95187

ής
1937
ϊνή
ί|
ΙΗΑΙΙι
ΟΝ
ΚΟΓΚ
*'«ην έ*^
' ««όϊ» λϊμι
η*Ρ^Ρί»ύρ,.
""^ϊ «ι,.
βρίου (τοθ ι»
<*·'* *« Λ*». ροτατος Β^ *ίς, έκ Η«ηί »ί ετοιμιί^Μ, • Κόγκ. οίας ό τη&ο; >ρός τό Χόρ
ώς «νηγγίΧΙή
ι Ί«ηωνκΐ«
Σ
ΤΡΟΤ!)
ι,βρίου («Λ» γ
«τ· είδήβΝ<· χαί ·ξετ*>
τ*
(ην «ροδ»*»
ιΐ άλλαι «Λ1
ού.
ΑΝΟΡ
ΩΣΙΣ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ
1ΥΝΜΌΜΜ
Αίγ ι.ττοιι
ϊτηΛΐα )μι«{
ίξάμηνο;
'ΛμιρικΓις
έτηοι'α .ν>λ. 1,
ίξομηνο; ·
Τιμη
/|1Τ(( ί|
(V
"' (>ν
ΤίΤΑΡΤΗ
22
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
1937
ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΑ
ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ ΚΡΗΤΗΣ - ΕΓΟΣ 22Ον
ΑΡΙθΜ. ΦΥΛΛΟΥ «46
Η ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ ΚΑΙ ΟΛΟΚΑΗΡΟΣΙ!
ΤΟΪΘΕΣΜΟΥΤΗΣΑΟΟΧΕΝΤΡΟΣΕΟΣ
_'Η καθιέρωσις τού θεσμοΰ
τής άποκεντρώσεως υπήρξεν
ως γνωστόν ενα άπό τα ρι-
ζοσπαστικώτερα μέτρα τής
σημερινάς κυβερνήσεως καί
εν πολύτιμον δώρον της
πρός την ελληνικήν επαρχί¬
αν. Τα άγαθά δέ άποτελέ-
σματα τοΰ θεσμοΰ τούτου, ε-
ξεδηλώθηοαν ήδη- Ή έλλη-
νική έπαρχία άπηλλάγη ά¬
πό την κηοεμονίαν καί τα
δεαμά πού την έκράτουν ύπο-
χείριον δούλην τοϋ ύδροκε-
φάλου τής πρωτευούσης. Καί
ήρχισε ν' άναπνέη ελευθέρα,
νά κινηται μέ ιδικήν της
πρωτοβουλίαν, νά έξελίσσε-
ται, νά προοδεύη. Τα πλεί¬
στα έκ των ζητημάτων της,
λύονται επιτοπίως, ικανοποι¬
ητικάς καί ταχέως. Άσήμαν-
τοι άλλά καί σοβαραί ύπο-
θέσεις διά την διεκπεραίω-
σιν των οποίων άπητεΐτο άλ¬
λοτε χρόνος μοικρός, επέμ¬
βασις τής γραφειοκρατίας
τοΰ κέντρου, μετάβασις των
ενδιαφερομένων είς την
πρωτεύουσαν καί κατασπα-
τάλησις χρόνου, δυνάμεων
καί χρήματος, τακτοποιοΰν
ται ήδη άπό τάς τοπικάς υ
πηρεσίας. Ή κατασκευή δι¬
αφόρων μικροέργων μεγί¬
στης δμως σπουδαιότητος καί
επειγούσης άνάγκης, άποφα-
σίζονται τώρα υπό των Γεν.
Διαινήσεων καί, των, νομαρ-
χιών καί έκτελοΰνται ταχέ¬
ως. Ή πρωτοβουλία των Δη-
μοσίων ύπηρεσιών των έπαρ-
χιών ανεπτύχθη καί ή δλη
διοικητική μηχανή κινεϊται
μέ ταχύτερον δημιουργικήν
ρυθμόν.
Άλλ' ό θεσμός της άπο-
κεντρώοεως δέν έχει όλοκλη-
ρωθη βεβαίως εισέτι· οΰτε
καί ήτο άλλωστε δυνατόν νά
τεθή έξ ολοκλήρου διά μιάς
είς εφαρμογήν καί ν' απο¬
δώση είς τόσον ολίγον χρο¬
νικόν διάστημκ δλα τα άνα-
μενόμενα άγαθά. Ό θεσμός
αύτός, νεώτατος, θά υποστή
ώς είναι φυσικόν καί λογικόν
πολλάς έξελίξεις καί θά βαί-
νη συν τω χρόνω τελειοποι-
ούμενος καί όλοκληρούμε-
νος. Τό ζήτημα δέ τουτο ε-
θιξεν είς προσφάτους άνα-
κοινώσεις τού κ«ί ό κ. Πρω-
θυπουργός καί μέ αύτό ή-
σχολήθη καί ό τύπος τής
πρωτευούσης κατά τάς τελευ¬
ταίας ημέρας. Καί είναι
πράγματι δικαιολογημέγη α¬
πολύτως ή σημασία Π όποία
άποδίδεται είς την εφαρμο¬
γήν καί την όλοκλήρωοιν
τοΰ θεσμοΰ τής άποκεντρώ¬
σεως καί αυτοδιοικήσεως. Δι¬
ότι έξ αυτών θά εξαρτηθή
κατά μέγιστον μέρος ή πρό-
οδος καί η άναδημιουργία
τής Ελληνικάς επαρχίας
καί τής χώρας έν γένει.
Ό κ. Μεταξάς, ομιλών διά
τό ζήτημα τουτο, τό έθιξεν
απλώς καί τό εξήτασεν είς
τα κυριώτερα σημεΐά τού
άρκεσθείς νά δηλώση δτι ή
κυβέρνησις θά πράξη πάν ο,τι
έξαρτάται έ| αυτής διά την
καλυτέραν οργάνωσιν ^του
θεσμοΰ ώστε ν' αποβή όσον
τό δυνατόν εύεργετικώτερος
καί έξυπηρετικώτερος διά την
ανάπτυξιν τής χώρας, οί ά-
σχοληθέντες δέ μέ τόν θε-
σμόνι άπό των στηλών των
άθηναϊκών συναδέλφων, έ-
ξέθεσαν διαφόρους γνώμας έν
πολλοϊς άξιολόγους.
Ημείς δέν θά έκταθώμεν
περισσότερον. "Εχομεν μό¬
νον νά παρατηρήσωμεν του¬
το: ότι καί σήμερον ώς λει-
τουργεΐ ό θεσμός άφήνει τα
περιθώρια εύρυτάτης δράσε-
σεως των οργανισμόν τής το-
πικής αυτοδιοικήσεως. Άρ-
κεΐ νά εκδηλωθή ή άπα-
ραίτητος πρός τουτο πρωτο¬
βουλία καΐ δραστηριότης καί
νά επικρατήση τό πνεΰμα
τής συλλογικής ενεργείας
είς την εκτέλεσιν διαφόρων
έργων πού· θά βοηθήσουν
την αυξηθή τής παραγωγής,
την έξυγ&νσιν τής ύπαί-
θρου, τόν *έκπολιτισμόν γε¬
νικώς τής Ιπαρχίας. Καί σή¬
μερον έ#ϊ παραδείγματι,
ειμπορεί κ«λλιστα νά κατα-
I
σκευασθοΰν διά κοινής προ-
1 σωπικής εργασίας των κα-
τοίκων πολλών γειτονικών
κοινοτήτων καί μέ την ενί¬
σχυσιν καί την καθοδήγηαιν
τοΰ Κράτους, έπαρχιακαι ά-
μαξιτοί οδοί, διευθετήσεις
' χειμάρρων^ ύδραυλικά καί
1 άρδευτικά εργα, άναδασώ-
σεις, άπΛξηράνσεις έλών
κ.λ.π. 'Επι,σης ειμπορούν νά
καθορισθοΰν κοινοί χώροι βο-
σκοτόπων, κοινόν πρόγραμμα
κατασκευής έξωραϊστικών, ή
καί τουριστικών άκόμη έρ¬
γων. Επί πλέον διά κοινής
καταβολής καί δράσεώς των
Δήμων καί Κοινοτήτων, εί¬
ναι δυνατόν νά ίδρυθοΰν
νοαοκομεΐα, ίατρεΐα, φαρ-
μακεΐα είς δλα τα κατάλ-
ληλα πρός τουτο έπαρχια-
κά κέντρα, ώστε νά φθάση
καί ή έπιστήμη είς την ύ¬
παιθρον καί νά μην είναι
κλεισμένη έντός των πόλεων
μόνον. Καί αύτά χωρίς νά
αναφέρωμεν δτι εκάστη
κοινότης, ειμπορεί κάλλιοτα
νά προμηθευθή ένα ραδιό*
φωνον καί νος αποκτήση μί¬
αν βιβλιοθήκην διά την τέρ¬
ψιν καί την διαπαιδαγώγη-
σιν των κατοίκων της» Π νά
αγοράση διάφορα γεωργικά
έργαλεΐα καί μηχανήματα
διά την ύποβοήθησιν τής έπι-
στημονικοποιήαεω; των καλ-
λιεργειών είς την περιφέρει¬
αν της.
