95002

-««••όν δι,"
πθ4
6ί
τής ,.
ά
:α
■ν · ' «"Η
ί λοιπι; δν
λλϊαν, οίϊϋτ.'
γλίας δή «'
ί η
Βερολίνω!·*·
ί»; τ>Λθ} Μ*
χον ΰ«ΐ<»·*· «τι τ, ί«ό *>*<* ΤΑί'ΑΧΑΪ ΙίΙ II· ""Μ ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΣΥΝΔΡΟΜΛΙ· Αιγυπτου ΐτιΐσια ?.ιο(ΐι !? ίίάμ\νο- >,
Άμερική;
έτησια ί>ολ. 15
έίάμηνος > 8
Τΐ|ΐή
κατά φύλλον
2
ΚΥΡΙΑΚΗ
7
ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
1937
ΙΡΑΦίΙΑ ΊΥΠΟΓΡΑΦΕΙΑ
ΟΔΟΧ ΜΙΝΩΓΑΥΡΟΥ
ΥΠΕΥΒΥΝΟΣ ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ ΘΡ. Ν. ΣΤΑΥΡΑΚΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ- ΑΝΔΡ. Μ. ΖΩΓΡΑΦΟΣ
ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ ΚΡΗΤΗΣ · ΕΤΟΣ 22ΟΝ
ΑΡΙΘΜ. ΦΥΛΛΟΥ
Η ΟΛΟΚΑΥΤΩΣΙΣ
ΤΟΥ ΑΡΚΑΔΙΟΥ
Μέ βαθείαν συγκίνησιν ό¬
σον καί δικαίαν ύπερηφάνει-
«ν θά έορτάβη αυριον ή Κρή
τη καί μαζί' της ολόκληρον
ή Ελλάς την επέτειον τής
όλοκαυτώσεως τοΰ θρυλικοΰ
Άρκαδίου. Ή σκέψις των
πανελλήνων θά στραφή καί
πάλιν πρός τ© ιστορικόν Μο-
ναστηρι καί ή ψυχή των θ'
άναπέμψη ευχάς καί θυμία¬
μα υπέρ τών^ άπαραμίλλων
ήρώων πού εύρον έκεΐ τόν
θάνατον άγωνιζέμενοι διά
την ελευθερίαν, την πίστιν
καΐ την ανθρωπίνην αξιο¬
πρέπειαν και τιμήν. Καί άπό
βων τούς αγώνας των.
ν
έκεΐ, άπό τόν ιερόν αυτόν
βωμόν θά ζητήσουν ν' άν-
τλήσουν διδάγματα ύψηλού
ψυχικοΰ καί πνευματικοΰ
φρονηματισμοΰ.
Διότι τό Άρκάδι αποτελεί
όντως άστείρευτον πηγήν
μεγαλουργών έμπνεύσεων.
Ύψώνεται ώς τό φωτεινότε-
ρον σύμβολον πίστεως καί
θυσίας. Καί μέ την λάμψιν
τής άκτινοβολίας τού άνοί-
γει καί ύποδεικνύει τόν δρό¬
μον πρός τάς υψηλάς κορυ-
φάς τού ίδεώδους καί τής
ελευθερίας.
Αποτελεί τό ώραιότερον
δεΐγμα ύψηλοφροσύνης καί
ύπερηφανείας,τήν πλέον συγ-
κινητικήν καί αξιοθαύμαστον
περιφρόνηοιν πρός τόν θά¬
νατον χάριν τής μεγάλης ά-
γάπης πρός την ελευθερίαν.
Τό Άρκάδι συμβολίζει τό
τρίπτυχο, τής Άγάπης, τής
Πίστεως καί τής θυσίας, ποΰ
συνθέτει καί διιμιουργεΐ τό
πολιτιμώτερον ανθρώπινον
άγαθόν: την σωματική καί
πνευματικήν ελευθερία!
Είς τό Άρκάδι, χωρίς άμ-
φιβολία, έπαίχθη ή τραγικω-
τέρα άλλά καί ή ωραιοτέρα
συνάμα πράξις τοΰ Κρατικοΰ
δράματος. Έκεί, όταν δλη
ή άλλη Κρήτη, ζωσμένη ά¬
πό φλόγες ύπέκυπτε είς την
βίαν τοΰ κατακτητοΰ, υψώθη
ύπερήφανος ή σημ«ί« τής έ-
παναστάσεως διά την εθνι¬
κήν απελευθέρωσιν. Καί δέν
ϋπεστάλη έκτοτε μέχρις ό¬
του την έρρίπισεν ή πνοή τής
νίκης καί τοΰ θριάμβου. Διό¬
τι ποίαν σημασίαν εχει άν
έγινε παρανάλωμα τοΰ πυ-
ρος καί ή σημαία «ού είχεν
ύψωθή είς τό τεΐχος τοΰ 'Αρ-
καδίου κατά την όλοκαύτω-
σίν τού; Τό λάβαρον τής^ ε¬
λευθερίας εσχηματίσθη άπό
τούς καπνούς καί τάς φλόγας
πού άνεπήδηοαν άπό τά έ¬
ρείπια τοΰ θρυλικοΰ μονα-
ατηριοΰ, Καί ένέπνεε τούς
Κρήτας μέχρις ότου έστεφά-
νωσαν αί δάφναι των θριάμ-
Άπό τ' Άρκάδι πού άνε-
τινάχθη είς τόν άερα άπό έ-
να πραγματικόν ήμίθεο, τόν
Γιαμπουδη, πού εβαλε φω¬
τία είς την πυριτιδαποθήκη
δταν είχαν έξαντληθή* πλέον
τα πυρομαχικά καί αί έλπί-
δες, διά νά μην παραδοθοϋν
οί πολιουρκούμενοι καί ιδίως
τα γυναικόπαιδα είς την
ατίμωσιν καί τα φρικτά μαρ-
τύρια των όρδών τοΰ σουλ-
τανικοΰ στρατοϋ καί των ά-
τάκτων, δέν έμειναν παρά
τα οίκτρά έρείπια υπό τα
όποΐα έτάφησαν πολ^ρκου-
μενοι καί πολιορκηταί. Καί
έκεΐ όπου ύψώνοντο ΰπερή-
φανα κυπαρίσσια, καί οί
τροΰλλοι καί τα κωδωνοστά-
σια τής έκκληοίας, υψώθησαν
οί καπνοί καΐ αί φλόγες τής
μεγάλης δαον καί τραγικάς
θυσίας. Άλλά αυταί αί φλό-
γες, έφώτισαν μέ την αγρίαν
λάμψιν των τάς συνειδήσει;
των πολιτισμένων λαών καί
έχαϊλύβδωσαν τό φρονήμα
καί την ψυχήν των Κρητών.
Καί οταν διελύθησαν οί κα-
πνοί καί έπαυσαν ν' ακού¬
ωνται αί οίμωγαί των ©λο-
καυτωθέντων ήρώων καί
μαρτύρων, εφάνη πλέον κα-
θαρά ο δρόμος πρός την ε¬
λευθερίαν. Τόν είχεν άνοί-
ξει ή θυσία τοΰ Άρκαδίου.
Τώρα, τό Κράτος καθιέρω-
σε την επέτειον τής όλοκαυ¬
τώσεως τοΰ θρυλικοΰ Μονα-
στηρίου ώς εθνικήν εορτήν,
αποδίδον τον όφειλόμενον
φόρον σεβασμοΰ καί ευγνω¬
μοσύνην είς την μνήμην των
θυσιασθέντων κατά την με¬
γάλην εκείνην ημέραν.
