98457

Χαράς σ' αυτόν, πού πρΐν μέ χώμα,
τού φράξουν οί αλλοι τό στόμα, προλάβη
νά π«ΐ Ιοτω καί μιά συλλαβή δική τού.
Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
ν
ΕΞΩ ΟΙ ΞΕΝΕΣ ΒΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
Η ΑΛΗΘΕΙΑ
«εε···ο··εε·ε··εε··εεεε···ε····ε··ε·εεε·······ε·····ε········Μ··
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ
ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ
Αιβσβσνίπβ: ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ
ΕΞΠΙθΕΩΡΗΣΜ
ΔΕΥΤΕΡΑ 16 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΝ 1976
ΗΡΑΚΛΕΙΟ — ΚΡΗΤΗΣ
Γροφβΐα: Μαρογκαργΐ) 6
(Πλατεία Άρχαδίου)
Τηλ.: 210.291
Χρόνος 1ος Άρυθ. Φύλλου 37
Τιμή φύλλον 8ρχ. 9
·εεε«··ε«··ε··εε··ε·ε··ε·····ε····εεεεε·εεε··
ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ ΠΑ ΤΟ ΠΑΜΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
Εί
§Μ€@Εκα κάντα
ΕΡ52ΤΗΜΑΤΑ
ΚΩΝ. ΚΑ1ΆΜΑΝΛΗΣ
«Ό θεϊος της θείας»
πού ϋδωσε τό... «πράοινο
φώς> στόν Βουλευτΐή τού, νάι
έξαγγείλη τό Πανειτπστήμιο
στό Ήράκλειο καί ηού τελα-
κά πρός δόξαν τοϋ. . έξαδέλ-
φου καί ουχί τής... θείας, γί-
νεται στό Ρέθυμνο.
Τί Λέτε τώρα κύριε ΚειραΑονιόνυη;
ΊΜΛά κί έοεϊς κύριε Καραμανλη;
ΕΜΜ. ΚΕΦΑΛΟΓΙΑιΝΝΗΣ:
«Ή θεΐα "Ολίγα»
(χαχά νόν κ. Μ. Γαλβνιανό),
ηού... ϋ&φε καί έξήγγβιλε,
παρα,μονή των έκλογών, τό
«Μανωϊκό Πανβτηατήμιο» στδ
ΉράχΙλκιο, καί πού τώρα μέ¬
ν* ι έΜτεθευιβνος άπέναν—.
στόν
Λαό.
Μ ΠΙΣΤΕΪΕΤΕ ΑΚΟΜΗ ΟΤΙ: «Η ΛΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΕΤΗ ΤΗΣ ΑΗΜΟΗΡΑΤΙΑΣ» ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ ΜΑΣ!
ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ
ΠΟΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
«Η ΑΛΗΘΕΙΑ» χοίρεται καί λιχη&ται μαζί, μέ την έζαγγε-
ίο των κυβΒρνΓγπχών άιποφάαεων γιά την Κρυοη τοϋ Πανε-
ΠΗΠ|μΐί<Η> Κρήτης. Χαίρεται λιγάτβρο καί λυΐτδται περισσότε-
ρο Καί πιό ουγχεΜριμένα:
ΧΑΙΡΕΤΑΙ γιατί, έ~ί τέλους, ίροασε έπίοημα τό ηρώιτο στά-
διο των πρακτικών εφαρμογήν, με,τά άιπ6 τόσες δύσΐοκες θε-
ωρητιχές &ναοχοήσεις, τόσων καί τόαων άνθρώηων.
ΧΑΙΡΕΤΑΙ ακιύιμη πού κατά £να μέρος δικαιώβηκε ή πρότβ-
ση τού δκυθυιντή της, νά γίνουν δυό άνεξάιρίϊητα ΐτνβυματι-
κά Ιδρύμαιτα στήν Κρήνη: Μνα Πανε—ατήμιο καί δνα Πολυτβ-
χνείο.
,*
ΛΥΠΑΤΑΙ δμως πού ή Πρό—ιαή μας διέν άλοιΛηρώθηκ*.
Κί' ΓΓταν τόοο δΐκιαιη, τώοο άΐπλή κα( -οόοο ξεκάθαρη: "Ενα ϊ-
δρυμα, τό ΠανεπιθΓΐήμιο, άλοκληριωιμένο κί' άχι διααπαρμένο
στήν Άνατολική Κρήτη, στό 'Ηράκλειο κι' δνα βλλο, τό Πολυ
«χνείο, οτή ΔυτΊκή Κρή—, ατά Χανιά. Κι' άκόμη, μιά Σχολή
Καλών Τέχνην στύ Ρόθυιμνο καί με,ταφορά αττο Ρέθυμνο καί
οτίς πόλεις τοΰ Λασιθιού των ϊχολών πού βρίσκον-ται στά
Χανιά χα{ —ό Ήράκλειο, έκ—αιδευτικών Μ ο—ραταωπκών, ό¬
πως: Παιδαγωγική Άκαδηιμία, Οίκοκυραχή, Σχολή Πεζιχοϋ,
Σχολή Χωροφυλακήν κΛιπ., Γ) «αί ιδρύση μιδς Γυιμναστικής Ά-
χαδημίας.
ΛΥΠΑΤΑΙ ή εφημερίδα αυτή. γιατί οί άρμόδιοι τίίς Κυβερ¬
νήσεως, δέν όλοχλήρωοαν την άτιλή λύαη πού θά έκλβινε τώ
βεμα καί θά πετύχαινε — τό κυριώτερο — την αποφύγη τής
διασπάσεως τής ψυχικάς ένότητας τοϋ Κρητικού Λαοϋ, την ό-
ηοία αροααε έκούσια ή Διχτατορία καί συνέχισε, άκούσαα ή
Δημαχρατία.
ΛΥΠΑΤΑΙ άιαόμιη, γιατί άντΐλαμβάνβτε την πραγιιιατιικά δύ-
1ΥΝΕΧΕΙΑ είς την σελίδα 4
ΧΠΡΙΣ προλαγους. Χωρίς σόΛιΐσβς. Χωρίς τκριττά λόγια,
|—αίνομε άιμέοως στό θέιμα, αύτο ηού δηριουίνγιήρανε οί ηρο-
χθεοανές κυθερνηιτίκές έξαγγελίες γιά τό Πανετικηήμαο Κρή¬
της, σύιΐκρωνα μί: τίς οποίες, ή έδρα τοϋ κρΐτεστταριι»ενου Πανε-
πκιττρίου παραιμένει — όπως ίίυβλιε κι' ό ΠαττφΒθς — -τό Ρεθυ
μνο μέ τή Φιλοοοφιική Σχολϊ, κλπ., καί ή Ίατρική, Φυσικομα-
θηιματική ατό Ήράκ.ειο.
ΚΑΙ ΡΩΤΟΥΜΕ εύβέως έσάς κώριε "Εμμανουήλ Κεφαλο-
γιοννΐ), ηράίτΗ; Βουλευ,τίΐ τού Καραμανλη σίο Ήρακίλειο, νά
μ&ς πίγτε:
1) Ποϋ είναι ή κατηιν^ρτιιμαΐΓΐκΐή υποσχεθή πού δώοατε στόν
Λαό τοΰ 'ΗρακιλεΙου τό βιράδυ τίίς ίατορικίνς έκείνης Πέιμππνς,
ΐίρό τος Κυριακάς των βουλευιπκων έκΛογων, άφ-ήνονττας νά
εννοηθή δ-τι μιλι&τε, έκ μέιρους τοϋ άρκητνοΰ τϊ|ς «Νέας Δημο¬
κρατίας» καί βεβαίου· Πρωθυηουιριγοΰ τής Χώρας, &τα τό Πανε-
—ΛΤΐήμιο Κρήιτης Ιδρύεται οτό 'Ηράιολειο καί μάλαστπα όνομά-
ζεται «Μινωίίαόν»,
2) Λίνες μέρβς πρίν, δπως εΐχε συμφωνηθεϊ, στήν ομαδικί
έιμφανκπι τοϋ Συνδυαομοϋ τής €Νέας Δημο«ραιΐίας» (Νέας ό¬
πως την —οιτεψαιν»ε δυοτυοςως δλοχ, άΑΛά πολύ παληας οέ πολ-
λά οημεία δΐτως άπαδβίχτπμκ:) δέν άναγγέιλθηκιε τίηοτε καί μά
λιστα &ταν ρωτήθηκε ό κ. ΓαΑενιανός, άιπάντησε, εύφοεατουτα
ΧΘΕΧΙΝΕΣ ΑΗΛΡΣΕΙΣ ΤΟΥ κ. ΚΑΡΕΛΑΗ
Ό Δήμαρχος Ηρακλείου
γιά τό Πανεπισιήμιο Κρήτης
Ό Δήίμοιρχος Ηρακλείου,
ού σχΐτική παρακλησή μας,
:μάς £κανε χθες τό μεστρέ-
■ρι τίς εξής άποκΐλιεΐιοαικές
δηλώοεις τού, πάνω οτό θέ-
μα τοΰ Πανετΐιστηιμίου:
«Ή λώση πού δόθηκε οτό θε
ιμα τοΰ Πανβηιοΐτΐϊμιίου, μέ την
καταθέση τοϋ Νομοσχεδιον,
ΜΙΑ ΑΡΣΕΝΙΚΗ Φ&ΝΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Οί Σφακιανοί Παπάδες
κατά των Ιένων Βάσεων
Η ΚΑΛΛΙΤΕΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ κ. ΑΒΕΡΩΦ ΚΑΙ ΣΙΑ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΜΕ ,παρακά-
τω, μέ ύττβριηφάνεια, μιά έ~-
στολή τ&ν Ίεριέων της 'Επαρ
χίος Σφακίων, ή άποία, κατά
τή γνώμπ. μας, αποτελεί την
«όροενική φωνή της 'Εκκλησί
άς», πάνω ο' ίνα σοβαρώιτατο
Αύτοί οί Σφακιανοί πρόνονοι,
«όδηγοθν» έμας τούς νειίχτε-
Ρους Κοτηικούς κύΐριε Άβέ-
Ρωφ 'Αίπό καΎΐέναν άΛλο δίν
παίρνουρε όδΐ,γίες
Υ— την Κρήτη μας Οέμα τό θε
1« των ζένων Βάσεων.
ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ αΜ πού
λπευθύνειται σέ μδς, την στοε
οός την πλει*ρά τοΰ
Ίνγοϋ 'Εθνιιαίς "Αμύνης
'Αβέ.ρ«ιΐφ, γιαττί —στεύομε
βΤναι ή -ό 6πίκαιρτι φωνή
ΕΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ
ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ
«ΜΕΣΟΙΈΙΑΚΗ
ΑΛΛ1ΙΛΕΓΓΎΗ»
πού διευθύνβι ό κ.
ΠΕΤΡΟΣ ΒΑΒΑΛΗΧ
• · ·
"Ενα άφιέπωμα
οιήν Παληκηίντ»
& έινδιαφέρουοα Ολιι
ρα
ρ καί ατά Ήρα-
4π6 τα «ενιτριικά ηερίπτε
τής στιγμίν; αυτής, πού νίνον
ται οί συνδιαλλαγές καί δια-
προ.γμαιτεύσεις γύιρω άηό τό
σοβαρώτατο αύτό θέμα.
ΕΚΕΙΝΟΙ, ό 'Αβέρωφ καί
Σία, θά βγάλουν, αν δεν τό
έβγαλαν «αόλας (οί γραμιΐ—ς
αύιτές γρώφονται τό Σαββατο
14)2) τό δωαό τους ανακοινω¬
θέν, τό άποϊο εμείς «με-τά Ιδι¬
αιτέρας προοοχίίς» θά διαβάσω
με. ΆΑΛά άς διαβάσουν κι'
αύτοί τό ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ
ΤΟΥ ΚΡΗΤΙΚΟΥ ΛΑΟΥ, πού
αυνοψίζ£ται οτίς ηαρακάιΐω
γιραιμιμές, οί όποϊες παίρνουν
ίδιαίτερη σηραοία αν ληφθή
ίχτΐ' δψιν &η είναι γρα^ιμένες
ώπό Κρηιτικούς Παπάδες καί
μάΑιοτα μαδς άπ6 τίς τοό ήρω-
ίκές περιοχές τίίς Κρήτης: τα
ΕΝΑ ΡΙΖΙΤΙιΚΟ τραγούδι,
άζιόΊπρε κύιριβ Αβέρωφ (ιηά
ΐκ>ύ εΐατε χαί συγγιραφεας)
λέει δτι. «"Ανφες τα ρίζουν
τα Σφακιά!. » Νομίζομε &π
εΐστε οέ θέαη νά καμβτε τή
σωατή έπέχταοη τοθ οτίχου
αύττοΰ οτΓήν προκείιμ»νΐ) περί
πτωση, όΛλά γιά νά σδς βοη-
θήοωμε καί νά μην κουραζετε
βλλο τό ιιυαλό οας πάνω οτό
θέιμα της Κρήτης καί των Βά
σεων, σδς λέμε: "Ανηριες τή
ρίζουν την Κρήττ> καί δέν πρό
κείται π ο τ έ νά άφήσουν νά
τή ρίζουν (νά την έξουοιά-
ζουν) όποιοιδήτιο— ξένοι. 6-
ηως κι' Λν λέιγονΐται κΓ δποιοι
κι' Λν €ΐναι!Π
ΕΜΕΙΕ μέ την άδύναμιη φω
νή μας (πού παΧρνει ώστοσο
τόση δύναμπ ζταν μαλοϋμε γιά
την Κρήτη) σδς έκομε φωνά-
ΣΥΝΕΧΕΙΑ είς την σελ(8α 4
ά*ν ΰιηοθέαωμε πώς είναι όρι-
στΐική — καί στήν άμφΐ6οΛία
αυτή μδς ύτεοχρεώνιει ή γιά
π&μπτη ωορά κατάθεοη σχετι-
κοϋ Νομοσχεδιον — άϊτοτελεϊ
τό άποκαμύφωμα τί)ς άντΐεχα-
σπ>μονωο6τΐ)τας καί τής συντή
ριρής, στήν πιό απεχθή μορ-
ψή της.
ΟΙ Κρητικοί πού έβλεπον
σωστά τό θέμα^ ζηηοϋσαν ένι-
οϊο ΠΛνεπιχητιμιο όιπουδήϊτοτε
ίΐθελε κριθή πώς έίπρεπε αύ¬
τό νά έγχατασΐαθή. Ζητοΰοαν
άκομη σύγχρονο Πανεΐπατήμιο
καί 6χι άποτυχερένο άντίγρα-
φο τοϋ τ'Αθήνηαι Πανεπκηη
,μίου», γιά χορήγηστ) Πιστοϊτοι
Γϊτωοων Σιπουδων, πού θά έ-
ξααφάλιζ'αν απλώς καί μόνο
επαγγιελιμαιτικά ώφέλΐ}.
Άντ" αύτοΰ ή Κυβέρνηοη
ίδωσε θρίμματα Πανεπιστΐιμί-
ου, σέ διάφοιρες τκραοχές τίϊς
Κρήπτης, ύίτολογίζοντας ηεραα-
σότε,ρο τα πολιτικά ώφέλη καί
πολύ λινώτεΐχ) τίς μορφωτι-
Μές χαί έκπαιδευιηΐΗές άνάτγ-
κες.
Ή εύθύνη καί τό κατάιν-
τημα τοΰ δλου βέματος, βαρύ
ν-ει ώποιαλειοτπκά την Κυβέρνη
ση, ή άποία σέ καμμιά φάση,
δέν δλαβε ιΉΐ' δψιν ττκ σοβα
ρά, -τίς απόψεις τού Κρητικού
Λαοΰ ηόνω ατά Πανεπιστη¬
μίου.
καί άφελέοταίτα. «ή θεία "Ολγα ξέρει...» Γιά νά άηοδειχηή
ρ&αα σέ δυό μέρες δτι έσεϊς χύιραε Κε<τ>αλογιαιννη, εϊααιοιταν ή.
... «θεία "Ολίγα». Άλλά ποίος σδς εΐχε δώση την εξουσιοδο¬
τήθη νά άηαντήσετε τόσο θε/πκα στήν ηροοωπΐίαή σας προεχλο-
γική συτγκένΐτριωοη, ηού Ιαηκ; σκόπιμα. καθορίσαιτε νά γίντ· μειτύ
την όμαδακιή, Μτριως ό κ. Καραμανλής — όπως εϊπατε κατ' Ι¬
δίαν σπον ύηαγράφοντα, δ^ταν σ&ς παρατηρησε τόν αστοχο χα-
ραχτηρα τής άπβραδεχτίης πολπιχής ενεργείας σας;
3) Μήπως ακριβώς αύτό πού εΐχε πεϊ ό κ. ΚαραμαΜλίίς, ά-
πό τό μηαλκόνι τοϋ Παπακαλιάιτη στη οτίροεκλογιική τού συγ-
κέντρωση, έχοντάς σας πλάϊ τού (παρά τό δτι βΐχβ ουμφιονη-
θεϊ νά μην έρτρανιοθτΐ κ α ν ε ί ς ύιποψήιφιος δίπίλα τού) δτι
δηλαδή: «ΊΙροίθλειώΓτες, ξέρω δτα περιμένειτε ν' άκούσετε κα!
