98432

Χαράς σ' αυτόν, πού πρΐν μέ χώμα,
τοΰ φράξουν οί άλλοι τό στόμα, προλάβη
νά πΐΐ έστω καί μιά συλλαβή δική τού.
Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
ΕΞΩ ΟΙ ΞΕΝΕΧ ΒΑΣΕΙΣ ΛΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
ο—#ε
Η ΑΛΗ
ΕΙΑ
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ
ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ
Διευθ-νίη_: ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ
ΕΞΠΙΘΕΩΡΗΣΗ'
ΔΕΥΤΕΡΑ 12 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΝ 1976
ΗΡΑΚΑΈΙΟ — ΚΡΗΤΗΣ
Γραφεΐα: Μαρογΐώργτ) ί
(Πλατεία Άρκαδίον)
Τ»*.: 200.291
Χρόνος 1ος 'Αρι·. Φύλλον 12
Τιιιή φύλλον βρχ. 5
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΜΕ ΤΟΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΛΟΓΟ ΚΩΛΥΣΙΕΡΓΕΙΑΣ ΠΑ ΤΟ ΚΡΗΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΙΤΑ ΣΧΕΒΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ
— Κάτω τα χέρια άπό την Κοττελιά, τταλιόγερε, γιατί δέν είναι γιά τα δόντια
αου.... Κσι νά ξερεις: κάποτε, δ.π ή Κοττελιά ή μιά αλλη σάν κι' αυτή, (ίσως
κι' ή Θυ7ατέρα της, δέν έχει σημασία), θά είναι Φοιτήτρια ενός σωστοΰ καί όλοκλη-
ρωμένου Πνευματικοΰ ' Ιδρύμοττος, ττού θά γράφη στήν ττρομετωπίδα τού: Π α ν ε τγ ι
στήμιοΚρήτη ς!....
ΕΡ52ΤΗΜΑΤΑ
Ο ΝΟΜΑΡΧΗ!
ΤΙ ΘΑ ΓΪΝΗ μέ τόν Νβιμάρχη Ηρακλείου κ. Μπίσια; Κα-
—·ιος ττρέπ*ι νά μάς πληροφορήση ΰπεύθι/να, έττί τέλους.
Άρμόδιος κυβερνητικάς παράγοντος, μάς εΐχε, —εϊ ότι
ήττον ζήτΐ|μο 40 ημερών1 Καί ά—ό τότε *£χουν ττεράοτι 80
μερ«ς.
Τό βράβυ τής άφίξεως τού κ. Προέδρου τής Δημοκρατίας
βτό 'Ηράκλειο, δυό κυβερνήτη*» ί έκπρόσωπσι μάς είπαν δτι
—ρέ—»ι νά καθηση άκοιμη δυό μήνις.
Στόν Τύττο δηιμοσιεντηκε ή άντιχατάσταση τού Ναμόρκη
Ηρακλείου κ. Μπίσια καί άναγράφηκε μάλιστα καί τό δνο-
,μβ τοΰ νέου Νο,μοορχη ττού θά έρχόταν.
Κι' &μως, ίπειτα όπτό δλα αΰτά ό κ. Μ—ίσιας, ό άκατάλλη
λος γιά τή θέση τού Νομάρχη Ηρακλειον, συνεχίζει νά κα¬
θ—αι στήν Καρέκιλα χον καί νά παίζη τόν ρόλο τοΰ έκ—ροσώ
ιτου της Κυβερνήσεως. "
Μιγττως ή άνασ-ταλή των σχετικών ένεργειών γιά την οπτο-
[μάκρυνσή τού, σχετίζειται μέ τίς περίφημες δηλώσεις τού
άηέρ των Αμερικανικόν Βάσεων στήν Κρήτη;
Γιατί κανβΐς, ψυσικά, 8έν μπο-ρεϊ νά Ισχυριστή ότι ή πα-
ραμ/ονή τού σταθεροπιθΐήθηκιε μέ τίς 30 «ύπακλοπέςι» ύττο-
γραψών Κοινοταρχών, πού υ—ογράψανε τα πανομοιότυπα
ϊγγραφα κ α! των οποίων τα πλήρη ο-τοιχιΐα, βέν &αθόκ—«
όχομη στήν δτιμοσιότητα.
Καί δέν ιμπτορεΐ νά ληφθή ΰπ' όψιν καθόλου τό γβγονός αύ-
τό γιατί ΰπάρχουν καί ο! 234 υπογραφές πολιτών τού Ηρα¬
κλείου γιά την άττομώκρυναη τού κ. Μ—ί<πα. Ύπογραφές —ού μπορούν, αν χριιαστή, νά υτκ)ρητολλο—λασιαοβοϋν, γιατί εί¬ ναι ευρύτατα γνωστή ή άρνητική θέση των πολλών ά—έναν- τι στόν κ. Νοιμάριχη. Αέν νοιμίζβμε πάντως ότι ό έν λόγω κύριος άξίζει τόν κο- ιτο διενεργείας «δηιμοψηφίσματος». Ή Κυβέρνη—ι καί ό ϊδιος πρέ—εί νά καταλάβουν — επί τέλους — δτι ό κ. Μπίσιας, δέν κάν«ι γιά Νομάρχην εΗρα- «λείου. Περιν-ένομ* λοιττόν γιά λίγο άκόμη, διαφορΐτικά θά δοϋμί πως θά άντι>μετωπίσωμε τό θέμα αύτό, πού ά&ικαιο-
κωλισιεργοθν δσοι Εχουν την «ΰθύνη.
Η ΟΜΑΔΙΚΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ
•ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΑΝ ά-
ττ6 τό Τριμιλΐς Πλημ μέλει
οδικείο Ηρακλείου, σέ τε·
τράμηνη φυλακίση καθένας,
εκατόν πβνήντα (150) άχτή
ιμονβς καλλιεργητάς των χω
ριών Πάρτηρα, "Ακρισ, Τσι
♦ούτ Καστέλλι, Λαράνι,
Βοριβς καί 'Ατσιπάθες. Αί-
τϊα: έ—ειδή τόν ττεροχτμένο
κατάλαβαν αυθαίρε-
τα γιά νά καλλιεργήΊΐΓουν 2.
000, —ερί—οί», στρέμνοττα,
πού άνήκουν στηιν 'Υπηρ*-
σία 'Ανταλλοτξίμων καί τα
ό—οΐα μένουν άκαλλιέργητα,
έ—ί 50 χρόνια.
Σειβέιμαστε την ά—όφαση
αυτή τοΰ Δικαστηρΐου, 6-
ττ«ς καί κάθε αλλη αττόφα-
ση. Άλλά, παρά ταθηα, δέν
ΣΥΝΕΧΕΙΑ είς την σΐλ(δα 4
Ό Τίιπος
έλεύθερος
Η ΔΙΩΞΗ κατά των εφη¬
μερίδων πού ίγραψον σχετι
κά μέ τή δθλθφονία τοϋ ά-
μερικανοϋ ιτράχτορα τής
ΟΙ Α, ίδωσι την άφορμή νά
γραφοθν άρκιετά οτχί,τικά
κι'ιμιίνα, σέ £λον σχβδόν
τ όν Έλλην ι κό Τύπο.
ΑΝΑΔΗΜΟΠΕΥΟΜΕ Ι¬
να ττολύ ώραΐο όπτοβ— ο» μ α,
ο~ό τό δημοσίευ,μα «Ό Τύ
ττος καί τό Ιγκληιμα», τού
αΒήιματος» τής 6.1.76, πού
τό ι—ογρβφει ό «'Ακροα-
τής».
ΚΑΙ ΤΟΝΙΖΟΜΕ δτι, 6-
χι μόνο συμφωνοϋμε μέ δσο
λέει ό έκλεκτός σι/νάδελφός,
άλλά έποουξάνομΐ τίς λογι-
κές αΰτές θέσεις, μέ την ύ-
πογιράμιμιση ότι παρά τό
δτι δΐ€ττόιμαστε καί δικαζό-
ιμαστε άκόιμη άττό τόν διχτα
τορικό νόμο τοϋ Μετταξά,
πιστίύομ* δτι: Ο ΤΎΠΟΣ
ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΟΕΡΟΣ!
«...ΟΙ εΐσαγγελικές ά—αγβ
ρΐύσεις δέν άττοτελοθν δικββστι
κές άτΓθψάσ*ις. 'Αποτελοΰν δι
οικητικά μέτρα, πού στηρ-ίζον
ται σέ έκτυμήσεις των πραγμοτ
τ ι κων δεδοιμένων καί έπβιμέ-
/ως δέν σ—ο<κλείεται νά είναι έσψαλμένες. Θά ττρεττίΐ, μπρο στά στήν έλευθ«)ρία τού Τύ¬ πον, πού εΤναι θεμελιωδες άτο ΣΥΝΕΧΕΙΑ είς την σελ ί δα 4 II ΕΠΙΦΥΑΛΙ11ΕΙ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, Η ΠΟΙΜΗ ΤΟΥ ΒΑΝΑΤΟΥ Άς μέτρον πρός καταπολέμησιν τής έγκληματικότητος ΤΙΘΕΜΕΝΟΥ τού ς, &ν ττρίττη νά »ϊη δχι ή πβινή τοΰ θανάτου, ή καθ" ΐνμβς, εΐναιι Τού κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΤΣΟΥΚΗ ΕΙρπνοδίκου Ηρακλείου αφατική. Τούτο δέ διότι, καίτοι οί βίώνις ττοηέρχονται, καίτοι Υίνονται αλματώδεις πρόοδοι *'ί ατταντας τους το,μείς της *τιθ—ή|μη^ καί τής τέχνης, «αίτοι ή έξωτιρική δψις τού όνβρύπου διαρκώς άλλάζιι, ό *σο—ρικός ανθρωττος τταραμέ- νΐι οχχδόν βμίτάβλτντος. Τό άνοττέρω αποτελεί Υ*γο *^ϊ την ό—όδ*ιξιν, τού όποί- °ν θά έττιχιιρησω ώς άκολού- **: σ·— «Ό -ολιτισμός ίγρα- ♦•ν άθηναϊκή 'ΕΦητμειρίς, εί- »«· ίνα λε—όν κέλυφος είς ^ν άνθρ«—ίνην φύσιν, δπερ *υκόλ«ς διαρρτιγνύεται άπό Τ** βάρβαβον πρωτογονισμόν, *"■'? «οιμάται είς τα ίγκατα τού έαυτοΰ μας κ οί συχνά έ- ηιρόμινος ο*ο—όζει τής συ- 1^«ρι Φοράς μας». ή συνεΐ- τού Πό—αρρηγοιτούλου ^ορτηροθντος, 8τι ό Εύριττί- *ΐς, ό ττοιητής των φονισσών βιοιβπραγΗ άγρ(«ς κατά ά- *>»«ίιο« ττολίτον, δν παρέδω-
*«;» -? την βιάκρισίν τού ή
«Λαίρετος βούλησις Μαικεδο-
μάρχου.
«0θ. ροβιον μ-αβοτλιίν, άκούί
Τβ' μέσα άπο τα 6ά9η των αΐώ
*·» ή Φ»»ή τ&ν άρχαίων Έλλή
*»» Πβρβττλησίως ή Έγκλινμα
τολογία άναφέρει, δτι βασι-
ικος παράγων τής έγικληιματ ικό
τητος εΤναι ή κληρονομικότης,
αί κοινωνικαί εκδηλώσει ς, τής
οποίας υπόκεινται είς χειρα-
γώγησιν, δτι ό χα-
ρακτρας τοΰ άτόμου μεταβάλ
λεται μέν, άλλά κατ' εξαίρε¬
σιν, ένώ κατά κανόνα, είναι ά
νεπίδβκτος μεταβολήν ώς τα δι
απραχθέντα κατά τόν Β' Π αγ
κόσμιον Πόλεμον, προικαλοϋν-
τα φρίκην καί άνατριχίλα, πα·
ρΐχονν άνάγλυφον την εικόνα
τοθ κτηνανθρώττου, π«ρί οβ
λόγον ποιείται ό Ζολά, ώχριοΰν
τα πρόσφατα της Μπιάψρας
γεγονοτο πρό των λυσσωδων
καταστροφών καΐ των φρικαλε
οτήτων τοΰ Δευτέρου Παγκο¬
σμίου Πολέμου; "Η μήττως εΤ-
ναι ολιγώτερον έπώδυνος, δι*
ημάς, ή άνάμνησις τής Μικρά
σιατικης κσταστροφής καί ε%
τι περισσότερον ή άνάμνησις
των έτών τού ληστοσιιιμιμοριτο
πολέμου; «θανατος», ακού¬
εται πολλάκις βοώ-
σα ή κοινή γνώμη, δταν ευρί¬
σκεται έν δψει εΐδεχθων καί
τραχυτάτων έγκλημάτων καί
ύς αυτήν άκόμη την εποχήν
των διαστημικών ίρί,υν&ν.
ζ.— Ενός 24ώρου άναστο-
λή είς την λειτουργίαν τής έν
νόμον τάξεως, είναι αρκετόν.
διά νά καταδειχθη τόσον ή άν
τοχή τής πολιτιστικής άγω-
γής, δσον καί ό βαθμός των
έσωτερικων διαθέσεων τοΰ άν
θρώττον είτε ώς άτόμου είτε
ώς δχλου. «Ταΰρος μ αι νόμ ε¬
νός έν ύαλοπωλείω μικροτέρας
θά προικαλέσΐΐ ζημίας». Αύ-
τός θά είναι ό άττολογισμός
την έτταύριον.
η.— Τα ατοιμα, άναφέρεται
*Ις την 'Εγ*ληιματολογίαν, έγ
κληιματοΰν έντός τού δχλου,
διότι μιταξό των αλλων, £χονν
καί την συναίσθησιν τοΰ άνευ
Θύνου. Άρα έττί την έγκλημα-
τικότητα άνασταλτικως έπε-
νιργιϊ, κατά κύριον λόγον, ό
φόβος τής τιμωρίας καί δχι
ό πολιτισ,μός.
Ιδού λοιπόν ό ανθροπος,
είς υψηλόν ατυχώς ποσοστόν,
όπερ σηιμαίνει: οΐα ή φύσις
ανάλογον καί τό άντίδοτον.
"Αλλως Ισορροττία δέν έξασφα
λίζεται οΰτε κ αι ή κοινωνικη
γαλήνη ημπορεί νά έιμητεδωθη.
ΑΙ ττηγάζουσαι άττό τα αδν
τα τοΰ ώμοΰ πρωτογονισμοΰ
παντοειδνϊς κακότητες, ύπάρ-
χσντος τοΰ άνθρωπον, θά έξα-
κολουθήσουν υφιστάμεναι. Έ-
ποιμένως ή κοινωνία, δέν θά
παύση δεχομένη τα πλήγματα
ΣΥΝΕΧΕΙΑ είς την σελ ί δα 4
ΠΠΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
ΚΒΙ Β Α Σ ΕΙΣ
Π ΕΙ*ΑΣ Ε τόσος καιρός, άπο τότε πού ξαναηρθε ΐΐντονα
στήν έπικαιρότητα, τό θέμα τού Πανβπιστηιμίου τής Κρήτης.
Καί δ;μως, τίττοτε σηιμιαντΐικο δέν ϋχεΐ γίνει άκόιμη.
"Εχο^με ξαναηχΐ καί τό έ—αναλαμβανομε καί τώρα, δτι γύρω
άπό τό σοβαροτατο αΰτό θειμα, ό Κρητικός Λαος έμπαίζεται
άσύστολα καί αδιάντροττα, άπό τ ότι πού δημιουργηθή**, τό
θέμα.
Ποτέ ό λαός δέν άντιΙλήφθηΜε την πραγιματικότηΓτα γιά τό
—βριβόητο ΠανετΓΐστήμιο, τή μεγάλ·) «μπλόφα τής χούντοτς»,
—ού χΐρησιμοποιήθηκε γιά νά διασπασθη ή φυχική έΐνότητα τοΰ
Κρητικού Λαοΰ.
Άλλά καί μετ ά την χουντικη ττ~ί/θδο, τα πράγτματα δέν αλ·
λαξαν καί πάρα πολύ. Ξανάιρχισε καί ττάλι ή γραφειοικρατία, ό
ττιλατισμός καί ή κοροϊδία, σέ βλλο, φυσικά, έττίττεδο. Συ-
νεχίστηκε ή προσχεδιασμένη συζητήση γύρω άττό την ϊ&ρα., άρ-
χικά*, γιά νά κ·αταλήξο«ν αύτοι —ού τό χειρίζονται, στήν άπα-
ρά&εχτη διασπορά των Σχολών.
Έν πάση πβρι—τώσει ή ούσία «Τναι μία: γύρω άπό τό θέμα
τής δηιμιονργίας τού Πανί,πτστημΙου ύπόιρχουν σοβαρές άντι-
δράσεις. Κι' αύτές δέν είναι αλλε,ς, άπο τίς Άμερικάνικις
Βάσει ς.
Πρβττει νά τό —οΰμε πιά Μαθαρά. καί νά τό καταλάβουν δ-
λοι: Πανε—ιστήμιο καί Βάσει ς είναι δυό πράγιματα άσυμβί βα¬
στά. Δίτηλα στίς μπαρουτα—οβηκβς, δέν βάζουν ποτέ εΰφλε-
χτες Ολες. Καί τό Πανβττιστήιμιο είναι ή τπό ε&ψλε,χτη Ολη γιά
τίς μτταροντο—οθηικες, δηλαδή τίς Βάσεις.
Γι' αύτό δέν γίνεται τό Πανβιτιστημιο, όπως θα—ρεπτε ή κι'
αν γίντ, θά κατασπαρθοΰν οί Σχολες, γιά νά έλαττωθονν οί
«κίνδυνοι» συνυπάρ-ξεως δυνόιμεων, σέ ενα καί τόν αώτό χΑρο
καί κυρίως τό Ήράκλειο, —ού, ώς γνωστόν, «φιλοξονχϊ» την
ΆιμτΕρικανικιη Βάση Γοϋρνών.
Αυτή είναι ή πραγιματικότητα γύρω άπό τή δημιουργία τοΰ
Πανητιστηιμίου—φάντα—μα. Κι' οττοιος εχει άντίθετες γνώμες,
άς μάς τίς άναπτύξΐΐ. Ο στήλες μας, είναι στή διαθέση τού.
Ό θλιβειρός άρνητικος ρόλος —ού επτα·ξ« ό άπο,μαικρυνθείς
ύπουργός Παιδείας κ. ΖέτΓττος, είναι γνωστός. Άλλά καί δικαι
ολογηιμένος, γιατί είναι έ—ίσης γνωστόν δτι ήταν έητίλβκτο
στέλεχος τής Μασονίας.
Τώρα, τή θέση τού κατέλαβε ό κ. Ράλλης, ό φιλοβασιλικός.