Καί αυριον θά έορτασθή
καί πάλιν μέ όλην την έπι-
βαλλομένην έπισημότητα ή
έθνική αυτή επέτειος. Άλ¬
λά δέν είναι μόνον ό τόνος
τής έπισημότητος πού θά πα-
προσδώση τό μεγαλείον την
αξίαν καί την λαμπρότητα
είς την αυριανήν εθνικήν ε¬
ορτήν. Κυρίως εις τόν έορ-
τασμόν αυτόν τόν τόνον καί
τό περιεχόμενον θά τόν δώ¬
ση ή συμμετοχή τής λαϊκής
ψυχής· Διότι αυριον ό Έλ-
ληνισμός θά στραφή σύσσω-
μος πρός τό Άρκάδι καί μέ
μίαν ψυχικήν άνάτασιν 8ά
ζητήση ν' άντλήση δύναμιν
καί πίστιν διά νά συνεχίση
τόν δρόμον ποΰ εχάραξεν ό
Γιαμπουδάκης μέ τόν άναμ
μένον δαυλόν, τόν δρόμον
τής θυσίας χάριν τής ελευ¬
θερίας καί τής έθνικής ά-
ί καί μεγαλουρ-
αύτό άπό την επαρχίαν
οπο^ ό ρυθμός τής ζωής σχετί-
εται μέ την ηρεμίαν τού νού
καί τό περιωρισμένον τής οϊκονο-
μικής οράσεως,
"Ισως. Έκεΐνο πού ηθέλαμεν
θά ήτο μιά'ή καί περίσσότερες
αιθουσες χοροθ, μέ κ«λή μουσική,
εύπρόσωπο βαριετέ, υπηρεσίαν
ώργανωμένην καί μέ χαρακτήρχ
μάλλον οικογενειακήν παρά κο-
σμοπολιτικόν.
—Άλλ' αύτάς τάς εχομεν.
—Τάς εχομεν καί δέν τάς εχο¬
μεν.
'Υποθέτω καϊ έγώ οτ: ή νυκτε-
ρινή αυτή ζωή είνε ζήτ/]μα μό¬
νον ενός μηνός."(^λος ό άλλος χει-
μώνας περνά άνιαρός δι' ίσους
τουλάχιστον δέν εχουν καθιερώ-
σει τάς στενοΰ οίκογενειακοΰ κύ-
κλου έσπερίδας.
Εις τό σημείον αύτό παρουσι¬
άσθη ό θιασώτης τοΰ «Έλληνι-
κοΰ ξενυκτιοΰ» διά νά προ8ά-
λη ώς θαυμάσιον άντίρροπον νυ-
κτερινής ζωής—τα παρατεταμε-
νο -/ουβεντολό'ι τοϋ καφενείου.
"Οπως έγράψαμεν άλλοτε τό ςε-
νύκτ; αύτό αποτελεί ιδιαίτερον
όλωσδιόλου κεφάλαιον νυκτερινής
ζωής άπά τα γραφικώτερα καί
χαρακτηριστικώτερα τοΰ τόπου
μας. Κακά 5μως έν πάσΥ] περιπτώ¬
σει είναι τα ψέμματα. Ή ψιλο-
κουβεντοϋλα φθάνει γρηγορώτερα
παρ' δσον νομίζει κανείς εις την
εξάντλησιν των θεμάτων της. Το
πραγματικόν νυκτερινόν κέντρον
τν',ς έποχής, καθίσταται κάποτε α¬
παραίτητον καί διά τούς πολλοος
καί διά τούς ολίγους. Άφήνω δτι
π*ίζει ρόλον καί εις τάς γενικάς
προόδους μιάς πόλεως.
ΑΣΜΟΔΑΙΟΣ
Ό εξω κόσμος
ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΙ
ΤΩΝ ΓΑΛΛΩΝ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΩΝ
γίας.
ΟΠΒΣ ΔΙΑΒΑΙΝΕΙ Η ΖΟΗ
ΝΥΚΤΕΡΙΝΑ_ΚΕΝΤΡΑ
Τά νυκτερινά κέντρα είναι γενι
κου ένδιαφέροντος αυτή τή στιγμή.
Μέ τόν χειμώνχ βλέπετε ή νυκτε-
ρινή ζωή άποκτα θέσιν οχι μό¬
νον κοσμικήν άλλά καί έν γένει
κοινωνικήν. Ποΰ θά σκοτώση
την ώρά τού κανεϊς τίς μακρυές
νύκτες τοΰ χειμώνος, Άλλά καί
μέ ποιό τρόπο ώστε οί νύκτες αύ-
τέ; νά ττεράσουν δσον τδ δυνα¬
τόν εύχάριστα;...
Άλλοΰ τά νυκτερινά κέντρα ά-
ποτελοΰν ποικιλίαν δχι εύκατα-
φρόνητον. Είς την πρωτεύουσαν
λ· Χ· αγγέλλεται μέ τυρρηνικάς
σάλπιγγας έ διπλασιασμός των
κέντρων αυτών. Καί άναμένεται
συγχρόνως ό τριπλασιασμός...
Ντιζέζ καί ντιζέρ, άσπρες καί
μαΰρες όρχήστρες, τζαζμπανδί-
στες φίρμας, μπαλλαρίνες άπό
τίς πλέον άέρινες πού θυμίζουν
Παύλοβα Ιως τίς πλέον ήδονιστι-
κές, ακροβάται καί άκροβάτιδες,
μουσικοί καί μουζικάντηδες, ιδού
επάνω κάτω ό καθρέπτας τής νυ¬
κτερινής Αθήνας δπως τόν παρου-
αιάζει ό ειδικώς ρέπορτερ.
—Πολυτάραχος θά ίλεγαν, ή
νυκτερινη αυτή ζωή'τρικυμιιοοης...
"Οπως >ποατηρίζθΌν οί λεγό-
χε.νοι κοσμοπολϊται, νυκτερινή
ζωή αύτά θά πή: Χορός, μεθύσι,
ξεφάντωμα, τρικυμία καί... φέρε-
τρα τοΰ ζρωτος. Οί παλαιότεροι
θά ενθυμούνται καί τά ίδικά μας
καφωδεΐα. Έκεΐνα ομως διέφε-
ρον πολύ. Είχαν τούς κύκλους
των—κύκλους άρχοντικούς, μάλ¬
λον νηφαλίους άλλά καί καλοπλη-
ρώνοντας "Οταν οί κύκλοι έκεΐ-
νοι...έγέρασαν ή επροτίμησαν δια-
φορετικά μέσα νυκτερινής ζωής,τά
πολυθρύλητα «καφέ σαντάν» εκλει-
σαν. Ή πρόοδος άλλως τε έκαμε
Ιν τω μεταξύ εύπροσιτώτερον τό
σύστημα των καφωοείων είς τό
Κέντρον, δπου οί έπαρχιώται ήρ¬
χισαν νά τρέχουν ώς μέλισσες.
"Ηρχισεν ή βασιλεία τοΰ καμπα-
ρέ... "Οπως καί ή βασιλεία τοΰ
άληθινοΰ ξενύκτη—τοΰ άπολαμ-
Βίνοντοζ την χαράν των αϊσθήσε-
ων κάθε άλλο παρά μέ την πα¬
λαιάν δειπνοσοφιστικήν μακαριό-
τητα.
—Νυκτερινόν κέντρον σήμερον
σημαίνει έκπροσώπησιν μιάς επι¬
θυμίας έξαιρετικά συγκεχυμένης
καΐ άκορέστου, ύπεσημείωσεν ό
άνακινήσας έδώ θέμα συζητήσεως.
—Πρέπει δηλ. νά ^λείπη τά
ΠΑΡΙΣΙΟΙ, Νοέμβριος. Τό
ετήσιον συνέδριον τοϋ Ριζο-
σπαστικοΰ Κόμματος, τό όποΐ
όν εφέτος συνεκροτήθη έν
Λίλλη, έτερμάτισε τάς εργασί¬
ας τού. Έκ τού εγκριθέντος
ψηφίσματος προκύπτει ότι ά-
πεσοβήθησαν οί κίνδυνοι δι-
σπάσεως τού ΛαϊκοΟ Μετώ-
που. Αντιθέτως, τόσον αί
διεξαχθεΐσαι συζητήσεις δσον
καί ωρισμέναι προτάσεις άπε-
κάλυψαν την ύπαρξιν σοβα-
ρών διαψωνιών μεταξϋ των
συντηρητικών καί αδιάλλα¬
κτων ριζοσπαυιων.
"Οσον άφορο: τά ϊξωτερι-
κά ζητήματα, τό συνεδριον ένέ
κρινε την πολιτικήν την οποί¬
αν εφήρμοσε ό κ. Ντελμπός.Οΐ
ριζοσπάσται εχαρακτήρισαν
ώς άσκοπον την ανακίνησιν
τοθ ζητήματος των άποικιών,
εξέφρασαν δμως την ευχήν δ¬
πως ή Γαλλία αναλάβη την
πρωτοβουλίαν διά την σύγκλη
σιν διεθνοθς συνδιασκέψεως
ή όποία θά ανελάμβανε νά
μελετήση τό πρόβλημα των
πρώτων ύλών.
