96017

Αριθμός τεύχους

4912

Χρονική Περίοδος

Β 1938

Ημερομηνία Έκδοσης

13/7/1938

Αριθμός Σελίδων

4

Πρωτότυπο Αρχείο

Οδηγίες

Κλικάρετε πάνω στην αριστερή εικόνα για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες.

Κείμενο εφημερίδας

Δεν είναι διαθέσιμο το αρχείο pdf.

Κείμενο εφημερίδας
    Σύνολο σελίδων:
    ι ■
    .
    ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ
    ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ
    ΣΥΝΔΡΟΜΑΣ
    Αιγυπτου
    έτησία λίοπι 3
    έξάιιηνος 2
    Άμερικής
    έτησία δολ. 15
    έξάμηνος » 8
    Τιιιή
    κητά φύλλον
    Δραχ. 2
    ΤΕΤΑΡΤΗ
    13
    ΙΟΥΛΙΟΥ
    1958
    ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ ΚΡΗΤΗΣ ■ ΕΤΟΣ 23ΟΝ
    ΑΡΙθΜ. ΦΥΛΛΟΥ 4912
    ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΑ
    ΟΛΟΣ ΜΙΝΟΤΑΥΡΟΥ
    νΠΕΥΒΥΙΙΟΣ ΣιΙΤΜΤΒΣ ΘΡ. Ν. ΣΤΑΥΡΑΚΗΣ
    ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: ΑΝΔΡ. Μ. ΖΩΓΡΑΦΟΣ
    Η ΚΡΙΣΙΣ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ
    ΚΑΙ ΤΑ ΚΥΒΕΡΗΗΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ
    Ό,τι τό εμπόριον διέρχε ι
    ται κρίσιν παντοΰ, είναι τό¬
    σον γνωστόν είς ολους ωστε
    θ' άπετέλει κοινοτυπίαν ή
    έπανάληψίς τού. Ή διεθνής
    οίκονομική άναταραχή των
    τελευταίαν έτών, ή βαθεΐα
    κρίσις πού συνεκλόνισε τόν
    κόσμον ολόκληρον, τα τε-
    λωνειακά τείχη πού ϋψωσαν
    τα διάφορα κράτη, τάκλή-
    ριγκ καί αί δημιουργηθεΐ-
    σαι νέαι μορφαί συναλλα-
    γών, καθώς καί ή τεραστία
    έκτασις την οποίαν έλαβον
    παντοΰ οί συνεταιρισμοί πα¬
    ραγωγήν καί καταναλωτών,
    έπεδρασαν δυσμενώς επί τοΰ
    έμπορίου, τόσον τοΰ έξαγω-
    γικοΰ όσον καί τοϋ εισαγω¬
    γικόν, κατά συνέπειαν δέ
    καί επί τοΰ μικρεμπορίου.
    Φυσικά δέ την μοίραν αυ¬
    τήν δέν ήτο δυνατόν ν' απο¬
    φύγη τό ελληνικόν έμπόρι
    όν. ' Καί είς την χώραν μας
    δοκιμάζει άπό έτών βαθείαν
    κρίσιν τό εμπόριον, έπαυξα-
    νομένην καί λόγω τοΰ ύπερ-
    πληθωρισμοΰ τόν οποίον έδη
    μιούργησεν ή άστυφιλία τής
    τελευταίας είκοσαετίας.
    Την κρίσιν τοΰ έμπορίου,
    αντελήφθη καί ή σημερινή
    Κυβέρνησις καί απεφάσισε
    την λήψιν σειράς μέτρων
    πρός τόνωσιν καί προστασίαν
    τού. Καί έν πρώτοις, έπεξέ-
    τεινε τάς κοινωνικάς άσφα-
    λίσεις, καί επί τής έμπορι-
    κής τάξεως διά τής ιδρύσεως
    τοΰ ταμείού ασφαλίσεως έμπό
    ρων, ώστε νά έχουν ένα
    σνήριγμα οί έμποροι έν πε¬
    ριπτώσει πού θ' άτυχήσουν
    καβώς καί είς τα γηρατεΐά
    των. Καί δέν είναι βεβαία
    μικρόν τουτο. Έκ παραλλή-
    λου δέν έπαυσε νά μεριμνά
    καί διά την ρύθμισιν των δι¬
    αφόρων ζητημάτων πού ένδι
    αφέρουν την εμπορικήν τα
    ξιν, διά την πίστιν, διά την
    παροχήν εύκολιών είς την ε¬
    ξαγωγήν καί εισαγωγήν καί
    δι* Ινα άλλο πλήθος2 μικρο¬
    τέρας ή μεγαλειτέρας σπου¬
    δαιότητος ζητημάτων. Άλλ'
    ή κρίσις είπομεν υπήρξε βα¬
    θεΐα, εσυνεχίσθη επί ετη μα¬
    κρά καί ή ύπερνίκηαίς της
    δέν είναι βεβαία εΰκολον
    νά κατορθωθή άπό τής μιάς
    ημέρας είς την άλλην. Πολύ
    περισσότερον ο τα ν έκδηλώνε
    ται καί υπό την μορφήν τοΰ
    ύπερεπαγγελματισμοΰ. Καί
    δυστυχως, ώς διαπιστοΰται ά¬
    πό ερεύνας τάς οποίας έκα¬
    μαν τό αρμόδιον υπουργεί¬
    ον καί αθηναϊκαί συνάδελ-
    φοι, εί« την χώραν μας ύ-
    πάρχει μεγάλας εμπορικάς
    ύπερπληθωρισμός. Τόσος μά·
    λιστα ώστε νά προβάλλη ώς
    έπιτακτική καί άμεσος άνάγ-
    κη ή λήψις μέτρων πρός θε¬
    ραπείαν τού κακοΰ, ή του¬
    λάχιστον πρός περιορισμόν
    «υ είς τα σημερινά περιθώ-
    ρια, μέχρις ότου επέλθη φυ·
    σιολογικώς καί συν τώ χρό-
    νω ή άποσυμφόρησις.
    Πάντως, τα ζητήματα των
    έμπορον, είναι πολλά, πο-
    λύπλοκα καί σπουδαΐα, άπα
    σχολοΰν δέ ήδη την κυβέρνη
    σιν. Καί πιστεύομεν ότι θά
    ρυθμιαθοΰν ταχέως καί κατά
    τρόπον ικανοποιητικόν. Οί
    έμποροι άλλωστε άποτελοΰν
    τάξιν Ιδιαιτέρως συμπαθή,
    παράγοντας πλούτου καί προ-
    όδου, στοιχεΐα δημιουργικης
    δράσεώς καί άσφαλή στηρίγ-
    ματα τοϋ κρατικοΰ καί κοι-
    νωνικοΰ οίκοδομήματος. Ή
    ύποστήριξίς των έπομένως εί¬
    νε έπιβεβλημένη, οχι μό¬
    νον χάριν αυτών, άλλά καί
    χάριν τοΰ γενικωτέρου έθνι-
    κου συμφέροντος. Καί ή αη-
    μερινή κυβέρνησις πού έχει
    ώς πρόγραμμά της την ρύθ¬
    μισιν όλων των μεγάλων οί
    κονομικών καί κοινωνικών
    ζητημάτων διά νά εξασφαλι¬
    σθή η οίκονομική ανάρθωσις
    τής χώρας καί ή κοινωνική
    ίσορροπία, δέν ήτο βεβαία δυ
    νατόν νά μην ενδιαφερθή
    . διά την τάξιν πού αποτελεί
    |τό βάθρον τού οίκονομικοϋ
    ' καί κοινωνικοΰ μας οίκοδο
    μήματος.
    ΟΡΟΑΙΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
    ΔΙΑ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟΝ ΣΤΑΦΥΛΟΝ
    'Ασχολούμενοι πρό ημε¬
    ρών μέ τό σταφυλικόν ζήτη-
    μα, έγράφαμεν ότι τα λη¬
    φθέντα καί λαμβανόμενα μέ
    τρα δικαιολογοΰν κάθε αισι¬
    οδοξίαν ώς πρός τάς έξαγω-
    γάς των σταφυλών μας τό¬
    σον είς Αίγυπτον όσον καί
    είς Ευρώπην καί την διάθε¬
    σιν των είς ικανοποιητικάς
    τιμάς. Τό ίδιον δέ αΐσθημα
    αίσιοδοξίας εκδηλούται καί
    μεταξύ των άμπελουργών
    μας. Σχετικώς, λαμβάνομεν
    σωρείαν έπιστολών έκ δια¬
    φόρων μερών τοΰ νομοϋ μας
    είς τάς οποίας έκφράζονται
    αί εύχαριστίαι τοΰ άμπελουρ
    γικοΰ κόσμου, διά τούς υπέρ
    αυτού αγώνας τής άνά χεί¬
    ρας εφημερίδος, διατυποϋν.
    ται δέ καί ωρισμέναι άντιλή-
    ψεις καί γνωμαι ώς πρός την
    εξαγωγήν των σταφυλών μας.
    Μεταξύ αυτών, είναι καί
    μία άπευθυνομένη παρ' α¬
    ναγνώστου μας, στοιφυλοπα-
    ραγωγοΰ έξ Άγίας Βαρβά-
    ρ«ς περιέχουσα μίαν όρθοτά-
    την παρατήρησιν. Μας γρά-
    φει: Πολύ σωστά όσα γράφε-
    τε διά τό σταφυλικόν ζήτη¬
    μα. Πιστεύομεν δέ καί ή-
    1*5*5 > ότι χάρις είς τα μέτρα
    τής Κυβερνήσεως, αί έξαγω-
    Υαί των σταφυλών μας θά
    ο««κ©λυνθβΰν καί θά αύξη-
    ββδν. 'Υπάρχβι ομως καί Ιν
    αλλο ζήτημα: Τής πληρωμής
    τού προϊόντοςείς τούς παραγω
    γούς, έκ μέρους των έξαγω-
    γέων. Καί έπ' αυτού χρειά-
    ζεται νά ληφθή άπό τούδε
    είδική μέριμνα. Διότι πρέ-
    πει νά γνωσθή ότι κατά
    τό παρελθόν έπώλησαν πολ-
    λοί παραγωγοί τό πρβϊόν
    των, χωρίς έμως νά πληρω-
    θοΰν. Καί ήναγκάζοντο κα
    τόπιν νά έρχωνται είς τό'Η
    ράκλειον, νά καθυστεροϋν η¬
    μέρας ολοκλήρους, νά υπο¬
    βάλλωνται είς κόπους καί
    εξοδα, διά την πληρωμήν
    των σταφυλών των. Δέν εϊ
    ναι δέ ολίγοι έκεΐνοι πού
    έμειναν είς τό τέλος τελεί¬
    ως άπλήρωτοι, τραγικά θύ·
    ματα άσυνειδήτων άνθρώ-
    πων πού τούς έξηπάτησαν
    Φρονούμεν λοιπόν ότι θά
    πρέπει νά τύχη Ιδιαιτέρας
    προσοχής τό ζήτημα τούτο:
    Νά γίνη αυστηράς έλεγχος
    τής ήθικής καί οικονομικάς
    καταστάσεως καί τής πίστεως
    έκείνων πού θά έμπορευθοΰν
    εφέτος αταφύλια. Νά θεσπι·
    σθή ή επί τόπου προκαταβο
    λική πληρωμή τοΰ προϊόν-
    τος είς τόν παραγωγόν. Καί
    ν' αναλάβη την ρύθμισιν ό-
    λων αυτών των ζητημάτων
    ή Άγροτική Τραπέζα. Ή
    μεΐς τουλάχιστον, έξαπατη
    θέντες κατά τό παρελθόν,
    δέν θά πωλήσωμεν εφέτος
    εάν δέν προπληρωθώμεν τό
    προΐόν μας, επί τόπου. Άλλ'
    έπειδή κχί ή Άγροτράπεζα
    ένδιαφέρεται διά την είσ¬
    πραξιν των πρός αυτήν όφει-1
    λών μας, έκ τής πωλήσεως
    τού προϊόντος μας, έχει νομί'
    ζομεν χρέος νά λάβη είδι·;
    κήν επί τού ζητήματος μέ
    ριμναν. Πιστεύομεν δέ ότι
    καί τό Κράτος θά ένδιαφερ-
    8ή·
    Αύτά μάς γράφουν. Καί
    είναι λογικά, δίκαια, όρθά.
    Δέν αμφιβαλλομεν δέ ότι
    οί άρμόδιοι θά τα λάβουν σο¬
    βαρώς ύπ' όψιν...
    Πεταχτά
    σημειώματα
    Ο ΓΑΜΟΣ
    Αρχήν καταρρεύσεως τοϋ
    θεσμοΰ τοϋ γάμου διακρΐνουν
    οί κοινωνιολόγοι μας είς την
    περίφημη ύπόθεσι τής Ύβό-
    νης. «'Άλλες δύο δΐκες σάν
    κι' αυτή—γράφει Άθηναΐος
    χρονογράφος, άνήκων μάλι-
    στα είς την χορεΐαν των Ά-
    θανάτων—καί θά χρειάζωνται
    βασιλικά ί-ξοδα γιά νά πεί-
    σετε άνθρωΐτο νά παντρευτή».