Μήπτως ττεριμένει κανείς καλλίτερα ά~οτίλέσματα;
Μακώρι νά συιμβή τό άντίθιτο κι' εμείς θά χίΐροκροττήσομε
πρωτοι.
Άλλά άμφιβαλλοιμ£ πολύ γιά Ινα σωστό Πανεπτιστή,μιο
Κρήττκ. Καί τόν λόγο τόν χΐτταμε ξεκάθαρα: είναι οί ξένχς Βά
σεις.
Πώς νά τό κάνωμε; Ή συγκεντρώση σέ μιά ττόλη τής Κρή¬
της, ενός μεγάλον άριθμοϋ νέον άνθρώπων καί κυρίως Φοιτη-
τών, είναι τό πιό έπικίνδυνο πράγμα γιά τίς Βάσεις. Αύτό
τό ξέρουν καλά οί οιμβσα ^νδιβΛερόψεΛΌΐ &ι—βόσωποι τού
Έβραιο - Μασονισιμοΰ καί τού 'Αμερικανο - Σιωνισμοΰ, κβ-
θως καί οί ξενόδουλοι πράχτορές τους, γι' αύτό καί κ'αταδά-
λουν «φιλότιμιες» προσπάθειες, πού είναι μέ,χρι τώρα καί άττο-
τελεθΊματΐικές, στό νά ιμή γίνη τό Πανε,τπστήμιο Κρήτης ή κι'
αν γίνη, νά γίνη κάτι, δσο καί πιό πολύ γίνεται ττρόχειρο
καί άκιίνδυνο....
Μ.Χ.
ί
Στό 3μελές Πλημμελέιοδικεϊο Ηρακλείου
ΤΗΝ ΠΕΝΠΤΗ 15 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΜΑΣ
Τό έπεισόδιο των Χωροφυλάκων Ρογδιάς
σέ βάρος τής χήρσς Κόμησας Γκούμα
Την προσέχη Πέμτττη 15
Ίανουαρίου, θα έχδικασθή,
ρίκας Καψή.
Ό διευθυντής μας κοττηγο-
Ή χήρα Κόιμησα ιΓοτούιμα, ώνάιμεσα σέ δυό άδύνομους νά
την ύπερασπιστούν συγχωριανούς της (άπό την Άγιά Πελα-
γιά), ίίξω άπό τό μικρά οττιτάκι της, ττού θέλει νά τής τό
άπΌλλοτριώση ή Μαρίικα Καψή. Έττειδή άρινήβηκε νά βγή. Ιίξω
ά—ό τό σττιτάκι δπου μένη έδώ καί 50 χρόνια συνέχιεια, τα
δρ'γανα τοΰ Χταβμοϋ Χτοιροφυλακης Ρογδιάς, την ϋρριξαν κά¬
τω, την κίΧώτσισαν καί γενικά, οττως δηλώνει ή ιδία καί ο! ττα-
ραπιάνω αύτότΓτες μάρτυρες, τής φέρβηκαν σκαιότατα καί βι¬
αία. Ό δεύτΐρος μάλιστα άπό δεξιά μάς ΐΤττε: «'Όταν εΐδα
πως τρ-αδολογοΰσαν την Κό>μησα, αναρωτήθηκα: «Δημοκρα·
τία εΤναι αυτή ή Διχτατορία;».
στό Τριμελές Πλημμελειοδι
κεΐο Ηρακλείου, ή δίκη κατο:
τοΰ διευθυντή τής εφημερίδας
μας κ. Έμμ. Χαριτακη (Μά-
νου Χαρή), έφ' δσον οθτος θά
έχη εξέλθη τοΰ Βενιζελείου
Νοσοκομείου, δποι» ήδη νοση-
λεύεται.
Ή δίκη αύτη, ττού γίνεται
κατόττιν αύτεπάγγελτης δίο
ξης υπό τής ΕΙσαγγελικής
Άρχής, άναφέρεται οτο έπει-
σόδιο ττού τΓραγματοποιήθη-
κε σέ 6άρος τής χήρας Κό¬
μησας Γκούμα, αττό άστυνο-
μικά δργανα τού ΣταθμοΟ
Χωροψυλακής Ρογδιάς, κατά
τή διάρκεια εκτελέσεως απο¬
φάσεως ύττό τοθ Δικαοτικοΰ
Έττιμελητοθ κ. Χουστουλάκη
γιά λογαριασμό τής κ. Μα-
ρεϊται γιά ττεριΰδριση Άρ-
ΣΥΝΕΧΕΙΑ είς την σελίδα 4
Λ Α Ε Π Ρ Ο Χ 0 Ρ Α
Η Βάσις Γουρνών νά γίνη τό Πανεπιστήμιο Κρήτης
(ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΒΕΛΙΓΡΑΔΗ)
Ο ΜΗΤΣΟΤΗΚΗΣ
(μετά τήυ έυωτική προσπαθεία)
ΙΟΡΥΕΙ ΚΟΜΜΟ
Καλή άρχή
Ο ΕΝΑΣ άπό τούς τρείς,
πήρ« ττοδι. Καλή άρχή. Καί
μέ τό καλό καί στούς 6λ-
λους δύο.
Άναφερόμαστε — δπως
θά κατάλαβε, ήδη ό άναγνώ
στής — σττόν κ. Γκίκα, ττοί
αφησε — έ—ί τέλους — τό
Ύπ<ουργεΐο Δημοσίας Τάξε¬ ως καί εύχόμαστε όλόψυχα, <νά ϊχουν, σύντομα, την ιδία τύχη οί κ.κ. Αβέρωφ καί Μπίτσιος. "Οπως, έττανειληίμμένβ ϊ- Ύραή/ί. ή έφηιμφίδα αυτή, οί τρείς αύτοι κύριοι, ήσαν έμττόδια τής Δημοκρατίας, γι' αύτό »αί εΐχαμί κι' ,έ- μ«ίς συστήσει στόν κ. Καρά μανλή νά τούς άπομακρύνη. Σι/γχαίροιμ« τόν κ. Πρωθυ ΣΥΝΕΧΕΙΑ είς την σελίδα 4 ΣΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ φΰλλο μας, δτ,μοσιεύσαιμε τίς τήσβις ττού .μάς £δωσ« στά 32 έρωτήιματά μας, ό κ. Κωνσταν¬ τίνος Μητσοτάκης. ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ γνωστό, τίς έρωτήσβις τού τίς ΰποβάλλαμε, ενώπιον δλων συναδέλφων καί κοινοΰ, )ΐέ άττοτέλεσμα οί άπαν τήσεις τού γνωστοΰ Κρητός πολιτικοΰ, στά βασικώτερα ση- μεΤα τους, νά πάρουν εύρύτατη δη,μοσιόττντα καΐ νά δη*ιοσιεύ- θοϋν τόσον σέ έφηιμερίδ^ς τοΰ Ηρακλείου καί της υπολοι—ής Κιρήτης, δσο καί των 'Αθηινών. ΣΗΜΕΡΑ, δηιμοσιεύοιμε συιμπληρωιματικές ά-αντησεις τοΰ κ. Μητσοτάκη σέ δυό βασικά έρωτήματά μας, πού τοΰ θέσαμε τη λβφωνικώί· κ«2 -ού «Υ άτταντησϊις τους, ίχουν τόν χοραχτήρα τής ά-οκλίιοτικής πλέον συνβνττ«ύξ«ως. ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ καί οί άπαντήσβις, πού κατά τή γνώμη μας έχουν Ιδιαίτερη σηιμασία, Εχουν ώς εξής: Μ.Χ.— Πολλαί άπό τούς φίλους σας δπως δ-ιαισθάνο- μαι, ίχουν την διαθέση νά σάς βλέπουν άπό τώρα καϊ νά σάς ώθοΰν, στό νά γίνεται άρχη- γός δικης σας πολιτικής κινη σεως. Έσείς τό ίχιτε διαι- στανβή καί αν ναί γιατι δέν τό δηλώνετε ξ«κάβαρα καί γιατί δέν τό άποψασίζετ*.; •Κ.Μ.— Ναί τό εχω διαι- στανιθεΐ καί £τσι πράγιματι είναι. Άλλά ή πρώτη μόν καί βασική τΓροσπάθεια θά είναι έ,νωτιική. Άν τελικά αυτή δέν αποδώση, έγώ πάλι θά εΤμαι π άρων στήν πολιτικη κονί- στρα, όποτε βεβαίως θά αντα πιο,κριθω στήν διαθέση αυτή των φίλων μόν. Μ.Χ.—- Έπανέρχοιμαι μο) πάλι στο σπουδαίο θέιμα των Βάσεων καί σάς ρωτώ: γιατί άφοΰ ύτΓοστηρίζετε δτι άγαπθ: τε την Κρήτη, άπθφεύγβτε, νβ ττάρετε θέση στό θέμα αύτό, άφοϋ ιμάλιστα δηλώνετε δτι έντός ολίγο υ ΐσως νά εΤστε άρ χηγός πολιτικής κινήσεως; Πώς δικαιολογ&ίτε τή σιωπή σας; Έπιιμένω νά μοθ ά-αν- Μπορεΐτε; Η «ΑΛΗΘίΙΑ» ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ Άπαντήοεΐς για τόν Γΐόφυρο οέ ερωτήση τού κ. Ξυΐΐούρη ΟΙ ύπουργοί Κοινωνικών εγπηρεσιών καί Βιο,μηχανίας, κ.κ. Χρυσανθόπουλος καί Κονο φάγος, εοωσαν ά—αντήσεις γιά τό θέμα τής μθλύνσεων τής ττεριοχής τοΰ ποταμοΰ Γιόφυρο καί τα λύματα των παρακειιμένων έργοστασίων, σέ σχετική ερωτήση τοΰ Βου- λευτή τής ΕΚ-ΝΔ κ. Μ*ν. Ξυ- λούρη. Σύιμΐφωνα μέ τίς άτταντή- σεις των δύο ύττουργών, άνα- γνωρίζεται ή άνθυγιε.ινη κατά σταση καί δίδεται ή ύπόσχΐση γιά τή λήψη των προσηκόν- των ,μέτρων, πρός θεραττΐίαν αυτής. "Οπως είναι γνωστό, γιά τό θέμα τής περιοχης Γιόφυ» ρο ή εφημερίδα μας άσχο- λήθηικε έ—ισταμένως κια! έξ ά· φοΐριμής των δημοσιευμάτων μας διατάχθηικε, κατόπιν Εί- σαγγελικής παραγγ«λίας σχί' τική προκαταρκιτική εξετάση, στή σκνέχίΐα δέ ύποβλήθη>κε
καί ή σχίΤΐκ,ή παραπάνω έρώ-
τηιση τοΰ κ. Μέν. Ιυλούρη.
Κ.Μ.— "Εο(€τ< δίκιο. 'Υπάρ χει λόγος πού σιω—ώ. Άλλα σάς γνωρίζη δτι θά κΑμω πό λύ προσεχώς σχοτικές άνακοι νώσεις. 'Ορθώς τονίσατε δτι ίτταν τό μόνο έρώτηιμά σας πού αφηοα άναπάντητο. Άλ¬ λά δέν τό αφησα έ—{.ιδή δέν ίΐχα άπανττήση. Άπλούσ-τατα έκείνη τή στιγμή, —ού μ«ΰ κά νατβ την ερωτήση, δέν ηΌελα νά μιλήσω, σττως καί τώρα. Άλλά πολύ προσεχώς, ξανατο νί<«, θά πώ τή γνώμή μόν κα θαρά, δπως την λέω ττάντοτί, σέ δλα τα θέματα. Τό συμ—έρασμα πού βγαίνιι άπό τίς παραπάνω ά—οκλειστικίς δηλώο-εις (Τ» ναι δτι πολύ σύντομα 6 κ. Κων)νος Μητσοτάκης θά εΤ< ναι άρχηγός νέας πολιτικής' κινήσεως, δεδο.μένου δτι, ώς γνωστόν, ή ίνωτική προσπα θιια την όττοία έ—ιδιώκει* «ίναι άρκβτά δύσκολη, συμ* φωνα καί μέ τίς πρόσφθ' τες σχετικάς δηλωο-εις αλ· λων πολιτικών ήγετών Τή< ΐταρατά|(Ίως>
ΑΣΘΕΝΕΙ
0 ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΜΑΣ
Ό διευθυντής τής εφημερί¬
δας μας νοσηλεύεται αττό έξ-
αημέρου στό «Βενιζέλειο» Νο
σοκομεΐο Ηρακλείου, λόγω
μετατραυματικοθ συμτττώμο:
τος, ττού τοθ έχει τταρουσια-
σθεί στό άριστερό τού ττοδι.
ΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ: ΛΑ^ΒΕΓΚΑΣ ΤΗΣ__ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ
"Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΫΠΟΚΟΣΜΟΣ»
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ: Η ΧΑΡΤΟΠΑΙΞΙΑ
— 4ο* —
ΚΛΕΙΝΟΜΕ σήιμερα τό πρώτο κβφάλαιο τής ερεύνας μας τό
σχετικό μέ τή χαρτοπαιξία.
Η ΕΡΕΥΝΑ μας αυτή, δέν «έκώμισε γλαύκα», δέν εΐπε δηλα
δή τί—ότε τό πολύ καινούργιο ή* αγνωστο, άλλά ό-ωσδήττοτε
ΰττΓθιγράμιμισε £ντονα μιά κοινωνική μάο-τιγα μέ έττικίνδιητες
προεκτάσεις.
ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ γνωστό, δτι, άκόμη καί τα γνωστά ττράγματα
δταν γράφσνται, παίρνουν μίαν άλλην διάσταση καΐ μίαν αλ¬
λη ύττόσταση.
ΑΥΤΟ ακριβώς συνέβη καί μέ τή» ιτερίπτωσή μας: Ή πέ-
τρα έπτείθ-ι καί τάραξιε τα λΐιμνάζοντα νερά: Κινήθηκαν οί άρ-
μόδιβς άρχές Χωροφνλακης, κινήθη,καν οί έκιτρόσωποι αλλων
άρχών καί όργανώσεων, κινήθηκε ή Δικαιοσυνη.
Άλλά και οί ΐδιοι ο! ένοιαφερομβνοι θορνβηθήκανε καί ά-
φοΰ στό πρώτο στάδιο προστταθησαν νά προφυλαχτοϋν, τελι-
κά αρχισαν νά συζητοΰν τό θέμα. Κι' δσο κΓ αν φανή πο^α$ε·
νο, πολλοί άπο αύτούς μάς δι καίωσαν.
ΕΚΕΙΝΟ διμως πού £χκι σημασία, δέν είναι ή δικαιώση <{ ή καταδίκη μας, άλλά ή θετική καταλήξη στό δλ« θειμα. Καΐ θε- τική καταλήξη δέν είναι αλλη, άπό τού νά διορθωθη ίνα κα¬ κώς κείιμ«νο καί νά έ—ουλωφη 4 νά κλείση μιά κοινωνικη ιτληγή, δπως ή χαρτοτταιξία. ΑΥΤΟΣ και μόνον ούτος η% ταν ό σκοττός μας. Δέν έπιδι- ώκα,με οίττί νά ζημιώσωμε τούς έ—ιχειρηιματΪ€ς τοθ εΐ- δούς, ουτ* νά θίξωμε ατομα, άλλά νά χττυπήσωμε κατι πού δέν είναι σωστό, δέν είναι λο γικιό, ένώ παραλληλα άπββαί- νει, άντικοινωνικό, άντιοικονο- μικό, άνήθικο πολλές φορίς κια) —ολι—οίκιλα έ—ικίνβυνο. ΜΑΣ ΕΊΠΑΝ πόλλο): Καί τ) ϊγι«; "Εγροτψες, εγραψ*ς. άλλά τό ζάρι κι ή χαρτοτται- ΣΥΝΕΧΕΙΑ είς την σ*λ(β« 4

ΖΙΛΙΔΑ _
ΗΡΑΚΑΕΙΟ "Η ΑΛΗΟΕΙΑ,, ΚΡΗΤΗΣ
Μυδιοτόρημα
- Βιογραφία
ΠΑλΝ.Ι ΑΝΑΠΛΙΩΤΗ
Ό 'ΟΛηθινός Ζοριιπας
καί ό ίΐ.κος Καζαντζάκης
_31ον —
Αύτός -ού 'ταν τόσο
δυνατός στ* ίλλα. Π ού
κατίνα έμπόδιο δέ ιμποροΰ-
σχ νά σταθεΐ βρθιο στό δρόμο
τού. Αύτός πού 'χβ τή δύνσμη
νά κόψη μ' ίνα σκεπόρνι τό δα
χτυλό τον, ϊτσι γιά γοΰστο, έ
ττίΐδη τοΰ ττέροο— «, ίδέα ότι
τόν μπόδιζε στή δουλειά τού,
ήταν άδύναμος ν' άντισταβεΐ
στόν πειρασμΐό της σάρικας—στή
γννσΐκα Μήπως σ' αυτή την ά-
δνναμία τού, ττρέττει ν' άναζη-
τήσει κανεΐς την πηγή τής ζω
τικότητηάς τού,
"Αλλοτε ττάιλι άναθαμάται ό
Ζοριμιττώς ιμιάν εύκή κα! κατάρα
—ού τοΰ 'χεν άψήσει ό Γπχχτπτοθς
τού γιά τίς γνναΐκες
— "Ηξερε ούτος άττό γιτναϊ
*κς, διηιγιέται στόν Καζαντζά·
«ι), γιατί αύτός τίς άγαποϋσε
ττολύ ό ιμακαρΐτης «αί τοΰχαν
ψησει τώ ψάρι στά χεΐλια. €
χεΐς την εύκή μου( "Αλέξη, μού
λεγε, δάρδοο άττό γυνσΤκ£ς! Ό
ταν έ'βγαλε ό θεός — άνάθεμα
την ώρα! — την πλάτΓ( άττό
τόν "Αδαμ γιά νά πλάσίΐ την
γυνα1»αχ, ό διάοΐλος γΐνηκε φΐδι
«α! χά—· δρτταξε την πλατή καί
ττάει Χύθΐ|Κΐ: ό ©εός, τόν
ττιασ-ε, ιμα τού γλύστρηξε κι ά-
■υόιμειΐν<αν στά χέρια τού μσνάχα τα κέρατά τού Ή κβλή νοικοκυ ρά, εΤττε ό ©εός# μ£ το κουτάλ γνέθει ιμέ τα κέρατα τοΰ δισό λου θά φτιά—» κ' έγώ τή γυνα κα Τή» έφτιοκτε καΐ ιμάς ττηρε ό διάολος Αλέξη ιμον. "Ο—ου κι αν άγγίξεις τή γυναίκσ. εί ναι κέρατρ τού δι βόλου, βάρ¬ δα παιδί μου! Αυτή ίίκλεψ* καί τα μήλα της Παράδεισος, τ&βαλε στόν κόρφο της καί τόρα ιταχι κ" Ερχεται καί σερ γιανίζει καί καμαρόνει, κακο χρόνο ν&χει! "Εφαες άπό τα μήλα οότά; χάβη>κες· δέν (φ
«ς; χάθηκες πάλι! Τί νά σέ
συμβοι/λέψω ιίωρέ παιδί μου;
Κάνε δ,τι θές!» Αότά μοϋλεγε
ό συχωρεμένος ό παπποΰς
νόν, ,μά ίγώ —>0 νά βάλο γνώ
ση! Πτρ« κ' έν» τόν έδικό
τού δρόμο, τττ,γα καταδιαό-
λου!