«κάτι ίλιλο», άλλά τό άφήνω ώργάτερα γιά &κπληξη>, ήταν ά-
Νριβώς τό έκλογικώ δωρα πού σδς £καν£, μέ τό νά έξαίγγείλε-
τε έσεϊς δηως πράξατε, τό Πανειπαιοτίΐιμιο ατ6 Ήράκλειο;
4) Ποϋ είναι τώρα ή προεκλογική θεβαΐότητά οα<; καί ή ρητ •πή ύιπόαχεση πού οδς εΐχε δώοει ό κ. Καιραμανλής γιά τό Παν* ιπιατημαο ατά 'Ηράκλιειο, ή όποία ήταν τοογι, ίύανε μέ διχά σας £ξοδα νά τυπώοετε σέ ποίλλές χιλιάδες άντίτυιπα την έφη,μερί- δα «Δράσις» καί νά την δαανείμεχε μέ την Παν«ιπιστημιαική έ- ζογγελία σας σία χωρία τοΰ Ηρακλείου, 5) θυμιδστε άικόμη κόριε Μανόλη Κεφαλογιάννη την £ντα- οη των σχέσεων πού δημαουιριγήθηικε, άιπό την καΐΓηγορηματι- κή σας δήλωση, με.ταξύ ύιμών καί τοϋ έξαδέλφου σας καί συν- υατοτρηιφίου οας στό Ρέθυμινο κ. Γιάννη ΚεφαΛ.ογιάννη, 6 ο¬ ποίος θΐεώριιρε την ένέριγειά σας σάν οοούηλατη μαχαιραά» την παραμονή των έκλογων, . 6) θυμδστΰ άκόμη τα, «δυνάμεθα έιηεχσόδια» ηού μ£ την πα- ρέμβαση των ψυιχιραίμων Κεφαλογιάννηδων, άΐτεσοβήβηκαν τιήν τελευταία ατιγμίή; 7) θυμδστε έπΐσης τίς ένγραψες άπεΐΛές άπό δικαΐολογη- Συνέιχεια στή Σελίδα 4 ΕΡ Ε Υ Ν Α Τα Παυεπιστπμιο Κρήτης καί Α ποανιιατικ» άΛπθεια ΤΟ ΓΙΑΝΕΠΙΣ,ΤΗΜΙΟ Κρή τΐης, είναι δνα σοβαιρώτα.το, ά¬ πό ηολές τιλευρές, θέμα. Κι' άκόμη, έ*να θέ.μα ττού, £χει ήδη δηιμιουργήοει άλλά καί θά δχιΐμιιουιργηαη, ϊοως, καί άκόμη ΠΑ ΤΟ ΘΕΜΑ αύτό βχουν γραφπβ! πάρα πολλώ χι' έχουν νίνει αλλα τόσα. Πλιήν δμως ούοιαοίτίκά, τίποτιε δέν έγινε καί τό μόνο — δυοτυχως — «Οετωοό» άποτέλεσμα είναι ή αυνεχιζομέινη διάσπαση τής έ- νότη(τας τοϋ Κρητικού ΛαοΟ. ^ι τή γνώμ«ι τού πάνω σ' αύιώ τό καυτό 9έ μα τοΰ Ποινετηστημίου Κρήτης. 'ΕμβΙς τή δική μας δποψη τϊίν έκφιράσαμιε ί|δΐ) καί την ξανα- Κατά σχβτικές δηλώσεις τού κ. Α. Σκουλικάρη ΕΠΕΝΕΒΗ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΙΚΑΙΟΙΥΙΜΠΣ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗ! ΛΙΚΗΙ ΓΡΑΜΜΛΤΙΚΛΚΗ ΚΑΙ ΛΙΕΤΑΞΕ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΕΣ ΑΝΑΚΡΙΣΕΙΣ Θά κάμη άνακοινώσεις μετά το πόρισμα ΔΙΑΛΤΑΣΕΙΣ πήρε τό θε μα τής δίκτκ Γραμματικάκη, πού ίνταν νά γίνη στάς 22 Ία νουαρίου στό Τριμελέβ Πλημ ιμελειοδωαεΐο Ηρακλείου καί δέν £γτν€, Οατερα ώπό την ά- ναικοπή, πού, (δπως γρΟΛ»/αμε ατό προηγούμενο φΰλλο μας), αακηρε στό κΑηιτήριο θέσπι- αμο ό καίτηιγαρούμενος γιά πά ιράβαση τού νόμου ηε,ςΑ ρεσα- ζόνίτων, έκδάτης τής «Μεσο- γιείου». ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ διότι ό έκ των μαρτύρων κ. Άν,τώνης Σκου- λωοάριης, ΐιηγε στήν Άθήνα, ουνάντηοε τόν 'Υπουιργό Δι- χαισσύνης κ. Σιτεφανάκη καί ό τβλιευτταϊος τοΰ εδήλωσε 6- γνοια επί τοϋ θέματος, γιά τό άποΐο £δωσί, ί.ντο·π διερευνή- οεως, σύμψωνα ηάντα μέ τίς προχθεσινάς δηλώσεις τοΰ έπα νβλθόνιτος κ. Σικουλικάιρη, πού άκολουθοϋν κατϋχτέρω. ΣΗΜΕΙΩΝΟΜΕ μέ την εύ- καιρία αύιτη δτι τό θέμα περι- πλέκεται περιχχιόίτερο καθότι, σπως έΐγυνε γνωστό, ό κ. Γραμ ματϋκακης ύιπεβαλλε μήνυση οπήν «'Ε1λιευθερο<τυιπία» γιά τό σχετιχό δημοσίευιμα της («Ιχε ρωτησει γιά την ΰπόθεση νά μάθη τί βγινε ή δικογραφία πού δέν έκ&κάοτηκε καί άνήγ γειλ« την δφΐζη τοϋ κ. ϊκου- λακάρη στήν Άθήνα). Σέ δεύ- τβιρο δημοαίευρά της ή Ιδία έ- φηρειρίδα έδιδε νεώτειρες πΛτ) ροΦορί£ς γιά την ύκόθεση, σπ δηλαδή ή δικογραφία είναι οτό Συμθσύλιο ΠλημμεΛβιοδι- ΜΙΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ ΕΡΕΥΙΜΑ Ε8ΝΙΚ0Υ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΙΟΙ ΕΠΙΒΟΥΛΕΥΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ; ΣΙΠΝΙΣΤΕΣ-ΟΙΑ - ΙΝΤΕΛΙΝΤΖΕΝ ΣΕΡΒΙΣ . — 3ον — ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕ τή δημο- αίευση τής έμ—ατβυτακής ά- ναφορός τοΰ κρητικού δημο σιογράφου κ. Γιάννη Φουρά κη, πρός τόν Άοχηγό τής 'Υιπηρεσίας Έθνικής Ασφα¬ λείας (ΥΠΕΑ) στραιτηιγό κ. Καλαιμόκη, πού περιατρέφε- ΣΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΠΛΗΜΜΕΛΕΙΟΔΙΚΕΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ Γ. (ηού άπίίλησε καίέξύβρισε τό Διευθυντή μας) ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΧΗ ΓΓΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΜΕΓΑΛΟ Την προσέχη Πέμητη 19 τρέαονιτος, θά έκδϊκασθίΐ οτό Τραιμελές Πλημμελειοδιΐκείο Ηρακλείου, ή ύατόβεοη τού κ. Γ. Κοκολάκη, ίδιοχτήτη Σφαι- ριατηρίου, ό οποίος μέαα στό υπήγετο κατάτ—ηΐίά τού, άπεί- ληοε χαί έξύβριοε θρασύτατα, τό πρό /ιειχισμένο Σάββαττο τό διβυθυνιτή μας κ. Έμμ. Χαρι¬ τακη (Μόνο Χαρή), κατά τή διάρκεια δημασιογιραφιικής υ¬ πηρεσίας τού ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ Ό δράστης τής άπαράδε- χτης αυτής ενεργείας, έκ/τός άπό τίς άιπειλές καί τίς Οβρεις, Προοιπάθηοε νά σηάοη καί τή φωτογραφ-ΐκή μηχανή τοΰ διευ θΐκντή μας, ό οποίος χατρέβηκε ατό ύϊΐόιγβιο Σφαιριοτήραο τοθ Κοκολάχτ|, γιά νά φωτογραφή ση τίς οκηνές πού διαδραματί- ζονται κα&ηΛκρινά έκεί καί πού σύμφωνα μέ πληροφορίες ηού εΐχε άπό Ιδιώτες καί άπό ΣΥΝΕΧΕΙΑ είς την σελίδα 4 ται γύρω άιπό τό άοηαράόεχτο «αϋτοναμιχττΐκό» θέμα Κρή¬ της ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ 23.7.75 ΚΑΙ Η ΚΡΗΤΗ Κύριε Αρχηγέ, ΜΙΑ οττό τίς άφορμές νά συντάξ» ΚΑΙ τίς γραιιμές αύ- τές( «Ιναι τα γνωο-τα δρβματι κά γκγονοτα, —ού γνώρισε ή 'Αθηνά ο-τίς 23 Ιουλίου 1975. Τβ: γβγονότα αύτά, «,Ι- ναι αναμφιστ>ήττ)τα συνδίδίμέ
να μέ τίς γνΜο-τές δίκε.ς των
χονντι«ών. ΕΤναι δμως ιταράλ
ληλα συν&εδίμένο: καί μί τα
κ—αστρωιμένοι κα! ό—ό κατό>
στρωοη σχέδια σέ δώρος τής
Κριγτης. Γιατί;; Γιοττί είναι
γνω—·ό δτι οί δι«θν«ΐς οικοτει
νέ? — *Χ' ά-όλυτα — δυνά¬
μεις πού ά—εργώζοννται την
κοπάληφη τής ΜιεγοΑονησου,
ίπΓέχΓτηισαν τόν Ίούλιο τοΰ
1974, άλε-άλληλους αίφνιδια-
σμούς, ιτού τους άνέτρίψαν,
ή σωσ-τότεοα, τούς άνότγκβσαν
νά άνοκττιίλουν την έφαρμογή,
των αί βαρος της Κρ«ττης ο-χε
δίων τους.
ΟΙ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΜΟΙ αύτοί
είναι γγίΛττό δτι είναι, ή σο
τηρίβ τού Μακαρίου, ή μη έπτί
θκ— των ελληνικήν ένοττλ«Αν
δυνόιμεων στήν Τ»υρκία, ή ά-
ττρογραμμάτιστη τττώση της
χούντας ηαί ό έπίαης ά~ρο-
γρθμμάτιστος έρχβ-μός τοΰ
Καραιμανλιτ}.
ΜΕ ΣΤΟΧΟ ττάντα την Κρή
τη, οί δυνάμεις αθτϊς άναονγ
κοοτοΰν τίς έφ«δ>ίες τους καί
τίς ρίχνουν ξανά στ αδ ι οκά κα!
ΐΓρογροβμιματισμιένα στήν μάχη.
Ή μαχη αυτή σάν σκοττό και
στόχο ίχει την αλυσι<&ωτή — οΊτως ίκαναν όητό τό 1968, πού δΐ>μιούργησαν την «&*<χνή Ιν τροττή» ύττό τούς Σ. Κονσταν- τόττουλο, Γ ΠατΓαδόπουλο, Α Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ κ. ΕΜΜ. ΚΑΡΕΑΛΗΣ ΚΑΙ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΚΜΟΤΙ ΚΟΝ ΥΠΑΛΛΗΛΛΝ έσ—ι- λαν απαντήση στήν έφημερί δα μας γύιρω άπό τό δημο- σίβυμά μας γιό τούς Είσπρά Ντορε ς τοΰ Δημου Ήρακλεί ου, τίς ύποϊβς, λόγω καθυ- στερημένης λήψεως, καί &ιύ καιρης Ολης, θά δημοσιεύοωμΐ στό έπόμενο. Προκο—ίον καί τον Νατσινα καί έξο—έλνσαν μίΐχρι την 20ην Άτπριλίου 196·7, την γν*κπή πολιτική καί ·έβνι·οή. θύελλα — δί>μιονργία ττρονττοβεο-εων κβΐ
συνβηκών, άφ' ενός να ξαναρ-1-
ξουν την χώρ-α μας σέ ττολιτι-
κοκοινωνική κα! έθνική άνατα-
ραχή καί άφ' ετέρου νά Ιχουν
ττροε,τοιμασμένη κσί γκμνα-
οιμένη την 5η Φάλαγγα, ο—ο-
δ ι οργανώσεως τοΰ έβνιικοΰμος
μηχσνισμοΰ, στήν Ττερί—τ«ση
ττον τελικά θά £ξαναγ<κ<ΐσθοί>με
νά ριχθοΰμε σέ ττολεμικές ττερι
ττέτειις.
ΣΤΟΧΟ καί στίς δύο τι(>ι
—τώσεις ϊχονν την *—ασχευή
τιροκττοθεσεων» καί σννβηκ&ν
—ού βά τούς έ—ιτοέψουν — δ
τκος εγιν€ στην Κώττοο μέ την
ΕΟΚΑ Β' κλττ — την τιλικη
ΤΥΠΙιΚΗ κατάληψη τής Κρή.
της
ΖΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ
ΤΟ ΒΡΑΧΥΚΥΚΑΛΜΑ
ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΚίΟΥ
ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ
κων Ηρακλείου, ττού θά απο¬
φασίση άν θά παιραπέμφη τόν
κ. Λ. Ιΐραμματπκάκη στό άκροα
τήραο ή θά βάλη την ύπό&εση
στό Άρχεϊο.
ΒΚΕΙΝΟ μόνο ηού δέν κα-
ταλαβαίνορε — άν δνττως ή
Λληροφο'ρία είναι σωοιτη — εί
ναι τό τί ήθελβ τή μήνυσιι κα
τα τής «'Ελιευθεροιτυπίας» ό
κ. Α. Γραμματοκάικης. Καί μδς
ένδιαφέρει τό θέμα, δεδομέ-
νου δτι μέ την Άβηναϊκή αυ¬
τή εφημερίδα, σχετίζεται, ώς
γνωΊθΓτόν ό διευβυντης μας, ό
Ό ΕΙσαγΎελέας κ. Τσεθδς,
τόν άποΐο προσπώιθτ>αε μέ τόν
•πρώπο τού, νά στηλώση ό χ.
Άραστοτέλης Γραμματτικάκης,
μέ την τ&ράστια φωτογραχρία
ίτού δημοοίεναε νά χαψετδ ό
έικατρόσωιτος τού Νόμου, τόν
πρώτο θεωρβγτϊκό τής Χούντας
καί «συνάδελ<ρσ» τοΰ διευθυν- τή τής «Μεσογείου», Σάββα Κωνσταντόπουλο οποίος συνεργάζ£.τιαι μαζί της. 'Εκτός εάν αύτάς είναι ά λό- γος, άιλλά πάλι τό θέμα π©ρι- τίλέκ&ται άκόμιη πε'.οαοοόχειρο, διατί χαί ό άιοοαουνττάαοτης τής «Μϊεσογείου» κ. Άλέχος Μηλο λιδάκης συνεργαζεται μέ την «Έλευθε·ροτυιπία». ΟΠίΙΣΔΗΠΟΤΕ μιά μήνυ ση τοΰ κ. Γραιμματικάχη, δέν πτοεΐ κανένα, — αύπό τό γνω ρίζ-ει καί ό Ιδιος — άΑλά δημ σικριγεϊ ποοβλήματα τα άποία θά περαϊΐλέξουν σοβαρά χαί ά ξιόογα π.οόσωπα σέ ένα κύ- κλωμα δικαστικών περιιπ&τει- ων, χωρίς άνταχβίμενο, δπως Συνεπεία ατή Σελίδα 4 θυ,μίζομε μέ δυό γραμμές: Πα,νεπιοτήμχο καί Βάοβις εί¬ ναι δυό πράγματα άντίθετα, γι' αύτό δαοι θέλουν τίς Βά- σεις, δέν θ' άφήοουν νά γίνη Πανεηισιτήμαο ή κι' αν γίνη δέν υάναι τό αωχχτό. ΝΟΜΙΖΟΜΕ δμως δή πέ- ρα άπό τή δικιή μας γνώμη — πού μπορεϊ νά είναι χαί λαν- Ν. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΗΣ Καθηγητής Πανεπιστηιμίοιι Ιωαννίνων — Μέλος τής 'Ε—τρο—{|ς ΜΙΧ. ΝΙΚΟΛΙΔΑιΚΗΣ Φιλόλογος — Πρόεδρος τής 'ΕΛκροπίΙς Αγώνος. θασμένη — ύηάρκουν οί γνώ- μΰς έγκυιρωττέιρων άνθρώπων καί ηεραασότιερο σχετιζομένων Συνέχεια είς την σελ. 4 ΑΥΤΟΝΟΜΙΣΤΙΚΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΣΕ ΑΘΗΝΑΪΚΕΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΟΠΩΣ είναι γνωστό, μέ- χρι οί^ζίΛ τα διάφορα αύ· τονομιστικά συνθήματα γιά άνεξαρ/τησια τής Κρήτης, ϊ- φταναν στήν "Ελλάιδα μί έιπιστολές πού προερχόταν 4π6 τό έζωτερΐκό: Σικάγο Άιμερικής, Σίδνεϋ Αύστρα- λίας, Μόναχο Γβρρανίας κ. λ.π. ΠΡΟΣΦΑΤΑ καί αυγκε- κριμένα τα μέσα τής εβδο¬ μάδος πού τώ(χκχ, σέ Ά0η ναΐκές έφημειρίδες εφαασαν φόκελλα μέ αύαονοιμισηκά αυνθήμαιτα, τα σποΐα εΐχαν (ταχυιδρομική προέλευση έσω τειριχοϋ καί σνγιοεχιραιιένα Αθηνών. ι ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ήσαν πολυ γραφημένα καί τα δυό συν θήματα τιού εΐδε ά οΐίυθυν .τής μας, έγραφαν: «Ή Κρή τη είναι των Κοτίτων». «Ζή ιτω τό Κρητικό Κράτος». Τα ΣΥΝΟίΜΑΤΑ ύ~έ- γραφβ ή 'Επιτιροιιτή Άΐκλευ βερωοεως Κρήτης (Ε.Α.Κ.) ΣΤΑ ΦΑΚΕΛΛΑ οί διευ- θύνσεις ήσαν γραιμιμένες μέ εύδιάκρατο γραφιιοό χαραχτή ρα, αγνωοτο φυοικά.

16 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1974
ΖΕΛΙΔΑ _
ΗΡΑΚΛΙΙΟ "Η ΑΛΗ·1ΙΑΙ# ΚΡΗΤΗΙ
Μυδιοτόρημα
- Βιογραφία
ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΑΠΛΙΩΤΗ
Ό 'ίΜηθινός Ζορμπάς
καί ό Νίκης Καζαντζάκης
— 36ον —
"Ολη τούτη ή έμττβιρία δέν
είναι ττοορά καρττός τής ψυ
σι«τ>ς τού έξ*χττρέψειας. Κι
Ινα ό-ό τό κώρια χοΐρα-
χτηριο-τικά γν«»ρίσματα τού
έξώστρεφοι» Ανθρωπον, εί¬
ναι ή άκατανίκΛΤτη Ελξηι —ού
τού* παοχο&οϋν πρόο-ωττα καί
τηράγματα τής επιφανείας κι
οχι τού 6αβοι>ς. Κι δσο ό τύ-
ττος αύτός τα ζεϊ, τόο-ο καί δέ
χ—αι την έτπδροοσή τους, τόσο
τπλαυταίινει τίς γνώσεις τού,
τόσο καί πιό καλλίτερα μπο-
ρεΐ νά οτ/νενο-γιέ,ται <μέ τούς συνανθρώτΓθυΗ; τού. Ποιό εΐταν τό περιβάλλον ττού άσκη,σεν αποφασίση κό ρό λο στή διαμορφώση τού χαρ ο: χττήρα καί τής ψυχης τού; Ποιές έμττεφίες δέσαν τό μυα λό τού μ« την άλήθεια καί την ούο-ία τής ζωης; Τα τταιδικά τοι» χρόνια ό Ζορμιτιίτς τα 'ζτΐ- ο~ε σ' ίνα όριινό χωρ ι ό τού "Ολύμπου, στό Κοπαφύιγι. Σ' £να χωρ ι ό πού βρίοικεται σέ ύψάμετρο πάν» ά—ό 1450 μέ- πρα, ττού τό χειμώνα τό σκε· ττάζουν τα χιόνια κοτί τό κ«λο κσΤρι τό δεονουν οί βοριάδες, ττού γύρ*» τού ό—λώνουνται &- γρια δώση καί τ' αύλακώνουν τροιμαχτικά φαρογγια. Σ' ί¬ να χωρ ι ό ττού τίς ποητερές νύ- χΐτες τού τίς σι/νταοφεύει τό ούρλιαχτό των τσοη«τλιών καί τή ζ«ή τό»ν κοτταίκων τού την Ίταραμονεύουν λύκοι κι άρκοΰ 6ες αέ σονγλεοά ρύγχη, Ετοι- ιμες νά -την κοπασπαράξουν. Σ' Ινα χωριό δττου ό ανβρω- —ος, γιά να ζή<Γει, πρέτιχι νά —αλίύει σκληρά ιιέ τα στοι- χειά της Φώσης καί μέ τα βε- ρισ, δττου ό ϊ&ιος γίνεται Βε- βιό. Σκληρή, κακοτραχαλη ή γή χον, δλο ττετρα καί στουρ νάρι, δέ δίν«ι καρττό. Κ' ο) βνβρι—οί δέν Εχον* «λλο έ- τταττΐλμα νά διαλέξουν: "Η ξυλοκόττοι ή 6ασ*οί. Έκεϊ π ττερι*<5Λλον άο-κεΐ μίαν ά*ατα νίικητη έ-ίοραση ττάν« στόν ώνθρωατο. Τόν άψαμοιώνει, γί- νβται Ινα η' αυτόν. Τόν αγρί¬ αν, τόν βωρακίζει μέ άτσάλι, τοϋ κβνει την φυχή τπό σκλη- ρη κ,ι ο—ό την ττέτρα. Καί δέν άφήνΐι τό μναλό νά ρεμ—ελεύ- «ι. "Ολο καί τ' άκονί'ζει. ΟΟτϊ «αιρό δίν-ει ο-τόν &νθρωστο νά «κέΦτεται ττολύ τό ©εό. Τοθ βάνει ττέλεκιυ στό χέρ ι: «Μάβε μ' αύ«ό νά κό- βιις χορμούς δέντρων κα νά σκοτώνεις λύκους κα το-ακάλια, αν θές νά ζήσεις. Καί ι—Ο— τό κορμί ο*υ μέ προβιές γισ ν' άντέξος στό «Φΰο. "Αναβε φωπές, δχι νά δεϊς —ή λάΐμψη τους τό ιτρόσωπο τοθ ΘεοΟ, μά-γιά νά ζοσταβείς, νά μην ξϊτταγιά- σχις, νά _ιιή γίνχΐζ κοκκαλια- οημένη ιμούιμκχ, φουκοτρσ μου». Τέτοια ή ττροσταγή τού —:ρι- βάλιλοντος. Μόνο υιώ φύγη ιμτΓορεΐ νά σέ σώσει βττό την άδυσώτ—ιτη μ<>ϊρα ττού σ'οθ έ-
ττι«άλλϊΐ. Άλλοιώς θά την ύ-
ττοοτίϊς.
Ό Ζορμπάς τή φύγη Τήν
σκέφβη,κιεν άργά. "Εφυγχ σί ή
λΐικία 19 χρονών. Άψού πέβ<ϊ- νεν ό ττατέρας ταυ κ' ή κληρο νομιά ττού τ' ά<ρηκ£ — τα λί- γα γιδοττρόβ—α — γίναν κουρνιαχτός καί μπούρβιλη Τό ττεριβάλλον, στό μεταξύ, εΤχβ κάνει τή δόιΛίΐά τού. Ή έξωστρέψειο: τού Ζορμττά «"- ■ίαν ό καλλίτερος άγωγός γιά νά διοχετέψει μέσα τού τή δι κή τού φύση: τό ήροϊκό άττελ -ιοιμένο στοιχεΐο, τόν ποωτό- γονο τρόπο ζωης, την αναγ- καιότητα τής όχν—ς ττάλης Υΐά την έττιβίωο-η. Κι αΰτό τοθ 'αοΛε ττώΓ ν' άνοίγει δρό- ιμους υέ τό ττελέκι; τοθ ξυλοκό τρου. "Ετσι, ψεύγβντας άττ' τό χωριό τού νιά τό Λίσ,μ-ορο γιά νά 6ρ«ΐ στέρίη γή καί νά -ατήισει, νά φτιάξει τή ζαη τού, κου&αλοΰσε μέσα τον, χ» ρίς^ νά τό Ο-οψιάζεται, την ττρώτη κατα6ολάδα τού νιτσε- ϊκοθ Ύ-εράνθρωπου, πού δέ β* άργοϋσε νά ρίξει στά σπλβ χνβ τού κι αλλες βαθιές ρί- Κατόπιν ήρθαν δλλβς έμιτβι ί γιά νά χαράΐουν βαβιά τή ζωή τού. Λίσμπρορο, παν- τρ«ιά τού, δουλειά στό μβταλ λεϊο Μάντβμ Λάκικου, ττερητλα ντ|ο- στ' Άγιονόρος, αντάρ- της στ' άΐΓΟθ'ΐιαο μ« τού Παύ- λβυ Μελά, Βαλκανικοί ττόλί- ρο, σφαγές, προσφυγιά, κα>-
κό. Ή παντρεια τού — α—ό
ϊρ<οττο, δπως ξέρουμε — τον ϊριξε στόν —ρώτο μεγάλο λάκ ·«> τής ζ«ής .τού· μά καί τού
4ίνοιξ« τα μάτια.
