98437

,,»♦«·♦·················«·····················»····< Χαρδς σ' αυτόν, πού πρΐν μέ χ&μα, τοΰ φράξουν οί αλλοι τό στόμα, προλαβη νά πεΐ ίστω καΙ μιά συλλαβή δική τού. Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ ί»····························································»»» ΕΞΩ ΟΙ ΞΕΝΕΓ ΒΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΕΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ ΔιουθυνΙηΒ: ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 19 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΝ 1976 ΗΡΑΚΛΕΙΟ — ΚΡΗΤΗΣ Γραφβΐα: Μαρογιώργη Β (Πλατβία Άρχαδίου) Τηλ.: 280.291 Χρόνος 1ος 'Αριθ. Φύλλον 33 Τιμή Φύλλον βρχ. 5 •••••••••••ε·····*·················ε······ε·4 Μέ τόν φασιστικό Νόμο τοϋ Διχτάτορα Μεταξά δικάστηκε «Η ΑΛΗΘΕΙΑ» II ΜΗΗΕΣ ΦΥΙΙΒΚΗ ΣΤΟ ΜΒΝΟ ΧΑΡΗ ΚΟΙ 3 ΜΗΝΕΣ ΣΤΕΡΗΣΗ ΑΤΕΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΟΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΧΑΡΤΟΥ ΙΙΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙ! 1ΕΝ ΜΠΛΙΗΟΥΗ ΧΕΙΡΟΠΕΔΕΣ ΓΕνα άττό ■χά ε—ιστιύω» τ·ΰ Μονον Χαρή) ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΊΕΥΙΥΙΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΚΑΤΕΚΡΝΝΕ ΤΗ ΒΙΑΙΟΠΡΑΓΙΑ ΤΩΝ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΩΝ ΡΟΓΔΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΗΣ ΧΗΡΑΣ ΓΚΟΥΜΑ (Τό αρβρο 14 τού Συντάγιματος ττού δέν έφαρμόζεται) Αικαστιίκαμε γιά περιΰβριση όλης τής Χωροφυλακής ένώ τό δημοσίευμα εϊχε κοινωνικό στόχο νά προστατεύση τή Χωροφυλακπ άπό συγκεκριμένα όργανά της πού την έκθέτουν καί νά συμπαρασταδή στούς όδύναμους άνδρώπους πού καταπιέζονται άπό τούς κεφαλαιοκράτες ♦ «ΑΝ ΔΕΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΘΗ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ΘΑ ΕΠΊΣΤΡΕΨΩΜΕ ΣΥΝΤΟΜΑ ΣΕ ΝΕΕΣ ™"~™ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ» (Γ. Σιραΐάκη.ς - Συνήγορος (Υπερασπ(σεως). ♦ «ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣΤΗΣΑΠΟΤΗΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΗ ΧΟΡΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ» (Β.Χριστοφοράκης-ΣυνήγοροςΎπερασπ(οεως). ΤΟ ΟΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΟΥ αΙΚΛΣΕ ΤΟΙΪ ΒΙΕΥΒΥΝΤΗ ΤΗΣ «ΑΛΗΘΕΙΑΣ» • Ν. ΜΠΙΚΗΙ, Πρόεορος • Β. ΒΕΡΒΕΡΑΙ, ΠρωτοδΙκης • Α. ΙΑΒΒΟΠΟΥΛΟΖ, ΠρωτοδΙκης • ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΙ, ΕΙοαγγελίας ♦ «ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ» (Μάνος Χαρής - Κατηγορούμενος). ...Κρασΐ δέν είναι, άδέρφια, ή λεΦτεριά οΰτε γλυκειά γυναίκα, ουτε καί διός μές στά κελάρια σας ούτε καί γυιός στήν κούνια. "Ερμο τραγούδι, είναι, άταξΐδευτο ττού λάμνει στόν άέρα... Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ (Ε' ΡαψωδΊα «ΟΔΥΣΕΙΑΣ») ΟΙ ΒΑΣΑΝΙΙΤΕΣ ΤΗΣ ΧΡΡΟΦΥΛΛΚΗΙ ,ΙΚΑΙΤΗΚΑΙ, ΛΙΓΟΤΕΡΟϋΙ Η ΔΙΚΗ ΚΡΑΊΉΣΕ ΣΧΕΔΟΝ ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ — ΕΕΕΤΑ- ΣΤΗΚΑΝ 8 ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ (ΧΛΡΟΦΥΑΑΚΕΣ, ΚΑΗΤΗΡΑ1, ΕΡΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΥΓΓΑΛΑΗΛΟΙ ΤΗΣ ΚΑΨΗ) ΚΑΙ 5 ΥΠΕΡΑΧΠΙΣΕΛΣ (Ο χ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ κ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ, Ο ΑΙΚΗΓΟΡΟΣ κ. ΒΑΓΤ. ΒΡΕΝΤΖΟΣ, Ο ΕΜΠΟΡΟΣ κ. Ι. ΜΑΤΘΑΙΑΚΗΣ, Ο ΣΥΝΕΡ ΓΑΤΉΣ ΜΑΣ κ. Ν. ΒΕΛΙΓΡΑΔΗΣ, Ο ΑΓΡΟΊΉΣ κ. ΑΝ- ΔΡΟΥΛΑΚΗΣ) — ΟΙ ΚΛΗΤΕΥΘιΕΝΤΕΣ ΜΑΡΤΪΡΕΣ, ΜΕ- ΤΑΗΥ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΝ Η ΠΑΘΟΥΣΑ ΧΗΡΑ ΚΟιΜΗΣΑ ΓΚΟΥΜΑ ΚΑΙ Ο κ. Ν. ΜΑΜΟΥΝΗΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑιΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΜΑΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙ2ΑΝ — ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΣ Δ1ΚΗΣ ΗΤΑΝ Η ΕΕΩΣΗ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ ΓΚΟΥΜΑ ΑΠΟ ΤΧ>
ΣΠΙΤΙ ΤΉΣ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΠΕΛΑΓΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΛΗΤΗ-
ΡΑ ΠΟΥ ΕΝΗΡΓΗΣΕ ΠΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΗΣ ΜΑΡΙΚΑ-
ΚΑΨΗ — ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΗΚΕ ΟΤΙ ΠΑ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙ-
ΤΛΝ ΧίΙΡΟΦΥΛΑΚΩιΝ ΔΙΕΝΕΡΓΗΘΗιΚΕ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ Α-
ΝΑΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΑΝΛΤΕΡΟ ΑΕΙΛΜΑΤΙΚΟ ΠΟΥ ΗΡΘΕ Α¬
ΠΟ ΤΑ ΧΑΝΙΑ — ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΑΝΑΒΟ-
ΛΗ ΠΑ ΝΑ ΕΡΘΗ Ο ΣΧΕΤΙΚΟΣ ΦΑΚΕΛΛΟΣ ΑΠΟ ΤΟ
ΛΡΧΗΓΕΙΟ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ —· ΜΕ ΕΠΙΜΟΝΗ ΤΟΥ ΚΑ-
ΊΉΓΌΡΟΥΜΕΝΟΥ ΕΠΑΝΗΛΘΕ ΣΤΑ ΕΔΡΑΝΑ ΑΠΟ-
ΒΛΗΘΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΡΕΠΟΡΤΕΡ — Ο ΔΙΕΥ-
ΘΥΝΤΗΣ ΜΑΣ ΔΗΛΩΣΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ
ΚΑΘΩΝΤΑΙ Σ' ΑΥΤΑ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΒΑΛ-
ΛΛΝΤΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ — ΕΝΤΑΘΗΚΑΝΕ
ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕΤΑ2Υ ΠΡΟΕΔΡΟΥ, ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ
ΚΑΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΕΩΣ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙ-
ΚΗΣ — ΣΘΕΝΑΡΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΗΓΟΡΟΥ κ. Γ. ΣΤΡΑ-
ΤΑΚΗ — ΑΣΚΗΘΗΚΕ ΕΦΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ.
Ο ΕΙΧΑΓΓΕΛΕΑΣ ΖΗΤΗΣΕ ΕΜΑΜΙΣΥ ΧΡΟΝΟ ΦΥΛΑΚΙΣΗΙΜ · Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΜΕΤΑ120Ρ0 ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΝ
Ό αΰίόπΙΐΐ8 μάρΐυρα- 'ΑνόρουΑάκηβ (74 χρόνων) εΐπε: α'Η Γκοΰμα έίράβηξο άπό «σοί
ΧωροφΰΑακββ, *ά μαρΐύρια π©Λ ίράβηξβ 6 Χρισΐό- σΐόν Σΐασρό». - Ή Υδια μαβ βΐπο:
«"Ενοιωθα ν«_ μά κραΐοϋνε οί ΧωροφΰΑακοβ καί νά μόν κάνουν «Α δΌυΑβια οί &ηποι»
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΘΗ «ΜΕΧΡΙΣ ΕΣΧΑΤΩΝ»!..
Η ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΩΝ, δπως £γτνβ γνωστή, αροα-
σβ τό άΐτό>γιευιμα τί^ς 15ης καί ή άπόφ-αση έκδόβΐμοε τό μεσηιμέ-
ρι τής 17ης Ίανουαιρίου. Ή δαρύτατη καταδίκη τοϋ διευθυνττ]
μας, πού ήταν άνέλπΐκπιη άπό δσους ηαιροικολούβησαν την άκρο
αΐματωβή διβδικασία, άχούστηκε μέ Κκιΐτλιηξιη.
ΔΗΛΩΝΟΜΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ατι οί άιποφάοιεις της Δικαιοσύνην
είναι άτΌΟΑυτα σεβαστές, άΛΜ αύτο δέν άτιοκλείει καί τό δικαί-
(αμα των κατ-ηιγορουιμένων καί των ύπεροαπιστών τους, νά ά-
πευθύνωνται οέ δευιτεροβαθμια δακαστήρια, τηατεύοντας ότι θά
Μριθοΰν άρθώτερα.
ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ αυτή καί δσα γράφονται παρακάτω, άπο
τβλοθν έφαρμογή τοΰ δικαιώματος τού κατη,γορουιμένου νά ύ-
ηερααΐτίζη ιόν εαυτόν τού, δταν μάλιοπα πισ-τιεύη άκιράδαντα,
τα άνιτίθοτα άυτό δσα τού αποδίδει τό καταϊνορηιτιήιραο χαί ή σοοε-
τκκή καταδιχασπκή άπόφαοη.
Η ΔΙΚΗ ΕΙΧΕ κοινωνικό χαραχτήρα καί Ιοτορΐκή οημασία
γιατί σέ μιά κιρίσαμη έιποχή των ΔηιμοΜρατικων ελευθεριών, κα-
τοδικάοτηικε μέ φασισπκιό άνελεύθερο νόμο ή Ελευθερία τοϋ
Τύπου, ηαύ ηροσκχνεύεται σνΜταγματωαά, τΐΜΐικά, δμως, γιατΐ
στήν ούσΐα αύτό δέν ίσχύει.
ΔΙΚΑΣΤΗΚΑΜΕ γκιτΐ ύηοσττιρίξαιμε μώ άπροστάτευτη χή-
οα, πού της γκρέριοαν τό θΒΐΐπιάία ι<η<;, γιά λογαριαοΐμιό μιδς γνωοττΐς κεφαλαιοκράιτισσας, στενής ςίννερίγάτβοσας τίίς δικτα- τορίας. ΜΕ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ «ΑΛΗΘΕΙΑ» Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ κ. Κ. ΜΠΑΝΤΟΥΒΑ! ΛΊΑΙΥ&ΕΙ ΤΗ ΦΠΜΗ1ΥΝΕΡΓΑΙΙΑΙ Ν. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΚΑΙ Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ Ό Βουλβυτής ττΐς ΕΚΝΔ κ. Κ. Μηαντουβας, ανενος ουνερ- Υάιτης τοθ κ. ΝΒΐήτα Βενιζέλου ^Ρωτηβείς σχβηκώς μέ τίς δη- Ιίοοιονραφιικές ιρήμες γύρω ά- ηό τό βέιιο πολίτικής συνβργα- σίας τοθ κ. Ν. Βενιζέλου καί ^ττοοτάκΐ}, εδωαε την παρακά ™ άπαν—ιρη, οτήν έφημερίιδα ί»ος: «Τα φηρολογούιμενα χαί ^ημοοΐιευθέντα σέ μβρίδα Άθηνοϊιτοϋ καί ΚριτηκοΟ π*ρ1 ποληβςης ουν βργαοίας μεταζύ των κ.κ. Ν Ββνιζίιλον καί Κων) νού Μητσοτάκη, είναι τελεί¬ ως άνακριβί). Τα ανωτέρω οννεζΓντήθτν· οαν μιετά τοϋ Άρχη,γοΰ τήχ; Ε.Κ.Ν.Δ. κ. Γ. Μαύρου άλ¬ λά εθεωρήθησαν άπο κοινοϋ •πόσον άνυπόστατα' ΰστε εκ¬ ρίθη δτι δέν είναι ΰξια οϋτε κων Η ΚΙΝΗΣΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ 'Ωστοοο οί ώποκλεΐΛΠΜοές δή λώοεις τού κ. Μητσοτάκη, πε- ρΐ δημιουί>νίας νέον πολιτικόν
ΣΥΝΕΧΕΙΑ είς την σελ(«α 4
Η ΔΙΚΗ αυτή, μέ την ββρύ
τατη καταδίκη μας, ιΤνβι άρ-
χή ώδίνων. ΔηλώσοΑμε. δμος, δ
τι ό όητώνβς μας θά ο·υΜχιστή
«ίμέθθρις έσχατ(ι>ν». Καί θά συ
ν«χιστή, γιατί τόν
γιαττί —ριέ—(ι.
ΔΙΚΑΣΤΗΚΛΜΕ μέ
θ*ρο διχτοαορικό νόμο, ττβύ
φιχτικά, οβσμωε καί εφερε σέ
δύσκολη θέση καί τούς ΐδιους
τονς δικοστές.
ΔΙΚΑΣΤΗΚΑΜΕ ττερισσντβ-
ρο καί βαρύτερο, ά—ό τούς βα
σανιστές τής Χωροφυλακής
καί τα αλλο χουντικά κοιν»νι
«ύ ά—όβλτντα.
ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩΜΕ νά
μην δικοοο-τη ξανα ό Τύπος, μέ
τέτοιο ανελεύθΐρο διχτατορικό
Νόμο. Ή διβμορτυρία μας
μέ τό τηλενοώφημα ττού στίί-
λο)μ« στίς άνώαατες Δικ«οο— ι-
κές Άρχές, οττή Βουλή, στούς
Πολιτικούς Άριχηγούς, στίς
Ένώνεις ΔημοοΊογράφων,
σ-τή Δι«βνή "Εν«ση Τύττου κ.
λ.ττ. είναι μιά μικρη συμβολή
στόν άγώνα των Δηιμοσιογρά-
φων, των έκττροο-ώττων τής Τε-
τάρττ,ς Εξουσίαι;, νά ΑτΓθχτή
σο-υν τα σννταγιροττικά δικαίω
ματα τοΰ αίοβοου 14.
ΕΛΠΙΖΟΜΕ ότι στό δευτο
οοβάθμιο ΔιχοχΓτήριο, ή μ~α-
χβίρησή μβς νά είναι «χλλίτε
■τιΐγορούμί,νο, μάρτυρες ύ—ερο>
σττ ί<τε«ς καί ίπτερόκπτιση, μέ Η ΠΡΟΧθεΣΙΝΗ 6-ίκΙη ίγοιλλές άντιγκλήσίκ;, με-ταξύ τοΰ άξιο^ίιμου Πρόεδρον κ. Μλτικ»), ό οποίος μέ Ιβιαίτΐρη αύστηοοτητα άντιιιεττώητισε κ α ΜΑΡΙΚΑ ΚΑΨΗ Ή πέπρα τού οκανιδάΑου. "ΗΒελε μέ την χαριστική απαλλοτριώση πού ττέιΐυχε στή Χούντα, νά πάροι τό οΐτπάκΐ της χήρας, 100 τ€- Γπραγωνιικά (ΐέΐτρα, ν/ιατΐ βέν την έφθανον τα 45 ατρέρμα/τα... Άπό αΰπτϊν ξ©κίνηραν δ- λα... Άλλά καί σ' αυτήν θά καιταλήξουν &λα... "Ή¬ δη ή &.ηοτ) της απαλλοτρι¬ ώσεως, είναι θέμα ημε¬ ρών. Ό αγώνας γιά τόν ό- ηοϊο άιρθρογραφήσαμε καί τόν άποϊο ίχποοτηρίξανε ιπρός τιιμΓΐν τους οί 6ου λευτές κ.κ. Γαλενιανός κα{ Ξυλούρης, δικαιών€- ται. "Αλλος £νας ούοια- σπχός λόγος, γιά τόν ό- ποίο δέν έΐτρειηε νά κατα δικαι— οθμβ. ΔΙΚΑΣΤΗΚΑΜΕ γιατί έιπηφίναμε, ρωτώντας νά μάθωμε ποίος ήταν ό «αΐσχρός τιροϊστάμενος» (τοϋ Σιταθιμαϋ Ρογδιάς) πού έίδωαε την ένταλή νά βιαιοπρανήσουν οί συγκεκριμένοΐ Χωροφύλακες κατά τίίς χήρας Γκούμια. ΔΙΚΑΣΤΗΚΑΜΕ, γιατϊ, λέει, έξυβρίσαμε δλο τό Σώμα τής Χωροφυ<λαικής (Ι), ένώ ημείς βοηθήσαμε νά ξεκαθαρίση"! τό -ημηιμένο αύτό Σωμα άτιό τα καρκανώματά τού, άπω τίς «σάπα€#ς ρόγες τού καφαοιοθ μέ τα σταφύιλια» όπως βϊπαρε χαραχτηρΐΓ ατοααά οτήν άιηολονία μας. ΑΠΟΔΕΙΞΑΜΕ δτι σέ άνύποσιτο χρόνο, &να μηνα πρίν, εϊ- χαιμε -μήσει την Χιαροφυλακή ρέ «Ιδκκό δηροσίευμά ίμας στήν «Άλήθεια» ζεκαθαρίζοντας τή βαιρειά ου- σχέτιση των τιμίων άνδιρων π»6 άποτελοθν την πλειοψηιφία της, άπό τούς λίγους βασαντοιτές — καθάριματα, πού, δυστυχώς ύατηρχαν μέοα στό Σ·ωμα. ΑΠΟΔΕΙΞΑΜΕ δτι καί μέ τώ έιπίδιικο δηιμοσίευιμα, δχι μόνο δέν θίξαιμε την Χω.ροφυλακί| σών σύνολο, άλλά άνηθέιτΐϋς τίς προσφέιραμε ύατηρΐΒθίες, κατακρίνοινττας τούς κακούς πού μέ τίς βΐαιες ένέιργειές τους την έξέθεσαν. Ή όιοιικιητική άνώκιρααη πού £γινε άιπό άνώτατο άξιωμαιτυκό, μετά τό δημοσίευμά μας, — όπως άποκαλύφθηκε σαήν δίκη -— ξένον πρός τίς ύπι>ρεσίες
τής Διοικήσεως Χωροφυλακήν; Ηρακλείου, δεΐχνει ακριβώς δ¬
τι καί τό Ιδιο τό Άρτχηγεϊο ένδιαφέρετται καί τιμωρεΐ δσους ύ-
ηερβαίνουν τα καθήκονττά τους, καί δσους βιαιοπραγοΰν.