'© θεσμός τής Άποκεν¬
τρώσεως καί Αυτοδιοικήσε¬
ως, παρέχει ευρύτατα δικαι-
ώματα καί άνοίγει ασφα¬
λώς νέους όρίζοντας δρά¬
σεώς είς τούς Δήμους καί
τάς Κοινότητας. Χρειάζεται
μόνον νά κατανοηθη ή
σπουδαιότης καί ή χρησιμό-
της τοΰ θεσμοΰ αυτού, νά
έμπνευσθοΰν οί επί κεφαλής
αυτού λειτουργοί άνωθεν καί
νά δοθί) ή όρθή κατεύθυν-
σις είς την εφαρμογήν τού.
Τότε εξελισσομένας, θά φθά¬
ση είς την πλήρη άλοκλή-
ρωσίν τού καί θά αποτελέ¬
ση πράγματι τό αποτελε¬
σματικωτέραν όργανον καί
τό άσφαλέστερον μέσον ά-
ναγεννήσεως καί άναδημι-
ουργίας τής χώρας.
ταν, σχϊζον τούς αιθέρας δι-
έρχεται επάνω τού, ένώ αύ¬
τό θαλασσοδέρνεται. Άλλ' ι¬
δού δτι τώρα ή βενζίνη πλη
ρωνει τάς άμαρτίας της. Τα-
ξιδεύει καί αυτή μέ ιστιοφό¬
ρον, πλανάται είς τρικυμισμέ-
να τενάγη καί γράφει την θλι-
βερωτέραν όδύσσειαν μεταξύ
τοθ Αΐγαίου καί τοΰ Κρητικού
πελάγους. Καλά νά πάθη ο¬
μως Ποίος της είπε νά γίνη
έξαφνικά είς την εποχήν τοϋ
άεροδυναμισμοΰ, τόσον άνα-
χρονιστική. τόσον καθυστερη-
μένη, Έκτός εάν έβαρύνθη να
! της φορτώνουν οί φουτουρι-
• σταί τα άμαρτήματα τής εύ-
φαντάστου ξηρας κεφαλής
των καί έπροτίμησε νά πλα-
νηθή είς τό πέλαγος παρά νά
γίνΓ] άφορμή νά συνεχισθή ή
άεροτέχνη την οποίαν είχον
έμπνεύση.
Άλλά καί πάλιν θά έπρε-
πε ν' έξαφσνισθή άπό τήν'Ιτα-
λίαν δπου ή έδρα τής άερο-
τέχνης τού άεροδυναμικοΰ Μα-
ρινέττι, άπό τό Παρίσι δπου
ή άεροσχολή τοΰ Πικασσό, 6-
χι ομως καί άπό τόν τόπον
μας δπου εύτυχώς, άν έξαιρέ
ση κανείς ολίγας γυναικείας
κεφαλάς μέ μοντέρνα καπέλ¬
λα καί όλιγωτέρους ψιλολογι
κούς νεοσσοΰς φουτουριστικής
έκκολάψεως, ή βενζίνη υπήρ¬
ξεν άμέτοχος τοΰ φουτουρι-
στικοϋ άμαρτήματος καί δέν
μας έφερε ποτέ αύτό τό φροΰ-
το. Αντιθέτως μδς έκόμιζεν
άπό τα χωρία πραγματικά χρή-
σιμα γευστικώτατα καί ευπε-
πια φροΰτα καί άλλα τρόφι-
μα καί έδιδε κάποιαν χαράν
καί άληθώς ποιητικήν ώραιό-
τητα είς την καθ" δλα τα άλ¬
λα πεζήν ζωή μσς. Όπωσδή-
ποτε ή έλλειψις τής βνεζίνης..
Πεταχτά
σημειώματα
ΜΠΕΝΖΙΝΑΙΙΑΡΑΚΑΛΟ!
Δέν πρόκειται διά την γνω¬
στοτάτην επιθεώρησιν μέ τόν
όμώνυμον τίτλον. Πρόκειται
περί τοΰ δράματος τοΰ Ηρα¬
κλείου μέ τα τόσα ίλαρο-
τραγικά έπεισόδια. Μπενζίνα,
παρακαλώ; Ακούεται παν-
τοθ. Άλλά μπενζίνα δέν ύ-
πάρχει, διότι τα ίστιοφόρα πού
θά την έκόμιζαν καθυστεροΰν.
Καί δέν γνωρίζομεν βεβαία
":άν ή καθυστέρησις όφείλεται
:ίς οργήν τής θαλάσσης, ή
,ΐίς έκδίκησιν των ίστιοψόρων.
Πιθανόν δμως νά συνώμοσαν
καί τα δύο. Διότι ή βενζίνα
είναι κοινάς εχθράς των. Κι-
νεΐ τό άεροπλάνον πού κα-
τέκτησε τούς αιθέρας καί πε-
τα επάνω άπό τάς θαλάσσας
καί τούς ώκεανούς καί ούτε
καταδέχεται κάν νά τούς
πλησιάση. Καί ή μόνη συνά-
φειά τού μέ τό ύγρόν στοιχεί¬
ον εΐναινά ρίψπ τα περιττώμα-
τα των έπιβατών τού δταν δι-
έρχεται υπεράνω τού. Ώς
πρός δέ τό ιστιοφόρον, ουτε
έχει κάν τόν καιρόν νά τό κυτ-
τάξη άπό τοθ ϋψους τού, 5-
—εντελώς προσωρινή πιστεύ
ομεν—ανεξαρτήτως δλων τώι
άλλων συνεπειών της έδημι
ούργησε νέαν κατάστασιν είς
τάν τόπον. Έν πρώτοις μας
έκαμε νά σκεφθοθμε καί νό
έκτιμήσωμε τα άγαθά τετρά
πόδα τα όποΐα τόσον είχαμεν
περιψρονήσει καί τα όποΐα
χωρίς καμμίαν χαιρεκακίαν έ
προθυμοποιήθησαν καί πάλιν
νά μας ύπηρετήσουν μέ υπο
μονήν. Έπειτα μας έκαμαν
νά άπαλλαγώμεν άπό τη
ψευδαίσθησιν είς την όποιαν
έζούσαμεν καί νά άντιληφθοθ
με την πραγματικότητα, την
οποίαν οί καπνοί τής μπενζί
νας εΐχαν έξαψανίσει Διότ
ένομίζαμεν δτι έπειδή έταξει
δεύομεν μέ λιμουζίνες καί άε
ρεροδυναμικά ώτό, είμεθα
πλούσιοι, πολιτισμένοι, δτι έ
τρέχομεν μέ ΐλιγγιώδη ταχύ
τητα πρός την κατάκτησιν
των κορυφών τοΰ πολιτισμοΰ
Καί δέν έβλέπαμεν την γύρω
μας άθλιότητα. Έπιστεύαμεν
ότι άνεπνέαμεν όσμήν βενζί
νης ένώ επρόκειτο περί τής
όσμής των τόσων άκαθαρσι
σιών πού άποτελοΰν τό χαρα
κτηριστικόν τού τόπου μας
Είχαμεν την αντίληψιν δτι κα
τηυθύνοντο πρός δλα τα ση
μεϊα εύρεΐς λεωφόροι ένω τα
καντούνια καί τα λιθόστρωτα
καί οί τσικμάδες καί αί άτρα
ποί καί τα μονοπάτια άποτε
λοΰν τό κυκλοφοριακόν μας
σύστημα. "Ωστε; Μπενζίνα
παρακαλώ; Ναί! Άλλά κα
πραγματικόν πολιτισμόν.
Μ.—
ΟΠΒΣ ΔΙΑΒΑΙΝΕΙ Η ΖΒΗ
ΠΑΡΑΧΑΡΑΚΤΑ1
ΚΑΙ ΖΩΗ
"Ανθρωποι τής ημέρας πάλιν
οΕ παραχα,οάκται... Καί μάλιατα
μέ κρίσεις οΓ αύτούς όλως διόλου
έξαιρετικάς: Διά την εκτύπωσιν
των χαρτονομισμάτων έΐεφράσθη
μέ χιοΰμορ Διοικητής Τραπέζης:
— Αρίστη έργασία . είπεν.