ΆνβρατΓος δέν εΐμαι; εΤπϊ
κάπτοτε νχυριαοπμένος στόν Κα
ζοντζάκτ). Πά*ι νά —βΤ στρα-
βός· ί—εσα κ' έγώ μέ τα μοϋ-
τρα στό λάκικο, {πτου £ι~σαν
ΟΙ ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
ΣΤΟ ΚΑΕΤΡΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
Ε Ν ΑΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙί ΠΟΙΗΤΗΣ
κ' οί ,μττροστινοί μοί». Παν-
τρέφτηκα. Πήρα τόν κοττήψοοο.
"Εγινοι νοιικοκύρ.ης, ίχτισα
ο—ίτι- Ικαμα παιδία. Βάσανσ.
Έδώ 6λέττοι»με τό Ζορμττώ
νά προσαριμόζεται ή π·ιό σω-
στά νά έντάσσβται απόλυτα
στίς άντικειμενικές συνθή«€ί,
δηΐλοοδη στό περιβάλλον τον
καί νά πεφτει — όπως «αντά
ζετσι — ΘΟυα τού. «"Επεαα
κ' έγώ δποιυ Επϊσαν κ' οί
μττροστινοί μόν».
Στό μεταλλίΐο τού Μάντ£.μ
Λάκκβυ, 8—ου ή δουλειά εϊτβν
οικληρή, Εμββε ττολλες τέχνίτ;
— νταμαρτζής, μιναδόρος, έρ
γοδητν-ός — μά ττρώτα άπόλα
να δουλιύει σκληρά. Νά 'ναι
δουλειττής — δουιλενταρός, 8-
π»ς τόν >έβι ό Κοοζαντζάκηις.
Πιό πολλά, «ιμ«*ς, τόν εΐμαθε
ή συνανοοστροψή τού μέ λογιώ
— λογιών άνβρώ-οΐίς, μέ «ά-
τσίββς», δ—6»ς εΤνσι κβτά κβ-
νόνα αότοί πού ψώχνουν τα
«τπιλάχνα της γης γιά νά ρον-
ψήιξουν τούς θηο-αυρούς της κ*
ή άργατιά πού 'χουν στή δού ι
λεψή τουτ. Κάβε κσριΛισς κβ- !
ρθδι. Ρωμιοί, όβριοί, τοΰρκοι,
γά!>Αοι τεχνικοί. Φουκαράβίς,
ξεττεσμένοι νοικοκυρέοι, φυγό
δΐικοί, κλέφτες μπερμττάντες,
ξβστρατισμένοι ξωμάχο-ι, φα-
λιρισ-μένοι έμποοάικηδ*^, καλό
γεροι πού πέταξαν τα ράσα
ιους, δλες οί μονέ&ς. Άκόμη
κ ι ανθρωποι τού σκοινιοΰ καί
τοθ ττοτλουιχιοθ. Αυτό εϊταν τό
Ανβρώπινο ύλικό τού Μάντίιμ
Λάκκου την έ-οχή εκείνην Κι
ό Ζοριμ-άς, συνβτηί^ πρός τήν
έξίοστρέφειά τού, τή ψύσητ τού,
άποθησαύριζεν άπ' αύτό ττολύ
τΐιμι» ΐμττειρία. Δέ* καβόταν
νά διαλέξει. "Εριχνε μέσβ
τού καί τα κβλιά καί τα κβκά
τους. Άφο,μοίΗνε τό πβριβαλ-
λον τού καί τό 'δενε σέ καρ-
πΤΡΟ*
Άηόιμτ) στό Μάντβμ Λάκκου
άνοίγον-τας νταϋάρια μέ τό
δυνοιμίτη καί βάζοντας Φουρ-
νέλα στό μ—αλλίΓο διδάχτηκβ
καί κ ότι αλλο: πώς ό &ν9ρι»
πος έχει τεραστία δύναμη,
ττώς μπ·ορεΐ οχι μόνο βράχους
καί >όφονς νά γκρβμίΐζει, μά
καί βουνά όλάκερα νά ξεκολώ
νει. "Οτι σέ κάβε βημα τού
τόν τταοαμονεύει ό θάν—ος,
πώς ϊν<χ π$φ είναι ή ζωή καί σβήνει — σάν τήν άστραπη τοθ φονρνέλου πού δέν κρατβ «ι πορά >ίγα δευτερόλειφτα.
"Ενα «βίβερί ά
Τί......
Κι έπειτα τ' Άγιονόρος. Δί
πλα στό Μάιντε.ιι Λάκκου- κον-
τά στό Λίσιμπορο. Ή άνάσα
των μονοαττηρ-ιών τοο ϊψτοτν*
ώς οτύτόν. ΠοΛιά άλισιβ«ρίο·α
μέ γούμ€νονς καί καλόγερους
γιά τή μονοΐοτηριακή ξ«Αεία.
Καί στό τέλος .ναυαγισμένος,
άνέλπιδος^ άχοΜμπάει τ' αδεία
νό δισάκι τού στό πκριαύλι
ενός μονχχστηριοθ. "Οχι σά ζή
τοιλας, ουτβ σάν κουραοιμένος
όδοιπόρος πού βέλει νά ξο—ο
<ττάσει γιά λίγο κ' ϋστερα νά ο·υν.εχί«—ι τή μακρινή στράτβ τοι» "Οχι Ετσι, μά σάν Ενβς ττελπισ'μένος άνβρωττος πού θε λει νά τού δώσονν ίνα κομιμάτ ψΐοιμί — τό καβτΜΐερ.ινό τον — καί νά τό κερδίζει μέ τόν 1 δρώτα τοθ ποοσώπου τού. Μέ σκληρή δουλ*ιά. "Οχι, δμ»ς ικΐαί μέ προοχυχή. ΕΤχ£ πάρει κ ι όλας τόν κατήφορο ή πίστη τού. Δέν —ίσ-τςνε σχεδόν σέ τί ποτε. Μόνο στόν έ αυτό τού εϊχε μπιστοσύνη κι αυτόν »ί στβκε. Άν ό γούμενος δέν τόν £ττ*ρνι στή δούλεψη των μο νοβστηριθΜ<Δν μέ την άλλην άρ γατιά τού δέ βά χανόταν Ι κόσιμος. ©ά πήγαιν*, πιό κά· τω. "Αν πάλι τού 'βαζε κανόνα νά νίνει καί κπλέγίρος, θ 'βαζε καί ράσα! Τί βά 'χανε; ©ά τα φοροΰσί, β' αφηνε — δττως κι ό κύρης τού — τα γένια τού, βά 'κανΐ ττρωΐ, σημέρι' κβί βοάδυ, σάν &γΐος την ποοσευχή τού. θά νήστευε πού λέει ό λόγος καί τή γιυ- νοίίχα. "Ομως τό — ιστεύο» τό δικό τού είταν βλλβ πράμβ. "Οχι δπ*»ς τ»ν καλογέρων. «Πιστβύο είς ϊνβ Γεώργιον Ζορμπάν, Πατέρα, Πσντοκρά- τορβ, Ποιητήν...». Τόν ττηο* ό γομμενος. Κι (■ ζησε ά~ό πολύ κοντά τή μο- ν«στη,ριακή ζ»ή. "Οχι σάν ττε ραστικός τουοίο-τσς. Ο0τ« σάν τό μακαρίτη τό Ζαχβρία Πο—αντ«νίου, να ττοθμί, ιτού ιχίφασζν ό-ό τόν *ΑΘ» κά-ο- τε, μπηικβ στά μοναστήρια τού, θάμο—£ τίς βυζαντινές ε<- κ*ν*ς των άγί«ν τους, μ«λέτη σβ τό —υτπκό» τους, κ' εΤο« τούς καλογέρους τού μέ τα μά τια τής ψυχης τβυ βά βιβλι- κους προφηττ—, σάν δγιους πού εΐχαν τινάξίΐ άπό πάνω τους τή σκονη των άνθρώπινων τταθΰν καί τής άμαρτίβς. (Συνεχί<«ται) Ο Ν. ΤΖΕΡΜΙΑΔΙΑΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «Η ΑΛΗΦΕΙΑ* ΑυΕΒΔΟΜΑΔΙΑΐΑ ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΘΕΏΡΗΣΗ —ΔΡΑ: ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ ΟΔΟΣ ΜΑΡΟΓΙΩΡΓΗ 5 Τηλ. 280291 ΛΛΑ ΕΚΔΟΤΗΣ ^,ΕΥβΥΝΤΗΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ (ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ) ΦΩΚΩΝ 21 — ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ Τεχνική έπιμέΤιεια: Μ&νος Μαγριπλής Ήφαίστου 18 « Ηράκλειον, Κρήτης Ενός σιω~ιλός έρτγ-άτης τίκ Τέχνΐκ οηήν ηόλη μας, εί να.ϊ ό Διχηιγόρος ΝΙΚΟΣ ΤΖΕΡΙΜΙΑΔΙΑΝΟΣ. Άιπό την τιρώτη κιώλιας χρονιά πού 5- ωτοασε ατίιν ηόλιη μας, βδωσε την ηνιειυμίίτΐιβοή τού παιρουσία ι)ΐέ χή συρμετοχή τού ατό πρω- το φίλο-λογωοό μνι>νιόουνο τοϋ
Νίκου Καζαν,<άι- τώ 1960, ιμέ μιά όρϊλία τού «Ό Καζαν¬ τζάκης καί ή ΚίοΓΥΒη». Πιό 0- ατερα των Ιδτο χηόνο μΐλησε στή·ν «Έθδομάδα θεάτρου» μέ συιιιιι©τοχί| τού Μονου Καπί»ά- κγ| κλ( τής Τιτίκας Νωακρο'Ρ'ό- κη σέ άπανγεΛίιες, μέ θέρα ό- μϊλίας «Τό Κ">ΐχπικό θέατρο».
Άργοιιερα άπό τήν τάτε 'Εβδο
μαδυαΐα έφημειρΐδιαι «Κίριητικόν
Φώς» μ&ς ίδωσε μαά αυ<νβχθιμ£ νη έαιίκοιιρη βυθυμογραφΐκή οειρά ΚοΐΓνωνΊκιής οάττυρσς: «Τα άηο<ΐΓνΐτηκ>νεύιματα ενός
Γαϊδάρου». Πιό ΰστε.οα άκΛμη
σάν Προβδρος τού «ΛΟΓΌΣ
καί ΤΕΧΝΗ», έιτηχιείρϊΐσε νά
ταιρώξη τα λιμναορένα νβ.οά
τής πνευρατικός ζωής τού Με-
γάλου Κάατρου, όριγχΐινώινον-
τας διώφορβς έκδηΛώ—κ, σέ
δυό ά~5 τίς όποϊβς ρΐλιτισε ό
ϊδαος, μέ βέιματα, «Τα θεΐα
Σημεΐα», γιά τάν δβκα~ονταύ-
νουισ—, καί «Ή Παγχοσμαά-
ο—
V
Τέχνπ», αβά πλαί
οαα τής 'Εβδομιάιδος Τέχνης.
Σήνκρα παρουοιάζομε άπω
οπάονατα άπό τό άνέιαδστο
ηοϊηιτΐκό 6.ογο τού. Άιπώ τόν
Ιδαο μαβαίνουρε, δτι έτοιράζει
πένι— ποιητικές Συλλογές, μέ
ιτούς τίτΑους: «ΜβγόΑο Κά-
στορο», «Τραγούβιια τιής Κου-
τσηχ; Μαργιως», «Αίγαίο», «Τρα
γούδια τού Χωρίου μου» χαί
«Ήλιοτράπιαϊ.
Σδς δίνουρε οήρείκι μιίι ά-
τιλή καί σύντορη γείόοη άπό
την ηοιηιτΛκιή έριγαοία τού Νί-
κου ΤζιειριιηαδιαινοΟ κι' εί»·
φυλλααοόμαοτε νά τον πα,οου
οτάοωακ σάν πεζογράφο δλλο-
Τ€, γιαΐτί άχκοιλ^ίται καί μέ
την πεζογιραφία.
Στή Συιλΐλογή «Μεγάλο Κά-
ατ(ρο», σέ μώ ηλαιτύϊβίχη τκ»ν-
ανθρώτττνιη σΟΛιληψη, μέ συμ
βολά χου τό «Μεναιλο Κό-
ατρο», διαχίΐνιεΐται, άη' τή μα-
κΐρή π6Α(η πού ζ«ί, μέοορι ττίν
πανανθρώπτντι ηοΛίτΓεία τοθ
Κόσμον καί ηροοιπαθεΐ νά δώ¬
ση τό διγχος, τιή (ρωινί) τού καί
τώ πιστεύω τ-ου. Ή Συλλογή
πειραέίθει άχτώ οννθετικά τκχιή-
μα,το. «Παόλονος», «Ό δνθρω
τίος ιιέ τ' άνθισμέινο στααχυ»,
«"Οποίος δέν δκαινιε όνειρα
δέν εζηρε», «Οί δρόμοι τ63ν ό-
II
ΣΤΑΜΝΑ
#ι
Κάθε βράδυ γλέντι μέ τό γνωστό σας
ντουέτο
ΣΤΡΑΤΟ ΚΑΝΕΝΙΔΗ
ΜΑΙΡΗ ΚΑΤΣΟΥΛΗ
τόν λαΐκό τραγουδιστή
ΑΝΤΟΝΗ ΤΖΙΝΑ
την καταπληκτική
ΝΤΑΓΙΑΝΑ
καί ή «ξοχη
ΜΑΙΡΗ ΑΚΗ
ΡΕΖΕΡΒΕ ΤΗΛ. 286-106
Σ.Σ.: Τό κοττάστημα δέν λειτουργεΐ κάθε Πέμτττη
ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ
ΕΤΟΙΜΟΠΑΡΑΔΟΤΑ
ΟΧ 2200 — ΟΧ 2000 — 65 5ΡΕ^IΑ^ — ΑΜΙ β
ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ
5ΙΕίΟΟ Α.Ε. ΣΥΓΓΡΟΥ 100 — ΑΘΗΝΑΙ
ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗΝ
Κ!>Π. ΚΑΡΟΥΖΟΣ
ΧΑΝΔΑΚΟΣ * —. ΤνΛ 285.811
ΔΙΑΘΕΤΟΜΕΝ ΠΕΠΕΙΡΑΜΕΝΟΝ ΣΥΝΕΡΓΕΙΟΝ
ΚΑΙ ΤΑ ΓΝΗΣΙΑ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΑ
ΤΟΥ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ ΟΤΚΟΕΝ
1
"Αν άνήκεχε στοάς καλοάς
όδηγοϋς φυλαχτήτε άπό τοίτς
μέτρΐους.
... μέ Ηομική ΠροστασΙα ΑΚΑΟ
Σί κόθί ότύχημα πού όίν φταΤτί ή ΑΡΑΟ σάς
προστατίύΕΐ καί διεκδικεΤ τίς αξιώσεις σας
";· - μέ όικηγόρο της ίκλογής σας :
γιά άποζημΐωση έκ τρσυματισμοΰ,
έπισκευή αύτοκινήτου κ τ.λ.
Όμως ή ΑΗΑΟ σάς ύπερασπΐζεται κι' δταν ίσ«Τς
κάνίτί κάποιο τροχαΐο ποινικό άόΐκημα
ή παράβαση κ.τ.Α. Ή ΑΒΑΟ πλπρώνίΐ ώς
150.000 δρχ. δικηγορικά. δικαστικά ίξοόα γιά
κάθε πίρΐπτωσή σας χωριστά σ' δποια χώρα
τής Εύρώπης κι'άν «ίστ€
Γιά κάθί πληροφορία :
ΑΗΑΟ ΗΕαΑ$ : ΑΧΦΑΛΕΙΑΙ ΝΟΜΙΚΗΧ ΠΡΟΖΤΑΙΙΑΖ
ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ
ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥβ*.-
ΒΕΝΙ2ΕΛΟΥ15-ΤΗΛ.222.651
νεφων μας», «Ό ΠΊόιλβ'μος». φορεαΐι6ς».
<Διβοαλθλογτιΐ2£νοι όηόνΌΒς», Σδ/ς* δίδθνιμιε άίΐοσϊΐαοματίκα «Κραυιγή σιτά πέρατα», καί €Τά δείγμα,—, άιπ' τό «Μβγΐϊλο Κό>
καλοκαίρια ρέ τίς έοϋθΐρικές αηρο».
Μεγάλο Κάστρο, Πολ.τεία ττανάρχαιη·
Μεγάλο Κάστρο, Πολιτεία άγαττημένη,
οί ρίζες σου βυζαίνουν μέσ' στά σττλάχνα μας,
κι' ή κεφαλή σου σημαδευει τ' άστρα.
Μεγάλο Κάστρο, Πολιτεία άνυπόταχτη·
Μεγάλο Κάστρο, Πολιτεία καταραμένη·
πόσες φυλές κυκλοφοροθνε μέσ' στίς φλέβες σου;
πόσοι καημοί συνοριστήκαν τήν καρδιά σου;
Μεγάλο Κάστρο, μέσ' στά έρείττια τής Κνωσού
ό Δαίδαλος μοΰ δάνεισε τ' άργαστήρι τοι;,
φτερά καινούργισ νά σοθ ψτιάξω ίνα ζευγάρι.
χρονο «ΜΐεγόΑο Κάστρο», δ-
πβκ; θέιλιη νά τό λέει αύιός,
καί νκα τΐή στώσπ τού απέναν-
■Α τού.
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ Τ' ΑΝΘΙΣΜΕΝΟ ΣΤΑΧΥ
ύηόρεινο τιοίιιμα τί)ς
συίλλογής προσηαθεϊ νά δώαη
μώ σύντομη είχύνα άΐτ' τόν
σύγχρονο κόσμο, άη' τό
Σ' αύτη τήν Πολιτεία ποθ κατοικήσαμε
ή όμορφιά 'ναι σποδημητικό τπηνό
καί τ' δνειρο μιά λι/ττημένη δάρκα
ττίνουμε τό θνητό νερό
κα! μάς τρώει ή μσλυσμοττική σκέψι
πώς νά δγοϋμε στόν Ούρανό
νά βάλωμε τρικλοττοδιά στούς άγγέλους.
"Ομως έγώ 'μαι ό άνθρωττος
μέ τ' άνθισμένο στάχυ στήν καρδιά
κ ι άς όσφραίνωμαι,
ίνα μπουκιέττο σαττημένα αίσθήματα
κ ι δς άκουμπώ,
στό έτοιμοθάνατο δέντρο,
ξεχασμένος στό ττάθος τής νύχτας.
Δανείστηκα τή φωνή μου
άττ' των κυμάτων τούς παλμούς
κι αττ' των ττουλιών τα τραγούοια
Δανείστηκα τή ν όρμή μου,
άττό τόν ττόνο...
άπό τόν κίντυνο...
αττ' τό θάνατο...
Σ' ένα ψηλό Όροπέδιο
μικρό παιδί κουβέντιασα μέ τ' αστρσ.
ΚΡΑΥΓΗ ΣΤΑ ΠΕΡΑΤΑ
Δόσε μας ττίσω, Κάστρο, τή φωνή μας νά κλάψωμε.
Δοσε μας ττίσω, Κάστρο, τή φωνή μας νά τραγουδήσωμε.
Στίς ντάμπιες καί στά χαρακώματά σου,
Φιλει/τήκαμε μέ τό θάνστο.
Δόστε μας πίσω, Δυνατοι τής Γής, τούς δρόμους μας,
θέλουμε νά γυρίσουμε στόν ήλιο
"Ε... Σύ κεΐ ττέρα, άττ' τόν άλλο λόΦο.
Όσο κ ι αν διαφέρουν ο! γλώσσες μβς,
σάν είναι λίγο τό ψωμι στό τρατΓέζι,
θά πή καί γιά τούς δυό μας τό Τδιο.
Άς σμίξουμε λοιπόν νά τό πληθύνοομε.
"Ε... Σύ κεΤ πέρα άπ' τόν άλλο λόφο.
"Οταν δέ βρέχει ττροσευχόμαστε κ ι οί δυό
για μιά σταγόνα βρόχινο νερό.
Γιατί λοιττόν νά προσευχόμαστε χωρία;
Κ ι άν έχουν διάφορο δνομα οί θεοί μας,
δέν διαφέρουν μήτ' αύτοι.
Όλοι οί Θεοί ένσαρκώνουν τήν 'Ελπίδα.
Γιατί γυρεύεις νά ττιστέψης πώς διαφέρουμε;
Γκρέμισε τις σκοπιές, σκίσε τούς χάρτες·
δλες οί Ίστορίες είναι ϊδιες.
Άν μέ ττολέμησες έσύ
κ ι έγώ σέ πολέμησα.
"Οσες φορές μοΰ έπιτέθηκες, ,
τόσες φορές σ' άντιστάθηκα.
Όσες φορές μέ σκλάδωσες,
άλλες τόσ£ς έλευτερώθηκα.