έ— ίκοειτβι νά καταργηθή άπό
τή Βουλή ό διχτοπορικός νό¬
μο ς 1092)38 κ«ί νά δΐΝθστοΰ
,με μέ τόν νέο νάμο, πού ττι-
στεύθιμε δτι θά είναι δηιμοκρα
τικός καί σύμφωνος μέ τή Συν
ταγιμιατΐική 'ελευθερία τοΰ Τύ
πον. Κι' άκόιμη γιατί ζητούσα
μχ νά £ρθη ό φάκβλλος τής
σχβτΐικής διοικητικης άναχρ(σ«
ως ά—ό τό Άριχηγεΐο Χωροφυ
λακης.
ΕΙΔΙΚΑ ή διακοπτή πού έγι
νι στόν συνηγορο ύττερθΜ—(σί
ώς μας κ, Γ. Στρατάκιη, δταν
ώγόρΐυί, ήτ«ν Ινα σηιμ*ίο πού
δημιούργησε κ«κή έντύπωση.
Γι' αύτό χρειάσττ|κε στήν έιπα
νάλειψη της δίκης δήλωσή τον
ντά πραχτικά, μέ την όποία
ζητου— εξηγήση, διιοαιολο·γη-
μένβ. Εύτυχώς τό Δικοχττήριο
τοθ την Κδωσε. Γενικά ή στά-
■ση τοΰ κ. Στρατάκη ήταν σθβ
ναρή. Κι' άκάμη< ή άγόρβυσή τον ητον ε'να κήρνγιμα γιά την ελευθερία, την ανθρωπίνη άξιοπρϊτηια, τα δικβιώματα «ΤΑ'ΟΡΓΑΝΑ ΤΗΣ ΤΑΞΕΩΣ ΔΕΝ ΧΤ-/ΠΟΥΝ» (Εδήλωσε ό Μοίραρχος κ. Τυράκης στήν προχθεσινη μας δίκη) σέ τί>ς Δίχτκ νά άμυνθονμί. "0-
ττως δΐ)λωσαιμί καί οττήν άιτολο
γία μας, σΐβομαστε καί έχχί-
νον σαν Προεδρο καί τα ύ~ό-
λοιττα άξιότΐιμα μέλη τού Δικα
ΟΓτηρίον. Άλλά κάνοιμ€ ιτάντα
δ,-τι ΐΓΐσ^ιεύθιμε όρθό καί δί-
καιο, άχόμη μι' δτον καβΑμα-
στε στό σκαμνΐ τοΰ κοττηγο-
ρου,μένου.
ΕΤΣΙ ΕΝΩ δέν μβς ϊδινε
τόν λογο τ*ιά έρωτήσεις στούς
νόιρτυρες, τόν παίρναμε, μέ
την αδεία τού βεβαία, άλλά ό>
φοΰ γινόμαο-τε ττιεχττικοί.
θυμίσαμε, άναγκοχττικά,
τές Φορές δτι πρέτπι νο μάς
ττφοντατΐύτ μέ τα δικβιώμοττα;
ττού δίδβι ό νόμος στόν κοτη-
τορ,ούιμινο.
Τόν -αρακαλέσαμε νά μή
μάς διοοκότττει πρίν την όλο-
κλήρΐβση των ύροτήκΓεών μας,
Καί άκάμη τού ζη,τήσαμ· ν&
θΛηοκαταστήοτ) την Ισ-ότητα
τί>ς οπΓοφάσεώς τού νά κάθων
ται στά Εδρ-οτνα μόν» δι«τ>γ*-
ροι, δταν κατέβασε άπό αύτά
τόν Εναν ρτπόρτερ «χί
βφηρι νά κάβων-ται άξι«ματι-
«ο( καί χωρσψύλοοοες. Μέ σν·
νβννόηση τοΰ Δικαοτηρίου ή
αδικία άττοκατασ-τώθηικε καί
οί όζνβρωπτοι τοΰ Τύπου κτιρβΐγ
τή θέσι) πού τούς άνήκιι.
ΑΛΛΑ κοί ή όξύτηττα πού
Δυό χρόνια μετά την έπάνοδο
τής Δημοκρατίας ...
(ΤΟΥ ΝΙ ΚΟΥ ΒΕΛΙΓΡΑΔΗ)
τού κατατρβγιμένου Λ-αοϋ καί
ένα μαστίγωμα κατά των βια
οηών, των διχτ«τόρ«ον, των
«*9θ)λβιο»<ροΓΓών κ αι τοΰ ΘΛιβι- ραύ κατ«ο-ττ)μ£νου. ΕΠΙΣΉΣ ή άγόρευση τοθ άλ¬ λον συνηγόρου ύττ<ρ«οοπτίσε»ς κ. Χριστοφοράκη, ηταν άφιερω ,μιίνη στήν Ελευθερία τού Τ6- που, μέ τόν όποϊο, ώς γνωστόν ό ίδιος συνδ&ται στενώτατα, δ«δομιένου δτι ποολιότ€ρ·α ΰττηρ- ξ* διευθυντής καϊ άρθ^ο-γράφος μοχητικής έφηιμειρίδας. ΑΛΛΑ γιά την δίκη αυτή θά χρειασθή νά έττανέλυωιμε. ΤΗΛίΓΡΑΦΗΜΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ μέ την ύττ«ρά<Γττισή μας, ίνα χαραχτηοιοτικο της 6(κης, δπως ηταν κα) η έπιμονη νά μή μάς δοθή άναβολή,' Σέ προσεχές Φθλλο μας: Ο ΝΟΜΟΣ 1092)38 ΠΕΡΙ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 181 ΤΟΥ Π.Κ. Ενδιαφέρον αρθρο έπκπηιμονικτϊς κρνηκτίς ΕΙ&κοΟ Συν&ριγάτη μας ΤΗΛΒΓΡΑΦΗΜΑ Άρι6|μός 2873 Υπουργόν Δικβιοσύνης Ύψνΐτουργόν Τί—όν Πρόβδρον Άρβϊου Πάγον Πρόνδρον Βονλης 'Βλλήνων "Ενωσιν Σνντακτ«ν Αθηνών 'Εφηιμ«ΐ>ίδες: 'Ελευθεροΐτιι—ία,
Νέα, Άθηναΐκή, Βραδύνη, Άττο
γωματινη. Αύγή, Ριζοσπά-
στης.
Αθηνά
Διαμαρτύρομαι έντονώτα-
τα διά έφαριμσγην ανελεύθερον
φασιστικού Νέιμον Τυπου
1092 τοΰ 1938 είς σημερινήν
Δίκην ,μου 17 Ιανουάριον
1976 υπο Τρι,μχλούς Πλη<μμ«- λειοδιικιείου Ηρακλειον οποίον μοϋ έπέοαλλε φυλάκισιν £νδ*- κα (11) μηνδν καί τρίιμηνον στερήση ατελείας Λημοσιογρα φΐιοοΰ χάρτου "Εφημερίδας μου «Η ΑΛΗΘΕΙΑ». Μέ εφαρμογήν Νομόν αύτβΰ κατοιστρατηγα- ται έννοια έλευθεροτυπΐας «τί κάθε δικαίωιμα κριτικής διότι διατάξεις τού είναι όστεοττοι- ημένες άνελεύθερες άντιδτνμο κραττικές άντίθιτες μέ Σι/ντο>
γΐμοαικήν κατοχύρωσιν έλευθο
ραηνττίας. Άφορμή κ-οτταδί««ις
μόν ύ—ήριξε όξβία κριτιχή κατά
συγιοεικρΐιμένων άνδρων καί προ
ϊσταμένον Χωροφυλακής Ρο¬
γδιάς Ηρακλειον Κρήτης ο¬
ποίαι κατά διάρκειαν σννδρο-
<μΙης των «ίς Διχα—ικόν Κλητή ρα έκτελοΰντα Δικαστικιήν α¬ πόφασιν άποδολής άπω τής νοιμής φ,τωχοϋ κοταλύ,μμα- τος χήρας γραϊας Γκούιμα είς Αγίαν Πελαγίαν καί διά λο γχχριασμόν γνωστής μίγαλοο πιχειρτιματβξενοδόχου Μαρί- κας Καψή μετεχειρίσθησαν δί- αιον «β! άδοκιμον τρόπον κιατ' αυτής «τί οΐκογεντκΐκού της άσύλλον. Αημοσίευμά μόν έχοφαχτη ρίσθη ατυχώς στοιχΐΐοθι-τόν ττειριύβρισιν 'Αρχης Χωροφυ¬ λακής ένώ οΰδε,μίιαν τοιαύτην ΣΥΝΕΧΕΙΑ είς την σελίδα 4

ΧΙΛΙΔΑ 2
ΗΡΑΚΛΙΙΟ "Η ΑΛΗ0ΙΙΑ., ΚΡΗΤΗΣ
19 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Μνδιατόρτιμα
- Βιογραψία
ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΑΠΛΐαΤΗ^ ^
Ο 'ΟΛηθιυός Ζορμπας
κα! ό Νίκας Καζαντζάκης
— 32ον —
Κρατάβι στό δεξό τού χέρι δ¬
χι σπσθί, δχι ζυγαριά — αύ-
τά τα έργαλεία είναι γιά τούς
φονιάδες καϊ τούς ιμπακάλη-
δες· ό θϊός κρατά ίνα μεγά-
λο σφουγγάρι γβμάτο νερό,
σά σύννβφο της βροχής. Δεξά
τού ή Παράδεισος, ζερβά τού
ή Κόλαση. "Ερχεται ή κακο-
.μοίρα ή ψυχή, τσίτσιδ»!, γτα-
τί ίχασε τό κορμί της, καί
τουρτουρίζει. Ό θεός την κοι
τάζει καί γελάει κατω ά—ό
τά μουστάκια τού· μά καμώνε
ται τόν μπαμπούλα.
— «"Ελα εδά, τής λέει,
καί χοντραίνει τή φωνή τού,
£λα έδω καταραμένη!».
»Κι άρχΐζει την άνακριση.
Πέφτει ή ψυχή στά πόδια τοΰ
θεόν.
— Αμάν! τοΰ φωνάζει, τ)-
ΐμαρτον! Κι άρχίζει καί λέει τά
κρίματά της. Λέιει, λέει, δέν
£χονν τελειωμό. Κι ό Θεός δα
ριέται, χασμουριέται.
— Σώπα πιά, τής φωνάζει,
ιμέ ξεκούφανες! Καί φάπ! δί-
νει ιμιά {ΐέ τό σφουγγάρι καί
σβύνει δλες τίς σ«ΐαρτίες.
— Ξεκουμπίσου στήν Πα-
ραδεισο! τής κάνει. Πέτρο, βά
λε τη καί τούτη μέσα, την κα
καμοίρα!
>Γι—ί πρέπεΐ νά ξέρεις, ά-
φεντΐικό, ό ©εός είναι άρχον¬
τος μεγάλος· κι αύτό θά πεϊ
άρχοντιά: νά συχωρνάς!
Τό Χριστό τόν φανταζόταν
σάν Ινα γελαστό παιδάκι. Και
τόν άγαποΰσε γιατί ξαναγιεν
νιόταν καθβ χρόνο. Ή Γέννη-
ση κ' ή Άνάσταση τοΰ Χρι-
στοθ μέρευαν την ψυχή τού.
Μαλάκωναν την καρδιά τού
καί την Εκαναν τρυφερή σά μ ι
*ροΰ ποιδιοΰ. «'Εγώ σάν άπό
ψε, Ελεγ«, γίνονμαι πάλι μ ι-
κρό παιδί' ξαναγεννιέμαι σάν
τό Χριστό. Πως γεννιέται ού¬
τος κάθε χρονο; "Ετσι κ' έ¬
γώ». Δέν τοΰ αρεσαν τά αΐμα
τα τού Σταυρω,μένου. Τόν λύ-
τρωνεν, δ,μως, τό θά,μα τής Ά
νάστασης. Κι άς πίστευε πώς
«Τναι φτιαγμένος άπό χωμα
καί νερό, πώς «χού είναι καί
είς χού ά—ελεύσει». 'Ανάιμπαι
{ε κείνους πού σταυρώναν τό
Χριστό κάθε μερά. Δέν άνεχό
ταν τούς θεσμπαϊχτες. Γι' αό-
τούς ή γλωσσα τού εϊταν τρα
χιά, γι' αύτούς κρατοϋσχ
φραγγέλιο καί κεραυνούς. Δέν
πιίστειυε σέ δεισιδαιμονίες.
Δέν τό χωροΰοχ τό μναλό τού
πώς μιά σκλήΐ&ρα ξύλο μπο-
ρεϊ νά γίνει τίμιο ξύλο. Μόνο
αν πίστευες μποροθσε νά γί¬
νει ίνα τέτοιο θώμα. 'Αλλοιώς
.... "Ολλα μιά ίδέα. Κατά τό
—ως θά τό πάρεις. "Ετσι κι ό
τίιμιος Σταύρος, Ελεγε.
Σάρικηζε την κοινή άντίλη-
ψΐ) πού εχουμε γιά τή γυναίκα
κ' εΐταν βτοιμθΓ νά σνχωρέ-
σιι τή μοιχεία. Ή άδιτναμία
τού γιά τή γυναίκεια σάρκα
τόν όηάτγψχχζι νά κσνει άβαρί-
ες στήν ήθική τού. Καί δίκαια
λογοΰσε δλες τίς «ανοιμες» έ-
ρωτικές σαρκικές όιμιλίες τού
ιμέ πολύ χιομμορ:
Τά τ «μ ι α ζευγαρώματα, ελε
γ*, είναι άνούσια· φαΐ χωρίς
πιπέρι. Φιλί 'ναι αότό, νά σέ
καμαρώνουν οί αγιοι άπό τό
εΐκονοστάσι καί νά σοΰ δ ί νούν
την εύκή τονς; Εμείς λέμε
στό χωριό μας: «Μονάχα τό
κλεψί,μιο κρέας ϊχΐι νοστϊ-
μια>. Ή γυναίηα σον δέν εί¬
ναι κλεψίμιο κρέας.
Ή σκληρή ζωή τού, ή 'Οδύσ
σβιά τού, ή άνάγκη νά ξεπερά
σει τίς άντίδροιμες δυνάμεις
πού μάχονταν σέ κάθε βή/μια
τού νά τόν ρίξουν κατω, είχον
χτίσει μέσα τού — στό ινα>·
λό κβί στήν καρδιά τού —
&** δννοττό κάστρο γιά την α-
μυνα καί ττ·ν έπίθεσή τού.
"Οτβν ό έχ—ιός ζύγωνε γιά
νά τό πόπη—.ι τόν χτυ—οΰοχ
αλύπητα. Γινόταν λιοντας, τί-
γρης, έλέφας. Τό χ—γνος πού
λούφαζε μέσα τού §—τΐτιόταν
.μέ μιάς καί χοιμοθσε. Γινόταν
αλλος ανθρωπος. Ή καρδιά
τού παγόβουνο. Τό αΐμα τον
νερό. Τό μυαλό τού πίσσα.
Δέν είχε πιά κοιρό νά ξεμπερ
δεύει κλωστές- νά βάλει σύνο-
ρο στό καλό καί στό κακό. Σέ
τρώου γιά νά μή μί φός! Μέ
την ιδία εύκολία νού γινόταν
αγιος δΐικαιοκρίτης κι ακακο
άρνάκι, γινόταν και κλέφτης
«αι «ονιάς κι ατιμος. Ό,τι
φανταστεΐς. Δηλαδή τ' όλότε
λα άντίστροφ© τοΰ Καζαντζα¬
κη.
