91137

Χαρας σ* αυτόν, ποΰ «ρΐν μέ
χώμα, τοθ φραξουν οί αλλοι τό
στόμα, προλά·η νά πβϊ ίστω
καί μιά συλλα·ή δική τού.
■. ■—ΚΑΜΤΧΑΚΗΙ
•λ
Ι
ι
ι
ι
ι
ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
Η ΑΛΗΘΕΙΑ
Ι
ι
ι
ι
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ
ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ
ΔΐβοθονΐΑβί ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ
ΔΕΥΤΕΡΑ 18 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1980
ΗΡΛΚΛΕΙΟ - ΚΡΗΤΗΣ
Μαρογιώργη 5 — Τηλ. 210291
Χρόνος 5ος—Άρ. Φ6λ. 257—Δριχ. 10
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ
ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ
~~ ~------------------------■--------------------------------------------------- ' ' ' ■---------)-------Η~------------------------------------------------------------_____
Σειρά απιστεύτων ένόρκων καταγγελιών στήν «ΑΛΗΘΕΙΑ»καί τόν ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ
ΔΥΣΤΥΧΩΣ
ΣΤΟ
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
ΝίΙΝ
ΑΝΔΑΛ
ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ: ΧΑΡΤΟΠΑΙΞΙβ- ΕΞΟΣΥΖΥΠΚΕΣ ΟΡΛΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ - ιΊΩΡηΪΠΤΙΚΑ (;)
Πρωταγωνίστριες ώραΐες Κυρίες τής Ύψηλής - λεγόμενης - Κοινονίας
ΜΕΤΑ ΤΟ 'ΤΚΑΝΔΑΛΟ ΤΩΝ ΣΠΑΡΜΑΤΣΕΤΩΝ., (1954) ΔΕΝ ΕΧΕΙ
ΟΜΟΙΟ ΤΟΥ ΕΛΘΕΙ ΣΤΟ ΦΟΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΣΑ ΕΙΝΑΙ
ΜΕΤΑΝΟΗΙΑΣΑ ΧΑΡΤΟΠΑΙΧΤΡΙΑ
*ΔΗΛΩΝΕΙΟΤΙΛΕΕΙ«ΤΑΠΑΝΤΑ» ΠΡΟΚΕΙ-
ΜΕΝΟΥ ΝΑΣΩΘΟΥΝ ΝΕΕΣΚΟΠΕΛΛΕΣΑΠΟ
ΤΟΝ ΚΑΤΗΦΟΡΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΚΑΙ
ΝΑ ΠΡΟΛΗΦΘΕΙ - ΟΣΟ ΓΙΝΕΤΑΙ - Η ΔΙΑΛΥΣΗ
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ * ΤΕΣΣΕΡΑ ΣΠΙΤΙΑ -ΛΕΣΧΕΣ
ΟΠΟΥ ΟΤΑΝ ΧΑΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΕΣ ΩΡΑΙΕΣ ΚΥ-
ΡΙΕΣ, ΜΕΤΑ ΜΙΑΣ ΠΕΡΙΠΟΥ ΩΡΑΣ ΑΠΟΥ-
ΣΙΑ ΕΠ'ΣΤΡΕΦΟΥΝ «ΜΑΤΣΩΜΕΝΕΣ» * ΒΙ-
ΔΑΝΙΟ 10 ΤΟΙΣ ΕΚΑΤΟ ΚΑΙ «ΔΙΕΥΚΟΛΥΝ-
ΣΕΙΣ» ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΠΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗ¬
ΝΑ * ΟΙ «ΓΑΛΑΖΙΕΣ ΚΥΡΙΕΣ» - ΤΟ ΞΕΝΟΔΟ-
ΧΕΙΟ ΤΗΣ «ΚΥΡΙΑΣ ΜΑΙΡΗΣ» - Ο 2ΟΣΑΡΗΣ
«ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ» ΜΕ ΤΟ ΜΟΤΟ-
ΣΑΚΟ - ΤΟ «ΨΕΥΤΙΚΟ ΚΟΜΜΩΤΗΡΙΟ» ΚΑΙ
ΑΛΛΑ ΘΛΙΒΕΡΑ ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ * ΕΠΕΙΣΟΔΙ-
ΑΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΜΑΝΑΣ ΠΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙ
Η ΙΔΙΑ ΣΑΝ «ΑΝΗΘΙΚΗ» ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΗΣ
* ΕΝΑ 5ΧΡΟΝΟ ΠΑΙΔΙ ΠΡΟΣ ΤΗ ΧΑΡΤΟ¬
ΠΑΙΧΤΡΙΑ ΜΑΝΑ ΤΟΥ: «ΝΥΣΤΑΖΩ ΣΟΥ
ΛΕΩ, ΠΑΜΕ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΜΩΡΗ ΠΟΥΤΑ-
ΝΑ»! * «ΣΑΣ ΤΑ ΛΕΩ ΟΛΑ ΚΑΙ ΔΕΧΟΜΑΙ
ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΩ ΕΓΩ ΠΡΩΤΗ».
ΞΕΚΙΝΩ μέ ένα μικρά πρόλονο:
ΓΥΡΩ στά 1954 (άν θυμάμα*
καλα) κι ενώ βριβΜόμουνα στά
ττρώτα μου ιπαγγελ|κιτικά δημο
σιογραφικά βήματια, ύχα την
«θλιμερή ευκαιρκ», (τι οξύμυ-
,ρο σιχήμα), νά τβρακοΛουβήοω
από κάντα ένα μεγάλο κΐοινιονι-
κό σκάνδαλσ — «των στκιρμα»
τσέτων) — όπως ονομάστι)»» α-
πό τόν Ηρακλί^ώτικο Λαό. θυ-
μάμα» ττόσα λυπήθηκα, τότβ
ττοβ έβΑ|ιπο —ϊλίκτΐα· ότ»μα τή< καί τότε υψηλής — λιγομΐνης— κοινωνεας, νά διασύροίντα) στίς δηοαοττνριακές αϊθουσχς Μαί τίς εφημερίδι* τής «παχής, την ιδία στιγμή ττού τταλλοί γίλούσον ή καί χαίρονπαν οκόμη. ΜΕΤΑ τό ιδιότυτΓΟ αυτό «σόκ» των νβαινΐΜών μου χρόνων είδα κι έζηοΐβ ττοΑ,νά, τιόσα μέσα στόν ΕλληνΜΐοό χώρο, όσο καϊ οτό χξωτερικό, όηαν αργότκρα άρχ«σα νά περιδκψαϊνω τόν κάσμο.Έτσι, καθ]ώς εβλεπα καί ζούοχι, (ο-τΐό χώρο τού θεάτρου τού υποκοοΐμου Τρούμττας, των ανώμαλων τραγου&ανθρ|ώτηον καϊ αοι&ών, των μαννβκέν, στήν Νάπσλη, στή Νέα Υόρκη, στό Σικάγσ, στό Σοχο, οτό Αμοτερ ντομ κ.λ.π., κ.Λ.π.), σιγά —σινά «σκλήρυινα» καϊ οί εντυπρσίΐ< των νεανικών συνα+σθτιμάτων ή ταν κάτ) άσχετο πιά μέ τ(ι λύ- πη, τταρ' όλες τίς «βρωμιές» ποϋ είδα κσ* πού οσφρύοτηηκα, τή λάσπη ττού όγγιξο, τό βούρ κο πού πιτ(ηλίσττ)Μα κι όλις τίς σλΛες βμπειρίες πού τό δυσκο- λο, μά τόσο ωρα'κ> σέ π&ίρα καί
ποΜΐλϊα Ζωής (το ζήτσ μέ κε-
φαλοίο), δημοίσεογροφυβό —αγ
γελμα μού χάρισΐ.
ΤΏΡΑ, ύ<ττ)Ερα οπό όλα αυτά, τό θέμα πού πρωταωέρνω «α- κροβιγνκ» (νιά ττολλούς *ό- γους) οττήν ατιφάνεια τής δημο 0Ίότητα<, δέν ξέρω γιατϊί μού Αάγγιζε» τόΛ» πολΰ, εμένα τού έμπειραυ, τού αμαρτωλόν, τού Ρφαρυμένου μέ καντβρισ αμαρ τίαί ανβρ)ώ-ου καιΐ μού θύμισΐ παλύ την ίδκι λύτττι τής θλιβι- ρής Μτορϊοί πού έζησα στό πρώτο μου δημοσιογραφικά βή- μαιΐα, τότε —άΛ1« σττό Ηράκλειον ΞΕΡΩ ότι η κοινούργκι αυΓτή υ- πάθεαη, πού μο»ά$ει σέ ττόρα ^ ΣΥΝΕΧΕΙΑ στή σελίδα 4 Στήν κατάσταση πού μάς έφερε ή Κυβέρνηση Ο ΜΟΙ - 0X10 ΘΕΟΙ - ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΡ ΧΕΡΓΤΟΥ... ΤΟ ΞΑΝΑΛΕΜΕ άκομη μιά ιρορά: ΧΑΟΣ, μέγα χάος- όπακρατεϊ στό ΈλΛηλακ5 Κρά/τος καΐ τρομαχτωοή κρίση μαιοτίιζει τό ούνόλο τού μέσου Λαοΰ καϊ των κατωτέρων τού ταξεων· ΚΑΙΙ ΟΜΩ,Σ ή Κυβέρ,νηοη τής Δεξι&ς, ,μετά την τόοη άΐτοτυιχία της καί τή θλιβερή κατάισταοη -ού £χει ώ- 6ηγήοιει τόν Λαό καϊ τόν τόιπιο μας, άδϊόχροριη »α1 άΐπια- θής άΐοχολεϊται πως θά γαντζώσει πειρασσοτε,ρο οτό χεϊλος τοϋ δικοΰ1 της γκριεμοϋ, ένώ 6 κ- Καραιμανλήο- δτιακ; πολύ σαλπά ΰ.πογραμιμισε ό κ· Παπανδρέου! — περΐορίζεται καϊ άΐσχολεϊται μέ τό νά κάνει τόν διαατ», τή οτίς τρομε,ρές διενέξεις ,μεταξύ των ύιπουργών τού. ΟΛΑ αύτ<5ί, σε ουνδυοομύ 6έβαια καί μί; την καταστή ση, καϊ την φητμολογούρενΐη κρίση πού έπώοειται μέ τόν θάνατο τοΰ Τίτο, μάς ίίχουν φέρει οέ τέτοΐο τρα- γικύ σηιμεϊο, οίκονομΐΜης έξαθλίωσης καϊ καταοταΚ—ς ψυΐχολογικίϊς, ιπού μιά εύχη μόνο μας μένει: Ο ΛΑΟΣ — καϊ οχι ό θεός — νά βάλει τό χέρι τοΐυ... ΜΧ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΤΗΚΕ Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΝΝΑΚΟΥΔΑΚΗΣ μιό δι*αοτΓΐκή πκρι.πιέ- τειο, ηού ήτταν συνχχνο τώΜ περιτίετειών απΰι την τιϊς υιπεξ'αιγωνιήις τών ιεγγράφωιν έληξε τή>ν πε,ραομβνη
τόιν
τ όν όνιθρωπο πού υπεξήγαγε
τα παρ<3ιπόνω Βγγρβφα αττο τή Στοα των Μο·σώνων ΗραιχΛιεϊου' «Αρ*άΐδν!φ>.
Σιυ(γικ8ΐ5ρι.μ£ΐνκι τό εφετείο
ΚρήτηΊζ ιμεϋωσε την ττοινή τ»ύ
Γΐιθνΐνΐοιοουιδάιοη <αιπό 18 μίΐινίς όϊ 7, οκροψεσε τό χρονκ> προφυ-
Λάΐκικτήις τού (δέν τού ίίχε δ·οβεί
ανασταλτικό οττη> 'ΕΞφεσηιΙ) καί
αφοιυ» ΐξαγχ>ρα«3'ε τους υιπολο·ι-
πουις 5 ,μήνε-ς πρός 200 δραχμές.
ιοποφυΛιοκϊοτιηι»Ε οπό τ'κ ΦυΙλα-
ικ&ς Χαινίων απιοιυ βκιρατείτο α-
ιπώ τί< 18 ΔεκΕ,μΐβρΙϊ,οϋ 1979. Χ·αροιχτη(ρι.στυα6 ιεκνα'Μ τό ν® γονιοιζ ότι ενώ ο Εισο,γγελέοις ΤΓ(ς έδρα^ στό Τριρελές Ηιραν κλάου >κ. Βαρέλΐληί «ίΐχε ζητή
σει ποινη ιεϋκοισιι μηνών,
ο Εκσαγγίιλΐέαις τήζ βδιραις τοι»
Εφ,ετείου ζή^πησιε ποιινή μονονι
4
ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ
ΦΥΛΛΟ ΜΑΣ
Τό φύλλο αύτό της «Α¬
ληθείας» κιυίκλοφο,ριεϊ άΐπό
τό Σάββατο 16 Φεβρουαρί-
ου 1980, λόγω τής άριγίιας
τής Καθαιροδειυτέιρας, άλ*-
λά δχει τυοτικά την ήρερο-
μηνία τής κανονικης μος
έκδοσης/ δηλαδή τής Δευ-
τέ,ρας 18 Φεθρουαρίου 1980
ΟΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ ΚΑΙ Μ Ε ΕΞΙ ΒΑΘΜΟΥΣ ΥΠΟ ΤΟ ΜΗΔΕΝ
ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΘΕΡΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Ταξίδι - άστραπή στή Σόφια
_______________________
Ό κ- Στανιολάβ ΣτΟΛ''τσεφ
•Υπεύθυνος ΠληίΚ>φοριών
Ξέινων Κρατών τού Βοι>λ-
γοροκοΰ ΙΧρακτορείου Εί-
δήσεων »
— 3ο —
Εκεϊινκ> οοώ χαραχτηριζει
τοας Βούλναρουις, εινα·ι ιιυιρί'ωί
η ηρεμϊιο, η ϋλλειψη· τού άγχοος
γιο το «πώις θό τα φφοον βόλ¬
τα» καί η καλοσυν'άπηι δι.άΐθ-εση
νά σού φανούιν χρήσιμο;. < Τό ότι- δέν αντιιμετωιπΐζουν ομεσα πιροβλήιματο βπιβΐωΐοης,1 ■-ο ότι δεν τούις απασχολιεΐ ττώς θα· σπουδαισοιυΐν1 το πα·ιδιά τους, τό γεγονός αικώιμη ογγι δόν σκέ- φιτοινττα.» τι <3' αττογινουΐνι άν αρ- ρωοητήισουν κκ οτον λΐόγω οΛικί-1 ος αηοσυ,ρΒαύΜ οπό την εργα- σ*α τού, καθώς κα< αΧοτο ολλα- ' ™>υ οντι-μετωΐΜΐιζουν αι πε
οισσότεροι ατκώ εμάις, τούις δΙ-
νε·ι μιό σιγαυιριιισΛ μια ψυχική η>-
,ρεμιί'α κ οί σάν άίμ^εση, συνάτιεισ.
μιο διαθέση νιό εϊινναΊ ευιχφιστθΊΐ
γελαστοϊ, αινπΊφκτπκοί καί πιρό
θυιμοι· νό βοιηθήσουν ένα συινάν
θρωπο πού δΐιαπιοπώνοιυν ογτι έ
χει τήιν οναιγικη τους. ι
Στή δΜβί μου· περίίΤΓωοηι νά
ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΠΡ0ΧΘΕ2ΙΝΗ ΑΠΕΡΓΙΑ
ΤΑΞΙΤΖΗΔΕΣ
(Μιά συμπαθάς τάξπ)
Γράφει ό ΜΙΧ. Ε. ΡΟΥΚΟΥΝΑΚΗΣ
Λβγο — πολυ σλοι θαι
καΊ κιοποιο φΐννο ταξιιπζη, οΛΑα
λίγοι θο «ινα ι αυττοι πού «οτσαι
νέ νο ρωτησουιν ενο ταξιττήή ιμέ
τι τροπο δουλί.ό«. κοκ' πώς βγα-
μοΐυ λ&ει> ότι ξενιυ-
χτα στο αεροδρομιΐο για, ναι οια
σεΐ' νοιποιο καύ,ροα, ή ίοανόνο
ι^γχ>ι ίάν είναι τυιχεράς, άλλοις
θ'ηικώινιετοΊ χαραματα καιΐ τταΜω
στη γλ'υΐκΌ τού πιριω >ι> νού υιπνου
στο· λιμοινι γιαι «σμιθ'
άΙλΑος πόΛιι ξενιυιχτα
ΣΥΝΕΧΕΙΑ στή Οΐλιδα 3
Ό κ· Γκεόργκΐ Περουέφ
Δ)ντής Δημοσίων Σχέσε¬
ων τοΰ Βουλγαρικοΰ Πρα-
κιορείου «Μΐιε — τέ —ά»
μο·υ συιμπαρασταθουν στό προ
3λη(μα, τής υγειας μου', μ)ε τοση
π,ρωβΐυιμία, τα'χυτητα. εξυ—Γ|ιρε-
τησης και ανιδιοτελεια, &ο μπο>-
ρούισε (Μ πρώτηις όψεωις νόι θεώ
ρηιθεί ότι εγινε λίοιγω τής δη«μθ'-
πογ'ραφι.ικήκ μαυ· ιδϋοτητας. Φυ
σικα μπορόϊ κάπως νχ» επεδρασε
κι α,υττο, διότι απο αυτήιν ακρι¬
βώς την ιδιό.τηται έχω αποχτήΜ
• ΣΥΝΕΧΕΙΑ στή σελΐδα 4
ίΕΧ, δΕϋ _Ε&-ΚΛΗΡΟΣ 0Ν0Μ0Σ, ΑΛΛΑ Ν0Μ0Σ
ΤΥΦΛΟΣ ΕΞΩΣΤΗΚΕ ΒΙΑΙΑ ΑΠΟ ΧΩΡΟΦΥΛΔΚΕΣ
0/ ιδιοι παρεμπόδισαν συνεργάτη μας νά μαγνητοφωνήσει καί νό
φωτογραφίσει, έπικαλουμενοι-ψευδώς-τόόνομα τοϋΕισαγγελέα
ΝΥΧΤΑ τής ιπερασμένιης Τετάρτηις ήρθε
ο τα Γραφεϊα τής «Αληθείας» ό κ· Μάρι¬
ος Κυ|π|ριωτάκης, μέ τή ούζυΐγό τού καί
έξιοτοραιοε οτόν διευθυ^ττή τής «Αλη¬
θείας» την ■περίπτΐιίσιη τ*Κ Ματεδάχρισης
ενός κίτίσματος δπου εϊχε έγκατεοτηρένο
τό μικιρό έριγαστη,ρΐ τού, λέγοντας δτι
ζητά ουρπαρασταοη, μιά ττού δέν 6ρίίκε
κατανόηΌη άΐπο τή Νομαρχία', τόν Αήμο
κιαΐ τίς άλλες Άρχές-
Η ΚΑιΤΕΔΑΦΙΣΗ θά γινόταν την έπαύ
ριο κα ζήτη,σε νά παραβρεθοΰμε. Έπειδή
ό διευθυντής τής «Αληθείας» πού μόλις
εϊχε ■έταστρέψει άπό την Άθήνα δπου
νοσηλευότταν δέν μποροΰσε νά άνταΐτο-
κραθεϊ οτήν πρόοκληΐση^ τόν έκ^ροοώιπη-
σε ό αυινεριγάτΐις τού Στέλιος Κ- Σπυρι¬
δάκης, ό οποίος καί περιγ,ράιφει ΐταρακά-
τω τό τί ακριβώς έ'γινε.