Διά τόν λόγον αυτόν καί συνε-
χάρη θερμότατα την Αστυνομίαν
διά την ανακάλυψιν της. Διότι
καΐ ή έργασία τής Άστυνομίας
ή Άστυνομία, οί πλούσιοι τής
Ελλάδος θά δεκαπλασιάζωνται.
Ή πλέμπα τοΰ πνεύματος, ή άνό-
θευτη καί ή άμάθητη, Ηά δακτυ-
λοδεικτήται. Χρόνια κουτή ή άθε-
όφοβη θά σιΰ λένϊ οί μεγαλοφυ-
εΐς τής ευκολίας... Δέν ξέρει,
ούτε μπορεΐ νά ζήση;.
<· Άς αφήσωμεν τα άστεΐα. Οί παραχαράκται δέν είναι μόνον εγκληματίαι μοντέρνοι. Είναι έκ- πρόσωποι καί δλιην των άλλων παραχαρακτών οί όποΐοι ύφίσΐαν- ται είς τάς μεταπολεμικάς κολω¬ υπήρξεν έν συγκρίσει μέ την τέ- ν[ας Πλαστοί έκεινοί. Ιΐλαστοί χνην των παραχαρακτων αρίστη , , . , . „ , Λ ' Γ - Γ ■ ■ ■ και αύτοι. Δυνατόν οί οευτεροι να μή φρουροϋνται άπό άστυφύλακας. Ίσως διότι είναι μεγαλοφυίαι άσχετοι μέ την τέχνην των πλα- όια την κοινωνίαν τος. Άσχέτως καί τό κρά- αΰτών έρωτα- ται:Ή περίφγ;;ιος ίοέα τοϋ «ευκό¬ λου πλοοτΐ3μοΰ > θύματα τής ο¬
ποίας θέλουν νά παρουσιάσουν ε¬
αυτούς οί παρ/χαράκται, οέν είνε
γενικωτέρο-υ ένδιαφέρον-
,ητημα
τος;
Συχνά τα πέρνομεν ολα εϋκολα
είς την ζωήν. Καϊ έπειδή τα
πέρνομεν εϋ<ολα τα... πλαστογρα- φοΰμεν. Βεβαία είς την πλαστο- γραφίαν αυτήν δυνατόν νά επι- δεικνύεται έξαιρετική τέχνη δπως συνέβη μέ τούς παραχαράκτας. «Έβαλαν, άλλως τε, την ψυχήν των στή δουλειά» όπως ομολο- γοΰν. Έν τούτοις υπάρχει μιά δια- λεμένη γραμμίτσα, ενας άριθ- μάς, μιά άπρόσεκτος κίνησις, μιά χυχαία άνορθογραφία, άπό δ¬ που μπορεΐ ή πλαστότης νά ξε- (.ανερωθή. Ή τέχνη ομως τής .. ύκολίας παραμένει ώς σήμα κα- τατεθέν. Γιατί νά έργαζώμεθα; Γιατί ι κοπιάσωμεν; Αύτά είνε έρώτη- μεγάλοι ανθρωποι. φτά, Ηαχωμε ή μ,α οχι μόνον μερικών όψιπλού- ων άλλά καί άλλων πού δέν βλέ- πουν μάτσο τα χιλιάρικα. Χά, αύτό καί μέ τούτο θά γίνωμεν Βάχωμε λε- θά μάς πέρ- ουν συνεντεύξίΐς. Καί ούτω καθ' ξής. Επί ποοός λοιπόν ή έπινό- ί]σις. Τα μεγάλα μέσα Χημεία Ι¬ ω τρικούβερτη καί άπολέμητη Ταχυπιεστήριον εκεΐ. —θά κόβης τόσα στό λεφτό. (-)ά φτιάχνης τόσα την ώρα. Θά δίδης τόσα στήν κατανάλωσι. Καί ή εΰκολία θά συνεχίζεται. Άν δέν ίπεμβαίνη στήν ώρα της στών χιλιοδράχμων, σχετικαί δ¬ μως μέ την τέχνην ποΰ οίκοοομεί κυριολεκτικώς επάνω είς τάς άδυ- ναμίας τής κοινής ψυχολογίας. Ή τέχνη αυτή τής παραχαράξεως, διότι περί τοιαύτης πρόκειται, είνε ΐσως ή δυΐκολωτέρα πασών. Καί τουτο διότι δταν επιτύχη, έ- τελείωσε! Οΰτε ό δεινότερος ντέτε- κτιβ θά κατορθώση νά άνακαλύψη ποτέ τό μυστικόν της έργαστή- ριον. ΑΣΜΟΔΑΙΟΣ Η ΦΥΜΑΤΙΩΣΙΣ ΚΑΙ Η ΙΔΡΥΣΙΣ ΣΑΝΑΤΟΡΙΟΝ Άπό επίσημον έρευναν καί στατιστικήν τοΰ υπουρ- γείου τής Ύγιεινής, διαπι- στοϋται ότι είς την χώραν μας ύπάρχουν άνω των 150 χιλιάδων φυματικοί καί ά- νάλογοι μέ προδιάθεοιν διά την νόσον. Άριθμός όμο- λογουμένως τρομακτικός όχι ομως καί άνεξήγη-τος. Διότι δταν ληφθή ύπ' όψιν τό λι- τοδίαιτον τού λαοΰ μας καί ή άθλία άπό ύγιεινής από¬ ψεως οτέγασίς τού. τό πράγ- μα είνα ιε ϋεξήγητον. Άρ- κεί ν' άναφερθη ότι είς τάς Αθήνας μόνον, καθώς επι¬ στοποίησεν αχετική έρευνα τής άστυνομίας καί τής ύγει- ονομικής υπηρεσίας, κατοι- κοΰν 42.387 άνθρωποι, είς τελείως άνήλια, ύγρά, άνευ άερισμοΰ ύπόγεια καί είς τρώγλας, διά νά δοθή άμέ- σως ή έξήγησις, εΰγλωττος καί σαφής, τής τεραστίας ε¬ ξαπλώσεως τής έπαράτου νό- σου καί της τρομακτικάς θνη σιμότητος τοΰ λαοΰ μας. Δυστυχώς, είς την χώραν μας, οί δροι διατροφής καί διαβιώσεως των πτωχών ιδίως τάξεων υπήρξαν πανάθλιοι. Επί πλέον δέ δέν ύπήρχε ύγειονομική οργάνωσις, δέν παρείχετο ΐατρική περίθαλ- ψις, δέν ελειτούργουν έπαρ- κή νοσοκομείον καί σανατό- ρια διά την νοσηλείαν των άπόρων ασθενών. Καί τό χει¬ ροτέραν δέν έγινε ποτέ ή κατάλληλος διαφώτιοις τοδ κοινοΰ. δέν ελέχθη δηλα- δή είς τόν λαόν δτι δυοτύχη- μα δέν είναι κυρίως τό νά προσβληθή έν άτομον άπό φυματίωσιν, όσον είναι τό νά άποκρύΐττεται ή πάθησίς τού καί νά παραμένη τό ά¬ τομον αΰτό υπό την ιδίαν στέγην μέ τα λοιπά μέλη τής οικογενείας τού καί νά διαβιοΐ άνευ οΰδεμιάς προ- φυλάξεως μέ τοΰς ουνανθρώ- πους τού. Δι' αύτό καί ή φυ- [ ματίωσις έλαβε τόσην τρα- ' γικήν έξάπλωσιν. Εύτυχώς, ή κατάστασις αυτή φαίνεται ότι δέν πρόκειται νά συνεχι¬ σθή καί είς τό μέλλον. Ήδη ή επιτραπή ή όποία έμελέ- τησε τό ζήτημα, υπέβαλλεν τό πόρισμά της καί ή Κυ¬ βέρνησις απεφάσισε νά λά¬ βη δραστικά μέτρα πρός πε- ριστολήν καί καταπολέμη¬ σιν τού κακοΰ. Καί άρχίζει άπό την ίδρυσιν άντιφυματι- κων ίατρείων καί αανατο- ρίων παντοΰ. Είς την Κρή¬ την ίδρύονται δύο σανατό- ρια, έν είς τα Χανιά μέ 150 κλίνας καί έτερον είς Ηρά¬ κλειον μέ 100 κλίνας. Είς τό Ρέθυμνον έπίσης θά ίδρυθή άναρρωτήριον μέ 50 κλίνας. Καί