Ή δεξιά πτέρυξ τοΰ ριζο-
σπαστικοΰ κόμματος, της ο¬
ποίας ήγεΐται ό κ. Ρός, ύπε-
στήριξεν δτι ησυνεργασία μετά
των σοσιαλιστών δέν πρέπει
νά συνεχισθή. Μέ την γνώμην
ταύτην έτάχθη καΐ ό πρόρδρος
τής ριζοσπαστικής νεολαίας,
κ. Σαμπλώ, ό οποίος εδήλω¬
σεν ότι ό σοσιαλισμός καί ό
κομμουνισμός είναι έχθροί
τής Γαλλίας. Ό 'Υπουργός
τής Άεροπορίας κ. Κότ, ετό¬
νισεν δτι είναι άνάγκη νά δι¬
ατηρηθή τό Λαϊκόν Μέτωπον,
ό δέ κ. Νταλαντιέ παρεδέχθη
μέν ότι ή συνεργασία μεταξύ
των διαφόρων μερίδων τοθ
Λαίκοΰ Μετώπου δύναται νά
διακοπή, άλλά προσέθεσεν δτι
επί τού παρόντος δέν συμφέ-
ρει ή διάσπασις.
Χαρακτηριστικόν είναι δτι
τά δύο τρίτα των μελών τοΰ
συνεδρίου ένέκριναν πρότασιν
διά τής οποίας άπεδοκιμάζον-
το οί πειραματισμόν τής Κυ-
βερνήσοως Μπλοΰμ. Ή από¬
φασις αυτή προεκάλεσε τάς
διαμαρτυρίας τής άριστερδς
πτέρυγος. Ή διαφωνία θά ε¬
λάμβανε σοβαράς διαστάσεις,
έπενέβη δμως ό Πρωθυπουρ-
γός κ. Σωτάν καί έσωσε την
ένότητα τοϋ ριζοσπαστικοϋ
κόμματος. Ή σχηματισθεΐσα
γνώμη είναι δτι ή κρίσις άπε-
τράπη την φοράν αύτην διότι
ή πλειονοψηφία των ριζοσπα-
στών δέν έπιθυμεΐ επί τού πα¬
ρόντος νά θεωρηθή ύπεύθυνος
διά την διάσπασιν τού ΛαϊκοΟ
Μετώπου.
Τό εγκριθέν υπό τοΰ συνε¬
δρίου ψήφισμα καθορίζει την
γενικήν πολιτικήν την οποίαν
θά ακολουθήση τό ριζοσπα-
στικόν κόμμα. Ή πολιτική
αυτή συνοψίζεται είς την ί·
φαρμογήν των κοινωνικον, οΐ-
κονομικών καί δημοσιονομι-
«ών μεταρρυθμίσεων έν τώ
πλαισίω τής νομιμότητος καί
τής πειθαρχίας.Έπίσης, τό συ¬
νέδριον απεφάσισε δπως μή
εφαρμοσθή έλεγχος επί τοΰ
συναλλάγματος, διότι παρό¬
μοιον μέτρον θά εΐχε δυοαρέ-
στους συνεπείας τόσον είς τό
εσωτερικόν δσον καί είς τό ε¬
ξωτερικόν.
Βαθυτάτην αίσθησιν έπρο-
ξένησεν ή δήλωσις τοθ κ.
Ντελμπός δτι ή Γαλλία θά
σπεύση είς βοήθειαν τής Τσε¬
χοσλοβακίας εν ί) περιπτώσει
ή τελευταία ήθελεν υποστή έ-
πίθεοιν. Άλλά καί ό λόγος
τόν οποίον εξεφώνησεν ό πρό-
εδρος τής Βουλής κ. Έρριω,
επί των εξωτερικών ζητημά-
των προεκάλεσε ζωηροτάτην
εντύπωσιν, διότι ό κ. Έρριω
εδήλωσεν δτι είς τό μέλλον ή
έξωτερική πολιτική τής Γαλ¬
λίας θά πρέπει νά είναι πε¬
ρισσότερον άποφασιστική καί
θαρραλέα.
Η 6ροχή.
Οί συμπολίται, έχοντες τόν
φόβον τής προηγουμένης
θεομηνίας, άνησϋχησαν άπό
τά προχθεσινά άστραπόβρον-
τα καί τούς κεραυνοϋς ποΰ
αύλάκωναν ώς πύρινα τόξα
τόν βαρΰν μολυβένιον ουρα¬
νόν καί προσέδιδον μίαν α¬
γρίαν μεγαλοπρέπειαν είς την
κρητικήν φύσιν. Ανέμενον μέ
αγωνίαν την έκρηξιν νέας κα-
ταστρεπτικής καταιγίδος. Καί
έδώ μέν ή εξέλιξις τοΰ και-
ροΰ υπήρξεν ήρεμος έχουσα
ώς άποτέλεσμα την όλονύ-
κτιον πτώσιν συνεχοΰς μέν
άλλά σιγαλής βροχής. Είς την
Μεσσαράν δμως έξέσπασεν
άγρία θύελλα ποϋ επέφερε
τεραστίας ζημίας. "Ετσι μετά
την πόλιν, πλήσσεται τώρα
καί ή υπαιθρος άπό την θεο
μηνίαν τής νεροποντής. Όμο
λογουμένως, φαίνεται δτι τά
στοιχεϊα τής φύσεως συνωμό-
τησαν εναντίον μας.
ΑΙ ΠΛΗΜΜΥΡΑΙ
ΤΗΣ ΜΕΣΣΑΡΑΣ
Άκόμη δέν ήδυνηθημεν
νά συνέλθωμεν άπό την φρί-
κην των καταστροφήν πού
επέφερεν ή άγρία νεροπον-
τή τοΰ 8)βρίου είς την πό¬
λιν μας. Άκόμη δέν κατωρ-
θώσαμεν νά έπουλώαωμεν
τάς πληγάς πού εδημιούργη¬
σεν ή χρΰμερχ έκείνη θεομη-
νία, νά περιθάλψωμεν τά
θύματά της, νά περισυλλέ-
ξωμεν τά ράκη καί ν' ανορ¬
θώσωμεν τά έρείπια πού έ-
πεσώρευσε, καί ό τόπος υ¬
πέστη ηδη καί νέον πλίιγμα.
Μετά την πόλιν, ή ΰπαιθρος.
Μετά τό Ηράκλειον, ή Μεσ-
σαρά. Νομίζει κανείς ότι συ-
νεμάχησαν όλαι αί δυνάμεις
τοΰ κακοΰ εναντίον τοΰ τό¬
που αύτοΰ, οπου άπό έ των
έκσπα συνεχώς ή όργή των
δτοιχείων τής φύσεως.
Ή Μεσσαρά είχεν άπομεί-
νει τό μόνον διαμέρισμα πού
δέν είχεν υποστή μεχρισή¬
μερον όλας τάς συνεπείας
των θεομηνιών, των σει-
σμών, των καταιγίδων καί
των πλημμυρών πού εδοκί¬
μασαν κατά τά τελευταία
έτη αί άλλαι περιφέρειαι
τοΰ νομοΰ μα$. Καί ιδού ό¬
τι πληρώνει ήδη καί αυ¬
τή βαρύτατον τόν φόρον
είς την μαινομένην φύσιν.
Ό άπέραντος αύτός κάμπος,
πού ήταν μέχρι προχθές ά¬
κόμη μιά άληθινή χοιρά 3ε-
οΰ μέ τά δάση των ελαι¬
ών τού πού έκλιναν υπό τό
βάρος τοϋ πλουσίου άσΐιμέ-
νιου καρποΰ ' καί τας ποικί¬
λας άλλας καλλιεργείας, εις
τάς οποίας μέ τόσον ζήλον
έπεδίδοντο οί κάτοικοί τού,
μετεβλήθη έκ τής προχθεσι-
νής νεροποντής είς τόπον
συμφοράς καί άπογνώσεως.Ή
άγρία νεροττοντή τής νυκτός
τής Παρασκευής πρός τό
Σάββατον κατέκλυσε τά
πάντα καί ήπείλησε γενικήν
καταστροφήν καί έρήμωσιν.
