98477

Αριθμός τεύχους

41

Χρονική Περίοδος

ΧΡΟΝΟΣ 1

Ημερομηνία Έκδοσης

15/3/1976

Αριθμός Σελίδων

6

Πρωτότυπο Αρχείο

Οδηγίες

Κλικάρετε πάνω στην αριστερή εικόνα για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες.

Κείμενο εφημερίδας

Δεν είναι διαθέσιμο το αρχείο pdf.

Κείμενο εφημερίδας
    Σύνολο σελίδων:
    Μεε··εεεεε·εεεε4ε·εεεεεε·εεε··εε·§·····Μ·······ηι·ι<ΜβΜΜ4Μ Χαρδς σ' αυτόν, πού πρίν μέ χωμα, τού φράξουν οί δλλοι τό στόμα, προλαβη νά π€ΐ &ττω καί μιά συλλαβή δική τού. Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ ΕΞΩ ΟΙ ΞΕΝΕΣ ΒΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ Διβ-Οσν***: ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ *··εεεεεεεεεεεεεεεεε··ε·εεε·εε··ε·ε····ε··ε*· ΔΕΥΤΕΡΑ 15 ΜΑΡΤΙΟΥ 1976 1 ΗΡΑΚΛΕΙΟ — ΚΡΗΤΗΣ Γραφεΐα: Μαρογιώργη Β (Πλατεία 'Λρζαδίου) Τηλ.: 290.291 Χρόνος 1ος Αριθ. Φύλλου 41 Τιμή ♦ύλλου δρχ. 9 00Η···Ν··ΗΗ0·Μ·Ι*ΜΜ··Μ·ΝΝΗ··Μ·θθε αποκααυιιιη: Οϊκονομικό-Κοινωνικό Σκάνδαλο οτό Ήράκλειο! Σέ Πρατΐΐθΐο Κουσΐμων Έταιρίας «ΜΩΜΙΟΩΚΗ» Γίνονται άνακρίσεις γιάτήν-πιδθΛ άπό τίς Τεχνΐχές Ιωάν. ΓΓλιευιρίδη, |[μ μης (αιηένανηπ. Σχολές ■ΑλικαιρναΛθοϋ), Ιδΐοκτησίας πού οχρρατγίστηκε άπό την 'Εποπτ-εία 'Εμπορίου. ΣΟΒΑΡΟΤΑΉΙ άποκάΐλυψη των τελευταίων ίΥμιερων γ~ τό ΙΐράκΛεω: ΝΟθΕΙΑ ΒΕΝΖΙΝΪΙΣΙΙΙ ΟΙ ΣΧΕΤΙΚΕΕ πληροφορίας πού χατα*ρέραμε νά -ερασυλ- Χέζωμε, γιατί άπό τίς άρμόδιες Άρχές δέν άνακοανώ&ηκε άκό- μη τίποτε, είναι οί εξής: • ΤΌ ΚΡΟΥΣΜΑ σπμειώθτικ,ε στό Πρατήιριΐο τής έταιρίας «ΜΑΜΙΔΑΐΚΗΣ», πού 6·ρΐσκ.εταα στή Λεωκρόρο Ίχάρου, τό τ€- ΥεΐΛ&ίο δεξιά ηρίν άιπό τήιν ΣΕΑιΠ καί άστένα,ντη ακριβώς ώπό τίς Τεχνικάς Σχολές. • Η ΝΟΘΕΙΑ δγινε σέ βενζίνΐ} «σο&ΐτερ» μέ πετρέλαασ. • Τό θϋιμα πού ϋγινε άψαρμή νά ανακαλυφθή ήταν βνας τα- είναι ό ίδιοκτοήτης τοθ Πραχτιρίου Ιω¬ τή Νεΐάπολη, δπου διαττϊριεϊ καί αλλη 9 ΔιΡΑΧΤΕΣ πιθοΐνοί, άννης Πλβυρίδης, άπό ΐταιρΐόΐμιοαα έιπιΐχείρηση καί ό όδηίγός τοϋ βυτϋοφόρο'υ τής έ-ίαι- ρΐας «Μαιμιδάκης» Έμιμ. Κουρουνκιαβούρης. Η ΑΝΤΛΙΑ τού Πραιτηρίου σφρριγίστΐμοε — δπως διατποτώ- σαμιε άπό προσωιπική μας έττίοι»εΐφ·ηι «ό μεοτγμέρι γγοΟ πραχθερι- νοΰ Σάββατον — άιπό την 'Ειποιτ—εία 'Εμπαρίου "Ηρακλείου. • ΔΙΕΗΑΓΟΝΤ1ΑΙ έκτ>ε.ταμένες άγακρίσεις, τόσον άιπό την
    παραπάνω Υπηρεσίαι, δσο καί άπό /ήν Διοίκηση Χωροφυλα¬
    κήν Ηρακλείου, καί είιδωοά τό Α' 'Α.θϊτυνομικ6 ΤΛιήΙμΐαι.
    0 ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ποοκύψει στοιχεϊα ^νοχής της έπαιΐ'ρείας «Μα
    μΐδάκης», ή οποίαι, αντιθέτως, "λέΐγιετκΐι δτι βοήθησε τό έρτγο τί5ς
    άσττυινοιμΐικίίς άνοικρΐοεως.
    Φ) Η ΕΚΤΑΣΗ τής νοβείας, ΰ.ν δηλαδή έίχ& γίνειι καί σέ αλ-
    λα πρατήριχΐ, δέν δχει διβΐΐΤΜττωβεϊ ,ώκομΐ).
    • Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ιεΐναα ίδιαίτι&ριης σηιμαοία<; καί αποτελεί έν&αφέρουοα π£ρ£πη:ωοτ| κοινωνικον έγχίλήιματος, τα όποϊο τι- ΐμωρεϊταα αύοτη,ρά. 9 ΑΠΟ ΕΡΕΥΝΑ πού κάναρε· μεταξύ πρατπ)ρΐούχων διαφό¬ ρων έτκπιρεκίνν δυαΐττιστώσαιμε δτα: — "Ολοι είναι θαρυβηιμένοι καί βεωροΰν την πράξΐ) άπαράν •δεοατη καί χαπ<α&καστέα. — Μ^ρωοοί μάς είπαν δτι ύιπάρκουν περιιπτώσεις εύχέρειας νοθείοχ: ώπό άσυνεί&η,τους ουναΐδέλφους ιτους, γκΐ'τί ό Κλεγκος των αρμοδίων Ύιπιηιρ»σαών δέν είναι συοιτηιριατικός καί τίς Κυ- ριιακές καί έορτές, άνύιπαιρικτος τελείως. — Πιστ€ύουν δτ% καί τό σωμαπιεϊο τους θώ κάμΐ> θίχ&τΐκές
    άν<ικοινώοεις καί θα τώρη ώποφάσεας. — ίΜ περκιοόιτεροΐ δέν ημέραν την έν λόγω π&ρίπίτωσιι. Συνεπεία στή Σελίδα 4 ΑΠΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ - ΣΜΗΝΙΤΕΣ Καί τρίτη περιπέτεια μαθητρίας 13 χρόνων τού Α' θηλέων Ηρακλείου ΛΥΠΟΥΜΑίΣΤΕ βίλωορΐνά, πού γιά τρίττι συνεχί, ψορά, τΐά γεγονότο μ&ς αναιγκάζουν νά ααχολτιθοΰμε ν»έ ένα, θέρα ΐηού οέν μάς άιρέσεα: Τ6 θέ·μα των άνηλίκων μαθινηριων. ΕΠΕΙΔΗ δυως Γαοτπεύορε στήν ίορότητκΐι τΓκ €ίδήοεω<; — *$ε είδήαεως — καί ο<το άζίωιμα δτα οί πραγματικότιιιτες δέν άγνοοΰνιταα, φέρνορε καί οήμ&ραι στό φώς της δημοοιότηττας την π&ρηιέΓΚΐα. μιάς άνή-λιιχης μαθήτ·ρκις 13 χρόνωνΙ , ΑΝιΑιΓΚΑΖΟΜΑ£ΤΕ άχόιμη νά τονίοωμε. γιά μιά πρόσθετη •ρορα, &τι, στή ζωή των μαθητριων καί γενικά των ώνηΛίκων "οιδαών τής τι&ραιοιχϊίς Ήρακλ'είου, συιμθαίνουν — δυοηιχιϋς — διισάρεστα, θλιβορά κοί άιποιριάδεαττΐο πράγιμαίΓα. (' ΤΑ ΓΕΓΌΝΟΤΑ δέν μάς άφήνουν νά δτιμοαιεύσωι^, ρέ τή αειρά πού €Ϊχαρε τιιρογραιμιματίσεΐ, την κοινωνοκή έΤρνευνά ( μας γιά >ΐόν «Κόομο καί τόν Ύπόκοσιιο* καί ένω άναστείλαιμβ τή
    ουνέχεκι των Ναρκωτικών, δέν άρκίααιμε άκόμη τό κεφάΜαιο
    Υΐά την Πορτνιεία.
    ΔΥΣΤΥΧίΙΣ έοΑχμε ήμεση άντίλιγψτ) τιοΧλών τραμα»πχων
    ηβρααπώσεων, γι' αύπό κάνωμε ώπό τώρα την εξής πρότΐαοη:
    ΠΡθΤΕΙΝΟίΜΕ νά άνβλΐ(φθΓΐ μιά Έ κ α τ: ρ ο τ ε ί α, 5 άιπό
    τούς ΔαοκάΛους, τούς Γονεΐς καί τίς άριικίδαες Άροίές, γα4 νά
    δι«κρ>}Λαχτίί ή Νεολαία καί κυρίιος τα άνήλακα πααδιά ιάιπό
    τ°ύς τροιμΐαιχτΐκούς κινιδύνους πού τα κυκλώνουν. ί
    ΤΟΝΙΖΟΜΕ δπ οί κίνδυνοι αύαοί είναι πολλοί καί ποφλύι
    »' άκόμη δτι τα πακδιά είναι τβλρείιικ; άνεύθυνα,, ένω χ<ϊέος των μειγάίλων είναι νά τα βοηθήσουν ούσιαοτακιά. ΖΗΤΑΜΕ άιπό τή Νβολαία νά τιτ^ν πηιγαίντ) στά κ,λιάμιπ, ατά ΰκοαΛριστήρια ικαί στά &ιαφβορεία, δνταν είναι τόσα γύρώ τους, ■μέ νόμιμες Λδεαιες τί&ν Άοχων. ΖΙΙΤΑΜΕ άιπό τή Νβολαία ν ά μην πα'ρεατΛρέχκτΓΐαι ήθικά — σεξουαικά, δταν κνκλοφοροΰν μέ νόυ«μες δδειες τοΰ άρροδί- οι> Ύΐϊουργείου τόοα πορΐνογραφΐχά £ντυιπα καί δταιν στούς κι-
    Συνέχ£ΐα είς την σελ. 4
    Η ΑΛΗΘΕΙΑ
    Χωρις φοβο και παθος
    ΚΡΙΙΕΙΣ & ΣΧΟΛΙΑ
    Ο ΝΕΟΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
    ΑιΝΕΛΑίΒΕ ηρόσφαπα τα καθήχοντά τού, ό νέος Είααιγγβλβ-
    α<: Ήρσχλείου κ. Γεώργιος Ζαρμπάς, ό οποίος ύ~η.ρβτοϋσε μέ- χί>ι πρό τινος οτϊ>ν ΕΙσαιγγιελία Αθηνών. Ό κ. Ζαριμιππς, ηού
    κβτάγβται άιπό την Πάιτρα, ύηηρέίΐηοε καί παλιότερα ατήν Εί-
    "««ννελίο. Χανίων. λ
    "Αν Μοί οί φήιμ>ες πού ηροΓϊγήθπκαν άηό την άφαιξΓ| τοθ νέου
    ί^Μγνιελέα είναι δρΐατιες, έν τούιτοις ά™>φ·εύγορε τα σχόίλια),
    "βδ<>εΐέΐνου δτα πε.ρ( λβατουιργών της Δικααοούνης, σπανιώαατο
    "πάριχουν άντίθειτιες περιπτώσεις καί έξ άλίλου, ουνηθίζεται, νά
    ^ήν κ,ρίνωνταα, λόγω τοϋ δτι άκόρΓ) καί ή άνττωοειιΐϊενιική αλή-
    ^α γύρω άπό την προοωατακόιτηπιά (τχη>ς, ιπρέΐκι νά άποφεύ-
    Υεται γιώ λόγους εύινοήτοιυς.
    Επειιδή, δμως, συμπώττιεα νά —ατεύωιμε δτα ή Δημοσκ>γιρια-
    Ψ'ο είναι σιχνήθως κολοοτροαίριετος συνβρτγάτης τίίς ΕίααιγγεΛι-
    *Ί<; 'Αρχής, καί έτιιειδή νοΐμίζαμε δτι δσον άφορά την έφημε'ρί- Συνέχεια οπή Σελίδα 4 το εΐΔΐκο γραφβιο μασ. Κάτω άπω αύτόιν τόν τίτλο, θά άριχίοη, άπό τό έΐτόμενο φϋλλθ μας, ή δηιμοοίβιυοη των ιπαραιπόνων άναγτνωστών τής «Αληθείας», πού άατευθύνονταιι ατό όμώνυιμο «Γρακρεϊο· Πα- ραπόνων» μιας, τό όποΐο ήρχισε ΐ5τ νά λΙεηου'ργί( άατό τίς ώρχές τής έθδομάδας πού ΐΐέραισε, στά Γραφεΐα τος Εφημε¬ ρίδας νκ*ς· εγ~£3νθυιμίζοιμιε δτι οί ημέρας Μοί ώρες λειτον>ρνίαις ιτοθ
    ώς όνω Γραχρείου ίίχουν ώς εξής.
    Δευτέρα: 10 π.μ έΊος 2
    Τε,τάρτΐ): 4 ί!ως 8 μ.α»
    ΣάβθαΐΓο: 4 «ως 8 μ.μ
    Ο ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΙΤΠΙΕΚΔΗΛΩΣΕΟΣ
    Τ»Ν ΦΕΝΤΑΠΙΜ 1ΤΘ ΗΡΑΚΛΕΙΟ
    ΠΡΘΚΑΛΕΙΕ ΠΛΜΛΛΠΜΟ ΕΝΑΙΛΦΕΡΟΝ
    ΕΠΙΤΟΙΧΕΙΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ
    Εϋρι^ςα, έλειγΕ
    ζανόλενε ό φίλος μου ό
    ύ
    ^, ς όρμ
    ^ "^ Υο<«Ι>εϊο μου καί φω-
    νΰζοντας μέ ^-^ ένθουσια-
    "·*· -λές κοί εϋχε άνακαλύψεχ
    ^ τράπο νά μαθαίνεα ό Αα-
    ί τό τί γίνεται -ήν Κυ-
    ^ νά κατταλάβετε κοιός εΐ-
    να> ό Φανούρης, οάς τόν πε-
    ™ΥΡώρω μ* δυό λόγια, έπειδή
    ■? »<: άηααχολεϊ ουχνά με ^ »έες τού πού έδώ πού τα δόση ά- λήθεαας. Γόνος καλί)ς οίκογένβιας λοα πάν ιπού τού όχρηρε γιό. κληρο νομιά λεψτά καί τρέλλαι. Τα λεφτά ιμιπόοεσε καί τα έλλά- τωοε στο μΐ^δέν, τήιν τιρέλλα την αΰξτϊοε οτό αρίστα. "Αραα σε νά λέει ιάιπικΐνδυνες τρέλ- λιες άπό την σπ,νιμή ϊΐού βκου σε πώς ό ΚαραμαινλΓν: τό ΐτάει γιά Πρόεδρος τίίς Δημοκρατί¬ ας. Άπό κείντι την ήιμέρα πού ά ποτρελλάθηικε συμπαθεϊ τόν Παπαληγούρα γιατί λέει συνέ ΣΥΚΕΧΕΙΑ είς φ στλίοβ 4 Ή άΛ^αγγιελία τος καΛλψτε- χνΐχή·ς καί άτγωνκηικίϊς έκδη- λώαειος πού έΎινε στό ΠΒρα- ορένο μας φθλλο, μέ συμιμιε- τοχή Κραγτικών καί ΠαΛαιση- νιακώΐν συΓγικροτιμάτων καί ή δφιξη βΐό Ήράκλεαο την Κυ- ριΐιακή τού θωμά, 2 Μαίου, 50 Φεινταγίν, προκΛλερε Παι- νελλήνιο ένοιαιφέιρον. Έν τώ μεταξύ, ό διευθυν¬ τάς μας, συν ΰσιεύθυνος της έικδήλωισης πού γίνεται στά ιπλαίσια τί>ς «Λΐεοογειακης Άλ
    ληλΐειγτγύης», εΐχε σχιετι/κή συ-
    Με,ρτγαοία μέ τόν Άινώτειρο Δι
    οικητττι Χωρ)ΐ0Γ}ς Κρήτης καί
    αόν Δ)τή Ηρακλείου κ. Πηλι
    χά, τούς όποίους καί ένη.μέρω
    σε σοοεταικως.
    'Εσιίσης συζϊΐτηισε μέ τόν
    Πρόβδρο τής ΕΠΣΗ κ. Ι. Αγ
    γελιδακη, γιιά την παιρακώρη-
    οτ) τοΰ Γΐνΐέδου τοΰ «'Εριγοιτέ-
    λτν», καθώς καί μέ αλλους πά
    ράτγονηες ΐτού θά συνδράιμουν
    σπή·ν πραΐγματοποίηΊθη της έν-
    διαφέρουοας αύττϊς
    Χρηρι/μοποαοδν τα
    Ιίόνο γιά την έΒντκή τους
    άξιοηρέπεια
    φή των Φενταιγίν, μέσω Ά-
    κτοπλοϊκΐίϊς έπακρίας καί ρυ>·
    θμίζοντατ. χαί οί λοωτές περι-
    ιπτώοιεας έξόδων φιλοξενίας,
    ώθτε νά παιραμείνουν δσο τό
    ■δυνατόν άνέίπα<ρες οί είαΐΐρά- ξεας άπό πλευρας έξόδων, δε- ιδομένθΊτ δτα θά διαιτεβοΰν γϊά έ*να Ιε-ρό σκχχπό. Άίίζει νά σομιειωθη δτι άρ Μετοί νέοι, χαθώς καί γυναα- κεΐες άργανώσεις τοΰ Ηρα¬ κλείου ιπροοφ-ειρθιήκαινβ νά 6ο- ηθήσουν οτπήν διοργανώση. 'ΕξαοχραΛίατηκκ έπϋσης ή δωρεόιν μειΓαβαατι καί έπιστρο- ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ: ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΒΑΣΗΣ; Μιά ηοοκλπ.ταχή έΐιοαολΐή τοΰ Χανιώΐτη Γιαΐτροΰ ΑΝΤΡΕΑ ΑΡΧΟΝΤΑ,ΚΗ Ο ΤΣΙΚΓ ΚΑΙ Ο / ΡΩΤΟΥΜΕ: ΠΟΤΕ ΚΑ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΐΜαιασύ ίγιγραιφο, τό όποϊο, ύη&γρύφε Στεεφαινάκη ό Γεν. Δαευθυντής ΛΥιΠΟΥΜίΑΧΤΕ βαθύτατα αι διαψιεύοωιμε τό Σεβαοτό Ύτκ>
    τοϋ κ. Γενακοΰ Διβυθυντοΰ -
    δέν εΐνΐα! Ηλαατό — καί νά < τατο ήθωκό θέμα, γαά τό όοτοϊ. διατάξη σοσετπικές άνακίρίσεις, , ών πού άκολθ'υθοΰν καΐτωπτέρω ΤΟΝΙΖΟΜΕ δα θεωροϋιμιε ιπροαηάθεκϊ διαψεύσεως δηρ>
    την ηαράθεση άνακιριοων διαββ
    νούν ]διχιίτ£>ρη βαιρύτητα' καλυ
    'Υατουιργοΰ καί άοτό τή σφρα>
    ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ άναληθίΐ δηως
    •ΉΊπουιργέ -«ής Δΐκωοοίητις τα
    λ'ά — αντίθειτα — άνχιΑηθίί ι
    ατό άηαντηιηικό σας ΐγγραφο.
    οσύνη καί στήν ΆλιήΊθεαια, μέ
    ιτη, πε.ρ3ΐμένομιε άιπχΜαΐτόίηαοτι,'
    μένίτων μας.
    ΑΑΛΑ δς δοϋμε πρωτα την
    ώς εξής:
    ΕΛΛΗΜΚΗ ΔίΙΜΟΚΡΑΤΙ^
    ΥΠΟΥΡΓ. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΝ
    ΓΕΝΙιΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΙΣ ;
    2ΩΦΡΟΝ. Δ)ΧΕμΣ
    ΔΙ)ΝΣΙιΣ ΕΚΤΕΛ. ΠΟΙΝΟΝ
    ΤΜΗΜΑ ΕΚΤΕΛ. ΠΟΙΝΩ»
    Αριθ. πρωτ. 14594
    Π1ΡΟΣ τόν
    κ. Δ)·Μτήν τής 'ΕφηΊμερίδος
    «ΆΑιήβεαα»
    Ηράκλειον Κρήτης
    ΘΕΜΑ: Σχεοίκως μέ δρους
    διαβιώσεως των κραιτουμένων
    είς Φυλακάς Νεαπόλεως.
    Είς άατΟΛ—Γ)οαν δομοσιεύμα-
    τος κα'ταχωοιοθέντος ©ίς «ρΰλ-
    λον τής έφηιμιειρίδος σας τής
    26.1.1976, υπό τάν τίτλον «Ε-
    ΡΩιΤΗΜΑΤΑ ΠΑ ΤΟΝ κ.
    ΥΠΟΥΡΓΟΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥ-
    ΝΗιΣ», έ»:μ)εν την τιμήν νά
    γνωρίσωμεν υμίν δτι, καθ" α
    εβεβαίωσεν ό Δαιευθυνΐττις Φυ>-
    λακών Νβαπόλΐως, ό κοαίτού-
    μβνος είς τάς ώς ανω φυλακάς
    ύπόδικος Τοικνάκτνς Έλβυθέ
    ριος μετήχθη βίς Βεναιζέλβιον
    Νοσοκομεϊον Ήραικ)λεΙου την
    24.10.1975 κηί δέν έξήλβε
    τοΰ ΚαΛαιστήμαιτος δι' δλλην
    αίτίαιν. Πόντα δέ τα περί έξό
    δου τού είς δημοσία κέντρο
    τυγχάνρυν άναληθή. *Όαον ά-
    <ρορδ είς την άιπαγάοιευοιν υ¬ μίν δπως έιπιοικιεΐφθιή;τιε τόν έν λόγω κοατούμεινον, γνωοίζο- ϊΐεν δτα, άνιεζαιρτήτως τοθ δτι δέν συντρέχουιν αί ΐϋροθτϊοθέ- σεις τοΰ Λρθρου 88 τοΰ Σωφρο νιοτΐκοΰ Κώδικος, ό ΜρθΛθύμΕ νος, ιοατά δήλωσιν τού ενώπι¬ ον τοϋ Διευβυντοϋ των φυλα- χών, δέν έηεθύιμει την διενέρ γ·εΐαν υφ' υμών τής έν λόγω έσπακέψεως. Τα α,νατγραφένττα δέ ηε^ί ή- νεμονΐίκών άνέσειον τοϋ κιρα- •τουμένου είς τάς ώς εϊρηπχιι φυΛΙακάς Λαδά Ίωΐάννου, τυγ χάνουν άβαοτμα, δοθέντος δτι οΰιτος τυιγχάνβι τής αώττίΓτ; |Κ- ιταιχεαιρήοεως Άΐά των λοιπών κραΊουμένων καί έΐΓ~ρρέηε.ται έσΐυακετϊτήιριιον είς τούς στε- νούς ονγγενείς τού, συμκρώ- νως πρός τάς οίχιείας διατά1· ξβις τού Σΐΐκρ'ρονισ'πϋοοϋ Κώδι 'χος. Έν Αθήναις αή 17 Φεβρουα- ρίου 197Θ 'Εντολή ΎίΐουργοΟ Ό Γενακός Διευβυντής Β. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΛΝΗΣΥΧΡΥΝ ΚΟΙΝΟ ΠΡΠΤΗΡΙΟΥΧΟΙ 'άλπ έκταση της άπάτης Ύπονργβΐο Δικαιοσύνηβ γιό ;α<ο-μ6ν<αν Ταικνόκη - Λαδά Γευμάτισε στήν Ταβέρνα τής «ΑΝΤΙΓΟ- , ΝΗΣ» παρουσία τοϋ Δήμαρχον κ.Καρέλλη Δεχόχαν τακτικές έπισκέψεις άπό τόν χ. Ν. Σκουλή που τοΰ κρατοϋσε λουλούδια ^ Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΣΙΚΝΑΚΗ; κή παρέα· τού καθώς καί μέ ώΜλους θαινΑνιες, ϋρναε. στήν ϋ- γεαιά τους 8να ηοτήρι καί μάΛι στα — λέγ^ιτα» — τούς κέρα- Ο3 ηΛηρώνοντοχ: τό λογαραα- ομό. 2.— Ό ιορίκτούιμιενος Τοτ- κνάκης £χει ΐτροσκαλέθΒΐ έπα- νβιλημμένα τό δΐβΐιθυντή μας Μάνο Χάρτί, τόσο διά μέ- οοι» ιτοϋ δϊκτϊγόρου τού·, βσο Ναί διά διαφόρων συνβ,ρνατΓων τής έβτωοειρήσεώς τού, άλλά καί διά μέαου άΧλωιν συγκρα- τουιμένων τού. 'Ειπ' αύτοΰ &αθέ)ΐομε 4 μάρτυρες. 3.— Πά την δεύχερΐ) περί- ιπτωσΐ) τοϋ Λαδά θΐά ηΰριορα- ατοΰρε μόνο νά ύιΠογραμμίοω- ιμε τοΰιτο: "Όοα, γράψαιμιε ΐκ- ρί αύτοϋ είναι π£ρα γιά η6ρα Συνέχεια είς την σελ. 4 ΟΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ... ΔΕΝ ΣΚΕΠΤΟΜΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ,.>, νραιιχ.,^1 τού καί καιτευθύν
    θηκβ πρός τό τιραοτέζι τοθ Δή
    μάρκου Ηρακλείου κ. Καρέλ-
    λη, ατό οποϊο έκτός άπό τόν
    ϊδϊσ καί την κυρία Δτγμάρχου,
    «αθΟΜτουοιαν δηιμοσιογιράφοι
    τοπικών εφημερίδων, τούς ό¬
    ποίους έδεξιώνεπο ό κ. Και-
    ρέλλΐνς. Ό κ. Τοτικνάκης χαα-
    ιρέτητρε διά χειρακΐτίας τόν κ.
    Καρέλλη, συνωμίλησιε μαζί
    τού, καί μέ τή δΓ(μοαιογραφι-
    ΝΙΚΗΣΑΜΕΙ..
    ίΠΝΕ Η ΛΡΣΗ
    ΤΗ! ΧΟΥΝΤΙΚΗΣ
    ΛΠΛΛΛΟΤΡΙΟΣΗΣ
    ΤΠί ΚΑΦΗ
    ΣΤΗΝ ΑΓΙ4 ΠΕΛΑΠΑ
    Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ
    ΔΙΑΨΕΥΣΗ
    ΔΙΑΨΕΥΔΟΜΕ Μαιττιγορη
    μα~ιΐοά τα παιραιπάνω καί άνα-
    λιιτικώτιερα οιιιμειώνομε, σέ πε
    ρίληψη τα εξής:
    1 — Ό κοατούιμβ/νος στίς
    φυλιαικές Ν-εαιπόλιεως Τοωτνά-
    κης έβϋάθτ» σέ δη,μοσιαι κέντρα
    τοϋ Ήρακλιεΐου. Χαρβκιπ>ραιο'α
    κά ά,ναιςμέ(ρομ« την ταβέρνα
    Τα μηκανήιματα δέν σχ.έΓ«τονταα... ΚατευΟύνοντααΙ...
    (ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΒΙΞΛΙΓΡΑΔΗ)
    Άπό τή σκοπιά τής Αληθείας
    ΒΡΕ ΚΕΚΕΞ... ΚΟΑΞ... ΚΟΑΞ
    Τοθ συνεργάτη μας
    ΝΙΚΟΥ ΤΖΕΡΜΙΑΔΙΑΝΟΥ
    Άατιεργίες προεαδοποιηίηιοές
    «!αί διαιρκείας σωρηδόν. Τοϊχοι
    λί&ρωμένοι άαιό συινθήιμαιτα. Έ
    ΐΜΠΟλαι©ς συζηττήοιεις καιφβνιεί-
    οι>. 'Αατακήσεας καθε εϊδοος,
    Φτάνβι μόνο νάναι ώπααιτΛσας.
    Ή Μαρίκα Καφή μέ τόν συνιε
    ταϊρο ττκ έφοπλιστή θεοδωρα
    «όΐτου·λο στή δεξίωοη πού εΐ-
    χαν δώσει οτο Ήράκλΐ:ιο νιά
    την άνα,γγελία τοΰ συγκροαή-
    ματος Άιγίας Πελαγίας.
    Τίίερΐα γύιρασε ό τροχός καί...
    δωοαιώβηικιε ό φιτωχος!. .
    Ό Βουλευτής τής «Νέας
    Δηροκρατίας» κ. Μιχ. ΓαΑενιο
    νός, μδς π.τ>ο>οφόρτΐο« δτι ή
    άοαΐλλοτιρίωση πού εΐχε έττκτύ-
    χΐΐ κατά τή διάρχιεια της χούν
    -πικιηίς ττα,ντοδυναμίας της ή Μα
    ιρίκα ΚαΛΐπί, σέ βάιρος άτΛών
    ϊδιωτΰίν οτήν Άγίαι Πελατγία,
    δρθηκε, επί τέλους!
    "Εισί, (Α περιουσίες των κα
    τοίκυ>ν τ% πείΜθχής θά είναι
    καί τυπικΑ πάλι δικές τους,
    σέ λίγιες μέρες πού ή άπόφα··
    οί) τοΰ 'Υπου'>γοϋ Οίικονομι-
    χων καί Προβδρίας, θά δΐ>μο-
    Συνέχεια είς την σελ. 4
    άρεταινόη-
    τοι έραοτές τής Μοναρκίας·
    μέ τή Δημοκρατία έΐΒπόλααοι
    ιίίρωτες· μονοιπώλιε«ι ήρωισμών
    καί άνταοτάαΐεων· ξώπετοοι οο-
    οιαλιιοιμοί· Κουκουέο... Κουκου
    έξ... βρέ κεκέξ... κοάξ.,.
    κοάξ... καί πουβενά ή 'ΕλΛά-
    δα. Τί έγιναν λοαιπόν ή 'Ελλιά
    δα καί οί "Ελλυνες μέ τίν τό¬
    σο μακραίωνϊΐ Ίστορία τους,
    ΙΧαιοί καττοβκοϋν αύτό τόν τό-
    ιπο, Βάτραίχοι πού δέν ξέρου
    αλλο π.οάμιμα, άΐτό νά
    ζουνιε... οτο βάλτο...,.
    Παραίοολουθώ δλη αύαή την
    χαίτοοτχιαι, κάθαμαα μονος κι ά
    ναιρωπέμαα: Ποϋ πάμε..., Δέν
    ήσαν ά.θΜεπά τα έ<ρτά χρόναα γιά νά καικιλάβωμε, πώς μέσα μ, £ξω άη' την 'Ελλάιδα, πα· ραοτέκουν ϋπουΛοι έχθιροί πού σιεριμένουν σάν... ϊό ρόδο στό (μανυηλι μιά άνωμαλία, γιά νά τρέξουν πάλι δήθεν νά μάς... ζαναοώσουν, Ξεχαοαμε τί ΰγι τό 19Θ5—·19θ7ί νέ ΛΛΛ ΤΟ ΧΘΕΖΙΝΟ ΜΝΗΜΟΙΥΝΟ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 'Αρχιειραπακό μνημόσυνο γιά τόν άξέχαιστο Κ.Γ>Γ>τικό Πολατι-
    κό 'Ελευθέριο Βενιζέλο, 6γι-
    νε χθές στον "Αγιο Μηιντΐ.
    Ή αξια κάθε έαιαίνου ποω-
    τοβουλία άνήκε. στό ΔήΊμο Η¬
    ρακλείου καί έΎινε μέ την εύ-
    καιρία. τής ο^μπλήρωχ—ς 40
    χρόνων άπό τό θάναπ» τοΰ με
    ιμάλου τταλιτίκοΰ καί 'ΕΟνόρ-
    χη.
    '/])μιπΐνευσμένο λόγο έκφώνη
    σε ό Δήμαρακχ; κ.
    Κάποτε συλλΙογΌϋμαιι πώς ό
    νά βαιβιερνας £να' λαό, εΐναα
    οά νά νταΜτεύΐκ έλ>α νιάνια'ρο.
    Αύτό έίοειι δωοαιώιμαιτα, ξενα-
    νιάαμαιΐα, χάδιαι, ιιωρουδίοιμα
    τα... 'Εού, μόνο ύποχρεώαειις
    &οεας άπέναιντι τού... σκεηες
    ύποχρεώσεις· τίποπ' αλλο.
    — Κλαίει τό μωρό...
    — Τί θέλΐει τό μωρό. ..,,
    — Μειμέ...
    — Δόοτου, λοαΒτόν, μεμέ νά
    ΤΒ~ιλίζη· μέ ξετρέλλα»νε.
    — Κλαίεα τό ικοοό...
    Συνέχκιη στή Σελίδα, 4
    ΑΝΑΜΕΙΝΑΤΕ
    Μαά ά~οκαλυ~πκή
    τβιηΐΐΐιιρίΐωμένη ίριευνα:
    «ΒΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ
    ΤΗΣ ΜΑΣΟΝΙΑΣ
    ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ ΚΑΙ
    ΣΤΟ ΡΕΘΥΜΝΟ»
    ΣΕ ΛΙΓΟ
    ΣΤΗΝ «ΑΛΗΘΕΙΑ»
    ΣΒΑΙΔΑ 2
    ΗΡΑΚΑΙΙΟ "Η ΑΛΗβΕΙΑ,. ΚΡΗΤΗΣ
    18 ΜΑΡΤΙΟΥ 1·74
    Μυΰίΐότόρΐιμα
    - Βιογραψία
    ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΑΠΛΙ&ΤΗ
    Ο Όιϊηθιυός Ζορμπας
    καί ό Νίκας Καζαυτζύκης
    — 40ον —
    — Νά ξ&ραιμε, αφβντικ.6, εϊ
    πε, τί λένε οί τιέτρες, τα λου
    λούδΐα, ή βροχήΙ Μιπορ€ί νά
    φωνάζουν, νά μάς ωωνάζουν,
    κ' έιμεϊς νά μην ακούαμε. Νά,
    όπως κ' έιμεϊς (ρωνάζουιιε κι
    αύτά δέν άκοϋνε. Πότε θ' ά-
    νοίξουν τ' αύτιά τοΰ κόσμον,
    άφεντικό, Πότε 9' άνοίζουν
    τώ μάηα ικις νά δοΰιμε; πότε
    θ' άνοίξουιν οί άνχαλιές μας,
    πέτρες, λουλούδια κοί βροχή
    κι άνθΐρώηοι, ν' άγκαλιαστοΰ-
    ν«ε,
    'Ειδώ ή έι-θυιμία τχ>0 ύποσυ
    -νείδητου χον Ζοριωτά κραυγάι-
    ζει: «Τουτο τό ζαρπώχι πού
    βλέπεις γιά πρκ&τη φαρά, ιμύ-
    ρισέ το ν' άιπαλάψεις τή μοσκο
    βολιά τού ίίστη τή βοοχοΰ.λα
    νά δοοσεοέψει τό πρόαωπό
    σου' χάϊ&εψε αΰτί! την πετοί
    τοα νά νευτεϊς την άμορφιά
    της. Δέν τα ολέατεις, καχαμοί
    ρη μου, ιπιως ιΐιοαάζουν βλα έ-
    τοϋτα σά ζεστό γυναίκειο κορ
    μί, Άγκάλιαοέ το καί πές νά
    σ' άινκαλίάσει κι αυτώ νιά νά
    φχαριστηθείτε κ' οί δυο». Κι
    αυτή τή <ρωνπ ταϋ Κυοίου τού έχφράιζει ό Ζο<Μΐπας «έ δσα λέει νιά τα λου-Λούδια, γιά τή θροχή καί γιά -τίς πέτοες. Φω νογραψικά «αί χωοίς καιμιά διαθέση φιλοσσφ-ίας. Ή ϊδια ιπάλι <ρωνή τίϊς έ»η- θυιμίας τοΰ ύποσυνείδητσυ θά των σποώξει, σ' βλλη περίπτΐι) ση, νά σΐεϊ· — Ό θεός γλεντάει, σκο- τώνεΐ, άδικάεα, άτναττάει, δου- λεύει, κυντννάει τ' ήπΜπα ακ*υ λιό, ώπαράλλαχχα, σάν καί μενά Τρώει δ, τι τοΰ άοέαει· παίρνει οατοιο γυναίκα θέλει. Βλέπεις ,τιιά νυναίκα. δαορφη σάν τα κούα νερά καί περπατό εί οτή νϋτ καί χάνεταα. Πό© «άει, ποίος την παίρνει, "Αν είναι φοόννμη, λέμε: την ΐϊηρε 6 θεός· άν εϊναΐι, τσαχπίνα, λέ )ΐε. την πηοε ό διάολος. Μά έγώ άφεντικό, σαΰ λέω κοί σοΰ £αναλέω: θεός καί διάο- λος είναι ίνα! Ό 'ίδιος ό Ζορρπάς, μέ τα λόνια τού, φιλοτεχνεΐ τό π»ρ- τραίτο τίς έξώστοεφης φύσης τού. Πέοο νιά πέοα, έται ηού ό εαυτάς τού — τό ύίτοκείμε- νο — νά χάνετ>αι όλότελα κά-
    τω άπό τή βαριά σκιά τού άντα
    «ειιμεντικοΰ ΐπαράγοντα. Κι άιπό
    την άΐτοψη αυτή τα ΐτιό κάτω
    λόγια τού βΐναι.πολό θΦοκαΛυ
    φτικά.
    —Μην κακοκαρδΐζεις, ά-
    φεντικό, δέ β.αίοχεις ίκρα.
    Άλλα λόγια, ρέ παιδία. 'Ε-
