98462

Μεε·εε··εεε··εεεεεεε·εεεεε·εε··ε·······Μ····Μ·Μ·Μ#ΜβΜβ
Χαράς σ' αυτόν, ηού πρίν μέ χώμα,
τοθ φράξουν οί αλλοι τό στομα, προλάβη
νά π·ϊ δστω καί μιά συλλαβή δική τού.
Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
ΕΞίΙ ΟΙ ΞΕΝΕΣ ΒΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
Η ΑΛΗ
ΕΙΑ
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ
ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ
Διβοθν ν**Β: ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ
ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ
ΔΕΥΤΕΡΑ 23 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ1976
ΗΡΑΚΛΕΙΟ — ΚΡΗΤΗΣ
Γραφβΐα: Μαρογιώργη 9
(Πλατεία Άρχαδίου)
Τηλ.: 280.291
Χρόνος 1ος Αριθ. Φύλλου 38
Τιμή φύλλου βρχ. 9
Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΑ ΤΟ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
««••♦ε···············
ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ
ΤΟΥ
κ. ΜΙΧΑΛΗ
ΝΙΚΟΛΙΔΑΚΗ
·εεεεεεεεεεεε·ε·εε·εε
ΟΠΩΣ είχαμε άναγγείλλει <-ά ηροηνούμενο φϋλλο μας, άρ χίζομβ σήμερα την έρευνά ιμας γιά την πραγιματϊκή 'Λλήθεια γνραι άπό τό Πανε—στήριο Κρήτης. ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ιμάλκπα πού ό κ. Μιχάλης Νκολιδάκης, μέ χρι πρό τινος Πρόεδρος της 'Επι-φαπής ΆΓγώνος γιά τό Πανβ- -στήμιο, άνταϊΜΐορεΒηκε άρέσως στήν πρόοκλησή μας καί ήδη ή έρευνα άρτχίζει ;μέ τίς δικές τού άπόψ'εις. "Ετσά, δέν χρειάζε ται νά ηαρββέοωμε τίς δικές μας, γκπΑ έκτός τ6ν κ. Νικολώά- κη, ήδη μδς &ττειλαν τίς γνωμες τους άρκετοί έΐπστήμονβς. Οί δικές μας άπόψεις θά άκολουθήσουν μετά. ΥΠΟΓΡΙΑΜΜΙΖΟΜΕ χοί πάλι δτ» καθένας μπορ£ϊ νά έκφρά οη άπό τίς στήλες ιμας τίς προσωπικάς τού ύπευθυνες γνωμες, ώστε ό Λαός νά μάθη την τιραγματική Άλήθεκι, καί νά μορψώ — γνώμη, γύρω άπό τό μεγάλο ούτ5 θέιμα, πού δυστυχώς ί- χει ούοιοστ—ή δγνοια. ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΧ τοΰ Φιλόλογου κ. Νκκολκ&άκχι. Κχουν ώς «ΣΥΝΤΟΜΑ 8Α ΞΑΝΑΚΥΒΕΡΝΗΣΟΜΕ ΤΗΝ ΕΑΛΑΑΑ» Λόγοι χρέους, πού έντονα νοιώθω μέβα μου, άηέναντι στή γιά μενά πρώττ) σεβαστή άξία τής χοινωνίας, ηού λέγε- ται «ΚΟΙΝΗ ΓΝΛΜΗ», ϋ «ΔΗ ΜΟΣΙΟ ΑΙΣΘΗΜΑ», μοΰ επι βάλλουν νά γράψω λίγες σκέ ψεις πάνω στό μεγάλο θέ*μα, πού μάλις προχθές £φταοε οτήν τυττική τού λύοη. Άκόμη λόγοι οφειλομένης άνταπόκρι- οης στήν ηρόσκληοη πού μοΰ απηύθυνε ό Διευθυντής τής «Αληθείας» στό προηγο6μενο ιρδλλο της, τόν οποίον εύχαρι οτώ καί γιά τούς ύπερβολι- κούς, γιά ρένα, λόγους τού, 4λά «αί γιά τό ζωντανό έν&ια φέρον τού γύρω άιπό τό θέμα τούτο. Την άλήθεια ζπτα άηό ρένα καί άηό Οποίον αλλο ό τίιμιος ά γωνκηιής καί ύατεύθυνος τοϋ φύλλου τούτου. Μά την άλή θεια πάντοτε ίλεγα, καί την άλήθεια, είτε άπό τίς στήλες των έφημ&ρίδων, είτε άπω τούς έξωσιες βρο ντοφωνοΰσα Υύρω άιπό τή δίκαιη άν)τώπιοη τού Παν)·μ(ου Κρήτης. Καί την άλήθεια αυτή δέν την & χρι—α οΰτε την αηέψυγα καί τόν καιρό πού ή στυγνή τυρόν ν(α τής δικτατορίας μας οχρρά Υΐζε τό στάμα καί μ6ς άπειλοθ ,οε νέ τίς άνακρίσεις, οθτε τόν χαιρό τό σπιμερινό, πού οί δή μακρα,τιχές έλευθερίες, όπωο- δήποτε, άποκατασταθιήικανΕ. Δέν πρόχειται νά καταπονή- σω τόν άναΐγνωστη μέ άνώφε λες άναδρομές πάνω στί|ν 1- στορία τοθ θέματος. Όλοι ξέ.- ρουν, τουλάχκπο οί: γραμμές γενκές, ποία υπήρξε ή πο- Ρ«ία καί ή μοϊρα τοθ Πανεπι στινμίου άπό τό χρόνο ηού γεν ή& ή άνάγιατ γιά τττν ϊ- τού στήν Κρήτη μέχρί πού βρήκε άιπ6 την ηολιτεία τής δτυΐοκρατίας την •Μκή τού λύση. "Εχει κουρα στί} ό άναγνώστης την τελευ¬ ταία τριετία νά διαβάζη κείμε να ί-εύθυνα »ταί άνεύθυνα, «ετκό μέ τό ποθ πρέηει νά γίνη χαί γιατί πρέ—;ι νά γίνη &6 ίί έκεΐ. Π' αύτό τθ λόγο, "αί χΐιΐρίς νά έατιφυλίλάσοω γιά τόν εαυτόν μου τό ράλο «Λ «αοόβονλου τιιμητίϊ ϋ τοΰ κήνσορα κονενος, θέλω άπό γενικώτερΓ) σκο~ά νά θεωρή- οω κοί νά άναλόσω τα στοι- «Ια ηού ουινβέτουν ώς ίίνα βαθμό καί μορφώνουν ορίση Κ^Ι τό ίτνπκμα πού λέγεται Πά ^"«στήνιο Κρήτης. Άκάμη, "ε»»δή, μέχρα προχθές ηού ύ- "^β—β την ηαραίτηοή μου ά- ·ε5 την έητροιηή αγώνος, Ιζη °α άηό κοντά δλβς τίς φάοεις τοθ βέματος, ϊοΐικ: &αι> ύπο-
έ νά ζίδιηλώσω τίς ητυ
τής ίστορίας αυτής σ' δ,τι
ί οτίς επί υέρους εύβθ-
ν«; τοθ καθενός.
Καί έηειοή θέλω νά εΐμαι
«αί σοψής καί κατά τό δυνα-
τό ούντομος, θά κλιμακώοΐιΐ,
την ιπροτΗΐηστ) μου στό
κατά σειρά Ιεραρκών-
τα πράγματα, τίς σκέ«|ίβις
σέ παραγράφους καί άρι
ταν άιμφίλεγόμεντκ;
τας. ,
Δέν ξέφυγε την προσσχή κα
ν€νός ή άπώτερη βΛακώδης
•κρυψίνοια καί όλέβρια έγ-
κληιματΐ(1οή υστεροβουλία, οέ
βάρος τίίς Κρήττης, πού ή δι-
χτατορία έπο^ζ* μέ την έξαιγ
γελία τοΰ Πανειταιοτη,ΐιίου.,
Μόνον δοοι έθελοτυφλοθοαν,
θέλανε νά βλέπουν προθβοεις
είλικρινεϊς στά ίργα των τυ-
ρώννων. "Ομως, ή έςαγγελία
Τττον γβγονός καΐ ακριβώς αύ¬
τό τό γεγονός έσΐρειπε άαιό μέ
ρους μας νά τύχη της δ&συαας
ώπάντηοης. Καί έτι>χε. Εεσπ-
«ωθήκαμε γιά νά καταγγείλω
ιμε τό νέο πραξικόπηαια, ηού
οί βάρος τής Κρήτης μηχανεύ
τηκαν οί ηονηροί.
Καταγγείλαιμε τόν άιπαράδε
οκτο τρόηο ηού υετήλθαν, γιά
νά μδς Ιδρύοουν τό Πανετη-
στήμιό μας. Δέν ζτ>τή>μ
ΐιρέ~ει νά τό θυμοΰνται δλοι
το&το — νά γίνη ΠανβΓΒστή-
ιμιο στά 'Ηράκλε»· ζτττΐν>αμε
νά γίνη απ' άροαίς άναθεώρη-
οτ> τής άστήριιοτης άπ&φασης,
τής τόχε «κυβέρνησης», Καταγ
γβίλαιμε πώς δέ δεχάμαστε ο6-
τε τέτοιο ΠανχιπασττιιοΛθ, οΰτε
μέ τόν τρόπο αύτό γινομένο.
Την άποοαή έκείνη δέν υπήρ¬
χαν αλλα περιθώρια, γιά νά
δείζωμε πώς οί Κρίΐτες κατά-
λαβαν τό ΟηουΑο ηαιγνίβί
τους, ηού δέν ίίταν αλλο ηαοά
απόρος διχόνοιας άνάιμεοά μας,
ακριβώς γιατί αύτό έξυητνρε-
τοϋοε τούς άνελεύβερους καί
πνευματομάχους σκοηούς των
£ακτατόρων.
2.
ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ
ΔΙΑΛΕΧΤΗΚΕ
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΔΑΣ:
25 Μορτίου θά εϊμαστε 8ς"ω»
άπο ιή Νεάπολπ
εΐπεστοΰςσυγκρατουμένους
Οώριοε κομποιιόγια μέ τό οημα τϋς 21ης Απριλίου 1967
«ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΑ ΤΟΝ ΛΑΜΠΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΑΜΨΑ ΓΙΑΤΙ ΓΡΑΨΑΝΕ ΚΥΝΑΙΔΟΥΣ
ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ». ♦ Στή φυλακή επαιζε τέννις - Διάβαζε πορνό
- Πείραζε μιά Γερμανίδα - Γνωστάς Ξενοδόχος τού πήγαινε λουλούδιατακτικά.
ΕΦΥΓΑιΝ ΟΛΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΙ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
1· Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ: 'Εξήγ
Υειλβ τό Πανει-στήιμϊο Κρή¬
της, λήγοντας τό 1973. Ή έ-
ξαγγελία τού καί ό όλος προ-
^τ—ς, γιά τό δημόοιο αί-
οβΐϊε«ι, καί άηαράδεχτος λογι-
κά καί ήθκο τράπος, πού μετα
«ιρίοθηκε ή τυραννία, γιά νά
*4δΡιί|ση» ταχατες Πανβι—~ή-
^° οτήν Κρήτΐ), πρόδώαν δπ
01 προβέοβις τοΰ δυνάστη ί-
Οί άδήρϊτοι γιά τούς τυ
ρόννους νάμοι της Ιστορίας έ
λβϊτούργησαν, έσπιι καί μετά
ώπά έφτάίχρονη τύσχωση, οί
βάρος τους. Ή αΐθρία άπλώθη
ικε ζανά στόν όρίζοντα τοϋ έ-
θνους. Ό ήλιος ξαναβγηΊκιε
στόν τάτκ) μας. "Ετοι γιορτάσα
ιμβ τα έ—νίκεια, γιά τα όποϊα
βαθειά καί άνεξίτηλη ή εύγνω
.μοσύνη μας ο* αύτούς πού γί-
νανε θύ^ιατα § βασανίοθηχαν
οκληρά κάτω άπό τό ηίρα
της κατοχής. Δέν κρίνομε σή-
ιμερα, κα[ στό χώρο τουτο, τή
ί»ρφή τής Δημοκρατίας, πού
ιμάς χυβερνδ· είναι τοθτο Λλ-
λο θέιμα καί δέν θέλω νά άνα
<μίξω τα άαηΛτα στό «είμενό μου. Γιά τίς οκέψεις χ>υ άρ-
««1 τό γεγονός πώς ή δημο-
κρατία πού μ&ς κυβερνα είναι
βτοι καί άλλοιως λαϊκί>ς έντο
λης. ΕΙχε γιά τό λόγο αύτό
χρέος νά έπΐληφθτΐ τίίς ύποθέ
οεως τοΰ Πανετπΐηηρίου Κρή
της, μιά καί επρόκειτο γιά μο
νάδα πνευματική, στό χώρο
τής άντίΓτατης έ«—αίδευσης, γιά
θέ%ια έθν»οό. "Οφβιλε νά άναθέ
ση οέ ύπεύθυνο καί εΐδτρονα
<ρορέα την εΰθύνη τοΰ ηροοβι οριομοΰ τοϋ τάπου, πού θά έγ καθίδρυε τό ΠανβπΗκήμιο, καί την ΰπόοειξη αύτοϋ τοΰ ιρορέα τοΰ ΰηευθύνου, γιά τέ τοιες εΐσηγήρεις, νά δεχάταν σάν άλΐήθεια άνπκειιιενικ/ί, χαί νά ποοχωροΰσε ιιέ ουθμό γοργό στήν ύλοποίησή τού. Άεοόιμη έοιοε—; ή ύνκύθυν— Ευβέρνηοτι νά δεχθή τό οϊττγ μα των καιρώ ν πού βροντοφω νεϊται άιπό τό στόμα των χιλιά δών φοιττιτών μβς, άλλά καί χάβε πνευμα-ηκοΰ άνθρώτκκι νά γίνη τό Παν«Λΐ(—ήμιο Κρή Συνέχεια οττή Σελίδα 4 ΛΑΜιΠΡΙΑΣ Τί λέτβ γιά δλα αΰτά κ. Λα- ιμιπρία; Κι' αν δέν ξέρετε, ρω τί}στε τόν συνώνυικ> σας τοΰ
'Υπουργείου Δικαιοσύντκ· Καί
κάτα άλλο: Αύτός ό «κιύριος»
Λαδας, ηού λέει τόσο θρασύ-
τατα δτι στίς 25 Μαριου θά
είναι £ζω, σάς θυ^ίζομε δτι
είναι τό Ιδιο ηρόσαιπο ή καλ¬
λίτερα τό ϊδιο «ροΰτρο» πού
οας είχε χαστουκίσει θρασύτα
τα μαζί μέ τόν ήδη Γεν. Δ)ν-
<τγ) τί>ς ΕΡΤ κ. Ι. Λάιμψα,
την έατοχή ηού είχε στήν κο-
λόπσεΐτη τό «χρυσό μ—στόλι».
Ο ΛΑΔΑ2 ΗΤΑΝ:
Ό βυναιμοίοός ττΐς χούντας,
ιπού τού δρεοε νά τόν φωνά-
ζουν «Μπέρια». ΕΙχε στήν κο
λότοειηη 2να χρυοό παστολι, δώ
ρο των φίλων τού άπό τό Σι-
κάγο, καί «τό έβγαζε» άκομη
καί δταν τ&κπαγε στά μηουζού
κια. Μέ τό Σικάιγο είχε ΐδιαί
τερους δεσνιούς καί αύτός τί¬
τον ηού βοήθησε νά.. καλοκά
τσουν ατίς ψηλές καρέΗλες τα
... κακομα&τχιένα όπίοθια της
έζοχότητος Άνδρουτσοηούλου.
ΜΙΑ ΠΟΛΥ
ΕΝΛΙΑΦΕΡΟΥΙΑ
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ
ΕΚΔΗΛΩΣΗ
Πραγματοιηοιήθηκε την πε-
ραρμένη Πεειΐτ— χαά πολύ έν-
διαφέρουοα πνευυατακή καί
καλλιτ£χνιιαή έκϋήίλωση. Πρό-
κειται γιά την άμαλία τοΰ κ. Κ.
'Λτσαλάκη στό σύλλογο «Λό-
γος καί Τέχνη» γύρω άηό την
ιμουσική καί τα τραγούδια τής
ς
Γιά την ηρογιματικά άιξιόλο-
γη καί ηολύ ένδιαφέ·ρουσα αυ¬
τή εκδηλώση στήν όποία συνέ
βαλλε καί ό θανάσης Σκορδα-
λός, καθώς καί γιά την συνε
στίαστι πού άκολούθησε, θά ά-
σχοληθοϋρε στό έπόμιενο.
ΟΙ ΤΈΣΣΕΡΙΣ καταδικα-
αμένοι πραξικοπηιματίες Άγγε
'λιής, Καραιμβτέρης, Κωνοταν-τό-
τκ>ι>λος καί Λαδας, ιπού ήσαν
φυλακιαμένοι στίς Φυλακιές
Άλικαρναοσοΰ 'ΗραιαλβΙοο
(οί τρείς πρώτοι) καί Νεαηό-
λειος Λασιθίου, ό τελιευταίος,
ίίαηιγαν... γιά ά"λλα μέρη.
Τό κλϋμα (όπως εΐχβ πεϊ ό
Άγγε.ής) τελικό. δέν ΐούς αό
κχασε καί φρόνπσαν νά φύ-
γουν άπό την Κρήτη.
Ό πρώτος (Άγγελίίς) £φυ
γε πρωτος μέ τό δΐκαιολογη.τι-
κό των λόγων ύγείας καί ηήιγε
πρώτα σέ Νοσοκοιμεϊο καί με-
τά στόν Κορυδαλλό.
Ό δεύτερος (Καραιμπέρης)
πίίγε κοντά στό σπίτι τού, στή
θεσοαλονίκη, λίγο καιρό μετά
τόν πρώτο.
Ό τρίτος (Κωνοταντόπου-
λος) ένρυιγε την ΠέΐΜΤτη 12
Φεβρουαρίου γιά κάπου στήν
Κεντρακή 'Ελλάδα.
Καί ό τέταρτος (Λαδ&ς) την
έιπαύριο άκραθώς 13 Φεβρουα¬
ρίου γιά τόν Κορυδαλλό.
"Βτοι αυτή τή σταγμή δέν ύ-
παρχει κανείς πάνω στήν Κρή
τη· Καί αύτό βεβαία δέν ζέρο
'ΐιε ίν έχη καμμιά ση·μαθία, δέ
ιδσμένου δή δλοι τους εΐχαν
έβαφράσει άπό την άρχή την
δυσαρέσκειαν τους γιά την έ-
δω μεταγωγή τους, άλλά έκεϊ-
νο πού έχει σπιμασία είναι τό
εξής:
Ό τελευταίας αιποχωρήσας
Λαδας, δήλωσε ηρίν φύιγη
στούς συγκρατουμένους τού δ¬
τι: στίς 25 Μαρτίου τού χρό
νού αύτοΰ, θά είναι ίζω άηό
κάθε φυλακήΙΙΙ
Χαραχτιρισηκή είναι έπίσης
καί ή δλπ στάση τού μέοα
στίς φυλακές Νεαΐιόλεως, ή
όηοία σέ γεντκές γραρμές, Ε¬
χει ώς εξής:
•— Μόλις σχεδόν ττήγε, δη-
μιούργησε κοτάσταση στόν κ
διευθυντί) των Φυλακών, γιά
τόν άποίο άναφέρθηκε στόν κ.
Ε3ο)λέσ, μέ άποτέλεοιμα ό ϊ-
διος ό· κ. Ε1σ)λέας 'Εφετών
Κρήιτης νά επισκεφθή τίς Φυλ,
Νεα) λεως, έαιειτα άιπό την σχε
ηκή τραήρερη ώπεργία ηείνας
ηού κήρυξαν οί συνκρατούμΕ-
νοι τοΰ Λαδά.
— Μετά άπό έΐτΐιμονή τού
τοηοθετήθηκε δπου αύτάς ίίββ
λε, στό μοναχικό κελλί ταίς δέ
ξιδς ητέριυγας δπου είναι τό
— Πραμηθεύτΐικε ρακέττες
καί έηαιζε σκεδόν καθηιμερινά
τ4ννις. ,Λ. , ,. , .
— Στό δωμάτίό τού εΐχε τη
λεόραση καί θερμάστρα.
— Δεχόταν ταχτικές έβδο-
μαδιαϊες έπιοικέψεις γνωιστοΰ
ξεν)χου τής Χερσονήσου, ό ο¬
ποίος καρά τό δτι δέν είχε τόν
4παπο6μενο βαθμό συνγενεί-
ας τόν £βλε/πε, μΐλοϋοε μαζί
τού χαί τοΰ πήγαινε λουλού-
δια. Ό ξενοδόχος αύτός είναι
• γνωστάς άαιό τή ωιλία τού μέ
τόν Μπαλόπουλο.
