9062

...Κάνω έκκλησιν πρός 'δλους τούς Έλληνας παντός Κόμματος καΐ
οργανώσεως (καί δέν είναι λίγα τα κόμματα καί αί όργανώσεις είς την
Έλλάδα) νά συνδράμουν διά την εθνικήν ένότητα καί την εκδίωξιν τού
έχθροθ, νά δώσουν δέ τό χέρι διά νά μειώσβυν τα δεινοπαθήματα ηού έ-
πεσυσώρευσεν ό κατακτητής είς την ένδοξον καί αγαπητήν μας Έλλάδα... .
ΟΥ ΙΝΣΤΩΝ ΤΣΩΡΤΣΙΛ
ΕΘΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ
Δ)ΤΗΣ ΣΥΝ· ΓΤΕΦ. ΣΑΡΙΔΑΚΗΣ
ΕΤΟΣ Α.' ΤΓΕΡΙΟΔΟΣ Β·' ΑΡΙΘ 11
ΣΑΒΒΑΤΟΝ 28 Όκτωβρίου 1944
ΙΔΡΥΤΗΣ
ΜΙΧ. ΑΚΟΥΜίΑΝΑΚΗΣ ;
•
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΝ
ΙΩΑ·ΝΝ ΗΣ ΜΠΙΖΑΚΗΣ
Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ
λό.
ιών
είς
ερ
Σήμερον συμπληρούται, τε-
τραετία άπό τής ημέρας ή μάλ¬
λον τής νυκτός κατά την οποί¬
αν ό ψευδοκαίσαρ τής Ρώμης,
έξαπέστειλεν τάς λεγεώνας
τού διά νά έξαλείψουν την μί-
άε· κράν Έλλάδα άπό τού χάρτου.
«να Συμπληροΰνται τέσσαρα όλό-
*· κληρα χρόνια κατά τα όποία ή
Μοΐρα έπλεξε τούς ίστούς της
°! είς άπόχην έντός τής οποίας
χδι. ίένεπλέχδησαν οΙγενναίοιΤαρ-
με· ταρίνοι των λαμπρών έπιδεί-
νο· ξεων καϊ των μεγάλων λόγων.
Συμπληρούται τετραετία κατά
Ια! τό τέλος τής οποίας τό μικρόν
^.δϋματής μεγάλης Αύτοκρατο-
καΐ ρίας χυνει τό πράγματι πολύτι-
μον.αίμα τού διά ν'άπελευδερώ
δυ- ση τόν Ίταλ. λαόν άπό τόν Φα-
ταισισμόν και άπό τούς όνυχας
ίωςτού Γερμανικοΰ όρνέου.
σα. Ή 28η Όκτωβρίου δα καδέ-
£η ιδιαιτέραν θέσιν είς την ί-
—: οτορίαν τής Ελλάδος καί των
«Εθνών καί θά σημειοΰταιώς ή-
ιερομηνία διασώσεως τοΰ πολι-
ησμοΰ τής άνδρωπότητος και
ϊάέξυμνεΐται άπό τούς μετα-
ε— ι'ενεστέρους τό ώς θαΰμαγε-
ΌΙ Γονός, ότι τό μικρόν λιδαριον
Γθ οποίον λέγεται Ελλάς πα-
δτοεξέκλινε τόν Φασιστικόν όδο-
ισις»τρωτήρα καΐ τόν έρριψεν είς
" 'όν κρημνόν
Όταν υπό τόν σκοτεινόν πέ-
τλον τής νυκτός μετά μανια-
<ήν εγερσιν τού παράφρονος Όϋ Παλάτσο Βενέτσια, οί κο- ΐορόφτεροι λύκοι τής Σιένας Ιψκ>ίστρηλατουμενοι άττό τό δή-
λουΙεν εύκολον τής λείας έπέπε-
^ν»αν κατά τής πατρίδος μας, ό
ν Μουσολίνι άντικατοπτρίζων χι-
,θηίαίρας είς τόν εγκέφαλον τού,
ών, ιετά την λαμπρόν κατά τήςΓαλ-
. όα'ας νίκην τού, καταληφδεΐς ύ-.
ίαςιό παραλληρήματος δοξομανί-
π0Ίς καΐ όραματιζόμενος την
δο-ΐαγκάσμιον αύτοκρατορίαν τού
Γώνιπεχείρησεν τα δέση χείρα παί
χΐ δ.πΐ των εδαφών μας.
[ίλέ Ή ίστορία είναι γνωστή.
Επί εξάμηνον έξηυτελίζετο
ττί των χιονοσκεπών βουνο-
τών Άλβανικών όρέων
τα διακριτικά μειδιά-
^ ατα των συμμάχων τού και
*^όν άδικριτον γέλωτα τής παγ-
[έσ.οσμίου κοινής γνώμης.
)39.
Επί εξάμηνον λοιπόν "ό άλ-
λόφρων έξηυτέλιζε τούς στρα-
τάρχας τού μέ την διαταγήν
τής νίκης, καΐ επί εξάμηνον τα
όπίσθια των στραταρχών τού έ-
δέχοντο τάς θωπείας των ήρω-
ϊκών μας Εύζώνων,
Καί 6ταν πλέον ό είδεχθεις
συμμαχος τού ίταμοΰ συμμά-
χου άπέκαμε περιμένων την Ί-
ταλικήν νίκην απεφάσισε νά τε¬
λειώση διά νά προλάβη την
πρός ανατολάς εκστρατείαν.
Ουδείς άγνοεί σήμερον καί
έ'τι πλέον θά μάθωμεν άκριβέ-
στερον αύριον ότι ή έξάμηνος
ν^κηφόρος έκστρατείατής Άλ-
βανίας καί ή άναγκαστική είς
την Βαλκανικήν επέμβασις τού
Γερμανοΰ άφέντου μετέβαλε
τόν ροΰν τής ίστορίας.
Ό χρόνος ό όπαΐοςδιά τούς
Συμμάχους υπήρξεν ό μεγαλύ-
τερος συντελεστής τής έπιτεύ-
ξεως τής νίκης υπήρξεν καί
διά την Ρωσσίαν τό μεγαλειτέ¬
ρον μέσον διά νά έτοιμάση την
άμυναν της κάΐ νά κατωρθώθη
καθ' όλον τό μακρόν διάστημα
αύτό τής αμύνης, νά παρασκευ-
άση την επίθεσιν τής οποίας
μάρ'τυρες παριστάμεαα άπό τι¬
νος χρόνου.
Ή συμβολή τής μικράς Έλ-[
λάδος είς τόν άγώνα των μεγά¬
λων Αύτοκρατοριών υπήρξεν
πραγματική.