Οί ξπρο'ι χείμαρροι μετεβλή¬
θησαν εί; όρμητικούς ποτα-
μούς. Καί ό Γέρως ποταμός
έκχυλίσας έκάλυψε τά πάντα.
Εύτυχώς καθώς διαπιστοΰται
μέχρι τής στιγμής δέν ύ-
πάρχουν άνθρώπινα θύματα.
ΑΊ ύλικαί ομως ζημίαι εί¬
ναι τεράστιαι. Χωρία άν-
θοΰντα, όπως ό Άμπελοΰζος,
ό Πλάτανος, ή Πόμπιια, τό
Πετροκεφάλι, οί Μοΐρες, ό
Ζαρός, οί Βόρροι, τό Τυμ¬
πάκι ύπέστησαν άνυπολογί-
στους καταστροφάς. Πλείστα
ζώα των άγροτών παρεσύρ¬
θησαν καί έπνίγηααν. Πολ¬
λαί οικίαι κατέρρευσαν καί
έκατοντάδες άτόμων παρέ¬
μεινεν χωρίς στέγην. Γέ-
φυραι καί δρόμοι κατεστρά¬
φη σαν καί αί αυγκοινωνίαι
ώς έκ τούτου διεκόπησαν.
Μέγα μέρος τοΰ έλαιοκάρ-
που κατέπεσε λόγω τής ραγ-
δαίας βροχής καί τοΰ άνέ-
μου καί παρεσύρθη υπό των
υδάτων. Καί πολλαί άλλαι
καλλιέργειαι κατεστράφησαν
έξ ολοκλήρου. Δέν εχομεν
άκόμη άκριβεϊς όσον καί λε¬
πτομερείς πληροφορίας περί
τής εκτάσεως των καταστρο-
φών είς ενα έκαστον χωρίον.
Βέβαιον όμως είναι ότι αί
καταστροφαί είναι άνυπολό-
γιστοι, καί δέν είναι βε¬
βαία δυνατόν νά έπανορ-
θωθοΰν κατά κανέν α τρό¬
πον. Τό Κράτο?, εξεδή¬
λωσεν ήδη διά τοΰ κ. Νο¬
μάρχου τό ενδιαφέρον τού
πρός τούς πληγέντας έκ τής
νέας αυτής θεομηνίας καί
κάμνει ό,τι είναι δυνατόν
διά την στέγασιν καί την
περίθαλψιν των θυμάτων.Καί
δέν ύπάρχει άμφιβολία ότι
9ά συνεχίση την "μέριμνάν
τού καί είς τό μέλλον. Άλ¬
λά δέν ειμπορεί βεβαία καί
νά αναλάβη την έπανόρθω-
σιν όλων των καταστροφήν.
Όπωσδήποτε, όμως, ανε¬
ξαρτήτως όλων των άλλων
αί καταστροφαί τής Μεσσα-
ράς,όφειλόμεναι είς πλημμΰ-
ρας, έφεραν πάλιν είς την
επιφάνειαν τό πρόβλημα τής
εκτελέσεως των παραγωγι-
κων, άποατραγγιστικων, άν-
τιπλημμυρικων έργων. Καί
έπ' αυτών είμεθα βέβαιοιότι
θά λάβη άμεσον μέριμνάν ή
Κυβέρνησις..
Ο ΕΡΑΝΟΣ
ΥΠΕΡΤΟΝ ΠΛΗΜΜΥΡ0ΠΑΘΙ1Η
ΑΙ ΧΘΕΣΙΝΑΙ ΕΙΣΦΟΡΑΙ
Έκ προηγουμένοιν
ζίοφορίόν δρχ. 24;3.(Κ),'3
Μητροπολίτην Κρή¬
της » 1.000
Σύνολον 244.003
καί των κακοποιών έν γένει.
Τό πραγμα είναι ευχάριστον.
Καί άποβαίνει πρός τιμήν καί
τού έπόπτου Άγροφυλακής
καί τοΰ άγρονόμου Μοιρών
καί των άλλων γενικώς όργά-
νων τής άγροφυλακής, πού δι-
καιοΰνται επαξίως δημοσίου
έπαίνου.
ευχάριστον διαπίστωσιν. Διότι
έπιθυμία μας είναι νά εξα¬
σφαλισθή ή (ίδρευσις καί άρ-
δευσις τής ύπαίθρου, δι* ενός
οιουδήποτε τρόπου. Καί άν έ-
πιτυγχάνουν αί γεωτρύσεις
τόσον τό καλίτερον. Καί πρέ¬
πει νά συνεχισθοΰν.
Ή άσφάλεια.
Είς την Μεσσαράν καθώς
μάς γράφουν εκείθεν, καί ιδία
είς την επαρχίαν Καινουρίου,
ή άγροτική άσφάλεια έχει πα-
γιωθή τελείως. Καί οί γεωρ-
γοί έπιδίδονται είς τάς καλλι-
εργητικάς εργασίας των μέ
ζήλον καΐ όρεξιν καί μέ την
συναίσθησιν δτι ή παραγωγή
των δέν θά διατρέξη, κανένα
κίνδυνον έκ των άγροζημιών
Αί γεωτρήσεις.
Κατά πληροφορίας παρα-
σχεθείσας ημίν αρμοδίως, αί
γεωτρήσεις είς τόν νομόν μας,
περΐ των οποίων έγράψαμεν
χθές, δέν είχον άποτυχίαν.
Αντιθέτως μάλιστα, καθώς
τονίζεται, είς τά Χουστουλια-
νά επέτυχον, είς τό Τυμπάκι
έπίσης, δπου αποδίδει τό άρ-
τεσιανόν 17 λίτρας ύδατος
είς δέ την Βαγιωνιό τό ύδωρ
άνέρχεται καΐ υπέρ την επι¬
φάνειαν τοϋ έδάφους. Χαίρο¬
μεν ιδιαιτέρως διά την πληρο¬
φορίαν, πού αποτελεί μίαν
Τά άγρια δένδρα.
Ιδού λοιπόν καί κάτι τό ο¬
ποίον ουδείς ποτέ έφαντάσθη
ϊσως, ή ύπελόγισε: Είς τόν
νομόν μας, ύπάρχουν υπέρ τό
ένάμισυ έκατομμύριον άγρια
δένδρα, τά όποΐα βεβαία δέν
άποδίδουν τίποτε σήμερον!
Καΐ δμως τά δένδρα αύτά έ-
ξημερωνόμενα,θ'άποτελοϋν ο¬
λόκληρον θησαυρόν, τεράστι¬
ον πλούτον. Διότι καί εκατόν
δραχμάς ν' άποδΐδη έ'καστον
δένδρον, θά έχωμεν αύξησιν
τοΰ είσοδήματος κατά εκατόν
πενήντα έκατομμύρια δραχμάς
ετησίως. Καί ταυτα χωρίς
καμμίαν απολύτως επί πλέ¬
ον επιβάρυνσιν Εύτυχώς τό
έργον τής έξημερώσεως των
άγρίων αυτών δένδρων, άνα-
λαμβάνει ή'δη ή ϋπηρεσία Ά¬
γροφυλακής, έν συνεργασία
καί μέ τάς γεωργικάς υπηρε¬
σίας. Καί ελπίζομεν δτι συν¬
τόμως ή δενδροκαλλιέργεια
θ' αποτελέση σπουδαίον πό-
ρον πλουτισμοΰ διά τόν τό~ον
μας.
Μ
ιρ

ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ
ΠΟΥΛΑΚΑΚΗ.- Σήμερον -ό
κήπος τοΰ Άλλάχ».
Μ1ΝΩΑ. (ομιλών).—Σήμερον-Ή
έπιφυλακή-.