Όλα τα ]ΐεγάλα προβλήμα-
τα, θεός, Κόλαο- καί Παρά-
δβισος, Ζωή κα) θάνατ ος,
—ού οί καλαμαράδΐς — σάν
τόν Καζαντζάκη καληώρα —
πάσκιζαν γενεές γενεών νά τα
λύσουν, καί στίβον τό μναλό
τους, καί χαράιμιζαν τή ζωή
τους χ»ρίς νά ιμποροΰν νά
«ροθν την 6κρτ), ό Ζορ,μπάς
τα 'χβ λύσει χωρίς πονοχεφά-
λους: ,αί τό Λκοττέργα—ο μυ-
«Αό τού καί τούς χτύττούς της
καρδίας τού. Δέν ττηγχ —;ο-
λβιό κβί δέ χαλασε τό μυαλό
τού, καθώς λέίΐ ό Καζαντζά-
«ής. Κ' ή κοορδιά τού είταν τό-
σ·ο γερή, τόοιο άρμονισμένη μέ
τή Φιχτη, ττού μττοροΰοτ νά δέ
Κβται τούς μυβτικούς άνο— «Α
,μαύς ττις, ν' άκούει τή φ»νή
'ττις κβί νβ μυεϊται σιγά σιγά
'*τό μυστήριο της Δηιμιουργί-
'βς. Τό Θεό τόν εΤχε ρϊσβ τού.
Χοϊ δέν ίΤταν &λλος <3πτό τόν ανθρ*—ο. ΕΤχε λυτροθει, μέ τπκρη έιμττειρία τής ζ»ης τ»6ς Οεούς -ού φοβέρι- ζαν τόν 6νβρω-ο, αττό τούς έ- ιτιτοψιους θρηνους, ά-ό τή γέ «α τοθ ιτνρός. Τα φίδια τής Κόλασής δέν τόν τρόμαζοτν. Κβί γ-ισ τόν Παράδεισ» δέν ξιτίαζότβν. ΑΛόνο τόν ανβρ*—ο, τό δικό τού θεό, φοδόταν. Κι «ότόν άγΜνιζόταν νά υερέψει. «Χτήνος μεγάλο κβί μεγάλας θεός» είταν γι' αυτόν ό «ν- βρωπος. "Ενας βνητός θεός. "Ετ<π μήτΓ»ς δέν τόν ιιΤχε «>βν
τασθεΐ κι ό Ήιάχλειτος δτβν
έλεγε ττώς «οί βεοι είναι άθά
νατοί ανβοωττοι, κ' οί 6νθρ«-
ττοι θνητοί θεοί»; Τό ϊδιο τόν
ιΤχ« Φαντβο-τεΤ κ ι Ενός Γΐρ,μβ
νός, ό Γιάκωβο^ Μ-αίμε, ττού
ττροτοΰ γίνει μεγάλος μυστι-
•κισ-τής, εΐταν Ινβς τβττεινός
ττο—ουτσης. Κι βότός εΤχβ
βρίί τό θεό τού στόν ανθρω-
πο — μέσβ τού. Κβί ο-τή δι-
κή τού δικβιοσυνη ττίστευϊ.
«Ό θεός, Ιλβγε, δέν αττορρί-
Χνβι «σμιβ ψυχή έχτός «ν ή
ϊδια ά—όρριξε τόν έβυτό της·
ή κβθϊ ψυχή δικάζει τόν έαο
τό της».
"Ετσι κι ό Ζορ,μττβς. Ό Τ-
διός «ϊταν «αί θεός κβί Κρι-
τής, καί κρινόμενος:
«"Οχι, κραυγαζε, δέν -ι-
οτεύω σέ τίττοτα, -όσες φο-
ρές νά ΟΌΰ τό ττώ; Δέν —ι-
στεύω σέ τίττοτα, μήτε σέ κα
νίνα, ττοκιβ στό Ζο&μττδ. "Οχι
γιατί ό Ζοριμ—άς είναι καλύτε
ρος ά—ό τούς αλλους, καθό-
λον, μά καθόλου! Χτήνος κ ι
αύτός. Μά ττιοτεύ» στό Ζορ-
ιμττά, γιατί αυτόν μονάχα ϊχω
σ—Υν έξονσΐα (ΐου, αυτόν μονά
χά ξέρ«, δλοι οί αλλοι ψαντά
οιμο—α. *Άμ« θά ττεβσνω έγώ,
ό'λα ττϊθαίνονν. "Ολος ό Ζορ-
μτταδόκοσμος ■—5«ι φοΰντσ!»
Άν βάλεις αύτί κ ι βφουγ-
κροοστεΐς τα λόγια αότά τού
Ζορμττά β* άκούσεις την τρο>
χιά φ»νή τού Νίτσε, τό Αί-
ΤΕΚ Ε60 τού Καζαντζάκη.
θά δεϊς κότττι*ς βολά βεβαία,
τό εΐδωλο τοΰ νιτσεικ,οΰ *Υ—ε
ράνθρωττου. "Ομως, ό καβα-
ριος λόγος τού Ζορμ.ιτά, τταρά
τόν ύττερο—τικό τόνο τού, θά
σέ συγκλονίσιι. θα σοΰ βάλει
χιλιάδας μιτουρμπούνους στό
κβφαλι πού θά σοΰ ζαλίζουν
τό μιιαλό. θα σοΰ γβμίσει την
φυχή ταραχή. Θά σέ κανει &-
ν» κάτω. θά σκΐφτεΐς ττώς κι
έσύ είσαι, μττορίΐ νά ιΤσαι,
Ενας θεός! Κι (χς εΤσαι ίνα τα
ττεινό σκουλτΐκάκι. Ινα χτήνος
ή £να θεριό άνηιμ£ρο< Ενας δρ- θιος χοΐρος ρε,ταμορφωμένος σέ ότνθρωττο. Μή βοκτανίζεσοι, όμως, κακοιμοίρη μου. θά 'ρβει σέ λίγο ό "διός ό Ζορ- ΐμττάς καί θά σέ λυτρώσει μΐ τό χιοΰμορ τού· βά σοϋ ξηγή σει μ' ενα μϋθο τού καί τό μυστήριο τής δηιμιουργίας τοΰ ΎτΓϊρανθρ«—«υ, καί θά ξαλαψρώσεις: — "Ακουσε λοιττόν, άφεντι ικό! Ό θεός ξύ—'ησί Ενα ιτρι»Τ διοολισμένος. «Τί θεός εΐμαι έγο», εΤττβ, νά μην £χω ανθρώ- πους νά μέ λιβανίζουν κα] νά ιιιέ βλαστηιμοΰν νά ττερνά &?α μου; Βαρέθφοα τπά νά ζώ όλο,μόναχος σάν τό μιτον- ψο. Φτοΰ!» "Εφτυσε στίς —α- λάιμες τού, σνασκονμ·>τώθη«ε,
έβαλε τα γυαλιά τού. Πήρι
μιά Φούχτα χώμα, τδΦτυσε,
τδκαμί λάσττη> τό ζι/μωσχ κα
ιλά καλβ κ' ϊκοτμε Ενα άνθρω-
ττάκι χαί τ&6αλε στόν ήλιο.
»Μετά έφτά μέρες τδβγβ-
λε· εΤχ€ ψ»βμ, Τό κοίταξε έ
θεός, γέλσσε:
— Νά μέ ττόρει ό διάολος, ε
ττε, μά αύτός είναι δρθιος
χοΐρος. "Αλλο ίίθελα, αλλο βγή
κι. Την 6τταθα, ττάει!
»Τόν αρπαξε άττό τό σβέρ-
κ», τοίίδωσε μίαν κλωτσιά:
— "Αίντε, τράβα* κάμε
δλλα γουρουνάκιΐα, δΐκή σου
ή γής· δρομο! "€ν, δυό, μά>ς!
»Αότός δ>»ς, μάτια μόν,
δέν εΐταν χοΐρος- φοροθσε ρ«
ττού,μ—λικα, μίαν —ατατούκα
άναρτνχτή στΐς —λάτ«ς, τταντα
λόνι μέ τσάκιση καί τσαρού-
χια ιμέ κόκκι~ φούντα ΕΙχι
καί στή μέση — ό διάολος
θά τού τόν 6δ«κί — Εναν &*»
νισμέν» λάζο —ού Εγραφε ά—ά
ν»: «θά σέ φά»!».
»ΕΤταν ό ανθρωττος· αττλω-
σχ ό θεός τό χέρι τού, νά τού
τό φιλήσει* μά ό ανθρωττος
Εο-τριψϊ τό μουστάκι τού κ'
«ΐτ—:
— Κώμε,
νά ΊΓβρασω'
— Μά ττώς τό ξέ,οεις;
— "Ετσι τό νοιώθω μέσα
μοι<· £τσι θακανα κ' έγώ αν εΐμουν Αδαμ. Βάζω τό κιψά- λι μου, ετσι θώκαμι κ ι ό Ά- δάμ. Καί μην άκοΰς αότά πού λέν τα κιτάττια' έμένα ν' ά¬ κοΰς! Ό Ζοριμπάς δέν άνησυχιΐ γιά τό θεό. Τόν άΦήνο νά κά θετσι ψηλά στό θρόνο τού Ι|- συχος - η>υχος καί νά χαϊδεύ-
«ι τα Υβνια τού. "Ετσι πάνω
κάτω τόν φαντάζεται. Μά άνη»
συχεΐ γιά τόν δνθρωττο - ββό.
Κ ι αυτόν τόν θέλει κι άντορ-
τη έναντι α <—ήν άδικία — 8- χι Ελα αγά μου καί τττ&ρι μου τό κίψάλι — αλλά κι ανθρο- ~ο, νά μυρίζει σνβρωττιά. «Ντροιττι! κραυγάζίι Μωοέ, -ότε ό ανθ»(~ος θά γίνιι αν &ρωτττο<; Φο»ονμε τΓανταλόνια, κολόρσ, καπέλα κ' εΐμαστε ά- κόιμα μονλάρια, λύχοι, άλετΓοϋ δες, γουρούνια. νεχο.μ€, λέίΐ, θεου -ρόσ»ττβ! Ποιοί; Ε¬ μείς; Φτοΰ στά μοϋτρα μας!». 'Αλήθειβ, -ότι. ό ανθρ»ιτος βά γίν*ι ανθρωττος; Τό θεό — τό θεό τού — ό Ζορμττάς τόν «αντάζεται μν- γαλόκαρβο. Κι (τσι Εχβι λυ- τρωβεΐ άττό τόν τρομο της Κό λασης. Τόν £χϊι στριιρώξει στό δι«ό τού κοΛούττι καί τόν κάνει δττως θέλει. Είναι βολι- κός, τοΰ χεριοΰ τού. Νά κης τόν θέλίΐ: ι — Έγώ, μή γελαοτις, ά- Φεντικό, φαντάζουμαι τό θεό ά—αράλλαχτο σάν καί μενά. Μονάχα ττιό άψηλό, —ιο δυνα- τό, — ιό τταλαβό' κι άθάνατο. Κάθεται σέ μαλακιές προβει- ές άνατταντικά κ' ή τταράγκα τού είναι ό ουρανος. "Οχι ά¬ ττό γκαζοντενχχέδες, σάν τή βιχή ιμας τταρά άττό όρέ γέρο, τόττο (Ιυνειχίζ—αι) 4 Γ ί:·7 ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «Η ΑΛΜΦΕΙΑ» ΑυΕΒΔΟΜΑΔ|ΑΐΑ ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ > -^^Α-1^1^10 ΚΡΗΤΗΣ
ΟΛΟΣ ΜΑΡΟΠΩΡΓΗ 5
. , Τηλ, 280291
* ν.
βΚΔΟΤΗΙ -ΔΙΕνβνΚΤΗ,:Α- ΥΠΕΥβΥΝθΧ
(ΜΑΝΟ2 ΧΑΡΗ2)
ΦΩΚΩΝ 21 — ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
Τεχνική έτπμέλεια: Μάνος Μαγριπλής
Ήφαίοτου 18 ·. 'Ηράκλειον, Κρήτης
ΟΙ ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
"ΑΓΩΝΙΕΣ ΜΙΑΣ ΕΠΟΧΗΣ,
(Μιά ένδιαφέρουσα ποιητική συλλθγή τοθ Γιάννη Χατζηδάκη)
"Ό Γιάννης Χατζηδάκης είναι
Ενός 'Κρακλειώτης ποιότης,
πού παρουσιάστηκ*, στόν χώρο
των Κρητικόν Γρσμμάτυν, σχε
τικά προσφατα.
Ή παρουσία τού δέν τίτον
πομ—ώδικια κι' οϋτε συνοδεύτη
κε άπό τιιμιπανοκρουσίες &ημο-
σιότ—άς. Γι' αύτό «αί τταρά
τό δτι βχει έκδόσει <ί&η τρία ποι^τικά βιβλία, βΐνβι σχίδόν ότ/νκστος, άκόμη ««Ι στούς πνευματικούς κύκλους. Κι' ο<μως, ό Γιάννης Χατζη¬ δάκης είναι Ενας ποι—ής «ού παρουσιάζει ενδιαφέρον. Πρώτα γιατι £ίναι Ενας ττοι "ής >μέ Ιδιαίτϊρη εύαισθπσία
κι' έττειτα, γιατί είναι δεμένος
πάρα πολύ ιμέ τίς ρίζες τής
Κρήτης. Μέ τή γλώσσα άκρΐ'
βώς τοΰ Νη<ποΰ, προστταθεΐ καί έκφράζει τίς περισσότερες «ορές, αότά παν νοιώθει στόν έσωτερικό τού κόσμο Κ Γ αΰ είναι ίδιαίτερα άξιοπροσεχτο «αί άξιόλογο, γιατι Ετσι συμ- βάλλει σημαντικά στό νά δκχτη ρηθή τό ικρητικό γλωσσικό Ιδίω μα, πού μερά μέ τή μίρα ■ δυοτυχώς — χάντται, δπως τό σα καί τόσα αλλα, ά—ό τα ά- νεπτανάλ"- α {(θη καί εθιμά •μας. Τό τελει/ταΐο βιβλιίο τού Χά τζηδάκη, πού κυκλοφόριησε τίς τέλει—αί«ς ιμέρες τού 1975, τι τλοφορεΐται «'Άγονίβς μιάς Έ ττβχής» καί πβριέχει Ενα περιε χτικό προλογο καί ιτοιήμοτα Η ΑΝΤΡΟΜΑΝΑ σέ έλενθερο καί παοαδοσιακό στίχο, ττού χωρίζονται στΐς τρ«ϊς ένότητες: «Άντάρες», «Πίκρες», «'Αλήβεκς». Συνολικά ή ττοιτττική αυτή συλλογή τοΰ Γιάννη Χατζηδάχη ΧΡΕΟΣ ΠροσΊτοΟησε καί στά συντρίιμμια σου πάν» νά περπατήσεις όλόρβος Σάν δέν μπτορβσεις τουλάχιστον μην ξετπέσεις! Η ΑΜΟΙΒΗ -Τί έξώφυΑλο της νεας —οΐητι- χής συλλογής τού Γιάννη Χα- τζηοοκη· ττεριλοιμβάνει 53 ττοιήματα. 'Αττό τα ποιιγματα αώτα ξε χωρίζαμε καί δημοσΐ€ύομ« ττα- ρακάτ» τα ίξης: Ό οΰρανός σκοτιϊνιο—ε κι ή θάλασσα βρουχάται, άφούρα σκεττασε πυκνή τα δρη καί στά ϋψη άγριογεράκου ή κραυγή ξισκίζει τούς άνέμου^ μά, ή Μβνα στέκεται βανβή στή ν άττειλή τσ' άντάρας θωρεί τα πραμηνύματα ξ*σηικ«οιμοΰ, κι άντάμα ΐσκιους νά ξ—ροβάλουνε ά—' άντρειωμένω» τάφονς. Άρμστω ταραχή γροικά ψηλά στά βουνοοάχια νι' άνσττριχιά, μά θαρρετά τό μονογιό ττροοτάζει: — Στέρβψε, γιέ μυργιάκριβε, παράιμερα τ' άλέτρι, ζώσσυ τό μανρο-μάνικο, ττάρε τό καριοφύλλΐ, στάσου άντικρύ στόν κίντννο κ ι αν ττιότίρο ζυγώσο σΰρ« λεβέντικο χορό, ξακλούθησε τό ζάλο τού κύρη, τοΰ ττροττά—ο« σου, στό θέρισσο, στ* Άρκάδι κι έ—ά ττού σί ξεγέννησα κανίσκι θά ττροσμένω τό γυρισμό σου ήλιόχαρο γή θάνατο άντρειιβμενου!... Μάρτης '74 Άφ' δτου αρχισα νά νοιώθ» πρόσωπα, -ράγματα, Ιδέες, τρείς άγαπες ξβχώρκτο: Άλήθεια, θάλασσα, Γυναϊκα. Γεννοβόλησαν δλ*ς. Ή ττρώτη κατάτρετνμα Ή δεύτΐρη ικίντυνους Ή τελευταία συντρίμ<μια!. ΑΠΟΡΗΜΑ Σιμά στήν κρονσταλόβρυση, στ" αγριο τό βουνοπλάγι στέ*χσαι Γέρο — πλάτανε χωρίς ν' άπηλογάσαι πού σέ τυλίγουν* σφιχτά ένοΰς κισσοΰ πλσκάιμια βυζαίνσντας άχόρταγα χυμούς άπ' τόν κορμό σου γιά ν' άνεβοΰν τ' άνήρπορα ψηλά μαζί σί σένα. * * * Κάποιος πϊράτηςο·τ«ματά, στ* ά-όσκιο σου κονχνγει, παράξενο τού φαίνεται τό σφιχταγκάλιασι^ σας, στιγρή δέ βρίσκει άν—αημό, ντουχιουντισμένος ο-τϊκιι γιατί μιά σχέφη τού χτνπά τό νού κι άναρωτιέται: —- Τοΰ ίρωτα νάναι σύμπλεγμα γιά τύλιγμα θανατον;... 'Από τα παραπάνω ποιήιματα τού Χατζηδάκη, καταλαβαί- ν«ι, πιστεύομεν, ό άναγνώστης, κατά κάττοιο τρόπο, τάν παλμό πού δονβϊ την ψνχή τού ποιητή, πού άθόρνβα κα* ϊΐ—κνείδητα, ύτ—ρετεΐ την Τέχνη τού Αάγου κβί εΐδικώτερα τν Πήοίηση. κλιισμένος σ' Ενα κ«*τάδΐ'κό τού μ«τερίζι στή γρ< ♦ική γειτονιά τού Κάστρου, πού βρίσκεται κάτω ακριβώς άπ< τόν τάφο τοΰ Μεγάλου Δασκάλοι; Νίκου Καζαντζάκη. Ή σύντοιμη αύτη παρουσία, θά πρέπει νά θεωρηθή σάν έχτ μηκτη στήν προσπαθεία ενός πνευματικόν άνθρώπβυ, ενός κακ νού>γιου μέλοΊ>ς της Καστρινής Πν€υμ«τικής Οίκογίν*ιας
την όπσία τόσο άγσπτά καί τιμά ό γράφων.