Καί ήδη ό άπόστρατος τού
Φασισμοΰ, παρακολόυθεί έν-
τρομος άπό τούς πρόποδας
των Άλπεων τόν Ελληνικόν
στρατόν, διασχίζοντα τάς όρο-
σειράς καί τάς πεδιάδος τής Ι¬
ταλίας καί μέ διεσταλμένους ο¬
φθαλμούς, βλέπει κυματίζου-
σαν επί τής Αύγουστος καί τού
Ρίμινι την Ελληνικήν σημαίαν.
Ό Παλιάτσος τού Παλάτσο
Βενέτσια κατέχεταιύπό δέους.
Ό χάρτινος πυργος των όνεί-
ρων τού κατεκρημνίσθη διά
παντός καί είς την θέσιν τού ά-
νεγείρεται ήδη τό Πάνθεον έν-
τός τού όποίου 9α εύρουν θέσιν
πλήν των άλλων καί οί "Ελλη-
νες έκείνόι, οί όποίοι διά τού
αί'ματός των σήμερον συμβάλ-
λουν είς την δημιουργίαν μιάς
όντως ελευθέρας Ιταλίας.
Η 3ΕΤΗΛΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
ΠΕΡΑ5ΜΕΗΑ ΚΑΙ ΤΟΡΙΝΑ
..*Καί τάραζε τα σπλάχνα μου έλευτε-
(ριάς έλπίδα,
καΐ φώναζα: «ΤΩ θεικιά κι' δλη αίματα
|ΐτα(τρίδα(!.....
(Κρητικός, Δ. Σολωμοϋ).
Τελευταίον
Μ' αυτή την έλπίδα ζούσαμε δλοι
στάνύχια τής σκλαβιας. Μ' αύτό τό
θάρρος κυττάζαμε κατάμματα τόν
κατακτητή, μ' αύτό τ' δνειρο τα περ
νούσσμε δλα.' Καϊ τίς πιό σκληρές
δοκιμασίες. Μάς σέρνανε μπρός
στούς άνοιγμένους μας λάκκους
καί 'μΓΐς τραγουδούσαμε τόν ϋμνο
τής Λευτεριδς. Μας καίγανε τα
σπΐτια μας, καΐ μεΐς τ' άντικρύζαμε
ξαναχτισμένα όλοκαίνουρια στόν
αύριανό λεύτερο άέρα. Μας ρίχνα
νέ στΐς ψυλακές, καί μεΐς βλέπαμε
τα σίδερα στά χέρια τα δικά τους
περαομένα. Μάς άναγκάζανε ,νά
τούς δουλεύωμε, καί μεΐς τούς φαν-
ταζόμαστε έργάτες δικούς μας νά
μάς χτίζθυνε τα χαλασμένα καί μας
όργώνουνε τα ^ωράφια π' άιτονσ
καταστρέφανε σέ λίγες στιγμές μέ
τίς ρόδες των άμαξιών τους,
Έφτανε νά στρέψουαε τα μάτια
μας στά βουνά καί τή θάλασσα γιά
νά πάρη άνάσσα ή ψυχή μας. Έκεΐ
πάνω, τα ποτλληκάρια μσς.. Καΐ στή
θάλασσα πέρ' άπό τ.ή θάλασσα, οί
σύμμαχοί μας. Θά μάς φέρνανε—
δέ γινόταν—τή Λευτεριά μιά μερά.
Κι' ή μερά αυτή πού άπειρες φο·
ρές την εϊδαμε στό χάραμα τής ελ¬
πίδας νά μάς χαμογελα κι' άλλες
τόσες την κλαψαμε άφταστη, ήρθε.
Τή ζήσαμε καί τή χαμήκαμε. Δέν εί
ναι ψέμματα.
Βδομάδες ψεύγανε οί Γερμανοί.
κι' άκολουθούσανε κατά πόδι οί άν-
τάρτες μας. Βήμα μέ βήμα ξεκαθα-
ρίζονταν ή γή μαο, κι' άνάπνεε λεύ-
τερα τό χώμα μας πού τόσο βαρεία
πατήθηκε άπ' τοθ έχτροθ τή μπότα.
Δέ βάσταγα νά περιμένω στήν
ττόλι τή Λευτεριά. Βγήκα στήν έξο-
χή, κι' έζησα τόν. ξεσκλαβωμό μας
κάτω έκεΐ κατά πού πέρασα την
πρώτη μερά τής ταπείνωσις. Καί
τώρα επί τέλους, τούς εΓδα μέ τα μά·
τια μου κι' άληθινά τούτη τή φορά,
πλημμυρίζανε τούς δρόμους οί άν-
τάρτες μας. Μέ τί συγκίνησι τούς'
άντίκρυσα. Καί μέ τί λαχτάρα τούς
άκουσα νά ίστοροθνε την κλέφτι
κια ζωή τους στ' άπάτητα βουνά
-αιρετε
ότι
ΣΕ κάθε Άμεριχανό στρατιώτη
πού μεταβαίνει στή μάχη παρέχεται
ενα κουτί μέ σκόνη σουλφανιμαδίου,
την οποίαν έπιπάζουν επάνω στα
τραύματα ή έγκαύματα, ώ?τε νά
περιορισθρ ή μόλυνσις μέχρις δτου
παρασχεθή ίατρική περίθαλψις.
ΟΛΑ τα πολεμικά πλοΐα των Ήν.
Π«^.ιτειών είναι ϋποχρεωμένα . νά ύ·
ψώνουν τή σημαία τής χώρας πρίν
μποΰν σέ μάχη. Καί τα ύΐτοβρόχια ά
κόμη πρέπει νά τηροϋν πιστά τόν
κανονισμόν πρίν βάλουν σ' ενεργεια
τό τηλεβόλο τους.
ΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΑΙ των έναερΐων με
ταφορβν τοΰ στρατοΟ κα] στόλου τής
Άμερικής, πού μεταφέρουν στρατιω-
τικά έφόδια σέ δλα τα μέτωπα τοθ
κόσμου, έχουν εξελιχθή σέ τέτοιο ση-
μεϊο ώστε σέ κάθε εϊκοσι λεπτά ϊνα
άεροπλάνο αναχωρεί ή καταφθάνει
περνώντας τόν ώκεανό.
ΣΕ ΜΕΡΙΚΑ σκυλιά τοθ Άεροπ.ο
ρικοΟ Σώματος τής Άμερικής ίχ'ει
απονεμηθή τό καθιερωμένο έίμβλημα
πτήσεως, έπειδή έ'χουν συμμετάσχη
σέ πένιε πτώσεις δι' άλεξιπτώτ^υ.
"Ενα άπό τα γνωστότερα αύτά σκυ¬
λιά είναι ό Μά)( πού άνήκει σ' ένα
Τάγμα άλεξιπτωτιστών τής Γεωρ¬
γίας. Ό Μάξ εχει πηδήξει όκτώ φο·
"ρές μέ αύτόματο άλεξίπτωτο.
ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ στρατΐιΐτες, χρησι-
μοποιοθντες τελευταίως στά Νησιά
τοθ Σολομώντος μια πυροβολαρχία
90 χλστμ., κατέρριψαν £να ίακωνικό
άεροπλάνο σέ κάθε δεκαπέντε βο-
λές. Αύτό αποτελεί ρεκόρ άεροπο-
ρικής σκοποβολής.
ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΤΕΡΟ λεωφορεΐο
τοθ κόσμου, πού κατασκευάσθηκε
γιά τή μεταφορά στρατιωτών μέσα
στό τεράστιο στρατόπεδο τοΰ Κάμπ-
Κάρσον, τόΰ Κολοράδο, έχει χωρη-
τικότητα 260 έπιβατών, δσους, δηλα
δή, θά χωροΰσαν 52 έπιβατικά αύ
τοκΐνητα των πέντε θέσεων.
ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ — ΑΘΗΝΑΙ
ΤΗΣ ΣΤΙΓΓ1ΜΣ
6(Λ ΥΠΟΧΡΕΟΣΕΙΣ ΜΑΣ
φ Όσοι έ'χουν την ευτυχίαν νά ε-
, τ£)ουν ραδιόφωνον, έ'χουν μιά μεγάλη
,^ρ-ΐανοποΐησι καί αίσθ"άνονται πραγμα
.ρΟ.,κές άπολαΰσεις άκούοντας κάθε
ι0£ϊ>α κα* «κπομπές.
λ(^ Κάθε φορά κάποιος τού όποίου τό
.ΛΛ.Ορος βαρύνει στήν παγκόσμιο συ-
9*.Ε(δησι, θά ακουσθή λέγοντας τόσα
'^ϊλά λόγια καί τόσους επαΐνους μέ
^ήν Έλλάδα- μας καί γιά την Γσυμ
ολή της δχι μόνο τώρα στόν πόλε-
αύτό, άλλά γενικώτερα στόν
μιον πολιτισμό. Ή άπελευθέ-
των Αθηνών Εδωσε άφορμή
τίς ήμέρες νά ψαλλοθν διθύ
,αμβοι πού άκούοντας τους δέν μπο-
(εΐ κανείς παρά νά αΐσθανθή ρΐγη
& διατρέχουν τό κορμΐ τού. Είμεθα
πράγματι Έλληνες. Είμεθα έκ κλη¬
ρονομίας ό λαός έκεΐνος πού ά-
νοιξε πρώτος τα μάτια τού στό φώς
καί κατόπιν άνοιξε κσί τα μάτια
των άλλων.
Ό πολιτισμός πού τόσηκακή χρή-
σι στή λέξι αυτή γΐνεται άπό δλους
μας, γιατί ποτέ δέν θελήσαμε νά έμ-
βαθύνωμε στήν εννοι'ά της, ξεχύθηκε
άπό τό λεπτό καί καλλιεργημένο μυ·
αλό των Έλλήνων.
Ή μεγαλύτερες έννοιες τής δια¬
νοήσεως πρωτοσχηματΐστηκαν στόν
έγκέφαλο των άνθρώπων τής Ελλά¬
δος. Τα ΰψηλά ίδεώδη αί ψυχικές με-
ταρσιώσεις, αί διανοητικές άνυψώ·
σ^ις ή αίθέριες σκέψεις, αύτές ποΟ
τρέχουν στό άπειρο ποΟ φθάνουν
στόν ούρανό, ποΰ φέρνουν σ' έπαφή
την φΰσι μέ τό θείον σ' δλες τού τίς
μορφές, τ' άσύλληπτα διανοήματα δ
λα αύτά γεννήθηκαν στήν Έλλάδα
καί την έχουν πατρίδα.
Σ' ένα κόσμο πρωτόγονο καί ά-
γριο καθαρής φυσικής μορφής μιά δ-
ασις λαμπρή φωτεινή καί καλλιεργη-
μένη ύπήρχε, κάτι ποΟ βρισκότανε
ψηλότερα άπό τό χορτάρι καί τΑ νε-
ρό, κάτι ποΟ δέν εΤχε σχέσι μέτό σώ
μα κάτι ποΟ γιά τούς άλλους ήταν
άνύπαρκτο.
Κι' αύτό τό κάτι υπήρξεν ό πολιτι
σμός ό άληθειός ποΰ φεύγοντες άπ'
την Έλλάδα έ"δωσε στήν ανθρωπίνη
έννοια έκεΐνο ποΟ λεΐπει καί τώρα
άπό τα ζώα.-
Γι' αύτό κάθε Έλληνας ποθ άκού-
ει ϊνα Ροΰσβελτ ή Ινα Έπίσκοπο
ΚανταβρυγΙας νά λέγουν πώς στήν
Έλλάδα όφείλομε τόπάν, πρέπει νά
τό πιστεύΓ) άφοθ-ό μικράς αύτάς λα¬
ός μέσα στούς αίώνες στάθηκε πάν-
τοτε άντιμέτωπος στόν πρωτόγονο
άνθρωπο καί στήν άγρία φύσι καί
άντεμετώπισε μόνος της δλους τούς
βαρβάρους ποθ ξεκινώντας άπό τα
βάθη των Ήπείρων προσπαθήσανε
άκατόρθωτα νά σβΰσουν την φλόγα
ποΰ εκαιε κάτω άπό την Άκρόπολι.
Π' αύτό πρέπει νά πιστέψωμε πώς
εμείς οί Έλληνες δέν κάμαμε απλώς
τό χρέος μας άνάμεσα στά άλλα Έ-
θνη. Πρέπει νά πεισθοθμε πώς χωρίς
τούς Έλληνας κανίΛς πολιτισμός άϋ-
λος δέν θά ύπήρχε.
Καί δταν τό χωνέψουμε αύτό, θά
ίδοθμε πόσο βαρεία κληρονομία 'έ-
χουμε αναλάβη καί τί ύποχρεώσεις
έχουμε άπέναντι τοθ έαυτοΟ «άς.
Βΐοπάΐ
μας! Π«ό δμορφη κι' άπ' τή φαντα-
σία μου ήταν ή άλήθεια. Δέ θά
ξεχάσω ποτέ μέ τί ένθουσιασμό μι-
λούσανε, μέ τί λευκό πατριωτισμό.
Χωρίς- ψευτοπερηφάνεια καί πολλά
λόγια. 'Απλά κι' άνοιχτόκαρδα, άν-
θρώπινα παλλικαρίσια, σάν τούς κλέ
φτες' των δημοτικών μας τραγου-
διών. Τή μεγαλύτερη έντύπωση μοΰ-
καμε, ή άγάπη κι' ή άφοσίωση στούς
άρχηγούς ίους.