    γώ συλλογίζσυιμαι την ώρα έ-
    τούτη* τό φαί, την κότα καί
    τό ιτπλαχρι. "Ας φάιμε πρώτας,
    ά^ οαβουι.οώσουρε ποΛτας κ'
    ϋοτερα βλέπαυιμε. Ένα ίνα
    μέ τή οειοά τού. Τόοα ρπρο-
    στά μας είναι πιλάψι· ΐτχλάφι
    τό λουτόν κι ό νοό5ς ιιας. ΑΪ5-
    ριο θδναι ιμποοστά μας λκγνί-
    της· λιγνίτης τό λοαιπόν μ ό
    νοΰς ιμας. "Οοα αιιοές δου-
    λειές, κατάλαβες,
    Πιλάφι τό άντικείιμενά μας,
    Πιλάκρι κι ό νοΰς ικιςΐ Πάει
    νά ιπεϊ ηώς ό δαονιχπακός ού¬
    τος Μακ»δ6νας, αν εΐχε μπρο
    ο4ά τού χοπιριά, κοστριά θά γι
    νόταν κι αύτάς — τό μυαλό
    τού θέω νά ιπω. "Οοο ύπερβσ
    λικό «α ών ςκΰνεται τουτο στά
    μάτια ενός ίοο.οραπηινιενου άν
    θρώπου, είναι ώστόσο πολό
    φυσικό ναά τον έξώστοε<ρο τύ πό. "Οταν ό Ζοριμιπάς έαπνε κραοί, δέν ΐβλεσιε γύριβ1 καί ιτάνω άιπ' τό κεφάλι τού παιρά στοκρύλιαΐ Τ6 λέει ό ϊδαος: — Μωαέ, τί 'ναι έτοϋτο, Πίνεις ι?να ποτη.ι>άκι κρασί κι
    ό κόοι.'Χ τα χάνει. Μωρέ, τί
    ' αι ή Γωή. άφεντικό, Στό
    θεό σου, στακρυλια είναι αύ-
    τά πού κ.οέμουνται άΐταπάνω
    ΐ)ΐας, άνγέλοα εΐνατ
    ρίζω...
    Αλήθειαι, τί είναι δλ' αύτά
    ηού λέει ό Ζοριμπάς; ΠίωΛΐκό
    ■τητα,, ποωτοιγονιαμός, άΐτλός
    ιπιθηκισμός, τί; Ό Καζαντζά¬
    κης ξοιμολθΎΐέταΐ:
    "Αμα 'ποδιάβαοα τό γράμ-
    μα τοΰ Ζορμπά, κάιπτοση τΰρα
    ΐ5μεινα άναιπΐοις>άισίοτος. Δέν ί|-
    ξερα, νά θυμώοτ», νά νελάβιυ,
    ή νά καΐιαιοώσω τόν πρωτοιγτ>
    νο αύτιά βνθριοιπο ττού, ξειπερ-
    νώντας την κοσύστα τίίς ζωίίς
    — τή λογική, την ήθική, την
    τιμΐότητα — «ρτάνει οτήν ού-
    σία. "Ολεί «Ι μικρές άρετές,
    οί τόσο χρήοαιμΐεΐς, τοθ λίείπουν
    καί τοθ ώπαμένει ιμονάχα μιά
    ά"βοΑη, άβ6Χεψτΐ, ότοκίντυνη
    άρβτή, ΐΐοθ τόν οπρώχνει άικα
    ταιμάχητα στό άκρόταττο σύνο-
    ρσ, οτήν Λ6υοσο.
    Ό άγράιμιματος αύτός έργά
    της, ηού βταν γράκρει οπάζει
    τίς ΐτένες άιπό ττίν ήνυττόροντ)
    φόρα, βΐναι κυριεμένος, σάν
    τούς ηρωττογονους άνθρώπους
    ηού ξέφυγαν άττό τούς τηθή-
    ΟΙ ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
    3ΒΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ
    -—ΐτ
    κους ί σάν τούς μεγάλους φι
    λόσοφους, άπό τα βεμελιακά
    προβλήιματα τιης ζωίίς κσί τα
    ζεί οάν ομεσες έπείγουοες ά-
    νάγκες. Σάν τώ ηαιδί, βλίβϊει
    τα σιάντα νιά ΐτρώτη (ρορά κι
    δλο ξαφνιάζεται καί ρωτάει κι
    δλα τοΰ Φαίνουνταΐ θάμα καί
    κάθε ιπ.οωί πού όνοί'νει τα μά-
    ΐΐα τού καί βλέιπει τα δέντρα,
    τή θάλατχκι, τίο ιπέτηες, Κνα
    ιπουλί, μένει κιε τό σρόυχΐ όλά
    νουχτο. «Τ' είναι τό θάμα έ-
    τοντο, Φωναί εί. Τί θά ττεϊ δέν
    τρο, θάλαοσα, πέτρα, πουλί,»
    Τόρα μπορονρε νά* δοΰ-με,
    κάίτω άιπό τό φως τοΰ προβο-
    λέα πού ρίχνει ατάνω τού ό
    Καζαντζάκης, καβαρά ΐΐώς ο-
    λες αΰτές οί έκδτιλώσεις τοΰ
    ίΐρωά τού, είναι «αί το καθένα
    χωριστά καί τώ τοία ιμαζί. Καί
    παιδΐΐιοότητια, καί ΐτρωτσγονι-
    αμός, καί ΐπθιηινςΐισμός, πού ί;εκι
    νοΰν άιπό £να άφυπνιζόρενα ύ
    ΐτοσυνείδητο οά ιμιά. απόπειραι
    νά απάοει τα δεομά τοΰ περι-
    βάλλοντος — -τογΟ άντικειμει-
    Νοϋ παοόγοντα — καί νά ξεπε
    ράσει την φυχρή λογιχή τοΰ
    συνειδητοΰ. Καί ξέρουμε πώς.
    τα ουνΒηώμσνα αύτά είναι άπό |
    τα τοό κοανά γνωρίσματα τί^ς |
    έζωοτρέφειας ενός άτόμου. '
    "Οταν μιλάει ό Ζορίιπάς ί-
    χει μίαν άκατα'μάχτντη. άληθι-
    νά, τιειθώ. Ό λόγοο χον κατο
    ιπληιχτακό δυναμισμό. Άκόΐμη
    κι δταν αιιλάεΐ καί νιά τα πιό
    άυτλά ΐΓράτνΐματα, τα ντύνει μέ
    •οέτοια γοΓντεία καί τούς δίνει '<■ (χχι απουδαϊο νόρ.<ικΐ, ΐτού σέ ' κανει ν ά ναμίζεις πώς άκοϋς ι σοχρίε*;. Ποάγακιτα ΐτού δέν Ι τα 'χεις άλλοτε άκηύσει. "Ετσι ό λόγος τού, πάντα φοέσκος, αλοτε κυνικός, κάιποτε χυδαϊ-' ος, αα Λλλοτ* σα,ρκα~ικός, τη { περάτος, τραχιός. ηρωτογονι- κάς, ηέφτει στ' αύτιά οσυ σά μαγικός ήχος καί σταλάζει μέ- σα σου σά λυτρωττκτ) δροσιά. * Τό 'χουν, λέει ό Γιούιγκ, τό χάρισμα τούτο τοΰ λόγου καί τίϊς πεισηκότΓΐτος οί έξώοτρε- φοι. Προοέιχτε αύτά τα λόγια τοΰ Ζδ ρα ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ κ. Κ. ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΖΟΓΡΑΦΙΚΗΙ-ΓΛΥΠΤΙΚΗΣΧΑΡΑΚΤΙΚΗΣ ΚΑΙ... ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑΣ Τοθ συνβργάτη μας χ. ΜΪΧΑΛΗ ΣΤΡΑΤΑΚΗ-ΚΡΗΤΙΚΟΥ "Ολσ ,μπόλακα έκεί πέ- Ρουσία, άφεντικό, δλα — &αλέγετε καΐ παίρνε τε! Κι 6χι μονάχα, νά πεϊς, τα πειπόνια καί τώ καρπούζω., πά ρά καί τα φάοια καί τα βούτυ ραι κ' οί γυναίκεο ΓΓεανάς, βέηεις δνα καρΛόυζι, τό παίρΊ νεις' βλέπεις μιά νυναϊκα, την ιηαίρνεις. "Οκΐ οάν έδΐω, στήν Ψωρσκώοταανα, τΐού διια πά- ρεις ίίνα καριπουζόφυλλο σέ! ϊΐάβι στά δικαστήρια «α Οιμα ά,γ γίζεις ιμιά νυναίκα, φόρα τη ΐμαχαίρα ό άδερίρός νά σέ κά- •μει κιμδ. Μιζέρια, τοινκιουναά, δΐΜΟ σου καί δικό μου — ου, νά χαθήτε, ψωραάαηδες! Νά ιπδτε, μωρέ, στή Ρουσία, ν ά ιδΐεϊτε άρχοντιά! θέλει νά τιεϊ, μαθές, πώς £.- «εί ηέρα οτί| Ρωσία δλα είναι «ιμπδτιε οκθλοι άλέστε...». Κά θε ήλλο. 'Εκεϊνο «ού θέλει νά ηεϊ είναι τουτο: Στη Ρωοία βρηκα αύτά ΐχού μ" άρέσει. Αύ- •τό πού ζηηράει ή σάρκα μου, τή •μττάλικη γυναώια. Γλέντησα· ιπέρασα Καλά· ΐζηοα. Καί στήν Έλλάδα θά 'βρισκα γυναίκες νά χοοτασω -πήν πείνο )ΐου — δοζα σοι ό θεός περσεύει καί στήν Ψωροκώσταινα τό εΐδος ούτά· μά τό δκκρεντεύει ή κά μα τού άδερφοθ. Ζτή Ρουσία τρως μέ την ήσυχία τού τό κλίεφίμιο κρέας καί φκοριστιέ- σαι τή νοσπιμιά τού. Χίλιες φο ρές, λοαττόν, περϊΐπλανώ'μενος άλπταοδς έκεΐ παρά νοικοκύ- ρης οτήν Ψωροελλάδα.. Τί σριυοίνουν αύτά Άπλού στατα. αύτύ ΐιού έννοοτ>με μέ
    την ϊΐοροαιμία «βρήΜε ό οβιύλος
    τή γενιά τού». Ό Ζοριμπάς μό
    νσ στό περαβάλλον πού ταιριά
    ζει στή φύση τού, <πσύ ίκανο- ΐΐοιεί τίς έπιθυοιίες τον, πού ιμιποοεί νά δώσει διέζοδο στήν καταΐΓίεστ) τοΰ άσυνείοητου, αΐοθάνεταα Λνετα. "Εζω άπ' αύτά δέ νοιώθει καμιά χαρά. Ή ζωή χάνει χά&ε νόηιμα. Ή ιΠύράδεισος ζαφανίζεταα· καί μόνο ή Κάλαοη ιΐέ τα ςχιρμα- κεοά φίοΊα της» τα κατράμια «αί την πυ·ρά της τιινιωρίας, όο θοοτέκει ρποός τού δτοιμη νά τόν καταίοεΐ. Την αύοτηροι~ΐ)α των ήθων, την ηουριτανή στάστ) ώπένανη στήν !παραΐτττραιτηιμ;ένη γυναί- κα, τίς δειοϊδααιμονίες, τή βεν- ■χίχα, τή μοιοολατοείαι — δ,τι δέ ρπορεϊ νά άρρονΐστεΐ μέ ■πή φύοη τού — τα χτυπάει ά- λύσπγτα. "Οχι, βχπ, δέν τα άηογράφειΙ Πά δλα αώτά £χει δτκές τού ίδέες κι έχρα#μόζει δακό τον δίκΐο, 6ικούς τού νό μους (Γυνβχΐζεται) ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «Η ΛΛΗΦΕΙΑ» ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΕΔΡΑ: ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ ΟΔΟΣ ΜΑΡΟΠΩΡΓΉ 5 Τηλ. 280291 ΕΧΔΟΤΗΙ -ΑΙΗΥΘΥΝΤΗΙ^Υ (ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΗΣ!) ΦΩΚΩΝ 21 — ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ Τεχνική έ-ιμέλεια: Μάνος ^Αο^^ριπλής Ήφαίστου 18 · Ήοάκλειον, Κρήτης Τή[ν περασμένη Πέμπτη στήν αΐθουσα τής Βασιλικϊής τοϋ Άγίου Μάρκου έγιναν τα έγκαίνια της 'Οιμαδικής 'Εκθέ σεως Κρητών Καλλιτέχνην. Ή έαοθεοη πεοιλαμβάνει έ"ργα ΖωγραςΜκής, Γλυ~πικιης καί χαραικιτικιης, ρεταξύ δέ των έΊΜθβτί&ν περιλαμβάνονται καί κορυφαϊοι καλλιτέχινες τό δρ γο των οποίων άιποτελεϊ στα- θμό οτήν πορεΐα τίϊς Τέχνης. Φιλότΐιμη καί όττωοδήιποτε ά- ζιέσιαινη ή προσπαθεία των δι- οργαινωιτών. Πλιήν δμως παρέ μεινε νιόνο ποοσπάθεια. Μδς ξάίονιασε ή τόσβ πολύ πλευρη ποοχειοότΐϊΐα ηού φάν ταζε καί κυρια;«οΰοε στήν αϊ- θουσα. Προχειρότητα πού δ,ρ χιζε άπό την έΐαγραφή καί ου νέααζβ νά δβοπόζει μϊχρι καί οτήν τελευταία λειπτομέρεια τίίς έκθέσειος. Άναγνωρίζομε δτι διά την πρωτοφαντί αυτή συσσώρευση. τής ΐΓροχειροτητος δέν εύθύ- νονται έξ ολοκλήρου οί διορ- γανωτές. Κυρία αίτία είναι ή μή προγραν«ματιο(μένη· διαθέση τής αίθουσαν άιπό τόν Δήμο. Διαΐπιστώσαιμε δτι την τταραμο νή των έγκαινίιον ή αϊθουσα είχε διατεθεϊ νιά διάίλεξη. Φυ σιολογΐκά λουτόν ό χρόνος πού ιήταν στή διαθέση, τ&ν δχοργα- ■ναχτων ίταν άνβπαρκέστατος. Άλλά δέν είναι καί ή ιμόνη οΐτία αυτή. Κατά πολύ εύθύ- νονται καί ιμερικοί πού παί- ζουν τό ρόλο τοΰ συμβουλάτο ρα (άλλά γι' αύτούς θά δπα- νέλθωιμε οτά έγγύς μέλλον). Σέ γενικές γραμμές τα Ερ» γα Ικανοποιοΰν καί τόν πιό δύσκολο έΐπσκέιπτη. Ό Άρκττόδημος Παπαιδα· κης τΜοουσιάζει μιά άξιοθαύ- ρασττ) δουλειά έντυπωσιάζον τας τόν φΐλότεχνο μέ την 6ν- ταση; καί την βκχρραση των 6ρ' γίιτν αν καί δουλεύει την δύ- σκολη άχραίρεοτ) ιδιαιτέρα στά χαρακτηοιστικά τοΰ προοώπου. Ό κ. Λ. Κανακάκης γιά ιμιά φορά άχόιμη άιποδειχνη ό¬ τι μιπορεϊ καί μλΐεϊ στήν τέ- χνη 4κ6ι»η καί τόν τη6 άνίδεο σ' αυτήν. Ό Γ. Κουνάλτις έντυπωοιά ζεί δίνοντας ρεσϊτάίλ τρωτο- σκιάσεων καί στά τρία Εργα τού. Ό Γ. Γεωργιάδης μέ την καινούργια τού δουλειά Ικανο ΐκηζϊ καί τό πιό δύσκολο γοϋστο. Ό &ι»μάς Φανού ρακΐις εξέ¬ θεσε αύτά πού περκμέναιμε δτι θά εκθέσει. Στόν τσμέα τής γλυιπτιικής ό Γιάννης Παο<μακίΛης συγκι νεϊ άλίλά ή παλιά τού δουλειά 6ν παροιτηπζόταν θά συγκλό- νιζε "Ολοι οί ύοτόλοωτοι καλλιτέ χνες καίτοι ?χουν εκθέσει όρι ΠΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΕΣ ΜΑΣ — Εύχαριστούμε 6σους μάς έστε λα^ τή σονδρομή τους — Παρακαλοθμε δσον<, δέν την έ.7τειλαν νά την οτείλουν Έτι,σία συνδρομή δρχ. 250 < Έξάμηνη »ϊ » 130 — Ππρακα/ούμε έττ'σης οποίον τυχόν δέν παίρνη μέ- χρι τή Δίΐηέρσ τό μεσημέρι την «Άλήθεια» νά τηλε- άμέσίος στό 280—291 γιά ν6 τού την στέλνωμε ΜΙΝΟΙΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΙ ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ ΕΤΑΙΡΕΐλ ΣΤΑΘΕΡΟ, ΑΝΕΤΟ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΑΣ ΕΞΑΣΦΑΛΙ2ΟΥΝ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ Ε)Γ —Ο)Γ ΚΑΙ ΛΡΙΛΛΝΗ ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΙΣ ΩΡΑ 6.30 μ.μ. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΩΣ ΕΝΑΛΑΑΞ ΑΓΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΕΙΡΑΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΑ: ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ: Πλατ«Τα Καλλεργών 7 ΤηλέΦωνα: 224.304 — 224.305 ΠΕΙΡΑΙΩΣ: Άκτή Ποσειδώνος 28 ΤηλέΦωνα: 4117952 — 4117953 οτουργήιματα στό παρελθόν ε¬ προτίμησαν νά δώσουν γιά την "Εκθέση £ργα Μικοοτέρων ά- παιτήρεων. Ό Μιγάδΐ>ς άν καί 6ρίσκε-
    ται μεταζύ τούτων κατορθώ-
    νει μέ την Ικανότΐϊτά τού νά
    άνακαλύπτει νέους τρόπους έκ
    φράοεως νά ένθουσιάζει.
    Έλπίζοιμε ηώς ή τωρινή
    "Εκθέση θά γίνη απαρχή μιάς
    σειράς όμαδικων 'Εκθέσεων
    Κρτϊτών Καλλιτεχνών τκιύ δ-
    ιμως όποΰσδήτκχτε δέν θά δώ¬
    σουν όσα νιποοοΰν αν δέν προ
    ητγηθεϊ έ*νας κάιποιος προγραιμ-
    ιματισμός.
    Άλλά έίπειδή άπό την "Εκ¬
    θέση αυτή προκύψανε άρκετά
    θέιματα θά έηανέλθωρε στό
    ύγγύς μέλλον μέ την έιπιθυμία
    νά δοΰμε επί τέλους ιιιά σω-
    στη "Εκθέση οτό Ίϊράκλειο
    μιχαλησ στρατακησ
    — κρητικοσ:
    Η ΧΘΕΣΙΝΗΘΕΑΤΡΙΚΗ
    ΠΑΡΑΙΤΑΣΗ
    ΤΟΥ ΑΤΤΙΧΟΥ
    ΘΕΑΤΡΟΥ
    ΧΟές τό ΐϊοωΐ στό «τΝταρί.»
    τό «Σύγχοσνο Άτ«'!κό θέα-
    τρο» δδωχΐε ι»ά παράσταστι
    πού τή χαοαχτήοιζρ ή ϊιοικι-
    ία. ΤΙίταν κάίτι πού άνήΊκε
    περαοσύφερο στό θεβπρικό εϊ-
    ΚΟΥΣ
    ΚΟΥΙ
    • Μή ,μοθ πίττε πώς οί Ήρακλ^ιΛτες δέν «χούν χιο&μορ...
    Α«ί_1ώς τό άντίθετο άπσώεικνώβΐ τό ιηαρακά-τω οτ»νν*ότυπο.
    Σπό πρωτο ταξίδι τοϋ πλοίου «Άριάόνη», μόλις «ρχ—; ^
    οκάφος νά αηομαικρύνετϊΐι άπό την ΐτροβλή.τα, δλα τα αντοκίντ^
    τα ηού ύστήρτχαν ίκεϊ, «ρχιοαν νά χτυηονν «αιμονιαίδως τό
    κλάζον τους. ,
    Κι' ϋνος ΉρβκλιεκίκΓης ομ6 αυτοθς που ταί,|ιο~.)αν, άκούστη.
    κί- νά λέη στον δοιπλανό τού:
    — Πα/νηγυρίζουν ή γιουχαίζουν τόν Παιττακό;
    Μάλλον τό πρι&το, γιατί νέ τό δβί'ητρο θά δίνχκνε
    •ειμή στον «κλοοτΐν την· δ
    δος τού «βαριετέ» καί μέ
    νό είσιτήριο. Με»αζύ τβν ήθο
    ηοαών ΐ»ύ ηήραν μέρος ήνΒαν
    καί ό εΐκονιζόμενος συρπιαΐΐρι-
    ώτης Διονύσης ΓΙαιΐιεράιιαις,
    ιμιά άδρή κρητωοή φυσιογνω-
    μία πού δέν παοαλείτίει σέ κά
    θε εύκαιοία, (καί έκτος σβαι-
    νής) νά ύττενθυιμιζΓΐ την κρη¬
    τική τού κα-ίαγτϋΓνή. ττερκρειρό-
    μενος μέ κρηιτική ςκ>ρεσιά. Ό
    θίαισος θά π&οιοδεύοτ) δλη
    την Κρήτη.
    3ίτα τή διάρκ£ΐα τοΰ γεύματος πού τια,ράθεσε στο πρώτο
    (ταςιοι ό πλοίαρχος τού /Αριάδνη», γνωστάς "Ηρακλειω—ς φορ
    μαΐκοποιός, εύχήθπκίε οέ συ<ν»ριγ6—ι τής εφημερίδας μας: — «Εϋχαμαι νά σάς ίχωμε μαζί μας κοί αβ6 πρωτο ταξίδι τοΰ έιπόμενου 'Ι ΙρακλΙεχώτιικου καιραβ.οΟ>.
    Ή συνύτταρξη των δύο ήΚοίοτν «Μίνως» καί «Άρεάδντμ, δέν
    άίτοκλΐείβιταα νά. . γεννήση τό τρίτο άιπόχτημα των «Μχνιο&ιών
    Γ"μβ|μμών>. Αύιτά ρΐναα τα άγαβά άποτ€ιλέσμια>τα τί&ν νβυτΛιο.
    κθν αΐμομιξιων...
    • Κυριολ'εκτικά βρίσκονται «οτιά μαχαίρκ,» τάν τελβυταϊο «αί-
    ρό ύ Δήμοριχος ΉραικλΕίου κ. ΚαρέλΛης μέ τόν Νομάρκη κ
    Μπίσιο. Αίτίες πολλές καί διάφορες διπως τό θέμα τοϋ Πυρο-
    • οβεατακσΰ Στΰθΐμιοΰ, τό θέιια τοΰ Παναινεΐου κ.6.
    Αύτο, δμως, δέν τούς έρποδίζει νά σν·ερΛ'άζωνταα.
    κά σέ αλλεις έεβδηλώοΐας καί ιιάλιστα... μουκκές, δπως
    ή ονναυλία τής χορο»δίας των Σιδηροδραμικών πού δι
    νούν στήν «'Αστάρΐια» μα<ί «αί μέ τόν Άρχταϊίσκοπο κ Εύγέν» "Ενα άιπό τα δυ© συιμβαίνει <ί ϊσχύο τό γνωοτό «ή μουσική έζηρερώνΐί τα ήθη*, ίί ηαρκμβαιίνει τ* «ε1ρτ>νη υμίν», τοΰ έκ-
    προσώπσυ τί)ς 'Είκκλ!ησίας.
    • Έντύπωσι> προκάλεσε σέ ηολλούς ή ταχύτητα μέ τη ο¬
    ποίαι ό διευθυντής μας βρήικε τόν «μασιονικο φάκελλο> τού
    γκατροΰ κ. Γ. Ά'ληγιζόκηι, νέ άΐτοτέλεσμα μέσα' σέ λίγβς ίδρες,
    νά βχη στά χέρια τού τόσο οτκΜοοεϊα γ<Ίοω άττό τή μοσωνιιτή τού δράση Κάιποιος μάλιστα εϊπιε σχετικά. — Μήπως κτ' ό Χοοης είναι. . Μασών'ος, Λέτε, "" Ό θεός (ίί καΥλίτε.οα ό Μ'ΑΤΣ) φνλΛάί,οι . Γιά σαους δέν τό γνωρίζο) ύπενθυιμίζομε. δτι ο ΜΑΤΧ εΐ- ναα ό... θεος των λίασόνων πσύ τόν άτιοκαλοΰν μέ τα άρχικά ταυ, πού σηρσίΛΧΐυν Μέγας ΆΓ»ΧΓεοέας Τοΰ Σόιΐίτηντος. • ' "Αχι" τό Βορηά κϊ' άπ' τό Νοπ<Ί — λέει έτνα τοαγούδι — θγοιίνει ή ϊδιο. . μυρωδιά άπ' τό γντοστο... λουλούδι Οί ατίχοι εΐναα έτάκαιροι 0ο τε οα άϊΐό τώ γνωστά τα των έφημερίοων πού μιλοϋν γιό φήμες αχέοειον ναρκΐιχπ- Μων καί μαθητραιων στό Ήρώκλειο (Νότος), καί νιά χρήοη νοο κωτΐκων άπό μαθήτριες θΓπή θεσσαλονίκη (Βοροδς). "Οσο γιά τό.. λουλούδι ΐτού άναφέροται στσύς στιχους, πρό κείται γιά τό χασίς, πού είναιι ί?να άπό τα ηολλά ονμβολικά όνόματπα μέ τα άποίαι είναι γνωατο. "Οσο γιά τή... μυρωδιά, είναι τό... όοχρρηντικό άιπ»τέεομο χοΰ... λουίλουδαοΰ ή ίμδλλον ττίς φούντσς τού, &ταν καπνΐζετοι Γΐά ηεριισσότερΐεί; πληροφαρίες, δσοι τυχόν ί·νσιαφέ|Χ)νταί. θά πρέπη νά άιπευθίιντβνται δχι σέ Δασκάλουο, τοΰ εϊδους άλλά σέ ωρισμένας... ΜαθήτριεςΙ... • Ανατννόϋαηες μας καί κυρίως έκτός Ήραικλεϊου. μάς ζήτη¬ σιν νά γνωρίσουν καί... άοτπκό:, τόν ΐΛΐνιπαθ^σΓατο καί Ιδίόρρυ βμο φίλο τής στήλτκ ΝΙΚ — ΠΑΚ. Δημιοοαιεύοιμε τή ψωτσγραιφία τού μαζί ·μί την κιΐθάοα τού, πάνω στήν όποία εΐχΐε. χαράξει καί ηρόβαλλιε μέ τόν δικό τού τρόττο επί δΐκταΐτορίας την γνιοστιή άτιοτασίαχτΊ όργά- ΠΑΧ. ΤΑΒΕΡΝΑ "ΑΙΟΝΥΖΟΖ ΠΛΑ·Ι· ΣΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜ-ΙΟ ΠΑ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΦΑΓΑΔΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΥΣ % Ι σ' Ένα κσλό φαγητό ένα βμορφο πχριβάλλον ΟΙΟΑΝΝΗΙ ΜΑΤ6ΑΙΑΚΠΣ Άνηπρόσωποβ ΡΗΐυΡδ (Χανιόπορτα) Διαθέτει δλα τα ήλεκτρικά ειδή 2.ΗΜΕΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ ΤΡΙΤΗ ΜεγάιΊη όννανίίία ΝΙΚΟΥ ΞΥΛΟΥΡΗ , ΔΕΥΤΕΡΑ — ΤΡΙΤΗ 15-16 λΑΑΡΤΙΟΥ ΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΟ «ΝΤΟΡΕ» ΜΑΖΙ ΤΟΥ: ΤΑΝΙΑ ΤΣΑΝΑΚΛΙΔΟΥ ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑΤΟΣ ΒΙΡΠΝΙΑ ΣΤΑΥΡΟΥ ΑΛΚΗΣΤΙΣ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΗ ΚΑΙ Η ΔΕΚΑΜΕΛΗΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΤΗΣ «ΑΠΟΣΠΕΡΙΔΑΣ» ΠΡΟΛΑΒΑΤΕ ΤΑ ΕΙΣΙΤΗΡ ΙΑ ΣΑΣ ι ΠΡΟΠΩΛΟΥΝΤΑΙ: ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΤΟΥ ΚΙΝ)ΘΕΑΤΡΟΥ εΝΤΟΡΕ» ΣΤΟ ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΙΟ ΜΟΝΑ ΛΙΖΑ & ΣΤΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΔΙΣΚΩΝ ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ ΜΕΊ'ΝΤΑΝΙ & ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΥ ΟΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΡΧΙΖΟΥΝ: 6 μ.μ., 8 μ.μ. καί 10 μ.μ. ΔΕΥΤΕΡΑ — ΤΡΙΤΗ 15-16 ΜΑΡΤΙΟΥ σιό "ΝΤΟΡΕ,, 'Οσοι τυκόν έινδΜκρέρονται νά γνωρίσουν τόν ΝΙιΚ — ΠΑΚ. καί. . άκουατΐικά, τούς γναερίζω δτι ατά καταοτήμαπα δί- σκων κυκλοφοροϋν καί κασέτες τού μέ δικά τοιι τραγούδια, (τα ύιποϊα... έκτελΐεΐ ό ϊδιος!... ·. Χ!ορ&ς εύαιγγελαο γιο, 6οους άρέσκιοντοι νά ηαρακολουθο&ν έΜ&ϊκαοεας ύηοθέσεων στά Δωοαστήρια. Κι' αύιώ γιατί άναιγΎ1^ θηίβε δτι ό έκδότης τής «Μεσογεΐου» κ. Άρκ-οτέλης Γραμμα- τκκάκης ύΐτέβαιλλε μήνυση κατά ττ»ς <Έλειυθε.ροτυηίας» καί τοίι κ. Άντώνη ΣκουΛακάρη. 'Εκεϊνο μόνο πού τούς άστασχσλεϊ είναι αν ή ύησθεοη «Λ έβφικχκ-ή στο ΉοάκΑι&ΐο ή στί|ν Άθήνα. Κί' αύτό γΜττί αν έ«διικιαιστίΐ οτήν Άθήνα, λίγοι όιπωσδήτιοτιε, είναι έ«ιεϊνοι πού θά τταιρακοΛουθήσουν τόν δωοοσηκό... άγωνα, άν τεΛκά πρα- θΐέκτός Ρδρας! .. ΕΧΕΜΥΘΟΣ Ο ΑΛΥΣΟΠΡΙΟΝΑ ΓΕΡΝΑΝΙΑΣ Γιά κάβε εΤδος ύλοτομίας θά βρήτε ακριβώς τό κα- τάλληλο τιριόνι, στή σειρά τοθ 8ΤIΗ^: άττό τα μι¬ κρά κλαδεντικά πριόνια, μέχρι τα ιιεγαλα μοντβλα γυνικής χρήτ-ως. ΔΙΑ©—ΌΜΕ ΑΚΟΜΗ: ΨΕΚΑΣΤΗΡΕΣ ΕΠ1ΝΩΤΙΟΥΣ ΓΕΡΑΑΑΝΙΑΣ «3ΤΙΗ1λ ΨΕΚΑΣΤΗΡΕΣ ΕΔΑΦΟΥΣ ΙΑΠΩΝΙΑΣ <ΚΙΟΚΙΤΖ>
    ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΥΔΩΝΑΚΗΣ
    ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΑΝΤΖΟΥΡΑΚΗΣ Ο.Ε.
    Πλαιεία 'Αρκβδίου — Κυρίλλου Λοιτκάρεως 15
    ΤτνλέΦ. 282124
    ΜΑΡΚΟΥ 1976
    ΗΡΑΚΛ1ΙΟ '*Η ΑΛΗΦΙΙΑ,, ΚΡΗΤΗΣ
    Σ1ΛΙΔΑ3
    ΕΛΕΥΘΕΡΟ
    ΟΣΑΜΑΣ,ΓΡΑΦΟΥΝ
    ΟΙ ΑΧΑΓΜΪΙΤΕΣ ΜΛΣ
    ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΤΑΚΗΣ
    ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΚΡΗΤΗ»
    Πήραμβ την έι~στολή αυ¬
    τή άπό τόν κ. Κατάκη, μέ
    την ΐΜρακΧττθη νά τή δημθ
    οϊεύσωμε, γιά τόν λόγο δτι
    ,τό τορριοδΜθό «Κρήτην» πού
    την ίστβιλΓ άιπό τόν περαι·
    σμένο μήλα, τή δτιμοοίευοβ
    «έ τκρκΐοηές
    Τό πΛΓίαεΓ λ'Ί'μτν,ο ί'χε-ι
    Πρός
    Την Διεύυννσΐ)
    τοθ περιοδικοΰ «ΚΡΗΤΗ»
    ΑΘΗΝΑ
    Κύραε Διευθυντά,
    Στό ώ—' αριθ. 24 (Νσέμβρι
    ος 1Θ75) τευχος τοθ περιοδι¬
    κοΰ σας — σελίδα 65, οττΥΛη
    2η — αναγράφηται δή εΐμαι
    μέλος της Νομαιρ,χιακής "Επι·
    τροπης Χανίων, της υπό τοϋ
    κ 'Εμμ Γ. Λογιάόη, μπχανι-
    κοθ άπό τό Ήράκλειο, χινήσε
    αχ; γιά μιά χάποια Ένωση
    Κρη,τών 'Επΐστημόνων καί δια
    νσουιιένων. 'Επβιδή αύτό δεν
    είναι άλήθεια καί γιά άποκατά
    σταση τής πραγρατΐκατηιτας βέ-
    ω νά τηονεύω πώς θά δημο-
    σιεύοετε άτόφιες τίς γραμμές
    μου αύτές, χωρίς νά κάνω έ-
    πίκληση τίς σχβτικιές σιατά-
    ξεις τοΰ ικίΑ Τύπου· Νάμου.
    'Εδω στά Χανιά, ίΐρβε πρα-
    γματικά μιά μερά πέρυσι ό κ.
    Λογιάδης. Μέσω ενός χ. Μο-
    τόχη για-φοϋ όπως μοΟ εΐπε,
    προακλήθηχα τηΛεφωνικως γιά
    τό βράδυ έκεϊνο οτήν αϊθουσα
    ™ρεητΐ»ρίου Χανίων, μαζί
    μ* άλλους ντά ένημέιρωση καί
    ονζήτηση γιά την κινήση τους.
    Μαζευιτήκαμε καμμιά δεκα-
    ριά δτομα, μαζί μέ τούς κ.κ.
    Αογιάδη, Μοτάκη χαί τόν φο»
    ταγράφο τους. Μεταξύ των χά
    λεσμενων, ήταν καί ό νταπρός
    — ποιτευ<τής Χανίων κ. Άν δρέαΓ Άορωντάχης, δηου άπό την συζητήση μιεταζύ αύτοθ καί τοΰ κ. Λογιάδο προκύφα- νε πολλά έιρωτηματικά γι/ά την Ιβτορία τού δευτέρου σέ σχέση μέ την δραεπηραότητά τού στήν 7ιετία τίίς προδοσίας καί τίϊς άπότερης πρόβεσης χαί βΑέψης τού σχειηκύ μέ την κίνηση,· "Ατν δέν κάνω λάθος ίκπαο- χουν μαγνητοφωνηιμένα τά 8- αα είπώθηκαν έχεΐνο τό βρά- δυ καί οπωσδήποτε ΰκτστε έ- γώ δέν είχα καμμιά συνάνηη- ση μέ άνθρώπους της κίνηρης αυτής. Πάντως σέ κιανένα δέν ίδωσα εξουσιοδοτήθη νά μιΛί} άπό μέρους μου. Οδτε καί ήρωτήθην ποτέ άπό κανέ- να εάν θέΛω νά είμαι μελος τής ανωτέρω έι-.τροπη'ς. Δηλώ νω λοιπήν καί κάλι καίτηνορη ματωνά, δτι δέν εΐμαι ιμΐλος τίίς έ—ιιροηης ηού γράφατε καί έοτοοιένως είναι είόλογον τό έρώττιμα ποίος καί γκιιτί οδς εδωσε αυτή την τιληροφο- ί>ία,
    Εύοοαρ—τω
    ΦιΑικκώτα—ι
    ΑΝΔΡ. ΚΑΤΑΚΗΣ
    τ Γυιμν ασιάρχης
    Φωτκιΰη ΓΤαασα 10
    ΧΑΝΙΑ
    Νυφικά ύψηλίίς ττοιόττττα:
    ΜΗΝΑΣ ΧΟΥΣΤΟΥΛΑΚΗΣ