Τα δπλα μας δέν διαφέρουν ττουθενά
τταρά στόν άριθμό καϊ στή μάρκα·
έττειτα σ' δλα τσλλα μοιάζουνε: σκοτώνουν.
Χαμογελά ή Ανοίξη στή ροΰγα
κ ι ή ροΰγα μεγαλώνει.
δέ λαχάνιασες ν* άνεβαίνΌυμε
άνηφορικές μέρες;
Γιατί άδερφέ ξεχνάς τό μερδικό μας
μέσα στό πανεγΰρι τής Χαρας;
Κεΐνο τόν αγριο λάκκο της όδίδας
έλα νά τόν φι~έψουμε κυκλάμινα.
Είναι καιρός έσύ κι έγώ
να έπιστρέψουμε τα στάχια στόν κάμττο·
ξέχασες ττώς μάς τό τταράγγειλαν;
μ·μ·
μ·μ-
ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ
ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ Α.Ε.
ΑΝΑΧΩΡΗ Σ Ε Ι Σ:
Ε)Γ -- Ο)Γ εΚΥΔΩΝ»
ΕΚ ΣΟΥΔΑΣ ΔΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΚΥΡΙΑΚΗ 6 μ.μ. — ΔΕΥΤΕΡΑ 9
ΤΕΓΓΑΡΤΗ 7 μ.μ. — ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΝ 7
Έξ Ηρακλείου πρός Πειραια
Ε) Γ — Ο) Γ «ΡΕΘΥΜΝΟΝ» — «Κ ΑΝΤ Ι Α»
ΑΝΑΧΩΡΗΣΙΣ 7ην 'Εσ~ρινην
ΑΦΙΞΙΣ 6.30 Πρωϊνήν
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΙ:
ΠρακτορεΤον ΑΝΕΚ ΧΑΝΙΩΝ:
Πλατεία ΣοΦοκλή Βενιζέλου, τηλ. 23636, 25656
ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ:
25ης Αύγούστου 33, τηλ. 222481, 222482
ΡΕΘΥΜΝΗΣ:
Λεαφόρος Κουντουριώτου, τηλ. 22296, 22456
ΤΗΛΕΦ. ΥΠΟΠΡΑΚΤΟΡΕΙΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
Βαρδάκης Ν. 282.730
Κρουστανόπουλος Π. 285.420
ΚυδθΛ»άκης Γ. " 281.702
Παλαιολόγος Π. 283.086
Χαμαρακης Ε 283.860
Άπό την έττ.γραφή τού πολ.τ.κοΰ γραφείου δουλευτή
Κάθε φορα λο.ττόν πού κατεοαίνε. άπό την Άθήνα ό κ.
Βουλευτής, κάνει τήν "ρατηρηση τοΰ «ψιλόν καί τηλ£φω.
νεϊ άμέσοί στόν έττ.γραφοπο.ό νά Ιρθη κα? νά τόκολληση
Τό ϋψ.λον δμως καί κατά κακή συμτττωση παντα αθτό
άττό δλα τα άλλα γράμματα, δέ λέε. να σταθεροττο.ηθη μέ
αττοτέλεσμα κάτω άττό τό δνομα τού πολ.τ.κοΰ νσ δ.σβάζε-
τα. ή ίδιότητα... Βολευτής... , „
ΑΟτό ακριβώς έβαλε ψίλους στ αυτ.α τού Ηροκλει-
ώτη πολ.τ.κοϋ, καΐ άρχ.σε νά σκέφτετα. μήπως κάττο,ος
βάζε. τό χέρ. τού στό γράμμα που τού άλλάζε. -την ίννο.α
τής ιδιότητος τού. Αύτό λοιπόν άρχ.σε να συζητα μ.α μερά
στό γραφείο τού, μεταξύ συνεργατών καί φ!λ«ν.
Όττότε καί άφοΰ ό Βουλευτής έφυγε, καποιος άπό τούς
φίλους τού (δχι καί τόσο φανατικός, δπως φαίνεται), ?κα-
νε τήν τταρακάτω παρατήρηση:
__ --; καλά τώρα καί κάττοιος νά τό ξεκολλά το υψι-
λον δέν χά'λασε ό κόσμος . Έξ άλλου, τα ροοσΦέτ.α πού
κάνει κι' ό δικός μας κι' οί άλλοι είναι τόσο πολλά, ώστε
στήν προσπαθεία τους να .. βολέψουν δλους τούς ψηφοφό-
ρους τους, δικαιολογούν την άλλαγή τού τίτλου άπό.. Βου-
λευτές σέ... Βολευτές.
Ίσως ή ττροφορά τοϋ Πρωθυττουργου, παρα την άρνη-
ση τού άρχηγοϋ τής άξιωματικής αντιπολιτεύσεως, νά δίνη
Τό σωστό μέτρο τής .. δραστηριότητος των περισσοτέρων
εκπροσωπών τού "Εθνους'
• Μέ άφορμή τό πρόσφατο ξύλο πού έχει τταιχτεΤ στά νή-
πεδα τοΰ Ηρακλείου, ίνας καλός φίλος τής στήλης — ό
Κώστας — έκανε την παρακάτω λογική παρατήρηση.
— Μετά άττό κάθε πυγμαχικό άγώνα έχομε άγκσλιά-
σματα καί φιλιά των άντιπάλων, ένώ μετά άττό κάθε ποδο-
σφαιρικό άγώνα έχομε μττουνιες καί κλωτσιές. Καί δμως
στό μπόξ έχει στόχο τό χτύττημα ό ένας άντίπαλος τού άλ-
λου ένώ στό ττοδόσφαιρο, ΰποτίθεται δτι στόχος είναι τό
χτύττημα καί των δύο άντιττάλων, στήν μπάλλα...
Ύττοτίθεται, άλλά φαίνεται δτι δέν είναι έτσι. Τώρα
γιά τό τί θά γίνη, μιά λύση είναι να έττιλέγονται ποδοσφσι-
ριστές άπό τόν κύκλο των... μττοξέρ, όπότε στό τέλος τού
άγώνα θά έχομε άγκαλιάσματα καί φιλιά. Ό κίνδυνος δμως
είναι κατά τή διάρκεια τού άγώνα, μήπως δηλαδή έχομε
άλλου εΤδα/ς .. άγκαλιάσματα, όττότε Κώστα μου, καταλα-
βαίνεις...
• ΟΙ διάλογοι γύρω άπό τό θέμα (ή μάλλον άνάθεμα) τού
'Εργατικοΰ Κέντρου Ηρακλείου, σϋνεχίζονται.
"Ενα άττό τα πολλά ώραΐα ττού λεχθηκανε τελευταία
ήτανε καΐ ή τταρακάτω ερωτήση:
— Τί νέα άττό τό Έργατικό Κέντρο; "Εμαθες ποίος
μπηκε πρόεδρος αυτή τήν έβδομάδα;
• ΣτιγμιότυττΌ, νοΰμερο 1, άττό τή δίκη των νεαρων πού
μοίραζαν τόν «Όδηγητή».
Ό βασικάς μάρτυρας κατηγορίας, ήταν ό άδηγός τού
κ. Διοικητή Χωροψυλακής Ηρακλείου, Χωροφύλακας κ. Κου-
νέλης, ό οποίος καθ' δλη τή διάρκοα τής διαδικασίαν ήταν
τταρών.
Στό τέλος καί μετά την άθωωτική αττόφαση, κάποιος
άπό τους παράγοντες τής δίκης τόν άναζήτησε καί ρώτησε
τόν διττλανό τού.
— Πού είναι ό Κουνέλης:
Κ Γ ό άλλος, τού άττάντησε:
— Ό. . Κουνέλης έγινε. . λαγός!
• Στιγμιότι—ό, νρύμερο 2, άπό την ίδια δίκη.
Τονίστηκε ττολλές φορές δτι δταν οί νεαρο! τού «Όδη¬
γητή» ζήτησαν νά έτπκοινωνήσουν μέ τό δικηγόρο τους σττό
την Άγία Βαρβάρα στό Ήράκλειο, ένας άπό τούς Χωρο-
φύλακες έσττευσε νά τού φέρει τηλεφωνικό κατάλογο.
Αΰτό ακριβώς εγινε δταν ή μεταξύ Χωροφυλάκων κσ!
νεαρών διανομέων τού κουμμουνιστικοΰ έντύπου διαφωνία,
δσον άφορά τό δν θά δώσουν ή δχι τα στοιχεΐα τους, έφτα-
σε σέ αδιέξοδο.
Είπαν δηλαδή τα παιδία στή δύσκολη αυτή στιγμή:
Καί τώρα τί κάνουμε; Καί τό άστυνομικό δργανο άπάντη-
σε: Κυττάξτε στόν... Χρυσό Όδηγό.
Τό θέμα δμως είναι δτι δέν ττρόλαβαν οί διανομεΐς τοθ
...«Όδηγητή» νά δοΰν τόν Χρυσό... Όδηγό, γιατί τότε ά-
κούστηκε ή έντολή... όδηγήστε τους στόν Σταθμό.
Αττοτέλεσμα: άντι νά μπούν στόν τηλεφωνικό θάλσμο,
μττηκαν στό κρατητήριο, πού δεν διέφερε σέ διάσταση, άλλά
οίίτε καΐ σέ... άνέσεις.
Ή διαφορά είναι μία: σ' ένα τηλεφωνικό θάλαμο δέν
χωροΰν 4 σττουδαστές, σ' ένα κρατητήριο δμως των αυτών
περίττου δια—τάσεων χωροΰν καί τταραχωροΰν, γιατϊ άττλού-
στατα... στριμώχνονται!...
• Στιγμιότυπο, νούμερο 3, άττό την ϊδια δίκη.
Λέει κάττοια στιγμή ό κ. Πρόεδρος άττευθυνόμενος
στούς κτηγορουμένους:
■— Καλά έσεΐς πάλι γιατΐ δέν λέγατε τα έττίθετά σσς,
Ε£5ηχα είναι, ώραΤα είναι, ντρεπόσαστε ή φοβόσαστε;
Γιά τούς τρείς κατηγορουμένους ό κ. Πρόεδρος εΐχε
δίκηο. Γιά τόν τέταρτο δμως διαφωνώ. Αΰτός καλά έκανε
καΐ δέν εΤπε τό έ—ίθετό τού στούς άστυνομικούς. Νά μοιρά-
ζης «Όδηγητή» καί νά λέγεσαι καί... Ζερδός, εΤναι... άρι-
στερώτερα (ή μάλλον., ζερβώτερα) τοϋ δέοντος!...
Ο ΕΧΕΜΥΘΟΣ
ΑΛΥΣΟΠΡΙΟΝΑ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ
Γιά κάθε εΤδος ύλοτομίσς θά βρήτε ακριβώς τό κα-
τάλληλο τιριόντ, στή στιρά τοθ 5ΤΙΗ^: ά~ό τα μι¬
κρά κλαΰευτικά ττριονια, μέχρι τα μεγάλα μσντέλα
γενικάς χρήσεως.
ΔΙ/ΒΕΤΟΜΕ ΑΚΟΜΗ:
ΨΕΚΛΣΤΗΡΕΣ ΕΠΙΝΩΤΙΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ «δΤΙΗΙ>.
ΨΕΚΑΣΤΗΡΕΣ ΕΔΑΦΟΥΣ ΙΛΠΩΝΙΑΣ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΥΔ.ΝΑΚΗΣ
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΑΝΤΖΟΥΡΑΚΗΣ Ο.Ε.
Πλατεία 'ΑθκαοΙου — Κυρίλλου Λουκάρεως 15
Τηλέφ. 282124

«ο φΗΡΟΥΑΙΜΟΥ 1*74
ΗΡΑΚΛΙΙΟ "Η ΑΛΗ·!ΙΑε, ΚΡΗΤΗΣ
ΧΒΛΙΑΑ 3
ΕΛΕΥΜΡΟ
Ο.ΑΜΑ-ΓΡΑΦΟΥΝ
ΟΙΑιΑΓΦΣΤΕ_ΜΑ-
ΜΙΧ ΠΡΟΕΣΤΑΚΗΣ
ΟΙ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
Κύρκ Μίάνο, Χα|ρε,
θε,ραιά ονγχαρηιτήρκΐ διά
πολύηλΐεΐΊτον άνώα ττού
^ ·—"*» τίκ «Άιλή-
9ε1άς» «α τα τοθ κοινων·»α>ΰ κα
κου. Σας ουμτκιοιοαώμεθα κα-
τα τον Ιδϋκύν μας -τρόπον. Ίδα.
α»ηέ,'*>ς ίκτΜθΟιμρ τούς Αγώ¬
νας σας κατά τοΰ Σιωνιαμοΰ
(Μαοωνίος, Ροτιαρυ κλπ.),
ηρύ σών χταηό& ηεώριιο £χε»
ει των Κόον»» «αί όπεριγά
ϋεθοδωοώς, ώς ορθώς το
νίζετβ, την καΛβστίχκρήιν τής
Ανθρωπότητος. 'ΕΓηδιώκει κυ
ρίως νό. άχιρτιρτιεύση τήιν νβο-
λαία, (τδχεα χαταφέ.ρει £ως
ενός βαθμοΰ) μιέ τούς ηλι>ρω
μένους κονδυλοφόρους, μ£
την σύγχχχ των Ιδε&ν κλη.
Στήν κατάοτβΛ αυτή ίηρεηε
ν' άντιδρα ή 'Εκχλησία, σών
δύναμις κοθαρτικΐή καί φωαί-
ζουοα ια' οχι ν' αφίνετο! ό
όιγώτνακ: ατο6ς Ι&βτβ*:.
Ή κατάλα>ψις τής Κύπρου,
ή ύπαρξις καί ίττέχτασχ; Βάσε
ών Κ,οήττκ καί λοιπαί κννήαεις
είναι ή έφαμμογή μακροπνόου
προγ|ριάεΐ|Λαΐ«ο<; των Σκο~ιινών Δτηώμεων δ*ά τήιν έ«ιπυχίαν τοΰ ώς δνω σχεδίου, μέ οκο- τεινον ατοχον την παγκόσμιον Νυφαορ~α τού ΊσΰΙροήλ (Σιω νισμοθ) μ£ Εάίχι την Ίερουοα Πλήν δμως. υπάρχη «δίκης όφβαμό(; ώς τα πάνθ' όρδ», καί αύτός λυτορώσετω τόν Λα όν Αυτού, διότι δυστυκώς φαί νετω &α οί με.γάλοι δέν Ού φύ γουν παρά τάς διαμαρτυρίας μας, «ού Κχαμτ χρέος νά έν—>1
νωμε, άλλώ θά προκαλέσουν
τόν πυρίγνικών πάλειιίον (Άρ-
μαγηδών), καβώς οαφϋς ηρο-
ιρηικύβιιαι αττ>ν Άνία Γροφιή,
διά μία αλΐνρωιμή είς ηαγικόομ»
αν κΜμακα, διά άιλληΛοκατα-
αψοφΓΚ των Διχναστών τής
Γής καί των ύπηοετθν των.
άετών δηλαδή θά ηειτοϋν κλπ.
('Γ&ριειμίας: Κεφ. Δ7—30. ή
ΣΤ 20—30. 'ΒπΙστκ σχβτικά
Κεφ. Στοονίας ΑΙ—18, Β 3
—β. Ηοαίας Κε<ρ. ΔΙ—22, Ε. Ι Α, —Ι Γ, ΚΔ Μιχαίας Δ. Ζα χά,; ,'ας ΙΓ7—10. Μαλαχίας Δ. καί Δαινιήλ κλπ.). Αύτά τα δει^ 94 έ—ϊκτα- θοθν ο' δλο τόν κόορο άλλά καί &ά την ηοτιρίδα μβς Κρή- τη γράφσνται τρο·με'ρά. Σοφο νίας. Α.1—18. Β.3—β. 'ίΐς καί τό «Οΰαί είς τούς καίτοι- χούνΐτας τα Βόιρβια Παρώλιο ΤΓ>ς ΚρΐΓντϊνς ττού μοϋ &αφ€ύ·
γει ό Γ^οοφήιτης τιί>ς Παλαιάς
Διαθήκ,η. Σχετικά ΐΐναι καί
ιμε,ρωοά ΐτροφτντϊκά τοθ Άγίου
Κοοιμά τού Αίπωλοϋ.
Μιπροατά α αύτί> τό κακό
έβοείνο πού νιένιει είναι νά γί-
νωμε "ΕΙλίληνες καί Κΐριητακοί
Λαοι δέν είμεθα καί β» ξενύ-
δουΑοι, καί νά ά,ντιμ'ετωηίοΐϋ-
με έιν όμανοία καί άγΐά~ι νέ
δλες ρας τίς δυνάιμιεϊς ολες
τίς βδέΑΑιες καί τα τοΐ}ΐπούρ>ια
πού άίΐοριροφσνν τούς ζοχτι-
κούς χυιμούς μας.
"Άς άναλογιοθτ» ό καθείς
μας 5τι ή 'ΛινθΐρχιΗΐΟΓΐης είναι
ΕΜΜ. ΠΕΤΑΛΑΚΗΣ
πού ταζΐιδεύει πρός
τόν τιελΐΗΟ ακοτΐό, ταγμένο ά-
ΐ*4 την θεΐα Πρόναια, οτήν ε¬
πί γης βασνλεία τοΰ θεοΰ χαί
δο' αύτιός στήν τχλείωονν άδια
φόρως αν μεριχοί πέσουν σιτήν
θάλασσα τϋς ζωί»ς καί ΐτνι-
γοΰν.
Ευχομαι καθείς μας ν' άνα
λάβη την εύθύνΐ) τού καί νά
μην ϊτνιγΐί κανείς.
ΜΙέ έκιτίιιιηρι καί άγύπη.
ΜΙΧ. ΠΡΟΕΣΤΑΜΗ-
Χανιά.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΓΡΟΤΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ
Πρός τη
«Η ΑΛΗΘΒΙΑ»
ΉράκΧιειον
Κύριε
Έν πε<κλήφει ΧΑ» λοιπόν, δή τώ παιΰί τού Δκθνοϋς Σιω νιομοϋ θά αΐραψϊ) καιτύ τοθ γκννήτορος αίχτοϋ (Ίαδρα- ήλ) καί θά πλιηιοώση αυτόν διά λογαριασμόν βλου τού Κό ομού. Πολύ καβαρβ γράφη τό ΛΗ «αί Λθ κ«ρ. τού Προ τφου 'Ιβ&ηεΥλ. Τό— δηλα- δή αεύ θαχονν κύνβι Κρόπος οί Εβραϊοι ϋστειρα άατό 19 αί ώνων τιμωρία διά τύν αταύρω. σιν τοθ θεανθοιίχηου Ίηοοΰ, καί θδναι παοαδειοος ή τους, ώς έηίστις άναφ&ρονται καί αΧλα «αημεϊα των χαι- Ρών» (π. χ. -άρ~ιμο Ί- ερουσαλήμ άπ6 τούς έβραίους λπ.) ώς καί τα μέοα τίκ; χα- των Ρώοων πού θά χα- σβν νεφέλη ττνν Γή (άβροηλάνα) β τα αρματ τους ηού θάναι «κουφότνερα» ΦΟΙΤΗΤΗΧ Άκαδημίβς, «α (εαδίβιι μαβήιματα κατ' οίκον ί Τηλ. 297-073. 'Εού ηού &οεις τό θάρρος •οτϊς γνώρης οου κηΐ τό κουρύ γιο νά (ρέϊΜΚ βτό ιηροοβοήνιο τώ κακώς βχοντα, ηιητιεύω δτι στή ττροκεκμενη, πείϊίητωοτι δέν θά άρνηθής νά Φΐλένης την φτωκική έιπκ—ολή μου, αητ>ν
έγααριΐίτον εφημερίδα σου, προ-
κεΐρένου νά άκουατίϊ ή τρωινή
έτνός άπλοθ αγρόται, εΐδϊκά γιά
την άδικία πού δκυτράπϊτ«ι ή
Κυβέ,ρνηση έναντι τοϋ τόπου
καί δή Κναν— τί>ν άγροτθν
τοΰ νομοΰ ΊίραικΑιεΙου.
Ή άιδωα'ο. κατά γενική όμο-
λογία είναι μεγάλιη καί αίτία
τοΰ κακοϋ είναι οί συ(ν«ταιρι-
οπωβές όργανώσεις μας καί δή
τό διοΐΜτΐΐίΐικύ συμβούΐλιο τής
ΕΓΈΗ πού ΟΛ'έχειται ■θΓτν κα-
τάφορο άδϊκΐα, σχειπκά μέ την
τιν«ή άσφαλιείας των κυ.ραωτέ-
ρων γιεωρτγιχων πρΐοΐόν—ιτν:
λόδι καί αταφίδα. "Ίοτος ωρι¬
σμένα μέίλΐ) τοΰ διοωοη,τωίοΰ
αυΐμβουΛίου διά νά δνκαιολογη
θοθν δκΜρωνίαουν μαζί μου
καί να μοΰ άηαντήσουν:
— Τί φΐταϊιμε στή προκειμέ-
νη πβρίΐϊτωση;
— Τί επρειπε νά ηράξουν
διά νά συνεττώχ)υν τήιν Κυβέρ
ντ~ ν νά ακολουθήση την —Λι
τηοή πού υπεσχέθη απίς προ-
Υΐραιμμαιηικές δΐιλώσεις, δτι δή
λαδή τό ένδια<|»έιοον της θά ί- το άρέρκπον βνανΐη των Λγρο των, ένώ σήμβρα μας έχει πό ραρίξε:ι. Μόνο λόγια μεγώλα καί δικααολογίες; ΤούναΜτίον οΐ5ι—ε τούς ίιοπροοώπους τής δεκαεφτά τό σύνολον την δΐικαιολογία &α εΐχβ ά- άναιπαύαεΐιΐις, ε>έοε—κε.