—Άν δέν τονε δώ τόν Καπετάνιο
μου, μουλεγε £νας νέος άντάρτης άπ'
τό σώμα τοθ Πετρακογιώργη, άπο-
σπασμένος κάπου μακριά τού, άν
δέν τονε δώ εδά κοντά, δέ κατέχω
ίντα θά κάμω. Δέ βαστώ μπλιό....
Καίτοι παρήλθεν άπό τής ημέρας
τής απελευθερώσεως μας αρκετάς
χρόνος έν τούτοις εξακολουθούμεν
νά ευρισκόμεθα είς τελείαν άπομόνω-
σιν άπό την λοιπήν Έλλάδα. Δέν γνω
ρίζομεν ποΐοι λό^οι ύπάρχουν, άλλά
πιστεύομεν ότι δέν θά παρήλκε οΐαδή-
ποτε ενεργεια πρός την κατεύθυνσιν
αυτήν, έκ μέρους τής Στρ. Διοικήσεως.
Είναι άνάγκη νά επικοινωνήσωμεν ιδί¬
ως μέ τάς Αθήνας δπου πλεΐστοι συμ¬
πολίται ευρίσκονται έκεϊ άποκλεισμέ-
νοι τόσο καιρό.
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΑ ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΑ
Μέ την πάροδον των ημερών ή πό¬
λις παίρνει πάλι κδπω,ς σιγά τό χρώμα
Τής.
Τό Γερμανοχώρι πτ3ύ δέν έβλεπες
παρά Γερμανους καί δέν δκουγες πα¬
ρά νΐξ καΐ καπούτ ξανάγινε Έλληνικό.
Μένουν δμως άκόμα μερικά ύΐΊθλείμα-
τα τα όποία καλόν θά εΤναι νά έζα} εί-
φθοϋν. "Ας φροντίση ό Δήμος μέ λΐγο
ασ6έστή-
Τά λόγια τού
μου σά δροσιά.
σταλάζανε μέσα
Καί δέ χόρταινα
νά τόν άκούω. Σά νάχα γύρει δι-
ψασμένη σέ μιά καθάρια πηγή κά-
ποιας πλαγίας, κι' επινα, κι' έπινα
άχόρταγα!...
Χίλια λόγια βγαίναν καΐ μενά στά
χεΐλια μου, μά δέν εΐπα κανένα. Π-
ατί δέ θά φτάνανε *νά έκφράσουνε
δ,τι έννοιωθα, γιατί τα λόγια δέν
ταιριάζανε σέ τέτοια στιγμή. Μά
σήμερα, σήμερα πού μιλώ γιά τα
παλληκάρια μας, θάθελα νά τούς
-ώ μαζύ μ' δλαις ταίς άλλαις £να
μεγάλο «εύχαριστώ». Ζώντας σάν
τ' άγρίμια στά βουνά καί τα χιό-
νια τόσα χρόνια, φυλάξανε την πα-
ράδοση καί την ίστορία μας, κρα·
τήσανε ψηλά τ' δνομα τ' άνυπότα-
χτου Κρητικοϋ καί Έλληνα, καί μάς
φέρανε κατεβαίνοντας μαζύ τους,
τόν άέρα τής λευτεριάς κσί τής ά-
γιότητος, τίς άμόλυντες πνοές τοϋ
μεγάλου καί τ' άληθινοθ πατριωτι-
σμοΰ.
Όλοι μαζύ τώρα, κι' εμείς πού
ύποταγμένοι στήν έπιφάνεια πίναμε.
Ή άντάρτισσα ψυχή πικρό τό φαή& ,^ ..„,__,.^.,___,_
μάκι τής σκλαβιας, κι' οί άνυπότοχ,^άπ' τό δρόμο τού!...
χτοι άδελφοί μας, θά δουλέψωμε μέ Γ Όκτώβρης τ.^Ο 44.
την Τδια λαχτάρα καί τό ϊδιο πα-|
—00 —
28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
ΤΟΤΕ
Καίσαρ μεγάλος καΐ τρανός
νούμερο δύο.. Γεομανός
τ' δνομά τού, Μουσολίνι.
ΤΩΡΑ
Τό τσαροϋχι τόν ζυγώνει
κι' άπ' τό φόόο τού ζαρώνει
καΐ ό άφαλός τού λύνει!
Ο ΤΣΟΛΙΑΣ
ΓΝΩΣ^ΟΠΟΙΗΣΣ
- Ή διά τής ύπ' αριθ. 866 19-10—44
Δ)γής τής Στρατιωτικάς Διοικήσεως ο¬
ρισθείσα Έπιτροπή περισυλλογής ύ-
λικοϋ, καθιστά γνωστόν δτι άπαγορεύ-
εται ή ίζοδος έκ τής πόλεως πάσης
φύσεως οίκοδομικοΰ ύλικοϋ άνευ έγ-
γράφου αδείας τοθ Νομ)κοϋ Ηρα¬
κλείου όστις έξουσιοδοτεϊται νά έκ-
δίδή τοιαύτας έφ' δ(3θν ό ένδιαφερό-
μενος θέλει προσαγάγή αύτω 6ε6αί-
ωσιν τού Προέδρου τής Κοινότητος
καί τού 'ΑστυνΌμικοΰ Σταθμάρχου,
έμφαίνουσα σαφϋς τόν σκοπόν δι" όν
θέλη χρησιμοποιηθή ώς καί την άπαι-
τουμένην πρός τούτο ποσότητα.
Ό Πρόεδρος τής Έπιτροπής
ΕΜΜ. ΜΠΛΕΤΣΑΣ
ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ
Την προσέχη Τετάρτην 1 Νοεμβρι¬
ού έ. 'έ. καΐ περί ώραν 5 μ. μ. καλοΰν
ται τα μέλη τής Χριστιανικήν Ε¬
νώσεως «Ό Απόστολος Παΰλος»
είς γενικήν συνέλευσιν έν τώ Ίρρώ
Μητροπολιτικώ Ναώ τοθ Άγίου Μη-
νά.
Είς εήν συνέλευσιν ταύτην ό Πα·
νοσ. Πρωτοσύγελλος τής Ί. Μητρο¬
πόλεως Κρήτης καλεΐ, ϊνα παρευρε-
Θώσι καί πάντες οί Χριστιανοί οί ε¬
πιθυμούντες νά συμβάλωσιν είς την
διάδοσιν των Χριστιανικών άρχών.
Έν Ήρακλείφ τή 27—10—44.
(Τό Συμβουλιον τής Χριστ. Ενώσεως
ΔΩΡΕΑΙ.— Ό κ. Θεοχάρης Πα¬
παδάκης κατέθεσεν είς τούς Ένορια-
κούςΤομεϊς Ε. Ο. Χ. Α. Πόλεως δρχ.
1 2Γ0 000 000 δι" ενίσχυσιν των πτυ-
χών.
θος, γιά μιά Έλλάδα εύτυχισμένη.
