90576
Αριθμός τεύχους
9
Χρονική Περίοδος
ΕΤΟΣ Β
Ημερομηνία Έκδοσης
Αριθμός Σελίδων
4
Πρωτότυπο Αρχείο
Οδηγίες
Κλικάρετε πάνω στην αριστερή εικόνα για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες.
Κείμενο εφημερίδας
Δεν είναι διαθέσιμο το αρχείο pdf.
Κείμενο εφημερίδας
Σύνολο σελίδων:
Οθ
ΓΟΝΙΑΝΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ
Όργανο τού Γωνιανού Έαπολιτιστιαου Συλλόγου
ΓΡΑΦΕΙΑ: ΙΣΑΥΡΩΝ 37
ΤΗΛΕΦΩΗΟ 242.155
ΗΡΑΚΛΒΙΟ—ΚΡΗΤΗΣ
Δ,ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΐΤΡΟΠΗ
ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 1983
ΕΤΟΣ Β' ΑΡΙΘ. ΦΥΛΛΟΥ 9
ΤΙιΜΗ ΦΥΛΛΟΥ ΔΡΧ. 10
οι Γωνιανοί
στον ηόλεμο
κ« οι Γωνιανοί
στη Βσρδκχ
κι ένα μαύρο
Μινιέ δεν
εποκαμπίσανε...
ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟΜΥΛΟ
ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΟΝ
(Μ ΙΟΜΙΕΣ ΠΟΡΤΑΙΑΝ
για το 10
ΧΡόνχ> ττχ οροικής εξέ
Υψοτκ τού ΠοΑυτιχνεϊοιυ
γινηκιγ στις Γωνιΐς την
Κΐ'ρκκή 20 Νοέμβρη.
Το πρόγ,ραμμα οργανώ
θη*ΐί. οπο τον ΠοΑιτισπκό
Γάλλογο, Κο.νότητα, Τ.Ο.
ΠΑΣΟΚ, ΚΟΒΑ, ΚΚΕ, Α-
ΥΡοτικό Σύλλογο κακ Συ-
Βοήθησε το ΘΕΑΤΡΟ
!€βΝ ΚΡΗΤΗΣ, με σι^μί
&&■ της. ακηνοθΐτΐιδβς κ.
Μοφης Βοσταντζη που α
παγγειλε π^ηματα τού
Γοννη Ρΐτσου κοι τού Ο-
δΐΛϊσεα Ελύτη.
Το ποονραυυια ίτειριλάμ
βάνε επ μνη,μοσυνη 6έηση
Ίθι καταθέση στεφάνου
ν»ο ταυς νε,κραύς τού Πό-
'ΐτεχνβΐου.
Το στεφάνι κατάθεοε
<πο ηρώο ο Προιδροζ τού ΣυλΑόγου αττο μέραυς ο- λων των φορέων τού χω ΟΊού. Στην συνέχεια οτηιν αιί θουσα τού ΔηιμΌΠΊΐκού Γχολβΐιοιυ, οι επιισκέπτες & χον την ευχοιΐρία νια' δούν φωτογραφ1 κά ντακοιυμ'έν- -,α ππό τον ξεσηκωμό τού Νοφβρη. Έγινε προβολή σλάιτς, αιπαγγέλθιηικαν πο.ι τμαπα καΐ| έγ.νε οριλία γιιαι το Πολυτειχνεβο αιπό εκ- πρόαωπο -.τ.0υ Γωνΐιανού ΕκποΑιτιστΗΚθύ Συλλό¬ γου. θα πρέπιίΐι να ποιύμε πιοι κόίθε νοόνο θα ττρέπει ναι τ,μούμε ΟΛΟιΙ ΜΙΑΖΙ την Ι σταρ'ική μερά της 17 Νΐοέ μβρη. ΟΑΟιΙ ΜΑ2Ι ΕΝΩ- ΜΕΝΟΙ σε μ» ΠΑΝΙΓΩΝΙΑ ΝΗ γ»ρτή γιιαιτί έτσιΐ ΕΝΩ- ΜΕΝΟΙ ήπτανε κοι αι ήρω- ες τού Ποιλυτ&χν«ϋου. Στη φωτογραφία ο Πρόεδροζ τού Γωνιανού Εκττο λπιστικού Συλλόγου καταθέτκ οτεφάνΐ, οτο ηρώο τού χωρίου, για τους νεκρούς τού Πολυτίχνχίου Δωρητές: Αρίστος Μαρκογιαννάκης Αριστομένης Μιχαλάκης Ιωάννης Μαρκογιαννάκης Στις παιρυιφές δυό βου- νών που καΓηάρεσα δ&στπό- ζει ο ανειμάμυτλοις, ο Γω- νιΐανός Εκπολιτιστικάς Σύλλογος απόχτησε χώιρο για νο καιτασκευάσει πόλι τκχτικό Κέντρο που θα κοιλύπτειι ανάγκίιζ τσυ χω¬ ρίου κοι τού συνάλου γε- ν,ικώτειρα. Τα σχέδπο εΓτεξεργάζον τα! γιιαι να γι>νιε,| ότι πιιό κα
λό απσθ ηΓΓΐικά καιι ππραχτι
κά, μιε σεβασμό ατη διομή
τού υπάιρχιοντο< χώρσ,υ· ΌνοΊρο πο>υ υλοιποιιεϊταιι
σιγάι—σς γιοι το
σύνολον, γΐο όλους εμάς.
Δεν πρέπι&ι να παραλεί-
ψου,μ^ και να πούμε μέισα
ατ' τπιν καρδ'ά υα'ζ ένα
«μεγάιλο» ευχαιριστώ καιι
να αναιγνωρίσουιμε την
προισφοιρά τους. Είνιαιι η
αρχή τού ονβίιρου, εΐναιι η
ζυμη για να πλάσοιυρε.
Ε'ίνα οι' Αρ'ΐστομένης
Νικαλάου ΜΊοοαιλόκης,
Άριστ άς Νυκειλάο'υ Μαρ
κογ{ΐαννιάκιηις και ο Ιωάν¬
νης Χριστοδούλου Μαιρκο
γ οννιάικηις.
θα πιο·έπιει να σηιμιειώοου
μ* πως εκτός αιπό το όλο
συγικρότηιμα πό υ θα απο-
τιλβ'ι καΐι το Πολ'ιτστ'ΐκό
Κέντρο, θα πίιριΛιηφθεί κι
ο γέρο — ανειμόμυλος α-
φού πρώτα συντηιρηθεΐ
κατά πω<; τού πιρέπειι κοι να λειιτο·υργ£ΐί όπως τον ποΑιιό καιλό καιιρό Τιιμή τηις πρΐοισφοιράις τού στο χωριό καιι της αντοχής τού ν' αιντιστέκ€ταιι στο ΧΡ'όνο. Ο Σύλλογος φιλο6οξεί νο σταιθβί στο πιό ψηλό σημειο τού χωρίου μοις, σώμβοΛ.0 προσπάιθιειΐα·ς κ ι ογώνα γιιο την Παλιτιιστι κη ονήψωση τού χωρίου. Για τ κ κληιρονοιμιιέις μος, για τον ποΘό μας γΓ αγά πή καιι συλλογιΐκη προσπά θίΐια. ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΙΜ ΠΛΑΚΑ τού Ηρώου τωυ Πεσόυτωυ Με απόφαση τού Κοινο "ΐκοθ Συμβουλιον (αρ. 9 τού '83) που επικυρώθη- <ι με την 7775)83 α<πόφα ση της Νομαρχΐο; Ηιρα- κλε'ιου, εγκρ.Οη,κε αιλλιαγή στοΐχε,ων τού Ηρώου πε σόντων οπό φονευθέντες ι·πό των συμμοριτών κα¬ τά τα έτη 1944—1949» Οί. «ΦΟΝΕΥΘΕΝΤΕΣ ΚΑ- 1Α ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕ ΜΟ 1944—1949» Επισης με απόφαση τού Κθι.νστιικοιύ Συιμιβουλ'ίου (αρ. 33)83) που επΐικιιρώ- θηκε από τη Νοιμαρχϊα Η ροκλειιοιυ, με την 30204 οπόφαση, ψηφίστηικε η σχετΐική πίστωση γιια την παροπιάνω ερναισΐα. Μα,ς βρισκε,ι σύιμφω- νους η παροπάνω ενέρ- γε.α που αν καΐι. κα0υστε- ρηιμένα δίνεταιΐ η ευκακ ρίο να1 αποκατασταθί.1 η στορική λήθ Προκύρπξπ ογώνα Μαντιναδολόγων Γωνηανοί θ>έλοντας να αντ,ιοτα-
θουμε στην Πολιτικχπκη
ολλατριωση στους ξενό
φερτους τρόπους διισσκέ-
δοσης, μα ακομη κακ στη
ντοπια' πορογωγή «πολ.ιτι
στιικών ργαιθών», αιποφα-
σισαιμε να προκηρύξουμί
αγωνο μαντινιάόας πιστεύ
όντος πως έτσι θο συμιβα
Αουιμ.ε στην καιτανροκρή
και συνεχίση της Γωνια-
νης ποραδοσης.
Στο διαγωντσμό μπο-
ρούν νσ μετέχουν όλοκ οα
Γωνΐιανϋΐ ανεξάρτητα αι-
πο ηλ ικία καιι φϋλο.
Θα δοθεΐ 1ο, 2ο, και 3ό
βραβίΐίο αοό το «ΓΩΝΙΑ-
ΝΟ ΚΗΡΥΚΑ».
ΥΣ. Τις συμμετοχέζ
μπορ&ιτε νο τις στέλνετε
στα νρακρίΐιαι τού Συλλό¬
γου ΙΣΑΥΡΩΝ 37 — ΚΑ-
ΜΙιΝΙΑ και, στο γραψεδο
Κανστηιτας στις Γω-
νιέζ.
ΚΑΑΗ ΕΟΙΤΥΧΙΑ
Ο «Των/ιαινός Κήρυικας»
ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΟΝ
Ο πολέμου σον πιραζη και
σαν &ιιδήΐλωση της κοΐνωνι'κής
ζωη>ς "που ονθιρώπου εΐναα η εικμ
φιρασ.η των πιο άιγιριων καπ των
πό σικοτεΐνών δΐΜ/ιαρεων ποω ο
πον*νουν στα β>αθη της αν6.ρώ
πινηιζ σον«&ιδησης, μ α κλήρον©
μιά τού ονθρθπιοιυ απο την
ΓηρωτΌΐγιονη ΐδποιχή, που* &εν
ιμπόρίσε νο τη σβήσει ο ποίλΛΓτ,ι
σιμθζ «οί 'που ττΐζ χρησιμοπΐθιι
ουν κιαταλλιηλα βκιενοιΐ που £-
χούν συ/μφερονπο οπό τον πό-
λειμθ.
Η σΓΓθΐρπθ τηιζ ανθ,ρωποτητας
ί. ινιαιΐ ιμιο ατ£)λιειυΓΓηι σεκρα ποιλέ
μων ιμε μιυκιρες ή |-Βγάλ£ς οινά-
παυλες ικιαι τούτο α·Λρ.ιβώς δη-
,μιθιυιργβι την οστιηι πως ο ποΛε
ι ος ε ναι αναποωιεικιπο οτοχεο
της ανθρώιπιινηιζ (οοινωνάς.
ΜίΐριικιοιΙ φιΐλοσοφοι 'υΓιθστη-
ριξον πωξ ο παλΕιμος ενθΊ στποι
χε·ο ττροοδου «οι άλλοι πάλι
πως ε ναι αναιγιχια ος για νσ σικο
τώνονταιι οί άνβιρωοοιΐι μιεαιποτε
λκπι ισ νο μΐην ιυΐΓτειρ-ΛτΐιρωθεΊ η
γη κιοι δεν {,ηορεί να μας θιρε-
ψει. Όλο ταυτα δεν εχουν κιαιμ
μ ι α σχέση με την πριαγιμ'αΦΐκο-
τ"ΐτα> Οιι πόλεΐ'.οι δβν βιναιΐ ανα
γκαιο ιοσΐΜό, οώτε κιαι θο
λουθήσθιυν ναι γ^ονταΊ για
τχ Η γη μποιΡο να θρέψ&ι
μονο τον πΐλιηθυσιμό που
σήιμΐραι αλλιά ασύιγικιριτα
πολυ
Ο πόλεμο< παιρουαιιάζετα.ι στο προτοίΊ*© σταδιο "πηιζ αν θρώπινης κοινωνιιας, σαν μια>
προσιποθιειθ τού ονθιρώπιαυ ναι
ιεπιΐβιώσβι, μοί στην πβρίιπτωση
αιυτή εχειΐ το χιαροκτιήρια ιτιης
παιληιζ γιιαι την ιη$ωσι.
Όταν οιμως τιο ιμεσαι ποιρογω
γιη< τελεοποιήβηικιαν και ο πι*. ραιγωγός εβιγαιζε πιο πολλά αττ" χρεΐα·ζ€τοι γιο να ζήκπει, ιμιο κακναυιριγιο φάση σηην ικοκνων,ια. Οί νκιοηιμίνθιΐ στπουις ποΑήμουκ; εναιι χιρήσΐ|μθιΐ ιγΐιαιτιι γίνονττΐΐιι δοΰλαι, γιιαι νο δουιλευαυν να ζουν οιι αφένται ιδες, οί δουλοικτητιες. Ο πολειμος ΠΕΐρασε αΐΓΛ τό¬ σο στιάιδιιαι, όσιο εινα·ι κα<ι τια κιοινωνκκά σιυστήΙμαΓπα. Στο δου λθΜηητπιικό «θΐινωνιικιο σύστημα αι ττό1λΐ£ΐμ0ΐ γΐινονοι για την αιρ παιγιή ικαιι γ α την αιποκ,τηιση δο>υ
λων. Στο Φεουι&αιρχιικιώ σύσντη-
,μιο ο» πόλομοι γνοντα» γ>ια τηιν
■κ,αιτοχη γη>ς. Και στο «αηιΐτιαλι-
στιικιό συστηιμο, ο ι πολί(μθΐι γι-
• Συνέχεια στη σβλίοα 3
παν
οχι
εχε.ι
πιο
ΚΑΛΕΣΜΑ
1 Καλθιύνταί το μελιη τού Συλλόγου μας στη
Γεννκή Συνέλευιση πσυ θα γίνει· <ττι^ 11 Δεκέμ- βρη 1983 υέρα Κυιριοκή κ» ώραι 9-30 π^μ. στο γραφείω της οιδοΐι Ισαιύρων 37 — ΚαιμΓΗνιιαι. Θ&μιαπτα ηιμερήσ.ας διάταξης. 1. Λονοδιοσ·ϊια τού αιπερχομενου ΔΧ 2. Ανάδ«ΐ!ΐξη εφορειυτιιΚιής ειπιιτροπής. 3 ΑΐρχαιΊθ'εισϊες γιιια την ανάδβιιξη νέοιυ Δ.Σ. και εξ&εγικτιικής επιιτροπής. Ν α σηρεπωθειί πως σε περϊπτωση μη αιπαρτΐ αίς ,η ϊδια δΜαιδιικαισΐο θα ξαινιαιγΐΐνειι στις 18 Δε- ιΚ'έμβρη την ιδία ώρο στον ϊδιΐο χώρο. Ο Πρόειδρος ΤΗΛΕΙΜΑΧΟΣ ΜΑΚΡΥΠΑΝΝΑΚΗΕ Ο ΓεΜΐικιόις Πραιμιμοτέας ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΜΑΡΑΓΔΗΕ Ο ΓΠΝΙΑΝΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ ευχεται οτους Γωνιανούς ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ και στους αναγνώοτες τού ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΙΚΑ ΧΑΡΟΥΜΕΗΟ Τ01984 •••••«•••••••••••••••••••••••ι··································· ΚΑΙ ΕΠΙ ΓΗΣ ΕΙΡΗΝΗ Κάιθε χρόνο τέτοιιιες μέ ρες οιι όνθρωποιι σ' όλο τον κόσμΐο σχιεδόν, σκύ- βουν ευλαβιΐικά πάνω από τί) σπηιλιά πο>υ γεννήθηικε
ο Χριιστός.
ΣυΛλογίζονταιι τη διδα-
σκαλιϊια τού κάτω από την
έντονη κοΐι καιθάρΦα λάμψη
^ου άοτοθυ της Βηιθλεέμ.
Συλλογιΐιζονταιΐι πως κά
ποιο όνειρο ξεθωρΊΐάζει κα
θη,μερ νά όιλο κοι πιό πό-
λύ.
Κάοοπα λόγιαι, ένα μήνυ
μ α ανβρώπιΐνο που μένΒΐ·
στ ι<; καρδιές μος μετ ά από τόσους αίώνες, ενας πό- θος καιι το λόγτια: «ΚΑΙ Ε¬ ΠΙ ΓΗΣ ΕΙΡΗΝΗ». Μια όσο ο καιιοός πφ- να τόσο τ' όν«ιρο μαικραιϊ νει, γίνεταΐι καιπνός καιι μας πνιιγε». Αντί γ:α ΕΙΡΗΝΗ, ο πό λψος σε κάβε γωνιιά τού¬ του τού πλανήτη εΐναιι μια πραιγμαπΊικότητα κι ό λο μΐναΛώινει λες καιι θέλει να προιλάβίΛ το θάνατοι. Η αγωνίια πλανάταιι πά- νω μας κιαι, το ερωτηιμαι- ιΐικό γίνβταιι π,ό έντονο: Γιιαπτιϊ; Γιιαιτί τόσες μάνες να χά νούν τα πολληικ'φιια' τους, τόσαι μιικρά παιιιδιιιά ναι μέ¬ ν ουν θιρφανά, τόσοϋ νέοιι να μην γνωριζουν τον έ- ρωτα, τη ζωή. Κιΐ άραινε θα προλαβου- μι τον όλεθρο; Μήπω/ς δεν φτόνοιυν οί αντιδιρά- σεις υας σ' αυτή την κα τάισταιση που κάπΐοΐΰιι άλ- Λθίΐ μας επφάλλουν χωρΐς να μαις ρωτήσουν αν θέ- λ^υμ'ε να ζήσθ'υιυε ή άχι, χωρϊς να διιιαλέξουιμε αν μος α,ρέσει η ζωή ή ο θά νατος; Εμειίς λέμε: ΔΕΝ ΘΕ ΛΟΥΜΕ ΠΟΤνΕΜΟΥΣ. ΘΕ- ΛΟΥΜΕ ΕΙ/ΡΗΝΙΗ. Καιι σε λϊγιο που θα γεν νηθειί Αυτάς που δϊδαιξε κ ι ίφαρι στη γή τούτο το μήνυμαι, ος ευχιηιθοιύιμιε να γίννηθεΐί ξανά μαιζιΐ τού και η ΕΙΡΗΝΗ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΑΚΡΥΠΑΝΝΑΚΗ
ΓΟΝΙΑΝΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ
Όργανο τού Γωνιανού Έαπολιτιστιαου Συλλόγου
ΓΡΑΦΕΙΑ: ΙΣΑΥΡΩΝ 37
ΤΗΛΕΦΩΗΟ 242.155
ΗΡΑΚΛΒΙΟ—ΚΡΗΤΗΣ
Δ,ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΐΤΡΟΠΗ
ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 1983
ΕΤΟΣ Β' ΑΡΙΘ. ΦΥΛΛΟΥ 9
ΤΙιΜΗ ΦΥΛΛΟΥ ΔΡΧ. 10
οι Γωνιανοί
στον ηόλεμο
κ« οι Γωνιανοί
στη Βσρδκχ
κι ένα μαύρο
Μινιέ δεν
εποκαμπίσανε...
ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟΜΥΛΟ
ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΟΝ
(Μ ΙΟΜΙΕΣ ΠΟΡΤΑΙΑΝ
για το 10
ΧΡόνχ> ττχ οροικής εξέ
Υψοτκ τού ΠοΑυτιχνεϊοιυ
γινηκιγ στις Γωνιΐς την
Κΐ'ρκκή 20 Νοέμβρη.
Το πρόγ,ραμμα οργανώ
θη*ΐί. οπο τον ΠοΑιτισπκό
Γάλλογο, Κο.νότητα, Τ.Ο.
ΠΑΣΟΚ, ΚΟΒΑ, ΚΚΕ, Α-
ΥΡοτικό Σύλλογο κακ Συ-
Βοήθησε το ΘΕΑΤΡΟ
!€βΝ ΚΡΗΤΗΣ, με σι^μί
&&■ της. ακηνοθΐτΐιδβς κ.
Μοφης Βοσταντζη που α
παγγειλε π^ηματα τού
Γοννη Ρΐτσου κοι τού Ο-
δΐΛϊσεα Ελύτη.
Το ποονραυυια ίτειριλάμ
βάνε επ μνη,μοσυνη 6έηση
Ίθι καταθέση στεφάνου
ν»ο ταυς νε,κραύς τού Πό-
'ΐτεχνβΐου.
Το στεφάνι κατάθεοε
<πο ηρώο ο Προιδροζ τού ΣυλΑόγου αττο μέραυς ο- λων των φορέων τού χω ΟΊού. Στην συνέχεια οτηιν αιί θουσα τού ΔηιμΌΠΊΐκού Γχολβΐιοιυ, οι επιισκέπτες & χον την ευχοιΐρία νια' δούν φωτογραφ1 κά ντακοιυμ'έν- -,α ππό τον ξεσηκωμό τού Νοφβρη. Έγινε προβολή σλάιτς, αιπαγγέλθιηικαν πο.ι τμαπα καΐ| έγ.νε οριλία γιιαι το Πολυτειχνεβο αιπό εκ- πρόαωπο -.τ.0υ Γωνΐιανού ΕκποΑιτιστΗΚθύ Συλλό¬ γου. θα πρέπιίΐι να ποιύμε πιοι κόίθε νοόνο θα ττρέπει ναι τ,μούμε ΟΛΟιΙ ΜΙΑΖΙ την Ι σταρ'ική μερά της 17 Νΐοέ μβρη. ΟΑΟιΙ ΜΑ2Ι ΕΝΩ- ΜΕΝΟΙ σε μ» ΠΑΝΙΓΩΝΙΑ ΝΗ γ»ρτή γιιαιτί έτσιΐ ΕΝΩ- ΜΕΝΟΙ ήπτανε κοι αι ήρω- ες τού Ποιλυτ&χν«ϋου. Στη φωτογραφία ο Πρόεδροζ τού Γωνιανού Εκττο λπιστικού Συλλόγου καταθέτκ οτεφάνΐ, οτο ηρώο τού χωρίου, για τους νεκρούς τού Πολυτίχνχίου Δωρητές: Αρίστος Μαρκογιαννάκης Αριστομένης Μιχαλάκης Ιωάννης Μαρκογιαννάκης Στις παιρυιφές δυό βου- νών που καΓηάρεσα δ&στπό- ζει ο ανειμάμυτλοις, ο Γω- νιΐανός Εκπολιτιστικάς Σύλλογος απόχτησε χώιρο για νο καιτασκευάσει πόλι τκχτικό Κέντρο που θα κοιλύπτειι ανάγκίιζ τσυ χω¬ ρίου κοι τού συνάλου γε- ν,ικώτειρα. Τα σχέδπο εΓτεξεργάζον τα! γιιαι να γι>νιε,| ότι πιιό κα
λό απσθ ηΓΓΐικά καιι ππραχτι
κά, μιε σεβασμό ατη διομή
τού υπάιρχιοντο< χώρσ,υ· ΌνοΊρο πο>υ υλοιποιιεϊταιι
σιγάι—σς γιοι το
σύνολον, γΐο όλους εμάς.
Δεν πρέπι&ι να παραλεί-
ψου,μ^ και να πούμε μέισα
ατ' τπιν καρδ'ά υα'ζ ένα
«μεγάιλο» ευχαιριστώ καιι
να αναιγνωρίσουιμε την
προισφοιρά τους. Είνιαιι η
αρχή τού ονβίιρου, εΐναιι η
ζυμη για να πλάσοιυρε.
Ε'ίνα οι' Αρ'ΐστομένης
Νικαλάου ΜΊοοαιλόκης,
Άριστ άς Νυκειλάο'υ Μαρ
κογ{ΐαννιάκιηις και ο Ιωάν¬
νης Χριστοδούλου Μαιρκο
γ οννιάικηις.
θα πιο·έπιει να σηιμιειώοου
μ* πως εκτός αιπό το όλο
συγικρότηιμα πό υ θα απο-
τιλβ'ι καΐι το Πολ'ιτστ'ΐκό
Κέντρο, θα πίιριΛιηφθεί κι
ο γέρο — ανειμόμυλος α-
φού πρώτα συντηιρηθεΐ
κατά πω<; τού πιρέπειι κοι να λειιτο·υργ£ΐί όπως τον ποΑιιό καιλό καιιρό Τιιμή τηις πρΐοισφοιράις τού στο χωριό καιι της αντοχής τού ν' αιντιστέκ€ταιι στο ΧΡ'όνο. Ο Σύλλογος φιλο6οξεί νο σταιθβί στο πιό ψηλό σημειο τού χωρίου μοις, σώμβοΛ.0 προσπάιθιειΐα·ς κ ι ογώνα γιιο την Παλιτιιστι κη ονήψωση τού χωρίου. Για τ κ κληιρονοιμιιέις μος, για τον ποΘό μας γΓ αγά πή καιι συλλογιΐκη προσπά θίΐια. ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΙΜ ΠΛΑΚΑ τού Ηρώου τωυ Πεσόυτωυ Με απόφαση τού Κοινο "ΐκοθ Συμβουλιον (αρ. 9 τού '83) που επικυρώθη- <ι με την 7775)83 α<πόφα ση της Νομαρχΐο; Ηιρα- κλε'ιου, εγκρ.Οη,κε αιλλιαγή στοΐχε,ων τού Ηρώου πε σόντων οπό φονευθέντες ι·πό των συμμοριτών κα¬ τά τα έτη 1944—1949» Οί. «ΦΟΝΕΥΘΕΝΤΕΣ ΚΑ- 1Α ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕ ΜΟ 1944—1949» Επισης με απόφαση τού Κθι.νστιικοιύ Συιμιβουλ'ίου (αρ. 33)83) που επΐικιιρώ- θηκε από τη Νοιμαρχϊα Η ροκλειιοιυ, με την 30204 οπόφαση, ψηφίστηικε η σχετΐική πίστωση γιια την παροπιάνω ερναισΐα. Μα,ς βρισκε,ι σύιμφω- νους η παροπάνω ενέρ- γε.α που αν καΐι. κα0υστε- ρηιμένα δίνεταιΐ η ευκακ ρίο να1 αποκατασταθί.1 η στορική λήθ Προκύρπξπ ογώνα Μαντιναδολόγων Γωνηανοί θ>έλοντας να αντ,ιοτα-
θουμε στην Πολιτικχπκη
ολλατριωση στους ξενό
φερτους τρόπους διισσκέ-
δοσης, μα ακομη κακ στη
ντοπια' πορογωγή «πολ.ιτι
στιικών ργαιθών», αιποφα-
σισαιμε να προκηρύξουμί
αγωνο μαντινιάόας πιστεύ
όντος πως έτσι θο συμιβα
Αουιμ.ε στην καιτανροκρή
και συνεχίση της Γωνια-
νης ποραδοσης.
Στο διαγωντσμό μπο-
ρούν νσ μετέχουν όλοκ οα
Γωνΐιανϋΐ ανεξάρτητα αι-
πο ηλ ικία καιι φϋλο.
Θα δοθεΐ 1ο, 2ο, και 3ό
βραβίΐίο αοό το «ΓΩΝΙΑ-
ΝΟ ΚΗΡΥΚΑ».
ΥΣ. Τις συμμετοχέζ
μπορ&ιτε νο τις στέλνετε
στα νρακρίΐιαι τού Συλλό¬
γου ΙΣΑΥΡΩΝ 37 — ΚΑ-
ΜΙιΝΙΑ και, στο γραψεδο
Κανστηιτας στις Γω-
νιέζ.
