϋ___
'&ιου ό όιτοιΌς εΐόρεν τοιούτον οικτρόν
έλος είς το θηριοτροφεΤ,ον τοΰ Μου-
ά* Χαφ δ.
Η Μελίλα ή όποία άνή'κεν «Ίς
ΰς Ίσ-ανοΰς μέχρι τού 1497 κ» ή
|όποία μέχρι προ ολίγων έτών εχρη¬
σιμοποιείτο ώς έξορία των έγκλημα-
πών, ίέν είχεν Ισχυράν φρουράν, οί
ίέ Ίσπανοί έκαμαν το μέγιστον λάθσς
« ΰτοτιμησουν την άβράν άνίρείαν
5ν ίχθρικων πρός αύτοΰς φυλων τη"ς
περιφερείας τοΰ Ρίφ.
'Η πρώτη άποτυχία ήνάγκαίί την
Τίθνική» Κυβέρνησιν νά αποστείλη
«γάλας ένισχύσεις, ή όρεινή 5μως
;α δέν έπέτρεψεν είς τοϋς Ί-
ανΐΰς νά έφαρμώσουν το καταχτη-
χον σχέδιον των κα μεγάλαι καί
ίερα'ι έκπληξεις παρουσιάσθησαν
νειλημμένως.
Β ΕΠΙΙΤΣ1Α ΐακ ΙΓΠΑΪίϋΝ
ΓΕφθασαν νέα στρατευμ.ατα καί περί
μέσα Σεπτεμβρίου ό στρατηγος
ρίνα εί*χ<·.ν υπο τάς διαταγάς τού χιλιάδας 5νίρ»ς. 'Η έκστρατεία εγένετο μετά σπου- [ς κα επιτυχίας. Ό Ζελουάν κα- λήφθη την 27ην Σεπτευ,δρίου, οί Ι ΡΙφς Ιδιιξαν σημεΐα ίτι θά ύπε- ίσσοντο. Ή κατάληψις τοΰ όρους Λυρουγκοΰ το όποΤον δεσπιέζει των Ορικών θέσεων εφαίνετο ίτι θα ϊ- τε τέρμα είς την αντίστασιν των ίαύρων. Τοιαύτη πεποίθησις ίπβκρά- <ι μέχρι προ ολίγων ημερών. Ή Ί- Ενική Κυβέρνηϊΐς ανήγγειλεν ίτι έπανέφερ* την συνταγμιατικήν λει- ίυργίαν τοϋ πολιτεύματος το ίποΤον Γχεν άνακ^ψει ένεκεν Ι'τη'ς έχθρικΫίς τάσεως την οποίαν ετήρησεν ό λαος τας εκστρατείας. ν κατώρθωσαν να έξακριβώσο *μιν τοΰ έχθροΰ, την οποίαν ^ είς δ.£χα ν.λιάδας. ύπε- των Μαύρων Άφιδ, μέ| πνέων κατά των Ίσπανων, οί όπ>ι ζητοΰν να είσδύσουν είς τί έ-
σωίΐκον τΐ5; χώρας, απέστειλε δια-
φό/ς άντιπροσώπους τού είς τάς
φυ} τοΰ Ρ'ιφ, ίπως ένθαρρΰνη αύτάς
εΐςον άγωνα κα εξασφαλίση την ή-
θικ καί ΰλικήν υποστήριξίν των.
( άπεσταλμένοι ούτοι εδήλωσαν
ίτι; ποσά τα όποΤα συνέλεξαν θά
διατοϋν διά τον Ιερόν άγωνα καί έζή-
τητο όπως ίλοι ώς άληθεΤς Μου-
σουλΐνοι σπεύσουν είς βοήθειαν τ9|ς
χινδυυου;ης πεΐτρίδος χαί συγχεν-
τρωθ» είς τα πέριξ τής Μελίλας.
Το)ια6ήματα α!κά των άπεσταλ-
μένωντοΰ Άφδ ίφερβν μεγάλα άπο-
τελέσιτα καί οί ΊθαγενεΤς έτοιμά-
ζουν νιν μεγάλον χάρχα, είς το ό-
πβΤον ι στρατοπεδεύσουν.
ΤΗΣΣΤΙΓΜΗΣ
Η ΙτϊΑΧΗ ΤΟΥ ΜΙΛΟΝ
Επίσημον τηλεγράφημα τ*]ς ίσ—«-
*?]ς κυβερνήσεως λέγει ίτι σκοπος
(ί τελευταίας άνιχνευτικής πορείας
|ου στρατοϋ πρός τό Σοκελζεμις τξτβ
καθορισθή ή στάσις των βυλων
ιοϋ Κασβα τοϋ Ζελουάν.
Τό ίσπανικόν σωμα συνίστατο άπό
ταγματα υπό την άρχηγίβν τοϋ
τρατηγοϋ Τόβ^ρ, τρεΤς ίρεινάς πυ-
βολαρχίας, μίαν πυροβολαρχίανΣνέ-
ερ καί τρείς Τλας ίππικοϋ. Ό
τρατός ούτος ύπεστηρίζετο άπό τα
ιστερα υπό τής πρώτης ταξιαρχίας
οικουμένης υπό τοϋ στρατηγοϋ Διέζ
ιαάριο χαί είς την άχραν αριστεράν
ό τής πυροβολαρχίας Σνέ'ϊδερ χα
ο ίλών ϋϋσαάρων. Τό στράτευμα ε¬
προχώρει πρός τάς άνιχνεύσεις τοι>,
αίφνης προσεβλήθη υπό μεγάλης
μαύρων, ή όποία ηνάγκασε
Τ'ί»ς '^σπβνσΰς νά όποχωρήσουν καΐ
|πέφ»ρ»ν είς αύτάς μεγάλας άπω-
'ας.
Ι.ν
&«ρ
τάξει.
.ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΙΕΟΙ ΤΩΝ ΜΑΥΡΟΝ
Ίσπανοί ήρχισαν νά ύποχωροΰν
]ιι υπο ττ*)ν άρχηγίαν τοϋ Ύ6-
οί Μαϋροι ίμως έπωφελουμενοι
άνωμαλίας τοΰ έδάφους έπανέλα-
6ον ττ)ν επίθεσιν μετά φοβεράς μανίας.
Έρρίπτοντο έν«ντ(ον τοΰ Ίσπανιχβΰ
τρατοΰ μέ λύσααν καί προσεπάθουν
«ντί σθένει νά τον τρέψουν είς «τβ-
' "■----------------------------'-
ΣοφΙα επί σοφιών διά τό αΧα-
Χααμένο Ιηίτη» χον κ. Μ*λα.
"ΟΧοι ιφόι>υμοινά διίξονν την οο-
φίαν καϊ »«ί γνώαεις των,τάς οποίας
κανείς δι τονς Λμφισβήτησε γΐατΐ
χανέναν δ)* Ινδιαφέρονν.
Άνέβη&ν λοιπόν είς νψη, Ιλάλη·
σαν τ ό ατο|>(κο κοχοριχό των, ίξε-
μάλΧΐαοαν ξίνονς ονγγραφΒΪς, &νέ~
ταμον δράμ*τα, Ικοακίνισαν τόν κ.
Μελά καί ίπ^σωσαν τα τοί> Καίσα¬
ρος τω ΚαΙοαρι, τα τον Μελά τω
Μελά χαϊ χά πάντα είς τόν εαυτόν
των. Είς δ», δ κ. .Είνόπουλος, δέν
Ιδίοχααε νά χατεβγί χαϊ είς τό Να-
δϊρ *αί νά ενρη δτι ζή μεταξν χα-
χούργων, αΙμομι*τών, αίμοβόρων,
Απατεώναον'Γ παναίοχρων χαϊ παντός
εϊδνος χαϊ ποιότητος Ιγχληματιών
χαϊ φανλοβίων ώς νά μη ζ% είς τάς
Άθή»α; Λλλά είς χανένα κάηργον.
*
Κανένας δμοας Α/ιό αντονς δέν ί-
πήρε τόν χ. Μελά άπό τό ανΐί, γΐά
νά τον δείξη νά πραγματικά, τα ίλ-
Χηνικά τον Χά'&η- Καϊ γράφω νά τόν
πάροννε &πό τ' αΰτΐ,γίαΐί δ κ. Μελάς
είναι Αχόμα παιδάκι είς την δραμα-
τικην τέχνην. ΟΙ ϋέλοντες τό κακό
τον Ιαπενααν νά τόν φονακώαονν
είς τα πρωχα αψαλερά τον βήματα,γΐά
νά τόν ίγκαταλίίψουν ή νά τόν βρί-
αονν, ά/χό ζηλοψ&ονία βεβαίως, διον
ήννόηααν τα «ρά>τα δρ&οποδίαματά
τον.
Ό χ. Μελάς ίχ«ι μβγάλη ονγγρα-
φικη δύναμι μέο* τον. Δύναμι πον
μπορεϊ νά καταονντρίψη δλα τα Ιμ-
1 πόδια ποθ θέλονν νά τοδ παρεμβάλ-
Χονν. Άλλά δ κ. Μβλάς δέν Ιχει
γνώσιν των πραγμάτων χαϊ δή των
πραγμάτων των 'Ελληνικών. Καϊ πα-
ροναιάζει τοιαύτην Άγνοιαν δ κ. Με-
ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΠΤΒΥΤΟΚΡΑΤΙΑ
Όο*ός
Ή Ιν Αονδίίψ Ιλληνόφωνος <ί"Ερεν- να», ασχολουμένη επί τού" κινήματος των Αξιωματικών, διανοίγει είς αντό νίονς δρίζοντας. Ίδον ίν άπόσπασμα ίχ τον σχετικόν δρθρου της. 'Ητο μέγα σφάλμα νά γίνη ή Ελλάς βασίλειον, ήτο μεγαλήτερον βφάλμα νά έξωσθή ό "Οθων, ήτο μϊγιατοναφάλμα νά ιδρύθη άλλη Πυναατεία, άλλά τό παμμέγιατον των βφαλμάτων είς α. ή Ελλάς θά ύπέπιπτε θά ήτο ή κατάργη¬ σις τής παρούσης βυναατεέας. "Οτι ά- «αιτείται άρΠην μεταβολή των ύφιβτα- μένων πολιτικών καο κοινωνικών ουν- Οηκών τής Ελλάδος είνε άλήθεια την όποιαν πρώτοι ήμ·είς πρό είχοαιπεντα- ετίας ολης, καί μόνοι ημεϊ^ *«1 Πεκα- ετίαν δλην Πιεκηρύξαμεν βι' όλης τής δυνάμεώς μας. εναργώς καθ' όλην τήνι,ακράν χρονι- 'χυρίως οίκονομολογικόν, χαίρομεν δέ κήν περίοδον, ήτις χ/ίαί>.ογεΙ'ται άπο ότι ή «Νέ* Ήμ.έρα» τής Τεργέατης
τής ειβαγωγής τής ΐρυτοκρατίας διά κλί ό έ ό έ ό
ΕΛΕΤΘΕΡΟΝ
τής είοαγωγής τής τρ'ίτοκρατίας διά
των μεθόδων τού Τ(»ο6πη.
Τό ότι χιλιάδες ατ*τ«·>τών ύπήκου-
ααν είς τούς έπανβ»,£ντας άξιωματι-
κούς δηλοί μόνον ό^*·ί έργατικαί τά·
ξεις προβηκόντως {ηγούμεναι ηδύ¬
ναντο νά έξεγερθώαι,ίως ζητήβωβι την
άρδην μεταβολήν τβ^θεστώτος. Οί
στρατιώται δέν εινεΐί»οά εργάται καί
έβμέν βεβαιοί ότι αυρι^ ότε θά τεθώ-
βιν υπό τόν ζυγόν των κ αλαιούχων θά
ένΟυμηΟΛαι τό μάθημ- δπερ έλαβον
νυν. Έξέγερβις των 1( ιτικών τάξεων
δέν θά Ιφερε την Έλλι*. είς αύγκρου-
αιν μέ τούς ίβχυρους^ Οά ειχε την
ούμ,πραξιν μυρΐ'ϊΠων^'ατών τής Οί-
κουμένης.
Τό ελληνικόν ζήτιφ είνε ζήτημα
----------------------—ε,—-- +-------------------_·
τι ή «Νέ* Ήμ.έρα» τής Τεργέατη
κλίνει όριοτικα,ς μέ τόν ημέτερον τρό-
πον τού ακίπτεββαι, καίτοι βέν παρα¬
δεχόμεθα τάς κρίαεις της περΐ τής κα¬
ταλληλότητος των προβώπων, άτινα ύ-
ποοεικνύει ώς αρμοοίους νά μεταμορ-
φώσωσι τό οίχονομολογικόν καθεστώς
Ένόσω ή Ελλάς ευρίσκεται »*·*«
οίκονομολογικήν δουλείαν, ουδεμία
μεταρρύθμισις δύναται νά επιτύχη, πά¬
σα δέ εξέγερσις Θά είνε στείρα. Ή βυν-
αλλαγή Θά βαβιλεύη ένόβω ύφίβταται ή
πλουτοκρατέα. Ό βτρατός είνε φύσει
ατύλος τής πλουτοκρατίας καί θά εννο¬
ούμεν την ενέργειαν των αξιωματικών
εάν έκηρύαβοντο κατά τής πλουτοκρα¬
τίας καί ώργανίζοντο είς έθνοφυλακήν.
Το*ϊ6 Θά ήτο Πιερμηνεΰς τού λαοθ.
ΕΝΑ ΚΟΥΚΟΥ ΣΙ ΜΥΑΑΟ
Υπουργείω ηλιοι ί] 1%εοελληνικής
παλάβρας—Σοφίας. ,
Οΰτε τό παραμικρι&ρο κουκουτβι
μυαλοθ, ουτε 'ΙΕλληνΛ ψυχή, οϋτε
άνδρειο)μένος άέρας ^ς φυλής
0X1 Η ΠΑΤΡΙΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΘΡΟΝΟΝ, ΑΛ
Έβιαβάβατε την προβλαλιάν την ο¬
ποίαν θ* άκούσουν τα παιοάκια μεθαύ¬
ριον είς τό Σχολείον; Έδΐαβάοατε
γιά νά ίοήτε δτι αύτό τό Υπουργείον
τής ΙΙαιδείας κατήντησε μιά χοάνη
μαλακύνβεως μέβα είς την όποιαν άνα-
λύουν καί χάνονται καί τα γερότερα
μυαλά «κόμη; ΓιατΙ μόνον ακονιαμένα
καί βκεβρωμένα καί μουλχλιαβμ·ένα
δασκάλων μυαλά, μυαλά μαλακι-
βμένα καί ααλατιααμίνα είς τό νόν
πλούς οΰλτρα τής μαλακύναεως,
μπορουβαν νά βχεφθούν καί νά έκτελέ-
βουν τοιαύτην προβλαλιάν, γιά μικρά
παιδάκια.
Ουτε τί βκοπείται, ουτε πού αποβλέ¬
πει, οΰτε τί θέλει, οΰτε διατί απεφασί¬
σθη καί γίνεται ή ιι,εγάλη τής βημαίας
έορτή, ήουνήθησαν νά έννοήβουν οί έν
τω" 'νπουργείω φωταγωγοΐ των παιδι-
κών μυαλών καί πλάβται ψυχών άμορ-
φώτων.
Μ£α έπίΠειξις, χενή καί τυμπανιαία.
βάν φουβκωμένθ ψοφήμι, μιά χενή λέ-
γομεν καί τυμπανιαία έπίδειξις γλωσ-
οικής σοφίας είς άνόητον καί ταμ,πουρ-
λώδη υπερκαθαρεύουσαν γλώσσαν προ-
οριζομένη γιά μικρά παιδία, γιά ζυ·
μαράκια βώματος καί αντιλήψεως. Τό
τί θά εννοήβουν τα παιδάκια άπό τάς
γεμ-άτας λειχήνας λέξεις «ην έπιστέφει»
«σκάφη» «σκιαζόμενα» «Ιΐροσατενίσα-
τε» «προββλέψατε» «ώμόσητε υπό τάς
της άνδρούμβνοι >· «ϊτροοκϊπίβ»^
Ο ΘΡΟΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ
ό
πές γλωββικές κατααριδες τής προβλα-
οΰτε ζωή, οΰτε ύπερηκνεια, οΰτε ψυ-
χική των μικρών τάν<3ΐς, οΰτε ιδίας ριζθ6όλημ.α, οΰτε βχ|ΐς,οΰτε λογική, οΰτε τέηοτε «Ϊυστυχώς1«α1 αιωνίως τί- ποτε έκ&ί μέβα. "Ένακοπανιστός άέ¬ ρας δζο>ν μούχλας-οιΠαβκαλιβμού.
λβιά μοΰχλα πού έ'φάί χρόνΐα τώρα
τα παιδία μας τα κακμοιρα!
1%1έβα είς τής άρ^νιασμίνες τού υ¬
πουργείον) γων2ές κάφΐα κακή Αάμ2α
κάποια άΠηφάγος μι»«ϊ)ν παιΠιών Αά·
μ2α κατοικεΐ. Καί ίχί-άμί* αύτη πού
έχουρχούτ2ασε χαί «υρκουτίάζει ^τό
έλληνικό μυαλό, έλίΐ|βε καί την ελ-
ληνική ψυχή, την ύπεήφανον καί την
καμαρωτή αά'ν γ2ατα·ΐνι, την έλίγυσε,
την εστομωσε καί σκΛπισε στήν πατρί¬
δα μας τούς ραγ2άΠε τούς έλεεινούς
χαί τούς άηδείς Ι'ρΐΛύλους,ποϋ βα¬
ρύνουν χαί ασχημίαν τό ιερόν τής
^Ελλάδος έ'δαφος.
Αιαβάστε την πρ^λαλιάν νά ίδητε
την κατασκευήν χυπ-ε ντων Μουζέκων
' πανελεεινών άπό άνθιώπους που άε-
τοΰς καί λεοντάρ2α φάχθησαν έκεί γία
νά κάμουν. Ζυμ.ώνφε γενεάν καλου
μένην νά προακυνήα^Τβάρους, ώς αν
πατρίς νά ήτο μία φίύντα κρεμασμένη
βΐου θρόνου τα κοσ·1&ματα.
λιας, αύτό άς μας τό ποΰνε οί έν τώ τες φρουροί τήςχςμής καί τής δόξης Ι^ΐ
ϊ
τού Έλληνικοΰ Θρόνου.»
Τού Θρόνου! Τα πάντα διά τό
προσκύνημα. Τα πάντ* διά την αΰλο-
κολακείαν, τα πάντα διά τό ποδοφίλη-
μα. Τα πάντα διά χυρτωμα ράχεων
καί αβίρκων έτοίμων νά φορτωθούνό,τι
τούς βάλλουν.
ΚαΙ όμιλούν περί Ορόνου αύτοι οί
ληβμονήσαντες την πατρίδα, αύτοί οί
ληβμονήβαντες δτι τα παιδία μας άνή-
κουν είς την Έλλάδα καί αύτά όπως
καί ό Βασιλεύς χαί ότι ουδέν παραπά-
νω άπό την πατρίδα.
Είς τόν μεγάλο τής πατρίδος .ού-
ρανό, ό Ορονος είνε μία λεπτομέρεια
καί μ,άλιατα ό άνεύθυνος έλληνικός
θρόνος δέν είνε λεπτομέρεια άλλά κό-
βμημ.α διά τόν τοίχο. Καί Οά είνε πο-
λύ ωραίον νά όρκίζηται κανείς είς την
καρφίτβα τού λαιμοδέτη τού, π&ριφρο-
νι5ν ολόκληρον την ατομικήν υπόστα¬
σιν τού...
Έξ ονυχος τόν λέοντα καί έκ τής
προβλαλιάς τούς έν τώ υπουργείω καί
τάς γιά τα παιδία μας πράξεις καί οκέ
ψεις των.
•Έλληνας θέλουμε ημείς, "Ελληνας
παλληκαράδες γιά νά παραδώαουμε τα
παιδία μας στά χέρια τους,. άπό αύλο-
κόλακας καί γλωασικούς καί πνευματι-
κούς μύκητας δέν ίχουμε άνάγκη.
Ή 'Έλλάς έ'χει βουλιάξει άρχετά.
Μή την άποοΌυλιάζετε.Γιά νά την σώ-
αητε σάς θέλουμε καί οχι νά την άπο-
αντ%κώσητ&... (
ΤΑΜ-
ΤΑ.ΤΡΑΓΙΚΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ
ΥΠΟ ΣΤΑΜ. ΧΤΑΜ.
ΣΥΛΛΗΨ ΙΣ ΔΙΑΣΗΜΟΥ ΚΑΚΟΠΟΙΟΥ
"Εχει καταδικασθβΐ βίς καταναγχαστιχά εργα
ΑΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΟΛΟΙ
ΙΊΤΝΜΚ1Σ—-—-___
ΟΙ Π Έ
ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΟΑΑΤΣΤΙΚΟΝ ΒΙΒΛΙΟΝ
ΤΗΣ ΚΟΜΗΣΣΗΣ ΔΕ ΤΡΑΜΑΡ
— Η ΞΑΝΘΗ, Η ΜΕΛΑΧΡΟΙΝΗ, Η ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΗ
— Η ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ, Η ΦΙΛΗΔΟΝΟΣ, Η ΖΗΛΙΑΡΑ
— Η ΦΙΛΑΡΕΣΚΟΣ ΚΑΙ Η ΦΙΛΟΔΟΞΟΣ
— Η ΥΣΤΕΡΙΚΗ, Η ΜΑΝΙΑΚΗ, Η ΕΜΠΑΘΗΣ Κ.Λ.Π-
Η ΚΑΚΗ ΓΥΝΑΙΚΑ-— Άποφ.ύγετε
ίσον ήμπορεΤτε περισσότερον^ την
I-
χιδναν αυτήν φεύγετε χωρίς νά κυτ-
τάξετε πίσω σας, έκ φόδου μήπως
μεταβληθή τε είς στήλην άλατος. Εί¬
ναι ή χατάρα, ή πανώλης, ποΰ σκορ-
πίζει ίλα τα κακά.
Άς ε7νε μί« γυναΤκα άνόητος, κοι-
νή έλευθεριάζουσα, προερχομένη άπο
τί κατώτατα στρώματα. "Ας έ/,υλί-
σδη είς την λάσπην κα την βρώμαν.
"Άς ε?νε κακοαναθρεμμένη, άπαίδευ-
τη, χονδροειδής, ί,τι ήμπορε" νά φαν-
τασθϊ) κανες χυδακίτερον είς την
κλίμαχα των πλέον άναισχύντων έ-
λαττωμάτων- ΆΧλ' άς μην είναι
τα εδιμα, την ψνχήν, χον
χαραχτήρα, τάς Αρπάς καϊ ι ά έλαΐ-
τώματα τον ε<λην. λαόν δίν μπορεΧ παρά άιελή και ίσφαλμένην Ιδέαν νά Ιχΐ) και αυτήν μέ μενάλην δόσιν ξενι- ομον. Καϊ αύτό είνε τό τρομερά τον Ιλάττωμα. . ( "Αν δ κ. Μελάς εγνώριζε την Έλ¬ λάδα δέν θά παρονοίαζε Ιπϊ τής σκη- νής είς τό αΧαλααμένο απίτιτ» τον,' ίνα αδελφόν χαϊδολογονντα την Ιν ίν εσχάτη κραιπάλγι καϊ μετά νύκτα δργίων Λαελγών, έηιοτρέψαααν άδελ- ι φήν τον. ΔΙν θά παρονοίαζε Αδελφόν παρα%ολον&ονντα είς τονς πορνικούς της δρόμονς, την Αδελφήν τον, διά νά επιστρέψη είς τό απίχι χαϊ Ικ- ρανη είς ρητορικάς κρανγάς, γρα- ώδη Ανα&έματα χαϊ νενροαπαοχιχάς χειρονομίας. * Ό κ. Μελάς δέν γ*ωρίζει τόν "Ελΐηνα Αδελφόν, γΐατϊ δ κ. Μελάς δεν γνωρίζει την Έλλάδα χαϊ δταν Ενας σνγγραφινς δϊγ γνωρίζει την πατρίδα χον, μη οά; φαίνειαι παρά- ξενο, πώς ΙκπροοωπεΧ ΙπΙ της ακη- όθ ώΈλή ί α ΕΒΓΑΛΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ, ΤΗΝ ΪΠΛΥΝΕ, ΤΗΝ ΕΡΡΑΨΕ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΒΑΛΕ ΣΤΗΝ ΘΕΣΝ ΤΗΣ ]%Ιία σπουδαιοτάτη καί π^ωτοφανής έγχείρηαις έ'γινε πρό τίνων ημερών είς την Κονατανιίαν τής Άλγερίας. "Ενας έργάτης είς μίαν αυι,πλοκήν έτραυματίαθη σοβα¬ ρώς είς την καρδίαν καί νεκρόν σχεδόν τόν μετέφερον είς τό νοσοκομείον. Ό ίατρός Λΐαρτέν τόν έχ'.ωροφόρμηα&ν, ήνοιξε τό βτή"- 0ος τού καί έκοψε μερικάς αιτηρίας καί νεύρχ, έ'πχισε τό διάφραγμα τής καρδίας, τήνίβγαλεν καί χρατών αύτην' μέ την αριστεράν τού χείρα, τή' έπίεσε καί έ'βγαλε τό πυκτόν αιμα. 'Έπε'.τα την έκαθάριβε κα' την £6αλε πάλιν είς την θέσιν της. 'ΙΙ καρδία ήρχισε νά παλη έκ νέου άλλ* έλαφρώς καί άκανονίστως. Ό άνθρωπος ζή άκόμ,η καί ύπάρχουν μεγά¬ λαι έλπίδες νά σωθή. ποσοτητα ποτάσαν, σόδαν καί μαγνέζιο» Είς τό κέντρον της Άλάσκας ύπάρχι μία λίμνη, ή όποΐα,είνε μοναδική είς τν κόσμον. Είς την επιφάνειαν τα νερά ής είνε γλυκά καί περιέχουν ψάρια τοΰ" γλ'- κοδ νερου, ένω είς τό βάθος τα νερά τις νής, τονς πόθους τώνΈχλήνων καί τα Ι ™Ρ«Χ0!? |"Υβλ^ ™**ν« βλ*Ιων »ι δ'ειρα, την μεγάλην Ιδέαν μιάς φνλής .°"ν ε1ί ^9ονί,{ι ψ*Ρια ^ «χεανων. Μα , ', ! Γ ' ' » % » Γ *πο τας μικράς λίμναις πλησίον τού ϋ- ι την νηερλομπρον, καϊ τα ενγενέατερα , ι{ς ^ <Α ^ χβλύπτεται μ , τής ελληνικής ψνχής Ιδανικα, μέ μίαν - ... . . κόρην ήμίτρελλον, ναττρικήν καϊ είς διαρκή παράχρονοιν ευρισκομένην. Παραλογισμαϊ λοιπόν καϊ παρα· κρούοεις καί νατεριαμοϊ τα παιριω- τιχά αϊσ&ήματα, παράχρονοις τό δ- ■ , .,-■ -.--· Γ-,--------- -----ΓΛ------ νειρο το έλληνικό πον εσρεψε τόσες λάς γΐατϊ δέν άλλά είς τάς ται δέν είναι λον χοομούπολις. την αλήθειαν ουχί την 'ΕΙλάδα, ς Ηαϊ αί Ά»η- Λλλά βΐναι μάλ¬ Υ& νά ηοΰμε τάς Αθήνας ζή ή δ χ. Μελάς, άλλ* στή Ενρώπη, στή Γερμανία, στή ϋ<ανδιναυϊκή Χβρσδ- νησο, σΐό Βορβιο Πόλο, δηον θέλη αναλόγως των ύνγγραμμάχων πο$ γενναάς καϊ Ανδρείεψε τόαα στή&η, νατεριομός ή Πόλι, ή 'Αγΐά Σοφΐά καϊ δ Μαρμαρωμένος Βαοιληάί της ναϊ μόνο δνειρο ή Ιγκατάλειψις των πάντων, τό κλώΐσιμα ό'λων των Ιε- ρών καϊ των δοίων, τό μούντζωμα των εσηών καϊ των βωμών καϊ ή* φύγη ή αΐοχρά χαϊ άναίσθητος ΙκεΊ ποΰ γένει δ ήλιος τό ψωμϊ καί θ«- ρΐέβει δ νεοελληνικός μπαχαλισμός.... Ό χ. Μελάς πον ίσκότωοε τόν α¬ μαρτωλόν πατέρα, πον Αποχάλασε τό μεγάλο οπ)τι, τής φνλής, πρέπει νά οκοτώαγ) μέαα τον καϊ τόν Μελά τόν ξένο καϊ τόν ψεύτιχο γΐά νά βρ[ι και ■ ρό ν' Αναδειχ9γι& Μαλάς δ "Ελλην, δ αωσχός δ σνγγραφινς. _ΤΑΜ. ΣΤΑΜ. ΠΑΡΑΔΟΞΟΪ ΛΙΜΝΑΙ Αί ίδιοτροπίαι τής φύσεως. — Αίμ,νη ,άπό ύδράργυρον. Ή τελευταία είδησις περί ανακαλύ¬ ψεως έν Άσία μι2ς νέας λίμνης της ο¬ ποίας τα βράζοντα ϋ'δχτα εχουν θϊρμο- κρασίαν 120 βιθμών έκατονταβάθμου ε- δωχεν αφορμήν νϊ γίνη πολύ; λόγος εσχά¬ τως περί των αναριθμήτων ι&ιοτροπιών της Φύσεως. Είς την Αμερικήν ή λιμνολογία, ήτοι ή σπουδή των λιμνών παρουσιάζει παρά- δοξα πρχγμχτα. Είς την Νικαραγκούαν ΰπάρχει ή «ε- ρίεργος λίμνη Νεγκιάπα, ή όποία ενα σωστο φυσικί) σαπωνοποιεΓον χ η μή κρυστάλλινον (ρλοιόν άρκετά στερεόν στε νά δύναται νά τρέχγ) επ' αυτού* 3ας ί'ριππος μέ τόν ί'ππον τού. Μία άλληΛ- μνη έ*χει ενα ώραιότατον ρόδινον χρίμ-ΐ κ Μ μυρίζει βιολέττας Είς την Γλυμίαν πιρά τόν "Αγιον Φραγκΐ"σχον ύπάρχειεΐς τό οροπέδιον μία λίμνη της οποίας ι τα νερά είνε σωστός ύδράργυρος. ΤΟ ΚΑΡΝΕ ΜΑΣ Είς τόν «Κοντορεβιθούλιιν», τοϋ κ. Χοηστομάνου, Λ Δς πούλη δκαμε είς τδ τέλος φάνχσιν Λ όποία δυσκόλως θά φθ^ μέ Ούννεφα λήθης. "Εφερε τσυαλέτταν μαύρην η»,γιε- τοστόλιστον, πΐλον ύμοτόχρωμοτ καί μίαν ΰορττ π9θ.σινοχύανον, ΰύιολον συναρπασττκόν κα^ άρτστουργτιιιατι- νόν. Γενικάς θαυμπισμός, θαυμαίμός, καί άσυγκυάτητα είνε Τπό άποψιν κόθμου Λ παράστασις ήτο άπό ττις ώραιότερες πρώτε;. Έκ των πλ,έον παρσ.τηρηθεισών. ^ϊα έκ- τάκτως εύμ,ορφη μέ ταχγέρ τιόσδρ μπέζ καί πΐλον μέ πτόρνγας ρουμ- ηινοχρόους. "Αλλη ώραία καί ζαχα- ροστάλακτος Κηφιοοιακτΐ Δέσποινα, Ούζυγος διακεκριμ·μένου δικην-όρου. ΚαΙ ν-^α φημισμένης ώραιότητος ά- γαλματικης ■κατατομης-,φειδιακκς δει¬ νότητος, μέ ταιγέρ λευκόν κα» πΐλον μώ6 ρόζ. Νά και μία εύμορφη δεόποι- νς Λ όποία εύρίΐκεται πάντοτε είς ύπερεντασιν οΊκιόμού, μέ λευκόν ταιγέρ και μαύρον πΐλον λευκοπτε- ρόεντα, * Κα άλλαι λεπτομέρειαι της μόδας. Αί άμπιγέ τουαλέττες θά είνε τουν'ικ. Τα κρεπέ επεσαν καί φοροϋν πολλαίς μποθκλες καί κοτσ(5ες. ■ Τα καστόρια μαλ?.ιαρότατα. Τα καπέλλα υπερποτέ | σκερτόόζικα. Σχήματα Ναπολεόνηα, ?ωστί) φυσικό σαπωνοποι Τα ΰδατά της ^π«ριίχουν είς μιγίστην μαρκηΛακά, κα4 κατι αΐγκρέττες πον φθάνουν μεοΌούρανα. * Ό θίασος τής Ν. Σκηνης, δταν τε- λεκόση τάς έδώ παραστάσεις τού, Οά μεταβή είς Αίγυπτον, έκτός τής Δος Κοτοπουλη, Λ όποία θά πάη στό Πα- ρίσι νά τελειοποιΛιΐη ττιν ύπεράν- θρωπον Ιδιοφυΐαν της. * Κοσμοχαλασιά, γιά, τΛν ενεργετικην τϋς Δεσποινίδος Κοτοπουλη ιλτις δί¬ δεται τό Σάββατον μέ «Ήρώ και Λέανδρον». Είνε £νας έκ των δεινοτέρων ρό- λίύν της και δλη Λ Αθηνά ξεσπάθω- ο"ε καί θέλει νά παρευρέθη είς την κοσμικωτέραν χαί υπερλαμπροτέραν τώνσυγκεντρώσεω-ν καί είς την θ δευτικωτέραν των έπιτυχιών έν: Παρισίων νιαρότατον χαϊ, χομτ|;ήτατον ζεϋγος ,αρτι νυχιφευ- Οέν. Ή κυ,ιία έκ των συμπαΘεστέρων και πλέον έπιλέκτων Άτθίδων. Ό κΰριος Άτθιδεϋς καΑ -ίως Σαλο- Μδεύς. * Ή κυρία Κυδέλη θαυμόία είς τό «Τόν νοϋ όου στιϊν Άμαλία». Τουαλέττες έκτάκτως ωραίας, κό- σμος ύπερβσλικός. Μερινο^ όδηγοΐ των τράμ άς προ- Οπαθιϊθουν να. πβριποτοϋνται. <5νχ6- τερον χαί ττε0ΐοΌ"ότεοον τάς άόράς χείρας των ί'ι νά φοροϋν γάντια. Δια- φοοεττκά »* άναγκασθοϋμε νά κρα- τοϋμε τσιμπίδες διά νά πέονομε τα εΐσιτλρια. Ή Κηφισσιά έξακολονθεϊ νά δχτι πολύν κόομον. Είνε Λ ωραιοτέρα έ- ποχίι καΐ οί περίπατοι είνε μαγευτι- κοί. Ό άραιότερος δλων είνε ό θαλασ- ΟΙ Κ. Κ. ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΑΙ ΜΑΣ ΑΘΗΝΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ παρακαλούνται θερμ,ότατα νά Ι*άς άναγγείλουν πάσαν τυχόν παράληψιν των βιανο- μ,έων μας διά την τακτικήν χαί «ρωΐ'νήν διανομήν τού φύλλου σος. 'ΙΙ δέ άγουσα πρός αυτόν 6να θεσπέόΊον καί μεγαλουργόν ταμπλώ. Πεϋκα, δάση είς δλην τιϊν κλίμα- κα τοϋ ττρασίνου, πολυτέλεια έδάφους πρωτοφανές, άτέλειωτες τοΐφες ίορο-' δίνων {.Ίκιών, καί κιτρινοχρόων άν- θυλλί<ον, κάτωθεν δέ ενός δενδροοτο- λίΰτου λόφου μία κυανόχρους λί μη, είς την οποίαν καθοεπτίζονται λιλιπούτια πεϋκα. . ΕΝ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΝ ΕΙ-ΤΟΝΛΑΘΑΜ Εζήτησε νά τόν πάρη μέσα διότι δέν είχεν άναμμ,ένα τα φανάρια τού άεροπλά- νού τού. Νοστιμώτατον επεισόδιον έλαβϊ χώραν πρό τίνων ήμείών εις τόν αεροναύτην Λάθαμ καθ" ην στιγμήν κατήρχετο μέ τί) άεράπλανόν τού μετά θαυμασίαν έναέ- ριιν πορείαν τεσσάρων ώρών. Ήτο νθξ καί τό άερίπλοιον δέν εΤχε φως. "Ενας άστυφύλαξ επλησίασε τόν άε- ροναύτην καί εζήτησε νά τόν συλλάβη... διότι δέν είχεν άναμμένα τα «ρανάρια της μηχανή'ς τού. ^Ηναγκάσθη νά παρέμβη ή άεροναυτική έπιτροπή διά νά πείση τόν άστυφύλακα ότι άκόμη αί άεροδρομίαι δέν ύπάγονται είς τάς διατάζεις των άμαζοδρομιών. ΕΖΗΤΗΣΑΝ ΗΑ ΠΕΘΑΝΟΤΗ_ΑΠΟ ΠΕΙΝΑΝ Ή σουφραζέττες είς την Βουλήν.— Ξίεκαρδιστικόν επεισόδιον. ΕΤνε γνωστόν ό'τι αί σουφραζέττες, αί οποίαι ευρίσκονται είς τάς φυλακάς τοϋ Βίρμιγχαμ συνεπεία τη; τελευταίας των έπιδρομί^; κατά τοϋ πρωθυπουργόν απε¬ φάσισαν νά άποθάνουν τί{; πείνη; άρνού- μεναι πασάν τροφήν. ΑΙ αρχαί ηναγκάσθησαν νά ταίς «ΐσα- γάγουν τροφάς ή μάλλον θρεπτικόν τι ποτόν εί; τόν είσοφάγον διά σωλήνων κα- ουτσούχ. Ή περίφημο; ττροεδρος των Πανχούρστ έζανέστη κατά τοϋ μετρου τούτου, ο δέ σοσιαλιστή; βουλευτή; Σόουντεν, ό ό- ποΓο< ανέλαβε την υπεράσπισιν των εί; την Βουλήν εζήτησε πληροφορίας άπό τόν υπουργόν των "Εξωτερικών περί τη; καταστάσεως τής ύγεία; των φυλακιαμέ- νων οουφραζέτ, κατόπιν τή; βιαίας των τροφοδοτήσεως. Ό ύπουργό; Γλάδστων, έν μέσω τί}; γενικης ίλαρότητος των βουλευτών απήν¬ τησεν ότι αί σουφραζέτ παν νά κρεπά- ρουν άπό υγείαν. Ώς φαίνεναι, είπεν, δέν ύπάρχι ι καλ¬ λιτέρα τροφή άπό αυτήν μέ την όποιαν τεχνικώς έπάχυναν τάς φυλακισμένας. Ή Αγγλικη Ίατρική Εφημερίς λέ¬ γει 8ΐι ή τβχνητή τροφή διά σωλήνων άπό γκόμαν διά τοΰ στόματος η της μύ- της δέν παρουσιάζει ουδένα κίνδυνον. Δέν φέρει πόνους καί οϋ'τε πρέπει νά δεωρη- θ^| ώς βάρβαρον μέσον. Δεχόμεθα νά δημοσι&ύω- μ.εν ένοικιαστήρια είς την α' σελίδα άντί £> λεπτών μόνον
την λίξςν.