    Παραπλεύρως «Κο-ράντζου>
    Τηλέφωνον 283.428
    ΓΕΟΡΓΙΟΣ ΜΑΡΙΑΑΚΗΣ
    Η ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΡΗΤΙΟΥ ΕΜΟΣΕΟΣ
    ΠΑΓΚΡ1ΓΤΙΟΣ ΕΝΟΣΙΣ
    ΑΘΙίΝΩιΝ — ΠΕΙΡΑΙΩΣ
    Γ. ΓΕΝΝΑΔΙΟΥ 7
    ΤΙίΛ. 620-388
    ΑΘΗΝΑΙ (Τ. 142)
    "Αριθ. Πρωτ. 43
    Πρός
    Την ΈφΐΗΚρίδα
    «ΑΛΗΘΕΙΑΣ
    ΉράκΑιειον Κρήιτης
    Κύρκ Δκυθυντά,
    Ό τίτλος τής έφΓνμερίδος
    χαί δημοσιογρα'φικό καθήκον
    σδς ·ύπαγο·ρ©ύουν την άναζή-
    τηοιν τΠς αληθείας. Ι
    Σπό τβλβυταϊο τεΰχος σας
    άναφέρετε δτι ή ΠΑιΓΚΡΗΤΙ- '
    ΟΣ ΒΝΠΣΙΣ ίχει περαουσία
    3ΟΟ.ΟΟΟ.ΟΟΟ δραχαιΰν. |
    Σδς δηλώ ύατιευθόινως 8τι μο
    ναδΐκό περαουοκικό στοικβίο '
    είναι £να διαίϊέρκΓμα ίαύ τϋς
    όδοΰ Γϊνναδίου 7 6που στεγά Ι
    ζονται τα νραφεΐα της.
    Ή άζ(α ιτου δέν ςβπερνα
    τό δνο έκατοιμμύριο. Πέρα
    άιπ' αύαό ο&τ&- ό!λΐ> περιουσία
    οΰτβ έπικορΐϊνήσεις οΰτε είοο
    δήματα £χ€ΐ.
    Τό (ΠΒίαντϊκό δριγο της στη
    ρίζετοα άποκλειατικύι χαί μόνο
    ατί| συνδρομή καί τή σιχμπαρά
    σταοη των ϋελών της.
    Την έπκτυχία καί την καθιέ
    ρωοή της στή ουνείδηση τοθ
    ΚρηρπκοΟ Λαοΰ άττοδεωςνύουν
    οί οντνιεχεΤς ποΑλαπλές έιπαθέ-
    σεις εναντίον της ηού θυμί-
    ζουν την ΙστοοΧα των κοηε-
    λιων ηού πετροβολοϋσαν τίς
    κοηυδιές β" βχι τα. ιτΑατάνια.
    Έν Αθήναις τϋ 20 Φεβρου
    αρίου 1976
    Γ ΜΑΡΙΔΑΚΗΣ
    Π.Ε.
    "Ενας Κρητιχός πού άφησε καλές άναμνήσεις
    ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ
    Ό Ήρακλειώτης έιιιπο-
    ρος χ. Γιάννης Πιτυκάκης,
    ενός σωοτά θρησκευόιμενος
    καί ήθικός Λνθρωιπος, ΐΐού
    (προαπαιθιεί ουνε^ώς νά 4οη-
    θβ τούς ΐτνευιμα'πκά έργοζό
    ιμενους συνανθρώηους τού1,
    ΑΠΟΘΗΚΗ ΜΑΓΚΑΝΑ
    380 — 380 — 380 δραχ τό μβτρο
    Ή μρνα&κή αποθήκη Κασμιρίων στήν Κρήτη
    Προσφερη γιά ίνα δεκαήμερο τα καλυτέρα 'ΟλόμαλΧα
    Χειιϊτοινά «ααμίρια τίίς Μι^ηάννια <μέ την καταπληΐντΐ- κή τιιμή των 380 δρχ. τό μέτρο Μή χώσττχ τ& εύκαιρία ΛΠΟΘΗΚΚ ΜΑΓΚΑΝΑ "Αρχοντοπούλου 8 Πλαιεία Άνίας Αικατερίνης. ιμιέ βντυιπο ύλακό καί άλλα (Λθϊχεία άπό την πλούοια βιθλιοβήκΐΐ τού, μΛς ίθβοε όη' όψιν τό παρακάτω κείμε νο, ηού δηροσίβυσε πό πβριο £ίιχό «Κρήιτΐί, 6ργανο της Παίγιβρη—κίίς 'ΑίδεΛφότΐΓτιας Άίμιε.ρικίΐς, τό Δεκέιμβριο ταδ 1Θ75. Πρόκειτχιι γιά μιά νεκρο- Χαγία άφιερωμένη στή ρνή>
    μη τού ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΝΟΥ-
    ΣΛΚΗ, ενός αξκιυ τέκνον
    τί)ς Κρτΐττνς, άτιό τίς Άρχά-
    νες εΗρακλεϊου·, πού δβετέ-
    λϊσε τίρόεδρος τοθ γνωστοθ
    οωμαιτείου Κρΐντων 'Λμερι-
    κτΐς «εθμόνοϊα» καί τοθ ό-
    ιποίου ή δράστ) γενικά ύπτΐρ
    ζΐε σηιμιαΛτΐτική στήν ηροβ&λή
    τί)ς Κρτντΐις, έξω άιπό τα σύ
    νορα τίκ Χώρας μα*;.
    Τό κεΐΕμενο τοθ έααδιδοιιέ-
    νου σΐήν Άμερική
    χοθ «Κρήτην», έχει ώς
    Τό θλιβερόν άνγελιμα τοΰ
    Θ^τνάτου τοθ ' Ιωάννου Μανου
    σάχη, πού ιμας ήλθε άπό τό
    ΉράχΛΐεαον, τί{ς Κρήτης, ιμ&ς
    ιέιδηινπούριγησεν άπερΐγραΐιτον
    λύπην καί πόνον διά τόν χα>
    ιμόν τού·. Ό 'Ιτ^ννης Μανου-
    σάχης, ήτο άπό αά πολαιότερα
    ιμέλη τού ΙστορικχΛ Συλλόγου
    ιμας «ΟΜΟΝΟΙΑ», τοθ όιποίοα
    δΐίτέλεοε κοί πρόεδρος. τΗτο
    Αόγια
    9ΥΜΑΤΑ
    Τοθ κ. ΚΩΧΤΑ ΛΑΙΔΗ
    —·2ον —
    ΣΑΝ ΘΥΜΑ κεϊ πού ο&τε θέ-
    οΐ) £χα. ιω οΰτβ χοί έπιτ-ρεπε-
    τςι Ιη' ούδενί, έ<ρ' δσον είναι ώνθρωπος, νά ξεηέαει έτοι, ώ- ί»τε, νά τοθ γίνβται ή ζωή ψυ χική καί σΐνιευματϋϋί κόπωαη, δγΐχΐος, οχληρότητο, βάοανο1, στενοιχώρια. Γι' αυτώ καί ό σκοπός είναι νά νήν κατεβοίίιμιε ποτέ £ά πό τέ σ' αύτό τό οκαλοηάτι οδιτε σάν Πνευμια—κή ήγεσία, οΰτβ οάν Κοαινωνιχτι, οθτε σάν Πολι ·πκ4 οθτβ αάν 'Εθνική, άλλά μ' ο&τε σάν οργανωθέν;, βτο να ή ύμάδες. Ή λοΎΐκή θέση ζωίίς δέν έ- πκβρέιπβι ένα τέηοιο ξέπεσμα τοθ άνθρωπον νά φέρβται καί νά Ηγέται άηό μή όρθές θέ- σεις, γκ—ί τότβ χαλαρώνει ή ίσορροστία της ζο>ής μας γιά εύ
    Γ·Ρ6ρία, -ρόθδο, ηολ—ομό κι
    ώνω-Γερώτηιτα. Κι' «Ιναι γνω¬
    στόν ίπώς ό Λνβρωπος χαρα-
    κτίρίζεται ΰνθοαχπος ακριβώς
    γϋατί διοιθέτεα άνω—>ρότητα καί
    άιναννώριση τί>ς όνΐότητάς
    τού, έκιτός άπό τόν ϊδιο τόν
    θεώ πού τόν άναγνωρίζει καί
    άΐιό τόν έαυτά τού.
    Άλλά γιά νά όναγνωρίσΐει
    τόν έαλΐτό τού σάν κυρκ> κι
    ιπάντων των ΐτνευ
    ιιιαιτικων καί υλικών άγαθΰν
    όφείλ<ει πρώτ' ασΐ' δλα νά γνω ρΐοει —ο είναι τό τακρό άμύ- γδαλο άπ' τό γλυκό. Νά έ- ρβυνα, νά βλέπει, νά τφοσέ- χεχ, ινα περηατδ Ισχα καί νά συμπΐεριφέρεται άνάλογα οτον συνάθρωπο. Νά μην είναι δή λαδή ΘΥΜΑ οέ καρμιά άπσλύ τως π&ρίπτωοτι, οϊ3τ« των πα¬ θών τού, οθκε των παθών ή τω· έζτριειιιο—κων ίδεών ε¬ νός ϊσως κολοπάτζίί, συμφέρον τολόγοιο ή «α άνοιγτου άκόμη,. ΟΙ άόυναιμίΒς τοϋ χαοα»τί>
    ρα πού τόν ίχποαρεώνθυν ΐηθα
    νόταιτα νά υποκύτηει, νά συμ
    βιβάζ€*αι καί νά δρδ Οπουλα
    γιά νά (παρουσιάση οτΐθιεν κάτι,
    δέν είναι καθόσον αύτό πού
    ζητάει ό τωρινός κύριος ή χυ
    ρία. Γιατί «άνδρίδν έηκρανίϋν
    πάσα: γτϊ ταφος» καί έττομέ-
    νως ίν θέλεις νά εΤοαα ό κύ·
    ριος, ό σακηιάς, ό δίκαιον, ό
    εάρηνοηοιός, ό έΐηφαντις θά
    πρέπει ν' άπλώσεις τα φτβρά
    τίϊς τρυ1χης σου καί ν* άγκαλαά
    σεας χάθε άνβρωποι της γήν;, εί¬
    τε ιμαϋρθ, είτε αοτφο, είτε κί
    τρινο.
    Στόν
    έλεύθερο ώνθρωπο,
    νηο^, άε—Λύχη καί
    σημερανύ τύπε κύριε
    καί χυρία δέν έπκιρέηονηκω
    σοΰ - σον - σοϋ καί μοΰ - ροθ
    - ιμοθ. Ό άλεύθβρος είναι πάν
    τα απαλλογμένος άπό διπλο-
    νοούμεναν δυσνοούμβνα, διαφο
    ρονοούμενα γιαπΐ τότε μόνο έ-
    λκύθερος πού δέν ρϊτορεΐς νά
    είσαι. Καί δέν εΐοαι έλεύθερος
    γιααί ξέφυγες άπό τόν σωοτΰ
    δράρο καί ηοραοέρνεοαχ άπό
    ακέφεις καί βργα πού γέννη-
    σε ό νοϋς σου ϋ σοθ ένβφύση-
    οαν μέσαι οτό νού σου (ΰν ψυ
    σικά τότε &οεις άκόμη νού)
    άΧΛοι, βς ποϋμε ξύπνοι.
    Καί έπανολαιμοανΐιΐ τΐώς δεν
    .εΐσαι έλεύβερος, γΐπτί τέίΐοιου
    εϊδους συιμ~Εριφορές καί έργαι
    πού εϊτβ σύ τα κάνεϊς, είτε σέ
    ηαραοέρνουν, ένοχΑοΟν, πει-
    ράζουν καί θαναϊΐώνουν πόν
    Λλλο. Καί έπάμιενο είναι νά
    μην οέ άφήσει κι ούτος ήσυχο.
    Άλλά δταν ύποχρεώνεις τόν
    ΰλΛα νά μιήν οέ χωνεύει, νά
    σ' έχθρεύίται καί νά έ—βου-
    λΐεύεταα -πήν ταιμή, ττίν ύπόλη>
    ψη «αί τα πνευίΐο-κά καί ύλι
    κά σου άγαθΰ, τότε τί εϊδους
    ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ «χεας έσύ ό ου-
    νεχώς οκείττόμενος: Μ4 με
    πειράζουνε, μή μέ χλέφουνε,
    ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΞΥΛΙΝΟΝ ΕΠΙΠΛΩΗ
    ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΑΥΓΕΡΟΥ
    ΙΠΙΠΛΑ ΠΟΙΟΤΗΤΟΣ ΖΕ ΧΑΜΗΛΕΣ ΤΙΜΕΖ
    ΤΡΑΠΕΖΑΡΙΑΙ
    ΣΑΛ0ΝΙΛ
    ΚεΗΕΒΒΑΤΟΚΑΜΑΡΑΙ
    ΣΚΡΙΝΙΑ
    ΒΙΒΑΙΟβΗΚΑΙ
    ΠΟΡΤ — ΜΑΝΤΩ
    ΕΙΔΉ ΚΟΥΖΙΝΑΖ
    ΝΤΙΒΑΝΙΑ
    ΣΥΝβΕΤΑ — ΕΠΙΙ1ΑΑ
    ΜΕΓΑΛΉ ΠΟΙΚΙΛΙΑ
    ΤΙΜΕΣ ΑΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΑΙ
    ΠΗΠΌΠΟΡΙΑΚΑΙ ΙΔΕΑΙ
    ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΛΕΠΤΟΜΕ-
    ΡΙΑ
    ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΖΤΗΝ ΠΑΡΑ¬
    ΔΟΣΙ
    -γΪλ-ιοι μηχανικοι
    6σοπλισμοσ
    ΕΠΙΜΕΛΜΜΕΝΗ
    ΙΧΕΥΗ
    ΚΑΤΑ-
    ΕΙΔΙΚΒΥΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ
    ΜΕΛΕΤΗΜΕΝΗ, ΣΠΣΤΉ
    ΔΟΥΛΕΙΑ
    ΜΑΖΙΚΗ ΠΑΡΑΓΑΓΗ
    -Τά Ικικλα μας καλύπτουν δλες τίς ανάγκες τοδ συγχρόνου
    σπιτιοθ.
    -Μεταφέρσμε τά εΙδη μας δκου μας ζητηθοθν.
    -Τά προΐόντα μας διακρίνει ή ποιότης καί ή χαμηλή τιμή.
    -Έλέγξατε καί κρΐνατε την προσπαθεία μας.
    -ΊΊροτιμήστε μας γιά τό συμφέρον σας.
    ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΝ 5ον χιλ. όδοθ Ηρακλείου Μοιρών Τηλ. 280689
    ΕΚΘΕΣΙΣ Α Πλατεΐα Άρκαδίου Τηλ. 284759
    ΕΚΘΕΣΙΣ Β' Μανουσογιάννη-Πλατεΐα Άρκαδίου Τηλ.289160
    Ι—αί ξειχωρκ— ή ψυοιοννωιμία ά-
    νώμιεοβι είς τό Κρητικόν στοι¬
    χείον της πόλεώς μας, μία φυ
    σαογνωμία πού τουλάχιστον τα
    παλαιότερα μέλη μαις, οί φί-
    λο* καί οί γνωστοί τού, δέν θά
    Α^1ι(^μονήοουν ποτέΐ Τόν διέκρι
    νεν ή βαθεϊα πίστις καί πρασή
    λωσίς τού είς κάθε τι τό ελλη
    νικόν. Μελετΐ)τής τίίς Ιοτορί-
    ας τοθ ΈλληινωοοΟ "Εθνους
    «αί της παγκοσμίου τοιαύτης,
    ύ»τ5ρςβ βαθύνους καί νέ άρτι
    αν μόρφωσιν Εύπροσήγθρος,
    ^γενή*; είς τάς συζή
    τον, χωρίς έξάιρκις, χωρίς μί-
    οος δι* ουδένα, άλά μέ άγά-
    ΐπΐ δι' δλους. "Οταΐν ωμίλει
    συνήγεαρε τό άκροαιτήριόν το.υ
    ■είς τοιούτον βαι&μόν, ώοτε δ-
    λοΐ έκρέροντο άπό τα χείλη
    τού. θά ΐΗτοροϋαε κανείς νά
    τόν όναμάοη ιμελίρριιηιον. "Ε-
    τοα μόνον δύναμαι νά περινρά
    τρω τόν Ιωάννην Μανουσά¬
    κης, τόν εκλεκτόν αυνερ
    μου είς &έιματα κυρίως πού
    προέκυτπον είς την € Ομόνοι
    αν»· καί πού ττιν λύο»ν ή την
    τακιτο-οίησίν των άν^ητουαα>-
    ιμβ μαζί, έφ' όσον μαλιστα ά-
    Φοροθσαν τό κοίνον καλόν
    των ουιμπατριωτ&ν μας, καί
    τοΰ Συλλόγου μαις, γενακιί«ε-
    ρον-
    Ό Ιωάννης Μανουσάκης ύ
    πί)ρξε μία μορφή άνεαοτιμΐττου
    ώξίας. Τό ψυχικόν τού μέγα·
    λιείσν ήτο άνυστέρβλητον καί
    σπάναον διά την εποχήν -μΰς!
    Ή άγάπη τού Πρός τόν άνναν
    θρωπόν τού υπήρξεν ανωτέρα
    κάθε (περιγραιτριηςΙ Ή άνάπη
    ~λλ πρός την Γενέ~ιράν μας
    Κρήτην ?ΐτο όπως άκραβως ή
    στορπτή ««1^ ιμητέραις πρός τό
    ττααίί της! Ή εύλάβειά τού
    πρός τα θεία καί Ίερά τής
    Φυλής μαις ήτο τόσον δυνα»τή,
    πού φλόγχζε τα στήθη τού Ι
    Τό ιπέρααιιά τού άπό την ε¬
    πίγειον ζωην μας, Λς γίνη ηα
    ράθενγμαι δι' βλους. Καί πρέ¬
    πει νά γίνη παιράδεινμα, διότι
    ό Ιωάννης Μανουσάκης ήτο
    ή ΐτροοωτταποίΓϊσι<; τητ; άρετης, ττίς άτγάηης, τής π&ηεως πρός τάς παραιδόσεις μας καί τάς 1β ράς ικιρακηταθηχος μας, τίίς άνΐϋΐϊειρότητος, τοθ φυοακοθ κάλλους καί της καρδιδς έκεί νης πού δέν έπαυσε παρά νά ώγαΐτα καί δαοαίους χαί άδί- κους, Μοί θεοσεβεϊς καί άμαρ Κρητιχά Νάκλια Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΧΑΡΤΟΦΟΡΟΥ Τοΰ συνεργάτη μας κ. Γ. ΠΑΡΑΣΥΡΗ ΛΙΟΦΥΤΑ, άιμπέλια καί χρυ σές λίιρες εΐχε ό γέρο - Πέτρο νίκος. Παιδία, όμως, δέν εΐχε «αί α,ύτος ήταν ό μεγάλος τους καϋμος μέ τή συχωρεμένη τή νυναίκα τού Άκρου γέρασε1 γιά καλά καί τό «ρίκ; τού λιγό σ«ιΐΓε, βταν τα ϊΐόδια αου βάρυ ■νόν καί οί ζαλάδες τού πλήθυ ναΐν, άναιγκάστΐίκιε νά πάτι μέ τα άνήψια τού. Έννιά πρωτα άΐνηψΐα «Γχε καί τό καθ* ενα ίτόν φιλοξενοΰσε άπό δυό μη>
    ν«ς. Καί 'ιτό χειρόηεοο ίίταν
    πώς δέν ΰμεναν δλα στό ϊδιο
    χωρία. Τα πέντβ έμ^ναν στό
    χωριό τοΰ γέρου, τα τρία στίά
    κονηνά χωρία καί μιά άνηψιά
    ίμενε στη Χωρία.
    "Ολοΐ τόν πίκραΐναν μέ την
    ονμπερνρορά τους καί πρσσπα
    θοθσαν καθ" εναις μέ τόν τρό-
    πο τού νά τόν πείσουν νά τούς
    γράψη την ίΐεραουσία τού. Καί
    τούς πλούσιους καί
    ατένηταςΙ...
    Μέ την σκέψιν ότι έχκροάζω
    με τα ανωτέρω λόγκιι μου, τα
    α)αθήμαπα 5λων των έδώ
    λων τού, διαβιβάζω είΧιΐφΐνίί
    συλλυπητήρΐιια πρός τσύς συν-
    γεν«ϊς τού χαί ίδιαίτε'ρα: πρός
    την αδελφόν τού Γεωργίαν
    καί τόν γαμβρόν τού Μιχαήλ,
    οί όποΐοι υδτ μετεδωσαν τό
    θλιβερόν Λγγβλι» τβύ θανάτσυ
    Η ΣΧΟΛΗ
    ΜΠΟΥΡΛΟΤΟΥ
    Τά Έκπαιδευτήρια Μπρυρ
    λώτου, πού είναι γντοστά γιά
    τίς προκοποριακές δΐαθεσεις
    τους στόν τομέα τής σύγχρο-
    νης εκπαϋδευσης, έγκαινιάσα-
    νε μιά άξιέπαινη πρωτοβου
    λία.
    Σ& μιά εΐδωοή ουγκέντρωοη
    (πού ώρνάνωσαν, άναγγείλ-
    λαν« στούς γονεϊς τδν μάθη-
    τ©ν τους, δή άσφαλίζουν γιά
    άχυΐχήματα, ζημιές πρός τρί-
    τους καί γεντχά χάνουν όμαδι
    κή ασφάλεια ζωής, γιά δλους
    τούς μαθητές τους καί γιά δ,-
    τιδήττοτε τυχόν πάθουν, κατά
    τή διάρκεια ηού ψεύγουν
    πό τό απίτΐ τους, μέχρι νά έ—
    στρέψουν ο* αύτό. Φυσιχά
    παραπάνω άσφάλιση, πού βγι-
    νβ σέ συνερνασία ντέ την 'Ε-
    ταιρία «'Ατλαντακή *Ένα»η»
    δέν έ~βαρύνει τόν μαθητή, άλ¬
    λά είναι δωρβάν προοχρορά
    τΟν 'Εκπαιδευτηρίων.
    Γιά την ποωτότυπη αυτή
    πρι*το8ουίία, πού εύχόμαστε
    νά τή μιμηθοθν κα' αλλο:
    συγχαίρομιε την κυρία Μπσυ<ρ λώτου, ή όποία έοειξε γιά μιά πρόοθετη <ρορά πόσο φΐλοπρόο δή ε^ναι στόν χωοο πού κινεΐ- ται καί προσψέρεΐ άποδοτιχά. άπό την Κρήτη, πού βΐχβν καηασϊαθή ό έκλκπών τά τβλευ τβΐο χρόνΐα. ΑΛΕΞ ΜΑΚΡΥΓΙΑιΝΝΚε Πρώην Πρόεορος νΑν άνήκεχε στοάς καΛοάς όδηγοϋς φυλαχτήτε άπό χοάς ρέτρΐους. ... μέ Μομική ΠροστασΙα ΑΚΑΟ ι- Σί κάθε άτύχομα "ού όΐν Φτα!τ€ ή ΑΒΑ6 σας προστατίύει καί δΐίκδικίΤ τίς άξιώσβ(ς σας· μέ όικηγόρο τής ίκλογπί^σας γιά όποίημϊωση έκ τραυματισμοθ, έπισκευή αύτοκινήτου κ τ.Α "Ομιας ή ΑΗΑΟ σάς ύπ«ροσπ(ζίται κΓ 6ταν ΐσεΐς #Γ κάν«τ£ κάποιο τροχαϊο ποινικό άόΐκημα '" ή παρόβαση κ.τ.λ "Η ΑΒΑ0 πληρώνίΐ ώς 150 000 δρχ. ώικηγορικά, βικαστικά ίξοόα γιά κάβε περΐπτωσή σας χωριστά σ' δποια χώρα τής Ευρώπης %ΐ αν «Τστβ Γιό κάβε πληροφορΐα: ΑΚΑΟ ΗΕαΑ$: ΑΣΦΑΑΕΙΑΙ ΝΟΜΙΚΗΧ ΠΙ»ΟΠΑΠΑΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΙΝΑΚΗ! ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘί*-- ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 15-ΤΗΛ. 222.651 ΚΙΝΤΡΙΚ9Ν ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΕΤ ΚΕΦ Μ5.000 000 ΑΡΧ. δέν ήταν μόνο αύτό. Άβάστα χτα τόν ηλήιγωναν τά τκκιδιά τής άνπψιάς τού· ί καί ή ϊδια γιατί χάθε Πού πήγαινΐε νά μι- λήοη τόν χοροΐβευαν καί γΐ>
    λοθσαν έπειδή μιλοθσε χωριά-
    τιικα. 'Εκεΐ δηλαδή £κλεινε
    ιΐ τό στομα τού.
    "Οταν τνχαανε νά μείνη μα
    κρυά άίηό ονγγενεϊς τού βαί
    ηαιρέα μέ αλλους γέρους ϋλε-
    γε:
    — "Αχι μωρέ ΐακραιμέινια
    γ&ράματκι απού τά περνΦ. Χτυ
    τιο(μονφφοιμέΐνχι καί γογγισμένα.
    Τάζβ μωρέ πώς εΐμαι ζούμ—ε-
    ρο καί μέ κάνουνε νομπετι.
    ΝάΛε ποθάνω νά ξεμπερδέ-
    οω.
    Τέτοκί ιίλεγε ό γβρο - Π&-
    τρονϊκος ώσπου άρρώοτησε 6α
    ρυά. Βνάνει δέν βγάνβΐ τή
    βραουά ίλβγαν οί γβίτονες.
    Καί γιά κακή σύ.μτϊτωοτ> έτυχε
    νά τβλειώνη έκεϊνο τό βράδι»
    τό «νομη&τι». "Επρεπε δηλα-
    δή νά τόν ιπ£ν£ στώ απΐτι ήλ-
    λου άνηψιοΰ στώ διιπλανό χω-
    ρ»ό.
    — Μά δέν θωρεϊτβ μωρέ
    ίπώς είναι στόν "ΆτγγβΑο; 'Ε-
    ιπενέβηχαν οί γείτονος. Ντρο-
    τΐή σας μωρέ απού θά μετακο
    ιμίσετβ ίίνα τοιιμοθάναΐτθ.
    Καί οί άνηψοί άπάντηοαν:
    — Συμφωνία νόμο χαλδΙ
    Τόν φόριτωοαιν λοαπόν σέ Β-
    νΰ μουλαρι σάν πραμάπιεια.
    Την οκιιγμή πσύ ίεβανοθσαν
    γούρλΐωσε ό γέρος ςαφνικά τά
    μάτιαι, εκανε μεγάλη προοβτά·
    θεία καί μίλησε:
    — "Αχι, μωρέ πρακός ά-
    πούναα ό θάνατος ολότκλα δμα
    δέν έ"χει ΚΜΐνείς κοπέλαα. Σάν
    τό δεντρό -π' άμοναοαό απού τό
    δέρνουνε δλοι οί κααροί Ισαμε
    νά τό σηάσουνε. Κοί 6μα πέ-
    οη, αλλο δεντρό δέν άπομέ-
    νω τόν τάι» νά .μορ«ρίζη. 'Ε-
    τούτοοάς είναι ό άλη0ινός θά-
    νθΐτος. Μετά έπεσε σέ 6αθύ
    λήθαργο καί ροχάλιζε. Ή ψυ-
    χή τού έτοιμαιζόταν νά βγιτ].
    Τότε ορμηοαν οί γείτονες
    μέ τή δία, τόν ξεφόρτωσαν καί
    τόν μεταφοράν οπο σπίτι
    καί έκεί ξετρύχισε. Τόν
    τμαν την άλλη μερά χαί κα-
    θώς έηέστρεφαν άπ' τό νεκρο
    ταφεϊο Δίχχισαν τά άνήφια τού
    τή φιλονικία.
    — 'Εγώ δωοααοΰμαα τό λάδι
    ΣΥΜΕΧΕΙΑ στήν Σελίδα 4
    τού
    μή μέ οκοτώσουνε, μή γίνΐΐ
    πόλεμος, μή γίνη έπανάσταση
    (πραξικόπημαι), μή τύ έ"να, μή
    /τό άΆλο.
    Άλλά μέ συγχωρείς κύριβ
    — κυρία. Σύ δέν είσαι ΘΥΜΑ
    οθτε των σπραββν σου ένεργει
    ών, οδτε των στραβων σου άν
    τιλήφεων.
    Λάθος κύριε' έγώ ό <έγώ>
    στέκω· ναμαι κυπαιρρίσι στά
    πρ&μα χαί στίς ακένριεις καί
    στά ιέογαι καί στά κλένει - κλέ
    ψεκ την τιμή, την άζιοπρέ-
    πεια·, τό <ΐπομί καί τό Φαί τοδ αλλου, άλλά στά κρυφά ϋ μέ τό νόμο καί δέν κλέβω έγώ. Τώρα άν κλέ&ει ό νόμος τί φταίω έγώ; 'Εγώ την δοι>λειά
    μου κάνω. Φτωχούς ώκμεταλ-
    λεύομαι, τόν ϊδρο τους παίρ-
    νω να! μέν, άλλά μέ την συ¬
    νεννοήθη τους, μέ την εγκρι¬
    θή κάποαου νάμου. Τώρ» αν ό
    νόμος κλέβει έιπειδή αύτοί
    πού τόν έκαμαν ίτταν άνβρω-
    ποι, κι ϊσως ΘΥΜΑΤΑ σάν η
    αύτά πού εϊπαμε, αύτά είναι
    οϊλλη παράγραφος. Μιά ηαρά-
    γραφος, ά"ς ιποΰμε άνάποδης
    θέσης ή στοαβίϊς ίδέας ή εΰσχη
    ιμου χόΛπου άτιάτης, ή....
    Κι έχσι έγώ ό «έγώ> εΐμαι
    καθαιρός. Λάδι στήν πάνω
    μπάτα τοϋ κοινωνοκοθ πυθα-
    ρΐοθ χΐ άοχετο αν στην κάτω
    μου μπάντα εΐμαι καθ" όλοκλη
    οίαν ό μΰθος τοϋ Χότία μέ
    τόν Άγδ καί τό κουρούπι τό
    μέλι. 'Ενω ό Χότζας «λεγβ
    στον Ανδ νά μην πολυανακο
    τβύει τό κουρουτπ τό μέλι για
    τί θά βγοΰνε... ό Αίγας δό-
    στου μ' άς έχβι.
    "Οπ δηλαδή π.χ. γίνβτοι μ«
    την σημερινή κοινωνία πσύ
    ϋύχαριστιέταιΐΝ ν' άχούει τά χά
    λϊα της γιατί ϊσως πορώβηκε
    άλλά δέν ξέρεα πώς κάτω άπό
    τά χάλΐα της κρύθονται οί συμ
    φορέή ι—ς, τά βάσανά της, οί
    π(κρες χα' οί χαΰμοί της. Τά
    ΰχ καί βάκ τίίς άλλόγκττης λο
    νικίϊς της πού την ξαινακάνε»
    Λλλη μιά φοράι ΘΥΜΑ.
    ΚΩΣΤΛΣ ΛΑΙΔΗΣ
    ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΝΑΥΤΙΛΙΛΚΗ
    ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ ΛΕ
    ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΙΣ:
    Ε) Γ — Ο) Γ «ΚΥΔΩΝ»
    ΕΚ ΣΟΥΔΑΣ ΔΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ
    ΙζΥρΐΑΚΗ 6 μ.μ. — ΔΕΥΤΕΡΑ 9 μ,μ.
    ΤΕΤΑΡΤΉ 7 μ.μ. — ΠΛΡΑΣΚΕΥΗ 7 μ.μ.
    Έξ Ηρακλείου πρός Πειραια
    Ε)Γ — Ο)Γ εΡΕθΥΜΝΟ^ — «ΚΑΝΤΙΑ»
    ΑΝΑΧΩΡΗΣΙΣ 7ην Έσττερινήν
    ΑΦΙΞΙΣ 6.30 Πρωϊνήν
    ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΙ:
    Πρακτορείον ΑΝΕΚ ΧΑΝΙΩΝ:
    Πλατεια Σοψοκλή Βεγιζέλου, τηλ. 23636, 25656
    ΗΡΑΚΛΕΙθν:
    25ης Αθγούστου 33, τηλ. 222481, 222482
    ΡΕΘΥΜΝΗΣ:
    Λεωφόρος ΚουντουριώτΌυ, τηλ. 22296, 22456
    ΤΗΛΕΦ. ΥΠΟΠΡΑΚΤΟΡΕΙΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
    Βαρδάκης Ν. 282.730
    Κρουοταύότιουλος Π. 285.420
    Κυβωνάχης Γ. 281.702
    Παλαιολόγος Π. 283.086
    Χαμαράκης Ε 283.860
    Και τώρα'
    Πανευρωποϊκη τηλεόραση
    ΡΗΙϋΡ$
    ΤΒΑΝδ-ΕίΕΟΤΒθΝΙΟ ΜΕΜΟ-ΤυΝΕ
    μέ συνεργασία 7 χωρών
    Η βιεθνής τεχνολογικη παντοδυνομΐα τής ΡΗΙΚΡ5
    δινει τωρα τους άουλληπτοικ; καρπους της1 »»
    Είναι ή ώρα' ' *
    "Η μνημειωδης προοπώθειο όλόκληρων χρ6νων
    παραδΐνει στην κρΙοη των καταναλωτων την εκπληκτι
    κότερη τηλεόραση τής έποχής μ«»ς Την ηανευρωπαική
    τηλεόραση ΡΗΙίΙΡδ ΤΒΑΝ3 - ΕίίΟΤΒθΝΙΟ ΜΕΜΟ
    ΤυΝΕ δημιουργΐα τής πολυχροντις κοΐ δαπανηρής ου
    νεργασΐας ίΐττά χωρών' Των πιΰ προηνμένων τής
    Ευρωηης'
    •ΑποτέλεοΜα
    θ,τι περιοοότερο μέχρι οημερα όπϋΐτηοαν ο) Ελλη
    νες καταναλωτές όπό την Ευρωτκήκή ΤεχνολογΙΟ τωρα
    16 ίχουν'
    Χιορες που ουνεργάθτηκαν
    ΡΗΙίΙΡδ ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ: Βελτΐωοε την
    διαυγεια τής εικόνος κοι μπορεΐτε την ήμερα νο χβΐρε
    ότε τό πρόγρομμα οΔ νά' να» νυχτα Κι άκόμη Εβωοε
    110 μοΐρες ανοιγμο στήν όβόνη καί μπορεΐτε νώ βλέπε
    τε ανετα κι άπό τό-πλάι'
    ΡΗΙίΙΡδ ΑΓΓΛΙΑΣ: Βελτΐωθϊ Τΰ κυκλωμα
    >α ήχου εικόνος κοΐ τα διαχωριοε! Που σημαΐνει ΟΤι
    ουτε 0 ήχος μπόρεί πιά να ένοχλήοη την εικόνο οθτε η
    ΐΐκόνα τόν ήχο Πνοντβι οί λήψεις ξεχωριστά!
    ΡΗΙίΙΡβ ΑΥΣΤΡΙΑΣ: Βελτΐωοετηλήψηα»
    ουνβήκες γεωψυοικων 6μΐιοβΙων καί καιρικφν συνβη·
    κώνΙ ΤελειοποΙηοε τΰ φημιομένβ ΚΝΙΡί που Λνισχυ
    εί την αδυνατη λήψπ ( Η Αυστρία δπακ; καΐ ή'Ελλάδα,
    είναι χωρα βρεινη)
    ΡΗΙίΙΡδ ΣΟΥΗΔΙΑΣ: ΒελτΙωσε τή διαβά-
    βμιση των τόνηιν αυίύνοντας ετοι την πλαοτικότητα της
    εικόνος
    ΡΗΙίΙΡδ ΕΛΒΕΤΙΑΣ: Βελτΐωοε την ήλε·
    κτρονική όντοχή τού δέκτη άντικαβιοτωντας τίς λυχν(·
    ις με εΐδικα τρβνζΐοτορς καί 10 ( Ολοκληρωμενα κυ
    κλωματα) ΕιΙοης άπλουοτεκσε την Ουντηρηση Όρι
    ομενο μερη που ώπαιτθθοαν ίπίμβαθη μέοο οίον δίκτη
    τωρα βγαΐνουν και άντικαβΐοτανται μ4 καινουργια1
    ΡΗΙίΐΡβ ΔΑΝΙΑΣ: Βελτίωσι τόν ουντονι·
    ομ61 ΆτίίκλειθΓ *" γιά όποιοβήποτε λόγο τυχαΐο οηο'
    ουντονιομό με την δημιουργΐα ·χειριατηβΙου άοφα
    λειας-
    ΡΗΙίΙΡδ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ: βεΛΠωο* την
    κστανάλωοη ρευματος μειωνοντός την στ» μιββΙ
    Γιώ την νέα πανευρωπαική τηλεόρβοη ΡΜΙίΙΡδ κα·
    βε προηγμενη χωρα τής Ευρωπης ίδ«βϊ τβν καλυτβρ·
    τεχνολογικό έουτό τηε1
    την.
    ΡΗΙίΙΡδ
    ΟΝ 24Τ Μ02
    ΟΗ 2*1 3000
    24 Β 36Ϊ