    Καί φυσικά, ή εΰθύνη κατα-
    λογΐζεται στίς γυναΐκες! "Ε!
    δχι λοιπόν! Ουτε ό θεσμός
    κινδυνεύει, ουτε καί οί γυ¬
    ναΐκες, πολύ ττερισσότερο, εΰ
    θύνονται, άν κινδυνεύη δπως
    θέλετε. Άς είμεθα περισσότε
    ρο άντικειμενικοί καί δίκαιοι.
    Καί πρό πάντων άς μην άρ
    νούμεθα τίς εύθύνες μας
    Ό θεσμός τοϋ γάμου καί τής
    οικογενείας, δέν διατρέχει τόν
    κΐνδυνο τής καταστροφής.
    Συγκλονίζεται μόνον άπά μιά
    βαθειά κρίσι. Άπό την κρΐσι
    πού δημιουργεΐ ή έμπορευμα-
    τική μορφή πού τοΰ δώσαμε,
    ό άνδρικός έγωϊσμός καί ή
    αύταρχικότης καί
    σι τής γυναίκας,
    ή άφύπνι
    πού ζητα
    την πνευματική, την ψυχική
    καί τή σωματική της άπολύ-
    τρωσι άπό τόν άνδροκρατικό
    δεσποτισμό καί την άπόκτησι
    των άνθρώπινων δικαιωμά-
    των της. Καί ή κρίσι αυτή
    έχει δύο μορφές. Την κατα-
    στροφική, γιά την όποΐα την
    εύθύνη εχει τό παρελθόν.
    Καί τή δημιουργική πού πηγά
    ζει άπό τίς νέες άντιλήψεις
    καί πού θ* απολήξη ασφα¬
    λώς στήν άποθέωσι τοΰ θε
    σμοΰ, θεμελιωμένου επάνω
    στίς άρχές τής
    τής ελευθερίας
    ίσότητος καί
    των άνθρώ
    πων νά έκλέγουν τούς συν-
    τρόφους τής ζωής των καί
    στεφανωμένη άπό την άγάπη
    τής άμοιβαΐας κατανοήσεως
    καί έμπιστοσύνης. Τότε θά ε¬
    ξασφαλισθή ή άρμονΐα τής οί
    κογενειακής ζωής. Καί τότε
    ασφαλώς θά λείψ υν τα σκάν
    δαλα, οί άπιστΐες, οί προ-
    δοσίες των αίσθημάτων, ή ύ-
    ποκρισίες, οί ταπεινότητες
    καί δλοι οί άλλοι παράγον-
    τες πού προκαλοθν σήμερο
    τα δράματα καί τα έγκλή-
    ματα.
    Είναι καιρός νά τό κατα
    νοήσωμε. Πά τα σημερινά
    κακά, φτοΐμε εμείς οί ϊδιοι.
    Έκάμαμε τό γάμο έμπόριο,
    έπιχεΐρησι, συναλλαγή. Εδώ¬
    καμε στήν οίκογένεια μορφή
    άφύσικη Ό άνδρας ύψώθηκε
    σέ άρχοντα, μέ άπεριόριστα
    κυρισρχικά δικαιώματα. Εί¬
    ναι έλεύθερος γιά δλα. Οί μό
    νες ύποχρεώσεις τού, είναι
    οίκονομικές: τοϋ ζεμπιλιοθ. Τί
    καλάς οίκογενειάρχης, άκοΰς
    νά σέ λένε, καλοψωνιστής,
    δσο δέ φαντάζεσαι. Αύτό άρ-
    κεΐ. Νά είναι καλοψωνιστής!
    Κι' άς μή πατή στό σπίτι
    τού! Κι'ός μην αίοθάνωνται ή
    θέλετε. Τα ζητοΰμε δλα δικά
    μας. Διεκδικοΰμε γιά τούς ε¬
    αυτούς μας δλα τα δικαίω- ί
    ματα. Καί δέν άφήνομε γιά
    τή γυναϊκα κανένα. ,
    Εϊμαστε τόσο αύστηροί, τό¬
    σο άπαιτητικοί στήν τήρησι
    τής συζυγικής πίστεως, δσο
    καί οί πελαργοΐ, γιά τούς ό-
    ποΐους ϋπάρχει τό εξής ά-
    νέκδοτο: Κάποτε στή φωληά
    ενός πελαργοΟ έξεκολάφθη£να
    πουλί ποΰ εμοιαζε μέ κάρισ.
    Σκάνδαλο τρομερά! Συνήλθε
    άμέσως τό συμβούλιον των
    γερόντων καί κατεδίκασε σέ
    θάνατο διά ραμφισμθν την
    πελαργίνα πού έκατηγορήθη
    ώς άπιστήσασα. Τό ϊδιο δμως
    θά γινόταν καί άν ή κατηγο-
    ρία τής άπιστΐας έβάραινε
    τόν πελαργό. Γιατί τό αΐσθη¬
    μα καί τό καθήκον τής συζυ-
    γικής πίστεως είνε άμοιβαΐο.
    Όπως είνε άμοιβαία καί ή
    άγάπη καί ή στοργή. "Εμείς
    δμως δέν Εχομε οΰχε τα αί·
    σθιΊματα των πελαργών. Τα
    Ιφαγε δλα ό έγωϊσμός μας.
    Π' αύτό κλονΐζεται ό γάμος.
    Καί ό κλονισμός γίνεται άκό-
    μη μεγαλύτερος άπ' τό σει-
    σμό πού προκαλεΐ ή άφύπνι·
    σι τής γυναίκας. Αυτή δμως
    ή άφύπνισι κι' ή έξύψωσι τής
    γυναίκας στήν ιδία μέ τόν
    άνδρα θέσι, θά φέρη την ί-
    σορροπία πού θά εξασφαλίση
    καί θά ήρεμήσΓ) τό θεσμό τοθ
    γάμου καί τής οικογενείας.
    Μ.—
    ΟΠΩΣ ΔΙΑΒΑΙΝΕΙ Η ΖΕΗ
    ΤΕΧΝΗΤΑΙΚΑΡΔ1ΑΙ
    Διά την τεχνητήν καρδίαν ή
    όποία υποστηρίζεται σοβαρώς
    δχι ϊφϊορέθη έν Άμερική, κα·
    τηναλώθη τελευταίως πολύ πνεθ-
    μα. Άλλά πρός διαφήμισιν της
    πραγματικήν ή είς βάρος της;
    Είνε άνάγκη μεθαύριον νά πά-
    ραγγείλωμεν τεχνητάς καρδίας
    διά νά είμεθα έν τάξει πρός
    τα πράγματα τής έποχής; Ή
    τεχνητή καρδία θά μάς χρησι-
    μεύση τόσον; Μέ την εφεύρεσιν
    της ή κοινωνία θά αποκτήση τί
    ποτε τό... πρακτικόν;
    Επιστημονικώς οί άνθρωποι
    άποδεικνύονται ένίοτε, δντα κα-
    ταπληκτικά. Προκειμένου 2μως
    νά διερευνήσουν την ψυχολογίαν
    των, θέλουν πάντοτε νά κρα-
    τοθν «μιά πισονή»". 'ΥπερτιμοΟν
    την σύγχρονον αίσθηματολογίαν.
    Ιΐαρουσιάζουν
    πλησίον τοθ
    εαυτούς πάντοτε
    θείου κατά την
    εκδοχήν τής ΆγΕας Γραφής: Κατ'
    είκόνα καί ομοίωσιν τού. Ένψ
    κατά βάθος, δλοι μικροί—μέγα
    λοι, έ*χουν άπομακρυνθη' παρασάγ
    γας δλας καί τοθ πλέον όποτυ·
    πώδους διά _ τόν άνθρωπον αίσθη-
    ματισμοθ.
    ΤΙ συνέβη μέ την τεχνητήν
    καρδίαν; Ό,τι καί διά κάθε άλ-
    λο τεχνητόν. ΈρρΕφθη δλον τό
    βάρος είς την μηχανοποίησιν.
    Άλλ' έρωτάται: θά υπήρχε σή¬
    μερον μηχανοποΕησις ή οιονδή¬
    ποτε άλλο^ Ιξευτελίζον κατά τόν
    άλφα ή βήτα τρόπον, τα δικαι
    ώματα τοθ άνθρώπου, εάν δέ τό
    ήθελον ■ οί άνθρωποι; Ή τεχνη-
    τή καρδία άπό γενικοτέρας
    απόψεως είνε μέσα είς την έσκεμ-
    μένην βούλησιν. Διά νά ζοϋν σή¬
    μερον οί άνθρωποι πρέπει πρό
    παντός νά στεροθνται καρδίας.
    Ή λειτουργία τοΰ δργάνου αύτοθ
    έπαυσε νά έχη θέσιν είς τα άν·
    θρώπινα σύμβολα. Οί μεγάλοι
    διδάσκαλοι τοθ ρωμαντισμοθ άπέ-
    βλεψχν ϊσως είς την διά τής
    καρδίας εφαρμογήν τοΰ πολιτι-
    σμοθ. Άλλ' έν τή παρόδω τοθ
    χρόνου απεδέχθησαν γελοΐοι.
    'Η καρδία κατήντησε τό βλαβερώ-
    τερον δργανον! Ή κοινωνία έν
    τη" έξελίξει της απέδειξεν διαση-
    μότητας μόνον τούς καρδιολόγους
    ίατρούς. Διά την καρδίαν Ινδιε-
    φέρθη ολιγώτερον των δστών έ-
    Η
    ΚΑΙ Η
    ΙΔΡΥΣΙΣ ΝΑΪΠΗΓΕΙΟΝ
    Χώρα περιβρεχομένη παντα
    χόθεν άπό θάλασσαν κατά·
    στικτον ά πό κατωκημένα νη
    σιά, ή Ελλάς, είναι φυσικόν
    βεβαία νά έχη άνεπτυγμένην
    ναυτιλΐαν. Καί εύτυχώς ή ναυ
    τιλΐα τής Ελλάδος παρουσιά-
    ζει συνεχεΐς προόδους. Τόν τε
    λευταϊον μάλιστα καιρόν ή
    ναυτιλιακή κίνησις έζωήρευ-
    σε. Καί υπήρξε πολύ μεγαλυ-
    τέρα κατά τό διαρρεθσαν ε¬
    ξάμηνον έν συγκρΐσει πρός τό
    αντίστοιχον διάστημα τοϋ
    1937. Τα έλληνικά άτμόπλοια
    ειργάσθησαν μέ ναύλους συμ¬
    φέροντας. Τα μέτρα τής κυ¬
    βερνήσεως, ή αυξανομένη δι¬
    εθνής οίκονομική δραστηριό-
    της, τα πολεμικά γεγονότα
    τής "Απω Άνατολής καί τής
    Δύσεως καί πλεΐστοι άλλοι
    παράγοντες συνετέλεσαν είς
    την αύξησιν των εργασιών
    τής έμπορικής μας ναυτιλί-
    άς. Καί είναι τό γεγονός τοθ
    το έξαιρετικώς ευχάριστον.
    Καί διότι τό εφοπλιστικόν
    μας κεφάλαιον κερδΐζει καί
    διότι ή άνεργΐα των ναυτερ-
    γατών περιωρίσθη καί διότι
    είσάγεται ξένον συνάλλαγμα
    είς την χώραν έκ ναυλώσε-
    ών καί ένισχύεται ή νομισμα
    τική μ^ς κατάστασις καί ή έ·
    θνική μας οίκονομία. Δέν ύ·
    πάρχει δέ άμφιβολΐα ότι ή
    άνθησις αυτή τής έμπορικής
    μας ναυτιλΐας θά μας οδηγήση
    είς την καλύτερον οργάνωσιν
    της καί είς την άπό πάσης ά·
    πόψϊως ενίσχυσιν της. Πιστεύ
    ομεν δέ δτι είν άπό τα μέτρα
    πρός ενίσχυσιν τής ναυτιλίας
    μας, θά είναι καί ή ίδρυσις
    ναυπηγεΐων, ώστε αί έπισκευ
    αί των παλαιών σκαφών καί
    ή ναυπήγησις νέων νά γίνων
    ται είς την χώραν μας. Την ι¬
    δέαν αυτήν άλλωστε υίοθέ-
    τησεν ή Κυβέρνησις καί υπε¬
    σχέθη νά την πραγματοποιηθή.
    Καί θά τό πράξη ασφαλώς.
    Άλλωστε, ή Ίδρυσις ναυπη
    γείων, δέν θά ώφελήση την
    ναυτιλΐαν μας μόνον. Θά ώ·
    ψελήση την έν γένει εθνικήν
    οΐκονομίαν. Θά δώση εργα¬
    σίαν είς χιλιάδας έργατι-
    κών χειρών καί θά δημιουρ¬
    γήση Ενα νέον πλουτοπαρα-
    γωγικόν κλάδον διά την χώ¬
    ραν.
