96264

·«
►Α βρίου («Ι
' ά ίγιίϋι·
«εις τοΊί·
.ήν νάδ^κΓ,'
απραγμιιιί'
ν Σουδιιώ',
»ν το) ν» 5ΐ'
ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ
ΣΥΝΑΡΟΜΑΙ:
Αιγυπτου
έτησία λίραι 3
εξάμηνος 2
Άμεοικήε
έτησία οολ. 15
εξάμηνος » 8
Τιμή
κατά φύλλον
Δραχ. 2
ΚΥΡΙΑΚΗ
11
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
1938
ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΑ ·
ΟΔΟΕ ΜΙΝΩΤΛΥΡΟΥ
ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ ΚΡΗΤΗΣ · ΕΤΟΣ 23ΟΝ
ΑΡΙθΜ. ΦΥΛΛΟΥ
ΥΓΚΐβϊΙΟΣ ΣΤΙΤΑΠΗΣ ΘΡ. Ν. ΣΤΑΥΡΑΚΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: ΑΝΔΡ. Μ. ΖΩΓΡΑΦΟΣ
ΤΗΣ ΚΑΛΑΙΕΡΓΕΙΑΣ ΤΗΣ ΓΗΣ
Είς όλους τούς τελευταί-
ους λόγους τού πρός τόν έλ
ληνικόν λαόν, ό πρωθυ-
πβυργός κ. Μεταξάς, ετό¬
νισεν Ιδιαιτέρως την άνάγ
κην τής στροφής πρός την
γήν. Οΰτε έν στρέμμα, ου
τε μία σπιβαμή γής, είπεν,
δέν πρέπει νά μείνη ά
καλλιέργητος. Καί παρέσχε
κατηγβρηματικήν διαβεβαί
ώσιν, ότι τό κράτος θά
πράξη πάν δ,τι έξαρτά.
ται άπό τάς δυνάμεις τού,
διά την ενίσχυσιν καί τόν
συντονισμόν τής προσπαθεί
άς πρός αναδημιουργίαν τής
έλληνικής ύπαίθρου. Ήκού
σβηοαν δέ οί λόγοι αύτοι
τοΰ άρχηγβΰ τής Κυβερνή
σεως μέ Ιδιαιτέραν όλως
Ικανοποίηοιν. Διότι έφανέ-
ρωσαν ίτι τό κράτος αντε¬
λήφθη επί τέλου; ποΰ ευ¬
ρίσκεται τό μυστικόν τής ά
νορθώσεως τής χώρας.
Ή γεωργΐα, τό είπομεν
κατ' επανάληψιν, αποτελεί
την βάσιν τής οίκονομικής
μας ζωής· Έκ τής προόδου
δέ τής γεωργίας, έκ τής
αυξήσεως τοΰ άγροτικοΰ εί
σοδήματος θά εξαρτηθή καί
ή οίκονομική άνόρθωαις καί
ή πνευματική καί ή έκπολι
τιστική ανάπτυξις τοΰ έθνους.
Φυσικά ομως, ή πρόοδβς
τής γεωργίας δέν έξαρ-
ταται έκ τής έργατικότη-
τος καί τής εύφυΐας των ά-
γροτών μονον. Ού τε καί
έκ τής άτομικής πρωτοβου-
λίας. Έξαρτάται, κυρίως μά
λιστα έξ αυτής, έκ της ένι
σχύσεως, χρηματικής καί ή-
θικής τοΰ κράτους πρός τού;
γεωργούς καί έκ τής διαπαι
δαγωγήσεως καί καθοδηγή-
σεώς των είς τό έργον
των άπό την επιστήμην. Έ
ξαρτάται δηλαδή κατά κύ
ριον λόγον έκ τής υπάρξε¬
ως, σαφοΰς, μελετημένης,
προγραμματισμένης, φωτεί
νής γεωργικής πολιτικάς τού
κράτους. Πολύ περισσότερον
μάλιστα είς την εποχήν μας,
πού την χαρακτηρίζει ό πε
ριορισμός τοΰ οίκονομικοϋ φι
λελευθερισμοϋ καί ή καθιέ
ρωσις τοΰ συστήματος της δι
ευθυνομένης οίκονομίας καί
τοΰ ρασιοναλισμοϋ (συστημα-
τοποιήσεως). Εύτυχώς ομως
καί είς τό κεφάλαιον αύτό τό
κράτος δέν άδρανεΐ. Τό ύ-
πουργεϊοντής Γεωργίας κατέ
στρωσεν ήδη πληρες πρόγραμ
μα τό οποίον καί έφαρμόζει
συν τή παρόδω τοΰ χρόνου.
Τό κράτος δηλαδή απέκτησε
γεωργικήν πολιτικήν. Καίείμ
ποροϋμεν νά ελπίζωμεν δτι
ταχέως θά όλοκληρωθή τό
πρόγραμμα αύτό καί θά επι¬
τευχθή ή άναδημιουργία τής
ύπαίθρου.
"Ηδη οί γεωργοί μας, άπε-
ρίσπαστοι εντελώς καί ήσυ
χοι χάρις είς την παγίωσιν
τής τάξεως καί τής ασφα¬
λείας, εχουν επιδοθή είς τό
έργον των. Άναμοχλεύουν
την γήν. Την καλλιεργοΰν.
Την γονιμοποιοΰν μέ τόν
μόχθον καί τόν ίδρώτά
των καί την καθιστοΰν κα¬
τά πβλύ περισσότερον άπο-
δοτικήν άπό άλλοτε. "Ο-
ταν δέ, έφαρμοζομένου έξ
ολοκλήρου τοϋ παραγωγι-
κβϋ προγράμματος τβΰ κρά¬
τους, έκτελεσθοΰν τα παρα-
γωγικά εργα καθ" όλην την
χώραν καί δοθούν νέαι έκ¬
τάσεις πρός καλλιέργειαν
καί παρβσχεθβΰν καί όλαι
αί άλλαι ένισχύσεις, τότε οί
αγρόται μας θά έπιδοθοϋν μέ
μεγαλύτερον άκόμη ενθου¬
σιασμόν είς τα δημιουργικά
έργά των. Έν τω μεταξύ
άλλωστε θά συντονισθή καί
ή προσπαθεία διαπαιδαγω
γήοκως καί καθοδηγήσεως
των χωρικών. Διότι καί «ύτό
περιλ«μβάνετ*ι είς τό κυ-
βερνητικόν πρόγραμμα. Έ-
τσι, με την Ίδρυσιν προτύ-
πων κρατικών άγρών ύπο-
δειγματικών καλλιεργειών
είς έλας τάς γεωργικάς πε¬
ριφερείας, μέ τόν διορισμόν
γεωπόνων είς όλας τάς έπαρ
χίας καί τάς κοινότητος,
γεωπόνων πού ν' άνηλαμβά-
νωνται τόν προορισμόν των,
νά εχουν ώς θρησκείαν των
την προσήλωσιν είς την γήν
καί ίδκνικόν των την ανα¬
δημιουργίαν τής έλληνικής
ύπαίθρου, οί αγρόται μαςθά
μάθουν νά καλλιεργοΰν μέ
επιστημονικήν μέθοδον καί
σύστημα, μέ σύγχρονα έρ-
γαλεΐα καί θά έπιτυγχάνουν
μέ ολιγώτερον κόπον μεγα¬
λυτέρας άποδόοεις. 'Η Ελ¬
λάς,^ τό επαναλαμβάνομεν,
δέ είνε χώρα τόσον πτωχή,
όσον έπιστεύαμεν. Τα πεδι-
νά μέρη βεβαία είναι σχετι¬
κώς ολίγα. Τό μεγαλύτερον
μέρος τής επιφανείας της ά-
ποτελοΰν αί άπέραντοι όρει-
ναί έκτάσεις. Όπωσδήποτε
ομως έχει τόσα καλλιεργή-
σιμα έδάφη οσα είναι άρκε-
τά διά νά έξασφαλίσουν την
σιτάρκειαν χωρΐς νά μειω
θοϋν τα αλλα είσο&ήματα
άλλά καί ν' αύξηθοΰν έξ
άντιθέτου. Έχει έπίσης πε-
ριθώρια σημαντικής άναπτύ·
ξεως τής δενδροκαλλιεργεί-
ας. Καί αί όρειναί έκτάαεις
ειμπορούν έπίσης ν' άπο-
βοΰν άπο£οτικαί.
Ειμπορούν νά χρησιμοποιή
θοΰν ώς βοσκότοποι, διά την
ανάπτυξιν τής κτηνοτροφίας.
Είμποροΰν άκόμη ν' άναδα-
σωθοΰν καί νά μάς προμηθεύ
ουν την ξυλεΐαν την οποί¬
αν είσάγομεν σήμερον έξω¬
θεν καί διά την οποίαν πλη-
ρώνομεν τεραστία ποσά κατ'
έτος καί μάλιστα είς ξένον
συνάλλαγμα. Χρειάζεται μό
νόν, την χώραν αυτήν πού
έπιστεύαμεν πτωχήν, νά την
καλλιεργήσωμεν μέσύστημα,
μέ επιμονήν, μέ στοργήν καί
μέ επιστημονικήν μέθοδον.
Είναι άνάγκη όπως ετόνισε
καί ό κ. Πρωθυπουργός νά
μην αφήσωμεν ούτε ενός
στρέμματος έκτασιν άκαλλιέρ
γητον.