— Μΐλοΰσε άνοιχτά καί
ηραπαγάνδιζε τό καθεστώς της
21 ής Απριλίου στούς συγκρα
Συνέχβια στή Σελίδα ά
ΚΟΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ
Δέν αντεξε τή μοναξιά των
φυλαικών Άλικαρναοσοΰ καί
βρ>ήκε κι' αύτός τρόπο νά φύ¬
γη γιά ώλλα μέρη πού θά περ
νά ασφαλώς καλλίτερα —
ποίος ζέρει... Πάντως κα-
τευθόνθηκιε γιά τή Στε
ρεά Έλλάδα.
ΟΔΥΣΕΑΣ ΑΓΓΕΛΗΣ
Ή «γοριγόνα τοϋ γλυκοΰ νε-
ροΰ», πού τό ύγρό χλϊμα τϊϊς
Άλΐκαρναοσοΰ, έτπιδροθοε άρ>-
νηταικά στήν ιρΐμιθιωιμένη της
έ—δερμίδα.
"Εφυγε πρωτος
άπό τό Ήράκλειο καί
δυοαρεστημένος
ΚΑΡΑΜΠΕΡΗΣ
"Εφυιγβ μ' αύτός άπό την Ά-
λικαρνασσό, δπου περνοΰσε
τόν πόνο τού πίνωνιτας συνέ-
χεια μαύρα. "Εφτασε νά πλη
ρώνη 100 δρχ. τό μιπουκάλι,
οέ δσους άπό τούς συγκρατου
ιμένους τον διέθεταν τίς γιορ-
τανές μέρες.
: 3 Βοοκοί οτό Σπήιΐΐα
ΘΕΑΗΣΑΝ Μβ ΒΙΑΣΟΥΜ ΗΡΑΚΑΕΙΩΤΙΣΣΑ
ΑΠΕΙΑΟΝΤΑΣ ΜΕ ΠΙΣΤΟΑΙ ΤΟΝ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ
ΓΚΑΚΣΤΕΙΡΙΚΗ, άιπαράδε-
χ~1 καί πρωτοφανής γιά τα
χρονκκά τής Κρήτης, ενεργεια
κατά έοω-πκοθ ζευγαριοΰ, έκ-
οηλώθηκε πρό ολίγων έβδσμά
δών στήν περισχή Ηρακλείου.
Δράστες τής έγκληιμαπικής
αυτής ενεργείας ήσαν 3 βο-
σκοί καί τόπος πού σημειωθή
κε ή Άγία Ειρήνη, πάνω άπό
τα Σπήλιο.
ΣυιγκεικοΑμένα £να έροτακό
ζευγάρι Ήρακλειωιτων νεα-
ρας ήλακίας, είχε πάει τίς 6ρα
'δυνές ώρες «ραντεβοΰ» στήν
τΐαραιπάνω περιοχή, δπου δέ-
χτηικε την έπίθεοη των 3 βο-
ακων,
ΟΙ «άνθρωιποι» αύτοί ρέ ά-
ιπειλή πβριστρόφου άξίωοαν ά
πό τό νεαρό «νά φάνε κι' αύ¬
τοί» άοτό την ιρίλη τού.
Τότε ό συνοδός τής δεοποι-
νίδας τούς έκλιπάρησε νά τή
σεβαοτοΰν, γιατί πρόκειται νά
την πανττρευτή έντός των ήμε
ρων καί τούς ύποσχέθηκε νά
ΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ: ΑΑΣ ΒΕΓΚΑΣ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΥΠΟΚΟΖΜΟΣ,,
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ: ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
— 3ον —
Πρίν άπό τή σημερινή 3η
συνέχεια τής ίρευνάς μας
γιά ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ, ση-
ιμειώνομε τό εξής χαραχτηρι
στικό γεγονός: Τό περιοδι
«ό «Κρήτπι», πού κυκλοφορή
σε την ηερασμένη βδομάδα,
δηιμοσιεύει σχετική έ*ρευνα,
ή όποία ακριβώς έπιβεβαιώ-
νει δσα ήδη δχομε γράιμεΐ,
άλλά καί πολλά πού θά άκο
λουθήσουν. Αύτό νομίζομε
δ-α είναι άξιοοΐ>με!ωτο νιατί
δεΐιχνει ότι καί αλλοι, έρχον
ιται νά έπιβεβαιώσουν αύτά
πού θίγσμε γενιχά, γύρω ά¬
ηό τόν «Κάαμο καί τόν Υπό
κοαμο» τού Ηρακλείου.
Ή χιρήση τού χασίς είναι πε
ριασάτ&ρο διαδεδομ^νη στούς
λαούς πού γιά θρηοκευ'ηκούς
λάγους δέν κάνουν χρήσ>Ί οί
ναπνευματωδων (Κίνα, Ίν-
δία, Π&ροία, Άραβία, Συρία,
Αϊγυιπτος). Στίς χωρες αύτές
ΰπηρκαν καί ύ·πάρκουν καί εί
δικά χασΐσαποτεία δπου τό δ-
πιο καπνίζε,ται άμαδικά.
Αύττος πού παίρνβι μικρή
ηοοότητα χασίς νοιώβει θερμό-
τηηα σ' δλο τού τό 0<&μα καί τάση γιά κινητικόττιιτα καί βύ- θυιμία. Διεγκίρωντσι οί ψυχι¬ κές τού λειτουργίες καί άιρχί ζει νά «βλέπη» οκιηνές εΰθυ- ιιες, διασκεδαστωοές, ερωτι¬ κάς, πολύ συχνά δέ καί δυσά ρβστες τ) νροιμαιχπικές. Οί χασισοπότ-ες οέ αηγρές ΐμέθης δταν δηλ. είναι «φτια- γμένοι» όπως λέν« (ύπάρχει καί ε|β»κή διάλεκτος πού χρη- οαιμοαιοιοΰν), νοιώθουν δτχ ζοθν άιπό αίώνες, δτι ηετοΰν, δτι μηορσθν νά σηχώοουν, χω ρίς κόηο, ·μεγάλα 6άρη. Στύ μΐυαλό τοϋς ερχονται ζωηρά άναμνήσεις καί πολ- | γοιμίζουν δτχ μηο- ΰν νά δοΰν δ,τι επιθυμοϋν. "Ενα λουλούδι γίνεται θαυ- μάσιοτ» κήπος κι' ίνα μικρά χτύιπηιμα μογευτική συναυλία. Πολλές ψορές ή διέγερση εί ναι τόσο £ντονη ιπού φτάνει ιμέχρι μανιακίκ; καταστάσεως. καί Βγάζουν κραυγές, σπδνβ, ΐμερακοί κάνουν καί έγκληματι κές ένέργειες. Ό πρωπάρης μέ την ηρωτη ρουφηξιά χασισιοΰ ζαλίζεται, έν ώ ό πεπειραμένος θέλει άρ κετές είσπνοές. Άπό τόν υβτνο πού μπορεϊ νά δτϊμιοτ>ργήαη ίνα «δίφυλ-
λο» ([ ίνα «τρίφυλλο», σηκώ-
νονται συνήθως χωρίς κόπω-
οη β άδιαθεσία. Ό Οπνος αύ-
ιτός είναι βαθύτατος, γχ' αύτό
καί στήν Κίνα μέ χασίς κάνουν
νάρικωαη γιά χειρουργικές έ-
ηεμβασεις.
Αύτοι πού · κάνουν συνήθως
χμήση τοΰ χασΐς, χωρίς αύτό
— Συνέχεισ στήν σελίδα 3
τούς πάη την έαταύραο μιά αλ-
λη κοπέλλα γιά νά τή «χρησι
ιμαποιήσουν» ΰπως ήθελαν.
ΟΙ τρείς έρωταμανεϊς βο¬
οκοί δέχβοκαν την «ανππρο-
σφορά» τοΰ συνοδοϋ, τοθ ό-
ηοίου κράιτησαν την άοτυναμι-
Μή ταυττότηιτα, τό ρολόϊ καί Λλ
λα ηροθω—κά άντΐίίείιμενα,
σάν «λίύτ;ρα» γιά την έικτέλεση
τής υποσχέσεως πού τούς £δω
σε.
Την έηαύριο πραγιματικά πή
γε μέ την αλλτν καπέλλα στό
όεύτερο οτ>μιφωνΓΐιμένο ραντε-
βοΰ, δπου οί βοσκοί είχον έτοι
ιμάσει καί σχετική γαστρ«ιμα·ρ-
γική περιατοίηση μέ κρέας, τυ-
ριά καί κρασί.
Τα άιτύχηιμα διμως γι' αύ¬
τούς ήταν δτι ή £λη «δου-
λειά» είχε ήδη καταγγελθεϊ ά
πό τόν παθόντα στήν Άστυνο
μία καί δργανα τής Ασφαλεί¬
ας εΗρακλεΙου πού παρακολου
Οοΰσαν άπό μακρυά, έιπενέβη-
σαν την κατάλλΐιλη στιγμή καί
πρίν οί βοοκοί.... βοσκήοαυν
σεξουαλικά την «ωτιαχτή παλ·
λαικίδα» τους, μβίνανε κυραο·
λεκτικά... μέ τή μπουκάλα
(τοϋ κραοιοϋ) στό χέριΐ...
Στή συνέχεια τό χέρι καθε¬
νός συνδέθτικε μέ τοθ βλλου
άπό τα «βραχιόλια» τής Άσφα
λείας δπου καί ώδηγηθήκανΕ
γιά τα περαιτέρω.
ΤΟ ΠΕΓΙΕΡΓΌ δμως είναι
ακριβώς άπό έδω καί πέρα:
"Οτι δηλαδή οτήν ύπόθεοη ά-
οπλώθηκε ^να μαθρο πέπλο Ιΐυ
στηρίου, άπό πλευρδς δηιμο*
σχότητας τής σοβαρωτάτης κοι
νωντκής αυτής ύιποθέοεως.
ΓΛ' αύτό ακριβώς τή φέρνο
με στήν έπκράνεια καί οωτοθ-
ιμε γιά λογαριασρό τής Κοι-
νής ΓνώμΐΚ. ■τόσον την
'Αστυναμυιή βσο καί την
Εάσαγγελική Άρχή, νά μ«5ς
■ηληρσφορήσουν, <1ν τρυσικά συιμφωνοϋν στό δτι τέτοιες ύ- τΐοθέσεις πρέιπει νά γνωστο- ποιοΰνται καί μάλιστα — καθ" ημάς — εύρύταιτα. Άπό τι) σκοτπά τής Αληθείας Τού κ. Ν. ΤΖΕΡΜΙΑαΐΑΝΟΥ Ή Άλήθεια είναι £να προ- κπορικό φροϋτο. Κρεμασμένο στό δέντρο τής... γνώσης τοΰ καλοΰ καί τοΰ κακοΰ, τό άιπα γόρ©υσε άκόμη κι ό θεός στούς Πρωτόηλαστους, γιά νά »ιί|... χάοουν τή μακαριοτητά τους. «Άπό δέ τούτου τού δέν τρου μή φάγετε...», Λφηοβ ιμιά καί δυό παραγγελιά ό θε¬ ός.., μά οί Πρωτόπλαστοι... Δέ βαρυέσαι, εϊπανε.... Ά- φέντης τοθ Παραδεΐσου ό θε άς, κράτει τή γεύση της Άλή θείας μόνο γιά δ_οϋ τού. "Ας φδμε κι' έιιεϊς. Μπορεϊ νά γί νωμε θεοί άν φ&με. "βτοι έγινε κι οί Πρωτόπλα στοι, κατά παράβαοι μιας θεί¬ ας έντολής γευτήικανε τή γεΰ οί, δηλαδή την Άλήθεια, μέ ά-οτέλεαρα νά χάσουν τόν Παράδεισσο. Άπό τότες ή Άλήθεια, μά- Συνέχ€ΐα σ-ή Σελίδα 4

ΙΕΑΙΔΑ 2
ΗΡΑΚΛΙΙΟ "Η ΑΛΗΟΕΙΑ,, ΚΡΗΤΗΣ
25 ΦΙΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1*76
Μυδιοτορημα
- Βιογραφία
ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΑΠΛΙβΤΗ
Ό 'βΛηθιυός Ζορμπθς
καΙ ό Νίκος Καζαυτζάκπς
— 37αν —
Ί,τ' Άγιονόρος ό Ζορμπάς εΐδε
μέ στεγνό μάη τούς καλάγε-
ρους ξεστρα-τισμένους άιπό τή
δύοκολη ζωή πού εΐχε 6άΛει
σάν κανόνα οτή μιικρή πολιτεία
•των μονοχττηΐ«»ν ό Ιδρυτής
ττ»ς Άβανάσιος 'Αθωνίτης.
Κσί σιγά — ο·ιγοτ «ούλιαξε
στήν ά—τστία. Μέ άπόλυτη συ
νέττεια στό έξώστρ€φο συναί-
σβτνμά τού, ό Ζορ.μιτάς κατρα
κυλούσχ στήν αβνσσό τού. Ό
Αόγος, καθώς θά χ 'λεγε ό
Γιούγχ, αν τού 'κανε ψι/χβνά-
λυση., εϊταν πιά γι' αυτόν ο-χο
λαστ ικό-τητβ μ ά*ρολογία· ή
ήθική, κένό κήρυγιμα καί ψαρι
σαϊσμός: ή θ.οτμτιαία —αράλο
γη δεισιδοιμονία .. Κι ετσι
μποροΰμε νά ξηιγήσοκιμε γενι-
κά την ότντιβρησκευτιικη στάση
τού, την ό—οστροφή τού ττρός
τούς λειτουργοΰς τού Υψί¬
στου, την κυνική συμπτεριΦορά
τού άτπίναντί τοιιγ.
"Ομως ο>λ' αύτόΊ δέν τόν μττο
δίζσυν κα! «ά όνακρΐνεται.
ΟΙ άντικίΐμενικές συνβή,κίς, τό
—εριβόλλον, βέλονν τόν έξώ-
στρεφο τύττο άττάλιηο: ύττοτα-
γιμένο στήν άμάχητη έπιρροή
τοιις Μ' αλλα λόγια τόν βέ-
λουν «κατ' είκόνο καί ομοίωση
τους». Άνάλαγβ: καί καλό
κα! κ,ακό καί ψεύτη καί φονιά
χαί ύσιοχρπή. "Ετοι, μέ κάποια
ήκπληξη, βλέπουμε τόν διπΜΚΟ
Ζορρπά, πού διπως λέει έχει
Χυτρωθεΐ από τή θιηοκεία κι
Ρχει «γλυιτώσει» άιπό τούς πα-
πάδες, νά πη^αίνει σάν καλός
χρκτπανός στήν έκικιλρσιά, δ-
ταν β.οίοικεται μέ τόν Καζαν
τζάκη οτίι Στούΐπα, νά κάνει
τό αταυρό τού ντά νά νΗτν τόν
παραξη.γήαουν οί χωριάτες.
«Άφεντηαό, έγώ θά πιάω νά
παρουσιαστω στήν έβακληοιά,
άντιπρόσωπος της 'Εταιρείας.
Δέ συ^οει σΐό κάρβουνο νά
ΐκίς πά.οουν γιά μαοώνους. Τί
θά χάσω; θά πετάσει κ' ή ώ-
ρσ μου».
Άπό δω καί πέοα ό Ζορ-
ιμπάς θ' άρχίοει ιμαάν ίντονα
τυχοδιωκτΐική Γωή. πού θά 'ναι
αέ άπόλυτΓΐ ύθιμονία μέ την
ιρυσκκή τού έξιοστρέφειά. Ή
ήθωςή τού θά ΰποοτεί καταστοο
φωαές διεργαοΐες κάτω άπό
την αμεση επίδρασιν τοϋ περα-
βάλλοντος. ΠΙστη κι όόη,γός
τού θά γίνει ή διαίσθηση τοΰ
ένκ—ίχτου τού. Ό ϊδιος θά υπο
δουλωθεί, χω-ρίς νά τό καταλα
Βαίνει — άλλά καί χωρίς νά
μπορεϊ ν' άντιδ.οασει — στήν
παντοδυναμία τού. Μ θά αί-
οθάνεται πιά κανένα σεβασιμό
γιά τίς πεποιθήσεις, τα ίίθη
χαί τίς συνήθειες τού πεοιβάλ
λοντός τού. Μέσα τού, σέ κά¬
θε πε.οώττωσρ, θά ξεφυΐτρώνει
κι έ*νας όίπιστος θωράς. θά
γίνει Ενός άνήθικος καί χυδαϊ-
ος τυκοδιώχτης. Ένας Ντε-
απεράνττος χωρίς έ*ναν καθοοι
αμένο ακοπό στή ζωή τού. θά
ιρύγει άστ' τ' Άγιονόρος μ' δ-
δειο τό δισάοα της πίστης τού
— μέ γκ.οειμασμένους τούς θε
ούς τού. θά ί~εί στή δοόλε-
φη τοΰ Σαιτανά. θά γίνει κοαΐι
τατζίίς, δπως λέει, μέ τό μπα
ίρακι τοΰ Παώλου Μελδ %
τοϋ καίτειτάν Ρούβα. Καί στ'
βνομα τπτ Πατοίδας θά οχρά-
ξει σάν ό.ονιά άνθρώπους καί
θά κάψει βουλγάρακα χωρία.
Κάνει μ. αύτός 8,τι κάνουν οί
αλΐλοι, οί Βούλγαροι, άιπή την
άντίτιεοα δχτη πσύ σκοτώνουν
ρωιμιούς άοάδα καί ξετΐατ
νουν έιλληνικά χωρία. Ή μίμη
οη, ίνα άιπό τα κύρια χαρακτη
ρισπκά τοϋ εξώστοεφου τύ-
ϊΐου, γίνεται ό «ροβερός (8υνά-
οτπς τού. Λ£ς κι 2να σιδερέ-
νιο χέΉ τόν οΓΓπώχνει, δλο
τ6 σπτώχνει στόν γκρεμό
— ο' αύτό πσύ θά Χέγα,με πε
τκ<ιί<μενο τού. Στό μυαλό τοι>
αιγά αιγά μπειρθεύει τα ίδανι-
κά ττΐς πατρίδος καί τϊκ; λευτε
ριδς, καί στό τέλος τα ταυτί-
ζει μέ τό £γκλημα καί τό κα-
κό. Δηνιέΐται ό ϊδαος:
— Έγώ ποθ βλέιπβις εΐχα
κεντήσει μέ τα μαλλΐά μου
την Άνία Σοφία καί την »ρα
τοϋοα ώπάνω μου, κρομαοιιέ-
νη άπ6 τό λαΐιιιό, κατάισ—θα,
χαϊμαλί. Ναί, μ£ τίς χεροθ-
ΐκλες τοϋτες την εΐχα κεντή-
σβι, μέ τα ιιαλλιά τοΰτα πού
'ταν τόχε μο&.ο<ι τού κοράκου. Γύριζα μέ τόν Παϋλο Μελδ, έιγώ πού βλέίϊεις, στά μακεδσ- νίπικα χαΐτοάβραχα — λεβέν¬ της, θεριό ώς έχεΐ πονω, μέ τα ·ΐτχ—ράζια μου, τα τουσλού- κκι μου, τα χαϊμάΑιά, τίς άλυ- οΐδες, τα υοεκλίιαα, τα κου>-
μπούρια. ΕΙμουν δλο οίδερο
κι άσήμι καί πρόχες κ' ίτοι
πού περπατοϋσα σήχονα άχό
οά ν ά πεοινοϋοε ατραττός. Νά
κοίτα έδω έδω... κοίτα έδω!
"Οπου μ αν μέ άγγίζεις φωνά
ζω. ΕΤ<μαι γεμάτος πληγές... »...Μιά μερά, κατά τό σού- ρουηο, τ.ούΐΐοξα σ' 2να βουλγά ^^V^Γι^VVVVVV^ΛΛΛΛΛΛΑΑ^^<^^η■ ριικο χωριό καί κρύφτηκα σ' £- να οτά6λο. Μέσα στό Ι&ιο τό σπί'π τοϋ βούλγοοου παπά, α- γραου, αίροβόρου κομιτατζή. ' Εβγαν€ τή νύχτα τα ράσα, φο ροΰσε τοαηάνικα, έηιανε τ' αρρατα καί τραβοϋοε κατά τα ίλληνικά χωρία· τό ποωί γύρι ζε πίοω, Ι,ηιμεοόιματα, τιλένον ταν από τίς λάχχπες καί τα αϊ- .ματα κ' δμπαινε στή λειτουρ- γία. Τίς μέρες έχεΐνες εΐχε σκοτώσει ϊναν £λι;να δάσκα- λο, απάνω στό στοωμα τού, την ώρα ποτ') κοιμώταν. Μπή- κα λοιτιόν στό οτάβλο τοϋ πα¬ πά καί πε'ρίμενα. Ξάπλωοα τα ΐτίσωμα άιπάνω στήν κοπρι-ά πί οω άιπό τα δυό 6όδια, καί πε- ρίιμιενχι. "Οϊτου κοτά τό βράδυ, νάσου καί μιπαίνει ό παΐπώς νά ταίσει τα ζωντανά τού· πέφτω απάνω τού καί τόν οχροΖω οάν άρνί. Το5κοφα τ' αι>τιά καί
τα πηρα· έκανα, 6-λέπεις. συο
γή βουλΐγάο·ιικα αύτιά...