    Ή άγροτική άσωάλεια
    Είναι αναμφισβήτητον 8τι
    ή άγροτική άσφάλεια ευρί¬
    σκεται σήμερον είς τόσον
    ευχάριστον σημείον, δσον πο-
    τέ άλλοτε. Αί άγροζημΐαι πε-
    ριωρΐσθησαν, τα άδικήματα
    έμειώθησαν καί ό σεβασμός
    πρός την περιουσίαν τοθ άλ
    λου επεβλήθη. Άλλ' ή Κυ¬
    βέρνησις δέν άρκεΐται είς τα
    εύχάριστα σύτ-ά άποτελέσμα-
    τα, πού όφείλονται βεβαία
    καί είς τα (δικά της μέτρα
    καί είς την δραστηριότητα των
    όργάνων τής άγροφυλακής,
    πού έργάζονται μέ ζήλον άπό
    τοθ έΐτόπτου μέχρι καί τοθ
    τελευταίου αγροφύλακος.Έπι-
    θυμεΐ νά έξαλειφθοθν τελείως
    αί άγροζημΐαι. Καί πρός τοθ
    το εξέδωκε νέον νόμον περί
    άγροτικής ασφαλείας, πού
    θά συντελέση ασφαλώς είς
    την επιτυχίαν τοθ έπιδιωκομέ-
    νου σκοποθ.
    νός ΙΙομμερανοΟ, δπως θά ϊλεγεν
    γυναϊκα κσί τα παιδία τό χά ] δ ΒΕσμαρκ.
    δι ενός γλυκοθ λόγουί'Άς γυρί Ι Άς μή κάμνωμεν λοιπόν πνεθ
    ζή έκεΐνος μερά καί νύχτα' μα διά την τεχνητήν καρδίαν,
    παντοθ κυνηγώντας την κάθε Δέν μάς χρειάζεται. Ούσιαστι-
    ήδονή.Ένώ ή οίκογένεια δέν | κώς καί ή φυσική καρδία εί
    έχει τό δικαίωμα οϋτε τόν ή- νέ τεχνητή. Παίζει ρόλον μόνον
    λιο νά (δή. Είναι καλός, ί- μεταξύ των αίμοφόρων άγγείων.
    δεώδης μάλιστα, άψοθ, το ζε Μάς ένδιαφέρει διά την θερα-
    μπίλι τόν αναπληροί. Τί τα πείαν τής άρτηριοσκληρώοεως. Μ< Οί συνταξιοΰχοι. Έκδηλώνουσα τό ένδιαψέ ρον της υπέρ των διαφόρων κοινωνικών τάξεων ή Κυβέρ νησίς, έλαβεν ήδη μέτρα προ στασίας καί διευκολύνσεως τροθμεν την πίεσιν μας. Ουδέποτε δμως ή σπανίως, μετροθμεν τούς παλμούς τής καρδίας μας προκει- μένου νά καθορίσωμεν την θέσιν ενός άνθρώπου μεταξύ ημών καί αύτοθ. "Εχομεν ανάγκην λέγε: τής τεχνητής καρδίας διά νά παύοωμεν νά υφιστάμεθα βασχ- νους έξ αίτίας τής υπερβολικής μας αίσθηματικής λεπτότητος! Άλλά μήπως δέν έπαύσαμεν;... Διά τάς μεγάλας εφευρέσεως άς αφήσωμεν ήσυχον την θυσίαν των πραγμάτων: Έφιυρίσκονται τεχνηιαί καρδίαι δπως έφευρί- σκονται καί νέα δηλητηριώδη ά- έρια ή τελειοποιοθνται αί άκτΐ· νες τοθ θανάτου. Ή ωφελεία τοθ συνόλου πού άγωνίζεται κα'. πά- σχει άποβαΕνει σιγά-σιγά χίμαι- ρα. Ή μηχανοποίησις έξελίσσε· ται παραλλήλως πρός την τέχνην ΐής ζωής. Ή νίκη είνε παντοθ ζήτημα καθαρώς τεχνικόν. Αί ι τεχνηταί καρδίαι ένδιαφέρουν έπαγγελματικώς τούς κατασκευ- 1 αστάς των ρομπότ παρά τούς κοινωνιολόγους. Έκτός άν δλοι οί άνθρωποι γίνουν σιγά σιγά ρομπότ. Τότε τό ζήτημα θά τε¬ θή οΊαφορετικά. ΑΧΜΟΔΛΙΟΣ των στρατιωτικών καΐ πολι¬ τικών συνταξιούχων είς την άποπληρωμήν των νρεών των, διά σημαντικής προσαυξήσε- ως τοΰ άριθμοϋ των τοκοχρε- ωλυτικών δόσεων πρός άπό- σβεσιν των χρεών των. Έ¬ κτός δέ αύτοθ έλαβε καί διάφορα άλλα μέτρα καί θά λάβη καί άλλα άκόμη. Διότι άντιλαμβάνεται είς ποίαν έ- ξαιρετικώς δύσκολον θέσιν ευρίσκονται οί περισσότεροι έκ των συνταξιούχων καί Ι¬ δία των μή εργαζομένων. Ή παραλία. Γνωρίζομεν δτι ή λιμενική Έπιτροπή έ"χει τεραστία εξο¬ δα έφόσον συνεχΐζει την κα τασκευήν των κρηπιδωμάτων καί τα έξωραϊστικά εργα τοθ ΜπεντενακιοΟ καί* έφό σον μετ" ολίγον θ' αρχίση την κατασκευήν τοθ ψυγεί- ου. Άλλά φρονοθμεν 8τι δέν θά τής ήτο δύσκολον έν συνεννοήσει καί συνερ- γασίςι μέ τάν Δήμον νά επι¬ διώξη καί τόν καθαρισμόν καί την διαμόρφωσιν τής πα- ραλίας τοθ νέου λιμένος ά¬ πό τοϋ μεγάρου Φυτάκη μέ¬ χρι Τρυπητής, πού ευρίσκε¬ ται είς αθλίαν κατάστασιν σήμερον. Θά προσέφερε με· γίστην υπηρεσίαν είς την έ- ξυγίανσιν καί την εύπρεπή εμφάνισιν τής πόλεως. Μή λη σμονοθμεν δέ δτι ή παρα¬ λία αυτή δίδει την πρώτην έν τύπωσιν είς τούς πολυπλη- θεΐς ξένους πού μας έπισκέ- πτονται τούς μήνας αύτούς Ι¬ διαιτέρως. Αί μοναι. Παράπονα ακούονται τελευ¬ ταίως έκ μέρους έκδρομέων δτι είς την μονήν Βροντησίου δπου μετέβησαν εύρον κλει- στάς τάς θύρας. Δέν γνωρί¬ ζομεν κατά πόσον άληθεύουν δλα αύτά. Πάντως, τό πραγ- μα είνε εύεξήγητον. Αί μο¬ ναι έπτώχευσαν καί οί μονα- χοί άποφεύγουν έπισκέψεις διά νά μην υποβάλλωνται είς Ιξοδα.Έν τούτοις δμως καί αί μοναι πρέπει νά είναι είς την διάθεσιν τοθ κοινοθ καί (δία δσαι συνδέονται μέ την έθνι κήν Ιστορίαν. Δι' αύτό καί επαναλαμβάνομεν, δτι θά §- πρεπε αί πτωχότεραι, άλλ' ίστορικαί, νά καταργηθοθν καί νά μετατραποθν είς ξενώ- νας. Θά έξυπηρετοθσαν £να μεγάλον σκοπόν. Καί την ι¬ στορίαν καί τόν τουρισμόν.
    1
    ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ
    ΘΕγΙΜγΙΤγΙ
    (θερινός) ΠΟΥΛΑΚΑΚΗ -Σήμε
    ρον ώρα 1Ομ. μ. τό άριστούργημα
    τοΰ κινηματογράφου:
    στής τής Πράγας».
    <Ό σπουδα θερινός «ΑΠΟΛΛΩΝ» -Σήμε¬ ρον τό πραγματικό £ργο τέχνης: «Ζούντ εξπρές». Προιστάμενος Τυπογραφείου Ιωάννης Γ. Άσπραδάκης ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ Ή 35η. Υ. Κ. Διεύθυνσις Λεωφορείων Νομοϋ ΉρακλεΙ ου γνωστοποιεΐ είς τό Κοινόν δτι διά την εύχερή καΐ άνε- τον μετάβασιν των έπιθυμούν των είς Αγίαν Μαρίναν την 17 Ιουλίου έ. έ'. διέθεσεν σϋ τοκίνητα άτινα θά έκτελώ- σι δρομολόγια άπό τής Πλα τεΐας Δασκαλογιάννη Ήρσ κλεΐου είς Αγίαν Μαρίναν, συνεχώς κάθε ήμίσειαν ώραν άπό τής πρωΐας τοθ Σσββά τού 16 Ιουλίου μέχρι τό ε¬ σπέρας τής Δευτέρας 18 Ιου¬ λίου άνευ οόδεμιάς έπιβαρύν- σεως τού κεκανονισμένου εί- σιτηρίου. Έττίσης θά διαθέτωμεν αύ τοκΐνητον διά την μεταφοράν των επιθυμούντων νά μετα βωσιν είς Αγίαν Μαρίνσν άπό Άρκαλοχωρίου, Έμπά ρου καί Βιάννου ώς άνω τέρω. Έκαστος έπιβάτης δια νά καταλαμβάνι·) σειράν προτε ραιότητος δέον νά παρουσιά ζεται έν Ηρακλείω είς τόν Στσθμάοχην Λεωφορείον. Έν Άγίςΐ Μσρίντι είς τόν έκεΐ Σταθμάρχην μας καί έν Άρ καλοχωρίω είς τόν έκεΐ Πρά- κτορά μας Γεώργιον Τερζά κην καΐ καταγράφεται είς σχετικόν βιβλίον. Ηράκλειον τή 9 Ιουλίου 1938. Ό Διευθυντής τής 35ης Υ.Κ.Δ. Γρηγ. Άδαμάκης Άπό τού θρόνου ι είς την λαιμητόμον.ι ίΓίΊΤΑΓΪΚΗ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ "~- Ό έρως εις την χώραν ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ Πρός τούς έμφυτευτάς πε· ριφερείας Ηρακλείου. Καθιστωμεν γνωστόν είς τούςμή κληρούχουςεμφυτευτάς τής περιφερείας Ηρακλείου οΐτινες δέν εκλήθησαν διά προσωπικών προσκλήσεων ε¬ νώπιον τοθ Προέδρου τής "Ε¬ πιτροπήν Άπαλλοτριώσεων ώς είσηγηΐοϋ, δπως προσέλθωσι καί παρουσιασθώσιν ενώπιον τού μίαν έκ των ημερών άπό 1ης Αύγούστου μέχρις 9ης Ι οίου καΐ ώραν 9—12 π. μ καθ" εκάστην είς τα γραφεΐα τής Γεωργικής ύιηρεσίας Η¬ ρακλείου. Οί προσερχόμενοι θά προ- σκομΐζουν τα τυχόν ύπάρχον- τα προτότυπα συμφωνητικά, νά είναι δέ καΐ είς θέσιν £ καστος ,νά καθορίζη έπακρι βως την θέσιν καΐ τοΰς πλησι- αστάς τής παρ' αύτοΰ έμφυ- τευθείσης εκτάσεως. "Ωσαύτως οί φρονούντες δ τι, την τιαρ' αυτών έμφυτευ θεΐσαν έκτασιν θά την έδι- καιοΰντο ώς γεωργικόν κλή¬ ρον δέον δπως προσκομίσωσι καί πιστοποιητικόν άρμοδίου ύποθηκοφυλακείου έμφαϊνον την περιουσίαν τοθ αίτοϋντος, τής συζύγου τού καί των γο νέων τού ώς καί βεβαίωσιν έκ τής Οικονομικάς έφορίας περΐ τοϋ τυχόν έπαγγέλματος υπέρ άσκεϊ. Ι'Εχ της έπιτροπής 'Απαλλβτρι- ώσβων). ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ Πρός τούς προσωρινούςκλη- ρβύχους καί τούς έμφυτευ τάς περιφερείας Ηρακλείου. Καθιοτώμεν γνωστόν είς ά¬ παντας τούς προσωρινούς κλη ρουχους περιφερείας ΉρακλεΙ ου ών αί αίτήσεις καίτοι υπο- βληθεΐσαι δέν συνεζητήθησαν εισέτι δτι αυται θά συζητη- θοϋν κατά την συνεδρίασιν τής 30ής "Ιουλίου έ. ε. ημέραν Σάββατον καί ώραν 9 π. μ. δ- τε καί θά πρέπει νά προσέλ¬ θουν. Μέχρι τής προθεσμίας ταύ¬ της δέον άπαντες οί προσωρι- νοΐ κληροΰχοι οί μή υποβα¬ λόντες είσέτι αίτήσεις όριστι- κής τακτοποιήσεως είς την ε¬ πιτροπήν Απολλοτριώσεων δ¬ πως προσκομίσωσι τα δικαιο- λογητικά των. Ωσαύτως παρατείνεται ή ύ- ποβολή αιτήσεων πρός την ε¬ πιτροπήν Άπαλλοτριώσεων πά ρά των έμφυτευτών μέχρι τής 30ής Ιουλίου έ. Ε. | (Έ* τής ίηιτρβΐτής Άιτβλλβτρι·' ώ 426ον Άλλά ή Μαρία — Άν- τουανέττα δέν εΤχε χρήματα καί ό Ζιλμπέρ δλο κι' έφοβό ταν περισσότερο γιά τό κε φάλι τού. ΆφοΟ επί πέντε άκόμη ήμέρες—πρδγμα υπο- πτο καί άκατανόητο—έτήρησε πλήρη σιγήν έναντι των συ ναδέλφων τού καί των άνω τέρων τού, στό τέλος, την 3ην Σεπτεμβρίου, συνέταξε μίαν άναφορά πρός τοΰς προϊ σταμένους τού. Γιατί άκρι βώς την 3ην Σεπτεμβρίου; Ύπάρχει μΐα έκδοχή περίερ γη δσο καί άνεξακρΐβωτη: Την νύκτα ττΐς 2ας πρός την 3ην Σεπτεμβρίου ό Μισονί εΤχε πάη νά παραλάβη την φυλα κισμένη βασίλισσα γιά νά την μεταφέρη, δήθεν πάλι στή φυλακή τοϋ Τάμπλ. Ή Μα¬ ρία—Άντουανέττα ήταν Μ τοιμη νά βγή άπό τό κελλί της, οταν ό Ζιλμπέρ, ό χω- ροφύλακας, ώρμησε κ' έφρα- ξε την πόρτα μέ χέρια καί μέ πόδια, φοβερίζοντας τόν έπιθεωρητή των φυλακών πώς θά έκαλοΰσε τη φρου- ρά στά δπλα, άν έκεϊνος ε¬ πέμενε νά βγάλτ) την φυλα- κισμένη. Ύπάρχει μία αλλη έκδο- χή: Ότι ή γυναΐκα ποΰ της εΐχαν δώσΐη γιά νά την ύπη- ρετή καί ή όποία έκατασκό- πευε γιά νά καταδίδη τά.πάν τα στήν άσττυνομία—άντελή φθη άπό την πρώτη στιγμή τή μυστική συνεννόησι τής Μαρίας — Άντουανέττας μέ τόν Ρουζεβίλ. Άπό την πρώ τη στιγμή άνέφερε τό γεγο- νός στούς άρμοδίους, οί ό πσϊοι είχον λάβη "Βτά μέτρα των. Πάντως, δύο ώρες μετά την ύποβολή τής άνσφοράς τοθ Ζιλμπέρ, οί έπίτροποι τής Κομμούνας, ταρσγμένοι, έτρεξαν στήν Κονσιερζερί καί υπέβαλον είς αυστηράν ά νάκρισιν δλους δσοι ήσαν έν γνώσει τής υποθέσεως. Ή.Μαρία-Άντουανέττα, ά πό την πρώτη στιγμή, άρνή θηκε τα πάντα. Εδήλωσε πώς δέν είχεν αναγνωρίση κανέναν άτιό τούς επισκέ¬ πτας. (συνεχίζεται) —»/">*%*"^^"
    ΘΕΡΙΝΟΣ
    ΠΟΥΛΑΚΑΚΗ
    Ή στήλη τού ώραιόκοσμου.