Πεταχτά
σημειώματα
ΑΠΟΠΑΣΜΑ
Την άποθέωσί της ευρήκε
πάλιν ή όλόγυμνη έταΐρα των
ούρανών. Λούζει τή γή μέ
τούς φωτεινούς τούς κατσρ
ράχτες των άσημιών της. Συν
θέτει άπό τοθ υψους της την
άρμονΐο τής νυκτερινής γα·
λήνης. Καί μάς κραιδ αίχμα-
λώτους τής γοητείας καί των
θελγήτρων της. Ό ΰπνος μας
χει φυγαδευθή. Κι' είνε ά-
δύνατο νά κλεΐσουν τα βλέ·
φαρα μ' δλη την κούρασι τής
ημέρας. "Αϋπνη μένει ή πόλις.
Κοί τό χωριό πού ήταν άμέ-
ριμνο καί γαληνεμμένο ώς τώ
ρα, είνε κι' αύτό άνάστατο.
Τα κάτασπρα σπιτάκια τού
—κρυσταλλικοΐ δγκοι άμφιθε-
ατρικά κτισμένα στή πλαγιά
τοΰ βουνοθ, στήν άγκαλιά τοθ
δάσους, άστράφτουν κάτω ά¬
πό την λάμψι των άσημιών
πού στάζουν άπ' τόν ούρανό.
Στά τρΐστρατα παρσμονεύ·
ουν μάγισσες καί στά στενά
δρομάκια πλανάται κοΐ πσρα-
μονεύει ό ερωτας. Ή νύχτα
είνε ήρεμ'η, γαληνεμμένη, δρο
σερή. Ό,τι χρειόζεται γιά τό
«άπόγιασμσ». Κι' έ'χουν ξε
σηκωθή οί κοπέλλες γιά νά
άπογιάσουν την προΐκά των.
Πολύχρωμες κουβέρτες, βουρ-
γιάλια πλουμιστό, κενιήματα
καλαΐσθητα, καί χΐλια δυό άλ
λα ύφαντά πού ύφάνθη
καν στοΰς άργαλειούς
μέ πόθους καί τραγού-
δια καί καημούς εχουν στά
δώματα καί στίς ταράτσες ά-
πλωθή καί φαντάζουν μέσα
στ' ώχρό τό φώς τοθ φεγγα-
ρχοΰ. Ο νηές τα συγυρΐζουν,
τα περιποιοόνται μέ στοργή
καί τρυφερ6τητα. Καΐ οί νηοί
κάτω στοΰς δρόμους μέ λύ
ρες καί μανδολϊνα, μέ βιολιά
καί μέ κιθάρες τραγουδοθν.
ΔΙστιχα κρητικά γεματα λυ
ρισμό καί τρυφεράδα καί λα
χτά{5ες καί κοϋμούς. "Υμνοι
στόν Ιρωτα καί τίς ύφάντρες.
Κι'άντιλαλοϋνε τα στενά δρο·
μάκικι* οί δρυμοΐκι' οί ρεμμα
τιές καί πλημμυρ'.ζει ή νύχτα
ή γαλάζια άπό αΐσθήματα.
Λές κι' είναι φλόγες οί κόκ-
κινες κουβέρτες πού εχουν ά-
πλωθή είς τίςταράτσες καί θερ
μαίνουν τίς καρδιές καί κά¬
νουν νά θεριειόουνοΐ πόθοι καί
τα αίσθήματα. Λές καί τό κά-
θε ύφαντό είναι πλεμμένο μ'
είνα ώραΐο, τρυφερό καί ρωμα
λέο σύγχρονα εΐδύλλιο. Ό
ερωτας πού έπαραμόνευε στά
δρομάκια ευρίσκει την άποθέω
σΐ τού. Κι' οί μάγισσες πού εί
χαν κάμει τα ξόρκια των στά
τρΐστρατα μέ τ' όλόγιωμο φεγ
γάρι θρισμβεύουν. Μά τί εί¬
ναι λοιπόν αύτό τ' άπόγια-
σμα των ρούχων πού γίνεται
τίς φεγγαρόλουστες αύτές βρα
διές τοθ φθινοπώρου στά χω
ριά τής Βιάννου, καί ξεσηκώ-
νει τα μυαλά των νέων καί
κράτει άϋπνους τούςκατοίκους
ολονυκτίς;
—Τ' άπόγιασμα, λέγουν, γί
νεται γιά νά καταστρέφεται
ό σκόρος. Στίς φθινοιτωρινές
σεληνοφώτιστες νύχτες, πρέ-
πει νά μεΐνουν §ξω τα ροθχα
πού δέν χρησιμοποιοθνται—
καί τέτοιαεΐναι οί προΐκεςτών
κοριτσιών — ν' άπογιασθοθν.
Τό απόϊ—δρόσος, δέν άφήνει
τό σκόρο ν' άναπτυχθή. Αυτή
είναι ή άφορμή. Άλλ' ή βα-
θύτερη αίτΐα είναι άλλη α¬
σφαλώς. Κι' άλλος έπΐσης ό
σκοπός. 'Η αίτΐα είναι δτι οί
κοπέλλες ποΰ είναι βεβαία καί
ύποψήφιες νύφες ζητοθν ένα
τρόπο νά έπιδεΐξουν την προΐ
κά των, τή νοικοκυρωσύνη
των. Σκοπός, δχι τόσο νά μή
φαγωθοΰν τα ροθχα άπό τό
σκόρο, άλλά νά μην «κοτσι
πιδιάσουνε» οί νέες. Σκοπός,
άκόμη, ν' άρχΐσουν νά στέλ
νωνται προξενικά.
Καί ό σκοπός έπιτυγχάνει.
Τούλάχιστο οί μητέρες των ύ
ποψηφΐων γαμπρών κανονΐ-
ζουν τάς προτιμήσεις των άπό
τα στοιχεΐα πού δίδει τό άπό-
γιασμα τής προΐκας. Είνε λοι
πόν τ' άπόγιασμα έ'να ώραΐο
παληό έ'θιμο πού δίδει τό
σύνθημα γιά τα όλονύκτια
γλέντια τό φθινόπωρο στά
γραφικά χωρία δπου διατηρεΐ-
ται άκόμη. Κάτι τέτοια έθιμσ,
κδτι τέτοιες ώραΐες παραδό-
σεις, πόσο θάπρεπε άλήθεια
νά τίς προσέξωμε καί νά τίς
διατηρήσωμε. Ποίος άλλωστε
μπορεϊ νά άμφΐβάλλη δτι τ' ά
πόγιασμα τοθ χωρίου έχει
πολύ μεγαλύτερην άξία άπό
τή ναφθαλΐνη των πόλεων;...
Μ.—
ΟΠΩΣ ΔΙΑΒΑΙΝΕΙ Η ΖΩΗ
Ο ΝΑΥΤ1ΚΟΣ
ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΠΑ
Ό ναυτικός μέ την πίπα, είνε
Ινα θαλασσινο ταμπλώ άπό τα
χαρακτηριστικώτερα. Ό Ράττεμ·
παχ πού μά; λέει τόσα , πράγμα
τα γιά τα Όλλανδικά κανάλια,
τόν ϊχει καθορίσει μέ τό στίχο
τού. Είνε νά ποΰμε ό «καθαρό-
αιμος» θαλασσόλυκος. Ή παρου
σία τού σ' Ινα λιμάνΐ, είνε άπα-
ραίτητη γιά νά τό κάμη κοσμο-
πολιτικό. Ό ναυτικός μέ την
πίπα είνε έ'να είδος συνδέσμου: Έ
νώνει λιμάνι μέ λιμάνι—στερηές
μέ στερηές, θάλασσες μέ θάλασ-
ς-
Ένα άπό αύτά τα δειλινά τόν
έπρόσεξα να ρεμβάζη πλάϊ άπά
μιά «δέστρα» τοθ λιμενοβραχίο-
νος. Αίγο παραπέρχ άπά τί ά
ραγμένο καράβι τού, άφηνε τόν
καπνό ν' άνεβαίνη σαν σύννεφο.
Πίσω άπό αύτό ή μορφή τού—
ήλιοκαμμένη, σχεδόν μπρού
τζινη—πότε έχάνετο καί πότε
εφαίνετο. Ώστόσο ήταν ή ιδία
πάντα. Δέν είχε θέσιν απλώς μεσ'
τούς άχνούς τοθ όνείρου. Έξεδή
λωνε σταθερότητα γιά τόν σκληρό
άγώνα τής ζωής, άλλά καί γιά
τό αίώνιο θέλγητρο τοΰ αίσθημα·
τισμοθ. "Εθετε φυσιογνωμικώς τα
δρια τής ναυτικής ψυχής 8πως
την οιέπλαασε ή αίώνια θαλασσι-
νή μεταλλαγή. Καί μέ τρόπο
πού θά ζήλευε κι' ό πειό χαρα-
κτηριστικός πορτραιτίστας.