Καίτότεθά ποθμε πώς μδς άξιζε ή
Λευτεριά, καί τότε δέ θάναι ά&ι-
κοχαμένοι οί σκοτωμένοι μας Ό ή·
λιος πού χαράζει, πρέπει νά μεσου-
ρανίση όλόλαμπρος.
Ας παραμερΐσωμε κάθε σύννεφο
ΣΩΣΩ ΛΟΓΙΑΔΟΥ
ι

ΤΙΜΗ ΦΥΛΛΟΥ 5,000.000
Ν ΙΚΗ
ΣΑΒΒΑΤΟΝ 18 Όκτωβρίου 1944
ΛΙΠΉυΚ Μ. 30ΗΕΕ5ΙΝΟΕΡ
Ποίος είναι ό Άμερικανός
1.
Ποίος είναι ό -Αμερικσνός; Ή ε¬
ρώτησις αυτή, πού έχει ύποβάλει
πρό πολλών έτών έ'νας Γάλλος, ό ό
ποίος διέμενβν επί μακρόν είς την Α¬
μερικήν, δέν έπαυσε νά προκδΤλη τό
ενδιαφέρον. ΓιατΙ ό Άμ&ρικανός εί¬
ναι αύτός πού είναι σήμερα; Ποιές
είναι οί αύθόρμητες εκδηλώσεως τού
στή ζωή; Κατά τί διαφέρει άιτό τοΰς
άλλους;
ΠολλοΙ Εϋρωπαΐοι προσεπάθησαν
να περιγράψουν καί νά έξηγήσουν
τόν άμερικανικό χαρακτήρα, καί οί
σύνθετες περιγραφές πού προέκυψαν
είναι άξΐϊς προσεκτικής μελέτης Τα
κυριώτερα γνωρίσματα ποΰ άναφέ-
ρονται εΐνοτι ή πίστις στήν κοινή
ύποχρέωσι εργασίας, ή τάσις νά β^Ι-
σκεται σέ διαρκή κΐνησι, οί μεγάλ,ες
άνέσεις γιά τόν άπλό πολίτη, ή πί¬
στις στήν πρόοδο, ή διηνεκής έπιδίω
ξις τοθ ύλικοθ πλούτου, "'ή έλλειψις
των κοινωνικήν διακρίσεων, ή περι
φρόνησις τής θεωρητικής σκέψεως
καί τής αίσθητικής απόψεως τής ζω-
ής, ή κομπορρημοσύνη,τό σέβας στή
γυναΐκα, τα πολυχαιδεμένα παιδία,
ή γενΐκή άνησυχία καί βιασύνη στή
ζωή, πού χαρακτηρίζεται άπό τό βια-
στικό φάγωμα, καί ωρισμένα ποικί-
λα γνωρίσματα, δπως ή ύπερθέρμαν-
σις των σττιτιών καί ή άδυναμία γιά
τα παγωμένα νερ4.
Τα γνωρίσματα πού άνεφέραμε,
άποκαλύπτουν προτερήματα ή τά-
σεις καθαρώς άμερικανικές. Άλλά
δέν είναι τόσο περιληπτικά. Όχι μό¬
νον είναι άτελής ή παράθεσι των
γνωρισμάτων αυτών, άλλά δέν κά-
νει καί διάκρισι μεταξύ τού σπουδαί-
ου καί τοΰ ασημάντου. Επί πλέον,
δέν δίνει καί τή δέουσα προσοχή
στήν αίτίυ ποΰ δημιουργεΐ τόν ειδι¬
κόν αυτόν συνδυασμόν των γνωρι
σμάτων πού είναι τόσο χαρακτηρι-
στικός τοΰ άμερικανικοΰ λαοθ. Έν
τούτοις, ή απάντησις είναι πολύ εθ-
κολη. Ό Άμερικανέ·ς είναι τό προί-
όν συνδυασμοϋ τής κληρονομίας τοθ
Παλαιοϋ Κόσμου καί των συνθηκών
τοϋ Νέου.
Ή κληρονομία τοθ Παλαιοϋ Κόσμου
συνίσταται άπό τόν πολιτισμό των
Εύρωπαίκών χωρών τόν οποίον συ
νεμερίζοντο οί άποικήσαντες την Α¬
μερικήν. Αύτοι καί οί πρόγονοί τους
ήσαν τεχνϊτες, μικροέμποροι, γεωρ-
γοί καίέργάτες—επάνω στοΰς όποί
ούς βασιζόταν ό πολιτισμός τής Εύ»
ρώπης. ■ Άποκλεισμένοι άπό τόν
πλοΰτο, την άνεσι καί την αίσθητική
άπόλαυσι, έκύτταξαν μέ ύποψία, άν
δχι μέέχθρότητα, τίς άνώτερες τά·
ξεις, καί, γιά παρομοίους λόγους,
μεγαλοποίησαν την έγκράτεια, την
έπιμέλεια καί την οίκονομία.
"Επάνω, λοιπόν, σ' αυτή τή ράτσα,
£> άντίθετος Νέος Κόσμος έξάσκησε
την έπιρροή τοιο. Καί άλλοι παρά
γοντες έπέδρασαν στούς Εύρωπαί-
ους κατοίκους. Ή εγκατάλειψη μιδς
ζωής γνωστής γιά μιά άλλη άγνω
στη καί έπικίνδυνη, άπαιτοΰσε άσυ-
νήθη ριψοκίνδύνο χαρακτήρα, αύτο-
πεποίθησι καί έπινοητικότητα.
Οί συνθήκες πού παρουσιάζη μιά
παρθένος ήπειρος έδωσε, έτσι, μορφή
στό πλαίσιο μέσα στό όποΐο διαπλά·
στηκεν ό άμερικανικός χαρακτήρος.
Ή γεωργία ήτον τό πρώτιστο έπάγ-
γελμα. Σ' αυτήν κατέφυγον στήν άρ·
χή οίάποικόι γιάνά μή λιμοκτονήσουν.
Γρήγορα δμως έγινε τό κύριο στή·
ριγμα τής ζωής τους. Ή άσχολία αυ¬
τή αφήκε ΐχνη άνεξίτηλα στό διαμορ-
φούμενο άμερικανικό χαρακτήρα. μέ
τα άκόλουθα άποτελέσματα: Πρώτι-
σταήτανή συνήθεια τής εργασίας
Γιά τόν άποικο γεωργό, ή άδιάκοπη
προσπαθεία πρός επιδίωξιν. Καμμιά
άλλη συνήθεια δέν Ιχει συνυφανθή
πιθανώς τόσο στενά μέ την έθνική
ψυχοσύνθεσι. "Οταν ό Άμερικανός
δέν εχει νά κάνη κάτι χρήσιμο, τόν
πιάνει άληθινή μανια μή τύχη κι' ά
δρανήση. "Οπως εΐπε κάποιος ξένος
«Ή Άμερική είναι ή μόνη χώρα 8-ν
που ντρέπεται κσνείς νά πή δτι δέν
έχει τίποτε νά κάνη».