μόνον είς τό Λασήθι δέν θά ι¬ δρύθη διότι έκεΐ, εύτυχώς, δέν παρίσταται άνάγκη, ά- φοΰ ό γείτων νομός έχει τό εύτύχημα νά παρουσιάζη την μικροτέραν έξ δλων των διαμεριαμάτων τοΰ Κράτους θνησιμότητα έκφυματιώσεως. Κατ' αυτόν τόν τρόπον ό αγών κατά τής φυματιώσεως συντονίζεται πλέον καί ορ¬ γανούται επί άσφαλών βάσε- ων καί δι' αποτελεσματικήν μεθόδων. Τό γεγονός δέ του¬ το έχει έξαιρετικώς δλως με- γίστην σημασίαν διά τόν τό¬ πον μας, διά τόν νομόν μας, δπ·υ δέν ύπήρχ& μέ- χρι σήμερον ουτε έν δημό¬ σιον αντιφυματικον ιατρεί¬ ον έστω. ΔΓ αΰτό καί πι¬ στεύομεν δτιέκ των πρώτων αανατορίων πού θά ιδρύση τό Κράτος θά είναι καί τό τοΰ νομοΰ μας, δπου δυστυ¬ χώς ή φυματίωσιν τα τε¬ λευταία ιδίως έτη ίχει έξα- πλωθη είς άνησυχητικόν ση¬ μείον. Τό τταιδί. Εϊσερχόμεθα είς την έβδο- μάδα τοΰ παιδιοΰ, ώς καθιε- ρώθη ή έβδομάς των Χριστου- γέννων. Τό Κράτος θά κάμη βεβαίως τό καθήκον τού καΐ θά φροντίση νά περιθάλψη τα πτωχά παιδία, νά δώση δώρα, νά προστατεύση την μητρότη- τα· Άλλά'δέν άρκεϊ μόνον τό Κράτος. Διά τό παιδί πρέπει νά φροντίση ολόκληρον τό έ- θνος' Διότι τό παιδί είναι ή χαρά, είναι ή ελπίς, είναι τό μέλλον τής φυλής. Καΐ πρέ- πει νά προστατεύσωμεν Βλοι τό παιδί, άπό τάς ασθενείας καί την θνησιμότητα, νά τό διαφυλάξωμεν ευρωστον καΐ ύγιές,χαρούμενον, αίσιόδοξον, σωματικώς καί ψυχικώς δυνα- τό, διά νά γίνΓ] καλός πολί¬ της καί άξιος δημιουργικός πα- ράγων δταν ένηλικιωθη. Τό σύνθημα τάς ημέρας αύτάς εΐ/αι γνωστόν: δλα γιά τό παιδί. Διά τούς ένδεείς. Τό Δημοτικόν Συμβούλιον ής πόλεώς μας εψήφισε κον¬ δύλιον 40 χιλ. δραχμών διά ήν παροχήν βοηθημάτων είς ούς απόρους καί ένδεείς <ατά τάς ημέρας των έορτών ώνΧριστουγέννων. Τό ποσόν ΐναι σεβαστόν βεβαία άλλά δέν είναι δμως καί άρκε- όν διά νά καλύψΓ) τόσας μεγάλας ανάγκας καί. νά χνακουφίσΓ] δλους τούς έν- )εεΐς. Δι' αύτό θά πρέπει νά ανηθή καί ή ίδιωτική φιλαν- θρωπία καί νά εκδηλωθή είς ύρεΐαν έκτασιν. Ιδιώται, σω- ματεΐα, φιλανθρωπικόν όργα- νώσεις είναι άνάγκη νά συ- ναισθανθοΰν τό καθήκον των πρός τούς πάσχοντος συναν- θρώπους καί νά φροντίσουν μέ κάθε τρόπον νά δώσουν την χαράν τής Μεγάλης η¬ μέρας διά την χριστιανωσύ- νην είς δλους γενικώς ώστε νά μην μείνη κανείς μέ τό πικρόν παράπονον τής Τα ένοίκια. Ύπάρχουν άνθρωποι πού άποζουν άπό μόνον τό μι¬ κρόν ενοίκιον μιδς οικίας. Τό ενοίκιον δμως αύτό ηδύνατο νά κατασχεθή υπό τού δη¬ μοσίου Ταμείου διά την έξό φλησιν παλαιών όφειλών έκ φόρων τοΰ Κράτους. Καΐ οί άνθρωποι αύτοι .έμεναν τό¬ τε χωρίς κανένα πόρον ζωής. "Ηδη τό Γενικόν Λογι- στήριον απηύθυνεν εγκύκλι¬ ον δι' ής διευκρινίζει διΐ μέρος μόνον τοΰ ένοικίου 6ΰ ναται νά κατάσχεται, ι'5σαε τό χρέος νά έξοφλήται τμημα- τικως καί ν' άπομένη καί είς τόν ίδιοκτήτην τό υπόλοι¬ πον διά νά άποζή έξ αύτοΰ. Ή απόφασις αυτή υπήρξεν δικαιοτάτη καί απολύτως ψυ- χολογημένη. Καί άποδεικνύει μέ πόσην εύρύτητα άλλά καί πόσην στοργήν άντιλαμβά- νονται οί διευθύνοντες τα οίκονομικά τού Κράτους, τα δικαιώματα άλλά καί τα κα· θήκοντα τής Πολιτείας πρός τούς πολίτας. Οί Φυματικοί Τ.Τ.Τ. Διά την περίθαλψιν των φυ- ματικών ύπαλλήλων των Τ. Τ. Τ. απεφασίσθη καί εφέτος όπως καί κατ' ετος, ή έπι- κόλλησις είδικοθ γραμματοσή- μου είς τάς επιστολάς, τα εύχετήρια καί< τα τηλεγρα- φήματα κατά τάς ημέρας των έορτών. Ή έπιβάρυνσις εί¬ ναι άσήμαντος. Άλλά καί μεγάλη εάν ?|το, ό κόσμος θά την εδέχετο άνευ ούδεμιδς δυσανασχετήσεως. Διότι οί ο- ν ___,.., τόκοινόν λόγω των μεγάλων ύπηρεσιών πού προσφέρουν. Καί προθύ¬ μως προσψέροντσι πάντες νά συμβάλουν είς την περί¬ θαλψιν των πασχοντων τρι- ατατικών, των συμπαθών αυ¬ τών θυμάτων τού καθήκοντος. Διότι επαναλαμβάνομεν; Οί τριατατικοί άποτελοθν την συμπαθεστέραν τάξιν των δή- μοσίων ύπαλλήλων καί την περισσότερον ύποφέρουσαν,

ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ
ΕΊΜΛΆΊΆ
ΠΟΥΛΑΚΑΚΗ. - Σήμερον. «Ό
δρόμος τής καρδίας».
«ΜΙΝΩΑ·—Σήμερον ·Ή ζωή
άρχίζει σήμερον. ·
ΚΑΙ Ο ΣΑΡΑ ΒΑΗΕΛ
Είς τ6 ώραιότερο
καί πειό ρεαλιστικό
έργο τού συγγραφέ-
ως "κου περισσότε- ,1
ρο διαβάζεται άπό!|
τίς γυναΐκες δλου ι
τού κόσμου.·
ΣΤΕΦΑΝ ΤΣΛΙΓΚ
είς τό άριστούργη-
ιά τού:
ΑΥΡΙΟΝ ΩΡΑ 5 μ. μ.
Κινηματονέα Τύπου
Γενική εϊσούος δρ. 10
Παιόικά Μαθητικά δρ. 5
Ρ
■■■■■■■■■■■■■■■Β
— -
ΑΒΕΔΙΣ
Νέαι παραλαβαί.
Νέα ύφάσματα.
Νέοι μοδέρνοι χρωμα-
τισμοί.
Αί τιμαί μας είνε αί
καλύτεραι.
ΑΒΕΔ1ΣΙΑΝ
Όδος ΆγιΌυ Μηνά.
■■■■■■■■■■ι
■ ■■■■
Ένοικιάζεται άπό Της Ίανουα-
ρ[ου τό παρά την πλατείαν Μείν-
τανίου μαγαζείον δπου νυν τό κα·
■πνοπωλεΐον Άλεξανδροπούλου.
Πληροφορίαι παρά τφ κ. Άλε-
ζανδροπούλφ.
Άπό τού θρόνου
είς την λαιμητόμον.
