98268
Αριθμός τεύχους
2
Χρονική Περίοδος
ΧΡΟΝΟΣ 1
Ημερομηνία Έκδοσης
16/6/1975
Αριθμός Σελίδων
6
Πρωτότυπο Αρχείο
Οδηγίες
Κλικάρετε πάνω στην αριστερή εικόνα για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες.
Κείμενο εφημερίδας
Δεν είναι διαθέσιμο το αρχείο pdf.
Κείμενο εφημερίδας
Σύνολο σελίδων:
Χορ«5ς σ' αυτόν, πού πρίν μέ χώμα,
τού φράξουν οί Αλλοι τό στομα, προλάβη
νά πεΐ ίστω καί μιά συλλαβή δική τού.
Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
·εε···εε·εεεεεεε···εεεεε·ε··εεεεεεεεεεε·εε·εεεε···εεεε·ε··εε·εεεε
ΕΞΩ ΟΙ'ΞΕΝΕΣ ΒΑΓΕΙΓ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
Η ΑΛΗΘΕΙΑ
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ
ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ
ΜΑΝΟΣ;ΧΑΡΗΣ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ,
ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ
·εεεεεεεεεοεοεεεεεε·οεοεεεε*εεεεεεεεεεεεεεεεε
ΔΕΥΤΕΡΑ 16 ΙΟΥΝΙΟΥ 1975
—————————————————————————^-————— —
ΗΡΑΚΛΕΙΟ — ΚΡΗΤΗΣ
Γραφεΐα: Θεσσαλονίκης 15
ι Τηλ.: 230.386
Χρόνος 1 ος — Αριθ. φύλλου 2
Τιμή φύλλου δρχ. 5
••••••••••••••••••••••••••Φ················**
ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΤΥΜΠΑΚΙΑΝΟΥΣ
- "Οξω άπό ΐήν Κρήιη, κΓ δπου διάολο
θές σάλευγε!...
(Σκίτσο: ΝΙ ΚΟΥ ΒΕΛΙΓΡΑΔΗ)
Νοιώθωμε ιδιαιτέρα εύχαριοτημένοι πού είχαμε προσωπικά την πρώτη μας δημοσία
έπικοινωνία καΐ σάν άτομα καί σάν μέλη τού υπό ιδρύση συλλόγου γ ιά τίς ξένες
βάσεις στήν Κρήτη «Ό Δασκαλογιάννης», μέ τούς περήφανους Τυμπακιανους.
Αύτούς πού πρωτοι ξεκίνησαν ένα πολιτισμένο καί συγχρόνως άξιοπρεπή καί ύπε-
ρήφανο άγώνα, προστασίας τού ώραίου τόπου τους Δέν ξεχνάμε τό Τυμπάκι πού
πήρε αύτόβουλα την «πρωτιά» στό δίκαιο άγώνα γιά τίς ξένες δάσεις στήν Κρή-
τη. Θά διατηρήσωμε την έπικοινωνία μας, δπως μέχρι τώρα καί θά συνεχίσωμε
μαζί τόν ώραΐο άγώνα. Σάν ενδειξη μικρής άναγνωρίσεως τής άγωνιστικότητας
των Τυμπακιανών, τούς άφιερώνομε τό πρώτο γελοιογραφικό — συμβολικό σκί
τσο πού δημοσιεύεται στήν εφημερίδα μας.
ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΦΥΛΛΟ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΩΜΕ ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ
«ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΑΣ ΤΑ ΕΙΠΑΝ ΣΤΟ ΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΟ» ΟΙ ΤΥΜΠΑ
ΚΙΑΝΟΙ
ΜΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗ ΣΗΤΕΙΑ
ΠΟΥ ΘΕΟΡΗΘΗΚΕ «ΚΑΤΑΣΚΟΠ1Α»
άπαράδεκτα
£' |πολιτιχά
Η τρώιη αποστόλη τοθ κ Μανου Χαρή, σα διευθυντού τής
«ΑΛΗΘΕΊΑΣ» γιά τίς Βάσεις στή Σητεία, τού κόστισε 4ωρη
άνόχριση — 3«ρη κρατήση στήν Χωροφυλακή καί άπαγγελία
ίτέ 6άρο<- τοι.' της όαρι/τατης κατηγορίας τής Κατασκοπίας, ττού τταρά λίγο νά Οικαστη άττό τό Στρατοδικείο ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΤΉΝ 6η ΣΕΞΛΙΔΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙ ΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ «ΠΕΡΙΠΕΤΈΙΑ ΣΤΗ ΣΗΤΕΙΑ (ΖΙ- ΡΟ —ΜΑΡΕ —ΚΑΒΟ — ΣΙΔΕΡΟ» ΜΕ ΦΩΤΟΓΡΑ¬ ΦΉ ΤΟΥ ΙΔ',ΟΥ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΧΑΡΗ. Η ΜΑΣΟΜΑ νΠΟΤΑΞΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΛΗΡΟ Ή Μασονία εΤχε ύπστάξει καί τόν Κλήρο, κατά την διάρκεια τής Χούντας Καί είναι γνωστό ότι είδικά ή Κρητι¬ κή Έκκλησία, άπό την ήγεσία τής οποίας πολλοΐ περίμεναν λιγώτίρη τουλάχι- στο δουλόττρεττη υποταγή, δέν ξέφυγε άπό τόν κανόνα. Ή φωτογραψια μιλά μόνΓ, της. Μέ την είσοδο τού Γιωργαλά οί κληρικοί μας, μιμούμενοι τό τταράδειγμα τής ήγεσίας τους, ξεπετάγονταν επάνω σάν έλατήρια "Αλλη μιά νίκη τής Μασο- νίκης Χούντας στήν Έκκλησία μας ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ 4 τή συνέχεια τής μεγάλης μας άποκαλυπτι- κής ερεύνας «ΔΙΕΘΝΗΣ Σ ΙΩΝΙΣΜΟΣ,». ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 23 ΙΟΥΝΙΟΥ "Η ΑΛΗΟΕΙΑ,, 6 ΖΕΛΙΔΕΖ Π ρ ο ο* ο χ η "Οσοι ένδιαφέρονται νά γραΦτούν συνδρομητές, μττοροθν νά τηλεφωνήσουν στο 230.386. Ή εφημερίδα μας κυκλοφορεΐ άπό τα κεντρικα πε- ρίτττερα δλων των καίριον σημείων τού Ηρακλεί¬ ου Ά—ό τό τεΰχος αΰτό κυκλοφορει στιιν υττο- λοιττη Κρήτη μέσω των πρακτορειον, καθως και στά μεγαλύτερα κέντρα τής ύτταιθρου τού Νο- μοΰ "Ηρακλείου, δττως καί άττό τα κεντρικα περί- πτερα των Αθηνών^ "Οσοι δέν ττηραν την εφημερίδα^ —καί τούς ζρ- τοΰμε συγνώμη·γι' αύτό — νά ξέρουν δτι ή αίτία ήταν Λ άνέλπιστη ζητήση της καί οί τεχνικές ά- νωμαλιες ττού προήλθανε λόγω τής άρχής των εργασιών μας. ΜΑΡΙΚΑ ΚΑΜΗ Ή πασίγνωστη επιχειρηματίαι; πού ξεκίνησε σάν «έττίσημη ιδιαιτέρα» τοϋ κ. Έιιμ. Κεφαλογιάννη οτό 'Υφυπουργείο Οίκιομοΰ καί κατέληξε «άνεπίσημη Ιδιαιτέρα» τού ίττα6ττοιιου στόν Ε.Ο.Τ. ΛΤΑΒΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ 3 ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ: «ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ — ΝΑΙ ΣΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΤΉΣ ΧΟΥΝΤΑΣ» ΠΑ ΤΟΝ κ. ΕΜΜ. ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ "Ενα μεγάίΐο εύχαρΐατώ "Ενα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ αίστανόμαστε την άνάγκη νά ποΰμε στίς χιλιάδες των γνωβτών καί α- γνώστων φίλων, ττού μέ τόσο έντονα εύγενικά αίσθή- ματα ενθουσιασμόν, καί άγάτΓης υποδεχτήκανε την εκδοση τής «ΑΛΗΘΕΙΑΣ». Μέ τή βοηθεία καί συμ—αράστασή" τους έγινε κάτι πού γιά πρώτη φορά σννέοτι στά χρονικά τής Κρητικής Δημοσιογραφίαν Μιά εφημερίδα κυκλο- ψόρησε σέ 5 χιλιάδες άντιτυττα καί ένώ έξαντλήθη- κε σχεδόν την πρώτη μερά, διαβάστηκε περιτωυ άπό 25 χιλιάδες άναγνώστες, κατά τούς μετριώτερους ΰπολογισμούς Στίς χιλιάδες τα τηλεφωνηματα, τηλεγραφήμα- τα, έπιστολές καί προΦορικά οτογχαρητήρια άπαν- τοΰμε μέ αύτό τό μεγαλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ττού θά ά- τσαλώση περισσότερο τη διαθέση μας γιά την άν- τικειμενική ένημέρωση τού Λαοΰ, μέ βάση την Ά- ληθεια. Εύχαριστούμε άκόμα θερμά δλους δσους σττεύ- σανε νά γραφτοθν συνδρομητές κι' αύτούς που την άγόρασαν — σέ τόση εκταση πού ττέοασε τα 'Αθη- ναϊκά φΰλλα— άττό τα περίτττερα. Εύχαριστοΰμε ά- κόμη καί τους 30 Ήρακλειώτες πού μάς την έττι- στρέψανε σάν άτταράοεχτη. Καί ύποβχόμαστε, μέ την άνεχτίμητη ήθική συμπαράοταση που μάς έδει- ξε ό Λαος και τό τάλληρο της οικονομ ικης ένίσχυσής τού, να συνεχίσωμε άνεξάρτητα, ττροοδειΠΊκά, ύττεύ- θυνα, άντικειμενικά την εκπληρώση των προσδοκι- ων τού. Ή δύναμχι έκαμε τούς [πρώτους οκλάβους. Ή δειλία τους, τούς διαιωνίζει. ^ Ζ. Ζ. ΡΟΥΣΣΩ Η ΑΛΗΘΕΙΑ χωρις φοβο ααι πα·ος ΚΡΙΙΕΙΣ & ΣΧΟΑΙΑ Γρόμμο ότου Κίσιυγκερ! ΟΙ ΑΓΟΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ 7ΕΤΙΑΙ ρΐΑ τούς πραγματικούς άγωνιστές τής έφταετίας, θά ά- σχοληθούμε σύντομα σέ είδική έ'ρευνα. Καΐ τούτο, γιατΐ θι.- ωρούμε έπιδεδλημένο καθήκον νά ξεκαθαριστή μιά σύγχιση στό χώρο αυτόν. Είναι, όττωσδήποτε, άπαράδεχτο νά γί- νεται τόση καττηλεία τού ΊεροΟ τίτλου τού άντιστασιακοΰ άττό τελείως άσχετους πού ττροστταθούν νά αύτοδαφτισθοθν <-ήρωες» ένώ συγχρόνως νά μένουν στήν άφάνεια οί πραγμα¬ τικαί άγωνιστές, μέ τίς έττίσημες καταδικαστικές άποφά- σεις των στρατοδικείων καί τα βασανιστήρα ττού πέρασαν περιψερόμενοι άπό φυλακή σέ φυλακή. Θά πρέπει μάλιστα, πάντα κατά τή γνώμη μας, νά γίνη αύτό τό δίκαιο ξεκαθάρισμα καί γιά ένα άκόμη, πρα- κτικό λόγο: Ύπάρχουν άρκετοι άπό τούς γνήσιους άγωνι¬ στές τής έφταετίας, πού πέραν των δσων ταλαιπωριών πέ¬ ρασαν, ύποστήκανε, καί οίκονομικές ζημιές. Και όπωσδη- ττοτε θά πρέπει νά δροΰνε άπό τδ κράτος μιά δικαιώση και κάποια υποστηρίξη. Άς τούς ξέρομε λοιττον προηγουμί.- νως.. . ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΚΑΤΑΙΤΑΙΗ ^ΤΗΝ περιοχή Γιόφυρο έχει δημιουργηθεΤ μιά ηραγματικά άπαράδεκτη κατάσταση, πού πλήτει τό Συνοικισμό «Δειλι- νά» καί γενικά δλη τή γυρω περιοχή. Πρόκειτα; γιά μιά ά- ψόρητη δυσοσμία, μιά φοβερή «μπόχα», πού δημιουργεϊ, ά¬ κόμη καΐ στούς περαστικούς μέ αύτοκίνηρ·α, μιά έντονη τάση πρός έμμετό. Δέν ξέρομε πού όφείλεται αυτή ή δυσοσμία. "Ισως, δ-, πως λένε οί κάτοικοι τής περιοχής, στά άκάθάρτα νερά πού ξεχύνουν οί όχετοί των έργοστοχτίων. "Ισως κα: ιοάπου άλ- λοΰ. Έκεΐνο πού ξέρομε μόνο είναι δτι ό κ. Νομίατρος, εχει χρέος νά αντιμετωπίση τό θέμα σάν έξαιρετικά έττεΐγον και συνεργαζόμενος μέ τυχόν αλλες άρμόδιες ύττηρεο/ίες, νά βρή τή λύση. "Ενα ςάεροψεκασμός — λένε μερικοί. Μιά εξετά¬ ση τοΰ συστήματος άποχετεύσεως των έργοσταοόων. Κάτι έν πάση περιπτώσει, πρέπει νά γίνη τή στιγμή ττού πρίν λίγες μέρες μέ την εύκαιρία τού έορτασμοΰ τής1 «Παγκό- σμιας Ημέρας Περιβάλλοντος» (5 Ίουνίου), τονίστηκε άπό τό Γενικό Γραμματέα τού Ο.Η.Ε. κ. Βάλντχάιμ δηι: «Κυ· βερνήσεις, όργανώσεις και άτομα, πρέπει νά ένώσουν τίς προσπάθειές τους, γιά τή διατηρήση και βελτιώση τοθ αν¬ θρωπίνου περιβάλλοντος, πρός δφελος δλων καθώς *«χϊ των έπερχομένων γενεών». Αύτά λοιπόν κ. Νομίατρε είναι, δπως βά συμφανήτε, άντίθετα μέ την άπαράδεχτη δυσοσμία τοΰ ΓιόΦυρου. Σάς παρακαλοΰμε, διαστηριοποιηθήτε... 0 ΧΟΡΟΙ ΤΗΣ ΚΝΩΣΟΥ ηΛΗΡΟΦΟΡΟΥΜΑΣΤΕ άπό έγκυρη πηγή δτι άπό ίνα ^τουργείου, ή όποία κοινοποιήθηκε και στήν ρΑρχαιολσγικη •ιηνα και πλέον, εχει εκδοθή άπόφαση τού» αρμόδιον Ύ- Ύπηρεσία, γιά την α—'ομάκρυνση άπό την <είσοδο τού άρ- χαιολογικού χώρου τής Κνωσού, τοθ σμήνους των μικρο- πωλητών πού έχουν συσσωρευθή έκεΐ μέ όητοτέλεσμα ά Φ ' έ ν ό ς νά άποφράσουν αύτην κα! νά εμποδίζονν όχι μόνον την κινήση των τροχοφόρων, άλλά καί των τηεζών τουριστών, όταν εϊσέρχονται ή εξέρχονται τής Κνωσού, άφ' ετέρου να δημιουργοΰν γενικώς μεγάλη άσν.ημία άπάδουσα στήν σοδαρότητα τού πρώτου άρχαιολογι/κοΰ μας χώρου. Ή ά- ττόφαση εχει κοινοποιηθεΐ στήν Τουριτισική Ά<ττυνομία γιά την εκτελέση της καί μέ την εντολήν» δπως οί ίν λόγω μικρο- πωλητές έγκατασταθουν στόν ένονη τής βίσόβου χώρο, δ¬ που οΰδεμία άνωμαλία ή άσχημίσ προκαλοθν. Ή έν λόγω απόφαση δμως δέν έφαρμοστηκε άκόμην Δοθέντος δτι ή τουριστική κίνηση στή* Κν«σό συνε- χώς αΰξάνει, ένώ προχωρεΐι τό ισαλοκαίρο, νθ|ΐίζομε δτι έπι- βαλλεται ή άμεση έκτέλε,ση της, ιτολύ όρθής αυτής αποφάσεως τής ΚεντρίΜης 'Υτ.τηρεσίας. Ή Κνωσός, είναι αρχαιολογικός χώρος 4πο τού'ς σπουδαΐ'ότερουις τού κόσμου καί πρέπει μέ ίδιαίτερτ) έπιμ/έλεια νά ΐΊεριΦρουρεΐται ή ττο- λτισμένη έμφάνιση,, ιτ σοβαρτότητα καΐ* εύκοσμία τού. ΤΙ ΑΠΡΟΪΑΡΜΟΣΤΑ |ΔΥΤΕΣ τις, μέρες άναγγέλθι^ε ή ιδρύση στό Ήράκλεισ, ενός ίδρύματος μέ μεγάλη σι^ίϊασία. Προκϊειται γιά τό Εί- δικό Παιδαγωγ-ικό Κέννρο, πού θά έξυτττιρετήση τα «είδι¬ κά παιδιάί», αώτά δηλοίδή παύ1 ή μοίρα τα Ιφερε στόν κόσμο μέ μιά καθΐκττέρηση χαι ποό' είναι γνωστ<6τΤερα, σάν «άττρο- σάρμοστο»- Τό Εί&ικό Πααδαγχογικό Κέντρο, πού όποχτδή- ττοτε πρέπει νά δισδραματησηι σοβαρώτοΠΌ ρόλο στόν το- μέα των τηχιδιών οιύτών, εΐνα* Φιλανθρωππκό Σωματεΐο. Γι αύτό ακριβώς καί θάί ττρέτπτ, οί φιλ'άνθ(ρωττοι τής Κρήτης γενικώτερα καί τού Ηρακλείου είδικώτερα, νά βοηθήσουν αύτη την προσπάθειβ, πού εχει ?να τόο*<[» μεγάλο κοινωνικό ττροορ4σμό. Νομίζομρΐ δτι άπό- έδώ και ττέρα, δσοι δϊνουν δωρεές δέν πρέπει >νά ξεχνοΰνί. τό Εΐδικά Παιδα/ωγικό Κεν-
■τρσ. Τα χρήματα τβ» δωρεωΑ; αυτών, θά. πΐάνουν πραγμύΐτ.-
κά τόπο καί θά &τιτίλοΰν τ.νβ μεγαλλίι,·ερο και ούσίαστικο;·
τερσ προορισμόν ά—ά πολ /<$υς άλλουο,, πρός τούς οττοίους δίδονται μέχρι —ίμερα οί. διάφορες διωρεές Κουμπάρε «Είρηνοποιέ*, Έτουτονέ τό γράμμα μου νά κάτσης καί νά τό ντουχιουντίσης καλά. Καί ίσαμε νά τό σκεφτής γή νά τ" άποΦασίσης, τό καλό πού σοθ θέλω είναι νά μάς εχεις άφισμένους, γιατί εμείς οί Κρητικοί, είμαστε καλά κοπέλια, ζάδαλε ώστε νά μάς έπατήσης τόν πόδα. Έπάτησές μας τονε, έκάηκες, γιατί εϊμαστε μιαολιά τσινιάρηδες καί όντε την παίζομε την άνεποδαρά, δέν την παίζομε όπάλαφρσ. Κάτεχέτα τό λοιπόν έτουτανέ κι' άπούχει γνώση, άς βάνη αμέντε. Πάρε τό λο1- πόν κουμπαράκι την πατούλια σου κι' άντέστε νά πιένετε μέ τό καλό, εδά άποθ- νε μιαολιά ενωρίς άκόμη. Καί μή βγάνης άπό την καρκάνα σου κιάολιας τουτονέ: πώς εμείς όϊ Κρητικοί, δέ θέλομε τή φιλιά κιανενούς σάν καί τού λόγου σας γι¬ ατί τό δείξετε πώς εΐστε δχι μόνο <κακοί φίλοι, μά πλιά κακοί όρτάκηδες. Ο ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ |Προβοκά«οια Οϊ τοίχοι τού Ήροχλείου μά καί τής Κρήτης γενικώτερα, έχουν γεμίσει μέ συνθήματα, εναντίον των Βάσεων. Τα συνθήματα αύτά, είδικά γιά τό Ήράκλειο έφτασαν νά γραφτοΰν στά δημοσία χτίρια τής Νομαρχίας, των Δικαοτηρίων καί τήο ιδίας τής Διοικήσεως Χωροψυλακής. Έττειδη συνδεόμαστε μέ τόν άγώνα των εένων βάσεων κ. έχομε ξεκ.νήσει μιά προσπαθεία δ.αφώτισης τού Λαου, ΰπευθυ- νη καί έπώνυμη, έπισκεφθήκαμε πρό ημερών τό Δ.οικητή Χωρ) κης κ. Πηλιχό καί τού θέοαμε τό σχετικό έρώτημα. Έπειδή δμως δέν μάς έδωσε απαντήση, τού το εαναθέτουμε δημοσία: > ι „ .
_Σάς ρωτοΰμε λοιπόν κύριε Διοικητά: Προκειται για προβοκατσια η γ:α
άνικανότητα των όργάνων'σας;
Κα! πώς είναι δυνατόν νά μην μπορεϊτε νά καττονομάσετε τούς «δραστες»
των συνθημάτων αυτών, πού τα έγραψαν κάτω άπό τή μύτη των όργάνων σας και
μίσα στή μ.κρή περ.οχη σας, δταν έμάς τίς νύχτες πού άφ.σσοκολλουσαμε τα
διαφημιστικά τής εφημερίδας αυτής, μάς πλησίαζαν τόσα δργανά σας;
Πάει νά πή έπομένως δτ.. ή τα συνθήματα γραφτήκανε μέ την άνοχή
οργάνων σας ή ότι τα δργανά σας αύτά είναι άνίκανα νά ττροοτατευσο.ιν αυτα τα
•δια τα δικά σας Γραψεΐα1
Τί λέτε λοιπόν;
Συναυλίες
ατήν «ΟΑΣΗ»
ΑΠΟ ΤΟ ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ
νΤό ερχόμενο Σαββατοκΰρια-
κο 21 καί 22 Ίουνίου θά ηοαν
ματα?ιοιηθοΰν στό Δημοπκό Κη
ποθέατρο ΐΟΑΣΙΣ» 4 ουΛΐιΛΙ-
ες τοθ συιιπατμιώτΓ, ρα·; Γιάν¬
νη Μαρκοπούλου, στά ηλαίσκι
•των καλλιτεχντχών έκδιΛ«');>ε-
ων τής Έιβιρίας Θγ<Ίτρογ Κ()ή- της. Ό Μαρκόπουλος θά παρουσι¬ άση τραγούδια άπό τα Ρργπ τού «θεσοαλικός κύκλος», «θητεία» «Μετανάστες» κ. ΰ. πού θά τα ΓΓνμηνεύσουν, ό Χαράβμπο<; Γαργανουράκης ό Λ6κγ,γ; Χαλ- κιδι;, ή Λιζέττα Νικοά >υ ή
Αλεξάνδρα καί Λ ΠπΰΛ
δηρόίΐουλοι;.
ΈπίοηΓ; Οά παρουσιάση υι ο
νέα τρογοΰδια οέ πρώτιι ι^κτέ-
λτοη, πού τα θέ|ΐατά τυιχ; ε-
ναι παρμένα άπ6 την Κρήτη
ΕΠΙΪΤΟΛΕΪ
Ό κ. Παηαγιάννι,ς
δέν εχει σχέσπ
μέ τό άσλπτικό
σκάνδαλο
Μάς κοινοποιήθηκε ή παρακά-
το όναψορά τοθ κ. Νικ. Ι. ΐΐύ
Παγιάννη ΝομονηχανικοΟ Δημ·
Έργων, υπό ήμερομηνία 10)6)
75, την όττοίσ καί δημοσιευθή
ευχαρίστως;
Πρός
Την Έττιθ)σιν Δημοσίωυ "Εργων1
Κρήτης —. 'ΐΐνταΰβα
Λαμδάνω την τιμήν να άναφε
ρω 'ΥμΤν δτι ουδεμίαν σχέσιν έ1
χω ττλήν· τής θυνωνυμίας, μέ τα
θέμα καί τόν Πολιτικόν Μηχανι
κόν τού σχολίου «ΑΘΛΗΤΙ
ΣΜΟΣ — ΪΚΑΝΔΑΛΟ» τό ό
•ποίον εδημοσιεύθη είς τό ύττ' ά-
ριθμ 1 φύλλον, την 9- 6 - 1975
τής Τοΐτικής Εφημερίδος *Η
ΑΛΗΘΕΙΑ»
Ό Αναφέρων
ΝΙΚ ΠΑΠΑΠ ΑΝΝΗΣ
Νομ)κός Δ ίϊ έττΐ 4ω β<^
τού φράξουν οί Αλλοι τό στομα, προλάβη
νά πεΐ ίστω καί μιά συλλαβή δική τού.
Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
·εε···εε·εεεεεεε···εεεεε·ε··εεεεεεεεεεε·εε·εεεε···εεεε·ε··εε·εεεε
ΕΞΩ ΟΙ'ΞΕΝΕΣ ΒΑΓΕΙΓ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
Η ΑΛΗΘΕΙΑ
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ
ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ
ΜΑΝΟΣ;ΧΑΡΗΣ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ,
ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ
·εεεεεεεεεοεοεεεεεε·οεοεεεε*εεεεεεεεεεεεεεεεε
ΔΕΥΤΕΡΑ 16 ΙΟΥΝΙΟΥ 1975
—————————————————————————^-————— —
ΗΡΑΚΛΕΙΟ — ΚΡΗΤΗΣ
Γραφεΐα: Θεσσαλονίκης 15
ι Τηλ.: 230.386
Χρόνος 1 ος — Αριθ. φύλλου 2
Τιμή φύλλου δρχ. 5
••••••••••••••••••••••••••Φ················**
ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΤΥΜΠΑΚΙΑΝΟΥΣ
- "Οξω άπό ΐήν Κρήιη, κΓ δπου διάολο
θές σάλευγε!...
(Σκίτσο: ΝΙ ΚΟΥ ΒΕΛΙΓΡΑΔΗ)
Νοιώθωμε ιδιαιτέρα εύχαριοτημένοι πού είχαμε προσωπικά την πρώτη μας δημοσία
έπικοινωνία καΐ σάν άτομα καί σάν μέλη τού υπό ιδρύση συλλόγου γ ιά τίς ξένες
βάσεις στήν Κρήτη «Ό Δασκαλογιάννης», μέ τούς περήφανους Τυμπακιανους.
Αύτούς πού πρωτοι ξεκίνησαν ένα πολιτισμένο καί συγχρόνως άξιοπρεπή καί ύπε-
ρήφανο άγώνα, προστασίας τού ώραίου τόπου τους Δέν ξεχνάμε τό Τυμπάκι πού
πήρε αύτόβουλα την «πρωτιά» στό δίκαιο άγώνα γιά τίς ξένες δάσεις στήν Κρή-
τη. Θά διατηρήσωμε την έπικοινωνία μας, δπως μέχρι τώρα καί θά συνεχίσωμε
μαζί τόν ώραΐο άγώνα. Σάν ενδειξη μικρής άναγνωρίσεως τής άγωνιστικότητας
των Τυμπακιανών, τούς άφιερώνομε τό πρώτο γελοιογραφικό — συμβολικό σκί
τσο πού δημοσιεύεται στήν εφημερίδα μας.
ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΦΥΛΛΟ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΩΜΕ ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ
«ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΑΣ ΤΑ ΕΙΠΑΝ ΣΤΟ ΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΟ» ΟΙ ΤΥΜΠΑ
ΚΙΑΝΟΙ
ΜΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗ ΣΗΤΕΙΑ
ΠΟΥ ΘΕΟΡΗΘΗΚΕ «ΚΑΤΑΣΚΟΠ1Α»
άπαράδεκτα
£' |πολιτιχά
Η τρώιη αποστόλη τοθ κ Μανου Χαρή, σα διευθυντού τής
«ΑΛΗΘΕΊΑΣ» γιά τίς Βάσεις στή Σητεία, τού κόστισε 4ωρη
άνόχριση — 3«ρη κρατήση στήν Χωροφυλακή καί άπαγγελία
ίτέ 6άρο<- τοι.' της όαρι/τατης κατηγορίας τής Κατασκοπίας, ττού τταρά λίγο νά Οικαστη άττό τό Στρατοδικείο ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΤΉΝ 6η ΣΕΞΛΙΔΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙ ΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ «ΠΕΡΙΠΕΤΈΙΑ ΣΤΗ ΣΗΤΕΙΑ (ΖΙ- ΡΟ —ΜΑΡΕ —ΚΑΒΟ — ΣΙΔΕΡΟ» ΜΕ ΦΩΤΟΓΡΑ¬ ΦΉ ΤΟΥ ΙΔ',ΟΥ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΧΑΡΗ. Η ΜΑΣΟΜΑ νΠΟΤΑΞΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΛΗΡΟ Ή Μασονία εΤχε ύπστάξει καί τόν Κλήρο, κατά την διάρκεια τής Χούντας Καί είναι γνωστό ότι είδικά ή Κρητι¬ κή Έκκλησία, άπό την ήγεσία τής οποίας πολλοΐ περίμεναν λιγώτίρη τουλάχι- στο δουλόττρεττη υποταγή, δέν ξέφυγε άπό τόν κανόνα. Ή φωτογραψια μιλά μόνΓ, της. Μέ την είσοδο τού Γιωργαλά οί κληρικοί μας, μιμούμενοι τό τταράδειγμα τής ήγεσίας τους, ξεπετάγονταν επάνω σάν έλατήρια "Αλλη μιά νίκη τής Μασο- νίκης Χούντας στήν Έκκλησία μας ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ 4 τή συνέχεια τής μεγάλης μας άποκαλυπτι- κής ερεύνας «ΔΙΕΘΝΗΣ Σ ΙΩΝΙΣΜΟΣ,». ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 23 ΙΟΥΝΙΟΥ "Η ΑΛΗΟΕΙΑ,, 6 ΖΕΛΙΔΕΖ Π ρ ο ο* ο χ η "Οσοι ένδιαφέρονται νά γραΦτούν συνδρομητές, μττοροθν νά τηλεφωνήσουν στο 230.386. Ή εφημερίδα μας κυκλοφορεΐ άπό τα κεντρικα πε- ρίτττερα δλων των καίριον σημείων τού Ηρακλεί¬ ου Ά—ό τό τεΰχος αΰτό κυκλοφορει στιιν υττο- λοιττη Κρήτη μέσω των πρακτορειον, καθως και στά μεγαλύτερα κέντρα τής ύτταιθρου τού Νο- μοΰ "Ηρακλείου, δττως καί άττό τα κεντρικα περί- πτερα των Αθηνών^ "Οσοι δέν ττηραν την εφημερίδα^ —καί τούς ζρ- τοΰμε συγνώμη·γι' αύτό — νά ξέρουν δτι ή αίτία ήταν Λ άνέλπιστη ζητήση της καί οί τεχνικές ά- νωμαλιες ττού προήλθανε λόγω τής άρχής των εργασιών μας. ΜΑΡΙΚΑ ΚΑΜΗ Ή πασίγνωστη επιχειρηματίαι; πού ξεκίνησε σάν «έττίσημη ιδιαιτέρα» τοϋ κ. Έιιμ. Κεφαλογιάννη οτό 'Υφυπουργείο Οίκιομοΰ καί κατέληξε «άνεπίσημη Ιδιαιτέρα» τού ίττα6ττοιιου στόν Ε.Ο.Τ. ΛΤΑΒΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ 3 ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ: «ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ — ΝΑΙ ΣΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΤΉΣ ΧΟΥΝΤΑΣ» ΠΑ ΤΟΝ κ. ΕΜΜ. ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ "Ενα μεγάίΐο εύχαρΐατώ "Ενα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ αίστανόμαστε την άνάγκη νά ποΰμε στίς χιλιάδες των γνωβτών καί α- γνώστων φίλων, ττού μέ τόσο έντονα εύγενικά αίσθή- ματα ενθουσιασμόν, καί άγάτΓης υποδεχτήκανε την εκδοση τής «ΑΛΗΘΕΙΑΣ». Μέ τή βοηθεία καί συμ—αράστασή" τους έγινε κάτι πού γιά πρώτη φορά σννέοτι στά χρονικά τής Κρητικής Δημοσιογραφίαν Μιά εφημερίδα κυκλο- ψόρησε σέ 5 χιλιάδες άντιτυττα καί ένώ έξαντλήθη- κε σχεδόν την πρώτη μερά, διαβάστηκε περιτωυ άπό 25 χιλιάδες άναγνώστες, κατά τούς μετριώτερους ΰπολογισμούς Στίς χιλιάδες τα τηλεφωνηματα, τηλεγραφήμα- τα, έπιστολές καί προΦορικά οτογχαρητήρια άπαν- τοΰμε μέ αύτό τό μεγαλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ττού θά ά- τσαλώση περισσότερο τη διαθέση μας γιά την άν- τικειμενική ένημέρωση τού Λαοΰ, μέ βάση την Ά- ληθεια. Εύχαριστούμε άκόμα θερμά δλους δσους σττεύ- σανε νά γραφτοθν συνδρομητές κι' αύτούς που την άγόρασαν — σέ τόση εκταση πού ττέοασε τα 'Αθη- ναϊκά φΰλλα— άττό τα περίτττερα. Εύχαριστοΰμε ά- κόμη καί τους 30 Ήρακλειώτες πού μάς την έττι- στρέψανε σάν άτταράοεχτη. Καί ύποβχόμαστε, μέ την άνεχτίμητη ήθική συμπαράοταση που μάς έδει- ξε ό Λαος και τό τάλληρο της οικονομ ικης ένίσχυσής τού, να συνεχίσωμε άνεξάρτητα, ττροοδειΠΊκά, ύττεύ- θυνα, άντικειμενικά την εκπληρώση των προσδοκι- ων τού. Ή δύναμχι έκαμε τούς [πρώτους οκλάβους. Ή δειλία τους, τούς διαιωνίζει. ^ Ζ. Ζ. ΡΟΥΣΣΩ Η ΑΛΗΘΕΙΑ χωρις φοβο ααι πα·ος ΚΡΙΙΕΙΣ & ΣΧΟΑΙΑ Γρόμμο ότου Κίσιυγκερ! ΟΙ ΑΓΟΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ 7ΕΤΙΑΙ ρΐΑ τούς πραγματικούς άγωνιστές τής έφταετίας, θά ά- σχοληθούμε σύντομα σέ είδική έ'ρευνα. Καΐ τούτο, γιατΐ θι.- ωρούμε έπιδεδλημένο καθήκον νά ξεκαθαριστή μιά σύγχιση στό χώρο αυτόν. Είναι, όττωσδήποτε, άπαράδεχτο νά γί- νεται τόση καττηλεία τού ΊεροΟ τίτλου τού άντιστασιακοΰ άττό τελείως άσχετους πού ττροστταθούν νά αύτοδαφτισθοθν <-ήρωες» ένώ συγχρόνως νά μένουν στήν άφάνεια οί πραγμα¬ τικαί άγωνιστές, μέ τίς έττίσημες καταδικαστικές άποφά- σεις των στρατοδικείων καί τα βασανιστήρα ττού πέρασαν περιψερόμενοι άπό φυλακή σέ φυλακή. Θά πρέπει μάλιστα, πάντα κατά τή γνώμη μας, νά γίνη αύτό τό δίκαιο ξεκαθάρισμα καί γιά ένα άκόμη, πρα- κτικό λόγο: Ύπάρχουν άρκετοι άπό τούς γνήσιους άγωνι¬ στές τής έφταετίας, πού πέραν των δσων ταλαιπωριών πέ¬ ρασαν, ύποστήκανε, καί οίκονομικές ζημιές. Και όπωσδη- ττοτε θά πρέπει νά δροΰνε άπό τδ κράτος μιά δικαιώση και κάποια υποστηρίξη. Άς τούς ξέρομε λοιττον προηγουμί.- νως.. . ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΚΑΤΑΙΤΑΙΗ ^ΤΗΝ περιοχή Γιόφυρο έχει δημιουργηθεΤ μιά ηραγματικά άπαράδεκτη κατάσταση, πού πλήτει τό Συνοικισμό «Δειλι- νά» καί γενικά δλη τή γυρω περιοχή. Πρόκειτα; γιά μιά ά- ψόρητη δυσοσμία, μιά φοβερή «μπόχα», πού δημιουργεϊ, ά¬ κόμη καΐ στούς περαστικούς μέ αύτοκίνηρ·α, μιά έντονη τάση πρός έμμετό. Δέν ξέρομε πού όφείλεται αυτή ή δυσοσμία. "Ισως, δ-, πως λένε οί κάτοικοι τής περιοχής, στά άκάθάρτα νερά πού ξεχύνουν οί όχετοί των έργοστοχτίων. "Ισως κα: ιοάπου άλ- λοΰ. Έκεΐνο πού ξέρομε μόνο είναι δτι ό κ. Νομίατρος, εχει χρέος νά αντιμετωπίση τό θέμα σάν έξαιρετικά έττεΐγον και συνεργαζόμενος μέ τυχόν αλλες άρμόδιες ύττηρεο/ίες, νά βρή τή λύση. "Ενα ςάεροψεκασμός — λένε μερικοί. Μιά εξετά¬ ση τοΰ συστήματος άποχετεύσεως των έργοσταοόων. Κάτι έν πάση περιπτώσει, πρέπει νά γίνη τή στιγμή ττού πρίν λίγες μέρες μέ την εύκαιρία τού έορτασμοΰ τής1 «Παγκό- σμιας Ημέρας Περιβάλλοντος» (5 Ίουνίου), τονίστηκε άπό τό Γενικό Γραμματέα τού Ο.Η.Ε. κ. Βάλντχάιμ δηι: «Κυ· βερνήσεις, όργανώσεις και άτομα, πρέπει νά ένώσουν τίς προσπάθειές τους, γιά τή διατηρήση και βελτιώση τοθ αν¬ θρωπίνου περιβάλλοντος, πρός δφελος δλων καθώς *«χϊ των έπερχομένων γενεών». Αύτά λοιπόν κ. Νομίατρε είναι, δπως βά συμφανήτε, άντίθετα μέ την άπαράδεχτη δυσοσμία τοΰ ΓιόΦυρου. Σάς παρακαλοΰμε, διαστηριοποιηθήτε... 0 ΧΟΡΟΙ ΤΗΣ ΚΝΩΣΟΥ ηΛΗΡΟΦΟΡΟΥΜΑΣΤΕ άπό έγκυρη πηγή δτι άπό ίνα ^τουργείου, ή όποία κοινοποιήθηκε και στήν ρΑρχαιολσγικη •ιηνα και πλέον, εχει εκδοθή άπόφαση τού» αρμόδιον Ύ- Ύπηρεσία, γιά την α—'ομάκρυνση άπό την <είσοδο τού άρ- χαιολογικού χώρου τής Κνωσού, τοθ σμήνους των μικρο- πωλητών πού έχουν συσσωρευθή έκεΐ μέ όητοτέλεσμα ά Φ ' έ ν ό ς νά άποφράσουν αύτην κα! νά εμποδίζονν όχι μόνον την κινήση των τροχοφόρων, άλλά καί των τηεζών τουριστών, όταν εϊσέρχονται ή εξέρχονται τής Κνωσού, άφ' ετέρου να δημιουργοΰν γενικώς μεγάλη άσν.ημία άπάδουσα στήν σοδαρότητα τού πρώτου άρχαιολογι/κοΰ μας χώρου. Ή ά- ττόφαση εχει κοινοποιηθεΐ στήν Τουριτισική Ά<ττυνομία γιά την εκτελέση της καί μέ την εντολήν» δπως οί ίν λόγω μικρο- πωλητές έγκατασταθουν στόν ένονη τής βίσόβου χώρο, δ¬ που οΰδεμία άνωμαλία ή άσχημίσ προκαλοθν. Ή έν λόγω απόφαση δμως δέν έφαρμοστηκε άκόμην Δοθέντος δτι ή τουριστική κίνηση στή* Κν«σό συνε- χώς αΰξάνει, ένώ προχωρεΐι τό ισαλοκαίρο, νθ|ΐίζομε δτι έπι- βαλλεται ή άμεση έκτέλε,ση της, ιτολύ όρθής αυτής αποφάσεως τής ΚεντρίΜης 'Υτ.τηρεσίας. Ή Κνωσός, είναι αρχαιολογικός χώρος 4πο τού'ς σπουδαΐ'ότερουις τού κόσμου καί πρέπει μέ ίδιαίτερτ) έπιμ/έλεια νά ΐΊεριΦρουρεΐται ή ττο- λτισμένη έμφάνιση,, ιτ σοβαρτότητα καΐ* εύκοσμία τού. ΤΙ ΑΠΡΟΪΑΡΜΟΣΤΑ |ΔΥΤΕΣ τις, μέρες άναγγέλθι^ε ή ιδρύση στό Ήράκλεισ, ενός ίδρύματος μέ μεγάλη σι^ίϊασία. Προκϊειται γιά τό Εί- δικό Παιδαγωγ-ικό Κέννρο, πού θά έξυτττιρετήση τα «είδι¬ κά παιδιάί», αώτά δηλοίδή παύ1 ή μοίρα τα Ιφερε στόν κόσμο μέ μιά καθΐκττέρηση χαι ποό' είναι γνωστ<6τΤερα, σάν «άττρο- σάρμοστο»- Τό Εί&ικό Πααδαγχογικό Κέντρο, πού όποχτδή- ττοτε πρέπει νά δισδραματησηι σοβαρώτοΠΌ ρόλο στόν το- μέα των τηχιδιών οιύτών, εΐνα* Φιλανθρωππκό Σωματεΐο. Γι αύτό ακριβώς καί θάί ττρέτπτ, οί φιλ'άνθ(ρωττοι τής Κρήτης γενικώτερα καί τού Ηρακλείου είδικώτερα, νά βοηθήσουν αύτη την προσπάθειβ, πού εχει ?να τόο*<[» μεγάλο κοινωνικό ττροορ4σμό. Νομίζομρΐ δτι άπό- έδώ και ττέρα, δσοι δϊνουν δωρεές δέν πρέπει >νά ξεχνοΰνί. τό Εΐδικά Παιδα/ωγικό Κεν-
■τρσ. Τα χρήματα τβ» δωρεωΑ; αυτών, θά. πΐάνουν πραγμύΐτ.-
κά τόπο καί θά &τιτίλοΰν τ.νβ μεγαλλίι,·ερο και ούσίαστικο;·
τερσ προορισμόν ά—ά πολ /<$υς άλλουο,, πρός τούς οττοίους δίδονται μέχρι —ίμερα οί. διάφορες διωρεές Κουμπάρε «Είρηνοποιέ*, Έτουτονέ τό γράμμα μου νά κάτσης καί νά τό ντουχιουντίσης καλά. Καί ίσαμε νά τό σκεφτής γή νά τ" άποΦασίσης, τό καλό πού σοθ θέλω είναι νά μάς εχεις άφισμένους, γιατί εμείς οί Κρητικοί, είμαστε καλά κοπέλια, ζάδαλε ώστε νά μάς έπατήσης τόν πόδα. Έπάτησές μας τονε, έκάηκες, γιατί εϊμαστε μιαολιά τσινιάρηδες καί όντε την παίζομε την άνεποδαρά, δέν την παίζομε όπάλαφρσ. Κάτεχέτα τό λοιπόν έτουτανέ κι' άπούχει γνώση, άς βάνη αμέντε. Πάρε τό λο1- πόν κουμπαράκι την πατούλια σου κι' άντέστε νά πιένετε μέ τό καλό, εδά άποθ- νε μιαολιά ενωρίς άκόμη. Καί μή βγάνης άπό την καρκάνα σου κιάολιας τουτονέ: πώς εμείς όϊ Κρητικοί, δέ θέλομε τή φιλιά κιανενούς σάν καί τού λόγου σας γι¬ ατί τό δείξετε πώς εΐστε δχι μόνο <κακοί φίλοι, μά πλιά κακοί όρτάκηδες. Ο ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ |Προβοκά«οια Οϊ τοίχοι τού Ήροχλείου μά καί τής Κρήτης γενικώτερα, έχουν γεμίσει μέ συνθήματα, εναντίον των Βάσεων. Τα συνθήματα αύτά, είδικά γιά τό Ήράκλειο έφτασαν νά γραφτοΰν στά δημοσία χτίρια τής Νομαρχίας, των Δικαοτηρίων καί τήο ιδίας τής Διοικήσεως Χωροψυλακής. Έττειδη συνδεόμαστε μέ τόν άγώνα των εένων βάσεων κ. έχομε ξεκ.νήσει μιά προσπαθεία δ.αφώτισης τού Λαου, ΰπευθυ- νη καί έπώνυμη, έπισκεφθήκαμε πρό ημερών τό Δ.οικητή Χωρ) κης κ. Πηλιχό καί τού θέοαμε τό σχετικό έρώτημα. Έπειδή δμως δέν μάς έδωσε απαντήση, τού το εαναθέτουμε δημοσία: > ι „ .
_Σάς ρωτοΰμε λοιπόν κύριε Διοικητά: Προκειται για προβοκατσια η γ:α
άνικανότητα των όργάνων'σας;
Κα! πώς είναι δυνατόν νά μην μπορεϊτε νά καττονομάσετε τούς «δραστες»
των συνθημάτων αυτών, πού τα έγραψαν κάτω άπό τή μύτη των όργάνων σας και
μίσα στή μ.κρή περ.οχη σας, δταν έμάς τίς νύχτες πού άφ.σσοκολλουσαμε τα
διαφημιστικά τής εφημερίδας αυτής, μάς πλησίαζαν τόσα δργανά σας;
Πάει νά πή έπομένως δτ.. ή τα συνθήματα γραφτήκανε μέ την άνοχή
οργάνων σας ή ότι τα δργανά σας αύτά είναι άνίκανα νά ττροοτατευσο.ιν αυτα τα
•δια τα δικά σας Γραψεΐα1
Τί λέτε λοιπόν;
Συναυλίες
ατήν «ΟΑΣΗ»
ΑΠΟ ΤΟ ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ
νΤό ερχόμενο Σαββατοκΰρια-
κο 21 καί 22 Ίουνίου θά ηοαν
ματα?ιοιηθοΰν στό Δημοπκό Κη
ποθέατρο ΐΟΑΣΙΣ» 4 ουΛΐιΛΙ-
ες τοθ συιιπατμιώτΓ, ρα·; Γιάν¬
νη Μαρκοπούλου, στά ηλαίσκι
•των καλλιτεχντχών έκδιΛ«');>ε-
ων τής Έιβιρίας Θγ<Ίτρογ Κ()ή- της. Ό Μαρκόπουλος θά παρουσι¬ άση τραγούδια άπό τα Ρργπ τού «θεσοαλικός κύκλος», «θητεία» «Μετανάστες» κ. ΰ. πού θά τα ΓΓνμηνεύσουν, ό Χαράβμπο<; Γαργανουράκης ό Λ6κγ,γ; Χαλ- κιδι;, ή Λιζέττα Νικοά >υ ή
Αλεξάνδρα καί Λ ΠπΰΛ
δηρόίΐουλοι;.
ΈπίοηΓ; Οά παρουσιάση υι ο
νέα τρογοΰδια οέ πρώτιι ι^κτέ-
λτοη, πού τα θέ|ΐατά τυιχ; ε-
ναι παρμένα άπ6 την Κρήτη
ΕΠΙΪΤΟΛΕΪ
Ό κ. Παηαγιάννι,ς
δέν εχει σχέσπ
μέ τό άσλπτικό
σκάνδαλο
Μάς κοινοποιήθηκε ή παρακά-
το όναψορά τοθ κ. Νικ. Ι. ΐΐύ
Παγιάννη ΝομονηχανικοΟ Δημ·
Έργων, υπό ήμερομηνία 10)6)
75, την όττοίσ καί δημοσιευθή
ευχαρίστως;
Πρός
Την Έττιθ)σιν Δημοσίωυ "Εργων1
Κρήτης —. 'ΐΐνταΰβα
Λαμδάνω την τιμήν να άναφε
ρω 'ΥμΤν δτι ουδεμίαν σχέσιν έ1
χω ττλήν· τής θυνωνυμίας, μέ τα
θέμα καί τόν Πολιτικόν Μηχανι
κόν τού σχολίου «ΑΘΛΗΤΙ
ΣΜΟΣ — ΪΚΑΝΔΑΛΟ» τό ό
•ποίον εδημοσιεύθη είς τό ύττ' ά-
ριθμ 1 φύλλον, την 9- 6 - 1975
τής Τοΐτικής Εφημερίδος *Η
ΑΛΗΘΕΙΑ»
Ό Αναφέρων
ΝΙΚ ΠΑΠΑΠ ΑΝΝΗΣ
Νομ)κός Δ ίϊ έττΐ 4ω β<^
16 ΙΟΥΝΙΟΥ 1975
ΣΕΛΙΔΑ 2
ΗΡΑΚΛΕΙΟ "Η ΑΛΗΟΕΙΑ,, ΚΡΗΤΗΣ
Μυΰιοτόρίΐμα
- Βιογραφία
ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΑΠΛΚ2ΤΗ
Ό ΌΛηβιυός Ζορμπας
καί ό Νίκος Καζαντζάκης
·, — 2ον —
Τέτοιει>οΙ ττροθε'σεις μου. "Ομως ό δρόμος ττθύ άκολούθησα
γιά νά φτάοιι στό ακοπό μου — τό νιώθω πολύ κσλά — μέ ττη-
γε μακοιά μσκρίτερα άπό τι ήθελα καΐ πιό μακριά Τσως ό—ό
τιΊτφε-,τε Ζ' αύτό μέ παράσυρε μιά άλλη σφοδρή έτπθυμι'α μου:
ν" άττλοποιήοο, δσο μπορώ, τό δυαδικό χαραχτήρα των Ιδεών
(τού ϊκφροζει ό «-Αλέξη*-, Ζορμττάς», έτσι ττοΰ νά 'νσι εύκολο μέ
μίαν άντ:πσρα6ολή, νά μυηθεΤ σ' αυτόν κι ό μέσος, ό λιγότερο
καλιεργημένο ·; άναγνώστης. Δέν ξέρω άν τό πέτυχα αΰτό' μά γιά
νά τό ττετύχω, άναγ,<οσθηκα νά έπιχειρήσω καϊ ψυχανάλυση των δυό κεντρικόν ήρώων τοο, τού Ζορμττά καΐ τού Καζαντζάκη πού σΐΛΛέτουν τα σωκρατικό, πολές φορές διάλόγό τού. Δύσκολο άληθινά -- -ιουλάχιστο γιά τίς δικές μου δυνάμεις —τό έγχείρη- μο:. Τό άττοιόλμησα ώστόσο. Όχι μόνο γιά νά έκπληρώσω Ινα χρέος, άπαξ κα! καταπιάστηκα νά γράψω τουτο τό 6ι6λίο δηλαδή νά φτ,άξω ένα — δσο μπορώ —άρτιωμένο δθήθημα στήν κατανο¬ ήση των δυο ττρωταγωνιστών τού, άλλά καί γιά νά γλυτώσω άπό τόν φοΓερόν ήσκιο τού άναστημένου δρυκόλακα —νά ξαλαφρώσω άττό τό ίγχο- τού 'Ετγραψα κλαίγοντας τό δίκιο τής Μάνης, ττού λέει τό μοιρολό', κα^ κουδεντιάζοντας μέ τούς ήσκιους τοΰ Ζορμττά καί τού Καζαντζάκη, καϊ λυτρώθηκα... 'Όττω;, θά δ'απιστώσει ό άναγνώστης τό 6ι6λίο αύτό-δέν είναι ούτε μελέτη, οΰτε εαθαρή ίστορία, οΰτε φιλοσοφικό δοκίμιο. Εί¬ ναι ΐσωο ένσ άπλό όφήγημα, ττοΰ έχει κάτι άπόλα αύτά —κ' !στο- ρία, κσί μ·ελέτη, κα' ζ'ΐλοσοφική διαθέση. Ή σύνθεση αύτη άντι- τροσωττεύε τ;,· !6ιαίτερε.'; προτιμήσεις μου. ©έλησα σ' αύτη νά δώσω κι ?να κομμάτι όττό τόν έαυτό μου. Ό καλλιεργημένος ά- ναγνώ,τ^ης θα τό ειατηοτώσει αύτό άττό τούς λυρικούς τόνους ιή·.-, τ-ρόζας καϊ τού; κόπτοτε δερμπαλιστικούς ήχους της. Άδυ- ναμ'α ποι. δέν μπίρπσο νά την ξεττεράσω. "Ισως γιατΐ τταρασύρ- θηκα ττολό στό διονυσ.ακό μεθθσι τοΰ Ζορμπά-καΐ στά γλυκά δ¬ ράμας τοι", Κοζσντζόκη. "Ισως καΐ γιατΐ παραδόθηκα άνυπερά- σττιστο; στά μάγια τής άκρογιαλιάς τής Μάνης, ττού τόσ τή χάρηκαν ο Καζαντζάκης, ό Σικελιανός, ή Μαρίκα Κοτοττούλη, ή Γσλάτπσ, ή Εΰ·.. ί. ικελιανοΰ, κι δπου καί ττοιητής νά μην εΤσαι -- φτάνκι ν τ την 0-ί.νίζεις — νιώθεις την άνάγκη νά τραγουδή- σεις, νά ττεΤς κι έ'να λόγο παραπάνω Μεθάς άττό τό δυνατό κρα- σΐ τή·; όμςρφιάς της καί δέν ξέρεις πιά τί λές... Τό νενικό διάγραμμο τοΰ διδλίου τό χώρισα σέ τρίσ βασικά ιιέρ.ι 3Γτό ττρώτο τροοπάθησα νά δώσω την ύφή τού τοττίου τής Μάνης κι άτόφιους τό Ζορμπά καί τόν Καζαντζάκη, Ετσι καθώς ττρόβαλαν άττό τα ττραγματικά γεγονότα κα! τ' άναθυμήματα τής Στούττας Στό δεύτερο κάνω μίαν άντιτταρσβολή των ίδεών καϊ των αντιθέτων χαραχιήρων των δυό αυτών, δττως ξεπηδοΰν μέσα άττό τίς γραμμές τοΰ μυθισιορήματος. «Βίος καΐ Πολιτεία τοθ Αλέξη , Ζοομτά». Στό τρίτο μέρος, πού μπαίνω στήν ψυχανάλυση των δυά ήροίον, έττιχε.ρώ καΐ μιά διείσδυση στόν κύκλο των ϊδεών τού 6ι6λίου Πέρνχο θέσεις, ξετινάζω δπου νομίζω δτι χρειάζεται ξε τίνα/μα Άπόοα εΤπα σπτ,ν άρχή δγαίνει πώς την πρώτη, άφορμή γιά νά γράψί/· τί> δι6λίο αύτό μοΰ την £δωσεν ό Γιάννης Γουδέ-
λης. Κσι γ' αυτόν σνήχει. Μιά δεύτερη άφορμή μοθ εδωσαν ό Νί¬
κος Άν-ωνακήττουλος, άττό την Καλαμάτσ, κ' ή γυναίκα τού Μα¬
ρία, ττοι; είχαν την ανοίξη τού 1 959, έπισκεφτεΐ την περιοχή τής
Στούττας, μάζεψαν όρκετές πληροφορίες γιά τό χρονικό τής ζω-
ής τού Καζαντζάκη στή Μάνη και στό μεταλλεΐο τής Πραστοδάς
κσϊ πρόθυ·μα τίς εθεσαν στή διαθέση μου. Ό ένθουσιασμός τους
γιά 'ό τοττίο κα! τ' άναθυμήματα ποΰ 'χαν συγκεντρώσει γύρω
άττό την ττεριττίτεια τοΰ Καζαντζάκη στή Μάνη, εϊταν μιά δυνατή
ττσρώθρσρ γιά νά νράψω δ,τι έ'γραψσ. Και θά 'θελα δχι μόνο αύ-
τούς, άλλά καί ιήν Άιπρονίκη Ζορμπά — Κεχάεφ, κα! τόν 'Ελττι
δοφόρο Χ.-ουρέα κ όλους τούς αλλους μάνιάτες ττού μοθ 'δωσαν
ιτληροφορίεΓ καϊ μέ βΐιήθησαν στή συγκεντρώση τοθ ίστορικοθ ύ-
^™1^ αποτελεί -ιό τιρώτο μέρος τού διδλίου, νά τούς εύχαρι-
ΚΑΚΟΤΡΑΧΑΛΑ είναι της
Μάνης τα βουνά' χιλιάδες, έ-
κατονιμύρια χρόνια ϋχουνε σφυ
ρηλοτήσει τό κορμί τού καί τό'
χούν ντύσει ιμέ τή σκληρή κρού
στα τοΰ γρανίτη καί της σιδε-
ρόκετρας. Χιλιάδες. έκατοιΐμύ-
ρια χρόνια Ρχουνε δοιΑέψει μυ
στικά γιά νά στεριώσουν στή
δυτική πλευρά της Μάνης τό
γιγαντόκορ,μο Ταθγετο—φοβε
ρό δράκο καί βιγλάτορά της.
ΑίιΤινες πολλοί έργάοτηκαν γιά
ν' άφηλώσουν τίς κορφές τού
Πενταδάχτυλου, μήπως μπορέ-
σουν καί φέρουν τόν δνθρωπο
πιό κοντά στό θεό. Μήτκυς...
Άρίφνητος ιιόχτος τού καιροθ
στοίβαζε στίς άπάτητες κοικρές
τού, νειμώνα καλοκαί|)ΐ. τα χι-
όνια γιά νά λυώνουν κάποτε
καί οωμό νά μην ϋχουν νά λυ¬
ώνουν και ^ά κρΰα νερά τους.
νά κυλοΰν στά πόδια τού, άλ¬
λοτε οά θολά, σκοτεινά. άγρια
ποτάιιια κι άλλοτε σάν κρουστα
λίνια. διάφανη. κακαρΐοτή νε-
ροουρμή· νά κυλοΰν καί νά λα
ζεύουν τό γρανίτη τού, νά γλύ
φουν τα στέρνα τού, νά τρυπώ
νούν τα σπλάχνα τού καΐ νά
γίνουνται δροοερές ΐπιγές. Έ-
άτια, πεΰκα, άγριοπούρναρα.
οκοίνα. κουμαρΐίς, αίωνόβιβς
βελανιδιές κι δλα τα μοοκοβό-
τανα: τοάϊ στίς άψηλές κορφές
τού, φλιοκούνι, θρούμπη καί
ρήγανιι χαμηλότερα οτολίζουν
σάν πράσινες ψηφίδες τή γΐφί-
ζα κάπα τοθ πετρωμένου γίγαν-
τα.
Κακοτράχαλα είναι τα. βουνά
τίΐς Μάνης· άχαιμνή ή γή της·
πολύς ό μόχτος τοθ κακομοίρη
τού άνθρώπου γιά νά τή μερέ-
νμε ικαί νά την κάνει καρπερή.
Παλεύει όλοχρονίς νά μαζέφει
λίγο χιδμα, νά τ' άπΛώοει σέ
δυό, οί πέντε. σέ δέκα—οχι
παραπάνω... -μέτρα τόπο, νά
οπάοει τή σιδερότϊετρα καί νά
την άρμολογήσει στίς πλευρί-ς
της γιά νά την γλυτώσει άπό
τίς νεροφαγιίς καί νά φτιάξεΐ
ιπά «λαχίδα»—ί'να μικρά κομ-
μάτι γή<;— καί νά τό σπεΐρεί μέ λίγες φοίόχτες οτάρι, μέ,λί- γο κριθάρι. "Οχι γιά νά χορτά- σει τό ψωμάκι καί νά φχαριστά εί τό θεό τού πού τοθ τό'δωοε. "Οχγ μά γιά νά μή τό στερΐ)- θεϊ δο τό χρόνο. Τέτοία ή γής τέτοια τα ουνο τής Μάνης. Κι ό άγέραοτος Ταίογετος—ό ορά- κος της—άγέλοστος. βλοου- |)ός. οά βυζαντινός ίίγιος, αγ- ριος οάν τόν Άρχάγγελο Γα- 6ριή· άτάραχος κι αϊ/,ηιατι- κός οάν τό Βούδα. Μά άν τόν κοιτάξεις άπό τή Δυτική, την 'Έί,ω ί] Άποοκια- δερή λεγομένη Μάνη, άπό τό κάστρο της Ζα|)άται;. άπό τούς πολεμόπυργους της Καρδαμύ- λης. άπό τό καστράκι της Στού πας £χεις μίαν δλλη. όλότελα διαφορεπκή αϊσθησιι. Άπό 'δώ ό Ταθγετος ((κιντάζει σά μερω- μένη τίγηη- τό τοπίο άλλάζει τα χΐ)ϋ')ματα μαλακώνουν. Ή γκρίζπ κάπ« τοο λάμπει μέ την άσημιά άπόχ|)ωοη των Λιόφυλ- λων κ' ή χρυσόοκονη τού ηλί¬ ου πού κατακάθεται άΐιάνω της παιχνιδίζει μέ τή γαλάζια άντ) φεγγιά τής θάλασσος τοϋ Μεο οηνιακοΰ κόρφοο. Σ' αυτή τή Μάνη. την 'Αποσκιαδερη. γε- μίζουν οί άπαλάμες οοι> ί(λιο
Τϊού κρουνελιάζει σά χρυσί)
βροχή άπό τίς κορφές τοθ Ταΰ-
γετου καί τιιλίζει σέ μαγικό φιο
τεινό δίχτυ άνθ.οώπους,ζά. δέν-
τρα, κάοτρα καί χωρία. Ό γοα
νίτης κι ό πυρόλιθος φαντά-
ζουν οτά μάτια σου οά φρεσκο
γυαλισμένα μαλακά φύλλα κα-
θάριου χρυοαφιοΰ. τα χιόνια
πού 'ναι σκορπισμένα άκόμα
στ(ς καοφές τού σάν τοθφες
μτιαμπακιοϋ καί τα κοτούφια
πού τό λαλοΰν στίς φυλωσιέ(
κ' οί πετροπέρύικές πού φτερα
κίζουν στ' άψηλώματα, , σάν
πουλιά τοΰ Παραδείοου!
Στρέφεις την πλατή στό 6θι>
νό κι £να θάμα φυσικης όμορ·
φιάς σέ θαμπώνει. "Εχεις μπρο
οτά σου τή γαλάζια δπλα τοϋ
Μεσσην'ιακοΰ. )Ποντιάδες αυ-
ρ«(;. ποδρχονται .'άπό τό Λυβι·
κό, σοΰ χαϊδεύουν τό πρόσωττο
σοΰ δροσερεύουν την νρυχϊ^,
οοΰ ί,αστερώνουν'τό νοΰ. Στά
π!όδια οοι ή φωτεινή, γεμά-πη
λαμπυρήθρες θάλασσα σοϋ προ
σφέρει την όλόδροοην άγκαλιά
της. Διπλομύρουδιι
οκοβολιά ίωδίοιι κοΐ ■ καρ-
πουζιοΰ σέ κάνει νά πέο-
νεις 6αθιές άναοεμιές. "Αοπροι
γλάιιοι ττεταρίζουν μπροοτά οχ)υ
καί πότε κότε ζυγιάζονταΓ ϊτά-
νω άπό τη θάλασσα, όρμοΰν
στό νερένιο κορμί της καί>τό
τριιποΰν μέ τα ράιμφη τους γιά
ν' σοΛάξοιιν καμιά ιιαριδοϋλά
τοΰ άφροϋ. Λευκά κρίνα καί
γιασεμΐά φυτρώνουν μέοα σου
Κ' ή ψιιχή οοΐ) άναγαλλιάζβι.