Ή λατρεία αυτή τής δουλειδς δυ-
σκόλεψε πολύ τούς πρώτους Άμερι-
κανούς νά βροΰν ώρες σχοΛής καί
τούς αφήκε άδιάφορους γιά κάθε τι
τό αίσθητικό. Στόν πρώτο Άμερικα-
νό, £να δένδρο δέν παρουσιαζόταν
σάν σύμβολο τής φυσικής όμορφιδς,
άλλά μδλλον ώς έμπόδιο ποΰπρεπε
νά τό βγάλη γιά νά μπορέση νά φυ-
τέψη στόν τόπο τού καλαμπόκι ή λα-
χανικά. Μ" άλλες λέξεις, ή λατρεία
τοΰ ώραίου δέν μποροΰσε νά προσφέ
ρη τίποτε στό δύσκολο εργο τής ζωής
Δέν ή*ταν «πρακτικό». "Ετσι, αυτή ή
προκατάληψι εναντίον τοΰ αίσθητικοΰ
κράτησε πολύ καί μετά την τάσι τής
Άμερικής πρός τόν ούρμπανισμό.
Άπό την άλλη μεριά, τό πολύπλο-
κο έργο τοΰ γεωργοΰ, ιδίως κατά
τούς ουόμισυ πρώτους αίώνες τής ά-
μερικανικής ίστορίας, παρεΐχε^τήν
εύκαιρία καλλιεργείας καί έφευρετι-
κής έπ,ϊνοήσεως. Οί άλλοτε αύτοι
Εύρωπαΐοι καί οί άπόγονοί τους έ¬
γιναν μιά φυλή άνθρώπων πού έμη-
χανεύοντο κάθε μιά μερά καί κάτι,
τελειοποιοθντες καί έπισκευάζοντες
έργαλεΤα ή άλλα πράγματα, ώσπου
άπόκτησαν Ιδιότητες έφευρετικές.
* (Συνεχίζεται)
ΠΕΝΘΗ
ΕΜΜ. 1. ΚΑΡΟΥΖΑΚΗΣ
Την 22αν τρέχοντος μηνός απεβίω¬
σεν καί εκηδεύθη αυθημερόν είς 'Απο-
στόλους ό Έμμ Ε. Καρουζάκης πατήρ
τού οδοντοϊατρός κ. Καρουζάκη.
ΟΙ κάτοικοι των 'Λποστόλων καί
των γύρω χωρίων έκτιμώντες τάς ά-
ρετάς τοϋ έκλιπόντος παρηκολούθη¬
σαν την κηδείαν τού.
Ή «Νίκη» συλληπεΤται τούς οϊκείους
τού.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ
Τό Φρουραρχεϊον "(ηρακλείου ανα¬
κοινοί ότι. ή κατά τό παρελθόν Σάβ¬
βατον γενομένη σύλληψις καί προσα-
γωγή είς τό ΦρουραρχεΤον τοϋ κ. Ι¬
ωάννου Μπιτσάκη εγένετο έκ παρε-
ξηγήσεως δι" δ καί άφέδη άμέσως έ-
λεύθερος. Πρός πλήρη δέ αποκατά¬
στασιν αυτού δηλοΰμεν^δτι ή έν γέ¬
νει δράσις τού κατά την Γερμανικήν
κατοχήν υπήρξεν έδνική καί άξιέπαι-
νος.
Έν ΉρακλεΙψ τή 23 ΌκτωβρΙου 1944-
Ό Φρούραρχος
ΠΕΤΡΑΚΟΓΙΩΡΓΗΣ *
ΣΙΝΕ ΜΙΝΩΑ
Σήμερον τό δραματικόν Εργον
ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟΝ
Εϋχαριστοΰμεν θερμώς τα κάτωθι
χωρία διά τα ειδή τα όποΐα εύχάρί-
ρτως μδς προσεφέρον διά τό Νσσο
κομεΐον τοθ Άντάρτου.
Δαφνές 26 κοτόπουλα 1 διάνο 30
αύγά. Ζαρός 144 οκάδες πατάτες
111 αύγά, καί 32 κοτόπουλα. Γέργε-
ρη 14 οκάδες πατάτες, 90 αύγά 7 κο¬
τόπουλα καί 1 κεφάλιτυρί. Βενεράτο
36 κοτόπουλα. Νίβρητος 6 κοτόπου¬
λα, 40, αύγά 18 1)2 όκ. πατάτες καί
κρεμμύδια.Άγία Βαρβάρα 120 όκαδ.
λό)χανα, 60 όκ. πράσσα, 90 αύγά,
105 όκ. πατάτες καί 15 όκ. κρεμμύ
δια. Μεγάλη Βρύσι 19 κοτόπουλα, 82
οτύγ(3^ Αρκαλοχωρι 40 όκ. πατάτες,
15 όκ. κρεμμύδΐα,* 21 κοτόπουλα, 70
αύγά. Ίερά Μονή Παλιανής, 7 κο
τόπουλα,
Έν Ηρακλείω τή 7)10)1944
Ή ευχαριστούσα Έπιτροπή
ΕΙΡΗΝΗ ΕΜΜ. ΜΠΑΝΤΟΥΒΑ
ΖΩΗ ΧΡ· ΜΠΑΝΤΟΥΒΑ
ΓΕΩΡΓΙΑ ΓΕΩΡΓ. ΒΑΣΙΛΑΚΗ
Μ ΟΓΊΔΟΤΟΙ,ΥΓΡΙΚΗ ΚΛΙΙΊΙΚΗ
ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΣΤΑΥΡΙΑΝΙΔΗ
Έπαναλαμβάνει τάς εργασίας της
άπό την προσέχη Δευτέραν 30 τρέ¬
χοντος μηνός.
(Πλησίον Πολυκλινικής)
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΓΓΛΙΚΗΣ
, . , Παραδίδει ή κ. Μαργαρίττα Νίβα,
ουρανου Καί γης.»#Τ.*δός Ζωγράφου, Πλατεΐα Δασκαλο-
γιάννη έναντι Φρουραρχείου.
ΠΡΩΊΝΑΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Τό χθεσινόν Συμμαχικόν ανακοινωθέν.
Βρεττανικόν καί άνταρτικαί Δυνάμεις
βαδίζουν πρός την Θεσσαλονίκην.