νννννννννν
Συγχωρεϊ κανείς προθύ¬
μως τάς παραστρατισμ,ένας
ύπάρξεις. Ή:νε έπι&ικής πρός
τάς άδυναμίας των άν έχουν
κάποιαν καλωσύνην.
Ή κακή γυναίκα τουναν¬
τίον σπείρει επί των βημά-
των της την φρίκην, την δυσ
τυχίαν. Αηλητηριάζει πάν
ό,τι ίγγίζει εκ τού πλησίον η
έκ τού μακρόθεν. Συσαω-
ρεύει ^ϊυντρίμματα καί έρεί
νει θρ ^*0ίΤυθΛ>βχ επί τόο "πέ-
δίου τής μάχης.
Τουτο διότι ή ανθρωπότης είνε
άνανδρος καί τό αΐ'τθημα αύτό φα-
νερώνεται είς πασάν περίπτωσιν.
Δεν λογαριάζει κανείς έκείνους,
των οποίων ή καλωσύνη είνε προ -
φανής. Γνωρίζει δτι θά παραδε-
χβοΰν έπιεικώς τα κακα προηγού
μενά. Δέν θά δυσαρεστηθοΰν, είνε
«τόσον καλοί», λέγουν, α άλλά,
προτοχή, άς μή τα βάλουμε μέ
τους κακούς. Πρέπιι κανείς νά
προφυλάσσεται μήπως τοί>ζ θίξη,
μήπως τούς πληγώση».
'Η κακία θριαμδεΰει.
ΕΓνε δυνατή καί ε7νε ίσχυρά. Γνω¬
ρίζει ότι την φοδοΰνται, 5τι ή ανθρω¬
πίνη ταπεινότης θά έκμηϊενισθη ενώ¬
πιον της. Άρν,εζ νά διατάξη, θά ύ-
πακουσθΐ].
Έλπίζει κάνείς ότι είνε δυ¬
νατόν νά έπαναφέρη είς την
ευθείαν οδόν τα άπό την λά-
σηην προερχόμενα αΰτά ον·
τα, τα αλαζονικά, τα μάταια,
τα άκόλαβτα, τα φθονερά, τα
ύηοχριτικά. "Έχει άδικον.
Δέν πρέπει νά λησμονή χα·
νβίς ότι τό φίδι θά μείνη πάν¬
τα φίδι».
Χ
".Τοιουτοτρόπως καί ήκακή γυναΤκα,
άνίκανη νά α'ισθανθί) κάθε άγαθον οΛ-
σθημα, άνατρέπουσα το παν καθώς
διαβαίνει, ρίπτεται άναλίνωτος ε.ς
τα άνομήματά της τα «προερχόμενα
έκ τη*ς ιδικάς της ηθικάς εύτελείας.
*
Πρέπει νάφήση κανείς τοϋς ,κα-
κους έν άφανεία, νά τους άπομα-
κρύνη άσΐτλάγχ^νως άπο την κοι¬
νωνίαν. Κάμνουν τό ίδιο γιά Ινα
λυσσασμένον σκυλλί. Τό σκοτώ-
νουν άν δχι άπό φόβον μήπως
δαγκωθοθν, άλλά τουλάχιστον νά
προφυλάξουν τούς άλλους.
Δέν χρειάζεται ψευδοευσπλαγ-
χνία.
Ό σύζυγος ό έπιβαρυμέ-
νος άπό μιά τέτοια γυναίκα
θά γνωρίση όλας τάς πικρίας
τής άπελπισίας. Νά την κτυ-
πήση δέν άρκεϊ. ΙΙρέπει νά
την σχοτώση. Είναι τό μό¬
νον μέσον διά νά επανεύρη
την γαλήνην τού.
"Αμα αποθάνη τό θεριό
«εθαίνει καί τό δηλητήρι¬
ον τού.
Η ΚΑΑΗ ΓΤΝΑΙΚΑ- Έδώ άναπνέο-
μέν εν«ν ήέρα τέλος πάντων άγνότε-
ρον. Έχομεν Ινα παρηγορητικάν θέ-
αμα, νά ζώμεν είς μίαν ατμόσφαιραν
ύγιάΊ εύωδιασμένην.
Δέν διϊσχυριζόμεθα ίτι ή γυναΤκα
β&ττ) είναι χωρ'ις έλαττώματα. "Ω
^έδίΐα ίχι. Θ« ?χη ΐσ_ςιτά^α πολλά.
Άλλά έ"χει κάτι άλλο ποϋ ώσάν την
αύγινήν δροσιάν δροσίζει, άνακουφίζει
ξαγνίζίΐ. Ό αιθρωπος «ου πέρνει
(αν γυναΐχα καλήν πρέπει νά θεωρ^
τον εαυτόν τού ώς τόν εκλεκτον τοϋ
θεοδ.
*
θά ίπρεπε νά γονυκλιτήστ] ε¬
νώπιον της ευλαβώς νά την ιχρο-
σκυνήση. Καί μβλαταθτα, αδτά
£χει ή ζωή, την γυναΐκα αυτήν
την καλήν θά την κάμη νά ύπ·-
ρ^έρη. Ή ούρανία αυτή καλωσύνη
—την οποίαν θά ίπρεπε νά τιμα
— θά είναι διά την άγαπώσαν
καρδίαν ό σπόρος τοϋ πό νού.
Χ
ΤΑ! "Ο «νίρας δέν γνωρίζβι ίτι
παρασκευάζει τον πόνον τον αγριώτε¬
ρον ποϋ ημπορεί, κανεις νά επιβάλη
είς μίαν ύπαρξιν.
Αυτος είναι ποϋ δίδει άνπλάγχνως
τον θάνατον είς την καρδίαν αυτήν, ή
έποία τοϋ άνήκει πλή'ρης. Συλλογί-
ζεται πάντοτε :
«Είναι τόσον καλή ! Δεν παραπβ-
νεΤται ποτέ!»
Χ
-Ναί! Δέν παραπονείται ποτέ, άλλά
διαίάζΡΛ είς τΛν σκέτιν τού, παρα-
χολουθεΐ δλας τάς φάσβις της άπι-
στίας, τΐποτε δέν τής διαφεύγει, άκό-
■μη ναί τό. πλέον συγκεκαλυμμένα
πράγματα' αίσθάνεται άνέκφραθτον
εντροπήν νά βλέττη, τόν ανδρα ξβπέ-
φτοντα, ψευδόμενον, §υθιζόμενον είς
τΛν άνανδρίαν.
"Ολα αύΐά βίσέρχονται στίιν καρ¬
δίαν της ώσάν Λ αΐχμΐι έγχειριδΐον.
«Λεν παραπονείται ποτέ». Τοΰ κρυ·-
τιτη μαλιστα τόν πόνον της, διά νά
μη τόν ένοχλΛση' Λπό ύπερβολτιν
άγώπης λεπτης χα τουφεράς μίι θέ-
λ,ουσα νά τοΰ προκαλέση τύιΐιετς συν-
ειδΛθεως, ούτε την παραμνκροτέραν
δυσαρέσκειαν.
Χ
Διατί όθεν νά σκοτίζεται
μ'αύτήν ό άνδρας ; διατί νά
μή τής άποκαλυπτϊ) ώμήν
την άπιστίαν, νά την φέρη
είς άντίχρυμα μέ την ερω¬
μένην τού ; Διατί νά μή την
περιπαίζη νά μή τής φέρεται
χονδροειδώς; Διατί νά τηρή
τούς τύπους;
«κΤναι τόσον καλή!»
ΕΝΑ ΣΚΤΑΑΙ ..
ΠΑΡΑΜΟΦΟΡΕΚΒΝΟ
Χ
Έσωσε μία χαλόγρηα
έπεσε μέσα σ' έ'να λάκχο
Αί γερμανικαι εφημερίδι; κάμνουν πο¬
λύν λόγον δι' ενα σκυλλί, τόν πβρίφημβν
Σέντα, είς τό οποίον απενεμήθη εσχάτως
τό μετάλλιον ττΤς άξίας. Πολλά εΤνε τα
αθλα τοϋ θαυμασίου αύτοϋ σκύλλου με-
ταζύ των οποίων έξέχει τό ακόλουθον:
Εί; τό Ραβιάζ είς μίαν χαλύβην ευρέ¬
θη νεχρός ό Έλ€$τός Ιωσήφ Ζαμπλού-
σκη, φέρων πολλ* δια μαχαίρας τραύ-
ματα. Τό ίγκλημα σκοπόν ειχε την κλο¬
πήν.
Έπειίή δέν υπάρχον ουδόλως ίχνη διά
ών οποίων ηδύναντο νά όδηγηβοϋν είς
την ανακάλυψιν τοϋ δολοφόνου^οί άστυνο- ("
τΊχοί άπηγοητεύθησαν. "Εφεραν άπό τ· ν
Βερολινον είς τό* τόπον τού" έγχλήματος ·»►
έ'να ΰπάλληλον τής άστυνομίας μέ τόν
σκύλλον τού Τέντα, χαί εβαλαν τό ζώον
να μυρίση τό πτώμα, τό μαχα^ρι μέ τ6
οποίον εγινίν ή δολοφονία καί ενα χρω-
μχτιστό μανδν]λι γεμάτο αιματα τό όποΓον
ά ηχεν είς τόν οΌλοφόνον.
Τό σχυλλί μόλις έμΰρισεν ό'λχ αΰτά
τί νχ φύγη άπό την θύραν έπήδησεν
άπό τό παράθυρον κ αί έ'λιβε την άγου¬
σαν εί; εν γειτονιχόν χωρίον, παραχο-
λουθούμενο; υπό των αστυνομικον.
Μετά πορείαν ημίσεια; ώρας τό σχυλλί
εισή*λθεν είς εν ξενοδοχιΓον χαί άμίσως
ρμητεν εναντίον δΰο όργανοπαικτών ·(
όποΓοι έ'πιναν ραχί.
Εγένετο «π' αυτών Ζριυνα καί άνεχα-
λύφθηταν πράγματα άνήκοντα είς τόν δο-
λοφονηθέντα.
Ή πράξις 8μως διά την όποιαν άπ&-
.«μήθη τό παράσημον είς τό σπάνιβν
αΰτό σχυλλί, ιινΐ ή διάσωσις μιϊς χαλο-
γραίας,ή όποία επεσίν ί'ις έ'να βαθύτατον
λάκκον πλησίον τ»)ς μονί[ς.
Το σχυλλί μόλις ίιδί την μοναχήν νά
πίπτη άπό τό παράθυρον έρρίφθη εί; τβ
νερόν άπό ύ'ψος πέντΐ μέτρων, εβυθίσθη
έπανειλημμίνως καί κατώρθωσε μβτά
πολλά; προσπαθείας νά την άνασύρη χαί
νά την κρατήση είς τΐ'ν έπιφάνΐιαν «τί
ήμίσειαν περίπου ώραν £ω< ότου τού< ά<- ΐίλήφθησαν χαί ίσπίυσαν ίΐς βοήβ.(«ν των.
Α
4Ο
λϋι.έ· την μίαν φοράν δημοσί¬
οις «Τγιλιέε>ν»«μΦβνοΟνται κατ' άχοκ·χήν.
1ΟΟΟ
ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ
Σελίς Α' ό βτίχος Δραχ. 3
Αεητ. β©
ΜΓ* ^Δια τά< τέραν τής μιας εττήλης Ιηι*.·ετιεύ»εις"γίνετ«ι ελάττωσις** τ* τιμΑν. •'ΙΓΛ —-. —, * ^-—ι 9 Κ)ΛΕΜΟΣ ΣΤΌ Ι ΐΔΐοκτΗΤΗΣ Β ΓρΡΙΗΛΙΔΗΧ Ι Κ λ·«τ* τό φύλλον λ««τ« Κ _ΠΕΤΣΟΚΟΒΟΥΝΤΑ| ΗΤΤΑΤΩΝ ιΤΙΟ ΤΟΪΣ ΜΑΥΡΟΥΣ 9 -όλεμος είς τό νών. — ΙΊολυάριθμοι ν«ροΙ τος στρατηγοθ.— *π| ή των Ίαπα- τραυματίαι.—Θάνα- δ εκέθεοις των Μ,α άπό τάς πληγάς <ς 7οχε*>ίας βΐναι «ΤΑ-* αΐώνων δΐ££α-
όμιχζ Ιψ Άφρικπ πΐιμος χατά των Μα<5ρα>ν τοδ Ρίφ. Έ
χη Κυβέρνησις ήνν,,ίοθη πέρυσιν νά αποστείλη οτρατεύ-
ματα ιΐς την Μαλίλαν δηχ καφνποχάξν τ«« ψνΧάς τοΰ Μαρό-
χον, Λλλ' ή πρώτη αντί, Ικστρατϊία απέτυχεν.
Οί Μανροι ίηέφιρον {φροψ είς τούς 7«ΐα*ο«1β. Δνο ατρα-
τηγοΐ χαΐ χίλιοι στρατιω« ξη1σαν εις τήν μάχψ χ^ς Μαλίλας.
II
Ιαπανιχη χνβέρνηο^ -αρ· ί^ας Τβς διαμαρτυρίας τού λαοϋ
ϋΤν ε*0*1*™5 ^«Κ» Ιπικουρ/ας κα2 «ρό τίνων ηώ
κατώρθωσε νά χπταλάβ^ χ ηιριώννμρν βρος Κουρον^οβ
έκτοπ&ΐη Ιχι7Α*ν »οίκ? Αί*——τ----- * '
ά·οϋ ύπέστησαν μεγάλας απωλείας.
Τό πυροδολικόν βπαιξε θαυμάσιον
ρόλον είς την μάχην, οί δέ Ίσπανοι
επέδειξαν Ιξοχον ήρωϊσμο'ν. ^^ ?
ίν έπρόβΛασεν ή Ισπανία νά άπο
τελευταίας νί·
λέγει ό ιιολεμι
Ν
Μ τη*ς χβρας ,
είς τό Μαρόκον
ή
ρ γ μ
ίνταποκριτής τοϋ «Νταϊλυ-Μαιλϊ]
Η ΗΤΤΑ ΤΟΝ ΙΣΠΑΝΩΝ
Νεώτεραι πληροφορίαι λέγουν
το πΰρ ήρχισεν είς
δρους
των
ς
χοριΧ
ων
12ου νέα καταστρεπτική ηττα έπέ
νέον πένΐος είς την Ισπανίαν
ισχυρόν σωμα Ισπανικοϋ στρατο'
«ρησεν άπο τό Ζελουάν, πόλυ
ιάν νοτιονατολικως τη*ς Μελίλας
οποίαν οί Ίσπανοί έκυρίευσαν
,ν ημερών χ*ί έπροχωρησαν προ, Ωί Μβ0ροι οιηϋνυνβν τα 4
^ωχερικον, Ισχυρα δύναμις °μ<·>< εναντίον τοΰ σωματος τοϋ στρατηγοϋ ρν&ν τοΰ =».· επετέθη εναντίον βικάριο. Ό στρατηγος ούτος άπέ- Ίσ**νικοϋ τούτου σωμβτος. Ησπασε ί(5ο τλας Χβτα των έ Ιεσις απεκρούσθη κ«ί οί Ι»π«νοίθ|αβων έν^ τ4 σΰμΛ το- χώρησαν έν τάξει. Κβτα την μα-χολούθει νά προχωρτ). ^ οτρατηγος Διέζ Βακαριο, τρβ-ς( Οί Μαϋροι κατ'"άρχάς υπεχώρη- ;»ματικο κα 30 ανδρες εφονεύθη-9 ν> λβ6όντβς 2μως ένισχύ«ις βνβ.
, 280 9. ετραυμάτισεν. σχηματισθή ταν και έκαιροφυλάκτισαν
Κύριος σαοπος τη"ς προελβσεως των,ή, Χβτάχλγ)λον στιγμι)ν $πως έχιτ,_
■κανών ·ίτονα ανιχνευίουν τας θέ-)ουν εναντίον τοϋ κυρίου σώματος των
ς των Μβιίρων *αί προ πάντων ο-·ΐ-.βνδν. Μολις το Ίσπανικον σωμα
ς πεισβοϋν «ερ τής στάσεως των(πχηα(βσε £.ις τάς οχβρ,(βς του Μι-
ιοοριαν ·υων αί οποίαι μέχρι ση-^ν έγενικεύθη ή επίθεσις.
ρον είχον μείνει άμέτοχοι είς τον Μετά λυσσώδη μάχην ή ταξιαρχί»
ωνα. ί ΐοϋ Βικάριο έ'λαδε την διαταγήν νά
Τ4 Ίσπανικον τουτο σωμα η*το βρ-ηκχωρηη,. "Ηρχισεν ηδη νά εκτελή
,ιτά ισχυράν και είχον ληφθή" όλαι αι.λ πρόσταγμα καί οί λόχοι τού *έν-
Ικαιτουμεναι προφυλάξεις. Ή χωρα;ρου είχον άνασυνταχθτί μέ ίλον " το
|ι»ς είνε δρεινή και δίδει ευκαιρίαν^οίρ^ πΰρ τδν Μαύρων, οί οποΤοι
; έκπλήξεις. |σαν επί τοΰ ίρους Χάργκαν, ίτε ό
Το γεγονος ίτι οί Ρίφς δέν έδίστα- ·τραΤγ,γ4ς Βακάριο πίπτει βληθείς
ν νά έπιτεθοϋν εναντίον μιας τόσον πο α?α(ρο,ς 6·ις τήν κ6?βλή·ν. Την
|νυ·3ς ίυνάμεως Ισπανικοϋ οτρατοϋ ρχηγ(βν τϊ)ς ταξιαρχίας ανέλαβε τό-
Ιίοδεικνυει ίτι οί Μαϋροι δέν θα κα- | ·0 Τοδάρ.
ευκόλως.
'Η έκστρατεία ήρχισε τίν
φ«ν οί Μαϋροι επετεθησαν κατά των
ίάτων μιος έταιρείας μεταλλείαν
Ιτηχόντωνΐδ μίλλια τής Μιλίλας καΐ
ίνευσαν τοΰς εργάτας.
Ή αδεία ατ]ς εκμεταλλεύσεως ε^
Τοβάρ.
Οί Μαΰροι βλέποντες τον στραχιι-
ιν νά πίπτη εγένοντο τολμηρότεροι,
( ταχέως ηναγκάσθησαν νά παΰ-
υν το πΰρ πιεσθέντες υπό τοΰ πυρο-
ικοϋ των Ίσπανων.
Ί)1 Ίσπανοί υπεχώρησαν τέλος ά¬
ν κατώρθωσαν να έξακριβώσουν την
Λ .ύποψηφίου είς τον~ θρόνον τοϋ___
'&ιου ό όιτοιΌς εΐόρεν τοιούτον οικτρόν
έλος είς το θηριοτροφεΤ,ον τοΰ Μου-
ά* Χαφ δ.
Η Μελίλα ή όποία άνή'κεν «Ίς
ΰς Ίσ-ανοΰς μέχρι τού 1497 κ» ή
|όποία μέχρι προ ολίγων έτών εχρη¬
σιμοποιείτο ώς έξορία των έγκλημα-
πών, ίέν είχεν Ισχυράν φρουράν, οί
ίέ Ίσπανοί έκαμαν το μέγιστον λάθσς
« ΰτοτιμησουν την άβράν άνίρείαν
5ν ίχθρικων πρός αύτοΰς φυλων τη"ς
περιφερείας τοΰ Ρίφ.
'Η πρώτη άποτυχία ήνάγκαίί την
Τίθνική» Κυβέρνησιν νά αποστείλη
«γάλας ένισχύσεις, ή όρεινή 5μως
;α δέν έπέτρεψεν είς τοϋς Ί-
ανΐΰς νά έφαρμώσουν το καταχτη-
χον σχέδιον των κα μεγάλαι καί
ίερα'ι έκπληξεις παρουσιάσθησαν
νειλημμένως.
Β ΕΠΙΙΤΣ1Α ΐακ ΙΓΠΑΪίϋΝ
ΓΕφθασαν νέα στρατευμ.ατα καί περί
μέσα Σεπτεμβρίου ό στρατηγος
ρίνα εί*χ<·.ν υπο τάς διαταγάς τού χιλιάδας 5νίρ»ς. 'Η έκστρατεία εγένετο μετά σπου- [ς κα επιτυχίας. Ό Ζελουάν κα- λήφθη την 27ην Σεπτευ,δρίου, οί Ι ΡΙφς Ιδιιξαν σημεΐα ίτι θά ύπε- ίσσοντο. Ή κατάληψις τοΰ όρους Λυρουγκοΰ το όποΤον δεσπιέζει των Ορικών θέσεων εφαίνετο ίτι θα ϊ- τε τέρμα είς την αντίστασιν των ίαύρων. Τοιαύτη πεποίθησις ίπβκρά- <ι μέχρι προ ολίγων ημερών. Ή Ί- Ενική Κυβέρνηϊΐς ανήγγειλεν ίτι έπανέφερ* την συνταγμιατικήν λει- ίυργίαν τοϋ πολιτεύματος το ίποΤον Γχεν άνακ^ψει ένεκεν Ι'τη'ς έχθρικΫίς τάσεως την οποίαν ετήρησεν ό λαος τας εκστρατείας. ν κατώρθωσαν να έξακριβώσο *μιν τοΰ έχθροΰ, την οποίαν ^ είς δ.£χα ν.λιάδας. ύπε- των Μαύρων Άφιδ, μέ| πνέων κατά των Ίσπανων, οί όπ>ι ζητοΰν να είσδύσουν είς τί έ-
σωίΐκον τΐ5; χώρας, απέστειλε δια-
φό/ς άντιπροσώπους τού είς τάς
φυ} τοΰ Ρ'ιφ, ίπως ένθαρρΰνη αύτάς
εΐςον άγωνα κα εξασφαλίση την ή-
θικ καί ΰλικήν υποστήριξίν των.
( άπεσταλμένοι ούτοι εδήλωσαν
ίτι; ποσά τα όποΤα συνέλεξαν θά
διατοϋν διά τον Ιερόν άγωνα καί έζή-
τητο όπως ίλοι ώς άληθεΤς Μου-
σουλΐνοι σπεύσουν είς βοήθειαν τ9|ς
χινδυυου;ης πεΐτρίδος χαί συγχεν-
τρωθ» είς τα πέριξ τής Μελίλας.
Το)ια6ήματα α!κά των άπεσταλ-
μένωντοΰ Άφδ ίφερβν μεγάλα άπο-
τελέσιτα καί οί ΊθαγενεΤς έτοιμά-
ζουν νιν μεγάλον χάρχα, είς το ό-
πβΤον ι στρατοπεδεύσουν.