Έκ μέρους των κυββρνόν-
των δικαιολογίες δέν χνρανε.
Ό άγροτωοος κό—>ος Οσο καί
βν εΐναι άγράμματος βλΐπ
δτΐ άδΐΒοείται. Δέν είναι τιιμές
αύτές πού ίχβι χαθορέαεΐ τό
Μράπος. ΟΙ τιιμές αύτές δέν κα
λύητουν οθτιε τα έξοδα καλΛι
ερινείας. Ό τιμάριβιιος σιτά
τέααερα τβλεινταία χρόνια £χει
ανέλθη σέ πολλά εϊδη 100ο )ο.
Γβνιικά ό τυιάρα)θιμος £χβι
αυξηθή 40—50ο)ο. Πβριηιτεύ-
ει νά άπα,ραθμήοω τα ειδή πού
έχουν άινέλβει. Είναι γνωοτά.
Καί τώρα θά μοΰ πίίτε έσεΙς
οί ένκπρόσωστοΐ μας, τί βπρεπε
γ| τί πτ>έιπει νά κάνωμΕ ντά νά
δικαιωθοΰιμε, καί νά άναθεωρή
αη τ4ν έαφαΛιμέντ! τακ~κή
πού τπρβϊ ή Κυβ^>νΐ>ι—.; Πα-
ρΛβειιγιμα άδιάφιευοτο δ,τι 2-
χουν Μάνει βλες οί συνδακαίλι
οτωκές άρνονώαεις, (δηλαδή,
ιμόίλις έξανγείλΐλουν 6π καπέρ
χο,ντοαι σέ άπεργιαικό άγωνα,
προτοΰ καλαί - καλά άροάσουν
δχκααώνονται). Τό Σύνταγιια
μδς παρέχει τό δικαίωιχι νά
ύψώοουιμε —ή τρωνή υας έντΐός
τού διχαίου βεβαία, καί αν
δών άχουατή ύπάρκουν πολ-
λοί τρόποι (ύπάροοει τό 1962).
Δέν πρέτιει νά οταυΐρώαωιμβ τα
χέιρια. Δυναιμο έχομβ. Δίχηο
δχομε. Χρειαίάμαστε έοδς
τούς έκ-ροοώίπους μας νά πρω
τοττορφετιε, καί νά εισ— βε¬
βαιοί ότι αύοαωμος ό άγροτι-
Νός κόσμος θά ακολουθήση.
Σδς κάνω έΜκληοη,. Άχρή-
σπε τίς πολιιτιβοές διαμώχες χκ
ταξύ σας. Είναι έ«τός τόπου
χ«ΐ χρόνον. Άναλογισβητε τίς
ευβΰνβς ττού ϊχετ€ άνολάβιι ϊ-
»««νηη της τάξεως μας καί ιτρο
χ«ρ*ΐ©-π ο*οα«εΝτοι.
Την ιτρ*»το*ονλία τή», ίχει ό
ττρόβδρο·! τής ΒΓΣΗ κνριος Κα
Χ
Χωρίς χρονοτριβή
νά κάμη σνγκλι—| της Γενικής
Συνελειΐσίως, καί νβ ά— οψασί
σουν γιά τίς ΐπτοδεΐξεις μου.
Μ' αύτό τον τράττο βά βικαι
«θοΰμε. Διοψορ—ικΛ βττό χρό
■>ο έ—άνω δέν θά είναι κανείς ά
—5 μβς αέ βέο— νά ξε-ληρώση
ΑΛΚΗΣ Δ. ΗΓΟΥΜΕΝΑΚΗΣ
Χειροϋργος - Ούρολόγος
Δρ τοθ Πανεπι—τιμίου ΙΝΝ8-
ΒΗυθΚ τέως 'Ετανΐίλητής τοθ
8Τ. Ν. ΗΟ8ΡΙΤΑ1. (Δ. Γερμα¬
νίαν) ασχοληθείς καί είς την
οΰρολογΐαν Παίδων. 'Εγκατα-
σταθεΐς ρονΐμως είς Ηράκλειον
δέχεται είς το Ιατρείον τού,
Πάροδος Αασιθίου 5 (Βαλιδέ
Τζαμί) τηλ. £22.068 καί κλινν
γΛ εΕΥΑΓΓΈΛΙΣΜΟΧ» -|λ.
282-000
ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΞΥΛΙΝΟΝ ΕΠΙΠΛΩΝ
ΕΛΕΥΒΕΡΙΟΥ ΑΥΓΕΡΟΥ
ΕΠΙΠΛΑ ΠΟΙΟΤΗΤΟΣ ΣΕ ΧΑΜΗΑΕΣ ΤΙΜΕΣ
ΤΡΑΠΙΧΑΡΙΑΙ
ΣΑΛ0ΚΙΑ
ΚΡΕβΒΑΤΟΚΑΜΑΡΑΙ
ΣΚΡΙΝΙΑ
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΑΙ
ΠΟΡΤ — ΜΑΝΤΏ
ΕΙΔΗ ΚΟΥΖΙΝΑΣ
ΝΤΙΒΑΝΙΑ
ΣΥΝβΕΤΑ — ΕίΐΙΠΑΑ
ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΙΚΙΛΙΑ
ΤΙΜΕΣ ΑΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΑΙ
ΠΚ1ΤΟΠΟΡΙΑΚΑΙ ΙΔΕΑΙ
ΣΗΜΑΣΙΑ ΙΤΗΝ ΛβΠΤΟΜΙ-
ΡΙΑ
ΣΥΝΕΠΕΙΑ
ΔΟΙΙ
ΣΤΗΝ ΠΑΡΑ-
ΤΕΛΕΙΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΧ
ΕΖΟΠΛΙΣΜΟΣ
ϋΠΙΜΕΛΗΜΕΝΗ
ΣΧΕΥΗ
ΚΑΤΑ-
ΒΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ
ΜΕΛΕΤΗΜΕΝΗ, ΣΟΣΤΉ
ΔΟΥΛΪΙΑ
ΜΑΣΙΚΗ ΠΑΡΑΓΛΓΉ
Ιπικλα μας καλύπτουν δλβς τίς Ανάγκας τοΰ συγχρόνου
σπιτιοθ.
Μΐταφέρομβ τα €Ϊ8η μας δκου μάς ζητηθοθν.
Τα προϊόντα μας 6ιακρίν£ΐ ή ποιότης καί ή χαμηλή τιμή.
Έλέγξατε καί κρίνατβ την προσπαθεία μας.
Προτιμήστ· μας γιά τό συμφέρον σας.
ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΝ 5ον χιλ. όοοθ ΌρακλθΌυ Μοιρών Τηλ. 280689
ΕΚΘΕΣΙΣ Α' Πλατβία Άρκαδίου Τηλ. 284759
ΕΚΘΕΣΙΣ Β' Μανουσογιάννη-Πλατεΐα Άρκαδίου Τηλ.289160
την Τοόπτεζα, καί δττως τό
1ΘΘ2 θά ζηιτο.ϋιμε ρύθριστι των
ιχρβών. ΠροτοΟ λοιττόν φβάσωμε
σ' αυτή την κατάσταβτι ύφώσε
τε φ«νή διαμαρτιιρίας, ζητη
τε αναχωρήση τιμής τού λο-
διοΰ. Φτάνχι ττοΰ χάσσιμε τή
σταψίδα γιά ε>έτος.
Εύχαριστώ γιά τή φιλοξενία
ΕΜΜ. ΠΕΤΑΛΑιΚΗΣ
Αώγενική -— ΜολεΑυζίου
2 Φεβρουαρ'ίου 1976
Σκ&ψοιβ μ6 άπΑέ! Αόγια
ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΙΣ
ΝΑ ΕΙΣΛΙ άόρατος άπό
μάτια, είναι ιβά ώρρώστιεια
της ζωής οίας, άκούαια, άπο-
«ρουατυκή καί πολύ όδυνηρή.
Αλήθεαα καί ποίος τυφλός
δών ΟέΑβι νό φώς τού;
Ποίος δέν ποθεϊ νά δή τόν
ήλιο, τα νύρω τού καταοκβυώ
σακιτα, τή φύση, την πλάση;
Τί δΐμως νά κάνης δταν δεν
•μπορβίς νά κάμης ν&ρβη τό
<Ρώς σου; Τϊποτε. Κάθε σου "Ρθα"'άθεαα πάει χαιμένη κα ό αγώνας οου άοββοηος μέν, άλ- λά λίαν άνδρείκιος, έ~βλημέ- νος, τίμιιος, ί©ρός. Κάνας τό καθήκον οχ>υ ν' άν^νίζεοαι νά
βρής τό φως (των μαθϋΰν σου.
Κι Κτσι ού εΐοαι δικαιολονημιε
νος καί αωατά ένεριγβϊς καί
Τοβ κ. ΚΩΣΤΑ ΛΑΙ-2&Η
Καί σάν δνα άπό τα πό συχνά πώς έιχη κάνει τό καθήκον τού
Τί νά πή δρως κανβίς, τί.
βτον βλέιπει πώς δνας κόσμος
γύιρω τοι> μέ τό <ρώς των υα- βιών τού θέπει, κανίγΓαι καί πειραφέιρεται μέ άομαιτοούνη ψυχής; Καί ναναι άορώατβιαι, λές: κονιράθιο καί γουλιές νά πάει, "Επαθα μ' έιγώ μιά άρ- ρώοττεαα. Ν3οαι διΐιως ψυχικά όόματος άπό ήθελη,μέναιιν άβλετρίαν ή γιατί σέ παρέοιυραν άΜοι ίί νκιτί δέν ζήτποες τό ορθόδο¬ ξον ττκ περι—τώσεως, ε, τότβ ΤΒά κύραιε, έιπίτιρβφέ μου τό νά σοϋ τό πΛ, εΐσαι κουτός. Κου τος μέ κιυβισμενιην κουίτο- αύνη καί δών σέ ξεχουτέινιει κανβίς έικπός άπό την μετάνοιαι άπ' ιτόν στραβό δρό}ϊο πού παΐρνκις. Έν τω μεταξύ σιβικ: έπιβάλ λετκα νά 6004% καί ποία είναι αύπή ή ψυκωαή άοματοούνη. ηαραδείγιικνΐα έχουικ τα παρα δείγμαιτα των Κρατών. Ένώ δτ)λαδή ενα Κρώτος έοοει ορθό δοξη θέστι νά ζήση ηΌυκο, ίί- ρεμο _ αύτό <—ατεύβι, τό έν- νοιμιοποιέΐ καί τό έπιδιώκει έν τούτοις άπω τρυχική άοματοού νη ιιης διοικήσεως πού κηρίσ- οει πόλεμον καί έγκιληιματβϊ έ- νανπίον αλλου κρόκουις. Καί δέν φτανει αυτώ. Γϊη—ευα ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΠΩΣ ΠΕΡΝΟΥΝ ΟΙ Ο.ΡΕΣ ΜΣ Σιΐμφωνα μέ μίαν κατά ιηροσέγγισΊν στατιστικήν, οί ώρ«ς πού διαβέτουν οΊ ανδρβς στην Κρήτη διά την ψνχ«γωγίαν τους είναι διά μέν τούς κατοίκους των άστικών κίντρ«ν 12, διά δέ τούς κατοίκους των χ<οριών 9 έβδοιμαδιαίως κατά μέσον δρον άτό>μ«»ν. Διά τάς γυ¬
ναίκας των άστικ&ν κέν¬
τρον είναι 5, ένώ διά τάς
γυναίκας των χωρίων 2 έ-
βδομαδιαΐως έττΐσης κατά
ιμέσον δρον άτόιμωιν.
Ό άριβμός των &τάμων
ττού άσχολοΰνται μέ τό° διά
Φονμα — έκτός αυτών βε¬
βαίως, πού ευρίσκονται είς
τα σχολεΐα — εΤναι περ ι ω¬
ρισμένας. Μόνον ό άριθιμός
αυτών -ού διαβάζουν έΦηιμε
ρίδας είναι υ~ολογ)σιμος,
καί τό τ—σοστόν αύτό εί¬
ναι τα 2)5 των άνδρων κα)
τό 1)9των γυναικων.
ΛΙΓΛ ΑΟΓΙΑ ΠΑ ΠΟΑΛΟΥ-
Τοθ κ. Γ. ΧΙΩΤΑΚΗ
'ΛΙλήθ&ια ίρίλοι μου της «Α¬
ΛΗΘΕΙΑΣ», άνανκάζαικα καί
86 ζβμηαιυρΐδ^ρω ττάλι κοί κα¬
τά τιράπον Σαψέσταττο, Άιντρί
κτο καί Σκέ/το θά κάμω την
ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ οάν ΚΡΗΤΙ-
ΚΟΣ, άδαλο καί μέ ηαρρη-
(ήα. ΠολΛά πράματα μοερδεύ-
ουν στό ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ κχχί ηο
ό τό φοβοϋ(μαι κώς θώ χωρί-
σωμε. "Ωοηου νό συνβϊί &μως
αύτό (άν συιμβί)) εδά πού τώ
έχω ΤΕΤΡΑΚΟΣΙΑ! θά τό πω
κι' δπου τώ &γάλει>.
Δέν είναι ευκολο τιρώιια νά
νθιώθης, καί ηρατιανττο<: νά εί σαΐ ΤΙΜΙΟΣ ΑΝΔΡΑΧΙ.. "Αν σοϋ τύχη ό κλήρος βυτος, πρέ πει νά 'χεις ύτβοψι σου πώς ο* ΐκ,ρβμένει ό ΣΤΑΥΡΟΣ — δή λαδή το βάραθρο τοϋ Οίκονο- V» - Πολνηκό - θΐρηρκετκακιοθ ΚΑΤΕΣΤΗΜΒΝΟΥ. Μα γεννιέταα τό έρώττΒΚΐ: Όλες οί έξουαίες τέλιος πάν- νων, κατά μέγα μέιρος πού έ- βεαπίοθηκαν γιά νά ύσιηρετοΰν τόν "Ανβρω-ο είναι ΑΠΑΝ- ΘΡΛΠΕΣ;; Ή Άλήθεια βοά καί μαριτυ ρβΐ δυοτυχδς: ΝΑ1Ι! Ώς ηάτ*ς μωρέ ΚΟΠΕΛΙΑ, βαμαστε «χπέΛια μακρώαα, μϊ- κράαα..... Καΐρός νά τό νοιώ- σωμε καί πρωτα άπό οΰλους, νά <ΒΓΜ>νΐτίσουν νά τό νθΜ&σουΛ'
οί ΓΓΡΛΤΟΙ μαςΙ...
■Ήνηια κάνβ— μωρέ ΘΡΟ-
ΝΟΚΑΘΙΣΜΕΝΟΙ! Άθάνατοι
Θαρεΐ-Βε μωρέ πώς εΐστε;;
"Οταν άιδιιχίζετε (έν Διχαΐ-
οσύινη!! Ι), τιαρειριμιννΐεύοντας
καί κατΜΐπχΐτώνΓτας τώ ηραγνκιτι
κό ΛΙΚΑΙΟ, θαρ£ί- πώς κό
'ΕαεΙς πού καπηλεύβίβε καί
ώδωοοτυ^ανα'άαιε, μή Στρουθο-
καμπλίζετε, πώς δέ σβς σέ θω
ροΰσι, για<τί ΠΟΛΛΟΙ θωροθ νέ σας καί πρώτα πρώτα Ε- ΚΕΙΝΟΣ πού επλαοε τόν ΑΝ ΘΡΩ,ΠΟ, ηού γέννησε τό ΚΤΗΝΟΣ. "Οποίος την ΑΛΗΘΕΙΑ ρω ρέ ΤΕΥΤΕΣ την δικιάζει έν ό νάματι τοΰ Άδιικότυιπου ΝΟ- ΜΟΥ τιμωιρεϊτ_ ό ϊδιος. Πώς είναι δυναιΐον ^να συμ πλονμα Άσυλήπτου Γεωγρα- εκτάσεως, 'Απάηιριδο — Άπάνθΐρωιπο — "Αδηοο — Άνίσιο — Άνκΐρό καί Μνη σίκαικο νά βγάνει αωοτούς ΝΟ ΜΟΥΣ;, «'Εζ άγκαθων στα- φύΑα,,;», δέ γίνε,ται. •Καί θαρεϋτε πώς δαχάζον- τας άδίκως, τϊμωρείτε ΑΛ- ΛΟΥΣ. Ποιούς, ΤιχρΛω(μέ·να τα ιμάηια της ψυιχης σας κάνουν άχρΐκηια τα τοιοθτα τοϋ σώρατός σας καί κατά τρόπον λυπηρόν έπανα- παύεσθε είς τα γεράτα φαριμα κερά ΛΓΚΑΘΑΣ οπρώρατα .πού £χει~ ύφάνει, πλήν ΦΕΥ, τό δ^ρμα ΠΑΧΥ.... Έγώ λοιπόν άναοκουμηακω την ΆμαρΐτωΑή αυτή κλίνη σας καί τοθτο άπό ·ΑΓΑΠΗΠ (κοί τό λέω χωρίς νά —στεύω πώς εΐναιι δυνατό να τό ΝΟΙΩΣΕΤΕ... κρίνοντάς μέ έξ ίδίων). Πάν«ος έγώ τό λ«ω, μί| πό τέ τα κένηΐρα έγγύσΌυν έστω λίγο, τό Νευιρακό αας Σύοαη- ΐκι καί άψυιπνυστϊΐτε καί ΝΟΙΩ ΣΕΤΕ τα εννοιμα ΑΝΟΜΗΜΑ ΤΑ σας, την Σκληροτράχηλη Καΐτάχιρηση τής Ε3ΟΥΣΙΑΣ αας καί σιχνέλθετβ, οηότε έσεΐς, τα παιδία σας, καί οί ιμυιριάδες των Άδτκηιΐενων αας, γλυτώοουν άπό τΑΤν- άού- Φορη κατά ΠΑΝΤΑ καί γιά ΠΑιΝΤΑ ταλαι—ιχρία καί πρό παντός ΑΠΩΛΕΙΑΙ! ΝΟΙΩΣΕΤΕ ΤΟ μωρέ μηλαο, νοιώσετέ το, πώς: «Πάς ό ποίον τό αδακο απώλε¬ το». Την ΙΣΤΟΡΙΑ δέν τή φιλο λονδτε;;; καί κάνε,τ* χαί . τσοί Μορφωμιένους; Καί έσεΐς «ώνθΙρωΓ*άκια> ιβ-
κράαα, ρικράαα... πού τούς
πλαιοαών&τιε θαρβίτ* πώς δέν
βύθύνεαθε;;;
ΤΡΟΜΑΡΑ ΣΑΣ»! Κάθιε
σας ποάζη γτί σκέψη ποό ύπη
ρεπεϊ τό ΚΤΗΝΟΣ καί δ» τόν
ΑΝΘΡΩΠΟ, &πως τόν ©έλΜ ό
θεός, είναι πρώτα είς βάρος
σας.
ΚΑΠΗΛΟ1 — ΑΡΝΗΤΕΣ
ΧΛΙΑΡΟΙ — ΑΔΙΑΦΟΡΟΙ
— ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΥΤΕΣ —
ΠΡΟΧΕΙΡΟ - ΣΥΜΦΕΡΟΝ-
ΤΟΛΟΓΟΙ, ό θάνατος γιά
ΣΑΣ «Ινα» ΓΕΓΟΝΟΣ, όπως
γιεγιανός είναι ή ΑΘΑΝ ΑΣ ΙΑ
γχά αλους έκείνους πού «'Κγά
τιηοαν καί Ήργάσ&πσαν ΔΙ-
ΚΑΙΟΣΥΝΗ!».
ΧΙΩΤΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
Άσφέινιδου — Σφακίων
25.1.7Θ
&—ι) καί σάν έγκλ—ιατίας, ά-
φοΰ θυσιάζειι έκατέρωιμειν ζω-
ές άνθρώιτων.
ΆλΑά δών είναι μόνο τα
Κΐράτη. Όργανώσεας, κοινωνί-
ες, δτομα παθαίνουν, δυσχυ-
χώς, φυχωεήν άομαιτοσύνην
καί άιλλοτριώνουν κάθε τί πού
στήν αρκή «Ιχαν σά,ν άρχί|.
"Ετσι βλέΐπεις Χριοττιανούς
νά οπριουργοϋν /την «Ιεράν
έξέΓΓασκν» καί ένω κατατυραν
νοϋσαν τόν άλλόθρησχ», αύ-
τοί πίστευαν πώς τοθ κάνουν
καιλό, γιατί μέ τα μαρπύρια
τόν φέρνουν σιτον Χραο-ανι-
αμό.
Στίς μώρες μας εϊδαμε πολ¬
λά τότοαα φαινόμενα, οάν
τούς βαοανιστές πού πίο—υαν
πώς τα θύμαίτά τους θά βροθν
τό σωστά δράμο οταν τα θασα
νίζουν.