ΜΕΤΑ τα διαδρα,ματιθένττα πού θά δια-
βάισετε καί πού έκτός τοΰ ίδιοχτήτη τής
κατιεδαφιοθείσας τελαα<ά ιοάκοδοιμτίς στρα- φιηκιαν καΐ κατά τοΰ συιν«ιργά'τη της έφιη μ&ρίδας μας- ό διευθυντάς της «ιΑ» ,μέ τόν συν εργάται τουι έπισκεφιτήκανε τόν κ- Είσαγγελέαι ό οποίος διάψευΐσε 'όσα ύποστή,ριζαν τα άστυνομικά δριγανα- ΠΑ την θλιβερή περίπταχτη προσπαθεί¬ ας κατάιργιη'σης τής έλευθειριας τοΰ Τυ- πο·υ άπό άθτυνομικά δργανα/ πού θυιμίζεα άλλιες έποχές, ό κ. Ζορρπιας ύττοσχιέθη- κε νά κάμει διοικαγπκή άνάκριση καί ε¬ μείς έπιφυιλλαχτήικαρε νά άσκήοωμε τα νόμιρα δικαιώματά μας κατά παντός, δ- ΓτοΓος κι άν είναι ούτος, πού θρασύταττα καί προκλητικά έιπαδιώκιει την καταργή¬ ση της ελευθέρας άθΜηοης τοΰ κατωχυ>-
ρωιμένου Συνταγρατΐικά δημοσιογραφα-
κοΰ λειτοΐΛργΐήματος·
ΔΕΝ σχολιάζομε τόν τρόπο μέ τόν άπθϊο
«σύρθΐηικιε» ό κ· Κυπριωτάκης γιά νά έκ*
τελεοτεϊ ή «ιατεδάφιση (δνας άνθρωπος
κατά πάντα άζιόλογος καί ότΐιΛδΐτρτοτε
πίό πολύ ά|πό αύτούς πού τόν έΌυραν)·
ΤονΚομε μόνο δτι υπήρξε εύτυ'χής παρά
την ταλαΜπΐωιρία' τού, διότι καθώς είναι τυ
φλός, δέν εϊχιε τουλάχιστον την «τύχη»
νά δεί τούς συνανθρώπιους τού, πού τό¬
σο σκληρά καΐ βάναυσα1 τοΰ βδωσαν νά
καταλάβει αύτό πού διδάχτηικε οτήν Πάν
τειο καί στή Νομική: «ΟυΚΑ ^ΕX 8ΕΏ
^ΕX» (4(Σκληΐρός ό Νύμος, άλλά Ν6-
μος»). Τό ένοιωσε δμως/ δυοτχ>χώς γι'
αύτούς·
ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ θά τα ποΰμε στΐς δΐικα
οτηριακΐές αϊθουοες- γιατΐ ή δαμόκλιειος
οττάθηι τοΰ 181 Π.Κ· νοά πε,ρΐύβρΐοη Άρ
χής, οταν κρίνεις τίς ττράξεις ενός ουγ-
κεκιριμένου Χωροφύλακα, έπωορΐέμεται
πάνω μας άπό ΐόν Εΐσαγιγιελέα κ. Ζορτ
μπά< πού εϊχαν τό θράοος νά 6άλουν ]ΐιπροστά την ϊδιότητά τού λέγοντας — ψευδώς — δτι ένεριγοΰν κατ' έντολή τοΐυ. γιά νά κλείοουν τό μαγνητόφωνο οί συγκ&κριμιένοι άΐστυνο- μικοί, τίΰν οποίων την τι- μωρία θά έιπιδιώζωιμε δα- κασπκά γαά δσα αλλα πά, 'ράινομα έίκαναν εναντίον τοϋ συνεργάτη, της «Αλη¬ θείας». Μ.Χ. Η ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ Σ1ΈΑΙ0Υ ΣΠΥΡΙΑΑΚΗ Τήινι Πί,μππ-η τκ> ιπρωί. (14 Φε-
βρουαρί'θιυ) ιβ,ρΒθΐτικιαι οπτίν αδό
Ι. ΜιητσοτάΙκιη 5, π5ισω οττό τό
κεντιρο «Ζαίμόνηα», άπιουι θΛίτι-
κρι/σα1 ένο ΐ*πιρόχτκ~χ> δ^6ροφο
σπίτι. Μέσα βρίσκονταν Οί ιδιο-
κίτήτης τού Μάριος ΚιυιπΐριωτάΓ
κγκ ο οποίος σημειωτέον! ονιαιΐ
τικρΐλΐός ^αί ρόλις τον καλημέρι-
λακας. Τού είπω ποιώις είιμΌ.ι· ηι>
σμιέσως άιρχισε νά' μού ίξιηιγϊϊ τ»,
συρβαίΜει.
στο οωμΌΓΓ.ιο υιπΐηΊρχαν
ένα γραφεΐο, όνιαις «αναιΛες, με-,
,ρηκές «ρεμά—ριες με τουιρΓθΤΊΐΜάι
φορβματα, μιόι προθιήιΒη μέ τοίι
ρισπικάι ιπΛιαεοάικια' ικκν' άΛΑαι τουι
ριστ·.«άι αιντΠ'Κΐείμιενα', ίΜαι ηιλιε-
κτρικο Μαμίνιΐι μέσο στό, οποϊοι
ιμήνοντταα τΛ πήλινα τοιυιρΐΐιστ*ιοσ
τούι κ.
ζονταν στό δβύπτΒροι
•^ ΣΥΝΕΧΕΙΑ στή ονλίδα 4
Μέ άφορμή την έπιστολή τοϋ ΆΊ'νστάΊ'ν στόν Συγγραφεα
Η ΒιΙΕΑΦΗ ΤΟΥ ΘΕΜΟΥ ΚΟΡΝΑΡΟΥ
— 3ο —
ΊΕτσι άιρχισε η ζωή γ. α τον
θφο Κορνάρο. Τ' άλλα, λι»ο—
πολύ, εϊναιΐ γνωστά. Εϊικο>σι σχε-
δόνι χρώνια στίς φυλακές καί τίς
ίξορίες. Στον 'Αλ — Στρατπ,
στη Μακρονηισο. Τα βιβλία τού
το εξεδιδε μοινος τού καί τα ποι>
λαύσε τρείς κακ' τέσσερις δραχ-
μές τό ενα. Καί τελικό, τα χρο-
'»·ισ τής χούντος πέθανε ξεχασμί
νος απ' όλους, αφήνοντας ττίσω
τού ιΐσαμε εκοσι τομσυις
Ο θ'βμας Κορνάρος μπορεί
να πεϊνασε, νά στερήθηικιε, μά
«ατάψερε νάι «άνο τή, ζωή τού
παραΐδειγιμα' κρ εφτασε σέ μιά κο
ριφή, που Θ6 ζή'λευαν ττολλοί α
πό τούις γνωστούις λογοτεχΐνες
τή* γενιάις τού,. Ανεξαντληιτο θε
μσ ο Κορνάρος. Κρ αιυττές οί λιί-
γες φττωχες γιραμμές, εχουν σκο
• ΣΥΝΕΧΕΙΑ στή σελίδα 2
Ό θέμος Κορνάρος (ρέ την τραγιάθκα) έργαζόμενος
σάν πολιτικάς έξόραστος οτόν "Αη — Στράτη·
ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ:
ΟΙ ΣΦΑΚΙΑΝΟΙ
ΠΑΠΑΔΕΣ
ΣΥΝΙΣΤΟΥΝ
ΣΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ
ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ
ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΑ
ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ
ΚΙΝΗΜΑΤΑ
ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΦΥΛΛΟ ΜΑΣ
ΕΗα ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Ώ ιΊΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΠΙΚΟΤΗΤΑ
^ Στή φωτογριαφιΐα ο Διευϋυντιις των Όλυιμ—ιαιαόν,
Έγικαταοτάΐσεων οτΐι Μόσχα, ιμιλά ατόν διευθυντίι.
τής «Αληθείας» γιά τό τεράσταο έ*ργο, ττού λέγετοι
«Όλυιιΐπιακο Χωριό», ριά μεγάλη οέ έκΐταοη περαο-
χί] μιέ άπίβανα οίκοδομικά καί τοχνΐκά ^ργα, χκ>ύ,
ΐκιατασκοόασαιν οί Σοβιετακοΐ εϊδιΐκιά γιά τούς Όλ*>
μπιακούς Άγώνες τοΰ 1980- Ή φωτογραφία εϊναί
παρμένη μοτροθτά στήν τεραστία άνάγλυφη
των έγκοταοτάοεων.

ΣΕΛΙΔΑ 2
ΗΡΑΚΛΕΙΟ «Η ΑΛΗΘΕΙ'Α» ΚΡΗΤΗΣ
ΔΕΥΤΕΡΑ 18 ΦΕΒΡΟΥ ΑΡΙΟΥ
ΒΙΒΛΙΟΥ
ΑΠΟ ΤΟΝ
ΝΙΚΟ ΨΙΛΑΚΗ
3 ΒΝ3ΛΙΑ ΤΗΣ ΟΑΛΕΙΛΣ ΚΑΑΑΙΠΑΝΝΗ
Περαι απο τήιν κιαβαυτό Ισττο
ρικήι μϊλετηι, υπορχει και ηι α>-
πλη ΙσΦθιρικη αφηγησηι, πκχι πηι
γοζβ» αιπϋ απΙους ανθρΐωιποιυις
τού Λαου... ΠροχειταΊ για μια'
ηηΐνήι πηχι διατηρεί παΜτα την
ιαυθιειντικιοτηται καΐι τηιν πιστόιτη
τα τΐΓκς, όσιον κι αν αΐλλαιωνιεταιΐ
ιαπό οττομα σε σττορα, οσο κ*
αν «φουιθΐιοωνβΐ» όσο κ* αν τει-
νεΐι νο γΜει σαν παραρυθί. '
Απο μια τετο-ΐια αφηιγηση,'
ισε καίτοι α γων>α τιης Κρητην
τό 1960, ξεκινιησε η Κρηρΐνΐα λο'
γοτεχνιόα1 θαλεια Καλλινανντι'
Μιο ι—οριθιυιλ'θΛ που της εδι>>
οε την αφορμη να ανατρΐεΓΐΐι σε
παλιότερουις κηιρους τού πολιυ-1
παθου νηισιου μαζ. Να δεί την
Κρηπη, σαν μιια οιπττασιια δια μιε
οου των αιωνωνι, ναι την συμ-1
πληιρώοιει μΐε τη φ·αιν?ταΐ0Ία της,
νια την ωρ^αιοιποιηιοι&ι . Αιυττη &
ιυο,ί η «Αρχοντισσια με το κοκικι-1
νο αΐλιογο» Τρείς κΰλαισθηΓτοι
το,μοι, 1100 περιποι» σελιΐδες σο
νολικα1, που ξιεκιινουν απο την
ίποχη των μυθυν, πιρπν ακοιμη
υιπαιρξει η Ιστοριια κιαι λ
ν/ουν σχεδΤον ως τό σημ&ρα
νο παυ δεν ιπιροϊοειιται για μια Ι^
θΓτορικιη μελετην αλΐλιαι για μια
,μυθροττοριηΐματικϊΐ αφιηιγηση,
που, όπως πολιυ σωοτα πιαρα·-
τηρει η ιδία η οιυνγρακρίΐας,
ρει να αποΦελέϊσιεΐ' ενια κίντ,ρισμα
για βαθυτπρη ιμβλετηι
Η θαΛειιο Καλλιγιιαννη, μας
εδωσε ενα ακιόμιη δείγμα της
ιατιλής σλιλά Αογοιτεχνιικής της
γραφιης. Λογια απλα βασισμιε-
να οπη διΐιαΐλιεχ/το των απΙωιν αν^
θρωΐπων τού λαου, προιτασεις
που δενονται μετηαζυ τους με
αποΐλΐυ/τηι οχκρηνιειια, απο την α*
Γοω δεν λιειπεί η( αισθητικαί
τού γριαφτΓου λονου. Και είνακι
αυττή η αισθητιικη ενα ερειθιισμα
πό υ τραιβαι το ματι από τη μια
στην αν^λη γραρμη ΠρΛκβται
δηιλαιδη πιερΐι ενός αιρμονικο<υ συνδθοσμουι της κιαλαιιισθηισιιας της γραφτκ κσι των αολϋν κη- τανοητών Λογιων, που οφομοιώ νοντα,ι απ σλο· τονι κοσιμοι. ι Όμως ώρ>ες — ωρες, λες κι
ιακΌυ'εΐ1 κίκνΐ&ς με τώ ιΐδια τ' ο**·
Γτισ ότου, μια αΐΓτλοΥκιη φιωνη ναι
αφΓνγιειτ<ίι, να παραθίΤε» συγ¬ χρόνως Ιστορικα στοιχείια, να μιλαι για την· γη που μακ μεγαρ λωσε, για τους ανθρωπους που πέρασαν απο δω πριν αττο μας, και κράϊτηισαν σατόν τόν τοπο ομοιλευττο. Οπως εχουμε καθή¬ κον νό τον κρατήσουμε κ ε¬ μείς, ι ΕΠΙΚΑΙΡΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΜΑΣΚΟΦΟΡΟΙ Φθαρμένες μάσκες, όλες μέ τρύττες γυιρνοθν στις στράτες, γισμάτες λύπτες Θωρώ κια! κανω, γροικώ κιαι λέ», δσα ττροφθανω Γελώ ?| κλαιίω; Μόσχα δική μου καλοφτ ιογιμένη, μου σύ μην τρυτπίσεις. "Ο,τι ιμοΰ κρύβεις νά μην άφίσεις, 6ορά στΐς τίγρεις ΣΤΕ3ΛΙΟΣ ΚΩΣΤΗ ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ ΝΕΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΗΘΙΚΗ Σάν λιόχεντρα φορμακερή δαγικώνει κύσμο 9σο μπορεΐ· ΦαρΙμάιΚΐ μΐΓΐιοΛΐιΚΟ ξερνδ —γυναίκα αύτοϋ τϊού κιυβειρνά·— Δέν στέκε,ται, βχει καλιά να σέρνεται μέ την κοιλια Τα χρώρατά της λαμπερα γερά στηρίζουν τόν παρά Φουστάνι την τιιμή φο,ριεΐ.· ή σάρκα της εϊν' δχαρήι Την γλύϋοσα ^χει άπαλή νίορίς μυαλό/ ξένη 6οιυλή Στόν πλαΰισο φόρνεται καλά Ι ι ήν ζιήρηι τοΰ <ρτίαχοΰ χαλά- Άφ·ήνει πίσω άτΐμΐ'ά · γελα τόν κύομο 5σο καμιά. Αυτή την λένε Ήθική χΐλιάδες ΰμυαλουις άρκεί. ΜΑιΝΟΛΗιΣ ΑΠΟΣΤΌΛΑΚΗΕ Π- Β)Γ - Ο)Γ ΜΙΜΩΣ ΑΡΙΑΔΝΗ ΚΝΩΣΟΣ Πειραια Τε^λ. ΣΤΟΠ θέλει ε ν ά έτατύχετε μιά πραγματική εύκαιρία, άγορας πωλήσεως ή ενοικιάσεως; Έτασκεφβίίτε μας, θά έχετε σύντομα την πιό συμφέρουσα περίπτωση· Στόχος μας: "Οχι ή άπλη μεσπική εξυπηρετή¬ ση, άλλά τό συμφέρον τίίς πελατείας μας. ΜΕΣΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΓΕΩΡΠΟΥ ΣΤΕΙΑΚΑΚΗ Λεωφόρος ΚαλοκαιρινοΟ 188 ΤΗΛΕΦηΝΟ 280-341 »♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦«>♦♦«.♦♦«>♦«*> «Μ
"Ανδη Νάρκισος
Ήράκλειο - Ρόδος
ΕΠΙΠΑΟ Ι.ΟΥΖΙΝΩΣ
Ρουοτίκ
ΚΑΙ ΣΤΟΥΝΤΙΟ ΕΝΤΟΙΧΙΣΜΕΝΠΝ
ΣΥΙΚΕΥΩΝ ΑΕΟ
ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ αιποθήκο
?00 τ. μ. τταραπλεύρως σττού Γί-
ωργιου Τσαφαντιάκη Οδός Πά*-
νασσανιθύ.