    24 Β ΜΟ
    17 Β 320
    Μ Β 1)12
    ΣΕΛΙΔΑ 4
    ΗΡΑΚλΙΚ> "Η ΔΛΗ·ΙΙΑι. ΚΡΗΤΗΣ
    15 ΜΑΡΤΙΟΥ 1976
    ΕΡ52ΤΗΜΑΤΑ
    ΤΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ ΤΟΥ ΚΑΤΣΑΜΠΑ
    Τό αύτακινηιτικό δυστύχηρα ηού έγινε πραχ&ές τό με-
    οηΐμέρί λίγο ηρίν τή γέφυρα ιοΰ Καΐτσαιμπά, φέρνει οτΟ πΐρσ-
    σκήνιο δυό θέιμοται:
    1.— Πως δικααολογιεϊταα λογϊκά νά &α> δδεια όδηγήσεως, έ-
    τίαγγΈλιμαπηκή μάλιστα, ανθρωπος μέ £να χέρι (δπως ήταν τό
    Θ5μο Γ. Δοαγένης),
    2.— Πόπε, έπ$ τέλονς, θά γκρβμιοτιή τό κτίριο ηού στείγά-
    ζει τό κακρενιεϊο της έιτπ/κίνδυνηις αυτής στροφής, τό άποϊο Μλί-
    νει τελείως την 6οΙα!τότΐΐ"τα, των άδηγών; γ
    Μήπως κρίνουν σκότιιιμο νά μός άιτίαντήαουν οί κύριοι άρμό-
    διοι,
    ΠΑ ΤΙ ΔΥΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ ΣΤΟΝ Κ. ΡΑΑΑΗ;
    ΔΥΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ έίχειι αΐττιτι τή στΐγμή στά χέρια τού ό κ.
    Γεώργιος Ράλλης. Δύο ύπισυιργεάα καί ράλΐστα άπό τα πιό
    σπουιοαία Τό Ύπου'ργείο Προ»δρείας καί τύ Ύιπονρνεϊο Παα-
    δείας.
    Καί έ.ρω>τδιται: Πρόκε~αι ή δέ-ν πρόκειται γιά ιτερ&πωαη συν
    κιεντρώσεως έξουσιών οέ ίνα καί τό αύτό ποόσωπο,
    "Οταν μάλιατα στ» γεΎονός αΰτό ηροστεθή καί τό δια ό κ.
    ΡάλλΐΚ εχ©ι — όπως λέιγεται — όρϊσμένε·ς «εΗΜκές έζαυσί-
    «ς» τότιε τό πράγμα έπαυζάνεται
    'Ερωτάΐταα άκόμη: ιμέσα «—ούς δαιακάσους καί πλέον βουλευ-
    τές τον ό κ. Καιραιι«ανλής δέτν μττόρεσε νά βρή έ"να ώξιο γιά νά
    τοΰ δώση τό ίνα άπό χά δυό ύπουριγεϊα τοϋ κ. Ράλλιι;
    "Η μήπως ή συγκεντρώση των έξουοιών (ιπού ήττον καί τα-
    χτιχή τοϋ Παιπαιδόϊιιουλου) είναι δΐϊμοκραταική ενεργεια, δταν
    ράλαστα στό πρόσωττο σιτό όποίο γίνοται τυχαίνεΊ νά είναι καί
    δεδηλΐωιμενος «βασι λαϊκάς άνήρ»;
    ■Απαντήση βεβαία δέν ηεΐρ-.μένοιμιε, άλλά ερωτηθείς — δσο
    ένοχλτϊτιικές κϊ' ήν «Ιναα σπως μ&ς ιπληροφορουν — θά συ
    νεχίσωμε νά κάνωμε γιΐαιτί δέν πκ—εύσιιε στό «δσο βέλεις
    βράντα ότου κουφοϋ την πάρτα»
    ΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ
    ΣΥΝΕΧΕΙΑ έκ της 1ης σελίδος
    δα μας τό- έχομε αποδείξει στή,ν ιπράξη, Υ*' αοτό καί ιΐδνσν πε-
    ί>ιοριζόμαστε νά καλωσο·ρίοων.ε τόν νέο προϊστάιμενα τής Είσαγ-
    γιελίας Ηρακλείου καί νά τού εύχηθοΰμε, στό δύσκσλο ηραγιμα
    τ,κά καί κουραπτακό αύτό «πόστο» πού τοποθετήθηκε, νά
    πετύχη άν σχι περασοάτερο, τουλάχιστον έξ ϊοου μέ τόν προ-
    κάτοχό τού κ. ΜΙετσίΟ.
    ΤΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ
    ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ότου ταξικδεύουν μέ τα νπερϋσπχά λεω-
    φο^>εϊα της Κρήτης, πλ!ΐ>ρώνουν τό άντϋτιιμο τού κ)ανοίν"ΐ*χ>ϋ εϊ-
    οκηρίου. "Ετσι, ένας νέος ηού ύπηιρ'βτιεί τή &τριεία τού επί
    32 μί)νες καί καίρνει μηνιαία άΐτοζΓΒΐίωστι 90 δραοςμές (Ι) είναι
    ύτΐοχρεωμένος, ΰν ύπηρετεί π.χ. οτά Χανιά καί πάρη ιη'ά άδκια
    γιά τό Ήράκλειο, νά πληρώση τό είοΓτήριο πού πληρώνει καί
    ό πολίτης.
    Τότε μ6νο δέν πληρώνβι, <ί«*ν συνο66ύ«ίται άηΑ «φΰλλο Λ» ΐί>ε1·α)ς», τιλήν δμως στήν ττβρίπτωστ) αύττή τώ ΚΤΕΛ ηαίρνουν
    ΐπάλι τό άντίτϊμο τοΰ είοΐτηρίου, δΐ&δαμένσυι δνπ τούς τό πλτνρώ-
    νει τό Κρατος.
    Άφοϋ στά πλοία ύιπάιρχεα μαά έΜητωοη 50ο )ο καί ατά ά©ρο-
    ΐΐλ'άνα 3Οο)ο, νοιμίζοιμε δτι οτρέιπει κώπ νά γίνη καί στά ΚΤΕΛ.
    Διότι δέν είναι λογΐικό οί ώνδρ»ς των Σαχμώτων Άοφαλιείας
    οί όποϊοι πλη.ρώνονταα μέ καινονΐκό μισθό, νά ταξιύεύουιν μέ <τό λεωφοριεϊα έχοντας εκτίτωοτι 50ο )ο καί στήν ούοία δωρεάν, καί οί οαρΐαίπι&τιες ιμέ τίς 90 δρκ. τό μηΐνιο; νά ύ^πχαοεώνονται στήν όΛοκλήρου τοΰ «Ιοιτηιθίου. ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΚΙ ΕΛΠΙΔΑ ΔΥΟ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙ! μέ £ντονη την παρουοία της γνιίσκις Κρήτης, πού δέν χάθΐικιε άκάμη, μάς τόνιοοαν τΐ> άΐΐο.ραοάλευ-
    το πιστεύω μας, δτι ή Κρήτη κοτέ δέν θά χαβτΐ.
    Ή μιά ήταν ή εκδηλώση τοΰ Σύλλογον «Λάγος καί Τέκνη».
    την Πέιμ~τη 19 Φεβρουάριον μέ την κσταπλιικτιικίι όμιλία τοϋ
    τοϋ Κωστη Άτοαλάκη,καΐ τή ουγχλονιστική ιιουσική τοθ
    Σκορδαλλοϋ γιά τή μιο-υσικη καί τα τοαγούδια της Κρήίτης
    καί τή συνβστίαση - γλένπ ποΰ άικολούθησε στό κέντρο «Άρε-
    τοΰσα».
    Βλέίτοντας τα κρητικά νειδτα (ηρδγμα Ιδιαιτέρα σηιμαντΜΛ
    καί τιορήγορο) νά χορεύουν τούς χορούς τού θεριού πού
    λέτγιεται Κρήτη, άκούγοντας την έιπαναστατιική μουσική καί δια
    (Πΐστώνοντας δτι 6νας ΰνθρωατος .μιπορεί νά ξαναιπαίζη μετά
    30 χοόνια λύρα (ό Μρητίχαιρος Γιάννης Χατζάκης), δέν μπο-
    ρεϊ παρά νά δακρύσης άπό συγκίνηση, νά σκουτιίοτις αλλο 6να
    δάκρυ χαράς, δπως αύτό στήν άμαλία τοΰ Άτοαλάκη.
    Ή άλλη έκιδήλωοτι, πού ήταν κατά σύ.μ~τιοση την έπαύριο,
    ήταν ή χβιροτονΐα σέ Διάκονο, ^^ αλλου γνήοβου Κρητικού,
    οτό Σπήλι. Παροκολουθώντας τή σεμνή τελβτή, τή-ν άτΛη
    ιμυσταγωγία, άπό σωστούς καί γνήαιους έκΐτροοώιπους τής Κρη-
    τικής 'Εκκηοίας, ά\ά κτιρίως τή λεβεντιά καί την ίερόαητα
    των Σφακιανών Παΐτάδων, νά π/έλνουν τό ϊδιο συγκινητικά
    τίς έικκ,λησιαστιχές ψαλμωιδίες μέ τα Ριζίτιχα τραγούιδια, Ενα
    όΛΛο δάχρυ " έπιοφραγίζεα τό τποτεύω γιά τόν τελικό οωαμό
    τής Κρήτης.
    "Ειτσι άνάμεσα στούς κατασκόατους, στούς πράκτορες,
    στούς σιωνιστές, στούς «αύτονομιστές», καί γενικά σέ τόσους
    Λη^τές, πού στοχ«ύουν νά κουρσέιΐ/ουν τα ήθιικά πλουμίδασ
    αίίς Νήσου ιμας, νοιώθεις μιά άνάσα, μιά παρηγοριά διαΐπστώ-
    νοντας δτι σέ δλους τούς τοϊΚϊς — ΐτνευματιχούς, καλλιτεχνι-
    κούς, έκκληοιαστακούς καί άλλους - ύστάριχουν ατομα πού ά-
    πστελοΰν τα Ισχυρά άντίβαρα δλων αυτών των έχ0ρών τίκ
    Κρήτης. Είναι οί γνήσισι Κρητικοί, πού ,μέ τό τραγθύδΐ, τό χο-
    ρό, τή μουσική, την ψαλιμακδία, χρατοΰν ηαραιμαοκαλα τό
    «Τουφέιώ τής Κρήτης», δτοιμοι νά.. «τρα·ουιδήσουι» μόλις
    χρειαστεί, δλοι μαζΐ. τή συμβολωοη μοντανάδα:
    «Ό βράκος είναι στόν γκρε<μό ' καί κρέρεται νά πεση 6ά προτιιμιήση νά χαθή ιπαρά ν' άλλάζη θέση». 'ΝΟΘΕΙΑ ΠΗ ΒΕΝΖΙΝΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ άιτό την σχλίδσ 1 — Δέν δχουν εύχέρεια νά έλ6γχουν τί παραλίαιμβάινονιν, γαη ■ά τό 6υπίο έχει διάφοραι δια|μ»ριίσμαιτα κα' 6τοι μάνο ιΐε τό μά- •α κάνουν 6να ηρόοοεϋρο ϋλιεγχο, (ή σουτοερ Εχει πράθινο χρω- να, ή άπλή κίντ-ρινα καί τό πεΐτ-ρέλαιο κοκκινωιπό). — Τώρα μόλις οί έταιρίες — δχι άκομη δΤ^ιες — τούς άκρή- νουν δνα κουτί μέ δεϊγ,μα καί σοαετακή καιρτέΐλλα τοϋ ηερκεχο- μένου. — Τα η&ραθώρυα παρΐάνοιμου κέ·ρδους άπ& νοθεία. είναι ση- μανιτικά. ΛΛΛ Η ΠΕΡΙιΠΤΠΣΗ τής νοθείας -πίς βεν<{νης είναι αιορως άνη- συοαΐτοιιοΓΐ καί οπωοδήποτβ — δικαασλονηιμέινια — θά προκαλέση άνησυ«1α τού κοινοΰ. Γκ' αύτό ακριβώς νομίζαμε δτι οί άρνώδι- ες Άρχές ηρέατει πά(>αυτα νά έντϊμβρώαουν ύπεύθυιν- τήΜ
    Κοινή Γνώμη.
    Μέ την εύκακρία αΜ τονίζαικ καί παλα σπ ή ένημέρωοη
    «ου Κοινου, σέ δ)Γη δίρτοτε οαμβαίν*!, βΙνχη ΟΛαραίττ-,, Ιδίως
    οταν πράκαιτιαι πβρί κοανωνικών θβμάτων.
    "Εξ αλλοτ>, ό Λαός έχβι ουντα^μιατιικά ΚΛτωχυρωμένα τό δα-
    «ίιιθ'μα της πληροφάρηοτις. Γι' αύτό άκρχβως καί ηαρακαλοθχκ
    ωριορένους έ«~ροοώπους των Άρχών, νά μας συΥχωροον την
    απΐϊ»νή μας στό νά μαθαίνχαμε τί άκριβακ; ουμβαΐν", άφοο
    €4δικωτ©ρο χρέος αβαί άηοατοΛή τοθ Τύπον, βΐνΐαι ή ένημέρω-
    ση τοϋ Λαοΰ.
    Μια. μβγΑΑη έπΐκαιρη
    Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΛΗΟΕΙΑ ΠΑ
    ΤΟ ΠΑΝΕΠΐεΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
    ΟΙ άκόψβις τοΰ Πολ. Μηχανικου κ. Γ. Παναγιωτάκη
    ΧΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ της ερεύνας μας γιΛ τό
    φιλοζονοΰμΐε οτρειρα τίς οπόφεκ; τοθ χ. Γεωργίου Σπ. Παΐνα-
    γιωτακηι, ΙΧοΛιτωοοΐϋ Μηρΰαινιικοΰ Ε.Μ.Π.
    Ό κ. Πανχϊγϊωαάκης άντιμειτώΐΓ«ιοιε άη6 —ιλιοτ©ρα το θέ»_
    άπό μαιά έντίελώς ίτροίτοτυι—ι πλευιρά, παίρνονιτος το οάν
    (Γφθγμια-κό πράβλτ»μΙα καί λύνωντάς το μέ την βοηθεία των ά-
    ριθΐιιων, πού — ώς γνωστόν — δών γνωρίζουν αίοθτιμαΐτα. καί
    όπέχουιν άπό τίς φιλοσοφικές θέσεως.
    Γιά τή .μελέτη αυτή τοϋ κ. Παιναγιωιτάκη, θά άοχοΐληθουνιε
    στή συινέοοεια τής Ερεύνας ιμας. 'Εν τω μεταζύ, οί απόφεις
    ουνοπιτίκιά, είναι οί εξής:
    Χτίς 20.2.73 δημοσίευοα μιά
    Μιελέιτη πού καθώριζ€ τή θέοκ
    τής "Εδρας τού Πανιεπίσΐημί-
    ου (Σύνολον Άΐνωιΐ'άτων Σχο
    λιών) Κρήτης άνιεξάιρηητα1 άίπό
    πτοτεχιι—^κούς λογουις.
    Συιγκεκριμέινα: "Εβαίλα τοός
    Φοιΐτιη-τές δπς τής Κρήτης νά
    ζεκινοΰν άπό τ·ά χωραώ τους
    καί νά ιχεηαβαίνουν στό Πανε
    Π4ατήμ.ο,ι τοποβε-τούιμιενο στά
    Χΐιναά — στό Ρέθυιμνο — ατό
    Ήράκλειο — στόν "Αγ. Νικό
    λαο. (Π'ρωτειύουοεις των τεοαά
    ρων Νσμών Κρήιτης).
    ΎπεΛόγιαΐα τό κόστος των
    τβοοάρων αύίτων Μεταθάοεων
    των Φθϊτΐϊτών στό έκαο—Λτε
    'Πανει—οτήιμιο.
    "Ετσΐ βγήϊχν τώ κάτωθι
    ουιμιτκφιάσμα'τα:
    1. Τό Πανιεβτιστήμιο στο Ή¬
    ράκλειο παρουοιά<©ται μέ ιτό μικρότε ρο κόστος μβταβάοεως των Φοιτητών ά πό τα -χωρία τονς ο·τό Πανε πιστήίπο. 2. Τό Πανβηιητττνμιο ~ό Ρέ θυμνο πορουοιάζεται μέ 22ο )ο μεγαλώτερο κοατος ΐμΐειταβάοΐεως των φοιτηιτών αι» Γ^ν«πιιιοτήιμιο άΐπώ έκεϊ- νο τής περϊΐιιτώχϊεως «Πανε- ιπιιοίΓήριο στό ΉράχλΙειο». 3· Τό Πανεπιιτηήιμΐΐο ατόν "Αγ. Νικάλαο ηαιρουοΊάζε- ται ιμέ' Θ5ο)ο μβγαΐλύ·ΐ>ε!ρο
    κόστος μεταβάοεως των φοι- [
    τηΓΛν στό ΓΙχΛτείπιιτκήμιο ά¬
    πό έοοεϊνο τής περαι~ώσεως
    «Πανευηστήμιο ~ό Ήρΐά-
    κλειο».
    4. Τό Πανειπιιοτήιμιο στά Χά
    νιύ παιοουσιάζεταα μέ 77ο) ο
    ρβγαλΰιπειρο κόστος μεταβά-
    σεως των τροιχτκτίίιν στό Πά
    νειΠΜ—ήμαο άπό άκκίνο τής
    ηεριαηώοεως «Π)ανε~»τή-
    μΛο στό ΉοΛκλειο».
    Αύιτό λέβι ή Μελέτη.
    Άΐϊάιντη,οκ; τώρα των Άριμο
    6ίων: (άίπό 20.2.73 2ως σήμβ
    ρα).
    «Ού μέ ηκίσης κ' αν μέ πεί
    σης. 'Εμεϊς δέν θέλοιιε τό Ή
    ράχλεαο».
    "Απάντησις: «£τ*αυρωθήτω».
    Γνώμη μου:
    1. ΦΘ6νος των Ύστβρούν-
    ιτων πρός τόν Π·οοοοεύοντα
    (Αϊοθτίΐια κατωτεράτηιτος)
    2. Ούκ έδ ιμιέ καθΰύθειν τό
    τοϋ... Ηρακλείου Τοόπαιον.
    (Κίνητρο πρός Πρόοδο άλ!λά
    καί 'Εκοίκησις).
    Τούς ίύχόμοστε τό πρωτο
    σ' δνα εύτγιενή άγώνα "Αιμιλτ
    λβς. ("Αμες δέ, γ" έσάμεθα
    ιπολλω Κάρίχονιες).
    Ή μελέτη έν τούτοις έξακο
    λουθεϊ νά ΐαλίή καί οήμεραι,
    γκπί είναι άνεξάρττϊτη καί τοθ
    χρόνον.
    Ή οωοτή (έϊπβεβληιμΕνη.)
    λύσις είναι έκείνη τού Ήρα-
    κλίείου.
    Άφοϋ δμως τό ΗΡΑΚΛΕΙΟ
    είναι ύΐνεηιθύιμηιτο λάγω τής
    Προο6ευτΐ3(ώτη,τός τού ιτότε
    άς άποκλειισθΐή (Στα,υρωθτρω).
    Σ' αυτή δμως την ηερίιπττωση
    ή έπομέντν λύσις είναι τό ΡΕ-
    ΘΥΜιΝΟ γιά £να συιγκε,ντρω-
    ιμένο (άοΐάονταστο) ΠανειτΒθτή
    ιμιο — Πολυιτεχνεϊο: (Πανθ
    ίΉατημιούοτολις — Πολυτεχνεχ
    σύσιολις).
    Πολυτβχνεϊο στά Χανιά ση-
    ραίνει 77ο)ο έπιβάρυνοι στή
    ΔιαΐκίνΓΐοι των φοα,τητων τουι
    ώς τίρός έικείνη τοϋ ΉρθΜλεΙ-
    ου, ένω στό Ρέθυμινο μόνο
    Όμοία περίπτωσις μέ τό
    «ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ» σία Χά
    νιά. · ι
    Πρός θεοΰ ΰχι δεύτερο.
    'Αρικεϊ το ί?να. 'Η ΚΡΗΉΙ 6-
    χιει τιικρή πεϊρα, άπ' αντό. Ό
    ΒτΊ ΚΕΚΕ:... ΚΟΑΞ... ΚΟΑ:
    Συνέχεια άπό την Σελίδα 1.
    — Τί θέλει τό μωρό...;;
    — θέλβι τοίχια τού....
    — Βάλίτο, λοιπον, νά κάνη
    τσίχϊαι' δέτν άντεχω νά τ' ά-
    κ»ύω· μέ ί^εκούφονε.
    — *Άχ, καλέ ζανακλαίει τό
    μωρό...
    — Τί θέλει πάλι.....
    — θέ>λεα νά τοϋ άγοράσωιμε
    αΐανγνίδα.
    — Πάίχυον ΧοινηΙτν δνα παα-
    γνίδι νά σωπάοτν.
    — Μά δέν 6χω ε<ρτά νά π' άγοοάοω· δόσμου. — Ναί, λεκραά... — Ποΰ νά τΛβρω;, — Τόπιε πως ν' άνοράοω τό Τάμπολα... 'Εδω «ιεΐναώνει ό διάλιογος. Τό ϊδιο είναι καί νά κυβερ- νάς £να λαό. Σά νά νΛκτεύης έναι ζενινιό.οιικο νιάναιαρο.... Αύιτό ζητά. Αύιτό θέλει. Αίπό δΐκααιοίνταιι. 'Εσύ ηού κυβ&ρ- νδς, ύποχρβοΰσαι ιιόνο. Δέν έοθεις λε<τ>τ!ά... Καί τί πού δέν
    έοόεκ; λεχρπά...;; Νά βρΐής. Νά
    νίνης λεψτά. ΚυβερνήΓτης δέν
    είσαϊ; Ποίος σοΰπε νά δέχΐΐήτ;
    την Ψήωο τοϋ λΐαοϋ, νά γίνης
    Κυβερνήΐης,
    — Ή...ή...ή... τοέλλλλλλα
    μόν. Μιά >Ί]ρέ>λλα· μ' 6να δίθε-
    Κατομμύιριο λάμβδα.
    — "Ε τώρα- έξ αίτίας αύιτη-
    νής τής τρέλλαις σου,'πλήρωνε
    ικαί τίς... τρελλλλλες ιτών 4λ-
    λων. Άίροαιτρελλος δέν ήθβλες
    νά γίνης;
    — Κατάλαβα...
    — Μέ τό κβΓτάλαβα δέ 6γαί
    νέ* ΐτίποτα. Ψΐ>φΐίε νόμους, κά
    νβ αντό ατού θέλιε» ό λαός, άλ
    Αοιως θά καταΛιτνζρς... πουλΐν
    μένος.
    — Γΐατί...;;
    — Γ«τί &τσι τό θέλει ό Αο
    ός... καί ζέρεις...;; ΦΟΝΗ
    ΛΑΟΥ ΟΡΓΉ ΘΕΟΥ. Τί οοφή
    !
    ΑΛΑ
    Καΐρός γίά περαουλλογή καί
    ούνθσι, .λοιπόν. "Εΐτσι ιμονάκα
    Ιοως ιιπορέσωιμε ν' άκούσωμε
    την κρίσυμτ» οωνή των κααοών.
    'Αλλοιώς μέ τα κοάξ... κοάξ».
    πού λαρυΓγγίίΙουμε, απλώς πΑκ
    ταίνουιμε, βαθαίνουμε τό βάλ-
    ιτο... τό βάλτο μαδς άπεαλουΐμε-
    νης νέας δυναατιείαΐς... έ—ταβτΐ
    άς... ζενοκοαττίας ...ίας ....Α
    ίας, πάντως δμως οχι Δημο-
    κρατίας.
    ΝΙΚΟΣ ΤΖΕΡίΜΙΑΔΙΑΝΟΣ
    ΠΑΝΤΡΕΥΕΤΑΙ ΤΗΝ ΕΡΧΟΜΕΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗ
    Ο ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΜΑΣ ΝΙΚΟΣ ΒΕΛΙΓΡΑΔΗΣ
    Την έρχόμενη Κυριακή 21 τοΰ Μάρτη, στίς 6 ή
    ώρα τό αττόγευμα, στήν έκκκλησία τοΰ Άγίου Τί¬
    του, Ηρακλείου, θά γίνη ό γάμος τοθ σκιτσογράφου
    τής εφημερίδας μας ΝΙ ΚΟΥ ΒΕΛΙΓΡΑΔΗ, μέ τή
    δ. ΕΛΕΝΗ ΜΠΙΣΤΗ.
    Ο Νίκος Βελιγραδής προσκαλεΐ δσους άπό τούς
    φίλους τού δέν ττήραν ατομική πρόσκληση, νά ττα-
    ραβρεθούν στό γάμο τού, πράγμα ττού θά τοθ δώση
    ττολύ χαρά.
    Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΧΑΡΤΟΦΟΡΟΥ
    Συνέχεια Δηό την 3ΐ) σελίδα
    γΐΛτί έμάζωξια τσ' έλη.ές, 6λε
    γβ ό ένας.
    — Ντά ένώ τσή σκαφΐα καί
    -τσή κόηριθα, άντϊμηλβθσε ό
    Λλλος.
    "Ετοι Λρχισαν μενάλες φο-
    σαρ(ες καί κιόντ«υαιν νά σκο-
    τωθοϋν. Σιτό τέλος συμφώντγ-
    σαν σ' εν» ηρδγμο: Νά πβνβ
    στό Κεφαλοχώρι απού ήταν £-
    νας «κρός Λνθρωπος καί ή¬
    ταν καί χαρΐτοφόρος. Δηλαιδή
    είχΕ κάτα παλώ βιβλία καί άτυ'
    αώτώ εΐχε μάθει νά ηρολένη
    ■τό μέλλον. θά ΐτήγαΐνχνν λοα-
    πόν α" αυτόν κιαί θ—ιαιρναν
    την γνώμπ τού.
    "Οταιν ϊΐήγαν τούς πράτβινε
    ο χαρΊθφόρος δυό τρείς λύ¬
    σεως οωστές γιά την μοιρααιά,
    αλλά έΗεϊνοι δέν συιμφωνοθ-
    σαν. Άντίθετα άγρίευαν περιο
    σότιερο. Άκρου βΐδε πώς τίπο-
    τα δέν γίνε>—ι, τούς ρώτηρε;
    τί μηνϋ νεννήθτγκαν κα£ μετά
    ανοιβε τα χαρτιά, φιθύρισε κά
    η καί μετά τούς εϊτκ:
    — Ή χάρε, τής Άγι&ς Μο
    ρίναις θά σδς λύαη τίς διαφο-
    Ρές.
    Σιτεαακος καί ό Γεραιπεττιρίτης
    βρίισκουν μεσόστρΐαιτια τό 'Η,ρά
    ιολειο καί τό Ρέθυιμνο καί δμως
    συνεχίζονν τόν δράμο τους
    γιά νά πανε στά Χανιά στό
    «ΕΦΕΤΒΙΟ ΚΡΗΤΗΣ».
    Τό ϊδιο θά συμβή καί μέ τό
    Πολντεχνεϊο στά Χανιά. Πά
    τα Χανιά βεβαία ύηέροχο. Γιά
    δλαυς τούς άΊλλους ομως,
    Οΰτε τα Λανιώ μόνο, οδ-
    τε τό Ρέθυιμνο, ου,τβ τό Ήρά
    κλιειο, ου>Γ« ή Νβάπολας, οθτβ
    ό "Αγιος Νικόλαος, οΰτε ή
    Σητεία, οθτβ ή Γεράπεΐτρος εί
    ναί ή ΚΡΗΤΉ.
    Αύτά δλα είναι Άδελχραα
    (πρέπει μάλιστα νά είναι καλά
    Άδέλφααι) καί δλα μαζί άπο-
    τιελΌϋν την ΚΡΗΤΗ πού είναι
    καί αυτή μέ τή σειιρά της ένα
    έκλεαατό κορμάτι τής ΕΛΛΑ¬
    ΔΟΣ μας.
    "Ας πά έχωμε αύτά πάντοιτε
    νη' 6ιρι μας.
    ΓΕΟΡ. Σ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΗΣ
    ΤΟ ΥΠΟΥΡΙΕίΟ ΑΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚαΙ ΕΜΕΙΣ
    — Δηλαδή ήντα θές νά ηης
    Δάσκαλΐε;
    — Άμέυε στά απίθια σας καί
    θά δήτε.
    Γύρισαν στό χω.ο-ιό -οοιις καί
    ιπερίμεναν τό ανοιιγμα τής δια
    θήκης τού μαΜαρί'ΤΤΐ. Καθ" £-
    νας χιαριστά νάμιιίε πώς ό
    «Γέρο - Πίσσης» εΐχε γράφη
    την τκριονοία τού στούς ύηό-
    λοΐιπους.
    Κάηοχε ή.οθε ή μερά ή πτ>λυ
    ιπόθητη. Στήν άρχή δέν πολυ-
    Ματαλάβαινβν τί διάβαιζε ό
    συμβολΐαιιονράφος. Μά οταν κα
    τάλαβαν δτι τούς Λφηνε ίνα
    κακοχώραφο σέ δλους καί την
    ύπσλθ'Μτη περιουσία την όχρηνε
    «οτόν 1·ερό ναό τής Άνίας
    Μαρίνας», μέ την προϋπόθεοη
    νά την καλλιεργοϋν οί οπορβς
    οέκαγένεκς τού χωρίου καί νά
    δίνουν 5να συμβολικό ποοό
    στήν έκκλησΐϊΐ, έμειναν δοι,
    στήλες άλατος.
    Πούλησαιν τό χωράφΐ τό
    μοναοηβό καί μοιράστηκαν τα
    λεψτά (γιά νά ιμή μαλώνουν)
    Μοί ήσύχασάν. Άίπό τότε δλοι
    Λίικεφαν ιπώς ό χοραοφόρος
    είναι σοφός ανβρωπος....
    Γ. ΠΑΡΑΣΥΡΗ!:
    ΣΥΝΕΧΕΙΑ άττό την σίλί&α ι
    άληθινά καί δχορε γι' αΰιτά
    μάριτυιριες τούς ανιγκρατονμέ-
    νους τού. Είδικά δέ γιά τό ό¬
    τι τόν έιπκκέπτονταα μόνο σνγ
    γ&νικά τού πρόσωπα, αύιτό δέν
    είναι άηθές, διότι θά άναφέ-
    ρουμε την ιπβρίΙπΛωση μόνο
    τοΰ ξενοδάχου κ. Ν. ΣκονΛή,
    ό οποίος έπιακέφτηικε τόν Λα-
    63 έπανεαληιμμέινως, πη,ναί-
    νονιπάς τού καί λουλούδια.
    Άλλά γιά νά δήτπε κ. 'Υ-
    ΐιουιργέ τής Δικααοσύντκ — πε
    ρα των ανωτέρω — ποοο σί
    γουροι εϊμαοπ« γιά δσα γράφο
    μβ καί πόσο έλέ.γχαιΐε την ώλή
    θεια των γραφσμέ,νων μας, καί
    γιά νά ουίγκρίνιεχε άνταθβτως
    πήν εύκαλία μέ την όποία ώ-
    ί>·κηΐές>ι κοατικοί ύπάλληλοι
    δχιψΓύδουν Γτούς έκποοαώ-
    ΐιους τοΰ Τύιπου, οάς θέ-το·με
    ύπ' όψιν τό εξής:
    Σας ποοσκαλον<μ& έοας καί ΓΓΟν συινάδελιρόν σας επί «ής Δηιμοσίας Τάξεως Ύιπου'ριγό, αοαθώς καί κάβε αλλο άρϋάδιο κυβε.ρνητιβο6 ϋ ύατηιρβσιακό πά 'ρώγοντα, νά μάς δημοσίως, Λν ξέρετε πό,τε ποΰ ό διενθυντής τής έφιγμΐΒρί 6ας μας συνάντησε τόν κρα»τού ίΐενο Τσυκνάκτ! καί συνομίλη- Ο8 μαζί τού έττί μία περίπου ώρα. Άζιόιτιμε κύριε Ύπονργέ τής Δίκαιοούντϊς καί άναιπηιτέ κύριε Στβφανάκη, νσμίζοιμε δ- τα: Να,-μιμιά ύτΐΓ.οεσία', κανείς προΐσπάμενος κρατητηιρίων ή Φυλακών, ούοεΐς κρα- τιβοός ΰπάλληλος, θά βρε¬ θή νά οάς βεβαιωθή έγγρά φως τό πα.οαιπανω γεγονός. Άνπίθετα θά οάς τό διαΐφεύοη ιμέ την Ιδία ϊοως εύι«Λία πού οί συνάδελφθί τού διιαψεύσα- νε <ί μάλλον προοπαθήοανε νά διαψεύσουνιε· καα' έντολήιν αας, (δπως λέει τό εγγραφο), «ρρρικά ά—ό δσα γράφαιμε. ΚΑΙ ΟΜίΙΣ ένώ ό Τσιχνά- κης ήταν κοοτούιμενος, «οίι&γι- ροοέσμιος», φυλαααρμενΌς, έ- ιμβίς τόν σνναιντήσαιμκ καί μι- λήσαμε περί τή μιά ώρα μαζί τού1, ενώπιον ς>ρουρων τού