    Ή Μόδα έπανευρίσκει
    τό μέτρον αισθητικής και άρμονίσς.
    ΣΗΜΕΡΟΝ
    Τό ττολϋκροτο μυ-
    θιστόρημα τοΰ Χάνς
    Χάϊντς Έβερς:
    Ο ΣΠΟΥΔΑΣΤΗΣ
    Η
    ΠΡΑΓΑΣ
    ΠρΜταγωνιστβΰν:
    ό μεγαλυτέρας βύγχρονβς
    ή 8ο ποίος:
    Άντόλφ Βόλμπρυκ
    καί ή ώραιοτάτη:
    Λωροθέα Βήκ.
    ΑΥΡΙΟΝ ΠΕΜΠΤΗΝ
    Ένας Κολοσσός
    Σ
    Μέ τόν
    ΓΚΑΡΡΥ ΚΟΥΠΕΡ
    καΙ την
    ΖΑΝ ΑΡΘΟΥΡ
    . Ένας τιτάνειος α¬
    ί θλος τής κινηματο-
    ^γραφικής τέχνης.
    "Ολες ή λεπτομερείς τής γυ·
    ναικείας τουαλέττας 2χουν λάβει
    σηυαντικήσπουδαιότητα είς τήνπα
    ρούσα μόδα.Όχι μόνον τα καπέλ
    λα ίχοον επανεύρη τα τοΰλινα κα
    λθμματα, καί τό άβρό πλαίσιο
    μιδς μακρυάς ή κοντής βουαλέτ-
    τας, άλλά μαζί τα άνθη, τα φτερά
    στρουθοκαμήλου κατέκτησαν δι
    καιώματα επί των κομμώσεων
    ή οποίες προορίζονται διά τίς
    πολύ έπίσημες ώρες.
    θά μποροθσε κανείς νά κρίνη
    άπό τίς τελευταίες σπορτίβ συγ
    κεντρώσεις των Παρισίων: δτι
    τα τπό διάφορα ειδή καπέλλων
    συνοδεύουν φορέματα άνοιχτό
    χρωμα και άνθισμένα, ταγιερ
    έμπριμέ, άνσάμπλ μιδς άποχρώ;
    σεως ή δύο διαφορετικήν τόνων
    Ή πασχαλιά έπιμένει πάντοτε
    νά είνε τής μόδας παρ' όλον
    πού ή άνοιξις παρήλθε, καθώς
    κα'ι τό μυγκέ ασφαλώς ώς πόρτ
    μπονέρ. 'Αλλά καί ή άνεμόνες
    γαρνίρουν άκόμη βαθύχρωμες ψά
    θες.
    Τό μπλέ φαγιάνς καί τό μπλέ-
    ντύρ, είς τα επανωφόρια τό πρώ
    το, ώς γαρνιτοθρα τό δεύτερο
    έδωσαν είς τίς τελευταίες παρισι-
    νές κοΰρσες την εΰθυμη νότα,
    πλάι σέ μερικές βέστες καΐ άν¬
    σάμπλ μέ φόντο κόκκινο καί λευ·
    κές ρίγες Στίς ϊδιες κοθρσες
    παρετηρήθη συνδυασμός τού ζωη-
    ροϋ μπλέ υέ καθαρό λευκό, τό
    τελευταΐο δέ αΰτό μόνο τού διε¬
    τήρησε, δπως πάντοτε, την μέγα
    λυτέρα νότα κομψότητος.
    Πολϋ καλά σχόλια διά τίς γυ-
    ναϊκες πού έπανήλθαν είς την
    φυσική χροιά πού τούς εχάρισε
    ή φύσις. Εάν εϊδαμε γρήγορα
    νά έξαφανίζωνται τα ύπερβολι-
    κά πλατινέ μαλλιά, βλέπει τις έξ
    ίσου πολύ ολιγώτερα πρόσωπα
    τεχνητά βαμμένα είς 'Ξρυθροδέρ
    μους, πολΰ όλιγώτερες γυναϊ·
    κες ή οποίες μέ πρόσχημα την
    φυσιολατρεία παρουσιάζουν τό
    θέσμα καμμένων καί νοτισμένων
    έπιδερμΐδων, κατά τό παράδειγ
    μα των άθλητών. Έν' φ τα σπόρ
    είς τα όποϊα άσχολεϊται μία φι-
    λάρεσκη γυναίκα δέν δίδουν πο-
    τέ τό δυσάρεστο τούτο άποτέλε-
    σμα. ,
    Λοιπάν τό δέρμα επανήλθε εις
    τό φυσικόν τού καί ώς ήτο επό¬
    μενον ή μπίκ κάλτσα βλέπει έ-
    λαττουμένη την εϋνοιά της... Τό¬
    σο τό |καλύτερο διά τίς γυναι-
    κεϊες κνήμες διότι δέν τίς έκο·
    λάκευε διόλου καί, τόσο τό κα¬
    λύτερον διά την μόδα. Ή δια·
    φάνεια μιδς κάλτσας κοκκινό-
    φαιης είνε απείρως ώραιότερη.
    θά εΐχα νά είπω έξ ϊσου πολ-
    λά γιά την τσάντα καΐ τό πα-
    ποΰτσι. Τό τελευταΐο αύτό μετε-
    βλήθη έπίσης, πρός δφελος τής
    κομψότητος καί τής μεγαλυτέρας
    άνέσεώς μαο. Τόσο ώραϊα μον-
    τέλα υ'ιοθετήθησαν καί άπό τίς
    γυναΐκες άκόμη πού ώς χθές δέν
    παραδέχοντο παρά την γόβα γιά
    δλας τάς περιστάσεις!.. Καί έν
    τούτοις διά πολλούς λόγους τό
    παποΰτσι πρέπει αντιθέτως νά
    είνε διάφορο αναλόγως πρός την
    χρήσι καί τήν[ώρα πού τό προορί·
    ζουν.
    Ώρισμένοι συνδυασμοί χοωμά-
    των, ή ανάμιξις δέρματος καί άν-
    τιλόπης, τό σουξέ τού σανδαλί-
    ου καθιερωθέν διά τίς άνάγ-
    κες τής πλάζ, ή έπιστροφή τής
    μπαρέττας καί των ύψηλών τα-
    κουνιών, δλες αΰτές οί λεπτομέ-
    ρειες δίδουν μία νότα πολύ περισ
    σότερον γυναικεΐα άπό τού πά
    ρελθόντος, είς την μοντέρνα τού
    αλέττα.
    ή Ντιστβγκέ
    των χρυσανθέμων.
    Η ΜΑΧΗ
    Υπό Κλώντ. Φαρέρ_
    Η ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΚΟΠΤΙΚΗΣ
    Μηιε Κβΐΐβη
    ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΤΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ ΜΑΣ
    Ώς πληροφορούμεθα παρά γνω
    στών Κυρίων καί Δεσποινίδων
    τής πόλεώς μας, την πόλιν μας
    πρόκειται νά επισκεφθή ή γνω·
    στή Διευθύντρια τής έν Αθήναις
    Σχολής Κοπτικής ΚΒυΐνΒΝ
    (Πλαΐεΐα Αγ. Είρήνης 4).
    Δεδομένου ότι ή τέχν») τής Κο-
    πτικής άντικατέστησε κατά πολύ
    προηγούμενα βιοτεχνικά έπαγγέλ-
    ματα, ή έπικειμένη επίσκεψις τής
    ΜΐΠβ Κβΐΐβα θά επιφέρη μεγί
    στ,ην ωφέλειαν εις τόν τόπον μας.
    Έπιδοκιμάζοντες απολύτως τάν
    σκοπόν μιάς τοιαύτης επισκέψεως
    τής Μηιβ Κβΐΐβη ή όποία θά
    μεταδώση τό φώς τής Κοπτικής
    Τέχνης Γυναικείον Φορεμάτων
    είς την πόλιν μας δπως καί είς
    δλην την λοιπήν Έλλάδα συνι¬
    στώμεν εις τάς Κυρίας καί Δε-
    σποινίδας τής πόλεώς μας, δπως
    είς την παρουσιαζβμένην ευκαιρί¬
    αν δοθή ή δέουσα προσοχή, καί
    κατά την ολιγοήμερον ενταύθα
    παραμονήν της την επισκεφθούν
    καί τής ζητήσουν πληροφορίας
    σχετικάς μέ την γυναικείαν άμφί
    εσιν ώς έπίσης καί περΐ τοθ συ
    στήματος Κοπτικής τό οποίον δ;
    δάσχει.
    "Ας ελπίσωμεν δτι θά πραγμα
    τοποιηθή ή επίσκεψις τής Μιηβ
    Κβΐΐβα. 1—2
    ΠΡΟΚΗΡΥΞΙΣ
    ΦΑΝΕΡΑΣ ΔΗΜΟΙΙΡΑΣΙΑΣ
    Ό Δήμαρχος Ηρακλείου,
    Προκηρύσαει 2τι έκτίθεται είς
    φανεράν μειοδοτικήν δημοπρασί
    αν ή προμήθεια είς τόν Δήμον
    1000 μ. 'ά σκύρων Λατομείου Ρου
    σών ενώπιον τής Δημαρχιακής
    Έπιτροπης την 16ην Ιουλίου
    1938 ημέραν Σάββατον καί ώραν
    11—12 π, μ. συμφώνως πρός
    τούς Ζρους των σχετικών ά'τινα
    εισίν κατατεθειμένα εις τα Γρα¬
    φεΐα τής τεχνικής Υπηρεσίας τοθ
    Δήμου
    Έν Ηρακλείω τή 12 Ιουλίου
    1938
    Ό Δήμαρχος Ηρακλείου
    Μηνάς Γεωργιάδης
    ΠΡΟΚΗΡΥΞΙΣ
    ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ
    Τό Διοικητικόν Συμβούλιον
    τοϋ Νοσοκομείου Άφροδισίων
    καί Δερματικών Νοσημάτων
    Ηρακλείου προκηρύσσει μειο
    δοτικόν Διαγωνισμόν διά την
    άνάδειξιν Έργολάβου Μαγεί
    ρου πρός παροχήν τροφής είς
    τάς Νοσηλευομένας τού ίδρύ-
    ματος.