Τελευταίως τα λιμάνια, χάρις
είς ωρισμένα γβγονότα, άπασχο-
λοΰν διά μακρών τούς εΐβικούς
ρέπορτερ. Άλλά τί τό θέλετε τό
ρεπορτάζ; "Οταν συναντάτε στό
πρώτο λίμαν ι τόν ναυτικό μέ την
πίπα, τα έχετε 8λα! Είτε φορεΐ
χαλκάδες στ' αύτιά, οάν παλαι¬
άς πειρατή;, είτε δέν φορεΐ, είτε
νέου τύπου θαλασσινός είνε, είτε
δχι, κράτει επάνω τού κάτι τό
γενικό. Είνε σχε5όν ή φυσιογνω
μία τοθ λιμανιοΰ μέσα στήν ί
στορία καί την ήθογραφία. Χω
ρίς να κουνήση τα χείλη τού,
αύτός θα σάς πή γιά μακρυνά νη
αιά, γιά μυστηριώδη Οηρία, γιά
φανταστικές περιπέτειες. Ηά σάς
μιλήση άκόμη για πραγματικότη
τες: Γιά καπηλειά θαλασσινών, γιά
γκρίζους ίρίζοντες, γιά περίερ-
γους έριυτισμούς, γιά τυχοδιωκτι
κές έπιχειρήσεις, γιά κομψές με-
γαλοκυρ'ες πού συναντα κανείς
' σέ κάθε κατάστρωμα καί σέ
1 κάθε γέφυρα. Μ' Ινα λόγο ό ναυ
' τικίς μέ την πίπα θά οας ξίτυ
λίξη χωρίς κόπο—καί χωρίς πολ
λές περιφράοεις—τό αίώνιο, γο
ηΐευτικό ' καί πολύμορφο θαλασ
σινό φίλμ. Άκόμη θά σάς τοπο
θετήση τή ζωή, ώς μορφή καί ώ;
σύνολον, σ' ίνα πλοίο πού ταξι-
δεύει. .
* * ♦
—Πόση θλιβερή άπεραντωσόνη
μέσα στό βάθος των ταξιδιών!...
"Ετσι μιλεί κάπου Ινας ξένος
λυρικός. 'Ωστόσο 8σο θλιβερή καί
άν είνε ή άπεραντωσύνη αυτή,
ί ναυτικός μέ την πίπα την
φαιδρύνει. "Η άν δέν την φαι-
δρύνη την καθιστα..,έπικίνδυνη
γιά δσους δέν Ιχουν ταξιδέψει.
Έκδηλώνΐι κάποια πίστι στά ά-
γαθά τής θαλάσσας—Ιατω καί τής
τρικυμισμένης. Παίρνει τα λιμά¬
νια καί τα πελάγη ώς σύμβολα.
Καθορίζει την περιπέτεια ώς ά-
παραίτητο δρο τοθ ζω'ικοθ θελγή
τρου καί τής αύτοδημιουργίας.Έ-
καπνίζει άφίνει νά λάμπη στό
βλέμμα τού 2λη ή θαλασσινή γο
ητεί*. Άλλά καί δλη ή δύναμι
τής ζωής.
ΑΣΜΟΔΑΙΟΣ
Αί παιδικαΐ έξοχαί.
Χθές ανεχώρησεν ή τετάρ-
τη καί τελευτοτία αποστόλη
παιδιών διά τάς παιδικάς έ-
ξοχάς τής Χερσονήσου. Επί
τή εύκαιρΐα νομίζομεν επιβε¬
βλημένον νά εξάρωμεν την
χρησιμότητα καί την τεραστί¬
αν ώφελιμότητα τοθ θεσμοθ.
Είς τάς παιδικάς έξοχάς ευ¬
ρίσκουν τα πτωχά καχεκτικά
παιδάκια άέρα καθαρόν, τρο¬
φήν άφθονον καί έκλεκτήν,
στοργήν, περιποίησιν καί επί
βλεψιν μητρικήν καί άποκτοθν
υγείαν καί θάρρος διά την
ζωήν. Θά είναι λοιπόν εύτύ
χημα εάν ενισχυθή τό Ταμεί¬
ον των παιδικθν έξοχών άπό
τούς δυναμένους, ώστε νά
συνεχισθή καί είς τό μέλλον ή
λειτουργία των, είς μονίμους
πλέον έγκαταστάσεις.
^ ^ *ι*
Είς τό Ψιιχρό.
Μία άξιόλογος προσπαθεία
καταβάλλεται τόν τελευταΐ
όν καιρόν διά τόν έξωραϊ
σμόν καί τόν συγχρονισμόν
έν γένει των χωρίων τοθ Λα¬
σηθίου. Ιδιαιτέρως είς τό Ψυ
χρό ή έκπολιτιστική δράσις
είναι συντονισμένη καί έφε¬
ρεν ήδη τα πρώτα εύχάριστα
ΟΙ
Η
ΕΣΤΙΑ
ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ
Πρό ολίγων ημερών ή κυ¬
βέρνησις είχεν -άνακοινώσει 8·
τι έμελέτα την λήψιν σειράς
άποτελεσματικών δσον καί
πρακτικών μέτρων πρός προ
στασίαν των βιοτεχνικών τα
ξεων καί ενίσχυσιν των διαφό
ρων τεχνών, πολλαί των όποί
ών έχουν καθαρώς ελληνικήν
την προέλευσιν των. "Ηδη ή
κυβέρνησις, πραγματοποιοϋ-
σα την υπόσχεσιν της εκείνην
απεφάσισε την ίδρυσιν «Βιο-
τεχνικήςΈστίσς» τ?)ς οποίας
μάλιστα καί διώρισε τό πρώ¬
τον Διοικητικόν Συμβούλιον.
Καθώς δέ έπεξήγησεν είς εί
δικάς δηλώσεις τού ό ύφυπουρ
γός τής Εργασίας κ.Δήμητρα
τος ή«Βιοτεχνική Έστία» θά έ
πιδιώξη την ενίσχυσιν τής τέ
χνης καί την συστηματοποίη
σιν της είς δλα τα έπαγγέλμα
τα, την ύλικήν ενίσχυσιν των
βιοτεχνών, καί την ηθικήν ά
νύψωσιν τοϋ τεχνΐτου μαζί μέ
την ψυχαγωγίαν τού, την κα
λυτέραν κατεργασίαν καί έμ
φάνισιν των βιοτεχνικών μας
προϊόντων καί τέλος την άνά
πτυξιν τής βιοτεχνικής ζωής
τοϋ τόπου. Ή «Βιοτεχνική Έ¬
στία» δηλαδή αποβλέπει είς
εύρεΐς καί μεγάλους σκοπούς.
Καί ήτο πράγματι άναγκαία ή
"ίδρυσις καί λειτουργία της.
Ή βιοτεχνία, όπως ετονίσαμεν
καί είς προηγούμενα άρθρά
μας διήλθε τα τελευταία ετη
βαθείαν κρίσιν. ΟΙ βιοτέχναι
μας, χωρίς προστασίαν, χωρίς
ενίσχυσιν, έπιέζοντο έκ των
κάτω, ένώ συγχρόνως ύφίσταν
το τάς συνεπείας τοθ συνα
γωνισμοΟ τής μεγάλης βιομη-
χανΐας. Έπειτα, ήσαν καί θύ
ματα τής ξενομανΐας των νεο
ελλήνων.