Πληιρ. τιηλ. 222-507 και 282-
958
ΓΙΙΗΙΙΙΙΜΗΙ
II
1**101
III
Η110111111 ΟΙ... ΜϋΝΙΙΙΟΙ
{Ν Α ΒΟΥΝΟ ΑΠΟ "ΑΝΑΘΕΜΑΤΑ,,
Ό αιέτρινος» τάφος τού Τούρκου Άγά Τσούλη
"Ενα μικρά ΰουνό άιπό πέτρες Χϊλιάδΐες πέτρΕς, σέ,
μαά κορφή των Λασιθκύτικων 6ου νών, τό παό λιτό,
μνηρεΐο, ΐτού δέν οκ.6παοε κάιποιο ήρωα άλλά κάιποιο
Τοΰΐρκο Άγά, κατατηεστή καϊ διαοτή·.· Κι οί Χραστια-
νοΐ, οί Κρητικοΐ δέν τόν ξέχασαν πτοτέ· Κι δποτε περ->
νοΰσαν, ό «τάφος> ήταν πλάι στό δρόρο, τιετοΰοαν μιά
πέτ,ρα, φωνά<οντας ένα άνάθε,μα. Πετροβολοΰσαν έναν καταπιεστ<ή, έναν όΐνθρωιπο πού 6ίαζε τίς γυ- ναϊκες, έναν άλλόθΐριηΐακΐοί.. «Τσοθληο τόν έλεγον τον «'Ατ θέματα», "Ε,μεινε μόνο ή άνά- φεντη» καί εΤχε και μιά χριστια μνηση, πού γιά τόν γιράφοντα νή έρωμένη,, —Μαριώ την έλε- είναι μιά τηέτρα ποΰ κουβαλού- γσν — στό χωριό Άσκοθς Πε% σε στά τέσσερα χράνια τού ά- δισδας, δακτυλοδιχτσύμενηι ά—ό τούς άλΐλους κατοίκοι/ς τοθ χωρι ριοθ, πού διψοΰσαν γιά λεφτε- ριά . Ό Τσούλή,ς λοιτπον, ό 6ια. στής, έίπρεπε νά ττεθάνει. "Ετσι ουό ψυχωιμένα παλλικάρ»<χ τόν»1 ττερ'ίΙμΕναν ~σέ ιμιά κορφή τοθ 6ουνοΟ κ αί τού ττήραν τό κεψά- λι, ενώ έτοιμαζσταν νά κατε- τίεί στήν Πεδιάδα, ερχόμενος ά- ττό τό Λασιθι. Τόν σκόττοσαν, τόν παράτησαν στήν άκρη τοθ δρόΐμου κι' δφτραν τό σώμα τού νά τό λιθοδολοθν οί ττφασΊΊκο! ν' σΛΌθεματίίοιη» καΐ να θυμοΰν- ται. Κι σκιόμηι, νά τταραδειγΐμο:- τίζονται οί έπτίιΐδοξοι . συνεχιστές τοθ έργ"ου τού. "Υστερα ·π%ιαν τό κιεφάλι τού κ<χι τό ττιηγαν στήν έρωμένη τού, τή Μαριώ. Τα χρονια τπε,ρασαν. Γεννιές κβι γεννιές Π€6ιαδιτών1 καί Αα σιθιωτών -πέρασαν άτπό κείνο τόν τσττο. Καί καβένας ττρσσφε- ρε τα άνάίλογο τίμηιμα στόν δυ- ναστη. Μιά ~έτρα κ ι ένα «~ανά θεμα».. "Ενα 6ουνο όλιόκλιηιρο μέ ττέ- ιρες έσχφατιστηκε. "Εναι μι- κοό βουνό, πού θύμιζε στόν καθένσ ττώς δέν ξεχνά ό Κρητι κιός δταν τοϋ θίξεις την τιμή, ιτώς δέν άνέχεται ό ΚρηΙτικός τή σκλαβιά. Κι ήρθε τα 1900. Ή ΜΟΜΑ εφιτιορχνε κο—οιο δρομοι στό 6ου νό. Καί γιά να μή λοξοδρομή- σει λιγάκι ό δρόμος, κατάστρε ψε τό ττιό λιτό μνηιμεΤο των κα- τοίκων της περιοχής. . Έτσι, χάθηκαν οί -ετρες καϊ τ' «ανα ττο δυο χιλιάμετρα μακ,ρυά νά την ττ'ετάξει στό σωιρό σττως τόσες και τόσες γΐεννιές Τους Κρπ/τικοώς ήμως, δτι τούς συγκινήσει, γίνεται στΐ- χος, τραγΌύδι. Κι ό Λαιΐκός στι χοτηλιάκος δέν ξεχασε την ττερί- πτωση τοΰ Τσούλη , "Ενα «τρα γούβι» ττού άκόιμΐηι θυιμούνται οί γεροντότβροι. Νά τπώς ττερι- γράφει ή Λαική Μοϋσα, τόσο άττιλά καΐ σμορφα, δλΙτ| αυτήν την ίσταρία.. Ό Τσαούχης κι' α.λλος ένας ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΓΕΩΠΟΝΟΣ Ζητουμε ενα Γεωπόνο νιά μονιμη και πλήρη σπασχόληση. Τα προσοντα πού επιβυμούμε ιίνσΐ: — Νέος στήν ηλικία. — Ορεξη γιά δουλεκι. — Μιά ξένη γλώσσα ΑΠΑΡΑΙ- ΤΗΤΗ (Αγγλικό ή Γερμανικά). — Αδαμ βπαγγέλμοιτος ΟΙΝΟ- ΛΟΓΟΥ (πολϋ εττιθυμητή). — Δικό τού εηιβατηγό αυτοκί- νητο. ΠΡΟΣΦΕΡΟΜΕ: — Μονιμη δουλΐΐά. — Διινατιότηης γιά μ£τ<.κπαί- δευσΐ) στό εξωηερικό. — Γιά τόν μισθό φυοιικά δέν συ ζητοϊψί. γιατ» εάν βροΰμε τόν άνθρωπό μας δέν τσιγκουνίυό- μαοτε. Η Εχαιρεΐα μας ονομάζιτοι: Ι.Ε.Α. ΑΕ ΓΕΩΡΠΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙ- ΡΗΣΕΙΣ ΑΛΑΓΝΙΟΥ Πλατεία Κύπρου β ΗΡΑΚΛΕΙΟ — ΚΡΗΤΗΣ Τηλίφωναΐ: 289-814, 284-614 288-515 Νέα διεύδυνση: ΟΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΜΠΑΚΗΣ Πεδιάδος 1 (έναντι χειμερινου Κιν)γρόφου «ΗΛΕΚΤΡΑ») ΤΗΛ. 235.493-230.169 ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΕΚΚΛΗΣΗ ΠΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΥΣ Η Εφη Κοκκινθ — λα ειΐΜαιι μια αξιόΐλιογιη συιγγραφε- ας, η οποια παισχει απο την ανΐι ατιη αριρώστειο «οκλημυινΌΐις κια>-
τα πλακιας». Στην αρρώστιεια
τη(ς γιινεται μια νεα' θεραιπιειια,
η οποια ύιμως εινοι ΓτοΛυδαηα-
νη κοιι κιατιαι συνεπιεια αοροισιτη
γι αυτήιν, δ«ό>τι οίν»α-ι φιτωχη
γυιναίκα.
Κάνει λοιπόν εικικληιοη στα
φιλόνθρωπα αισθηιματα των
αναγνωστών μος, να την βοηρ
θήισο.υιν οικθινομικο να βριει την
υνειια τηις.
«Σας ιικιετεΐιω ιουιριε βοηβη-
στε με, μϊτα οοό τόΜ «ΓοΑΙγοθαι
υου» που. δυοτυχιως, τον ανιε-
βιθΐνω 18 οιλό»Ληιριαι χρόνια, να
ανιαστηιθώ. νια σηικωβω απο το
καροτσι τοΐυ πονιθΐυ, που συιντε-
θλιψε τα καλλιΐτερα χρονκι της
Ζυης μοί*».
Αυίτο ιεινίαπ τα ' ϋδιο τηις τα
>6για Εμείς τ> να προσΒεσου-
με; Μόνο την διευ&υινση της
πο,υ είναι Λιοσιων 48 Τ Τ.
109, Αθηνά
■■■■■■■■■■■■Β
ΝΤΕΝΤΕΚΤΙΒΣ: ΑΤΛΑΣ
Τ. ΑΠΥΝΟΜΙΚΟΙΔΙΕΘΝΟΥΣ ΓΡΑΦΕΙΟΥ
"Ερευναι, Μοιχίαι, Διαζύγια, Παρακολουθή
οεις άνηλίκων, Άνεύρεση έξαφανισθέντων προ-
σώπων, Έξακρι6ώσεις κατσικίας ή εργασίας/ α¬
γνώστου διαμονής άτόμων καϊ θέματα αίσθηματι
κά καΐ έπαγγελματικά· Τηλεφωτογιραφήσεις καϊ
μαγνητοφωνήσεις. Έξυπηρετεϊσθε τάχιστα καΐ
μέ άατόλυτη έχεμύθεια.
Παρακολουθήαεις σ' δλη την 'Ελλάδα·
Γιά όποιοδήποτε πρόβλημά σας συμβουλευθϊ]-
τε μας ΰνευ άμσιβης-
Όδός Κυδωνίας καϊ Μινωταθρου 2
(δίπλα στόν ΟΤΕ)
Τηλ- 288489
ΗΡΑΚΛΕΙΟ — ΚΡΗΤΗΣ
•■■■■■■■■■■■■■■■Β
ΤΑ "ΞΥΛΟΥΡΕΊΚΑ,,
"Ενας είδικός στά θέματα μκΛτοικίίς, ό ανθρωτκκ;
που άπό τα έφτά τού χρΟΜΐα -αίζει λαοϋτο καϊ
Αΰρα, ό Γιάννης Ξυλούρης, (φς ξεναγεϊ στόν κό-
σμο τής μουσικης.
Τα καλυτέρα κοιιμάτΛα -ού κυκλοφορούν
οιην Ελληνική καϊ ξένη άγορ^ο
ΣΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓ,ΊΟ ΚΑ^ΓΑΣΤΗΜΑ
«Ξ Υ Λ Ο Υ Ρ Ε Γ Κ Α»
"Ενας μουσικός, σας «ροσφέρει. ?ή Μουσική πού
άγαπατε, πού άκοϋτεΑ πί)ύ θέλίετβ νά σας κρατά
συντρσφιά τίς ξέχωρες ίί)ρεο...
Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΞΥΛ0ΥΡΙΗ2 ΣΑΧ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ
«ΣΤΑ ΞΥ/Ι|ΟΥΡΕ, ΓΚΑ»
ΔΙΣΚΟΙ — ΚΑΣΣ ΕΤΕΣ
Λεωφ. Καλοκαιρινό »0 127--ΉράκΛβιο
|φ ρ
στό ττουισΐ παν καϊ καθΐζουιν
τ' αρΐματά τους καθαρίΐζουν
τα βιολιά νταχ; τα πανπτέρμα
Οτά μουλάρΐα κριειμαομένα
καϊ ό Τσούλης κατεβαίνει
ροδαρά ξίε<ρα ν ι ωμένηι ικαΐ την κβφαλή τοΰ κόβουιν καϊ την κεφαλή τοΰ παάρνουν οτό καιρβέλι την κρε]*0νε καϊ στό Άοκούς Έήνε πιαΐιρνοϋνε Καϊ στ' Άσκούς τό καροπούλι "Ε, Μαριώ κοκικινοΐτουλα τιιρό6αλε νά δεΐς τόν ΤΙσούλη τόν Άγα σου τό ΦουντούλίΓ| ΐΓτού τόν βχουνε σφαιμένο Οτό μουλάρι κρειμραομένο- Καϊ οάν Γϊρόβαλιε στήν ττό,ραα έραιράιθηικιαν τα χόρ,τα· ΝΙΚΟΣ ΨΙΛΑΚΗΣ ΘΕΜΟΣ ΚΟΡΝΑΡΟΣ • ΣΥΝΕΧΕΙΑ από τή σελίδο 1 πό, ν αναοκαΛϊ,ψουν Τη μνιημη, α μας θυιμίσουν τον ανθρωπο που δεν συΐμβιβαστηικε ποτε. Ο ΚΟΡΝΑΡΟΣ ΕΓΡΑΗΈ ΤΑ ΕΞΗΣ ΒΙΒΛΙΑ «ΣΓΤιναιλογγα» (1933) «Αλή~ηις>> (1934)
«Καλοι και καικοι» (1940)
«Δέ θα ττιεθανιουμε» (1941)
«Διημιοι «οί θυματα» (1945)
«Σ/τρατοπεδο Χά ιΐδαριουι»
(1945)
«ΑγυρτΓες κα» κλεφτες στην
εξουισια» (1946)
«ιΓραμματα οπο το Μακορονη-
σι» (1954)
«Το πά ιδία ΤΓ(ς &υεΛΛια<» (1056) «Σταχτες «αι ΦοκνιΐΜες» (1Θ67) «Αιχ(.αλωσιο της Νοιχτταις» (1957) «Η Γη τηις ΑμτισταοΓ)ς» (1969) ΟβΕΜΟΣΚΟΡΝΑΡΟΣ Εξορκπτος στον Άη—Στρατη «Οιδος Προιμηθιεως» (1960) «Το ξεκιινιηιμα μώς γεννιαρ) (1963) ΝΙιΚΟΐΣ ΨΙΛΑΚΗΣ ΜΙΑ ΑΛΑΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΒΡΑΙΟΥ ΠΡΟΣ ΚΟΡΝΑΡΟ Κορνάρος Στρατόπεδο ΠαλΐΓΤιΐΐκών Εξοιριΐστων Αγιος Βυισ-ρατιος (Λημνος) Ελλάς Αγαπητε κ. Κορναρο' ΓνΤολις πΛιηιροφοιρηΙθιηικια αιπο την κυρια Α. ΚΑΤΖ, Ζυιρΐ|χ)η, ό¬ τι ο καθηγηττη^ Α ι νστα'Γν σας ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦< «Ή ΑΛΗβΕΓΑ» ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ ΕΚΔΟΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ Εμμ. Ηρ. Χαριτάκης (Μάν<χ Χαρής) ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ εγραψε στκς 10 τού Πεναρη. Η ικυρια ΚΑΤΖ σας εστΐ,ιιλιε ε/τΐιοης έναι δε,μα δια μεοισυ τού Διε- θνους Ερυθροΐί Στσυιρου, Γε- 7εαη>. τ ο περιεχομενο τού οποι-
οο είναι.
1 βαρυ χειμωνιαΓτιχο σαικΐκακι
1 μαλλινος μανιδύας
1 πουκαμισοι
4 ζευγαρια καλτσες
4 σοκολατες
1 κουπ τονωτιικΰ (ΡΟΒ5Α-
ΝΟ5Ε)
10 παικιετα γλυικοζη
Σας δΐιαβεβα'ΐώινω γκά· τις καλυ
τερ« μου ευχιες,
και τη μεγαλΐη υποληψη
για σας
Ειλιικρινα διικος σα·ς
Ε. ΣΙΜΟΝ
* ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ
«ΝΕΑ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ»
Άλλαντικά - Τυριά
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΛΥΓΕΡΟΣ
Έπιπλα ποιότητος
• ΤΡΑΠΕΖΑΡΙΕΣ · ΣΑΛΟΝΙΑ
• ΚΡΕΒΒΑΤΟΚΑΜΑΡΕΣ · ΣΚΡΙΝΙΑ
• ΡΟΥΣΤΙΚ · ΓΡΑΦΕΙΑ ΚΑθΕ
ΤΥΠΟΥ · ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ
• ΦΕΡ ΦΟΡΖΕ Κ.Λ.Π
ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ: 5ον Χιλ. Ηρακλείου —Μοιρών
Τηλ. 280-689
ΕΚΘΕΣΗ Α':Τέρμα1821 Ήράκλειο
Τηλ. 284-759
ΕΚΘΕΣΗ Β': Πλ. Άρκαδίου Ήράκλειο
Τηλ. 289-180
ΕΠΙΠΛΑ ΠΟΙΟΤΗΤΟΣ
«♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦< ΚΟΥΧ ΚΟΥΕ · «ΟΥ» ΚΟΥΕ · ΚΟΥ» ΚΟΥ! · ΚΟΥΚ Κ·Π , • Καθαρί) Δευαέρα λοιτώγ κι εφέτος- Άλλά τί καθαρή· Τόοο καθαρι> πού δλοι αρφιβάλλομε
γτενικά αν θα την «Ογάλω«μ«. καθαρή»!
* Μή μοΰ τΕηϊτε παλι ότι καϊ γΓ αύτό φταίει ό..
φουικαιράςό Μηιΐοοτάκης- Αύτός ό καυ-μΐένος εΐ-
ναα ϊσα — 'ίοχΐν πού ΐκροβληρατίιζεται περαοοίιπ;ε.
[χ> πώς «ιθα τή 6γαλει»· Εϊδατε τα χάλια τοϋ άν.
βρώπου1 άπό την άπογΐοητευιηκιή φορολογική τού
δήλωση··· Τώρα θά μοΰ ΓΕητε γιά τή 6ίλλα μέ τίς
έννέα τουαλί.τε<; "Ε, τί νά γίνει; Τώρα (πού θά λ έ ρ μέρος νά- 6άρος "Εμαθα δτι έννέα τουαλίτε<; γ τον «στείλουν σττίττι» τοι> ναχει.
άλαφρώνει ό καϋιμιένος, άπό τό
ΐιοτυχίας.