    Οί βουλόμενοι νά λάβουν
    μέρος είς τόν διαγωνισμόν δϋ
    νανται νά λάβουν γνώσιν των
    δρων διερχόμενοι 5—6 μ. μ.
    καθ" εκάστην καί μέχρι τής
    Ι 20ης τρέχοντος έκ τού Γραφεί
    ου τοθ Γραμμστέως τοθ Συμ
    βουλίου Ίατροΰ κ. Μιχαήλ Λο
    γιάδου
    Έν Ηρακλείω τή 12 Ίουλί
    ου 1938
    Ό Δήμαρχος Ηρακλείου
    Ώς Πρόεδρος τοθ Συμβου-
    λ(ου
    Μηνάς Γεωργιάδης
    Εμπορικόν καΐ Βιομηχανικήν
    "Επιμελητήρ'ον Ηρακλείου
    ~
    ιιιιιειεεΜΐεειεειιι
    Συμφώνως μέ τό τροποποιηθέ/
    άρθρον 31 τοθ 184 νόμου, κα
    λοθμεν τόν Σύλλογον των έκλο-
    γέων τή- 20ήν Ίουκίου έ. ε. ή
    μέραν Τετάρτην κΊ ώραν ΙΟην
    π. μ. είς την αίθουσαν τού Έ-
    πιμελητηρίου, διά νά λάβη
    γνώσιν τοθ παρά τής Διοικ. Επι
    τροπής τής οργανώσεως συντα
    χθέντος καΐ παρά τού Διοικ. Συμ
    βουλίου εγκριθέντος, άπολογισμοΰ
    χρήσεως 1937. Έν περιπτώσει
    μή άπαρτίας καλείται είς τα
    αύτό μέρος την 25 Ζδίου μηνός
    καί έτους, ημέραν Δευτέραν καί
    ώραν »5ην μ. μ. ηρός τόν αύιόν
    σκοπόν, όπότε διά των προσε
    λευσομένων άποτελεσθήσεται νό-
    μιμος άπαρτία.
    Έν Ηρακλείω τή Πή Ιουλίου
    1938
    Ό Άντιπρό'εδρος
    Ί. Δρακοντίδης
    ' ΝΕΑΙ ΚΟΜΜΩΣΕΙΣ. — Ανε¬
    χώρησε είς "Αθήνας πρός παρα¬
    κολούθησιν των νεωτέρων κομμώ¬
    σεων ό κ. Μιχαήλ Ζαχαριάδης.
    ■»■■■■■■■■■■■■·»■■■■
    Έκτός Τράστ
    ΤΟ ΘΑΛΑΜΗΓΟΝ Α)Π
    ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ
    Αναχωρεί έξ Ηρακλείου εκάστην ΚΥΡΙΑ¬
    ΚΗΝ βράδυ κατ' ευθείαν ΠΕΙΡΑΙΑ.
    ΤΕΤΑΡΤΗΝ βράδυ κατ'ευθειαν ΠΕΙΡΑΙΑ, ΣΟρον,
    ΤΗΝΟΝ, Πάρον, Νάξον,
    ΠραχτορΐΤβν
    ΛΙΝΑΡΔΑΚΗ
    Τπλίφ. 5-41
    15ο ν
    —Μάλιστα, αυτή ή άλεποϋ
    Γιορισάκα, γιατΐ είνε άκριβώ
    τδ άντίθετο τοΰ ήλιθίου, δ Γιορι-
    σάκα Σαντάο! Ναί, αύτη ή άλε
    Ι ποθ, ήθελε νά μέ κάμη νά φλυ
    αρήσω. Οί Γιαπωνέζοι, στή θά
    ' λασσα, άξίζουν ασφαλώς περισ·
    σότερο άπό τούς Ρώσσαυς. Αύ
    τα 8μως δέν σημαίνει πώς εΓνι
    τέλειοι. Έχουν νά μάθουν πολ
    λά άκόμη, συναναστρεφόμενοι μϊ
    ναυτικούς σάν τούς δικούς μας
    Ό έξαίρετος φίλος μας ήθελ
    λοιπάν νά μάθη, συναναστρεφό
    μ&νος τάν δοθλό σας... Δέν ϊμα-
    θε. Τουλάχιστον δχι μεγάλα
    πράγματα. Ενθυμείσθε μιά δική
    σας, γαλλική, παροιμία; «Α Νορ·
    μάνδ, Νορμάνδ έ ντεμί». Αί
    λοιπόν! Ένας Γιαπωνέζος άξί
    ζει δσο έ'νας Νορμανδός. "Επαι
    ι ξα λοιπάν καΐ έγώ τάν ρόλο τοθ
    ' ένάμισυ ιΝορμανδοΰ. "Επρεπε:
    κανονικά, δέν μπορώ παρά νά
    μείνω ούδέτερος έχομε ειρήνην
    μέ την Ρωσσία... Ά! νά κου
    ραμά!
    Δυά κουρουμάγια κατέφθανα
    σύροντας άργά τα άδειανά άμα
    ξάκια τους. Μόλις είδαν τούς Εύ
    ρωπαίους, Ισπευσαν.
    —Στήν άποβάθρα τοθ τελω
    νείου, δέν είνε ετσι κύριε Φέλτζ
    —έρώτησεν ό πλοίαρχος Φεργ
    κάν.
    —"Οχι! —είπεν ό ζωγράφος
    "Οχι!... Δέν θά πάω στά γιώτ
    δηλαδή δέν θά πάω άμέσως. Αο·
    γαριάζω νά δειπνήσω μόνος ά-
    πόψε, Γιαπωνέζικα, σέ κανένα
    καπηλειό...
    Ό Άγγλος Οψιοσε τό δάκτυ-
    λό τού:
    "Ω! "Ω! κύριε Φέλτζ! Καπη
    λειά καΐ γεθμα Γιαπωνέζικο
    "Ολα αύτά μπορεϊ νά τα εύρη
    κανεΐς πρός τήν μεριά τής Γιοσι
    βάρα, ξέρετε!
    Ό Ζάν—Φρανσουά Φέλτζ έχα
    μογέλασε καΐ Ιδειξε τα γκρίζα
    μαλλιά τού:
    —Δέν εΖδατε λοιπόν αύτά τα
    χιόνια, άγαπητέ κύριε;
    —Ποία χιόνια; Είσθε νέος.
    ■κύριε Φέλτζ! Γιά νά σας κάμη
    κανείς σαράντα έτών, πρέπε,ι νά
    θυμηθή τήν δόξα σας!
    —Σαράντα Ιτών! Είμαι πε
    νήντ«, αλλοίμονον! Καί δέν μαρ
    τυρώ τα παραπάνω.
    —Μή τα μαρτυρατε θά σας
    I-
    κανα τήν προσβολή νά μή α
    πιατέψω! Άφοΰ λοιπάν δέν πάτε
    στά λιμάνι, σ«ς άφήνω. Προη
    γουμένως δμως, μπορώ νά σας
    φανώ χρήσιμος; θέλετε νά μετα
    φράσω τίς διαταγές σας στάν
    κουρουμάγια;
    —Ευχαρίστως! Είσθε πολύ 6-
    ποχρεωτικίς. θά ήθελα λοιπόν νά
    δειπνήσω, δπως σάς είπα, πρώτα,
    καί κατόπιν...
    —Κατόπιν;
    —"Ωλ ράΐτί...
    Επηκολούθησαν μερικές Για-
    πω/έζικες φράσεις, στΐς οποίες
    ό κουρουμάγια άπαντοθσε μέ κ»
    ταφατικά έπιφωνήματα.
    —Νά πού Ιτελείωσε κι' αύιό.
    Ό άνθρωπός σας δέν θά κάμη
    λάθος, μείνετε ή'συχος. θά δεί
    πνήσετε σέ μιά «Γσάγια» τής ό
    δοϋ Μαντζάί μαχί... Καΐ άπά κεΐ
    θά σάς πάη στήν συνοικία Ντιού
    Ντζέν Ντζΐ, ή όποία είνε σκαλω
    μένη στή μέση τοθ λόφου των με
    γάλων κοιμητηρίων... Καΐ νά σας
    πώ: Πρέπει νά διασχίσετε μίαν
    άκρη τής Γιοσιβάρα γιά νά φθά
    σετε έκεί επάνω. Στήν Ίαπω
    ν£α, δέν ξεφεύγει κανείς, κύριε
    Φέλτζ. Όρεβουάρ καΐ εΐθε οί
    ώμορφες «όιραν» πίσω άπά τα άπό
    μπαμποΰ καφάσια τους, νά αίς
    είνε εύχάριστες!...
    (συνεχίζεταΊ)
    -------------
    ΧΙΜΟΝ Α. ΕΥΓΕΝΗ2
    Εϊδικευθείς επί έπταβτί-
    «ν είς τα πκθολογικκ νβ-
    σήματα έν Παρισίοις καΐ
    Λνωνι.
    Δέχεται τούς ττάσχοντας
    είς τό Ιατρείον τού όδός
    Άμαλθείας ιτιάροδος όδοΰ
    Κατεχάκη, ττρώην Πλατύ
    σοκκάκι) ώραν 9—12^ « α
    καΐ 3—6 μ. μ.
    Τάς Κυριακάς δωρεάν
    10-12 β. μ.
    Τηλέφωνον 6—63
    'Τ >
    Ο ΤΕΛΕΙΟΤΕΡΟΣ
    ΚΑ6ΑΡΙΣΜΟΣ ΚΑΠΕΛΛΒΝ
    —ϊς τα κατάστημα Πέτρου Μα-
    στρεκίνη παρά την Πλατείαν Βε¬
    νιζέλου καθαρίζονται δλων των
    εί δών τα καπέλλα μέ εύσυνειδησί-
    αν καίτοιχύτητοι.
    ΚΟΙΙΊΩΜΙ ΚΒ
    ΕΚΛΕΚΤΟΙ ΑΡΡΑΒΩΝΕΣ.-Δνίς
    Πόπη Νικ. Μακράκη—κ. Γεώργιος
    Δούλβαρης ίο(τρός ήρραβωνίσθη
    σαν έν Αθήναις,
    θερμά συγχαρητήρια.
    ΚΙΝΗΣΙΣ.— Ανεχώρησαν διά
    τα λουτρά τής ΑίδηψοΟ ή κ καί
    ό κ. Αριστείδης Μιχελιδάκης.
    —Επανήλθεν έξ "Αθηνών ό ίμ.
    ττερος κ Γεώργ. Δαμιανάκης.
    —Λΐήλθε τής πόλεώς μας ό Δι
    ευθυντής τής Σταφιδικής Ενώσε¬
    ως Χανίων κ. θεοδ. Τζαρδής.
    — Διήλθε τής πόλεώς μας ό κ.
    Νικ. Τσαγκαράκης καθηγητής Ρε-
    θύμνης μετά τής αδελφής τού
    Φρόσως, μεταβαίνοντες είς Νεά¬
    πολιν
    —'Επίσης ό κ. Γεωργ. Σεργά
    κης καθηγητής Πόμπηας.
    ΒΑΠΤΙΣΕΙΣ.- Ό κ. Μιχαήλ
    Ν. Μαρνελάκης διευθυντής τής
    συναδέλφου «"Ιδής» άνεδέίατο
    έκ τής κολυμβήθρας τό χαριτωμέ
    νο κοριτσάκι τοθ κ. Δαυίδ Ζωγρα-
    φάκη Γυμνασιάρχου ονομάσας αύ
    τό ΈΛένην—Μαρίαν. Είς τε τόν
    ανάδοχον καί τούς γονεϊς ευχό¬
    μεθα νά τοίς ζήση·
    —ΘΑΝΑΤΟΙ. — Τηλεγραφικώς
    ήγγέλθη έξ Αθηνών ό θάνατος
    τοθ συμπολίτου Εμμανουήλ Κου
    ναλάκη πιλοποιοΰ. Ό μεταστάς
    υπήρξεν είς έκ των παλαιοτέραν
    έπαγγελματιών τοϋ "Ηρακλείου
    οΐτινες διά τής φιλοτΐονίας των
    άνεδείχθησαν, έξετιμάτο δέ καΐ
    μεταξύ των συναδέλφων τού καΐ
    τής κοινωνίας μας γενκώτερον.
    Πρός την χήραν καί τα τέκνα τού
    μεταστάντος άπευθόνομεν θερμά
    συλλυπητήρια.
    Γύρω στήν πόλι.
    Υπέρ τού ΈογατικοΟ Κέντρου
    οργανούται κινηματογραφική πα¬
    ράστασις είς τό θέατρον Που¬
    λακάκη.