ΜΙΑ ΤΡΑΓΙΚΗ
ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ =
283ον
Άντουανέττα! Τό δνομα
αΰτό έπλημμύριζε τώρα την
κσρδιά τού μέ άγωνία. Ποϋ
ήταν; Τί είχεν άπογίντ]; "Α-
δικα έπροσπαθοΰσε να την
φαντασθή άνάμεσα στόν δ-
χλο, επάνω στό δρόμο ε¬
νός γυρισμοϋ πού δέν εΐχε
προΐδη. Έτρεμε. Θά την έ-
σέβοντο οί μανιασμένοι άν-
θρωποι; Δέν θά την έσπά-
ραζαν οί άσυγκράτητες μαι-
νάδες,
Ποίος θά μποροθσε νά τού
ειπή άν βρισκόταν άκόμα
στή ζωή;
Δέν θά μποροθσε νά βρή
άνάπαυσι πρίν νά ακούση
μιά σίγουρη άΓτάντησι σ' αύ-
τό τό έρώτημα πού τόν έ-
βσσάνιζε. "Ισως στίς Βρυ-
ξέλλες κάτι θά ήξεραν. Πρωΐ
πρωί, άθπνος, έ'φυγεν άπό
τό Άρλόν. Έταξίδεψεν δλη
την ήμέρα καί δλη τή νύχτα
καΐ, στίς 25 Ίουνίου, στίς
25 Ίουνίου στίς δυό τό ά-
πόγευμα, έφθασε στίς Βρυ-
ξέλλες. "Ετρεξε στό παλάτι
τής άρχιδουκίσσης Μαρίας-
Χρηστίνας, τής αδελφής τής
Μαρίας Άντουανέττας. Έ-
τρεξε στό μέγορο τού κόμη-
τος τοΰ Άρτουά, άδελφοΰ
τοθ Λουδοβίκου. Έρωτοΰσεν
δλους δσοι έπερνοθσαν άπό
τα σύνορα Κανείς δέν ήξε
ρε τίποτε τό βέβαιον: δλοι
ήσαν σάν τρελλοί καί με-
τεβίβαζαν τίς πιό άντιφατικές
είδήσεις.
—Ό βασιληάς έξανάφυ-
γεν...
— "Εσφαξαν δλη τή βασι-
λικήν οίκογένεια...
Ό Φέρσεν έπεφταν άπό
τή χαρά στήν άπελπισία ώ-
σπου, επί τέλους, στίς 28 Ίου
νίου έφθασαν έπίσημες πλη-
ροφορίες. Ό βασιληδς εϊχε
ξαναγυρίση στό Παρίσι. «'Ε
κείνη έζοϋσε!
Δέν ήθελε νά μάθη περισ-
σότερα πρός τό παρόν ό
Σουηδός. Μέ την καρδιά λι-
γάκι άλαφρωμένη, έφυγε γιά
την Αϊξ-λά-Σαπέλ, δπου έ
πρόκειτο νά συναντησισ τόν
Γουσταϋο τόν Β'. τόν Βασι-
λήα τού, καί νά τόν κατατο-
πίσ[].
(συνεχίζεται)
: Μανώλης Γ.
Κωνιός
Ι Νευρβλόγβς—Η'
■υχί«τρο5
" Τμηματάρχηί
Ίατρός
• Διιμβσ. Τυχιατρβίου Άβπνών
• Δέχεται έν τφ
ίατρείφ τού
; όδός Πειραιώς 17δ
' ΑΗΗΝΑΙ.
Γ Τηλέφ. 52.379.
ΝΕΡΟ ΤΟΥ ΛΕΝΤΑ
Αφιχθη καί πωλεϊται ώς συνή
θως άπό τό γτωστόν παρά τό κέν
τρον Πρατήριον.
Ν ΧΡΗΣΙΜΟΝ ΤΩΝ ΔΩΡΩΝ
€
ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΗ ΤΗΝ ΠΡΑΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΛΣ
Κάλτσες,
Κάλτσες,
Κάλτσες
ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ:
Α-ΉΟΠΑΤΖΗ
ΚΕΝΤΡΙΚΟΝ: Πλα'ίεία Αγ. Αικατερίνης,
ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΜΑ: Πλατειά Στράτα.
ι
Ή στήλη τοΰ ώραιόκοσμου.
Ή άλλη δψις τής χαρας.
"Ενας άστρολόγος όμιλοθ-
σε κάποτε γιά τό πεπρωμένον:
έλεγεν έν πρώτοις ότι :οί σο-
φοί είνε κύριοι των άστρων καί
ότι δέν ύπάρχει -ηροδιάθεσις την
όποιαν νά μην μπορή νά ίκανοποι-
ήση πάντοτε μία άκλόνητος θέ¬
λησις.
Έν συνεχεία ή συζήτησις ττερι-
εστράφη είς την "ιδέαν τής εύτυ-
χίας. Ποσοι ανθρωποι τοϋς όποί-
ούς φθονοθν διότι τούς φαντάζον-
ται πάντοτε θριαμβευτάς,
2χουν έν τούτοις πεπρωμένον
πληρες περιπετειών, άγώνων καί
θλίψεων!
—Δέν £χω, μοϋ έλεγε, άνά χεί¬
ρας παρά £να μόνον ώροσκόπιον
είς τό οποίον νά μην υπάρχη καμ¬
μιά δυστυχία, καμμιά θλΐψι'ς καί
φροντίδα. Είνε τό ώροσκόπιον
μιάς γηραιός δεσποινίδος πενήν-
τα έτών, πολύ πλουσίας, προικι-
σμένης μ' έξαιρετική ύγεία, περι-
στοιχιζομένης άπό γονεϊς καί κα-
λούς φίλους. Είς την ηλικίαν της
δέν έχει κλάψει ποτέ.... Άλλα,
είς την ηλικίαν της δέν Ιχει έπί-
σης ποτέ άγαπήσει. Σκέςιθηκαν
ποτέ αύτοι πού εΰχονται ιιία ζωή
άπηλλαγμένη ταραχών καί θλίψε¬
ων ότι ή έπιθυμία των σημαίνει,
έν συντόμω, έλλειψιν εύτυχίας; Δι¬
ότι εάν ή γηραιά δέσποινας, κάτω
άπά τα εύνοικά της άστρα, ά-
γνοεΐ την θλίψιν, άγνοεί έπίσης
καί τό αντίθετον τής θλίψεως
τΐοΰ είνε ή χαρά...
Σκεφθήτε λοιπόν κυρία μου, την
ώρα πού ττιστεύετε τόν έαυτόνσας
δυστυχή, πού είσθε κατάκοπος
άπό τόν άγώνσ τής ζωής, άπό
τόν άγώνα ενός ίδεώδους ή ενός
αίσθήυατος δτι οί πραγματικά δυ
στυχεϊς αυτού τού κόσμου εΤναι
έκεΐνοι πού δέν έπιμένουν διά τί¬
ποτε, πού δέν άγωνίζονται γιά τί
ποτε οί όποϊοι τίποτε δέν έπιθυ-
μοΰ .. Σας ΰπενθυμίζω τούς στί-
χους τοΰ Μυσσέ:
Τό μόνο καλό πού μοΰ εμεινε
(στόν κόσμο
Είνε δτι 2χω κλάψει μερικές
[φορές.
Ή Ντιστεγκέ
Διά τάς άναννωστρίας
κσι τούς αναγνώστας μας.
Σταυρόλεξον ύπ' αριθ. 46.
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
13
ΟΡΙΖΟΝΤΟΣ
1) Τί Ιχουν ι&νον τα μαστοφό-
ρα.—Μεγάλη ίορ-ά τής χριστια-
νωσύνης.
2) Έγραψε τό βιβλίο «υπό τάς
φιλλύρας».—Τετοια είναι ή για
γιάμαςάνζή βεβαία.—Πρόθεσις.
3) Ό βασιλεύς είναι ό άνώτα-
τος.....—Δαρείου χαί ΙΙαρεισάτι-
δος γίγνονται παΐδες δύο, πρε-
σβύτερος μέν Άρταξέρξης νεώτε-
ρος δέ....
4) Μία των συμπολιτειών τής
Β'-ρ. Άμερικής.
ί>) Επί των ημερών τοΰ Σουλ-
τάνου αύτοΰ καθιερώθη ή καλύπ-
τρα των γυναικών. — Μέ τόν ια¬
τρόν Παζέλο άπατοθσε τόν ίρ(ϋ-ύ-
νον της μέγαν ποιηχήν Μυσσέ.
(ι) 'Ο καθένας. —Άριθμητικόν.
7) Ιερόν "Αμφιον χρησιμοποι-
ούμενον έκεϊ ίπου έλλείπει ή άγία
Τραπέζα.
ί)) Είοος ΈρυΗροΟ χαβιαρίου.
—Άσθενής καί όδοιπόρος......
ούκ' Ιχει.
10) Έκεΐναι πού είς ουδέν ε-
πτα.σαν.