ΚΑΑΗ ΕΟΙΤΥΧΙΑ
Ο «Των/ιαινός Κήρυικας»
ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΟΝ
Ο πολέμου σον πιραζη και
σαν &ιιδήΐλωση της κοΐνωνι'κής
ζωη>ς "που ονθιρώπου εΐναα η εικμ
φιρασ.η των πιο άιγιριων καπ των
πό σικοτεΐνών δΐΜ/ιαρεων ποω ο
πον*νουν στα β>αθη της αν6.ρώ
πινηιζ σον«&ιδησης, μ α κλήρον©
μιά τού ονθρθπιοιυ απο την
ΓηρωτΌΐγιονη ΐδποιχή, που* &εν
ιμπόρίσε νο τη σβήσει ο ποίλΛΓτ,ι
σιμθζ «οί 'που ττΐζ χρησιμοπΐθιι
ουν κιαταλλιηλα βκιενοιΐ που £-
χούν συ/μφερονπο οπό τον πό-
λειμθ.
Η σΓΓθΐρπθ τηιζ ανθ,ρωποτητας
ί. ινιαιΐ ιμιο ατ£)λιειυΓΓηι σεκρα ποιλέ
μων ιμε μιυκιρες ή |-Βγάλ£ς οινά-
παυλες ικιαι τούτο α·Λρ.ιβώς δη-
,μιθιυιργβι την οστιηι πως ο ποΛε
ι ος ε ναι αναποωιεικιπο οτοχεο
της ανθρώιπιινηιζ (οοινωνάς.
ΜίΐριικιοιΙ φιΐλοσοφοι 'υΓιθστη-
ριξον πωξ ο παλΕιμος ενθΊ στποι
χε·ο ττροοδου «οι άλλοι πάλι
πως ε ναι αναιγιχια ος για νσ σικο
τώνονταιι οί άνβιρωοοιΐι μιεαιποτε
λκπι ισ νο μΐην ιυΐΓτειρ-ΛτΐιρωθεΊ η
γη κιοι δεν {,ηορεί να μας θιρε-
ψει. Όλο ταυτα δεν εχουν κιαιμ
μ ι α σχέση με την πριαγιμ'αΦΐκο-
τ"ΐτα> Οιι πόλεΐ'.οι δβν βιναιΐ ανα
γκαιο ιοσΐΜό, οώτε κιαι θο
λουθήσθιυν ναι γ^ονταΊ για
τχ Η γη μποιΡο να θρέψ&ι
μονο τον πΐλιηθυσιμό που
σήιμΐραι αλλιά ασύιγικιριτα
πολυ
Ο πόλεμο< παιρουαιιάζετα.ι στο προτοίΊ*© σταδιο "πηιζ αν θρώπινης κοινωνιιας, σαν μια>
προσιποθιειθ τού ονθιρώπιαυ ναι
ιεπιΐβιώσβι, μοί στην πβρίιπτωση
αιυτή εχειΐ το χιαροκτιήρια ιτιης
παιληιζ γιιαι την ιη$ωσι.
Όταν οιμως τιο ιμεσαι ποιρογω
γιη< τελεοποιήβηικιαν και ο πι*. ραιγωγός εβιγαιζε πιο πολλά αττ" χρεΐα·ζ€τοι γιο να ζήκπει, ιμιο κακναυιριγιο φάση σηην ικοκνων,ια. Οί νκιοηιμίνθιΐ στπουις ποΑήμουκ; εναιι χιρήσΐ|μθιΐ ιγΐιαιτιι γίνονττΐΐιι δοΰλαι, γιιαι νο δουιλευαυν να ζουν οιι αφένται ιδες, οί δουλοικτητιες. Ο πολειμος ΠΕΐρασε αΐΓΛ τό¬ σο στιάιδιιαι, όσιο εινα·ι κα<ι τια κιοινωνκκά σιυστήΙμαΓπα. Στο δου λθΜηητπιικό «θΐινωνιικιο σύστημα αι ττό1λΐ£ΐμ0ΐ γΐινονοι για την αιρ παιγιή ικαιι γ α την αιποκ,τηιση δο>υ
λων. Στο Φεουι&αιρχιικιώ σύσντη-
,μιο ο» πόλομοι γνοντα» γ>ια τηιν
■κ,αιτοχη γη>ς. Και στο «αηιΐτιαλι-
στιικιό συστηιμο, ο ι πολί(μθΐι γι-
• Συνέχεια στη σβλίοα 3
παν
οχι
εχε.ι
πιο
ΚΑΛΕΣΜΑ
1 Καλθιύνταί το μελιη τού Συλλόγου μας στη
Γεννκή Συνέλευιση πσυ θα γίνει· <ττι^ 11 Δεκέμ- βρη 1983 υέρα Κυιριοκή κ» ώραι 9-30 π^μ. στο γραφείω της οιδοΐι Ισαιύρων 37 — ΚαιμΓΗνιιαι. Θ&μιαπτα ηιμερήσ.ας διάταξης. 1. Λονοδιοσ·ϊια τού αιπερχομενου ΔΧ 2. Ανάδ«ΐ!ΐξη εφορειυτιιΚιής ειπιιτροπής. 3 ΑΐρχαιΊθ'εισϊες γιιια την ανάδβιιξη νέοιυ Δ.Σ. και εξ&εγικτιικής επιιτροπής. Ν α σηρεπωθειί πως σε περϊπτωση μη αιπαρτΐ αίς ,η ϊδια δΜαιδιικαισΐο θα ξαινιαιγΐΐνειι στις 18 Δε- ιΚ'έμβρη την ιδία ώρο στον ϊδιΐο χώρο. Ο Πρόειδρος ΤΗΛΕΙΜΑΧΟΣ ΜΑΚΡΥΠΑΝΝΑΚΗΕ Ο ΓεΜΐικιόις Πραιμιμοτέας ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΜΑΡΑΓΔΗΕ Ο ΓΠΝΙΑΝΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ ευχεται οτους Γωνιανούς ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ και στους αναγνώοτες τού ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΙΚΑ ΧΑΡΟΥΜΕΗΟ Τ01984 •••••«•••••••••••••••••••••••ι··································· ΚΑΙ ΕΠΙ ΓΗΣ ΕΙΡΗΝΗ Κάιθε χρόνο τέτοιιιες μέ ρες οιι όνθρωποιι σ' όλο τον κόσμΐο σχιεδόν, σκύ- βουν ευλαβιΐικά πάνω από τί) σπηιλιά πο>υ γεννήθηικε
ο Χριιστός.
ΣυΛλογίζονταιι τη διδα-
σκαλιϊια τού κάτω από την
έντονη κοΐι καιθάρΦα λάμψη
^ου άοτοθυ της Βηιθλεέμ.
Συλλογιΐιζονταιΐι πως κά
ποιο όνειρο ξεθωρΊΐάζει κα
θη,μερ νά όιλο κοι πιό πό-
λύ.
Κάοοπα λόγιαι, ένα μήνυ
μ α ανβρώπιΐνο που μένΒΐ·
στ ι<; καρδιές μος μετ ά από τόσους αίώνες, ενας πό- θος καιι το λόγτια: «ΚΑΙ Ε¬ ΠΙ ΓΗΣ ΕΙΡΗΝΗ». Μια όσο ο καιιοός πφ- να τόσο τ' όν«ιρο μαικραιϊ νει, γίνεταΐι καιπνός καιι μας πνιιγε». Αντί γ:α ΕΙΡΗΝΗ, ο πό λψος σε κάβε γωνιιά τού¬ του τού πλανήτη εΐναιι μια πραιγμαπΊικότητα κι ό λο μΐναΛώινει λες καιι θέλει να προιλάβίΛ το θάνατοι. Η αγωνίια πλανάταιι πά- νω μας κιαι, το ερωτηιμαι- ιΐικό γίνβταιι π,ό έντονο: Γιιαπτιϊ; Γιιαιτί τόσες μάνες να χά νούν τα πολληικ'φιια' τους, τόσαι μιικρά παιιιδιιιά ναι μέ¬ ν ουν θιρφανά, τόσοϋ νέοιι να μην γνωριζουν τον έ- ρωτα, τη ζωή. Κιΐ άραινε θα προλαβου- μι τον όλεθρο; Μήπω/ς δεν φτόνοιυν οί αντιδιρά- σεις υας σ' αυτή την κα τάισταιση που κάπΐοΐΰιι άλ- Λθίΐ μας επφάλλουν χωρΐς να μαις ρωτήσουν αν θέ- λ^υμ'ε να ζήσθ'υιυε ή άχι, χωρϊς να διιιαλέξουιμε αν μος α,ρέσει η ζωή ή ο θά νατος; Εμειίς λέμε: ΔΕΝ ΘΕ ΛΟΥΜΕ ΠΟΤνΕΜΟΥΣ. ΘΕ- ΛΟΥΜΕ ΕΙ/ΡΗΝΙΗ. Καιι σε λϊγιο που θα γεν νηθειί Αυτάς που δϊδαιξε κ ι ίφαρι στη γή τούτο το μήνυμαι, ος ευχιηιθοιύιμιε να γίννηθεΐί ξανά μαιζιΐ τού και η ΕΙΡΗΝΗ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΑΚΡΥΠΑΝΝΑΚΗ
Ιι Ι
ΣΕΛΙΔΑ 2
ΓΩΝΙΑΝΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ
0/ συγχρονοι Γωνιανοί
και οί ρίζες τους
Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
Πολύς λόγος
τελευταίαι χρόνιΐο
τα που λεηλιατοΰνταιι,
που ζονταιν ολα τα ζώα ο άν-
την πουλ,ουντα, <>πως τα προ
Όλα
*_..~_, .*,-, -τ,π,ν/ η.ηϋήτπτπι πλπστ α τού θα καΓίοβρο λενοϋτο.________
ν» την ποιιότητα πληστία τού θα καταβρο λένβΒΓα
τηνάναρ χθισει τη γή καιι δεν θ ο Πη<™ να> δ»δάξ,ετε στα
έβ
ζωής μαις γιιιο την άναρ> χθισ&ι τη γή καιι δεν θ α· Πρέπει να δδξ
αναπτύξη των πόλεων, φησει πιίσω της παιριά υιαι παιιδιΐά σαι·; να σέβοντα»
έ ' τη γή που ειίναιι η μητέρα
τον
Απέραιντη η ιστορία μας Τιτλιος της σειράς: ΨΑΧ-
όσο κι) ο χρόνος. ΝΟΝΤΑΣ ΠΑ ΤΟΝ ΠΟΥΛΗ
Νοιΐώθοιυμε περήφαινα — ΓΙΩΡΓΗ,
για τσυς Γτρογόναυις μας Έτσι τον φαντάζεταΐι ο
και αναζητούμι της μορφές καλλιτέχνης κ«ΐι έτοιι τον
τους. βρίσκει στις στσριικιές π<ε- Ιτη φωτογραφίαι, έργο ριγραψές τού ζωγράφου Στέλιου Μαρκαιτάτη, από πρόσφα- λάμπουιν. τη εκθέση στην Αθηνά. πολεμιστή. Πβρήφανο, με μότιΐα που ^ίβ Ασυμβΐβαιστο Δ. Σ ΜΙΑ ΕΙΔΗΣΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΗ Στις 24 Ιούλη 1983 γΐ- νηκαν τα αιποικαιλυπτήριο τού μνιημιει'ου που αινχιπα- ριστά το πανομοιιότυπο, αντίγραιφο της πρόσοιψηις τού Βρεχθιεΐίου ιι τις έξ γ κόρίις στον πιιιθαινότερο χώρο της κοταγωγής των Καρυιάτιδυν, στο χωριό Καρυές Ααικωνιίαις· Καιρυάτες ι την ι τοιυς επαναιπ>αιτρΐισμός
μορφή ενός πηστού αντί-
γραφου των Καρυάτιδων
ήτανε ένα παλιό όραμα.
Κιαΐι υιλοποιήθηκε με τη
δραστηρι,οποιίηση τού Πα-
νου Μαχαιίρα, Πιροιέδροιυ
των απανταχού Καρυα-
των καιι δηρ»υργούς το
γλΰπτη Στέλιΐο Τριιάντη
κα·ι τον χωριανό μας και
Πρόιεδρο τού ΣΥΝΔΕ-
ΣΜΟΥ ΓΩΝΐΙ,ΑΝΩΝ ΑΤΤΙ-
ΚΗΣ, ΚΩΣΤΑ ΚΑΝΤΙΔΑ
ΚΗ που είχε την τεχνική
ευθύνη τού έργου με την-
ΧΠ αναπτύξη ι ών 1ΓυιτνϊΛ*ιν, ψΐ|ν/α......«~ ..,·, ----Γ_ ;
για τα καυσαέρια, γκο το έρημο. ' τη γή που είναιι η μητέρα
νεφος. Επιστήμονες Παγκο Δεν ξέρω τίπαται τα ή- μας. Ότι συμιβαι'νει στη
σμίσυ κύρους δίνουν διο- 6η μια; είναι δ.ιαφορετικά · γη συμβαίνη κακ στους
λεξειΐς, κι:νητοποι;ιοϋν κό- από τα δικιά σας. Η όψη γιοΰς της γής Όταν
ομο, προειδαπσιούν. Η των πόλεων σας προξενεί άνθρωποι πιεριφρονοΰν το
θ'.ικολΐαγίια σαν επιιστήμη καικό στα μάτιια των Ερυ χώ,μαι, περιΐιφρονούν
διδάσκιεταιι στα πανεπιιστή Θρόδερμων ανθρώπων. 'διο ταυς τον εαυτό
μ·ο. Οιι, λεγόμενοι «πράισ.- Αλλά αυτό μπαρΰ και Ξέοουιυ£ τουΑάχιΐστον
νοι» μπηκαν στην Γίρμανι να οφβλίταν στο ότι ο ε 0 " Η ' νη δ£ν *πκει
κπ Βουλή κα, φ,ιλοΰοξούν ρυθρόδερμος είναι άγριος οτονανΟρωπα 0 άνθ'
να παιΐξαυν καταλυπΊΐκο ρο και δεν καιταλαιβανα. " ":ΛΓ", Υ, „. «,.7 ·
Κοντολογις είναι, εναι καυ- κο μερος στις πόλεις των "" παν™» το ήυ η
το ηρόβληιμο που καίειι λευικών ανθιρώιπων. Δεν υ 7®Ζ.,· ΖΙ^ }/τ'^α 7Πί
τούτη τη στι,γμή όσο καί- πάρχε» τοπος απού μπο- ,,,^^Τ^^ ^. ^°
ε, και, η υπόθεση της Βρή ρείς να ακούσβις τα φύλ- μ"α ΚΛωστΠ· υ-τι κ<ϊ^1 ν·Ί!Γ, η υπόθεκτη της ζωής λα να αναπτύσσονται τηιν μος. ανοιιξη ή το θρόΥσμο Παραθέτω παιραικάτω των φτερών κάποΐ'ου εντό μια επιστολή — απιάντη- υου. Αλλά μπαρεΐ να γινε ση τού αοχηιγού των ινδ» Ται ^τ1011- Ϋ'ΚΤΐ 'υαιι άγριος όνων της Αμε,ριικής στον ·*—·ι Οιεν καΐταΛαιβαίνω. πρόεδρο των ΗΠΑτο 1654 Ο θορυιβος των πόλεων ΠΟΙΗΣΗ Σου γραφω αυτό το γράμμα καιι πίοω ση τα κλειιστά παραθυρόφυλλο οιιι αστραπές της θύμησης φωτίζουν το χαρτί και τη φωτογραφή που μου χαρισες πρ,ν 3 χρόνια, στην πορεια τού Πολυτεχναου. Λαχταρώ ναι μείνω αιμιίλητος στο πλευιρό σου μ α φοβαμαί υήπως κάμω την καρδιά μου ν' ανεβει στα χειλη μσυ. Έτσι που ανασηκώνοντας τα μάιτ«α να ξέρω πως με προσμένει η ματιά σου γαιληνιεύοντας όΛες τις μνήμες, τα χέραι σου γαληνεύοντας όλα τα κύμμστο, σλα το μνιίμαιτο στο μέτωπό μου ..... ΗΡΑΚΛΗΣ Προσμονή ·δ|Ο το'υ ταν Μυτό 0 κός θα εξοφονι,στεί κι' α,υ, ή . γρηνορώτερα α β μ|α νύχταμ ^ ^^^ ασ. απο Τα ΐΟ:α πραεδρο των ΗΠΑτο 16 ρβ ψ^ξ^ απο α Οα σαζ όταν ο πρόιεδροις Φρά- φοιίνεταιι μόνο να προοβά Τα απορρ'ίιμρατα,. Πεθαί κλιν Πήιρς πρότεινε ν' αγο λ&ι τ' αιυΓΓά. Καιι τι ενδιια- ν&ντας όμως θα αικτινοβο μασει μ·ια μεγάΐλη ζώνη α- ψέρον υπόρχει πι·ά στο νο έ ξ πό τις εκτάισβις των ινιδιά ζνς αν δεν μπαρέ»»; να α- ύ χκή ραυ νων. ν. καύα&ς τη μοναχακή κ,ραυ που «Πως μπορειίτε ναι αιγοράι ΥΠ τού κακικινοΛαιίμη ή τ κ τη γή( κα πο αετε ή να πουΑήοϊτε ταν συζηΓΓήσως των Ραπ-ρα ΠΟΜ 1&ια|ίΤ£Οιη Χ^ν στα εΛιη τη νυχτα; έ με ένταση, εξ αππ-.- της δύναιμης τού έφερ£ σ· αιυτη κα(| πούΐ απο κα. ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ,ΝΑΘΕΝΑ Σε δ.ιαγωνισμό προισω- πογρακριίος «γΐια τα δύο χρόνιια τού ΠΑΣΟΚ» ο χωρ.ανός μας Οδυσσέας Θ Ν'άθενας κέιρδιισε τ ο τρίτο βραβείο. Το δίαγωνισμό είχε προ κηρύξεΐι η εφημερίδα «Και θηιμερινή». Ο Οδυισσέας Νάθενας έ ένα πορτραιίτο γε- λοιογραιφπκό τού οπουρ- γού Εξωτεριικών κ. Χαρα- λαμιπόπαυλοιυ. · ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ ιδιότηιτά ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΩ ΛΠΟ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ Γ;ο την επέτε.ο τού Πιο λυτεχνειου ο ΣϋΛλονός μας κατάθισε στεφάνι στο Μνηιμείΐο» τού Αγνώ¬ στου Στρατιώτη την Πέμ π τη 17 Νοέιμβρη. Την πε'ρειία και το όλ πρόγραιμμα οργάνωοε π σαν ΠοΑ,ιτι-' 'Ενωση Φοιττητών μαζί με. κός Μιηχανκικός. Διίμο Ηοακλείου. αετε ή να πουΑήοϊτε ταν ΠΟΜ 1&ια|ίΤ£Οη ρ^η, ουρανό ή τη ζεστασιά της Χ^ν στα εΛιη τη νυχτα; σας έκ,αμε να καο,αρχήσε γης, Η -.ιδέαι μας φαιίνεταιι Είμαιΐι ένας ερυθρόδερ- Τε σ· αυΓτψ καιι στον «=ρυ- ΠΕριίιεργη. Εΐιτειιδή ακιρ:βώς μος καιι δεν καταιλαιβαΐίνω. θοόδφμο άνθρωπο. Αυτή δί μιας ανήκαυν η δροσιιά Ο Ινδιΐιάνοις προτιρά το π υ,ΟΗΐοα είναι ένα μυστή¬ του αιέρα καιι π διαύγεηκ» γλυκό ήχο τού αιέρα, που ριο' γπα μάς γίκαΓΓΐ δεν κατα τού νεροιύ πυι; εϋναΗ δυνα· ξεπετιέται π·άνω από τα λοβαίνο,υμε πως όταν όλα όν να τ' αγιοράσβις; έλι, καιι τη μυ,ρωδιά τού τα αγρΐ,ΐοιβοιύραλα εξοντώ Κά.θε κομματάοι αιυτής «·ου τΟυ ανφου, πλυμμέ νοντα ά άΑο της γής είναι,, ιφό γι·α τον νου αιπο τη βροχη τού με δα)μαζονται1ι σι απόκρ,υιφες πεώκιαυ, κάθε αμμουδερή κοίτη ποταμοιύ κάθε καμματάκιι ομϋχλης, καθιε ξέφωτο καιι κάιθε βοΰ Γσμα εντόιμου ίίίιναιι ιερό Ο ιαφαις εΐνοιι πολύτιι- ια τον Εουιθρόδερμο Υ'αίτί όλα τα πράγμαιτα μ μ ι ρ ρ στη μνήωη καιι στην εμπει μοιράζονταΐι την ιδία ανα ρΐα τού λααύ μαυ· Ο ι νε'κιροιί των π^οή. Τα που είναιι γεμάτοιι λουλΐούδ —ι—ις.»
πο που γεννήθηκαν. Οιι δι >ίϋΚς* άνθρωπος δ«ν -—:
κοι μας νβκροΐ δεν ξεχνούν νετα)ι νΌ δί"νιεΐ1
•στον α«ρα που
Αλλά αν σας παυλήσοιμί.
τη νή μαι;, πρϊΓΚιΐ να θυ
Η παιοαπάνω απαντήση
ποτέ αυτή την
γη, γατί είναι
υπιεροχη
η υιη,τέιραι
αν¬
τ ου ερυθρόδερμου αν- "ι ν ι μν|" "η*·"*" ννι νν Οϋιξη
θρώπου. ΕΙίμαστε ένα μέ- μαστε ότι ο αέρος μας εί τλ1'ι!ι
οος της γής. Κιι αυτή πάλι ναι παλύτιιμος. Ο άνειμος
ενα κομμάιτι από μός. Τα που που έδωισε σταν παπ ^Λ,^* $£*.
ίυω'δί,αοτά λουλούδηα εί- ΠΟιύ μ°υ τΠν πρώτη αινα
ναιΐ αδερφές μας' το ελάφι, πνοή πήρε καιι τον τελευ-
το άλογο, ο μεγάλοι; αετός "·' αΓιο τού ανοστεναγμό.
ίιναιι οιι αιδερφοΐί μας. Κι αν σαις πουλήσουιμε τη
Π0ΓΓε
ι αρφοΐί μας.
Τα βράχιια στους λό- ΥΠ Ηια|ζ- πιρέπδΐ να τη δια»·
(ρους, το πράισιινο χρώμα φυλιάξετε κκ» να τη_διαπτ|
των λεΊβαδΐιών, η ζεστο
σία τού πόνε'υ' καιι ο άν
θρωπος όλα αινήκοιυν
ο τ ην ϊδ'ΐα αιικογέντεια. Γ ι
ρήισετε ως «βρή ως ένα τ ό
πο όπου αικιόμο κιι ο
κός άινθρωπος μποΐοβί ναι
ηόβι καιι να γευτεί τον αιέ
Γσδε έφη Μπουρνέλης
Το σκ!ηνι.ικο, κάποκο Γω τού ΞυδοΛευτέοη ειίμαι.
νιανό καιφβνεΐϊο κι εγώ α- - Νοί έχεις δίικη,θι, Δημή-
κούω μια αιπ' τις αμέτρη- τρη, άρχΊσα να Εεχνώ για-
τε>; ιστοοίες τού Μπιουρ τι γέρασα, υαι τώοα που
νέλη από τον ιδία. μου το λές θυμήθηικα το
ιΕκοΐ που μου κουβέδια- συχωρί'υιένσ τον παππΌύ
ζε λο/πόν, σταμοτά από σου το Ξύδη·
τςμα καιι μου λέει:
Μ
—Έ τρ συιχωρεμένο όντε
— Μα από τη Μονή εί- δεν εξύδιαιζε...
σακ; (και μετά από ώρα)
— Μπάρμπα, τού λεω, πά —Μα κα: πότε δεν ι
λι με ξέχασες; Ο Δημήτρης δ αζί.
♦♦♦♦♦♦ ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦»»♦♦■♦♦♦
Ευχαριστήριο
Ευχαρισταύιμε τους χωοονούς καιι τους φί-
λους που υας τίμησαν μ«· την παρουσϊο τους
•στους γάρους μας την Κυριακιή 4)12)83.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΛΙΝΑΡΗ
ν πιγοράισει τη γή μας,
ζητάιεΐι πάρα πολΑά από
μάς.
αυτό κιαι όταν ο Μιεγάΐλοις Ρα που γλύκιαναν τα αγρι
Αρχηγός στην Ουάισιγκιτοιν ΟΛούλσυδα των λιιβαοιών.
μας παιοαγιγ-έλν&ι ότι θέλει Εξετάζουμε λο'ΐπόν την
προισφορό σας νιο ν' αγο
ράσετε. τη γή μιαις. Αλλά
αν αποφασιίισουμιε να τη
Ξέρομε ότ, ο λευκόΓ, άν δεχτούμιε, θα βάιλω ένο ό
θρωπος δεν καταλαΐβαίνεΐι Ρ12· ° λβυικόι; άνθρωπος
τα ήθη υαις. Ένα κοιμμάΦΐ θα πρέπειι να ουμπβπρι.φέ
γης μαιάζειι σ' αυτόν μ' ΡΡα" στα ζωα αυτής της
εν α ' οπαοδήποτε άλλο ΥΠζ όπως καιι στα αδέρφιΐα
κομμάτι, γιιαιτί είιναΐι, έναις
ξένος, που έρχεται μβσα
στη νύχτα κιαι παΐίΐρνειι απ'
τςυ. *
Βίραιι ένιαις άγριιοις κα»
δεν γνωΡ'ίζω άλιλον τρόπο
τί] γιή αυτό που έχειι ανά- ζωής. Εϊδο κιάιποιυ χιϊΑιΐαι α
νκιη. Η γή δεν
ο αιδιε νριοιβοώιβαλα να σαπίζοιυν
ΕΙΔΗΙΗ
Ο χωρΐιαινός μας και μ
λος τού Δ.Σ. τού Συιλλό-
γου μας Πιώργης Μαρκο-
γ,ιαννάκης (Μπ'ΐριγιώργης)
εκλιέχτηκε Πιρόβδρος τού
Σ υνδέαμου Σιδηρουργών
ΑλουιμΊ'νοικ ατ ασκευαΓ·
οτών Νοιμού Ηρακλείου
«Ο ΗΦΑΙΣΤΟΣ».
Να σημειωθή πως το
παραπάνω Σωματείο είναι
σπό τα αρχαί ιότερα τού
Νοιμού μαι;,, α φού ιιδρύθη
κε το 1910.
θθθθ—θθθθθθθθθθθθθ—'
γ
οφός τού αλλά ο εχθρός στο λιιβάιδι εγκαιταλίλομ-
τού καιι υιόλΐς την κυριεύ μενά από το λευικό άνθρω
ί
οει, πηνιαιίνειι μακρύτεραι.
που τα είχε χτυπησει
έ
ΕγικαΓΓαιλεΐπε τουις τάφους μ' ένα τραιίνο που περνοΰ
των προγόνων τού καιι α υ σε από κεί. Είιμιακ ένας α¬
ι ό δεν τον ενοχλειί. Ο τα- γριος κα,|ΐ δεν κιαίταλαιβαιί-
φος των προγόνων τού νω, πως το σοιδερένιΐο άλθ'
κοι π κληρονομιά για τα νο που καπνίζη μπορεΐ
παΐιδά τού πέφτουν στη να είναι πιό σημοντικό αι
ληθή. Συμπερφέριεταιι στη πό το αγροοιβούιβιαίλΌ, ποιυ
μητέρα τού, τη γή, καιι δεν το σκατώνουιμε παιρά
στον αδερφό τού, τον μόνο γϊ'α να τροφούυε-
ουρανό, σαν να ήταν πρά Τι είναι ο άινθρωπος χω
νματτο που αγοράιζονταιι., οίς τα ζώα. Αν εξαφιανιί-
ΥΨΟΤνΙΕΤΡΑ
ΧΩΡΙΩΝ
Γωνιές
Ανώγιείθ
Σιίσαρχα
Καμαράικι
Αστυράικιι
Καμαιριώτης
Λουτράικιι
Κρουσώνας
Α για Βαρβορα
Γέργερη
Βορίζα
μέτρα 660
» 730
» 600
» 550
» 560
» 640
» 780
» 460
» 600
» 550
» 530
» 890
» 860
» 830
— Τα τρϊο τελευταία ανή
κουιν στο Οροπέδοι Λαισι*
6ιου·
— Ο π αρ απάνω πίναικας
δόθιηικε από τη Δαισική Υ-
πηρεσίια Ηιραικλίεϋου.