Άκιόιμη πολλά ατομα προκεα
μώνου νά γίνη αύτο πού &έ·
λουν λένε φηματα, ΐτροβαί·
νούν οέ βαναυσάτη—ς, δεσμεύ
συν έιλευβειρίες, καιταικρεουρ-
γοΰν σκέψεας Λλλων. Τούς
άηο-χαυνώνεα κυραολεκτικά ή
ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΙΣ, ή έκούσια
αυτή ψυχωοή άριρώστεια, πού
γιά χαρή της σκοτώνοντοι βτο
να, ύιηοφέρουν Λνθρωποι,
κλαΰν-ε μαννάδες, πεανοΰνε
παιδία, άιποξενώνουν την άγά
πή, κρύβουν την άλήθεκι άπό
τό φως.
Καί έν ονόματι δλων αυ¬
τών των παράλογων άζιώσεών
τσυς πιο—»ύουν αιώς ή ζωή, ή
φύσις εδεσε £τσι τα πράγμα-
τα ατή ζιοή καί δημιούργησβ
την άνιοόταγτα των άν^ΐρώπωΐν·.
Κι' £ται οί κύιραοι αύτοί ύπαρ
χούν, 6ρχουν, ζοΰν καί ια-
νοϋινται μέ τό «ό σχοπός άγιά-
ζει τα μέσα» ίο,' ό καικόμοιρος
άνθρωπάκος περαιιένει νά δή
συιμηόνοια, εύνοια, άξία καί
άνΐτότηιτα ττΐς ζωης τού, γαά νά
γνίθρίαη τό τρως, τό άληθϊνό
χαί έλΐηδοφόρο φως.
Άλλοίμΐονό μαις!
ΚΛΣΤΑΣ ΛΑΙΔΗΣ
ΤΑΒΕΡΝΑ
ΑΙΟΝΥΣΟΣ#Ι
ΠΛΑΙ- ΣΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ
ΠΑ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΦΑΓΑΔΕΣ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΡΟΑΑΑΝΤΙΚΟΥΣ
Ένα καλό φοογτντό
σ' ενα δμορψο ττεριβάλλον
ΦΟΤΟ-
-ΒΑΖΟΣ
ΤΗΛ.: 288.357
Γιά μιά Φωτογραφία ττοιότητας
ΕΓΚΑΙΝΙΑ . ΒΑΦΤΙΣΕΙΣ ■ ΓΑΜΟΙ - ΕΟΡΤΕΣ
κα) κάθε έκδήλοχτή σας
ττου θέλετε νά μείνη αΐώνια τηλεΦωνήστε στο 288357
ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑ2: Γ. ΒΑΖΟΣ
(Γιαννίκου 2 — Έναντι €Ποττρ[8ας>)
«——
Καί τώρα!..
Πονεΐφωποίκτι τηλεάραση
ΡΗΙίΙΡ$
ΤΒΑΝδ-ΕίΕΟΤΒΟΝΙΟ ΜΕΜΟ-ΤυΝΕ
μέ συνεργασία 7 χωρών
Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΛΤ6ΛΙΛΚΗΣ
ν*ιηρΟ€Τ€ε»πο« Έίαιροΐα*
ΡΗΐυρδ
(Χανιόπορτα)
Διαθέτίΐ δλα τα ήλβκτρικά '
ΑΠΟΚΡΗΕΣ 1976
ΠΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
ΚΑΙ Τθν_ ΜΕΓΑΛΟΥ-
πού θέλουν νά νοιώσουν τό Καρναβάλι
ΔΙΑΘΕΤΟΜΕ ΤΗΝΠΛΟΥΣΙΟΤΕΡΗ ΣΥΛΛΟΓΗ
ΑΠΟΚΡΗΑΤΙΚΟΝ ΚΟΣΤΟΥΜΙΟΝ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΕΙΟΝ:
ΜΗΝΑΣ ΧΟΥΣΤΟΥΛΑΚΗΣ
Παραπλεύρως «Κατράντζου»
Τηλέφωνο: 283.428
•Ιτ»
Η διεθνής τεχνολογική ποντοδυναμια τής ΡΗΙΙΙΡ5
δινει τωρα τους ασύλληπτους κα—ούς της1
Είναι ή ώρα1
Ή μνημειωδης προσπαθεία όλόκληρων χρόνων
παραδΐνει στήν κρΐση των κατανολωτων την έκπληκτι-
κ6τερη τηλεόραση τής έποχιΊς μας Την ηανευρωποΐκή
τπλεόραση ΡΗΙΙ.ΙΡ5 ΤΛΑΝ3 -ΕίΕΟΤΡΟΝΙΟ ΜΕΜ0 -
ΤϋΝΕ δημιουργΐα τής πολυχρονης καί δαπανηρής ίο·
νεργοοΐας ίΓττά χωρών' Των πιο προηγμίνων τής
Ευρωπης'
Άποτέλεσμα
Ο τι περιοοότερο μέχρι οήμερα ώπαιτηοον οί ΕΑλη-
νες καταναλωτες άπο την Εΐίρι^ποΙκή Τεχνολογΐα τωρα
ιό ϊχουν'
Χώρες που ουνεργάστηκαν
ΡΗΙίΙΡδ ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ: βελτΐωοε την
ίιαυγεια τής εικόνος και μπορκτί την ήμερα νά χαΐρε
ότε τό πρόγραμμα σό νά' ναι νυχτα ΚΓ άΗόμη Εδωοε
ΠΟ μοιρες ύνο*γμα στήν όθόνη λοΙ μπορεϊτε νύ βλέπι.
τε ΰνετα κι άπο τ Ο πλάί'
ΡΗΙίΙΡβ ΑΓΓΛΙΑΣ: Βελΐιωοπο-^υκλωμα
τα ήχου · εΐκόνας καί τώ διαχωρισε' Που οημαΐνει 6τς
οΰτ« 6 ήχος μπορεϊ πιο να ίνθχλήση την εικονα ουτε ή
ί!κ6να τδν ήχο Πνοντοι οί λήψεις ίεχωριστάΙ
ΡΗΙίΙΡδ ΑΥΣΤΡΙΑΣ: ΒβλτΙωσε τήλήψησε
ουνβήκες γεωφυσικών εμποδΐων «αί καιρικών συνθη-
κων' ΤελειοποΙηοε το φημισμενο ΚΝΙΡΡ πό" ενισχυ
εί την άδυνατη λήψη ( Η Αυστρία όπως καί ή'Ελλάδα,
βίνοι χωρο όρεινή)
ΡΗΙίΙΡδ ΣΟΥΗΔΙΑΣ: Βελτΐ«οε τή διορο-
Ομιοη των τόνων αυξάνοντας ίτσι την πλαστικότητα τής
εΐκάνας
ΡΗΙίΙΡδ ΕΛΒΕΤΙΑΣ: βελτ^οε την π>ε·
κτρονικη άντοχή τού δεκτη άντικαθιοτωντας τις λυχνι·
ες με πδικά τρανζιστορς καί 10 (Όλοκληρωμενα κν
κλωμπτα) ΈπΙσης απλουστευσε την ουντήρηση θρι-
ομενα μίρΐ) που άπαιτούοαν επέμβαση μεοα στόν δίκτη
τωρα βγαΐνουν και άντικαθκπανται μέ καινούργια'
ΔΑΝΙΑΣ: Βελτΐωοε τον συντονι
ν^α ταν γιά ώηοιοθήποτε λόγο τκχοΛο άπο-
συντονιβμώ μ( την δημιοοργια .χειριοτηριου άθφα
λεΙΟΓ
ΡΗΙίΙΡδ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ: Β<*τ«ωαε την κοτανάλωση ρευματος μειωνοντός την στ6 μιοό! Γιά την νία πανευρωτιαικιΊ τηλεόροστ) ΡΗΙίΙΡδ, κ·- Οε προηγμένη χωρα τής Ευρωπης ίδωοε τύν κολώτ»»· τεχνολογικό έαυτύ της Αποκτηστί" την ΡΗΙίΙΡδ <·Η 24Τ 3002 Ο Β 24Τ 3000 Β 360 * 24 Β 380 17 8 320 12 Β 312 η πιο παληα φιρμα στο ηρακλειο ιαφημισεις στο ραδιοφωνο, στην εφημερίδα, στογηττεδο, στην εθνίκη οδο, κ.λ.π. μακεΕες - χωγραφικη μεχ:αξο-;υπια - χαρακτικη επιγραφες παντ,ος ι:υπου ζωγραφου 7 τηΑεφ. 28Ι.Ι6Ι-286.460

ΧΕΛΙΔΑ 4
ΗΡΑΚΑΒΙΟ "Η ΑΛΗΦΕΙΑ,, ΚΡΗΤΗΣ
Ο ΑΓΟΝΙΣΤΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΓΙΟΡΓΗΙ
ΕΝΑΣ άιπό τούς γνήσαους
άγωνισ,τές της 'ΕΘνίκης Άν
τίατασης, ύ Άρκηγός Γιώρ-
γης ΔτΜρουνΐάνης ή Σιτε-
φανογιώρνης, πέθανε την
ηεραομένη θδομάδα.
Ήιταν άΐπό τα ξεχωριστά
πραγματικαί ΐταίλλιηικάρια των
κρηττικων βουνων, πού μέ
τή λεβεντιά, τή μειτριοφρο-
σύνη καί την αδολη διαθέ¬
ση τού, άγΛϋν&ΓΓηκε άποδο-
—«ά, θαιρραλέα καί τίμαα
τόν άγωνα ΐτίίς τιμής καί
τοϋ χαθήχοντος. Καί σά μο
νάδα, άΐλιλά καί σάν άρκηγός
της τιμβτμένης όμάδας «Ψη-
Λορείτης», ηρόσφερε μεγά-
λες ύιπηρεσίες στόν έθνικό
άγάνα, σέ μιά δύσκολη πε-
ρίοδο τού μαρτυροκοθ νη-
σιοθ μας.
Ό Στδφανογιώργης δέν
υπήρξε μόνον 2νας ϋποδει-
ΎΡαιτΐκός άγωνιαΐής τής 'Ε-
βντκής Άναίστασης, άλλά
παράλληλ,α έ>ας Ιδιαιτέρα
καλόψυχος άνθρβαπος καί £-
νας οωοτός σΐκογενειάρχης·
Εϋλΐκρινά ουιμμβτέχοντες
στό βαρίό πένθος της οΐκογβ
νείας τού καί τοΰ ατενοθ
συγγενικοΰ τού περιβάλλον-
τος, τούς συλλυπούμαστε
θερμά καί Ιδιαιτέρα τό γυιό
τού κ. Στέφανο Δραμουνιτά
νη τοΰ όττοίου τόν πόνο θά
άπαλύνη ασφαλώς ή συναί-
σθηση τοΰ γεγονότος δτι εί¬
ναι -γόνος ενός γνήοιου ά-
γωνκπή, μέ άξιάλσγη έθνι-
κή προσφορά στή μεγάλη
τιάννα, την Κρήτιι.
ΟΙ ΙΦΛΚΙΑιΝΟΙ ΠΑΠΑΔΕΣ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ από την σελίδα 1
ζει στή διαπαοών τό μεγάλο
μας Ο Χ Ι στίς ξένες Βάσεις
καί θά οδς τό ψωνάζωμε δοο
βχομιε ν&ρό ατό μά—, σάλιο
ατό στόιμο καί φωνή ατό λαρύγ
γι. Κι' αύτό γιαττί ξέρομε κα-
ά, πέραν 8λων των 6λλων,
δτπ τα τελετηαΐα χρόνια τής
δΐχιτατορίας ό Διοικητής της
Άμιερικανικής Βάαεως Γουρ-
νων (πού τόοο ένττυιπωσιακά
λέιτε δή είναι τώρα ύιπό... έλ-
ληνικό έΐλεγχο) έκανε προπό-
σεις υπέρ τής Κρήτης, γιά νά
γίνη σύνττΌΐμα τό πενττηκοστό
δεύιτερο άστέι.οι της Άμειραχάνι
κης σΓ.ιιοίας!!ΙΙΙ! Κι' αύττίι την
άντεθνωοή πράξη, έστω καί στό
χωρο τής εύχής, δέν θά την ε¬
πιτρέψωμε εμείς, ό Λαός, κύ-
ριε ύττουριγέ της 'Εθνιικής "Α¬
μύνης, γιατί νοΐώθωμιε παό κα
λά άπό τόν καθί>να, τό χτΰπο
ι
ΣΕ ΛΙΓΟ
ΚΑΤΙ
ΔΙΚΟ ΜΑΣ
ΚΑΙ
ΔΙΚΟ ΣΑΣ
«'Η ΑΛΗΦΈΛΑ»
3Ε ΛΑΊ'ΚΗ
ΒΑΧΗ
Πά τή Μάχη
της Αληθείας
δέν φτάνει ένας.
Χρειάζονται πολλοί.
Π* αύτό καλοθμε:
1) Δημοσιογράφους
2) Τυττογράφους
3) Έργάτες
4) Συνεργάτες
5) Έψημεριδοπώλες
άλλά καί
6) Άναγνώστες
ΣΕ ΕΝΑ
ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ
ΜΑΧΗΉΚΗΣ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ
ΣΕΜΙΑ
ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ
ΝΑ ΚΑΝΩΜΕ
ΤΗΝ «ΑΛΗΘΕΙΑΣ
ΚΑΙ ΤΥΠΙΚΑ
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
ΤΟΥ ΛΑΟΥ
θ
ΟΣΟΙ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ
ΣΕ ΜΙΑ ΕΝΤΕΛΩΣ
ΝΕΑΣ ΜΟΡΦΗΣ
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
ΟΣΟΙ ΝΟΜΙΖΕΤΕ
ΟΤΙ Η ΚΡΗΤΗ
ΠΡΕΠΕΙ
Ν' ΑΠΟΧΤΗΣΗ
ΕΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟ
ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ
ΟΣΟΙ ΘΕΛΕΤΕ
' ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΗ
ΠΙΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ
Η ΜΑΧΗ
ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
ΕΛΑΤΕΜΑΖΙ ΜΑΣ
θ
Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΣ
ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ
ΣΤΟΝ ΤΥΠΟ
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ
Ο ΕΚΦΡΑΣΤΗΣ
ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ
ΓΝΩΜΗΣ
ΚΑΙ ΤΟ
ΦΡΟΥΡΙΟ
ΤΗΣ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΕΛΙΓΟ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΗ
ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ
ΠΑ ΠΡΛΤΗ
ΦΟΡΑ
ΕΤΗίΝ. ΕΛΛΑΔΑ
ΑΝΑΜΕΙΝΑΤΕ
ΛιΒΠΤΟΜΕΡΟΕΙίΕ"
ΣΤΗΝ
«ΑΛΗΘΕΙΑ»
Γιά την
ΑΛΗΘΕΙΑ
πού κάνει στίς φλέβες μας τό
'ΕλληινΊκό αΐμα, πού τόσο ά-
πλόχερα έχυσαν οί πρόγονοί
μας σέ δλους τούς άγώνες
τού "Εθνους.
Σ' ΑΥΤΗ τή φωνή μας, προ
στίθεται ή άνττριίικεια τρωνή των
Σνφακιανων Παπάδων, πού έλ
τιίζορε νά διαβασειτε παραχόιτω
καί μέσα ατά τόσο όίρντιαικά
φιΐνφοδέλτια τοΰ συμβολικοϋ
δηιμοψηφίσματος πού κάνει ή
εφημερίδα μας, προστίθΐε,ται ί¬
να άκάμιη ΟΧΙ (γιατί Ναί
δέν μάς ίστειλε κανείς άικό-
μη), τό ΟΧΙ των Ίε.ρέων -κης
Επαρχίας Σφαικίίΐϊν.
ΑΥΤΟ ΤΟ ΟΧΙ κυ.ρΐ€ Ά-
βέιρτοφ π.τοσέζτε το Ιιδιαίτερα
γιαπί άξί^ει ηε.οιοοόιτειρο άπό
κάθε πα.οαιηλανητιικιή θέση ύ-
τιέρ των Βαοεων που δυστυ-
χως παίρνουν μερικοί έχπροσω
ηοι τοΰ πολχτιχοϋ κιόορου δσο
καί άίπό τή θέση τοΰ —.ό κατα
κριτέου Πιλατισμοΰ, δσων τα-
γών «ν&πτου τάς χείρας των»
γιά τό έθιντικό θέιμα των ξένων
Βάσεων.
ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ "Εκ-ροοώ
"ούς καί ώκτιροσώΐΐους Άρ-
χων, Όρναντηιμών κλΐΐ., ακό-
ιμη καί με.Γη,κούς έκς-ροαώπους
τής 'Β~τροιπτ)ς καΐτά των Βά-
ο«ων, μπορεϊτε Μύιριε Αβέ¬
ρωφ νά τούκ: ΐ—ερι&έψετε, στά
τίεριπαχλβγμένα λογοτεχνικά
σχήματα καί στούς δυοκοΛονό
ητους διαχωριομούς πού κάνε
τε γιά τίς Βάσεις, Άιμερκκανι-
κές, Νατοϊκές, 'ΕλΑηνικές κ.
λ.π.
ΕΜΑΣ ομως, των ΛΑΟ, κύ-
ριε Ύπου,ογέ, δέν θα ρδς πε
ε οθτε σεϊς, πού σε-
καί έχτιαίοΰιμε τή θέ¬
ση την άποία χατΑχετε, άλ-
λά ο(5τε καί οί 'Εβραιοαμερι-
κανοί η,οάκιτορβς τοΰ διεθνοϋς
έγκλη,·ματία ΚίοτΛνγκερ.
ΕΜΕΙΣ πού ξέροιιε τό σκο-
τεινό .οόο Μού ΠαΚεί αέ βα-
ρος μας ή 'ΑμεριχαινΜαή Βάση
Γουρνών καί, πού ξέρομε καλ
λίτερα άπό τόν καβένα ηό-
σο Άμερικάνικη είναι, δέν θά
ηαοιτέψωιμε ποτέ τ4ν έλληνι«ό
τιηιτα τού έΑέγχου της.
ΕΛΠΙΖΟΜΕ δπ θά καταλά-
βαιτε ηάρα πολλιά ρέ δσα σδς
γράιφαμε μ&χρι χώρο, άλλά
γιά νά καταΑάβαιτιε πε.οισοότε
ρα, διαβάατε πατχικάτΐω τα λό-
για των Σφακιανων Παηάδων,
πού μ&ς έοτειλαν πρόσφατα
άιπό την «Άετοφωιλιά της
της», τα τιμηιμιένα Σφακιά.
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΤΩΝ ΣΦΑιΚΙΑΝΟΝ
ΓΙΑΠΑιΛΛΝ
Άγςυπντέ κ. Χαρντάκη,
Σδς συγχαίρομεν διά τούς
αγώνας πού κάνε τε έιναντί-
ων των ζένων Βάσεων.
Οί Σφακιανοί Ίερεΐς συμ
υ.·ετέχομεν λ ουν
04 ποόνονοί μας έπολέμη
σαν, ί(γϋΛ'ίο0η.οαν κι' έχυ-
σαν τό αΐμα τους, γιά νά ζή
οωρεν, ημείς τα παιδία
τους, έλεύθεί»! καί άνβξάο
ττιτοι. '
Ή παίνουσία των νεοβαρ-
θάρων οπ' αγια χώματά μας
ώποτελεΐ Πί>όκΙλτνρι καί γιά
ιΐι&ς καί γιά τούς ηρογόνους
μας. Ή άδράνεΜ καί ό συμ
θιβααμός άπο—λοθν ιπροδο-
σία καί θανάσιμον άράριτΐι-
μα. Άς πάρωμεν —τνν θέση
τοϋ ήρωα άγω^στή κι' Κμ
τή θέση τοθ «'Εφιάλιτη» προ
δότη.
Τό άδικοχυιμένο αΐμα των
άδ&λφων μας Κυηρΐων (ν~
ηό άκόμΐι) ώπαιτεϊ άπό δ-
σους είναι ακήμΐΓ} "Ελλτννες
Χρισηανοί, ν' άγωνισθοθν
γώ νά ορύιγουν οί ζένβς Βά-
οεις τί}ς λνκοσυιμμορίας
ΝΑΤΟ καί ΗΠΑ.
'Ερηρός λοιηόν, ν' άγωνι
σθοθιμιε γΐά μιά 'ΕΛΛΛδα έ-
καί
Σφακιά Κρήτης τή 2.2.76
Μέ πολλές «ύχές
ΟΙ Σφακιανοί Ίε-ρείς
Μιχ. Δαιμανάκης
Κων. Χσμσατάκης
Νικ. Γιαννου-λάκης
Παναγ. Χυιηάκης
Νικ. ΠαΐΓαδόοηφος
ΐΜ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΟΥ ΕΜΑΙΑΦΕΡΟΜΤΟΖ ΠΡΟ! ΤΗΝ ΚΡΗΙΗ
Μ κινήσεις (συγχρόνως) στή ν' Αδήνα
γιί^τήν ένότπτά των Κρητικών
ΠΟΛΛΑ ΕΡΟΤΗΜΑΤΑ ΠΑ ΤΟΝ «ΚΟΙΝΟ ΙΚΟΠΟ» ΠΟΥ ΕΠΙαΙΟΚΟΥΝ
ΤΕΣΣΕΡΙΣ Κινήσεις, γίνονται αυτή τή σπγιμή στήν 'Αβήνα,
άπό Κρητικούς (μέΛΐγ τίίς έκεϊ ηαροικίας, γ*ά τόν ϊδιο οκοιίό:
την Κριήττη καί τή συνέίνωιοτι των κρητικών δυνάιιεων.