Καί Γΐιό κίττω:
— Έγώ ,μιά φορά μηηκα
ΐπάλι σ' ί!να 6ουγάοικο χωριό.
Ένας οωμιός δημοΛ'έροντος
,-με ππόδωκε καί μέ μτπλιόκαραν
στό οπίτι ηοδχα κονέφει. Πε-
τιο&μαι στό δωηια, σέρνουιμαι
άιπό ατέτγη οέ στέγηι, εϊταν νύ-
χτο μέ φεγγάρη, τκηδω άπό τα
ράτθα σέ ταοάιτσα, σά γάαος,
νά ζε<[)ύγιο. Μά ΐίπάνισαν τόν ϊσκιο μου, άνέβιιχαν στίς οτέ- γες, '.ιιέ έοτοωσαν στό τουφε- κίδι. "Οπου, τί νά κάμω1, νκρε μίζου.μαι σέ μίαν αύλή· μίά βουλγάρα πετιέται άιπό την αύή διπου κοΐιμόιταν, μέ την ιπουκα'μίσα της, μέ βλέηει, κά νει ν' άνοίξει τό οίΐόμα της νά φωνάξει, μά αΐ«.6νω, τό χέρι καί της κάνω: «Αμάν! Ά- μάνΐ Σώηα!» καί την παάνω ά- η6 τό στήθος. ΧΛώιμΐαοε ή γυ ναϊκα, έγειρε. «— "Εΐϊπα μέοα, μοΰ κάνει σιγά. 6μιπα, νά ιΐιη μάς δοϋ- νε....» ΜσιήΊκα ,μέσα, μοΰσφι- ξε τό χέρα: — «Ε3σαι ρω- μιός;» μοΰ λέει. — «Ναί, ρω- μιός· μή μέ ποοδόσεις». Την σιίίρα άιπό τή μέση, δέ μίλησρ. Κοκμήθηκα μαζί τπ.ς κ' ή καρ- ■διά μσυ Κτρει^ άπό τη νλύκα, Νά, Κλεγα, νά μωρέ Ζοορπδ, αύτό θά πεΐ γνναϊκα, αύπός θά πεΐ δνθρωπος! Βουλγάρα είναι τούτη; ρωμιά, αλαμπουρνέ- ζα, Τό ϊδιο κάνει, μπρ£" δν- βρωπος είναι, ανβρωίΐος. Δέν ντρέπεσαι νά σκοτώνεις; Φτοϋ σουΙ »Αύτίι ίλεγα δσο εϊμουνα ιμαζί της, οτή ζεστασιά της· μά ποϋ νά μέ άκρήοει ή πατρίθα, ή σκύλα, ή Χυαοαορένη! "Εφυ γα τό ττρωΤ ντυιμένος βουλγά'- ρικια, πού ηοΰ τδχε δόσει ή βουΧγάρα ή χήρα' έΌγαλε άπό τό σενταύικι καί μαΐεδοκε τα ροΰχα τοϋ μακσ.οίτη τοΰ άν- τοός της καί αοϋ φΐνΧοϋσε χά νόνατα καί μέ παρακάλεσε νά ζαναγυρίσω. »Ναί, ναί, τίιν 4λλη νύχτα ξαναγύρισα, ΐΐατίηώτης βλέ- ιΐεις, θεοιό άνήιμερο, ζαναΎ ριοα μ' ενα τενεχέ πεΐτρέλαιο κ' έκαψα τό χωριό. θά κάηκε κι αυτή ή καχοΜοίοα. Την 6Χε γαν Λουντμίλα.... "Ολο καί πές>τει χβρτιλά ό
Ζορρπάς. Χάνει καί τό τελευ¬
ταίον ϊχνος άνβροιπιας ηαύ μπο
ροϋσε νά ύπάο^χει ιιέοα τού.
Βιώματα τΓ}ς πρώτης νιότης
τού, πού κάρποσα χρόνια €Ϊ-
ταν κα-κιχωνιασμένα στά σα-
ρανιτάβαθα τοϋ είναι τού, άπό
τόν καιοό της Καητωοης Έπα-
νάστασης τοϋ '97, «ού 'κοβε
ιμέ τό ιιαχαίρα τού τούρκικα
κεφάλια, βγαίναν ώπό τή λπ-
οιιιοσύνη τοΰ τ>ποσυνείιδητου
ατήν ίιπκράνεισ τοϋ συνειδπ-
τιϋ κ--·ί τόν κάναν μιοότρελλο.
Πιι τν'στευς σ' αύτό ττού έκ-
ιρράζει τό -ν<ι»ιι;κό: «Ό οκο- πός έξανιά/ει τα μέσα». Τόρα, άπό δώ κα! π6ρα, δέν ηατεύ εί τίποτα! ΟίΗε' στά μέσα, οϋ- τε στό σκοπό. Τή λευτεριά, σάν έθνακό ίδανικό, τή σιχαίνε ται πιά. Καί θά βρονταφωνή- οει άρίγότερα στόν Καζαντζά¬ — Μυθπήριο! Πά νδρθεΐ λοιιπόν ή λευτεριά στόν κοσμο χρειάζουνται ιόσα φονικά καί τόσες άτιρίες, Ή λΐυτεριά! Άντί ό θεός νά ρίξει τό ά- στροιπελέια τού νά μδς κάψει, ΐμδς δίνει τή λευτερ»6! »..."Όταν τ6 συλλον1ζοΛ)μαι, ιμοΰρχε.ται νά σπάσω δ,τι &ρϋδ ΐμτίροοτά μου, ;μιά καρέκλα ϋ ιμιά λάμηα τί τό κεφάλι μου στον τοάο... ΤΤ<3ς νά ξηγήρουνε ιΐίυχολο γικά τίς μβνιακές αύτές έκδη- λώσεις τού μιπροστίι σέ θεμελι οκά Ιδονιχά, «ϋ—ος ή λευτε- ραά κ' ή ηατρίδα πού άκ6 την άπσχή πού δροοσαν νά δηιμιουρ .γο&νται οί έθνοτιιΐτες κ' οί ττατρίοες μέ τούς άπελευθρρω τιΐκούς άγθνες τους, εΐχαν οι- ζώσει στίνν καρδιά τδν άνθοώ πων; (Συνβχίζεται) ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «Η ΑΛΜΦΕΙΛ» ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡίίΖΗ —ΔΡΑ: ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ ΟΔΟΣ ΜΑΡΟΠΩΡΓΉ 5 Τηλ. 280291 ΕΚΔΟΤΗΣ — ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ __ ΥΠΕΥΘΥΝΩΣ ΦΩΚΩΝ 21 — ΗΡΑΚΑΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ Τεχνική έτπμέλεια: Μάνος Μαγρι-λής ΉΦαίστου 18 · Ηράκλειον, ΟΙ ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ 'ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΚΑΙ ΕΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΚΡΗΤΙΚΗ ΛΑΐΚΗ ΤΕΧΝΗ ΛΊϋΗ1 ΜΛΓΚΛΚΗ1 0 ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΒΛΑΣΣΗΣ Παρουσιάση δυό συμπατριώτην Ζωγράφων, άπό τόν κ. ΜΙΧΑΛΗ ΣΤΡΑΤΑΚΗ—ΚΡΗΤΙΚΟ ΣΑιΡΑΝΤΑΠΒΝΤΕ όλόκληρα χρόνια σκ.υ<μένος ηάνο> στονς- 1-
μουσομάδες καί τα χρώμαιτα, όφήνοντας τό μυαλό τού νά ά-
λαργέψη άιπό τή θήκη τού καί νά πλανηθίΐ έλεύθερο καί καθά-
ριο στούς μεταφυσικούς χώρους τίάς έρπνευστκ μέ μονη τού
δύναιμη τή φοβερή όρμή τοΰ γνήσιου ταλέντου, δημιουρ-
γεί άικούροστος ό Τυμπακιανός Λαϊκάς ζωγράφος Άντώνης
Μαρκάκης.
ΕΙΧΑΜΕ την εύκαιρία νά
τόν έ—ηκεφθοϋμβ στό Τυμπα
κι ύ.τιΧιοιμένοι μόνο μέ πληρο-
φορίες πού κι' αύτές διχαζότα
νέ, καί άδηγτ"|ΐένοι περισσότε-
|)ο άπό περιέονεια παρά άπό
διαθέση γιά θαυιιασμό τίϊς τέ-
χνης.
Τό τί είναι ί) ζωγραφική
τοΰ Μαρχάκη δέν είναι δυνα-
•τό νά περιγραφεί σέ δέκα άρά
δες. Δέν είναι ματοοετό νά κά
νεις γραφτό, δσο κι' άν προ-
σπαθήσεις την έκρηξη πού συν
τελεϊται σάν τό πινέΛο τού
βσυίττνγιμένο στο χοΐ&μα, χαΐδέ
ψει τό μουσαιιά. Γιατί δέν εΓ-
ναι πινώλο αύτό πού χρηοίμο-
ιποιεί ό κα-Χλιπέχνη,ς. Είναι ή
ϊδιο τού ή Φυιχή ποί) λαχτα-
ρδ νά δΓϊΐΒουο.γτιοει χ,ρηοιμο-
ιτοιώνιτας το αΐμα νπά ΧΓ^ί&ιμα
καί την ϊδιο τή ζωή γιά μου-
σαιιιδ· Πόσο άλήβεια άιμπ6ρ<ε- το είναι νά ηαρα'ΐείνει τό όο μητωος» νεοό φυΧακισιμένχ) κά- τω άπό την ί·πιφάνεια της γης· "Εριχεται &ρα πού τινάσσεται ,Χεύιτερο καί ζωονόνο στόν έ"ξω κοοιμο καί τότε παά τίιποτα δέν μιπορεΐ νά τό σταματήοει. Τό !διο συιμβαίνει καί μέ τόν Τυμπακιανό ζωγοάψο. Τό τα- Χέντο τοι> όορτκπκό καί άιτίθα
σο πντνότανε κρυμένο σιτά
βάθεια τοϋ έαυτοϋ τού. Μά
μέ μιά άξιοθαύμαστη δέση με-
ταξύ τους.
Ή (προοπτικΐή των Εργων
τού θαιυράσια καί τό θέμα άπό
Χντα ζυγισμένο στό χωρο.
Ξεχωριστή ή Ικανότητα τοΰ
χαλλιτέχνη στήν Άγιογραφία.
Λαϊκτι Άγιογραφία γειμάτη άν
θρω~ά α>έρνει τόν "Αγιο τό-
αο κοντά στόν ούγχρονο βν-
θρωτπο. Αύτό τό έπιχειρούμε-
νο (ρίλβμα κ.ούβει μέοα τού
ιμιά σύγχρονη έπιΐτακΐτικότητα
πού ιιόνο ό αύθορμητιαιιός ε¬
νός λαϊκοΰ ζωνοάφου μττ&ρεΐ
νά έιπιτύχΕΐ.
Στίς νεκρές ψύσεις τού ό
ζωγράφος χοηοαμαποιβΐ την
<(>ανταοία ποό ττοΧύ δμορφα
δηιμιουργώντας έργα, πού 6ρί
σκονται στημένα στό άργυΧό-
χωμα άφοΰ 6ουττνχτΓ|καν στούς
όνειρικούς κόσμους τής Ιδέας.
ΟΙ άνθογρβιφίες τού τόσο «υ
σικές, πού £χεις την έντύπωση
ϊΐώς σέ κτρνοΰν μέ μεθυοτικά
ΰτΐερκόσμια άρώμα,τα.
Σέ ήλικία έφ'τά χοόνων, δ-
πως ό ϊδιος ό καλλιτέχνης μδς
εΐπε, Γωγραφίζοντας τόν πατέ
ρα τού δαειτίσΐωσε πώς παά
δέν υποοοΰβε νά χωοιστβϊ ά¬
πό την τέχντ». τΗταν τό νερό
ιπού ζεπετάχτηκε όρμητικό
στόν άέ.οα άπό τα έγκατα της
γης. Μιεγάλος τβά, ζίυντας γιά
Ό Τυιμπιακιανός ζωγράφος
έπιθεικνύει ένα άιπό τα έΌγα τού.
σάν ζετιόρτιοε σπάζοντας τίς
ιπόρίτες, ύπτίθβτεϊ την τέχνη
σακΐτός έργάτης καί σωστός
δνθρωατος.
Δέν καταιπιάνεται μέ πρόσω
ηογραφίες καί κοινω-νικιές σκΐ>
νές ό ζωγοάφος. Άγκαλιάζε-
ται μέ την ωύσΐ), χώνεται καί
στίς πώ βαθειές σπηλιές, βου
τα καί στίς πιό βαθειές θάλασ
σες, άγαιπά τούς κσοιμούς των
δένδρων, κουρνιάζει στίς φυλ
λωσιές τους, άκολουθεϊ στό πέ
ΐτανμα τίς πε·τροπιέρδιικες χαί
βρίοκει ξαΐποσταση στίς γιλυ-
κιές μορφές των Άγίων μας.
ΠολώπΑευρο τό ταλένιτο τού
χωρίς έιπρ.οεοσμούς άπό σύγ·
χρονες έζπραισαονΐιοτΜθές τε-
χνοτροπίες. Μά οδτε καί κα-
θαρός έμ-ραισιονιοΐμός. Ένα
«ράιμα τεχνοτροπαών πού μό
νο μιά έλεύθερη τέχντι μΐτο-
ρεί νά δηριουργτισει αποδίδει
τό θέμα δβιως ό κβλλιτέχνης
τό βλέιπει.
Ένηύιπωση προκαλεί ό αΰ-
θοριμηΓησμός τού στή δούλεφη
των χρωμοτων. Βασΐκά τα χρώ
>μαιτά τού στοστά τοποθεττνμένα
ΣΗΜΕΡΑ τό βράδυ οτήν γχαλερί «Ροτοντα» των Αθηνών
(Σκουφά 20), γίνονται τα έγκαίνια τής εκθέσεως ζωγραφά¬
κης, τοΰ ΉραικΧειώιτη ζωγράφου Άριατείδη ΒΧάσση. Μέ την
εύκαιρία αυτή παρουσιάζσμε μέ λίγες γρα»ϊμές τό έργο τοΰ νε-
αροΰ καλΧιιτέχνη, πού κάτιβ άαώ «είδίκές συνθήκες ζαη>ς» δη-
μΛυργεί άατοδοτΐικά £να ζωγραψΐΜΟ έ*ργο μέ βντονη προσωπακο-
τητα.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ευΊκαλο θαρώ
νά έτκχειρήση κανείς νά κρα-
τιικιάρτ) τή δουλειά ενός νέου
δουλεφΐτάρη τής ιτέχνης, δ-
πως δέν είναι καί εθκολο νά
κάνει προφητεϊες γιά την μελ
λοντική τού παρουσία στό χω
ρο τής καλλιτεχνωαίς δη,μιουρ
γίας. Πολλές φορές δρακ; ή
Ιδία ή δσυλειά αύτσΰ τοΰ βλα
σταριοΰ τής τόχνης σέ παραού
έζωτερίκευση τής
ττ|τας άΧΧά στέκει τολμϊΐρός
καί καθαρός Γ'ινάμεοα στήν ϊ-
δια την κοινωνία, γίνεται τρα
γουβιστής τοϋ κάθε έρωιτ)νου.
δάκρυ τοΰ κάθε πονεμένου, ά
γάσ— τοΰ κάθε άνθρώιπου. Καί
πάνω άπ' δΧα αμόλευτος δν-
Ορωηος.
ΔουΧεύει τό χρωμα μέ με-
εύκολία καί γνήοιο αύ-
Ένας άπό τούς πίνακες τοΰ Άριστβίδη ΒΧάσση.
Τόν πτλοφορεϊ «Προσκύντ>μα οτή Γή».
ρει τόοο δυνατά πού δέν μοο-
ρεϊς παρά νά άφήσεις τόν έ-
αυιτό οου νά ξε<(>ύγει άΐιό τό
καλούπι τοϋ ψυχροΰ κρπιικοϋ
καί νά γίνει ένα οέ τα ούρλια
χπά τοϋ ΓΙΑΤΙ πού νοιώθεις
νά» σ' άγκαλιάζουν τόσο άπε-
γνβίοιμένα καί άνθρώτπνα ζη-
τώνιτας σου ττ; λύτρωσΐι.