Διότι οί πλοΰσιοι νεοέλλη-
νες, «ξιπασμένοι» δπως προσ-
φυέστατα λέγει ό λαός, περι-
εφρόνουν την ελληνικήν βιο-
τεχνίαν καί έπρομηθεύοντο
τα επιπλά των, τα σκεύη των,
άκόμη καί τόν ρουχισμόν καί
τα ύφαντά των άπό την Βι-
έννην καί όλλ,ας εύρωπαΐκάς
πόλεις διά νά καυχώνται δτι
εχουν εύρωπαΐκήν έπίπλωσιν,
άδ.άφορον δτι συνήθως δέν
ήτο καλυτέρα άπ' 8τι θά ήτο
άν ήτο έλ,ληνική. "Ετσι ή έλη
νίκη βιοτεχνία ήρχισε νά πά
ρακμάζη καί οί άσχολούμ&νοι
μέ αυτήν ήναγκάζοντο νά
στρέφωνται είς άλλας εργασί¬
ας διά νά κερδίζουν περισσό-
τερα ή διά νά έξοικονομοθν
τα πρός τό ζήν. Είνε γνωστή
ή κατάστασις είς την οποίαν
είχον περιέλθει οί βιοτέχναι
μας, ώστε νά μή παρίσταται
άνάγκη νά ομιλήσωμεν άνα·
λυτικώτερον Καί δμως οί άν-
θρωποι αύτοι υπήρξαν άνέκα·
θεν έργατικοί, φιλόνομοι, δη·
μιουργικοί, στήριγμα τοθ κρά
τους καί παράγοντες προόδου
Είς αυτήν λοιπόν την θλιβε¬
ράν κατάστασιν έπιθυμεΐ νά
θέση τέρμα ή σημερινή κυβέρ
νησίς. Καί στρέφεται μέ στορ¬
γήν πρός τούς βιοτέχνας.Ήδη
έλαβε τό πρώτον υπέρ αυτών
μέτρον, διά τής ιδρύσεως τής
«Βιοτεχνικής ΕστΙας».Δέν πρό
κείται δέ ασφαλώς νά αρκεσθή
είς τουτο μόνον. Θά λάβη
καί άλλα άκόμη μέτρα. <9ά φροντίση, διά την λύσιν τοθ 'προβλήματος τής έπαγγελμα- τικής καί βιοτεχνικής στέγης, διά την κατοχύρωσιν τοθ έ- παγγέλματος, διά την "ίδρυσιν βιοτεχνικών σχολών, διά την διά νόμου προστασίαν των προϊόντων τής έλληνικής βιο- ' μηχανίας. Καί ή προσπαθεία άλλωστε άναπτύξεως τής λαί κης τέχνης, τής ύφαντικής, τής δημιουργίας έλληνικής μόδας, την οποίαν ήρχισε τό ύφυ· πουργεΐον Τουρισμοϋ, είς τουτο ακριβώς αποβλέπει: Είς την ενίσχυσιν καί την ανά¬ πτυξιν τής έλληνικής βιοτε χνίας. άποτελέσματα. Είς την πρό¬ οδον δμως καί τόν συγχρονι¬ σμόν θά συνέτεινε σπουδαίως καί ή εξασφάλισις αύτοκινητι- κής συγκοινωνΐας είς δλα τα χωρία. Καί δέν είναι δύσκο¬ λον τουτο. Ή κατασκευή περι· φερικής όδοΰ πού νά διέρχε- ται έξ δλων των χωρίων τού όροπεδίου δέν είνε δύσκολος. Καί πρέπει νά γίνπ έν συνερ- γασία τοϋ έπαρχιακοΰ ταμεί- ου καί των κατοΐκων τής ε¬ παρχίας. Οί έφημέριοι. Πληροφορίαι έξ Αθηνών ά ναφέρουν δτι υπό τής κυβερ νήσεως κατηρτίσθη καί δημο σιεύεται ρίς την επίσημον έφη μερίδα νόμος περι ναών καί έφημερΐων. Τό περιεχόμενον τοθ νόμου αύτοθ δέν γνω¬ ρίζομεν είσέτι. Ασφαλώς δ¬ μως ό νόμος θ' αποβλέπη είς τή»· ύλικήν ενίσχυσιν καί ηθικήν προστασίαν τοϋ έφημε ριακοθ κλήρου πού έπένετο κυριολεκτικά. 'Η κυβέρνησις είχεν αντιληφθή άπό και ροϋ την δύσκολον θέσιν των έφημερίων καί είχεν ΰποσχε θή την λήψιν μέτρων ένισχύσε ως καί προστασίας των. Καί την υπόσχεσιν αυτήν έκπλη- ροΐ τώρα, ΰπως καί πάντοτε έξεπλήρωσεν δλας τάς ύπο- ' σχέσεις της. ροφόρησαν ήρχισεν ή έπισκευή καί σκυρόστρωσις των όδών των συνοικισμών, ΚρατικοΟ καί Άτσαλένιου. Πιστεύομεν λοιπόν δτι θά κατασκευασθή συντόμως καί ή λεωφόρος Ά¬ τσαλένιου—Μασταμπά καί δτι θά διαμορφωθοθν οριστικώς καί θά σκυροστρωθοϋν καί αί οδοί τοθ Μασταμπά, τοθ δρο σολούστου καί γραφικοΟ αύ· τοϋ προαστείου μας. Άλλω¬ στε ό^ήμος εχει απόφασιν νά θεραπεύση, δλας τάς όδι- κάς ανάγκας τής πόλεως. Οί συνοικισμοί. Άπό ημερών, ώς μας έπλη Αίσθητική. Έν συνεργασία τής Τοπικής 'ΕπιτροπήςΤουρισμοϋ,τής Διοι κήσεως Χωροφυλακής καί τοθ ΎγειονομικοΟ Κέντρου, άπεφα σίσθη ή λήψις σειράς μέτρων διά των οποίων θά επιτευχθή ή έξυγίανσις καί ή αίσθητική εμφάνισις τής πόλεως. Καθώς δέ έβεβαιώθημενήΔιοΙκησιςΧω ροφυλακής, θά επιμείνη είς την εφαρμογήν των μέτρων αυτών την οποίαν καί θά επι διώξη μετ1 αύστηρότητος.Διότι υπέρ πάν άλλο προέχει ή ύ- γεία τής πόλεως καί ή πολι τισμένη έμφάνισίς της. Τό δεύτερον είνε απαραίτητον άφοθ τό Ηράκλειον αποτελεί τουριστικόν κέντρον καί συγ- κεντρώνει χιλιάδας ξένων επι σκεπτών έξ δλων των χωρών τοθ κόσμου.

III
ΊΓ
•■τ
ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ
(θερινός) ΠΟΥΛΑΚΑΚΗ.-Σήμε
ρον τώ κινηματογραφικόν αρι-
στούργημα: «"Εχω δικαίωμα νά
ζήσω». _____
θερινός «ΑΠΟΛΛΩΝ» —Σήμε¬
ρον τώ σοΰπερφιλμ «Ή Α. Μ. ο
"Ερως Ινκόγνιτο».
ΜΙΝΩΑ.-Τήν Κυριακή ώρα 2
μ. μ. τό αύτοτελές έ'ργον « π τί¬
γρις τής Βεγγάλης».
'Αγροτικη Τραπέζα της Ελλάδος
'Υηοκατάστημα Ηρακλείου
Προΐστάμενος Τυπογραφείου
"Ιωάννης Γ. Άσπραδάκης
,-*^—
ηαΥΑΑΚΑΚΗ
ΣΗΜΕΡΟΝ ή τελευ¬
ταία μεγάλη δημιουρ*
γία τής ύπέροχης:
ΣΥΛΒΙΑΣ ΣΙΝΔΝΕΎ*
ΕΙΡ ΔΙΚΛΙΩΜΑ
ΝΑΖΗΣΩ
"Ενας άνθρωπος πβύ
I-
κλεψε. 'Ενας άνθρωπος
πού Ματαδικαβτηκε, πού
φυλακίστηκε:
ΝΑ ΖΗΣΗ
ΑΥΡΙΟΝ έκτακτος πρε-
μιίρα:
Τό αριστούργημα τοΰ
Γάλλον άκαδημα'ίκοΰ:
ΚΛΟΝΤ ΦΑΡΡΕΡ
ΜΕ ΤΟΝ ΧΙΡΡΥ ΜΠΟΡ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΛΤΑΑΙ ΠΑΑΕ
Άριθμός 12740.
ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ
Άναβληΐέντος πλίΐστηριασμοθ
Ό Συμβολαιογράφος Ήρακλεί
ου Εύστράτιος θεοδώρου Γαρεφα
λάκης έν Ήρακλείφ εδρεύων καΐ
κατοικών.
Δηλοποιώ 8τι:
Ό διά τοθ δπ' αριθμόν 8745
τής 28ης Απριλίου 1934 προ
γράμματός μου πλειστηριασμοθ
περίληψις τοθ όποίου έδημοσιεύ
θη είς τό διτ' αριθμόν 3789 τής
3ης Μαίου 1934 φύλλον τής
ίνταθθα εκδιδομένης εφημερίδος
«Άνόρθωσις» προκηρυχθεϊς δημό
σιος άναγκαστικός πλειστηρια
αμός τ$ έπισπεύσει τής έν *.
ναις έδρευούαης Έθνικής
ματιχής Τραπέζης τής Ελλάδος
χατά τοθ όφειλέτου Μιχαήλ Άν
τωνίου Ζαχαροστελλιανάκη κατοί-
χου ΚανλΙ Καστελλίου Τεμέ
νους, των έν τώ είρημένφ προ
γράμματι περιγραφομένων άχινή
των άναβληθείς ένεκεν νομίμων
Έπειδή εκυκλοφόρησαν
κατ' αύτάς'φήμαι δτι έπιδιώ-
κεται ΰποτΐμησις των σταφί-.
δών διά την πραγματοποίη-1
σιν μεγάλων κεοδών, καί ίνα
μή αί φήμαι αυται εΰρΐσκω-1
σιν απήχησιν παρά τοίς παρα |
γωγοΐς τό Ύποκατάστημα
τής Τραπέζης είναι ύποχρεω-
μένον νά δηλώση δτι αί προσ-
φερόμεναι ήδη παρά ιής Ε¬
νώσεως Σουλτσνοπαραγωγών
στήλη τού ώραιόκοαψου
ΑΙ πρώται ενδείξεις
επι τής νέας χειμερινής μόδας.
ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ
Διά την νία χειμερινή περίοδο
ή μόδα Οτιοδεικνύει δύο τάσεις
δύο σιλουέττες. Ό όγκος, είς την
σιλουέττα, είνε τοποθετημένος ΰ·
ψηλά ή χαμηλά Έν τούτοις τό
σύνολον μένει πάντοτε λετττό και
τιμαί είναι τελείως προσηρμο- κ°μψ* Χμέ-
νο μέ γοΰνα ϋ, βελοΰδο. Πολλές
ρενάρ διά την νέα χειμερινή πε¬
ρίοδο Τα επανωφόρια τελειώ·
νούν είς τό κάτω μέρος μέ ρενάρ
βαμμένη συχνα είς τό ίδιο χρώμα
τού ύφάσματος. "Άλλα επανωφό¬
ρια είνε σχεδόν κάπες Είς τόν
ώμον, πιέτες άν φόρμ άποκρύ-
πτουν τό μανΐκι
Ή φούστα είνε έπ'σης εύρύχω¬
ρη είς ωρισμένα βραδυνά ψορέ-
ματα πού είνε κ&ποτε κρινολίνα
—άλλά διαφανή-άπό λεπτή δαν
τέλλα, ή όποία έπιτρέπει νά φαΐ-
νεται ή λεπτότης ενός φουρώ πο¬
λύ έφαομοσΐοΰ επί τού σώματος
Κατ' άντΐθεσιν και άντιστάθμευ-
σιν, τα άνσάμπλ πού εΤνε βαρεία
είς τό κάτω μέρος, εΤνε ώττλδ είς
τό επάνω. Τα βραδυνά φορέματα
6χουν την ράχη γυμνή, τα δέ άτιο-
γευματινα παρουσιάζουν κορσάζ
Ισια ολίγον είς τό στυλ των σου-
ώτερ. Παντοΰ κλειστά τελείως,
ύψηλά είς τόν λαιμό ντεκολτέ. Ό
ύψηλός ή γαρνιρισμένος γιακάς
εΤνε Μνα έκ των χαρακτηριστικών
τής μόδας. "Ετσι, έρχόμεθα είς
την περιγραφήν τής δευτέρας σι·
λουέττας περΐ τής οποίας θά όμι-
λήσω είς τό επόμενον.