    —Ή παράστασις αυτή αποβλέ¬
    πει είς την ενίσχυσιν των πόρων
    τοθ Έργατικοϋ κέντρου.
    —'Επιβάλλεται δέ δμολογουμέ
    νως ή άμέριστος ύποστήριξις τής
    κοινωνίας μας χάριν πρωτίστως
    τοΰ έθνικοΰ καί κοινωνικοΰ αυτής
    σκοιΐοθ.
    —"Υπό ιδιαιτέρας επιτυχίας ε¬
    στέφθη ή προχθεσινή μαθητική έ-
    πίδειξις τοθ Ώδείου Ηρακλείου.
    —Υπό των μαθητών καί μαθη-
    τριών δλων των τμημάτων απε¬
    δείχθη καθ" α είχομεν ττροβλέψει
    άπό τής ιδίας στήλης την ημέραν
    τής συναυλίας, έπίδοσις έξαιρε-
    τική καΐ καταφανής εξέλιξις
    —Άξίζουν θερμο'ι Μπαινοι είς
    τοϋς καθηγητάς κ. κ. Πλάτωνα,
    Νουφράκην, Καρυστινόν, την κ.
    Κοκκινάκη καϊ τόν κ. Μηλολι-
    δάκην διά την ευσυνείδητον έρ·
    γασίαν των, την γινομένην πρός
    αναμφισβήτητον δφελος τής μου-
    σικής μορφώσεως τοθ τόποι».
    — Καθιερώθη καί «Συνεταιρι-
    στική Σημαία» ή όποία καί θά
    παραδοθή είς τοΰς συνεταιρισμούς
    τής Ελλάδος την 2αν Αύγούστοο.
    —Ή σημαία αθΐή είνε χαρα-
    τηριστική διά τάς σημερινάς α¬
    γροτικάς προόδους τάς οποίας
    άλλως τε συμβολίζει μέ τόν έκ-
    φραστικώτερον τρόπον.
    — Φέρουσα επί πρασίνου χρώ·
    ματος τα γράμματα Ε. Σ. Σ. Ε.
    ('Εθνική Συνομοσπονδία Συνεται-
    ρισμών Ελλάδος) έν μέσω δύο
    κλαδίσκων έλαίας. Τό πρός τό
    κοντόν μέρος καλύπτει μικρά
    'Ελληνική σημαία τής ξηρας.
    —Ή έναρξις τής λειτουργίας
    των Παιδικών έξοχών ε'οχεται νά
    άναπληρώση ενα κενόν είς τάς
    τοπικάς προόδους καί νά διακόψη
    μίαν καθυστέρησιν έν αντιθέσει
    πρός άλλας πόλεις τής Κρήτης.
    —Έξ άλλου ή έναρξις αυτή
    συμπίπτει καί μίαν μέγενικωτέραν
    Καί συντονισμένην φροντίδα τοΰ
    Δήμου υπέρ τοθ παιδιοΰ.
    —Διά τής οποίας προώρισται
    ά άντιμετωπισθη ευρύτερον καΐ
    αναλόγως πρός τάς άλλας προ¬
    όδους τοϋ Ηρακλείου, £να σοβα-
    "όν κοινωνικόν πρόβλημα.
    —'Αρκετοί φίλαθλοι παρηκο
    νοϋθησαν την παρελθούσαν Κυ
    ιιακήν είς τό γήπεδον Χάνδαξ
    ήν ΙΟην ποδοσφαιρικήν συνάντη
    'ΐν διά τό πρωτάθλημα.
    — Είς την συνάντησιν ταύτην
    ίλαβον μέρος αί όμάδες τοΰ «'Ερ
    [Ότέλους» καί τοϋ «'Εθνικοϋ-.
    — Νικήτρια ανεδείχθη ή ομάς
    ου «'Εργοτέλους» διά τερμάτων
    εσσάρων έναντι τριών.
    ό Ρέπορτϊρ
    — 'Εκδόσεις.
    "Εξεδόθη καί εκυκλοφόρησεν
    ις κομψόν τεθχος ή λίαν ένδια
    ιέρουσα διάλεξις τοΰ στρατηγοϋ
    .κ· Ι-.Αλεξάκη: «Ίαπωνία-Κίνα».
    Η διάλεξις αυτή καί άπό έγκυκλο
    παιδικης απόψεως καί άπό είδι
    κωτερον μορφωτικής τοιαύτης ά
    [ΊΙε» ηάλιΊθινόν άπόκτημα διά
    ιάθε βιβλιόφιλον εΤνε δ' ώξ,έπαι
    'ος ο Συνδεσμος αξιωματικών Ή
    >ακλειου δστις ανέλαβε την δα-
    ΐάνην τής εκδόσεως ταύτης
    ,ΕΙΔΙΚΕΥΘΕΙΣΑ επί εξάμηνον
    ις τους μεγάλους οϊκους Κοπτι-
    ης καί Ραπτικής Σινάνη καί Κα-
    ,άκου:
    η χ. Εύαγ. Ι. Καμαράτβυ
    επανήλθεν έξ Αθηνών μέ νέα
    ΐχέδια κροκί, καί άναλαμβάνει
    ην ραφήν γυναικείων φορεμάτων
    μέ εργασίαν ήγγυημένην είς τιμάς
    ασυναγωνίστους. Έπίσης άναλαυ.
    βάνει και προμήθειαν κροκί διά
    μοδίστας.
    Επισκεφθήτε μας όδός Γιαννίκου.
    Πρό εβδομάδος καί περΐ τήν
    ιυνοικίαν Αγίου Τίτου απωλε¬
    σθη μικρόν ωρολόγιον χειρός
    -ικέλινον, φιλικόν ένθύμιον Ό
    ;ύρών παρακαλεΐται νά τό ' πά-
    .αδωση εις τόν κάτοχον τού κ.
    . Σοκελλαρίδην Λαϊκήν Τράπε'
    .αν καί άμειφθήσεται μέ δρ 300
    ^ν*^:·^Λιδ0οδ.ωΜάτια
    0Μ< νόμενοί και μ τοθ κσβ τόν όνοι κσί «οί¬ αν άτιό ται κολούθηο θίδης· Γνωρί τήν ο°υϊ νά άνα>
    •Εηίτηδε< άλλοϋ ττ1 αϋΐό τό Εκείνην κουμένη 'Ελεγσ σοθ έ κράζεΐ- νει τό » ή ψυχή. νας άξιο κατάλογι άπω ν, θ< Αύτός δι σττουδοσ τίνες θα ιων, κοί πρόσωπό είνε κανΐ μάλιστσ ος τίς ι λιεργών ι εύρισκόμ μου. Ά< έπανέλο( ριος Ποι τοτρόπως —Κύρ -Τό έσβέσθη < Πώς.· —Πω μην πλη< πλησίον ■■■■■■■■■ Γεν. Άσφ την έ '.εΥυρ«Φ«· ηον *» τής ■■Μ ■■■■■■ ■■■■ ■■■■ τ< Α —Ιδοΐϊο ι σοθι
    ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ
    31 ***
    Τό μεγάλο έργον
    τού Βίκτωρος Ουγκώ.
    Οί "Αθλιοι.
    350ον
    Είσθε ό κ. Μάριος Πομμερσύ;
    —Μάλιστα.
    —Σας έζητοϋσα, είπεν ό Άετός.
    — Εμέ ; ηρώτησεν ό Μάριος· διότι ήτον αύ·
    τος τωόντι άπερχόμενος άπό τής οικίας τού πάπ-
    που του' εβλεπε δ' ενώπιον τού πρόσωπον δ δέν
    είχεν άλλοτε ίδη. Δέν σάς γνωρίζω, κύρ^.
    —ΚαΙ οΰτ' έγώ σάς γνωρίζω, άπεκρίθη ό Άε¬
    τός.
    Ό Μάριος ύπέλσβεν ότι ό πρός αυτόν αποτει¬
    νόμενος ηθέλησε νά τόν εμπαίξη, έν τώ μέσω τής
    όδοϋ καΐ έπειδή Βέν ήνεΐχετο τοιούτους άστεϊσμούς,
    μάλιστα δ' ένώ διέκειτο είς τοιαύτην περίστασιν
    τοθ β(ου τού, συνωφρυώθη όργίλως. Άλλ' ό Άετός,
    άτάραχος δλως διόλου, τώ εΐπε.—Προχθές δέν ή"·
    σθε είς την σχολήν:
    — Πιθανόν νά μην ήμουν.
    —Βεβαίως δέν ήσθε.
    —Καΐ πώς; είσθε σπουδαστής; ηρώτησεν ό Μά¬
    ριος.
    —Καθώς καί σεΐς· μάλιστα. Προχθές έμβήκα
    τυχαΐως είς την σχολήν. Δέν ήξεύρω πώς μοθ
    κατέβηκε. Ό καθηγητής ρβαλε ν' άναγνώσουν
    τόν όνομαστικόν κατάλογον. Τώρα τούς ήλθε
    καί αυτή ή γελοΐα ίδέαΐ νά θέλουν νά μάθουν
    άν είνε πσρόντες δλοι οί σπουδοΐσταί. Όστις
    άπό τούς σπουδαστάς τύχτ) τρίς άπών άποβάλλε-
    ται έκτός άν θέλη νά ρίψπ έξήντα φράγκα είς
    τα χαμίνα.
    Ό Μάριος ήρξατο νά προσέχη Ό Άετός έξη
    κολούθησε.— Τόν κατάλογον άνεγΐνωσκεν ό Ξαν-
    θΐδης.
    Γνωρΐζετε τόν ΞανθΙδην, εκείνον μέ την μύτη
    την σουβλερή, τόν κακότροπον, δστις φαΐνεται ώς
    νά άναγαλλιάζΓ|, όταν μυριοθή κανένα άπόντα.
    Έπίτηδες ήρχισεν άπό τό στοιχείον Π. 'Εγώ εΐχα
    άλλοΟ την προσοχήν μου, ώς μή ένεχόμενος είς
    αύτό τό στοιχείον. "Ολα τα όνόματα άπεκρίνοντο.
    Εκείνην την ημέραν έτυχε παρούσα άπασα ή οί-
    κουμένη καΐ ό Ξανθίδης ήτο περΐλυπος δι' αύτό.
    Έλεγα μέ τόν νοϋν μου'—ΦΙλε ΞανθΙδη, δέν θά
    σοθ φέξη τελείως σήμερον. "Εξαφνα ό καλός σου
    κράζει. «Μάριος Πομμερσύ», καί έν αυτώ λαμβά-
    νει τό κονδύλι είς τό γ,έρι τού Δέν μ" ίβάσταξεν
    ή ψυχή, κύριέ μου' ιδού τώρσ, εΐπα κατά νοΰν, £·
    νας άξιος νέος, τόν οποίον θά σβύσουν άπό τόν
    κατάλογον. Προσοχήν ό νέος ούτος, άφοθ είνε
    άπών, θά είνε άνθρωπος όστις είξεύρει νά ζή.
    Αύτός δέν θά συγκατσλέγεται μέ τούς έπιμελεΐς
    σπουδαστάς· μέ τούς σπουδασιάς έκεΐνους, οΐ¬
    τινες θσρρεΐς πώς έ'χουν μολύβι είς τα όπΐσθιά
    των, κοΐ κάθουνται λοιπόν αιωνίως, έχοντες τό
    πρόσωπον των μέσα είς τό βιβλίον των άλλά θά
    είνε κανένας άκαμάτης, βεβαία, καί αύτός, ϊσως
    μάλιστα καί άπό τούς μδλλον άξιοτΐμους, ό ότιοΐ-
    ος τίς οίδε ποθ περΐφέρεται νέος άγραυλών, καλ-
    λιεργών αυτήν ή εκείνην, ϊσως δέ, αυτήν την ώραν
    ευρισκόμενος καί πλησίον τής έρωμένης τής Ιδικής
    μου. "Ας τόν σώσωμεν. Τρίτην φοράν ό Ξανθίδης
    έπανέλοβε κατ' αυτήν εκείνην την στιγμήν «Μά¬
    ριος Πομμερσύ!» «Παρών!» άποκρίνομαι. ΚαΙ τοιου¬
    τοτρόπως τό δνομά σας έμεινεν άσβεστον.
    —Κύριέ μου!... ΰπέλαβεν ό Μάριος.
    — Τό δνομα δέ τό Ιδικόν μου, Άετός, δοθλός σας
    έσβέσθη άπ' εναντίας.
    Πώς;£άνέκραξεν ό Μάριος.
    —Πώς! Τό πράγμα είνε απλούστατον. 'Εστεκό-
    μ ην πλησίον τής καθέδρας διά ν' άποκριθώ, καί
    πλησίον τής θύρας διά νά φύγω.
    (συνεχΐζεται)
    Έγκυκλοπαιδεία
    ΑΓ έκείνους ποΰ σέλουν
    νά πλουτ.ζουν τάς γνώσεις των.
    Άπό δλα δι' δλους
    ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ ΤΑ ΕΝΤΟΜΑ
    Α'.
