98422

•««•••••ο··
ΕΞΩ ΟΙ ΞΕΝΕΣ ΒΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
Χαρής ο* αυτόν, πού πρΐν μέ χώμα, 1
τοθ φράξουν οί δλλοι τό στόμα, προλάβη |
νά π·ϊ ϊστω καί μιά συλλαβή 8ική τού. ·
Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
Η ΑΛΗ
ΕΙΑ
•
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ
ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ
Διο-θυνΙη_: ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ
ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ
ΔΕΥΤΕΡΑ 29 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1975
ΗΡΑΚΛΕΙΟ — ΚΡΗΤΗΣ
Γραψβΐα: Μαρογιώργη 5
(Πλατιία Άρκαδίου)
Τηλ.: 280.291
ΧρΑνος 1ος Αριθ. Φβλλου 30
Τιμή φύλλον 8ρχ. 5
ΠΑ ΠΡΑΓΐνΐΑΤΙΚΗ ΑΛΗΟΕΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟ 1976
ΒΠΠΝΤΗΣΤΕ ΜΑΣ κ. ΚΟΡΒΜΒΝΠΗ
ΠΟΥΝΤΟ; - ΝΑΤΟΙ
ΤΟ ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ
ΔΙΟΤΙ Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ
ΑΡΚΟΧΔΑ
ΚΙΣΣΙΝΓΚΕΡ: Μπορεί νά... τρώμε
άλλά... καλοπλπρώνομεΙ..
(ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΒΕΛΙΓΡΑΔΗ)
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ άποκλειστικότπτα .τής «ΑΛΗΘΕΙΑΣ»
ΜΥΣΤΙΚΟ ΠΡΠΤΟΚΟΛΛΟ
ΧΟΥΝΤΙΚΟΝ - ΒΑΣΙΛΙΚΟΝ
ΫΠΟΓΡΑΦΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
ΕΎΜΐΦΟΝΑ μέ «πβαλειατι-
χίς πληροφορίας μ*5, ή ουν-
«ργαοΐα Χουντιχών κα· Β«τ
#4 «ειηίσημη» μορφή.
ΪΥΓΚΕΚΡ1ΜΕΝΑ, την «ρό
Τρίτη 1*3 Δεχΐμ-
έκπροοωΊτοι των δυό
κων ομάδων,
υιτβγράψαν» «μυβτικό πρω-
τόκβλλοι» βάσει τού οποίον ή
βυνεργασΐΐκ καΐ ή «πό χοινοθ
αντιμετωπίση της καταστά¬
σεως, 0* γΐνεται τοΰ λοιποί)
ένιοαΐα γραμμή.
2ΥΜΦΛΚΑ μέ τό πρωτό-
κολλο, άναγνωιρΙ$ίται ©τι ο
Κωνσταντίνος δέν εκύιώχτη
κ* άπό την Χούντα, ότι α¬
πλώς β ϊίϊος Ιφνγε μέ τ(ην
θελήση τ*» καί ότι· άν πάση
περιπτώσει, οί ΧοοντιχοΙ οέ
δεδομβνη ατιγμή, όίν θά πά·
|ρουν καμμιά απολύτως «ρνη-
τικτι στάοη εναντίον τής
προσπάθειας έπνκναφβρας τού
την όττβί* μαλιοτχ 6α *©τίδτ|
ΣΥΝΕΧΕΙΑ είς την σελίδα 4
ΑΞΙΟΤΙΜΕ ΚΥΡΙΕ ΠΡΟΕΔΡΕ τής Κυβερνήσεως κα( 'Αρχη-
Τέ τής «Νέας Δημοκρατίας».
ΤΌ ΦΥΛΑΟ αώτό τής εφημερίδας ,μας είναι τό τελβυταίο
τού 1975 κα) λόγω τής έβδομαδιαίας σνχνότητος εκδόσεως
•μάς, είναι κα) τό πρωτοχρονιόπιιοο, μί τό ό—οίο καλοσωρίζοικ
τον Καινούργιο Χρόνο 1976.
ΑΦΟΥ, λοι—όν, έκ τής χρονικής αυτής σνμτττώστως, σάς
ευχηβονμε ολόψυχα, δ,τι τό καλλίτερο καΐ γιά σ&ς προσωπικα
«αί γιά την χώρα μας, την οττοία κυβερν&τ*., πρατματοπτοιών»
τας αμολογουμένως, δύο-κολο ϊργο, σάς θέτο(μ« μαρίκα βασικά
καί γιά σ&ς και γιά μ&ς τόν Λαό, έρωτήιματα, οτά ό-οία,
σ&ς παρακαλοϋμε βορ,μά νά ό—αντήο-ετ*.
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ αύτό μεταΐχιμιο, πού ό Ινας χρονος τταραδί-
δβι την σκντάλη στόν άλλον, €Ϊναι. όπως γνωρίζετε, μιά εύ-
«αιρία <ΐύτοκριτιχής γιά δλαυς καί γιά τούς τόπτΐινονς καΐ γιά τούς σπαυδαΐονς καί γιά τούς άρχοντος καί γιιά τούς άρ- χομένους καί γιά τούς μικρούς καί γιά τούς ιμεγάλους. ΕΧΩ ΔΙΚΑΙΩΜΑ, νοιμ,ίζω, έγώ ό το—εινός, ό άρχόμενος, ό ιμικρος) νά σάς ρωτήσω τα -αρακώτω έιρΛχτήμα-β, γ ι «τί ιτέραν «λων των αλλ«ν -ού σ&ς εΐπα στόν μικκ>ό -ρόλογό μόν. σννέ-
ιτ«σ« στην κρΐαιμη έβνική βρή τού γνρισιμοΰ σας κβΐ τής ττρο-
σ—αθειβς έ-ανόδου τής Δη,μοκρ~ίας στόν τόπο μ-βς, νά ο»ς
συνδρθίμΐί ττολύ λίγο, ιταρά τό 8τι δέν άνήικα ττοτέ στήν τταρά-
ταξΐ) -ου έδτ|μιοι»ργησοττε μέ βασ- την ΕΡΕ.
ΔΙΑΛΕΞΑ ΤΟΤΕ ίνα ά—ό τα βαθΊκά σβς συνυη.ματσ αύτό
-ού ΙΕλβγε: «Ή άρβτή τής Δτ>μο«οροΓΤΐας €Τκΐι ή Άληθιια»,
-ού τό υττογράφοΓτι «οφββιά — -λατειά «αί έττίΐδη ήμοννα ττάν
τοτί λάτρης τής Αληθείας, -ανταρβι σ' αΰτό.
ΕΠ ΕΙ ΔΗ ΟΜΩΣ, στό χρόνο ιτού με-αλάβησΐ, -ολλά έροτη-
ΐματικά μοΰ δηιμιουργήθηκαν άττό την -ολιτική πράξη, σάς κ«-
λΛ τώρ« νά μοθ ά—αντήσβτε, άφοΰ, τι—ικά τονλάχιστον, συ-
μέ την τταράταξή σας, δ—<«το αν δι«τήρησο τίΐν μου σοσιαλιστική γραμμή καί άν Εβαλα συνβήιμα- ό ή γμμή τα μέ («χΗβιστό ί&εολογικό —εριιχόμεν». ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΩΣ ΟΜΩΣ, Εχω άνοΛάβ*., δττως βλέιτετΐ, νά ύτητιρβτω την 'Αλήθεια, καί νά έν~μ«ρώνω, βάσει αυτής κα! μό¬ νον αυτής, τό κοινό, ττρσγ,μα πού αποτελεί τό <5—οκορνφωμβ τού βικοΰ μου δικαιώματσς καί τής δικής σας ακριβώς ύποχρε ώσεως νά μοΰ ά-αντήσετε καβαρά »οα1 ξάστερα στά εξής: 1.— Φύγοιμε ή &χι ά—ό τό ΝΑΤΟ, &τη»ς διακηρύξατ* στΐς καί δττος διαψεύδει ό κ. Αβέρωφ; 2.— Εϊχοτχ άναλάβο δεοιμεύσεις πρός τή Χούντα, δταν ό κ. ΓκιζΙκης σ&ς -αρέδωσ* την έξοιΚτΙα τ) 6 κ. Αβέρωφ Εττροξε κάτι τέτοιο γιά λογαριασιμό σας; 3.— Δ*σ·μ*ύ·—€ Η δχι ά—6 τοώς 'Λμ«ριικανούς, ώς ττρός τό ββμα κιφίως των Βόκκ»ν; 4.— Τί είναι έκΐΐνο —ού δέν σ&ς έ—ιτρέ—εί νά άπταλλαχτήττε α—ό την κυδερνητική τταρουσία των κ.κ. Αβέρωφ, Γκίκα «π Μττίτσιου; 5.— Είναι είς γνώσιν σας <( βχι δτι ά}χοετοί συν£ρ,γάτ*ς σας τΓροστταβοΟν νά άναβιώσουν τό ττνεΰμα διακνβ<.ρνήσεως τής άμαρ—βλής διξιάς καί αν ναΐ -οίά μίττρα ϊχ*τ€ λάβιι; 6.— Μετά την —ρβδοσια των «σύμμαχον» Άμβ,ρικανόν στήν ΐβνική τραγω&ία τής Κύ—ρου, —ού βο~!ζετ« την βιτοψή σας &τι οί κύριοι αΰτοΐ ττρέ—ιι νά έξακολαυθοϋν νά έκλαυβάνωνται σάν φίλοι μας; 7.— ΓιογτΙ δέν άφήνετ« νά γίνη ή δικΐη τού Κυττριακοΰ κ αί γιατί δέν έξηγεΐτ* τούς λογονς συμφωνίας έττί τήις όπτόψεώς •τας αυτής καί τής αντιπολιτεύσεως; β.— "Ειχε,τε ο—οφασίσει ή Βχι νά «ιαλβίσετο τό ΚΜπριακό χαί αν ναΐ μήητως αύτό αττοτελίΐ σννέχοα των σνμφωνιων τής ΖυρΙχιηις; 9.— Είναι άλήβεια τ{ δχι δτι οί βοηΑιυτές σας, δέν κχουν Μαμ,μιά ιγολιτική Ισχίι ιμέβτα στό κυδερνητικό κύκΑω,μα, τό όιτοϊο έλέγχονν ά— ολύτως λ!γα ιτρσωιτα τού τταληοϋ πολιτικ,οθ σας νΐριβαλλοντος; 10.— Π ότι δέν ύτΓουργοττοιήβΧίττ κανένα σχεδόν νέο, ά~ό τούς βοιΛιυτές σας ή δέν δώσατε σέ κανένα νίο τής ιταρατα- ξεως, ττόστο γεν ι κου γραιμιματέ(ΐς <ί αλλης καίριας κνβ«ϊ>ντντι-
«Η ΑιΊΗθΕΙΑ»
φΙΑουβ καί έχθροΰβ
«ϊΑίαχχσιχύνον
Καχνοΰργιο Χρόνο
μιά
ΚΡΗΤΗ
χωρΐ»
ΒΑΣΕΙΣ
Κ α ν ε ( ς...
... δέν ϊχει
τό δικαίωμα
νά τοθ στερήση
χύ γέλιο
κης θέσεως σέ όργανιαιμούς κλ—.;
11.— Είναι άληθ«ια ή βχι δτι μφΐκοί ά-ό τούς τταληούς
στενούς συνεργάτες σας δηιμιουργοΰν συνεχως -ρουττοθέσεις,
έχμ—αλλευάμ«ν»ι τούς υτπουργικούς θώκους, γιά —ροσω-ικά
«Κόμματα» μέσα στήν τταραταξή σας;
Τ 2.— ΕΤν—ι άλήθεια ή δχι δτι 36 βουλε*—ές σας είναι «δ*>
δηλωμένοι» βασιλόφρονες καί μπορατ* νά τούς κατονομασετί,
&ν τούς ξίρ*τί;
13.— Γιατί συνεχιζε,τε νά άγνοήτε καί τώρ«, δπως καί —α-
ληά, την Κρήττη κ«η νά την άδικήτε άπό ιτλεμρ&ς κυβερνήτι'ΐκοθ
ένδιαφεροντος, μέχρι τού ση^ιείου νά έ— ιτρέττχτε εησι νά λέγ»>
ται δτι τή.ν «έχδικχΐσθε» διότι δέν σ&ς ψήφισε;
14.— Συμφων»— ιμέ τόν κ. Αβέρωφ, (ιμέ τόν όποΐο εμείς
διαφονοΰιμί.) δτι δέν ύ—άρχουν στήν Κρήτη 'Αμερικανιαές κα)
Νατοικιές Βαΐσεις, κα! -ώς δικβιολογήτ€ τό γεγονός δτι στήν
—ρόσφατη εναντίον ,μας δί«η τή σχειτΐΝή μί τίς Βάσιις, εν»
τα Ιργα τού Κάβο Σίβερο έχαραχ—ρίζοντο ιΕλληνι·α$τ, ά—ό
τούς κυβΐρντντικούς σας άριμοδίους, άποδεΐχτηκ* τ—ρίτρανα
(γι' αύτό και άθωωθήικαμε ττοηΐψηψ*·) &τι 4σαν τού ΝΑΤΟ, δ-
ϊΓΗξ εμείς υποστηρίζοομι;
15.— Είναι άληθίια ή δχι, τό φτ|μολογούμ«νχ>ν δτι οί 'Αμο
ριιιανοΙ μάς έβανιισαν —ροσφατα 800 εχοπο,μμύρια δολλαρια,
ιμέ συγγτνές γεγονος την υπάρξη των Βάσεων τους στήν Κρή-
"τη;
16.— Γνωρίζε— ή δχι δτι πολύ κοντά στήν Κριήτη υπάρχει
ιτλωτή Ρωσική Βάση,'
17.— Είναι άίλήβεια ή &χι ότι ζητήσατ* τα πραχτικά τής
συμφωνίας τού Βλαδιβοστόκ (τής ένονομοισθείσινς Νέας Γιάλ-
τας) μο) σ&ς τα άρνήθηκαν;
18.— Μπορεΐτε νά διαψεύση* «ύβέως τίς φήμ€.ς —ού Ιχουν
θέσει σέ «Μκλοφορία έχβροί σας προφανως, δτι ιΤστ* Μασό.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ είς την σελ (δα 4
ΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ: ΛΑΣ ΒΕΓΚΑΣ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ
Ο ΚΟΙΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΥΠΟΚΟΣΜΟΣ..
" ' ΤΡΑΓΩΔΙΑ,,
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ: Η ΧΑΡΤΟΠΑΙΞΙΑ
Οί «ΚΟΡΥΨΑ/01»
ΝΑΙ, 150 χιΑιάδοβ δραχμέβ ζαριά ποΙχΥηκπ ηροχθέβ!
γιά τβν «Κέομο κοτί τόν ΎΛθχοσμβ", μτταΚνει οήμερα οτό
είναι ή ΧΛβτοίΐΛ»»ία, ή Άρ5ςοτιβ»»απτιλΙα, τα Καρ-
ΟΙ ΕΡΕΥΝΑ ΜΑ~, που άρχίβαμΐ τό πβροτβμένο φύλλο,
πρώτο αττό τα τέσββ|ρκ 6αβιχά ττκ κ*φβτλαια, ποί> «ΐτω
κωτιχά χχ ή Πβρνεία. | ,^».^*., ,. ..Λΐ(.,
ΠΡΙΝ ΛΡΧΙΣΩΜιΕ την άνάλυοη τοΰ πιρώτου χεφ-Λλαίβυ, ποΰ άνακρέρεται στΐίν Χα^χοκχιξϊο^ «τρέπβι νά ΰιτογρ«μμ4-
οωμβ ότι ή έρευνά μας, άττό την πρώτη στιγμή, εΐχβ τα *{πί «ττοτ&λέα^χτα:
> α) Νά κινητοττοιηθοΰν οί άρμόδιες άστυνομικές άρχές, άττο τής άνωτατης δαθμίδας μέχρι τής κατωτέρας.
β) Νά εκδηλωθή ϊντονο ενδιαφέρον αρμοδίων κυδερνητικών εκπροσωπών.
γ) Νά θορυδηθοθν άρκετά σοβαρά, πολλοί άπό τούς έπιχειρηματίες τοΰ εϊδους.
δ) Νά κλείσουν άπό μόνες τους ή νά άλλάξουν στέκια άρκετες «κρυφές» λέσχες.
ε) Νά πάρωμε μερικά άπό τα «άπαραίτητα» ττλέον άπειλητικά τηλεφωνήμοτα και μηνύμθττα, καί
στ) Νά πάρωμ£ πάρα πολλά σνγχαρητήρια άττό «καμμένους» άνθρώττους καΐ κυρίοις γυναϊκες, πού έχουν ύττοστεΤ
ποικιλοτρόττως τίς δυσμενεΐς έπιτττώσεις των αττταραδέχτων αιΐτών κοινωνικών κοττσστάσεων.
— 2ον —
ΔΗΛΩΧΟΜΕ χαί κάλι γ>«
μιά πρόαβετη φβρά, βτι ή
I-
ρβυνα, βττιν έκτοία δώβαμβ
καΐ αλλβς π|ροεκτάβεΐ(
τοϋ δκυσυντή μας
οτόν βύλλογο «Λογος καϊ
Τίχνη»), θ« συνίχιστή ίαο
καί ότν οτεναχωρβί
ϊύιώτΐς καΐ μή χαΐ οοο
αν μάς έκθέτει αί
κινύύνους κα.1 κυρίως οΐκονβ-
μικο ττολε,μο. Γ»ατΙ γιά μά{
οΐκβνομικο; ηόλεμιθς «Τναι
τό να μάς έίτιατρέψφυν έστω
καί ίνα φύλλο, ή νά μάς κβ-
<ο»ν μι« όιαφήμιβπ, άφοδ, έ- έχομε προκα- ©Ιονίήποτ* νά μ&ί Α* αν πέραν χϋς λοιϊ- οννφομίίς έχομε κανέ¬ να ό:λλ© χρημοττο<3©τη. ΚΑΙ 2ΑΝ ΑΠΟΛΕΙΞΗ των ττεποιθήοεών μοίς αυτών, άρ- χί{ομε άμίονς την άνάλυΰη των &η μέροι>ς κεφαλαίων,
«ου έχουν μετΐχτρέφει, πρα-
νματικά τό 'Ηράκλει© αί
Λ«ί Βέγκας τής ΜβσβγεΙου.