Α Ντιστϊγκέ
ΠΑΣΚΣτΡΑΠεΖΙΚΗΖ ΕΡΓΑΕΙ
100 ΚΑ8 ΑΝΩ
ΘΥΡΙΔΕΣ ΜΕ ΕΤΗΣΙΟΝ ΕΝΟΙΚΙΟΝ
516ον
Όλοι οί ένοχοποιημένοιβουλευ
ταί τριγυρΐζουν μέ ταπεινοφρο
σύνην γύρω τού, αυτόν πού
(πρ1ν μόλις τόν χαιρετο'ΰσαν
καί τοθ δίδουν τίς πιό άλλό
'φρονες ύποσχέσεις, εάν θέλη
' στ) νά τούς επιστρέψη τα
'γράμματα πού εΐχαν στεΐλει
!στόν Ροβεσπιέρρο. Καΐ ό Κουρ
τουά εσκέφθη δτι ήταν πρώτης
(τάξεως δουλειά νά κρατήσπ
διά τόν έσυτό τού δσα μπο-
ροθσε περισσότερα γράμματα
έκείνων των άνθρώπων. Καί
|έπωφελήθη τής εύκαιρίας. Τό
γράμα τής Μαρίας—Άντουα-
Ινέττας τοθ έπεσε 2τσι στά χέ
'ρισ.
} Ποίος ξέρει τί Ιχει νά κερ·
δίση. κανείς, εάν γυρίσουν τα
,πράγματα, άπό ί-να τόσο πό
λύτιμο έγγροφο. Καί έκρυψε
'τό κλοπιμαΐόν τού επί εΐκο·
σιν έτη, καΐ τα πράγματα ηλ-
λαξαν. Ή βασιλεία έγκαθιδρύ
'θη καΐ πάλιν. Ό Λουδοβΐ-
|κος 18ος άνήλθε είς τόν θρό¬
νον τής Γαλλίας καί οί πα-
λαιοί βασιλοκτόνοι αίσθάνον
ται φαγοθρες στό λαιμό. Γιά
νά αποκτήση την εΰνοια τοθ
νέου βασιλέως, ό Κουρτουά
τοΰ προσέφερε μαζΐ μέ ενα ύ-
ποκριτικό γράμμα, την διαθή¬
κην τής Μαρίας—Άντουανέτ-
τας, τό έγγραφο πού διέσω
σε. Ή άθλία πανουργΐα τού
δέν έπιασε καί ό Κουρτουά
έξωρΐσθη μαζΐ μέ τούς άλλους.
Άλλά ή διαθήκη εσώθη Καΐ
τα τελευταία λόγια τής Μα
ρΐας—Άντουανέττας έδημοσ
εύθησαν εΐκοσι χρόνια άργό
τερα. Ήταν δμως άργά. "Ο
λοι έκεΐνοι τούς όποΐους ί
Μαρία — Άντουανέττα άπο
χαιρετοϋσε την στιγμήν τοθ
θανάτου, εΐχαν έκλεΐψει. Ή
Έλισάβετ την ηκολούθησε είς
την λαιμητόμο, ό γυιός της πέ
θανε στό Τάμπλ, έκτός εάν
περιεπλανήθη κάπου άνά τόν
κόσμον, άγνωστος καί άγνο
ών τόν εαυτόν τού.
(συνεχίζεται)
δέ εγγύησις
ΔΗΜΟΠΡΑΣΙΑΣ όρίζεται είς δρ. 10 000.
Ό Δήμαρχος Ηρακλείου,1 Οί σΧ"ΐκοί δροι ένοικιά-
Διακηρύττει δτι:
Έκτίθεται είς πλειοδοτικήν
γών Κρήτης 'ε&ρισκομένη είς 'συ' δημοπρασίαν ή ένοικίασις διά
νεχή επαφήν μέ τάς άγοράς ΈξωΙτό οίκον, έτος 1938—39 τού
τεριχοθ γνωρίζει καίπαραχολουθεΐ' δημοτικοθ φόρου επί των πα·
τάς τιμάς είς τάς οποίας πραγμα 'ραγομένων έν τώ Δήμφ έ-
τοποιοθνται πωλήσεις των Σουλτα λαιουργικών προίόντων, ήτοι
νινών μας είς τό εξωτερικόν καί ελαίου καΐ ελαιών έν γένει
αναλόγως προσφέρει καθημερινώς φαγωσίμων καί πρός έκθλι-
είς την έπιτόπιον αγοράν τιμάς ψιν συμφώνως πρός τό άρ
' ' · '' θρον 318 τοθ κώδικος τής
Δημοτικάς Νομοθεσίας
Ό φόρος έχει ορισθή είς
δύο
τοίς εκατόν (2 ο)ο) επί
κατ' οκάν τιμής χον
μας. Τούτου δεδομένου, εάν αί τι
μ?ΐ τάς οποίας προσφέρωμεν είς
τούς παραγωγούς δέν είναι £χανο-| Τι1ζ
ποιητιχαί καί άνάλογοι πρός τάς' δρικής πωλήσεως των προι
τιμάς ΈξωτεριχοΟ, δύνανται ούτοι ( όντων τούτων ώς ή τιμή αυτή
νά προακομίζωσι τό προιόν των καθωρίσθη υπό τοθ Δημοτι
είς 'ήν Ένωσιν. κοθ Συμβουλίου ήτοι διά τό
Σχετικώς μέ την Τράπεζαν τής ^λαιον είς δρ. 15 κατ' οκάν
' καί διά τάς έλαίας έν γένει
πά
είς δρ. τέσσαρας.
των έν
ταθθα Πρωτοδικών την δευτέραν
Όκτωβρίου ένεστώτος ίτους ήμί
ραν Κυριακήν καί ώραν 10—12
π. μ. ενώπιον έμοθ ή τοθ νομίμου
άναπληρωτοθ μου καΐ έν τω έν-
ταθθα καί παρά την οδόν «Χάν¬
δακος» ΐδιοχτήτφ Συμβολαιογρα
φείψ μου, ένθα χαλοθνται οί βου¬
λόμενοι νά πλειοδοτήσωσι. Έγένε
το έν Ήρακλείφ Κρήτης βήμιερον
την ένάτην τοθ μηνός Σεπτεμ
βρίου τοθ χιλιοστοθ ένεακοσιο
στοθ τριακοστοθ δγδόου (1938)
ίτους ήμέρον Παρασκευήν χαί έν.
τφ ενταύθα χαί παρά την οδόν
«Χάνδακος» ίδιοκτήτφ Συμβολαιο
γραφείω μου δι' ήν είσιτρακτέα
Ϊ
Ό
Μιχ. Κ. Τζουλάκης
Τ. Παπαδόττουλος
Ίατρός—ούοντίατρος
Σωκράτους Σατωβριάνδου
22 ΑΘΗΝΑΙ
Αριθ. τηλεφ. 52-362
Δίχεται καθ9 εκάστην.
'Βραι απολύτως άκριδεΐς.
ι3?
_
τάγματος.
Ή δημοπρασία θά διεξα-
είς τό Δημοτικόν Κα·
τάστημα ενώπιον τής Δημσρ
χιακής 'Επιτροπής την 12ην
τρέχοντος μηνός ημέραν Δευ
τέραν καί ώραν 11—12
π. μ.
Πρώτη προσφορά όρίζεται
σεως ευρίσκονται είς την Οί-
κονομικήν Υπηρεσίαν τοϋ Δή
μου 'ένθα δύνανται οί βουλό
μενοι νά λαμβάνωσι γνώσιν.
Έν Ήρακλείφ τή 8 Σεπ)
βρίου 1938.
Ό Δήμαρχος Ηρακλείου
Μηνάς Γεωργιάδης
ΠΡΟΚΗΡΥΞΙΣ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ
Ό Πρόεδρος τής Κοινότη¬
τος Νεαπόλεως,
Διακηρύττει ότι:
Την 25ην τοθ μηνός Σε·
πτεμβρίου τοθ έ'τόυς 1938 η¬
μέραν Κυριακήν καΐ ώραν
ΙΟην π. μ. καί έν τώ Κατα¬
στήματι τής Κοινότητος Νεα
πόλεως ενεργηθήσεται μειο-
δοτικός διαγωνισμός δι' άνοι
κτών προσφορών διά την ά
νάδειξιν έργολάβου τοπογρα
φικής άποτυ—ώσεως καΐ ρυ
μοτομικής μελέτης τής Κωμο¬
πόλεως Νεαπόλεως.
Ή δαπάνη τοθ έργου ά-
νέρχεται κατά τόν προυπολο
γισμόν τής μελέτης είς δραχ.
200 000.
Δεκτοΐ είς τόν συναγω-
νισμόν έργολόβοι πάσης τα
~;εως δι' έ'ργα οίασδήποτε
φύσεως έχοντες καί δίπλω
μα πολιτικοΰ ή Άρχιτέκτονος
ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟΝ
ή
έμοθ.