ΤΗΣΣΤΙΓΜΗΣ
Η ΙτϊΑΧΗ ΤΟΥ ΜΙΛΟΝ
Επίσημον τηλεγράφημα τ*]ς ίσ—«-
*?]ς κυβερνήσεως λέγει ίτι σκοπος
(ί τελευταίας άνιχνευτικής πορείας
|ου στρατοϋ πρός τό Σοκελζεμις τξτβ
καθορισθή ή στάσις των βυλων
ιοϋ Κασβα τοϋ Ζελουάν.
Τό ίσπανικόν σωμα συνίστατο άπό
ταγματα υπό την άρχηγίβν τοϋ
τρατηγοϋ Τόβ^ρ, τρεΤς ίρεινάς πυ-
βολαρχίας, μίαν πυροβολαρχίανΣνέ-
ερ καί τρείς Τλας ίππικοϋ. Ό
τρατός ούτος ύπεστηρίζετο άπό τα
ιστερα υπό τής πρώτης ταξιαρχίας
οικουμένης υπό τοϋ στρατηγοϋ Διέζ
ιαάριο χαί είς την άχραν αριστεράν
ό τής πυροβολαρχίας Σνέ'ϊδερ χα
ο ίλών ϋϋσαάρων. Τό στράτευμα ε¬
προχώρει πρός τάς άνιχνεύσεις τοι>,
αίφνης προσεβλήθη υπό μεγάλης
μαύρων, ή όποία ηνάγκασε
Τ'ί»ς '^σπβνσΰς νά όποχωρήσουν καΐ
|πέφ»ρ»ν είς αύτάς μεγάλας άπω-
'ας.
Ι.ν
&«ρ
τάξει.
.ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΙΕΟΙ ΤΩΝ ΜΑΥΡΟΝ
Ίσπανοί ήρχισαν νά ύποχωροΰν
]ιι υπο ττ*)ν άρχηγίαν τοϋ Ύ6-
οί Μαϋροι ίμως έπωφελουμενοι
άνωμαλίας τοΰ έδάφους έπανέλα-
6ον ττ)ν επίθεσιν μετά φοβεράς μανίας.
Έρρίπτοντο έν«ντ(ον τοΰ Ίσπανιχβΰ
τρατοΰ μέ λύσααν καί προσεπάθουν
«ντί σθένει νά τον τρέψουν είς «τβ-
' "■----------------------------'-
ΣοφΙα επί σοφιών διά τό αΧα-
Χααμένο Ιηίτη» χον κ. Μ*λα.
"ΟΧοι ιφόι>υμοινά διίξονν την οο-
φίαν καϊ »«ί γνώαεις των,τάς οποίας
κανείς δι τονς Λμφισβήτησε γΐατΐ
χανέναν δ)* Ινδιαφέρονν.
Άνέβη&ν λοιπόν είς νψη, Ιλάλη·
σαν τ ό ατο|>(κο κοχοριχό των, ίξε-
μάλΧΐαοαν ξίνονς ονγγραφΒΪς, &νέ~
ταμον δράμ*τα, Ικοακίνισαν τόν κ.
Μελά καί ίπ^σωσαν τα τοί> Καίσα¬
ρος τω ΚαΙοαρι, τα τον Μελά τω
Μελά χαϊ χά πάντα είς τόν εαυτόν
των. Είς δ», δ κ. .Είνόπουλος, δέν
Ιδίοχααε νά χατεβγί χαϊ είς τό Να-
δϊρ *αί νά ενρη δτι ζή μεταξν χα-
χούργων, αΙμομι*τών, αίμοβόρων,
Απατεώναον'Γ παναίοχρων χαϊ παντός
εϊδνος χαϊ ποιότητος Ιγχληματιών
χαϊ φανλοβίων ώς νά μη ζ% είς τάς
Άθή»α; Λλλά είς χανένα κάηργον.
*
Κανένας δμοας Α/ιό αντονς δέν ί-
πήρε τόν χ. Μελά άπό τό ανΐί, γΐά
νά τον δείξη νά πραγματικά, τα ίλ-
Χηνικά τον Χά'&η- Καϊ γράφω νά τόν
πάροννε &πό τ' αΰτΐ,γίαΐί δ κ. Μελάς
είναι Αχόμα παιδάκι είς την δραμα-
τικην τέχνην. ΟΙ ϋέλοντες τό κακό
τον Ιαπενααν νά τόν φονακώαονν
είς τα πρωχα αψαλερά τον βήματα,γΐά
νά τόν ίγκαταλίίψουν ή νά τόν βρί-
αονν, ά/χό ζηλοψ&ονία βεβαίως, διον
ήννόηααν τα «ρά>τα δρ&οποδίαματά
τον.
Ό χ. Μελάς ίχ«ι μβγάλη ονγγρα-
φικη δύναμι μέο* τον. Δύναμι πον
μπορεϊ νά καταονντρίψη δλα τα Ιμ-
1 πόδια ποθ θέλονν νά τοδ παρεμβάλ-
Χονν. Άλλά δ κ. Μβλάς δέν Ιχει
γνώσιν των πραγμάτων χαϊ δή των
πραγμάτων των 'Ελληνικών. Καϊ πα-
ροναιάζει τοιαύτην Άγνοιαν δ κ. Με-
ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΠΤΒΥΤΟΚΡΑΤΙΑ
Όο*ός
Ή Ιν Αονδίίψ Ιλληνόφωνος <ί"Ερεν- να», ασχολουμένη επί τού" κινήματος των Αξιωματικών, διανοίγει είς αντό νίονς δρίζοντας. Ίδον ίν άπόσπασμα ίχ τον σχετικόν δρθρου της. 'Ητο μέγα σφάλμα νά γίνη ή Ελλάς βασίλειον, ήτο μεγαλήτερον βφάλμα νά έξωσθή ό "Οθων, ήτο μϊγιατοναφάλμα νά ιδρύθη άλλη Πυναατεία, άλλά τό παμμέγιατον των βφαλμάτων είς α. ή Ελλάς θά ύπέπιπτε θά ήτο ή κατάργη¬ σις τής παρούσης βυναατεέας. "Οτι ά- «αιτείται άρΠην μεταβολή των ύφιβτα- μένων πολιτικών καο κοινωνικών ουν- Οηκών τής Ελλάδος είνε άλήθεια την όποιαν πρώτοι ήμ·είς πρό είχοαιπεντα- ετίας ολης, καί μόνοι ημεϊ^ *«1 Πεκα- ετίαν δλην Πιεκηρύξαμεν βι' όλης τής δυνάμεώς μας. εναργώς καθ' όλην τήνι,ακράν χρονι- 'χυρίως οίκονομολογικόν, χαίρομεν δέ κήν περίοδον, ήτις χ/ίαί>.ογεΙ'ται άπο ότι ή «Νέ* Ήμ.έρα» τής Τεργέατης
τής ειβαγωγής τής ΐρυτοκρατίας διά κλί ό έ ό έ ό
ΕΛΕΤΘΕΡΟΝ
τής είοαγωγής τής τρ'ίτοκρατίας διά
των μεθόδων τού Τ(»ο6πη.
Τό ότι χιλιάδες ατ*τ«·>τών ύπήκου-
ααν είς τούς έπανβ»,£ντας άξιωματι-
κούς δηλοί μόνον ό^*·ί έργατικαί τά·
ξεις προβηκόντως {ηγούμεναι ηδύ¬
ναντο νά έξεγερθώαι,ίως ζητήβωβι την
άρδην μεταβολήν τβ^θεστώτος. Οί
στρατιώται δέν εινεΐί»οά εργάται καί
έβμέν βεβαιοί ότι αυρι^ ότε θά τεθώ-
βιν υπό τόν ζυγόν των κ αλαιούχων θά
ένΟυμηΟΛαι τό μάθημ- δπερ έλαβον
νυν. Έξέγερβις των 1( ιτικών τάξεων
δέν θά Ιφερε την Έλλι*. είς αύγκρου-
αιν μέ τούς ίβχυρους^ Οά ειχε την
ούμ,πραξιν μυρΐ'ϊΠων^'ατών τής Οί-
κουμένης.
Τό ελληνικόν ζήτιφ είνε ζήτημα
----------------------—ε,—-- +-------------------_·
τι ή «Νέ* Ήμ.έρα» τής Τεργέατη
κλίνει όριοτικα,ς μέ τόν ημέτερον τρό-
πον τού ακίπτεββαι, καίτοι βέν παρα¬
δεχόμεθα τάς κρίαεις της περΐ τής κα¬
ταλληλότητος των προβώπων, άτινα ύ-
ποοεικνύει ώς αρμοοίους νά μεταμορ-
φώσωσι τό οίχονομολογικόν καθεστώς
Ένόσω ή Ελλάς ευρίσκεται »*·*«
οίκονομολογικήν δουλείαν, ουδεμία
μεταρρύθμισις δύναται νά επιτύχη, πά¬
σα δέ εξέγερσις Θά είνε στείρα. Ή βυν-
αλλαγή Θά βαβιλεύη ένόβω ύφίβταται ή
πλουτοκρατέα. Ό βτρατός είνε φύσει
ατύλος τής πλουτοκρατίας καί θά εννο¬
ούμεν την ενέργειαν των αξιωματικών
εάν έκηρύαβοντο κατά τής πλουτοκρα¬
τίας καί ώργανίζοντο είς έθνοφυλακήν.
Το*ϊ6 Θά ήτο Πιερμηνεΰς τού λαοθ.
ΕΝΑ ΚΟΥΚΟΥ ΣΙ ΜΥΑΑΟ
Υπουργείω ηλιοι ί] 1%εοελληνικής
παλάβρας—Σοφίας. ,
Οΰτε τό παραμικρι&ρο κουκουτβι
μυαλοθ, ουτε 'ΙΕλληνΛ ψυχή, οϋτε
άνδρειο)μένος άέρας ^ς φυλής
0X1 Η ΠΑΤΡΙΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΘΡΟΝΟΝ, ΑΛ
Έβιαβάβατε την προβλαλιάν την ο¬
ποίαν θ* άκούσουν τα παιοάκια μεθαύ¬
ριον είς τό Σχολείον; Έδΐαβάοατε
γιά νά ίοήτε δτι αύτό τό Υπουργείον
τής ΙΙαιδείας κατήντησε μιά χοάνη
μαλακύνβεως μέβα είς την όποιαν άνα-
λύουν καί χάνονται καί τα γερότερα
μυαλά «κόμη; ΓιατΙ μόνον ακονιαμένα
καί βκεβρωμένα καί μουλχλιαβμ·ένα
δασκάλων μυαλά, μυαλά μαλακι-
βμένα καί ααλατιααμίνα είς τό νόν
πλούς οΰλτρα τής μαλακύναεως,
μπορουβαν νά βχεφθούν καί νά έκτελέ-
βουν τοιαύτην προβλαλιάν, γιά μικρά
παιδάκια.
Ουτε τί βκοπείται, ουτε πού αποβλέ¬
πει, οΰτε τί θέλει, οΰτε διατί απεφασί¬
σθη καί γίνεται ή ιι,εγάλη τής βημαίας
έορτή, ήουνήθησαν νά έννοήβουν οί έν
τω" 'νπουργείω φωταγωγοΐ των παιδι-
κών μυαλών καί πλάβται ψυχών άμορ-
φώτων.
Μ£α έπίΠειξις, χενή καί τυμπανιαία.
βάν φουβκωμένθ ψοφήμι, μιά χενή λέ-
γομεν καί τυμπανιαία έπίδειξις γλωσ-
οικής σοφίας είς άνόητον καί ταμ,πουρ-
λώδη υπερκαθαρεύουσαν γλώσσαν προ-
οριζομένη γιά μικρά παιδία, γιά ζυ·
μαράκια βώματος καί αντιλήψεως. Τό
τί θά εννοήβουν τα παιδάκια άπό τάς
γεμ-άτας λειχήνας λέξεις «ην έπιστέφει»
«σκάφη» «σκιαζόμενα» «Ιΐροσατενίσα-
τε» «προββλέψατε» «ώμόσητε υπό τάς
της άνδρούμβνοι >· «ϊτροοκϊπίβ»^
Ο ΘΡΟΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ
ό
πές γλωββικές κατααριδες τής προβλα-
οΰτε ζωή, οΰτε ύπερηκνεια, οΰτε ψυ-
χική των μικρών τάν<3ΐς, οΰτε ιδίας ριζθ6όλημ.α, οΰτε βχ|ΐς,οΰτε λογική, οΰτε τέηοτε «Ϊυστυχώς1«α1 αιωνίως τί- ποτε έκ&ί μέβα. "Ένακοπανιστός άέ¬ ρας δζο>ν μούχλας-οιΠαβκαλιβμού.
λβιά μοΰχλα πού έ'φάί χρόνΐα τώρα
τα παιδία μας τα κακμοιρα!
1%1έβα είς τής άρ^νιασμίνες τού υ¬
πουργείον) γων2ές κάφΐα κακή Αάμ2α
κάποια άΠηφάγος μι»«ϊ)ν παιΠιών Αά·
μ2α κατοικεΐ. Καί ίχί-άμί* αύτη πού
έχουρχούτ2ασε χαί «υρκουτίάζει ^τό
έλληνικό μυαλό, έλίΐ|βε καί την ελ-
ληνική ψυχή, την ύπεήφανον καί την
καμαρωτή αά'ν γ2ατα·ΐνι, την έλίγυσε,
την εστομωσε καί σκΛπισε στήν πατρί¬
δα μας τούς ραγ2άΠε τούς έλεεινούς
χαί τούς άηδείς Ι'ρΐΛύλους,ποϋ βα¬
ρύνουν χαί ασχημίαν τό ιερόν τής
^Ελλάδος έ'δαφος.
Αιαβάστε την πρ^λαλιάν νά ίδητε
την κατασκευήν χυπ-ε ντων Μουζέκων
' πανελεεινών άπό άνθιώπους που άε-
τοΰς καί λεοντάρ2α φάχθησαν έκεί γία
νά κάμουν. Ζυμ.ώνφε γενεάν καλου
μένην νά προακυνήα^Τβάρους, ώς αν
πατρίς νά ήτο μία φίύντα κρεμασμένη
βΐου θρόνου τα κοσ·1&ματα.
λιας, αύτό άς μας τό ποΰνε οί έν τώ τες φρουροί τήςχςμής καί τής δόξης Ι^ΐ
ϊ
τού Έλληνικοΰ Θρόνου.»
Τού Θρόνου! Τα πάντα διά τό
προσκύνημα. Τα πάντ* διά την αΰλο-
κολακείαν, τα πάντα διά τό ποδοφίλη-
μα. Τα πάντα διά χυρτωμα ράχεων
καί αβίρκων έτοίμων νά φορτωθούνό,τι
τούς βάλλουν.
ΚαΙ όμιλούν περί Ορόνου αύτοι οί
ληβμονήσαντες την πατρίδα, αύτοί οί
ληβμονήβαντες δτι τα παιδία μας άνή-
κουν είς την Έλλάδα καί αύτά όπως
καί ό Βασιλεύς χαί ότι ουδέν παραπά-
νω άπό την πατρίδα.
Είς τόν μεγάλο τής πατρίδος .ού-
ρανό, ό Ορονος είνε μία λεπτομέρεια
καί μ,άλιατα ό άνεύθυνος έλληνικός
θρόνος δέν είνε λεπτομέρεια άλλά κό-
βμημ.α διά τόν τοίχο. Καί Οά είνε πο-
λύ ωραίον νά όρκίζηται κανείς είς την
καρφίτβα τού λαιμοδέτη τού, π&ριφρο-
νι5ν ολόκληρον την ατομικήν υπόστα¬
σιν τού...
Έξ ονυχος τόν λέοντα καί έκ τής
προβλαλιάς τούς έν τώ υπουργείω καί
τάς γιά τα παιδία μας πράξεις καί οκέ
ψεις των.
•Έλληνας θέλουμε ημείς, "Ελληνας
παλληκαράδες γιά νά παραδώαουμε τα
παιδία μας στά χέρια τους,. άπό αύλο-
κόλακας καί γλωασικούς καί πνευματι-
κούς μύκητας δέν ίχουμε άνάγκη.
Ή 'Έλλάς έ'χει βουλιάξει άρχετά.
Μή την άποοΌυλιάζετε.Γιά νά την σώ-
αητε σάς θέλουμε καί οχι νά την άπο-
αντ%κώσητ&... (
ΤΑΜ-
ΤΑ.ΤΡΑΓΙΚΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ
ΥΠΟ ΣΤΑΜ. ΧΤΑΜ.
ΣΥΛΛΗΨ ΙΣ ΔΙΑΣΗΜΟΥ ΚΑΚΟΠΟΙΟΥ
"Εχει καταδικασθβΐ βίς καταναγχαστιχά εργα
ΑΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΟΛΟΙ
ΙΊΤΝΜΚ1Σ—-—-___
ΟΙ Π Έ
ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΟΑΑΤΣΤΙΚΟΝ ΒΙΒΛΙΟΝ
ΤΗΣ ΚΟΜΗΣΣΗΣ ΔΕ ΤΡΑΜΑΡ
— Η ΞΑΝΘΗ, Η ΜΕΛΑΧΡΟΙΝΗ, Η ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΗ
— Η ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ, Η ΦΙΛΗΔΟΝΟΣ, Η ΖΗΛΙΑΡΑ
— Η ΦΙΛΑΡΕΣΚΟΣ ΚΑΙ Η ΦΙΛΟΔΟΞΟΣ
— Η ΥΣΤΕΡΙΚΗ, Η ΜΑΝΙΑΚΗ, Η ΕΜΠΑΘΗΣ Κ.Λ.Π-
Η ΚΑΚΗ ΓΥΝΑΙΚΑ-— Άποφ.ύγετε
ίσον ήμπορεΤτε περισσότερον^ την
I-
χιδναν αυτήν φεύγετε χωρίς νά κυτ-
τάξετε πίσω σας, έκ φόδου μήπως
μεταβληθή τε είς στήλην άλατος. Εί¬
ναι ή χατάρα, ή πανώλης, ποΰ σκορ-
πίζει ίλα τα κακά.
Άς ε7νε μί« γυναΤκα άνόητος, κοι-
νή έλευθεριάζουσα, προερχομένη άπο
τί κατώτατα στρώματα. "Ας έ/,υλί-
σδη είς την λάσπην κα την βρώμαν.
"Άς ε?νε κακοαναθρεμμένη, άπαίδευ-
τη, χονδροειδής, ί,τι ήμπορε" νά φαν-
τασθϊ) κανες χυδακίτερον είς την
κλίμαχα των πλέον άναισχύντων έ-
λαττωμάτων- ΆΧλ' άς μην είναι
τα εδιμα, την ψνχήν, χον
χαραχτήρα, τάς Αρπάς καϊ ι ά έλαΐ-
τώματα τον ε<λην. λαόν δίν μπορεΧ παρά άιελή και ίσφαλμένην Ιδέαν νά Ιχΐ) και αυτήν μέ μενάλην δόσιν ξενι- ομον. Καϊ αύτό είνε τό τρομερά τον Ιλάττωμα. . ( "Αν δ κ. Μελάς εγνώριζε την Έλ¬ λάδα δέν θά παρονοίαζε Ιπϊ τής σκη- νής είς τό αΧαλααμένο απίτιτ» τον,' ίνα αδελφόν χαϊδολογονντα την Ιν ίν εσχάτη κραιπάλγι καϊ μετά νύκτα δργίων Λαελγών, έηιοτρέψαααν άδελ- ι φήν τον. ΔΙν θά παρονοίαζε Αδελφόν παρα%ολον&ονντα είς τονς πορνικούς της δρόμονς, την Αδελφήν τον, διά νά επιστρέψη είς τό απίχι χαϊ Ικ- ρανη είς ρητορικάς κρανγάς, γρα- ώδη Ανα&έματα χαϊ νενροαπαοχιχάς χειρονομίας. * Ό κ. Μελάς δέν γ*ωρίζει τόν "Ελΐηνα Αδελφόν, γΐατϊ δ κ. Μελάς δεν γνωρίζει την Έλλάδα χαϊ δταν Ενας σνγγραφινς δϊγ γνωρίζει την πατρίδα χον, μη οά; φαίνειαι παρά- ξενο, πώς ΙκπροοωπεΧ ΙπΙ της ακη- όθ ώΈλή ί α ΕΒΓΑΛΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ, ΤΗΝ ΪΠΛΥΝΕ, ΤΗΝ ΕΡΡΑΨΕ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΒΑΛΕ ΣΤΗΝ ΘΕΣΝ ΤΗΣ ]%Ιία σπουδαιοτάτη καί π^ωτοφανής έγχείρηαις έ'γινε πρό τίνων ημερών είς την Κονατανιίαν τής Άλγερίας. "Ενας έργάτης είς μίαν αυι,πλοκήν έτραυματίαθη σοβα¬ ρώς είς την καρδίαν καί νεκρόν σχεδόν τόν μετέφερον είς τό νοσοκομείον. Ό ίατρός Λΐαρτέν τόν έχ'.ωροφόρμηα&ν, ήνοιξε τό βτή"- 0ος τού καί έκοψε μερικάς αιτηρίας καί νεύρχ, έ'πχισε τό διάφραγμα τής καρδίας, τήνίβγαλεν καί χρατών αύτην' μέ την αριστεράν τού χείρα, τή' έπίεσε καί έ'βγαλε τό πυκτόν αιμα. 'Έπε'.τα την έκαθάριβε κα' την £6αλε πάλιν είς την θέσιν της. 'ΙΙ καρδία ήρχισε νά παλη έκ νέου άλλ* έλαφρώς καί άκανονίστως. Ό άνθρωπος ζή άκόμ,η καί ύπάρχουν μεγά¬ λαι έλπίδες νά σωθή. ποσοτητα ποτάσαν, σόδαν καί μαγνέζιο» Είς τό κέντρον της Άλάσκας ύπάρχι μία λίμνη, ή όποΐα,είνε μοναδική είς τν κόσμον. Είς την επιφάνειαν τα νερά ής είνε γλυκά καί περιέχουν ψάρια τοΰ" γλ'- κοδ νερου, ένω είς τό βάθος τα νερά τις νής, τονς πόθους τώνΈχλήνων καί τα Ι ™Ρ«Χ0!? |"Υβλ^ ™**ν« βλ*Ιων »ι δ'ειρα, την μεγάλην Ιδέαν μιάς φνλής .°"ν ε1ί ^9ονί,{ι ψ*Ρια ^ «χεανων. Μα , ', ! Γ ' ' » % » Γ *πο τας μικράς λίμναις πλησίον τού ϋ- ι την νηερλομπρον, καϊ τα ενγενέατερα , ι{ς ^ <Α ^ χβλύπτεται μ , τής ελληνικής ψνχής Ιδανικα, μέ μίαν - ... . . κόρην ήμίτρελλον, ναττρικήν καϊ είς διαρκή παράχρονοιν ευρισκομένην. Παραλογισμαϊ λοιπόν καϊ παρα· κρούοεις καί νατεριαμοϊ τα παιριω- τιχά αϊσ&ήματα, παράχρονοις τό δ- ■ , .,-■ -.--· Γ-,--------- -----ΓΛ------ νειρο το έλληνικό πον εσρεψε τόσες λάς γΐατϊ δέν άλλά είς τάς ται δέν είναι λον χοομούπολις. την αλήθειαν ουχί την 'ΕΙλάδα, ς Ηαϊ αί Ά»η- Λλλά βΐναι μάλ¬ Υ& νά ηοΰμε τάς Αθήνας ζή ή δ χ. Μελάς, άλλ* στή Ενρώπη, στή Γερμανία, στή ϋ<ανδιναυϊκή Χβρσδ- νησο, σΐό Βορβιο Πόλο, δηον θέλη αναλόγως των ύνγγραμμάχων πο$ γενναάς καϊ Ανδρείεψε τόαα στή&η, νατεριομός ή Πόλι, ή 'Αγΐά Σοφΐά καϊ δ Μαρμαρωμένος Βαοιληάί της ναϊ μόνο δνειρο ή Ιγκατάλειψις των πάντων, τό κλώΐσιμα ό'λων των Ιε- ρών καϊ των δοίων, τό μούντζωμα των εσηών καϊ των βωμών καϊ ή* φύγη ή αΐοχρά χαϊ άναίσθητος ΙκεΊ ποΰ γένει δ ήλιος τό ψωμϊ καί θ«- ρΐέβει δ νεοελληνικός μπαχαλισμός.... Ό χ. Μελάς πον ίσκότωοε τόν α¬ μαρτωλόν πατέρα, πον Αποχάλασε τό μεγάλο οπ)τι, τής φνλής, πρέπει νά οκοτώαγ) μέαα τον καϊ τόν Μελά τόν ξένο καϊ τόν ψεύτιχο γΐά νά βρ[ι και ■ ρό ν' Αναδειχ9γι& Μαλάς δ "Ελλην, δ αωσχός δ σνγγραφινς. _ΤΑΜ. ΣΤΑΜ. ΠΑΡΑΔΟΞΟΪ ΛΙΜΝΑΙ Αί ίδιοτροπίαι τής φύσεως. — Αίμ,νη ,άπό ύδράργυρον. Ή τελευταία είδησις περί ανακαλύ¬ ψεως έν Άσία μι2ς νέας λίμνης της ο¬ ποίας τα βράζοντα ϋ'δχτα εχουν θϊρμο- κρασίαν 120 βιθμών έκατονταβάθμου ε- δωχεν αφορμήν νϊ γίνη πολύ; λόγος εσχά¬ τως περί των αναριθμήτων ι&ιοτροπιών της Φύσεως. Είς την Αμερικήν ή λιμνολογία, ήτοι ή σπουδή των λιμνών παρουσιάζει παρά- δοξα πρχγμχτα. Είς την Νικαραγκούαν ΰπάρχει ή «ε- ρίεργος λίμνη Νεγκιάπα, ή όποία ενα σωστο φυσικί) σαπωνοποιεΓον χ η μή κρυστάλλινον (ρλοιόν άρκετά στερεόν στε νά δύναται νά τρέχγ) επ' αυτού* 3ας ί'ριππος μέ τόν ί'ππον τού. Μία άλληΛ- μνη έ*χει ενα ώραιότατον ρόδινον χρίμ-ΐ κ Μ μυρίζει βιολέττας Είς την Γλυμίαν πιρά τόν "Αγιον Φραγκΐ"σχον ύπάρχειεΐς τό οροπέδιον μία λίμνη της οποίας ι τα νερά είνε σωστός ύδράργυρος. ΤΟ ΚΑΡΝΕ ΜΑΣ Είς τόν «Κοντορεβιθούλιιν», τοϋ κ. Χοηστομάνου, Λ Δς πούλη δκαμε είς τδ τέλος φάνχσιν Λ όποία δυσκόλως θά φθ^ μέ Ούννεφα λήθης. "Εφερε τσυαλέτταν μαύρην η»,γιε- τοστόλιστον, πΐλον ύμοτόχρωμοτ καί μίαν ΰορττ π9θ.σινοχύανον, ΰύιολον συναρπασττκόν κα^ άρτστουργτιιιατι- νόν. Γενικάς θαυμπισμός, θαυμαίμός, καί άσυγκυάτητα είνε Τπό άποψιν κόθμου Λ παράστασις ήτο άπό ττις ώραιότερες πρώτε;. Έκ των πλ,έον παρσ.τηρηθεισών. ^ϊα έκ- τάκτως εύμ,ορφη μέ ταχγέρ τιόσδρ μπέζ καί πΐλον μέ πτόρνγας ρουμ- ηινοχρόους. "Αλλη ώραία καί ζαχα- ροστάλακτος Κηφιοοιακτΐ Δέσποινα, Ούζυγος διακεκριμ·μένου δικην-όρου. ΚαΙ ν-^α φημισμένης ώραιότητος ά- γαλματικης ■κατατομης-,φειδιακκς δει¬ νότητος, μέ ταιγέρ λευκόν κα» πΐλον μώ6 ρόζ. Νά και μία εύμορφη δεόποι- νς Λ όποία εύρίΐκεται πάντοτε είς ύπερεντασιν οΊκιόμού, μέ λευκόν ταιγέρ και μαύρον πΐλον λευκοπτε- ρόεντα, * Κα άλλαι λεπτομέρειαι της μόδας. Αί άμπιγέ τουαλέττες θά είνε τουν'ικ. Τα κρεπέ επεσαν καί φοροϋν πολλαίς μποθκλες καί κοτσ(5ες. ■ Τα καστόρια μαλ?.ιαρότατα. Τα καπέλλα υπερποτέ | σκερτόόζικα. Σχήματα Ναπολεόνηα, ?ωστί) φυσικό σαπωνοποι Τα ΰδατά της ^π«ριίχουν είς μιγίστην μαρκηΛακά, κα4 κατι αΐγκρέττες πον φθάνουν μεοΌούρανα. * Ό θίασος τής Ν. Σκηνης, δταν τε- λεκόση τάς έδώ παραστάσεις τού, Οά μεταβή είς Αίγυπτον, έκτός τής Δος Κοτοπουλη, Λ όποία θά πάη στό Πα- ρίσι νά τελειοποιΛιΐη ττιν ύπεράν- θρωπον Ιδιοφυΐαν της. * Κοσμοχαλασιά, γιά, τΛν ενεργετικην τϋς Δεσποινίδος Κοτοπουλη ιλτις δί¬ δεται τό Σάββατον μέ «Ήρώ και Λέανδρον». Είνε £νας έκ των δεινοτέρων ρό- λίύν της και δλη Λ Αθηνά ξεσπάθω- ο"ε καί θέλει νά παρευρέθη είς την κοσμικωτέραν χαί υπερλαμπροτέραν τώνσυγκεντρώσεω-ν καί είς την θ δευτικωτέραν των έπιτυχιών έν: Παρισίων νιαρότατον χαϊ, χομτ|;ήτατον ζεϋγος ,αρτι νυχιφευ- Οέν. Ή κυ,ιία έκ των συμπαΘεστέρων και πλέον έπιλέκτων Άτθίδων. Ό κΰριος Άτθιδεϋς καΑ -ίως Σαλο- Μδεύς. * Ή κυρία Κυδέλη θαυμόία είς τό «Τόν νοϋ όου στιϊν Άμαλία». Τουαλέττες έκτάκτως ωραίας, κό- σμος ύπερβσλικός. Μερινο^ όδηγοΐ των τράμ άς προ- Οπαθιϊθουν να. πβριποτοϋνται. <5νχ6- τερον χαί ττε0ΐοΌ"ότεοον τάς άόράς χείρας των ί'ι νά φοροϋν γάντια. Δια- φοοεττκά »* άναγκασθοϋμε νά κρα- τοϋμε τσιμπίδες διά νά πέονομε τα εΐσιτλρια. Ή Κηφισσιά έξακολονθεϊ νά δχτι πολύν κόομον. Είνε Λ ωραιοτέρα έ- ποχίι καΐ οί περίπατοι είνε μαγευτι- κοί. Ό άραιότερος δλων είνε ό θαλασ- ΟΙ Κ. Κ. ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΑΙ ΜΑΣ ΑΘΗΝΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ παρακαλούνται θερμ,ότατα νά Ι*άς άναγγείλουν πάσαν τυχόν παράληψιν των βιανο- μ,έων μας διά την τακτικήν χαί «ρωΐ'νήν διανομήν τού φύλλου σος. 'ΙΙ δέ άγουσα πρός αυτόν 6να θεσπέόΊον καί μεγαλουργόν ταμπλώ. Πεϋκα, δάση είς δλην τιϊν κλίμα- κα τοϋ ττρασίνου, πολυτέλεια έδάφους πρωτοφανές, άτέλειωτες τοΐφες ίορο-' δίνων {.Ίκιών, καί κιτρινοχρόων άν- θυλλί<ον, κάτωθεν δέ ενός δενδροοτο- λίΰτου λόφου μία κυανόχρους λί μη, είς την οποίαν καθοεπτίζονται λιλιπούτια πεϋκα. . ΕΝ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΝ ΕΙ-ΤΟΝΛΑΘΑΜ Εζήτησε νά τόν πάρη μέσα διότι δέν είχεν άναμμ,ένα τα φανάρια τού άεροπλά- νού τού. Νοστιμώτατον επεισόδιον έλαβϊ χώραν πρό τίνων ήμείών εις τόν αεροναύτην Λάθαμ καθ" ην στιγμήν κατήρχετο μέ τί) άεράπλανόν τού μετά θαυμασίαν έναέ- ριιν πορείαν τεσσάρων ώρών. Ήτο νθξ καί τό άερίπλοιον δέν εΤχε φως. "Ενας άστυφύλαξ επλησίασε τόν άε- ροναύτην καί εζήτησε νά τόν συλλάβη... διότι δέν είχεν άναμμένα τα «ρανάρια της μηχανή'ς τού. ^Ηναγκάσθη νά παρέμβη ή άεροναυτική έπιτροπή διά νά πείση τόν άστυφύλακα ότι άκόμη αί άεροδρομίαι δέν ύπάγονται είς τάς διατάζεις των άμαζοδρομιών. ΕΖΗΤΗΣΑΝ ΗΑ ΠΕΘΑΝΟΤΗ_ΑΠΟ ΠΕΙΝΑΝ Ή σουφραζέττες είς την Βουλήν.— Ξίεκαρδιστικόν επεισόδιον. ΕΤνε γνωστόν ό'τι αί σουφραζέττες, αί οποίαι ευρίσκονται είς τάς φυλακάς τοϋ Βίρμιγχαμ συνεπεία τη; τελευταίας των έπιδρομί^; κατά τοϋ πρωθυπουργόν απε¬ φάσισαν νά άποθάνουν τί{; πείνη; άρνού- μεναι πασάν τροφήν. ΑΙ αρχαί ηναγκάσθησαν νά ταίς «ΐσα- γάγουν τροφάς ή μάλλον θρεπτικόν τι ποτόν εί; τόν είσοφάγον διά σωλήνων κα- ουτσούχ. Ή περίφημο; ττροεδρος των Πανχούρστ έζανέστη κατά τοϋ μετρου τούτου, ο δέ σοσιαλιστή; βουλευτή; Σόουντεν, ό ό- ποΓο< ανέλαβε την υπεράσπισιν των εί; την Βουλήν εζήτησε πληροφορίας άπό τόν υπουργόν των "Εξωτερικών περί τη; καταστάσεως τής ύγεία; των φυλακιαμέ- νων οουφραζέτ, κατόπιν τή; βιαίας των τροφοδοτήσεως. Ό ύπουργό; Γλάδστων, έν μέσω τί}; γενικης ίλαρότητος των βουλευτών απήν¬ τησεν ότι αί σουφραζέτ παν νά κρεπά- ρουν άπό υγείαν. Ώς φαίνεναι, είπεν, δέν ύπάρχι ι καλ¬ λιτέρα τροφή άπό αυτήν μέ την όποιαν τεχνικώς έπάχυναν τάς φυλακισμένας. Ή Αγγλικη Ίατρική Εφημερίς λέ¬ γει 8ΐι ή τβχνητή τροφή διά σωλήνων άπό γκόμαν διά τοΰ στόματος η της μύ- της δέν παρουσιάζει ουδένα κίνδυνον. Δέν φέρει πόνους καί οϋ'τε πρέπει νά δεωρη- θ^| ώς βάρβαρον μέσον. Δεχόμεθα νά δημοσι&ύω- μ.εν ένοικιαστήρια είς την α' σελίδα άντί £> λεπτών μόνον
την λίξςν.