Η ΧΑΡΤΟΠΑΙΞΙΑ είναι μιά
παληό ττλττγή γιά τό *Ηρά-
κλειο. ©ά 6>Βο0νται οί τταλιό
τεροι, δτι ή ιτολιτεία αυτή Ε-
χει Ιδιαίτερες σχέοχις μέ τα
«μεγάλα παιχνΐδια» κα) κυρίοις
τό ζάρ-ι, ή κουιμάρι, δπως είναι
γνωστότίρο.
Μ—αριμτκΌυτιέρες, δπως όνο-
ιμάζονταΐ οί τδϊροι πού ττα(ζε>
ται τό ά—τχγορεΜμένο ζάρι, υ¬
πήρχαν άπό πολύ1 παλιηά στό
Ήρακλιιο και οί «ττόστες» ϊ-
Φτασαν σέ πβαγιμκτικά άστρο
νομικά ττοσά, πού σχίτίζοντον
ιμέ ποριονσιες όλόκ»Χτ|ρ€ς.
Χ—ίτια —αΐχτηκ^τν στό ζά-
ρι, ικριουα^ες σηψαντικές σέ
ιμιά ζαριά, ιιέχρι πού είναι
γνωστή καί 4 τηρϊ,-τωση Ήρα
»<Λ«γι·>τγ| ιταν ίδολε πβστα χαφ
τονοιμίσ,ματα μΐτρώντας τα σέ
ιμονάδες ,μΐτρησεως βάρονς
(300 δράμια χιλιάρ-ικαΙΙΙ).
Στό 'Ηράκιλβιο ύτρηρχαν πάν
τα χρήιματα. Γι ' αύτό ακρι¬
βώς καί τα χ«ρτοττοϊγνι·α άν·
θοϋσαν πάν—οτε. Στά σαλον ι α
των μ«γάλων «καλών ο(κογε>
νειών» καΐ στά μικρά σπιτια
και μαγαζάκια των φτωχότ<>
ρων.
Πρίν ά—£ τόν Ίτόλε,μο ο4
χορτοτταιχτικίς ττίριπτώσεις
τοθ ΉρΛκθνίΙου, αφησαν έττοχή.
Τότε π*ύ τα γνωστά όνέιματα
τού Μεγάλου Κάστρον, σκθρ*
ττοϋσαν στάγλέντια τους τα
λεφτά μέ τό τσουβάλι, τότε
πού τα καίγανε γιά νά ανα-
ψουν τό τττιγάρο ττκ Σωζως
ταλμάς, τότε πού πίν*ν« στά
γοβάκια της τή σαμπάνια, τό-
— έ—ίοης, τό χβρτΐ καί τό
ζάρι βρισκόταν στήν ά°νθησή
τού. Τόαι παίχτηικε ολοκληρο
ιμέγαρο στό κουμάρι.
Άλλά κα! μ*τά την κατοχή,
ή «παράδοση» ονν*χίβ-π>κ«.
Αρκεταί υά θυμοΰνται τούς
γνωστούς κονμοορτζήδ<ς, τούς το,μπ«λατζηδ«ς, τούς ρουλοτιί ρη&ς, τούς τταΐΓατ{ή£«ς καί δλο τόν αλλο κόσμο πού μέ την έκιμΦτάλλευση Ιΐρων έν» νοιών, δπως ήταν οί άναπτηροι κοοί ή 'ΕΦνική 'Αντϊσταση, ίκΛ ν αν τα «τνχ«ρά τταϊγνια» νά ξανοζωντανέψουν στό Κακττρο·. Παράλληλα στά διάφορα σω ματΐΐα, οττά έντευΜτήρια των σύλλογον, στήν καλή κοινο νία, ή χαρτοπαιξία πήρΐ την πρώτιι πρό τοΰ πολέμου θέση της. Μόν» πού μέ την κοινωνι κή άνακατάτα$η πού Ιφερ* ή γφμανιχή κατοχή κ,οί την άν α σύνθβστ) πού πραγματοποιηθή- χχ άκόιμη καί μέ τή μετωκιση καί έγικαττάσταση πυλλών χω¬ ρ ι κων στό Ήράκλειο, τα πρό¬ σω—α καί ο) κοινωνκκές όιμά* δες αλλαξαν. Τό χαραί δμως, τό ζάρι καί τα δλλα σχκτικά συνεχίοτηιοαν. Ό πνητ&ς μί. τα χαρτΐά καί ιμέ τίς δαχτυλίθρ€ς. Ή ρολλί» να. Τό κο«μ—-ιοάν. Ή τόμπο» λα. Τό «τάβλι> .ΟΙ ρονλέττές.
Ό μποχβφ&ς. Ή πόκα. Κα)
Συνέχεια είς την σελ. 4
ΟΤΑΙΜ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΔΕΝ ΓΙΝΟΜΤΑΙ ΠΡΑΞΕΙ!
Μερικά άπό όσα ξέχασε
ένας άντίδικός μας
ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ της
άνατολης τού Καινούργιου
Χρόνου, δηιμοσιεθρμε, μεριχά
χαραιχτηριστιεοά λόγια, —ού
οιχ€τ!ζονττοοι ι|_ τό νόηιμα της
Άυο—ιτνς κχχΐ των αλΐλων ύ-
ψηλών έννοιάν τής Χρΐιστια-
νικής θρτρκεΐοτς και της Όρ
θοβόξου '&οκίλησΐσς. Εΐνσ» ά
πό έκ«τα που σηιμ*ιώνο(μ€
δταν άχόμΓ) εΙμαχΓτε στήν έ-
φΓ)6κ*οή ήλικ,ία τού Καττ)ΧΤΓΐ
«ού ΣχολειοΟ. Τότε «ού νομΐ
ζαμε δτι δλοι, δσοΐ φοροθ-
σαν τό «μαθρο ράσο», ττί-
στοναν καί έφάρμοζαν τα δ-
σα μάς δίδαοκαν.
Ο 'ΚΑΙΡΟΣ μ&ς δίδαξε
ΰλλες ττραγιμοοτΐικιότη—:ς, —
δαστυχώς — καί ιμάς βοήθη
σε ινα δοφμε την πλάνΐΓ{ τής
άβώας παιδικης ψυιχής, τής
άη^«όττ>τας τοΰ Πβιδιοΰ, ττά-
νω στή γιέννηρΐτ) τού όττοίου,
στηρίχτηκε δλο τό ιόττύδα-
θρο τής ΊΕηολησΊοτς «οα! τής
θρηρκβιοας ιμοτς.
ΣΗΜΕΡΑ, ττού ή τφάξη
μ&ς Ιδβιιξ* δτι έλάχιστο» ό—ό
άοεινοας πού μ&ς δίδαοκαν,
τα -αχειά ίκκλ»)σιαστικα λό
γχα, δέν «Τναι θεατιρίνοκ, ε¬
μείς πούσάνάπλοί Χριστια
νοί, ττρθιχωί)ώνταΐς σ<έ βάθος, δριηκοίμ* τόν βρΑμο μας ττρος τόν Χριστο, τούς τα θυμίζο ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΝΟΜΕ, για· τί μέ τίς πράςβΐς τοος, 5x1- ξανιε δτι τα λησιμονήσιανΐ... ΑΛΛΑ, οί ής, τούλοςχιστόν τής 'Εχκλησίας ιμας, δέν δικαιολο.γο0νται νά είναι» έτηλήσιμονες «αί ττροδό τες τ(2«ν μεΐγάλων έννοιών τής Χρκττιαν'κήις ©ρηο*£ίαις/ πού τόσο άδΐιάντρο—α, τφοσττβ- θοΰν νά ττεΐσουν τα «ττροβα· τα» τοΰ ττοιμνίου τους, δτι είναι καΐ έκττροσω—οί τί>ς.
ΤΟ ΠΟΙΜΝΙΟ δμος μττο-
ρει νά άπ-οτελεΐται άτπό αδσ·
ΣΥΝΕΞΧΕΙΑ είς την σελίδα 4

ΖΕΛΙΔΑ 2
ΗΡΑΚΛΕΙΟ "Κ ΑΛΗΦΙΙΑ., ΚΡΗΤΗΣ
29 ΑΙΚΙΜΙΝΟΥ 1*75
Μυθιοτόρτιμα
- Βιογραψία
ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΑΠΛΙ&ΤΗ
Ο 'ΟΛηθιυός Ζορμπβς
καΙ ό Νίκης Καζαντζάκης
«"Ενός διάολος είναι ρεσα
μου, έλεγε, καί ψωνάζει «αί κά
νω ότι μοϋ πεϊ. Κάθε ττού ττάτο
νά πλαντάξω φωνάζει: Χόρομε!
καί χορεύω. Ξεττλαντάζω».
Ό χορός είτσν, ττολλές φο·
ρές, ή γλώσσα τον. Μ' αυτόν
σΐΛτενογιόταν μέ τούς άνθρώ-
ττους Κα! γιά νά συνενογιέται
καλλίτερα μέ τ' άφεντικό τού
χρειάστηκε νά τόν μάθει ινα χο
ρεύει καί ζεϊμττέκικο. Άργότε
ρα ό Καζαντζάκης δταν θά τα
ξίδευε στήν Ίσ-πσλ/Ι'α, θά μά-
θαινε πώς 'κε? κάτω στήν 'Αβι
λα καί μιά κοττέλλα. 'Η Άγία
Τερέζα, είχε 6ρεΐ τόν Παράδεΐ-
σό της ψέλνοντας κα! χορεύον-
τας...
Ό Καζαντζάκης κουβαλοΰσε
μέσα τού τή σΐΜεψιά κι άγωνι-
ζότσν νά λι/τωρθεί μέ την έγκαρ
τέρηση. Ό Ζορμττάς, &ττως κ ι
ό Πασκάλ/ είχε μέσα τού συν
νβφιΐς, μά εΤχε κι αΐθρίβς —
τόν καλό τού τόν καιρώ. Κ' εΤ-
ξερε άττό την δυστυχία τού νά
τρυγάει μ£λι, ν' άρμέγει χαρά,
δπως κ ι ό Κοονέΐλλε·
«Τνχη σκληοή, δσα «οκά κ ι
άν ,μοΰ στέλνεις,
βρήΊκα έγώ δμ«ς τόν τρόττο νά
βγάζω άττό 'κεϊ χαρά».
Πολλαί την ευτυχία τους την
άναζητούν στήν άγκαλιά μιάς
γυναίκας. Άλλοι στό κρασ!
"Αλλαι στό κβλό φαΐ κι αλλοι
άλλοΰ Ό Καζαντζάκης την ά-
ναζτττούσε στίς άψηλές κορφές,
στούς Θεούς τού: στό Βιβλίο,
στί» Χριστο, στό Βούδα, στήν
ττέρα άττό τόν "Ανθρωττο Λύτρω-
ση. Κ' είναι βέβαιο ττώς δέν τή
6ρτ}κιε ΤΓοτέ. Πουβενά Τα 6ι-
βλΐα σιαρακόφαγαν τή ζωή τοι/
Ό Χριστός τόν έγκαττελειψε —
τταρά λίγο νά τον άφορέσ» ή
Έκκλησία. Ό Βούδας τόν ττρό
δωσ«. Τή Λύτρωση δέν τή γνώ-
ρισε ποτέ. Όλο καί τή ζύγωνε
κι δλο κεϊνη τοθ γύριζε τίς πλά
τες. Ό στοχος τοΰ Ζορρττά εί-
ταν πολύ χαμηλότερα: στόν έ-
αυτό τού, στόν "Ανθρω—>. Την
ευτυχία την είχε κόψει στά δι-
κά τού άνθρώτπνα μέτρα. Κ ι έ-
τσι μττοροΰσε νά τή ψτασει. Ό
ταν ριχνόταν μ« τα μοΰτρα στή
δοΐΛλειά εΤταν εύτυχής. Τό Τδιο
«ι δταν ττάλίυε παληκαρΐσια μ έ
τή ζωή, δταν ξ«—ουττούλιζε ένα
κιΟτοτγουλο γιά νό τό ιμαγειρέ-
ψει κα! νά τό φάει χορταστικά,
δταν ρουφΐιά ρουφιά τραβοΰσε
τό κρασάκι τού κα! ττλατΐγιζε
τή γλώσσα τού, δταν έττεφτε
στήν άγκαλιά της ΜττουιμιτΓουλ!
νας τού — της φραντζέζας γρ ι
άς σαινττέζας — άχάμη κι- δταν
σικοτωνε Βουλγάρους καμιτα-
τζήδες ιμέ τ' άττόστΓασμα τοΰ
Παύλου Μελά ή Τού,ρκοΐΛς στήν
Κρητική 'ΕιτΓρτνάσταση τού '97
ή £κλεφτε ή μάχονταν την άδι-
κία ή έψαχνε νά 6ρεΐ λευκαλιθο
στό ρονμάνικ,α κα! σέρδΐχα
6σΜνά. ΕΤξερε τό 'μυστικό Δέ
ζηιτοθοιε την ευτυχία ττέρα άπό
τόν άνθρωττο. Την ' είχε" μέσα
τού κα! τή χαΐιρονταν. Δέν έψα-
χνε σάν τάν Καζοντζάκη νά
6ρ€Ϊ κονένα ©εύ — τό Θεο τού
—καί νά κοι/6εντιάσει μοτζί
τού γιά νά λύσει τό μυστήριιο
της ζωής ««αί νά μάθει τό μι/-
στικό τής Λύτρτ~ης της φυχής.
— Πές μου, τοδττε κώττοτε,
τί κάνβΐς τό φ«ΐ ττοό τοώς κα!
θά σοθ ττώ ττσιός είσοιι "Αλλοι
τό κάνουν ξύγκιιβο κα! κοπριά,
άλλαι τό κάνουν δοι/λειά καί
•οέφι, «ι άλλοι, έ"χω άκουστά, τό
κάνουν, λέβι, θβό. Τριών λο-
γιών είναι τό λοΐίττόν οί άνθρω¬
πον έγώ, άφεντικό, δέν εΤμαιι ά
πό τούς χετράτερους ιμήτε ττάλι
άττό τούς κβλύτερους στέκου-
μαι στή μέση Τό φαί ττού τρώ
γο τό κάνω δουλε-ά κσί κέψ
Πάλι καλαί Τοΰ λόγον σου, ά¬
φεντικό, θαρρώ πώς ττολειμάς νά
κάνεΐς τό φαΐ ττού τρώς θεό-
μά δέν τα καταφίιρνεΐς καί βα
σιανίζεσοίι. "Ετταθες δ,τ» ίτταθε
κι ό κόρακας.
— Καιί τ! Ιττβθε ό Κόρακας,
Ζορμπτά;
/
— Αύτος ττού λές ττερπτατοΰ
σε τπρωτήτερια τίμκα, σοστά,
σάν κόρακας- μά μιά μέρα> τοΰ
κάττνισε νά τΓερττοΓτσβι, λέει, ιοι
αύτός καιμοορωτά, σάν τή ττέρδι
κα· κι άττό τότε ό «ο»«)ΐμοίρης
ξέχοισε καί τή δική τού ττερττα
τησιιΛ, ταόχοχτε, κοτί τόρα, δέν
τόν δλέττεις, πάει τττ|δοκοττών-
τας. ______^^
Ό Ζορμπάς είχε φτιάξει την
ευτυχία τοθ μττογιοΰ τού. Την
είχε τοττοθετήσει έκεί πού τού
ταίριοοζε έπαληθεύοντας αώτό
ττού τροοκόσα χρονια ττρίν είχε
δια—κ—ώσει ό ττερΐφηιμος Γάλ-
λθς φυσικομαθημοτικθς κοτί ψι-
λόσοφος Πασκάλ: €Τοΰτο τό
κοινό χοραχτηριστιιτο £χει καΐ
ή συνηθισμένη ζωή τοΰ άνθρω¬
πον καί ή ζωή τοΰ άγίου: ττώς
κα! οί δυό ζηττοθν-τήν ευτυχία·
μόνο ττού την τοίττοθετεΐ άλλοθ
ό καθένας τους». "Αν ό Καζαν¬
τζάκης δέ λυτρώθηκε κι ίφτασε
«άποτε στό Μηδέν κα! στό Τίττο
τε είναι δτι δέν μττόρεσε νά ά-
κουμττιήσει την ει/τυχιαι τού, έ-
κεϊ ττού την άκούμ—ησε κ ι ό
Ζορμττάς. στόν Άνθρωπο. Τό
'ξερβ τό μυστικο. Κ< δχι μιά μά ττολλές ψορές τό 'χει ττεΤ στά βιβλΐα τού. Ή —ΐστη τού στόν ανθρω—ο είταν στέρεη. Πρανιτένια. Όμως ή δαθεΐά μυστικιστική φύση τού, τό δ- τταυτο, σαδιστικό, ματωμένο ψάξημο πρός τα μέσα τού, ή ά θεράτΓευτη ραμαντικιή διαθέση τού, τό κλεισιιμο στόν έαυτό του( δέν τόν άφηναν νά ιμττι- στευθεϊ τ' άγιαι των αγίων τού σ' αύτό τό σκουληκάικΐι πού λέγε ται ανθρωττος. Πολλά έξωτερ·ι- κά ψαΐΜέιμενσ, τραβγωδίες άνθρώ πινες πού σΐ κάθε βη,μα τού συναντοΰσε, γενικώτερες ήθι- κές κρ'ισεις των λ)οι»ν ττού ά- κλούθτσαν μετά καΐ! κατά τόν ττρώτο τταιγκόσμιο πόλβμο, μι- κρασΊστικιή καταστροψή, ιτρο σφυγιά, εΤταν άρνητιχο' τ* γοντ€ς γιά τή ιμβτουσΐοχ— τής τΓΪστης τού αυτής σέ ττράξΓΐ. Ό Ζοριμπάς εΤταν φτιαγ,μένιθς άπό αλλη ττάστα. Δέ νοταζόταν γ ι αύτά. Ή Όδύσσεια τής ζωής τού τοθ 'χε δείξει τ! ,μτττορεΐ νά καταψέρει ό άνθρωττος. Τ! τερά στιες δυνάμεις άντοχής κρύβει ιμέσ απού αύτό τό σκουληκάκι γιά ν' άντέχβι στίς .μιπόρες κα! τ' άδιάχοττα χτυττήματα αύτοΰ ττού λέιμε ιμοΤρα. ΤΙ θάιματα ΐμττορεΐ νά κάνει· ττώς μττορεϊ νά φτιάξβι κ ι αύτός ένα θεό — τό Θβό τού — «κατ' εΐκόνα κα! όμοίωσίν του> καΐ νά τόν ύποτά
νος. Π' αύτό κιι ό Ζοομττάς εί-
ταν εύτυχισ,μένος καί στίς ττιό
σικοτπίΐν*ς μέρες τής δυστνχΐας
τού, ένώ ό Καζαντζάκης — τό
λέει ό Τδιος — ττοτέ δέ μττόρε
σε νά φουχτιασε* αύτό τό γαλά
ζιο ττοιΑ! ττού λέιμε ευτυχία! κα!