μ
Άγιος Γεώργιος
Τζερμιάδω
Σε βλέπω νάρχεσαιΐ σαν οηο ον«ρο
σιγά — σιγα μεσ' τη ψυχή μου
Σε περίιμβνΐσ.
Σε περίμενα σαν την ανοίξη.
Δϊ σκέφτηικα ποτέ πως το δέντρο πεθαινουν
μα στέκιονταΐ' αιώνιο ψο να πιετοθν
καιι να Κιάθονται Γηαινω τους τα πουλιά,
να λαλούν τη ζωή, την ογάπη.
κου τον έρωτα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΛΛΑΡΑΓΔΗΣ
Τ 0 ΣΩΜΑ ΚΑΙ Τ Ο
Γιάννη Ρίτσου
Σ' ΑΥΤΗ την ιστορ'ϊο παλλο,ί πήρον μέρος κι άλλοι
ποιυ δί φανήκανε διόλου
Κρυμμέναι πΐσω από αιναιμνήσεις ή πισω απο αγγΕ
ή Γτΐσω αιπό παληό παιντζούρκι γδορμέννα αη
τα νύχια τού χρονου)
κί άιλλοιι που ετοιίμαιζαν ένσ μιεγάλο ψωμι και πανυ
τού χάΐραιζαν ένα σταυρό με το σουγιο τοω^
κ- σΐι γιριές συναιγυένες στηιν κουτζϋνο (Α
κυρ'ΐελέηισον)
τόνο το·ι>ς μάτι στο δρομο μ«ε τουις
τους ικαπνούς με τους φαντάιραυς
γι,ιατϊ η πετσέτα πάνω στο· τραπέζι Κ'όνεΐ' πάλι φτφο
'σκουντάΐΐι υ>ε τη ζεστή στρογγυλάδα τού ώ|ϋ>υ της
τ' άλλο ποιπλί πούνιαιΐι βαθιά τους)
καιι π<άιλι αί νριέζ «ιίναΐ' ετοκμόγεννες) χωρία π» τς παιδία ταυι; πουι χωραιτειύουν με το θΰνστο αν κάνες να πι-,ις θα ξανάρθω φοβάσαι μήπυςΝζ κιαιι πάιλι ψεύτης) εϊινο μεγάιλα, τό εμπόδ α κα», τα πρηισμένα κούτίΑο των καπνών ό ράφτης ο ξυλουιργός ο φερετροποιιος κλο'οαντα μαγαιζιό ταυς ο νέέρέοές κάθεται στα σαγίύια ο·ίχνΐι| τρια τρ») το κλεμιμρνα τραπουλόχαιρτα δέ βγοιινουν πόσες φαρές είπαιμιε αρήιν κ' ένο κα:νούργίθ χαστου- κι) ο πιοντιχ'ό,-, ικαιτοώσε απι' την τριΐπο τού αηοονρον- ταν πάΐλιι αι υπόιλο'πες τρύπες δεν εϋταν γιια τους μπάζαιν αγέιρα βλέπαν έξω ένα χέρι που κάτ» κρατάει) ένο ποδ,ιι με αΐγκύΛωοη δέ γονατί,ζε*) χτυιπάιει το πβζοδρόυηο ξύλκνο πόδι πτ τρ.ινιο ΐΓληισι.ιαζεΐ' την πόρτα ύοτερα πέφτειι ο σουβάς ξεκάλλάίΐι κοι η έβδθί/1 * τρα ένα άνα ιγμα πανω στο ταβάνι μονοφθιαλμος ουρσνοζ θάιρθουν άλλοιι θα πούν τα παρα πέρα μόνο μην^ χάσεις είπε εκιαινα που έγινε τούτο που γίνετο» τυρο και: τ ώρα γΐ'ατί αλλιώς είιπε δέ νιίινεταιι τΗτοτα με κλεισ^νο π» ράθυιρο μ ε λοξόθωρα μότια μ·ε σπιάιγγοιυς α!πο χαιρτονένιΐες κάσες γυολικών προοι· χτιικά τυΐλινυένου/; από παραμ€Αηΐϋ£να γίρόν' με σπόγγους φυιλαιγιμένους στο συρτάρι πλαι. στις παδείξβ'ΐς τού νειρού τού ηλεκτρικού η στις τσέπιε,ς τού μοϋρου πανωφορ;οΰ που κρίμ στη ντουλάπα τού τοιίχου χωρΐς νοφθαλίνιΐ κ,ι ο θόρυίβος έξω λιγόστευε οπορροφηιμίνοζ ταυς τελευταΦους πυροβολ,ισμούς κ,Γ απ' το τεράοτ,ο λεωφορείο που καιγοταν γωνία Πατησΐων καιι Στουρνάιρα ΥΠΑΡΧΟΥΝ βεβαία πράνιυαιτα που δεν έχουνλόγω ■δέ. βρίσκουν δεν ψάχνσυν αν δοικ"|μάσειι; να ται πείς δεν είναι Γτραγματυ γίνονταιι σκόνη ή καπνός ή έστω λάμψ»!1) λόγαα μι:ικρά μιενάλα σύντουα> της νύχτας
της νύχτα.; άισπιρες μαύρες
τις τρα,βαιει η φωτία τις αιοπάζειι κσϋγονταιι ΐ^
ένα ελάχστο τσΐρινμα απ' το λΐγιο λίπας απ'
ρά απ' τις κεραίβ;
έναι τρίξξκμο αλλοΰ δυό κ'ίτρινεςοπιίθιεις ή
ττΐιό κόικκιναι μενενθυσμένα
αΑλ·;ώτιι'<α είναι! οί νυχτοπεταιλΌιύοες στα μοΛνι° γυναίκας ή διίπλα στο γυαλί της λάμπας — 0^ λέγονταΐμ αΛλΊώτικαι το ποδο.βολητό στην άθψο* κ' αι φωνές διασχιίζοντας τοα; προιβολιείς α μένων οχηματων τα τέσσεραι σώμαιτα κ' ο; τέσσβρις σημαίες τα .
ΣΕΛΙΔΑ 2
ΓΩΝΙΑΝΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ
0/ συγχρονοι Γωνιανοί
και οί ρίζες τους
Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
Πολύς λόγος
τελευταίαι χρόνιΐο
τα που λεηλιατοΰνταιι,
που ζονταιν ολα τα ζώα ο άν-
την πουλ,ουντα, <>πως τα προ
Όλα
*_..~_, .*,-, -τ,π,ν/ η.ηϋήτπτπι πλπστ α τού θα καΓίοβρο λενοϋτο.________
ν» την ποιιότητα πληστία τού θα καταβρο λένβΒΓα
τηνάναρ χθισει τη γή καιι δεν θ ο Πη<™ να> δ»δάξ,ετε στα
έβ
ζωής μαις γιιιο την άναρ> χθισ&ι τη γή καιι δεν θ α· Πρέπει να δδξ
αναπτύξη των πόλεων, φησει πιίσω της παιριά υιαι παιιδιΐά σαι·; να σέβοντα»
έ ' τη γή που ειίναιι η μητέρα
τον
Απέραιντη η ιστορία μας Τιτλιος της σειράς: ΨΑΧ-
όσο κι) ο χρόνος. ΝΟΝΤΑΣ ΠΑ ΤΟΝ ΠΟΥΛΗ
Νοιΐώθοιυμε περήφαινα — ΓΙΩΡΓΗ,
για τσυς Γτρογόναυις μας Έτσι τον φαντάζεταΐι ο
και αναζητούμι της μορφές καλλιτέχνης κ«ΐι έτοιι τον
τους. βρίσκει στις στσριικιές π<ε- Ιτη φωτογραφίαι, έργο ριγραψές τού ζωγράφου Στέλιου Μαρκαιτάτη, από πρόσφα- λάμπουιν. τη εκθέση στην Αθηνά. πολεμιστή. Πβρήφανο, με μότιΐα που ^ίβ Ασυμβΐβαιστο Δ. Σ ΜΙΑ ΕΙΔΗΣΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΗ Στις 24 Ιούλη 1983 γΐ- νηκαν τα αιποικαιλυπτήριο τού μνιημιει'ου που αινχιπα- ριστά το πανομοιιότυπο, αντίγραιφο της πρόσοιψηις τού Βρεχθιεΐίου ιι τις έξ γ κόρίις στον πιιιθαινότερο χώρο της κοταγωγής των Καρυιάτιδυν, στο χωριό Καρυές Ααικωνιίαις· Καιρυάτες ι την ι τοιυς επαναιπ>αιτρΐισμός
μορφή ενός πηστού αντί-
γραφου των Καρυάτιδων
ήτανε ένα παλιό όραμα.
Κιαΐι υιλοποιήθηκε με τη
δραστηρι,οποιίηση τού Πα-
νου Μαχαιίρα, Πιροιέδροιυ
των απανταχού Καρυα-
των καιι δηρ»υργούς το
γλΰπτη Στέλιΐο Τριιάντη
κα·ι τον χωριανό μας και
Πρόιεδρο τού ΣΥΝΔΕ-
ΣΜΟΥ ΓΩΝΐΙ,ΑΝΩΝ ΑΤΤΙ-
ΚΗΣ, ΚΩΣΤΑ ΚΑΝΤΙΔΑ
ΚΗ που είχε την τεχνική
ευθύνη τού έργου με την-
ΧΠ αναπτύξη ι ών 1ΓυιτνϊΛ*ιν, ψΐ|ν/α......«~ ..,·, ----Γ_ ;
για τα καυσαέρια, γκο το έρημο. ' τη γή που είναιι η μητέρα
νεφος. Επιστήμονες Παγκο Δεν ξέρω τίπαται τα ή- μας. Ότι συμιβαι'νει στη
σμίσυ κύρους δίνουν διο- 6η μια; είναι δ.ιαφορετικά · γη συμβαίνη κακ στους
λεξειΐς, κι:νητοποι;ιοϋν κό- από τα δικιά σας. Η όψη γιοΰς της γής Όταν
ομο, προειδαπσιούν. Η των πόλεων σας προξενεί άνθρωποι πιεριφρονοΰν το
θ'.ικολΐαγίια σαν επιιστήμη καικό στα μάτιια των Ερυ χώ,μαι, περιΐιφρονούν
διδάσκιεταιι στα πανεπιιστή Θρόδερμων ανθρώπων. 'διο ταυς τον εαυτό
μ·ο. Οιι, λεγόμενοι «πράισ.- Αλλά αυτό μπαρΰ και Ξέοουιυ£ τουΑάχιΐστον
νοι» μπηκαν στην Γίρμανι να οφβλίταν στο ότι ο ε 0 " Η ' νη δ£ν *πκει
κπ Βουλή κα, φ,ιλοΰοξούν ρυθρόδερμος είναι άγριος οτονανΟρωπα 0 άνθ'
να παιΐξαυν καταλυπΊΐκο ρο και δεν καιταλαιβανα. " ":ΛΓ", Υ, „. «,.7 ·
Κοντολογις είναι, εναι καυ- κο μερος στις πόλεις των "" παν™» το ήυ η
το ηρόβληιμο που καίειι λευικών ανθιρώιπων. Δεν υ 7®Ζ.,· ΖΙ^ }/τ'^α 7Πί
τούτη τη στι,γμή όσο καί- πάρχε» τοπος απού μπο- ,,,^^Τ^^ ^. ^°
ε, και, η υπόθεση της Βρή ρείς να ακούσβις τα φύλ- μ"α ΚΛωστΠ· υ-τι κ<ϊ^1 ν·Ί!Γ, η υπόθεκτη της ζωής λα να αναπτύσσονται τηιν μος. ανοιιξη ή το θρόΥσμο Παραθέτω παιραικάτω των φτερών κάποΐ'ου εντό μια επιστολή — απιάντη- υου. Αλλά μπαρεΐ να γινε ση τού αοχηιγού των ινδ» Ται ^τ1011- Ϋ'ΚΤΐ 'υαιι άγριος όνων της Αμε,ριικής στον ·*—·ι Οιεν καΐταΛαιβαίνω. πρόεδρο των ΗΠΑτο 1654 Ο θορυιβος των πόλεων ΠΟΙΗΣΗ Σου γραφω αυτό το γράμμα καιι πίοω ση τα κλειιστά παραθυρόφυλλο οιιι αστραπές της θύμησης φωτίζουν το χαρτί και τη φωτογραφή που μου χαρισες πρ,ν 3 χρόνια, στην πορεια τού Πολυτεχναου. Λαχταρώ ναι μείνω αιμιίλητος στο πλευιρό σου μ α φοβαμαί υήπως κάμω την καρδιά μου ν' ανεβει στα χειλη μσυ. Έτσι που ανασηκώνοντας τα μάιτ«α να ξέρω πως με προσμένει η ματιά σου γαιληνιεύοντας όΛες τις μνήμες, τα χέραι σου γαληνεύοντας όλα τα κύμμστο, σλα το μνιίμαιτο στο μέτωπό μου ..... ΗΡΑΚΛΗΣ Προσμονή ·δ|Ο το'υ ταν Μυτό 0 κός θα εξοφονι,στεί κι' α,υ, ή . γρηνορώτερα α β μ|α νύχταμ ^ ^^^ ασ. απο Τα ΐΟ:α πραεδρο των ΗΠΑτο 16 ρβ ψ^ξ^ απο α Οα σαζ όταν ο πρόιεδροις Φρά- φοιίνεταιι μόνο να προοβά Τα απορρ'ίιμρατα,. Πεθαί κλιν Πήιρς πρότεινε ν' αγο λ&ι τ' αιυΓΓά. Καιι τι ενδιια- ν&ντας όμως θα αικτινοβο μασει μ·ια μεγάΐλη ζώνη α- ψέρον υπόρχει πι·ά στο νο έ ξ πό τις εκτάισβις των ινιδιά ζνς αν δεν μπαρέ»»; να α- ύ χκή ραυ νων. ν. καύα&ς τη μοναχακή κ,ραυ που «Πως μπορειίτε ναι αιγοράι ΥΠ τού κακικινοΛαιίμη ή τ κ τη γή( κα πο αετε ή να πουΑήοϊτε ταν συζηΓΓήσως των Ραπ-ρα ΠΟΜ 1&ια|ίΤ£Οιη Χ^ν στα εΛιη τη νυχτα; έ με ένταση, εξ αππ-.- της δύναιμης τού έφερ£ σ· αιυτη κα(| πούΐ απο κα. ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ,ΝΑΘΕΝΑ Σε δ.ιαγωνισμό προισω- πογρακριίος «γΐια τα δύο χρόνιια τού ΠΑΣΟΚ» ο χωρ.ανός μας Οδυσσέας Θ Ν'άθενας κέιρδιισε τ ο τρίτο βραβείο. Το δίαγωνισμό είχε προ κηρύξεΐι η εφημερίδα «Και θηιμερινή». Ο Οδυισσέας Νάθενας έ ένα πορτραιίτο γε- λοιογραιφπκό τού οπουρ- γού Εξωτεριικών κ. Χαρα- λαμιπόπαυλοιυ. · ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ ιδιότηιτά ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΩ ΛΠΟ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ Γ;ο την επέτε.ο τού Πιο λυτεχνειου ο ΣϋΛλονός μας κατάθισε στεφάνι στο Μνηιμείΐο» τού Αγνώ¬ στου Στρατιώτη την Πέμ π τη 17 Νοέιμβρη. Την πε'ρειία και το όλ πρόγραιμμα οργάνωοε π σαν ΠοΑ,ιτι-' 'Ενωση Φοιττητών μαζί με. κός Μιηχανκικός. Διίμο Ηοακλείου. αετε ή να πουΑήοϊτε ταν ΠΟΜ 1&ια|ίΤ£Οη ρ^η, ουρανό ή τη ζεστασιά της Χ^ν στα εΛιη τη νυχτα; σας έκ,αμε να καο,αρχήσε γης, Η -.ιδέαι μας φαιίνεταιι Είμαιΐι ένας ερυθρόδερ- Τε σ· αυΓτψ καιι στον «=ρυ- ΠΕριίιεργη. Εΐιτειιδή ακιρ:βώς μος καιι δεν καταιλαιβαΐίνω. θοόδφμο άνθρωπο. Αυτή δί μιας ανήκαυν η δροσιιά Ο Ινδιΐιάνοις προτιρά το π υ,ΟΗΐοα είναι ένα μυστή¬ του αιέρα καιι π διαύγεηκ» γλυκό ήχο τού αιέρα, που ριο' γπα μάς γίκαΓΓΐ δεν κατα τού νεροιύ πυι; εϋναΗ δυνα· ξεπετιέται π·άνω από τα λοβαίνο,υμε πως όταν όλα όν να τ' αγιοράσβις; έλι, καιι τη μυ,ρωδιά τού τα αγρΐ,ΐοιβοιύραλα εξοντώ Κά.θε κομματάοι αιυτής «·ου τΟυ ανφου, πλυμμέ νοντα ά άΑο της γής είναι,, ιφό γι·α τον νου αιπο τη βροχη τού με δα)μαζονται1ι σι απόκρ,υιφες πεώκιαυ, κάθε αμμουδερή κοίτη ποταμοιύ κάθε καμματάκιι ομϋχλης, καθιε ξέφωτο καιι κάιθε βοΰ Γσμα εντόιμου ίίίιναιι ιερό Ο ιαφαις εΐνοιι πολύτιι- ια τον Εουιθρόδερμο Υ'αίτί όλα τα πράγμαιτα μ μ ι ρ ρ στη μνήωη καιι στην εμπει μοιράζονταΐι την ιδία ανα ρΐα τού λααύ μαυ· Ο ι νε'κιροιί των π^οή. Τα που είναιι γεμάτοιι λουλΐούδ —ι—ις.»
πο που γεννήθηκαν. Οιι δι >ίϋΚς* άνθρωπος δ«ν -—:
κοι μας νβκροΐ δεν ξεχνούν νετα)ι νΌ δί"νιεΐ1
•στον α«ρα που
Αλλά αν σας παυλήσοιμί.
τη νή μαι;, πρϊΓΚιΐ να θυ
Η παιοαπάνω απαντήση
ποτέ αυτή την
γη, γατί είναι
υπιεροχη
η υιη,τέιραι
αν¬
τ ου ερυθρόδερμου αν- "ι ν ι μν|" "η*·"*" ννι νν Οϋιξη
θρώπου. ΕΙίμαστε ένα μέ- μαστε ότι ο αέρος μας εί τλ1'ι!ι
οος της γής. Κιι αυτή πάλι ναι παλύτιιμος. Ο άνειμος
ενα κομμάιτι από μός. Τα που που έδωισε σταν παπ ^Λ,^* $£*.
ίυω'δί,αοτά λουλούδηα εί- ΠΟιύ μ°υ τΠν πρώτη αινα
ναιΐ αδερφές μας' το ελάφι, πνοή πήρε καιι τον τελευ-
το άλογο, ο μεγάλοι; αετός "·' αΓιο τού ανοστεναγμό.
ίιναιι οιι αιδερφοΐί μας. Κι αν σαις πουλήσουιμε τη
Π0ΓΓε
ι αρφοΐί μας.
Τα βράχιια στους λό- ΥΠ Ηια|ζ- πιρέπδΐ να τη δια»·
(ρους, το πράισιινο χρώμα φυλιάξετε κκ» να τη_διαπτ|
των λεΊβαδΐιών, η ζεστο
σία τού πόνε'υ' καιι ο άν
θρωπος όλα αινήκοιυν
ο τ ην ϊδ'ΐα αιικογέντεια. Γ ι
ρήισετε ως «βρή ως ένα τ ό
πο όπου αικιόμο κιι ο
κός άινθρωπος μποΐοβί ναι
ηόβι καιι να γευτεί τον αιέ
Γσδε έφη Μπουρνέλης
Το σκ!ηνι.ικο, κάποκο Γω τού ΞυδοΛευτέοη ειίμαι.
νιανό καιφβνεΐϊο κι εγώ α- - Νοί έχεις δίικη,θι, Δημή-
κούω μια αιπ' τις αμέτρη- τρη, άρχΊσα να Εεχνώ για-
τε>; ιστοοίες τού Μπιουρ τι γέρασα, υαι τώοα που
νέλη από τον ιδία. μου το λές θυμήθηικα το
ιΕκοΐ που μου κουβέδια- συχωρί'υιένσ τον παππΌύ
ζε λο/πόν, σταμοτά από σου το Ξύδη·
τςμα καιι μου λέει:
Μ
—Έ τρ συιχωρεμένο όντε
— Μα από τη Μονή εί- δεν εξύδιαιζε...
σακ; (και μετά από ώρα)
— Μπάρμπα, τού λεω, πά —Μα κα: πότε δεν ι
λι με ξέχασες; Ο Δημήτρης δ αζί.
♦♦♦♦♦♦ ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦»»♦♦■♦♦♦
Ευχαριστήριο
Ευχαρισταύιμε τους χωοονούς καιι τους φί-
λους που υας τίμησαν μ«· την παρουσϊο τους
•στους γάρους μας την Κυριακιή 4)12)83.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΛΙΝΑΡΗ
ν πιγοράισει τη γή μας,
ζητάιεΐι πάρα πολΑά από
μάς.
αυτό κιαι όταν ο Μιεγάΐλοις Ρα που γλύκιαναν τα αγρι
Αρχηγός στην Ουάισιγκιτοιν ΟΛούλσυδα των λιιβαοιών.
μας παιοαγιγ-έλν&ι ότι θέλει Εξετάζουμε λο'ΐπόν την
προισφορό σας νιο ν' αγο
ράσετε. τη γή μιαις. Αλλά
αν αποφασιίισουμιε να τη
Ξέρομε ότ, ο λευκόΓ, άν δεχτούμιε, θα βάιλω ένο ό
θρωπος δεν καταλαΐβαίνεΐι Ρ12· ° λβυικόι; άνθρωπος
τα ήθη υαις. Ένα κοιμμάΦΐ θα πρέπειι να ουμπβπρι.φέ
γης μαιάζειι σ' αυτόν μ' ΡΡα" στα ζωα αυτής της
εν α ' οπαοδήποτε άλλο ΥΠζ όπως καιι στα αδέρφιΐα
κομμάτι, γιιαιτί είιναΐι, έναις
ξένος, που έρχεται μβσα
στη νύχτα κιαι παΐίΐρνειι απ'
τςυ. *
Βίραιι ένιαις άγριιοις κα»
δεν γνωΡ'ίζω άλιλον τρόπο
τί] γιή αυτό που έχειι ανά- ζωής. Εϊδο κιάιποιυ χιϊΑιΐαι α
νκιη. Η γή δεν
ο αιδιε νριοιβοώιβαλα να σαπίζοιυν
ΕΙΔΗΙΗ
Ο χωρΐιαινός μας και μ
λος τού Δ.Σ. τού Συιλλό-
γου μας Πιώργης Μαρκο-
γ,ιαννάκης (Μπ'ΐριγιώργης)
εκλιέχτηκε Πιρόβδρος τού
Σ υνδέαμου Σιδηρουργών
ΑλουιμΊ'νοικ ατ ασκευαΓ·
οτών Νοιμού Ηρακλείου
«Ο ΗΦΑΙΣΤΟΣ».
Να σημειωθή πως το
παραπάνω Σωματείο είναι
σπό τα αρχαί ιότερα τού
Νοιμού μαι;,, α φού ιιδρύθη
κε το 1910.
θθθθ—θθθθθθθθθθθθθ—'
γ
οφός τού αλλά ο εχθρός στο λιιβάιδι εγκαιταλίλομ-
τού καιι υιόλΐς την κυριεύ μενά από το λευικό άνθρω
ί
οει, πηνιαιίνειι μακρύτεραι.
που τα είχε χτυπησει
έ
ΕγικαΓΓαιλεΐπε τουις τάφους μ' ένα τραιίνο που περνοΰ
των προγόνων τού καιι α υ σε από κεί. Είιμιακ ένας α¬
ι ό δεν τον ενοχλειί. Ο τα- γριος κα,|ΐ δεν κιαίταλαιβαιί-
φος των προγόνων τού νω, πως το σοιδερένιΐο άλθ'
κοι π κληρονομιά για τα νο που καπνίζη μπορεΐ
παΐιδά τού πέφτουν στη να είναι πιό σημοντικό αι
ληθή. Συμπερφέριεταιι στη πό το αγροοιβούιβιαίλΌ, ποιυ
μητέρα τού, τη γή, καιι δεν το σκατώνουιμε παιρά
στον αδερφό τού, τον μόνο γϊ'α να τροφούυε-
ουρανό, σαν να ήταν πρά Τι είναι ο άινθρωπος χω
νματτο που αγοράιζονταιι., οίς τα ζώα. Αν εξαφιανιί-
ΥΨΟΤνΙΕΤΡΑ
ΧΩΡΙΩΝ
Γωνιές
Ανώγιείθ
Σιίσαρχα
Καμαράικι
Αστυράικιι
Καμαιριώτης
Λουτράικιι
Κρουσώνας
Α για Βαρβορα
Γέργερη
Βορίζα
μέτρα 660
» 730
» 600
» 550
» 560
» 640
» 780
» 460
» 600
» 550
» 530
» 890
» 860
» 830
— Τα τρϊο τελευταία ανή
κουιν στο Οροπέδοι Λαισι*
6ιου·
— Ο π αρ απάνω πίναικας
δόθιηικε από τη Δαισική Υ-
πηρεσίια Ηιραικλίεϋου.
μ
Άγιος Γεώργιος
Τζερμιάδω
Σε βλέπω νάρχεσαιΐ σαν οηο ον«ρο
σιγά — σιγα μεσ' τη ψυχή μου
Σε περίιμβνΐσ.
Σε περίμενα σαν την ανοίξη.
Δϊ σκέφτηικα ποτέ πως το δέντρο πεθαινουν
μα στέκιονταΐ' αιώνιο ψο να πιετοθν
καιι να Κιάθονται Γηαινω τους τα πουλιά,
να λαλούν τη ζωή, την ογάπη.