Ό Σμμβολαιογράφος
(Τ. 2.) Ε. ©.Γοφϊφαλαχιις
Άχρι6*ς αντίγραφον
Έν Ηρακλείω αυθημερόν.
Ό Συμβολαιογράφος Ηρακλείου
Ε, «. Γ«ρ|««λάχΐ}< ______ Ό υπογεγραμμένος Κωνσταντίνος Καραδάκης εύχαρι- ΕΠΑΝΗΛΘΕΝ έκ τοθ ταξιδίου'<"& θερμώς την Άνώνυμον Ελληνικήν 'Εταιρίαν Γενι- ' γνωστή ράπτρια άσπρορ&ύ- *δν Άσφαλειών «ο Φοΐνιξ» διά την ταχύτητα καί προθυ- δεσποινίς Παναγιώτα Κα- ^Ιαν μεθ' ^ ^σ"1161-106 νά μοί καταβάλη, την ίκανοποιητικω- καί έπανήρχισε τάς έργα- τάτην αποζημίωσιν μου έκ ιής άνατροπής τοθ παρ' αυτή οίας της είς τό έναντι Πολυχλινι ήσφαλισμένου αύτοκινήτου μου. χής έργαατήριόν της μέ τιμάς πό Τοιαύται Εταιρίαι τιμοϋν την χώραν μσς χαί δέον νά λύ συγκαταβατικάς συνιστώντσι ώς παρέχουσαι πλήρη εξασφάλισιν. ________ . ' Έν Ήρακλείφ τή 8 Σεπτεμβρίου 1938. ΖΗΤΕΙΤΑΙ μιχρος δπάλληλος '° ευχαριστών δι» τ* κ»τ;«3τήματο( Άλιχιώτη. ' Κωνσταν. Καραδάχη; ' ΘΑΝΑΤΟΙ.— Είς Αθήνας απέ¬ θανε καί εκηδεύθη προχθές έν συρ ροη των έκεΐ Κρητών καΐ πολ· λών ΆΘηναίων ό δικηγόρος Ιωάν. νης Ν. Βουκυκλάκης. Ό μεταστάί, τέκνον τής Νεαπόλεως Μεραμβέλ¬ λου, υπήρξεν έκ των Κρητών έκεί νων έπιστημόνων, οΐτινες διακρι- Θέντες ενωρίς, Μδρασαν καΐ γενι- κώτερον έπ' άγαθώ τοΰ τόπου των Ό άείμνηστος Βουκυκλακη; περατώσας τάς γυμνασιακάς τού σπουδάς καί αριστεύσας είς την Νομικήν σχολήν, έξήσκησεν εύδο- κίμως τό έπάγγελμα τοϋ δικηγά- ρου είς την Ιδιαιτέραν τού πατρΐ- δα^ Ακολούθως εξελέγη μέλος τοϋ Κρητικού κοινοβουλίου, οιορι- σθεΐς τό 1917 Μομάρχης, άξίωμα δπερ ετήρησεν μέχρι τού 1928, τι· μηθείς διά τοϋ άργυροΰ σταυροθ τοϋ Σωτήρος. Έκτοτε έξήσκει τώ έπάγγελμα τοϋ δικηγόρου είς Α¬ θήνας καί Πειραια, διακρινόμενος καί διά την ευρύτερον αύτοΰ μόρ¬ φωσιν. Ή «Άνόρθωσις» συλλυπεϊ· ται Θερμώς την οικογένειαν Βου.« κυκλάκη. Ι ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟΝ. - Ό Φιλαν- Θρωπικός Σύλλογος Κυρίων καί Δεσποινίδων Σητείας εύχαριστεϊ Θεομώς τόν κ, Μιχ. Πετυχάκην μηχανικόν, διά την υπέρ τοΰ Συλ- λόγου δωρεάν τού έκ δοαχμών 11000 είς μνήμην τού αποβιώσαν¬ τος "Ιωάννου Καναράκη. Ή Πρόεδρος Κ. 'Ελϊυθβράκη Ή Γραμματεύς Μϊρόπη Σφακιωτάκη Γύρω στήν πόλι. ή Τοπογράφου ΜηχανικοΟ Ή εγγύησις ωρίσθη είς δραχ μάς δέκα χιλιάδας (10000). Λεπτομερής διακήρυξις κα' τα σχετικά τής μελέτης εύρ κονται κατατεθειμένα είς τό Γραφείον τής Κοινότητος Νεα πόλεως καί τής Τεχνικής 'Υ ■κηρεσίας Κοινοτήτων ΝομοΟ Λασηθίου, οπου δύνανται ο βουλόμενοι νά λαμβάνωσ καθ' εκάστην γνώσιν, προ σερχόμενοι κατά τάς έργα σίμους ώρας των γραφείων. "Εν Νεαπόλει τή 23 Αύγού στου 1938. Ό πρόεδρος τής Κοινότη τος. Ν. Σπανάκης ΣΗΜΕΡΟΝ Το ύμιλοΰν γαλλιστΐ άρι· στούργημα που θά καταπλή{η: Α.Μ.ΟΕΡΟΣ ΝΚΟΓΝΙΤΟ Πρωταγωνιστοΰν: ή γυναΐ- κα ϊλιγγος ΣΟΝΙΑ ΧΕΝΕΥ' κ«1 ο γυναιοκβτακτητης ΤΑ- ΥΡΟΝ ΠΑΟΥΕΡ. Καΐ επίκαιρον ΖΟΥΡΝΑΛ. ΔΕΥΤΕΡΑ: Ο <χ<ροπΟρι κος κολοοσος: ΚΥΝΗΓΙ ΣΤΟΥΣ ΑΙΘΕΡΑΣ Κίνησις χθές τό πρωϊ είς τα Ι- χθυοπωλεΐα. —Έκτός ττ)ς βλλης, της γενι- κης, της άγορδς μας: —Σάββατον χθές καΐ τα τρό*ι· μα, τόσον διά την ημέραν αυτήν δσον καί την Κυριακην, προμηθεύ- ονται οί προβλεπτικοί συμπολίται άπό την πρωΐαν τοΰ Σαββάτου. —Συμβαίνει δέ πολλάκις άντί τοΰ πατροπαραδότου «πασχαλι· νοΰ» γεύματος τής Κυριακής, νά προτιμάται τό ψάρι, δταν ύπάρχει δφθονον σχετικώς καΐ προσιτόν «διά κάθε βαλάντιον». —Την ζέστην της προηγουμένης ημέρας, διεδέχθη χθές τό πρωΐ ε6 χάριστον μελτέμι. —Έννοεΐται δτι κάθε αλλο πα¬ ρά μεταβολήν τοΰ κόπρου επί τό ψυχρότερον, άπεδείκνυε καΐ τ6 μελτέμι αύτό. —Τό όψιμοκαλόκαιρο φαίνεται δτι Θά διατηρηθή. —Καθ' α"3μό;ς πληροφοροϋν, οί ύποψήφιοι τής Παιδαγωγικής Ά· καδημΐας Ηρακλείου. — Προβλέπονται περισσότεροι άπό πέρυσι καΐ έν γένει άπό τα προηγούμενα £τη. —Τό γεγονός αύτό σχετίζεται βεβαία μέ την καλήν λειτουργίαν δσον κσί την εύρυτέραν αξίαν των σπουδών, είς τό έκπαιδευτι- κόν τουτο ΐδρυμα. —Δέν είνε δυνατόν νά λησμο· νη*)ί) οθτε σήμερον ή κίνησις τής άκτής. —Όπως συνήθως ή κίνησις αυ¬ τή Θά είνε ζωηρά. — Είς τουτο άλλως πλειοδοτεϊ καί ή συνέχισις αυτής τάς προη¬ γουμένας ημέρας, ή όποία απέ¬ δειξεν δτι τό Θαλάσσιο μπάνιο δέν ϊπαυσεν άκόμη νά έχη πολ- λούς κοσμικούς Θιασώτας. —Μέ -τό ύπέροχο φεγγάρι των νυκτών αυτών, δέν λείπουν οί νυ· κτοπεριπατηταί. —Τούς ώραίους δμως νυκτβρι- νούς περιπάτους έμποδίζει συχνά ή νυκτερινή ύγρασία. —Ή όποία ώς γνωστόν είνε ά- χώριστος ή σχεδόν, άπό τό κλϊμα τοΰ Ηρακλείου κάθε καλοκαΐρι καΐ φθινόπωρον, — Χθές επέστρεψεν έκ των Παιδκών έξοχών ή τρΐτη αποστό¬ λη (αρρενων) καΐ ανεχώρησε ή τετάρτη (Θηλέων). —Έπ' εύκαιρία άξίζϊΐ νά σημει ωθ{) πάλιν ή γόνιμος δράσις τής επί κεφαλής των έξοχών δίδος Κοκκινάκη. — Αί παιδικαί έζοχαί Θά συνεχι σθώσιν ώς μανθάνομεν μέχρι τέ- λους τοθ μηνός, πραγμα Ικανοποι ητικόν διά τα παιδία. —Είς τό κινηματοθέατρον Που λακάκη προβάλλεται σήμερον διά τελευταίαν φοράν τό κοινωνικόν αριστούργημα: «Έχω δικαίωμα τα ζήσω» τό οποίον συνεκίνησε δλους δσους τ ό παρηκολούθησαν. — Είς τόν «Άπόλλωνα» προβάλ- λεται έπίσης τό εξαιρετικόν έρ¬ γον. «Ή Α.Μ. ό "Ερως ίνγκόκνιτο» άπό τα νεώτερα κινηματογραφικά 6ργα. 4 Ρεκορτερ ΕΒΑΟΜΟΣ ΟΥ ΡΑΗΟΣ ΤΗΝ ΣΙΜΟΝΗ ΣΙΜΟΝ ΝΕΟΝ «ΡΟΛΟΓΟΠΩΛΕΙΟΝ ΚΩΝΣΤ. Ι. ΧΑΤΖΑΚΗ (Παρά τό Μεϊντάνι) Άναλαμβάνει την έπιδιόρθωσιν παντός ώρολογίου γραμμοφώ· νων καΐ μικρων Λλλων μηχανημά των.Έργααία ήγγυημένη διά 3 6τη. : Μανώλης Γ. Κωνιός Νευρολβγος— Τμημ«τάρχη( Ί«τρ·« Δημβο. Υυχιατρεί·» 'Αβανβν Δέχεται έν τώ ίατρείφ τού διός Πειραιώς 175' ΑΘΗΝΑΙ. 52.379. Γυαλίζετε τα παπβυτσια υαλίζει καί δι«τη·

ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ
«Ις
νά #
,.....ν
Τό μεγάλο έρν°ν
τού Βίκτωρος Ουγκώ.