Ή μάχη διά την Έλλάδα: Μετ,ά
την απελευθέρωσιν τής Λαρίσσης
ΒρεττανικαΙ Δυνάμε ς καί όμάαες
Έλλήνων Άνιομΐών ποοελαύνουν
κατά μήκος τής -όδοΰ ή όποια άγεΐ
πρός θεσσαλονίκην. Ή Βρεττανική
άεροπορία συνεχίζει τάς έπιθέσεις
της εναντίον των ΰποχωρούντων έξ
"Ελλάδος Γερμανικών στρ'ατευμά-
των. Αγγέλλεται έξ επισήμου πηγής
δτι τα 2]3 τής Ελλάδος έχουν άπε-
λευθερωθή.
"Απω Ανατολή: Ό Ίαπωνικός
στόλος άποχωρεΐ άπό τάς Φιλιππί-
νας καταδιωκόμενος υπό τής Αγ-
γλοαμερικανικής άεροπορίας καί των
Συμμαχικών Ναυτικων Δυνάμεων.
Ό Ύπουρνός των Ναυτικων των Ή
νωμένων Πολιτειών ανεκοίνωσεν δτι
τα 2(3 των θωρηκτών μάχης τοΰ Ία-
πωνικοΰ στόλου ετέθησαν έκτός μά
χης. Αί μεγάλαι μονάδες τού Ίαπω-
νικοΰ στόλου ύπέστησαν άνεπανορ-
θώτους ζημίας. Ό στόλος άεροπλα-
νοφόρών τοθ Ίαπωνικοΰ στόλου κα¬
τεστράφη σχεδόν όλόκληρθς υπό των
Συμμαχικών δυνάμεων. Αί μονάδες
μιβς μόνον Άμερικανικής Μοίρας ή
όποία λαμβάνει μέρος είς την κατα¬
δίωξιν τοΰ Ίαπωνικοΰ στόλου, είναι
16 θωρηκτά μάχης, 37 καταδιωκτικά,
έκατοντάδες μικροτέρων σκαφών,
πλήν των άεροπλανοφόρων. Αί απώ¬
λειαι τοΰ Άμερικανικοϋ ναυτιχοΰ είς
την ναυμαχίαν των Φιλιππίνων άνέρ-
χονται είς εν έλαφρόν άεροπλανοφό-
ρον, έ'ν καταδρομικόν καί μερικάς
τορπιλακάτους. Είς την νήσον Λέυτε
αί Άμερικανικαί δυνάμεις εχουν έγ-
καταστήσει τώρα σταθερον προγεφΰ
ρωμα 70 χιλιομέτρων καί έχουν είς
χείρας των 6 άεροδρόμια.
Ή μάχη διά την Γερμανίαν: Δύο
χιλιάδες βαρέα βομβαρδιστικά καί
καταδιωκτικά βομβαρδιστικά επετέθη
σαν εναντίον στόχων τής Γερμανίας,
καί κατέστρεφον έ'να χημικόν εργοσ¬
τάσιον είς Λέφερκοϋσσεν, έργοστάσι-
α κατασκευής συνθετικοθ πετρελαίου
σιδηροδρομιχούς κόμβους καΐ'παντο-,
ειδεΐς πολεμικούς στόχους. Δύο έκ
των έπιδραμόντων άεροπλάνων δέν
έπέστρεψαν είς τάς βάσεις των.
Είς την Νοτιοδυτικήν "Ολλανδίαν,
Βρεττανικαί,καΙ Καναδικαί Δυνάμεις
προελαύνουν πρός Ρόσενταλ καί
Μπρέντα. Έξ άλλης κατευθύνσεως
συνεχίζοντες την προέλασίν των οί
άπελευθερωταί .Σύμμαχοι έφθασαν
είς τα προάστεια τού Τίλμπρουρ. έκ-
διώκοντες τούς Γερμανούς άπό την
νοτιοδυτικήν πλευρόν τοΰ Χερτόγκεν
Μπός. Είς τόν θύλακα τοΰ Μπρέσ-
κενς επί των όχθών τοΰ Σκάλβιος (
Γερμανοί ύποχωροΰν έσπευσμένως.
Είς την Βόρειον Νορβηγίαν: ,Ο έ-
ρυθρός στρατός προελαύνει δίκην
ριπιδίου ^εκατέρωθεν τοΰ Πετσάμο,|
καί πέραν τοΰ Κιρκενές.
Είς την ΆνατολικήνΠρωσσίαν: '< Ρωσσικός στρατός προελαύνει στα¬ θερώς έντός τοΰ συστήματος των Γερμανικών όχυρών καίκαταλαμβάη νει τό έ'ν μετά τό άλλο κατόπιν λυσ| σωδων άγώνων. Είς την Τσεχοσλοβακίαν: Κατελ/ φθησαν άλλαι 16 τοποθεσίαι κα| τό Βοκάτσεκ. Έντός 24ώρου οί σοι προήλασαν 40 χιλιόμετρα. Είς την Ούγγαρίαν: Ό Ρωσσικί στρατός προήλασε έντός τής Τραν| συλβανίας 15 χιλιόμετρα. Είς τή ανατολικήν Ούγγαρίαν οί Γερμανο- άνθίστανται λυσσωδώς. Είς την Βόρειον Ιταλίαν: Ή έλασις των Συμΐ'άχων συνεχίζεκ σταθιρά πρός τό Φόρλι άπό τοΰ δ·! ποίου αί Συμμαχικαί Δυνάμεις άπί χούν περί τα 5 χιλιόμετρα. Οί Σ μαχοι εγκατεστήσαν καί νέον πρτ: φυρωμα είς την ανατολικήν όχθην τοΰ ποταμοΟ Σάβιο. Ιθ ί ότι <4» έ* δ άλλοι χ ΕΚΟΟΣΙΣ Τό πΑηρες κείμενον τού βαρυσημάντου λόγο τού κ.Τσώρτσιλ είςτήν Βουλήν των Κοινότητος <Πρέπει νά είμεθα ηνωμένοι περισσότερον παρά ποτέ Κατά την χθεσινήν συνεδρίασιν τής Βουλής των Κοινοτήτων ό κ Τσώρτσιλ εξεφώνησε τόν κάτωθι λόγον: «Τό παρόν στάδιον τοΰ πολέμου είναι σκληρόν καί θά ένταθή άκό- Τ περισσότερον. Τώρα πρέπει νά είμεθα ηνωμένοι περισσότερον παρά ποτέ. Ό εχθράς έλπίζει είς δύο σημεΐα: Ιον δτι θά κατορθώση, νά έ αιβραδύ"η τό τέρμα τοΰ πολέμου καί 2ον άλλά καίσπου¬ δαιότερον έλπίζει είς τυχόν παρεξη- γήσεις μεταξύ των Συμμάχων Ήνω- μένων "Εθνών. Ό έχθρός έλπίζει δτι ή Ρωσσία θά ακολουθήση άλλην κατεύθυνσιν καί άλλην ή "Αγγλία μετά των Ή- νωμένων Πολιτειών. Οί