Καϊ μαά σχετική λοΐτιομέρεααμ ότι
ατΐς έννέα τουαλέτες της βίλλας ΜητσοτάΚΐ)
οτά Χανιά, ό «Ψηλύς» δέν σεβάοτηικε τή γνώμη
τοθ διακοσμη τού εσωτερικώ ν χώρων, καΐ
ταΰ έπέοαλλε τό δΐιαό τού Γφοοχαπακό γοΰατο, ύ-
ιΐοχρεώνοντάς τον νά διακοορήσει τϋίύς άηώιριη-
ιους αύτούι; ^ώρους μ<έ φωτογραφίες των άντα. πάΑ«>ν του> «Δελφΐνων»· Κάτα άνάλογο δηλαδή
μέ ολι εκαναν οί Μίνωες στΐς τουαλέττες τους,
πού τίς διακβομοΰοαν, ώς γναιστόν, μιέ ... δελ-
φίνια·
Τώρα βεβαία &λλο «Δελφΐνος» καέ Ολλο
δελφίνΐ, άλλά στά κύρΐα σηιμεϊα τους δέν διαφέ
ρουν, δηλαδή οΐους εύχερεϊς· · έλιγιιούς Κ|θ1
τίς βεαματπκές ... ααφθβαοίες·
Καΐ κάτι άκόιιΐιηι: Τα δελφΐνια δ,τι κάνουν
τό κάνουν στή θόλασσα, ένώ οί «Δκλφίνοι» δν
καΐ δροΰν οτήν ξηρά, τα κάνουν κι αύτοϊ τελακα
θαλασσα.
* Γράφτηκε οτό περασρένο φύλλο τής έφημερί
δας μας ότι στόν «Δαφνιανό Στρατηνό», στόν ό-
ττοϊο, δέν «Ιχαν έπηβληΐ&εί οί ΙΊειρΐμανοΙ, μΐπόρεσε
καΐ έπαβλήόβΐηικε ή Χούντα τοΰ ΓΙαπαδόπουλου·
Τίιπΐοΐε τό πιερ,ίεργο, διόπι, καθώς άποδεί-
χιηικε, οί «Συνταγρατάρκες» ήοαν ταό.. τρελ-
λοΐ άπό τούς «Στρατηγούςι- γΐενικά
* Σχολιαοτικος διάλογος, μεταξύ δυο άχόμων,
γύρω άπό τό θέιμα των Χατζηδόικιη — Φλωρανιώ-
τη, πού δβκμιουιριγήθ'ηικ,ε μ{· δσα άκιθύρτηικαν άιπό
τύ Τρίτο Π|ρόγ(ραμιμαΐ
—.Ποίον θαιπρεΐπιε νά προβάλλει, λόγω.·-
Τρίτου, ό Χατζηδάκης, άντ! τόν Φλωρινιώτη;
—Μάλλον τόν . Καβαλιώτη!
* Φτάοαμε, νωρις — .·υ>ρίς έψέιτος» οπή Με.γά
λη Σαρακοστή, πού τούτη τή φορά θδναι — λό¬
γω λιτότητας καϊ γενικης κρίσεως — πριαγμιατι-
ικά τΐολύ — πολίύ μεγάλη.
Εύκαιρία λοιπόν νά τό ρίιξουιε όλοι στά νη-
στίισιμα καϊ γιά λόγους ύγείας καϊ γιά λόγους
θριηΐσκβίας, έφαρμόζοντας έν μέρει τή γνοχκή
παροΐμία πού λιέεΐ: σάν δεί ζίιΐρΐε ό Δΐάολος καϊ
.. .ΐΠαπβς γίν«;ται·
* Λιγοοτές ίϊταιν οί μεταμφιέσεις τίς έφετεινές
Άιπόκΐριες Ποΰ νά τό άιποδόισει α"ραγ£ κανεΐς;
Μάί άπλού'οτατα, στό ότι καϊ χιωρΐς τίς Ά-
ποκραες, κυκλοφΐοιροΰν πολλοΐ ·· μαοκαρόδες.
* Σέ ©ρύρφατη εφειτειαχή δίικη άΐκούστηκε 8π
μερικοΐ «κιαλοΐ καγαθοΐ» άστυνομακοΐ μέ.» ήθε¬
λον ιά νά μπλέξουιν σέ φοβερές περΐϊΐέτειες
την υπάρξη μου.
Τι θά γίνει τέλος πάντων1; Μέ». θέλουν οί
(,αροπαϊχτες, μέ ·■ θέλουν οί θεΐο,μϊχαίχτες, ρέ·.
θέλουν οί Χουντΐκοΐ, μέ... θέλουν οί Μητσωτα-
κακοΐ, μέ .. θέλουν οί ΆρχιτέΜΤονιες, μέ .· θέ¬
λουν — πρό πανπός — οί Τέκτονΐες
"Οπίοιος πρωαοαιρολάβει λοιπόν, μόνο γρή- '
γορα, γιατΐ τώρα μέ τίς άρρώστειες μου, ·. κιν-
διυνεύουν δλοι οί παραιπάνω ... φίλοι μου· νά έ!ρ- '
θουν »· δειύτεροα-
Άΐποκλιείεται δηιλαδή στό τέλος νά πάω ά- '
ιπό. · φυσικό θάνατο;
Πάντως ό,τι είναι θά φανεϊ οτή.. νεκρο- ι
ψία!.·. >
Μόνο πού ώπειδή ο" αύτί)ν άνακατεύΐοιντοι (
ένεριγά άοιυνομακοΐ των καταοκιϊχτϊκων ύ'πιηρε- ι
αιών, καλά θά κάνουν οτήν πεΐρίπτωοιή μου — (
μιά καϊ μέ· θέλουν τόσο πολύ — νά άιπομακρυν
θοΰν, γιατΐ ύιπάιριχ£ΐ περίπτιοση 3ν τούς νοιώσω
καϊ νεικρός δϋπίλα μου^ νά » νεκιραναοπτηθω. ό-
πότε... κακο δικό τους.
Ή Μάναα, ό Τάΐκης, ή Μαρα κι ό Γάκης, ά- ί
υιραλώς θά ,μέ καταλαβαίνουν, σάνι καλοί μου ·
φίλοι, καλυτέρα άιπό δλους έσας!»
* Καϊ κάίτι άΐκόρηι, σχετικώ:
Κάιποΐος μοΰ εϋπε.-
^Μά γιατΐ κάνεις γνωστό δτι εϊοαι ρ
στος, νά χαίρωνται έτσι αί έχθροί σου;
Κι έγώ τοΰ άιπάντησα:
—=έρεις τί ώραϊο πράγρα είναι νά κάνΐεΐς
ουγχρόνως εύτυκιομένους τόσους... ηολοϊις άν-
θρώπους;
Καϊ πολλούς κια! καλούς. "Ολα τα «ύφηλά
ΐτρόσωπα» καϊ τα «μεγάλαι νούμερα»- ό.νθρ<Ιηιχ>υς
δηλαδή πού πραγματικά χ,ρειάζονται έστω μΐά
τέτοια·. ευτυχία, μιά πού είναι τόσο. · δυοτυοα-
ομένοι.
* "Ενός άνθρωπον — δχι ύιπάνθραϊπος — πού
ΐαιυρΐζει χούνια καϊ λιβάνι, ήρχισε πάλι νά . λι-
οανίίει.. Άγιους καϊ νά - έξορκίζεΐ... Διαβόλους
Τί κακή αμως καϊ περίε,ργΐι συγΜυρία: οί ·.·
"Αγιοι καϊ οί.» Διάβολοι ηού κατασκευάζει νά
ΐμήν εχουν »· τσαικΐιστή δραχρή (εϊτε πεθομένοΐ'
εϊτε ζωντανοΐ «ίναα) ένώ ό ·. κατασκείϋαιστής 6ρί
θΝεπαι πά ντα μέ πολλά έκατομμιύιρια) (καϊ δα-
νεΐα ,μύρια), μέ την έγγύηοη μάλαστα τοϋ Κρα
τους καΐ άλλοτιε τοΰ. . Παρακράτους!
"Όσοι δέν τόν ξέρειε, μιάθετέ τον· Σάς δί'
νω τό πορ,τραίτο τού/ συιμπυκνίΐΐμιένο, σέ τέοσερΐς
στιχους.
Πολλά λεφτά Ασιτών σ' δλες τίς καιαστάοεις
άλλά καϊ κά/π, πού τό σημειώνω χωρΐς δαάθεοΐΐ
καμτμιάς αΐχρης:!
ττοτέ κι άηιό κανένα σ' δλες τίς πιε,ραστάΐσεας
έχτϊ]μ~οιη άιξίας ο(5τε. μιάς δρα^μής!»
^ Καϊ σι^ιπληιρώνω — μιά πού έιγώ £τοα πληρώ-
νω — γιά τόν άνθριωατο (όχι ύ-πάνθρωπο) τόν δι-
ο ήθιικά ^αέ άίζία μιάς δρα.χιμιηςΤ ότι έχεΐ
μασέλι.ς ντουζίνες, <ετσΐκαλΐάζοντας» κιατά καΐρούς άίτηο δλες τίς «Κομματακί;ς κουζίτ νες» κι ότι τρώει άκόριη, 9ν καϊ τόν καααδίκα- σαν 6λοι οί ήθικοΐ νόροι, τόσα πολλά πού δέν γ,ρΐάφονται οΰτε σέ ήρρολόγαο, μέ άποτέλεσμα νά εχει άνακηρυκθΐεί ό πρώτοχ: κλεφτοφαγσς στή Μεσόγειο· Ο ΕΧΕΜΥΘΟΣ

ΔΕΥΤΕΡΑ 18 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1980
ΗΡΑΚΛΕΙΩ «ΗΑΛΗΘΕΙΑ» ΚΡΗΤΗΣ
ΣΕΛΪΔΑ 3
ΑΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΑ
ΤΟ "ΝΤΙΝ-ΝΤΑΝ,, ΑΠΕΡΓΕΙ
Γρόφει ό ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΩΣΤΗ ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ
«Ντιν ντάν. Τό δελττίο δέν με-
ταδίδεταΐι λόγω αιπειριγία'ς ·*ού
προσωπικού. Ντίν ντάν».
Αυττό θά ακούΐσετε στό αβοου
οτιικό σας άν προηιγούιμενα πκ>
,ρετί, τόν ορνθΐμό 115. Όπως εί-
αι γνωοτό το ναύιμερο 115 σέ
άλλεί περίπτωσις μεταβίδα τάι
νέα τού ΑθηναΗ'ικοιύ Πρακταρι&ί
ου Εοησεων.
θό μαύ ηείττε: «Χαρήικαμε ο
πότονα» ή «κτκκκπλαι μας». θό
μαύ πείτε αχάμα πώς οί Εγγλέ-
Ζοι 'λΙ&ν*: «Τα «αΐλλιίη-ί,ρα νέα1 εί¬
ναι ότον δΊέν υπάϋχαυν νέα».
Φυσικά έχετε δ'ϊκηια ιααί οττήιν
(.•ιό καϊ στήν άΙλΛη περίπτωσιν
Ανταρωτη6ή.κιατε όμως άιν αύτοι
τού απεργούν εχουν δίίοιο; Μιά
παροιμία λιέει, ττώς άν δέν κλάι-
ψειι τό πα·ιόί η· μάινα δεν τού δ*
ν» νό φοιει.. Τελευταία όμως εδω
κλαίγονταιΐ' ολες οί ταξεις κια ι πά.
,οαταξεις. Αυζήσεις θελουν ολο.ι
και κλαινε μέ τον τρόπο τους,
δηλοοη την αοειργία·.
Βεβαία δε!ν τους έπίοσ£ υιστί.
ρκτ να ζηττάΐΛ. ολες οί. τάξί,ις αυ¬
ξήση, λογ ιιι*ι θά πρίΠΐει νά ψά-
Γουμε, νά βροφε την αττΐα·, δέν
συμ/φωνειτε;
Άς αιρχίσαυιμε λόγου. χά©Γ|
μϊ τον Τιμάιριθμο. 'Άκκχίσαι κά-
πο;ον, νά λέει>, πώς τόν ανέβα-
σε ο Μιητσοτάικης γιά νά. τον
φτάσει στό μπό'Γ «αί νά μπο-
.ροθν νά τα λίένε άνετα. τέτ α. τετ.
Κοιποιος άλλιος όμως τόν απέ¬
κρουσε με τό α ιτ.Μ(λιθγι.κό πώς
ο Μητσοτάκης θέ!ει ψήλω<μα γιά νά φτάοεΐι τον Τιράιριθΐμο χι .όν θέλει νό τον δεί θά· πρ,έπε! ν' θινΐέβο στόν Ψ.ηλαρειτη, κα.ί σι ιμπΐΛήιρωσιε: Δεν τού λ/εω ν' α νφει σ' άλλο βουνό, γιατι στόν Ψη,λορε'ίίτιη μπορεί νάι τον- δεί ο Κρόνος, ιτού ειχε τό ιδίω- μα νά τρώει τα παιδία1 του>,
ιμπΰς καιΐ τόν παιρει κανενα απ'
συτα καί γλωτώσοιμε.
Βεβαία δεν σκεφτηικε ο φίλος
πώς ο κ. Μητσοτάκης δΊεν εχει
ϋνιάιγικΐΓ|: ν Όνίβί.1 στόν ΨηΛορεί-
τη γιατί απσ· τόττε πού
ι ά Ελικιό'πτφα! οι> οιρεΐβότες
Λάσανε. Γιά τα βουΜά τουιλιάιχΐ'-
στο, γιαΐτί στήν πολττΐική λόγου
χαρ/) ο κ. Μη—σο-ακηις είιναΊ. μο
να αιπό Κ'άιτΐ' τέτειο. Νά σκεφτεί-
τε πώχ α.πόι
ξιάις άιρχισε, καί μέ την
τ,κή τού αινα>ριρ>ί$οηση αγωνϊζε-
ταιι — μέ διοφοιριά ςπ1ή(θιοιυ< — νά πΐά.ρ<ει την οιριχ,ηΐγΜι της. Τό κοκό γιιά τόν κ. Μηπ-σο- τάΐκιη έίναιτ πώς βαιλλεταϋ απο ό- λες τίς παιροΓΓάξεις, απιό τή/ αν- τιποιλίτευση γιιά λογουις ευνόη- τοιχς κ.ι από τή(ν συμ-οΛίτευ'οη λόγω συναγωί/ιιομοιύ. θά μποιραύσε βφαοα' ο κ·. Μη-ονοΓΓάικιηις νΰι υκοθετήσει άλ- λη ταιχτιική, δηλαδή την ταχτιΐ' κή άς παύρε τού κ. Κεφοιλιογιάν νη, πσύ, όπως λένιε, όπ-αν τόν ρ ώτηοιε ο κ. Καιρομανλήις άν» ξ'έ- ρει «ολύιμπΓ, γιιάι νιά> σών κάινει
Υιπουιριγώ «ΝιαιυπΓ.ιΛϋΐαις, απάντηιοϊ:
«ΑΙλλοίμονο κ. Πρόε6ς>ε, σ' όλτ|
μου τή ζωή, κολιυιμπώ οττάι γά^
>αΓτα».
Ο κ. Μη,τσαταΜηις ρμω,ς δίν
^ινκΜι Ανωγίιιανιός κια·ι τετοι&ς λ-
ιπιαντήισεις μσνα ένας Ανωγειια-
Γ»ος μηοριεΐ νό τί*ςδϊΙδεΐι.
Όσο γ:ά τόν Τιμφιθμυι εγώ
λέω: Αφήοττε τον ν' ανεβαιινει.
Κά™οτ.ε θΐ ανέβειΐ πολύ ψηλάι, θά
ίαλχττει ιοαί θά1 πίσε». ΤώρΌ πό ι
όν θά πλακώσεΐι πΐΕφτονιταις δέν
τό ξέρω. Νΐτϊν νττάν.
Υ.Γ. Τό ηαΐρκ3πάΜω κείμενο
γράιφτηχε γ»ά"ν« μηεΐ στ6 προηΜ
γούιμενο φιύλλο μα·ς, αλλό
ύληις έμειντε έζω.
ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ
ΧΩΡΟΣ ΠΑ
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ
ΣΤΕΓΗ
Επι! τής οδού Αγίου Τίτου
(πλάι — πλάι ακρψύς από
την Ένωση Γεωργικών Συνεταιι-
ριομών)/ ενοικιάζεται χώρος
140 τ.μ. 5 δωματίων, οτόν 1ο
όροφο, κατάλληιλος γιά ετταγγελ
ματική οτέγη
Ενο1κ>ο
Πληροφορ·ίκς: Τηλ. 284214
όλες τίς εργάσιμες ώρες.
ΠΩΛΕΙΤΑΙ σέ τιρή ευκαιρία
ηνήρες συιγ*ρότηιμα> κσινουργές
πλυντηιρίων κατάλληλο «αί διά
σκεφτει-ι ξενοδοχίΐα,κή μονάοα.
τής Δέ-1 ~λη,ρ-οακ>ρίε<; τηλ. 231-546. Άπό μιά νέα άρρώστεια καί τα άκριβά φάρμακα Η ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ ΜΔΣΤΙΖΕΤΔΙ. ■ ■ Άγνωστηι μέχρι τώρα άρ- ρώστιο[ έξωλοβρεύει την κοι- νωνία πού ζεϊ κσί έ,ργάζεται ά- διόκοπα μέκτα στίς κυψέλες: Την κοιντονία —ού άτποτελεΐται ά¬ πό τίς μέλισσες. Παλιότερο αύτά τα έ;ντθιμα ύττέφειριαν άπό μιά άλληί άρρώ- στια: την νομιζίαση. Οί μελισ- σοκιάμοι χ.ρηισιμοτΓοιοϋθ'αν τα: ά- ναλογσ φαριμοοκα και έτσι τό 6α σίλιειο τής κυψέλης μέ την 6ασί λισσα τοΰς κυφήνες καί τούς δργατες συνέχιζε να ζεΐ άνέΐμε- λα. Τώρα δμος οί άρμόδιοι δέν γ»ωρίζου.ν καν την άρίρώστια μέ άιποτέλεσμα νά χορτγγοϋν φάρ μακα στοθς μελισσοκιαιμους α- οχετα μ' αυτή. Τα άγόραζαν καί συνε.χίζοΐΛ' νά τα άγοράζουν άλ"λα εχουν δμως χάσει την πί ατη δτι μέ αύτά θά σταματή- σουν νά αδιόζουν καθΐηιμερινά οί κυψέλες τους. Γι αύτό κάνουν δικά τους ττει ράματα: «Βάζω σκόρδο κοπανιστό >μέ
στρεπτομυκίνη καΐ τηεΐιραματίζο-
μαι μ όνος μου», ιμού λέίι ό Μαρ
κάκη,ς Μανόλης άττιό την Σί6α
τής Μεσσαράς, ττού διατηρεΤ μέ
λισσες στά Γ'ΐοφυρακια.