Μιά ντατελλέγια άκρογιαλιά
ί,εδιπλώνεται άπό την Καρδα-
ΐιΐιλη ώς τή Στούπα, έφτά χιλΐ-
όμετρα μάκρος. "Άοπρη σάν τό
άλα βοτσαλόσπαρτη άχτή στήν
Κπ >δαμύλη. Ξανθή άιμμούδα
οτ6 ιιικρό κόπφο τί)ς «Καλογρι
ός« κπί στό λιμανάκι της Στού
πας. Βότοαλα οάν κουφέτα καί
χίλιαι λογιων χοχλαδάκια—φη-
φίδί·ς στήν Καρδαταύλη. Ψιλή
άμΐιοόδα οά χρυσόοκονη στήν
«Καλογριά»· κάπως Γπό χοντρή
οάν ί,ανθή ζάχαρι άμμουθιά
οτή Στούπα.
(Συνεχίζεπαι)
ΟΙ ΤΕΧΝΕΕ ΚΑΙ ΤΑ ΓΡΑΜΙνΙΑΤΑ
ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ
ΤΟΥ ΓΙΟΡΓΗ ΚΑΦΕΤΖΑΚΗ
Ό Γί-ραπιετρίτης δάοκαλος
ΓιώΓ)γη<; Κα<[>ετζάκης, ί-τοιμά-
ζει μιά δεύτερη ποιητική συλ-
ογή, πού θά κυκλοφορήση συν
τομα σέ βιβλίο. "Οπως είναι
γνωστό. ό Καφετζάκης 6χει
βγάλει αλλη μιά σειρά ποιη-
μάτων τού, -τα πρώ,τα. τό 1972.
ΤΗταν μιά καλαίσθητη συλλο
γή πού την ίχει τιτλοφορήσει
«Πικρές "Ινες» καί εΤχε πάρει
τότε, καλές κριτικές
Η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΓΛΟΣΣΑ
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
«Η ΑΛ*Η©ΕΙΑ)
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ
ΕΔΡΑ: ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
ΟΛΟΣ: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ — ΑΡΙΘ 15
ΤΗΛ: 230.386
ΛΛΛ
ΕΚΔΟΤΗΣ — ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ — ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ
ΕΜΜ. ΗΡ. ΧΑΡΙΤΑΚΗ!
(ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ)
ΦΩΚΩΝ 21 — ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
ΛΛΛ
ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
ΜΑΝΟΣ ΜΑΓΡΙΠΛΗΣ
ΗΦΑΙΣΤΟΥ 18 — ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
Παπά τή γενικώτερη έξέλιξη
πού έ"χει πραγματοποιηθεί στό
χώρο τής γλώοοας μας καί την
δικαιολογημένη επικρατήση τής
Δημοτικάς, ίν τούτοις πολλοί
λογοτέχνες έξακολουθοΰν νά
έκοίδουν τα βιβλία τους, στήν
καθαρεύουοα. Καί έπειδή, ό¬
πως είναι γνωστό, σήμερα,
Ελληνικάς Λαός διαβάζει πολύ
περισοότερο, άπό δ,τι διάβαζε
παλιότερα. νομίζουμε δτι τό θε
(ΐο αύτό έχει ίδιαίτερη σημασία.
1 ιατί ακριβώς μέοτο τιόν βιβλί-
ων μοοφώνεται καί διαπλάθει
τή γλώοπα τού. Βεβαία ή δημο
Τί οψοαγίδα τού σύλλογον δη-
μοτικιοτών πού 'ίδρυσε στό Ή-
ράκλειο ό Καζαντζάκης.
τική δί·ν εΤναι γλώοσα πού μπο-
ρεϊ νά τή, γράψει καθένας. Ά λ
λά το,υλάχιοτον άς χμηοιμοποι-
οΰν, τή μέθοδο των έφΐ>μ€[
δών. παύ έ'χουν καθιερώοει μιά
«μέοη λύση,* Ώς ποΰμε τή «γλώο
σα τιΤιν εφημερίδων» δπως £χει
καθιερωθεϊ νά λέγεται.
Ιίά γιατί ό Καζαντζάκης μέ
οα ο' δλα τα αλα καί σ' αύ
τό τόοημεϊο, άνοιξε δρόμο κα
έ"δωο£ ί'να οωατό παράδειγιμα
φτάνοντας μάλιοτα νά έπιβάλ
λη καί τό κρΐ>τικό ίδίωμα, πού
τό χρηοιμοποίηοε £ντονα ο^
πολλά εογα τού.
"Οπως είναι γνωστό ό Καζαν
τί,άκης. στη νεαρή ήλικία τού
είχε δημιουργήσει καί Σύλλογο
Δημοτικιοτών μέ την όπωνυμία
«'Ο Σολωμός» καί ?δρα τό Ή-
ράκλειο.
ΟΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ
«ΑΝΤΑΙΟΣ»
"Ενας άκόμη έκδοτικός οί
κος πού έδ.οεύπ στό Ήράκλεκ
ό ('Άνταΐος»,, £χε κάμει
τ»ική Π(χ>σφορά, οτήν ηρο/ίη^
καί παρουσιάση νέιυν λογοίεχ·
νών.
Πρόκειται γιά τόν έι*δ»ίχΐ{ό
οίκο τού Κωοτη Φραγ^βθλη^
πού δπως εΐν,αι γ·ωστό. έκτός
άπό την έναοχόληοή τρ,ϋ-4ΐε
την Τ>αΐογραφία. είναι ^αί^ίνος
άκό τούς άξιολογώτερσυί;1· λθ-
γοτΐχνες παύ διαθέτει αύτη τή
στιγμή ή ίδιαίτερη πατρίδα μας.
Οί έκδόσεκ: «Άνταΐος» (εί¬
ναι τό πρωτο λογοτεχνικό ψευ-
δώνυμο τοϋ Κωοτίϊ Φραγκού-
λη) εΐχουν προγραμματίσει ή¬
δη μιά σειρά νεων έκδόσεων,
γνωστών καί νέων λογοτ'εχ-
11. Παϊταχρον.ακη "Αννα
12. ΠρΌκοπάκης Βασίλειος
13. Πώλη Γιάννα
14. Περογαμβράκης Νικόλαος
15. Πώλιας Λουκδς
17. Σκουρογιάννης Ευάγγελος
18. Σουλτάτου Μαπία
19. Σταυρακάκης Γεώργιος
20. Σπυρλ>δάκτ>ς Εμμανουήλ
21.. Σμυρνάκη Γιώτα
22. Τοατσάκης Παναγιώτης
"23. Τζατζαράκη "Αννα
24. Τσαγκουρνής Σταύρος
1ος 'Αναπλπρωματακός: Στε¬
φανάκης Κωνσταντίνος, 2ος Ά-
ναπληρωματικός: Γκαβόπουλος
Παναγιώτης
Ο ΘΙΑΣΟΣ
ΠΕΤΡΟΥ ΦΥΣΣΟΥΚ
Περιοδεύιει αυτόν τόν καιρό
στήν Κρήτη, ό θίασος τοΰ Πέ¬
τρου Φυσούν.
Τό ίργο μέ τό ύποϊο συνε-
χίζει ίίδη τίς παραοτάσεις τού
στήν Άνατολική Κρήτη. είναι
τό «Φρουρά οτό Ρήν"»·
Ο ΜΙΚΗΣΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ
11 Βιΰλιοθήκη Καζαντζάκη, δ¬
πως ήταν στήν πρώττ! «αϊθουσα
Καζαντζάκη» στό ίοτορικό Μου-
ογϊο Πρακλείοΐ1.
Μουσικη
ΟΙ ΕΠΙΛΕΓΕΝΤΕΣ
ΣΤΟ ΦΟΝΗΤΙΚΟ
ΦΕΣΤΙΒΑΛ
Ίΐ Επιτροπή Κρίσεως τοΰ Β
Παγκρητίου Φωνητικοΰ Φεοτι-
βάλ, οτήν όποία προεδρεΰει ό
άρχινιουσικός κ. Μηνάς Τζωρ-
τζάκης. έπέλεξε τούς ύποψηφί-
ους πού θά διαγωνιοθοΰν στό
έν λόγω Φεστιβάλ στίς 12, 13
καί 14 Ιουλίου, στήν «'Όασι».
Κατ' άλφαβητική σειρά, δπως
τούς έδωοε ό ούλλογος «Κά¬
στρο», πού διογρανώνει τό Φε-
σττβάλ. είναι οί εξής:
1. Άλεξανδράκη Ειρήνη
2. Άμαργιανιτάκης Ήρακλης
3. Διδάρας Νικόλαος (
4. Κάργατζης Ίσίδωρος **
5. Κακουλαντωνάκης Άπόοτ.
β. Κουγιουμτζάκη Πέλα
7. Μανιαδή 'Ελβυθερία
8. Μενεγάκη Τασούλα
9. Μπουρδαμής Εμμανουήλ
10. Μιοάκη- Μαρία
ΚΟΥΣ
ΚΟΥΣ _____________^_____________
*ΜΗ^~|~ι~ΓεΤ~~3ί_—μυιχμ.
Λ Μεταξύ των αλλων, ττολλών καϊ ττο.κίλων, συζ"ήσεων ττού
I-
γ,να, μέ την πρόττ, έκδοση τής «Άλήθε,ας», ήταν κα, ή εξής:
--Κτ>ά τα λίει, ττολύ καλά, άλλά τό έρώτημα είναι- Θα συνε¬
χίση
Καίΐ, ττσριι·ρ."ΐ<ύμε-&· τησε στόν ιρωτώντα: συντροφ,α", άλλος συμπολίτης άπαν- -- Να σοϋ π;.;: ι οη, ή μέ ττολλές ,·έ πο*λά έκατομμύρια θά δης τόν Μάνο Χά- . . ιηνύσεις. Α ,0. ΛΜτοριττόρτερ, το: Ηρακλείου κα! κυρίως ό συνεργάτης μας Γ Ήάζοΐ, έ'χουν χάσει κάττως την ήσυχία τους. ΑΙτ.α.εΤναι, όπως μαθαίνομε, ο! έπισκέψεις διαφόρων συμττολιτών πού τούς ςητούν τα άντπυπα κα. τα άρνητικά, τής Χουντ.κής ττεριόδου, τα ότοία φυσικώ, τοις αττεικονίζουνε σέ άλησμόνητα ένστσντα- νέ κα; ψτ:τΓ.γρα<ίΐ'κά σ-Ίγμιότυπα. Λ Άπό τα (>.ρα<ότΐ:ρα στιγμιότυπσ στό Τυμπάκι, καΐ συγκίκρι- μένα κατά την πρώτη έπίσκεψη. έκεΐ τού κ. Νομαρχου καϊ τού κ. Δ)ΐοΟ Χα,ροφυλακης, είναι τουτο: "Οτα; οί έκΓτρόαωττο. των Άρχών ροϊτοϋσαν τό όνομσ μερικήν ποΰ >·.ιαμαοπ.ρό:αν έι/τονώτερα, κσθένας άττό αύτοϋς άτταντοθσε.
—Λέγομαι Τυ(. ττοκιανάκης.
Κ αί έναο ά—ο τούς άρμοδίους ττοΰ δέν είχε κατσλάβει το βαθυ-
τρ,ό νέ,ιμα τής Ις^τνης καΐ συμδολικής σύτης απαντήσεως, ρώ-
τητ·:
Μαθαίνοιιμε δτι μετά τόν
Γιάννη Μαρκόπουλο πρόκειται
νά κατέβη στήν Κ()ήτη γιά οε·ι-
ρά συναυλιών καί ό Μίκπς θι·-
οδωράκης, μέ τό γνωοτό συ-
κΚρότημά τού.
Συγκεκριμί'να οτΐς 28 καί 29
' Ι 'ουνίου ό θεοδω|)άκης θά έμ
ψανιαθή σέ σειρά ουναυλιων
οτό γήπεδο τοϋ Ο.Φ.Η.
Οί έκδηλώοεις άναμένεται
νά οημειώσουν έπιτυχία, λόγω
κυρίως τής προοωπικότητας τοϋ
μεγάλου συμπατριώτη νιας Μί-
κη θεοδωράκη.
Ο ΑΒΥΣΣΙΝΟΣ
ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Ό γνωστάς λαϊκάς τροβαδοϋ-
Γος Γιώονος Σφακιανάκης (Ά
βυσσινός), άνοΐξε τό και νού ρ-
γιο τού οτέκΐ στά Σπήλιο.
Πρόκειται γιά έ'να εντελώς
καινούργιο τουριστικό κέντρο,
πού δη-μιούργπσε ό Άβυσσινός
ακριβώς γιατί ό χώρος τού γνω
Οτου παληοϋ κέντρου τού στό
Σκαλάνι, δέν ήταν πιά αρκετάς
Μάλιστα προκάλεοε ίδιαίτερη
ε'ντύτκικπι ή πρόοκληοη πού έ
οτειλε στά έγκαίνια καί πού ή"-
ταν γραμμένη στήν Κρητική
διάλεκτο.
Ποίηοι
Κατά καιρούς θά δημοσίευσ¬
ίν άπό τή στήλη αύτη ποιήμα-
τα Κριιτ<7)· ποιητιόν. γιά νά )ΐπο ρέοωμε μέ τόν τρόπο αύτό, κυ τα τό δυνατόν, νά προβάλωμί· καί νά προωθήοωμε τόν άξιόλο- γο τομέα της ποίηοης οτά εύρύ- τεοα λαϊκά οτοώματα. Σήμερα άρχίζομε μέ ϋνα ποί- η.μα τοΰ αλησμονήτου Σπύρου Πλατάκη, πού αφηοε αύτη τή ζωή πολίι νέος. Είναι άπό τή μοναδική τού οιΛλογή «Τό Μεγάλο Κάστρο» πού έκδόθηκε στό Ήράκλειο τό 19Θ0. Τό ποίημα ίίχει τόν τίτλο «Ήλιοτρόπια». Η Λ Ι Ο Τ Ρ Ο Π Ι Α Λίγα ιρυτά άπόηοα. μαραμένα. ιυτροστά στά χείλη τοΰ Μεγά¬ λου Κάστρου. Χέρση γή. Καί δίπλα μερικά φτωχόσπιτα. Μέ πάση. άπορία παρακολου- θοϋνε μ^ τα χλωμά έκστατικά τους πρόσωπα τόν ελτσνο' κρητικό ίίλιο τοϋ Ίούνη ίίτσι καθώς. άργά-άργά άδιάβπ- ρυς· στήν άτελεύτητη τή ατράτα τού — Μα καλα μισ οκο/ένεια μόνο κάνει τή διαμαρτυρίας Εε6σίο; μιά αΛλ., μεγάλη, δηλαδή δλοι ο! κάτοικοι τού Τυ- μτΓακί:ι., οί «Τυμπ-ακ ανάχηδες»! .... Λ Χτή Ε'ομηχσνική Ι,άνχχ Ηρακλείου έ'χουν δημιουργηθεί λίγα έ.;·νοσ-άσια, σπό λί^ους άλλά ... έκλεκτούς και φυσικσ προνομι- ούχου-,. ό-ω, λέμε και στά λαχεΐα. Μεταξϋ αυτών, συμπεριλαμ- εάνετα· κγ! Ε>'α «τταιδι τοΰ Λαοΰ» ένας, ττού δπως μάθοομε,
τούχε πεϊ μιά τοιγκάνα στϊς Πατέλλες (Τσως ή μάνα τοϋ
Άγ/ε/όπουλοι,) τα τταρακάτω λόγια:
— "Ευΰ ψιλέ, μελαχροινί μου άττό τταιδί τοϋ λαοΰ ξεκίνησες, άλ-
λα τγο>ι^ τ,λούσιος κΐτφαλαιοϋχος βά γένης.
Κα! ναϊ μέν ή -σιγκάνα 6γήκε σωστή, άλλά ό ίδιος παρά τα
γεγονότι*, ξετερνώνται τή νεη·μοσύνη τού Λαοΰ, συνεχίζει νά
λϊ-ει ττω εΤνα. -ταιόι -ου. "Ισως, άλλά... μοΰλικο Διαφορετικά,
άν έπμένει, ΐά ύ^οβισωμε πώς κάτι κακό τοΰ συμδαίνει καϊ
φυσ·κ'< θά . σταυρο - κοπηθοόμε, γΐα λογαριασμό τού Λ Εμαθα ότι ό <Λΐίαθυντής καϊ μεγαλλίτερος μέτοχος Άνώνυ- μηΓ '£ιαρίαο, τγοι'- εχπ άναλάβει τα έ'ργα των βάσεων στήν Κρή,η, σύρθηκρ. κατιϊ τή διάρκεια τής Χούν-τας, στά κρατητηρια τής ΕΣΛ Έ^είνο ιτο: δέν εμοΛςχ είναι αν εΐχε ίδιαίτερο δωμάτιο και άν ή &6!(,ιζιι , εΐχΥ άλλο λόγο, άττό αϋτοΰς πού λέμε έντυ- ττ./')οεων, ογγ'λ.'·, ΦηιαοΛογεΐται. ", ' Ενας άττό τού.; <·διοτελέσσντες Δημάρχους τής έψταετίας, διαμαρτυρήθηκε σέ κι-ντρική ττλατεΐα λέγοντας δτι δσα γράψτη- και» ττήν εφημερίδα μας γιά τό Σιωνισμό, τούς Μάσώνους καΐ τους Ροταριανούς, δεν άνταττοκρίνονται στήν πραγμστικότητα Κ αί κά-"·ο,2ς ττού τόν άκουσε είττε: —Τα μι·αλά σου κοΐ νοΰ... Μττογιοττζή ό κόπανος (ή μάλλον τοΰ Μπογιατζάκη) Ο ΕΧΕΜΥΘΟΣ μακραινει ΤΑΒΕΡΝΑ "ΔΙΟΝΥΣΟΣ., ΠΛΑΊ' ΣΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ΠΑ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΦΑΓΑΔΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΥΣ "Ενα καλό φαγητό σ*' ένα δμορφο ττεριβάλλον — 2ον — (Τελευταίον) Τόν κοίταζε. Κάποτε, εΐπε ϊ- ναι; ζωγράφος, /ζωγράφισε ενα δειλινό γιατΐ τόν ένέπνευσε ή άρμονία των χρο*μάτων, πού τέτοια ώ.οα β.οίσκουν την εύκαι ρία νά ί,εχυθοΰν και νά καμα- ρωθοϋν (ριλάηεσκα. Ή ζεοτή αΰρα. ό ήλιος π' δγερνε τό χον τρό όλοστρόγγυλο καϊ πυρωμέ- νο κε<ράλι τού στά μυτερά μα- }ιλάρια τ' ύρίζοντα, τεντώνον-. τας τίς τελευταΐες ήλιαχτίδες τού μαβιές, οτό καθάριο γαλά- ζιο τ' ούοανοΰ, λές κι ήθελε νά τό λαβώσιι καΐ ν' αφήση τ' άχνάρια τού γιά νά μή ξεχαοτή μέχρι τ' άλλο ξημέρωμα. Μά, άλήθεια, ποίος ζωγράφος θά μποροΰοε νά ζωγραφίση τουτο τό παράόοξο κατασκεύασμα πού πονοϋσε δποιον τό κοίταζε καϊ μόνο λύπηστ), πολύ λύπηση ίί- φερνε .γιά τσ' άν/θρώπους τού¬ τους ή σκέψη, πώς θά μποροΰ>
σαν νά ζοϋνε κι αύτοι πιό άν-
θρώπινα.
Πώς μιλάς έ'τσι; τής εΤπε έ-1
κεΤνος. Την τράβηξε κοντά τού,
τή φίλησε.
—Ό κόσμος τοΰτος είναι όμορ
φός. Θάθελα, νά ζήσω έδω, νά
γνωρίσω τούτους τοΰς άνθρώ-
ττους καΐ τή ζωή τους. "Ισως,
ναϊ κάποτε μποροΰσα νά κάνω
κάτι. Μά θά πρέπη νά τό θέλου-
νε κι αύτοι Νά μττορέσουν νά-
μάθουν νά κοιτάζσυν μακρυά..
Μέ τόσα τταιδιά, πολλά θά μπο·
ροϋσαν νά γενοθν Ή πλατεΤα
των Δειλινών τούτη την ώρα, ή- ,
ταν γεμάτη τταιδόκοσμο ποΰ
δοοΰσε σάν μελισσομάνι.
Κατηφόρισαν ττρός τα Δειλινά.'
Στήν ττρώτη στροφή, συνάντη-'
σα έ'να μικρό σττίτι μέ μιά αύ
λίτσα μικρή, γεμάτη μαργαρί
τες.
Γευά σας.! εΤπε έκείνη ιστήν
κοττέλα ττου καθόταν στήν αύ-
λή καΐ κρατοϋσε μέ τα δυό της
χέρια άγκαλια την φουσκωμέ-
νη κοιλιά της.
Σηκώθηκε, τους χαιρέτησε,
κα! τούς προσκάλεσε χαμογελα
στα. Σταμάτησαν 'Εκεΐνος ή-
θελε νά μάθη τόν κόσμο τούτο.
Πρόθυμα δέχτηκε τό κάλεσμα
κα! μττηκε μέσα. Ήταν δυό
δωμάτια. Ή σάλλα όπως την
έλεγαν καΐ ή κουζίνα, καθιστι-
κή.
Έτρεξε νά δάλλη νερό νά
τούς κεράση.
Μόνο αύτά τα δυό δωμάτια εί¬
ναι, ρώτησε έκεϊνος.
Δυστυχώς, ναΐ. Κούνησε τό κε-
φάλι της ή κοττέλα κρατώντας
τό δίσκο. ·
—Νά σκέφτηκα δμως νά
τό κσλυτερέψω. 'Εδώ, θότ 6άλ-
λωμε ένα χώρισμσ - κι έδειξε
μέ τή μύτη τοΰ πατΓουτσιθϋ της
σάν νάσερνε γραμμή ττάνω στό
κόκκινο τσιμέντο - κα! θά φτιά-
ξωμε την κρεββατοκάμαρρα ά¬
ττό κεΐ, και τό σαλόνι άττό δώ
Πήγε πρός την κουζίνα.
—-Νά έδώ, λέμε, νά φτιάξωμε
νεροχύτη καΐ κεϊ ένα μικρό
λουτρό.
Μά, ττώς, αύτη έκεί ή τρύπα
ή σκαμμένη στό τσιμέντο, έκεΐ
ΟΙ ΕΠΙΦΥλλΙαΕΪ
ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ,
©λιμένα Δειλινά' ώς πόχε!
ΑΘΗΝΑΣ ΚΟΡΝΑΡΟΥ - ΚΕΛΑΝΤΩΝΑΚΗ
δίπλα στήν κουζίνα είναι ό κα-
μττινές; την ρώτησαν.
Ναΐ, κούνησε έκΐίνη κάπως
ντροπιαο*μένη τό χεφάλι.
—Μά τόγε τ! σάς έ'δωσαν; Σπί
τια, ή···.
—-ΕΙδατε, τίττοτα Θά φεύγα-
με, μά, μάς άτταγορεύουν νά
τό νοικιάσωμε ή νσ· τό ττΛλή-'
σωμε. ι ;
■ -—-Τότε. τί σάς ξδαααν ττον»ίνά-
ναι δικό σας; ' 1
—-"Εναάνεμο, μιά'κατάρα,^ιά
ιίρ>οσ6ολή. Να!, δέν είμσ)στε
ζώα, μά ανβρωττοι. Τούτοί τό
τελευταΐο τό' ξέχασσν έκβ^νοι
οί μβγάλοι πού'ξέρουν νά γΐμί-
ζουν τό κομπλεξικό είναι τ,ους
μ' άξιώματα, άφού κανένΓ/,,'δέν
τούς δίνει, τιαιτ,! κανεϊς ίδέν .
μπορεϊ νά δή μέ6*α τους καμμιά
μά καμμιά άξία,. μόνο ^
καΐ ματίχιοθοτϊία ττοΛύ.
-'ναμε όμορφα βραδυνά
'ννά ι βάλωμε τάι,κβφά,λια μαςίιΑχΊ
ν/ αρχίσωμε ^ά ζοιΓψιε όμορφα
6ρα$υνά ,στ,ίς δεραι/τοΰλες (ΐας,
ελευθερία ν& όίειρευτόύμε %ΐ
μεΤς φεγγαρολουστές'
γιά λίγη ζωή. >Μά όΐτως ^
,τε,- μάς-έκαναν -την άί)χϊ γιά
νά. σκύι^ομε τό κεφάλΐ, νά ττρίο-
.ση-λωθουμε νά +' άποτελεΐΊ!κϊσυ-
• 'με1 εμείς, κα! ντά τυφλόιθοΰμε' μέ
τή σκοτούρζϊ μας για νά μην
μττοροΰμε νά σκεφτοΰμε τί κά¬
νουν καΐ ττώς μάς λαλοΰν. Μάς
άττοκοίμισαν. Μά ττοιός τολμό
νά σηκώση κεφάλι; 'Θυμάμαι,
δταν ανελαδαν κι έγιναν άρχη-
γο! μας ττόσους συνέλαβαν,
ττόσους τυράννισαν καΐ ποσόυς
σκότωσαν! ,κοθε γειτονιά εΤχε
γίνει μιά τταραφουσκωμένη
μπάλλα ετοίμη νά σκάση μέ
την ττρώτη έτταφή τού μαχαιρι-
οΰ. Ποίος μποροθσε νά μιλήσ-η,
'Όλοι περιμένουμε μιά μερά!
—Καΐ τό μνορό σου, πού θά τό
βάλλης;
—'ΕκεΤ, δίπλα στό κρε66άτι
μας ,στή γωνιά. '
—Μά δέν εχει φώς κ ι άέρα έ-
, κεΐ!
—^Κα! ττοιός σάς είττε δτι ύ-
ττάρχει έδώ, φως κ ι άέράς;
Μάς τα ττήραν έκεΐνοι, κα! τοΰ
τα τα δώρα τής φύσης. Μάς δή
λητηριάζουν, μάς -ΠΓεθαίνουν άρ-
γά. Μα, οχι, θά προσπαθήσωμε
νά μή τούς γίνει τό χατήρι ©'
άλλάξωμε ζωή. "Εμείς θα την
άλλάξωμε. ©ά φτιάξωμε μερι-
κά έττιπλα, έτσι γιά νά νοίώ-
σουμε άνθρώπινα, γιά νά μή
ντρέπεται τό παιδΐ μας σάν
γεννηθή καΐ μεγαλώσει νά φέρη
ένα φίλο τβυ. Ό άνδρας μου
εΤναι γερό τταλληκάρι, λογικό
θά δουλέψη καΐ θα τό φτιάξωμε
δσο μπορο&με πιό καλά τό σπι
τικό μας
—Γιατ1 δεχτήκατε ταύτα τό
·*■-
—Σιωττή!..... Κι αύτοι δέν ή·
ξεραν. "Ηλπιζαν πώς δλα θά-
ταν, κάτι άσύγκριτο μέ τό χα·
μόσπιτο ποϋ τοΰς πήραν.
Την έπιασε άττ' τό· χέρι ,■
καΐ φύγανε Τό βλέμμσ: της'έν-
τονα τάν έρευνοΰσε. "Εμοιαζε
νδναι άλλοπαρμένος. "Ενοιωσε
σάν νά μην· ύττήρχε δίττλα τού.
Πόΐτο τόν γνώριζε αυτόν τόν άν-
θρωττο; Τόν όγαποΰσε μ' 6λη
τή δθνάμη τής ψυχής της. /Ε*
κεΤι>ος πόσο; Ή άμφιβολία ^τή»
κυριεύει. '' ί
—Τι, σκέτττεσαι; Μέ· ξέχασε< δέν τό κατάλαδες; —Μωρό! — γέλασε έκεΐνο^ καΐ τής έσφιξε τό χέρι. — Σκέ' τττομαι άλλαγή, πολύ άλλαγή^ δχι -μόνο σέ τοΰτα τα Δειλινά, χβ. σ' δλο τόν κόσμο. Πρέτΐει, νά μέ βοηθήσης^ ^ —-ΝαΓ νά σέ βοηθήσω. —-Τό ξέρω πώς μένεις έδώ! 'Εκείνη σταμάτησε:· τόν κοίτα- ξε μ' έ'κττληξη μέσα στά μάτια Πώς ι|ιυθίρισε. —Μά δταν άγαπάς πολύ, φο- βάσαι, ζηλεύεις. Καΐ θέλεις ν«ΐ ττροοίιΐαθεϊς νά μαθαίνης ό,τι μττορεί νάχη σχέση μέ τόν άνθρωπο π' άγαττάς, Γ Γ -αότό σ' άγαττούσιΐ ττιό ττολύ. Γιατ! μττόρεσες να), άγαπούλα- μπό- ρεσες νά ξεπεταχτής μέσα άπό τούτη τή θλιβερή ζωή καΐ νά γίνης ένας άξιόλογος, ύπέρο- χος άνθρωπος γιά μενά, γιά 6- λο τόν κόσμο αϋριο. Πόσο σ' άγαπώ, νάξερες! "Ενας έφηβος πέρασε άπό δίπλα, τούς κοίτα- ξε καΐ μετά δόθηκε στΐς σκέ- ψεις τού. 'Εκεΐνοι, οΰτε καν πού τόν ττήραν είδτκτη. Δέν μπόρε- σαν νά δοΰν οτό σκοτάδι, ένα συνετταρμένο θλιμμένο πρόσω- ττο γεμάτο στοχασμό κι έπιθυ· μίες. Περπατά στά στενά σο- κάκια τής συνοικίας κι όνειρεύ εται τοΰτα τα καλοκαιρινό 6ρά δυα. Τοΰχίΐ γίνει Εμμονη ίδέσ νά μάθη γράμματσ. έστω τώρα, κάττως άργά. Νά γίνη δυνατάς νά κατεδαφίση δλα τοΰτα τα κατασκευασμένα χαμόσπιτα κσ.ΐ νά ξανοτχτίση καινούργια. Νά φτιάξη, φωτεινά, λαμπερά σττίτια κι αύλές, μέ ττολύχρω- μα λουλούδια. "Ενα μεγάλο ττάρκο μ' δλα τα παιγνίδια μέ¬ σα, γιά νά παίζουν τα τταιδιά των Δειλινών. Μιά βιβλιοθήκη νά πηγαίνουν νά διαδάζοΐΛ» τα παιδία των Δειλινών. Μιά λέ- σχη μουσικής καλής, κι δχι φτη νής κι άρρωστημένης ττοΰ σκό- τωναν στή ψυχή τα ττι' δμορφα συναισθήματα πού υπήρχαν. Καί σέ κάθε γωνιά τού δρόμου, ψηλά, νά κρεμάση άπ' ένα με- γάφωνο ν' άκοΰν μουσικη οί νοικοκυρές κα! να ξεχνάνε τόν ττόνο τους, ν' άκοΰνε οί γέροι και ν' άττοκοιμιώνται ήρεμα κι εύτυχισμένοι, ν άκοΰνε τα τται- διά καΐ νά τταίζουν όμορφα χο- ρεύοντας, ν'' άκοΰνε οί έργάτες -καΐ νά γεμίζουν δύναμη καΐ χα- ρά καΐ νά . ξεχνοΰν τή» γκρίνια τους. Νά πείση τούς· γονεΐς νά βοηθήσουν τα παιδία τους. Να τούς γίνωντρι σεμινάρια, ναΐ, - τίς ώρες τίς βραδυνές ττού τίς περνάνε στό καφενεΐο δια- ' σκεδάζοντΰς φτηνά, '- ν' άκοΰ νέ, νά μαθαίνουν γιά να φτιά- ξουν τόν παιδόκοσμο των Δει¬ λινών . Νά βλέττουν! νά 6λέ- ττουν μ<χκρυά! Ξεφώνησε, επια- σε μέ τα δυό τού χέρια <τ_ό κε- φάλι κι ενοιωσε νά κλαίη. Τόν άκουσαν έκεΤνοι κι έτρεξαν. Τί συμβαίνει; ρώτησαν καΐ τ' αγ- κάλιασαν. Πολλά! πολλά! Νά μή ζώ σέ κεΐνο τό μικρά δωμάτιο μέ τα ύπόλοιπα έξ άδέλφια μου Δεν την μττορώ έκείνη την στρω σιά κάτω στό πάτωμα, κι άττό ττάνω ό πατέρας κι ή μάννα σ' ένα διττλό ντιβάνι. Πόσες νύ- χτες, ττάνω άττ' τα κεφάλια μας δέν άκοΰμε τα τριξίματα τού κρεββατιοΰ και τόν σιωττηλό έρωτα των γονιών μοθ. Κα! ά- νά€ω, κα! νοιώθω νά μισώ καΐ μένω άγρυττνος δλη τή νύχτα νά όνειρεύωμαι μιά φωτισμένη οτνθρώπινη ζωή σ' ένα δικό μου λαμπερό δωμάτιο, μ' δλα τού. Μένω μ' όρθάνοιχτα τα μάτια κι άπορώ γιατΐ γεννήθη κα, άπό πιά αϊτία καΐ γιά ττοιό σκοττό Μά τ! άλλη ψυχα- γωγία μποροϋν νάχουν τ' άν- δρόγυνα μέ τόσα παιδία, σέ τούτο τόν συνοικισμό έκτός ά- ττό τόν έρωτα; Καΐ λένε: ΕΤναι ευτυχία τα τταιδιά, είναι τ' αΰ- ριο ■ γιά νά δικαιολογηθοΰν. Ποία αϋριο, δταν μένουν στά "δια τα δικά τους τα καλούτπα; Ποία αΰριο; όταν δέν ύττάρχει τρόπος νά γεμίσουν φώς τίς καρδιές τους καί να τίς κάνουν δυΛχτές, Να τα μάθουν νά δλέπουν ψηλά; Είναι στιγμές, πού μισώ, μι¬ σώ την τάξη μου! Κι δμως θά μποροΰσε νά μην την μισή- αν δλα μποροΰσαν οί άνθρωποι νά τα φτιάχνουν πι' δμορφα. Φταΐνε έκεΐνοι! φώναξε ό νεα- ρός. Ποΰρθαν ένα πρωινό μέ σημαΐες κα! κορδέλλες, μπαλ- λόνια κα! τοαττσρίσματα σέ χροματιστά ψευτόχαρτα καΐ τταράτες, μάς τόδωσαν καΐ οί γέροι είπαν, εύχαριστώ! καΐ δάκρυσαν άττό συγκίνηση- καΐ τούς άφησαν νά φύγουν χωρ'ις νά τούς δώσουν μιά μούντζα, νά τούς οταματήσουν καΐ νά τούς συνθλίψουν προτοθ ήταν άργά κα) γι' αύτούς καΐ γιά κείνους άνόμα, ττού ζούσαν στήν ζωντανή, φωτισμένη πολι τεία. Τούς άφησαν νά φύγουν, μέ τό είρωνικό τους χαμόγελο καΐ την πίστι πώς είχαν κάνει καλά τή δουλειά τους. Τό Θέα- τρο είχε τελειώσει. ΟΊ πρωτα- γωνιστές είχαν φύγει άψοΰ μά¬ ζεψαν τα τταλαμάκια τους κι οί κομττάρσοι έμειναν άξιοθρή- νητοι πίσω μέ μιά ψευδαίσθηση γεμάτη τίποτα. Ποίος μττοροΰ- σε βεβαία νά φέρη άντίρρηση; 'Όσοι έφεραν σαπίζουν στΐς φυλακές καΐ σδύνουν. Γιατΐ σέ μας, Τόν άγκάλιασαν. Τώρα είχον γίνει τρείς, αΰριο τέσσε- ρεις καΐ μετά πολλοϊ, πάρα πολλο! κ ι δλοι μαζΐ μιά δύνα¬ μη, θ' άναποδογύριζαν καΐ θ' άλλαζαν την ζωή τους. Τραδηξαν κατά τό σπιτικό της. Έκείνη ενοιωθε περήφανη. Πόσο άγοπτούσε τή ζωή! Γιατΐ ζωή, ήταν καΐ τούτο τό παλλη- κάρι δίττλα της πού ποθοϋσε ττού λάτρευε. Ή μάννα της τούς άγκάλιασε σιωττηλά μ' έ¬ να δάκρυ, χωρϊς νά πή κανένα λόγο "θλες οί χειρονομίες της ήταν εύχές. Τού γνώρισε τ' ά¬ δέλφια της. Τα χάϊδευε μέ στοργή. Μαζΐ τους καΐ τοΰτα θ' αλλαζαν. 'Εκεΐνος την κοί- ταξε. Δέν χόρταινε τούτη την όμορφιά, πού ξεπεταγόταν μέσ' άττό την φτώχεια, σέ κάττοια γωνιά των Δειλινών —Ξέρεις, κόρη μου, μή σέ δώ νά κλάψης δμως πέθανε ό Κωστής τής κυρά Μαρίας ό γυιός. Τόν έφεραν τ' άττόγευ- μα. Άττόκαμε στΐς φυλακές. Λένε, πώς τόν δασάνισαν πο¬ λύ. Τόν χτύττησαν στό κεφάλι. Τό χαρτϊ πού τούς έδωσαν, γρά φεΐ πώς άρρώστησε άττό καρκϊ νο, ένα χρόνο τώρα στή φυλα- κή. Μιλοΰσε χαμηλόφωνα λές καΐ φοδόταν κάττοιο χαφιέ νά κρυφακούη. Έμεινε έκείνη νά την κοιτά. —'Ο Κωσττΐς! Σπούδαζε κι αΰ- τός σέ μιά μικρή σχολή. ΕΤχε ίδανικά. Πί—ευε, ττολυ ττίστευε στόν όγώνα τού στήν άλλαγή. Τα σκυλια, τ&ν σκδτιοσαν! *Α- ττλοχτε τό χέρι. —Έλα π&με. Πρέττει νά τταμε σοΰ λέω. ,Έκεΐνος την άχολούθη σε. Ηταν ίνα ττροσκύντ>μα στόν
άγώνα γιά τό μέλλον ττοΰ θαρ-
χώταν. Ήταν κι έκεΐνο, τό νεκρό
ττολληκάρι, Ινας άγνωστος ο-τοα
τιώτης των Ιδεών τους κι ενός
κόσμου άγγελικοΰ. Ή μάννα
τού θρηνοθσε καί τό χάϊδευε.
Δέν αντεχε νά κοιτδ τούτη τή
ζωη ττού τώρα ήταν άνττμττορη
νά ζή.
Βγήκαν έξ».
—©έλω νά ττερπατήσωμε, θέλω
άέρα. Τοϋσφιξε τό χέρι! Πόσο
σ έμπιστεύομαι άγαττημένε!
Κοιταξε πέρα μακρυά στή Οχο-
τεινη θάλασσα ττού ττάνω της
άργοσάλευσν τα κρΐ - κρΐ, φ»τι-
σμένος δαντελωτός δρόμος ιτάνω
στό μαΰρο φόντο.
«Τώρα π' άρχίζ/ει ό θρήνος,
σταματώ και ξεκινώ στό δρόμο
σου παλληκάρι ψιθύρισε. 'Εγώ,
θά τρέξω νά δοώ κεΤνο, ττού και¬
ρούς εψαχνες ψυχή μου.
Ή μάννα σου μοιρολογά καΐ
σέ λούζει λουλούδια κι αρώμα-
τα γιά νά μυρίζης δμορφα, δπ«ς
ττάντα κι δχι την μυρωδιά τοΰ
θανάτου ττού σοΰ χαρισαν. Δέν
πέθανες στής καρδίας μου τή
θλΤψη ττ-λληκάρι. "Εζωντάνεψες
και φεύνω, νά γίν«, ό σταυραε-
τός σου. Φεγγάρι μου βγές άττ'
τό κοιμητήρι σου και φίξε καί
λοΰσε, τό χλωμό πρόσωττο, όλόϊ
διο μέ τό δικό τού. Βγίς καΐ
κράτησε φώς, στΐς τελιυταΐες
τού στιγιμές ττάνω στή γή! Καΐ
τό ττρωί κα|ΐάρωσε στήν φωτία
της μέρας ττού θ' άρχίζη, τουτο
τό νιό όλοζώντανο στή ψυχή,
στή γη ν' άφανίζεται. Άντίο
τταλληκάρΐϊ!»
"Εκλαιγε, Εκλαιγε σιωττηλά.
ΈκεΤνος την κράτησε καϊ της
σκού— ισε τα μάτια.
—Θέλω νά μοθχεις έμτπστοβύ-
νη. "Ολοι τοΰτοι οί έργάτες, οί
ανθρω-οι τού μόχθοι«, θά βροΰν
σέ λίγα χρόνια δικαιώση. Άρ-
κεΐ νά -ιστέψουν σ' αυτή. ΕΤμα
ότε νέοι, θά τΓολεμήσουμε. Μή
κλαΐς· μόνο γέλα, γιατι δέν θ'
άργήση ναρβη, ή δμορφη νίκη
που καΐ τα ττουλιά θά μττοροΰν
νά πετάνε κι αύτά ελευθέρα, ν'
άναττνέουν καΐ ν' αναττνέουμε κα
θάριο άμόλυντο άέρα.
—Θέλω νά ήρεμήσης!
Περ-άτησαν........ —Πρέτΐΐΐ, νά
φυγω άγα—ούλα.
—Μεϊνε λίγο άκόμα!
—Όλόκαιρη- ή ζωή εΤναι δικιά
μας! μιά δύσκολη μά ύπέροχη
ζωή. Τής χάϊδεψε τό πρόσωττο
καί χάθττκε στό σκοτάδι ττού τύ-
λιγε τα Δειλινά.
—Καληνύχτα σου, δικέ μου, συν
τροφε. Αΰριο καί ττόντα μαζΐ.
Τωρα τό ττίστευε. Την άγαττοθ-
σε. Δέν υπήρχαν διαφορές. Ή¬
ταν ενός ανθρω-ος οί δυό τους
γιατΐ ττίστευαν καΐ ήλττιζαν στά
"δια Ιδανικά. Γύρισε καΐ όσμί-
στηκε τόν άέρα. Άγαττοθσε τή
ζωή μ' δλη τή χαρά καϊ τή θλί-
ψη της. Αύριο —άλι, εΐττε και
χάθηκε στή νύχτα.
Δειλινά ά—τε!ρευτα στών ημε¬
ρών την τρεχάλα, ττοτε θά σταθε-
ροποιη&ητε· σέ μιά μορφή, σ'
ένα χρωμα σ' Ινα άνεμο; Δειλι¬
νά, σκοθρα κι αχρωμα, τίς κρΰ-
ες τού χειμωνα μέρες άλλάξετε
μορψή. Τότε πιό ττολύ χρειάζε-
στε ττνοη, χΛρ>μσ ρ6ζ, μοβϊ, ά-
νεξάντλητο, γι« νά μή μαυρίσε-
τε την ψυχή τούτων των άνθρώ-
ττων. Γιά σάς τώρα, ύττάρχει έλ-
ττιδα για καλ"υτέρευση.
Ναΐ! ό κόσμος δέν είναι α-
σκτνμος κι άσήμαντος δττως οί
τρώγλες σου.
Είναι δμορφος κι ασκημος ά-
νακατεμένος, δττως δλοι 4 κό-
σμοι, τού κόσμου κι ό ττρώτθς
θα νικηση. Δέν θ' άργήση κα!
για Σας ναρθη, θλιμμένα Δειλι¬
νά μια χρυσή Ανατολή!
* ΐί- - «. Μήτ'δα
ΣΗΜ.ι. Μ« το ψευδώνυμο «Μήτι-
δα» ιτηρε μέρος στό σχετικό δια-
γωνισμό ή κ. Αθηνά Κορνάρου
- Κελαντωνάκη.
ΣΕΛΙΔΑ 2
ΗΡΑΚΛΕΙΟ "Η ΑΛΗΟΕΙΑ,, ΚΡΗΤΗΣ
Μυΰιοτόρίΐμα
- Βιογραφία
ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΑΠΛΚ2ΤΗ
Ό ΌΛηβιυός Ζορμπας
καί ό Νίκος Καζαντζάκης
·, — 2ον —
Τέτοιει>οΙ ττροθε'σεις μου. "Ομως ό δρόμος ττθύ άκολούθησα
γιά νά φτάοιι στό ακοπό μου — τό νιώθω πολύ κσλά — μέ ττη-
γε μακοιά μσκρίτερα άπό τι ήθελα καΐ πιό μακριά Τσως ό—ό
τιΊτφε-,τε Ζ' αύτό μέ παράσυρε μιά άλλη σφοδρή έτπθυμι'α μου:
ν" άττλοποιήοο, δσο μπορώ, τό δυαδικό χαραχτήρα των Ιδεών
(τού ϊκφροζει ό «-Αλέξη*-, Ζορμττάς», έτσι ττοΰ νά 'νσι εύκολο μέ
μίαν άντ:πσρα6ολή, νά μυηθεΤ σ' αυτόν κι ό μέσος, ό λιγότερο
καλιεργημένο ·; άναγνώστης. Δέν ξέρω άν τό πέτυχα αΰτό' μά γιά
νά τό ττετύχω, άναγ,<οσθηκα νά έπιχειρήσω καϊ ψυχανάλυση των δυό κεντρικόν ήρώων τοο, τού Ζορμττά καΐ τού Καζαντζάκη πού σΐΛΛέτουν τα σωκρατικό, πολές φορές διάλόγό τού. Δύσκολο άληθινά -- -ιουλάχιστο γιά τίς δικές μου δυνάμεις —τό έγχείρη- μο:. Τό άττοιόλμησα ώστόσο. Όχι μόνο γιά νά έκπληρώσω Ινα χρέος, άπαξ κα! καταπιάστηκα νά γράψω τουτο τό 6ι6λίο δηλαδή νά φτ,άξω ένα — δσο μπορώ —άρτιωμένο δθήθημα στήν κατανο¬ ήση των δυο ττρωταγωνιστών τού, άλλά καί γιά νά γλυτώσω άπό τόν φοΓερόν ήσκιο τού άναστημένου δρυκόλακα —νά ξαλαφρώσω άττό τό ίγχο- τού 'Ετγραψα κλαίγοντας τό δίκιο τής Μάνης, ττού λέει τό μοιρολό', κα^ κουδεντιάζοντας μέ τούς ήσκιους τοΰ Ζορμττά καί τού Καζαντζάκη, καϊ λυτρώθηκα... 'Όττω;, θά δ'απιστώσει ό άναγνώστης τό 6ι6λίο αύτό-δέν είναι ούτε μελέτη, οΰτε εαθαρή ίστορία, οΰτε φιλοσοφικό δοκίμιο. Εί¬ ναι ΐσωο ένσ άπλό όφήγημα, ττοΰ έχει κάτι άπόλα αύτά —κ' !στο- ρία, κσί μ·ελέτη, κα' ζ'ΐλοσοφική διαθέση. Ή σύνθεση αύτη άντι- τροσωττεύε τ;,· !6ιαίτερε.'; προτιμήσεις μου. ©έλησα σ' αύτη νά δώσω κι ?να κομμάτι όττό τόν έαυτό μου. Ό καλλιεργημένος ά- ναγνώ,τ^ης θα τό ειατηοτώσει αύτό άττό τούς λυρικούς τόνους ιή·.-, τ-ρόζας καϊ τού; κόπτοτε δερμπαλιστικούς ήχους της. Άδυ- ναμ'α ποι. δέν μπίρπσο νά την ξεττεράσω. "Ισως γιατΐ τταρασύρ- θηκα ττολό στό διονυσ.ακό μεθθσι τοΰ Ζορμπά-καΐ στά γλυκά δ¬ ράμας τοι", Κοζσντζόκη. "Ισως καΐ γιατΐ παραδόθηκα άνυπερά- σττιστο; στά μάγια τής άκρογιαλιάς τής Μάνης, ττού τόσ τή χάρηκαν ο Καζαντζάκης, ό Σικελιανός, ή Μαρίκα Κοτοττούλη, ή Γσλάτπσ, ή Εΰ·.. ί. ικελιανοΰ, κι δπου καί ττοιητής νά μην εΤσαι -- φτάνκι ν τ την 0-ί.νίζεις — νιώθεις την άνάγκη νά τραγουδή- σεις, νά ττεΤς κι έ'να λόγο παραπάνω Μεθάς άττό τό δυνατό κρα- σΐ τή·; όμςρφιάς της καί δέν ξέρεις πιά τί λές... Τό νενικό διάγραμμο τοΰ διδλίου τό χώρισα σέ τρίσ βασικά ιιέρ.ι 3Γτό ττρώτο τροοπάθησα νά δώσω την ύφή τού τοττίου τής Μάνης κι άτόφιους τό Ζορμπά καί τόν Καζαντζάκη, Ετσι καθώς ττρόβαλαν άττό τα ττραγματικά γεγονότα κα! τ' άναθυμήματα τής Στούττας Στό δεύτερο κάνω μίαν άντιτταρσβολή των ίδεών καϊ των αντιθέτων χαραχιήρων των δυό αυτών, δττως ξεπηδοΰν μέσα άττό τίς γραμμές τοΰ μυθισιορήματος. «Βίος καΐ Πολιτεία τοθ Αλέξη , Ζοομτά». Στό τρίτο μέρος, πού μπαίνω στήν ψυχανάλυση των δυά ήροίον, έττιχε.ρώ καΐ μιά διείσδυση στόν κύκλο των ϊδεών τού 6ι6λίου Πέρνχο θέσεις, ξετινάζω δπου νομίζω δτι χρειάζεται ξε τίνα/μα Άπόοα εΤπα σπτ,ν άρχή δγαίνει πώς την πρώτη, άφορμή γιά νά γράψί/· τί> δι6λίο αύτό μοΰ την £δωσεν ό Γιάννης Γουδέ-
λης. Κσι γ' αυτόν σνήχει. Μιά δεύτερη άφορμή μοθ εδωσαν ό Νί¬
κος Άν-ωνακήττουλος, άττό την Καλαμάτσ, κ' ή γυναίκα τού Μα¬
ρία, ττοι; είχαν την ανοίξη τού 1 959, έπισκεφτεΐ την περιοχή τής
Στούττας, μάζεψαν όρκετές πληροφορίες γιά τό χρονικό τής ζω-
ής τού Καζαντζάκη στή Μάνη και στό μεταλλεΐο τής Πραστοδάς
κσϊ πρόθυ·μα τίς εθεσαν στή διαθέση μου. Ό ένθουσιασμός τους
γιά 'ό τοττίο κα! τ' άναθυμήματα ποΰ 'χαν συγκεντρώσει γύρω
άττό την ττεριττίτεια τοΰ Καζαντζάκη στή Μάνη, εϊταν μιά δυνατή
ττσρώθρσρ γιά νά νράψω δ,τι έ'γραψσ. Και θά 'θελα δχι μόνο αύ-
τούς, άλλά καί ιήν Άιπρονίκη Ζορμπά — Κεχάεφ, κα! τόν 'Ελττι
δοφόρο Χ.-ουρέα κ όλους τούς αλλους μάνιάτες ττού μοθ 'δωσαν
ιτληροφορίεΓ καϊ μέ βΐιήθησαν στή συγκεντρώση τοθ ίστορικοθ ύ-
^™1^ αποτελεί -ιό τιρώτο μέρος τού διδλίου, νά τούς εύχαρι-
ΚΑΚΟΤΡΑΧΑΛΑ είναι της
Μάνης τα βουνά' χιλιάδες, έ-
κατονιμύρια χρόνια ϋχουνε σφυ
ρηλοτήσει τό κορμί τού καί τό'
χούν ντύσει ιμέ τή σκληρή κρού
στα τοΰ γρανίτη καί της σιδε-
ρόκετρας. Χιλιάδες. έκατοιΐμύ-
ρια χρόνια Ρχουνε δοιΑέψει μυ
στικά γιά νά στεριώσουν στή
δυτική πλευρά της Μάνης τό
γιγαντόκορ,μο Ταθγετο—φοβε
ρό δράκο καί βιγλάτορά της.
ΑίιΤινες πολλοί έργάοτηκαν γιά
ν' άφηλώσουν τίς κορφές τού
Πενταδάχτυλου, μήπως μπορέ-
σουν καί φέρουν τόν δνθρωπο
πιό κοντά στό θεό. Μήτκυς...
Άρίφνητος ιιόχτος τού καιροθ
στοίβαζε στίς άπάτητες κοικρές
τού, νειμώνα καλοκαί|)ΐ. τα χι-
όνια γιά νά λυώνουν κάποτε
καί οωμό νά μην ϋχουν νά λυ¬
ώνουν και ^ά κρΰα νερά τους.
νά κυλοΰν στά πόδια τού, άλ¬
λοτε οά θολά, σκοτεινά. άγρια
ποτάιιια κι άλλοτε σάν κρουστα
λίνια. διάφανη. κακαρΐοτή νε-
ροουρμή· νά κυλοΰν καί νά λα
ζεύουν τό γρανίτη τού, νά γλύ
φουν τα στέρνα τού, νά τρυπώ
νούν τα σπλάχνα τού καΐ νά
γίνουνται δροοερές ΐπιγές. Έ-
άτια, πεΰκα, άγριοπούρναρα.
οκοίνα. κουμαρΐίς, αίωνόβιβς
βελανιδιές κι δλα τα μοοκοβό-
τανα: τοάϊ στίς άψηλές κορφές
τού, φλιοκούνι, θρούμπη καί
ρήγανιι χαμηλότερα οτολίζουν
σάν πράσινες ψηφίδες τή γΐφί-
ζα κάπα τοθ πετρωμένου γίγαν-
τα.
Κακοτράχαλα είναι τα. βουνά
τίΐς Μάνης· άχαιμνή ή γή της·
πολύς ό μόχτος τοθ κακομοίρη
τού άνθρώπου γιά νά τή μερέ-
νμε ικαί νά την κάνει καρπερή.
Παλεύει όλοχρονίς νά μαζέφει
λίγο χιδμα, νά τ' άπΛώοει σέ
δυό, οί πέντε. σέ δέκα—οχι
παραπάνω... -μέτρα τόπο, νά
οπάοει τή σιδερότϊετρα καί νά
την άρμολογήσει στίς πλευρί-ς
της γιά νά την γλυτώσει άπό
τίς νεροφαγιίς καί νά φτιάξεΐ
ιπά «λαχίδα»—ί'να μικρά κομ-
μάτι γή<;— καί νά τό σπεΐρεί μέ λίγες φοίόχτες οτάρι, μέ,λί- γο κριθάρι. "Οχι γιά νά χορτά- σει τό ψωμάκι καί νά φχαριστά εί τό θεό τού πού τοθ τό'δωοε. "Οχγ μά γιά νά μή τό στερΐ)- θεϊ δο τό χρόνο. Τέτοία ή γής τέτοια τα ουνο τής Μάνης. Κι ό άγέραοτος Ταίογετος—ό ορά- κος της—άγέλοστος. βλοου- |)ός. οά βυζαντινός ίίγιος, αγ- ριος οάν τόν Άρχάγγελο Γα- 6ριή· άτάραχος κι αϊ/,ηιατι- κός οάν τό Βούδα. Μά άν τόν κοιτάξεις άπό τή Δυτική, την 'Έί,ω ί] Άποοκια- δερή λεγομένη Μάνη, άπό τό κάστρο της Ζα|)άται;. άπό τούς πολεμόπυργους της Καρδαμύ- λης. άπό τό καστράκι της Στού πας £χεις μίαν δλλη. όλότελα διαφορεπκή αϊσθησιι. Άπό 'δώ ό Ταθγετος ((κιντάζει σά μερω- μένη τίγηη- τό τοπίο άλλάζει τα χΐ)ϋ')ματα μαλακώνουν. Ή γκρίζπ κάπ« τοο λάμπει μέ την άσημιά άπόχ|)ωοη των Λιόφυλ- λων κ' ή χρυσόοκονη τού ηλί¬ ου πού κατακάθεται άΐιάνω της παιχνιδίζει μέ τή γαλάζια άντ) φεγγιά τής θάλασσος τοϋ Μεο οηνιακοΰ κόρφοο. Σ' αυτή τή Μάνη. την 'Αποσκιαδερη. γε- μίζουν οί άπαλάμες οοι> ί(λιο
Τϊού κρουνελιάζει σά χρυσί)
βροχή άπό τίς κορφές τοθ Ταΰ-
γετου καί τιιλίζει σέ μαγικό φιο
τεινό δίχτυ άνθ.οώπους,ζά. δέν-
τρα, κάοτρα καί χωρία. Ό γοα
νίτης κι ό πυρόλιθος φαντά-
ζουν οτά μάτια σου οά φρεσκο
γυαλισμένα μαλακά φύλλα κα-
θάριου χρυοαφιοΰ. τα χιόνια
πού 'ναι σκορπισμένα άκόμα
στ(ς καοφές τού σάν τοθφες
μτιαμπακιοϋ καί τα κοτούφια
πού τό λαλοΰν στίς φυλωσιέ(
κ' οί πετροπέρύικές πού φτερα
κίζουν στ' άψηλώματα, , σάν
πουλιά τοΰ Παραδείοου!
Στρέφεις την πλατή στό 6θι>
νό κι £να θάμα φυσικης όμορ·
φιάς σέ θαμπώνει. "Εχεις μπρο
οτά σου τή γαλάζια δπλα τοϋ
Μεσσην'ιακοΰ. )Ποντιάδες αυ-
ρ«(;. ποδρχονται .'άπό τό Λυβι·
κό, σοΰ χαϊδεύουν τό πρόσωττο
σοΰ δροσερεύουν την νρυχϊ^,
οοΰ ί,αστερώνουν'τό νοΰ. Στά
π!όδια οοι ή φωτεινή, γεμά-πη
λαμπυρήθρες θάλασσα σοϋ προ
σφέρει την όλόδροοην άγκαλιά
της. Διπλομύρουδιι
οκοβολιά ίωδίοιι κοΐ ■ καρ-
πουζιοΰ σέ κάνει νά πέο-
νεις 6αθιές άναοεμιές. "Αοπροι
γλάιιοι ττεταρίζουν μπροοτά οχ)υ
καί πότε κότε ζυγιάζονταΓ ϊτά-
νω άπό τη θάλασσα, όρμοΰν
στό νερένιο κορμί της καί>τό
τριιποΰν μέ τα ράιμφη τους γιά
ν' σοΛάξοιιν καμιά ιιαριδοϋλά
τοΰ άφροϋ. Λευκά κρίνα καί
γιασεμΐά φυτρώνουν μέοα σου
Κ' ή ψιιχή οοΐ) άναγαλλιάζβι.
Μιά ντατελλέγια άκρογιαλιά
ί,εδιπλώνεται άπό την Καρδα-
ΐιΐιλη ώς τή Στούπα, έφτά χιλΐ-
όμετρα μάκρος. "Άοπρη σάν τό
άλα βοτσαλόσπαρτη άχτή στήν
Κπ >δαμύλη. Ξανθή άιμμούδα
οτ6 ιιικρό κόπφο τί)ς «Καλογρι
ός« κπί στό λιμανάκι της Στού
πας. Βότοαλα οάν κουφέτα καί
χίλιαι λογιων χοχλαδάκια—φη-
φίδί·ς στήν Καρδαταύλη. Ψιλή
άμΐιοόδα οά χρυσόοκονη στήν
«Καλογριά»· κάπως Γπό χοντρή
οάν ί,ανθή ζάχαρι άμμουθιά
οτή Στούπα.
(Συνεχίζεπαι)
ΟΙ ΤΕΧΝΕΕ ΚΑΙ ΤΑ ΓΡΑΜΙνΙΑΤΑ
ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ
ΤΟΥ ΓΙΟΡΓΗ ΚΑΦΕΤΖΑΚΗ
Ό Γί-ραπιετρίτης δάοκαλος
ΓιώΓ)γη<; Κα<[>ετζάκης, ί-τοιμά-
ζει μιά δεύτερη ποιητική συλ-
ογή, πού θά κυκλοφορήση συν
τομα σέ βιβλίο. "Οπως είναι
γνωστό. ό Καφετζάκης 6χει
βγάλει αλλη μιά σειρά ποιη-
μάτων τού, -τα πρώ,τα. τό 1972.
ΤΗταν μιά καλαίσθητη συλλο
γή πού την ίχει τιτλοφορήσει
«Πικρές "Ινες» καί εΤχε πάρει
τότε, καλές κριτικές
Η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΓΛΟΣΣΑ
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
«Η ΑΛ*Η©ΕΙΑ)
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ
ΕΔΡΑ: ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
ΟΛΟΣ: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ — ΑΡΙΘ 15
ΤΗΛ: 230.386
ΛΛΛ
ΕΚΔΟΤΗΣ — ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ — ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ
ΕΜΜ. ΗΡ. ΧΑΡΙΤΑΚΗ!
(ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ)
ΦΩΚΩΝ 21 — ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
ΛΛΛ
ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
ΜΑΝΟΣ ΜΑΓΡΙΠΛΗΣ
ΗΦΑΙΣΤΟΥ 18 — ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
Παπά τή γενικώτερη έξέλιξη
πού έ"χει πραγματοποιηθεί στό
χώρο τής γλώοοας μας καί την
δικαιολογημένη επικρατήση τής
Δημοτικάς, ίν τούτοις πολλοί
λογοτέχνες έξακολουθοΰν νά
έκοίδουν τα βιβλία τους, στήν
καθαρεύουοα. Καί έπειδή, ό¬
πως είναι γνωστό, σήμερα,
Ελληνικάς Λαός διαβάζει πολύ
περισοότερο, άπό δ,τι διάβαζε
παλιότερα. νομίζουμε δτι τό θε
(ΐο αύτό έχει ίδιαίτερη σημασία.
1 ιατί ακριβώς μέοτο τιόν βιβλί-
ων μοοφώνεται καί διαπλάθει
τή γλώοπα τού. Βεβαία ή δημο
Τί οψοαγίδα τού σύλλογον δη-
μοτικιοτών πού 'ίδρυσε στό Ή-
ράκλειο ό Καζαντζάκης.
τική δί·ν εΤναι γλώοσα πού μπο-
ρεϊ νά τή, γράψει καθένας. Ά λ
λά το,υλάχιοτον άς χμηοιμοποι-
οΰν, τή μέθοδο των έφΐ>μ€[
δών. παύ έ'χουν καθιερώοει μιά
«μέοη λύση,* Ώς ποΰμε τή «γλώο
σα τιΤιν εφημερίδων» δπως £χει
καθιερωθεϊ νά λέγεται.
Ιίά γιατί ό Καζαντζάκης μέ
οα ο' δλα τα αλα καί σ' αύ
τό τόοημεϊο, άνοιξε δρόμο κα
έ"δωο£ ί'να οωατό παράδειγιμα
φτάνοντας μάλιοτα νά έπιβάλ
λη καί τό κρΐ>τικό ίδίωμα, πού
τό χρηοιμοποίηοε £ντονα ο^
πολλά εογα τού.