' Εγκυκλοπα ιδ ε ία
Οί Άθλιοι.
ΑΓ έκεΐνους πού Οέλουν
νά πλουτίζουν τάς γνώσεις των.
3%βν
Άπό δλα δι* δλους.
Ερχόμεναι έκ τοϋ άντιθέτου μέρους
δρόμου, δέν τόν είχον διακρίνη διαβαΐνον-,
τα πλησίον των, καί ούτω συνεκρούσθησαν
μετ' αύτοϋ. Ό Μάριος δμως διέκρινεν' άμυ
δρώς τάς πελιδνάς μορφάς των, τάς άκτενΐ
στους κόμας των, τάς ρσκώδεις έσθήτάς των,
ά ίδ όδ
Η ΑΜΝΗΣΙΑ
Β'.
Πολλοί, κατόπιν έπιμόνων προ
παρ' ολίγον μέ ετσά των περιβάλλοντος, μέ διάφορες άνθρώπου. Έχει άλλως τε άΐτο
ύπομνήσεις τοθ παρελθόντος των, < δειχθη^ δτι μερικά εϊδη δλ ά 8 άό δξ καί τοΰς άνευ περικνημίδων πόδας των. Ένώ σπαθειών καί περιποιήσεων I- 2τρεχον, ώμΐλουν συγχρόνως μετσξύ των. Ή με πειτα άπό άντιπαράστασιν μέ πρό- γαλειτέρα έλεγε χαμηλή τή φωνή — Έπρόφθασαν σωπα καί πράγματα τοΰ παληοθ οί χτυπιάδες, κοΐ —' ΑΧ1- ' ' ' -'" ' -' κωναν. ..... Ή άλλη δέ άπεκρίνατο.—Τούς εΐδα. Δι' αύτό άφιθ κατορθωθή νά βρεθή κάποιο κι' έγώ( πηλάλα, πηλάλσ, πηλάλα, τό έστριψα! νήμα γι' αύτό, φθάνοιιν νά έπα- Ό Μάριος ένόησεν έκ τής άπαισΐου ταύτης δια νεύρουν ολόκληρον είτε Ινα μέ- λέκτου, δτι χωροφύλακες ή κλητήρες άστυνομι ρος τοθ μνημονικοθ των, πού ξυ· κοΐ εζήτησαν νά συλλάβωσι τάς δύο ταύτας κό τίνα αιφνιδίως. ρας, άλλ' αυται τούς διέφυγον. Έστάθη λοι Δέν υπάρχει άμφιβολία δτι μέ· ■πόν ολίγον κσί τάς είδεν άπομακρυνομένας" οα είς τόν κόσμον αυτών πού η%- άλλ' δταν έπειτα έκινήθη δπως επαναλάβη θαίνουν άπό άμνησίαν υπάρχουν τόν δρόμον τού, παρετήρησε χαμαί παρά τούς οί έπιτήδειαι πού είτε διότι Ιχουν πόδας τού, £να φάκελλον. Κύπτει, τόν λαμβά έκκρεμεΐς ΰιτοθέσεις μέ την άστυ- δησι τοθ πάσχοντος τίς άναμνή σιις πού απλώς κοιμοθνται. Καί ημπορούμε νά χρησι>"5ποιήσουμε
φάρμακα άπό έκεϊνα'πού έπιφέ
ρουν σόγχυσι στό μυαλό τοθ
νει, τόν έξετάζει' τιεριεϊχεν έγγραφα.
νομίαν, είτε δι' άλλους λόγους,
Έξάπαντος, εΐπε καθ' εαυτόν, θά έπεσεν υποκρίνονται, τόσον καλά μάλι-
άπό τάς δυστυχεΐς αύτάς κόρας, χωρίς νά τό οτα πολλάκις, πού έξαπατοΰν
αίσθανθοθν. τάς αρχάς. Άλλά διά τούς άλλους;
Έπιστρέφει λοιπόν είς τά βήματά τού, τάς Αφίνομεν κατά μέρος έκείνους
κράζει, άλλά δέν ηδυνήθη νά τάς προφθά- πού κατώρθωσαν δπωσδήποτε νά
στν· τότε ένέθεσε τόν φάκελλον είς τόν κόλ- (δώσουν κάποιον νήμα τής περα·
πον τού, καί κατηυθύνθη πρός τό ξενοδοχείον σμένης των ζωής, κάποιαν ϊν-
ΐνα δειπνήοτ).
Γ'.
Είς καί έ αύτός, τετραπρόσωπος.
δειξιν πού έπιτρέπει είς τούς
νειιρολόγους νά έργασθοθν μέ
τά μέσα ποΰ άνεφέραμε .παρα
πάνω γιά νά τοθ έπαναφέρουν
την μνήμην. Άλλ' δταν ό πά-
σχων άπό άμνησίαν δέν ημπορεί
δώ ύ
νά
Ένώ δ Μάριος, επιστρέψας είς τό δωμάτι· ν«
όντου. έξοδεύετοίνα κοιτασθή, ή χεΐρ τού ά 'τίε·
πήντησεν έντός τοθ κόλπου τού τόν φάκελλον,
ί υ θ οδό Τό ΐ λή
ου τε αύτό τό νήμα,
Μπορεϊ ή
ν' άναπληρώση την ελλει-
δν είχεν ευρεί καθ οδόν. Τόν εΐχε λησμονήση., Ψ',ν αυχ?ν χα1 νΓ ^οιξη τίς κλει
Εσκέφθη δτι ήτον άνάγκη νά τόν ανοίξη, διότι,σχέ« «ίρ™« χ»0 μνημονιχοθ τού
ϊσως περιεΐχετο έντός αύτοϋ ή διεύθυνσις των, πΡ?« .τύ παΡεΑ06ν;
κορων αίτινες -όν έχασαν, ή άλλου τινός, είς1 Επί τοθ προκειμένου δ δόκτωρ
δν άνήκον τά περιεχόμενα γρφ
Άλλως τε, ό φάκελλος δέν ήτο έσφραγι-
σμένος.
Τόν άνοίγει καί ευρίσκει έντός αύτοϋ τέσ¬
σαρας επιστολάς, καί' ταύτας άσφραγίστους·
άλλ' εκάστη αυτών είχεν άλλην επιγραφήν. "Ο¬
λαι δέ άπέπνεον βαρείαν όσμήν καητνοθ.
Ή πρώτη αυτών έπιγεγραμμένη· «Πρός την
Κυρίαν μαρκησΐαν Δέ Γρουχεραί, είς την πλα¬
τείαν, άντικρύ τοθ Βουλευτηρίου αριθ...»
ΕΤπε καθ' εαυτόν ό Μάριος, δτι ΐσως άν ά-
νεγίνωσκε την επιστολήν ταύτην, άσφράγιστον
άλλως οδσαν, θά εύρισκεν έν αύτη τάς οποίας
β έ
εζήτει πληροφορίας.
μενα.
ρ η
ΑΟτη διελάμβανε τά έπό-
«ΚυρΙα ΜαρκησΙα,
»'Η άρετή τής έπιεικεΐας καί τής εύσπλα
χνΐας είνε έκεΐνη, ήτις συνδέει την κοινωνίαν στε
νότερον.
ΈκτεΙνατε τό χριστιανικόν αΤσθημά σας κα
ρΐψατε εν βλίμμα οίκτεϊρμον πρός £να δυστυχή
Ισπανόν, τόν ύποφαινόμενον, δστις πιστός είς τάς
αρχάς τής ίερδς νομιμότητος, δέν έφεΐσθη δι' σύ
τάς οθτε τοθ σϊματός τού, οΰτε τής περιουσ
τις τού ολης, κοΐ κατήντησε σήμερον είς την έ
σχάτην ένδειαν.
(συνεχΐζεται)
ΐΒΒΒΒΒΒΒΒΒΗΒΒΒΒΒΒΒΒεΐΒΙΒΒβααΒΗΒΒΒΒΒΒΒΒΒΜΒεΙΒ
Έκτός Τράστ
ΤΟ ΘΑΛΑΜΗΓΟΝ Α)Π
ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ
Αναχωρεί έξ Ηρακλείου εκάστην ΚΥΡΙΑ¬
ΚΗΝ βράδυ κατ' ευθείαν ΠΕΙΡΑΙΑ.