    χαί συιγκραιτουιμένων τουΙΙΙ
    ΠροακαΛοΰμιε λοιπόν, καί
    έοάς καί όποιονδήιπιοτε δλλον
    συνάδελφό οας, νά έιρειυνήσε
    γκ καί νά ιμας πήΐε αχετικά,
    γιά νά δήτε μέ τό «τέατ» αύ-
    ιτό (έκτος των αλλων) πόση...
    διιεισδηιτιικ6τηαα διαθέπεΐ £-
    νας Δημοσιογράιφος καί πά¬
    σα δύοϊκολο εΐναα νά δια-
    ψΕΛΜ&η, &ναν ιμώλκτΐα ό τί-
    τλος τής άφηνΚ'Ρίδας τού εί¬
    ναι: Η ΑΛΗΘΕΙΑ. ~*~
    Η ΚΑΦΗ ΕΧΑΣΕ
    ΤΗΝ ΑΓ. ΠΕΛΑΝΑ
    ΣΥΝΕΧΕΙΑ ανό την στλίδα 1
    οίευθή οτήν έφπρερίδα τής Κυ
    θε·ρνήσεως.
    Σηρειώνομιε δτι γιά την ά-
    πακαιτάσταση τής άδικίας αυ¬
    τής, έκτος άιπό τόν κ. Γαλενια
    νό βοφροε σηιμαντιικά καί ύ
    συνάδελφός τον τής ΕΔΗΚ κ.
    Μειν. Ξυλούρης, πού έκανε
    ικαί τή σοοειτική έπερώτηοη.
    Κι' άκάμη, δτι, τό θέμα πρό
    θαλλε δτροοιογιραφιιοά ηρώτηι ή
    εκρηΡε'ΡΚΌ. μας, δπως έΐτίσης
    δτι γιά πειρίπτωση οχε.ταιζο)μέ-
    νη μέ την ύπόθεοη (την πε-
    ιρίπτωαη τής χήοας Κόμησσας
    Γκού,μο) ύ δϊευθυιντής μας δι-
    κάοτηκε σέ Φυλακίση 11 ιμη-
    νώ)ν καί τοίιμτνντ} στερήση τής
    άΐτέλειας τού δηιμοσΐογραφΐκοϋ
    χαρτηοΰΐ
    Τό κυοιώτεοο δμως είναι δ¬
    τι Ενός άκόμη κοινωνιικός άγώ
    νας υας δικαιώθηκε, γεγονός
    πού μας έίπΐιτρέιπει — νομίζο-
    υ*5 — νά νσιώθωμε ύπερήφα-
    νοι καί νά εϊιχιοτε εύχαριστη-
    ιμένοι παΓ>ά τή λύΐτη τής καταδί
    κης μας.
    ΣΟΒΑΡΑ ΚΑΙ ΑΣΤΕΙΑ
    ΣΥΝΕΧΕΙΑ άπό την σελίοα 1
    χεια πώς ό τϊμάριθμος δέν ά-
    νέβηκε καθόλου καί λαιτρεύει
    τόν Μαΰρο γιά την έΐπΐβληΓΠΐκό
    ττϊτα πού εχει στο Κόμμα.
    Στρώθηικε λοιπόν σέ μιά κα
    ρέκλα', άνέβαοε τό ένα πόδι
    ατό γραιιρεΐο, αναψε τσινάρο
    ικαί έρριξε τό αττίοτο στό άν-
    βοδοχείο, ιμαοάκλεισε τα μάτια
    τού καί Άρχχκ νά ροϋ δικααο
    λογεϊ τόν ένθουσιαοιμό τού.
    — θά άνοίξω πού λές ένα
    συνθηματχκό γραψεϊο, ί·&τε ό
    Φανού ρης μέ τέτοιο τρόπο,
    οάν νά ωοβότανε π«ί)ς θά τόν
    άκούσουν οί τοίχοι.
    Τόν κοίταξα καλά - καλά φά
    χνοντας σία ιμάτια τού νά βρΰ>
    την χαοοκτποκηική γυαλάδα
    πού ίπαίρνουν σάν άρκίσει νά
    γίνεται έπακίνδυινος καί σϊιν
    δέν ττ<ν βοήΗα ήούχαοια κι' α- κουγα τιήν συνέχεια περίεργος νά δώ πού θά καταλήξει. .— θά ιπουλάω τοίίοοιυς γιά συνθήματα, ουνέοασε σκύβον τας πρός τό νέρος μου άκόμα πιό χοντά. — Γιά έίττγήσου καλύτεραι Φανούρη,, ρώτησαι έΐτειιδή ακό ιμα δέν εΐχο καταλάθει τί £ε- γβ. — Νά ρέ ποιδί ιμου. Δέν &- χεις ΐτροοεξεχ ιπώς δλοι οί τοί- χοι τοϋ Ηρακλείου είναι νε- ιματοι από συνθήματα; Γκιτί λοκπόν νά ΐράχνη ό κάθε συν- θΓνματογράωος νά βρεί τοΐχο καί νά «ουράζεται καί νά μην τόν στέλνω ένώ έκιεΐ ακριβώς πού χρειάζεταΐ; "Αρχκκΐ νά ιμτκιίνω στό νόη ιμα καί βιαζόμουναι νά άκούοω τή συνέχεια. "Εαβυσε τό -πηγά ρο τού ό Φανούρικ: πάνω στά χαρηά τοϋ γοακριείου μου, <ρύ σηζε τίς στάχττες ποός τό με- ρος μου καί συνέχισε νά μοθ έξηγεί τό σχέδιό τού. — θβρχεται ~ού λές τό Κ. Κ. "Εξ καί θά μοΰ ζητδ μιά ιμερίδα τοίχων. θά τούς στέλ¬ νω λοιπόν σέ 2να· τοϋχο· ϋζωι άπό τα τείχη έίτειδή είναι τβθ έζωτερακοΰ καί στήν άοισΐε- ρή πλευρά τοΰ δρόμον έΐτεαδή είναι Κ.Κ. ΘΛρχεΐται μετά τό Κ. Κ. 'Εσ. καί θά τούς στέλνω έντός των τειχών, πάλι σέ ά- ριοτερή πλενρά. Την Κ.Ν.Ε. θά την στέλνω σέ. τοίχους Νη ™ιατγωγείων καί τόν Ρήγα Φβ ραίο σέ Δηιμοτιχά Σκολεία. "Οταιν θελήσουν τοϊχο Δηιμοσί ών Κτι.οίων, 'ΑοΤυναμικων Τμημάτων, καί Γρακρείων άν- τίπαλης παράταζης, θά ζητω πολλά λετρτά. θά τούς οοσχο- πουλάω δηλαδή κατάλαβες τώ ρα, — Ναί, βρέ Φανού ρα>. Μά
    γιατί σκέπτεσαι μόνο τα Κου>
    μουνιστικά Κόΐίματα καί δοα
    καί τα ύπόλοαιπα;
    — 'Εΐπειδή ιμόνον αύαά
    χούν ΰιΐφυτο χάρισμα νά κά¬
    νουν τοΐχογρακρίες. Οί αλλοα
    δσες φορες έπχχειρήσουν νά
    κάνουν τοιχογραΐφίες, ε&τε ό
    Φανουρτκ; ξύνοντας τό κεφάλι
    τού, οτό μέρος ατού εύδοκι-
    μοΰν οί ίδέες καί ψεϊρες.
    — Καιλά ώς έδώ Φανούρη,
    ιπαρατήρτιοα. Ποίος δμως θά
    οβύνΐει άπό τούς τοίχους τα
    συνθήματα πού τούς διακο-
    σμσνν γιά νά σοϋ ιμεΐνονν με¬
    τά ελευθέρα!;
    — "Α! ιμά έσύ δέν ρπαίνβις
    εϋκολα, φώναξε άρκετά νευ-
    ριασμένος ό Φανούρης. Γϊ'
    αΰτο ήρθα σέ σένα, γιά τό
    οβύσιμο.
    — Δέν καταλαβαίνω ψιθύρι
    σα άνατγνωρίζοντας την δυοκι-
    νηρία μου στό ρηαοιμο. 'Εγώ
    Φανούρη γράφω δέν οβύνω.
    — "Άκιου λοιπόν τί θέλω νά
    κάνε,ις. θά γράρπ.ς γιά τό
    αίσχος πού ΐταοατΐιοεΐται στούς
    τσίχους τοϋ Ηρακλείου, θά
    γράψης πώς ή παράδοση τής
    Άγιογραφίας — - Τοωοονραφί-
    ας δέν συνέπειαι μ' αύτο
    τόν τράπβ. θά γράψης πώς δσο
    —ό άφη.οηιμένα καί Λν θέλωμε
    νά ζωγραφίοουιμβ. τόν "Αγιο
    Μόδεστο δέν θά τόν κώνουρε
    σφυροδρέπανο. θά γράψης
    γιά τόν Τουρίσμό, θά γράφτις
    πώς είναι τουλάχιστον έκνευρι
    στωοή αύτη ή κατάστασις πού
    έτπικρατεϊ, όπότε ό Δήμος θά
    ένοχληθεϊ καί θά στείλει συ-
    νεργείο νά τούς καθαρίσει. Κα
    τάλαβες τώρα,
    — Δτ.λαοή θές νά ιπής άν
    δέν γοάψω δέν -ρόκειται νά
    τούς καθαρίσει ό Δήμος;
    Μέ κοίταζε φο.οώντας 2να
    Λκρως αίνιιγμαιτακό χαμόγελο
    ό Φανού οης καί οτικώθΓΐκε ά¬
    ιπό τό κάθιοιμά τού. "Εζισε την
    γάμιπα τού ιιέ τό παιπούτοι τοΰ
    Λλλου ποδιοϋ τού καί κατευ
    θύνθηικε πρός την πόρτα.
    — "Αστο γι' Λλλΐί φορά.
    Άπάντησιε μή δίδοντας λύση
    στό πρόβληιμά μου.
    Τόν ουνόδεψα ώς την ΒΕ,σ-
    δο σκειπτόμενος την ίιδέα τού
    πού όπολογω πώς δέν την ά-
    ΐΓέρρϊψα. Άνοίγοντας την πόρ
    τα εΐδα στόν ώπιένανιπ τοϋχο
    ιμιά μετγάλη θΌν^ιματοτοιχο-
    γραΐφία, αρίστης τεΐχνοτροπί-
    ας: «ΕΕΩ ΟΙ ΒΕΝΕίΣ ΒΑ-
    ΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ>.
    Καί άπό κάτω Φαοδειά πλατειά
    ή υπογραφή τοϋ καλλκέχνη:
    «Η ΑΛΗΘΕΙΑΣ.
    Τό στϊμειώνω νιά νά πώ
    στόν φίλο ιμου τόν Φανούρη
    ιπώς δέν είναι ιηόνο τα Κορ·
    ιμουνυστικά Κόμματα ζωγράφοι,
    μά ικαί πολλοί αλλοι, τό ϊδιο
    φιλότειχνοι. "Οσο γιά τόν Δη¬
    μ», έλπίζω νά ιμήν καιταστιρέ-
    ψει αύτές τίς ύπέροχες τοιχο-
    γρας>ίες, τουλάχιστον ιπρίν την
    τουριστΐίκή πεοίοδο, κι' άς πά
    θει ζΐγμιά ό ψ£λος μου ό Φα¬
    νούρης.
    Ο ΣΟΒΑΡΟΑΣΤ1ΕΙΟΣ
    ΤΟ ΠΛΟΙΟ "ΛΓΊΛΛΝΗ.,
    ΚΛΜΛΡΙ ΤΗΣΑΚΤΟΠΛΟΊΑΣ
    Έντυπώββις τοθ κ. Ν. ΨΙΛΑΚΗ
    Ή Άλήθεια δέν είναι μ
    «ν^τωπώαειις σχηιμαΜσμένιες πρό
    χιειρα. ΟΟτε ύποθέσεις. Χρβιά
    ζ.Βται ιρηλάφιοίμα καί £ρευνα.
    Τό γνώραζ'ε, φαίνεται, αιύτό ή
    διεύθυνση των «Μινωϊκών
    Γραιμιμιών», δταν £στιελνε πρό-
    σκληση στίς το-κέ<; έφηιμερί- δβς γιά σνμμετοχή ατό πρθτο ταξίδι το.ΰ καινούργιου κα,ρα- βιοΰ. "Εφοι ό συνεργάτης μας κ. Νίκος Ψιλάκπΐς βρέθπκε νά ταζιΐδεύίει γιά τόν Πειραια, μο ναδιικός άπό τούς συνερνάτες τιων έφΐ)μ»ρίδων τοΰ Ήρακλεί ΟΙΛ Ή «Άλήθιεια» βρίσκεται Ονήν εύχάρασττν θέσΐι νά πληρο φσρήσει τό αναγνώσηκό της 3βοίνό, πώς τό Ε)Γ — Ο)Γ «ΑΡΙΑΔΝΗ» είναι κάτι τό έ- πατναστατικό στόν Έλλαδικό ναιοτιλιιακό χώρο. Κατασκειυά- οαφε τό 1967 στή Σουηδία, γιά νά έκπεΛιεϊ δρομολόγια ατ4ς θάλαοοες τής Βόρειας Εύ ρώπης μέχοι τό ],975. Τό «ΑΡΙΑΔΝΗ» ξεΐχωρΐζει σάν σύνολο ΆοφάλΙεια, άνε- τότηΐτα, οταθε.ρ6ττ(τα καί τόσα βλλα. Ξεχωρίσαμε τα συοπΐήιμο- •τα αιύτόιμοΛης έ.ντόπασης καί έ- ζουδετ^ρωση<; πυρκαιγιάς, ιτίς μς ) ■πισ·τΐκές «έΐνκαταστάοεας, την έ- άκόμη. καί των χώ- ρων αΰτοκινήτων τή ίηαθερότηττα) καί την μεγά- λη παχύτηται πού άναΐττύσεΐ (22|5 μίλΐα την ώρα). Μ'έ δλες τίς σύνχρονες τε- χνικές άπαιτήσεις πού ύπάρ- χουν, έξασφαλίζεταα ή εϋκολη καί οΐκονομιική διακίνηρη. Πρέ πεί νά σημειωθεΐ ή ϋπα>ρξη τεσ
    σάοο>ν μΐ>χα.νών, καθώς καί
    ιπτοερυιγίων εύστάθειας.
    "Οσον ά φορά την έσαχτερική
    ιέιμφάνΜ—, ιμπορονμιε νά πο&με.
    πώς, είναι κάπ τό ζεΐχωραοτό
    γιά την Έλλάδα. Τό πε,ριβάλ-
    λον τοΰ «ΑΡΙΑΔΝΗ» προδια·-
    θέτει τόν έιπιβάτρ., καθ1 δσον
    κάθε τι είναι τοιποβετημένο μέ
    τόσπ π.οοσοχή καί τάξπ.. Κι έ¬
    δώ άξί£ει νά σηιμβιωθεϊ ή πί-
    στα, τό πιάνο καί ή καθα<ριότΐΓ- τα. ΟΜΙΑΙΑ ΤΝΖ ΒΟΥΛΕΥΤΙΝΑΖ Κάς ΒΙΡΠΝΙΑΙ ΤΣΟΥΔΕΡΟΥ Την έπο,μέινη Δευτέρα 22 Λΐαρτίου, 8,30' τό βράδυ. στήν αϊθουοα τοΰ 'Εμπσροβιο- μΐϊχανικοΰ 'Βπαιμιεληιτηιρίου Ή- ραικλιείον, ό Πνευματικάς Σύλ λογος «Λάγος καί Τέχνη> όρ-
    γαΐνώνεα μαά ένδααφέιθσυσα διά
    λεξη μέ όιμιλίτρια την Βου-
    λευττίνα τής ΕΐΔΗΚ Κα Βιργΐ-
    νία Τοουιδειροΰ.
    Ή έκλιεκτή συιμηατριώτισοα,
    πού είναι καί διακεκριιμένη έ-
    πιοτήμιων, θά άνα~τύξη τό εν¬
    διαφέρον θέιΐιο: «'Ελλινντκή ,
    εξωτερικώ πολπϋΐκή καί Κύ-
    προς».
    Καί φτάνωμε στύ ηροσωηι-
    κό. 'Βκείνο πού ξεχωρΐζΐι εί¬
    ναι ή αρίστη ονμπβρΜρορα κοί
    οί εύγεΐνικοί τρόποι πρός τό
    έβηθα^ιχό κοινό. Σ' δλτι τή
    διάρκειαι χον ταξιδιοθ δέν πά
    ρατηρήσαμε οϋτε μιά περεπτω
    ση άδκκρορίας, άσχημης ο»^».
    πιεραφοράς ϋ όποιβοδή~>~ ηα
    ρβκτριοπής.
    Τό ηλοίο μποοεί νά έξυπη.
    ρβιτήοε.1 1500 έιτκβά—ς τούς κα
    λοκαιρΛθύς μήνες καί 1.000
    τόν χειμώνο, άηό τούς όηο{.
    ούς 900 οέ κοεββάτκι.
    Καί μιά τταοάΛηψη. "Ίοως έ-
    πειιδή τό καοάβι τέθηοοε τιϊλβυ
    ταΐα σέ χυκνοφορίαι β ϊσως γιά
    διαφόρους ά,Χλους λόγους, πού
    δέν γνωοίζομε, δεν ύπάρχουν
    καθόλου τΤ|Λ"οράσεΐις. "Ασχετα
    άπό τή χαιμπλή ποιοτιιαΓΐ οτά-
    θμη της, ή τηΧεόραση μπήκε
    γιά καλά οτή ζωή μας. "Ετοι
    ή ελίλβιψη της είναι κά- πιό
    πάνω άπό αίοθητή. Ό κ Βρ^
    τος, πλοίοαοτος τοΰ «ΑΡΙΑ¬
    ΔΝΗ» ΰποστηο·ίζει πώς τό ποό
    βληρα είναι εδκολο καί ή λΰ
    ση πολύ κοντά, άρκεΐ νά ύπά(>
    Γ^ει κατανοήση καί διαθέση.
    "Ομως ή £λειψη (δ.χι γ»6
    ηο>λύ καιρό, πιστεύουμε) τηλΐΕ
    ορίισειαν, δέν μπορεΐ νά κλον!
    σεχ την αποητή μας, ότι δηλα-
    δή, τό «ΑΡΙΑΔΝΗ» αποτελεί
    /ό «κώτι αλλο» τής ναυτιλιο.-
    κής μας συιγικρόττισης.
    ΝΙΚΟΣ ΨΙ ΑΛΚΗΣ
    «—Ι» ΑΝΗΑΙΚΟΣ ·% «$$
    ΕΚΑΕΦΕ 114.000 ΔΡΧ.1
    Άνήλικος, 16 χρόνων, πού
    άποψεόγομε νά δημοοιεύσωμε
    οΰτε τα άοχ^κά τού ονοακπε-
    πωνύμου τού, έκλεψε άπό επι
    χκίρηση τοΰ Ήοακλεΐου (&ο
    τεοανία σκαπτικών) τό ποσόν
    των 114.ΟΟΟ δραϊχμωνΙ
    Τό π·οοόν βοέθπκε σχεδόν
    όλόκληρο με/τά την ούλληψτ)
    τοΰ άνήλϊκου δράστη. ο οποί¬
    ος παοαπέακρθηεΐε στόν κ €ϊ-
    υαγγελέα.
    ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΒΙΑΖΤΩΝ
    ΑΝΗΑΙΚΟΥ
    Καιταοϊκάστηίυαν άπό τό Τρίΐκ
    λές 'Εΐιρειτεϊο Κοήτης, οί Μϊχ.
    Λρ^ ΠααταδάκρΓ; έτών 30 καί
    Μιχ. Ν. Βασιλάκης έτών 32,
    οέ φυλακίση 7 μηνων, κατά
    την δϋκάοηιο τής πε,ρασμένης
    Τετάρτης.
    Αίτία: Τό πορασμένο κσλθ-
    καίρι είχον άοελγήοει βιαίως
    έ~ί τοΰ άνπλίκου Σ.Σ. (έτών
    17 1)2) στό Λιμενοβραίχίονα
    Ηρακλείου.
    Μ έ την Ιδία ποινή εΐχαν κα
    ταιδικαστεΐ καί πρωτοδίκως.
    Μάρτνρας καττνγορΐος ί|ταν
    ό άρκϋοελειυστής Λ.Σ. κ. Γ
    Κουράιτορας
    Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΗΣ ΜΑΘΗΤΡΙΑΣ
    ΣΥΝΕΧΕΙΑ από την σιλίδβ 1
    νΓίματογράφους προβάλλονται τόσες άσιροικάλυιπτα πορνογραφι-
    «ές ταανίες καί μαλ—τα μέ «τοίόντιεςιΐ (Γ~ δσους δέν γνιορί-
    ζσυιν σηρειώνοιμιε δή «τσόντες» είναι τα κσμΐμάτια τής ταινίαι,
    ιπού κολλιοΰνταΐ στό «αινονιχό καρούλα ενός ίρνου καί είναι
    ά*χε.—ς μ' αύτο καί φυσιικά πάνττοτε. πιό ίνεδτάνΐϊροπες άπό τό
    κύιρΐο ερνο).
    ΖΗΤΑιΜΕ άπό τή ΝεολΙαΙα Ν'ά μην 6χη καιιιμιά σχέση μ^
    Ναρχωτικά, δταν τό χασίσι καλλι»ργε*τχΜ στά τ^ηνένα κρηαΐ-
    κά χώμαιτα, βτα,ν ύπάρχουν γνωστά στέκαα πού «φουμάρεται».
    δταν στούς ξένοιχ; ηού κυκλοφοροΰν καί συγχροτίζθνται μί
    τα παιΐδιά μας καί κυρίως τούς Άμε.ρΜοανούς τής Βάσεως, δέν
    γίνεταιιι κανείς έ'λβγχος γιά ΕδΠ καί γιά αΥλα ειδή ναρκωνκών.
    ΜΑ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΕΤΕ δπ ζίττδιμε πολλα, την ώοα ποό έ-
    μκίς δέν τούς ποοοψί'οοιιε σχεδόν τίποτε,
    ΔΙΟΤΙ, κνρίες καί κύοιοι, τα πακδιά δέν θέλουν μόνο ρον-
    χά, φαϊ, χαριτζιλίκι, κλπ., άλά καί ήθβκή συιμηαράσταση την
    ώρα πού ιπρέ~ει. Σάν ηαιράδειγιμα άνΐαφέροιμε τό εξής: "Οίαν
    ιμΐΑούοαρε σέ έναι μέιρος μέ πααιδιά πού είχον τό θαρρος (!) ν-ο
    ιμάς ποϋν δτα παίί)·νΌυν ναρκωπικά καί ατή σαστϊμάρα μας τούι;
    πεαάζαρε τή λέξη 'Εκκλησία, πήραιμε την εξής άποστομοιτ»ι1
    άΐ^αντηοη. Ποΰ ήταν οί έ^ρόσωάκ» τής 'Είκκληοίας, δταν μα< πλησίαίαιν άντί αυτών, αύτοί πού μάς μύησαν στά ,Όΐρκωτικά, ιΠΟΤΕ ΟΜΛΣ δέν είναι άρ>·ά. "Ας πδνε τώρα κοντά ΟγΟ
    Νβιώτα ή 'ΕΜκληρίαν, τα Σχολείο, ή Ο4κογέινιεκι, άλλά μέ ίνα
    τράπο καπάλλιιλο κιι' δχι τόν γνωατό αύιταρχιικό τρόπο τοΰ
    «Ίμή» καί τοΰ «αν τό κάνης θά σέ τΐμωρτ|~ΐ}».
    Η ΖΩΗ ΜΑΣ £χει· άλλάζει καί κυρίως οί Νέοι μας είναι σι'ι-
    μερα διαφορετιικοί, ΰ,ρα καί ή άντι/μιεπώϊβσή τους, ττρέηει νά
    είναι συγχιρονισιμένη μέ τή νενική έζέλαξη «α» τίς συννηκες
    πον έπιικριαιτοιϋν.
    ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ δέν θέλουν μηαμποΰλες — δέν περνοΰ<ν πιά έξ .αλλου. θέλουν φίλους, νιεγάλους φΑους. Εμείς ϊ θτε; ΟΧΙΙ... ΚΑΙ ΤίΙΡΑ ή νέα πε,ρίπτω- ση τής μαθητρίας πού μαζί μέ τίς δυό ηοοηγούιμιενες, μάς έ"- «ανε νά πιροτάξωμιε αόν παιρα πάνω ά'.οθοοιγ·ραι<ΐ>αχό ποόλθίγο:
    Ή «δεοβχοΐνίς έτών 13», ή
    άθώα μαθήτρια τής Γ' τάξεως
    (ΐχει κερδίοεα χοόνο) τοΰ Α'
    Γυιμναισίου θηλέων ΉραχΑεί-
    ου, «χτνιπήθΓϋΝε» μ£ τό ττ|λέ-
    φωνο. Ό «λενΐάμεινος» κ. Ζ.
    δέν ήταν νόνο καλός στά πό-
    δω (γναχηός ηοδοσφαΐίΜ-
    στής) ωά καί στά λόγια. "Ετοι
    την «έψησε» (χρησκμοποιοΰμε.
    ιτίς άντίστοιοοες μέ την πραγιμΐα
    τικότΐιτα λέξιεις) νά πάνε μιά
    άπογευιμαιτιινή βολιτίτσα. Μιιά
    «βολ,τίτοα» πού κιράτησε....
    δυόμΐιοτ) μέρες!
    Τό «τούρ» τκριιελΐάμβανιε:
    ΈΧοϋντα — Καστέλλι — Γά-
    Άναιμειμιγμένοι σπ>ν Ιδιότυ-
    .πη άιπαγωγή, έκτός άπό τόν
    «γαπ-ιιρό·», ένας άκόμη συνό>
    δελφός τού αμττνίτης τής 126
    Άβροπορωοής Μονάδας Ηρα¬
    κλείου καί ένας άλλος φ£λο»;
    πού διέθε— «όν τροχό».
    ΟΙ σμΐιινίτιες ιμάλκ-α ?φυ-
    γαιν χω-ρίς δδεΐα.
    Στήν ύηόθεοτι άναμιιχβτικε
    άκόμτε γνωοτός έπακειρηματίιτκ;
    τσυΐρισ—κων έι—χειρήσεων καί
    Χίρημα,τοδάτης τής ποδοσφαφΐ-
    κής άμάδας τοΰ να<μπροϋ καί ϋναις ταξιτζής. Μερ>ικά άπό τα άττστελέαμα·
    τα τής π&θΜτέτειιας τής ατυκτκ:
    μαθητρίας καί των λοιπών προ
    σώπων πού πήοαν μέΌος στήν
    ύπόθεση:
    — Ψυχικός κλονισμός τής
    — Άιπουσίες άπό τα
    — Άναοτάτωαη στούς γο·
    νεϊς καί ττγν οίκογένειά της.
    — Πο,οά λίγο δτηιιουργίί·
    έπβικτοδίων.
    — Άναικοίοεις άπό τή μ°-
    νάδα τοϋ σμηνίτη.
    — Άναβορίσεις άπό τό Β'
    'Ααΐτυνομικό Τμήμα Ηρακλεί¬
    ου.
    — Μηλέζιμο των παοανόν-
    των τής παδοσφααρκίΚ όυά-
    δας, τοϋ ταζιΐτζή καί πολλών
    Λλλων.
    — Κουτσοτμπολαό καί πρ°^'
    κπχΐοη τοΰ θέιμηιτος σ* £να όΧ°
    κληιρο —ροάστε»» τοθ 'Ηρσ-
    κλείου.
    Άλλά — δυστυχώς — ή ύ¬
    πόθεση ποοβλέιπεται νά β~1
    καί μιά αλλι> συνέχειια, Υ10
    την όποία θά άαχολπθοθνϊε —
    άν χρειασπί — νά άοχολπθο0"
    ιμε μελλοντικά.
    ΜΑΡΙΟΥ 1976
    ΗΡΑΚΛΙΙΟ "Η ΑΛΗΟΙΙΑ,, ΚΡΗΤΗΣ
    2ΙΛ1ΑΑ
    ΕΛτνθΕΡθ
    Ο2.ΑΜΑ2.ΓΡΑΦΟΥΝ
    ΟΙ ΑΑΓ_2;ΤΕ-ΜΑ-
    ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΡΧΟΝΤΑΚΗΣ
    ΤΙ ΠΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΒΑΣΕΙΣ
    Κύριον
    Μανόλη
    Δ)τή 'Εφημβρίδας
    «II
    ΑΛΗΘΕΙΑ»
    νΐαρογιώργη 5
    Ήρύκλεΐον
    Κυρΐε Διευθυντά,
    £τίς 5.11.75
    ατά «Χανιώτικα Νέα» μιά άνοι
    χτή ΓΠΐ0Τθίι μου.
    'Αατό τότε περιμένω — γιά
    βγαριασμό βεβαία τοΰ Χανιώ
    τικου λασΰ, ηού γιά την περί-
    πτωαη £χω τό δικαίωμα νά αι
    λ© άπό μέρους τού — μιά ά¬
    παν—ρη άπό τόν καθένα ηού
    άνοφέρβται.
    Ό βΰλσγος χρόνος πέρασε,
    μά τό θέμα μίτ.νει πάντα άνοι-
    χτό. 'Επειδή &ίτν είναι φιλολο
    γααό, άλλά αύτάχοιημα «βομϋν
    καί έοηων».
    Έπειιδή στό μεσοδιάοτημα
    αϋτό μίλησα τρείς (3) «ροοβς
    με τόν ηρό&δρο τής Νομαρ-
    Όακής "Επιτροπήν γιά νά .δια-
    τηατώσω καί τίς τρείς (3) πώς
    άκολουβεϊ τόν Χρασπανικό κα
    νόνα «μή γνώτω ή άραστερά
    οον τί ποιεί ή δεξιά οου».
    'Επειδτ) δλοι οί τής 'Επι-
    τραπής φαίνεται νά συμμερί-
    (ονχαι την άντίλπψτ» πώς
    αιωπή είναι χουαός» γιατί χαί
    στίς 12 χαί 14 Φλεβάρη βέν
    ΟΛΐαντησαν σέ σχολειό, γιά τό
    θέμα. των «Χανιώτικων Νέ-
    ων».
    Καί έπειοή ό έ—£ τής "Αμυ>·
    νας ύπουργος — καίύΐϊνττ^
    άπό. ύδ.ράνου τόν άλήρτου
    μνήμης Γεώργιον Γλύξρ-
    πουρτγκ — έχοντος τό δωοαίω-
    μα, άνεξάρττηα ϊοΰ δή τό
    54ο)ο τής Ν.Δ. ίίτανε συγκυ-
    οκκκό καί τοθ κατά πόσο ό
    Πρωθυΐτουργός κ. Καραμαν-
    λής τπ.'ϊεϊ τα δσα ύίτοαχότχινΕ,
    κάνα χρήοη τοίί «έχομε τή
    λαϊκή έ,ντολή», (βλέτιε ,έφηιμΰ
    ρίδα «Σοοιαλιστική Ποοεία»
    φνλλο 30, Φλββάρης 7-13 σε-
    λΐδα 3, Λρθρο τοθ Δήμαρχον
    Σητείας καί ιΐέλους τής άνπ
    <ηροοωπείας πού τόν έπισκέ- φθηχκ κ. Πετράκη, Νϊκον). Ρωτω τόν Πρόεδρο τίίς Νο μαρχκικιής 'Εΐ»τιροιπής γιό. χϊχ Βάσεχς Σεβασμιώτατον χ>. Εί-
    ρηναϊο ποοσω—κά ΑΑΛΑ ΚΑΙ
    ΟΑΑ ΤΑ ΜίΕΛΗ ΤΗΣ ΕΠΙ-
    ΤΡΟΠΗΣ: Πκκεύουν πώς &■
    χούν τή Λαϊκή ένΐολίτ);
    Ή Νομα.αχΐανςη 'Επιτρτ>πή
    γίά τίς ξέινες Βάαεις —λεί
    ύΐΓΐό ρΐγτή έντολή καί δέν ιρτιο
    ρεΐ νά τό αταιρογνωρίζΐ) (πάν-
    το στήν έ—στολτί μόν Χ.Ν.
    φθλλο τής 5.11.75).
    ιΚύριε Πρό©δ.θί· —τίς 'Επιτρο
    πης. Σεσααμιώτατε Είμηναϊε,
    εάν έσεϊς $ ή πλΐβιοψηφία τής
    ,Επκραπης άλλάξατε έχηιμή--
    ο*ας ΐτάνω στό &έυα ΕΧΕΤΕ
    ΥΠΟΧΡΕίΙΣΗ να σι>νκαλέσί>
    τε γεννκή συνέλευσπ νά έβθθέ
    «ε— τα ν6α σ—Μΐχεία, νά άνα
    ΐϊτύζετε τίς νέές θέαεαις αας
    »αί νά τώοανε νέα έ,ντολή μέ
    ρηηΑς δεσμεύακις ϋ έν λευ*_.
    ΔΒΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΟΜΧ1Σ ΝΑ
    ΣΛίΙΠΑΤΕ.