κου τον έρωτα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΛΛΑΡΑΓΔΗΣ
Τ 0 ΣΩΜΑ ΚΑΙ Τ Ο
Γιάννη Ρίτσου
Σ' ΑΥΤΗ την ιστορ'ϊο παλλο,ί πήρον μέρος κι άλλοι
ποιυ δί φανήκανε διόλου
Κρυμμέναι πΐσω από αιναιμνήσεις ή πισω απο αγγΕ
ή Γτΐσω αιπό παληό παιντζούρκι γδορμέννα αη
τα νύχια τού χρονου)
κί άιλλοιι που ετοιίμαιζαν ένσ μιεγάλο ψωμι και πανυ
τού χάΐραιζαν ένα σταυρό με το σουγιο τοω^
κ- σΐι γιριές συναιγυένες στηιν κουτζϋνο (Α
κυρ'ΐελέηισον)
τόνο το·ι>ς μάτι στο δρομο μ«ε τουις
τους ικαπνούς με τους φαντάιραυς
γι,ιατϊ η πετσέτα πάνω στο· τραπέζι Κ'όνεΐ' πάλι φτφο
'σκουντάΐΐι υ>ε τη ζεστή στρογγυλάδα τού ώ|ϋ>υ της
τ' άλλο ποιπλί πούνιαιΐι βαθιά τους)
καιι π<άιλι αί νριέζ «ιίναΐ' ετοκμόγεννες) χωρία π» τς παιδία ταυι; πουι χωραιτειύουν με το θΰνστο αν κάνες να πι-,ις θα ξανάρθω φοβάσαι μήπυςΝζ κιαιι πάιλι ψεύτης) εϊινο μεγάιλα, τό εμπόδ α κα», τα πρηισμένα κούτίΑο των καπνών ό ράφτης ο ξυλουιργός ο φερετροποιιος κλο'οαντα μαγαιζιό ταυς ο νέέρέοές κάθεται στα σαγίύια ο·ίχνΐι| τρια τρ») το κλεμιμρνα τραπουλόχαιρτα δέ βγοιινουν πόσες φαρές είπαιμιε αρήιν κ' ένο κα:νούργίθ χαστου- κι) ο πιοντιχ'ό,-, ικαιτοώσε απι' την τριΐπο τού αηοονρον- ταν πάΐλιι αι υπόιλο'πες τρύπες δεν εϋταν γιια τους μπάζαιν αγέιρα βλέπαν έξω ένα χέρι που κάτ» κρατάει) ένο ποδ,ιι με αΐγκύΛωοη δέ γονατί,ζε*) χτυιπάιει το πβζοδρόυηο ξύλκνο πόδι πτ τρ.ινιο ΐΓληισι.ιαζεΐ' την πόρτα ύοτερα πέφτειι ο σουβάς ξεκάλλάίΐι κοι η έβδθί/1 * τρα ένα άνα ιγμα πανω στο ταβάνι μονοφθιαλμος ουρσνοζ θάιρθουν άλλοιι θα πούν τα παρα πέρα μόνο μην^ χάσεις είπε εκιαινα που έγινε τούτο που γίνετο» τυρο και: τ ώρα γΐ'ατί αλλιώς είιπε δέ νιίινεταιι τΗτοτα με κλεισ^νο π» ράθυιρο μ ε λοξόθωρα μότια μ·ε σπιάιγγοιυς α!πο χαιρτονένιΐες κάσες γυολικών προοι· χτιικά τυΐλινυένου/; από παραμ€Αηΐϋ£να γίρόν' με σπόγγους φυιλαιγιμένους στο συρτάρι πλαι. στις παδείξβ'ΐς τού νειρού τού ηλεκτρικού η στις τσέπιε,ς τού μοϋρου πανωφορ;οΰ που κρίμ στη ντουλάπα τού τοιίχου χωρΐς νοφθαλίνιΐ κ,ι ο θόρυίβος έξω λιγόστευε οπορροφηιμίνοζ ταυς τελευταΦους πυροβολ,ισμούς κ,Γ απ' το τεράοτ,ο λεωφορείο που καιγοταν γωνία Πατησΐων καιι Στουρνάιρα ΥΠΑΡΧΟΥΝ βεβαία πράνιυαιτα που δεν έχουνλόγω ■δέ. βρίσκουν δεν ψάχνσυν αν δοικ"|μάσειι; να ται πείς δεν είναι Γτραγματυ γίνονταιι σκόνη ή καπνός ή έστω λάμψ»!1) λόγαα μι:ικρά μιενάλα σύντουα> της νύχτας
της νύχτα.; άισπιρες μαύρες
τις τρα,βαιει η φωτία τις αιοπάζειι κσϋγονταιι ΐ^
ένα ελάχστο τσΐρινμα απ' το λΐγιο λίπας απ'
ρά απ' τις κεραίβ;
έναι τρίξξκμο αλλοΰ δυό κ'ίτρινεςοπιίθιεις ή
ττΐιό κόικκιναι μενενθυσμένα
αΑλ·;ώτιι'<α είναι! οί νυχτοπεταιλΌιύοες στα μοΛνι° γυναίκας ή διίπλα στο γυαλί της λάμπας — 0^ λέγονταΐμ αΛλΊώτικαι το ποδο.βολητό στην άθψο* κ' αι φωνές διασχιίζοντας τοα; προιβολιείς α μένων οχηματων τα τέσσεραι σώμαιτα κ' ο; τέσσβρις σημαίες τα .
ΓΩΝΙΑΝΟΕ ΚΗΡΥΚΑΣ
ΣΕΛΙΔΑ 3
Η ΓΡΙΑ ΣΜΑΡΑΓΔΑ
"1%^ ΐ^^ *0°«°™λ<> ™ ΧΡονων νό.
τγκ 75 της χρόνκι
Τϊποτα από την
οη της δβν μορτυρά
ατο νΐ'ότο της υπή'ρξ,ε μιια Σμοράγιδο
ί/υναίκο ντελΐεχάιτη «αι οαν
ντσρντόνα θερκ> ανή<μερο. κα1 τους ΓταΛοΐ'ΐότερουις......._ μερά λαιοόν πυυ η γρηά από Μιια γάιλα κοιΐ δωσω να φός μυζήθρο; Η γριά Ιιμαράγδα έρει- νε με ανοιιικιτό το σπ"όιμα α πό την πρόσμενη πρόται τΐΊ αλλά κοι τους τρείς άν τ(*ς της τοος έβαψε πριν τίΐν ώρα τους. Οί χωρία¬ ν» έλεγον πως όΛουις τους οντρίς τού χωρίου νο παν ολους θα τους πόσο θα όν τιχε ο καβένας να κοβμό ται κοβιι βραδυ μι τέθσΐΌ ζε. τα γυρεύνεις τ σι κάψας; Η γριό Σαράγδα που ως τότε δεν εύχε μϋλήοε-ι σε άνθρωπο ήρβε στην μόν- μου Ρι.ο σταΛιό νερό γιιαπτϊ έ- χω σκόσει από τη διψο>.
Αυτάς έπιαισε ένα κουκιι
το γέμιισε νερό καιι τόδω οη το,υ Στεφανου."
οε της γιριάς που τόπΐΐε μο ΒάΛθηκιε να τον κοιτά-
ζει χωρΐς ναι μιιλάί,ι γιιο
λιΐγη ώ'ρα. Μετ ά ένα παρά
Ο Στελιανός τότε &υιμή ξινο χαμόγειλο παραυοΊό-
ην- θηκοε τος ΐιστοιρίίς τη*; Σμα
σΐσιιΑο ράγδος καιι κιαθώς ήταν
και δαΐ'ΐμονακόπελο της
4,'ίπε για να την πειιράξε'κ
— Δεν μου λές εδά θειιά
τγυ« *„«-; *Λ ν Σ^α'Ράνδα να σε ρωτήξω, — Ντα έχω μωρέ παιΐδί
τρα γιιατι με τέθαια ζε ήντα προτιράς; Να, θέσο- μου αδόνπ.α να
μρ μ'αζιί εδά που δβν
σιηικε στο γεραισμένο της
πρόσωπο, τα μάτιια πς
άοτραιψαν σον να θυμηθή
κε τα νιειιάτα της καιι τού
οτη ειΐχε ξυΛιόοει από την
δίψα κοι ειΐπιε
φαω γα-
μιας λα κιακ μυζήιθιρα;
ΓΚΑΛΟιΝΟΜΟΣ
ΜπέρτοΧτ Μπρέχτ (ιστορίες τού κ, Κου'υ'νέρ)
ΑΝ ΟΙ ΚΑΡΧΑΡΙΕΣ ΗΤΟΝ ΑΝΘΡΟΠΟΙ
Αν αι, καιρχαιριος ήταν άιν6ιρω
ποι, ιρώτιησε τ.θν «. Κ. η «ιθιροό
λο της οιΐικονόμιαις τού, θα φέ-
ιροινταν τότ€ πιΐο κιαλιά στα« μι.-
χρό ψαρόκ·,α; Σ1ιΐιγο·υ.ρα, αροικρ,'-
θη*Ε εκείνος. Αν ο, ικαρχαιρϊβς ή
τβν όνθιρωποι θόχτΐ'ζ-αν γΐο ται
μψιοριά ψαρόκιο στιη θάΐλασσαι τιε
ράστια «λοιυβιά και θάβαζαν μέ
σία διάφοιρΐζ βγΐοαταοτάσε < υγ< εινήις. Ότ,αν λόγοιυ χιάρη ψορά>
*ι τρααι, ιάτπζε την ουιρό τοιυ, οί
έναν επιΐδεσ,μο ιμιηιν τυχιόιν κοιΐ
ψοφήσΐ,ι «αι το χάσοων πριν
την ώιρ,ο τοα. Έτιειτα γκαι ν·α
μιΓ} ιμιελαγχολιοιύιν τα ψαιρόκ' α θα
ο,ριγόνωνον κατά
ρα χήρο στο 32 της χρό
νιο Πως νο σντέξο τη χη
ρέισ. και πως ν ακαταπνΐ-
ξιι και νο σβήσε, τη φω
ΐιά που τσ' 6ναβ€ το κορ
μί τγϊ; σε τέθοιο ηΛοκϋαι;
Αφού πφάσονε ένο —
δυό υ»γνες από τον θόνο
το τού τρίτσυ της άντρο
δεν όντεζε όλλο κακ σ·ιγό
ογυό άρχβσε να ενδΐδΐι
οτα δήθεν οθώο πειΐράιγμα
το στην αρχή που της έ-
«ονον οί δάφοιροι καοτο
πόνηροι χω4>«ονοιϊ. Πότε
με τον γβίτονο που τον
φώναζε κοι της όρμ«.γε
την κοτσΐκα, πότε με κια¬
νένα (ϊασκό όταν πήγαιινε
οτο Είουνό γ^α χόρτα ε)ϊ-
χε δώσ«ι λύ-ση στο κουτό
πρόβΑημά της. Δεν ξΐίχε α
φήσει μάντρα που να μην
£Χί,ι ΓΚ,ρόσει. Στην αΡΧή
ο βοσκός της έλιεγε ναι τη
φιλέψει υυζήθρα κακ γό-
λα μιέχ,ρι παυ τ ο πράιμα
κατέληγιε πόντα στο ποι-
θούμενο αποτέλεσ^ια.
Η Σμαράγόα είχε απο·-
κτήσΐι και ένο γιό από το
διύτφο της οντρα, τον ο
γοιο λάτρευχ υπερβολικά.
Όταν λοπόν ο γιός της
μ*γαλωσε μην αντέχοντσς
τα υποννοαϋμενα των χω
ριανών για την μόνα τοο,
εμπαρκαρε σ' ένα κοράβι
έγνε
αι γν ς
Η Σμαρσγδα ήταν πλέ¬
ον στα 50 της χρόνια.
ΚΑ;α μερά ηρθαν τα κα-
κά μαντότα ότι βούλιαξε
το κορόΒι κιαιι ο γ«ό<ς της πνίγη,κε. Η Σ,μοράγόα που δεν λϋγισε με τ ο να μιείνεΗ' τρείς φοιρες χήρα, τον χά μό τού γιοιύ της δεν τον στόν εαυτο της, δτεν ξΐανα,νΐϊιλπσε οζ κανένα κα* έξω όταν έ- βγανε γιιο χόρτα γύριζε σαν ξωτι«αό κακ ο» χωρία νοί έλιναν ότι τρελλάθΠ/- κε. Κάθε ηρν» έ<ρί.υγε από το σπΐτι της ανηφόιριζε μέ χρ, το βουνό και καθόταν και αιγνάντευε το πέλαγος λϊ,ς κα περΊμ'ενε τ ο πλοϊο που θα της έφ&ονε πίοω το γιό της. Μετά *ύριπσικ£ λΐγα ξύλο ή λιίγο χόρτα κοι γϋρ:ζε να κλβιστεί πό λι στο σπίτι της. Ο Σηφοστελιανός τοο γέρσι—Σή.φοκα ήτανε ένο /ΓΡΟΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ: ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΙνΙΠΡΟΣΤΑ Θαυμάσ'.ια η πρωτοβου λια τού Αγροτικού Συλλό νού να δ'αθέσίιι 50.000 δρχ. από συνεστΐαση που έκανι, V ό βελτιώση αγρο τ,κου δρόιμου. . Τέταΐ-ς (εΐνέργ'ίΓΐΕι' βΡ' σκουν τρ. αυιμπαράσταση όΛων των Γωνιιανών, συμ βάλλουν στην ενότητά τους, αξιοποΌιύν τις τερα στιες δανατότητές τους ΙδεοΛογίΐκοί α/ώυες οτπν ποίηοη τού αρχαίου κόομου Αποσπάσματα από το βιβλίο τού Χ. Θεοδωρίδπ Ο αρχοος κόσ^οις ήιρθε σ' ί μός θιλιβορό θιριυΐΜμαΓΓισρένος. Μεγάλο |.*ρος αιπό το γιραητό τού μΛΛηιμε,ια χάθηικΐ., οί θιΐικο- δομές σωριάστιηικιαν, τ' αγάλ- μΌτ-α «λί τ' αιγΐγβία καταικιοι ιμια>-
τιόστηικαν κο. θάφτηχαν κάτω
από χώιματα ή κάτω από μρται
γιενεστίρια χτισιματα. Με το γμο
αξιοθρήνηιτο, η κληρονομιό
των Αρ,χαίων πα.ραδόθηικιε σ' ε
γη,μιένη, και πθιριθιμθιρφι^-ένηι α
πό τις γιενεες ηθ'υ μιεσολάβη-
σαν τη μθνΛιιλΐίωοη οπιλονή
τού θησαυιρού των Αιριχαπων
κ,αι την ο,ναστ,ροφή αζιθλόνηι-
σή τού..
ΤΟ ΓΝΗΣΙΟ ΕΛΛΗΝ Ι ΚΟ
Η ειλιληινχή παιδΐιθ ε.ναιΐ
στην ουσια διΓ(.ιθι!(ιρ.ατΐιΚιήι, ρασι
οναλιστιική κ ι εδωκοσμική. Γβν
νήθη<κε 'Κ-ΐ άικιμασε ιρε τιηι/ πάλη κιαι τη ν,«η αάινιω στις ορ,ιστοκιροτ α 'Κΐαΐ στη. ι,ωθ.ιική των χροιάν τη;ς αγ,ροτικής οικοινΌιμια;. Η πλου- σΐότειρη οπόδοση τού <«Ελλην4- όπως έλεγον οί Αιρχαίοι πί)ρ.ΐιληιπτ ικά το ελλιηνιικό έθ'/ιος. έγιν* στις λαοκ,ραιτ.ι«ιές δηιμιο- ικρατες. Η αγάπη της ζωής αι των γήινων αγαθών, η εί ιπιστο συνη στο λογικό, η π'σπτη πως ο άνθρωπον ιμιπορειΐ να εξηγή- σίιΐ αιπό φικτιικά α τ α όσα. γί- γονται γύρω τού κα>ι με την
ειριμηνο.α να δειμάσει τις αντλίαι
χες φυσικιες δυνάμεις, να υψώ-
σε4 τη/ υλική τού ζωή κα., ν'
ασφαλϊσει την εοτυχα τού, τα
.κύριΐα ουτά γν-ωρίσΐρ,αιτα. τηί ελ
ληνικής ουσ α>ς, γινν.ιούνται μ«ε
το δήιμο ιοι ο ολουθούν το ανέ
(ϊασιμά τού. ΑΓ^.ος «αι «ΕιΜληνι
κό» σΐΓ,ιμια νούν το ·δ>ο.
Ιε σκληρή πάλη με τις προ-
νομΐούιχες τάξ^ι'ς που άρχ>ισε
πολι νωρ.ς στην Έλλάδαι, ο δή
μος άνοιξε στα. ελευθέρα ποΛιΐ
τευ,ματα «αι στιην ορθολογική «αταχτήσες,
δ.ι.ανόηση, στην ιωνική δηλαδή.
φυσική κοί σ'το κορύφωιμό τηις
που ε'.ναι η σοφικττιική κ.ν ο ιδεο
λογικόν κόσΐ.ιος τηί πιρν αΓ.ό
τον πελοποννησι&^ό πόλεμθ
χυραύσε η στΜούνθιεση τιηις ελ
λΐΓ>νΚιής πολκτειαις, όσο δηλαιδή
εχανε δύνο(Γη ο δήιμο; «,ι επι-
κρατούσαν αυταρχιικϋς ολιγαιο-
χίες στον ίΛΐλιηνι«ιό κόσμο,.
Στο σηρεΓ© τη^ σ)κληιρόιτα-
τΐΓ>ς δθικΐιμασίαις τοιυ γνήσιαυ ίλ
ληνικού, τις δεκαείτεις ο^έσωι;
ύστιερα α,πό το Μ. Αλεξάνδρα,
φανερώθηικ,ε Π) εξατρετη, διά-
'νΌθ τού ΕηΊκοιυιρο.υ, που αζιο
ηοίησε *ι ένιωσε με τον πιο ξε
κάθαρο εποητΐΊοό -τιρόπο σε πλα>
τύ σύστηιμα ότι ίι.χε δ,ηιμιιθ'υρ-
γήσει ως τότε η δηιμοκιρατι/κή «ι
οιρβοΐλογιΐικιή ΕΛΑιάοα. κια>;, ιμε την
σοιΐ>γ<κιριΐτη βυ.αισθησίια' τού έδω σε στη ζωή το αιρτιότερο νόη- μα από όοια γνώρισιε η Αιρχαιιό τη,το1 ·καιΐ γιαι μεγάλιθ δηόστηιμα· ειριγοτερ.α ο άινθιρωΐΓιΐθις στηι μια- ιΚιρόσυρη πονίιμιένη ιστοιρ,α τ,ου. Η επ ικσιΐιρ·ιική διδασικαλίαι έγΊ- νε (θνάκιριβο πιροιζύιμιι γιια την ικατοπ'.νή Α,ρχαιότητα, πάνω α πό πενταικόσια χιρόνια:, αιρχΊ— ζο-ντοις σ.ττό τους πρώταυς ελλη νιστΐικούς ως βιαθώ στοα; αυτο •κ'ρατο,ρ,κούς χρόνου.; τιηις Ρώ- ,μης, «αι χε>ϋδόνι της κιαλσκιαιι-
ρ-άις για τα νεώτεραι χρόνιαι (ΐψ-
στειρκτ από τη θεολογ ική κ,ι ι&ζ-
αλιστΐ'Κή νειροηχ>ντή που σικιέπα
σε την οι,κιουιμιένη. Το ειπιχουιρ,ι-
«6 δόιγιμα υψώβιηικε σε π στηι
ικαιΐ στάθηιχιε αιπιθ·<ούι;απι <οαπ πά ρηιγθιριΐό στι,ς ευγεν ικότειρβς φύ σεις, όταν, ύστβρα Οιπό την α>-
ποσύ'νθεση τη,ς 'ελνηνιι.κήις πολι¬
τειαι μοί το αδυνάτισ,μαι τοιυι
δήμου, ο .έλληνος άνθρωπον «ι
όσιθι €ιπό τοως άλλους λσιούς
ένι·ωθιαν όπως ε,κιενθις β,ρεθηικαν
τώριο, που έθιρ&ψιε το μιονάκριΐ
βο αιττό βοτάνι που το λέμε
εΐλΐλη^υοή· παιδααι. Χαιραχτιηιριΐ-
σΐτ,ΐικό ιείναιΐ .πως η προικοπή γι'νε
ται,' στα> μιέσα τηις χειροτιεχνι.ος
τηις ναιυιτιλΊαις, γεινιΐικά στι< ειρ- ιγασ'ες που ικαταπιάνιεταιΐ ο δή- Ι,.ιθ.ς, !ενώ το άρΌΓΤιρο, τ ο όργω- ,μαι, το θέρος, το α'λώνισιμιαι δεν έχουν να· δειξθ'υν μειγάΑη άλλαι γή αΐΓ,ό τα χρόνια. τοιυ Ομήρου ω.ς το τ,έΐλο>ς των κιλιαϋΊ.χών νιρό
νων. Η λέξη, πολιτ.ισι.ό,ς ερι/ε-
ταιι από τη λέξη πιώλη. Η ζωή
στο άστυ στ;ριέ(ρ·ει τνμ προσοχή
στο .ανβρώπινο, στο πολιπτιικό
ηρόβλη,μα., χλωμιάζει το ασδη,
μα γιιο ·πη φύση «αιΐ την εξοχή
που έχι&ι πολύ μ κρό ; ώρος
στην ποόηαη των χρόνων τη,ς
αθηνά ΊΊκής αικμής τού 5ου αι ώ
ν α.
Η σκιλαβι'σπιΐκη όιμως Οιργάνω-
ση τη>ς πιαιρανωγής, δεν έχει γε
ιρές βάσεις «αι κλεινει ιοαταίλυτ.ι
κές αντιφάσιβΐς ιμέσια της. Η τ>ρώ
τη κ;ριση δηίμιοιυιργήθιηικε με τον
Πελοοοννιησιΐαικό πόλειμο, που α
φορμή τοιυ ΐι,χε την ανάγικη τηις
αθηνά ΊΊκής β ·οιμ>ηιχανί·αις νο
βιρίΐ κα,ρνούιριγι,ες πηγές γιο· δού
λαυς «αιΐ «αινού,ρΐγΐιεις ανοιρές γ,ια
τιημ οαιραιγωγή τηις, «ααθώς κα>ι
την ανησυχιιο των ανροτιικών
ικιροτών, ιδιαιίτειρα τηις Σπάρτης
Υ'ΐα> τιην αιυξανό(μενΐΓ|
της Αθήναις. Ο μεγάλας
πρώτα έδωσι; δυναιτό
στην ελιλην.ικιή πόληι. Η α,ποσύν
θίση σιινεχ στπηικε ^ε τους πόλε
μοιυς το·υ 4ου αιΐώνα και κθιρυ-
φώθηικιε με τη μια>κιεδονικιή κατό
χτηση.
Β'να,ι κ,άιμποσοι Ευρωπαιιο,ι
κα« μειρ.ΐικοί δικοί μας αγουιρο-
ξαπνηιμένοι, που θρηνούν γιαίτί
οί ένδοξοι πιρόγονοί μας έμειΐ-
ναν χωιρισμένοι σε ιμιικρβςοντφο
χε,ς πολιΤΒ'ες. Η κιαικοιμοκριά τη,ς
«χωρΊσιμΙένηις», τη^
σρένη>ς Ελλιάιδας, έγίνε
• ΣΥΝΕΧΕΙΑ στή σελ. 4
ΤΑ ΝΟΜΑΡΧΙΑΝ ΣΥΜΒΟΥΑΙλ ΘΑ
ΑΠΟΦΑΙΙΖΟΥΝ ΠΑ ΕΠΙΧΡΡΗ.ΗΪΕΙΙ
Τα
Συμ
ΝΟΜΑΡΧΙΑ,ΚΑ
β ΘΑ
οπό το 1984 γι;ια το ποιιοΐ
Πολιτιστιικαΐ Σύιλλογοιι θα
επιχορηιγούνταιι από το
Υτιοιυιργδϊο Ποιλικτισιμιοιύ
και Επιστηιμών.
Η φόρμουλα, την οποίο
γατιικών Κέντρων, των μα
θητιικών κο.νοιτήτων κοι
των πολιτιστιικιώ'ν φορεων
οί οποι'ιες θα αποτελέσουί
ένα ό'ργονο δΐισηγητιικό
πρός τ ο νοιμαιρχΊΐαικά συμ
στη δάικιριση πνιινρής α0ταριχι- το ΥΠΠιΕ προωθεί γΐ"θ
Το σηιμοντιικό, κατά τ ο
υποοργεϊο, σηρείο, βιρ'κτκε
άς «αι τηις πιο αιποκροιυσΐπικήί υλοΐπιοΐιήισΕΐΐι την πΐοιλιΐτΊοτι ται στο ότι με τοντροπο
για το α.'σθημά τοιυς χρηιμιαιτο-
(479—431.).
£την παιλη για τα π.ρονόιμ.ΐ'ά
τη.ς η €.ριστ€,·'ιρατ.α είχε όπλο,
κοντό στα σύνειργα τού πολέ-
,μοο, τίρώ:τα το μώθο κιϊι το λυ
!ρ,ικό πάβ'θί ύστερα την ιδεαλι-
σΤ,,χή φλοσοφα. Τα «εφαλαιια
τ,η< τ' αξιοποησί με τη σονθε τι.νή φ2>/τζσ'.α ιοαι τη μιυθοπνα
στΐική τοιυ ιδΓθσυγκιριασ'οι ο
Πλάτων καιι τη δοαιχτι.χή Κ-Κΐρ-
φη της έδωσε ο Αρστοτεληί μέ
σα στο αιντι,δ.ριαστικό κλίιμα
που αικολούβησιε το τ#χ>< τού μεγάλον πολή ιοιυ.. Η κή φΊιλοσοφϊα., ,μ' όλο καιι λύτειρη κλση στη θολούραι, πή να »υρ αρχήσει όσο πιρο- Αιφού αΐΓΛώθηκε πλαιτύτοΓηο στον ΕΛληνικό «αι τον έλληνι- στιικό ικόσιμο, άνοα^ε δρόιμο στη όταν ύσττερα. στφ τι< τους πόλεμον κα» τις ες δημιθιυργήθη.κ·ε κ>ι εικιεί όιμθιΐ-
ες συνθήικ,ες «ι όι,.οια διαθέση
με το τσαλαιπάτημ,α τοιυ ευγενιι
χότερου ανθρωπίνου αιπό' βά-
ναυσους Μάριουις, ΣιύΑιλαιδϊες,
Καισαρες. ΐ&χειΐι!ζοντα< π<ιο πέ ,ρα πότσε τις υπόλοιπιες χώρες τού αρχιαίου κόσ<μου'. Σε χεί- ιμορρο από αϊτσαλένιΐο·υς στί- χοϋίς τιραγοόδησε την επιικουρι «ήν ιδεολογία ο ρωιμαλεότερος κη τού αποκεντρωιση σ αυτό τον ταμέα προιβλέ πΐι, αικόρη τη δημΐουιργΐίο νοιμαιρχιΐιαικών πιοιΑίιτκγτ» κων ΕπΊΓτροπών από εκ προσώπους της Τοπικήις Αυτοδιιοίικηισης, των Ε,ο αυτό φοιρείς καΐι οργανα μ,Ός πε,ριοιχής αποιφασί ζουν γΐο γνωστά τους πό λιτιιστιικιά σωματείον που μποιρεΐ να εΐναιΐ άιγνωστα ■στις κεντριικές ί τού υπουιργειϊ'ου ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΓΩΝΙΑΝΠΝ ΣΕΕΚΘΕΣΗ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑΣ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ Μεγάιλη συτμ·μετοχή Γω- ν;ανών σε εκθέση χειροτε χνιϊιας ποιυ γίνετακ αυτές της Ρώ,μη<; Λουικρήτιοις τις μέρες στη Βοσιλιΐκή κ,ι ο Κικέρων, που δέ διακρίνε- τού Αγΐίθυ Μάρκου κινε,ί ται για συιυπάθειια στον Επ*κου το ενδιαφέρον Τού κάθε ρ,ισιμό, αναγνωρ'Ίζει πως η σγμ- ■κουριική διδασκαλα όιργωσε την Βλιλόδα, την Ιταλία κι όλο που το β,αρβαριΐκόι κόσιμο: ΟΒΑΕΟΙ ΑΜ, ΙΤΑίΙΑΜ ΕΤΤΟΤΑΜ ΒΑΒ ΒΑβΙΑΜ. Η πόλη λοοπόν, όσο οί παρα. γωγκές -πη,ις σχέσει λετουργού σαν ομαλά, χιρησ[ειψε σα1 είναι οιι·. Ελένη Αθανασάκη Ο(ι εκθέτες ΚΐΙΜθΰν ΤΟ χωιριαινοί ενδιαφέ- προισπιάθειες - Υ- Γιάννης Μανουσάκης — Αντιικεΐίιμενα από όνυχαι. Μανώλης Ξωπαπαδάικης — Πλ>εκτά.
Νπικος Ξωπαπαιδακης —
Υφαντά.
Γιρηγόρης Παντε>ρής —
να π,ροωθή- Αντικεσμιεινια από όνυχα.
Παντερής —
ρον γ:ια τις
που κάνουν
σουν καΐ' τβλικά ναι κά
νούν γνωστά τα προΥόν Υφαντά·
τα τους που α·; σηιμειωθειϊ Επαμβινώνδο; Σιμαιραγ-
- ππαιράιγονπταιι στις Γωνιές δής — Υφαντά.
στη, θάιλασσο,ι μειγαΛες γιορτές,
γιατι το κεφάτα' ψαράκ«α β.ναι
πιιο νοστιΐιμα· αιπό τα θλιιμιεναι.