Ό ζωγράφος Αριστείδης
Βλάσσης παρ' ολο τό νεαρό
τής ήλακίας τού δχει μιά κατα
πληιοτικίή δυνατάτηΊΤΐ σττι σύ-
της ίδέας καί στήν ά-
της. "Οσο δέ καί αν
προσπαθήιοει κανείς νά μαντέ-
ψ€ΐ την ήλικία τοϋ καλλιτέχνη
άπό τή δουλειά τού δέν θά τό
κατορθώσει.,
Τυχαίνει ποΧΧές <ρορές νά μην φάχνει ό δνθοωιπος γιά το πρόβλημα, μά τό ϊδιο τό πρόβΛημα γιά τόν ανβρωπο. Αύτό νομΐζω πώς έγινε μιέ τον ' Βλάσση. ΌλόκιΧηρη ή διομαρ τυοία τοϋ ανθρωπίνου γένους, δλα τ' απτΐΐπα τής ζήσης, &λα τα καταιπΐ€ζ6μενα δυναμικά, δ¬ λα τα ΠκΚ)6λήιυατα τοϋ άνθρώ που βρήκαν οωστό ντειλώλη τό τοΰ Βλάσθη. Δέν έ— χειρεϊ ό ζωγράφος θοριμητισμό. προκαΧεΐ δέ θαυ- μασμό ή σωοτή τοηοθέτηοή τού στό χωρο. Έζϊΐρεοιονιστής στήν τεχνο τροπία άλλά χωρίς νά άντιγρά φεΐ κα,νέναν δίδει άκρα©ως αύ¬ τό πού θέλει νά δώσει καί δέν παραούρεται σέ άδικαιολόγη- τες προσθαφαιρέσεις καί "εω- τ&ριορούς. Σ^κληρός στίς γραιμ ΐμές τού πού δμως δένουν άπό λυτα μέ τό θέμα. Παράξβνα οοσμένος ό ούρανός χαρίζβι .μιά ξέχωρτ! άκτινοβο.Χία στό έ*ργο, καί αποτελεί προσωπική τεχνοτροπία τοϋ ΒΧάσση. Άναμφισβήτητα ή δουλειά τοΰ καΛ.λιτέχνπ μαρτυρϋί μιά ΰρ,ιστη γνώση σωστοΰ σχεδιον». Όλόκληιρη ή δουλειά τοΰ Άραατείδη Βλάσση μαρτυρβί πώς £νας δυνατάς καλλιτέχνης άρχίζει ττ«ν σταθερη άναρίχη- αή τού στί|ν κοουφή της τέ- χνης καί βρίοκει άρωνό ο' αυτή την άναρίχηοη δλο τό άν θρώπινο γένος τίς διαμαρτυρί- ες τοΰ όποίου κάνει έρινα δί- νοντας προβΧήματα καί ζητων τας Χύσεις. ,μ&γαλο χροντχό διάοτηρα στό "Αγιο "Ορος κοντά στούς Ίο σαφαίους, τούς γνωστούς ύπη ρέ,τιες τοΰ θεοΰ καί τής τέ- χνης, διδ4χττ}κε πολλά γιά την ζωγραφική πού τόν βοήθησαιν •Οά δίνει πιό ζεστά την προ- σφορά τού. Είναι άλήθεια τόοο ξεχωρι οτή ίκανοοτοίηση νά βρίσκεται κανείς μέ τό κούτελο κολλτιμέ ιιιένο στά έ"ργα ενός λαϊκοϋ ζω γράφου σάν τοΰ Άντώντι Μαο χάκη. Νοιώθει (ρεύγοντας πώς ό καλλιτέχνης προνματικά γεν νιέται δέν γίνεται. Νοιώθει πώς ή Χαίκή ζωγρα ψ««ή γώ την Έλλάδα καί την Κρφιι εΐΰικώτεοα άπστελεΐ ίνα χάοισμα, πσύ οί Μοΐρες τό δωρίζουν άπλόχερα στόν άπιΧό — καθαρό — γνήσιο δν θρωηο. Καί θά είναι εύχίνς βργο νά φανερωθοΰν πολλοί καλλκτέ- χνες σάν τόν Μαρχάκη. Γιατί τότε ή τέχντι θό. πά~ει ναναι κτήμα των ολίγων καί θά γί¬ νει άνάγκη έπππκτικιή ρου τοΰ χόσμου. 1. "Αν άνήκεχε στούς καλοίτς όδηγούς φυλαχτήτε άπό τοίτς ρέτρΐοπς. ...μέ Νομική ΠροστασΙα ΑΝΑΟ '^Α. Σί κάθε άτύχημα πού όέν φταίτί ή ΑΒΑΟ σάς , προστατεύει καί όιεκόικεΐ τίς αξιώσεις σας μέ δικηγόρο τής ίκλογής σας . για αποζημιωθή ίκ τραυμστισμοθ, ϊπισκίυή αύτοκινήτου κ.τ.λ. Όμως ή Α8Α0 σάς ϋπίρασπίζίται κΓ οταν ίσίϊς κάνίτε κάποιο τροχαϊο ποινικό άόΐκημα Π παράβαση κ.τ.λ Ή ΑΒΑΟ πληρώνίΐ ώς 150 000 δρχ. δικηγορικά, όικαστικά Ιξοδα γιά κάθε π«ρίπτωσή σας χωριστά σ' δποια χώρα τής Εύρώπης κι' άν ϊ Γιά κάθΒ ηλπροφορΐα : ΑΚΑΟ ΗΕΙΙΑ&: ΑΧΦΑΑΕΙΔΙ ΝΟΜΙΚΗΖ Π·ΟΙΤΑΙΙΑΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘ,».- . ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 15-ΤΗΛ.222.651 1,000 ΔΡΧ ΑΙΙΟΚΡΗΚΙ 1976 ΠΑ ΤΑ II Α ΜΙΑ ΚΜ ΤΟΪΣ ΜΕΓΛΛΟνΐ πού θέλουν να νοιώσουν τό Καρναβάλι ΔΙΑΘΕΤΟ/τ,Ε ΤΗΝΠΛΟι'ΣΙΩΤΕΡΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΑΠΟΚΡΗΑΤΙΚΟΝ ΚΟΣΤΟΥΜΙΟΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΕΙΟΝ: ΜΗΝΑΣ ΧΟΥΣΤΟΥΛΑΚΗΣ Παραπλεύρως «Κατράντζου» Τηλέφωνο: 283.428 <' ΑΛΤΣΟΠΡΙΟΝΑ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ Γιά κάθε εΤδθς ύλοτομίσς θά βρήτε άχριβώς τό κα- τάλληλο τιριόνι, —ή σειρά τοΰ 8ΤΙΙ-^: άττό τα μι¬ κρά κλαδευτικά πριόνια, μέχρι τα μεγάλα μοντέλα γενικης χρήσεως. ΔΙΑΒΕΤΟΑΑΕ ΑΚΟΜΗ: ΨΕΚΑΣΤΗΡΕΣ ΕΠΙΝΩΤΙΟΥΣ ΓΕΡΑΑΑΝΙΑΣ ««ΤΙΗΐ*. ΨΕΚΑΣΤΗΡΕΣ ΕΔΑΦΟΥΣ ΙΑΠηΝΙΑΣ «ΚΙΟβΙΤΖ» ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΥΔΩΝΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΑΝΤΖΟΥΡΑΚΗΣ ΟΕ. ΠλαιεΤα 'Αοκοτδίου — Κυρίλλου Λουκά,Μως 15 Τηλέ*. 282124 τό ΚΟΥ! ΚΟΥ! τού Πανεπιστημίου, δί- ΐΓκαί «<:·. νύχτας, δεδομένον στ, σ4 δ^γ«» χαί μέχρις άργά τό βράδυ στ* Υ™"* ζ€νυ«τάδ«κα. ΛεΐΓ λο«ι6ν, κάττσιος στόν συνσρλητή τού: ! Δένουν δώ,ηο δσοι λέν€ στι ύ Μονώλ,κ Κεφαλογ,άν. νΓΚ σέν ένύ.αφέρθ.γκε νά γίνη τό Πανεΐτιοτήμ.ο στόν τόπο τού. — Γιατί, τόν ρωτδ ό «λλος. _ Γι<Η, άπλούστατα, το Πανεη.οτήΐΗο *γιν€ στό Ρέβυμνο καί στο Νομό άκρββάκ; αυτόν άνήχουν... τα Αντυγε.α, η ίδ,αί- τερη δηλασή πατρίδα τοΰ «Μυνόλπ «ρς». • Καί οί διάλογοι συνεχίζονται: _ Τί λές έσύ γιά τίς δπΧώοεις που εΐχε κάνβι ο φ γιάννης, τ,ρ^κλογ,κά, πσύ έΛεγε βπ τό ΠανΓ^σβ,μιο θά χτ,- ""-'τί νά πω· 'Δέν ίίχεις άκούσεΐ την παμο-,μία πού λέει: «Ό... Μανόλης μέ τα λό^ια, χτΐζει.. άνώγεια καί κοτώ- γεια»,,, . ·Ένα Λλλο Χογοπαιχτικό αηγμιάτυιπο, τ,ταν τό παρακάτω. — Ή Νομική Σχολή, λέει, θα νίνα στό ΙΙράκλβιο. _ Άιλλοίνονο... Στό »ένο των δικπγορικόϊν διηλ^μά,των ■, ΜαρανηνλίΚ: δέν μττοροϋοε νά ο«ναχ»ρήση τόν Κε·φοΧογ1άν. νη. Άρκβτά τόν είχε στεναχωοήσει στό παρελβόν μ* τό. . &.- κό τού δίΐιλωμα.... ________ • «Μΐνωΐκό», τό είχε βαφτίσει ό Κεα.αΧονιάννης τό Πανε~- στήιΐιο Κρίττης. Καί δέν εΐχβ αθ»ο. Γιατί δτοι πού τα κανονί- σανε, νά πάρη δηλαδή σάν βάση τού τόν παμηάλαιο κανον«τμό λειτουργίας τοϋ Πανεΐησττίμίσυ Αθηνών. 0ά είναι κυρ.οΧι- ιςτικά... άρχαίοΐ ________ • «Σκληρά». βε<ορ(&ρχ δτι Φέρθτίκε στόν ΔΓηιοΤΐκώ Σύ,μβου- λο κ. Βαγγέλη Πασταδάκη, ό κ. Πρόεδρος τοΰ Δημοτικοΰ Συμ- βουΧίου, δταν — σέ τρΧειηαία συνεδρίασιν — ζίντησε νό τού αποδοθή μομ<ρή. , .... . Τελικό ό κ. Παποδάκη<; γλύ,τωθί: τή μομψνή. άλΛΛ 6χι και τα σχόλια. "Ενα άπό αύτά — τα εύιτράΐπεΧα — ήτα· καί η παρατηρηση συναδέΧφ··>υ τού ό οποίος εΐιπε.
— Ό Λάκης τα δκανβ πάλι... μονσκζνα-
Καί ή ποροτήρησΐ) θεωρή©ηκβ έιπατυχε.μένη, αψοθ τό &έμο
μέ τό ότταίο σχε.τιζόχαν ή μοιμφή, ίίταν συνδεθίμένο 1«^ τό ..
νερό.
θ Ή μεγάΧη καβυστίίρηση τής δροιμολογήοειικ; τού καινούρ»
γίου πλοίου των «ΜινωϊκΛν Γρα,μμών», έξ ό.φοριμί)ς των . πολ-
Χών διατυιπώσεων, στήν Άθήνα. δτιμιούργησΓ πΜίς συζΐιτή-
σεις
Ρώτησε, Χοιπόν, κάποιος:
— Μά τί γίνεται μέ την «Άριάονη»,
Καί ό βΧΧος απάντησΓ: >
— "Εχ«ί μπερδέψει τόσο ποΧύ ατόν... Λαβύρτνθο τή< γρα- φειακρατίο,ς, πού οιιί<ιβ 5τι χι>ειά<ί.ται ενας... θη&αζ, γιά νά τόν. .. μίτο τΐ>ς.
ε] "Οταν ό... δαίμονας τοΰ Τυπογραψείου, μπεροεύει τίς...
φωτογραφίες, τα πράγιματα δυακολεύονται περισοότερο.
Κάτι τένοιο ουνέβπ στό τελευταίο τεΰιχος τοΰ ηεριοδιχοϋ
«Κριήτη», τό άποϊο στή ουνέντευζη τοΰ Πρόεδρον τής Ενώσε¬
ως Γεωργωοών Συνεταιριαμων ΉρακΧείου. κ. Καραντινοϋ, 6η-
μοοιεύει άντί τή διχή τού, τή φωτογρα,φία τθΰ Προέδρου τοϋ
'Εΐίποροβισιμΐρκινικοϋ 'ΕιπΐιμίΧητηρΙου ΉραικΧεΙου χ. ΜελΙΟσβί-
δτ».
Καί «άποιος πού την είδε πρίν διαβάοει, άναρωτήθηκε:
— Μΐπά, ό κ. Μελυοσείδης, ανέλαβε καί την προεδρία τής
Ενώσεως-, ,
• Καί μιά μιικ,ρή στατιστΐίκιΊ:
79 Σύλλθγοι Κρητών ύιηάοιχουν «έν λειτουρ·γία* οτήν 'Αβή-
να καί 39 κέντρα διαοκεδάσεως μέ κρητική μοϋσική.
Δέν πρέπει νά θεωροΰνται αολλά, δπως Ιοως φαίνεται και
αρχήν, άν λτκρθεϊ ύπ' δφιν δτι στίιν περιοχή Άττικής ζοδν ~)μ
«ινοΰνται περί τούς.... 350 χιΧιάδες ΚρΓϊτΐκοί!...
"Αλλη ριά Κρήίτη, δπλαδή, στήν Άθήνα...
β Στό γνωκττό ξενυχττάδικο τής ΠΧατείας "Ελευθερίας τοϋ
Ηραχλεΐσυ, κ,άθεται, συχνά, τίς πρωϊνές ώρες μιά ξένη υπάρ¬
ξη, άρκε*ά έντυιπωσΐαΜή, πού τίς τιερισσότερες φορές είναι μό-
νη στό τραπεζάκι της.
Γιά δσους άναρωτιοΰνται σχεπκά —- καί είναι μδλλον πολοί
— ή στήλη τούς πΧηροφορεϊ δτι ή περί ής ό λόγος. £χ;ει τίς
καΧλίτερβς έΛτυτ«ίκ)εις γιά την Κρήτη, άλλά δχΐ καί νιά τούς...
Ό νοί&ν... νοεϊτο!
• Λέγεται δτι πολές φορές πού λείπει ο κ. Νεοχοομίδης ά¬
πό τό Ε.Κ.Η., στήν καρέκλα τοΰ Προέδρου- τοΰ 'ΕργατικοΓι
Κέντρου Ηρακλείου, καθεται — ασφαλώς άιπό συνήθεια — ο
τταληος Πρόβδρος κ. Γταυρουλάΐκης.
Τό γεγσνος τέθηκε ύπ' δψιν στόν πρωτοεκλεγέντα Πρόεδρο
τοΰ ΒΚΗ χ. Μνχϊλινάκη. ό οποίος άπΛνττ»οιε.
— "Ε, ώς Λδω καί μή... παρΕΚΗΙ...
• Ή στήλη... οννΑλαβε, μέ τρείς αύται—ες μά-ριτυρες, τόν έκ-
δόττ» τής «ιΜβσογείου» κ. Άρ. Γραριματικαχη, νά... αγοράζη
την «Άλήθεια», τό μεσηιμέρι τής κεραΛμένης Δευτέρας άπο τό
γωνιαβό Μόοχι τοΰ Μεϊνιτανιοϋ. Τή δΐηλωτε στά τέσσερα.
την £βαλε στή... δεζιά τσέτΐη τοϋ σακΜακιοΰ καί κατηφόρηστ
την όδό Χάνδακος.
Καί κάποιος άπό τούς τρείς /μάρτυ<>ίς εϊπε:
— Βρέ πδτ; ίρχονται τα πράιμιμοτα: ό Γρο4»μα.τικά(χηί; νά δί-
νη. παρά για... παράνομο ΤύποΙ...
Ο ΕΧΕΜΥΘΟΣ
Ι Ι
ΤΑΒΕΡΝΑ
ΔΙΟΝΥΣΟΣ,.
ΠΛΑΙ· ΣΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ
ΠΑ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΦΑΓΑΔΕΙ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΥΣ
Ένα κολο Φαγητό
σ' ίνα 6μορφο ττίριβάλλον
ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ
ΟΙΤΚΟΕΝ
ΕΤΟΙΜΟΠΑΡΑΑΟΤΑ
ΟΧ 2200 — ΟΧ 2000 — 05 5ΡΚΙΑΙ. — ΑΜΙ Ι
ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΛΠΕΙΑ ΕΑΑΑΔΟΣ
5IΕ^^ο α.ε. συγγρου ιοο —. αθηναι
ΑΝΤΙΠΡθΣηΠΟΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗΝ
Κί!_Τ. ΚΑΡΟΥΖΟΣ
ΧΑΝΑΑΚΟΣ « — Τ** 2$5|π
ΔΙΑΘΕΤΟΜΕΝ ΠΕΠΕΙΡΑΜΕΝΟΝ ΣΥΝΕΡΓΕΙΟΝ
ΚΑΙ ΤΑ ΓΝΗΣΙΑ ΑΝΤΑΑΑΑΚΤΙΚΑ
ΤΟΥ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ ΟΤΚΟΕΝ

,3 #··*»ΟΥΑΡΙΟΥ ι·76
ΗΡΑΚΛ1Ι0 "Η ΑΛΗΦΙτΔ,, ΚΡΗΤΗΣ
ΙΪΛΙΑΑ 5
ΟΣΑΜΑ_ΓΡΑΦΟΥι
ΟΙ ΑΧΛΓλϋΙΤΕΣΜΛ-
"Ενα γράμμα μέ σημαοία
Η ΚΡΗΤΗ ΓΡΑΦΕΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ
ΤοΟ "Ιβρο5ι6κονοο κ. ΓΙΩΡΓΗ ΧΙΩΤΛΚΗ
ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΕΙΣΠΡΑΚΤΟΡΠΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ
Κύρκ
Διΐυθυντό),
Ό όναγνώστης τής έ.<ρημ€ρί- ξβζ σας ηαύ θα &άβα£ε στόν ,^ο τοθ προη.γού.μενου ωύλ- ου σας «ΟΙκονομικά οχ6νδο α στό ΔΛ.Ο» καί οτό κείμενο φ&ς αύτου·ργός ό Δήμαρ¬ χον, θά εηρβπε ν«ά άποκαμί- σει, βεβαία, την έντύιπωση δ¬ ή τοσμερα καί φοβ«ρα πραγμα τα συι«3αίνουν οτό Δήμο. Τ- ΛιΚ·ι αλλωστε, ούτος νά ίταν Ηαί ό σκαπός τοθ συντάκτη· ηηρεσιακό συμβουλασ 5έν δέ- χθηκιε δόλο. "Οσο γιά τα λοιπά οημεϊα τού δτϊμοσιεώμοτός σαζ (παρά ύοση χοιγμ-άχων κχντα τό δο- χοΰν άπό τούς εισπράκτορος, πληρωμές στά... ώπαχωατνΓή- ρια κλπ.), άπέχουν, παρ' ΰίλο <ηού κατβχωρήθηκαν στήν «Α¬ λήθειαι, πολύ άπό την άλή- Οεια. Γιαπί καί οί εΐοπραχτο- ρες άιποδέδουν τα ε&πραχθέν· τα άπό τούς δπμότβς ποαα την έηαμένη. Πέρα ώπ' αΰτό (»ϋλω σάν δτίμοσιογράφος, τώοα): βν ό- νομάζετε σκάνδαλα δπ (δέν) συνέβη ατήν ύτπγρβοία είσπρά ξεων τοΓ) Δήμου, τότε τκηά λέξι) θά μετταχειριΐστείνε γιά σιραγμοτικά ακάνδτιλα; Μενά ΜιΑιΝΟΛΗΣ ΚΑΡΕΛΛΗΣ ΔτΗΐαρχος Ηρακλείου Σέ ΣΑΣ χαιΐαρωιι^να νού, βλαχ-άρια τος ψυχίίς μου Σβ ΣΑΣ πού εΐστε ή σάρκΐα1 ρου καί ή ΑΠΑΝΤΟΧΗ μρυ Σέ ΣΑΣ τή οπέλνω τή Γράφη — βτούπ> την ήρέρα
Σέ ΣΑΣ άνήικει ή ΤΙΜΗ «ν ΣΩΣίΕΤΕ ΕΜΕΝΑ,
"Αχι ποία μερά καί γιά μέ θά ξημερώση ΗΛΙΟΣ
"Αχι πώς εδικάστ-κα νά κλαίω ΛΙΩΝΙΩΣΙΙ
Μάθετε άγα~ιμένα μου στά ηέραττα τοϋ κόσμον
ΜάθΜε «ώς έργάζοντοι γιά τό ΕΕΚΛΗΡΙΣΜΟ ι»υ
Μάθοτε «ώς στό οβέρκο μου καί μές στήν ΑΓΚΑΛΙΑ μου
(Μάθβτε η Λλλα ίμάθβτε!» "Αχι ΚΟΥΡΕΜΑΤΑ μου)
"Εχηυν φυλλάξει ΧΑΡΟΝΤΑ δχουν φϋ»λιάσει ΑΝΤΑΡΑ
"Βχουν άχρία ΔΥΝΑΜΗ θέλουν νά μ' «χούν Σ—Α£Λ
"Βχουνε σχέ&α ηού ένεργοΰν γιά την ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ρου.
"Εχουν ωαρμάια δολερό στήν ΑΔΟΛΗ τι^χή μου.
Κι' ϋρως έγώ ε{ιηΐ πού ΕΠΛΕΕΑ στού χρόνου τα ΠΈΛΑΓΗ
ιΚι* δμως έγώ εΐμαι ττού δδωοα ΦίΙΤΑ νΛβωυσι ΚΓ ΑΛΛΟΙ
Κι' ΰιμως έγώ εΐμαι πού έΌρεψα ΗΡΩΕΣ έν ΠΟΛΕΜΩ
Κι' δμως έγώ έγέννησα τόν ΜΕΓΑ ΒΒΝΙΖΕΛΟ
ΦΙΛΟΙ γιά μενά ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ
ΦΙΛΟΙ είναι έιμέ ΕΧΘΡΟΙ ΜΟΥ
ΦΙΛΟΙ είναι ηού την ΜΑΥΡΙΣΑΝ
Την ΑΔΟΛΗ — ΨΥΧΗ ΜΟΥ.
Τώρα τό αν ή άλήθίΐα βρί-
οκεται άλλοδ, έΛηίζαΐ νά έν-
διαφ^ρει την ϊΆλήθεια».
£υνέΛ»ο»ν ουο παρστυατίες
στην {αβφαήα εΙχΗΐράξεων
{κΛιαφκρ^ αηοδόσεακ; εί-
οηρακθένττων) γιά τίς οποίες
ή ύπηρεοΐα έκανε τίς είσπρα¬
ξις (ήδη αυθημερόν), συν-
αλλαγές δέ στά άποχωρητή-
ΐπα ποτί κανένας δ£ν άνταλή*
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΡ.Ν ΑΗΛΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΑ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΟ ΘΕΜΑ
τοϋ
Άνορωηέιμαι, Κύρκ διευ-
θυντά. Παράμοια άβαοάνιοτα
«είμενβ τί έξυπηρβτθθν;
Την άλήββια, βεβαία, «5χι.
θά μποροΰοα δέ νά πώ δτα
έχτός άπό τή οπίλωοη άνθρώ-
πων ποΰ μοχθσΰν γιά νά κερ-
Μοουν τόν έπιούσιον χαί νά
διε~ροιώνουν εύοννείδητα
την έογασία ποό τούς 6χεΐ ά-
νατεββΐ, κλανίζουν την έμ—-
οΐκσΐΛΊ) των Δημοτΰν πρός
τόν Δήμο. Καπ πσό έλπίίω νά
είναι άνωφελές. Καί ή Δη)τι-
κή 'άοοατ) ααρέπ-ιψε άρνο&ΗΚ;
με άπστέλεσμα στήν ηρώτη
περώττωση νά έηαβληθιεί πει-
θαρχική ποινί, σπ δεύ—ρτι νά
μΐίνη ώπμώριν-, ιμο. χαί τό ύ-
ΑΚΟΥΣΤΙΚΑ
ΒΑΡΗϋϋΟΙ ΑΣ
γιά
Τελείως νέα άκουστικά
τό 1976.