    Σ«βαομαώτατε Δέαποτα, λυ-
    ίΚϊ&μαα πού οβς ίκπιενβυιμίζω
    πώς δόν έηεαοον οί ίοχυρι-
    σμοί σας ίίτχ δέν κάμετε πολα
    Άαιώ τήιν ηρώτη οονμή
    καταηιαατήΜατβ νέ τό έ-
    εύαίοθΐϊτο αύτό θέ-
    να, ίΤέ.ρατ€ β «πρεπε νά ξέρ«-
    «ε πώς είναι ηολκωοο «αί μάλΐ
    οΐα Ιδιαϋτειριης έβνωσ>ς ση,μα-
    σίας, για»τ( «Ιναι αμεοα
    νο μέ την έθντκή μ,χ
    τησίια καί άκίραιοτητα.
    —εβοχ»μϊώτατε Δέαποτα, ξέρετε
    βεβαία «αλύτερα ά^ μενά
    πώς ό ηαράθειοος καί ή εθφη-
    .μΐ) μνβία «κοιδίίονται ατίς μά-
    κες γιβτί αν δέν τό ζέρετϊ:
    ου— Δέ—ιΟΓΓτγς δέν θύ εϊοαστε
    οΰτε οτή μαχη κατά των ξένων
    βαοίεων δέν θά ΐϋΐαίν<Με καί Ό Λανχώτικος λαός σδς άνα γνωρίζει τό δικαίωμα τής γιά δοο θά χρβιαατίντε άνά-αυσης, ψΐάλαστο ηρω το~όρος. άλλά δέν άψήνεα τίς γραμμάς τού. Ό Χανιώτικος λαός, Δέαπο ΣΗΦΗΣ ΧΙΟΤΑΚΗΣ ΜΑΣΟΝΙΑ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ £τό &βλίο τοθ Γιάννη Κα- τρΐ, μέ τίτλο «ΐΗ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΝΕΟΦΑΕΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΛ* καί είς την σελίδα 30Θ άναφέοονιται έπ( Χέζεΐ τα «Ή θρηοκολτ>ψία ίτταν τό
    τρίτο, μετά την έθνωοοφροσύ-
    νη καί τόν άνηκομίμουνιηιμό,
    όπαγγε'Χμα τοθ Παττακοϋ. Εί
    χε άνώτε.οο βαθιμό στήν μαοο-
    Στοα. Ταυιτόχρονα ήταν
    μέλος των πανίσχυ-
    ρ«ν βρηρκευτ*κών Όργανώοο-
    ΐι» ίΖΩΗ» καί «ΣΑΤΗΡ» πού
    ϊΐχαν στενούς δβσμούς μέ τό
    παλόπι καί την ΟΙΛ καί έηεκτα
    ί5γινβν στυλοβάτες τοθ στρατΐ
    υττικοΰ καθεοτώτος».
    Ό Πατιταικός δέν ίτταν ό μό
    νος μαοόνος άπό την ηαρέα
    των δικτατόρων. Σχεδόν όλό-
    χλθρος ή ήγεαία τού πραςιΚΌ
    πήρατος ιτίνς 21ης Απριλίου
    1967 άκε£είχθησαν έκ των ύ-
    ατ^ρων μασόνυι, χαί οΰτε λί
    γο οΰτΒ πολύ, ,μΰς «ουβέρν ή¬
    σαν έ—ί 7 όλόκΐ)ρα χρονια με
    την διαβεβαίωσιν ότι 04 κτΚ.α-
    νε την καινούρντα 'Ελλάιδα
    των «Έλλήνιον Χραχτηανών».
    Αύτοί 4ν καί άναϊτνέουν, δ-
    μως στήν ουνεί&ησιν τοθ 'Ελ-
    ληνικοΰ ΛαοΦ βχουν πεθαινει,
    δΐ' αύτό άς μην τούς κάνωμεν
    την Τϊμίιν ν" άοχοληθοθίμε να
    ζΐ τους.
    'Ερκΐπώ διχος τίς χρ*ο—αντ-
    κές όργανώοεις «ΖΩΗ» καί
    ■2ΛΤΗΡ» «Ιναα δυνχπον νά
    είναι κανβίς νααύνος τοθ 33ου
    βαθμοθ καί συιγκρόνΐϋς νά εί¬
    ναι έπίλααο μέλος των Σακμα
    τείων τοι>ς;
    "Η υππως ή ήγεσία των ώς
    Λνω όργανώοεων θεωρεΐ ανώ¬
    τερη την Μασωνία άπό τόν
    Χριστιανασμόν μας; "Εάν ναί
    νά μδί; έξηιγήσουν τούς λό-
    νους διά νά (ρύνωμεν καί ή-
    ρβϊς οΐτό την πλάνην.
    Όλες οί Χοΐ0τκινικές 'θρ-
    γβνώοεις καί ή Έκκτ)σία <πήν ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΙΤΥΚΑΚΗΣ ΧΡΙΖΤΙΑΝΙΚΗ ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ 'Λξιάημε Κύραε Δκυβυντά, Ης τό προηιγούιμενο φθλλο τής έιγΜρίτου εφημερίδος σας ώναδημοσιεύοατε τό έγκώιμιΐί>ν
    τοΰ μακα ρΐτη έζ Άιρχανΰν
    συ4~οτριώτη Γιάννη Μανουσά
    κτ|. Τό πρωτότυϊτο τοθ κειμέ¬
    νου- σας πα.ρε£ωσα ώς απλούς
    συιιπολίτΐ>ς καί ουχί ώς «Γιάν
    νης Πιτυικάικης καλάς Χρισηα
    νος κλπ. όπως γράφετε».
    Λιαμαρτύρομε άκραβώς γι'
    αύτό, δαάη1 στύν Χιρκπιανισμό
    δέν παάνει ή αύτοπροβολή, κα¬
    θότι πάντες ί^κψιαν χαί στε-
    ρούνββα τής δόξης τοΰ θεοθ.
    'Εξ ΛΧλου τό έγκώμιο των
    ιΚρηττών Άνερακής ίταν γιά
    τόν άτξέχαστο Μανουσάκη καί
    όχι γιά ρένα τόν άικφτωλό
    χαί άνάξιο, ηού μόνον τό Ελε
    ος τού θεοΰ ηορϊμένω νά με
    οώσΐ, διά τύσνειος, όπως κόθε
    Χριοπαινόν.
    Μέ Χριοηανΐίΐή άγάππ
    ΙΩΑΝ. Γ. ΠΙΤΤΚΑΚΗΪ
    ΧρνισοοΓΟιμου 16
    Ήράκλειο
    Ελλάδα άσχολοθνται χατό, κα
    νόνα με τό μιεταΦυσικόν.
    'Βάν κανείς τολρήρη νά, θί-
    θη κοινωνικ& προθλτ»κιτα ά-
    ■μέοως άν-πμεηωπίζτι την οτ©ρΕ
    άτυϊϊον άιπΔνττιοιιιν:
    Αύτό ίίναα Θώματα ηού δέ<ν άφοροϋν την 'Εχκληρία, άλλά (τούς πολι-κούς. Τό Θέρα ονως εχα παλύ βά θος καί έηΗρυΙλαττομαι νά τό άναπτύςω αΛΛη φορά. 'Ερωτω όαιως καί πάλι την ίίγεοΐα των ώς δνω Χριΐσηανι- κων Όρτγανώσεων, κατά ποί- αν λογικήν εμείς οί Χριαπα- νοί δέν είναι σωοτό νά ηαίρ- νωρεν θέσιν είς τα α>λέγοντα
    κοινωνικά ηροβλ&χντα καί ή
    ήγβοία (μας νά εχει στενούς
    δεσιιούς νέ τό παλά~, μέ την
    ΟΙΑ καί νά γίν«τ<ιι αΐτυ,λοβά- της ενός παράνομον τοραννι· κου καθεστώτος πού σταύρωνε τόν 'Ελλπνωοόν Λαόν επί 7 όλόκληρα χρόνια; Κατ' επέκτασιν τα Ιδία έρω τήματα βέτω καί ο~ν ήγεοία της Έκχληοίας ή ύηοία πρέ- ιπει νά πάοη θέί») καί άν ό Γιάννης Κάτρης τα λεει *έ^- ιματα νά τού υποβληθή μήνυ¬ σις. "Αλλως θά βρόζη καί αύ¬ τό τό θέιμα, μαζί μέ τα αλλα, μέιαα στίς καρΰιές των ζωντα- νων Χριατιανων, καί δταν ό λέθηττας τής ϋπομονής ξεχυλί- ση, αδύνατον νά ηροβλέψη χανείς τό τί 6χει νά γίνη!... ΣΗΦΙΙΣ ΧΙΛΤΑΚΗΧ 107 — Χανιά Τηλ. 20.300 ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΞΥΛΙΝΟΝ ΕΠΙΠΛΛΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΑΥΓΕΡΟΥ ΙΠΙΠΛΑ ΠΟΙΟΤΗΤΟΣ XI ΧΑΜΗΛΙΖ ΤΙΜΕΙ ΤΡΑΠΕ2ΑΡΙΑΙ ΣΑΛΟΝΙΑ ΚΡΕβΒΑΤΟΚΑΜΑΡΑΙ ΧΚΡΙΝΙΑ ■ ΙβΛΙΟβΗΚΑΙ ΠΟΡΤ — ΙηΑΝΤΟ ΕΙΔΗ ΚΟΥΖΙΝΑΙ ΝΤΙΒΑΝΙΑ ΣΥΝ*—Α — ΕΠΙΠΛΛ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΙΚΙΑΙΑ ΤίΜΕΖ ΑΣΥΝΑΓΛΝΙΧΤΑΙ ΠΡΟΤΟΠΟΡΙΑΚΑΙ ΙΔΕΑΙ ΙΜΜΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΛβΠΤΟΜΕ- ΡΙΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΣΤΉΝ ΠΑΡΑ¬ ΔΟΣΙ ΤΕΛΛΙΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΕεθΠΛΙΖΜΟΣ ΕΠΙΜΕΛΗΜΕΝΗ ΣΚ1ΥΉ ΚΑΤΑ- ΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟ ΠΡΟΖηΠΙΚΟ ΜΕΛΙΓΓΉΜΕΝΗ. ΣΠΣΤΉ Δ0ΥΛΙΙΑ ΜΑΖΙΚΗ ΠΑΡΑΓΟΓΗ -Τα Ικιηλα μας καλύητουν βλες τίς άνάγχβς τοθ συγχρόνου βτπιτιοθ. -Μεταφέρομ€ τα €Ϊδη μας δπου μδς ζητηθοθν. -Τα προϊόντα μας διακρίνβι ή ποιότης καί ή χαμηλή τιμή, -Έλέγξατβ καί κρΐνατβ την προσπαθεία μας. -Προτιμήστβ μας γιά τό συμφέρον σας. ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΝ 5ον χιλ. 6δοΟ Ηρακλείου ΒΙοιρων Τηλ. 280689 ΕΚΘΕΣΙΣ Α' Πλατεϊα Άρκαδίου Τηλ. 284759 ΕΚΘΕΣΙΣ Β Μανουσογιβννη-Πλατ«ϊα Άρκαδίου Τηλ.289160 τα, είναι άνυποχώρητα άποφα σισμένος νά άγωνιστή μαζύ μέ τούς άόελιψούς τού των βλλων ιΝαμών τού Νηαιοΰ, μαζύ μέ τούς Κ.οοτικούς ολΐ)ς τίνς "Ελ¬ λάδος (βλέπε «Χ.Ν» τής 12. 75 σελ 4) μαζύ μέ δλους ρύς "ΕΑληνβς γιά την αηομάκριυν- αη των ξένων Βάσεων άπό τα χώματά τού. Ό Χαναώτακος λαός ΣΑΣ ΚΑΛΕΙ νά ξαναδήτε τό ίήτΐ) ιμα άιπό την αρκή καί νά μή μέ ινε;τ© μέ την βεβαιότητα πώς δυό καρπούζια κραιτοΰνται στήν ϊδαα μασχάί Σεβααμιώτατβ Δέσποτα, ό Χανιώηκος λαός θά πάοει τό θέιμα στά χέρια τού», σταν τό κρίνη άνάγκτ), καί βεβαία εΐ- Οτε, άηό τούς άνθρώπους ξέρουν πώς τα προβλήματα λύ ινονται μέ λι^ώτερες ζημιιές στά τραπέζια, όδιάφορο στρογ γυλά ή τετοάιγωνα. Σεβααιΐιώτατε Δέσποτα οί καιροί πού περνοθιμε είναι »οί στμοι καί μιά παραπάνω δέν βοπθθ τόν τόπο. Στά χέ¬ ρια σας είναι νά μή μπεί τό θέμα στό πεζοδρόμιο. Ό Χανιώτιχος λαός Βχει έ- ιηαυζημένη γινώση των νων μά καί των υποχρεώσεων τού. Ηέιρει ή 'Επιιτοοπή γιά τίς ζένες Βάσεις πώς στήν κή περιοιχή Στερνων Άκρωτη- ρίου όχ-ο χιλνάδες τρακόσια ΰέικα δζ (8.31Θ) στρέρμοτα τής μέ πρόσβαση στή θάλασ- σα άπειλοΰνται μέ άπαλλοτρίω ση χαί ποιές είναι οί θέσεις της γι' αύτά; ΤΗρββ καί εΐναβ σέ έΊπαφή μέ τούς κληρούχους την; γής αυτής· Ή άδσάνεια καί ή σιωπή της βϊνοι άνυποχώ ρτττη άηόφαση δλων των τικθν στά θέμα καί αύιμφωνα ,μέ τίς έντολές πού πήρε άπό το σωμα πού την καί £χ£ΐ λόνους παλκύω γ»' αύτές ί θη; θά έ~.τρέψΐι κη Έπττροπή . νιά Βάαεις στούς χαθηγητές' νά βά ζουν έρωτήμαιτα οάν αύιτά: ΟΙ ΧΛΝΐαΤΕΧ ΒΙΝΑ,Ι ΧΑ- ΝΙΟΤΕΣ; ΑΝΤΡ. Γ. ΛΡΧΟΝΤΑ1ΚΗ£ ΓΜ,τρός Χανιά 4.3.197Θ Τηλ. 24520 — 21053 τ»»Β5ς νά νά παρετΐ) Χανιώτ>
    τίς ζένες
    Σ-σνδικαΑιοτ*ικ&
    ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ
    Τοβ κ. Οβόβωρον ΠάγκαΑον
    Πρίν όπό τίς έκλογές των
    έ.ργατπκων όργανώσεων, ήθε-
    λα νά γρά—ω γιά τό πως θά
    βπρβηε νά νίνου<ν, ώατε τα πά «Νηραγουοα πού προκλήθηκαν άπ' αύτές νά βΐναι λϊγότερα κ«ί μωφότιερης οτ&Μσίας. Παθα νόν δμως αύτά πού θά δγρα- φα νά ηροκαλοΰσαν διαφορες άν—δρόσεις, γΐ' αύτό δέτν τό £κανα. Οί εκλονές στίς συνδακαλι- στικές όργανώσεις δέν ήταν έ- λΐεύθερες. "Αρα δέ.ν ίταν δ«>
    ΐεΚχκροΛΐιικές. Τώρα' ηού τ' άηο
    τελέαματά τους καί οί ουνέ-
    πειές τους ύηάρχου<ν, το ηρ6>
    Υΐμα φάνηκε ΐτεντακάθαίρα. Εύ-
    χόμουν οί ΟΛ-ηοοχίες μου νά
    βγοΰν άληθινές. Νά δμως πού
    συνέβησαν ποάιγρατα πολύ πιό
    σοβαρά άπ' δτι Φοβόμουν.
    Αύτά πού έκοναν τίς έκλο¬
    γές στά συν&κάτα νά μην εί¬
    ναι οθτε έλεύθβρες οδπιε δή
    μοκρατικές βΐναι, κατά τή γΐνώ
    μη μου, τα έζϊγς:
    1. Ό διοριομός των έψορευ
    τικων έ—τροπων (τα μέλη
    τους έπρβπε νά ύποσεαθοθν
    άιπύ τα συΜδακά'τα, άποκλείον-
    τας ολους έκείνους πού εΐχαν
    ηα^ει άν~δημοκρα~κό ρόλο·
    στά σωιυατεϊα τους) καί βχι
    άηό τούς κατά τόπους πσλιτι-
    »ούς. Αύτοί πού ύατο6είχτοκαν
    άπό τούς έργάτες νιά τίς έ<ρο- ρευΌαοές έΐητροηες άοτορρίφτηι κων. Συνεπεία αύτοθ Λταν νά £χουιμε καιτά κανόνα μσνόπλευ ρες έφορευτυοές έΊπατροηές, νά < τροφοδοτηβή τό πνεθμα άπομό νωοης άριαμένιον τάαεων σ' αΰιτές έιχΜ ηού τελικά; ένθαρ- ρύνθηκαν τα χουντικά στοιχΐϊα μέσα στίς άρνανώσεις. Ή Κυβέρνηση λοιπόν ηρώ¬ τη βδωσε τέτοια λύση πού ίθε ηβ άμέσως έν άικριβολω τίς ηβρί δημοκρατικό- 2. 'Ενδ ή Κυβερνήτη ένερ Υοθοε μ' αυτο τόν τόόηο τή ουναγωνίζονταν ο' αύτό τα αλλα πολιτικαί Άντί νά διαικτίρύζουν καί νά δράθουν δτσΐ πού νά άνεζαρϊ ■πκοποιήσουν τα θΛΛ*χ6τα, κουΐμα-κοηοίησαν τα συν&τ κάτα, γκττί £χσι πού βδραοαν τό καθένα φρόντιζε νά κοδεμο "νεύσ&ι όοο μποροΰσε ηεραβοό- τερους έργάτες. Τειλικάλ πέτυιχαν αύτό ακρι¬ βώς πού £πρεπε νά άηοφύγουν στά έ·ανατικά σωμιατεία. Τό κυ ββρνών κομρα δκανε » αύτά δ,τι μπο-ροθσβ γιά νά κηδε)ΐο νβύαε» αύτ6 τα ουνδαικάιτα. . "Ολα τα κόμματα τά>ς άνπ-
    πολίτιε.υση< άντί νά διακηρύ- ξονν την παληική άνεξαρτη- ο(α των σννδωεάτων τρέχον ΜΙΝΟΙΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΙ ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΤΑΘΕΡΟ, ΑΝΕΤΟ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ ΤΛΞΙΔΙ ΣΑΣ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΟΥΝ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ Ε)Γ — Ο)Γ ΜΙ_7«_ ΚΑΙ ΑΡΙΑΛλΗ ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΙΣ ΩΡΑ 6.30 μ.μ. ΚΑΘΗλΛΕΡΙΝΟΣ ΕΝΑΛΑΑΞ ΑΠΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΕΙΡΑΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΑ: ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ: ΠλατεΤα ΚαλλεργΔν 7 Τηλέψωνα: 224.304 — 224.305 ΠΕΙΡΑΙΩΣ: Άκτή Ποοοδώνος 28 Τηλέφωνα: 4117952 — 4117953 Μυφικά ύψπλτκ ιδιότητος ΜΗΝΑΣ ΧΟΥΣΤΟΥΛΑΚΗΣ Παρσττλεύοως εΚατοάντζου» Τηλέφωνον 283.428 ΑΠΟΘΗΚΗ ΗΑΓΚΑΝΑ 380 — 380 — 380 δρακ. τό ιΐέτρο Ή Ηοναοΐκή άποθήοα, Κααμιρίων στήν Προσφβρη γ»α 6να δεκαήμΕρο τα «ιΛϋτβρο ·Ολόνβλλα Χί4ίϊε«νά *^Η»|»ί{ΗΠ «Ος Μηρηάννια μέ την χή τνή των 380 Ομχ. χ6 ρβτρο. Μή χάσετβ την εύβαφία ΑΠΟΘΗΚΗ ΜΛΓΚΛΝΑ 'Α<χ«οντοηούλου 9 Πλατβία 'Αγίας Αΐεΐ»αίρίντ)ς. Μαραθώνιο ποιό θά ρει νά κοδε,μονβύοει πβό πολ- λά. Κι' ένώ τα σωροττεϊα βρί- θΜονταν 30 χρόνια σέ χέρια έ- χθρικά πρός τα έρτνατικά ου»*- φέροντα κι Βπρειπε ριά περίο- δο νά μείνουιν ΰςΊβ άπό έπιρ- ροές γιά νά μποθν στόν ταξι- *ύ τους δραμο, εν,ινε έντβλώς τό άντίΒιετο. 'ΛποτέΛεαμα νά έχουμε συγ- ικρούσεις νιά νά μην πω δαά- απαση στά σνινδικάιτα ένώ οί έργάιχς χραάζοιντταν τώρα, ~ό πολύ άπό αλλη φορά, την ένότητα. Σά συνεπεία δλων αύτδν ίίταΐν νά ΐϊήν μποροΰν νά άριγχινώσουν άγωνες »ια<ι- χούς καί νά άποαπάσουιν δικαι ώματα άπό τούς έριγοδότες τους. δλα τα κόμ- ιματα βοήθησαν μέ την τακτακή τους, στή συνεχίση τής έκμε- τάλευσης των έίρνοτων καί άς φωνάίουν καί άς κόπτονιταΐ ηώς ύοτερασ—ίζουν τάι τα τους. Κι αύτο γκκί ένώ ή ηρώτη ιπροϋηόθεση γ»ά νά προακβοθν τα έργατακά ζηηήματη είναι ή ένότηπχι των έριγατων, δλα τα κάρμ«τα ίδρασαν §τ~ πού νά την ώπονομεύσουν. Πώς είναι δυνατό νά χαοα- «τιρίζει ό ?νας τόν άλλο, μέ θπρεπες κουβέντΐς καί μετά νά ^η>μxρωνοΰιν γιά κοινούς
    άνωνβς; Ή καιτάστασΐι τής έρ
    γατιχής τάζης είναι τεΐτοια
    ηού χρβιάίεται μαζικούς άγβ-
    νε>ς γιά τή λύση των προβλη-
    ιμάτων της·
    Τα ουνδακάΐτα πρέπει νά εί¬
    ναι πραγματιχά έλεύθ&ρα καί
    την εύβύιντ) την 6χει ή κυβέρ
    ντκπ] καί εΐδικά ό ύποι>ργός
    'Αΐττααχόληρης.
    Άντ! νά πολιτεύ»Λν/ταα χά
    ουνδικάτα, χαλά θά κάνουν νά
    λύνουν τα προβλήματα των έρ
    γατών πού δέν είναι καθόλου
    λιίγα χαΓ μικρά.
    Νά άφήσουν στούς έρΐγάτες
    «αί μάνο την τρροντίδα τοΰ
    νοκοκυραΛθ τους κι δποι> πα-
    ραβιάζετται ό συ<νύιΐκαλισν«6ς νά δώσοΊη» λύοεας δηΐμοίφατικές έ>κ»νιενραφή δλων των &«-
    γρανΐμ*ν*»ν· κατά καιρούς σω-
    ιματβίων, έγγραφή των νέων
    στά Ε.Κ. καί τίς 'Ομοαπονδί-
    ες. Νά στανχπήσουν τίς άπολύ
    σεις των έργατικΛν οτείλεχων
    άιπό τίς δουλιεΐές τους. Νά κα
    ταρ^γ^ήσουίν έστίες κλπ. Νά αύ-
    ξήσουν τίς άποΰοχές των έργα
    των «αί τίς συντάξεις. Νά δώ-
    σουν δίκαιη λΛοΐ) στό έ—«>υ-
    ρικό τα,μεΐο οίκΐοδάμων, νά ά-
    γωνιοΐθοϋν γιά τιμαραβμικό με-
    ροκάματο καί ονντάξεις. Καί
    νά δώσουν άπάντιηστν στό ρόν»-
    μο πρόβλΐΜΜ πού άιπαοχολιεί
    τούς έργάΐτες η ολους τούς έρ
    γαζόιΐενους.
    'Πς η6τβ θά άκραβαίνουν
    ηρώτα τα πράγματα· καί ηολύ
    άργάτερα τα (ΐεροκάιματα;
    Ποιοί κερβΰ[ουν την διαφορά
    αυτή πού πολλά χρόνια τώρα
    πληιρώνουν οί εργάτας; Πίδς
    ρυθμ«3εΓται νά πλουιτίζουν λί·
    γοι καί γιατί δέν γίνεται τό
    άντίθετο νά άνεβαίνουν πρώ-
    τα τα υβροκάματα!
    Αύτά καί άλλα πολλά πρέ-
    πει νά «Ανουν ο! Κυβερνήσεας
    κ* βχι νά μπαίνουν μέ τή δύ-
    ναιμιη τη>» έξουοίας πού χρα-
    τθΰν καί νά ρυθμίίουιν τίς τύ-
    οοες των έργατ&ν πάντα ένάν-
    •πο ποός τα συμψέροντά τουις.
    Τα κόμματα, αντί νά τρέ-
    χουν Μαραθώνιο γιά τό ποιό
    θά κα-ελώσει τό αλλο, καλά
    θά κάνουν νά κοντάξουν ποία
    προβλήματα άπασχολοϋν τούς
    ιέργάτες καί νά ιά προωθοθν
    ΰχΐ δημαγωγιχά, άλλά μέ χαλή
    -ρόθεση καί χωρίς νά θέλσυν
    νά κηδεμονεύσουν -άζ όργανώ
    σεις των έργατών.
    ΟΙ έιργάτες είναι ηά σέ 9έ-
    ση νά μή χρειόίονται χανβνός
    πήν κηδεμονία γιά την δααώί-
    κηση των αίτημάιτων τους, Ά¬
    ηό «σοφούς» ηού διάαπασΐ) μό
    νο τούς προχαλο&ν, δέν χραά
    ζονται προοτασίες.
    ΟΙ έργατες ηρέπει νά γνωρί
    ζουν, πώς δποιοι η βν είναι
    αύχοί πού τταρουοιάίονται καί
    κόβονται πάχα γι' αύτούς,
    δέν είναι καθόλου Ικανότεροι
    άηό τούς Ιδιους τούς έργατες
    νά δυεκδωσήοουν τα αχτήματά
    τους. Την ένοτηνό. τους ηρέπει
    νά διαφυλάξουν γ*ατί αύτό
    είναι τό μόνο πού θά βοηθή-
    οει ντά ολα τ αλλα. Πά νά
    τιεαύχουν δμως τό ηρωτσ, την
    ΒΝΟΤΗΤΑ, πρέηει νά άηα-
    λαγοθν ό—6 δλες τίς κομματ>
    βοές κηδειμονίες. Καί νιά νά
    βεΧ-ηωθεΙ ή λεατουρνία των
    οωνχχτείων των Ε. Κ. καί των
    'Οιμοσπονδιών καθώς καί ή Γ.
    Σ.Ε.Ε., θά η.οέπει άμέαως νά
    γίνσυν οί άναγκαϊβς τροποηοί
    ήοεις των καααοτατωοων, νά νί
    νούν νέες έκλογές μέ τίς προ
    υποθέσεως μόνο πού άνοφέι—-
    μβ προτνγούιμεΐνα. ΆλλοΜϊς
    θά βχσυμρ συνέοσεια μιθς 5»
    καλτ,ς κατάστασης ατά σωμα-
    τεΐα, μέ συνέηεκι νά δυσκολεύ
    συν τούς άγθνες των έργα-
    των.
    θ. ΠΑΓΚΑΛΟΣ
    έπιστοιΐΓΐ των Σφοκιαυών Ποπάδων
    ΣΥΝΕΧΕΙΑ άπό την -λί6α 1
    ταιριάίουν, γιατί έλεύθεροι
    γεν~Οήκαμΐε καί έλβύθεροι θά
    Τώρα πού σας £πεσε ή μά-
    ακα άηό τό πρόσωπό σας κατα
    λαβαινχ; ότι δέν μάχεσθε γιά
    τή λιευτεραά των μκκρών λα-
    ών, άλλά γ*ά νά πνίζετιε την
    λΐβτΛ&ριά τους μέσα στά πλαί-
    αια τής νεοαποικιοχρατίας πού
    ύιποκιριτωοά την όνομάζιετε
    «συ.μμαχία» καί εφΐλία».
    Τό αγηλμα ταίς ελευθερίας
    ποδναι μηροστά οτον λιμένα
    ττ>ς Νέας ^Υόρκης δέν έαα>α
    πιά την θέσιν τού έκιεΐ γιατί
    άποτελιεί παρατυιπίαν μ* την
    γκαγΜστεραχιήν δράσιν σας
    <πού Εχετβ έζαηοΑύαεα είς παγ κόσμιον κλίμακα. Τό ένβογΐιτωοόν αας διά μέ σου τής ΣΙΑ καί των άλλων οκοτεανών όρνανώαεων πού θιαθέτβτε είναι τα ναρααανκά, ή δααφθορά, οί πάσης φύσεως άνωμαλΐες, οί πολιτιοίοές βολο Φονίες, ή έζαγοοά προσώηων καί αί ανατροπαί νομίμων χυ· βερνήσεων. Μ* αύτά χά δπλα πολβμά- τε την έλευθΐείρΐον καί την α¬ νεξαρτησίαν των μικρων λα- ων. θ&μα τής ασυνειοήτου πό λΐτακής σας είναι καί ή Κύ- ηρος μας. Σΐεϊς έκ των παρασκηνίων ιςατ€υθύνατ« τίς όρδές τοθ «'Λττίλα» χαί έχί&τε τό θράοος νά λέτε άκόμη 6τι εΐστε «ρί- λοι». Γνωρίζονκ. πολύ καλά δτι εί σ— οί ήβικοί αύχου«γοί τής δολοφονίας τόσων χιλιάδων ά δελφων Κυπρίων. Σεϊς εΐστε καί οί αϊτιοι πού ύαιθφέρουν 2ΟΟ.ΟΟΟ 'Ελλι,νες Κύπριοΐ ξβαηιτωμένοι. Μάθετέ το λοοιόν δτα ό λαός δέν τρώ γει πιά κουίτόχορτο. Μάθετέ το ότι ή τιμή χαί ή λΐευ-τε,ραίά μας δέν έζαγοράζον- ΐται μέ τα δολιλάριά αας. Ή τιμή' καί ή λιευτεραα, Υΐά ι»3ς άξβ[ουν πβίΜσοό—ρο καί άηό την ζωήν μας. ΓΊ' αύτο θά θυοβασω.με πρό&υμα τή ζωή μας σέ περίπτωοτι πού βά ιαν ουνέψουν. Γιά την τχμή καί τή λευ-τεριά δέν ύηάρχει άντί- τιμον χρημάτων. Χωρίς την τ»μή καί την λευ- ΓΓ&ραά δέν υπαρχεα ανθρωπίνη ίή ίς (λ κλτκΗΚοί είμαατοε νά δκΜρωτίσω- με τόν λαόν καί ν' άγωνισθοθ ιμ© μα<£ τού γιά την λευτεριά καί την άννείαρτηοίαν τοθ τό- ιπου τούτου πού λέγΕται ήρωϊ- κή 'ΕΛλαδα. Αέν σας άνειχόμαοτβ πλέον Ϋϊατί εΙστ« οί δολοφόνοι των άδελφων μας. Δέν οδς θέλομε. Τό κλΐμα δέν οβς σηκώνη πιά. 'Λργά ϋ γιρήγορα θά φύγετε, εΐτβ τό θέλβτε είτε δέν το θέλβτε. Νά ιπ&τε στον τόπο σας νά κανιετε κονκμβντο. "Αν συν£χίσετχ την άνθβλ- ληνικήν ττολιτικήν σας δέν θ' άρνήατ, τό ξβσήχνιμα τοθ Λαοΰ. "Αν οΛ>ν£αααε*τε τίς προκλή-
    σεις δέν θ' αρνήοουν νά κά-
    ιμουν την παιρουσία τους οί
    Κρτ}τες βφενταιγίν» πού θά χ~>
    πήσουν ομείλπητα καί άποτε
    λεσμαχαοά τόν Οπουλο λύκο
    ιμέ τή δοοά προβάτου, γιατί
    καί τόν θεόν θά έχουν μαζί
    τους καί τό δώαο. Μάθ*τέ το
    λοκπόν «γαάν_δες> ση ή Κρή
    τη ποτέ, μά ποτέ, δέν θά τί-
    νη τό 52ον άστέρι τής σττμαί-
    ας σας δπως εθχβοβε καί όνει
    ρβύεοθε. θά παραιμετνη μόνο