— Τού λόγον σου είσαι, τού
'λεγε, καί νά μέ συμ—αθάς, τί
μιος ανθρωπος. Μή στάζει καί
4ΐή βρέξει. Νά βρεΐς Εναν φύλο
,Ιϊξω άπό τό τηαπλομά σου τό
»*χειιμώνα, θά τόν βάλει ς μέσα,
νά μην κρνόν<ει. Ποΰ νά καταλά δεί ή άφεντιά σου ?ναν μπερ ιμπαντΐ) σάν καΐ μενά! 'Εγώ νά βοω ψύλο, τσάκ! τόν σ-ά- ζω· νά βρ& ίνα άμν'ι, χά-! τό σφάζο, τό —ερ»ν« στή σουβλα καί τό γλεντώ μέ τούς φίλους Μά θά »ιοΰ ττείς: Δέν είναι δι- κό σου· τό παραδέχουμαι. Μά δσε, άβερφέ, νά τό φάμε -ρώτα κ' Βστερα κουβΐντιάζουμ* καί συζητοϋμιε μιέ την ήσυχία μβς ττιερί δικό σου και δικό μου. Καϊ βά λΐς τού λόγου σοι/ καί θά λές καί βά λές κ' έγώ βσ ξΐττασουλίζω μ' ?να ξυλάκι τα δόντια μόν... Κννισιμός; Σαρκιισμός τής ανθρώιτινης αναλγησιάς; "Άμυ- να ί( ϊφοδος μέ δλα τα φοβερα μέσα ττού Εχει στή διαθέση τού ό ανθρωιτος γιά νά στερεώο-ει τή ζωή τού; "Η μή-ως βολές έκρήκρήξεις τοϋ άσυνείδη,τθϋ -ού δέν κάνει κοιμιβ διάκριση άνάμεσα στήν τιμή και στν ά τιμία, στήν ήθική καί στήν ά· νηθικότητα, στήν κλεψιά *«! στό *όμβ; Τ( είναι δλα αότά; Άλτιθινά τα σαστίζεις! Μά μή μοθ ττεΐς —ώς τοϋτος ό Βρόμθζ &έν ό&τγεϊ ττολλούς στήν έιτι- τιιχία κοίί δέ λυτρώνει. "Αρ—α- ξε νά φάς και κλέφε νά 'χεις— νά 'χεις τή συνείδησή σου Ίσυ χιη, δττως την Εχουν «χϊ χιλιά- δες &λλοι ιτού άρητάζουν καί κλέβουν καί ζοΰν κα) χαίρουν- ται τούτη την τταλιοζΗή! Ό ΖοριμΐΓας ξέρει ττώς σ' αΰτό τό χαλασμένο κόσμο πού ζοΰμε — κβί μή» ξεχνάμ* —ώς έκφράζει ιμιάν έττοχή ττοφαΜμής, την έττοχή τού, την έττοχή μας, τίττοτα ή σχεδόν τίττοτα σωστό δέ γίντται. Τό κακό ικρισεύει Ή άδικία καί τό φονικό ττλε νάζονν. Ή ψυχή τού άνθρώπΜ κυλιέται στό βοΰριοο. Ό ίδιο ό δνθρωττος Εχει ξεττέο-ει. Τ ιμβγαλο ψάρι τρώει τό μικρό Τα μεγάλα κοάτη χαταβροχθί ζουν τα μΐικρά' καί τα μιηρά τό μικρότερα. Σκοτάδι, άδικία. ξεττεσμός. Κ ι ό Ζορμιτσς σού- (χι αγρια φωνιή: ...."Ολα έτοΰτα ττού γίνουντα έδώ στόν κόσμο, αδκοο, αδικα όδικα! Δέν όπογραφ» έγώ τ σκουλτικάκι, έγώ ό γ«μνοσά· λΐαγκας ό Ζορμττάς! 'Ε5ώ θά θάρηίς πώς ό Ζορ- μττάς βρίσκεται σέ άντίφαση μέ τόν έαυτό τού, μέ τό χάμω βεό τού. Λάθος. Ή κρβυγή τού ίνάντισ στήν άδικία βρίσκε· ται σέ άττόλυτη συνεπεία. Κ άς άδικεϊ ό Τδιος ττολλές ψορίς. Άς κλέχει, δς σκοτώνει.'Αότό τό κανει δττως θά τό 'κανε κ. ε*νας η>«ας τού ,Μτοσ-τογιεφ-
σκι>. Την αδι«(α την ττολομάε
μ* την άδικία. Τό παλοΰκι με
τό παλοΰκι βγαίινει. "Εσοορνε
κ ι ό Καζαντζάκης φωνή έναντι α
στήν άδικία — κι δλο τό πεζο
γροοφΐκό 45ργο τού ϊείναι γβμάτο
άττό τέτοιες φωνές — μά τή
Φωνή τού ττοτέ δέ» τή μετουσί
ωσε σέ ττράξη. Δίν εκλεψε, δέ
σκότιοσε μαθές, γιά νά πολεμή
σει την άβικία...
Ό Καζαντζάκης ϊνιωθε ά—έ
ραντη άγαπη γιά τούς άνβρώ
τπους — γιά τόν ανθρ«—ο.
Δέν άνβχόταν την άδικία καί
την εκμεταλλευθή τού άνθρώ-
που άττό τόν ανθρωητο. "Ηθελε
δλους τούς άνβρώιτους ΐσους
στή ζωή. Όνεΐιρευόταν μιά κοι
νονία χριστιανική, δκτως την
είχεν όνειρεντα κ ι ό Τολστόί.
ΕΤταν σττι»ς κι ό Χριστός, 6-
—έρ των τα—ειν&ν καί τόν κα
ταφρον-ειμιένων. Πίστευε σέ μιά
σοσιαλιστική κοινΜνία ττού βά
ξαφόνιζί την άδικία καί την
έκιμ—άλλενση. "Ενΐίοβΐ τόν πό
νο τβϋ έργατη πού ίσκαβ* ό-
ληιμερίς στό μβταλλεϊο-, μέσ'
στίς μοντζοΰρες κα) στίς λά-
σιτες, γιά νά βγάλει άπο τα
στηλαχνα τής γής τό λιγνίτη,
τίς Εγνοιίς τής καθη,μερινής
χ«μοζωης τού ττού τού θολω-
νοιν τό νού. Καί πά»κι<ε ν" ά- λαφρώσει τόν πόνο τού. Νά τού γλυκάνει τό τπκρό ψ«οιμί. '0 Ζορμττάς τή μάχονταν αυ¬ τή την άδυν~ιία τού. Ό Κα¬ ζαντζάκης εΐταν Ενός ονκ· παρ>μένος Δόν Κιχώτης. Ό
Ζορμ—άς κοιτοΰσε Τσα στό
βίοο-ό τού. Δέν ένδιαφεροταν
γιά τό πώς θά ψθάσει, μά νά
Φθάσβι σ' αυτόν. Κ' αν εΤταν
άνατκη θά πατοΰσ* καί πάν»
σέ πτώματα γιά νά ψτάσει.
Δέν εΤχε καιρό νά σκβφτεϊ
τούς βλλους. Ή μ «ν τούς
σκβφτόταν, τούς ηΐθελ» άπβλυ
τα όποταγμένους στό δικό
τού σκοΐΓΟ. "Η πά—άς -α—άς
ί ζενγάς ζευγάς. "Η θά 'σαι
έργάτης κατ θά όποφέρεις καί
βά 6φί<—ασαι την ίομετάλλίυ ση ί[ θά 'σαι έργοδοτης καί θά έΐφΐεταλλεύεσαι τόν έργά>
τη χ«ρίς -αροβχωρήσίΐς. Σκλη
ρά κι άνελέτττα, άν δέ θές νά
σοΰ σηκοώσει κβφαλι. 'ΑΑίμο
νο βν δώσεις άέρα στβύς έργά
τες σου, θά σέ φάνε! Δέν θά
σοΰ δουλέψουν δττως ιτρέ-ει,
θά τεοΜτελιάσουν.
(Συνβχίζτται)
ιΟΙ ΤΕΧΝΓΕΧ3 ΚΑΣ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
'ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΚΑΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
Κύριον Μονον Χάρι>ν
'Εφτιμεριίδα «Η ΑΛΗΘΕΙΑ»
Ηράκλειον.
Αγατττ|τε Μβονο,
Σού εΰχοιμαι χρόνια ποΑλά,
μοη εότυχεο τό Νέον "Ετβς
197ο.
Μακάρι ό Καινβύργιος Χρό
νος νάναι γιά δλους μας εΐρη
νι<κός και χαρούμενος μέ μιά άληθινη Δΐ|μοκρατ)α στήν χώ ρα μας, καί σ' δλες τίς χώρες τοΰ κόσμον. Εύχομαι στήν «ΑΛΜΘΕΙΑ» μοηψ-οη,μέρει/ση, γιά νά σννεχΐ ΗΑΠΟΓΟΗΤΕΥΙΗ ΕΝΟΣ ΠΟΙΗΤΗ (Έπιστολή καί ποίημα τοθ Γιάννη Σωπασή - ΔαναοΟ) σι» τούς εόγενεΐς άγώνες της Μάνο, σέ —αρακαλώ ττολύ &ν οπάρχει λίγος ά—ό τόν πό λύτιμο χώρο τίκ άγ«ιτΐ|τής νού έφΐιμερίδας σον *Η ΑΛΗ¬ ΘΕΙΑΣ» νά δ«»μοσιεύσης τόπα ρακάτηβ ττοίτ>μά μου «ΕΡΗ-
ΜΙΑ>, μαζύ μέ τόν προλοιγο.
Νοιώθω μιά πραγιματική φ
χικιή έρημιά, υστ«ρα άπό τίς
πρόσψατες άπογοηιτεύσεις
στήν γεννέτε ιρά μου Κρήττ).
«Ή Ίθάκη δέν σέ δέχθηκα πό
λύπαθε 'Οδυσσέα». "Ετσι προ
ΤΟ ΞΥΠΝΗΜΑ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ
Μΐ τόν —όνο πού ό πόνος
ξύπνησε τόν λογισιμό,
τραγουδω τά βάσανά μόν
μ' Ενα θλιβ«ρό σκοπό.
• * *
θέλω νά φωνάξω πάλι
νά τό πω τό μυστικό
πώς καΐ τροτ* θαρθει έκεϊνο
πού ποθεΐς έσυ κι' έγώ. !
• * ·
Όλο ζω μέ την έλπίδα
κι' δλο νοιώθω ά—ελπισιά
διωγιμένος, πονεμένος,
γερασιμένος, σ' όρφανιά.
* * ·
Μάννα εχω κι' είμαι χώρας
«αί άδέρφΐα πο&ναι έχθροί
πως τή νταγιαΗτω τή ζήση
είναι ν' ά—ορη κακίς.
* * ·
"Οσο γιά φιλιά καί φίλους
«ιή ζηττας, ΰναι ντροπής
προδοσιά καί δολιότης
βίναι δπου κι' αν στραφεϊς.
♦ * *
Σκέπτομαι μωρέ, —ο-ιός νάμαι
«Γ αν άξίζει ή ζωή
ιμιά ζωή βασανισμίνη
σ' Ιίναν κοσιμσ πού 6ρ«μ€ϊ.
* ♦ ♦
Σκαφτοιμαι καί άμφιβάλλο ,
ζώ όλόί&ηρη σκλαβιά
καί ή Λϊφτεριά άπομένει
μόνο γράρμα στά χαρτιά
* * *
Ό θεός νβχοφκ λαθος;
νά τό ιτώ, παραφρονώ:
φρόνι,μο φρονώ πώς εΤναι ;
ν' άγωνίζομαι δσο ζώ.
* * ♦
Ζυλλογιέμβι και πίστιν*»
σ' δ.τι εΤνβι άληθινό
«α! 'Αλήθεια πάντα είναι ', ■
δ,τι είναι ζωντανόϋ
* * *
Άγο—ώ, γι' αύτό μισοϋμα|
δέ τί πράμμα τραγικό
ή Άγάπηι τταντα νάναι
άγνκαλιά <μέ τόν Ιτβενρόί * * * Κι' δσο είναι κι' άνο—νέ« θέλ» νάμαι ζωντανόν, τέτοια ζήση ϊχει άξία κι' Ιτσι θώμα ι έγώ σωστός. Γ. ΧΙΩΤΑΚΗΖ ΆσΦένδου — Σφακίων Νθφικό ύΨηλΓΐς ττοιότττττχ ΜΗΝΑΣ ΧΟΥΣΤΟΥΛΑΚΗΣ Παραττλεύρως εΚο-ραντζου» Τηλέφωνον 283.428 Ι €ΙΤΚΟΕΐν ΕΤΟΙΜΟΠΑΡΑΔΟΤΑ ΟΧ 2200 — Οί 2000 — 65 5ΡΕΟΑΙ. — ΑΜΙ Ι ΓΕΝΙΚΗ ΑΗΤΙΠΡΟΣΟΠΕΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ 5ΙΕΙΧ0 Α.Ε. ΣΥΓΓΡΟΥ 100 — ΑΘΗΝΑΙ —*— ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗΝ ΧΑΝΔΑΚΟΖ « — Τηλ. 2Ι5.ΙΊ1 ΑΙΑΘΕΓΓΟΜΕΝ ΠΕΠΕΙΡΑΜΒΝΟΝ ΣΥΝΕΡΓΈΙΟΝ ι κα, ΤΑ γνηΣια ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΑ ΕΡΓΟ1ΤΑΧΙΟΥ γροζμματίζω στή Τροία». την «έττιστροφή Ώραΐο —ού ή~ταν τό ταξίδι, τοΰ γνρ-ισμοθ είς την Ίθάκη δμορφο σάν π—ραμυθάκι, στοχάζεται ό νοσταλγος **· Μά έξαφνα μές στά σωθικά τού ή Τροίβ όρθώνεται μπροστά τού κι' άρχίζίΐ πάλι ό ΐίΐσεμός». Μέ φιλική εκτίμησιν ΙΩΑΝ. ΣΩΠΑΣΗΣ ΔΑΝΑΟΣ Χάν δλλος ττερι—λανώμΐ- νος Όδυσσέας, έτοιιμάζω πάλι τή·ν σχεδία μου, γιά ν' άνοιχτώ στό μοηροπέλα- Υβς. Μ' αυτή την φορά, ό μι- σειμός δέν είναι γιά νά γνρί σω στήν «Ίθά»η», άλλά γι« νά έπιστρέψ» στήν «Τροία»! Άγο—ώ την «Ίθάκη» (την ττοττρ'ίδα) γι' αότή δί- δω τό τελευταΐο πράγμα πού μ' άττόμειν*: Τήιν πλη- γιασιμένη ζωή μου. "Ομως φαίνεται πώς ή μοϊρα μου είναι ή «Τροία» (ή ξενητειά). "ιΕιτσι ή σχεδία μου αρχι σι κι δλας νά κατηφορίζει, βουλοπλέοντας πάνω στήν φουρτουνισμένη 9&ΚθΒσσα>,
γτά την μακρυνή χώρα τοθ
Νοτιά.
Την ΤΕΚΚΑ ΙΟΝΟκΑ
Αϋ5ΤΑίΙ5Ι
μ· —άλι τό ποτήρι
ξεχείλισε αλλο δέν χωρεΐ,
καί γβύο-ντται τα δυό μας χελλη
«ικρό φαρ,μάκι ιοαί χωλή.
***
Σκυφτοι στούς δρό,μους πβρπατάμε
.μ' Ινα μαχαίρι στήν ψυχί|,
£τσι ·Τν' ή μοΐρα μας γραιμιμένη,
δνας ο—ουργίτη,ς σ-την βροχή.
Πάλΐι στούς αττνωστους τούς τόπονς
ιμέ ,μπογαλόικι καί ραβδί,
έττσι είναι ή μοϊρα μος γραμ,μένη
νά τριγιυρνάιμ* έ&ω κια] έκ*ϊ. - —^
Μέσα στήν έρημισ τοΰ πλήθους
χίαβήχοιμε *μ«ϊς μοναχοί,
£τσι μάς είγραψαν την μοϊρα <<*τ τής Κοινωνίας οί Τρανοί. Κι' &ϋ δής τα χεΐλη νά γελάνε, μίισα ή καρδιά βαθειά θρυνεΐ, «5τσι είναι ή μοϊρα μας γραμμένη, ίνα ρηιμάδι στήν ζωή! ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΝΑΟΣ νυδρ γ — (Σωιτασής). ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ . «η αλμφεια»; % ".ν.·^:, ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ " ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΕΔΡΑ: ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ ΟΛΟΣ ΜΑΡΟΠΩΡΓΉ 5 Τηλ. 280291 ΕΚΔΟΤΗΣ — ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ — ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΜΜ. ΗΡ. ΧΑΡΙΤΑΚΗΣ ,.,, (ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ) ΦΩΚΩΝ 21 — ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ Τεχν.κή έ-.μέλε.α: Μάνος Μαγρ,ττλής Ηφαιστου 18 · Ηράκλειον, Κρήτης "Αν άνήκετε στοός καλοίτς όδηγοίτς φυλαχχήτε άπό τοίτς •, . ρέτρΐους. /ν_. ή ... μέ Ηομικη ΠροστασΙα ΑΙΙΑΟ ;!ί,χ><· Σί κάθε άτΰχημα πού 6έν φταίτε ή ΑΗΑΟ σάς φ>1> 4?ί ,χ. προστατ€ύίΐ καί διεκδικεΐ τίς αξιώσεις σας
» - . μί όικηγόρο τής ίκλογίίς σας:
γιά άποζημΐωση έκ τραυματισμοϋ,
ίπισκευή αύτοκινήτου κ.τ.Α.
•^ Όρως ή'ΑΗΑΧϊ σδς ϋπερασπίζεται κι" δταν €σ«ϊς
.■■.:, κάνίτί καπθ4θ τροχαϊο ποινικό άδΐκημα
'__ "^ ή παράβαση κ.τ.λ. "Η ΑΒΑΟ πληρώνει ώς
„„.,"'? ^"^ τδθ.000 δρχ. δικηγορικά, δικαστικά ίξοδα γιά
Γ-,-κ ι -Οϊ'κάθ€ πίρΐπτωσή σας χωριστά σ' δποια χώρα
'<>Π/Γ " ΤΓϊς Εύρώπης κι'άν «Ιστ€.
- ^""" ' Γιά κάθε πλπροφορΐα:
ΑΚΑβίΗϋ1Α5: ΑΧΦΑΑΕΙΑΙ ΝΟΜΙΚΗΖ ΠΡΟΖΤΑΖΙΑΖ
ΜΡΑΚΛΕΙΟΝ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ
ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘ.Α .Ί
ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 15 -ΤΗΛ. 222.651
ΚΕΝΤΡΙΚΟΝ Γ£ΡΜ»ΗΙΑ 81. ΚΙΦ. 795 εθβ 000 ΛΡΧι
ΤΪ/
Α·Ν·Ε·Κο
ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ
ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ Α.Ε.
ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΙΣ :^
Ε)Γ —- Ο)Γ €ΚΥΔΩΝ»
ΕΚ ΣΟΥΔΑΣ ΔΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΚΥΡΙΑΚΗ 6 μ.μ. — ΔΕΥΤΕΡΑ 9 μ.μ.
ΤΕΤΑΡΤΗ 7 μ.μ. — ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7 μ.μ.
Έξ Ηρακλείου πρός Πειραια
Ε) Γ — Ο) Γ «ΡΕΘΥΜΝΟΝ» — «ΚΑΝΤΙΑ»
ΑΝΑΧΩΡΗΣΙΣ 7ην Εσπερινήν
ΑΦΙΞΙΣ 6.310 Πρωϊνήν
ΕΙΣΙΤΗΡ ΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΙ:
Πρακτορείον ΑΝΕΚ ΧΑΝΙΩΝ:
ΠλατεΤα Σοφοκλή Βενιζέλου, τηλ. 23636, 25656
ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ:
25ης Αύγούστου 33, τηλ. 222481, 222482
ΡΕΘΥΜΝΗΣ:
Λεωφόρος Κουντουριώτου, τηλ. 22296, 22456
ΤΗΛΕΦ. ΥΠΟΠΡΑΚΤΟΡΕΙΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
Βαρδάκης Ν. 282.730
Κρουστονόπουλος Π. 285.420
Κυδωνάκης Γ. $β 281.702
Παλαιολόγος Π. —"~-^ 283.086
Χαμαράκης Ε 283.860
•Ποδήλνχτη οοτή σημεί«« τά Ι«™ΑλΙτε,α ρ«ιόρ:
ν τΓπερ.ασότερα χρή,ματα, σνγκί>ντρ«*σ. τίς περ.