μ·χ·
ΤΑΒΕΡΝΑ
"ΔΙΟΝΥΣΟΣ.,
ΠΛΑΊ· ΣΤΟ ΤΑΧΥΛΡΟΜΕΙΟ
ΠΑ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΦΑΓΑΛΕΣ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΥΣ
"Ενα καλό φαγητό
σ' ίνα δμορφο περιβάΛλον
Νυφικά ύψηλής ττοιότηττχ
ΜΗΝΑΣ ΧΟΥΣΤΟΥΛΑΚΗΣ
Παραπλεύρως «ΚατράντζοΐΛ
Τηλέφωνον 283.428
ΤΕΧΝΙΚΟΝ ΓΡΑΦΕΙΟΝ
ΑΡΔΕΥΤΙΚΩΝ ΕΡΓΟΝ
ΙΩΑΝΝΟΥ ΜΙΧ. ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗ
ΓΕΩΠΟΝΟΥ (Τ.νΕΕΒ)
ΜΕΛΕΤΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΙ
Διατίθενταη: Σωλήνες Άλουμινΐου
Ταχείας Συνδέσεως — Πλαστιωές:
ΑΝΤΛΙΕΣ — ΠΟΜΟΝΕΣ — ΚΙΝΗΤΗΡΕΣ
ΕΚΤΟΞΕΥΤΗΡΕΣ
Έγκαταστάσεις Άρδεύσεως θερμοκητΚων
Άγίου Μηνά 7, — 3ος δροφος — τηλ. 224.479
(Παραπλεύρως ΙΚ Α)
"Αν άνήκεχε στοίτς καλοίτς
όδηγοίτς φυλαχτήτε άπό τούς
ρέτρΐους.
...μέ Ηομική Προοτασΐα ΑΚΑΟ
Σέ κάθί άτύχημα πού όεν φταϊτί ή ΑΒΑΟ σάς
προστατεύίΐ καί διεκδικεΐ τ4ς αξιώσεις σας
μέ δικηγόρο τής έκλογής σας
γιά όποζημΐωση έκ τραυματισμοϋ,
, έπισκευή αύτοκινήτου κ τ.Α.
Όμως ή ΑΗΑΟ σδς ύπίρασπΐζεται κΓ δταν ίσίΐς
κάν«Τ€ κάποιο τροχαΤο ποινικό άδΓκημα
ή παράβαση κ.τ.λ. Ή ΑΗΑΟ πληρώνίΐ ώς
150 000 δρχ. δικηγορικό, δικσστικά Ιξοδα γιά
κάθε Πίρΐπτωσή σας χωριστά σ' δποισ χώρα
τής Εύρώπης κι'Λν ίίστί
Γιά κόοε πλπροφορΐα:
ΑΚΑΧ» ΗΕαΑ$ : ΑΖΦΑΛΕΙΑΙ ΝΟΜΙΚΗΧ ΠΡΟΠΑΖΙΑΧ
■ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΙΝΑΚΗ!
,ν..- .. -ν- . ι. ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘνΛ
-ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 15 - ΤΗΛ. 222.651
ΓΕ·*ΜΑΜΙΑ £Τ. ΚΕΦ
Ι 000 000 ΑΡΧ
ΧΟΡΕΥΤΙΚΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ
"ΣΤΑΜΝΑ»
Τηλ. 286-106
Χ«_8β βράδυ
ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΜΕΝΙΔΗΣ
ΜΑΙΡΗ ΚΑΤΣΟΥΛΗ
Γιά δλους έσδς πού καταλαβαίνετε ιτόσο άπσραίττντη είναι
στήν έποχή μας μιά ξέντ, γλώσσα:
ΤΟ «ΡΗ0Η06ί0Τ»
δϋΡΕΒ ΕΝΟίΙδΗ
Τώρα καί σΐήν Κρη«η
Μέ τό μοναδικό διττλά ήχογραφιτμένο τού αύσττιμα, έξ ολο¬
κλήρου στά στούντιο τεΛ Β.Β.Ο., τ»κ Αγγλίας.
5.000 λέξε,ς ^
7.500 ίδιομστισμοί καί προτάσϊΐς
125 περιεκτικοτατα μαθήματα
πτυχιο ΡκορΐσΐΝσγ καθηγητού λγγλικηχ
Είναι 4 ψορές πλπρέστερο καί 7 Φορές ♦θηνοτερο.
Κυριολεχτικά ύττερτσχείας Ικμοτθήνσεως, κατάλληλο κσί
ττροσαρμοσμένο στίς άνάγκες τού κάθε άτόμου, άσχέτως
μορφώσεως καί ήλικίας.
ΤΗΛΕΦΩΝΗΣΤΕ Υ4ά δωρεάν έ-ίδειξη στόν Κ.;
ΜΙΚΟΝ ΠΟΛΙΤΗΝ
ΤΗΛ. 284.1β5 — 235.020
( άπβυθυνθήτε στό κοπάστημα δΙσκ«ν
ΣΤΕΛΙΟΥ ΑΕΡΑΚΗ
Λι«φ. Δικαιοσύνης — Ηράκλειον
ΑΥΤΟΚΜΪΗΤΑ
εΐτκοΕΐν
ΕΤΟΙΜΟΠΑΡΑΔΟΤΑ
ΟΧ 2200 — ΟΧ 2000 — 6$ $ΡΕΟΑί — ΑΜΙ β
ΓΕΝ ΙΚΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ
5ΙΕί0Ο Α.Ε. ΣΥΓΓΡΟΥ 100 — ΑΘΗΝΑΙ
ΑΝΤΙΠΡΟΣΠΠΟΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗΝ
Κί.νΓΓ. ΚΑΡΟΥΖΟ-
ΧΑΝΔΑΚΟΣ 6 — Τΐ|λ. 285.811
ΔΙΑΘΕΤΩΜΕΝ ΠΕΠΕίΡΑΜΕΝΟΝ ΣΥΝΕΡΓΕΙΟΝ
ΚΑΙ ΤΑ ΓΝΗΣΙΑ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΑ
ΤΟΥ ΕΡΓΟΣΤΑΙΙΟΥ αΤΚΟΕΝ
·> 'Λ-' ,·
'ίχ
--. . * ? Λϋ<-5Γ 12 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1976 ΚΟΥΖ ΚΟΥ! δηλαδη της όμιλίας τού), *ί»α· πραγιματικά, ό Βονλεν ττ,ς τβν Κ.Κ.Ε. (έσ.) κ. Λεωνίδας Κύρκος. ΓΓ αύτό καί κάΐΓθΐος *ιτό το πνκνό οκροατήριο τι« —«. σφατΐτς ό*ιιλίας τού στό «Ντορέ». &<^α^*^ «η: ___ "Οταν μιλά ό Κύρκος μοτγευβι το ακροατήοιο τού. Γι ςώ- τό στήν πιρίπτωση αυτή «ν ττρέ—ι νά λέγεται Κύρκος, 4λλ4. ,.... Κίρκη!.... _______^ • Μεγάλη έπιτυχία σημ€ί«σε η *·η*ο-ίαση τοθ ΠΑ,ΣΟΛ στήν «Ξαστεριά» καί άπό πΑευράς προσελεύσεως (600 —ρ,'. που ατομα) καί άπό πλευράς ένβουσιασιμού καί κεψιοΰ. Άλλά καί άπό πλευράς *κ-ληξεων. Μέ πρώτη εκ-ληξη αύτη» τον Γραμματβα τού ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ήροκλίίου κ, Σαρρή, πού έκτός των βλλων Ικανοτήτων τού, ά-έδειξβ δτι Ιχει καί... τραγουδιοτικίς Μέ την εύκαιρία αυτή κάποιος άκούστηκε νά λέη: — Τιραϊα τα είττε ό Σαρρής τα τραγούδια τού θεοδοράκη θά προτιμοΰσα δμως νά μός ίλεγ* τό «τραγούδι τής χαράς». Γιά δσους τυχόν δέν τό γνωρίζουν τούς πληροφορώ δτι, τ» «τραγούδι τής χαράς» είναι άπο την 'Ενάτη Συμφωνία τοθ Μπετόβεν καί ήταν τό άγα-τϊ»έν» τραγούδι τού Λένιν. Φαίνεται δτι ό κύριος αύτός ήτο» άπ* έκεΐνους «ού βέλοι/ν τό ΠΑ.ΣΟ.Κ. νά πιστεύη *ίχ· μβνο στόν Μαρξκτμό, άλλά κα! στόν Λενινισμό... • Τό ΧριστουγβννιόΓπκο δίντρο πού «φότί·», ό Δήμος Ήρο κλείου στήν Πλατεϊα Ελευθερίας, προκάλεσε τό θανμα-μό μι- κρών καί μεγάλων. Μεταξύ αυτών πού τό θαώμασαν, ήταν και μιά γερόντια»» άπό χωριό τοΰ ΝομοΟ Ηρακλείου, πού παρατηΡ»*ντβς μέ θον μασιμό τό γνήσιο αύτό ίλατο, άκούστηκ* νά λέη: __ "Ε τό παντίρμο ήντα διμορφο δεντρό άποΰναι καΐ κοντό νά πιάση θέλει..... Δέν θάταν, έπ' εύκ«ιρία, δχ-Μ,μη ή ·δέα νά φροντίση ό Δή- ΐμος γιά νά «ιτιάσουν» μερικά δέντρα, βχι φυσικά Χριστονγεν- νιάτικα, πού λείττουν παντβλώς άπό τό Ήράκλειο. μ*τα- • ΣυςηΊτάνε δνό Ήρβκλειώτβς, γύρ« ο—5 τόν «μ)νι — σχττματισμό» πού Ιίγινε πρόσφατα. — Τί γνώμη 2χ*ις, ττ»ς σοΰ φά>η»«; (Ρωτά ό ίνας).
— Μικράς άνοκτχηιμο-ισμός γιά. . ,μίτγάλες ήλικίες, ιτού βό
μποροΰσε νά ονομαστή καί... Ράλλη — άντίκα.
Πραγματικά καί οί δυό ύπουργοΐ πού άπο>μακρυνθήκανΐ <(. σαν.... άντίκες, ή μιά μάλιστα μασονική. "Οσο γιά τόν κ. Ράλλτ) πού ανέλαβε τό Ύπουργεΐο —4 4. ποΐο ύπάγονται τα Νειάτα, δέν ιΤναι βεβαία καί πολύ παληά άντίκα, άλλά ειΤναι όπωσδτνττοτε παληό... καραβάνα «β μάλι¬ στα... βασιλική. • Καί μιά ττού ό λόγος γιά τόν άγοκΐχινματισμό, έ&» έναν άκόμη σχετΐκό διάλογο. Λ«ι ό Ενας, —ου π»ο«αν&ς είχ* ιτιστέφβι τίς Φήμες τοΰ περιβάλλοντος τού Μανόλι>, πώς στήν ττρώτη άλλαγή" ίιηονρ-
γοΰ, θά αναλάβη ό Μανόλης τους.
— Μουδέ έδα δέν τόν ^θ(μι τό Μανόλη καί 6έν <(λλαξε μο- νο Ενας, μά δυό ύπουργοί. Καί άτταντά ό αλλος. — Φαίνεται πώς θά άλλάξη τό σχετικό τραγουδάκ* καί βά λέμε άπό έτταέ καί πέρα: «γύρου, γύρου δλοι, στ ήν.... ακρη τό Μανόλη...... Κι' δμως, εχει ό θιός. Στόν μβγάλο άνασχτνμοττιοιμό μπορή νά περισσέψη ϊστω καί κανένα ύφυπουργεϊα... Ό,τι πιάσαμι. • Κάτω άπό τό τραπέζι πού (τπτφχε. στήν ύσοΒο τού ΐ'Α- τλαντίς», τή βραδυά τοΰ Τέννις, γιά τή διαθέση των προακλίί- σεων κλπ. βρισκόντουσαν και δ «ό ραχέττες. Γιά ,μιά στιγιμή λοιπόν, κάποιος άπό την έπιτροπή λάι στόν διπλανό συνάδελφό τού. — Κύττα έδώ, ό ντεκοραττρ ξέχασε νά κρβμάση τίς δυό ρακέττες. — "Ας τις έκ*ΐ (τού άπαντα ό αλλος), αΰτές είναι για βλ- λη δουλειά. —- Δηλαδή; — "Αν φανή ό Μάνος Χαρής άποφε έδώ, θά καταλάβικ για¬ τί... χρειάζονται οί ρακέττες. Δν ύπογράφω την πιστότητβ τού διαλογου, γιατί δέν ίμονν οΰτε έγώ, οΰτε κανείς αλλος άπό τούς συνεργάτχς της εφημε- ρίδας, αύτϊκοως μάρτυς. Κι' αύτό γιατι, κατά σύ,μτττςχ-, κανείς μας δέν διαβέτει σμόκιν. Πώς θά τι,μούσβμε λοιπόν τή βραδυά; Κι' υστχρα, μεταξύ μας, ό φόβος φυλλάει τα Ερι»μα... • Καί Ενα αλλο σχβτικο «χους — κούς» «ού μάς μ«τοΦίρβη· κ« πάλι. Γιά κάποια στιγιμή της ωραίας χαρτο—αιχτικής βραδν&ς, οί παρευοισκομΐνοι αρχισαν νά κυττάνε πβοσιχτικά ό 1»βς τόν άλλον. Κι' αύτό, διότι κάποιος φαρσέρ, εϊχβ ΐΝυκλοφορηνει α»» στόμα σέ στόμα, έμπιστευτικά, δτι ό διευθι/ντής μας «τταν άνα μεταξύ τους... μεταμφιβσιμένος! • Μεταξύ αυτών πού ύπ»δτχτήκαν« τόν κ. Μητσοτάκη, κατά την τελβυτβία έπίσκεψή τού στό ·Ηράκλειο, ίτο» καί Ενας τι- τλοΰχος σταφιδοεξαγογέας. Μόλις λοιπόν επιο—μάνβηκι ή παρουσία τού, στό άεροδρό- ΐιιο καί στό γεΰμα τού «'Ατλαντίς» (δπου ίτταν πιό «κή), κάποιος —έταξι τόν πόντο τού. — Καί δέ μου λές τώρα, τ! θά γίνη δταν τό μάθη β ΌμολογΒΜμένως έγώ δέν «ατάλαβα τό βαβύτερο νό»>μα τίΚ
έρΜτήσχας....
• Κάποιος αλλος έττιχ*ιρη.μ—ίας τού Ήρακλίίου, ήταν δισρ-
««ς στά μέσα καί στά ϋξω, καβ' δλι» τή διάρ«ια τής παραμο¬
νάς τού κ. Μΐ|ΓΓσστάκη στήν Κρήτη. Δέν τόν αψησ€ οϋτ* στιγμΛ,
«τγ6 την ΰρα πού ήρββ <—ό άεροδρόμιο, μέχρι τή> ώρα «ού ϊ-
♦νγ*. Τού διέβεσε κοοί τίς ώρες τού καί τή μερσεντές τον.
Κάποιος λοιπόν παρο-ήρησε σχετικά:
—· ΕΤδες δτι εϊχοί— δδικβ πού τόν λέγατ* τόν ανβρ«»ο.. -
«τιστο ©«μά; Αύτός τκχιδί μου είναι, άντίθβτα, πολύ.... *'-
στος.
—- Μπορεϊ νά «Τναι ττιστός. άλλά δέν ξέρο «ν είναι καί..
«"ο-·Γθς, άττάντησ* ό αλλος συζτ»τητής πού άπ' «.τι ιιάθβ»1
τ»ν υστέρων. ένδιαφερόταν γιά την άντιπροσω-εία τής Σελ
Ο ΕΧΕΜΥΘΟΣ
>νΜ*ΐηηιι.ι·>ηηηη« ι--------------___-______ -__ ____
ΑΛΥΣΟΠΡΙΟΝΑ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ
— ———™^™——-—■ρ-Γ ------— «
Πά κΑθε είδος ύλοτομίας θά βρήτε όχριβώς τό κα¬
τάλληλο τιριόνι, —ή σορά τού 5ΤΙΙ-^: άπό τα μι¬
κρά κλαδεντικά πριόνια, μεχρι τα νεγάλα μοντίλα
Υίν'κης χρήσεως.
• αι-.. ΔΙΛΘΕΤΟλΛΕ ΑΚΟΜΗ:
• /ε"|ΚΑΣΤΗΡΕΣ ΕΠΙΝίΙΤΐθΥΣ ΓΈΡΜΑΝίΛΣ
• ΨΕΚΑΣΤΗΡΕΣ ΕΔΛΦΟΥΣ ΙΑΠΩΝΙΛΣ «
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΥΔΟΝΑΚΗΣ
ο;: ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΑΝΤΖΟΥΡΑΚΗΣ Ο.Ε.
^ Πλατεϊα 'Αρκαδίου — Κυρίλλου λχ»Μάφιικ 15
«%»■„„>*, Τηλ*·. 282124

1·7β
ΗΡΑΚΑ1ΙΟ "Η ΑΛΗ·ΕΙΑΜ ΚΡΗΤΗΣ
ΧΙΛΙΛΑ 3
ΜΪ9ΕΡ0
0-Α ΜΑΣ ΓΡΑΦθν
ΟΙΑιΑΓιβ_ΤΕ_ΜΑ-
ΜΑΝΟΛΗΣ ΚΑΝΑΚΗΣ
ΕΝΑ ΤΣΟΠΑΝΟΠΟΥΛΟ ΠΑ ΤΙΣ ΒΑΣΕΙ!
Κύριε Χαριτακη Μανολη,
Δέν ξέρω πολλά γρά,μιματα
γιά νά σάς γράψω Ινα καβώς
ττγκπίΐ πρόλογο, άλλά αύτό
ιτού ξέρω είναι δτι ντρέπομαι
νά λέω πώς είψαι Κρητικός.