11) Έν των όμοσπόνδων κρα-
τών τής Βρεττανικής Νοτιοαφρι-
κανικής ενώσεως.— Γάλλος μυθι-
στοριογράφος φίλος καί συνεργά-
της τής Γεωργίας Σάνδη.
12) 'Επίρρημα χρονικόν.—Είς
απάντησιν δίδεται ή λέξις τόσος.
—Τοίς δποίοις.
1.".) Μεγάλον Δουκατον τήί
ϊιρωσσίας;. —' Ίερός ταθρος των
άρχαίων Αίγυπτίων.
ΚΑΘΕΤΩΣ
1) Διάσημος Ίσπανός γλύπτης
^(ϋγρίφο^ καί άρχιτέκτων άποκα-
λο'όμ^ο; Μιχαήλ Άγγελος τής
Ίσπανίας.— Διαμέρισμα τής Ελ¬
λάδος είς τό οποίον έπικρα-τεϊ τό
άγριον έθιμον τής βεντέττας (άν-
τεκδικήσεως).
2) Διότι. — Λουτρόπολις τοΰ
Βελγίου.—Τραγούδα.
3) Έκκλησιαστικός βαθμίς.
4) Γερμανός φιλόλογος καί φι-
λόσοφος (1778—1«41).
5) Άνόθευτον, άσπιλον.— Είναι
άπαραίτητη εις τάς εκλογάς.
(!) Ρήμα σημαΤνον ανωμαλίαν
τής πέψεως.
7) Μηδέν..... παν μέτρον άρι¬
στον. — Ποταμός τής Ελλάδος.
Η) Τα εκτός νόμου.
!)) Μεγενθύνει τα άντικίίμενα.
—Σύζυγος τοΰ Μωάμεθ.
10) Έπίρρημα χρονικόν τής
Άρχαίας.
11) Οΰτω όνομάζονται δ Άρ-
μόδιος καΐ ό Άριστογείτων.
2) Πρόθεσις.— Υιός τοΰ Ία-
κώβ.— Άντωνυμία έρωτηματική
καί άόριστος.
13) Ένδιαφέρει χήν μύτη μας.
—Ό είς των τριών σωματοφυλά-
κων τοΰ Δουμα, άλλά καί Ελλη¬
νικόν δρος.
ΡΟΔΑ-ΡΟΔΑ ΣΤΟΥ 10. ΚΥΠΡΑΙΟΥ
Βασίλειον τής Ελλάδος
ΤΑΜΕΙΟΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
Αριθ. πρωτ. 14381.
Αριθ. είδ. βιβλίου 842.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Άνχγκαστικοΰ πλειστηρ:ασμοΰ
ακινήτου τής, όφειλέτιδος τοΰ Δη¬
μοσίου Εύθυμίας Καστρινάκη.
Ό Διευθυντήν τοΰ Ταμείου Η¬
ρακλείου.
Δηλοποιώ, (άρθρα 21 καί 41
ΝΕΔΕ).
"Οτι ή διωκομένη όφε'λέτις τοΰ
Δημοσίου Εύθυμία Καστρινάκη
κάτοικος Ηρακλείου όφείλει έξ
άμέσων φόρων δραχμάς έπτά χι¬
λιάδας επτακοσίας τριάκοντα
τέσσαρες (7734). Καί πρός ικανο¬
ποίησιν τοΰ Δημοσίου έκθέτω είς
αναγκαστικόν πλειστηριασμόν τα
άκίνητον κτήμά της ώς περιγρά-
φεται είς την άπό 24 Ίο^ήο^
1937 έκθεσιν άναγκαστικής κατα-
σχέσεως τοΰ κατασχέτου Ματθαίου
Έμμ. Μιχελινάκη ϊπιμελητοΰ Τα¬
μείου Ηρακλείου ήτοι τα 1)2
ε'ν οζόζζρνι Ιξ άδιανεμήτου μιας
οικίας άπαρτιζομένης έκ δύο ίσο-
γείων δωματίων, δύο ανωγείων
έπ' αυτών, ετέρου άνωγείου, στερ
νοπήγαδου, αύλής καί κρεββατί-
νας κειμένης έντός τής πόλεως Η¬
ρακλείου καί παρά την οδόν Σε-
λ£νου εκτάσεως περίπου εΓκοσι
πεντε τετραγωνικών μέτρων καί
συνορευομένης κτήμασι ίατροΰ
Βουρεξάκη, Σαμή Σεκεριαδάκη,
Μίνωος Χατζηδάκη, Μπλαβάκη
καί μέ την οδόν Σελίνου κ*ί τό
οποίον έξετιμήθη * είς; δραχμάς
τριάκοντα^χιλιάδας (30.
(XX)).
Καί διακηρύττω,
Ότι τα ώς είρηται κτήμα έκ-
πλειστηριάζεται την Κυριακήν
τριακοστήν τοΰ μηνός Ίανουαρίου
τοΰ ετους (1937)'χίλια ένεακό-
σια τριάκοντα έπτά καί ώραν δέ
κάτην (ΙΟην) πρωϊνήν καί περχ-
τοΰται την δωδεκάτην (12ην) με-
σημβρινήν αυθημερόν (άρθρον
43 ΝΕΔΕ).
Ό πλεισχηριασμός γενησεται
ενώπιον τοΰ επί τοΰ πλειστηρια-
σμοΰ ύπαλλήλου κ. Γεωργίου Ία-
τράκη συμβολαιογράφου κατοικο-
εδρεύοντος έν Ηρακλείω ή τοΰ
νομίμου αύτοΰ άναπληρωτοΰ εν
Ηρακλείω καί έν τω δημοσίφ
γραφείω τού κειμένω παρά την
οδόν Μιχελιδάκη τής πόλεως 'Η-
ρακλείου 6πό τούς εξής Ζρους:
1) Πρώτη προσφορά διά λογα-
ριιχσμόν τοΰ ^γιμοοίο> Ιχει δρι-
σ θή δραχμάς δέκα πέντε χιλιάδες
(15.000).
2) Αί προσφοραί γίνονται είς
χρήματα.
3) Ουδείς γίνεται δεκτός πρός
πλειοδοσίαν εάν δέν καταθέση
δραχ. 1)4 τής έκτιμηθείβης
άξίας είς μετρητά. Αί κατατε-
θεΐσαι έγγυήσεις διά την πλειο¬
δοσίαν Ιπιστρέφονται άμέσως
πλήν τής τοΰ υπερθεματιστοΰ (άρ
θρον44 § 3η τοΰ ΝΕΔΕ).
4) Ή κατακύρωσις γίνεται είς
τόν προσφεροντα τα περισσότερα
(II.
Δ. 974).
5) Ό πλειοδότης υποχρεοΰτα:
νά2προσφέρη άξιόχρεων έγγυη-
τήν, ί'να συνυπογράψη την έκθε¬
σιν τοΰ πλειστηριασμοΰ.
(!) Τα κηρύκεια καί πάντα τα
Ιξοδα βαρύνουσι τόν ύπερθεματι-
στήν.
7) Εάν ό υπερϋεματιστής ή 5
έγγυητής αρνηθή νά υπογράψη την
έκθεσιν πλειστηριασμοΰ γίνεται
μνεία, άλλά αί ύποχρεώσει; πα-
ραμένουν αί αύται ώς νά υπέ¬
γραψε. ^
Η) Εάν ή τελευταία προσφορά
είναι μικροτέρα τοθ ήμίσεος τής
άξίας τοΰ ακινήτου ό όφειλέτης
δύναται καταβάλλων άμέσως τα ε-
ξοδα, νά ζητήση τόν άναπλειστη-
ριασμάν (άρθρον) 45 ΝΕΔΕ).
9) Ή έκπλειστηρίασις τέλει επί
15 ημέρας υπό την έξουσιαστικήν
αιρεσιν τής καταβολής των όφει-
λομένων υπό τοΰ διωκομένου 6-
·—■■■■■■■■■■■■■■■■
■■■«■■■■■■■■■■■■ι
Λόγφ των έορτων
θά πωλήσωμεν
είς τιμάς κόστους
Τό χρησιμώτερον καΐ πρακτικώτερον δώρον των ημερών
είνε αναμφισβητήτως ένα μοδέρνο ϋφασμα των νέων παραλα-
βών μας.
Έχομεν πάντοτε την πλσυσιωτέραν συλλογήν γυναικείων
ύφασμάτων.
Κατάστημα:
Χρ. Παντουβάκη
ΚΟΙΙΊΩΜ
ΕΟΡΤΑΙ.—Σήμερον εορτήν τής
Αγ. Άναστασίας δέν έορτάζει ή
κ. Στάσσα Μύρ. Παπαδάκη
Γύρω στήν πόλι.