£οοτ*πκ£-«ς τής πρΑσ.ννς τσόχας, κράτ^ε, σέ
^,^4 ^ »Μ, δ^; σχιδονδυό
καί τέλοςΤ συχχίστηκ* σέ... «λλο χωρο, κβί συ
ίή τής Περ.τ(ΥτΚΓ'·4< τβ άποτε«μα της μ- ταξύ μας. 9 «ο κ. Α., «ού σννβββυ* τβ «ξανβό π*ριστϊρ.», (την έένι, ^ την Λσ—η τουοΛέττα), ίχοα. ένοΐμισυ έκ— ονιμύριο 6ρ0. χμές κβί στό τίλος χρειάχττιτ« νο ύΛΓογραψη καϊ τρείς 1 γές των 50 χιλιάδων κάθε μία. Τή μιά άπό οώτές τοΰ την κέρδισε γνωστός άντιστβσ, βιικηγόρος καί πολιτεντής, ό κ. Φ., ό ό*οκες στή συνέχιια αστη<κ« νά την οώστί σέ αλλο συ»»-αίχτη τού. Τότε λο.ττό» θηκιε θέμα Λνηικρθσιματος, άλλά ό έκΰοτης τής ένιταγής συνωδβυόταν καί άπό Ινα κδιερ-μηνέα» τής συντροφιάς Του κ, Λ., εΐχ* άΐποχ«ρτνο·ί'· Εύτνχώς πού οί πιό ♦ύχραιίιοι εύγενιικοί, έ-ενέβ«»σαν καί τόνισαν δτι δέν £ττρ—ι καν νό. % γίινβϊ λόγος γιά την φερετγυβτητα τ»ΰ έκδοττ) καϊ τέ 4—1*4- βιο θαορήθηικε λήξαν. Νά βομμε τώρα δταν κατα-τη... λ»νξασα και ή ήμερο)ΐΐ(»ίβ τής έπιταγής... τίς θά γίνη. τί. -, προκώλεσε καί ή παρουσία τής γνωστής ««ώ.... *. ξαιρετέας κυράτσας Μαρίυας Καψή ιτού συνωδευόταη ά- πό τόν... έκρΐ»κττικό διο-τροφόρο δ.ε»Λυντή της. Ό τβλευταϊος ανέλαβε νά ζηττά καί... δβνβικά δταν η νέ τά χρεματα τής άφεντικ,ίνας το«. Δυστυχάς δμως οί ηψ. οτά·μ*ν·σι συιμπαΐχ/τες της Καφίνας, βέν ήσαν στά δοηνικό τί- «ο γοΛαντόιμοι, δπ«»ς ό... Μτταλόι-ουλος στά... ·&««·«. Έ-εστρεφε λ»ιπ»ν κάθε τόσο ό κ. δΐ€υθυντής απρακτος, Λ- λά ή κ. Καψή τόν ξοτνάστελνβ σί άλλον, όφοΰ φασικβ γινότ» ..4ηκαρούτι!.,. Τελικά καί ά*ού «ΐχ€... στ«τ»«σει «ο» τώ· δυό Π άπό την άγωνία, τή λύση την Εβασε ό (διοκτήτης άναφΜαΐ πβυ.... δροσισβ την Καψή μέ μερικές δανεικές χιλιάβες.... • Γβνικη έντύπωση σχττικά μέ τό παρα-άν»» πρόσΐΜτο ται καί μούτρο), ήταν δτι ϋχβυν πέσει τά φ—ρά τοκ «αί ττοιληά «Κυρία των Τιμών», πού ήταν στήν κνριολεζία «ΚιφΙα των... 'Ατίιμων τής Χονντας», £χ« συνβιδ—ο-οιήο*! δή Ι*—ι τά παληά «ϋ.γαλεία, τά όπβία βιηγώντας τα, ♦ητορε» *4 «λαίς, άλλά μπορεΐ νά γίνεσσι καί... γιελοία. ΧΟΡΕΥΤΙΚΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ "ΣΤΑΜΝΑ» Τηλ. 286-106 Κάθβ ΠΡΑΤΟΣ ΚΑΜΕΝΙΔΗΣ ::- ΗΑΙΡΗ ΚΑΤΣΟΥΛΗ ΑΛΥΣΟΠΡΙΟΝΑ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ Γιά κΑθε εΐδος Ολοτομιίβρ ταλληλο ,ρ2. στή ο^ κρά. κλαδεντ,κά πρ,ον.α, ς χρήσβως. Φ ΨΕΚΑΣΤΗΡΕΣ ΕΔΑΦΟΥΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΥΔδΝΑΚΗΣ νΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΑΝΤΖΟΥΡΑΚΗΣ Ο.Ε. • Χαραχτηριστικό ττταν τό εξής στιγΐμιοτυπβ: Κοπτοια στΐ'γιμή ή κμράτσα Μαρίκα Καψή θέλιντε νά «άρη βΛπ·ιιιανβνικα, στό» «ύκλο τού μττακαρά μιά θέση. 'ΑΧλά ή» £δαλε στή.... θέση της, ό τέως πρόεδρος ενός πινήματος «μ τό δνομά τού σχτιματίζετβι άτηό τόν άοριστο τοΰ ρήματος 6λε π» κβί το άστέριι τού σιν«μά. Ό ϊδιος μάλι—α κέρδισι ίνα ηΑαηο ποσόν, κραγιμο ««ν ήτο» σμμδοίλικό: τό κίνημα ττ·>ίν πάρη την έξουσία, αρχιστ «
βάζτ) χέρι στίς πιριονσίες των κκΦαλαιοκρατών...
• Μέ τό 'Υ-ουργεϊο Δημοσίας Τάξεως «τά οάζ«ι· σήμΐρο ί
«σούϊγκένερις» θμμοφιλοσοψος ΝΙΚ-—ΠΑΧ.
Γράψει λοιττόν:
«Τό Ύ—ουργΐείο Δι>μοσιας Τάξεως σννβχίζ«ι νά ιΐτα» ο Αί
ιμόσιος κίνδυνος τοϋ 'Ελλη/νΐΛθΰ Λαοΰ αν τό συσχετίαικκ Ι»
τόν κύριο Γκίικα. Κι' αύτό, γιατί έγώ πού ξέρω τό τρβγο&ι
πού λέχι δτι στήν Δραπ€τσώνα ταψαγες στοΰ Πονλον κβί
στοΰ Γκίκα, γνώρισα μίαν αλλη Δρα—ντσώνα, —>ί» τό προ-
ξΐΜΟπιημα σάν τεχνίτης των 60 δραχιμων, σέ έργβστασιο κιβο-
το—οιΐας, καί μιά Δροπτετσώνα των ψυλακων Βουρλά.
Τό Ύπονργιεΐο αύτό £χ«ι τό προνάμιο νά δίδη αδιικ ««^
χαφιέβες, ένω στά ντερβισα τής άντίστασης δέν δίβει τίτεη.
'Ελπίζω'ό νέος ύ-ονργος νά μή» ακολουθήση τή» —λιτι«|
τοΰ προκοπόχου τού».
Αύτά λέει ό σνμπαθέστατος ΝΙΚ-—ΠΑΚ πού πολλίς α«Κ
καί σέ πολλούς, τούς... όΑλάζει τά 'ΥτΜμργβϊα!
4} 'Από τό Νοσχ»κοιμ€Χο στό Δικαστήριο. Αύτη ήτο» 4 τρίβ·»
τη διαδροιμη τού διευθνντή της εφημερίδας ιμας, πού είχε »;
γ—χγτόν την περασμένη δδοιμάδα τή,ν δί«η των ΧωροφιΑοΜ».
Ό Καινούργιβς Χρόνος δηλο«ή, άριχισε κι' ούτος ι*—.. «■
ρι-έτειες, άλλά «ΐπαμ« τι οποίος δέν θέλει χτύπονς οτ Φ
•κιδιό δέν πάει...
λ_ρν' κβταβΓΓί~ι'5 *β» στήν δίκη αύτέ.
Ι προσφατη, μόν© π*ύ ένώ στήν —ροιγγούμενη «ρι
τό... μαόρο χρώ,μα, σ' αυτήν κυριαρχοΰστ τό... χακί ί|
το... λαδι.
Τή στιγνή πού γρα+ο-βι οί γρα^ές οώτές δέν {έρο«·ε ε» «
οιβυβυντής μβς βά κο-αφέρι, νά «κταΦέρη τόν τόνο τού ώ
τος αυτού άττό την ληγουτα στΐΥν ττ«ρ«Χ4γ<Μ- καί Α ΊΒιοιΐνο -ού ξέρο,μ* ιτάντως είναι ότι δέν ·ά... ·πα»- Τ» * «1» »ο^(ΛήΥονσ.α 64 --.«—-Η-α «,,^ —-—,βτ— ίτ- η χ^^β ,ΙΜ σο κ* αν *Ξί 1>Ρ^"^ —>·'-«~η «Ινα. «βλύ... ~*«, «·
τι μάλλον «Α *Ι!" 'Γ*>ς "*11 *»"ύ~· Πράγμα πού <-»ιαί*ι »· 5 οικ«« τού ό κο—ιγβρβήμ^ος! τοδ ββιΑευττι ϊΦ Σαββούρα; *ολύ... σαββούρα. Ο ΕΧΕΜΥΘΟΖ Ο ϋΛΝΝΚ ΜΑΤΟΑΙΑΚΗΣ (Χανιόπορτα) δλα τά ήλιχτρικά ·1δη ΤΑΒΕΡΝΑ "ΑΙΟΗΥΧΟΙμ "^Ί' -ΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ΠΑ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΦΑΓΑΔΕΣ ΚΛΙ ΤΟΥΣ ΡΟλΑΑΝΤΙΚΟΥΣ Ι ί 'Ενα καλό φγο 6να Λμορφο περ,βάλλον , ΤΕΧΝΙΚΟΝ ΓΡΑΦΕΙΟΝ " ΑΡΔΕΥΤΙΚΟΝ ΕΡΓβΝ ΙΩΑΝΝΟΥ ΜΙΧ. ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗ ΓΕΩΠΟΝΟΥ (Τ.νΕΕΒ) ΜΕΛΕΤΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΙ ^ΝΕΣ _ ΚΙΝΗΤΗΡΕΣ ΕΚΤΟΞΕΥΤΗΡΕΣ ν'ΧφΟΠΓλεύρββς ΙΚ Α) Α

.· ΙΑΜΟΤΑΡΙΟΥ 1976
ΗΡΑΚΑΙΙΟ "Η ΑΛΗ·ΙΙΑΜ ΚΡΗΤΗΣ
ΙΕΛΙΔΑ 5
ΕΛΕΥΘΕΡΟ
Θ.ΑΜΑ-ΓΡΑΦΟΥΝ
ΟΙΑιΑΓα_ΤΕ_ΜΑ.
ΝΙΚΟΣ ΞΑΓΟΡΑΡΗΣ
Η ΚΡΗΤΗ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
Ό χρόνος τού 1°75 πέρασε
χβ{ «εροναμε β!ς τό 1976 κα)
Τ
ίζμ ν« μην εΤναι δπος ό
*(Χ>»ΐγούμ»»βς πού δλοι μας
τρέφάμε ψε,υβαισβησεις γιά
μίαν "Ελλάβα, έβνική, άνεξάρ-
-,—η μν 6—ιοκρατική, Άλλά
ο) 'οέες ιμ«ς έγιναν καπνος καί
τόν *ή>« ό άέρας.
Σ«ΐς ιμ*γάλοι κα) δυνοη-οί,
σάς &ΐΓ*ν6υμ'Ιζομεν δτι αί άρ-
χές τού ίβνους μας κΤν—· Όρ-
βοδοξία καί Δημοκρατία καί έ
βεμελιάβηκαν ό—ό τούς άβάνα-
τους ντχρούς μας τοΰ 1*21.
Μί έχβρική άττάβεια σάς βλέ
«ομε νά καταττατήτε τα βεμέ-
λια των εθνικόν ίδεώνμας, πού
βίμελιώθ—βν μέ ποτάμια αΐμα
τος «αί ά~ελειυβέρωσαν τό γέ-
νος ιμας άπό τούς δάρβαρους
οοΙ«*ν·ί<Η>ς έχβρούς μας. Μαζί μί
μάς δέ, όητελενθερώβτνκαν έκα-
τομμύρια δοΰλοι, πού δέν ιΤχαν
τό διχαίωμα τού άνβρώπτου.
Σείς τώρα δυνατοί της Έλ·
λάβος, «χι μονον δέν σέβοσ*
τούς έβνικούς ιμας ββσμούς ττού
είναι Ιεροί, άλλά *—ί πλέον
τούς καταπατήτε κα) τούς κσ-
ταργήτε, μέ δικτοττορΓες μέ μο
νοκρατικά καβεβτώτα κα) κάνε
τε νόμους καί σνντάγματα νού
είναι κατά τού λαοϋ.
Σιϊς βυνατοί της Ελλάδος,
, ράζί #έ {ένους, κοττιυβύν—ε την
νολιτική της ■Ελλάδος, πού ιΤ
ναι εναντίον τού "ιΕΘνους καί
κβταβυναστευετε τον λαόν. "Ο
κως π.χ. ο—Ις 21 Απριλίου μέ
αρ*τγό τόν Γεώργιον Πό— αδό-
ττουλον, Ιηβεν τόν {ΐβγάλον έ-
0νοσ»τή>α, ιτού Κλεγε: «Άπβ-'
τελοΰμ* τόν πυοήνα τοΰ *·
βνους, Ελλάς Έλλην*» Χρι¬
στιανών. 'Βμβς έσώσαυ«ν την
'Ελλάβα ό—ό τον μτγάλο κ,νδυ
νο τ«#* κομμουνιστήν. Και διά
νά «&·*»»«* μία Έλλάδα δημο
κρβτική, ό λαός -ρέτ—ι νά κο
θί— κρ>κοσο χρόνον »ίς τόν
**·»
6η·ρε—ϊ νά τό καψουν καί την
ατόκτη τού αυτή νβ την πβτά-
ξ ϊ| ά η ^ΕΑλή
ξβυν
την
Υή
ηή Υή
νΙ«τως αότό τό μικρόβιο κΑπου
π«ς βά ζεσέτταζε πολλούς
"Ελληνας κα) πολλούς ξένους
—αράγοντας; Τό ττράγμα εΤναι
αύτονόητον και ημείς ο! άττλοί
—κό—όν φντρώνβι είς την Έλ! ό-νβρβιτοι δλ« αύτά τα καταλα
λάδα. Πολλές τκριστάσί,ις «-! ^«Ι™***· Σ«ς_ δυνατοί τής Έλ
χούν συμ>6εί είς την 'Ελλαδα δ
—«ς είς τόν Β' Παγκόσμιον
Πόλεμον, πού κα) τότες ευρέθη
καν κακοί "Ελληνβς καϊ £ττρόδο
σαν και έσκότωσαν αλλους ττα
τριώτας "Ελλ—'βς. Καί τό με
γάλο λαθος όφείλτται είς σέ
μάς. Διότι αυται αί κακαί ρί-
ζαι ΐΓΤΓρβττγ νά ξεριζωθοΰν διά
νά ιμ-ή συνεχίζβται εις την Έλ·
λάδα αύτό τό άτταίσιο μικρό»
βιο.
"Αλλο ιμεγαλύτερο λάβος:
"Ολοι μας ττερΐιμέναμε μέ δλη
ιμας την ταπεινοσύνη πού £πτέ
χ«ι τό Ελληνικόν γένβς καϊ
τόν ξευτελισμό πού επάθαμε ά¬
πό τούς Τούρκονς είς την Κύ-
ττρο, στ ι έττροττε νά φτιάξωμΓ.
μίαν 'Ελλαδα άξιοπρ—ή κα)
δχι ταηχινομένη.
1) Νά ά—οχουντοτποιησωμιν
τό Κράτος άπό αύτές τίς άκα
6αρσί«ς.
2) Νά εύθιτνραμιμ.ίσωμεν την
εσωτερικήν μας πολιτική μί
ΊΕλλτ,νικούς ττόβους.
3) Νά ζητήσ»μ*ν την εόβύ
νη, ποΤοι ήσαν ο! πρωταίτιοι
Ή»ς
Ό μ*γάλος ούτος «έβνβσω-
τηρας», «Ας καί μέ ποία βυνα
μη κατέλαβε: την έςουσία; Ήτο
δννατό νά Αχρ»»—εύβτη όλοκλη-
ρβ —ρβτιαμα, τόν Έλλην ι κό
Στρατό; Καί πάς ήτο δυνατόν
ενός άπλός συνταγμ—άρχης
νά καταλύση ινα κοίνον ικό κα
βεστώς; Μέ ττοίαν δύναμιν;
'Αλλά ό χρόνος τα φμολόγησ*
-είς βυνατοί <μαζί μέ τούς 'Αμ*ρι«ανούς κατα—ατήσατε 1- Κ>ά καΐ δθΊα. Έξαγοράσατε
συν«βησ*ις, κανατϊ ττλύσεις έγ
Μ*αλου, κα( -ροχώρησε ή προ
βοο-ία μέχρις 4-χοττΜν, δπώς
β™εβ*1)(βη ή •'φαγή τού Πολυτε
χν*1ου, ή 4—έκτασις τ&ν Ε»ασε
*»» *ς την Κριττΐ»ν, καί γτνικά
ιΐς δλην την ΐΕλλάβα> 4 έπιβο
ήβηοε^ τού ~ολέ|ΐου των ϊξι» ή-
μ«βΔτ Κατά τόν 'Αραβικών χ»
ρών «α| τό ξε—ούλημα τής ό>
βελεής μας Κύπρου.