Καί ό λόγος πού μέ κάνει
νά ντρέποιμαι καί έμένα κα)
ίλονς (τό έλπίζω) τούς Κρή¬
τες, (Τναι αότές οί καταραμέ-
νες Βάσεις των ΗΠΑ.
Μά τέλος πάντων αύτοι οί
Άμίρικανοί, γιατί δέν ξεκολ-
λοθν τίς 6εντουζ«ς τους έ—ά-
νω άπό την Κρήτη;
Κρήτη!... Κρύπτη Επρ—ιι νά
λέγεται. Κρύπτη γιά τούς ά-
ττατεωνες, τούς τυχοβιώκτβς
καί βλα γενικώς τα άποβρά-
οηματα τής κοινωνίας πού ζοΰ
,με. Κα) κατά την γνώμη την
οικιά ιμου, ενός τσοπανόπου-
λοκ 17 έτών, ψταΐνί οί Άμερι
κανοί καί δλοι γενικά οί ξένοι
πού ερχονται. 'Αλλά Ιδίως
αότοί»
Πολλές ψορές στέχομαι, ά-
κουμπω επάνω στήν μ/παστοΰ
να μου κα) κοιτάζω πρός τό
Ήράκλοο. Μέ την φαντασία
μου λοιπον βλέττω την θάλασ
σα νά Ερχεται κατ' επάνω μου
καί τό Ήράκλειο νά τό κατα
—ίντι ή θάλασσα. Κα) ή αίτία
τής καταστροφής νά είναι οί
'Αμερικάνοι. Γιατ) (νά τό θυ-
μάστε αύτό) Ινα πυρηνικό πό
λίμο δίν τόν άποφεύγουιμϊ.
Είτε έ^ιιΤς ιϊτ« τα παιδία
μας. Καί θά ψταΐνε οί γιάνκη-
δες κα) οί Βάσεις τους καί θά
καταπιή ή ίΟΧοσσα την δμορ
φη Κρηιτη μας.
Αότά πού θά «ίθελα νά
γράψω δέν τα βάνει Ενός όλό
κλήρος τόΊμος, γι' αύτό σάς
άφήνω έδώ, γιατ) ξίρω δτι ο
χρόνος γιά σάς είναι πολιττι-
ΐμώτατος. Καί έξ αλλου, αύτό
*βύ νοιώβω ή πέννα δέν τό
γράφη. Γι' αύτό λοιπον σάς
άφήνω καί σάς παρακαλω νά
"βτέψ— χ δτι: Κάθε Κρητι-
«•Ο τό αΐμα θά ξι—νήση καί
τβτε (άργά ί γρήγορβ) θά
ξεθάψουν τα τουφέκια κα) θά
γίνη ή οεύτ«οη Μάχη τής Κρή
της. Γι' αύτό λοιπον Ας βοη-
θήσωμε δλοι μαζί νά διώξωμε
τόν Γιάνκη επάνω άπό των γο
ΑΓΡΟΝΟΜΟΣ ΒΙΑΝΝΟΥ
ΔΥΟ ΑΓΡΟΖΗΜΙΕΣ
νιών μας τα δγιβ χώ*ιορτα.
'ΕοτιΓς βοηβήσατε μέ δ,τι
μέσον διαθέτατε, στό νά φύ>
γουν ο! Άμερικάνοι, καί σάς
εΰχομαι ολοψύχως νά «τννεχί-
σ*τε τόν άγώνα Εως δτου Φύ-
γουν οί Βάσεις. Καί έγώ βά
κάνω δ,τι μπορώ γιά νά δοηβή
σω.
Έν Ηρακλείω τή 24.12.75
Δικός σας
ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΑΝΑΚΗΣ
Βοβκόπουλο 17 χρόνον
Γοΰρνες Τεμένους
Ηρακλείου
Δ.Ε.Η.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΑ ΤΟΝ ΠΟΜΠΟ
ΠΡΟΣ
Την Δ) «τιν τής εφημερίδος
«ΑΛΗΘΕΙΑ»
Ηράκλειον
Κύριε Διευβυντά,
Είς την «ΑΛΗΘΕΙΑ» τής
1.12.75 διεριμηνεύοντσι ·π-οφά-
ττονα αναγνωστών σας, αφο¬
ρώντα είς παρουσιαζοιμένην ά
νωμαλίαν είς την λειτουργίαν
των τηλεοράσιών των, λόγω
τής εγκαταστάσεως ώς Ισχυρί
ζονται ενός πο-μττοϋ είς τό κτί
ριον τής ΔΕΗ.
'ΙΪΛΓί τού προκειμένον, ϊχο-
ιμεν την τιμήν νά σάς γνωρί¬
σωμεν δτ; ή έν λόγω διαμαρ-
τυρία έτέβη £—' όψιν των αρ¬
μοδίων Κεντρικών 'Υι—ρεσιών
τής Έτπχίΐρήσεως, θά ένη,με-
ρώσιχμ^ν δέ ώμάς σχετικώς,
το ταχύτερον δυντ—όν.
17.12.1975
Μετά τιμης
Κ. Π. ΚΟΝΤΟΣ
Διευθυντής ΔΕΗ
Δ)ν—ως Πε^ιφερϋας Νήσων
ΕΛΛΗΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
ΔΙΟΙΚΗΣΙΣ ΑΓΡΟΦΥΛΑΚΗΣ
ΑΓΡΟΝΟΜΕΙΟΝ ΒΙΑΝΝΟΥ
Αριθ. Πρωτ. 958
ΠΡΟΣ
Κύριον Έμμ. Ν. Χαριτάκην
Ηρακλειον (όδος Βικέλα 14)
ΘΕΜΑ: Απάντησις έ~ί έγ
γράφων παρβιπόνων τού.
Είς άτράντησιν των άττο 30.
9.75 κα) 15.12.75 ε-ιστολών
σας γνωρίζ»μ«.ν διά μέν την
ττρώτην ή όττοία εΤχβν ΐΓρολΐτ
ιττικον οτκοττόν, δτι έδώσαμεν
όιμέσως είς τα αρμοδία δργα-
να τάς δεούσας όδηγίας καί
έντολάς κα) μσλιστα έ~ί έχ-
τταιδιιηικής συγκεντρώσεως
διά την διαφύλαξιν τής άγρο-
τικής σας τπριονσΙΊας γενι¬
κώς.
Έττίισης επί τής ©ιυτέρας
Ατριστολής σας ττροσφάτου,
γνωρίζομεν δτι ό όιτεύθυνος ά
γροφύλαξ ίτττέβολλεν την ό—'
αριθ. 227)2.12.75 μήνυσιν κα
τα τού «τηνο-τροφου Έμμανου
ηλ ΆΐΓθσ. Μιχελάκη διά προ-
ξενηθεΐσαν ζτϊμίαν υπο τού
ττοιμνίου τού είς χορτονοιμήν
είς τό *<ς θέσιν 'Αφρατί κτήμα σας οξίας 100 δρχ. καί την υττ' αριθ. 228)17.12.75 τοιαύ την κατά τού Ιδιον δι' έτερον ζημίαν είς χορτονομήν έττίσης 100 δρχ. άξίος είς τό είς θε σιν Σταύρον κτήμά σας, αμ φότεραι δέ αί μηνύσεις αυται θά έκ£ικασθώσι κατά την δικα σιιμον τού Άγρονομείου την 14.1.1976 έν 'Ανω Βιάννω. Πρός τούτοις γνωρίζομεν, δτι έδώσαμεν κα) τταλιν τάς δεού σας έντολάς πρός τό υπχύθυ- νον δργανον διά την συνιχη παρακολούθησιν και τήιν ενέρ¬ γειαν υ—' αυτού των νονψων IV— των πρός προστασίαν των κτη,μάτων σας. Έν Βιάννω τή 20.12.75 Ό 'Αγροναμος Βιάννου ΝΙΚ. ΜΑΣΤΡΟΠΩΡΓΑΚΗΣ Χριστιανικές Ζκέφεις ΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ ΒΑΦΤΙΣΗ Τοθ κ. Γ. ΧΙΩΤΑΚΗ ΓΕΩΡΓ. Ε. ΤΕΡΖΑΚΗ! Χειροθργος—Όδοντί—ρος Βικέλα 17 (Βαλιδέ Τζαμί). Τηλέφ. 224-481 Δέχεται καθ* έκαστην 'Αναμφισβήτητο Ίστοριχό' γεγονος, ή ΓΕΝΝΗΣΗ καί ΒΑ- ΦΤΙΣΗ τού ΧΡΙΣΤΟΥ. Π^Ιγ άκόμα σνμ&τ) τό ·μυστί| ριο τούτο τής Θείας «ενώσε¬ ως», ώς άναψέρεται είς τα 6ι- βλΐα καί νά επέλθη ή Σωτηριώ δης αυτή μεταβολή είς τόν Κ ό σμο, προειπώθη κα) δββαιώθη έν λε~τομέρ€ΐα, τό όποϊο κα! αυτό όπτοτελεΐ Ίστορικό γεγο- νός. Έλίύθερος εγεννήθη ό ανβρω τΓθς, νά παραμένη, δμως, ποτέ ΐσως δέν άπολαυνε οΰτε Οά ό-ολαύστ), την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ τού, δταν συρώμενος έχ των τα πεινων παθών τού, παρονύρε- ται καί παρασύρη στήν *Ά6υ- σο πολλούς και πολλά!!... Πολιτισμοΐ άνθοδν κα) σ&ή- νουν, δυνύμχις ερχονται καί τταρίρχοντ—, φιλοσοφί«ς προ- δάλουν και σβτννουν. εΤό —άν ρεΐ κι' ουδέν μένει!!». Κανονας μ' έξαίρεση, δμως, ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΞΥΛΙΝΟΝ ΕΠΙΠΛΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΛΥΓΕΡΟΥ ΕΠΙΠΛΔ ΠΟΙΟΤΗΤΟΣ ΖΕ ΧΑΜΗΛΕΣΤΙΜΕΣ ΤΡΑΠΕΖΑΡΙΑΙ ΣΑΛΟΝ ΙΑ ΚΡΕΒΒΑΤΟΚΑΜΑΡΑΙ ΣΚΡΙΝΙΑ ΒΙΒΛΙΟβΗΚΑΙ ΠΟΡΤ — ΜΑΝΤΩ ΕΙΔΗ ΚΟΥΖΙΝΑΣ ΝΤΙΒΑΝΙΑ ΣΥΝ0ΕΤΑ — ΕΠΙΠΛΑ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΙΚΙΛΙΑ ΤΙΜΕΣ ΑΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΑΙ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΑΙ ΙΔΕΑΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΛΕΠΤΟΜΕ- ΡΙΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΔΟΣΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑ- ΤΕΛΕΙΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΕΙΟΠΛΙΣΜΟΣ εΠΙΜΕΛΗΜΕΝΗ ΣΚΕΥΗ ΚΑΤΑ- ΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟ ΠΡΟΧΩΠΙΚΟ ΜΕΛΕΤΗΜΕΝΗ, ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΖΙΚΗ ΠΑΡΑΓΑΓΗ ΣΩΣΤΉ —Τα Ιπιηλι μας καλύπτουν δλες τίς άνάγκβς τοθ σύγχρο νο σπιτιοθ. ' —Μβταφέρομβ τα βΐδη μας δπου μδς ζητηθουν. —Τα προΐόντα μας διακρίνει ή ποιότης καί ή χαμηλή τιμή, —Έλέγξατε καί κρίνατε την προσπαθεία μας. —Προτίμησιν μας γιά τό συμφέρον σας. ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΝ δόν χιλ. όδοΰ Ήροκλβίου Μοιρών Τηλ. 280689 ΕΚΘΕΣΙΣ Α' Πλατεΐα Άρκαδίου Τηλ. 284759 ΕΚΘΕΣΙΣ Β' Μανουσογιάννη-Πλατεϊα Άρκαδίου Τηλ.289160 φιρμα στο ηρακλειο ια€ρημισεις στο ραδιοφωνο, στην εφημερίδα, αττογηπεδο, στην εθνίκη οδο, κ.λ.ττ. μακεΕες - ζωγραφικη μετ:αξοτ:υπια - χαρακτ:ικΓ| επιγραφες παντ,ος τυπου ζωγραφου 7 τηλεφ. 281.161-286.460 καί ή έξαίρεση τού Εγκειται Είς το λεπτό σημιεΤο τής όρθής πίστεως. "Ετσι αν σταθοΰμε 'Αντρί- στικα στό (—τμεϊο τής Ίστορί άς πού άναφέρει την ίνοαΛρώ πησιν τού ©εοθ χάρι τού άν- θρώπου, ν' ακούση τό Δριμό- ψωνο των Μαννάδων πού ό θη ριώ&ης Ήρώδης διέταξι νά σφάξουν τα παιδία τους, μέ τή σκέψη πώς ιμέσα σ' αύτά θά τύχη κα) ό ένανθρωπήσας ©εός, διότι έφοβεΐτο ταχα- τ«ς πώς θά τόν έξεθρώνιζε!! Ξεβρονιασμένη ψυχή, ήλίθια φιλοσοφία, ξέφρενη άπάτη, α- γνοια ήθικών κα) φυσικών νό¬ μον. "Εκαμε δ,τι ΐΗτορουστ διότ ήτο ήλίθιος άττοδείχτηκ* ώς Άντιπροσωπευτική είκόνα των κάθε λογής κάλπικων Βασι- λιάδων κάθε έποχής. Καί δέν μττοροΰσε νά έννοήση τό άπει ροελάχιστον πού αποτελεί ώς Ολη, έν σχέσει μέ τόν χώρο καί τό χρόνο πού τόν πφΐβάλ λει κα) δέν τού μένει παρά ιμονο νά σκεφθή τό βαθύτερον νότιμα τής υπάρξεως. Άλλοίμονο!!... Νά προβλη- ιμο—ίζεσαι τό νοιώθω, νά γίνε σαι δμως άρνητής τής ζωής.. Διότι άρνησις νομίζω σάν αυ¬ τή, δέν ύπάρχει χιιρότερη. Τό μήννμα τής ένσαρκώσε- ως βογκά καί ΒΡΟΝΤΑ — στούς αΐθέρες. Είναι άνεξάν τλητη καί έκτός χώρου καί χρόνον ΠΝΟΗ καί καλούμεθα νά την σεβοχττοΰμε, πού αύτό θά πή νά γίνωμε σωστοί ίν· θρωποι. Μέ ΑΓΑΠΗ, μέ ΑΥΤΑΠΑΡ ΝΗΣΗ, μέ ΥΠΟΜΟΝΗ, χωρίς ΔΟΛΟ, χωρίς ΠΛΑΝΕΣ, χω¬ ρίς ΧΩΡΙΣΜΟΥΣ. Μέ διακριτικότητα στή ζωη ιμας. Μέ πεποίθησι στήν πί στη των ΠΑΤΕΡΩΝ ΜΑΣ ού¬ τω ώς 'Αθάνατοι δέν θά μ&ς «νπ—ρεάζη ό φάβος τού θανά- του κα! νά μ&ς έμποδίζη νά κάμωμεν άγώνα διά την επι κρατήση των «θιΐων έντολων τού» πού Ίστορικά ά—οοεδει γΐμένα και γραμμένα ώς καί έκ τής παραδόσεως μας κυκλο φορονν μέσα μας κα) γύρω ιμας και οποίος Εχει ΟΦΘΑΛ· ΜΟΥΣ τα ΒΛΕ.ΠΕΙ καί ΩΤΑ τα άκούει. Μή κωφεύσωιιεν λοιπον στό ΜΗΝΥΜΑ τής «Φάτνης» βιότι αύτό θά πή χειρίστου εΥδους αότοκτονία. "Ας άκούσουν αύτό πρωτα οί «ΠΡΩΤΟΙ», πρωτα οί κΧΛΙΑΡΟΙ», πρωτα οί συνει- δητοί ΠΡθιΔΟΤΕΣ των «τριά- κοντα άργυρίων». Όοίστϊ κχ. Διανοανμενοι — 'Αδιανόητοι, θ«ολόγοι — θεοθαθτες, Λειτουργο) — *Α- λβιτουργητοι και έκτελεστές μυστηρίου πού πολλοί άπό έσάς άποτελείται ΜΥΣΤΉΡΙ¬ ΟΝ λόγω των Εργων σας, πού ιΐναι άντίθετα των 6σων «έν- τελλομεν υμίν»! Προβάλλετβ ιμωρί, σάν εί- στ* ΑΝΤΡΕΣ, πέστε φανβρά τό πιστεύω σας <( την σκοπι- μότητά σας, πού ήλιθείως πουλείτε, δ,τι Ιερό Εχετε άντί πινακίου Φακής. "Ετσι κατέχω έγώ κα) τα λέω παρ' δλον πού «Τιμαί ά- γράμιματος. Όρίστί, νά σάς άκούσωμε. Γένντΐση και Βάφτιση — 'Αρ χή καί Πληρώση, τού θά συ¬ μπληρώση ή ΣΤΑΥΡΩΣΗ κα) βά έπισΦραγίστι ή ΑΝΑΣ ΤΑ¬ Σ Η, σάν άξία τής ΖΩΗΣ χαρή Σκ&ψοιβ μ6 ·&πΑ& Αόγια ΛΕΙΨΑΝΔΡΙΑ Τοΰ κ. ΚΩΣΤΑ ΛΑΙ-ΔΗ «Έγώ εΐμαι έγώ κι αλλος Ι δέν είναι, πέραστ. άπ' έδδ κι υστερα κρΐνχ...». Τί τοϋρχβται καμιμιά φορά κανενος και πιο-τεύει πώς εΤ· ναι τό «πάν» αύτός ή τουλάχι στόν —ατι», δέν ξέρω. Κι δ¬ μως τό πιστεύει. Πολλάς φο- ρές μάλιστα, κα) τόσο πολύ, δσο ΐσως την πεποίθηση τού αυτή νά την αυτοαναγάγη σέ πάθος. Καί να) μέν ό ανθρω- πος είναι μιά ζώσα δύναμις ά νωτάτης βαθμίδος, εζουσια- στής αλων των υλικων κα) πνευματικόν δυνάμεων τής πά ρσύσης ζωής, άλλά άπό τού νά πιστεύει τόσο δσο είναι ή πραγματικότης, τοτι πιά πά «ι πολύ, παρα πολύ! Γιατ) τό τε διατηρεϊ μιά ήθελτ>μένη έλ-
λειιμιματική πλέον νοοτροπία
καί τό «έγώ» τού παίρνΐι οό-
σιαστικά. Ινα λειψανδρικό δρό
ιμο. "Εναν δρορο άνίκανο νά
Φθάση στήν ούσιαστική άξία
τής ζωής, πού είναι τό <γνω- θι σ' αυτόν» κα) ή κατάκτη¬ σις δλων γενικά των δυνάμε¬ ων. Κι δμως, ό σημερινάς «Ξύ- πνιος» αύτό κανει. Τα ξέρει δλα. Τα λέΐι δλα. Τα κάνει δ¬ λα. Είναι «Αύτός». Ό τάδ*., ό βεΓνα, ό Ισχυρός, ό κατωρθω τής, ό «τταλληικαράς», ό δίκαι ος, ό τίμιος, ό κάποιος. Τόσο μάλιστα «τέτοιος» εί¬ ναι, πού συνήθως γίνεται &ρ· ρωστος μέ τα πάθη τού αύτά «ι ϊσως — Τσως κτήνος. Τυφλωμένος, ττοεθιασμίνος, Φλαμπουρατζής καί αδικος π* ριφέρει εαυτόν σάν έκκρβμές ωρολόγια χωρίς ρυθμό ζωής κι άντί γιά τίκ — τακ τοθ ώ- ρολαγιοΰ, γίνεται σωστός ντίγκν — τάγκας αυτός. "Ε- τνι λέβι κι δλο λέει. Λέει λει Φά λόγια, λειψά εργα, λειψά κατωρθώματα κι δλα στήν πράξη φοθσκες. Μπαλ&νια τ' "Αη Βασιλη και «επεα πτερό>
εντα» τού Όμήρου. ΥΙοθε,τεΤ
καθ* εΐδους φευτιά, βλακϋα,
βρωμιά κι έγωϊστικισιμό καί
τα κανει ιιί την μόνη εύκολία
κτήμα τού, πνβι»μιατικί| — Ιγ
διοτική τού περιουσία. 'Εκ τη
ποιθήοχως Ικανοτατος γιά κα
τωρθώματα μεγαλα κρύβει τό
φως άπ' τούς αλλους κι άπό
τόν έαυτό τού κα) προτιγια
την κατσαριδοτρυπα. "Ανίκα
νος νά αντικρύση την πραγμα
τικότητα σάν πρακτική θέση
μέ ψυσιολογικό ε!ρ.μό ζωής,
κρύβεται πίσω άπό τόν δάκιτυ
λό τού άκομη, ή κι δταν ξεσκι
παστεΐ αύβαδιάζει. Γιατι; 'Α-
πλούστατα: Άπό Φυσική άντί
δραση «'Υπάρχειν».