Σας βεβοιοθμεν: Κομιά έ-
τσιρίο στήν Εύρον- δέν διαθέ
τη 150 Μοδέλλο άκου—ικών:
Τ*ρα είμαστε οί μονοι πο6
«οθέτοιιεν δλους τοός τύπους
των νέων χαπαακευων. Γιά δ-
τίς παβήοεις καί δλες τίς
Πρός
Τόν κ. Μάνο Χάριτ»
Διευθυντή τής εφημερίδος
«Η ΑΛΗΘΕΙΑ»
Κύριε Διευθυντα,
Στή τέταρτη οε,λΐδα
ύ-' 4ιμΘ. 85 τής 2.-1876 φυλ
λου της έφηιμβρίιδος σας έδΐμιο
οαεύσατε δτι κατά την συνε-
δρίαοη τού Δηίμοηχοΰ Συρ6θυ
λίου τής 30.1.197Θ άποχαλύ-
ωθηχε οίκονομικό οκάνδαλο
στό ΔΓϊΐαο.
'Επα.τρέ.ψ<ηέ μας νά νο-μίζΐϋ ιμκ πώς ό τρόιηος άναγγελίας τής εϊδήιαΒως είναι δυοανάλο γα έν—ιΐΓΐαηαβοός σχβτΐκά μέ τό ηραγρατβικό ηερη—ατχκο καί νά σας γνωρίοΐιηιβ τα παρακή τω: Τό τΐαράΐττωιΐΓα τοθ ύπαλλή- λου ηού άνηαφέρεπβ οηό δημο- οίευμά οας καί έχομε τή γνώ- ιμΐ) πώς γιά ηοράπτω<μα ηρόκει ται, συνββη προ δεκα (10) μτ>
νιάν περίπου, καί μόλας ένινε
γνωστά στά άρμΑ&α καί ύπεύ
δυνα δργανα ττΐς Ύ«—ρεοίας
άιμέοοκ: άναφέρθηκΕ έιγγράφως
ατήν τότε 'ΕκΐίελεοΌκή "Αρκή
τοί3 Δήμου ή όηοία καί παρέ-
πε,μψε τό θέικι στά άρ#ιόδκ>
γιά την κρίστ) των Δηιμοιπκών
Ύτιαλλίείλων 'Υπτΐρβσιακό Συμ
6ούλιο, προβδρευόιμενο άπό
δικηστιικύ, τό όποΐο έγνωμοδό
τησε ηάνω σ' αύτό.
'Βπομένως δέν πρόχειιται
γιά τωριντι άποκάλυνιπ) άφοϋ
τό πεοκηατωίό έγινρόΐφως άνα-
φέρβηκε μολις διαιπαοτώθηίοε
καί άφθΰ μέ άπόφαση τής Έκ
Ά-ρχαΤς τοθ Δήμου
όρΐσβίν ή ποινή γιά την
άποία έγνωμοίότπισε τό 'Υπη-
ρβσκκκό Συμβούλιο. Μ ά οϋτε
καί γιά σκάνιδαλο νιατί ή 4πο-
σιώ—χτη καί άνοχή των παρα-
πτωμώτων οέ ίΐΐά Ύΐτηρεσΐα
έχομε τή γνώμτ> πώς συνι-
ατοϋν σκάνδαλο.
Στή συνέχεΐα τοθ δηροααεύ
ιματτός σας άναφέρεοθε καί σέ
αλλα πείϋί»τατιχά πού είναι δυ
νατόν δταν άναφέρωνταΐ ιιέ
ΰιχροση νά δηΐΗουρνοΟν δυοα
νάλογες μέ την πρα'γιμα'τικότο
,τα έντυιπώοεις,
Νομίζαμε πώς μεμονωρέναι
περιστατπικά γιά τα όποϊα έπι-
λαμβάνονται οί Ύπηρεσί«ς εί¬
ναι άΛικο νά ηαρουοιάζωνται
οάν κανόνας γιαιτί τοτγ δίδε¬
ται όχροριιή μπά κπλίδα, μακρή
ί) μεγάλπ, νά θ**»ρΐνται οάν
δέΐγιμα τος ηοιότιιτος υαδς επι
φάνειας.
Δέν θελονιε μέ κανένα τρο>
ι» νά Θε»ριν9οί5ιιιβ πώς άν~-
κρούαμε την κμιτική. Άντίθί-
τα τοστεύουμε στήν έαιοικοδο-
ιμΐτνπκιή άζία της. θέλομε δμως
Ζΐ)τήσατ« την προσφορά
μας: ΖΕΝΙΤΉ ννΈδΤννθΟ]
στήν καταίϊλΓροτΐ'κή τ«μή των
Δρκ. 5.800.
Ποτέ δέν ηροαωέρθηκε £να
τέλε» άκουστκώ σέ -τόσο χα-
ΡΤηΔή 1*4· Είναι εΐιδκη πρτ>
«ρορά τος ΖΕΝΙΤΗ γιά τα 30
της χρόνια άπό της Ιδρύσεως
έπΜεέ—«ς μας.
ΧΟΊΜΟΠΟΛΙΤ
4 καί Παραοκευή 5
ΙΈΡ. ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΕ
ΝΙΚ. ΚΟΛΟΐωΤΡΛΝΗΣ Ο.Ε.
ΑΘΗΝΑΙ: ΆχαδΓ>μίας 87 Τη-
Αέφ. 631.705
β—(ΝΙΚΗ: Ταιμκΐκή 32 Τπ-
%. 237-755
"ΣΤΑΜΝΑ.,
Κάθβ βράδυ γλέντι μ< τό γνωστό σας ντουέτο ΣΤΡΑΤΟ ΚΑΜΕΝΙΔΗ ΜΑΙΡΗ ΚΑΤΣΟΥΛΗ τόν λαϊκό τραγουδιστή ΑΝΤΩΝΗ ΤΖΙΝΑ την καταπληκτική ΝΤΑΓΙΑΝΑ καί ή ίξοχη ΜΑΙΡΗ ΑΚΗ ΡΕΖΕΡβΕ ΤΗΛ. 286-106 Σ.Σ.: Τό καταστήμα δέν λειτουργεϊ κάθβ Πέμτττη ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΞΥΛΙΝΟΝ ΕΠΙΠΛΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΛΥΓΕΡΟΥ ι ΙΠΙΠΛΑ ΠΟΙΟΤΗΤΟΣ ΖΕ ΧΑΜΗΛΙΣ ΤΙΜΙΖ ΤΡΑΠΕΖΑΡΙΑΙ ΣΑΛΟΝΙΑ Κ«βΒΑΤΟΚΑΑΟΡΑΙ ΙΚΡΙΝΙΑ •ΙΒΛΙΟβΗΚΑΙ ΠΟΡΤ — ΜΑΝΤϋ ΕΙΔΗ ΚΟΥΖΙΝΑΖ ΝΤΙΒΑΜΙΑ ΣΥΗΘΕΤΑ — εΗΙΙΠΑΑ ΜΕΓΛΛΗ ΠΟΙΚΙΛΙΑ ΤΙΜΕΖ ΑΙΥΝΑΓΟΝΙΣΤΑΙ ΠΡίΙΤΟΠΟΡΙΑΚΑΙ ΙΔΕΑΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΒΠΤΟΜβ- Ι* ΙΑ ΣΥΝΜΕΙΑ ΙΤΗΜ ΠΑΡΑ¬ ΔΟΣΙ ΤβΛϋΟΚ ΜΗΧΑΝΙΚΟΕ βΕΟΠΑΐΣΜΟΙ ΕΠΙΜ1ΛΗΜΕΝΗ ΙΚΕΥΗ ΚΑΤΑ· ΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟ ΠΡΟΧΟΠΙΚΟ Ν4ΕΛ-ΤΗΜΕΝΗ, ΣΟΕΤΗ ΑΟΥΛΙΙΑ ΜΑΖΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ "Τα Ιιτικλα μας χαλύκτουν βλες τίς άνάγκες τοθ σύγχρονον σπιτιοθ. τα €Ϊδη μας δπου μ&ς ζητηθοθν. προϊόντα μας διακρίνει ή ποιότης χαλ ή χαμηλή τιμή. Έλέγξατβ καΐ χρΐνατε την προσπαθεία μας. Προτιμηατε μας γιά τό συμφέρον σας. ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΝ 5ον χιλ. όδοθ Ήρακλΐίου Μοιρών Τηλ. 280689 ΚΚΘΕΣ1Χ Α' Πλατΐϊα 'Αρκοδίου Τηλ. 284759 ΕΚΘΕΣΙΣ Β' Μανουοογιβννη--Πλατ«ϊα·ΑρκαδίουΤηλ.2891βΟ νά ύποστηρίξωιμε πώς ή κριτα κή πρέπει νά παρουσιάζη τα ηεριστατικά μέ τίς οωστές τους διακ—άσεις. Στό φθλλο έπ&»ης τΐΐς έφη- ιμερίδος σας τίκ 9.2.1Θ76 καί στή στήλί) ΚΟΥΣ—ΚΟΥΣ ά- ναγραφεται δτι γιά νά τονίση κάηοιος την χοοντική οχέση ιμβρβκΛν άιπ' αύτούς (των εΐ- σπρβκιτόρων) άκούστηκΐε νά λέη κλπ., παρακάτω δέ γίνε- ται λογοπαίγνιο περί πραιχτό- ρκαν § ηράχτορα κλπ. Στήν προκειιμένη. πβρί~ωση ή λογοπαιχτχκ,Γΐ διαθέση μέ σα Ψ·ΐ1 τροπο έπενδύει μαά κατη- γορία εναντίον ενός ί1 περασ- σοτέ·ρων ύπαλλήλων. Δέν γνωρίζομε εάν ίχετε στοΐιχβϊα τα άποία έτυ,τρέτϊουν τόν παραπάνι» χαρακτη,ριεφώ, εάν δμως δέν ΰπάοχουν, μέ τό δημοοίευιμά οας αύτό άναμιφι- ο3ΐ>Π)τα θίγεται μιά όλόεοληραΐ
κοτηγορία. ύϊταλλΐνλων καί σέ
τελευταία άνάλυση, πιστεύομε
πώς ή άνωνυιμογραφία κανένα
δέν οφελεΐ.
Σάς παρακολ0ΰ»ΐ£ γιά . την
δημοσίευση καί διαιτ£Λοΰ(ΐ£
'Εν· Ηρακλείω τή 12 Φεβρου¬
άριον 1976
Μέ πολΛή έκτίμτχηι
Γιό τό Δκηκηπκό Σι>μβουλιο
Ό Πρόεδρος
ΜΑΡΙΝΟΣ Γ. ΤΡΕΒΙΖΑΚΗΣ
Ό Γεν. Γραμματεύς
ΝΙΚ. ΣΕΓΡΕ1ΔΑΚΗΣ
ΙΙρίχου άκήμα είναι ΑΡΓΑ λογιάσβτέ το ΛΕΩ
Πρίχου οδς χάσω, σας καλδ κοντά μου σας σέ ΘΕΛΗ
Πριχού τό ναώοουν οί «έξυπνοι» πρώτα έιγώ τό ΝΙΩβΟ
ΠρώΡου ιμ' άιιπώξουν θβθελα έγώ νά τούς ΑΜΠί—ΟΠ
Στοΰ ΤΑΡΤΑιΡΗ τό ΠΕΛΑΓΟΣ
Στοϋ ΔΙΑΛΟΥ τό ΛΙΜΑΝ Ι
Στοϋ ΑΦΑΝΙΣΜΟΥ την ΕΡΗΜΟ
Στοδ ΧΑΡΟ τό ΔΡΑΓΓΑΝΙ.
'Ελπίδα έχω αώ ΘΕΟ! Πάντα αύτο θά ΛΕΩ
'Ελΐτίδα £χν καί γι' αύτά θά ΖΗΣΩ καί τό ΘΕΛΩ.
"Αξΐα παι&ά της ΜΑΝΝΑΣ σας, «τυ,χα σάν κ' ΕΚΒΙΝΗ
"Αζια σάς θέλιι) τέκνα μου καί πρέπει μέ ΒΙΑΣΥΝΗ
'ΕυΛρόςΙ ΣΩΣΤΑ καί ΖΩΝΤΑΝΑ τα λόγια μόν γροικ&τε
"Οποίος ωσβοτε τό ΘΕΟ πράμα ολλσ δέ ΦΟΒΛΤΕ.
"Αΐχΐ στήν ?ρτ»ιη ΖΩΗ πόσα 'χω οποφέοει
"Α— άνακηενάματα ΧΕΙΜΛΝΑ — ΚΑΛΟΚΑ,ΙΡΙ
Άιπό τα λΐγα ηοΰγραψα νά νιώσετβ ΜΥΡΙΑΔΕΣΙΙΙ
Τρέξετε νά τούς πνίξεαε τοθ ΚΟΣΜΟΥ τσοί ΦΩΝΙιΑΔΕΣ!
ΧΙΛΤΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
Άσκρένδου — Σφακίων.
Η ΕΡΕΥΝΑ ΠΑ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
ΣΥΝΈΧΕΙΑ άττό την στλίδα Ι
Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΙΙ,
ΚΑΙ ΣΤΟΝ άξιότ-ω κ.
Δήμσρχο καί στούς έΗπροσώ
πους τοΰ Συλλόγου των Δή
■μοιπχών ύαταλλήλων τοΰ Δή
μου Ηρακλείου, άιπαντοθιμε
οχετιβά μέ τό παραΐπάντο θε
ΙΚ> δ,τι καί στον προτρέξαν
τα κ. Βα.γγέλΐ) Παηαδάκη:
Δηλαδή, γράιΐκαβ- δ,τα άκοό
σαμβ νά λέγειται στήν αϊθου
οα τού Δΐϊμοτιχοϋ Σιηιβουλί
ου καί νά καταγγέλλεται ά¬
πό ύπεύθυνα πρόσω—α.
Τούς παραπέιμι—ιμβ γι' αυτό
στά μαγνητοφωνημένα πρα-
κ-κά τίίς συνεδριάσεως έιβεί
νης, πού δέν πκητεύαιιε νά>
...&αφέρουν στο πβριεχόρε-
νο των δσων έγραν/ε τό δι-
κό μας μαγνηπόφωνο.
ΑΛΚΗΣ Δ. ΗΓΟΥΜΕΝΑΚΗΣ
Χειροθργος - Ούρολόγοο
Δρ τοθ Πανε—σπηΐίου ΙΝΝδ-
ΒΒ17ΟΚ τέως 'Επιμελΐηής τθΟ
8Τ. Ν. ΗΟ8ΡΙΤΑ- (Δ. Γερ»ια·
νΐας) άσχοληββΐς χά) οες την
ούρολογίον Παίδων. 'Εν-ατα-
σταθεΐς μονίμως είς Ηράκλειον
δέχεται είς τό Ιατρείον νόν,
Πάροδος Λασιθιού δ (Βαλιδβ
Τζαμί) -λ. 222.068 καί κλινν
-Ι «ΕΥΑΠΈΑΙΧΜΟΧ» τηλ.
232-000
νά είναι κανόνας, είναι έκφυ
λοι, άΎεργοι ια' δσοι έ™θυ-
ιμχ>0ν νά ζήσουν «φροΰδες έλ
ιπϋδες» Η άπραγιια'τ«»τοίητες έ-
ρωπακές έιπα&νκμίβς.
Τα μεγαλλΐ-τερο κακιό είναι
&η πολύ γρήγορο έρααεται ή
συνήυεια, μέ άποτέλεομα αϋ·
τοί που δοκιμάζουν τό χασίς,
νά μή μηο(>οϋν νά κάνουν χω
ρίς αύτο.
Τα χΰραχτηραοπκά πού
τούς ηαρουσιαζονιται βΐναι άνο
ρεξία, αδυνάησμα, άβουλία,
άαταθεια καί καχάλυοη των
ττνευ^Ν'ηΗών ένεριγειών,
Σύιμφωνα .μέ έΐηστηιμονΐικές
ίίρευνες έχομε τα εξής χαρα-
χττπριοτικά πά ρα<&ε ίγματα: — Ό ΜΟΚΕΑυ παίρνον- τας χασκΒ, οίοτάνθηκί; τάση πρός κλοπήν (Λομηρόίο). — Ό Στάνλεϋ βεβαιβΐ δτι οί τρομεροί ληστές «Ρούγκα — Ροό-γκ»» τίκ ΆφρϋΒης ή¬ σαν ανβρωσιοι πού βκαναν κα τάχρησιι χασίς. — Κατά τόν ννΐ&Ε τό 1)3 των μανιακων τίκ Βεγγάζης ίσον χοαισαποτες, γι' αύτό καί ό Μωχαιμέχ Άλίκ: ώπανό- ρευσε την εΐοαγωγή οτήν Αϊ- γυίττο, φοβούμενος τή τάσΐ) πρός ληχηεία. ΛΛΛ. Χτήν 'Ελλάδα τό χαοίς έ- καλλιεργεήο σέ συνβλ_ή { ταση 15 χιλιάδων στρεμμάτων . στά Δίμο Άλέος ττΐς Άργο- λίδας, στ6 Φεν«6 καί στή Στυιμφαλία, κοί κυρίως στίς όπορχίες Μανπνείας καί Γορ- τυνίας. Ή πρώτη άηαγορευιτ_η έγ- κύκλιος Γτΐαν τοΰ Δραγούμη (27.3.18ΘΟ), ένώ ή αστυνομι- κή διάταξίΐ ττΐς 11,9.1897 άσχο λήθηιιοε μέ τήιν άπαγορβυση της χμήοειος τού χαοίς στά κα Φίνεϊο εολπ. Στήν Κρττ— καί είδκκά στά Ήράκλεκ», τό χαοϋσι καηνιζο- ταν απο παλιώτερα. Δυστυ- χως δέ,. &πΐι>ς Ακνμε καί απά¬
την άροο6> καηνίζεται καί τώ¬
ρα.
Γι' ατ)το άκραβΛς κάναιμε δ
λη την μέχρι τώρα περιγραφή
ατά δυά προηγούιμενα φύλλα
ΐμας, γιό, νά χαιχηαπιστΤί χαί
τό εύρύτβρο χοινο καί οί χά-
νοντες Χρήσττ, άλλά κυρίοις οί
νέοι, νύρω άιπό τα χασίς καί
τα αλλθί να£)βα*τ]κά.
Καί ιΜρτά την περ»Λη—πκή
α&τή άνάλυσΐ), έρκομαοτε τώ
ρα στίς εί&κές συνθί|κες ηού
στά Ήράκλειο, ά-
πό πλευράς ναρκηχακΰν.
Άπό πλευράς χασισιοϋ, στά
'Ηράκλειο ύτιάραουν σήμερα
πέντε ίί £ζι «στέκια» δπου τό
«ΐμϋϋρο» (ΰπως λένε στή διά-
λ&κτό τους οί ναρχωρανείς)
καηνίζεται όμαδικά. Στά στέ-
κια αύτά γίνεται καί ή σχβτι-
κή, συνεννοήθη μεταξύ των
ένδΜφερομένων, γιά τό μίκρε
ιμπόριο καί την προμήθ'εια των
οτοσοτήτων πού χρειάζεται κσ-
θένος.
Αύτοι πού κάνουν χρήση
είναι φυσιχά γνωστοί μεταξύ
τους καί έρπ»στεύονται άπόλυ
τα «τα μιυοτικά της άγορας».
Τό χασίς πού κυκΑοφορεΐ
στά Ήράχιλειο είναι, κατά βά
αι) τ.ραό>ν είδων καί προελεύ-
σεων; τό «καλό πρ&ιμιμα» πού
δρχεται άιπό τό έξιικτερικό (Αί
βανο, Τουρκία, κλπ.), τό ντό-
τπο (δευτερώτεριις ποιότΐι-
τας) καί ή «μάπα», πού είναι
άιπό προσμίξεις (συνιήθως τρί-
τη<) ποιότητος). Ή τιμή τού είναι τρωτλάοια άπό την τιιιή Τοθ χουκϊοΰ! "Ε¬ να δράαη χασίς Ισον τρία δρά- ιμαα χρυοάςΐ Αύτοι πού κάνουν χρήση χαοίς είναι άπό διάφορες χοι νωνικο — οΐκονομωίές τάξεις. ΈριγΟΛες, ταξχτζίίδες, έ"μπο- ροι, μουσικοί χαί χαλλιτέχνες νυχιερινων κέντρων, ανεργοι, βιομήχανοα, ναυτικοί, έταστή- ιμονες, άστυνοίμικοί, καί ιικρι- «ές κυρίες. Κι' άκάιιη νέα παι διά καί των δύο ψύλλων. 'Εδω ακριβώς &ρίοκιεται καί τό τπό έατικίνδυνο σπμεϊο τοϋ δλου θέματος. Κι' αύτά διότι, άοψιβό δπως είναι τό χαοίς, άν<ΐΓγ<καστιχά δηιμιουριγεΐται ί¬ να πολυποίχιλο σύμπλεγμα σχέσεων, μέ δλλες ποικιλόμορ φες προεκπάσεις. Δηλαδή: οί κατώτεροα κοινωνικά καί οίκο νομικ.6, γιά νά έξασφαλίσουν τό χασίς, προσφέρουν τίς υπΐ) ρεσίες τους σ' αύτούς ΐτού χουν τό χρήΊμα καί φροντίζουν νά βροΰν τό «πρδμα», νά έ"ρ θουν σέ έπαφή μέ τόν, «6μπ ρο», νά κάνουν δλες τίς έπι- ικίνδυνβς άποστολές, πού βΐ- ναι άπαραίτητες γιά τό κοινό άποτελέσμα πού είναι νά βρβ θϊί τό χασίς καί νά καΐταλήξη έκεϊ πού πρέηεχ. "Αν πάλι κανείς άπό αύ¬ τούς δέν μπβ σ' αύτά τό κύ- · ικλωμα, άναγχάζεται νά προ- σφέρη πάσης φύσεως «ύπηρε- σίες> σέ γυναϊκες, η χαί σέ
«δνδρες», ϊ νά διαθέση τό αυ-
τοκίνΐϊτό τού, ή νά ερθη σ' έ-
παφή μέ είδικό άστυνορικό
δργανο, ίί νά χαρή την έπωοοι
νωνία καί τίς «συστάσεις» μέ
ΐμιά πιτσιρίκα, ί νά Φτάοπ χαί
στά οτ)ΐμεΐο νά παραναμήση μέ
κάθε τρόπο, μέ τελχκό σκοπό
νά βρτΐ τό άηακούΐϊενο άντάλ
λαΐγιμα γιά «νά ταξιδέψη στό
λευκό θάνατο».