Τούτα ται .μεγιάΛα κλουιβιι,ά &α
ειίχαν βεβιαιΐα «αι. τα σκιοιλιεια
ταυ<. Εκεί το φαιράκια θαι μα- θαιναν πως να «ολυιμηιανε στο στόί,-αι τοιυ *αιρχιαιρια,. θα 'πιρε- πε λόιγου χάιρη νο μάθουν γεω γιραφΐα γιό να ιμιποροίιν ναν βιρι σικοιι*ν τουις ,μιεγόλοως κιαρχαιριΐ ιες όταν αιυτοί ικ/άποω θα. τειμπε- λιάζουν. Εϋβαιιο το σπουδαιό- τειρο θα ήταν η ηθική δια,πΐλιαι σιη των ψιικρών ψαιρ.ών. θαι τους ιμιάβαιναν ότι γιο ένα ψα^- ράι«ι δεν υιπώιρχιειι ,μιεγαιλύτβρη ικιοι ωιο.αιότερ,η αιριετή από το ν» θυσ,ιάζετ.αιι προθυιμα κί .ότι όλα τα ψαιριάκιο θάπρεπε ν·α' πι στιεύουν τυφλό στους καρ.χ·αριίι ες οροηάντων όταν ουτο» τοιυς λένε ότι θα φροντιΐσουν γιΐο·ένα ωραιίο μίΛλον. θα έδιναν στσ ψαιρά'κια να *αταλόβοιυν πω,ς αιυτό το ωιραιΐο ιμέλλον τότί. μιονοι θ'ο ενα.ι εξασιφ·αιλισιμένο 6αν εκευνα ιμιάβουν να υπαΗού- ου>ν. Τα. ιμαιράκιιο θιάιπιρεπΐ να
φιυΐλαγοντα,ι, από κιαθε λογής
ταιπίιινές, εγωιστιιοές κα>ι μαρξι-
στιΐικές διαθέσεις μι σιν τύιχαιινε
.κ.ανένο αιπό δαύτα να φιανβρώ
σει τέτοιιες ο&υναιμιίες τ'
ψαιράικιΐα 6ιάιπρβπε να τ'
,ροιΐν αιμέσως στοιυς καρχαιρίες.
Αν οί καριχορΓες ήταν άνθιρωιποι
θα. έικαναν βέβοαι αιναΐ',ορταξύ
το^ς καιι διάφοιρο.υς ηολέιμοιυ-ς
για να «ιυιριΐ'έψουν ξένα κλοιι-
βιά καιι ξένα ψσιράκιΐαι. Στους πό.
λέιμο-υς αιυτούς ο «άβε ΓουρΓαιρ-
χος &ο πολβμαύοε με τα δ-ικά
τού ψαρόικιαι. θα μάθαιναν στα
•ψαράκια ότι ανιάιμεσα σ' αιυτά
«αιΐ τ,σ ψαιρόκιο των άιλιλων καρ
υπάριχει τε,ριάστια δια-
Τα ψαραικι α, θα τουις ελε
γαν, «'ναιΐ ως γνωστό βοιυβά,
σωπαι'νιουν .ωστΐόσο σιε ολό.τιε-
λο διαιφαρετιικές γλώσοες ιΓ
αυτό κιθιΐ ε'να·! οιδύνατο να> και
ταΛιάβε ιτο έναι τ' άλιλο. Σε κα.-
θ£ ψαιρόκιΐ που θο σκότων,ε μερ;
κια εχτιρικά ψαθακια πο.υ σωιπαΐι
νθ·υν σ' αλλη γιλώσσο, 6α καρ-
φιΐτσων>αν κι απονα. παιράσηιμο
αιπό φυικι και θα. τουοιναν τον
τίτλο τού ήιρωα. Αν βεβαία ο;
Ηαιριχαριες ήταιν αν&ρωποι βα
β'χαν ικαιΐ την διική τοιχ τέχνη.
θο β,χαν πίναικιες που θα παιρά
σταιναν τα δόντικα των καρχα-
ρ:.ών ,^ε βαιυιμόσια χρώματα και
τα στόιμαιτά τοιυ.ς θα1 ήταν σ<ίν το^ις κήπουις της Βα>β.υιλώναις ό-
πσυ ιμπορεί να -κάνει κανεις
•ηρεΐλιλο σιεργιΐάνι. Ται θιέατρα
στο βυβό θαι έδεΐιχναν πως η-
ρω·.ικιά ψαιράκιο μιε την μπάνται
,μιπιροστα θα οιριμούσαιν μιαγιεμιε
να 'ΐοαιΐ νανοιΐκρΐσιμιένα ^.ε τις πιΐο
ό,μθιρφες σκιέψειΐ'ς στο στόμα
των ικ,αιρχαριώνι. Διεν θάλειπε
βΐβαιΐαι «αιΐ η θρηισικι&ίο αν οί
«αρχαρ'εις ήταν άνθιριωπαι·. Αυ¬
τή 'θο δίδασκιε ότι το ψαράικιΐα,
μονάχα στη κοιλό των κιαρχα-
ιριιών θ' άρχιζαν να γεύοντα.ι
την αληβινή ζωή. Εξόλιλου αν
οί κορχαρίες ήιτιαν άνθιρωιποι ο
τα πιιο .μιΐικιρά. Αυτό θα^ ήταν
ιπιια ισα κα>ι οιμο. ο όπως σιψιβαιί
νεΐ σήιμιεραι. Με,ρ.ΐικα από δαύτα
θ' αιποιχτούσαν διικαιιώιμιατα
ηοιυ θα τα, τοποβετούσαν πά-
νω α.π' τ' ,άΐλλα ψαράικια>. Όσαι
ιμάλισται ε,ναιΐ λιΊγο π«ο μεγιάλο
θα β,ιχαν τ ο λιεύτβρο ν α τρώνιε
ται π,ο ιμΐικρό. Αυτό θαι είταν
άλλωστε ευχόριστο γιαι τοιυς
ικαρχαιριΐβς γιαιτί έτσι εκΒ^οι διε
θα χριειόζονταν π.ια πορό να και
ταπ'νοιυν σ.υχνότεραι πιιο μεγα-
λες μπουικιΐιές. Και τα π ο μιεγά-
λα ψΰιρόκια, αιυτά που θα ε'.χαν
τις ψηΐλιές θέσεις, θα φιρόντι-
ζαν γιο την τάξη ανάΐμβσαι στα.
και θα γινόνταν δάσικαι
κα* μηχανικαί
στα. ψ-αιροκλιθιυβιό. Κιοιντολογίς
μόνο αν οί ικ·αρχιαιρϊες ήταν αν
θρωοοιΐ θα β'χαΐμιε πολιτ*σιμό
στη θάΐλασσα..
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΛΗΞΙΑΡΧΕΙΟ
ΓΩΝΙΩΝ ΜΑΛΕΒΥΖΙΟΥ
ΛΗΞΙΑΡΧΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
(Από 10—5—1983ΐως 2—12—1983)
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
Αροενικά
— Παντειρής Μιχαήλ τοιυ Ιωάν
νού και της Ελευθερ.α-ς
— Παντερής Εμμανουήλ τού
Ινΐηνά κοι τη,ς Ά^νας.
θηλυκά
— Μ, χαιλάκη Μαιριόναι το>υ Ζα¬
χαριά και της Ειιριήνιηις
— ΜιΐιχαΙλόκη Ειιρήνη τοιυ Νιικο
λάαυ ικαι τη·ς Ε'λένης
— Παντβρή Μαρ;0' τού Χαραΐλό
,μιποιυ «αι τη·ς Εΐιριή.νιη.ς.
ΒΑΠΤΙΣΈΙΣ
— Κοτσυφός Νικόλαος τού Κι
μων κα·ι της Ειυγιενιας
— Μιχαλάκη Μαιρια τού Βασι-
λί'ου καιΐ της Ελένης
— Παντειρή Μαρίο τού Χαιρα-
>ά·μποιυ 'καιι της Έι.ρήνης
ΓΑΜΟΙ
— Μπερκιή'ς Βμιρανοοήλ Χειριλά
ο,υ κοι Μαρκατάτο.υ Αριστέα
Γεωργ, ου
— Νάθενας Σοφοκλής Νιΐκολά-
θϋ *α.ι Κλάδου Ελένη Αντωνί-
— Μηούττζιου«ας
Ιωάννοιυ καιι Νταβιΐγλάικη, Καλ-
λιόπη Νιΐικολάου
— Φθ.ενός Γεώρνιος ιΐωάννου
.και Χαρή Πόπη Γεωργ» ου
— Μανιούδης Μοτθαιος Ε(./μα-
νουήλ και Παντιερή Βικτωρία1
Βμΐμανο.υήλ
— Τσηντάιρης Βασ.;λειοτ; Μΐίχα-
ήλ «ο«ι Κοιυτσοιυιράικη Ριαννού-
λα Αθανασίου
— Ρα.γκιογιάννης θ<4μάις Αρι- στβίδη- κβιι Β,ριέντζθιυ Πηνελόπη Ιωάννου — Λαλάπουιλο,ς Χιρήστος Μιχα ηλ καιι. Κοτσυφού Ειρήινιη Γεωρ γι'Ισυ — Τσ,ιντάιριηις 'ζμιμανουήλ Στυ- λι.ανού ικια« Χιριστο&ουΙλάκιηι Μα¬ ρία. Γ,εωιργ,:ου — Παιντερής Ν.ικολαος Νιικηφό- ραυ και Κιιοσεντειρλή Μαρι'να ρανουήλ. ΘΑΝΑΤΟΙ — Τσαγκαιρώκης Ιωάννης Χείρα λάπ-ιΐου ιγεννήι6ΐ|ικιε 1921 απεβ. 1983 — Μβιρικογιια,ννάκιης Γεώργιος Χιρ.στοδθιύιλου νιεννήθ. 1913 α- τκβ. 1983 — Μανουσάκης Βασίλειος Α δάμ γεννήθηικιε 1912 α.π.εβ·. 1983 Γιαραλάκηις Ε|μμανο·υήλ ΝικοΙλάι- αυ γεννήθ. 1900 απεβ. 1983 — Καντ,ι,δάικη Αι«ατιερινη Χ·ο Γεωργ ου γεννήθ. 1892 αιπββ. — Νόθενα Χριυσ.ή Ιωάννου νεν νήθηικε 1910 απεβόωσιε 1θ83.. — Καντιδάικιη Μαο.'α· Χά τού Μάρκου γ.εννήθηικε 1900 απεβί- ωσε 1983 — Παντιερή Ευτυχία Εμμανου¬ ήλ γεννήθ. 1930 θΓ^β. 1983. — Μαρικυγιαννάκη Ειρήνη Εμ- ιμανουήλ γεννήβ. 1906 απεβ. 1983 — Τσιιμπραγιού Μαρ^α Χά. Ιωάν νού γεννήθ. 1890 απφ. 1983. Ληξαρχΐ'Κά γσ/ονοτο πο.υ τυ χον έχουν συιμιβο και δεν ανα- φέρονταιι &εν ικπάρχουν στην υοηρεσιία .μα.ς στοιχε'α, θο δη- μιοσΐιευτούν τότε που θα τα1 έ- Ο ΛιΗΙΙΑΡΧΟΣ Γ. ΜιΑΥΡΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΜΑΡ.
ΣΕΛΙΔΑ 3
Η ΓΡΙΑ ΣΜΑΡΑΓΔΑ
"1%^ ΐ^^ *0°«°™λ<> ™ ΧΡονων νό.
τγκ 75 της χρόνκι
Τϊποτα από την
οη της δβν μορτυρά
ατο νΐ'ότο της υπή'ρξ,ε μιια Σμοράγιδο
ί/υναίκο ντελΐεχάιτη «αι οαν
ντσρντόνα θερκ> ανή<μερο. κα1 τους ΓταΛοΐ'ΐότερουις......._ μερά λαιοόν πυυ η γρηά από Μιια γάιλα κοιΐ δωσω να φός μυζήθρο; Η γριά Ιιμαράγδα έρει- νε με ανοιιικιτό το σπ"όιμα α πό την πρόσμενη πρόται τΐΊ αλλά κοι τους τρείς άν τ(*ς της τοος έβαψε πριν τίΐν ώρα τους. Οί χωρία¬ ν» έλεγον πως όΛουις τους οντρίς τού χωρίου νο παν ολους θα τους πόσο θα όν τιχε ο καβένας να κοβμό ται κοβιι βραδυ μι τέθσΐΌ ζε. τα γυρεύνεις τ σι κάψας; Η γριό Σαράγδα που ως τότε δεν εύχε μϋλήοε-ι σε άνθρωπο ήρβε στην μόν- μου Ρι.ο σταΛιό νερό γιιαπτϊ έ- χω σκόσει από τη διψο>.
Αυτάς έπιαισε ένα κουκιι
το γέμιισε νερό καιι τόδω οη το,υ Στεφανου."
οε της γιριάς που τόπΐΐε μο ΒάΛθηκιε να τον κοιτά-
ζει χωρΐς ναι μιιλάί,ι γιιο
λιΐγη ώ'ρα. Μετ ά ένα παρά
Ο Στελιανός τότε &υιμή ξινο χαμόγειλο παραυοΊό-
ην- θηκοε τος ΐιστοιρίίς τη*; Σμα
σΐσιιΑο ράγδος καιι κιαθώς ήταν
και δαΐ'ΐμονακόπελο της
4,'ίπε για να την πειιράξε'κ
— Δεν μου λές εδά θειιά
τγυ« *„«-; *Λ ν Σ^α'Ράνδα να σε ρωτήξω, — Ντα έχω μωρέ παιΐδί
τρα γιιατι με τέθαια ζε ήντα προτιράς; Να, θέσο- μου αδόνπ.α να
μρ μ'αζιί εδά που δβν
σιηικε στο γεραισμένο της
πρόσωπο, τα μάτιια πς
άοτραιψαν σον να θυμηθή
κε τα νιειιάτα της καιι τού
οτη ειΐχε ξυΛιόοει από την
δίψα κοι ειΐπιε
φαω γα-
μιας λα κιακ μυζήιθιρα;
ΓΚΑΛΟιΝΟΜΟΣ
ΜπέρτοΧτ Μπρέχτ (ιστορίες τού κ, Κου'υ'νέρ)
ΑΝ ΟΙ ΚΑΡΧΑΡΙΕΣ ΗΤΟΝ ΑΝΘΡΟΠΟΙ
Αν αι, καιρχαιριος ήταν άιν6ιρω
ποι, ιρώτιησε τ.θν «. Κ. η «ιθιροό
λο της οιΐικονόμιαις τού, θα φέ-
ιροινταν τότ€ πιΐο κιαλιά στα« μι.-
χρό ψαρόκ·,α; Σ1ιΐιγο·υ.ρα, αροικρ,'-
θη*Ε εκείνος. Αν ο, ικαρχαιρϊβς ή
τβν όνθιρωποι θόχτΐ'ζ-αν γΐο ται
μψιοριά ψαρόκιο στιη θάΐλασσαι τιε
ράστια «λοιυβιά και θάβαζαν μέ
σία διάφοιρΐζ βγΐοαταοτάσε < υγ< εινήις. Ότ,αν λόγοιυ χιάρη ψορά>
*ι τρααι, ιάτπζε την ουιρό τοιυ, οί
έναν επιΐδεσ,μο ιμιηιν τυχιόιν κοιΐ
ψοφήσΐ,ι «αι το χάσοων πριν
την ώιρ,ο τοα. Έτιειτα γκαι ν·α
μιΓ} ιμιελαγχολιοιύιν τα ψαιρόκ' α θα
ο,ριγόνωνον κατά
ρα χήρο στο 32 της χρό
νιο Πως νο σντέξο τη χη
ρέισ. και πως ν ακαταπνΐ-
ξιι και νο σβήσε, τη φω
ΐιά που τσ' 6ναβ€ το κορ
μί τγϊ; σε τέθοιο ηΛοκϋαι;
Αφού πφάσονε ένο —
δυό υ»γνες από τον θόνο
το τού τρίτσυ της άντρο
δεν όντεζε όλλο κακ σ·ιγό
ογυό άρχβσε να ενδΐδΐι
οτα δήθεν οθώο πειΐράιγμα
το στην αρχή που της έ-
«ονον οί δάφοιροι καοτο
πόνηροι χω4>«ονοιϊ. Πότε
με τον γβίτονο που τον
φώναζε κοι της όρμ«.γε
την κοτσΐκα, πότε με κια¬
νένα (ϊασκό όταν πήγαιινε
οτο Είουνό γ^α χόρτα ε)ϊ-
χε δώσ«ι λύ-ση στο κουτό
πρόβΑημά της. Δεν ξΐίχε α
φήσει μάντρα που να μην
£Χί,ι ΓΚ,ρόσει. Στην αΡΧή
ο βοσκός της έλιεγε ναι τη
φιλέψει υυζήθρα κακ γό-
λα μιέχ,ρι παυ τ ο πράιμα
κατέληγιε πόντα στο ποι-
θούμενο αποτέλεσ^ια.
Η Σμαράγόα είχε απο·-
κτήσΐι και ένο γιό από το
διύτφο της οντρα, τον ο
γοιο λάτρευχ υπερβολικά.
Όταν λοπόν ο γιός της
μ*γαλωσε μην αντέχοντσς
τα υποννοαϋμενα των χω
ριανών για την μόνα τοο,
εμπαρκαρε σ' ένα κοράβι
έγνε
αι γν ς
Η Σμαρσγδα ήταν πλέ¬
ον στα 50 της χρόνια.
ΚΑ;α μερά ηρθαν τα κα-
κά μαντότα ότι βούλιαξε
το κορόΒι κιαιι ο γ«ό<ς της πνίγη,κε. Η Σ,μοράγόα που δεν λϋγισε με τ ο να μιείνεΗ' τρείς φοιρες χήρα, τον χά μό τού γιοιύ της δεν τον στόν εαυτο της, δτεν ξΐανα,νΐϊιλπσε οζ κανένα κα* έξω όταν έ- βγανε γιιο χόρτα γύριζε σαν ξωτι«αό κακ ο» χωρία νοί έλιναν ότι τρελλάθΠ/- κε. Κάθε ηρν» έ<ρί.υγε από το σπΐτι της ανηφόιριζε μέ χρ, το βουνό και καθόταν και αιγνάντευε το πέλαγος λϊ,ς κα περΊμ'ενε τ ο πλοϊο που θα της έφ&ονε πίοω το γιό της. Μετά *ύριπσικ£ λΐγα ξύλο ή λιίγο χόρτα κοι γϋρ:ζε να κλβιστεί πό λι στο σπίτι της. Ο Σηφοστελιανός τοο γέρσι—Σή.φοκα ήτανε ένο /ΓΡΟΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ: ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΙνΙΠΡΟΣΤΑ Θαυμάσ'.ια η πρωτοβου λια τού Αγροτικού Συλλό νού να δ'αθέσίιι 50.000 δρχ. από συνεστΐαση που έκανι, V ό βελτιώση αγρο τ,κου δρόιμου. . Τέταΐ-ς (εΐνέργ'ίΓΐΕι' βΡ' σκουν τρ. αυιμπαράσταση όΛων των Γωνιιανών, συμ βάλλουν στην ενότητά τους, αξιοποΌιύν τις τερα στιες δανατότητές τους ΙδεοΛογίΐκοί α/ώυες οτπν ποίηοη τού αρχαίου κόομου Αποσπάσματα από το βιβλίο τού Χ. Θεοδωρίδπ Ο αρχοος κόσ^οις ήιρθε σ' ί μός θιλιβορό θιριυΐΜμαΓΓισρένος. Μεγάλο |.*ρος αιπό το γιραητό τού μΛΛηιμε,ια χάθηικΐ., οί θιΐικο- δομές σωριάστιηικιαν, τ' αγάλ- μΌτ-α «λί τ' αιγΐγβία καταικιοι ιμια>-
τιόστηικαν κο. θάφτηχαν κάτω
από χώιματα ή κάτω από μρται
γιενεστίρια χτισιματα. Με το γμο
αξιοθρήνηιτο, η κληρονομιό
των Αρ,χαίων πα.ραδόθηικιε σ' ε
γη,μιένη, και πθιριθιμθιρφι^-ένηι α
πό τις γιενεες ηθ'υ μιεσολάβη-
σαν τη μθνΛιιλΐίωοη οπιλονή
τού θησαυιρού των Αιριχαπων
κ,αι την ο,ναστ,ροφή αζιθλόνηι-
σή τού..
ΤΟ ΓΝΗΣΙΟ ΕΛΛΗΝ Ι ΚΟ
Η ειλιληινχή παιδΐιθ ε.ναιΐ
στην ουσια διΓ(.ιθι!(ιρ.ατΐιΚιήι, ρασι
οναλιστιική κ ι εδωκοσμική. Γβν
νήθη<κε 'Κ-ΐ άικιμασε ιρε τιηι/ πάλη κιαι τη ν,«η αάινιω στις ορ,ιστοκιροτ α 'Κΐαΐ στη. ι,ωθ.ιική των χροιάν τη;ς αγ,ροτικής οικοινΌιμια;. Η πλου- σΐότειρη οπόδοση τού <«Ελλην4- όπως έλεγον οί Αιρχαίοι πί)ρ.ΐιληιπτ ικά το ελλιηνιικό έθ'/ιος. έγιν* στις λαοκ,ραιτ.ι«ιές δηιμιο- ικρατες. Η αγάπη της ζωής αι των γήινων αγαθών, η εί ιπιστο συνη στο λογικό, η π'σπτη πως ο άνθρωπον ιμιπορειΐ να εξηγή- σίιΐ αιπό φικτιικά α τ α όσα. γί- γονται γύρω τού κα>ι με την
ειριμηνο.α να δειμάσει τις αντλίαι
χες φυσικιες δυνάμεις, να υψώ-
σε4 τη/ υλική τού ζωή κα., ν'
ασφαλϊσει την εοτυχα τού, τα
.κύριΐα ουτά γν-ωρίσΐρ,αιτα. τηί ελ
ληνικής ουσ α>ς, γινν.ιούνται μ«ε
το δήιμο ιοι ο ολουθούν το ανέ
(ϊασιμά τού. ΑΓ^.ος «αι «ΕιΜληνι
κό» σΐΓ,ιμια νούν το ·δ>ο.
Ιε σκληρή πάλη με τις προ-
νομΐούιχες τάξ^ι'ς που άρχ>ισε
πολι νωρ.ς στην Έλλάδαι, ο δή
μος άνοιξε στα. ελευθέρα ποΛιΐ
τευ,ματα «αι στιην ορθολογική «αταχτήσες,
δ.ι.ανόηση, στην ιωνική δηλαδή.
φυσική κοί σ'το κορύφωιμό τηις
που ε'.ναι η σοφικττιική κ.ν ο ιδεο
λογικόν κόσΐ.ιος τηί πιρν αΓ.ό
τον πελοποννησι&^ό πόλεμθ
χυραύσε η στΜούνθιεση τιηις ελ
λΐΓ>νΚιής πολκτειαις, όσο δηλαιδή
εχανε δύνο(Γη ο δήιμο; «,ι επι-
κρατούσαν αυταρχιικϋς ολιγαιο-
χίες στον ίΛΐλιηνι«ιό κόσμο,.
Στο σηρεΓ© τη^ σ)κληιρόιτα-
τΐΓ>ς δθικΐιμασίαις τοιυ γνήσιαυ ίλ
ληνικού, τις δεκαείτεις ο^έσωι;
ύστιερα α,πό το Μ. Αλεξάνδρα,
φανερώθηικ,ε Π) εξατρετη, διά-
'νΌθ τού ΕηΊκοιυιρο.υ, που αζιο
ηοίησε *ι ένιωσε με τον πιο ξε
κάθαρο εποητΐΊοό -τιρόπο σε πλα>
τύ σύστηιμα ότι ίι.χε δ,ηιμιιθ'υρ-
γήσει ως τότε η δηιμοκιρατι/κή «ι
οιρβοΐλογιΐικιή ΕΛΑιάοα. κια>;, ιμε την
σοιΐ>γ<κιριΐτη βυ.αισθησίια' τού έδω σε στη ζωή το αιρτιότερο νόη- μα από όοια γνώρισιε η Αιρχαιιό τη,το1 ·καιΐ γιαι μεγάλιθ δηόστηιμα· ειριγοτερ.α ο άινθιρωΐΓιΐθις στηι μια- ιΚιρόσυρη πονίιμιένη ιστοιρ,α τ,ου. Η επ ικσιΐιρ·ιική διδασικαλίαι έγΊ- νε (θνάκιριβο πιροιζύιμιι γιια την ικατοπ'.νή Α,ρχαιότητα, πάνω α πό πενταικόσια χιρόνια:, αιρχΊ— ζο-ντοις σ.ττό τους πρώταυς ελλη νιστΐικούς ως βιαθώ στοα; αυτο •κ'ρατο,ρ,κούς χρόνου.; τιηις Ρώ- ,μης, «αι χε>ϋδόνι της κιαλσκιαιι-
ρ-άις για τα νεώτεραι χρόνιαι (ΐψ-
στειρκτ από τη θεολογ ική κ,ι ι&ζ-
αλιστΐ'Κή νειροηχ>ντή που σικιέπα
σε την οι,κιουιμιένη. Το ειπιχουιρ,ι-
«6 δόιγιμα υψώβιηικε σε π στηι
ικαιΐ στάθηιχιε αιπιθ·<ούι;απι <οαπ πά ρηιγθιριΐό στι,ς ευγεν ικότειρβς φύ σεις, όταν, ύστβρα Οιπό την α>-
ποσύ'νθεση τη,ς 'ελνηνιι.κήις πολι¬
τειαι μοί το αδυνάτισ,μαι τοιυι
δήμου, ο .έλληνος άνθρωπον «ι
όσιθι €ιπό τοως άλλους λσιούς
ένι·ωθιαν όπως ε,κιενθις β,ρεθηικαν
τώριο, που έθιρ&ψιε το μιονάκριΐ
βο αιττό βοτάνι που το λέμε
εΐλΐλη^υοή· παιδααι. Χαιραχτιηιριΐ-
σΐτ,ΐικό ιείναιΐ .πως η προικοπή γι'νε
ται,' στα> μιέσα τηις χειροτιεχνι.ος
τηις ναιυιτιλΊαις, γεινιΐικά στι< ειρ- ιγασ'ες που ικαταπιάνιεταιΐ ο δή- Ι,.ιθ.ς, !ενώ το άρΌΓΤιρο, τ ο όργω- ,μαι, το θέρος, το α'λώνισιμιαι δεν έχουν να· δειξθ'υν μειγάΑη άλλαι γή αΐΓ,ό τα χρόνια. τοιυ Ομήρου ω.ς το τ,έΐλο>ς των κιλιαϋΊ.χών νιρό
νων. Η λέξη, πολιτ.ισι.ό,ς ερι/ε-
ταιι από τη λέξη πιώλη. Η ζωή
στο άστυ στ;ριέ(ρ·ει τνμ προσοχή
στο .ανβρώπινο, στο πολιπτιικό
ηρόβλη,μα., χλωμιάζει το ασδη,
μα γιιο ·πη φύση «αιΐ την εξοχή
που έχι&ι πολύ μ κρό ; ώρος
στην ποόηαη των χρόνων τη,ς
αθηνά ΊΊκής αικμής τού 5ου αι ώ
ν α.
Η σκιλαβι'σπιΐκη όιμως Οιργάνω-
ση τη>ς πιαιρανωγής, δεν έχει γε
ιρές βάσεις «αι κλεινει ιοαταίλυτ.ι
κές αντιφάσιβΐς ιμέσια της. Η τ>ρώ
τη κ;ριση δηίμιοιυιργήθιηικε με τον
Πελοοοννιησιΐαικό πόλειμο, που α
φορμή τοιυ ΐι,χε την ανάγικη τηις
αθηνά ΊΊκής β ·οιμ>ηιχανί·αις νο
βιρίΐ κα,ρνούιριγι,ες πηγές γιο· δού
λαυς «αιΐ «αινού,ρΐγΐιεις ανοιρές γ,ια
τιημ οαιραιγωγή τηις, «ααθώς κα>ι
την ανησυχιιο των ανροτιικών
ικιροτών, ιδιαιίτειρα τηις Σπάρτης
Υ'ΐα> τιην αιυξανό(μενΐΓ|
της Αθήναις. Ο μεγάλας
πρώτα έδωσι; δυναιτό
στην ελιλην.ικιή πόληι. Η α,ποσύν
θίση σιινεχ στπηικε ^ε τους πόλε
μοιυς το·υ 4ου αιΐώνα και κθιρυ-
φώθηικιε με τη μια>κιεδονικιή κατό
χτηση.