νννννννννν
Συγχωρεϊ κανείς προθύ¬
μως τάς παραστρατισμ,ένας
ύπάρξεις. Ή:νε έπι&ικής πρός
τάς άδυναμίας των άν έχουν
κάποιαν καλωσύνην.
Ή κακή γυναίκα τουναν¬
τίον σπείρει επί των βημά-
των της την φρίκην, την δυσ
τυχίαν. Αηλητηριάζει πάν
ό,τι ίγγίζει εκ τού πλησίον η
έκ τού μακρόθεν. Συσαω-
ρεύει ^ϊυντρίμματα καί έρεί
νει θρ ^*0ίΤυθΛ>βχ επί τόο "πέ-
δίου τής μάχης.
Τουτο διότι ή ανθρωπότης είνε
άνανδρος καί τό αΐ'τθημα αύτό φα-
νερώνεται είς πασάν περίπτωσιν.
Δεν λογαριάζει κανείς έκείνους,
των οποίων ή καλωσύνη είνε προ -
φανής. Γνωρίζει δτι θά παραδε-
χβοΰν έπιεικώς τα κακα προηγού
μενά. Δέν θά δυσαρεστηθοΰν, είνε
«τόσον καλοί», λέγουν, α άλλά,
προτοχή, άς μή τα βάλουμε μέ
τους κακούς. Πρέπιι κανείς νά
προφυλάσσεται μήπως τοί>ζ θίξη,
μήπως τούς πληγώση».
'Η κακία θριαμδεΰει.
ΕΓνε δυνατή καί ε7νε ίσχυρά. Γνω¬
ρίζει ότι την φοδοΰνται, 5τι ή ανθρω¬
πίνη ταπεινότης θά έκμηϊενισθη ενώ¬
πιον της. Άρν,εζ νά διατάξη, θά ύ-
πακουσθΐ].
Έλπίζει κάνείς ότι είνε δυ¬
νατόν νά έπαναφέρη είς την
ευθείαν οδόν τα άπό την λά-
σηην προερχόμενα αΰτά ον·
τα, τα αλαζονικά, τα μάταια,
τα άκόλαβτα, τα φθονερά, τα
ύηοχριτικά. "Έχει άδικον.
Δέν πρέπει νά λησμονή χα·
νβίς ότι τό φίδι θά μείνη πάν¬
τα φίδι».
Χ
".Τοιουτοτρόπως καί ήκακή γυναΤκα,
άνίκανη νά α'ισθανθί) κάθε άγαθον οΛ-
σθημα, άνατρέπουσα το παν καθώς
διαβαίνει, ρίπτεται άναλίνωτος ε.ς
τα άνομήματά της τα «προερχόμενα
έκ τη*ς ιδικάς της ηθικάς εύτελείας.
*
Πρέπει νάφήση κανείς τοϋς ,κα-
κους έν άφανεία, νά τους άπομα-
κρύνη άσΐτλάγχ^νως άπο την κοι¬
νωνίαν. Κάμνουν τό ίδιο γιά Ινα
λυσσασμένον σκυλλί. Τό σκοτώ-
νουν άν δχι άπό φόβον μήπως
δαγκωθοθν, άλλά τουλάχιστον νά
προφυλάξουν τούς άλλους.
Δέν χρειάζεται ψευδοευσπλαγ-
χνία.
Ό σύζυγος ό έπιβαρυμέ-
νος άπό μιά τέτοια γυναίκα
θά γνωρίση όλας τάς πικρίας
τής άπελπισίας. Νά την κτυ-
πήση δέν άρκεϊ. ΙΙρέπει νά
την σχοτώση. Είναι τό μό¬
νον μέσον διά νά επανεύρη
την γαλήνην τού.
"Αμα αποθάνη τό θεριό
«εθαίνει καί τό δηλητήρι¬
ον τού.
Η ΚΑΑΗ ΓΤΝΑΙΚΑ- Έδώ άναπνέο-
μέν εν«ν ήέρα τέλος πάντων άγνότε-
ρον. Έχομεν Ινα παρηγορητικάν θέ-
αμα, νά ζώμεν είς μίαν ατμόσφαιραν
ύγιάΊ εύωδιασμένην.
Δέν διϊσχυριζόμεθα ίτι ή γυναΤκα
β&ττ) είναι χωρ'ις έλαττώματα. "Ω
^έδίΐα ίχι. Θ« ?χη ΐσ_ςιτά^α πολλά.
Άλλά έ"χει κάτι άλλο ποϋ ώσάν την
αύγινήν δροσιάν δροσίζει, άνακουφίζει
ξαγνίζίΐ. Ό αιθρωπος «ου πέρνει
(αν γυναΐχα καλήν πρέπει νά θεωρ^
τον εαυτόν τού ώς τόν εκλεκτον τοϋ
θεοδ.
*
θά ίπρεπε νά γονυκλιτήστ] ε¬
νώπιον της ευλαβώς νά την ιχρο-
σκυνήση. Καί μβλαταθτα, αδτά
£χει ή ζωή, την γυναΐκα αυτήν
την καλήν θά την κάμη νά ύπ·-
ρ^έρη. Ή ούρανία αυτή καλωσύνη
—την οποίαν θά ίπρεπε νά τιμα
— θά είναι διά την άγαπώσαν
καρδίαν ό σπόρος τοϋ πό νού.
Χ
ΤΑ! "Ο «νίρας δέν γνωρίζβι ίτι
παρασκευάζει τον πόνον τον αγριώτε¬
ρον ποϋ ημπορεί, κανεις νά επιβάλη
είς μίαν ύπαρξιν.
Αυτος είναι ποϋ δίδει άνπλάγχνως
τον θάνατον είς την καρδίαν αυτήν, ή
έποία τοϋ άνήκει πλή'ρης. Συλλογί-
ζεται πάντοτε :
«Είναι τόσον καλή ! Δεν παραπβ-
νεΤται ποτέ!»
Χ
-Ναί! Δέν παραπονείται ποτέ, άλλά
διαίάζΡΛ είς τΛν σκέτιν τού, παρα-
χολουθεΐ δλας τάς φάσβις της άπι-
στίας, τΐποτε δέν τής διαφεύγει, άκό-
■μη ναί τό. πλέον συγκεκαλυμμένα
πράγματα' αίσθάνεται άνέκφραθτον
εντροπήν νά βλέττη, τόν ανδρα ξβπέ-
φτοντα, ψευδόμενον, §υθιζόμενον είς
τΛν άνανδρίαν.
"Ολα αύΐά βίσέρχονται στίιν καρ¬
δίαν της ώσάν Λ αΐχμΐι έγχειριδΐον.
«Λεν παραπονείται ποτέ». Τοΰ κρυ·-
τιτη μαλιστα τόν πόνον της, διά νά
μη τόν ένοχλΛση' Λπό ύπερβολτιν
άγώπης λεπτης χα τουφεράς μίι θέ-
λ,ουσα νά τοΰ προκαλέση τύιΐιετς συν-
ειδΛθεως, ούτε την παραμνκροτέραν
δυσαρέσκειαν.
Χ
Διατί όθεν νά σκοτίζεται
μ'αύτήν ό άνδρας ; διατί νά
μή τής άποκαλυπτϊ) ώμήν
την άπιστίαν, νά την φέρη
είς άντίχρυμα μέ την ερω¬
μένην τού ; Διατί νά μή την
περιπαίζη νά μή τής φέρεται
χονδροειδώς; Διατί νά τηρή
τούς τύπους;
«κΤναι τόσον καλή!»
ΕΝΑ ΣΚΤΑΑΙ ..
ΠΑΡΑΜΟΦΟΡΕΚΒΝΟ
Χ
Έσωσε μία χαλόγρηα
έπεσε μέσα σ' έ'να λάκχο
Αί γερμανικαι εφημερίδι; κάμνουν πο¬
λύν λόγον δι' ενα σκυλλί, τόν πβρίφημβν
Σέντα, είς τό οποίον απενεμήθη εσχάτως
τό μετάλλιον ττΤς άξίας. Πολλά εΤνε τα
αθλα τοϋ θαυμασίου αύτοϋ σκύλλου με-
ταζύ των οποίων έξέχει τό ακόλουθον:
Εί; τό Ραβιάζ είς μίαν χαλύβην ευρέ¬
θη νεχρός ό Έλ€$τός Ιωσήφ Ζαμπλού-
σκη, φέρων πολλ* δια μαχαίρας τραύ-
ματα. Τό ίγκλημα σκοπόν ειχε την κλο¬
πήν.
Έπειίή δέν υπάρχον ουδόλως ίχνη διά
ών οποίων ηδύναντο νά όδηγηβοϋν είς
την ανακάλυψιν τοϋ δολοφόνου^οί άστυνο- ("
τΊχοί άπηγοητεύθησαν. "Εφεραν άπό τ· ν
Βερολινον είς τό* τόπον τού" έγχλήματος ·»►
έ'να ΰπάλληλον τής άστυνομίας μέ τόν
σκύλλον τού Τέντα, χαί εβαλαν τό ζώον
να μυρίση τό πτώμα, τό μαχα^ρι μέ τ6
οποίον εγινίν ή δολοφονία καί ενα χρω-
μχτιστό μανδν]λι γεμάτο αιματα τό όποΓον
ά ηχεν είς τόν οΌλοφόνον.
Τό σχυλλί μόλις έμΰρισεν ό'λχ αΰτά
τί νχ φύγη άπό την θύραν έπήδησεν
άπό τό παράθυρον κ αί έ'λιβε την άγου¬
σαν εί; εν γειτονιχόν χωρίον, παραχο-
λουθούμενο; υπό των αστυνομικον.
Μετά πορείαν ημίσεια; ώρας τό σχυλλί
εισή*λθεν είς εν ξενοδοχιΓον χαί άμίσως
ρμητεν εναντίον δΰο όργανοπαικτών ·(
όποΓοι έ'πιναν ραχί.
Εγένετο «π' αυτών Ζριυνα καί άνεχα-
λύφθηταν πράγματα άνήκοντα είς τόν δο-
λοφονηθέντα.
Ή πράξις 8μως διά την όποιαν άπ&-
.«μήθη τό παράσημον είς τό σπάνιβν
αΰτό σχυλλί, ιινΐ ή διάσωσις μιϊς χαλο-
γραίας,ή όποία επεσίν ί'ις έ'να βαθύτατον
λάκκον πλησίον τ»)ς μονί[ς.
Το σχυλλί μόλις ίιδί την μοναχήν νά
πίπτη άπό τό παράθυρον έρρίφθη εί; τβ
νερόν άπό ύ'ψος πέντΐ μέτρων, εβυθίσθη
έπανειλημμίνως καί κατώρθωσε μβτά
πολλά; προσπαθείας νά την άνασύρη χαί
νά την κρατήση είς τΐ'ν έπιφάνΐιαν «τί
ήμίσειαν περίπου ώραν £ω< ότου τού< ά<- ΐίλήφθησαν χαί ίσπίυσαν ίΐς βοήβ.(«ν των.
ΜΙΑ ΕΙΚΏΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΤΑ Μί ΤΕ.
ΣΤΟ ΕΑΑΗΝΙΚΟΝ ΘΕΑΤΡΟΝ
ΗΙΑ ΗΟΝΑΔΙΚΗ ΣΑΤΤΡΑ_ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ
Έν άηόσπόχσμ* άπό τό «Έμπρός ϋΐάρς».—Ό λοχίας
Πετρουλι&ς κ αί ό ίφεδρος Κωβτούλας. — Πώς έγι¬
νεν ϊνας καλός πολίτης ληβτοφυγόοΊκας.— Τα
βάβανα τής επαρχίας Δομοχού.—Οί λησταί
εις τό σπήτι ενός βουλευτού.
Άπό τό ζουρλάναν τ6ν κόσμον, στρατιωτικόν έπαναίΐτατικον έρ¬
γον τού κ. Τίμου Σταθθ7τούλου τό υπό τόν τίτλον «Έυ.ηρός Μόρ».!»
δημοσιεύομεν την κατωτέρω σκηνήν, Λ όποΐα αποτελεί τό μεγαλει¬
τέρον ναυτΛριον κατά των χαλκόν της Ψαροκώσταννας και τού
σιτνχεντρωτικοΰ της συστήματος καχ Λ όποια χειροχροτΓΐται λ,υο"-
ΰωδώς άπό τό κοινόν έξ εκδικήσεως ποδς τό πανάθλιον Κρό,τος.
Ό Οτρατιώτης Κωστουλας διηγεΐται σ' τόν λοχίαν Πετρουλΐαν
πώς ό άδελφός τού έξηναγκάσθη ύπ' αύτοϋ τοϋ Κράτους νά γείνη
ληστης καί -<7>ς αύτός ό Ιδιος είδε και δπαθε χάρις είς την ά-ναρχι-
κην η μάλλον άλλαμπουρνέζικην τάξιν Λ όποία διίπρλ πάντα τα
Ρωμέικα. Κ' ό λοχίας Πετρουλΐάς διηγεΐται άπό τδ άλλο μέρος και
αύτός πως ευρήκε κακονργονς ληστάς ύποστηριζομένους άπό τό
κόμμα καΐ κρυμμένοι/ς είς σπίτι βουλευτού, και πώς ετιμωρήθη
διότι έπραξε τό καθήκον τον, ζητηοας νά τονς Ουλλάβη καΐ παοα-
βιαύ'ας ούτω τό αμαρτωλόν βουλευτνκόν Λσλ
ύ ΐ
Ο ΠΑΝΙΚΟΣ ΤΩΜΕΙΝΜΓΟΥΡΚΙΔ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΟΛΕΘΡΙΑΙ ΑΙ_-ΓΝΕΠΕΙΑΐ|ΐ)Τ ΝΟΜΟΤ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΙΑΙ
'Η Νεοελληννκτι αυτή εΐκών δέν ύπάρχεχ αντίρρησις δ·η θά μείνη
μία άπο τάς κανστιν,ωτέοας εΐκόνας τής σημερννης καταστάσεως
ενός ραμολαρτσμένου είς παντα Κράτονς.
Άς κνττάζει κανεις γύρω τού να 1δ$ πόσον μ("γα πλΛθος &υμά-
των, σάν τοΰς άδελφοΰς Κωστούλτιδες, και άκόμη χειροτίρων, καΐ
πόσον μέγαν αριθμόν παθόντων Πετρουλιάδων, εδημιούργησε τό έγ-
χληματικον καθεστώς, τό Κράτος τό ύποστηρίζον την άτχμίαν καί
ενίσχυον πάσαν κακοΛθειαν.
Εις την κατωτέρω σκηνήν ό λοχίας Πετοουλιάς ,&αβόζει είς τόν
ί'φβδρον Κωστούλην τό γράμμα ποϋ ό τελε:·υταϊος (άγοά',μματοθ 6-
λαβε άπό την μητέρα τού, άρχίζεχ οέ κοτόπιν η μοναδΐκή άΑ·ήγη-
οΊς τον Κωσχονλα δια τα διοικητικα. κάλτα της _έηαρχ<«€ Λο{·—;«*;. ΑΙ πα*ταχό&ΐν τής Τονρχίας Αφιχνούαεναι εΐ- δήαρις βρβαιονσιν δτι ηανιχος κατέλαβε τονς δμο- '■ γκνεΐς ηΐη&νοαους, ώς ΙπΙαης χαΐ τάς δλΐας I- ΰνότητης, ξνεχα τής επικειμένης Ιφαρμογής τον $π* τής Τονρχιχής Βονλής ψηφισθέντος νόμον ηνρ) ατρατοΐηγΐας. Σωρηδόν 6ε οί οτρατεύοη-ιηι ΙγκαταΙείπονσι το Τουρκικόν ΙΑαφος ζητονντες αΌνλον είς ξένας Ιηι- χραχείας πρός Αποφυγήν τον Ιπαπειλονντος αυ¬ τοίς κίνδυνον, διότι ή Τονρχιχη Κυβέρνησις δέν Ιννοεί νά χαταρτΐαη τάγματα αποκλειστικώς έκ Χριστιανών Αποτελούμενα οϋχε να Αφήση τονς χριοτιανονς οιρατενσίμονς να ύπηρετήοωσιν είς τας στρατιωτίκάς- περιφερείας τής πατρίδος των. Κατα τα Αποφασιαδέντα οί οτρατενΌιμοι οντοι θά άποτεΧέσωσι τα 25)100 των τουρκικών ταγαάιων χαΐ αννχαγμότων χαϊ θά <ΪΛοστ/λλα>νται είς τα Ιπί-
χαιρα μέρη, ώς ή Άραβία κτλ. ένθα, ώς «*χ τής
χτιματιχής όιαφοο&ς χαϊ των αΊΙχον Αναποφεύ¬
κτως χινδύτων, άπαντες προορίζωψται νά α/τολβ-
σθώσιν.
Α'.
λοχίας
(άναγι-
Ι την Έλλάδα γιά το ρουθοϋνι των
; βουλευτων...θι>μ3μαι μιά βολά πρΰ
| εΐκοσι χρο'νΐα μ' έστείλανε νά κυνη-
πάνω κατά
δέν μποροϋσα νά τοΰς μπλέ-
| ζω πουφενά. ΕΓχα ««ελπιστη 5ταν
μοϋ λέειενας τσοπάνος. Έπειδή ε7ϊ«ι
καλάς άνθρωπος, κΰρ λοχία, θϊ σοϋ
πω κάτι μά ν« μή μ» μαρτυρηίης
γιατί'θά μί πάρης στό λαιμό" σου !
— Πές μοί» χ' ίχεις το στρατιω-
τικό* μου λο'γο, τοΰ λέω γω.
Μοϋ λέει κειί'ς. αΞέρεις ποϋ είνε
κρυμμένοι οί λησταί ; Στο σπίτι τοΰ
βουλευτοϋ μα<τ. Π.Ο τό ξέρεις ;— λέω — Τί ε7δα μί τα μ» τι» μου—άλ?,θε ρε,—αληθειαν. Πίρνω μιά καί δύο τ' άπέσπασμα καί μπλοκάρω το βου- λευτιχο'· Οί λητταί μί τον άέρα τοϋ βου- λίυτή μέ τοΐ/φεχανε. Κάνω χ' Ιγώ (να πίρομ χι' άρκάζω τους τή λεγάμενη (< μάγουλ Ι1ΕΤΡΟΥΛΙΑΣ, νώσκει μετά πολίι, γυΐε μου,που μοϋ γρά- στό ΙΐοχομεΤο άρ- ρωστος (διακόπτων την ανάγνωσιν). Μά τ}τ«ν άναγκη νά γράψης τη"ς μά- νας σοι· πως ήσουνα στο ΝοσοχομεΤο άρρωστος χαχομοίρη ', "Ετσι πιχραί- νουνε χωρίς λο'γο τής μαναίες ; (άναγ.) ποϋ ή*»ουνρ; στΑ ΊσοχομεΤο... νά φυλαγεσαι παιδί μου νά μή ξανα- κυλίσης καί μοΰ πάθης τί πό τα γιατί δέν Ιχω άλλονε άπο σένα νά μοϋ κλείση τα μάτια. "Ας έψεται ο έτι¬ μος έχεΤνος ποϋ μας *9)ρ« στό λαιμο' τού χαί χάθηχεν ο αδελφάς σου χαί ρήμαξε τό σπίτι μας. Ή γελάδα μας ή Άστέρω έγέννησε μιά μοσχοϋδα, είλλά Οπέφερε πολυ στή γέννα' είνε χαλά χαί σέ χά ρεταει. Μά φοοατζής πολίμάει παλι νά μοΰ τόΐχολόκουρο ποϋ πολεμοίει μί τό Ιτσι , ... , . ■ >.>π«'
η/ί ν . · Γ * Γ . *νυ«' ο&λήν ει> τέ μ»γουλο . Τραδ*
θέλω ν« δηλωστ) χαί τ55ς δυί μας γε- ι < V , ^ 7 . , ν *. /, > ι -» » . £ φωτία στή φωτία τού χαί τό» σχοο-
Αάδες χαι. τή μοτχουία γι* αροτριων- Τ , , ' Ι . . , ν,
νι ± ίγ ι ι / π'ω στ« νωμα, μπαίνω χαί τ»υς πια-
τ«ς. λ έ ασπάζομαι χ«ί μένω ή μήτε- „, Λ ~ ' ™ . *
,, ' Ιϊ. ,.Γ . ' Γ ' νω ουλους χβτου β·κϋ
ρα σου Μαργιω ινωστουλα χηρα.
ΚΩΣΤΟΥΛΑΣ (συλλογισμένος).
Κι' έγώ τήν τόχη κεινοϋ θάχω μοΰ
φαίνεται. "Ετσι μοίίρχεται νά λιπο-
ταχτήσω να παω να τού δώσω* μια
τουφεκιά τού χε.... νά πάω σ£ν τόν
άδελφό' μου χΓ ίγώ.
ΠΕΤΡΟΥΛ Τί τόν κίψ*νε ;
ΚΩ2ΤΟΓΛΑΣ. Όχι, άλλά τό ϊ-
σιβ «ίν·. Βγ9]κ* ληστήί έπιχυρηγμί-
νβ«.
ΠΕΤΡ.-Χμ! χ«λά στάδιο ί διά-
λοζε.
ΚΩΣΤ.-Δέν φταίει αυτός χ. έπι-
λοχία. Φταίει τό χουβέρνο.
ΠΕΤΡ.-Μμμ! Δΐνΐχεις αδικο.
Μπορεΐ καί τό χουβέρνο νά διορίζη
χαί τους ληστάς.
ΚΩΣΤ.- Άπάνου κάτου αύτό
I-
γινε. Ό αδελφάς μου. κ.
κ. έπιλοχ(α,<5τβν«^ξέρ5ΐς ήΐυχος νοι- χάτι νρμοσχέ- δια χαί προϋπολογισμού;. Χ.ά χά. ΚΩΣΤ. Καί δστερ», χυρ 'Επιλο- χί« ·■ ΠΕΤΡ.—Τα ϋίτερα. ΰσ-ΐΐρα παίρ- νω Ινα φύσημα γιά την Ραψάνη καί μιά δίμηνο φυλάκισι γιά τοΰς βασι- σουζουχισμου; π:ΰχανα στοϋ βοολευτή Άναντίρρητον θά είνε ότι τό μέτρον τουτο, τοιαύτης έφαρμογής της στρατολογίας, Θ4 έχη ό- λεθρίας συνεπείας διά τάς έν Τουρκία εθνότητας, αϊτινίς ένώ θά ύφίστανται τάς καταστροφάς ταύ¬ τας καί θα άπορφανίζωνταχ των οίκογενειακών στηριγμά.των αυτών θά στερώνται γενικώς των εύγεργετημάτων, ών άπολαυουΛν α τοΐ'ρκικαΐ χαί ο! δύο την ανακάλυψιν. Ό ΜΐΓ'.ΐΓρντον ό'μως δέν ήνοβι εισέτι νά παραδ^θίΙ. -όϊ—·Η··?»ν Λει τ6ρ« οί ψιθιται είνε δύο, άντί ενός. Άπί^ασίσδη τότ< νά γίνη άντιπιράστασις αυτών. Οί δύο άντίπαλοι εμίλλί νά συναντηθοΰ*ν ό είς άττίναντι τοΰ άλλου εί; τό Μπαθ, είς μίαν συνΐδρίασιν τνΤς Γεωγραιρικτίς Έ- Τικρβίαΰ ίίκου εχασ-ος θχ εξέθετε τα επι - χειρήματά τού. Την ορισθείσαν ίίμως ή- μίραν ό Σπέχε ευρέθη νεκρόζ πλησίον ενός φράκ-ου με τό οπλον τού κενόν. 02 μέν ΐιπο» ότι ίιρονίύθη τυχβίωΓ, άλλοι δέ ότι ηΰτοκτόνησίν διότι ιγνώοιζεν ότι ο Μκοϋρτον θά τόν «έςίσκέπαζίν». Ή άληθίΐα τοϋ* τραγιχο3 γεγονοτος ουδέποτε εγνώσθη. ΆπεδίΙχΘη 8μως αργότερον ότι ό Μποϋρτον είχεν ίδιχον καί 8τι αί διη,- γτίσιις τοΰ Σ7Γ«κ* τόσον ζιά τό πρώτον χαθώί καί διά τό δεύτερον ταξεΓδι τού ϊ,σαν εντελώς σύμ^ώνοι πρόί τάζ γενομέ¬ νας αργότερον ίζιριυνήτιι;. Ρ.ΖΟΙΠΑΙΤΙΚΟΙ ΣΥΝΔΕΙΛΐΟΙ οικογένειαι. Ή ίσότης έθνότητες ί,'μί έν ( κσΐ Τουρκία Έλλι| Όλοι γίας και επι Λ Λικαιθ(ΐννη ίιν ανέμενον αί ί νεκρόν γραμμα. Τουναντίον δέ ακι έφαρμόζονται αί καταπιέσεις αν ώς καί πρότερον οί έν την επέκτασιν τΛς στρατολο- π?.11^>υσ1ιών^
έχοντες ύπ' δι«οτι -ήθελεν δξσκολοθτισβι Λ έλευ-
θερία τοΰ άτό* η άσφάλβια τίϊς ζωης και πε¬
ριουσίας και δ·» Τονρκικη κνβόρνησις ήθελεν
ετηδείξει πατρΛ μέριμναν καί ύπέο των χρι¬
στιανικήν ι«τ<εΑν δαπανίόσα υπέρ της άναπτύ- ξεως τίϊς τ^ωργίΐζτων, της συντηρήσεως των καΐ πεοιθάΑπου τοίων δεινών ηι Τα ει'ίΡ{ ' αχρι τσϋδε διά τό μέλλον, τΛς άπολΐίταρ^ χετροχέ ο" κατέγρατ!™ν δι' ς δκδο ^ κάτονκο των ίίλλων και Η πρός όποτι , ρ •ούς πίνητας και τους υπό παν ζομένους. :α ταυτα ουδόλως έπεξετάθησαν χριστιανών,ουτε ύπάρχει έλπς ύέ ύφίσταντοι αί δοκνμπσ'αι προΛτίθεται η ά π α σ ώ ν |ν της στρατολογίας. ΑΙ αρχαί . - δχοντσς την 'νόμιμον ηλι¬ κίαν καίι άναμέ* τόν Μάρτιον όπως τους κα- ■ύπό τά^νμαίας μΛ έπιτρέπουσαι τΐιν δια6ατηρ<ων. Τοιουτοτρόπως οί ίς Ηπείρου της Μανεδονίας >·ων μερών, οΐτινες πάντοτε τα-
ντηρηοΊν -ών οΐκογενεχών των
χον κυβερνη—κων φόδων εΐσΐν
έτος τής Λλικίας των.