Γερμανοί ά- ναμένουν διενέξεις ποΰ θά άναφα- νοΰν τυχόν μεταξύ μας ώστε νά δι- ασπασθή ή ένότης των Συμμάχων εθνών. Λοιΐϊόν δέν πρέπει νά παραβλέ- ψωμεν καμμίαν προσπάθειαν Είναι άληθινόν θαθμα δτι κατορθώσαμεν νά διατηρήσωμεν μεταξύ μας τα πάντα άσφαλή, Εΐμαι απολύτως ίκανοποιημένος διότι αί σχέσεις μάς μετά τής Ρωσ· σίας είναι τόσον στεναί δσον ποτέ άλλοτε. Τα έπιτευχβέντα άποτελέσματα είναι λίαν ίκανοποιητικά. Άλλά εΐ¬ μαι βέβαιος δτι τελικαί άποφάσεις δέν είναι δυνατόν νά ληφθούν προ- τοΰ οί άρχηγοί των τριών μεγάλων Δυνάμεων συναντηθοΰν καί πιστεύω ακραδάντως δή τουτο θά επιτευ¬ χθή πρό τού τέλους τοϋ έτους. Καί ό κ. Τσώρτσιλ εσυνέχισεν: Τό μέλλον τοΰ Κόσμου έξαρτδται έκ τής συνεργασίας των Συμμάχων Δυνά¬ μεων "Εάν ή συνεργασία μας εύ- οδωθη, ή ειρήνη θά βασιλεύση αι¬ ωνίως. Εάν ναυαγήση τό πάν ναυ· αγεΐ, Σήμερον εΐμαι είς θέσιν νά πλη- ροφορήσω την Βουλήν δτι ουδέπο¬ τε κατ£ τό παρελθόν έφθάσαμεν είς τοιοΰτον σημείον συνεργασίας. Έννοεΐται οϊκοθεν δτι είμεθα α¬ πολύτως σύμψωνοι νά συνεχίσωμεν τόν πόλεμον κατά τής Γερμανίας διά των συνδυασμένων καί ίσχυροτά- των δυνάμεων πού διαθέτομεν. Πρέ πιι νά αύξήσωμεν τάς προσπαθεί¬ ας μας. Καί ό κ. Τσώρτσιλ εσυνέχισεν: Σχετικώς μέ τό Πολωνικόν ζήτημα καί τα περίπλοκα ζητήματα των Βαλκανίων κατορθώσαμεν νά φθά¬ σωμεν είς πλήρη συμφωνίαν (κανο- ποιητικήν καί έφαρμόσιμον. Είτα ό Βρεττανός Πρωθυπουργός έν μέσω ένθου«ιωδών έκδηλώσεων καί χειροκροτημάτων είπεν: Ή άπελευθέρωσις των Αθηνών έ- προξένησεν άγαλίασιν είς την Μ. Βρεττανίαν. "Οταν πρό έ"ξ έβδομάδων μετέβην είς Ιταλίαν, έκάλεσα τόν Πρωθυ¬ πουργόν τής Βασιλικής Κυβερνήσε¬ ως καΐ τοΰ συνέστησα νά μετα¬ φέρη την έδραν τής Κυβερνήσεως είς την Καζέρταν τής Ιταλίας ίνα ευρίσκεται έν στενώ συνδέσμω με¬ τά τοθ Άρχιστρατήγου Ούΐνλσων είς τόν οποίον καί άνέθηκα νά έκ- λέξη την κατάλληλον στιγμήν τής επεμβάσεως. Καί δ Άρχιστράτηγος εξέλεξε επι¬ τυχώς την κατάλληλον στιγμήν. Ό Βρεττανός Πρωθυπουργός συ¬ νεχίζων είπεν: "Οταν τό Τ 941 έξεδιώχθημεν άπό την Έλλάδα μέ την απώλειαν τριά- κοντα χιλιάδων* άνδρΰν, υπεσχέθη- μέν νά έπιστρέψωμεν. Καί έπιστρέφο- μεν σήμερον. Ή Έλληνική νόμιμος Κυβέρνησις έδρεύει είς τάς Αθή¬ νας. Ή Έλληνική Ταξιαρχία έδρεψε δάφνας είς την Ιταλίαν καί συνέτ βαλε τα μέγιστα είς τόν Συμμαχί κόν άγώνα διά την εκδίωξιν τό^ν Γερμανών. Μετ" ολίγον ή ένδοξος Ταξιαρχία θά επιστρέψη καί πάλιν δοξασμένη είς την Έλλάδα. Ή ΙΙΝΚΑ ήρχισε ήδη τό έ>γον τής
ανασυγκροτήσεως είς την Έλλά
Οί Βρεττανοί θά καταβάλουν ι
θε προσπάθειαν διά την τακτοπο
σιν τοθ νομισματικοΟ ζητήματος
Ελλάδος τό οποίον οί Γερμανοί
ψερον είς άξιοθρήνητον κατάστασ
"Ηδη Βρεττανοί άντιπρόσωποι τ
Θησαυροφυλακίου ευρίσκονται
οδόν πρός τάς Αθήνας δπου μετά
τοθ έκεΐ ΎπουργαΟ των Έξωτερ|| ,
κων κ. ΤΗντεν θά έπιλύσουν τό ζβηήν
τημα τουτο. * '
Θά βοηθήσωμεν τούς 'Έλληνεκ
|είς δλας τας σφαΐρας διά νά άνο
θώσωμεν την Έλλάδα άπό τό λυπ
ρόν επίπεδον είς τό οποίον την
ρον οί Γερμανοί.
Ή έπιθυμία μας είναι νά άπο
ταστήσωμεν την ένότητα είς
Έλλάδα.
Έφόσον ή πολεμική κατάστα
Ιδέν έληξε συνδεόμεθα μετά
Βασιλικοΰ Οϊκου καί τής Συνι_,
τικής Κυβερνήσεως, πού θεωροθ
ώς έπισήμους αρχάς τής 'Ελλά
καί μετά των οποίων συνδεόμ
άπό τής κηρύξεως τοΰ πολέμου.
Κάνω έκκλησιν πρός δλους τ
Ελληνας παντός κόμματος καί
γανώσεως (καί δέν είναι λίγα
'κόμματα καί αί όργανώσεις είς
ΐ'Ελλάδα), νά συνδράμουν υπέρ
άλλο, διά την Εθνικήν ένότητα,
συνδράμουν διά την εκδίωξιν τοί
τακτητοθ καί νά δώσουν τό χ
διά νά αύξήσοον την Ισχύν των
|νάμειώσουν τάδεινοπαθήματατής
,δόξου καί'άγαπητής , μας Έλλάδ
ίιαγάοει
11 Ι
»>ί εάν
διά
ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΣ1
Γερμανικών πόλεων^
Έβομβαρδίσθησαν υπό 2000
πλάνων τό Μοθνστερ, Άνόβε
Μπ,ίφιλδ.