"Οπως είναι γνωστό ό Καζαν
τί,άκης. στη νεαρή ήλικία τού
είχε δημιουργήσει καί Σύλλογο
Δημοτικιοτών μέ την όπωνυμία
«'Ο Σολωμός» καί ?δρα τό Ή-
ράκλειο.
ΟΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ
«ΑΝΤΑΙΟΣ»
"Ενας άκόμη έκδοτικός οί
κος πού έδ.οεύπ στό Ήράκλεκ
ό ('Άνταΐος»,, £χε κάμει
τ»ική Π(χ>σφορά, οτήν ηρο/ίη^
καί παρουσιάση νέιυν λογοίεχ·
νών.
Πρόκειται γιά τόν έι*δ»ίχΐ{ό
οίκο τού Κωοτη Φραγ^βθλη^
πού δπως εΐν,αι γ·ωστό. έκτός
άπό την έναοχόληοή τρ,ϋ-4ΐε
την Τ>αΐογραφία. είναι ^αί^ίνος
άκό τούς άξιολογώτερσυί;1· λθ-
γοτΐχνες παύ διαθέτει αύτη τή
στιγμή ή ίδιαίτερη πατρίδα μας.
Οί έκδόσεκ: «Άνταΐος» (εί¬
ναι τό πρωτο λογοτεχνικό ψευ-
δώνυμο τοϋ Κωοτίϊ Φραγκού-
λη) εΐχουν προγραμματίσει ή¬
δη μιά σειρά νεων έκδόσεων,
γνωστών καί νέων λογοτ'εχ-
11. Παϊταχρον.ακη "Αννα
12. ΠρΌκοπάκης Βασίλειος
13. Πώλη Γιάννα
14. Περογαμβράκης Νικόλαος
15. Πώλιας Λουκδς
17. Σκουρογιάννης Ευάγγελος
18. Σουλτάτου Μαπία
19. Σταυρακάκης Γεώργιος
20. Σπυρλ>δάκτ>ς Εμμανουήλ
21.. Σμυρνάκη Γιώτα
22. Τοατσάκης Παναγιώτης
"23. Τζατζαράκη "Αννα
24. Τσαγκουρνής Σταύρος
1ος 'Αναπλπρωματακός: Στε¬
φανάκης Κωνσταντίνος, 2ος Ά-
ναπληρωματικός: Γκαβόπουλος
Παναγιώτης
Ο ΘΙΑΣΟΣ
ΠΕΤΡΟΥ ΦΥΣΣΟΥΚ
Περιοδεύιει αυτόν τόν καιρό
στήν Κρήτη, ό θίασος τοΰ Πέ¬
τρου Φυσούν.
Τό ίργο μέ τό ύποϊο συνε-
χίζει ίίδη τίς παραοτάσεις τού
στήν Άνατολική Κρήτη. είναι
τό «Φρουρά οτό Ρήν"»·
Ο ΜΙΚΗΣΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ
11 Βιΰλιοθήκη Καζαντζάκη, δ¬
πως ήταν στήν πρώττ! «αϊθουσα
Καζαντζάκη» στό ίοτορικό Μου-
ογϊο Πρακλείοΐ1.
Μουσικη
ΟΙ ΕΠΙΛΕΓΕΝΤΕΣ
ΣΤΟ ΦΟΝΗΤΙΚΟ
ΦΕΣΤΙΒΑΛ
Ίΐ Επιτροπή Κρίσεως τοΰ Β
Παγκρητίου Φωνητικοΰ Φεοτι-
βάλ, οτήν όποία προεδρεΰει ό
άρχινιουσικός κ. Μηνάς Τζωρ-
τζάκης. έπέλεξε τούς ύποψηφί-
ους πού θά διαγωνιοθοΰν στό
έν λόγω Φεστιβάλ στίς 12, 13
καί 14 Ιουλίου, στήν «'Όασι».
Κατ' άλφαβητική σειρά, δπως
τούς έδωοε ό ούλλογος «Κά¬
στρο», πού διογρανώνει τό Φε-
σττβάλ. είναι οί εξής:
1. Άλεξανδράκη Ειρήνη
2. Άμαργιανιτάκης Ήρακλης
3. Διδάρας Νικόλαος (
4. Κάργατζης Ίσίδωρος **
5. Κακουλαντωνάκης Άπόοτ.
β. Κουγιουμτζάκη Πέλα
7. Μανιαδή 'Ελβυθερία
8. Μενεγάκη Τασούλα
9. Μπουρδαμής Εμμανουήλ
10. Μιοάκη- Μαρία
ΚΟΥΣ
ΚΟΥΣ _____________^_____________
*ΜΗ^~|~ι~ΓεΤ~~3ί_—μυιχμ.
Λ Μεταξύ των αλλων, ττολλών καϊ ττο.κίλων, συζ"ήσεων ττού
I-
γ,να, μέ την πρόττ, έκδοση τής «Άλήθε,ας», ήταν κα, ή εξής:
--Κτ>ά τα λίει, ττολύ καλά, άλλά τό έρώτημα είναι- Θα συνε¬
χίση
Καίΐ, ττσριι·ρ."ΐ<ύμε-&· τησε στόν ιρωτώντα: συντροφ,α", άλλος συμπολίτης άπαν- -- Να σοϋ π;.;: ι οη, ή μέ ττολλές ,·έ πο*λά έκατομμύρια θά δης τόν Μάνο Χά- . . ιηνύσεις. Α ,0. ΛΜτοριττόρτερ, το: Ηρακλείου κα! κυρίως ό συνεργάτης μας Γ Ήάζοΐ, έ'χουν χάσει κάττως την ήσυχία τους. ΑΙτ.α.εΤναι, όπως μαθαίνομε, ο! έπισκέψεις διαφόρων συμττολιτών πού τούς ςητούν τα άντπυπα κα. τα άρνητικά, τής Χουντ.κής ττεριόδου, τα ότοία φυσικώ, τοις αττεικονίζουνε σέ άλησμόνητα ένστσντα- νέ κα; ψτ:τΓ.γρα<ίΐ'κά σ-Ίγμιότυπα. Λ Άπό τα (>.ρα<ότΐ:ρα στιγμιότυπσ στό Τυμπάκι, καΐ συγκίκρι- μένα κατά την πρώτη έπίσκεψη. έκεΐ τού κ. Νομαρχου καϊ τού κ. Δ)ΐοΟ Χα,ροφυλακης, είναι τουτο: "Οτα; οί έκΓτρόαωττο. των Άρχών ροϊτοϋσαν τό όνομσ μερικήν ποΰ >·.ιαμαοπ.ρό:αν έι/τονώτερα, κσθένας άττό αύτοϋς άτταντοθσε.
—Λέγομαι Τυ(. ττοκιανάκης.
Κ αί έναο ά—ο τούς άρμοδίους ττοΰ δέν είχε κατσλάβει το βαθυ-
τρ,ό νέ,ιμα τής Ις^τνης καΐ συμδολικής σύτης απαντήσεως, ρώ-
τητ·:
Μαθαίνοιιμε δτι μετά τόν
Γιάννη Μαρκόπουλο πρόκειται
νά κατέβη στήν Κ()ήτη γιά οε·ι-
ρά συναυλιών καί ό Μίκπς θι·-
οδωράκης, μέ τό γνωοτό συ-
κΚρότημά τού.
Συγκεκριμί'να οτΐς 28 καί 29
' Ι 'ουνίου ό θεοδω|)άκης θά έμ
ψανιαθή σέ σειρά ουναυλιων
οτό γήπεδο τοϋ Ο.Φ.Η.
Οί έκδηλώοεις άναμένεται
νά οημειώσουν έπιτυχία, λόγω
κυρίως τής προοωπικότητας τοϋ
μεγάλου συμπατριώτη νιας Μί-
κη θεοδωράκη.
Ο ΑΒΥΣΣΙΝΟΣ
ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Ό γνωστάς λαϊκάς τροβαδοϋ-
Γος Γιώονος Σφακιανάκης (Ά
βυσσινός), άνοΐξε τό και νού ρ-
γιο τού οτέκΐ στά Σπήλιο.
Πρόκειται γιά έ'να εντελώς
καινούργιο τουριστικό κέντρο,
πού δη-μιούργπσε ό Άβυσσινός
ακριβώς γιατί ό χώρος τού γνω
Οτου παληοϋ κέντρου τού στό
Σκαλάνι, δέν ήταν πιά αρκετάς
Μάλιστα προκάλεοε ίδιαίτερη
ε'ντύτκικπι ή πρόοκληοη πού έ
οτειλε στά έγκαίνια καί πού ή"-
ταν γραμμένη στήν Κρητική
διάλεκτο.
Ποίηοι
Κατά καιρούς θά δημοσίευσ¬
ίν άπό τή στήλη αύτη ποιήμα-
τα Κριιτ<7)· ποιητιόν. γιά νά )ΐπο ρέοωμε μέ τόν τρόπο αύτό, κυ τα τό δυνατόν, νά προβάλωμί· καί νά προωθήοωμε τόν άξιόλο- γο τομέα της ποίηοης οτά εύρύ- τεοα λαϊκά οτοώματα. Σήμερα άρχίζομε μέ ϋνα ποί- η.μα τοΰ αλησμονήτου Σπύρου Πλατάκη, πού αφηοε αύτη τή ζωή πολίι νέος. Είναι άπό τή μοναδική τού οιΛλογή «Τό Μεγάλο Κάστρο» πού έκδόθηκε στό Ήράκλειο τό 19Θ0. Τό ποίημα ίίχει τόν τίτλο «Ήλιοτρόπια». Η Λ Ι Ο Τ Ρ Ο Π Ι Α Λίγα ιρυτά άπόηοα. μαραμένα. ιυτροστά στά χείλη τοΰ Μεγά¬ λου Κάστρου. Χέρση γή. Καί δίπλα μερικά φτωχόσπιτα. Μέ πάση. άπορία παρακολου- θοϋνε μ^ τα χλωμά έκστατικά τους πρόσωπα τόν ελτσνο' κρητικό ίίλιο τοϋ Ίούνη ίίτσι καθώς. άργά-άργά άδιάβπ- ρυς· στήν άτελεύτητη τή ατράτα τού — Μα καλα μισ οκο/ένεια μόνο κάνει τή διαμαρτυρίας Εε6σίο; μιά αΛλ., μεγάλη, δηλαδή δλοι ο! κάτοικοι τού Τυ- μτΓακί:ι., οί «Τυμπ-ακ ανάχηδες»! .... Λ Χτή Ε'ομηχσνική Ι,άνχχ Ηρακλείου έ'χουν δημιουργηθεί λίγα έ.;·νοσ-άσια, σπό λί^ους άλλά ... έκλεκτούς και φυσικσ προνομι- ούχου-,. ό-ω, λέμε και στά λαχεΐα. Μεταξϋ αυτών, συμπεριλαμ- εάνετα· κγ! Ε>'α «τταιδι τοΰ Λαοΰ» ένας, ττού δπως μάθοομε,
τούχε πεϊ μιά τοιγκάνα στϊς Πατέλλες (Τσως ή μάνα τοϋ
Άγ/ε/όπουλοι,) τα τταρακάτω λόγια:
— "Ευΰ ψιλέ, μελαχροινί μου άττό τταιδί τοϋ λαοΰ ξεκίνησες, άλ-
λα τγο>ι^ τ,λούσιος κΐτφαλαιοϋχος βά γένης.
Κα! ναϊ μέν ή -σιγκάνα 6γήκε σωστή, άλλά ό ίδιος παρά τα
γεγονότι*, ξετερνώνται τή νεη·μοσύνη τού Λαοΰ, συνεχίζει νά
λϊ-ει ττω εΤνα. -ταιόι -ου. "Ισως, άλλά... μοΰλικο Διαφορετικά,
άν έπμένει, ΐά ύ^οβισωμε πώς κάτι κακό τοΰ συμδαίνει καϊ
φυσ·κ'< θά . σταυρο - κοπηθοόμε, γΐα λογαριασμό τού Λ Εμαθα ότι ό <Λΐίαθυντής καϊ μεγαλλίτερος μέτοχος Άνώνυ- μηΓ '£ιαρίαο, τγοι'- εχπ άναλάβει τα έ'ργα των βάσεων στήν Κρή,η, σύρθηκρ. κατιϊ τή διάρκεια τής Χούν-τας, στά κρατητηρια τής ΕΣΛ Έ^είνο ιτο: δέν εμοΛςχ είναι αν εΐχε ίδιαίτερο δωμάτιο και άν ή &6!(,ιζιι , εΐχΥ άλλο λόγο, άττό αϋτοΰς πού λέμε έντυ- ττ./')οεων, ογγ'λ.'·, ΦηιαοΛογεΐται. ", ' Ενας άττό τού.; <·διοτελέσσντες Δημάρχους τής έψταετίας, διαμαρτυρήθηκε σέ κι-ντρική ττλατεΐα λέγοντας δτι δσα γράψτη- και» ττήν εφημερίδα μας γιά τό Σιωνισμό, τούς Μάσώνους καΐ τους Ροταριανούς, δεν άνταττοκρίνονται στήν πραγμστικότητα Κ αί κά-"·ο,2ς ττού τόν άκουσε είττε: —Τα μι·αλά σου κοΐ νοΰ... Μττογιοττζή ό κόπανος (ή μάλλον τοΰ Μπογιατζάκη) Ο ΕΧΕΜΥΘΟΣ μακραινει ΤΑΒΕΡΝΑ "ΔΙΟΝΥΣΟΣ., ΠΛΑΊ' ΣΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ΠΑ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΦΑΓΑΔΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΥΣ "Ενα καλό φαγητό σ*' ένα δμορφο ττεριβάλλον — 2ον — (Τελευταίον) Τόν κοίταζε. Κάποτε, εΐπε ϊ- ναι; ζωγράφος, /ζωγράφισε ενα δειλινό γιατΐ τόν ένέπνευσε ή άρμονία των χρο*μάτων, πού τέτοια ώ.οα β.οίσκουν την εύκαι ρία νά ί,εχυθοΰν και νά καμα- ρωθοϋν (ριλάηεσκα. Ή ζεοτή αΰρα. ό ήλιος π' δγερνε τό χον τρό όλοστρόγγυλο καϊ πυρωμέ- νο κε<ράλι τού στά μυτερά μα- }ιλάρια τ' ύρίζοντα, τεντώνον-. τας τίς τελευταΐες ήλιαχτίδες τού μαβιές, οτό καθάριο γαλά- ζιο τ' ούοανοΰ, λές κι ήθελε νά τό λαβώσιι καΐ ν' αφήση τ' άχνάρια τού γιά νά μή ξεχαοτή μέχρι τ' άλλο ξημέρωμα. Μά, άλήθεια, ποίος ζωγράφος θά μποροΰοε νά ζωγραφίση τουτο τό παράόοξο κατασκεύασμα πού πονοϋσε δποιον τό κοίταζε καϊ μόνο λύπηστ), πολύ λύπηση ίί- φερνε .γιά τσ' άν/θρώπους τού¬ τους ή σκέψη, πώς θά μποροΰ>
σαν νά ζοϋνε κι αύτοι πιό άν-
θρώπινα.
Πώς μιλάς έ'τσι; τής εΤπε έ-1
κεΤνος. Την τράβηξε κοντά τού,
τή φίλησε.
—Ό κόσμος τοΰτος είναι όμορ
φός. Θάθελα, νά ζήσω έδω, νά
γνωρίσω τούτους τοΰς άνθρώ-
ττους καΐ τή ζωή τους. "Ισως,
ναϊ κάποτε μποροΰσα νά κάνω
κάτι. Μά θά πρέπη νά τό θέλου-
νε κι αύτοι Νά μττορέσουν νά-
μάθουν νά κοιτάζσυν μακρυά..
Μέ τόσα τταιδιά, πολλά θά μπο·
ροϋσαν νά γενοθν Ή πλατεΤα
των Δειλινών τούτη την ώρα, ή- ,
ταν γεμάτη τταιδόκοσμο ποΰ
δοοΰσε σάν μελισσομάνι.
Κατηφόρισαν ττρός τα Δειλινά.'
Στήν ττρώτη στροφή, συνάντη-'
σα έ'να μικρό σττίτι μέ μιά αύ
λίτσα μικρή, γεμάτη μαργαρί
τες.
Γευά σας.! εΤπε έκείνη ιστήν
κοττέλα ττου καθόταν στήν αύ-
λή καΐ κρατοϋσε μέ τα δυό της
χέρια άγκαλια την φουσκωμέ-
νη κοιλιά της.
Σηκώθηκε, τους χαιρέτησε,
κα! τούς προσκάλεσε χαμογελα
στα. Σταμάτησαν 'Εκεΐνος ή-
θελε νά μάθη τόν κόσμο τούτο.
Πρόθυμα δέχτηκε τό κάλεσμα
κα! μττηκε μέσα. Ήταν δυό
δωμάτια. Ή σάλλα όπως την
έλεγαν καΐ ή κουζίνα, καθιστι-
κή.
Έτρεξε νά δάλλη νερό νά
τούς κεράση.
Μόνο αύτά τα δυό δωμάτια εί¬
ναι, ρώτησε έκεϊνος.
Δυστυχώς, ναΐ. Κούνησε τό κε-
φάλι της ή κοττέλα κρατώντας
τό δίσκο. ·
—Νά σκέφτηκα δμως νά
τό κσλυτερέψω. 'Εδώ, θότ 6άλ-
λωμε ένα χώρισμσ - κι έδειξε
μέ τή μύτη τοΰ πατΓουτσιθϋ της
σάν νάσερνε γραμμή ττάνω στό
κόκκινο τσιμέντο - κα! θά φτιά-
ξωμε την κρεββατοκάμαρρα ά¬
ττό κεΐ, και τό σαλόνι άττό δώ
Πήγε πρός την κουζίνα.
—-Νά έδώ, λέμε, νά φτιάξωμε
νεροχύτη καΐ κεϊ ένα μικρό
λουτρό.
Μά, ττώς, αύτη έκεί ή τρύπα
ή σκαμμένη στό τσιμέντο, έκεΐ
ΟΙ ΕΠΙΦΥλλΙαΕΪ
ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ,
©λιμένα Δειλινά' ώς πόχε!
ΑΘΗΝΑΣ ΚΟΡΝΑΡΟΥ - ΚΕΛΑΝΤΩΝΑΚΗ
δίπλα στήν κουζίνα είναι ό κα-
μττινές; την ρώτησαν.
Ναΐ, κούνησε έκΐίνη κάπως
ντροπιαο*μένη τό χεφάλι.
—Μά τόγε τ! σάς έ'δωσαν; Σπί
τια, ή···.
—-ΕΙδατε, τίττοτα Θά φεύγα-
με, μά, μάς άτταγορεύουν νά
τό νοικιάσωμε ή νσ· τό ττΛλή-'
σωμε. ι ;
■ -—-Τότε. τί σάς ξδαααν ττον»ίνά-
ναι δικό σας; ' 1
—-"Εναάνεμο, μιά'κατάρα,^ιά
ιίρ>οσ6ολή. Να!, δέν είμσ)στε
ζώα, μά ανβρωττοι. Τούτοί τό
τελευταΐο τό' ξέχασσν έκβ^νοι
οί μβγάλοι πού'ξέρουν νά γΐμί-
ζουν τό κομπλεξικό είναι τ,ους
μ' άξιώματα, άφού κανένΓ/,,'δέν
τούς δίνει, τιαιτ,! κανεϊς ίδέν .
μπορεϊ νά δή μέ6*α τους καμμιά
μά καμμιά άξία,. μόνο ^
καΐ ματίχιοθοτϊία ττοΛύ.
-'ναμε όμορφα βραδυνά
'ννά ι βάλωμε τάι,κβφά,λια μαςίιΑχΊ
ν/ αρχίσωμε ^ά ζοιΓψιε όμορφα
6ρα$υνά ,στ,ίς δεραι/τοΰλες (ΐας,
ελευθερία ν& όίειρευτόύμε %ΐ
μεΤς φεγγαρολουστές'
γιά λίγη ζωή. >Μά όΐτως ^
,τε,- μάς-έκαναν -την άί)χϊ γιά
νά. σκύι^ομε τό κεφάλΐ, νά ττρίο-
.ση-λωθουμε νά +' άποτελεΐΊ!κϊσυ-
• 'με1 εμείς, κα! ντά τυφλόιθοΰμε' μέ
τή σκοτούρζϊ μας για νά μην
μττοροΰμε νά σκεφτοΰμε τί κά¬
νουν καΐ ττώς μάς λαλοΰν. Μάς
άττοκοίμισαν. Μά ττοιός τολμό
νά σηκώση κεφάλι; 'Θυμάμαι,
δταν ανελαδαν κι έγιναν άρχη-
γο! μας ττόσους συνέλαβαν,
ττόσους τυράννισαν καΐ ποσόυς
σκότωσαν! ,κοθε γειτονιά εΤχε
γίνει μιά τταραφουσκωμένη
μπάλλα ετοίμη νά σκάση μέ
την ττρώτη έτταφή τού μαχαιρι-
οΰ. Ποίος μποροθσε νά μιλήσ-η,
'Όλοι περιμένουμε μιά μερά!
—Καΐ τό μνορό σου, πού θά τό
βάλλης;
—'ΕκεΤ, δίπλα στό κρε66άτι
μας ,στή γωνιά. '
—Μά δέν εχει φώς κ ι άέρα έ-
, κεΐ!
—^Κα! ττοιός σάς είττε δτι ύ-
ττάρχει έδώ, φως κ ι άέράς;
Μάς τα ττήραν έκεΐνοι, κα! τοΰ
τα τα δώρα τής φύσης. Μάς δή
λητηριάζουν, μάς -ΠΓεθαίνουν άρ-
γά. Μα, οχι, θά προσπαθήσωμε
νά μή τούς γίνει τό χατήρι ©'
άλλάξωμε ζωή. "Εμείς θα την
άλλάξωμε. ©ά φτιάξωμε μερι-
κά έττιπλα, έτσι γιά νά νοίώ-
σουμε άνθρώπινα, γιά νά μή
ντρέπεται τό παιδΐ μας σάν
γεννηθή καΐ μεγαλώσει νά φέρη
ένα φίλο τβυ. Ό άνδρας μου
εΤναι γερό τταλληκάρι, λογικό
θά δουλέψη καΐ θα τό φτιάξωμε
δσο μπορο&με πιό καλά τό σπι
τικό μας
—Γιατ1 δεχτήκατε ταύτα τό
·*■-
—Σιωττή!..... Κι αύτοι δέν ή·
ξεραν. "Ηλπιζαν πώς δλα θά-
ταν, κάτι άσύγκριτο μέ τό χα·
μόσπιτο ποϋ τοΰς πήραν.
Την έπιασε άττ' τό· χέρι ,■
καΐ φύγανε Τό βλέμμσ: της'έν-
τονα τάν έρευνοΰσε. "Εμοιαζε
νδναι άλλοπαρμένος. "Ενοιωσε
σάν νά μην· ύττήρχε δίττλα τού.
Πόΐτο τόν γνώριζε αυτόν τόν άν-
θρωττο; Τόν όγαποΰσε μ' 6λη
τή δθνάμη τής ψυχής της. /Ε*
κεΤι>ος πόσο; Ή άμφιβολία ^τή»
κυριεύει. '' ί
—Τι, σκέτττεσαι; Μέ· ξέχασε< δέν τό κατάλαδες; —Μωρό! — γέλασε έκεΐνο^ καΐ τής έσφιξε τό χέρι. — Σκέ' τττομαι άλλαγή, πολύ άλλαγή^ δχι -μόνο σέ τοΰτα τα Δειλινά, χβ. σ' δλο τόν κόσμο. Πρέτΐει, νά μέ βοηθήσης^ ^ —-ΝαΓ νά σέ βοηθήσω. —-Τό ξέρω πώς μένεις έδώ! 'Εκείνη σταμάτησε:· τόν κοίτα- ξε μ' έ'κττληξη μέσα στά μάτια Πώς ι|ιυθίρισε. —Μά δταν άγαπάς πολύ, φο- βάσαι, ζηλεύεις. Καΐ θέλεις ν«ΐ ττροοίιΐαθεϊς νά μαθαίνης ό,τι μττορεί νάχη σχέση μέ τόν άνθρωπο π' άγαττάς, Γ Γ -αότό σ' άγαττούσιΐ ττιό ττολύ. Γιατ! μττόρεσες να), άγαπούλα- μπό- ρεσες νά ξεπεταχτής μέσα άπό τούτη τή θλιβερή ζωή καΐ νά γίνης ένας άξιόλογος, ύπέρο- χος άνθρωπος γιά μενά, γιά 6- λο τόν κόσμο αϋριο. Πόσο σ' άγαπώ, νάξερες! "Ενας έφηβος πέρασε άπό δίπλα, τούς κοίτα- ξε καΐ μετά δόθηκε στΐς σκέ- ψεις τού. 'Εκεΐνοι, οΰτε καν πού τόν ττήραν είδτκτη. Δέν μπόρε- σαν νά δοΰν οτό σκοτάδι, ένα συνετταρμένο θλιμμένο πρόσω- ττο γεμάτο στοχασμό κι έπιθυ· μίες. Περπατά στά στενά σο- κάκια τής συνοικίας κι όνειρεύ εται τοΰτα τα καλοκαιρινό 6ρά δυα. Τοΰχίΐ γίνει Εμμονη ίδέσ νά μάθη γράμματσ. έστω τώρα, κάττως άργά. Νά γίνη δυνατάς νά κατεδαφίση δλα τοΰτα τα κατασκευασμένα χαμόσπιτα κσ.ΐ νά ξανοτχτίση καινούργια. Νά φτιάξη, φωτεινά, λαμπερά σττίτια κι αύλές, μέ ττολύχρω- μα λουλούδια. "Ενα μεγάλο ττάρκο μ' δλα τα παιγνίδια μέ¬ σα, γιά νά παίζουν τα τταιδιά των Δειλινών. Μιά βιβλιοθήκη νά πηγαίνουν νά διαδάζοΐΛ» τα παιδία των Δειλινών. Μιά λέ- σχη μουσικής καλής, κι δχι φτη νής κι άρρωστημένης ττοΰ σκό- τωναν στή ψυχή τα ττι' δμορφα συναισθήματα πού υπήρχαν. Καί σέ κάθε γωνιά τού δρόμου, ψηλά, νά κρεμάση άπ' ένα με- γάφωνο ν' άκοΰν μουσικη οί νοικοκυρές κα! να ξεχνάνε τόν ττόνο τους, ν' άκοΰνε οί γέροι και ν' άττοκοιμιώνται ήρεμα κι εύτυχισμένοι, ν άκοΰνε τα τται- διά καΐ νά τταίζουν όμορφα χο- ρεύοντας, ν'' άκοΰνε οί έργάτες -καΐ νά γεμίζουν δύναμη καΐ χα- ρά καΐ νά . ξεχνοΰν τή» γκρίνια τους. Νά πείση τούς· γονεΐς νά βοηθήσουν τα παιδία τους. Να τούς γίνωντρι σεμινάρια, ναΐ, - τίς ώρες τίς βραδυνές ττού τίς περνάνε στό καφενεΐο δια- ' σκεδάζοντΰς φτηνά, '- ν' άκοΰ νέ, νά μαθαίνουν γιά να φτιά- ξουν τόν παιδόκοσμο των Δει¬ λινών . Νά βλέττουν! νά 6λέ- ττουν μ<χκρυά! Ξεφώνησε, επια- σε μέ τα δυό τού χέρια <τ_ό κε- φάλι κι ενοιωσε νά κλαίη. Τόν άκουσαν έκεΤνοι κι έτρεξαν. Τί συμβαίνει; ρώτησαν καΐ τ' αγ- κάλιασαν. Πολλά! πολλά! Νά μή ζώ σέ κεΐνο τό μικρά δωμάτιο μέ τα ύπόλοιπα έξ άδέλφια μου Δεν την μττορώ έκείνη την στρω σιά κάτω στό πάτωμα, κι άττό ττάνω ό πατέρας κι ή μάννα σ' ένα διττλό ντιβάνι. Πόσες νύ- χτες, ττάνω άττ' τα κεφάλια μας δέν άκοΰμε τα τριξίματα τού κρεββατιοΰ και τόν σιωττηλό έρωτα των γονιών μοθ. Κα! ά- νά€ω, κα! νοιώθω νά μισώ καΐ μένω άγρυττνος δλη τή νύχτα νά όνειρεύωμαι μιά φωτισμένη οτνθρώπινη ζωή σ' ένα δικό μου λαμπερό δωμάτιο, μ' δλα τού. Μένω μ' όρθάνοιχτα τα μάτια κι άπορώ γιατΐ γεννήθη κα, άπό πιά αϊτία καΐ γιά ττοιό σκοττό Μά τ! άλλη ψυχα- γωγία μποροϋν νάχουν τ' άν- δρόγυνα μέ τόσα παιδία, σέ τούτο τόν συνοικισμό έκτός ά- ττό τόν έρωτα; Καΐ λένε: ΕΤναι ευτυχία τα τταιδιά, είναι τ' αΰ- ριο ■ γιά νά δικαιολογηθοΰν. Ποία αϋριο, δταν μένουν στά "δια τα δικά τους τα καλούτπα; Ποία αΰριο; όταν δέν ύττάρχει τρόπος νά γεμίσουν φώς τίς καρδιές τους καί να τίς κάνουν δυΛχτές, Να τα μάθουν νά δλέπουν ψηλά; Είναι στιγμές, πού μισώ, μι¬ σώ την τάξη μου! Κι δμως θά μποροΰσε νά μην την μισή- αν δλα μποροΰσαν οί άνθρωποι νά τα φτιάχνουν πι' δμορφα. Φταΐνε έκεΐνοι! φώναξε ό νεα- ρός. Ποΰρθαν ένα πρωινό μέ σημαΐες κα! κορδέλλες, μπαλ- λόνια κα! τοαττσρίσματα σέ χροματιστά ψευτόχαρτα καΐ τταράτες, μάς τόδωσαν καΐ οί γέροι είπαν, εύχαριστώ! καΐ δάκρυσαν άττό συγκίνηση- καΐ τούς άφησαν νά φύγουν χωρ'ις νά τούς δώσουν μιά μούντζα, νά τούς οταματήσουν καΐ νά τούς συνθλίψουν προτοθ ήταν άργά κα) γι' αύτούς καΐ γιά κείνους άνόμα, ττού ζούσαν στήν ζωντανή, φωτισμένη πολι τεία. Τούς άφησαν νά φύγουν, μέ τό είρωνικό τους χαμόγελο καΐ την πίστι πώς είχαν κάνει καλά τή δουλειά τους. Τό Θέα- τρο είχε τελειώσει. ΟΊ πρωτα- γωνιστές είχαν φύγει άψοΰ μά¬ ζεψαν τα τταλαμάκια τους κι οί κομττάρσοι έμειναν άξιοθρή- νητοι πίσω μέ μιά ψευδαίσθηση γεμάτη τίποτα. Ποίος μττοροΰ- σε βεβαία νά φέρη άντίρρηση; 'Όσοι έφεραν σαπίζουν στΐς φυλακές καΐ σδύνουν. Γιατΐ σέ μας, Τόν άγκάλιασαν. Τώρα είχον γίνει τρείς, αΰριο τέσσε- ρεις καΐ μετά πολλοϊ, πάρα πολλο! κ ι δλοι μαζΐ μιά δύνα¬ μη, θ' άναποδογύριζαν καΐ θ' άλλαζαν την ζωή τους. Τραδηξαν κατά τό σπιτικό της. Έκείνη ενοιωθε περήφανη. Πόσο άγοπτούσε τή ζωή! Γιατΐ ζωή, ήταν καΐ τούτο τό παλλη- κάρι δίττλα της πού ποθοϋσε ττού λάτρευε. Ή μάννα της τούς άγκάλιασε σιωττηλά μ' έ¬ να δάκρυ, χωρϊς νά πή κανένα λόγο "θλες οί χειρονομίες της ήταν εύχές. Τού γνώρισε τ' ά¬ δέλφια της. Τα χάϊδευε μέ στοργή. Μαζΐ τους καΐ τοΰτα θ' αλλαζαν. 'Εκεΐνος την κοί- ταξε. Δέν χόρταινε τούτη την όμορφιά, πού ξεπεταγόταν μέσ' άττό την φτώχεια, σέ κάττοια γωνιά των Δειλινών —Ξέρεις, κόρη μου, μή σέ δώ νά κλάψης δμως πέθανε ό Κωστής τής κυρά Μαρίας ό γυιός. Τόν έφεραν τ' άττόγευ- μα. Άττόκαμε στΐς φυλακές. Λένε, πώς τόν δασάνισαν πο¬ λύ. Τόν χτύττησαν στό κεφάλι. Τό χαρτϊ πού τούς έδωσαν, γρά φεΐ πώς άρρώστησε άττό καρκϊ νο, ένα χρόνο τώρα στή φυλα- κή. Μιλοΰσε χαμηλόφωνα λές καΐ φοδόταν κάττοιο χαφιέ νά κρυφακούη. Έμεινε έκείνη νά την κοιτά. —'Ο Κωσττΐς! Σπούδαζε κι αΰ- τός σέ μιά μικρή σχολή. ΕΤχε ίδανικά. Πί—ευε, ττολυ ττίστευε στόν όγώνα τού στήν άλλαγή. Τα σκυλια, τ&ν σκδτιοσαν! *Α- ττλοχτε τό χέρι. —Έλα π&με. Πρέττει νά τταμε σοΰ λέω. ,Έκεΐνος την άχολούθη σε. Ηταν ίνα ττροσκύντ>μα στόν
άγώνα γιά τό μέλλον ττοΰ θαρ-
χώταν. Ήταν κι έκεΐνο, τό νεκρό
ττολληκάρι, Ινας άγνωστος ο-τοα
τιώτης των Ιδεών τους κι ενός
κόσμου άγγελικοΰ. Ή μάννα
τού θρηνοθσε καί τό χάϊδευε.
Δέν αντεχε νά κοιτδ τούτη τή
ζωη ττού τώρα ήταν άνττμττορη
νά ζή.
Βγήκαν έξ».
—©έλω νά ττερπατήσωμε, θέλω
άέρα. Τοϋσφιξε τό χέρι! Πόσο
σ έμπιστεύομαι άγαττημένε!
Κοιταξε πέρα μακρυά στή Οχο-
τεινη θάλασσα ττού ττάνω της
άργοσάλευσν τα κρΐ - κρΐ, φ»τι-
σμένος δαντελωτός δρόμος ιτάνω
στό μαΰρο φόντο.
«Τώρα π' άρχίζ/ει ό θρήνος,
σταματώ και ξεκινώ στό δρόμο
σου παλληκάρι ψιθύρισε. 'Εγώ,
θά τρέξω νά δοώ κεΤνο, ττού και¬
ρούς εψαχνες ψυχή μου.
Ή μάννα σου μοιρολογά καΐ
σέ λούζει λουλούδια κι αρώμα-
τα γιά νά μυρίζης δμορφα, δπ«ς
ττάντα κι δχι την μυρωδιά τοΰ
θανάτου ττού σοΰ χαρισαν. Δέν
πέθανες στής καρδίας μου τή
θλΤψη ττ-λληκάρι. "Εζωντάνεψες
και φεύνω, νά γίν«, ό σταυραε-
τός σου. Φεγγάρι μου βγές άττ'
τό κοιμητήρι σου και φίξε καί
λοΰσε, τό χλωμό πρόσωττο, όλόϊ
διο μέ τό δικό τού. Βγίς καΐ
κράτησε φώς, στΐς τελιυταΐες
τού στιγιμές ττάνω στή γή! Καΐ
τό ττρωί κα|ΐάρωσε στήν φωτία
της μέρας ττού θ' άρχίζη, τουτο
τό νιό όλοζώντανο στή ψυχή,
στή γη ν' άφανίζεται. Άντίο
τταλληκάρΐϊ!»
"Εκλαιγε, Εκλαιγε σιωττηλά.
ΈκεΤνος την κράτησε καϊ της
σκού— ισε τα μάτια.
—Θέλω νά μοθχεις έμτπστοβύ-
νη. "Ολοι τοΰτοι οί έργάτες, οί
ανθρω-οι τού μόχθοι«, θά βροΰν
σέ λίγα χρόνια δικαιώση. Άρ-
κεΐ νά -ιστέψουν σ' αυτή. ΕΤμα
ότε νέοι, θά τΓολεμήσουμε. Μή
κλαΐς· μόνο γέλα, γιατι δέν θ'
άργήση ναρβη, ή δμορφη νίκη
που καΐ τα ττουλιά θά μττοροΰν
νά πετάνε κι αύτά ελευθέρα, ν'
άναττνέουν καΐ ν' αναττνέουμε κα
θάριο άμόλυντο άέρα.
—Θέλω νά ήρεμήσης!
Περ-άτησαν........ —Πρέτΐΐΐ, νά
φυγω άγα—ούλα.
—Μεϊνε λίγο άκόμα!
—Όλόκαιρη- ή ζωή εΤναι δικιά
μας! μιά δύσκολη μά ύπέροχη
ζωή. Τής χάϊδεψε τό πρόσωττο
καί χάθττκε στό σκοτάδι ττού τύ-
λιγε τα Δειλινά.
—Καληνύχτα σου, δικέ μου, συν
τροφε. Αΰριο καί ττόντα μαζΐ.
Τωρα τό ττίστευε. Την άγαττοθ-
σε. Δέν υπήρχαν διαφορές. Ή¬
ταν ενός ανθρω-ος οί δυό τους
γιατΐ ττίστευαν καΐ ήλττιζαν στά
"δια Ιδανικά. Γύρισε καΐ όσμί-
στηκε τόν άέρα. Άγαττοθσε τή
ζωή μ' δλη τή χαρά καϊ τή θλί-
ψη της. Αύριο —άλι, εΐττε και
χάθηκε στή νύχτα.
Δειλινά ά—τε!ρευτα στών ημε¬
ρών την τρεχάλα, ττοτε θά σταθε-
ροποιη&ητε· σέ μιά μορφή, σ'
ένα χρωμα σ' Ινα άνεμο; Δειλι¬
νά, σκοθρα κι αχρωμα, τίς κρΰ-
ες τού χειμωνα μέρες άλλάξετε
μορψή. Τότε πιό ττολύ χρειάζε-
στε ττνοη, χΛρ>μσ ρ6ζ, μοβϊ, ά-
νεξάντλητο, γι« νά μή μαυρίσε-
τε την ψυχή τούτων των άνθρώ-
ττων. Γιά σάς τώρα, ύττάρχει έλ-
ττιδα για καλ"υτέρευση.
Ναΐ! ό κόσμος δέν είναι α-
σκτνμος κι άσήμαντος δττως οί
τρώγλες σου.
Είναι δμορφος κι ασκημος ά-
νακατεμένος, δττως δλοι 4 κό-
σμοι, τού κόσμου κι ό ττρώτθς
θα νικηση. Δέν θ' άργήση κα!
για Σας ναρθη, θλιμμένα Δειλι¬
νά μια χρυσή Ανατολή!
* ΐί- - «. Μήτ'δα
ΣΗΜ.ι. Μ« το ψευδώνυμο «Μήτι-
δα» ιτηρε μέρος στό σχετικό δια-
γωνισμό ή κ. Αθηνά Κορνάρου
- Κελαντωνάκη.
16 ΙΟΥΝΙΟΥ 1975
ΗΡΑΚΛΙΙΟ "Η ΔΛΗΦΙΙΑ,. ΚΡΗΤΗΣ
Ι1ΑΙΑΑ 3
ί-
οί
ά-
Άηαράόεκτα βοίΐιτικά "Ηθη
οτόδημοψήφΐοματής
|οτά δ ά ν ε ι α τής
Παληό καί νέα «δραοτηρΐ}Π]τα» τού (ΙονλενΥο
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ
4 1
- Ζύντομη πολιτική τού ίστορΐα.
- Αιπλό ηαιχνίδι στή Χούντα.'
- Οί σχέσεις τού μέ την Καψή.
- Η δανειοδότηση τής Οίκογεχιακης τού Εταιρε.ας.
Ο ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΠΑΝΝΗΣ είναι ό ττρώτος Βουλευτής "Ηρακλείου, άπό
ττλευράς ψήφων, δεδομένου δτι στίς τελευταΐες έκλογές, πήρε πάν» οπτό 16.000
σταυροϋς προτιμήσεως, σάν ύττοψήφιος και άρχηγός τού Συνδυασμου τή£ «Νέας
Δημοκρατίας».
Ό ϊδιος είναι ένας άττό τοΰς γνωστότερους ττολιτικσύς, καί €χει 6ιασραματίσει
σημαντικό ρόλο στά κοινά τού τόττου μας.
Ό Εμμανουήλ Κεφαλογιάννης είναι άκόμη — ττάντα καιτά τή γνώμη μας —
ένας ί'σιος ττολιτικός άνδρας, μέ συνεπεία στήν ττραγματικά δύσκολη πολιτική τού
ζωή, ττού άρχισε άττό τό Λαικό Κόμμα πλάι στόν βουλευτή Φραγκιαδάκη, πού δττως
μοΰ έ'χει διηγηθεΐ ό ϊδιος, ένώ τόν πήρε πλάι τού, δέν δίοτασε νά τόν «χρησιμο-
τιοιηση» σάν «νεροκουβαλητή», όπως λενε στήν ττολιτική τούς καινούργ ιους ύττο
ψηφιους
Όπωσδήποτε δμως, μέ ττολλές δυσκολίες καί έμττόδκχ, κατάφερε νά έττΐττλεύ-
_αΐν_σύντομα καί νά διακριθή, σέ μιά ττολιτική τταράταξη, ττού πάντοτε άποτελοΰ-
σε την^Ιΐνςψηφία στό νομό μας καί γενικά στήν Κρήτη.
Γι' αυττ>..<^Κρ16£)ς κα ή δεξιά τταράταξη τόν άντάμειψε έττανειλημμένως, τι- μωντας τον μέυ>ιουργικοϋς θώκουςκο^ϊ_^ίί>«Γ"0ιαΛΡ^^"^ρ~--^
Πέρα ομως άπ^^^Π£^,χ^·^ΐΤ7^εΰρα-τού άνδρός, ττρέϊτει νά ΰττυ>μαμμϊσουμε,
ότι ό Εμμανουήλ Κεφαλογιάννης καί σάν άτομο είχε άρκ-ετά ττροσόντα, τα όττοΐα,
όπωσδήττοτε τόν 6οήθησ«ν καΐ άττοδειχτήκανε θετικά γιά την έξέλιξή τού.
Ήταν ευχάριστος Ξεχώριζε άπό τα άλλα, καλοκάγαθα άλλά όττωσδήττοτε
έριστικά καί άπότομα στούς τρόττους ώρισμένες φορές, μέλη τής οικογενείας τού.
ΈξυτΓηρετοΰσε τοΰς —όντες, άνεξάρτητα άν ήσαν ή δχι ττολιτικοί τού ψίλοι ή ψη-
φοφόροι τού Ήταν ντόμττρος καί ευθύς. τΗταν Άνωγειανός καί αΰτό στήν ττολι-
τική ήταν, τότε τουλάχιστον, προσόν. τΗταν δημοφιλής. τΗταν εύαίσδητος. 'Εδώ
ττρέπει νά σημειώσωμε δτι μέχρι καί ποιήματα έχει γράψει, κάτι τελείως άγνωστο
γιά τόν πολύ κόσμο.
Μέ δλα αϋτά λοπόν καί μέ την σημαντκή βοηθεία, τό γερό μπρατσάρισμα
ττού λένε, τής οικογενείας τού καί των συγχωριανών τού καί φίλων τού, κατώρθωσε
νά έτπττλβύση στήν πολιτική ζωή τού Ηρακλείου καί τής Κρήτης.
Α*
Αλλά
Άλλά ό Εμμανουήλ Κεφαλογιάννης — ό Μανόλης μας, όπως τόν έλεγον μέ
καμάρι οί δικοί τού — εΐχε και μειονεχτήματα, σάν κάθε' άνθρωπος.
Κι' ένα $ττό τα βασικώτερά τού ήταν τα «πολιτικά άποθημένα» τού καί οί
«ΓάτταβισΤικές τού διαθέοτις».
Ο Μανόλης των Ανωγείων έ'δναλε τις μποτες και φόρεσε τα φράγκικα, άλλά
μέσα σέ μιά γωνιά τής ψυχής τού, τοΰ «άλτερ έ'γκο» τού ύττήρχε πάτα ή άγνό-
τητα μά καί ή σκληράδα τού άνώγειανοθ δοσκοΰ.
Ό Μανόλης τής άσημότητας ξεττέρασε τοΰς ττολιτικούς τού άντιπάλους, μά
μέσα τού έτρεΦε έ'να κόμπλεξ άττοθημενο γιά τοΰς άλλους, κυρίως τούς νέους πο-
λιτικούς.
Και γιά να εϊμαστε δίκαιοι, μιά πού κρίνομε, καθώς έχομε δικαίωμα και ύποχρε-
ωση ένα δημόσιο ανδρα, γιά όλα αΰτά δέν φταίει μόνον ό ίδιος. ΣυνέΛαλλε πολύ
και τό —£νο ττεριβαλλον τού, ττού δίδοντας τού την κατοπτληκτική ώθηση τής ά-
νοδου, εΐχε άπ-οχτήσει συγχρόνως καί τό δικαίωμα τής «συμμετοχής» στίς μετέ-
ττειτα άττοφάσεις τού.
Άττό έ'ντονη άγάπη, οί δικοί τού καί κυριως τα άδέρφια τού. Άπο ύπερηφά-
νεια γιά την κοινωνική έξέλιξή και διάκριση ττού εΐχε πετύχει «ό Μανό/ης τους.».
Άττό Ινα έλαφρο μεθύσι, άν θέλετε, πού άντανακλοΰσε καΐ σ' αΰτούς άπό τίς άνα-
θυμιάσεις τής ττολιτικής τού επιτυχίας, έμπαιναν συνέχεια μέσα στή ζωή τού
και πολλές φορές άποφάσιζαν καΐ μόνοι τους. Περήφανοι, άγριοι, άττροσκύνητοι
μέ μυική, οΐκονομική και ττολιτική δύναμη, άρχισαν άπό τις άρχές κιολας νά ξε-
φευγουν άττό τόν αΰτοέλεγχο μιά πού έκτός των άλλον, δέν τούς βοηθοΰσε και ή
μικρή τους μορφώση. 'Έτσι, άρχισαν νά κάνουν ττολλά καί διάψορα, γιά τα όττοΐο:,
πάντα λογοδοτοθσε καί ττλήρωνε «ό Μανόλης τους».
Καί δίκαια, κατά τή γνώμη μας, άφοΰ αύτάς, ό ύττεύθυνος, ό μορΦωμένος, ό
έκττρόσωτΓος καί όδηγητής τού Λαοΰ, ό «μττροσταρόκρυγιος» — γιά νά τό ττοΰμε
στι'ι γλώσσα τής Νιδας — δέν ήταν Ίκανος νά τούς έτταναφέρη στήν τάξη άπό τα
διάφορα ξεστρατήματα.
Τα γεγονοτα είναι γνωστά στούς τταλιότερους Θυμίζουμε μερικά χαρακτηρι-
στικά, σέ περίληψη·
— Τό θέμα τής «κλεψιάς» τής Τασούλας άττό τόν Κώστα Κ εφαλο γιάννη, γνω-
στότερο σάν «Κουντόκωστα», ττού άττασχόλησε τό Πανελληνιο καί τό Διεθνές κοινά
καί κοστισε άρκετά χρήματα στό Έλληνικό Δημόσιο.
— Τό θέμα των ένεργειών τού Βαγγέλη Κεφαλογιάννη — μικρότερου άδερ-
φο0 — ττού μέ τίς νεανικές τού «κουζουλαδες» κατάφερε νά ττάρη ίο> τίτλο τοΰ
«Φρουράρχου».
— Τό θέμα τού σκανδάλου των χοιροστασίων
— Τό θέμα τού σκανδάλου τής συσχετήσεως μέ τή χασισοκαλλιι.ργεια.
— Τό «μαχαίρωμα» τού Καρέλλη άπό τόν Βαγγέλη.
#
**
Άλλά...
Άλλά καί πάλι άλλά! Δέν έ'φταιγαν μόνον αύτοι Καί ό ίδιος ό Εμμανουήλ
Κεφαλογιάννης δημιούργησε θέματα στόν έαυτο τού Τό ττερισσότερο γνωστό είναι
η περίπτωση τής άναγραφής τού τίτλου τοΰ «Δικηγόρου» στόν τηλεφωνικό κατά-
ογο κ.λ.ττ ένώ δέν εΐχε τττυχίο καί Φυσικά αΰτε αδεία έξασκήσεως. Αύτό ήταν
πού έ'φερε τότε σέ δύσκολη θέση τόν αθυρόστομο Καραμανλή, νά τού ζητήση σέ
έντονώτοττο τόνο την παραιτήση τού, άττό τό ύφυττουργεΤο πού κατεΤχε. Κι' άκό^Γ,
ή σχέση τού μέ την κ. Καψή, πού ήταν ή πρώτη τού συνεργάτις, σάν ιδιαιτέρα
γραμματεύς στό Ύττουργεϊο Οίκισμοΰ, πού εΐχε πρωτοαναλάβει ό Έμμαν. Κεφα-
λογιαννης, έ'δωσε άφορμές γιά μετέττειτα δυσμενή γι' αυτόν σχόλια, μέχρι ττου
καΐ σήμερα άκόμη, ττολλοί νά λένε — κακώς γιά μάς — ότι ή πρώτη «δουλειαν
ττού κάνανε ήταν τό ξενοδοχεΐο «Όμόνοια».
"Ολα αΰτά δμως άνήκουν σέ ενα άμαρτωλό παρελ¬
θόν, πού τα ττολιτικά ήθη, βρισκόνταν σέ ττολύ χαμηλό έ-
πίττεδο. "Ας μην ξεχνοΰμε ότι καΐ ό πρώτος άντίπαλος τοΰ
κ. Έμμ. Κεφαλογιάννη, ό κ Κώοτας Μαρής, δέν διέφερε
καθόλου ή μάλλον τόν συναγωνιζόταν στά πολιτικά ατοττή-
ματα. Τότε δμως καΐ ό ίδιος ό Λαός, δεχόταν στό μεγαλ-
λίτερο ποσοστό τού, τις πολιτικές αϋτές ένέργεκς πού —
γιά μάς τουλάχιστον — άποτελοΰσαν άπαράδεχτα ττολιτι-
κά ήθη.
Ήρθαν δμως άλλοι καιροί. Τα χρόνια πέρασαν καΐ ή
ζωή άλλαξε Στά Άνώγεια δλο καΐ οί μττότες λιγοστεύανε,
τα φράγκικα ΰπερισχύανε καΐ οί βοσκοΐ γινόταν δλο κ«ΐ λι-
γώτεροι σέ σχέση μέ τούς μορφωμένους καΐ έπιστήμονες.
Γιά δλα τα ττροηγούμενοο, άλλοι έττέκριναν τόν κ. Έμ¬
μαν Κεφαλογιάννη, πολιτικοΐ καί δημοσιογράφοι, όττως οί
κ.κ. Κ. Μαρής, Αθαν. Σκουλάς, Έμμ. Καρέλλης καί άλλοι.
Όλα αΰτά λοιπόν τα άντιπαρερχόμαστε. Καί έρχόμα-
στε τώρα, στήν πρόσφατη έποχή.
, ***
Πρίν νά φτάσωμε στά συγκεκριμένα γεγονοτα, ττού
σΐ/νδέονται μέ τόν κύριο τίτλο τής ερεύνας μας — τα δά-
νεια τής Χούντας — ττρέπει νά ττοΰμε μερικά, σττουδαιότε-
ρα Ί'σως, ττράγματα, γύρω άττό τα άτταράδεκτο·
πολιτικά ήθη τα όποΐα — δυστυχώς — υίοθέτησε
καί υΐοθετεϊ ό κ Έμμαν. Κεφαλογιάννης.
Καί άναφερόμαστε συγκεκριμμένα στΐς τελευταίας
βουλευτικές έκλογές.
Εΐχε περάσει ή σκοτεινή ττερίοδος τής έφταετίας.
ΕΤχε έπέλθει τόση ριζική άλλαγή στόν ττολιτικό κόσμο,
πού τόσο άκριβά, ττρώτος αύτάς, ττλήρωσε τα έττακόλουθα
τής Χούντας.
Εΐχε έττικρατήσει τό έλεύθερο δημοκρατικό κλΐμα.
Εΐχε προηγηθεΐ ή άξέχαστη έποχή τής Έλληνικής ττο-
λιτικής πραγματικότητας, μέ την Έθνική Κυδέρνηση, στήν
όποία εΐχε τή μεγίστη τιμή νά μετέχει καί ό κ. Κεφαλο¬
γιάννης σάν ϋφυττουργός Συγκοινωνιών.
Εΐχαν συμβεΐ τόσες κοσμογονικές αλλαγές σέ δλους
καί ττρώτον άπ' δλους στόν Κωνσταντΐνο Καραμανλή.
Καί τταρά δλα αύτά, ό Εμμανουήλ Κεφαλογιάννης,
άττοτέλεσε — δυστυχώς — μειονεκτική έξαίρεση (μιλοΰμε
πάντα γιά την Κρήτη καί είδικά τό νομό Ηρακλείου).
Άναφερόμαστε, ττάντα ττεριληπτικά, σέ συγκεκριμένα
γεγονοτα:
1 Κατάφερε νά έξωστρακίση κατά άτταράδεχτο τρόπο, άπύ
τό Συνδυασμό Ηρακλείου τόν ττολιτευτή κ. Κωνσταν-
τΤνο Σταματάκη, κουμττάρο τού, ό οποίος, &ν καϊ έττι
χρόνια ήταν ό «νεροκουβαλητής», άρχισε πλέον νά γι-
νεται έτΓΐκίνδυνος, γιατί εΐχε άρκετά ένηλικιωθή ττολιτι-
κά καΐ ήταν άτταράδεκτος γιά τόν κ. Κεφαλογιάννη.
Έπ' αυτού ύπάρχουν συγκεκριμένες ένυπόγραφες
καταγγελίες τού κ. Σταματάκη, τίς οποίες θά φιλοξε-
νήσωμε και θά χαροΰμε ττολύ νά καταφέρη νά τίς άντι-
κρούση ό κ ΚεφοΛογιάννης.
2 Προοττάθησε νά βάλη στό Συνδυασμό τής «Νέας Δη¬
μοκρατίας,» ττρόσωττα πού ήταν γνωστή ή έπίσημη σχέ¬
ση τους μέ τή Χούντα, δττως ό κ. Ι. Πατταμιχαλάκης.
3. Χρησιμοττοίησε τίς τταληές μεθόδους ψηφοθηρίας, ττερι-
στοιχιζομενος άπό γνωστούς κομματάρχες Βασιλικούς
καΐ Χουντικούς καΐ ττολλούς — κατά ττάντα τα δλλα
άξιόλογους — στιβανάδες ξεχνώντας γιά σλλη μιά Φο-
ρά ό κ Έμμ. Κεφαλογιάννης, δτι οί τιμημένες κρητικές
μττότες είναι ταγμένες γιά νά χορεύουν ττεντοζάλι, νο.
κλωτσάνε Γερμανούς, Άμερικανούς ή όττοιουσδήΐίοτε
άλλους έχθρούς τής 'Ελλάδος καί τής Κρήτης, άλλά
6 χ ι — χίλιες φορές δχι — νά βγάζουν βουλευτές.
4. Έκμεταλλεύτηκε, σέ βάρος δλων των ότλλων συννττσψη-
φίωι/ τού, την ττροηγούμενη ϋπουργική τού ίδιότητα καϊ
σέ κάθε τού έμφάνιση τό «κινητό ττολιτικό τού γραΦεΐΌ»
ττρίν καί μετά τούς λόγους τού, έλυνε ττροβλήμβΓτα, κρα-
τούσε ο-ημειώσεις καί μοίραζε ύποσχέσεις σέ τΐτλους
ττού γράφανε: Έμμ. Κεφαλογιάννης — 'Υττουργός·
(Ήτανε βέβαιθς δτι θά γίνη καί έλεγον μάλιστα οί
Ιδιαίτεροί τού ότι θά αναλάβη τό Ύπουργεΐο Γεωρ
γίας).
5. Χρησιμοττοίησε όλόκληρη σχεδόν την Νομβρχκϊκή Έπι-
τροττή, ττού είχε διορίσει ούσιαστικά 6 ϊδιος, υπέρ
αυτού.
6 Άναμείχτηκε διά δικών τού τΓροσωτίικΔν ΤτολιΤικών ά-
δανταδόρων (κ Άποσ-τολά,κης) στά θΙκθνομικΒ θέιΐΛτβτ
τής ΰποδοχής τού Καραμανλή, πού βιαχειριζότΐβτνε ύπεό-
θυνα ό κ Άγγελιδάκης, ό όττοϊβς, τίμιος καθώς τίιστεύω
5τι είναι, θά μιλήση, Υιατί στήν εΐλικρινή έξισ>όρηση
των σχετικών, δέν ίχομε, δυο^υχώί, έμτίιβττοτίυνη στο
άγέλαο-ίο ττρόσωπο τοΰ φλεγμβτικδυ κ. Ι. Τσαντηρσκη,
ττροέδρσυ τής Έττιτροττής, τόν όττοΤο εύθα(ϊσώς Οτε μιά
συνεδρίαση άττοκαλέσαμε άνίκβνο γιό τόυ σήμσνΤικό
ρόλο ττού τού έΤχέ άναΤέόέΤ.
Άττορσΰμέ μάλιστα ττώς συνεχίζει νά κρέττσ —
εντελώς Τυττικά καί χωρΐς ι< α μ μ1 ι ά δροιστηριόΤήτα, τόν τίτλο αυτόν άκόμη. 7 Δημιούργησε διά προσώττου τού στενοΰ τού ττεριβάλλον- τος «έττεισόδιο» στό ξενοδοχείο «Άστόρια», ττου Τού εΐχε διατεθεΐ άττό την κ. Καψή σάν δευτέρα ττολυτελές ττροεκλογικό γραφεϊο, σέ 6άρος τοΰ κ. Μιχ. Γαλενιανού Θά θέλαμε μάλιστα, σύμφωνα μέ την σχετική άρχή πού ττάει νά επικρατήση ττολύ σωστά, γιά την δημοσιότητσ των κονδυλίων ττού χρησιμοττοιοΰν οί ύποψηΦιοι νά μάς έ'λεγε. α) Πάσα χρήματοί ττλήρωσε στόν κ Καραμπίνη γιά τό γραφεϊο τού στό ττάνω όροφο τού Πα- ττακαλιάτη. β) Πόσα ττλήρωσε στήν κ. Καψή γιά την χρησ:- μοποίηση των σαλονιών καί των λοιττών χώρω>
τοΰ «Άστόρια».
Άνήγαγε καΐ πάλι τό «ρουσφέτι» σέ έπιστήμη καΐ έκ¬
μεταλλεύτηκε τό ΐερό μυστήριο τής βαφτίσεως, έ'χοντας
στήν πολυάριθμη σειρά τής φάλαγγας των σύτοκινήτων
τού καί είδικό αύτοκίνητο — όπως ττερίπου στούς συρ-
μούς των τραίνων μέ τό βαγόνι - ρεστοράν — μέ «στε-
φανα καΐ βαφτιστικά», πού δπως μάθαμε καΐ τό μετα-
διβάζουμε μέ έπιφύλαξη, τα προμηθευότανε μέ σπαστη
τιμή, άττό τό βασικό μέλος τής Νομαρχιακής κ. Μηνά
Χουρδάκη.
Χτύττησε όλοφάνερα τή γραμμή πού εΐχε δοθεΐ γιά κοι-
νές έμφανίσεις καί μετά κόπου καταφέραμε νά κάνωμε
μιά καί μοναδική έμφάνιση στό «Ντορέ», την όποία δέν
σεδάστηκε, γιατί:
α) "Επρεπε, σάν άρχηγός τού ΣυνδυασμοΟ, άπό
εύθιξία — είναι κάπως σπάνια — νά την
αφήση τελευταία καί όχι νά κάμη μετά άπό
αυτήν την έτταύριο ότομική έμφάνιση γιά νά έξ
αγγείλη τό Μινωικό Πανεπιστήμιο (γι αύτό το
εΰτράττελο άτόπημά τού, ττου τό πλήρωσε βε¬
βαία μαζί μέ τ' άλλα θά ττοΰμε τταρακάτω).
β) Γιατί έκμεταλλεύθηκε τό Πανεπιστήμιο την
τελευταία στιγμή, ένώ εΐχε συμφωνηθή άττό
δλους τούς ΰποψηφίους, νά μή Οιχτή κάν ό¬
πως κι' έγινε στήν κοινή έμφάνιοη.
("Οταν τού έγινε ή σχετική παρατήρηση είπε δτι είχε
πάρει τή σύμφωνη γνώμη τής Έτπτροττης, ένώ στήν οΰ-
σία καί ή άλήθεια είναι ότι την τελευταία στιγμή ζι'-
τησε μόνο τή γνώμη των κ.κ. Αγγελιδάκη καί Χουρδά¬
κη, τή μαρτυρία των οποίων έτπκαλούμαστε. Οϋτε ό προ¬
σωπικάς τού δημοσιογράφος κ. Κορόβηλας, τό είχε 6άΛ-
λει στό χειρόγραφο τού λόγον πού τού εΐχε γράψει,
γιατί, ώς γνωστόν ό Γδιος, δέν έχει καΐ τόσον άγαθέ,ς
σχέσεις μέ τόν κάλαμο).
10. Άρνήθηκε, άπό λεκτικό ττροφανώς κόμπλεξ, προφασι-
ζόμενος τό κλείσιμο τοΰ λαιμοΰ τού νά μιλήση άπό τό
κλειστό κύκλωμα τηλεοράσεως, στό όποΐο έμφανιζόνταν
δλοι οί ύποψήφιοι.