ν ήδυ-
συ-
ι ^νάσωόΧ κα νά γυμνητευωσιν
'Η δέ άπογόρευφιρός έκδοσιν /ηαοΌτηοίων έπε-
ςεό.θη καΐ μεχρ|κί·ίνων οϊτϊνρς αγουΛ τό 19ον
ΠΓΓΡΕΥΒΕΡΒ
ΖΗΤΕΙ ΕΓΠΘΕΩΡΗ1ΓΝ ΑΙΑ ΤΗΝ ΚΠΤΡΟΝ
ΕΝ4 ΕΓΓΡΑΦΟΝ ΠΡΟΙΟ ΤΠΟΤΡΓΕΙΟΝ ΤΗΣ ΠΑΙίΕΙΑΣ
Ή αγγλικη διοίχησιςΤής Κύπρου ϊϊιά τής άνταύθα Αγ-
γλική,ς ϋρεσβείας ά«έοτβ χθές έγγραφον είς τό Υπουρ¬
γείον τής Οαιβείας διά ,ύ όποίου ζητεί έ'να έ«ιθεωρητήν
των βχολείων Κύπρου μ έτήβιον μισθόν 1ΧΟ λιρών.
1-οιτιχ τό έγγραφον «60, ό ζητούμενος υπάλληλος ά-
παιτεΐται νά είναι ήλικίί μέχρι των 3Ο έτών, νά έχη δ£-
πλωμ,α 11<χνεπεστημ.ίου.[ς τήν παιδαγωγικήν, να ήκουσε -"«ήματ,χ δεδαακχλείουιαί νά έχρημάτίβε διοάβκαλος θεωρητής των β/ολεί<|. Αυτά μ,όνον. Τό πάντβ τα μέλη σήμερον περί ώραν 9 1,2 μ. μ. ·υγ- κεντρωθΐσιν είς την επί τη*,.; Οο'ι Χαλκοχονδύλη ίπ' αριθ. 13 οικίαν (Έκ τού γραφείου) * μηνός. «ροβθϋ ότι τα έξοδα τού ταξειδίου τα ιαΐ ότι πρέπει νά εύ- τήν 17 ε) ΗΑΑΤΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ χά ν σες τί ■Λ χά Ιγινε Άλλά 3έ μοϋ μ« τον άίερφό κοχύρης στό χωρ ι ό μας χοντα στο Αβμοχό. Π5νε χαμποσα χρ^νιατιόρα. Είχαμε τα χωράφια μας χαί Ινα μι- κρό λόγγο στό βουνό ποϋ τό ε7χε ά- γορασμένο ό μακβρίτης ό πατέρβς μας χαί χάναμε %ίρίο)^β. "Ενας γεί τονας λοιπον, τό οποίον ε7χε δηλαδή λογοφέρει μ* τόν άίιλφί μου,κάνει σ έμας καταγγελία περί παρανόμω ύ λατομία. Καί έκεΤ ποΰ Ικοβε μιά με¬ ρά ξύλα νάσου ε*ν«ς χωροφύλαχας τον πιβνβι χαί τόν χαταγγέλει στό πλημ- μέλημα. ΠΕΤΡ -Έ,χαλά δέν είχβτε χαρ- τιά πως (Τχατε τον λόγγο ; ΚΩΪΤ.-Πως δέν είχαμε. Παίρ -. τα χαρτιά ό Μιχάλης ό άδελφός μου χαί τα πάει στο βιχηγόρο. Νά πάρης τοΰ λέει ό διχηγόρος ίνα πισ;οποιη· τιχό άπό τό δασάρχη. Τραδάει λοιπον ό άδελφός μου στον Άλμυρο, τό ό- ποΤον... ΠΕΤΡ.- (διβχόπτει) Τί νά χάνν, στόν Άλμυρο; ΚΩΣΤ. — Ο Δομοχός δασικως πάει ντήν ΙναιρχΙζί Άλμυροΰ. ΠΕΤΡ.-Μπ3; Λοιπον ; ΚΩΣΤ.- Τβϋ λένε ίμως στόν Άλμυρο, πως πρέπει νά φέρη τό ό- ποΤον δηλαδή ίνα πιστοποιητιχό άπό τόν Τβμία πώς έπλήρωσε ίλο τό χρέος στό Δημόσιο. Γυρίζει λοιπον έ άδελφός μου στό Δομοχο χαί φεύγει γιά τα Φάρσαλα. ΠΕΤΡ.-Νά κάνη τί; στά Φάρ- βαλα. ΚΩΣΤ.-Γιά τόν Τβμία· Τομεια- χως |τβ Δομοκό άνήκει στήν [ίπαρ- χία Ψβρσάλων. Τοΰ λέει ίμως ό 'Γαμίας, πως άπ' τόν πόλεμο χαί πρίν τα βιδλίχ τοϋ Ταμείου είνε χα- μένα τό όποΤον |πρίπει .ά πάρη πι- στοποιητιχό άίό τή Νοματρχία. ΤΙ νά κάνη 4 φουκβράς 4 Μιχιλης; Φεύγει πί/· για τή Λϊμίβ. . ίΊΕΤΡ.- "Αλλβ ταξεΤδι; • ΚΩΣΤ.-Ή Διοίχησι τβΰ Δομο- χοΰ ε?ν« στό νόμο Φθιώτις. ΙΙΕΤΡ.-Μώρ τί λίς; ΚΩΣΤ. — Στή Νίμαρχία τί}ς Λ« - μΐαί τό λοιπον τοΰ λένε πώς πρέπει νά κάνη αίτησις θεραπείας τό ύπουρ-- γ«Τον τό όποΤον δηλίδή δέν μπο,οΰ'ίέ χά τα τελείωσες σου ; ΚΩΣΤ-ΤΑ.....'ΕπτΙγε στή Λά¬ ρισσα χι' έίικίστηχί 2ύο μτ}νβς λβχή. ϊζοία καί πρ^ττιμο. ΠΕΤΡ. Καλά καί ίέν ε7πε %1χ% τα χβρτιί τού χαι δέν νά τα φέρη ; ΚΩΣΤ.-Τα ε7πε, £μά τ^ βΐχβ ϊτσι τα λέν* ίλβι το όποΤΑνίηλα φυ- «ώς ΠΕΤΡ.-φ.ύγ.ι, λοι15ον4 Λ ?ός μου για την Άβή'νά. ΚΩΣΤ.—"Οχι. φ£ύγει γι4 τή Λάρισσβ, ■ · ι , ΠΕΤΡ.-Γτή Λάρ,σσα. Μά «χ.7 β«ν είνε χαν«να ύπουργεΤο. ,^Τ-ΕΓν. τό ΠρωτοδικεΤο... δηλαδή δικαστικώς τό Δομοκό πάει Λ/ομος Λαρίσσης. ΠΕΤΡ'-Σάν νάμήντάλίς' λ« Κωστοθλβ. Α6τά βρέ παιδί «ν γίνουνται ο6τ« στήν 'Ελλάδα Κ11ΣΤ-Γίνοντ'έ·μως στό Δομο- ** χυρ -Β«,λοχ(«. Νίχτ,ς χβί Λ μ°]νβς χαί ϋίτ«ρα τόν στήν πολιτιχή φυλαχή ώς ποΰ νά πληίώση. Είς το μετβξΰ αυτό λοιπον ΓέκεΤνος ποΰ τόν ε7χε καταγγείλει τό όποΤον ιΐχι τό βουλευτή 'διχό τού καί δέν μπάζει τό χοπάδι *ου στο μ ς χαί μας δοσχάει τό στάρι χαί φεύγει,χΓό άδελφός μβυ μιά νύχτα άπ' τή φυλβκή χαί πβει τό οποίον δηλαδή χαί τόν βρίσχει χαί...(χίνημα πυροδολισμοϋ). ΠΕΤΡ.-(μιμούμενος αυτόν) Στόν το'πο ; ΚΩΣΤ. —Ουτε ωχ ! ΠΕΤΡ.-Μπροίδί !.;.θέλω νά πδ δέν ϊκανε χαθόλου χαλά. Μά πέρασε ή ωρα πΐιδιά ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΑΙ. -Καληνύχτα, χυρ έπιλοχία. ΟΠΩΣ Ο ΓϊΗΡΓ ΚΑΙ Ο ΚΟΥΚ Δύο έξερευνηταΐ* των πηγών τού Νείλου. Δέν ιινε μόνον ό Πή"ρυ χαί ο Κοϋχ, ο{ όποΓοι χΐλουν τόν χ σμόν ποίος εκ των ουο άνΐχάλυψε τόν Πόλον καί οί όποΓοι άποκιλοΰ'ν ό έ'νχς τί)ν ίλλον ψ;ύτη. Παρόμοιον γιγονός έλαβε χώραν πρό έτών, τ6 οποίον μάλιστα κατέληξεν είς τραγψδίαν. Είς τα 1857 δύο ίςεριυνηταΐ β Σπί»ε χαί ό Μποΰρτον «ΰρΐσχοντο μαζή* είς ι·^ν Κεντρικήν Άφριχην άναζητοιΐντες τάς πηγάς τοθ ΝιΙλου. Όταν ίφβχσιν ιΐς ■τίς δχθα< τή*ς λΐμνης ΒιχτωρΙας ο Μττοϋρ- τον ήΐθινησ-ίν. Ό Σπε'χι τ6ν έγχατίλιι· ψεν, »ξηχολούβη« τϊς ερεύνας τού χαΐ μ«τέ πιριλιυσιν μηνών τίνων ίπέστρεψίν «ΐς την Αγγλίαν, δπου 8ΐϊχή;υξιν δτι ~ νΐχάλυψι τας πιριφήμους αυτάς Άλλά χιΐ αύτος όπως Ό Κούχ κ: ρυ 8«ν »'χ{ μαζή1 τού κβνένα τροφον χαϊ πολύ ολίγοι ί»ί τ+ν διήγησίν τού. Μ.τλζν «ώτων «έ ?ι1Λ' Α Μποίρτον ο β*οηί« «««.'ίβλε— τ6ν 5«βΓ χε ψιύστην. Τ^Σττέχε ΐπά'νίλαβι τ'α τβ- ξιΐίι, *λλ^«όρα ειχε'πίριι μ*ζ·»ϊ. τού ίνα συι*Λατριώτην τοι» τον Γχρέντ. Εί» τ* Ι^δϋ ό Σπίχ* χχΐ ό Γκρά# ' ψϊν. «ί<Ί* Λ·)»δΓνον καί " χαί Ι είδων οποιεί τοΰς ορειλέτας αυτής έκ δανείων επί ένεχύρφ κβσμημάτων, τοΰς χαθοϊτε- ροϋντας τόκους ενός ϊτ;υς καί πλέον, ίπως σπευσ'κσι νά καταίάλωσι το!>ς
6φειλομένους τόχους έντος δεχα πέντε
Ημερών.
Έν Αθήναις τ?, 24 7)6ρίου 1909
Ό Διευθυντάς
Δ. 'Αοβέρδος
"ΕΝΕΚΕΝ 8ΑΝΑΤ0Τ
τού ΔημιητρίουΜεντζΕίλθΠθύ-
λου έκττοιοΰντχι οριστικώς χον¬
δρικώς χα λιανικώς άπαντα τα έν τψ
καταστήματι Δ. ΜεντζελοΛΌΰλβΐί 3ω1
Σια ^—Γ·■——----■ ' » Ι ί ***?* ~«ι
ικά Κασμίρια ολων των
άνδρικής χρήσεως ώς κα,
ΝΕΑΝ! 22 ΕΤΩΝ
Κ Δ ΙΟ Μ Ρ ΙΜ4 7ΠΜ
ΕΞΕΠΝΕΥΣΕΝ ΕΝ ΜΕΣΩ ΦΟΒΕΡΟΝ ΠΟΝΟΝ
Άτ.υχώς οί Έλληνες βουλευταΐ δέ
νήθηταν νά προβωσι τοϋς κινδύνους καί
νετέλεσαν είς την έπιψήρισιν τοϋ περϊ στρα¬
τολογίας ν6μου, βτι φαινομενικιϊίς έπειρατο ή
τουρκικη Κυβέρνησις νά συζητήσν) έν τγ,
Βουλγ]. Βεβαιούται δέ μ,άλιστα δτι Τουρκοι
βουλευταΐ προβλέποντες την μείωσιν των
I-
σόδων, ήτις ήθελε προκύψει έκ τη"ς καταρ¬
γήσεως τής σχετικής φορολογίας χαράτς είς
ήν ύπεβάλλοντο αί μή στρατολογοϋμβναι έθ-
νότητες κατέβαλον πδσαν προα-πάθειαν βπω;
πείσωσι καί τους ήμετέρους νά μή έπιμείνω-
σιν είς την έπιψήφισιν τοθ Οιτοβληθέντος νο-
μοσχεδίου. Τα άποτελέσματα τής άμβλυω-
πίας των υφίσταται νυν δ ύπόδουλος έλληνι-
σμός. 'Υπάρχει δμως καιρος πρ6ς ΰιμαπιίαν
τοθ κακοθ. Κατά Νοέμβριον θά συνέλθη καί
πάλιν ή τουρκική' Βουλή είς τακτικήν περίο¬
δον καί δύνανται οί βουλευτού και οί άλλοι
άρμόδιοι νά ένιργήσωσιν δπως άναβληθή ή
έφβρμογή τού ν6μου τούτου.
Ι*. Γάγαρης
Τί λέγει ό κ. Π. Σπ^λιάδης'
Χθές τήν 7ην εσπερινήν ώραν συν-
τάχτης μας συνήντησε τόν λοχαγον
τοϋ μηχανικοϋ κ.
II.
Σπηλιάδην,οστις
μετά τοϋ ύποπλοιάρχου κ. Άν. Μπά-
τση,. τ^ έντολη τοϋ Συνδέσμου των
Αξιωματικών μετέδη χθές την πρω¬
ίαν π*ρά τω τέο>ς πρωθυπουργω κ.
| Δ. Ραλλη, όπως ζητήσουν έξηγήσεις
επί τίνων δυφορουμέ>ων φράσεων αύ-
τίδ, τάς οποίας αί « Αθήναι» είς τό
χθεσινόν φύλλον ω> ά νέ γράφον.
Τον κ. Σπηλιάδην ήρωτήσαμεν τί
διημείφθη μεταξΰ αυτού χαί τοϋ κ.
Ρβλλη.
— Ό χ. Ράλλης, μίς απήντησεν,
διά τής λέξεως σνσσίτισν κατ' ουδένα
λόγον ηννόει νά προσδάλη τοίις Ά-
ζιωματιχους χαί τους στρατιώτας,
τους μετασχόντας τοϋ χινήματος τ5)ς
14ης Αθγούστου.
Ή λέξις αυτή άπετείνετο πρός
άλλα πρόσωπα ξένα τοϋ στρατοΰ.
ΉμεΤς, διά νά γνωστοποιήσωμεν
είς τόν Λαόν τήν καθαράν έννοιαν
των παρεξηγηθέντων φράσεων, θά συν-
τάξωμεν πρωτόκολλον τό οποίον θά
ΰποδάλωμεν είς τον Σύνδεσμον καί τό
όποΤον κατά πασάν πιθανότητα θά
κλιδάν^. Τούτων ς χ
ναταί τις ορθώς »«*τίμ,νος
χβί
^^ινοϋ,_είςτοϋς_«ρτο«ι£ϋ^-
έχ των 400-500 5ρτα>ν,
ή άα
* καί 15 τοιούτους ;;
Τάς έξηγνί«ι« τβ«τ«ί
ΐους
ϊέ6η
θεοχαρης
τόν άϊτονόμβν
χ.
Γιίγ*βυ,
«υ-
_ ηςρ^ς τον αστυνοι*»* λ. ι»·ι ·—' [μέσον επικοινωνίαν,
καί ουχί νά έ*λι*·Ρ<«η. *ι*» ««*- «Κν τέλει τό πάρκτων χαταχρα^ων, χάριν *«1 έ- 5 λο?, ότι «ρός πι«ίκ«ιαν, ώς δύναται να μβρτυρήση χ<χ0^ «αρεξηγήοε πιείχΐιαν, ώς δύναται να μ«ρ-^« ^αιηζ «αρε§ηγήοεως κιΐ ποοχαλούμενος, καί 4 παρισ<*μινος ηΟνοίας, βά έπιζητήβη έκ ρψς ίιίομένων έξηγι^σεΐι»., ρθτ) πρίς τοθτον, χατά βν^ στα ά^μίζίντα πρός το άξ'ωυ,ς, ι μ ·* Κα διά ταυτα μέν, 6 άστυνο'μ» ιιάγκου, θά ίώση λόγον, ίπου *ο σωματεΤον Ιμως ενόμισεν, ί {εν υποχρέωσιν νά εξηγήση τ' άν ^έρω είς την κοινωνίαν, τ!}; ίποί ;α αυτΐ άποτελβΤ μέρος χαί πρίς Ρποίαν διά τοϋ καθημερινού 1-κ α λαδεΐν, ευρίσκεται έχάστοτε ι μέσον επικοινωνίαν. Ήν τέλει τό οωΐ·.οιτε?ο κατά λούμες, ς, ζηήβη την στιγμήν εκείνην έν ιψ τμη- μοοίως, όπως κανονισθή Μ ί Σ3«Ρβ*ελβς νόμου ή Για τοθ ζυγία' ματι μοίρ«ρχο< * Ό άίμ μς ς νόμου ή Γ»ια τοθ ά «ρχο< *· Ρ νόμου ή Γ»ια τοθ ζυ Ό κ. άττυν<ίμο« δμως, *α»«ξηγή- πώλησις τιδν άρτων. «·<· Τσωί τον σκοπόν τ9|ς μετκδασεως τοθ * Προέίροο ί) μ4 άντιλ,μΡανό"- ( Ε* «· ?0°Ψ'1<"> «ν
Η Α0ΗΝΑ_ϊ_24 ΩΡΕΣ
γ βγαλμίνα άπό τό
τάζ των γ«ονιών καί τής
«Όνειρώδις
ΣΚΗΝΗ α ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ [Κ;^.,
Υβ«£ την νύκτα σ'έ'να πάγχο τού Ζ«π· άπογευματινή.
" -- χξ,ωματ^ ΔΗΜΟΤΙΚΟΝ.- Την προ,,χή- Κ^
του,^ταν -<ο| ρι(χχήν δίδεται ίχταχτος παράστασις χβί έρωτα" τί τ,μήν τ<3ν χ. χ. Γβλάνη χ»1 " Ι μί τόν "Έξάδιλβον». -1· Ν. ΣΚΗΝΗ.-Τα «Π™ π.£Γ«~βητο ϊν*< μέ στολήν χαί ή άϊ ίγνωστος η μέ στολήν χαί ή άζ χυριον : —Τί έοώ διότι ήμπορ£? λει διά γυναικεία ΟοβΙαπαββ Ι&ϊΗβαΓ >η;
το ήμισυ σχεδίν τίξς πραγματ^ς
των άζίας.
Εύκαιρία κατάλληλον διά τοΰς χ.
Έμπόρους των έπβρχιων.
Προσέτι πωλοϋνται χαί τα σκελετά
γωνία Σταδίυ Μ χα Γε,ωργίου Σταυ-
οου.
ΟΤΑΝ ΘΑ ΑΑΰΗΙΕ
ανάγκην δέν θά εΰρητε τα άναγκα-
στικώς χαί λιανικώς πωλούμενα
εΤδη των «τωχευσάντων» μβγάλων
καταστημάτων
'ΛΟΤΒΡ,,
αί χαλλιτεχνιχαί λαμπαι,
ήλεκτρικοϋ πετρελαίου
Τα έκλεκτά βερ€ίτ
έκ πορσελάνης, φαγιάνς,
ύέλου. Τα πολυποίκιλλα ςίίη Ο^κο
Λ**ί$ χρτ)ΐεως ήτοι μ αχ«»ροπήρ<υνα δίσκοι τραπίζης κλπ,. £ίΐΛ3.ιούμ*Ενα μί μυθωδώς μικράς ^ιμάς γίνωντα άνάρπασσα. Τραγικον δυστύχημα ϊλβδεν £- ρ«ν χθές την πρωΐαν είς την ειτ*Ρ}ς «οδοΰ Πειραιώς 41 οΐκίαν, ο"που ι- ή οίκογένεια Βεστάρχη : Τό ο'ινοπνευμα τό όποΤον 2χει σ·»- τόν άλλον κόσμον, άπό ]ς τ5)ς έμφανίσεοίς τού. τόσα ί- . Ισχεν γθές χοί άλλο, ]ν 2?β-?, ν«*νιδα Κατίναν Βεστάρχη.γ- ρην ποΰ τ ίσον οικτρώς τερματίΐανις τό» βίον τευ πρός έλίγου καιροϋ, σ»- Τ'Λ-------------Βεστάρχη. Μ*ΰς· εγίνετο »__ •πρωϊνήν τη)ς χθές, διά νά μεΧ τήση. Πρός τουτο ίΐτεχείρησε ά δοχείον τής λάμπις ήτο άναμμένη 8Γ οίν- ΤΓνεύιχατος, Ιτιιιδή τοθτο ήτο χ,1- ν6ν. Όλίγβν 8μ«;ος οίνόπνευμα χυθ^ κατά λάθος ίχτές τοθ δοχείου άνε ή ανάφλεξις δέ αθτη με χαί είς τό λοιπον καί έ: τούτου είς τα ένδύματα τ1ς δυ- στυχοθί; κόρης ήτις υπέστη σο- βαρώτατα έγκαύματα είς δλον της το σώμα. Μήτηρ καί άδελφός Ή κο'ρη ήρχισε διά γοερων φωνων νά κ*λη είς βοήθειαν, όπότε άφδπνι- σθέντε ή μήτηρ της καί ό άδελφός της ε.-ίυσαν ήμίγυμνοι πρός τ»)ν καΐ- ομέ.η' χίρην, τϊ)ί όποίβς μβτά πολ- λοϋ χοπου χαταρθωσαν νά ο6ύσοον τα ένί^μα-α, ά^οϋ ίμως προηγουμένως ύ ?έ στί Αύτά μόνον 2χω νά σας είπω. ΔΗΛΩΣΙΣ τού έν Πειραιεί των άρτοποεών ή αωμ.ατεέου Είς τόν Πάραυτα οί συγγενεΐς της σανες δια φωνών καί τους τιέρ' χαλέ- 'Επβιδή ένεκεν των έπανειλημμέ- νων έπιθεωρήσεων τάς οποίας έκ τοϋ νόμου διενεργεΐ ή άστυνομία είς τα άρτοποιεΤα, χαί των πομπωδώ; εκά¬ στοτε άναγραφομένων κατασχέσεων λιποόαρών δ^θεν άρτων, έξέπεσεν είς την κοινήν συνείδησιν τό γόητρον τοΰ σωματείου ημών, και αύτολεξεί χ>ρα-
κτηριζοντ»ι οί άρτοποιοί, ώς ϋλησταί^
ρ πιτιχγ] χά
τβστάσει βΐς τον Ευαγγελισμβν', δ"που
ό^Ιατροςχ. Ρεδουβρ τί^ς προσέφερβν
τάς πρώτας 6οηθεί*ς.
Έ-ε*εν ίμως τΰν πολλίΰν καί σο-
6βροτά:ων έγκαυμάτο)ν, δέν κατωρ¬
θώθη ή διάτ«.σίς της, καί τήν 1η»
καθησύχασιν έξ άλλου τί}ς εθλόγως
διά τ' ανωτέρω έξηγβιρμέ^ης, εναν¬
τίον ημών κοινάς συνειδήσεως, νά
-προβώμεν είς την έξτ}ς δήλωσιν.
Α'. Ουδέποτε τό σωματεΤον των
άρτοποιων τοϋ Πειραιώς έσκ'φθη νά
αίσχροκερδίση είς δάρος τοϋ πτωχοϋ
λαόν, προσφέρον είς κατανάλο>σιν λι-
ποέαρεΤς άρτους, ίπερ ακριβώς άπα-
γορεΰϊται καί δι' ίδιαιτ^ρου άρθρου,
τοϋ χαταστατικοϋ τοϋ σωματείου, μά-
μ. μ. έν μίαψ φρικτων άλγηϊόνων έ- ! λιιτ* 2έ χαί διά τοϋ Προεδρείίυ αθ-
ξέπνευτεν. * —" ---»-1·™·- -ι—-/-λ------1- -ΐ ·
Ε.
γχαζτού
Όθεν πρίν έ^βντλτ,θοΰν, νά προμη
θευθή ε έξ οάτί*.
ΣΗΜ. Τα ««λ««λίϊ βκελετά
των ίη»* χαταστγ/μοίτβτ* χατάλληλα
διά «δ» βΓδος κβτταστ^Αβιτος πωλοϋν-
τ*ι βίς τιμτ)ν Ιλ
β Πίί-
ν σμν-
^^ «^ν^Χ'Λκόν "Ζ»χαρο-
*λβστ«'ον Πβύλοδιτ^ μετεφέρθη Αίό-
έχ πίντε
. — — χατοιχία
οωμβ,τίων άντί Δραχ, 55
... -, - βερμοπυλίίν χαί Ά-
χ^Α.λβ«ς 46 -χάτωθβν Μεταξουργείου
Αίόλου 170.
χα-
μου
σου..
ί™1Ρ1 ?γά μ^ν ϊχω τό βουλ,υτή
•Ι ψνλΧει. "Ετει !««,.· .....*^. |^ |
ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΙΣ
Τγ5 «ροσεχεΤ Κκριβχϊί 27 Σεπτεμ-
βρίου ενεργηθήσεται έν ταΤς πρωτευ-
ούσαις των Νομων χαί Έπαρχι&ν έ-
παναληπτιχ^ δημοπρασία πρός έκμίσ-
θωαιν των Ταχ. γραμμων τοΰ Κρά¬
τους διά τήν πενταετίαν 1910-1914-
Έπίσης έν τω καταστήματι τ9«ς
Νομαρχίας Άττιχν]ς ενεργηθήσεται
δημοπρασία δι' ενσφραγίστων προσφο- /
ρών διά τό σύνολον των Ταχ. Υρβμ- |
μων τοϋ Κράτους ώς χαί διά τας δι' 'Ι
άμαξων μετβφοράς των πόλεων '/ Α_
θηνών χαί Πειραιώς.
Ο! βουλόμενοι νά
δύνανται νά λάβωσι
:ω Ι
Γενιχΐ
καταστημα
νβικίΐων. ^ίλων ζι}ΕΐΤ έρΎχ,
»ς Μ^ροπόλεως άρ. 39.
Ό-
οΐχογενεία ολιγομελε" ζη-
ως «Ιχοτροφος Κυρία * ν«α-
ν<«< 9 ίχρι 16 έτΰν. Ή οίχίο, είς χβντρ ιχωτοΛην θ«σιν. « »λ -Γ";ν"»------ 4π^ τί!ί Οίθ° Αχαρν«ν 73 κατβικϊα άνατολιχομβ- ^μδρ.νή μέ 5 δωμάττΛ λίβν *«1 ί^άερα δύο άπι αφθ 4ν0ν άντί δρβχμων ρχρ ς, α6λήν, νερο 75 μηνιαίως. αντιπρο—ωπκυων δίδει δίνειοΐ 3( μβτβ άπό 100.000 —5' ίθ 000 χβί είς μεγαλο άγ^οτικόν Άποκλείοντοιι οί μείΐται. Πληροφορίαι Ρο Ιββ ηββι&οΐβ. Π. Ρ. Χ. Γ, κεφα- κτή Διά τους έχ των Έπαρχτΰν Έμπόρους ύφασμ/άτων «αί 'Κμ- κορορράπτας μ«/ναδιχή εΰκαε- ρία νά προμηθ·υθωσιν ύφάβμ.αιτ(χ «Ις το "Ημισυ τ9}ς πραγματικάς των άζίας έχ τοθ ώς έχ τού θανά- τού τον διαλυομένου, Έμπβρι- χοδ χατβστήματος Δημ. Μ·ντζ«λβ- 4λ ΕΕΕΪΈΡΣΙΣ ΤΟΪ ΣΤΜίΩΤΙΚΟΪ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΤΙ ΛΕΓΕΙ Ο Κ. ΠΩΡ Κιΐ ΤΙ Ο Κ. ΣΠΗΑΙΑΔΗΣ Χθές τό εσπέρας συντάκτης μας ?- ο"τι διά των πβρανοηθέντων φράσεων σ·πε»τε ·:<ά συναν-.ή- τόν διευθυντήν1 τού ίέν ύπαινίσσετο, ουδέ πλαγίως, τί5ς .ι*ν«^£λφου« Αθήναι» κ. Γ. Πώπ, 5τι οί άξιωματικοί τοϋ Συνδέσμου η όπως λάβη) παρ' αθτοϋ λεπτομερεΤς τινές έκ των ιθυνόντων τό κίνημα τ^ς νΙ-ίΐρογΦρίας επί τη-ς έγερθείση: παρε- 15ης Αύγούστου ήλθον δη-θεν £ίς συν- ξηγή*ε«»ς μετβξυ τού Συνδέσμου των ^νοήσεις μετά τού κ. Μαυρομιχάλη, ■Δξι»μαΐ«ιϊ.ν χαί τού τέως πρωθυ- Ρστις παρεχώρησεν είς αϋτοΰς χολό- τιουργοΰ κ.. Δ. Ράλλη, κατόπιν των, λουρα χαί τα μέσα, χρημβτικά βε ώ; άτόπεον έχληφθέντων φράσεων τοϋ !»»;«.«<· *·~ —ΐ- -—~Λ----- —%-1~ τελευτβ(ου, επί τοϋ χινήματος τ9]ς 14ης Αίτγούντου καί των συνενοήτεων ΐ'ις τάς οποίας κατέφυγεν ή Κυδερνη- αις Μαυρομιχνλη μετά τοϋ Προεδρείου των κατεοτχηνομένων στασιαστών,δπως ■παντί τρόπω άναλάδτ) την αρχήν. Ό κ. Ράλλης είς συνέντευξιν τήν -οποίαν {δωκεν είς τόν χ. Πώπ συμδ?- λιχως άναφίρει τή/ επικοινωνίαν τοϋ ·■*.. Μαυρομιχάλη μ(ΐά των βτασια-! στων διά των λέξεων «Καί Πι' ■αύτό τήν είδομεν έμφανιζο- :μένην είς*τό Ι ουδΐ εύρούσαν τό ουββέτΐον.» Καί περαιτέ*ρω : Ι «διότι ό Πρωθυπουργός τής |- διά τήν προμήθειαν «πολλών Γυσσιτίων» κατά τήν φράσιν τοϋ κ. 3άλλη·, η ις δυνατόν νά παραξηγηθ?) ιότι δ.δεται λαδή πρό{ τουτο, άλλ' αιίσης δύναται καλλιστα νά χολλα- 9ίί διά τού συμβολιτμοΰ, 3πως, άλ- 'ως, είναι χαί ή άλήθεια. —Είναι άληθές, ήρωτήσαμεν, 5τι ( δύο αξιωματιχοί κ. κ. Π. Σπη- λ«5ης χαί Άν. Μπάτσης, οί όποΤοι αίς επεσκέφθησαν, έζήτηταν νά τους •ράψητε επιστολήν, διά τί); οποίας νι δηλούται 3:ι 2ντως ό χ. Ράλλης εϋηεν Σία ά/εγράφηταν είς τό χθεσι- νο> φύλλον σας περί των συσσιτίων;
Τό τοιούτον δέν
οημερινής Κυβερνήσεως α-[ τωί άληθείβς, μάς εί-.τεν ό κ.