Άλλά γιά νά γίνη πιό άν-
τιλΓρ—ή στον άναγνώ»—τε ή
προσπαθεία τοθ καθενός πού
κάνεΐ χρήση, θά πούμε παρα-
κάτπι μερακές χαρακτηριστικές
περΜττώσεις, πού έχουν συ|*-
6ή καί συμβαίνουν στήν πε-
ριοχή τού Ηρακλείου.
(Συνεχίζ&ται)
Και τώρα!..
Πανευρωιοϊκη τηλεόραση
ΡΗΙίΙΡδ
ΤΗΑΝδ-εΐ-ΕΟΤΡθΝΙΟ ΜΕΜΟ-ΤυΝΕ
μέ συνεργασία 7 χωρών
Ή διεβνής τεχνολογική παντοδυνβμΐα τής ΡΗΙΙ.ΙΡ8
βίνει τώρα τούς όουλληπτούς καρπούς της'
Είναι ή ώραι
Ή μνημϊιωδης προσπαθεία όλόκληρων χρόνων
παραδΐνει στήν κριθη των καταναλωτών την ίκπληκτι-
κοτερη τηλΐίιραοη τής ίποχης μος Την πανευρωπαΐκή
τηλεόροση ΒΗΙίΙΡδ ΤΒΑΝ5-ΕίΕΟΤηθΝΙΟ ΜΕΜΟ-
ΤϋΝΕ δημιουργΐο τής πβλύχρονΐις καΐ δαπρνηρής ίυ·
νεργαοΐας έτττά χωρών' Των πι6 προηγμίνων της
ΕυρωπήςΙ
ΟΙΟΑΝΝΗΙ ΜΑΤ6ΑΙΑΚΗΙ
Άνΐιπρόσοπο· *Ε<αιρο1α ΡΗΙΜΡδ (Χανιόπορτα) Διαθέτβι δλα χά ήλβκτρικά βϊδη ΑΜΏΝΥΜΟΣ ΝΛΥΤΙΛΙΑΚΗ ΙΓΓΑΙΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ Λ.Ε ΛΝΑΧΩΡΗ ΣΕΙ Σ : Ε) Γ — Ο) Γ «ΚΥΔΩΝ» ΕΚ ΣΟΥΔΑΣ ΔΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ Κ ΥΡΙ ΑΚΗ 6 μ.μ. — ΔΕΥΤΕΡΑ 9 μ.μ. ΤΕΤΑΡΤΗ 7 μ.μ. — ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7 μ.μ. Έξ Ήοακλβίου πρός Πειραια Ε)Γ — Ο)Γ «ΡΕΘΥΑΑΝΟΙΜ* — «ΚΑΝΤΙΑ» ΑΝΑΧΩΡΗΣΙΣ 7ην 'Εσιτερινην ΑΦΙΞΙΣ 6.30 Πρωϊνήν ΕΙΣΙΤΗΡ ΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΙ: Πρακτορείον ΑΝΕΚ ΧΑΝΙΩΝ: Πλατεΐσ Σοφοκλτ) Βενιζέλου, τηλ. 23636, 25656 ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ: 25ης Αύγουστον 33, τηλ. 222481, 222482 ΡΕΘΥΜΝΗΣ: Λεωφόρος Κουντουριώτου, τηλ. 22296, 22456 ΤΗΛΕΦ. ΥΠΟΠΡΑΚΤΟΡΕΙΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ Βοτρδακης Ν. 282.730 Κρουτττανόπουλος Π. 285.420 ΚυδωνάκΓΚ Γ. 281.702 Παλαιολόγον Π. 283.086 Χαμαράχης Ε, 283.860 ΆΠΟΤίλ£Ο|ίΟ 10 τι περιοοοτβρο μέχρι οήμερα ώπαιτηοαν οί Ελλη- νες κοτοναΑωΤες άηύ την Ευρωπσική τεχνολθγΐο τώρα ΐό ίχουνΙ Χώρες που ουνεργάίηηκαν ΡΗΙίΙΡβ ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ: Βελχΐωοε την διαυγεια τής εΐκώνας κοΐ μπορΓϊτε την ήμίρα νά χαφ£· στε τώ πρόγρομμα οό νά1 ναι νυχτα Κι' άκόμη "Εδωσε 110 μοΐρες ύνοιγμα στην όθόνη κοι μπορεΐτε νά βλεπί- τε άνετα κι υπό τ6 πλύι' ΡΗΙίΙΡ5 ΑΓΓΛΙΑΣ: Βελτ,ωοε τα κυκλωμα- τα ηχου · εΐκόνας καί τα διαχωρισί' Που οημοΐνει δτι οΰτε 6 ήχος μπορε! πιο ϋΟ ενοχλήβη την ιΐκδνα οΰτε ή κΐκθνο τόν ήχο Πνοντβι οί ηψει< Ε^Τ(ωριστάΙ ΡΗΙίΙΡδ ΑΥΣΤΡΙΑΣ: ββλτκϋοετήλήψποί ουνβήκες γεωφυσικων έμποδΐων κύΙ καιριχϋν συνθη- κών' Τελειοποΐησε τδ φημισμίν© ΚΝΙΡΡ, που ένισχυ εί την ύδυνατη λήψη ( Ή Αυστρία, δπως καί ή'Ελλάδα, είναι χωρα ώρεινή) ΡΗΙίΙΡδ ΣΟΥΗΔΙΑΣ: Βελτ.ωοε τή δ,αρά· θμιση των τόνων αυξάνοντας £τσι την πλαστικότητα τής εΐκόνας ΡΗΙΙ.ΙΡ8 ΕΛΒΕΤΙΑΣ: Βελτίωσι: την ήλε- ιαρονική όντοχή τοθ δ*κτη άντικαθιστώντος τίς λαχνι- ίς, με εΙδΐΛά τρανζΐοτορς καί 10 (Όλοκληρωμίνα κυ· κλΐϋματα) 'ΕπΙσης άτιλουστευσε την ουντήρηοη Όρι- ομένα μί ρπ που άπαιτοϋοαν έπέμβαοη μέοα στόν δέ κ™ τώρα βγαινουν και άντικαθιοτανται μί καινουργια' ΡΗΙΙ.ΙΡ5 ΔΑΝΙΑΣ: Βελτιωσε των ουντονι- ομόί'Λίίκλειοε των γιώ οποιοδηποτε Λώγο τυχαΐο άπο· συντονιομό με την βημιουργΐα «χειρ<στηρΙου άσφα· λεΐας · ΡΗΙϋΡδ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ: βΐλτίωοε την κστοναΑωοη ρευμοτος μπωνοντος τη» οτο μβο! Γιά την νία πανευρωπαική τηλεόρβση ΡΗΙΙΙΡ3, κα· θι προηγμίνη χώρα της Ευρώπης ίβωοε τ»ν καλίιτϊρ· τεχνολογικώ έαατ· τη^ Αποκτήοτε την. ΡΗΙίΙΡδ 34Τ 3003 ΟΜ 24Τ 3000 Ϊ4 Β 360 V» Μ Β 360 17 Β 320 Β 312 η πιο παληα φιρμα στο ηρακλειο ισφημισεις στο ραδιοψωνο, στην εφημερίδα, στογηττεδο, στην εθνικη οδο, κ.λ.π. μακεΕες - ζωγραφικη μεταξοτϊυπια - χαρακτικη επιγραφάς παντός υυπου ζωγραψου 7 τηλεφ. 281.161*286.460

23 ΦΙ1Ρ0ΥΑΙΜ0Υ ι·76
ΙΕΛΙΔΑ 4
ΗΡΛΚΛΙΙΟ "Η ΑΛΗ·ΕΙΑ., ΚΡΗΤΗΣ
ΑΤΤΟ ΤΟΝ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ κ. ©ΕΟΔΩΡΟ
λΊΊΡΟΤΟΙΘΗΚγ. ΑΙΑΚΟΝΟΣ
Ο ΣΥίΜΕΡΓΑΤΗΣ ΜΑΣ κ. Γ, ΧΙΟΤΑΚΗΣ
Ή μεγάλη σαγιμή: ό Γιώργης Χκβτάκης χειροτονεϊται άηό τόν
Λάμττης καί Σφακίων κ. θεόδιοοο, Διάκονος.
ΤΙΙΝ ΠΑΡΑΧΚΕΥΗ 20 Φε-
βρουαρίου, στό Στιήιλι, &που εί
ναι ή 2δοα τίϊς Μητροπόλεως
Λάμπιης καί Σφακίων, ποαγμα
τοποιήθηκε ή χειροτονίτα, άπό
ύιτιοδιακόνου σέ Διάκονο, τού
κ. Γιώργη Χιωτάκη, άχιό τό
Άσφένδου Σφακίων.
Τόν κ. Χιωιτάκη. χειροτόνι-
οε ό Σε6. Μη>ταοττολίτικ κ.
θεάδωρος, συιμιπαραστούιμΓνος
ώπό τόν κλί(οο, κυρίως τής
Επαρχίας Σφακίων.
Μρτά τή χει/κ>τονία, ό Σεβ.
Μητροΐιτολίτης κ. θεόδωοος αί
ληοε γιά τό νόιγρα τής χειροτο
νίας καί τόν χειροΐονούμενο
καΙ άπάντησε ό νεοφώτιοτος
ίερωμένος.
Ά'κολούθηοε «γεΰμα άγά-
πης» στό οίκστροφεϊο τής Μη
τροπόλεως δατου καί πάλι μίλη
σαν ό Μητ-ροϊΐολίτης Λάμττης
καί Σφακίων, ό Διάκονος
Γ. Χιαπακης καί άπάντησε ό
διευθυντάς μας ό οποίος ιτα-
ραυρέθιγκε στήν συγκινητΐκή
καί σεμνή αυτή τελετή μαζί
μέ τούς συνεργάτες της «Άλή
θείας» κ.κ. Ν. Βελιγραδή, Γ.
Μουντράκη, Ν. Κουντάκπ καί
τόν όκπρόοωτιο τοθ πεί»οδικοΰ
κ. Μιχ. Χουρδάκη.
Ό Διάκονος χ. Γ. Χιωτά-
κης πού ύιπΐήΓϊξε άπό τούς πρώ
τους συνεργάτες τής έφημερί
δας μας, βοσκός καί άιγρότης,
45 χρονών καί μέ 10 παιδία,
θά χειροτονηθή σέ παπά την
Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου στή
Χώρα Σφακίων, άπό τόν Σεβ,
ΜητροΐκΛίτη κ. θεόδωρο καί
στή ουνεχεια θά ώΠιΓνρετήση
την 'Εκκλησία στήν Άγία
Ρουμέλη Σφακίων.
Η «ΒΥΣΙΑ» ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΗ ΧΙΟΤΑΚΗ
Ό συνεργάτης τής «Αληθείας», υκπσοιγράφος μας ΝΙ-
ΚΟΣ ΒΕΛΙΓΡΑΔΗΣ, άφχρώνει στόν έπίσης συνεργάτου
μας καί συναγωνιοτή κ. ΓΙΩΡΓΗ ΧΙΩΤΑΚΗ, τώ παρακά-
τω συ>μιβολικο σκίτσο, μέ την εύικαιρία τής προχθεσινάς
χειροτονίαι, τοθ τελευταίου σέ Διάκονο.
40 μέρες
δικάστηκε
ό Κοκολάκης
γιά έξύβριση
τού Δ)ντήμας
ΣΑΡΑΝΤΑ μέρες φυλάκιοη
έιΛεβαλε τό Τριικλές Πληιμίΐε
λειοδϊΚεΙο Ηρακλείου στόν κ.
Γεώργιο Κοκολάκη;, Ιδιοχτήτη
Σφαιριστηοίου, ό οποίος βίχβ
ύβρίοει καί άπειλήσει τόν διευ
θυν*τή μας «πά την διάρκεια
δημοσιογραφιικίνς τού άποστο
λής.
Ό Κοκολάκΐν; εΐχε ηαρα-
πιενφθη μ^ τό Νόχιο 4.000 γιά
τεντυιμποϋσμό.
Ό δ:ευθυντής ιιας, άιπό τόν
ότΐοϊο ίήτπσε συγνώμτι ό κα~ν
γορούμενος, δή<»'<'ε δτι τή μήνυοη ύπιεβαλε οάν δηιμοσιο γράφος, διότι θεωοεί ύποχρέω σή τού νά προστατεύπ τό λει- τούργηιμα τοϋ Τύπου, δταν αύ¬ τό άηειλεΐται. Σάν ατομο, εί- πε, δή δέν τόν ένδιαφέρει δίωξη τοΰ Κοκολάκη καί δηλώ σε δτι δέν φοβήθηκε μέ τίς ά πεΐλές τ»υ·. Γι' αυτώ ακριβώς καί δέν τΗραστάθηκε σάν ηο- λιταικϋϋς ένάγων καί δέν δαώρι ΟΙ βαθύτατες Χραστιανικές πεΐιοιιθήσεις τού Γιώργη Χιωτά- Κ.Ι), πού έΜδηλώνονταν μέχρι προχθές μόνο στόν χώρο τής θε¬ ωρίας, έγιναν πρά,ξη, ιμέ τή μεγάλη όπόφαση ατού ηήρε στά 45 τού χρόνια ό πατέρας αΰτός των 10 ιταιδΐών, νά χειροιονη θή παττάς καί νά ύατηρετήοη την δσκΐιμαζόμκνη 'ΕκΐκΛησία, οέ ιμιά άιπώμερη γωνιά της Κρήτης. Ή £μτιι,οοχτη αυτή άιπόδειξη των άνθρωτϋσπικών, θρησκευτικόν καί κοομοθεωρηιπκων τού «παστεύω» δέν είναι τίποτιε ΰλλο, άπό μιά «ηράξη θυσίας», μαά έθελοντωαή προσφορά στό νά δεχτή τό «ττκρόν ποτήραον» τοϋ άγώνα γιά την Πίστη καί την Άλήθεια, αύτό ακριβώς πού δέ- χτη-κε καί ό ϊδιος ό Χρισιτός. Ή εύαγγελική ριήση, της «κατ' είκόνα καί ομοίωση» συσχέτηισης τοΰ ΆνθρώτΜυ ιμέ τόν θεό, βρίσκει στήν περώΐττυση τοΰ Χιαπακη, την έΊμίΐρακτη έφαρΐμονΤ) της. Κι' αιΉό άκρ!ΐθ(ϊι<; τό βαθύτερο νόηιμα τής ηροχθεσι- νής χειροτονίας, έκκρράζει τό παριαΐτάνω σΜτοο, πού μέ τίς λι- τές γραμρές τού ό δημιουργή τού δείχνει ηώς είδε αύτός ά¬ πό τή σκοΐωά τής τέιχνης τού, την ήρωϊκιή άπόφαση ενός συνα- γωνιοτή τού, πού τάλιμαΐσε νά κάνη (στό χώρο τή,ς Έκκλησι- ας) άπό δλους έμδς τούς Λλλους, έ"να βηρα θυσίας, χιαό υίΐρός.. Οϊ ΑΠΟΨΕΙΣΤΟΥκ. ΝΙΚΟΛΙΔΑΚΗ ΓΙΑΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ αυτή την ΐχαράγραφο, έρωτώ την πολιτεία γιατί δέν ποοχώ ρηοε μ' αυτή τίίν ποοεία πού άπό χίλιους δυό τόπους χί>ς εί
χε ύηοδεΐχθιη; Γιατί σίγουρα
δέν μάς πεί&ει ότι φταίνε οί
κοινοβουλευτικαί μας έκπρό
σιαποι έξ ολοκλήρου πού δέν
κατέληξαν σέ καμμιάς μορφάς
συιμφωνία, οί5τε ασφαλώς για¬
τί ξέαπαοε στήν Κρήτη ή δ«ό
νοια πού μέ πολύ τέχνη ηρο-
σπάθησαν νά διογκώσουν καί
νά μεγαλοποιήοουν όριομένοι.
Άκάιιη δέν μάς πείθει δικαιο-
λογώντας την αρ.νηοή της γιά
σύγχρονο Πανε~~ήιμιο, μέ
τό νά ύποσττιρίζη πώς είναι υ¬
πό ούνταξη καί ψήφιση νέος
καταστατικός —· λειτουρτγικός
χάραης γιά τα Α.Ε.Ι. Καί οί
δύο της διικαιολογίΕς είναι ά-
πλίδς εύλογοφανείς· δέν την
στηρίζουν αρα Καί δέν την ά-
παλλάοοουν άπό τόν άκέραιο
βαθμό τΐίς ευθυνής της, γιά
τό κακότυκο Πανεϊπστήιμιο τής
Κρήπίκ; πού ξεκίνποε νά Ιδ.ού·
ση. Άλλά, άς υ4 προχωρήοω
με έη' αύτοΰ σέ βαθύτερπ άν ά
λύση, γιατί μοιραίως ή σκέψη
μας όδηιγεϊται οτήν έπσήιμαν-
ση αλλων λόγων, ηού δέν κο
λακευουν, καί πολύ περισσό-
τερο δέν τιικ>0ν την πολιτεία
•μας. Άφήνω στόν άναγνώοτη
νά τάς Γννοήση.
(Σι>νεχίζ€ταΐ)
ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ: Τό τέ
ος των άιπόψεων τοθ κ.
Νικολιδακη καί οί γνιΐιιβς
τοΰ δικηΛ-όοου παρ" Άρείω
Πάιγω οτήν 'Αθηνά κ. Γιάν¬
νη Παναγιωτάκη.
ΧΥΝΕΧΕΙΑ ό-ό την σελίδα Ι
της κάτι τό διαφορετικιό άιπό
τίς λοιιπές Πανεπιστηιμΐακές
μονάιδες της χώ.οας. Γιατί πα-
ρουοιάζεται τό φαινόρενο νά
ύιπάρχη στό χώρο της άνώτα-
της ΐταιδείας μας ύοιερΚορε-
σιιός σέ παραγωγή, άντιστοΐ-
χων πρός τα εϊδη των Σχο-
λών, έπιοτηιμόνων, ώστε νά
έχωμε σέ άναλογία τό πρώτο
σχεδόν ποοοστό πτυχιούχων ά
νωτάτων σχολών στόν Εύρωπα
ίκό χώρο, καί πασά ταυτα ή
πολατεΐα νά συνεχίζη την ϊ-
δρυοη ΠανεϊΒστημιακών Σχο¬
λών τοΰ ϊδιου τύηου μέ τίς
ήδπ λειτουργοΰοες. Άρα εύ-
καιμία παρουοιαζόταν γιά τή
Κυβέρνηση νά άριχίση έπιτέ-
λους την ϊδρυσΐ) σχολων σύγ
χρονης άνάιγκτκ στό χωρο τίίς
όπκττή·μης, τίίς οίκονομίας καί
της κοινωνίας. Άκόιμη, θά έ"-
πρεττε νά φροντίση, έστω καί
δυναυιιοά, νά συγκεντρώση τό
σύνολον των σχσλών σ' ίνα
τόιπο, έφ' δσον επί διεθνοΰς έ
πυΐέιδου ή άνώτατπ παιιδεία £-
χει εξελιχθή στή μορφή ν τώ·ν
διακΛαδικίδν σπουδων, τίς ό-
ποϊες έ"να κατεοτταριμένο σέ
ηόλεις διάφορες Πανεττιστή-
νιο δέν ιπτοοεϊ νά ύττηρετήοη.