νά χαρεΐ τό χλιό τΓετάρισμα
τής καρδούλας τού. Οολιλές φο
ρές τ' άκράγγιζε ·μά ττοτέ δέν
τα κσπάφερνε να τό πιάσει.
Ή γυναΐκα, σά σάρκα ζεστή,
δέν εϊτον ώπαραίτηττο οτοιχεΤο
γιιά νά θρέψει τή δική τού σάρ-
κα. Δέν είχε θέση; στήν άσκητι
κή φύστ) τού. Γι' αύτό καί την
—ρώτη κα! τή δεύτερη γυναίκα
τού δέν τίς ο^σθοονοταν δΐττλα
τού παρά σά ονμτΜραστάτες,
σά συντρόφους στή ζωή κι δχι
σά σαρκική άττόλαψτ). Στά
γράίμματά τού πρός τή Γαλά-
τεια — την ττρώττί τού γυναί¬
κα, τόν ττρώτο έροηά τού οττου
θά μποιροϋσε νά ύττοθέσειι κα-
νεΐς — ι>τΓάρχουν κα! κάττοιοι
όνοι ερωτικάς διάχυσης, κάιττοιοι
δρχοι αΐώνιας άγάττης Μά εί¬
ναι τόσο άστερνιάρικοι ττοΰ δΐ-
νουν την αΤσθησΐή φλόγας καν-
τηλιοθ ττού ψωτΐζει τό είκόνι-
σιμα κα—οίας μαντόνας καΐ ττα-
λεύει άπτεγνωσιμένα γιά νά μή
σδήσει. "Αν κοιτάςας ττροσεχτε
κά αύτά τα γράμματα, θά δείς
έ»—ληχτος δπ δέν 6—άρχει σ'
αύτά οΰτε μιά ψρβση πού νά
ττροδίινει έρωτιοιμό, έντονο έρω-
τικό —άθος. Δέ θά βρεΐς ούτε
ιμιιά λέξη ττού νά μαρτυράει
σαρκική έρωτική δίψα. "Ονε.ι-
ρα, ναί. Σχέδΐα γιά τό μέλλον,
ναί, 'Ωραΐες Ιβέες, ζωντανές ττε
ρΓγραφιές τής δυστυχίας ττού 'χε
άττλωθεϊ τότε σ' δλτ» την Εύρώ
πή, ττληροφορίες γιά τόν και-
νούριο κοσιμο ττού γεννιόταν μέ
ο» άττό τ' άττοκιαΐδισι τοΰ ττολέ
ιμου καί ττοθ, έδώ καί 'κεΐ ατα
χτα. ρ«γιμίνες, μεριχές ζεστές
κου&έντες γιά νά δεΐξουν ττόσο
τοθ 'λειττε στίς κοσιμογονικές
κείνες μερίς ό πιθτός ττνϊΐμ'ΛΤΙ
κος σιντροφος κ, δχι ή γυναΐ-
κα — σάρκα ττού θά ζέσταιινε
την κρύα κλΐνη τού. Καΐ δέν
είναι τυχαίο τό γεγονός — ά-
ττότι τουλαχιοτο ξέρουμε ώς
την ώρα — δτιι ό Καζανττζάκης
δέν έγραψε τΓθΦέ/ ίση» κι £να
φλογ€ρό έρωτικό γράιμμα σέ γυ
ναίκα, ττού νά ,μιλάει άτΓ* την
άρχή ώς τό τέλος γιά τόν ερω
τα τό σαρκικο — γιά. τό δυνα-
τό, άλλά καΐ τόσο άνθρωπινο
ΤΓΟθος. Μόνο μιά Βεατρίκη, πού
θά τόν άρηταζε, σάν τό Ντάντε
τού, α—ό τό ΚαθαρτήρΗθ τής
«Θείας Κταμωδΐας» και θά τόν
όδττγοΰαηε άττό τό χέρι στόν Πό.
ράδεισο γιά νά περάσει καί τα
έφτά πυρτώμστά τού καΐ νά: φτά
σ€ΐ στήν κορφή δττου θά 'βρι-
<τκε τό Θεό τού — θά μ—ορου σε νά τοθ έιμττνεύσβ· Τσως Ενα τέτσιο γράιμιμα. Κι δταν τόν Ρ« τησαν κάττατε ττοιός στάθηκε ό ■μεγαλύτερος ίρ»τας στή ζωή τού, θΛταντησε: «Τα όνεΐρατα καί τα ταξΐδια». Άν ρ«*τοΰσαν τόν Ζορμττά, θ* άτΓθτνηοΰσε «Ή γυνα£κα>1 , ,- ,,,
(Συνεχίζεταιι)
ΟΙ ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΣ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
*Η πρώΐη χοιμορινΑ έκδήΑωση «όν «ΛΟΓΟΣ «3* ΤΕΧΝΗ»
«ΝΕΟΑ ΑΙ Α: μιά έΐΐπί δακΐ ενα πρόίΐΐημα»
ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΜΑΣ ΜΑΝΟΥ ΧΑΡΗ
«Η ΝιΕΟΛΑΙΑ: Μιά έλττί
δα κι' ενα —>ό6ληιμα». Αυ¬
τός ήνταιν ό γ*νικός τίτλος
τής πρώτης πνίκματικής έ-
Φετεινης εκδηλώσης τοΰ συλ
λόγον «Λόγος καΐ Τέχνη»,
ττού —ραγματτοττοιήθηκι τό
προ—ερασμένο Σαββατο
στήν αϊθοΐΑσα τοθ σύλλογον.
ΕΙΣΜΓΗΤΗΙ τοθ θβμα-
τος ήτσν ό διευβιτντής μας
κ. Μάνος Χαρής, —ού £ιτ«ι·
τα αττό ένα νενικό ττρόλο-
γο, άσχολήβηικί μέ την «θέ¬
ση τοΰ Νέον, στήν —ιό δύ-
σκολη καμττή τής ζωής
τού».
Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ όλοχληρώβη-
« μέ συζητήση, στήν ό-
•ΠΌία πήροτν μέρος ό ττρόβ-
δρος τοΰ Σύλλογον κ. Πα-
ΐΓαστεφοτνόχης (ττού ττρολό-
γισε τόν ίΐο-ηγητή κα! διηύ-
θυνε τή σι<τ>τηση), ό γραμ-
ματέας κ. 'Ελ. Κορνάρος
κοί τα ιιέλη τού σνλλόγου:
Δάκας, Χατζηδάκης, Άστρα
κιανάκης, Καραμπελας, Γο-
βατζιδάκΐ) — Τσοΐίκάτοι»,
Άτσαλάκης, κ.δ., κοθώς καΐ
οί: Στ. Καμπέλης, Ν. Βελι-
γραδής, Ι. Ματβοισκης κ.
λ,ττ.
Ο ΟΜΙΛΗΤΗΣ
* αροπΐν στους
τέσσΓρις
δρόμον; πού καλείται συνήθως
νά διαλέξη δ Νέος γιά νά μπη
στήν κοινωνία, τίς 4 λύσεις
τού προβλήμβττός τού, πού εί¬
ναι: 1) Ό ξεπεσμός, 2) Ή
φύγη, 3) .Η έπανάσταση καΐ
4) Ή ποΌσπάθειο) γιά τή 6α-
θ,μιαία άλλαγή.
Ό τελευταίος αύτός δρόρος
τονΐστηκβ σάν ό πιό δύσκολος,
μά και πιό άττοτελεσματικός,
••••••••••••••••••ι··
ΜΙΑ ΗΡΑΚΛΕΪΩΤΙΣΑ ΖΩΓΡΑΦΟΣ
Ή Ίωάννα Κατσιφσράκη ττρωτάρχκτε τό 1970. Τα θέματά
της εΤναι δλα παρμένα άττό την Κρήτη. ΕΤναι μιά γνήσια λαϊ-
κή ζωγράφος, μέ πολλή εύαισθησία καί πηγαΐο ταλέντο. Τό
κοινό τοΰ Ηρακλείου την χάρηκ,ε σέ δυό Παγκρήτιες έκθέσεις,
τό 1971 καί τό 1973. Σέ μιά τρίτη, όμαδική, τό 1973, ωργα¬
νωμένη τοτε ά—ό τόν τόπ ικό Σύλλογο «ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ>.
Τώρα, ή ζωγράφος ϋλαδε καί πάλι μέρος στήν Παγκόσμιαι
"Εκθέση τοΰ Μοντι Κάρλο. Δυό αντιπροο·ωπευτικά της ίργα,
ίκσμσν Ιδιαίτερη αϊσθηση. "Ετσι, μιά άκόμη τα—εινή έργά-
τρια τής Τέχνης, τιμά την ττοπρΐδα της καί Ιδιαιτέρα τή Κρή
τη καΐ τό Ήράκλειο.
Μέ την εύκαιρία αύτη σημειώνομε, ότι, θά ήταν Τσως σκέτη-
μη ή διο-ργάνωση μιάς νέας όμαδικής "Εκβκτης Έρασιτ*χν»ν,
άττό τόν σύλλογο «Λόγος καΐ Τεχνη».
ΤΕΧΝΙΚΟΝ ΓΡΑΦΕΙΟΝ
ΑΡΔΕΥΤΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ
ΙΩΑΝΝΟΥ ΜΙΧ. ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗ
ΓΕΩΠΟΝΟΥ (Τ.νΕΕΒ)
ΜΕΛΕΤΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΙ
Διατίθενται: Σωλήνες Άλουμινίου
Ταχείας Συνδέσεως — Πλαοτιωές:
ΑΝΤΛΙΕΣ — ΠΟΜΟΝΕΣ — ΚΙΝΗΤΗΡΕΣ
ΕΚΤΟΞΕΥΤΗΡΕΣ
Ένχοταοτάσεις Άρδεύσεως θερμοκηπίων
Άγίου Μηνά 7, — 3ος δροφος — τηλ. 224.479
(Παραπλεύρως ΙΚ Α)
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
«Η ΑΛΙΗΦΕΙΑ·
< ϊΤηλ, 280291 ' ΕΚΔΟΤΗΣ - ΦΩΚΩΝ 21"—Ι'ηραΊ^Ϊο'κΡΗΤΗΣ Τεχνική έττιμελεια: Μδνος Μσγριττλής Ήφαίστου 18 ·, ·Ηράκλε.ον, Κρΐντης *; Νυφικά ύψηλής ττοιόττττος ΜΗΝΑΣ ΧΟΥΣΤΟΥΛΑΚΗΣ Παραπλεύρως «Κο~ράντζου>
Τηλέφωνον 283.428
ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ
εΐτκοΕΐν
ΕΤΟΙΜΟΠΑΡΑΔΟΤΑ
εΧ 2200 —· εΧ 2000 — 6$ δΡΕΟΙΑί — ΑΜΙ β
ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ
$ΙΕίΟΟ Λ.Ε. ΣΥΓΓΡΟΥ 100 — ΑΘΗΝΑΙ
ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗΝ
Κ!>ΓΓ. ΚΑΡΟΥΖΟΣ;
ΧΑΝΔΑΚΟΣ 6 — Τηλ. 283.811
ΔΙΑΘΕΤΩΜΕΝ ΠΕΠΕΙΡΑΜΕΝΟΝ ΣΥΝΕΡΓΕΙΟΝ
ΚΑΙ ΤΑ ΓΝΗΣΙΑ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΑ
ΤΟΥ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ ΟΙΤκΟΕΝ
άλλά χροάζεται γι' αυτόν νέ
οί τρόττΌΐ έκτταίδευστις: μόρφ»
ση, διάλογθ'ς, παιδεια καΐ πρό
τταντός δασκάλοι, ττού δέν εί¬
ναι &λλοι άττό τούς ύττευνύ-
νονς των όργανώσεων, τοίς τη>
λιτικούς, τους ΤΓνευμοτπκούς
άνβρώτΓθυς κλττ., ταγούς τής
κοιν««νίας μας.
Στή συνέχει<α όΐναφέρθηκα στή ο*ημ£ρινη '—ραγματικότητα καΐ τονισε την εύθΰνη τοΰ Κρά τους, των άρχών Ασφαλείας τής Κοινονιας γιενικά καί των μεγολων, έναντι των Νέαν. ΕΤττε άκβηιη ό εΐσηγητής, 8- τι ή σηιιιιερΐνή κοασντια υιός μεγάλης μερίδας τής Νιολαΐ- ας ττού —ροτιμά τούς' είίκολους δρόμους καί ττού άσχολεΐται μέ τα νοτρκωαικά, τό σέξ, τή,ν ττορνεία κλττ., είναι ΘΟμα μιάς γενικης έκστροαχΐας τού (μ—ε- ριαλισμοθ, ττού θέλει νά δημι¬ ουργήση ιμια κσττάλληλτι ικ· ριρρέουσα όΐημόσφαιρα, γιά νά επιτύχη τούς μοοκροπράθΐ- σμους έγκλημοπικους τού στό χους. Άνοΐφέιρι>ηκβ, τέλος, σέ συγ
κβκριιμένη ϋρ<ευνά τού στόν χώ ρο τού Ηρακλείου γισ τόν «Κόσιμο κια) τόν Ύττοκοσμο» (~ου ήδη δημοίπϊύβμε άπτό τό πϋρτχσιμένι» φΰλλο τής έφημί^Ι- δας μας) κβί τόνισε τούς γ€- νικώτβρους κινδύνους καΐ τή -μβγάλη εόθΰνη βλων μας, ττΐρο- τείνοντας στοϋς πνευμιθΓτικοός άνθρώπους τού ΉρΌβκλίίοι; νά πάρουν την ™ωτοβουλία μιάς εκστρατείας πού κατά τή γν» μη τού, αποτελεί βασ ικό χρέος δλων μας, καΐ γιά χαρή των νέ»ν πού Ιχουν ττοιρο—υρθιί, άλλά καί τής έκλεχτής μερί¬ δας τής νεολαίας, ττοΰ ϊ-χί ττάρει τό σωστό δρόμο τής πό λιιτικιθ— οίησης καΐ πού, δυστυ Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ' ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ Β' ΓΥΜΝΑΣ Ι ΟΥ, ΘΗΛΕΩΝ 4 ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ, Ι ,, Πρός 'Εξοχώτατον κ. ΠΡΟΕΔΡΟΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ Άξιοτΐμοι*; κ κ. ΥΠΟΥΡΓΟΝ ΠΑΙΔΕΙΛΣ ΥΠΟΥΡΓΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΑΘΗΝΑΣ Σύλλογος Γονέων καΐ Κηδε- μόνων Β ου Γυμνασιου Θηλέων Ηρακλείου ΚΡΗΤΗΣ ονμτταρ!- στοπαι δίκαιον αγών ακαβηγητ των ΣΤΟΠ. Παροκοιλούμεν θερμώς άνπμε τϊθΤΓΪσηιτε μετά ~άοιης εώμε»ε!- ας οοίτήματά των κα! έττιΑηψβή τε άτττοφοΧΓΐστικώς τής δλης ύ- ττοθέσεως τής Παιδείας καί τού έκονγχρονισιμοΰ της διά την έν γένει ττρόοδον πατρίδος ΣΤΟΠ. 'Εν 'Ηροικλειω τή 20.12 1975 Μετά τ«μής Διά τό Διοικ. Συμδουλιον Ό Πρόβδρος ΜΙΧ. ΣΕΡΠΕΤΣΙΔΑΚΗΣ χώς, ιαινηγιέται γι' αύτό άπό τό ϊδιο τό κροττος. 'Η συζητήση που όκολουβη- σε ήταν τπάρα πολΐι ενδιαφέρον σα γιατί άπ<λώθηκε στά προ- βλήιματα τής Ν*ολαί«ς, στι·ς εύθΰνος των ινεγάλων, οτοΰς τρό—ούς έ—ι λύσεως τού προ· βλη,μοπος, στό κοινωνικό σύ- 'Αφίσσα γιά τα ναρκωτι- κά καί τή δνσμενή έ—ίδρα σή τους στή Νεολβίβ, πού Μυκλοφόρησε στήν Κί- να. Σέ λίγ« — δ-«ς πά- ιμ* —- θά κυκλοφορήσονν παρό,μοια κι' έδώ... στηιμα, στήν εύβύνη τ&ν ττβλι- τικΛν κα) τάν άλλον ό—ευθύ- νων άτόμων τής Κοινονί— κ. λπ. Γενι«ά κίταν μιά ττετυχ»μένη εκδηλώση, γιά την ό—οί α ό σύλλογος «Λόγος καί Τέχ*»η», πρέητει νά έιταινεθή, αφοθ μβ- λιστα ίχχ* σκοπό νά συνεχίση τή 'σορά αυτή τΰν έκδηλώσε- ων, πού έγκ—νιάστηκι μέ την εΐσήγηση τού κ. Μάνου Χαρή, πού τβλόωο-ε ώς εξής: «...'Εττβιδή βέν εΐ|ΐαι βέβαι- ος ότι άκούσατε πράγματα !- ' διαιτέρως ση>μ«ντι«ά, άπό
πλευρας καλλιητεΐαι: καί δο-
μης λ&γου, καΐ γιά νά σάς δώ
σω μιά τελευταία σχετική 1-
Μβνοποιηση, σάς διαβάζο ουο
ψράσεις ενός ξένου συγγρα-
πού λέει:
"Αν δουλέψετε τό μάρ<μα ρο, θά χαθή- αν δοαλέψ—* τό χαλκό, ό καιρος θά σβή- ση τό Εργο σας· κι αν χτΐ- σετϊ ναούς, μιά μέβα αύτοι οί ναο( θά γίνουν σκόνη. 'ΑΛλά βν έογασθήτε πάν» στίς άθάνατες ψνχές των νέ όν, αν τοός ποτΐσττε μέ ταννΰμα, βν τούς δώση* Ι¬ να σωστό φόβ» τού θεοδ «αί τούς κανε— ινα άγο—οΰν τούς συνανθρώπους των, σκαλιζετ* πάν*» ρ* 9<υτές τις ττλάκες κάτι ττοϋ θά δια τήρηθή στήν οΗωνιότητα. Σ' αύτές τίς πλακες, κάτ« ί)0β(Β€ χιρϊος κ ι* ίρεΐς, να χα- ράξωιρε>.
ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ ^Η
ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ Α.Ε >
ΑΝΑΧΩΡΗ Σ Ε Ι Σ :
Ε) Γ — Ο) Γ «ΚΥΔΩΝ»
ΕΚ ΣΟΥΔΑΣ ΔΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΚΥΡΙΑΚΗ 6 μ.μ. — ΔΕΥΤΕΡΑ 9 μ.μ.
ΤΕΤΑΡΤΉ 7 μ.μ. — ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7 μ.μ.
Έξ Ηρακλείου πρός Πειραια
Ε)Γ — Ο)Γ «ΡΕΘΥΜΝΟΝ» — «ΚΆΝΤΙΑ»
ΑΝΑΧΩΡΗΣΙΣ 7ην Έσττερινήν
ΑΦΙΞΙΣ 6.30 Πρωϊνήν
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΙ:
Πρακτορείον ΑΝΕΚ ΧΑΝΙΩΝ:
Πλατεΐα Σοψοκλή Βενιζέλου, τηλ. 23636, 25656
ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ:
25ης Αύγούστου 33, τηλ. 222481, 222482
ΡΕΘΥΜΝΗΣ:
Λεωψόρος ΚοΐΛ/τουριώτου, τηλ. 22296, "22456
ΤΗΛΕΦ. ΥΠΟΠΡΑΚΤΟΡΕΙΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
Βαρδάκης Ν. , 282.730
ΚρουστανότΓουλος Π. 285.420
Κυδωνάκης Γ. 28.1.702
Παλαιολόγος Π. 283.086
Χαμαράκης Ε . 283.860
—._>_. — — — ■
*~~~ε~ε«—εί

"
.,
ΧΟΡΕΥΤΙΚΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ
ΣΤΑΜΝΑ
Τηλ. 286-106
Κώθο βράδο
ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΜΕΝΙΔΗΣ
ΜΑΙΡΗ ΚΑΤΣΟΥΛΗ
αΤΑΧΥΑ, ΤΑΧΥΑ Ν' ΑΡΧΙΑΙΗΝΙΑ.;.»
ΠΑΑΗΑ
ΚΡΗΤΙΚλ
ΚΑΑΑΝΤΑ
0 ΑΑΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΜΑΣ ΘΗΣΑΥΡΟΝ
Ταχυά ταχυά ν' άρχ.μ.ν.ά. τσχυά
V
_*Ρ«η τοΰ ,φόνβν,
Πβώτα ποθ βγήχβν ό Χριστός στή γης κ«« έΛτιο-αβιε
Κ1 έβγίΐκε κ' έδιαλόΛησε σ' οΐλους τσοί ζιυγβλβταίς.
"Ο πρώτος ποθ τ' άπάντησε ήτον αγιος Βασϊλης.
— "Αγιε Βασίλη, δέσποτβ, καλό ζευγοιριν ϊχιις.
— Καλό τό λέ« άψέντη μου. . αλό καΐ βλοτιμένο
,Αποΰ τό βλόησ' ό Χριστός *έ τό δεξιόν τού χέρ»,
Μέ τό δεξ.ό, μέ τό ζερβό, ρί τό μοΛονατένιο·
Τό μαΰρο καί τό μελισσό, πβΰ' ναι στιφανοΐίφι (1)
__ Νά σέ ρ«τήξω δέσττοτο· πόσα μουζούρια (2) σ»έρν«ις;
— Μ«τ« χαρός άψεντη ,μου, νά σοθ τα μολοήσ»·
Σπέρν» σταράκι δόδεκα, κριθαΑι δέκα πέντε,
Ψαραίς κ<χί ρόβι δεκοχτώ κι' άττονωρί*: στό σταύλβ. Μ' όΑήθεια κάτι* στό γιαλό, καττ» στό ττεβιγιάλι Μουζοθρι στάριν ϊσ—ιρα κ' ίνα -λοττθ πινόκι. (3) Κ' εκειά τ* ανβδιαστήκανε λαγούδια κβί τκρδίκια. Στενώ πλακιά βροχιά νά πιόχτ» τα πίρδίκια, Μηδέ λαγούδιαν έπιασε μηδί πΐρδΐκιαν εΤβα. Μά θέ>ισα κι' άλώνεψα, χΐλια μουζούρια 'κβμα
Μέ τ' αποσκυβοίλίδια μου χϋλυΗ κοΛ ττεντοκόσισ.
Μ' άλήθει' δντεν άλώνιψα, κβί ό Χριστός έπέρνα,
Κι' εκειά ποθ στάβη ό Χριστός σχουρό δένδρον ΜγήΜ
Κι' σηταν» ή κορφίτσαν τού χι>ουσή κι' όλάχρουσ' είναι
Καί κάτ« ή ριζίτσαν τού δλο κι' όλάργυρ' είνβι.
Κι' άπαν» στήν κορψίπσαν τού πέρδικα κακκαρΐζει,
Καχκάριζ*, κακκάριζε κι' αν κηλαϊδής κηΛάϊδ*
Κι' έγώ θά χτίσ» έκ,κλησιά μέ δβκοχτώ καμάραις,
Κάθε καμάιρσι τό κιρ^ί καί κάβε δυό λαμπάδα
Κβί κάθε τρείς καί τέσσερις ί>ρηα, ττανώρΐνα βρθσι
Κι' δσοι διαβάτες κι' αν διαβοΰν, πιρΟΓτες καί πτρασβνν
Καί ττίνουν τό κρυγιό ν*ρο τόν Κύριο νά δοξάζοκν.
"Οσ' αστρ' εΐνιε στόν ούβανό κβΐ φύλλα είς τα δέντρα
Τόσα ψηλά ττοκάιμισα νά κοττ«λύσ' άφέντης.
θιορ«ΐς εκείνην την κορφή, την αλλη την πβρέκει;
Εκειά κοιμάτ' άφεντης μας μοοζί μέ την Μράν τού
Καί ποίος θά μπή καί ποίος θά βγή νά μάς τονέ ξυπνήση
— Βάλε πανιέρΊ κάστανα, πανιέρι μοσκοΜάρνα
Κι' έγώ θά υ—ω κι' έγώ θά βγώ νά σάς τονε ξυπνήσ»,
Ξύττντνσ' άφέντη, ξυπνησε νά φάμε καί νά πιοΰμε,
Νά φός άττό λαγοΰ μερί κι' άττ' αγριμιοΰ τή μέση'
Μά εΤπαμε δα τ' άφεντης μας κι' βς ττοΰμε τση κεράς |*ας.
Κερα μαρμαροτροχηλη καί Φχγγαροιμαγουλα
Κβί κρουσταλλένια τοΰ Μαϊοΰ καί ττάχνη' που τα χιόνια.
'Αποΰ τόν έχεις τόν ύγιό, τό Λευκοκ.ονακάρη.
Λούεις τον καί χτενίζεις τον κ' «ίς τό σκολειό τόν ιτ(φΐηις
Κι' ό δάσκαλος τόν ίβαλκ νά τοθ κοίλαναρχήση,
Κ' έξέττεσέν τού τό κ«ρί κ' Χκσψε τό χαρτί τού
Κ' ϊκαψι καί την καρτσα (4) τού την τ—λυξβμ—λιο—μένη
'Α—ου την έξομττλιάζανε οί τρ.εϊς βασιλοττοΰλίς
Ποΰ βοον' ή μιά τόν πόβο τση κ' γι' διλλη τή οουλειάν τση
Κι' ή τρίτη ή καλλίτερη βάνε ι την άμορψιά τση.
Κι' ό δάσκαλος τόν Εδειρ* μ' Ενα χρυσό &εργάλι (6)
Καί ή κ~α δασκάλισσσ: μέ τό μαργαριταρι.
Πέονει τον παραττόν«σι τό φόρος φόρος (7) —όχι
Κι' ο! γι όφχοντες τού λέγσνε — Μωρέ μοσκοδα—ιένε —
Καί τα μικρ" αρχοντοπούλου — Μωρέ μαγκλαβισμένε (8)
ΕΤπαμβ δα καί τσή κεράς, βς ποΰμ< καί τισή βάγιας (9) Άψε βαγίτσα τό κερί καί βάγια τό λυχνάρι Γιά (δέ καί γιο συντήραξε ΐ«τα θά μάς έδωσης Άττάκι (10) γή λουκάνικο γή 'πό μερό κομμάτι Κι' άττου την ,μαυρτΐν δρνιθα κιανέναν αΰγουλάκι, Κι' απού τό κασελάκι σου Μΐ«νέναν τσικινάκι (Π) Κι* απού τό κρασο-ίθαρο καμιάν κονπιά κρασάκι Κι' απού τό λαδοπίθαρο Εναν κβρτο λαδακι. Μ' άκόνη δέν τόν ηϋρηκϊς τό μανταλο ν' ανοίξη; Νά μάσ€ δώσης τίβοτσι (12) κι' Οστερα νά σφαλΐςης; Καί αν είναι τό θέλτ»μα, χρο«—ή ψιου ττεριστέρα, 'Ανοιξε την πορτέλα σου νά τούμι καλή στηέβσ, Κι έ—ά που καλαντίσαμε καλά μάς έπλερώσα " Καλλά νά 'ν.ε τα Εχην τ»ν (13) καΐ τ' άττοδόμ-σν /Μ) τ* Κι αν Εχουν θηλυκόν παιδί καλή μβΐρα <να κάμη Πάλι κι' αν είν' άρσΐνικό στή σέλα καβαλαρης Νά οχιέται, νά λυγίζεται, νά ττέφτη τό λογβρι (15) Νά τό μαζώνου οί αρχοντίς νά κάνου δβχτυλιδια Και τα μικρ* άρχοντό-ουλα μικρά παρανυχίδια (16). Τβσσερο—£ντϊ γράμ,μβ-β γράψϊΐ ή γι «λφβ βήτα, Οσοι κι' αν Αττοιμέν"* ϊχ-χ κβλή »ύχτα. ΒΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ: 1) στεφβνοκέρι - λβμ.παδα τού γβμβ« ΐστβψοτνωμβτος), 2) μουζούρι - μσνάς μ-ρή«ε»ς χορι,τικέ- τητος (20 οκάδες), 3) ττινύκι = μ(σό μουζοιν., 4) κά—α - «Λλη όνομασία τής βράκας, 5) πσλυξο,μπλιασμένη - ι»έ ιτοιλλ^ ξόμιτλιβ (σχέδια), 6) βεργάλι = μ,κρή βέ>γα, 7 )φό-
Ρ°ς β» -Τ°ρά< 8) Ηβγκλαβισμένος. = δαρμένος. βασα»ι·»<- νος, 9) ββγ.α = ύπηρέτρ1β, 10) ί-4κι - κρέβχ καιινιπτβ, Π) τσικ.νακ, - χρ^ νό)111<Γμαί ,2) τί6οτσ. (τίποτ.ς) « τί 13) «χην τ»ν (τα) - ττλούτη, 14) άποδόμ-α _ τέ. ί- Ι^^' '5) λ0γάρι = ·»«»*♦ '«) α πραγματα. " ΤΑΒΕΡΝΑ ΔΙΟΝΥΣΟΙ,, ΣΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ΠΑ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΦΛΓΑΔΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΡΟΜΛΝΤΙΚΟΥΣ "Ενβ καλό Φαγ—6 ενα δμορφο ΑΛΥΣΟΠΡΙΟΝΑ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ κάθε εΐδος βλοτομίας θά 6ρτ>τε ακριβώς τό
1λο τιρ,όν., στή <-ιρά τοΰ 5ΤIΗ^: άπό τα Χρήσεως. ΔΙΑΘΕΤΟΜΕ ΑΚΟΜΗ: ΕΠΙΝΠΤΙΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΕΔΑΦΟΥΣ ΙΑΠΩΝΙΛΣ « ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΥΔΟΝΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΑΝΤΖΟΥΡΑΚΗΣ Ο.Ε.

29ΔΙΚΙΜΜΙΟΥ 1975
ΗΡΑΚΛΜΟ
ΑΑΗ·ΙΙΑ
Μ ΚΡΗΤΗΣ
ΖΕΛΙΑΑ 3
ι μά &πΑ& Αόγΐα
ΥΠΝΟΙ.. ΚΑΙ "ΞΥΠΝΟΙ
II
Το-θ κ. ΚΟΣΤΑ ΛΑ-Ι-ΔΗ
Μέ τΛ Μξη «ΎΐΓνβυς», έν
9θοΰ|_ ίλους ένχΐνους, τκ>ύ ν»
«ελκά, άδρανικα, ήσνχο; ηρβμα
«οί τΛΒΛΐνά, ειινοβνται. Ό ό¬
ρος ♦<—τ" ύττεκτασιν έ—βκράτιΐ)σε μοτ για τούς οπτρόνχνπους ή τούς ϊρτώοκΐντιτους. Αντιθέτως, οί «Ξύπνοι» εΤ- ναι ο) κιινήσιΐμοι ττολύ, αύτοι —ι ιηοίρνουν πολλές σηροΦές τά ιμυσλά τοας «α! κυρ!ως είναι αφΐβκττοι κθ)ΐ-ιναοορ«ι αδικοι κι' βκιμτταλλαιταΐ. βεβαία τούτο στην εύρεΐα ϊννοια της λέξεως, ττού 6μως ττάο ττιά, δ,τι νοεΐτοι νοίϊται. 'έϊΐτσ», στμ«ρα( ιμιά -ού το- φΐρα το τ%α γιά <&πνους> «αί
«ξΐ—«νικ;», θά ττοθμε δοό λό-
γιβ γιά δαντους ττοθ συνήθως
α! ξύττνοι τά ξέραυν σάν ξίι-
τ»ού «ίνα* (;).
Τό βέμα, θά τό πό»μ€ καί ττά
λι στό «βοιν«νικό —ρόβλημα»,
©την ββικΓ) αυτή κοπάρα, πού
—ισμ—ικά, έγωϊστικώ κα! άρ-
Μτά κουτά, κραητάμε^λΐγο —ολύ
δλοι ιμαζ, οττήν αύλή τής κοινω-
νΐβς μας, οηήν ·πνευματτι«ή( πό
λιτικη ι«οκνωνικη *οαί έθνικη μας
ζωή. Κρατάιμε, έττοναλαιμΛάνω,
γι—1 καθείς ιμας κυριολεκ/τΗκά
δέ> είναι άιμμέτοχος στήν «έκ-
+ιιπάλλευση τού άνθρώττου άττό
τόν ανβρο—ο>, στην —ορωση
συνειδήσεως, ττού έγινε μοδα
κα) γκενικα ο—α τάσα κακά τής
ση»κριινής μας κοινωνϊας, πού
τόσο (ύκολα «αί ιμέ έλαφρά
την συνκΐδηση, άφηνονμε νά
•κπαρρέη.
Κα) ο) μίν «υ—νθι> άφηνουν
τά ττάνΤα σέ ιμιά άφελη( άδρα-
ντι καί ούρανώθεν, -ολλές φο-
ρΐς, έμμακή κι έττονα—αΰοντσι.
θαρβοκν ιμονα τους, σοθ λένε.