Τώρα θά μοΰ πήτε πώς τα
βλέπω δλα μ αΰρα. "Οχι κύρι-
οι, δχι. "Εχετε λαθος. Γέμιοχ
ό κόσιμος άπό λειψανδρικούς
τύπους. Τυφλωποντίκιασε όλό
τελα γιά νά δημιουργήση καί
νά κρατήση τόν έγωϊσμό τού
τόν κούφιο, την άχόλαστη
{ωή τού, τό βρώμικο έαυτό
τού είτε σάν ατομο, είτε σάν
όργάνωση, είτε σάν ενα όποιο
δηποτε σύνολο.
"Ετσι, βλέπεις τούς Μασό-
νους, ίνα σόϊ θρησκβίας, σκο-
τβινούς κα) Οπουλους μέ τό
πέπλο τού μυστηρίου, (μυστι-
κοί στίς σκέψεις, στά κργια,
στά πεπραγμένα τους γενικά
χωρίς έστω κερί φωτός στίς
καυχισιολογίες τους.
Ίεχωβάδες. Εόαγγελιστές
κα) σία πού ή άγάπη κι ή άλ-
ληλβγγη είναι προνομιο μό¬
νον γιά τούς δικούς τους κι
δχι γι αλλους σέ βαθμό πού ά
πορεϊς. 'Απορεΐς γιατ) νά
ξέρεις κατι είναι φυσικό, άλ¬
λά νά ξέρεις μόνο τό οποκλει
στικά διδασκόμεινο, είναι «πλύ
σις έγκεφαλου».
Κι δμως δέχβται την λειψαν
δρ ική τού αυτή κβτάστασι
σάν όρθή κι όλόσωστη θέση.
Τί νά πής. Δυοπνχώς!!!
Ήγβσίες χωρίς νότ»μα ήγη-
τορωσύνης κρύβονται πίσω
στούς τύπους, τα χαμόγιλα,
τίς χαιρετοϋρες, τα πλατοκτυ
πήματα, κι 6ς πεθαίνει δίπλα
ό Φτωχός, κι άς υποφέρει ό
αρρωστος, κι άς ρι,μάζεται ό
άδύνατος. Δέν βαριέσαι. «Πέ
βρέχει».
Σύνολα άνθρώπων, ΐρμαια
τυψλωσνρτες σωστοί,
ραγιαδιστικοί και προσωπο-
λατρες, υμνηται των Ισχυρών
τής γής πτριφέρονται γιά επι
στήιμονχς, αρχοντες, ήγέτιδες
τάξει ς. Ποιοί; οί υποτελεΐς
αύτοι στ)ς ύπηρβσίες Μαμωνά
κι δχι θεοθ Ζωντος.
Άτομα μέ πιπίλα τό «πέ-
*χϊ έΦεντιμ» χωρίς προσωπι-
κότητα, χωρίς άξία στή ζωη,
χωρίς νόημα υπάρξεως περπα
τοΰν κα) πΐρπατοΰμε δλοι μα¬
ζί ϋτσι αρρωστοι κα) ΛΕΙ¬
ΨΑΝΔΡΙΚΟ Ι δχι πιά γιά τό
«Ε0 Ζήν» άλλά γιά τα πόσα
£χεις κα) ποΰ σκότωσαν, λή-
στεψαν, βιασαν, άτίιμασαν κι
οπατησαν.
Τί κρΐμαϋ!
ΚΩΣΤΑΣ ΛΑΙΔΗΣ
ΚΡΗΤΙΚΑ ΝΑΚΛΙΑ
Ή γουρούνα τού
ΤΟΥ κ. Γ. ΠΑΡΑΣΥΡΗ
«ΑΝΕΚ»
ΑΝΩΝΥΜΟΣ
ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ
ΕΤΑΙΡΕΙΑ
ΚΡΗΤΗΣ
ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ
Των κ.κ. Μετόχων είς
"Εκτακτον Γενικήν Συνέλευσιν
Κατόπιν αποφάσεως τού
Διοικητικόν Συμβουλίου κα)
αΐτήσει μεττόχων, καλοΰνται, οί
κ.κ. μέτοχοι τής 'Ανωνύμου
Ναυτιλιακής 'Εταιρίας Κρήτης
είς "Εκτακτον Γενικήν Συνέλευ
σιν την 25ην Ίανουαρίου 1976
ημέραν Κυριακήν κα) ώραν 9ην
πρωϊνήν είς την αίθουσαν τού
έν Χανίοις Κινηματοθεάτρου
«ΑΠΟΛΛΩΝ», μέ τα κάτωθι
θέιματα Ημερησίας Διατάξε¬
ως:
ΘΕΜΑ Ιον: τιθίμίνον υπό τοθ
Διοικητικόν Σιψβουλίου: «'Ε-
νημέρωσις των μετοχων υπό
τού Διοι«ητικοΰ Συμβουλίου
επι των έταιρικων ύ*ποθέσεων»
ΘΕΜΑ 2ον: (τιθ4μ«νον υπό
μειοψηφίας μετόχων, βάσει αρ
θρου 29 παρ. 2 τοδ καταστα-
τικοΰ):
«Ανάκλησις Διοικητικόν
Συμβουλίου λόγω καταχρηστι-
κιής απολύσεως τοθ γενικοθ δι
βυθυντοΰ κ. Γ. Παπαμαρκάκη
καί άμεσος άνάληΦις καθηκόν-
των αύτοΰ».
,01 κ,κ. Μέτοχοι, διά νά με¬
τάσχουν τής Γεν ι κης Συνελεύ¬
σεως, συμφώνως τώ αρθρω 30
τού Καΐ'αθ ι ότι κου, οφβίλουν
νά καταθέσουν τάς μετοχάς
των, τό βραδύτερον μέχρι τής
20ής Ίανουαρίου 1976, είς τα
Κεντρικά Γραφεΐα τής Έται-
ρείας (Πλατεΐα Σοφ. Βενιζέλου
— Μέγαρον Ε.Τ.Ε. Χανιά) ή
«Ις τό Ταμείον Παρακαταθη-
κών καί Δανείων, ή είς οιονδή¬
ποτε Ηατάστηιμα 9 υποκατάστη
ιρ,α των έν Ελλάδι Τραπεζικων
'Εταιριών, προσκαιμίζοντες είς
την 'Εταιρείαν τάς άποδείξεις
καταθέσεως των μ^τόχων των,
διά νά λάβουν εισιτήριον διά
την Γενικήν Συνέλευσιν.
Έν Χανίοις
τή 29η Δεκεμβριού 1975
Έκ τού Διοικ. Συμβουλίου
των άγωνιστών κα) θά έξευτιλή
στι τόν ατιμο θάνατο τού ΠΡΟ
ΔΟΤΉ, στό προσωττο τού Ίού-
βα
ΧΙΩΤΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
'Ασφένβου — Σφακίων
> ·
Ι
ι
(
1;
ΟΙΜΗΣ ΜΛΤΘΑΙΑΚΗΣ
Αντιπρόσωπον Έΐαιροΐαβ
ΡΗΐυΡ5
(Χανιόπορτα)
Διαθέτει δλα τα ήλεχτριχά
ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ δέν ύπάρχουν
τα μέσα ψυχαγωγίας των ττολε
ών. Κα) ο| χωριάτες βρίσκουν
χιλίους τροπους €νά σκοτώ-
νουν» τον καιρό τους. "Ενός
τρόπος άπ' τούς χιλίους ήταν
γιά τούς κατοίκους τού Βραχο
χωρίου τό κρασοποτισμα τού
Γιαννέλη, τού πιό παρακατια-
νοθ, τού πιό ψουκαρά τού χω-
ριοθ.
Τόνιμεβούσαν, τόν ττειραζαν,
γ«λοΰσαν, πέρναγε ή &ρα, ίίπε
φτε ξερος ό Γιαννέλης. Ποτβ
τόν τττΥγαιναν (μέ την τάβλα)
στό φτωχόσπιτό τού κα) πότε
τόν αΦηνσν νά ξεπαγιάζη σέ
>μιά γωνιά. "Ωσπου άρρώστησε
μέ ττνευμονία κα) πέθανχ.
ΓΚ,γαν τό 6ρό6» στό φτωχι
κό τού οί χωριανοί (νά τόν ξη
'μερώσουν) κα) νά γελάσουν τε
λευταΐα ψορά μαζί τού.
"Ελεγαν τα σνλλυπτιτήρια
στήν χήρα σφίγγοντας τό χέρι
της περισσότερο άπ' δ,τι έττρε
τηε. (Τρωγόταν άκόμη ή χιήρα).
—(Ζωή σέ λόγους μας Βασιλι
κή, ή»-α θά κάμης εδά· "Ολα
σάζουνε, δλα.
Ετσι πβρίπου Ελβγαν Ενας
κα) μετά γύραζσν (στό
κοινό) Εκλειναν τό ματι και
Ενα πνιχτό γέλιο ξεσ—οϋσε στό
φτωχικό δωμάτιο.
'Η χήρ<χ μοιρολογούσε σιγα- νά, δχι καί τόσο γιά τό νίκρό ανδρα της, άλλά γιά την χαρα- μισμένη ζωη της. Είναι ώρες πού καί οί πιό άσηΊμαντοι καί οί πιό παρακατινοί βάζουν ιμπροντά τό βιβλίο τής ζωής τους τό τσαλακομιμένο, διαβά· ζουν στίς κιτρινισμένες σελί- δες τον τίς άτυχίες τους καί τούς —αίρνει τό παράπονο. "Ε¬ τσι κι' ή χηρα μοιρολογοΰσε: ("Αχι κακή μου μοΐρα ριμασμέ νη καί ού ζωή πρικιά χαραμι- σμένη ποτέ δέ γέλασα έγώ ή κακομοΐρα ιμέ σέ τταντέριμη Φό- νιοσά μου μοΐρα. Έγώ ναμάζω ξασ« κακομοίρη καί Εκαμα τα! καρ&ά σου τό χατηρι. Άνάθε- μα την ωρα ττοί σέ πήοα μ' ά φήνεις αύχαρίστητη κα) χήρο). Μέ τα παραξενα αύτά μοιρο λόγια ξεστάθηκαν οί παρευρι-| τί σκοπό είχον μά δέ μιλοθσε. η ρ σκόμενοι. Γροικάς ήντα λέει; | Κα) σκοΰσαν στά γέλια σκύ- βοντας. Μωρέ Πετρή εΤπε ή πιό κουτσομπόλα τού χωρίου ή 'Ε λενιά σ' Ενα παιδ), γλάκηιξε νά ψωνύξης βτσί γειτονιές ν' άρ- θοΰνε νά καμουνε μιαολιά χά- ζ'· "εστειλαν τα παιδία, Εμαθε δλο τό χωριό πώς ή Βασιλική λέα κουζουλά μοιρολογια καί δλοι ίΐαζβυόνταν σιγά - σιγά. Τό λ«ίφανο ήταν πάνω σέ όντά πού όλοένα βάραινε, τρί- ζανε τα μισοσαπιμένα μεσοδό κια, ιμούγκριζε στό υττόγειο ή γουρούνα (τπροφανως άπό την π«ϊνα) συνέχιζετό μοιρολόγι ή χήρα κα) ό κόσιμος δλο >μαζευό
ταν.
Κάποτε σταμάτησε τό κλά-
ΐια κύταξε την μάζεφη,
Κάττοια στιγμή λέει -— ό Πον-
τικοχριήστος (ό πιό Εξυπνος
τού χωρίου) ενός παιδιοΰ:
— Μωρέ Σηφαλιό στ)μωο-ι
νά σοθ πω. τΑμε νά λύσης τή
σκροφα στό ύπόγειο ετσά ττοΰ
'νζ λυσσασμένη τσι πεΐνας μπο
ρ*ί νά σπάση κιανένια κακοττύ-
θαρο νά δοΰμε άνέ μπαρετήσει
ή Βασιλική τό λείψανα. Άμε
ναχης την ενχή μου.
Πρίν τελειώσει, ιίχε κατεβεΐ
τό παιδι στό ύττόγϊιο, Ελυσε
την γουρούνα καί καθώς τό
ζώο ήταν τΓίΐνασμένο ττηγαινο-
ερχόταν σάν τρελλό έ&ω καί
κεΐ. *Ώστπου μιά στιγμή μπέρ-
δεψε στό γωνιακό στήριγμα
τού όντά. Επάνω ή λαμπάδα
τού νεκροΰ ήρχισε νά λυώνη
καί ο] καντές σταγόνες της
• Συνέχεια είς την οβλ<δ« 4 ΑοΝ·Ε·Κο ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΝΑΥΤΙΑΙΑΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ Α.Ε. ΑΝΑΧΩΡ Η Σ Ε Ι Σ : Ε)Γ — Ο)Γ«ΚΥΔΩΝ» ΕΚ ΣΟΥΔΑΣ ΔΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ 6 μ.μ. — ΔΕΥΤΕΡΑ 9 μ.μ. ΤΕΤΑΡΤΗ 7 μ.μ. — ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7 μ.μ. Έξ Ηρακλείου πρός Πειραια Ε)Γ — Ο)Γ «ΡΕΘΥΜΝΟΝ» — «ΚΑΝΤΙΑ» ΑΝΑΧΩΡΗΣΙΣ 7ην Εσπερινήν ΑΦΙΞΙΣ 6.30 Πρωϊνήν ΕΙΣΙΤΗΡ ΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΙ: Πρακτορείον ΑΝΕΚ ΧΑΝΙΩΝ: Πλατεΐα Σοφοκλή Βενιζέλου, τηλ. 23636, 25656 ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ: 25ης Αύγουστου 33, τηλ. 222481, 222482 ΡΕΘΥΜΝΗΣ: Λεωφόρος Κουντουριώτου, τηλ. 22296, 22456 ΤΗΛΕΦ. ΥΠΟΠΡΑΚΤΟΡΕΙΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ Βαρδάκης Ν. 282.730 Κρα;τΓΓανόπουλος Π. 285.420 Κυδωνάκης Γ. 281.702 Παλαιολόγος Π. 283.086 Χαμαράκης Ε 283.860 Καί τώρα!.. Πανευρωπαϊκή τηλεόροση ΡΗΙϋΡδ ΤΒΑΝδ-ΕίΕΟΤΒθΝΙΟ ΜΕΜθ-ΤυΝΕ μέ συνεργασία 7 χωρών Ή διεβνης τεχνολογική ποναοίυνομία τΓ)ς ΡΗΙίΙΡ3 &1νει τωρα τους άουλληπτους καρποος της1 Είναι ή υφα! Ή μνημειω4ης προσπαθεία ίλώκληρων χρόνων ηαραδΐνει στήν κρίοη των καταναλωτων την ίκπληκτι κότερη τηλβόραοη της έποχής μο<. Την πανευρωπαική τηλεόραση ΡΗΙίΙΡβ ΤΒΑΝ6-ΕίΕΟΤΒΟΝΙΟ ΜΕΜς)- ΤΙΙΝΕ δημιουργία της πολύχρονης καί βαπανηρης ίυ- νεργασΐας ίπτά χωρων' Των πιο ΐιροηγμένων της Ευρωπης) Αποτελεομα "Ο τι περιοοώτερο μίχρι σήμερα άπαΐτηααν οί "Ελλη- νες καταναλωτες άπό την Ευρωπαική ΤεχνοΛογΙα Τωρα τό ίχουν' Χωρες που συνεργήοτηκαν ΡΗΙίΙΡδ ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ: θελτιωαε την 6ιαυγεια της εικόνος καί μπορεΐτε την ήμίρα νά χαιρε- οτε τ6 πράγραμμα αά νά ναι νυχτα Κι' άκύμη "Εδωοε 110 μοΐρες άνοιγμα οτήν όβάνη κοι μπορεΐτε νά βλεπε- τε άνετα κι άπό τώ ττλαι1 ΡΗΙίΙΡδ ΑΓΓΛΙΑΣ: ΒελτΙωοε τα κυκλωμο- τα ήχου · εικόνος και τα διαχωριοε' Που σημοΐνει ϋτι Ούτε ώ ήχος μπορει πιά νά ενοχλήση την εικονα οϋτκ ή εΙκ4να τόν ήχο Πνονται οί λήψεις ξεχωριοτάΙ ΡΗΙίΙΡδ ΑΥΣΤΡΙΑΣ: ΟελτΙωοετήλήψηοί ουνθήκες γεωφυοικων έμποδΐων καί καιρικων ουνθη* κων ΤελειοποΙηοε τό ψημισμένο ΚΝΙΡΡ. που ένισχυ εί την άδυνατη λήψη ( Ή ΑυοτρΙα, βπως καί ή'Ελλαδα εινα* χωρα όρεινη) ΡΗΐυΡδ ΣΟΥΗΔΙΑΣ: ΒελτΙωοε τη &.αβά θμιση των τόνων αυξάνοντας ίΐσι την πλοστικότητα ττ>ς
εικόνος
ΡΗΙίΙΡδ ΕΛΒΕΤΙΑΣ: ΒελτΙωοε την ήλε-
κτρονική άντοχή τού δεκτη άντικαθιοτωντας τίς λυχνΐ-
ες με είδικά τρανζίατορς και 10 (Ολοκληρωμενα κυ-
κλωματα) Εηιαης άπλουοτευοε την αυντήρηοη Όρι-
ομενα μέρη που άηαιτοϋσαν επέμβαοη μίοα οτόν δέκτη
τωρα βγαίνθυν και άντικαβίσταντοι μέ καινουργιαΙ
ΡΗΙίΙΡδ ΔΑΝΙΑΣ; βελτΐωσε τόν ουντονι-
ομό1 Απεκλεισι: τόν γιό ώποιοβήποτε λΰγο τυχαΐο άπο-
ουντονιομό με την δημιουργΐα «χειριατηρίου άθφα>
λεΐας.