'Αλλά εΤχε γ(ν«ι Ινα λάβος
άτΐ* τούς άΦανατονς νεκρούς
Ι>«Κ τού 1821 τκού διά πρώτη
νορλ τβτι έτταρουθΊαββτ) τό
βκ«ιλ^«ι τηί -ροδοσία^ μ*
τόν —ριβοτγτο Πήλιον Γούαη.
Μέ τη» ιτροοονία τον «ιατη—ατή
θΐ) τό Σούλι καί ίπνιξε Ινα μ*
γάλο άγάνα. Καί οταν τόν
«κοηκταν τοτϊ το πτΛμα τού
Δέν είχαμε τό δικα(«αμα η¬
μείς ώς "Ελληνας νά κάνωιιε
πειραματισυούς, διά (ένα συμ-
φέροντα κα) νά προβώσωμεν
την άβελφή μας την Κνπρον.
Οοΐοι ήσαν αοτο) ο! —ατριώ-
τες πού £δωσαν τό βικα(«>μα
τ% Τουρκίας νά καταλάδη
τούς άβκλφούς μας Κ«—ρΐους
κα) στΐθ€ρβ νά όττάοχουν 200.
000 άδίλφοί μας "Ελλην**- είς
τα τσοητ—τρια; Γιοττ) αυτή ή με
διατί νά μην Ίτροχωρήσε
τε στήν έξακρίδωση τό πρώται
τ!«ν; Φοβούμεθα πολύ κα) υπο
ψιαζόμβθα δτι σννιχΐζπι τό
ΐδιο παιχνίδι, την έττίκταατ)
τόν βόχτεων. Ύπεν6υμ(ζοιμ« τή
δίκη πού εΐχε γίνει προσφατα
στό Τριμιλές Πλτιμμ«λ«ιοδικϊΐο
Ηρακλείου, γιά βήβεν ιμΐτάδο-
ΟΊ) άδήστων σχετιζώμενον μέ
άμιυντικά 'Ελληνικά ϊρητα, ένό
μέ την παμψη^ί άβόωο- τοΰ
κατηγορουμένου Μάνου Χαρή,
άτΓ«δ*!χθη 6τι ήσαν ΝατοΤκές
Βάσεις.
Μ«γ«λις ύποψίνς μάς άνησυ
χούν είς την περιφέρειαν μας
διά τό Πιδίον Βολης τόν 'Αστε
ρουσίων πού εΤχαν ά—αλλοτριω
βεί —«ριοχές τό 1973, λόγω
τόν τετελεσμένον γβγονοτων
τίς 25 Ίουνίου τής Κυπριαχης
τραγωδίας, δέν έπρ«νιματοττχ)ΐ
ήβη ττλήρως ή συιμφωνία τοΰ
68 τρού ή χούντα ιΐχε συνόψει
την <—έκταο-η τόν βάοτ»ν είς την 'Ελλαδα κα) γενιχιά είς την Κρήτην κα) καιμουΐφλαρι ο*μα αυτής τής μαγιαλης προδο σίας έπρογραμιματίσβτ) καί ό βό ά5ό ττοβλέπη σέ τί—ότε αλλο παρά την κατάργησιν τής Ιδιοκτησί- άς «αι την κνριοτιττα τόν α¬ γρόν πού έκαστος Μβσσαρίτης ίχβι είς την κατοχήν τού. 'ΑΧ- λά αύτές τίς ψεύτικβς μελέτες πού δέν άποβλέπουν μονο στις «μερικανικές βάσεις ϊβγαλαν στά «όρα αυτή την ιμ«γαλτ> ττρο
δοσΐα τής Κρήτης. Διότι άνα
δασμος και έ-ίκτασις τόν βά
σεων δαδίζουν είς την Τδαν λ««
φόρον.
Σ*ίς δυνατοί τής Ελλάδος
ομιλεΐτε νά διαφυλάξωμχν την
Δημοκρατίαν διότι Δημοκρατΐα
είναι η άρχη τοΰ 'Ελληνικοΰ λα
ού, χά) ή άρχή πρέπει νά εί¬
ναι η άληθεια. ΟΙ πόθοι μας
είναι -ρώγματι ή άλήβκια, ή
δικαιοσύνην ή Δτ»μοκρατ(α κβί
η_αρετή. Μέ άγονία ό λαος
τής Κρήτης περι<μέν«ι νά έπα ληβεύση αύτό τό μεγάλο γε· Υονός. Κβ) έρ«τόιι«ν, έσάς ου νατοί τής ΈλλόΛος: ιμε)ναμε νοί {{ δχι στό στρατιωτικό σκέ λος τού ΝΑΤΟ; Προχωρήσαμε "Ρ&ς τη διμιρή όναβεώρηση τόν αμερικανικόν βασεων στήν ένώ μέ κοττά-λενξη βλέ νά συν—χιζονται δλα αύτά τα ϊργα πού έπρογραμιματίσβη σαν άπό την ξενόδουλη χούντα. Τίποτα δέν αλλαξε, τταρά σιγά —«τιγά βαδίζομεν είς τα Τδια | ο&νάρια. Κα) ή Κρήτη ?χ«ι ττρβι Σκ&ιμοιβ μά άπΑά Αόγια Πνενματική άννδρία Γ«ρ« - γνρο όητό σένα, άγα πητέ μόν συνάνβρο—ε, ύ—άρ- χουν χι αλλοι. Τόσοι αλλοι καί μάλιστα τέτοιοι αλλο ι, πού ά- σφαλός δέν είναι δυνατόν νά σκεφβής κα) νά βρής πόσοι εί ναι κα) τι εΐδους αλλοι είναι, είναι αλλοι είδον - «Ιβόν. "Αλ λοι μέ ποικίλες σκίψεις καί μ£ αλλ*ς τόσνς καί τόσβς ποι κίλες ένέργ&ιες Αύτοι, λοιπόν, ό ττεριβόητος ΛκΛο«Γμος" τής «στορία δπ«ς "έχων καΤ'τά «λ λ4εσσα*άς, καί έμ«λετήβιι άπό λα διαμερίσματα της Έλλά- μή την περιοοητο Λίτον. Κα) διά νά μάς άποκοιιμήση έ μάς τόν Κρητικόν λαόν έχρημ<χτο&6 τιστ νέους γ*ι—όνους μέ πολλά χρήματα διά μοί συγκαλήφοι/ν ιμέσα στόν Άναβασιμό τό ίιρο δρομιο τού Τυμπακίου. 'Αλλά δλοι εμείς ο! κοττοικοι τής πε¬ ριφερείας ξέρομε δτι εΤναι μιά μεγαλη παγίδα πού δέν ά Γ. Μ. ΚΟΥΚΟΥΡΪΤΑΚΗΣ μ ης δος. Διατί κύριοι δυνατοί βέλε τ* νά τήιν τιιμωρήσετΐ μέ αύτσ τα Ιίργα τοΰ θανατον; "Ολες αύτές τίς «νέργι.ες, ό Κρ—ικός λαός, καί πρό ττάντων έμ*ΐς ό Μβσσαρίτι «ος λαός, τίς βλέπομε μέ άτ~ τροπιασμό «α) αγανάκτησιν. Ν. ΞΑΓΟΡΑΡΗΣ Μητρόπολις ΚαινονργΓον ΒΕΝΙΖΕΛΕΙΟ, ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΝΙΟ ΚΛΠ. ΠΡΟΣ Εφημερίδα €ΑΛΗΘΕΙΑ» •Ηρόκλι.ον Στίς ντοπιβς έφΐιμερίδβς διαββζω συχνά γιά τί Β~ι- Νοσοκομκΐο κλπ. ώνω λοκιόν τα έξί)ς: 1. Πά τό ΒβνιζίΑβιο Νοσο- καμ<ίο διερωτ&ιϊαι: Είναι δυ- ναττον νο &γαίνη κανβΐς ξένος σέ βουνό νά δίί την Κνωοο; χαΐ νά βχωιμβ άνάγκη νά πε- ριθόλννωμε τό/Χ>υ^ άοθβνβΐς
(200—300 κλίνες όκόμα),
χαΐ νά τφοτιμοϋ|κ τον ξένο;
2. Είναι δυνατόν νά (■ροτι-
ιμ&τε ό ξένος τοιψώΜος χαΐ
τό καλοκαΐρι νό έχη νβρο καί
ό
ό ντο—ος νά «ε/)ν £χΐ>;
Τόσο δοϋλοι των ξέννν χά
ταντήσαμε;
3. Είναι δυνατόν 2—3 χρό-
νιο. νά τΐθελιε ό χ. Καρογιώρ-
γτκ νά γίνουν οτήν Πύλο έρ-
γοοτΛοιά τού, πού θά βδιναν
δουΛειά σέ 1.000 έιργά—ς καί
νά μην ηΌΐελε το χιρΛΐος λόγω
όρχαιοτηνπβν νά γίνουν χά έρ
γοστασια; Για.τί-, Λόγω ξένων
αυίμφβροντων Γερμανχκιΰν μίι-
ηως πού χρειάζονται έριγάτες
ίί λόγω αΛΛαν έργοσταο4α»ν;
4. !_ί άκάμα ό Λνθρωπος
πού ανεκάλυψε την Φακπό;
Καί αν ναΐ, παιές οί τιιμές τού
ν^χρ» αήμερο; θά ήθβλα ά-
παντητιτι οττιν τεΑευιταια ποραι
γιραφο.
Γιά τό Παννηκηήμιιο £χω
γρΐάψει γιατΐ πράττει νά γίνη
<—ό Ήράκλειο («ΜΕοογειος» τέιλη Σιε-τβμβριίου 1974, «Ο1- κονονικός Ταΐχυιοάμος» Ίανου όριος 1Θ75) κχώ έν συντοιμία λ&γω —άλι τα έξίίς: 1. ΆφοΟ θά έξυ«ΐΐ}ββ<τή<— τούς Κρήίτας, γιατΐ νά μετακΐ νηθοι>ν 1000 'Ηραχλιειαιτες
καί δχι 300 Ρβθυμνιώ—ς;
2. Γιατΐ δέν ίγινε τό Πανβ
πιατήμιο των Πατρών στό "Άρ
γος, των Ιωαννίνων στήν
"Αρτο, 15 των Άβΐ>νών στήν
θήβα κλπ.;
Τώρα, γιά τώ βργα, στήνΓ|
Κίρί)—, τΐποτο...
Γιά τό οαμτΐοτώρι»—κι στό
φίφρν — μπώτ, στό Βενιζέ-
λειο, ατό Πανεπκπήμισ κα)
γιά την ό—ραξΐα των βουλευ-
τδν μας γιά »άτι καλό στό
'Ηράχλειο, άς μή μιλδμε καλ
λΐτερα.
Ήρώκλβιον 12.1.76
Γ. ΙνΓ. ΚΟΥΚΟΥΡΙΤΑΚΗΧ
Στ. Γιαμολώκη 15
ΜΙΑ ΠΑΠΑ
ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΖΤΗΜΙΟ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Πρός τόν κύρι·
Μονον Χαρτ»ν
Δ)ντήν 'Βφημ«ρίδθς
«Η ΑΛΗβΕΙΑ»
Ένταύβα
Άξιότιιμε κ. ΧΛρη,
Σ&ς εΰχαμαι (υτυχ^—ιένος ό
καινούργιος χρ6»ο>; κα) καλές
ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΞΥΛΙΜΩΝ ΕΠΙΠΛΩΝ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΑΥΓΕΡΟΥ
ΕΠΙΠΛΔ ΠΟΙΟΤΗΤΟΣ ΣΕ ΧΔΜΗΛΕΖ ΤΙΜΕΖ
ΤΡΑΠΚΖΑΡΙΑΙ
ΣΑΑΟΝΙΑ
ΙΚΡΙΝΙΑ
ΒΙΒΛΙΟβΚΚΑΙ
ΠΟΤΓ — ΜΑΝΤη
ΕΙΔΗ ΚΟΥΖΙΝΑΙ
ΝΤΙΒΑΝΙΑ
ΣΥΝβεΤΤΑ —- ΕΠΙ41ΑΑ
λτΕΓΑΛΗ ΠΟίΚΙΑΙΑ
ΤΙΜΕΣ ΑΣΥΝΑΓΩΝΙΖΤΑΙ
ΠΚΠΌΠΟΡΙΑΚΑΙ ΙΔΕΑΙ
ΣΗΜΑΧΙΑ ΣΤΗΝ ΑΕΠΤΟΜΕ-
ΡΙΑ
ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑ¬
ΔΟΣΙ
ΤΕΛΕΙΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ
Ε50ΠΑΙΣΜΟΣ
ΕΠΙΜΕΑΗΜΕΝΗ
ΣΚΕΥΗ
ΚΑΤΑ-
■ΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟ ΠΡΟΙΛΠΙΚΟ
ΜΕΛΕΤΉΜΕΜΗ, ΣΛΙΤΗ
ΔΟΥΛΕΙΑ
ΜΑΖΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ
■Τα Ιπικλα μας καλύκτουν δλ€ς τίς άνάγκη τού συγχρόνου
οκιτιοθ.
-Μβταφέρομβ χά βΚβη μας δκου μδς ζητηθοθν.
-Τα κροΐόντα μας διακρ(ν·ι ή ποιότης καί ή χαμηλή ·ημή.
-Έλέγξατ€ χαΐ κρίνατ» την προσπαθεία μ«ς.
-Προτιμήστε μας γιά τό συμφέρον σας.
ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΝ 5ον χιλ. όδοθ «Ηρακλείου Μοιρών Τηλ. 280689
ΕΚΘΕΣΙΣ Α' Πλατ€ϊα Άρκαδίου Τηλ. 284759
ΕΚΘΕΣΙΣ Β' Μανουσογιάννη—.Πλατ€Ϊα·Αρκαδίου Τηλ. 289160
δβνλνιές.
βά σάς ά-ασχολησ» λίγο,
άλλά εΐμαι βεβαία οτιαότά πού
βά σάς γράψω θά τα λαβετε
ό—' 6φιν σας καί 0α τα γραψε
τε στήν 'Εφι»μ«ρίδα σας.
ΕΤμαι γιαγιά τριών τταιδιών,
—ού τοθ χρόνον βά δώσουν γιά
Π
Είναι μεγάλη άδικία γιά την
Κρή~ι κα) τα παιδία της, νά
ΐμήν άποφασ)ζη ή κυβίρνηση
γιά τό Παννπιστήιμιο Κρήτης.
Ηβχ«* την έντΰπωσι δτι ό κ.
Ζίπττος, ό ττροηγούμεινος υπουρ
γός Παιβεΐας, δέν ήθελε κα) δι
αρκώς ϋβαςΐ έμπόδια (διότι ύ-
ποστήριζε την γνώμ«ι τοΰ Πατ
τακοΰ).
Τώρα ό κ. Ράλλης, εΤναι πό
λύ καλύτερος. Άς ξαναφέρετε
λοιπόν τό Θέμα στήν εφημερίδα
σας, μέ την βέρμιη κα) τό ένβια
φέραν ττού -αρονσιάζεττε δλα
τα Θέματα.
Τόσα κα) τόσα παιδία μας
φενγουν κάθε χρόνο γιά τό έξ»
τερικό, κα( ένώ παρακαλοΰμε
τόν κάβε τουρίστα ττού μάς ϊρ
χτεται κα) τού κάνωμε ντομενά-
δες νά αφίση μιά βραχμή στόν
τόπο μας, άπό τούς φβϊτητές
φεύγουν έκατομμύρια συνάλλα-
γμα καθ* χρόνο.
Κα) δέν είναι μόνο αύτό, άλ
λά στό τέλος Ινα έλάχιστο πό
σοστό παιδιών σποοβάζει. Τα
6πόλοιπα * δέν ξαναγνρίζουν
στήν ττατρΐδα μας καβόλου, ή"
ττα—ρίύονται ξένες κα) τίς
φέρνουν στήν ιΕλλασα.
Τό Παν*—ιστήμιβ νά γραφε
τε, ττώς μόνο στό Ήράκλειο
πρίπει νά γίνη, γιατ) ή πόλη
ιμας ϊχιι βλες τ(ς δυνατότητες
γιά Πανεπιστημιουπολιη.
ΕΙμαι άπό τίς ττρώτες συν
βρομιήτρικς τίς εφημερίδος σας
κα) σ&ς εόχαριστώ γιά τό έν
διαφέρον ττού δεΐχνετε γιά τό
Ήράκλειο.
Μ| πολύ έκτίμηστ)
Μιά γιαγιά που άγατταη τα
παιδία δλον τοθ Ήρακλε)ου.
ΜΙΧΑΛ. ΖΩΓΡΑΦΑΚΗΣ
9 9 9
ΛΙΓΟ
III
9 9 9
κάτΐ
δΐκό
μας
καί
δΐκό
οας
ΠΑ ΠΡΩΤΗ
ΦΟΡΑ
ΣΤΗΝ
ΕΛΛΑΔΑ
< ΙΟΑΝΝΗΣ ΜΠΑΛΤΖΑΚΗ! Ίατρό$ Χειρονργό$ ΔΙχιταα ·(( τή» «λινι- κήν τοο #Αγ»ο, Πα»- τελιήμοο*. Τοβ κ. ΚΩΣΤΛ Λ ΑΊ-ΔΗ ΕΞΟ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ Πρός Την εφημερίδα «Η ΑΛΗΘΕΙΑ» Ηράκλειον Άγατ—(τέ Μάνο Χαρή. Σάς άιτοστέλλα τό άπόκο>μ-
ιμα τής εγκρίτου εφημερίδας
σας, μέ την ψή>© μόν, δπου
ΑΛΚΗΣ Δ. ΗΓΟΥΜΕΝΑΚΗΖ
Χειροϋργος - Ούρολόγος
Δρ τοθ Πανεταστημΐου ΙΝΝ8-
ΒΒυθΚ τέως 'Ε-μβλητϊ>ς τοθ
8Τ. Ν. ΗΟ8ΡΙΤΑ- (Δ. Γερμα-
νίας) άσχοληβκΐς εοΙ είς την
ούρολογίαν Παϊδον. Έγχατα-
σταθοΐς μονίμως είς Ηράκλειον
δέχΒται είς τό Ιατρβΐον τού,
Παροδος Λασιθίου 5 (Βαλιδέ
Τζαμί) τηλ. «82.068 καί κλι»
κή ·£ΥΑΓΤΈΛΙΣΜΟ£» τηλ.