ραζίΐ. Κα
ς 64ν χαλάο Μανένο). 'Η
κο«β*>1α -άντα ίτσι ήτο*. "Αλ-
λωστε τι ψταίω έγ£»; Μήττως αν
ένεργήσ» θά την φτιάξω; Τό
Κράτος; "Π μέ νοιώζει έμένα
γιά την -ολιτ*Μή; -Ας ένδιαφϊρ
βούν άλλοι. Ή 'Εκκλησϊα, ο)
-α—άδες τ! κάνουν; Αύτοϊ είναι
ύττείΑΛοι. Αώτοϊ «ιροίτάνε στά
χέρια τους την Πνευματικη έξου
σία *α* αύτοι -ρέττει νά φρσντΐ
<ουν γιά τα καλώς διακκνούμε να «ϊΐ ύττάαχοντα Πινιε«*ιο-ικά άγαθά. ^^ Έικτάς ήμως άττό αύτούς, ϊΤ- ναι κοβι ή Κοκνωνι,κή 'ΗτεσΙα. αυτή είνσιι ύΐΓεύθυντ) γιά την ή λεΐίτουργία ττ)ς Κοιΐνχονι- ς Ζ»ης. Όσο γιά την Πολιτική Ζ»ή, «*»)νΐι, ή ηολιτική Ήγεσΐα ιτού είναι ·οι' αυτή ύττεύθΐΛη γιά την καλή λβιτουργια της ττολπι ^ης. -Ολο, τους ήνέ-ες εΤνοο, Πολιτΐικοί εϊτε ΠνΐευιματικοΙ, Κοιΐντονκο), €Ττε Έθνικοΐ ι. Καί οίαν ήγιέτες £χουν *λο τό βάρος της «αλής λειτουρ γϊας ενός "Έθνχχίς, έ,νός Λθ»0, ν·Ας Κσινωνϊας κλ-, Έτσι, ή τοαλΛχιστοιιι Ι,τσι, δΜβαιαλσγεί τ6 κακόμοιρο τό 0—/ιο ανθρωττα*» 'τήν κακή τού θέβιι «αί δή σήιμερα. Σήίμ«ρο ττού έχει ινεκρωθεΐ, ναφθαλινισ- κα «5βε ήγεσΐα ή Ιχε, -ονηρέ- ψει καί άδιαφοιρεΤ, λόγω ττονηρ) άς κα! μόνον. Καί —ερι,μένιει ό ν—καμοιρος 6 «0—«ος> £τσι ά-
βρανής, νωχβλής χωρΐς κών ίλί-Υ
χο στΙς όττο*εσδήτΓοτε ηγεσΐες
τού, να σωθή. Αίς και δέν τόν
έττλακτε αθττόν θεός μέ δκαιώμα
τα καί ·πνοί| <ωης. Αές κχχΐ ό νβθς τού νερούλιασε καί κοιιμή- θηκχ ' κυριολοοτηκά, ό «Οττνος». ΤοΟ κάτττ|Κ£ ή λαλ«ά γ^ό: βρβια <4νθροο-ιινή θέση, γ,ά άξιοπτρέ- ο«νιων·<ή &»χριοσν- όν-οττττα!# γιά *γάτ~ ϊς ον*ο*θμο—.ιώς. 'έΞΛαλί τό κεφαλι τβυ κατα από τά ΟΜέλκΐ τού καί -οχ* Υ,α σψαξι- ιμο, σάν ΛρνΙ, αττό τα άφεντικά τού. 'Αττο τα όττοιαδή-ο—: άφεν τικβ, καί κυρίως <$-& τα ε>
γοδΛτ.κα ο>β«~ικα, -ού ίγι-
ναν ελέω »«βθ —:ιο—-β— ς τ~,
*»«ί τους κάνουν 6τι «έλονν και
τούς δΐνονν. ΑΝ βέλουν «να
ιΜβτο φβΐ, 4^3 το6ς
(να άγώνα μιάς
ρης <_ις. Καί οίαν δι- καιολογίβ γ,α τό δλο ταυς αύ- τό κόπον—ιμ«/ την- ψγχ—^. «,ι οΙκονομΗίής τους σνΛαβιας, τό λ*νβ «μοΐρα» κα! ζτττοΰντ τ«ν «αΛλιτέρευσή τονς. ώς δια μα γεΐας έρχομέ—. Τέτοια, δασ-τνχώς, τέτοια ο-κή άνυβρΐα Οττάρχει κώ-ιο. Τέττοιος αν%χ—ος (,) ζεΤ, κιιντνται κα! ττεριφέρει τό κουψαρι τού. εΆνθ,χ—ος {;) χωρΐς λαλνά, χορίς ττνοή ζωής. Μιτϊς ζαής — ττνεθμα, <μέ Τσα θικαιώματα, ιτού βνοηοροτ—α <«ης, *α εΐναιι: οί καλές σου ύ· •πηρεσΐες ο—Αν άνθροττο—μσ κι 6χι ή καλλϊτβρη ώαμ€-ΜΛα/ο-, -ού θα «άιμης στόν Ιβρώτα τού, σττήν έλλίΐατή —« γνώσιν, στήν άδιαφορία τού, Τσως. Κι' αύτα γιά *ά γινης τ»; «Ξύηνιος»!! Ι 'Αλλα ΐνύσοχ αραγε έται «ξύ- •ηνιος», ανθρω-ακ* ιμ' αύτό τόν τρόττο ττού ΐνεργϊίς μοί κλί βεις κ,ι' έκιμβταλλιύβσαι γιατ! σ' εύνοησε τό Κοινωνηκώ Σύστη μα ζωής, ο! —βριο—οχτεις, ο! βλοκειντιότητες των άλλον; Νά σοΰ ί—ιτοέ—ουνΐ νο τά ά—οκτή- οιτνς έ—£ ιδή —οτκύουν ττώς χαδη Καί τώρα!.. ΠανευρωπαΐΗή τηλοόραση ΡΗΙΙΙΡ5 ΤΒΑΝδ-ΕίΕΟΤΚΟΝΙΟ ΜΕΜΟ-ΤυΝΕ μέ συνεργασία 7 χωρών Ή διεβνής Τΐχνολογική παντοβυναμία τής (Μνο τωρα τούς άουΑΑππτούς καρπούς της1 ΡΗΙϋΡ$ ΑΥΣΤΡΙΑΣ: Χ μνημ£ώδης προσπαθεία όλόκληρων χρόνων ηαραδΐνει στην κρΐση των καταναλωτών την ίκαΑηχτι· ιιότερη τηλεόροση τι^ς ίποχίις μας Την πανευρωπαίκή τηλεθραοη ΡΗΙίΙΡ5 ΤΗΑΝ3 -ΕίΕΟΤΟΟΝΙΟ ΜΕΜΟ,- ΤϋΝΕ βημιουρνΐα της πολυχρονης καί βοπονηρής βί<- νερνοοΐας επτα χωρών1 Των πιώ προΓτνμίνων της Ιυρώί—ςΙ Αηοτίλ£θμα "Ο τι περισοότερο μέχρι σήμερο άπαΐτηοαν οί "Ελλη- νΐς κστοναλωτες όηύ την Εορωηοική ΤΐχνολογΙα τώρα τ6 (χούνΙ Χώ—ς πού ουνερνΑστηκαν ΡΗΙίΙΡδ ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ: β^,,^ τΛν θΜθντια της Οκόνας κοΙ μπορεΓΤΕ την ήμΐρα νώ χαΐρι- ση τό ποόνραμμο ου νά' ναι νυχτα. Κι' ακόμη ■£6ωο« 110 μοιρες βνοινμα στην όβονη καί μπ·ρϊ(Χ€ ν6 βλεηε- ι» ονετα μ υπό τ6 ηλαΠ ΡΗΙίΙΡβ ΑΓΓΛΙΑΣ: βελτΐωοε τά κυκΑωμα· τα ήχου · εΐκονας καί τά ΒκΐχωριφεΙ Που σημαϊνο δτι ΰθιι ό ήχος μπορε! πιά νώ ίνοχλήση τίήν είκβνα οθττ; ή «Ικονα τον ήχο Πνοντοι ο! ληψίΐς ίΐχωρισιοΐ υνν^· νε4*>φϋθιιιών εμποΰίων καί καιρικών ν
κων! ΤΕλειοποΙηοε τώ φημισμίνο ΚΝΙΡΡ που ίνισχύ-
ι την ώβυνατη λήψη ( Η Αυστρία Οπως καί ήΈλλώδα.
είναι χωρα όρεινή)
ΡΗΙίΙΡδ ΣΟΥΗΔΙΑΣ: Β«λτ««* τή ι«#λ-
θμιση των τόνων αύ{άνοντος ίτοι την πλαοτικότητοτης
εικόνος.
ΡΗΙΙ.ΙΡ8 ΕΛΒΕΤΙΑΣ: Βελτΐο>οε την γ**·
κτρονική άντσχή τού δίκτη άντικο8·ιστώντος τίς λιτχνΤ-
ες. μί εΐοικά τρσν{Ιστορς καί 10 Γθλοχληρωμίνβ «υ-
κλωματα) 'ΕπΙσης ύπλουστευοε την ουντηρηοη Όρ»-
ομένα μί ρη που άπαπουοαν (Πΐμβαση μίσα στον δίκτη
τωρα βναΐνουν καί άντικαβΐστανται μΐ ΜηνούρνηΙ
ΡΗΙίΙΡβ ΔΑΝΙΑΣ: βελτΐ»—τ6ν ουντονι.
αμόΙ Απέκλεισε των γιά όποιοοήηοτε λόγο τυχαΐο άπο-
οιππονιομό μί την βημιουρνΐο «χοριστηρΐου άθφα-
λεΐος.
ΡΗΙίΙΡβ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ: ■«*,<««· την —τοναλΐικ— ρεάμα—ς μειώνθ¥7*ς την στό |ΜόΙ Γιά την νεα, πανευρωπα»κη τηλίδραοη ΡΗΙίΙΡβ. «β- βί προηνμενη χώρο τής ΕυρωΠΓΛ 4δ«οε Τθ¥ καΛχτκρο (εχνολογικό έαυτο της. 'Αηθκτήοτε την. ΡΗΙϋΡδ ΟΝ ΜΤ 3002 ΟΗ ΜΤ 3000 Μ » Μ0 Μ Μ Β 360 17 Β 326 12 Β 312 ηττιο παληα φιρμα στο ηρακλειο ιαφημισεις στο ραοιοφωνο, στην εφημερίδα, αττογηπεδο, στην εθνικη οδο, κ.λ.ττ. μακετΐες - ζωγραφικη μεναξο-εαπια - χαρακτ:ικη επιγραφες παντός υυπου ζωγραφου 7 τηλεφ. 28Ι.Ι6Ι- 286.460 ναι κε ο-τιΙοη|«κός ■τρόπας διεκδική σεώς των; Τ! λές «Ξι/ττνιο; "Ε τοί «Τναι; "Η -μή—ίς ύτταρχει καί ή αλλη ττλευρά της ζωης, ττού όντως θάοαι «Ξυττνιος», κύ *>·ος, ήσνχος, ήρβμος,' εοχαρι*
<—ημένος | Τώρα έγινες βοθλος της Ολης και οί —ολεμοι, ο! έ- τιιονοκττάκ—ςι, οί τσραχές, ο! ά- διικΐες, τα θϋμοπα οχχι δέν σ' ά Φήνιουν, λιγο—ττολύ, ήουχο. —ού κα! ο! τήψβκ; σοό- ττλτιγή κι* ό όρος «"Εστίν δ)»οης άφθαλμόςδς τα τκόΐνθ· 6- ρά>, σέ άγωνιοΰν. Τ! έστω
δ)ζτ>ς όταν άχόρταγα τά μα-
ζίύει»; «Ξάττνιο; Τόν έττα»νο;
Μα -οίον ί—αινο; Μήτηκ τόν
ί-αιινο «ΑΝΗΣΥΧΙΑ»; 'ΑσΦα-
λώς. ΤΙ αλλο. Γι—ι, αλήθεια,
τταρανγωνΐζεΐς την ούσΗαστική
άξΐα της <ωης, —ού *Τνα+ ό Συν άνβρωττος; Πο-πΕ θά «α—ϊλάβης ττώς ή στίιρησΐς τής ζωής άπο τόν συν ονήροπτο ϊϊτβ ά—ο τη«υρατικά, εΤτε άητό ώλικα αγαθά, είναι τό άνάθεμα τεχ ιδίας της δικής σου ζωης; Είνο» δυικα—όν ό ττνευ ΐυοπκα κα! 6λΝβα ττονο0|μεν*ος νά άΦηση ηονχο έσ<ένα τόν χορ τάτο;; Πό— ,αληθβκτ, θά γί- νης «Ξύ—Λος», —οαγιματικά;; ; ΚΩΣΤΑΣ ΛΑΙΔΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΟ ΛΑΔΙ -Ινα -ού Η ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΟΣ ΙΑΤΡΟΣ ΑΘΗΝΑ Σ. ΝΑΣΤΟΥ θα δ«χβη ά»«ινείς την 4τνν Ί αν«υεφ(ου Ημέραν Κυριακήν ά—ό 8τκ πρωϊνής (ως 6ης ίστη- ρινής βΐς την Κλινικην "Αγιος Γεώργιος. ΙϋΑΝΝΗΙ /ηΠΑΛΤΖΑιΧΗΣ Ίατρ«Η Χειρουργός Δέχιται εΙ( την κλινι¬ κήν τ· ^ Άνιο, Παν- τιλιήμ*»·. τγΜ,χ-ιόν δτι Λ έληα είς τάς χώρας -φΐβρέχε, ή Μεσόγειος Κα! είδικώ στήν Έλ λαδα ή καλλιέργειά —)ς καλύ- τττοι τό40%—«0% των νήσων 'τοΰ Ίονίον, τού ΑΙγαΙον καί τής Κριτν—ις. Κα! -παράγει βρώ σιμες εληές κα! λάδι. Ο! βρώ- αιμες εληές τταραγο«τχΜ στήν ήιτειρωτκή 'Ελλαδα «αί τό ττο λύ λάδι βγαΐνεί άπό τα νησιά. Κα! 6γαι)νε ιαπιό δύο ττοι»οιλ!ες *ληάς: την χονβροληα κα! τήν λιαναληα (ψιλοληά). Τής —>«.
της ό καρτΓΟς -ρέ~£ΐ να ίπτερω
ρρμαση καΐ νά τΓεστ| ιμόνος τού
«ατω για ινα ιμαζεντη δσος δέν
""«ΡθβΜρθή ό-ό τα νερα τής
δροχής. Καί νά τταραγάγη λάδι
™*λών· όξέ«ν κα! χαμηλής τι-
■μής. Γλ' αύτό ,μα κα! διότι γεν
νούν κιάθε δυό χρόνια τα δεν
δρα, ήρχιοε νά ΟΛΐ-καθισταται
ή χονβροληά μέ την ψιλοληά.
•Ακόμη δέ νά έτ»οαϊ!ιν£ται καί
ή καλλιέργειά της μέ τό φύτε-
»»α έκατονηάδων χιλιάδων δεν-
δρυλλΐων της τά τελευταίαι χρό
νια. Προαιιμάται δέ γιατΐ κα!
ττιό οΜχνά γεννά καί λάδι έκλ*
ιβτό -αράγει. Είναι δέ -πμητικό
γιά τής γιεωργικιες ύττηρεσίες
γιβτΐ ΚΌαάφεραν νά έξοντώσουν
τόν δοκο τόν Οπτ' αριθ. 1 έχθρό
τής έληάς.
Γειννάται δμως ένα ιμεγάλο
καί δύσκολο ττρόολτιμα: Ή συγ
»«>μι6ή. Τά χωρία ττού -σρά-
γουν βασικό —ροϊόν τους τό λά
δ;, είναι κατά τσςμήρι© ψτιοιχά.
Τά γιεωργικά χέρια φεύγουν είς
τό εξωτερικώ, κα! είς τά άσπ
«ά «έντρα, δτπου ό ιμ«.γάλος ττό
λος Ελξεως: τό ΙΚΑ τβύς τρσ>
βά. ΑΛένονν έλάχιστοι νέοι, κα!
κατά τό τιλεΐθΓΤθ καιηιιοΰδες
κι* άινΐκανοι. Την ίπταχη τής συγ
κο,μ<δής δλοι γυρΐζαυν. "Αν εΤ- ναι ύτιάλληλοι -αΐρνουν αδεία. "Αν είναι τεχνΐτβς άφίνουν τ!ς δουλειές τους. Μά έηειοη τό χ« ριό τό χβΗμώνα δέν είναι καλό δσο εΐν— τό «οαλοκαΐρι, τά λ! γα έργατικά χέρια ιτού βρΐσκον ται στό χωριό τά βγάζουν στήν —λειοδοσία. Κα! έ—ειδή ή ττρο- σΦορά εΤναι ιμΐκρή κι' ή ζτγ— ιμεγάλη, τά ήμεροιμΐσθια δλο κα! αϋθβαΐνουν. "Οταν τό άν«δρόγυνο ζιγτα 800 ή 900 δραχμάς γιά 6 «V ρών έργοκτΐα κα) ιμίε +ιίση συγ "Αν άνήκεχε ατούς καλοΰς όδηγοΰς φυλαχτϋτε άπό τοΐτς ρέτρΐους. ... μέ Νομική ΠροοτασΙα ΑΗΑΟ α κάθ£ άτύχημα πού όίν φταΤτβ ή ΑΗΑ6 σάς προστατΐύϊΐ καί διεκδικεΤ τίς άξιώσος σας μέ όικηγόρο τής ίκλογής σας : για ΑποζημΙωση έκ τραυματισμοθ, ίπισκευή αύτοκινήτου κ.τ.λ. Όυως ή ΑΗΑΟ σδς ύπερασπΐζεται κι' 6ταν ίσεΤς κάνίτί κάποιο τροχαΤο ποινικό άδΐκημα ή παράβαση κ.τ.λ. Ή ΑΡΑ0 πληρώνει ώς 160.000 όρχ. δικηγορικά, όικαστικά ίξοδα γιά κάθ€ πίρΐπτιοσή σας χωριστά σ' δποια χώρα τής Εύρώπης κι' άν εϊστ€. Γιό κοθε πληροφορΐο: ΑΚΑΟ ΗΕΙΛ.ΑΙ: ΑΧΦΑΑΙΙΑΙ ΝΟΜΙΚΗΧ ΠΡΟΖΤΑΧΙΑΧ ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ Ιδ-ΤΗΛ.222.651 ΜΝΤΡΙΝΟΝ ΓΕ—Ι»ΝΙ* ΙΤ. Κ··, ίβ» 000 βθθ ΔΡΧ. Γιά δλους έσ&ς ττοΰ καταλαβαΐνντε ττοσο άιταραΙττ|Π| είναι στήν έττοχή μας μκχ {έν— γλώνσα: ΤΟ ιΡΗΟΗΟΒίΟΤ» 80ΡΕΗ ΕΝΒίΙδΗ Τώρα καί σ*Λν ΚρΑ«η Μέ τό νοναΒικο βητλά ηχογρα»»ηιένο τού σύσηρα, Ι{ 6>ο·
κληρου στά στοόντιο τοΟ Β.Β.Ο., τής 'Αγγλεββ.