«Πιστενω δτι έγώ μέ άλλοις
αυναδέιλφους θά δ,ροϋιμε τό
φάριμακο μιά που οί είδηκοι ά-
δυνοττοθν», συνεχίζε» ό ίδιος.
Προχώ,ρησα σνγά - σιγά δ-
τ.·ως μοΰ εΤττε άνάμεσα στίς κυ
ψέλες γιά νά μην μέ δαγκώσουν
οί μέλισσες. Αύτές έτπιέΊστρεφαν
μέ τα ττοδια τους γεμάτα γύρη
άπτό την δουλειά τους κ.αί μπλ£
κονταν στά μαλλιά βουίζοντας.
Το χώμα κάτω ήταν στρωμέ-
νο άτηό έκατοντάδες μέλισσες
μελοθάνατες. Μόλις θά νύχτωνε
θά πάγωναυ καί θά ψοφοΰσαν Ο¬
πως τίς χθεσινοβιραδυνές γιατί
οέν μπορούσαν νά ττετάξουν.
«3.150 κιυψέΊλες έχουν ψοψή-
σει αττως συζηττεΐται φέτος στήν
Κιρήτη και φοδάμαστε δτι θά
μάς ψοφήσουν ολες. Έμένα μοΰ
έχουν ψΌφήσει 6 κυψέιλες σέ 4
μέρες».
Τον ρώτηισα άν είναι, έττικερ-
δής δουλειά και άν χιρειάζεται
πολύ άπασχόληΐση.
Τό θΗμαρΙίΙσιο μέλι κάνει ά-
Ρεηοιηάζ
Μ. ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ
πό 200 - 250 δρχ. τό κιΐλό καί
χρειάζονται σχεδιον δλη την ιέ-
(>α νά τις έττ.ιθεωρείς καί νά
τίς φροντίήεις.
ΕΡ.: Πασο αποδίδει ή μία κυ-
ψέιλη μέσον δρο;
ΑΠ,: Σέ ιμιά μ€τρια χρονιά ά-
ττό 10 - 15 κιλά μόλι.
Ή μελισσοκομία στήν Κρή-
τΐ{ κινδυνεώει γιατί ή ένιστήΊμη
δέν μτηορεΐ νά 6ρεϊ τό φάρμακο
συνβχισε νά λέει.
ΕΡ.: Πόσο στοιχΐίζει ή μία
κυψέλη αγορό;;
ΑΠ.: Ά-ό 1.700 - 2000
δρχ, έκτός τίς «εριηθρες πού 6ά
ζο,μαι μέσα στήν κάθε μιά.
ΕΡ.: "Αλλα εξοδα έκιτός τα
φάρΐμαχα εχουν;
ΑΠ.: *Οταν ή χρονιά είναι ασ¬
κή τίς ταΐζορμΐ. ζ/χχαρΠι άλλ&
τα πρσβληΐμα δέν είναι αύτά, εί¬
ναι τα φάρμακα. Κάθε μερά
μάς τα δείνουν καί πιιό άκριβά.
*Οσο δλέπ-ουν δτι τα έχομε άνά
>κηι μάς τα ττουίλοΰν την μιά
μέρα 1 0Ο? την άλλη 200 καΤ
την άλλη 300. Χωιρΐς νά φέιρ-
νουν κανένα άπΌτέΛεσμα,
ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ
Γύρω άπό τό θέμα τής Κρητικήζ Αντίστασης
Ο ΧΑΡΑΛ. ΓΙΑΝΝΑΔΑΚΗΣ ΔΙΑΦΕΥΔΕΙ
ΤΑ "ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑ,,
16)
·"»«»·>< Τώρα τόν Χειμώνα... Θυμηθεΐτε τόν ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΤΒΑΙΑΚΗ Χανιόπορτα ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΛΛΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ ΕΙΔΗ, ΕΧΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΑ ΜΙΑ ΣΩΓΓΗ ΚΑΙ ΦΤΗΝΗ βΕΡΜΑΝΓΗ ΜΑΤΘΑΙΑΚΗΣ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ — 3ο — Στή θέση «Κάστελλος», Κρουσσώνα, στίς 17) 8)44, μά^η εναντίον των Γερμα ινών. Κατ' αυτή τιήιν .εύεται» ο Δημ4τΡΙιΟί Γ. «ηις. 17) Ζτόν κάιμπο τής Κιθαρι- όας, στίς 18)8)44, μαιχιηι έναντι όν των Γερμανών. Κ^οττ' αιυτή. τή μάχιη, .μόλις κατορθωθή νά διαισωθαύιμε. Οί Γιεριμαινιοιί διβθε- ταν, ώς συνήβως, άιρισπο οπλν σμό καί φωτοβοιλΐδες. 18) Στή θέση Ασωμάΐτοιι Αιμαι ριου, στίς 10)9)44, μϋαχ/ι εναν¬ τίον Ιταλών καί αινιδρών τού ΕΛ ΛΑΣ. Κατ' αυτή, αινιακατ.αλαμβά νίτταιι. Γ) Σοοολή Ασωμάττων καί πιαραδίιδεταιΐι στόν £υν>ρχηι Μο
νούσα'κα ή ΦραγιΗΐάι καΓτιαιγιόιμε-
νο εξ εκείνιηκ τήνς περιοχάς. Αρο
τρέπονταΐ' έτσΊ, αντίιποινα. των
Γί,ρμα.νών, πού Π'βανόταται, θα
ιοΛσκλήιρωναν την ιοαταστροφή
τής επαρ'χϊαις Αμαριοο, ιοαθ' όσκ
τοιύ γεγονότΐκ τούτοις, προΐγγή
θηικ·ε η σύΐλληιψη οττό τνιδρες τού
ΕΛΑΣ εξι Ιταλΐών σττριαπιιωτών,
ιμέσα αηό τήιν ιδία την σχολή.
19) Στή θέοτ> «Πιιοφιυιρΐάκιια»
στίς 14)9)44, ιμάκηι βνΌντίον των
Γερμανιών. Κατ' αιυτή» μόλιις μο-
το,ρθώθη, ν/ιά διοφώγουιμε κηιι ν'
απσφΐιινουμε τή|ν κιυικιλιωτΜ<ή| κιί>·
νηση φάνΜαγγιας τεθω·ρ·αίοΐ'θ1μ£-
φφφφφφφφφφφ
♦♦♦♦»»·>♦♦< ΔΡ ΑΚΟΣ - ΠΟΑΕΜΗΣ Α ε ΒΙΟΜΗΧΑΙΜΙΑ ΑΙΜΤΛΙΩΙΜ ΑΡΔΕΥΣΕΙΣ - ΥΡΔΕΥΣΕΙΣ-ΚΛΙΜΑΤΙΣΤΙΚΕΣ ϋΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ Κ.Λ.Π. ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΛΑΜΑΣ ΛΕΩΦ. 62 ΜΑΡΤΥΡΩΝ 138 -ΤΗΛ. 288-470 -ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ Ο ΣύΛΛογος Γονιέων κιαιί Κη- δεμώνων Λ&βεριιοοθζιεν καί περι- χώρων «Ο ΠΛΑΤΩΝ», Δυτικώς Γερμαν»ια<, .μάς έστειλε Ψιή)α>ισρα
— ΚαταγγενΜϊ,α, τό οηο-ίο ον>α-
φέρει μιεταξύ άλλωΜ, ται εξής:
«Σέ έΜταικτη, Γενι.κή ΣυΜέλευ
οη πού) πραιγιματαπαίηοιε στί< ι2-(1-8Ο, διια™στώθΐηικε ότι, αιπό ηλδυιρ,άς Κυιβερνηιτιιηών εκπρο¬ σωπών τήις Δυτ. Γερμαινιίαις υπο Ότηιρίζεται τόν τελευτ.αΐίο καιρό η πολιτικιή τή,ς ιενσωιμάτωσης 'Γών ΓΜιΐιδΊιών, των ξένων εργα^ των, στό Γιερΐμανιικιό £,κΐΓ»αι·δευτιΐ κ ό ουιστηιμα. Η πολιτιΐκή αωτιή δβν γιινεττα,ι ιαπαδεκτή από την συιντριπτική πλειοΐψηιφίο: των ΕΑΙλιήινωιν γονέ- ον τ(Γ|ς Δυτ. Γερμαινίιαις κιαι τού Δυιτ. Βερολίνον εκτός ενοΐς μι- κ.ρού ποσοστου, πού τόνι τελευ ταίο καιρώ εκιμΐτιαΛλεαόμενο μιά περ·στοισΐΌιΚΐή ττλ.ειοψη|φϊαι οτή,ν Ομασπονδίαι των Ελληινηικών Κοι ν.οτήτων, προωθιηισε μέ δηλω- στήιν ΡαιδιοφωνΙιΙα τού Μο- καί τόν Τώιπο, την πολιτι κ,ή τή,ς ενσωμάΓτωσιη-ζ. Χά ν όΐμεσο ενΐδιαιφε,ρόμενθ] φο,ρεΐς απορρίΙπηΌυιμε κ>ατηγο-
ριηΐματιιιιοό την ατίόφαοη αωτή
τήχ Ο.Ε.Κ. καιί την θεωροΐιμε ε-
πΐιζή,μί'α κια ι καταιστρδητηιιιαϊ ■ γιά
-ήν σωοττή εκτταίδευΐστι το>νι Γβαι·
διών μας».
20) Στπή θ'έσηΊ «Γπόιμιο Ταιπαε-
κσ,ργιάι» στίς 15)9)44 σαμπον·
τάιζ «αί εξοντωθή γνω'στού συι-
νεργάττη — πριάικτορα' των Γερ
μανών, ευρισκόμενοι» καί ο><α.μΐέ μέσα. στήν ζώινηι, ίηη> ο-
ιαιπόνΧυτΓα α>πό τούς
Γερμανούς.
21) Σ/τήν θΐεοΐΓΐ «Αθάινατοι·» Τε
ιμένους, στίς 2Ο)Θ)44, μό(χιη ε-
Μαντιον Ιταλικού αποσπασιμαε'
τος. Κατ' αυτήν, συΐλλαμβάνον1-
ιαι τέσσερις ΙταΛιοί, περιίιρχε-
ταιι. δέ ατόν ελεγχο των ανττα.ρ-
τών και ένΐοι Ιτα'λιικό αυτοκϋιντι-
ιο (τιζϊιπ), τ ο οπαιο καί είστά-
λεΐι στήν Αγγλι.κιί Υπηιρεσί.αι, στ©
χωρ ό Προφήτη ΗλΙίία, πρός ε¬
ξυπηρετήση της.
22) Στή θέση «Σταυρωμιένκ>»
Τεμένους, οττίς 28)9)44, μάχιη «-
ναντίον περιπόΐλιαυ Γερμανών.
Κςτ' α.υΓΓΓ|ν, 'εξαντούντα* ό(λοι ο»
άν,δ,ρΐες της (.ένας σξιωμαΐτ,ΐιΐοός
.καί τέσσερις απΛΙίτιες)
ται δέ στόν έλεγχο των
των, τό ιυ-' αυττών
,αυτοκίινητο.
— Βρέθη.κα σπήν ανάιγκη,, ν
αφιρθώ μέ τριόπο
οτά ανωτέρω γεγονόίτα', γιό νά
γΐνΐει ετσι ευιρύίτερα γΐνωστή. καΊ
να δ'ασωθεί η πατριωτική πα-
ρου,σια. μιάις άλλης ομάΐδας, τήις
ομάιδας τού Κρουσσώνα, πού γ·
δρακ—ηριότηττά τηκ καί η απο-
τελεσμαπΊκότητάι της οττήν Κρη
τΐική ΑΜτί.σταση 41—44, δπαφεύ
γει. μέσα αιπό τα Απομνηΐμονειύ-
ματα1 τού κ. Μπαντταυ(β.άι. Κΐ' άς
μου επιτραπή νά πιστεύω, όχι
τυχαια. Γιαίτι κάοαιο ηρΐόσωπο
που φ.κλοδοξεί, καί αγωνκάι γιά
τον τιτλο τού «Γενΐικαύ ΑρχπΓ
γού τής ΑΜτίστασης στήν Κρή-
τη», οφειΛε ιαα<ί οφείΛ'ει νά' γνω ριζεΐι και ν' αποδίδει, την πρέ- που.σαι τΐιμή «α» οξίσ σ' όλους ε- κεϋνους πού σιυνΐϋβαλαν στή^ Αν τισταοη, σ' ολακΛηιρηι την Κρή- τγι. Καί θά τήιν απέο>δε, άν
Εσκυιβε ευλαβικά καί μέ περισσή
σεμνοτη/τα, στό εργο τουις καη
♦ ♦ »»Φ ♦♦ ε» Φ ♦♦♦♦♦·»»'
ΣΤΟΗ ΑΓΩΗΙΣΤΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ;
ΜΑΝΟ ΧΑΡΗ
ΑΝΑΓΚΗ ΠΑ ΦΩΣ
Η ΕΝΤΟΛΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Ή πέννα σου1 είγινε θροντή καΐ άοτραιπίι
Καί γκρεριστής έσύ» καΐ οίκοδορος
Χτίζεις μαφ μέ τό Λαό την -ροκο&τιή
Καί ή όλήθ)Εΐα ΐφοοϊταθας νά γίνη Νόρος·
Χίλΐα έιμπϊόδιαι οτό δρόρχ> σου σκορΐποΰν1
Αΰτοΐ ιΐτού θέλουν τό κακο νά βασιλεύει
Δέν θέλουνε, δέν βλέπουν, δέν μποροΰν
Τό (ρως σου τούς τροράζεΐ/ τούς -αι&εύεα.
Μοιάζουνε μέ σκουιλίκια βρωμερά
Πού δταν βγοϋνε καί τόν "Ηλιο δοΰνε
Μΐτροστά στή λάρκρη/ στή ζωή, κοΑ στή χαρά
Γέιρνουνε ρτορός οτό φως καϊ ξεφυιχοΰνε·
Γι' αύτό μην φοβηθης τράβα μρροίπ:ά
Αύτοϊ πού πολ^μοΰν πάντα νικοΰνε
Τα βήρατα ακουΐσε. Ή ΝΙΚΗ προχωρά
Κι δλοι οέ λίγο γιά ΑΛΗΘΕΙΑ θά μΐλοΰνε.
ΓΐΩΡΓΉΣ ΚΑΛΑΜΠΑΚΑίΣ
ΟΙ ΤΑΞΙΤΖΗΔΕΣ
στήν θυσίαι του^, πριάΙγιμΏΐ τό ο-
ιο"ο ώμως δέν συνί|βΐηι. ΑντΓίθε.
τα, ΚιατέβαΛε προσπάΘεΐια, ν' α-
ποσι,ωπηβεί η πιροσφορό καί ν'
οιποκρυβεί η θυυία τουις «σί νάι
χαθεί οτιό την μΜή,μηι των συγ¬
χρόνων καί των μεταγενέστ ε-
ρων τού «α:ρού μα<, ανθρώ- πων. Στήν ιπροσπαι&εΊα αυττή τού κ. ιΜπαντταυβάι, 'συνειδιηΤΓα1 κια ι>
ιμέ συνέπειια αντιισττιεκόιμασ
γιά νά ιοατ'αΰί.ιχθει κάποτί: καΐ
ινα επΐιΚ'ρίαττήσει, ότΐι η Κρητική
Εβνΐική Αντισταθή υπήρξε ερ
συλλογιικό, αινΐεξα,ρττή,τωιν ανηι-
οτα'οικαιχιών ομάιδωινι καί όχι απο
τίΐλιεσμια μκά( κάιποιας βντηολής,
κάΓιΚ>ιο.υ «Γενικού Αρχηγού»
πού ήτο καί είνιαΊ πάΜτοτε τί-
ιλος ανωΓίάστατος, οτό δύσκιο-
λα καί πικράι χρονΛ' τής Αντί-
οταοηις 41—44.
Κρίσιμο, γιό έγεινα τα1 χρό
νια, κα·ί τό ιπρόβληραι των συ-
νεργατθν — Π'ρσικτΓόιρων των
Γερμανών. Μόινσ στό χωρία
Κρου.σσώνια1 αιρΐθΐμούιν π&ρί τούς
πίνήντο Α4έοορι εξήντα. Καϊ η
δριαιστη,ρΐ'ότηΓΓά ταικς ξεπερ-
νά τάι αριθ τού Νθιμού. Η ομά1-
δα· τού Κρουισσώνια ιαναλαιμβό-
Μεΐ' ιΚεαΚ -ετιιχαίΐνιεΐ' τό έργο τής
εκκαθαρίσεως. Δβν ξεπειρνά,
ιτόν ιο·ριθ|μό έξ ουτοΊ πού διέφυ-
γον καί ζούν πλέον ραικρωά' τής
ΕνΥλάιδος. Όμιω,ς, δόν Θάι ιϊτιαν
σωστό, σ' ιαυτό αιιοριιβώς ηο ση
μί'ο, νά1 μην αναψίιρθύ ότι ανά
^ογια μεγάλος υπήρξε «αί ο α
θ,μιός των θυμιάτων ΐτών Γιερ,μα-
νώΜ κια ι των. .ντόπιων συ(νιεργα>·
των των. ΠεΜήντα1 έξ αΜθρωπο.ί
Γ·ού Κρουισσώνα1 πλήρυσαν μι
τή ζωήι τσυς — υπό)μινιη(σή αιώ-
νΐι» των θυσιών κιαί τού τιμήιμα
τος ιπού αιπαιιτει η αγά'πη γιά τήνί
Πατιρίιδα' κιαι' τή;ν Ελ'ευβερίια.
• ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΛΙ
• ΣΥΝΕΧΕΙΑ από τή οϊλίδο 1
στά. διάφοραι ξΐνιυιχτάΐδικα απέ-
ξω, περΐ'μόνιονταςινιά βγεϊ χαρ-*
μιά παρέα μίθυΐσμένυν ντά τούς
πάεΐ' οττάι στΐίτια ταυις ή νά Υούς
κάινιεΐ' διάφθιρες βόλτες γιά. νάι
τούις έφταξί αυπτό πούι ήπιανι
καί τότες είναι, τκχι τιραβό τό
διάιβολό τοα ΓΤήγιαιινε δώ, πή-
ναινβ ΐκεί, καί πολλές τρορές άν
*ιΐναΊ ατ«ό τάι παιόιά τού «αιυγάι
πού συΜή.θως τέτοιιοΐ1 είναΊ, μπο·
ρεϊ αντ ι Μά ιει.σπράξει λεφτά νάι
εισπράιξεΐ' ...ξώλο.
"Αιλλοι· παλι. πεφτΓουν θύμα-1
τα εκφυλων, όπως συνββει πρίν·
κά|μποσαρ χ,ρονια, μίανού φτω-1
νού φΒλου .μου ταξιτζή από
όυό μαίΐιρο,υς αμεριιοάναυς πού
τό)/ ^α>σον άσκηιμα1, όΐλιλοι πάλι1
πέφττουν ΘΙύματα κακοπαιών
καί ληιοτιών ποιι μτταίνουν μέοιαι
καί τού λένε «ηράιβια ντά έτνια εξο*
χικό »αί αττόμιερα μέρος» καί
τόν ληστεύοιυιν, τόν όΊέρνιουΐνΐ
καί τόν αφήινουνε εκεί «αί παί.ρ
νούν τό ΤΑΞΙ ικαί
νας, ή πράκιεΐΦαι ,καμιάι
νά γενΜήσει, πως θό πά'ει στήνΐ
κλιν,ική; Ασφαιλιώς μΐε τό ταξί.Ι
Όταν έρχβσαιΐ ιμετόικαράβι, τώ1
•αεροπλάνο, ή τό υιπεροστικά
ι>Λωφορείιθ, κιαιί έχεις μαζί σΌυ βαι
λίτσες ιοαΐι μικρό πά «δι, ηώις θά1
παίς στό σπίτϋ σουι; Μΐέ τό Ταξΐ.1
Και ένα .σω,ρό άλλιες επείγουσε< αναγικες κολώητΓανπ-αι μέ τό ταξϊ πού ει»αιΐι απ'αιραίίτητο σέ τκ κοινωνίιες. Καί στά>
στιΐ«ά κρσττι εχουν· -παξϊ,
ολο πού εκιεί είναι» πκό οογα-νω-1
ι|:ένβς καί ττυικνιωμβνες οί Μ
κβς .καί .υπκραστιικες
Αυτή, εν ολίγοις εί.να« η, ζΜή τού
φτωχού ταξιτζή πού. δουλ'εύοιν^
τας ο ενιας τού πόδας είναι στήΙ
φι/λαικιή κόϊ ο ά!λος στό νε*ρο^
ταφείο. Γιατί εάν αιοοτώσεΊι ιοα-1
ν,ένα χω,ρίις νά τό θέΐλιει θά μπειΐ
φυλαική, εάν πάλι ια>πό μιά α-'
προσεξία ήι μιά βλάΐβιή .πέσει. οέ
καμιά χ.α,ρά&ρα, πηγαίινει
αιωνίους μονάς».
Θ6 μού ΠΓντε τώρα, τί προ-1
σφέρει στήιν κοινωνΐία ο ταξΜ
τζή'ς; Απανττώ: είνκΐιΐ ο μονάς άν
θρωττος πού προσφ&ρει ηοΜά'
καί απολαμβάν;&ι λίγα. '
Καί νά γιατί:
Όλοι οί άνβρωπιθιΐ. δεν έχουν
Γ <Ιίτα Χί. Αύτοι ηοίύ τό έχουν μί.τρούΜηαι στάι δάικτυΛαι. Ό-1 τα ν ΑιοΐιΓίάν 'αιρρωοττήισιεΐ' καιν,έ-1 ιΜΐε ,όλαι ουτά' .ποΐύ ανΛΠΦιϋξο,' βελω να καταλήιξω στό ζιήπηρα' τής .απβργΐιας πο,ύ «οήιριυίξαν προ^ χθες. Τί ,ζητ<Με αικρΐιΒώς δέν έ-1 χω καπΌΓΓοπισθεί,, αιΙλά γιο. νό ικατεβαίνιει μιά ταξη) .αΜθρώπων σέ Πανι&Λή|ν.»α απεργία· ιοάΓΓΐι ζή·1 τάι&ι καί αυΓτο πού ζητάΐΐι σΦηιρί-1 ζεται σε κάιποιο δίκοιο. Η κυβέρ-' νη(σ·ηι ,βέβαια 'έχει πάνιτα τάι ότου1 της καΐί πάντα ενθαιριρ|ΰΜεΐι ΐτούις αΓίεργοσπάσττίς γιάι νά κάινιειι τή δουλειά της |καί νάι νοψΜ&ν «ά-' θε ΌπεργκΊα., αλλά αυτό πο»> έγι-
νε ,μέ τούς αηεργοοτπάστες των.
ταξιτζήιδων δΐν υ~αφέρε.τα·ιι. Ο
ρισμένοΊ. δηΙ^αιδή ΓιωταχήΛΙ&ς νά
πάιροον τα ουτακιίΐνιητά τουις ιοαί
να κάνουν τΗίύκ ταξιτίήιδίς. Αυ-
ίο ή[ταν πάλι. άλλο οράν,μα, ή¬
ταν μιό πρωτότιι>—ηι ασιυνιεΐιδίΐ-
δΐέν συιγοοωρείτοι. Τή
που αγυνκιζεταιΐ1 μιάι άλ-
φα τάΐξη γιά τό δΤίκΐΌ ττ>ς, είιναιιι
.τδισνιάηπρο νό ΠΠνα'ί|νιει ο μπακά1
ιλης Ναί ο φου.ρναιρηις νά κάνουν
■^όν απειργοο—άιστη σέ διαφορε
τιικό βπάιγγελμα. όπως ρυινιϋβί) μέ
τούς ταξιτζήδες. '
Μή χεΐιρώτπερα.
Μ. Ε. ΡΟΥΚΟΥΝΑιΚΗΣ
σΐα. ,πού
ΕΠ1ΔΙ0ΡΘΩΣΕ1Σ
ΠΑΣΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΕΝΑΥΝλΤΏΝ
"Ενα είοικό κατάστηιμα άναλα,μβάνει νά έπιδιορ-
θώσει τό τκιλτό, τό κοστούμι, τό σακκακι, τό μπου
φαν- τό πανταλόνι τή ζακέτα, τή φούΐστα σας κΐ
β,τι αλλο £νδυμα θέλετε, δηως ακριβώς έΐχΐθυμείτε
ΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ
ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΓΓΥΗΜΕΝΗ
ΚΑΙ ΕΠΙΜΕΛΗΜΕΝΗ
Όδος Μανουσογιάννη 3 — Πάροδος Αβέρωφ —
δίπλα στά Μοτοοτοδήλατα ΜΩΡΑΊ'ΤΗ
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
♦♦♦♦##♦♦
Κ. & Ε. ΑΗΜΗΤΡΙΟΥ
ΓΕΩΛΟΠΚΑΙ ΥΔΡΟΛΟΠΚΑΙ ΚΑΙ ΔΙΑΤΡΗΤΙΚΑΙ ΕΡΕΥΝΑΙ
Ε.Π.Ε. ΩΣ ΚΑΙ ΕΔΑΦΟΤΕΧΝΙΚΑΙ ΜΕΛΕΤΑΙ
ΟΔΟΣ ΜΟΝΗΣ ΟΔΗΓΗΤΡΙΑΣΑΡ. 2 ΗΡΑΚΛΕΙΟ
ΤΗΛ. 222-495
ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕ ΠΑΣΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΓΕΩΤΡΗΣΕΙΣ
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΠΕΤΡΩΜΑΤΩΝ ΜΕ ΤΑ ΠΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΑ
ΓΕΩΤΡΥΠΑΝΑ ΤΗΣ ΙΝΓΚΕΡΣΟΝ ΡΑ1Τ
ΚΑΙ ΒΑΘΟΣ ΕΩΣ 400 ΜΕΤΡΩΝ
ΔΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΤΗΛ. (081)222-495 ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
ΚΥΡΙΑΚΗ17 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
ΣΤΟ ΞΕΝΙΑ
π--—ε— π———————— -—-—-—
ΣΤΟΝ ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΟ ΧΟΡΟ ΤΟΥ ΗΡΟΛΟΤΟΥ
_ ______—_- __ _____ ____ ____ . «εί—■π—ι ·—μμ■ εΜΐ~ ΡϋΤΤ Δ ι^% ε4ΐ~^
ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΤΕ ΕΓΚΑΙΡΠΣ ΤΡΑΠΕΖΙ
ΤΗΛ.284.000

' Γ=ΐϊ ΟΙ ΞΕΝΕΣ ΒΑΣΕΙΙΣ ΑΠθ
Λ______,
Η ΑΛΗΘΕΙΑ
χαρας οταυ
πουηρνμε/χώμα
ςρραξουν οί αλ'λο,
προλαΡπ νσ πέι εαοωκοΐ)
συλλαΡπ οικη'οου
Ι ■ί' _ «Λ·/_ι«ιζι»»ι
18 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1980
ΗΡΑΚΛΕΙΟ — ΚΡΗΤΗΣ
Ι
ι
ι
ι
ΒΑΡΥ ΠΟΑΙΤΙΧΟ ΠΕΝθΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
Πέδανε ό άγωνιστήο
ΙΝΛΙΧΑΛΗΣ ΣΚΟΥΛΑΣ
Ό ο£ιϋμντηιστος Μιχάλης Σκουλάς (δεξιά, καθήρενος,
ρέ τα γΐυολιά), σέ δνα διάλλεαρρα μίάς απο τίς πρό-
σφατες δίκες Μιπχινιτουβομανόλη. στό καφενεϊο τοΰ
ΔικαΌτη,ρΐιακοΰ Μεγαρον Ηρακλείου-
Πΐβανε ξοφνίκά στήν Αθηνά
ο—ό καροΊοκή ττοασβολή, ΐνώ
ηαοακολουθούσε στήν Τηλεόρα
οη τό πρόγραμμα ποϋ μεταδό-
Θτ|κε μέ αφορμή τό θόνατο
τού ανηψιού τού Νίκου Ξυλοϋ-
ιρΐ), ο γνωοττός πολιτικάς τ.
Βαυλευτής Ρεβύμνου ΜΙΧΑΗΛ
ΑΘΑΝ. ΣΚΟΥΛΑΣ καϊ θάφτηκί
στό ΝεΝροτοφείθ1 Ζωγρόφου μέ
πάν&ημη συμμετοχή κόσμου
«ο» κυρίως Κρητ}ών τής Αθήνας.
Ο Μιχάλης Σκουλάς, πέραν
τού ό^ί ήταν ένας καΛοκάναβος
κ» πάντα γβλοστός (πσρά τίς το
ΑθΗτωρΙες τού άνθρωπος), υπήρ
ξε συγχρόνως τϊμιος ποΑιτηιο<, σεμνάς αγωνκττήΐ, μεγάλο< πσ- τριώτης, ανεδιοτελής κοινωνι¬ κάς πορόγων, λότρης καί εκφρα στή< τού ανθρωπίνου μεγαλίί- ον. Η τελευταία τού «μφάνιση σέ μιά από τίς. δίκες τού Μπαντουβά, όπου όλαι όσοι την παρακολούθησαν, θυμούν- ται μέ πάση αντικίΐμενικότητα, τκιραοτατρόη'ητα καί οξιοπρί- πεια κατέθεσε οχχτικά μέ τόν προσβληθέντα αγωνιστή πατέ- ρα τού καί τόν ήρωαι αδελφό τού εκτίλΐσθένττα από τούς Γερ μανούς, Γεώργιο Σκουλα. Ηταν γιά μενά τιμή πού συν- δεθηκα μαζ' τού μέ στίνη φιλϊα καί μεγάλη πίκρο πού λόγω τής πρόοφ—η< αρρ)ύοτειας μου, δέν μπόρεσα νά τόν αποχαιρετί σω. Ξέρω όμως ότι ο ίδκ>ς θά
μέ συγχωρέσει γιοτϊ η ψυχή τού
γνωρΐζίΐ ότι θά τόν θυμούμαι
π ά ντα σάν σττάνιο Φίλο, λαμ-
πρό άνθρωπο, αγνό πολπΊκό
«αί τέλει» πρότυττο καθοδηγητή
στούς τιμίους αγώνες.
Μ. Χ.
ΟΙ ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ
ΕΓΚΑΘΕΤΟΙ
ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ
ΚΑΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ
ΜΕΣΑ ΣΤΟ
ΠΑ.ΣΟ.Κ.
ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΗ
ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ
ΠΕΤΑΧΤΟΥΝ
ΑΜΕΣΩΣ ΕΞΩ.
ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΩΡΟ
ΜΟΛΥΝΟΥΝ
ΚΑΙ ΔΕΙΝΑ
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ
ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ
ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
ΕΠΑΘΕΟ
ΕΜΜ. ΜΠΑΝΤΟΥΒΑ!
Την περασιμένη βδομάδα, ο
Αρχπγός Εθνικής Ανττκ—άσιως
Κρήτης Μανόλης Μποντουβάς,
υπέστη εγκχφαλκκό ατειισοδιο,
εξ αψαρμής τούς οποίου μετια-
φέρθηκε εσπχυσμένα στήν Αθη¬
νά.
Μέχρι τής Παρασκευήν τό
ΐ — πού έκλεισε η ύλη τής
ρα< — η κατόοτα- σή τού ήταν κρίσιμη. Μιά σωστή Κοινοτική όπόφαση ΓΛΥΤΩΣΕ Η ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΥΜΠΑΚΙΟΥ Τό Κοινοτιΐκό Συμβούλιο τού Τυμπακίου μέ την υπ* ορ»- θμόν 4 απόφασή τού απερριψε την σύμβαση γιά την ενοιηαση τής Κσινοτΐκής παραλίαν Η απόφΐιση αυτή πάρθηκε ΟΣΟΙ ΧΤΥΠΟΥΝ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΠΥΡΟΥΝΑΚΗ ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΙΓΩΝ ΚΑΛΩΝ ΠΑΠΑΔΩΝ. μέ μεγάλη δυσκολϊα γκντί τέσσε ρις από τούς Συμβούλους, όπως φάνηκΐ, ήταν υπέρ τής σύμβα¬ σις. Ενώ τό εννεαμελές συμβου Λιο καλέσττικε κανονικά νά πά¬ ρη ατκκραοτι, γιά τό καυτό πρό βλημα τής Κοινότητος, οί Σύμ- βουλοΐι, ΓκαρτϊαβΜ*>τάκηί Γιάν¬
νης, Γερωνυμάκην Μιχ., Λαμ¬
πράκης Νικ. καϊ Κα|λιονσκης Λευ
τέρης δέν πήραν μέρος στό
Γυμβούλιο.
Η οττοχή τους αυτή ερμη-
νεϋτηκ* από τούς καΓΤοίκους
σάν ενεργεια πού σκαπό ειχε τή
ματαίωση τού Σιιμβουλίου καί
δημιουργϊα κλίματος ΚΗΤόλλη·
λου γιά την υπερψήφιση τής
σύμβασης.
■ ■■■■■■■■■■ΙΒ|||||
ΤΡΙΑ
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ
1.- ΠΑΤΙ τ* «ολλάοιο ηρο.
. _ πολεμ«ό έκτνε 120 δρ»
Ένδιαφέρδπκε προσωπικά ό κ. Μητσοτάκης . ι*-«·*«ρ. ^:
Ο..
Συνεχίζεται ή ταλαιπωρια πού περνα
ΕΚΑΤΟΗΜΥΡΜΥΧΟΣ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΡΑΣ 4
Ο «ΒκαΓτοιμιμυίριθΜχος τής Πεν
τ όρος)», όπως χαρακτηρίσαρε
στό ΐΓίροηιγούρενο φύλλο. μας,
τόνι Γρηιγόριο ΓνΙίτιιιοοφα/ράΙΚίϊ,
τάνι φττωΐχο εργοτιη ιαιπό τήιν ΑΙλιι>
καρινιαοισο, πού τό Δημίόσιΐο ζη-
τό πιάΛΙΐι ινα τόν φυλαικ|σΐ6ΐ> γιά
δασ|μοή|ς δΐίκιαι ϊΐκατομιμιυρίυν
δραχμώ(νι(Ι!Ι) γιά ειθΌγωιγίές νη-
ματτωινι τιού ΟΥΔΕΠΟΤΕ δκιανί.,
ιττήρ* πάλι «στΊρό/πες καί σιοκά-
<κκα» καί τιροσιπαβ'εί νά βρεί τί θά ιαοογίνΐΒΐ. ιΡιάι τήγν ιπερ'ίτττωσή τουι εν- διαφΙερίθΐΓΚΜε ο κ. ΜηΓΠσοτάικηις αού έοωσε ενττοΐλήΊ οτΐ|ς Τελυινιει α.κιές ΑρΧ3ί νό ξεχαβαρίισσυιν τή(ν» τόσο παρίιερογιηι αυτή υποβε Ο Μΐπιιικοιυιβα'ρισκιηις, μ&τάι απο ^ιό ν1οα> γραψακΛςραπΊΐική 0-
δύΐσσειο έφΦασε στο Τ-ελωνίίο
τού Πειραια. ΕΜεί ζηΓτηισε νάι δεί
πώς χρωοτά τα, δεκοι
ρ«ισ, πραιγρα' πού οι>
δέν μπο,ριβσιανΐ νά. τού
σοιυν. Αξι'ίειΐι νιό οηιμεΛθϋθίϊ ότι
όλο σχεδόνι τό π,ροισωπΐ'ΐκιό τού
Τελωινιέίου μα!ζ)ε1ύττικ,ε ναι ΰ)εϊ τόν
... εκιαΓΤομμιυοιούχοΙ..