φυσικά *Τναι 0X1, καβώς ά
σφαλ&ς θά εΤναι κα) ηαβε Κρη
τικοΰ Πατριώτη ή γνώμη, γιά
νά ιμή γίνωμ* -αρανάλωμα
τοΰ —κρός ά—ό τούς Γκάγκ-
στερς κα) δολοφόνους 'Αμερικά
νους.
Βροντοφωνύ δέ μέ 8λη τή
σύναμη τής φυχης μου:
«"Εξ« οί άμ«ρικάνικ€ς Βά¬
σεις ά—ό την Κρήτη μοί ό—
όλόκληρη την 'Ελλάδα».
θά ήτο τταράληφίς μου &»
ββν έξέφραζα τόν βανμασμ
μου, μέ τό βάρρος κα) την εί
λικρίνβια
«V—
ου σάς διακρίνε
νά ομιλή™ την Καβαρη 'Αλη-
βεια είς &λ«ς τίς κατευβύνσεις
Μέ έκτίμηση
ΜΙΧ. ΖΩΓΡΑΦΑΚΗΣ
'Ανά-. Πολέμου 40—41
'ΑρχΑ-ς 7.1.1976
οί αλλοι σκέπτονται, κινοΰν-
ται καί έργάζονται, έννργοΰν
κα) ιτράττουν, δυστυχός, ό κα
Θένας κι' απάνω τού καί σύμ-
Φ»να ιμέ τίς άχαλίνωτες έπιθυ
μίις τους ώς επί τό πλείστον.
"Ετο·ι δλέ—εις άλλον νά έργά-
{εται κανονικά, άλλον νά έργά
ζεται νυιχβηιμερόν κι' άλλον νά
μην έργάζεται καθόλου, άλλον
νά ένοχλή κι άλλον νά σκοτώ-
νη. "Άλλον νά ιμπεκρο—ίνει κι
άλλον νά τΓορνεύεται. "Αλλον
νά έκιμεταλλεύεται τούς αλλους
κι άλλον νά κλέβη φανερά ή
κρυφά. "Αλλον νά ε!ρ«νεύ*ται
γιατ) Θε*>ρεί τόν εαυτόν τού τέ
λίΐον, κι άλλον νά σέ ψεντοκο
λακχυει. "Αλλον νά άδιαφορή
ρ τα πάντα καί τούς πάν¬
τας κι αν άκόμιη σύ ττεθαίνεις
διπλα τού. "Αλλον νά πιστευη
ότι είναι ό τάδε κι άλλον νά
μην τόν ένδιαψέρίΐ αν τόν που
λήσουν κ ι δλας. "Αλλον νά έν
διαφέρεται γιά Ινα σττιτικό
τ^σνχο, ήρομο, εΙρηΐΗκό κι άλ¬
λον νά τσαλοπατή οίκογένκα,
τι<μή, ύπόληψη, άξιοπρέττεια. Άλλον νά- είναι —ολειμοχαρής κ ι άλλον νά είναι κΐρηνοποιός. "Αλλον νά σ-αταλά ασκο—α δ σα κι δσα γιατ) τα βγάζει μί ΐόκολΐα άπ' τό παράλογο κοι- νωνικό σύστηιμα τής ζοης, κ· άλλον νά ύττοφέρει κ ι άς έργά- ζεται νΜχθηιμιρόν. Κ ι άκόμη πόσοι κα) πόσόι τέτοιοι αλλοι κι αλλοι τί—οί και τυποι δέν ύπύφιχονν κα) τό πρόβληιμα πιά είναι τούτο! Ναι μέν είναι τέτοιοι, άλλά τέτοιος πράττει νά (Τναι ό ΑΝ- βΡΩΓ>ΟΣ; Κοιτάζεις, γνρ*
σου κα) βλέττεις έκατομ<μυρια όχττρα νά κινοϋνται ιμέ μιά άρ μονία κα) μ' ίνα φώς. Άκόμα ττολύ πιά κοντά σου βρίσκον- ται έκατομμύρια εΐδών ζωές «έ μορφές ζώ»ν, ττουλιών, μι- κροβι«ιν κλπ. 'Όλα αύτά το—ο θετημένα σ' ίνα άρμονικό σύνο λο ύπταρκτό κα) διαιωνιζόμενο. Βεβαία συμβαινει κα) τό «με- γάλο φάρι νά τρώει τό μικρό», άλλά Κύριος οίδε: τ) νά σνμβα) ν*ι έκ«ΐ. Μέ ίμάς τούς άνβρώπους δ- μ»ς τ) γίνεται; Ποία ή Θέσις ιμας στή φυσική μορφή ζ«ής μας; Τό άλληλοφάγομα, ή χορ τοζωΐα σάν τα ζώα, ή σαρκο- βορρία, ή ττρόοτοιχΐη ζι*η, τό αθλιο καίβρώμικο ύλικάκαίή- θ:κά περιβάλλον {( ή ήσνχία, ή ήρβμία, ή άλληλεγγώη, ή άγά- τ— κα) ή ιμονοιαση; Κι' άν ή· ταν τό πρώτο γιατι δέν ττιάνα ιμ« τα βουνά νά ζήσωμε, τίς στ—λ·ές νά κατσωμε, τα χόρ- τα νά τρώμ*, τα δπας - διτίίς νά ττερνοΰμε; "Οιμως αύτό δέν τό κάνωμε. Κι' άφοΰ δέν τό κάνομ* ά- οδεικνύεται γεωμε- τρικά ττλέον «διά τής είς δτο πον άτταγίίγης·» δτι εΐμαα—ε &ττ«ς εϊιμαστε. Μέ «ο ι νόν ι κή £«η κι δχι μέ ζ«η ζούγκλας. Ποία δμ»ς είναι ή όρβή βέσις ιμας σάν άνθρώ-ινη κοινωνία κα) άτομα; "Βχουμ* την δυνα μη, τό θάρρος σάν ϊλλογα δντα νά δούμβ σωστά κα) μέ την πραγματικότητα στό χέρι ή θά τό δοΰμε ό καβένας άττ' τή διό—ρα των ϊξε«ν κα) των τταβών τού; Κ ι δμως κύριοι μία είναι ή το-οβέτησή μας στή ζ**η: Η ΚΟΙΝΟΝΙΚΗ ΖΩΗ. Και -άν» σ' αύτό τό δέ δομένο κα) υπάρχον, -ρέτπι νά έργασθοώμε ΟΛΟΙ ΓΙιΑ, ΤΟΝ ΕΝΑ ΚΙ Ο ΕΝΑΣ ΠΑ Ο- ΛΟΥΣ. Νά δοθμε την ττραγμα τικότητα νά σήιμΐρον, νά διορθώσωμε τό βελτιώσωμΐ τό αυριον, νά τελειοττοιήσωμε τό .μέλλον, νά έκτελοΰμε ό—οστο- λή στή φυσική μορφή ζωής μας, νά φβάσωμε στόν ττροορι σμό >μας —ού είναι ή τελειοπο!
ησή μας.
Σάν στρατιώτης Αοβμβάνης
μιά διαταγή νά την έκτελέσης
μά είναι διαταγή. ιΕΤναι κά
τι τό ανελεύθερον τής θελήσε¬
ως σου άλλά ιτρέΊτει νά τό κά
νεις γιατ) υ—άρχει τό συνολι¬
κόν δφελος τής Πατρίδος σου.
Σάν άνθρω—ος ιμί λογικήν,
κρίσιν, νάησιν, ελευθερίαν συ-
«ηδβίσΐος, σκϊφβως, κινιησεΜς,
ΐχεις ττολύ περισσότερο χρέος
νά ακολουθησης την άρμονική
θέση συμβιώσεώς σου, την
Κα κα) άληθινή ττολιτι-
νά τα τ—ιρετήσης. Δέν ττερνάνε
ττιά, γιατ) είναι άφύσικες οί
άρητακτικές σοι> αύτές θέσεις
κα) σοΰ ττροσδίδουν σωστή κι
ΟΑΟσωστη ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ Α-
ΝΥΔΡΙΑ κα) σοΰ στεροΰν τό
άληθινό ΦΩΣ τής ζωης ττού εΤ
ναι υττοχρβωτικά ττλέον ή ΣΥ·
ΝΑΝΘΡΩΠΙΑ. Μά καί σύ πο-
νηρέ φτωχέ ν' άφίσης τό σκά-
ψιμο τοΰ λάκκου τοΰ πλουσιου
ττού καιροφυλακτής δχι νά περ
ττατήσης φυσικά — συνανβρω
ττικά, άλλά απλώς νά άνεβης
στή θέση τού γιά νά σου σκά
ψουν κι έσένα αλλοι κι' αλλοι
τό κράσ—εδο τής καρέκλας σου
κα! δώστου άλυσσίδα τό ιτρά-
μα. Γιατ) τότε κ ι έσύ εΤσαι
άφύσικος κα) ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ
ΑΝΥΔΡΟΣ.
Στή
δλοι ϊχοιτν θέση
στική σου ζ»*η. ΟΊ δικαιολογί
•ς γιά τίς λογιών - λογιών
βρ«μιές σου, ο! μαΐμουδισμο)
τα ττονηρά καΐ έξυττνάκικα,
ΐμαγγότταιδο· άετονύχΐη πλούσιε
κα) κανεις μά κανεΐς δέν είναι
ουτΕ καί πρέττει έττ' ουδέν) λό
γω νά είναι νικημένος άνθρα¬
κος.
Νικημένος ττρέττει νά είναι
ό εσωτερικάς μας κακάς, μο·
ΐχθηρός κα) βρώμικος σέ σκέ-
ψεις κα) σέ £ργα ανβρωττος
γιά νά καταλάβη την θέση τού
τό δυνατό καί άληθινό ιτνευμα
τικό, πολιτιστικό κα) τταναν-
θρώτπνο ΦΩΣ ττού θά διατηρή¬
ση Θρησκε)α, Πατρίδα, ΟΙκογέ
νεια. Δέν ΰτταρχει αλλος δρό-
ιμος κύριε άετοννχη, κύριε πει
νασιμένε. Γιατ) ό αλλος αύτός
δρόμος ττού δυστυχώς τόν τρα
βοΰμ< σήιμ<ρο, μόνο κεριά κα) λιβάνια πού μάς φέρν«ι και ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΥΔΡΙΑ πού μάς μοιράζει. Στούς ξύπνιους δέν δικαιολογοΰνται οί βλακί- ες μά οϋτε στούς πον—ρούς οί ύποσκαφές, αν θέλουμε τό «εθ ζήν» νά είναι Ι)συχο, τ^ρειμο, ά¬ ληθινό κι δχι καυχισιολόγο κα) φεντικο, διότι «τάς των φαύ- λων συνηθείας όλίγος χρόνος διέλυσαι» και «οί καιρο) οθ μΐνετοί». Πέρα άττ' αύτά τα σοΰ - σοΰ κα) τα μοΰ - μ ού δικαιολογιητικά μας καλό Θά ναι νά τανακατέψ«μ€ μέ βρουβό- ζουμο κα) νά τα πιοΰμε σάν «Τοος χειλόφτας γιατ) ή πρα¬ γματικότης αύτό λέει. ΚΩΣΤΑΣ ΛΑΙΛΗΣ ΚαΙ τώρα!.. Πονευρωποϊκή τηλεάροση ΡΗΙίΙΡδ ΤΒΑΝδ-ΕίΕΟΤΒΟΝΙΟ ΜΕΜΟ-ΤυΝΕ μέ συνεργασία 7 χωρών Ή βιεθνής τεχνολογικη πανίοβυναμΐα της ΡΗΙΚΡ8 δΐνει τωρο τους άουλληπτους κορπούς της1 Είναι ή ώρα' Ή μνημειωδης προσπαθεία ολόκληρων χρόνων παραδΐνει οτήν κρΐαη των καταναλωτών την ίκπληκτι κότερη τηλεόροση τής ίποχης μας Την πανευρωπαική τηλεόραση ν?ΗΙίΙΡ5 ΤΒΑΝ5-ΕίΕΟΤΡθΝΙΟ ΜΕΜΟ- ΤυΝΕ. δημιουργή τής πολυχρονης και δαπανηρης συ- νεργαοιας επτά χωρων' Των πιΰ προηγμΐνων της ΕυρωπηςΙ Άποτέλεομα ' Ο τι περιοοότερο μίχρι οήμερα άπαΐτησαν οί' Ελλη- νες καταναλωτάς άπ6 την Ευρωπαική Τεχνολογΐα τωρα τ6 ίχουν' Χώρες οονεργήστηκαν ΡΗΙίΙΡδ ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ: ΒελτΙωσε την διαυγεια τής εΐκΰνας κοΙ μπορεΐτε την ήμερα νά χαίρε· στε τό προγραμμα οα νά ναι νυχτα Κι' άκόμη Εδωοε 110 μοΐρες άνοιγμα στήν ΰθόνη καί μπορεΐτε νά βλέπε- τε ανετα κι άπό τό πλάΐ' ΡΗΙίΙΡδ ΑΓΓΛΙΑΣ: Βελτιωοε τα κυκλωμα- τα ήχου - εΐκόνας κοΙ τα ίιαχωρισεΙ Που οημαΚ-ει ότι οϋτε ό Αχος μπορεΐ πιά να ίνοχλήση την είκόνα ουτε ή ε!κ·να των ήχο Πνονται οί λήψεις (εχνρκιτάΙ ΡΗΙίΙΡδ ΑΥΣΤΡΙΑΣ: ΒελτΙωσε τήλήψη οί ουνθήκες γεωφυοικών ίμποδΐων καί καιρικών συνθη- κων) ΤελειοποΙηοε τό φημισμένο ΚΝΙΡΡ. που ενισχυ εί την άδυνατη λήψη ( Η ΑυατρΙα όπως και ή'Ελλαδα, είναι χωρα όρεινή) ΡΗΙίΙΡδ ΣΟΥΗΔΙΑΣ: ΒελτΙωοε τή δ.αβά- θμιση των τόνων αυξάνοντας ίτσι την πλαοτικότητα τής εικόνος ΡΗΙΙ.ΙΡ5 ΕΛΒΕΤΙΑΣ: Βελτίωοε την ήλε κτρονική αντοχή τού δέκτη αντικαθιστώντα^ τίς λιιχνι· ες μέ είδικά τρανζιστορς καί 10 (Όλοκληρωμένα κυ- κλωματα) 'Επίσης άπλουστευσε την συντήρηοη Όρι- ομένα μερη που άπαιτουοαν έπέμβαοη μέαα στον δέκτη τωρα βγαινουν και άντικαθιστανται μέ καινουργιαΙ ΡΗΙΙ.ΙΡ5 ΔΑΝΙΑΣ: ΒελτΙωαε τόν ουντονι- σμόΙ Απέκλεισε τϋν γιά ύποιοδήποτε λόγο τυχαϊο άπο- συντονισμά με την δημιουργια >χειριστηριου ασφα¬
λείας.
ΡΗΙίΙΡδ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ: Βελτΐωοε την
κατανάλωαη ρευματος μειωνοντός την στό μισόΙ
Γιά την νέα πανευρωπαική τηλεόραση ΡΗΙίΙΡ8 κά-
6ε προηγμΐνη χωρα τής Ευρωπης ΐδωσε τόν καλυτερο
τεχνολογικό έαυτό της
Αποκτήστε την.
ΡΗΙΙΙΡ5
ΟΗ 24Γ 3002
24τ 3000
34 Β 360 ν/
24 Β 360
17 Β 320
12 Β 312
η ττιο παληα
φιρμα στο ηρακλειο
στο ραδιοφωνο, στην εφημερίδα,
στογηπεδο, στην εθνικη οδο, κ.λ.π.
μακευες - ζωγραφικη
μετ:αξο-;υπια - χαρακτικη
επιγραφες παντός ι^υπου
ζωγραφου 7 τηΑεφ. 28Ι.Ι6Ι-286.460

ΧΙΑΙΔΑ 4
ΗΡΑΚΛΙΙΟ "Η ΑΛΗ·ΕΙΑΜ ΚΡΗΤΗΣ
19 ΙΑΗΟΥΑΡΙΟΥ 1*76
Έ απαντήση μας οτδν κ.Αβέρωφ γΐά τό 8έμα των Ξένων Βησεων
Η ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ
ΒΑΣΗ ΓΟΥΡΝΩΝ
ΔΙΑΜΕΤΑΚΟΜΙΣΤΙΚΟ
ΚΕΝΤΡΟ ΠΥΡΗΝΙΚΩΝ ΚΩΝΩΝ Λ ΑΛΛΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ
ΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ: ΛΑΣ ΒΕΓΚΑΣ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΥΠΟΚΟΕΜΟΕ..
ΤΡΑΓΩΔΙΑ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ: Η ΧΑΡΤΟΠΑΙΞΙΑ
— 5ον —
Άλλά οδτι γιά τίς περι-
ιηώοχις «ύτές ό κοινωνικάς
κίνδυνον τής χαρτοπαιξίας ϋ-
χβι μεγάλη εχταση., γιατί πρώ
τον είναι γινωστοί χωροι χαρ-
τοπαιχτικοί καί δεύτερον οί
ανβ|ρωποι πού τταίζουν σ' αύ-
τές είναι γνωστοί καί έττομέ-
νως άνά πάσαν στιγιμή είναι
Στά χωρία, ή «μικρή από-
λαυση» τού τσιγάρου, συ,μ-
πληρώνεται συχνά άπό τή
χαρτοπαιξία στό καφενεΐο
κυρίοις, άλλά καί στά οττίτια
δττου οί «πόστες» φτάνουν νά
γίνονται συχνά μέ μονάδες
μετρήσεως βαρέλια μέ λάδι.
δυνατόν νά έλεγχθοΰν γιά δ,τι
δή—οτί, υπό την προυπόθεση
βεβαία δτι τόσον οί 6—εύθυινοι
των χώρων αυτών, δσο καί τα
αρμοδία άστυνομικά δργανα,
θά κάνουν σωστά καί νόιμιμα
τή δουλειά τους, χωρΐς «στρα
βά μάτια» καί «μίζες».
— 'ΕμϊΪ πού γίνε-ται ή μ«-
γάλη κοινωνική ζημιά, είναι
οί διάφορες «Ιδιωτικές λέ-
οτχες», πέρα γιά πέρα παράνο
μες καί τα διάφορα «σπίτια»
τΓθύ διοργανώνουν μεγάλα παι
χνίδια καί Φυσικά άνεξέλεγχτα
ό—6 κάβε σκοπιά.