ΤΕΤΑΡΤΗΝ βράδυ κατ'ευθειαν ΠΕΙΡΑΙΑ, ΣΟρον.
ΤΗΝΟΝ. Πάρον. Νάξον,
ΙΐΒβΐΜτοριΙβν
Λ1ΝΛΡΛΑΚΜ
ΤαλΐΒ. 1-41
ει·
ΒαπΜΗΒααΒ-εΐΒεΐΒΒΒΒΒΒΜειεΐΒειεΐΒΒΒειειειειεΐΒΒεΐΒΒΒΒΒΒΒΒ
ΕΤΑΙΡΙΑ ΕΛΑΗΝΙΚΟΥ ΠΥΡΙΤΙΑΟΗΟΙΕΙΟΥ
XII
ΚΛΛΥΚΟΠΟΙΕΙΟΥ, ΑΘΗΗΑΙ
ΚΥΝΗΓΟΙ
Προτιμάτε τά προϊόντα τής ΈταιρεΙας τοθ Έλ·
ληνικοθ ΠυριτοδοποιεΙου καί ΚαλυκοποιεΙου εφάμιλ¬
λα των καλλιτέρων Εύρωπαίκών.
ΠΥΡΙΤΙΣ ΑΚΑΠΝΟΣ «Ά ρ τ ε μ ι ς» «Ί δ ε ά λ».
ΠΥΡΙΤΙΣ ΜΑΥΡΗ «Έ ξ τ ρ α», «ΡΡΡ», «ΚΚ»,
ΦΥΣΙΓΓΙΑ ΚΥΝΗΠΟΥ καλ. 12 καί καλ. 16 μέ πυ-
ρ(τιδα άκαπνον καί μαύρην.
ΚΑΛΥΚΑΣ ΚΥΝΗΠΟΥ μέ καψύλια φερμέ 6.45.
ΚΑΨΥΛΙΑ Νο 6.45 — 5.45— Αγγλίας.
ΣΚΑΠΑ—ΦΥΣΙΓΓΙΑ πολεμικά καί περιστρόφων.
"Απαντα είς έξαιρετικάς ποιότητος καί τιμάς.
Ζητήσατέ τα είς δλα τά όπλοπωλεΐσ.
, άρχίατρος τοθ είδικοθ τμή
ματος τής άστυνομίας των Παρι¬
σίων, μοΰ λέγει, ϊτι διά νά
παραδεχθώμεν δτι είνε δυνατή
ή άναζωογόνησις τοϋ μνημονικοϋ
πρέπει νά πάρωμεν ώ; απαραί¬
τητον προϋπόθεσιν δτι τά μνημο
νικόν αύτό είνε ξεκουρδισμένο,
ζαλισμένο καί σκοτεινιασμένο α¬
πλώς, δέν Ιχει δηλαδή τελείως
άπονεκρωθή. Άν συμβαίνη πράγ
ματι κάτι τέτοιο, τότε ήμποροθ
με, κατ' αυτόν, νά καταφύγωμεν
σέ χημικά μέσα, πού θά είνε
ίκανά νά έπαναφέρουν στή συνεί
τηριάσεων, 8πως άπό άξύν άλ
χοολισμόν, είνε ίκανές νά ξυπνή-
σουν στό μυαλό τοθ προσβαλλο
μένου καί νά φέρουν στήν πρώ
τη γραμμή άναμνήσεις πολύ πα-
ληές πού ώς τότε ϊχουν τελείως
λησμονηθή. Κι' άπό αύτό άλλως
τε προίρχεται τό παληό άπόφθεγ
μα «ίη νίηο ,νβΓΪτββ»—στό
κρασί βρίσκεται ή άλήθεια.
Ή λεγομένη έγκληματολογική
έπιστήμη καί ή έπιστήμη γε
νικά καταφιύγουν καί σ' ά'λλα
δητητηριάσεως, άς τίς ποθ
με Ιτσι, πού αποδεικνύοντα ι ά
ποτελεσματικές. Ιδιαιτέρως ή
νάρκωσις μέ αιθέρα σέ τόση βόσι
μονάχα ώστε νά σταματήση ή έ
πίδρασί τού στήν μορφή τής έ
ξάψεως απλώς καί νά μή φθά
ση στή μορφή τής πλήρους άναι
σθησίας, μάς δίνει άξιοσημείω
τα άποτελέσματα. Κι° αύτό τό
μέσον δέν φέρει άτοπα καί ουτε
προκαλεί κινδύνους. Χρησιμο
ποιείται έπίσης καί ή μπελλαν
τόνα κι ά'λλα ναρκωτικά άνάλο
γα.
Άπό μερικούς είδικούς έπροτά-
θη τελευταίως καί έφηρμόσθηκι'
άλλο Ινα μέσο. Ή δηλητηρίασις
μέ χηββεαΐΐηβ. Τό δηλητήριον
αύτό σ' ώρισμένη δόσι προκαλεί
μιά μέθη κατάλληλη γιά την έ-
παναφορά των χαμένων άναμνή-
σεων είτε ένσυνειδήτως είτε άσυ·
νειδήτως έχουν χαθή.,Τά μετε
χειρίσθησαν πολλές φορές γιά νά
ίξαναγκάσουν πείσμονας έγκλημα
τίας νά όμολογήσουν. Μπορεϊ νά
εφαρμοσθή καί στίς περιπτώσει
τής άμνησίας.
Ό ϊδιος δμως ό δόκτωρ Λόγκρ
βεβαιώνει δτι δέν έ"χει καί μέγα
λην' εμπιστοσύνην στά μέτρα αύ·
τά.
Αι γενικαι πρόοδοι
των Άγιον Δέκα.
ΑΠΟΪ ΔΕΚΑ Σίπτέμβριος (άν
ταποχριτοθ μας).—Χωρίς αμφιβο¬
λίαν ένα άπϊ τά πλουαιώτερα άλ¬
λά καί τά μάλλον προωδευμένιχ
χωρία τής Μεσσαράς είναι οί "Α¬
γιαι Δέκα. Πρώται αύτοι άλλωατε
άπεκτησαν καΐ άμα{ιτην συγκοι¬
νωνίαν. Α! πρόοίοι των 'Αγίων
Δέκα έκδηλώνοντ«ι είς δλους
τούς τομεΐς. Καί είς την γεωρ¬
γίαν καί είς τό εμπόριον καί είς
ϊ'ργα κοινή; ωφελείας. Ή γΐωργι-
κή παραγωγή, είς έ'λαιον, δημη-
τριοτκά, οσπρια είναι ^πάντοτβ
σχΐίόν πλουσία. Καί η έμπορική
κίνησις ζωηρά. ΟΙ "Αγιαι Δέκα
έχουν έξΐλιχθίί είς εμπορικον κέν
τρον σημαντικόν. "Εδρα έξ άλλου
της Έπιοκοιτή; 'Αρκαδίας, ταχυ-
δρομείου καί άστυνομικοϋ στα9-
μοΰ,ϊχουν σημαντικήν κίνησιν ξέ
νων καθημερινώς. Έξ άλλου ο!
Αγιαι Δέκα άποτελοΰν καί απού
δαΐον τουριστικόν κέντρον. Τά
έρίίπια τή; άρχαίας Γόρτυνος μέ
τό ωδειον, τό θέατρον κα) τάς
πλάκας μέ την βαυστροφηδόν
γραφήν καί την έντειχισμένην νο
μοθΕσίαν καθώς καί ο ναος τοΰ
πρώτου έπισκόπου Κρήτης Τίτου
κινοϋν τό ενδιαφέρον των φίλνν
των άρχαιοτήτων καί της περιη
γήσϊω; καί προσελκύοιιν πλήθη
κόαμου έξ ολων των χωρών της
γπς.
Έπίΐτα είς την προσέλκυοιν
ξένων συμβάλλϊι καί ή Γίωργι-
κή Σχολή, που έχει σημειώσει
μεγάλας προώδους καί έχει συν·
τβλέσΐι σπουδ'νίω; αίς την γεωρ-
γικήν αναδημιουργίαν τής Μεα
σαράς. Άλλά αί "Αγιοι Δίκα, «Ι
πομεν, έ'χουν προοδεύση β(ς &■
λα. "Βχουν άποκτήσκι θαυμάσιον
σχβλικών κτίριβν βίς τό οποίον
στβγάζΈται τό σχολείον. Έχβυν
μεταφεοει νερά καί έχουν λυσει
τό πρόβλημα τής ύδρεύσιως άπό
τό όποιαν έβασανίζοντο άλλοτε.
Οί κάτοικοι των 'Αγίων Δέκα,
έργκτικοί, εΰφυεϊς, φΐλοπρόοδοι,
έργάζονται καί μοχθοΰν όλοχρο
νίως Έτσι έπιτυγχάνουν πάντο
τε Ικανοποιητικάς όπωαδήποτβ
εσοδείας καί δημιουργοΰν την
πρόοδον^ποΰ τούς χαρακτποίζει
καί ώ; άτομα καί ώς ώργανωμί
νόν σύνολον.
ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ
Ή Ένωσις- Σουλτανοπαρα-
γωγών Κρήτης Α. Ε. πληροφο
ρεΐ τούς σταφιδοπαραγωγούς
τής περιφερείας Ηρακλείου
μετόχους αυτής ή μή, δτι έν.
τή προσπαθεΙ