πώλεαβν ό δυοχυχής ανόητος ; \^Χ%
καί την άξιοηρέπειάν τού είς
ακέραιον καί τήν ελευθερίαν
έν όλω καΐ χρήματα είς γεν-
ναίας βόβκις. »
Αί φράσεις αύται απετέλεσαν αν¬
τικείμενον συζητήσεως έν τψ Στρα-
τιωτικψ Συνδέσμω την εσπέραν τί);'
προχθις χαί ανετέθη είς τοΰς χ. χ.
Ζυμδρχχάαην Τλαρχον καί Τυπάλδον,
υπΐπλοίαρχο.ν, νά ζητήσουν άμέτως έ-
ξηγήσεις παρά τοΰ κ. Ρίλλη επί των
παρ' αίιτοϋ λεχθέντων, διά των ο¬
ποίων άποδίδεται ουχί μομφή, άλλ'
αύτόχρημα άτιμωτιχή είρωνεία χατά
των αξιωματικών τοΰ Συνδέσμου χαί
ιδίως καθ' ωρισμένων πρόσω κων, έχ
των Ιθυνόντων τόν Σύνϊεσμον.
Τοίις δύο έντολοδόχους τού Συνδέ-
σμου άντεπρβσώπευσαν χθές1 τήν πρω¬
ίαν παρά τω χ. Δ. Ράλλη οί χ.χ.
Π. Σπηλιάδης. λοχαγός τού μηχανι-
χοΰ χαί Αντώνιος Μπάτσης ύπο-
πλοίαρχος.
Τί μ&ς είπεν ό κ. Πώπ ~
Ό χ. Γ. Πώπ εύηρβστήθη είς τάς
σχετικάς ίρωτήσεις μας μέ τό ζήτη-
μα αθτό νά μας είπη τα έξη"ς·
—Πρόχειτβι περί άπλί)ς
Οί χ. χ. Π. Σπηλιάδης καί Μπά-
είνε άληθές ίτι ήλθον χαί μέ έ-
)αν διά νά λάβωσι πληροφορίας
έπί,τη'ς συνεντεύςεως τήν όιτοίαν 2-
λαύν μετά τοθ τέως πρωθυπουργόν
χ. ?άλλη καί τή» οποίαν είς δύο άρ-
θραμου τό σημερινόν χαί χθενινόν 4-
ξεθ«α φωνογραφιχώτατα χαί Ιδίως νά
άκοηωσι προφοριχως ίσα Ιγραψα επί
τοϋ ζητήματος των συσσιτίων τ9}ς
15ηςτάοποΤα έξιλτ-φ^ησΛν ώ; υβρείς
εναντίον τοϋ Συνδέσμου των Άξιω-
ματιχΰν.
ς
V
Κ.
τοΰς είπον ίτι δέν Ιχω νά
προσίΐσω τίποτε περισσότερον ά·' οίλ
άνεγραφηΐαν, διότι, επί πλέον αί ίχ-
φρασθεΐσαι γνωμαι δέν ήσαν Ιδιχαί
μου. -
— Δΐιδόθη, κ. Πώπ, 3τι οί ανωτέ¬
ρω άςιε,ατικοί Ιδειξαν Ιδικήν σας ε¬
πιστολήν είς τόν χ. Ράλλην.
— Αυτό είνε άραετά νόστιμον.
Έγι* οθδέποτ» ίγραψα τοιαύτην
επιστολήν οίιί' έπέδωχα είς τοΰς δύο
άξιωματιχού;.
Ή διάδοσις δέ αυτή μέ πιέζει νά
προσπα9ήσω νά δώσω πίστιν είς χα-
κοδ»ύλβι»ς χ«ί ύ"*ρο6«ύλβνς ένιρ-
{
τού, πολλάκις άνεφέρθη πρός τόν ΰ-
'ποδιευθυντήν τ55ς άστυνομίας Πειραιώς
χ. Κόνδην, τού όποίου ίπιχαλούμεθβ,
Ιπί τω λόγφ τ?5ς στρατιωτικϊ); τού
τιμη"ς, τήν μαρτυρίαν, ?πως συντρέξη
τούτον, είς τήν μέχρι εξοντώσεως ά-
πηνϊ| καταδίωξιν, των τυχόν άνακα-
λυφθησομένων, ώς έκ προθέσεως κα-
τασκει·αζόντων, λιποδαρεΤς άρτους.
Β'. Τό σωματεΤον των άρτοποιων,
έ'χι μόνον δέν απέκρουσε π3τέ, ή άλ¬
λως πως δέν έδυσφόρησεν, είς την ε¬
νέργειαν έπιθεωρήσεων, άλλά τουναν¬
τίον συνέστησεν εκάστοτε γενικάς τοι-
βύτας, καί καθημερινάς εί δυνατόν.
'Ενφ ίμως, τοιαύτη υπήρξε χαί ύ¬
πάρχει άνέχβθεν ή διάθεσις τοϋ σω-
ματείου άντίθετα δυστυχως έπέρχον-
•ται τα έκ μέρους των άστυνομιχων ά-
•ποτελέσματα, είς βχρος χαί δυσφημι-
σμον, των εύτυνειδήτως εργαζομένων
άρτοποιων τοϋ Πειραιώς.
Διότι, οί χ. χ. άστυνομιχο(, είτε
έξ άγνοίας τοΰ σχετιχοϋ νόμου, είτε
δι* έλλειψιν είδιχότητος, δέν περιορί-
ζονται, δυστυχως, μόνον είς τήν κα¬
τάσχεσιν των πράγματι λιποδζρων
άρτων άλλά προδαίνουν χαί είς τήν
περισυλλογήν, 2λων τδν άπό τ55ς
προηγουμένης, η προηγουμένων μάλ¬
λον ημερών άπομενόντων άπωλήτων
άρτων είς τα άρτοποιεΤα, ο όποΤοι
φυσικώς ύπόκεινται είς φύραν (μπα-
γιάτικα) δι' 3 κ*ί προσφέροντβι είς
τήν αγοράν κατά πολυ εϋθϋνότεροι των
νωπων.
Επί πλέον, χαρακτηρίζουν, ώς
καταχραστάς τοΰ κοινοϋ, χαί 3υ;φη-
μίζουν μέ έλαφράν τήν β^ «είδησιν, ΐ-
λους άνεξαιρέτως τους άρτοποιοθς,
είς των οποίων τα χαταστημβτα θά (
ευρίσκοντο, μεταξίι 400 — 500 άρτων
καί 10-20 λιποδαρεις κατά 10-15
δράμια.
Τοσούτω δέ μάλλον *7νε αί.κος
των χ.χ.άττυνομικων ή επί τούτου ε¬
νεργεια, καθόσον χαί διά τους δλιγί-
σ ούς αυτους, χαί κατ' ελάχιστον λι-
ποδαρεΤς άρτους, δέν ύπάρχει πρόθε¬
σις χαταδολιεύσεως τού χοινοϋ, έκ
μέρους των άρτοποιων. Διότι, τό ϊ-
λαττον $άρος, προέρχεται έκ τεχνι-
χδν λόγων. ΟΙ πλησίον τί)ς οπ55ς λό-
γου χάριν (τουφέκι) τοϋ κλιδάνου,το ·
ποθετημένοι 4-5 άρτοι, καί οί είς τάς
γωνίας αύτοΰ ίσάριθμοι, ευρισκόμενοι
είς τήν άμεσον επήρειαν τ!)ς πυρϊς,
όφίστανται φυσιχήν ελάττωσιν τοϋ βά-
ρους, δι'3 καί χαρακτηρίζηνται υπό
των άρτοποιων ^ώς ακάρτοΐ, προ-
σφερόμενοι χαί ούτοι είς ήν καί οί
μπαγιάτιχοι εύθυνοτέραν τιμήν.
Εντεύθεν χαί τό άποτέλεσμα τη*ς
επιθεωρήσεως τοϋ νά έπιθεωρωνται δη¬
λονότι, οί 20 30 φούρνοι εκάστου ά-
τριλιώτα
'Γ'Έπομίνως θε σ«ς κάμω χαταγγ»
4{α νι«τί·«ιμαι μυστικό; χωροφύλαξ Ι
~ΛΌ^Ε6ρίος, δ οποίος έ*φε-ρ« πάντοτε μ.
ζή·του «<ρι/βίχτραν, ίσύριζ* ' "(Χνωροφυλαξ (;) εταρίχβ». ^ "-Βρε ά8ελ?έ, το3 λέγει, δέν ειν* νάγκη. Δόσε μου ενα 8ί?ραγ« γι* περάσω την βραδειά μου ! Ό άξιωματικός ίγέλασε. ^ —Βρέ μοϋ δίνεις γιά 3χι ; ειπε άγριωπό; ο ά'γνωστος κχί Ετοιμάσθη ίπιτεβη κατά τοίΧ κυρίου, όπως ητοιμ σθη νά λιποβυμήΊτη(κ«ί ή ""Ρ1 Όταν βήματα ήχούσβησαν γνωστο: τώτχϊσε στά πόδι* ■ >
ΈννοεΓται 8τι τα βή'Λατα δέν ανή*ι
βΐς χωροφύλ«χ«, άλλ' εις καθυστερι
τα διαβάτην.
Δίν νομΐζίΐ ό'μως ή άο-τυνομία νά
λη ίκβΓ κανέν* φρουρόν χωροφυ/
τώρ* ποΰ* ίπληθύνθησϊν τα κακοβ
στοιχ8Ϊ*α στό ρωμαντικό ίχείνο μερο;
Ή μήπωί δέν ίχει χωροφύλαχϊί ·
Πρίγμα πολύ φυσικόν, ά|οβ ό κ.
χάλογλους τούς εχει στβίλη βλου« φυ,
κή, βπειδή Ι υ^ί νέ τούς
χουμπί στο άμπέχονί των !
1!τΟ£»ν —
Ή
χ*1 6
Έκ Βιέννης προίρχομένη
ή διάτημος δωδεχαέτις βιο)
Ρόζχ "Ερλιχ πίίί τή*ς δπο!« _|Γ_,
πρό τινος. Ή Δίς "Ερλιχ θά 8ώση ,.,
χαί μόνην έσπβρΐδα είς το Δη'χοτικόν €
ατρον. Τήν Κυριακήν τό άπόγευμι
Ζωσγι μίαν ματινέ διά προσκλήσεων, β
πιον ίημοσιογρά^ρων χαί μουσιχών .
την πιρίκομψον σκηνήν τοί Συνίίΐ,,
των Συντάκτην συνοδευομένη υπό ·.
Τιμοθ. Ξχνθ?πούλου. ,
Ή αΐθουοα τού Ππ)η
θεαματος
Πρώτης γραμμάς απόλαυσις
γέλλιτβι τόν χειμδνχ »ιά »
Τό χατά τό τελος τί|ς όδοθ*
μίου «Πολυθίαμα11 θχ μπ%(>}
τρον Ποιχιλιών, {ι; τό οποίον θί.
ροΰ^ νά συχνάζουν καί οΐχογ('νει«' *Άίτι
αί άρτίσται δέν θά χατε6ΐ(νονν/μ· τόν
δίσκον είς τήν πλατείαν.
Ιδρύθη μέγας θίασος άπό άχροβάτας,
μπαλλε'τα, κωμιχού;, άοιϊους χλπ, υπο
την διβνθυνσιν το3 κ. Βίσμαρο;. ΟΙ Ά-
ΟηναΤΌι έζητ^άλισαν άπό τώρα τόν χ»ι-
μώνα τού;.
ΧΡΗΙΒΑΤΙΙΤΗΡΙΟΝ
χ.
ΑΣΤ7Ν0ΗΙΚΒ ΔΙΑΤΔΓΒ
ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΚΤΕΛΕΙ!
Άν δέν άπατώμεθχ ύπάρχει χίκ
άστυνομιχή διαταγή άπαγορεύουσχ
τούς χαφετζηδίς κβί ζϊχαροπλά~α.< άπλώνουν 8σες καρέκλες χαί τραπέζια χούν χαί δέν ίχουν «ι; τα πεζοδρόμια Καί άφοϋ ύιτάρχβι τέτοια διαται'ή ποροϋμεν καί ίξιστάμίθχ πώς τί) πρό, ύπουργείου των Ναυπχών χαί τό ί Όμολογίαι Μιλιγαλϊ........ ναντι αΰτοίϊ πβζοδρόμιον κτταλαμβίνι " άπό τα τραπίζια χβί τής χαρέχλίςί- ^ μικροκαφενεδίκου οττις δυστυχώι τό μεγάλον ό'νομα τού* Χαριλάου Ί πή. Μήπως διότι δ καφϊτζ*ίς ?χει ρους ττοΰ τόν ύποστηρίζουν; Χ. ΑΘΗΝΑΙ, 22 Σεπτεμβρίου. Τραπεζη< Εθνικήν................ 3715___ » ΆβηναΙκ.................125 76 • Άνατολίίί................114.75 » Κρήτηί ..................129.— » Λαί·χή·ς....................... 97.- Όιιολογΐαχ Ήνο^οιημε'νου.....................,......108.- Μϊ Παπαοιχονόμου. άστυνομε αΰτούί^ τους ΐσχνρούς Λαχιιοφόροι.,........,..............100.75 Μετοχα^ διάφοροι Σιδηρόδρομον "Αθηνών—Πειραιώς...289, - » θεσσαλίαν.....,.........117.1(1 Πιλοποννήσου............7* Διαχ. Δτ|^. Πίοσέδων25& Μ »χι*νΤβι 1(0.300 ΟΙ ΛΟΤΣΤΡΟΙ ΤΟΥ ΤΑΧΥΔΡΟΙΟΥ Αξιον άπορίας είνε τό μέτρο^ ο¬ ποίον ελαβϊν τό Βον απαγορεύση τήν διαμονήν των χαί φιλοτΐμων ύποδηματοχαθαριστίξω- θι τοϊϊ ΤαχυδρομίΧοίΓ μεγάρου. Οί μιχροί ^ιοπαλαισταΐ δένίουν χαμμίαν ένόχληιιν ουτε ε'ς τήνί*Τιν τοθί χόσμου ουτε είς την φρούρϊΤ(^ν άγρύπνων άστυνομιχών όργάνων. Διατί λοιπον αυτή ή χαταφίνν- τιον των ; Άλλως τε, πολύς χ( Μ·5" αβχΐνων είς ιδ ΤαχυδρομεΓοί'σχ51 χαιοόν νά ξεσχονισθίί έχεΓ. ΐ|ύομεν δ'τι τό άδιχημα αύτό θα άρθή". ΤΟ Χθές περί την 6ην ίτπίρ 2να τράμ ΐ^τϊίς γραμμίΐς Μητ*1 Συντάγματος Σναντι τοΰ* ""' «Συντΐγματος» άχριβώ; Άπϊΐρον πλήθος πΐριίργων κ*ντρω- θη πέριξ αύτοί χαί άμέσως ·*αν φι- λοσοφιχαΐ συζητήτεις, πώς δυνατόν νά εισέλθη έντδς τών...|κ(*ίΑίνων γραμμών τού τό παρεχτΓ δ/η;Λα. Πάντες δέ, μετά των ύηλων χαΐ των φυλασσόντών χωροφυλίΙχ^®'Ίντ<' άχίνητοι χαί εθεώντο, χωρ|* νι^ ^ρο- σπαθήσουν νά επανιιρέρουν" ίι< την κανονικήν δδόν τού. Τέλος μετά την καταστή «ρκ«τών σνεδΐων, άνταξίων σοζητή','ο^ >Ανα-
τολιχοθΐ σιδηροδρόμου τγ]^"1^ βΛί"
φασίσθη νχ ρυμουλχηθγΐ ,
τράμ υπό τοδ* προτϊλθόντί*τ^Ρου
Οϋτω δέ Χϊι ϊυνέβη.
Μϊτά τίνα δέ λεπτά ·
εχύλουν πρός τον κατή:ρο;'Ιί Μητρο
πόλεως.
«Ο!
Ενας νίος στολισμος •'τίθίται ση¬
μερον ίΐ< τήν πρώτην **ί< πρωτευ¬ ούσης, τήν οδόν Στοιδίοι ^3. Άνοίγίΐ τάς πύλας ί ν«'«ν χατά- στημα τσοχών κα1 χοιο*>ν των κ. χ.
Π. Γίλαδάχη χαί Θ. ίράχου.
Τα όνόματα χαί τώ**νωτ^Ρω 'μ-
πόρων είναι γνωστότατ* το"ί γνωρί¬
ζοντας νά ένδυθουν χα;στιΡί(^) φθη-
νά χαί μέ έγγλέζιχο ^·
Ό κ. Γελαδάχης #? «αλαιός ϊμ-
«ορος τή*< οδο3 ΑίοΙ*0 Χ'τάστημα τοίϊ όποίου ήτο ίρηαισιί δια τα ώραΓα καί προσιτά ειδή τού. Ό χ. Θ. Σΐμπράχ'* δ Φΐλοπρόο- δος, χαί ν»ωΐεριστής1 καλλιτέχνης ?μπ»ρος, δ άναδίΐξας ίι*υθύνας τόσα χαί τόσα ίμποριχά κ?^ τως δέ χαί Ιδιον τοιοί > Τα καλλίτερα, πο£*
«υθηνά, ποιό μοντίρνϊΡ
ιδιότροπα ύράσμϊϊα ^°
χόμίνον τού νέου χατί1*
Ρ«λαδάκη χαί Σαμπρί χ*> δποΐον είνε
πίοωρισμένον να «—/ΤΙ
δμοΐοο εϊδους τοιαϋτα.
Ιεταλλειων Λαυρίου...................«.60,25
ΠυριτιδοποιεΙου...........................1ΐ6.—
ΑημοσΙων "Έργων.........................32!δθ
ΜεταλλεΤα.-...,..........................32 50
Προνομιούχον» ΈταιρΙας..............191.—
Ίδρυτικοί τίτλοι..........................32.—
................................. 83 1)«
Μοηοροΐβ.......................,..,.........60 —
ΚβηΙβ........-..............................38.Γ)0
ΡΑΒΙ8
Κ ΡΓΕοςΛΐίθ ....................97.40.—
Β σ" ΑΙΙιβηβ».....................126 —
Β. Τ1ι«3β*1 .........,................Πβ -
Ο <4ο Ρβΐορ........,................73 50 ΕΙβοίίίοΙϋ............................91 25 Ι/ιιαπνιιη...........................88 50 Μιηββ ϋθΙβηί(]αβ...........·..........------- ΟΗΛΠίθ ΐΛπά....................25 12 60 Συνάλλαγμα Αονδίνου 8ψεω< .................... 25 35 ?ιαρΐίτίων ............................ 100 70 Είκοσάβραγχον........................ 20 30 Μάρκα ............................ 125.— Κορώναι ..................ν.....:..... 106.— Λίρα Αγγλίας .........................?«> 30
ΛΙρ* Τουρχίας ......................«.93 20
Ρούδλιον .................................2,60
~βΗ ΑΣΤΡΑΠΗ,
Τό ταχύπλουν καί ήλεκτροφώ-
τιστον θαλαμηγον άτμ,όπλον
«Α_3ΤΙ»ΑΙΙΙΙ»
Τής 'Αργολικής άτμοπλο-
?ας Ι. Κ. Αεούιη καί Σα κλή'
τ9|ς γραμμάς τοΰ Εθδοϊκοϋ αναχωρεί
έκ Πειραιώς έκαστον Χάβ^χτον
καί &ρχν 8 μ. μ. κατ' ευθείαν ίιά :
Μονεμβαβίαν, Αγίαν ΙΙβ*
λαγίαν,Λίίάπολιν και Γύθειον
δεχόμενον επιβάτας καί έμποριύματχ.
ΙΙρακτορεϊα
Έν Πειραιεί παρά τη πλβιτιία
Καρα'ίσχάκγ] αριθ. τηλεφ. 189.
'Κν Αθήναις παραπλεύρως σι-
δηροίρομικοϋ σταθμ,οϋ Ό^νβίας. Α¬
ριθ, τηλΐφ. 198.
«οιδ
ποιδ
τ<2ν χ.χ. ί ΣΤΡΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.'^ ™* 'Βλλη- νιχοΰ" Μίλοδράματος τ*χα" <Ετοιμά- ζ*τίι ή «ΜιρβΙγ» μ»*· Αρτ. Κυ- «αρΐσιη. 8ΑΡΙΕΤΕ.—Ή $*> Τό νοϋ* σου
ο-τήν Άμίλια». 'Ε3ν*τώσ'ι Ρροχή*;
θ* δοίί είς το ^*δν Θέατρον.
Π ΑΝΕΛΛΗΝΙΟιΝ Τ<>
Μάρς» τοί χ. Τ ^
Α*
ρ 2τ
ΑΡΝΙΩΤΗ.-*ΔιέΙΐ1ν
ί Μ
Διέ ?Ρ φ
τος οί «Μετανάστα·.'χ' ΑΡν'ώιη.
ΤΣΟΧΔ)Χ
εφέ¬
ΟΙ
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
ΦΒΙΣΕΟΣ ΡΙΖΙΚΗ
Τ-Όδ. Χαλκοκονούλη-7
Δέχεται 8—11 π. μ- 2 — 6 ιι. μ.
θεραπεΐαχ πραγματικαί άνκϋτιΛν 5*ά
των υπέρ πάσαν επιστήμην μεθό-
δων τού επί πολλςχ Ηη σπουδά-
σαντος καί έξασκήσαντος τΛν {α-
τοχκή,ν έν Παρισίοις Νενοολόγου
Παθολόγου" κ·
Ν. Π. ΜΕΤΑ3Α
θεραπείονται «βθμα, (έθεράπβυ-
σεν δσθμα 5«ετές επί 80ετοϋς) ζω-
χαοιακά, ρευμ*τοαρΟ ριτεομοΐ
οίοήματα, ψ«|».μίαβις, χολ(»-
λιθοι, ϊκζεμα, τριχόπτοχιις,
βτομαχικά, διάρροι*, νευρ*·
οθένεια, ύατ«ρί*(μέθοδοΟαυ-
μαβία) άνικανότης, άΰπνία,
νευραλγίαι, ηόνθΐ γυνχ'.κών,
μέ σύγχρονον Οΐραπείαν, αρ·
ώ ή
ηρη
πρόληψιν αιφνιίίων Οανάτω,ν,
άνανέωα&ν όργαν'μου κ*1
«αράτασιν όρίο·ί ζωής.
«*>0£οεις, α' χβί 3^σταδίου, αί-
μοπτύσεες, φυμαίΐώοης περι-
τονϊτις, βπονδυλίϊΐς, λ4πρ*#
βπληνός έξόγκωΐι,. Τυ^οει-
βής τϊυπετός. _Λφιλις αντι-
ΤΑ Μί ΤΕ.
ΣΤΟ ΕΑΑΗΝΙΚΟΝ ΘΕΑΤΡΟΝ
ΗΙΑ ΗΟΝΑΔΙΚΗ ΣΑΤΤΡΑ_ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ
Έν άηόσπόχσμ* άπό τό «Έμπρός ϋΐάρς».—Ό λοχίας
Πετρουλι&ς κ αί ό ίφεδρος Κωβτούλας. — Πώς έγι¬
νεν ϊνας καλός πολίτης ληβτοφυγόοΊκας.— Τα
βάβανα τής επαρχίας Δομοχού.—Οί λησταί
εις τό σπήτι ενός βουλευτού.
Άπό τό ζουρλάναν τ6ν κόσμον, στρατιωτικόν έπαναίΐτατικον έρ¬
γον τού κ. Τίμου Σταθθ7τούλου τό υπό τόν τίτλον «Έυ.ηρός Μόρ».!»
δημοσιεύομεν την κατωτέρω σκηνήν, Λ όποΐα αποτελεί τό μεγαλει¬
τέρον ναυτΛριον κατά των χαλκόν της Ψαροκώσταννας και τού
σιτνχεντρωτικοΰ της συστήματος καχ Λ όποια χειροχροτΓΐται λ,υο"-
ΰωδώς άπό τό κοινόν έξ εκδικήσεως ποδς τό πανάθλιον Κρό,τος.
Ό Οτρατιώτης Κωστουλας διηγεΐται σ' τόν λοχίαν Πετρουλΐαν
πώς ό άδελφός τού έξηναγκάσθη ύπ' αύτοϋ τοϋ Κράτους νά γείνη
ληστης καί -<7>ς αύτός ό Ιδιος είδε και δπαθε χάρις είς την ά-ναρχι-
κην η μάλλον άλλαμπουρνέζικην τάξιν Λ όποία διίπρλ πάντα τα
Ρωμέικα. Κ' ό λοχίας Πετρουλΐάς διηγεΐται άπό τδ άλλο μέρος και
αύτός πως ευρήκε κακονργονς ληστάς ύποστηριζομένους άπό τό
κόμμα καΐ κρυμμένοι/ς είς σπίτι βουλευτού, και πώς ετιμωρήθη
διότι έπραξε τό καθήκον τον, ζητηοας νά τονς Ουλλάβη καΐ παοα-
βιαύ'ας ούτω τό αμαρτωλόν βουλευτνκόν Λσλ
ύ ΐ
Ο ΠΑΝΙΚΟΣ ΤΩΜΕΙΝΜΓΟΥΡΚΙΔ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΟΛΕΘΡΙΑΙ ΑΙ_-ΓΝΕΠΕΙΑΐ|ΐ)Τ ΝΟΜΟΤ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΙΑΙ
'Η Νεοελληννκτι αυτή εΐκών δέν ύπάρχεχ αντίρρησις δ·η θά μείνη
μία άπο τάς κανστιν,ωτέοας εΐκόνας τής σημερννης καταστάσεως
ενός ραμολαρτσμένου είς παντα Κράτονς.
Άς κνττάζει κανεις γύρω τού να 1δ$ πόσον μ("γα πλΛθος &υμά-
των, σάν τοΰς άδελφοΰς Κωστούλτιδες, και άκόμη χειροτίρων, καΐ
πόσον μέγαν αριθμόν παθόντων Πετρουλιάδων, εδημιούργησε τό έγ-
χληματικον καθεστώς, τό Κράτος τό ύποστηρίζον την άτχμίαν καί
ενίσχυον πάσαν κακοΛθειαν.
Εις την κατωτέρω σκηνήν ό λοχίας Πετοουλιάς ,&αβόζει είς τόν
ί'φβδρον Κωστούλην τό γράμμα ποϋ ό τελε:·υταϊος (άγοά',μματοθ 6-
λαβε άπό την μητέρα τού, άρχίζεχ οέ κοτόπιν η μοναδΐκή άΑ·ήγη-
οΊς τον Κωσχονλα δια τα διοικητικα. κάλτα της _έηαρχ<«€ Λο{·—;«*;. ΑΙ πα*ταχό&ΐν τής Τονρχίας Αφιχνούαεναι εΐ- δήαρις βρβαιονσιν δτι ηανιχος κατέλαβε τονς δμο- '■ γκνεΐς ηΐη&νοαους, ώς ΙπΙαης χαΐ τάς δλΐας I- ΰνότητης, ξνεχα τής επικειμένης Ιφαρμογής τον $π* τής Τονρχιχής Βονλής ψηφισθέντος νόμον ηνρ) ατρατοΐηγΐας. Σωρηδόν 6ε οί οτρατεύοη-ιηι ΙγκαταΙείπονσι το Τουρκικόν ΙΑαφος ζητονντες αΌνλον είς ξένας Ιηι- χραχείας πρός Αποφυγήν τον Ιπαπειλονντος αυ¬ τοίς κίνδυνον, διότι ή Τονρχιχη Κυβέρνησις δέν Ιννοεί νά χαταρτΐαη τάγματα αποκλειστικώς έκ Χριστιανών Αποτελούμενα οϋχε να Αφήση τονς χριοτιανονς οιρατενσίμονς να ύπηρετήοωσιν είς τας στρατιωτίκάς- περιφερείας τής πατρίδος των. Κατα τα Αποφασιαδέντα οί οτρατενΌιμοι οντοι θά άποτεΧέσωσι τα 25)100 των τουρκικών ταγαάιων χαΐ αννχαγμότων χαϊ θά <ΪΛοστ/λλα>νται είς τα Ιπί-
χαιρα μέρη, ώς ή Άραβία κτλ. ένθα, ώς «*χ τής
χτιματιχής όιαφοο&ς χαϊ των αΊΙχον Αναποφεύ¬
κτως χινδύτων, άπαντες προορίζωψται νά α/τολβ-
σθώσιν.
Α'.
λοχίας
(άναγι-
Ι την Έλλάδα γιά το ρουθοϋνι των
; βουλευτων...θι>μ3μαι μιά βολά πρΰ
| εΐκοσι χρο'νΐα μ' έστείλανε νά κυνη-
πάνω κατά
δέν μποροϋσα νά τοΰς μπλέ-
| ζω πουφενά. ΕΓχα ««ελπιστη 5ταν
μοϋ λέειενας τσοπάνος. Έπειδή ε7ϊ«ι
καλάς άνθρωπος, κΰρ λοχία, θϊ σοϋ
πω κάτι μά ν« μή μ» μαρτυρηίης
γιατί'θά μί πάρης στό λαιμό" σου !
— Πές μοί» χ' ίχεις το στρατιω-
τικό* μου λο'γο, τοΰ λέω γω.