Καί στό σημεϊο αύτό παύω
νά άθροίζω τα επί μέρους πού
συνθέτουν τό χρέος της πολι
τείας, ώστε νά φρσντιζε νά
δτρμιουριγήση σωστό Πανεπιστή
μιο, γιατί κΐνδυνεύω ό Ιδιος
νά δια'ΤΤΓ»άξ)ΐ> τό σφάιλμα, πού
στήν αρκή δγραφα δτι θά άπο
φύγω. Πρίν δμως κλείσω καί
σε
Ό δτευθυντής μας δήλωοε
έστίσης στήν κοτάθεσή τού 5ο
καί Λλλοι «συινάδελφοι» τοθ
Κοκολάκη τόν δχουν άηειλίν
σει, έιπωνύιμ<ι>ς καί άνωνίψως,
άλλά ΐΒβτεύει δτι ή περίϊττωοη
τοΰ τταραπάνω κατηιγο·ρουιμέ-
νου, πού έιπέδειζε μεταμέλεια
γιά τίς πραζεις τού, θά τούς
συνακτίση.
Χαραχτηριστικό είναι τό Υ€
γονός δτι έξ άφορρής τής πβρι
πτώσεακ; Κοκολάκη, δπως ϊΐάς
δήλωοαν πολλοί γονείς, τα
παιδία τους £χσυν ελαττώσει
τίς έπισκέϊϊΓεις τους στά Σφαι
ραστήρια.
Έπίσης πρεπει νά τονιοθίϊ
δτι στό Δικαστήριο, έιμφανΐοθΐ>
κε αύτόκλΓττος μάρττυρας, άλ¬
λά δέν έξετάοθηκε, ό κ. Στ.
Ντελής, τοϋ όποίου ό άνήλι-
κος γυιός ύπήοζε θαιμώνας τοΰ
Σφαιριστηρίου Κοκολάκη,
τόν όηοΐο γιά τό γεγονός αύ-
τό εΐχε έταοκεφθί) καί καταγ·
γείλλει τό γεγονός στήν Ά-
σφάλεια Ήραχλβίου.
Τό λιχπηρό άλλά χαραχτηρ·!
στΐκό οτ>μεϊο ττού θιχτηκε ά¬
πό τόν Κοκολάκτι, κατά την δι
άρκεια τής άΐΐοο'ίας τού,
ταν δπ ό ϊδιος εΐπε κάποιο
σττγμή: «..."Επρ-εΐιιε νά
στρέψω στό ιιαγαζί μου, γιατί
δέν μποοοΰσα νά τα άφήοτΐ]
στή διαθέση των κ α κ ο π ο ι¬
ω ν (Ι) ποίΊ βοίσκωνται έκεϊ
Ό ϊδιος άναγν ώρισε δτι δσα
δγροψε ή εφημερίδα μας γύ
ρω άπό τή χαοτοηαιξία κλπ
Λταν αληθή, γι' αύτό καί προ
καλέσανε τόν θυιμό των ένδια
Φεραμένων καταοτηματαρχων
κατά τοΰ διευθυντή μας, έπε
δή δέ έπιίστευε δπ θά τόν
χτυηοΐισαν άπό έκδΐκηοη,. τοΰ
εΐπε τή φράση δτι «έκατό μα
γαζάτορες £χουν συνβννοηθεϊ
νά σέ έικιδικηθοΰν».
Δηλώνομε καί πάλι δτι μέ
τόν Κοκολάκη, οάν αταμο, δέν
έχομε τίποτε, οΰτε μέ κανένα
άπό τούς συναδέλφους τού
άλλά δτι θά συνεχίσωμε νά
στηλιτεύομε τίς ενεργείας
τους, δταν αύτές στρεφοντα
καττά .τής Νεολαίας.
Τέιλος, όπειδή ό άζιότιμος
κ. Β. Μαο*£ής πού κατείχε
την ΕίσαγγελΜεή δδρα, σέ {ίνα
σημεϊο τής δίκρ,ς είπε δτι δέν
ίιατάρχει διακωριομός μεταξό
ϊδιώτου καί δημοσιογραφου
δπως καί στό ακροατήοΊο τοΰ
ξανατονίζομε μέ δλο τό σεβα
ομό μας καί την έχτίμηστ) μοί
καί πρός την Είσαγγελώοή Άρ
»ή καί πρός τό ποόοωπό τού
δτι διαφωνοΰμε ί>ιί[ικά.
ΟΠΟΣ ΑΚΡΙΒΟΣ ΤΑ ΕΙΠΑΝ
ΣΤΟ ΜΑΓΜΗΤΟΦΟΝΟ
01 ΜΕΙΙΑΡΙΤΕΣ αΗΑΟΜΟΥΝ:
«Οέυ θέλομε αυοδασμό))
ΟΙ «ΔΗΛΟΣΕΙΣ»
ΤΟΥ ΑΑΔΑ
ΖΥΚΕΧΕΙΑ άιτό την σελίδα 1
του.μένους τού, λέγοντάς τους
δτι θά έιπανέλθη μβζί με τούς
Αλλους στά πράγματα καί βά
τούς βοηθήση τοτβ. Σε £να μά
λιστα γλωσσαμαθή ύποσχέθηκε
δτι θά τόν διορίση... πρέοβυΙ..
— Διάβαζε τό ηεριο&χό
«Πλαίϋ - μητόϋ» καί δλλα πορ
νογραφιχά έντυηα.
— Πείραίε τή σύζυγο Γερ-
μανοϋ πού εΐχε φυλαιασθεί
γιά ναριαιηικά καί δημκ>υ·ργή
θηκε ηαρεξήιγηοη καί έπεισό-
διο ιιέ τόν ούζυννο.
— ΜοΓραζε διάφορα δώρα,
μεταξύ τΛν οποίων καί κομετο
λάγια μέ τό στϊμα ττ>ς 21ης
ΆιπραλίουΙ...
— Διαβεβαίωνε τούς συγ-
κρατου'μένους τού δτι σύντσμα
θά φύγη ί&πως καί έγινε άν
καί ύποτίθεται σάν προσωρανή
ή μεταγωγή τού στόν Κορυ-
δαλλό) καί κυ.οίως
— Δήλωσε ότι στάς 25 Μαρ·
τίου θά είναι δλοι οί συνεργά
τες -ΐιής «ΈθνοοΐιηΓ,ρίου 'Βηα
ναστάτ>εως», έ^ω άπά τίς φυλα
Φυοικά γνωρίζσιιε καί αλ-
λες πολλές λεητομέρίΐες άπό
τή ζωή τού —· καθώς χαί των
δλλων τριών — οτίς φυλακές
της Κρήτης, άλλά έπϊφυλλασ
σόμοστε.
ΟΙ ΜΕΣΧΑΡΙΪΕ2, ιιός
δήλωσαν άηερίφραστα την
άντίβεσή τους στό σχεδιαζό-
μενο άναδασιιό, δταν, πρόν
σψατα έπιοκεφθήκαρε τό χω
ρΐό Μΐ»τρ6ΐΐολη, δπου βίχαν
ουν^ςεντρωθίί οί κάτοτκοι
τής γύρω πεοιοχίκ, άπό 4
χωρία.
ΜΑ£ ΜΙΛΙΙΣΑΝ στρ μα
γνητοφω.νο καί μάς αίτ>ρλ6
γηοαν μέ άπλά λύγια, άλλά
4τράνταχτα έιπιιχεΐίΐίήματα,
γιατί δέν θέλουν τόν άναδα
αμό, τόν όποίο συνδυάζουν
καί μέ τό θέμα των Βάσεων,
κι αύτη την ύίΐονοια. τούς
την δηιμισύργηραν» κυρίιος
οί διάδρομοι των 18 έως 24
μέ τρών τοΰ σχεδΑτγράμμα-
τος πού μοιάζουν περίβοοτβ
ρο μέ διαδρόιμους ΐιροσγειώ-
σεων.
ΤΑ ΚΥΡΐηΤΒΡΑ οαμεΐα
τής συνεντεύξεώς μας μέ
τούς κατοίκους τίΤς Μεσσα¬
ράς, γύρω άπό τό σοβαρώτα
το αύτό θέΐμα, είναι τα έ-
ΣΤΕΛ. ΦΑΝΟΥΡΑΚΗΣ
(ΓαΑιά)
Είναι
άλπδεια
ή ψέμματα
ΙΙταν ό ιώνος ηοό εΙ«ε άν
γνώμΓ,, χωρίς δμιβς νά
Μπορή νά την αίτιολογήπιτ μέ
έκπκειρήιματα. Δέν ίβιόρεσε νά
■μιλήση πολύ γιατί έκΰιιίκβηκε
άττό τού^ συιγχωριανούς τσυ.
Δέν ε!να πραγιματωοός άγρό-
της, άλλά έηπλοιηοιος.
ΣΤΕΛ. ΠΙΤΣΟΥΛΑιΚΗΣ
(Άρπελοθζο)
«Στήν ήλικία μόν τώρα έιμ*
να, 63 χρονΛ, δταν ροϋ ιΐάρου
νέ τό 4μπέλι μου τί θά κά-
νω;».
ΚΩΝ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ
(Καστέλλι) ι
«Ό άναδασμός δέν , ένδεί-
κνυται στόν τόστο μας.( "Εμείς
δχοιμε άξιοποίήσει- τίς ηκριισι>
σίες μας καί θά τβν εΐχαιμβ
άκόιμη ΐταραπώνω, αν ό άναόα
σμός δέν, »ιας εΓχε καθηλώ-
σει. Πέντε χρόνια τώρα μδς
έχουν στή,ν άγωνία άν θά τόν
κάνουνε ίί 9χΐ. Στ6 , Καστέλ¬
λι £χοιιε 5 τί β γεωτρΐήσεις καί
άρΰεύεται δλος 6 κάνιηος μας,
αύτός πού έννσοϋνε νά βόλου
νέ στόν άνοδασμό. "Αν μάς ά
φήνανε ελευθέρους θαχαιμε
Λλλες τόοες. "Ολα τα χωρά-
φια μας, είναι άμηέλια καί ε¬
ληές, άξιοποιημένα στό αρτιο.
Τί θά μάς κάμη λοιπόν παρα-
ιπάνα» ό άναδαομός; Μόνο πού
θά μδς καταστρέψει μερικά
καί θά μάς πάει άλλοΰ. 'Ειμάς
6&ώ των άγροτών ή ψυχοσύν
θέση μας είναι συν6εδεμένη
,μέ τή γίϊ. Λυατούμαστε τα χω-
ράφια μας, τα πονοϋμε, γιατί
ί?χομε κάνει κόατο γι' αύτά.
Δέν θέλομε λοΜτόν νά φύγω
ιμε άπό τό δικό μας καί νά
ΐπδμε σέ άλλο. Ό πατέρας
ιμας, διιλαΐδή ό Ύπουργός Γε-
ωριγίας πρέπει νά λάβη ΰπ'
6>ιν τού δτι δέν τού ζ—οϋιμε
έ.λεηροούνΓ>, άλλά δααιοσύνη.
Νά μδς άφήοουν ελευθέρους
«Γ εμείς μέ τη βοηθεία τής
Αγροτικάς ΤραπέιΤης. πού ϊ-
δρυοε ό άείμνηστος Βενιζέ-
λος τό 1928, θά ά&οηοιήοω-
ρε καί τα ΰπάλοιιπα. Τόν άνα
δασμό δέν τόν θέλομε γιατί
ιμδς άιδικεϊ. Καταστρύφει τα
(πάντα κι' δταν κάποτε θά ό-
ςαοποιηθοΰνε θδναι άρνά, για¬
τί τα έ"ριγα πού προβλέιτουνε
στώ 44 χιλιάδες οιτρέιμματα,
θέλοιηε πάνω αστό 5 χρόνια.
Έ,ιγΙγ; £χο<με έδω τόν Λιθαϊο ιπσταΐ|·ό πού τρέκει δφθονα νέ ρά, μ έ τα όποία ποτίίοιμε τό χειιιιώναΣ καί δέν χρειάζεται νά ξαναποτίσωμε, γιατί την <- διότητα των χωραφιων μας δέν ττ<ν £χει κανένα μέρος τής Ελλάδος πράγμα πού δέν τό ξέρουν οί κύριοι Γεωπό- νοι καί νά τούς τό πήτε. Τό χωιμα μας, ή γής μας συγκρα τεΐ τί;ν άνάδωση δλο τό καλο καίρι. Ένώ 6χω ?να άιΐιπέλι, ,μέσα στήν ηεοιοχή τοΰ άναδα σμοϋ 12 στρέιμματα στήν ΐχερα- φέρεια Πλατάνου κα' 6χω φθά σει παραΛΤΐκνΐΓ» 14.600 σταφίδα. Τί θά βάω παροπάνω γιά νά βγάλω ηερασσότερα λεφτά, αν γίνη άνοδεάρθρωση των καλλιεργειων; Δέν ύπάρχει λοιπόν θέυα. "Ολοι ιιας εϊμα- στε εύχαρίσττιμένοι. Δέν θέλο ιμε άνσδασυό. "Αν τόν θέλουν αύτοί νά πδνε έκΐεΐ πού χρειά ζετται, στή Μακεθονία β σηου άλλοΰ. (Συνεχίζεται) «Η ΑΛΗΘΕΜ» ΣΥΚΕΧΕΙΑ ό-ό την «τλίοα 1 ζετρε δλα τα καΗΟγευχ—α έπί- θετα τοθ κόοιμον: Ή ΓΥΜΝΗ Άλήθεια (λές καί τή βλέηο- με νά «Μάζη μέ πόρνπ). Ή ΠΙΚΡΗ Άλήθεια (λίς κηί μδς δηλητηριάζει τή ζωίΓν |»ας). Ή ΣΚΕ11Ι Άλήθεαα ιΐδηλαδή κάτι φαγώαμο χΐι>ρίς ρηαχαρι
κά κι' άλατοίπώπερο, Λνοστο,
χωοίς σάλ—α, χωρίς γι*σι).
Καί νά σδς πω...;;; 2ιό βά
θος δέν Εχομε αδικο, γιατί
πραγματικά ή Άλήθεια, σάν
ΚΜΜθίΐαθηιιιένο θτνλυκό, μέ
γλΛοοα δεκα πήκες, δέ Αστά-
<ει νά μδς βάλη μηροοτά καί νά μδς τα ψάλη _»' την ανά- τΐοδη. Τα λόγια πού έίθτοζίύει είναι οκέτο δηληιτήοκι, γι' ού- τό τή λέμε πικρίι;. Συνηθκ)·έ- νοι καθώς εϊμαστε «—ήν ηΛου σία νοθευιμιένη γεϋοι >ίέ μπα-
χαρΐικά, άλατοιπίιΐιε..οα καί οάλ-
τσες, δέ μδς ά.οέοεΐ' ή νεθσι
της καί την καττν㻣οϋ!με γιά
οιοέτη. "Ομως αυτή 'ναι ή- Ά-
λ#εκι. Ή Άλήθεια, πού λέ¬
με πώς άνα»»ΰιμε, τείις ν^ β
ρέσει, πώς είναι τό ϊδανικό
ποό θά μδς σώση κηί —*ρίς
αυτή πώς είναι παντεϊ*κ: ^&6
νατο νά ζήσωιμε.
"Βτσι Ιδγινε καί μέ την "Ε¬
φημερίδα «Άλήθεια». Άρν'ή-
θηκε ττίν κολακία καί την έκ-
δούλευση. Άηέκρυγε τώ λιβα
ν&ρατα καί τίς σάλι-ες. Προ
τίμησε νά πή τα σϋ%κα, σθκα
καί τή οκάφη., οκάψη. "Έμει-
νε τπχρή, γυιμνή, ββιέηιη, ™' '
αύτό καί δημιςΛργ
να. Δέ θέλτνσε νά
φωτογραφίες γώ κΐ)δβίες καί
ιμν-ημάσυνα νβκοών, &εαις χά-
νουνε βλλες ίη;να)δίέλ«|)οοσε<;. — Τί νέα γράφουν οί (ΐίερίδες σήμερα; — "Ά... ναί... πέθανε ό τά- 6ε,... Είναι καί τοϋ δεϊνα τα έννηόμερα καί κάποιου άλΛο- νοΰ τα σαοάντα... Νάχαμε «αι ρό νά πΛικ στό Νεχροταφεΐϊο γιά κόλλυβα...;;; χά ατι·α »*δς μ" ά.οέσουν... — Μωρέ γιά τούς <ων»τα- νούς σέ ρωχ&. Γράφουγν γιά τούς Γ.ωντανούς τίποτα...;; — Ποίος τούς λογΐαριαζει, μωρέ, τούς ζωνϊανούςμ "θ)ΐαι θά πεθάνωμε... Σκάοε... "Αοι» νά νρόχρουν γιά τούς ηεθαιιέ- νους, μηδς καί γράφουν καί γιά μ&< σάν πεθάν<ι|με, τ&ιο- τα... Αυτή θέλησε ν' άηοφύγη' ΐ>
«ΆλήΙθεια». Τα κόλλυβα... ττί
νυριαδιά τού λιβονιιοθ... »ίς-
κηδεΐες... τα μντιμόσυνα....
Σικέφτηκε ν' άοχοληθή μί
τούς ζωντανούς. Κι' δταν λέιμβ
ζωντανούς δέν έννοοΰιμε αύ-
τούς ηού ζοϋν, άλλά αύτους
πού θέλουν νά ίησουν.
"Ομως ξεσηκωβήκανε οί ζ»ν
τανοί εναντίον της. Νά τή δι-
κάσουν, νά την τιμωρ<ήρου·ν, νά την έξουθβνώσουν. Μασω- νοι, Χουνταίοι, Βασιλόφρονες, ΤσυραοτοεαςμβταΛλευτές, Άρ- χαιοκάπηλοι, Δανειολήπτ«ς, Μεσάζοντες, 3εοτρατησμένοι Δημοκράτες, Ρασοχκρόροι, Χαρ τοπαίχτες, Ζαριιζήΐδες, Κντρι νοδηιμοσιογράιφοί, βλοι ξεοηκώ Οηικαν εναντίον της. Νά τή δι κάσουν, νά την άφανίοουν. Καί τοός .οωτω: Δέν τούς ά ρέσει ή 'Βφη,μιερίδα «Άλή- θεκι»; Γιατί; Ποία δλλπ έφη ιμερίδα σέ τόσο έ.λάιχιστο χοό- νο πρόοτρεοε τόσα πολλά; Διέν είναι ώιχι ηαά νά ξυπνή οου.με; — Μά ύβοΚει... — Ναί ύβρίζει. Τό ξέρω. ύ βρίζβι. 'Εσεϊς γιατί δταν θέλε τβ νά διορθώσετε τό παιδί σας τό χαοτουκίίετε; Γιά τό κακό τού, Γιατί λοβτόν αύτό ίΐού είναι άρετή γιά σδς, γιά την έφι>μβρ.ίδα «Άλήθεια» εί¬
ναι έ-γικληιμα,
Δέν πειραιεί δ,τι ίγινε μέ-
χρι σήμερα. Μά η δ,- γίνη ά
ιπό δω καί ηέρα, δέν πειράζει.
Ή ΆλΛθεια, ή Εφημερί¬
δα «Άλήθεια», κάτω άίΐό την
«ατακραυγή αυτών πού την φο
βοϋνται, κάτω άττό τό δίκοπο
σπαθί τής Δβκαιοσύνης, κάτω
άπό τή δυσρένεια αυτών πού
ξεοχβπάζει, θά μείνη, πρέπει
νά μείνη, «Άλήθεια». ΑΛΗ¬
ΘΕΙΑ ΠΙΚΡΗ. ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΥ
ΜΝΗ. ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΚΕΤΗ.
Άλλοιώς... Λν άλλάζη, πολύ
<ροβΟμαι πώς θά παύση νδναι «Άλήθεια». .ΝΙΚΟΣ ΤΖΕΡΜΙΑΔΙΑΝΟΣ ΣιΚΕΦΤΗΚΑΜΕ άρκετά ποίν θέοωμε τό παρακάτω έ ρώτημα, άλλά τελικά τό θέω ρήσαιμε έπιιβεβλημένο. Ρωτοΰμε λοιπόν τούς ύ- ηευθύνους νά ηληροφορή- σουν τόν Κρτττιικ.0 Λαά» άν είναι άλήθεια β ψ&μματα δτι ή εκλεγείσα τόν περασμένο Αΰγουστο στά Χανιά, 9με- λής Παγκρήτια 'Εηκροιπή κατ& των ξένων Βάσεων δέν συνήλθε π ο τ έ καί δέν σι>τκροτιηθηικε ά κ 6 μ η σέ
σώμα,
Τό θέικι τοΰ έρίΐχΐήιματος
είναι ίδιαίτερα σημαντικό.