ΛΛ^Ν^^^
ηθΥΛΑΚΑΚΗ
ΣΗΜΕΡΟΝ
Τό θαϋμα τής κι-
νηματογραφικής τέ-
χνης ή έξ όλοκλή- ί
ρου έγχρωμος Γαλ- ι
λική τοανία.·
Ή τελευταία ίημιβυργία 2
τής:
ΜΑΡΛΕΝ ΝΤΗΤΡΙΧ
τβθ
ΣΑΡΛ ΜΙΊΟΥΑΓΙΕ
ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑΝ μιά έ-
ζ ξαιρετική Γαλλική φάρσα;
ΑΡΑΕΤ ΚΛΙ ΟΙ
ΜΙΑΜΙΑ1ΕΣ ΤΗ!
ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗΝ
ΒΕΡΑ
ΙΒΑΝΟΒΝΑ
■■■■■■■■^«■■■■■■■ιββη
ΕΚΤΟΣ ΤΡΑΣΤ
Τ© θαλαμηγόν ά)π
Αναχωρεί έξ Ηρα¬
κλείου εκάστην ΚΥΡΙΑ¬
ΚΗΝ βράδυ κατ' ευθεί¬
αν ΠΕΙΡΑΙΑ.
ΤΕΤΑΡΤΗΝ βράδυ κατ'
ευθείαν ΠΕΙΡΑΙΑ, ΣΟρον,
ΤΗΝΟΝ, Πάρον, Νάξον.
Πρακτορείον
ΛΙΝΑΡΔΑΚΗ
Τπλέφ..5-41
■■■■■■■■■Μ
ΝΑΥΤΙΚΟΝ ΓΡΑΦΕΙΟΝ
Ε. Α. Χαμαράκη
Τηλέφ. Λ'? 5—50
ΤΟ ΑΤΜΟΠΛΟΙΟΝ:
Νέ έξηαφαλιβμένην ταχύ-
τητα 14 μιλλίων.
Αναχωρεί εκάστην
ΤΡΙΤΗΝ π. μ.
διά Ρέθυμνον, Χανιά,
ΠΕΙΡΑΙΑ, ΧαλκΙδα, Αίδη-
ψόν, Βόλον, Θεσσαλονί¬
κην.
!■■
Ζητεΐται νοσοκόμος πεπειραμέ-
νη είς την κλινικήν τού ΙατροΟ κ.
Βρεττάκη μέ καλάς συστάσεις.
Μισθός ικανοποιητικάς. Πληρο
φαρίαι παρά τω Ιδίφ.
Άπό τού θρόνου
είς την λαιμητόμον.
ΜΙΑ ΤΡΑΓ1ΚΗ
ΒΑΣΙΜΣΣΛ =
Ή στήλη τοΰ ώραιόκοσμου.
245ον
"Ετσι ό Λουδοβΐκος 16ος
φορώντας τήν ψεύτικη περοΰ-
κά τού, έμπήκε σκυφτός στό
φτωχόσπιστο. Καί ή πρώτη
βασιλική τού πράξις ή"ταν νά
ζητήση μιά φιάλη κρασί κ'
έ'να κομμάτι ψωμί μέ τυρί.
—Αύτός είνε ό βασιληάς;
Ή βασίλισσα είνε, έμουρμοΰ-
ριζαν, άνήσυχοι, περίεργοι
καί έξημμένοι, οί χωρικοί καί
οί γυναΐκες πού εΐχαν μαζευ-
θή γύρω. Γιατί μιά μικρή γαλ-
λική πολιτεία, έκείνη τήν έπο-
χή, βρισκόταν τόσο μακρυά
άπό τήν αύλή, άπό τή μεγά-
λη καί άόρατη αύλή, ώστε
κανείς άπό τούς άνθρώπους
αύτούς δέν έλαχε νά ιδή τόν
βασιληδ σλλοϋ παρά επάνω
στά νομίσματα. Εδέησε νά
στείλουν άγγελιαφόρο σ' έ'ναν
εύγενή τής περιφερείας γιά
νάρθη αύτός νά διαπιστωθη
εάν ό άγνωστος έκεΐνος ταξι
διώτης ήταν πραγματικά ό
ϋπηρέτης τής βαρώνης ντέ
Κόρφ ή μήπως ήταν ό Λουδο
βΐκος ό 16ος, 6 εύσεβέστα-
τος βασιλεύς τής Γαλλίας
καί τής Ναβάρας.
♦ *
Τή νύχτα έκείνη τής 21ης
Ίουνίου 1791, ή Μαρία-Άν-
τουανέττα, τριάντα έξη χρό
νων γυναΐκα καί δεκαεψτά
χρόνια βασίλισσα τής Γαλλί¬
ας, έπάτησε γιά .πρώτη φο-
ρά τό πόδι της στό σπίτι ενός
μικροαστοΰ ύπηκόου της. Αΰ-
τό ήταν τό μοναδικό ίντερ-
μέδιο τής ζωής της άνάμεσα
στά παλάτια— καί τίς φυλα-
κές.
Εδέησε νά περάσουν στήν
άρχή άπό τό μαγαζάκι τοΰ
μπακάλη, πλημμυρισμένο άπό
τήν όσμή τού ταγγιασμένου
: λσδιοΰ, των ξερών λουκάνι-
κων καί των δυνατών μπαχα-
^ικών. Ό βασιληδς ή μάλλον
ό άγνωστος μέ τήν ψεύτικη
περοΰκα καί ή γκουβερνάντσς
τής δήθεν βαρώνης ντέ Κόρφ,
άνέβηκαν ό είνας πίσω άπό τόν
άλλον στό πρώτο πάτωμα
άπό μιά στενή σκάλα ποΰ ε-
τριζε κάτω άπό τα πόδια
των. Δυό δωμάτια μιά κρεβ-
βατοκάμαρη καί μιά τραπε-
ζαρία, χαμηλές, φτωχικές,
βρώμικες. Δυό χωριάτες ώ-
πλισμένοι μέ διχάλες έστάθη-
καν άμέσως μπροστά στήν
πόρτα — άλλου εϊδους φρου-
ρά καί πολύ διαφορετική ά¬
πό τή σωματοφυλακή των Βερ
σαλλιών μέ τίς άστραφτερί,ς
στολές καί δπλα. Καί οί ό-
κτώ — ό βασιληάς, ή βασί-
λισσα, ή πριγκήπισσα Έλι-
σάβετ, τα δυό παιδία, ή γκου-
βερνάντα, οί δυό καμαριέρες
—εΐχαν μαζευθή, δρθιοι ή κα
θιστοί, σ' έκεΐνο τόν περιωρι
σμένο χώρο.
(συνεχίζεται)
♦ ■.....■·.···......■ ^
• Ό όύοντίατρος
Έμμ. Ι. Αλεξάκης
έναντι Αγ. Τίτου
Έκπαιδευθείς είς Παρισί¬
ους άναλαμβάνει οιανδήποτε
θεραπείαν νοσημάτων τού
στόματος (ούλίτιοος, κακοσμί
άς) συμφώνως μέ την τελευ¬
ταίαν εξέλιξιν τής έπιστήμης.
Έτάσης όδοντοστοιχίας καί
κορώνες έκ διαφόρων μετάλ
λων—κορώνες έκ τιορσελά-
νης. Έπαναφορά τελείως ά-
νώδυνος των στρεβλοφυών ο¬
δόντων είς τήν κανονικήν αυ¬
τών θέσιν.
Τηλέφωνον 6—91.
Είς τό Παρίσι, τό πρωΐ.
Ό γοΑγοΟάς
μιάς καρδίας
ΕΛΙΣΛΒΕΤ = =
Ι ΙΙΙΙΙΙΙ
III
ΙΗ
Επανωφόρια—ταγιέρ.
Ξεύρετε δτι ή νότα
δίδει πάντοτε τόν τόνο
ά
καί την
ΑΒΕΔΙΣ
Νέαι παραλαβαί.
Νέα ύφάσματα.
Νέοι μοδέρνοι χρωμα-
τισμοί. ·
Αί τιμαί μας είνε αί
καλύτεραι.
ΑΒΕΔΙΣΙΑΝ
Όώός ΆγΙου Μηνά.
■ ■■■■■■■«■■■■■■■■■■■■•■Ι Ι
εκφρασι είς τήν εκάστοτε μόδα
προκειμένου γιά τήν ήαέρα καί
τόν δρόμο. Πολύ περισσότερον,
ευρίσκει τήν άφορμή νά υφίστα¬
ται είς τό έπανωφόρι καί είς τό
ντεμί—σπόρ πρωίνό σύνολον.