— Τό πάβος τό χαρτοπαι-
χτικό έφθασε καί εφέτος πάλι
στό ζενίθ τού. Με,ρικά χαρα-
χττηριστικά παραδείγιματα, εΤ-
ναι τα παρακάτω:
Γνωοτός επιχειρηματίας,
ό κ .1 , Εφτασε νά παίξη
δύο αύτοκίνη"τα, τα όποΐα σέ
διάστημα ήμΐρών, μεταβίβα-
σε, τοίς μβτρητοϊς φυσικά,
ο—όν κ. .Λ. Εύτυχως πρόφτα-
σε καί τό πρωτο αύτοκίνητο,
τό δικό τού, τό πήρε πίσω, ά-
Φ,οθ τού πηγ€ τελικά καλά τό
ζ&ρι. Όσο γ-ιά τόν άγοραστή,
ίβγβλε διαφορά μικ-ρή βεβαία,
άπό την άατρα—ιοία μεταπώ-
ληση, άλλα καί 150 χιλιάδες
άπό τίς ζοβριές
— "Αλλος γνωστός επιχει¬
ρηματίας, ό κ. Μ , γιά τόν ό-
ποΐο κυκλοφορήσαν Φή,μες μέ-
χρι αύτοχτοΐΜας, άνυπόστατες
Φυσικά, «τζιράρησχ» σ-τά χαρ-
τιά καί στό ζάρΐ πολλά έκα-
το,μιμύρια κοϊ σ' ούτον άποδί-
δεται καί ή μβγαλλίτερη ττό-
στα, γύρ« στίς 50Ο χιλιάδας.
Τελικά, βγήκ« κερδιοιμέΊνος
ΤΟ ©ΕΙνΙΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ
ΕΝΤΟΙΜΠ ΔΡΑΣΗ ΜΥΣΤΙΚΟΝ
ΥΠΠΡΕΣΙΟΙΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΛΑΑ
ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ κ
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ
ΙΥΝΕΧΕΙΑ άπό την σελίδα 1
κώματοκ;, πού έ&ηροοΐεύτηκαιν
στό περαοιμιένο φύλλο της «Α¬
ληθείας», άνα&ηιμοσιεύιτιηχαν ά-
π6 τόν Αθηναικώ Τύιπο, οί πο-
λιτακοΐ συντάκτιες τοΰ ότιοΐου
συνειδύασαν τίς δηλώσεις αύτές
καί μέ ΰλλες ηοόοιφ<ιπ>ες κινή-
σεις τοϋ κ Μητσοτάκη, οί ο¬
ποίες έπαβεβαιώνουν τα ανωτέ¬
ρω.
.ΜΠΑΝΤΟΥΒΑ
Ό Βουλεντής Ηρακλείου κ.
Μπΐαντουβάς, πληροφορούμα-
σττβ δτι *£χει ετοιιμη νά καταθέ
ση έντός των πρώτων ημερών
τής εβδομάδος στή Βονλή, ε¬
ρωτήση (ί επερωτήση γνρω ά-
ττό τό θεμα τής δράσεώς των
μυα-Γιικών υπηρεσίαν στήν 'Ελ
λάδα.
Στήν αναπτύξη τής έττεροτή
σεώς τού θά καταθέση σηιμαν
τικά στοιχεΤα.
ΤΤΟΪΗΐνΐΟΦΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ «ΑΑΗΒΕΙΑΣ» "^
ΠΑ ΤΙΣ ΞΕΙΰΕΙ ΒΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
ΨΗΦΙΖΟ:
( ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟΝ—-----------------------—
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ —ι...........------------------
-----------------_, ΜΜΕΡΟΜΗΝΙΑ.
1^^^^^_ ^^^ ^^^η ^^βμ . .. ^_^~~ . ■ ^^^^ ^^^^ ^^^^^^^^ εΗΜΒ* ΜελνΒ* ΜΠΒΪ
, ^^^^^^ ^^^* ^ρ^«ε> ^ρνν ^ε^Βπ> ·Με^ε» νενΜΡ π^ρκ-ε^Βΐ^ εενινεν^^^^^^^^ ^—^^ .....
»ΙΙ||ΙΙ|.Ι|Ι|» Ί.....'
Δι«υκρίντπση: ΝΑιΙ: σπ»<*1ν£ΐ νά μείνουν οί Βάσει; ΟΧΙ: σπμαίνει νά φύγουν οί Βάοεις Εμείς, φυσικά, φπφί^ομε: ΟΧΙ ΚΟΨΕ, συμπληροοσε καί οτεΐλε κι' Έσύ, την ψηφο σου γιά τίς Βάσεις. Λά6ε μέρος, σάν άττλδς άνοτγν^όοτης, σά μ·ά μονάδα τού ΛαοΟ, στό Δημοψήφ.σμα τής εφημερίδας μας, που θέλει νά δώση την πρέπουσα απαντήση, σ' αύτούς ττού καπηλευόμενοι «ύπεύθυνες θέσεις», -ρο<πταθο0ν νά θολώσουν τα νερά καί νά παρουσιάσουν δτι τάχα τό σοδαρώτατο καϊ έπικίνδυνο αύτό θέμα των Βάσεων, τό τταρακινοθν «μερικοΐ ανεύθυνοι βασολόγοι», δπως άττοκαλοΰν οί ττροβοκάτορες των ξένων δυνάμεων, δσους άγωνίζονται γιά νά διώξουν τίς ξένες Βάσεις τοϋ θανάτου, άπό την Κρήτη καί την ύπόλοιπη 'Ελλάδα. Περιμένομε τή γνώμη Σου, ττού θά βαρύνη ττολύ στήν δλη αυτή ύττόθεση πού είναι ύπόθεση Ζωής ή θανάτου. κια! ό— ό τή χοφτοζαροποιξίβ καί άττό τή... διαψηιμιστική π|ριοβολή τού έμττορικιοΰ τού όνόματος. — "Ε»ας Ήρακλιιώτης, πού τα Ιχασι δλα καί πού τε λικά δέν εΐχε τί αλλο νβ παί¬ ξη, πήρ*, νυχτιόπικα τό γού- νινο παλτό της σύζυγον τού κα! τό έναπόβεσε στήν πράσι νη το-οχα, άφοϋ φυσικά τό έ- ξαργνρωσχ σέ τιιμή κό,καιρίβς. — Μιά δλλη περίτΓτωση, πού τζιραρησε ττολλά λεψτά, ήταν ή περίτττωση των «ρου» λεττών» διτως παρέμειν* άπό συνήθει» νά λέγωνται οί πώγ- κοι μέ τίς σικοποβολές, τα γινωστά «τόξοο». Φέτος οτηβήικβν* τρ«?ς τί- τοιες «έττιχειρήσιις ιώκαιρί- ας» στό Ήράκλειο, πού οτνμ*ί ωσαν άρκετή κινήση. Στίς πιριτττώσϊΐς αύτές, τό πμοκάλυμμα ήσαν οί άνά- πηιροι, πού παίρνουν την α¬ δεία καί οί βασικοί έττιχχιρη- ματτίις ήσαν 15 περίπου Ά- θηνβΐοι καί Πειραιώττϊς, όπτό τα γινωστά «παιδία τής πιά- τσας»^ πού ήρθβν «και τα πή ραν», δπως λένε χαραχτηιρι- στικβ στή γλώσσα τους. ι ΟΙ πύγκοι αύτοι τζιράρη- σον πολλά χρηιμοΓτα καί τα βα σικά τους μειονεχτήιματα ή¬ σαν δύο: Πρώτον ότι σ' αυτά τα παι χνίδια, Επαιζον καί πολλά νέα παιδία, μ«ρικά άπό τα όποΐα, φρόντισαν ομέ καθ* τρόπο» να βροΰν χαρτζιλίκι και νά τό ένα—οβέσσΐΛτ στόν παγκβ τής σκοποβολης. Καί δεύτερον τα κΐρδη πού πραγματοποίησαν οί τρείς πάγικοι αότοί, βγήκοον κατα 90ο)ο έκτός Κρήτης, γιατί οί βασικοί έπτιχορηιματίΐς, δπως ϊΤπομι ήσαν άπό Άβηνα καί Πχιραιά. Νθιμίζο,με δτι, ίφ' 6σο·ν στή νονται πού στήνοντται τα παι χνίδια αότά, να φροντίζουν δ¬ σο ι ττερινά άπό τό χέρι τους, νά πέρνουν μέτρα, ώστ* τα λεφτά πού χάνονται, νά μέ- νουν τουλάχιστον μέσα στόν τόπο άπό τόν όποΐο παίρνον»· ται. — Φέτος στήθηίκε, την ήΐμέ· ρα των Φώτων μάλιστα στό λιμάνι, άπό τόν «Βαγγέλεμ» καί τόν «Καστανα», καί τό 7 πού τα παίρινει δλα. "Ενα άπα γ«ρ€υμένο παιχνίδι, πού στή- ντται συνήθως σέ ύ~αίθ|ριους χώροκς, δπως ήνταν ό χώρος τοΰ λιμανιοΰ τα Φώτα. ι *♦ Γινικά, συ,μβήκανν καί αλ λα ττολλά, τα όποϊα αμως δέν ΰττάρχϊΐ λόγος νά άναψέρωμι, γιατί, έξ αλλου, είναι τόσα πολλά, πού δέν χωροϋν στό στενό χώρο *»ιάς τέτοιας ίρα) νας, πού άττό τό έπόμενο, 9ά μπή στό δεύτερό ττνς κεφά- λαιο. ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ κ. ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΑΗΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΠΡΟΣ Τόν κ Δ)ντττ>ν τής
«Η ΑΛΒΘΕΙΑ»
'Ενταΰθα
ΐΚύριε Διευθυντά,
Σ' ίνα άπό τα
φύλλα σας κάνετχ λόγο σ' ίνα
δηιμοσίευμα μέ τόν τίτλο «Τό
Ήράκλειο — Αάς Βέγκας τής
ιΜιβσογείου» γιά την πόλη μας
δτι είναι τό, περιττον παγκό-
σμιο έ~ίκ«.ντρο τής χαρτοπαι-
ξίας, τής άκολασΐας, τής δια-
ψθβράς, τής χρήσεως καί έιμπο
ρίας ναρκωτικΔν κλπ
Χωρίς/ βεβαία, νά βέλω νά
■ττω, δτι ή ττόλη μας κατοικεΐ-
ται έξ ολοκλήρου άπό άγγέ-
λονς, θά πρέττει νά τονίσω δτι
τό οηηιοσίενμά σο.ς ϊχιι σέ
όττερβολικό βαθμό τό στοιχεΐο
τής ίπτερβολής.
Πολύ κιάτω άπό τόν μέσον
πανελλήνιο δρο ΐΐναι ή έγχλη
ματικόττ)τα στήν πολη μας «αί
στό Μομο μας καί στά συγκ*-
κριμένα έγκλήματα. Μττορεΐ, βέ
βαια νά «ατεβεΐ άκάμα πιό χά
ιμ,ηλά, μ4 συντονιοιμενες προ-
σ—άθειες δλων μας — και λέ·
γ-οντας δλ»ν μας, έννοώ «αί
τού Τύπου. "Οιμως, τό νά τονί-
ζεται μέ τόσο μελανά χρώματα
ή κατάστασιν, δέν ύποβοηθεϊ
στήν μι'ιωση τής έγκληιματικό-
τητας, ένώ δίδει την εΰκαιρία
σέ έχθρούς μας πού καραδοκοϋν
νά βγάλονν συμπίράσματα,
στηριγΐμένοι σέ στοιχεΐα πού
δχι βεβαία όητό προθεσΐ), άλλά
ακριτα, τοώς χορτ>γοΰμ«.
Έν Ηρακλειω τό 121 197*
Φιλικά
ΜΑΝΟΛΗΣ ΚΑΡΕΛΛΗΣ
Λήιμαριχος Ηρακλείου
ΤΜΝ Α,ΠΑΝΤΗΣΗ σττ,ν
ΐΓοβρΐ—άνω έπιστολή τοΰ ά-
γαπητοΰ κ. Ληιμάρχον, έητ»·
φ*>λλασσόμαστε νά τοΰ την
δώσωμε, αν την έ~ιθυηι<ϊ τό τε άκόιμη, μιτά την όλοκλή- ρωο-η τής Ερ«υνάς μας, γιά τα Μαρκοτικά, την Πορ- νεία καί την Άρχ«ιοκατ—- λκία. { ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΑΣ Ο κ. ΙΪΡΛΚΛΗΣ ΜΙΧΕΛΙΝΑΚΗΣ ΠΑ ΤΟ ΒΕΜΖΙΞΛΙΙΟ Πρός Την Εφημερίδα «ΑΛΗΟΕΙΑ» 'Ενταϋθα Κύριε Διβυθυντά, Διάβασα στό «ΰλλο σας τής 12.1.1976 Εκκληση πού ά- τηευθύνιεται σέ δλονς μας γιά την έγικληιματιική εΐσήγηση τοϋ έφορα Άί>χαιοτήτων Κρήτης
νά μην έ—Βκταθή τό Βενιζέλειο
Παγκρήτιο Νοσοκοθ|μ<ΐο Κρή¬ της. Χωρίς (θόττο·, καταλαβαίννι καί ό τελυυταίος κάτοικος τού Νησιοΰ ,μας, πώς ή Κρήτη μέ- «.ι στήν ούσια χωρίς Νοσοκο μεϊο. θεάτρω χρέος μου σάν έρ γατοϋπάλληλος νά πιεριορισθώ στήν εύθύνη τού Πρόεδρον τοΰ ΕΧΗ. Όλ*ς οί έργ—.«ίς όρ- γανώσεις τή^ πόλτκ μας μά- ταια πβριιμένονν 20 μήνας τώ ρα καί μάταια θά πχρΐιμένουν, μιά πυκοττοβουλία τοΰ πρόε¬ δρον τού Εργατικόν Κίντρου Ηρακλείου, γιά μιά πλατειά προβολή των έργοπικών καί •οοινωνιιοων προβληιμάτων τής πόλης μας. Πανεπιστήιμιο, έ—έ κταση Βενιζΐλκίου, ΣταΛμός Πρώτων ΒοηθειΔν, κλινική Ι. Κ.Α., ύπόθεση Φαριμάκαν, Φν- χογωγία έργατοϋπαλλήλ«*ν Ή ρακλείον, έργαζό,ικνη Μητΐρα, καί πολλά, πάρα πολλά, &Μ λα θίιματα. Επαυσαν νά συγκι- νούν τους έργατοπατέρες τής —όιλης μιας, πού μοναδικό τους ιμεΐλημα είναι πώς μέ δλα τα ιμέσα, θά ξανακαθίσουν στό σβέρκο των έργατών, παίρνον τας τίς έκλογές τής 25.1.76. Κύριε Διβυθυντά, Είναι βέβαιο, δσο ιτοτέ 6Λ λοπε, πώς σύντο,μα οί έργατο- υπάλληΐλοι τή·ς πόλης μ«ς, συ στΐ«ιρ»μένοι «αί πβιθαρκηιμέ νοι, θά διΐκδικήσονν τα δί¬ καια τής άτο—ιμένης μας πό- λης, μέσα στά πλαίσια των νό μ«ν, δίδοντας Ινα μάθηαια σέ αύτούς πού χρόνια τονς ά—ε- κοίιμιζαν μέ την συνταγή, τκει- θαρχία — ένότ—α — άλλη- λιγτύη καί μιλιά γιά τα προ- βλήματά σας. Τα άποτβλέσμα τα αυτής τής όλέθριας τακττι κης άττό τό 1945, μαζί καί μέ όϊλλα λάβη τής ήγεσίας τού ΕΚΗ, ε&Ίχταν άνάλογους «αρατούς. Τούς θιρίζουμβ σήιΐβρα δλοι ,μας καί δνοτυχΰς θεραττεία γι' αύτά δέν όπιόρχο. Καλώ αλους τούς Σνν&ικαλι στές κα! δλους τούς 'Εργατο- ΰιταλλήλους τοθ Ηρακλείου, νά σννταχθοΰν στό «ροσν.λ—ή ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ των γνωστών δηλώσεων τοΰ 'Υπουρ- γοϋ, 'Εβνικής Αμύνης κ. 'ΜέρωΦ, γύρ« άττό τό θέμα των ξέ¬ νων Βάσκων στήν 'Ελλάδα καί εΐδικώτερα στήν Κρήτη, καί ϊ- πειτα ά—ό τόν δηιμηουργηΐθένΓτα σάλο τόσον έντός, δσον καί έ- «ίτός Βουλής, πληιροφοροθιμιε γιά δΐύτερη φορά τό άναγνωστι- κό μας κοινό δτι: Η ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΒΑΣΗ ΓΟΥΡΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΜΕΤΑΚΟ¬ ΜΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΥΡΗΝΙΚΟΝ ΚΩΝΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΣΧΕ¬ ΤΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ. ΟΣΟΝ άΦορά αύτό πού τονίστηια Ιδιαιτέρα, δτι δηλαδή 6- τκεύθυνοι τοϋ Έλληινικοΰ κράτους μττήκαν στή Βάση Γοΐίΐρνών καί τ}λ€γ-ξαν τα έκ*ΐ σνμβαίνοντα, νοιμίζοιμε καί πιστεύομε δ¬ τι θά εΐδαν ασφαλώς δσα θέλησαν νά τούς δείξουν οί ΆμεΡ'κβ νοί, οί όποΐοι θίωροϋν — καί εΤνβι — τή Βάση Γουρνών σάν ϋδοφος Άιμερικανικο. ΔΙΟΤΙ γιά τό δτι οί Άιμερικανοί διατηρούν Ο3κρ«*ς άπόρρη- τα στϊμίΐα μέσα στήν Βάση τους, δέν υπάρχη καμμιά άμφιβο* λΓα, άΦον εΐν«ι γν«*στό δτι μονον ωρισμέναι Άιμΐρικανοί πού ύη~ρ*τοΰν έκίΐ έχονν τό άποκλειστικό δικαί«οιμα έμτΓΐστοσύνης, νά τα έ—ισκέ~τοντται. ΧΗΜΕΙΩΝΟΜΕ άκάμη δτι στή σειρά των δηιικ>σιεύσεών μας
γιά την Άμερικανικη Βάση Γουρνών, δέν «ΐχαμε καμμιά διά^
ψενση. Κι' άκάμη, στήν πρόταση πού κάνο:μ€ νά την έητισκν-
Φθοθμε σάν απαντήση τού Νο>μάρχη Ηρακλείου κ. Μπίσια,
πού δήλοχτε, δττι μποριεΐ όποιοσδήποτβ χά έ—ισκιεφθή τή Βάση
γιά έρουνα, δέν πήραιμε έττίσης καμμιά απαντήση, πράμμα
πού Οίίχνει δτι έ—ρόικ«ιτο γιά Φραστικό πυροτέχνηιμα.