Τιελιΐικά όυο αοό τούις «κτΐλω
νΐισττές τώιν «ιοχιγωγώΐνι έχουν...
ιπεθάΜΒΐι, ο Τιρχίτπος βκ πού ειδο-
Γτοιήΐθιηικιε τηΐλιεφρνΐΛοά δέν πήιγκ
ιστό Τίλυνεϋο.
Σηιμειωτεον ιεπίισης ότι έδειι-
ξαν υιπογρα·φϊΐς στόν Μπΐικου-
, πκ>ύι κιάβε άλλο παιράι δι
τού «Ιϋνιοιΐι.
ικαιϊ παλι ότ« ο δυ-
κοΐι τολαΐΓτωρος
άινθιρωοος, ποίι «υνιδίι>νιειυιει
τού σαΛΙέψιεΐ' τό λογικό,
τείτιαιΐι ιΐ^δηι ιαιπό τήιν Αστυινιομίια
γιάι νάι φυΛαΐΡοιιστιεϊ γιάι βεβιαιιωμΐέ
ίνο χρίηι τούς δασμοϋς οού έ-
ναι ολόΐκληιρο Τίελυνί'ίο δόν μΐπρ-
ιΡ·εί ντά τού εξηιγιή'σίιΐ τίώς τα
χρωοττα.
Δένι ξΐερορε τί θό κανΐδΐ' τ«λι-
κ'όι ο κ. Μηίτσοσσ,κτΐις *οα<ί οί αρ- μόδιθι» τής Γιρ<3φ«ΐιοκιρατϊα<, πόινττως κιάΐποιος ικ.α4 μάλλον ΐ- /νιας ΕιοαγγίλΒαις θά ηρέτκιι νά ε- πίιμΐβο γιά νάι β·άλε·ΐι κόπο,ουις άλλιαυς φυλιαιοή ηοΕ όιχιΐ τον Μγπ ιποι) χωρις δΐικηινΐόρο·, ο-ΐ πό την ΑΒήνα στον υ, τριέχιει ·οαϊ δΐεν Μΐπορίίί νιάι μάις πεί καινείς «οραΙ αρμοόιος, μίιχρι ποσ» τό| Κράΐτος θά1 Φαλαιττυιριει κ<$ ®αΙ ,:ξοντιΙινιει αοάινβριωπσι τοώςΙ νο 38; 2·— ΠΑΤΙ δέν ελευθέρα ογορά λάγμοτος; 3__Π0Ι0Σ υπέγραψε τή ο». δολλαρϊου — δροχμής ^ 15 Μ, Χ Ι^πώψ ΙΙΙ::κ:::««::::ί»:Η:ίίϊίΗ»!Ε5!:Η:·ΗΗ:«ί:::»:ί:κΜί!»!Η·ϊ ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟ ΓΟΣ ΧΟΥΔΕΤΣΙΟΥ *"'·*"·!··■:::::: ............ «; ις Ό 'Αγριοτικος Σύλλογος Χου δβτσίου έχβι άξιοπ,ρόσεχτη 8ρσ σττιριότητο:. 'Είχει ένοικιάσει μιά μεγάλη, σΤθουσα ή άττοία λει- τουριγεΐ σάν καφενεϊο χω,ρις νά ΞΥΠΝΑ ΛΑΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΞΕ: Η ΔΕΞΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΕΒΑΛΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΝΕΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΉΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΕΠΙΔΙΩΚΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΣΤΟΝ ΚΕΝΤΡΩΟ ΧΩΡΟ ΠΑ ΝΑ ΑΝΑΧΕΤΙΣΕΙ ΤΟΝ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ. (ΜΕ ΕΝΑ ΣΜΠΑΡΟ ΔΥΟ ΤΡΥΓΩΝΓΑ). Ή βίαιη έξωση άπό τούς χωροφύλακες • ΣΥΝΕΧΕΙΑ από τή σίλίδα 1 δωΐμάιτ>ιο.
'αιπιό λ«νο βφταισε ο υ>
Χωρ)ικήις [τού Α-
στυινο-μιΐιΐνθΐύ ΤιμήιμαΓτος Ηρα«λέι-
οι> κ. Κατερινιάικιηις, μΐε
Μιη)χ.ανιικιό τού Πολεοδομΐικοιύ,
(Τμήιμα Κατεδαφιοιεων) *. Ευ-
λαιμιπιίια ιΚιαραισάρραι, οί οοοϊομι
Όναιιβοιίνωισαν ότι «ςραπ-ούν ίνα
ιπιρωιτόικολίλα κατιεδαιφίσεωις καί
0 ά Κιαιτ^δαφΐσουν τ ό κτφίθ. Α-
,μεσως μιετό ήρθε ο
τού ΔήΙμου κ. Παπαιδάικηις, ο ο¬
ποίος δΜτ<αξε τοώς βργάτιες τού ουινκργείου ιΐνατεδαιφΐίΐσεως νο ιβγάΐλιοιυν τίς πορτ&ς. Ο «. Κυιπρι ω·τά(κιης Μάριος — Ε3υ.άιγγιελοις ΐ(εχ,ειΐι δυό <σν<ό|μαΠΊα) Οιαιμαιρ'ττυι ρή)θη)»ε ικα'ί έπ*ασε τ αι οαραθιυιρό ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ • ΣΥΝΕΧΕΙΑ από τη σελίδα 1 πσλλά οημεία μέ την παληό, («ι νοι όμως γιά μενά ϊσως οκΐόμη χειρότΐρο, λόγω τής σχέσης της μέ τό χρήμο), θά δημκχυρ- νήσει κοινωνική ανσστάτωση, οτ<εναχώρκς, ή οκόμη καί εττει- σόδω. ΔΥΣΤΥΧβΓ δέν εϊνοι δυνατόν νά αποισιωττηβεϊ, γιατί η καταν νέλονσα ττού ήρβε ττρώτσ στ)ήν «Αλήθειαι» τόλμησε καϋ' πήγΐ καί παραπονω, στήν Εκκιγγελία. Γιά την ώρο μόνο ογόματσ δέν θά λεχθοϋν, γιατϊ — πέραν των όλλων — χρειόζετθι καί μυστι- Ηότητα στκ διεξαγόμενε< ή δκ- ξαιχθηοώμεινιες έρευνεις καΐ ανα- κρΐσυκ;. ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ όμως ακόμη, ηέρα των ττορο—άνω προλογι^ών ση- μειώσεων, νά δώσω καί μιά εξή γηαη, γ,ιά νά προλάβω τούς «κα λοθελητές», πού δέν απιοκλεκ- <τα» νά κιατεβούνε παλι στό επί- πΐδο τού όνανδρου φΐϊθυρου ή νά βνούγε —όπω«; πρόσψατα—■ στό μτταλκόνι τής θρασυτητας >αί νά τΐούνει τό γνωστό: —κΜά
τί θέλει πάλι ούτος καί αποπρο
σανατσλίζει τόν κόοτμο σέ τόσο
κρΐσιμες στιγμές»;
ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ λοιπόν τούς ό-
ψιμους «Σοισιαλιστές» ή καί τίς
«θεούσες Κο,μμουνίστιριες» καί
τούς λέω ότι ηέτοι,α θέματα ό-
χ μόνο δέν αηοπρασχιναΓΓολϊ-
ζουν, αλλά αντίθετα ξεκαβαρί-
ζουν τα πράγματα και βοη-
θοάν τού< γνήσιους ττροοδευτϊ κούί αγμνις. Διότι — πώς νά το κάνιαμε κυρίες δεσποινίδες καί κύριοι — μέ σάιτια κοηωνι- «ά —τοιχείσ, μέ τέτοα^ μάνες κιιρΐωί, αυτό πού όλοι λέμε τιώς ονχιρευόμαστε, η πρόοδος καί η άνοδος τού Λαού, αλλά καί ό- λες οί άλλες ίθνικές λα Γκές κα- ταχ—>σεις δέν μπορούν νά ιπι-
τευχθούν. Ακριβώς μάλιστα τώ
ιρο, σέ τέτοκΐ επίκϊνδυνο καί ση
μαδκικά χρονικά σημεία, εϊνα*
πού πρέιτει ο Λαός νά μαθαίνιι τα
πάντα καί νά ξέρη τί συμβαίνη
οτα υφηλά στρΐύματα εκείνιον
πού προττορεύονται — δηθΐν—
οπό αυτόν κοινωνικά.
ΝΑ ττρολάβω ακόμη και τούς κα-
κόβουλους, πού λένε — τό ϊδιο
ονανδρα καϊ ανώνυμα — γιά
«εκβιασμόν» καί «συναλλτιγες»;
Τό κάνω λέγοντάς τους ότι η
σχετίκή καταθέση έγινι σύγχρο
να καί σχεδόν παράλληλα πρός
τον κ. Εισιαγγελεσ καί μάλιστα
μέ δΐχή μου υπόδειξη γεγονος
ττού αφοπλίζει (γιά την περίπτω
ση τουλάχιστον) αυ,τού< πού ποΛεμοϋν κοριτσίστικα, —των ιακ, αντ» ευθείς λόγους, λά- στιες. ΚΑΙ τύρα στήν υπόθεσιν ΤΕΣΓΕΡΙΣ ιδιωτικίΐς Λήσχε< — Διαφθορεία, μέ δϋυθύντριες γυ ναϊκες, συγκεντρ|ώνουν ιπίσης γυναίκες — καί άνδρες σέ ωρι- σμένες — όηου ποεζονται αΐτα- γορευμένα παιγνίδια μέ «γκανιό- τα» 10 τοίς εκατό. Γτά «στέ- κια» αυτά πού λιεπιουργούν σϊ συνεχές υράρκ* 48ώρου(Ι) βά- σεως τα Σαββατοκύρκικα κυ- ρίως, δέν παίζοντται μόνο παρά- νο,μαι χαρτώ, αλλά γίνονποι καϊ διάφορα άλλα «κόλπα» σέ βά- ρος των θυμάτων τταιχτριών, πού είναι {ώς επί τό πολύ, νεαρές όμορφες τίανττρεμένες κυρίες τού Ηρακλείου. Σέ ειδικές περι- Γττώσεκ, ό>ιι χαμένες ειδοποιοϋν
ται από τίς «οικοδέσποινες» των
«οηιτών— λεσχών» γιά κάποιο
επείγον «οικογενειακό τηλεφύ-
νημα», η ο«οδέσπο«να καθίζΐΐ
στή θέση τής χαμένης, πού με·
τα μώ μέ μιάμιοη ώρα, ξαναγυ
ρίζει στή θέση της «ματσωμί-
νη».
ΣΤΟ σημείο αυτΐό παρεμβάλλε-
ται η πΛηροφορία φίλου τής ίφη
μερίδας στό Κοζίνο τής Πόρνη-
θα(, ότι ο> νεαρές αυτίς κυρίες
ποθ «μένουν» συχνά στό μέγα
διαφθορείο τού ΕΟΤ (παραπέμ-
πω καί στήν ειδική έρευνα τού
φίλου μου συναδέλφου Κ^ϋστα
Τοορουχά οτήν «Ελευθεροτυ-
πία») είναι γνωστές στό «κύ-
κλωμα» μέ τό χαραχ-ηρκΓπκό
όνομο «Γαλάζιες Κυρίες», άν
καί θάπρεπε καλυτέρα νά λέγον
ται... «Ρόζ Κυρίες».
ΜΕΡΙΚΕΣ από τίς παραπάνω κυ
ρίες προφασιζομενες ότι ξενυ-
χτούν στό κσπΐτι — λέσχη» πού
έχει σεφά «βάρδιας» φεύγουν μέ
ειδικές έκτακτες αεροτταρικές
πτήσεις στήν Αθηνά καί επκττρέ
φο,υν, χωρίς οί σύζυγον νά αντ ι
λαμβάνονται ότι έφυγαν από
■■-■-■■■-■■■■■■■Β
ΑΑΑΑΓΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΩΣ
ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ
Ή Άσφαλιστική Εταιρείαι «ΕΥΡί1ΠΑ·ΙΚΗ
ΠΊΣΤΗ> μετέχρερε τα γραφεία της άιπό την Πλα
ΐ€ία, Μουσείον στήν ΐτλατεία Ζ· θειακάκηι αρ,ιθΐμιός
2, 3ος οροφος δίπλια άπΐή· την κλίνική 'Ασλανί6η|
καϊ τό χ3ορευτϋο6 κέντρθ Στάμνοιι — Λυγεροΰ. ι
Τα τηιλέφωνά ίΐας ώναι 28124Θ καί 284-437^
ι Σας ϊΐεριμΐένουμε κρόθυροι τΐάντα γιά την
ί'Υ)ριή>γορΐϊ καί οωοτή έξυϊχηρέτηοη.
τό Ηράκλειο.
ΣΤΗΝ ολη υποβεση φερεται α-
ναμεμιγμένη καί η γνωστή —
καϊ μή εξαφετέα — «κυρία Μ αί
ρη» στό ξινοδοχείο τής οποίας
«μπαίνουν καί βγαίνουν» πολλές
όμορφες κυρίες καϊ δεσττοινίδε<. ΤΕΛΟΣ, σέ μιά άλλη — πιό προ χωρημένη περίτττωση — πέραν όλων των άλλων, γίνεταιι καί χρήση ναρκωτνκών ή μάλλον χά σισΐού, άν είναι σωστή η πληρο φορία πού δόθηκε στήν καταγ- γέλλουσο από άλλο προσωπο, γι' αυτό καί στόν τίτλο τού κει μένου αυτού η περίπτωση μπαί νει μέ ερωτημοτικό. ΣΕ συνέχεια θά εξιοτορηβούν οί ονοτριχιαστικές οκόνις όπως πρριγράφτηικαν επανειλημμένα από την μετανοήσασα καταγγέλ λουοα, πού δήλιοσε ότι δ έχεται νά κατοδικαστεί πρώτη, εφ' ό¬ σον από τό Δ,ιιοαστήριο κριθΐί ένοχη. ΚΛΕΙΝΩ γιά ατμιρα τό θέμα, α 'αφέροντας τή χαραχτηριστι- κή ονατρτχίαστική σκηνή κατά την οποία μιά κυρία ποϋ εϊχε μαζϊ της(Ι) τό πεντάχρονο παι- δί της παρά τίς παιροκλήαας τον νά φυγουν, γατί από τή νύ- στα έττεφτε κάτω, εκείνη συνέ- χιζε νά παίζει, μέχρι πού τό παι δόκ; αντέδρασε μέ τή φράοη: «πάμε νά φύνωμε μωρή πουτά- να». ΑΠΟ αυτό καί μόνο θά καταλά· βετε πολλαί Άν όμως τυχόν αυ τό δέν συνέβεΐί, θά συμβεϊ μέ τίς οναλυτικές ίξιοτορήσεις ττού θά ακολουθήσουν γιά νά κα ταλάβει ο κακομοίρης φτωχός Λαός ποιοΐ ο'ναι οί κοινωνικοί ΑΛΗβΕΥΕΙ ΟΤΙ: ΣΕ ΚΒΝΤΡΙΚΗ ΧΑΡιΤΟΠΑΙΧΤΜ ΚΗ ΛΕΣΧΗ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ! ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΔΥΟ ΑΠΟ ι ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ι ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟΥΤΟ · ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑί ΑΠΟ ΜΠΛΕ ΚΟΛΛΕΣ; ι τού μττροστάρηδες καί πώς μέ τέτοια πάβη καί βίτσκΐ, ο «όμορ ος ούτος κόσμος ο ηθικά καί αγ γελικά πλασμένος» μέ τό νά έχει τό χρήμα στά χέρκι τού καί νά τό ανταλλάθΊσεΓ χαρτοπαϊζον- τας, τόν καροΊ'δεύει γιά μιά α- ηόμη φαρά, τόν ΐξαττατά καί τίόν προκαλοί, ενώ συγχρόνως τού δείχνη τό δρόμο τού κα- τρακυλΐσΐματος, πού πήραν ο>
παραπάνω μανάδες δύστυχων
παιδιών καί σύζυγοι ευ'υ'πολή-
πτων κυρίων, πού κρατούν ση-
μαν-ικές θέσιεις στήν κοινωνίσ,
την οΐκονομκι καί την πολιτική
τού τόπου αυτού.
ΟΧΙ ωρακς κυρϊες μου καί ανε-
χτικοί κύρκΜ μου. Δέν θά συνε
χϊσ—ιε, θέλετε δέν θέλετε νά
μολυνετε κοινων«ά την πόλη
τού Ηρακλείου, την πόλη μέ
την Γτνευματική αχτινοβολία
τού Καζαντζάκη καί τόσων όλ¬
λων πνευματικών προσωπικοτή
των, μέ τίς χαρτοτταιχτικές καί
όλλες δραστηριότηιτές σας καϊ
νά θέλετε συγχρόνως νά ωδήγει
τε τό Λαό στό δρόμο τής προό
δου, εκτός καί εννοείτε «πρόο-
δο» τα παραπάνω συνοπτικά ε-
κτεθέντο έιργα σας. Αλλά, μοι¬
ραίως, θά συνεχίσωμε...
Μ. Χ.
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΝΑΙ
ΙΣΟΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ
ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ.
ΟΙ ΝΑΥΤΙΚΟΙ ΜΑΣ
ΘΑ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ
ΘΗΤΕΙΑ 12 ΜΗΝΩΝ.