Συχνά ή έλλειψις γοϋνας, συν¬
τελεί είς τήν αύστηρή φόραα, διά
παίζει τό
τήν όττοία ή
σπουδαιότερο ρόλο.
Ή θυσιαζομένη τοιουτοτρόπως
γαρνιτοΰρα δέν άποκλείεται' έν
τούτοις, είς τήν αναζήτησιν των
λεπτομερειών: κουμπιά — 2χουν
πάντοτε τήν τΐρώτη θέσι δσον ά-
φορα τήν σπουδαιότητα -- ζώνες,
τσέπες θά άναδειχθοϋν περισσό-
τερο επί ενός άπλουστάτου ένδύ-
ματος. Γιατί είνε πρό πάντων ή
σιλουέττα πού συγκεντρώνει τήν
προσοχή.
Έν πρώτοις, οί ώμοι, οί όποΐοι
παρ' δτι είναι ολιγώτερον άνοι-
κτοί άπό τόν ττροηγούμενο χρόνο,
εΐν' έν τούτοις άκόμη ύψηλοί. Ύ¬
ψηλοί, άλλά χωρ'ις ΰπερβολή. Καμ
μία ΰπερβολή έπίσης, οότε επιμο
«ταγιέρ^ρη «μπάσκα» είς τό ταγιέρ. Είσθε
ί η έλεύθερη είς τό νά έ'χετε ή νά
μην εχετε ζώνη. Άλλ' είνε ευλο
γον δτι δέν έ'χετε πειά την έκλο
γή, προκειμένου ν' άλλάξετε τήν
θέσι τής τάγιας: πρέπει νά τήν ά
νεβάσετε—άνεπαίσθητα— άλλ' έν
ούδεμιςχ περιπτώσει νά τήν κατε
βάσετε. Διότι ή ϋποβολή τής ύψη
λής τάγιας περί τής οποίας ίγινε
αρχικώς λόγος τήν περασμένη σαι
ζόν. έποινέρχεται έπιμόνως είς τό
νή είς τό ϋψος τής
γής των μανικιών.
προσαρμο-
Ή τάγια, ή όποία φυσικώς σχη-
ματίζει ζώνην,φαίνεται τόσο^περισ
σότερο στενή οσο ή λεπτότης της
έρχεται είς άντίθεσι μέ τήν εύρυ-
χωρία τής φούστας είς τό έπανω-
φόρι, καί μέ τήν τελείως έλεύθε-
έπανωφόρι— ταγιέρ.
"Άλλοτε, υπό τήν έπίδρασι τή
έποχής Ντιρεκτουάρ, τα τέσσαρα
κουμπιά ευρίσκονται διακριτικά
το-ποθετηαένα υπεράνω τής τα
γιας. άλλοτε πάλι λόγω τής με
σολαβήσεως των ένκρι·στασιόν κα'
άπλικασιόν άπό γοΰνα τοποθε
τοΰνται ύποχρεωτικώς είς τό έ
πάνω μέοος τοΰ ιιπούστου.
Σταυρωτά καί κάθετα κουυ,πώ
ματα είνε έξ Ισου τής μόδας. Δύο
τέσσερα, £ξ, όκτώ κουμπιά.
"Οσον άφορά τα ρεβέρ, σταυρώ-
νούν είτε πολύ χαμηλότερα, είτε
πολύ ύψηλότερα άπό τίς τελευ
ταΐες συλλογές.
"Ενα ώραϊο μεταξωτό μαντήλ
ή μία έσάρπα μάλλινη σέ ζωηρά
καί κτυπητά χρώματα έξέρχον
ται τού στενου άνοίγματος καί
προσθέτουν έ"τσι ίνα εντελώς προ
σωπικό κασσέ είς τήν άπλή κα'
κομψή σιλουέττα. _
ή Ντιστεγχέ
Ή συναυλία
τής Τετάρτης.
Ό μοναδικός χζ^ίροζ, τοΰ
έλληνικοΰ μελοΐράματος κ.
Πέτρος Έπιτροπάκης, τοΰ 6-
τ.οίου ή μεθαυριανή συ/αυ-
λία είς τό θέατρον Πουλακά¬
κη, τή συμπράξει τής κ. Ά-
λίκης—Βίτσου—Έπιτροπάκη
καί τοΰ ποιητοΰ κ. Λάσκου,
θ'
αποτελέση μουσικόν γεγο-
νός καί θά προσελκύση όλον
τό φιλόμουσον καινόν τής πό¬
λεώς μας.
ΣΤΕΦ. ΣΑΡΙΔΑΚΗΣ
ΜΑΙΕΥΤΗΡ-ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΣ
Μετώκηοεν είς την επί τής όδοΰ 25 Αύγού-
στου (Βεζύρ—Τσαρσί) οικίαν κ. Λιανά παραπλεύ¬
ρως Λέσχης Έπιστημόνων.
Δέχεται ώς πάντοτε έν τή Πολυκλική Ηρα¬
κλείου.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■Β εί ■■■■■■ ■ ■■■■■■■■■■■■*■
.ΕΡΜΙΝΑ"
Πλατεΐα Έλ. Βενιζέλου (Κέντρον)
ΝΕΩΤΕΡΙΣΜΟΙ ΑΝΔΡΙΚΟΙ & ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΙ
_υνεργάζονται αί γνωσταί μοδίσται:
ΤΜΗΝΑ φορεμάτων: Δίς Στάσα Ταμπακάκη
» καπελλων: Δΐς Εύαγγελία Σκαρβελη
» άσπρορρούχων: Δίς Μαρία Ταμπακάκπ.
"Εκθεσις άπό τής Πέμπτης 4 Νοεμβριού μ. μ.
Μόλις αφιχθείσαι έξ Αθηνών οπου παρηκολούθησαν
έκθεσεις Μεγάλον Οί κων καί εκόμισαν τα τελευταία Πά
ρισινά μοντέλα τής χεΐμερινή; σαιζόν.
Υποκάμισσα, γραβάτται, κάλτσες κ.λ.π. Καλ-
λυντικά, άρώματα, κολώνια χϋμα.
Έπιδτορθώνονται άνδρικά καπέλλα.
Γοϋστο, τέχνη, περιποίησις.
Τιααϊ απολύτω; συγκατα^ατικαί.
ϋ
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■εΐΒΠΒΒΒεΐΗΒ ■■■■■■■■■■■■
ΜΙΒ■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
Τό βιβλιοχαρτοπωλείον
Ιωάννου Γ. Καμαράτου
Μετεφέρθη οριστικώς είς τό Μεϊντάνι—γωνία
Άραστά—Πλατειάς Στράτας—καί έναντι καταστη-
μάτων Παν. Πρατικάκη.
■■■■■■■■■Μ
ΤΑ ΕΚΛΕΚΤΟΤΕΡΑ ΧΡΛΣΙΑ
Είς τό Πρατήριον
ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΜΠΕΤΕΙΝΑΚΗ
4Οον αύτοκρατείρας. ^
Τότε άπογοητευμένη ή Έλιαά-
βετ λέγει:
—Καταλαβαίνω, πάλιν κορίτσι
—Κι' αν σοΰ πώ πώς είνε ά
γόρι;
Ή χαρά φωτίζει τό τ.ροΊωπ'η
τής Έλισάβετ.
"Εκανε άγόρι! Άλλ' ή ευτυχία
της μετριάζεται άπό τόν φόβο
μήπω; τή; άκο-κρύζχοο^ τήν άλή
θείαν. Καί μόνον ό'ταν είοε μέ
τα μάτιά της τό νεογέννητοτ, Ι
πείσθη.
Τί; πρώτες ήμέρε; ή αύτοκρά
τειρα υποφέρει πολύ, γιατί τή;
ήλθε πολύ γάλα χωρί; νά τή; έ
πιτρέπουν νά θηλάζη τό βρέφος
Είνε πολύ άπαρηγόρητη γΓ αύτό
καί δέν Ιχει μάτια νά ιδή τόν ι
ατρόν Ζεμποΰργκερ πού ούτως ι
άλλως τή; ήταν άντιπαθητικός.