ΡΗΙίΙΡδ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ: βελτΐοο» την
κθτανόλωση ρευματος μειωνοντός την στΰ μιοό!
Για την νεα πανευρωπαικη τηλεόροση ΡΗΙίΙΡδ, κώ·
θε προηγμένη χωρα της ΕύρωΠης ϋβοιθε τον καλύτερο
τεχνολογικό έαυτό της
ΑΠΟΛΤήοτε την.
ΡΗΙίΙΡδ
ΟΗ 24Τ 3002
17 Β 3?0
12 Β 313

ΙΑΝΟΥΑΜΟΥ 1976
Ι1ΛΙΔΑ 4
ΗΡΑΚΛΕΙΟ "Η ΑΛΗ·ΕΙΑ,, ΚΡΗΤΗΣ
ΕΜΤΟΣ ΟΛΙΓΟΥ
ΑΠΟ 1Η ΘΕΣΗ ΑΥΤΗ:
Η ΒΕΑ ΤΟΝ ΟΦΕΟΝ...
...ΚΑΙ ΤΑ ΦΕΙΔΙΑ
ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΚΑΠΗΑΕΙΑΣ
Ν0Σ0Κ0ΜΕΙ0
Η ΚΡΗΤΗ ΜΕΝΕΙ ΧΠΡΙΣ ΤΟ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕιΤΙΟ
ΜΕ ΤΗΝ ΑήΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ ΕΠΙΜΟΝΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΑΟΓΙΚΗΣ
ΒΕΝ ΕΠΕΧΤΕΙΝΕΤ1Ι
ΤΟ
Ι Ι
ΒΕΝΙΖΕ
ΕΙ
μιά μεγάλη έρευνα
δΐεδνοϋς ένδιαφέ-
ροντος στή σειρά
ΑΡΧΑΙΟΚΑΠΗΑΕΙΑ
ΛΑΛ ΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕ-
ΡΙΚΟ ΛΛΛ ΕΠΙΣΗΜΟΙ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΣΗΜΟΙ ΑΡ-
ΧΑΙΟΚΑΠΗΑΟΙ ΑΑΑ ΠΑΤΤΑΚΟΣ — ΓΕΩΡΓΑ-
ΛΑΣ — ΔΕΣΠΟΙΝΑ — ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ — ΞΕΝΟ-
ΔΟΧΟΙ — ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ — ΙΕΡΩΜΕΝΟΙ — ΑΡ-
ΧΑΙΟΛΟΓΟΙ — ΘΕΟΛΟΓΟΙ — ΗΘΟΠΟΙΟΙ —
ΚΑΙ Η ΒΑΣΙΛΟΜΗΤΩΡ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΗ ΜΕ ΞΕ-
ΝΟΥΣ «ΦΟΝ» ΚΑΙ «ΣΕΡ» ΔΙΟΧΕΤΕΥΣΑΝ ΣΤΑ
ΠΕΡΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΠΚΟΥΣ ΘΗ-
ΣΑΥΡΟΥΣ ΑΞΙΑΣ ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ! ! !
ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ
ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΕΣ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ
ΕΝΤΟΣ ΟΛΙΓΟΥ
ΣΤΗΝ «ΑΛΗΘΕΙΑ»
ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΥΙΟθΕΤΗΣΕ ΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΑΛΕΞΙΟΥ
ΠΑ ΤΗ - ΔΗΘΕΝ - ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ ΚΝΩΣΟΥ
Είναι άνάγκη νά κινητοποιηθούν άμέοως οί πάντες
για νά μην επισημοποιηθη ή έγκΑηματΐκή εισηγηθή
ΟΙ ΑΡΡΟΣΤΟΙΑΕΓΜ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΤΑΓΜΕΝΟΙΣΤΟΥΣ ΑΙΑΑΡΟΜΟΪΙ ΤΟΥ "ΒΕΝΙΖΕΛΕΙΟΥ,,
ΠΑ ΝΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗβΟΥΝ Η ΣΤΕΙΡΑ ΕΠΙΜΟΝΗ ΚΑΙ Ο ΠΑΡΑΛΟΓΟΣ ΓΕΡΟΝΤΟΚΟΡΙΙΜΟΣ ΤΟΝ
ΜΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΉ «σήγηση. σέ βάρος δλων των κάτοι¬
κον τής Κρήτης, έτοιμάζετται νά έππσημοποιηθή έντός των η¬
μερών.
ΣΥΜΦίϊΝΑ μέ πληροφορίίς μος, τό Ύπουργεϊο Πολιτισμόν
υΐοθέτηοχ τή* τταρόΛσγη ε.σήγηση τού Έφόρον Άρχαιοτήτον
Κρήτης κ. Αλεξίου, νά μην έ—χταβη τό «Βενιζελοσ» Παγκρή-
τιο Νοσοκοιμοο, διότι έκ τής έ-ϊχτάσχώς τού,... θίγ»ται το
αρχαί ολβγ.ιΛ πβρι6άλλο.ν τής Κνωσού.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ έτπσης καί ή -ρότοχτη νά άνβγΐρβη τταρα-
τΚλεύ?Μς τού νπάρχοντος, αλλο χτίριο, (ώστε νά μην θιγοΰν οί
άρχα άτητες λόγω τής άννψόσεος αλλων όρόφων), καΐ τούτο
διότι ύττάρχίΐ ή ά-αγορεντική διατάξη ότι δέν τηρέπει νά χτί-
Κ ΑΤ ΑΓΓΕΛ ΑΟΜΕ:
Τα δπλα τοϋ Ίππ. Σαββούρα
μικρά μέρος όπό τό μεγόλο
όπλοοτάοιο των Βασιλικών
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ό—ό την σίλίδα 1
ιμποροΰμβ νά μή σχολιάσω-
ιμε δνό σχετικά σηιμοία:
Ιον. Γιοττΐ ό κ. Νθιμ/άρχης
Ηρακλείου, —ού είχε δώσει,
<τέ μιά μεγάλη άμάδα άπό αύτούς, σχετική αδεία, έ- νώ εΤχι κληθεΐ μάρτυρας δέν παρουσιάστηικε στό Δικα- στήριο καΐ 2ον. Γιατϊ μερικοΐ νόμοι, άντίθετοι μέ Ν&θε εννοια λο γ ι κης, σάν δηιμιουργηιματα άνθρόπινα ττού είναι καΐ αύτοι, δέν άλλάζουν, κιαί δέν σνγχρονίζοΐνται; ΤΑ 0ΙΚ0Ν0ΜΙΚΑ ΓΥΜΝΑΣ ΙΑ Η ΠΡΟΧΟΕΣΙΝΗ έξαή,με ρη ά—οχή, των ραθητόν, των Οικονομικόν Γυμινασΐων από τα μιαθήιματά τους. εί- ιναι δικαιολογημένη, δεδομέ- νου ότι τα κύρια αίτηιματα των μ αθηνών κσΐ λογικά εΐ- ναι καί δίκαια. Νομίζοιμε ότι ή έττιμο- ινή τού αρμόδιον Υπουρ*» ου Παιδείοτς στό νά αρνή¬ ται την άποδοχή των αίτη- μάτον αυτών, είναι άτταρά- δεχτη καί άδικαιολόγητα ττεισμστική, χωρίς νό μπο¬ ρή νά άνττέξη σ.έ κομυιά άν τικειμενική κοιτική. Άς έλττίσωιυε ότι ό νέος Ύποιργός ΠαιδεϊθΓ, θά άν τιμετωπίση τό &,υα ιιέ κα¬ τανοήση κσί θά δικαιώση τούς μαθηιτές των Οικονομ ι «ών Γυ,μινασΐων, γιατΐ ϊτσι —ρ-έττει νά γίνη, αν θέλομε νά λέιμε δτι ο) ά—οφάσεις των κιυβερνώντων δέν αδι- κοΰν τούς πολίτες κσ! στήιν —ροκειμένη ττερί—τοση, νέ- ούς άνθρώττους, άξιόλογους 4κπροσώπονς τής μαθηττι- ώσσας νεολαίας, ττού άγο- νίζεται σικληρά γιά νά πά¬ ρη μιά θέσι} στ ήν κοινωνία τού αΰριο. Καί σ' αυτόν τόν αγών α χρεΊάζεται συν- δρομή καΐ συιμπαράσταση «όϊ όποσδήπο,τε δχι τταρεμ βολή έμποδίων. Η «ΛΗΘΗ· ΟΛΗ ή φασάρία γύρω ά- ττό τή διχτοτορία, τή χούν- τα καΐ την έττ&ρφτη έφταε- τία, περιορίσ-τη«ε, τελιχά, σί μκρικές δεκάδες άνθρώ- ~ων, αν μττοροΰν φνο-ικά νά θεωρηθοϋν ανβΐρωττοι οί ττα- ράψρονες έγ.κλημοπίίς. Καΐ ρωτοϋμε< κατόπιν ού τού: νι' αύτούς λοιττόν γί- νεται, τοι» τελευτοϊο ιδίως καιρό, ό τοσος μελοδροεμα- τιικός θόρυ&ος τής «ληθης Κι' άκάιιη .-χ»τοώμΐ: για- τί νά έφορμιόζεται, ίτ κ«ί γι' αύτούς τούς λίνους, ή ληθή καΐ νά ".ιην ίφχ γιά τίς πιοολιότερίς ■—ρι- τΓτώσεις των αλλων 'Ελλή- νων πού συνδΐθήκανΐ τόσο πολύ μέ την 'Εθνική 'Αντί- <— αοτ) καΐ την Ίστορία τού τόττου μ άς; ΑΠΟΚΑΑΥΦΘΗΚΕ χθές δτι τα δπλα ττού βρέθηκαν στό 6- πόγειο διαμέρισμα τού Κολωνακίου, άνηκαν στόν γνοχττό Βασιλόφρωνα Βουλευτή τής «Νέας Δημοκρατίας» κ. Ίτπτο- κράτη Σαβδούρα. ΟΠΩΣ θά θυμοθνται οί άναγνώστες τής «Αληθείας», ή εφη¬ μερίδα μας, ττού άττοκάλυψε διά τού βουλευτοθ κ. Κ. Κωνιο- τάκη τή συνεργσσία τοΰ κ. Σα66ούρα μέ τή χούντσ τοθ Παπαδόττουλου, έΎραψε έπίσης γιά τή συνεργασία Βασιλο- Φρόνων καί χουντικών, καί τό σχετικό τΓρωτόκολλο ττού £πτοτ γράφηκε ττρόσφατα μεταξύ τους. ΑΚΟΜΗ, ή εφημερίδα μας κατά καιρούς έχει έττανειλημμέ- να έκφράσει τούς κινδύνους πού αττειλοθν τή Χώρα καί τή Δημοκρατία, άττό τίς ένέργειες των ΒασιλοΦρόνων καί τώ- ρα καί των άμεσων συνεργατών τους άμετανοήτων χουντι- κών. ΣΗΜΕΡΑ ή «Άλήθεια», μέ την εύκαιρία τής χθεσινής αττο- καλύψεως, των δπλων τού Βασιλόφρονα κ. Σαββούρα, 6πο- γραμμίζει τα εξής: ζ»νται χτίρια σ« α-οστο-η 600 μέτρ*» ό-ο αβχαιοΑογτΜίί χώρονζ. ΕΤΧΙ, ούσιο-τικβ, ή Κ^-"* Ι»έν«ι χωοίς τό ό-αιτονμινο Νο σοκ,οιμεΐο, πού τόσο τό £χει άνόγίοη, δβδοιμένον δτι οί ί-άρχο». τες χώροι τού Ββνιζελεΐου, είναι τελείως ανιιταΐΜΐείς, μί άνοτί λεσμα, οί άσβενεΐς νά είναι πί,τατμένοι στονς διαβοόμονς!... Α£ΙΖΕΙ νά ση>μει«βή δτι 6 «ή ιταράλβγΐι επιμονή τού «ό·
Λ Αλεξίου, πού είναι ό κμριώ βε κυρίου 'Αλφον.
,τβρος ύτ-ύβυνος τής έτκΑ»κμα Τό 6έ>μ« ιΐρέι-ι «α ττιφη
Η ΠΟΙΙ.Η ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
Ο ΤΥΠΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ό-ό την σελίδα 1
ιμικό δικαίωμα, τ{ καλυτέρα θε
μελιώδης Λειτοιφγία, οΛα τα
λοιπά ττεριοριστικό: τής ελευ¬
θερίας τού Τύπον δικαιώματα
νά κρίνονται περιοριστικά.
"Ισ«ς θά ίπρβπιε νά ύπάρχει
καί δβύτερος βαθμός κρίσεως,
~ροκ£ΐ>μέν>οτ/ περί αποτνΌρευτι-
κών ά—ιφασενν αυτής τής μορ
Φής! Είναι άνάγκη νά συνειδη
τοποιήιθΌΐυν ολοι δτι ό έλληνι-
κός Τόπος τή στιγιμή αυτή έ-
πιτελεΐ ΰψιστο έβνικό έ>γο. δ
τι οτή,ν ούσΐα άσκιϊ δικαίω^α
έθνικιής αμύνης, ,5—οβλέπον-
τος στην πολιτική προστοσΐα
τοΰ τόπον καΐ στήν όχύρωση
τής έβνικής τού ανεξαρτησίαν.
Τα δημοσιεύίματά τού είναι π€
ρισσοιχρο πολιτικάς πρά,ξΐις
καΐ λιγότερο πληροψόρη<π» γύ ρ« άπό μιά κοινή έτκλτιματι- κη πράξη. Τό εργο τοϋ Τύπου δέν καίνεται ά—ό δο-α άποκαλύ ΊΓΓβι. Άλλά άπό δσα μέ την ά ΐΛΐλή τής άττοκαλύψεως προ» λαμδάνει. «Ό Τύπος είναι £- να στόμα, πού είναι αναγκα- σ-μένο νά βΐνβι πάντα άνοιχτό «αί να ι»)(λα πάντα. Γι' αυτό πρβπχι νά τού σνγχυρεΐται νά λεει χίλΐίς φοιρές ττερκτσότερα άπό δσα ίχει νά ττεΐ καί καμ¬ μιά φορά νά παρεκτρέπεται ή νά παραλογίζετβι» ΐλεγι ό ντέ Βινύ»! ΤΟΥ Η ΔΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΜΑΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ άπό την σελίδα 1 χής, δεδομένου δτι σέ σχό- λιό τού, καυτηρίασε την ά- πάνθρωττη και άντικοινωνική πράξη 6ίας των συγκεκριμέ¬ νον άστυνομικών όργάνων, σέ 6άρος ήλικιωμένης και ά- ~ροοπ·ΟΓΓευτης χήρας γυναί¬ κας. Ή δίκη, ττού εχει κοινωνι- κό χαραχτήρα, τταρουσιάζει ενδιαφέρον καί τΓροδλέτΓεται νά την τταρακολουθήοη πολυ- άριθμο άκροατήριο. Τόν διευθυντή μας θ« ύττε- ρασ— ισθοΰν οί δικηγόροι κ.κ. Γ. Στρατάκης και Β. Χριστο¬ φοράκη^. ΣΥΝΕΧΕΙΑ άπό την σελίδα 1 των έντός αύτή^ ύπαρχιόντ»ν κ,ακών στοιχεΐων, ή προστα» σία άπό των οποίον πρέπει νά «ίναι αποφασιστικήν σημα σίας. Πώς ήμως; Ή απάντησις είναι ευχερής, εάν ληφθή ύπ' όψιν δτι ή έγικληιματικότης δέν καταπολεμείται οίηε μέ σνναισθηματισμούς ούτε καΐ ' μέ έκτετοιμένην χρήσιν έπιει- ικεΐας. «Πάν δένδρον μή ποι- οΰν καρπόν καλόν έκκότττχτο» «α! είς πΰο 6άλλετοι>.
Είς έπίρρωσιν των ανωτέρω
παραθετω ενταύθα μερικά ά-
ποο ιιάοιματα είλη.μμένα έκ
τής ΣωΦρονιστικής Κ. ΓαρδΙ-
κα.
α.— Τό 'Ελβετικόν Σ.
1874 α. 65 κατήργηκτε την
ποινήν τού θανατον, (της δμως
επηνηιχθη είς ισχύν διά δηιμο-
ψηφίσματος τού 1879.
Ρ·— Έν Γερ.μανία άπό τοΰ
1849 χώραί τίνες κατήργησαν
τήιτ ποινήν τού θανατον», άλλά
μετ" ολίγον έπανήΎαγον ταύ¬
την είς ισχύν.
γ.— Ή Γαλλία άπό τού Π.
Κ. 1810 διά μεταγενέστερον
νόμον περιώρισιν τόν αρι¬
θμόν τον έγκληιμάτον, ατινβ
τιμορεϊ διά τή-ς ττοινής τού
βανάιτου καί σποτνιοτάτην κατέ
στησε την εκτέλεσιν, άλλά ή
αθξησις τόν τραχυτάτων έγ-
κληΐμάτον ήγαγεν είς ψήφισιν
τού ν. 23.11.1950.