11. Δημιούργησε διά τοΰ άδελφοΰ τού Κ«στα έπεισόδιο, μέ
τό νά ζητά έττιμόνως καί καταχτυττώντας τ ό γραφείο
άττό τόν ήλεκτρονικό κ. Α. Πλαΐτη, νά σταματίση τ< βίντεο. 12. Άρνήθηκε νά παρουσιάση νέο ύττοψήφιο — ένώ τό είχε υποσχεθή — μέ άποτέλεσμα νά καθυστερήση ή όμιλία τού, πρό τής οποίας έλέγοντο συνθήματα κατά τής Βα¬ σίλειος. 13 Κυκλοφόρησε σέ παράρτημα την εφημερίδα «ΔΡΑΣΗ» την παραμονή των έκλογών καΐ σέ 4.000 φΰλλα, μέ δικά τού έξοδα τα όποΐα κατέβαλλε οτόν κ. Έμμ. Τριγώνη, καί τή διένειμε μέ ττερίπου 25 αύτοκίνητα σέ δλο τό νομό, δίδοντας καί διά τού έντύπου την έξαγγελία τού Μινωικοΰ Πανεττιστημίου (τώρα τί έχει νά πεί γιά τίς ττομπώδεις καί Ίερόσυλες αύτές ύττοσχέσεις;;;). Τό θέμα αύτό θεωρήθηκε άπό τόν έξάδελφό τού ύποψήφιο τής «Ν Δ.» στό Ρέθυμνο κ. Ιωάν. Κεφαλο¬ γιάννη, σάν «προσωτπκό τπσώπλατο χτύττημα» πού τόν άνάγκασε νά βγάλη κ Γ αϋτός τταράρτημα καί ττροκη- ρύξεις, καΐ νά φτάση νά διαρραγοΰν σέ έπικίνδυνο ση- μεΐο, την παραμονή των έκλογών οί σχέσει τους στό ολο θέμα άττό τό όποίο κινδύνεψε νά χυθεί καί αίμα καΐ νά έκτοξευθοΰν άπειλές, ττού δέν έφτασαν σέ τελειωτικά έξευτελιστικά σημεΐα, χάρις στήν ψυχραιμια ωρισμένων Κ εφαλογ ιάννηδων. 14 Έξεδίωξε, ύβρίζοντας βαρύτατα τόν κ. Γραμματικάκη, άττό τό ξενοδοχεΐο «Άστόρια» τό ττρωΐ τής παραμονής των έκλογών γιατί-δέν τού εΐχε δημοσιεύση την άναγγε- λία τού γιά τό Πανετπστήμιο. 15 Τέλος, έ'κανε μιά σειρά άλλων άπαραδέκτων λετττομε· ρειών στόν πολιτικό άγώνα, πού όττωσδήττοτε ήσαν γ»ά μάς άκατανόητες καί ξένες μέ τα νέα ττολιτικά ήθη, ττού σάν —εττειραμένος πολιτικάς καί άρχηγός συνδυασμοΰ δέν τήρησε "Αν μττοροΰσε νά μιλήση ό έξάδελφός τού κ. Ι. Κεφα¬ λογιάννης, βουλευτής Ρεθύμνου, καί άλλα συγγενικά τού ττρόσωττα, ξεπερνώντας τό έμττόδιο τής συγγενείας, ττολλσ θά μάθαινε ό λαός καί κυρίως οί 16.000 ψηφοφόροι τού, ττού τώρα άδικα ττεριμένουν την ύπουργοποίηση τού καϋμε- νου τοΰ «Μοτνόλη», ττράγμα ττού καΐ κείνου τού κόστισε ά- φάνταστα, άφοΰ έ'βγαλε τίς ττρώτες μέρες καί άναφυλλα- ξία, γιά την όποία μάλιστα ταξίδεψε στό έξωτερικό (Λον- δΐνο — Ελβετία). ΚΟΝΧΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΓ - ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ Ο κ. Ε. Κεφαλογιάννης βοήθησε κομματικά τόν κ. Κ. Καραμανλή, άλλά τού δη¬ μιούργησε συγχρόνως καΐ μεγάλους μπελάδες, μέ άττοτέλεσμα νά τόν πάψη πα· λαιότερα άττό Ύττουργό καί νά μην τόν ΰττουργοττοιήση τώρα. Ή φωτογραφία είναι άττό... περασμένα μεγαλεία'... Ο Η8ΙΚ0Σ1ΕΜΠΑΙΓΜ0Σ ΤΟΥ ΛΑΟΥ Μόνο ή Φίλλιπς ούς προσφέρει όλες τίς Εύρωπαϊκες τελειοποιήσεις στήν ιδία σειρά ψυγεΐοον Καιαακευή Πολυτελής Λ πό χάλυβα καΐ ΑΒ8 υλ ϋθντίρνο πονίσχυρο γιά ψυγϊΐα πολυτελείας ΚοτίΊψϋί,η Μεγάλη Αυο &σχέ(ων μί ψυζπ 12 Ο οί ΠΓίΐι{1ήλλον 43 Ο Για αυντΓΐρηοη μηνων ή [Ιουτυρου/αυγων που διαιιΐρεΐ τύαυγΰπιό φρέσκα καί τόβουτυρο μαλακό Η αυγοθήκίΐ είν κινητή δυοθέαεων ελΓυθερωνοντσς ϋποτε ρς φ ΑτΐιΊ ΑΒ5 Υλικά Γπανθοτατικό ΰθραυσιο που δέν κρατϋ μυρουΛιέτ δέ ν γρατζουνιέτοι 6εν ακουριάζει κτλ (Μοναδιιιότης τής Ργιι ΚαλυΤίμη μόνωοη Απή πολυθυραιθάνιο που ΟημιθυργΕί λεπτύ ΐοιχωματα και περιορκ,ει πς εξωτερικάς διαστήσεις Άλλά... Άλλά καί ξανά Αλλά!.. Τό οπουδαιό—ρο —πάντα κατά την κριτική αυτή πού άσκοϋμε στον δηιιόσιο βνδρα— τό μεγαλύτε- ρο Λθλΐτιχό σφάλιια τού τό α¬ πόϊ» έκτός των άλλων, αποτε¬ λεί καί ήθιχό έμπαιγμό τοΰ Λα- οθ τοϋ "Ηρακλείου, σέ μιά πολ λή κρίαφΐ] €ποχή, είναι ή ά- παράδεχτη ενεργεια τού κατά τό δημβψήφκηια ·ΐΓΪς Χούντας τό καλοκαΐρι τοΰ 1973, πού εί¬ ναι βεβαία αί πολλούς γνωοτή, άλλά βανείς δέν τόλρηοΕ νά την καταγγείλη ένυηογράφως χαί ύπευθύνως. Καί ή άπαράδεχτη αυτή πρά- ξη, τοθ δημόοιου ανδρα κ. Έμ. Κεφαλβιγΐήννη Ρΐναι ή εξής: Κατέ6ηκε οτό Ίΐράκλειο καί £κανβ προηαγάνδα καί θγώνο κατά τοΰ Χουντικοϋ Δημοψΐιφί- σματβς μοιρώζοντβς καί φορών- τας ό ϊδιος τίς κονκάρδες τοθ ΟΧΙ. Καί «6τ6 τό έκανε την ϊ- δια σχεδόν πολιτική στιγμή, πού εΐχε πεϊ τό ΝΑ1 στά δάνει- α τής Χούντας. Φοροϋσβ οτό πέτο την κον- κάρδα τοθ ΟΧΙ ό κ. Έμμ. Κε- ΑΦΙΕΡηΝΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ: / έλάχιστουο ΙέναπομεΙναντεοΙ • ΧΟΥΝΤΙΚΟΥΣ • ΒΑΣΙΛΙΚΟΥΣ ΕΡΕΤΖΙίΔΕΣ ν φαλογιάννης, ίνώ προηγουμέ¬ νως λίγο πιό μέοα καί κάτω ά- 'πό την κονχάρδα στήν τσέπη τοΰ οακκακιοθ, εΐχε τό τσέχ τού δανείου πού εΐχε πάρει ά¬ ηό τή Χοόντα. Καί νά τα οχετικά έπίσινμα στοΐχεία: Στό ΰπ' αριθ. 21Θ τής 14ης Μαρΐίου 1972 φθλλο τής Εφη¬ μερίδος Κυβερνήοβως (Δελτί¬ ον Α.Ε. καΐ Ε.Π.Ε.) *ίναι δη- «ΐΛοιευμένη καί ύπογεγραμμένη άπό τόν τότε Νομάρχΐ, Ληρ. Παΐταδημητρίου ή δδεια ή σχε¬ τική μέ τό Καταστατιχό της Ά- νωνύμου Έταιρίας υπό την έπω νι>μίαν «Έλληνικαί Τουρισπ-
καίκαί Ξενοδαχειαχαί Έτηχει-
ρήσεις Κρήτης Άνώνυμος Έ-
ταιρεία».
Κύρια στοιχεΐα ττΐς Α.Ε. τής
οποίας μέτοχος καί πράεδρος
τοθ Δισικητικοΰ Συμβουλίου ή-
ταν καί έζακολουθεϊ συνεχώς ά
πό τότε καί μέχρι σήμερα νά
είναι ό κ. Έμμ. Κεφαλογιάν-
νης τοθ Βασιλείου καί τή"ς Ζα-
(ρειρενιας δικηγόρος, κάτοικος
Άβηνών, Ραβινέ 23 ,νεννη-
θβίς είς Άνώγεια Μυλοποτά¬
μου, είναι τα εξής:
1) Μετοχικό κεφάλαιο 7.
400.000 δρχ.
2) Ήμερομηνία συστάσεως
29)2)1972"
8) Συμβολαιογράφος ό κ. Ί-
«*άν. ΠετρομΐΧιελάκης.
4) "Αριθ. συιμβολαίου 48334.
5) Μάρΐυρες οί Γεώργ Χρο-
νιάρης έμπορος καί Χρ. Στου-
μπίδης κορνιζοποιός.
β) Μέτοχοι: α) Κων)νος Κε
φαλογιάννης, β) Έμμ. Κεφαλο
Συνέχεια είς την 6ην σελίδα
Νέα ψυγεία Φίλιπς
πολυτελής σειρά
-'
Γ--------------1
-—-ι ...
• «η Ι.π 1.1 «.η. 1Ιι> 1ί «η. υ«.«, 11 «π 10
ΡΗΙϋΡδ
'.. γιά ηιό σίγουρα
ΓΙΑΜΝΗΧ ΜΑΤΟΛΙΑΚΗΧ
Χανιόπορτα
Τηλ. 280.647— 284.583
ΗΡΑΚΛΙΙΟ "Η ΔΛΗΦΙΙΑ,. ΚΡΗΤΗΣ
Ι1ΑΙΑΑ 3
ί-
οί
ά-
Άηαράόεκτα βοίΐιτικά "Ηθη
οτόδημοψήφΐοματής
|οτά δ ά ν ε ι α τής
Παληό καί νέα «δραοτηρΐ}Π]τα» τού (ΙονλενΥο
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ
4 1
- Ζύντομη πολιτική τού ίστορΐα.
- Αιπλό ηαιχνίδι στή Χούντα.'
- Οί σχέσεις τού μέ την Καψή.
- Η δανειοδότηση τής Οίκογεχιακης τού Εταιρε.ας.
Ο ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΠΑΝΝΗΣ είναι ό ττρώτος Βουλευτής "Ηρακλείου, άπό
ττλευράς ψήφων, δεδομένου δτι στίς τελευταΐες έκλογές, πήρε πάν» οπτό 16.000
σταυροϋς προτιμήσεως, σάν ύττοψήφιος και άρχηγός τού Συνδυασμου τή£ «Νέας
Δημοκρατίας».
Ό ϊδιος είναι ένας άττό τοΰς γνωστότερους ττολιτικσύς, καί €χει 6ιασραματίσει
σημαντικό ρόλο στά κοινά τού τόττου μας.
Ό Εμμανουήλ Κεφαλογιάννης είναι άκόμη — ττάντα καιτά τή γνώμη μας —
ένας ί'σιος ττολιτικός άνδρας, μέ συνεπεία στήν ττραγματικά δύσκολη πολιτική τού
ζωή, ττού άρχισε άττό τό Λαικό Κόμμα πλάι στόν βουλευτή Φραγκιαδάκη, πού δττως
μοΰ έ'χει διηγηθεΐ ό ϊδιος, ένώ τόν πήρε πλάι τού, δέν δίοτασε νά τόν «χρησιμο-
τιοιηση» σάν «νεροκουβαλητή», όπως λενε στήν ττολιτική τούς καινούργ ιους ύττο
ψηφιους
Όπωσδήποτε δμως, μέ ττολλές δυσκολίες καί έμττόδκχ, κατάφερε νά έττΐττλεύ-
_αΐν_σύντομα καί νά διακριθή, σέ μιά ττολιτική τταράταξη, ττού πάντοτε άποτελοΰ-
σε την^Ιΐνςψηφία στό νομό μας καί γενικά στήν Κρήτη.
Γι' αυττ>..<^Κρ16£)ς κα ή δεξιά τταράταξη τόν άντάμειψε έττανειλημμένως, τι- μωντας τον μέυ>ιουργικοϋς θώκουςκο^ϊ_^ίί>«Γ"0ιαΛΡ^^"^ρ~--^
Πέρα ομως άπ^^^Π£^,χ^·^ΐΤ7^εΰρα-τού άνδρός, ττρέϊτει νά ΰττυ>μαμμϊσουμε,
ότι ό Εμμανουήλ Κεφαλογιάννης καί σάν άτομο είχε άρκ-ετά ττροσόντα, τα όττοΐα,
όπωσδήττοτε τόν 6οήθησ«ν καΐ άττοδειχτήκανε θετικά γιά την έξέλιξή τού.
Ήταν ευχάριστος Ξεχώριζε άπό τα άλλα, καλοκάγαθα άλλά όττωσδήττοτε
έριστικά καί άπότομα στούς τρόττους ώρισμένες φορές, μέλη τής οικογενείας τού.
ΈξυτΓηρετοΰσε τοΰς —όντες, άνεξάρτητα άν ήσαν ή δχι ττολιτικοί τού ψίλοι ή ψη-
φοφόροι τού Ήταν ντόμττρος καί ευθύς. τΗταν Άνωγειανός καί αΰτό στήν ττολι-
τική ήταν, τότε τουλάχιστον, προσόν. τΗταν δημοφιλής. τΗταν εύαίσδητος. 'Εδώ
ττρέπει νά σημειώσωμε δτι μέχρι καί ποιήματα έχει γράψει, κάτι τελείως άγνωστο
γιά τόν πολύ κόσμο.
Μέ δλα αϋτά λοπόν καί μέ την σημαντκή βοηθεία, τό γερό μπρατσάρισμα
ττού λένε, τής οικογενείας τού καί των συγχωριανών τού καί φίλων τού, κατώρθωσε
νά έτπττλβύση στήν πολιτική ζωή τού Ηρακλείου καί τής Κρήτης.
Α*
Αλλά
Άλλά ό Εμμανουήλ Κεφαλογιάννης — ό Μανόλης μας, όπως τόν έλεγον μέ
καμάρι οί δικοί τού — εΐχε και μειονεχτήματα, σάν κάθε' άνθρωπος.
Κι' ένα $ττό τα βασικώτερά τού ήταν τα «πολιτικά άποθημένα» τού καί οί
«ΓάτταβισΤικές τού διαθέοτις».
Ο Μανόλης των Ανωγείων έ'δναλε τις μποτες και φόρεσε τα φράγκικα, άλλά
μέσα σέ μιά γωνιά τής ψυχής τού, τοΰ «άλτερ έ'γκο» τού ύττήρχε πάτα ή άγνό-
τητα μά καί ή σκληράδα τού άνώγειανοθ δοσκοΰ.
Ό Μανόλης τής άσημότητας ξεττέρασε τοΰς ττολιτικούς τού άντιπάλους, μά
μέσα τού έτρεΦε έ'να κόμπλεξ άττοθημενο γιά τοΰς άλλους, κυρίως τούς νέους πο-
λιτικούς.
Και γιά να εϊμαστε δίκαιοι, μιά πού κρίνομε, καθώς έχομε δικαίωμα και ύποχρε-
ωση ένα δημόσιο ανδρα, γιά όλα αΰτά δέν φταίει μόνον ό ίδιος. ΣυνέΛαλλε πολύ
και τό —£νο ττεριβαλλον τού, ττού δίδοντας τού την κατοπτληκτική ώθηση τής ά-
νοδου, εΐχε άπ-οχτήσει συγχρόνως καί τό δικαίωμα τής «συμμετοχής» στίς μετέ-
ττειτα άττοφάσεις τού.
Άττό έ'ντονη άγάπη, οί δικοί τού καί κυριως τα άδέρφια τού. Άπο ύπερηφά-
νεια γιά την κοινωνική έξέλιξή και διάκριση ττού εΐχε πετύχει «ό Μανό/ης τους.».
Άττό Ινα έλαφρο μεθύσι, άν θέλετε, πού άντανακλοΰσε καΐ σ' αΰτούς άπό τίς άνα-
θυμιάσεις τής ττολιτικής τού επιτυχίας, έμπαιναν συνέχεια μέσα στή ζωή τού
και πολλές φορές άποφάσιζαν καΐ μόνοι τους. Περήφανοι, άγριοι, άττροσκύνητοι
μέ μυική, οΐκονομική και ττολιτική δύναμη, άρχισαν άπό τις άρχές κιολας νά ξε-
φευγουν άττό τόν αΰτοέλεγχο μιά πού έκτός των άλλον, δέν τούς βοηθοΰσε και ή
μικρή τους μορφώση. 'Έτσι, άρχισαν νά κάνουν ττολλά καί διάψορα, γιά τα όττοΐο:,
πάντα λογοδοτοθσε καί ττλήρωνε «ό Μανόλης τους».
Καί δίκαια, κατά τή γνώμη μας, άφοΰ αύτάς, ό ύττεύθυνος, ό μορΦωμένος, ό
έκττρόσωτΓος καί όδηγητής τού Λαοΰ, ό «μττροσταρόκρυγιος» — γιά νά τό ττοΰμε
στι'ι γλώσσα τής Νιδας — δέν ήταν Ίκανος νά τούς έτταναφέρη στήν τάξη άπό τα
διάφορα ξεστρατήματα.
Τα γεγονοτα είναι γνωστά στούς τταλιότερους Θυμίζουμε μερικά χαρακτηρι-
στικά, σέ περίληψη·
— Τό θέμα τής «κλεψιάς» τής Τασούλας άττό τόν Κώστα Κ εφαλο γιάννη, γνω-
στότερο σάν «Κουντόκωστα», ττού άττασχόλησε τό Πανελληνιο καί τό Διεθνές κοινά
καί κοστισε άρκετά χρήματα στό Έλληνικό Δημόσιο.
— Τό θέμα των ένεργειών τού Βαγγέλη Κεφαλογιάννη — μικρότερου άδερ-
φο0 — ττού μέ τίς νεανικές τού «κουζουλαδες» κατάφερε νά ττάρη ίο> τίτλο τοΰ
«Φρουράρχου».
— Τό θέμα τού σκανδάλου των χοιροστασίων
— Τό θέμα τού σκανδάλου τής συσχετήσεως μέ τή χασισοκαλλιι.ργεια.
— Τό «μαχαίρωμα» τού Καρέλλη άπό τόν Βαγγέλη.
#
**
Άλλά...
Άλλά καί πάλι άλλά! Δέν έ'φταιγαν μόνον αύτοι Καί ό ίδιος ό Εμμανουήλ
Κεφαλογιάννης δημιούργησε θέματα στόν έαυτο τού Τό ττερισσότερο γνωστό είναι
η περίπτωση τής άναγραφής τού τίτλου τοΰ «Δικηγόρου» στόν τηλεφωνικό κατά-
ογο κ.λ.ττ ένώ δέν εΐχε τττυχίο καί Φυσικά αΰτε αδεία έξασκήσεως. Αύτό ήταν
πού έ'φερε τότε σέ δύσκολη θέση τόν αθυρόστομο Καραμανλή, νά τού ζητήση σέ
έντονώτοττο τόνο την παραιτήση τού, άττό τό ύφυττουργεΤο πού κατεΤχε. Κι' άκό^Γ,
ή σχέση τού μέ την κ. Καψή, πού ήταν ή πρώτη τού συνεργάτις, σάν ιδιαιτέρα
γραμματεύς στό Ύττουργεϊο Οίκισμοΰ, πού εΐχε πρωτοαναλάβει ό Έμμαν. Κεφα-
λογιαννης, έ'δωσε άφορμές γιά μετέττειτα δυσμενή γι' αυτόν σχόλια, μέχρι ττου
καΐ σήμερα άκόμη, ττολλοί νά λένε — κακώς γιά μάς — ότι ή πρώτη «δουλειαν
ττού κάνανε ήταν τό ξενοδοχεΐο «Όμόνοια».
"Ολα αΰτά δμως άνήκουν σέ ενα άμαρτωλό παρελ¬
θόν, πού τα ττολιτικά ήθη, βρισκόνταν σέ ττολύ χαμηλό έ-
πίττεδο. "Ας μην ξεχνοΰμε ότι καΐ ό πρώτος άντίπαλος τοΰ
κ. Έμμ. Κεφαλογιάννη, ό κ Κώοτας Μαρής, δέν διέφερε
καθόλου ή μάλλον τόν συναγωνιζόταν στά πολιτικά ατοττή-
ματα. Τότε δμως καΐ ό ίδιος ό Λαός, δεχόταν στό μεγαλ-
λίτερο ποσοστό τού, τις πολιτικές αϋτές ένέργεκς πού —
γιά μάς τουλάχιστον — άποτελοΰσαν άπαράδεχτα ττολιτι-
κά ήθη.
Ήρθαν δμως άλλοι καιροί. Τα χρόνια πέρασαν καΐ ή
ζωή άλλαξε Στά Άνώγεια δλο καΐ οί μττότες λιγοστεύανε,
τα φράγκικα ΰπερισχύανε καΐ οί βοσκοΐ γινόταν δλο κ«ΐ λι-
γώτεροι σέ σχέση μέ τούς μορφωμένους καΐ έπιστήμονες.
Γιά δλα τα ττροηγούμενοο, άλλοι έττέκριναν τόν κ. Έμ¬
μαν Κεφαλογιάννη, πολιτικοΐ καί δημοσιογράφοι, όττως οί
κ.κ. Κ. Μαρής, Αθαν. Σκουλάς, Έμμ. Καρέλλης καί άλλοι.
Όλα αΰτά λοιπόν τα άντιπαρερχόμαστε. Καί έρχόμα-
στε τώρα, στήν πρόσφατη έποχή.
, ***
Πρίν νά φτάσωμε στά συγκεκριμένα γεγονοτα, ττού
σΐ/νδέονται μέ τόν κύριο τίτλο τής ερεύνας μας — τα δά-
νεια τής Χούντας — ττρέπει νά ττοΰμε μερικά, σττουδαιότε-
ρα Ί'σως, ττράγματα, γύρω άττό τα άτταράδεκτο·
πολιτικά ήθη τα όποΐα — δυστυχώς — υίοθέτησε
καί υΐοθετεϊ ό κ Έμμαν. Κεφαλογιάννης.
Καί άναφερόμαστε συγκεκριμμένα στΐς τελευταίας
βουλευτικές έκλογές.
Εΐχε περάσει ή σκοτεινή ττερίοδος τής έφταετίας.
ΕΤχε έπέλθει τόση ριζική άλλαγή στόν ττολιτικό κόσμο,
πού τόσο άκριβά, ττρώτος αύτάς, ττλήρωσε τα έττακόλουθα
τής Χούντας.
Εΐχε έττικρατήσει τό έλεύθερο δημοκρατικό κλΐμα.
Εΐχε προηγηθεΐ ή άξέχαστη έποχή τής Έλληνικής ττο-
λιτικής πραγματικότητας, μέ την Έθνική Κυδέρνηση, στήν
όποία εΐχε τή μεγίστη τιμή νά μετέχει καί ό κ. Κεφαλο¬
γιάννης σάν ϋφυττουργός Συγκοινωνιών.
Εΐχαν συμβεΐ τόσες κοσμογονικές αλλαγές σέ δλους
καί ττρώτον άπ' δλους στόν Κωνσταντΐνο Καραμανλή.
Καί τταρά δλα αύτά, ό Εμμανουήλ Κεφαλογιάννης,
άττοτέλεσε — δυστυχώς — μειονεκτική έξαίρεση (μιλοΰμε
πάντα γιά την Κρήτη καί είδικά τό νομό Ηρακλείου).
Άναφερόμαστε, ττάντα ττεριληπτικά, σέ συγκεκριμένα
γεγονοτα:
1 Κατάφερε νά έξωστρακίση κατά άτταράδεχτο τρόπο, άπύ
τό Συνδυασμό Ηρακλείου τόν ττολιτευτή κ. Κωνσταν-
τΤνο Σταματάκη, κουμττάρο τού, ό οποίος, &ν καϊ έττι
χρόνια ήταν ό «νεροκουβαλητής», άρχισε πλέον νά γι-
νεται έτΓΐκίνδυνος, γιατί εΐχε άρκετά ένηλικιωθή ττολιτι-
κά καΐ ήταν άτταράδεκτος γιά τόν κ. Κεφαλογιάννη.
Έπ' αυτού ύπάρχουν συγκεκριμένες ένυπόγραφες
καταγγελίες τού κ. Σταματάκη, τίς οποίες θά φιλοξε-
νήσωμε και θά χαροΰμε ττολύ νά καταφέρη νά τίς άντι-
κρούση ό κ ΚεφοΛογιάννης.
2 Προοττάθησε νά βάλη στό Συνδυασμό τής «Νέας Δη¬
μοκρατίας,» ττρόσωττα πού ήταν γνωστή ή έπίσημη σχέ¬
ση τους μέ τή Χούντα, δττως ό κ. Ι. Πατταμιχαλάκης.
3. Χρησιμοττοίησε τίς τταληές μεθόδους ψηφοθηρίας, ττερι-
στοιχιζομενος άπό γνωστούς κομματάρχες Βασιλικούς
καΐ Χουντικούς καΐ ττολλούς — κατά ττάντα τα δλλα
άξιόλογους — στιβανάδες ξεχνώντας γιά σλλη μιά Φο-
ρά ό κ Έμμ. Κεφαλογιάννης, δτι οί τιμημένες κρητικές
μττότες είναι ταγμένες γιά νά χορεύουν ττεντοζάλι, νο.
κλωτσάνε Γερμανούς, Άμερικανούς ή όττοιουσδήΐίοτε
άλλους έχθρούς τής 'Ελλάδος καί τής Κρήτης, άλλά
6 χ ι — χίλιες φορές δχι — νά βγάζουν βουλευτές.
4. Έκμεταλλεύτηκε, σέ βάρος δλων των ότλλων συννττσψη-
φίωι/ τού, την ττροηγούμενη ϋπουργική τού ίδιότητα καϊ
σέ κάθε τού έμφάνιση τό «κινητό ττολιτικό τού γραΦεΐΌ»
ττρίν καί μετά τούς λόγους τού, έλυνε ττροβλήμβΓτα, κρα-
τούσε ο-ημειώσεις καί μοίραζε ύποσχέσεις σέ τΐτλους
ττού γράφανε: Έμμ. Κεφαλογιάννης — 'Υττουργός·
(Ήτανε βέβαιθς δτι θά γίνη καί έλεγον μάλιστα οί
Ιδιαίτεροί τού ότι θά αναλάβη τό Ύπουργεΐο Γεωρ
γίας).
5. Χρησιμοττοίησε όλόκληρη σχεδόν την Νομβρχκϊκή Έπι-
τροττή, ττού είχε διορίσει ούσιαστικά 6 ϊδιος, υπέρ
αυτού.
6 Άναμείχτηκε διά δικών τού τΓροσωτίικΔν ΤτολιΤικών ά-
δανταδόρων (κ Άποσ-τολά,κης) στά θΙκθνομικΒ θέιΐΛτβτ
τής ΰποδοχής τού Καραμανλή, πού βιαχειριζότΐβτνε ύπεό-
θυνα ό κ Άγγελιδάκης, ό όττοϊβς, τίμιος καθώς τίιστεύω
5τι είναι, θά μιλήση, Υιατί στήν εΐλικρινή έξισ>όρηση
των σχετικών, δέν ίχομε, δυο^υχώί, έμτίιβττοτίυνη στο
άγέλαο-ίο ττρόσωπο τοΰ φλεγμβτικδυ κ. Ι. Τσαντηρσκη,
ττροέδρσυ τής Έττιτροττής, τόν όττοΤο εύθα(ϊσώς Οτε μιά
συνεδρίαση άττοκαλέσαμε άνίκβνο γιό τόυ σήμσνΤικό
ρόλο ττού τού έΤχέ άναΤέόέΤ.
Άττορσΰμέ μάλιστα ττώς συνεχίζει νά κρέττσ —
εντελώς Τυττικά καί χωρΐς ι< α μ μ1 ι ά δροιστηριόΤήτα, τόν τίτλο αυτόν άκόμη. 7 Δημιούργησε διά προσώττου τού στενοΰ τού ττεριβάλλον- τος «έττεισόδιο» στό ξενοδοχείο «Άστόρια», ττου Τού εΐχε διατεθεΐ άττό την κ. Καψή σάν δευτέρα ττολυτελές ττροεκλογικό γραφεϊο, σέ 6άρος τοΰ κ. Μιχ. Γαλενιανού Θά θέλαμε μάλιστα, σύμφωνα μέ την σχετική άρχή πού ττάει νά επικρατήση ττολύ σωστά, γιά την δημοσιότητσ των κονδυλίων ττού χρησιμοττοιοΰν οί ύποψηΦιοι νά μάς έ'λεγε. α) Πάσα χρήματοί ττλήρωσε στόν κ Καραμπίνη γιά τό γραφεϊο τού στό ττάνω όροφο τού Πα- ττακαλιάτη. β) Πόσα ττλήρωσε στήν κ. Καψή γιά την χρησ:- μοποίηση των σαλονιών καί των λοιττών χώρω>
τοΰ «Άστόρια».
Άνήγαγε καΐ πάλι τό «ρουσφέτι» σέ έπιστήμη καΐ έκ¬
μεταλλεύτηκε τό ΐερό μυστήριο τής βαφτίσεως, έ'χοντας
στήν πολυάριθμη σειρά τής φάλαγγας των σύτοκινήτων
τού καί είδικό αύτοκίνητο — όπως ττερίπου στούς συρ-
μούς των τραίνων μέ τό βαγόνι - ρεστοράν — μέ «στε-
φανα καΐ βαφτιστικά», πού δπως μάθαμε καΐ τό μετα-
διβάζουμε μέ έπιφύλαξη, τα προμηθευότανε μέ σπαστη
τιμή, άττό τό βασικό μέλος τής Νομαρχιακής κ. Μηνά
Χουρδάκη.
Χτύττησε όλοφάνερα τή γραμμή πού εΐχε δοθεΐ γιά κοι-
νές έμφανίσεις καί μετά κόπου καταφέραμε νά κάνωμε
μιά καί μοναδική έμφάνιση στό «Ντορέ», την όποία δέν
σεδάστηκε, γιατί:
α) "Επρεπε, σάν άρχηγός τού ΣυνδυασμοΟ, άπό
εύθιξία — είναι κάπως σπάνια — νά την
αφήση τελευταία καί όχι νά κάμη μετά άπό
αυτήν την έτταύριο ότομική έμφάνιση γιά νά έξ
αγγείλη τό Μινωικό Πανεπιστήμιο (γι αύτό το
εΰτράττελο άτόπημά τού, ττου τό πλήρωσε βε¬
βαία μαζί μέ τ' άλλα θά ττοΰμε τταρακάτω).
β) Γιατί έκμεταλλεύθηκε τό Πανεπιστήμιο την
τελευταία στιγμή, ένώ εΐχε συμφωνηθή άττό
δλους τούς ΰποψηφίους, νά μή Οιχτή κάν ό¬
πως κι' έγινε στήν κοινή έμφάνιοη.
("Οταν τού έγινε ή σχετική παρατήρηση είπε δτι είχε
πάρει τή σύμφωνη γνώμη τής Έτπτροττης, ένώ στήν οΰ-
σία καί ή άλήθεια είναι ότι την τελευταία στιγμή ζι'-
τησε μόνο τή γνώμη των κ.κ. Αγγελιδάκη καί Χουρδά¬
κη, τή μαρτυρία των οποίων έτπκαλούμαστε. Οϋτε ό προ¬
σωπικάς τού δημοσιογράφος κ. Κορόβηλας, τό είχε 6άΛ-
λει στό χειρόγραφο τού λόγον πού τού εΐχε γράψει,
γιατί, ώς γνωστόν ό Γδιος, δέν έχει καΐ τόσον άγαθέ,ς
σχέσεις μέ τόν κάλαμο).
10. Άρνήθηκε, άπό λεκτικό ττροφανώς κόμπλεξ, προφασι-
ζόμενος τό κλείσιμο τοΰ λαιμοΰ τού νά μιλήση άπό τό
κλειστό κύκλωμα τηλεοράσεως, στό όποΐο έμφανιζόνταν
δλοι οί ύποψήφιοι.
11. Δημιούργησε διά τοΰ άδελφοΰ τού Κ«στα έπεισόδιο, μέ
τό νά ζητά έττιμόνως καί καταχτυττώντας τ ό γραφείο
άττό τόν ήλεκτρονικό κ. Α. Πλαΐτη, νά σταματίση τ< βίντεο. 12. Άρνήθηκε νά παρουσιάση νέο ύττοψήφιο — ένώ τό είχε υποσχεθή — μέ άποτέλεσμα νά καθυστερήση ή όμιλία τού, πρό τής οποίας έλέγοντο συνθήματα κατά τής Βα¬ σίλειος. 13 Κυκλοφόρησε σέ παράρτημα την εφημερίδα «ΔΡΑΣΗ» την παραμονή των έκλογών καΐ σέ 4.000 φΰλλα, μέ δικά τού έξοδα τα όποΐα κατέβαλλε οτόν κ. Έμμ. Τριγώνη, καί τή διένειμε μέ ττερίπου 25 αύτοκίνητα σέ δλο τό νομό, δίδοντας καί διά τού έντύπου την έξαγγελία τού Μινωικοΰ Πανεττιστημίου (τώρα τί έχει νά πεί γιά τίς ττομπώδεις καί Ίερόσυλες αύτές ύττοσχέσεις;;;). Τό θέμα αύτό θεωρήθηκε άπό τόν έξάδελφό τού ύποψήφιο τής «Ν Δ.» στό Ρέθυμνο κ. Ιωάν. Κεφαλο¬ γιάννη, σάν «προσωτπκό τπσώπλατο χτύττημα» πού τόν άνάγκασε νά βγάλη κ Γ αϋτός τταράρτημα καί ττροκη- ρύξεις, καΐ νά φτάση νά διαρραγοΰν σέ έπικίνδυνο ση- μεΐο, την παραμονή των έκλογών οί σχέσει τους στό ολο θέμα άττό τό όποίο κινδύνεψε νά χυθεί καί αίμα καΐ νά έκτοξευθοΰν άπειλές, ττού δέν έφτασαν σέ τελειωτικά έξευτελιστικά σημεΐα, χάρις στήν ψυχραιμια ωρισμένων Κ εφαλογ ιάννηδων. 14 Έξεδίωξε, ύβρίζοντας βαρύτατα τόν κ. Γραμματικάκη, άττό τό ξενοδοχεΐο «Άστόρια» τό ττρωΐ τής παραμονής των έκλογών γιατί-δέν τού εΐχε δημοσιεύση την άναγγε- λία τού γιά τό Πανετπστήμιο. 15 Τέλος, έ'κανε μιά σειρά άλλων άπαραδέκτων λετττομε· ρειών στόν πολιτικό άγώνα, πού όττωσδήττοτε ήσαν γ»ά μάς άκατανόητες καί ξένες μέ τα νέα ττολιτικά ήθη, ττού σάν —εττειραμένος πολιτικάς καί άρχηγός συνδυασμοΰ δέν τήρησε "Αν μττοροΰσε νά μιλήση ό έξάδελφός τού κ. Ι. Κεφα¬ λογιάννης, βουλευτής Ρεθύμνου, καί άλλα συγγενικά τού ττρόσωττα, ξεπερνώντας τό έμττόδιο τής συγγενείας, ττολλσ θά μάθαινε ό λαός καί κυρίως οί 16.000 ψηφοφόροι τού, ττού τώρα άδικα ττεριμένουν την ύπουργοποίηση τού καϋμε- νου τοΰ «Μοτνόλη», ττράγμα ττού καΐ κείνου τού κόστισε ά- φάνταστα, άφοΰ έ'βγαλε τίς ττρώτες μέρες καί άναφυλλα- ξία, γιά την όποία μάλιστα ταξίδεψε στό έξωτερικό (Λον- δΐνο — Ελβετία). ΚΟΝΧΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΓ - ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ Ο κ. Ε. Κεφαλογιάννης βοήθησε κομματικά τόν κ. Κ. Καραμανλή, άλλά τού δη¬ μιούργησε συγχρόνως καΐ μεγάλους μπελάδες, μέ άττοτέλεσμα νά τόν πάψη πα· λαιότερα άττό Ύττουργό καί νά μην τόν ΰττουργοττοιήση τώρα. Ή φωτογραφία είναι άττό... περασμένα μεγαλεία'... Ο Η8ΙΚ0Σ1ΕΜΠΑΙΓΜ0Σ ΤΟΥ ΛΑΟΥ Μόνο ή Φίλλιπς ούς προσφέρει όλες τίς Εύρωπαϊκες τελειοποιήσεις στήν ιδία σειρά ψυγεΐοον Καιαακευή Πολυτελής Λ πό χάλυβα καΐ ΑΒ8 υλ ϋθντίρνο πονίσχυρο γιά ψυγϊΐα πολυτελείας ΚοτίΊψϋί,η Μεγάλη Αυο &σχέ(ων μί ψυζπ 12 Ο οί ΠΓίΐι{1ήλλον 43 Ο Για αυντΓΐρηοη μηνων ή [Ιουτυρου/αυγων που διαιιΐρεΐ τύαυγΰπιό φρέσκα καί τόβουτυρο μαλακό Η αυγοθήκίΐ είν κινητή δυοθέαεων ελΓυθερωνοντσς ϋποτε ρς φ ΑτΐιΊ ΑΒ5 Υλικά Γπανθοτατικό ΰθραυσιο που δέν κρατϋ μυρουΛιέτ δέ ν γρατζουνιέτοι 6εν ακουριάζει κτλ (Μοναδιιιότης τής Ργιι ΚαλυΤίμη μόνωοη Απή πολυθυραιθάνιο που ΟημιθυργΕί λεπτύ ΐοιχωματα και περιορκ,ει πς εξωτερικάς διαστήσεις Άλλά... Άλλά καί ξανά Αλλά!.. Τό οπουδαιό—ρο —πάντα κατά την κριτική αυτή πού άσκοϋμε στον δηιιόσιο βνδρα— τό μεγαλύτε- ρο Λθλΐτιχό σφάλιια τού τό α¬ πόϊ» έκτός των άλλων, αποτε¬ λεί καί ήθιχό έμπαιγμό τοΰ Λα- οθ τοϋ "Ηρακλείου, σέ μιά πολ λή κρίαφΐ] €ποχή, είναι ή ά- παράδεχτη ενεργεια τού κατά τό δημβψήφκηια ·ΐΓΪς Χούντας τό καλοκαΐρι τοΰ 1973, πού εί¬ ναι βεβαία αί πολλούς γνωοτή, άλλά βανείς δέν τόλρηοΕ νά την καταγγείλη ένυηογράφως χαί ύπευθύνως. Καί ή άπαράδεχτη αυτή πρά- ξη, τοθ δημόοιου ανδρα κ. Έμ. Κεφαλβιγΐήννη Ρΐναι ή εξής: Κατέ6ηκε οτό Ίΐράκλειο καί £κανβ προηαγάνδα καί θγώνο κατά τοΰ Χουντικοϋ Δημοψΐιφί- σματβς μοιρώζοντβς καί φορών- τας ό ϊδιος τίς κονκάρδες τοθ ΟΧΙ. Καί «6τ6 τό έκανε την ϊ- δια σχεδόν πολιτική στιγμή, πού εΐχε πεϊ τό ΝΑ1 στά δάνει- α τής Χούντας. Φοροϋσβ οτό πέτο την κον- κάρδα τοθ ΟΧΙ ό κ. Έμμ. Κε- ΑΦΙΕΡηΝΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ: / έλάχιστουο ΙέναπομεΙναντεοΙ • ΧΟΥΝΤΙΚΟΥΣ • ΒΑΣΙΛΙΚΟΥΣ ΕΡΕΤΖΙίΔΕΣ ν φαλογιάννης, ίνώ προηγουμέ¬ νως λίγο πιό μέοα καί κάτω ά- 'πό την κονχάρδα στήν τσέπη τοΰ οακκακιοθ, εΐχε τό τσέχ τού δανείου πού εΐχε πάρει ά¬ ηό τή Χοόντα. Καί νά τα οχετικά έπίσινμα στοΐχεία: Στό ΰπ' αριθ. 21Θ τής 14ης Μαρΐίου 1972 φθλλο τής Εφη¬ μερίδος Κυβερνήοβως (Δελτί¬ ον Α.Ε. καΐ Ε.Π.Ε.) *ίναι δη- «ΐΛοιευμένη καί ύπογεγραμμένη άπό τόν τότε Νομάρχΐ, Ληρ. Παΐταδημητρίου ή δδεια ή σχε¬ τική μέ τό Καταστατιχό της Ά- νωνύμου Έταιρίας υπό την έπω νι>μίαν «Έλληνικαί Τουρισπ-
καίκαί Ξενοδαχειαχαί Έτηχει-
ρήσεις Κρήτης Άνώνυμος Έ-
ταιρεία».
Κύρια στοιχεΐα ττΐς Α.Ε. τής
οποίας μέτοχος καί πράεδρος
τοθ Δισικητικοΰ Συμβουλίου ή-
ταν καί έζακολουθεϊ συνεχώς ά
πό τότε καί μέχρι σήμερα νά
είναι ό κ. Έμμ. Κεφαλογιάν-
νης τοθ Βασιλείου καί τή"ς Ζα-
(ρειρενιας δικηγόρος, κάτοικος
Άβηνών, Ραβινέ 23 ,νεννη-
θβίς είς Άνώγεια Μυλοποτά¬
μου, είναι τα εξής:
1) Μετοχικό κεφάλαιο 7.
400.000 δρχ.
2) Ήμερομηνία συστάσεως
29)2)1972"
8) Συμβολαιογράφος ό κ. Ί-
«*άν. ΠετρομΐΧιελάκης.
4) "Αριθ. συιμβολαίου 48334.
5) Μάρΐυρες οί Γεώργ Χρο-
νιάρης έμπορος καί Χρ. Στου-
μπίδης κορνιζοποιός.
β) Μέτοχοι: α) Κων)νος Κε
φαλογιάννης, β) Έμμ. Κεφαλο
Συνέχεια είς την 6ην σελίδα
Νέα ψυγεία Φίλιπς
πολυτελής σειρά
-'
Γ--------------1
-—-ι ...
• «η Ι.π 1.1 «.η. 1Ιι> 1ί «η. υ«.«, 11 «π 10
ΡΗΙϋΡδ
'.. γιά ηιό σίγουρα
ΓΙΑΜΝΗΧ ΜΑΤΟΛΙΑΚΗΧ
Χανιόπορτα
Τηλ. 280.647— 284.583
ΖΕΛΙΔΑ 4
ΗΡΑΚΛΕΙΟ "Η ΑΛΜΟΙΙΆ,, ΚΡΗΤΗΣ
16 ΙΟΥΗΙΟΥ 1975
μιι ηηοκυι,γητικΗ ♦ εηπιπφερουσβ
Έρεννα
ΗΤΟΚΟΥΜΕΗΤΐΙΡΙΣΜΕΗΗ ♦ ΜΜΚΡΟΧΡΟΝΙΒ
Ό υπ' αριθμόν 1 σύμμαχος τοϋ Αμερικανικοϋ Ίμπεριαλιομοϋ
ΠΩΣ ΠΡΟΚΠΠΕΣΕ ΤΟΚΥΠΡΙΒΗΟ υΡΠΜΠ
ΟΙ ΒΑΣΙΚΟΙ
ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ
* Ηαύόνοι • Τέκτονε$
ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΛ-
ΝΙΚΗΕ Σ. Ι. Λ.
ΡΟΤΑΡΙΑΝΟΙ: ΝΗΠΙΑΓΏΓΕΙΟ ΤΗΖ ΖΙΛΝΙΖΤΙΚΗΖ ΚΟΣΜΟΟΕΩΡΙΑΣ
ΟΙ λόγοι γιά τούς όποίους οί Μασόνοι
άγκάλιασαν τό Πραξικόπημα.
Ή ταύτιση Μαοονίας καΐ Χούντας.
Μασόνοι οί πρώτοι Χουντικ!οι «Υπουρ·
γοΐ».
Τό Άντιβαοιλικό Πραξικόπημα καΐ
π Μασονία.
Ό ρόλος τοϋ Άνδρουτσόπουλου.
Ιωαννίδης: Τό άποκορύφωμα τού Σιω-
νισμοΰ.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ 2η
ΣΥΝΕΧΊΖΟΜΕ σήμερα τό δεύτερο μέρος τής ερεύνας
μας γιά τόν Διεθνή Σιωνισμό, μέ έξ ίσου ένδιαφέροντα
στοιχεΐα. Καΐ συνιστοΰμε ξανα στο άναγνωστικο κοι-
νό μας, νά διαδάση προσεχτικά τα στοιχεΐα ττού πα-
ρουσιάζομε τταρμένα καί διασταυρωμένα, άττό διάφθ-
ρες πηγές. Είναι άνάγκη, μεγάλη και άιτόλυτη να
καταλαβη ό "Ελληνικάς Λαός και είδικώτερα ό Κρητι-
κός, τό μέγχθος τού κινδύνου πού τόν άπειλεΐ. Τό ψω-
νάζομε μέ οση δύναμη διαθέτει τό λαρύγγι μας και τό
γράφομε μέ δση δυνατότητα έχει ή γραφίδα μας, ότι
ΠΡΕΠΕΙ νά αίστανθοΰμε δλο ι τό πόσο κινδυνεύου-
με άπό τή διεθνη αυτή άδίστακτη συμμορία, των 341
ότόμων, έκ των οποίων ό 1 είναι ό διεθνής γκάγκστερ
Κίσσινγκερ, οί 40 τό άνώτατο συμβούλιο και οί 300
οί άμέσως έπόμενοι δασικοί συνεργάτες τους. Τα 341
αύτά άτομα κατευθύνουν κσί όρίζουν — δσο κι' δν
ψαίνεται παράξενο — τίς τύχες τού κόσμου.
Γι' αύτό κάνω εκκληση σέ δσους άσυνείδητα μπλέ-
χτηκαν στά ττλοκάμια τού Σιωνισμοΰ (γιατί γι' αύ-
τούς πού μττλέχτηκαν συγειδητά νρμίζω ττώς δέν ύ-
ττάρχει ττερίτττοχτη μεταμέλειας) νά μελετησουν την
εΰθύνη τους, νά σκεφθοΰν μόνοι δσα οί ίδιοι ξέρουν καΐ
ένεργωντας μέ δση συνείδηση δέν τούς διέφθειρε τό
μεγαλο αύτ6 Σιωνιστικό κίνημα, νά μετανοιώσουν και
νά ττάψουν νά προσδάλουν τόν ϊδιο τους τόν έαυτό,
σάν άσυνείδητα όργανα μιάς^ ώργανωμένης έγ*ληι»<τ- τικής προσπάθειας μέ διεθνεΐς ττροεκτάσεις. Ο ΑΝΤ Ι ΚΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ Καί τώρα έτπβάλλεται να ττοθμε δυό λόγια, σχετι- κά μέ τόν άντίκτυττο πού εΐχε ή έρευνά μας έντός καί έκτός Κρήτης. Στϊς έπιστολές, τα τηλεγραφήματα^ τα τηλεφωνή- ματα που ττήρΐαμε γιά την Ικδοστι της «Αληθείας», άλλά καί στίς προσωττικές έτταφές πού είχαμε μέ ττάρα πολύν κόσμο, έκεΐνο ττού μάς> τονίστηκε
ιδιαιτέρα, ήταν ή σημασία τής ερεύνας αυτής. Πρα-
γμα ττοΰ μας δικαιώνει α' αύτό ττού πιστεύομε, όσον
άφορά τόν δασικό μας στόχο: ότι δηλαδή ό λαός χρει-
άζεται σωστή καΐ άνπκειμενική διαφωτίση καί μετά
ένεργεϊ μόνος τού.
'Ρκϊϊνν δ μ ως ιτβίτ-Η/ϊς εΰχαρίστησε πιό πολϋ ·,.
ότι ηδη τρια ατομα, μεταςΐΓιώ™ Λττοίων καί £ κ· ΑνΤ
δρέας Παναγιωτόττουλος(τή^φωτογραφΐα το^ δημοσιευ
σαμε κάτω άττό τό σήμα των Ροταριανών στό ττρωτο
μας φΰλλο) μέ άνυττόγραφη έπιστολή τού, μδς γνω-
ρίζει μεταξΰ άλλων δτι ήδη άνένιψε, γατί «τττϊρε ε'ίδη-
ση δτι τό Ρόταρυ είναι ό ττροθάλαμος τού Μασωνι-
σμοϋ». Εΰχόμαστε καί έλττίζομε τό τταράδειγμά τού
νά άκολουθήσουν καί άλλοι. Αυτή θά είναι ή μεγάλη
νίκη δλων μας.
Πραξικόπημα
καΐ ΜαοονΕα
Ο Μασονισμός διεδραμάτισε
αττοφοσιστικό ρόλο στό τραγκό
δράμα τοϋ 'Ελληνκοϋ λαοθ, κατά
την 7χρονη τυραννία τής Χούν-
τας. 'Ηταν τό ύττόβαθροο τής Δι
κτατορίσς κα! ταυτίστηκε τελεία
μ' αυτήν. Μιά σιωπηλή προεργα
σία είχε γίνει πρΐν άττό την 21η
Άιτρλιίοι; 1967, στούς «σκότει
νούς θαλάμους» τοϋ Τεκτονικοϋ
Μεγόρου των Αθηνών. Έκεΐ με
λετήθηκσν; ή άνάγκη τής κηρίε-
ξε«ς τής Δικτστορίας γιά τόν
'ΕΞλλοδικό Μσσωνισμό καΐ Διεθ¬
νή Σιωνισμς κσθώς καΐ τα ώφε-
λήματα ττού θσ ττροέκυπταν κβΐ
γιά τούς 6ύο.
Να ποιοί ήσαν οί παρότγοντες
■~ίύ έττιδρασσνε στή «Μεγάλη
.Στ»« τής Ελλάδος» στό νά έγ-
ικρίνι} νσ ττροετοιμάση καΐ νά
«τυνδράμη την Άπριλιανή Έττα
' <Μάσταστ (διάβαζε ττραξικόττημα) Α) ΕΣΟΤΕΡΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ σ)Ο ΜΑΣΟΝΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΕΠΙ ΤΗΣ «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ» σ) Τό "Υποττο Συμβούλιο τής *Μ£νάλης Στοάς τής "Ελλάδος εγνώριζε καλώς τα σχέδια περί κηρόξεως «Έπανσστάσεως» υπό ιόμόδος Συνταγμοααρχών στΐς (άρχές τοΰ 1967. ΟΙ άρχηγοί τής ίέτηκειμένης έπαναστάσεως ή- οαν δλοι μσσόνοι. Ώς έκ τούτου 8ά εΤχε την δλινστότηττα νά ελέγ¬ χη τόκαθεστώς, πού ή έπα νάπτασις θά έγκοβιστοϋσε Ου¬ δείς λοιττόν κίνδυνος γιά τόν μα οο/ισμό ϋττήρχε. β) ΜΕΓΑΛΗ ΗΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΔΙΑΔΟΣΕΩΣ ΤΟΥ ΜΑΣΟΝΙΣΜΟΥ Κάτω άπό ένα δικτατορικό κα θε ττώς, έλεγχόμενο άττό τόν Μα- σονισμό, θά έδημιουργοϋντο !δε- ώδεις συνθήκες γιά μιά μεγάλη, «Ιτιτοφασιτική διάδοσή τού στήν Ίελλάδα. Ή ελλειψη δυνςττότη- ^τος αντιδράσεως στή διάδοση μάς Ιδέας πού θά εύνοοϋσε τό κ^ίθεστώς, ή άνυτταρξία έλευθερί ϋ'; έκφράσεως γνώμης, οί ττιέ- <ο ιις πού θά μττοροϋσαν ν' ασκή ΒΛν σέ κρατικούς λειτουργούς «'ΐΐ άλλους κοινωνικούς πσράγον -τοις γιά νά «μυηθοϋν» στόν μασο ν σμό, θά συνέθεταν μιά έξαιρε- τ.κά πρόσφορη άτμόσφαιρα, μιά ιχολύ εύνοϊκή κατάσταση, γιά ΐινι μεγαλύτερη Τσως μέχρι σήμε Γ. στ έξάττλωσή τού στήν Έλλάδα. Καί ό Τεκτονισμός, μέ την τερά ι/τια' ψυχολογική καΐ κοινχονική νείρα πού διαθέτει έκτίμησε έγ- εα,ιρα αύτη την έξαίρετη δυνατό- ιητα. γ) ΑΠΟΣΟΒΗΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΙΝΔΥΝΩΝ Μιά έλεγχομένη άπό τόν Μα εθνισμό στρστιωτική δικτατορίσ εσήμαινε τοουτόχρονα καΐ την "απαλλαγή άττό τόν κίνδυνο τής ϋνόδου στήν έξουσία πολτικοΰ κόμματος, πού δέν θά ήταν δυνα τόν νά έλεγχθή άττό τόν Μασοντ σμό. Κσι στΐς έχλογές τοΰ 1967 (είχοτν ττροκηρυχθή γιά τόν Μά- ιο) Οπήρχε ή ττροοτττική έκλογι- κής νίκης κόμματος, ή ήγεσία τοϋ όποίου εΐχε σαψώς στροη^ή κοττά τού Μασονισμοϋ (Γεωργ Παττοτνδρέου — "Ενωσης Κέν- τρου) Β) ΕΕΟΤΕΡΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ο) Η ΤΟ ΒΟΗΘΕΙΑ ΠΡΟΣ ΙΣΡΑΗΛ Οί σχέσεις Λραδων καΐ Ίσρα ηλ βτήν Πολαιστίνη συνεχώς χει- ροτέρευαν τό 1967 καΐ άμέσως ττρΐν. Οί έξοπλισμοΐ των Άραβ κων κρστών - συνεχώς έμεγάλω νόν. Ή Έλληνική 'Εξωτερική Πβ λιτική ήτο» σαψώς ττροσανστολ σμένη υπέρ των Άράδων. Σο βαρώτατοι Έθνικοΐ λόγςι έπέ- 6αλαν κ«ϊ έπιβάλλουν αύτό τόν ττροσανστολισμόν. Μόνον μασο- νοκρατούμενη έττανάττταση στήν Έλλάδα ττού δέν θά εΐχε ύποχρέ ωση λογοδοσίας πρός τόν 'Ε,λλη νικό Λαό, θά μττοροθσε νά κάμη τίς τι—ρσχωρήσεις έκεΐνες, ώστε ό Έλληνικός Γεωγραφικός χώ- ρος νά άττοβή τταράγοιηΓας στη- ρίξεως τοϋ Ίσροήλ, Δέν είνα τυχαΐο τό γεγονός δτι 45 μερίς μετά την 2ΐη Απριλίου 1967, έ- κηρύσσετο στήν Παλαιστίνη ό ττόλίμος των 6 ημερών κατόπιν έ- πιθέσεως τοΰ Ίσραήλ. 6) Η ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ Ή διχοτόμηση τής Κύττρου ή¬ ταν πάντα μιά στοΛερή επιδιώ¬ ξη τοϋ Διεθνοϋς 'Εβραιομσσθνι- σμοΰ. Την σχετική ά^φαση το) ττερΐ τής άνάγκης τής διχοτομή- σεώς της είχεν αναγγείλη καΐ ώργανώθηκε καΐ ττροετοιμάστηκε γενικά, ή «έττανάοταση» ήταν κα θαρά μασονική. Ή ττροετοιμασία τής «'Ατχριλιανής κοσμογονίας» δέν ήταν έργο μηνών ή λίγων χρόνων. "Αρχισε τό ετος 1954, δταν όλοι οί πρωταγωνιστές της, φοιτοϋσαν στήν Σχολήν Πολέμου (Συνέντευξη Ι Λαδα στόν Τα- χυδρόμο ψυλ. 1962)16. 8 74) Την κατάπληξη τού γιά την άττό λυτη αύτη μυστικότητα μέ τή» όποιαν παρασκευάστηκε, ώργα· επιβάλη στόν Έλ'ληνικό Μασονι νώθηκε καΐ κηρύχτηκε τό Πραξι σμόν, ό Χάρρυ Τροΰμαν κατά κόττη,μα, εξέφρασε ό Γ Πατταν- τήν είς την Έλλάδα έττίσκεψή δρέου στόν Ι Λαδά, δταν 6 τε- του τό 1964. Καΐ ή «Μεγάλΐί ^ευταΤος τόν έιτισκέφθηκε στό Στοα τή^.-'-^λλώδος» άχι μόνον Ι Νοσοκομεΐο οπου νοσηλευόταν ~ " (Ν Ι Μ.Τ.Σ.). Είπεν επί λέξει >φ «Γέρος» τής Έλληνικής ττολιτι
Λ,ής στόν Ι. Λαδά: «Βρέ Συνταγ
ματάρχα μου, ττώςτά καταφέρατε
έσεΐς καΐ δέν 6άς ττήρανε χα-
μπάρι; Καΐ καλά ο! δικές · μας
ύπηρεσίες, ό Κατσώτας πού τόν
εΤχα επί των πληροφοριών καΐ ό
Ιορδανίδης Γϊώς δέν σάς πήραν
χαμπάρι οί ξένες ύπηρεσίες; Αύ
τό μοΰ κάνει έντύπωση . . Ταχυ-
δρόμος φ 1062)16 8 74 ).
'Όλοι ξέρομε πόσο δύσκολο
είναι στόν τόπο μας νά κρατηθή
ενα μυστικό, τόσο μεγάλο, έιτΐ
13 όλόκληρα χρόνια (1954 -
1967)), 'μυστικό πού τό γνώρι
ζαν οί 14 επ! κεφαλής τής συνω
μοσίας καί μερικοϊ άλλοι μυημέ
νοι άξιωματκοΐ Στήν 'Ελλάδα
πού δλοι μιλάνε Τούτο μόνον
σέ μά ττερίτττωση μττορούσε νά
γίνη στόν τόπο μας: "Άν ήταν
όργανωμένο κατά τα μασονηκά
πρότυττα, μέ την σκοτεινή μυστι¬
κότητα, καΐ τοΰς φοβερούς μασο-
νικούς δρκους, πού δεσμεύουν
τούς «Πεφωτισμένους άδελφούς
τέκτονας» μέχρι θανάτου. Καΐ πε
ρί τούτου ακριβώς επρόκειτο:
'Όλοι οί άρχηγοΐ τής «έπανα-
στάσεως», αύτοι πού ώργάνωσαν
τό πραξικόπημα μέ ύπομονή έττΐ
13 όλόκληρα χρόνια, μέ άπόλυτη
,μυστικότητα ήσαν Μασόνοι. Ά¬
πό την έττοχή έκείνη δέ, είχεν α¬
ναγνωρισθή ώς «άρχηγός τής
έτταναστάσεως» ό Γεώργιος Πά
παδόπουλος. Ό μασονισμός τό
εγνώριζε αύτό καΐ εΐχε φροντίση
νά τόν «μυήση». Καΐ θά είναι ή
μασονική ίδιότος τοΰ Γ. Παττα-
δοττούλου πού θά τόν σώση άπό
βεβαία τπχραττομπή τού στό
Στρατοδικεΐο τό έτος 1964. σέ
έποχή κρισίμου εντάσεως των
σχέσεων Ελλάδος καΐ Τουρκί-
ας λόγω τοΰ Κυττριαχοΰ, δταν
διαπιστώθηκε μέ πόρισμα τής
Στρατιωιικής Δικαοσύνης δτι αύ
τόςήταν έενοχος γιάτό σσμποτάζ
τής άχρηστεύσεως των αύτοκινή·
των των μονάδων πυροβολικοϋ
στήν περιοχή "Εβρου.... (Λεπτο
μέρεια: Ή μασονική ίδιότητα
τού Γεωργ ίου ηοηταδοπούλου
κρατήθηκε μυστική όλόκληρη την
χουντοκρατία σάν Οψιστο μασο
υίοθέτησε ·4ήν «Λύση
έττΐ τού ΚιίΐτριακοΟ χωρ^ςί νά
διαμαρτυρηθή γιά την " ττροδο-
σία πού τής έζητεΤτο έττΐ τού
έθνικοϋ οΰτοϋ θέματος, άλλά με
τα μήνες άνήγειρεν καί άνδρι-
άντα στόν Τρούμαν σέ κεντρικόν
σημεΐο των Αθηνών (κοντά στό
Χίλτον).
Την άξίωση περί διχοτομήσε-
ως προέβαλε στή συνέχεια, τόν
Αϋγουστο 1964 ό τότε Πρό-
εδρος Η Π Α. Λύν^ον Τζόνσον
στόν πρωθυττουργό Γεωργ Πα-
ττανδρέου.
Τα γεγονότα εΤχαν άττοδείξει ό¬
τι ή ττροώθηση τής λύσεως «Δι
χοτόμησις» δέν θά μποροΰσε πο-
τέ νά επιτευχθή υπό καθεστώς
Κοινοδουλευτισμοϋ στήν 'Ελλά-
δα Μόνον ένα δικτατορικό καθε
στώς, άφ'ένός μή ΰποκείμενο
σέ λογοδοσία πρός τόν 'Ελληνι-
κό'Λαό, καΐ άφ' ετέρου διαθέτον
τό κοινωνικόν ύπόβαθρον, έξα-
σφαλΤζον άτιμωρησία ή¬
ταν δυνατόν νά ττροωθήση την
λύση «Διχοτόμησις». Καϊ αύτά
τέ έχέγγαα μόνον ό Μασονισμός
μποροΰσε νά τα εξασφαλίση
γ) Η ΨΥΧΙΚΗ ΔΙΑΒΡΩΣΗ
ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
Ή μέσω τής τρομοκρατίσς
κάμψη τής ψυχικής άντιστάσεως
τοϋ 'Εληνικοΰ Λαοϋ, ή ήθική τού
διάβρωση, ή άπομάκρυνση άπό
τα 'Ελληνοχριστιανικά Ιδεώδη,
διά τής έξαττλώσεως τοΰ Μασονι
σμοϋ, ή διάσπαση τής έθνικής
συνοχής τού, ήταν ένας άκόμα
στόχος πού έξυπηρετοΰσε πάρα
ττολύ τούς σκοτεινούς σιέοττούς
των έχθρών τής 'Ελλάδας. ΚΓ
αΰτός ό στόχος μόνον μέ μιά
έλεγχομένη άττό τόν Μασονισμό,
δικτατορίο, μποροΰσε νά έπιτευ
Χ&ή.
ΤΑΥΤΙΣΗ ΜΑΣΟΝΙΑΣ
ΚΑΙ ΧΟΥΝΤΑΣ
Τά κυριώτερα σημεΐα, δάσει
των οποίων άποκαλύτττεται ή
Μσσονικότητα τής Πατταδοπουλι
κης Έπαναστάσεως, είναι τα
εξής:
α) ΜΑΣΟΝΙΚΗ Η ΜΥΣΤΙΚΟ
ΤΗΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ
ΩΡΓΑΝΩΘΗΚΕ ΤΟ ΠΡΑΞΙ ΚΟ
ΠΗΜΑ
Ή μυστικότητα μέ την όττοία
μ
νικό μυστικό. Καΐ τονιζόταν άπό
έττίσημα μασονκά χείλια. «Ου¬
δείς αναντικατάστοΓτος ττλήν τού
ΤΙ ΛΕΕΙ Ο κ. Α. ΠΑΗΑΓΙΩΤΟΠΟΥΑΟΣ
Ό κ. Ανδρέας Παναγιωτόπουλος, τού όποίου τή ψωτο-
γραφία δημοσιεύσαμε στό πρώτο μσς φΰλλο, μάς Ιστειλε
άπαντητική έττιστολή. Έττειδή είναι χωρϊς ύττογραφή, δέν
τή δημοσιεύομε αύτούσια. Πέρνουμε δμως δυό χαραχτηρι-
στικο! άτΓοσπάσμοη'α, τα: όποΤα ττραγμοττικά μιλοΰν μόνα
τόυς.