Β'να,ι κ,άιμποσοι Ευρωπαιιο,ι
κα« μειρ.ΐικοί δικοί μας αγουιρο-
ξαπνηιμένοι, που θρηνούν γιαίτί
οί ένδοξοι πιρόγονοί μας έμειΐ-
ναν χωιρισμένοι σε ιμιικρβςοντφο
χε,ς πολιΤΒ'ες. Η κιαικοιμοκριά τη,ς
«χωρΊσιμΙένηις», τη^
σρένη>ς Ελλιάιδας, έγίνε
• ΣΥΝΕΧΕΙΑ στή σελ. 4
ΤΑ ΝΟΜΑΡΧΙΑΝ ΣΥΜΒΟΥΑΙλ ΘΑ
ΑΠΟΦΑΙΙΖΟΥΝ ΠΑ ΕΠΙΧΡΡΗ.ΗΪΕΙΙ
Τα
Συμ
ΝΟΜΑΡΧΙΑ,ΚΑ
β ΘΑ
οπό το 1984 γι;ια το ποιιοΐ
Πολιτιστιικαΐ Σύιλλογοιι θα
επιχορηιγούνταιι από το
Υτιοιυιργδϊο Ποιλικτισιμιοιύ
και Επιστηιμών.
Η φόρμουλα, την οποίο
γατιικών Κέντρων, των μα
θητιικών κο.νοιτήτων κοι
των πολιτιστιικιώ'ν φορεων
οί οποι'ιες θα αποτελέσουί
ένα ό'ργονο δΐισηγητιικό
πρός τ ο νοιμαιρχΊΐαικά συμ
στη δάικιριση πνιινρής α0ταριχι- το ΥΠΠιΕ προωθεί γΐ"θ
Το σηιμοντιικό, κατά τ ο
υποοργεϊο, σηρείο, βιρ'κτκε
άς «αι τηις πιο αιποκροιυσΐπικήί υλοΐπιοΐιήισΕΐΐι την πΐοιλιΐτΊοτι ται στο ότι με τοντροπο
για το α.'σθημά τοιυς χρηιμιαιτο-
(479—431.).
£την παιλη για τα π.ρονόιμ.ΐ'ά
τη.ς η €.ριστ€,·'ιρατ.α είχε όπλο,
κοντό στα σύνειργα τού πολέ-
,μοο, τίρώ:τα το μώθο κιϊι το λυ
!ρ,ικό πάβ'θί ύστερα την ιδεαλι-
σΤ,,χή φλοσοφα. Τα «εφαλαιια
τ,η< τ' αξιοποησί με τη σονθε τι.νή φ2>/τζσ'.α ιοαι τη μιυθοπνα
στΐική τοιυ ιδΓθσυγκιριασ'οι ο
Πλάτων καιι τη δοαιχτι.χή Κ-Κΐρ-
φη της έδωσε ο Αρστοτεληί μέ
σα στο αιντι,δ.ριαστικό κλίιμα
που αικολούβησιε το τ#χ>< τού μεγάλον πολή ιοιυ.. Η κή φΊιλοσοφϊα., ,μ' όλο καιι λύτειρη κλση στη θολούραι, πή να »υρ αρχήσει όσο πιρο- Αιφού αΐΓΛώθηκε πλαιτύτοΓηο στον ΕΛληνικό «αι τον έλληνι- στιικό ικόσιμο, άνοα^ε δρόιμο στη όταν ύσττερα. στφ τι< τους πόλεμον κα» τις ες δημιθιυργήθη.κ·ε κ>ι εικιεί όιμθιΐ-
ες συνθήικ,ες «ι όι,.οια διαθέση
με το τσαλαιπάτημ,α τοιυ ευγενιι
χότερου ανθρωπίνου αιπό' βά-
ναυσους Μάριουις, ΣιύΑιλαιδϊες,
Καισαρες. ΐ&χειΐι!ζοντα< π<ιο πέ ,ρα πότσε τις υπόλοιπιες χώρες τού αρχιαίου κόσ<μου'. Σε χεί- ιμορρο από αϊτσαλένιΐο·υς στί- χοϋίς τιραγοόδησε την επιικουρι «ήν ιδεολογία ο ρωιμαλεότερος κη τού αποκεντρωιση σ αυτό τον ταμέα προιβλέ πΐι, αικόρη τη δημΐουιργΐίο νοιμαιρχιΐιαικών πιοιΑίιτκγτ» κων ΕπΊΓτροπών από εκ προσώπους της Τοπικήις Αυτοδιιοίικηισης, των Ε,ο αυτό φοιρείς καΐι οργανα μ,Ός πε,ριοιχής αποιφασί ζουν γΐο γνωστά τους πό λιτιιστιικιά σωματείον που μποιρεΐ να εΐναιΐ άιγνωστα ■στις κεντριικές ί τού υπουιργειϊ'ου ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΓΩΝΙΑΝΠΝ ΣΕΕΚΘΕΣΗ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑΣ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ Μεγάιλη συτμ·μετοχή Γω- ν;ανών σε εκθέση χειροτε χνιϊιας ποιυ γίνετακ αυτές της Ρώ,μη<; Λουικρήτιοις τις μέρες στη Βοσιλιΐκή κ,ι ο Κικέρων, που δέ διακρίνε- τού Αγΐίθυ Μάρκου κινε,ί ται για συιυπάθειια στον Επ*κου το ενδιαφέρον Τού κάθε ρ,ισιμό, αναγνωρ'Ίζει πως η σγμ- ■κουριική διδασκαλα όιργωσε την Βλιλόδα, την Ιταλία κι όλο που το β,αρβαριΐκόι κόσιμο: ΟΒΑΕΟΙ ΑΜ, ΙΤΑίΙΑΜ ΕΤΤΟΤΑΜ ΒΑΒ ΒΑβΙΑΜ. Η πόλη λοοπόν, όσο οί παρα. γωγκές -πη,ις σχέσει λετουργού σαν ομαλά, χιρησ[ειψε σα1 είναι οιι·. Ελένη Αθανασάκη Ο(ι εκθέτες ΚΐΙΜθΰν ΤΟ χωιριαινοί ενδιαφέ- προισπιάθειες - Υ- Γιάννης Μανουσάκης — Αντιικεΐίιμενα από όνυχαι. Μανώλης Ξωπαπαδάικης — Πλ>εκτά.
Νπικος Ξωπαπαιδακης —
Υφαντά.
Γιρηγόρης Παντε>ρής —
να π,ροωθή- Αντικεσμιεινια από όνυχα.
Παντερής —
ρον γ:ια τις
που κάνουν
σουν καΐ' τβλικά ναι κά
νούν γνωστά τα προΥόν Υφαντά·
τα τους που α·; σηιμειωθειϊ Επαμβινώνδο; Σιμαιραγ-
- ππαιράιγονπταιι στις Γωνιές δής — Υφαντά.
στη, θάιλασσο,ι μειγαΛες γιορτές,
γιατι το κεφάτα' ψαράκ«α β.ναι
πιιο νοστιΐιμα· αιπό τα θλιιμιεναι.
Τούτα ται .μεγιάΛα κλουιβιι,ά &α
ειίχαν βεβιαιΐα «αι. τα σκιοιλιεια
ταυ<. Εκεί το φαιράκια θαι μα- θαιναν πως να «ολυιμηιανε στο στόί,-αι τοιυ *αιρχιαιρια,. θα 'πιρε- πε λόιγου χάιρη νο μάθουν γεω γιραφΐα γιό να ιμιποροίιν ναν βιρι σικοιι*ν τουις ,μιεγόλοως κιαρχαιριΐ ιες όταν αιυτοί ικ/άποω θα. τειμπε- λιάζουν. Εϋβαιιο το σπουδαιό- τειρο θα ήταν η ηθική δια,πΐλιαι σιη των ψιικρών ψαιρ.ών. θαι τους ιμιάβαιναν ότι γιο ένα ψα^- ράι«ι δεν υιπώιρχιειι ,μιεγαιλύτβρη ικιοι ωιο.αιότερ,η αιριετή από το ν» θυσ,ιάζετ.αιι προθυιμα κί .ότι όλα τα ψαιριάκιο θάπρεπε ν·α' πι στιεύουν τυφλό στους καρ.χ·αριίι ες οροηάντων όταν ουτο» τοιυς λένε ότι θα φροντιΐσουν γιΐο·ένα ωραιίο μίΛλον. θα έδιναν στσ ψαιρά'κια να *αταλόβοιυν πω,ς αιυτό το ωιραιΐο ιμέλλον τότί. μιονοι θ'ο ενα.ι εξασιφ·αιλισιμένο 6αν εκευνα ιμιάβουν να υπαΗού- ου>ν. Τα. ιμαιράκιιο θιάιπιρεπΐ να
φιυΐλαγοντα,ι, από κιαθε λογής
ταιπίιινές, εγωιστιιοές κα>ι μαρξι-
στιΐικές διαθέσεις μι σιν τύιχαιινε
.κ.ανένο αιπό δαύτα να φιανβρώ
σει τέτοιιες ο&υναιμιίες τ'
ψαιράικιΐα 6ιάιπρβπε να τ'
,ροιΐν αιμέσως στοιυς καρχαιρίες.
Αν οί καριχορΓες ήταν άνθιρωιποι
θα. έικαναν βέβοαι αιναΐ',ορταξύ
το^ς καιι διάφοιρο.υς ηολέιμοιυ-ς
για να «ιυιριΐ'έψουν ξένα κλοιι-
βιά καιι ξένα ψσιράκιΐαι. Στους πό.
λέιμο-υς αιυτούς ο «άβε ΓουρΓαιρ-
χος &ο πολβμαύοε με τα δ-ικά
τού ψαρόικιαι. θα μάθαιναν στα
•ψαράκια ότι ανιάιμεσα σ' αιυτά
«αιΐ τ,σ ψαιρόκιο των άιλιλων καρ
υπάριχει τε,ριάστια δια-
Τα ψαραικι α, θα τουις ελε
γαν, «'ναιΐ ως γνωστό βοιυβά,
σωπαι'νιουν .ωστΐόσο σιε ολό.τιε-
λο διαιφαρετιικές γλώσοες ιΓ
αυτό κιθιΐ ε'να·! οιδύνατο να> και
ταΛιάβε ιτο έναι τ' άλιλο. Σε κα.-
θ£ ψαιρόκιΐ που θο σκότων,ε μερ;
κια εχτιρικά ψαθακια πο.υ σωιπαΐι
νθ·υν σ' αλλη γιλώσσο, 6α καρ-
φιΐτσων>αν κι απονα. παιράσηιμο
αιπό φυικι και θα. τουοιναν τον
τίτλο τού ήιρωα. Αν βεβαία ο;
Ηαιριχαριες ήταιν αν&ρωποι βα
β'χαν ικαιΐ την διική τοιχ τέχνη.
θο β,χαν πίναικιες που θα παιρά
σταιναν τα δόντικα των καρχα-
ρ:.ών ,^ε βαιυιμόσια χρώματα και
τα στόιμαιτά τοιυ.ς θα1 ήταν σ<ίν το^ις κήπουις της Βα>β.υιλώναις ό-
πσυ ιμπορεί να -κάνει κανεις
•ηρεΐλιλο σιεργιΐάνι. Ται θιέατρα
στο βυβό θαι έδεΐιχναν πως η-
ρω·.ικιά ψαιράκιο μιε την μπάνται
,μιπιροστα θα οιριμούσαιν μιαγιεμιε
να 'ΐοαιΐ νανοιΐκρΐσιμιένα ^.ε τις πιΐο
ό,μθιρφες σκιέψειΐ'ς στο στόμα
των ικ,αιρχαριώνι. Διεν θάλειπε
βΐβαιΐαι «αιΐ η θρηισικι&ίο αν οί
«αρχαρ'εις ήταν άνθιριωπαι·. Αυ¬
τή 'θο δίδασκιε ότι το ψαράικιΐα,
μονάχα στη κοιλό των κιαρχα-
ιριιών θ' άρχιζαν να γεύοντα.ι
την αληβινή ζωή. Εξόλιλου αν
οί κορχαρίες ήιτιαν άνθιρωιποι ο
τα πιιο .μιΐικιρά. Αυτό θα^ ήταν
ιπιια ισα κα>ι οιμο. ο όπως σιψιβαιί
νεΐ σήιμιεραι. Με,ρ.ΐικα από δαύτα
θ' αιποιχτούσαν διικαιιώιμιατα
ηοιυ θα τα, τοποβετούσαν πά-
νω α.π' τ' ,άΐλλα ψαράικια>. Όσαι
ιμάλισται ε,ναιΐ λιΊγο π«ο μεγιάλο
θα β,ιχαν τ ο λιεύτβρο ν α τρώνιε
ται π,ο ιμΐικρό. Αυτό θαι είταν
άλλωστε ευχόριστο γιαι τοιυς
ικαρχαιριΐβς γιαιτί έτσι εκΒ^οι διε
θα χριειόζονταν π.ια πορό να και
ταπ'νοιυν σ.υχνότεραι πιιο μεγα-
λες μπουικιΐιές. Και τα π ο μιεγά-
λα ψΰιρόκια, αιυτά που θα ε'.χαν
τις ψηΐλιές θέσεις, θα φιρόντι-
ζαν γιο την τάξη ανάΐμβσαι στα.
και θα γινόνταν δάσικαι
κα* μηχανικαί
στα. ψ-αιροκλιθιυβιό. Κιοιντολογίς
μόνο αν οί ικ·αρχιαιρϊες ήταν αν
θρωοοιΐ θα β'χαΐμιε πολιτ*σιμό
στη θάΐλασσα..
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΛΗΞΙΑΡΧΕΙΟ
ΓΩΝΙΩΝ ΜΑΛΕΒΥΖΙΟΥ
ΛΗΞΙΑΡΧΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
(Από 10—5—1983ΐως 2—12—1983)
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
Αροενικά
— Παντειρής Μιχαήλ τοιυ Ιωάν
νού και της Ελευθερ.α-ς
— Παντερής Εμμανουήλ τού
Ινΐηνά κοι τη,ς Ά^νας.
θηλυκά
— Μ, χαιλάκη Μαιριόναι το>υ Ζα¬
χαριά και της Ειιριήνιηις
— ΜιΐιχαΙλόκη Ειιρήνη τοιυ Νιικο
λάαυ ικαι τη·ς Ε'λένης
— Παντβρή Μαρ;0' τού Χαραΐλό
,μιποιυ «αι τη·ς Εΐιριή.νιη.ς.
ΒΑΠΤΙΣΈΙΣ
— Κοτσυφός Νικόλαος τού Κι
μων κα·ι της Ειυγιενιας
— Μιχαλάκη Μαιρια τού Βασι-
λί'ου καιΐ της Ελένης
— Παντειρή Μαρίο τού Χαιρα-
>ά·μποιυ 'καιι της Έι.ρήνης
ΓΑΜΟΙ
— Μπερκιή'ς Βμιρανοοήλ Χειριλά
ο,υ κοι Μαρκατάτο.υ Αριστέα
Γεωργ, ου
— Νάθενας Σοφοκλής Νιΐκολά-
θϋ *α.ι Κλάδου Ελένη Αντωνί-
— Μηούττζιου«ας
Ιωάννοιυ καιι Νταβιΐγλάικη, Καλ-
λιόπη Νιΐικολάου
— Φθ.ενός Γεώρνιος ιΐωάννου
.και Χαρή Πόπη Γεωργ» ου
— Μανιούδης Μοτθαιος Ε(./μα-
νουήλ και Παντιερή Βικτωρία1
Βμΐμανο.υήλ
— Τσηντάιρης Βασ.;λειοτ; Μΐίχα-
ήλ «ο«ι Κοιυτσοιυιράικη Ριαννού-
λα Αθανασίου
— Ρα.γκιογιάννης θ<4μάις Αρι- στβίδη- κβιι Β,ριέντζθιυ Πηνελόπη Ιωάννου — Λαλάπουιλο,ς Χιρήστος Μιχα ηλ καιι. Κοτσυφού Ειρήινιη Γεωρ γι'Ισυ — Τσ,ιντάιριηις 'ζμιμανουήλ Στυ- λι.ανού ικια« Χιριστο&ουΙλάκιηι Μα¬ ρία. Γ,εωιργ,:ου — Παιντερής Ν.ικολαος Νιικηφό- ραυ και Κιιοσεντειρλή Μαρι'να ρανουήλ. ΘΑΝΑΤΟΙ — Τσαγκαιρώκης Ιωάννης Χείρα λάπ-ιΐου ιγεννήι6ΐ|ικιε 1921 απεβ. 1983 — Μβιρικογιια,ννάκιης Γεώργιος Χιρ.στοδθιύιλου νιεννήθ. 1913 α- τκβ. 1983 — Μανουσάκης Βασίλειος Α δάμ γεννήθηικιε 1912 α.π.εβ·. 1983 Γιαραλάκηις Ε|μμανο·υήλ ΝικοΙλάι- αυ γεννήθ. 1900 απεβ. 1983 — Καντ,ι,δάικη Αι«ατιερινη Χ·ο Γεωργ ου γεννήθ. 1892 αιπββ. — Νόθενα Χριυσ.ή Ιωάννου νεν νήθηικε 1910 απεβόωσιε 1θ83.. — Καντιδάικιη Μαο.'α· Χά τού Μάρκου γ.εννήθηικε 1900 απεβί- ωσε 1983 — Παντιερή Ευτυχία Εμμανου¬ ήλ γεννήθ. 1930 θΓ^β. 1983. — Μαρικυγιαννάκη Ειρήνη Εμ- ιμανουήλ γεννήβ. 1906 απεβ. 1983 — Τσιιμπραγιού Μαρ^α Χά. Ιωάν νού γεννήθ. 1890 απφ. 1983. Ληξαρχΐ'Κά γσ/ονοτο πο.υ τυ χον έχουν συιμιβο και δεν ανα- φέρονταιι &εν ικπάρχουν στην υοηρεσιία .μα.ς στοιχε'α, θο δη- μιοσΐιευτούν τότε που θα τα1 έ- Ο ΛιΗΙΙΑΡΧΟΣ Γ. ΜιΑΥΡΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΜΑΡ.
-ΕΛΙΙΔΑ 4
ΓΩΝΙΑΝΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ
Η ΕΝΟΜΕΝΗ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝ ΤΙΣΤΑΣΗ
και το σημερινό της νόημα
Στ ις 25 Νοεμβριού τιρή
θηικε η Εθνιιική Αντίσταση
Χριειάστηικε να ιτεράσσυν
40 χρόΛΐα νια να αναγνω-
ριστεί ο αινώνας τού Ελλη
νικού λαοιύ καίτά των Γερ
μανών Κιατοκτητών. Ί-
σως δεν συνειιδητοπσΐΌΐύν
όλαι τη σηιμαιοΐο ταυ εορ
τασμαύ. Κ» υπάρχουν
καιι κείνοι παυ δεν διστά-
ζαυν να εκφράσουν την
αποδοικιμαισΐαι ταυς γιαι
την αποδοθή τιιμής στου»;
αγωνιστές της. Διεν χροιά
ζεταίι. να πούΐμε ποιυ ανή-
κουν κου· πως χαραικτηρί
ζονταΐι. Τοι κύριΐθ' είναι ο
χαρακτήρος τσυ γιορτα
ο'μαϋ κα,ι το νόηρα που
τού αποδίδει οΛόκληρο το
έθνας·
ιΗ Εθνική Αντισταθή εί
ναι το ΚιοιρυφΌΐΐο γιεγονός
ιη.ς νεάτερης ιιστορίας μας
καιι ταποθετβίταιι στο ίιδιιο
βόθ,ρο με την εποποιιΥα
ταυ ΕΑΑηνιικού Στραιτοιύ
στσ ΑΑβαινιικά βουινά. Η Ε
θνιική Αντίισταση, όιμιως,
έχει το επιιπλέαν ότι ξεσή
κω,σε το έθνας μέσο από
την κιαταστροφή καΐι, την
που Π Ταυρκική επφουλιή,
μ ε την Βοηθεία άισπονδων
φ,ίλων και συμμάχων, ανα
πτύσσεταΐι σε βάρος τού
Ελληνακυπιριΐακού λαοιύ
σε μ:α προισττάθκΐΊα1 ν' α-
νοιίξει το δρόιμο τού Τοιύρ
κΐικου επεκτατιισμού, σε
βάρος της ανεξαρτησίας,
τη,ς αικεραιιότητας της Κυ
πρ.'ΐακής Δημοκρατίας.
•Αλλά είναι· καρος ο Τομρ
'κικος επεκτατισμός να α-
'ποκρουιστεί αιπΌΐφαισΐιστι-
•κά καιι να καταιλάιβουν αι
Τούρκαι σωβΓνιστές ότι η
•Ξλλάδα ποιυ πέραισε τόσες
•δοκιιμα'σίιες καπ αντιιμ'ετώ-
'πισε τόσους εχθρού<; δεν Υΐράκιβΐται να Κ'αιμφεϊ από τη δολιότητα της Τσυρκί ΧΚ. ■ Γπαιτί η Ελλάδα αντιστέ 'κεταη, Η ΕΛΑάδα επψένει. Τα ιιδανπκά της Εθνι,κής Αντισταθής ειμονέοιυν το λαό μας, εμπνέουν την * νοτητα κοΐι αποψασιστΐικό ·. ητά ταυ· Μ' αυτή την έν νο,ια νΐ'θΐρτάζουμε καιι τι μούμε την Εβνική Αντί- οταισηι. Την τραύρε ενω μένοιι όπως τότε καιι απο- βλέπσυ,μιε να πφάσουιμε τη δοικιμασία χωρίς να χρεωστούν οιι ηρωιιισμοιί και τα κοτορθώματα της Καταχής. Ειίιμαστε Λαιός ερηνικός ΓΠίθυιμούιμε την ειρήνη με άλου»ς τους λαοιύις της γής ακόιμα καιι μιε τον λαό της Τουρκίας, ποιυ κι ο ίδι:ο·ς στενάζιοΐ' κάτω από τις μπότες των στρατοκρα- τών, μια δεν ε'ίιμ,αισ-τε. διια- τι&βιιμένη·· να οπΣΐμιπποΑιί- σουμε τα εθνιικά υας συμ- φέραντα ούτε καιι να δε- χτούιμε Γταιθηιτιικό τη μοιί- ρα μαις· Ο Γοργοησταιμο.ς σύιμιβίθΑ© τωιν οοετώγ τού λαιού μας μαις καθοδηγϊιί. ΦΘιΕΜΟΕ ΗΡΑΚΛΗΣ Οί αιτίες των πολέμων "■ ατΐ£ΐίινωιση τηις σκλιαβΐιάς, τού έδωισε ελ- πίδα, θάρρας κακ ηιθικό το οδηγήση σε κατσρ παυ το σύνδεσαιν υε τη μβν/ολη εθνεγιερσία τού Ει,ικοσιΐιένο. καιι τις μ«- γάλες και ίνδοξ&ς στινΰές ενός παιρελθόντος γιαι το οποιΐο είναι ττερήφανη ολό κληιρη η Εΐλλάδα. Η Εθν>ι
κή Αντισταθή αινέσυρε α
κόμια από τα βάθος της Ε
θν.κής ψυχής τα αράιμιαιτα
κακ καΑΑιιιέιργηισε τις ελπί-
δ-ε*; ότι ο ΕΑΑιηινΐΐκός λαός
καιι η χώίρα ταυ έχουν τη
δυνστότητα, αφοιύ κειρδί-
σουν την βλ^υιθιειρΐια τουζ
να προχωρήισαυν στην α-
νοΓκοδόμιηιση μιιας καιι-
νούργιιας ΕλΑάιδας που βά
9ρα της θα εϊναΐι η Εθνι-
κή Ανιεξαίρτηισιίια κόιι η κοιι
νωνιική διικαιΐιοσύνη. Αυτό
είναι το υεγόιλο άραιμαι
που έστησε μπροστά στα
μάτιο τού αγωνιστή λαιαύ
τ ο κίνηρα της Αντίστα-
σης· Και αυτό το φαιμο
είναι που τον εμπνέεπ
στ ούς καιθηιμερινοιύς αγώ
νες τού καιι σήιμερα ακό-
μο.
Πέραι απ' αυτά, το με
γάλο αιναγεννηιτιΐΚΌ κίνη-
μα της Εθίνκκής Αντΐιστα
σης αιναιδεΐίχνιονταις τον α
'λΐΐθ^Ιν^ ΐΓΜ|τρΓΐωτ!)οιμό σαν
την υπέρτατη εθνική αρί-
τή, ευιαιιισθηπταπιοιΐιηισε τον
λαό μας καιι τον καιτέστη
σε ιικαινό καιι άξ*ο να υπε
ραοττίζεται τα εθνικά συμ
φέροντα [Μ αυταπάρνΓ,ση
και με πάβος. ιΜ' αυτό το
οίσθηιμα της εθνΐικής ευθύ
νης αιντιιμετωιπίζει ο Ελλη
ν»κός λαός τη σηιμερινή
δοκιιμασϊα της ταυρκικής
επιδραμής εναντίοιν τού
Κυπριΐακαύ ιΒλλην?ισμοιύ.
Ειΐναι τώρα 30 χρόνΐα
• ΒεΙΗεΙβΒβεΙβΒΙΒΒΒΒΒΒεΐΜεΙΒΒΒβΒΒβΒΒΒΗΒ
Η ΣΤΗΛΗ ΤΟΥ ΤΑΠ/ΙΙΑ
Πιο ενισχύση τού Συλλόγαυ έχουν δοθεί:
Ιφεντιλο ΜικχάΛιης δρχ. 600
Βρέντζος ΠερικλΓίς » 5.000
Αργύρης Εμμ. , » 1-000
Φθενός Ντκος (Π:ιαννιίκος) » 1.000
Μαρκατάτης Στέλιος » 2.000
Φθενός Λευτέρης » 500
Μαρκογ:αννάκης Αντώνης τσυ ΐΒενιίέλου » 1000
Αθαναισάκιης Χαιράλαρπος Δοΐλλ'ό,ρΓα 50
Ο ΤΑΜΙΑΙ
ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΓΙΏΡΓΉΣ
ΣΥΝΕΧΕ1Α "απ' τη σελ- 1
γιο την εξασφαλίση αιγο
«αι πλαυταπαραγωγικών
πηγώνι. Κόιι όσο ο καπιιταΐλισμός
βυβίζεταιι στην κιρ'σιη·, τόσο η
κατοχή γίνεταΐ' ωιμή. «υνικιή.
Ποττε όιμως δεν παρ>ουσι!ά>-
ζαυν την πραγροιτΐική μορκρή
κιαιΐ στα πραγιμια(τι*α αιιτια των
Γ,ολέιμων, αλλιά η, ουσιαι κρώιβε
ται ιπαντα κάίτχΛ> οπό ένα ωιροηο
σταλισ'μενα κόλιυιμαι.
Στο ^ιεσαιωνα γιο παραιδιε-
γΐμα' οιι φβοιυδάριχες έκιαναν τουις
πολέιμους σιτα όνομο της π-
στιηις ('θρησικιευτΐ'κός πο/λειμος)
κανανε τι·ς περιίφιηι.ιες Σταυρο-
φρριιες για ναι ελειυθειρώσΐθιυν
τα χά τουις Αιγιους Τόπουις, ενώ
στην ουοιίο τι>ς «άνουν γιιαι ικ»
γ νούν φιεουοΊάιρχΘς σ' αιυτό τίο
μιέρη, «αι για να εξασφιαλ:σει η
Εϊενετηία. Τθ'υις ΠΣιρΊφηιμους ειμπο-
Ρ'Κΐαύς δρό,μουις της Ανατολήν,
αττ' όπου διεξ'άγο^ιαν το
ροτερο καιι εΐπικε,ρδέσΐΤΒρο
ριο της εποχής.