Μοϋ λέει κειί'ς. αΞέρεις ποϋ είνε
κρυμμένοι οί λησταί ; Στο σπίτι τοΰ
βουλευτοϋ μα<τ. Π.Ο τό ξέρεις ;— λέω — Τί ε7δα μί τα μ» τι» μου—άλ?,θε ρε,—αληθειαν. Πίρνω μιά καί δύο τ' άπέσπασμα καί μπλοκάρω το βου- λευτιχο'· Οί λητταί μί τον άέρα τοϋ βου- λίυτή μέ τοΐ/φεχανε. Κάνω χ' Ιγώ (να πίρομ χι' άρκάζω τους τή λεγάμενη (< μάγουλ Ι1ΕΤΡΟΥΛΙΑΣ, νώσκει μετά πολίι, γυΐε μου,που μοϋ γρά- στό ΙΐοχομεΤο άρ- ρωστος (διακόπτων την ανάγνωσιν). Μά τ}τ«ν άναγκη νά γράψης τη"ς μά- νας σοι· πως ήσουνα στο ΝοσοχομεΤο άρρωστος χαχομοίρη ', "Ετσι πιχραί- νουνε χωρίς λο'γο τής μαναίες ; (άναγ.) ποϋ ή*»ουνρ; στΑ ΊσοχομεΤο... νά φυλαγεσαι παιδί μου νά μή ξανα- κυλίσης καί μοΰ πάθης τί πό τα γιατί δέν Ιχω άλλονε άπο σένα νά μοϋ κλείση τα μάτια. "Ας έψεται ο έτι¬ μος έχεΤνος ποϋ μας *9)ρ« στό λαιμο' τού χαί χάθηχεν ο αδελφάς σου χαί ρήμαξε τό σπίτι μας. Ή γελάδα μας ή Άστέρω έγέννησε μιά μοσχοϋδα, είλλά Οπέφερε πολυ στή γέννα' είνε χαλά χαί σέ χά ρεταει. Μά φοοατζής πολίμάει παλι νά μοΰ τόΐχολόκουρο ποϋ πολεμοίει μί τό Ιτσι , ... , . ■ >.>π«'
η/ί ν . · Γ * Γ . *νυ«' ο&λήν ει> τέ μ»γουλο . Τραδ*
θέλω ν« δηλωστ) χαί τ55ς δυί μας γε- ι < V , ^ 7 . , ν *. /, > ι -» » . £ φωτία στή φωτία τού χαί τό» σχοο-
Αάδες χαι. τή μοτχουία γι* αροτριων- Τ , , ' Ι . . , ν,
νι ± ίγ ι ι / π'ω στ« νωμα, μπαίνω χαί τ»υς πια-
τ«ς. λ έ ασπάζομαι χ«ί μένω ή μήτε- „, Λ ~ ' ™ . *
,, ' Ιϊ. ,.Γ . ' Γ ' νω ουλους χβτου β·κϋ
ρα σου Μαργιω ινωστουλα χηρα.
ΚΩΣΤΟΥΛΑΣ (συλλογισμένος).
Κι' έγώ τήν τόχη κεινοϋ θάχω μοΰ
φαίνεται. "Ετσι μοίίρχεται νά λιπο-
ταχτήσω να παω να τού δώσω* μια
τουφεκιά τού χε.... νά πάω σ£ν τόν
άδελφό' μου χΓ ίγώ.
ΠΕΤΡΟΥΛ Τί τόν κίψ*νε ;
ΚΩ2ΤΟΓΛΑΣ. Όχι, άλλά τό ϊ-
σιβ «ίν·. Βγ9]κ* ληστήί έπιχυρηγμί-
νβ«.
ΠΕΤΡ.-Χμ! χ«λά στάδιο ί διά-
λοζε.
ΚΩΣΤ.-Δέν φταίει αυτός χ. έπι-
λοχία. Φταίει τό χουβέρνο.
ΠΕΤΡ.-Μμμ! Δΐνΐχεις αδικο.
Μπορεΐ καί τό χουβέρνο νά διορίζη
χαί τους ληστάς.
ΚΩΣΤ.- Άπάνου κάτου αύτό
I-
γινε. Ό αδελφάς μου. κ.
κ. έπιλοχ(α,<5τβν«^ξέρ5ΐς ήΐυχος νοι- χάτι νρμοσχέ- δια χαί προϋπολογισμού;. Χ.ά χά. ΚΩΣΤ. Καί δστερ», χυρ 'Επιλο- χί« ·■ ΠΕΤΡ.—Τα ϋίτερα. ΰσ-ΐΐρα παίρ- νω Ινα φύσημα γιά την Ραψάνη καί μιά δίμηνο φυλάκισι γιά τοΰς βασι- σουζουχισμου; π:ΰχανα στοϋ βοολευτή Άναντίρρητον θά είνε ότι τό μέτρον τουτο, τοιαύτης έφαρμογής της στρατολογίας, Θ4 έχη ό- λεθρίας συνεπείας διά τάς έν Τουρκία εθνότητας, αϊτινίς ένώ θά ύφίστανται τάς καταστροφάς ταύ¬ τας καί θα άπορφανίζωνταχ των οίκογενειακών στηριγμά.των αυτών θά στερώνται γενικώς των εύγεργετημάτων, ών άπολαυουΛν α τοΐ'ρκικαΐ χαί ο! δύο την ανακάλυψιν. Ό ΜΐΓ'.ΐΓρντον ό'μως δέν ήνοβι εισέτι νά παραδ^θίΙ. -όϊ—·Η··?»ν Λει τ6ρ« οί ψιθιται είνε δύο, άντί ενός. Άπί^ασίσδη τότ< νά γίνη άντιπιράστασις αυτών. Οί δύο άντίπαλοι εμίλλί νά συναντηθοΰ*ν ό είς άττίναντι τοΰ άλλου εί; τό Μπαθ, είς μίαν συνΐδρίασιν τνΤς Γεωγραιρικτίς Έ- Τικρβίαΰ ίίκου εχασ-ος θχ εξέθετε τα επι - χειρήματά τού. Την ορισθείσαν ίίμως ή- μίραν ό Σπέχε ευρέθη νεκρόζ πλησίον ενός φράκ-ου με τό οπλον τού κενόν. 02 μέν ΐιπο» ότι ίιρονίύθη τυχβίωΓ, άλλοι δέ ότι ηΰτοκτόνησίν διότι ιγνώοιζεν ότι ο Μκοϋρτον θά τόν «έςίσκέπαζίν». Ή άληθίΐα τοϋ* τραγιχο3 γεγονοτος ουδέποτε εγνώσθη. ΆπεδίΙχΘη 8μως αργότερον ότι ό Μποϋρτον είχεν ίδιχον καί 8τι αί διη,- γτίσιις τοΰ Σ7Γ«κ* τόσον ζιά τό πρώτον χαθώί καί διά τό δεύτερον ταξεΓδι τού ϊ,σαν εντελώς σύμ^ώνοι πρόί τάζ γενομέ¬ νας αργότερον ίζιριυνήτιι;. Ρ.ΖΟΙΠΑΙΤΙΚΟΙ ΣΥΝΔΕΙΛΐΟΙ οικογένειαι. Ή ίσότης έθνότητες ί,'μί έν ( κσΐ Τουρκία Έλλι| Όλοι γίας και επι Λ Λικαιθ(ΐννη ίιν ανέμενον αί ί νεκρόν γραμμα. Τουναντίον δέ ακι έφαρμόζονται αί καταπιέσεις αν ώς καί πρότερον οί έν την επέκτασιν τΛς στρατολο- π?.11^>υσ1ιών^
έχοντες ύπ' δι«οτι -ήθελεν δξσκολοθτισβι Λ έλευ-
θερία τοΰ άτό* η άσφάλβια τίϊς ζωης και πε¬
ριουσίας και δ·» Τονρκικη κνβόρνησις ήθελεν
ετηδείξει πατρΛ μέριμναν καί ύπέο των χρι¬
στιανικήν ι«τ<εΑν δαπανίόσα υπέρ της άναπτύ- ξεως τίϊς τ^ωργίΐζτων, της συντηρήσεως των καΐ πεοιθάΑπου τοίων δεινών ηι Τα ει'ίΡ{ ' αχρι τσϋδε διά τό μέλλον, τΛς άπολΐίταρ^ χετροχέ ο" κατέγρατ!™ν δι' ς δκδο ^ κάτονκο των ίίλλων και Η πρός όποτι , ρ •ούς πίνητας και τους υπό παν ζομένους. :α ταυτα ουδόλως έπεξετάθησαν χριστιανών,ουτε ύπάρχει έλπς ύέ ύφίσταντοι αί δοκνμπσ'αι προΛτίθεται η ά π α σ ώ ν |ν της στρατολογίας. ΑΙ αρχαί . - δχοντσς την 'νόμιμον ηλι¬ κίαν καίι άναμέ* τόν Μάρτιον όπως τους κα- ■ύπό τά^νμαίας μΛ έπιτρέπουσαι τΐιν δια6ατηρ<ων. Τοιουτοτρόπως οί ίς Ηπείρου της Μανεδονίας >·ων μερών, οΐτινες πάντοτε τα-
ντηρηοΊν -ών οΐκογενεχών των
χον κυβερνη—κων φόδων εΐσΐν
έτος τής Λλικίας των.
ν ήδυ-
συ-
ι ^νάσωόΧ κα νά γυμνητευωσιν
'Η δέ άπογόρευφιρός έκδοσιν /ηαοΌτηοίων έπε-
ςεό.θη καΐ μεχρ|κί·ίνων οϊτϊνρς αγουΛ τό 19ον
ΠΓΓΡΕΥΒΕΡΒ
ΖΗΤΕΙ ΕΓΠΘΕΩΡΗ1ΓΝ ΑΙΑ ΤΗΝ ΚΠΤΡΟΝ
ΕΝ4 ΕΓΓΡΑΦΟΝ ΠΡΟΙΟ ΤΠΟΤΡΓΕΙΟΝ ΤΗΣ ΠΑΙίΕΙΑΣ
Ή αγγλικη διοίχησιςΤής Κύπρου ϊϊιά τής άνταύθα Αγ-
γλική,ς ϋρεσβείας ά«έοτβ χθές έγγραφον είς τό Υπουρ¬
γείον τής Οαιβείας διά ,ύ όποίου ζητεί έ'να έ«ιθεωρητήν
των βχολείων Κύπρου μ έτήβιον μισθόν 1ΧΟ λιρών.
1-οιτιχ τό έγγραφον «60, ό ζητούμενος υπάλληλος ά-
παιτεΐται νά είναι ήλικίί μέχρι των 3Ο έτών, νά έχη δ£-
πλωμ,α 11<χνεπεστημ.ίου.[ς τήν παιδαγωγικήν, να ήκουσε -"«ήματ,χ δεδαακχλείουιαί νά έχρημάτίβε διοάβκαλος θεωρητής των β/ολεί<|. Αυτά μ,όνον. Τό πάντβ τα μέλη σήμερον περί ώραν 9 1,2 μ. μ. ·υγ- κεντρωθΐσιν είς την επί τη*,.; Οο'ι Χαλκοχονδύλη ίπ' αριθ. 13 οικίαν (Έκ τού γραφείου) * μηνός. «ροβθϋ ότι τα έξοδα τού ταξειδίου τα ιαΐ ότι πρέπει νά εύ- τήν 17 ε) ΗΑΑΤΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ χά ν σες τί ■Λ χά Ιγινε Άλλά 3έ μοϋ μ« τον άίερφό κοχύρης στό χωρ ι ό μας χοντα στο Αβμοχό. Π5νε χαμποσα χρ^νιατιόρα. Είχαμε τα χωράφια μας χαί Ινα μι- κρό λόγγο στό βουνό ποϋ τό ε7χε ά- γορασμένο ό μακβρίτης ό πατέρβς μας χαί χάναμε %ίρίο)^β. "Ενας γεί τονας λοιπον, τό οποίον ε7χε δηλαδή λογοφέρει μ* τόν άίιλφί μου,κάνει σ έμας καταγγελία περί παρανόμω ύ λατομία. Καί έκεΤ ποΰ Ικοβε μιά με¬ ρά ξύλα νάσου ε*ν«ς χωροφύλαχας τον πιβνβι χαί τόν χαταγγέλει στό πλημ- μέλημα. ΠΕΤΡ -Έ,χαλά δέν είχβτε χαρ- τιά πως (Τχατε τον λόγγο ; ΚΩΪΤ.-Πως δέν είχαμε. Παίρ -. τα χαρτιά ό Μιχάλης ό άδελφός μου χαί τα πάει στο βιχηγόρο. Νά πάρης τοΰ λέει ό διχηγόρος ίνα πισ;οποιη· τιχό άπό τό δασάρχη. Τραδάει λοιπον ό άδελφός μου στον Άλμυρο, τό ό- ποΤον... ΠΕΤΡ.- (διβχόπτει) Τί νά χάνν, στόν Άλμυρο; ΚΩΣΤ. — Ο Δομοχός δασικως πάει ντήν ΙναιρχΙζί Άλμυροΰ. ΠΕΤΡ.-Μπ3; Λοιπον ; ΚΩΣΤ.- Τβϋ λένε ίμως στόν Άλμυρο, πως πρέπει νά φέρη τό ό- ποΤον δηλαδή ίνα πιστοποιητιχό άπό τόν Τβμία πώς έπλήρωσε ίλο τό χρέος στό Δημόσιο. Γυρίζει λοιπον έ άδελφός μου στό Δομοχο χαί φεύγει γιά τα Φάρσαλα. ΠΕΤΡ.-Νά κάνη τί; στά Φάρ- βαλα. ΚΩΣΤ.-Γιά τόν Τβμία· Τομεια- χως |τβ Δομοκό άνήκει στήν [ίπαρ- χία Ψβρσάλων. Τοΰ λέει ίμως ό 'Γαμίας, πως άπ' τόν πόλεμο χαί πρίν τα βιδλίχ τοϋ Ταμείου είνε χα- μένα τό όποΤον |πρίπει .ά πάρη πι- στοποιητιχό άίό τή Νοματρχία. ΤΙ νά κάνη 4 φουκβράς 4 Μιχιλης; Φεύγει πί/· για τή Λϊμίβ. . ίΊΕΤΡ.- "Αλλβ ταξεΤδι; • ΚΩΣΤ.-Ή Διοίχησι τβΰ Δομο- χοΰ ε?ν« στό νόμο Φθιώτις. ΙΙΕΤΡ.-Μώρ τί λίς; ΚΩΣΤ. — Στή Νίμαρχία τί}ς Λ« - μΐαί τό λοιπον τοΰ λένε πώς πρέπει νά κάνη αίτησις θεραπείας τό ύπουρ-- γ«Τον τό όποΤον δηλίδή δέν μπο,οΰ'ίέ χά τα τελείωσες σου ; ΚΩΣΤ-ΤΑ.....'ΕπτΙγε στή Λά¬ ρισσα χι' έίικίστηχί 2ύο μτ}νβς λβχή. ϊζοία καί πρ^ττιμο. ΠΕΤΡ. Καλά καί ίέν ε7πε %1χ% τα χβρτιί τού χαι δέν νά τα φέρη ; ΚΩΣΤ.-Τα ε7πε, £μά τ^ βΐχβ ϊτσι τα λέν* ίλβι το όποΤΑνίηλα φυ- «ώς ΠΕΤΡ.-φ.ύγ.ι, λοι15ον4 Λ ?ός μου για την Άβή'νά. ΚΩΣΤ.—"Οχι. φ£ύγει γι4 τή Λάρισσβ, ■ · ι , ΠΕΤΡ.-Γτή Λάρ,σσα. Μά «χ.7 β«ν είνε χαν«να ύπουργεΤο. ,^Τ-ΕΓν. τό ΠρωτοδικεΤο... δηλαδή δικαστικώς τό Δομοκό πάει Λ/ομος Λαρίσσης. ΠΕΤΡ'-Σάν νάμήντάλίς' λ« Κωστοθλβ. Α6τά βρέ παιδί «ν γίνουνται ο6τ« στήν 'Ελλάδα Κ11ΣΤ-Γίνοντ'έ·μως στό Δομο- ** χυρ -Β«,λοχ(«. Νίχτ,ς χβί Λ μ°]νβς χαί ϋίτ«ρα τόν στήν πολιτιχή φυλαχή ώς ποΰ νά πληίώση. Είς το μετβξΰ αυτό λοιπον ΓέκεΤνος ποΰ τόν ε7χε καταγγείλει τό όποΤον ιΐχι τό βουλευτή 'διχό τού καί δέν μπάζει τό χοπάδι *ου στο μ ς χαί μας δοσχάει τό στάρι χαί φεύγει,χΓό άδελφός μβυ μιά νύχτα άπ' τή φυλβκή χαί πβει τό οποίον δηλαδή χαί τόν βρίσχει χαί...(χίνημα πυροδολισμοϋ). ΠΕΤΡ.-(μιμούμενος αυτόν) Στόν το'πο ; ΚΩΣΤ. —Ουτε ωχ ! ΠΕΤΡ.-Μπροίδί !.;.θέλω νά πδ δέν ϊκανε χαθόλου χαλά. Μά πέρασε ή ωρα πΐιδιά ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΑΙ. -Καληνύχτα, χυρ έπιλοχία. ΟΠΩΣ Ο ΓϊΗΡΓ ΚΑΙ Ο ΚΟΥΚ Δύο έξερευνηταΐ* των πηγών τού Νείλου. Δέν ιινε μόνον ό Πή"ρυ χαί ο Κοϋχ, ο{ όποΓοι χΐλουν τόν χ σμόν ποίος εκ των ουο άνΐχάλυψε τόν Πόλον καί οί όποΓοι άποκιλοΰ'ν ό έ'νχς τί)ν ίλλον ψ;ύτη. Παρόμοιον γιγονός έλαβε χώραν πρό έτών, τ6 οποίον μάλιστα κατέληξεν είς τραγψδίαν. Είς τα 1857 δύο ίςεριυνηταΐ β Σπί»ε χαί ό Μποΰρτον «ΰρΐσχοντο μαζή* είς ι·^ν Κεντρικήν Άφριχην άναζητοιΐντες τάς πηγάς τοθ ΝιΙλου. Όταν ίφβχσιν ιΐς ■τίς δχθα< τή*ς λΐμνης ΒιχτωρΙας ο Μττοϋρ- τον ήΐθινησ-ίν. Ό Σπε'χι τ6ν έγχατίλιι· ψεν, »ξηχολούβη« τϊς ερεύνας τού χαΐ μ«τέ πιριλιυσιν μηνών τίνων ίπέστρεψίν «ΐς την Αγγλίαν, δπου 8ΐϊχή;υξιν δτι ~ νΐχάλυψι τας πιριφήμους αυτάς Άλλά χιΐ αύτος όπως Ό Κούχ κ: ρυ 8«ν »'χ{ μαζή1 τού κβνένα τροφον χαϊ πολύ ολίγοι ί»ί τ+ν διήγησίν τού. Μ.τλζν «ώτων «έ ?ι1Λ' Α Μποίρτον ο β*οηί« «««.'ίβλε— τ6ν 5«βΓ χε ψιύστην. Τ^Σττέχε ΐπά'νίλαβι τ'α τβ- ξιΐίι, *λλ^«όρα ειχε'πίριι μ*ζ·»ϊ. τού ίνα συι*Λατριώτην τοι» τον Γχρέντ. Εί» τ* Ι^δϋ ό Σπίχ* χχΐ ό Γκρά# ' ψϊν. «ί<Ί* Λ·)»δΓνον καί " χαί Ι είδων οποιεί τοΰς ορειλέτας αυτής έκ δανείων επί ένεχύρφ κβσμημάτων, τοΰς χαθοϊτε- ροϋντας τόκους ενός ϊτ;υς καί πλέον, ίπως σπευσ'κσι νά καταίάλωσι το!>ς
6φειλομένους τόχους έντος δεχα πέντε
Ημερών.
Έν Αθήναις τ?, 24 7)6ρίου 1909
Ό Διευθυντάς
Δ. 'Αοβέρδος
"ΕΝΕΚΕΝ 8ΑΝΑΤ0Τ
τού ΔημιητρίουΜεντζΕίλθΠθύ-
λου έκττοιοΰντχι οριστικώς χον¬
δρικώς χα λιανικώς άπαντα τα έν τψ
καταστήματι Δ. ΜεντζελοΛΌΰλβΐί 3ω1
Σια ^—Γ·■——----■ ' » Ι ί ***?* ~«ι
ικά Κασμίρια ολων των
άνδρικής χρήσεως ώς κα,
ΝΕΑΝ! 22 ΕΤΩΝ
Κ Δ ΙΟ Μ Ρ ΙΜ4 7ΠΜ
ΕΞΕΠΝΕΥΣΕΝ ΕΝ ΜΕΣΩ ΦΟΒΕΡΟΝ ΠΟΝΟΝ
Άτ.υχώς οί Έλληνες βουλευταΐ δέ
νήθηταν νά προβωσι τοϋς κινδύνους καί
νετέλεσαν είς την έπιψήρισιν τοϋ περϊ στρα¬
τολογίας ν6μου, βτι φαινομενικιϊίς έπειρατο ή
τουρκικη Κυβέρνησις νά συζητήσν) έν τγ,
Βουλγ]. Βεβαιούται δέ μ,άλιστα δτι Τουρκοι
βουλευταΐ προβλέποντες την μείωσιν των
I-
σόδων, ήτις ήθελε προκύψει έκ τη"ς καταρ¬
γήσεως τής σχετικής φορολογίας χαράτς είς
ήν ύπεβάλλοντο αί μή στρατολογοϋμβναι έθ-
νότητες κατέβαλον πδσαν προα-πάθειαν βπω;
πείσωσι καί τους ήμετέρους νά μή έπιμείνω-
σιν είς την έπιψήφισιν τοθ Οιτοβληθέντος νο-
μοσχεδίου. Τα άποτελέσματα τής άμβλυω-
πίας των υφίσταται νυν δ ύπόδουλος έλληνι-
σμός. 'Υπάρχει δμως καιρος πρ6ς ΰιμαπιίαν
τοθ κακοθ. Κατά Νοέμβριον θά συνέλθη καί
πάλιν ή τουρκική' Βουλή είς τακτικήν περίο¬
δον καί δύνανται οί βουλευτού και οί άλλοι
άρμόδιοι νά ένιργήσωσιν δπως άναβληθή ή
έφβρμογή τού ν6μου τούτου.
Ι*. Γάγαρης
Τί λέγει ό κ. Π. Σπ^λιάδης'
Χθές τήν 7ην εσπερινήν ώραν συν-
τάχτης μας συνήντησε τόν λοχαγον
τοϋ μηχανικοϋ κ.
II.
Σπηλιάδην,οστις
μετά τοϋ ύποπλοιάρχου κ. Άν. Μπά-
τση,. τ^ έντολη τοϋ Συνδέσμου των
Αξιωματικών μετέδη χθές την πρω¬
ίαν π*ρά τω τέο>ς πρωθυπουργω κ.
| Δ. Ραλλη, όπως ζητήσουν έξηγήσεις
επί τίνων δυφορουμέ>ων φράσεων αύ-
τίδ, τάς οποίας αί « Αθήναι» είς τό
χθεσινόν φύλλον ω> ά νέ γράφον.
Τον κ. Σπηλιάδην ήρωτήσαμεν τί
διημείφθη μεταξΰ αυτού χαί τοϋ κ.
Ρβλλη.
— Ό χ. Ράλλης, μίς απήντησεν,
διά τής λέξεως σνσσίτισν κατ' ουδένα
λόγον ηννόει νά προσδάλη τοίις Ά-
ζιωματιχους χαί τους στρατιώτας,
τους μετασχόντας τοϋ χινήματος τ5)ς
14ης Αθγούστου.
Ή λέξις αυτή άπετείνετο πρός
άλλα πρόσωπα ξένα τοϋ στρατοΰ.
ΉμεΤς, διά νά γνωστοποιήσωμεν
είς τόν Λαόν τήν καθαράν έννοιαν
των παρεξηγηθέντων φράσεων, θά συν-
τάξωμεν πρωτόκολλον τό οποίον θά
ΰποδάλωμεν είς τον Σύνδεσμον καί τό
όποΤον κατά πασάν πιθανότητα θά
κλιδάν^. Τούτων ς χ
ναταί τις ορθώς »«*τίμ,νος
χβί
^^ινοϋ,_είςτοϋς_«ρτο«ι£ϋ^-
έχ των 400-500 5ρτα>ν,
ή άα
* καί 15 τοιούτους ;;
Τάς έξηγνί«ι« τβ«τ«ί
ΐους
ϊέ6η
θεοχαρης
τόν άϊτονόμβν
χ.
Γιίγ*βυ,
«υ-
_ ηςρ^ς τον αστυνοι*»* λ. ι»·ι ·—' [μέσον επικοινωνίαν,
καί ουχί νά έ*λι*·Ρ<«η. *ι*» ««*- «Κν τέλει τό πάρκτων χαταχρα^ων, χάριν *«1 έ- 5 λο?, ότι «ρός πι«ίκ«ιαν, ώς δύναται να μβρτυρήση χ<χ0^ «αρεξηγήοε πιείχΐιαν, ώς δύναται να μ«ρ-^« ^αιηζ «αρε§ηγήοεως κιΐ ποοχαλούμενος, καί 4 παρισ<*μινος ηΟνοίας, βά έπιζητήβη έκ ρψς ίιίομένων έξηγι^σεΐι»., ρθτ) πρίς τοθτον, χατά βν^ στα ά^μίζίντα πρός το άξ'ωυ,ς, ι μ ·* Κα διά ταυτα μέν, 6 άστυνο'μ» ιιάγκου, θά ίώση λόγον, ίπου *ο σωματεΤον Ιμως ενόμισεν, ί {εν υποχρέωσιν νά εξηγήση τ' άν ^έρω είς την κοινωνίαν, τ!}; ίποί ;α αυτΐ άποτελβΤ μέρος χαί πρίς Ρποίαν διά τοϋ καθημερινού 1-κ α λαδεΐν, ευρίσκεται έχάστοτε ι μέσον επικοινωνίαν. Ήν τέλει τό οωΐ·.οιτε?ο κατά λούμες, ς, ζηήβη την στιγμήν εκείνην έν ιψ τμη- μοοίως, όπως κανονισθή Μ ί Σ3«Ρβ*ελβς νόμου ή Για τοθ ζυγία' ματι μοίρ«ρχο< * Ό άίμ μς ς νόμου ή Γ»ια τοθ ά «ρχο< *· Ρ νόμου ή Γ»ια τοθ ζυ Ό κ. άττυν<ίμο« δμως, *α»«ξηγή- πώλησις τιδν άρτων. «·<· Τσωί τον σκοπόν τ9|ς μετκδασεως τοθ * Προέίροο ί) μ4 άντιλ,μΡανό"- ( Ε* «· ?0°Ψ'1<"> «ν
Η Α0ΗΝΑ_ϊ_24 ΩΡΕΣ
γ βγαλμίνα άπό τό
τάζ των γ«ονιών καί τής
«Όνειρώδις
ΣΚΗΝΗ α ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ [Κ;^.,
Υβ«£ την νύκτα σ'έ'να πάγχο τού Ζ«π· άπογευματινή.
" -- χξ,ωματ^ ΔΗΜΟΤΙΚΟΝ.- Την προ,,χή- Κ^
του,^ταν -<ο| ρι(χχήν δίδεται ίχταχτος παράστασις χβί έρωτα" τί τ,μήν τ<3ν χ. χ. Γβλάνη χ»1 " Ι μί τόν "Έξάδιλβον». -1· Ν. ΣΚΗΝΗ.-Τα «Π™ π.£Γ«~βητο ϊν*< μέ στολήν χαί ή άϊ ίγνωστος η μέ στολήν χαί ή άζ χυριον : —Τί έοώ διότι ήμπορ£? λει διά γυναικεία ΟοβΙαπαββ Ι&ϊΗβαΓ >η;
το ήμισυ σχεδίν τίξς πραγματ^ς
των άζίας.
Εύκαιρία κατάλληλον διά τοΰς χ.
Έμπόρους των έπβρχιων.
Προσέτι πωλοϋνται χαί τα σκελετά
γωνία Σταδίυ Μ χα Γε,ωργίου Σταυ-
οου.
ΟΤΑΝ ΘΑ ΑΑΰΗΙΕ
ανάγκην δέν θά εΰρητε τα άναγκα-
στικώς χαί λιανικώς πωλούμενα
εΤδη των «τωχευσάντων» μβγάλων
καταστημάτων
'ΛΟΤΒΡ,,
αί χαλλιτεχνιχαί λαμπαι,
ήλεκτρικοϋ πετρελαίου
Τα έκλεκτά βερ€ίτ
έκ πορσελάνης, φαγιάνς,
ύέλου. Τα πολυποίκιλλα ςίίη Ο^κο
Λ**ί$ χρτ)ΐεως ήτοι μ αχ«»ροπήρ<υνα δίσκοι τραπίζης κλπ,. £ίΐΛ3.ιούμ*Ενα μί μυθωδώς μικράς ^ιμάς γίνωντα άνάρπασσα. Τραγικον δυστύχημα ϊλβδεν £- ρ«ν χθές την πρωΐαν είς την ειτ*Ρ}ς «οδοΰ Πειραιώς 41 οΐκίαν, ο"που ι- ή οίκογένεια Βεστάρχη : Τό ο'ινοπνευμα τό όποΤον 2χει σ·»- τόν άλλον κόσμον, άπό ]ς τ5)ς έμφανίσεοίς τού. τόσα ί- . Ισχεν γθές χοί άλλο, ]ν 2?β-?, ν«*νιδα Κατίναν Βεστάρχη.γ- ρην ποΰ τ ίσον οικτρώς τερματίΐανις τό» βίον τευ πρός έλίγου καιροϋ, σ»- Τ'Λ-------------Βεστάρχη. Μ*ΰς· εγίνετο »__ •πρωϊνήν τη)ς χθές, διά νά μεΧ τήση. Πρός τουτο ίΐτεχείρησε ά δοχείον τής λάμπις ήτο άναμμένη 8Γ οίν- ΤΓνεύιχατος, Ιτιιιδή τοθτο ήτο χ,1- ν6ν. Όλίγβν 8μ«;ος οίνόπνευμα χυθ^ κατά λάθος ίχτές τοθ δοχείου άνε ή ανάφλεξις δέ αθτη με χαί είς τό λοιπον καί έ: τούτου είς τα ένδύματα τ1ς δυ- στυχοθί; κόρης ήτις υπέστη σο- βαρώτατα έγκαύματα είς δλον της το σώμα. Μήτηρ καί άδελφός Ή κο'ρη ήρχισε διά γοερων φωνων νά κ*λη είς βοήθειαν, όπότε άφδπνι- σθέντε ή μήτηρ της καί ό άδελφός της ε.-ίυσαν ήμίγυμνοι πρός τ»)ν καΐ- ομέ.η' χίρην, τϊ)ί όποίβς μβτά πολ- λοϋ χοπου χαταρθωσαν νά ο6ύσοον τα ένί^μα-α, ά^οϋ ίμως προηγουμένως ύ ?έ στί Αύτά μόνον 2χω νά σας είπω. ΔΗΛΩΣΙΣ τού έν Πειραιεί των άρτοποεών ή αωμ.ατεέου Είς τόν Πάραυτα οί συγγενεΐς της σανες δια φωνών καί τους τιέρ' χαλέ- 'Επβιδή ένεκεν των έπανειλημμέ- νων έπιθεωρήσεων τάς οποίας έκ τοϋ νόμου διενεργεΐ ή άστυνομία είς τα άρτοποιεΤα, χαί των πομπωδώ; εκά¬ στοτε άναγραφομένων κατασχέσεων λιποόαρών δ^θεν άρτων, έξέπεσεν είς την κοινήν συνείδησιν τό γόητρον τοΰ σωματείου ημών, και αύτολεξεί χ>ρα-
κτηριζοντ»ι οί άρτοποιοί, ώς ϋλησταί^
ρ πιτιχγ] χά
τβστάσει βΐς τον Ευαγγελισμβν', δ"που
ό^Ιατροςχ. Ρεδουβρ τί^ς προσέφερβν
τάς πρώτας 6οηθεί*ς.