Γράψει λοιπόν 6 κ. Παναγιωτόττουλος στήν άνυπόγραΦΓ,
τού:
— «Τό γράμμα μου μένει άνυπόγραφο, διότι δέν ξέρω
σέ τί χέρια μττορεϊ νά ττέση καΐ έγώ τούς Μασώνους τούς
φοβάμαι».
Κσί τταρσκάτω: ι .
— «...Άττό τόν Ίούνιο τού 1973 δέν ξσναττήγα στίς συ-
νεστιάσεις τους καί τουτο διότι τότε πηρα είδηση δτι τό
Ρόταρυ είναι ό ττροθάλαμος τού ΜασωνισμοΟ».
Καί συνεχίζει ό κ. Παναγιωτόπουλος:
— «Βρήκες έμένα άγαττητέ Μάνο νά χτυττήσης, συνδυά-
ζοντας μάλιστα τό γεγονός πού ήμουνα πρίν άττό δυό χρό¬
νια ροταριανός μαζΐ μέ τή δικτατορΐα. Χάθηκαν οί άρχιμα-
σώνοι τού "Ηρακλείου ττού διετέλεσαν κατά καιρούς Πρόε-
δροι τοϋ ΡοταριανοΟ Όμίλου, έκεΐνοι πού ύποδεχόντουσαν
καί ττροσφωνουσαν Στρατιωτικούς Διοικητές καί Νομάρ
χες; ..».
ΝΙΞΟΝ — ΑΓΚΝΙΟΥ ΚΑΙ... ΣΙΑ
ΟΊ «έκλεκτοί» Άρχιτέκτονες πόύ διεύθυναν καί διευθύνουν τίς τυχες τού κόσμου.
Γεωργίου Παπαδοττούλου»).
Β) ΑΜΕΡΙΣΤΗ Η ΥΠΟΣΤΗΡΙ
ΞΗ ΤΟΥ ΜΑΣΟΝΙΣΜΟΥ
ΣΤΗΝ «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ»
Άττό την έττόμενη ήμέρα τής
«έτταναστάσεως» έκδηλώθηκε ό
ένθουσιασμός τού Έλληνικοΰ Μο
σονισμοΰ γιά την 21 Απριλίου.
Στΐς 22 "Απριλίου στό Τεκτονι-
κό Μέγαρο (όδός Άχαρν//ν 19)
ο! μασονικές στοές πανηγυρίζουν
καΐ όττανηγυρισμός διαρκεΐ έττΐ
ήμέρες. Την 23ην Άττριλίου
1967, ημέραν Κυριακήν οί «Ά-
δελφοΐ Τέκτονες» δέν μποροΰν
νά κρύψουν τόν ενθουσιασμόν
τους στΐς κοινωνικές τους σχέ¬
σεις. "Εχουν υφος θριαμβευτών.
Διασταυρω;μένες άπόρρητες πλη
ροφορϊες έπιδεδφώνουν άττό τίς
ττρώτες ήδη μέρες ζωής τοϋ νέου
καθεστώτος την ττραγματικότη^
τα, δτι: Πίσω άττό τούς ττραξι-
κοττηματΊες τής 21ης Απριλίου
κρύβεται ό Μασονισμός. Τά γε
γονότα τό έττιβεβαιώνουν. Τίς
ττρώτες μέρες, ένώ ή «έττσνάστοΐ
ση» άγωνιοΰσε γιά νά βρή Ύ-
ττουργούς γιά την Κυβέρνηση
τού Κων. Κόλλια, ττού σχηματί-
•στηκε τότε, ττολλοΐ Μασόνοι
ανωτάτου άλλά καΐ κατωτέρων
βαθμών, σπεύδουν νά την στελε-
χώσουν. Όλόκληρη σειρά γνω-
στών Μασόνων γίνονται 'Υπουρ-
γοΐ, "Υφυ—ουργοΐ ή Γεν. Γραμ-
μστεΐς Υπουργείων, κατά την
ττρώτη έκείνη περίοδο τού Πρα¬
ξικοπήματος, μέχρι τού Βασιλι
κου 'Αντιττραξικοπήματος τής
13. 12. 1967. Είναι ή πιό δύσκο
λη έττοχή τού νέου καθεστώτος,
κατά την οποίαν πρέπει νά έδρσι
ωθή, καΐ οί θέσεις —κλειδιά τής
νέας Κυβερνήσεως πρέττει νά
ΣΧΟΛΗ ΟΛΗΓ!»
ΝΙΚΟΛΑΟΣ Α. ΦΡΑΓΚΙΑ1ΛΚΗΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΝ
Άριθμός αδείας 4701
Όδός Όθωνος 13
Παραπλεύρως είσόδου θερινοΰ κινηματογράφου ΗΑΕΚΤΡΑ
ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ — ΚΡΗΤΗΣ Τηλ. 286.485
** -
ΔΙΠΛΩΜΑΤΑ: προεγγρίσεις άδειών, μεταβιδάσεις άδειών,
ταξινομίσεις όχημάτων, έττεκτάσες κ.λ.ττ.
*
ΑΣΦΑΛΕΙΑΙ: Αύτοκινήτων — Πυρός — Ζωής — Άτυχη-
μάτων κ.λ,π.
δρίσκωνται σέ χέρια Μασόνων. |
ΓΓ αύτό διά τής νέας Κυδερνή
σεως πρέπει νά βρίσκωντοΝ σέ
χέρια Μασόνων. Γι' αύτό καΐ Α
«Μεγάλη Στοα τής "Ελλάδος»
επιβάλλει την συμμετοχήν στήν
πρώτη αυτή έτταναστατική Κυ-
βέρνησι σειρά δλη μασόνων,
μερικοΐ των όττοίων κατέχουν τόν
ανώτατον 33ο βαθμόν. 1) Νικό
λαος θΐκονομόττουλος: Γεν.
Γραμματεύς τής Μεγάλης Άνσ
τολής, 'Υττουρ. Βιομηχανίας 2)
Θεοφύλ. Παττακονσταντίνου, σύν-
δεσμος μέ τίς Στοές τής Πολι-
τείσς νΐϋΤΟΚΐΑ τής Αύστρα-
λίας, τό "Υφυττ. Προεδρίας Κυ¬
βερνήσεως, μέ. Υπουργόν Προε
δρίας τόν ίδιον τόν Γ. Πατταδό-
ττουλον. 3) Άδ. Άνδρουτσόπου-
λος τό Ύπουργ. θίκονομικών.
—Πολλοΐ άλλοι δέ μοσόνοι κατω
τέρων βαθμών άνχχλαμβάνουν διά
φορα άλλσ Ύττουργεία 4) Ε.
Ροζάκης: Δικαιοσύνης. 5) Π.
Τσαρούχης: Δημοσίων "Εργων
6) Πανλ. Τοτόμης: Δημ. Τάξε¬
ως 7) "Αθαν. Άθανασίου: 'Ε-
μπορ. Ναυτιλίος 8) Άλ. Λέκ-
καζ: Εργασίας. 9) Παν. Πιπι-
νέλης: "Υπουρ Εξωτερικών: 10)
Ιωάν. Ξυδόπουλος; Εργασίας.
Π) Σπύρ. Λιζάρδος: "Υφυττ. Οί
κονομικών.
Σ' αύτούς ττρέπει νά προστε-
θοΰν καΐ οί στρατιωτικοΐ ηγέται
τοΰ πραξικοπήματος πού άνέλα
βαν 'Υπουργεΐα κατά την πρώτη
αυτή περίοδό της.
1) Γρηγ. Σπαντιδάκης: Άντι
πρόεδρος Κυβερνήσεως καϊ 'Υ-
ττουργός Έθνικής "Αμύνης. 2)
Γεώργιος Πατταδόττουλβς: 'Υ-
πουργός Προεδρίας3) Στυλια νός
ΠαττακόςΑ'Άντιπρόεδρος καΐ'Υ
πουργ. "Εσωτερικών 4) Νικόλα¬
ος Μακαρέζος Β' Άντπτράεδρος
- Ύπουργ. Συντονισμοϋ. 5)
Δημ. Πατίλης: "Υπουρ. Βορεί
ου Ελλάδος.
'Επΐ πλέον στΐς θέσεις των
Γενικών Γραμματέων 'Υττουργεί-
ων, Τουρισμοΰ, Άθλητισμοϋ, το
ποβετοϋνται άρκετοϊ Μασόνοι,
μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν
οί ήγέτες τοϋ ττραξικοπήματος
1) Ιωάννης Λαδας: Δημοσ. "Τά¬
ξεως (ούσιαστικός 'Υττουργός).
2) Μιχ. Μτταλόττουλος. 3) Κων.
'Ασλανίδης 4) Στ. Σκανδάλης -
5) Κωνστ. Παπαδόττουλος - 6)
Νικ. Γκαντώνας κλπ.
Δηλαδή έττΐ 27 περίπου 'Υ-
πουργών καϊ Ύφυπουργών κατά
την Α' περίοδον τής επαναστάσε
ως (21 Άττριλίου- 13 Δεκεμ¬
βριού 1967) οί 16 είναι μασό¬
νοι. Μιά μικρή μασονική στοα
δηλαδή αποτελεί οΰσιαστικά
την ττρώτη αύτη Κυβέρνηση.
Άττό τίς πρώτες λοιπόν μέ
Ρ«ς τής ζωής της ή «Άττριλιανή
Κοσμογονία» έλέγχεται άττό
μασόνους . — "Αν ή «έτΓανάστα
ση» δέν ήταν γνωστό δτι ήταν
μασονική ή Μεγάλη Στοα τής
"Ελλάδος» δέν θά έπέτρετπ:
στόν Γενικό Γραμματέα
της (Νικ. ΟΙκονομόττουλο)
σέ τέκτονες ανωτάτου 33ου 6σθ-
μοϋ καΐ σέ τόσους άλλους κατω¬
τέρων βαθμών) νά άναλάβουν
'ΥτΓουργεΐα. Μιά στρατιωτική
έττανάσταση είναι πάντοτε μιά
ίπικίνδυνη κατάσταση πού μττο
ρεΐ νά στραφή κατά τού Μασο
νισμοΰ. Ή μασονική πειθαρχία
έξ άλλου είναι αύστηρή. Καΐ δέν
θά επετρέπετο σέ μασόνους νά
μετάσχουν έτταναστατικής Κυ
βερνήο-εως άπό τίς πρώτες ήμέ
ρες τής όρκωμοσίας της, εάν
δέν ήσαν γνωστές οί έττιδιώξεις
της, τό ττιστεύω της καΐ πρό
τταντός ή μασονική ίδιότητα
των άρχηγών της. Άλλά ή «Με¬
γάλη Στοα τής "Ελλάδος»
εγνώριζε τα τταντα σχετικά μέ
την ττροετοιμαζαμένη κοσμογο
νία την εΤχε έγκρίνη, καΐ την
έστελέχωσεν διά των «Άδελφών
τεκτόνων».
Καϊ κάτι άρκετά χαρακτηριστι
κό τοΰ μασονικοθ χαρακτήρος
τοθ Πραξικοττήματος; Σέ έπαρ-
χΐακές ττόλεις ύττήρξανε και ττερι
τττώσεις καθαρά μασονικών ένερ
γειρν, άττό τίς πρώτες μέρες
τής «Άττριλιανής κοσμογονίας».
Πολΐτες πού είχον στήν βιβλιο-
θήκη τους βιβλία άντιμασονικοΰ
ττεριεχομένου, εΐδοττοιήθήκανε
καΐ τα τταραδώσανε στήν τοτπκή
στρατιωτική διοίκηση.
Άλλά ή συιμμετοχή «Άδελφών
Τεκτόνων» στήν μασονική χούν-
τα,, δέν περιορίστηκε μόνον κα¬
τά την ττρώτη ιχερίοδο τής ζωής
της (21 Άττριλίου 13 Δεκεμ
1967). Έξακολούθησε όλόκλη¬
ρη την 7ετία. Ό Μασονισμός
διά των μετεχόντων στήν Κυβέρ
νηση στελεχών τού, δπως Ύ-
ττουργών, έττιρρέαζε άττοφασιστι
κά την διαιμόρφωση τής «'Επανα
στατικής Πολιτικης» καϊ τού ϊδε-
ολογικοΰ ττροσανατολισμοθ της.
ΑΛΛΟΙ ΜΑΣΟΝΟΙ ΠΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ
Σηιμειόνομε μερικά άκόμα ό-
νόματα μασόνων πού ανέλαβον
'Υπουργεΐα κατά την δεύτερη
ττερίοδο τής «έτταναστάσεως»
(14. 12 1967 - 24. Π. 1973):
1) Ηλίας Κυριακόττουλος: Δι¬
καιοσύνης. 2) Χρήστος Άχή'ς.
3) Λουκάς Πάτρας: Κοιν. 'Υ-
πηρ. καΐ Βορ. Ελλάδος. 4)
Σπύρ. Δημητράκος: "Υφυττ. Παι
δείας. 5) Μιχαήλ Σιδεράτος: Ύ-
φυττ. Προεδρίας. 6) Ιωάν Τριαν
ταφυλόττουλος. 'Υττουργ. Δικαιο
σύνης. 7) Κωνστ. Κυπραΐος: ιΥ-
πουργός καΐ 'Υφυπουργός Βιο
μηχανίας 8) Σπύρος Βελλιανίτης
Ύπουργ. Δημοσίας Τάξεως9) Γε
ώργ. Κάρτερ: Ύφυπ. Άττασχο-
λήσεως. 10) Γεωργ. Πεζόπου-
λος: Υπουρ. Έθνικής Οικονομ!
άς 11) Άγγελος Τσουκαλάς:
Ύπουργ Δικαιοσύνης. 12) Κων¬
σταντίνος Πατταδόπουλος- Ύ-
φυττ. Άττικής καΐ Νήσων. 13)
Ιωάννης ■'Αγαθαγγέλου: Υ¬
πουρ. Προεδρίας καΐ Ύπ. παρά
τώ Πρωθυπουργόν 14) Νικ. Γκαν
τώνας. Ύφυπ. Κεντρικής Μακε-
δονίας Ύττουργός Παιδείας
15) Β. Τσούμττας: Υττουρ. Δη.μ0
σίας Τάξεως. 16) Ιωάν. Λαδάς:
Ύφυττ. Θεσσαλίας - Ύττουργ.
Κοινωνικών Ύπηρεσιών. 17) Ά-
λέξ. Χατζηττέτρος: Υφυττ. "Εξω¬
τερικών. 18) Άντ. Λέκκας: Υ¬
φυπ. Πελοττοννήσου - Στερεάς
"Ελλάδος. 19) Χρ. Μίχαλος: Ύ-
φυττ. τταρά τώ Πρωθυπουργώ.
20) Π. Κωτσέλης: Υφ. Ήττεί-
ρου. 21) Κωνστ. Άσλανίδης:
'Υφυττ. παρά τώ Πρωθυπουργώ
καΐ Υφυττ. Παιδείας. 22) Μιχ.
Μπαλόττουλος: Γεν Γραμμ. Τού
ρισμοϋ καΐ Υπουρ. 'Εμττορίου
23) Άριστ. Δημόττουλος- Ύ¬
φυπ. ΟΙκονομικών. 24) Κων. Πά
ναγιοτάκης: Υπουρ Πολιτι-
σμοθ καΐ "Επιστήμων. 25) Κων¬
στ. Παπαδημητρίου: Ύπουργ.
Δημοσίων έργων 26) Β άρων
Σταματόπουλος: Ύφυττ. παρά
τώ Πρωθυττουργώ 27) Κωνστ.
Μττράβος: Ύφυττ. Μακεδονίας
Θράκης. 28) Κων. Καρΰδας: Ύ¬
ττουργ. Άναττληρωτής Έθνικής
θίκονομίας καΐ Ύφυπ Πελοπον
νήσου.
ΠΑ ΤΙΣ Κ ΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ
ΑΙΑΦΗΜΙΧΕΙΧ ΙΑΣ
στήν "ΠηΗΘΕΙΒ,,
γραφεϊο
"
ΒΕΑΙΓΡΑΒΗΣ
,,
Ζωγράφ^υ 7—Τηλ. 281-161
Καί, φυσικά, ΰττάρχουν καί
ττολλοΐ άλλοι.
ΜΕΤΑ
ΤΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟ
ΑΝΤΙΠΡΑΕΙΚΟΠΗΜΑ
Μετά την άττοτυχία τοΰ Βασι-
λικοΰ άντιπραξικοπήματος τής
13. 12. 67 καΐ την Φύγη τού
Κωνσταντίνου στό έξωτερικό, ό
Στρατός καΐ οί Δημόσιες Ύπηρε
σίες έκαθαρίζονται άπό κάθε στέ
λεχος άντιτιθέμενο στή χούντα
ή τόν Μασονισμό. Άλεττάλληλες
Συντακτικές πράξεις έκδίδονται
καΐ χιλιάδες δημοσίων ΰτταλλή-
λων καΐ αξιωματικών πού δέν
έμπνέουν έμητιστοσύνη στήν μα¬
σονική χούντα άπολύονται.. Καΐ
τό «μυστικό» ότι ή 21η Άττριλ!
ου είναι μασονική έκοινολογεΤτο
σέ δλο καΐ ττερισσότερα στρώ-
,ματα τής Άθηναίκής Κοινωνίας.
Ή «Μεγάλη Στοα τής Ελλάδος»
άνησυχεΤ. Νόμος τού μασονισμοϋ
είναι ή άπόλυτη μυστικότητα.
Ένεργεΐ πάντοτε χωρΐς νά φα!
νεται, δρά πάντοτε στό σκοτάδι.
Γι' αύτό ή άτΤοκάλυψη τής μασο-
νικής ταυτότητας τής χούντας
άνησυχεΤ πολύ τούς σκοτεινούς
έγκεφάλους. Διατάσσονται άνα-
κρίσεις γιά: νά εξακριβωθή: «Ποΐ
οί διέδωσαν μίαν τοιαύτην άσύ-
στατον φήμην καΐ δαβάλλουν
την Έττανάστασιν είς τόν ίϊλλη
νικόν Λαόν» · Δέν δίδεται δμως
μεγαλυτέρα δημοσιότητα διότι
θά άττεκαλύπτοντο περισσότερες
λε,τττομέρειες, κι' αύτό δεν συμ-
φέρει την μασονική μυστικότητα.
"Ετσι ή ΰποθεση έ'κλεισε.
Κατά την 3ην την Νοεμβρια-
νή περίοδο της (25. 1 1. 1973 -
23. 7. 74) ή χουντοκρατία δέν
εχει μόνον έντονο χαρακτήρα μα-
σονικό, άλλά 'ττλήρη έξάρτηση
άπό τίς διεθνεΐς σκοτεινές δυνά¬
μεις, έχθρούς τού Έλληνισμοΰ,
δπως ή Σ.Ι.Α καΐ ό Σιωνισμός.
Είναι γνωστοΐ οί δεσμοί τού Δ.
Ίωαννίδη (ή «άόρατος άρχή» κα
τά τα μασονικά ττρότυπα) μέ
τούς Ίσραηλινούς Πράκτορες
καΐ τόν 'Εβραϊσμό γενικώτερσ
(Βλέττε ϋΕΚ 8ΡIΕΟΕ^ - ΧΡΙ
ΣΤΙΑΝΙΚΗ 24. 8. 74 καΐ δηλώ
σεις τοΰ Άρχιεπισκόπου Μακα-
ρίρυ). Δέχεται άττ' εύθείας όδη-
γίες άπό τόν Σιωνισμό, μέσω
τοθ συγγενοϋς τού "Εβραϊοι; γιά
τροΰ Ζάκ Άλαζράκη, ϊδιο-
κτήτου τής κλινικής «Κυανοΰς
Σταύρος» στήν Λε«φ. Βασιλίσ-
σης Σοφίας^ Κι" είναι γνωστή ή
ίδιότητα τού ττρωθυπουργοϋ Α¬
δαμ. ΆνδρουτσότΓόυλου, τέκτο-
νος 33ου, ώς ττράκτορος τής
Σ.Ι.Α. (Ώς γνωστόν ή ΣΙΑ
διευθύνεται άττό την έττιτροΐτην
των 40 τής οποίας ττρόεδρος εί¬
ναι ό Κίσινγκερ).
II
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗ51
ΕΡΕΥΝΑΣ ΜΑΣί
ΤΗΝ ΑΛ.Μ ΔΕΥΤΕΡΑ
ΗΡΑΚΛΕΙΟ "Η ΑΛΜΟΙΙΆ,, ΚΡΗΤΗΣ
16 ΙΟΥΗΙΟΥ 1975
μιι ηηοκυι,γητικΗ ♦ εηπιπφερουσβ
Έρεννα
ΗΤΟΚΟΥΜΕΗΤΐΙΡΙΣΜΕΗΗ ♦ ΜΜΚΡΟΧΡΟΝΙΒ
Ό υπ' αριθμόν 1 σύμμαχος τοϋ Αμερικανικοϋ Ίμπεριαλιομοϋ
ΠΩΣ ΠΡΟΚΠΠΕΣΕ ΤΟΚΥΠΡΙΒΗΟ υΡΠΜΠ
ΟΙ ΒΑΣΙΚΟΙ
ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ
* Ηαύόνοι • Τέκτονε$
ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΛ-
ΝΙΚΗΕ Σ. Ι. Λ.
ΡΟΤΑΡΙΑΝΟΙ: ΝΗΠΙΑΓΏΓΕΙΟ ΤΗΖ ΖΙΛΝΙΖΤΙΚΗΖ ΚΟΣΜΟΟΕΩΡΙΑΣ
ΟΙ λόγοι γιά τούς όποίους οί Μασόνοι
άγκάλιασαν τό Πραξικόπημα.
Ή ταύτιση Μαοονίας καΐ Χούντας.
Μασόνοι οί πρώτοι Χουντικ!οι «Υπουρ·
γοΐ».
Τό Άντιβαοιλικό Πραξικόπημα καΐ
π Μασονία.
Ό ρόλος τοϋ Άνδρουτσόπουλου.
Ιωαννίδης: Τό άποκορύφωμα τού Σιω-
νισμοΰ.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ 2η
ΣΥΝΕΧΊΖΟΜΕ σήμερα τό δεύτερο μέρος τής ερεύνας
μας γιά τόν Διεθνή Σιωνισμό, μέ έξ ίσου ένδιαφέροντα
στοιχεΐα. Καΐ συνιστοΰμε ξανα στο άναγνωστικο κοι-
νό μας, νά διαδάση προσεχτικά τα στοιχεΐα ττού πα-
ρουσιάζομε τταρμένα καί διασταυρωμένα, άττό διάφθ-
ρες πηγές. Είναι άνάγκη, μεγάλη και άιτόλυτη να
καταλαβη ό "Ελληνικάς Λαός και είδικώτερα ό Κρητι-
κός, τό μέγχθος τού κινδύνου πού τόν άπειλεΐ. Τό ψω-
νάζομε μέ οση δύναμη διαθέτει τό λαρύγγι μας και τό
γράφομε μέ δση δυνατότητα έχει ή γραφίδα μας, ότι
ΠΡΕΠΕΙ νά αίστανθοΰμε δλο ι τό πόσο κινδυνεύου-
με άπό τή διεθνη αυτή άδίστακτη συμμορία, των 341
ότόμων, έκ των οποίων ό 1 είναι ό διεθνής γκάγκστερ
Κίσσινγκερ, οί 40 τό άνώτατο συμβούλιο και οί 300
οί άμέσως έπόμενοι δασικοί συνεργάτες τους. Τα 341
αύτά άτομα κατευθύνουν κσί όρίζουν — δσο κι' δν
ψαίνεται παράξενο — τίς τύχες τού κόσμου.
Γι' αύτό κάνω εκκληση σέ δσους άσυνείδητα μπλέ-
χτηκαν στά ττλοκάμια τού Σιωνισμοΰ (γιατί γι' αύ-
τούς πού μττλέχτηκαν συγειδητά νρμίζω ττώς δέν ύ-
ττάρχει ττερίτττοχτη μεταμέλειας) νά μελετησουν την
εΰθύνη τους, νά σκεφθοΰν μόνοι δσα οί ίδιοι ξέρουν καΐ
ένεργωντας μέ δση συνείδηση δέν τούς διέφθειρε τό
μεγαλο αύτ6 Σιωνιστικό κίνημα, νά μετανοιώσουν και
νά ττάψουν νά προσδάλουν τόν ϊδιο τους τόν έαυτό,
σάν άσυνείδητα όργανα μιάς^ ώργανωμένης έγ*ληι»<τ- τικής προσπάθειας μέ διεθνεΐς ττροεκτάσεις. Ο ΑΝΤ Ι ΚΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ Καί τώρα έτπβάλλεται να ττοθμε δυό λόγια, σχετι- κά μέ τόν άντίκτυττο πού εΐχε ή έρευνά μας έντός καί έκτός Κρήτης. Στϊς έπιστολές, τα τηλεγραφήματα^ τα τηλεφωνή- ματα που ττήρΐαμε γιά την Ικδοστι της «Αληθείας», άλλά καί στίς προσωττικές έτταφές πού είχαμε μέ ττάρα πολύν κόσμο, έκεΐνο ττού μάς> τονίστηκε
ιδιαιτέρα, ήταν ή σημασία τής ερεύνας αυτής. Πρα-
γμα ττοΰ μας δικαιώνει α' αύτό ττού πιστεύομε, όσον
άφορά τόν δασικό μας στόχο: ότι δηλαδή ό λαός χρει-
άζεται σωστή καΐ άνπκειμενική διαφωτίση καί μετά
ένεργεϊ μόνος τού.
'Ρκϊϊνν δ μ ως ιτβίτ-Η/ϊς εΰχαρίστησε πιό πολϋ ·,.
ότι ηδη τρια ατομα, μεταςΐΓιώ™ Λττοίων καί £ κ· ΑνΤ
δρέας Παναγιωτόττουλος(τή^φωτογραφΐα το^ δημοσιευ
σαμε κάτω άττό τό σήμα των Ροταριανών στό ττρωτο
μας φΰλλο) μέ άνυττόγραφη έπιστολή τού, μδς γνω-
ρίζει μεταξΰ άλλων δτι ήδη άνένιψε, γατί «τττϊρε ε'ίδη-
ση δτι τό Ρόταρυ είναι ό ττροθάλαμος τού Μασωνι-
σμοϋ». Εΰχόμαστε καί έλττίζομε τό τταράδειγμά τού
νά άκολουθήσουν καί άλλοι. Αυτή θά είναι ή μεγάλη
νίκη δλων μας.
Πραξικόπημα
καΐ ΜαοονΕα
Ο Μασονισμός διεδραμάτισε
αττοφοσιστικό ρόλο στό τραγκό
δράμα τοϋ 'Ελληνκοϋ λαοθ, κατά
την 7χρονη τυραννία τής Χούν-
τας. 'Ηταν τό ύττόβαθροο τής Δι
κτατορίσς κα! ταυτίστηκε τελεία
μ' αυτήν. Μιά σιωπηλή προεργα
σία είχε γίνει πρΐν άττό την 21η
Άιτρλιίοι; 1967, στούς «σκότει
νούς θαλάμους» τοϋ Τεκτονικοϋ
Μεγόρου των Αθηνών. Έκεΐ με
λετήθηκσν; ή άνάγκη τής κηρίε-
ξε«ς τής Δικτστορίας γιά τόν
'ΕΞλλοδικό Μσσωνισμό καΐ Διεθ¬
νή Σιωνισμς κσθώς καΐ τα ώφε-
λήματα ττού θσ ττροέκυπταν κβΐ
γιά τούς 6ύο.
Να ποιοί ήσαν οί παρότγοντες
■~ίύ έττιδρασσνε στή «Μεγάλη
.Στ»« τής Ελλάδος» στό νά έγ-
ικρίνι} νσ ττροετοιμάση καΐ νά
«τυνδράμη την Άπριλιανή Έττα
' <Μάσταστ (διάβαζε ττραξικόττημα) Α) ΕΣΟΤΕΡΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ σ)Ο ΜΑΣΟΝΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΕΠΙ ΤΗΣ «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ» σ) Τό "Υποττο Συμβούλιο τής *Μ£νάλης Στοάς τής "Ελλάδος εγνώριζε καλώς τα σχέδια περί κηρόξεως «Έπανσστάσεως» υπό ιόμόδος Συνταγμοααρχών στΐς (άρχές τοΰ 1967. ΟΙ άρχηγοί τής ίέτηκειμένης έπαναστάσεως ή- οαν δλοι μσσόνοι. Ώς έκ τούτου 8ά εΤχε την δλινστότηττα νά ελέγ¬ χη τόκαθεστώς, πού ή έπα νάπτασις θά έγκοβιστοϋσε Ου¬ δείς λοιττόν κίνδυνος γιά τόν μα οο/ισμό ϋττήρχε. β) ΜΕΓΑΛΗ ΗΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΔΙΑΔΟΣΕΩΣ ΤΟΥ ΜΑΣΟΝΙΣΜΟΥ Κάτω άπό ένα δικτατορικό κα θε ττώς, έλεγχόμενο άττό τόν Μα- σονισμό, θά έδημιουργοϋντο !δε- ώδεις συνθήκες γιά μιά μεγάλη, «Ιτιτοφασιτική διάδοσή τού στήν Ίελλάδα. Ή ελλειψη δυνςττότη- ^τος αντιδράσεως στή διάδοση μάς Ιδέας πού θά εύνοοϋσε τό κ^ίθεστώς, ή άνυτταρξία έλευθερί ϋ'; έκφράσεως γνώμης, οί ττιέ- <ο ιις πού θά μττοροϋσαν ν' ασκή ΒΛν σέ κρατικούς λειτουργούς «'ΐΐ άλλους κοινωνικούς πσράγον -τοις γιά νά «μυηθοϋν» στόν μασο ν σμό, θά συνέθεταν μιά έξαιρε- τ.κά πρόσφορη άτμόσφαιρα, μιά ιχολύ εύνοϊκή κατάσταση, γιά ΐινι μεγαλύτερη Τσως μέχρι σήμε Γ. στ έξάττλωσή τού στήν Έλλάδα. Καί ό Τεκτονισμός, μέ την τερά ι/τια' ψυχολογική καΐ κοινχονική νείρα πού διαθέτει έκτίμησε έγ- εα,ιρα αύτη την έξαίρετη δυνατό- ιητα. γ) ΑΠΟΣΟΒΗΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΙΝΔΥΝΩΝ Μιά έλεγχομένη άπό τόν Μα εθνισμό στρστιωτική δικτατορίσ εσήμαινε τοουτόχρονα καΐ την "απαλλαγή άττό τόν κίνδυνο τής ϋνόδου στήν έξουσία πολτικοΰ κόμματος, πού δέν θά ήταν δυνα τόν νά έλεγχθή άττό τόν Μασοντ σμό. Κσι στΐς έχλογές τοΰ 1967 (είχοτν ττροκηρυχθή γιά τόν Μά- ιο) Οπήρχε ή ττροοτττική έκλογι- κής νίκης κόμματος, ή ήγεσία τοϋ όποίου εΐχε σαψώς στροη^ή κοττά τού Μασονισμοϋ (Γεωργ Παττοτνδρέου — "Ενωσης Κέν- τρου) Β) ΕΕΟΤΕΡΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ο) Η ΤΟ ΒΟΗΘΕΙΑ ΠΡΟΣ ΙΣΡΑΗΛ Οί σχέσεις Λραδων καΐ Ίσρα ηλ βτήν Πολαιστίνη συνεχώς χει- ροτέρευαν τό 1967 καΐ άμέσως ττρΐν. Οί έξοπλισμοΐ των Άραβ κων κρστών - συνεχώς έμεγάλω νόν. Ή Έλληνική 'Εξωτερική Πβ λιτική ήτο» σαψώς ττροσανστολ σμένη υπέρ των Άράδων. Σο βαρώτατοι Έθνικοΐ λόγςι έπέ- 6αλαν κ«ϊ έπιβάλλουν αύτό τόν ττροσανστολισμόν. Μόνον μασο- νοκρατούμενη έττανάττταση στήν Έλλάδα ττού δέν θά εΐχε ύποχρέ ωση λογοδοσίας πρός τόν 'Ε,λλη νικό Λαό, θά μττοροθσε νά κάμη τίς τι—ρσχωρήσεις έκεΐνες, ώστε ό Έλληνικός Γεωγραφικός χώ- ρος νά άττοβή τταράγοιηΓας στη- ρίξεως τοϋ Ίσροήλ, Δέν είνα τυχαΐο τό γεγονός δτι 45 μερίς μετά την 2ΐη Απριλίου 1967, έ- κηρύσσετο στήν Παλαιστίνη ό ττόλίμος των 6 ημερών κατόπιν έ- πιθέσεως τοΰ Ίσραήλ. 6) Η ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ Ή διχοτόμηση τής Κύττρου ή¬ ταν πάντα μιά στοΛερή επιδιώ¬ ξη τοϋ Διεθνοϋς 'Εβραιομσσθνι- σμοΰ. Την σχετική ά^φαση το) ττερΐ τής άνάγκης τής διχοτομή- σεώς της είχεν αναγγείλη καΐ ώργανώθηκε καΐ ττροετοιμάστηκε γενικά, ή «έττανάοταση» ήταν κα θαρά μασονική. Ή ττροετοιμασία τής «'Ατχριλιανής κοσμογονίας» δέν ήταν έργο μηνών ή λίγων χρόνων. "Αρχισε τό ετος 1954, δταν όλοι οί πρωταγωνιστές της, φοιτοϋσαν στήν Σχολήν Πολέμου (Συνέντευξη Ι Λαδα στόν Τα- χυδρόμο ψυλ. 1962)16. 8 74) Την κατάπληξη τού γιά την άττό λυτη αύτη μυστικότητα μέ τή» όποιαν παρασκευάστηκε, ώργα· επιβάλη στόν Έλ'ληνικό Μασονι νώθηκε καΐ κηρύχτηκε τό Πραξι σμόν, ό Χάρρυ Τροΰμαν κατά κόττη,μα, εξέφρασε ό Γ Πατταν- τήν είς την Έλλάδα έττίσκεψή δρέου στόν Ι Λαδά, δταν 6 τε- του τό 1964. Καΐ ή «Μεγάλΐί ^ευταΤος τόν έιτισκέφθηκε στό Στοα τή^.-'-^λλώδος» άχι μόνον Ι Νοσοκομεΐο οπου νοσηλευόταν ~ " (Ν Ι Μ.Τ.Σ.). Είπεν επί λέξει >φ «Γέρος» τής Έλληνικής ττολιτι
Λ,ής στόν Ι. Λαδά: «Βρέ Συνταγ
ματάρχα μου, ττώςτά καταφέρατε
έσεΐς καΐ δέν 6άς ττήρανε χα-
μπάρι; Καΐ καλά ο! δικές · μας
ύπηρεσίες, ό Κατσώτας πού τόν
εΤχα επί των πληροφοριών καΐ ό
Ιορδανίδης Γϊώς δέν σάς πήραν
χαμπάρι οί ξένες ύπηρεσίες; Αύ
τό μοΰ κάνει έντύπωση . . Ταχυ-
δρόμος φ 1062)16 8 74 ).
'Όλοι ξέρομε πόσο δύσκολο
είναι στόν τόπο μας νά κρατηθή
ενα μυστικό, τόσο μεγάλο, έιτΐ
13 όλόκληρα χρόνια (1954 -
1967)), 'μυστικό πού τό γνώρι
ζαν οί 14 επ! κεφαλής τής συνω
μοσίας καί μερικοϊ άλλοι μυημέ
νοι άξιωματκοΐ Στήν 'Ελλάδα
πού δλοι μιλάνε Τούτο μόνον
σέ μά ττερίτττωση μττορούσε νά
γίνη στόν τόπο μας: "Άν ήταν
όργανωμένο κατά τα μασονηκά
πρότυττα, μέ την σκοτεινή μυστι¬
κότητα, καΐ τοΰς φοβερούς μασο-
νικούς δρκους, πού δεσμεύουν
τούς «Πεφωτισμένους άδελφούς
τέκτονας» μέχρι θανάτου. Καΐ πε
ρί τούτου ακριβώς επρόκειτο:
'Όλοι οί άρχηγοΐ τής «έπανα-
στάσεως», αύτοι πού ώργάνωσαν
τό πραξικόπημα μέ ύπομονή έττΐ
13 όλόκληρα χρόνια, μέ άπόλυτη
,μυστικότητα ήσαν Μασόνοι. Ά¬
πό την έττοχή έκείνη δέ, είχεν α¬
ναγνωρισθή ώς «άρχηγός τής
έτταναστάσεως» ό Γεώργιος Πά
παδόπουλος. Ό μασονισμός τό
εγνώριζε αύτό καΐ εΐχε φροντίση
νά τόν «μυήση». Καΐ θά είναι ή
μασονική ίδιότος τοΰ Γ. Παττα-
δοττούλου πού θά τόν σώση άπό
βεβαία τπχραττομπή τού στό
Στρατοδικεΐο τό έτος 1964. σέ
έποχή κρισίμου εντάσεως των
σχέσεων Ελλάδος καΐ Τουρκί-
ας λόγω τοΰ Κυττριαχοΰ, δταν
διαπιστώθηκε μέ πόρισμα τής
Στρατιωιικής Δικαοσύνης δτι αύ
τόςήταν έενοχος γιάτό σσμποτάζ
τής άχρηστεύσεως των αύτοκινή·
των των μονάδων πυροβολικοϋ
στήν περιοχή "Εβρου.... (Λεπτο
μέρεια: Ή μασονική ίδιότητα
τού Γεωργ ίου ηοηταδοπούλου
κρατήθηκε μυστική όλόκληρη την
χουντοκρατία σάν Οψιστο μασο
υίοθέτησε ·4ήν «Λύση
έττΐ τού ΚιίΐτριακοΟ χωρ^ςί νά
διαμαρτυρηθή γιά την " ττροδο-
σία πού τής έζητεΤτο έττΐ τού
έθνικοϋ οΰτοϋ θέματος, άλλά με
τα μήνες άνήγειρεν καί άνδρι-
άντα στόν Τρούμαν σέ κεντρικόν
σημεΐο των Αθηνών (κοντά στό
Χίλτον).
Την άξίωση περί διχοτομήσε-
ως προέβαλε στή συνέχεια, τόν
Αϋγουστο 1964 ό τότε Πρό-
εδρος Η Π Α. Λύν^ον Τζόνσον
στόν πρωθυττουργό Γεωργ Πα-
ττανδρέου.
Τα γεγονότα εΤχαν άττοδείξει ό¬
τι ή ττροώθηση τής λύσεως «Δι
χοτόμησις» δέν θά μποροΰσε πο-
τέ νά επιτευχθή υπό καθεστώς
Κοινοδουλευτισμοϋ στήν 'Ελλά-
δα Μόνον ένα δικτατορικό καθε
στώς, άφ'ένός μή ΰποκείμενο
σέ λογοδοσία πρός τόν 'Ελληνι-
κό'Λαό, καΐ άφ' ετέρου διαθέτον
τό κοινωνικόν ύπόβαθρον, έξα-
σφαλΤζον άτιμωρησία ή¬
ταν δυνατόν νά ττροωθήση την
λύση «Διχοτόμησις». Καϊ αύτά
τέ έχέγγαα μόνον ό Μασονισμός
μποροΰσε νά τα εξασφαλίση
γ) Η ΨΥΧΙΚΗ ΔΙΑΒΡΩΣΗ
ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
Ή μέσω τής τρομοκρατίσς
κάμψη τής ψυχικής άντιστάσεως
τοϋ 'Εληνικοΰ Λαοϋ, ή ήθική τού
διάβρωση, ή άπομάκρυνση άπό
τα 'Ελληνοχριστιανικά Ιδεώδη,
διά τής έξαττλώσεως τοΰ Μασονι
σμοϋ, ή διάσπαση τής έθνικής
συνοχής τού, ήταν ένας άκόμα
στόχος πού έξυπηρετοΰσε πάρα
ττολύ τούς σκοτεινούς σιέοττούς
των έχθρών τής 'Ελλάδας. ΚΓ
αΰτός ό στόχος μόνον μέ μιά
έλεγχομένη άττό τόν Μασονισμό,
δικτατορίο, μποροΰσε νά έπιτευ
Χ&ή.
ΤΑΥΤΙΣΗ ΜΑΣΟΝΙΑΣ
ΚΑΙ ΧΟΥΝΤΑΣ
Τά κυριώτερα σημεΐα, δάσει
των οποίων άποκαλύτττεται ή
Μσσονικότητα τής Πατταδοπουλι
κης Έπαναστάσεως, είναι τα
εξής:
α) ΜΑΣΟΝΙΚΗ Η ΜΥΣΤΙΚΟ
ΤΗΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ
ΩΡΓΑΝΩΘΗΚΕ ΤΟ ΠΡΑΞΙ ΚΟ
ΠΗΜΑ
Ή μυστικότητα μέ την όττοία
μ
νικό μυστικό. Καΐ τονιζόταν άπό
έττίσημα μασονκά χείλια. «Ου¬
δείς αναντικατάστοΓτος ττλήν τού
ΤΙ ΛΕΕΙ Ο κ. Α. ΠΑΗΑΓΙΩΤΟΠΟΥΑΟΣ
Ό κ. Ανδρέας Παναγιωτόπουλος, τού όποίου τή ψωτο-
γραφία δημοσιεύσαμε στό πρώτο μσς φΰλλο, μάς Ιστειλε
άπαντητική έττιστολή. Έττειδή είναι χωρϊς ύττογραφή, δέν
τή δημοσιεύομε αύτούσια. Πέρνουμε δμως δυό χαραχτηρι-
στικο! άτΓοσπάσμοη'α, τα: όποΤα ττραγμοττικά μιλοΰν μόνα
τόυς.
Γράψει λοιπόν 6 κ. Παναγιωτόττουλος στήν άνυπόγραΦΓ,
τού:
— «Τό γράμμα μου μένει άνυπόγραφο, διότι δέν ξέρω
σέ τί χέρια μττορεϊ νά ττέση καΐ έγώ τούς Μασώνους τούς
φοβάμαι».
Κσί τταρσκάτω: ι .
— «...Άττό τόν Ίούνιο τού 1973 δέν ξσναττήγα στίς συ-
νεστιάσεις τους καί τουτο διότι τότε πηρα είδηση δτι τό
Ρόταρυ είναι ό ττροθάλαμος τού ΜασωνισμοΟ».
Καί συνεχίζει ό κ. Παναγιωτόπουλος:
— «Βρήκες έμένα άγαττητέ Μάνο νά χτυττήσης, συνδυά-
ζοντας μάλιστα τό γεγονός πού ήμουνα πρίν άττό δυό χρό¬
νια ροταριανός μαζΐ μέ τή δικτατορΐα. Χάθηκαν οί άρχιμα-
σώνοι τού "Ηρακλείου ττού διετέλεσαν κατά καιρούς Πρόε-
δροι τοϋ ΡοταριανοΟ Όμίλου, έκεΐνοι πού ύποδεχόντουσαν
καί ττροσφωνουσαν Στρατιωτικούς Διοικητές καί Νομάρ
χες; ..».
ΝΙΞΟΝ — ΑΓΚΝΙΟΥ ΚΑΙ... ΣΙΑ
ΟΊ «έκλεκτοί» Άρχιτέκτονες πόύ διεύθυναν καί διευθύνουν τίς τυχες τού κόσμου.
Γεωργίου Παπαδοττούλου»).
Β) ΑΜΕΡΙΣΤΗ Η ΥΠΟΣΤΗΡΙ
ΞΗ ΤΟΥ ΜΑΣΟΝΙΣΜΟΥ
ΣΤΗΝ «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ»
Άττό την έττόμενη ήμέρα τής
«έτταναστάσεως» έκδηλώθηκε ό
ένθουσιασμός τού Έλληνικοΰ Μο
σονισμοΰ γιά την 21 Απριλίου.
Στΐς 22 "Απριλίου στό Τεκτονι-
κό Μέγαρο (όδός Άχαρν//ν 19)
ο! μασονικές στοές πανηγυρίζουν
καΐ όττανηγυρισμός διαρκεΐ έττΐ
ήμέρες. Την 23ην Άττριλίου
1967, ημέραν Κυριακήν οί «Ά-
δελφοΐ Τέκτονες» δέν μποροΰν
νά κρύψουν τόν ενθουσιασμόν
τους στΐς κοινωνικές τους σχέ¬
σεις. "Εχουν υφος θριαμβευτών.
Διασταυρω;μένες άπόρρητες πλη
ροφορϊες έπιδεδφώνουν άττό τίς
ττρώτες ήδη μέρες ζωής τοϋ νέου
καθεστώτος την ττραγματικότη^
τα, δτι: Πίσω άττό τούς ττραξι-
κοττηματΊες τής 21ης Απριλίου
κρύβεται ό Μασονισμός. Τά γε
γονότα τό έττιβεβαιώνουν. Τίς
ττρώτες μέρες, ένώ ή «έττσνάστοΐ
ση» άγωνιοΰσε γιά νά βρή Ύ-
ττουργούς γιά την Κυβέρνηση
τού Κων. Κόλλια, ττού σχηματί-
•στηκε τότε, ττολλοΐ Μασόνοι
ανωτάτου άλλά καΐ κατωτέρων
βαθμών, σπεύδουν νά την στελε-
χώσουν. Όλόκληρη σειρά γνω-
στών Μασόνων γίνονται 'Υπουρ-
γοΐ, "Υφυ—ουργοΐ ή Γεν. Γραμ-
μστεΐς Υπουργείων, κατά την
ττρώτη έκείνη περίοδο τού Πρα¬
ξικοπήματος, μέχρι τού Βασιλι
κου 'Αντιττραξικοπήματος τής
13. 12. 1967. Είναι ή πιό δύσκο
λη έττοχή τού νέου καθεστώτος,
κατά την οποίαν πρέπει νά έδρσι
ωθή, καΐ οί θέσεις —κλειδιά τής
νέας Κυβερνήσεως πρέττει νά
ΣΧΟΛΗ ΟΛΗΓ!»
ΝΙΚΟΛΑΟΣ Α. ΦΡΑΓΚΙΑ1ΛΚΗΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΝ
Άριθμός αδείας 4701
Όδός Όθωνος 13
Παραπλεύρως είσόδου θερινοΰ κινηματογράφου ΗΑΕΚΤΡΑ
ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ — ΚΡΗΤΗΣ Τηλ. 286.485
** -
ΔΙΠΛΩΜΑΤΑ: προεγγρίσεις άδειών, μεταβιδάσεις άδειών,
ταξινομίσεις όχημάτων, έττεκτάσες κ.λ.ττ.
*
ΑΣΦΑΛΕΙΑΙ: Αύτοκινήτων — Πυρός — Ζωής — Άτυχη-
μάτων κ.λ,π.
δρίσκωνται σέ χέρια Μασόνων. |
ΓΓ αύτό διά τής νέας Κυδερνή
σεως πρέπει νά βρίσκωντοΝ σέ
χέρια Μασόνων. Γι' αύτό καΐ Α
«Μεγάλη Στοα τής "Ελλάδος»
επιβάλλει την συμμετοχήν στήν
πρώτη αυτή έτταναστατική Κυ-
βέρνησι σειρά δλη μασόνων,
μερικοΐ των όττοίων κατέχουν τόν
ανώτατον 33ο βαθμόν. 1) Νικό
λαος θΐκονομόττουλος: Γεν.
Γραμματεύς τής Μεγάλης Άνσ
τολής, 'Υττουρ. Βιομηχανίας 2)
Θεοφύλ. Παττακονσταντίνου, σύν-
δεσμος μέ τίς Στοές τής Πολι-
τείσς νΐϋΤΟΚΐΑ τής Αύστρα-
λίας, τό "Υφυττ. Προεδρίας Κυ¬
βερνήσεως, μέ. Υπουργόν Προε
δρίας τόν ίδιον τόν Γ. Πατταδό-
ττουλον. 3) Άδ. Άνδρουτσόπου-
λος τό Ύπουργ. θίκονομικών.
—Πολλοΐ άλλοι δέ μοσόνοι κατω
τέρων βαθμών άνχχλαμβάνουν διά
φορα άλλσ Ύττουργεία 4) Ε.
Ροζάκης: Δικαιοσύνης. 5) Π.
Τσαρούχης: Δημοσίων "Εργων
6) Πανλ. Τοτόμης: Δημ. Τάξε¬
ως 7) "Αθαν. Άθανασίου: 'Ε-
μπορ. Ναυτιλίος 8) Άλ. Λέκ-
καζ: Εργασίας. 9) Παν. Πιπι-
νέλης: "Υπουρ Εξωτερικών: 10)
Ιωάν. Ξυδόπουλος; Εργασίας.
Π) Σπύρ. Λιζάρδος: "Υφυττ. Οί
κονομικών.
Σ' αύτούς ττρέπει νά προστε-
θοΰν καΐ οί στρατιωτικοΐ ηγέται
τοΰ πραξικοπήματος πού άνέλα
βαν 'Υπουργεΐα κατά την πρώτη
αυτή περίοδό της.
1) Γρηγ. Σπαντιδάκης: Άντι
πρόεδρος Κυβερνήσεως καϊ 'Υ-
ττουργός Έθνικής "Αμύνης. 2)
Γεώργιος Πατταδόττουλβς: 'Υ-
πουργός Προεδρίας3) Στυλια νός
ΠαττακόςΑ'Άντιπρόεδρος καΐ'Υ
πουργ. "Εσωτερικών 4) Νικόλα¬
ος Μακαρέζος Β' Άντπτράεδρος
- Ύπουργ. Συντονισμοϋ. 5)
Δημ. Πατίλης: "Υπουρ. Βορεί
ου Ελλάδος.
'Επΐ πλέον στΐς θέσεις των
Γενικών Γραμματέων 'Υττουργεί-
ων, Τουρισμοΰ, Άθλητισμοϋ, το
ποβετοϋνται άρκετοϊ Μασόνοι,
μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν
οί ήγέτες τοϋ ττραξικοπήματος
1) Ιωάννης Λαδας: Δημοσ. "Τά¬
ξεως (ούσιαστικός 'Υττουργός).
2) Μιχ. Μτταλόττουλος. 3) Κων.
'Ασλανίδης 4) Στ. Σκανδάλης -
5) Κωνστ. Παπαδόττουλος - 6)
Νικ. Γκαντώνας κλπ.
Δηλαδή έττΐ 27 περίπου 'Υ-
πουργών καϊ Ύφυπουργών κατά
την Α' περίοδον τής επαναστάσε
ως (21 Άττριλίου- 13 Δεκεμ¬
βριού 1967) οί 16 είναι μασό¬
νοι. Μιά μικρή μασονική στοα
δηλαδή αποτελεί οΰσιαστικά
την ττρώτη αύτη Κυβέρνηση.
Άττό τίς πρώτες λοιπόν μέ
Ρ«ς τής ζωής της ή «Άττριλιανή
Κοσμογονία» έλέγχεται άττό
μασόνους . — "Αν ή «έτΓανάστα
ση» δέν ήταν γνωστό δτι ήταν
μασονική ή Μεγάλη Στοα τής
"Ελλάδος» δέν θά έπέτρετπ:
στόν Γενικό Γραμματέα
της (Νικ. ΟΙκονομόττουλο)
σέ τέκτονες ανωτάτου 33ου 6σθ-
μοϋ καΐ σέ τόσους άλλους κατω¬
τέρων βαθμών) νά άναλάβουν
'ΥτΓουργεΐα. Μιά στρατιωτική
έττανάσταση είναι πάντοτε μιά
ίπικίνδυνη κατάσταση πού μττο
ρεΐ νά στραφή κατά τού Μασο
νισμοΰ. Ή μασονική πειθαρχία
έξ άλλου είναι αύστηρή. Καΐ δέν
θά επετρέπετο σέ μασόνους νά
μετάσχουν έτταναστατικής Κυ
βερνήο-εως άπό τίς πρώτες ήμέ
ρες τής όρκωμοσίας της, εάν
δέν ήσαν γνωστές οί έττιδιώξεις
της, τό ττιστεύω της καΐ πρό
τταντός ή μασονική ίδιότητα
των άρχηγών της. Άλλά ή «Με¬
γάλη Στοα τής "Ελλάδος»
εγνώριζε τα τταντα σχετικά μέ
την ττροετοιμαζαμένη κοσμογο
νία την εΤχε έγκρίνη, καΐ την
έστελέχωσεν διά των «Άδελφών
τεκτόνων».
Καϊ κάτι άρκετά χαρακτηριστι
κό τοΰ μασονικοθ χαρακτήρος
τοθ Πραξικοττήματος; Σέ έπαρ-
χΐακές ττόλεις ύττήρξανε και ττερι
τττώσεις καθαρά μασονικών ένερ
γειρν, άττό τίς πρώτες μέρες
τής «Άττριλιανής κοσμογονίας».
Πολΐτες πού είχον στήν βιβλιο-
θήκη τους βιβλία άντιμασονικοΰ
ττεριεχομένου, εΐδοττοιήθήκανε
καΐ τα τταραδώσανε στήν τοτπκή
στρατιωτική διοίκηση.
Άλλά ή συιμμετοχή «Άδελφών
Τεκτόνων» στήν μασονική χούν-
τα,, δέν περιορίστηκε μόνον κα¬
τά την ττρώτη ιχερίοδο τής ζωής
της (21 Άττριλίου 13 Δεκεμ
1967). Έξακολούθησε όλόκλη¬
ρη την 7ετία. Ό Μασονισμός
διά των μετεχόντων στήν Κυβέρ
νηση στελεχών τού, δπως Ύ-
ττουργών, έττιρρέαζε άττοφασιστι
κά την διαιμόρφωση τής «'Επανα
στατικής Πολιτικης» καϊ τού ϊδε-
ολογικοΰ ττροσανατολισμοθ της.
ΑΛΛΟΙ ΜΑΣΟΝΟΙ ΠΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ
Σηιμειόνομε μερικά άκόμα ό-
νόματα μασόνων πού ανέλαβον
'Υπουργεΐα κατά την δεύτερη
ττερίοδο τής «έτταναστάσεως»
(14. 12 1967 - 24. Π. 1973):
1) Ηλίας Κυριακόττουλος: Δι¬
καιοσύνης. 2) Χρήστος Άχή'ς.
3) Λουκάς Πάτρας: Κοιν. 'Υ-
πηρ. καΐ Βορ. Ελλάδος. 4)
Σπύρ. Δημητράκος: "Υφυττ. Παι
δείας. 5) Μιχαήλ Σιδεράτος: Ύ-
φυττ. Προεδρίας. 6) Ιωάν Τριαν
ταφυλόττουλος. 'Υττουργ. Δικαιο
σύνης. 7) Κωνστ. Κυπραΐος: ιΥ-
πουργός καΐ 'Υφυπουργός Βιο
μηχανίας 8) Σπύρος Βελλιανίτης
Ύπουργ. Δημοσίας Τάξεως9) Γε
ώργ. Κάρτερ: Ύφυπ. Άττασχο-
λήσεως. 10) Γεωργ. Πεζόπου-
λος: Υπουρ. Έθνικής Οικονομ!
άς 11) Άγγελος Τσουκαλάς:
Ύπουργ Δικαιοσύνης. 12) Κων¬
σταντίνος Πατταδόπουλος- Ύ-
φυττ. Άττικής καΐ Νήσων. 13)
Ιωάννης ■'Αγαθαγγέλου: Υ¬
πουρ. Προεδρίας καΐ Ύπ. παρά
τώ Πρωθυπουργόν 14) Νικ. Γκαν
τώνας. Ύφυπ. Κεντρικής Μακε-
δονίας Ύττουργός Παιδείας
15) Β. Τσούμττας: Υττουρ. Δη.μ0
σίας Τάξεως. 16) Ιωάν. Λαδάς:
Ύφυττ. Θεσσαλίας - Ύττουργ.
Κοινωνικών Ύπηρεσιών. 17) Ά-
λέξ. Χατζηττέτρος: Υφυττ. "Εξω¬
τερικών. 18) Άντ. Λέκκας: Υ¬
φυπ. Πελοττοννήσου - Στερεάς
"Ελλάδος. 19) Χρ. Μίχαλος: Ύ-
φυττ. τταρά τώ Πρωθυπουργώ.
20) Π. Κωτσέλης: Υφ. Ήττεί-
ρου. 21) Κωνστ. Άσλανίδης:
'Υφυττ. παρά τώ Πρωθυπουργώ
καΐ Υφυττ. Παιδείας. 22) Μιχ.
Μπαλόττουλος: Γεν Γραμμ. Τού
ρισμοϋ καΐ Υπουρ. 'Εμττορίου
23) Άριστ. Δημόττουλος- Ύ¬
φυπ. ΟΙκονομικών. 24) Κων. Πά
ναγιοτάκης: Υπουρ Πολιτι-
σμοθ καΐ "Επιστήμων. 25) Κων¬
στ. Παπαδημητρίου: Ύπουργ.
Δημοσίων έργων 26) Β άρων
Σταματόπουλος: Ύφυττ. παρά
τώ Πρωθυττουργώ 27) Κωνστ.
Μττράβος: Ύφυττ. Μακεδονίας
Θράκης. 28) Κων. Καρΰδας: Ύ¬
ττουργ. Άναττληρωτής Έθνικής
θίκονομίας καΐ Ύφυπ Πελοπον
νήσου.
ΠΑ ΤΙΣ Κ ΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ
ΑΙΑΦΗΜΙΧΕΙΧ ΙΑΣ
στήν "ΠηΗΘΕΙΒ,,
γραφεϊο
"
ΒΕΑΙΓΡΑΒΗΣ
,,
Ζωγράφ^υ 7—Τηλ. 281-161
Καί, φυσικά, ΰττάρχουν καί
ττολλοΐ άλλοι.
ΜΕΤΑ
ΤΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟ
ΑΝΤΙΠΡΑΕΙΚΟΠΗΜΑ
Μετά την άττοτυχία τοΰ Βασι-
λικοΰ άντιπραξικοπήματος τής
13. 12. 67 καΐ την Φύγη τού
Κωνσταντίνου στό έξωτερικό, ό
Στρατός καΐ οί Δημόσιες Ύπηρε
σίες έκαθαρίζονται άπό κάθε στέ
λεχος άντιτιθέμενο στή χούντα
ή τόν Μασονισμό. Άλεττάλληλες
Συντακτικές πράξεις έκδίδονται
καΐ χιλιάδες δημοσίων ΰτταλλή-
λων καΐ αξιωματικών πού δέν
έμπνέουν έμητιστοσύνη στήν μα¬
σονική χούντα άπολύονται.. Καΐ
τό «μυστικό» ότι ή 21η Άττριλ!
ου είναι μασονική έκοινολογεΤτο
σέ δλο καΐ ττερισσότερα στρώ-
,ματα τής Άθηναίκής Κοινωνίας.
Ή «Μεγάλη Στοα τής Ελλάδος»
άνησυχεΤ. Νόμος τού μασονισμοϋ
είναι ή άπόλυτη μυστικότητα.
Ένεργεΐ πάντοτε χωρΐς νά φα!
νεται, δρά πάντοτε στό σκοτάδι.
Γι' αύτό ή άτΤοκάλυψη τής μασο-
νικής ταυτότητας τής χούντας
άνησυχεΤ πολύ τούς σκοτεινούς
έγκεφάλους. Διατάσσονται άνα-
κρίσεις γιά: νά εξακριβωθή: «Ποΐ
οί διέδωσαν μίαν τοιαύτην άσύ-
στατον φήμην καΐ δαβάλλουν
την Έττανάστασιν είς τόν ίϊλλη
νικόν Λαόν» · Δέν δίδεται δμως
μεγαλυτέρα δημοσιότητα διότι
θά άττεκαλύπτοντο περισσότερες
λε,τττομέρειες, κι' αύτό δεν συμ-
φέρει την μασονική μυστικότητα.
"Ετσι ή ΰποθεση έ'κλεισε.
Κατά την 3ην την Νοεμβρια-
νή περίοδο της (25. 1 1. 1973 -
23. 7. 74) ή χουντοκρατία δέν
εχει μόνον έντονο χαρακτήρα μα-
σονικό, άλλά 'ττλήρη έξάρτηση
άπό τίς διεθνεΐς σκοτεινές δυνά¬
μεις, έχθρούς τού Έλληνισμοΰ,
δπως ή Σ.Ι.Α καΐ ό Σιωνισμός.
Είναι γνωστοΐ οί δεσμοί τού Δ.
Ίωαννίδη (ή «άόρατος άρχή» κα
τά τα μασονικά ττρότυπα) μέ
τούς Ίσραηλινούς Πράκτορες
καΐ τόν 'Εβραϊσμό γενικώτερσ
(Βλέττε ϋΕΚ 8ΡIΕΟΕ^ - ΧΡΙ
ΣΤΙΑΝΙΚΗ 24. 8. 74 καΐ δηλώ
σεις τοΰ Άρχιεπισκόπου Μακα-
ρίρυ). Δέχεται άττ' εύθείας όδη-
γίες άπό τόν Σιωνισμό, μέσω
τοθ συγγενοϋς τού "Εβραϊοι; γιά
τροΰ Ζάκ Άλαζράκη, ϊδιο-
κτήτου τής κλινικής «Κυανοΰς
Σταύρος» στήν Λε«φ. Βασιλίσ-
σης Σοφίας^ Κι" είναι γνωστή ή
ίδιότητα τού ττρωθυπουργοϋ Α¬
δαμ. ΆνδρουτσότΓόυλου, τέκτο-
νος 33ου, ώς ττράκτορος τής
Σ.Ι.Α. (Ώς γνωστόν ή ΣΙΑ
διευθύνεται άττό την έττιτροΐτην
των 40 τής οποίας ττρόεδρος εί¬
ναι ό Κίσινγκερ).
II
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗ51
ΕΡΕΥΝΑΣ ΜΑΣί
ΤΗΝ ΑΛ.Μ ΔΕΥΤΕΡΑ
16 ΙΟΥΝΙΟΥ 1975
ΗΡΑΚΛΕΙΟ "Η ΑΛΗ·1ΙΑ,, ΚΡΗΤΗΣ
ΖΕΛΙΔΑ 5
Ή Δίκη Δημοκρατίας κοΐ Χού ντας
ΤΑ ΕΠΙΣΗΜΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ
Α. ΓΡΑΜΜΟΤΙΚΑΚΗΣ: ΕϊχαΗθΙέχωοχέοειςρέτήχούυτο,γιάτό κοπότοθτόπουϋ
ΜΑΝΟΣ Χ0ΡΗΣ:Στ6 έθνικύ θέματαδέυγίυουταισυμβιβασμοί.
ΣΫΝΕΧΙΖΟΜΕ οημερσ τή δημοσίευση των επισήμων πρακτι-
τής γνωστήν δίκης μας, μέ τίς καταθέσεις των ύπολοίπων
μαρτύρον
ΤΛν άττοΛογίσ τού Γιευθυντού μος ποϋ ήταν κατηγορούμενος,
καθώς και τις τπρίψημες άγορεύσεις των συνηγόρων τού κ.κ. Φ.