ΟΙ ΝΑΥΤΙΚΟΙ ΟΜΩΣ
ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΣΥΓ¬
ΧΡΟΝΩΣ ΤΟΥΣ
ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ!
ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΣ
ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ:
ΤΟΥΓ ΕΦΟΠΛΙΣΤΕΣ!
«ΠΑΤΣΙ» ΛΟΙΠΟΝ
ΣΥΜΦΩΝΑ ΠΑΝΤΑ
ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ.
ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ
Η ΣΧΟΛΗ ΟιΔΗΓΩΝ ΤΟΥ
ΔΗΜΟΥ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΜΕΤΑΦΕΡΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΟΥΡΠΑ ΠΟΡΤΑ
ΟΔΟΣ ΧΑΡΙΛΑΟΥ ΤΡΙΚΟΥΠΒ13,
Τα τηλιέφωνα Τϋαραμιένουν τα ϊδια:
32.0985 — 282.110 — 2
Οί· €ριγΐΐΤ€ς βφ.υγΌν> ηρός την
διπλαινή ο<«ο6οιμή γιώ νώι προ φυΛιλαιχβούν αηύ τή) βιριοχή καί τό τσουιχτειρό «ρύο τό οποιία σηιμειωτέον όβν τούις τελκκάι νό ■εκτελιέΐσαυν !Γτιν στολή τουις. Ο κ. Πατταιδάκηις σΓτή ε,δοπο'μηθε τό 100, τ& οποίΌ κα ταρθασε σέ λίγο. Οί χωιροφύλαι κ&ς τού 100 ■κ.αΓτϋβίηικ,οινι 'από τό Γυτηοκιιινητο, ρώτηΐσιαν τ< ι>μ-
βαινει, πλιηροφοριήθηιΐναν ;;αί
θεώρησαν .αναρ(μ(όιδ»ςωις τούις
εαυτούς των σιυΜέσπηοσιν δέ
οτούΐς ενδιιαψδρόρΒνους νάι οίτο
ταθοΐιν στό Α' Α~υν©μικο· Τμή
είναι καφενεϊο. Οί νέοι τού χω
ρι,οθ μαζεύοντοι έκεΤ κάθε &ρά-
δα καί ψυχαγωγούντσι σωστά
κ«1 νουθετοθντσι άττό τούς με-
γσλάτερους. Συζτντοΰν γιά τίς
άσχρλίες τής μέ,ρας ττού πέιρα
σε κ·αι τΓρογιραμμοπ-ίζουν την
έττομένη.
Τό σηιμαντικώτερο έττίιτετ/γιμα
τού Συλλογου είναι πώς κρατά
τούς νέους στά άγνα ήθι> κσι £-
6ιμα κσ? τοΰς άποτρέίτηει άττό
τίς φβοροποιές ντισκοτέκ καί τα
αλΛα τταράμοια άττοχαυνωτικά
οτέκια Δυτικού Τύττου.
Άν δλοι οί 'Αγροτικοϊ Σύλ-
λογοι ένεργοθν ετσι πολιλά: θα
εχρι νά ώφεληθεΐ ό τόπος μας·
τήιντ αΜαχώρηισήι του<, οναιχιώιρησαΐνΐ μαζί ο κ. Κατιερι- νακης, η %. ΚΌριαισιάβιβσ κοι ο κ. Παοαδ'άιθΓΚ, μέ Ι.Χ. ια)υπχ>κί-
νψο. Οίι ΦίΙλευίΤιαιίιοι
νε έπειται αιπό μυσή ώραι
που, μαζί ιμκ βναι ονιθυιπασιπΐιστή
ΐν οττολή «ι ένοιν ΕνυιμοΓταιρχη!
(αυτό τουλάχιστον δήλωσιε) μέ
πολιτικαί καί φυοΐικό & τον. υπε
νωιματόρχηι κ. Κοττ£ρκνιά<κΓ|ι. Ε- κεϊτντπι τή οηγίμή· αβςριρώς ήιμουν ικοθιοιμενος >κκϋΐ το1 μανινητόφω-
ινώ ιμου β·ρισκιότιαιν οε λειΐτουιρι-
νία· πάινω σέ ριό επΐίπίδηι ε,πυφά-
νι*α «αιι «ατέγιρ-ακριε τί,ς αφιηιγή-
αεΐις ικσί τα οαιρ·άιπ©νο τού κ. Κμ
Ο Βνωμοτ4ριχίης ιμέ τα οολΐΦΐι
κ α ικΌΓΓΐυ6Ιυινΐθιη|Με ιαμΐΐσωΐς οττό
ιμογνηττοιφωινιο·. Πιάιτηισε τό κουιμ
γ»ι γιά ινώ' τό ο~αμ>αΓπήΙσΐΐ *αι! α>-
-Γτεϋθυνό,μενος ιπρός εμέναι πρΐν
«Λείσει τό μαιγΜηΓτοφωνο μού
ειπε: «ιεντολΐή, τνού €κοιαγγελέιαι».
Στή ισυινέχιεΐια1, ζήγτηΐσ'Β ~τίι-
ιμοναι νάι ττόρϋΐ' την •οακκίττια1 αλ
λάι ^ίχο' προλάιβ'εη νάι τιψ πάιρυ
ιμαιζί' μέ πτό μαγνητόφωΐνιο. Αρι-
νήθηιιοα νάι δώοω τήΐν1 Όαιοτέπττ-αι
σ αυιτΰν «αί τοΐΐ" <5ήλωσ>α πώς
'εφοσον. ιεπφκνΐΒΐ, νά πά(με στόν
κ. ΕισαιγγίλΙβαι. Ο
%ης πΊότιε 'ειπϊιμ&ν'ε νιό σβύΐσω
κασέττα διαφο«ρεπ·ιΐικάι θώ μέ
συλλάιβει· καιϊ 6ά> -μέ <ΛΒιγ$σιι· οτό αιυτΓόφωριθ. Τιή|νι ί5κι στιγ- μή ο Αν©υιπιαο~|στήις μού ζήτη σε την φω,τογρια.φι«ή μηιχανΐή, ίνώ ο υπενωματάιρχηις μού δή- λωνε: —«Άν τρορήξεΗ έστω «αί ιμιά ιφωτο^ριαφίαι θάι σέ συλ λαιβω και θά οιε οδηγηισω οτό' Όΐιτόφωρο». ιΚοί οίι τρείς μού δή' ^ωσαιν <πώς -άν δεν φιύγω θώ ρε συλλάβουτν·. Μού ίιδυσαιν1 ετσιι ν.α κατα- λαΐβω ,πώς δΐίρεπε νάι φύιγω γιό να ιμή μαγγηΐΓοφωνήισυ, νάι μή φωτογραφ ι οχο ή νά> μήι όΊώ τις
ηρ.α)ξεις τοος. Αναγκο
εφυιγαι σέ οιτΐαστ-αοϊΐ
50 μΐέτρων (ΓτερΙίιποιυ· οποα κα»
οέν μέ ίνοχληοιαν άλλο1, αλλά
αφού φ 6ε3ηαιξισν νό βάΐλω τό
μ<3γντ|τοφωνο κοιί σήν μηοτονή •μίιοο οττό ιαωτοκήνιηιτια ιμου Αφού τελΐιΐοά. οτταΑλιαο<ΤιΓ|«αινι έτσΐι ιαπό ΐτήν αδικΐκιρΐσίιαι τού- ΤΟΠιου, τώ ΑστΓυινΌ|ΐ'[ΚΚ3< ΰργανα1 'προσπαθηισια.ν μο ιΡγάΙλιουιν έζω τόν ταφλο ιιδιοκτήιτηι. Ο κ. Κυ- ιΓτριιιωτιά/κιη^ που «ινιαΊΐ ένιαις λαμ>-
πρόις νιέος, δ>ότι ααρό ΐτιήϊ/ οναι-
πηΐρΡιαι τού «πναιι πΤ'υχΐιθύιχΌς τήις
ΠαΜτείου, τ.ελιειόφοΐΓΤος τήβ Νο
μικ)ή)ς, πριοτο·ς π,ιανίοτΓας ι(Γταί-
ζει σί ΐκιέΜΤιρια) μοϊ άρισιτος Αρμο
νΐισπαις (πταιζίΐι τις ΚυιριιαικΒς
ιθΐτήιν ί/ΐβκληΐσίαι τισύ Αγίουι Διηιμη
τρ,ίου) ορνήθηικε. Τάι όριγιανια
ΤΟΧΕΡΙΣΑΣΚΥΡΙΕ
«ΕΝΩΜΟΤΑΡΧΑ»
ΘΑ «ΚΟΝΤΗΝΕΙ»
(ΚΑΙ ΞΕΡΕΤΕ ΠΩΣ)
ΑΝ ΞΑΝΑΤΟΛΜΗΣΕΤΕ
ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΤΕ
ΤΟ ΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΟ
ΤΗΣ «ΑΛΗΘΕΙΑΣ»
ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΟΣ
ΕΣΤΩ (ΨΕΥΔΩΣ ΚΑΤΑ
ΤΟΝ κ. ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ)
ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ
κ. ΓΕΩΡΠΟΥ ΖΟΡΜΠΑ
προσπαβηισαν να> τον βιγαλουιν,
έξω βιΐΌΐως κι ου~ός ξάπΜ,χκ κιά>
-■ω οττό πάττωιμσ. Τόν οτήικωσαν;
οπο τα χέριθι, τάι πιό&ια, τό κε-
φάλι κιαιί άΐλλιαι μέρηι τού σκΙ>μα-
τχ3ς. Τό πάΐλιεμαι οτήν πόιριτιαι το!ύ
οπΐΐΦΐού ιήτπανι Γπολύι βίαιο μέχΐρΊι
τού οηρίι'ου ττσύ σιχιειδον νάι τού
βγούν τα ρούχσι απο την μέσηι
<ι αΐΓκΐνω. Μετά την έξοδο απο τό σιπ«>ηι κόϊ ιμ|έκ<ο< τό αστ'υιννο^ μι«ό αιυτοχίινηίτο, ο τυιφλόις Κυ- πρ-ιωτάΐκηί σύιρθηιιοε κυριοΑεκτΐι- ■καΙ Στήν πόρται τού αυττοωνή- του έγινε άιλλη μιά μεγάλη, πα- ληι. 0 ΥΐΓτενωραΓΤοριχης ίΐχε μιπιεΐ μεοα στπό αυτοιΜΐΊνιητιο κιαί τιραι- βσύσε τό ένα πόοιι τού Κΐϋπιριΐω τάηοη;, ·ενώ οΐ' άλλοις τόν έσπρω- χνιαν νο μπιεΐ ιμέααι στο αυπτοκΗ- ,κι,νηιτο. Τβλιΐικά όέν τό καίτό,ρθω ταν, γι.ατι ο Κίυιπιριωτάικης δέ¥ ^πίΐκιαππτε ιοαιί ομολογουιμέινως τά αργίαν© θσι ηΐρβΓΚ! μοί χ ιπολύ ιοαταπονηιθιει» αφοώ τό πόΛαιΐιμαι κράτησε ίσυζ φα ώ- ,ρο! 'Ετπσι οναγιΐοάιοττηικιαν κια» τάν άφη,σΌν ΐλ'εύθερο. ιΜήΐπωις γιιΓ ουσό βδειξαν οί ο- στυινιομιιιοοί τοοιη εττιμονή ινιό α- ηομακρώνουν <ιαα>ϊ νάι &μποδίσουν
μέ ολους τιοιΐζ π-ιροπους την
«ΑΛΗΘΕΙΑ» νά ενηιμερώσει την
Κοι<νή Πνιώρη; Αυπ-ά- ό,μως πού εγιιναΜ τα ιεί'δαν οί περ'ίοικοι, ο* Εργάτας τού ΣυΜε,ργεΐιου καιί η «ΑΛΗΘΕΙΑ», πού έοττω κοί χω- ρίς φωίτογ,ραιφϊΐειςί;) κόινβιι περι- γοοφή, τής οικηινής. Στο μετιαξύ κσΓηεφθασαν οί τού Κυιπριΐωτάικη οί ήρβανι οε συ.νΐεννώιηση μέ τούς μηιχονιικούς κια'ϊ Αστυνομι- .καύις νάι ονκΐιστιαΑιεϊ η, καιτεοάφι- ση γιάι 5/έβοαι λε-τάί, ό&αι χιρειο- ζόντΓθυσαν γιό νό βπιιοιιοεφ/τούνι "όνι Δτραιρχο κ. Καιρίΐλλπμ Στο Δημαιρχείο ο κ. Κυττ«ρ.ΐιω- τάικηις ήρθε ο' ίιπιαφήι μέ τόν «. Δήμα,ριχο όπο·υ τού υ^δαιξε να υποβόιλλεΐι αίτη,ση, οτό Δηιμοτι*· χο Συιμβούλιο γιό αοοςημϊωσηι ικαί ■υ-οσιχϊθιηικε νάι τή«/ι υιποοττη ρίξει καΦά τή σχιήΤΦΚή ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟΛΜΗΖΕΐ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ ΤΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ; ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ! ΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΝ ΣΠΑΝΙΟ ΕΙΔΟΣ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΤΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΤΟΥΣ ΤΑΥΤΙΖΕΙ (ΣΚΟΠΙΜΑ ΦΥΣΙΚΑ) ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ! ΜΙΛΑΜΕ ΒΕΒΑΙΑ ΓΙΑΛΑΙΚΗ ΕΠΑΝΑ- ΣΤΑΣΗ ΟΧΙ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛ0Υ ΚΑΙ ...ΣΙΑ ■ ■■■■■■ΤεΙΒΒεΙΙΙΙΙΙ ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ Πρώτο οτήν κοΐνωνική πιρ Βουλγαρία· Στή φωτογρα ΧΙαιΐδικό Σταθΐμο τής Σό * ΣΥΝΕΧΕΙΑ από τή σελίδα 1 σει. σηιμαίνοντα πρόσωπια τή|ς Βουλγαρίας φίλουις κιαλούις καί έκανια ηι> άλΛους στό ταξιΐδΐ' μου
αιτά. Όμως καιί όλουις τούς Όθ
ληινες οοιύ ρώττηιθΌι, όοουι συπ
νσιντησα οτήν Ιοτρκκή
Ό κ. Πλάμεν Χατζίεφ, "Υ-
πεύβυνος Πληροφοραών
Βαλκανικών Χωρών (πού
ιμιλδ δ,πταΐστα ιά Έλληνι-
μια τη,ς Σοφίας, («αι διειν ήττον
λίγαι) όλο> μού διαιβειβοίω-
σαν τό πώς οί ΒούΙλγαροι, γ.ΐια-
τροι *αί πρασυπι.ικιο γενιικιά της
Ακαδηιμϊας, τους συμ—ιε,ριφέ<ριθν ται οψογα, προθυιμα καιί μϊ ^νδια' φέροΜ πού εΐντυπωσιιάιίει πραγ- μαΓΓΊΐκά. ι ι Στο προσφαπ-ο αυτό ταξιοι μουι, στο οποιο ιδιοίτε,ραι υ(ε βο- ήθησε νό τό πιριαγματοποιήσω ο γενικώς διευθυντής τοιύ ιβΜπαλ- κ·άν ΤουιρΙί'στ» (τού Βουλ,γαριΐικοώ όνοια, είναι τό Παιδΐ στή φία σταγιμιότυιπο άιπό έναν φιας· Τουρι.ομού) στην Ελλαδια * Κΐονσταντίινωφ, είχα την εικκοΗ ρια ,νά γνω·ρ·σω σημαινοντα πρό σωιττα· τής Βουλγαρίας, όπυκ τό διευθυνττή τής Βοιτλγαρικής Τη- λίό,ραστις «αι τουις βαοϊκους ιη πεύθυινουις τού ΒουΛγορι*οκ Πρσκτοριείου Ειδηισεωνι, τού περιφιηιμου «Μπε - τέ - σ>, (Β.1
Τ.Α.), ενια α<πό τα θΐτιμονΓΓ>ι<οώ~: ιρα τού »όσμου οτό είδος τού. Σττούς ανβρώπους ουτούί πού Ματέχουν αυττές τις οηιμαν Τ'κΐες καί υπευβονες 0έοί.ις έθί- σα· ιΠολΐΛΟ ερωτήμαιτο »ι ολοι <ΐί πρ,οθυμΐια καί βυβύτη(το μού ο- πα.ντου·σαν. Αοό τις ουνομιλίΐς οού έκο>
να ραζί ταυς έμαβα· αρΐκιετά εν-
διαφέροντα πραγματα γύρω α-
ιπό τή ψΐ'λία κιαί τούς δεσμουις
τώΜ δυο χωρώΜ μας, τ>ήι θέση
κοι σχίση των λαών μας στανι
χώρο των Βαλιοανίων, τόν «χνα
«ίινουινο τού Αμερΐικώνηκου Ιμπε
(ιαλΐοιμού, τή σιβνάιρτηισή μα< μέ την π8ρί(ΓΤτωσ/ν τήις Γιουιγκο- σλαβιΊας, ιμετό τόν θάΜαιτο τού Ήτο, τήιν πρόοδο τήΓ χώρας τους σί θιρκυτούις τομεΧ** >ι-
νκό πΑ'η,ροφορίες και γεγονοτ(ϊ
πού θά< ίκθΐεσω στή συΜήχεια τύιν" σύνττομυν οχίτών ίνΐτυηι>
σεων ατιό ΓΡήν «φπ-αήμεριη (καρά
μοτνΐΓ, μου στήν πρωτεύουσιοΐ
τή|ς Βουλγαιαιας. '
ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ
■*■ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
7Μ7ΓΡ7
ΜΕΒΕΑ
ΚΥΔΩΝΑΚΗΣ - ΧΑΤΖΗΜΑΝΩΛΗΣ Ο.Ε.
ΛΕΏΦΟΡΟΣ ΚΝΩΣΣΟΥ 10 — ΗΡΑΚΛΕΙΟ
ΤΗΛ. 224423 ΚΑΙ 235-739
^ τ

.V