Είνε ομως τόσον εύτυχισμένη
πού άπέκτησεν υϊόν! Ό Φραγκΐ
σκο; Ιωσήφ θά ήθελε νά μπο
ροΰσε νά χαρίση είς τήν νεαράν
μητέρα ο'λου; τούς πολυτίμου;
λίθου; τοΰ κόσμου. Καί να'. μέϊ
δέν εύρισκεν ωραίον τόν υί6
τού, άλλά «καλοκαμωμέ'Ό καί
γερό». Ένω τόν συγχαίρουν δα
κρυα χαρά; κυλοΰν άπό τα μά
τιά τού.
"Αν ήταν δυνατόν ή άγάπη τού
γιά τήν νεαράν τού σύζυγον, Πά
καθίστατο άκόμα πιό μεγάλη. Ή
γηραιά άρχιδούκισσα— ή πεθερά
τής Έλισάβετ— έ'χανε διαρκώς
έ"δαφος. Ή θέσι; τή; νεαρα; αύ
τοκρατείρας ήταν πιό έδραιωμένη
άπό κάθε αλλη γορί. Άλλ' αΰ
τό τήν άρχιδούκισσα δέν τήν ϊΐει-
ράζει. Είνε εύχαριστημένη, όσον
τουλάχιστον καί ό Φραγΐσκο; Ί-
ο)σήφ. Τώρα πού ήξευρε πώς ό
υίός της είχεν αποκτήση διάδο¬
χον, εθεωρούσε τόν θρόνον έςη-
σφαλισμένον κα' ή καρδιά τη
κτυποΰσε πιό ν]συχα. Κατά οάθος
ή άρχιδού/,ισσα δέν ήθελε παρά
τήν ευτυχίαν τοΰ υίοΰ της καί
τής χύτον.ρατορ:ας τού. Ή Έλι¬
σάβετ παρεξηγοΰσί,
Άλλ' όπως καί τίς δυό άλλες
φορές πού άπέκτηαίν έγγόνια, ή
άρχιδούκισσα θέλει καί τόν μι¬
κρόν εγγονόν της νά τόν άναθρέ-
ψη μέ (τίς ίδικές της άρχές, 8-
πως άνέθρεψε καί τόν υ£όν της,
τόν Φραγκίσκον Ιωσήφ. Δέν εχει
—ϊσω; δχι καί εντελώς «οικο,—
εμπιστοσύνην είς τίς παιδαγωγι-
κές (κανότήτες τής νβαροΐς αϋτο-
νεαρά; μητέρας επάνω στά πό¬
δια της. Καΐ αύτό μοιραίως εγί¬
νετο χγορμ^ προστριβήν καί ηχ-
ρεξηγήσεων μεταξύ πεθερα; καί
νύφης.
(συνεχίζεται)
ΔΗΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ
Ι Ιαρακαλοΰνται οί ένδιαφερΊμενοι
νά υποβάλουν ιΐς τόν Δήμον
Ηρακλείου προτάσεις μετά δια¬
φόρων συνδυασμίδν άσφαλιστικών
διά τήν ασφάλειαν των κάτωθι
αύτοκινήτων τοΰ Δήμου:
2 καταβρεκτήρα^ άξίας δραχ.
(ίΟΟ.ΟΟΟ.
1 Αύτοκινήτου άπορριμάτοιν ά-
ξία; δρ. 200.000.
2 Αύτοκινήτων μεταφορδ; κρε-
ων άςία; δρχ. Π(Η).(ΚΚ).
1 Ιπι|ίατικοΰ αύτοκινήτου άξί-
α; δρ. 15Ο.(ΧΚ).
Ηράκλειον τή ι! Νοεμβριού
»ί7.
Ό Δήμαρχος Ηρακλείου
Μ. Γεωργιάδης
'Ελευσ. Πηγάκης
Ίατρός- Παθολόγος
Δέχεται έν τώ ιατρείω τού
όδός Τσακίρη (οίκία στ'ρατη-
γοϋ κ. Άλεξάκη) 10-12 π. μ.
καί 4 -6 μ. μ.
ΤΥΡΙΑ
ΓΝΗΣΙΑ ΑΝΩΓΕΙΩΝ
Είς τό Πρατήριον, Άνω-
γειανών τυροκομικών, ΔΡΑ¬
ΜΟΥΝΤΑΝΗ παρά τήν πλα¬
τείαν Βενιζέλου παραπλεύρως
ζαχαροπλαστείου Μεθυμάκη.
ΨΑΡΙΚΑ ΕΙΣ ΔΟΧΕΙΑ
ΣΤΟΥ ΕΜΜ. ΚΡΑΖΑΚΗ
ΚΟΙΜΩΙΪΙΚλ
ΕΟΡΤΑΙ.— "Ενεκεν προσφάτου
πένθους ό κ. καί ή κ. Μιχ. Ηλιά¬
δου δέν θά δεχθώσι τήν εορτήν
των Ταξιαρχών. ,
—Αυριον δέν δεχεται έπισκε-
ψεις ή κ. Μιχ. Φυτάκη._
—Αυριον εορτήν των Ιαί,ιαρ-
νών δέν έορτάζει οΰτε δέχεται
έττισκέψεις δ κ. Μιχ. Καστελλά-
Κη_ΐΈιτίσης δέν έορτάζει ό Διευ-
θυντής τής σιοναδέλφου «"Ιδής» κ.
Μιχ. Μαρνελάκης.
—'Επίσης δέν έορτάζει ό Διευ-
θυντής τοΰ Ταμείου Ηρακλείου
κ. Μιχ. Τζανάκης
—Έπίσης δέν έορτάζει ό υπο-
μοίραρχος κ. Μιχ. Γενιστάκης.
—Έπίσης δέν έορτάζει ό λοχα-
γός κ. Μιχ. Σφακιανάκης.
—Έπίσης δέν έορτάζει ό τραπε-
ζιτικός κ. Μιχ. Μυλωνάκης.
—Έτίίσης δέν έορτάζει ό κ. Μιχ.
Γ. Πολίτης.
—Έπίσης δέν έοοταζει ό άπ.
λοχαγός κ. Μιχ. Φιλιππάκης.
—Έπίσης δέν έορτάζει ό κ. Μιχ.
Μυλωνάκης πιλοποιός.
—Έπίσης δέν έορτάζει ουτε δέ-
χεται έπισκέψεις ό κ. Μιχ. Σγου¬
ρός.
—Έπίσης δέν έορτάζει αυριον
ό κ. Μιχ. Καπαρουνάκης ε'μπορος.
—Έπίσης δέν έορτάζει οΰτε δέ¬
χεται έπισκέψεις ό κ. Μιχαήλ Τζα
νάκης δερματέμττορος.
—Όμοίως δέν έορτάζει ουτε δέ¬
χεται έπισκέψεις ό κ Μιχ. Γαλε-
νιανός Συμβολαιογράφος.
—Όμοίως δέν έορτάζει οΰτε δέ·
χεται αυριον ό κ. Μιχ. Μανασσά-
κης δικηγόρος.
—Έπίσης δέν έορτάζει ό κ. Μι¬
χαήλ Ντίρλας.
—Έπίσης δέν έορτάζει καί δέν
δέχεται έπισκέψεις ό κ. Μιχαήλ
Μανουσάκης ώρολογοποιός
ΘΑΝΑΤΟΙ.—Είς ρ*αθύ γήρας α¬
πεβίωσεν είς Καμάρες Μεσσαράς
ό "Ιωάννης Χατζάκης έκ των χρη-
στοτέρων στοιχείων καί των με-
γαλυτέρων κτηνοτρόφων τής πε¬
ριφερείας. Τήν κηδείαν τού παρη¬
κολούθησε σύσσωμος ό πληθυ-
σμός των χωρίων Μαγαρικάρι,
Γρηγοριδς, Βορριζίων καί Καμά¬
ρων έκτιμών τήν μνήμην τού.
Είς τα τέκνα τοϋ μεταστάντος
καί ιδιαιτέρως είς τύν φίλον υϊ¬
όν τού κ. Γεώργιο» Χατζογεώρ-
γην ή «Ανάρθωσις^ άπευθόει θερ
μά συλλυπητήρια.