γιατί τό θέμα των Βάσεων
είναι θέμα 'Εθνικό, είναι θε
μα πού αυτόν τόν καιρό πκρ
νδ σοβαρές διακυμάνσεις
καί π.οέπει ό Λαός καί Ιδιαί
τερα ό Κρηΐτικος Λαός, νά
γνωρίζει αν ύπάοκει ύπεύ-
θυνο "Οογανο, δπως ήταν
ή παραπάνω ΈπΜ.οοετή., πού
τό χειρΚεται καί άν δέν ύ-
πάρχει νά ξέρη ποιοί είναι
οί ύαιεύθυνοι χειριστές τού
καί ποιρί είναι οί ατοαγματι-
κοί λάγοι ηού όδηνησανε δ-
χι άιπλώς νά ατονίση ή παρα
' ηάνω 'Επιτροηή, άλλά νά
ιμήν έΐχει συγκροτηθΐ) καί νά
μην έΛΕΐ συνεδραάση οθτρ
μία φοοάΐ
Ή άηάντΓνοτ) των ύαιευθύ-
νων σέ ΠανκρήτΛα βεβαία
κλίμακα, στό ηαοατΐάνω έρώ
τημα, νομίΓ·τμΕ δτι θά βοη¬
θήση νά λάμηίτη ή Άλφζια
ιπάνω σ' βνα τόσο σοβορό
θέμα, γιά τό όποίο πολλά
ήρχισαν νά συζητοΰνιται
οτούς χώοους των παρασκη
νίι»ν καί γιά τα όποίο ό Λα
άς, διά τοΰ Τύατου έν ΐτοο-
κειμένω, ίχει δικαίιαμα νά
πληρθφορηθή ύπεύθυνα.
ΠεριμρΛ'ουμε λοιπόν την ά-
πάντηση ποωτα άιπό τόν
Σεβ. Μοτροτιολίτη κ. Εΐρη-
ναίο, άλλά καί αηό τα δλλα
άζιότνμα καί διαικεκραμένχι
μέλη τής έ,πίοι>μπ<; καί ύΐκύ θυνης 9μελοΰς Έπατροηής, άνάμβσα στά όατοϊα συνπε- ριλαμβάνονται καί οί τρείς Δήιμαρχοι Ρεθύμνου, Ηρα¬ κλείου καί Στίτείας. ΜΙΑ ΔΗΛ0.ΙΗ ΤΟΥ Γ. ΧΙΟΤΑΚΗ Μ ά νόν Χαρή ν Δ)νϋήν 'Εφηιμερίδος «II ΑΛΗΘΕΙΑ» Ηράκλειον Κρήτης Ευχαρκττώ θερμώς γιά τα γεμβτα άνθραπυά καί ά- γωνιοτυκότητα λόγια οας παος εμέ· Εύχαριοτώ δλους ύίτοσχόμενος διτι θά άγωνί- ζομαι έ' δσον άναπντέω ύ-
τιεραμυνόμενος των δικαίων
καί την τιμήν Πίστεως καί
Πατρίδος.
ΓΕΩΡΓ. ΧΙΩΤΑΚΗΣ
Μετά τή χειροιϊονία: ό Διάκο-
νος κια Γιώογης Χαωαάκης.
θηλώνβι στό διευθυντή μας δ¬
τι ή «Άλήθεια» θά συνεχίση
νά τόν έχη συνεογάτη καί οάν
Κληρικό.
ΕΡ52ΤΗΜΑΤΑ
— " ι "'"
ΠΑ ΤΟΗ ΣΙΒΑΧΜΙΩΤΑΤΟ κ. ΟΕΟΔΩΡΟ
ΡΩΤΉΣΑΜΕ ηροφοίΜκά τόν_Σίβ. ^
καί Σφακίων κ. θεόδωρο. γιά τό παρακάτω
Λάυηνς
άλλά 6>ν
καί έγγραφακ,^ ^ν έληίδα βη β*1 Λ ^
στό γ.ατί ή εκδηλώση^πού εΐχε προγραμμοτ,-
οΜ^ΐ τόν Πανκρήπο Σόνδτομο Προ~αονΓϊΤδν
ΆγΓων Τόατων, άναβλϋθηκε;
Επρόκειτο νά γίνη λειτουργία
Φ,ρβνΜί διάλεξθ -τό τόν Κια
τοΰ άνω-περω Συνδέσμου.
Πατί δέν βγινε, έντβλώς άνεξήγητα, τίηοτε,
ηήν Παναγία των Σταυρο-
Μττΐροπολίτη στήν αϊθουσα
ΠΑ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΖ
ΠΟΛΥΣ λόγος γίνεται τελευταία γιά την άστρονομική αύςη.
ση των ένο^κίων, οτητιών καί κατασττ,μάτων. Είναι γεναή η
κατακραυγή γιά την ίλτγγιώδη άνατίμηοη των ένο1Κίνω. ΛΥ
λά κυρίως είναι εντελώς άκανόνιοτη καί άνεύθυνη ή τιμοώ>1|
ήτσων άστικών άκινήτων, άφοΰ στιν Ιδία περάκη ?γ0 τριά
ενθ,κ.άίετα! 3.500 καί αλλο τρεάρι 5^500 δοα^μές.
Φυσικά οί ύσιονμήφιοι ενοικιαστάς τα εχουν μέ τούς ή
τες οί όποίοι μβτορεί βεβαία νά έχτιμοϋν κατά την κρίοι τους
•την άξία τοΰ διαμερίομητος Π τοΰ μαγα<ιο0 πού ένοιιοάζουν, άλλά &έν πρέπει νά είναι εντελώς άνεξέλεγικτοι, μέίψι τού σημείου νά άπαντοΰν — μερικοί εύτνχ&ς — στή σχετική έρώ- τηοη: «τσι μβς άρέσει... _ Σεβόμαστβ καί έχτιμοΰμε την ηεριουσία τού καθενός, άλλά σκεφτόμαστε καί τή θέοη των ένο«κκ«7τών, αί άπο,οι Λυριολϊ- κτιχά τα έχουν χαμένα, μέ τίς άκανόνκπες άκόμη καί στήν αυτή περιοχή άνατιρήσεις των ένοιικίων. Μήΐτως οί ίδιοχτήτες μποροΰν νά άπαντησουν στά εϋλονα ,- ρωτήματα τόσων χιλιάδων ένοικιαοτών, Καί μήπΐικ; θά βπρβκ. νά καθοριστή κατά κάποιον τρόπο 2να ηερίπου ιτιμολόγ» ένοι- κίων» κατά περαοχές, ώοττε νά άιποφευχθοϋν αΰτά τα παρ4ο- γα ενομΐκινει>άοιμα-τα ένοικίιβν»;
Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΟΔΗΓΗΤΗ,,
Ο ΠΡΟΕΔιΡΌΣ, ό Είοαγγε.λέας, οί Συνήγοροι καί οί Κτπη-
γορού,μενοι, τής δ£ια>ς πού ίγινε την πρό ηεραομιένη Δευτέρο
9 Φεβρουαρίου στό 'Ηράκιλειο, ήσαν δλοτ Νέοι.
ΔΕΚΑ ανθρωτιοι, συνολκκά 250 χρονων. δηλαδϊ), κατά μ{·
σον δα>, 25 χρονών ά Καθένας.
ΧΑΡΑΧΤΗΡΙΖΟΜΕ τή Δίκο αυτή σάν κπορι/κο., γι' αΰτό καί
άναγράφομε τα στοιχεία των παραγόντων της: Προβδρος: ό κ
Σηανουοάκτις, Είσαγγελέας: ό κ. ΜορχΓκ:. Συνιήγοροι οί. κ.κ
Μαθιουδάκης, Κουκααδάειης, ΕυρΑτάκης. Σ.τρατΐάκης κβί, Κατη-
γορούψΐενοι οί σπουδαοτές κ.«. Κλαίνος, ΓΜγλέρίίς, Κρ>τσω-
τάκης καί 21ερβός.
ΚΑΙ ΚΑΤΙ έπίσης χαραχτηρΜ—ι*ώ. τύ άκρκιτήριο ή<βν κο- τά 90ο)ο έΐτίσης Νέοι ανθοωετοι. ^ ΜΟΝΟΜΕΛΕιΣ τό Δ_αοτήρτο, δχι καί τοοο θπουοαία ή ύιπόθεοη (άρνπση στοιχβίων στή Χωροφ-υλαχή άηό νέους ηού διένειμαν τό καμρουνιοτιχό περιοδιχό «'Οδηγηιτης») καί γενι- κά τίηοτε τό ίδιαίτερο, πού Οά ί)λπιζε κβνείς έκ. των προτέρων δτι θά δώση σ' αυτή τή δίκη. την ίστορικότητα. πού εμείς του¬ λάχιστον, ύποστηρίζορε δτι εΐχε. ΚΑΙ ΝΑ πώς δικαιολογοΰιμε τόν ϊσχυρυσμό μας. Όο; οί παράγον»τες τής δίκης. οί Νέοι α(ηοί δνθρωηοι. πί|ραν τί| οω- στή Οέοη πού βηοεηε νά πάκΧ)υν. Ο ΕΙΧιΑιΓΓΕΛΕΑΣ πού ζήττησε- τ^ν ένοχι1) των κατηγορουμέ¬ νων, έίκανε μιά ά^ριευοπ σύναομη, άλλά περιεχτιχή καί πρός τιμήν τού, τίμπσβ με την εκφράση τής λύσιης τού. τή γεννπά ποό συνιδέθηβοε μέ τή Διτμοικρατία. ΚΓ άκόμη τόνισε καί σηγιμά- τισε τούς βασανιομούς, άλλά ύπογράμμησε — πολύ ο%»τα — κ!αί τόν κίνδυνο νά γενω&εύομι· τή θέση μας άτεεναντι των άστυ νιο.τΐΐικω.ν όριγάνων, άπό τα όποία — δττως εΐπε — πρέπη να ξεκωρίζομε τα ουγκ£<κριμένα δτομα, τα άηοϊα δταν δέν Γκπλη ρώνουν οωστά τό καβΐήκον τους θά τιμωροΰνται. ΟΙ ΣΥΜΗιΓΟΡΟΙ, πού τόσο εθστοίχα ίθεοαν τό θέ,μο τής ί- σότητας βλων των ΐτολατών, 6χι μόνο άαιέναντι στβ Δκαοτή- ρια, πράιγιμα πού ύπάρκει, άιλλά καί στά δργανα τής 'Εκΐελε- στικής 'Εξουοίας καί των αλλων 'Εξουοιών,,ποό ηρέατχι νά εκ- πληρώνουν τόν τύπο τοΰ Νόμου »αί στήν ούοιαστυεή πρα>·ματι-
κότητα. Μΐληραν άΐτλδ καί ύιποστήριξαν σά Νέοι 'Εηιοτιίμονες,
νέες Ιδέες, μέ νέα όρθολογιστικά έατΐχειρήματα.
ΟΙ ΚΑΤΜΓΟΡΟΥΜΕΝΟΙ, χωρίς έγωϊστιικές διαθέσβις, πά-
ρά την ήλικία τους, τόνκκΐν τή δάψα τής Νεότητας γιό την προ
στασία τής προσωιπιιοότιιτάς της καί οίκουσαν μέ προθοκή τίς
συοτάσεις τοθ Δικαοτηρίου.
II
ΘΕΣΗ οκόμη καί τοΰ μάρ-τυρα τής ΰηεραοηίσε»ς, μέ τή
ίδιότητα τοΰ προέδρου των ΔημοκραΓΤΊΐκΰΓν Δικτιγόρων, γιά τή
Συνταγματπικά κατοχυρωμένη έλ£ΐ)θερία τού άτόμου. ήταν
έσΐίθης σιοοτή.
Ο ΠΡΟΕιΔΡΟΣ, τέλος, τοϋ Δικαστηοίου αίτιολόγηρε την ά-
θωωτική άπόφαοη ττλ>, δίνοντας μ* μιά άσύγ*φΐτη εύχέρειο,
ένα^ονιοιμένη μέ τή νομική κατωχύρωση, τα νοήματ<ϊτα τίίς ύττοχρεώοεως τοΰ πολίτη ποός τα οογανα τής τάξεως, άλλά καί τοϋ διχαιώματος τού νά ύοτοστηρίζη σάν 1>ψιστο καθήκον
τή Συνταγματικά κατωχυρω;ιένη ελευθερία τοΰ άτόμου Δέν
έτπβράβευοε την πράξη των νεαρων ικχπηνορουμένων, άΛά
άντίθετα μέ .την άιποφασή τού καί τα όοα εΐηε, τούς έοωσε τό
καλλίιίερο πα[>ά6ειγ'μα, οεβαομοθ τοϋ Νό)Μυ καί των όργάνω
ύ τόν έψαρμόζουν.
ΑιΝ ΤΟ ΧΕΙΙ^ΚΙΧΟΤΤΗΜΑ πού κάλυφε ήχ—ικά τό χώ«)
τοϋ Δικαστηρ.ίου. εΐχε την £ννοια τής παραηάνω άναγνωρίο-"-
ως, χειροκροτοϋμε κι' εμείς, παρά την άηαίγόρευοη τοθ κ.
Προέιδρου.
ΣΗΜ: Τό κείμενο αύτό γράφτηκε ιποίν την έφεση ύηέρ
>ϋ Νόικ>υ, πού ίίσκασε ό κ. Είσαγνελέας
ΜΙΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΕΒΝΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΙ
ΠΟΙΟΙ ΕΠΙΒΟΥΛΕΥΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ;
ΣΙΩΝΙΣΤΕΣ-αΑ - ΙΝΤΕΛΙΝΤΖΕΝ ΣΕΡΒΙΣ
— 4ον —
ΒΑΣ ΙΚΟ έ,μ-ιτόδοο των &υ-
μ έκΐίνων ττού έχουν σχε
ίι<ί—εί καί β— εργάζουνται την έβνΐκή κ—οχττροφη τής χώρας <μας κβί τής Κρήτης, είναι ση- νκρα ό Κ. Καρομανλής καί ή βαμμασία έξωτε,ρΐικη -τού ττολι· τική. Οί δννάμ«ις αοτές είναι έχιίνες πού σχεδίοχτσν, όργά- νοσχτν καί —ραγ-μ-θΕΤθττοίησαν το αΐματηρά γεγονότα τίς 23τνς Ιουλίου 75, τής 21ης Ά ■Λριλίοκ 75, τής 18ης Αώγού- 1974 κλττ. ννωστό δτι δέν 6- πτ|ρξά' καί οθτε εΐμαι ποΛιτι- κός Φΐλος τοθ Κ. Καιραμανλή. "Οίμως σάν δημοκρατικάς πολί —ς καί "Είτληνος πατραώτης, ηώς ό ΣΗΜΕΡΙΝΟΝ ί»ροσπαθεϊ καί άτνωνίζεΓΚΐι νά χαράξει καί είτα βάλει μιά ηραΐγιμαΓηκά έθνακπ έξτιηερΐΗΤ) πολΐιτική. Μιά ηο- λιπκή μέ οτόχο νά ηεραοώση δ,τι είναι Λκόικι δυνατό άπό την καταστροφή. Ή πολιιωοή δμως αύαή είναι σαφέσταιτα άν 'τίθε.τη οτά βρωμβρά συμφέρον τα των γνωοπών ξέινιον δυνά- μεων. Γι' αύγτό ακριβώς προ- ■ απαθοΰν νά την ύπονομεύ- σουν, διαθρώοουίν κα·ί άναΐφέ- ψουν. ΣΤΗΝ προοττάθειά τους αυ¬ τή οί ξένοι, νά άνατιρεφουν την έ&νακη έξωτ&ρική πολιτική ιτοθ Καραμανιλή, έΐχουν κατορ θώσει νά βχσυν προκαιταθολι- κά 6ραχυκυΜλώσει ΟΛΟΝ σχε δόν τόν κ>,?ατιικό μτνχανασμό.
ΧΟΥΝΤΙΚΟΙ
ΦΑΣΙΣΤΕΣ
ΒΑΕΙΛΟΦΡΟΝΕ2 ΚΑΙ ΣΙΑ
ΕΙΝΑΙ γεγονός άναμφιοβιή-
τητο, πώς οί Ιδιες δυνάμεις, τα
ϊδια συστιήματα πού ύπηρέτη-
σαν καί έξυιπι>ρέιτησαν ΣΥΝΕΙ
ΔιΗΤΑ τα επί πολλά χρόνηα
βιρωμερά σκεδια των ξέινων σέ
θάρος τής Κύποου, ΰπι>ρειτοΰν
καί έξυστηιοετοΰν καί ΣΗΜΕ¬
ΡΑ τα οχέδια τοϋ άρ&ριχανο
οαωνιοιτΐχοϋ ϊμπεριαλΐσμοΰ σέ
βάρος τής
ΥΠΟ την καθαδήγτ-η τής
ΟΙ Α καί τοΰ Ίουδαϊκσϋ Πρα
κτορείου της Νέας Υόρκης £-
χει ονγΜροτηθεί μαά εύρυ,τύι
συιμιμαχία των φαοοοττών, των
χουιντακών, των βασιλοφρόνων Ι
χιλτι., μέ στόιχο την δημιουρ·γία Ι
τοϋ κλίμαιτος — πολιττχοκοινω Ι
νικιοΰ κλπ. — πού θά τούς έ-
ηκρέψει την κατάλληλη οτι-
γΐμή νά ρίξουν ξαινά την χώρα
μας σέ κάποιο χάος καί σέ έ-
ξωτεραικές περυτέ,τειες.
ΕΙΜΑΙ σέ θέοιη νά γνωρί-
ζω, ίΐ τουλάχιστον νά ύσΐοφιά
ζου,μαι, πώς ΔΥΟ ΣΗΜΑΝΤΙ-
ΚΟΙ πολΜακσί καί κυβΐερντνη-
κσί παραγοντες ίχουν κάιποια
σχέση μέ την ηροστιάθεια δημι
ουιργίας της ηαραπάτνω άντβθνι
κης συμμαχίας. Οί δύο αύτοί
παράγοντιες, πού ό δνας είναι
οΐκονομακά ή έπαγγείλιματακά
αυνδεδεμ^νος μέ τΟύς σιωνα-
στές καί ό αλλος είναι ηρο-
«τάτης των χουνΐτωοων καί των
βαοιλοφρόνων ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ
ίί άσυνείδητα βοηθοΰν ί συιμ-
βάλλουν οτίνν δημιουργία τοϋ
προαναφεροιμένου κλίμαιτος.
Άκόμα οί αύτοί παρΐάγον-ες,
λιόγω τού δεσμοϋ τους αύτοΰ
ένοεχομενως νά βραχυκυκλώ-
νουν την σωστή έντβιέρωση
τοϋ Πρωθυιπουργοϋ πάινω οπό
θέιμα Κρή—ι. 'ΑΜΟμια γνωστο
είναι στούς δΐϊμοσιογιραφκούς
καί ποληικούς κύκΛους, πώς
μερακοί βουλευΐτές «χούν διαφό
ρους δεομοόςμί:τό έλληνικό
οαωνιο-κό κύκίλωμα, πού είναι
παράραηικι τοθ Παγκοσμίου Ι
ουδαϊκοΰ Πρακτορείου.
ΠΑ λόγους ουντομεύοβΐικ:
τΛιν νοαμμών αύΐτιάν, δέν θό
Σδς κάνω άν-άλυοη των λό¬
γων, των αίιαων, τδίν όφορ-
,μών καί των ατοχων πού έΐο-
βάνλλουν καί καλύίττουν την
προαναφερομένϊΐ ουμναχίο·
"Ο|ΐως δεν μπορώ νά μί) τονι-
οω ότι οί αομόδ*ες κροτικές
άΐρβοες — καί φυοββά ή ΥΠΕΑ
— δέν είχον όί«5 παλύ καιρό
εΐοοποιηθεϊ ιιέ σχεδόν λεπτο
μ»ραο.κά ατοιχεΐα γιά την άνα
συτγιςρΟΓΓηοτι των χουΜΤΐ»~ν
καί νεοταξικών, πού ουνέβα-
λαν άποφαοιοτικ)ά οπά αίματπ
ρά γεγοτνότα τής 23ης 'Ιουιλ1
ου. Ή παραηάνω είδοποίΐΐση·
δπως καί ή συνάνιτη— τοΰ
Γιαιτιροΰ Άλαζαράκη οτίς 1°
Μαίου στήν Συιγγροΰ μέ "ΕΛ
ληνα έφοπλαοτή γνωσιτό άηό
την συιμρε.τοχπ τού στήν Κυπρι
ακή τραιγωβία, έγινβ άπ6 Κρίί
τες πού παραχολουθοϋν.
έ—σημαίνουν καί άναλύ-
ουν κάβε γεγονός . «ν1'
οιη καί κεί^'ΐνο πού ένβτχο-
μένως άμέοως ή έμμέοβκ: νά
6οει ο—έση μκ τούς Μνδύνους
που άντιμ€.τωπίζει ή Ί
(Συνεχίζεται)