5.000 λί«εΚ
7.500 Ι6ιοματισμο( καί Ίΐβοτάονις
125 τ—ρκκτικότατα μαθήματα
ΠΤΥΧΙΟ ΡΚΟρίΟΙΝΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΑίΤΑΙΚΗΣ
ΕΤναι 4 Φορές τΛηρέστιρο καί 7 φορές φθηνοτερο.
Κυριολεκτΐϋά υτικρταχιΐας έκμαβήίι-εως, κατόλληλο εΐαΙ
προσαρμοσμένο βτ(ς άναγιας τοΟ κοβε ατ«ίμου, άσχέτος
σεως καί ήλικΐας.
ΤΗΛΕΦΩΝΗΙΤε γ«ά βωρβάν έιτβειξη στόν κ.}
ΜΙΚΟΝ ΠΟΛΙΤΗΝ
ΤΗΛ. 284.185 — 285.020
4 ά—αΑΜθήτε στό κατάστημα δ(σκ«ν
ΣΤΕΛΙΟΥ ΑΕΡΑΚΗ
Πρωτοχρονιά
100 — ΠΟ κιλά εληές,
ό τταραγωγός έρχεται σέ ττολύ
δύοϋοολη θέση. Διότι θά πάρη
22 κιλά Λάδι. Κρατΐζει τό έργο
στάσιο 2Ι μένουν 20X53 δρα-
χμΑς - 1060, ιμεΐον §ένες δ-
λες, φορος ΟΓΑ, Κοινότητος
καί 'Αγροφυλακής, τού μενει
τόσο δσο χρβιάζεται γιά τό Φα
γτττό τής έττο,μώ-ς ιτου χρειά-
ζοντχ» οί εργάτας κι' αύτάς.
Καί τίττστ* αλλο.
Γεννάται λοιττόν βνα ιμεγάλο
έρώτ—μα: Πώς θά ζήση ό έλαιο
ιταραγωγος κβ! ττώς Οά καλλι
εργήση νέ την ιμικρή τιμή άσψχ
λεΐας —ού Δριοαν οί οίκονομ ι-
κοΐ παράγθΜΤΕς τού τόπου μας;
"Αν ώριζαν τΐιμη ασφαλείας
65 δραχμές —οΐα θά ήτο ή έττι-
6άρονστ μ>ιας 4μ€λοΰς οΐκογε-
νεΤας; Ιδού:
Χρειάζεται 60 κιλά λάδι ε¬
πί 10 — 600 δραχμές τό χρό
νο. Που ο~μα!νε> έ—ιβάρννση
1,70 δρχ. την ήμέρα Καί έρω-
τώ -οίαν αίσθησιν «άνει ή 1,70
δρχ την ^\χΙι>α αέ μιά οΐκογέ-
νεια την στνγιμή ττού ενα κκλό
κρέας άξίζιι 120 δραχμές καΙ
μΐα εφημερίδα 5 δραχμές. Σήμε
ρο δέν υτκάρχουν φτωχο! έί'
δσον μ—οροΰν κα! έργάζονται.
Σήμερον έψαρμόζεται ή —σροι-
μ!α ττοθ λέα: «Όττοιος Εχει
—ρόβατα δχει τα κι' δ—οιος τά
βλέττ€| τρωγει τα». Καί ή αλ¬
λη: «Άλλοΐ,μονό τού ~οΰ δέν
£χ€ΐ νυχια νά ξυο—η>.
"Ας άναθεωρηση λοιτΓΟν, την
άιτόΦασή της ή Κυο^ρνηση σέ
δ,τι οφορα την τιμή ασφαλείας
τού λαδιοΰ, αν θέλει νά μή κά¬
μη τά χωρία των έλαιο-αραγω
γικώνιτεριοχών νά ρτιμαξουνκν
ριολεκτικά, κα! να μην κώμη δ¬
λους γενΊκά τούς έλαιοτ—(ραγ«-
γούς νά την καταψηφίσουν στΐς
δλλες έκλογές.
ΓΙΑΝΝΗΣ Μ. Λ
'ΑβδοΟ — 'ΗρβΜλΐΙου Κρήτης
Η ΟΡ Α ΤΗΣ Α Γ Α Π Μ Σ
.Οϋ«ΜΑΓΟΣ»;ΖΤΟ|ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΟΥ
Τό «άστρο» τής... άνοιχτης ηαλάμικ!
Τού μαθητη ΠΑΝ. ΛΕΒΕΝΤΉ
Τθ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ «Μ ΕΙΔΟΝ
Κ. ΒΕΝΕΡΗ
Ενχειαι
ατούς Ήελάτες τού
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΑΛΑ
καί
ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ
Αεοφ. Δικαιοσύνης — Ηράκλειον
ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΞΥΛΙΝΩΝΕΠΙΠΛΩΝ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΛΥΓΕΡΟΥ
Ο
®
®
1
®
ΕΪΊΙΠΛΑ ΠΟΙΟΤΗΤΟΣ ΣΕ ΧΑΜΗΛΕΣ ΤΙΜΕΣ
ΤΡΑΠΕΖΑΡΙΑΙ
ΣΑΛΟΝΙΑ
ΚΡΕΒΒΑΤΟΚΑΜΑΡΑΙ
ΙΚΡΙΝΙΑ
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΑΙ
ΠΟΡΤ — ΜΑΝΤΩ
ΕΙΔΗ ΚΟΥΖΙΝΑΙ
ΝΤΙΒΑΝΙΑ
ΣΥΝΘΕΤΑ — ΕΠΙΠΛΑ
ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΙΚΙΛΙΑ
ΤΙΜΕΣ ΑΣΥΝΑΓΩΝΙ¬
ΣΤΑΙ
ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΑΙ Ι¬
ΔΕΑΙ
ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΛΕ-
ΠΤΟΜΕΡΙΑ
ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑ¬
ΡΑΔΟΣΙ
ΤΕΛΕΙ ΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
ΕΠΙΜΕΛΗΜΕΝΗ ΚΑΤΑ
ΣΚΕΥΗ
ΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟ ΠΡΟ-
ΣΩΠΙΚΟ
ΜΕΞΛΕΞΤΗΜΕΝΗ, ΣΩ-
ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ
ΜΑΖΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ
—Τά Ιηιπλα μας χαλύκτννν δλες τίς άνάγχες τού σύγ¬
χρονον βιτιτιοϋ
—'Μεταφέρομβ τά ιΐδη μας βπβυ μας ζητηθοΰν
—Τά ηροϊόνταμας 6ι«κρ(ν«ι ή ποιότης καέ ή χσμηλή
—Έλίγξβτβ καί κρίνατβ την προσπαθεία μας
—Προτιμηστ* μας γιά τό —»μφ^ρον «άς
ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΝ 5ον χιλ. όδοϋ Ηρακλείου Μοιρών
Τηλ. 280.689
ΕΚΘΕΣΙΣ Α Πλατβϊα Άρκαδίου Τηλ. 284.759
ΕΚΘΕΣΙΣ Β Μανουσογιάννη — Πλατεΐα 'Αρκαδίου
^ί Τηλ. 289.160
«Ι
ε^>8Η»«)<)<ΜΗΪ)(Μ)8Κϊ^Ι^^ ΙΑΜΠΑΝΙΑ ΚΑΪΡ ΟΥΖΟΑΙΚΕΡ-ΤΖΙΝ ΒΚΑΝΟΥ δΑΝ-ΒΐνΑί ΟΥΪΣΚΥ ΣΚΟΤΙΑΣ ΥνΗΪΤΕ Η0Κ8Ε ΙεΟΟΑΝ 12 έτών βςββΐ»! ΚΟΜΙΑΚ ΓΑΛΛΙΑ! ΗΕ\Έδ8Υ ΒΕΡΜΟΥΤ ΠΖΑΟ Άνππρόσωποι ΑΑΕΛΦΟΙ . Α14ΜΑΚΗ τηλέφ. 285961 Ηράκλειον

«---Λ
ΖΕΛΙΔΑ 4
ΗΡΑΚΑΕΙΟ "Η ΑΛΗβΕΙΑ,, ΚΡΗΤΗΣ
2* ΔΙΚΙΜΒΜΟΥ 1975
Μ ι ά ΰρβ-σνα *Λ» «Α» στή ΖΙυεΊκη Γερμανΐα
"ΓΚΠΣΤηΡΜΠη ΊΤΕΡ,,
κηιπηιαια χορισ μεπιτον
Τού συνεργάτη μας κ. Γ. ΠΟΤΑΜΙΑΝΑΚΗ
— 3ον —
'Αλλοι τηάλι, ττού 6έγ είναι
σέ θέσι νά πληρωνουν τόσσ
ττολλά, ώναγκάζονΊΤαι νά προ-
σκαλληθούν σέ γνωστούς καΐ
συγγενεϊς. "Ετσι βλέττου,με ττε-
ριτττώσιεΐς, πού σέ 6να δωμά-
τιο, 30 τετρ. μέτρ«ν νά μέ-
νουν τρ'κχ ή καί τΓ€ρισχτότερα
άταμα!...
ΑΑ
•Επί τής 30ΗΟΜΕΒΕΚΟΕΒ
ΙΙΓ-Κ (κοντρικός δράμος τοΰ
Βερολίνον), λίγο παρακάτω ά-
ττό -την γνωστή «Νέα Γκαλλερί»,
στον άριθμό 50, βρίσκεται μιά
ιταλία παλυχατοικία πρός κατε
δαφΐση, μέ 400 δΐοιμΛτΐοι ττερΐ-
ττου. Την Ιδεα την εϊχε κάτΓθΐος
Βοηυαρός ά~ό -τό Μόναχο, τηρίν
όττό μβριικ,ά χρόνια,. 'Ε|»οικί>ασε
έξ ολοκλήρου τό οίκημα καί τό
ένοικίασε σέ ξένους ιμ ό ν ο ν έρ-
γάτες. (Τούριοους, Πουγκοσλά-
βοικ;, "Ελληνες Μλτττ.). Τό κρεβ-
6άτι τό χρεώνει πρός 120 ϋΜ.
Στό κόθε δωμοτριο μττοροΰν νά
μττοθν καί 4 κρεδδάτια.
Σ' αύτό τό ττερίφημο ΗΕΙΜ
των ξένων προσπαθρ,σα νά κά-
ν« ,μία έττίσκεψι τό ιμεσημέρι
μιάς άπό τίς τβλευταΐες Κυρια-
κές. Ή ττρώτη) δυσκολία ττού
συνάντησο ήταν άπό τόν θυρω-
ρό. «01 φωτογραψίες, ό—αγο-
ρεύανται έδώ», μοθ εΤττβ, μέ Β-
ψθς άγριο.
Ότσν κ<—αφερα νά μπώ μέ σ«, ρώτησσι ,μερΐκούς Ινοικους, -τί ονμβαΐνε>; Μού εΤττσν δτι ή
ύπηρεσία τού 5ΕΝΑΤ είχε επι
σκεφθεϊ τό «Χέϊμ» καί τό 6ρη*ε
άκατάλληλο γιά κατο.κιία;! Τόν
έττόμβΐίθ μήνα θά τό κλεΐσουν.
"Εκσνσ μιά βόλτα στοός σκό¬
τει νούς διαδράμους καϊ άνέδηκα
άπό τίς σκάλες ώς τό τρΐτο πά
τωμα: Άθλιόττητα καί βρωμιά
ύττφχε. Σέ κοβε πατωιμα! ύττάρ
χούν ομαδικάς κουζίνες καΐ
τουαλέτ€ς, γιά 50 περΙττον &-
τομα! Ή έντοντ) μοιρωδιά άττό
τίς ταυαλετες δέν μέ δι&ικόλννε
νά ττλησηάσ». Πρόσεξα δτι οί
λεκάνες ή/ταν εντελώς στεγνές.
Φαΐνεταΐ αεν θά ύπήρχε νεοό.
Άττό τα σττοισμΐνα τζάμια £·
μπαινε δυνατό κρΰο. Όπως ?-
μαθα άργάτερα, τα τζάμια τα
εΤχαν σττάσει ανθρωποι της δια
χε-ιιρΐσεως, γιά τον έξαερισ.μό
τής παλυκατουιοίας!.._,
Φεύγοντας, την αώλή/ συνάν
τησα ένα αλλο θέαμ<χ: ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ ΝΑΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ κ. ΣΥΝΕΧΕΙΑ άπό την —λίδα 1 νος; 19.— Γνορίζετε ή 6χι ότι μ*ρ-ικο·ί ύττονργοί σας λίγεται δ¬ τι είναι Μασόνοι καΐ τί τπστεύίτε αεΐς πρ^σωττικώς σάν ύττεύ- βννος της Κυβιργησεως; 20.— Εϊσ«οττβν ·η-ρο~ο~ι«ό: γτ«στης τής ούδετέοας οτό—β· ως —ού πήιρε ή χωρ α: μας, στήν ΤΓθόσφατη Ιστορική άττόψαση τού ΟΗΕ, (μέ τήΊν όττοία κ<χταδικύσ-Π)κε ό Χι«νισμός, τταρακλσ- δι τού οττοίου είναι ή Μοχτονία; 21.— ΓκχτΙ έ—τρ£τ—π νά διατηροΰνται σέ καίρι ες θ£- σχις σΐΓθυδαΐα —ρό<ΤΗ—α τής Χούντας, πού μαζΐ μέ αλλ«ς νοβα ρές σάν αυτή ενδείξεις, έΐΓΐτρέτΓουν σέ άρικβτή «α! άξιόλογη με- ρίδβ τού Λαοΰ νά λέη δτι «ττίττοτε δίν 6λλ«ξο>;
22.— Εΐστε <| 8χι γν«»στης των εξής σχετικών μέ «ύψηλά χουντικά ιτρόαχ»ΤΓα» ττεριΐΓτώσιων: α) "Οτι φημαλογΕΪται ίντο'ο: ττώς ό Πά—α&οττουλος ατνναν- τήθηικΐ έκτός Κοριιιδαλλοΰ μέ την Αεοτροινα; β) "Οτι ό Άνγίλής ζήτη/τε καΐ ίφυγι άττό τή» Κρήτη γιατΐ δεν τού δριισι τό κλΐμα; γ) "Οτι ό Κσροιμττέρης, ζήτηαχ και «ΐΜηατέΟηΐΜε» αττό τίς φυλακές Άλικσρνσσσοΐί ΉρσκΛεϊοι» Κρήτης, στή ©ισ)ν!κη; δ) "Οτι ό κρστούμί-νος στίς φνίλακές Νχοπτόλεως Κρήτης γιά ψόνο Τσικνοκης, βγήκιε σέ δημοσία κέντρα τού Ήρσκλίϊου δυό τουλάχιστον φο-ρές, μέ οννοδεΐα χωροψιΛάκων καί δτι στις ϊδιις ψαλακες «κροοτείται» και ό Ααδάς, καί μττορίΐπ νά (ΐός διοσκΐεδασ«τ£ τήιν υπόνοιά μσς, Οτι τό ϊδιο ϊοως σννΐβη και ιμέ αυτόν; 23.— ΕΤνοτι άλήθεια ή δχι δτι τό θομα της μ«τα0έσιεως ή μάλλον αποιλύσεως τοΰ Νοιμάρ,χη Ηρακλείου, ττον ιΤχι άποοα· σισβεΐ, ΐΓαρουσίασ* «στάση ά/οκηολής» μ—ά τίς τη{>ι6όηττ.ς
'δίϊλώσεις τού υπέρ των Βάσχων στήν Κρητη καί δτι ό άρ,μόδιος
ύφΐ—ονργός Εσωτερικήν, ιμέ την όρβή ίπιμονή τού ϊχΐι ήδη
τιρ.ο6ιαγραφιεΐ νά έξωσβη στόν έττικι,ίμίνο άνο»χημ«τισιμό, ένώ
τού εγίνοντο μέχρι πρότιινος κ,ρούσεις νά αναλάβη έν καιρώ
τό ύτΓθυργίίο Δηιμοσιας Τάξεως;
24.— Είναι άλήθεια ή δχι δτι ή Κυ&ερινηση διά των ύττ' αυ¬
τής έλΐνχσμένων Τ^αττ&ζικιών ΊδρΜμάτων 'Εθνικης καί £ΤΒΑ,
ίίδωσϊ νέα δάνεια σέ γνωστοΰς καί έττίσηΐμοΊΐς σΐΛ«εργάτίς τής
Χούντας, μβταξύ των οποίων συμπτβριλαιμβονιονται καΐ δύο των
οποίων τα έττίθετα λήγουν σέ —ύηακ;
ΧΕ ΑΥΤΑ, πρός τό τταρόν, βόλω νά μοθ άττανττήσετε άξΐότι-
ιμ« κ. Κωνστ αντ ϊνε Καραμανλή, σάν Πρόεδρος ττ>ς 'Ελληνικής
Κυβερνήοιεως κα! νά είστ€ βέβαιος δτι μέ τίς ιίλικρινεΐς άπαν-
τησεις σας υά διαλύσετε πολλά αλλα έρωτηματικά σέ ιμιά σε¬
β αοττή μιερΐδα τοΰ Έλληνικοΰ Λαοΰ, τα διτοιμα τής οποίας, α-
σχ—α αν δέν είναι πολιτικοΐ σας φΐιλοι, «Ιν«ι "Ελληνβς καί αύ-
τοί καί κιυ&ερνώνται ά—ό την δική σας κυ61ρνηστ.