Ίοαννίδη και Ι ΠΛαγιωτάκη, δεν δημοσιεύομε διότι νομίζομε δ-
τ, ό χ-ϊρος τή,, εφημερίδος μας μττορεΐ νά χρησι,-ιοττ,οιηθή σέ πε-
ρισσοτερο έττίκΓιρα θεματα. Έξ άλλου τόσον ή άττολογία, δσο
κοΐ οί αγορεύσει, εημοσιεύτηκαν στήν εφημερίδα «Πατρίς»
Μέ τ*· σημερινή δημοσιευθή των ΰττολοίπων πρακτικών παίρ
νει τέλος κσι καθ; σχετική μέ τόν κ. Γραμματικάκη δημοσίευση
μας γιβτι νομί£ομτ; ότι δέν ύπάρχει πλέον κανένας λόγος νά
: ττερισσό^ερο τούς άναγνώστες μας, άφοϋ ίσως χρεια
νώ τγ^'; ξαναταλαιττωρήσωμε μέ την έκδίκαση τής ιδίας δί¬
κη;, πον 9ά γίνη στΐο 25 τοΰ μηνός στό Έφετεΐο Χανίων.
Τίλο·; μιταφέρομε τ ι.· θερμές εύχαριστίες τοΰ κ Μάνου Χά-
ρη πρός τό κοινο τη , πόλεως τού Ηρακλείου, γιά την θερμή
συμπαράσταοή τού α τη Δίκη, καθώς καϊ πρός δλοιις τούς πα-
ράγοτΓς της, ιδιαιτέρως δέ πρός τούς μάρτυρες ττού αΰθόρμητα
τόν (Ιςήθησαν μέ την καταθέση τής αληθείας καθώς καί τούς έκλε
κ-ούς συνηγορους <.κ Ίωαννίδην καϊ Πλαγιοτάχην, πού τόν ύπε άυιδιοτελώς Η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΣΚΑΛΟΛΟΡΙΤΟΥ Ό κατηγορούμενος ήτο ό πρώτος όμιλητής τής Νέας Δη¬ μοκρατίας οτην συγκέντρωοιν τοΰ «ΝΤΟΡΕ» καί ή «ΜΕΣΟ· ΓΕΙΟΣ» δέν τόν Εγραψβ καθό λου. "Αρα άλήθεια λέγει ό κα τηγορούμενος δταν λέγει πώ·; δέν τόν άνέφερε. _ Ή ενεργεια τοΰ κ. Γρομμα-, τικάκη είναι άντιδεοντολογική| πρός την δημοσιογραφίαν καί δ, ταν ό κατηγορούμενος τής λέ-« >ει πώς έχει χαμηλό ή"θος δέν,
θίγεται.
—Ό κ. Γραμματικάκης εί¬
χε ταυτιστεϊ άπόλυτα μέ τό;
πνεΰμα τής έπταετίας καί θεώ-
ρηπκά, δέν .προσεβλήθη λοιπόν
μέ δσα τοϋ γράφει ό κατηγορού
1»ενος. Δέν γνωρίζω δν ήτο &'
έπίοηρφς έκπρόσωπος τής έπα·
ναοτάσεως έδώ, δμως είναι πά
γκοίνως γνωστόν δτι ό Παττα¬
κός ήτο φίλος τού. "Οσοι Εστω
καί θεωρητικά ταυτίζονται μέ]
την έπταετίαν καί τούς πρωτερ< γάτες της πού ΈΙν"αΙ ?γ>!Χηνΐατί·
ις, δέν μπορεϊ παρά νά είναι
συνεργάτες τους. Οί στενές'
οχέσεις τοΰ Γραματικάκη μέ,
τούς ποωτεογάτες τής Έπανα-'
οτάσεως ήτο γνωστές. ,
— ΕΙχα άκούσει δτι έίκανε με·
σολαβήσεις έπ' άνταλλάγματι,
προσωπικάς δέν ί!χω Ιδίαν αν¬
τίληψιν, δρα ήσαν ΰποπτες οί
σχέσεις τοΰ Γρανματικάκη μέ
τούς πρωτεργάτες τής έπταετί¬
ας. Ή Νέα Δημοκρατία δισκη-
ρύσσει δτι καταδικάζει τούς
συνεργάτας τής έπταετίας. Κά-
τι πού είναι άληθινό δέν είναι
ί-Γ,υβριστικόν. Κριτικήν ήθελε
νά ασκήση ό κατηγορούμενος
πρός τόν κ. Γραμματικάκην, ώς
δημοοιογράφον. Δέν νομίζω νά
ΠΑ ΤΟΝ
κ. ΚΕΦΑΛΟΠΑΝΝΗ
Ένα άτομικό άμάρτημα
δέν είναι τόσο βλαβερό,
σ' αυτόν τό κόσμο, δσο
μιά δημοσία άσχημία.
ΘΕΡΒΑΝΤΕΣ
οις ή δη στάσις τού. Άπό τό
περιβάλλον τοΰ έργοστασίου
τοΰ Διαλυνά άκοιισα δτι πήρε
χρήματα ό Γραμματικάκης, έπει
δή μεσολαβοΰσε οτούς σταφι-
δεξαγωγιϊς νά τούς συναντίση
μέ τόν Μακαρέζον.
Ο κ. Α. ΜΥΚΟΝΙΑΤΉΣ
— Άλήθεια είναι δτι ό Χα¬
ρής ωμίλησε οτήν συγκέντρω¬
σιν των ΰποψηφίων της Νέας
Δημοκρατίας καί ό κ. Γραμταατι
κάκης δέν τόν ανέφερεν ώς ό-
μιλητήν, στήν εφημερίδα τού
«ΜΕΣΟΓΈΙΟΣ». Ό κ. Γραμ¬
ματικάκης, ήτο γνωστόν δτι α¬
ποτελεί τόν επίσημον έκπρό-
σωπον τής έπαναστάσεως έν
Κρήτπ. Αύτό δέ ό κ. Γραμμα¬
τικάκης τό έΎραψε στήν έφτμιε
ρίδα τού καί μετά την έπταετί-
αν καί άπό έκεΐ πήρε αφορμήν
ό κατηγορούμενος καί τοΰ έ1-
στειλε τό τηλεγράφημα. "Αν
κανείς έ*λεγε στόν κ. Γραιιμα-
τικάκην, στήν έηταετίαν δτι
δέν ήτο αδελφάς τοΰ Παττακοΰ
ασφαλώς θά τοΰ έχανε μήνυ-
σιν. Δέν είναι έξυβριστικά δσα
τοΰ έγραψε ό κατηγορούμενος
διότι κατά την προεκλογικήν πε
ρίοδον τα πνεύματα είναι έξημ-
μένα. Δέν θίγεται ό κ. Γρσμιια
τικάκης διότι είναι γνωστή ή
στάσις τού καί ήδρδσις τού κα
τα την έπταετίαν καί ό ϊδιος
τό λέγει. Ό κατηγορούμενος
ειπε σκοτεινό τόν ρόλο τοΰ μη
νυτοΰ, αύτό τό είπε έπειιδή ήξ
ρε πώς μέ τίς γνωρΊιΐιίες πού εί
χε ό κ. Γραμματικάκης μεοολα
βοΰσε νά ουναντδ ώρισμένες
κατηγορίες άνβρώπων καί δλ-
λων μή φυσικών προσώπων δ-
πως π.χ. την Α.Ν.Ε.Κ., τούς
σταφιδεξαγωγείς, μέ πρόοωπο
τής τώτε καταστάσεως μέ ώφέ-
?ττ| οίκονομικά. Δέν λέγει ό
κατηγορού'μενος πώς ό κ. Γραμ
ματικάκης είναι παράφρων, γιά
τόν Παττακό τό λέγει νομίζω.
— Είμαι άντιπρόεδρος της ε¬
νώσεως ίδιοκτη,τών ήμερησίων
έπαρχιακών εφημερίδων, ό μη-
νυτής ήτο Πρόε>δρος αυτής· κα
τα την έπταετίαν. Μετά την ε¬
πάνοδον είς την όμαλότητα, ό
μηνυτής έΌτειλε μιά έτηστολή
συμβολαιογραφΐκήν στήν δνω 2
νωσιν καί εγνώριζεν δτι παρη¬
τήθη ύπέο των υίών τού άλλά
επισήμως δέν άπέδωσε λογιαρι-
ασμόν, τής προεδρίας τού. Άπό
συμφέρον ό κ. Γραμιιατικάκης
δγινε φίλος τοΰ Παητακοϋ καί
'Ασλανίδη καί δχι ά«6 ιδιαιτέ¬
ρας άλλην αίτίαν. "Ηθελε άπό
την γνωριμίαν τού αύτην καί
την φιλίαν τού νά άποκομίοη
οίκονομικά ώφέλη, δπως παρα-
δείγματος χάριν, πήρε άπό τό
ΠΡΟ—ΠΟ Γ.600.000 δρχ. δή
λαδή 400.000 δρχ. τόν χρόνο
ένώ ή εφημερίς «ΠΑΤΡΙΣ»
680 δραχμές. Πήρε άπό την Ε
ΤΒΑ δάνειον 10.000.000 δρχ.,
Ή μεσολάβησις ίκ τοΰ νόμου
άπαγορεύεται καί περί τούτου
πολλά μδς είχον κατα,γγείλει
διάφοροι, κατά τοΰ μηνυτοΰ.
Ο κ. Σ. ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ
_ Τό δτι ό κ. Γραματικάκης
οαν εφημερίδα ύΐαιρέτησε την
Χού ντα είναι γνωστό, καί γε-
γονός. θυιυοΰμαι δτι την 3 -6
-1967 μας εκάλεσε στήν Νανιαρ
χίαν ό Νο,μάρχης Τασούλας καί
μδς εΐιτκ νά κάνουμε ρεττορτάζ
ττερί τοΰ Μεσαν^τολικοΰ χωρϊς
τοΰ τής Κ. Υ. Π Ταγματάρχου
Μχιελεσιώτη καί τοΰ Νομάρ¬
χου. Ό Γραμματϊκάκης εΐχε
γράψει τότε δτι έγχοπώνε|ιι
τάς άπόψεις τής Δικτατορίας.
"Οταν τόν άποκαλεΐ παρά-
φρονα, αύτό αποτελεί ο>όστηρή
κρι-ηκή, διότι εΐχε τό προηγού¬
μενον τού, δτι συνειργάζετο μέ
τόν Παττακό πού είναι παρά-
ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ
Δέν εΐμαι έγώ πού άναστενάζω,
ό δουλευτής,
δέν εΤμαι έγώ ττού αίμοτΓοστάζω,
ό χτίστης.
'Εσύ εΐσαι, Ίδεα, ττού τή σημαια κρατεΐς
μιάς λιοθρεμμέντ)/: Πίστης.
Κι' είναι ή ψυχή μου, ή σκλαδα, ή ττιστπ σου,
έσένα τής άθάνατης δουλεύτρας,
δπου μερονυχτα γρεμνά μαζί σου
οωμούς καί ειδωλα θρησκείας ψευτρας.
ΧΡ. ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ
νάλαμβάνουιμε θέσιν υπέρ ου¬
δενός, έγώ δέ τότε απήντησα
στόν Νομάρχην δτι έγώ αύτό
ήδη κάνω, τότε ό μηνυτής έξε-
μάνει καί μοΰ είπε «πού είναι
τα ίίρθρα σας δτι είοθε καί έν-
στερνίζεαθε την Επανάστασιν»
αύτά ό κ. Γραματικάκης μοΰ
τα είπε παρουσία τοϋ Διευθυν-
φρων, ένκλη·ματίας, έ'γκλει-
οτος στόν Κορυδαλλόν. "Επί
7 1)2 χοόνια ή εφημερίδα τοΰ
κ. Γραματιχάκη δγραφε δή ήτο
ουνεργά/της τής δικτατορίας, σ"
δλα μου τα οχόλια καί τα αρ-
θρα. Τα περισότερα αρθρα καί
σχόλια οτήν εφημερίδα τού τα
ό ϊδιος ό μυνητής. Ή
καί ένημέρωοις τοΰ λά δλλα. Την 21ην "Απριλίου
κοκνοΰ, άλλά ή σωστή ένι>μέρω
σις είναι τό πρώτιστον καθήκον
τοΰ δητμοσιογράφου. θέμα άρ-
χής μας χωρίζει καί μδς χώρι-
ζ« άπό την Γττταετίαν. Γιά νά
έρφανίζεται σάν θεωρητικός
έκπρόσανπος έν Κρήτη τής έπτα
ετίας ίκβνε την φιλίαν μέ τόν
Παττακό καί τόν Άολανίδην.
Δεν ζέρω τ»; οίκονομικές άπο-
λαυές είχεν άπό την Χού ντα.
Τό περιστατικόν τής Νομαρχί-
ας πού εΐπα προΓΐγουμένως ήτο
ψανερή καταγγελία είς βάρος
μου, δτι δηλαδή δέν ήμουνα θι-
ασώτης της τότε καταστάσεως
καί αύτό οήμαινε «τΓυάρο».
Ο κ. Α ΣΚΟΥΛΑΣ
Ό μηνυτής ύηήρζ*; καί παρί
στανε τόν επίσημον έκπρόοω-
πον τής Χούντας, δέν ξέρω άν
εΐχε καί εντολήν. "Εκαμε καί
επίσημον διακήρυξιν δτι τάσσε
ται μαζί τους. Ο Παττακός εί¬
ναι έγκλπματίας καί είναι προ-
φυλακισμένος βαρυνόμενος μέ
βαρύτατες έγκληματικές ένέρ
γειες. .Ο κ. Γραμματικάκης
προέβαλε πάν^οτε τόν Παττακό
καί ουνεχώς, καί σήμερα άκό-
μη τόν άποκαλεί «παλληκάρι»
καί γοάφει πώς κάτι γειτονισ-
σές τού πήγαν καί τού είπαν
«ποϋοαι Παπαδάπουλε» καί πο.λ
συγκεντρωθήκανε τα παιδία στό
Ήράκλειο καί ό Γραμματικά¬
κης τούς άπεκάλβσε «ά.λίττες».
"Αρα, δέν θίγεται δαότι καί ό
ίδιος ήτο συνεργάτης των έγ-
κληματιών, δέν ξέρω άν ήτο
καί στό 'Επαναστ%τκόν Συμ¬
βούλιον, ΰν ϋμενε άκόμη λίγο
ϊσως νά μδς τό δλεγε, κι' αύ-
τό. Καί ή άποψις τού Καραμαν-
λή πιστεύω δτι είναι πώς κάθε
6νας συ?εργάτης τής Χού ντας
αποτελεί δι' αυτόν στίγμα ηθι¬
κόν, αρα ό Γραμματικάκης δέν
θίγεται μέ αύτό πού τοΰ έγρα¬
ψεν ό κσττνγορούμενος. Αί λέ-
(,εις, δτιμος, γελβϊος, παρά-
φρων, άναφέρονται στον Πατ¬
τακό καί ώς έκ τούτου δέν θί¬
γεται ό κ. Γραμματικάκης. Τό
ότι τόν άποκαλεϊ δμοιόν τού, ό
γράφων δέν έννοοΰσε λέγω δ¬
τι εΐχε πρόθεοΊ νά τόν ταυτίση
μέ τόν Παττακό, δηλαδή γε-
ΤΟΜ ΠΑΠΠΑΣ
Τόν είπαν Μαοωνο.
Τό πΐοτεύο]ΐ€.
ί'ζυβοίζεται ό Γραμματικάκης ά
φοΰ έίηοϊίμως έχει δοθή ό χα-
ρακτηρισμός «έγχληΐιατίες»
πρός τούς ουνεργάτες τής έπτα
ετίας, αρα άφοΰ συιμωωνοΰμε
μαζί τοιις καί τούς έξυμνοΰσε,
πρέτιει νά παρεδέχετο καί τα
έΌγα τους. Τόν κατηγορούμε-
νόν, τόν γνωρίϊ,ω άπό την παιδι
κην τού ηλικίαν, κα! πιοτεύω
δτι δέν ή'θελε νά θίξη τόν κ
Γραμματικάκην, ϊσως είναι λί-
ό ζωηηός ό κατηγορούμενος.
"Οταν ό κ. Παττακός θεωρεϊ-
τοι παράφρων, σήμερα τουλάχι
στον καί ό Γραμματικάκης τόν
έΓ,ιιμνούσε καί ήτο πιοτός φί¬
λος τού, γιατί νά τό.θεωρηθή
τώρα προοβλητικόν καί νά θι-
γή. Καί στό πνεΰμα τού ,κτί
οτίς πράζεις τού έζυιμνοΰαε τόν
Παττακό. Γιά μενά είναι πρό-;
κλησις νά υποστηρίζη καί σήι
μερον δτι είναι νοσταλγός τής|
δι»τατορίας. "Εχομε τέτοια γε-,
γονάτα, δπως π,χ. δταν λέγει;
οτήν εφημερίδα τού «πού εί-,
οαι Παπαδόπουλρ». Είναι ύπο-'
χρεωμένος ό κ. Γραμματικάκης
νά δέχεται καί νά υφίσταται
την Κρηικήν ώς δημοσιογρά-
φος έστω καί αυστηράν. Γιά μέ,
να δέν είναι ύβρις οταν έλεγε^
χαμηλοϋ /·πιΐι/·δου την έφηρρρί-
δα ΜΕΣΟΙΈΙΟΣ, διότι ό κα¬
τηγορούμενος έ·ταύτισε την θέ-
οιν τοΰ κ. Γραμματικάκη μέ
την έπταετίαν. Ό κ. Γραμματι¬
κάκης είναι εζυπνος, καί κατα-
τοπιομένος ΰνθοωπος καί δηιμο
βιογράφος. θά πρέπει νά είχε
άνταλλάγματα μέ τίς οχέοεις
τού μέ τους ποωτεργάτες τής έ
πταετίας. Έγνώρΐ^Γν ό κ.
Γραμματικάκης δτι κατά την (·-,
πταετίαν ί-βαοανίζοντο δνθρω-
ποι έδώ οτό 'ΙΙράκΧειον. Είχε
συμφέρον νά πή ό κατηγορού¬
μενος δτι ό Γραμματικάκης εί¬
ναι οτίγμα διά την Νέαν Δη¬
μοκρατίαν. Δέν τόν δκρινι· βα¬
ρεία ό κατηγορούμενος τόν
Γραμματικάκην, τόν έθώπειισε.
Στον έλληνικό χίδρο δέν γνωρί
ζω ποτέ άλλοτε νά έκαμε κα¬
νείς τέτοιο ίγκλημα δοο αύαό
πού ίίχαμε ή έπταετία, καί τόν
ϊδιο νά δλεγε τόν Γραμματικά-
*Ί «αράφρονα δέν έθίγετο, δ-
τσι νομίζω. διότι ήτο πρόκλη-
Η ΜΑΣΟΝΙΑ ίδρόθηκε τό
1717 στήν Αγγλία άπό τόν προ-
τεστάντη πάστορα Τζαίΐμς "Αν
τερσον καϊ άπό φίλους τοιι
Τζών Ντεζάγκιουλιε, δικηγό-
ρο, καί τόν Τζών Μόντώγκιου.
Ή ίδέα τού ήταν νά προτείνη
στούς άνθοώπους τούς κανόνες
μιάς ήθικής ουμπεριφοράς κα
νόνες γιά την καλή διαγωγή
των άτόμων, τή ν συλλογική ά-
ζιοπρέπεια, τόν οεβαομό των
νόμων καί τής πίστεως καθώς
«αί την άλληλοβοήθεια. "Ολα
αύτά παρουσιάζονται μέ τρόπο
συιμβολικό. 'Εκλέγονται ώς
πρότυπο οί έλεύθερες άδελφό
τητες των κτιοτών τής παλαιάς
έποχής. Καϊ αύτό γιατί οί τέ-
κτονες είχαν δώσει θαυμασία
καταστατικά γιά νά κωδικοποιή
σουν την μεταβίβασι στούς με
ταγενεοτέρους των κανόνων
τής τέχνης τους, πού ήσαν κυ-
ρίως νά καταοκευάζουν, νά
ύπολογίζουν, νά ύφώνουν τό
σπίτι τοΰ ά,νθρώπου καί τόν ναό
τοΰ θεοΰ. Οί τοχνίτες, μέ τό
πέρασμα τοΰ χρόνου καί την
πρόοδο των επιστήμων, Επρε-
ιπε κυρίως νά δώσουν ίδανική
άί,ία στά δργανά τους καί στούς
κανόνες τους, πού γίνονται οί
γά οιγά ούμβολα.
Στά άγγλικά οί κτίστες λέ-
γονται «ιιέισον». Οί παλιές συν-
τεχνίες συγκέντρωναν τούς ε¬
λευθέρους κτίστες, τούς «φρή
μέίσον». Άπό αύτό προέρχεται
τό δνομα φραμασόνοι στά ίτα-
λικά ('Ελληνικά: έλεύθεροι τέ-
κτονες). Καί άπό τό «λότζ» ( =
ο'ίκημα) ό τόπος των συγκεντρώ
αεων στά ίταλικα «λότζια», (έλ-
ληνικά Ίσον στοα).
Μασονικές στοές έμφανίζον-
ται γρήγορα σέ δλο τόν κόσμο.
Στό Άμβοΰργο σημειώνεται αν
θηοις ώς τό 1937. Ή περίφηνη
στοα τοΰ Παοισιοϋ χρονολογεί
ται άπό τό 1743. Ή πρώτη ίτα-
λική είναι ή Φλωρεντινή, ή 6-
ποία ίδρύθηκε άπό "Αγγλο με
τανάστη στήν Τοοκάνη, τόν
δοΰκα τοΰ Μίντλαεξ. Ό δού-
κας £θ<εσε τίς βάσεις τής στοδς μαζί μέ τούς φίλους τού λόρδο Φόξ, Άντόνιο Κόκκι καί Άντό νιο Νικολίνι, καί μέ μερικούς ντόπιους κληρικούς, πού συν κεντρώθηκαν στό ί,ενοδοχεΐο κάποιοπ Πασιόνε, στήν Βία Μάτζιο. Άκολουθεϊ ή ίδρυσις στοών οτό Παλέρμο, οτήν Νεά πολι. στήν Βερόνα, οτήν Ρώ- ρη,στήν Βενετία, στήν Σαβοΐα καϊ στήν Σαρδηνία. Οί τύχες τοΰ μασονισμοϋ ά λ λάζοχιν άνάλογα μέ τούς τό- πους καί τίς κυβερνήσεις. Στήν Νβάπολι, οί Βουρβώνοι πρώτα τόν άποδέχθηκαν καί άργότερα τόν κατεδίωξαν. Άλλά ό Μυρά γαμβρός τοϋ Ναπολέοντος καί βασιλεύς τής Νεαπόλεως άπό τό 1808, ποίι άχολουθοΰσε τίς ταοκις τοΰ κουνιάδου τού, άπο φάσισε νά μετατρέψη τόν μασο νκτμό οέ δργανο τής έζουοίας τού, γι' αύτό τόν προστάτευοε καί τόν εύνόηοε. ΜΙΑ ΠΑΓΚΟΙΜΙΑ ΜΥΙΤΙΚΗ ΟΡΓΛΝΩΖΗ + ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ Τ6ν βίπαν Μασωνο ΤΙ βΐναι Η ΜΑΣΟΝΙΑ Είδικό άρδρο τού 81 ι V 10 ΒΈΒΤΟΙ,ΟΙ ΤΙ θόΙΙοι Ή 'Εκκλησία, έπειτα άπό μιά περίοδο μελέτης τοΰ φαινο μένου αύτοΰ, τόν καταδίκαρε άνέκκλητα. Ή άρχή ^γινε μέ τόν πάπα Κλήμεντα ΙΒ' οτίς 28 Απριλίου 1738, πού έζέδω σε την βοϋλλα «"Ιν έμινέντι ά- ποστολάτους «σπέκουλα». Άκο¬ λουθεϊ ό Βενέδιικτος ΙΔ' τό 1751. θά ουνεχίσουν σχβδόν δ- λοι οί διάδοχοί τους, με επικυ ρώοεις τής πρώτης άπαγορεύσε ως, πού έγιναν τό 1821, 1825, 1846, 1865, 1884, 1894 καί σέ ήλλες περιόδους. Ή τακτιχή ανανέωσις τής καταδίικης άφή- νει νά ύποθέσωμε δτι δέν έχει άκυρωθή. Τό τυπικό τοΰ μασονισμοϋ εί ναι τό ϊδιο παντοϋ. Άπό μάθη τής γίνεται κανείς έταϊρος καί διδάσκαλος. Ή μύηοις πραγμα τοποιεϊται μέ μιά τελετή πού ποτέ δέν άλλάζει, μέ την πά- ροδο δμως των αίώνων καϊ τίς άλλαγές των ένδι>μασιών έ*γινε
κατά μέγα μέρος άναχρονιστι-
κή. "Οποίος θέλει νά μυηθή
στόν μασονισμό άπαλλάσσεται
άτϊό τα «μέταλλα» (δηλαδή τα
χρήματα πού έ*Χ€ΐ μαζί τού),
μελετδ στήν «αϊθουοα τής σκέ¬
ψεως» δπου έ*χ€ΐ μπροστά τού
τα συνήθη συρβολικά άντικείμε
να, δπως ή λυχνία, ό σκβλετός
ή κυβική πέτρα, ή κλεψύδρα,
άλάτι, θειάφι καί δνας κόκο-
ρας. Όφείλει νά απαντήση γρα
πτώς σέ τρείς ερωτηθείς γιά
τα καθηκοντα τοΰ μαοόνου καί
νά συντάζη την διαθήκη τού.
"Επειτα φορώντας ταινία, καί
ιποοντυμένος, γίνετοΛ δεκτός
στόν «ναό» καί τόν άγγίζουν μέ
την «φλογοβόλο σπάθη». θά
υποχρεωθή νά περάση μερικές
δοκιμασίες: των «τοιών ταζιδι-
ών», τοΰ «πικροΰ ποτηρίου» καί
τής «άλυσίδας τής ενώσεως».
Τέλος στήν περίπτωσι ποΰ οί £-
ρευνες, οί πραγματοποιούμε-
νες άπά τούς συναδέλφους γιά
λογαριασμδ τού, ^χουν ευτυχή
έχβαοι, θά δώση δρκο καί θά
δεχθή τό μασονικό περίζωμα
καί τό γάντι.
Άπό περιέργεια μποραΰμε έ-
πίσης νά δ(ί>σω)ΐε £να πίνακα
μερικών βαθ|Τίν τής μασονικής
ίρραρχίαΓ. κατά τό σκωτσέζικο
τυπικό. Είναι τριάντα τρείς, δν
καί £να μεγάλο μέρος έχει πε-
ρΐπέσει οέ άχηηστία: Μυστικόν;
Διδάσκαλος, Διδάσκαλος Έκλε
κτός των Έννέα, Μέγας Διδά
οκαλος Άρχιτέκτων, Ίππότης
τής Βασιλικής Άψϊδος, Μέγας
Σκωτσέζος Πρϊγκιψ τής Ίερου-
σαλήμ, Ποΐνκιψ Ροδάοταυ-
ρος, Ίππότης τού Χαλκοΰ "Ο-
φεως, Ίππότης τοΰ Άγίου Άν
δρέα, Μέγας "Εκλεκτός Ίππό¬
της Καδώς. Ό ά.οιβμός 31 άντι
οτοιχεί στόν ^Μέγα Έπιθεωρη-
τή Ταξίαρχο Διχαστή, ό άριθ-
μός 32 στόν 'Υπέρτατο Πρίγκι-
πα τοΰ Βασιλικοϋ Μυστικοΰ,
ό άριθμός 33 οτόν "Υπατο Μέ¬
γα Γενικό 'Επιθεωρητή, δηλα¬
δή τόν Μέγα Διδάσκαλο. Μέ
την ΟΛ'θδο τοΰ Μουσσολίνι
στήν έξουσία, καθώς καί τοΰ
Χίτλερ άργότερα, ή μαοονία υ¬
πέστη διώξεις τόσο στήν Ιταλία
δσο καί στήν Γεριιανία. Έξαιρε-
τικο ενδιαφέρον παρουσιάζη ή
θέοις τής μασονίας στήν Ιταλία
επί Μουσσολίνι. Ό πρώτος "Ι¬
ταλός Μέγας Διδάσκαλος ήταν
ό Φίλιππο Ντελφίνο, πού εξε¬
λέγη τό 1859. Τόν άκολούθησε
ό Λίβιο Τσαμπεκάρι. "Επειτα
ήλθε ό Κοσταντίνο Νίγκρα, ό
περίφημος πρεοβευτής τοΰ
Καβούρ οτόν Ναπολέοντα Γ'
δνας άπό τούς πιό έξέχοντες
πολιτικούς ίίνδρες τής ΐταλι
κης Παλιγγενεσίας. "Αλλωστε
καί ό Κάμ. Καβούρ ήταν μασό-
νος.
Ό μασονισμός βοήθησε πολ
λές φορές άποφασιστικά τό Ρι-
ζορτζιμέντο ("Ιταλική Παλιγ-
γενεσία). Οί δυό μυστικές έθνι
κές πατριωτικές έται.οίες, οί
Καρβονάροι καί ή Νέα Ιταλία,
σ.κίγματίσθηκαν σχεδόν άποκλει
στΐκά άπό μαοόνους. Ό Γαρι-
βάλδης ήταν Μέγας Διδάσκα¬
λος, μασόνοι, ύτάρζαν οί άδελ-
φοί Μπαντιέρα, ό Φραντσέοκο
Κρίοπι, ό Τζουζέππε Τοαναρν-
τέλι. Ό μαοονισμός διεκδικοΰ-
οε τό χωρισμό των έξουσιών
Κράτους καί Έκκλησίας. ΤΗ-
τανλαϊκός, άντιχληρικαλισπ-
κός άντιπατπκός. Καί πρός αύ
τή την κατεύθυνσι ό Γαριβάλ-
δης τόν εφβρε στά άκρότατα
δρια. Καί άφοϋ ό Πάπας άντε-
τίθετο οτήν ένότητα τής Ιταλί¬
ας μέ πρωτεύουσα την Ρωμη,
τό μαοονικό πνεΓηια άοκησε 6α
θειά έπίδρασι στίς φιλελεύθε-
ρες ψυχές των Ίταλών πατρι
ωτών. Είναι οχεδόν βεβαία
δτι είχε προσχωρήρει έπίοης
στόν μασονιαμό καί ό βασιλεύί;
Βίκτωρ Έμιιανουήλ Β' μαζί
μέ τούς ύπουργούς τού. Κά-
ποτε ό Μουσοολίνι είπε: «Έ-
κεϊνο τό έλεεινό πράσινο ιρίδι
είναι πιά χαμένο. Ό μασσνι-
«μός είναι μιά τεραστία φούσκα
πού θά σκάση μόλις άποφασί-
σω νά την κεντήσω μέ μιά «ιρ-
φίτσα».
Αυτή ήταν ή κρίσις τού γιά
τούς μασόνους, λίγο πρίν άπό
τίς 3 Όκτωβρίου 1925, όπότε
διέταζε την διάλυσι τής μυστι-
κής έταιοίας, διασκόρπισε τίς
στοές της, κατέστρεψε τίς 0-
δρες της, καταδίωξε τοΰτ; άρχη
γούς καί τα μέλη τηιτ. τΗταν
τό τσίμπημα τής καρφίτσας.
Μέγας Διδάσκαλος τοΰ μα-
οονιομοΰ στήν "Ιταλία τότε ί-
ταν ό Ντομίτοιοι Τορριτζΐάνι,
Φλωρεντινός δικη"γόρος καί α-
ψογος τΓέντλενιαν. Άναλογιζό
μενοί; τόν μεγάλο άριθμό» των
φασιστών ποΐ; ήσαν μέλπ, τής
άοελφότητος, δέν κράτΐ|β€ οτά
οί έχθρική άπέναντί τού. Κατά
την διάρκεια τής πορείας πρός
την Ρωμη είχε οτείΛεα οτόν
ντοΰτσε τηλεγράφημο, όπό τό
όποΐο ίβγαινε τό ουιτπέρασμα
ότι ό μαοονισμός προσχωροΰσε
στήν άνατρεπτική δραστηριότη
τα ίίοτω καί μέ έπαφυλάξεις.
Παλαιότερα έπίοης τό 1921, ό
Τορριτζιάννι είχε άφήοει έλεύ
θερους τούς «άδελφούς» νά δια
λέξουν αν θά παρ^μβναν ή δχι
στίς φασιστικές όργανώσεις.
Σχέσεις, έατομένως, άνεπίλη-
πτες. 'Ωστόσο γρήγορα πέρασε
στόν ρόλο τοΰ «πράβινου φι-
διοΰ». Οί σχέσεις τοΰ Μουσσο¬
λίνι μέ την μαοονία ήταν άντι-
ψατικές, δπως συχνά συνέβαι-
νε μέ τόν ντοΰτσε. Ό Μουσσο
λίνι επεχείρησε νά γίνη μασό-
νος καί ζήτησε νά έγγραφή
στήν στοα των Ρομανιόζι τοΰ
Μιλάνου. ΤΗσαν τα χρόνια τοΰ
Πρώτου Παγκοοίμίου Πολέ¬
μου. Φαίνεται δτι καί ένωρίτε-
ρα, τό 1905, στό ΛοϋΎΚθ ντί
Ρομάνια, μάταια εϊχε ύποβάλει
αϊτησι στήν οτοά Ριναντσίνι καί
λίγο άργότερα, πάντοτε μέ τό
ϊδιο άρνητικό άποτέλεσιμα, στήν
Λωζάννη., Φυσικό, λοιπόν, ή¬
ταν νά είχε μίσος τότε έναντι
τής μασονίας. Γύρω δ,μως στά
1921 1922, οί σχέσεις τού μέ
την μασονία ήσαν καλές. Γιά
διαφόρους λόγους. Πρώτον, ά
πό συμφέρον. Οί μαοόνοι ύπο-
στηρίζς/^ τόν φβσιομό, μασό-
νοι μεγαλοβιομήχανοι τάν χρη-
Ιΐατοδοτοϋν μέ τεραστία ποοά.
'Εξ αλλου, τα περιοσότερα ά¬
πό τα άνώτατα στελέχη τοΰ
φασισμοΰ εϊχαν σχέσι μέ την
μασονία. Οί δεομοί άνάμεσα
στό νέο κόμμα καί στήν παλιά
έταιρίο είναι τόσο, στενοί, φ-
οτβ πολές όργανώσεις των φα
σιοτών βχουν δδρες στά ιδία
•τα οίκήματα των στοών. Τέλος,
τα άροθϋβό ηρόγραμμα των μελυ
νοχιτώνων φαίνεται νά είναι
άντίγραφο τοΰ προγράμματος
της μασονίας. Τόν δεύτεοο
κλάδο τοΰ ίταλικοθ ρασονι
σμοϋ, εκείνον τής τιλατείας τοΰ
Ίησοΰ, διηύθηνε ό Ραούλ Πά
λέρμι καί τόν ύποστηριζε ό Νίτ
τι ?νας παλιός πληροφοριοδό-
της τού ΰπουργείου Εσωτερι¬
κώ ν. Ό Παλέρνα, πού μυρί-
σθηκε πρός ποΰ φυοά ό άνεμος
αηεδείχθη φανατικος φαοισΐης.
Βρισκοταν άπό καιρό σέ έπα-
φή μέτόν Μουσσολίνι καί δέν
βχανε εύκαιρία νά μή δείΓ,η
την άφοοίωοί τού. "Εφθασε
στό σημεΐο νά τοΰ προοφέρη
οέ περγαμηνή την τιμητιχή διά
κριοι τοϋ Μεγάλου Διδαακάλου
τοΰ μαοονισμοΰ χαί τό ώραίο
κίναι δτι έκεΐνος την όέχθηκε.
Ό Τοέζαρε Ρόσσι διηνεϊται δτι
«πιοτΐϊέ-φοντας μέ τόν ντοΰτσε
άπό την Νεάπολι, έηειτα άπό
τό συνέδιηο τοϋ κομματος δπου
άποφαοίστηκε τό πραξικόπημα
•εΐδε τόν Μουσσολίνι νά κατε-
βαίνη ατόν σταθμό της Ρώμης
καί νά κουβεντιάζη νέ κάποιον
οτό διάστη^α πού έ"κανε στάσι
τό τραίνο. Τόν ρώτηρε: «Ποι
ός ήταν αύτάς;» 'Εκβίνος ά-
Λάντησε: «Είναι ό Ραούλ Πα·
λέρμι, ό άρχηγός τοθ μασονι-
τος μασονος, κα) ακριβώς στήν
πλατεία τοΰ Ίησοΰ· έν τούτοις
δέν -εΐχε συναντήσει ποτέ τόν
Μέγα Διδάσκαλό τού. Ή διαπί
σταχπς αυτής τής έιμ—οτοσύνης
πρός τόν Μουσσολίνι τόν εντυ-
πωσίασε άρκετά. Τόν δπβισε δ¬
τι τα πράγματα μπηκαν σέ κα-
λό δρομο.
Τίν ήμέρες πρίν άπό την πο-
ρεία τής Ρώμης, κάποιος Πεκο-
ρίνι, άπεσταλμένος τοθ Παλέρ
μι, δφθασε άιπό την πρωτεΰου-
σα στό Μιλάνο μ' έιμπιστβυτΐκη
μασονίκη αποστόλη. "Επειτα
στίς 27, 28 καί 29 'Οκιτωβρίου,
δηλαδή στΐ|ν πβρίοδο τής κατα-
λήψεως τής έξουσίας άπό τόν
Μουσσολίνι, έίβλεπαν τόν Πα-
λέρμι νά περνά έξαιρβνι»— πο-
λυάσχολος άπό την πλατβϊα ' Ι¬
ησοΰ στήν ρωμαϊκή δδρα τοΰ
φατσιο, καί άπό κεϊ στό Βιλομι
νάλε στό Μονχετσιτόριο καί ώς
τό Κυρινάλιο. Καί ακολούθως
πολλαπλασίασε τίς έχδηλώσεις
ύποταγης καί σεβασμοΰ, τίς ό-
μολογίες π&ηεως οτόν φασισμό
την προσφορά ΰπηρεοιών. Συμ
φωνα μέ τόν Νίττι, ό Παλέρμι
δέν ήταν άνεπίληπτο πρόοωπο.
Είχε συνεργασθή μέ μιά φιλο-
αυστριακη καθτΗΐερινή «φη-μερί
δα τόν καιρό τί»ς επεμβάσεως
χαί είχε δχευθύνει μιά έφη
μβρίδαπού άσκοΰσε μέ άόρι-
στο τ(»6ηο έκβιασμούς. Κρύφτη
κιε γιΑ πολλά χρόνια καί πέθα-
νε μετά τό 1950 βπειτα άπό
μιά περίοδο έξορίας στίς Ήνω-
νένες Πολιτεΐες.
'ΑΛλά ό Μουσσολίνι, δταν
επέτυχε τα οφείλη πού·μποροΰ-
σε νά άιτοσπάση, μετέβαλε α¬
ποτόμως τίς σχέσεις τού μέ την
μασονία. 'Εχτός άπό τό παλιό
τού μίσος πού όφείλετο στήν
άπορριψι των αιτήσεων τού γιά
«ίβδοχή, ό Μουσσολίνι δεν
ιμποροϋσε νά ποραδβχβή μιά έ-
ταιρία, πού οί βαοικές της άρ-
χές ήσαν έμπνευαμένες άπό
τόν διεθνισμό, την δημοκρατία
καί τόν λαϊκααμο, πράγματα
πού ό φαοτομός διακήρυσσε ό¬
τι άπέχρουε.
Ό Ταρριτζιάνι, πώ ουνετός
καί πιό βΰθύί; άπό τόν Παλέμ-
μι, δέν ξανοίΐίθηκε πολύ. Είχε
καταλάβει γρήνορα ποΰ θά πή-
γαιναν τα πράγμβτα γιά νά δώ
οη άποφασιστική ΰιποστήριξι
στόν φαοιομό. καί διέκοψε την
μικρή βοηθεία «ού παρεϊχε ώς
τότε. Τόν Φεσρουάριο ΐοΰ-
1923, δταν άνακοινώ&ηκε ΐά ά
συιμβίβαστο μεταί,ύ τής συμμετο
χής στόν μασονισμό καί τόν φα
πισμό, οί οχέοεις είχαν ϋδη
διακοπή καί ή διάστασις ήταν
πλήρης. Ό Τορριτζιάνι καί οί
,μασόνοι τού Παλάτοο Τζιουστι·
άνι ήσαν άντίθετοι στήν αχολα
στική μεταρρύβμιοι τοΰ Τζεντί»
μεταΓ,ύ ίίλλων, μιά εξέχουσαι
λε καί στήν έιποναπροοένγιοι
στό Βαηκανό.
Στήν οτοά τοΰ Παλάτοο Τζι-
ουοηνιόνι ί^ταν εγγεγραμμένος
ΠΑ ΤΟΝ
ΤΣΟΥΔΕΡΟ
κ. Ι.
Στήν προσπαθεία τής
ερεύνας γιά την Άλή-
θεισ, είναι άνάγκη νά
άμφιβάλλουμε γιά τό κά
θε τι, δσο μττοροθμε
ττερισσότερο.
ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ
Ντουντάν. 'Όταν βρε&ηκε
μπροστά στήν άνάγκιι της έπ>
λογής χαϊ διάλεξε τόν φασιομό
ό Τορριτζιάνι τόν £διωξε. Ή
ενεργεια αύτη άνέβασε πολύ
την έΎτασι. Ή χαριστική βολή
ήλθε δταν άποκαλύφθηκαν οί
προετοψασίες γιά άηόηειρα κα-
τά τοΰ Μουσσολίνι έκ μέρους
τοΰ σοσιαλιστοΰ βουλευτού Ή¬
το Τσανιμπόνι.
Ό Τορριτζιάνι βρέθηκε
δύσκολη θέσι. Σχίδόν δλοι οί
φασισταί ήγέτες ήσαν μασόνοι.
ΤΗσαν· — καί δλοι μέλη οτήν
Μεγάλη "Ανατολή τής Ίταλί
άς τοΰ Παλάτοο Τζιουστινιάνι-
οί Ρομπέρτο Φαρινατσι (μέλος
τής στοάς Σάντι Ρετζιονάντι
τής Κρεμόνας καί δπεχτα στήν
Πλατεία τοΰ Ίησοΰ), Άουρέ-|
λιο Παντοβάνι, Άκίλλε 2τα-
ράτσε, "Αλντο 'Οβίλιο, "Αμέ-
ρτγκο Ντούμινι (μέλος άπό τό
1921 τής 'ΕθνΓκης οτοάς τής
Βία Πέργκολα - Φιρέντοε),
Φίρούτσιο Λαντίνι κ.δ.
λοϊο, παράφρονα κ.λ.π., αύτό
είναι ή γνώμη μου. Ό Γραμμα
■πκάκης έκαμε έν γνώσει τού
την παροϋσα μήνυοι, δτι δέν
στέκεται, άλλά τό £καμε γιά
νά έκφοβίση καί ήλλους νά μην
τόν ξεακεπάσουν, άλλά αύτό θά
γίνη πολύ σύνομα, ήζερε καί
[ πώς δέν θίγεται, αύτό τα ήξε-
ρε πολύ καλά. Εΐμαι άνάπηρσς
άπό τούς άνθρώπους τής Χούν-
τας. Μέ τάς ψευδεϊς είδήσεις
πού γράφη καί οήρερον ό μη¬
νυτής, προκαλεΐ ανησυχίαν,
*.α! «ήμ€|κ) γράφει κ&ί άπβιλεί
όκόμη καί Ύπουργούς. Άκόμη
και οτό σημερινό φύλλον τού
γράφει πώς μετά δυό μήνες θά
γίνη τουτο κοί τουτο. Πώς έ"νας
τέτοιος άνθρωηος μπορεϊ νά θί¬
γεται άπό δτ; τοΰ είπε ό κατη¬
γορούμενος; Ό ϊδιος ό Γραμμα
τικάκης ί,γραφε στήν εφημερί¬
δα τού πώς άνά πάσαν στιγμήν
έΓΓΜίοινωνεϊ μέ τόν Πατταικό
καί δτι πάντοτε πήγαινε στό
γραφείον τού. Γνωρίζω δπ ό
κατηγορούμενος έ"χει ακέραιον
χαρακτήρα καί έντιμον καί ώς
έκ τούτου δέν μπορεϊ νά είχε
πρόθεσιν νά ©ίξη κανέναν, βλ-
°ε λά δτι ίγραψε τό έγραψε σέ
προεκλογικόν κλίμα, γιά αν-
θρωπο πού είναι πάντοτε συ¬
νεργάτης μέ τόν κ. «Πρόε¬
δρον», αύτό πιστεύω έγώ, καί
έμένα ό κ. Γραμματικάκης μέ
έ*χει καθίσει οτό σκαμνί 20 φο¬
ρές. Γνωρίζω δτι ό κ. Γραμμα-
τικάκης ίχει πάρει άπό τό
ΠΡΟ - ΠΟ 1.600.000 δραχ. δή
λαδή ή εφημερίς «ΜΕΣΟΓΕΙ
ΟΣ» καί έ*χει πάρει καί ή έφη
μερίς «ΠΑΤΡΙΣ» ,72.000 μό¬
νον.
Τό νά πάρη λεπτά γιά μεσολά¬
βησίν ύπάρχει στήν ενέργειαν
τού αυτή. ,έγκλημθτική ενερ¬
γεια.
"Οσον άφορα την Καθολικη
'Εκκλησίο, ή στάσις της έναντι
τοϋ μασονισμοθ δέν μετεβλήθη
τουλαχιστο έπίσΓΐμα. Παραμή-
νουν σέ ίσχύ τα βρθρα 2335
καί 1240 τού κώδικος τού Κα·
νονικοθ Δκκαίου. Τα Δρθρα αύ
τα άπειλοΰν τούς μασόνους
άφορισμό καί τούς στεροΰν άπό
την θρησκευτική ταφή. Ύπάρ'
χούν, σήμερα, στίς τάξεις των
μασόνων έκβϊνοι πού προοπα-
θοΰν νά ζβίΐεραοουν αυτήν την
παλιά ρήζι, εΐδικά άνάμεσα
στού* όπαδούς τής Γαληνοτάτη{;
Μέγάλης Στοάς τής Ίταλία$
τοΰ Μιλάνου. 'Ήλθαν οέ
φή μέ -τόν καρδινάλιο Αύγου|^
στΐνο Μπέα. Ό Μτιέα δέν άρν^
θηκιε τόν διάλογο. Ό θάνατο*
τού δίέ*οοψε τίς διαπραγνκΐτεθ^
σεις.
Στήν Σύνοδο στίς β Δεκευ{
βρίου Ιθβ2 καΐ οτίς 20
ου 1963, 6 ΜεΙ,ικανάς έπίσκο|·
ϊΐος Σέργιος Μεντέζ "Αρκο εί+
χε ζτηήσει την άνώκλησι τώ*
έιθίλησιαοτικων «οΐνων είς βά
ρος τής μασονίας, καλώντα|;
την 'Εκκλησία νά λάβη
βψι της τίς άλλαγές στούς
πούς καί Οτά Προγράμτιατα
όργανώοεως, όφειλόμενα ι
βαθειά ίοτοριίβη άνανέωοι τί)*
κοινωνίας. Καί λο4»9άνοντας εί
πίσης ύπ' δψι τούς «ολυάριθν
Ο κ. Γ. ΜΑΛΑΔΑΚΗΣ
Έδίάβασα το
κα! αίσθάνθηκα
τό
τηλιεγράφη)ΐο
κατάπληξιν μέ
ύπ< ότι ό μηνυτής υπέβαλε μή- νυσιν κατά τοΰ κατηγορουμέ- νου, διότι ζέρω τόν κ. Γρα'αμα τικάκην. Κατά την έπταε:ίαν δ λες ο; έφη>ι«ρίδ>ς ΰμνησαν κα
ΠΑ ΤΟΝ
κ. Ι. ΤΣΑΝΤΗΡΑΚΗ
Ή έξουσία πού άποχτή-
θηκε τταράνομα, ποτέ
δέν χρησιμοττοιήθηκε
γιά τό καλό των άνθρώ-
πων.
ΤΑΚΙΤΟΣ
σμοΰ». Ό Ρόσσι ήταν καί αύ- πρόσω—Λόβης, 6 '!Αλβ··θΛ·τρο
των οποίων είναι, καθώς
φαίνεται Κα) ό Κορδινάλιος Πι
έτρο Γκάοπαρι, πού ύίίέγραψϊ
μέ τόν Μουσσολίνι τίς συ4ΐφω-
νίες τοθ Λατερανοϋ γιά τό
Κονκορδάτο. Άλλά στίς 1^
Μαρτίου τοΰ 19Θ8 τό άλλοτε Δι
καστηριο τοϋ Βατικανόν ΰπανί
■βΒβαίωοε την παλιά πτάοι τήζ
'ΙΪΜκΧηοίας. Δέν ΰπάρκοιιν ά»
πό τ*Τ€ · πληροφορίες γιά άλ*
λαγβς ί> «αινοταμίες.
τα ένα τ-ροπο έπταετίαν, άλ¬
λά τίΐν δουλοπίέπειαν τής ΜΕ-
ΣΟΓΕΙΟΥ καμιά δλλη έφπμερί
δα έκτός τοΰ «ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ
ΚΟΣΜΟΥ» δέν την ί!φταΰε. Ό
Γραμματικάκης συνεδέετο στε¬
νώς μέ την έηταετίαν. Ό ϊίνος
έγραφε πώς κάθε μερά έΐτιιοι-
νωνεϊ μέ τόν Πατακό καί Ά*
σλανί&ην. Καθήκον εΐχα Καί γι'
αύτό ήλθα ώς μάρτυς ο η.ΐερε'ν
καί δχι Άη άνηκω είς την ιδία ν
πολιτικήν πα.οά,ταξιν μέ τόν
κατηγορούιιενον.
Ό Γραμματικάκης, άνι'*;αρΐιΊ
τως προΌώτΐων κάνει τίς 6ου λ εί
ές τού αναλόγως ιών χριιΐιάτϋ'ν
πού τοθ δίνουν. Γνωοίζιθ ότι
Από τόν ϊύ.λλαγα ΔΐΗ<ιοτικώ>'
'Υπαλλήλων πήρε ?να '»ιτ*·')υ·
γκο ποσόν γιά μιά δημο·οίευ<η «ού έκαμε γιά ίνα νορά τοι·γ! κα: ή ΠΑΤΡΙΣ δ^ν τούς πήρΡ δραχ4ΐή, αύτό τό ί,έρω Γ;, !ίι{αιΐ άντιλήψιεως. Μπορεΐ μιά έφι,- μκρίόα πού ι-ί,ύιινηοε την ι πταε.τ4ον νά {ίχΓ| υψηλόν πολιπ κόν ήθος, 5τι τοΰ Ιίγροψε ηΑμιΙ ο' αύτό δέν τόν {Όι^ε, οϋΐώ κπι γιά τό π(>όοω(Πο τοθ κ. Γραμμα^
τικάκΐι είναι ίί,υβρΐϋΐιχόν 6τι
ΣΥΝΒΧίΙΑ
ΕΙ Χ ΤΗΝ 6ην ΣΕΛΙΔΛ
ΗΡΑΚΛΕΙΟ "Η ΑΛΗ·1ΙΑ,, ΚΡΗΤΗΣ
ΖΕΛΙΔΑ 5
Ή Δίκη Δημοκρατίας κοΐ Χού ντας
ΤΑ ΕΠΙΣΗΜΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ
Α. ΓΡΑΜΜΟΤΙΚΑΚΗΣ: ΕϊχαΗθΙέχωοχέοειςρέτήχούυτο,γιάτό κοπότοθτόπουϋ
ΜΑΝΟΣ Χ0ΡΗΣ:Στ6 έθνικύ θέματαδέυγίυουταισυμβιβασμοί.
ΣΫΝΕΧΙΖΟΜΕ οημερσ τή δημοσίευση των επισήμων πρακτι-
τής γνωστήν δίκης μας, μέ τίς καταθέσεις των ύπολοίπων
μαρτύρον
ΤΛν άττοΛογίσ τού Γιευθυντού μος ποϋ ήταν κατηγορούμενος,
καθώς και τις τπρίψημες άγορεύσεις των συνηγόρων τού κ.κ. Φ.
Ίοαννίδη και Ι ΠΛαγιωτάκη, δεν δημοσιεύομε διότι νομίζομε δ-
τ, ό χ-ϊρος τή,, εφημερίδος μας μττορεΐ νά χρησι,-ιοττ,οιηθή σέ πε-
ρισσοτερο έττίκΓιρα θεματα. Έξ άλλου τόσον ή άττολογία, δσο
κοΐ οί αγορεύσει, εημοσιεύτηκαν στήν εφημερίδα «Πατρίς»
Μέ τ*· σημερινή δημοσιευθή των ΰττολοίπων πρακτικών παίρ
νει τέλος κσι καθ; σχετική μέ τόν κ. Γραμματικάκη δημοσίευση
μας γιβτι νομί£ομτ; ότι δέν ύπάρχει πλέον κανένας λόγος νά
: ττερισσό^ερο τούς άναγνώστες μας, άφοϋ ίσως χρεια
νώ τγ^'; ξαναταλαιττωρήσωμε μέ την έκδίκαση τής ιδίας δί¬
κη;, πον 9ά γίνη στΐο 25 τοΰ μηνός στό Έφετεΐο Χανίων.
Τίλο·; μιταφέρομε τ ι.· θερμές εύχαριστίες τοΰ κ Μάνου Χά-
ρη πρός τό κοινο τη , πόλεως τού Ηρακλείου, γιά την θερμή
συμπαράσταοή τού α τη Δίκη, καθώς καϊ πρός δλοιις τούς πα-
ράγοτΓς της, ιδιαιτέρως δέ πρός τούς μάρτυρες ττού αΰθόρμητα
τόν (Ιςήθησαν μέ την καταθέση τής αληθείας καθώς καί τούς έκλε
κ-ούς συνηγορους <.κ Ίωαννίδην καϊ Πλαγιοτάχην, πού τόν ύπε άυιδιοτελώς Η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΣΚΑΛΟΛΟΡΙΤΟΥ Ό κατηγορούμενος ήτο ό πρώτος όμιλητής τής Νέας Δη¬ μοκρατίας οτην συγκέντρωοιν τοΰ «ΝΤΟΡΕ» καί ή «ΜΕΣΟ· ΓΕΙΟΣ» δέν τόν Εγραψβ καθό λου. "Αρα άλήθεια λέγει ό κα τηγορούμενος δταν λέγει πώ·; δέν τόν άνέφερε. _ Ή ενεργεια τοΰ κ. Γρομμα-, τικάκη είναι άντιδεοντολογική| πρός την δημοσιογραφίαν καί δ, ταν ό κατηγορούμενος τής λέ-« >ει πώς έχει χαμηλό ή"θος δέν,
θίγεται.
—Ό κ. Γραμματικάκης εί¬
χε ταυτιστεϊ άπόλυτα μέ τό;
πνεΰμα τής έπταετίας καί θεώ-
ρηπκά, δέν .προσεβλήθη λοιπόν
μέ δσα τοϋ γράφει ό κατηγορού
1»ενος. Δέν γνωρίζω δν ήτο &'
έπίοηρφς έκπρόσωπος τής έπα·
ναοτάσεως έδώ, δμως είναι πά
γκοίνως γνωστόν δτι ό Παττα¬
κός ήτο φίλος τού. "Οσοι Εστω
καί θεωρητικά ταυτίζονται μέ]
την έπταετίαν καί τούς πρωτερ< γάτες της πού ΈΙν"αΙ ?γ>!Χηνΐατί·
ις, δέν μπορεϊ παρά νά είναι
συνεργάτες τους. Οί στενές'
οχέσεις τοΰ Γραματικάκη μέ,
τούς ποωτεογάτες τής Έπανα-'
οτάσεως ήτο γνωστές. ,
— ΕΙχα άκούσει δτι έίκανε με·
σολαβήσεις έπ' άνταλλάγματι,
προσωπικάς δέν ί!χω Ιδίαν αν¬
τίληψιν, δρα ήσαν ΰποπτες οί
σχέσεις τοΰ Γρανματικάκη μέ
τούς πρωτεργάτες τής έπταετί¬
ας. Ή Νέα Δημοκρατία δισκη-
ρύσσει δτι καταδικάζει τούς
συνεργάτας τής έπταετίας. Κά-
τι πού είναι άληθινό δέν είναι
ί-Γ,υβριστικόν. Κριτικήν ήθελε
νά ασκήση ό κατηγορούμενος
πρός τόν κ. Γραμματικάκην, ώς
δημοοιογράφον. Δέν νομίζω νά
ΠΑ ΤΟΝ
κ. ΚΕΦΑΛΟΠΑΝΝΗ
Ένα άτομικό άμάρτημα
δέν είναι τόσο βλαβερό,
σ' αυτόν τό κόσμο, δσο
μιά δημοσία άσχημία.
ΘΕΡΒΑΝΤΕΣ
οις ή δη στάσις τού. Άπό τό
περιβάλλον τοΰ έργοστασίου
τοΰ Διαλυνά άκοιισα δτι πήρε
χρήματα ό Γραμματικάκης, έπει
δή μεσολαβοΰσε οτούς σταφι-
δεξαγωγιϊς νά τούς συναντίση
μέ τόν Μακαρέζον.
Ο κ. Α. ΜΥΚΟΝΙΑΤΉΣ
— Άλήθεια είναι δτι ό Χα¬
ρής ωμίλησε οτήν συγκέντρω¬
σιν των ΰποψηφίων της Νέας
Δημοκρατίας καί ό κ. Γραμταατι
κάκης δέν τόν ανέφερεν ώς ό-
μιλητήν, στήν εφημερίδα τού
«ΜΕΣΟΓΈΙΟΣ». Ό κ. Γραμ¬
ματικάκης, ήτο γνωστόν δτι α¬
ποτελεί τόν επίσημον έκπρό-
σωπον τής έπαναστάσεως έν
Κρήτπ. Αύτό δέ ό κ. Γραμμα¬
τικάκης τό έΎραψε στήν έφτμιε
ρίδα τού καί μετά την έπταετί-
αν καί άπό έκεΐ πήρε αφορμήν
ό κατηγορούμενος καί τοΰ έ1-
στειλε τό τηλεγράφημα. "Αν
κανείς έ*λεγε στόν κ. Γραιιμα-
τικάκην, στήν έηταετίαν δτι
δέν ήτο αδελφάς τοΰ Παττακοΰ
ασφαλώς θά τοΰ έχανε μήνυ-
σιν. Δέν είναι έξυβριστικά δσα
τοΰ έγραψε ό κατηγορούμενος
διότι κατά την προεκλογικήν πε
ρίοδον τα πνεύματα είναι έξημ-
μένα. Δέν θίγεται ό κ. Γρσμιια
τικάκης διότι είναι γνωστή ή
στάσις τού καί ήδρδσις τού κα
τα την έπταετίαν καί ό ϊδιος
τό λέγει. Ό κατηγορούμενος
ειπε σκοτεινό τόν ρόλο τοΰ μη
νυτοΰ, αύτό τό είπε έπειιδή ήξ
ρε πώς μέ τίς γνωρΊιΐιίες πού εί
χε ό κ. Γραμματικάκης μεοολα
βοΰσε νά ουναντδ ώρισμένες
κατηγορίες άνβρώπων καί δλ-
λων μή φυσικών προσώπων δ-
πως π.χ. την Α.Ν.Ε.Κ., τούς
σταφιδεξαγωγείς, μέ πρόοωπο
τής τώτε καταστάσεως μέ ώφέ-
?ττ| οίκονομικά. Δέν λέγει ό
κατηγορού'μενος πώς ό κ. Γραμ
ματικάκης είναι παράφρων, γιά
τόν Παττακό τό λέγει νομίζω.
— Είμαι άντιπρόεδρος της ε¬
νώσεως ίδιοκτη,τών ήμερησίων
έπαρχιακών εφημερίδων, ό μη-
νυτής ήτο Πρόε>δρος αυτής· κα
τα την έπταετίαν. Μετά την ε¬
πάνοδον είς την όμαλότητα, ό
μηνυτής έΌτειλε μιά έτηστολή
συμβολαιογραφΐκήν στήν δνω 2
νωσιν καί εγνώριζεν δτι παρη¬
τήθη ύπέο των υίών τού άλλά
επισήμως δέν άπέδωσε λογιαρι-
ασμόν, τής προεδρίας τού. Άπό
συμφέρον ό κ. Γραμιιατικάκης
δγινε φίλος τοΰ Παητακοϋ καί
'Ασλανίδη καί δχι ά«6 ιδιαιτέ¬
ρας άλλην αίτίαν. "Ηθελε άπό
την γνωριμίαν τού αύτην καί
την φιλίαν τού νά άποκομίοη
οίκονομικά ώφέλη, δπως παρα-
δείγματος χάριν, πήρε άπό τό
ΠΡΟ—ΠΟ Γ.600.000 δρχ. δή
λαδή 400.000 δρχ. τόν χρόνο
ένώ ή εφημερίς «ΠΑΤΡΙΣ»
680 δραχμές. Πήρε άπό την Ε
ΤΒΑ δάνειον 10.000.000 δρχ.,
Ή μεσολάβησις ίκ τοΰ νόμου
άπαγορεύεται καί περί τούτου
πολλά μδς είχον κατα,γγείλει
διάφοροι, κατά τοΰ μηνυτοΰ.
Ο κ. Σ. ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ
_ Τό δτι ό κ. Γραματικάκης
οαν εφημερίδα ύΐαιρέτησε την
Χού ντα είναι γνωστό, καί γε-
γονός. θυιυοΰμαι δτι την 3 -6
-1967 μας εκάλεσε στήν Νανιαρ
χίαν ό Νο,μάρχης Τασούλας καί
μδς εΐιτκ νά κάνουμε ρεττορτάζ
ττερί τοΰ Μεσαν^τολικοΰ χωρϊς
τοΰ τής Κ. Υ. Π Ταγματάρχου
Μχιελεσιώτη καί τοΰ Νομάρ¬
χου. Ό Γραμματϊκάκης εΐχε
γράψει τότε δτι έγχοπώνε|ιι
τάς άπόψεις τής Δικτατορίας.
"Οταν τόν άποκαλεΐ παρά-
φρονα, αύτό αποτελεί ο>όστηρή
κρι-ηκή, διότι εΐχε τό προηγού¬
μενον τού, δτι συνειργάζετο μέ
τόν Παττακό πού είναι παρά-
ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ
Δέν εΐμαι έγώ πού άναστενάζω,
ό δουλευτής,
δέν εΤμαι έγώ ττού αίμοτΓοστάζω,
ό χτίστης.
'Εσύ εΐσαι, Ίδεα, ττού τή σημαια κρατεΐς
μιάς λιοθρεμμέντ)/: Πίστης.
Κι' είναι ή ψυχή μου, ή σκλαδα, ή ττιστπ σου,
έσένα τής άθάνατης δουλεύτρας,
δπου μερονυχτα γρεμνά μαζί σου
οωμούς καί ειδωλα θρησκείας ψευτρας.