Ο ,πόλεμος είναι πόνται
βρώμκκη ικπόθεση-. Αιν στο
τιτόγιθνθ ικοινοτιικό σύστη,μα ο
■πόλεμας εχε το χαριαιχτήιραι
τού αγώνο «πιβωσιης ·οα-; απ'
αυτό το λόγο ειχε «άιποια δ'και
ω,ση, στην πβριοδο τη·ς ταιξιΐκής
κοινωνίαις ο πόλΐΕιμος είναι η πιΐο
αποτρόπαια πράξ,η. τού ανθιρώ
που, που δέ μπορεί να δικαιο¬
λογηθή με τ!ιποτα.
Μήτε ικα.ι τα ζώα δεν φ[τά-
νυν στην αγιριότηιται τού πολέ-
,μουι.
Το ζώα τού ΐι&ιου ε'οουις με-
ταξύ τους διεν σικοτώ.νοντα,ι. Α
κιοΐμαι ικα« όταν σιυιγικριθιύονταιι
οιπάινΐια οδιηγαύνται στη σφαγή.
Μονο ται ζώα τού αλΛαυ είδους
μιπορούν να «αιταβιροιχθισουιν
ται σαρκοβορα ζώα. Πολλό μά
λισται ζώα ικαιι από το πιο ά-
γρ,α ακόμα υπ&ρασπιζουν την
αγελη τους και τα αούναι.α μί-
λη. Κα>ι μονο οί άνθρωποι απο
τιελούν εξαιιρεσιη οπο όλαι τα
ζώαι τιηις γηιζ «αι ο χνονταιι μί
ιμαυιία στηιν αιλλ.ηΛθσφαγή.
Ατιο τη μερΐ'ά των κοτακτιη-
τών ο πόλιει,.ιος είναι πανται μΐα
βρώιμιικιη υιπό6βση. Και από τη
ιμβριά των υοοσταγιμ'ένων λαών
«αι Εθνών ιοαι αηό τη μβριό
τον ικαταιΓΤΊεζόμενων με καθε
ιμέοιο είναι .πάιντ.α δίικιαιηι. Ο αγώ
ναις των υπιόιδιηλων «αιι «ιαίταπ.ε
ζόμιενων βναι στηιν ουσ'ο |.ιΐα
ηροσπιάθεΊ·α γιο να μιπ€ΐ τέριμια
στοως πολΐΕιμους για να τσαχη-
στιθιύν οί ιήυπΐθιρθιΐ τού πολέιμου
Βρώ)μιικιθιΐ λοιπάν &ιναιΐ οί πιο
λειμοιΐ που ώιεξάγιουν οί οιποιιχί-
στές ιβασικά έναντι α στους λα-
ού>ς ,πιο« ζητούν τιηιν αινιεξαιρίτη-
σιίο τοιυβ. Καιι οί πιιο χαιροχΓτηι
ρκτπιικοί απ' αυτού*; ει'^αι:
Τηις ΙΝΔΟΚΙΝΑε καιι σε συνε
χιεια τοα ΒΙΕΤΝιΑΐΙνΙ, τηις ΚΟΡΕ
ΑΕ, τη.ς ΑΑΓΒΡΙΑΙΣ, τιη< Μ,Ε- ΣΗιΣ ΑιΝΛΤΟΛΗΣ (ΣΟΥΕΖ — ΛΙ,ΒΑΝΟΣ) τού ΚΟΠΚΟι τηις ΓΟΥΑΤΕΜΆΛΑιΣ κ.λ.ττ. Πσω α¬ πο κάθε ΐτολειμο «ιριύιβονταιΐ τε¬ ραστία οικονομ ««ά συιμιφέρονται Κοί εκβί ιπου γινονταιι αι πιο λυσσιασιμένοι ηόλειμοι εϊιναι οί ηου κοτεχουν κιάηοιο στοιΐιχιε!ο ι&α.Τΐφίζ οτ«ουιδιαιΐό- ΒΙΕΤΝΑΜ Το ,μυστικό ταυ ποΐλϊ|μου εί ναι το Κ/ΑΛΑΊ', στοιχ&ο β»σ;- ικό γιο τη σύγχρονη β,ιθμηιχα- νι·α .και ιδιαιίτερο τη>ς πολϊμιΐικιήις.
ΚΟΡΕΑ ....
Ενός ηόλειμος ικε,ρδιοσκοττί-
ας βκιφοβιοιρού των λαών που
γύιρευαν την ανεξαρτησ:ο τοιυς
και ταυτόιχρονισι ρΐα δοκιιμή γιιαι
έναν Γ. Παγκ,. ΠόλΕιμθ'.
Δώδιεκαι δι:σεκιατοι|4-ΐύρια δολ-
λαιριια τα ικ·έιρΰΓΐ των αιμειρ ικόνι-
ικιων ιμιανοπωλίιων απ' ουτό τον
ιπόλειμΐο παυ γινόταινί με τη ση»
ΐμα/α ταυ ΟΗΕ.
ΓΟΥΑΤΕΜΑλΑ ....
Μιι.α ιάιωτ.ική επΐιχιε'ρηση η
«ΓΊουνάΝ' τεντ Φροιυτ», ποο έ-
χειΐ τηνέ &ραι τηις στΐ>ς ΗΠΑ κια>ι
ιεκιμιεταλ/εύετα.ι την Κιεντρ .χή Α-
μειριικιή, αΑιλά που διαθέτειι ακο
ιμηι 'Καιι αβροπο,ρα, ή ικαλυτιερα
τηιν αειραπιοιρ:α των Η.Π.Α. κα-
ΕΠΙΤΥΧΗ ΓΩΝΙΑΝΩΝ Ιί
ΑΝΩΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΝΩΤΑΤΕΣ ΣΧΟΛΕΣ
1 Μαρ'κατάταυ Ελένη
τού ΧαΐΡ· — Ανωτάτη Β:ο
μηιχανική Πεΐιραιώς.
2· Μαικρυγίΐαιννάκης Εμμ.
τού ΤηΑ. — Πολιυτεχνείο
Αθηνών.
3. Μαικιρυγΐιαννάικη Στυλιια.
νή ταυ Ιωάνν. — Φιλοισο
φική Ρεθύμνης- Θ
4. Ιν|ανούισσυ Ευαγγελία
τού Εμμ. — Χαροκόπειος
Αθηνών.
5. Τσουδής Κων)νος τού
Θωμά — Ιατρική Αθηνών·
6. Παντειρής Ιωάννης τού
Λνδρέα — ΑνωτάΓτη Σ^χο
λη Τεχνολόγων — Μηχανο
λόγων ΚΑΤΕΕ Ηρακλείου.
7. Παντερή Μαρίνα τού
'Μι^. Πο)ίδαγωγΐ<ή Ακαδη μ 1α Ηρακλειϊαυ- 8. Παντερή Μαριίια τού Εμμ. — ΚΑΤΕΕ Θεσ)νϊκης Λδελφών Νΐοσοκιόμων. 9. Πιιαιμαλάκη Ερμιόνη τού Ελευθ· — ΚΑΤΕΕ Η ραΐκΑοίου Ανωτέρα Σχολή Τιχνολόγων Μιηχανολό γων. Η ΓιΐομαΑάκιη Ερμιόνη πήρε οποτροφιίιαι 30.000 δρχ. γπαιτί ήιρθε πρώτη με ϋαθιμό 8,1 10- Φθιενού Εϋιρήνη τού Σπορίιδωνια — ΙθΓφΐική Θεσσαιλονιίκιης. Η ΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ • ΣΥΝΕΧΕΙΑ οπό τη σελΐδα 3 νο ιμοτφο της- προπαγάνδας στα .μίσο τού πιερασμ^νοιυ αιΐώ ν α γιο την πρωσσοιμιπ.σμιαρικική ενωση της Γειρμοινίας (ΟΒΟΥ- 5ΕΝ) Καθε δεντιρο κριΐνεταιΐ από τον καρπό τού. Ενότητα. αχό- λαστη, είχον οί ανα-τσλιικές μ.ο- ναρχιες, η αυτοκρατορΊΐκή Ρώ μη, το Β'υζάντιο, η αιυτοκρατο ρία των σουλττάνων. Καιμια απο τις τρανέ< αυτές οωτοκραιτορ ΐες δεν παροι/σίασιε την αποδοση τηζ κοιμματιασμίνηις «αλληΐλλο- σπαρασσόμενη,ς» .Ειλλάιδια·ς. Η ε νωμένη €λλόδα δέ βα· ειταν ΕΙ λάδα πό. ενα νθμψο ικαθεστώιζ πιου βγήικιε ττανηιγιυιρΐ'Κΐα απο οκ>-
επιειδή θέλησε να προ-
τα <&θνί«ά συΐμιφίιρον τα παυ τα «αταπαιτούσε η εγιμ <μα Είναι μία άλλη οψη αυτού ποα λένε «Ελεύθειρος Κόοτμοις». ΑΛΓΕΡΙΑ . . Ο λαάς της Αλγι&ρ),α>ς γυρεύω
την αινεξ^ρτηίςτ,α τοιυ κια ι πολε-
μ,άει πιολλά χ·ρόνια τουιζ ,Γάιλ-
λαυς αποΐικιστές.
Το μ,υστικο τοιυ πολέιμου αυ
τού εναιΐ τα πετρεΛαια της Σα^
χάιρας, ηθιυ πιροκε ιμένο^υ να εξα
σφαιλισθούν τα ηρανόιμια των
μονθιπωλιίων ο ΓαΜΐ'χός λαός
κ,αι πιρο πάντων/ ο Γαλλ4κή νιεό
τητα σώιρθηικε σιτη σφαγή.
ΚΟΓΚΟ . . .......
Ο πιο χαιρ<ακπτ|ιρι.στι>κος πολε
μος με μΐσθοφόριαυ'ς, που έγ«νε
γιο νο εξασφαΑιατιούν τα συμ-
φέροντα των μιεγάλω»/ εταΊριΐ»
ών που εΛΐμιεταλιλεύονταΊ αν ο
ιρυκ,το πλούτα τού -ότιοιυ. Το
,ρυοτιικό: Το αυιράν.ο, καιι τοι
μεταλλεΐία τη< Κατανικαις. ΣΟΥΕΖ — ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ Στΐ'Λΐρια η Μιεσιη Αναίτολη εί¬ ναι γ> ιμΐΒγπλη Πιετρΐλαιι αποθιήικη
ταυ Μόο·μθιυ, που την ελέγχουν
ξένοι. Το μιυστΊΐκό λοιπήν των
πολέμιων βκε! βΐναιΐ το ΠΒτριέ-
ιλαιια ικαίΐ αι οοοί
τους.
Οταν η Κούβ·α απόκτηρ-ε
την αΜεξαρτη,σίιο τη·ς, στ.ς Η.
Πι.Α. ήρχισε η θιριγιάινωση <μ· <α·ς επιχβρησης γι.αι την ανατιροπιή τρυ καβεστώτος, για να ξανα» πάιριαυν τα μονοπωλιΐιαικιάί προνό ,μ||θ πιαυ ε:'χαν. Μιο α,κάμη βρώ μ,ιικη, <υπά&εση παυ ικατάληξε σε φ άσκο. — Σ.ΤΟ ιεπόιμενο φύΐλλο τοο (ΐΓΩΝΙιΑΝΟΥ ΚΗΡΥΚΑ» αωαφο- ιράι σταυς πολέμους τηις ΜΕ- ΣιΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗ! όπως έχβι δια ιμορφωθεί η σιη,υειρινή κατάστα ση. ΛΙΒΑΝΟΣ — ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΠΑ ΛΑΙΣΤΙΝΙ'ΩΝ Ν. ΑΦΡΙΚΗ. Και στο ιΐ^β' βπ·ό|μιινο φυΜο ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΜΒΡΙΚΐΗ ΚΥΠΡΟΣ ΠΥΡΗΝΙιΚΑ ΟΠΛΑ, ΠιΟΛΕΜΟιΣ ΣΤΟ ΔΙΑΐΣΤΗΜΑ(;). ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΜΑΡΑΓΔΗίΕ: Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΓΕΩΡΠΚΟΣ ΣΥΗ)ΙΜΰί Τού Γεωπονου κ. Μ. ΚοίυράΚ(1 Το 1778 - 1811 στην υοόδαυίλί) τουρ«οκιρατούιμενη Ελλόδαι αν- θεί ο,ιχονομκκά «οα.ι κοινωνικα ο Σιυνεταιΐιρ σιμός των Αιμητελα«ων στη περιοχή τηις Λάριΐσας. Ή- ταν μ·ια κοινοπρα&ιο κεφαλο,ου γΐτ,Κ κιαιΐ βργασ.ας^ καιλλΐιέρνεΊθ βιομβα*ού κιακ ρ*ζαριού, βαψήις των νηιματων και &μπορ^α< με διικούς τους αντιπροσώπους διραστήιριους στην Αυστρία (Βιέννη) κα ι-άλλες ευρωπαΓ.<£ς χώρες. Ήταν πιραιγ)μοΐΓΐ«α μ ο ολο- ,κλιηρωιμενη μορφή Αγροτοβιθ ιμηχανΐ'κού £υνεταψ.ισμθύ της περΐΌ'χής των ΑμπιελαικΓων μ«. καδετες διαδικοσιες που εξιιιπη ,ρετούσε του< «ιατοι κουις τού χωιρού. χωρις νο εκιμεταλλΐύε τπ κερδοσκοπΜΐό άλλες ηεριΐο- Η πτώχευση των τραπεζών τη.ς Αυστρίαις αλλά «όϊ οί εσω- τίρικ.ες φιλονΐ'χίες δ έλυσσν το φωτε,·νό αυτό παράδειγιμα. Στη σύγχρονη ΕΞλλόδα, το 1900 με πιρωτοβουλο τού γεω πο/αυ Δ. Γρηιγοριΐάδη ιδρυθηιτε ο «Μιετοχικός Σύλλαγος» στο Αλι, ιυρό της θεσσαλαις ενώ η •κιυιρως συνεταιριστι«ή κ νηση άρχ'σ·ε από το 1914 με την ψι,^ φιση τού Νόμου 602 που στη- ρίχθηικ πάνω σε γεριμανιικό: πρό τυ·πα. Βασιικος σκοπός τού Συνετο^. ρισιμού'ς, που είναι μΐο ένωση πρασώπιων «ιθι> όχι κεφαλαων,
εναι η βελτιώση κ»ι προαγωνή
της ιδιωτικής οικονοί-ϊας των
συνιεταίρων, ενώ παράλληλο υ-
ποβοηθειί στηι οιικαιώτερη καιτα
νο,μιή τού πλούτου, την ηθϊκή
'κισι κονωνική ανύψωση των α-
νροτών αφού εναι αντικεφαλαι
οκιραιτικόις και αντΐ'κερδοστκοπι;-
ικός.
Ο Συγχρονος Γεωργ ιικος Συ-
νετα ρΊσμό.ς δημ ιιοιυιργήβηικε α¬
πό την ανάγκη. να εξουοετερω-
θεί η ,μεγόλη εικιμετάλλυση των
αγροτιικών ,μαζών από το «ε.φ.αι
λαιοΐιραΐΤιΐκό σθστηιμα'.
Άριχισε σαν συιμπλήρωση
τού οαλαιιου κεφαλαιΐοκροτ «ο.υ
συστήρατος κοι τ«ι.νει μι« πρέ
πει να γνει αυτοτελές οιΐικονοιμιΐ
κό σύστητ-ια για να αντιικατα-
στήσει την ικβρδθσκοπιιχή επιχεί
ρησηι.
Η ιδία η φύση τού συνεταιρι-
σιμού επιΐιβόΑει την αντι*ατάστο
ση τού αντανωνσμού που έχιι
■κι^νητρο τον ειγωισιμό, με πνεύ-
μα συνεργασ'ας «οί αλληλοβοή
θείας με τελιικό σικοπό την ε-
ναριμόνηση τού αταμιικού με
τ ο κοινό σικμφίρονι.
Από ττο 1914 ψ-ιέχρι σή.μεραι
παρά τις ατέλειες, καιΐ το συνΐ-
χή ειμιπόδα στο βωιμό τη.ς πολι
τΐ'κιής σκοπιιμότη,τας το συνετβιΐ
ρισικό κΐινιηιμια στην Ελλάδα
πσοσέφερε θετι*ά έστω ΚΌιΐ πε
ριοιρισ,;-ΐέναι στον Έλληνο αινρό
τη ««αι την ανροτικιή οικονιθιμι'α.
Εγικλωβισρένο άμως μεσαι
στο χαπιταλιστικό σύστηιμαι α<· ιπ.οπιριοσαναιτολ;σθηικε, καίτελωθηι κε από τοως «αιτό καιρους αγιρο τοπαιτέρες «αιΐ έχασε την φυσιο γνωι,-Μ τού. Ελόιχιστες είναιΐ οα περιπτώ- σεις πρωτοβάθιμιων γεωργ. <πυ- νετοιρισμών ή ενώσιεων που ξιέ φυγα από την μεπρότηται κα» εκπ'ληρώνΌ-υν τους βασ>ι«ούς
στόχους τού συν)«ού *ινήίμα-
τος.
Αποτ&λεσιμα των παραπάνω
ήταν ο παραγωγός να χοσίΐ
την ειμιπιστοσίινιη, στον ΣυνετθΊ
ρσιμό τού ή να τον βλέπει α>-
πλά σαν ένα ενοιόμεσο εργα-
λεο κατω από την Α~Ε για την
πιριοι, ιήθειο των λιπασμάτων.
Η ίδυναπ-ότηιτα απογε1-
ωσης επιτέλοίΐς τού συνέ
ταιιρισΤιΐικού «Ίνήματος για νο
μΐπιορέσε- να ττοίξ,ε,ι τον πραγτ.Ία
τικό τού ρόλο, βιρίσικονταιι στα·
Χδρπα των αγροτών και όλων
ε κενών που ασχολοθνταιι με
τη γ,ηι.
Η ττραιγιματΊοποιηση ταυ σικιο-
πού αυτού επΐιβαΐλλει:
δος ιμος να γιίνβι ενχ^ Γ|
Συνεταιοισΐμός που νο
τα.ι με όλα τα σχιτ«ο
τηνς πβριΐοχής τού
— Όλοι οί αγρότες
κιαι όνδιρες τού χωρίου
νούν μέλη τού γεν «ού
Συν)σα.ού.
— Η ενβργός «αι υπβύθυνη
μετοχή όλων των
η έντονη παρουσ.ο των,
«ών τόσεων είναι
πισιροτηίτο γ»·ο το
σ<υνεταιρισ,ι*ής ηης 2 εναι το «λειδί της επιτύχη ^ θε συνεΦαΐ!ΐρκττι«ής — Στελίχη ταυ ηρεπει νο «λίγονταί ατο 0 , κανα, εμιπ6ΐρο, αηοδαπό οτβ τις ει«ρι:τερες μθζί< τού χο. ο ού, «αθορα — τίμιο «οί ι^ πάντων χωρς τάσ&ς γ»γ^οι»τ~( ομού κοιΐ αγροτοπστιρ» ^ Τετοιθ στελεχη ι—ορχοιι» & φθονο στα χω,ριά όιμως στην αφάνειο γιατ; απονσητίυθεί οπό την φορό σε πολλές ΓκρΐΓ,τι,κ,^ των .ετ»ιτήοων που ονται κάθε «ατόστοοη. ολλα και «αι καθήκον όλων νσι να ενφγοποιηθούν κ<κ βόλου ν στη θέση τους πρόγματο γ ο το κοινο κ κοι το οικονομΜΐό κοι κό ανέ&ασμα τού χωρίου τους — Το φάσμα δρόσηις κάβι^ .κου σονετούρισμοί. δεν 6«, ο περιόρ,στο. Από τα πρθγμιηο είναι αδύνοτο κάθε πρυτοΡο- 6μ·ιος συνεταΊρισ^ος νο γνει απόλυτα καθετος «ι Αι^ροτο- βιομηχανΐκός γ.ατ,ι τότι ο βττο γωνισμός θα μίγάλωνε ωι γ) συγχύση, κθι η οππτιιν ι βηπ ταν εξησχρσλισιμι Ανάλογο με τις όυκποιιιτι; το ειοος των βαλλιεργιειών κα6ί χωρ.οΰ «οί τις τοπικάς κχνυνι κοοιικονοιρΐ'Κίς συνθήιιες ο πρυ τοβόθμιιθς Συν)σμος μπορει νο κλιμακιώσει τις 6«ροστηιρκττη. τές τού. Η πιρωτογενής Γνορογυγή. η *οινή καλλΐ'έργε:α τεχνολον^ εξοπλισμος, η βελτιώση της ποιότητας η καλή αποθή«βυπι η τοπική τιιποηο:ίΐιστν νων πιροΊ'όντων τού χωρίου, η δηιμιοοργο μν κρών βιΐοτεχνιών εξιυηηιχτήσί ως τοπιχών ενοιαφέροντος ον- τι«£ΐ.μ«νων είϊναι ενδεκτικά μί- αηό τις Μεγαλύτερες που α«ροιρούν προ Γόντο εορο- τφων τού- χωρίου ηεροχώνθα ητ·αν λάβος να ανοληφθούν ο¬ πό πρωτοβόβμιο σνν)σνο γιοτι αυτόματα εΓιανΐρχόιμαοτε οτο παλιό σύστη,μα ττχ σΤίίγνήί α μετάΛλευσηις, ,μόνο που τί>ν θι-
ση τού μεσάζονται η τού «ο«ου
βιο,μη,χόνου — εζονυγίο *»
τται'ιρνε/ΐ ο πρωτοβόθιμΐος ουτό;
συν)σιμός. θα ηλουτίνθυν δπνα
δή> ίΠάλΐ θιρισμένοι (ιμελτ> τού ε
νος σιυνεταιΐ,ρισμού) σί βάρ<Χ άλιλων. Τις 6ραστιηιριότηίΤ€ς ουτ« πρέπβι να αναΛαμΡόνουν οί Ε- νώσει< Γιεωργιικών Συν)σμών η αικόμη οί «λαώιικιές «ατά προι- όν πανελλα'δικιές Σον)«ς Λώ- σεις 'σε ελαιχιστες δέ πψΐττώ- σεις ικοινοπραί,'ας των Συνετθΐ- ιρισιμών μιαις πειριοχής. Τελε.ώνοντας β& θελσι«ε νο τονίσομε πως Ο συγχρονος Γε¬ ωργ κάς Συνεταιρισμόν ε'νθΊ θε σμός, ίίναι μιο οΐικονομιική μο- νάδα που α«οβλέπει στην οκβ νο.μική βελτ,ίωση τολ ιλ λών τού. το ηθιικό και κοινο νι«ό α'νιέβασμά των «αϋ το ο™ ράτηιμα της εκιμετάλλευσης τού ονθρώπου από τον άνθιρωο»· ΜΑΜΟΛΗΣ ΚΟΖΥΡΛΚΗί Πραδρος Συνδίσμου Γευπθν^ Ανατσλικής Κρήτης (Αναδημοσίευσιη από την Ε«ΡΊ- ,μβρδα «ΑΛΛΑΓΗ»).
ΓΩΝΙΑΝΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ
Η ΕΝΟΜΕΝΗ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝ ΤΙΣΤΑΣΗ
και το σημερινό της νόημα
Στ ις 25 Νοεμβριού τιρή
θηικε η Εθνιιική Αντίσταση
Χριειάστηικε να ιτεράσσυν
40 χρόΛΐα νια να αναγνω-
ριστεί ο αινώνας τού Ελλη
νικού λαοιύ καίτά των Γερ
μανών Κιατοκτητών. Ί-
σως δεν συνειιδητοπσΐΌΐύν
όλαι τη σηιμαιοΐο ταυ εορ
τασμαύ. Κ» υπάρχουν
καιι κείνοι παυ δεν διστά-
ζαυν να εκφράσουν την
αποδοικιμαισΐαι ταυς γιαι
την αποδοθή τιιμής στου»;
αγωνιστές της. Διεν χροιά
ζεταίι. να πούΐμε ποιυ ανή-
κουν κου· πως χαραικτηρί
ζονταΐι. Τοι κύριΐθ' είναι ο
χαρακτήρος τσυ γιορτα
ο'μαϋ κα,ι το νόηρα που
τού αποδίδει οΛόκληρο το
έθνας·
ιΗ Εθνική Αντισταθή εί
ναι το ΚιοιρυφΌΐΐο γιεγονός
ιη.ς νεάτερης ιιστορίας μας
καιι ταποθετβίταιι στο ίιδιιο
βόθ,ρο με την εποποιιΥα
ταυ ΕΑΑηνιικού Στραιτοιύ
στσ ΑΑβαινιικά βουινά. Η Ε
θνιική Αντίισταση, όιμιως,
έχει το επιιπλέαν ότι ξεσή
κω,σε το έθνας μέσο από
την κιαταστροφή καΐι, την
που Π Ταυρκική επφουλιή,
μ ε την Βοηθεία άισπονδων
φ,ίλων και συμμάχων, ανα
πτύσσεταΐι σε βάρος τού
Ελληνακυπιριΐακού λαοιύ
σε μ:α προισττάθκΐΊα1 ν' α-
νοιίξει το δρόιμο τού Τοιύρ
κΐικου επεκτατιισμού, σε
βάρος της ανεξαρτησίας,
τη,ς αικεραιιότητας της Κυ
πρ.'ΐακής Δημοκρατίας.
•Αλλά είναι· καρος ο Τομρ
'κικος επεκτατισμός να α-
'ποκρουιστεί αιπΌΐφαισΐιστι-
•κά καιι να καταιλάιβουν αι
Τούρκαι σωβΓνιστές ότι η
•Ξλλάδα ποιυ πέραισε τόσες
•δοκιιμα'σίιες καπ αντιιμ'ετώ-
'πισε τόσους εχθρού<; δεν Υΐράκιβΐται να Κ'αιμφεϊ από τη δολιότητα της Τσυρκί ΧΚ. ■ Γπαιτί η Ελλάδα αντιστέ 'κεταη, Η ΕΛΑάδα επψένει. Τα ιιδανπκά της Εθνι,κής Αντισταθής ειμονέοιυν το λαό μας, εμπνέουν την * νοτητα κοΐι αποψασιστΐικό ·. ητά ταυ· Μ' αυτή την έν νο,ια νΐ'θΐρτάζουμε καιι τι μούμε την Εβνική Αντί- οταισηι. Την τραύρε ενω μένοιι όπως τότε καιι απο- βλέπσυ,μιε να πφάσουιμε τη δοικιμασία χωρίς να χρεωστούν οιι ηρωιιισμοιί και τα κοτορθώματα της Καταχής. Ειίιμαστε Λαιός ερηνικός ΓΠίθυιμούιμε την ειρήνη με άλου»ς τους λαοιύις της γής ακόιμα καιι μιε τον λαό της Τουρκίας, ποιυ κι ο ίδι:ο·ς στενάζιοΐ' κάτω από τις μπότες των στρατοκρα- τών, μια δεν ε'ίιμ,αισ-τε. διια- τι&βιιμένη·· να οπΣΐμιπποΑιί- σουμε τα εθνιικά υας συμ- φέραντα ούτε καιι να δε- χτούιμε Γταιθηιτιικό τη μοιί- ρα μαις· Ο Γοργοησταιμο.ς σύιμιβίθΑ© τωιν οοετώγ τού λαιού μας μαις καθοδηγϊιί. ΦΘιΕΜΟΕ ΗΡΑΚΛΗΣ Οί αιτίες των πολέμων "■ ατΐ£ΐίινωιση τηις σκλιαβΐιάς, τού έδωισε ελ- πίδα, θάρρας κακ ηιθικό το οδηγήση σε κατσρ παυ το σύνδεσαιν υε τη μβν/ολη εθνεγιερσία τού Ει,ικοσιΐιένο. καιι τις μ«- γάλες και ίνδοξ&ς στινΰές ενός παιρελθόντος γιαι το οποιΐο είναι ττερήφανη ολό κληιρη η Εΐλλάδα. Η Εθν>ι
κή Αντισταθή αινέσυρε α
κόμια από τα βάθος της Ε
θν.κής ψυχής τα αράιμιαιτα
κακ καΑΑιιιέιργηισε τις ελπί-
δ-ε*; ότι ο ΕΑΑιηινΐΐκός λαός
καιι η χώίρα ταυ έχουν τη
δυνστότητα, αφοιύ κειρδί-
σουν την βλ^υιθιειρΐια τουζ
να προχωρήισαυν στην α-
νοΓκοδόμιηιση μιιας καιι-
νούργιιας ΕλΑάιδας που βά
9ρα της θα εϊναΐι η Εθνι-
κή Ανιεξαίρτηισιίια κόιι η κοιι
νωνιική διικαιΐιοσύνη. Αυτό
είναι το υεγόιλο άραιμαι
που έστησε μπροστά στα
μάτιο τού αγωνιστή λαιαύ
τ ο κίνηρα της Αντίστα-
σης· Και αυτό το φαιμο
είναι που τον εμπνέεπ
στ ούς καιθηιμερινοιύς αγώ
νες τού καιι σήιμερα ακό-
μο.