ΑΦΟΥ ΔΙΑΚΗΡΥΞΑΤ,Ε δτι «ή 'Αλήθεια είναι άρετή τής Δη·
ιμθϋφοττίας», ίνα άττό τα δυό θά α—οδειχθή άττό την άττάντηοη
<5 μή, ά~ό £σάς τΓροσω~ικιώς, των τταρα—ανω έρ«ττηιμάτ«ιν: ή δ- τΐ' δέν ττιστίύατε τό βασικό σας σύνθηιμα, ή ότι δέν εχοιμΐ προ. γιματική Αη,μοκρατία, όπότε περιττεύει καί ή Άλήβειο: σάν ά- ρβτή της. Ο ΗΕΟΣ ΧΡΟΝΟΣ, δμως, κύ^ι« Πρόεδρε της Κυβερνήσεως, πρέπει νά εΤνοι χαόνοις τής ττραγιμ—ικής ΑΛΗΘΕΙΑΣ καΐ τής πρβγμ,— ικής ΔιΗΜΟΚ,ΡΑΤΙΑΣ! ΕΛΠΙΖΩ νά ιμήν διαφ«νήτι, άλλά συγχιρόνως πιστεϋ», κ,ατά σύμτττ«*ση πάλι, £νο ίϋΧΛο σος σι>ν©η,μα, δτι τκριοισότε" άξΐα
ίχουν τα ίοργα άττό τα λόγια.
ΟΡΙΣΤΕ λοιπέν:
ΙΔΟΥ.... Η ΚΡΗΤΗ, Ιδού καί τό πήδηχβ!!!
Μ. Χ.
Σέ μιά γωνιώ εΤχαν πετάξει
τα Επιπτλα οί προτ>γούμ€νοι £-
νοικοι, τΓθύ £χοιν φύγβι. Τ.ρά6η
ξα την τελευταία άναμνηστική
ψ&»τογραφ!α άττό τό σπίτι των
ξένων!...
ΛΑ
Υ.Σ. 'Αγατ-τέ Μανο Χά-
ρα
Σύνταμα θά σοΰ στεΐλω
σννέχειες άττ' αυτή την
να ττου αρχισα. Προο—αθ» νά
σοΰ περιγιράψω μέ άπλά λό
για την ζωή ιμας... έδώ στήν
ιΓεριμανία. "Ισ«ς σε βοηθή-
οκχ/ν γιά ίνα ενδιαφέρον ρε-
ιτορτάζ στήν «ΑΛΗΘΕΙΑ>.
2.12.1975
Σέ χαιρετώ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΤΑΜΙΑΝΑΚΗΣ
ΑΛΕΣΤΑ: Ή νέα μάχη τής Κρήτης
Α. ΔΕΡΜΙΤΖΑΚΗ Γιαΐροϋ
Ό Βασΐλης, στήν φωτογραφία, άσκεΐ στίς έλευυερες ώρες τού
τό δεύτερο έ—άγγΐΛμα, τπού Εμοβε στό χωριό τού. Δέν είναι
κονρέας. Έργάζ&ται στήν φάμπρικα. "Οταν, δμως, ίχιι κσι-
ρό, κουρεΰει τούς σνμποπριώτες τον. Τό μαγαζάκι τον είναι
*ορητό. Συνηβως έργσζεται στούς διαδρόμοινς τοθ «Χέϊιμ». "Ο¬
ταν τόν ρώτησα γιατΐ πρέπκι νά έγκαταλείψουν τό σπίτι εως
τό τέλος τοϋ μηνός, μοΰ εί—ε: Μας διώχνονν καΐ μάς βρΐζουν
κιόλας, έ—ειδή, λέει, δέν πλητρώνουμΐ κανονΐ'κά τό ένοίκιο.
Έδώ μέν» 2 χρόνια. Δέν βρίσκ» άλλοΰ σπίτι. Ποΰ θά ττάμε
,μ«τά άπτ' έδώ κι' έγώ δέν ξέρω. Άν εΰρισκα άπό παλιά έστω
κι' ίνα μικρό δομάτιο γιά νά κ,οιμάμαι, έγώ θά εΐχα φύγη άττό
πρίν. Οίττε νά πλυθοΰ,με μποροϋρε ο&τε νά μαγειρέψαμε άπό
την δρω,μιά. Γι' αύτό φαΐ<νκται δτι θά τούς τό κλεΐσουν τώρα. — 2ον — Φοβερΐζει, μά δέ μπο ρεΐ, γιατΐ αυτός θαναιι ό μεγά- λθς ζημιωμΐΐνος. ΠέμτΓτη μέγα- λη δώναιμη τέλος, όρθώνβται ή Εύρώτ—, ή Λύση των 200 έ- κατομιμορίον, ττού συγκολλάται, χρόνια τώρα, χειρσφετεΐται, ά- ττοδεχτμειόεται, ίτοκμαζο σταθε ρά την Ένωμένη Ευρώττη,. κι όρθώνει άττό τώρα τό ανάοτττ- ιμά της άν6μεσα /Αηκττολής καί Δύσης, μέ εύβργετικιό τταγκό- σμιο άντίιανττο. "Αν ,μπόρεσε ό άδίστακτος Κίσσινγκερ νά μσποκιιιλίσεν την Κύττρο εΤναΐ ττοθχε στό £γκλη- μα τούς Τούρκους γιά (αλλο- θι) «τί ψταΐμε μεϊς;» λέει ό Φόρντ, οί Τούρκαι φοβήθηκαν ίνωση μέ την 'Ελλάδα κι' 6κα μαν ά—66αση». Στήν Κρήττ), ά ττοκλειεται τό Τδιο κόλττο. Άπο κλειετα·ι έτπαμένως καΐ ή ξετσΐ ττωτη Κατοχή. "Εχει άκάμα λί γη «το-ίττα» ό Άμερικανοεβραί- θς Μέττερνιχ, και θέλει νά μττ«1 νβι στά 'Ενωιμένα "Εθνη χωρίς νά άΜτιιμετο—ίζει τα φτυσίματα δλων των έκτπροσώτττον της γής. 300 Βάσεις σέ 30 χώρες της γής ίχει ή 'Αμϊρική γιά νά κάνβι τόν τταγκοσιμΐο χωροφύλα κα της ΡΑΧ ΑΜιΕβΙθΑΝΑ. Ή Μάλτα διέταξε τόν 'Αγγλικό Στόλο νά Φύγβι ή νά ττληρώνει ένοίκιο 30 έκατ. λίρες. Κι' £- φυγε. Ή Λιβύη διέταξε ν" άδει άσουν οί Άμ£ρ»«»Όί την πελώ ρια ΆβρατΓορι««ή Βάση στή Χουίλα. Κι' ίφυγαν. Ή Ίσλαν δία τό ϊδιο. ΟΙ Τοΰρκοι αύτές τίς ιμίέρες κλεΐνονν ολες τίς Ά μί.ρικ>άνικες βάσεις. Καΐ κοι-
τ&ν άιμεσως ποθ θά τίς ιμβταφέ
ρουν ή ττόσο θά ιμττουκώσουν
τοός Τούρκους.
Σομ—έρασιμα: Μόλιΐς ή 'Αμε-
ρική ζοριστεϊ άττό κάθε "Εθνος,
6σο μικρό καΐ ναναι, έγκαττχΐ-
λεΐπει την κώθε οάση, δση ά-
ναγχη καΐ αν της «άνει. Δίν 9»
6άτακ δέδαια τό κάθε κροιτΐδιο,
άλλά τρέμβι. το διώξιμό της ά¬
πό δλΐς τίς άλλες Βάσεις ' τής
γής, την όμβδική κατακρονγή,
έξέγβρση αλ«ν των Εθνών ττού
—αν» έχ«ι βάσεις, άφοΰ
ή Τδια τύχτι τα άναμένει.
Τρέμο τό γιοαχάϊσιμα στά Ή-
■νωμένα "Εθνη. Τρίιμβι τόν φοβε
ρό ττόΑβμο των 'Ερτζιανών κυ
μάττον.
Τό έγκλημα δεν αποδίδει
πιά. Μήτι: καΐ τό ττιό τέλειο.
'Ακομη λιγώτβρο άποδοττκό θα
ναι ίνα ήλΐθιο ίγκληιμα: σάν την
Κατοχή της Κρήτης, άψοθ δέν
θδχθ' «αλλσθι» θά τη_ι «αύτό
φορο» στό δικοοστήριο των 'Ηνω
μέν»» "Εθνών, θά ιοοοβαλήση
την Τδια ώρα άνάττοβα το παρ
δαλό γαϊδοθρι ό αίιμοσταγής
Κΐσσινγκερ, νά γίνη ρεζΐλι καΐ
«παράδειγμα ττρος αποφυγήν»
των άλλον μεγάλον.
Τα νέα σχέδια τής ΣΙΑ έ
ναντΐον τής Χώρας ιμας( Οστε-
ρα άπό τό Κυπριακο Εγκλτιμα,
εΤνΌ» εύκοίλονόητα.
Τ) Γιά να μιην έκθέσουν τόν
Κυβερνήττι ιμας, έγκαταλεΐ
τπουν τίς Βάσιεις τους, σ-τ·Ίν 'Α,τ
τιική, ττού ττροσβάλλουν τό Δη-
ιμόσιο αΤσθτΐμο) ('Ελληνικο, 'Ε-
λευσΤνα).
2) Αύξάνουν τόν άριθ,μό κ~1
τίς διαστάσεΐς στίς βάσεις
τους, στήν ΚιρτΥττι καΐ κουβαλάν
μεσάνυχτα τίς δυνάμεις τους ά
ττό την 'Αττική.
3) Ό Αβέρωφ ά—5 «γεφυρο
■ποίος» της Χούντας, π,ροοιβάζε
τ— σέ γεφυροποιό Άμερικής
—Ελλάδος, καΐ «κουκονλώνει»
τό ζήτ-μο; «Ά, πά, πά, θεός
φυλάξοι. Δέν τρέχει κάοτανο
στήν Κρήτη»·
4) 'Αρχιινά στήν Κρηττη ή
ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΞΕΧΑΣΕ ΕΝΑΣ ΑΝΤΙΔΙΚΟΣ ΜΑΣ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ άπό την σΐλίδα 1
λα τΓρόβατα, άλλά δχι — σή
μερά ττλέον — άπιό... 66-
διαί...
Λ «Δός μοΊ, Κύριέ μου, στό
μα καΐ σοφίαν τοΰ έμφραξαι
καΐ φιιμώσαι πάντα τα στόμα-
τα των έχθρών, δτι έζήλοχτα έ¬
γώ ύ—έρ τού όνήματός Σου καΐ
τής δόξης Σου, εΐδως, σΐ. Άλή
θείαν καΐ Κύριον καΐ Θεόν.
Καΐ χρόνω δέδοκέ ιμοι Κύριος
ύπε,ρβκ—ερισσού ών ή"τησα ή έ-
νόησοί, κα'ι έν τούτφ έγνων, δ¬
τι Ίιησοθς Χριστός χθιές καΐ σή
,μ&ρον ό ούτος καΐ είς τούς α(ώ
νας, έτΓοοκούων τάς δεησας των
έτρ—λοκμΐνων, μικρών τε καΐ
ιμεγάλων».
ΛΛ
«Κύριε, εί βουιληθεΐς άττεκύη
σας ημάς λόγω αληθείας, όδή
γησον ημάς επί την αλήθειαν
Σαΐί, έττΐ τόν Υϊόν καϊ Λόγον
Σου, κσ! σύναψον ή,μότς μετ"
αυτού συναψεία καΐ δεσιμού ά-
διαρρήκτω έν τπνεύματι άγά-
■πης».
ΛΛ
«Τίς ανθρωττος έξ ύιμών, έ¬
χων εκατόν ποοβαττσ, καΐ άπω
Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΙΤΟΝ
«ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ»
Σήμερα τό βράδυ στις 8.
30', στήν αΤθονσα τού Συΐλό-
γου «Λόγος καί Τέχνη», θά
τγραγιματο—>ιηθη ή δεύτΐρη
πνευματική εκδηλώση της χ*ι-
μερινής περίοδον.
Πρόκίιται γιά την Είσηγη-
ση — Συζητήση τού κ. Σταύ¬
ρον Καμττέλη, μέ θεΐμα: «Προ-
βλήματα τής σνγχρονης βιομη
χανικής κοινωνίας».
Συνιστονμ-ε στό άναγνωστι-
κό μας κοινό, νά παρακολουθή
σή την άποψινή εκδηλώση τοΰ
«Λόγος καί Τεχινη».
ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΕΘΑ
ΟΛΧ-ΗΕίίΛΧ
ΑΣΦΑΛΕΙΑΙ ΜΟΜΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΚΡΗΤΗΣ
^ης" ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 42
ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ ΤΗΛ. 281-640
λέσας δν έξ αυτών, ού καταλει
τηει τα ώννενήκοντα έννέα έν
τή έρήμφ, καί τΐΌ,ρεύεται επί
τό άτΓθλωλος, εως εΰρη αύτό,
Καΐ ευρών έπιτΐθησιν έττι τούς
ήμους έαντοθ χαιρων καΐ έλ-
θώς κατ' οίκον, σνγκαλεί τούς
φϊλο«ς καΐ τούς γείτονος, λέ¬
γων αυτοίς, συγχάρη/τέ ιμοι, δτι
εύρον τό προοατόν ιΡου τό ά·
ττολωλός....»
ΛΑ
«"Εάν τις μή νομΐιμως άθλή-
ση, ού στεφανούταιι».
ΛΛ
«Ό άγσπτών με άγατπηθήσε-
ται υπό τού Πατρός ιμου, κώγώ
άγα—ησω αυτόν».
ΛΛ
«Χριστός άπέθανβν ύτηέρ ή-
ιμών υμίν ύτΓθλιμτττάνων ΰπογρομ
ιμόν, ίνα; έ~αικοΐλουθήοχοιμειν> τοίς
Τχνεσιν αύτοθ».
ΛΛ
«Πλανάσθε ,μή εΐδότες τάς
Γραφάς, άναφωνεί ή άληβεια».
*ν·
«'ΕρεΐΛνάτε τάς Γραφάς».
ΛΛ
«Υΐοΐ άνθρώπχον, έως —ότε
βαρυικάρδιοιι! "Ινα τί άγαττατε
ΐμσταιότητα καΐ ζιγτεΤτε ψεύ¬
δος;».
ΛΑ
«Καθώς σύ Πάτερ έν έμοί
καγώ έν Σοΐ».
ΛΛ
«Εάν έγώ ύψ:οθώ έκ τής γής,
πάντας έλκύσω πρός εμαυτόν».
ΛΛ
«Όστις σέ ραττΐσει ^πΐ την
δεξιάν σου- σιαγονα, ττάρεχε
αύτω καΐ την άλλην».
ΛΑ
«'Αγα-ότε τούς έχθρούς υ¬
μών καΐ «ΰχβσθε ιύπέρ αυτών».
ΛΛ
«Μαχάριοι οί είιρηνοττοιοί,
δτι αύτοι υ!ο! ©εοθ κΛηθήσον-
τα*».
«Ή γάρ εΙρήνη τού θεοθ ή
ύττερέχουσα πάντα νούν ψρου
ρεΐ τόν λαόν αυτού έν εΙρήνη,
εΙρήνη ύ,μΐν, ειρήνην την έμήν
δϊδωμι ύμΐν, ού καθώς ό κο-
σμος δϊδωσιν, έγώ δΐδωμι ύ-
ιμΤν».
Λ**·
«Ό ΈττίσιοοτΓθς, έργον ίχων
τού σώζειν τάς ψυχάς, τή διδα
σκιαλΐα καΐ τή φανερώσει τής
αληθείας, όφεΐλει δέ εττι,γνώ-
σκεΐν την .αλήθειαν».
ΛΛ
«Έττΐοικοποι, διδασκοντες
τούς δλλους, προβάλλβιν έσυ-
τούς τέλειον άρβτής παράδει·
γμα, (διδάσικιει,ν οκεραΐως τε
Ίθΐχΐ άνοθεύτως αυτήν την δ»δα-
σικιαλΐαν τού Χριστού κβΐ τγομ-
εΤν τε αύτούς ττρώτους ακρι¬
βώς τα διδοχΓκό,μβνα».
ΛΛ
«'ΕΙμοΐ γάρ ό κοσμος έσταύ-
ρατται |κάγώ τώ κόσμτρ· ζώ δέ
ούκέτι έγώ· ζή δέ έν έμο3 ό
Χριστός».
ΛΛ
«Ό ποιιμήν ό καλός την ψυ¬
χήν αυτού τΐθησιιν υπέρ των
π,ροοατ«υ».
ΛΑ
«Καθώς οί 'Βτπσικοποι. Εχου¬
σι τ© διικαΐω,μα τού αΙτεΤν πα-
ρά των πιστών, λόγον της έαυ
των διαγωγής, (δεσμεϊν τε και
λύεΐν αυτών τάς άψιαρτΐσς,
—ρός πβιθαγωγΐαν κσΐ διορθω
σιν αυτών, ούτω εοαΐ οί πιοτό!