ΧΡ. ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ
νάλαμβάνουιμε θέσιν υπέρ ου¬
δενός, έγώ δέ τότε απήντησα
στόν Νομάρχην δτι έγώ αύτό
ήδη κάνω, τότε ό μηνυτής έξε-
μάνει καί μοΰ είπε «πού είναι
τα ίίρθρα σας δτι είοθε καί έν-
στερνίζεαθε την Επανάστασιν»
αύτά ό κ. Γραματικάκης μοΰ
τα είπε παρουσία τοϋ Διευθυν-
φρων, ένκλη·ματίας, έ'γκλει-
οτος στόν Κορυδαλλόν. "Επί
7 1)2 χοόνια ή εφημερίδα τοΰ
κ. Γραματιχάκη δγραφε δή ήτο
ουνεργά/της τής δικτατορίας, σ"
δλα μου τα οχόλια καί τα αρ-
θρα. Τα περισότερα αρθρα καί
σχόλια οτήν εφημερίδα τού τα
ό ϊδιος ό μυνητής. Ή
καί ένημέρωοις τοΰ λά δλλα. Την 21ην "Απριλίου
κοκνοΰ, άλλά ή σωστή ένι>μέρω
σις είναι τό πρώτιστον καθήκον
τοΰ δητμοσιογράφου. θέμα άρ-
χής μας χωρίζει καί μδς χώρι-
ζ« άπό την Γττταετίαν. Γιά νά
έρφανίζεται σάν θεωρητικός
έκπρόσανπος έν Κρήτη τής έπτα
ετίας ίκβνε την φιλίαν μέ τόν
Παττακό καί τόν Άολανίδην.
Δεν ζέρω τ»; οίκονομικές άπο-
λαυές είχεν άπό την Χού ντα.
Τό περιστατικόν τής Νομαρχί-
ας πού εΐπα προΓΐγουμένως ήτο
ψανερή καταγγελία είς βάρος
μου, δτι δηλαδή δέν ήμουνα θι-
ασώτης της τότε καταστάσεως
καί αύτό οήμαινε «τΓυάρο».
Ο κ. Α ΣΚΟΥΛΑΣ
Ό μηνυτής ύηήρζ*; καί παρί
στανε τόν επίσημον έκπρόοω-
πον τής Χούντας, δέν ξέρω άν
εΐχε καί εντολήν. "Εκαμε καί
επίσημον διακήρυξιν δτι τάσσε
ται μαζί τους. Ο Παττακός εί¬
ναι έγκλπματίας καί είναι προ-
φυλακισμένος βαρυνόμενος μέ
βαρύτατες έγκληματικές ένέρ
γειες. .Ο κ. Γραμματικάκης
προέβαλε πάν^οτε τόν Παττακό
καί ουνεχώς, καί σήμερα άκό-
μη τόν άποκαλεί «παλληκάρι»
καί γοάφει πώς κάτι γειτονισ-
σές τού πήγαν καί τού είπαν
«ποϋοαι Παπαδάπουλε» καί πο.λ
συγκεντρωθήκανε τα παιδία στό
Ήράκλειο καί ό Γραμματικά¬
κης τούς άπεκάλβσε «ά.λίττες».
"Αρα, δέν θίγεται δαότι καί ό
ίδιος ήτο συνεργάτης των έγ-
κληματιών, δέν ξέρω άν ήτο
καί στό 'Επαναστ%τκόν Συμ¬
βούλιον, ΰν ϋμενε άκόμη λίγο
ϊσως νά μδς τό δλεγε, κι' αύ-
τό. Καί ή άποψις τού Καραμαν-
λή πιστεύω δτι είναι πώς κάθε
6νας συ?εργάτης τής Χού ντας
αποτελεί δι' αυτόν στίγμα ηθι¬
κόν, αρα ό Γραμματικάκης δέν
θίγεται μέ αύτό πού τοΰ έγρα¬
ψεν ό κσττνγορούμενος. Αί λέ-
(,εις, δτιμος, γελβϊος, παρά-
φρων, άναφέρονται στον Πατ¬
τακό καί ώς έκ τούτου δέν θί¬
γεται ό κ. Γραμματικάκης. Τό
ότι τόν άποκαλεϊ δμοιόν τού, ό
γράφων δέν έννοοΰσε λέγω δ¬
τι εΐχε πρόθεοΊ νά τόν ταυτίση
μέ τόν Παττακό, δηλαδή γε-
ΤΟΜ ΠΑΠΠΑΣ
Τόν είπαν Μαοωνο.
Τό πΐοτεύο]ΐ€.
ί'ζυβοίζεται ό Γραμματικάκης ά
φοΰ έίηοϊίμως έχει δοθή ό χα-
ρακτηρισμός «έγχληΐιατίες»
πρός τούς ουνεργάτες τής έπτα
ετίας, αρα άφοΰ συιμωωνοΰμε
μαζί τοιις καί τούς έξυμνοΰσε,
πρέτιει νά παρεδέχετο καί τα
έΌγα τους. Τόν κατηγορούμε-
νόν, τόν γνωρίϊ,ω άπό την παιδι
κην τού ηλικίαν, κα! πιοτεύω
δτι δέν ή'θελε νά θίξη τόν κ
Γραμματικάκην, ϊσως είναι λί-
ό ζωηηός ό κατηγορούμενος.
"Οταν ό κ. Παττακός θεωρεϊ-
τοι παράφρων, σήμερα τουλάχι
στον καί ό Γραμματικάκης τόν
έΓ,ιιμνούσε καί ήτο πιοτός φί¬
λος τού, γιατί νά τό.θεωρηθή
τώρα προοβλητικόν καί νά θι-
γή. Καί στό πνεΰμα τού ,κτί
οτίς πράζεις τού έζυιμνοΰαε τόν
Παττακό. Γιά μενά είναι πρό-;
κλησις νά υποστηρίζη καί σήι
μερον δτι είναι νοσταλγός τής|
δι»τατορίας. "Εχομε τέτοια γε-,
γονάτα, δπως π,χ. δταν λέγει;
οτήν εφημερίδα τού «πού εί-,
οαι Παπαδόπουλρ». Είναι ύπο-'
χρεωμένος ό κ. Γραμματικάκης
νά δέχεται καί νά υφίσταται
την Κρηικήν ώς δημοσιογρά-
φος έστω καί αυστηράν. Γιά μέ,
να δέν είναι ύβρις οταν έλεγε^
χαμηλοϋ /·πιΐι/·δου την έφηρρρί-
δα ΜΕΣΟΙΈΙΟΣ, διότι ό κα¬
τηγορούμενος έ·ταύτισε την θέ-
οιν τοΰ κ. Γραμματικάκη μέ
την έπταετίαν. Ό κ. Γραμματι¬
κάκης είναι εζυπνος, καί κατα-
τοπιομένος ΰνθοωπος καί δηιμο
βιογράφος. θά πρέπει νά είχε
άνταλλάγματα μέ τίς οχέοεις
τού μέ τους ποωτεργάτες τής έ
πταετίας. Έγνώρΐ^Γν ό κ.
Γραμματικάκης δτι κατά την (·-,
πταετίαν ί-βαοανίζοντο δνθρω-
ποι έδώ οτό 'ΙΙράκΧειον. Είχε
συμφέρον νά πή ό κατηγορού¬
μενος δτι ό Γραμματικάκης εί¬
ναι οτίγμα διά την Νέαν Δη¬
μοκρατίαν. Δέν τόν δκρινι· βα¬
ρεία ό κατηγορούμενος τόν
Γραμματικάκην, τόν έθώπειισε.
Στον έλληνικό χίδρο δέν γνωρί
ζω ποτέ άλλοτε νά έκαμε κα¬
νείς τέτοιο ίγκλημα δοο αύαό
πού ίίχαμε ή έπταετία, καί τόν
ϊδιο νά δλεγε τόν Γραμματικά-
*Ί «αράφρονα δέν έθίγετο, δ-
τσι νομίζω. διότι ήτο πρόκλη-
Η ΜΑΣΟΝΙΑ ίδρόθηκε τό
1717 στήν Αγγλία άπό τόν προ-
τεστάντη πάστορα Τζαίΐμς "Αν
τερσον καϊ άπό φίλους τοιι
Τζών Ντεζάγκιουλιε, δικηγό-
ρο, καί τόν Τζών Μόντώγκιου.
Ή ίδέα τού ήταν νά προτείνη
στούς άνθοώπους τούς κανόνες
μιάς ήθικής ουμπεριφοράς κα
νόνες γιά την καλή διαγωγή
των άτόμων, τή ν συλλογική ά-
ζιοπρέπεια, τόν οεβαομό των
νόμων καί τής πίστεως καθώς
«αί την άλληλοβοήθεια. "Ολα
αύτά παρουσιάζονται μέ τρόπο
συιμβολικό. 'Εκλέγονται ώς
πρότυπο οί έλεύθερες άδελφό
τητες των κτιοτών τής παλαιάς
έποχής. Καϊ αύτό γιατί οί τέ-
κτονες είχαν δώσει θαυμασία
καταστατικά γιά νά κωδικοποιή
σουν την μεταβίβασι στούς με
ταγενεοτέρους των κανόνων
τής τέχνης τους, πού ήσαν κυ-
ρίως νά καταοκευάζουν, νά
ύπολογίζουν, νά ύφώνουν τό
σπίτι τοΰ ά,νθρώπου καί τόν ναό
τοΰ θεοΰ. Οί τοχνίτες, μέ τό
πέρασμα τοΰ χρόνου καί την
πρόοδο των επιστήμων, Επρε-
ιπε κυρίως νά δώσουν ίδανική
άί,ία στά δργανά τους καί στούς
κανόνες τους, πού γίνονται οί
γά οιγά ούμβολα.
Στά άγγλικά οί κτίστες λέ-
γονται «ιιέισον». Οί παλιές συν-
τεχνίες συγκέντρωναν τούς ε¬
λευθέρους κτίστες, τούς «φρή
μέίσον». Άπό αύτό προέρχεται
τό δνομα φραμασόνοι στά ίτα-
λικά ('Ελληνικά: έλεύθεροι τέ-
κτονες). Καί άπό τό «λότζ» ( =
ο'ίκημα) ό τόπος των συγκεντρώ
αεων στά ίταλικα «λότζια», (έλ-
ληνικά Ίσον στοα).
Μασονικές στοές έμφανίζον-
ται γρήγορα σέ δλο τόν κόσμο.
Στό Άμβοΰργο σημειώνεται αν
θηοις ώς τό 1937. Ή περίφηνη
στοα τοΰ Παοισιοϋ χρονολογεί
ται άπό τό 1743. Ή πρώτη ίτα-
λική είναι ή Φλωρεντινή, ή 6-
ποία ίδρύθηκε άπό "Αγγλο με
τανάστη στήν Τοοκάνη, τόν
δοΰκα τοΰ Μίντλαεξ. Ό δού-
κας £θ<εσε τίς βάσεις τής στοδς μαζί μέ τούς φίλους τού λόρδο Φόξ, Άντόνιο Κόκκι καί Άντό νιο Νικολίνι, καί μέ μερικούς ντόπιους κληρικούς, πού συν κεντρώθηκαν στό ί,ενοδοχεΐο κάποιοπ Πασιόνε, στήν Βία Μάτζιο. Άκολουθεϊ ή ίδρυσις στοών οτό Παλέρμο, οτήν Νεά πολι. στήν Βερόνα, οτήν Ρώ- ρη,στήν Βενετία, στήν Σαβοΐα καϊ στήν Σαρδηνία. Οί τύχες τοΰ μασονισμοϋ ά λ λάζοχιν άνάλογα μέ τούς τό- πους καί τίς κυβερνήσεις. Στήν Νβάπολι, οί Βουρβώνοι πρώτα τόν άποδέχθηκαν καί άργότερα τόν κατεδίωξαν. Άλλά ό Μυρά γαμβρός τοϋ Ναπολέοντος καί βασιλεύς τής Νεαπόλεως άπό τό 1808, ποίι άχολουθοΰσε τίς ταοκις τοΰ κουνιάδου τού, άπο φάσισε νά μετατρέψη τόν μασο νκτμό οέ δργανο τής έζουοίας τού, γι' αύτό τόν προστάτευοε καί τόν εύνόηοε. ΜΙΑ ΠΑΓΚΟΙΜΙΑ ΜΥΙΤΙΚΗ ΟΡΓΛΝΩΖΗ + ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ Τ6ν βίπαν Μασωνο ΤΙ βΐναι Η ΜΑΣΟΝΙΑ Είδικό άρδρο τού 81 ι V 10 ΒΈΒΤΟΙ,ΟΙ ΤΙ θόΙΙοι Ή 'Εκκλησία, έπειτα άπό μιά περίοδο μελέτης τοΰ φαινο μένου αύτοΰ, τόν καταδίκαρε άνέκκλητα. Ή άρχή ^γινε μέ τόν πάπα Κλήμεντα ΙΒ' οτίς 28 Απριλίου 1738, πού έζέδω σε την βοϋλλα «"Ιν έμινέντι ά- ποστολάτους «σπέκουλα». Άκο¬ λουθεϊ ό Βενέδιικτος ΙΔ' τό 1751. θά ουνεχίσουν σχβδόν δ- λοι οί διάδοχοί τους, με επικυ ρώοεις τής πρώτης άπαγορεύσε ως, πού έγιναν τό 1821, 1825, 1846, 1865, 1884, 1894 καί σέ ήλλες περιόδους. Ή τακτιχή ανανέωσις τής καταδίικης άφή- νει νά ύποθέσωμε δτι δέν έχει άκυρωθή. Τό τυπικό τοΰ μασονισμοϋ εί ναι τό ϊδιο παντοϋ. Άπό μάθη τής γίνεται κανείς έταϊρος καί διδάσκαλος. Ή μύηοις πραγμα τοποιεϊται μέ μιά τελετή πού ποτέ δέν άλλάζει, μέ την πά- ροδο δμως των αίώνων καϊ τίς άλλαγές των ένδι>μασιών έ*γινε
κατά μέγα μέρος άναχρονιστι-
κή. "Οποίος θέλει νά μυηθή
στόν μασονισμό άπαλλάσσεται
άτϊό τα «μέταλλα» (δηλαδή τα
χρήματα πού έ*Χ€ΐ μαζί τού),
μελετδ στήν «αϊθουοα τής σκέ¬
ψεως» δπου έ*χ€ΐ μπροστά τού
τα συνήθη συρβολικά άντικείμε
να, δπως ή λυχνία, ό σκβλετός
ή κυβική πέτρα, ή κλεψύδρα,
άλάτι, θειάφι καί δνας κόκο-
ρας. Όφείλει νά απαντήση γρα
πτώς σέ τρείς ερωτηθείς γιά
τα καθηκοντα τοΰ μαοόνου καί
νά συντάζη την διαθήκη τού.
"Επειτα φορώντας ταινία, καί
ιποοντυμένος, γίνετοΛ δεκτός
στόν «ναό» καί τόν άγγίζουν μέ
την «φλογοβόλο σπάθη». θά
υποχρεωθή νά περάση μερικές
δοκιμασίες: των «τοιών ταζιδι-
ών», τοΰ «πικροΰ ποτηρίου» καί
τής «άλυσίδας τής ενώσεως».
Τέλος στήν περίπτωσι ποΰ οί £-
ρευνες, οί πραγματοποιούμε-
νες άπά τούς συναδέλφους γιά
λογαριασμδ τού, ^χουν ευτυχή
έχβαοι, θά δώση δρκο καί θά
δεχθή τό μασονικό περίζωμα
καί τό γάντι.
Άπό περιέργεια μποραΰμε έ-
πίσης νά δ(ί>σω)ΐε £να πίνακα
μερικών βαθ|Τίν τής μασονικής
ίρραρχίαΓ. κατά τό σκωτσέζικο
τυπικό. Είναι τριάντα τρείς, δν
καί £να μεγάλο μέρος έχει πε-
ρΐπέσει οέ άχηηστία: Μυστικόν;
Διδάσκαλος, Διδάσκαλος Έκλε
κτός των Έννέα, Μέγας Διδά
οκαλος Άρχιτέκτων, Ίππότης
τής Βασιλικής Άψϊδος, Μέγας
Σκωτσέζος Πρϊγκιψ τής Ίερου-
σαλήμ, Ποΐνκιψ Ροδάοταυ-
ρος, Ίππότης τού Χαλκοΰ "Ο-
φεως, Ίππότης τοΰ Άγίου Άν
δρέα, Μέγας "Εκλεκτός Ίππό¬
της Καδώς. Ό ά.οιβμός 31 άντι
οτοιχεί στόν ^Μέγα Έπιθεωρη-
τή Ταξίαρχο Διχαστή, ό άριθ-
μός 32 στόν 'Υπέρτατο Πρίγκι-
πα τοΰ Βασιλικοϋ Μυστικοΰ,
ό άριθμός 33 οτόν "Υπατο Μέ¬
γα Γενικό 'Επιθεωρητή, δηλα¬
δή τόν Μέγα Διδάσκαλο. Μέ
την ΟΛ'θδο τοΰ Μουσσολίνι
στήν έξουσία, καθώς καί τοΰ
Χίτλερ άργότερα, ή μαοονία υ¬
πέστη διώξεις τόσο στήν Ιταλία
δσο καί στήν Γεριιανία. Έξαιρε-
τικο ενδιαφέρον παρουσιάζη ή
θέοις τής μασονίας στήν Ιταλία
επί Μουσσολίνι. Ό πρώτος "Ι¬
ταλός Μέγας Διδάσκαλος ήταν
ό Φίλιππο Ντελφίνο, πού εξε¬
λέγη τό 1859. Τόν άκολούθησε
ό Λίβιο Τσαμπεκάρι. "Επειτα
ήλθε ό Κοσταντίνο Νίγκρα, ό
περίφημος πρεοβευτής τοΰ
Καβούρ οτόν Ναπολέοντα Γ'
δνας άπό τούς πιό έξέχοντες
πολιτικούς ίίνδρες τής ΐταλι
κης Παλιγγενεσίας. "Αλλωστε
καί ό Κάμ. Καβούρ ήταν μασό-
νος.
Ό μασονισμός βοήθησε πολ
λές φορές άποφασιστικά τό Ρι-
ζορτζιμέντο ("Ιταλική Παλιγ-
γενεσία). Οί δυό μυστικές έθνι
κές πατριωτικές έται.οίες, οί
Καρβονάροι καί ή Νέα Ιταλία,
σ.κίγματίσθηκαν σχεδόν άποκλει
στΐκά άπό μαοόνους. Ό Γαρι-
βάλδης ήταν Μέγας Διδάσκα¬
λος, μασόνοι, ύτάρζαν οί άδελ-
φοί Μπαντιέρα, ό Φραντσέοκο
Κρίοπι, ό Τζουζέππε Τοαναρν-
τέλι. Ό μαοονισμός διεκδικοΰ-
οε τό χωρισμό των έξουσιών
Κράτους καί Έκκλησίας. ΤΗ-
τανλαϊκός, άντιχληρικαλισπ-
κός άντιπατπκός. Καί πρός αύ
τή την κατεύθυνσι ό Γαριβάλ-
δης τόν εφβρε στά άκρότατα
δρια. Καί άφοϋ ό Πάπας άντε-
τίθετο οτήν ένότητα τής Ιταλί¬
ας μέ πρωτεύουσα την Ρωμη,
τό μαοονικό πνεΓηια άοκησε 6α
θειά έπίδρασι στίς φιλελεύθε-
ρες ψυχές των Ίταλών πατρι
ωτών. Είναι οχεδόν βεβαία
δτι είχε προσχωρήρει έπίοης
στόν μασονιαμό καί ό βασιλεύί;
Βίκτωρ Έμιιανουήλ Β' μαζί
μέ τούς ύπουργούς τού. Κά-
ποτε ό Μουσοολίνι είπε: «Έ-
κεϊνο τό έλεεινό πράσινο ιρίδι
είναι πιά χαμένο. Ό μασσνι-
«μός είναι μιά τεραστία φούσκα
πού θά σκάση μόλις άποφασί-
σω νά την κεντήσω μέ μιά «ιρ-
φίτσα».
Αυτή ήταν ή κρίσις τού γιά
τούς μασόνους, λίγο πρίν άπό
τίς 3 Όκτωβρίου 1925, όπότε
διέταζε την διάλυσι τής μυστι-
κής έταιοίας, διασκόρπισε τίς
στοές της, κατέστρεψε τίς 0-
δρες της, καταδίωξε τοΰτ; άρχη
γούς καί τα μέλη τηιτ. τΗταν
τό τσίμπημα τής καρφίτσας.
Μέγας Διδάσκαλος τοΰ μα-
οονιομοΰ στήν "Ιταλία τότε ί-
ταν ό Ντομίτοιοι Τορριτζΐάνι,
Φλωρεντινός δικη"γόρος καί α-
ψογος τΓέντλενιαν. Άναλογιζό
μενοί; τόν μεγάλο άριθμό» των
φασιστών ποΐ; ήσαν μέλπ, τής
άοελφότητος, δέν κράτΐ|β€ οτά
οί έχθρική άπέναντί τού. Κατά
την διάρκεια τής πορείας πρός
την Ρωμη είχε οτείΛεα οτόν
ντοΰτσε τηλεγράφημο, όπό τό
όποΐο ίβγαινε τό ουιτπέρασμα
ότι ό μαοονισμός προσχωροΰσε
στήν άνατρεπτική δραστηριότη
τα ίίοτω καί μέ έπαφυλάξεις.
Παλαιότερα έπίοης τό 1921, ό
Τορριτζιάννι είχε άφήοει έλεύ
θερους τούς «άδελφούς» νά δια
λέξουν αν θά παρ^μβναν ή δχι
στίς φασιστικές όργανώσεις.
Σχέσεις, έατομένως, άνεπίλη-
πτες. 'Ωστόσο γρήγορα πέρασε
στόν ρόλο τοΰ «πράβινου φι-
διοΰ». Οί σχέσεις τοΰ Μουσσο¬
λίνι μέ την μαοονία ήταν άντι-
ψατικές, δπως συχνά συνέβαι-
νε μέ τόν ντοΰτσε. Ό Μουσσο
λίνι επεχείρησε νά γίνη μασό-
νος καί ζήτησε νά έγγραφή
στήν στοα των Ρομανιόζι τοΰ
Μιλάνου. ΤΗσαν τα χρόνια τοΰ
Πρώτου Παγκοοίμίου Πολέ¬
μου. Φαίνεται δτι καί ένωρίτε-
ρα, τό 1905, στό ΛοϋΎΚθ ντί
Ρομάνια, μάταια εϊχε ύποβάλει
αϊτησι στήν οτοά Ριναντσίνι καί
λίγο άργότερα, πάντοτε μέ τό
ϊδιο άρνητικό άποτέλεσιμα, στήν
Λωζάννη., Φυσικό, λοιπόν, ή¬
ταν νά είχε μίσος τότε έναντι
τής μασονίας. Γύρω δ,μως στά
1921 1922, οί σχέσεις τού μέ
την μασονία ήσαν καλές. Γιά
διαφόρους λόγους. Πρώτον, ά
πό συμφέρον. Οί μαοόνοι ύπο-
στηρίζς/^ τόν φβσιομό, μασό-
νοι μεγαλοβιομήχανοι τάν χρη-
Ιΐατοδοτοϋν μέ τεραστία ποοά.
'Εξ αλλου, τα περιοσότερα ά¬
πό τα άνώτατα στελέχη τοΰ
φασισμοΰ εϊχαν σχέσι μέ την
μασονία. Οί δεομοί άνάμεσα
στό νέο κόμμα καί στήν παλιά
έταιρίο είναι τόσο, στενοί, φ-
οτβ πολές όργανώσεις των φα
σιοτών βχουν δδρες στά ιδία
•τα οίκήματα των στοών. Τέλος,
τα άροθϋβό ηρόγραμμα των μελυ
νοχιτώνων φαίνεται νά είναι
άντίγραφο τοΰ προγράμματος
της μασονίας. Τόν δεύτεοο
κλάδο τοΰ ίταλικοθ ρασονι
σμοϋ, εκείνον τής τιλατείας τοΰ
Ίησοΰ, διηύθηνε ό Ραούλ Πά
λέρμι καί τόν ύποστηριζε ό Νίτ
τι ?νας παλιός πληροφοριοδό-
της τού ΰπουργείου Εσωτερι¬
κώ ν. Ό Παλέρνα, πού μυρί-
σθηκε πρός ποΰ φυοά ό άνεμος
αηεδείχθη φανατικος φαοισΐης.
Βρισκοταν άπό καιρό σέ έπα-
φή μέτόν Μουσσολίνι καί δέν
βχανε εύκαιρία νά μή δείΓ,η
την άφοοίωοί τού. "Εφθασε
στό σημεΐο νά τοΰ προοφέρη
οέ περγαμηνή την τιμητιχή διά
κριοι τοϋ Μεγάλου Διδαακάλου
τοΰ μαοονισμοΰ χαί τό ώραίο
κίναι δτι έκεΐνος την όέχθηκε.
Ό Τοέζαρε Ρόσσι διηνεϊται δτι
«πιοτΐϊέ-φοντας μέ τόν ντοΰτσε
άπό την Νεάπολι, έηειτα άπό
τό συνέδιηο τοϋ κομματος δπου
άποφαοίστηκε τό πραξικόπημα
•εΐδε τόν Μουσσολίνι νά κατε-
βαίνη ατόν σταθμό της Ρώμης
καί νά κουβεντιάζη νέ κάποιον
οτό διάστη^α πού έ"κανε στάσι
τό τραίνο. Τόν ρώτηρε: «Ποι
ός ήταν αύτάς;» 'Εκβίνος ά-
Λάντησε: «Είναι ό Ραούλ Πα·
λέρμι, ό άρχηγός τοθ μασονι-
τος μασονος, κα) ακριβώς στήν
πλατεία τοΰ Ίησοΰ· έν τούτοις
δέν -εΐχε συναντήσει ποτέ τόν
Μέγα Διδάσκαλό τού. Ή διαπί
σταχπς αυτής τής έιμ—οτοσύνης
πρός τόν Μουσσολίνι τόν εντυ-
πωσίασε άρκετά. Τόν δπβισε δ¬
τι τα πράγματα μπηκαν σέ κα-
λό δρομο.
Τίν ήμέρες πρίν άπό την πο-
ρεία τής Ρώμης, κάποιος Πεκο-
ρίνι, άπεσταλμένος τοθ Παλέρ
μι, δφθασε άιπό την πρωτεΰου-
σα στό Μιλάνο μ' έιμπιστβυτΐκη
μασονίκη αποστόλη. "Επειτα
στίς 27, 28 καί 29 'Οκιτωβρίου,
δηλαδή στΐ|ν πβρίοδο τής κατα-
λήψεως τής έξουσίας άπό τόν
Μουσσολίνι, έίβλεπαν τόν Πα-
λέρμι νά περνά έξαιρβνι»— πο-
λυάσχολος άπό την πλατβϊα ' Ι¬
ησοΰ στήν ρωμαϊκή δδρα τοΰ
φατσιο, καί άπό κεϊ στό Βιλομι
νάλε στό Μονχετσιτόριο καί ώς
τό Κυρινάλιο. Καί ακολούθως
πολλαπλασίασε τίς έχδηλώσεις
ύποταγης καί σεβασμοΰ, τίς ό-
μολογίες π&ηεως οτόν φασισμό
την προσφορά ΰπηρεοιών. Συμ
φωνα μέ τόν Νίττι, ό Παλέρμι
δέν ήταν άνεπίληπτο πρόοωπο.
Είχε συνεργασθή μέ μιά φιλο-
αυστριακη καθτΗΐερινή «φη-μερί
δα τόν καιρό τί»ς επεμβάσεως
χαί είχε δχευθύνει μιά έφη
μβρίδαπού άσκοΰσε μέ άόρι-
στο τ(»6ηο έκβιασμούς. Κρύφτη
κιε γιΑ πολλά χρόνια καί πέθα-
νε μετά τό 1950 βπειτα άπό
μιά περίοδο έξορίας στίς Ήνω-
νένες Πολιτεΐες.
'ΑΛλά ό Μουσσολίνι, δταν
επέτυχε τα οφείλη πού·μποροΰ-
σε νά άιτοσπάση, μετέβαλε α¬
ποτόμως τίς σχέσεις τού μέ την
μασονία. 'Εχτός άπό τό παλιό
τού μίσος πού όφείλετο στήν
άπορριψι των αιτήσεων τού γιά
«ίβδοχή, ό Μουσσολίνι δεν
ιμποροϋσε νά ποραδβχβή μιά έ-
ταιρία, πού οί βαοικές της άρ-
χές ήσαν έμπνευαμένες άπό
τόν διεθνισμό, την δημοκρατία
καί τόν λαϊκααμο, πράγματα
πού ό φαοτομός διακήρυσσε ό¬
τι άπέχρουε.
Ό Ταρριτζιάνι, πώ ουνετός
καί πιό βΰθύί; άπό τόν Παλέμ-
μι, δέν ξανοίΐίθηκε πολύ. Είχε
καταλάβει γρήνορα ποΰ θά πή-
γαιναν τα πράγμβτα γιά νά δώ
οη άποφασιστική ΰιποστήριξι
στόν φαοιομό. καί διέκοψε την
μικρή βοηθεία «ού παρεϊχε ώς
τότε. Τόν Φεσρουάριο ΐοΰ-
1923, δταν άνακοινώ&ηκε ΐά ά
συιμβίβαστο μεταί,ύ τής συμμετο
χής στόν μασονισμό καί τόν φα
πισμό, οί οχέοεις είχαν ϋδη
διακοπή καί ή διάστασις ήταν
πλήρης. Ό Τορριτζιάνι καί οί
,μασόνοι τού Παλάτοο Τζιουστι·
άνι ήσαν άντίθετοι στήν αχολα
στική μεταρρύβμιοι τοΰ Τζεντί»
μεταΓ,ύ ίίλλων, μιά εξέχουσαι
λε καί στήν έιποναπροοένγιοι
στό Βαηκανό.
Στήν οτοά τοΰ Παλάτοο Τζι-
ουοηνιόνι ί^ταν εγγεγραμμένος
ΠΑ ΤΟΝ
ΤΣΟΥΔΕΡΟ
κ. Ι.
Στήν προσπαθεία τής
ερεύνας γιά την Άλή-
θεισ, είναι άνάγκη νά
άμφιβάλλουμε γιά τό κά
θε τι, δσο μττοροθμε
ττερισσότερο.
ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ
Ντουντάν. 'Όταν βρε&ηκε
μπροστά στήν άνάγκιι της έπ>
λογής χαϊ διάλεξε τόν φασιομό
ό Τορριτζιάνι τόν £διωξε. Ή
ενεργεια αύτη άνέβασε πολύ
την έΎτασι. Ή χαριστική βολή
ήλθε δταν άποκαλύφθηκαν οί
προετοψασίες γιά άηόηειρα κα-
τά τοΰ Μουσσολίνι έκ μέρους
τοΰ σοσιαλιστοΰ βουλευτού Ή¬
το Τσανιμπόνι.
Ό Τορριτζιάνι βρέθηκε
δύσκολη θέσι. Σχίδόν δλοι οί
φασισταί ήγέτες ήσαν μασόνοι.
ΤΗσαν· — καί δλοι μέλη οτήν
Μεγάλη "Ανατολή τής Ίταλί
άς τοΰ Παλάτοο Τζιουστινιάνι-
οί Ρομπέρτο Φαρινατσι (μέλος
τής στοάς Σάντι Ρετζιονάντι
τής Κρεμόνας καί δπεχτα στήν
Πλατεία τοΰ Ίησοΰ), Άουρέ-|
λιο Παντοβάνι, Άκίλλε 2τα-
ράτσε, "Αλντο 'Οβίλιο, "Αμέ-
ρτγκο Ντούμινι (μέλος άπό τό
1921 τής 'ΕθνΓκης οτοάς τής
Βία Πέργκολα - Φιρέντοε),
Φίρούτσιο Λαντίνι κ.δ.
λοϊο, παράφρονα κ.λ.π., αύτό
είναι ή γνώμη μου. Ό Γραμμα
■πκάκης έκαμε έν γνώσει τού
την παροϋσα μήνυοι, δτι δέν
στέκεται, άλλά τό £καμε γιά
νά έκφοβίση καί ήλλους νά μην
τόν ξεακεπάσουν, άλλά αύτό θά
γίνη πολύ σύνομα, ήζερε καί
[ πώς δέν θίγεται, αύτό τα ήξε-
ρε πολύ καλά. Εΐμαι άνάπηρσς
άπό τούς άνθρώπους τής Χούν-
τας. Μέ τάς ψευδεϊς είδήσεις
πού γράφη καί οήρερον ό μη¬
νυτής, προκαλεΐ ανησυχίαν,
*.α! «ήμ€|κ) γράφει κ&ί άπβιλεί
όκόμη καί Ύπουργούς. Άκόμη
και οτό σημερινό φύλλον τού
γράφει πώς μετά δυό μήνες θά
γίνη τουτο κοί τουτο. Πώς έ"νας
τέτοιος άνθρωηος μπορεϊ νά θί¬
γεται άπό δτ; τοΰ είπε ό κατη¬
γορούμενος; Ό ϊδιος ό Γραμμα
τικάκης ί,γραφε στήν εφημερί¬
δα τού πώς άνά πάσαν στιγμήν
έΓΓΜίοινωνεϊ μέ τόν Πατταικό
καί δτι πάντοτε πήγαινε στό
γραφείον τού. Γνωρίζω δπ ό
κατηγορούμενος έ"χει ακέραιον
χαρακτήρα καί έντιμον καί ώς
έκ τούτου δέν μπορεϊ νά είχε
πρόθεσιν νά ©ίξη κανέναν, βλ-
°ε λά δτι ίγραψε τό έγραψε σέ
προεκλογικόν κλίμα, γιά αν-
θρωπο πού είναι πάντοτε συ¬
νεργάτης μέ τόν κ. «Πρόε¬
δρον», αύτό πιστεύω έγώ, καί
έμένα ό κ. Γραμματικάκης μέ
έ*χει καθίσει οτό σκαμνί 20 φο¬
ρές. Γνωρίζω δτι ό κ. Γραμμα-
τικάκης ίχει πάρει άπό τό
ΠΡΟ - ΠΟ 1.600.000 δραχ. δή
λαδή ή εφημερίς «ΜΕΣΟΓΕΙ
ΟΣ» καί έ*χει πάρει καί ή έφη
μερίς «ΠΑΤΡΙΣ» ,72.000 μό¬
νον.
Τό νά πάρη λεπτά γιά μεσολά¬
βησίν ύπάρχει στήν ενέργειαν
τού αυτή. ,έγκλημθτική ενερ¬
γεια.
"Οσον άφορα την Καθολικη
'Εκκλησίο, ή στάσις της έναντι
τοϋ μασονισμοθ δέν μετεβλήθη
τουλαχιστο έπίσΓΐμα. Παραμή-
νουν σέ ίσχύ τα βρθρα 2335
καί 1240 τού κώδικος τού Κα·
νονικοθ Δκκαίου. Τα Δρθρα αύ
τα άπειλοΰν τούς μασόνους
άφορισμό καί τούς στεροΰν άπό
την θρησκευτική ταφή. Ύπάρ'
χούν, σήμερα, στίς τάξεις των
μασόνων έκβϊνοι πού προοπα-
θοΰν νά ζβίΐεραοουν αυτήν την
παλιά ρήζι, εΐδικά άνάμεσα
στού* όπαδούς τής Γαληνοτάτη{;
Μέγάλης Στοάς τής Ίταλία$
τοΰ Μιλάνου. 'Ήλθαν οέ
φή μέ -τόν καρδινάλιο Αύγου|^
στΐνο Μπέα. Ό Μτιέα δέν άρν^
θηκιε τόν διάλογο. Ό θάνατο*
τού δίέ*οοψε τίς διαπραγνκΐτεθ^
σεις.
Στήν Σύνοδο στίς β Δεκευ{
βρίου Ιθβ2 καΐ οτίς 20
ου 1963, 6 ΜεΙ,ικανάς έπίσκο|·
ϊΐος Σέργιος Μεντέζ "Αρκο εί+
χε ζτηήσει την άνώκλησι τώ*
έιθίλησιαοτικων «οΐνων είς βά
ρος τής μασονίας, καλώντα|;
την 'Εκκλησία νά λάβη
βψι της τίς άλλαγές στούς
πούς καί Οτά Προγράμτιατα
όργανώοεως, όφειλόμενα ι
βαθειά ίοτοριίβη άνανέωοι τί)*
κοινωνίας. Καί λο4»9άνοντας εί
πίσης ύπ' δψι τούς «ολυάριθν
Ο κ. Γ. ΜΑΛΑΔΑΚΗΣ
Έδίάβασα το
κα! αίσθάνθηκα
τό
τηλιεγράφη)ΐο
κατάπληξιν μέ
ύπ< ότι ό μηνυτής υπέβαλε μή- νυσιν κατά τοΰ κατηγορουμέ- νου, διότι ζέρω τόν κ. Γρα'αμα τικάκην. Κατά την έπταε:ίαν δ λες ο; έφη>ι«ρίδ>ς ΰμνησαν κα
ΠΑ ΤΟΝ
κ. Ι. ΤΣΑΝΤΗΡΑΚΗ
Ή έξουσία πού άποχτή-
θηκε τταράνομα, ποτέ
δέν χρησιμοττοιήθηκε
γιά τό καλό των άνθρώ-
πων.
ΤΑΚΙΤΟΣ
σμοΰ». Ό Ρόσσι ήταν καί αύ- πρόσω—Λόβης, 6 '!Αλβ··θΛ·τρο
των οποίων είναι, καθώς
φαίνεται Κα) ό Κορδινάλιος Πι
έτρο Γκάοπαρι, πού ύίίέγραψϊ
μέ τόν Μουσσολίνι τίς συ4ΐφω-
νίες τοθ Λατερανοϋ γιά τό
Κονκορδάτο. Άλλά στίς 1^
Μαρτίου τοΰ 19Θ8 τό άλλοτε Δι
καστηριο τοϋ Βατικανόν ΰπανί
■βΒβαίωοε την παλιά πτάοι τήζ
'ΙΪΜκΧηοίας. Δέν ΰπάρκοιιν ά»
πό τ*Τ€ · πληροφορίες γιά άλ*
λαγβς ί> «αινοταμίες.
τα ένα τ-ροπο έπταετίαν, άλ¬
λά τίΐν δουλοπίέπειαν τής ΜΕ-
ΣΟΓΕΙΟΥ καμιά δλλη έφπμερί
δα έκτός τοΰ «ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ
ΚΟΣΜΟΥ» δέν την ί!φταΰε. Ό
Γραμματικάκης συνεδέετο στε¬
νώς μέ την έηταετίαν. Ό ϊίνος
έγραφε πώς κάθε μερά έΐτιιοι-
νωνεϊ μέ τόν Πατακό καί Ά*
σλανί&ην. Καθήκον εΐχα Καί γι'
αύτό ήλθα ώς μάρτυς ο η.ΐερε'ν
καί δχι Άη άνηκω είς την ιδία ν
πολιτικήν πα.οά,ταξιν μέ τόν
κατηγορούιιενον.
Ό Γραμματικάκης, άνι'*;αρΐιΊ
τως προΌώτΐων κάνει τίς 6ου λ εί
ές τού αναλόγως ιών χριιΐιάτϋ'ν
πού τοθ δίνουν. Γνωοίζιθ ότι
Από τόν ϊύ.λλαγα ΔΐΗ<ιοτικώ>'
'Υπαλλήλων πήρε ?να '»ιτ*·')υ·
γκο ποσόν γιά μιά δημο·οίευ<η «ού έκαμε γιά ίνα νορά τοι·γ! κα: ή ΠΑΤΡΙΣ δ^ν τούς πήρΡ δραχ4ΐή, αύτό τό ί,έρω Γ;, !ίι{αιΐ άντιλήψιεως. Μπορεΐ μιά έφι,- μκρίόα πού ι-ί,ύιινηοε την ι πταε.τ4ον νά {ίχΓ| υψηλόν πολιπ κόν ήθος, 5τι τοΰ Ιίγροψε ηΑμιΙ ο' αύτό δέν τόν {Όι^ε, οϋΐώ κπι γιά τό π(>όοω(Πο τοθ κ. Γραμμα^
τικάκΐι είναι ίί,υβρΐϋΐιχόν 6τι
ΣΥΝΒΧίΙΑ
ΕΙ Χ ΤΗΝ 6ην ΣΕΛΙΔΛ
16 ΙΟΥΗΙΟΥ 1975
ΙΕΛΙΑΑ" 6
ΗΡΑΚΛΕΙΟ "Η ΑλΗ·ΕΙΑ,, ΚΡΗΤΗΣ
ΚΥΗΗΪΒΝΤΑΖ ΤΗΙ ΑΑΜβΕΙΑ Π* ΤΙ! ΒίΣΕΙΣ ΣΤΗ ΣΗΤΕΙί
ΖΙΡΟΣ...
..ΜΑΡΕ
Μιά περιπέτειαι ποΰΐπαράΐλίγο νά μάς|στεΙλη|στ5|Στροτο6ικεϊο
ΤΗΝ ΠΕΡΑ2ΜΕΝΗ Δευτέρα, 9 Ίουνίου μόλις τελείωσα άττό
τις διατι/ττάσεις τής κυκλοφορίας τοθ πρώτον φύλλον τής «ΑΛΗ¬
ΘΕΙΑΣ,, ξεκίνησα γώ μιά έρει/να, γύρω άττό τίς Βσσεις,
στ.ίν περιοχ'. Γητείας
'Η ττρώτη μου αύτη δημοσιογραψική αποστόλη, σάν διευθυντής
τής «ΑΛΗΘΕΙΑΣ», κατέληξε στα εξής άνέλπιστα, τρομακτικά,
άπαράδεκτα καΐ ττορςχ λίγο ττολύ έττικίνδυνα γιά μενά, πράγμα-
τα.
1 Κυνηγήθηκα στό δρόμο άπό Σητίία πρός Βάι, στΐς 10 6
μέ τα τεραστία κάτοτττρα Μπη-
κα μέοα στόν περίβολο κοί ά-
φοΰ ϊΐερίμενα άρκετή Λ ο α κά-
νοντας παρέα μέ δυ6 σκ>λιά
εΐδα έ"να νέο άΎθρωπο νά έρχε¬
ται, πού μοϋ δήλωοε δτι ε,ιναι
φυλακάς καί άνήκει στά ΤΕΑ.
Τό οναμά τού ήταν Μανόλης
άττό ττ£ρ<ττολ.κά τής άμέσου δράσεώς πού έπαιζον δαιμονισμέ- /α τίς σερήνει,, χ<^ρ!<, τελικά νά μέ έμποδίσουν νά ψτάσω στόν προ3ρισΜό μου, πού (Παν τό άκρωτήριο Κά6ο Σίδερο 2 Στήν επισ·.ροφή μου «συνοδεύτηκα» στό τμήμσ Σητείας άπό ενσ σστυνομικό μέ πολιτική ττεριβολή καϊ μιά μοτοσνκλέτ- τα τή, Τροχαίαι,, όιτοι. άνακρίθηκα, περίπου 4 ώρες άπό τδν Μοίραρχο Δ)τή κ Κωσιονλάκη, ττσρουσία τού Δ)τού τής Βά- σεωρ, 7{μ-,), άντισμήναρχου κ Πεντάρη Όδηγώντας τό ένοικιασμένο ούτοκίνητο Φολκοβάγκεν ύπ' αριθ. Η1—4843, ?φταοα στή Ζί- ρο στίς 11 τό πρωϊ τής Τρίτης 10)6)1975. Ζήτπσα καί ιιέ δέ- χτηκε ό διοικιιτής τΐκ; Βάαεως Ε)Ϋν Ζίρου, άντισμήναρχος κ. Πεντάρης, τόν οποίον ρώτησα δηλώνοντας την δημοσιογραψι- κή ίδιότητά μου, αν ή Βάοη τού είναι Έλλίινική ή' ατοι «νή. Μοΰ άπάντησε δτι είναι ΈΧληντκή. Σέ παρατήρηπή μο. γιατί οί τπνακΐδες γραφείων ί.. π. ήσαν γραμμένες στά Έλλη νικά καί Άνγλικά, μοΰ εΐπε δ- τι πρίν φύγωμε άπό τό ΝΑΓΟ ή βάοη ήταν Νατοϊκή. άλλά μέ Ελληνικό ηροσωπικό καί ά ττλώς έδινε £να μέρος των πη ροφοριών πού συλλέγουν τα ραντάρ στό ΝΑΤΟ. "Εφυγα άπό έκίϊ χωρίς νά τραβήξω οίΊτε μία νωτογραψία γιατί εΐχα δεί άπαγο ίπιτική πν· νακίδα. Κατευθύνθηκα στήν πε ριοχή Μάρε, δπου εΐχα την πλη ροφορία δή υπήρχαν ταλιότερα Άιιερικανικές έγκαταοτάσεΐΓ. Έφτασα στήν κορυφή καί Λ δα τίς εγκατάστασις ιοό ΟΤΕ Παθιάκης. Σέ λίγο φώναξε δύο άλλους, πού βγήκαν μέοα άπό τα όρμητικά κλεκτμένα κτίρία ό ενας των οποίων μοΰ δήλωοε δτι λέ.γεται Βελεγράκης. Ρώτησα πού είναι οί άμερικα- νικές έγκαταοτάοεις καί μοΰ 2- δειξαν ίνα έγκαταλελεΐ]ΐί·νο ι- διόμορφο περίπτερο - λυόμενο, στό όποΐο οί Άμερικανοί εΐ- χαν έγκαταστήσει μηχανήματα καί μετροθσαν -λέει- τόν1 καιρό. Πρέηει νά σημειωθή .ίτι τό περίπτερο αΰτό βρίσκεται άνά- μεσα οτίς εγκαταστάσεως ιού Ο ΤΕ καί τίς Πολΐτικής Άρροτιο *■*! Έδώ έτοιμάζεται τό «Νέο Γιδλαρτάρ». Τό μήκος τού -.•.λαιμυυ* υιο ιιμωιυ Λιμσ- νάχι τοθ Άκρωτηρίου Κάβο — Σίδερο, είναι μόλις 70 μ. Άπέναντι ακριβώς εί¬ ναι ή Κάσος. Πρόκειται πραγματικά γιά μιά κοτταπληκτική άπό ναυτικής πλει/ 1 ράς θέση. Ό κ. ΚειοαΛογιάνυης καί τα χουντικί. δάυεια ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ 3 γιάννης, γ) Εύάγγ. Κεφαλογι- αννης, δ) Περοεφόγ'ι ούζ. Λάμπροΐ) Λαζοπούλου, ε) Ε1- ρήνη σόζ. Νικ. Μανούσου στ) Ελένη σύζ. Νικ. Μαυρακάκη, ζ) Εύαγγελία σύζ. Νικ. Τριγύ- ρη, η) Αίκατερίνη σύζ. Γεώργ. Φλουράκη. "Αίπαντες τέκνα τοϋ Βασιλεί' ου καί τής Ζαφειρένιας Κεφαλο γιάννη, γεννηθέντες στά Άώ- γ€ΐα. 7) Αριθ. έγχρίσεως καταλ¬ ληλότητος τού οίκοττέδου πά ιά τή Ρογδιά, θέσης (Άλμυρός 1 Λειδάδι 'Αλ-μυροΰ, έκδοθεΐσα -ό χιό τόν ΕΟΤ 517715)1.10 71. 8) Καλύψη κεφαλαίου: άκί- νητα καί χρήματα. Κυρίως* τό Α κίνητο τό οποϊο έκτίμηοε η Έ- τατροπή ή ουσταθεΐσα διά ι ής ύττ' αριθ. 12115)10.11.71 άπό- φασης τού ύπουργείου 'ΡΟν^- κής θίκονομίας. 9) "Εδρα έταιρίας: χωρίον Ρ»Τ διά Μαλρβυζίου. 10) Σκοπός: Τουμιστικαί καί Βενοδσχειακαί έΐπχειρήσεΐ'; καί άκόμη: συμμετοχή σέ δλλες Α.Ε. τοΐφΐστικων καί ξενοδοχβ) ακων, άιπόκ'τηση αύτοκινήτων πλοίων, πάσης φύσεως μεταφθ- ρικών μέσων κ-λπ. 11) Μετοχές 7.400 των 1.000 δρχ. εκάστη. 12) Δ.Σ. επί πενταετίαν: α) . Έμμ. Κεφαλογιάννης, πρόβ δρος, β) Κ. Κεφαλογιάννης, Άντ)δρος, γ) Εύάγγ. Κκφαλο- γιάννης,," ρύηιβουλος δ) Εύαγ- γελία σύζ. Ν. Τριγύρη, σθιιδου λος, ε) ΑΙκ. ούζ. Γέώργίου, •Φλουράκη, οόμβουλος. ί3) 'Ελεγκταί πρώΐης χρή¬ σεως οί κ.κ. Ν. Μαυρακάχης. ύπάλληλος καί Ι. ΜανοΡσο^,. Άνσπληριϋματίκοί: ΆλΙκη'Όρ- φανοΰ καί Στέλισς Μαρής. 14) Καταβολή κβφαλαίου. Καθένας άιπό τα 8 άόελφια κα¬ τέβαλε τό 1)8 δύο οίκο,πέδων όκίτάαεως 34.000 τ.μ. καί 0.500 τ.μ. οτην ΐΐεριθλή Άλμυροΰ καϊ δραχ. 13.750 δηλαδή συνει- σέφερε δκαστος συνσλικά δρχ. 92.5.000 καί πηρε 925 μετοχές των 1000 δραχμών. 15) Ή "Έκβεοη ύκτνμήσεως των δύο άκινήτων πού την ύ πέγρανυαν στ>ίς 26)11)71 οί κ.
κ. Ιί. Τζωρτζάκης καί Κ. Μα¬
στοράκης, ώρισε την άζία τού
κατο 180 δραχ. ,τ6 τετρ. μέτρο,
αρα ·ήσυνολική άξία τσυς άνήλ-
θε σί δραχυές 40.500X180 =
7.290.000.
16) Εΐδική έντολή στόν 17 μ.
Κε<ραλογιάννη: "Απαντες οί συντεταΐροι μέ τό αρβρο 43 τοΰ Καταστατικοΰ δδωσαν είδι- κή έντολή καί εξουσιοδοτήθη <~5ν Έμμ. Κεφολογιάνντι, νά ένβργήση. δλβς τίς διατυπώσεις γιό τή λ<ειτουργία τή<; Έταιρεί- ας, μεταί,ύ των οποίων, φυσικά συ,μΐίεριλαμβάνονται καί οί έ- νέργειες γιά δανειοδότησιι. 17) Λοιπά τυπικά στοιχεία: Στό ίκπ' αριθ. 818)15-5-72 φϋλ- λο Εφημερίδας ΚιΛερνήσεως. δημοσιεύτηκαν ή πλήρης συν· θέση τοϋ Δ.Σ., ή ίίδρα τού, ή διεύθυνση κ.λπ. στοιχεία τής έταιριείας των άδελφών Κεφα- λογιάννη, πού έγκρίθηκε άπό τό Νομάρχη Ηρακλείου Παπα- διιμητρίου μέ την άίτόφαστι Ε. Μ. 983)4-3-72 κσί βχουν ώς έ- ξης: Τίτλος: ΕΛΛΗΝ Ι ΚΑΙ ΤΟΥ- ΡΙΣΤΙΚΑ1 ΚΑΙ 3ΕΝΟΔΟΧΕΙ ΑΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΡΗ- Τ1ΙΣ Α.Ε. "Εδρα: Ρογδιά Μαλεβυζίου. Γραψεϊα: Σαιΐιουήλ Χάου 39 Ήράκλειο, Τηλ. 282.844. Διοικ. Συνβούλιο: 1) Έμμ- Κεφαλογιάννης δικηΐγόρος, κά- τΌΐκος 'Αθηνών, Ραβινέ 21, τηλ 719-622, πρόεδρος. 2) Κων)νος Β. Κεφαλογιάν¬ νης, κτηματάας, κάτοικος Η¬ ρακλείου, Αθαν. Διάκου ί, τηλ. 282.860, άνηιπρόεδρος. 3) Βί)άγγελος Β. Κεφαλο¬ γιάννης, Κττνμα/τίας, κάτ»ικος "Ηρακλείου, Λ. 'Ακαδημίας 139 Σύιμβουλος. 4) Εύαγγελία σύζυγος Νικ. Τριγύρη οίκοκυρά, κάτοικος Ή ρακλείου, Μονής Καρδιωτίσσης 45, τηλ. 283766, Σύμβουλος 5) Αίκατερίνη σύζυγος Γεωρ γίου Φλουράκη, οίκοκυρά, κά¬ τοικος Ηρακλείου, Πλ. Άνα- λήψεως 3. Τηλ. 282843 Σύμ¬ βουλος. Καϊ τώμα τό ΰψος των δα- νείων. 'Η παραπάνω έταΐρία των Άδελφδίν Κεφαλογιάννη, μέ Πρόεδρο τόν Βουλευτή Έμ ΤΑ ΕΠΙΣΗΜΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΖ ΔΙΚΗΖΜΑΖ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ 5 τοΰ λέγει πώ'ς είναι ό έπίσημος /■κπρόσωπος της έπανίυτίΊσεως. Ή Νέα Δημοκρστία έτήρη'τε κα τα 80% της, καλή στδσιν' κατά την δικτατορίαν καί ΘΑω νά πλ οτεύω δτι θέλη ή ιδία ή Νέα Δΐιιιοκρατία νά βγάλη άτιό τα οττλάχνα της άνθρώηους οΰν τόν κ. Γραίΐματικάκην. Αί λέ- ξεις, παράφρων καί γελοϊος, πτιγαίνουν στόν Παττακό καί δ χι στόν μηνυτήν Γραιμματικάκην "Εννοεί δτι είναι δμοιος ώς πρός τα άλλα. Ό Παττακός εί χε γελ.οιοηοιηθή καί κάποιος βλ λος κι' δν τό διάβαζε τό τηλε- γράφημα, τό ϊδιο ]ΐέ. μενά τη- στευε δτι δηλο&ή δέν εΐνσι έ- ζυβριατΐκόν, τό γελοϊς κοί πα- ράτρρων. Ο κ. Α. ΓΚΟΥΛΙΚΑΡΗΣ Οοάκιι; ό Παττπκός ίίρχετο ΤΟ ΝΕΟ Δ.Σ. ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ Σύμφωνα μέ άνακοίνωοη τού Δ.Σ. στις χθεσινές άρχαιρεοίες τοΰ Πολιτΐοτικοΰ Συλλ/όγου τοΰ προαοτείου Άγίας Βαπβά- ρος, έκλέχτιγκαν οί εξής: ΠΑ ΤΟ Δ. ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ Ιανια6ή<; Άγησ.. Κουκιαδά- ΚΓ|ς Εθρ., Κτιστάκης Έμιιΐ , Μα- νοΰσος Φρεοκάκης, Όρφανοϋ Γεωργία. Παηαδημητρίοιι Εύπγ κα! ΠανττελάιΚης Ιωάννης. ΑΝΑΠΛΗΡΩΑ1ΑΤΙΚΟΙ: Δασκαλάκης Γεώργ , Καλαϊ¬ τζάκης Δημ., Δαμιανάκιΐί; Δημ., Βεο&άκτκί Ιωάν. Μιχελάκης Ιωάν. ΔΙΑ ΤΟ ΕΛΕΓΚΤ1Κ0 Μανια6ί)ς Άστρ., Ψαράκης Κολέργης Έμμ. Έκ τού Δ. Συμβουλίου είς τό "Ηράκλειον ό κ. Γραμμα τακάκης, πήγαινε καί τόν έ^τβρ νέ μέ τό αυτοκίνητον τού από τό αεροδρόμιον. Έπίσης τούς εϊχα δή μαζί μέ τόν Παττακόν στό αύτοκίνητα τοΰ κ. Γρανμα- τιΐκάκη καί πήγαιναν στό Βενι- ζέλειον κσί έβλεπον τή ράνα τού πού ήτο αρρωοτη έκεϊ. Στό Γραμιματικάκη έτρεχαν δλοι γιο δτι υίέμα εΐχαν, συλλήψεις, ί- ξυηηρετήσεις κ.λ.π. ήτο αύτός καί τα γραωεϊα τής εφημερίδος τού τό Κέντρον τής συνεν—θξε ως των άνβρΜπων τής έιτταετί- ας. Συνέβαλλε τουλώχιστον γιά τό Ή(>άκλειον, στίς ύποθέσεις
καί στίς κακές ένέργβιες τής
ΐΐΓνταετίας καί αρα καί στίς έ-
γκΧιιματικές ένέργειες τοΰ
ΠαττακοΟ, τουτο δμακ; ήτο
συνάρτησις τής επισήμου Ιδιότη
τος τόπ ώς επισήμου έκπροσώ-
που τής επαναστασεωσ, &ρα
δ/ν είναι έξυβρισπκά, γι' αυ¬
τόν (κ)α τοϋ εΐπε ό κατχ(γορού-
'μενυς. Πκττβύω δπ ό χαρακτη-
ρισμός, γελοϊος, δφρων, ήτο
γιά τόν Παττακό, ή λέξις δ-
μοιόί; τού, πκττευω δτι πάει
ώ<; φυσιογνωμιχός δροιος, ίί δμοιος είς τάς ενεργείας τού. "ί!<; ϊ.πληροφορήθην εζήτησε καί πήρβ 120.000 δραχ!μές διά νά μεσολαβήση νά παρουσιάση τούς σταφιδοεξαγωγβϊς είς τόν Μαχαρέζον. Γνωρίζω δτι τούς τηλεφώνησε δτα τοϋς έκλειοΐ ραντεβοϋ καί οί οταφιδοεξαγω- ] νείς π%αν στόν Μακαρέζον καί τόν θΌνήντησβν. "Οταν γυ-1 ριοαν ό Γρορματαακτις ίίλθεν βΚ τό γραφείον τοθ Παύλοιι καί σέ ζωηρή συζϊτ-οη τοι.ς έγινβ χάη σαν σύγ ιψουση μαζί του<^ βταν ήλθε νά πάρη τό άναλογοθν μερίδιον από τόν Διαλΐνδ καί ήκουσα τόν Διαλινβ καί τοθ εΐπε «έγώ 6(· πληρώνω τα οηασμένο καΐ 6γήκε άπό τό γραφεΐο τοϋ Δια- λινδ ό ΓραμμοΛ»όχης ψιθυρί- ζοντας καΐ ό Παΰλος δλεγε δτι θά τόν βάλη φυλακή. Τότβ πή- ρα 8να μαγνητόφωνο καΐ τό Β- βαλα στό γραφεϊο τοϋ Παύλου, έβαλα καΐ τόν «χήραν τηλέφωνο τόν Γραμματικάκΐιν καί τό μαγ- νητόφωνον δγραφε την συνομι λίαν τους αυτήν, καϊ είναι στήν μαγνητοταινίαν πού πρ|σεκόμι οε στό δικαστήριον ό κατηγο- ρούμενος Χαρής. Πηγά στόν Γεωργαλά καΐ τοΰ είπα νά συλ- λάβη τόν Γραμματικάκη την φ- ρα πού θά εηερνε τα λεπτά καί τό εδέχθη καΐ έν συνεχεία πή γα στόν Διευθυντήν τής Κ.Υ.Π Παναγι*»τ6ΐτουλον ό οποίος 5λ θεν ό ϊδιος οποθ Διαλυνά κοϊ πά ρουσία τοθ Περδικογιάννη καί έκεϊ είπα στόν Παναγιωτόπου- λο νά συλλάβη τόν Γραμματικά κην καΐ έκεϊνος μοΰ απήντη¬ σεν «σδριο θά σοθ πώ», άλλά αθριο πσύ ,τόν ξαναρώτησα μοΰ εϊπε «νά μην γίνη τίποτα». "Ο λα αυτώ είναι γραμμένα στήν ταινία, καΐ είπα στόν Παναγιω- τόιπουλο δτι πιθανώς τα λεϊττά αύτά νά τα μοίρασαν με τόν Παττακό. άωοΰ ήσαν πάντοτε μαζί. Είς τό σημείον τουτο ή υπε¬ ράσπισις τού κατττγορουιιβνου καΐ αδθις ήτήσατο δπως άκου οθή ή ηροσκομιοθείσα καΐ γνω στοηοιΐιθεϊοϊΐ ώς άναγνωστέον βγγραφον, μογνητοταινία, ή ά- φορώσα την συνδιαλλαγήν τοϋ μηνυτοθ μέ τούς οταφιδοεξαγω γεΐς διά τό κλείσιμον ραντεβοϋ ιιετά τού Μακαρέζου. Ό Πρόεδρος τοΰ Δικασΐηρί- ου ^έτοιποθέτησε την προσκοΐΗ- σθεϊσαν καί γνωστσηοιηθεΐσαν ώς άναγνωστέον έγγραφον μαγ νητοταινίαν είς ιιαγνητόφωνον καΐ ήκροάο%ι τβύττις τό Δ_α- οτήριον ώς καΐ οί λοω«>1 ηαοά-
γοντες τής «κης, άπ' άρχίϊς μέ
χρι τελους.
μανουήλ Κεφαλογιάννη, πήρε
άπό την Κυβέ-ρνησΐ) τής Χούν
τας τοΰ Παπαδοπούλου κατ'
αρχήν περί τα 75 έκατομμύρια
δραχμές. Στή συνέχεια, λεγε-
ται, δτι πήρε καΐ δε'ύτερο δά-
νειο, περίπου 80 έκατομμύρια
δραχ-μές.
Τό ίοψος των ποσών δέν μάς
άηασχόλησε ίδιαίτερα, γιατΐ έ-
κείνο πού ένδιαφέ,ρει δέν είναι
τα πόοα πήρε άλλά άν πήρε
λεφτά άπό τή Χούντα, στής
οποίας τα δάνεια έΛεγε ΝΑΙ
άλλά στό Δηυ.οψήφισυ.α δλεγε
ΟΧΙ. Αύτό είναι πού &χει ση-
μαοία. Αύτό είναι πού ένδιαφέ
ρει την ίίρευνα αύτη, τής όποί
άς ακοπός είναι ή ένημέρωση
τοΰ κοινοΰ καΐ ή βοηθεία στήν
άλλαγή των άπαραδέχτων πο¬
λιτικών ήθών.
Λέγονται άκόμη καί άΛλα πολ¬
λά, δοον άφορδ τα εξής.
—Τό Οψος των έκατομυρίων
πού πήραν οί Κεφαλογιάννηδες
άπό τή Χούντο,
—Τις οτενές οχέσεις πού απο
χτήσανε μέ τόν Μπαλόπουλο,
μέοω τής κ ο ι ν ή ς φίλης κ.
Μαρίκα ς Καψή.
—Των άλλων τουριστικών έγ-
καταστάσεων στήν Άγία Πελα-
γία.
Άλλά γιά δλα αΰτά ό άρμο-
διώτερος νά μάς πληροφορήση
είναι ό κ. Έμμ. Κεφαλογιάν-
νης, ό οποίος οάν δημοσίας άν¬
δρας, θά £χη πιστεύομε αυτή
την εύθιξία. Οί στήλες μας εί¬
ναι γι αύτό στή διαθέση τού.