    Οί σύγχρονοι βιολόγοι δέν πα-
    ραδέχονται την θεωρίαν τής συνε-
    χοθς εξελίξεως ώς συντελεστήν είς
    την διαμόρφωαιν των εϊδών. Τ^ν
    θεωρίαν αυτήν την άντικατέστησαν
    μέ μίαν άλλην: Την θεωρίαν των
    άποτόμων μεταβολών. Μιας τέτοι
    άς άποτόμου μεταβολής άποτελε-
    σμα, ύποατηοίζουν μερικοί 8τι 6
    πήρξε καί ό άνθρωπος ηροΐ.Χ%ών
    αποτόμως άπό τό έκλιπόν σήμε¬
    ρον πλέον εί5ος των μεγάλων άν-
    θρωποειδών πιθή*ων, δεϊγμα των
    οποίων αποτελεί ό περίφημος άπο·
    λιθωμένος σκελετός πού ευρέθη
    είς Ίάβαν καΐ ώνομάσθη «πιθη
    [κάνθρωπος». Ό Μ»ίτερλιγ<, δ Βέλγος ποιητής πού είνε περίφη- 'μος άπό τάς μελέτας τού καί ώ; ' φυσιοδΊφης, παρατηρεϊ κάπου πώς ή φύσις κάνει σφάλματα, τα δποΐα ,βμως έκ των υατέρων διορθώνει ίκατά τρόπον άριστοτεχνικόν, όμοι- ; άζουσα κατά τοθτο μέ τόν άν¬ θρωπον είς τόν οποίον θά έμ- πιατευώμεθα Ινα κιβώτιον μέ έξαι- ρετικά τελειοποιημένα έργαλεΐα, καΐ δ οποίος θά χρησιμοποιοΰσε τα έργαλεία αύτά είς την τύχην. Πρέπει νά θεωρούμεν δτι καΐ δ άνθρωπος είνε £να άπό τα σφάλ ματα αύτά πού ή φύσις θά διορ- θώαη; Είνε γεγονός αναμφισβήτητον 2τι είς πολλά ειδή ζώων, καί συγ κεκριμένως εί; ωρισμένα ψάρια, Ι οί φυσίοδΐφαι παρατηροΰν τελευ ταϊα ίνα «βρασμόν ζωής» καί δια φόρους ενδείξεις δηλωτικάς τού ΒΒΜΒΒΒΒΒΜΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΙ ΙΒΒΒΒΒΒΒΒΠΒ.·· ,,ΕΟΝΙΚΗ ΖΟΗ-ΚΑΛΗ ΠΙΣΤΙΣ" ΑΝΏΝΥΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ 'Εταιρία Γκν. Άσφαλίσίων, ιδρυθείσα τω 1920. ΕΔΡΑ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ Εεφάλαια καί άποθεματικά Κεφάλαια άντασφαλιστικά Δρ. 50.000.000 » 2.000.000.000 Ίδρυτής καί Πρόεδρος Λεωνίδας Α. Έμπειρΐκος Γεν. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΝ Ν. Παπανικολάου. Ασφάλειαν Ζωής—κεφαλαιοποιήσεως Πυρός— θαλάσσης άτυχημάτων έργατών καί αύτοκινήτων ΆσφαλίζεσΘε καί προτιμάτε την Έταιρίαν τής Πατρίδος σας. Έγγράψατε τα παιδία σας είς την Κεφαλαιο- ποίησιν διά νά μάθουν άπό μικράς ήλικίας την αξίαν τής λαχειοφόρου αυτής άποταμιεύσεως. Διά πασάν πληροφορίαν απευθυντέον είς τόν έν Ηρακλείω Πράκτορα τής Έταιρίας κ. ΣΤΥΛ. Ε. Λ1ΝΑΡΔΑΚΗΝ καί τόν Έπιθεωρητήν κ. Ε. ΔΕΤΤΟΡΑΚΗΝ. ΒΒΙ ■ΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΜΒΒΒΒΒ 8τι άπότομοι μεταβολαί έτοιμά- ζονται. Δέν είνε καθόλου βέβαιον δτι ή φύσις πρόκειται ν' άντικα ταστήση τάν άνθρωπον μέ Ινα των τωρινών μεγάλων πιθήκων, πράγμα πού θά ωδήγει είς άν- θρωπίνας πάντοτε μορφάς. Τί έμ- ποδίζει την φύσιν ν' άναδείξη ώς κυρίαρχον τοΰ κόσμου, άντί τοθ άνθρακος πού διαδραματίζει Ιω; τώρα αυτόν τόν ρόλον, ε"να άλλο είδος ζώων, εύφυών, πονηρών, άδιστάκτων, έφωδιασμένων μέ λε πτάς κεραίας, ίσχυρών σώματι- κώ:, καΐ ασυγκρίτως περισσότερον ένδεδειγμένων ευθύς ώς σημειω-' θοΰν είς αύτά αί άπαραίτητοι ά¬ πότομοι μεταβολαί, νά κυριαρχή- σουν τοθ πλανήτου μας; Υπό ποί- ων λοιπόν κινδυνεύει δ άνθρωπος »ά έχθρονισθή; Ασφαλώς άπό τα ' έντομα. Ό Μαίτερλιγκ, είς τόν οποίον είνε αδύνατον νά μή άνα- φερθή κανείς κάθε φοράν ποί» πρό¬ κειται περί τής δυνάμεως καί τοθ μέλλοντος των έντ,όμων, γράφ&ι επί λέξει: Τα εντομα είνε οί μόνοι άντί- παλοι πού δ άνθρωπος Ιχει νά φοβήται είς αυτόν τόν πλανήτην δπου προηγήθησαν αύτοΰ, άναμε- νοντα ϊσως νά τάν έκτοπίσουν καί νά τόν άντικαταστήσουν. Άλλα ζώα, τα όποΐα χαρακτηρίζομεν κατωτέρα μας, υπερέχουν τοΰ άν- θρώπου κατά τρόπον αναμφισβή¬ τητον. Άλλ' έκεΐνα πού υπερέ¬ χουν τοθ άνθρώπου κατά τρόπον άνησυχητικόν είνε τα Ιντομα. (συνεχίζεται) Τό μνημόσυνον τοΰ άρχηγοΰΣφακιανάκη ΒΡΑΧΑΣΙ Ιούλιος (άνταπο κριτοΰ μας).—Μέ ιδιαιτέραν επι βλητικότητα έτελέσθη καί εφέτος είς τό Βραχάσι τό καθιερωμέ¬ νον 6πό τής Ένοριακής Έπιτρο- πής διά την πρώτην Κυριακήν μετά την 7ην Ιουλίου, μνημό¬ συνον τοϋ Κωνσταντίνου Ί. Σφα κιανάκη, αειμνήστου Γενικοϋ άρχηγοθ των ανατολικήν έπχρ· χιών κατά τούς σκληρού; 6- πέρ τής Κρητικής άνεξαρτησίας αγώνας τού 1866 καί 1878. Τό μνημόσυνον έτελέσθη κατα· νυκτικώτατα είς τόν καθεδρικόν ναόν την Μύαγγελιατρίας. Μετά τοθτο δέ έψάλη έπιμνημόσυνος δέησις είς τό μνημείον τοθ άρ- χηγοΰ τό οποίον ανήγειρε δ μό- νος Ιπιζών υίός τού Μιχαήλ Κ. Σφακιανάκης κατά τό 1935 δ- πότε έγινε ή μετακομιδή των 6 . στών τού έξ Άγίου Νικολάου. , ρ—■ ■ ■■■ειειειειπΊ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΑ ΡΑΔΙΟΦΩΝΑ ΡΙίΟΤ άφθαστα είς τελειότητα καί άσύγ- κριτα είς απόδοσιν. ΓΡΑΦΟΜΗΧΑΝΑΙ ΟΟΝΤΙΝΕΝΤΑί 'Υπερέχουσαι δλων είς μηχανικά ιτλεονεκτήματα, στερεότητα κ. λ. π. ΑΘΡ0ΙΣΤ1ΚΑΙ XIII ΥΠΟΛΟΠΣΤΙΚΑΙ ΜΗΧΑΝΑΙ ΤΑΜΕΙΑ ΠΟΛΥΓΡΑΦΟΙ ΚΑΙ ΧΑΛΥΒΔΙΝΑ ΕΠΙΠΛΑ ΓΡΑΦΕΙΟΝ Πάσης φύσεως έπισκευαί, κα- θαρισμοί καί μετατροπαί νΡαΦ°· μηχανών. Παρ' είδικοϋ τεχνιτού επί τούτω έκπαιδευθέν- τος είς τα έν Αθήναις συνεργεΐα τής Γενικης άντιπροσωπείας Κοντιναντάλ. Αντιπρόσωπον ΔΟΚΟΥΜΕΤΖΙΔΗΣ-ΣΚΟΥΛΙΔΑΣ Τηλέφ. 6—94 "θπισθίν Άροτστά. ' ε «ν «« «/ Γ Τό πρατήριον οΐνων Άντωνίου Μπετειίάκη Ειδοποιεί την πδλυπληθή πελατείαν τού δτι διαθέτει σοϋμες δλων των ποιοτήτων. ΚΡΑΣΙΑ ΠΑΛΑΙΑ ανωτέρα βλων. ~ι Μόνον μέ τό Θαλαμηγόν «ΧΙΟΣ» Κάθε ΚΥΡΙΑΚΗΝ 6 μ. μ. ακριβώς Κατ' ευθείαν διά ΠΕΙΡΑΙΑ (σέ 12 ώρες) ΑΙΔΗΨΟΝ (άφιξις Τρίτην πρ»ΐ) ΒΟΛΟΝ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΝ. Ταχύτης 14 μιλλίων.—"Ανεσις—'Ααφάλεια. Πρακτβρεϊβν ΑΔΑΜΗ Τηλ*», ί-κ στοκαφφε ,.ΟΛΥΜΠΟΣ" ΚΑΘ' ΕΚΑΣΤΗΝ ΠΑΓΩΤΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ άπό την «Μυροβόλο "Ανοιξι». Επί τής σημασίας τοθ μνημο- σύνου άπό γενικωτέρας απόψεως καί ειδικώς ώς πρός την δρ»· σιν τοϋ αειμνήστου Άρχηγοϋ, ωμίλησεν δ κ. Ί. Μουρέλλος. Μετά τόν λόγον τούτον επηκο¬ λούθησεν ή κατάθεσις των στεφά- νων. Κατετέθησαν στέφανοι άπό μέρους τοθ Δήμου Άγίου Νικο¬ λάου, των κοινοτήτων Νεαπόλε¬ ως, Αατσίδας, Βρυσών, Βουλι- σμένης, Βραχασιου, τοΰ έμπορι- κοθ Συλλόγου Νεαπόλεως, των προσκόπων Νεαπόλεως, τής δμο- σ^ονδίας έπαγγελματιων Μεραμ¬ βέλλου, των Δημοτικών σχολείων Βραχασιου, τή; Ένοριακής Επι¬ τροπείας Βραχασιου, τοΰ Τ.Τ.Τ. γραφείου Βραχασιου, τοΰ Έπαγ- γελματικοΰ Συνδέσμου Βραχασιου, τοΰ έλαιουργικοθ ΣυνεταιρισμοΟ Βραχασιου καΐ τοΰ γεωργικοΰ Συνεταιρισμοΰ Βραχασιου. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥ Μαριάνθης χήρας Άντ. Χατζη Νίβα κατοίκου ΉρακλιΕου. Κατά Γεωργίου Ιω. Κτενιαδάκη κα¬ τοίκου Γαλύφας Πεδιάδος. Διά των υπό χρονολ. 3 Δεκεμ¬ βριού 1937 άπλής έτιιταγής μου καί 19 Ίανουαρίου 1938 κατα- σχετηρίου τοιαύτης πρός αναγκα¬ στικήν εκτέλεσιν αμφοτέρων γενο μένην δυνάμει τής ύπ' αριθ. 708) 681 τοΰ 1937 δρισ'τικής καΐ τε- λεσιδίκου αποφάσεως τοθ Ειρηνο δικείου Ηρακλείου νομίμως έκτε λεστής κεκηρυγμένης έπετάγη δ καθ' ού τα παρόν μου δπως έντός τής νομίμου προθεσμίας μοί πλη ρώση διά μέν τής πρώτης δρχ. 3877,50 έντόκως άπό τής έπιτα- γής μου ταύτης μέχρις έξοφλήσε- ως διά δέ τής δευτέρα; δραχ. 601,20 Ιντόκως άπό τής ιδίας ταύτης έπιταγής μου μέχρις έξο φλήσεως πλήν άπέσχε νά πράξη τουτο μέχρι σήμερον άδικαιολο- γήτως, έπομένως πρός είσπραξιν των ανωτέρω ποσών ήτοι των δραχμών 3877,50 των τόκων «ύ- τών άπό τής 3ης Δεκεμβριού 1937 μέχρις έξοφλήσεως καί των δραχμ. 