"Ο,τι διερχόμεθα εποχήν χιο-
νιάς είνε αναμφισβήτητον.
—Παρά τίς μεσολαβοθσες λια·
κάδες...
—Τό ζήτημα τώοα είνε άν ή
χιονιά θά ένταθή κατερχομένη α-
κόμη περισσότερον άπρ την Πελο-
πόννησον είς την όποιαν κα'ι.. έ-
δρεΰει.
— "Η θά αναβάλη την επίσκεψίν
της είς Κρήτην δι' εύθετώτερον
χρόνον, διά νά μεταφέρωμεν έί>ω
καί τό... πνεΰμα των οίωνοσκόπον
τής ημέρας.
—"Επί τη προσεγγίσει των Χρι-
στουγέννων ζωηρεύει όσημέραι ή
κίνησις τής άγοράς.
— Γίνονται άνεφοδιασμοί καί εό·
πρεπισμοί των καταστημάτων των
διαθετόντων τρόφΐ(-'α ή ειδή γενι¬
κώς πρώτης άνάγκης τής άγίας
αυτής ημέρας.
—Δέν λείπουν έπίσης αί έμφα-
νίσεις καί τής αΐωνίας γαλοπού-
λας τού πατροπαραδότου έδέσμα-
τος τό οποίον δμως λόγω τής τι-
μής τού πρό παντός θά γευθοθν
εφέτος ολίγοι.
—Μετά την πρωϊνήν καλωσύνην
παρουσιάσθη καί χθές... κακωσύνη
τοΰ καιροΰ.
—Χωρίς νά λογαριάζουιαε καί
την ψυχρίτσα ή όποία ήρχισε άπό
τό πρωί κα'ι διήρκεσε όλην την η¬
μέραν.
—Πάντως ποϋ καί ποϋ καί κατά
τάς μεταμεσημβρινάς ώρας ό ήλι-
ος εφαίνετο θερμαίνων λίγο πολύ
τούς εύαισθήτους είς τό ψΰχος.
—"Ενδιαφέρουσαδιάτούς άμπελο
κτηματίας άλλά καί τόν πολύν
κόσμον κρίνεται ή αύριανή διάλε¬
ξις είς την Λέσχην Έπιστημόνων.
—Όμιλητής ώς γνωστόν είνε ό
κ. Άνδροκλής Ξανθουδίδης προ*-
στάμενος τής Γεωργικής Περιφε¬
ρείας Ηρακλείου δστις καί »ά
χειρισθή τό θέμα: «ΟΊ έκ τής φυλ-
λοξήρας μεγάλοι κίνδυνοι τής άμ·
πελοκαλλιεργείας μας·».
—Ή φιλανθρωπική κίνησις διά
τούς πτωχούς συνεχίζεται παν-
τοΰ.
—Ιδιαιτέρως διά την πόλιν μας
ή κίνησις αυτή πιστεύομεν δτι θά
λάβη συγκεκριμένην μορφήν με·
ταξύ των εύπορουσών τάξεων.
— Πρός τιμήν καί αυτών κα'ι έπ'
ωφελεία των άπόρων καί ένδεών.
—Αρκετόν κόσμον προμηνύεται
δτι θά συγκεντρώση είς τό κινη-
ματοθέατρον Πουλακάκη αυριον
τό βράδυ ή νέα ταινία «ό Φό-
βος» μία άπό τής πειό νεώτερες
τής σαιζόν...
ο Ρέιτορτερ
— Ό Σωτήρης Σκίπης καΐ αί
«Κρητικαί σελίδες».
'Επιμελημένη εμφάνισις άπό πά¬
σης απόψεως κα'ι πλοΰτος ϋλης
οφειλομένης είς τούς κορυφαίους
των γραμμάτων και τούς έκ των
νεωτέρων θαυμαστάς τοΰ έργου
τού ποιητοΰ Σωτήρη Σκίπη, δια-
κρίνει τό τεϋχος των «Κρητικών
Σελίδων» τής κ. θαλείας Καλλι-
γιάννη τό άφιερωμένον είς τό Ι¬
στορικόν όντως διά την Ελληνι¬
κήν Φιλολογίαν καί έξαιρετικά
Εθνικόν έργον τοΰ ποιητοΰ. Διά
τό τεΰχος τουτο ήσχολήθη αρκούν¬
τως ό Άθηναικός τύπος, είς τό
σημείον δ' αΰτό είνε δίκαιον νά
σημειωθή ή πρωτοβουλία τής κ.
Καλλιγιάννη έπ' εΰκαιρία της τρι-
ακονταπενταετίας τοΰ κ. Σκίπη νά
ανταποκριθή είς την ανάγκην τής
πανηγυρικής έξάρσεως τοΰ έργου
τού έπ' άγαθω καί τής , δλης έν
Κρήτη πνευματικής κινήσεως.
φειλέτου (4Κ τοΰ ΝΕΔΕ).
10) 'Ο ύπερθεματιστή; ζ>ποχρε·
οΰται άνευ άλλης είδοποιήσεως
νά καταβάλγ) είς τό Δημόσιον Τα¬
μείον τό έκπλειστηρίασμα έντός
25 ημερών (45 καΐ 4« τοθ ΝΕ¬
ΔΕ).
11) Ή μή έμπρόθεσμος κατα-
βολή τοΰ Ικπλειστηριάσματος συ-
νεπάγεται άναπλειστηριασμόν κα!
τάς συνεπείας τοθ άρθρου 47 §
1η τοΰ ΝΕΔΕ κατά τοΰ υπερθε¬
ματιστοΰ.
12) Πάς άναγγελθεΐί ένυπόθη-
κος καταβάλλων τα έ'ξοδα πρίν
καταστή τελεσίδικος ή έκπλειστη¬
ρίασις δύναται νά ζητήση (επί
ιδία τού εύθύνη διά τό άποτέλε-
σμα) παρά τοΰ επί τού πλειστη-
ριασμοθ ύπαλλήλου άναπλειστηρι¬
ασμόν Ι&ρβρον 47 § 3 τοΰ ΝΕ¬
ΔΕ).
Κατά τάλοιπά έφαρμόζονται αί
διατάξεις τοϋ ΝΕΔΕ καΐ αί τής
ΙΙολ. Δικονομίας δπου δέν αντί¬
κεινται πρός αυτόν.
Νά κοινοποιηθή, τοιχοκολληθή
καί δημοσιευθή, δπου καΐ δπως
δ Νόμος περί είσπράξεως δημοσί-
ων έσόδων δρίζει.
Έν Ήρακλείφ τή 16)12)1937
Ό έπισπεύδων Διευθυντής τοθ
Ταμβίου
Μ. Τζοτνάκπί
Άλ. Γ. Στεφανίδης ;
ΙΑΤΡΟΣ-ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ ■
Τέως ίατρός ΕΰαγγελισμοΟ *|
σπουδάσας επί πενταετίαν έν .
Ιταλία. Δέχεται έν τφ νέφ ε
Ιατρείω τού όδός (Πλατειά— *
Στράτα) έναντι φαρμακείου .
κ. Ζαχαριάδου. Ή εΐσοδος έκ ·
τής δδου Καγιαμπή. *
ΤΩραι έπισκέψεων 9-1 ^ 4-6 ·

°ιερον
ΐι,!- ένοΛ'
11 ξεν *ν:!'
αΟυί·
«· 9-12 4*·'
ΑΝΟΡΘΩΣ1Σ
Τό μεγάλο έργον
τού Βίκτωρος Ούνκώ.
Οί "Αθλιοι.
189βν
'Ορΐστε! είπεν ό ξένος, έξαγαγών έ'ν πεντό-
φραγκονκαί άποθέσας αύτό επί τής τραπέζης· άγο
ράζω αύτό τό ζευγάρι ταίς κάλτσαις καί τό πλη-
ρωνω.
Στραφείς δέ τότε πρός την Τιτίκαν.
— Τώρα, τής εΐπε. ή δουλ'ειά δπου κάμνεις
είνε δι' έμένα. Παΐξε τώρα, παιδί μου' παΐξε δ-
σο θές.
Ό άμαξηλάτης τόσον συνεκινήθη έκ τοϋ πεν-
ταφράγκου, ώστε αφήκε τό ποτήριον τού καί έτρε-
ξε νά τό ίδη πλησιέστερον, 'ινα βεβαιωθή.
—Μωρέ, καί όντως! είπεν έξετάσας αύτό. Εί¬
νε πέταλο άληθινό' καί οΰτε κίβδηλο!