    ιπόθος καί ονειρό σας, άλλά
    σύβέακηε θά γίνη πραγματικό-
    τητα, γιατί οί Κρενακοΐ βΐνβ»
    αποφασιονένοι νά ζήσουν μέ
    λειντεριά β νά πεθάνουν για
    /τή λευτ*ριά.
    Σφακιά Κρήπκ τή 14.3.7Θ
    ΟΙ Σφακΐανοί *Ιβρβ&;
    (Μιχαήλ Δαμηνοκτκ
    Νικόλαος Ι^ννουλοιαις
    Κων)νος Χοαπιτάκτις
    Νικόλαος Πατιαδόσηφος
    Οαναιγιώττνς Χιωτάκης
    ' Πεώργιος Χιωτάκης
    Και τώρα!..
    Πανουρωπαίκή τηλ8όραση
    ΡΗΙίΙΡδ
    ΤΡΑΝ8- ΕίΕΟΤΒΟΝΙΟ ΜΕΜΟ-ΤυΝΕ
    μέ συνεργασία 7 χωρών
    Ή 8ΐ€βνή<; τίχνθλογική παντοδυνομΐο τής ΡΗΙΙ.ΙΡ3 δινει τώρα τους άουλληητους καρ—υς της1 Είναι ή Δρα' Ή μνημεοίΛης προοπάθεια ΰλίκληρων χρόνων παραδΐνει οτην κρ(ση των κατονολωτών Την ίκπληκτι- κότερη τηλτόροση ττ>ς έποχής μας την πανει«3ω—ική
    τηλεύραοη ΡΗΙϋΡδ ΤΒΑΝ8 -είΕΟΤεΙθΝΚ; ΜΕΜΟ -
    ΤυΝΕ δημιουργΐα τής ηολυχρονης κοΐ δαπανπρής ου-
    νεργαοΐος ίΓΓτά χωρων' Των πι* προτνμίνων της
    Ευρωπης'
    Απστέλίομα.
    "Ο τι περιοοότερο μίΚΡ» σημερα άποΐτπσον ο!' Ελλη¬
    νος καταναλωτίς απ6 την ΕυροΛΐοίκή Τιτχνολογία τωρα
    τώ
    Χώρες που ουνΐργάστηκαν
    ΡΗΙίΙΡβ ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ:
    διοώγιια τής εΐκόνας καΐ μπορεΐτε τΛν ήμερα νώ χοιρε-
    στε τό πρόγραμμα οώ ν6' ναι ναχτα Κι' οκόμη ' Εδωοε
    110 μοϊρες 4»οιγμα στήν όθόνη καί μπορεϊτϊ νώ βλίπΐ-
    τί ανετο κι άπο τώ πλάι'
    ΡΗΙίΙΡβ ΑΓΓΛΙΑΣ: ΒελτΙωοε τα κυ,νλωμα-
    ιο Οχου · εΐκώνος κοι τώ διοχωριοεΙ Ποιι οημαινει Οτι
    ούτΐ 6 ήχος μπορει πιό να ίνοχλήοη την πηίνο οθτε ί)
    «ικον«' των ήχο Πνονκι οί λήψεις ξεωριοτόΙ
    ΡΗΙίΙΡδ ΑΥΣΤΡΙΑΣ: Ββλτΐωοε τ»χπψηο*
    ουνθήκες γεωφυοικών ίμποδΐων καί κςιιίιικών οννβτΐ·
    κών' ΤελειοποΙηοε τό Φπμιβμίν· ΚΝΙίΤ. πού ίννσχώ·
    εί την οδύνατη λήφη (Ή Αυστρία,οτΐως κοΐ ή'Ελλάββ,
    είναι χώρα όρεινή)
    ΡΗΙΚΡ3 ΣΟΥΗΔΙΑΣ: θελτ:»οε τη &.<*<>-
    θυιση των τόνων αυΐίάνοντος ίτσι την ηλοσΐικότητο τη»5
    εικόνος
    ΡΗΙίΙΡβ ΕΛΒΕΤΙΑΣ: β«Ατΐ*σε την ί,χβ.
    κτρονική ώντοχή τ·0 δίκ~ βντικαθιοτώντος τίς λιιχνΙ·
    ες, με εΐβικό ιρανθστορς καί 10 (Όλθκληρομενο ιω·
    κλωματο) Έπιοΐις όπλοικπευβί την ουντήρηοη Όρν
    αμίνα μερη ηού οηοιτοθοον ίπίμβασιιμίοαστόν δ(«τη
    τωρα βγοΐνουν καί αντικαβνατονται μΐ «οινούργια·
    ΡΗΙΙ.ΙΡ5 ΔΑΝΙΑΣ: ΒελτΜκκ τύν ουντον.·
    ομο' Άτακλειοί τόν γΛ όηοιθβηηοτε Αθττο Τυχαίθήηο·
    ουντονισμό μΐ τί)ν δημιουργΐα ·χίιρ«Πί1Ι»Ιου ΟΟφβ'
    λείος-
    ΡΗΙίΙΡδ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ: β^χτι-η τή«
    «οτονβΑωοη ρεύματος ««ΗΛθΤΤθς την στ» μιοοΙ
    Για την νεα, πονευρωπαική τηλοορβοη ΡΜϋ-ΙΡβ. «ώ-
    βε προηγμίνη χωρβ τής Εωρωπης *β*»Ο8 τ·ν κβλθ
    ίεχνολογικό ίουτψ της.
    Άποκτηοτε την.
    ΡΗΙϋΡδ
    24 ■ 110
    17 ■ 320
    12 · 312
    Μ ΜΑΡΚΟΥ
    ΙΕΑΙΑΑ 4
    ΗΡΑΚΛΙΙΟ "Η ΑΛΗΦΙΙΑ,. ΚΡΗΤΗΣ
    Μ ΑΑΗΘ-Μ
    φοβο κου τ: 2
    ΚΡΙΙΕ1Σ & ΣΧΟΛΙΑ
    Τθ ΝΕΡΟ ΚΑΙ Ο ΓΑΜΠΡΟΖ ΜΑΖ
    ΠΑ ΤΟ ΝΐΒΡΟ, δλοι <ρυσικώ βχουν άκούσει. Άλλσ. γιά τόν «έφευΐρέτη» τού, τόν κ. ΚαμαΤερό, λ(γοι θά ξέρουιν ότι τυγχά¬ νει νά είναι γαιμιπρός μας. Γαιμπρός δηλαοή τοϋ Ηρακλείου, ά- φοϋ £χει πάρΜ γιά σύζυ<γό τού, κόρτ» γνωστής ·Ηρακλειώτικης οικογενείας. "Ίσως γι' αυτόν άκαιβώς τόν λόγο καί ή πόλη τοΰ Ήρακλεΐ ου νά ετυοοε... ίδιαίτερης ,μεταχείρπσης, οτό θένα τού Νβροΰ, δεδομένου, δτι, κυκλοφόρπσε ώρχβτή- ,ποσόττ,τα. Πολλοί αναγνώστας μας, νάς έχουν έιτΐανεΐλΐΐμιμένα ρωτήσει γιατί δέν γράψαιμε μέκρι σήνερα «οΰτε λέξη* γιά τό «θαυΐμα- τουιργό "Νειρό». Δικαιολσγημένο τό έρώτημα, δταν μάλιστα ό άριθμός αυτών ηού τό υποβάίλουν αύξάνεταΐ συνεκως Άιπαντοϋαιε λοιπόν: Τί νά γράφων»; Μιά λέξη υονο καί μάλισ» ιιέ κεφαλαΐα 'γράριτατα: ΝΤΡΟΠΗΙ... Μ&Χέηα κυρίες καί κύριοι, νομίζσμε δτι τώ θένα τού ΝεροΟ, ΰπως διαιμορφώθηκε, άνεξάρτ—α 6—5 την Οϋσιαστιχίΐ τού πλευ οά, αποτελεί μιά ΝΤΡΟιΠΗ γιά δλους. 'Οχτάστηλοι κοί Γτηχιαϊοι τίτλοι στίς Άθηναϊκές έφτ|μερ4δΐες· Άντιμαιχόκμιενιες ά,πόψετ,ς δημοσιογραφικήν οη;ιγκρ<—ημάτων. Άν τΐΜρουόιμενες έιπιιστηιμοινΐικές δηλώσεις εΊδωοων. Πανελλήνχα καί δκθνής δΓ^οσιότητα. Μ«γάλα έρωττρατικά καί πολλά άΊλ- λα, πού έχουν όδηιγίιοει τόν κόσμο σέ ?να κοίβρούζιο, τόσο πού νά τα έχη. κυρτολεχτικά χαμένα. Καί σ' «λα αύτά, καμμιά ΥΠΕΥΘΥΝΗ άποψη. Σά νά μην ύ- πάρχουν ύιπεύθυνοι δηιμόαιοι σΛΊδριες. Σά νά μην υπάρχη ύ- πτύθυνη Κυβέρνηρη καί ύατεύθυνο ΎιττουιργεΤο, γιά νά δώστ>
    οίαν άνεύθυνο Λαό, σωχηή, άληθινή ένημέρωση πάνω σ' £να
    θέ<μα πού συνιδέεται τόσο ποΛύ μέ την ύγεία τού·, όσο καί μ* την σοβαρότηιτά τού. Αυτή λοιπήν είναι ή δική ιμας άποτμη, ηού την έπαναλαμβά- νοιμε ύίΐεΰβυνα: ΝΤΡΟΠΗΙ... ΟΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΤΟΥ Κ. ΜΠΑΝΤΟΥΒΑ ΟΣΑ μβοα «πή Βουλή των Έλλήνων κατήγγειλε ό βουλευ- τής τής ΕΔΗΚ κ. Κ· Μ,παντουβάς, σχετικά μέ την παρουσία ττλάϊ σέ θέση ύττουριγοϋ ουνεργάτΐ) τής χούντας καί δσα κυρί- ως (Περιέλαβε σ,τήν έ,ΐτερώτηοή τού νιά" τό μεθοδευιμένο κύκλω- ιμα- «νερνειών καί ■δραατη.ριοτήτων των κύκλιον τοθ σκοταδα- ιηκχθ καί τοΰ ηαιρακρώτους, είναι σοβαιρώτατα. Ή κπερώτηρη — πού δομοβιεύτηικβ ευρύτατα ατόν Τύιπο γι' αύτό καί δέν την καταχωροδμε — περιέχει'σοβααά ,στοι- χεϊα καί νιτ,οκουμέντα, άνάμβσα στο όποΐα ιπεριλαμβανονται καί υί περίφηιΐκε*; δηιΛιώσεις Λαιδά, ίτού δπμοσιβύσαίΐβ οτιΥν έφτιιμερί δα μας. ΓΙερΑαμβανει άκόιμτΐ, συνκε»ριιμέν€ς ΐττρωτΐώοεις καί ύνόματα .Χουντικώΐν ύφηλά Ισ-ταμέντυν προσώπων, ησύ καΐ σήμε μα άκόι*η κιρατοϋν θέσεις — 'κλίΐδιά. Σαχγχιαίραμιε τόν χ. Μπαντουβά γιά την (^πβρώτησή τού τί>ς
    1*3 Μαρτίου καί συνιστοθμε οτήν Κυ6έρνηση νά την ποοτάξη.
    ΤΟ «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΒΗΜΑ»
    ΕΧΟΜΕ ύπογραμμίσει καί αλιλοτε, δτι ή οτίνΧη ιμας μέ τόν
    τίτλο «"Ελευθέρα Βήιμα», άιπχχτελεΐ £νύ δημοσιογροφΐκό μετε-
    ρίζΐ, έξ Ίσον σπουδαϊο δοο1 καί έηικίνδυνο.
    Καί &>ως τό διατηροΰμε γιατί τηΛτεύοιμε στον έλβόθερο &ά
    λογο, πού τόν θεωροΰρε γνώραοιμα Δτνμοκρατίας. ΚΓ άκόμη
    γιατί 2τσι, άπαλλοτίριώνιοιμε δνα κσΐίράπ τοΰ χώρου μας καί
    των άτοιμωοων μας άιπόψεαχν καί τα θετοιμε στήν διαθέση των
    α,λΛων, δοτΜΛ' θέλουν νά έχιρραστο'&ν άτοιμιιχα καί νά νοιώ-
    σουν Οί ϊδιΛ σάν... έιιδό*ες έφ·ΐ>μεοίδας.
    Φυσικά, δέν έηεται '(παρά τ6 δ- τυιπικά εϊμαθτε συνυΐτεύθν
    νοι) 8π συμκρΊυνΐοΰμε άπωοδήιηοτε μέ τίς άηόψεας τΐϋν συντα-
    ι«ών τοΰ «Έλευθειρου Βήμαηος», άφοΌ — ιπέραν τίϊχν αλλωτν
    — δβχώμαστε νά καταχωροΰιιε καί ώηιιοτολές πού στρέφονται
    προσωιηκά ένβνκίον μαςΙ **
    Μέ τα ποραιπάΓνω δεδομένα, αά άηοία 6χαι«ε έτιανειλημμένα
    ίΛταναλόβ^ΐ, στ(μ€ΐώνοιιιε δτι τα δσσ βγραφε πρόοφατα ό κ.
    ΑναρίΛς Αρχοντάκης γιά τόν κ. Μαν6λη Λαγ$αδΐ], έκφρά^
    ζονν πρϋσαίπΐκές τού όιπόφεις, τίς άποϊες, έζ α^λλου θέσαιμε
    οηιμόσια ύπ' ΰψιν, πρίν τή δημοσιευθή τους, σώ δεύτερο καί
    άφοΟ εϊχαιμΐε πά·ρει την Αδεία τοϋ πρώτσυ νά χρηοϊμοίτοιήρω-
    με μιά οκετικΛ μαιγντντοταινία.
    Γιά νά άιποδειί,ωμιε δέ καί δ'μτπρ'αχίτα τα παρσηάνω, τονίζομε
    δτι ή στήλη είναι τό Ιδιο καΐ πειρισοότεΐρο, οτή διαθέση τοθ
    κ. Λογιάδηι, γιά νά άηανπήση δ,τι νομίζη, καθώς καί νά ανα¬
    πτύξη διάφοριες άλλιες άηόιΐΓεις.
    Μέ την εύκαιρία οηιμειώνονε, δτι τα ϊδαα ίοχύουν καί γιά
    την πβρίιπον παρ6μοια ηειρίτϊτωοτι τοθ περιοδικοθ «Κρήττι» καί
    εΐδΐικώτερα τοΰ δυευιθυντή συντάξεως τού, ό.γαπηιοϋ συναδέλ-
    φου κ. Χαρ. Παιπαδάικη.
    ιΚατά τα αΛλα, τούς άιγαησΰιμε καί τούς χαιοετοθμε φΐλικά,
    ΐταρά τα «μηνύ·ματα» πού μάς στέλνουν.
    ΟΙ ΚΛΟΟΥΝ
    ΧΤΙΖ 7 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΪΤΑ ΧΑΝΙΑ
    «Η ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΩ-Ι»
    ΕΚΔΙΚΑΖΕΤΑΙ 2.ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟΝ
    Κατηγορούμενος ό Διευθυντής μας γιά «περιύβριση Άρχής»
    <Ή δίκη των Χωροφυλά- κων», δηως £μ/εννε γνΐιχηή ή- ηά την ττρωτόδικ.11 διεζαγωΎή ιτης, θά ώκ&καοτη στά Χανιά, έξ άναΰολής, την 7τ> Απριλί¬
    ου, ένώ—όν τοϋ Τρ»μελοΰς
    '13φετείου Κρήτης.
    ΠρόχΈΐται γιά την αΰπεΐναγ
    γελττη εναντίον ,τοΰ δΐευθυιν-
    τί) μας δίωξη, γιά «ιπεριΰβΐρα-
    ση ά.οχ/κ», πού εΐχιε αΐροκλη-
    θεϊ έξ άςκ>ριήίς τοΰ δπροσιεύ-
    ματός μιας, γιά τό έηειαόδισ
    αέ βάρος τος χήρας Κάμτιαοας
    Γ«ούιμα, κατά τή διύρκεια εκ¬
    τελέσεως δακα<7τιΐκί)ς άηοφάσε- ιος τής Μαρίκας Καψίί. "Οπως είναι γνωστύ, ή χήρα Γκούμα εΐχε ΧΛκαποιηθεϊ δπως ύυοστΓνριζε ή ϊδιία καί οί αύτό- σιτες ιμάίκτυιρες, άη6 τούς χτυρο φύΐλακες τοϋ Σταθμοϋ Ρο¬ γδιάς, οί οΐτοκη είχαν συνο- δεύοει τόν δϊΚαστιχό Νλτντήρα κ. Χουστουλάκτι καί άη6 την αΐτία αύτη ή έφπμβρίδα' μας Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΣ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΤΟ ΑΠΟΚΑΑΥΠΤΙΚΩΤΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ: «ΤΑ ΠΡΟΤΟΚΟΛΛΑ ΤΟΝ ΣΟΦΟΝ ΤΗΣ ΣΙΟΝ» Τό παρόν βιβλίον τό άποίον προοκάλεοε μέγαΐν 4πό τής έιμ- ςκινίσεώς τού θόρυβον όπουΰήποτε έκυβτΑοΐφόιρηοεν, εϊτε έν ιπρωτοτύηω εϊτε έν ,μεταφράσει, είναι καί έδ© είς ττνας γνω¬ στόν ίι έχ γαλλικής εκδόσεως ή έικ τί&ν πρό τίνων έτων δηιμο- σιευθεκχ&ν έν ικταφράσει περαικοΐΐωιν είς ήρερησίαν έφηιμερί- δα ττ«ν Αθηνών. Άληθές είναι, δπ τα έν τή ΕΙσαινωγτ> (:κτ«θ6μενα υπό τοθ
    κ. ΒιΟΟΕΙΛ Ι-ΑΜιΒΕΙ_ΙΝ (τό κΰρος τής γνώμης καί των »ρί-
    οεων τοΰ οποίον* είναι άναμφκιβήιττντον) ώς καί τα έν τώ κυ¬
    ρίοις σώματι τοΰ βιβλίου διαλαμβανόιμενα προκαλοΰσι -ορομα-
    κτικήν δντοκ; ένΐύιπωσι,ν. Διότι έκ τούτων ηροκύσιτει, ότι ό
    Σιωνκτπκός αγών £χει ώς κυρίαν πρόθεσνν την άιπό πάσης άστό
    ψιεως κατάρρευσϊν των συνθτ>κιών ύπάρξεοις τί>ν λαών των
    Χριστιανικών ιδία 'Εθνων, έαιί τώ σκοπώ έπι&ολης χαί έαπκρβ-
    τήοεΐικ; έιπί τής Γί>ς τί(ς «Παντοκραιτορίας τοϋ Ίσραήλ».
    "Ετισι άρχίζει ό πρόΑογος
    τού βιβλίου «ΠΡηΤΟΚΟΛΛΑ
    ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΤΗΣ ΣΙΩΝ»,
    πού έκδόθτνκε καί στήν Έλλάτ
    δα τό 1962, άλλά πού λίγοι
    "Ελλιινες τό £χουν διαβάσει,
    γιατί άηλοΰστατα οί ουνεργά-
    ΊΐΡΏ'ίΌΚΟΛΛΑ,,.
    Τ',ίΝ >ΟΦίίΝ ΤΙ 15. ΣΙΩΝ
    πά ρβιικμι εα την
    μγτα ριιαγοτηϊ
    Ι Α Μ Ι) Ι Ι Ι Ν
    ΣΥΜΕΧΕΙΑ άπό την σελ ίδα 1
    γιά διαοκέδαοΐ).
    Ό αλλος ιρόλος πού μποροϋ
    σες νά παΐζης στό Τσίρκο, ί-
    ταν ό ρόλος τοϋ Ζώου. Είναι
    ό ρόλος πού έχτελεϊς δ,τα οοϋ
    λένε μέ ^ιά ζωώδη υποταγή
    καί άμοιβή μιά... βουΐρδουλιά
    στά πισινά 4 ]ϋά... καοοιμέλλα
    οαδ στάμα, άινάίλο-γα μέ την άν
    τοχή καί τό χαραχτ%>α σου.
    ΣοίΧα στά πκ»νά σου ιτόδια
    δν Γίοουνβ τετιράποδο, τόκα μέ
    τό καλό οου πόδι άν ίίσουνα
    (ΐαυγκός. τοΓϋπεΓ σΐόν άέοα
    καί χηό στό κοντάρι οάν τίί·
    ].αιμτΰδες ίί νά χυ·μάς ιιέσ'
    ' όιπ' τολ κΰικλο τής "χοτιάς σάν
    τό λιοντάρι πού φοβάται τό
    κρΐιμτώτσΐ. Αύτός ίταν ό ρό-
    λος πού πηίξαίΐε οί πεΐρασσάτε-
    ροι. Άλλά κι' αύτός ό οόλος
    δέν ΐΊτύν γιά διαοκέδαση.
    ΛΛΛ
    Ό ΐρίτος ρόλος ήτανε τού
    Κλόουν.
    Οί Κλιόουν είναι κάτι κακο
    σακικιασΐΑένα άνθοωοτάκια, πού
    Ιι'εταιμφιεΟΓμένα διασκειδάί,ουν
    (τούς ύιπόλθίΐπους. Β'άφουν τώ
    μάτια «αί τ' αίιτιά τους καί φο
    ροΰν άστεϊες μΰιτες »αί περοΰ
    κες δκραρούιμενες. Τσουβαλια
    σμένοι αέσ' <ηί| <ρόομα καί στό κέφι τους, είναι πολύ 6αα- σκεδαστικοί καί οί μόνοι κεη- διαμένοι άιπό τό Τσίρικο. Οί Άκροβάτες πολλές ωορές γκρεμίζονται καί σκοτώνονται. Τα ζί&α τρωνε βουριδουλιές στά πϋοινά γιά νά μην άγριέ- φουν. ΟΙ Ελιόουν δμως κάνουν δηθεν 8λο γκάφες καί διασκε δάζουν.-. διασκεδώζουν.... δλο διασκεδάζουν. Κοντοστούπη- δες, χασοβράκτιδβς, φουσκοχοί ληΰες, μαδισμένοΐ, «λατοομΰ- -τες καί... σακάτ %χ:ς, ηανε κι £ρ(χονται στήν πίατα τοθ Τοίρ κου καιμώνονται γιά βλάκες καί άνίδεοι, πάντως μετά άπό κάθβ μιά παράτηαχη εϊσπρτάπ- τουν παχουλό τό μεροκάμα.το. — Τί οοΰρθε πάλι διάβολε κι δρχιοες τρυχαναλιυρπ σΐούς ιρόλους; "*' — "Ε. ικ)ΰοβε, ϋτοι νά... |λ)Γ>;)θε. Τώτα ησύ ίφυ^ε .ή
    έκρταετία καί τό Τσίρκ·> άστά-
    Χησε, 6ί.ττω θ'τό.δτιόυο πού
    τ«Γ)γαίινω κάπΜους άτι' αύτούς
    τούς... Κλόουν. Πε/τάξανε τή
    ιμεταιμκρίεοη καί τή μάοκα. Λέ
    νέ πώς τοτε βκαναν άστεΐα γιά
    δΐασκέδαση κι άχι γιά τίηοτ'
    Λλλο, άλλ' άίΐλίδς γι-4 νά ικ-
    ρώσουνε την άγριάδα καί νά
    κάνουν ~6 ύποφειβτό τό Τοίρ
    κο. Κάρποσοι ,μάλκηα άπ' αυ¬
    τού ς μοϋ ά<ρΐ)γοΰνται καί ήοω- ϊονούς γιά Άντίστοσπ. "Αχ τή δολια. Καλλίτερα νά τής λεί- ατανε τέιτοιοι Ιίρωες, γιατί τή ιμετατρέψανε καί ιιβίνιτ κακο- οακκιασμένο Κλόουν... Έ... ναί, τό λέα» καί τό ναλέω μέ πεϊαιΐα. (Μ Κλόουν είναι ο! μόνοι κειρδιαμένοι άιπό τό Τσίρκο. Φάγανε ρέ... χρυ- σδ κουιτόλια, στομιαχιάσανε καί τώρα κάνουν έενμε,τό... ή- ρωΐσμούς, πού δέν μπορεΐ νά τούς ιΠαοτρέιΐΓη κοιμριά κά- θϋρση. ΝΙιΚΟΣ ΤΖΕΡΜΙΑΛΙΑΝΟΣ Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΝΕΤΑΞΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ό—ό την σελίδα 1 Δικαοτηρίων είναι δηιμόσιες καί έπειδή δττως εΐπε καί ό χ. Πρόεδρος σέ κάκτοια στιινΐμή «άικούει καί κόσίμος», νσμίζοιμε δτι ό άζιότιμος Κ. συνήγορος πιρέτΐει νά είναι Λλλοτίε περισ- σότερχϊ προσεχ'ταΐκος καί λιγώτε ρο είοωνιχός, δταν άναφέρε- ται οτον 6εγχο τού δηαιοσιο- γράφου, δταν μάλιοτα χρηοα- ιμοποιεί καί έτιώνυιμα, δσιωΓ £- καν« μέ τό τοΰ διευθυντΐτι ιιας καί την ΐ'Αλλα.γτν», κατά την άγόρευσή τού. "Οσον ά<ΐκ>ρά γιά τπν προ¬
    σπαθεία νά δημιουογηθοΰν προ
    κσταρτικά έντυηώσεις γιά τή^
    έπόιΐενη δίκΐ> — πού δέν βγι-
    νβ — μ' αυτό ήταν ένα άτό-
    ηΐγμα, πού δίίχνει άδυναμία,
    ή άποία ΰλλωστβ έιοδηλώθτιικε
    άπό τον άξιόπμο κ. ύπειρασιπι
    στή τοΰ κ. Μεταίβ, δταν είπε,
    άιπευιθυνάμενος στό διευθυντίί
    <μας: «τό ξέρομε 5η 6εν εΐστε ιμάρηυρας άλλά πολϊτιείβς ένά γιαν». Λάθος κύρκ Τσαντη(ρ*άκη. Εϊμαιτηε μάο-λοες τής ά,ληβεΓ- ας καί είδιχώτερα οτή δίκη γιά ιά άοχαϊα τοΰ ηελέκη οχις ούοιοχκτικοί μηνυτές. Κατά τό Λλλα ραντεβσϋ οτίς 13 Μαίου, Λπου ή άδέκαοτη Δικαιοσύνη θά κοίνπ τον ιηελά—ι οας καί ιύ άκροατήΐριο έοδς, δπως έγϊ νέ καί πρσχθές. Τό έζώφυ\ο τοϋ άποκαλυΐττι κου βϊβλίου, πού δκιθέτει ή έ φημερίδα μας στό Ήροκλδιο. τες τού Δκθνοϋς Σιωνισμοΰ, Μαοίάνοί, Ροταριανοί κλατ., δέν τό Λφτκκιν νά κυκλοφορή ση κανονκκα μέχρι σήμερα. Τό 6ιβΛίο αύτό έκει «ίερή υποχρεωθή» κάθβ δργβνο των Σκοτεΐίνων Δυτνάίκων, νά τό άϊΐοσύ·ρη άπ6 την κυκλοφαρΐα δπου τό βλέηει καί μέ οποίον δήποτε τροπο. είχε άσκήσει αύοτΐιρή κριτική εναντίον των συΎκεκιρϊμένων προσώπων καί είδοκώς τοΰ ηροϊσταμιένου τοΰ άηοσηάσμα- τος. Τό Τρκμελές ΠλΓτνμβλειοδι- Μείο εΐΐροκλεΐου είχε κ,ρίνει ότι τό δηιικχτίευιια έστρέφ«το ένβινττίον ττίς Άρκής τίίς Χω- ροφυΛακίίς καί είχε έπιβάλλβι οτόν διευθυντιή ιμας τρυλάκχπ) 11 μτ(ν6)ΐν καί 3 μη.νών στέρτ>-
    ση της ατελείας τού δτϊμοοιο-
    νραφικοΰ χαρποϋ.
    Περκτό νά τονιοτΓΐ, δπ καί
    στό δευτεροβάβιμιο δακαοτήριο
    θά ύανοστη'ρίζωιμιε τή(ν άροακή
    «αί άμετακίνηττη θέση μας δή
    στόχος μας δέν ίταν ή Χωρ»·
    ψυλακή σάν Αρκή, ποό τιμοΰ
    με καί σεβο,μαστε, δΊπτος καί
    κάθε Άΐρκή, άλλά τό συγκε-
    κριμένο ηρόσα>πο, ό «αίσχρος
    προίοΐάμενος» ηού ίοωοβ την
    έινταλή ·νά κακοηοΐηθη ή άατ-ρο
    στάτευττη χήρα Γκούιμα.
    Μέ την εύκαιρία αυτή θυυί
    ζσμε δτι ή πέτρα τοθ σκανθά-
    λοτ> ττϊς ΰιποθέσεΐικ:, δηλ. ή
    άπαλιλοτρίιοοη τής Καφτ» σέ
    βάρος των μικιροϊδιοκ.τη,τών
    Άγίας Πελαγίας, μεταξό των
    οποίων κοί ή χήρα Κομηοοα
    Γκούιμα, βρθηκε μέ κοινή άπό
    φαση των ύατου'ργων ΟΜκονο-
    υωοίϋιν καί Προεβρίας.
    ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΓΓΟΝΟ ΣΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ
    Τό βαιβλίο αύτο πειραέχει τα
    τρομαχτΐικά σχέδια τού Σιωνι-
    σμοϋ, οτήν προσπαθεία τού νά>
    έαυκρατήρη' στον κόσμο, μέ
    τή δϊκή τού Ύιπ&ρκυβέρνηοτι.
    ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ, γιά τα
    όποϊα άπ6 τα πρώτα
    λα ,παρουσίασε ή
    αύττή στό κοινό, είναι τα «μυ
    ϋταχά σχέιδια» των Σκοτεινών
    Δυνάρεων γιά την έγκληματι
    κή τους έ<πίδίωξη σέ όλοκληρη την άνθρωπότητα. Τό άατοκαυΐπϋχό ηεριεχόμε νο τοϋ βιβλίου αύτοΰ εΐχε οβίθΐϊό — πάρη τοΰς κυνι&υνους — νά τό δηυοσιευοη. ή έφη·με ρίδα ιμας. Δέν τό κάνει δμως, λόγω ελλείψεως χώρου. Έιπει>δή δμως, θέλει νά βοπ
    θήση τό άνΓγμέρωτο Κοινό, νά
    ιμάθη γιά τόν Διεθνίή Σιωνι-
    σμό καί τίς Σκοτεινές Δυνάι-
    ιμ&ις φρόναοε νά προμηθευθή"
    ΐμβρΐκά άντίτυπα τσϋ αηοκαλυ-
    ιπτυκοΰ αΰτοΰ βιβλίου καί νά
    τα κυκλοφαοήστι στό Ήρά-
    κλε.ο.
    "Οοοι ένδιαφέρονται νά ά-
    ηττκτήσουν «ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛ¬
    ΛΑ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΤΗΣ ΣΙ-
    ίΙΝ» μσΐοροϋν νά τα ηρομΐ)θευ
    -τοθν 6ηό τα ΤΥκνρεκι μας, άν
    ιτί 50 δρκ., καθένα άπό τα έν
    τεΛως καινού,ριγια άντίτυϊτο.
    τής έικοόσεως 19β2.
    ϊδΐίία
    ΜΠΟϊΓαΑΙΑΙΜΪΝΕΙ ΑΡΧΛΙΟΤΗΤΕΣ
    τοΰ'*'Εθνάρχη κ 'ίνίΐκΤιτιικ. 1!( νιςύΧος, κατταβειτΰι —
    σέ παλιότερη έποχή — δπακ; καί χθές, λίγα λουλούδκι στόν
    τάψσ τοΰ παπποΰ τού Έλευθειρίου Βενιζέλουι. Στίς χθεσινές
    έκδηλώσεις στά Χανιά, ήταν τό πρωταγωναστικό πρόσωΊΠθ'. Ά-
    νάμερα στσύς δυό νεκρούς Βεναζέλους, £νας ζωντανός, πού
    ιμπορεΐ βεβαία νά μην εχει δείζει άκόμη την έκταση των πολι-
    χικων τού Ικανοτήτων, άλλά όπωσδήποτε είναι δνας Βενιζέλος.
    Στό δεύτε'ρο πλάνο των έκδηλώσεων γιά τή μνήμη των 40 χρό
    νων τοΰ 'Είθναριχη, Κγινε καί μιά κοινωνική έκοήλωση μέ σο-
    βαρές πολιτικές ίχροεκτάσεις. Ή συντεκ,νιά Νικήτα — Μαύρου,
    σταθερΌπσίησε τίς σχέσεις καί διάφευσε πολλές άντίθε-
    τες φίίμες.
    Η ΑΛΗΟΕΙΑ
    ΧΩΡΙΣ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ !
    «Ή Άλήθ&ια κάνει τούς
    δίαβόλους νά κοκκανίιζουιν».
    "Ετσι λέ€ΐ ό Σαί^πτιρ. Συιμπλη
    ρόνου'ΐιε: Κοί τούς άνθρώπους
    νά μαίνονται...
    Σέ τίνος
    V
    αύίταά δέν βράντηξβ
    τό σάλιπϊσμα τοΰ Γαλιλϋίου:
    «Καί δμως, κινί(ται». Εΐπε
    μίαν Άλίήθεαα ό ανθρακπος.
    Μά ήτταινβ ή Άλ'ήθεια τούιπ>