Πέραι απ' αυτά, το με
γάλο αιναγεννηιτιΐΚΌ κίνη-
μα της Εθίνκκής Αντΐιστα
σης αιναιδεΐίχνιονταις τον α
'λΐΐθ^Ιν^ ΐΓΜ|τρΓΐωτ!)οιμό σαν
την υπέρτατη εθνική αρί-
τή, ευιαιιισθηπταπιοιΐιηισε τον
λαό μας καιι τον καιτέστη
σε ιικαινό καιι άξ*ο να υπε
ραοττίζεται τα εθνικά συμ
φέροντα [Μ αυταπάρνΓ,ση
και με πάβος. ιΜ' αυτό το
οίσθηιμα της εθνΐικής ευθύ
νης αιντιιμετωιπίζει ο Ελλη
ν»κός λαός τη σηιμερινή
δοκιιμασϊα της ταυρκικής
επιδραμής εναντίοιν τού
Κυπριΐακαύ ιΒλλην?ισμοιύ.
Ειΐναι τώρα 30 χρόνΐα
• ΒεΙΗεΙβΒβεΙβΒΙΒΒΒΒΒΒεΐΜεΙΒΒΒβΒΒβΒΒΒΗΒ
Η ΣΤΗΛΗ ΤΟΥ ΤΑΠ/ΙΙΑ
Πιο ενισχύση τού Συλλόγαυ έχουν δοθεί:
Ιφεντιλο ΜικχάΛιης δρχ. 600
Βρέντζος ΠερικλΓίς » 5.000
Αργύρης Εμμ. , » 1-000
Φθενός Ντκος (Π:ιαννιίκος) » 1.000
Μαρκατάτης Στέλιος » 2.000
Φθενός Λευτέρης » 500
Μαρκογ:αννάκης Αντώνης τσυ ΐΒενιίέλου » 1000
Αθαναισάκιης Χαιράλαρπος Δοΐλλ'ό,ρΓα 50
Ο ΤΑΜΙΑΙ
ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΓΙΏΡΓΉΣ
ΣΥΝΕΧΕ1Α "απ' τη σελ- 1
γιο την εξασφαλίση αιγο
«αι πλαυταπαραγωγικών
πηγώνι. Κόιι όσο ο καπιιταΐλισμός
βυβίζεταιι στην κιρ'σιη·, τόσο η
κατοχή γίνεταΐ' ωιμή. «υνικιή.
Ποττε όιμως δεν παρ>ουσι!ά>-
ζαυν την πραγροιτΐική μορκρή
κιαιΐ στα πραγιμια(τι*α αιιτια των
Γ,ολέιμων, αλλιά η, ουσιαι κρώιβε
ται ιπαντα κάίτχΛ> οπό ένα ωιροηο
σταλισ'μενα κόλιυιμαι.
Στο ^ιεσαιωνα γιο παραιδιε-
γΐμα' οιι φβοιυδάριχες έκιαναν τουις
πολέιμους σιτα όνομο της π-
στιηις ('θρησικιευτΐ'κός πο/λειμος)
κανανε τι·ς περιίφιηι.ιες Σταυρο-
φρριιες για ναι ελειυθειρώσΐθιυν
τα χά τουις Αιγιους Τόπουις, ενώ
στην ουοιίο τι>ς «άνουν γιιαι ικ»
γ νούν φιεουοΊάιρχΘς σ' αιυτό τίο
μιέρη, «αι για να εξασφιαλ:σει η
Εϊενετηία. Τθ'υις ΠΣιρΊφηιμους ειμπο-
Ρ'Κΐαύς δρό,μουις της Ανατολήν,
αττ' όπου διεξ'άγο^ιαν το
ροτερο καιι εΐπικε,ρδέσΐΤΒρο
ριο της εποχής.
Ο ,πόλεμος είναι πόνται
βρώμκκη ικπόθεση-. Αιν στο
τιτόγιθνθ ικοινοτιικό σύστη,μα ο
■πόλεμας εχε το χαριαιχτήιραι
τού αγώνο «πιβωσιης ·οα-; απ'
αυτό το λόγο ειχε «άιποια δ'και
ω,ση, στην πβριοδο τη·ς ταιξιΐκής
κοινωνίαις ο πόλΐΕιμος είναι η πιΐο
αποτρόπαια πράξ,η. τού ανθιρώ
που, που δέ μπορεί να δικαιο¬
λογηθή με τ!ιποτα.
Μήτε ικα.ι τα ζώα δεν φ[τά-
νυν στην αγιριότηιται τού πολέ-
,μουι.
Το ζώα τού ΐι&ιου ε'οουις με-
ταξύ τους διεν σικοτώ.νοντα,ι. Α
κιοΐμαι ικα« όταν σιυιγικριθιύονταιι
οιπάινΐια οδιηγαύνται στη σφαγή.
Μονο ται ζώα τού αλΛαυ είδους
μιπορούν να «αιταβιροιχθισουιν
ται σαρκοβορα ζώα. Πολλό μά
λισται ζώα ικαιι από το πιο ά-
γρ,α ακόμα υπ&ρασπιζουν την
αγελη τους και τα αούναι.α μί-
λη. Κα>ι μονο οί άνθρωποι απο
τιελούν εξαιιρεσιη οπο όλαι τα
ζώαι τιηις γηιζ «αι ο χνονταιι μί
ιμαυιία στηιν αιλλ.ηΛθσφαγή.
Ατιο τη μερΐ'ά των κοτακτιη-
τών ο πόλιει,.ιος είναι πανται μΐα
βρώιμιικιη υιπό6βση. Και από τη
ιμβριά των υοοσταγιμ'ένων λαών
«αι Εθνών ιοαι αηό τη μβριό
τον ικαταιΓΤΊεζόμενων με καθε
ιμέοιο είναι .πάιντ.α δίικιαιηι. Ο αγώ
ναις των υπιόιδιηλων «αιι «ιαίταπ.ε
ζόμιενων βναι στηιν ουσ'ο |.ιΐα
ηροσπιάθεΊ·α γιο να μιπ€ΐ τέριμια
στοως πολΐΕιμους για να τσαχη-
στιθιύν οί ιήυπΐθιρθιΐ τού πολέιμου
Βρώ)μιικιθιΐ λοιπάν &ιναιΐ οί πιο
λειμοιΐ που ώιεξάγιουν οί οιποιιχί-
στές ιβασικά έναντι α στους λα-
ού>ς ,πιο« ζητούν τιηιν αινιεξαιρίτη-
σιίο τοιυβ. Καιι οί πιιο χαιροχΓτηι
ρκτπιικοί απ' αυτού*; ει'^αι:
Τηις ΙΝΔΟΚΙΝΑε καιι σε συνε
χιεια τοα ΒΙΕΤΝιΑΐΙνΙ, τηις ΚΟΡΕ
ΑΕ, τη.ς ΑΑΓΒΡΙΑΙΣ, τιη< Μ,Ε- ΣΗιΣ ΑιΝΛΤΟΛΗΣ (ΣΟΥΕΖ — ΛΙ,ΒΑΝΟΣ) τού ΚΟΠΚΟι τηις ΓΟΥΑΤΕΜΆΛΑιΣ κ.λ.ττ. Πσω α¬ πο κάθε ΐτολειμο «ιριύιβονταιΐ τε¬ ραστία οικονομ ««ά συιμιφέρονται Κοί εκβί ιπου γινονταιι αι πιο λυσσιασιμένοι ηόλειμοι εϊιναι οί ηου κοτεχουν κιάηοιο στοιΐιχιε!ο ι&α.Τΐφίζ οτ«ουιδιαιΐό- ΒΙΕΤΝΑΜ Το ,μυστικό ταυ ποΐλϊ|μου εί ναι το Κ/ΑΛΑΊ', στοιχ&ο β»σ;- ικό γιο τη σύγχρονη β,ιθμηιχα- νι·α .και ιδιαιίτερο τη>ς πολϊμιΐικιήις.
ΚΟΡΕΑ ....
Ενός ηόλειμος ικε,ρδιοσκοττί-
ας βκιφοβιοιρού των λαών που
γύιρευαν την ανεξαρτησ:ο τοιυς
και ταυτόιχρονισι ρΐα δοκιιμή γιιαι
έναν Γ. Παγκ,. ΠόλΕιμθ'.
Δώδιεκαι δι:σεκιατοι|4-ΐύρια δολ-
λαιριια τα ικ·έιρΰΓΐ των αιμειρ ικόνι-
ικιων ιμιανοπωλίιων απ' ουτό τον
ιπόλειμΐο παυ γινόταινί με τη ση»
ΐμα/α ταυ ΟΗΕ.
ΓΟΥΑΤΕΜΑλΑ ....
Μιι.α ιάιωτ.ική επΐιχιε'ρηση η
«ΓΊουνάΝ' τεντ Φροιυτ», ποο έ-
χειΐ τηνέ &ραι τηις στΐ>ς ΗΠΑ κια>ι
ιεκιμιεταλ/εύετα.ι την Κιεντρ .χή Α-
μειριικιή, αΑιλά που διαθέτειι ακο
ιμηι 'Καιι αβροπο,ρα, ή ικαλυτιερα
τηιν αειραπιοιρ:α των Η.Π.Α. κα-
ΕΠΙΤΥΧΗ ΓΩΝΙΑΝΩΝ Ιί
ΑΝΩΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΝΩΤΑΤΕΣ ΣΧΟΛΕΣ
1 Μαρ'κατάταυ Ελένη
τού ΧαΐΡ· — Ανωτάτη Β:ο
μηιχανική Πεΐιραιώς.
2· Μαικρυγίΐαιννάκης Εμμ.
τού ΤηΑ. — Πολιυτεχνείο
Αθηνών.
3. Μαικιρυγΐιαννάικη Στυλιια.
νή ταυ Ιωάνν. — Φιλοισο
φική Ρεθύμνης- Θ
4. Ιν|ανούισσυ Ευαγγελία
τού Εμμ. — Χαροκόπειος
Αθηνών.
5. Τσουδής Κων)νος τού
Θωμά — Ιατρική Αθηνών·
6. Παντειρής Ιωάννης τού
Λνδρέα — ΑνωτάΓτη Σ^χο
λη Τεχνολόγων — Μηχανο
λόγων ΚΑΤΕΕ Ηρακλείου.
7. Παντερή Μαρίνα τού
'Μι^. Πο)ίδαγωγΐ<ή Ακαδη μ 1α Ηρακλειϊαυ- 8. Παντερή Μαριίια τού Εμμ. — ΚΑΤΕΕ Θεσ)νϊκης Λδελφών Νΐοσοκιόμων. 9. Πιιαιμαλάκη Ερμιόνη τού Ελευθ· — ΚΑΤΕΕ Η ραΐκΑοίου Ανωτέρα Σχολή Τιχνολόγων Μιηχανολό γων. Η ΓιΐομαΑάκιη Ερμιόνη πήρε οποτροφιίιαι 30.000 δρχ. γπαιτί ήιρθε πρώτη με ϋαθιμό 8,1 10- Φθιενού Εϋιρήνη τού Σπορίιδωνια — ΙθΓφΐική Θεσσαιλονιίκιης. Η ΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ • ΣΥΝΕΧΕΙΑ οπό τη σελΐδα 3 νο ιμοτφο της- προπαγάνδας στα .μίσο τού πιερασμ^νοιυ αιΐώ ν α γιο την πρωσσοιμιπ.σμιαρικική ενωση της Γειρμοινίας (ΟΒΟΥ- 5ΕΝ) Καθε δεντιρο κριΐνεταιΐ από τον καρπό τού. Ενότητα. αχό- λαστη, είχον οί ανα-τσλιικές μ.ο- ναρχιες, η αυτοκρατορΊΐκή Ρώ μη, το Β'υζάντιο, η αιυτοκρατο ρία των σουλττάνων. Καιμια απο τις τρανέ< αυτές οωτοκραιτορ ΐες δεν παροι/σίασιε την αποδοση τηζ κοιμματιασμίνηις «αλληΐλλο- σπαρασσόμενη,ς» .Ειλλάιδια·ς. Η ε νωμένη €λλόδα δέ βα· ειταν ΕΙ λάδα πό. ενα νθμψο ικαθεστώιζ πιου βγήικιε ττανηιγιυιρΐ'Κΐα απο οκ>-
επιειδή θέλησε να προ-
τα <&θνί«ά συΐμιφίιρον τα παυ τα «αταπαιτούσε η εγιμ <μα Είναι μία άλλη οψη αυτού ποα λένε «Ελεύθειρος Κόοτμοις». ΑΛΓΕΡΙΑ . . Ο λαάς της Αλγι&ρ),α>ς γυρεύω
την αινεξ^ρτηίςτ,α τοιυ κια ι πολε-
μ,άει πιολλά χ·ρόνια τουιζ ,Γάιλ-
λαυς αποΐικιστές.
Το μ,υστικο τοιυ πολέιμου αυ
τού εναιΐ τα πετρεΛαια της Σα^
χάιρας, ηθιυ πιροκε ιμένο^υ να εξα
σφαιλισθούν τα ηρανόιμια των
μονθιπωλιίων ο ΓαΜΐ'χός λαός
κ,αι πιρο πάντων/ ο Γαλλ4κή νιεό
τητα σώιρθηικε σιτη σφαγή.
ΚΟΓΚΟ . . .......
Ο πιο χαιρ<ακπτ|ιρι.στι>κος πολε
μος με μΐσθοφόριαυ'ς, που έγ«νε
γιο νο εξασφαΑιατιούν τα συμ-
φέροντα των μιεγάλω»/ εταΊριΐ»
ών που εΛΐμιεταλιλεύονταΊ αν ο
ιρυκ,το πλούτα τού -ότιοιυ. Το
,ρυοτιικό: Το αυιράν.ο, καιι τοι
μεταλλεΐία τη< Κατανικαις. ΣΟΥΕΖ — ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ Στΐ'Λΐρια η Μιεσιη Αναίτολη εί¬ ναι γ> ιμΐΒγπλη Πιετρΐλαιι αποθιήικη
ταυ Μόο·μθιυ, που την ελέγχουν
ξένοι. Το μιυστΊΐκό λοιπήν των
πολέμιων βκε! βΐναιΐ το ΠΒτριέ-
ιλαιια ικαίΐ αι οοοί
τους.
Οταν η Κούβ·α απόκτηρ-ε
την αΜεξαρτη,σίιο τη·ς, στ.ς Η.
Πι.Α. ήρχισε η θιριγιάινωση <μ· <α·ς επιχβρησης γι.αι την ανατιροπιή τρυ καβεστώτος, για να ξανα» πάιριαυν τα μονοπωλιΐιαικιάί προνό ,μ||θ πιαυ ε:'χαν. Μιο α,κάμη βρώ μ,ιικη, <υπά&εση παυ ικατάληξε σε φ άσκο. — Σ.ΤΟ ιεπόιμενο φύΐλλο τοο (ΐΓΩΝΙιΑΝΟΥ ΚΗΡΥΚΑ» αωαφο- ιράι σταυς πολέμους τηις ΜΕ- ΣιΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗ! όπως έχβι δια ιμορφωθεί η σιη,υειρινή κατάστα ση. ΛΙΒΑΝΟΣ — ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΠΑ ΛΑΙΣΤΙΝΙ'ΩΝ Ν. ΑΦΡΙΚΗ. Και στο ιΐ^β' βπ·ό|μιινο φυΜο ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΜΒΡΙΚΐΗ ΚΥΠΡΟΣ ΠΥΡΗΝΙιΚΑ ΟΠΛΑ, ΠιΟΛΕΜΟιΣ ΣΤΟ ΔΙΑΐΣΤΗΜΑ(;). ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΜΑΡΑΓΔΗίΕ: Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΓΕΩΡΠΚΟΣ ΣΥΗ)ΙΜΰί Τού Γεωπονου κ. Μ. ΚοίυράΚ(1 Το 1778 - 1811 στην υοόδαυίλί) τουρ«οκιρατούιμενη Ελλόδαι αν- θεί ο,ιχονομκκά «οα.ι κοινωνικα ο Σιυνεταιΐιρ σιμός των Αιμητελα«ων στη περιοχή τηις Λάριΐσας. Ή- ταν μ·ια κοινοπρα&ιο κεφαλο,ου γΐτ,Κ κιαιΐ βργασ.ας^ καιλλΐιέρνεΊθ βιομβα*ού κιακ ρ*ζαριού, βαψήις των νηιματων και &μπορ^α< με διικούς τους αντιπροσώπους διραστήιριους στην Αυστρία (Βιέννη) κα ι-άλλες ευρωπαΓ.<£ς χώρες. Ήταν πιραιγ)μοΐΓΐ«α μ ο ολο- ,κλιηρωιμενη μορφή Αγροτοβιθ ιμηχανΐ'κού £υνεταψ.ισμθύ της περΐΌ'χής των ΑμπιελαικΓων μ«. καδετες διαδικοσιες που εξιιιπη ,ρετούσε του< «ιατοι κουις τού χωιρού. χωρις νο εκιμεταλλΐύε τπ κερδοσκοπΜΐό άλλες ηεριΐο- Η πτώχευση των τραπεζών τη.ς Αυστρίαις αλλά «όϊ οί εσω- τίρικ.ες φιλονΐ'χίες δ έλυσσν το φωτε,·νό αυτό παράδειγιμα. Στη σύγχρονη ΕΞλλόδα, το 1900 με πιρωτοβουλο τού γεω πο/αυ Δ. Γρηιγοριΐάδη ιδρυθηιτε ο «Μιετοχικός Σύλλαγος» στο Αλι, ιυρό της θεσσαλαις ενώ η •κιυιρως συνεταιριστι«ή κ νηση άρχ'σ·ε από το 1914 με την ψι,^ φιση τού Νόμου 602 που στη- ρίχθηικ πάνω σε γεριμανιικό: πρό τυ·πα. Βασιικος σκοπός τού Συνετο^. ρισιμού'ς, που είναι μΐο ένωση πρασώπιων «ιθι> όχι κεφαλαων,
εναι η βελτιώση κ»ι προαγωνή
της ιδιωτικής οικονοί-ϊας των
συνιεταίρων, ενώ παράλληλο υ-
ποβοηθειί στηι οιικαιώτερη καιτα
νο,μιή τού πλούτου, την ηθϊκή
'κισι κονωνική ανύψωση των α-
νροτών αφού εναι αντικεφαλαι
οκιραιτικόις και αντΐ'κερδοστκοπι;-
ικός.
Ο Συγχρονος Γεωργ ιικος Συ-
νετα ρΊσμό.ς δημ ιιοιυιργήβηικε α¬
πό την ανάγκη. να εξουοετερω-
θεί η ,μεγόλη εικιμετάλλυση των
αγροτιικών ,μαζών από το «ε.φ.αι
λαιοΐιραΐΤιΐκό σθστηιμα'.
Άριχισε σαν συιμπλήρωση
τού οαλαιιου κεφαλαιΐοκροτ «ο.υ
συστήρατος κοι τ«ι.νει μι« πρέ
πει να γνει αυτοτελές οιΐικονοιμιΐ
κό σύστητ-ια για να αντιικατα-
στήσει την ικβρδθσκοπιιχή επιχεί
ρησηι.
Η ιδία η φύση τού συνεταιρι-
σιμού επιΐιβόΑει την αντι*ατάστο
ση τού αντανωνσμού που έχιι
■κι^νητρο τον ειγωισιμό, με πνεύ-
μα συνεργασ'ας «οί αλληλοβοή
θείας με τελιικό σικοπό την ε-
ναριμόνηση τού αταμιικού με
τ ο κοινό σικμφίρονι.
Από ττο 1914 ψ-ιέχρι σή.μεραι
παρά τις ατέλειες, καιΐ το συνΐ-
χή ειμιπόδα στο βωιμό τη.ς πολι
τΐ'κιής σκοπιιμότη,τας το συνετβιΐ
ρισικό κΐινιηιμια στην Ελλάδα
πσοσέφερε θετι*ά έστω ΚΌιΐ πε
ριοιρισ,;-ΐέναι στον Έλληνο αινρό
τη ««αι την ανροτικιή οικονιθιμι'α.
Εγικλωβισρένο άμως μεσαι
στο χαπιταλιστικό σύστηιμαι α<· ιπ.οπιριοσαναιτολ;σθηικε, καίτελωθηι κε από τοως «αιτό καιρους αγιρο τοπαιτέρες «αιΐ έχασε την φυσιο γνωι,-Μ τού. Ελόιχιστες είναιΐ οα περιπτώ- σεις πρωτοβάθιμιων γεωργ. <πυ- νετοιρισμών ή ενώσιεων που ξιέ φυγα από την μεπρότηται κα» εκπ'ληρώνΌ-υν τους βασ>ι«ούς
στόχους τού συν)«ού *ινήίμα-
τος.
Αποτ&λεσιμα των παραπάνω
ήταν ο παραγωγός να χοσίΐ
την ειμιπιστοσίινιη, στον ΣυνετθΊ
ρσιμό τού ή να τον βλέπει α>-
πλά σαν ένα ενοιόμεσο εργα-
λεο κατω από την Α~Ε για την
πιριοι, ιήθειο των λιπασμάτων.
Η ίδυναπ-ότηιτα απογε1-
ωσης επιτέλοίΐς τού συνέ
ταιιρισΤιΐικού «Ίνήματος για νο
μΐπιορέσε- να ττοίξ,ε,ι τον πραγτ.Ία
τικό τού ρόλο, βιρίσικονταιι στα·
Χδρπα των αγροτών και όλων
ε κενών που ασχολοθνταιι με
τη γ,ηι.
Η ττραιγιματΊοποιηση ταυ σικιο-
πού αυτού επΐιβαΐλλει:
δος ιμος να γιίνβι ενχ^ Γ|
Συνεταιοισΐμός που νο
τα.ι με όλα τα σχιτ«ο
τηνς πβριΐοχής τού
— Όλοι οί αγρότες
κιαι όνδιρες τού χωρίου
νούν μέλη τού γεν «ού
Συν)σα.ού.
— Η ενβργός «αι υπβύθυνη
μετοχή όλων των
η έντονη παρουσ.ο των,
«ών τόσεων είναι
πισιροτηίτο γ»·ο το
σ<υνεταιρισ,ι*ής ηης 2 εναι το «λειδί της επιτύχη ^ θε συνεΦαΐ!ΐρκττι«ής — Στελίχη ταυ ηρεπει νο «λίγονταί ατο 0 , κανα, εμιπ6ΐρο, αηοδαπό οτβ τις ει«ρι:τερες μθζί< τού χο. ο ού, «αθορα — τίμιο «οί ι^ πάντων χωρς τάσ&ς γ»γ^οι»τ~( ομού κοιΐ αγροτοπστιρ» ^ Τετοιθ στελεχη ι—ορχοιι» & φθονο στα χω,ριά όιμως στην αφάνειο γιατ; απονσητίυθεί οπό την φορό σε πολλές ΓκρΐΓ,τι,κ,^ των .ετ»ιτήοων που ονται κάθε «ατόστοοη. ολλα και «αι καθήκον όλων νσι να ενφγοποιηθούν κ<κ βόλου ν στη θέση τους πρόγματο γ ο το κοινο κ κοι το οικονομΜΐό κοι κό ανέ&ασμα τού χωρίου τους — Το φάσμα δρόσηις κάβι^ .κου σονετούρισμοί. δεν 6«, ο περιόρ,στο. Από τα πρθγμιηο είναι αδύνοτο κάθε πρυτοΡο- 6μ·ιος συνεταΊρισ^ος νο γνει απόλυτα καθετος «ι Αι^ροτο- βιομηχανΐκός γ.ατ,ι τότι ο βττο γωνισμός θα μίγάλωνε ωι γ) συγχύση, κθι η οππτιιν ι βηπ ταν εξησχρσλισιμι Ανάλογο με τις όυκποιιιτι; το ειοος των βαλλιεργιειών κα6ί χωρ.οΰ «οί τις τοπικάς κχνυνι κοοιικονοιρΐ'Κίς συνθήιιες ο πρυ τοβόθμιιθς Συν)σμος μπορει νο κλιμακιώσει τις 6«ροστηιρκττη. τές τού. Η πιρωτογενής Γνορογυγή. η *οινή καλλΐ'έργε:α τεχνολον^ εξοπλισμος, η βελτιώση της ποιότητας η καλή αποθή«βυπι η τοπική τιιποηο:ίΐιστν νων πιροΊ'όντων τού χωρίου, η δηιμιοοργο μν κρών βιΐοτεχνιών εξιυηηιχτήσί ως τοπιχών ενοιαφέροντος ον- τι«£ΐ.μ«νων είϊναι ενδεκτικά μί- αηό τις Μεγαλύτερες που α«ροιρούν προ Γόντο εορο- τφων τού- χωρίου ηεροχώνθα ητ·αν λάβος να ανοληφθούν ο¬ πό πρωτοβόβμιο σνν)σνο γιοτι αυτόματα εΓιανΐρχόιμαοτε οτο παλιό σύστη,μα ττχ σΤίίγνήί α μετάΛλευσηις, ,μόνο που τί>ν θι-
ση τού μεσάζονται η τού «ο«ου
βιο,μη,χόνου — εζονυγίο *»
τται'ιρνε/ΐ ο πρωτοβόθιμΐος ουτό;
συν)σιμός. θα ηλουτίνθυν δπνα
δή> ίΠάλΐ θιρισμένοι (ιμελτ> τού ε
νος σιυνεταιΐ,ρισμού) σί βάρ<Χ άλιλων. Τις 6ραστιηιριότηίΤ€ς ουτ« πρέπβι να αναΛαμΡόνουν οί Ε- νώσει< Γιεωργιικών Συν)σμών η αικόμη οί «λαώιικιές «ατά προι- όν πανελλα'δικιές Σον)«ς Λώ- σεις 'σε ελαιχιστες δέ πψΐττώ- σεις ικοινοπραί,'ας των Συνετθΐ- ιρισιμών μιαις πειριοχής. Τελε.ώνοντας β& θελσι«ε νο τονίσομε πως Ο συγχρονος Γε¬ ωργ κάς Συνεταιρισμόν ε'νθΊ θε σμός, ίίναι μιο οΐικονομιική μο- νάδα που α«οβλέπει στην οκβ νο.μική βελτ,ίωση τολ ιλ λών τού. το ηθιικό και κοινο νι«ό α'νιέβασμά των «αϋ το ο™ ράτηιμα της εκιμετάλλευσης τού ονθρώπου από τον άνθιρωο»· ΜΑΜΟΛΗΣ ΚΟΖΥΡΛΚΗί Πραδρος Συνδίσμου Γευπθν^ Ανατσλικής Κρήτης (Αναδημοσίευσιη από την Ε«ΡΊ- ,μβρδα «ΑΛΛΑΓΗ»).