Ό Θεναρδιέρος έπλησίασεν ωσαύτως, καΐ λα
βών τό νόμισμα, τό ένεκόλπωσε σιγηλώς.
Δέν έμεινε πλέον άντιλογία είς την Θεναρδιέ
ρου.
Έδάγκασε μόνον νά χείλη της, καί κατέ-
οτηοε τό πρόσωπον της στρυφνότερον. Έν τού
τοις ή Τιτίκα έτρεμε, μόλις δ' ετόλμησε νά ε¬
ρωτήση.
Άλήθεια, κυρά; είμπορώ νά παίξω;
—Παΐξε! είπεν ή Θεναρδιέρου μέ τρομεράν
φωνήν.
— Εΰχαριστώ. κυρά, επέφερεν ή Τιτίκα. Άλλ'
ένώ τα χείλη της ηύχαρίστουν την Θεναρδιέ¬
ρου, δλη ή ψυχή της ηύχαρίστει τόν όδοι-
πόρον.
—Ό Θεναρδιέρος έπανέλαβε την οίνοποσί-
αν τού.
Πλησιάζει πρός αυτόν ή γυνή τού καί τοΰ
λέγει είς τό ώτίον'— Σάν τί νά είνε αύτός ό κί
τρινος;
— Εΐδα, άπεκρίθη ήγεμονικώς ό Θεναρδιέρος,
εΐδα έκατομμυριούχους νά φοροΰν έπενδύταις
ώσάν αυτόν.
Ή Τιτίκα παρήτησε μέν την περικνημίδα
ήν επλεκεν, άλλά δέν εξήλθεν έκ τοΰ τόπου
της. Συνήθως μετεκινε,ΐτο ολίγον. Έλαβε μόνον
έκ τινος κιβωτίου μικροΰ, όπισθεν της, παλαιά
τίνα ράκη καί τό μολόβδινον σπαθίον της.
Ή Έπονίνη καί ή Άζέλμα ουδόλως προσεΐ-
χον είς τα διατρέχοντα. Είχον πράξει κατόρ-
θωμά .τι μέγα" συνέλαβον την γαλην. "Ερρι¬
ψαν λοιπόν τότε χαμαΐ την κούκλαν, καΐ ή Έ¬
πονίνη, ή πρεσβυτέρα δηλαδή, κατεγίνετο νά
σπαργανώστ] τό ζώον, καίτοι βάλλον φωνάς
καί σφαδάζον είς τάς χείρας της, τυλίσσουσα
αύτό διά λωρίδων κυανών καΐ κοκκίνων, Ένώ
δ' ένησχολεΐτο είς την σπουδαίον καί δύσκο¬
λον εργασίαν ταύτην, έλάλει συγχρόνως πρός
την άδελφήν της την γλυκείαν καί έρασμίαν εκεί¬
νην διάλεκτον των παιδίων, διάλεκτον ής, χά¬
ρις 'έξα>λείφεται ώς ή λαμπρό,της των, πτερύ-
γων τής μηλολόνθης, οπόταν νά την παραστή-
ατ θελήση τις.
—Βλέπεις, άδελφίτσα μου; τής έλεγε' νά' αυ¬
τή ή κούκλα είνε καλλίτερη άπό την άλλη. Αυ¬
τή σαλεύει, φωνάζει, είνε ζεστή. Βλέπεις; μέ
αύτη νά παίζωμε. Άς είποΰμε δα πώς είνε κό-
ρη μου. Κ' έγώ δα πώς εΐμαι μία κυρία. Καί
θά έλθω νά σοΰ κάμω δα επίσκεψιν καί σύ τό
τε θά γυρίσης νά την ιδής. Κ' έκεΐ δπου την
βλέπεις, θά παρατηρήσης τα μουστάκια της, καί
θά άπορήσης καί θά είπής: «Πώς γίνεται αύτό τό
πράμμα!»
(συνεχίζεται)
•■■■■•■«■■■ι
■·■■■■■■■■■■■■■■■■■·■■■■■
Κρασιά άγνά, έκλεκτά,
Μοσχάτα, λευκά, μαυρα
Ρετσίνες έξαιρετικές, σουμες
ΣτοΟ ΜΠΕΤΕΙΝΑΚΗ
Πλατεϊα 'Αρκαδίβυ (Σεϊτάν-Όγλοΰ)
Πώλησις λιανική καΐ χβνδρική.
Έγκυκλοπα ιδ ε ία
ΑΓ έκεϊνους ποϋ θέλουν
νά πλουτίζουν τάς γνώοεις των.
δλα δι·
ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ
Β'.
Ήδη εως έδώ, -ο ζω'όφιον αϋ¬
τό μας παρουσιάζεται ώς κάτ; τό
άληθινά παράξενο, μιά άληθινή
ιδιοτροπία τής φύσεως. Καί 5μως
ΰπάρχει καί μία αλλη λεπτομέ-
ρεια πού καθιστα τό μικροσκοπι¬
κόν αύτά ζωοφιον πειό αξιοθαύμα¬
στον. Οί ίθαγενείς ξ&όρ^υ^ έκ των
προτέρων, ολοκλήρους έοδομάόας
μπρο^χχ, την ή'ΐέραν τής εμφα¬
νίσεως τής μεγάλης μάζης των
σκωλήκων είς την επιφάνειαν τής
θαλάσσης. Ίσχυρίζονται ότι μέ
μαθηματικήν ακρίβειαν τα ζω'ο-
φια αύτά έμφανίζονται κάθε χρό¬
νον την ημέραν καί τό πολύ-
πολύ την παραμονήν τοΰ τελευταί-
ου τετάρτου τής σελήνης τοΰ Σε-
πτεμβρίου ή τοΰ Όκτω^ρίου. "Ο-
ταν -Λ Εΰρωπαΐοί ήν.ουσαν διά
πρώτην φοράν τόν ΐσχυρισμόν αυ¬
τόν των ίθαγενών, εγέλασαν. Άλλ'
ΰστερα ηθέλησαν νά έςελέγξουν
τό βάσιμον τής πληροφορίας: Έ-
μέτρησαν καί πράγματι, μέ μα¬
θηματικήν ακρίβειαν, τα σκουλή-
κια άνεφαίνοντο την ιδίαν πάν-
τοτε εποχήν. Είς τάς αρχάς υ¬
πετέθη δ'τι εις τα βάθη τοϋ ώ-
κεανοΰ δπου ζοΰν, τα θαλάσσια
αύτά σκουλήκια, λαμβάνουν ώς
γνώμονα τα φώς τοϋ φεγγαριοΰ
εις την μέτρησιν τοΰ χρόνου!
Άλλά τα γενόμενα πειράματα
δέν άπέοειξαν βάσιμον την υπό¬
θεσιν αυτήν. Επήραν καί ετο¬
ποθέτησαν σκώληκας «ΙΙαλόλο»
εις τεραστία ένυορεΐα, εις τα ό-
ποϊα ελήφθη φροντίς νά μή πέ-
φτη ποτέ οΰτε μία άκτίς σελή¬
νης. Έν τοσούτω, την ιδίαν α¬
κριβώς ήμερομηνίαν, οί σκώληκες
«Παλόλο» άπεχωρισθησαν τοΰ 6-
πισ()ίο> τ:μ'ίιιχτοζ τοΰ σώματός
τυνν, τό οποίον ανήλθεν είς την
επιφάνειαν. Τό φαινόμενον παρή-
χθη μέ μαθηματικήν ακρίβειαν,
την ιδίαν εποχήν, την ημέραν
τοΰ τελευταίου τετάρτου τής σε¬
λήνης^ τοΰ Σεπτεμβρίου ή τοθ Ό-
κτω,ίρίου. Έως ηήμερον ό σελη-
νιαζός αύτός προσανατολισμός
τοΰ σκώληκος «Παλόλο» παραμέ-
νει έ'τι άνεςερεύνητον μυστήρι¬
ον, έ'να αϊνιγμα πού δέν ελύθη,
οϋτε ό'ταν διεπιστώθη ότι καί
άλλα θαλάσσια ζ<ο« προσαρμό- ζουν τόν ύπολογισμόν τοθ χρό- νου ε?ς διάφορα ουράν.» φαινό- μενα. Σήμερον είνε γνωστόν ότι πολλά ειδή ύπερφυσικών ζώων γεννούν τα αύγά τους, ο"τ*ν είνε πανσέληνος. Τί φαινόμενον έξη- γήθη αρχικώς μέ την επίδρα¬ σιν τοΰ σεληνιακοΰ φωτός. "Γ- στερα απεδόθη είς τάς παλιρ- ροίας καί συνεπώς έμμέσως πάλιν είς την σελήνην, οζοομί