Καΐ έξ αλλου ηρέπει νά τό
κάμη κσί γιά δνα πρόοθετο λό-
γο: Πά νά διαλυθή τίς άσύστο
λες σχετικές φήμες πού κυκλο¬
φορούν, γύρω άπό τό ατομο
καΐ τα άδέλφια τού οί οποίες
μελλοντικά καί τόν ϊδιο θά βλά
ψουν, άλλά καΐ την πολιτική
τού παράταξη, άν δέν διευκρινι
σθοϋν ύπεύθυνα καΐ έπίσημα,
μέ την άντϋκειμενική παράθρ-
οη τής αληθείας.
*********
Τελειώνοντας την δρευνα αύ
τή, στήν πρώτη της φάοη, έχο
με νά δηλώσωμε δτα κατά τή
οιάρκεια τής προετοκμασίας της,
πολλοί ήσαν έκεΐνοι, α σ χ ε-
τ ο ι μέ την οίκογένεια Κε¬
φαλογιάννη, οί όηοϊοι μδς συνέ
στησαν νά μή την δημοσιβύσω-
με, γιατί — δίΐθεν — θά Εχω¬
με συνέπειες άπό τούς Κεφαλο
γιώννηοες, μέ βίαιες σέ βάρος
μας έκδηλώσεις, δπως συνέβη-
κε μέ αλλους σέ παρόμοιες πε-
ρπττώοεις, στό παρβλθόν. Έπ'
αύτοΰ έχομε νά δηλώσιομε τα
εξής δυό πράγνατα:
ΠΡϋΤΟΝ: Δέν πιοτεύομε σέ
βίαιες άντιδράσεις των Κεφαλο
γιάννηδων, γιατί γνωρίζομε, δ¬
τι οί σημερινές συνθήκες ζω
ής ιμέ την έξελικτικίι τους πο-
ρεία. τούς δχουν άλλάξει ριΓι-
κά. έπειδή, έκτος αύτοΰ καΐ
τα ηαθήματα έγιναν μαθηματα.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Καΐ αν είχαμε βά
σιμες ύπόνοιες περί αυτών, κ,ίϊ
πάλι θά προχωρουσαμε οτή
δημοσιευθή της ερεύνας, γιατΐ
έ'χου.ε ίίάρει αττόφαοη όριστική
καΐ άμετάκλητη, νά ποϋμε, την
Άλήθεια πρός δλες τίς κατευ-
θύνσεις, δοον καιρό τουλάχι¬
στον μηοροϋμε νά τό κάνωμε.
Και πρός τό παμον μποροΰμε.
Χ.
3 Την έπαύριο 11)6, στίς 7 30' τό πρωί μέ συνέλαβαν στό
ξενοδοχείο «ίητεία» ό ύποδιοικητής τού Τμήματος άν&ιπτομοί-
ραρχος κ Οικονόμου, μί δύο χωροψύλαχες καΐ παρέμεινα κρα-
τούμενος στο τμήμα ττερίπου 3 ώρες.
4. Καΐ τα οττουδα'ότερο: μοθ άττσγγέλθτκε κατηγορία γιά κα
τσσκοπία, βάσει τοθ Α.Ν. 375 τού 1936 καΐ τταρά λίγο νά στα-
λώ οννοδεία κα! νυ. δικσστώ στό Άεροδικεΐο Αθηνών, διότι
—λέει— φωτογραφ.ζα άπηγορευμένες ττεριοχές.
5. Τέλος, μοΰ κατοοχέθηκε τό έπίμαχο φίλμ γιά τό όττοΐο
στήν έπ,μονή μου νά εμφανισθή στό Ήροχλειο. με συννωδευε
ό υπαξιωματικό; τής Βάσεως Ζιρου κ Ρούσσος, ό όττο.οςσ-ο
ολο τό ψίλμ εΤχι άμβιβολία γιά δύο ττόζες, τα άρντ,τ,κσ των ο¬
ποίων πήρε μσζι τού έττιστρέφοντας την ϊδισ μερά 11)6 στη
βάση το^
Κα! νσ 'ώρα, μέ περισσότερες λεπτομερείς, πώς έξελίχτηκε
ή κομικοτραγικτι κσι τταρα λίγο ττολθ έπικίνδυνη αυτή ττεριττέ-
τειά μου στή Σητεία.
ρίας, περίπου 100 μέτρα καί ι
2.500 μέτρα άΐχό τα ραντάρ Ζι-'
ρου. Ι
Πηγά μαζί μέ τόν Παθκ'ικη'
στό οίκημα αύτό ποό βταν ανοι |
χτό καί βρήκα μέοα όιάφο,ια
πράγματα άμερικανικής ιιοοε
λευσεως. Ό Τεατζής Πα4ιάκη^
μοΰ εΐπε δτι οί 'Αμερικάνοι έ-
«ρυγαν άπό καιρό, άλλά τα μη-
χανήματα τα πήραν μόλι.': πρίν
20 μέρες δπου «Ιχαν πάει 5,
τέσσερις άσπροι κι ί'νας μαΰ-
ρος. Φωτογράψησα τό περίπτε-
μιουργοΰν έκκωφαντικές έκρή-
ξεις.
ΕΙδα πολλά άλλά δέν κατά
λαβα τί ακριβώς γίνβται.
Τράβηξα φωτογραφίε,; πυλ-
λές, άνενόχλητος καί πήοα δοο
μποροΰσα περισότερες αχετΐκές Ι
πληροφορίες.
Βάσει αυτών στό Κάβο Σίί>£-
ρο ή ΞΕΚΤΕ, πού κατά ούμ-
πτωση δχει πάρει δλα τα έΌγα
Βάσεων στήν Κρήτη, κατασκευ-
άζει βργαι στρατιωτικά, τα πραι
τα χρήμσΛα των οποίων 30 {.κ.
Δυο έργατεΓ τι,ποθετοϋν μέ τί» είδικό αύτό μηχάνημα — τρυττά
νι, τό δοναμίτη στιΐ έγκ,ατα τοΰ σκληροΰ κρητικού δουνοθ Σέ
Λίγο μια τρομσκτικΓ, έκκρηξη θά κουψάνη τ" αύτιά μας καί Ενα
σκόνης θά κλείση τα ,μάτια μας.
διέθεσε ό Μπαλόπουλος άπό
τόν ΕΟΤ δήθεν γιά τό δρόμο
πρός τό Βάϊ, πού δέν έχει καμ¬
μιά σχέση μέ τό άκρωτήρι.
"Εμαθα ότι οτά δαντελωτί'ι
φυσικά λιμανάκια πού διοθέτει
τό Κάβο - Σίδερο, γίνωνται ό
χυραηιατικά ίίργα, γιά βοίδι·ς
καί κατευθυνόίμενα βλήιματα.
"Εμαθα δτι ή Έλληνική Έ-
ταιρία τοΰ κ. Χατζηκώστα. τ.
Δημάρχου Σητείας πού εΐχε α
ναλάβει την παραγωγή γύψου,
μέ τριβεϊα καί λοιπά μηχαντ;-
ιατα, ρταμάτηορ ακριβώς άΐιό
τα είργα γιατΐ τό προσωπικό
ρο καί μέ τή βοηθεία τοΤ3 Παθι-
άκη έίκανα καί κάτι άλλο:
Πήρα δτι ύπήρχε μέσα και
συγκεκριιιένα: 8να τετρΛνωνο
ΐιηχάνηιμα. κάτι ρόλους χαρτί,
καλώδια, έ"ντΛ)ΐτα κ.λπι. μέ την
πρόθεση νά τα δηλώσω οτήν
Άστυναμία καί νά τα ιταραόώ-
οω οέ είδίχύ έμπειρογνώμονο,
γιά νά μάθω αν οί Άμερ·κάνηι
παρακολουθοΰσαν τόν... καιρό
ή τα μυστκκά των Έλληνικίιν
ύπηρεσιών, όσα δέν
έπΐστιμα άπό τή Νατοϊκή
Ζ!ρου.
"Εφυγα άπό τό Μάρε καί χά
ρυφε., ταν αποτομων γκρεμνων τού ακροτηριου Καδο
— Σίδερο χα· λίγα μέτρα άττό την άκρη τής θαλάσσας, Οττάρ-
χουν αύτέ. οί καμάρες, ποϋ σκάδονται σέ βάθος, σά σύραγγες
<4ττά είδικ« τρυΐτάν.α Μού εΤπαν μερικοϊ ότι είναι οί λεγόμενες «ψωλεες έκτοξεύσεως». τευθύνθΓίκα πρός Σητεία κι' ά¬ πό κεϊ πρός Κάβο Σίδεμη, δ¬ που κατά τίς 12υ..μ. στήν Καλή Φωτία, μέ κυνήγησε τό ιΓεριπο- λικό τής άιιέοου δράοειυς. Οί δύο χιυροφύλακες εΐχαν ένΓθλιΊ νά μιέ ττβνε στό διοΐκηΐή Ση¬ τείας. Άλλά έγώ εϊχα άποοτο λή νά πάω οτό Κάβο Σίδερο. Κατάλαβα πώς αν γύριζα θά μπέρδευα καί δέν θά έίβλεπα τόν κύ.οιο δτ(μοσιογραφικ5 οτό χο μου: τα 2ργα τοΰ Κάβο Σί¬ δερο. "Ετσι κατάφερα νά ξεφύ γτο καί μέσω Βάϊ, ίίστριψα άρι- στερά καί βφτασα στήν εϊσοδο τοϋ έργοταξίου. Έκεϊ υέ στα- μάτησαν καί ό έργοδηγό.-; τής ΞΕΚΤΕ (δέν τόν λέω γιά λό- γους εΰνοήτους), μοϋ εϊπε δτι άπαγορεύεται ή εϊσοδος, γιατί πρόκειται γιά στρατι- ωτικό ίίργο. Χάρις στήν έτπμο- νή μου καί στήν άνοχή τοϋ έρ- γοδηγοϋ, κατάφερα νά ποοχω- ρήοαΐ καί νά φτάσω σχεδόν στήν βκρη τοΰ άκρωτηρίου Κά¬ βο Σίδερο. ΤΙ ΕΙΔΑ "Ενας δρόμος πού άσωαντο- στρώνεται μέ ωδήγησε σΐό ά¬ κρωτήρι, πού είναι έ*να ύλόκλη ρο έργοτάξιο: Μπουλντόζες, μηετονιέρες, ωορτηγά, γεννή τριες, ύκσκα<ρεϊς, πολλά καί διά φορα μηχανήματα, τσιαιέντα, σ· δερα, κομπρεσέρ, βαρέλια μέ ΐτίσα, μ £να σωρό αλλα σχετΐκά καί κόσμος, φυσικά, πού τα οουλεύει. ΕΙδα άηοχετεύσεις νά γίνων¬ ται μέσα στά βράχια. ΕΙδα μη- χανήμβτα νά κύβουν τεμάχια άηό τό βουνό. ΕΙδα άλλα νά ά νοίγουν τρύπες καί αλλα νά δή φοβούμενο άπό τούς έκβραχι- σμούς καί τούς δυναμίτες, προ- τίμησε νά έγκαταλείϊΐτη τή δου λειά τού. "Εμαθα άκόμη δτι έ- τοιμάζονται νά κόψουν τό λαι μό —πλάτους 70 μ.— πού εί¬ ναι άτιέναντι στήν Κάσο καί νά δημιουργήσουν ί!τσι {.να νέο Γιβραλτάρ. Άπό τίς φωτογραφίεΓ, πού τιήρα μόνος μου θά πάρη ό ά- ναγνιυστης ιιιά είκόνα. ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ "θταν τελείωοα γύυιοα οτή Σητεία μ/· σκοτΓό νά έπισκε- φθώ τό Δ)τή Χρωρ)κήΓ. Την ιδία σκένμη διιως εΐχε κήνει κι έκΐϊνος καί εΐχε στείλει τα 6η γανά τού στίίν εϊσοδο τής πό¬ λεως. Μέ συνώδευσ ι ν στό Τμίγμα δπου ό κ. ΚωστουλάκηΓ μοϋ άνεκοίνΐϋθε δτι £χει πάρει ι;να οήμα άπό τή Βάοο Ζίρου νά μέ άνακρίνη .γιά λήψι φωτο- γραφιών οέ άπαγορ€υ;ιίνες πγ- ριοχές. Έγώ άρνήθηκα καί οέ λίγο ήρθε καί ό Δ)ντής τής Βάσεως κ. Πεντάρης. Δέν δέ χτηικα νά παραδώσω τό φίλμ καί ζητοΰσα σχετική έΎγραφη παραγγελία τοΰ κ. Είσαγγελέ- α. Ζήτησα έπίοης ά μοθ ποΰν ποιοι έ'δωοαν την πιθανή πλΐιρο φορία καί ο κ. Πεντάρης ' οΓ' άπάντησε δτι δέν ήξερε τα όνό ματά Τους. Τέλος ουμφωνήσαμε νά ι μ- Φανισθή τό φίλμ οτό Ήράκλειο δπου θά μέ συνώδευε ύΐΓαί.ιω- ματικός πού τοΰ τηλεφώνησαν καί ίρθ€. ΕΙχρ πάει ομως Οπό τίς 6.30' ή ώρα 9.20' καί έπει¬ δή άπό τή τόση. διήυκρη σχεδόν ταλαιπωρία μου, δέν μπ)θθϋσα να όδη,ντιοιυ προτίμιισα 6 κα λήσω τηλεφωνικώς ι·έ τύν δι- κηγόρο κ. Φοΐβο Ί'υαννίδη. (, οποίος έν συνεχε'α ΡστειλΓ στό Τμήιια τόν δικηγόρο Ση¬ τείας κ Π.οωτότκτπα. Ό κ Πρωτόπαηας βκανβ Ι'ντονη δια- μαρτυρία ΠίΧ>ς τόν 6ΐοι_)τίί κ.
Κωστουλάκη. ό οποίος μδς εί-
Πβ δτι εΐχε τέτοια όντολή νό μέ
παραπέμψΐ) οάν άνακριτΐκό (>■
ργανο. Εύτνχώς δμως, μέ τή
παρέιμβσ.οΐ τοΰ κ. Είοαγ>Γν-
ως Νεαπόλεως, ό οποίος ρω-
τήθπκε, σχ€ΐτικά; είπε δτι Χον»·)
ακριβώς τής ένάοξεως ίσχύος
τού νέου Συντάνμβτος (εΐχε
άρχίθ€ΐ νά ίσχύει άηό την πα-
ραιιονή) δέν μπορεϊ πλέον πο¬
λίτης νά δικάδετατ· άαιό Στρπτο-
δικεΐα. "Ετσι γλύτωσα τό ταξι-
δι στήν Άθήνα γιά τό Άρροδι-
κεϊο καί ινετά μιά £κθεση κα-
τασχέσεως, ήρθα τό μ
τής 11)6 στό ' Ηράκλεη
μέ τόν ύπαξιωυ.ατι<κό τής Βύ- σεως Ζίρου κ. Ροθσσο γιά τή· έμφάνιοη τοΰ φίλίμ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ Αυτή ήταν ή περιπιέτεια πού μοθ συνέ- βηκε καί την έίγραψα λεηταμε- "Ενα άπό τα έγκαταλελειμένα μπκανικά άπομεινα- ρια των Αμερικανων. πού «Εήλωοα» άπό τό περί¬ πτερο τοϋ Μάρε, άπ δπου. δήβεν, οί Αμερικανοί ένημερώνονταν... γιά τόν καιρό. ρώς, ακριβώς γιά νά αντιληφθή ό άναγνώστης, αλπ τή σειρά των γεγονότων καί κυρίωο τό πως £νας διγμοοιογράφος, άπο μιά καταγγιελία ενός ΤΕΑτζί), σύρεται στά άσΐυνο,μικά τμήμα τα, τοΰ σχτηιατ1ζ€ίται δικογραφί- α, άνακμίνετοι επί 3ωμο κοί κρατείται αλλβς τόσες ώρες. γιά ν ά παραπεμφθή δστω άπό μιά βάσιμη ύπόνοια φω!τογρατ>ή
σεως τοΰ ραντάρ πού βοίοκί;-
ται στήν κορφή τοϋ βουνοΰ οτό
στρατοδικεϊο οάν κοινός έγκλη-
ί ί άλ
θήοω γιά νά συζητήοω νιά τίι.
6άθ€ΐς καί μέ τόν Δηρυρχο κ.
Πετράκη.
"Οταν ύ κ. Ροΰσος πού 0ά μέ
συνώδευε γιά τό φίλ'ΐ οτό Ή¬
ράκλειο, είδοποίποε τόν κ Πεν
τόρη, σχετικά μέ την αναβολή
τού ταξιδιοϋ μου γιά τό πρωϊ,
μ )ϋ ζήτησε νά παραδάκκο τό
ςίλμ μέ τή μηχανή στήν Χωρο-
φιλακή. Έγώ άρνήθπκα καί τό
τε χωρίσαμε ]ΐέ τόν ι'>παϊ.ιωια-
τικό τού Γραφείου 2 .< Ροΰσ- σο. Συναντήθη.κα μετά μέ τόν Δήμαρχο, φάγαμε μαζί καί με¬ τά πηγά γιά υπνο στό ξενοδυ χεϊο ί-Σητεία». Τό πρωϊ, μόλις κατέί3πκα μέ περίμενε ό άνθυπο,ιοίραρχος κ. θϊκονόιιου ]ΐέ δύο χωροφυ λακες καί μέ ώδΐιγήοανι· ατό Ίμήμα. Έκεί μοΰ ννώριοκ δτι ειμαι κρατούμενος βάσει δύο καταθέοεων τοΰ ΤΕΑτζή Παθΐ άκη καί ενός αλλου, ιτού είχον λπφθεΐ τή νύχτα άπό τύ ΣταΟ- μά»χη Χωρ)κης Χαντρά. Μέ τις καταγγελίες των κυρίων αυ¬ τών παραπεμπόμουνα με τή δια δικασία τοϋ αύτόφωρου έγκλή- ματος γιά κατασκαπια, βάσει τοϋ Άναγκαστικοΰ Νόμου 375) 193Θ στό Άεροδικεΐο Αθηνών Μοΰ γνώριοε έιτίσης ότι όέν έ· χω δικαίωμα νά καλέσί» δ>κη-
γόρο, άλλά κατά παρέκλκτη (ή
άλήθεια είναι δτι μοΰ ψέρθηκε
εύγενέοτατα) μέ ΰ ά
ή είναι δτι μοΰ ψέρθηκε
εύγενέοτατα) μέ ΰφι,σο ν ά ρι·
ρεϊο οάν κο γη
ματίας καί μάλιστα κ α τ ά
σ κ ο π ο ς, άδίχΐιμα ποό ίν
άποδειχθή πράγματι, έπιούρη
καί την ποινή τον θανάτου.
Τό συμ—έρασμα είναι εΰγλωτ
το καί δ^ν χρειάζονται πει>ισ-
. σότερα σχόλισ. Τό μόνο πού
μετριάζει τήν εύθύνη τοϋ διοι-
κητοϋ τής Βάσεως Ζίρου. γ·ά
τή σχετικη έντολή πού £δ·ϋ>ιε
στό Άστυνομικό Τμήμα, νά διιο
χθω, είναι δτι, δπως αυ.ολόνη<»· 6 ϊδιος, τέτοια ύπόδειξη είνε πά|>ει ή ύπηρεοία τού, άπό τό
Γραφείο 2 τοΰ Γενικοϋ Έπιτγ-
λείου στό Χολαργό.
Σήμερο καταννέλω την άπα-
ράδεχτη αυτή περι~έτειά μου.
μέ την πρόσθετη δήλωοη, δπ έ-
πιφυλλάσοωυχ νά ζητήσω την
προοτασία τοΰ Νόμου, κ«ί νά
διεκδικήσω τα διχοιώιιατα πού
μοΰ δίνει ό ϊδ,ος καί ή δημο-
σιογραφιχή ίδιότητο.
Μ.Χ.
Τό Άμερικανικό ίδιότυπο κατασκεύασμα οτήν
ρου. Στό βάθος -οί άττόσ-ταση 100 μέΤρων_-
α ά
ς ση 100 μέΤρων_- ^ οΓέγκ^
με τα τεραστ,α κάτοπτοα ττοό κυττάζουν στήν Μέση '
ι-μ-Α'ΐς Μάρε τής 2ί-
Λ ΟΤΕ
ΙΕΛΙΑΑ" 6
ΗΡΑΚΛΕΙΟ "Η ΑλΗ·ΕΙΑ,, ΚΡΗΤΗΣ
ΚΥΗΗΪΒΝΤΑΖ ΤΗΙ ΑΑΜβΕΙΑ Π* ΤΙ! ΒίΣΕΙΣ ΣΤΗ ΣΗΤΕΙί
ΖΙΡΟΣ...
..ΜΑΡΕ
Μιά περιπέτειαι ποΰΐπαράΐλίγο νά μάς|στεΙλη|στ5|Στροτο6ικεϊο
ΤΗΝ ΠΕΡΑ2ΜΕΝΗ Δευτέρα, 9 Ίουνίου μόλις τελείωσα άττό
τις διατι/ττάσεις τής κυκλοφορίας τοθ πρώτον φύλλον τής «ΑΛΗ¬
ΘΕΙΑΣ,, ξεκίνησα γώ μιά έρει/να, γύρω άττό τίς Βσσεις,
στ.ίν περιοχ'. Γητείας
'Η ττρώτη μου αύτη δημοσιογραψική αποστόλη, σάν διευθυντής
τής «ΑΛΗΘΕΙΑΣ», κατέληξε στα εξής άνέλπιστα, τρομακτικά,
άπαράδεκτα καΐ ττορςχ λίγο ττολύ έττικίνδυνα γιά μενά, πράγμα-
τα.
1 Κυνηγήθηκα στό δρόμο άπό Σητίία πρός Βάι, στΐς 10 6
μέ τα τεραστία κάτοτττρα Μπη-
κα μέοα στόν περίβολο κοί ά-
φοΰ ϊΐερίμενα άρκετή Λ ο α κά-
νοντας παρέα μέ δυ6 σκ>λιά
εΐδα έ"να νέο άΎθρωπο νά έρχε¬
ται, πού μοϋ δήλωοε δτι ε,ιναι
φυλακάς καί άνήκει στά ΤΕΑ.
Τό οναμά τού ήταν Μανόλης
άττό ττ£ρ<ττολ.κά τής άμέσου δράσεώς πού έπαιζον δαιμονισμέ- /α τίς σερήνει,, χ<^ρ!<, τελικά νά μέ έμποδίσουν νά ψτάσω στόν προ3ρισΜό μου, πού (Παν τό άκρωτήριο Κά6ο Σίδερο 2 Στήν επισ·.ροφή μου «συνοδεύτηκα» στό τμήμσ Σητείας άπό ενσ σστυνομικό μέ πολιτική ττεριβολή καϊ μιά μοτοσνκλέτ- τα τή, Τροχαίαι,, όιτοι. άνακρίθηκα, περίπου 4 ώρες άπό τδν Μοίραρχο Δ)τή κ Κωσιονλάκη, ττσρουσία τού Δ)τού τής Βά- σεωρ, 7{μ-,), άντισμήναρχου κ Πεντάρη Όδηγώντας τό ένοικιασμένο ούτοκίνητο Φολκοβάγκεν ύπ' αριθ. Η1—4843, ?φταοα στή Ζί- ρο στίς 11 τό πρωϊ τής Τρίτης 10)6)1975. Ζήτπσα καί ιιέ δέ- χτηκε ό διοικιιτής τΐκ; Βάαεως Ε)Ϋν Ζίρου, άντισμήναρχος κ. Πεντάρης, τόν οποίον ρώτησα δηλώνοντας την δημοσιογραψι- κή ίδιότητά μου, αν ή Βάοη τού είναι Έλλίινική ή' ατοι «νή. Μοΰ άπάντησε δτι είναι ΈΧληντκή. Σέ παρατήρηπή μο. γιατί οί τπνακΐδες γραφείων ί.. π. ήσαν γραμμένες στά Έλλη νικά καί Άνγλικά, μοΰ εΐπε δ- τι πρίν φύγωμε άπό τό ΝΑΓΟ ή βάοη ήταν Νατοϊκή. άλλά μέ Ελληνικό ηροσωπικό καί ά ττλώς έδινε £να μέρος των πη ροφοριών πού συλλέγουν τα ραντάρ στό ΝΑΤΟ. "Εφυγα άπό έκίϊ χωρίς νά τραβήξω οίΊτε μία νωτογραψία γιατί εΐχα δεί άπαγο ίπιτική πν· νακίδα. Κατευθύνθηκα στήν πε ριοχή Μάρε, δπου εΐχα την πλη ροφορία δή υπήρχαν ταλιότερα Άιιερικανικές έγκαταοτάσεΐΓ. Έφτασα στήν κορυφή καί Λ δα τίς εγκατάστασις ιοό ΟΤΕ Παθιάκης. Σέ λίγο φώναξε δύο άλλους, πού βγήκαν μέοα άπό τα όρμητικά κλεκτμένα κτίρία ό ενας των οποίων μοΰ δήλωοε δτι λέ.γεται Βελεγράκης. Ρώτησα πού είναι οί άμερικα- νικές έγκαταοτάοεις καί μοΰ 2- δειξαν ίνα έγκαταλελεΐ]ΐί·νο ι- διόμορφο περίπτερο - λυόμενο, στό όποΐο οί Άμερικανοί εΐ- χαν έγκαταστήσει μηχανήματα καί μετροθσαν -λέει- τόν1 καιρό. Πρέηει νά σημειωθή .ίτι τό περίπτερο αΰτό βρίσκεται άνά- μεσα οτίς εγκαταστάσεως ιού Ο ΤΕ καί τίς Πολΐτικής Άρροτιο *■*! Έδώ έτοιμάζεται τό «Νέο Γιδλαρτάρ». Τό μήκος τού -.•.λαιμυυ* υιο ιιμωιυ Λιμσ- νάχι τοθ Άκρωτηρίου Κάβο — Σίδερο, είναι μόλις 70 μ. Άπέναντι ακριβώς εί¬ ναι ή Κάσος. Πρόκειται πραγματικά γιά μιά κοτταπληκτική άπό ναυτικής πλει/ 1 ράς θέση. Ό κ. ΚειοαΛογιάνυης καί τα χουντικί. δάυεια ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ 3 γιάννης, γ) Εύάγγ. Κεφαλογι- αννης, δ) Περοεφόγ'ι ούζ. Λάμπροΐ) Λαζοπούλου, ε) Ε1- ρήνη σόζ. Νικ. Μανούσου στ) Ελένη σύζ. Νικ. Μαυρακάκη, ζ) Εύαγγελία σύζ. Νικ. Τριγύ- ρη, η) Αίκατερίνη σύζ. Γεώργ. Φλουράκη. "Αίπαντες τέκνα τοϋ Βασιλεί' ου καί τής Ζαφειρένιας Κεφαλο γιάννη, γεννηθέντες στά Άώ- γ€ΐα. 7) Αριθ. έγχρίσεως καταλ¬ ληλότητος τού οίκοττέδου πά ιά τή Ρογδιά, θέσης (Άλμυρός 1 Λειδάδι 'Αλ-μυροΰ, έκδοθεΐσα -ό χιό τόν ΕΟΤ 517715)1.10 71. 8) Καλύψη κεφαλαίου: άκί- νητα καί χρήματα. Κυρίως* τό Α κίνητο τό οποϊο έκτίμηοε η Έ- τατροπή ή ουσταθεΐσα διά ι ής ύττ' αριθ. 12115)10.11.71 άπό- φασης τού ύπουργείου 'ΡΟν^- κής θίκονομίας. 9) "Εδρα έταιρίας: χωρίον Ρ»Τ διά Μαλρβυζίου. 10) Σκοπός: Τουμιστικαί καί Βενοδσχειακαί έΐπχειρήσεΐ'; καί άκόμη: συμμετοχή σέ δλλες Α.Ε. τοΐφΐστικων καί ξενοδοχβ) ακων, άιπόκ'τηση αύτοκινήτων πλοίων, πάσης φύσεως μεταφθ- ρικών μέσων κ-λπ. 11) Μετοχές 7.400 των 1.000 δρχ. εκάστη. 12) Δ.Σ. επί πενταετίαν: α) . Έμμ. Κεφαλογιάννης, πρόβ δρος, β) Κ. Κεφαλογιάννης, Άντ)δρος, γ) Εύάγγ. Κκφαλο- γιάννης,," ρύηιβουλος δ) Εύαγ- γελία σύζ. Ν. Τριγύρη, σθιιδου λος, ε) ΑΙκ. ούζ. Γέώργίου, •Φλουράκη, οόμβουλος. ί3) 'Ελεγκταί πρώΐης χρή¬ σεως οί κ.κ. Ν. Μαυρακάχης. ύπάλληλος καί Ι. ΜανοΡσο^,. Άνσπληριϋματίκοί: ΆλΙκη'Όρ- φανοΰ καί Στέλισς Μαρής. 14) Καταβολή κβφαλαίου. Καθένας άιπό τα 8 άόελφια κα¬ τέβαλε τό 1)8 δύο οίκο,πέδων όκίτάαεως 34.000 τ.μ. καί 0.500 τ.μ. οτην ΐΐεριθλή Άλμυροΰ καϊ δραχ. 13.750 δηλαδή συνει- σέφερε δκαστος συνσλικά δρχ. 92.5.000 καί πηρε 925 μετοχές των 1000 δραχμών. 15) Ή "Έκβεοη ύκτνμήσεως των δύο άκινήτων πού την ύ πέγρανυαν στ>ίς 26)11)71 οί κ.
κ. Ιί. Τζωρτζάκης καί Κ. Μα¬
στοράκης, ώρισε την άζία τού
κατο 180 δραχ. ,τ6 τετρ. μέτρο,
αρα ·ήσυνολική άξία τσυς άνήλ-
θε σί δραχυές 40.500X180 =
7.290.000.
16) Εΐδική έντολή στόν 17 μ.
Κε<ραλογιάννη: "Απαντες οί συντεταΐροι μέ τό αρβρο 43 τοΰ Καταστατικοΰ δδωσαν είδι- κή έντολή καί εξουσιοδοτήθη <~5ν Έμμ. Κεφολογιάνντι, νά ένβργήση. δλβς τίς διατυπώσεις γιό τή λ<ειτουργία τή<; Έταιρεί- ας, μεταί,ύ των οποίων, φυσικά συ,μΐίεριλαμβάνονται καί οί έ- νέργειες γιά δανειοδότησιι. 17) Λοιπά τυπικά στοιχεία: Στό ίκπ' αριθ. 818)15-5-72 φϋλ- λο Εφημερίδας ΚιΛερνήσεως. δημοσιεύτηκαν ή πλήρης συν· θέση τοϋ Δ.Σ., ή ίίδρα τού, ή διεύθυνση κ.λπ. στοιχεία τής έταιριείας των άδελφών Κεφα- λογιάννη, πού έγκρίθηκε άπό τό Νομάρχη Ηρακλείου Παπα- διιμητρίου μέ την άίτόφαστι Ε. Μ. 983)4-3-72 κσί βχουν ώς έ- ξης: Τίτλος: ΕΛΛΗΝ Ι ΚΑΙ ΤΟΥ- ΡΙΣΤΙΚΑ1 ΚΑΙ 3ΕΝΟΔΟΧΕΙ ΑΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΡΗ- Τ1ΙΣ Α.Ε. "Εδρα: Ρογδιά Μαλεβυζίου. Γραψεϊα: Σαιΐιουήλ Χάου 39 Ήράκλειο, Τηλ. 282.844. Διοικ. Συνβούλιο: 1) Έμμ- Κεφαλογιάννης δικηΐγόρος, κά- τΌΐκος 'Αθηνών, Ραβινέ 21, τηλ 719-622, πρόεδρος. 2) Κων)νος Β. Κεφαλογιάν¬ νης, κτηματάας, κάτοικος Η¬ ρακλείου, Αθαν. Διάκου ί, τηλ. 282.860, άνηιπρόεδρος. 3) Βί)άγγελος Β. Κεφαλο¬ γιάννης, Κττνμα/τίας, κάτ»ικος "Ηρακλείου, Λ. 'Ακαδημίας 139 Σύιμβουλος. 4) Εύαγγελία σύζυγος Νικ. Τριγύρη οίκοκυρά, κάτοικος Ή ρακλείου, Μονής Καρδιωτίσσης 45, τηλ. 283766, Σύμβουλος 5) Αίκατερίνη σύζυγος Γεωρ γίου Φλουράκη, οίκοκυρά, κά¬ τοικος Ηρακλείου, Πλ. Άνα- λήψεως 3. Τηλ. 282843 Σύμ¬ βουλος. Καϊ τώμα τό ΰψος των δα- νείων. 'Η παραπάνω έταΐρία των Άδελφδίν Κεφαλογιάννη, μέ Πρόεδρο τόν Βουλευτή Έμ ΤΑ ΕΠΙΣΗΜΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΖ ΔΙΚΗΖΜΑΖ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ 5 τοΰ λέγει πώ'ς είναι ό έπίσημος /■κπρόσωπος της έπανίυτίΊσεως. Ή Νέα Δημοκρστία έτήρη'τε κα τα 80% της, καλή στδσιν' κατά την δικτατορίαν καί ΘΑω νά πλ οτεύω δτι θέλη ή ιδία ή Νέα Δΐιιιοκρατία νά βγάλη άτιό τα οττλάχνα της άνθρώηους οΰν τόν κ. Γραίΐματικάκην. Αί λέ- ξεις, παράφρων καί γελοϊος, πτιγαίνουν στόν Παττακό καί δ χι στόν μηνυτήν Γραιμματικάκην "Εννοεί δτι είναι δμοιος ώς πρός τα άλλα. Ό Παττακός εί χε γελ.οιοηοιηθή καί κάποιος βλ λος κι' δν τό διάβαζε τό τηλε- γράφημα, τό ϊδιο ]ΐέ. μενά τη- στευε δτι δηλο&ή δέν εΐνσι έ- ζυβριατΐκόν, τό γελοϊς κοί πα- ράτρρων. Ο κ. Α. ΓΚΟΥΛΙΚΑΡΗΣ Οοάκιι; ό Παττπκός ίίρχετο ΤΟ ΝΕΟ Δ.Σ. ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ Σύμφωνα μέ άνακοίνωοη τού Δ.Σ. στις χθεσινές άρχαιρεοίες τοΰ Πολιτΐοτικοΰ Συλλ/όγου τοΰ προαοτείου Άγίας Βαπβά- ρος, έκλέχτιγκαν οί εξής: ΠΑ ΤΟ Δ. ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ Ιανια6ή<; Άγησ.. Κουκιαδά- ΚΓ|ς Εθρ., Κτιστάκης Έμιιΐ , Μα- νοΰσος Φρεοκάκης, Όρφανοϋ Γεωργία. Παηαδημητρίοιι Εύπγ κα! ΠανττελάιΚης Ιωάννης. ΑΝΑΠΛΗΡΩΑ1ΑΤΙΚΟΙ: Δασκαλάκης Γεώργ , Καλαϊ¬ τζάκης Δημ., Δαμιανάκιΐί; Δημ., Βεο&άκτκί Ιωάν. Μιχελάκης Ιωάν. ΔΙΑ ΤΟ ΕΛΕΓΚΤ1Κ0 Μανια6ί)ς Άστρ., Ψαράκης Κολέργης Έμμ. Έκ τού Δ. Συμβουλίου είς τό "Ηράκλειον ό κ. Γραμμα τακάκης, πήγαινε καί τόν έ^τβρ νέ μέ τό αυτοκίνητον τού από τό αεροδρόμιον. Έπίσης τούς εϊχα δή μαζί μέ τόν Παττακόν στό αύτοκίνητα τοΰ κ. Γρανμα- τιΐκάκη καί πήγαιναν στό Βενι- ζέλειον κσί έβλεπον τή ράνα τού πού ήτο αρρωοτη έκεϊ. Στό Γραμιματικάκη έτρεχαν δλοι γιο δτι υίέμα εΐχαν, συλλήψεις, ί- ξυηηρετήσεις κ.λ.π. ήτο αύτός καί τα γραωεϊα τής εφημερίδος τού τό Κέντρον τής συνεν—θξε ως των άνβρΜπων τής έιτταετί- ας. Συνέβαλλε τουλώχιστον γιά τό Ή(>άκλειον, στίς ύποθέσεις
καί στίς κακές ένέργβιες τής
ΐΐΓνταετίας καί αρα καί στίς έ-
γκΧιιματικές ένέργειες τοΰ
ΠαττακοΟ, τουτο δμακ; ήτο
συνάρτησις τής επισήμου Ιδιότη
τος τόπ ώς επισήμου έκπροσώ-
που τής επαναστασεωσ, &ρα
δ/ν είναι έξυβρισπκά, γι' αυ¬
τόν (κ)α τοϋ εΐπε ό κατχ(γορού-
'μενυς. Πκττβύω δπ ό χαρακτη-
ρισμός, γελοϊος, δφρων, ήτο
γιά τόν Παττακό, ή λέξις δ-
μοιόί; τού, πκττευω δτι πάει
ώ<; φυσιογνωμιχός δροιος, ίί δμοιος είς τάς ενεργείας τού. "ί!<; ϊ.πληροφορήθην εζήτησε καί πήρβ 120.000 δραχ!μές διά νά μεσολαβήση νά παρουσιάση τούς σταφιδοεξαγωγβϊς είς τόν Μαχαρέζον. Γνωρίζω δτι τούς τηλεφώνησε δτα τοϋς έκλειοΐ ραντεβοϋ καί οί οταφιδοεξαγω- ] νείς π%αν στόν Μακαρέζον καί τόν θΌνήντησβν. "Οταν γυ-1 ριοαν ό Γρορματαακτις ίίλθεν βΚ τό γραφείον τοθ Παύλοιι καί σέ ζωηρή συζϊτ-οη τοι.ς έγινβ χάη σαν σύγ ιψουση μαζί του<^ βταν ήλθε νά πάρη τό άναλογοθν μερίδιον από τόν Διαλΐνδ καί ήκουσα τόν Διαλινβ καί τοθ εΐπε «έγώ 6(· πληρώνω τα οηασμένο καΐ 6γήκε άπό τό γραφεΐο τοϋ Δια- λινδ ό ΓραμμοΛ»όχης ψιθυρί- ζοντας καΐ ό Παΰλος δλεγε δτι θά τόν βάλη φυλακή. Τότβ πή- ρα 8να μαγνητόφωνο καΐ τό Β- βαλα στό γραφεϊο τοϋ Παύλου, έβαλα καΐ τόν «χήραν τηλέφωνο τόν Γραμματικάκΐιν καί τό μαγ- νητόφωνον δγραφε την συνομι λίαν τους αυτήν, καϊ είναι στήν μαγνητοταινίαν πού πρ|σεκόμι οε στό δικαστήριον ό κατηγο- ρούμενος Χαρής. Πηγά στόν Γεωργαλά καΐ τοΰ είπα νά συλ- λάβη τόν Γραμματικάκη την φ- ρα πού θά εηερνε τα λεπτά καί τό εδέχθη καΐ έν συνεχεία πή γα στόν Διευθυντήν τής Κ.Υ.Π Παναγι*»τ6ΐτουλον ό οποίος 5λ θεν ό ϊδιος οποθ Διαλυνά κοϊ πά ρουσία τοθ Περδικογιάννη καί έκεϊ είπα στόν Παναγιωτόπου- λο νά συλλάβη τόν Γραμματικά κην καΐ έκεϊνος μοΰ απήντη¬ σεν «σδριο θά σοθ πώ», άλλά αθριο πσύ ,τόν ξαναρώτησα μοΰ εϊπε «νά μην γίνη τίποτα». "Ο λα αυτώ είναι γραμμένα στήν ταινία, καΐ είπα στόν Παναγιω- τόιπουλο δτι πιθανώς τα λεϊττά αύτά νά τα μοίρασαν με τόν Παττακό. άωοΰ ήσαν πάντοτε μαζί. Είς τό σημείον τουτο ή υπε¬ ράσπισις τού κατττγορουιιβνου καΐ αδθις ήτήσατο δπως άκου οθή ή ηροσκομιοθείσα καΐ γνω στοηοιΐιθεϊοϊΐ ώς άναγνωστέον βγγραφον, μογνητοταινία, ή ά- φορώσα την συνδιαλλαγήν τοϋ μηνυτοθ μέ τούς οταφιδοεξαγω γεΐς διά τό κλείσιμον ραντεβοϋ ιιετά τού Μακαρέζου. Ό Πρόεδρος τοΰ Δικασΐηρί- ου ^έτοιποθέτησε την προσκοΐΗ- σθεϊσαν καί γνωστσηοιηθεΐσαν ώς άναγνωστέον έγγραφον μαγ νητοταινίαν είς ιιαγνητόφωνον καΐ ήκροάο%ι τβύττις τό Δ_α- οτήριον ώς καΐ οί λοω«>1 ηαοά-
γοντες τής «κης, άπ' άρχίϊς μέ
χρι τελους.
μανουήλ Κεφαλογιάννη, πήρε
άπό την Κυβέ-ρνησΐ) τής Χούν
τας τοΰ Παπαδοπούλου κατ'
αρχήν περί τα 75 έκατομμύρια
δραχμές. Στή συνέχεια, λεγε-
ται, δτι πήρε καΐ δε'ύτερο δά-
νειο, περίπου 80 έκατομμύρια
δραχ-μές.
Τό ίοψος των ποσών δέν μάς
άηασχόλησε ίδιαίτερα, γιατΐ έ-
κείνο πού ένδιαφέ,ρει δέν είναι
τα πόοα πήρε άλλά άν πήρε
λεφτά άπό τή Χούντα, στής
οποίας τα δάνεια έΛεγε ΝΑΙ
άλλά στό Δηυ.οψήφισυ.α δλεγε
ΟΧΙ. Αύτό είναι πού &χει ση-
μαοία. Αύτό είναι πού ένδιαφέ
ρει την ίίρευνα αύτη, τής όποί
άς ακοπός είναι ή ένημέρωση
τοΰ κοινοΰ καΐ ή βοηθεία στήν
άλλαγή των άπαραδέχτων πο¬
λιτικών ήθών.
Λέγονται άκόμη καί άΛλα πολ¬
λά, δοον άφορδ τα εξής.
—Τό Οψος των έκατομυρίων
πού πήραν οί Κεφαλογιάννηδες
άπό τή Χούντο,
—Τις οτενές οχέσεις πού απο
χτήσανε μέ τόν Μπαλόπουλο,
μέοω τής κ ο ι ν ή ς φίλης κ.
Μαρίκα ς Καψή.
—Των άλλων τουριστικών έγ-
καταστάσεων στήν Άγία Πελα-
γία.
Άλλά γιά δλα αΰτά ό άρμο-
διώτερος νά μάς πληροφορήση
είναι ό κ. Έμμ. Κεφαλογιάν-
νης, ό οποίος οάν δημοσίας άν¬
δρας, θά £χη πιστεύομε αυτή
την εύθιξία. Οί στήλες μας εί¬
ναι γι αύτό στή διαθέση τού.
Καΐ έξ αλλου ηρέπει νά τό
κάμη κσί γιά δνα πρόοθετο λό-
γο: Πά νά διαλυθή τίς άσύστο
λες σχετικές φήμες πού κυκλο¬
φορούν, γύρω άπό τό ατομο
καΐ τα άδέλφια τού οί οποίες
μελλοντικά καί τόν ϊδιο θά βλά
ψουν, άλλά καΐ την πολιτική
τού παράταξη, άν δέν διευκρινι
σθοϋν ύπεύθυνα καΐ έπίσημα,
μέ την άντϋκειμενική παράθρ-
οη τής αληθείας.
*********
Τελειώνοντας την δρευνα αύ
τή, στήν πρώτη της φάοη, έχο
με νά δηλώσωμε δτα κατά τή
οιάρκεια τής προετοκμασίας της,
πολλοί ήσαν έκεΐνοι, α σ χ ε-
τ ο ι μέ την οίκογένεια Κε¬
φαλογιάννη, οί όηοϊοι μδς συνέ
στησαν νά μή την δημοσιβύσω-
με, γιατί — δίΐθεν — θά Εχω¬
με συνέπειες άπό τούς Κεφαλο
γιώννηοες, μέ βίαιες σέ βάρος
μας έκδηλώσεις, δπως συνέβη-
κε μέ αλλους σέ παρόμοιες πε-
ρπττώοεις, στό παρβλθόν. Έπ'
αύτοΰ έχομε νά δηλώσιομε τα
εξής δυό πράγνατα:
ΠΡϋΤΟΝ: Δέν πιοτεύομε σέ
βίαιες άντιδράσεις των Κεφαλο
γιάννηδων, γιατί γνωρίζομε, δ¬
τι οί σημερινές συνθήκες ζω
ής ιμέ την έξελικτικίι τους πο-
ρεία. τούς δχουν άλλάξει ριΓι-
κά. έπειδή, έκτος αύτοΰ καΐ
τα ηαθήματα έγιναν μαθηματα.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Καΐ αν είχαμε βά
σιμες ύπόνοιες περί αυτών, κ,ίϊ
πάλι θά προχωρουσαμε οτή
δημοσιευθή της ερεύνας, γιατΐ
έ'χου.ε ίίάρει αττόφαοη όριστική
καΐ άμετάκλητη, νά ποϋμε, την
Άλήθεια πρός δλες τίς κατευ-
θύνσεις, δοον καιρό τουλάχι¬
στον μηοροϋμε νά τό κάνωμε.
Και πρός τό παμον μποροΰμε.
Χ.
3 Την έπαύριο 11)6, στίς 7 30' τό πρωί μέ συνέλαβαν στό
ξενοδοχείο «ίητεία» ό ύποδιοικητής τού Τμήματος άν&ιπτομοί-
ραρχος κ Οικονόμου, μί δύο χωροψύλαχες καΐ παρέμεινα κρα-
τούμενος στο τμήμα ττερίπου 3 ώρες.
4. Καΐ τα οττουδα'ότερο: μοθ άττσγγέλθτκε κατηγορία γιά κα
τσσκοπία, βάσει τοθ Α.Ν. 375 τού 1936 καΐ τταρά λίγο νά στα-
λώ οννοδεία κα! νυ. δικσστώ στό Άεροδικεΐο Αθηνών, διότι
—λέει— φωτογραφ.ζα άπηγορευμένες ττεριοχές.
5. Τέλος, μοΰ κατοοχέθηκε τό έπίμαχο φίλμ γιά τό όττοΐο
στήν έπ,μονή μου νά εμφανισθή στό Ήροχλειο. με συννωδευε
ό υπαξιωματικό; τής Βάσεως Ζιρου κ Ρούσσος, ό όττο.οςσ-ο
ολο τό ψίλμ εΤχι άμβιβολία γιά δύο ττόζες, τα άρντ,τ,κσ των ο¬
ποίων πήρε μσζι τού έττιστρέφοντας την ϊδισ μερά 11)6 στη
βάση το^
Κα! νσ 'ώρα, μέ περισσότερες λεπτομερείς, πώς έξελίχτηκε
ή κομικοτραγικτι κσι τταρα λίγο ττολθ έπικίνδυνη αυτή ττεριττέ-
τειά μου στή Σητεία.
ρίας, περίπου 100 μέτρα καί ι
2.500 μέτρα άΐχό τα ραντάρ Ζι-'
ρου. Ι
Πηγά μαζί μέ τόν Παθκ'ικη'
στό οίκημα αύτό ποό βταν ανοι |
χτό καί βρήκα μέοα όιάφο,ια
πράγματα άμερικανικής ιιοοε
λευσεως. Ό Τεατζής Πα4ιάκη^
μοΰ εΐπε δτι οί 'Αμερικάνοι έ-
«ρυγαν άπό καιρό, άλλά τα μη-
χανήματα τα πήραν μόλι.': πρίν
20 μέρες δπου «Ιχαν πάει 5,
τέσσερις άσπροι κι ί'νας μαΰ-
ρος. Φωτογράψησα τό περίπτε-
μιουργοΰν έκκωφαντικές έκρή-
ξεις.
ΕΙδα πολλά άλλά δέν κατά
λαβα τί ακριβώς γίνβται.
Τράβηξα φωτογραφίε,; πυλ-
λές, άνενόχλητος καί πήοα δοο
μποροΰσα περισότερες αχετΐκές Ι
πληροφορίες.
Βάσει αυτών στό Κάβο Σίί>£-
ρο ή ΞΕΚΤΕ, πού κατά ούμ-
πτωση δχει πάρει δλα τα έΌγα
Βάσεων στήν Κρήτη, κατασκευ-
άζει βργαι στρατιωτικά, τα πραι
τα χρήμσΛα των οποίων 30 {.κ.
Δυο έργατεΓ τι,ποθετοϋν μέ τί» είδικό αύτό μηχάνημα — τρυττά
νι, τό δοναμίτη στιΐ έγκ,ατα τοΰ σκληροΰ κρητικού δουνοθ Σέ
Λίγο μια τρομσκτικΓ, έκκρηξη θά κουψάνη τ" αύτιά μας καί Ενα
σκόνης θά κλείση τα ,μάτια μας.
διέθεσε ό Μπαλόπουλος άπό
τόν ΕΟΤ δήθεν γιά τό δρόμο
πρός τό Βάϊ, πού δέν έχει καμ¬
μιά σχέση μέ τό άκρωτήρι.
"Εμαθα ότι οτά δαντελωτί'ι
φυσικά λιμανάκια πού διοθέτει
τό Κάβο - Σίδερο, γίνωνται ό
χυραηιατικά ίίργα, γιά βοίδι·ς
καί κατευθυνόίμενα βλήιματα.
"Εμαθα δτι ή Έλληνική Έ-
ταιρία τοΰ κ. Χατζηκώστα. τ.
Δημάρχου Σητείας πού εΐχε α
ναλάβει την παραγωγή γύψου,
μέ τριβεϊα καί λοιπά μηχαντ;-
ιατα, ρταμάτηορ ακριβώς άΐιό
τα είργα γιατΐ τό προσωπικό
ρο καί μέ τή βοηθεία τοΤ3 Παθι-
άκη έίκανα καί κάτι άλλο:
Πήρα δτι ύπήρχε μέσα και
συγκεκριιιένα: 8να τετρΛνωνο
ΐιηχάνηιμα. κάτι ρόλους χαρτί,
καλώδια, έ"ντΛ)ΐτα κ.λπι. μέ την
πρόθεση νά τα δηλώσω οτήν
Άστυναμία καί νά τα ιταραόώ-
οω οέ είδίχύ έμπειρογνώμονο,
γιά νά μάθω αν οί Άμερ·κάνηι
παρακολουθοΰσαν τόν... καιρό
ή τα μυστκκά των Έλληνικίιν
ύπηρεσιών, όσα δέν
έπΐστιμα άπό τή Νατοϊκή
Ζ!ρου.
"Εφυγα άπό τό Μάρε καί χά
ρυφε., ταν αποτομων γκρεμνων τού ακροτηριου Καδο
— Σίδερο χα· λίγα μέτρα άττό την άκρη τής θαλάσσας, Οττάρ-
χουν αύτέ. οί καμάρες, ποϋ σκάδονται σέ βάθος, σά σύραγγες
<4ττά είδικ« τρυΐτάν.α Μού εΤπαν μερικοϊ ότι είναι οί λεγόμενες «ψωλεες έκτοξεύσεως». τευθύνθΓίκα πρός Σητεία κι' ά¬ πό κεϊ πρός Κάβο Σίδεμη, δ¬ που κατά τίς 12υ..μ. στήν Καλή Φωτία, μέ κυνήγησε τό ιΓεριπο- λικό τής άιιέοου δράοειυς. Οί δύο χιυροφύλακες εΐχαν ένΓθλιΊ νά μιέ ττβνε στό διοΐκηΐή Ση¬ τείας. Άλλά έγώ εϊχα άποοτο λή νά πάω οτό Κάβο Σίδερο. Κατάλαβα πώς αν γύριζα θά μπέρδευα καί δέν θά έίβλεπα τόν κύ.οιο δτ(μοσιογραφικ5 οτό χο μου: τα 2ργα τοΰ Κάβο Σί¬ δερο. "Ετσι κατάφερα νά ξεφύ γτο καί μέσω Βάϊ, ίίστριψα άρι- στερά καί βφτασα στήν εϊσοδο τοϋ έργοταξίου. Έκεϊ υέ στα- μάτησαν καί ό έργοδηγό.-; τής ΞΕΚΤΕ (δέν τόν λέω γιά λό- γους εΰνοήτους), μοϋ εϊπε δτι άπαγορεύεται ή εϊσοδος, γιατί πρόκειται γιά στρατι- ωτικό ίίργο. Χάρις στήν έτπμο- νή μου καί στήν άνοχή τοϋ έρ- γοδηγοϋ, κατάφερα νά ποοχω- ρήοαΐ καί νά φτάσω σχεδόν στήν βκρη τοΰ άκρωτηρίου Κά¬ βο Σίδερο. ΤΙ ΕΙΔΑ "Ενας δρόμος πού άσωαντο- στρώνεται μέ ωδήγησε σΐό ά¬ κρωτήρι, πού είναι έ*να ύλόκλη ρο έργοτάξιο: Μπουλντόζες, μηετονιέρες, ωορτηγά, γεννή τριες, ύκσκα<ρεϊς, πολλά καί διά φορα μηχανήματα, τσιαιέντα, σ· δερα, κομπρεσέρ, βαρέλια μέ ΐτίσα, μ £να σωρό αλλα σχετΐκά καί κόσμος, φυσικά, πού τα οουλεύει. ΕΙδα άηοχετεύσεις νά γίνων¬ ται μέσα στά βράχια. ΕΙδα μη- χανήμβτα νά κύβουν τεμάχια άηό τό βουνό. ΕΙδα άλλα νά ά νοίγουν τρύπες καί αλλα νά δή φοβούμενο άπό τούς έκβραχι- σμούς καί τούς δυναμίτες, προ- τίμησε νά έγκαταλείϊΐτη τή δου λειά τού. "Εμαθα άκόμη δτι έ- τοιμάζονται νά κόψουν τό λαι μό —πλάτους 70 μ.— πού εί¬ ναι άτιέναντι στήν Κάσο καί νά δημιουργήσουν ί!τσι {.να νέο Γιβραλτάρ. Άπό τίς φωτογραφίεΓ, πού τιήρα μόνος μου θά πάρη ό ά- ναγνιυστης ιιιά είκόνα. ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ "θταν τελείωοα γύυιοα οτή Σητεία μ/· σκοτΓό νά έπισκε- φθώ τό Δ)τή Χρωρ)κήΓ. Την ιδία σκένμη διιως εΐχε κήνει κι έκΐϊνος καί εΐχε στείλει τα 6η γανά τού στίίν εϊσοδο τής πό¬ λεως. Μέ συνώδευσ ι ν στό Τμίγμα δπου ό κ. ΚωστουλάκηΓ μοϋ άνεκοίνΐϋθε δτι £χει πάρει ι;να οήμα άπό τή Βάοο Ζίρου νά μέ άνακρίνη .γιά λήψι φωτο- γραφιών οέ άπαγορ€υ;ιίνες πγ- ριοχές. Έγώ άρνήθηκα καί οέ λίγο ήρθε καί ό Δ)ντής τής Βάσεως κ. Πεντάρης. Δέν δέ χτηικα νά παραδώσω τό φίλμ καί ζητοΰσα σχετική έΎγραφη παραγγελία τοΰ κ. Είσαγγελέ- α. Ζήτησα έπίοης ά μοθ ποΰν ποιοι έ'δωοαν την πιθανή πλΐιρο φορία καί ο κ. Πεντάρης ' οΓ' άπάντησε δτι δέν ήξερε τα όνό ματά Τους. Τέλος ουμφωνήσαμε νά ι μ- Φανισθή τό φίλμ οτό Ήράκλειο δπου θά μέ συνώδευε ύΐΓαί.ιω- ματικός πού τοΰ τηλεφώνησαν καί ίρθ€. ΕΙχρ πάει ομως Οπό τίς 6.30' ή ώρα 9.20' καί έπει¬ δή άπό τή τόση. διήυκρη σχεδόν ταλαιπωρία μου, δέν μπ)θθϋσα να όδη,ντιοιυ προτίμιισα 6 κα λήσω τηλεφωνικώς ι·έ τύν δι- κηγόρο κ. Φοΐβο Ί'υαννίδη. (, οποίος έν συνεχε'α ΡστειλΓ στό Τμήιια τόν δικηγόρο Ση¬ τείας κ Π.οωτότκτπα. Ό κ Πρωτόπαηας βκανβ Ι'ντονη δια- μαρτυρία ΠίΧ>ς τόν 6ΐοι_)τίί κ.
Κωστουλάκη. ό οποίος μδς εί-
Πβ δτι εΐχε τέτοια όντολή νό μέ
παραπέμψΐ) οάν άνακριτΐκό (>■
ργανο. Εύτνχώς δμως, μέ τή
παρέιμβσ.οΐ τοΰ κ. Είοαγ>Γν-
ως Νεαπόλεως, ό οποίος ρω-
τήθπκε, σχ€ΐτικά; είπε δτι Χον»·)
ακριβώς τής ένάοξεως ίσχύος
τού νέου Συντάνμβτος (εΐχε
άρχίθ€ΐ νά ίσχύει άηό την πα-
ραιιονή) δέν μπορεϊ πλέον πο¬
λίτης νά δικάδετατ· άαιό Στρπτο-
δικεΐα. "Ετσι γλύτωσα τό ταξι-
δι στήν Άθήνα γιά τό Άρροδι-
κεϊο καί ινετά μιά £κθεση κα-
τασχέσεως, ήρθα τό μ
τής 11)6 στό ' Ηράκλεη
μέ τόν ύπαξιωυ.ατι<κό τής Βύ- σεως Ζίρου κ. Ροθσσο γιά τή· έμφάνιοη τοΰ φίλίμ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ Αυτή ήταν ή περιπιέτεια πού μοθ συνέ- βηκε καί την έίγραψα λεηταμε- "Ενα άπό τα έγκαταλελειμένα μπκανικά άπομεινα- ρια των Αμερικανων. πού «Εήλωοα» άπό τό περί¬ πτερο τοϋ Μάρε, άπ δπου. δήβεν, οί Αμερικανοί ένημερώνονταν... γιά τόν καιρό. ρώς, ακριβώς γιά νά αντιληφθή ό άναγνώστης, αλπ τή σειρά των γεγονότων καί κυρίωο τό πως £νας διγμοοιογράφος, άπο μιά καταγγιελία ενός ΤΕΑτζί), σύρεται στά άσΐυνο,μικά τμήμα τα, τοΰ σχτηιατ1ζ€ίται δικογραφί- α, άνακμίνετοι επί 3ωμο κοί κρατείται αλλβς τόσες ώρες. γιά ν ά παραπεμφθή δστω άπό μιά βάσιμη ύπόνοια φω!τογρατ>ή
σεως τοΰ ραντάρ πού βοίοκί;-
ται στήν κορφή τοϋ βουνοΰ οτό
στρατοδικεϊο οάν κοινός έγκλη-
ί ί άλ
θήοω γιά νά συζητήοω νιά τίι.
6άθ€ΐς καί μέ τόν Δηρυρχο κ.
Πετράκη.
"Οταν ύ κ. Ροΰσος πού 0ά μέ
συνώδευε γιά τό φίλ'ΐ οτό Ή¬
ράκλειο, είδοποίποε τόν κ Πεν
τόρη, σχετικά μέ την αναβολή
τού ταξιδιοϋ μου γιά τό πρωϊ,
μ )ϋ ζήτησε νά παραδάκκο τό
ςίλμ μέ τή μηχανή στήν Χωρο-
φιλακή. Έγώ άρνήθπκα καί τό
τε χωρίσαμε ]ΐέ τόν ι'>παϊ.ιωια-
τικό τού Γραφείου 2 .< Ροΰσ- σο. Συναντήθη.κα μετά μέ τόν Δήμαρχο, φάγαμε μαζί καί με¬ τά πηγά γιά υπνο στό ξενοδυ χεϊο ί-Σητεία». Τό πρωϊ, μόλις κατέί3πκα μέ περίμενε ό άνθυπο,ιοίραρχος κ. θϊκονόιιου ]ΐέ δύο χωροφυ λακες καί μέ ώδΐιγήοανι· ατό Ίμήμα. Έκεί μοΰ ννώριοκ δτι ειμαι κρατούμενος βάσει δύο καταθέοεων τοΰ ΤΕΑτζή Παθΐ άκη καί ενός αλλου, ιτού είχον λπφθεΐ τή νύχτα άπό τύ ΣταΟ- μά»χη Χωρ)κης Χαντρά. Μέ τις καταγγελίες των κυρίων αυ¬ τών παραπεμπόμουνα με τή δια δικασία τοϋ αύτόφωρου έγκλή- ματος γιά κατασκαπια, βάσει τοϋ Άναγκαστικοΰ Νόμου 375) 193Θ στό Άεροδικεΐο Αθηνών Μοΰ γνώριοε έιτίσης ότι όέν έ· χω δικαίωμα νά καλέσί» δ>κη-
γόρο, άλλά κατά παρέκλκτη (ή
άλήθεια είναι δτι μοΰ ψέρθηκε
εύγενέοτατα) μέ ΰ ά
ή είναι δτι μοΰ ψέρθηκε
εύγενέοτατα) μέ ΰφι,σο ν ά ρι·
ρεϊο οάν κο γη
ματίας καί μάλιστα κ α τ ά
σ κ ο π ο ς, άδίχΐιμα ποό ίν
άποδειχθή πράγματι, έπιούρη
καί την ποινή τον θανάτου.
Τό συμ—έρασμα είναι εΰγλωτ
το καί δ^ν χρειάζονται πει>ισ-
. σότερα σχόλισ. Τό μόνο πού
μετριάζει τήν εύθύνη τοϋ διοι-
κητοϋ τής Βάσεως Ζίρου. γ·ά
τή σχετικη έντολή πού £δ·ϋ>ιε
στό Άστυνομικό Τμήμα, νά διιο
χθω, είναι δτι, δπως αυ.ολόνη<»· 6 ϊδιος, τέτοια ύπόδειξη είνε πά|>ει ή ύπηρεοία τού, άπό τό
Γραφείο 2 τοΰ Γενικοϋ Έπιτγ-
λείου στό Χολαργό.
Σήμερο καταννέλω την άπα-
ράδεχτη αυτή περι~έτειά μου.
μέ την πρόσθετη δήλωοη, δπ έ-
πιφυλλάσοωυχ νά ζητήσω την
προοτασία τοΰ Νόμου, κ«ί νά
διεκδικήσω τα διχοιώιιατα πού
μοΰ δίνει ό ϊδ,ος καί ή δημο-
σιογραφιχή ίδιότητο.
Μ.Χ.
Τό Άμερικανικό ίδιότυπο κατασκεύασμα οτήν
ρου. Στό βάθος -οί άττόσ-ταση 100 μέΤρων_-
α ά
ς ση 100 μέΤρων_- ^ οΓέγκ^
με τα τεραστ,α κάτοπτοα ττοό κυττάζουν στήν Μέση '
ι-μ-Α'ΐς Μάρε τής 2ί-
Λ ΟΤΕ