— Σκληρά καί άδυσώπητοΓ μοί-
ρα έθέρισε τήν ζωήν τοΰ Γεωργί-
ου Κατσακοϋ, μονογενοΰς υίοϋ
τοϋ εγκρίτου μέλους τής κοινω-
νίας Κορφών κ. "Ιωάννου Καταα-
κοΰ. Ό μεταστάς υπήρξε έκ των
καλυτέρων νέων τοΰ χωρίου δια-
κρινόμενος διά τήν φιλεργ'ατικό-
τήτα καί τα εύγενή τού αίσθή-
ματα.
Ή «Ανάρθωσις» άπευδύνει θερ-
μά συλλυπητήρια είς τούς δεινώς
πληγέντας γονεϊς τοΰ μεταατάν-
τος.
Γύρω στήν πόλι.
Ή άπό τής νυκτός της ττροχθές
σημειωθεΐσαι βροχή, ήρχισεν μέν
πάλιν όρμητική, εξελιχθή δμως
είς κανονικήν δσο καί άδιάκοπον.
—Τουλάχιστον διά τήν πόλιν
μας ή βροχή δέν υπήρξεν ϊτσι, κα-
ταστρεπτική.
—Πρδγμα ατυχώς τιοΰ δέν συνε*
βη είς Μεσσαράν &που αί κατα¬
στροφαί τοΰ Ηρακλείου τρόπον
τινά... συνεπληρώθησαν.
—Ή ίδρυσις Ώδείου είς Μερά-
πβτραν διά την οποίαν γράφομεν
είς δλλην στήλην, άποδεικνύει τό.
γενικόν πνεΰμα προόδου πού ί'ρ·
χισεν άπό τινος κυριαρχοΰν είς
τόν γείτονα νομόν.
—Τό πνεΰμα τουτο καθιέρωσεν
ώς γνωστόν αρχικώς ό προσκο-
πισμός επηκολούθησαν δέ άλλαι
έκδηλώσεις τουριστικής Ιδίως φύ¬
σεως, άζιόλαγοι,
—Αναφορικώς μέ τόν Ερανον
υπέρ των πλημμυροπαθών τής Παι
δαγωγικής 'Ακαδημίας παρεκλή¬
θημεν νά άναγράψωμεν τουτο:
— "Οτι τό προϊόν τοΰ έράνου
έκ 2.200 δρ. κατετέθη συγκεκριμέ¬
νως *ύπό τοΰ διδακτικοΰ τΐροοω-
πικοϋ καί των μαθητών τής Πα»-
δαγωγικής 'Ακαδημίας καί των
πρότυπον ταύτης».
—Άπό ταύς κθκλους των καφε-
νείων δέν λείπουν οΰτε. τώρα αί
συζητήσεις γύρω άπό τα διεθνη
προρλτιματα
ι
ριμα.
Και δέν λείπουν.... μέ τό δί-
κηο τους.
Τουλάχιστον δπως παρουσιά-
ζοντοι τα αΐώνια αύτά προβΧή-
ματα, λελυμένα καί άλυτα συγ¬
χρόνως αυτήν τήν εποχήν, δέν
στεροΰνται γενικοΰ ενδιαφέρον-
τος.
Άλλά καί προβλέψεων ττοικί-
λων, μάλλον δμως έννοεΐται άπαι
σιοδόξων καί τραγικών.
— Είς τοϋ Πουλακάκη προμηνύε
ται σήμερον κοσμοσυγκέντρωσις
λόγφ τοϋ Εργου πού προβάλλε-
ται: ^Κήπος τοΰ Άλλάχ» διά τό
οποίον κάθε έττΐ πλέον ρεκλάμα
■περιττεύει απολύτως.
ό Ρέπορτερ
Λύσις προχθεσινόν
ύπ'άρ. 2όσταυρολέξου

ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ
ζει
»ρτάζει 6 κ
οΡτάζει χαϊ δέν
ΕΚ ° κ· Μι
λογοποιός
; βθ
β >ήραςι
ιάρες Μεσοοώ
κης έκ των»
ών καί των μί
'οτρόοων της—
ΐδείαν τού «μ»
'ωμος ό ϊλ^
ίων Μαγαρ^ορ,
ιζίων καί Καρ
μνήμην τού
τ ου μ
ίς τ όν
γιο»
Ι
άδυσώπητοι:»»
Ι,ωήν τού Γεω^
μονογενούς οί»
■ λους της κο»
Ιωάννου Κβτ»
; ύιτηρζε έκ
> τού χωρίθνί»
την φιλεργατ#
ύγενή τού
ς> άπευδύνιι ί»
α είς τ
ιΐς τού
Ιροχή. τΐρχ
ή, ίζελΐΑι «Κ»
κ,ο καί ά*·»·
,ν διά την »*!
ν υπήρξεν ϊ»
Τό μεγάλο έργον
τοϋ Βίκτωρος Ουγκώ.
Οί "Αθλιοι.
. 1*9βν
Μετά τόν τελευταίον κανονιοβολισμόν, ή πεδιάς
τοΰ Άγίου Ιωάννου έμεινεν έρήμη. Οί Άγγλοι
ήλθον καί έσκήνωσαν έν φ τόπω ήσαν πρΐν οί Γάλ-
λοι. Οϋτω πιστοποιεΐται συνήθος ή νίκη· δταν ό
νικητής κοιτασθή είς την κοίτην τοϋ ήττηθεντος. Οί
"Αγγλοι λοιπόν ήναψαν τάς πυράς των πέραν τής Ρο
σόμμης' οί δέ Πρώσσοι άφεθέντες κατά των τρεπομέ-
νων είς φυγήν, είχον προχωρήσει.Ό Βελλιγκτών έπο-
ρεύθη είς τό χωρίον Βατερλούη Ίνα γράφη την έ'κ-
θεσίν τού πρός τόν λόρδον Βαθούρστ.
Ή Βατερλούη ουδέν εΐχε πράξει" έμεινεν ήμίσει-
αν λεϋγαν μακράν τοϋ δράματος. Ό "Αγιος Ιω¬
άννης έκανονιοβολήθη, τό Ούγομόντιον έπύρπολήθη,
ή Παπελόττη έτιυρπολήθη, τό Πλαγκενάτον έπύρ¬
πολήθη, ή Αίσαίντη ήλώθη έξ έφόδου, ή Βελλαλιάν-
τη εγένετο μάρτυς τού άσπασμοΰ των δύο νικητών
μόλις είνε γνωοτά τα όνόματα των τόπων τούτων,
καίήΒατερλούη, ήτις ουδέν μερος έλαβεν είς την
μάχην, ήξιώθη δλης τής τιμίας.
Δέν είμεθα ίκτών κολάκων τοΰ πολέμου' χρείας
τυχούσης, λέγομεν τάς αληθείας τού. Ό πόλεμος
έχει φρικτά κάλλη, άτινα καί ουδόλως άπεσιωπή-
σαμεν άλλ' όμολογητέον δτι έ'χει καί τίνα πράγ-
ματα δυσειδή καί τούτων τα καταπληκτικώτερον
είνε ή ταχύτης δι* ής άπογυμνοϋνται οί νεκροί
μετά την νίκην. Ή μετά πάσαν μάχην έπιοϋσα
αύγή άνατέλλει πάντοτε επί γυμνών πτωμάτων.
Τίς ό άπεργαζόμενος τουτο, Τίς ό άμαυρών
ούτω πως τόν θρίαμβον. Τίς ή μυσαρά χε'ιρ ή λα-
θραίως είσδύουσα είς τούς θυλάκους τής νίκης; Τί¬
νες οί βαλαντιοτόμοι, οΐτινες κατόπιν τής δόξης
αίσχροκερδοθν, Φιλόσοφοι τίνες, ό Βολταΐρος συν
τοίς άλλοις βεβαιούν ότι ούτοι είνε αύτοι ένεΐνοι
είς ούς χρεωστεΐται ή δόξα. Είνε, ώς λέγουν, πά¬
λιν αύτοι δέν ύπάρχει περί τούτου άμψιβολία' οί
άπομείναντες δρθιοι λαφυραγωγοθν τούς πεσόντας
χαμαί. Ό ήρως τής ημέρας γίνεται την νύκτα βρυ-
κόλαξ. "Αλλως τε δ" έχει καΐ κατά τι δικαίωμα νά
λωποδυτή τις πτ