651,20*καί των τόκων αύ των άπά τής 19ης Ίανουαρίου 1938 μέχρις έξοφλήσεως καί των γενησομένων έξόδων μέχρις άπο- πληρωμής εκτίθημι είς δημόσιον άναγκαστικής Ικποιήσεως πλει- στηριασμόν τό 1)3 έξ άδιανεμήτου των έπομένων άκινήτων κτημά- των άνήκον αυτώ εκ κληρονο¬ μίας τοϋ πατρός τού κειμένων Α.') έν τη περιφερεία τοΰ χω ρίου Έπισκοπής τοϋ τέως Δήμου Έπισκοπής Πεδιάδος τής Ειρηνο δικειακής περιφερείας τέως Χερ σονήσου Πεδιάδος καί ήοη Ηρα¬ κλείου 1) είς θέσιν «Πισκοπια νά ή Κάτω Κάμπο» αμπέλου λογάδο 3 έργατών συνορευομένης πρός κτήματα Γεωργίου Τριγυ ράκη, Έμμαν. Δερμιτζάκη, Σο φίας Βραχασοτάκη καί Ιωάννου Μαρκοπούλου καί Β.') έν τ$ πε· ριφερεία τοθ χωρίου Γαλύφας τοϋ αύτοϋ τέως Δήμου Έπισκο πής Πεδιάδος τής Είρηνοδικεια- κης περιφερείας Χερσονήσου Πε¬ διάδος 2) είς θέσιν «Κουδοΰνι» άγροϋ δύο μουζουρίων μετά συ- νεχομένης αμπέλου εΐδους σουλ¬ τανί εκτάσεως δύο έργατών αυ νορευομένων πρός κτήματα Νικο¬ λάου Λουράκη, Ρεωργίου Ρούσα κη, ρύακι καί δέτην, 3) είς θε σιν «Πέρα Χαλέπα» φυταμπέλου δύο περίπου έργατών συνορευο μένης πρός κτήματα Άθανασίου Μανιουδάκη, δρόμον καί,δέτην, 4) είς θέσιν «Μοΰλο» άγριάδος καλλιεργησίμου εκτάσεως δέκα μουζουρίων μέ δύο δρϋς συνορευο μένης πρός κτήματα Έθνικής Τραπέζης, Κωνσταντίνου Παπαδά κη, κληρονόμων Ιωάννου Ρουσάκη καί δρόμον, 5) είς θέσιν «Επά¬ νω Άλώνια» άγροΰ δύο μουζουρί ών συνορευομένου πρός κτήματα κληρονόμων Ιωάννου Δημητρου λάκη, κληρονόμων Γεωργίου Κτε νιαδάκη, Γεωργίου Τριγυράκη χαί δέτην καί 6) είς θέσιν «Ψεϊ ρα» άγροϋ ενός μουζουρίου μετά συνεχομένου κήπου μιας μουζου ρας μέ φρέαρ καί μίαν άπιδέαν συνορευομένου κτήμασι Γεωργίου Τριγυράκη κληρονόμων Κυρίλλου Ρουσάκη καί ρύακι. Ό πλειστηριασμός ούτος γενή σεται τοΰ μέν πρώτου κτήματος την 21ην Αΰγούστου 1938 ημέραν Κυριακήν καί ώραν 10—12 π. μ. ενώπιον τοϋ Συμβολαιογρά- φου Ηρακλείου Άντωνίου Α. Γιάνναρης κ«ί^ τούτου λ —Τό αντιφυματικον έμβό- λιον. Έντός των ημερών άρχίζει είς Χανιά ή λειτουργία της υπηρε¬ σίας τοΰ άντΐφυματιχοΰ έμβολί· ου Καλμέτ εί; τα παιδία άφΐχθεί· σης ήδη επι τούτω τής αδελφής έ- πισκεπτρίας Κατεχάκη. Ό έμβο- λιασμός 8ά γίνεται έν τω Ύγειο- νομικώ Κέντρω Χανίων τή έπβ· πτεία τοΰ Διευθυντού αυτού κ. Παπαντωνάκη. 'Ως γνωστόν ή λβι τονργία καΐ οργάνωσις τοΰ άντι- φυματικοΰ σταθμοΰ Χανίων ανε¬ τέθη είς τόν Έρυθρον Σταύρον τό οΐκονβμικτϊ άρωγίί τοΰ Ύ<ρυ· πουργείου Ύγιεινής. Ίατρός τοΰ σταθμοΰ ωρίσθη ο κ. Γεωργου¬ δάκη;. — Δωρεαί. Ή οΐκογένεια Εύστρατίβυ Κορ- μανοΰ προαέφερεν την 9πν τρέχ. εκλεκτόν καΐ άφθονον φαγητόν μετά φροΰτων είς τό "Ασυλον της Γερόντισσας διά τεσσαρακον θημερον μνημόσυνον τής αειμνή¬ στου Μαργαρίτας Κορμανοΰ. Έ- πίσης αί έκ Ρεθύμνης κυρίαι 'Αρ γυρή Έμμ. Βαρούχα αυνταξιού- χου άξιωματικοΰ καΐ Μαρία Τερ- ζιδάκη ένίσχυσαν ΰλικώ; τό ίδι¬ ον "Ασυλον. Ό Μορφωτικός Σύλ- λογο; εύχαριστεΐ θερμώς τού; δω· ρητάς. —Εύχαριστήρια Συλλόγου Κυρίων. Ό κ. Γεώρ. Ε. Φουντουλάκης κατέθεσεν είς τό Ταμείον τοΰ Φι λανθρωπικοΰ Συλλβγβυ των Κυ ριών Ηρακλείου δρ. 500 άντί στβ φανού εί; την σορόν της άειμνή στου Σοφίας Ε. Γουναλάκη. Επί σπς ό κ. Μ»νώλη; Κ. Καστάνιας κατέθεσεν εί; τό αΰτό Ταμείον δρ. 400 ε!; "μνήμην της άΐτοβιω σάσης Σοφίας Ε. Γουναλάκη. 'Αμ φθτέρους τούς κ. κ. ίωρητάς τό Συμβούλιον τοϋ ανωτέρω Συλλό γου εύχαριστεϊ θερμώς. μένου τοΰ νομίμου αύτοϋ άναπλη- ρωτοΰ καί έν τψ δημοσίω γραφείφ τοϋ είρημένου Συμβολαιογράφου κειμένω έντό; τής πόλεως Ήρα κλείου κατά την οδόν Καντανολέ ου, των δέ λοιπών κτημάτων την 28 Αΰγούστου 1938ήμέραν Κυρια κήν καί ώραν 10-12 π.μ. ενώπιον τοΰ Συμβολαιογράφου Χερσονή σου Πεδιάδος θεοφράστου Κοζύ- ρη καί τούτου κωλυομένου τοϋ νομίμου αύτοΰ άναπληρωτοϋ καί έν τώ δημοσίψ γραφείφ τοϋ είρη¬ μένου Συμβολαιογράφου κειμένφ έν Λιμένι Χερσονήσου Πεδιάδος είς οίίς χρόνους καί τόπους καλοΰν ται οί βουλόμενοι νά γίνωσιν υ περθερματισταί. Άρμόδιος δικαστικός κλητήρ ένεργησάτω τα νόμιμα έν προκει μένφ. Ηράκλειον 0 Ίουνίου 1938 Ό τής έπισπευδούσης καί πά ραγγελλούσης πληρεξούσιος δικη- γόρος. Νικ. Γ. Κβφαλογιάννης Ε. Ο. Ν. Διοίκησις Ηρακλείου ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ Καθίσταται γνωστόν είς τούς φαλαγγίτας τής Διοικήσεως 8τι την προσεχί) Πέμπτην 14—7—38 τα γραφεϊα τής οργανώσεως δέν θά λειτουργήσουν άπό τής 10—12 μεσημβρινής. Καλοϋνται οί κ. κ. δμαδάρχαι δπως διέλθουν έκ τής Γραμματείας καί παραλάβουν τα βιβλιάρια όμάδων καί ένωμοτιών. Σήμερον Τετάρτην καί ώραν 8. 30 μ.μ. καλοθνται άπαντες οί φα λαγγΐται τής μαθητικής φάλΛγγος είς συγκέντρωσιν είς τό εργατι¬ κόν κέντρον Ηρακλείου. Διά διαταγής τής Διοικήσεως καλοϋνται απασαι αί φαλαγγίτισ- σαι τής δποδιοικήσεως Θηλέων Ηρακλείου είς συγκέντρωσιν αυρι όν Πέμπτην 14—7—38 καί ώραν 10 π. μ. είς τα γραφεία τής Διοικήσεως (οίκία Μΐκιδάκη δι Άί;Μ«) '
    π
    ■β
    Ηράκλειον—Κρήτης
    Γρ«φεΐσ έναντι Πσλ. Νομαμχίας
    ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ
    Πρωία Τετάρτης
    13 Ιουλίου 1938
    ΠΟΤΕ ΟΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ Η ΑΓΓΛΙΑ
    ΤΗΝ ΙΤΑΑΙΚΗΝ Α Υ ΤΟΚΡΑΤΟΡΙ ΑΝ
    Ή έφαρμονή τοΰ 'Αγνλοϊταλικοΰ.
    Συνάντησις Πέρθ-Τσιάνο.
    12 Ιουλίου (τηλε-
    Έκ Ρώμης αγ-
    } ΠΑΡΙΣΙΟΙ
    γρσφικώς).—
    γέλλεται δτι τα πνεύματα έ-
    κεϊ είναι άνήσυχσ διά την κα-
    I
    Θυστέρησιν τής έφαρμογής τοϋ
    βερνήσεις Ιταλίας—Αγγλίας.
    Ή ήμερομηνία αυτή δέν κα
    μεταξΰ Τουρκΐας καί Γαλλίας
    εδόθη χθές είς την δημοσιότη
    ' Αγγλοϊταλικοϋ
    Χθές τό εσπέρας
    συμφωνου.
    ό κόμης Τσι
    ΤΟ ΣΧΕΔΙΟΝ ΑΝΑΚΛΗΣΕΟΣ
    ΤΩΝ
    ΑΘΗΝΑΙ 12 Ιουλίου (τού άντ*.
    ποκριτού μ»ς).— Τηλεγραφοθν έκ Αον
    δίνου ότι κατά τούς έ*6>ΐ ήμιεπισήμους
    κύκλους, ή Αγγλία προτίθετ ' **
    πλοϊα εμφβρτα 291 χωρητικότητος κ
    +99.849 κορων έξ ΐ,ν υπο έλλην! °ε«*1 - - ,--.__.
    κήν σημαίαν ήοαν 99 πλοϊα 67. Το συμβούλιον θά καταοτίσνι
    141 κόρων, τα ίέ ΰπόλοιπα όπί> κα τών έν -'------- -
    ξένας οημ«ιχς. Άπέπλβυσαν ύέ ?»<,»,·~ι»ν.,Λ 198 πλοϊα έ'μφορτα χωρπτικοτη- ^ω^*«κω τος 4Ο9.:46 κόρων έξ ών υπο έλ- οι έιχον μ . ;< ---------^ χ^ ληνικπν σπμοΐίαν ήσαν 33 πλβΙ«, οαθμού θχι ομως καί τόν βαθυ,όν νιιβητιΧΐί,τητβΛ 34.3ΑΙ κόραΐν. Χθν. **»Ι*«ν 'Εωιι·*τ.1 . Χων 6κοντο>ν υπέρ
    υπηρεσίαν εις τόν αύτόνβαθμόν.
    βούλιον θά κατί ΐ λ^
    οί
    α-
    όποϊ-
    ^?.-ΧΡφυλακής οί όποϊ-
    λάβη σύνταξην ανώτερον
    μως καί τό βθό
    μετοχή
    ϊβϋ, πού τβοβν
    την γίωΡΥιβν *
    νάτας τής ΥΠ5- '
    μβίίκν ώηβυργων
    ίδν Διβιχητών
    τιχήί Τραηβζ^5·
    ήτο δ* βμ«
    άναγκαία ή ού
    βυνεδρίου αϋτβΰ
    ταιριομβϊ άποτελί
    τήνμίγΐχλυτέραν
    νην οΐκονομική
    γιχήν δυναμιν
    Ή ουνίταιριατιχ
    έβημείωσε σημαν
    «ν χ«ί μεγάλαι
    αι^χατά την
    ίί«α«ετίαν. Καί
    Έλληνϊς Θεωρ
    χϊ;' εξοχήν άτο
    ύ τό συνι
    ιύρεν είς
    χ«λ«τέραν «ιτήχιι
    ήτο δυνατόν νι
    Η Οί Έλλην
    5ι«χρίνοντ«ι διά
    «ν χ«ί τό η
    ί«ν. Απόδειξις ι
    Έλλδ
    ίδρ
    «ρβτοι συνεταΐί
    «λην βχεδόν τή
    Απόδειξις άκόμ
    ^ι« Χ«1 ή προθυ^
    βιοΐοιν ένστβρνίί
    νέ«ν θεσμόν, >
    ν
    ένθβνισιασ
    γΧβ8β
    μ<('Χ«8ϊ νέον τούτοις πό ίβν> «Λ τας
    ϊ!ν "
    μ
    >ϊν' -τ» δέχ
    ϊ