Ο ΛΑΟΣ τής Κρήττης δέν τρώει κουτοχορτο καί δέν πιείθεται
άπβ λογοτ*χν,κ« σχήΐατα κ. ΑοέρωΦ. Γιοπ. ξέρο δτ· ή
Γονρνών «Τναι ηίρα γ·ά ττέρα 'Α.μ«ρικανιι<ή! ΠΑ ΤΑ υπόλοιπα, υπάρχει μ·ά κρητική παρο.μία ιτομ £ι: «αύτά τα λέν* στόν «λβίδωνα». λΐ- ·1«ί, ΊΗΙ.Α Μέ αυτή τ^ν κάρττα εΰχήθηκε ό Διοικητής τής Άμερικονικίκ Βάσης Γονρνών τα «ΚοΑά Χρ ιστούγει»να» εφέτος. Έλπίζβ,.1 δτι δέν θά ξαναλάβουν τού χρόνον παράμοια «άβτα οί 'Ηρα· κλβιώίτες πού, δνστυχώς, τή δέχτηκαν... Ή δίκη των Χωροφυλακήν Τθ ΣΥιΝΑΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ Απαντήση στόν κ. Φ. Ίωαννίδη άπό τόν κ. Δημ. Δρακωνακη Κύριε Διε,υθυντά, Έττίΐοή στην έττιστολή τού {άτοόν—ιση ττρός την εφημερί¬ δα ΑΛΛΑΓΗ) ό κ. Φ. Ιωαν νίδης θίγχι θβματα είδικά γιά τό τοπικό άλλά καί γβνικώτί- ρα γιά τό σννδικαλιστικό κί- ν-μα, σέ σχέση μάλιστα μέ τα πολιτικά κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ κλπ.) σάς παρακαλώ νά δημοσιιύοχτε τίς παρακάτω γροηιμές σάν μιά μικιρή συνει σφορά ενός παλβμάχον σννδι ηαλιστή γιά μιά άληθινά άντι κίΐ,μενική και σωστή τοποθετή ση τοΰ προβλήιματος. 1.— Ό κ. Φ. Ιωαννίδης έμ Φανίζτται όπέρμαχος τής ΑΣ- ΔΗΣ μέ τοΰτα τα λόγια: «Ή ΑΣΑΗΣ «ΐναι ή Πακλλήνια έ- κΛ>νη συνβικαλιστική κίν~ση,
πού άποτβλεϊ την ΜΟΝΗ ΕΛ-
ΠΙΔΑ (6—ογράιμιμιση. δική
μου) γιά τή δηιμιουργία ενός
γνήσιου άκομμάτιστου, δχι
πρός Θεοΰ άττολιτιτΐΜθΰ, ύγει-
οΰς συνδικαλιστικοΰ κινήμα-
τος...».
Τό πόσο ογ«ιές θά είναι τό
συνδΊκαλιστιικό κίνη/μα μας
τό μαρτυρά*! ή ιμέχρι τώρα
δράση τής ήγτσίας τής ΑΣ-
ΛΗΙ (Πό—αγειοργίου, Καρα-
κΐτσος κλπ.) πού επικάθησε
στήν κορυφή τοΰ συνδικαλιστι
κου κινήιματος μέ τούς διορι-
οιμούς τού ΎπουργοΟ τού Κα-
ραιμονλη κ. Λάσκαοη. Ή δρά¬
ση αυτή σχβτίζεται, πρώτο,
μέ τούς άντεργατικιθύς νομους
4, 6, κ«ί 89)75 τού κ. Λά-
σκαρη γιά την σύτκλη—| των
σΐΛπδρίων, τίς έφθΌβντΐικίς έ-
πιτροπές, τόν άποκλεισιμό έ-
κατοντά&ων διαγραμιμένων σω-
ιματεΐων άπό την χονντική ττε-
ρίοδο καί μ έ άποκορύφωιμα
την διατηρήση των διοικήσεων
των πρωτοβοΛμίον όργανώσε-
ω* τής χουντικής πΐριόδοι;.
'ΑΦοϋ οί παρβ—άν» συνδικα
λισ-τές τηγρ<χν τό λουφε τού δι ορισιμοΰ δέν ίβγαλαν μαλιά γιά τούς άντεργατικούς αύ¬ τούς νόμους καί άντίθϋτα, προ χωράνε στά συνέ&ρια μέ αύ¬ τούς τούς νάμους καί άποκλει σμό δΐχάδον χιλιάδων έργαζο μένων ά—' αύτά. Παράδειγιμα, ό πρόεδρος τοΰ ΕΚΑ κ. Καρα- κΐτσος πού κάνει αυτή τή στ ι γΐμή συνέδριο μέ άποκλεισμό 100 καί πάνω σοιματνίων, μ έ —άν» άττό 50.000 μέλΐ) καί 300 έκλεγιμένονς άντι—ρόσω- πονς. Αυτή ή διασπαστική πό λιτική μπιορεΐ νά χαρ«οκ/τηρ!ζε ται γνήσιος καί ταραιγιματικός σννδι καλισμός; Σχιτίζιται, δεύτερο, μέ τή στάση τής ήγ* σίας τής ΑΣΔΗΣ γιενικώτερα άπέναντι στήν άντεργατική πολιτΐική τής ΚιΛέιρνη~ς. Δέν ίβίΐξαν κανένα ενδιαφέρον γιά τα πιροβλτ>ματα τής έργατικής
τάξης Εύθυγραιμ<μίστηκαν ιμέ την πολιτική νά θε»ροϋνται οί άγώνϊς των εργαζομένων γιά τα ζητή^ιατά τους «κοινωνι- κίς άταξίες». Πανηγνρίζουν γιά τα ψίχΌνλ<χ πού ή Κυβέρ- καί ή έργοδοσία ύποχιρβ ριόν σας γιά την έττΓίλυση των προβληιικίττον τής πόλης μας. 'Αρκετά (χονμ* καθυστε- ρήσϊΐ. Ηράκλειον 16.1.1976 Εύχΐβρ,ιστώ διά την Φιλοξενίαν ΗΡΑΚ. ΜΙΧΕΛΙΝΑΚΗΣ Μέλος τής Διοίκησης τής Ενώσεως *Ιδι«τικών 'Υπαλλήλων ός Συμβουλάς ωνονται νά παραχωροΰν στούς έργαζά,μβνους. Γιά παρά&ει- γΐμα, άς μάς πτϊ ό καλόπιστος συζητ—ής ποιές διαμαρτυιρίίς οκαναν οί διορισμένοι τού κ. Λάσκαρη στήν καρυΦη τοΰ συν δικιθλιστικοΰ μας κινήματος καί οί ήγέτες τής ΑΣΔΗΣ —οΐους άγώνες ένθάρρυναν, όργάνωσαν, <$ καθωδηγησαν γιά τα μεροκάματα, γιά τίς σιινθήκες &οιΛειάς, γιά τόν τΐιμάιριθμο( γιά την ΐση άμοι βή των γνναικών, κα! χΐλια δυό αλλα αίτήματα των εργα¬ ζομένων. Άντίθετα, είναι οί ϊδιοι πού κατήγγίΐλαν την πό ρείαν των οίκοδόιμων τόν 'ίού- λη, πού έπραξαν την εύθννη των επισόδειον στούς έργά*- τες, την στιγιμή πού καί αύ- τός άκ,άμα ό κ. Γκίκας άνα γνώριζε τίς ευθύνας των άρ- χών ιοαί την δράση ύποπτον, άλλά «άγνώστων» στοιχείον. Είναι τέλος, ή ιδία ή διορισμέ νη ήγβσία τής ΑΣΔΗΣ πού δέν £6γαλε μιλιά γιά τούς διωγιμούς των συνοικαλιστών γιά τίς άπολύσεις των έργαζο μΐένων, γιά τούς άφορισμούς τής Κυβέρνησης καί τού κ. Λά σικαρη ά—έναντι στά αίτήιματα κα! τίς διΐικδικησεις των έργα ζομένων. Άν ΐπτάριχίΐ π«ρό- μοιο —ροηγούμενο γνήσιων συνιδικαλιστών, περιμένουμΐ "Αν δπως γράφει ό κ. Ίωαννί δΐς — ιμ€γάλη προυπόθεση τής δημοκρατίας ιίναι κα! ή δτιμιουιργία πραγματικοΰ συν- δικαλιστικοΰ κινήματος, ή Ε- ΝΟΤΗΤΑ τού είναι ή πβμιπτου σία τού. Καί σ' αυτήν ίβαλί ψουρνέλο ό κ. Λάσ.καρης καί οί διορισμένες διοικήσχις τής ΑΣΔΗΣ. "Ας μάς ποΰν μέ έπ χβιρηιματα τό άντίθετο. 2— Ό κ. Φ. Ιωαννίδης γράφει: «Ή ΕΣΑΚ βΤναι μιά καθοορή κοιμιματική συνδικαλι στική κινήση τού ΚΚΕ κα! γιά δσους πιστεύονν στόν έλεύθε- ρο συνδικαλισμο ώφελοΰνται ά πό συνδικαλιστικές κινήσεις πού έλεγχονται άπόλυτα άπό ίνα όποιοδήποτε κόιμιμα». Γιά τό πόσο ώφβλεΐται ή Δηιμο- κ,ρατία, ό συνδικσλισιμός κα! οί έοιγαζομενοι άπό την ΑΣ¬ ΔΗΣ πού άποτελεϊται ότττό στελέχη τής Ν.Δ. τού ΑΕΜ καί των αλλων κομμάτων πού «πρόσκ«ινται» κατά την διατύ πωση τοΰ κ Ίωαννίδτ) σ' αύ¬ τά τα κάμιματα τό ΑΠΟΔΕΙ- ΧΝΕΙ ή ϊδια ή ζωή. Καί δμως τό έπιχχι- ρ« μέ την αφελεία νά πιστβυ- σουν οί έργά—ς δτι τα στελέ χη των αλλων κοιμιμάτων στό συνδικαλιστικό κίνημα «πρό- σκεινται», ένώ τού ΚΚΕ «έλέγ χο~αι». 'ΕλαΦρώς, πλάγιος μά ξεπερασιμένθ'ς άντικομμου- νιοηιός. *Η δημο-κρατία στό μα ζικό λαικό χώρο στίς όργανώ σεις των έογαζομένων, δέν έ- ξαρτάται άπό Φραστικές δια- τυττώσεις άλλά άτρό την πολιτικιή των κινήσεων. Καί δ- σον άψοοά την πολιτΐικιή των παρατάξιεων πού συγκροτοΰν την ΑΣΔΗΣ άποδείξσιμε δτι £- χει πρ.οδιαγραφεΐ άπό τό λουφέ τού διορισμόν, την ά- πο&οχή τής άντεργατικής νο- μοθεσίας καί τής άνττεργατι κης πολιτικ,ής τής Κυβέρνη¬ σης Ηράκλειον 16.1.1976 ΔΗΜ. ΔΡΑΚΩΝΑΚΗΣ Παλαιάς Συνβικολιστής ΣΥΝΕΧΕΙΑ άπό την σελίοα 1 πιροθεσιν εΤχα νά στραφω κα¬ τά Σώ,ματος καί θεσιμοϋ Χωρο φκλακής. Δανείζο.μαι χαρβΐχτη- ρ ι στική ν Φρώσιν Συνηγόρου μιοο Γ<«*ργίου Στρατάκη δτι αν δέν προστατευθή ή έλευθε ροτυπία θά έπιστρέψωμίν ιίς νέας σκοτεινάς π&ριόδους δι- χτατορίας καί ηρούω κώδωνα κινδύνου έντε.ίνων τόνον Φω- νής διαμαρτυρίας μου ώς δη- μοσιογράΦου δστις ήθέλησιν ύττερασπισθή αδύνατον συνάν¬ θρωπον τού κατακρίνοντας 61 αιαπιραγίας συγκεκριμένων Χω ροφυλάκων. Παρον τηιλεγράφη- μα άποστέλλω Άνωτάτας Κρα τ ι κάς Δ ικ όστι κάς Αρχάς, Βου λή, Πολιτικους 'Αρχηγούς, Έ νώσεις ΔηβιοσιογράΦων καί Διεθνή "Ενωσιν Τύπου, ώς £μ- πρακτον συμιμ«τοχήν μόν είς άγώνα καταρτγήσνως άνιλενθί· ρου καί άντισυνταγματικοθ Νόμον Τύπου 1092 Μ— αξά δ- στίς έξΐιττολίζΐι βεμίΑιώδη διάταξιν αρθρον 14 'Ελληνικοϋ Συντάγμ«τος. "Ησκησα "Εφι- σιν κατά αποφάσεως πιστεύων ότι δεντεροβαβμίως θά δικο4; ωθή πλήρως ό αγώνας μόν καί οί κοινωνικαί σκοποί ιιου ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ Διεινθυντής — 'Εκδότης Εφημερίδας «Η ΑΛΗΟΕΙΑ» Ηράκλειον — Κρήτης ^ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΜΑΣ Τώρα, πού τέλειωσε ή δίκη, αίσθάνομαι την ά- νάγκη νά δηλώσω ή καλλίτερα νά έπαναλάβω εγγρά¬ φως, άφοϋ τα εΐπα καί στό Δικαστήριο, τα εξής: 1. Δέν περιΰδρισσ την Άρχή τής Χωροφυλακήν την όποία τιμώ, άλλά άσκησα αύστηρή κριτική κατά συγκεκριμένον προσώπων, άττό δημοσιογραφικό κα¬ θήκον καί δικαιολογημένο άνθρώττινΌ ενδιαφέρον. Ή κριτική ήταν όξεία, άλλά άνάλογη των άτταραδέχτων πράξεων ωρισμένων άτόμων, άτΓένοντι σέ μιά άπρο- στάτευτη χήρα γυναίκα. 2. Σέδομαι και έχτιμώ κάθε Άρχή, άλλά άπεχ- θάνομαι καί κατακρίνω κάθε κακό έκπροσωττό της τ) άττλό έκψραοτή της, γιατί νομίζω ότι αποτελεί την «σάτπα ρόγα στό καφάσι των οταφυλιών». 3. Πιστεύω στή Δικαιοσύνη στήν Τρίτη Έξουσία τού Κράτους, άλλά καί στήν "Ελευθερία τοΰ Τύττου, πού είναι ή Τετάρτη Έξουσία. 4. Άνεξάρτητα άττό κάθε συνεπεία θά συνεχίσω τόν δημοσιογραφικό μου άγώνα, «αέχρις εσχάτων» κυ νηγώντας την Άλήθεια καί άττΌκαλύτπΌντας κάθε συγ- κεκριμένο κακό πρόσωπο, ττού σάν μέλος δποιασδή- ποτε Άρχής, την έκθέτει μέ τίς πράξεις τού. Μέ δυό λόγια· Θά κατακρίνω δριμύτατα πάντοτε κάθε συγκε- κριμένο «αίσχρό προιοτάμενο» ττού θά μού καταγ- γέλλεται δτι χρησιμοποιεΤ τή δύναμη καί τό άξίωμά τού, γιά νά κατοτττιέση τόν όποιοδήποτε άδύνατο έχει μπροστά τού. 5 Εύχαριστώ όλόθερμα δλους δσους μοΰ συμττα- ραστέκονται στόν ήθικό και δύσκολο άγώνα, στούς ό- ττοίους ΰπενθυμίζω δτι τό νόημα κάθε άγώνα δέν βρί- σκεται μόνο στό άττοτέλεσμα, άλλά κβί στόν ίδιο τόν άγώνα. Μέ ττίοτη στίς Άρχές καί στό Ααό ά—ό τόν όττοΤο προέρχονται καί τόν όποίο καί μόνον ττρέττει νά ΰτΓηρετοΰν Ο ΔΗΛΩΝ ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ Ο ΣΑΒΒΟΥΡΑΙ ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΟΥ ΤΟ ΘΕΜΑ Σαββούρα παίρνει διοοοτάσεις. Ό ϊ- διος ϊκαν* δηλώσεις κα! ά- π*ιλεΐ μέ σοβαρές άποκαλύ ψ«ις. Ό ϊδιος επίσης υπο- στηιρίζει Βτι παίρνει άρκβτά τηλΐγραφή,ματα διαμβρτυρί- ΒΡΙΙ1ΣΑΒΒΟΥΡΑΣ άς. Οί άρ,μόδιες Άρχές συ- ■νεχίζουν, έξ άψορμής των δ- ^λων τού, τίς 1;ηυνι<; τονς. 'Ελπίζο-μί δτι σύντοιμβ ό Λαός θά πληροψορηβή ττολ- λά «αί ά—ο την πλευρά τής Κυβερνήρ«ως καί άπό τή» πιλουρά τοΰ κ. Σαββούρα. 'Ειμ«ς, μέχρι τότε, περιοθΙ ζάμαστι νά ποΰν* δτι ττ ρ ώ τ ο ι καί εγκαίρως εί¬ χαμε —ιΐ άρ**τά γιά τόν κ. Σαββούρα κα! γιά τή φιλθ- βασιλοχονντική δράση τον. ■;. < Ί ΠΗΕΤΝΧΤΙΚΒ ΕΚ1ΗΛ0ΙΟ Την προσιεχή Πέιμπτη 22 Ί ανουαρίου, στίς 8,30 μ |*>
στήν αι'θονσα τού Πνεαματ··
κου Συλλόγου Ήραχλείον «Λό
γος καί Τέχνη» θά πραγματο-
»οΐηβή £1σήγηση — Συζήτιν-
ση μέ θδιια «"Ανθρωποι <ί μ«· ζάνθρω—οί,». Ό|μιληγτής θά εί¬ ναι ό κ Κώστας Δά*Λις. Η ΦΛΟΓΑ Λόγω .μ—αφοράς τής *>»«*
ρίδας «ΑΛΛΑΓΗ» στήν όιτοίβ
Φιλοξενβϊται δέν ϊγιν€ δυνατή
ή σημιρινή της Εκδοστ).
Θά κΐΜολοΦορήσει κανονικα
αυτή τή βδοιμάδα.