    στή παΛδϊκή τηις ήλΐκία. Κι
    <5λ€ς οί μειγάλες Άλήθειβς στά ηηώται τους βήμαίΐα1, θεω- ροΰντθΛ βλαστήμιες. (Μπ. Σ<&) Τί μποροϋσε, άραι γιε, νά κουινηθιεϊ μέσα στίς πυκνές σκο •ταιδιστωοές άΜ-λήψεις τοΰ με- ααίωναι, νΟχ» μόν© τοΰ ίοτορι κου. Κάθε μεσαίωνΐα πού μπλέ κείται ατά πόδω ττς. άνθρωηό- τητος. "Βπρβΐπε λοιπόν ό Γαλιλαϊ- ος νά ύποστ€ί τό μορτύΐΜΐο ττίς Ίβρής 'Εξέτασης, τίίς <ρυλό>
    χιοης, τής τιύφλωσης. Στό πρό
    σωπό τού κα^ικάοτηκε ή Ά
    λήθεαα. Δέν καίΐοιδικιάιστηκε δ-
    ιμως σέ ιμιό. άπό τίς συιν)σμένες
    κατηδίΗες. Καηαΐδικάστηκε νά
    ΐτεριιμένει. "Αλλωσΐε, κατά
    τόν Ζερόλντ, είναι ουνηθισμέ-
    νη σ' αύτό.
    "Ετσι, λοωτόν, συμβοίνβι
    πάντα. Γιώ νά δοϋιμε τή μίαν
    Άλήθεασ, τΐΓίν άπόλυττι, πρέ-
    ιπειι νά ΓΚ.ρύσωμε μεθοδιικά κά¬
    θε σκετικίι, γιοτί κάβε σχεια-
    κή είναι £να βηιμαιτακι γιά τό
    φανέρωμ» τής άηόλυ—ς.
    Αύτά λοππόν. Σέ κάθε έτνο-
    χή, ή Άλήθεκι ηαλβύβι μέ τίς
    κούχριες άν—λήΐ«ε4ς, ρέ τούς
    ηαιραΐπλαν—πχούς καθρεφτες
    πσύ τίίς φορμάρουν, μέ την ά
    νακρίβιεισ, μέ τό φέΊμαι.
    "Ολα το6ται τώ σέρβιραν μέ
    έιπ,μελει» στούς άνθρώ¬
    πους.
    ΣνλΛσγιένοι λοιπόν, πόσο
    σηοράτη είναι ή φράση τοθ
    Λόγκον Σμίθ:
    "Αιν θές νά σέ ποΰν νούτη,
    πές βλη την Άλήθεια.
    ιΠάντπΰς ή Άλήθεια παραμέ-
    ν«ϊ.. . Άλήθεαα.
    ΕΠΑΡΧΙΑΚΙΣ
    ΒΙΒΑΙΟΟΗΚΕΙ
    Στήν αύριανή συνεισρίαοή
    (τσυ τό Δηιμοτικό Σιχμβούλαο
    τοθ Ήρακΐλεΐου θά συζοτήριει
    τό θέμα τής δωροάν ηαρακώρη
    οτ(ς των άντ»τώ—όν ηού πλβο-
    νάζουν στή Βικελαία Βιβλιοθή
    κη, σέ διιάφορες
    -τοϋ Νομοϋ.
    Είναι ηνό Ναταφάνερο τό
    Λαμηλό πνβυμοηχό έπίπεβο
    τοΰ άγοοτικοΰ κόομου τσθ Νο
    μοϋ μας καί σέ γενικευθή όλω
    χληρης ταίς 'Ελλάδαις. ΟΙ βι-
    βλαοθηκιες καί τώ πν©υιμαΛω—
    καί πολϊτιστωοά κέντραι βΐναι
    γιά την έπαρχία είδος πολυτε¬
    λείας. ΒιβλιοθιήΜες ύίτάροβουιν
    μονάκα στίς κσμωπόλεις (σχι
    σ' δλες) κ»1 αύτές σέ κακή κα
    τάσταση.
    "Ας μή ωανεϊ ΐκφύζιενα σέ
    κανένα 8μα· δεί σέ έιπαροοιακές
    «Βΐβλισθήικιεις» μονάχα οελ.τία
    Τστηικΐής Αύτσδιοίκησης καί
    «ώιραιστΰυιργήιραΓΐα» των προΊΐαα-
    ■πων τής έφτάχρονπς τυ'ραν-
    νίας.
    Δέν ύπάρχίει χειρόπερο Λρά-
    μα άπό την Άιμάθειαι. Άκόμη,
    δέν ύπάροοει χειρότερο πρθμα
    άπό τό νά θέλει καί νά μή ιΐπο
    ρεϊ κανείς νά πλατύνει τούς
    ΐτν«ιυιμιτκικούς τού όρίζονϊες.
    Κι' αύτά συιμβαίνουν στήν 0-
    πααθρο. Ποράλληλα μέ τή *α-
    ,μηλή στά%ιη τοΰ πνευιμα'ηκοΰ
    (έΐτίπεδου τοΰ Λαοϋ, δέν ύαΐάο
    χούν οί οπροϋποθέσεις για, έ1-
    στω καί ελαχίστη βελτιώση
    τής χαιτάαταα~ς. ;
    'Πιητεύσμε πώς μιά τέτοαα
    ενεργεια δέ θά έβλαφνε χαθό
    λου τή Δημστική μας Βιθλιο-
    θήκη καί θά ώφε.λοϋσε σημην-
    τΒοά τούς κατοίχους των άγρο-
    τακών πε-ριοχθν.
    Άκόμη, περαμέναμιε άιπ6 τάν
    κ. Δήμ»2«ο καί τό σεβα«—ό Δή
    μο-κό Συιμβούλαο νά πόρονν
    τή σωστή οπόφαση, γιατί τό
    ιπρώτο βηιμα γιά τή Δηικηφα)-
    τία είναα ή σωστή 'Εκ—αίδευρη
    χαί ή πλτκειό Μαθηση.
    ΝΙΚΟΣ ΨΙΛΑΚΗΣ
    15)3)76
    ΟΙ ΠΩΛΗΤΕΧ
    ΠΕΤΡΕΑΑΙΟΕΙΔΩΝ
    ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΝ
    ΤΗ ΝΟΘΕΙΑ
    Ό Σύνδεσμοί. ΠωΛηττών
    Πε.τρελαιοειδών Ηρακλεί¬
    ου μέ άηόφαστι τοϋ Διοικητι
    κου τού Συλιβού λίου, κατα
    δικάζει τή νοθιεία βενζίνης,
    ίτού άιποκαλύψαμε πιρωτοι,
    οτήν περιοχή Ηρακλείου.
    Ή σχετική άνακ,υίνωοη
    6χει ώς εξής:
    Πρός την
    Διεύθυνσιν 'Εφη,-με'ρίδος
    «II
    ΑΛΗΘΕΙΑ»
    Ένταϋθα
    Κύριε Διευθυντά,
    Είς άίΐάνπισιν δημοτηεύμα-
    ιτός σας, είς την έΎκριιτον έφη
    ιμερίδα σας τής 15.3.78, οχε-
    -οκως μέ την νοθείαν βενζί-
    νης είς Ηράκλειον, παρακα-
    λοϋιμ'εν νά σΐΐρειώοτιτΕ τα άκό
    λουθα: ^
    Ό Σύλλογος Πωλητων Πε
    τρελαιοειδών 'Ηρακλιείου·, κα-
    ταδΐκάζει μέ άπέχθεια κάθε νο
    θείαν καυσίμων καί ζητεί την
    ηαραδειιγρατιική τιιμωρία παν>-
    αός ύπευθύνου.
    Έν "Ηρακλείω τή 20.3.1976
    Έκ τοϋ Διοικητικόν Συΐμβου-
    λίοι> τοΰ Συλλόγου Πωλιγτων
    Πβχρελαιοειδων Ηρακλείου.
    ΔΙΑΛΕΞΗ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ
    κ. ΜΙΧΑΛΗ ΓΑΛΕΝΙΑΝΟΥ
    Τό έιρχάιμενο Σάββατο τό
    βράδυ θά μιλήση στό «ιΝτορέ»,
    ό Βουλευ'τής τής «Νέας Δτιμο
    κροτίας» κ. Μιχ. Γαλενιανός,
    ιμέ θέιια την είσδοχή μας οτήν
    Κοινή Άγορά.
    Την διάλεξη όργανώνει ή
    Τοπική Έπατροπή της «Νέας
    Δημοκρατίας»
    Μοϋ κάνεα έντύίτωση τό πό
    σο ευχολα βρίσκει ο φίλος
    ιμου ό Φανούιρΐκ θέραττα γιά
    τούτη τή στήλη. "Ωρες ώρες
    σχέτρτομαι πώς θαταν καλύτε-
    ρο για} δλους τούς χρονογρά-
    φους νά ηερνοΰν κάθε μερά
    ■μιά ώρα τοέλλας, δσο δηλαδή
    νά συλλάβουιν τό θ&μα, καί
    (μετά ίίλλες εϊκοοτ τρείς ένκτχι-
    (μένης τρ6λ'λας γιά νά τ6 γρά-
    φσυν.
    Έκεί πού έοηαγα τό κεφα-
    λι μου νά βρω θέα>α· νά γρά¬
    φη! καί ηάνω πού εΐχα άπελιπι
    ίρθεϊ τελείως, μπήκβ χαμογελα
    θτος καί κρααοντας στό χέρι
    τού δνα βρενΛΐένο σεντόνι ό
    Φανούρης· Τϊνάκτηκα άπό την
    χαρέκλα μου ετοιιμος νά πηδή
    θω άηό τό μπαλκόνι, άλλά ξα
    •νοκάθησα σάν πάλι δέν διέκρι
    να καμαά γυαλάδα στά μώηα
    ■ηυ.
    "Αρχισε ό Φανούρης νά ά-
    Λλώνει τό σεντόνι στόν κανα-
    ηέ τοϋ γραφείου ιμου μέ τέ
    τοια πιοοσοχή, λές καί αηλωνε
    σέ "Αγια Τραπέζα τό "ΑιγΐΓ
    Πανί. ΕΙχα άπόμείνει άποσβο-
    Λωμένος μή μιπορωντας νά ον
    εΊδητοποιήσω τίΐτοτα. Τέλειω
    <χ τό &πλο*μα ό Φανούιρης, κοί τθξε τό άπλωιμένο σε,ντόνι γιά άρκρτή ώρα ώμίλητος καί στο- χασ,πκός, τό ωύσησε οέ μαιάν βκρη γιά νά διώζη τή σκόνη καί γύρισε πρός τό μέρος μου οοβαΐρός, βαρύς καί αΐέ ίνα έντυακιχηακό Οφος μττίζνεσμαν. — Τί έγινε ρέ Φανσύρη,; κατόρθωσα νά ψελίοια. ' — Πόσο τό κάνεις, ρώτησε ό'Φσνού.οης ιρυΐχρά. — Ποιό ρέ Φανού οη, ρώτη σα καί γώ μαλακ'ά. Πού υχι- Η'ΜΑΟΗΤΡΙΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΟΥ Α ΑΛΛΑ ΤΟΥ Γ Σύυωωνα μέ πληρσφοιρίες πού μάς έδωσε ό κ. Γυμινασι- άρχης τοΰ Α' θηλέων Ήρα· κλείου, ή μαθτντρισ, γιά την ιπεριιπέτεια τής άποίας γράνρα- με στό ποοηινούιμενο φΰλλο ιμας, δέν έ/.αν τοΰ δικοϋ τού Γυιμιναοίου·, άλλά τοΰ Γ' θη¬ λέων. Ή οώγχιοη προκλήθηκε άιπό τα γεγονός τής συστεγάσεως των δυό Γυρνασίων, δεδομέ- νου δτι τό ϊδιο χτίραο (στή Λε ωφόρο Δηιμσκοατίας) τίς μιοές «&ρες είναι Α' χαί τίς αλλες μασές Γ'. Έν πάση πεοαπτώσει, διορ θώνομε, ώς π.οός τό σπμεϊο αύτό καί λυσΐσύμαστε γιά τή σώγχιιση τοΰ... φηφίου. *—- Τή χλαίμύΰα ντέ... 'Τόν κοίταζα ποοσεκτπκά καί έΎριωσα ?να ουναίσθτ>μα συ-
    μιπόνιας ινα μέ πνίγει. Εύτυ-
    χως πού ή ωωνή τοΰ φίλου
    <]κη> δέν άτρησε τό πνίζιυο νά
    όλοικληρωθεϊ.
    — Τί £παθες καί έμεινες
    σάν χάνας; σέ ρώτησα πόσο1
    χρόνων κάνεις τή χλαιμύδα καί
    πόοα θά πιάσσυιμε άν την που
    λήσουιμε, ζαναρώττισε ό Φανού
    ρικ αΰκ—τνρά.
    — Γιά στάοου ρέ Φανούρπ,
    άρχισα νά λέω φορώντας τό
    καλυτέρα μου χαμόγελο. Γιά
    ποία χλαιμύδα μιλδς, Έγώ 2-
    να σενττάνι βλέπω. "Αν θές
    την ήλικία τού δέν την ύπολο
    γίζω παθαπάνω 'άπό έ*να χοό-
    νο. "Οσο γιά τα λεκρτα, δταν
    άγοράσθηκε θά εΙχ« κΛνα τρα
    κοσάρι. Τώρα πού δέν άνέβη
    κε καθάλου ά τιμάριθΐμος, δ-
    πως λέεΐ ό Παπαλητγούρας,
    θά κάνει τό ϊδιο.
    "Οση ώρα τοΰ μιλοϋοα ό
    Φανού ρης μέ κοίταζε μέ τό Ο¬
    φος πού συνήθως κοιτ&με αύ¬
    τούς πσύ ,μδς λένε πώς τό Κ.
    Κ. Έξ δέν κατευθύνεται άπ6
    τή Μόσχα.
    Βάλθηκε νά μοϋ έξπγεί για
    τί δέν είναι σεντόνι άλλά χλα
    μύδα.
    — "Ακουσε καλά καί πρόοε
    ζέ με, είΐτε προστακ—κά.
    — "Οτι ύηάρχει στό Μου-
    σεϊο τί είναι,
    — 'Αρχαιότητες ύποθέτω.
    — Καλώς. Αύτό ίίθελα νά
    άκούσω. Την άισχαία έηοχή
    λοιπόν εΐχαν σεντόνια,
    — Πορ θές νά ξέρω ρέ Φα
    νούρη. Πάντως θά τό οωτήσω
    καί θά οού πω.
    — Δέν χρειάζεται. "Αν υ¬
    πήρχαν αύ:ό εδώ, είπε 6ίί-
    χνοντας τό σεντόνι, είναι 4»>
    χαίο. "Αν δέν υπήρχαν χ6τε
    αύτό είναι χλαμύδα.
    — θές ν ά πί,ς όέ Φανο6ΡΓ,
    πώς τό β ^,κες στό Μουσιϊο.
    ρώτηρα ηεοίερνος.
    — ΆκριΒακ;. Καί μή ^
    ΐεης, πώς Οά τό κρατοϋοε μ0.
    ζύ τού κανείς τουρίστας κα(
    τοϋ βπεσε γιατί θά εΐσαι.,
    (δέ.ν γοάίΐΐΓται μιά λέξι)).
    — Γιά «ές .μου ποΟ, ηι*.
    καί ίΐβτε τό βρήκες,
    μέ άγωνία.
    — Μέσα στό Μουσεΐο 'Ηρα
    κλείου, άηλωμένο μαζύ μέ 5ε
    κάδες αλλα συναβή εϊδη 6λο
    κάλτσες, πετοέτες μέχρι κο(.,
    ΐΜκρσοκοπικά έσώρρουχα
    Μηαρντώ.
    Στό πίσω μέρος τού Μου-
    σείου στά παγν.άιαα, έκεϊ πού
    κάθονται οί τουρίστβς, την πε
    ρασμένο Τιητπ, ε6ιε ό Φανού
    ρης, άτιανΐώντας σέ δλα μΟι>
    τα έοωτήμοτα. Καί μάλκκα, ο,,
    νέΐχιοε, καί στήν ταοάτοα τοϋ
    Μουσείου είχε δλλη μιά α-
    πλώστρα μέ πλυμένες χλαμύ-
    &ες.
    Τόν κο.ταζα μέ άνειπωτπ
    εύγνωμοσύ η. Λίγο καί θα τοΰ
    φιλοΰσα τα χέ,οια τοΰ φίλου
    μου τοΰ Φα νούρη. Γλότωοα τό
    σπάοιμο τοϋ κεφαλιοΰ μου βρί
    σκοντας Οί ικχ γιά γράψιιιο
    Γλύτωσα καί μιά πανάρχαια
    χλαμύδα άπό τα χέρια των άί>
    χαιοκαίπήλων.
    — Λές ά τα βγάλανε οτήν
    ταράτσα ά νά στεγνώσου,ν,
    ρώτησε μέ αφελεία ό Φανού-
    ρης·
    — Ναί ίρ Φανούρη, τα πεί
    ραξε ή ύνΓκισία άλλά κάνε μου
    μιά χάρπ ιίν μποοεϊς.
    — Ό. τι θές, τρτάνει νά ι»0
    σβύσεις τα συνθήματα άπό
    τούς τοίχουΓ τοΰ ΉροκΛεΙου
    —- 'Βντάί,ει .οέ Φανούρη
    Στό ύηόσχομαι άν μέσα σέ μιά
    δβκαετία δέν τα οβύσει υ Δή-
    μος θά τα σβόοω έγώ. "Ακου-
    σβ τώρα τί θέλω. Νά μην πΓις
    πουθε,νά πώς οτό Μουσεΐο τοϋ
    Ηρακλείου, πού φ-ΐγμίζεται ν,πά
    τό πλούσιο πεοιεχόμενό τού,
    άπλώνονται καί... μπουγάδεί;.
    Νά μην πηί; πουθενά πώς ο!
    τουΐρίστες έΌχοΜται στήν 'Ε.-
    λά6α νιά νά θαυιμάσουν άοχαι
    ότητες καί εί*>ήι»ατα καί 5χι ά
    ποτελέσματο άπορρυτκιντιικών.
    Τέλος νά μην πής πουθενό
    πώς κανείο. μά κανείς. δέν
    &οει δικαίωμα νά στολΚει χω-
    ρίς ίίδεια τα Ιστορικά κειμήλια
    ιμέ ικτοέτεν καί γυναιεκία έ-
    σωρρουΛα. Έντάζει Φανού-
    — ΈντόΛεχ, δβν θά τό πώ
    πουθενά, ύποσχέθηκε ό Φανού
    ΐ«ης καί παίρνοντιας μαζύ τοιι
    τή χλαυΛ>δ(ΐ έφυΎε γιά νά πά-
    εα νά τό πιϊ παντοϋ!...
    Ο ΣΟΒΛ.ΡΟΑΣΤΕ10Σ
    Η ΖΗΜΕΡΙΝΗ ΔΙΑΛΕΞΗ
    ΤΗΖ κ. ΒΙΡΓ. ΤΣΟΥΔΕΡΟΥ
    Σήμερα ΐό βοοδυ στίς 8.30
    μ.;μ. θά μιλήση στήν αΰουοα
    «θεοτοκόποΐΛλος» (τελικά) η
    βουλευτίνα της ΕΔΗΚ, διακε-
    κριμένη σορπατοιώτισσα, κυ
    ρία Βιογιν'α Τσουδερου, ί.ί1
    θέμα: «Έ'ΛΓτννκή Έξωτερική
    Πσλίτική καί Κύπρος».
    Γάμοι
    0
    ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΕ
    ΧΘΕΣ
    ΝΙΚΟΣ ΒΕΛ1ΓΡΑΔΗΣ
    Χθές τό άβτάγειχμα στήν
    έΜκλησία τοΰ 'Αγίου Τίτου
    Ήραχλείου, ίγινε ό γάμος
    τοΰ έκλεκτσΰ οννεργάίΐΛ
    μας, σκιτοονρόχρου τής *' Α¬
    ληθείας», Νίκου Ββλιτγ.ρα6ιϊ,
    ,ιιέ την δ. Ελένη
    Κύριο χσραιχτηριστικό 5-
    ταν τό ηχ>λυηληθέστατο> κοι¬
    νό πού τίμτισε μέ την παρου
    σία τού τό νέσ ζευγάρι,
    πού
    στό.
    Ή Δκύθυνση καί οί Συν
    ϋργάτες τής έκρηρερίδας μας
    εϋχανται στό φίλο καί ουν-
    «ριγάτη ΝΙκσ Βελιγραβή, εύ
    τνχιαμένη καί χαρσύμεντ)
    ζωή μέ τή σύντρσωό τού.
    ΜΙΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ ΕΡΕΥΙΜΑ ΕΘΝΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ
    ΠΟΙΟΙ ΕΠΙΒΟΥΛΕΥΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ;
    ΣΙΩΝΙΣΤΕΣ-ΟΙΑ - ΙΝΤΕΛΙΝΤΖΕΝ ΣΕΡΒΙΣ
    ΠΑ ϊόν σέ πολύ γενικές
    γραιμΐμιές παραίτάνω λόγο, βλέ
    πουϊΐε σήμερα την προαναφερ
    θείσα προηγουμένως συμΐμα-
    χία των χουνηκων, των φασι¬
    στών, των πρακτόρων τής
    ΟΙΑ, τοϋ σιωνισΐιοΰ καί τί]ς
    Ίντέ'λλιντζεν Σέρβις μέ τούς
    βασιλόφρονες. Ή συιμμαχία
    αυτή ιπλήν των όλλων δει-
    νών πού έ"χει <<6η δημιουργή- σει καί θά δημιουργήσει στήν χώρα ιμας, £χει ρίξει καί τό σύνθτ)μα δτι: «Σέ μιά σύγ- κρουσπ μέ την Τουρκία τα έλ λΐγνΊχά στρ)ιματα θά άνακατα- λάβουν την Κωνσταντινούιπολι καί θά ένθρονήσουν τόν Κων- σταντϊνο στήν 'Λγιά Σόφια». Άλήθεια γνιορίζουν οί κρατι- βοές ύπηρεσίες την 1>παρζη
    ΐτοϋ συνθήματος αΰτοΰ, "Ε-
    χουν διαβασει σχετΐκά κείμενα
    σέ έφηρερίδες καί είδικά σέ
    Κρητικές;
    ΣΤΙΣ
    ΠΑΝΩ
    ΓΡΑΜΜΕΣ
    ΑΥΤΕΣ
    διαιτεθειμένος καί ετοιμος (ε¬
    άν μοΰ ζιγτηθεί) νά τής χάνω
    συστηιματική άνάλυοΐ] σέ βά-
    θος καί έκταση, τόσο των προ-
    ηγουιμένων γραιμμί&ν, δσο καί
    έκείνων ηού έχω δημοσιεύσει
    σύ τρία κείιμενά μου στόν Τύ
    ΠΟ.
    ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ
    Κύριε Άρχηιγε,
    ΓΝΩΡΙΖΩ πώς οί προηγού
    ιμενες γραρμές ύστεροΰν σέ
    σύνταζτι, μά βασακά σέ παρά-
    θεση συγκεκριιμένων στοιχείων
    καί κατανοητων άναλύσεων
    καί συμστερααμάιτων. Γνωρίζω
    πώς δέν σχιαγροφθΰν οϋτε οέ
    γενιχές γραμμές τούς ιανδύ-
    νους γιά τούς όποίους προσπα
    θοϋν νά μιλήσουν. Γνωρίζω δ
    μως παράλληλα, πώς οί ηολι-
    •τικοί, δχπλωιιατικοί καί στραττι
    γικοί έ'μηειρογνώιμονες καί ά-
    ναλυτές των κυβερνηπκων
    καί κραιηκών ύπηρεσιων έχουν
    — ή ηρέίτβι νά £χουν — τίς
    γνώσεις καί τίς δυινχιτόττϊτες,
    νά έιαβαθύνουν στά νοήυατα
    καί ιιηνύματα αυτών.
    ΕΑΝ δικικ, όποααδήποτε κυ
    βερνητΐΜή ι! κρατική άρχή, θε
    λήσβι ΚΑΠΟΤΕ νά άσκολη-
    θεϊ ύηεύθυνα καί συστηματικά
    μέ τό πρόβλιγμα Κρήπη, είμαι
    Κύριε. Άροαιγέ,
    ΟΠΩΣ καί παραιπάνω Σ&ς
    γρόχρω, θέιλω νά νσμίζω πώς
    τό πρόβληιμα Κρήτη τό ξέρω
    δσο λίγοι. Είναι Ιδιαιτέρα μου
    πατιρίδα. Είναι ή γή πού μέ
    γέννησε, μέ άνέθριεψε καί μέ _
    γαλούκιοε στά έθνυκό καί δπ *}
    μοκραιτιικά Ιδεώδτ.. Ώς έκ τού
    τού εΐμαι ύποχρεωμ'ένΌς νά ά
    κούω συνετχώς τούς παλμούίς
    τής καρδίας της καί τής άγω-
    νίας τίίς. Π' αύιτό άιπό τό
    1963 άσχολοΰιμαι συστηιματΐκά
    καί άιπό τό 1968 ένταΐτικά γιά
    την άιποτροπή κάθε πραγματι-
    κοΰ, ένδειχονένου ί καί φαν-
    ταστακοϋ κινδύνου, πού άνπ-
    μ&τώπισε, άντιμειωπίζει, ί
    πρόκενται νά άνπιμετωηίσει.
    ΠΑ τούς οέ πολύ λίγες
    γΐραρμές ηροαναφερομένους
    λόγους, πίροτεΐνω στήν Κυβέρ
    νηση την δηρΐουργία τό ταχυ¬
    τέρα δυνθτό, ιμιδς κάποιας εΐιδι
    κης υπηρεσίας, πού θά άσχο-
    λείται — σέ συνδυασμώ μέ τίς
    δίλλες Κιρατικές καί κυβερνήτι
    κές ΤΛτηιρεσίες — ΜΟΝΟ μέ
    τό πρόθληιμα Κριήτη. Πρέηεΐ
    καί ένπαβάλλεται νά βρεθοΰν
    όϊ τρόποι καί οί διαοκκασίες
    ηού &α μόνο θά έ.ντοπίζουν
    καί θά ματαίω νούν τα σχεδια
    καί τίς πα·ΛΚΐθείες των κάθε
    μαρφής, ηροελεύαεως καί κα-
    τευθύνσεως ξένων σέ βάρος
    τής Κοτγτης, άχλιλά νά άιπαλΛά
    ζουν αυτή άσιό τίς δεκάδες, πό
    λύιμορφες καί πολύατλακες βά
    σεις — δέν έννοώ τίς στρατι-
    ωαικές — των κάθε μορφ
    πρακτόρων, πού την δχουν
    πλτμϊμυιρίσει καί περιζώοβι. 1
    ΠΡΕΠΕΙ καί έιπ!ΐβαλ«ται
    το ταχύτ&ρο νά δημιουιριγηθοϋν
    καί άναητυχθοΰν προϋηοθέ-
    σεις καί συνθήιοες συγκροτήσε
    ως ενός ίσχυροτάιτου ΈΟνι-
    κοθ Μετώπου μεταξύ των Κρη
    των, τόσο τής Κρήτης, δσο καί
    τής ύπόλοϊπης Ελλάδος καί
    τού έξωτερίΐκοΰ. Άκιόιμα τό
    Μέτωπο αύτο νά άναπτύξει
    καί νά οφυριλατήσει την έβνι
    κή ένόττ»τα Κρήτης καί Έλλά
    δος, άαιαμονώνοντας δλους έ-
    κείνους, ηού οννειδηιτά π' καί
    άσυινείδητα άργάζονται καί
    καΛλκργοΰν την αύτονσμιστι-
    κή κίνηση στήν Μεγαλόνησο
    καί 6ξω αυτής. Αΰτονσμιστική
    κίνηση πού δυστυχωις έΐχει έ-
    Γ,αιπλιωθεϊ καί καθηρερανο δη-
    μιουργεΐ ρίζες, πού ύ~οσχά>
    πτ<χ*ν έπακίνδυνα την έθντκιή ένότΓ»τα Κρήτης — Ελλάδος. ΕΙΝΑΙ ϊοως περι—ό νά Σ&ς τονίσω πώς την αύτονομιστική κίνηση την εαπεκραν, την καλ λιβργοΰν καί την ΟΛΌΐιτύσ- σουν οί σΜΐκνιι—ές, ή ΟΙΑ καί ή Ίντέλΐντίεν Σέρβις μέ βασικό πυιρήνα τούς έοοατον τάδες πράκτοιρές τους, πού ί- χουν διαοκοριπίσει σ' δλη την Κρήτη καί ιμέ δλλους στήν Ά θήνα καί στό έξωτεοικό. ΑιΚΟΜΑ προ—ίνω όπως μέ σα στά πλαίσια των ΤΒΑ. καί τοΰ ύιπάρκοντος μηιχανιοιμοΰ των, γίνει προσπαθεία όργανώ ττηη ί μαζική βάοπ — μέ συν χροινο έξοπλΐομό καί μέσα έ- τακοινωνίας — δλου τοΰ κρητι κοδ λαοθ. Ή προσπαθεία αυ¬ τή δίχως νά πόχριει νά ύπάγε- ται στήν τυπική καί ούσ*αστι- κή ήγεσία των ένό~λων δυνά μεων, νά άναΦεθεϊ σέ άηοστρά τους Κρφες άξιωιιατικούς. Αύτο πιρέπει νά γίνει γιά νά μή παϊχΐττιιρηθή σέ ένβεοςόμενο κίνβυνο τό φαινόμιεΐνΧ) τοϋ Μά¬ ϊον 1θ41, πού ό κρηιτΐκός λα 6ς βΐρέθΐϊκιε αοπλος καί τό σύ νολο σχιεδόν των άξιωιμαΐτιιαΰν εγκατέλειψαν την μάχη. Τό φαινορενο ούτό είναι πολΰ γνωστο δτι παρετηρήθη καί στήν Κύνπρο πρλύ ποόσφατα ΛΚΟΜΑ ή πολιτΐκή και στρατιωτική όογΟΛΐοοη των Κρΐ|τών άπό την ύπεύθυνπ κυ βέρνηση καί την κοατική ήν ε σία, θά άατομακρύνει τόν ΚΙΝ ΔΥΝΟ μιά τέτοια προσπαθεία νά άναληίΐΛεϊ άπό μΕμονωυέ- να ατο,μα υ μιειμονομένες... όρ γανώσεις ί< καί Κό«χΐΐΓα. ΕΙΜΑΙ οέ θέση νά Σδς ηλη ροφορήσω ύ—εύθυνα δτι ό κίν δυνος αύτός ϋχε» άρχίοει νά βαδίζε» κί'Γϊως σταθεοά στόν πβρίπτωση αυτή γενάται τό τειράστιο ΕΡΩΤΗίΜΑ. Ποία εί ναι τα ύπεύθυνα, τα άνβύθυ- να, τα 0Γτα*>ι~ικιά, τα έξ-
    τρεμι—ικά τα ΠΡΟΒΟΚΑΤΟ-
    ΡΙιΚΑ κλπ. στοιχεϊα πού ϊ-
    χουν προχ ιιοήστι, ηραχωροθν
    ή θά προτωιήσουν στον δρό-
    >κ» αύτό,
    ΤΕΛΕΙΩΝΟΝΤΑΣ Κύριε
    Άρχη,γέ της ΥΠΕΑ τίς γρομ
    1*ές αύτές, έληίζω νά μή Σ&γ
    κούρασα, άλλά καί δτι ΤΕΛΙ
    ΚΑ πρίν είναι πολύ άογά ή
    Κυβέρνηση καί οί κρατικές άο
    χές, θά άοιχΐαουν νά άσχολπ-
    θοϋν μέ" τ^ύς κινδύνους ποΰ
    περιζώνοι-ν την Κρήτη, έστω
    καί εάν αύτοί δέν είναι πρα¬
    γματικαί άλλά φαντασηκοί.
    Μέ έκτίμηση
    ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΟΥΡΛΚΙΙΣ
    'Εαπερίδων 89 Καλλιβέα
    ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ
    Πρόεδρο Κυβ^νήσεως
    Άρχηγό ΕΚΝΔ
    'Υησυργό 'Εθν. Άιιύνη<: .Υηουργό Προεδριίας Κυ- 1) 2) 3) 4) 5) Ύπ·ου"6 β) 'ΥιπουΓ'τ Δικαιοσύνης 7) Άρχηνό 'Ενόηλων Δυνά- μιεων 8) Άριχ—γό ΣτρατοΟ 9) ΆρχΓ)ν/ό ΝαυτικοΟ 10) Άρχηιγώ ΆεροπορίαΓ 11) Άρχτγό ΚΥΠ 12) Σέ δλους τούς Βσυλευΐτές.