έχουσι τό δικαΐωμα τού αΐτεϊν
τ—ρά τού Έτπιοκοπου λόγον
τής — ΤΓΪστεως και διαγωγής
αυτού, εάν τις ύττοψΐα καΐ ύπό-
ν·ια λάβη χώραν κατ' αυτού,
ίνα ούτως έλέγχωνται οί ψευδα
ττόστολοι καΐ δόλιοι έργάτοι,
οί μή εΐσίοχομβνοι διά τής
θύρας είς την των προ
Η «ΙΤΑΜΝΑ» ΕΥΧΕΤΑΙ
ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ
ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΚΑΙ ΚΑΛΟΓΛΕΝΤΙΣΜΕΝΟ
τό 1976
Η ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ
«ΣΤΑΜΝΑ*
Η ΕΝΩΣΙΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΝ
ΣΩΜΑΤΕΙΟΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
ΕΥΧΕΤΑΙ
στούς Διοικητικούς Πσράγοντες, στους Διαιτητές,
στους Άθλητές καί στούς Φιλάθλους δπος τό νέον
I-
τος 1976 τούς χαρίσει ύγεία, χαρά καί ανταποκριθή
στίς ττροσδοκίες τους, γιά ένα γόνιμο άθλητικό ετος.
Γιά τό Διοικητικό Συμδούλιο της Ε.Π.Σ.Η.
Ό Πρόεδρος
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΑΙΔΑΚΗΣ
ΕΥΧΕΣ ΤΟΥ Ε.Β.Ε.Η.
Η Διοίκησις τού Εμπορικου κσ? ΒιομηχονΐκοΟ
ΈτΓΐμελητηρίου Ήροχλείοι» επί τώ Νέω "Ετει άπευθύ-
νει έγκαρδίους ευχάς ττρός τΧτταντας τούς 'Εμττόρους
και Βιομηχάνους τού Νομοΰ Ηρακλείου υπέρ της άτο-
μικής καί οίκογενειακής των ύγείας και εύτυχίας, καί
τής ττροόδου των έττιχειρήσεών των.
Ό Πρόεδρος
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΕΛΙΣΣΕΙΔΗΣ
,1
αλΐ
βάτων αύλήν».
ΑΑ
«Πολλοΐ μέν ε<σ1 κληττοΐ, γοι δέ έκλεκτοΐ». ΑΛ «Ούκ εστίν κρντΓττό», δ ού ψα νερόν γενήοχται». ·**Α «"Ηδη ιέ^θΓνερώθησαν τα δικαι ώματα τού Θεοΰ καΐ χαΐρει ό Ούρανός καΐ οί έν αύτω σκη- νοΰντβς. Ιδού έγώ, Κύριε, εύηγ γελκΐπάμην δικαιοσύνην έν 'Εκ- κλησΐα μεγάλη. Ιδού τα χεΐλη ιμθί ού μή κωλύσω, Κύρκ, σΰ εγνως. Την δικαιοσύνην Σου ούκ Εκρυψα έν τή ηαρδία μου καΐ τό σωτήριον Σοι/ εΤπα, ούκ έκιρυψα τό έΤιβός Σου καΐ την άλήθειιάν Σου ά—ο συναγωγης πολλης». ΑΛ «Σύ δέ Κύρΐ£, ,Κύριιε, ό τα πάντα ένεργων κατά τήτν Βου¬ λήν τού θελήματός Σου, δός γε νέσθαι τό αγιον Σου θέλημα καΐ έν τί) γή, καθάπερ καΐ έν τώ Ούρανώ. Δός καΐ έ)μο1 κατά την καρδίαν ιμου καΐ ττάσαν την βουλήν ιμου τΐΛήρωσον, εί γέ γονεν ή καρθία Σου καρβΐα μου, ή βουλή Σου βουλή μου καΐ τό θέληιμά Σου, Θεληιμά μου, ά- ιμήν». ΑΑ «Ό Χριστός αλήθβια έστΐ καΐ ό τί) άληθεΐα άντιβοοΐντο*, ούτω τώ Χριοτώ άντι·βα1νει». ΑΑ «'ΕίιτΓΐσκο-ος ί( Πρεσιβύτε,ρος ή Διάκονος, κοσιμ,ιικάς φροντί¬ δας μή άντιλαμΛ—«έτω. ΕΙδέ ,μή καθαηρε,ΐσθω» ΑΑ «ΊΕσιτω φανβρά τα Ιδία τού 'Επιοτκοπου πράγιματα». ΛΛ «Εί τις 'ΕπΙσκοπος ή Ποεσβύ τερος, τινος των κληρικών ένδε ούς δντος μίη έπιχορηιγοΤ τα 8έ- οντα, άφαριζέσθω. 'ετη,μένων δέ., καθαιρεΐσθω, ώς φονεύσας τόν αδελφόν αυτού». ΑΑ «ΕΙ τις ιΚληρικος η" Λαΐκος εΐσέίλβοι είς σιυναγωγτν» Ίουδαΐ ών, ί) αΐρ— ικών προοτεΰξασθαι, καΐ «αθα'ΡεΙσθω καί άφοριζέ- σθω». ΑΑ «Επίσκοπον κατηγορηθέντα έττΐ τινι, παρά άξιοττΐστων άν- θρώπων, καλεΤσθθΛ αυτόν άναγ καΐον υπό 'Επισκοττων, κων μέν απαντήση καΐ άμολογήση ή έλεγχθεΐη, όριζίσθω τό έπιτΐ- «Χρυσή Βροχη» μ- άναγκαίο έ- ττακολουθο να ·ντρώσουν οί ψί- θυροι τοθ α«>τονοιμιιοιμοΟ. 'ΑνοΙ
γουν το έλεεινό τους ιμογ—Ι1
σΙ ΜηδΊζοντες, οί 'Έφ^κ,, ο!
Νέο» Τούρκοΐ! τής ΕΟ
ΚΑ δέν μ—ορεί νά Φυτρώσει ι-
δώ, γιβτϊ δ^ υττάρχίΐ ΑΚΕΛ
νά τό προβάλουν σάν μπσμποθ
λα στούς έθνιιοόφρονίς Κρτντ,.
κοός.
(Τό τέλος στό Ιττέ,ιβνο)
ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΑ
ΠΡΟΪΟΝΤΑ
ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ
ΝΑ ΑΓΟΡΑΖΕΙΚΑΝΕΙΣ
«ΕΙ
ΑΑ
τις 'ΕπΙσκοπος ή Πρε-
ρ ί| Διάκονος, γυναικΐ
άφιερωμένη θεφ υιχθε!»ι, καθσι-
ρεΐσθω, ώς ττ> νύμφην τού θε-
ού διαφθεΐρας».
ΑΑ
ΊΕπΙσκοτΓθς ή Πρεσβύτερος ή
Διάκονος, τόκους ή τάς λεγομέ
νας έκοποοτΓάς λοιμβάνων, ί|
παυσάσθω ή καθακρείσθω».
Τ0 ΜΥΣΤΙΚΟ
ΠΡΟΤΟΚΟΑΛΟ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ άπό την σχλίδα Ι
σουν.
ΓΕΝΝΙΕ-ΤΟΥΡΓΟΐ; λβγβς
τβδ πρΐίτβκολλοί) καΐ δαοική
Ι
Ι
τοο, άναφέρβτβοι 6
κΙνΛινος» ποΰ απειλεΐ τή χώ
ρα χαί ΐΓοί» δέν είναι &λλό$
«π© τον κομμοονιομο, τβν ο-
ποΐο Κυ&εΊρνηση καί ΆντΐΛβ
λίτβυαη, βελΐντά Λ άβέλητοι
ββηθοδν καΐ τόν άφήνουν νά
4ρδ άνενοχλπτα τχά ν« έ-
τα άντεθνιχά τβ»
ΣΑΝ ΕΙΡΗΝΙΚΗ διομβοτμοία μας, ένάντια <τφ άναρά· δβχττη υπάρξη στήν Κρήτη Άμερικανικών Βάσεων, ττροτίΐνο- ΐμε, σέ κάθε Κρητικό, νά *»ήν αγοράζη καί κατά οιονδήποτε τρόπο νά μή* προτιμα, τα παρακάτω, 'ΑμίρικαΐΜκής κ—» γωγης προϊόντα, ιτβύ — δυστυχως — κυκλοφορούν στόν Έλληνΐ'κό χώρο. 1.— Κόκα — Κολλα (άναψνχτ'κό) 2.— Πέ—υ — Κόλλα (άναψυχτιιιο) 3.— Σέβεντίν (άναψυχτικό) 4.— Σπράιτ (άναψυχτικό) 5.— Μίστερ ΤσΙπς (γαριδάκια) 6.— Μ-όζο (γαριδάκια) 7.— Τσίκ — ΆμέρΊκα (τσίκλις) 8.— Τζένεραλ 'Ελεκτρικ (ήλεκτρικά εΓδη) 9.— ΜάξγοΐΛλ (καφές) 10.— "Αλσα Μάονς (γλυκά) Π.— Άίρον (πονκάμισα) 12.— "Εβινρουντ (μηχανϊς θαλά<τσης) 13.— 'Αστορ (το-ιγάρα) 14.— Μαλμπορο (τσιγάρα) 15.— Κίντ (τσιγάρα) 16.— Κρός (στυλογράφοι) 17.— Τζένεραλ Μότορς (αυτχκίνηττα) Τ8.— Τζόνσον (βίρνίικια, παρκετίνες) 19.— Ι.Τ.Τ. (τηλεφωνικές συσκκυές κ,λ.π.) 20.— Ράνκ Ζήροξ (φωτοαντιγραφικά ιιτνχανήΐματα) Διιι>κρινίζ*ται, πρός άρσιν κάθβ παρβξήΓγησης, δτι ή σνστα-
ση γιά τή ,μή προτίμιρτη των παρα—άν« προϊοντ*», δέ» £χιι
καμμιά σχέο-η μέ τηιι ποιότητά τους, άλλά μόν» μέ τόν
τόπο της κατσγωγής τους.
ΣΗΜΕΙΩΝΟΜΕ έπίσης τίς, 'Αμΐρικανικης καταγονϋς, έ-
ταιρείες, πού προο-φέρουν ύτΓηρ«τί«ς, ατόν 'Ελληνικό χώρο,
γιά τόν Τδιο παρ απάνω λογο:
1.— Παναμέρι,καν (άεροττορική)
2.— ΤνΑ (άεροττορΐικη)
3.— Τζέη Γουώλτερ Τόμσον (διαφττμιστικη)
4.— Άμέρικαν Εξπρές (τρατ.^ζική)
5.— Τσέϊς Μανχάταν (τρο—είική)
6.— Γιοννάίτεν Σταίηχτς Τράβελ Γουάσινγκτων Ντί Σ( (τουρι-
στική)
7.— Τράντουρ Ν.Υ. (τουριστική)
β.— Κράουν Πητερ (τουριστική)
9.— Α.Ι.Τ.Σ. Μπόστον (τονριστική)
10.— Άμέρικαν Τράβΐλ (τουριστική)
Π.— 'Αμίρι*«ν Αάϊφ (άσφαλιστική)
12.— Άμέρικαν Κόλλετζ (έκπαιδευτική)
* ΣΗΜ. Ο κβτάλογος θά,συιμτιΑηρωβη.
ΠΑ ΤΟ "ΚΠ'Κ-
ΑΠΟ ΤΟΝ Ήρβκλβιώτη
«ητιτιίλο—οιό κ. Γεώργ ι ο Ση·
φάκη, (ο—ως πρβκύτττει άπό
την παρακάτ» έ-ιστολή
τού), ύποβληβη,κε προχθές
ΣάβΛατο, μήνυση έ—ί άπά-
τη, κατά των ύπευθύνον της
*η"·Χ«·ρή<Γίως «Κέϊκ Μττό- μπο» κ.κ. Καρσ-αρο—ίδη «αί Ταμ—άκη. ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ γνωστό, οί Ανωτέρω παραγουν τό όμώ- νιυ,μο «Κίϊ« . Μπήμπο» τό όποϊο προώθησαν στήν αγο- ρά μέ Ινα πβιχνΐδι - διαγω νισμο (συμΛτλή,ρωση παιδι κου σκΐτσου μέ σνγχοπτόμε νες εΐκόνβς - κουπόνια) καί βΐταβλα, γιά κοθε «ικητή - ~Ο(«ρό( {να μαγνΐττοφωνο. ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ λεπτο- μέιρ*ι«ς ,μ-βρεϊ νά βρή ό α¬ ναγνώστας στήν ί-,—,ολή τού ΐΜ,νυτή κ. Σηφώκη, ή ό- νοί Ιχει ώς ίξής: Την ημρ «ΑΛΗΟΕΙΑ» 'ΕντοίΟθα Δ)ντά, ς γν«ι»ί<ω δτι, ίπ,το 4. πό πίκκτί—ι*ή μου διβπτ[στω- ση. σχετΐκά μέ την «Ις βάρος " άγορ—ττ,κοθ κοινοΰ —ρο>
η άπό άρκετοΰ
έξο—άτι,σ,ν τής ί-,^,
«ΚΕ-Ι-Κ _ ΜΠΟ-
ήμ
;Γ μρίου 1975. «,ς τό
Πμτ,μα Άσψαλείας ΉρακλεΙ-
°». 4ΐ#>νυσιν επί άπάτη, ένβντΐ
ο» των υπίυβυνων αυτής Καρά
καί Τοψ-άκη!
«Τναι γνωστόν, στό
II
«ώρύτερο κοινό, ή παραπτάν»
έπτιχιιΐρη—), Εθβσε άπό μακροϋ
χρόνον σττνν άγορά τιΥ» κνκλο
φοιρία τοΰ προϊόντος ττκ
«Κίϊκ: Μπ&μπο», χρησιμουοι·
ώντας σάν με—» προ«βήσι»ς
της πωλήσεως τού, ενα έλκι>-
στι,ΝΟ «σύστηιμα δώρον» (ε¬
νός μοτννιττοφώνου), τό όπβϊο,
σύμφωνα μέ τίς Εντυπες έγκν^
κλίους ■—ς, θά ϊποιρν» κάνι
άγορο—τής πού θά σνμττληρι*-
ν« τό σιχέδιο ενός παιβιού,
"Ηδη μιρικοί, δττως πληρο-
Φοροΰμαι, άψοϋ συμ.πλί|ρ«σον
τό σκίτσο-, άπετάθησ<αν στττν τταραπάνω έπιχτίρηση, ή ό- ποία τούς απήντησε, άντί νά Αοπλτΐρώση την υπόσχεσή της, καί να δώση τό μαγνητόφωνο, δτι επρβπϊ στό 15 ιοονπόνι νο υπάριχη καί ,μιά σψραγίδσ, πράγμα πού δέν άναφερΐτοι οτήν άιριχική έγκνκλιο τού ιτβι χνιδιού. Την Τδια ί-άντησιι ~ή|ρα κι' έγ»· Κ«ί κατόιτιν •αυτής, προέβην στήν παραττά νω ενεργεια μόν ή όποίοτ 6ά δβίξη έλπίζω, στους ϊ ρ« κνρίους, διά ττκ «ής όδοΰ, δτι τό κοινόν δέν είναι δυνατόν νά έξο—ατάται. Σας πορκχκαλώ δέ, έ—ιδή πβάκβιται γιά έ?α-ατινΛΐ ι*- ριίας βιαστάσεως, *α ένδια- ♦βρθίντ* κι' έσιίς, έφ' ίσον —ροκκιται γιά θέμα «οινννι- κου ένδιαφέροντος. Η<>άκλειον 27.12.75
Μ—ά τιμής
Ό Ύπΐυθύνως Καταγγέλαν
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΙΗΦΑΚΗΣ
'Επιπλοποιός
Ταξιάρχου Μαρκοττούλον 3$
'Ηράκλΐιον
Η ΧΑΡΤΟΠΑΙΞΙΑ
τα ιϊδη
Ρ«"λειο. αφήνοντας τα
,μενουν χαραγ,μένο
Χ3£
* ί β·χαμ* στί,ν
αύτο«τονί-
Οθτι τό Κρ&-
Ιδρύ,,ατα, 0&τε 0,
άντί νά
κοινωνικές έκ&ηλώσιις,
λις φιέστες, ιω βασ* τα ΧΟΡ'
τοπαίγνια καί μί μ«ιτακλήσει< «Ιδικών ά—ό την Αθηνά. Αύτοι δμως πού «τα βς τα παίζουν στό κατ» «*>
τ». Δέν πολ«ενδια*ίρ4μα—*
γι' αύτούς, αν καί πιβτ**»»1*
δτι κι' αύτοι ζηιμιώνονται. Ο·
•τωχοΐ δμως; ΟΙ μ«ρο«αμ«η10'
ρηδες; Οί άγρόης; Οί ίνβρ*>;
ποι τής μεσαίας ταξης; Αότο< είναι -ού »αβαί*ου» τ!| μ»τώ- λη ζηιμιά, γι«—! τό πάβος «" * παραζάλΐ) τοΰ κουμαριοϋ. 8έ* ιμπορά νά πορακολονβηβε' *"* την μέτρια οΙκβν*)ΐική τονς "« ταοτοτση. Άπό αύτονς γίνοντβι «' ι<λέΐφτ«ς. Άπό αότοΰς στρβ10· λογοννται τα 9ύμαπα τ*> **'
λ«#ν συγγενΰν καταοτά*·**
Αύτοι παίζουν τα χρυσ»·11™1
ττ>ς γυναίκας τους. Αότβί τ*ν
όδηγοΰν σέ μ«ι>ικ«ς περιντ*",
«ις σέ «γνωριμΐβς»· Α*"1
τ«Α»Μ)ώνουν τό μάρρορο
Γι' αύτούς ι-ρισσότερβ,*1
«νν«κ(«ΤΜΐμ« ηοΙ βα τα *ββΜί
δλα, δσα «νσι·αά ξίροιν1-
ΙείΧ·
Η.