ΕΝ ΟΝΟΜΑ.ΤΙ τού ένδιαφέροντος πρός την Κρήτη, πού
δέν £χ«ι άιμαηιοθΐτ~[0εΐ ΰιπεύβυνα άιπό κανένα, γίνονται δλες
οί κινιήσεις αύιτές, πού έν© δχουν τόν τιαιοαΐίάνω 'Ενωιτιικό Στό
χο, πρσκαλοϋν άπό την άρχΐ,, συνειδητά Γ) άσυνείδηιτα τό ό.ντί-
θετο άίποτέΛεσμα: ττιν ΔιάοπασηΙ...
ΊΌ ΠΕΡΙΕΡΓΌ είναι &τι ύπάροθει σχβδόν ταυτόσημιτι ού-
μπτωση έχιδηίλώσεως των δραοτηρικτττντων, ηράγμα, πού μβζί
ιμέ α\α σχετικά, δχει ήδη ηροκαιλέσει σέ ποΛΑούς, τή δημιουρ
γία πολΑών έρωτΓνματιΐκ&ν γιά τό άΐΐοτέιλεσιικι πού έπιδιώκουν
αες οί Κΐνφεκ;.
ΑΝΑΛΥΤΙιΚΩΤΕΡΑ, τα
πΐράγ,ιμα,τια £χουν ώς κατωτέ¬
ρω, όπως τα έίζιιοε ό διευθυν¬
τήν μας κατά τό ηρόσφατο τα
ζίδι τού στήν Άθήνα, δπου
μάαστα μετεϊχιε, άιπρόσκλη/τος,
»έ δυό σχεπκίς συιγκεντ.ρώ-
σεις, τής Π.Ε.Κ. καί τού Π.
Σ.Κ.Ε.Δ.
ΟΙ 4 ΚΙΝΗ2ΕΙΣ ποΰ γί¬
νονται αυτή τή στιγρή στήν Ά
Οήνα είναι οί έξεις:
1.— Ή Κινήση τής Πανελ-
ληνίου Ενώσεως Κρηπων (Π.
Ε.Κ.), μιέ έπικβφαΐΛίίς τόν τρα
πεζιααό κ. Δ. Ποθουλάκη-
Ή κίνιησιΐι αυτή, πσύ έκανε
την ιπ&ραομένη Τβτάρτη την
τελειχταία ττ(ς συγκεντρώση,
ατίς 5,30' μ.ρ. στά κέντρο
«Μειγαλόνηρος» των Άθηιν&ν»
ξεκανδ — όπως δήλωσαν οί
ύϊτεύθυνσί της — άπό τή βάση
καί οχοτκύει σέ Παν«λλήνκι
ΚΧίμακα, νά συνενώση αίς
ΜρΓϊπκές δυνάμειΐί (έ.ργάτες,
έιπαγγελιματίες κλπ.).
"Έχει ά.τχίσει τώρα »' δνα
χρσνο άλλά δέν δραατηριο-
ποίήθηκ,ε συνταμώτερα νιαΐτί
περίμενε τίς έζειλίζεις ηού θά
συιμβοϋν στή ουνάδελφο Παν-
ελλήνια έπίσης κίνηοη τοθ
Συνδέοτμου Κρηχών Έπιστηρό
νων καί Διανοουμένων.
"Εχουν κινηθεΐ στίς μβγαλ-
λίτ&ρες πόΑβις της χώρας καί
έτοιμάζουν έιοδοση ένπύιπιου.
2.— "Ι Κίνησπ. τού Πανελ-
ληνίου Συνδέσιμου Κρητων 'Ε
τοχττηρόνων καί Διανοουμένων
(ΠΕΚΕΔ), ιμέ έΐτυκεφαλΐΐς
τόν κ. 'Εμιμ. Λογιάιδη ηολπικώ
μηχανικό, καί ούσιαοτπχά τόν
φυσιοθε,ραιπιευτίϊ κ. Μοτάκτι.
Ή τελευταία συγκεντρώση
της Κινήσεως αυτής, βγινε την
περαορένιη Πέιΐιπιτη οτίς 9 μ.μ.
ατό ξενοδοχεϊο «Μίνως» των
Αθηνών, απού έιπίσης άπρό-
οκλτντσι παοαβρεθήκαίμε.
"Εχουν άιρχίσει πρΐν π»ρί-
που άπό χιρόνο καί ό κ. Μοτά
κης πού είναι ό ούσιασηχός
δημιου<3ΐγός τής κινήσεως, εί¬ ναι ό ϊ&ος πού ήααν άπό τούς ηρωτίργάτες της τρίπης κινή¬ σεως τοΰ Συνδεσμου Κρηιών 'Εταιατηιιιόνωιν, άιλά απεχώρη¬ σε χαί έκανε τή νέα κίνηση σε ΠανεΛιλήνιο χαραχτηρα. Οί δυύ αύτοί Σύνδεομοι, ηού ό £νας χαραχ—,ρίζει δια σπααηηκό τόν. ήλλο, ΰχουν τίς έ,ρχρανέσιτερες μεταζύ τους δΐ- αράχες. "Ηδη ή κίνηση αύηή ένοικιά ζει μεγάλα Γραφεία καί έτοι- μάζει έκδοση περιοδικοϋ. Ή κίνηση αυτή κατηγορηθη χιε γιά Οπσπτη στά Χανιά άπο τόν για,τρό κ. Αρχοντάκη, σάν ξενοκΐνητη, ένω πολίλές σχε- τικές φήικς άκούγονται, χω- ρίς διμως άηοδείξεις. Ή κίνηση πατ,ρονάιρεται ά¬ πω τό ηεριοδικό «ΚΡΗΤΗ», τό άηοΐο ηρόσφατα άΐλλαζε γραμ- μή χαί ηροβάλλει τόν πρθΈ- δρο των Κρητών Άρερακης κ.. Τσουΐρουνάκη καί τόν Πρόε- δρο τί]ς Παγκρτντίου κ. Βογια τζάκη. 3.— 'Η Κίνιιση τοϋ Συνδέ- αμοι> Κοΐγτών Έ~.οηΐκμό.νιι>ν,
(Σ.Κ.Ε.) περιοχάς μονον Άτ
τικϊ$ς, μέ έαηκεφαιλιης κατ' άρ
χήν τον κ. Χατζηδάκτ», Ιδιο-
κτήτη των γνωσχών 'Εκηαι-
δευτΐ>ρίων καί ήδη τόν κ. Σου
ριαόάικη, ποόσωατα έκΛεγέντα
Πρόεδρο.
Άιπό αυτή την Κίνηση 6φυ
ΛΟΓΩ ΠΛΗΘΩΡΑΣ
ΕΠΙΚΑΙΡΗΣ ΥΛΗΣ
ΑΝΑΒΑΛΛΟΝΤΑΙ
Γιά τό έπόμενο:
Ή ουνέχεια της ερεύνας
γιά τα Ναοκωτικά
Σχόλΐο γιά τή Δίκη τοΰ
«'Οδηγητίϊ».
ΟΙ γνί&μιες. των Μεσσαρι-
τδν γιά τόν Άναδασιμό.
Η ΔΙΚΗΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑΚΗ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ άττό την σχλίδβ 1
έξ βλλου Βγιινε καί μέ ιτά σχ<ε τικά ΰοθοα τού πού χα'ραχτή- ραιζε «άφελείς» τούς 'Ηρακλβι- ώΐες, πού πηγαν τήιν ήμέιρα της δίκης τού (22.1.76), σπό δικαατήριΐο καί «κουιτούλησαν την πόρττα». ΑΕΙΖΕΙ έηίσης νά τονιαθή ϊδιαίτερα δή ό ύιπ' άιριθΐμόν 2 θεΐφητικός της χούνπας, ό «τοαχωοός Σάββας» πειρΐ!πλέκ.ει μέ δλες αύτές τίς ένέιργειές τού άνώτ€ρους κραΐτ»6θύς ύ- παΑΑήλους καί μάίλΐστα. της Δι καιοσύνης, Είσαγγελβίς κλπ., όπως περίπου προσπάθηοιε νά περωιλέξη καί τή στάση τοϋ Εΐσαγγελέα κ. Τσεβδ, δημοσι- εύοντας την τεραστία φωτογρα φία, πού είκονιζε τόν διακεκρι μένο έκπρόσωιπο τοΰ Νόμου, «νά χαι·ρετ& ένκαιριδΐως τόν κα τηνσρούμενο Σάββα Κωνσταν- τόιηουιλο>, δταν ό πρώτας θεώ
ρητικός τής χούντας δικαζόιταν
ηρ6 καιρσϋ στήν Άθήνα. Πρέ
Πει δέ νά σημειωθή δτι ή φω-
τογραφία αυτή της «θεριμίίς
»ειραψίας> τοΰ κ. Ταεβά (ά¬
πό 6δρας 'ΐάΑιστα) ιιέ τόν πε-
ριβόητο Σά^βα Καχναταντόΐτου-
λο, δημοσιεύτηκε μόνον
στον «'Ελεύθερο Κόονο» χαί
στην «Μεσόγειο», δηΛαδή τα
φκρέφωνα της Διχταιτορίας.
ΑΛΛΑ όκόμη πρέπει νά τονί
ιχαμε την θρασύ,τΐϊτα νέ. την ό-
ποία ό τοπιχός Σάββας, προ-
σπάθησε νά εξαπατήση τούς
έλάχιρτσυς άναγνωοπβς τον,
γράφοντας δή ή έφπΐιερίδα
τού ίδιώχττροε (Ι) καιτά την
διάρικεια τής διχιτατορίας». Εό-
τυχ&ς πτΐρε την απαντήση πού
βπρειηε άστό την «Πατιρί-
δα», ή άποία, ώραιώταιτα έξή-
γησε δτι ή δίωξη ούπί| τοθ
Γιραιμιμαΐτικάκη, δέν £ντνε δΐτως
ίίγΐραφε ό ϊδιος γΜΐτί τδχα μου
δγραφε κατά τοθ καθεστώτος
τής 7€τίας, άλλά γιαιτΐ σχρεφό-
ταν κατά της Δΐκασπκης Άρ-
χήςΙΠ Καί είναι γνωστοο δίη
την έιποχή τής Δω~ατορίας ή
ιμόνη Άροτή «ού δέν άλώθη-
κε καί δέν ύηε·/ο»κε (κααά τό
δυνατόν) ήταν ή Δικαστική,
πρβτγιμα πού δείχνει δ~ δΐκ)ΐος
τάτβ σχοεφόταν κατά τής Δικα
στικιής Άαχης, £ηαιζ€ τό παι-
χινίδι τής χούντας, δ—ος είναι
γνωστό δτι όντως Κπραζβ ό
'Αραστοιτέλης ΓραΜΚΐαικιάκης.
ΕΜΕΙΣ σεβαατήκαικ;, παο'
δλα αύιτά, τα λευκά τού μαλ-
λιά, ποΰ τόσο πσλύ έπικαλεί-
ται συκνά κοί μετά τή γνωσιτή
ΑΝΑΚΟΙΝΟΙ!! - ΠΡΟΙΚΑΗΙΗ
Ό Τοιμέας ΣυνοΜα&ν Ηρακλείου (τής Κ.Ν.Ε. θδς καλεϊ <ηή αυνεστίαση πού όργα.νών«ι πρός τιιιιή ιτοϋ Α' ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ, ή Δευπ^ρα 16 τοΰ Φλεβώρη, ώρα 8 μ.ιμ. στο κεντρο «ΖΑΜΆΝΙΑ». Τιμή ηρόσκλησης 130 δροτ. Προσκλήρεις θά δΐατίθενπαι καί στ6 κένΐτρο. Τό Τομεακό Συμβούλιο Συνοηαων τής Κ.Ν.Ε δίκη μας καί ΐτήν πα/ραίτηοή τού άιπό την περαιτέρω δίωξη, δέν άοχοληθήκαιιε μαζί τού. Τώρα, διμως, πού άριχίζει κά¬ λι νά ανοίγη θερατα. Τώρα ηού άρχίζει νά ξύνη πληιγες, ένβ ξέρει ηώς θά τρέξσυν πΰο τής έφταετίας. Τώρα ηού πάη νά έυπΛέζη καί έχ- ηροσώπους τοΰ Νόμου, σέ υπο θέσεις τού, τώρα θά ξαναμιλή σωρε. Καί άοκΐζομε άιπό οήρε ρα. ΕΚΕΙΝΟ δμως ηού πρωτο- λέμε (γιά νά λέιμε καί τοΰ ανραβοϋ τό δίκηο) είναι δπ ό Γραμμα-κάκτ)ς ϊσως κάνη, κα λά νά πειριηΜκη βξιους έΊκπρο σώηους τής Εΐσαγγελιχίής Άρ χής, στά ΐΒΤΕ'ρδεμένα τού μετό χτενα, γιαΐτί ή Ιδία ή Είσαγγε λαχή Άρχή ήτκΐν έκείνι» πού άοχησε ατην γνω<~ή δίκη |ΐας ίίορεση ύιτβ6ΐ> τού Νόμου, δταν
ώς γνωστόν είχαμε άθωωθεί
πρωτόδιχα άδω στό Ήιράκλειο.
άιπό μήνυση τοΰ Γραμματικάκη.
ΚΑΙ ΤΩΡΑ άκολουθοΰν ευ¬
θύς ηαρακάπω, οί σχετικές δη-
λώσεις τοΰ χ. ΣκουλικάΙρη.
ΤΟΥ
ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ
Α. ΣΚΟΥΛΙΚΑΡΗ
κ.
«Κατόπιν τής γνωοττής ε¬
ξελίξεως τβτν οποίαι βίχεν
ή ύπόθεοβς διά την ματαίω-
σιν τής θίκΐκ τοΰ διευθυν-
τσθ ττ»ς έφιτιΐεριίοος «Μεσό-
■γβισς» Άιριιστστέλη Γρα,ρρα-
τΐκάκη, με·τέβην είς Άβήνας
(ώς άνέγραψεν ή «Άλή-
βεια» καί έν συνεπεία ή
«'Ελβυβεσοτυ»τία»), δπου
«αί ηρά^ικηι συ·νήντηοα χον
Ύίπουιργον Δικαιοσύνης κ.
Κων. Σιτεχρανάκην, είς τόν
οποίον κα£ άνέφερα τό περα
σ,τατιικόν, κηθώς έηίσης χαί
τό δτα συ<Γΐτείται ή άνόμι- ξη τοΰ όνάΐιατός τού γύρω ά—5 την ύαβόθεοιν καί δτι γί νσνται δυοηκνή σχόλια δι' αυτόν. Ό κ. 'Υπουιργός Διχαΐο- ούνης ιμοθ ετόνισεν, ενώπι¬ ον των Ίδηηέρων Γραμμα •πέων τού κ.κ. Άβαναοούλη καί Πιετιραχώκη, έιπί λέξ«ι, τα εξής: — νΕχω πλήρη άγνοια τής υποθέσεως. "Εν συνεχβία δδωσεν εν¬ τολήν είς τόν κ. Άθανασού Αην νά τοθ καλέση την έηο ιΑνην πρωίαν εύς τό τηλέ¬ φωνον, τόν κ. ΕΙσαγγελέα 'Εφετων Κρήι—ς; καί τόν κ. ΕΙσαγγελέα Γϊλιιιμμελειοδι- κων 'Ηρακλιε1ου>, προ»ίειμέ
νού νά δώση εντολήν όπως
δ^νβργήσουν έρευναν έτά
,τής ύποθεσε·ις καί νά
άναφέρουν σχίρτακώς.
Έηίσης μσθ εΐπβν ό
Ύηουργός Δικιαιοούνης
ίτό άπστέλεσμα τής ερεύνης
αύιτής, θά τό άνοκαινάιση
διά τσθ Τύπου».
τοθ
κ.
βτι
γε ό κ. Μοτάκης, γι«τί, ΰπως
λέει, δέν ίίθελαν μ©ραικοί νά
την κάνουν σέ Πανελλήνια βά
οη καί έπεδίωκαν γιά μέΛ,π μό
νο την «έλίτ» της έΐταστημονι
κης παροικίας των Κρηιτων
τής Αθήνας.
'Υπάρχουν φημες δτι μέσα
οπήν κίνιηση αυτή ίίχουν εΐσχω
ρήσει μερικοί Μασόνοι.
4.— Ή τέιταιρτη Κίνηση εί¬
ναι ή γνωστή... καί μή έξαιρε
τέα τής Παιγκ,ρητίου, πού μέ
την πρωτοβουλία τοΰ άντυιρο
έδρου δικηγόρου κ. Άν—ανα
κάκη οτοχεύει τώρα στή δημι
θΜρνία 'Ομοαπονδίσς των κρη
τικών σωρατείων.
Γιά την κινήση αυτή λεγον
ται έττίσης πολλά, καί άιπό μέ
λη τιϋν ΐ)ρα.ων προηιγου(μέ.νων.
Είναι γνωστόν δτι ή Παγ-
Μθήτιος έχει άποτύχει οέ πά-
ρα πολΛά καί δτι μόνιμος
Πρόεδρός της είναι ό Μασό-
νος κ. Γ. Βογιατζάκτις, στενός
συνεργάτην τοΰ Πατΐακοΰ καί
τοΰ Άνδρεάδη τώρα καί 20
χιρόνια.
Τό περίερΐγο είναι &ιι έν©
δλο» καταφέρονται κατά τής
ΠαγΜρητίου, καμμιά κίνηση
δέν £χει στοχο νά την πάρη
οπά χέρια της, δεδομενου δτι
προκειται γιά τό σωματείο έ-
κεϊνο ηού δχει ουνδεθεί περασ
σότερο άπ' δλα μέ την Κρήτη
καί πού έν ονόματι τής Κρή¬
της £χει ήδη π&ριουσία βνω
των 300 έκατσμρυιρίων (Ι) 8-
πως λέχ0ιικε πρόσφα.τα.
Τό θέιμα των κανήσεων αυ¬
τών, πού ξεκτνοΰν γιά τόν αύ¬
τό αχεδόν ακσπό, άιπό διαφοιρε
τική βάση καί μ£ εντονες υπό
νοιες διασπάσεως των Κρητώ>ν
έιςτός Κρήτης, θά μάς άιπασχο
λήση ατδ έγγύς μέ-λον λβπτο-
μερέστ€ρα.
ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΠΜΙΟ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ άπό την σελίδα Ι
σκολη θέση τοΰ πρώτου κοινοβουλευτωίθΰ έΝΠιροσώπιου της
Κυβερνώσης παρατάξεως οτό Ήράκΐλιειο, ό οποίος, παρά τίς
συστάσεις μας, έσπευσε νά έξανγείλη τίς παραμονές των έκΑο
γών την Ιδρύση Πανεΐπστημίου στό Ήράκίλειο, τό όποίο ώνό^
μασ€ καί «Μινωϊκό» καί γιά τό όποίο κυιαΧοφό,ρησε, γιά απάνια
φορά στά χρονικά τοΰ Κρητικού Τύπου, καί την εφημερίδα
< Δράσις» οέ δεύιτερη έκταικ,τιη Έκδοση! ΛΥΠΑΤΑΙ καί όσους πολιτικούς άκολούδηοαν τόν 'Εμιμ. Κεφαλσγιάννη, στήν άνυκολάγηιτη άπόφαοή τού, πού εΐ- χε σάν άποτέλεσιμα μεταξύ άλΛων, νά μείνουν καί οί ϊδΐσι έιιςτός τοΰ ΰπουρνικοΰ νυ,μφώνος, άλλά καί νά στερηθή ο συτνέΜεια ό Νοιμός "ΙίρακΑεΙου, ενός 'Υιπσυργείου πού τό έ- δικαιοϋτο. ΛΥΠΑΤΑΙ δμως, κυρίϋκ;, γιαΐτί έπαληθεύτηκε στί«; ΐιροβλέ- ψεις της ή έφημερίοα αυτή, πού δλεγε μέχρα προχθές άκόμη, άλλά καί οιτάν δημοσιευόιμιενο πρόλογο τής δρευινάς της γιά «Τό ΠανΒΓπστήμιο Κρήηης καί ή πραγματιική Άλήθεκ1» πού κα ταχιωιρεϊται στά σημερινό φΰλλο ιμας, δτι δέν θά γίνη στά Η- ράκλιειο Πανεπισιτήμιο τί κι' δν γίνη δέν θά γίνη σωστό. ΛΥΠΑΤΑΙ τέλος, γιατί μέ τίς άποφάοεις τής Κυβερνήσεως, δέν εΐπώβπκε στάν Κρηιπκό Λαό ή Άλήθεια, γύρω άπό τό σο- βαιρώτατο αυτώ θέιμα. ΑΥΤΗΝ την Άλήθεια θά λέγαμε μέ μιά δρευνα πού προ- ΥίραΜμσίτίζαρε άνάμεσα (—ούς «πκρανείς Κρηττες έτπστήμο'νες, δΐανοουιμένους, πολιτικούς κΑϊτ., καί την όιποία θά άναγγέλαμε, στό σημείΑνό μας φΰλίλο. 'ΊΙρθαν ώστόσο οί Κυβερνητιιαές έ- ξαγγελίες, άλά πορά την Οπαρξή τους, δέν διοιρθώσαμιε τό ακοπό τής βρευνας ο&τε καί την άιποσύραιμε, άν καί ξέρομε πόσο δύοκσλο θά είναι τώρα οέ άραοετούς νά άιπαντήσουν. Δέν ΐκΐιράζει. 'Η ερευνα θά γίνη ό~ΰσδήποαε ΚΙ ΑΝ ΑΚΟΜΗ δέν μας άτΐαντήσουν, έίμείς θά ποΰιμε δοη άπό την Άλήθεια γνωρίζαμε, γύιρω άατό τό Πανεπιστήμιο Κρΐν της. Τό χολοβό πνευματίικό ϊδρυιμα, πού ένω θά μποροΰσε μέ μιά άιπλή λύση νά προοφέιρη πσλλά καί νά σταματήση την όπαράδεχτη καί έιπακίνδυνη διάαπαση των Κρητών, έν τού¬ τοις, μιέ τίς ΓΜρειμβάαεις πολΛων καί διαωόρχιιν καί μέ την εύλογία τίδιν παλιπΜΗ&ν, άικΐόμη καί των «δογματικών» πού ίίξε- ραν νά κάνουν έξαγγελίες άνεύθυνες δπως άποδείκτηκε, δυ- στυχως προβιλ'έιπιομε δχι θά ουνβχιστή ή τούλάοαοιτον δβν θά άιποσωβηθη. ΠΟΤΕ αρα>ς δέν είναι άιργά. Γιατί ρπορεϊ νά νώλησε ό κ.