Έ-ε*εν ίμως τΰν πολλίΰν καί σο-
6βροτά:ων έγκαυμάτο)ν, δέν κατωρ¬
θώθη ή διάτ«.σίς της, καί τήν 1η»
καθησύχασιν έξ άλλου τί}ς εθλόγως
διά τ' ανωτέρω έξηγβιρμέ^ης, εναν¬
τίον ημών κοινάς συνειδήσεως, νά
-προβώμεν είς την έξτ}ς δήλωσιν.
Α'. Ουδέποτε τό σωματεΤον των
άρτοποιων τοϋ Πειραιώς έσκ'φθη νά
αίσχροκερδίση είς δάρος τοϋ πτωχοϋ
λαόν, προσφέρον είς κατανάλο>σιν λι-
ποέαρεΤς άρτους, ίπερ ακριβώς άπα-
γορεΰϊται καί δι' ίδιαιτ^ρου άρθρου,
τοϋ χαταστατικοϋ τοϋ σωματείου, μά-
μ. μ. έν μίαψ φρικτων άλγηϊόνων έ- ! λιιτ* 2έ χαί διά τοϋ Προεδρείίυ αθ-
ξέπνευτεν. * —" ---»-1·™·- -ι—-/-λ------1- -ΐ ·
Ε.
γχαζτού
Όθεν πρίν έ^βντλτ,θοΰν, νά προμη
θευθή ε έξ οάτί*.
ΣΗΜ. Τα ««λ««λίϊ βκελετά
των ίη»* χαταστγ/μοίτβτ* χατάλληλα
διά «δ» βΓδος κβτταστ^Αβιτος πωλοϋν-
τ*ι βίς τιμτ)ν Ιλ
β Πίί-
ν σμν-
^^ «^ν^Χ'Λκόν "Ζ»χαρο-
*λβστ«'ον Πβύλοδιτ^ μετεφέρθη Αίό-
έχ πίντε
. — — χατοιχία
οωμβ,τίων άντί Δραχ, 55
... -, - βερμοπυλίίν χαί Ά-
χ^Α.λβ«ς 46 -χάτωθβν Μεταξουργείου
Αίόλου 170.
χα-
μου
σου..
ί™1Ρ1 ?γά μ^ν ϊχω τό βουλ,υτή
•Ι ψνλΧει. "Ετει !««,.· .....*^. |^ |
ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΙΣ
Τγ5 «ροσεχεΤ Κκριβχϊί 27 Σεπτεμ-
βρίου ενεργηθήσεται έν ταΤς πρωτευ-
ούσαις των Νομων χαί Έπαρχι&ν έ-
παναληπτιχ^ δημοπρασία πρός έκμίσ-
θωαιν των Ταχ. γραμμων τοΰ Κρά¬
τους διά τήν πενταετίαν 1910-1914-
Έπίσης έν τω καταστήματι τ9«ς
Νομαρχίας Άττιχν]ς ενεργηθήσεται
δημοπρασία δι' ενσφραγίστων προσφο- /
ρών διά τό σύνολον των Ταχ. Υρβμ- |
μων τοϋ Κράτους ώς χαί διά τας δι' 'Ι
άμαξων μετβφοράς των πόλεων '/ Α_
θηνών χαί Πειραιώς.
Ο! βουλόμενοι νά
δύνανται νά λάβωσι
:ω Ι
Γενιχΐ
καταστημα
νβικίΐων. ^ίλων ζι}ΕΐΤ έρΎχ,
»ς Μ^ροπόλεως άρ. 39.
Ό-
οΐχογενεία ολιγομελε" ζη-
ως «Ιχοτροφος Κυρία * ν«α-
ν<«< 9 ίχρι 16 έτΰν. Ή οίχίο, είς χβντρ ιχωτοΛην θ«σιν. « »λ -Γ";ν"»------ 4π^ τί!ί Οίθ° Αχαρν«ν 73 κατβικϊα άνατολιχομβ- ^μδρ.νή μέ 5 δωμάττΛ λίβν *«1 ί^άερα δύο άπι αφθ 4ν0ν άντί δρβχμων ρχρ ς, α6λήν, νερο 75 μηνιαίως. αντιπρο—ωπκυων δίδει δίνειοΐ 3( μβτβ άπό 100.000 —5' ίθ 000 χβί είς μεγαλο άγ^οτικόν Άποκλείοντοιι οί μείΐται. Πληροφορίαι Ρο Ιββ ηββι&οΐβ. Π. Ρ. Χ. Γ, κεφα- κτή Διά τους έχ των Έπαρχτΰν Έμπόρους ύφασμ/άτων «αί 'Κμ- κορορράπτας μ«/ναδιχή εΰκαε- ρία νά προμηθ·υθωσιν ύφάβμ.αιτ(χ «Ις το "Ημισυ τ9}ς πραγματικάς των άζίας έχ τοθ ώς έχ τού θανά- τού τον διαλυομένου, Έμπβρι- χοδ χατβστήματος Δημ. Μ·ντζ«λβ- 4λ ΕΕΕΪΈΡΣΙΣ ΤΟΪ ΣΤΜίΩΤΙΚΟΪ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΤΙ ΛΕΓΕΙ Ο Κ. ΠΩΡ Κιΐ ΤΙ Ο Κ. ΣΠΗΑΙΑΔΗΣ Χθές τό εσπέρας συντάκτης μας ?- ο"τι διά των πβρανοηθέντων φράσεων σ·πε»τε ·:<ά συναν-.ή- τόν διευθυντήν1 τού ίέν ύπαινίσσετο, ουδέ πλαγίως, τί5ς .ι*ν«^£λφου« Αθήναι» κ. Γ. Πώπ, 5τι οί άξιωματικοί τοϋ Συνδέσμου η όπως λάβη) παρ' αθτοϋ λεπτομερεΤς τινές έκ των ιθυνόντων τό κίνημα τ^ς νΙ-ίΐρογΦρίας επί τη-ς έγερθείση: παρε- 15ης Αύγούστου ήλθον δη-θεν £ίς συν- ξηγή*ε«»ς μετβξυ τού Συνδέσμου των ^νοήσεις μετά τού κ. Μαυρομιχάλη, ■Δξι»μαΐ«ιϊ.ν χαί τού τέως πρωθυ- Ρστις παρεχώρησεν είς αϋτοΰς χολό- τιουργοΰ κ.. Δ. Ράλλη, κατόπιν των, λουρα χαί τα μέσα, χρημβτικά βε ώ; άτόπεον έχληφθέντων φράσεων τοϋ !»»;«.«<· *·~ —ΐ- -—~Λ----- —%-1~ τελευτβ(ου, επί τοϋ χινήματος τ9]ς 14ης Αίτγούντου καί των συνενοήτεων ΐ'ις τάς οποίας κατέφυγεν ή Κυδερνη- αις Μαυρομιχνλη μετά τοϋ Προεδρείου των κατεοτχηνομένων στασιαστών,δπως ■παντί τρόπω άναλάδτ) την αρχήν. Ό κ. Ράλλης είς συνέντευξιν τήν -οποίαν {δωκεν είς τόν χ. Πώπ συμδ?- λιχως άναφίρει τή/ επικοινωνίαν τοϋ ·■*.. Μαυρομιχάλη μ(ΐά των βτασια-! στων διά των λέξεων «Καί Πι' ■αύτό τήν είδομεν έμφανιζο- :μένην είς*τό Ι ουδΐ εύρούσαν τό ουββέτΐον.» Καί περαιτέ*ρω : Ι «διότι ό Πρωθυπουργός τής |- διά τήν προμήθειαν «πολλών Γυσσιτίων» κατά τήν φράσιν τοϋ κ. 3άλλη·, η ις δυνατόν νά παραξηγηθ?) ιότι δ.δεται λαδή πρό{ τουτο, άλλ' αιίσης δύναται καλλιστα νά χολλα- 9ίί διά τού συμβολιτμοΰ, 3πως, άλ- 'ως, είναι χαί ή άλήθεια. —Είναι άληθές, ήρωτήσαμεν, 5τι ( δύο αξιωματιχοί κ. κ. Π. Σπη- λ«5ης χαί Άν. Μπάτσης, οί όποΤοι αίς επεσκέφθησαν, έζήτηταν νά τους •ράψητε επιστολήν, διά τί); οποίας νι δηλούται 3:ι 2ντως ό χ. Ράλλης εϋηεν Σία ά/εγράφηταν είς τό χθεσι- νο> φύλλον σας περί των συσσιτίων;
Τό τοιούτον δέν
οημερινής Κυβερνήσεως α-[ τωί άληθείβς, μάς εί-.τεν ό κ.
πώλεαβν ό δυοχυχής ανόητος ; \^Χ%
καί την άξιοηρέπειάν τού είς
ακέραιον καί τήν ελευθερίαν
έν όλω καΐ χρήματα είς γεν-
ναίας βόβκις. »
Αί φράσεις αύται απετέλεσαν αν¬
τικείμενον συζητήσεως έν τψ Στρα-
τιωτικψ Συνδέσμω την εσπέραν τί);'
προχθις χαί ανετέθη είς τοΰς χ. χ.
Ζυμδρχχάαην Τλαρχον καί Τυπάλδον,
υπΐπλοίαρχο.ν, νά ζητήσουν άμέτως έ-
ξηγήσεις παρά τοΰ κ. Ρίλλη επί των
παρ' αίιτοϋ λεχθέντων, διά των ο¬
ποίων άποδίδεται ουχί μομφή, άλλ'
αύτόχρημα άτιμωτιχή είρωνεία χατά
των αξιωματικών τοΰ Συνδέσμου χαί
ιδίως καθ' ωρισμένων πρόσω κων, έχ
των Ιθυνόντων τόν Σύνϊεσμον.
Τοίις δύο έντολοδόχους τού Συνδέ-
σμου άντεπρβσώπευσαν χθές1 τήν πρω¬
ίαν παρά τω χ. Δ. Ράλλη οί χ.χ.
Π. Σπηλιάδης. λοχαγός τού μηχανι-
χοΰ χαί Αντώνιος Μπάτσης ύπο-
πλοίαρχος.
Τί μ&ς είπεν ό κ. Πώπ ~
Ό χ. Γ. Πώπ εύηρβστήθη είς τάς
σχετικάς ίρωτήσεις μας μέ τό ζήτη-
μα αθτό νά μας είπη τα έξη"ς·
—Πρόχειτβι περί άπλί)ς
Οί χ. χ. Π. Σπηλιάδης καί Μπά-
είνε άληθές ίτι ήλθον χαί μέ έ-
)αν διά νά λάβωσι πληροφορίας
έπί,τη'ς συνεντεύςεως τήν όιτοίαν 2-
λαύν μετά τοθ τέως πρωθυπουργόν
χ. ?άλλη καί τή» οποίαν είς δύο άρ-
θραμου τό σημερινόν χαί χθενινόν 4-
ξεθ«α φωνογραφιχώτατα χαί Ιδίως νά
άκοηωσι προφοριχως ίσα Ιγραψα επί
τοϋ ζητήματος των συσσιτίων τ9}ς
15ηςτάοποΤα έξιλτ-φ^ησΛν ώ; υβρείς
εναντίον τοϋ Συνδέσμου των Άξιω-
ματιχΰν.
ς
V
Κ.
τοΰς είπον ίτι δέν Ιχω νά
προσίΐσω τίποτε περισσότερον ά·' οίλ
άνεγραφηΐαν, διότι, επί πλέον αί ίχ-
φρασθεΐσαι γνωμαι δέν ήσαν Ιδιχαί
μου. -
— Δΐιδόθη, κ. Πώπ, 3τι οί ανωτέ¬
ρω άςιε,ατικοί Ιδειξαν Ιδικήν σας ε¬
πιστολήν είς τόν χ. Ράλλην.
— Αυτό είνε άραετά νόστιμον.
Έγι* οθδέποτ» ίγραψα τοιαύτην
επιστολήν οίιί' έπέδωχα είς τοΰς δύο
άξιωματιχού;.
Ή διάδοσις δέ αυτή μέ πιέζει νά
προσπα9ήσω νά δώσω πίστιν είς χα-
κοδ»ύλβι»ς χ«ί ύ"*ρο6«ύλβνς ένιρ-
{
τού, πολλάκις άνεφέρθη πρός τόν ΰ-
'ποδιευθυντήν τ55ς άστυνομίας Πειραιώς
χ. Κόνδην, τού όποίου ίπιχαλούμεθβ,
Ιπί τω λόγφ τ?5ς στρατιωτικϊ); τού
τιμη"ς, τήν μαρτυρίαν, ?πως συντρέξη
τούτον, είς τήν μέχρι εξοντώσεως ά-
πηνϊ| καταδίωξιν, των τυχόν άνακα-
λυφθησομένων, ώς έκ προθέσεως κα-
τασκει·αζόντων, λιποδαρεΤς άρτους.
Β'. Τό σωματεΤον των άρτοποιων,
έ'χι μόνον δέν απέκρουσε π3τέ, ή άλ¬
λως πως δέν έδυσφόρησεν, είς την ε¬
νέργειαν έπιθεωρήσεων, άλλά τουναν¬
τίον συνέστησεν εκάστοτε γενικάς τοι-
βύτας, καί καθημερινάς εί δυνατόν.
'Ενφ ίμως, τοιαύτη υπήρξε χαί ύ¬
πάρχει άνέχβθεν ή διάθεσις τοϋ σω-
ματείου άντίθετα δυστυχως έπέρχον-
•ται τα έκ μέρους των άστυνομιχων ά-
•ποτελέσματα, είς βχρος χαί δυσφημι-
σμον, των εύτυνειδήτως εργαζομένων
άρτοποιων τοϋ Πειραιώς.
Διότι, οί χ. χ. άστυνομιχο(, είτε
έξ άγνοίας τοΰ σχετιχοϋ νόμου, είτε
δι* έλλειψιν είδιχότητος, δέν περιορί-
ζονται, δυστυχως, μόνον είς τήν κα¬
τάσχεσιν των πράγματι λιποδζρων
άρτων άλλά προδαίνουν χαί είς τήν
περισυλλογήν, 2λων τδν άπό τ55ς
προηγουμένης, η προηγουμένων μάλ¬
λον ημερών άπομενόντων άπωλήτων
άρτων είς τα άρτοποιεΤα, ο όποΤοι
φυσικώς ύπόκεινται είς φύραν (μπα-
γιάτικα) δι' 3 κ*ί προσφέροντβι είς
τήν αγοράν κατά πολυ εϋθϋνότεροι των
νωπων.
Επί πλέον, χαρακτηρίζουν, ώς
καταχραστάς τοΰ κοινοϋ, χαί 3υ;φη-
μίζουν μέ έλαφράν τήν β^ «είδησιν, ΐ-
λους άνεξαιρέτως τους άρτοποιοθς,
είς των οποίων τα χαταστημβτα θά (
ευρίσκοντο, μεταξίι 400 — 500 άρτων
καί 10-20 λιποδαρεις κατά 10-15
δράμια.
Τοσούτω δέ μάλλον *7νε αί.κος
των χ.χ.άττυνομικων ή επί τούτου ε¬
νεργεια, καθόσον χαί διά τους δλιγί-
σ ούς αυτους, χαί κατ' ελάχιστον λι-
ποδαρεΤς άρτους, δέν ύπάρχει πρόθε¬
σις χαταδολιεύσεως τού χοινοϋ, έκ
μέρους των άρτοποιων. Διότι, τό ϊ-
λαττον $άρος, προέρχεται έκ τεχνι-
χδν λόγων. ΟΙ πλησίον τί)ς οπ55ς λό-
γου χάριν (τουφέκι) τοϋ κλιδάνου,το ·
ποθετημένοι 4-5 άρτοι, καί οί είς τάς
γωνίας αύτοΰ ίσάριθμοι, ευρισκόμενοι
είς τήν άμεσον επήρειαν τ!)ς πυρϊς,
όφίστανται φυσιχήν ελάττωσιν τοϋ βά-
ρους, δι'3 καί χαρακτηρίζηνται υπό
των άρτοποιων ^ώς ακάρτοΐ, προ-
σφερόμενοι χαί ούτοι είς ήν καί οί
μπαγιάτιχοι εύθυνοτέραν τιμήν.
Εντεύθεν χαί τό άποτέλεσμα τη*ς
επιθεωρήσεως τοϋ νά έπιθεωρωνται δη¬
λονότι, οί 20 30 φούρνοι εκάστου ά-
τριλιώτα
'Γ'Έπομίνως θε σ«ς κάμω χαταγγ»
4{α νι«τί·«ιμαι μυστικό; χωροφύλαξ Ι
~ΛΌ^Ε6ρίος, δ οποίος έ*φε-ρ« πάντοτε μ.
ζή·του «<ρι/βίχτραν, ίσύριζ* ' "(Χνωροφυλαξ (;) εταρίχβ». ^ "-Βρε ά8ελ?έ, το3 λέγει, δέν ειν* νάγκη. Δόσε μου ενα 8ί?ραγ« γι* περάσω την βραδειά μου ! Ό άξιωματικός ίγέλασε. ^ —Βρέ μοϋ δίνεις γιά 3χι ; ειπε άγριωπό; ο ά'γνωστος κχί Ετοιμάσθη ίπιτεβη κατά τοίΧ κυρίου, όπως ητοιμ σθη νά λιποβυμήΊτη(κ«ί ή ""Ρ1 Όταν βήματα ήχούσβησαν γνωστο: τώτχϊσε στά πόδι* ■ >
ΈννοεΓται 8τι τα βή'Λατα δέν ανή*ι
βΐς χωροφύλ«χ«, άλλ' εις καθυστερι
τα διαβάτην.
Δίν νομΐζίΐ ό'μως ή άο-τυνομία νά
λη ίκβΓ κανέν* φρουρόν χωροφυ/
τώρ* ποΰ* ίπληθύνθησϊν τα κακοβ
στοιχ8Ϊ*α στό ρωμαντικό ίχείνο μερο;
Ή μήπωί δέν ίχει χωροφύλαχϊί ·
Πρίγμα πολύ φυσικόν, ά|οβ ό κ.
χάλογλους τούς εχει στβίλη βλου« φυ,
κή, βπειδή Ι υ^ί νέ τούς
χουμπί στο άμπέχονί των !
1!τΟ£»ν —
Ή
χ*1 6
Έκ Βιέννης προίρχομένη
ή διάτημος δωδεχαέτις βιο)
Ρόζχ "Ερλιχ πίίί τή*ς δπο!« _|Γ_,
πρό τινος. Ή Δίς "Ερλιχ θά 8ώση ,.,
χαί μόνην έσπβρΐδα είς το Δη'χοτικόν €
ατρον. Τήν Κυριακήν τό άπόγευμι
Ζωσγι μίαν ματινέ διά προσκλήσεων, β
πιον ίημοσιογρά^ρων χαί μουσιχών .
την πιρίκομψον σκηνήν τοί Συνίίΐ,,
των Συντάκτην συνοδευομένη υπό ·.
Τιμοθ. Ξχνθ?πούλου. ,
Ή αΐθουοα τού Ππ)η
θεαματος
Πρώτης γραμμάς απόλαυσις
γέλλιτβι τόν χειμδνχ »ιά »
Τό χατά τό τελος τί|ς όδοθ*
μίου «Πολυθίαμα11 θχ μπ%(>}
τρον Ποιχιλιών, {ι; τό οποίον θί.
ροΰ^ νά συχνάζουν καί οΐχογ('νει«' *Άίτι
αί άρτίσται δέν θά χατε6ΐ(νονν/μ· τόν
δίσκον είς τήν πλατείαν.
Ιδρύθη μέγας θίασος άπό άχροβάτας,
μπαλλε'τα, κωμιχού;, άοιϊους χλπ, υπο
την διβνθυνσιν το3 κ. Βίσμαρο;. ΟΙ Ά-
ΟηναΤΌι έζητ^άλισαν άπό τώρα τόν χ»ι-
μώνα τού;.
ΧΡΗΙΒΑΤΙΙΤΗΡΙΟΝ
χ.
ΑΣΤ7Ν0ΗΙΚΒ ΔΙΑΤΔΓΒ
ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΚΤΕΛΕΙ!
Άν δέν άπατώμεθχ ύπάρχει χίκ
άστυνομιχή διαταγή άπαγορεύουσχ
τούς χαφετζηδίς κβί ζϊχαροπλά~α.< άπλώνουν 8σες καρέκλες χαί τραπέζια χούν χαί δέν ίχουν «ι; τα πεζοδρόμια Καί άφοϋ ύιτάρχβι τέτοια διαται'ή ποροϋμεν καί ίξιστάμίθχ πώς τί) πρό, ύπουργείου των Ναυπχών χαί τό ί Όμολογίαι Μιλιγαλϊ........ ναντι αΰτοίϊ πβζοδρόμιον κτταλαμβίνι " άπό τα τραπίζια χβί τής χαρέχλίςί- ^ μικροκαφενεδίκου οττις δυστυχώι τό μεγάλον ό'νομα τού* Χαριλάου Ί πή. Μήπως διότι δ καφϊτζ*ίς ?χει ρους ττοΰ τόν ύποστηρίζουν; Χ. ΑΘΗΝΑΙ, 22 Σεπτεμβρίου. Τραπεζη< Εθνικήν................ 3715___ » ΆβηναΙκ.................125 76 • Άνατολίίί................114.75 » Κρήτηί ..................129.— » Λαί·χή·ς....................... 97.- Όιιολογΐαχ Ήνο^οιημε'νου.....................,......108.- Μϊ Παπαοιχονόμου. άστυνομε αΰτούί^ τους ΐσχνρούς Λαχιιοφόροι.,........,..............100.75 Μετοχα^ διάφοροι Σιδηρόδρομον "Αθηνών—Πειραιώς...289, - » θεσσαλίαν.....,.........117.1(1 Πιλοποννήσου............7* Διαχ. Δτ|^. Πίοσέδων25& Μ »χι*νΤβι 1(0.300 ΟΙ ΛΟΤΣΤΡΟΙ ΤΟΥ ΤΑΧΥΔΡΟΙΟΥ Αξιον άπορίας είνε τό μέτρο^ ο¬ ποίον ελαβϊν τό Βον απαγορεύση τήν διαμονήν των χαί φιλοτΐμων ύποδηματοχαθαριστίξω- θι τοϊϊ ΤαχυδρομίΧοίΓ μεγάρου. Οί μιχροί ^ιοπαλαισταΐ δένίουν χαμμίαν ένόχληιιν ουτε ε'ς τήνί*Τιν τοθί χόσμου ουτε είς την φρούρϊΤ(^ν άγρύπνων άστυνομιχών όργάνων. Διατί λοιπον αυτή ή χαταφίνν- τιον των ; Άλλως τε, πολύς χ( Μ·5" αβχΐνων είς ιδ ΤαχυδρομεΓοί'σχ51 χαιοόν νά ξεσχονισθίί έχεΓ. ΐ|ύομεν δ'τι τό άδιχημα αύτό θα άρθή". ΤΟ Χθές περί την 6ην ίτπίρ 2να τράμ ΐ^τϊίς γραμμίΐς Μητ*1 Συντάγματος Σναντι τοΰ* ""' «Συντΐγματος» άχριβώ; Άπϊΐρον πλήθος πΐριίργων κ*ντρω- θη πέριξ αύτοί χαί άμέσως ·*αν φι- λοσοφιχαΐ συζητήτεις, πώς δυνατόν νά εισέλθη έντδς τών...|κ(*ίΑίνων γραμμών τού τό παρεχτΓ δ/η;Λα. Πάντες δέ, μετά των ύηλων χαΐ των φυλασσόντών χωροφυλίΙχ^®'Ίντ<' άχίνητοι χαί εθεώντο, χωρ|* νι^ ^ρο- σπαθήσουν νά επανιιρέρουν" ίι< την κανονικήν δδόν τού. Τέλος μετά την καταστή «ρκ«τών σνεδΐων, άνταξίων σοζητή','ο^ >Ανα-
τολιχοθΐ σιδηροδρόμου τγ]^"1^ βΛί"
φασίσθη νχ ρυμουλχηθγΐ ,
τράμ υπό τοδ* προτϊλθόντί*τ^Ρου
Οϋτω δέ Χϊι ϊυνέβη.
Μϊτά τίνα δέ λεπτά ·
εχύλουν πρός τον κατή:ρο;'Ιί Μητρο
πόλεως.
«Ο!
Ενας νίος στολισμος •'τίθίται ση¬
μερον ίΐ< τήν πρώτην **ί< πρωτευ¬ ούσης, τήν οδόν Στοιδίοι ^3. Άνοίγίΐ τάς πύλας ί ν«'«ν χατά- στημα τσοχών κα1 χοιο*>ν των κ. χ.
Π. Γίλαδάχη χαί Θ. ίράχου.
Τα όνόματα χαί τώ**νωτ^Ρω 'μ-
πόρων είναι γνωστότατ* το"ί γνωρί¬
ζοντας νά ένδυθουν χα;στιΡί(^) φθη-
νά χαί μέ έγγλέζιχο ^·
Ό κ. Γελαδάχης #? «αλαιός ϊμ-
«ορος τή*< οδο3 ΑίοΙ*0 Χ'τάστημα τοίϊ όποίου ήτο ίρηαισιί δια τα ώραΓα καί προσιτά ειδή τού. Ό χ. Θ. Σΐμπράχ'* δ Φΐλοπρόο- δος, χαί ν»ωΐεριστής1 καλλιτέχνης ?μπ»ρος, δ άναδίΐξας ίι*υθύνας τόσα χαί τόσα ίμποριχά κ?^ τως δέ χαί Ιδιον τοιοί > Τα καλλίτερα, πο£*
«υθηνά, ποιό μοντίρνϊΡ
ιδιότροπα ύράσμϊϊα ^°
χόμίνον τού νέου χατί1*
Ρ«λαδάκη χαί Σαμπρί χ*> δποΐον είνε
πίοωρισμένον να «—/ΤΙ
δμοΐοο εϊδους τοιαϋτα.
Ιεταλλειων Λαυρίου...................«.60,25
ΠυριτιδοποιεΙου...........................1ΐ6.—
ΑημοσΙων "Έργων.........................32!δθ
ΜεταλλεΤα.-...,..........................32 50
Προνομιούχον» ΈταιρΙας..............191.—
Ίδρυτικοί τίτλοι..........................32.—
................................. 83 1)«
Μοηοροΐβ.......................,..,.........60 —
ΚβηΙβ........-..............................38.Γ)0
ΡΑΒΙ8
Κ ΡΓΕοςΛΐίθ ....................97.40.—
Β σ" ΑΙΙιβηβ».....................126 —
Β. Τ1ι«3β*1 .........,................Πβ -
Ο <4ο Ρβΐορ........,................73 50 ΕΙβοίίίοΙϋ............................91 25 Ι/ιιαπνιιη...........................88 50 Μιηββ ϋθΙβηί(]αβ...........·..........------- ΟΗΛΠίθ ΐΛπά....................25 12 60 Συνάλλαγμα Αονδίνου 8ψεω< .................... 25 35 ?ιαρΐίτίων ............................ 100 70 Είκοσάβραγχον........................ 20 30 Μάρκα ............................ 125.— Κορώναι ..................ν.....:..... 106.— Λίρα Αγγλίας .........................?«> 30
ΛΙρ* Τουρχίας ......................«.93 20
Ρούδλιον .................................2,60
~βΗ ΑΣΤΡΑΠΗ,
Τό ταχύπλουν καί ήλεκτροφώ-
τιστον θαλαμηγον άτμ,όπλον
«Α_3ΤΙ»ΑΙΙΙΙ»
Τής 'Αργολικής άτμοπλο-
?ας Ι. Κ. Αεούιη καί Σα κλή'
τ9|ς γραμμάς τοΰ Εθδοϊκοϋ αναχωρεί
έκ Πειραιώς έκαστον Χάβ^χτον
καί &ρχν 8 μ. μ. κατ' ευθείαν ίιά :
Μονεμβαβίαν, Αγίαν ΙΙβ*
λαγίαν,Λίίάπολιν και Γύθειον
δεχόμενον επιβάτας καί έμποριύματχ.
ΙΙρακτορεϊα
Έν Πειραιεί παρά τη πλβιτιία
Καρα'ίσχάκγ] αριθ. τηλεφ. 189.
'Κν Αθήναις παραπλεύρως σι-
δηροίρομικοϋ σταθμ,οϋ Ό^νβίας. Α¬
ριθ, τηλΐφ. 198.
«οιδ
ποιδ
τ<2ν χ.χ. ί ΣΤΡΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.'^ ™* 'Βλλη- νιχοΰ" Μίλοδράματος τ*χα" <Ετοιμά- ζ*τίι ή «ΜιρβΙγ» μ»*· Αρτ. Κυ- «αρΐσιη. 8ΑΡΙΕΤΕ.—Ή $*> Τό νοϋ* σου
ο-τήν Άμίλια». 'Ε3ν*τώσ'ι Ρροχή*;
θ* δοίί είς το ^*δν Θέατρον.
Π ΑΝΕΛΛΗΝΙΟιΝ Τ<>
Μάρς» τοί χ. Τ ^
Α*
ρ 2τ
ΑΡΝΙΩΤΗ.-*ΔιέΙΐ1ν
ί Μ
Διέ ?Ρ φ
τος οί «Μετανάστα·.'χ' ΑΡν'ώιη.
ΤΣΟΧΔ)Χ
εφέ¬
ΟΙ
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
ΦΒΙΣΕΟΣ ΡΙΖΙΚΗ
Τ-Όδ. Χαλκοκονούλη-7
Δέχεται 8—11 π. μ- 2 — 6 ιι. μ.
θεραπεΐαχ πραγματικαί άνκϋτιΛν 5*ά
των υπέρ πάσαν επιστήμην μεθό-
δων τού επί πολλςχ Ηη σπουδά-
σαντος καί έξασκήσαντος τΛν {α-
τοχκή,ν έν Παρισίοις Νενοολόγου
Παθολόγου" κ·
Ν. Π. ΜΕΤΑ3Α
θεραπείονται «βθμα, (έθεράπβυ-
σεν δσθμα 5«ετές επί 80ετοϋς) ζω-
χαοιακά, ρευμ*τοαρΟ ριτεομοΐ
οίοήματα, ψ«|».μίαβις, χολ(»-
λιθοι, ϊκζεμα, τριχόπτοχιις,
βτομαχικά, διάρροι*, νευρ*·
οθένεια, ύατ«ρί*(μέθοδοΟαυ-
μαβία) άνικανότης, άΰπνία,
νευραλγίαι, ηόνθΐ γυνχ'.κών,
μέ σύγχρονον Οΐραπείαν, αρ·
ώ ή
ηρη
πρόληψιν αιφνιίίων Οανάτω,ν,
άνανέωα&ν όργαν'μου κ*1
«αράτασιν όρίο·ί ζωής.
«*>0£οεις, α' χβί 3^σταδίου, αί-
μοπτύσεες, φυμαίΐώοης περι-
τονϊτις, βπονδυλίϊΐς, λ4πρ*#
βπληνός έξόγκωΐι,. Τυ^οει-
βής τϊυπετός. _Λφιλις αντι-