δ·— Τέλος, σννεχίζει, ιΐς
35 πολιτεΐας τής Β. Άμερι-
κής ίο-χύει νυν ή ποινή τού
θανατου. Πολλαί έκ τούτον,
αΐτινες κατήργησαν ταύτην έ-
πανήγαγον αυτήν ε<ς ισχύν. 'Ε-ίσης Ιν σίλίδι 146 υπο γροψιμίζει: Άλλά χ αί δσα κρβτη κο—νργησαν την ποι¬ νήν τοΰ θανατον είς τόν κοι¬ νόν Π.Κ. διετήρησαν ταύτην είς τόν στ.οατιοτικάν. Κατ' ακολουθίαν ή ποινή τού θανατον έιτιβάλλεται έξ αυτόν τούτον τόν πραγιμά- τον. Πιθανη δέ κατάργησις της θά είχ« ώς συνί—ειαν βχι την μείωσιν, άλλά την £ξαρ- σιν τής έγικληματικότητος. Διότι «έ την κατάργησιν τής έν λόγω ποινης τα αρνητικα κσινονικά στοιχεία άντί νά ά- ποθαρρύνωνται, θά ίνβζφρ^· νωνται. Αύτός είναι ό λόγος δι' δν εσχάτως σννχζητεΐτο είς Βρεταννίαν ή σκοπιμότης είτα ναφοράς τής θανατικτκ ποι¬ νης· Έξ ετέρου είναι τοίς ιτασι γνωστόν, δτι δλοι οί έγκλημα τίαι δνής ενώπιον της δικαι- οσύνης καί «μνταμελούμενοι» έξαιτοϋνται την έπΐίίκειαν τοΰ «σεβαστοθ Δικαστηρίοι». Διατί; Διότι «ήν έγγύς £λθη θάνατος, ονδεΐς βούλεται θνή- σκειν», "Η «,μέ παπά νά μην ιμέ πάνε καί μέ χωροφνλάικονς, 6ς είναι» λένε πολλοί. Σννε- πώς ή *οινή τού θανατον ά- σικοΰσα, καθ* & κατεδέχθη, ά- νασχετικην επίδρασιν έηί την έγκληιματικότητα, κρίνε- ται σκόπΐιμος διά την προστα σίαν τή-ς κοινωνίας. Ουδείς ασφαλώς άμΦιβάλ- λει, ότι ή ποινή τοΰ θανάτου ΛτΓθτελεϊ μέσον βάναυσον καί σκληρόν, καθός καί δτι είναι άσνμβίβοοο-ος, ,μέ τάς συγχρό νους πιρί πολιτισμόν άντιλη- ψεις, μή άντιφασκουσα &μως πρός την ανθρωπίνην φύσιν, ί|τις δέν κυβερνάται άπό την λογικήν είς πλείστας όσας πε ριπτώσεις, καθίσταται κακόν άναγκαΐον. Μί0" δ καί μέ βά σιν τα μέχρι τούδε δεδο<μένα οφείλομεν νά παραδεχθώμεν, δτι ό ανθρωπος άνίκανος νά Ι —ιβληθη είς εαυτόν κα) άνίσχιυ ρος νά κατοίνικηση τίς άτέλει ες καί τα πάθη τού, πρέπ«ι νά γνωρίζη δτι πάσα αδικος καΐ άντικεινωνική σαμττερΐφθ- ρά τού είναι τιμωρητέα κα) ■μάλιστα αναλόγως πρός τό μέ γεθος καί την βαρύτητα της Έν έναντι α περιτπ ώσει θά άντλοΰμε έκ τού πίθον των Δα ναΐδον, έττειδή ακριβώς έρχό- ,μοβστε είς άντίθεσιν μέ την πραγματικότητα. Καί ναί μέν τα ταξίβια ιτρός τούς διαφόρους πλανη- τας τείνουν νά καταστοΰν έκ- δήλωσις τής ζ«ής συνήθης, ίσω δμως ανθρωτΓθς παραμέ- νει χβ»μηλά, παρβμένβι πάντα στή γη. Υ.Γ. Έν~λάς διάφορο» προφανώς είναι τό ζήτημα ε!^ ποίας περιπτώσεις πρέ πει νά έπιβάλλεται ή κίφα- λική ποινή, τό τού δεκτικου <ί μή ήθικής βελτιώσεος τοΰ ύτταΐτιον, τό ένδεχ&με' νόν δικοοστικής πλάνης κλπ, ΠΑΝΑΓ. ΚΟΥΤΣΟΥΚΗΣ ΣΥΑΛΟΓΟΣ ΙΑΤΡΙΚΟΝ ΒΠΙΣΚ,ΕΓΠΏΝ ΚΡΗΤΗΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ • ΟΙ Βοχπλόφρονες, μέ τή συνεργασία τόν Χονντικόν, 6α δίζοιιν έττί ττροδιαγχγρσμμέ- νιου σχεδιον, ττού τελικό σκοπό εχει την {πτάνοδο τού Κωνσταν τ ι νού Γλύξ,μποϋΐργκ, στήν Έλ- λά&α. β Γιά τόν σκοπόν αυτόν δια θέτουν πάρα πολλά χρήιματα Ίτού τα διαχΐιρίζεται γνωστός Άθη,ναΐος. Φ Έττιτελικός έγκέφαλος τής δλης κινήσεως είναι — δ πως έξ άλλον έχο,με γράςκι καί δι«αιονήμ«σ-τε τώρα πλή- ρως — ό κ. Ίπποκράτης Χαβ βούρας. β Ή Βαο-ιλοχοΐΛΤΐκή κινήση διαθετει μεγόλο όπλοστάσιο, τα δέ δπλα τους αΰτά τα έ- χονν διο—κορπισμένα σέ διά- ψορα σηιμεΐα τής Άβήινας, 'Ατ τικιής γενικά καί σέ όρΐοτμέ- νες πόλεις τής Επαρχίας. β Ύπογροςμμίζομί γιά μιά ά κόμη φορά δτι ή περίπτωση τόν Βασιλοφρόνωιν είναι ό νέ ότερος κ"ίνδυνος γιά τή χόρα καί έπαναλα^ιβάνομε την άττό- λυτη άνάγκη άντΐ|μετοπίσιεος τής ττειριπτόσεως, έκ μέρους τόν άριμοβίων. τικής αυτής γιά την κοινωνία της Κρήτης άιιοφάσεος, (δεδο μίνου δτι είναι ό εΐσηγητής). δεΙχΜΐ μιά τελείως άρνητική στάση σέ ενα σοβαρότατο κοι ΐνωνικό θέιμα καί μιά άδικαιολό γητΐ) έπιμονή ιμέχρι σημείου παρεξητήσεως, δταν είναι γν« στό δτι σέ παρομο<ιες π*ρι· πτόσβις πού έθίγοντο άμέσως Άρχοιολογικοί χώροι καί μέ¬ ρος τού Εθνικον Άρχαιολογι- κού μας Θησαυρόν (βοηθούσης φυσικά καΐ τής κροτούσης κα¬ ταστάσεως) δέν έπέδ€ΐξε τή* αυτήν έπΐιμονή. Ό ΐδιος, δπως και τό Ύπουργβο Πολιτι- σμοΰ, έν συνεχεΐα, δέν δέχτται καμμιά λύση, τταρά τό δτι τούς Εχει προταθεϊ άπό την πλε,νρά τού Νοσοκομιεΐον δτι σέ περίπτωση πού κατά την επτέχταση θά βοβθούν αρχαιο- λογικά εύρήιματα, αν μέν εί¬ ναι κινη,τά, άναλοιμβάνει την δι* έξόδων τού ανασ-καφή καΐ μβταφορά, αν δέ είναι άκίνη- τα, τότε θά σταματήση έργασΐες. —υστυχώς αμως καμμιά πρό ταση δέν γίνεται δεχτή. Άποτέίλεσιμα: Χάοις στήν έπιμονή τόν Ά,ρχαιολογων, ή Κρήτη μιέΊνιει χωρίς τό Νοσοκο μεΐο πού τόσο τό εχιει άνάγ- Νοιμίζομε δμ«»ς, δτι, έιτ' ου δενί θά πρέπη οί παράγοντες τής Κρήτης καί ε{δικά τού Ή ρακλεΐου, νά μ«ίνοι«ν μέ σταυ- ρωιμίΐνα τα χέρια καί νά δ*.- χτοΰν στοϊκά κβί άγόγγυστα την γεροντο.κορίστικη, άρνητι τίς διαστάσιις πού ιτρόκι, μ χρι πού νά διοργανοθο&ν ϊν- τονες διαμαρτυρίες πρός ήν Κυβέρνηση. Είναι άπαράδεχτο νά σννι· χιστή καΐ στό μέλλο* ή ίλι· βερή κατάσταση «ού έπικρσ- τεϊ σήμερα, άπό ηλεμρ&ς χώ¬ ρον, στό Β«*ι<ϊλει# Νοσοβ· μεΐο. Καί θά συνεχισττι, αν 6ϊν φροντΐσομε δλοι ινβζί, νά έν- τιδρασο,μι στήν έιτιΐΜνή τύν αρχαί ολόγων, πού έχον» «τη- λώσιι τα —οδισ σόν νά είχον —ερισσότερα τ4»ν δύο, τίς Καλή άρχή ΣΥΝΕΧΕΙΑ άπό την σχλίδο Ι πονργό γιά την θπτομίχίΐ'* ση τοΰ γηραιον, οιΛπρβιιν- ρινικοϋ, άρτηριοσκλνοτι· κβύ, άρνηΥΜΜθΰ καΐ όντι&ΙΙ·» κράτη Γκίκα, κκ» τοϋ έ»α»β λοίμίσνομί, γιά μιά «ρό· σθττη φορά, νά όλβκληρύ- ση την καθαρση — 4» »»β ρεΐ Φυσικά — ιτετώντος 4· πό την έξουσία καΐ τονς δλ λους δνό «συνβργάτις» τού τέως ΎπουργβΟ Δτιμββϊθί Τάξεως, δηλαδη τό» 'Α»«· Κιτορικό συνιργάτη ·π|? Χούντας Μπίτσιο χοΐ τό* Άμερκςανόφιλο Αβέρωφ. Ή δρα, νομίζομί, * χει σιιμάνει... Έ,ίΐΓρος πό ν... ΣΥΝΕΧΕΙΑ άπό την σελίδα 1 ξία γενικά δέν σταμάτησε. ΑΛΛΟΙΜΟΝΟ νά είχαμε την ψεκδαίσθηση δτι ο! κοινω νικές πληγές, οί ριζομένες συ νήθειες και ο) προεκτάσεις τού κατεο~~μένου, Φτιάχνονται, ώς διά μαγίΐοος, μέ μιά δημο- σιογραφική έρ«υνα. Άντιθετα, χριειάζονται πάρα πολλά καί κυρίως άγόν>ας.
Ο ΔΗιΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ δέν εί
ναι έκεΐνος πού διορθονει τα
πάντα. Είναι έκΐΐνος πού τα
Φέρνει στή δημοσιότητα κ ι 6λ
λοι, έν συνεχεΐα, άναλαμβά-
νονν γιά την έπτίλνση καΐ διόρ
θ»σή τους. Καί άπό την πλευ
ρά α>ηή, ή συμβολή τού Φνσι
κά είναι ση,μαντική, ιδίως δ¬
ταν κάνει σωχ—ά τή δονλειά
τον, δταν εκτελεί εύσυν«ΐδητα
την κοινονική αποστόλη τού:
δταν γράΦει τα πάντα, πρός
δλβς τί γ κατευβύνσεις, δταν
καταγγέλλει, αΦοβα καί άνε-
Η ΧΑΡΤΟΤΤΑΙΞΙΑ
πηιρέοχττα κι' δταν επαινει τα
καλά άντικειιμενικά καί δί-
καια.
ΥΠΟ ΤΗΝ ένν,οια αυτή νομί
ζοιμε δτι κάτι κάνωμε μέ τό
θέμα τής Χαρτοπαιξίας: Τό
θίξαμε. Τό γράψαμε. Τό ύπο-
γραμιμίσαμε. "Αλλοι τώρα δς
τό έπιλύσουν. Γιατί νοιμϊζομε
δτι τό Ήράκλειο, μιά πόλη
ιστορική, μέ τόση πνευ,ματική
παράδοση, δέν πρέικι νά έχη
σάν £ντονο — καί μάλιστα
τόσο Εντονο — χαραχτηριστι-
κό της, την Χαρτοπαιξια. "0-
σο γιά τό αν θά πρέπει νά
θίγωνται, νά λέγωνται Καί νά
γράφωνται τέτοια θέματτα, ά-
παντοΰμε: «ΟΙ πραγιματικότη
τες — δσο σκληρώς κι' αν εί¬
ναι — δέν άγνοοΰνται»
ΤΕΛΕΙΩΝΟΝΤΑΣ, δίνομε
μερικά συιμπληρωιματικβ στοι-
χεϊα, γύρω άπό την έφετετνή
χαρτοπαιχτική πϊρίοδο, ττού
έντάθη,κιε τίς μέρες των έορ-
■τώνκαΐ πού σννεχίζ— αι __ ά
Η ΓΟΥΡΟΥΝΛ ΤΟΥ ΓΜΝΝΕΑΙ
Ανακοινούμεν δτι τό άνα-
δειχθέν κατά τάςάρχαιρεσίας
της πρώτης Γεν ι κης Συνελεύσε
ως τού Σύλλογον Ιατρικόν Έ
ττισκεπτων Κρήτης, Διοικητι¬
κόν Συμβούλιον, συνεκροτήθη
είς σόμα ώς κάτωθι:
1) Ιωάννης Σαρχιανάκης Πρό
«δοος.
2) Αντώνιος 'Αριχοντάκης Ά»
τιπροεδρος
3) ΔημήτΡ<ος Βεργάκης Γενι¬ κοίς Γραμιματευς 4) Ιωάννης Κακουδάκης Τα· μίας 5) Δημήτριβς Μαρκάκης Μέλος — Συνέχοα έκ τ^ς 3ης ττερνώντας άπ' τίς χσροομάδες, έπεφταν στήν ράχη τού ζώοι». Τό ζωο £κανε σάν τρελλό, τρα- βονσΈ άπό δό, τραβοΰσε άπό κεϊ, μέχρι πού τό σάπιο στήρι γμα &Γπασε! Τό τί £γιν« τότε δέν ττεριγράφεται. Μέ μιάς γκρβμίστηκί ό όντάς δλλοι μαλ λιά κουβάρια, λείψανο καί ζων τανοί ίπεσαν στό ύπόγειο. Στσή χηρας τό κεφάλι εττίσε ό χειρόμιιλος καί την έΐφησε στόν τόπο. Τό καθελέττο αδειασε τό νεκρό καΐ σκέττασε την Έλενιά 6) Μύρων Αουκαδακιης Μέλος 7) 'Ηρακλής Παντερή< Μέλος Έπ' εύκαιρία παρακαλούμεν όπως προσέλθουν είς τα επί τής όδοΰ Βλαστόν 3 γραφεΐα τού Σνλλόγου, οί μή Ιγγεγρ μένοι εισέτι είς τον Σύλλογον Ίατρικοί ΈπισκβτΓται, πρός έγγραφήν. Έκ τού Διοικητικόν Σνμβου λίου. Λ?;νΝ' ρίχτη άρ,στε,ρό — άκάμη. — Τό ρεχόρ των 150 χιλιά δών δραχιμών ζαριά, πού είχα με γράψει στή δεύτερη συνέ- χεια τής ιοοιμπάνιας μας, ξεπτε ραστηκε, άφοο <—ο ΉρβκΧε,ο ειχαιμε αλλη μεγαλλίτερη ζα- ρια ενός αυτοκίνητον Ι .Χ. άξί άς 480 χιλιάδων δραχιμών! —- Μεγάλα ποσά παιχτήκα »« ^'^ΐς στή βραδυά τού Τεννις, στό «Άτλαντίς», την παραμονή των Φώτων κι' το γιατί ατό ώογανωιιιένο ςευτε, δλα τα μεγάλα φολια. 'Υπελογίζετο, δτι ττα.χτή. κ«νε πολλά έκατοβ,μίρ,β καί Γ7' ό δ'°ΡΤαν«τής "Ομ,λος Αντ,σφαιρ,σεως |βγαλ« β.δά- κ^ΡΙ1?ν5Ο° Χ'λ'«ες καί «οβαρα κερδη γύρω στίς 300 Χ.λ.αδες δρβχ,μες. Είδ.κά γ,ά τή βραδυά αυτή, αύ- αύ- πορτο- πρέ—«ι νά σημειώσωμε δτ' είναι 6—4 τίς πού άποτελυύν τόν > ,
στόχο τής ερεύνας αντή?· "',
αύτό διότι τα ποσά πού «'■
ζονται σέ τίτοιες περιιπ«*«|ϊ
είναι χρήματα ίτού όνη«Ονν
σέ άνθρώττονς πού «τό
καί ττού τα παίζουν ά^
ξύ τους καΐ πού στό τέλβς *■
νισχυονν καί τό Ε?Υβ Κ*Γ0""
όμίλου, διτ«ς ·»ο Τέν»·ί/
πού βγάζε. ίτσι, σΐ μι« ^
δνά τα Ιξοδα σχεδόν τί* ΧΡ»
νιάς.
— Με,γάλα ιτοσβ ^
νί άκόμη στήν Πεβ
στή Λέσχη €0εοτο«όιτον*βί»
καί στίς αλλ«ς γν«<ηί? «*" σχες», τα εντΐΜΚτήρ'θ »«>*'
ττού λιιτουργούν υέ «»«»ιιιις
1976
την κουτσομπόλα. Ό Ποντικ
χρήστος Εττεσε στή
τώρα γουροννα πού
«ε καί τού 'φαγε τό
αντ". (Θεϊα βίχη). Κ__ ^
λο. γλακατε καί ή σκροΦα τρώ
«ι το Ποντικοχρί,Γ-ο, φώναξε
μια γρ,ά. "Ενσς —^,. ο1 &ν.
θρ*3ΓΓτ"ΟΙ # Ο~Τ0&0"1ΐ€ ν£Γ ιιίϊτ* Χ
δια, χέρια. Τό πώς '&μ-λέχ-τ,.
καν είναι άν«ξήγιΤτ0. ν
Την αλλη μερά πέντε __ Εξ,
άτομα μέ τόν πο~ά, εθαψαν τό
-αρακατ,νο ζευγάρ, (νί( μη
βρωμίση). ρη
Στό γυρκτμΑ έλεγον:
τονς άνβμου
- ,- °' ΚΛκο<μοίρηδ€ς «ί θα πε.ράζουμε εδά νά ή βδιρθΓ* ό παττάς ά—άντησί: Ό πέμττε. τσοί κονζουλούς να περνούνε τή* ωρα τ&υ ο{ γνωστικοί. 'Ο Οεος συγχ,ωρέσει τοι/ς ««« συνέχ.σαν τό δράμο τους.... Γ. ΠΛΡΑΣΥΡΗΣ μέ άντάρττς, καΐ... τροΐαδοροι. κ— καί «ρυφά μον έκβτο Χιλί| καί Νίιτ —