Ταλιαοοΰρος, άλΜ δέν μίΝιησαν καί κάπσιοι βλλοι, ϊσως παό
ύπεύθυνοι καί πλέον ένιδιαφερόρενοι άιπιό τόν άξιότιυο κύραο
ύφυιπουιρΓγό.
«Η ΑΛΗΘΕ1Α», στό έπάμενο φΰλλο της θά πή σλτ> την Ά¬
λήθεια γιά τό Πανειτπιοττνμιο Κρήτης καί θά άντικρούση τίς Κι>-
θερνηιτιχΐές έξαγγελίες σημιεϊο πρός σημείον γιατί, παρά τό δτι
υίοθετήθηκε 6αοικά ή πρόταοή μας, νά γίνουν δυό άνεξάρτητα
Ίδρύμαιτα, Πανεαι»>θιτήμΛο καί Παλυ,τεχνείο, δυρτυχως δέν ό-
λοκ,ληρώθηκε.
ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ λοιπόν θά άρχίαω,με την δρευνά μας,
μέ τίς δακές μας άιπόψεις καί μέ την έλΐτίδα δτι παρά τίς κυβερ
νητικιές έξαγγελίες, θά ύιπάρξουν Κρήτες ηνευματιικοί ανΛρω
ποι καί ηροαωπιιΐΜάτητες γε,νικά, πού θά ηοΰν δ,τι γνωριίζουν
καΐ δ,τα ησττεύουν.
!Ε3 ΑΛΛΟΥ θυμίζομε σβ άρκετούς, χωρίς φυσαικά νά θεο>ρ»ι-
θή δτι τούς άηεΐΛοΰμε, οτα £χομκ τίς εγγιραφες καί μαγνηιτοφω-
νημένες δηλώοεις τσυς, πού — Λν χρειαατή — θά τίς θυμίσω-
}ΐε στόν Λαό, δτσι γιά την Ιατορία τοΰ ηράγματος.
ΛΙιΓΊΙ χαρά λοιπόν καί κολύ ηε.ρισσότερη λύπη άηό τίς
προχθεσινέΐς άποφάοεις της Κυβειρνήσεως, ή όποία — δυστυ¬
χίας — δέν τολμιησε νά Λλσκληρώση καί νά κλείση ένα οοβα-
,ρώτατο θέμα. "ϊσως νά τό τολμήση ό ϊδιος ό κ. ΚαραμανλΓίς.··
Η ΕΡΕΥΝΑ ΠΑ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ άττό την σελίδα 1
μιέ τό θέμα. Καί αύΐτές οί γνώ
ιμες — δλες — πρέιπει νά ά-
χσυστοΰν.
ΠΙΣΤΕΥΟΜΕ άπόλυ/τα
στήν ένημέιρωση, θ{Γην πληρο¬
φορήση τοΰ Λαοϋ καί στόν
Διάλογο. Γι' αύτό άνοίγομε ί¬
να δηρόοτο διάλογο άπό την
«Άλήβεια», πάνω σ' αύΓτό τό
σηουοαιότατο θέ,μα. Δέν ζη-
τοϋ,με σπουδαϊα πράτγματα.
Την Άλήθεια μόνο. Καί κα-
λοϋιμε, δσουις τή γνωρίζουΝ
νά την ποΰν.
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ άνθρω-
ποι, Πολαττΐίκοί, Σωματειακοί
ηαράγοντες, Δημοτικοί βρχον-
τες, καί γενικά σηοιος £χει
μιά ί—Εύθυνιη γνώμιι, καλεΐ-
ταχ νά την έίκβέση. Ή εφημε¬
ρίδα αύιτή, 6ηως είναι γνω¬
στό, δέν λογοκρίνει άνάλογα
μέ τα προσωιπιικά της γοΰστα
τα ιεείμενα πού τής άποστέλ-
λοντται, νι' αύτό έξ όΐλλσυ κα-
θιέρωσε, μόνη άπό δλες τίς έ
φττμβρίσες, τό ΐ'ΕΑεύθερο Βή
μα». "Ενα τέ,τοιο Βήμα, άφΐε
ρωμένο στό Πανεπιστήμιο Κρή
της, άνοίγομε άαιό σήιιερα καί
τό διαθέτομε σέ δσους νοιϊ-
ζουν δτι τό χρειάζονται.
ΕΜΕΙΣ θά καλέσωακ μερά
κούς καί ΐιρώιτους άιπό δλους,
δυό αξίους νέους έιπισττιμο-,
νες: Τόν κ. Νίκο Παναγιωτά¬
κη, Καθηγητή τοΰ Πανεπι—η-
μίου Ίωαννίνΐΰν καί τόν κ.
ΜΊχόλη Νικολ ιδά»οπ, ΦΊλόλο-
γο καί Παόεδοο τής 'Εηιτρο-
πής.
ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ, είναι σέ θέ¬
ση νά μδς ποΰν ένδιαφέρσνιτα
ηράγ/ματα, γιαιτί έκτός των
αλλων, είναι άΐτό τούς τψώ-
τους πού «πάλαιψαν» τό θέ-μα,
άιπό τούς δύακολσυς καιρούς
της Διχιτατορίας, μέχρι καί σή
ΔΗΛΩΝΟΜΕ δτι μέ τούς έ-
Νλεχτούς έΐΒατήιιονες δέν ?χο
με κάνει καμριά προσυνβννόη
ση, δπως, έξ ίλλου καί μέ κα
νένα άλλον.
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ Κρήτης
λοιιηόν... καί δσοι πκκοί προ-
σέλθεχε!
Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΝ
ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟΝ
ΟΙ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟΙ γιόρ-
τασαν την περασμένη βοομά
δα, τόν π,οοοαάιτη "Αγιό τους
— τόν "Αγιο Ζήνωνα — καί
στό γεγονός άΜριβώς αύαό ό-
φείλεται μιά μικρή καθυστέ.ρη
ση διανορής τής άλλιιλογραφί-
ας.
Μ '
Η ΓΙΟΡΤΗ τους μάς δίνει
την εύκαΐί>ία νά άπευθύνωμε
έ-γκάροιες εύχές σ,τή αυμΐκιθΐ:
στατη αυτή τάξη, ή άποία νέ
εύσυνιειδησία καί κΛπο, εκτε¬
λεί !ΐιά οτπουιδαία αποστόλη
γιά την όποία, ένώ δλοι άνα-
γνωρίζοιμε τή μιεγάλη σημασία
της, έν τούτοις άρίκετές φο-
ρές έικφράζομε παράιπονα, ξεκι
νώντας άιπό παραμικρές καθυ-
στβρήσεις ατήν άλληλογραφία
μας.
ΕΠΕΙΔΗ ή έφιημερίδα αυ¬
τή έξυιπτιοε,τεΐται άπό τούς Τα
χυδρομΐκούς ύπαλλήλους, θε-
ωρεϊ χρέος της, πέι.οαν τοΰ
εύχαραστώ πού τούς άπευθύνει
καί έκ μέ·.οους τοϋ άνα.γνωστι
κοθ της κοινοΰ, νά τούς εξη¬
γήση δτι αν κά^ιοτε γινόμασαε
φορτΐίκοί είναι ακριβώς γιατί
μάς έχουν συνειθίσει στήν ά-
πόλυτη τάξη καί στήν ταχύτα
τη διεχπαιρέωση πού κατά
κανόνα έπιδεικνύουν στήν εκ¬
τελέση τοθ σημανπκσΰ £ργου
τους.
ΙοΦΙΒΡΟΥΑγΜΟΥ
ϋ^-^■—
«ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ ΤΟ ΦΑΚΕΛΟΛ.Α»
ΕΙΠΕ ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΔΙΚΑΙΤΗΡΙΟΥ
ΛΑΟΣ:-Πόσο βάδελα νά τό πιστέψω...
(ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΒΕΛΙΓΡΑΑΗ)
Η ΔΙΚΗΤΟΥ ΚΟΚΟΛΑΚΗ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ό-ό την σελίδα 1
τίς άσ,τυνομιικές Άρχές σχε-
τίζονΐταν μέ άνηλίκους, μαθη-
τές καί αλλους νέους, οί όποί-
οι ηαίζουν χαρτιό., τάβλια, πό
δοαφαιρακια καί Λλλα *ηαί-
γναα» μ<έ άνΐτικείμενο τό κέρ- δος. "Οπως είναι γνωατό ό ίδιο- χ.τήτης τού Σφαιρισττιρίου Κο κοΛάκης μεταξύ των βλλων θρασυιτάτων απειλών, ε&ιε στό διευθυνιΐή μας, χαραχΐηριστι- κά δτι «θά τόν μαχαιρώση» βν γράφοντας λέξη τοΰ •προκαλέση ζημία καί δτι «δέν θά τή γλυτώση, γιατί ίίχουν συνεννοήθη γι" αύΐτό 100 μα- γαζάιτορες». Άξίζει νά σΐϊμειωθή δτι ένω ό Κοκολάκης φώναζε στό δι- ευθυντή μας «ποίος εΐσαϊ έσό πού ιωΐήκες έδώ νά κάνης £- λεγχο, πού δέν μπαίνει οί5τε ή ' Αστυ νομία», διαπιστώθηκε ότι ήδη ή Άατυνομία σέ δλεγχο πού εΐχε κάνει εΐχε βρεί μέ¬ σα καί άνηλίκους. Χαραχτηραστικό έιπίσης τής θ^σύτητας τοΰ δράστη ήταν τό βτι δταν ήΊρθαν οί άνδρες τής Άαιέσου Δράσεώς, ό Κο¬ κολάκης τούς {Γλεγε: «αύτάς είναι εχθράς των Άρχών και τής Χωροφυλακής ένώ έγώ ήρουνα 10 χρόνια χωροφιΛα- κας». Ή δίκη παρσυσιάζει Ιδιοΐΐε ρο κοινωνικό ενδιαφέρον, διά τι κατά τή διάρκειά της θα ά- πσκαλυφθοΰν οτοιχεΐα οχεπ- ζόιμενα ·με έγκΛηΙΜτικές ήθι- κές ένέοιγεχες είς βάρος άνπ- λώτων, μαθηίτΛν καί δλλων νέ ών, πού σύχναζαν οτό Σφαι- ριστήρ>ιο Κοκολάκη.
Ώστόσο πολλοί Ήρακλειόν
τες καί κυρίως γονείς, έξεδί'ι-
λωσαν θεομά αίσθήματα συμηα
ραστάσεως ποός τόν άπειη-
θέντα διευθυναη μας καί ζή,τη
σαν νά έντείνρ. τίς ένέρ-
γενές τού ώστε οί άρμόδιες
Άρχές νά κΧεΙσουν παρομοίου
εΐδους ' «χαταοτήματα», πού ο-
πωσδήπσΤε είναι ψυχοφθόρα
πρός τή Νεολαία καί κυρίω<, τή μαθη-πωσσα. Μάρτυρες εχουν προταθί). ό Διοΐκηιτής Χωροφυλακής κ Πηΐλιχός, οί δύο χωροφύλακες τής Άικέσου Δοάσεως καί^οί νέοι πού άπεικονίζονται οτιγ Φωτογραφίες πού ποόλαβΓ ο πάρη ό διευθυνττκ μας. πρί άπό τό έττεισόδιο ΡΟΤΟΥΜΓ: ΚΑΡΛΜΛΝΛΗ · ΚΕΦΑΛΟΠΜ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ά-ό την σιλίδα 1 μένη άγανάοοτηση φυοικά, πού οδς έκανε μέ έκΐτακτες έκδόσεις ό κ. Γιάννης Κεφαλογιάννης, λεγοντας σας δτι «*έν θά ~βα- ατή συγγενικούς χαί κα,μϊΜτικούς δεαμούς. καί οποίος τολμήση νά πάρη τό Πανείπιοτήμιο άπό τό Ρέθυμνο. θά περάση πάνω ά¬ πό τό πιτωμα τού;». 8) Μπορεί-κ άκόιμη νά μάς πή— γιατί, σχι μόνο τό 'Υπουρ- γείο Γεωργίας δέν πήρατε (δπως λέγατε) άλλά ο&τε κάν ίνα ύφυτπουιργείο δέν σας £δωσε .νιέχρι τώρα ό κ. Καραμανλής, ΐτού σας Εδωοε την ύπόσχεαιι ϋπι τό Πανβπιοτήμιο θά Υτνη στό Ήράκλειο καί την έντσλή νά τό έξαννεΐλειτε; ΚΑΙ ΤΩΡΑ έσείς άξιότιμε κύριε Καραιμανλή, σάν άοχηγός τής «Νέας Δημοκρατίας», άλλά καί σάν Πρόεδρός τής Κυβερ¬ νήσεως, ά—αντήοττε μαυ, σάς ηαρακαλω, στά εξής, γιατί πι- στεύω δτι ή εφημερίδα αύτη θά «πάση τό φρδγμα τό σωυα- τοφυιλάκων πού σδς κυκλώνουν καί δέν σάς άφήνουν νά ^ρθε τε σέ έηαψή μ,έ τή λαίκή πρανυΛτιιικΟΓτητα, &πως τό εχει σπά- σει αλλες δυό φορές μέοαρι σήμερα. "Άν λοιπόν αύιτό συμβή καί «ή ,μικρή αυτή έφημερίδαι 6χει την τιμή νά διαβαστή άπό οδς, άπαντήατε της, γιαιτί έχετε —ατεύω »ρέος, στά εξής: 1) Γιατί, άφοΰ δώοατε την ύπόσχεση στόν κ. ΚεφαΑογιάνντι καί τόν άφήσαιτιε νά χρησιιμοηοιήση γιά πολντική εκμεταλλευθή δνα ίερό θέιμα, τό θέμα τοϋ Πανειηιατηιιίου, τελικά τον άφήνε- τε έικτεθβιμ^νο, όΛιλά καί μένετε κι' έσείς ό ϊδιος; 2) Γιατί δέν τόν κάνατε ύπουρνό ένω 6τσι εΐχατε άφήοει νά διαφανή προεκίλογιΐκά μέ την ύφυπου(μγοηοίηοή τού στήν Κυ- 6έ.ρνηση 'Εθνικιής 'Ενόττη,τας καί μέ την ίδιαίτερΐ} μεταχείρηση πού τοΰ κάναιτε μέ τό νά τόν 6χιε.τε δίπλα σας στήν προεκλο γΐχή ομΐλία οας καί μέ 6Λλα παλλά γνωστά βεβαία καί σέ ο&ς άλ,λά — δυστυκως γιά πολλσύς — καί σέ μενά, Μήπως γιατί «τα έχανε ιμούσκειμα με τό Πανεβτιατιήμίο», (τίς θυμάστε αύ¬ τές τίς κουβέντες ηού εϊηατε σέ έτονο Οφας, σε μαά άηό τίς λίγες φορες πού έκνεαρΐστηχατε τόσο, μετά την έπίι—ωση τής γαιλατιικής «ύγένειας σ,τόν χαραχτηρα σας,) "Η υήηως καί γιά ώλλους «-ρόσθετουις λόγους»; 3) Μήπως γιά τό ϊδιο θέίμα τοΰ Παν£ΐΐιστπ)ΐίου, δέν κάναιτε υφυπουργό 'Υγιεινής καί τάν κ. Γιάννη Κεφαλογιάνν!ΐ. πού άν δεν άιπαττωιμε ήταν στόν κατάλογο; 4) Τί φααί€ΐ ό Κρητικός Λαός δμως, καί κυρίως ό Λαός τοί) ΗρακΙλεΙου, άξιότιμε κύ,ριε Καραμανλή. νά πληρώνη τελιχώ τίς ένδοκομραηΊκές δΐίνέξεις καί τίς άψυχολόγητες ένέργειες ενός ή δύο βουλευ^ιΰν η καί έσδς τοΰ ϊδιου, έιπειδή συιμηίπτει νά εΐσηε ό άιροαιγός τής παραιτάξεως πού πήρε τίς έκλσγές κοι ό Πρωθυίΐουργός τής Χώρας, "Ακριβώς, σ" αυτή την έηικίνδν- να πα,ρΕξηγήσιμη (ΐύμ-τωση είναι ηού πρέιπει ό Πρωθυπουρ- γός νά θυσιάζη τόν Άροϋηγό τής Παρατάξεως. 'Εσεϊς τό κά- ναιτβ; 5) Μήηως κύιριε Καραμανλιή, τό θέ,μα τοΰ Πανεπισιτημίου καί ή άΐιαράιδεχτη διασπο,ρά των Σχολων τού, πήρε αυτή την ανελιπιατη τιρσπή, έιπει,δή τό ήθελον δυό κυβερνητικοί Βουλευ- <τές, συνγενεϊς κατά σύμακωση, χαθένας γιά λογαραασμό τού στόν Νσμό πού πολιτεύεται, ΚΥΡΙΕ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ, πρ^πει νά γνωραζετε δτι έγώ ό «?- σχατος» δπως σεϊς ό ϊδιος μέ χαραχτηρϋσα^ε, δτυχε νά γνωρί- ζω πολΛά. Κι δλα, δσα ξέρω, τα λέω καί θά τα πώ την ώρο που τιρέηει, βσχεπτα ,μέ τίς τόσες άπειλές καί πιέσεις πού δεχτή κα καί δέχομαι, γιατί συνέηεσε γιά καλή μοϊρα τοΰ Λαοΰ κοί κακή τής παρατάξεως οας, νά συνεργαστω άνεξάρτητα βεβαία, αΐΛά οπωαδήποτε μα<ί σας προεΜλογιχά καί νά πιατέψω μερ»- κά οασ»κά πράιγΐμα,τα άπό δσα εΐχα την τ^ιιή νά συ<ΐ|τήσω μέ τον αξιότταμο άδελφό οας κ. Άχιλέα καί μέ τόν έηίσης άξιότιμο καί στενό συνεργάτη οας (παληό άριχισυντάι~η δικό μου σύ Γ^° Χρ6νθ) κ· Λ^^Ρ10· 'Αλλά κΐΗρίως νά τπστέψω κάτι καί άπό οδς, αύτό δηλαδή πού μέ αυγκίνησε ηε.ρισσότερο την κρίισιμη έθνωπή ώρα ηού έπιοτρέφβτε καί ηού σάς άρεσε νά λέ- ΤδΤτντίτνΗ άί>ετή της Δημοκεκκίας είναι ή Άλήθεια».
ΛΖΛΙΣ καί πολλοί συνεργάτες σας ηιό δξιοι καί πιό μεγό-
Αλι από έμένα τόν μωαρό, μέ τίς τόσες άσχολίες σας «κος νά
τό ξεχάσατε.
ΕΓΩ δμως, - καί συγχωρήστε μου τόν έγωίσμό - , δέν τό ξέ-
χασα καί θά ηροο—αθήστ» νά μην τό ξεχάσω ποτέ, γιααί έκτός
τού ότι τό πιστεύω, είναι καί ή ιμόνιμη απαντήση πού δίνω δ¬
ταν με ρωττοθν: γιαιτί - δαττω καί χάπως άνεξάρτητα, - συνερνχΊ
~η«ες μέ τόν ΚαΓ>αμανλή,
ΠΕΡΙΜΕΝΩ λοιπήν, άξιότιμοι κύριοι Καραμανλή καί Κεφα¬
λσγιάννη, απαντήση ατά έρωτήματά μοί* πού είναι έρωιτήματα
«Λ μιας πολύ ,μεγάλης μερίδας τού Κρητιικσΰ ΛαοΟ, μαά ηού
λια^τ^^0 τ6σ° Ο0βαρ6' έ&νιχό καί ίε^ θέ^α·
Δ1ΑΦΟΡΕΤΙΚΑ, ηοό εΰχομαι νά μή χρειαστή, θά
στώ νά άπαντήσω έιγώ ό ϊδιος γιά δικό σας λογαριαονό.
καί δΐτως εϊπαμε, ό Λαός πε·ριμένει....
Μ. Χ.